Peoples time N8

PEOPLE’S

ხუ­ცო სე­რბ­ებ­მა და­იტ­ოვ­ეს­

GAME OVER

გვ. 3 ა ხ ­ა ლ ი „ 1 3 “ ა ნ უ ბა­ბლ­უა­ნი ჰო­ლი­ვუ­დშ­ი

გვ. 3

LLNY გვ. 4

ერ­თი ხმ­ა

მი­ხა­ლკ­ოვ­ის არ­შე­მდ­გა­რი სა­ოც­რე­ბა­

შვ­ედ­ური სა­ბა­ვშ­ვო წი ­გნ­ებ­ი

გვ. 5 გვ. 2

გი­ორ­გი

წი­თუ­რი­

მი­ხა­ლკ­ოვ­ის არ­შე­მდ­გა­რი სა­ოც­რე­ბა­

პა­ნკ კუ­ლტ­ურა, მე-20 სა­უკ­უნ­ის 70-ია­ნი წლ­ებ­ ის შუა რი­ცხ­ვე­ ბში, ამ­ერ­იკ­აში ჩა­მ ო­ყ ა­ლ ი­ბ და და პრ­ოტ­ეს­ტის ახ­ალ ფო­რმ­ად მო­ევ­ლი­ნა სა­ მყ­არ­ოს.

ოლ­ეგ მე­ნშ­იკ­ოვ­ი

„მზ­ით გა­თა­ნგ­ულ­ნი 2“ სი­მა­რთ­ლე გი­თხ­რათ ტიმ ბა­რტ­ონ­ის­გან რას უნ­და ვე­ლო­ დოთ არ ვი­ცი, მა­გრ­ამ მი­ხა­ლკ­ ოვ­ის ფი­ლმი ას­ჯერ არა მა­რთ­ ლმ­ად­იდ­ებ­ლუ­რიც რომ ყო­ფი­ ლი­ყო, მი­სი რა­იმე კო­ნკ­ურ­სშ­ი მო­ხვ­ედ­რაც ის­ეთი სი­რც­ხვ­ილი იქ­ნე­ბო­და, მე­ტი რომ აღ­არ შე­ იძ­ლე­ბა. ფი­ლმი, რო­მე­ლშ­იც ამ­დე­ნი ფუ­ლი და­იხ­არ­ჯა, ფი­ლმი რო­ მლ­ის­თვ­ის­აც ამ­დე­ნი ხა­ნი გვ­ამ­ ზა­დე­ბდ­ნენ, რბ­ილ­ად რომ ვთ­ ქვ­ათ, არ შე­დგა. არა, არ შე­დგა, არ გა­მო­ვი­და, რა­ღაც და­აკ­ლდა ეს ამ ნა­მუ­შე­ვა­რ­ს ნა­კლ­ებ­ად მი­ეს­ად­აგ­ე­ბა. ახ­ალი „მზ­ით გა­ თა­ნგ­ულ­ნი“ სრ­ული კა­ტა­სტ­ რო­ფაა. სა­ში­ნე­ლი რე­ჟი­სუ­რით, გა­წე­ლი­ლი - არ­აფ­რის მთ­ქმ­ელი კა­დრ­ებ­ით, ნუ­ლი დრ­ამ­ატ­ურ­ გი­ით და მს­ახ­იო­ბე­ბის ყა­ლბი თა­მა­შით. თუ ფი­ლმ­ის ნა­ხვ­ამ­დე რა­მე ეჭ­ვი მა­ინც მქ­ონ­და, რომ მს­ახ­ იო­ბე­ბი მა­ინც არ ჩა­აგ­დე­ბდ­ნენ, პო­სტ სა­ბჭ­ოურ სა­ამ­ყა­რო­ში ყვ­ელ­აზე მა­ღა­ლბ­იუ­ჯე­ტი­ან ფი­ ლმს, ფი­ლმ­ის ხი­ლვ­ის შე­მდ­ეგ, ეს ეჭ­ვიც გა­მი­ქრა. თი­თქ­მის მთ­ელი რუ­სუ­ლი სა­მს­ახ­იო­ბო ელ­იტა, მთ­ელი ფი­ლმ­ის მა­ნძ­ილ­ზე, და­ბნ­ეუ­ლი აქ­ეთ-იქ­ით და­ხტ­ის და აშ­კა­რად ვერ ხვ­დე­ბა, ან რა რო­ლი აქ­ვს,

ნი­კი­ტა მი­ხა­ლკ­ოვ­მა თა­ვი­სი „მზ­ით გა­თა­ნგ­ულ­თა“ მე­ორე ნა­წი­ლის გა­მო­სვ­ლის შე­მდ­ეგ, უმ­ალ­ვე გა­ნა­ცხ­ადა, ჩე­მი ფი­ლმი ძა­ლი­ან მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლუ­რია და მე­ეჭ­ვე­ბა იგი ევ­რო­პამ აღ­ია­ რო­სო. არ ვი­ცი, წი­ნა­სწ­არ თა­ვი და­იზ­ღვ­ია რე­ჟი­სო­რმა, თუ უბ­ რა­ლოდ კა­ნის ფე­სტ­ივ­ალ­ის წინ, უკ­ვე იმ­ედ გა­ცრ­უე­ბუ­ლმა თა­ვი გა­იმ­არ­თლა.

მა­რია შუ­კშ­ინ­ა ან სა­ერ­თოდ რა­ტომ მო­იწ­ვია რე­ ჟი­სო­რმა ის­ინი. ერ­თა­დე­რთი ვის მი­მა­რთ­აც პრ­ ეტ­ენ­ზია არ გი­ჩნ­დე­ბა, ეს ოლ­ეგ მე­ნშ­იკ­ოვ­ია, რო­მე­ლიც მო­ცე­მულ და­ვა­ლე­ბას პი­რნ­ათ­ლად ას­რუ­ლე­ ბს. ერ­თი ორი სი­ტყ­ვა იმ მა­რთ­ ლმ­ად­იდ­ებ­ლურ ხა­ზზე, რო­მე­ლს­ აც ასე ფა­რი­ვით ამ­ოე­ფა­რა რე­ ჟი­სო­რი. სა­მწ­უხ­არ­ოდ ეს თე­მაც ისე ბა­ნა­ლუ­რად და არ­აფ­რის მთ­ქმ­ელ­ად არ­ის მო­წ ო­

დე­ბუ­ლი, რომ გა­უგ­ებ­არი ხდ­ება, სა­ერ­თოდ რი­სი თქ­მა სუ­რდა მი­ ხა­ლკ­ოვს, რო­ცა მთ­ელი ევ­რო­პა წი­ნა­სწ­არ გა­აფ­რთ­ხი­ლა. ბა­ტა­ლურ სც­ენ­ებს რაც შე­ეხ­ ება კი, რო­მე­ლზ­ეც ამ­დე­ნი იქ­ნა წი­ნა­სწ­არ ნა­თქ­ვა­მი, მე პი­რა­დად ის­ინი ვე­რს­ად ვნ­ახე. ანუ იგ­ივე ბო­ნდ­არ­ჩუ­კის „ომი და მშ­ვი­დო­ბა“ ახ­ლაც უფ­რო აი­ღე­ბს „ოს­კა­რს“ თა­ვი­სი მა­სშ­ტა­ბუ­რო­ბით, ვი­დრე ეს ეგ­რე­თწ­ოდ­ებ­ული მა­ღა­ლბ­იუ­ ჯე­ტი­ანი ფი­ლმი. ნი­კი­ტა მი­ხა­ლკ­ოვ­მა იღო-იღო და ვერ გა­და­იღო, მთ­ელი ოჯ­ახი ათ­ამ­აშა ფი­ლმ­ში, „ყვ­ელ­ას“ სთ­ხო­ ვა, ზო­გს­აც წა­არ­თვა და მა­ინც წა­ აგო. „12 “-ის შე­მდ­ეგ, რო­მე­ლიც მხ­ოლ­ოდ ფი­ნა­ლუ­რი კა­დრ­ებ­ის გა­მოა და­სა­წუ­ნი, სხ­ვა რომ არ­აფ­ ერი თქ­ვა, „მზ­ით გა­თა­ნგ­ულ­ნი 2“ დი­ლე­ტა­ნტ­ის ძი­ებ­ას წა­აგ­ავს. სტ­ალ­ინ­ის ფე­ნო­მე­ნი? არ ვი­ ცი, სა­ერ­თოდ რა შე­იტ­ანა ფი­ლმ­ ში მი­სმა არ­სე­ბო­ბამ, ჩე­მზე, არც და­დე­ბი­თი (კი­დევ კა­რა­გი) და არც ზო­გა­დად უა­რყ­ოფ­ითი ემ­ოც­ია და­უტ­ოვ­ებ­ია. ანუ რე­ჟი­სო­რის თქ­ მით, მას კო­ნკ­რე­ტუ­ლად ამ ფი­ლმ­ ის გა­და­ღე­ბის იდ­ეა, მას შე­მდ­ეგ გა­უჩ­ნდა, რაც სპ­ილ­ბე­რგ­ის „რი­გი­ თი რა­ია­ნის გა­და­სა­რჩ­ენ­ად“ ნა­ხა. სა­დაც, ერ­თა­დე­რთი კი­თხ­ვა, რო­მე­ლიც და­ებ­ადა, იყო, ვინ მო­ იგო მე­ორე მს­ოფ­ლიო ომი - ამ­ერ­ იკ­ელ­ებ­მა თუ „ჩვ­ენ“. ამ ფი­ლმ­ის ხი­ლვ­ის შე­მდ­ეგ ამ­ერ­იკ­ელ­ები ის­ედ­აც ვე­რა­ფე­რს გა­იგ­ებ­ენ, ხო­ლო ვი­ნც იქ ომ­ობ­და, იმ­ის­თვ­ის ამ­ჟა­მად სუ­ლე­რთ­იც კი არ­ის... ხო­ლო ახ­ალ­გა­ზრ­დე­ბი კი­დევ ერ­თხ­ელ და­რწ­მუ­ნდ­ებ­იან თუ რა „დე­რჟ­ავა“ ვი­ყა­ვით, რო­გორ „გვ­ წა­მდა“ და სა­ერ­თოდ, რა ფა­სად მო­ვი­გეთ ომი? ხო­რც­ით – კი, რა რა­და, ხო­რცი ფი­ლმ­ში ნა­მდ­ვი­ლად ბე­ვრ­ია... ამ­აში მი­ხა­ლკ­ოვს ვერ გა­ამ­ტყ­უნ­ებ.

პე­ტი სმ­იტ­ი

აქ­ამ­დე არ­სე­ბუ­ლი სუ­ბკ­ულ­ტუ­რე­ბი კო­ნკ­რე­ტუ­ლად აღ­ებ­ულ თე­მე­ბს თუ აკ­რი­ ტი­კე­ბენ, პა­ნკ­ებ­მა თა­ვე­ბი გა­რი­ყუ­ლე­ბად, გა­მო­უს­ად­ეგ­არ ნი­ვთ­ებ­ად აღ­ია­რეს და ზო­ გა­დად ყვ­ელ­აფ­ერს პრ­ოტ­ეს­ტი გა­მო­უც­ხა­ დეს. ჰი­პე­ბი­სგ­ან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, მათ თა­ვი­ან­ თი იდ­ეე­ბის გა­მო­ხა­ტვ­ის რა­დი­კა­ლუ­რი ფო­ რმ­ები აი­რჩ­იეს, რაც, რო­გო­რც ზო­გა­დად ცხ­ოვ­რე­ბა­ში, ას­ევე მათ შე­მო­ქმ­ედ­ებ­აში წა­რუ­ შლ­ელ კვ­ალს ტო­ვე­ბდა. უმ­ეტ­ეს­წი­ლად, თა­ ვზე ეგ­რე­თწ­ოდ­ებ­ული ირ­ოკ­ეზი ვა­რც­ხნ­ილ­ობა ჰქ­ონ­დათ და და­ხე­ული, ხშ­ირ შე­მთ­ხვ­ე­ვ­ა­ში კი, ბი­ნძ­ური ტა­ნს­აც­მლ­ით და­დი­ოდ­ნენ. შე­უძ­ლე­ბე­ლია პა­ნკ­ზე ვი­სა­უბ­ როთ და ენ­ დი ვო­რჰ­ოლი არ ვა­ხს­ენ­ოთ, შე­ გნ­ე ბ­უ ლ­ა დ თუ უნ­ებ­ლი­ ედ, ზუ­სტ­ად იგი გა­ხდა პა­ ნკ­ის პი­რვ­ელი სა­წყ­ისი, ხო­ ლო მი­სი შე­ქმ­ნ­ ი­ლი ჯგ­უფი „Vil­ vet undergraund“, ლუი რი­ დის მე­ თა­ურ­ობ­ით, პი­ რვ­ელი ნი­შა­ნი, რომ ახ­ალი ცვ­ლი­ლე­ბე­ბი

ახ­ალი „13“

არ­ა ვ­ი ს­თ ვ­ი ს წა­რმ­ოა­დგ­ენს სა­იდ­უმ­ლოს, რომ გე­ ლა ბა­ ბლ­უა­ნის რა­მდ­ ენ­იმე წლ­ის წი­ნათ გა­და­ღე­ბუ­ლი ფი­ლმი „ცა­მე­ ტი“ ერთ-ერ­თი სა­უკ­ეთ­ესო ნა­მუ­შე­ვა­რია, რაც ამ ბო­ლო დრ­ოს სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ქა­რთ­ველ რე­ჟი­ სო­რე­ბის მი­ერ იქ­ნა გა­და­ღე­ბუ­ლი. ფი­ლმს ძა­ლი­ან დი­დი წა­რმ­ატ­ება ხვ­და წი­ლად, იგი მა­ყუ­რე­ბე­ლმ­აც და კრ­იტ­იკ­ოს­ებ­მაც აღ­ტა­ ცე­ბით მი­იღ­ეს და ერ­თხ­მად აღ­ია­რეს „წლ­ის სა­ უკ­ეთ­ესო დე­ბი­უტ­ად“.

1. ნი­კი­ტა მი­ხა­ლკ­ოვ­მა თა­ვი­სი „მზ­ ით გა­თა­ნგ­ულ­თა“ მე­ორე ნა­წი­ლის გა­მო­სვ­ლის შე­მდ­ეგ, უმ­ალ­ვე გა­ნა­ ცხ­ადა, ჩე­მი ფი­ლმი ძა­ლი­ან მა­რთ­ ლმ­ად­იდ­ებ­ლუ­რია და მე­ეჭ­ვე­ბა იგი ევ­რო­პამ აღ­ია­რო­სო. არ ვი­ცი, წი­ნა­ სწ­არ თა­ვი და­იზ­ღვ­ია რე­ჟი­სო­რმა, თუ უბ­რა­ლოდ კა­ნის ფე­სტ­ივ­ალ­ის წინ, უკ­ვე იმ­ედ გა­ცრ­უე­ბუ­ლმა თა­ვი გა­იმ­არ­თლა.

ცუ­ნა­მი­ვით უა­ხლ­ოვ­დე­ბო­და სა­მყ­არ­ოს. მუ­სი­კა­ლუ­რი თვ­ალ­სა­ზრ­ის­ით, პი­რვ­ ელ­ები, ვი­ნც კო­ნკ­რე­ტუ­ლად პა­ნკ ჯგ­უფ­ ად შე­იძ­ლე­ბა მო­ვი­ხს­ენ­იოთ, ამ­ერ­იკ­ული ჯგ­უფი „Ramones“ - ია. სა­ხე­ლი Ramones ჯგ­უფ­ის წე­ვრ­ებ­მა, ერთ-ერ­თი ვე­რს­იით, პოლ მა­კა­რტ­ნის პა­ტი­ვს­აც­ემ­ად აი­ღეს, რა­ დგ­ან­აც დი­დი მუ­სი­კო­სი თა­ვი­დან მა­კა­რტ­ ნის მა­გი­ვრ­ად, გვ­არ­ად რა­მო­ნს ხმ­არ­ობ­და. მე­ორე ლე­გე­ნდ­ის თა­ნა­ხმ­ად კი, სა­ხე­ლი „Ramone“ ნიუ-იო­რკ­ში ლა­თი­ნო-ამ­ერ­იკ­ ულ ბა­ნდ­ებ­თან ას­ოც­ირ­დე­ბო­და, რის გა­ მოც, ეს სა­ხე­ლი ხა­ლხს, რო­გო­რც შო­კის მო­მგ­ვრ­ელი, ისე უნ­და აღ­ექ­ვა. ას­ევე აუ­ცი­ლე­ბე­ლია ვა­ხს­ენ­ოთ „ბა­ბუა“ იგი პო­პი და პა­ტი სმ­იტი. იგი პო­პი პი­რვ­ელი იყო, ვი­ნც სც­ენ­აზე აბ­სო­ლუ­ტუ­რად გა­ში­შვ­ლდა, პი­რვ­ელი იყო, ვი­ნც სც­ენ­იდ­ან მა­ყუ­რე­ბლ­ებ­ში გა­და­ხტა და სა­ერ­თო­დაც, პი­რვ­ელი იყო, ვი­ნც რე­ალ­ურ­ ად მო­მა­ვა­ლი პა­ნკ­ის სა­ხე - სც­ენ­აზე თე­ატ­ რა­ლი­ზი­რე­ბულ შო­უში წა­რმ­ოა­ჩი­ნა. ხო­ლო პა­ტი სმ­იტ­მა ამ ყვ­ელ­აფ­ერს, პა­ნკ­ის­თვ­ის მა­შინ წა­რმ­ოუ­დგ­ენ­ელი რამ პო­ეზ­ია მო­ახ­ვია თა­ვს, რაც შე­სა­ძლ­ებ­ელ­ია ით­ქვ­ას, იდ­ეა­ლუ­რა­დაც გა­მო­უვ­იდა. ბრ­იტ­ან­ეთ­ში პა­ნკ­ის იდ­ეო­ლო­გი­ას­თან ლე­გე­ნდ­არ­ული ჯგ­უფი „Sex pistols“ აღ­ იქ­მე­ბა, ხო­ლო პა­ნკ­ებ­ის ყვ­ელა დრ­ოის გუ­ რუდ, ჯგ­უფ­ის ბა­სი­სტი - სიდ ვი­შე­ზი. ყვ­ელ­აფ­ერი კი, ლო­ნდ­ონ­ის ერთ-ერთ რა­იო­ნში, კო­ნკ­რე­ტუ­ლად კი, ჩე­ლს­იში და­ იწ­ყო, სა­დაც მა­ლკ­ომ მა­კლ­არ­ენ­ის და ვი­ვი­ ენ ვე­სტ­ვუ­დის მა­ღა­ზია „SEX“-ი მდ­ებ­არ­ეო­ ბდა. მა­ღა­ზი­აში ყვ­ელ­ას­გან და ყვ­ელ­აფ­რი­ სგ­ან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ულ ტა­ნს­აც­მე­ლს ყი­დდ­ნენ. მა­თი ხშ­ირი სტ­უმ­არი კი, ორი მე­გო­ბა­

2. პა­ ნკ კუ­ ლტ­ ურა, მე-20 სა­ უკ­ უნ­ ის 70-ია­ნი წლ­ებ­ის შუა რი­ცხ­ვე­ბში, ამ­ერ­ იკ­აში ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა და პრ­ოტ­ეს­ტის ახ­ალ ფო­რმ­ად მო­ევ­ლი­ნა სა­მყ­არ­ოს.

რი, ჯო­ნი რო­ტე­ნი და სიდ ვი­შე­ზი გა­ხლ­ დათ, მა­კლ­არ­ენ­მა მა­ლე­ვე ამ­ოი­ცნო მა­თში მო­მა­ვა­ლი თა­ობ­ის გმ­ირ­ები, უფ­რო სწ­ორ­ ად კი, ფუ­ლის შო­ვნ­ის იდ­ეა­ლუ­რი შა­ნსი. ჯგ­უფ­ის ერთ-ერ­თი პი­რვ­ელი ჰი­ტი „God save the queen“, ძა­ლი­ან პრ­ოვ­ოკ­აც­ იუ­ლი ტე­ქს­ტით გა­მო­ირ­ჩე­ოდა, ხო­ლო სი­ ტყ­ვე­ბი „ღმ­ერ­თო და­იფ­არე დე­დო­ფა­ლი, და მი­სი ფა­ში­სტ­ური რე­ჟი­მი“ წლ­ებ­ის მა­ნძ­ ილ­ზე, ბრ­იტ­ან­ული პა­ნკ­ის დე­ვი­ზი გა­ხდა. ჯგ­უფ­მა სულ ორი წე­ლი ია­რს­ება, მა­ გრ­ამ გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი კვ­ალი და­ტო­ვა, არა მხ­ოლ­ოდ პა­ნკ­ებ­ის იდ­ეო­ლო­გი­აზე, არ­ამ­ედ, მის მუ­სი­კა­ლურ მხ­არ­ეზ­ეც. თუ კი „Ramones“-ის შე­მთ­ხვ­ევ­აში მუ­ სი­კო­სე­ბი თა­ვად ირ­ჩე­ვ­დ­ნენ გზ­ას, რაც შე­იძ­ლე­ბა მა­რტ­ივ­ად შე­ეს­რუ­ლე­ბი­ნათ თა­ ვი­სი კო­მპ­ოზ­იც­იე­ბი, ანუ სა­ქმ­ის­ად­მი მი­ნი­ მა­ლი­სტ­ური მი­დგ­ომ­ით გა­მო­ირ­ჩე­ოდ­ნენ, პი­სტ­ოლ­ზე­ბის შე­მთ­ხვ­ევ­აში, სა­ქმე სულ სხ­ვა­გვ­არ­ად იყო – მათ, უბ­რა­ლოდ, და­კვ­ რა არ იც­ოდ­ნენ. შიდ ვი­შე­ზს კი, სა­ერ­თოდ გა­მო­რთ­ულ ბას გი­ტა­რას აძ­ლე­ვდ­ნენ. რა მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა ჰქ­ონ­და მუ­სი­კის ხა­რი­სხს, თუ­კი მა­კლ­არ­ენ­ის­თვ­ის მთ­ავ­არი, ვი­ზუ­ ალ­ური მხ­არე იყო. ამ­აში კი, ჯგ­უფს ბა­და­ ლი არ ჰყ­ავ­და... ქა­რი­ზმ­ატ­ული ვი­შე­ზი სც­ენ­აზე აქ­ამ­დე არ­ნა­ხულ სა­ქმ­ეე­ბს სჩ­ად­იო­და, ხან ბო­თლს გა­ტე­ხდა და თა­ვს და­ის­ერ­ავ­და, ხან კი, აღ­ გზ­ნე­ბულ მა­ყუ­რე­ბე­ლს ცე­ცხ­ლზე ნა­ვთს უს­ ხა­მდა, ათ­ას­გვ­არი გი­ნე­ბით და ფუ­რთ­ხე­ბით. სი­კვ­დი­ლის შე­მდ­ეგ, სა­ერ­თოდ ლე­გე­ ნდ­ად იქ­ცა. რა უნ­და იყ­ოს როკ მუ­სი­კო­სი­ სთ­ვის იმ­აზე დი­დი პა­ტი­ვი, ვი­დრე კა­იფ­ში გა­პა­რვა? პრ­აქ­ტი­კი­დან გა­მო­მდ­ინ­არე, შე­ იძ­ლე­ბა და­ვა­სკ­ვნ­ათ – არ­აფ­ერი.

ჯერ ვი­შე­ზმა ნა­რკ­ოტ­იკ­ულ ტრ­ან­სში, თა­ვი­სი მე­გო­ბა­რი, ნე­ ნსი სა­სი­კვ­დი­ლოდ და­ჭრა, ხო­ლო რა­მდ­ენ­იმე დღ­ეში კი, პო­ლი­ცი­ იდ­ან თა­ვდ­ებ­ით გა­მო­შვ­ებ­ული მუ­სი­კო­სი, სა­სტ­უმ­რო ოთ­ახ­ში გა­რდ­აი­ცვ­ალა. კლ­ას­იკ­ური რო­კით „და­ღლ­ ილი“ თა­ობა, პა­ნკს, რო­გო­რც ახ­ ალ ტა­ლღ­ას ისე მო­ეკ­იდა და გა­მო­ ცდ­ილი სე­რფ­ერ­ივ­ით ზედ მო­აჯ­და. ჰი­პე­ბის შე­მდ­ეგ ას­ეთი მძ­ლა­ვრი და ამ­ავ­დრ­ოუ­ლად აგ­რე­სი­ული ხა­ნა როკ მუ­სი­კას, არც მა­ნა­მდე და არც შე­მდ­გომ, აღ­არ ახ­სო­ ვს. ხო­ლო თვ­ით­ონ მუ­სი­ კის სტ­ილს რაც შე­ეხ­ება, დრ­ოთა გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში, იგი რა­მდ­ენ­იმე ნა­წი­ ლად და­იყო და დღ­ ემ­დე თა­ვის გზ­ას აგ­რძ­ელ­ებს. თუ­მცა მა­კლ­ არ­ენ­ის ეშ­მა­კუ­რი გა­თვ­ლის გა­რე­შე, რე­ალ­ური პა­ნკ­ის არ­სე­ბო­ბა­ზე სა­ უბ­არი, დღ­ეს აბ­სუ­ რდ­ული და არ­ად­ამ­ აჯ­ერ­ებ­ელი იქ­ნე­ბო­და. ტყ­უი­ლად არ უთ­ქვ­ამს ჯონ რო­ტე­ნს, „სე­ქს პი­სტ­ ოლს“ -ის ბო­ლო კო­ნც­ერ­ ტის და­სა­სრ­ულს: ნუ­თუ ვერ ხვ­დე­ბო­დით, რომ ამ­დენ ხა­ნს გა­ტყ­უე­ბდ­ით?!“

3. არ­ავ­ის­თვ­ის სა­იდ­უმ­ლოს არ წა­ რმ­ოა­დგ­ენს, რომ გე­ლა ბა­ბლ­უა­ნის რა­მდ­ენ­იმე წლ­ის წი­ნათ გა­და­ღე­ ბუ­ლი ფი­ლმი „ცა­მე­ტი“ერთ-ერ­თი სა­უკ­ეთ­ესო ნა­მუ­შე­ვა­რია, რაც ამ ბო­ლო დრ­ოს სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ქა­რთ­ ველ რე­ჟი­სო­რე­ბის მი­ერ იქ­ნა გა­და­ ღე­ბუ­ლი.

იგი პო­პი­

„Ramones“

ანუ ბა­ბლ­უა­ნი ჰო­ლი­ვუ­დშ­ი

ვე­ნე­ცი­ის კი­ნო­ფე­სტ­ივ­ალ­ზე „ცა­მე­ტი“, ლუ­იჯი დე ლა­ურ­ენ­ტი­ სის სპ­ეც­ია­ლუ­რი პრ­იზ­ის მფ­ლო­ ბე­ლი გა­ხდა, ხო­ლო „სე­ზა­რზე“ კი, სა­უკ­ეთ­ესო დე­ბი­უტ­ის ნო­მი­ნა­ცი­ აში მო­ხვ­და. ფი­ლმს წა­რმ­ატ­ება „სა­ნდ­ენ­ სის“ კი­ნო-ფე­სტ­ივ­ალ­ზეც ხვ­და წი­ლად და რო­გო­რც სა­უკ­ეთ­ესო დრ­ამ­ატ­ულ ნა­მუ­შე­ვა­რს, გრ­ანპრი მი­ენ­იჭა. მთ­ავ­არი რო­ლის შე­მს­რუ­ლე­ ბე­ლი გი­ორ­გი ბა­ბლ­უა­ნი, ფი­ლმ­ში სა­ოც­რად და­მა­ჯე­რე­ბლ­ად თა­მა­ შო­ბს. ის „სე­ზა­რის“ ნო­მი­ნა­ცი­აზ­ ეც წა­რა­დგ­ინ­ეს. ამ­ის შე­მდ­ეგ არა

ერ­თი სა­უბ­არი იყო, სც­ენ­არ­ის გა­ყი­დვ­ის, „რი­მე­იქ­ის“ გა­კე­თე­ბის შე­სა­ხებ. მო­კლ­ედ ყვ­ელ­აფ­ერი იქ­ ით მი­დი­ოდა, რომ „ცა­მე­ტი“ ამ­ერ­ იკ­აში მო­იკ­იდ­ებ­და ფე­ხს. თუ­მცა ჯერ იყო „მე­მკ­ვი­დრ­ ეო­ბა“, რო­მე­ლიც თე­მურ და გე­ლა ბა­ბლ­უა­ნე­ბმა ერ­თად გა­და­იღ­ეს. აღ­სა­ნი­შნ­ავ­ია, რომ ფი­ლმს, „ცა­ მე­ტის“ მს­გა­ვსი ეფ­ექ­ტი არ მო­ უხ­დე­ნია, თუ­მცა „სა­ნდ­ენ­სის“ ფე­ სტ­ივ­ალ­ზე, ჟი­ურ­ის სპ­ეც­ია­ლუ­რი პრ­იზ­ით იქ­ნა და­ჯი­ლდ­ოე­ბუ­ლი, რაც თა­ვი­სთ­ავ­ად უკ­ვე წა­რმ­ატ­ ებ­აა.

2008 წე­ლს კი, ინ­ტე­რნ­ეტ­ში

გა­მო­ჩნ­და ახ­ალი ინ­ფო­რმ­აც­ია, რო­მლ­ის თა­ნა­ხმ­ად­აც ჰო­ლი­ვუ­ დში ახ­ალი „ცა­მე­ტი“-ს გა­და­ღე­ ბე­ბი იწ­ყე­ბო­და. რე­ჟი­სო­რად და სც­ენ­არ­ის ავ­ტო­რად ის­ევ გე­ლა ბა­ბლ­უა­ნი იყო მო­ხს­ენ­იე­ბუ­ლი, ხო­ლო ფი­ლმს, ამ­ჯე­რად, უბ­რა­ ლოდ ცი­ფრი - „13“ ერ­ქვა. რა­მდ­ენ­იმე დღ­ეში „13“-ს მს­ ახ­იო­ბე­ბის სა­ხე­ლე­ბიც და­ემ­ატა, მთ­ავ­არ რო­ლში სემ რე­ილი იყო მო­ხს­ენ­იე­ბუ­ლი. ახ­ალ­გა­ზრ­და მს­ ახ­იო­ბი, რო­მე­ლმ­აც მა­ყუ­რე­ბე­ლს ან­ტონ კო­რბ­აი­ნის ფი­ლმ­ში „Con­ trol“, Joy Division - ის ვო­კა­ლი­სტ­ ის, იან კე­რტ­ის­ის რო­ლის შე­სრ­

ულ­ებ­ით და­ამ­ახ­სო­ვრა თა­ვი. ას­ევე თა­მა­შო­ბდ­ენ­ენ ის­ეთი გა­მო­ცდ­ილი არ­ტი­სტ­ები, რო­გო­ რიც ბენ გა­ზა­რია და მი­კი რუ­რკი გა­ხლ­ავთ. მი­კი რუ­რკ­ის პრ­ოე­ქტ­ ში მო­ხვ­ედ­რა, ზუ­სტ­ად­აც რომ მი­სი კა­რი­ერ­ის ხე­ლმ­ეო­რე აღ­მა­ ვლ­ობ­ას და­ემ­თხ­ვა, ანუ ფი­ლმ­ში „ოს­კა­რის“ ნო­მი­ნა­ნტი მს­ახ­იო­ბი მო­ხვ­და. ას­ევე გა­და­ღე­ბე­ბის პე­რი­ოდ­ ში, პი­რვ­ელ­ად, „ოს­კა­რის“ ნო­მი­ ნა­ცი­აზე მა­იკლ შე­ნო­ნი წა­რა­ დგ­ინ­ეს, რო­მე­ლიც ახ­ალ „13“-ში, ერთ-ერთ მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან რო­ლს თა­მა­შო­ბს.

ფი­ლმ­ის რე­იტ­ინ­გზე ას­ევე ძა­ლი­ან იმ­ოქ­მე­დე­ბს, მა­სში ის­ ეთი არ­ტი­სტ­ებ­ის მო­ნა­წი­ლე­ობა, რო­გო­რიც ჯე­ის­ონ სტ­ეტ­ჰე­მი და კე­რტ­ის ჯე­ქს­ონი, იგ­ივე 50 ცე­ ნტ­ია. გე­ლა ბა­ბლ­უა­ნის ფი­ლმ­ის მს­ ოფ­ლიო პრ­ემ­იე­რა 2010 წლ­ის 3 ივ­ნი­სს არ­ის და­ნი­შნ­ული, რაც იმ­ას ნი­შნ­ავს, რომ უა­ხლ­ოეს მო­ მა­ვა­ლში, ქა­რთ­ვე­ლი მა­ყუ­რე­ბე­ ლიც იხ­ილ­ავ­ას ქა­რთ­ვე­ლი რე­ჟი­ სო­რის ახ­ლე­ბუ­რად გა­და­ღე­ბულ „ცა­მე­ტს“. წა­რმ­ატ­ებ­ებ­ის გა­რდა, რა შე­იძ­ლე­ბა ვუ­სუ­რვ­ოთ მას არ­აფ­ერი...

ექსკლუზიურირეპორტაჟინიუიორკიდანსპეციალურადპრაიმტაიმისათვის

LLNY

ლო­ლა ლუ­ნი იმ­დე­ნად და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ ერთ დღ­ეს­აც კა­რს გა­ვა­ღე­ბდი და­სა­და­რბ­ აზ­ოს კა­რთ­ან პა­პა­რა­ცე­ბი და­მხ­ვდ­ებ­ოდ­ნენ, რომ კო­სმ­ ოს­ურ­მა ძა­ლე­ბმა მი­სმ­ინ­ეს და ოც­ნე­ბა რე­ალ­ობ­აში გა­ ნხ­ორ­ცი­ელ­და: ახ­ალ­გა­ღვ­ იძ­ებ­ული, ყა­ვის სა­ყი­დლ­ად გა­ვე­დი, გა­მო­ვა­ღე სა­და­რბ­ აზ­ოს კა­რი და ჩე­მი თვ­ალ­ები იმ­ას ხე­და­ვს რა­საც ვე­ლო­დი.

20-მდე პა­პა­რა­ცის ჩე­მს­კენ აქ­ვს მო­შვ­ერ­ილი ობ­იე­ქტ­ივი, აჩ­ხა­კუ­ნე­ბენ და აჩ­ხა­კუ­ნე­ ბენ. უც­ებ კა­რი მი­ვა­ჯა­ხუ­ნე, სა­ხლ­ში შე­მო­ვვ­არ­დი, დი­დი სა­თვ­ალ­ეე­ბი გა­ვი­კე­თე, მო­ბი­ ლუ­რი ტე­ლე­ფო­ნი ლო­გი­ნის ქვ­ეშ ვი­პო­ვე და­ის­ევ უკ­ან გა­ ვბ­რუ­ნდი, ვი­თომ დე­და­ჩე­მს გა­და­ვუ­რე­კე და რა­ტო­მღ­აც ინ­გლ­ის­ურ­ად ვე­სა­უბ­რე­ბო­ დი. პა­პა­რა­ცე­ბი ის­ევ თა­ვი­ სას აგ­რძ­ელ­ებ­ენ. რა­მდ­ენ­იმე ნა­ბი­ჯი გა­ვი­არე, უკ­ან გა­ მო­ხე­დვა არ მი­ნდ­ოდა. „ყუ­ რა­დღ­ებ­ას ხომ არ მი­ვა­ქც­ევ სა­ძა­გელ პა­პა­რა­ცის“, კი­დევ რა­მდ­ენ­იმე ნა­ბი­ჯი და ვე­ღარ მო­ვი­თმ­ინე, შე­მო­ვტ­რი­ალ­დი და რას ვხ­ედ­ავ - ჩე­მი სა­ხლ­ ის ფა­სა­დზე ან­ჯე­ლი­ნა ჯო­ ლი ახ­ოხ­დე­ბა, ჩა­მო­ხო­ხდ­ება. ახ­ოხ­დე­ბა, ჩა­მო­ხო­ხდ­ება, „ეჰ, ჩე­მი დრ­ოც მო­ვა“ ვი­ფი­ქრე და ქუ­ჩის ბო­ლოს ოა­ზი­სი­ვით გა­შლ­ილი და­ხლი და­ვი­ნა­ხე, სა­დაც ყვ­ელ­აფ­ერი იყ­იდ­ებ­ ოდა. ვა­შლ­ის გვ­ერ­დით დი­დი ყა­ვის კო­ნტ­ეი­ნე­რი იდ­გა. მა­ რთ­ალ­ია, არც არ­აფ­ერი იყო იქ ჩე­მთ­ვის გა­ნკ­უთ­ვნ­ილი, მა­გრ­ამ სა­ნამ ამ­ას მი­ვხ­ვდი, შე­კვ­ეთ­აც მი­ვე­ცი - „ყა­ვა ცო­ ტა რძ­ით და შა­ქრ­ის გა­რე­შე“. პა­სუ­ხად მი­ვი­ღე ღი­მი­ლი, ყა­ ვა და, ალ­ბათ, რომ მე­თხ­ოვა, სა­ხლ­ში ტა­ქს­ით­აც გა­მო­მი­ შვ­ებ­დნ­ენ. ამ წა­რმ­ატ­ებ­ას შე­მდ­ეგი წა­რმ­ატ­ება მო­ჰყ­ვა: ერთ-ერთ კლ­უბ­ში გა­ვი­ცა­ ნი პრ­ოდ­იუ­სე­რი, რო­მე­ლმ­აც „მუ­სი­კა­ლუ­რი კა­რი­ერა“ შე­ მო­მთ­ავ­აზა. არც ის აი­ნტ­ერ­ ეს­ებ­და ვმ­ღე­რო­დი თუ არა და არც ის მკ­ით­ხა, გა­მა­იმ­ უნ­ება მი­ნდ­ოდა თუ არა. მა­ ინც და­ვთ­ან­ხმ­დი. რა­მდ­ენ­იმე სა­ქმ­ია­ნი შე­ხვ­ედ­რის შე­მდ­ეგ გა­ვა­რკ­ვიე, რა­ში იმ­ალ­ებ­ოდა ჩე­მი სა­იდ­უმ­ლო - თუ­რმე ჩე­ მი ყო­ვე­ლდ­ღი­ური იმ­იჯი სც­ ენ­ას ძა­ლი­ან მო­უხ­დე­ბო­და. ერთ დღ­ეს­აც, პო­პვ­არ­სკ­ვლ­ ავ­ობ­ის გზ­აზე და­მდ­გა­რმა წა­ ვი­ღი­ღი­ნე, სა­კუ­თარ თა­ვს შე­ მთ­ხვ­ევ­ით ყუ­რი მო­ვკ­არი და

მო­მღ­ერ­ლის კა­რი­ერ­ას ხე­ლი შო­ რს გა­ვკ­არი. პა­ტა­რა ინ­ტე­რვ­ალ­ის შე­მდ­ეგ მუ­სი­კა­სთ­ან კა­ვშ­ირი ის­ევ აღ­მი­დგ­ინა გი­ორ­გი გუ­რგ­ულ­იამ. დი­ახ, „ბა­ბუმ“ ნიუ-იო­რკ­ში მო­მა­ გნო და დი­ჯე­ობა შე­მო­მთ­ავ­აზა. რა თქ­მა უნ­და, და­ვთ­ან­ხმ­დი იმ­ ის­და მი­უხ­ედ­ავ­ად, რომ „კა­სე­ტნ­ იკ­ის“ გა­რდა სხ­ვა მუ­სი­კა­ლურ ინ­სტ­რუ­მე­ნტ­თან შე­ხე­ბა არ მქ­ონ­ ია. დი­ჯეი ლო­ლა და ლეო ერ­თად კა­რგ­ად ვმ­უშ­აო­ბდ­ით. ლეო აპ­არ­ ატ­ურ­ას ამ­ოწ­მე­ბდა, რო­დე­საც მე ბა­რმ­ენს კო­ქტ­ეი­ლე­ბის ტე­სტ­ ინ­გს ვუ­ტა­რე­ბდი. ლეო უკ­რა­ვდა, რო­დე­საც დი­ჯეი ლო­ლა ცე­კვ­ის დრ­ოს გე­მო­ვნ­ებ­ია­ნი მუ­სი­კი­სთ­ ვის კო­მპ­ლი­მე­ნტ­ებს იმ­სა­ხუ­რე­ ბდა. აფ­იო­რა არც ჰო­ნო­რა­რის გა­მო­წე­რას უშ­ლი­და ხე­ლს და არც გუ­რგ­ულ­იას ივ­ენ­თე­ბი ყო­ფი­ლა წა­რუ­მა­ტე­ბე­ლი. ბო­ლოს კლ­უბ­ში დი­ჯე­ის სი­მა­ღლ­ემ ამ­ით­რია და დი­ჯე­ობ­ამ სა­ბო­ლო­ოდ ჩა­მი­თრ­ია. ნიუ-იო­რკ­ელ დი­ჯე­ებ­თან ფლ­ირ­ ტით ხა­რი­სხ­ია­ნი მუ­სი­კა მო­ვი­ პო­ვე და ნი­ჭი­ერი სტ­უდ­ენ­ტიც გა­მო­ვდ­ექი. ეს­ნა­მდ­ვი­ლი, რი­გით მე­ორე წა­რმ­ატ­ებ­აა. რი­გით პი­რვ­ ელი ინ­გლ­ის­ურ­ის სწ­ავ­ლა იყო. რი­გით მე­სა­მე - ხა­ტვ­ას და­ვუ­ბრ­ უნ­დი. ერთ დღ­ეს­აც ჩემ მე­გო­ბა­რს შე­ვუ­არე კა­ფე­ში, რო­მლ­ის უფ­ რო­სმ­აც მთ­ხო­ვა - რა­ღაც ახ­ალი რე­სტ­ორ­ანი გა­იხ­სნა. წა­მო­დი, გა­ ვს­ინ­ჯოთ უც­ნა­ური კო­ქტ­ეი­ლე­ბი და თუ მო­გვ­ეწ­ონ­ება, მე­ნიუ უნ­და მო­ვი­პა­რო­თო. მო­გვ­ეწ­ონა და მო­ ვი­პა­რეთ. გზ­ად რა­ღა­ცა ივ­ენ­თი­ზე შე­ვი­არ­ეთ: ხუთ სა­რთ­ულ­ია­ნი შე­ ნო­ბა, რე­სტ­ორ­ან -კი­ნო-თე­ატრ/ კლ­უბ/რე­სტ­ორ­ან/ბა­რის პი­რვ­ელი სა­რთ­ული გა­ლე­რე­ის­თვ­ის იყო გა­ ნკ­უთ­ვნ­ილი. ჩე­მთ­ვის ხმ­ამ­აღ­ლა ჩა­ვი­ლა­პა­რა­კე - ეჰ, აქ ჩე­მი გა­მო­ ფე­ნა რა მა­გა­რი იქ­ნე­ბო­და-მე­თქი. პა­სუ­ხად მი­ვი­ღე „კა­რგი, შე­ვთ­ან­ ხმ­დით“. პა­სუ­ხზე ვუ­პა­სუ­ხე „ჰაა“

და პა­სუ­ხზე მი­პა­სუ­ხა „ხო“. ხუ­თი­ ვე სა­რთ­ული ჩე­მია. ოფ­იც­ია­ლუ­ რად გა­ვხ­სნ­ით თუ არა, პი­რვ­ელი გა­მო­ფე­ნა შე­ნი იქ­ნე­ბაო. ერ­თმა ბე­დნ­იე­რე­ბამ მო­მა­გნო და მე­ ორ­ემ­აც აღ­არ და­აყ­ოვ­ნა: „ალო... ბა­ტო­ნო...ვინ ბა­რბ­არა?..რა ბა­ რბ­არა? რა­ტომ ბა­რბ­არა? კა­რგი მი­ ვალ... და რა მი­ ნდა?... კა­ რგი მი­ვალ და ვნ­ახ­ავ...“ და მი­ვე­დი. აი­ვა­ნზე ორი მტ­რე­დის გა­რდა შე­ ნო­ბა­ში არ­ავ­ინ იყო. „ბა­რბ­არა!“ პა­ სუ­ხი არ არ­ის, „ბა­რბ­არა!“ პა­სუ­ხი არ არ­ის. გა­მო­ვე­დი და ტრ­ოტ­უა­ რზე ჩა­მო­ვჯ­ექი. ამ დრ­ოს ვი­ღაც ქა­ლმა ჩა­მი­არა, ნა­ყი­ნით მო­თხ­უპ­ ნუ­ლი გა­შტ­ერ­ებ­ული მი­ყუ­რე­ბდა. რომ შე­ვხ­ედე, შე­ტრ­ია­ლდა და შე­ნო­ბა­ში შე­ვი­და. გა­ვყ­ევი. ალ­ ბათ, ცხ­ოვ­რე­ბი­სგ­ან და­ღლ­ილი და­მლ­აგ­ებ­ელ­ია და კა­რს მა­ინც გა­მი­ღე­ბს და გა­რეთ ჯდ­ომა აღ­არ მო­მი­წე­ვს-მე­თქი. შე­ვი­და თუ არა და­ვა­კა­კუ­ნე და კა­რე­ბი შე­იღო. და­მლ­აგ­ებ­ელი ხე­ლე­ბს იბ­ან­და. რომ და­მი­ნა­ხა - შენ აქ რა გი­ნდ­აო, მო­მა­ძა­ხა. ბა­რბ­არ­ას­თან მი­ნდა შე­ხვ­ედ­რა-მე­თქი, ვუ­პა­სუ­ხე. „მე ქვ­ევ­ით შე­გა­მჩ­ნიე და და­ლა­პა­ რა­კე­ბა მი­ნდ­ოდა, მა­გრ­ამ ნა­ყი­ნს ვჭ­ამ­დი. ვი­ფი­ქრე, ხე­ლე­ბს და­ვი­ ბან და ჩა­ვალ გა­მო­ვე­ლა­პა­რა­კე­ ბი-მე­თქი“ - ეს ბა­რბ­არა ყო­ფი­ლა. არც უკ­ით­ხა­ვს რა სა­ქმე მქ­ონ­და მა­სთ­ან, ისე მი­ბრ­ძა­ნა სც­ენ­აზე ას­ ვლა - „გა­იარ გა­მო­ია­რე, უნ­და გი­ ყუ­რო!“, და­ვე­მო­რჩ­ილე. 10 წუ­თის მე­რე გა­ვბ­ედე და ვი­კი­თხე, რა­მდ­ ენი უნ­და მე­ბო­დი­ალა წინ და უკ­ ან. პა­სუ­ხად მი­ვი­ღე - „ლო­ლა, 40 წე­ლია ამ ბი­ზნ­ეს­ში ვარ და უკ­ვე ზუ­სტ­ად ვი­ცი რა შე­გი­ძლ­ია, მი­დი ია­რე!“ - ვი­არე. ის­ევ ახ­ალი ბრ­ძა­ ნე­ბა: „იც­ეკ­ვე!“ ამ­ოვ­ის­უნ­თქე და და­ვე­მო­რჩ­ილე. მე­კი­თხ­ება - „მღ­ ერი?“ რა თქ­მა უნ­და, ვუ­პა­სუ­ხე - „არა“. უკ­ვე ვი­ცო­დი რაც იყო შე­ მდ­ეგი -„იმ­ღე­რე!“ beyonce-ს ვერ

„გა­ვქ­აჩ­ავ­დი“ და ამ­იტ­ომ happy birthday ვუ­მღ­ერე. სა­ხე­ზე არა, მა­ გრ­ამ თვ­ალ­ებ­ში ღი­მი­ლი შე­ვა­მჩ­ ნიე. ბა­რბ­არა უც­ებ გა­უჩ­ინ­არ­და და ვი­ღაც მს­ახ­იობ ბი­ჭთ­ან ერ­თად და­ბრ­უნ­და. სც­ენ­არი მო­მა­წო­და და... „წა­იკ­ით­ხე!“- წა­ვი­კი­თხე. „აბა და­იწ­ყეთ!“ და­ვი­წყ­ეთ და ბა­რბ­არ­ ამ გა­და­წყ­ვი­ტა, რომ ყო­ველ დღე „და­ვი­წყო“. ჩე­მი აღ­ზრ­და მო­ის­ ურ­ვა და მი­ბრ­ძა­ნა: „ხვ­ალ 5-ზე! ნა­ხვ­ამ­დის!“. ნა­ხვ­ამ­დი­სში ორ­ივე და­ჟი­ნე­ბით მო­ით­ხო­ვს „ტი­რი­ლე­ ბს“. ალ­ბათ, ამ­იტ­ომ­აც მო­იხ­სე­ნი­ ება ოპ­რა და მა­ია ერთ კო­ნტ­ექ­სტ­ ში. ოპ­რას „თა­ვდ­აჯ­ერ­ებ­ულ­ობ­ის“ იუ­მო­რი აქ­ვს, მა­იას - თა­ნდ­აყ­ოლ­ ილი. ოპ­რა „სტ­არ­აია დე­ვაა“, მა­ იას ამ თე­მა­ზე უყ­ვა­რს სა­უბ­არი. ვც­დი­ლობ, ამ­ოვ­ხს­ნა ოპ­რა რა ფე­ ნო­მე­ნია. ნუ­თუ მი­სი პრ­ოფ­ეს­იო­ ნა­ლი­ზმი კა­ნის ფე­რში იმ­ალ­ება? ეს ჩე­მი უა­ზრო ხუ­მრ­ობ­აა და მა­ია „სო­ლა­რი­უმ­ში“ არ გა­უშ­ვათ. იც­ოდ­ით, რომ ღა­მის შოუ რა­მდ­ენ­იმე არ­ხზე არ­სე­ბო­ბს, თი­თო არ­ხს ორი ას­ეთი, ერ­თმ­ ან­ეთ­ზე მი­ყო­ლე­ბუ­ლი გა­და­ცე­ მა აქ­ვს და პა­რა­ლე­ლურ რე­ჟი­ მში მი­მდ­ინ­არ­ეო­ბს? ორ­შა­ბა­ თი­დან პა­რა­სკ­ევ­ის ჩა­თვ­ლით და, თი­თქ­მის ყო­ველ დღე, გა­ სა­რთ­ობი და სა­ინ­ტე­რე­სოა? მა­ გრ­ამ ამ­ერ­იკ­ელ­ებს იმ­ხე­ლა დი­ დი და­ფი­ნა­ნს­ება და უხ­არ­ის­ხო პრ­ოდ­უქ­ტის შე­ქმ­ნის უფ­ლე­ბა ჩა­მო­რთ­მე­ული აქ­ვთ. ქა­ლა­ქის ცე­ნტ­რში ბი­ნა და კა­რგი მა­რკ­ ის ავ­ტო­მო­ბი­ლი ხომ იუ­მო­რის გრ­ძნ­ობ­ას­თან პი­რდ­აპ­ირ კა­ვშ­ ირ­შია. ქა­რთ­ველ იუ­მო­რი­სტ­ებ­ საც რომ ჰქ­ონ­დეთ სა­თა­ნა­დო ან­აზ­ღა­ურ­ება და ამ ყვ­ელ­აფ­ ერს და­ვა­მა­ტე­ბთ - კა­რგ­ად გა­ მო­ცდ­ილ, მრ­ავ­ალ­მხ­რივ გა­ცვ­ ეთ­ილ, მა­გრ­ამ ვა­და­გა­უს­ვლ­ელ ???? - სა­ სა­ ცი­ ლო „L“-ს, შოუ შე­დგ­ება.

შვ­ედ­ური სა­ბა­ვშ­ვო წი­გნ­ებ­ი ჰე­ლე­ნა ბე­რგ­ენ­და­ლის ძა­ლი­სხ­მე­ ვით გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­და.

ს ა­ნ დ­რ ო ა ს­ა თ­ი ა­ნ ი­

info@sandroasatiani.com

ექ­ვსი ქა­რთ­ვე­ლი სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ ერ­ალი და ილ­უს­ტრ­ატ­ორი, შვ­ ედ­ურ-ქა­რთ­ულ პრ­ოე­ქტ­ში მო­ნა­ წი­ლე­ობ­ის მი­სა­ღე­ბად, შვ­ედ­ეთ­ში გა­ემ­გზ­ავ­რა. ამ წა­რმ­ომ­ად­გე­ნლ­ ობ­ითი დე­ლე­გა­ცი­ის

შუ­ქნ­იშ­ანი ბი­ბლ­იო­თე­კის ფა­ნჯ­არ­აში

პი­რვ­ელ­ად სა­ბა­ვშ­ვო ბი­ბლ­იო­ თე­კა­ში მი­ვე­დით. სტ­ოკ­ჰო­ლმ­ის ცე­ნტ­რში უზ­არ­მა­ზა­რი კუ­ლტ­ურ­ ის ცე­ნტ­რია – Kulturhuset. ვი­კი­პე­ დი­აში ის­იც კი ამ­ოვ­იკ­ით­ხე, რომ ზო­გი­ერ­თი­სთ­ვის კუ­ლტ­ურ­ის ეს ცე­ნტ­რი ძა­ლი­ან დი­დი და ეს­თე­ტი­ კუ­რად მი­უღ­ებ­ელ­ია. ამ უზ­არ­მა­ზარ კუ­ლტ­ურ­ულ

შუ­ქნ­იშ­ან­ი სა­ბა­ვშ­ვო ბი­ბლ ­იო­თე­კა­

ბლ­იო­თე­კის თა­ნა­მშ­რო­მლ­ებ­მა აგ­ ვი­ხს­ნეს, აქ წი­გნ­ები, რო­გო­რც სხ­ ვა ბი­ბლ­იო­თე­კა­ში, ან­ბა­ნის მი­ხე­ დვ­ით კი არ არ­ის გა­ნლ­აგ­ებ­ული, არ­ამ­ედ თე­მა­ტუ­რა­დაა გა­და­ნა­წი­ ლე­ბუ­ლი თა­რო­ებ­ზე. ანუ წი­გნ­ები ცხ­ოვ­ელ­ებ­ზე ცა­ლკე აწ­ყვ­ია, მო­ ნს­ტრ­ებ­ზე – ცა­ლკე, მა­თე­მა­ტი­კა­ ზე – ცა­ლკე და ასე შე­მდ­ეგ. თუ­ მცა, გა­მო­ნა­კლ­ის­ებ­იც არ­სე­ბო­ბს. მა­გა­ლი­თად, ყვ­ელ­ას­თვ­ის სა­ყვ­ არ­ელი შვ­ედი სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ლის, ას­ტრ­იდ ლი­ნდ­გრ­ენ­ის წი­გნ­ები, რა თქ­მა უნ­და, ცა­ლკე კა­ტე­გო­რი­ად­აა გა­მო­ყო­ფი­ლი. თუ­რმე ბი­ბლ­იო­თე­კის შე­ქმ­ნი­ სას ბე­ვრი რამ თა­ვად ბა­ვშ­ვე­ბს­აც ჰკ­ით­ხეს. ერ­თმა პა­ტა­რა ბი­ჭუ­ნამ კი ბი­ბლ­იო­თე­კის კო­ნც­ეფ­ცია ასე ჩა­მო­აყ­ალ­იბა: ყვ­ელ­აზე ზე­ვით წი­ გნ­ები კო­სმ­ოს­ზე უნ­და ელ­აგ­ოს. მე­რე – წი­გნ­ები ფრ­ინ­ვე­ლე­ბზე, მე­ რე ტყ­ეე­ბზე, მე­რე ტყ­ის ცხ­ოვ­ელ­ ებ­ზე, მე­რე ში­ნა­ურ ცხ­ოვ­ელ­ებ­ზე. მე­რე სხ­ვა­და­სხ­ვა ყვ­ავ­ილ­ებ­ზე და ბა­ლა­ხე­ბზე, მე­რე კი პა­ტა­რა ღრ­ მუ­ლი უნ­და გა­კე­თდ­ეს ია­ტა­კში, რო­მე­ლშ­იც წი­გნ­ები ჭი­აყ­ელ­ებ­სა და სხ­ვა­და­სხ­ვა მწ­ერ­ებ­ზე იქ­ნე­ბა ჩა­ლა­გე­ბუ­ლიო. ბი­ბლ­იო­თე­კის შე­ მქ­მნ­ელ­ებ­მა ამ ბი­ჭუ­ნას მო­სა­ზრ­ ებ­ათა მხ­ოლ­ოდ მც­ირე ნა­წი­ლი გა­ ით­ვა­ლი­სწ­ინ­ეს და კო­სმ­ოს­თან და­ კა­ვშ­ირ­ებ­ული წი­გნ­ები სულ ზე­და თა­რო­ზე და­ალ­აგ­ეს. მი­უხ­ედ­ავ­ად ად­გი­ლმ­დე­ბა­რე­ობ­ისა, ბა­ვშ­ვე­ბს სპ­ეც­ია­ლუ­რი კო­ნს­ტრ­უქ­ცი­ის სა­ შუ­ალ­ებ­ით ამ წი­გნ­ებ­ამ­დე აძ­რო­მა სუ­ლაც არ უჭ­ირთ.

შე­ხვ­ედ­რა სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ ალ­თა სე­ქც­ია­ში

შე­ნო­ბა­ Kulturhuset-ის წე­ვ რ­ე ბი იყ­ვნ­ენ: ნა­ნა კა­ცი­აშ­ვი­ლი, რუ­სუ­ დან ყი­ფი­ანი, მა­კა მი­ქე­ლა­ძე, სო­ ფო კი­ნწ­ურ­აშ­ვი­ლი, გვ­ან­ცა ჯო­ბა­ ვა და მე, სა­ნდ­რო ას­ათ­ია­ნი. პრ­ოე­ ქტ­ის მი­ხე­დვ­ით, ექ­ვს ქა­რთ­ვე­ლსა და ექ­ვს შვ­ედს სა­ბა­ვშ­ვო წი­გნ­ები უნ­და გა­გვ­ეკ­ეთ­ებ­ინა. პრ­ოე­ქტ­ის პი­რვ­ელი ნა­წი­ლი ჯერ კი­დევ შა­ რშ­ან გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­და, რო­დე­საც შვ­ედ­ები სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ჩა­მო­ვი­ დნ­ენ. ამ­ჯე­რად კი ქა­რთ­ვე­ლე­ბი გა­ვე­მგ­ზა­ვრ­ეთ სტ­ოკ­ჰო­ლმ­ში. ეს პრ­ოე­ქტი შვ­ ედ­ეთ­ის ინ­სტ­ იტ­უტ­მა და­ აფ­ინ­ან­სა და ი ­ ტ ა ­ პლ­აკ ორი შვ­ედი დი­სკ­უს­იის ქა­ლბ­ატ­ონ­ის – მა­რი ოს­კა­ რს­ონ­ისა და

ცე­ნტ­რში სა­ბა­ვშ­ვო ბი­ბლ­იო­თე­კას სა­კმ­აოდ მო­კრ­ძა­ლე­ბუ­ლი ად­გი­ლი უჭ­ირ­ავს. შუ­ში­სა და ბე­ტო­ნი­სგ­ან აგ­ებ­ული შე­ნო­ბის მე­ოთ­ხე სა­რთ­ ულ­ზე, იქ, სა­დაც ბი­ბლ­იო­თე­კის ფა­ნჯ­რე­ბია, შუ­ქნ­იშ­ანი მო­ჩა­ნს. რო­გო­რც აგ­ვი­ხს­ნეს, ბი­ბლ­იო­თე­ კას ზო­გჯ­ერ იმ­დე­ნი სტ­უმ­არი ჰყ­ ავს, რომ ყვ­ელ­ას და­ტე­ვა შე­უძ­ლე­ ბე­ლია. ას­ეთ დრ­ოს შუ­ქნ­იშ­ან­ზე წი­თე­ლი ინ­თე­ბა და სტ­უმ­რე­ბი ხვ­ დე­ბი­ან, რომ მწ­ვა­ნეს ან­თე­ბა­მდე სე­ირ­ნო­ბა მო­უწ­ევთ. თა­ვად ბი­ბლ­იო­თე­კა­ში ყვ­ელ­ აფ­ერი ის­ეა მო­წყ­ობ­ილი, რომ ბა­ ვშ­ვე­ბმა თა­ვი­სუ­ფლ­ად იმ­ოძ­რა­ონ, იხ­ტუ­ნონ, ირ­ბი­ნონ, იძ­რო­მი­ალ­ონ, ით­ამ­აშ­ონ. მო­კლ­ედ, თა­ვის გე­მო­ ზე გა­ერ­თონ და, რა თქ­მა უნ­და, წი­გნ­ებ­საც გა­ეც­ნონ. რო­გო­რც ბი­

დი­სკ­უს­ია სა­ბა­ვშ­ვო წი­გნ­ის ინ­სტ­იტ­უტ­ში­

სხ­ვა­და­სხ­ვა გა­ერ­თი­ან­ებ­ები, სე­ქც­იე­ბი, პრ­ოფ­ეს­იუ­ლი კა­ვშ­ირ­ ები, ალ­ბათ, შვ­ედ­ებ­ის მო­გო­ნი­ლი უნ­და იყ­ოს. პი­რა­დად შვ­ედ­ებ­ის თუ არა, ყო­ველ შე­მთ­ხვ­ევ­აში, ნა­ მდ­ვი­ლად ჩრ­დი­ლო­ელი ხა­ლხ­ის მი­ გნ­ება იქ­ნე­ბო­და. წე­სრ­იგ­ის მო­ყვ­ არ­ული ჩრ­დი­ლო­ელ­ები ხომ მუ­დამ შრ­ომ­ისა და ფუ­ნქ­ცი­ებ­ის გა­და­ნა­ წი­ლე­ბას ცდ­ილ­ობ­დნ­ენ. და თუ­კი ჩვ­ენი ცი­ვი­ლი­ზა­ცია სა­ბე­რძ­ნე­თი­ დან და რო­მი­დან იღ­ებს სა­თა­ვეს, მი­სი მო­წე­სრ­იგ­ება-და­ლა­გე­ბა ჩრ­ დი­ლო­ელი ხა­ლხ­ის და­მს­ახ­ურ­ებ­აა, ალ­ბათ. ამ ყვ­ელ­აფ­რის ამ­ოკ­ით­ხვა ის­ეთ გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ულ გა­რე­მო­შიც კი შე­სა­ძლ­ებ­ელ­ია, რო­გო­რი­ცაა შვ­ედ­ეთ­ის სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ლე­ბის სე­ქც­იის სა­ზე­იმო სა­დი­ლი. სა­დი­ლი ჩვ­ენი, ანუ ქა­რთ­ვე­ლი სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ლე­ბი­სა და ილ­უს­ ტრ­ატ­ორ­ებ­ის პა­ტი­ვს­აც­ემ­ად გა­ იმ­არ­თა. მი­უხ­ედ­ავ­ად იმ­ისა, რომ ბე­ვრ შვ­ედ სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ალს ძა­ლი­ან ბუ­ნდ­ოვ­ანი წა­რმ­ოდ­გე­ნა ჰქ­ონ­და იმ­ის შე­სა­ხებ, სად მდ­ებ­ არ­ეო­ბს სა­ქა­რთ­ვე­ლო და ვინ ვა­ რთ ქა­რთ­ვე­ლე­ბი, ჩვ­ენს სა­ნა­ხა­ვად სა­კმ­აოდ ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი მო­ვი­და. სა­დი­ლი სტ­ოკ­ჰო­ლმ­ის ერთერთ პა­რკ­ში, გა­ნმ­არ­ტო­ებ­ით მდ­ გარ ძვ­ელ­ებ­ურ შე­ნო­ბა­ში მო­ეწ­ყო. აქ ძვ­ელ­ის­ძვ­ელი დრ­ოი­დან შე­მო­ რჩ­ენ­ილი ბე­ვრი ნი­ვთი იყო, ზო­გი რამ კი, მა­გა­ლი­თად, ნა­ქა­რგი თე­ თრი ფა­რდ­ები, უბ­რა­ლოდ, ძვ­ელ­ ებ­ურს ჰგ­ავ­და. შვ­ედი სა­ბა­ვშ­ვო მწ­ერ­ლე­ბი და ილ­უს­ტრ­ატ­ორ­ები ნა­ცი­ონ­ალ­ურ კე­რძ­ებს მი­ირ­თმ­ევ­დნ­ენ და ერ­ თმ­ან­ეთ­ში სა­უბ­რო­ბდ­ნენ. დრ­ოდ­ ად­რო ქა­რთ­ველ კო­ლე­გე­ბთ­ან სა­

უბ­რის სუ­რვ­ილს გა­მო­თქ­ვა­მდ­ნენ და თა­რჯ­იმ­ნე­ბის და­ხმ­არ­ებ­ით შვ­ედ­ურ-ქა­რთ­ული დი­ალ­ოგ­ებ­იც იბ­მე­ბო­და. ამ იდ­ილ­იურ სი­ტუ­აც­ იას სა­ხლ­ის პა­ტრ­ონი ხა­ნდ­ახ­ან ხმ­ამ­აღ­ალი სტ­ვე­ნით არ­ღვ­ევ­და. სა­უბ­არი წყ­დე­ბო­და და სა­ხლ­ის პა­ტრ­ონი და­მს­წრ­ეთ მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ ან ინ­ფო­რმ­აც­იას აწ­ვდ­იდა. მა­გა­ ლი­თად, იმ­ას, რომ სა­პი­რფ­არ­ეშო გვ­ერ­დით ოთ­ახ­ში, მა­რც­ხნ­ივ­აა. ან იმ­ას, რომ სუ­ფრა შვ­ედ­ურ­ია, ანუ და­მს­წრ­ეე­ბმა თა­ვად უნ­და გა­დმ­ ოი­ღონ სა­სუ­რვ­ელი კე­რძ­ები ცა­ ლკე მდ­გა­რი მა­გი­დი­დან... სუ­ფრა და­თქ­მულ დრ­ოს და­იწ­ ყო და წი­ნა­სწ­არ გა­ნს­აზ­ღვ­რულ დრ­ოს და­სრ­ულ­და, შვ­ედ­ური პუ­ ნქ­ტუ­ალ­ურ­ობ­ით.

გა­მო­მც­ემ­ლო­ბა, რო­მე­ლშ­ იც ას­ტრ­იდი მუ­შა­ობ­და

გა­მო­მც­ემ­ლო­ბა raben&sjo­grenში, ის­ევე, რო­გო­რც მთ­ელს შვ­ედ­ ეთ­ში, ის­ტო­რია და თა­ნა­მე­დრ­ოვ­ ეო­ბა ერ­თმ­ან­ეთ­შია გა­და­ხლ­არ­თუ­ ლი. ძვ­ელი ნა­გე­ბო­ბის დე­ტა­ლე­ბი აქა-იქ ამ შე­ნო­ბა­შიც გვ­ხვ­დე­ბო­და თვ­ალ­ში. გა­მო­მც­ემ­ლო­ბა­ში, სა­ერ­ თო ჯა­მში, რა­ღა­ცნ­აი­რი მყ­უდ­რო სი­ტუ­აც­ია იყო – სა­მს­ახ­ურ­ში კი არა, ვი­ღა­ცა­სთ­ან სტ­უმ­რად იგ­რძ­ ნო­ბდი თა­ვს. გა­მო­მც­ემ­ლო­ბის სა­ბა­ვშ­ვო გა­ ნყ­ოფ­ილ­ებ­აში, ერთ დიდ ოთ­ახ­ში, სა­მუ­შაო ად­გი­ლე­ბია სა­წე­რი მა­ გი­დე­ბი­თა და კო­მპ­იუ­ტე­რე­ბით. ამ სი­ვრ­ცის მც­ირე ნა­წი­ლი შუ­შის კე­დლ­ებ­ით­აა შე­მო­სა­ზღ­ვრ­ული, რო­მე­ლიც თა­ნა­მშ­რო­მლ­ებ­ისა და სტ­უმ­რე­ბის შე­ხვ­ედ­რე­ბის ად­გი­ ლია. ამ დი­ დი ოფ­ ის­ ის ერთ-ერთ კუ­თხ­ეში პა­ტა­რა კა­რა­და დგ­ას. აი, ის­ეთი, ბი­ბლ­იო­თე­კის კა­რტ­ ოთ­ეკა რომ არ­ის. მა­სზე კი ას­ტრ­ იდ ლი­ნდ­გრ­ენ­ის სუ­რა­თია. ბი­ბლ­ იო­თე­კა­ში მი­სი სა­მუ­შაო ად­გი­ლი შე­მო­ნა­ხუ­ლი არ არ­ის. ის დღ­ის პი­რვ­ელ ნა­ხე­ვა­რში სა­ხლ­ში მუ­შა­ ობ­და, დღ­ის მე­ორე ნა­ხე­ვა­რში კი აქ, გა­მო­მც­ემ­ლო­ბა­ში, მო­დი­ოდა და რე­და­ქტ­ორ­ის მო­ვა­ლე­ობ­ას ას­ რუ­ლე­ბდა. სხ­ვა ევ­რო­პუ­ლი ქა­ლა­ქე­ბი­სგ­ან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, სტ­ოკ­ჰო­ლმ­ში უც­ ხო­ური ან­იმ­აც­იუ­რი სა­ბა­ვშ­ვო გმ­ ირ­ებ­ით გა­ფო­რმ­ებ­ულ წი­გნ­ებ­სა და სა­თა­მა­შო­ებს ვერ ნა­ხა­ვთ. შვ­ედ­ებს თა­ვი­ან­თი სა­ამ­აყო სა­ბა­ვშ­ვო გმ­ირ­ ები ჰყ­ავთ, ის­ეთ­ები, რო­გო­რე­ბიც უშ­იშ­არი პე­პი გრ­ძე­ლი­წი­ნდა ან მე­ ოც­ნე­ბე ბი­ჭუ­ნა და კა­რლ­სო­ნი იყ­ ვნ­ენ, და ცდ­ილ­ობ­ენ, თა­ვი­ანთ ბა­ ვშ­ვე­ბი მა­თთ­ან და­ამ­ეგ­ობ­რონ.

სა­ბა­ვშ­ვო წი­გნ­ის ინ­სტ­იტ­ უტი

მო­წე­სრ­იგ­ებ­ული შვ­ედ­ები სა­ბა­ ვშ­ვო წი­გნ­ებ­საც სრ­ული სე­რი­ოზ­ ულ­ობ­ით უდ­გე­ბი­ან. ჩვ­ენი ვი­ზი­ ტის ბო­ლო დღ­ეს სა­ბა­ვშ­ვო წი­გნ­ის ინ­სტ­იტ­უტ­ში ჩვ­ენს პა­ტი­ვს­აც­ემ­ად დი­სკ­უს­ია გა­იმ­არ­თა. დი­სკ­უს­ია­ში ქა­რთ­ვე­ლე­ბი­დან მე (სა­ნდ­რო ას­ ათ­ია­ნი), მა­კა მი­ქე­ლა­ძე და სო­ფო კი­ნწ­ურ­აშ­ვი­ლი ვმ­ონ­აწ­ილ­ეო­ბდ­ით. ხო­ლო დი­სკ­უს­იას ლი­ლე­მორ ტო­ რს­ტე­ნს­სო­ნი (Lillemor Torstensson) უძ­ღვ­ებ­ოდა. ჩე­მთ­ვის ერ­თგ­ვა­რი სი­ურ­პრ­იზი იყო იმ ხა­ლხ­ის რა­ოდ­ ენ­ობა, რო­მლ­ებ­მაც, შვ­ედ­ეთ­ის­თვ­ ის მო­ულ­ოდ­ნე­ლად კა­რგი ამ­ინ­დის პი­რო­ბე­ბში, მზ­ეზე სე­ირ­ნო­ბას ამ ღო­ნი­სძ­იე­ბა­ში მო­ნა­წი­ლე­ობა არ­ ჩი­ეს.

ერ­თი ხმ­ა მა­რი­ტა და­მე­ნია

გია ფე­რა­ძე ხე­ლო­სა­ნია. ამ პრ­ოფ­ეს­იას ათი წლ­ის წი­ნათ და­ეუ­ფლა. რო­გო­ რც თვ­ით­ონ ამ­ბო­ბს, რო­ცა ქვ­ეყ­ანა და­ინ­გრა და თბ­ილ­ისი ბი­რჟ­ებ­ის ქა­ლა­ქად იქ­ცა, დე­პრ­ეს­იი­დან გა­მო­სა­სვ­ლე­ლად და ოჯ­ახ­ის სა­რჩ­ენ­ად სხ­ვა გა­მო­სა­ვა­ლი ვერ იპ­ოვა. ახ­ლა მი­სთ­ვის მუ­დმ­ივი სა­მუ­შაო ბე­ვრ­გან მო­იძ­ებ­ნე­ბა. რა­დგ­ან არ­ ას­დრ­ოს არ სც­ალ­ია, ქვ­ეყ­ან­აში მი­მდ­ინ­არე პო­ლი­ტი­კურ მო­ვლ­ენ­ებ­საც ყო­ვე­ ლთ­ვის გვ­ერ­დი­დან, რი­გი­თი ამ­ომ­რჩ­ევ­ლის თვ­ალ­ით აკ­ვი­რდ­ება და წუ­ხს, რომ სა­სი­კე­თოს ბე­ვრს ვე­რა­ფე­რს ხე­და­ვს.

`და­ბო­ღმ­ილი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი არ მი­ყვ­არს~ „ამ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბს რომ ვუ­ყუ­რებ, სა­ერ­თოდ ვერ ვხ­ვდ­ები, ვინ არ­იან და სა­იდ­ან მო­ვი­დნ­ენ. ამ­ათ არც თბ­ილ­ის­ური გა­გე­ბა აქ­ვთ და არც ძმ­ აკ­აც­ობა იც­იან. ერ­თმ­ან­ეთს ბა­ვშ­ვე­ბს უნ­ათ­ლა­ვენ და მე­რე დე­დას აგ­ ინ­ებ­ენ, ეგ­რე რო­გორ შე­იძ­ლე­ბა, ტო. ეს და­ვი­თა­შვ­ილი რე­ვო­ლუ­ცი­ის პი­რვ­ელი მო­მწ­ყო­ბი ხომ იყო, არა? ეგ არ და­რბ­ოდა აქ­ეთ-იქ­ით „ლე­ ჟა­ნკ­ებ­ით“, შე­ვა­რდ­ნა­ძე აღ­არ გვ­ინ­დაო? მე­რე, ალ­ბათ, ვერ მი­იღო, რაც უნ­დო­და და გა­ბრ­აზ­და. და­დის, და­ბო­დი­ალ­ობს აქ­ეთ-იქ­ით და ვე­რა­ფე­რს ვერ მი­აღ­წია. არ­აფ­ერი არ გა­მო­სდ­ის მა­გა­საც. ან ჟი­რი­ნო­ვს­კი­სთ­ან რა უნ­დო­და, ეგ ხომ მტ­ერ­ია სა­ქა­რთ­ვე­ლო­სი? რას ყვ­ება ერ­თია და რა ვი­ცი ახ­ლა ერ­თმ­ან­ეთ­ში რა ილ­აპ­არ­ აკ­ეს და რო­მე­ლმა რო­მე­ლს ჰკ­ით­ხა აზ­რი? ან რომ ამ­ბო­ბს, რუ­სე­ბს სა­ქა­რთ­ვე­ლო­სთ­ან კო­ნფ­ლი­ქტი არ აწ­ყო­ბთო, არა მგ­ონ­ია, ეგ­რე იყ­ოს, რუ­სე­თს პი­რი­ქით – უნ­და, წე­ლში გა­ გვ­ტე­ხოს. ეს კუ­კა­ვა ვი­ნაა, რა უნ­და სა­ერ­თოდ ვერ გა­ვი­ გე, აზ­რზე არა ვარ, რა ტი­პია. ბუ­რჯ­ან­აძ­ეც არ მო­მწ­ონს, ხან ოპ­ოზ­იც­ია­ში გა­იქ­ცა, ხან – რუ­სე­თში, არა მგ­ონ­ია, ამ­ას ქვ­ეყ­ნის ინ­ტე­რე­სე­ბი­ სთ­ვის აკ­ეთ­ებ­დეს, მე მგ­ონი, ის­ევ თა­ვი­სი თა­ვი­სთ­ვის უნ­და კა­რგი ცხ­ოვ­რე­ბა და თა­ვი­სი შვ­ილ­ებ­ის­თვ­ის. მთ­ავ­რო­ბა­ში თუ და­ბრ­უნ­დე­ბა, მა­გას გა­ინ­აღ­დე­ბს, რაა... ნო­ღა­იდ­ელი ხომ სა­ერ­თოდ, მე ეგ რუ­სე­თის კა­ცი უფ­რო მგ­ონ­ია, ვი­დრე ჩვ­ენი. მე­ტი რა­ღა ქნ­ას, ტო­ოო, ჩა­ვი­და, დო­კუ­მე­ნტ­ები გა­აფ­ორ­მა, ეუ­ბნ­ება, თქ­ვე­ნი ვა­რო და წა­იყ­ვა­ნონ, რა­ააა. რა­ღაც არა მგ­ ონ­ია, ეგ­ენი იქ სა­ქა­რთ­ვე­ლო­სთ­ვის და­რბ­ოდ­ნენ. აი, ალ­ას­ან­ია­ზე გი­ჟდ­ება ბე­ვრი, უფ­რო ქა­ლე­ბს ევ­ას­ებ­ათ, მგ­ონი. „სი­მპ­ოაო“, იძ­ახ­იან, მა­გი­ტომ თუ მი­ სც­ემ­ენ ხმ­ას, თო­რემ, მე მა­გას სა­ერ­თოდ არ ვი­ცნ­ობ. ახ­ლა რომ გა­მო­იჩ­ეკ­ნენ ეს გია ჭა­ნტ­ურ­ია და ნი­კა ივ­ან­იშ­ვი­ლი კი­დევ არ­ას­დრ­ოს არ გა­მი­გია, სა­იდ­ან მო­ვი­დნ­ენ, ღმ­ერ­თმა იც­ის. ის „პა­რი­ჟა­ნკა“ მე­ვა­სე­ბა მა­გრ­ად, ზუ­რა­ბი­შვ­ილი, სა­სა­ცი­ლო ქა­ლია და მა­გრ­ად მღ­ერ­ის, მა­გრ­ამ მა­გი­სთ­ვის სჯ­ობ­და, თა­ვის ეი­ფე­ლის კო­შკ­თან და­ტე­ულ­იყო, არ­ავ­ინ გა­ლა­ნძ­ღა­ვდა მა­ინც და უკ­ეთ­ეს­ად იც­ხო­ვრ­ებ­და, ვი­ დრე სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში. არ­აა პო­ლი­ტი­კა რა მაგ ქა­ლის სა­ქმე. ეს უგ­ულ­ავ­აც დად სა­ქმ­ეს აკ­ეთ­ებს, მთ­ავ­რო­ბის ფუ­ლით აკ­ეთ­ებს თუ თა­ვი­სი ფუ­ ლით, ქა­ლა­ქი ხომ ლა­მა­ზდ­ება არა?“

`თბ­ილ­ის­ის მე­რი თბ­ილ­ის­ელი უნ­და იყ­ოს~ „ინ­გა გრ­იგ­ოლ­ია მო­მწ­ონს ძა­ლი­ან, პი­რდ­აპ­ირი გო­გოა, რა­საც იტ­ყვ­ის, იმ­ას აკ­ეთ­ ებს. ზუ­სტ­ად მა­გი­სთ­ან­ები უნ­და იყ­ვნ­ენ პო­ლი­ტი­კა­ში. უშ­იშ­არ­ია, პრ­ინ­ცი­პუ­ლი და ზე­დმ­ეტს ვე­რა­ვინ გა­უბ­ედ­ავს. ისე, მა­გის უფ­რო­სიც მო­მწ­ონს, გი­ორ­გი თა­რგ­ამ­აძე, ეგ­ეც ჭკ­ვი­ანი ბი­ჭი ჩა­ნს. მა­გის „დრ­ოე­ბა“ ძა­ლი­ან გვ­იყ­ვა­რდა ხო­ლმე. თან არ ილ­ან­ ძღ­ება, ზის პა­რლ­ამ­ენ­ტში და თა­ვის სა­ქმ­ეს აკ­ეთ­ებს. ხა­ლხს კი­დევ მო­ბე­ზრ­და ამ­დე­ნი ლა­ნძ­ღვა-გი­ნე­ბა. ხა­ნდ­ახ­ან ვერ ვა­რკ­ვევ, ბი­რჟ­ის ძვ­ელ­ბი­ჭო­ბა­სთ­ან მა­ქვს სა­ქმე, თუ გა­მო­ცდ­ილ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბთ­ან. სა­ერ­თოდ ვთ­ვლი, რომ თბ­ილ­ის­ის მე­რი თბ­ილ­ის­ელი უნ­და იყ­ოს. იმ­ერ­ლე­ბი ისე მი­ყვ­არს, შე­მო­ევ­ლოს ყვ­ელ­ას ჩე­მი თა­ვი, მა­გრ­ამ მა­ინც მგ­ონ­ია, სა­მტ­რე­დი­ელი ძი­ძი­გუ­რი თბ­ილ­ის­ის მუ­ღა­მს ვე­რა­სო­დეს და­იჭ­ერს. ეგ ის­ეთი პო­ნტ­ია, მე რომ და­მნ­იშ­ნონ სა­მტ­რე­დი­ის მე­რად, რა ვი­ცი ახ­ლა მე სა­მტ­რე­დი­ის? თან ხომ ვთ­ქვი, ად­ამ­ია­ნი ბო­ღმა არ უნ­და იყ­ოს. მე მა­გა­ლი­თად, შუ­შის ხი­დიც მო­მწ­ონს და გმ­ირ­თა მო­ედ­ან­თან რომ ახ­ალი გზა გა­და­დის, ეგ­ეც. შა­რდ­ენ­ზე ვმ­უშ­აობ და იქ­აუ­ რო­ბა ხომ სა­ღა­მო­ობ­ით სა­ერ­თოდ სხ­ვა სა­მყ­არ­ოს ჰგ­ავს. აი, მე ვი­სუ­რვ­ებ­დი, მთ­ელი თბ­ილ­ისი შა­რდ­ენ­ივ­ით გა­მო­იყ­ურ­ებ­ოდ­ეს, ამ­დე­ნი უმ­უშ­ევ­რო­ბა არ იყ­ოს, ხა­ლხს მა­ ღა­ლი ხე­ლფ­ას­ები მი­სც­ენ, სი­სუ­ფთ­ვე და­იც­ვან და მთ­ელი ქა­ლა­ქი გა­ალ­ამ­აზ­ონ“.

guriis paradoqsi ავ­ტო­რი: გი­ორ­გი კე­კე­ლი­ძე­

ანუ, რო­გო­რც ერ­თი ჩე­მი მე­გო­ბა­რი იტ­ყვ­ის: მს­ ოფ­ლიო ორ ნა­წი­ლად იყ­ოფა - გუ­რუ­ლე­ბი და და­ნა­რჩ­ენი. „ხო­ლო გუ­რია არა წი­ლი ეგ­რო­სი­სა არს, არ­ამ­ედ ქა­ რთ­ლო­სი­სა.“ ამ­იტ­ომ­აც გუ­რია პა­რა­დო­ქს­ებ­ის მხ­არ­ეა, თუ პა­რა­დო­ ქს­ული. ამ­აზე ქვ­ემ­ოთ. გუ­რია ნა­მდ­ვი­ლად არ­ის ლა­მა­ზი. გუ­რია არ­ნა­ხუ­ლად ღა­რი­ბია. შე­იძ­ლე­ბა იმ­იტ­ომ, რომ წა­რუ­მა­ტე­ბე­ლი ექ­სპ­ერ­იმ­ ენ­ტე­ბის „სა­უკ­ეთ­ესო“ პო­ლი­გო­ნია: იზ­აბ­ელა (ცნ­ობ­ილი „ად­ეს­ად“), და­ფნა, ტუ­ნგო და ფრ­ან­გუ­ლა მს­ხა­ლი, სო­ ფელ მე­რი­ის სა­მხ­ედ­რო ქა­ლა­ქი, შე­კვ­ეთ­ილ­ის ლა­ბო­რა­ ტო­რი­ები და ათ­ასი წა­მო­წყ­ებ­ული და ვე­რა­ღს­რუ­ლე­ბული სა­ქმე. ამ­ის გა­მო გუ­რუ­ლე­ბს ხშ­ირ­ად აბ­რა­ლე­ბენ, რომ ნა­ჩქ­ არ­ევი გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბის და მო­ქმ­ედ­ებ­ის ხა­ლხ­ია, სი­ახ­ ლე­ების გა­და­მე­ტე­ბუ­ლად ამ­ყო­ლი... და ის­ინი მა­რთ­ლე­ბი არ­იან. გუ­რუ­ლე­ბი ხშ­ირ­ად წუ­წუ­ნე­ბენ, რომ ამ­ხე­ლა ნი­ჭის პა­ ტრ­ონი ხა­ლხ­ია და გა­ნგ­ებ­ას შუ­რს მა­თი – არ­ას­ოდ­ეს უმ­ არ­თლ­ებთ... და ის­ინ­იც მა­რთ­ლე­ბი არ­იან. გუ­რუ­ლე­ბს უყ­ვა­რთ შრ­ომა - ერ­თი ოთ­ხმ­ოც­და­ათს გა­და­ცი­ლე­ბუ­ლი გლ­ეხი, ჩე­მს თვ­ალ­წინ სა­სი­კვ­დი­ლო სა­ რე­ცე­ლზე, სრ­ულ­იად უგ­ონ­ოდ იქ­ნე­ვდა ხე­ლს – თი­თქ­ოს თო­ხნ­იდა. მა­გრ­ამ გუ­რია არ­ნა­ხუ­ლად ღა­რი­ბია. გუ­რი­ის მთა და ბა­რი გა­ნს­ხვ­ავ­დე­ბა, მე მათ სუ­ნით ვც­ნობ, რა­დგ­ან ორ­ივ­ეგ­ან მი­ცხ­ოვ­რია. ჩე­მთ­ვის მთ­ას ან­ წლ­ის, შუ­აც­ეც­ხლ­ით გა­ბო­ლი­ლი კე­დლ­ებ­ის და თხ­ის კუ­ რკ­ლის სუ­ნი აქ­ვს, ბა­რს – ოდ­ნავ მო­მპ­ალი მა­ნდ­არ­ინ­ის, ერ­თნ­ახ­ადი არ­ყ­ის და სკ­ოლ­ის მე­რხ­ის. გუ­რი­აში არ­ის ნი­სლ­ია­ნი ბა­ხმ­არ­ოც და მა­გნ­იტ­ურ ქვ­ იშ­ია­ნი ურ­ეკ­იც, ვა­ზი­ანი ბა­ხვ­იც და ცი­ტრ­უს­ია­ნი შრ­ომა. (ზუ­სტ­ად ას­ეთ ფრ­აზ­ებს წა­აწ­ყდ­ებ­ით ოთ­ხმ­ოც­ია­ნი წლ­ ებ­ის „სა­იმ­იჯო ალ­ბო­მე­ბში“, ვთ­ქვ­ათ მს­გა­ვსი სა­ხე­ლით – „მწ­ვა­ნე ოქ­როს ქვ­ეყ­ანა“) ანუ, გუ­რია მდ­იდ­არ­იც­აა. რა ამ­ის პა­სუ­ხია და მი­უხ­ედ­ავ­ად კრ­იმ­ან­ჭუ­ლი­სა, გუ­ რი­აში ტი­რი­ლი უფ­რო უყ­ვა­რთ, ანუ და­ტი­რე­ბა. ხო­ლო და­კრ­ძა­ლვ­ის რი­ტუ­ალ­ში ნა­დვ­ილ­ად არ­ის კა­რნ­ავ­ალ­ურ­ ობ­ის მი­მზ­იდ­ვე­ლი სი­ჭა­რბე. ხშ­ირ­ად ვხ­ლე­ბი­ვარ ჭი­რი­სუ­ ფა­ლს ერ­თი სო­ფლ­იდ­ან მე­ორ­ეში და მი­ნა­ხა­ვს ქა­ლე­ბის სა­ოც­არი მე­ტა­მო­რფ­ოზა - სა­წე­ბლ­ის რე­ცე­პტ­იდ­ან მო­ მე­ნტ­ალ­ურ­ად მო­თქ­მა-ვა­ებ­აზე გა­და­სვ­ლა. ყვ­ელ­აზე სა­ ოც­არი ის არ­ის, რომ ორ­ივე მდ­გო­მა­რე­ობა (სა­წე­ბე­ლი და ვაი-ვი­ში) ჩე­მთ­ვის, არ­ნა­ხუ­ლად ბუ­ნე­ბრ­ივ­ია. სწ­ორ­ედ ეს არ­ის გუ­რუ­ლო­ბის პა­რა­დო­ქსი. გუ­რუ­ლე­ბი გუ­ლწ­რფ­ელ­ები არ­იან მა­შინ, რო­ცა თა­ვგ­ ან­წი­რვ­ით გა­ძა­ლე­ბენ ღვ­ინ­ოს და პურ-მა­რი­ლს, ლა­მის და­ნას გა­ბჯ­ენ­ენ ყე­ლზე, რომ რაც უნ­და გე­ჩქ­არ­ებ­ოდ­ეს, ქე­იფი გა­ნა­გრ­ძო და მა­ში­ნაც, რო­ცა უკ­ვე წა­სულ სტ­უმ­ არს ზე­დმ­ეტი ჭა­მა-სმ­ისა და ნა­მე­ტა­ნი გვ­ია­ნა­მდე და­რჩ­ ენ­ის გა­მო, ლა­ნძ­ღა­ვენ. (ად­გი­ლის, დრ­ოის და მო­ქმ­ედ­ებ­ ის ერ­თი­ან­ობა და­ცუ­ლია).

გუ­ლწ­რფ­ელ­ები არ­იან, რო­ცა „ქვ­ეყ­ნის და­მა­ქც­ევ­არ შე­ვა­რდ­ნა­ძეს“ წყ­ ევ­ლი­ან და, რო­ცა მი­სი „გუ­რუ­ლი წა­რმ­ოშ­ობ­ით“ ამ­აყ­ობ­ენ. და ასე შე­მდ­ეგ. „რა­ფერ ხარ? რო­ის ჩა­მოი? რო­ის მი­ხვ­ალ?“ ეს კი­თხ­ვე­ბი ერთ მთ­ლი­ან­ობ­ად, სხ­აპ­ას­ხუ­პით და­ის­მის და მა­თი ირ­იბი და­ ტვ­ირ­თვა დღ­ემ­დე არ მი­ნდა ამ­ოვ­იც­ნო. გუ­რი­აში კე­თი­ლი ხა­ლხი ცხ­ოვ­რო­ბს. გუ­რუ­ლე­ბს (ალ­ბათ, რო­გო­რც ყვ­ელა ქა­რთ­ვე­ლს) ზღ­ვა არ უყ­ვა­რთ, ანუ არ­ას­დრ­ოს უყ­ურ­ებ­ენ მას, რო­გო­რც სხ­ვა სა­ზღ­ვაო ქვ­ეყ­ნის შვ­ილ­ები. რა­ღაც გა­უც­ნო­ბი­რე­ბე­ლი ში­ში აშ­ორ­ებთ მა­სთ­ან. ცხ­ენ­ოს­ანი გუ­რუ­ლი (გა­ვი­ხს­ენ­ოთ ამ­ერ­იკ­ული ოდ­ის­ეა) რა­ტო­მღ­აც უფ­რო ბუ­ნე­ბრ­ივი სი­ტყ­ვა­თშ­ეთ­ან­ხმ­ებ­აა, ვი­ დრე ნა­ოს­ანი გუ­რუ­ლი. ზა­ფხ­ულ­ობ­ით, ნა­პი­რს სულ რა­ღაც სა­მი­ოდ კი­ლო­მე­ ტრ­ით, სო­ფლ­იდ­ან ის­ეთ­ივე მო­წი­წე­ბით მი­დი­ან სა­ბა­ნოდ, რო­გო­რც ვთ­ქვ­ათ კა­ხე­თი­დან ჩა­მო­სუ­ლი სტ­უმ­რე­ბი, ფრ­აზა „ზღ­ვა­ზე მი­ვი­დი­ვარ“ ამ ორი კუ­თხ­ ის მც­ხო­ვრ­ებ­ის­თვ­ის ზუ­სტ­ად ერ­თნ­აი­რი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობ­ის მა­ტა­რე­ბე­ლია. კა­რგ­ად მა­ხს­ოვს სა­ბჭ­ოთა დრ­ოს ეგ­ზომ პო­პუ­ლა­რუ­ლი დი­ზე­ლის ავ­ზე­ბი (გნ­ებ­ავთ „სა­ლი­არ­კის ბა­კი“), რო­მე­ლიც თი­თქ­მის ყვ­ელა ეზ­ოში იდ­გა, რო­გორ და­ნა­ნე­ბით და­ჭრ­ეს და გა­და­აკ­ეთ­ეს ე.წ. თუ­რქ­ულ ღუ­მე­ლად – მე­გო­ნა ვი­ნმე ახ­ლო­ბლ­ის სი­ცო­ცხ­ლეს ემ­შვ­იდ­ობ­ებ­ოდ­ნენ. ას­ევე დი­დი სი­მძ­იმ­ილი და­ჭი­რდა ნა­ყა­ნა­რზე (რო­მე­ლიც ოდ­ეს­ღაც ნა­ჩა­ია­რი იყო), თხ­ილ­ის გა­შე­ნე­ბას (კი­დე­ებ­ზე კი­ვის არც თუ წა­რმ­ატ­ებ­ული და­რგ­ვის შე­მდ­ეგ). გუ­რი­აში ღმ­ერ­თი თა­ვი­სე­ბუ­რად სწ­ამთ, პი­რჯ­ვა­რს ისე სწ­რა­ფად იწ­ერ­ენ, მა­მა­ზე­ცი­ერი ვე­რა­ფრ­ით შე­ამ­ჩნ­ევს. გუ­რუ­ლე­ბის სა­უბ­რი­დან ორ სი­ტყ­ვას თუ მო­კრ­ავ (წა­კრ­ავ, გა­მო­კრ­ავ) ყუ­რს, კმ­აყ­ოფ­ილი უნ­და და­რჩე. სო­ფელ ლი­ხა­ურ­ში, ძვ­ელ კლ­უბ­ში, სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ერთ-ერ­თი პი­რვ­ელი დი­სკ­ოთ­ეკა გა­მა­რთ­ეს. ბე­ვრ გუ­რუ­ლს სა­წერ მა­გი­და­ზე ამ­ერ­იკ­ის დრ­ოშა აქ­ვს გა­და­ფე­ნი­ლი. სო­ფელ ნა­ტა­ნე­ბში, რკ­ინ­იგ­ზის სა­დგ­ურ­ის მო­ედ­ან­ზე სტ­ალ­ინ­ის შთ­ამ­ბე­ჭდ­ ავი ძე­გლი დგ­ას. გუ­რუ­ლე­ბს ჭყ­ინ­ტი ყვ­ელ­ის ჭა­მა უყ­ვა­რთ. თვ­ალ­ის ჩა­პა­ჭუ­ნე­ბაც. გუ­რია „სი­ცო­ცხ­ლის სა­მო­სა­ხლ­ოა“, რაც, რა თქ­მა უნ­და, ნი­შნ­ავს : „გუ­რი­აში რა გი­ნდ­ოდა, თუ სი­კვ­დი­ლი არ გი­ნდ­ოდა“.

GAME OVER კო­ბა ინ­ას­არ­იძე „...რო­ცა ეს ამ­ბა­ვი გა­ვი­გე, ორი კვ­ირა შო­კში ვი­ყა­ვი. ძა­ლი­ ან ვნ­ერ­ვი­ულ­ობ­დი, ვე­რა­ფრ­ით წა­რმ­ომ­ედ­გი­ნა, იმ სა­ქმ­ეს, რო­ მე­ლს­აც აქ­ამ­დე ასე გუ­ლმ­ოდ­ გი­ნედ ვა­კე­თე­ბდი, ხე­ლის ერ­თი მო­სმ­ით უნ­და ჩა­მო­ვშ­ორ­ებ­ოდი. ცხ­ად­ია, ამ­გვ­არი გა­და­წყ­ვე­ტი­ ლე­ბის მი­ღე­ბა მა­გრ­ად გა­მი­ ჭი­რდა, მა­გრ­ამ სხ­ვა გზა აღ­არ მქ­ონ­და, ვთ­ქვი და მო­რჩა – ფე­ ხბ­ურ­თს აღ­არ ვი­თა­მა­შებ...“ 31 წლ­ის მი­ხე­ილ ხუ­ცი­შვ­ ილი, თა­ვის დრ­ოზე სა­ქა­რთ­ვე­ ლოს ჩე­მპ­იო­ნის ტი­ტუ­ლი ორ­ ჯერ მო­იგო და სა­უკ­ეთ­ესო ბო­ მბ­არ­დი­რიც გა­ხდა, ამ ზა­მთ­არს კი სე­რბ­ეთ­ში მო­რი­გი სა­მე­დი­ ცი­ნო შე­მო­წმ­ებ­ის­ას გა­ირ­კვა, რომ მი­შას გუ­ლი აწ­უხ­ებ­და და შე­სა­ძლო იყო, და­ტვ­ირ­თვ­ებ­ის გა­გრ­ძე­ლე­ბა მი­სთ­ვის ფა­ტა­ ლუ­რი შე­დე­გი­თაც და­მთ­ავ­რე­ ბუ­ლი­ყო. „ია­ნვ­არი იყო, სა­ახ­ალ­წლო არ­და­დე­გე­ბის შე­მდ­ეგ „ვო­ივ­ ოდ­ინ­ამ“ ვა­რჯ­იშ­ები გა­ნა­ახ­ლა და რა თქ­მა უნ­და, სა­მე­დი­ცი­ნო შე­მო­წმ­ებ­აც გა­ვი­არ­ეთ. თა­ვს სრ­ულ­იად ჯა­ნმ­რთ­ელ­ად ვგ­რძ­ ნო­ბდი, მა­გრ­ამ ჩე­მთ­ვის სა­მწ­ უხ­არ­ოდ, კა­რდ­იო­გრ­ამ­ამ სულ სხ­ვა სუ­რა­თი აჩ­ვე­ნა. სა­ექ­იმო ტე­რმ­ინ­ოლ­ოგ­ია­ში კა­რგ­ად ვერ ვე­რკ­ვე­ვი, თუ­მცა კი გა­ვი­გე, რომ და­ტვ­ირ­თვ­ებ­ის ფო­ნზე გუ­ლი­სც­ემ­ის სი­ხშ­ირე ძა­ლი­ან იც­ვლ­ებ­ოდა და ამ­ას შე­სა­ძლო იყო, ცუ­დი შე­დე­გი გა­მო­ეწ­ვია. ექ­იმ­ებ­მა და­სვ­ენ­ება მი­რჩ­იეს. მა­ის­ის ბო­ლოს ერ­თხ­ელ­აც გა­ გს­ინ­ჯა­ვთ, იქ­ამ­დე ყვ­ელ­აფ­ერი მო­წე­სრ­იგ­დე­ბა და თა­მა­შს­აც ძვ­ელ­ებ­ურ­ად შე­ძლ­ებო. თუ­მცა იქ­ვე და­ამ­ატ­ეს: მო­ულ­ოდ­ნე­ლი გა­რთ­ულ­ებ­ებ­ის თა­ვი­დან ას­აც­ ილ­ებ­ლად უკ­ეთ­ესი იქ­ნე­ბა, თუ ფე­ხბ­ურ­თს სა­ერ­თოდ ჩა­მო­შო­ რდ­ებ­იო. ამ­ის შე­მდ­ეგ იყო შო­ კი და ნე­რვ­იუ­ლო­ბა, მი­ჭი­რდა გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბის მი­ღე­ბა, მა­ გრ­ამ ბო­ლოს მა­ინც გა­და­ვდ­ გი ეს ნა­ბი­ჯი. 31 წლ­ის ვარ და სი­მა­რთ­ლე გი­თხ­რათ, ფე­ხბ­ურ­ თე­ლის კა­რი­ერ­ის და­სრ­ულ­ებ­ის დრო ის­ედ­აც ახ­ლოს იყო, გა­რი­ სკ­ვაც აღ­არ ღი­რს. სხ­ვა სა­ქმე იქ­ნე­ბო­და, 20 წლ­ის, და­მწ­ყე­ბი ფე­ხბ­ურ­თე­ლი რომ ვყ­ოფ­ილ­იყ­ ავი, მა­შინ კა­რი­ერ­აზ­ეც და­ვფ­ იქ­რდ­ებ­ოდი და მა­ნამ ვი­მკ­ურ­ ნა­ლე­ბდი, სა­ნამ ექ­იმ­ები თა­ მა­შის ნე­ბას არ და­მრ­თა­ვდ­ნენ. ამ სი­ტუ­აც­ია­ში კი გა­რი­სკ­ვად ნა­მდ­ვი­ლად არ ღი­რს“, – გვ­ით­ ხრა მი­ხე­ილ ხუ­ცი­შვ­ილ­მა, რო­ მე­ლს­აც სე­რბ­ულ კუ­რო­რტ ნო­ ვი­სა­დში და­ვუ­კა­ვშ­ირ­დით. იქ კი „ხუ­ცო“ წე­ლი­წად-ნა­ხე­ ვრ­ის წინ აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­იდ­ან, ბა­ ქოს „ოლ­იმ­პი­კი­დან“ გა­და­ ვი­და და „ვო­ივ­ოდ­ინ­ას“ ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბი­სთ­ ვის თა­ვის მო­წო­ნე­ ბაც არ გა­სჭ­ირ­ვე­ ბია. ის სწ­რა­ფად გა­ხდა გუ­ნდ­ის ერთ-ერ­თი ლი­დე­ რი და გუ­ლშ­ემ­ატ­ კი­ვა­რთა სა­ყვ­არ­ ელი ფე­ხბ­ურ­თე­ლი. მი­სი „ვო­ივ­ოდ­ინ­აც“ პრ­ოგ­რე­სის გზ­ას და­ ად­გა და სე­რბ­ეთ­ის გრ­

ანდ გუ­ნდ­ებს შო­რის გა­ერ­ია. „ვო­ი ვ­ო დ­ი ნა“ წლ­ეუ­ლს­აც მო­ წი­ნა­ვე­თა შო­რის აღ­მო­ჩნ­და, მა­გრ­ამ უკ­ვე ხუ­ცი­შვ­ილ­ის გა­ რე­შე, უფ­რო სწ­ორ­ად, ფე­ხბ­ურ­თელ ხუ­ცი­შვ­ ილ­ის გა­რე­შე, თო­რემ ქა­რთ­ვე­ლი ფე­ხბ­ურ­თე­ ლი დღ­ეს­აც ამ კლ­უბ­შია და ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბა იქ­ვე და­სა­ქმ­ებ­ას ჰპ­ირ­დე­ბა. „კლ­უბ­ის უფ­რო­სო­ბას უკ­ ვე შე­ვხ­ვდი და სა­მო­მა­ვლო ურ­თი­ერ­თო­ბა­ზე ვე­ლა­პა­რა­ კე. მათ თა­ვად შე­მო­მთ­ავ­აზ­ეს „ვო­ივ­ოდ­ინ­აში“ სა­მს­ახ­ური და სა­წი­ნა­აღ­მდ­ეგო არც თა­ვად მქ­ ონ­და არ­აფ­ერი. კო­ნკ­რე­ტუ­ლი და­ვა­ლე­ბაც მი­ვი­ღე, სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­ში ჭა­ბუ­კი, ნი­ჭი­ერი ფე­ ხბ­ურ­თე­ლე­ბი უნ­და შე­ვა­რჩ­იო და „ვო­ივ­ოდ­ინ­ას­თან“ და­ვა­კა­ ვშ­ირო. და­მე­თა­ნხ­მე­ბით, რა­მდ­ ენ­იმე გა­მო­ნა­კლ­ის­ის გა­რდა, ცნ­ობ­ილ ევ­რო­პულ გუ­ნდ­ებ­ში სე­რბ­ეთ­იდ­ან მო­ხვ­ედ­რა გა­ცი­ ლე­ბით იო­ლია, ვი­დრე სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­დან. მო­კლ­ედ, ახ­ლა უკ­ვე ახ­ალი სა­მს­ახ­ური მა­ქვს, კლ­უბ­ ის სკ­აუ­ტი ვარ“. მა­ის­ის ბო­ლო კი ჯერ არ და­ მდ­გა­რა, შე­სა­ბა­მი­სად, „ხუ­ცოს“ ხე­ლა­ხა­ლი შე­მო­წმ­ება ჯერ არ გა­უვ­ლია, თუ­მცა... „არა, ეს უკ­ვე სა­სწ­რა­ფო სა­ ქმე აღ­არ არ­ის. რო­გო­რც ექ­იმ­ ებ­მა მი­თხ­რეს, სა­ში­ში არ­აფ­ ერ­ია, გუ­ლი­სც­ემა მხ­ოლ­ოდ და­ტვ­ირ­თვ­ებ­ის ფო­ნზე იც­ ვლ­ება და არა ყო­ვე­ლდ­ღი­ ური, ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი სა­ქმ­ ია­ნო­ბი­სას. ფე­ხბ­ურ­თის თა­მა­შზე უა­რის თქ­მაც სა­მო­მა­ვლო გა­რთ­ულ­ ებ­ებ­ის ას­არ­იდ­ებ­ლად მი­რჩ­იეს“. ს ა­ქ ა­რ თ­ვ ე­ლ ო­ს ა და აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­ის ჩე­მპ­იო­ნა­ტე­ბში თა­ მა­ში­სას ხუ­ცი­შვ­ილი ერთ-ერ­თი გა­მო­ რჩ­ეუ­ლი ფე­ხბ­ურ­ თე­ ლი იყო და მო­ ედ­ან­ზეც გუ­ლთ­ან დ ა­კ ა­ვ შ­ი რ­ე ბ­უ ლ ი პრ­ობ­ლე­მე­ბი­სა არ­ აფ­ერი ეტ­ყო­ბო­და, აკი ვთ­ქვ­ით კი­დეც, სა­ქა­რთ­ვე­ლოს ჩე­მპ­ იო­ნა­ტის სა­უკ­ეთ­ესო ბო­მბ­არ­დი­რიც გა­ხდა და სა­უკ­ეთ­ესო ფე­ხბ­ურ­ თე­ლის გა­მო­ვლ­ენ­ის­ას­აც მხ­ოლ­ოდ პი­რვ­ელ­ად­გი­ლო­ სა­ნს ჩა­მო­რჩა. „სა­მე­დი­ცი­ნო შე­მო­წმ­ება, რო­გო­რც წე­სი, ყვ­ელა ქვ­ეყ­ან­ აში წე­ლი­წა­დში ორ­ ჯერ, სე­ზო­ნის და­ს ა­წ ყ­ი ს­ს ა და შუ­აში ტა­რდ­ება. ც ხ­ა დ­ი ა , სა­ქ ა­რ თ­ ვ ე­ლ ო­შ ი და აზ­ ე რ­ბ ა ­ ი ჯ­ა ნ­შ ი ც ასე იყო. გა­მ ო­კ ვ­ლ ე­ ვე­ბი­სას სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­სა და

ხუ­ცო სე­რბ­ებ­მა და­იტ­ოვ­ეს­

მი­შა ხუ­ცი ­შვ მე­უღ­ლე­სთ ­ილი თა­ვის ­ან ერ­თა­დ

აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­ში ის­ეთი არ­აფ­ ერი გა­მო­ჩე­ნი­ ლა, თა­მა­ში­სას ხე­ლი შე­ეშ­ალა, ასე იყო სე­რბ­ეთ­ში ჩა­მო­სვ­ლი­სას, აბა, ჯა­ნმ­რთ­ელ­ობ­ის მხ­ რივ რა­მე პრ­ობ­ლე­მა რომ მქ­ონ­ოდა, გუ­ნდ­ში ვინ ამ­იყ­ვა­ნდა?! „ვო­ივ­ ოდ­ინ­აში“ წე­ლი­წა­დი ისე ვი­თა­მა­შე, არ­აფ­ერს შე­ვუ­ წუ­ხე­ბი­ვარ, სრ­ულ­იად ჯა­ ნმ­რთ­ელი ვი­ყა­ვი, მა­გრ­ამ რას იზ­ამ, ია­ნვ­არ­ში ექ­იმ­ებ­მა სულ სხ­ვა რამ მი­თხ­რეს. ეს ამ­ბა­ვი ჩე­ მთ­ვის და ყვ­ელა ჩე­მი­ან­ის­თვ­ის მო­ულ­ოდ­ნე­ლი და ძა­ლი­ან გუ­ ლდ­ას­აწ­ყვ­ეტი იყო. თუ­მცა, სა­ მწ­უხ­არ­ოდ, ეს უკ­ვე ფა­ქტ­ია და რა­ღა გა­ეწ­ყო­ბა, ახ­ალი ცხ­ოვ­რე­ ბა უნ­და და­ვი­წყო, უბ­ურ­თო ცხ­ ოვ­რე­ბა, ახ­ლა უფ­რო მე­ტი დრო მე­ქნ­ება ოჯ­ახ­ის­თვ­ის­აც, ორი გო­გო­ნა მყ­ავს გვ­ან­ცა და ნი­ცა, მა­თთ­ვის არ ვი­ცი, პა­ტა­რე­ბი არ­ იან, მა­გრ­ამ ჩე­მი მე­უღ­ლი­სთ­ვის და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ ძა­ლი­ან გუ­ ლდ­ას­აწ­ყვ­ეტ­ია ის რაც მო­ხდა, თუ­მცა ცხ­ოვ­რე­ბა გრ­ძე­ლდ­ება, ფე­ხბ­ურ­თში ვრ­ჩე­ბი, ოღ­ონდ კუ­ ლი­სე­ბში"