Prime time N103 by PrimeTime

ექსკლუზიურად პირადი N09 (103), ორშაბათი 28 თებერვალი 2011 წ.

ქეთი მელუა „რამდენიმე კვირ ის წინ ერთმანეთს დავშორდით...“ `პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი

www.ptpress.ge

გვ.18-19

პირველად „პრაიმტაიმში“

ქართული ფილმიზღაპარი ვეფხისტყაოსნის გმირებით EXCLUSIVE

EXCLUSIVE

ქეთი მელუა შეყვარებულს დაშორდა

გვ.4-5

მორიგ სკანდალში გაეხვია

გვ.20

EXCLUSIVE

თავდაცვის ექსმინისტრის ოჯახი რა ხდება წყნეთის ბავშვთა სახლში EXCLUSIVE

ომბუდსმენის სკანდალური დასკვნა

რამიშვილი კიწმარიშვილს გვ.21

EXCLUSIVE

გაურიგდა

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გვ.2

EXCLUSIVE

რამიშვილი-კიწმარიშვილის

გარიგება „მაესტროზე“ მალე ახალი პოლიტიკური, იუმორისტული და „რეალითი“ შოუები გამოჩნდება

მირიან ბოქოლიშვილი უკვე რამდენიმე დღეა, შალვა რამიშვილი „პრაიმტ აიმს“ კატეგორიულად უმ ტკიცებს, რომ „მაესტროზე“ ახალი პროექტის გაკეთებას არ გეგმავს. შალვას ასეთი კატეგორიულობის მიუხედ ავად, ჩვენთვის ცნობილი გახდა კიდევ რამდენიმე დე ტალი, რაც ცხადყოფს, რომ

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

რამიშვილიცა და „მაესტროს“ ხელმძღვანელობაც არხზე და გეგმილ ცვლილებებს მკაცრად ასაიდუმლოებენ. ერთი სიტყ ვით, ჩვენ მიერ დაზუსტებული ინფორმაციით, რამიშვილი „მა ესტროზე“ სამი პროექტით მი დის: პოლიტიკური ტოქშოუ, „რეალითიშოუ“ და იუმორისტ ული გადაცემა. ერთ-ერთი ვერსიით, პოლი ტიკურ ტოქშოუს სამი წამყ ვანი ეყოლება, სავარაუდოდ, მათ შორის იქნება გადაცემა „არგუმენტების“ წამყვანი თეა სიჭინავა. სხვა კანდიდატურ ების შესახებ ინფორმაცია ამ დრომდე ზუსტდებაო. რა ბედია ეწევა „არგუმენტებს“, ახალი საეთერო ბადის დაგეგმვის შე მდეგ გახდება ცნობილი. თავად სიჭინავა კომენტარის გაკეთე ბისას საკმაოდ ფრთხილია. – თეა, გავიგეთ „მაესტრ ოზე“ ახალი პოლიტიკური ტოქშოუ კეთდება, რომელსაც რამდენიმე წამყვანი ეყოლ ება, მათ შორის შენც სახელდ ები... – სიახლეებთან დაკავშირებ ით სჯობს, არხის დირექტორს დაუკავშირდეთ. მე მაქვს ჩემი გადაცემა და იმდენად დაკა ვებული ვარ, რომ დეტალების საქმის კურსში არ გახლავართ. უკეთესია, ბაჩოს ჰკითხოთ. – ბაჩოსაც ვკითხავთ აუცი ლებლად, უბრალოდ, შენგან გვაინტერესებს, დაკავდები თუ არა ახალ პროექტში, რო მელსაც შალვა რამიშვილი აკ ეთებს „მაესტროზე“? – ჩემთან დაკავშირებით, როგორც ვიცი, ჯერ რაიმე გა დაწყვეტილება მიღებული არ აა. რაც შეეხება მოლოდინებს, ზოგადად, რას აპირებს არხი,

რა გადაცემები კეთდება და ვინ იქნებიან წამყვანები, ამაზე გე ნერალურ დირექტორს დაუკავ შირდით. გენერალურ დირექტორამდე ჩვენ „მაესტროზე“ კიდევ ერთი პოლიტიკური ტოქშოუს წამყ ვანს, ეკა ბერიძეს დავუკავშირ დით, რომელმაც დაადასტურა, რომ არხზე ნამდვილად მზად დება ახალი ტოქშოუ. ეკა ბერიძე: – იდეაში, რაღაც ტოქშოუ რომ მზადდება, ვიცი, მაგრამ დეტალები ჩემთვისაც უცნო ბია. ვერც იმას გეტყვით, ვინ იქნებიან წამყვანები. – ამბობენ, შალვა რამიშვ ილი აკეთებს ამ ტოქშოუსო... – ეს ინფორმაცია მე თქვენი გაზეთიდან გავიგე წინა კვირას. მეტს, სამწუხაროდ, ვერაფერს გეტყვით. რაც შეეხება „რეალითიშ ოუს“... ერთ-ერთი ვერსიით, ის ფრანგული პროექტის მიხე დვით გაკეთდება და „ფეისებ ის“ მოულოდნელ გამოჭერაზე იქნება აგებული. „რეალითიშ ოუზე“ რამდენიმე კამერა იმ უშავებს და მას, სავარაუდოდ, თავად შალვა რამიშვილი წა იყვანს. მაგალითად, შეიძლე ბა რამიშვილი მოულოდნელად „ჯეოსტარზე“ მივარდეს, ან სადმე მარინე ბერიძე გამოიჭ იროს და ჰკითხოს: ანი სირაძეს მართლა სცემდით?:) მესამე პროექტზე კი, რომე ლიც „ვა ნოს შო უს“ ტი პის გა დაცემა იქნება, სავარაუდოდ, მსახიობი ვასიკო ოდიშვილი დაკავდება. ახალი დეტალების დასაზუ სტებლად ჩვენ რამიშვილს კი

დევ ერთხელ დავუკავშირდით, თუმცა ის კვლავ კატეგორიულ ად ამტკიცებს, რომ არანაირ პროექტზე არ მუშაობს. – შა ლვა, ახ ლა მა ინც თუ შეგიძლია, ოფიციალურად დაადასტურო, რომ „მაესტრ ოზე“ ახალ პროექტებს აკეთ ებ?.. გავიგეთ, სამ პროექტზეა საუბარიო... – ვა, რა კარგი ინფორმაცია გაქვს... კიდევ ერთხელ გეუბ ნები, რომ არ ვმუშაობ არანაირ პროექტებზე. არ ვმუშაობ, არ ვმუშაობ, არ ვმუშაობ... გამართლდება თუ არა ჩვენი ინფორმაცია, ეს მალე გამოჩნ დება... და თუკი შალვა რამიშვ ილი მართლაც გამოჩნდა „მა ესტროზე“, სავარაუდოდ, მას რადიო „პალიტრის“ დატოვება მოუწევს, სადაც ამჟამად საავ ტორო გადაცემა აქვს. რამიშვილისგან განსხვავებ ით, დიდი კატეგორიულობით არ გამოირჩევა „მაესტროს“ გე ნერალური დირექტორი ბაჩო კიკაბიძე. ის ადასტურებს, რომ არხზე სიახლეები ნამდვილად იგეგმება, თუმცა კონკრეტიკი სგან თავს იკავებს. ბაჩო კიკაბიძე, „მაესტროს“ გენერალური დირექტორი: – ჯერჯერობით არაფერი არაა გარკვეული. როგორც ყვ ელა ტელევიზიაში, ასევე „მა ესტროშიც“ იგეგმება ბევრი ახალი გადაცემის გაკეთება, თუმცა ჯერ არ არის გადაწყვე ტილი, ვინ იქნებიან წამყვანები. ამაზე ლაპარაკი ნაადრევია. ჩვენი წყარო იმასაც ყვება, რომ რამიშვილმა „მაესტროზე“ გადასვლის შემოთავაზება პი რადად „ქართული პარტიისგან“ მიიღო... ამ საკითხზე მას ერ ოსი კიწმარიშვილი ესაუბრაო.

შეგახსენებთ, რომ კიწმარიშ ვილი ამ დრომდე „მაესტროს“ მმართველ კომპანიას ხელმ ძღვანელობს და პარალელუ რად „ქართული პარტიის“ პო ლიტიკური მდივანი გახლავთ. როგორც ჩანს, რამიშვილი-კი წმარიშვილის გარიგება შედგა. იქიდან გამომდინარე, რომ შალვას პროექტების დამფინ ანსებლად ირაკლი ოქრუაშვი ლის მეგობარი, ქიბარ ხალვაში განიხილება, ცხადია, ეს გარი გება მისთვის უფრო სარფიანი იქნება.

მარიამ ჯოლოგუამ და „პოლიკამ“ იქორწინეს „პრაიმტაიმი“ ერთწლიანი საიდუმლო რომანის კვალდაკვალ

ბევრი მალეს, თუ ცოტა ილაპარაკეს, „პრაიმტაიმს“ მაინც ვერაფერი გამოაპარ ეს. მარიამ ჯოლოგუას და აპოლონ კუბლაშვილის „Love Story“-ს შესახებ ჯერ კიდევ ზაფხულში ვწერდით. რომანს არც ერთი ადასტურებდა, უა რყოფდნენ და პირად ცხოვრებაზე კითხვებს გაურბოდნენ. რომ გამო ვამჟღავნეთ, მერე იმალებოდნენ. ჩვენს ობიექტივში მოხვედრას ყოვე ლთვის გაურბოდნენ და ჟურნალის ტების დანახვისთანავე ერთმანეთს ეცლებოდნენ. ბოლოს უკვე ყველ გან ერთად ჩნდებოდნენ, „პოლი კა“ გადაღებებზეც კი აკითხავდა მარიამს. მოკლედ, მათ სასიყვარ ულო ურთიერთობას ფეხდაფეხ მივყვებოდით, არაფერი გამოგვ ეპაროს-მეთქი და არც გამოგვპა რვია... ერთი კვირის წინ მარიამმა და „პოლიკამ“ დაოჯახება გადაწყ ვიტეს. ამდენი ჩუმად სიარულიც მობეზრდათ, ალბათ, და ერთად ცხ ოვრება გადაწყვიტეს. ახალი ამბავი მეგობრებში სწრაფად გავრცელდა, ატყდა მილოცვები და კეთილი სუ რვილები. თავიანთ სიყვარულზე ლაპარაკს ახლაც თავს არიდებენ, მაგრამ დაოჯახების ფაქტს ამჯე რად მაინც ადასტურებენ. როგორც ამბობენ, მარიამს და აპოლონს ერ თმანეთი ერთ სპექტაკლში თამაშის დროს შეუყვარდათო. „თავისუფალი თეატრის“ სპექტაკლში „მიყვარხარ, მიყვარხარ“, შეყვარებული წყვილის როლი ითამაშეს. ნიკო გომელაურის გარდაცვალების შემდეგ, მარიამის პარტნიორობა „პოლიკას“ მოუწია. ამბავიც აქ დაიწყო. მარიამის პირველი ქორწინება წარუმატებლად დასრულდა. მერე დიდი ხანი ახალ გრძნობას ელოდა და მოვიდა კიდეც. „უკვე ვიცი, რა მხელა პასუხისმგებლობაა. მეორედ ამ ნაბიჯის გადადგმა ცოტა ძნელია. თუ მოვიდა ეს გრძნობა, მოვიდა. თუ არა და...“- ამბობდა ადრე მარიამი. ქორწილზე ჯერ არ საუბრობენ. გა ბედნიერება არც მეგობრების წრეში აღუნიშნავთ. მილოცვებს ყველას გან იღებენ. „იმედის“ დილის ეთერ ში მარიამს და აპოლონს დაოჯახება მთლიანმა შემოქმედებითმა ჯგუფ მა და „ნუცას სკოლელებ მა“, პირდაპირი ეთ ერის საშუალებით მიულოცეს.

ფოტო: ირაკლი დავარაშვილი

თუ გსურთ განათავსოთ თქვენი რეკლამა გაზეთ `პრაიმტაიმში~ საუკეთესო ადგილას, საუკეთესო ფასად, დაგვიკავშირდით! ტელ: 877 748 719, იმეილი: reklama.primetime@gmail.com სარეკლამო სამსახურის უფროსი – მარიტა დამენია

მარიამ ჯოლო გუა: „პირად თემე ბზე საუბარი არ მიყვარს. ჯე რ ჯე რო ბ ით მაინც. სანამ ახ ალი შე ქ მნ ილ ი გ ვა ქვ ს ო ჯა ხ ი , ამ თემა ზე ლაპა რაკი არ გ ვი ნდ ა და მერე

EXCLUSIVE

ეკა ჩიკვაიძე

ვნახოთ“. ჯაბა კილაძე: „ამ ფაქტით ძა ლიან ბედნიერი ვარ. ორივე ჩემი ბავშვობის მეგობარია და ვერ გამირკვევია სიძე რომელია და რძალი რომელი. მა თთან თითქმის ყო ველდღიური შეხება მაქვს, ამიტ ომ ყოვე ლთვის ყვ ელა ფრ ის ს აქ მი ს კ ურ სშ ი ვ იყ ავ ი . ძ ალ ია ნ ჩ ვე უ ლ ებ რ ი ვა დ დაი ნი შ ნენ. ქო რ წი ლ ი

არ ჰქონიათ, ჯერ არც აღგვინ იშნავს“. თამუნა ნიკოლაძე: „მე, „პო ლიკა“ და მარიამი ერთ სპექტა კლში ვთამაშობთ. ერთხელაც მარიამი მოვიდა სპექტაკლზე და ასე მითხრა, გავთხოვდიო. ძალიან გამიხარდა, რადგან ორივე ჩემი მეგობარი და კო ლეგაა. აბა, როგორ ფიქრობთ, როგორ მივულოცავდი? კიდევ ერთხელ ვულოცავ და ყველაფ ერ საუკეთესოს ვუსურვებ“. გოგა ბარბაქაძე: „მე ჩე მი მეუღლისგან გავიგე მათი და ოჯახების ამბავი. მაიას მარიამ მა უთხრა. მერე ვნახე ორივე და მივულოცე. ძალიან გამიხარდა. ბედნიერებას, ჯანმრთელობას და სიყვარულს... სიყვარულს... სიყვარულს... სიყვარულს ვუ სურვებ...“ ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ქეთი მელუას

ექ

ქართველი მომღერალი ქეთი მელუა 2006 წელს ბრიტანეთის ყველაზე პოპულარული ქალი მომღერალი გახდა. მისი ალბო მების გაყიდვამ რეკორდი მოხსნა. ალბათ, იფიქრებთ, რომ ძა ლიან ამპარტავანია და საქართველო არც კი ახსოვს, მაგრამ სპეციალურად `პრაიმტაიმისთვის~ ასე არ არის. პირიქით, ცდილობს, ქართველებთან დიდი დრო გაატაროს, მშობლიური ენა რომ არ დაავიწყდეს. როდესაც ლონდონიდან დრო აქვს, ქართულის ლექციებს ესწრება. მეგონა, ძალიან გამიჭირდებოდა მისგან ინტერვიუს აღება, მაგრამ სიხარულით დამთანხმდა – გაუხარდა, ქართული პრესა მისი წარმატებებით რომ დაინტერესდა. პირველად მიწევდა ასეთ ცნობილ და წარმატებულ ადამიანთან ინტერვიუს ჩაწერა. რომ არ დაგიმალოთ, ძალიან ვნერვიულობდი, მაგრამ როდესაც გაიგო, რომ ეს ჩემი პირველი ინ ტერვიუ იყო, ყველანაირად ეცადა, მშვიდი და მეგობრული გარემო შეექმნა. ქეთი 8 წლიდან უცხოეთშია, მაგრამ ქართული კარგად ესმის, თუმცა ლაპარაკის დროს შიგადაშიგ ინგლისურსაც ურევს. ეს ბუნებრივია. ჩვენ საუბრის სტილი არ შეგვიცვლია.

მარიამ ქუთათელაძე

– კარგად დაიწყო შენთვის ეს წელი? – კი, ძალიან. როგორ დაიწყო, რა გავაკეთე (ფიქრობს)?.. ისეთი არაფერი, უბრალოდ, ახლა ტუ რებისგან ვისვენებ და ამიტომ, ძალიან დასვენებული და დაწყნა რებული ვარ. – შენი ჟანრის ან კომპოზიტ ორის შეცვლას ხომ არ აპირებ? თუ იგივე სტილში გააგრძელებ სიმღერას? – ვიცი, რომელ ბოლო ალბო მზეც ამბობ. იმიტომ, რომ ეს ბო ლო ალბომი შეიცვალა, The House რომ გამოვიდა? – ჰო, მაგ ალბომს ვგულის

ხმობ, იმიტომ, რომ ბოლო სინგ ლის სტილი შეცვლილია. – ჰო, მაგ დროს შეიცვალა და მგონი, კიდევ სულ შეიცვლება. – ანუ აპირებ, სხვა ჟანრში გააგრძელო? – ჰო, შეიძლება, მაგრამ ვიცი, რომ ყველაზე კარგად ნელ სიმღ ერებსა და ბალადებს ვმღერი და პოპის და როკის სტილი ძალიან არ მიხდება. ჰოდა, რასაც უფრო ადვილად და კარგად ვაკეთებ, აი, what I am good at I try to stick to it (რაც კარგად გამომდის, ვცდი ლობ, რომ ის ვაკეთო), I’d rather do something really really well than ( მი რჩევნია, ის გავაკეთო, რაშიც ძა ლიან ძალიან კარგი ვარ, ვიდრე...). – ანუ, თანამედროვე სტილს არ აჰყვები? – იცი რა, იმიტომ კი არა, რომ მასეთი მუსიკა არ მესმის, მე მი ყვარს არტისტები, როგორებიც არიან Bob Dylan და Jonny Michel. თუმცა ძველებური სტილის მუსი კა უფრო მომწონს. – რა არის შენი წარმატების საიდუმლო და როგორ ფიქრობ, რისი დამსახურებაა? – (ფიქრობს) მგონი, კარგი ოჯ ახის, იმიტომ რომ მამაჩემი სულ იმას ყვებოდა რა, he was always supporting me (ყოველთვის მხარს მიჭერდა) და მერე ოჯახს ყველას when I was really young I was forc ing everyone to watch me sing and like listen to me (როცა ძალიან პა ტარა ვიყავი, მთელ ჩემს ოჯახს ვაიძულებდი, რომ მოესმინათ და ეყურებინათ ჩემთვის, როგორ ვმღეროდი) (იცინის). ეს, მგონი, ოჯახის საიდუმლო არ არის. შენ თვითონაც უნდა იყო ძალიან be very driven, I think I inherited it from my parents to be very driven an ob sessively good. So you have to be 4

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

a bit obsessive after your goals (უნ და იყო ძალიან მოტივირებული, მგონი, ჩემი მშობლებისგან მაქვს ეს თვისება, რომ ძალიან მიზანდ ასახული და ძალიან კარგი ვიყო იმ საქმეში, რასაც ვაკეთებ, ვფიქ რობ, რომ ასეც უნდა იყოს, რომ შენს მიზნებს მიაღწიო). – ვინ არის შენი იმიჯმეიკ ერი? საფირმო ვარცხნილობა ვინ შეგირჩია, ანუ ხუჭუჭა თმ ები? თუ თავად გადაწყვიტე, ასე გამოსულიყავი სცენაზე? – ჩემმა „პარიკმახერმა“ გამი კეთა ერთხელ და ძალიან ლამაზი გამოვიდა, იმის მერე გადავწყვ იტეთ, რომ ასე ყოფილიყო და ყვ ელა decisions, like all the decisions that I have ever made with my career had to do with me and Mike Batt who is my producer (გადაწყვეტი ლება, რაც კი ოდესმე მიმიღია, ჩემს კარიერასთან დაკავშირებ ით, ჩემს პროდიუსერთან იყო შეთანხმებული Mike Batt-თან). ჰოდა, აი, მე და Mike ყველაფერს ერთად ვაკეთებთ, ყველა გადაწყ ვეტილებას ერთად ვიღებთ. – მაიკი რჩევებს გარეგნობ ასთან დაკავშირებითაც გაძლ ევს? – იცი, რა? გარეგნობასთან დაკავშირებით... კაცია და ძალიან არა, უფრო მე თვითონ... მაგრამ მისი ცოლი მეხმარება ხანდახან. სტილისტი მყავს, რომელიც ტა ნსაცმელს ამომირჩევს ხოლმე. ისე, ბევრი სტილისტი მყავდა ამ ბოლო წლებში და რაც მთავარია, შენ უნდა იყო comfortable in your own skin (შენ თვითონ უნდა იყო კომფორტულად). – ქუჩაში რომ გადიხარ, ფა ნებისგან თავის დასაცავად შავი სათვალის გაკეთება გიწევს? – არა, იმ იტ ომ რომ ხუ ჭუ ჭა თმა მაქვს, მაგით მცნობენ ხო ლმე და ასე რომ ვარ (თავის გასწ ორებულ თმას მანახვებს), აი, ასე რომ ავიწევ, ვეღარავინ მცნობს. – განტვირთვას როგორ ახ ერხებ? – ზუსტად Just doing typical things, going getting drunk with my friends, hanging out and watching films or going to the cinema. What else? I love going to the gigs, that’s my favorite thing to do. Go ing to gigs in places like Proud Gallery, Camden (ტი პურ რაღაცებს ვაკეთებ, ვთვრები მეგობრებთან ერთად, ან უბრალოდ მა თთან ერთად ვარ, კინოს ვუყურებთ, ან კინოთეატ რებში დავდივართ. ყველ აზე ძალიან მიყვარს ახალ ბედა მომღერლების კონც ერტებზე სიარული, ისეთ ადგილებში, როგორიცაა Proud Gallery, ქემდენში). – პოპულარულობა ხომ არ გაკომპლექსებს? – იცი, რა? it’s very pres surized (ეს ძალიან მძიმეა). ასე რომ, როცა რამეს გა აკ ეთ ებ, მე რე you have to

always topping it and topping it and it can get a bit stressfull, so sometimes you have to take a step back. Like last year I took a step back because I overworked myself too hard and I had to just give myself a break because it was getting too much (ყოველთვის უნდა დაამატო და დაამატო, რაც ძალიან ძნელი და დამღლე ლი ხდება, ამიტომ ხანდახან საჭიროა, დაისვენო. მაგალი თად, შარშან ჩემი თავი ძალი ან გადავღალე და ახლა ამ ყვ ელაფრისგან ვისვენებ). – ანუ, წელს დაისვენებ და მერე ისევ გააგრძელებ? – არა, 4 კვირაში ტური მე წყება. – ვიცი, დედოფალთან იყ ავი სტუმრად. შეგიძლია, გაიხსენო დეტალები, დედო ფალს გაესაუბრე? – კი, გავესაუბრე, დედო ფალს რამდენიმეჯერ შევხ ვდი. პი რვ ელ ად იყო Royal Variety Show-ზე და მე ორ ედ თავის სასახლეში დამპატიჟა, Buckingham Palace-ში, ვახშამ ზე. ეს ვახშამი ასი ადამიანი სთვის მაინც იყო და მე იქ, დე სერტის მერე, ვუკრავდი. და ვუკარი სიმღერა და მერე ბუ კინგემ პალასში დავრჩი ღამე. And it was so cool I had like a maid and she was so funny she was like really posh. In the morning she brought me the tray with tea and just knocked on the doors and walked and I was like in the bed, I could have been naked or something. So that was really cool and then we went down

მელუა ქართული ალბომის ჩაწერაზე ოცნებობს © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ექსკლუზიურად პირადი

ქეთი მელუა შეყვარებულს დაშორდა EXCLUSIVE

„რამდენიმე კვირის წინ ერთმანეთს დავშორდით...“ ატფორმამდე და მერე ათწუთიანი ლიფტი იყო, რომ ქვევით ჩავსულ იყავით. – წნევა იყო, ალბათ? – არა, pressure არ იყო, იმიტომ, რომ building (შე ნო ბა) იყო, რო მე ლიც just goes down to the ocean (ოკეანის ფსკერამდე ჩადის). – შეგეშინდა? – არა, არ შემეშინდა. – ეს, ალბათ, ყველაზე უცნა

შეხვედრა დედოფალთან to have breakfast but with the Queen it was just in the evening (ძა ლი ან მაგარი იყო, წარმოიდგინე ჩემი მოსამსახურე მყავდა, ძალიან სა საცილო ქალი იყო, ნამდვილი არ ისტოკრატული ქცევებით. დილით ჩაი მომიტანა, ერთხელ დააკაკუნა და ეგრევე შემოვიდა, გავგიჟდი, უცებ რომ წარმოვიდგინე, რომ ან შეიძლება შიშველი ვყოფილიყავი ან რამე ასეთი. ჰოდა, ძალიან მაგა რი იყო და მერე საუზმეზე ჩავედი. დედოფალი მხოლოდ საღამოს ვნ ახე. – ანუ, ელაპარაკე დედოფა ლს? – ჰო. იცი, როგორი საღამო იყო? ჯერ „დინნერი“ იყო (ვახშამი) და მერე სტუმრებს დაათვალი ერებინა იტალიური მხატვრების თავისი კოლექცია და იმ მო მენტში ხანდახან გველ აპარაკებოდა. ჩე მი სიმღერები მოეწონა და მ ად ლ ო ბ ა

Luke Pritchard

გადამიხადა. – კარგი, მოდი შეკითხვებს და ვუბრუნდები; შენ ახლა ვარსკვ ლავი ხარ და პოპულარული მე გობრები გყავს, ისეთი, როგორიც შენ ხარ... – იცი, რა? ბევრი არავინ. არა, გააჩნია ვისზე ფიქრობ შენ, რომ ვარსკვლავები არიან. ჩემი `ექსი~ იყო (ძველი შეყვარებული) და არის ვარსკვლავი. – ვინ? შეგიძლია მითხრა? – კი, Luke from The Kooks (ლუ კი, ჯგუფიდან The Kooks). We went out for three years we met at the Brit school we were going to get married,

but it was long time ago (მუ სი კალურ სკოლ აში შევხვდით და სამი წელი ერთად ვიყავით, დაქორწინებას აც კი ვაპირე ბდით (ეცინება), მაგრამ ეს დიდი ხნის წინ იყო... – რამდენად აც ვიცი, ერთი კონცერტი წყალ ქვეშ გქონდა... – ძალიან sur real (არარეალუ რი) იყო, ხომ იცი, ეს ფი ლმი Aliens და ეს პლ ატ ფო რმა ზუსტად ჰგავდა იმ Aliens-ის spaceships (კოსმოსურ ხომალდს, ყველაფერი ასეთ ფუტურისტულ (მომავლის სტილში) იყო და მაგა რი გა მო ვი და. ესე იგი ჩვ ენ რომ თვითმფრინავით ჩავედით ამ პლ

კონცერტი ზღვის ქვეშ ური კონცერტი იყო? – კი, კი, ნამდვილად. – ახ ლა bbc-ში იყ ავი და Kitchen-ში ხომ საჭმელი უნდა მოგემზადებინა? და რა მოამ ზადე, რაიმე ქართული? თუ იცი საერთოდ, ქართული კერძების მომზადება? – არა, არაფრის გამზადება არ ვიცი. ხაჭაპური ცოტა ვიცი, ყველ აფერი რომ მომცე, ხაჭაპურს ად ვილად გავაკეთებ. – და bbc-ზე რა გააკეთე? – არა, მე არაფერი გამიკეთებია, მე უბრალოდ, გამასინჯეს. – აქ გაიზარდე, მაგრამ მაინც ქართველი ხარ, გრძნობ ამას შე ნს ხასიათში? – კი, ვგ რძ ნობ, თან ამ ბო ლო დროს უფრო ვგრძნობ, იმიტომ, რომ ბევრი დრო გავატარე ქართ ველებთან ერთად. – და რაში გამოიხატება? – აი, არ ვიცი, თქვენ რას იტყო დით, რომ ქართულია? – აი, მაგალითად, ჩემი ქა რთული ხასიათია, რომ ძალიან ხმამაღლა ვიცი ლაპარაკი, რე სტორანში ან კაფეში, როცა აქ ყველა მაქსიმალურად ხმადაბლა ლაპარაკობს, როცა ქართველები ერთად ვართ, ყველა ჩვენ გვიყ ურებს, იმხელა ხმაზე ვსაუბრ ობთ. – ჰო, მაგაში მართალი ხარ, მე თან კიდევ ბევრი ძილი მიყვარს. იცი, რამდენი ძილი, რომ გაგიჟდ ები... აი, დღეს იმდენი მეძინა და კიდევ მეძინება. – ახლა, რომ შემოვიდე შენს სახლში, პირველი რა მომხვდება თვალში შენს ოთახში? – მე ლონდონში მაქვს სახლი და უფრო, ალბათ, „ზალაში“ შეგიყვ

ან, იმიტომ, რომ „ზალაში“ მაქვს dolls house in an old Victorian style and I absolutely love it. I love collecting little furniture for it and also up in the mezzanine in the living room where my studio is I have my biggest thing I spend money on is music equipment (ტონი ჯენბის სახლი ძველ ვიქტ ორიანულ სტილში, რომელზეც ვგიჟდები და მიყვარს მისთვის პა ტარა ავეჯის შეგროვება და ყიდვა. ზევით, დიდ ოთახში, ჩემს სტუდ იას ნახავ, სადაც ბევრი მუსიკალუ რი მოწყობილობა მაქვს, რაშიც ყვ ელაზე მეტ ფულს ვხარჯავ). – მეგონა, ტანსაცმელში უფრო ბევრს ხარჯავდი... – ტანსაცმელში, I have to do it for TV shows and other appearances but actually I don’t really like getting dressed up myself but I do have one room set aside for clothing (ძირითა დად, მაშინ უნდა ვიყიდო ხოლმე, გადაცემებში თუ ვმონაწილეობ, ან როცა სადმე გამოჩენა მიწევს, თო რემ ისე არ მიყვარს გამოპრანჭვა, მაგრამ ამისდა მიუხედავად, მაინც მაქვს ერთი ოთახი ცალკე ტანსაც მლისთვის). – ანუ, „შოპინგი“ არ გიყვარს? – არა, მაგრამ ხანდახან კი ვყიდ ულობ ხოლმე, მაგრამ ძალიან არ მიყვარს. – ვთქვათ, გადაწყვიტე საყი დლებზე წასვლა, რას ანიჭებ უპ ირატესობას? – Topshop, Selfridges and I love (მიყვარს) Ralph Loren da Galliano... – ამ ეტაპზე შეყვარებული თუ გყავს? – ახლა? არა, I just broke up from a relationship about few weeks ago. It was not that serious (რამდენიმე კვ ირის წინ დავშორდი შეყვარებულს, მაგრამ სერიოზული არაფერი ყო ფილა). – ალბათ, ბევრი თაყვანისმც ემელი გყავს... – ერთმა ფანმა გამომიგზავნა ყუთი, გავხსენი და ქვები იყო, მა გრამ ისეთი ლამაზი ქვები კი არა, აი, ჭუჭყიანი ქვები იდო. კიდევ სი ლა იყო და ლურჯი დაჭმუჭნუ ლი ქაღალდი... და ვუყურებ, ვუყურებ და ვერ გავიგე, რა არის, მერე წერილი ავიღე და წერილში წერია: გამარჯ ობა, ქეთი, წავიკითხე, რომ შენ ზღვა გიყვარს ძალი ან და აი, გაგიკეთე ზღ ვა. And this was his in teropera tion of sea. ეს მისი ზღ ვის ინტერპ რეტაცია იყო (იცინის). – კონტრაქტი გა თხოვებას არ გიკრძა ლავს? – არა, კაცო (იცინის). კონტრაქტებშია, რომ აგიკრძალონ გათხოვ ება?

– ბევრი კრძალავს, რომ არ გა თხოვდე, ან ვინმესთან არ გქონ დეს ურთიერთობა. – მართლა? არ ვიცოდი, it sounds really oldschool (ძალიან ძველებურ ად ჟღერს). – შენი კარიერა ხელს გიშლის პირად ცხოვრებაში, თუ პირი ქით? – კი. იცი, რა? კარიერა იმით მი შლ ის, რომ დრო არ მა ქვს ბე ვრი, რომ ამხანაგებთან გავატარო. მა გრ ამ, იცი რა, ის ეთი კა რგი ამ ხა ნაგები მყავს, რომ ხშირად არაა აუცილებელი, ვნახო. შეიძლება 3 თვე ვერ ვნახოთ ერთმანეთი, მა გრამ მაინც ისევეა ყველაფერი. It is just the case of time, so much time on work that I just don’t have time to invest in personal life. – საქართველოში აპირებ ჩა მოსვლას? რომელი კუთხე გიყვ არს? – კი, ბათუმი მიყვარს ძალიან, ბათუმშიც გავიზარდე და თბილ იშიც. – თბილისში რომ ჩადიხარ, როგორი გრძნობა გეუფლება? – იცი, როგორი? აი, გულში რა ღაც მიტრიალებს ხოლმე, თითქოს თვითმფრინავის დაშვებისას მუ ცელში რომ გიჭერს და გარეთ რომ გამოხვალ და ცხელი ჰაერი დაგე ტაკება. ისეთი კარგი გრძნობაა, არ ვიცი, სიტყვებით ვერც გადმოვცემ. – შენს სამშობლოში გრძნობ, ალბათ, თავს. – ჰო, ზუსტად. – უახლოეს მომავალში, საქა რთველოში, კონცერტის გამართ ვას თუ აპირებ? – კი, მინდა ძალიან, მაგრამ ჯერ არაფერია დანიშნული. – 2011 წლისთვის რა გაქვს და გეგმილი? – ტური მეწყება, დიდი ტური იქნება, 4-თვიანი: გერმანიაში, პო ლონეთში, მთელ ინგლისში, საფრ ანგეთში, სკანდინავიაში, თითქმის ყველგან. და მერე უკვე აღარ ვიცი, მგონი, ჯერჯერობით არაფერი აღ არ მაქვს დანიშნული. ალბათ, ალბომს გავაკეთებ ამ წლის ბოლოს და გამოვუშვებთ. – გაქვს აუსრულებ ელი ოცნება? – ერთი ოცნება მა ქვს... ქართული ალბო მის ჩაწერა, ქართულ ენაზე, მაგარი იქნე ბოდა. – ბავშვობიდან რამე ოცნება არ მოგყვება? – (ფიქრობს) Arctic-ში(ან ტარ ქტ იდ აზ ე) მინდა scuba diving (ჩაყვინ თვა). – ძალიან დიდი მადლ ობა. – პირიქით, მადლობა თქვენ.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ხათუნა მგალობლიშვილი პოლიტიკოსობამ არ გაჭრა. არც დაგროვილმა გამოცდილებამ, არც უმრავლესობის მხრიდან თხოვნამ, მოგვიანებით, არც მოთხოვნამ... სა პარლამენტო ოპოზიცია ვერაფრით გადაეჩვია საპარლამენტო ტრიბუნ იდან ცრუ ინფორმაციების გავრცე ლებას. ისინი სიტყვით გამოსვლის მთლიან დროს მხოლოდ თავდას ხმაზე, უკეთეს შემთხვევაში, ხელი სუფლების (ოპოზიციური გაგებით) ჩავარდნილ პროექტებზე საუბარში ხარჯავენ. ეს ყოველთვის ასე იყო, თუმცა ბოლო სხდომაზე ოპოზიცია რეკორდის მოხსნას შეეცადა. საპა რლამენტო უმცირესობამ სფეროები გადაინაწილა და „შემოტევაც“ დაიწ ყო: ლევან ვეფხვაძემ ბევრი ისაუბრა ვაუჩერების დარიგების პროცესში ხარვეზებზე, ნიკა ლალიაშვილმა – სასამართლოში შექმნილ პრობლე მებზე, დიმიტრი ლორთქიფანიძემ – პოლიციის მიერ უფლებამოსილების გადამეტების საკითხებზე, მაგდა ან იკაშვილმა – ჯანდაცვის ჩავარდნილ პროგრამებზე, დევნილების გამო სახლებაზე... თუმცა, რბილად რომ ვთქვათ, ბრალდებები, უბრალოდ, გადამეტებული იყო... ასეთი გამწარებული საპარლამ ენტო ოპოზიცია ჯერ არავის უნ ახავს. როგორც ჩანს, ისინი ჯერ კიდევ ვერ გამოვიდნენ პრეზიდენ ტთან დამარცხებული დებატების დეპრესიიდან. „ქულების დაგროვ ება“ მომდევნო სხდომაზეც გააგ რძელეს. გიორგი თარგამაძემ ჯერ კიდევ ორი კვირის წინ, დებატების დროს დაწყებული სანახაობა ამჯე რადაც გააგრძელა. იეშმაკა და სი ტყვით გამომსვლელთა სიაში ჩაწე რა ბოლო წამებში „გადაწყვიტა“. ჩა ნაფიქრი ასეთი იყო: უმცირესობის ლიდერის სიტყვა დასკვნითი უნდა

ოპოზიციას ტყუილების თქმა რეგლამენტით აეკრძალება

ყოფილიყო... გადმოცემაც არ უნდა, როგორ „წარმატებით“ გამოიყენა თარგამაძემ „ბოლო გამომსვლელ ის“ სტატუსი, თუმცა ერთ რამეში მაინც შეცდა, გიორგის გამოსვლას უმრავლესობის მხრიდან მაინც მო ჰყვა კომენტარი. მართალია, 30-წა მიანი მაგრამ... ისე, ამ ბოლო დროს, ქრისტიანდემოკრატებს იღბალი აღარ აქვთ. რაც უფრო ცდილობენ, მით უფრო მარცხდებიან. ასე იყო დებატების დროსაც. უნდოდათ, მათი გამოსვ ლა მაქსიმალურად სანახაობრივი

ყოფილიყო, მაგრამ ბოლოს ისევ სა კუთარმა მცდელობამ დაამარცხათ. ამჯერადაც ასე აპირებდნენ, მაგრამ 30-წამიანმა სიტყვამ სულ წყალში ჩაყარა მათი მცდელობა... ზურაბ მელიქიშვილი: – მოვითხოვ, შევიდეს ცვლილება რეგლამენტში და აიკრძალოს სხდო მათა დარბაზში ტყუილების თქმა. ოპოზიციის მიერ გამოგონილი ისტორიების მოსმენით გადაღლილი უმრავლესობა სიხარულით დაეთან ხმა მელიქიშვილის იდეას. მსგავსი პრაქტიკა არც ერთი ქვეყნის პარლ

ამენტში არ არის. ლოგიკას თუ მივყ ვებით, მივხვდებით, რომ ტყუილე ბის ლაპარაკის კანონით აკრძალვა ჯერ არავის დასჭირვებია. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ ოპოზიცია ყველგან არ არის ისეთი მატყუარა, როგორც ჩვ ენთან.... ისე, ეს ერ თი სა ერ თო კი ნა მდ ვილად აქვს საპარლამენტო ოპოზ იციას ქუჩის ოპოზიციასთან. ისინი საკუთარ გამოგონებებში ისე არიან „შეჭრილები“ რომ დროებით გამო სვლასაც კი ვეღარ ახერხებენ. მა გალითად, ჯონდი ბაღათურიას თუ

მოუსმენ, საქართველოს 10 მოქალა ქიდან 7 ღატაკი, ანუ საქართველოს მოსახლეობის 71% მშიერია. სამწუხაროდ, ბაღათურია არ არ ის ერთადერთი, ვინც ცრუ ინფო რმაციებს პირდაპირ საპარლამენ ტო ტრიბუნიდან აკეთებს ხოლმე. მეტიც, არასწორ ინფორმაციებს საპარლამენტო ოპოზიციის წარმ ომადგენლები მოსახლეობასთან შე ხვედრების დროსაც ავრცელებენ. სწორედ ამიტომ, მიხეილ მაჭავარი ანი იძულებული გახდა, განცხადება პირდაპირ სხდომათა დარბაზიდან გაეკეთებინა და ოპოზიციას თხოვ ნით მიმართა: არ არის აუცილებელი, ახსნის მაგივრად დევნილები წააქეზ ოთო... ეს ოპოზიციის მიერ მორიგი გა მოგონილი ისტორიაა. მათ, როგო რც ჩანს, ახალი პიარმეთოდი აითვ ისეს. ისინი მოსახლეობაში დადიან და ჯერ არაშენებულ დასახლებაზე უკვე „დაზუსტებით“ საუბრობენ. რა თქმა უნდა, უარყოფით კონტექსტში. მიშა მაჭავარიანი: – დევნილებმა მითხრეს, რომ ოპ ოზიციისგან მიიღეს ინფორმაცია, თითქოს წყალტუბოში მათთვის სა ხლები ჭაობზე შენდება და ისინი უკ ვე გადაიხარა. ამ დროს კი სახლები ჯერ არ აშენებულა. ჯერ არაშენებ ულ დასახლებაზე სასწაულები მო ვისმინე. მელიქიშვილის იდეა, სავარაუდ ოდ, განუხორციელებელი დარჩება. თუმცა ბერკეტები რომ აუცილებე ლი და საჭიროა, ეს ფაქტია... ზურაბ მელიქიშვილი: – ეს ხუმრობით იყო ნათქვამი. მსგავსი რამ არსად არ არის... უბ რალოდ, დროის სიმცირის გამო, მე მხოლოდ ამის თქმა მოვახერხე და შევეცადე, პასუხი გამეცა ოპოზიც იის მიერ გაკეთებულ ცრუ განცხა დებებზე...

ორმაგი შეტევა ხაჩიძეზე

ხათუნა მგალობლიშვილი 71 – მომხრე, 3 – წინააღმდეგი. გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინისტროს რეორ განიზაციის საკითხებზე პარლამ ენტმა მინისტრის გარეშე იმსჯელა. განხილვის შედეგები, ბუნებრივია, ჯერ კიდევ მოქმედი მინისტრისთ ვისაც საინტერესოა: გადაწყდა, რომ დაცული ტერიტორიები გა რემოს დაცვის უწყებაში დარჩება. ასევე, სამინისტროს დაქვემდება რებაში რჩება გარემოს ზემოქმედ ებაზე კონტროლი. ცვლილებების დიდი ნაწილი გარემოს დაცვის ინ სპექციაზე მოდის. მისი ფუნქციები სფეროების შესაბამისად გადანაწი ლდა: კრიმინალზე რეაგირების ფუ ნქცია შინაგან საქმეთა სამინისტ როში გადავა, ხოლო ლიცენზიების შესრულებაზე კონტროლი – ენერ გეტიკის სამინისტროში. უწყება არ იშლება, უბრალოდ ხდება მისი რეორგანიზაცია. ასეთ ია უმრავლესობის დასკვნა. მოსა ზრებას იზიარებს ხელისუფლებაც. დაშლა-რეორგანიზაციის საკითხმა დეპუტატებში აზრთა სხვადასხვა ობა გამოიწვია. ოპოზიციის ნაწილს მიაჩნია, რომ დარგი მხოლოდ ერ თი, კონკრეტული პიროვნების გამო „იღუპება“. ჯონდი ბაღათურია: – ეს არის მაგალითი, როგორ ეწ ირება პოლიტიკურ ინტრიგას ერ თი კონკრეტული დარგი. გარემოს დაცვის რეორგანიზაციაზე პარლ ამენტის თანხმობა არის დასტური იმისა, აქამდეც რამდენი სახელმწი ფო ინტერესი შეეწირა პოლიტიკურ ინტრიგას. დაახლოებით ბაღათურიას სი ტყვები გაიმეორეს ქრისტიან-დე მოკრატებმაც. გიორგი თარგამაძ ის განცხადებით, პირველ რიგში, გასარკვევია, რა არის პრობლემა – თავად გოგა ხაჩიძე თუ უწყების 6

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ზედმეტად ცენტრალიზებულობა? რადგან უმრავლესობის მხრიდან სა მინისტროს რეორგანიზაციის მიზე ზად სწორედ ეს მიზეზი დასახელდა. დავით დარჩიაშვილი: – სტრუქტურული რეფორმები არის მუდმივი პროცესი, რომელიც რთულ, კომპლექსურ სფეროებში მუდმივად ხდება და ეს არ ნიშნავს, რომ რაღაც იშლება. სისტემა, რომე ლიც არსებობდა გარემოს დაცვისა და ბუნებრივი რესურსების სამინი სტროს სახით, არ იყო ოპტიმალური. სამინისტრო ზედმეტად ცენტრალი ზებული გახლდათ. ის ერთდროულ ად კონტროლისა და მენეჯმენტის ფუნქციებს ითავსებდა. ამდენად, აუცილებელი იყო მისი სტრუქტურ ული რეორგანიზაცია. დარჩიაშვილის დეტალურმა ახ სნამ მაინც ვერ დააკმაყოფილა ოპ ოზიცია. თარგამაძის გუნდი ბოლო მდე მყარად იმეორებდა, რომ ისინი ბუნებრივი რესურსების ენერგეტი კის სამინისტროში გადატანის აზრს ვერ ხედავენ და ვერ ხვდებიან, ეს პროცესი როგორ „მოსპობს“ კორუ ფციას სატყეო სექტორში. თუმცა ყველაზე ხანგრძლივი დე ბატები ოპოზიცია-უმრავლესობას შორის ორმა საკითხმა გამოიწვია. კამათის პირველი მიზეზი თავად მი ნისტრი გახდა. ის არც საკუთარი ბე დის გადაწყვეტის წუთებს დასწრე ბია პარლამენტში და არც საკუთარი უწყების დანაწილებით დაინტერესე ბულა. ოპოზიციაში ყველაზე დიდი გაღიზიანებაც სწორედ ამან გამოიწ ვია. გიორგი თარგამაძემ მინისტრი შუა განხილვის დროს მოიკითხა: – ერთი კვირაა, რაც პარლამენ ტში გარემოს დაცვის სამინისტროს რეორგანიზაციის საკითხის განხილ ვა მიმდინარეობს, მინისტრი ხაჩიძე კი ამ პროცესში არ მონაწილეობს, მაშინ, როცა ეს მისი პირდაპირი პო ლიტიკური პასუხისმგებლობაა. „კა

რგი იქნება, თუ მინისტრი ხაჩიძე დეპუტატებს გააცნობს, რა უნდა მთავრობაში, რას აკეთებდა ამ ხნ ის განმავლობაში და საერთოდ, რის გაკეთებას გეგმავს მომავალში… ბოლო კითხვა, ალბათ, ყველაზე ნაკლებ საინტერესო იყო იქ მყოფ ებისთვის, თუმცა მთავრობის საპა რლამენტო მდივანი მაინც შეეცადა, ხაჩიძე ოპოზიციური თავდასხმის გან დაეცვა. მაგრამ ხუროშვილს ეს ძალიან გაუჭირდა. ყველაზე არარ ეიტინგული მინისტრის დასაცავად ხუროშვილმა ყველაზე არასწორი გზა აირჩია: მან ყველაფერი პარლ ამენტში მოწვევის ფორმატს გადა აბრალა. ბუნებრივია, არადიპლომა ტიური „თავის დაძვენა“ არ შეირჩი ნა სხდომის წამყვანმა. მიხეილ მაჭავარიანი: – არ გინდა ფორმატებზე საუბ არი, ჩვენ ნუ დაგვაბრალებთ. გოგა ხაჩიძეს პარლამენტში მოსვლის სუ რვილი რომ ჰქონოდა, მას ამის გაკე თება თავისუფლად შეეძლო. ამის შემდეგ ხუროშვილმა გა ნმარტება შეცვალა და ყველაფერი ოპოზიციას გადააბრალა. ხაჩიძის ყოფნა-არყოფნის საკითხზე დება ტები, ალბათ, კიდევ დიდხანს გაგრ ძელდებოდა, რომ არა მაჭავარიანი. ამ თემას დასასრული ისევ მან გამო უძებნა: – არ მინდა, ეს საკითხი ისეთი კუ თხით წარმოვაჩინოთ, რაც ამ სიტუ აციაში არ იქნება ლამაზი… თუმცა ამ დღეს ოპოზიცია არ იყო ერთადერთი, ვინც ჯერ კიდევ მოქმედ მინისტრს ბრალდებებს უყ ენებდა. ხაჩიძე არა თუ სხდომას, არამედ უმრავლესობის დახურულ შეკრებასაც კი არ დასწრებია, სა დაც, სხვათა შორის, სწორედ მისი უწყების (და მისი) ბედი წყდებოდა. მინისტრი ბოლო წუთამდე არ ფლ ობდა ინფორმაციას დაცული ტერი ტორიების შესახებ საბოლოო გადა

წყვეტილებაზე. ინტერესი მის მიმა რთ იმდენად შემცირდა, რომ მისი მოწვევა უმრავლესობის სხდომაზე არც არავის მოუთხოვია... მინისტრის პასუხისმგებლობის საკითხის შემდეგ ყველაზე დიდი ყურადღება სწორედ დაცულმა ტე რიტორიებმა გამოიწვია. ეს იყო სა კითხი, რომელზე შეთანხმებაც თა ვად ხელისუფლებასა და პარლამენ ტსაც კი გაუჭირდა. ხელისუფლების იდეა იყო, რომ დაცული ტერიტო რიები ეკონომიკის სამინისტროში გადასულიყო, რასაც უმრავლესობ ის წევრები ეწინააღმდეგებოდნენ. წინააღმდეგობის მთავარი მიზეზი ასეთი იყო: თუ დაცული ტერიტო რიები გარემოს დაცვის სამინისტ როში დარჩებოდა, ეს გრანტების მოზიდვას შეუწყობდა ხელს, ხოლო, თუ ის ეკონომიკის სამინისტროში გადავიდოდა, დაფინანსება სესხებ ით მოხდებოდა და არა გრანტებით. უმრავლესობის მოსაზრების გაბა თილებას ენერგეტიკის მინისტრის მოადგილე, ნინო ენუქიძე ცდილობ და. ის ირწმუნებოდა, რომ გრანტს იღებს მთავრობა და არანაირი მნ იშვნელობა არ აქვს, დაცული ტერი ტორიები რომელ უწყებაში იქნება. თუმცა გადაწყვეტილება საბოლო ოდ უმრავლესობის სასარგებლოდ იქნა მიღებული. გია ხუროშვილი, მთავრობის საპარლამენტო მდივანი: – მას შემდეგ, რაც დაცული ტე რიტორიების სააგენტოსთან დაკა ვშირებით დასაბუთებული შენიშვ ნები და არგუმენტები მოვისმინეთ, გადაწყდა, რომ ის კვლავ გარემოს დაცვის სამინისტროს კომპეტენ ციაში დარჩეს. მთავრობის მიერ გარემოს დაცვის სამინისტროს რე ორგანიზაციასთან დაკავშირებით სხვა დასაბუთებული შენიშვნებიც აუცილებლად იქნება გათვალისწი ნებული.

გადარჩე, რომ გაიმარჯვო ქეთი ხატიაშვილი ქართულ ოპოზიცია ში ისეთი კრიზისია, რომ ქუჩაში უკვე კუკავა-დავი თაშვილის ხმა ისმის. მათ „მშობლიურ“ ენაზე რომ ვთ ქვა, „დო ჩე გო ჟე ონი დოკატილის“. ოპოზიც იური ქუჩა უკვე ნამდვილ ლაბირინთად იქცა – გამო სავალს თავადაც ვერ პო ულობენ. ზურაბ ნოღაიდელმა ტაიმ-აუტი აიღო. ის თითქ მის ერთადერთია, ვინც ეგ ვიპტის გამეორებას საქა რთველოში არ ელოდება. ანუ, ის დენთის სუნს ვერ გრძნობს და არჩევნებს ელოდება. ნინო ბურჯანაძე ნოღა იდელზე ამბობდა, ჯიუტ იაო, ახლა კი, პრინციპული ტონითა და დაუღალავად, თავად იმეორებს ერთსა და იმავეს – ეგვიპტე გამე ორდებაო. ის დაუმორჩი ლებლობისთვის ემზადება. ისე, უბრალოდ გამახს ენდა, რამდენიმე ხნის წინ შსს-მ ტერორისტები აი ყვანა. ამ დაკავებას ქუჩის პოლიტიკოსების მხრიდან

არანაირი შეფასება არ მო ჰყოლია. როგორც ჩანს, ნინო ბურჯანაძემ თავისი წარსული შეცდომა გაით ვალისწინა. ადრე მან რა მდენიმე შეიარაღებული პირის დაკავებისთანავე პრესკონფერენცია მოიწ ვია და განაცხადა: ისინი ჩვენი აქტივისტები არიან და გამოუშვითო. არადა, სამართალდამცავებს მათ პოლიტიკურ კუთვილებ აზე მინიშნებაც კი არ გა უკეთებიათ. ისე, აუცილებელი ხომ არ არის, ყველა ტერორი სტული აქტის უკან პოლი ტიკური ფიგურა იდგეს? თუმცა, როცა დაუმორჩი ლებლობაზე საუბრობდ ნენ, რამდენჯერმა ისიც ითქვა: მივბაძოთ ეგვიპტ ელ ხალხს, რა გვიხარია, ჩვენთან თუ მიტინგებს მშ ვიდობიანი ხასიათი ჰქონ და, სამაგიეროდ სანუკვარ მიზანს ვერ მივაღწიეთო. ამ ფონზე მაინც ჩნდება ხოლმე ეჭვები დაუმორ ჩილებლობის იმდეისადმი – რამდენად შეიძლება მას მშვიდობიანი მიზნები ჰქ

ონდეს?.. მაგრამ ეს მხოლ ოდ ეჭვებია. ჯერჯერობით ვერა ფერს გვთავაზობს ოქრუ აშვილი-„გრეჩიხას“ პო ლიტიკური დაჯგუფებაც. მათი წევრები ურთიერთგ ამომრიცხავ განცხადებე ბს აკეთებენ. ზოგიერთები თითქოს ამოხებისთვის ემზადებიან, ზოგიერთე ბი – არჩევნებისთვის. მათ ფრონტზეც ჯერ სიჩუმეა, რაც მხოლოდ იმას ნიშნ ავს, რომ მათ ან დაფინა ნს ება არ აქ ვთ, რომ სა კუთარი გეგმების შესახებ განაცხადონ, ან გეგმა, რომ დაფინანსება მიიღონ. „ფორუმის“ პოზიცი აც ჯერ კიდევ გაუგებარი რჩება. ისინი, ტრადიციუ ლად, ადგილს ქუჩაშიც იკ ავებენ (რა იცი, რა ხდება) და საარჩევნოდაც ემზა დებიან. თუმცა, მათ ქუჩის ყველა სუბიექტთან კო ნფლიქტი აქვთ. „ფორუ მს“ ბრალდებებს ვალერი გელბახიანიც უყენებს და პატარკაციშვილის ფულე ბზე ლაპარაკობს. ენდობიან თუ არა გუ

ბაზს ის პარტიები, ვინც საარჩევნო რინგზე ასას ვლელად ემზადებიან? სა ერთოდ, სწორედ აქ გადმ ოინაცვლებს პოლიტიკუ რი ეპიცენტრი. ქუჩა უკვე იმდენად დასუსტებულია, რომ ბურჯანაძის მუქარა ნარევ განცხადებებს სე რიოზულად არავინ განი ხილავს. თითქოს ახლა „ფორუ მზეა“ დამოკიდებული, რო გორ გაიმაგრებს ის პოზი ციებს ამ რინგზე. ვის შე ეკვრება ვის წინააღმდეგ. კონფლიქტები მას იმ პა რტიებთანაც ჰქონდა, ვი ნც ახლა არჩევნებისთვის ემზადებიან. იგივე ირაკლი ალასანიასთან, მათი კო ნსულტაციები უშედეგოდ დასრულდა. ასე რომ, არც ამ მიმართულებითაა ვითა რება დალაგებული. ყველაფერი კი სულ მა ლე სექტემბრისთვის მაინც უნდა გაირკვეს. შესაძლოა, ფარული მოლაპარაკებები უკვე დაწყებულია. ეს იქნე ბა ყველაზე რთული პროც ესი ოპოზიციაში. თუმცა, შესაძლოა, ყვ

ელაფერი მარტივად გადა წყდეს. მათ ბლოკზე უარი თქვან. ეს კი იმ შემთხვევ აში მოხდება, თუ თითოეუ ლი მათგანი კონკურენტი ან ფიგურას იპოვის. დაახ ლოებით ისეთს, როგორც ადგილობრივი არჩევნების დროს ქრისტიან-დემოკრ ატებმა იპოვეს გია ჭანტ ურიას სახით. და რა თქმა უნდა, თუ ასეთი ადამიანე ბი რინგზე საბრძოლველად დაითანხმეს, მათ გამარჯ ვების შანსი კი არა, გადა რჩენის შანსი ექნებათ. გადარჩენის იმიტომ, რომ სულ მალე სწორედ ეს გახდება აქტუალური ქართულ პოლიტიკაში. ერ თხელ პოლიტიკური სელე ქცია უკვე მოხდა. და დღეს ბევრი ისეთი პოლიტიკოსი, რომელსაც რეალური შანს ები ჰქონდა 90-იან წლებში, ადამიანების მეხსიერები დანაც კი გაქრა. ასე რომ, ახლა სწორედ ასეთი „გა ნსაცდელის“ წინაშე დგას ჩვენი ოპოზიცია. ახლაა ის მომენტი, როცა ჯერ მთავ არია, გადარჩე, რომ შემდ ეგ გაიმარჯვო...

საიდუმლო შეხვედრა სასტუმრო „ბეტსში“

ლევან ბერძენიშვილი: ნათია თოიძე კონსპირაციული შეხვედრი სთვის ზურაბ ნოღაიდელის სა ყვარელი სასტუმრო „ბეტსი“ შე ირჩა... ამჯერად იქ ყველასგან ჩუმად და საიდუმლო ვითარება ში ერთმანეთს „თავისუფალი დე მოკრატების“ ლიდერი ირაკლი ალასანია და საქართველოს უშ იშროების საბჭოს მდივანი გიგა ბოკერია შეხვდნენ. „საიდუმლო სერობა“ 24 თებერვალს, საღა მოს 10 საათზე შედგა, თუმცა რამდენ ხანს გაგრძელდა მოლა პარაკებები, ოფიციალურად არ ხმაურდება. განხილული თემე ბის შესახებ კი ქართული მედია მხოლოდ ალასანიას პარტიის პრესსპიკერის, ვაკო ავალიანის განცხადებების ამარა დარჩა. ვა კო ავალიანმა თქვა, რომ შეხვ ედრის ინიციატორი გიგა ბოკე რია იყო. ვაკო ავალიანი: „ირაკლი ალასანიამ და გიგა ბოკერიამ ორ მნიშვნელოვან საკითხზე ისაუბრეს. ეს საკითხები იყო: საარჩევნო გარემოს გაუმჯო

ბესება და უსაფრთხოების კო ნცეფცია. „თავისუფალი დე მოკრატებისთვის“, ეროვნული ინტერესებიდან გამომდინარე, ორივე საკითხი ძალიან მნიშვნ ელოვანია“. ირაკლი ალასანია გიგა ბოკე რიას დახურულ კარს მიღმა ბო ლო თვეების განმავლობაში უკვე მეორედ შეხვდა. „თავისუფალი დემოკრატების“ ლიდერს ხელი სუფლების მაღალჩინოსნებთან ფარული შეხვედრების გამო ოპ ოზიციის სხვა ლიდერები ხშირად აკრიტიკებენ და ეჭვობენ, რომ ალასანია ოპოზიციის იარლიყით ხელისუფლების თამაშს თამაშო ბს. ბოკერიას გარდა, ის მმართვ ელი გუნდის პირველ პირებსაც ხშირად ხვდება და არცთუ იშვი ათად სტუმრობს პარლამენტის თავმჯდომარეს დავით ბაქრ აძეს, რა თქმა უნდა, დახურულ კარს მიღმა. ოფიციალურად კი ყოველთვის აცხადებს, რომ შე ხვედრებზე საქართველოსთვის მნიშვნელოვან საკითხებს მიმო იხილავს.

„ოპოზიციაში დაწინაურებულს ვერავის ვხედავ“ შეერთებულ შტატებში მყ ოფი ლევან ბერძენიშვილი ქა რთული ოპოზიციის სისუსტ ეზე კიდევ ერთხელ საუბრობს და ქვეყანაში სიტუაციის შეცვ ლას ელოდება. „ინტერპრესნ იუსთან“ საუბრისას რესპუბ ლიკელების ერთ-ერთი ლიდერი ვარაუდობს, რომ ოპოზიციურ სპექტრში გარკვეული ძვრები გაზაფხულისკენ მოხდება.

ლევან ბერძენიშვილი: – მე აქედან, შორიდან, დაწი ნაურებულს ვერავის ვხედავ, იქ ნებ, საქართველოდან სხვანაირ ად მოჩანს. ჩემი აზრით, რაღაც მოვლენები უნდა მოხდეს, რომ ოპოზიციაში ახალი ლიდერები გამოიკვეთონ ან ვინმე მართლა დაწინაურდეს. ამ წუთში ოპ ოზიცია, რა თქმა უნდა, ძალიან სუსტია და უნდა განვითარდეს

მოვლენები, რათა ეს სიტუაცია შეიცვალოს. საქართველოს პრ ობლემა იმაში მდგომარეობს, რომ, როცა შესაძლებელი იყო, სასურველ შედეგს ვერ მივაღწ იეთ. ახლა ეს ვითარება აღარ არის, ოპოზიცია დასუსტებულ ია, მაგრამ იმის მიხედვით, რა მოხდება ამ გაზაფხულზე, ოპ ოზიციაშიც გამოიკვეთება ძა ლთა ახალი გადანაწილება.

სასტუმრო „ბეტსი“

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ყოველდღე ყველა ჟურნალისტმა იცის, რომ პირველ საათზე ლეიბ ორისტები რაღაცას მაინც იტყვიან. თემები არ ელევათ, მაგრამ, როცა იდეები აღარ აქვთ, ოფისიდან ღია ცის ქვეშ გადაინაცვლებენ და ჟურნ ალისტების გახალისებას ცდილობენ. წლის პრობლემა ლეიბორისტებმა ვახტანგ გორგასლის ძეგლის ქვეშ, მეტეხის ეზოში გაახმაურეს. თბილ ისის დამაარსებელს შალვა ნათელა შვილის მხარდამჭერებმა შესჩივლეს: თბილისს დედაქალაქის სტატუსს ართმევენო. ლეიბორისტული არგუ მენტი, რომელიც მხარდამჭერების ფონზე გამოკვეთილმა ლიდერმა კა ხა ძაგანიამ ჩამოაყალიბა, ასეთია: „თბილისიდან გადაიტანეს საკონს ტიტუციო სასამართლო, გადაიტანეს პარლამენტი, თბილისიდან გადავიდა მთავრობა, მარეგულირებელი კო მისიები და ასე შემდეგ. სწორედ ასე მოიქცა ლენინი, რომელმაც წითელ არმიას თბილისის აღება უბრძანა“. რეალურად ლეიბორისტებს თურმე ის აწუხებთ, რომ ისეთი სიხშირით საკონსტიტუციო სასამართლოში სარჩელები ვეღარ შეაქვთ, როგორც

ეს სასამართლოს თბილისიდან ბა თუმში გადატანამდე ხდებოდა. ისიც ადარდებთ, სად უნდა გაიმართოს მი ტინგები, თუ თბილისში აღარ იქნება პარლამენტი, მთავრობა და მარეგუ ლირებელი კომისიები. კახა ძაგანია ხელისუფლებას ჰპირდება, რომ დე დაქალაქის სტატუსის ჩამორთმევასა და ძირითადი პოლიტიკური ორგა ნოების თბილისიდან გადატანას არ აპატიებს. კახა ძაგანია: „ხელისუფლ ებას ეშინია, რომ პარლამენტთან, რა ნომერია, კაცო... ხო, პარლამენტთ ან, რუსთაველის პირველ ნომერთან ხალხი არ შეიკრიბოს პროტესტის გამოსახატად“. მეტროსადგურ „თა ვისუფლების მოედნის“ პირდაპირ მდებარე შენობა, რომელიც ოფიც იალურად რუსთაველის პირველი ნომერია, არსად გადააქვთ, შესაბამი სად, სამიტინგოდ ადგილიც რჩება. პარლამენტის მისამართი კი რუსთ აველის 8 ნომერია და არა პირველი. კახა ძაგანიამ, როგორც ჩანს, ამ დრ ომდე ვერ დაიმახსოვრა შენობის მი სამართი, საიდანაც უკვე რამდენიმე წელია, „ლეიბორისტული პარტიის“ ელიტას ხელფასს ურიცხავენ.

ლეიბორისტებმა სააკაშვილს გორგასალთან უჩივლეს

სახალხო კრების უცნაურობები

ხათუნა მგალობლიშვილი ოპოზიციაში „ვირუსი“ თავის დროზე ნინო ბურჯანაძ ემ შემოიტანა, თანაც საკმაოდ მძიმე ფორმით. ის ნინოსგან მალევე გადაედო ზურაბ ნოღაიდელს. სავარაუდოდ, თვით მფრინავში, თბილისი-მოსკოვის რეისის შე სრულების დროს. ისინი ხომ ერთდროულად გაემგზავრნენ მოსკოვში პუტინის გვერდის დასამშვენებლად. იქიდან დაბრუნებული ნოღაიდელი რუ სეთის მისამართით მარტო ერთ სიტყვას „იმეტებდა“ – რუსეთი მტერი არ არის. და ეს მაშინ, როცა საქართველოს ხელისუფლ ებამ ქვეყნის უსაფრთხოების კონცეფციაში მთავარ საფრთხედ სწორედ რუსეთის ოკ უპაცია დაასახელა. ნოღაიდელამდე იგივე დაემართა ბურჯანაძესაც, ოღონდ ჯერ კიდევ დიდი ხნის წინათ, როცა ერთ-ერთმა ტელეწამყვანმა ვერაფრით ათქმევინა „დე მოკრატიული მოძრაობის“ ლიდერს სიტყვა „ოკუპანტი“. ეს, ალბათ, ბურჯანაძის დაავადებაა, რომელიც ნელ-ნელა „ითრევს“ მთელ ოპ ოზიციას. ბოლო დროს კახასაც შეეტყო დაავადების ნიშნები. მაგრამ გაცილებით მძიმე ფორმით. ის არათუ რუსეთზე არ ამ ბობს ოკუპანტს, არამედ იმ ადამიანებსაც 8

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

„ვერ იმეტებს“, ვინც უკვე დი დიხანია, ტერორისტებად არიან გამოცხადებულნი. მაგალითად, იგ ორ გიორგაძეს... კახა კუკავა: – იგორი გიორგაძესთან დაკავშირებით ჩვენ არ გვინახავს რაიმე დამოუკიდებელი გამოძიების მასალები. ოფიციალურად მას წარგენილი აქვს ბრალდება ტერორიზმის მუხლით... თუ ტერორიზმში ბრალდებული იგორ გიორგაძე აფინანსებს ოპოზიციურ პარტიას, ამაზე გამოძიებაც უნდა დაიწყოს. დამკითხონ და შეიძლება დამაპატიმრონ კი დეც... ბოლო სიტყვები განსაკუთრებული ირ ონიითაა ნათქვამი კუკავას მიერ. თუმცა ყველას კარგად გვახსოვს ბოლოს გამართ ული მიტინგები, როცა აქციაზე მისული სარიშვილი ოპოლიდერებმა უკან გამოაბ უნძულეს, გიორგაძის წარმომადგენელიღა გვაკლია აქო... მაშინ ყველა ერთხმად შე თანხმდა ოპოზიციაში, მათ შორის კუკავაც, რომ სარიშვილს სიტყვით გამოსვლის საშუ ალებას არ მისცემდნენ... მაშინ, როგორც ჩანს, მათთვის გიორგაძე მიუღებელი და ჯერ კიდევ ტერორისტი იყო... დღეს კი კუ კავა სასამართლოს განაჩენის „დამოუკიდ ებლობას“ რატომღაც ეჭვქვეშ აყენებს...

სახალხო კრების ოფისი

მესამე „დაავადებ ული“ ოპოზიციაში

სახალხო კრება, თავის პოლიტიკურ ლიდე რთან ერთად, უცნაურად მოქცევას არ წყვეტს. მართალია, ბურჯანაძის ლიდერობას აპროტე სტებენ და ირწმუნებიან, სახალხო კრება ყველ ასიაო, მაგრამ ამ ყველამ ყველაზე უკეთ იცის, რეალურად ვინ დგას ორგანიზაციის უკან. ჯერ იყო და, ნინო ბურჯანაძე ნებისმიერ შე ხვედრაზე საკუთარი ჭიქითა და წყლით ცხად დებოდა. ამ უცნაურობას უსაფრთხოების ზო მებით ხსნიდნენ. ქალბატონს განსაკუთრებით „ბაკურიანის“ წყალი ჰქონდა ამოჩემებული. მოგვიანებით უცნაურობას კიდევ ერთი დეტა ლი შეემატა. რამდენ ხანსაც არ უნდა გაგრძე ლებულიყო საქმიანი შეხვედრა, ბურჯანაძის

პირადი დაცვა უფროსის ქურთუკს ხელს არ უშვებდა და ასე, მკლავზეგადაკიდებულს და ატარებდა... ერთხელ იხუმრეს კიდეც, ეშინიათ, ვინმემ ჯადო არ გაუკეთოსო... სახალხო კრების სიახლე ის არის, რომ ოფის ის წინ, მთელ კედელზე დიდი ბანერი გააკრეს. როგორც ჩანს, კრების წევრებმა გადაწყვიტეს, მედია შენობაში არ შეუშვან და კომენტარები აგრეთვე, ბანერის ფონზე გააკეთონ... ალბათ, ესეც უსაფრთხოების ზომების ნაწილია... თუ მცა საინტერესოა, თუ ამინდი ხელს არ შეუწ ყობთ, მაშინ როგორ მოიქცევიან? მაგალითად, წვიმაში – თავადაც გაილუმპებიან და ჩვენც გა გვლუმპავენ?..

ხათუნა მგალობლიშვილი ოპოზიციის მორიგი „აღზევების“ პერიოდად ისევ გაზაფხული სახე ლდება. შესაბამისად, ოპოზიციური „საიდუმლო სერობების“ თემაც წი ნა პლანზე გადმოვიდა. ეს პროც ესი სულაც არ არის შემთხვევითი. ოპოზიციის გაერთიანების ყოველი მორიგი მცდელობა ყოველთვის კო ნკრეტული პიროვნების დავალებით იწყება. როგორც წესი, მცდელობის შედეგიც ყოველთვის „შემკვეთზეა“ დამოკიდებული – ბევრს თუ გადაიხ დის, ერთობაც შედარებით დიდხანს გასტანს... ცოტას თუ გაიმეტებს, შე დეგად ოპოზიციის ერთჯერად შეკრ ებას მიიღებს. ისიც რომელიმე „სვ ეტსკურ“ სასტუმროში და იქიდანაც, „ქირის“ ჩეკის გარდა, ვერაფერს იხ ეირებს. როგორც ეს ერთხელ შალვა ნათელაშვილმა გააკეთა... გაერთიანებაზე საუბრისას ერ თადერთი, რასაც ოპოზიცია ძველი მეგობრობის ხათრით არ ღალატო ბს, ეს დეტალების გასაიდუმლოებაა. პასუხი მათ ტაბულასავით აქვთ გა ზეპირებული და უშეცდომოდ იმეო რებენ: – თემატურ საკითხებზე კონსულ ტაციები ოპოზიციის შიგნით მუდმ ივად მიმდინარეობს... ამ სიტყვებს იქით ოპოზიციის კო ნკრეტიკა არასოდეს წასულა. ყოველ შემთხვევაში ჯერჯერობით. გამონა კლისი არც ზვიად ძიძიგურია: – „ეროვნულ საბჭოს“ მუდმივად გაქვს კონსულტაციები ოპოზიციის შიგნით. – ახლა თუ მიდის კონსულტაცი ები გაერთიანებასთან დაკავშირებ ით და ვისთან? – არ გეტყვით.

– რატომ? – ამის აფიშირება რომ გვინდო დეს, დროსა და ადგილს დავასახე ლებდით, სადაც შევიკრიბებოდით და მედიასაც მოვიწვევდით... – ბოლოს ვისთან გქონდათ კო ნსულტაციები? – არც ამაზე გიპასუხებთ. ჩვენ არ გვჭირს არაფერი დასამტკიცებელი, მე გეუბნებით, რომ კონსულტაცი ები არის. გნებავთ, დაიჯერეთ და გნებავთ – არა, ეს ჩემი პრობლემა არ არის. სინამდვილეში სათქმელი ბევრ იც არაფერი აქვთ. არ აქვთ და ჯერ მალავენ, მაგალითად, რას? თუნდაც იმას, რომ აქ მოლაპარაკებებს იგორ გიორგაძის დაკვეთით აწარმოებენ. „გა ფ უჭ ე ბ ულ ი ტელ ე ფ ო ნ ი ს “ თამ აშ ს პ ოლ ი ტ იკ აშ ი გიორგაძე ჯერ კიდევ შ ევ არ დნ ა ძის დროს იყ ენებდა. ამის დამ ად ას ტუ რ ებელი ფაქტებიც არს ებ ობ ს და მისი ს ატ ელ ე ფონო ჩანა წერები სხვა დასხვა პოლი ტ იკ ოს ებ თა ნ მაშინ გამოქვ

ეყნდა კიდეც. სხვათა შორის, მაში ნდელი წესების მსგავსად, გიორგაძე არჩევანს დღესაც ერთკაციან პარტ იებზე აკეთებს. ანუ მისთვის კობა დავითაშვილი უფრო ხელმისაწვდომ „ფასებშია“, ვიდრე ნინო ბურჯანაძე. თუმცა არც „ეროვნული საბჭოა“ ურიგო. ამ შემთხვევაში ზვიად ძი ძიგურის „ბრენდზე“ მეტად საბჭოს სახელწოდება ფასობს. ნინოს აქვს ამბიცია, იქით მოსთხოვოს პოლი ტიკურ ძალებს შეერთება. ის ახერ ხებს და სახალხო კრების ოფისიდ ანაც კი პრეზიდენტის სავარძლიდან იყურება და ყველას „ამშვიდებს“, კრების კარი ყველასთვის ღიააო... კუკავასთვის კი ყველაზე ნაკლებ მნიშვნელოვანი სწორედ ეს სიტყვე ბია. განსხვავებასაც ვერ ხედავს და „შევუერთდი“-საც ისეთ ივე წარმატებით იტ ყვის, როგორც „შემ ომ იე რ თდა“-ს...

ოპოზიციის გაერთიანების ახალი შემკვეთი

რატომ „დაშორდა“ ბურჯანაძე სანიკიძეს... © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ბურჯანაძე-სანიკიძის დაპირისპირების დეტალებზე ხმამაღლა არც ერთ მხარეს არ უსაუბრია. თავიდან, როცა სახალხო კრებას ეკა ბესელია გამოეყო, გასაგებად ახსნა, რა იყო ამის მიზეზი. აი, „ფორუმმა“ კი ჩუმად გაავრცელა ინფორმ აცია, ბესელიას გზას დავადე ქითო... სანიკიძის გუნდის ასეთი ნაბიჯი ბურჯანაძ ისთვისაც მოულოდნელი აღმოჩნდა. მას ამის გამო ერთი თვით ადრე დაგე გმილი ღონისძიებაც კი ჩაეშალა. თუმცა, რო გორც ირკვევა, დაპი რისპირება მათ შორის დიდი ხნის დაწყებული იყო. მიზეზი კი მხოლ ოდ ახლა გახდა ცნობ ილი. ნინოს „ფორუმისგ ან“ მხოლოდ მხარდამჭერ თა რესურსი სჭირდებოდა. ცნობილია, რომ მიტინგ ებზე ყველაზე მეტი ადამიანი სწორედ სანიკიძეს გამოჰყავდა. ამას ის ყოველთვის უკეთებდა აფიშირებას. მაგალითად, თუ აქ ცია დაანონსებული იყო პარლ ამენტთან, „ფორუმი“ ოდნავი დაგვიანებით საკუთარ მხარდა მჭერებს ქაშუეთთან შეკრებდა და საკუთარი დროშებით შეია რაღებულთ, ხმამაღალი განც ხადებებით დაძრავდა პარლამ ენტისკენ. ამით ისინი საკუთარ უპირატესობას კოლეგებსაც უმ ტკიცებდნენ და მომიტინგეებს აც. თუმცა ამ მცდელობამ სრული კრახი განიცადა 25 ნოემბერს. ეს სახალხო კრების ბოლო „ფართომ ასშტაბიანი“ შეკრება იყო. ეს დღე ბურჯანაძემ ჯერ კიდევ თვეებით ადრე გამოაცხადა მეორედ მოსვ ლად, მაგრამ დათქმულ დროსა და დათქმულ ადგილას სულ ასიოდე კაცი შეიკრიბა. ხალხის სიმცირით გაცოფებული ბურჯანაძე მაშინ პი რველად დაუპირისპირდა სანიკიძეს, სულ ეს ხართო?.. კრახი ვის არ მოსვ ლია, გამონაკლისი სანიკიძე რომ ყო ფილიყო? როგორც ჩანს, გუბაზმაც ვერ „ჩაყლაპა“ ეს შენიშვნა და ყველ აზე მნიშვნელოვან დროს გადაუხადა ნინოს სამაგიერო... ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ირაკლი „გვაქვს შანსი,

ალასანია:

მსოფლიოსა და საკუთარ თავს დავუმტკიცოთ, რომ შეგვიძლია, ცვლილება მშვიდობიანი გზით და არა დესტაბილიზაციით“ ნათია თოიძე – ბატონო ირაკლი, შეერთებული შტატებიდან დაბრუნების შემდეგ თქვენ განაცხადეთ, რომ ამერიკა და სხვა პარტნიორი ქვეყნები მიხე ილ სააკაშვილის ხელისუფლებაში დარჩენას გამორიცხავენ და საქა რთველოში ცვლილებები განხორ ციელდება. მაგრამ რამდენიმე დღის წინ გავრცელდა აშშ-ის დაზვერვის ანგარიში, რომელშიც ნათქვამია, რომ ქვეყნის ახალი კონსტიტუცია საშუალებას აძლევს მიხეილ სააკ აშვილს, საპრეზიდენტო ვადის ამ ოწურვის შემდეგ პრემიერის სავა რძელში გადაინაცვლოს. – ეს ანგარიში არის იმ ინფორმ აციაზე დაყრდნობით, რაც იკვეთება სააკაშვილის ნაბიჯებში. მან შეცვ ალა კონსტიტუცია და გზა გაიხსნა პრემიერობისკენ. ბუნებრივია, ის ისეთ ავტორიტარულ რეჟიმს ქმნის, რომელიც თავისთავად არ გულისხ მობს,რომ სააკაშვილი პოლიტიკი დან უნდა წავიდეს, მაგრამ ეს არის სურვილი. რეალობა კი აბსოლუტუ რად საპირისპიროა. დარწმუნებული ვარ, იმ სადაზვერვო სამსახურების ანგარიშში ვერ მოხვდებოდა და არც იქნებოდა ასახული, თუ როგორ წავი დოდა ხელისუფლებიდან მუბარაქი, ან რა პროცესები განვითარდებოდა სხვა ქვეყნებში, სადაც დღეს ხალხი საკუთარი უფლებებისთვის იბრძვის. მე პირადად, ვურთიერთობ ამერიკ აში პოლიტიკის შემქმნელებთან და სწორედ ამ მოვლენების შემდეგ საქა რთველოშიც ყველასთვის ნათელია, რომ მსოფლიოში დასრულდა ერთპ იროვნული და ერთპარტიული მმარ თველობის პერიოდი. ამერიკის შე ერთებული შტატები და დასავლეთი სწორედ ასეთ ცვლილებებს დაუჭერს მხარს საქართველოში, როგორიც არის საარჩევნო გარემოს შეცვლა და ხელისუფლების შეცვლა არჩევნებ ის გზით. ეს არის უკვე ამერიკის ღია დამოკიდებულება და პოზიცია. რაც არ უნდა ინტერპრეტაცია გაუკეთოს სააკაშვილმა ამა თუ იმ ანგარიშს, ეს არანაირ გავლენას აღარ მოახდენს ამერიკისა და ევროპის პოლიტიკაზე. ასევე, ვერაფერს შეცვლის საზოგა დოების განწყობაში. დამერწმუნეთ, როცა 30-40 პროცენტით გაიზარდა ქვეყანაში პროდუქტებზე ფასები, როდესაც ხელფასი და პენსია იგივე რჩება, როდესაც საარსებო მინიმუ მი 150 ლარი გახდა და პენსია კი ისევ 75 ლარია, ეს არის რეალობა, რასაც ხალხი ყოველდღიურად ეჯახება. ამ იტომაც არის საზოგადოებაში ცვლი ლების დიდი სურვილი. ვინც ამ ცვ ლილებას შესთავაზებს, ვინც ეტყვის, რომ ეს მოხდება მშვიდობიანად, ხა ლხი იმას გაჰყვება. დარწმუნებული

ვარ, რომ „თავისუფალი დემოკრატ ები“ არის ის ძალა, რომელიც დაარ წმუნებს ხალხს მშვიდობიანი ცვლი ლებების აუცილებლობაში. – ანუ თქვენ მიანიშნებთ, რომ შესაძლოა, საქართველოში ეგვი პტე განმეორდეს? – როდესაც მოქალაქეს არ აქვს პერსპექტივის განცდა; არ იცის, რა იქნება ხვალ; არ იცის, იმუშავებს თუ არა; არ იცის, შეძლებს თუ არა ხვ ალ ოჯახის გამოკვებას, ძნელია, მას ელაპარაკო მოქალაქეობრივ პასუხი სმგებლობაზე. მაგრამ პოსტქაიროს პერიოდში ჩვენ გვეძლევა კიდევ ერ თი შანსი, წარმოვჩინდეთ, როგორც ფუნდამენტურად დემოკრატიული ქვეყანა. ეს პასუხისმგებლობა სწ ორედ ჩვენ, პოლიტიკურმა ძალებმა, უნდა გავიზიაროთ. თუ გვინდა, რომ ქვეყანა კრიზისიდან გამოვიდეს, ამას ვერც ერთი ცალკე აღებული პარტია, ვერც ოპოზიციაში და ვერც ხელისუ ფლებაში, ვერ შეძლებს. ამიტომაც ვართ ჩართული საარჩევნო გარემოს რეფორმირების სერიოზულ პროც ესში. ამიტომაც ველაპარაკებით ხე ლისუფლებას და ვთავაზობთ, რომ სოფლის მეურნეობაში გასაკეთე ბელია ეს თუ ის, რომ ქვეყანა კიდევ უფრო მძიმე კრიზისში არ ჩაეფლოს. ჩვენს ინტერესებში, ქართული საზო გადოების ინტერესებში შედის, რომ მსოფლიოსაც და საკუთარ თავსაც დავუდასტუროთ – ჩვენ შეგვიძლია ცვლილება მშვიდობიანი, დემოკრ ატიული გზით და არა ქუჩისა და დესტაბილიზაციის გზით. თუკი ეს გაიაზრა სააკაშვილმა, მაშინ ის პა რტნიორებსაც იპოვის პოლიტიკურ ოპოზიციაში. თუ ეს ვერ გაიაზრა, მაშინ ის, დარწმუნებული ვარ, მუბა რაქის ბედს გაიზიარებს. – მაგრამ საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესებისთვის შექმნილი ჯგუფის ბოლო სხდომის შედეგი რა იყო? ხელისუფლების წარმომ ადგენელმა განაცხადა, რომ თემას, ბიომეტრიულ პასპორტებთან და კავშირებით, „ნაციონალური მო ძრაობა“ დახურულად აცხადებს. რა შედეგს ელოდებით ე.წ. რვიანის შეხვედრებიდან? – ბიომეტრიულ პასპორტებთან დაკავშირებით მათი არგუმენტები იყო უსუსური. ეს უკვე აღნიშნეს არა მარტო პროცესში ჩართული პარტ იების წარმომადგენლებმა, არამედ ჯგუფის მუშაობაში ჩართულმა სა ერთაშორისო ორგანიზაციებმაც. ასე რომ, იმის მიუხედავად, რა თქვა მმ ართველი გუნდის წარმომადგენელმა, ჩვენ ამ საკითხს ვუბრუნდებით და შემდეგი განხილვებიც იქნება. იმედი მაქვს, რომ მაისამდე შევძლებთ კო ნკრეტული შედეგის მიღებას. იქნება

თუ არა იდეალური ეს შეთანხმება? არ იქნება, რადგან ჩვენ იდეალურ სა მყაროში არ ვცხოვრობთ. მაგრამ ის იქნება ისეთი, რომელიც შესაძლებ ლობას მისცემს პოლიტიკურ ოპოზ იციასა და საზოგადოებას, მეტი სი ვრცე ჰქონდეს, კონკურენტუნარიან გარემოში ჩაატაროს არჩევნები. რაც, ასევე, მთავარია ჩემთვის და სერი ოზული მოთხოვნაა საერთაშორისო თანამეგობრობის მხრიდანაც, რომ მედიაგარემო შეიცვალოს. და, პირვ ელ რიგში, ეს ცვლილებები შეეხება საზოგადოებრივ მაუწყებელს. პო ლიციის საარჩევნო პროცესებიდან განეიტრალება და ასევე, შესაძლებ ლობა ჩვენთვის, რომ ბიზნესმენები სგან ლეგიტიმურად და კანონიერად მივიღოთ ის შემოწირულობები, რისი შემოწირვის სურვილიც მათ აქვთ. ეს ყველაფერი შესაცვლელი და გასა კეთებელია. ეს არის ყველაზე სერი ოზული პროცესი დღეს პოლიტიკაში, ამიტომ ეს პროცესი უნდა დამთავ რდეს წარმატებით. სხვა შემთხვევ აში ხალხს არ დაუბრუნდება რწმენა სამართლიანი არჩევნებისა და ხელი სუფლების შეცვლის ერთადერთ გზ ად ისევ ძალადობა დარჩება. ეს არის სცენარი, რომლისკენაც ქვეყანა არ უნდა წავიყვანოთ. ამიტომაც დღეს პოლიტიკურად პასუხისმგებელი პა რტიები ვართ ისინი, ვინც საარჩევნო გარემოს შესაცვლელად დაწყებულ პროცესში ჩავერთეთ. სააკაშვილის ხელისუფლება არის წარმავალი, ცვ ლილება მომავალ საპარლამენტო და საპრეზიდენტო არჩევნებში კი – გა რდაუვალი. სააკაშვილი უკვე წარს ულის პოლიტიკოსია. ეს ასეა მთელ მსოფლიოში. ჩვენი ამოცანაა, რომ ეს პროცესი უმტკივნეულოდ გადა ვიტანოთ. სწორედ ამიტომ უნდა შე იცვალოს საარჩევნო გარემო, რომ მოქალაქეებს მიეცეთ თავისუფალი არჩევანის გაკეთების საშუალება. – თქვენ ამბობთ, რომ ეცდებით, პროცესები მშვიდობიანი გზით წაიყვანოთ და თავისუფალი არჩე ვნები კონსტიტუციურ ვადებში ჩატარდეს. საპარლამენტო არჩე ვნებამდე ერთ წელზე მეტია, საპრ ეზიდენტომდე კი – ორი წელი. რას აპირებთ და როგორი იქნება მანა მდე თქვენი ყოველდღიური პოლი ტიკური ცხოვრება?.. – ხელისუფლებისგან განსხვავებ ით, ჩვენ ვართ დიალოგში საკუთარ ხალხთან, რომელიც მოლოდინის რე ჟიმშია გადასული. ჩვენ ვთავაზობთ მოსახლეობას, და პირადადაც წა რვუდგენთ, სოფლის განვითარების სტრატეგიას. სოფლის მეურეობისა, რომელიც, ფაქტობრივად, დავიწყებ ულია ბოლო 7 წლის განმავლობაში. ბოლო წლებში ბიუჯეტის 1%-იც კი

არ ყოფილა გამოყოფილი სოფლის მეურნეობის სტრატეგიის განვით არებისთვის. შედეგად მივიღეთ ის, რომ მთელი სასოფლო სამეურნეო პროდუქციის 80% შემოდის ქვეყნის გარედან. პრაქტიკულად დარღვეულ ია ქვეყნის სასურსათო უსაფრთხო ება, შიდა ბაზარი დაუცველია ჩვენი პროდუქციისთვის და გლეხი არის უმუშევარი. ჩვენ ვთავაზობთ აბსო ლუტურად განსხვავებულ მიდგომ ას. პირველ რიგში, ჩვენ ვთავაზობთ, რომ შეიქმნას სოფლის მეურნეობის განვითარების ფონდი და ფერმერ თა და გლეხთა ასოციაციები, სადაც თავიდან ჩაიდება ბიუჯეტიდან 300 მილიონამდე და ამის მოძიებაც ში ძლება. ერთ უბრალო მაგალითს გე ტყვით, 40 მილიონამდე ჯდება პრ ეზიდენტის პირადი თვითმფრინავით გადაადგილება მსოფლიოში. ეს ის თანხა იქნება, რომელიც ჩაიდება სწ ორედ ფონდში და კიდევ ბევრი სხვა რამ, რომელიც რეალური ქამრების შემოჭერის პრინციპით ჩაიდება სო ფლის მეურნეობის განვითარებაში. სოფლის მეურნეობა გამოცხადდება ჩვენი ქვეყნის სტრატეგიულ დარგ ად. სტრატეგია არის შემდეგი: ხელი შევუწყოთ ფერმერული და გლეხური მეურნეობების ჩამოყალიბებას. ამ ფონდიდან გვექნება შესაძლებლო ბა, მთლიანად გავუჩინოთ სოფელს ის ინფრასტრუქტურა, რაც მიწათმ ოქმედს სჭირდება, ანუ სარწყავ-სა ირიგაციო ინფრასტრუქტურა. გვეყ ოლება ის სასოფლო სამეურნეო ტე ქნიკა, რომელიც სჭირდებათ მათ და გადაეცემათ სწორედ ფერმერთა და გლეხთა ასოციაციებს. ეს ასოციაცი ები თავად მიხედავენ, რომელ დროს, საგაზაფხულო სამუშაოების რომელ ეტაპზე იქნება გამოსაყენებელი ეს ტექნიკა. ამ 300 მილიონს დაემატება დონორი ორგანიზაციებისგან მო ზიდული თანხები. ვვარაუდობ, რომ პირველ სამ წელში მილიარდამდე გაიზრდება ამ ფონდში ფინანსური რესურსი. გარდა ამისა, გლეხებსა და ფერმერებს გაერთიანების შემთხვევ აში ექნებათ შესაძლებლობა, შეღავა თიანი საფინანსო რესურსი მიიღონ. დღეს გლეხს ათას ლარზე მეტი უჯ დება ერთი ჰექტარი მიწის დამუშავე ბა, რაც წარმოუდგენელია, რომ დღეს ეს გლეხმა ხელშეწყობის გარეშე შე ძლოს. როდესაც მთავარ პრიორიტე ტად სოფლის მეურნეობა გამოცხად დება, მათ მივცემთ შესაძლებლობას, შეღავათიანი საფინანსო რესურსით, ინფრასტრუქტურის შექმნით დაიწ ყონ პროდუქციის წარმოება. შემდეგი ეტაპია საკუთარი ბაზრის დაცვა. ჩვენ ხელს შევუწყობთ, რომ ქართული პრ ოდუქტი იყოს ძირითადად ჩვენს შიდა ბაზარზე. დაცული იყოს ხარისხი, იმ

იტომ რომ რეალურად საზღვარგარ ეთიდან შემოსული საკვების ხარისხი არ მოწმდება. ჩვენ დღეს არ ვიცით, რას ვჭამთ და რას ვაძლევთ საკუთარ ოჯახებს. უკვე შემდეგი ეტაპია, რა თქმა უნდა, ტრადიციული ბაზრების დაბრუნება. ამ მიზნით ვხვდები მოსა ხლეობას საქართველოს რეგიონებში და მათგან ვიღებ შენიშვნებსაც და შე მოთავაზებებსაც, რომლებსაც ჩვენს სტრატეგიაში გავითვალისწინებთ. დაახლოებით ერთ თვეში კი, მიღებუ ლი შენიშვნებითა და წინადადებებით, საზოგადოებას უკვე წარვუდგენთ სო ფლის მეურნეობის საბოლოო სტრა ტეგიას. ასევე, გავაგრძელებთ რეგი ონებში სიარულსა და საზოგადოებას თან დიალოგს განათლების სფეროზე, ქვეყნის ეკონომიკისა და ბიზნესის განვითარების საკითხებზე. ასევე, უკ ვე წარდგენილი გვაქვს პოლიციის დე პოლიტიზაციის სქემაც. ასე რომ, ჩვენ ვართ ის პოლიტიკური ძალა, რომე ლიც ხელისუფლებაში მოსვლას კონკ რეტული გეგმით აპირებს. და არა ისე, რომ მერე დაიწყოს ფიქრი, როგორ გა უძღვეს სახელმწიფოს. ეს არის რეალ ურად სერიოზული პოლიტიკა, რაც, დარწმუნებული ვარ, საზოგადოებაში მხარდაჭერას გამოიწვევს. ამას ვგრძ ნობ ყოველდღიურად, ჩვენს მოქალა ქეებთან შეხვედრებისას. – ტრადიციული ბაზარი ახსე ნეთ და გააკეთეთ განცხადება მს ოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში რუსეთის გაწევრიანებისთვის საქა რთველოს მხარდაჭერის აუცილე ბლობაზე... – გლეხები ხშირად გვეკითხებიან, როგორ აპირებთ, დაიბრუნოთ ტრ ადიციული ბაზარი რუსეთში. ის მო ლაპარაკებები, რომელიც რუსეთის გაწევრიანებასთან დაკავშირებით მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციას თან მიმდინარეობს, შეიძლება იყოს კარგი ინსტრუმენტი, რომ ჩვენ და ვიბრუნოთ ჩვენი ბაზარი. ამიტომაც ღიად ვურჩიე ხელისუფლებას, მინი მუმ ორი მომენტი გაითვალისწინონ მოლაპარაკებების დროს. პირველი – ჩვენ უნდა დავაფიქსიროთ საბაჟო საზღვარი იქ, სადაც გადის საერთა შორისოდ აღიარებული საზღვარი, მაგრამ არარეალისტურია, რომ იქ ჩვ ენი მებაჟეები დადგნენ. ამიტომ არ სებობს შესაძლებლობა, საერთაშო რისო პრაქტიკიდან გამომდინარე, იქ ჩვენი ლეგიტიმურობით აღჭურვილი საერთაშორისო მონიტორები დავა ყენოთ. მეორე – გახსნან რუსული ბაზარი მსოფლიო სავაჭრო ორგანი ზაციის წესების შესაბამისად, ქართ ული პროდუქციისთვის. ეს ძალიან დადებითად აისახება ჩვენი ქვეყნის განვითარებაზე.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

E X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V U SI L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E IV US S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C Eთურია X E E V I E S EXCLU V I U S L ა ღ ა U C ბ ი L ნიკა წულუკიძLე USIVE EX ჯონდ E C V I X S E U E L V I C S X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C CL EX V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E EX VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X E E V I S U L C VE EX IVE ი დავით ოქიტაშვილ 12

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

პაატა დავითა ია

L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S U SIV L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S CL EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V C LU X C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S U CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C Eემო მჟ V I X E S E V I U E S L V I U C S L X თ U C E ავ X იაIVE E E S V I U E EXCL S L U C L X IV XC დუტა სხირXტCლLაU S E U E ეSIVE E L ძ V I C S X U E L E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X XC EE E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C X E E V I S U L IVE EXC

EXCLUSIVE

ი შალვა რამიშვილ

ნინი ბადუ რაშვილ

ი

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

თეა დარჩია კოდუ თამარ გონგაძე

სუხიშვილების პრიმა მოცეკვავე, სო ლისტი, თეა დარჩია ყველაზე თამამ ოც ნებაშიც კი ვერ წარმოიდგენდა იმას, რომ ლეგენდარულ ანსამბლში მის გვერ დით, სუხიშვილების სრულუფლებიანი მოცეკვავის სტატუსით, მისი ქალიშვ ილი იცეკვებდა. ვერც იმას დაუშვებდა, რომ ჟურნალისტები სახლში უკვე მარი ამთან ინტერვიუს ასაღებად ეწვეოდ ნენ. ფოტოსესიაც საოჯახო ალბომის სტილში გამოვიდა და სტატიაც, ოღონდ სპონტანურად. გუჯა მათიაშვილიც შე მოგვესწრო და როგორც სუფრებზე ხდ ება ხოლმე, „შემოსწრებულს ჯარიმაო“ და ოჯახის უფროსიც ინტერვიუში თა ვისით ჩაება. სპონტანური ინტერვიუ კი მისმა პირველმა ფრაზამ მოიტანა - მე სულ კულისებში ვარ, მიუხედავად იმისა, რომ მეც სუხიშვილების მოცეკვავე გა ხლდითო. პრიმა მოცეკვავე ყოველთვის იმდენად პოპულარული და აქტიური გა ხლდათ, რომ მისი მეუღლე ნამდვილად ჩრდილქვეშ იყო და მაშინ, როდესაც სუ ხიშვილების სოლისტი გამუდმებით გა სტროლებზე იყო, ის შვილებს ზრდიდა. დღეს, მათიაშვილების ოჯახი გაიზარ და და მოცეკვავე მარიამის გარდა, ცხრა წლის მირიანი და რვა თვის იოანა ჰყავთ. იოანა თეას მას შემდეგ გაუჩნდა, რაც მოცეკვავემ ეკლესიური ცხოვრება და იწყო. ამიტომაც, ნაბოლარა ქალიშვილს ღვთის საჩუქარს უწოდებს. სახლში ცე კვის სტუდია აქვს გახსნილი. როცა დე და მოსწავლეებს ამეცადინებს, პატარა იოანას მამა და და-ძმა უვლიან. მოკლედ, გთავაზობთ თეა დარჩიას ქმარ-შვილის ინტერვიუს, რომელიც, ვფიქრობ, თეას გარეშე, პირველი პრეცედენტია. „თეამდე ჯერ ბევრი მიკლია“ 19 წლის მარიამ მათიაშვილმა ახლახან, „ასა ფართის“ ათი წლის იუბილეზე, ახალი კუბური ცეკვ ის სოლო პარტია შეასრულა. „ეს, თეასთან ერთად, ჩემი პირველი „ასა“იყო. პირველად ნინო რამი შვილის 100 წლის იუბილეზე გა მოვედი. ორსული თეა კულისებში მგულშემატკივრობდა და ღელა ვდა. არ შევარცხვინე დედა და ანსამბლი.“ მანამდე, საკუთარ სა ხლში გახსნილ დედის სტუდიაში, კვირაში სამი დღე დადიოდა. თა ნამედროვე ცეკვასაც სწავლობდა და ქართულსაც. ქართული ცეკვ ის პროფესიულ დონეზე შესწავლა კი, სუხიშვილების მოცეკვავემ, მი სმა პედაგოგმა, ტატა გომელაურ მა შესთავაზა. სამსახიობო უნდოდა, მაგრამ მაშინ ცეკვას უნდა შელეოდა. ამ იტომაც, ხელოვნებათმცოდნეობ ის ფაკულტეტზე შეაჩერა არჩე ვანი. მარიამ მათიაშვილი: მოცეკვ ავე თეას რომ ვუყურებდი, ყოვე

EXCLUSIVE

თეა

ლთვის ვფიქრობდი, რა ადვილია, ცეკვას რა უნდა-მეთქი. მაგრამ ეს იმხელა შრომა ყოფილა... მთელი ენერგია და დრო ამ პროფესიაში უნდა დახარჯო. თეა ძალიან მო მწონდა, ყველა კაბაში სხვადასხ ვანაირი იყო და როდესაც მას აქ ებდნენ, ყოველთვის მეამაყებოდა. მაგრამ ერთადერთი მინუსი, რაც მის პროფესიას ჰქონდა, ის იყო, რომ სულ მენატრებოდა. მამასთ ან, დეიდასთან და ბებიასთან ვი ზრდებოდი. მისი შემხედვარე მეც ფორმებს ვიცვამდი, ვიღებებოდი და სახლში ვცეკვავდი. მაკიაჟის გაკეთება ჩემთვის არავის უსწა ვლებია. ეს ნიჭი დედისგან გამო მყვა. ანსამბლში 17 წლისა მივიდა. ორი წელი სტაჟიორი იყო, ახლა უკვე სუხიშვილების სრულუფლე ბიანი წევრია. „ახლა უკვე თეასთან ერთად ვცეკვავ. სულ სხვა გრძნობაა, რო დესაც ამხელა სტაჟის მქონე პრ ოფესიონალებთან ცეკვავ. - როგორ ფიქრობ, ამ ყველაფ ერს თეას სახელით მიაღწიე? - არა, მგონია. ყოველთვის ვც დილობდი, რომ წარმატებისთვის

თეას სახელით არ მიმეღწია. მა რთლა ნიჭის ხარჯზე მივაღწიე. ალბათ, ჩემი შრომა დააფასეს. ან სამბლში ვიღაცის შვილობის გამო არ მიგიღებენ. რასაც ითხოვენ, ის თუ არ შეგიძლია, ვერ იცეკვებ. - ილიკო როგორ გაფასებს? - პირადად არ შევუფასებივარ. როცა კონცერტებში, გადაღებე ბზე მონაწილეობ, ხვდები, რომ ფასდები, როგორც მოცეკვავე. თეა, კონცერტზე გასვლის წინ დღემდე ნერვიულობს. მე, რომ პი რველად ვიცეკვე, ისე ნერვიულო ბდა, კინაღამ მოკვდა. თან ორსუ ლად იყო. ბოლომდე გვერდში მე დგა. ახლა გასტროლებზე კიევში მივდივარ და ძალიან მიხარია. - კარგია სუხიშვილების მო ცეკვავეობა? - დედა რომ ცეკვავდა, განსაკ უთრებულად მიყვარდა ეს ანსა მბლი და ვგულშემატკივრობდი. ახლა, როცა თვითონ ვცეკვავ, ორმაგად ვნერვიულობ, რამე არ შემეშალოს-მეთქი. პასუხისმგე ბლობა დამემატა. - თეა რა აზრისაა შენზე? - ბევრ შენიშვნას მაძლევს და ვცდილობ, გავითვალისწინო. თე ას აზრი ჩემთვის ძალიან მნიშვნ ელოვანია. პირველი, ვისი აზრიც მაინტერესებს, თეაა. „ასაზე“ „კუ ბურში“ სოლოს ვასრულებდი. ფო ტოები რომ ვნახე, თეა უკან მედგა და ისეთი ემოციებით მიყურებს, მივხვდი, რომ მოეწონა. გამიხა რდა. მარიამს სტუდიაში უკვე მოსწ ავლეების ჯგუფი ჰყავს. შვილები თეასთან დადიან, მოყვარული მშ ობლები კი - მარიამთან. - შენს ანსამბლში გააქტიურ ებას მამა როგორ ეგუება? - რთულად, მაგრამ ეგუება. თეა სახლიდან სულ გასული იყო და ახ ლა მეც ავყევი. ორივე ვმუშაობთ და მამა ბავშვებთან არის. - მოკლედ, თეას არაფერში ჩა

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

მორჩი. - თეამდე ჯერ ბევრი მიკლია. Love Story მარიამ მათიაშვილი უკვე შეყვ არებულია. მისი რჩეულიც ცნობილი ოჯახის შვილია. უკვე რვა თვეა, და რჩიას ქალიშვილი დავით კოდუას 17

წლის ვაჟის, ირაკლი კოდუას შეყვ არებულია. ერთმანეთს ბავშვობიდან იცნობენ. ახლა უკვე ერთმანეთის ოჯახის წევრებიც გაიცნეს. მარიამი: მასთან თავს კარგად ვგ რძნობ, მეტი ისეთი სერიოზული არ აფერია. - როგორ შეგაყვარა თავი? - მანამდე მოვწონდი და იმდენი ქნა, სანამ თავი არ შემაყვარა. საჩუ ქრები არ მაკლია. ყურადღებიანი ბი ჭია. ერთადერთია, რომელთანაც მა რთლა კარგად ვგრძნობ თავს. ეს ჩე მთვის მნიშვნელოვანია. ისეთი თვის ებები აქვს, ყველა ქალს ესიამოვნება მასთან ურთიერთობა. იცის, როგორ უნდა მოიქცეს. ასაკის მიუხედავად, მამაკაცური თვისებები აქვს. - მოსწონს შენი ცეკვა? - ძალიან მოსწონს და ჩემით ამაყ ობს. - თვითონ ცეკვავს?

- არა. არც მე მიცდია მესწავლები ნა და ინიციატივა არც მას გამოუჩენ ია. კლუბურ ცეკვებს ცეკვავს. - კლუბში დადიხართ? - აქ რომ იყო დავდიოდით. ახლა ინგლისშია. ლონდონში კოლეჯში სწ ავლობს. ერთი თვეა წავიდა და მაის ამდე იქ იქნება. მანამდე ვირტუალუ

მარიამ მათიაშვილი: თეას დიდი შიში აქვს, რომ გავთხოვდები

რად ვკონტა ქტობთ. - რაო, მენა ტრებიო? - კი, რა თქმა უნ და. ბუნებრივია. - ლონდონიდან სიურპრ იზებს არ გიწყობს? - ვალენტინობას ძალიან ლამაზი წითელი ვარდები გა მომიგზავნა. ტელეფონით მომილოცა და მერე, მოულ ოდნელად, ვარდები მივიღე. დაბადების დღეს სიურპრიზი გამიკეთა. „ბენსიმონის“ კეტები მინდოდა და მოულოდნელად მაჩუ ქა. უჩემოდ გაარკვია ფეხის ზომა. რისთვის მყავს აბა, მეგობარი გო გონები? ასეთი რაღაცები არ ეშ ლება. იცის, როგორ მასიამოვნოს. - შეიძლება თქვენი სიყვარ ულის ისტორია ქორწინებით და

ებს უნათესავდება

მარიამ

ი

სრულდეს? - ჯერ ძალიან ადრეა. მოვლენებს წინ არ გავუსწრებ. ამაზე არ ვფიქრო ბთ. მას თავისი საქმე აქვს, მე - ჩემი. - ცნობილ სამამამთილოს იც ნობ? - ჯერ არ არის სამამამთილო. ისე, ვიცნობ. მის ძმას და ორ დასაც ვიცნ ობ. მის ბიძაშვილ გიორგისთანაც ვმ ეგობრობ.

- ლონდონში ხომ არ გპირდება წაყვანას? - არა, მე ჩემი საქმე მაქვს. ვცეკ ვავ, ანსამბლში ვარ. ის სწავლობს და კიდევ რამდენი ხანი მოუწევს სწავლა, არ ვიცი. - როგორც ჩანს, გრძნობასთან ერთად, შენ შენი პრინციპებიც გა ქვს. - შეიძლება. ასე უცებ ვერ წავყვები და ყველაფერს ვერ დავივიწყებ. სწავ ლა, სამსახური, ანსამბლი. - სიყვარულისთვისაც? - თუ ნამდვილი სიყვარული იქნე ბა, მაშინ მაგაზე წამსვლელი ვარ. ოღ ონდ, დარწმუნებული უნდა ვიყო, რომ ის ჭეშმარიტი სიყვარულია. - ამ სიყვარულს აქვს ასეთი პე რსპექტივა? - წინასწარ ამაზე ლაპარაკი არ მი ნდა. - აქამდე გყვარებია? - არა, ბავშვური გატაცებები იყო. ასე არ მყვარებია. - თეა რჩევებს გაძლევს? - თეას დიდი შიში აქვს, რომ გავთ ხოვდები. მაგრამ შემიძლია გულწრფ ელად ვუთხრა, რომ ჯერ არ ვაპირებ. ოჯახის შესაქმნელად მზად არ ვარ. ჯერ და მყავს გასაზრდელი. თეას მო ვეხმარები... მოკლედ, არ მცალია. - ირაკლი რას ამბობს? - ორივემ კარგად ვიცით, რომ ჯერ ეს ნაადრევია. თუ რამეს დავაპირებთ, პირველად თქვენ გეტყვით. მარიამის შეფასება - ირაკლი მა მაკაცურია - ზუსტი აღმოჩნდა. მან არ ისურვა თავის სიყვარულზე საჯა როდ ლაპარაკი. დილა იყო, ირაკლის კოლეჯში ეჩქარებოდა. - ირაკლი, მარიამმა თქვა, იმდენი გააკეთა თავი შემაყვარაო. - ჰო, რა ვიცი, როგორც ხდება. გა ნსაკუთრებული არაფერი გამიკეთე ბია. - სიურპრიზების კეთება უყვა რსო... - ეგრე თქვა? იმ თვეში „ბუგატის“ ავტომობილს ვჩუქნი. არ იცის. სი ურპრიზს ვუკეთებ.

- მართლა? - არა, ვხუმრობ. ტარება არ იცის. თან „ბუგატი“ მილიონ ნახევარი ღი რს. ახლა მეტროში უნდა ჩავიდე. სკ ოლაში მივდივარ. - რა პროფესიის არჩევას აპირ ებ? - მომავალ წელს ბიზნეს ეკონომიკ აზე უნდა ჩავაბარო. ოჯახის მწყემსი როგორც გითხარით, ამასობაში

რა შვილი გყავსო? თვითონაც დამო უკიდებელია და ჩვენც თავისუფლება მივეცით. ჩვენს კვალს თუ გაჰყვებო და, არ მეგონა. თეაც ამბობდა, სტუდ იაში იმიტომ მივიყვანე, რომ ცეკვის ჟინი მოეკლა და გაჩერებულიყოო, მაგრამ ჟინი არ მოუკლავს, პირიქით, გააგრძელა. მოცეკვავეების ოჯახში მირიანი ცეკვავს, თუმცა თვითონ ამბობს, რომ არ უნდა მოცეკვავე გამოვიდეს. მარიამი: ვაკის პარკში, „ასას“ კო

ოჯახის მწყემსი 8 თვის იოანას იმედზე რჩება გუჯა მათიაშვილი შემოგვესწრო. 44 წლის ხმელი აღნაგობის ყოფილმა მო ცეკვავემ, ხელში ნაბოლარა ქალიშვ ილი აიყვანა და შემოგვიერთდა. გუჯა მათიაშვილი: ოჯახში მხ ოლოდ იოანასაგან არ აუღიათ ინტე რვიუ. სხვა ყველა ვარსკვლავი გახდა. მეც სულ ჩრდილში და კულისებში ვარ, მიუხედავად იმისა, რომ ანსამბ ლში ცხრა წელი ვიცეკვე. - მარიამის აცეკვებას როგორ უყურებთ? - პი რვ ელი რე აქ ცია რაც ის იყო, რომ ვერ დავიჯერე თუ ჩემს შვილს ასე შეიძლებოდა ეცეკვა. რეპეტიცი აზე არ მინახავს და უცებ პირდაპირ ტელევიზორში ვნახე. თან მეუბნებო დნენ, ნახე, მარიამი რას ცეკვავს! ნახე

ნცერტის მერე, სცენაზე ახტა და ის ეთი იცეკვა, რომ ხალხი შოკში ჩააგ დო. გუჯა: არავის უთქვამს, ადი, იც ეკვეო. მირიანი სასწაულად ცეკვავს. ყველანაირი მონაცემი აქვს, ნახევარ თბილისს ნანახი აქვს მისი ცეკვა. თა ვისი სტილი აქვს. მე ხუთი წლის ვიყავი მშობლებმა ცეკვაზე რომ მიმიყვანეს. არ მიყვარ და ცეკვა, ხათრით დავდიოდი. თან მაშინ ისეთი დრო იყო, ქუჩის ბიჭები „მოცეკვავეებს“ სხვანაირად უყურ ებდნენ. ცეკვა მეექვსე კლასიდან შე მიყვარდა. დიდუბეში სუხიშვილების სტუდიაში, გოგი სუხიშვილთან ვც ეკვავდი. ქართულიც მაცეკვეს. მერე გამოცდა ილიკო სუხიშვილთან ჩავა

ბარე და ანსამბლში გადამიყვანეს. მე და თეა „სუხიშვილებში“ შევხ ვდით ერთმანეთს. მერე მოგზაურობა იყო. ისრაელში ვიყავით დამოუკიდებ ლად რომ გადავწყვიტეთ დაქორწინ ება. მე 24 წლის ვიყავი, თეა - 19 წლის. ბეჭდები ვიყიდეთ და იერუსალიმში, გოლგოთაზე რომ ავედით, ბეჭდები მოვიხსენით და იქვე მირონი ვცხეთ. ჩვენ თვითონ ჩავატარეთ „რიტუალი“. ბეჭდები ისევ გავიკეთეთ და ჩამოვე დით. რომ ჩამოვფრინდით, თეას მამა დაგვხვდა და თითებზე ბეჭდები რომ დაგვინახა, ძალიან არ ესიამოვნა. შე გვიბღვირა, მაგრამ ჩვენ ერთად ყო ფნა უკვე გადაწყვეტილი გვქონდა. ჯვარიც მალე დავიწერეთ და ამერ იკაში სამი თვე გასტროლით წასვლა მოგვიხდა. საქორწინო მოგზაურო ბაც შტატებში გამოგვივიდა. 1990 წელს შევუღლდით და 1995 წლამდე ანსამბლში ვიყავი. მერე აირია სიტუ აცია, მხედრიონის პერიოდი იყო... მეც ხერხემლის პრობლემა მქონდა და მოკლედ, ანსამბლიდან წამოვე დი. სამმა მოცეკვავემ ერთდროულ ად მივიღეთ ეს გადაწყვეტილება. მას შემდეგ ოჯახში მწყემსი ვარ. მარიამი ძირითადად ბებიებმა გაზარდეს. მეც და თეაც აქტიური მოცეკვავეები ვი ყავით. მერე ცეკვიდან რომ წამოვედი, თეა სულ წასული იყო. მირიანი რომ გააჩინა, იმ პერიოდში ხშირად გასტ როლით იყო წასული. იოანას უკვე ყველანი ერთობლივად ვზრდით. სა ერთოდ, ამ ასაკში მშობლობა განსხვ ავებული გრძნობაა. - მარიამი თეას ასაკში რომ გათხ ოვდეს, რა რეაქცია გექნებათ? - ჯერ ამის სურვილი ნამდვილად არ მაქვს. არ მინდა ამ ასაკში გათხოვ დეს. - ჯერ არ ვაპირებო. - ძალიანაც კარგი. მე სულ დახვ ედრა-გაცილების რეჟიმში ვიყავი. ახლა მარიამიც დაემატა. მირიანი: ახლა, მე, მამა და იო ანა დავრჩით. გუჯა: ახლა იოანას იმედი მაქვს. ის მაინც მომხედავს. ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ალასანიას პარტია ტყუილში ამხილეს

შეიყვანენ თუ არა სკოლებში ჯავშანტექნიკას, წყალმტყორცნებსა და ცხენოსანთა რაზმს? მირიან ბოქოლიშვილი ირაკლი ალასანიამ და მისმა პარტიამ ასე თუ გააგრძელეს, შე საძლოა, მალე შალვა ნათელაშვ ილსაც კი გადაუსწრონ ფრთიან გამონათქვამებში. ყველას გახს ოვთ, ალბათ, შალიკოს განცხა დება – მიშამ ათასკაციანი ტერო რისტული დაჯგუფება გამომი გზავნა სალიკვიდაციოდო. დაახ ლოებით ამ ჟანრისაა ალასანიას პარტიის წარმომადგენლის, ნინო გოგუაძის განცხადება, რომე ლიც სკოლებში ლამის ტანკების შეყვანის შესახებ ამცნობს საზო გადოებას. საქმე ეხება კანონში შესატან ცვლილებებს, რომელიც მანდატურების უფლება-მოვალე ობებს აზუსტებს. გოგუაძის თქ მით, კანონში დაკონკრეტებული არ არის, რა იგულისხმება მანდ ატურის მიერ „სპეციალური სა შუალებების გამოყენებაში“. ალ ასანიას პარტიაში ვარაუდობენ, რომ „სპეციალურ საშუალებებ ში“ ჯავშანტექნიკა, ცივი იარაღი, ცხენოსანთა რაზმი, წყალმტყო რცნები და ცრემლსადენი გაზი იგულისხმება. კონკრეტული შე ნიშვნების შესახებ „პრაი მტაიმი“ „თავისუფალი დემოკრატების“ წარმ ომადგენელს, ნინო გოგუაძეს ესაუბრა: – საუბარია მანდატ ურების კანონში ცვლი ლებებისა და დამატებების შეტანის შესახებ. პირველივე მუხლში წერია, რომ საგანმანათლე ბლო დაწესებულების მანდატურის საერთო კონტროლს ახორციელებს განათლებისა და მეცნიერების მი ნისტრი. ამ მუხლით განათლების მინისტრი პირდაპირ ითავსებს ში ნაგან საქმეთა მინისტრის ფუნქცი ას, რადგან ის ხელმძღვანელობას გაუწევს საზოგადოებრივი დაცვის ორგანოს. ამრიგად, განათლების სამინისტროში იქმნება პატარა ში ნაგან საქმეთა სამინისტრო. შაშკინ მა კანონით მიინიჭა მანდატურების უფროსობა. მე ვიცი, რომ საზოგა დოებრივი წესრიგის დაცვის ფუ ნქციას ქვეყანაში შინაგან საქმეთა მინისტრი ითავსებდა. – კი მაგრამ, ვანო მერაბიშვ ილი რომ ჩასდგომოდა სათავეში მანდატურის ინსტიტუტს, შემდეგ იტყოდით, სკოლებს შინაგან სა ქმეთა სამინისტრო აკონტროლ ებსო... – არა, ჩვენ, „თავისუფალი დემო კრატები“, მივიჩნევთ, რომ მანდატ 16

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ურის ინსტიტუტის შემოღება არ შე იძლება. ეს ანგრევს სკოლის კონც ეფციას, რადგან სკოლაში მთავარი არის მოსწავლე, მასწავლებელი და მშობელი. მანდატურის ინსტიტუტ ის შემოღებამ საერთოდ დაანგრია სკოლის კონცეფცია, რადგან მთ ავარი გახდა მანდატური, რომელიც ჩადგა მოსწავლეებსა და მასწავლე ბლებს შორის. – რას გულისხმობთ? კონკრე ტული ფაქტი შეგიძლიათ, დაასახ ელოთ? – კონკრეტულ სახელსა და გვ არს ვერ გეტყვით, მაგრამ ჩვენ ყვ ელანი ამ ქალაქში ვცხოვრობთ და ბევრი ფაქტი მოგვისმენია. მაგა ლითად, ის, რომ წახალისებულია დასმენა. ბავშვს შეუძლია, მანდატ ურთან დაასმინოს მასწავლებელი და შემდეგ მანდატური სჯის ამ მა სწავლებელს. – ქალბატონო ნინო, შეგიძლ იათ, გვითხრათ, ერთი კონკრეტუ ლი დასმენის ფაქტის შესახებ?.. – სამწუხაროდ, განათლების სა მინისტრო დახურული სისტემაა და იქიდან ძნელია კონკრეტული ინფორმაციის გამოტანა. საგანმან ათლებლო დაწესებულებების თანამშრომლები ძალიან რთულად კონტაქტობენ ამ საკითხებზე სასაუბ როდ. – თქვენი აზრით, რა ზომები უნდა მიეღო გა ნათლების სამინისტროს სკოლებში კანონდარღვევ ების აღსაკვეთად, ბავშვების უფ ლებების დასაცავად, დისციპლი ნის განსამტკიცებლად და ა.შ?.. – წესრიგი უნდა დამყარდეს სკ ოლაში, მაგრამ განათლების სისტ ემა უნდა იყოს თვითკმარი სისტემა და ამისთვის არავითარი გარეშე პი რი არაა საჭირო. მე არ მჯერა, რომ სკოლა არის დანაშაულის ციტადე ლი. – უცხოურ გამოცდილებაზე რას იტყვით?.. ბევრ ცივილიზე ბულ ქვეყანაში მოქმედებს მანდ ატურის ინსტიტუტი, თუმცა იქ მანდატურებს გარეშე პირებად არ მიიჩნევენ... – იქ მანდატურებს სრულიად სხვა ფუნქცია აკისრიათ. არც ერთ ქვეყანაში არაა აღჭურვილი ეს ინ სტიტუტი ისეთი ფუნქციებით, რო გორითაც საქართველოში. – ქალბატონო ნინო, იგივე შე ერთებულ შტატებში არის სკოლ ები, სადაც მანდატურები იარაღი თაც კი დადიან...

– გეთანხმებით, მაგრამ ისინი აკონტროლებენ მხოლოდ გარე პე რიმეტრს და სწავლის პროცესში არანაირად არ ერევიან. იქ მთავარი ფიგურა არ არის მანდატური. შეიძ ლება აქაც არსებობდეს ასეთი სა მსახური და თუ რომელიმე სკოლა კრიმინოგენური სიტუაციით გამო ირჩევა, მაშინ სკოლის დირექტორმა მიიწვიოს იმ კონკრეტულ საგანმ ანათლებლო დაწესებულებაში. ასე ერთბაშად ყველა სკოლაში მანდატ ურის შეყვანა გაუმართლებელია. კანონში შეტანილია კონკრეტული მუხლი, რომელიც განსაზღვრავს მა ნდატურის მიერ ფიზიკური ძალისა და სპეციალური საშუალებების გა მოყენების წესს. ამ კანონში არსად დაზუსტებული არ არის, რას ნიშნ ავს სპეციალური საშუალებები. ეს განსაზღვრულია მხოლოდ პოლიცი ის შესახებ კანონით, სადაც ჩამოთვ ლილია კონკრეტული საშუალებები: ხელბორკილი, არალეტალური იარა ღი, რეზინის ხელკეტი, ცრემლსად ენი გაზი, აკუსტიკური საშუალება, წყალსატყორცნი, ჯავშანმანქანა, სამსახურებრივი ძაღლი, ცხენები და ა.შ... – და თქ ვენ ფი ქრ ობთ, რომ ამ კანონით სკოლებში წყალსატყორ ცნებისა და ჯავშანმანქანების შე ყვანა იგეგმება? რამდენად სერი ოზულია ასეთი ბრალდებები? – ან განათლების სამინისტროს არ ეყო კვალიფიკაცია, მოემზადები ნა სრულფასოვანი კანონი, ან განა თლების მინისტრი მართლაც მზად არის, სამსახურებრივი ძაღლები და ცხენოსანთა რაზმები შეუსიოს სკ ოლას. რას პასუხობენ განათლების სამინისტროდან ალასანიას თანა გუნდელის თამამ ბრალდებებს? ამის გასარკვევად „პრაიმტაიმი“ მანდატურის სამსახურს დაუკავ შირდა, სადაც ასეთი განმარტება გააკეთეს: – ვაცხადებთ მთელი პასუხისმ გებლობით, რომ სპეციალური სა შუალებებიდან სკოლის მანდატურს მხოლოდ რაციისა და მეტალოდეტე ქტორის ტარების უფლება აქვს. ინ ფორმაცია, თითქოს სკოლის მანდ ატურს აქვს იარაღის ან სხვა სპეც იალური საშუალების გამოყენებისა და ტარების უფლება, სიმართლეს სასტიკად არ შეესაბამება. იმ პოლი ტიკურ პარტიებსა და საზოგადო ებრივ გაერთიანებებს, რომლებიც მსგავს განცხადებებს აკეთებენ მა ნდატურების შესახებ, მხოლოდ სა ზოგადოება შეჰყავთ შეცდომაში.

ილო მეფარიძე

გასულ კვირას პარლამენტმა მოისმინა საპარლამენტო კომი სიის დასკვნა ქვეყნის პირველი პრეზიდენტის გარდაცვალების გარემოებათა შესახებ. თავიდა ნვე უნდა ითქვას, რომ ამ კომი სიის მთავარი დასკვნა, ცოტა არ იყოს, უცნაურად ჟღერს: პრეზიდენტ გამსახურდიას თვ ითმკვლელობის დამადასტურებ ელი ვერანაირი მტკიცებულება კომისიამ ვერ აღმოაჩინაო. რას ნიშნავს ეს ფრაზა? თუ დავაკვირდებით, სრული აბ სურდია! კომისიას ევალებოდა არა თვითმკვლელობის ვერს იის გამორიცხვა, არამედ სი კვდილის გარემოებათა დადგ ენა. „თვითმკვლელობა არ და სტურდება, მაგრამ ვერც იმას ვიტყვით, მოკლეს თუ არაო“, – მართლა ძალიან გაუგებარი დასკვნაა. აბა, თუ თვითმკვლ ელობა არ დასტურდება, მაშინ რა დაემართა იმ კაცს – გრიპ ით ხომ არ გარდაიცვალა? ისიც დემაგოგიას ჰგავს, რომ თურმე „მკვლელობა იყო თუ არა – მთავარმა პროკურატ ურამ უნდა დაადგინოსო“. მაშინ თვითმკვლელობაც არ არის კომისიის საქმე და ესეც მთავარმა პროკურატურამ უნ და დაადგინოს – გამორიცხოს ან დაადასტუროს! თუ ასეა, მაშინ რისთვის შეიქმნა კომი სია?

მოუსვენარი კომისია შეიქმნა სწ ორედ სიკვდილის მიზე ზების დასადგენად. ბუ ნებრივია, კონკრეტულ პირებს კომისია ხელს ვერ დაადებდა, როგო რც მკვლელებს – ეს მა რთლა პროკურატურის საქმეა – მაგრამ კომისია ხომ იმისთვის შეიქმნა, დაედგინა, ბოლოს და ბო ლოს, რა მო ხდა სო ფელ ხიბულაში 1993 წლის 30 დეკემბერს? მკვლელობა იყო თუ თვ ითმკვლელობა? რატომ არ ამბობს ამ ას კომისია პირდაპირ, ძნელი მისახვედრი არ არის: არ ამბობს იმიტ ომ, რომ ეჭვმიტანილები არ ჩა ნან და ვე რა ვის ევრაფერს აბრალებს. მაგრამ, ასეთ შემთხვევ აში, მკვლელობის ვერს იაც ეჭვქვეშ დგება. თვი თმ კვ ლე ლო ბი ს ვერსია კი მიუღებელი იმიტომაა, რომ ქრისტი ანული თვალსაზრისით მიუტევებელ ცოდვად ითვლება.

ტყეში მიტოვებული პრეზიდენტი

საქართველოს პი რველმა პრეზიდენტმა, ზვიად გამსახურდი ამ, ოფიციალური ვე რსიით, თავი მოიკლა სამოქალაქო ომის ბო ლოს, როდესაც იმდრ ოინდელი ქართული სპეცსამსახურის შეფს, იგორ გიორგაძეს მისი ადგილსამყოფელი უკ ვე დადგენილი ჰქონდა და ალყასაც არტყამდა სოფელ ხიბულას. სა

საცილოა იმის ფიქრი, თითქოს სამოქალაქო ომის დამთავრებიდან (აქტიურ საბრძოლო მოქმედებებს ვგულის ხმობ) ერთი თვის თავზე ხელისუფლებამ არ იც ოდა, სად იმყოფებოდა ზვიად გამსახურდია. რა თქ მა უნ და, იც ოდნენ გიორგაძემაც და შევარდნაძემაც. მაგრამ პრობლემა ის იყო, რომ მათ მაშინ, როგორც ჩა ნს, არ აწყობდათ ზვიად გამსახურდიას დაპა ტიმრება და ფიქრობ დნენ, რა ეღონათ. არც საქართველოდან მისი გაშვება აწყობდათ. აჭ არაში გადაპარვა და იქიდან ისევ გროზნოში გადაფრენა კი პრობ ლემატური იყო. სხვათა შორის, „ზვიადისტებს“ დღესაც არ სჯერათ, რომ ასლან აბაშიძე მა შინ ამის წინააღმდეგი იქნებოდა, რათა შევა რდნაძისთვის სალაპა რაკო არ მიეცა. ერთი სიტყვით, ზვ იად გამსახურდია აშკა რად გამოუვალ მდგო მარეობაში იმყოფებო და და სრული ტყუილია, თითქოს მას შეეძლო საქართველოს დატო ვება და ეს თვითონ არ მოინდომა. გამოუვალ მდგომარეობას ემატ ებოდა ავადმყოფობა: საშინელი ტკივილები მუცლის არეში. პრეზ იდენტი, ფაქტობრი ვად, ვერაფერს ჭამდა. თანაც იძულებული იყო, მუდმივად ეცვალა ადგილი და ერთი სო ფლიდან მეორეში გადა

სულიყო. თანაც, უმრა ვლეს შემთხვევაში ფე ხით. არა გზით, არამედ ტყე-ღრეს გავლით. ამას ემატებოდა მარცხის გა ნცდა, რაც მის ფსიქოლ ოგიურ მდგომარეობას აშკარად ამძიმებდა. ყოველივე ამის მი უხედავად, კომისიას თვითმკვლელობის ვე რსია მაინც არადამაჯ ერებლად მიაჩნია და არა პირდაპირ, თუმცა მინიშნებით ამბობს, რომ, როგორც ჩანს, ზვ იად გამსახურდია იმ პი რების მონაწილეობით მოკლეს, ვინც მასთან ერთად ბოლო მომენტში იმყოფებოდა. ვინ იყვნენ ეს ადამ იანები? ყოფილი პრ ემიერ-მინისტრი ბესო გუგუშვილი, პირადი დაცვის უფროსი რობი ნზონ მარგველანი და სამიოდე პირადი მცვე ლი, რომლებიც მაშინ ძალიან ახალგაზრდები იყვნენ. გამოდის, ამ ადამ იანებმა ან თვითონ მო კლეს პრეზიდენტი, ან, ყოველ შემთხვევაში ხე ლი შეუწყვეს მის მკვლ ელობას, ესე იგი, იციან მკველობის ამბავი და მაინც ჯიუტად ამბო ბენ, რომ გამსახურდიამ თავი მოიკლა. კომისიის წევრები კი, ერთი მხ რივ, პირდაპირ ხელს ვერ ადებენ და პირდაპ ირ არაფერს აბრალებენ (რადგან ამას მტკიცე ბულებები სჭირდება), მაგრამ, მეორე მხრივ, თვითმკვლელობის ვე რსიასაც გამორიცხავენ.

ყველა მოღალატე როგორ იყო პირველი პრეზიდენტის გარშემო?

რი მიცვალებული ამ წინააღმდეგობ იდან ზოგიერთმა ასეთი „ეშმაკური“ გამოსავალი იპოვა: კი მოკლეს, მა გრამ იმათ კი არა, ვინც მასთან ერთად იყო, არ ამედ ვიღაცებმა, ჩუმად, მიპარვით, შორიდან, უახლესი ტექნოლოგ იების გამოყენებით და ასე შემდეგ. მაგრამ რო გორ შეიძლება ეს ვერ დაენახა და ვერ შეემ ჩნია იგივე ბესო გუგუ შვილს, ვინც ზვიად გა მსახურდიას გვერდით საწოლზე იწვა? კიდევ უფრო უცნაურია საუბ რე ბი, რომ თუ რმე ხი ბულაში კი არ მოკლეს, არამედ სხვაგან და მერე ცხედარი იქ მიიტანეს. ეს უკევ ისეთი ვერსიაა, რომელიც პრეზიდენ ტის თანმხლები პირების „უცოდინრობას“ პირდ აპირ გამორიცხავს. არ ადა, პირდაპირ მაინც არ ადებენ ხელს. უფრო ზუსტად, „არ ადებენ“ კი არა, „ვერ ადებენ“.

მოღალატეების გარემოცვაში

ბუნებრივად ჩნდება კითხვა: ასე ყველა მო ღალატე როგორ იყო პირველი პრეზიდენტის გარშემო? ასე ყველა აგენტი და მსტოვარი როგორ აღმოჩნდა? თუ ისინიც კი მოღალატე ები იყვნენ, ვინც სიცო ცხლის უკანასკნელ მო მენტში პრეზიდენტის გვერდით იყო, მაშინ სხ ვები რაღას წარმოადგ ენდნენ, ვინც ის ტყეში მიატოვა და რუსეთსა და უკრაინაში მოკურც

ხლა? 1993 წლის შემოდგ ომაზე, ლოთი ქობალი ას ანაკლიის ბანაკში 3-4 ათასი შეარაღებული ჯარისკაცი ჰყავდა. სად გა ქრა ეს ხა ლხი? კუ რდღლებივით გაიქცნენ ბრძოლის ველიდან, სა კუთარი მხედართმთა ვარი კი გუგუშვილის, მარგველანისა და სამი პატარა ბიჭისამარა მი ატოვეს! სად გაქრა თვითონ ლოთი ქობალია? სად გაქრნენ ის „გენერლ ები“ (ჰმ!) და „უზენაესი საბჭოს“ ბრძენი დეპუ ტატები, რომლებმაც პრეზიდენტი გროზნო დან ზუგდიდში მიიწვი ეს? რატომ მიატოვეს ის ტყეში? რამდენიმე ათასი შე იარაღებულ მეომარი ხომ ისეთი მცირე ძალა არ არის, პრეზიდენტი, ფაქტობრივად, მარტო დარჩენილიყო. შემდეგი კითხვა: როგორ მოხდა, რომ იმ რამდენიმე ათასი ად ამიანიდან ზვიად გა მსახურდიას გვერდით სწორედ ისინი აღმოჩნ დნენ, ვისაც დღეს „კო მისია“ პირდაპირ თუ მინიშნებით აბრალებს, რომ ან თვითონ მოკლეს გამსახურდია, ან იციან მკვლელობის ამბავი და მალავენ, ან იდიოტები არიან და ვერ შენიშნეს, როგორ მიეპარნენ პრ ეზიდენტს შევარდნაძის აგენტები. სამწუხაროა ისიც, რომ გაუთავებელი, უშ ედეგო და არაფრის მო

მცემი „გამოძიება“, რო მელიც უკვე წლებია, გრძელდება (პროკურ ატურა რომ ამ თემაზე გარკვეულს არასდროს არაფერს იტყვის, ძნ ელი მისახვედრი არ არის), კვლავ მიმდინ არეობს იმ ტრაგიკული მოვლენების ფონზე, რაც ზვიად გამსახურ დიას სიკვდილის შემდ გომი „მოუსვენრობით“ გამოიხატა. შეგახსენებთ, რომ პირველად ხიბულაში დაასაფლავეს, შემდეგ ჯიხაშკარში გადაასვე ნეს, მერე – გროზნოში, გროზნოდან – თბილ ისში და ორი წლის წი ნათ მისმა ქვრივმა კი ნაღამ კიდევ ერთხელ ამოასაფლავა, რათა „კოლხურ კოშკში“ გა დაესვენებინა. ალბათ, სანამ მკვლ ელობის გარემოებებზე დავიწყებდეთ ლაპარა კს, იმას მაინც მივაღწ იოთ, რომ მიცვალებ ული მოვასვენოთ!

ავღანეთში ჯარის რაოდენობა იმატებს

ლევან ჯიშკარიანი პარლამენტის გადაწყვეტილებით, უახლოეს მომავალში, ავღანეთში მყ ოფი ქართული საჯარისო კონტინ გენტი გაიზრდება. პირველ ეტაპზე ლაპარაკია რამდენიმე ათეულ არტი ლერისტზე, რომლებიც პრეზიდენტმა სააკაშვილმა ახსენა მიუნხენში გამო სვლისას. თუმცა, პარლამენტის და დგენილებაში არ არის რაოდენობის გაზრდის შეზღუდვა. ჯერჯერობით ავღანეთში 950 ქა რთველი ჯარისკაცი და ოფიცერი მსახურობს. ერაყში 2000 სამხედრო მოსამსახურე იმყოფებოდა და დარწ მუნებით შეიძლება ითქვას: რომ არა ეს მეომრები, ამერიკის პოზიცია რუ სული აგრესიის დროს ბევრად უფრო გულგრილი იქნებოდა. ერაყის ქართ ული კონტინგენტი მესამე იყო რაოდ ენობით ამერიკულისა და ბრიტანულ ის შემდეგ. ამჯერადაც, ავღანეთში საქართველომ იმაზე მეტი მეომარი გაგზავნა (მოსახლეობის ოდენობას

რუსეთი მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში აკაკუნებს

მამუკა ჭედია WTO-ში რუსეთის მიღება-არმი ღების პროცესი გადამწყვეტ ფაზაში შედის. დღემდე რუსეთი გულმოდგი ნედ მალავდა, რომ პრესტიჟულ საერ თაშორისო ორგანიზაციაში მისი გაწევრიანების მთავარი ხე ლისშემშლელი საქართ ველო და ჩვენი ქვეყნის ტერიტორიის ოკუპ აცია იყო. როგორც ჩანს, „სამ არ ცხ ვი ნო დ“ მიაჩნდათ, მათი „დერჟავა“ თუნდაც რაიმეში ყოფილიყო საქართველოზე დამო კიდებული. ამიტომ ბუ ნდოვნად ლაპარაკობდნენ რაღაც „ხელისშემშლელ ფაქტ ორებზე“ და არასდროს აკონკრეტებ დნენ, რომ თბილისი „მსოფლიო სავა ჭრო ორგანიზაციის“ წესების დაცვას მოითხოვდა. ესე იგი, აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის სასაზღვრო მონაკვ ეთებზე თუნდაც ერთობლივი კონტ როლის დამყარებას. ბუნებრივია, ოკუპაციისა და „აღ იარების“ შემდეგ, მოსკოვი ამას არ დაეთანხმება, ამიტომ თავის დასა ვლელ პარტნიორებს ჩუმად სთხო ვდა, ზეწოლა მოეხდინა თბილისზე. მედვედევმა ირანიც კი გაანაწყენა და მისთვის ჰაერსაწინააღმდეგო რა კეტების მიყიდვა აკრძალა. ამით და სავლეთს თითქოს ეუბნებოდა: „ხომ ხედავთ, ძალიან არ მინდოდა ირანთან ურთიერთობის გაფუჭება, მაგრამ მა ინც გავაკეთე, ახლა თქვენც „მიაწექ ით“ საქართველოს, როგორც არ უნდა გინდოდეთ ამის გაკეთებაო“. მაგრამ დასავლური სახელმწი ფოები საქართველოზე ზეწოლას არ ჩქარობენ, რადგან ეს მეტისმეტად სამარცხვინო საქციელი იქნებოდა და, რასაკვირველია, არც იმის იმედი აქვთ, რომ სააკაშვილი გაჩუმდება, პირში წყალს ჩაიგუბებს და ხმამაღლა

თან შეფარდებით), ვიდრე ნებისმიე რმა სხვა, თუნდაც ნატოს წევრმა ქვ ეყანამ. თუ ვინმეს ჰგონია, ამას ნატო სთვის არავითარი მნიშვნელობა არა აქვს, ძალიან ცდება. ჯერ ერთი, რა მდენიმე ათასი ჯარისკაცი, წმინდა სამხედრო თვალსაზრისით, ცოტა ნამდვილად არ არის. გარდა ამისა, საქართველოს აქტიურობა გახლავთ მაგალითი, რომელსაც ამერიკა და ბრიტანეთი წარმოუჩენენ სხვა სახე ლმწიფოებს. ვერავინ უარყოფს, რომ ყველაფ ერი ეს მთლიანობაში მხოლოდ ზრ დის საქართველოს უსაფრთხოებას. თუ გახსოვთ, 2008 წლის აგრესიამდე რუსული თვითმფრინავები თითქმის ყოველ კვირა არღვევდნენ ჩვენი ქვ ეყნის საჰაერო სივრცეს. ბოლო ორი წლის განმავლობაში კი არც ერთი ას ეთი შემთხვევა არ ყოფილა. რატომ? იმიტომ, რომ მოსკოვში არა აქვთ და სავლური გულგრილობის გარანტია და გარისკვა არ სურთ! არ ეტყვის მსოფლიოს ამ სამარცხვ ინო საქციელის შესახებ. მეორე მხრივ, მოსკოვი სულ უფრო და უფრო აგრესიული ხდება ამ თვ ალსაზრისით. აღარც მალავენ, რომ მხოლოდ საქართველო უშლით ხელს და ევროპელებს (ამერიკას ამდენს ვერ უბედავენ) ანამუსებენ კიდეც, და პირებას რატომ არ ასრულებთო! რაც შეეხება საქართველოს პოზი ციას, ჯერჯერობით არ არის არან აირი ნიშანი იმისა, რომ პრეზიდენტი სააკაშვილი ამ საკითხში დათმობაზე წასვლას აპირებს. თუნდაც იმიტომ, რომ რუსეთი აბსოლუტურად არაფ ერს გვთავაზობს: აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია: ქა რთული პროდუქციის დაბრუნებაზეც კი არ უნდათ ლაპარაკი. ესე იგი, უბრალოდ, კაპი ტულაციას მოითხოვენ – ულაპარაკოსა და უპ ირობოს. ბუნებრივია, ევრო პელებიცა და ამერიკელ ებიც ჩუმად გვთხოვენ, გავი თვალისწინოთ მათი ინტერესები. მაგრამ, თუ ეს ინტერესები ამ შემთ ხვევაში საქართველოს ეროვნულ ინ ტერესებს ეწინააღმდეგება? ამიტომ ხელისუფლებამ საკმაოდ ეშმაკური საპასუხო პოლიტიკა შეიმუშავა: კი ბატონო, მზად ვართ, რუსებს ამ თე მაზეც ველაპარაკოთო. შედეგად, უკვე რუსები აღმოჩნდნენ მძიმე მდგომარეობაში: საქართველოსთ ან ლაპარაკი არ უნდათ, მაგრამ მე ორე მხრივ, იმისიც ეშინიათ, რომ დასავლეთის წინააღმდეგ სანქცი ები შემოიღონ (ვთქვათ, გერმანული ხორცის იმპორტი აკრძალონ „სანი ტარიული ნორმების დარღვევის გა მო“), რადგან ეს ძალიან სერიოზული კონფლიქტი იქნება. დასავლეთმაც შეიძლება საპასუ ხო ზომები მიიღოს. ანუ, სიტუაცია თანდათან მწიფდება იმისთვის, რათა ყველა მხარემ რადიკალური გადაწყ ვეტილებები მიიღოს. ყველამ, საქა რთველოს გარდა, რადგან ჩვენ, უბრა ლოდ, შეგვიძლია, დაველოდოთ, რას მოიმოქმედებს მოსკოვი ან რით უპას უხებს ბრიუსელი. არც ერთს, არც მე ორეს, საქართველოზე ღია ზეწოლის საშუალება უკვე აღარ აქვს. 17 ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ქართული ფილმი-ზღაპარი ვ დეა თავბერიძე ტობრი გაუხმაურებელი, ფაქ „თრ ლი უ ბ ე ო ვად, გასაიდუმლ ოსა მ გა ი ნ ა ი ხ ს ი რ ხა ი“ ეილერ დრ კა ვი ა დ ჭ ე ბ მ ხულებით, შთა სპეც ი“ რ უ დ უ ვ ი ლ „ჰო და ებითა გაცოცხ ეფექტებით. ზღაპარში ის პერს ნ ს ო ა ყ ტ ს ი ხ ფ ვე ი ლ უ ლებ დენად იმ ში“ რ ე ლ ი ონაჟები „თრე ან, სანამ ი ნ ქმ ბს ე ე ხ სა რ უ ლ ა რე კვირდები მსახიობებს არ დაა ს არ ამ ბ ე ლ ე ვ თ რ ქა ში თ მა და მიხვდე, ბა ე დ რ ი ჭ ი გ ოიცნობ, გა თული, რ ქა რომ ეს ყველაფერი ა... ი რ უ ბ ე ნ ე ჩვ ვი, ი ადგილობრ

SIV U L C

ვ რ პი მ ი ა რ „პ

„თრეილერმა“, რომელიც „პრ აიმტაიმს“ ხელთ ჩაუვარდა, მთ ელი „ნიუსრუმი“ (ოთახი სადაც „პრაიმტაიმი“ იგეგმება) რამდენ იმე წუთში ისეთ ემოციაში ჩააგ დო, რომ იქვე გაჩნდა სურვილი, ამ ფილმის მედიაპარტნიორები ვიყოთ. გაჩნდა კითხვა, ნუთუ ეს საქართველოში გადაიღეს?! „თრეილერის“ ნახვის შემდეგ, პირველივე წუთიდან ჩნდება სუ რვილი - რაც შეიძლება მალე იხ ილო ფილმი. სათათბირო მაგი დასთან მყოფი ჟურნალისტების შეფასება ასეთი იყო - ეს ფილმი თუ გადაიღეს, მსოფლიო აღია რებას მოიპოვებს. თორნიკე გოგრიჭიანი, რუსუ დან მაყაშვილი, გიორგი ვარდ ოსანიძე, კახა კინწურაშვილი, გივი ჩუგუაშვილი... ეკრანზე შენთვის კარგად ნაცნობ ქართ ველ მსახიობებს ხედავ. უნებ ურად უამრავი კითხვა ჩნდება. პირველი, რასაც აკეთებ, ცდ ილობ დაადგინო ვინ იღებს ფი ლმს. თბილისი საამისოდ პატარა ქალაქია და ვინაობის დადგენა არ ჭირს. ვინმე „ლეღვერას“ ანუ ლევან დაბრუნდაშვილს ასახელ ებენ. იდეის ავტორი და ფილმის ოპერატორიაო. 26 წლის ლევან დაბრუნდაშვილს კინოსივრცეზე მეტად, ტელესივრცეში იცნო ბენ. 16 წლისამ „რუსთავი 2“-ზე დაიწყო მუშაობა. მერე იყო სტ უდია „ღამის შოუ“. სადაც დღეს აც მუშაობს. ფილმის რეჟისორი ჯაბა მელქაძეა, პროდიუსერი კი ბაჩანა აფხაზავა. ჩვენი არაერთი თხოვნის მიუხედავად, მათ ფი ლმზე საუბარი არ სურთ, თუმცა გადამღებ ჯგუფთან ერთ საკი თხზე მაინც შევთანხმდით, „პრ აიმტაიმი“ ქართული ზღაპრის ექსკლუზიური მედიაპარტნიორი და საინფორმაციო მხარდამჭერი გახდება. ლევან დაბრუნდაშვილი, პრ ოექტის ავტორი: „სტატიის დაწერა არ გამო ვა, რადგან ჯერ ყველაფერი გა დაწყვეტის პროცესშია. ის, რაც ნახეთ, იმისთვის გაკეთდა, რომ დავრწმუნებულიყავით, საქართ ველოს პირობებში შესაძლებელი იქნებოდა თუ არა, კინოში ამგვ არი ხარისხი მიგვეღო. ერთგვა რი ტესტი იყო. ამაში დავრწმუნ დით, მაგრამ ჯერ სცენარიც არა გვაქვს. სინოფსისი მუშავდება“. ბაჩანა აფხაზავა, პროდიუ სერი: „კომენტარსაც არავის ვაძლ ევთ. „პრაიმტაიმსაც“ მაშინ მი ვცემთ კომენტარს, როდესაც რაღაცებში ჩვენ თვითონვე გა ვერკვევით~. 18

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

სანამ შემოქმედებითი ჯგუფი ფილმზე ალაპარაკდება, „პრაი მტაიმმა“ რამდენიმე საინტერესო დეტალი და ინფორმაცია მოიძია. ფილმის გადაღების იდეა ლე ვან დაბრუნდაშვილს 2 წლის წინ გაუჩნდა. მეგობრები შემოიკრიბა და იდეის განხორციელებას შე უდგა. თურმე, როდესაც პირველ ად ამის შესახებ რეჟისორმა ჯაბა მელქაძემ შეიტყო, ეჭვის თვალით შეხედა – იდეა კარგია, მაგრამ ძა ლიან რთულად განსახორციელ ებელიო. თუმცა, ნახევარ საათ ში უკვე ხერხის ძიებაში იყვნენ... რამდენიმე დღეში პატარა ჯგუფი შეიკრიბა. მეგობარი მხატვრები და მსახიობები „თრეილერის“ გა დაღებაში ჰონორარის გარეშე ჩაერთვნენ. პროდიუსერიც სამე გობროში გამოიძებნა. ბაჩანა აფ ხაზავას ამ სფეროში გამოცდილ

ება უკვე ჰქონდა. ის ლევან თუთბ ერიძის ფილმის „უშენოდ ალბათ მოვკვდების“ აღმასრულებელი პროდიუსერი იყო. „თრეილერის“ ჩვენების შემდეგ, სამეგობრო წრეში გამოწვეულმა რეაქციამ და ინტერესებმა გადა მღებ ჯგუფს სტიმული მისცა. ერ თი სიტყვით, დარწმუნდნენ, რომ ფილმის გადაღება შესაძლებელ ია... თბილისში კი იმაზე ალაპარ აკდნენ, რომ საქართველოში ვეფხ ისტყაოსნის ეკრანიზაციაზე ახალ გაზრდა გუნდი მუშაობსო, თუმცა ეს სიმართლეს არ შეესაბამება. „ვეფხისტყაოსნის" ეკრანიზაცია სულაც არ არის, ფილმის სამუშაო სახელი „ტყის საძმოა“, ქართული ზღაპარია, ვეფხისტყაოსნის პერს ონაჟებით. როგორც კრიტიკოსები ამბობენ, ვეფხისტყაოსნის მასშ ტაბის ფილმი საქართველოში ვერ გაკეთდება, რადგან მას ავატარის

ბიუჯეტი უნდა. სცენები ქართლში, ძამის ულამაზეს ხეობ აშია გადაღებული. გა ვიგეთ, რომ თავად და ბრუნდაშვილი ძამის ხეობაშია გაზრდილი. გასაოცარ სილამაზე სთან ერთად, ძამის ხეობა ციხე სი მაგ რე ებ ით, ქ ვი თკ ირ ი ს მაღალი გა ლავ ნე ბი თა და ლეგენდ ებით არის გა მორჩეული. თუ პროექტმა სა თანადო დაფინა ნსება მოიძია, სამო მავლოდ, ფილმს საქა რთველოს სხვადასხვა მხარეში გადაიღებენ.

ვეფხისტყაოსნის გმირებით

დ ა ლ ე ვ “ ი შ მ ი ა მტ

თორნიკე გოგრიჭიანი, მსახიობი: ეს იყო ძალების მოსინჯვა, როგო რი ხარისხიანი გამოვიდოდა. გაამ ართლა. საკმაოდ წარმატებული ცდა გამოდგა. ჟანრობრივად, ძალიან მო მწონს, საინტერესო თემაა. ჯგუფიც მეგობრული შეიქმნა. ძალიან კარგი ატმოსფერო იყო, ყველანი ერთად ვი ყავით... გადაღებამ წარმატებით ჩა იარა. ფილმშიც დიდი სიამოვნებით მივიღებ მონაწილეობას. ოღონდ გადაიღონ და...

გიორგი ვარდოსანიძე, მსახ იობი: ამ „თრეილერში“ ერთ-ერთი მხედარ თმთავარი ვარ. მეგობრული ექსპერიმ ენტია. გადაღების პროცესი ძალიან სა ინტერესო იყო. გავერთეთ. ბავშვობიდან ოცნებად მქონდა ხმლის ქნევა. ოცნება ავისრულე. ძალიან ლამაზი სცენები გა მოგვივიდა. სასწაული გრიმიორი გვყა ვდა, სახეზე ჯადოქრობებს გვიტარებდა. ძალიან დიდი სამეგობრო რამდენიმე დღე ტყეში ვცხოვრობდით. ძალიან რთ ული გზა იყო. საჭმელი გაგვითავდა. მწ ვანილები და ხახვი გვქონდა დარჩენ ილი. ჰოდა, სანამ ვინმე „კამაზით“ საჭმელს ამოიტანდა, შიმშილით რომ არ დავხოცილიყავით, წვ იმის ლოკოკინები შევაგროვეთ. ჯერ მოვხარშეთ, შემდეგ ხახვსა და მწვანილებში მოვხრაკეთ და მთელი დღე მი ვირთმევდ ით. ძალიან გვეგემრი ელა.

კახა კინწურაშვილი, მსახიობი: ბრძოლის სცენები უნდა გადაგვეღო, გადაღებაზე ერთმ ანეთი რომ არ აგვეჩეხა 2 კვირა ქართულ საბრძოლო ხე ლოვნებაზე, ხრიდოლზე ვიარეთ და აუცილებელი ილეთები ვისწავლეთ... ვარჯიშის დროს მე მოვინდომე, ვიკაცე და ლამის კისერი მოვიტეხე... ძალიან დიდი სურვილი მაქვს, რომ ის, რაც ლევანმა გააკეთა, დაინახონ, ძალიან კარგი ოპერატორი და რეჟი სორია. გააკეთა და საინტერესო შედეგიც მიიღო. მან ამ „თრეილერით“ არაფრისგან რაღაც შე ქმნა... არადა, უკეთესი კამერა რომ ჰქონოდა, უკეთესი განათება, ბევრი ფული, ბევრად უკეთეს შედეგს მიიღებდა... მთავარი კი ის არის, რომ მას შეუძლია გაყი დვადი ფილმი გააკეთოს. მჯერა, რომ სპონსორს იპოვის და ფილმ საც გადაიღებს.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

მირიან ბოქოლიშვილი თავდაცვის ექსმინისტრის, დავით თევზაძის ირგვლივ კიდევ ერთი სკანდალი აგორდა. თევზაძეების ოჯახს ამჯერად საბი ნაო აფიორაში ად ანაშაულებენ. არაა გამ ორ იც ხუ ლი, ე ქს მი ნი სტ რი ს დის, თინანო თე ვზაძის წინააღმდ ეგ პროკურატურ აში სისხლის სამა რთლის საქმეც კი აღიძრას. მანამდე კი „პრაიმტაიმს“ და ზარალებული მოქა ლაქე ნათელა მაღრაძე დეტალურად უყვება საბი ნაო აფიორის შესახებ, სადაც თევზაძეების გვარი ფიგურირებს. მაღრაძემ, რომელიც თევზაძეე ბის ოჯახის ახლობელია, თინანო თევზაძის თხოვნით ვაჟა-ფშაველ ას ქუჩაზე მდებარე ბინა იპოთეკით ჯერ კიდევ 2006 წელს დატვირთა. ქალბატონი ნათელა ამბობს, რომ მაშინ ვერც კი წარმოიდგენდა, რომ თევზაძეები მას ფულს თაღლით ურად გამოსძალავდნენ. ნათელა მაღრაძე, დაზარალე ბული: – ეს იყო 2006 წლის იანვარი. იმ პერიოდში მათ საკმაოდ ბევრი ვალი ჰქონდათ. მითხრა, რომ თანხის ნა წილი სწორედ ვალების გასასტუმ რებლად სჭირდებოდა. ბინა ჩამადე ბინა იპოთეკაში სამი თვის ვადით, რაზეც დამიწერა შესაბამისი ხელწ ერილიც. მან აიღო ვალდებულება, რომ აპრილში გაათავისუფლებდა იპოთეკისგან ჩემს კუთვნილ ბინას და ეს ხელწერილი გადმომცა. მოხდა ისე, რომ პროცენტები ვერ გადაიხ ადა და მთელი რამდენიმე თვე ათას ობით დოლარს მე ვიხდიდი. იმის გამო, რომ თევზაძეები იპოთეკარს პროცენტებს არ უხ დიდნენ, ნასესხები თანხა 35 ათ ასიდან 55 ათასამდე გაიზარდა. იპოთეკარმა მაღრაძეების ბინიდან გამოსახლების გადაწყვეტილება მიიღო, დაზარალებული იძულებ ული ხდება, გაყიდოს ნაძალადევში მდებარე მეორე ბინა და იპოთეკის თანხის ნაწილი ამით გაისტუმროს. როგორც ნათელა მაღრაძე ამბობს, მას შემდეგ თინანო თევზაძემ ბინა იპოთეკაში მოტყუებით 3-ჯერ ჩა ადებინა, საბოლოოდ თანხა 80 ათას დოლარამდეც კი გაიზარდა... ნათელა მაღრაძე: – მე მას თვალდახუჭული ვენდ ობოდი, რადგან დიდი ხნის ნაცნ ობობა გვაკავშირებდა. მისი ძმა,

EXCLUSIVE

თევზაძეები მორიგ სკანდალში ეხვევიან თავდაც ვის ექსმინის ტრის გარემოცვ ით შესაძლოა, გამოძიება დაინტერესდეს

ნათელა მაღრაძე დათო, ჩემი მეგობარი იყო, თუმცა, როდესაც მას დავურეკე და საქმის კურსში ჩავაყენე, კულტურულად მომიცილა თავიდან. თინანო მარწ მუნებდა, რომ მის უნივერსიტეტში სტუდენტების დიდი ნაკადის მიღე ბა იგეგმებოდა და ყველანაირ ვალს გაისტუმრებდა. თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, მატყუებდა. ბოლოს უკვე ყველაფერზე უარი განაცხადა. მა სთან სამსახურში მისულს საშინელი შეურაცხყოფა მომაყენა, დამიწყო

ჩხუბი: შენი ბრალია, ამხელაზე რომ გაიზარდა თანხაო. აქეთ დამადო ვა ლი. ბოლოს გაიყიდა ეს ბინა, ახლა ჰაერში ვართ დარჩენილები. ახალი მეპატრონე შეგნებული პიროვნება აღმოჩნდა, ჩვენ მის სახელზე ბანკ ში ვიხდით უკვე ყოველთვიურად 900 დო ლა რს და 10 წე ლში უნ და გამოვისყიდოთ. წარმოიდგინეთ, რა მხელა თანხაზეა საუბარი. ბინა ოფ იციალურად ჩვენზე აღარაა, თუმცა ამჟამად იქ ვცხოვრობთ. აი, ამხელა

დავით თევზაძე

აფიორა გაითამ აშა ქალბატონმა თინანომ. ნათელა მა ღრაძე ამბობს, რომ რეალურად ის თაღლითობ ის მსხვერპლია და იმ შემთ ხ ვე ვა შ ი , თუ თე ვზაძეები კუთვნილ თ ან ხა ს არ დაუბ რუნ ებ ენ, პრო კუ რ ა ტუ რა ს საქმის აღ ძვრის მოთხ ოვნით მიმა რთავს. ნათელა მა ღრაძე: – გამოსავალს ვერ ვხედავ, თავს ვიკავებ ჩივილი სგან, თუმცა სხვა გზას არ მიტოვებს. ალბათ, მალე იძ ულებული გავხდე ბი, უკიდურეს ზომას მივმართო და თაღლითობისთვის საქმის აღძვრა მოვითხოვო. დავით თევზაძესაც ვესაუბრე, დამპირდა, დაველაპარა კებიო, მაგრამ უშედეგოდ. ტელე ფონზეც აღარ მპასუხობენ. ბოლოს მე და ჩემი რძალი ვიყავით მასთან უნივერსიტეტში მისულები და და გვემუქრა, თუ არ გახვალთ, დაცვას გამოვიძახებო. მე უკვე მეშინია, რა მე პროვოკაცია არ მომიწყოს აქეთ. რაში დასჭირდათ ვალის აღება

თევზაძეებს, რომლებიც „აიბი ევ როკავკასიური უნივერსიტეტის“ ფაქტობრივი მფლობელები არიან? დაზარალებული მაღრაძე ამბობს, რომ თანხის ნაწილით მათ სხვა მე ვალეები გაისტუმრეს, ნაწილი კი თინანო თევზაძეს სასამართლოში გირაოს შესატანად სჭირდებოდა, რადგან მას ერთ-ერთმა დაზარალე ბულმა უჩივლა. ნათელა მაღრაძე: – თანხის ნაწილი სჭირდებოდა გირაოს გადასახდელად, რადგან, როგორც ვიცი, საქმე იყო აღძრ ული. კონკრეტულად რა საქმეზეა საუბარი, ვერ გეტყვით. აღიძრა თუ არა მართლაც საქმე დავით თევზაძის დის წინააღმდეგ, ამის გასარკვევად ჩვენ პირადად თინანო თევზაძეს დავუკავშირდით, თუმცა მან ყოველგვარ კომენტარ ზე უარი განაცხადა. თინანო თევზაძე: – არ ვაღიარებ არაფერს. ჯერჯ ერობით თავს ვიკავებ ამ საკითხზე საუბრისგან. ნათელა მაღრაძემ, რაც უნდა, ის ქნას. თინანო თევზაძის სახელი ფი ნანსურ სკანდალებთან აქამდეც არაერთხელ გაჟღერებულა. „პრაი მტაიმი“ ერთხელ უკვე წერდა „ევ როკავკასიურ უნივერსიტეტში“ არ სებულ დარღვევებზე. ამ სასწავლე ბლის ფაქტობრივი მფლობელები სწორედ დავით თევზაძე და მისი და, თინანო თევზაძე არიან. მათ პროფ ესორ-მასწავლებლები შრომით ექ სპლუატაციაში ადანაშაულებდნენ. უნივერსიტეტის რამდენიმე თანა მშრომელმა თევზაძის წინააღმდეგ სარჩელი სასამართლოშიც შეიტანა. საუბარია დიდი ხნის სახელფასო დავალიანებაზე.

მთავრობა პარლამენტს დაუპირისპირდა ხათუნა მგალობლიშვილი მთავრობამ პარლამენტის მიერ წარმ ოდგენილ კანონპროექტს მხარი არ დაუჭ ირა. შენიშვნები კანონპროექტში შემავალ ცვლილებებზე გია ხუროშვილმა პირდაპ ირ საპარლამენტო სხდომაზე წამოაყენა. ცვლილებები „დიპლომატიური სამს ახურის შესახებ“ კანონპროექტში შედის. საგარეო ურთიერთობათა კომიტეტმა საკითხი დეტალურად საკომიტეტო მო სმენაზე განიხილა და ერთი მოსმენით მხარდაჭერაც მიიღო. თუმცა მთავრობის მხრიდან „დაბრაკვა“ მაინც ვერ აიცილეს თავიდან. მთავრობის საპარლამენტო მდივნის, გია ხუროშვილის განცხადებით, ცვლი ლებების თანახმად, უწყებაში ახალი თა ნამდებობები შემოდის, ეს კი თავისთავად გამოიწვევს ბიუჯეტიდან ხარჯების გაზრ დას. მთავრობისთვის პრობლემაც სწორ ედ გაზრდილი ხარჯები აღმოჩნდა. ისინი დეტალურ ხარჯთაღრიცხვას ითხოვენ და მხოლოდ ამის შემდეგ გადაწყვეტენ, და უჭერენ თუ არა მხარს ცვლილებებს. 20

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გია ხუროშვილი: – გვჭირდება ფინანსური გათვლა, რა მდენ ადამიანზეა საუბარი და რა ხარჯებ თან იქნება ეს დაკავშირებული. გთხოვთ ამ მონაცემების წარმოდგენას. მესმის, რომ ეს უნდა გაკეთებულიყო სამთავრო ბო უწყებებთან ერთად, რომელთა წარმ ომადგენლებიც მონაწილეობდნენ საკი თხის განხილვაში, მაგრამ ამ ეტაპზე გთ ხოვთ, რომ ამ მონაცემების მომზადებაზე იზრუნოთ... მანამდე ჩვენ ამ ცვლილებებს მხარს ვერ დავუჭერთ. საგარეო საქმეთა სამინისტროს დიპლ ომატიურ სამსახურს საქმეთა რწმუნებუ ლის ინსტიტუტი ემატება. ცვლილებები ეხება ასევე საქართველოს დიპლომატიურ წარმომადგენლობებს იმ სახელმწიფოებ ში, სადაც მეთაურს მუდმივი ადგილსამ ყოფელი არ აქვს. მათ შეეძლებათ, შექმნან დიპლომატიური წარმომადგენლობები, რომელსაც სათავეში საქმეთა რწმუნებუ ლი ჩაუდგება. ეს ყველაფერი, ბუნებრივია, დაკავშირებულია სახელფასო დანახარჯ ებთან და სამივლინებო თანხებთან. © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ომბუდსმენის სკანდალური დასკვნა და არანაკლებ სკანდალური კონტრბრალდებები EXCLUSIVE

რა დაწერეს ბავშვთა სახლის აღსაზრდელებმა მონიტორინგის დასრულების შემდეგ? გიორგი ტუღუში მირიან ბოქოლიშვილი სახალხო დამცველის აპარ ატმა ბავშვთა სახლების გეგმ იური მონიტორინგი დაასრულა. დასკვნა, რომელიც ჩვენი ინფო რმაციით, საკმაოდ სკანდალუ რია, რამდენიმე დღეში გამოქვ ეყნდება. ახალ ანგარიშში კვლავ აქტუალურია აღსაზრდელების მიმართ არასათანადო მოპყრო ბის ფაქტები, განსაკუთრებული აქცენტი კი, ისევ და ისევ, წყნე თის ბავშვთა სახლზე კეთდება. კონკრეტულ დეტალებს სახალხო დამცველის ოფისი ჯერჯერობით არ ახმაურებს, თუმცა არსებული დარღვევების შესახებ გარკვეულ ინფორმაციას უკვე ფლობს „ქრ ისტიან-დემოკრატების“ წარმომ ადგენელი ზაზა გაბუნია: – ომბუდსმენის ოფისმა ახ ლახან დაასრულა 2011 წლის მონიტორინგი. რამდენადაც ჩვენთვისაა ცნობილი, წყნეთის ბავშვთა სახლში ვითარება არ ათუ გამოსწორდა, არამედ პი რიქით, დამძიმდა კიდეც. საუბ არია როგორც ფიზიკური, ასევე ფსიქოლოგიური ზემოქმედების ფაქტებზე, ოთახში გამოკეტვ აზე, საჭმლის არმიცემაზე, შრ ომით ექსპლუატაციაზე და ა.შ. – ინფორმაციის გადამოწმებ ის მიზნით ჩვენ სახალხო დამც ველის ოფისს დავუკავშირდით. აპარატის წარმომადგენელმა, ანა აბაშიძემ გვითხრა, რომ ან

გარიშზე მუშაობა ჯერ არ დასრულებულა და ამჟამად მონიტორინგის შედეგების გაანალიზება მიმდინარეობს. თუმცა მან დაადასტურა, რომ ის პრობლემები, რომელიც გასულ წელს წყნეთის ბავშვთა სახლში დაფიქსირდა, დღის წე სრიგიდან არ მოხსნილა. ანა აბაშიძე, სახალხო დამც ველის აპარატის წარმომადგე ნელი: – წინა წლის მონიტორინგში საუბარი იყო არასათანადო მოპყ რობის ფაქტებზე, ჩვენ მიერ დე ტალურადაა ასახული, რა სახის ზეწოლა ხორციელდებოდა ბავშ ვებზე. რაც შეეხება ახალ მონი ტორინგს, ახალი მონიტორინგი დასრულებულია, თუმცა მიმდინ არეობს ანგარიშზე მუშაობა. დე ტალებზე მანამდე ვერ ვისაუბრე ბთ, სანამ ამ ანგარიშს სახალხო დამცველი არ გახდის საჯაროს. თუმცა შემიძლია, დაგიდასტურ ოთ, რომ წყნეთის ბავშვთა სახლ ში კვლავ არსებობს სხვადასხვა გვარი დარღვევები. სახალხო დამცველის ჯერ არ გახმაურებულ დასკვნას სკანდა ლურ ბრალდებებს ახვედრებს წყნეთის ბავშვთა სახლის ხე ლმძღვანელობა. დაწესებულების დირექტორის, მაგდა კოტრიკაძ ის განცხადებით, ის კითხვები, რომელსაც ომბუდსმენის წარმ ომადგენლები აღსაზრდელებს უსვამდნენ, შეურაცხმყოფელია. კოტრიკაძე უფრო შორს მიდის და ამბობს, რომ მონიტორები ბა ვშვებზე ზეწოლას თავად ახდე

ნდნენ და მათ, ისევე, როგორც წინა წელს, აღმზრდელების დასმ ენისთვის, ფულს სთავაზობდნენ. მაგდა კოტრიკაძე, წყნეთის ბავშვთა სახლის დირექტორი: – რა არასათანადო მოპყრობა სა და საკვების დამალვაზეა სა უბარი?! მე შემძილია, განახოთ დღიური მენიუ, 3200 კალორია გადის ყოველდღიურად ბავშვე ბზე, რაც მოიცავს 4-ჯერად კვებ ას. ეს არის თითიდან გამოწოვი ლი თემა. მე ვერ დავიწყებ საუბ არს ძველ დარღვევებზე, თუმცა მინდა დაგარწმუნოთ, რომ წინა წლებთან შედარებით მდგომარე ობა რადიკალურადაა შეცვლილი. – ჩვენი ინფორმაციით, სახა ლხო დამცველის ახალ ანგარი შში კვლავ მოხვდება არასათ ანადო მოპყრობის პრობლემა... ანუ თქვენ მსგავს შემთხვევებს კატეგორიულად უარყოფთ? – მე ვარ სრულიად პა სუხისმგებელი ჩემი თანამშრომლების მუ შაობაზე. შესაძლოა, წარსულში იყო მცირე დარღვევები, მაგრამ დღეს სიტუაცია აბ სოლუტურად შეცვ ლილია. დაახლოებით ექვსი თანამშრომე ლი გავათავისუფლ ეთ სამსახურიდან სწორედ იმის გამო, რომ არსებობდა გარკვეული პრ ობლემები. ახალ მომსახურე პერს ონალს ჩაუტარდა ტრენინგები. დღეს უკვე 100 პროცენტით

შემიძლია გითხრათ, რომ წყნე თის ბავშვთა სახლში არანაირად არ აქვს ადგილი რაიმე სახის უფ ლებების დარღვევას. – აბა, თქვენ რას უკავშირე ბთ ომბუდსმენის ოფისის ასეთ კრიტიკულ დამოკიდებულებ ას? – მე შემიძლია, გითხრათ, რომ სახალხო დამცველის წარმომად გენლები ეხვეწებოდნენ ბავშვებს, რომ რაიმე ისეთი ეთქვათ. რვა საათის განმავლობაში ჰყავდათ ბავშვი შეკეტილი ოთახში, არავის არ გვიშვებდნენ და რაღაც საოც რებებს ეკითხებოდნენ. ასეთ ბრ ალდებებს ვერ მივიღებთ ნამდ ვილად, ესაა აბსურდი. ბავშვები რომ მომიყვნენ, ისეთ რაღაცებს ეკითხებიან, რომ გავოგნდი. – მაგალითად? – მაგალითად, იყო ასეთი კი თხვები: დირექტორი წებოს ის უნთქავს? სიგა რეტ ს

„სახალ ხ მცველ ო და ი წარმომ ს ერთმა ა ლმა მე დგენე ო ხრა: არ რეს უთ კობსო ლაპარა , უპასუხ იმან კი ა მიეცი : ფული დ არაკდე ა ალაპ ბაო“...

ეწევა? გაშიშვლებენ? გაწამებენ? ამ კითხვებს რომ დაუსვამ ბავშვს, ის მე როგორ შემომხედავს, ხომ?! ბავშვებმა რომ უთხრეს, მსგავსი არაფერი ხდებაო, შეუტიეს – აქ ვინც იყვნენ, ახლა კოლონიებში არიან, ისინი ტყდებიან და შენ არაო?! ხომ წარმოგიდგენიათ, რა სახის ზეწოლაზეა საუბარი... ეს იყო აბსოლუტურად შეურაცხმ ყოფელი კითხვები. ამ ბავშვების თვალში აღმზრდელები და მეც გა რკვეული ავტორიტეტით ვსარგე ბლობთ, ბავშვები პატივს გვცემენ და როდესაც ვიღაც ცდილობს ამ ავტორიტეტის შელახვას, უბრა ლოდ, აღმაშფოთებელია. როცა წავიდნენ, ბავშვები ძალიან დასტ რესილები იყვნენ. 14 იანვარს, ძვ ელით ახალ წელს მოვიდნენ, თუ მცა ბავშვებს არაფრის აღნიშვნის თავი აღარ ჰქონდათ... ბავშვებმა თვითონ დაწერეს თავიანთ დღიურებში მერე ასეთი რამ: სახალხო დამცველის ერთმა წარ მო მა დგ ენ ელ მა მეორეს უთხრა: არ ლაპარაკობსო, იმან კი უპას უხა: ფული მიეცი და ა ლა პა რ ა კდ ებ ა ო . ასეთი ჩა ნ აწ ერ ებ ი გ აა კე თე ს ბავ შვ ებ მა მათი წასვ ლის შემდ ეგ.

მაგდა კოტრიკაძე ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“

გაფრთხილებთ

• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილაციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამოყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გაზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს.

ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ:

• ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანიავეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი. დარეკეთ 04-ზე!

• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გადაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გაცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბინაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყოების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად.

კატეგორიულად აკრძალულია!

• საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულების შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამოყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილება, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინებული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხების არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება.

გახსოვდეთ, რომ:

• პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოების ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს.

პატივცემულო მომხმარებლებო!

გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 22

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გ ვ ე რ დ ი

სექსოლოგის

ლორა დადიანი ადამიანები ფიქრობენ, რომ კლ იმაქსი მხოლოდ ქალებს აქვთ. რა ხდება გარკვეული ასაკის შემდეგ მამაკაცებში, აწუხებთ თუ არა მათ სექსუალური უძლურება და შესა ძლებელია თუ არა კლიმაქსის მავნე ზემოქმედებისგან თავის დაღწევა? ამ თემაზე დეტალურად მედიცინის დოქტორს, ექიმ სექსოლოგს, „მე თიკლინიკის“ ხელმძღვანელს თე მურ მეგრელიშვილს ვესაუბრეთ. თან, ტრადიციულად, ჩვენი მკით ხველის შეკითხვებსაც გავეცით პა სუხი. თემურ მეგრელიშვილი, სე ქსოლოგი: „სულ ახლახან ჩემმა ძველმა ნაცნობმა (სხვათა შორის, ერთ-ერთი უმაღლესი სასწავლე ბლის პედაგოგმა, მეცნიერებათა დოქტორმა) შემომჩივლა, რომ, რო გორც კი ორმოცდაათს გადააბიჯა, მაშინვე შეაწუხა გულმა, სახსრე ბმა, აეწია შაქრის დონე სისხლში, ძვლებიც კი ასტკივდა... მე კი ვუპა სუხე: „ეს შენ, ჩემო ძმაო, კლიმაქსი გეწყება“. მან ამ დროს მინერალუ რი წყალი მოწრუპა და გაკვირვე ბულმა მითხრა: „როგორ, კლიმაქ სი? ეს ხომ მხოლოდ ქალებს აქვთ, კიდევ ექიმი გქვია“. მე დიდხანს მო მიწია მისი დარწმუნება იმაში, რომ კლიმაქსი ისევე დამახასიათებელია მამაკაცებისთვის, როგორც ქალე ბისთვის. შემდეგ, სახლში დავფ იქ რდი, მა შინ, რო ცა, ასე თუ ისე, განსწავლულმა კაცმა არ იცის კლ იმაქსის არსებობის შესახებ მამაკა ცებში, რა უნდა იცოდნენ სხვებმა? კლიმაქსი, ჩვეულებრივ, ქალებთან ასოცირდება. მას მენსტრუალური ციკლის შეწყვეტასა და „ალებს“ უკ

თემურ მეგრელიშვილი, სექსოლოგი

ავშირებენ. როცა ჩემს ნაცნობებს – როგორც მამაკაცებს, ასევე ქა ლბატონებს – ვეკითხებოდი კლიმ აქსისა და ისეთი დაავადებების შე საძლო კავშირებზე, როგორებიცაა გულის იშემიური დაავადება, არტე რიული ჰიპერტენზია, ოსტეოპორ ოზი, ოსტეოქონდროზი, პოდაგრა, ართროზები და ართრიტები, ისინი გაკვირვებასა და უნდობლობას გა მოხატავდნენ ჩემი სიტყვების მი მართ. ამიტომ საჭიროდ მივიჩნიე, გვერდი არ ამევლო ამ ფრიად მნ იშვნელოვანი თემისთვის. ეს არის კლიმაქსი მამაკაცებში. რომან დუმბაძე, მკითხველი: „45 წლის ვარ, ამ ბოლო დროს სე ქსუალური აქტი ცოტა უფრო გა მიხანგრძლივდა. სხვა მხრივ, ყველ აფერი წესრიგში მაქვს, ძალიან მე შინია, რომ მალე ვეღარაფერს შე ვძლებ. რა ასაკიდანაა ნორმალური, რომ კაცს სექსი აღარ შეეძლოს?“ თემურ მეგრელიშვილი, სექს ოლოგი: „ჯანმრთელობის დაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია განმარტა ვს მამაკაცთა კლიმაქსს, როგორც გვიან განვითარებულ ჰიპოგონადი ზმს (მამაკაცის სასქესო ჯირკვლ ების ფუნქციის უკმარისობა). 40დან 70 წლამდე ასაკში მამაკაცთა სასქესო ჯირკვლებში ვითარდება დეგენერაციული ცვლილებები, მცირდება ლეიდიგის უჯრედების რაოდენობა. ამის შედეგად იკლებს ანდროგენების, უპირველეს ყოვლ ისა, ტესტოსტერონის შემცველო ბა ორგანიზმში. ტესტოსტერონის ანდროგენული ბუნება ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნის პერიოდში იწყებს გამოვლენას, როცა ნაყოფის სქეს ობრივი დიფერენციაცია და მამაკა ცური ტიპის სასქესო ორგანოების ჩამოყალიბება იწყება. სქესობრივი მომწიფების დროს ტესტოსტერო ნის ზემოქმედებით გრძელდება მო ზარდის სასქესო ორგანოების შე მდგომი განვითარება და მეორადი ნიშნების (ხმის დაბოხება, თმიანობა და ა. შ.) ფორმირება. რეპროდუქ ციულ ასაკში ანდროგენები იწვევს სპერმატოგენეზის გარკვეული ეტ აპების სტიმულირებას. მამაკაცის კლიმაქსი – ეს არის ორგანიზმის დაბერების ფიზიოლ ოგიური პროცესი, თუ მას არ ახ ლავს სხვადასხვა სახის ჩივილები და კლინიკური გამოვლინებები. იმ შემთხვევაში, როცა კლიმაქსი გულ-სისხლძარღვთა და შარდ-სა

როგორ გამოიხატება მამაკაცებში კლიმაქსი

სქესო სისტემების ცვლილებების ფონზე მიმდინარეობს, ის ატარ ებს პათოლოგიური კლიმაქსის სახელს. მას თან ახლავს ფსიქონევროზული გამოვლინებებიც. 45 წლამდე კლიმაქსი ადრეულად ით ვლება, 60 წლის ზევით – დაგვია ნებულად“. დავით ზარნაძე, მკითხველი: „ჩემი მეუღლე 46 წლისაა. კლიმაქ სი დაეწყო, საშინელებები ემართე ბა, წითლდება, გული ცუდად უხ დება. ძალიან მაინტერესებს, მეც მემუქრება თუ არა იგივე, როცა სექსი აღარ შემეძლება?“ თემურ მეგრელიშვილი, სექს ოლოგი: „გულ-სისხლძარღვთა სი სტემის მხრიდან მამაკაცთა კლიმ აქსი გამოვლინდება გულის აჩქა რებით, სიმხურვალის შეგრძნებით, სახისა და ხელების გაწითლებით. შეიძლება განვითარდეს თავბრუ სხვევა, ჰაერის უკმარისობის შეგრ ძნება, ყრუ ტკივილი გულის არეში, არტერიული წნევის არამდგრადო ბა, ზოგჯერ მუდმივად მაღალი არ ტერიული წნევა. მამაკაცთა 90%-ს კლიმაქტერუ ლი პერიოდის დროს აღენიშნება სქესობრივი ლტოლვის შენელება, ერექციის ხარისხისა და სიხშირის შემცირება, სქესობრივი სისუსტე, პოტენციის დაქვეითება. ზოგჯერ ხდება ეაკულაციის დაჩქარება და სქესობრივი აქტის ხანგრძლივო ბის შემცირება. უფრო ხშირია სქ ესობრივი აქტის გახანგრძლივება. ამავე დროს მცირდება სპერმის მოცულობა და სპერმატოზოიდ ების რაოდენობა. შარდის ბუშტის ტონუსი შემცირებულია, შარდის გამოყოფის პროცესი გახანგრძლი ვებულია, შარდის ბუშტის არეში იგრძნობა ყრუ ტკივილები. პრაქტიკულად ყოველ მამაკაცს კლიმაქტერულ პერიოდში, ისევე, როგორც ქალებს, აღენიშნება ცვ ლილებები ფსიქო-ემოციურ სფ ეროში: გაღიზიანება, მომატებუ ლი კონფლიქტურობა, შიშისა და მოუსვენრობის შეგრძნება, თავის ტკივილი, მეხსიერების დაქვეითე ბა, ყურადღების გაფანტვა, თავბ რუსხვევა. ზოგჯერ შეიმჩნევა აღ გზნებადობა ან, პირიქით, ზოგადი სისუსტე, ძილიანობა, ფარული ან ხილული დეპრესია. ამის გარდა, მამაკაცთა კლიმ აქსს ახასიათებს ენდოკრინული მოშლილობები. სისხლში ანდროგ

ენების შემცველობის დაქვეითება შეიძლება გამოვლინდეს მეორადი სასქესო ნიშნების თანდათანობ ითი უკუგანვითარებით, ქალური ტიპის სიმსუქნით, გინეკომასტიით (მკერდის გადიდებით). ქვეითდება ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციაც. ასევე, შეფერხებით მუშაობს კუჭქ ვეშა ჯირკვალი, რაც ვლინდება II ტიპის შაქრიანი დიაბეტის განვით არებით“. გოჩა დუნდუა, მკითხველი: „ძა ლიან მაინტერესებს, არსებობს თუ არა კლიმაქსი კაცებში, რამდენ ხა ნს გრძელდება და კლიმაქსის შემდ ეგ ახერხებს თუ არა კაცი სექსუა ლურ ცხოვრებას?“ თემურ მეგრელიშვილი, სე ქსოლოგი: „მამაკაცთა კლიმაქსი 2-დან 5 წლამდე გრძელდება, რის შემდეგაც ჩივილები ნელ-ნელა ფე რმკრთალდება. კლიმაქტერული პერიოდისას და, განსაკუთრებით, პათოლოგიური კლიმაქსის დროს აუცილებელია, მამაკაცმა მიაკით ხოს ექიმ სექსოლოგ-ანდროლოგს. მკურნალობა კომპლექსურია. ის მოიცავს შრომისა და დასვენების ოპტიმალური რეჟიმის შერჩევას, შესაბამის დიეტას, ფსიქოთერაპ იას, სამკურნალო ფიზკულტურას, ფიზიოთერაპიულ პროცედურებს, სხვადასხვა მედიკამენტოზურ პრ

ეპარატს. ზოგჯერ საჭირო ხდება ჰორმონებით – ანდროგენებით მკ ურნალობა. მაგრამ ამ დროს გა რკვეული სიფრთხილის დაცვაა საჭირო, რადგან ამან შეიძლება გა მოიწვიოს წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზიის (გადიდების) განვ ითარება. ამისგან თავის ასაცილებ ლად საჭიროა, ჰორმონოთერაპია დანიშნოს მხოლოდ და მხოლოდ ექ იმმა, რომელიც ზუსტად და ინდი ვიდუალურად შეარჩევს პრეპარატ ებსა და მათ დოზებს. სწორად შერჩეული მკურნალო ბისა და ყოველივე ზემოაღნიშნულ ის გათვალისწინებით შესაძლებ ელია, უმრავლეს შემთხვევაში, მა მაკაცმა შეინარჩუნოს შრომისუნ არიანობა, კარგი გუნება-განწყობა და სრულფასოვანი სქესობრივი ცხოვრების უნარი. ამ პროცესში განსაკუთრებული მნიშვნელობა ენიჭება, აგრეთვე, პირად ცხოვრე ბაში მშვიდი გარემოს შენარჩუნებ ას. ძალიან ბევრია დამოკიდებული ცოლ-ქმარს (პარტნიორებს) შორის ჰარმონიულ ურთიერთობებზე. ამ დროს საჭიროა მამაკაცის გამხნე ვება, მოფერება, მხარში დგომა. აბსოლუტურად შესაძლებელია, მა მაკაცმა კლიმაქტერული პერიოდი მშვიდად, ყოველგვარი სირთულებ ების გარეშე გადაიტანოს“. ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ქართველმა ჯაზის მოყვარულებმა 23 თებერვალს რუსთაველის თეატრის დიდ დარბაზში მოიყარეს თავი. ყველანი მსოფლიოში ცნობილი აკორდეონისტი რიშარ გალიანოს გამოსვლას ელოდნენ. ფრანგი აკორდიონისტი თბილისს უკვე მესამედ, მაგრამ ამჯერად თანამედროვე ჯაზის ორ გიგანტ მუსიკოსთან ერთად ეწვია. გიტარისტი ბირელ ლაგრენის, მევიოლინე დიდიე ლოკვუდისა და გალიანოს ფრანგული ტრიო, ქართველი მსმენელის წინაშე, 2010 წლის უნიკალური ერთობლივი აკუსტიკური პროექტით წარსდგნენ. ტრიომ გასულ წელს ექვსი ევროპული ქალაქი მოიარა, წელს თბილისი მათთვის მეშვიდე მასპინძელი ქალაქია. თანამედროვე ჯაზის სამმა გიგანტმა ქართველი მსმენელისთვის ჯაზის ელემენტებით იმპროვიზებული საკუთარი კომპოზიციები წარმოადგინეს. გალიანოს მიერ შექმნილი ნაწარმოებები ყოველთვის ახლობლებსა და კონკრეტულ ადამიანს ეძღვნება. პირველი ორი კონცერტი საქართველოში მან 2006-2007 წლებში, თბილისის ოპერისა და ბალეტის თეატრში გამართა. მაშინდელ შთაბეჭდილებებზე, გალიანომ ორგანიზაცია „თაგის არტის“ მიერ გამართულ პრესკონფერენციაზეც ისაუბრა, ქართული ფოლკლორისა და ჯანსუღ კახიძესთან შეხვედრის დეტალები გაიხსენა.

შორენა ბეგაშვილი New York Times-ში მოხვდა

შორენა ბეგაშვილი რ მდენიმე დღის წინ Ne York Times –ს ფურცლებზ მოხვდა. არ გეგონოთ სერ ოზული მიღწევები ჰქონდე უბრალოდ საქართველოზე დ ბეჭდილ სტატიაში იხსენიებე ჟურნალისტი ელენ ბარი მიხეი სააკაშვილის მიერ წამოწყებუ პროდასავლურ გარდაქმნებზე წერ და ქართველ მსახიობს არაერთხე მოიხსენიებს. იქ სადაც შორენა ბეგ შვილია ტრადიციები ეჭქვეშ დგება მერე ქალიშვლობის ინსტიტუტზე დ გადაცემა "ღამე შორენასთან" დახ რვის მიზეზებს მიმოიხილავს. "ბეგ შვილი ერთ-ერთია იმ მცირერიცხოვ საჯარო ფიგურებს შორის, რომელმა სცადა ქალწულობაზე სრულმასშტ ბიანი შეტევა მიეტანა, თუმცა ამბო რომ სცენარებს სხვები უმზადებდნე ოფიციალურ განცხადებაში მართლ ადიდებელ მშობელთა კავშირმა დ გმო "საზოგადოების შორენიზაცი და განაცხადა, რომ "ქალიშვილო მონღოლების შემოსევამდე და მ შემდეგაც, ჩვენი ზნეობრივი კ მპასი იყო". რამდენიმე თვის შ მდეგ, შოუ ეთერიდან მოხსნე პროდიუსერები ამის მიზეზა პროექტის არამომგებიანობ ასახელებდნენ, მაგრამ უკანა პლ ანზე დარღვეული ტაბუ იმალე ოდა"– წერს შორენაზე ამერიკელ ჟურნალისტი.

ძალიან ფრანგული ჯაზი და გალიანოს მოგონებები თბილისზე რიშარ გალიანო: „ჩვენი შემოთავაზე ბული მუსიკა ჯაზშია იმპროვიზებული. ამ კო მპოზიციების დიდი ნაწილი დიდიე ლოკვუდის მიერ არის შექმნილი. ეს, ძალიან ფრანგული ჯაზია, რადგან ფრანგული ჯაზისთვის სწორედ ეს ინსტრუმენტული შემადგენლობაა დამახასი ათებელი. მართლა შთამბეჭდავია ქართული ფოლკ ლორი. მე მას საქართველოში პირველივე ჩა მოსვლის დროს შევხვდი. ქართული ცეკვები ვნახე და ისეთი შთაბეჭდილება მქონდა, თი თქოს მთელი ეს ანსამბლი სოლისტებით იყო დაკომპლექტებული. ეს ჩემთვის შოკიც იყო, იმ დონეზე, რომ ცრემლიც კი მომგვარა. ჩემი პი რველი სტუმრობის შემდეგ, ქვეყანა ძალიან შე ცვლილია. კარგად მახსოვს, როგორ თბილად მიმიღეს ქართველებმა. ფანტასტიკური შე

ხვედრა მქონდა ჯანსუღ კახიძესთანაც. მე, ჩემს კომპოზიციებს ვასრულებდი, რომელსაც კახიძე დირიჟორობდა. კონცერტის დასასრულს მან ჩვ ენთან ერთად დაკვრა მოისურვა. დასარტყამე ბზე უკრავდა და ეს შესანიშნავი გაერთიანება იყო. მას განსაკუთრებული ენერგია ჰქონდა და თბილისში ჩამოსვლისას იგივე თბ ილისის მოგონებები მიბრუნდება“. კონცერტის მეორე დღეს მუსი კოსები „ბამბის რიგში“ ნინო ქადა გიძე-ჟვანიას „ლიტერატურულ კაფეს“ ესტუმრნენ და ჩაი დააგ ემოვნეს.

ნინო ქადაგიძე-ჟვანია: „ძალიან ვინა ნე, მის კონცერტზე რომ არ ვიყავი, მა შინ, როცა პირველად იყო თბილისში ჩამოსული. წელს გამოვასწორე ეს შეცდომა და ძალიან მიხარია, რომ ეს დიდი მუსიკოსები ჩვენს „ლიტე რატურულ კაფეს“ ეწვივნენ. ამით, ძალიან ამაყი ვარ“.

რიშარ გალიანოსა და ფრანგი მუსიკოსების მოსასმ ენად რუსთაველის თეატრს ფადი ას ლი და ანა ონიანიც ესტუმრნენ. ჯერ იქ ვე, „თბილისი მერიოტში“ ივახშმეს და ფრ ანგული ჯაზის კონცერტზე გადაინაცვლეს. ორივე ჯაზური მუსიკის მოყვარულია და ჯა ზფესტივალებზეც აქტიურად დადიან. წითელ პალტოში გამოწყობილ ანა ონიანს და ფადის, კამერის ობიექტივში მოხვედრა არ ესიამოვნათ, თუმცა კონცერტიც დაიწყო და მშვიდად დაიწყეს მოსმენა. ცოტა ხანში, ფადის თეატრის დატოვება საყვარელი ქალის გარეშე მოუწია. ტელეფონით ხელში გარეთ გავიდა და გაურკვეველი მიზეზე ბის გამო, კონცერტი დატოვა. მარტო დარჩენ ილი ანა ონიანი კონცერტს ბოლომდე დაეს წრო და დასასრულს ისიც გაუჩინარდა. 24

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

დათო გომართ ელი ახალი იმიჯით

ფადიმ ონიანი დატოვა

დათო გ ო მ ა რ თ ე ლ ი გაზაფხულზე ახალ ალბომს წერს. კონცერტზე შესრულებულ სიმღერებზე, რომლებიც ზაფხულში „ივენთ ჰოლში“ გაიმართა „ქართული ეთნო კოდი“ დაარქვა, ახლა სტუდიურ ჩანაწერს გააკეთებს და ერთ დისკად გამოუშვებს. ალბომში ექვსი ახალი და ექვსი ძველი კომპოზიცია, ცოცხალი ბენდის თანხლებით ჩაიწერება. დათო გომართელი: „უკვე ყველა მუსიკოსმა დაასრულა სტუდიური ჩაწერა. მარტო მე დავრჩი და მარტიდან აქტიურად შევუდგები ამ საქმეს. ეს ჩემი ახალი იმიჯი იქნება“.

w ი

რა ew ზე რი ეს, და ენ. ილ ულ რს ელ გა აო. და ხუ გა ვან აც ტა ობს ენ. ლმ და ია" ობა მას კო შე ეს, ად ბას ლ ებ ლი

თბილისში მორიგ Fashion Week-ს ელოდებიან ირმა სოხაძე მაისში სოლო კონც ერტს გეგმავს. „24 ქართული მარგალ იტი“ რუსთაველის თეატრის სცენაზე გაიმართება და მომღერლის საყვარელი 24 კომპოზიტორის სიმღერა შესრულდე ბა. გარდა ამისა, რამდენიმე ქართველი კომპოზიტორის საღამოს გამართვასაც გაუწევს ორგანიზებას. შოთა მილორავასა და კონსტანტინე პევზნერის შემოქმედებითი ს, საღამოს შემდეგ, ახლა სულხან ცინცაძი საღა გიორგი ცაბაძისა და მერი დავითაშვილის ბს. მოზე მუშაო ირმა სოხაძე: „ძალიან მომინდა ეს სა ღამოები გამომივიდეს და ძალ-ღონეს არ დავიშურებ ამისთვის. ჩემი სოლო საღა მო „24 ქართული მარგალიტი“, ანუ ქა რთული კლასიკური საღამო იქნება, ე.წ. საესტრადო, მაგრამ ეს მართლა კლას იკაა, საოცარი სათაყვანო კომპოზიტ ორების სიმღერებით“.

სოხაძის „2 4 ქართული მარგალიტი “

ქრისტინე ძიძიგური Officiel-ის ე ფურცლებზ

ქართველი დიზაინერები მორიგი მოდის კვირეულისთვის ემზადები ან. Georgian Fashion Week-ი უკ ვე მესამედ, ისევ რუსთაველის თეატ რში, 31 მარტიდან დაიწყება. კვირ ეულზე 16 ქართველი და 3 უცხოელი დიზაინერი საკუთარ შემოდგომაზამთრის კოლექციებს წარმოადგენ ენ. წინა წლებისგან განსხვავებით, ორგანიზატორები წელს ბევრ ცვლი ლებასა და სიახლეებს გვპირდებიან. პირველად მოდის კვირეულს ფრან გი კერძო კოლექციონერი, ბასტიენ დე ალმეიდა, საკუთარი კოსტიუმე ბის გამოფენით გახსნის. როგორც ყოველთვის, თბილისს უცხოელი ბაიერები და მოდის კრიტიკოსებიც ეწვევიან. პირველად მოდის კვირ ეულში მონაწილე ქართველი დი ზაინერებისთვის ერთთვიანი Work Shop-ი გაიმართება, რომელსაც ფრ ანგული ბაიერების ჯგუფი ჩაატარ ებს. დათუნა სულიკაშვილის, ანუკა ქებურიას, „ზენკა და მარის“, აკა ნა ნიტაშვილისა და სხვა დიზაინერებ ის გარდა, Georgian Fashion Week-ში წელს პირველად, მოდის სახლი „მა ტერია“, ზალიკო ბერგერი და გიორ გი ამირეჯიბი მონაწილეობენ. ასევე პირველად გამოვლენ, იტალიელი მარკო კორსო, სომეხი ნური და აზ ერბაიჯანელი სახრია ხალაფოვა. კვირეული ოთხი დღე გაგრძელდ ება. მის ფარგლებში მოდის თემაზე ერთდღიანი მოკლემეტრაჟიანი ფი ლმების ფესტივალიც გაიმართება. ასევე მოეწყობა შემაჯამებელი ღია პრესკონფერენცია, რომელსაც ყვ

ელა მონაწილე დიზაინერი, უცხო ელი სტუმარი და მედია დაესწრება. ციცი იაშვილი (ორგანიზატო რი): წელს ბევრი სიახლეები გვაქ ვს. აქამდე თუ პროექტი ქართველი დიზაინერის ჩვენებით იხსნებოდა, ახლა ფრანგი კერძო კოლექციონე რი გახსნის. გარდა ამისა, თუ აქამდე კულტურული პროგრამები მხოლოდ უცხოელი სტუმრებისთვის ტარდებ ოდა, წელს საგანმანათლებლო პრ ოექტი ჩვენი დიზაინერებისთვისაც დავამატეთ. ერთი თვის განმავლო ბაში ფრანგი ბაიერები ისეთ თემე ბზე ისაუბრებენ, რომლებიც ძალიან აქტუალურია და ჩვენთვის ცოტა უცხო ხილია. ისწავლიან, ბაიერებთ ან ურთიერთობას, ასევე, როგორ განსაზღვრონ ბაზარზე თავიანთი ნიშა, როგორ გამოიყვანონ თვით ღირებულება და ა.შ. კვირეულის მეორე დღეს დაიან პერნეტის ფილმ ების ჩვენება მოეწყობა. ის, ყველაზე გავლენიანი კრიტიკოსი და ჟურნ ალისტია, რომელმაც ცოტა ხნის წინ თავისი პროექტი დააარსა.

პარიზის მაღალი მოდის კვირეულზე ქრისტინე ძიძიგურის გამო სვლის შემდეგ, ქართველი მოდელი მსოფლიოში ცნობილი ჟურნალ ის Officiel-ის ფურცლებზე მოხვდა. ჟურნალი დაახლოებით წელიწადში ორჯერ, მაღალი მოდის ჩვენებების შემდეგ გამოდის და მათ კატალოგს აკეთებს. ამჯერადაც, პარიზში გამართული ყველა ბოლო ჩვენებიდან, რამდენიმე მოდელი აარჩიეს და კატალოგში შეიყვანეს. იანვარში გამა რთული On Aura Tout Vu-ს „ოტ კუტიურის“ ჩვენებიდან, ქრისტინე ერთერთი აღმოჩნდა, ვინც მაღალი დონის ჟურნალის ფურცლებზე მოხვედ რა მოახერხა. წინასწარ არავის გაუფრთხილებია, თვითონაც შემთხვევ ით აღმოაჩინა.

ქრისტინე ძიძიგური: „ყველაზე უცნაური ის იყო, რომ არ ვიცოდი, ჩემი ფოტო დაიბეჭდებოდა თუ არა ამ ჟურნალში. გაზეთების ჯიხურთან ვიყავი და სრულიად შემთხვევით გადავშალე. ისე, მაინტერესებდა და ჩე მს ფოტოს წავაწყდი. ძალიან მოულოდნელი იყო და ძალიან გამიკვირდა. ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი დონის ჟურნალია პარიზში და მის ფურც ლებზე მოხვედრა უდიდესი ტრამპლინია. ძალიან გამიხარდა და ბედნიე რი ვარ ამით“.

ნახევარწლიანი შემოქმედებითი პაუზის შემდეგ, „შონზოს“ უზარმაზარი ენერგია გამოუთავისუფლდა და მთლიანად კინემატოგრაფიაზე აპირებს გადართვას. ამჟამად საკრებულოს წევრი, თავის მოღვაწეობას კინოს მი მართულებით გააგრძელებს. თურმე ახლაც ერთად რამდენიმე სცენარ ზე მუშაობს. უნდა საქართველოში კომერციულად მომგებიანი პროექტები შექმნას. „შონზო“: „დიდი სურვილი მაქვს, კონკრეტულად, კინემატო გრაფიაში წავიდე და, ალბათ, ჩემს მოღვაწეობას ამ მიმართულ ებით გავაგრძელებ. რაც ჩვენი სერიალები გაჩერდა, ყველამ ინ დივიდუალურ პროექტებზე დავიწყეთ ფიქრი და საკმაოდ პროდუქტიული გამოვიდა. ყველაფერს გავაკეთებ, რაც კინოს შეეხება: კინოპროდიუსინგი, კინოსცენარი და, რაც მთავარია, ვიმუშავებთ იმაზე, თუ როგორ გაიყიდოს კინო. ჩვენთან კომერციულად მომგებიანი პროექტები ო“ თითზე ჩამოსათვლელია. დროა, ქართველმა რეჟისორე „შონზ ოგრაფიაში ბმა და კინემატოგრაფიაში მოღვაწე ადამიანებმა დაივიწ ტ ყონ „არტ ჰაუსი“ და ა.შ. უმჯობესია ჯერ კინოინდუსტრია კინემა შეიქმნას, გამოვლინდეს პრეცედენტები და მერე ვიფიქროთ მაღალ იდის მატერიებზე. გვინდა ხალხს მივაწოდოთ ის პროდუქტი, რაც მათ უნ მ დათ და ამაში კიდევ პატარა რაღაც იდოს: ტვინის გამორეცხვა, სწ ორი იდეები, რომ რაღაც დარჩეს“.

ბურდული და გიორგობიანი ფოტოკამერას გაურბიან ი ფეხბურთელ ლადო ბურდულისა და ნინო გიორგობიანის წყვილ დი ნ. ე ნ დ ნ ჩ ო მ გა ე ზ ა ბ ე ი ძ ს ი ნ ღო ულ ტ რ ო სპ ში“ ლ ჰო ნთ ე „ივ წინ ს ცოტა ხნი ტა ცო ო, დ ლა ან. ი არ ბი ე ლ უ ბ ე რ ტ ა ნ მო დი ხანია ერთმანეთი არ უნახავთ და კიდევ თვე ი თ ერ და ს ბ ე ხ უ წ მა ა მ ვ ა ტრ ნ. ა დ ი ნ ა ჯ ი ა ბ რ ე აზ ა ლ უ ს ო მ ჩა ხნის წინ ენ, მაგრამ თბილისში დავრჩებიო. თავიანთი სიყვარულის ამბავს ისევ მალავ იმის“ ერთა ტ მ ი ა „პრ ებ, ხ ა ს შე Story-ს Love ი თ მა თ. ი დ ს ო მ გა დ ა გ რ კა ისე არც კომპლე ერთ წინა ნომერშიც გვეწერა. ჟურნალისტების დანახვაზე მაშინვე და ლადოს ა ნ ბ ი და ო ნ ნი ად. ლ ე ლ ვ ს ა ს წა ა დ ა ზ მ ე მო ე ვ ე ლ მა ო დ ლა ნ. ა ი ბ ე დ ქს რთველოში ჩამოსვლის განსხვავებული ვერსია გვითხრა. რადგან ლადო საქა ხბურთის არ თამაშობს ფეხბურთს, ერთმანეთს იშვიათად ხვდებიან. ნინო ფე ვაგან წა სხ მე დ სა ას, ბ ე რ ყუ ის თ რ უ ბ ხ ფე მ, ო ტ ი ამ დიდი მოყვარული არ არის, სვლა ურჩევნია. დატვ ნინო გიორგობიანი: „დიდი ხანია არსად ვყოფილვარ, ძალიან გა აკავშირე ირთული გრაფიკი მაქვს. მე და ლადოს დიდი ხნის მეგობრობა გვ მისცეს და ბს. ხშირად არ არის საქართველოში, ახლა ორდღიანი დასვენება ისძიებაზე ჩამოვიდა, რომ ოჯახის წევრების მონახულება მოესწრო. ამ ღონ დავდივ არ ტო რ მა ა. ლ ვ ს მო ია წ ი მ მო ნ ა დ ი რ უ ხ ა ს მ სა მე ეს, ჟ შარშანაც დაპატი მოუტანია ართ ხოლმე, ძირითადად, მეგობრებთან ერთად. არც საჩუქარი ჩა რები რომ ჩემთვის. რამდენჯერაც საზღვარგარეთ ვიქნებით, იმდენი საჩუქ თ“. ი ჩამოვუტანოთ მეგობრებს, გავკოტრდებ

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

კავკასიის უნივერსიტეტი

400 ლეპტოპი საჩუქრად პირველი კურსის უკლებლივ ყველა სტუდენტს. კავკასიის უნივერსიტეტში ეს უკვე ტრადიციაა. სტუდენტების განვითარებასა და მათი უკ ეთესი მომავლის შექმნაზე უნივერსიტეტი ძველებურად ზრუნავს. გასული კვირა სასწავლებელმა აქტიურად გაატარა და არა მხოლოდ საჩუქარი ლეპტოპების მიზე ზით. ხუთშაბათს უნივერსიტეტს ინდოეთის ელჩი ეწვია, კვირის ბოლოს კი აბიტ ურიენტებს უმასპინძლა ღია კარის დღეზე. ტრადიციული საჩუქარი პირველკურსელებისთვის

სამშაბათი კავკასიის უნივერსი ტეტის პირველკურსელებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი დღე იყო. 400 პირველკურსელს უნივერსიტე ტის პრეზიდენტმა, კახა შენგელიამ საჩუქრად გადასცა ლეპტოპები. უკაბელო ინტერნეტით აღჭურვილ კავკასიის უნივერსიტეტის შენო ბაში ამიერიდან ყველა სტუდენტს შეეძლება, რომ ყოველი წუთი გა მოიყენოს: მოამზადოს დავალებები შუალედებში, უფრო ეფექტურად ჩაერთოს იმ ლექციებში, რომელიც სწავლების პროცესში ახალი ტექნ ოლოგიების გამოყენებას ითვალი სწინებს. კახა შენგელია, კავკასიის უნ ივერსიტეტის პრეზიდენტი: „ჩვენ უკვე მესამე წელია, ეს ტრადიცია გვაქვს, რო დესაც ყველა პირველკუ რსელს გადავცემთ უა ხლოესი მოდელის „ნეთბ უქებს“. მათ ეს ნამდვილად სჭირდებათ ყოველდღიურ საქმიანობაში. ეს მათ სასწავ ლო პროცესში დაეხმარება და თან თანამედროვე ახალგაზრდებად ჩა მოაყალიბებს“. საჩუქრით განსაკუთრე ბით ბედნიერები იყვნენ სტუდენტები. ეს მათთვის დიდი სტიმულია. ლადო გაჩეჩილაძე, ჰუმანიტარულ მეცნიე რებათა სკოლის სტუდენ ტი: „საჩუქარი ყოველთვის სასიამ ოვნოა და განსაკუთრებით ასეთი კარგი ლეპტოპი, ეს სტუდენტებს კიდევ უფრო წაახალისებს. ჩვენი სწ ავლის პროცესს გაამარტივებს და ხელს შეგვიწყობს თანამედროვე ტე 26

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ქნოლოგიების დაუფლებაში“. ლიკა მერებაშვილი, კავკ ასიის სახელმწიფო მართ ვის სკოლა, საერთაშო რისო ურთიერთობების ფაკულტეტი: „ეს ძალიან კარგი აქ ციაა, რადგან ყოველდღი ურად გვჭირდება ინტერნ ეტში ინფორმაციის მოძიება, მოსამზადებელი გვაქვს პრეზენტა ციები. მე დიდ დროს ვატარებ კომპ იუტერთან და პერსონალური „ნეთბ უქი“ იმის საშულებას მომცემს, რომ სხვებს ხელი არ შევუშალო. საკმაოდ მოსახერხებელია. მსუბუქია და რაც მთავარია, მასში ჩატვირთულია ის პროგრამები, რომლებიც სწავლის დროს გვჭირდება“. ნიკოლოზ შოთაძე, ტექნ ოლოგიების სკოლის სტ უდენტი: „ძალიან მოხარუ ლი ვარ, რომ კავკასიის უნივერსიტეტი, ტრად იციულად, ყველა პირვ ელკურსელს გვჩუქნის ლეპტოპს. ეს ნივთი ყველა სტუდენტისთვის ძალიან მნიშვნელ ოვანია, მე ტექნოლოგიების სკოლის სტუდენტი ვარ და ამის გარეშე წარმოუდგენელია. მიუხედ ავად იმისა, რომ უნივერ სიტეტში გვაქვს კომპიუ ტერული ლაბორატორია, პერსონალური კომპიუ ტერი მაინც სულ სხვაა“.

ინდოეთის ელჩი კავკასიის უნივერსიტეტში

კავკასიის უნივერსიტეტში კიდევ ერთი ტრადიცია აქვთ: სტუმრად საინტერესო ადამიანებს იწვევენ. ხშირია სტუმართა ლექციები, საჯა რო დისკუსიები. ამჯერად უნივერ

სიტეტს ინდოეთის რესპუბლიკის ელჩი ეწვია. მისი ღია ლექციის თემა იყო: „მაჰათმა განდი, მანმოჰან სინგჰი და სხვა ლიდერები, რომლებმაც ზეგავლენა მოახდინეს ინ დოეთის ბედზე“. ინდოეთის რესპუბლი კის ელჩი საუბრობდა XIXXX საუკუნის იმ ლიდერებზე, რომლებმაც ძალიან დიდი წვლილი შეიტანეს ინდოეთის თავისუფალ სახელმწიფოდ ქცევაში და დემოკრ ატიზაციის პროცესის განვითარებ აში. ელჩმა აჩალ მალჰოტრამ განს აკუთრებული ყურადღება დაუთ მო მაჰათმა განდის პორტრეტს,

მომავლის გასაღები ვინაიდან, მისი თქმით, სწორედ მაჰათმა განდიმ თქვა პირველად უარი ძალადობაზე და ლიდერო ბის საკუთარი ფილოსოფია და ამკვიდრა. ლიდერობის თემა გა გრძელდა ჯავაჰარლალ ნერუს, ინდირა განდისა და მანმოჰან სი ნგჰის პოლიტიკური იდეოლოგიის განხილვით. ღია სემინარებს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს კავკასიის უნ ივერსიტეტის სტუდენტებისთვის და განსაკუთრებით საჯარო მმარ თველობის სკოლის სტუდენტები სთვის, ვინაიდან, მათი სასწავლო კურსი, სწორედ რომ სახელმწიფო მმართველობას, პოლიტიკასა და ლიდერობას შეეხება.

ღია კარის დღე კავკასიის უნივერსიტეტში

პარასკევს „თიბისი ბანკის“ სა პრეზენტაციო დარბაზში კავკასიის უნივერსიტეტის ღია კარის დღე გა იმართა. ღია კარის დღეზე წარმოდგენი ლი იყო კავკასიის უნივერსიტეტის შვიდივე სკოლა: ბიზნესის, სამა რთლის, მედიის, ტექნოლოგიების, საჯარო მმართველობის, ჰუმანიტა რული მეცნიერებებისა და ტურიზმ ის. აქ ყველაფრის სწავლა შეიძლება. სკოლების მიხედვით, სპეციალობე ბი ასე გამოიყურება: მენეჯმენტი, მარკეტინგი, ფინანსები, აღრიცხვა და აუდიტი; სამართალმცოდნეობა; ჟურნალისტიკა და მასობრივი კო მუნიკაცია; ინფორმატიკა-ახალი ტექნოლოგიები; სახელმწიფო მა რთვა, საერთაშორისო ურთიერთო ბები; ევროპისმცოდნეობა, თარჯ იმანთმცოდნეობა, ამერიკანისტიკა, კინომცოდნეობა, საერთაშორისო ბიზნესი, ტურიზმი და სასტუმროს მენეჯმენტი. მომავალი წლისთვის კავკასიის უნივერსიტეტი საბაკალავრო პროგ რამებზე მთლიანობაში 850 სტუდ ენტს მიიღებს. გადასახადი, სკოლ ებისა და სპეციალობების მიხედვით, მერყეობს 3900 ლარიდან 7500 ლა რამდე. კავკასიის უნივერსიტეტი დაარ სდა 2004 წელს კავკასიის ბიზნესის სკოლის ბაზაზე, რომელიც, თავის მხრივ, 1998 წელს, აშშ-ს ჯორჯიის სახელმწიფო უნივერსიტეტთან თა ნამშრომლობით შეიქმნა. კავკასიის უნივერსიტეტის მთავარი ამოცანაა, შექმნას ისეთი საბაკალავრო, სამა გისტრო და სადოქტორო პროგრამე ბი, რომლებიც საერთაშორისო სტ ანდარტებს დააკმაყოფილებს. r

სახიფათო აკრძალვები დეა თავბერიძე

აკრძალვები, რომლებიც ჯერ კიდევ ტრადიციაა, მალე შესაძლოა, სახიფათო ტენდენ ციად ჩამოყალიბდეს. პროცესი დაწყებულია. ბოლო დროს სე ქსუალურ ნიადაგზე რამდენიმე მკვლელობა მოხდა. ახალგაზრ დებს შორის ქორწინების გარეშე ურთიერთობა ვანდალურ დანა შაულში გადაიზარდა. იყო შემთ ხვევები, როცა გოგონამ მოკლა ბიჭი და პირიქით. საქართველო ში ქორწინებამდე სექსი, ტრად იციულად, აკრძალულია, სამა გიეროდ მისაღებია დასავლური ცივილიზაციისთვის. შემთხვევ ითი არ არის, რომ ჩვენთან ფს იქოლოგებიც კი (რაც, საერთო დაც, ძალიან პარადოქსულია) ეგრეთწოდებულ ნაადრევ სექსს სერიალებსა და დასავლური ცხ ოვრების სტილს უკავშირებენ. იმათ უყურებენ და შემდეგ თვ ითონაც იმეორებენო, – ძირითა დად ასეთია პათოსი და განწყო ბა. შეიძლება თუ არა, ამას გლ ობალიზაციისა და ტრადიციების კონფლიქტი ვუწოდოთ? როგორ შეიძლება ამ პრობლემის მოგვ არება? რამდენად სწორია საზო გადოებისა და, აქიდან გამომდ ინარე, მშობლების დამოკიდებუ ლება ქორწინებამდე სექსის მი მართ? აგრესია (ანუ მკვლელობა სექსუალური ურთიერთობების ნიადაგზე) არის თუ არა პასუხი აკრძალვებზე და რა უნდა გა კეთდეს იმისთვის, რომ ამგვარი ტრაგიკული შემთხვევები არ გა ნმეორდეს? საინტერესოა, რომ საქართ ველოში პირადად ჩვენ ვერ მო ვძებნეთ ფსიქოლოგი, რომელიც ამ პრობლემაზე დაგველაპარ აკებოდა. თუმცა, საკმაოდ ბე ვრ ორგანიზაციას შეხვდებით, რომლებიც ფსიქოლოგიური პრ ოფილით მუშაობენ და თანაც გრანტებსაც იღებენ, თუმცა კვ ლევები იმასთან დაკავშირებით, რა გავლენას ახდენს სერიალები მოზარდებზე ან რამდენი პროც ენტი უყურებს მას, ფსიქოლოგ ებს არ გააჩნიათ. ყოველ შემთ ხვევაში, ჩვენ ვერ მივაკვლიეთ. არადა ყველგან დავრეკეთ, სა კმაოდ ტიტულოვან ფსიქოლოგ ებთანაც, მათ შორის უზნაძის სახელობის ფსიქოლოგიის ინსტ იტუტშიც. მართალია, ყველგან კონკრეტული პირების კოორ დინატებს გვაძლევდნენ (ხელც არიელი არ გამოვუშვივართ), მა გრამ სამაგიეროდ ადრესატი გა ოცებული ტონით გვეუბნებოდა: ეს ჩემი კომპეტენცია არ არისო. ზოგიერთებმა ამ შემზარავი ფა ქტების შესახებაც არაფერი იც ოდნენ. როგორც ჩანს, ჩვენთან ასეთ ფაქტებს, ბევრწილად, როგორც კრიმინალს, ისე აღიქვამენ და ფსიქოლოგებს არ აინტერესებთ მათი კვლევა. ერთადერთი, ვინც ინტერვ იუზე დაგვთანხმდა, რუსუდან ფხაკაძე გახლავთ. მას ორი კრ იზისული ცენტრი აქვს – გორსა და ზუგდიდში, ასევე თავშესაფ არი დევნილთათვის თბილისში. არის ქალთა საკონსულტაციო ცენტრის ხელმძღვანელი. თუმცა, მისი პასუხების შემდ ეგ, პირადად მე, დამრჩა შთაბეჭ დილება, რომ ფსიქოლოგებს სა ქართველოში ჯერ ფუნქცია არა აქვთ, მათი მიდგომები ან მოძვ ელებულია, ან, უბრალოდ, ზედა პირული. პასუხები კი სალექციო ხასიათს უფრო ატარებს, ვიდრე კონკრეტული ფაქტის ანალიზს იძლევა.

ტრადიციებისა და გლობალიზაციის კონფლიქტი საქართველოში

რუსუდან ფხაკაძე: – თუ ტელევიზიას თვალს გადავა ვლებთ, ვნახავთ, რომ იაფფასიანი, სა შინელი, სექსუალური, ძალადობრივი სცენებითაა გადატენილი ეკრანი. რა საკვირველია, ახალგაზრდები, რომლ ებიც ამას ხედავენ, ძალიან აგრესიულ ები ხდებიან. ძალადობის თეორიის მი ხედვით, ბავშვის ფსიქიკაში, რომელიც ძალადობრივ სცენებს უყურებს და ამ ის არაფერი გაეგება, ეს ყველაფერი ეს კიზური სახით აღიბეჭდება და შემდეგ, როდესაც გაიზრდება და საშუალება მიეცემა, პარტნიორთან რაიმე სახის ურთიერთობა მაინც დაამყაროს, იქნე ბა ეს სასიყვარულო, სექსუალური თუ საქმიანი, სწორედ ეს ძალადობრივი ეს კიზი განხორციელდება მის ქცევაში... ის საზარელი მკვლელობაც, ბიჭმა შეყვარებულს ყელი რომ გამოჭრა, სა ინფორმაციო სახით განიხილება. ჩანს მოვლენა, რომ ჩვენ შეგვიძლია, ვიძა ლადოთ მეორე ადამიანზე. მაგრამ არ ისმება კითხვები – ეს როგორ გააკეთა? ეს არაფრით შეიძლება! არც აღშფოთ ებებს ვისმენთ... ტელევიზიაში გადაცემათა ციკლი უნდა დაიწმინდოს. კი ბატონო, იყოს სექსუალური სცენები, მაგრამ ეროტ იკა გადმოიცეს ლამაზად. დახვეწილი და ხარისხიანი ფორმით მივაწოდოთ. ამას კი არავინ აკონტროლებს. – რა შეიძლება ჩაითვალოს ასეთი აგრესიის მიზეზად? ის, რომ საქა რთველოში ქორწინებამდე ქალ-ვაჟს შორის სექსუალური ურთიერთობა აკრძალულია? შეიძლება, ასეთი აგ რესია პასუხი იყოს საზოგადოების აკრძალვის წინააღმდეგ? – იცით, მე ვერ ვიტყვი, რომ ქალ-ვა ჟი ქორწინებამდე ერთად უნდა იყვნენ. ევროპაში სხვა კულტურებია, იქ დამო უკიდებელ ცხოვრებას ბევრად უფრო ადრე იწყებენ. 32 წლამდე ოჯახს არ ქმ ნიან. ანუ იმათი მამებიც ასე ცხოვრო ბდნენ, პაპებიც და ა. შ. ჩვენ, რაც არა უნდა ევროპელები გავხდეთ, ამ ძალიან შინაგან ბაზისურ მოთხოვნილებებზე,

ევროპულ ფორმებზე ვერ გადავალთ. არ არის ჩვენი საზოგადოება დღეს მა ინც მზად ამისთვის... – მაგრამ რა უნდა ვუშველოთ იმ ახალგაზრდებს, სექსუალური მოთხ ოვნილების გამო რომ იძულებულები არიან, ადრეულ ასაკში იქორწინონ? ასეთი ქორწინება კი, როგორც წესი, გაყრით სრულდება და ბავშვი ზარა ლდება. ეს საკითხი ხომ უნდა დარე გულირდეს როგორმე? – ბაზისური მოთხოვნა იმისა, რომ ქალიშვილობის დაკარგვასთან ერთად, ის ცოლი უნდა გახდეს, ყველა ქალში დევს. რაც უფრო განვითარებულია და კულტურული, ნაკლებად გამოხატავს ამას, მაგრამ მის ფსიქიკაში მაინც დე ვს, რომ აუცილებლად მენდელსონის მარშით უნდა დამთავრდეს მათი ურ თიერთობა. ასევეა ქართველ მამაკაცშ

ქმება მამაკაცისთვის აუცილებელია, შემდეგ უნდა ვისაუბროთ მის პასუხი სმგებლობაზე საკუთარი ქცევის მიმა რთ. ასევე, ქვეყნის ფაქტორებია ერ თმანეთში გადაჯაჭვული, რომელიც, სამწუხაროდ, ისეთ აუცილებელ თემა სთან იყრის თავს, როგორიც ახალგა ზრდებში სექსუალური კავშირებია. – სექსისგან თავის შეკავება რა ფსიქოლოგიურ დარღვევას იწვევს? – მამაკაცებზეც და ქალებზეც მწ ვავედ აისახება. ამდენი აგრესიული ქა ლი, როგორიც ჩვენს საუკუნეში და სა ქართველოშია, ამ საკითხის მოუვლე ლობის ერთ-ერთი ნიშანი გახლავთ... ხანგრძლივად სექსისგან თავის შეკავე ბა, პროსტატასაც იწვევს. ჯირკვალმა უნდა იმუშაოს, უნდა იფუნქციონიროს. ეს აუცილებელია მამაკაცის შინაგანი სტატუსის რეალიზაციისთვის. მიზეზი

და, რომ სხვა გზა არ ჰქონდა. მა გრამ შეიგნო, რომ ტყუილით არ უნდა დაეწყო ცხოვრება. მამაკა ცს პატიებისა და გაგების უნარი თუ არა აქვს, ქალიშვილობა იქნე ბა თუ სხვა საკითხი, სულერთია... ძალიან ინერვიულა, სანამ ამას გადალახავდა. საბოლოოდ, გადა ვიდა ბარიერს, უთხრა და დღეს ნორმალური ოჯახი აქვთ. „ჰეფი ენდით“ დასრულდა ყველაფერი. ახალგაზრდებში მარტოობაც ძალიან დიდი პრობლემაა. გარდ ატეხის ასაკში ყველაზე მწვავედ გრძნობენ ახალგაზრდები მარტ ოობის სინდრომს. ამის ეშინიათ. ამიტომ არის, რომ ათასგვარ სა შინელებას სჩადიან. ამ შიშის და ძლევაში მათ არავინ და არაფერი ეხმარებათ, თუ არ გაუმართლათ

იც, ის ფიქრობს, სექსუალურ ურთიერ თობაში ვარ, მაგრამ არ მინდა ცოლად მოვიყვანო. თუ უფრო თამამია გოგო და ბიჭს ეუბნება, ცოლად მომიყვანეო და ვაჟს მამა ნებას არ აძლევს, რითიც მთავრდება, ხედავთ... რასაკვირველია, როდესაც ახალგაზრდა ხარ, მაშინ შენი ფსიქოფიზიკური სტატუსი ისეა, რომ სექსუალური ურთიერთობა ყველაზე მნიშვნელოვანია. ამაზე ზრუნვაა საჭი რო. მარტო ახალგაზრდები ამაზე ვერ იზრუნებენ, ამ საკითხის მიმართ მთ ლიანად სისტემაში უნდა იყოს წესრიგი. – როგორ წარმოგიდგენიათ? – ახალგაზრდებს, რომლებსაც აქ ვთ ეს სექსუალური მოთხოვნილებები, ნორმალური ბაზა უნდა შევუქმნათ, რომ აგრესიულობა სექსუალურობის ნიადაგზე რაღაცნაირად შემცირდეს. ახალგაზრდებს პრივილეგიები უნდა ჰქონდეთ დასაქმების საკითხში. დასა

უნდა გქონდეს თავის შეკავებისა და ეს, რა თქმა უნდა, დიდ დაძაბულობასა და ნევროზულობას იწვევს მასში. – ე.ი. ქალიშვილობის ინსტიტ უტი რომ არ იყოს, მამაკაცებს უფრო მეტი საშუალება ექნებო დათ სექსუალური ურთიერთობე ბისა და ეს ნევროზული მდგომა რეობაც გაქრებოდა. – კი, მაგრამ მამაკაცებში დე ვს აზრი, რომ ცოლი აუცილებლად ქალიშვილი უნდა იყოს. ამიტომაც ბევრი გოგონა მიმართავს საქალწ ულე აპკის გაკერვას, რაც მარაზმი და სამარცხვინოა. ყოველთვის ხომ ვერ მოატყუებ მეორე ადამიანს. მქ ონდა ერთი შემთხვევა, გოგონა 18 წლის იყო, ამბობდა, შეყვარებულმა რომ გაიგოს, ქალიშვილი არ ვარ, ცოლად არ მომიყვანსო. უნდოდა საქალწულე აპკი გაეკერა, ფიქრობ

და გვერდში ვინმე ნორმალური არ ჰყავთ. – და ვინ უნდა დაეხმაროს? ფსიქოლოგის მოძიება, ამ სა კითხებთან დაკავშირებით, ძა ლიან ჭირს, თითქმის შეუძლე ბელია... – იცით, მე ჩემს კოლეგებს არ ვამტყუნებ, თქვენამდე ორ ტელე ვიზიას მივეცი ინტერვიუ, არადა მთლიანად არა ვარ ჩახედული ამ საქმეში, არანაირი ინფორმაცია არა მაქვს მკვლელობასთან დაკა ვშირებით. არის მხოლოდ შედეგი, რომ ბიჭმა მოკლა გოგო, რომ დამ არ შეუშვა და მშობიარობის შე მდეგ სახლში... ფსიქოლოგებმა იციან, რომ ასეთ ზედაპირულ რა ღაცაზე მოდიან იმის გამო, რომ შოუ შედგეს, კომენტარი გაკეთდ ეს. ამიტომაც ამბობენ უარს.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გვახსოვდეს, რომ

დეა თავბერიძე ეს არ იყო მხოლოდ პოლიტიკური დემარში რუსეთის წინააღმდ ეგ, როგორც ამას მოსკოვში აცხადებენ. ოკუპაციის კვირეული – ეს ადამიანების, თითოეული ჩვენგანის პროტესტია არა მხოლოდ წარს ულზე, რომელიც უკვე შედგა, არამედ მომავალზეც – რომლის მოხდ ენის სურვილიც საქართველოში, სამწუხაროდ, ზოგიერთ პოლიტი კოსს მაინც აქვს. წიგნი – „ანტისაბჭოური სიტყვიერება“, რომელიც ამ კვირეულ ში გამოიცა, კიდევ ერთხელ გვახსენებს იმ დროს და გვიყვება იმ ადამიანების შესახებ, რომლებიც თავისუფლებისთვის იბრძოდნენ. წითელ ზონაში ასეთ ადამიანებზე ნადირობა გამოცხადდა. ეს ყველ აზე ნიჭიერი, ყველაზე პროგრესული, ყველაზე მამაცი და გაბედული ახალგაზრდები იყვნენ და მათ სწამდათ საქართველოს დამოუკიდებ ლობის. თუნდაც ამიტომ წითელ ზონაში დაბრუნების უფლება არ გვაქვს. ეს წიგნი კიდევ ერთხელ გვახსენებს წარსულს, გვახსენებს იმის თვის, რომ მომავალში ეს ტრაგედია აღარ განმეორდეს... ქვეყნის გასაბჭოებას განსაკუთრებით ინტელიგენცია ვერ ეგუებოდა მიხეილ ჯავახიშვილი, როგორც ეროვნულ-დემოკრატიული პარტ იის ერთ-ერთი ლიდერი, იატაკქვეშა პოლიტიკურ საქმიანობას ეწეოდა. ის პირველად 1923 წ. დააპატიმრეს და დახვრეტა მიუსაჯეს. გადარჩა ქართველი მწერლების ერთი ჯგუფ ის წყალობით: პავლე ინგოროყვა და მისი რამდენიმე მეგობარი სერგო ორჯონიკიძესთან მისულან თხოვ ნით: ნიჭიერი მწერალია და ნუ დახვ რეტთო. ადრეც მისულან მწერლები ორჯონიკიძესთან და ვაჟა-ფშაველას შვილზე უთხოვიათ, შეუნარჩუნე სი ცოცხლეო, მაგრამ უარი მიუღიათ – თვითონ ვაჟა რომ იყოს ცოცხალი, იმასაც დავხვრეტდითო! მიხეილ ჯა ვახიშვილი „შრომის წითელი დროშის ორდენით“ დააჯილდოვეს და გაჩნდა იმედი, რომ ეს ჯილდო შესაძლოა, მწ ერლის სიცოცხლის გარანტია ყოფი ლიყო, მაგრამ... 30-იანი წლების დასაწყისში ლა ვრენტი ბერიამ მეტეხის ეკლესიის დანგრევა ბრძანა. მწერალთა ჯგუფი მასთან თხოვნით მივიდა. მათ ბერიას 28

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

აუხსნეს, რომ მეტეხის ეკლესია შუა სა უკუნეების ხუროთმოძღვრების ნიმუ ში იყო და მისი დანგრევა არ შეიძლე ბოდა. მიხეილ ჯავახიშვილს უთქვამს: ასეთ ძეგლს ევროპაში ოქროს ზარდ ახშაში ჩასვამდნენო. რის შემდეგაც ბე რიამ განკარგულება შეცვალა, მაგრამ გულში ბოღმა ჩაიდო – მწერლებმა უვიცობაში ამხილეს. მოგვიანებით, ყვ ელა მწერალი დახვრიტეს. ქართველების დახვრეტა მხოლოდ 1924 წ. ბოლშევიკებმა 12 000 ქართველი დახვრიტეს. ჩეკას წარმომადგენლები ყაჩაღებს ეძახდნ ენ მათ, ვინც დამოუკიდებელი საქა რთველოს მომხრეებს ეხმარებოდნენ. გურიაში ჯალათი ობოლაძე სპობდა და ანადგურებდა თავისუფლებისთვის მებრძოლთ. საკუთარი ხელით წვავდა ბავშვებსა და მოხუცებს, ხვრეტდა ყვ ელას, არ ინდობდა მწყემსებსაც კი. გამწარებულმა გურულებმა ობოლ აძე მოკლეს. სამაგიეროდ ოზურგე თის ციხიდან გამოიყვანეს 13 კაცი და იმავე ადგილას დახვრიტეს. ობოლაძ ის მაგივრად თბილისიდან ვინმე ტა ლახაძე ჩამოვიდა რუსების რაზმით. ჩადგა გურიაში და შეუდგა უდანაშაუ ლო ადამიანების ხოცვას.

პაოლო იაშვილმა თვითმკვლელობ ით დაასრულა სიცოცხლე. მთავრობამ შეადგინა სია, ვისაც დაკრძალვაზე დასწრება შეეძლო. კოლაუ ნადირაძე ამ სიაში არ იყო, მაგრამ მაინც მივიდა. მას ჩეკისტი ქობულოვი გადაუდგა: სი აში ხარ? კოლაუმ ჩამოიშორა: რა სია მჭირდება, მეგობარს ვასაფლავებო. ის ერთადერთი იყო მეგობრებიდან.

***

რაც შეეხება კულაკობას. თიანეთის რაიონში დავით ბუბუტაშვილი ცნობ ილი იყო თავისი მესაქონლეობით, მას ჰყავდა 50000 სული საკუთარი ცხვა რი, ცხენის ჯოგი, საქონელი. გააკულ აკეს და ერთი სული დაუტოვეს: რომ მოკვდები, საფლავზე დაგიკლავენო. აი, ასეთი დესპოტები იყვნენ. კაცმა, რომელმაც წერა-კითხვა არ იცოდა, ისე შექმნა ამხელა დოვლათი. ჰყავდა ორი ქალიშვილი და ერთი ვაჟი. მისი ვაჟი პაპაჩემის ძმაკაცი იყო. პაპაჩემი მათთან მუშაობდა სარქლად (მწყებს ების უფროსად).

რობა იქ არის და: – ბატონო ქაიხოსრო, მობრძანდ ითო, – დაუსხეს. – გაუმარჯოს საქართველოსო, – და დალია. კიდევ დაუსხეს. აიღო და შეასხა ჟორდანიას: – შენ რომ დარჩენილიყავი, იტყო დნენ, კანონიერი მთავრობა იბრძვისო. ახლა ამბობენ, ვიღაც ყაჩაღი იბრძვი სო.

თავისუფლებისკენ სწრაფვას. თითქ მის სამოცდაათი წლის შემდეგ, მათი მამაცობით შთაგონებული ქართვე ლი ახალგაზრდობა მათ საფლავებს გადაეფარა საკუთარი სხეულით და ამგვარად მოიპოვა გამარჯვება, და იბრუნა იუნკერთა ღირსება, დამო უკიდებლობა და თავისუფლება.

საბოლოო პროცესია გასაბჭოების მეორე დღეს, 26 თებერვალს შედგა. წინ შავი კუბოები მოჰქონდათ, რომე ლთა უკან თალხით შემოსილი მდუმ არე ხალხი მოაბიჯებდა. მდუმარებით ვე ჩაასვენეს კუბოები საძმო საფლავ ში. ეს იმდენად ტრაგიკული სურათი იყო, რომ ვერც თვით გამარჯვების მოზეიმე საბჭოელებმა შეჰბ ედეს რამე. მხოლოდ 1930 წელს დაანგრიეს „სობო რი“, მოშალეს სასაფლაო, მოგვიანებით აქ მთავ რობის სასახლე აა გეს და სრულიად წაშალეს ხილული კვალი მითადქცე ული ქართველი გმირების საფლავებ ისა; მაგრამ სწორედ აქედან მიეცა ძალა

მიხვდა, რომ ეს იყო წაგებული ამბო ხი. ლევან რაზიკაშვილს დაავალეს ქაქუცას შეპყრობა, მაშინ ის კომი სარი იყო. წაიყვანა მილიციის რაზმი და ისეთნაირად მოაწყო, რომ ვითომ ქაქუცამ დაატყვევა, სინამდვილეში თავად კი არ შეიპყრო, იქით დააჭ ერინა თავი. უფროსებს კი მოახსენა: ქაქუცას დასაჭერად მივდიოდი, მა გრამ თავად ჩამიგდეს ტყვედო. არ აპატიეს, მაგის გამო დახვრიტეს.

***

ლევან რაზიკაშვილის დამსახურ ება ის იყო, რომ ქაქუცას ამბოხებაში მან ფშაველები არ ჩართო. ლევანი

***

ბარნოვზე, #53 საშუალო სკოლის პირდაპირ გადმოასახლეს ბერიას დე და და და. მისი და მუნჯი იყო. მოვდივ არ და მესმის, ეს ქალი ბღავის. დედა ეუ ბნება: გაჩუმდიო, ჩვენს ოჯახს იმ დენი უბედურება აქვს ჩადენილი, რომ პასუხი უნდა ვაგოთო.

***

პარიზში ქა ქუცა შედის რესტორანში, აქაური მთავ

ირმა რატიანი, ქართ ული ლიტერატურის ინსტიტუტ ის დირექტორი: „გვინდა, ახალგაზრდებმა წაიკ ითხონ ეს წიგნი. ის განცდები გა ითავისონ, რაც ამ წიგნიდან მოდის, და ზუსტად იცოდნენ, რომ ამის გა მეორება არ შეიძლება“.

***

მეორე მსოფლიო ომის დასრულ ებისთანავე საბჭოთა რეჟიმმა ხელი მიჰყო გავლენიან და ავტორიტეტულ პოლიტიკურ ემიგრანტთა შემოტყ უების სხვადასხვა მაქინაციას. ასე შემოიტყუეს საქართველოში ტიტე მარგველაშვილი, სვიმონ ციციშვ ილი და სხვა მრავალი ცნობილი მო ღვაწე, რომლებიც 1947-51 წლებში

არ განმეორდეს! ლიტიკა. ისინი სპობდნენ თავადებს, აზნაურებს, პატრიოტებს, ანგრევდნენ ეკლესიებს. მე შემიძლია გავიხსენო, მამაჩემის მეხსიერებაში როგორ იყო აღბეჭდილი 1921 წელი. მაშინ ის 10 წლის ბიჭი იყო. მუხრანში ილია ჭავჭავაძის მკვლელი გიგლა ბერბიჭაშვილი ბობოქრობდა. ის რევკომის თავმჯდომარე იყო. ბა გრატიონების სასახლე – მუხრანში, ეკლესიებში – ძვირფასეულობა... ეს ყველაფერი განადგურებული, გაძა რცვული და გაყიდული იყო. სადღაც ოჯახებში, ალბათ, ინახება, თუ კიდევ დარჩნენ გიგლა ბერბიჭაშვილის შთ ამომავლები. შემიძლია მამაჩემის სი ტყვები გავიხსენო: იყო უნიკალური ბიბლიოთეკა მუხრანში, უნიკალური ავეჯი, ხატები, ძვირფასი ნივთები. 1921-დან 1923 წლამდე 22 ბაგრ ატიონი მოსპეს. სოფელ აბანოში (ქა რთლში არის ასეთი სოფელი) ბაგრატ იონ-დავითაშვილები ცხოვრობდნენ, აივნებზე დახვრიტეს. შორაპანში, ორ მატარებელში, მე მგონი, 12 ვაგონი სა ვსე იყო თავად-აზნაურებით, მღვდლე ბით, პატრიოტებით, იქ იყო ყველა, ვი

დახვრიტეს. 1951 წლის 29 ნოემბე რს „არაკეთილსაიმედოობის“ მოტი ვით დაიგეგმა საქართველოდან შუა აზიაში რამდენიმე ათასი ადამიანის გადასახლება. ამ მიზნით რუსეთი დან იქნა მოწვეული შინაგანი ჯარის, საგანგებოდ მომზადებული ქვედან აყოფი. „სპეცგადასახლებას“ დაუქ ვემდებარეს 1944-45 წლებში ტყვედ ნამყოფი ოჯახები და ნათესავები, „ხალხის მტრების ოჯახები“. ამ მი ზნით თბილისში, ქუთაისსა და ბა თუმში, სოხუმსა და სხვა ქალაქებში, სატვირთო ეშელონებში შობის დღეს 11 ათასზე მეტი ადამიანი ჩაყარეს და შუა აზიისკენ მიმავალ გზას გაუყ ენეს... ასევე, იერიში მიიტანეს 1951 წელს კათოლიკოს-პატრიარქ კალი სტრატეზე. მან თბილისში გაზეთ „ნიუ-იორკ ტაიმსის“ წარმომადგე ნლებთან საუბარში განაცხადა, რომ საქართველოში მხოლოდ 100 ეკლე სია დარჩა. ეს საკმარისი აღმოჩნდა პატრიარქ კალისტრატეს დასაპატი მრებლად. 1952 წლის თებერვალში კათოლიკოსი ციხეში გარდაიცვალა. ია ბაგრატიონ-მუხრანელი: „ჯეროვნად არ იყო შეფასებული ბოლშევიკებისა და კომუნისტების ანტიქართული, ანტიადამიანური პო

საც გული შესტკიოდა საქართველო ზე, ყველა უმოწყალოდ დახვრიტეს. ეს ლევან ღოღობერიძის თაოსნობით მო ხდა. მერე გზავნიდნენ დეპეშებს მოსკ ოვში, რომ შევასრულეთ გეგმა, 9%-ის მაგიერ 12%-ია დახვრეტილი საქართ ველოში. 1937 წელს პროცენტულად ყველაზე დიდი მსხვერპლი საქართვე ლომ გაიღო. სამამულო ომში კი სა ქართველოდან 750 ათასი წაიყვა ნეს, ეს იყო მაშინდელი მოსახლ ეობის მესამედი. ამ 750 ათასიდ ან 350 ათასი ყირიმში დაიღუპა და იქაც დიდი მზაკვრობა მოხდა. ყირიმი იყო სასაკლაო. ჩემი ერთერთი ბიძა გადარჩა და თქვა: ფაქტობრივად, იქ იყო ქვის ტომარა და ციდან, ზღ ვიდან იბომბებო დაო. არც დას ამ ა ლი იყო ს ად მ ე და არც ხვრელი და ეს ჩ ვე ნ ი ვაჟკაც ები ჩახოცეს იქ. პირველი ანექ

სია-ოკუპაცია 1801 წელს მოხდა. მე ორე – 1921 წელს, როდესაც დაარღვ იეს 1920 წლის სამშვიდობო ხელშეკ რულება და ბოლშევიკების 2 ბანდა შე მოვარდა რუსეთიდან. მესამე ანექსიაოკუპაცია 1991 წელს განხორციელდა, როდესაც ხალხის მიერ არჩეული პრ ეზიდენტი და მთავრობა მზაკვრულად და უზნეოდ დაამხვეს რუსეთის ჯარე ბისა და მოსკოვის ემისრების მხარდა ჭერით. მეოთხე ანექსია-ოკუპაცია კი ახლახან მოხდა – 2008 წლის აგვისტ ოს. ეს არის რაღაც კერძო მომენტი, ეს არის ანგარიშსწორება, საქართველოს განადგურების გეგმის ერთ-ერთი ეტ აპი“. ავთანდილ ქურხული: „სტალინის სიტყვებია: საქართ ველოში სარეველამ იმძლავრა, უნდა გადაიხნასო, სარეველასაც მოვსპობთ და საქართველოსაც გადავხნავთო, შეჰფიცა ბერიამ და შეასრულა კიდეც. 1937 წლის მაისში საქართველოს კომუნისტური პარტიის ყრილობის მონაწილე 634 დელეგატიდან 425 ბე რიას ბრძანებით დახვრიტეს. გადარჩ ენილებს სიით ხსნიდნენ სამსახურიდ ან, რიცხავდნენ პარტიიდან როგორც კონტრრევოლუციის მონაწილეებს და წინადადებას აძლევდნენ შინსახ კომს, დაეპატიმრებინათ ისინი. შემდ ეგ მათი უმრავლესობა ფიზიკურად მოსპეს. პატიმრებს ცემით კლავდნენ, და თვით სიკვდილმისჯილ პატიმრებ საც კი სცემდნენ. ერთ-ერთი დაკითხ ვის დროს იღლიის ფოსოში ცეცხლი წაუკიდეს თმაზე, მერე სიმძიმეები დაჰკიდეს სათესლე ჯირკვლებზე. 5-10-მეტრიან საკანში 20 პატიმარს ათავსებდნენ. საკნები არ ნიავდე ბოდა. ზაფხულშიც კი აჭედილი იყო თბილი საბნებით, რომ სუფთა ჰაერი არ შესულიყო. კარცერი მდებარეო ბდა სარდაფში, რომელიც სრულიად უსინათლო გახლდათ. ჭერში რკინის მილი ჰქონდათ გაყვანილი, საიდანაც ღამით პატიმარს ცივ წყალს ასხამდ ნენ. პატიმარს ათავსებდნენ, აგრე თვე, სრულიად შიშველს. გარეთ არ უშვებდნენ, მას იქვე უნდა დაეძინა, იმ გაბინძურებულ წყალში. ამის გა მო კანზე უჩნდებოდათ წყლულები და სხვადასხვა გამონაყარი. დახვრე ტის გარდა, პატიმართა სიკვდილით დასჯა მომწამლავი აირითაც ხორციელდებოდა.

ანთებული პაპიროსით გამოჰყავდა სხვადასხვა ფიგურა და თან სახეში აფურთხებდა. ყოფილი პატიმრის, ბილიხოძის, ჩვენებით მან გამომძიე ბლის მიერ ხელმოსაწერად მოტანილ ვითომ მისი აღიარების ხელმოწერ აზე უარი განაცხადა. გაბრაზებულ მა გამომძიებელმა ის კართან მიიყ ვანა, კარის ჭუჭრუტანაში თითები შეაყოფინა და ნელ-ნელა დაიწყო მისი დახურვა. ისმოდა თუ როგორ იმსხვრეოდა თითების ძვლები. ბრ ალდებულმა გონება დაკარგა. რო დესაც გონს მოვიდა, თავზე კვლავ გამომძიებელი ედგა წყლით სავსე ჭურჭლით. რაღა უნდა ექნა, ადგა და წაუკითხავად მოაწერა ხელი მოწოდებულ „ჩვენებას“.

ლიზიკო გაბუნია: „როდესაც სტალინის პი რდაპირი მითითებით საქართ ველოში ვაჟა-ფშაველას გაკრ იტიკება დაიწყო და სიმონ ჩიქოვანს, როგორც მწერალთა კავშირის თა ვმჯდომარეს, გამოსვლა დაავალეს, კინაღამ გაგიჟდა, ღამეები არ ეძინა, ბორგავდა. ვაჟა მისი სათაყვანო პო ეტი იყო. მან ბოლომდე მაინც არ თქ ვა ის, რასაც მისგან მოითხოვდნენ, აიცდინა. გამართლებაც გამოუნახა ვაჟას ენას – ეს მისი ლიტერატურუ ლი ხერხია და არ არის აუცილებელი, სხვებმა მიბაძონო. რის თქმას მოით ხოვდნენ მისგან? იმდროინდელ გა ზეთ „კომუნისტში“ ერთ-ერთი გამო მსვლელი სიმონ ჩიქოვანს ყველაზე მეტად აკრიტიკებდა და ბრალად იმას უყენებდა, რომ მან ვაჟას წინააღმდ

ეგ „კონკრეტული ღონისძიებები“ არ დასახა. რას ნიშნავდა „კონკრეტული ღონისძიებები“? სასკოლო პროგრა მიდან და სახელმძღვანელოებიდან ვაჟას ნაწარმოების ამოღებას, ბიბლ იოთეკიდან მისი წიგნების გაცემის აკრძალვას. ამას მოჰყვა სიმონის გა ნთავისუფლება მწერალთა კავშირის თავმჯდომარეობიდან. ცოლიც ასეთი ჰყავდა, რომელიც გვერდში ედგა და ეუბნებოდა: „რა სჯობია ამას, რომ ვაჟას დაცვის გამო დაისაჯეო“. გამკ რიტიკებელი კი მალე ცკ-ის ერთ-ერთ მდივნად აირჩიეს“.

ციალა შელია: „ეკლესია იმ პერიოდში არ იყო. მოსანათლები ვიყავით ომის დროს. თქვეს: ქვის წვიმა მოვა და მოსანათლ ები დაიხოცებიანო. დედას შეშინებია და სახლში მღვდელს ჩუმად მოვუნა თლივართ. ეკლესიები არ ფუნქციონ ირებდა, ეშინოდათ კიდეც. როგორც ასეთი, ჩვენზე, როგორც რეპრესირ ებულის შვილებზე, შვიდი და-ძმანი ვიყავით, რაღაცა ზეწოლა ყოფილი ყოს, არ ყოფილა. მამის დაბრუნებ ამდეც არაფერი ყოფილა. დედაჩემს ისეთი სახელი ჰქონდა სოფელში და ავტორიტეტი, რომ პირიქით, კიდეც ეხმარებოდნენ მეზო ნინო ბალანჩივაძე, პროექტის მამაჩემიც ერთ–ერთი მონაწილე: `შეიქმნა სპეციალუ ბლები. რი ვებგვერდი www.asf.ge, გადაღებულია დო რომ ჩამოვიდა იქ კუმენტური ფილმები. ტირაჟის სიმცირის გამო, იდან, ხელის გულზე ატარებდნენ. კოლმ ვაპირებთ, წიგნი ხელმეორედაც გამოვცეთ~. ერთ-ერთი გამომძიე ბლის საყვარელი მეთო დი ანთებული სიგარეტით სხეულზე სხვადასხვა ფიგურის ამოწვა იყო. პატიმარს კედელთან თა ვდაყირა აყენ ებდა, ერთი ფეხი გამო მძი ებ ელ ს ეჭირა, მე ორე ხელით ს ხე ულ ზ ე

ეურნეობის კრებაზე რომ შევიდო და, ხალხი ფეხზე დგებოდა, ისეთი დარბაისელი, ჭკვიანი, განათლებ ული და ნაკითხი იყო. ჩვენს ოჯახს არასოდეს განუცდია შევიწროება. მერე რეაბილიტირებული იქნა მამა ჩემი (გვ. 167)“. ამირან გამყრელიძე: „პავლე იაშვილი განსაკუთრე ბული გულისტკივილით ყვებოდა: ერთ-ერთმა ჩემმა ნაცნობმა ისტო რიკოსმა თავის ნაშრომში 26 მაისი გამოაცხადა საქართველოს ისტო რიაში ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ნი შანსვეტად და მას დისერტაცია არ დაუმტკიცესო“.

ნანა კოტეტიშვილი: „ვახტანგ კოტეტიშვილი ჯერ მწერალთა კავშირიდან გარიცხეს. მიზეზი ძალიან მარტივი იყო – სამშ ობლოს ღალატი. მანქანა გაჩერდა და მის კარზეც გაისმა ავის მომასწ ავებელი კაკუნი. იმ წამებში თითქოს მთელი ცხოვრების გადახედვა მოას წრო, ფიქრები ლოგინს მიჯაჭვული შვილისკენ გაექცა, უფროსი ლეილა 15 წლის იყო, მანანა, რომელიც ლო გინად იყო ჩავარდნილი – 13-ის, უმ ცროსი ვახუშტი კი – 2-ის. დედის სი კვდილს დაღი დაესვა მანანას სული სა და ჯანმრთელობისთვის. მძიმე სენით იყო დაავადებული. დღეებს ითვლიდნენ. ცოტა ხანს მაცადეთ, შვილი მიკვდებაო, – სთხოვდა ვახტ ანგი მის წასაყვანად მოსულებს. ყუ რიც არ ათხოვეს, წარბიც არ შეიხარ ეს, გულიც არ შეუტოკდათ, თითქოს არც ესმოდათ, ვერ გრძნობდნენ, ვერც ხედავდნენ... წაიყვანეს. ვიდრე სამუდამოდ გაიხურავდა სახლის კა რს, ლეილას დაუბარა: ვახუშტი გა მიზარდე, ვახუშტი არ დამიჩაგროო. გარეთ მანქანა ელოდა. იმის იქით კი რა ბედი ეწია, არავინ იცის. ვახტანგ კოტეტიშვილი აღარ დაბრუნებულა. მამიდამ გამოგვზარდა, დაგვაპურა. სკოლაში დავდიოდით ჩვეულებრივ ად, მაგრამ მტრის შვილები გვერქვა. იათოს, ჩემს უფროს დას, ასპირანტ ურაში გვარის გამო არ იღებდნენ“. ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ია სუხიტაშვილი: „მიშ რეზო შატაკიშვილი ის ქართულ თეატრში დიდი რო ლებით მოვიდა. მოვიდა, როგორც ჯულიეტა, ოფელია... მაგრამ ოც ნებობს როლზე, სახასიათოზე, თუ ნდაც მეორეხარისხოვანზე, სადაც დაანგრევს თავის ფიზიკურ მდგო მარეობას – სცენზე რომ გამოვა და ვერ იცნობენ და პროგრამაში ჩაიხ ედავენ, ვინ თამაშობსო... მი სი ბე ვრს შუ რდა და შუ რს. ის ბევრს აღიზიანებს, მაგრამ ვერავინ უარყოფს იმას, რომ ია სუხიტაშვი ლი ნამდვილი აქტრისაა. ნამდვილი აქტრისა – თავისი კაპრიზებით და პირდაპირობით, გნებავთ – უხასია თობით. „საშინლად ვერ ვიტან კოსტიუ მების ცვლას, არ მიყვარს, როდესაც ამაზე გადადის ჩემი ყურადღება. მი რჩევნია, ერთი კოსტიუმი შემახმეს მთელი სპექტაკლის განმავლობაში, ვიდრე ცხრა მქონდეს გამოსაცვლე ლი. არადა, არიან მსახიობები, გიჟდ ებიან ბევრ კოსტიუმზე... როცა ახალ როლზე ვმუშაობ, მაგრად ვნერვი ულობ, მაგრად განვიცდი, რომ რა ღაც ახალი მოვიფიქრო, ამ დროს სა ხლში ვერავინ გამეკარება. „სტუმარმასპინძლის“ რეპეტიციებზე ისეთი გავჭედე... ოთხჯერ გავიქეცი რეპე ტიციებიდან, მშიშარა ვარ, ძალიან მშიშარა... მითხრეს, რა არის, რა უხ ასიათო ხარო. ვუთხარი, უხასიათო კი არ ვარ, ვნერვიულობ და განვიც დი-მეთქი, რაღაც ახალი ვთქვა-თქო! ეს რომ ვუთხარი, რამდენიმე დღეში, ტელევიზიით სესილიას კადრი აჩვე ნეს. ძალიან აღშფოთებული იყო სე სილია: „მეუბნებიან, უხასია თო ხარო, უხასიათო კი არ ვარ, ვნერვიულობ, განვ იცდი რომ რაღაც ახალი გავაკეთოო“. გამეცინა, სესილიას კი არ ვადრი თავს, მაგრამ ზუსტად იგივე რამდენიმე დღით ად რე ვთ ქვი მეც... არ ვარ უხასიათო, ვნერვიულობ, თუ გინდა ამიტანე, თუ არა, ნუ ამიტან“. დაიბადა პედაგო გების, როგორც თა ვად ამბობს, „ჩვეუ ლებრივ“ ოჯახში და ამაყობს იმით, რომ სწავლო ბდა გარეუბნის სკოლაში, სადაც ბავშვებმა დიდხანს შეინარჩუნეს ბავშ ვობა. „მე-11 კლასში ვიყა ვით და ისევ ჯორობა ნას ვთამაშობდით კლ ასში. მახსოვს, ჩემმა კლასელმა ლავიწის ძვალიც მოიტეხა... ჩვენი ყურადღება არ გადადიოდა ჩა ცმაზე, პრანჭვაზე, ერთმანეთს სწავ ლაში ვეჯიბრებ ოდით, კლასში ათი ხუთოსანი იყო. ძალიან კარგად ვსწავლობდი ბო ტანიკას, ზოოლ ოგიას, ანატომიას და ძალიან მინდ ოდა, ბიოლოგიის 30

მასწავლებელი გამოვსულიყავი... ვერ ვიტყვი, ნიჭიერი მოწაფე ვიყა ვი-მეთქი, უფრო ბეჯითი მეთქმოდა, ვერაფრით დავიძინებდი, გაკვეთილ ებს თუ არ მოვამზადებდი. რომ გითხ რა, ქიმიასა და ფიზიკაში ვბდღვნიდი და ვლეწავდი-მეთქი, არა... მაგრამ ამბიცია მქონდა, რომ ეს საგნებიც კა რგად მცოდნოდა, ქიმიისა და ფიზი კის დაზეპირება ცოტა გაუგებარია, მაგრამ მაინც ვახერხებდი, რომ ცუ დი ნიშანი არ მიმეღო...“ სკოლაში სწავლის პარალელუ რად, 8 წელი ცეკვაზე დადიოდა ხა ლხური ცეკვისა და სიმღერის სახე ლმწიფო ანსამბლში, შემდგომში რომ „ერისიონი“ დაერქვა. იას მსახიობობა არც უფიქრია, არც მშობლები ხედა ვდნენ მასში რამე განსაკუთრებულ მონაცემებს, უბრალოდ, ერთ მშვენი ერ დღეს, რუსულის პედაგოგმა ია და მისი რამდენიმე კლასელი არტოს ბა ღში წაიყვანა – რეჟისორი გოგი თო დაძე ბავშვებს არჩევდა თეატრალუ რი სტუდიისთვის. „არც ვიცოდი, სად მივყავდით, გათვითცნობიერებულიც არ მქონდა“, – ამბობს ია... გოგი თო დაძემ ია სტუდიაში აიყვანა. იას არც მაშინ უნდოდა მსახიობობა, მაგრამ მოსწონდა „ბერიკების“ ატმოსფერო. გასაკვირი არცაა, როცა თბილისში უშუქობა და გაჭირვება მძვინვარ ებდა, „ბერიკებში“ ბავშვებს შუქიც ჰქონდათ, სითბოც, გასტროლებზეც დადიოდნენ – მოსკოვში, უკრაინაში, თურქეთში, გერმანიაში, მონაკოში... პირველი როლი: იას მოკლედ შე ჭრეს თმა და ათამაშეს უფლისწული ეგზიუპერის „პატარა უფლისწულში“. „სადაც კი ვთამაშობდით, ყველ გან მეუბნებოდნენ: დედა, რა კარგი ბიჭი ხარ, რა ლამაზი... იცი, როგორ განვიცდიდი? ვტიროდი, განცდებში ვიყავი. იმის მერე დავიფიცე, რომ თმ ას არასოდეს შევიჭრიდი. კარგად მა ხსოვს, ძალიან გრძელი თმა მქონდა, ეს იყო იმ ბავშვობის რაღაც...“ ია სკოლას რომ ამთავრებდა, მაში ნაც არ აპირებდა მსახიობობას – ჟუ რნალისტიკაზე უნდოდა ჩაბარება და მხოლოდ გოგი თოდაძის დაჟინებუ ლი თხოვნით გადაწყვიტა, თეატრა ლურ ინსტიტუტში ჩაებარებინა. „ძალიან დიდი კონკურსი იყო, მა რტო ორ პედაგოგს აჰყავდა ჯგ უფი – გოგი მარგველაშვილსა და ასიკო გამსახურდიას, ყვ ელას გოგისთან უნდოდა... თან ძალიან ვნერვიულობდი, ახლა აღარანაირად არ მერიდება ამაზე ლაპარაკი, იყო ჩა წყობა... არ დავკონ კრეტდები არც სა ხელებში და არც გვარებში, მაგრ ამ გაყიდული იყო ადგილე ბი... ბოლო ტურზე სამი ე ტი უდ ი ს ნაცვლად 9 გამაკეთები ნეს, ძალიან ვინერვიულე... მაგრამ საბო ლოდ გოგი მარგ ველაშვილმა თქვა, აქ არის 1-2 გოგო, რომე ლიც ძალიან მომწონს და მინდა, რომ ჩემს ჯგუფ ში იყოსო... ერთ-ერთი ვიყავი მე და მოვხვდი მარ გვ ელ აშ ვი ლთ ან, ძალიან გამიმართლა, რომ მეორე წელს, როცა ჯგუფი გაიყო, დავრჩი ისევ გოგი მარგველაშვილთან... გოგი ძალიან კარგი პედაგოგია...“ ია სუხიტაშვ ილმა თეატრალურ ინსტიტუტში სულ ერთი როლი ითამ აშა და ეს რო ლი

იქცა მის პასპორტად პროფესიაში – ჯულიეტა. „4 წლის მანძილზე ერთი სპექტა კლი დავდგით, წელიწად-ნახევარი ვდგამდით, მაგრამ ძალზე ნაყოფი ერი იყო ეს პერიოდი მსახიობად ჩა მოყალიბებისთვის. მაშინ მივხვდი, როგორ უნდა იმუშაო როლზე. წე ლიწად-ნახევარი დილის 9-10 სა ათიდან შუაღამემდე ინსტიტუტში ვიყავით, მამაჩემი გიჟდებოდა, რას აკეთებთ ეგეთსო. ძალიან გვაწვალე ბდა, მაგრად გვაწვალებდა გოგი... თან მაშინ ინსტიტუტში საშინელი სიბინძურე იყო, რეპეტიციიდან გა ზურტლულები გამოვდიოდით, მთ ელ ჩემს ჯგუფს მუნი დაემართა, მე სახეზე არ შემეხედებოდა, საშინელი ალერგია მომცა მტვერმა, მერე ფეხი ვიღრძე, მთელი თვე თაბაშირი მე დო. ამ სპექტაკლს ჰქონდა საოცარი ისტორიები – იყო შურიც, იმიტომ რომ მე არ მყავდა დუბლი, დანარჩ ენს ზოგს სამი დუბლი ჰყავდა და იყო მთელი ამბები ატეხილი, შური, მური და გნიასი. მოხდა დიდი ხელჩართუ ლი ბრძოლაც, ხელით შეხებამდეც მივიდა საქმე, მივიდა იქამდე, რომ ერთ-ერთი სპექტაკლის დროს მე რეკვიზიტები დავკარგე, ურომლი სოდაც ვერ ვითამაშებდი მთელ რიგ

ატრში მოხვდა, პირდაპირ რობერტ სტურუასთან, პირდაპირ ოფელიას როლზე. „მე რომ ჯულიეტა არ მეთამაშა, რუსთაველის თეატრში ვერ მოვხვდ ებოდი... ბატონ რობერტთან არ გა მივლია სინჯები, ისე მოვედი ოფელ იაზე. იცოდა, რომ ვიღაც გოგომ ით ამაშა ჯულიეტა თეატრალურში, უთ ქვამს, ის მოიყვანეთ და ვნახავო. მე არ მქონია ამბიცია, რომ პირდაპირ რუსთაველის თეატრში მოსვულიყ ავი, არც გამიფიქრებია, ნამდვილად სიურპრიზი იყო, მაგრამ რახან აქ მო ვხვდი, მივხვდი, რომ კლანჭებით უნ და ჩავბაღაუჭებოდი ყველაფერს და არც ერთი ნიუანსი არ უნდა გამეშვა. როდესაც შენ ღმერთი ამას გჩუქნის, ბედის ბედაურზე რომ დაგსვამს პი რდაპირ, ფაფარზე ძალიან მაგრად უნდა მოებღაუჭო... მაქსიმალურად ვცდილობდი, არაფერი „გამემაზა“, მაქსიმალურად ყურადღებით ვყ ოფილიყავი, ვწვალობდი, რაც მე აქ ღამეები მაქვს ტირილში გატარებუ ლი... უცებ მოვხვდი ზაზა პაპუაშვი ლის, ნინო კასრაძის, ლევან ბერიკა შვილის გვერდით, ვისაც ვუყურებდი ამდენი წელი, მომწონდნენ, როგორც მსახიობები. ჯერ ამის კომპლექსი მი ნდოდა მომეხსნა, ეს დამევიწყებინა,

ოფელია

სცენებს...“ იყო თუ არა შეყვარებული ია, რო დესაც შექსპირის ჯულიეტას თამა შობდა სცენაზე? „კი ბევრს ლაპარაკობდნენ, მა გრამ... ჯულიეტას თამაშის დროს შეყვარებული არ ვყოფილვარ... სა ერთოდ, ცხოვრებაში რადიკალურად განვსხვავდები იმ ჯულიეტასგან, რაც ვითამაშე. თავიდანვე გვითხრა გოგიმ, მე არ მინდა „რომეო და ჯუ ლიეტა“, მე მინდა „ჯულიეტა და რო მეო“. რომ გაგვიკვირდა, გვითხრა, კარგად წაიკითხეთ პიესაო. წავიკი თხეთ, მაგრამ რაღაც ახალი ვერავინ აღმოვაჩინეთ. არ წაგიკითხავთ, კი დევ წაიკითხეთო, – თავიდან დაგვ ავალა. ისევ რომ ვერაფერი ვიპოვეთ ახალი, მერეღა გვითხრა, არ დააკვი რდით, რომეო არსად ინიციატივას რომ არ იჩენსო? არ წაიკითხეთ, ვინ ამბობს პირველი „მიყვარხარ“, ვინ ნიშნავს პაემანს, ვინ ამბობს, ეკლე სიაში მოდი? მერე „აღმოვაჩინეთ“, რომ მართლაც ყველაფრის ინიც იატორი არის ჯულიეტა. მე კი... მე არ ვარ მონადირე ქალი, არასოდეს ვნადირობ. თუ ადამიანისგან არ მო დის რაღაც ინიციატივა... ჯერ ერთი, მრცხვენია, მე როგორ უნდა ვთქვა პირველმა, ან შემხვდი, ან მომწონ ხარ?! კი მომწონებია ბიჭი, მაგრამ მე ვერ დავურეკავდი ვერასდროს... ხომ არიან შემტევი ქალები, გაიგებენ ნომერს და... მე არასოდეს პირველს არ გადამიდგამს ნაბიჯი, ამ მხრივ, ძალიან მორიდებული ვარ. მერჩია, ჩამეკლა ის მოწონება თუ რაღაც, ვიდრე რამეში ინიციატივა გამომე ჩინა...“ ია სუხიტაშვილი თეატრალური ინსტიტუტის დამთავრებიდან 2 კვ ირაში პირდაპირ რუსთაველის თე

აი, როგორ არტისტებთან ვდგავარ... შენ თუ ჩააჭიჭინდი იმას, რომ, დედა, მე ამასთან რას გავაკეთებ, რა უნდა გამომივიდეს, მართლა ვერაფერს გააკეთებ... ამას რამდენიმე რეპეტი ციაშივე მივხვდი. მერე მივხვდი, რომ სითამამე უნდა ამეკრიფა, როგორც სიჩქარე უნდა აკრიფო, უნდა დამე ძლია, სხვანაირად არაფერი გამო მივიდოდა. გეფიცები, სცენაზე რომ გავედი, ცარიელ სცენაზე, დავპატ არავდი, ალბათ, მეტრა და ათი გავხ დი. ძალიან შეშინებული ვიყავი, ვინც მოვა ამ თეატრში ეს შიში ნამდვილად უნდა მოიხსნას, ამ შიშით ვერაფერს გააკეთებ... ჩემთვის თეატრი სტურუათი იწ ყება, რადგან ინსტიტუტი დავამთავ რე თუ არა, აქ მოვხვდი და ყველაფ ერი დაიწყო რობერტ სტურუასთან ერთად... ჩემთვის თეატრი არის ეს ადამიანი. ყოველთვის ვამბობ, მე არც რუსთაველის თეატრის სივრ ცის და არც ამ ჩუქურთმების ხამი არ ვარ, მე ვარ ერთადერთი ადამიანის ხამი, ეს არის რობერტ სტურუა. ხშ ირად მიფიქრია, როცა რობერტ სტ ურუა არ იქნება ამ თეატრში, ალბათ, იქ დავამთავრებ ჩემს თეატრალურ მოღვაწეობას-მეთქი. უბრალოდ, როცა მომენატრება, მერე დავუბრ უნდები და ხანდახან 2-3 წელიწადში ერთხელ ვითამაშებ-მეთქი...“ ია სუხიტაშვილმა მიშა მესხი ჯერ კიდევ ინსტიტუტში სწავლისას გა იცნო. „მიშაზე 2 წლით დიდი ვარ, მე უკ ვე მესამე კურსზე ვიყავი, მიშა რომ პირველ კურსზე მოვიდა, ერთმანეთს ვიცნობდით, მაგრამ არ ვიცოდი, ვის ჯგუფში ირიცხებოდა, იმისთვისაც არ მიმიქცევია ყურადღება, რომ მიშა მესხის შვილიშვილი იყო, უბრალოდ,

ვიცნობდი ვიღაც ბიჭს – მიშა მესხს, დასამახსოვრებელი გარეგნობით. ეს მახსოვს ძალიან ბუნდოვნად... იმ წლების შემდეგ „ყარაბახი 2“-ის გა დაღებებზე შევხვდით ერთმანეთს. ურთიერთობა დავიწყეთ ძალიან კა რგი მეგობრობით, თავიდანვე ნამდ ვილად არ ყოფილა: „დედა, მომეწო ნა, გადავირიე... გადავირიეთ, გადა ვიხსენით ვენები...“, გადაღებები რომ დამთავრდა, ფილმის პიარი დაიწყო და ერთად გვიწევდა გადაცემებში მონაწილეობა, ჟურნალისტებთან შეხვედრები, რატომღაც ისე აეწყო, მარტო მე და მიშა დავდიოდით. ამ შეხვედრების მერე იყო, „არ გშია? კი, მშია. წამო, სადმე წავიდეთ, ვჭამ ოთ“... ასე, თავისთავად, განვითარ და ურთიერთობა, მერე აღმოჩნდა, რომ, თუ მიშას არ ვნახავდი, მქონ და რაღაც „ნიხვატკა“, ოღონდ რომ არ უტყდები თავს, რომ იშორებ ამ ფიქრს თავიდან. ერთ მშვენიერ დღ ეს, რეპეტიციის შემდეგ მომაკითხა, „წამო, სადმე წავიდეთო“. მანქანაში რომ ჩავსხედით: მითხრა, ძალიან მონწონხარო. ძალიანაც მინდოდა, ის ეგულისხმა, რაც მე მჭირდა უკვე, მაგრამ მე მივიღე ეს მეგობრულად, ხუმრობად, ჯიგრულად და ვუთხარი, მეც ძალიან მომწონხარ-მეთქი. არა, მე მართლა მომწონხარო, მეთქი, მეც მართლა მომწონხარ-მეთქი... არა, შენ ვერ გაიგე, მე მართლა მომწონ ხარ, როგორც ბიჭს გოგო, ისე მომწ ონხარ, არავითარი მეგობრულად არ მომწონხარო... იყო რაღაც დაშორებებიც, გული სტკივილიც, წყენაც, მაგრამ საბო ლოო ჯამში... ზოგს ხომ სჭირს წყლული, გულის მანკი, რაიმე სენი? მე მჭირს „მიშა მე სხი“, ძალიან მიყვარს ჩემი მეუღლე... შეიძლება მანამდე გათხოვილიც ვი ყავი, მიყვარდა კიდეც ადამიანი, მო მწონებია კიდეც ვიღაც, მაგრამ მი შას მიმართ რასაც ვგრძნობ, ეს გრ ძნობა ადამიანთან მოდის ერთხელ,

ჯვრისწერა

ბიდერმანი და ცეცხლის წამკიდებელნი ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

`უცბად მივხვდი, რომ არ შემი ძლია ამ ადამიანის გარეშე... მე ას ეთი მიჯაჭვულობა არასოდეს მქ ონია... საოცარი მიჯაჭვულობა გვ აქვს ერთმანეთის მიმართ. მართლა გეუბნები, არ ვაფერადებ არაფერს, სულ მის გვერდით ყოფნა მინდა...~

EXCLUSIVE

შა მინდააა...“

„ძა ლ მიხ იან რო არია მ , ე მჭი ს რს ...“

ან არასოდეს არ მოდის... ბედნიერი ვარ, რომ ეს დამემართა... რაც არ უნდა მოხდეს ჩე მსა და მი შას შო რის, როგორც არ უნდა განვითარდეს მო ვლენები (არავინ არაფრისგან და ზღვეული არაა), მე ზუსტად ვიცი, რომ ეს გრძნობა აღარასოდეს მეწვ ევა, რასაც განვიცდი მიშასთან. ეს შემიძლია, თამამად ვთქვა... არც ისე პატარა გოგო ვარ, 30 წლის ქალი ვარ... 2 დღით ვიყავი წასული ქუთაისში, იცი, ღამით რა დამემართა? მომინდა ტირილი, პატარა ბავშვს რომ მოუნ დება, დედა მინდააა, ასე დამემართა, „მიშა მინდააა“... უცბად მივხვდი, რომ არ შემიძლია ამ ადამიანის გარეშე... მე ასეთი მიჯაჭვულობა არასოდეს მქონია. ბავშვობიდან დავდიოდი გა სტროლებზე, ბანაკებში ვისვენებდი, „დედა მინდააა“ – არასოდეს მქონია და ახლა ასეთ ასაკში დამეწყო „მიშა მინდა“... საოცარი მიჯაჭვულობა გვ აქვს ერთმანეთის მიმართ. მართლა გეუბნები, არ ვაფერადებ არაფერს, სულ მის გვერდით ყოფნა მინდა, ძა ლიან მიხარია, რომ ეს მჭირს...“

მთელი მედიასივრცე ერთ კომპიუტერში

5-წლიანი საინფორმაციო ბა ზა ყველაზე თანამედროვე და უპრე ცედენტო პროგრამირებით ქართულ ენაზე, ინდივიდუალური პროექტები, საერთაშორისო და ადგილობრივი სოციოლოგიური კვლევები, ეს იმ გა მოცდილების ნაწილია, რაც კომპანია „პრაიმტაიმს“ 2006 წლიდან დღემდე დაუგროვდა. სიახლე ქართულ მე დიაბაზარზე „პრაიმტაიმმა“ მედიამ ონიტორინგის ონლაინსისტემით შე მოიტანა, რომელიც ყოველდღიურად კიდევ უფრო მოთხოვნადი და პოპუ ლარული ხდება. მედიამონიტორინ გის ქვეშ გაერთიანებული სერვისები იმდენად მრავალფეროვანია, რომ ამ მომსახურების შემკვეთს თავისუფლ ად შეუძლია, დროისა და ენერგიის მინიმალური დანახარჯით მიიღოს სრულყოფილი ანალიზი (დღე, თვე, წელი) ნებისმიერ პერსონაზე, ბიზნეს ჯგუფზე, სახელმწიფო სტრუქტურ ასა თუ მედიატენდენციებზე, კონკ რეტული სატელევიზიო არხებისა და გადაცემების მიხედვით. ქართული სატელევიზიო არხები მონიტორინგის საძიებო პროგრამაში ვიდეოფაილე ბით, სრული ტრანსკრიპტით არის მო ცემული, სიუჟეტები თუ ტოქშოუები შემკვეთს ონლაინრეჟიმში უკვე აქცე ნტირებული მიეწოდება (იქვე შესაძლ ებელია ვიდეოფაილის კომპიუტერში ჩამოტვირთვა). ასევე, ვრცელდება პრესის მონიტორინგიც, ქართულ ბე

ჭდურ მედიაში არსებული ყველა გამო ცემა მედიამონიტორინგში ჩადებულია სრული გაშიფვრით, დასკანერებული საგაზეთო გვერდებით. პრესის მონი ტორინგიც ტელემონიტორინგზეა მი ბმული და შემკვეთს ერთი ვებგვერდით www.primetime.ge მიეწოდება. „პრაიმტაიმის“ მედიამონიტორინ გის ანალიზი იყოფა შემდეგ მიმართ ულებებად: პერსონების მოხსენიების სიხშირე (თემატური ანალიზით); ბიზნესკომპანიების მოხსენიების სიხშირე (თემატური ანალიზით); პოლიტიკური პარტიების მოხსენ იების სიხშირე (თემატური ანალიზით); სახელმწიფო სტრუქტურების მო ხსენიების სიხშირე (თემატური ანალ იზით); პერსონის, ბიზნესჯგუფის, პარტ იის, სახელმწიფო უწყების, პოზიცი ონირება სხვადასხვა არხებზე დროის შერჩეულ მონაკვეთში (თემატური ან ალიზით). „პრაიმტაიმში“ 2011 წლიდან სიახ ლეა, პროგრამა ახალ რეჟიმში გადა დის, რაც მედიამონიტორინგს კიდევ რამდენიმე სერვისს დაამატებს. რაც მთავარია, „პრაიმტაიმის“ მედიამონ იტორინგი უკვე შეუძლიათ, ინდივი დუალურმა პირებმა გამოიწერონ და სახლიდან გაუსვლელად, ყველა ზემო ჩამოთვლილი პორდუქტი და მთელი მედიასივრცის ანალიზი, ყოველგვა რი ზედმეტი დანახარჯის გარეშე, მომენტალურად მიიღონ. სერვისებს დაემატა ინდივიდუალური პიარმო მსახურება, როგორც ფიზიკურ, ისე იურიდიულ პირებზე. პიარმომსახურ ება ითვალისწინებს საინფორმაციო უზრუნველყოფას, როგორც გაზეთ „პრაიმტაიმში“, ასევე სხვა მედიასაშ უალებებში. დაინტერესებულ პირებს შეუძლი ათ, მიმართონ „პრაიმტაიმის“ მედიამ ონიტორინგის სამსახურს, რომელიც ადგილზე გაუშვებს საპრეზენტაციო ჯგუფს და შეთავაზებას სასურველი პაკეტების მიხედვით გააკეთებს. ტელ: 21 23 62; 21 23 61. 8(93) 33 13 07; 8(99) 94 94 95. ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ეთნოწმენდის აღწერა აფხაზეთში 32

ჯერჯერობით ამაზე ღიად არ ლაპარაკობენ

ლევან ჯიშკარიანი

მწვანე ჩემოდანი

21 თებერვალს აფხაზეთში დაიწყო მოსახლეობის საყოვე ლთაო აღწერა. ეს ძალიან მნიშ ვნელოვანი მოვლენაა, რომელს აც საქართველოსთვის, რუსეთი სთვის და თვით სეპარატისტული რეჟიმისთვისაც ძალიან დიდი მნიშვნელობა ექნება. ბაღაფშის ხელისუფლებამ განაცხადა, რომ თურმე აღწერა გაეროს რომელი ღაც რეზოლუციისა და მსოფლი ოში „აღწერათა კვირეულის“ ფა რგლებში ტარდება. ანუ ყოველნ აირად ცდილობენ, საერთაშორი სო ორგანიზაციებს „აეკიდონ“. სინამდვილეში, გაერო აქ ნამდ ვილად არაფერ შუაშია. დამკვი რვებლებად მხოლოდ რუსეთის წარმომადგენლები ჩამოვიდნენ. მათ შორის ადიღეს რესპუბლიკი დან და მოსკოვიდან. აღწერა ჯერ კიდევ სექტემ ბერში დაიწყო. თანაც, არ იკით ხავთ სად? – კოდორის ხეობაში! სეპარატისტები უკმაყოფილო იყვნენ იმით, რომ კოდორში აღ წერა 1993 წლიდან არ ჩატარე ბულა. თვითონ კი მაშინ ჩაატარ ეს, როდესაც ხეობაში არც ერთი ქართველი აღარ დარჩა. ანუ გუ ლმოდგინედ და ცინიკურად „აღ წერდნენ“ ცარიელ ხეობასა და ცარიელ სოფლებს. ასეთი თავხედობა და უტიფ რობა იმას ნიშნავს, რომ საერ თაშორისო რეაქციისა სეპარატ ისტებს სულაც არ ეშინიათ. არ ეშინიათ არც იმავე გაეროსი და არც ევროსაბჭო-ევროკავშირის. გასაგებია, რომ გაეროში რუსე თს ვეტოს უფლება აქვს, მაგრამ ყველა სხვა ორგანიზაციის დუ მილი და პირში წყალის ჩაგუბება მათი სისუსტის გამოვლინებაა.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

აფხაზეთში სულ 680 „აღმწ ერია“, რომელთაც ერთკვირი ანი მუშაობისთვის 3 ათას 600 რუსულ რუბლს უხდიან. ანუ 100 დოლარზე ცოტა მეტს. დღ ევანდელ აფხაზეთში ეს თანხა „კაპიკები“ არ არის, თუმცა ესეც რუსული ბიუჯეტიდან მოდის. ყველა აღმწერს რატომღაც ჩე მოდნისოდენა მწვანე პორტფე ლი ექნება. გაუგებარია, რატომ მწვანე და რატომ ერთნაირი? – წითელ ან შავ პორტფელში ვერ ჩააწყობდნენ დოკუმენტებს? მა შუქებიც კი (ე.წ. „ჯიბის ფანრები“ – ბნელ ორღობეში რომ ფეხი არ დაუცდეთ) ერთნაირი დაურიგეს.

აფხაზეთი – აფხაზებისთვის

მიუხედავად იმისა, რომ რუ სებსა და სეპარატისტებს შორის „შავმა კატამ“ დიდი ხანია გაირ ბინა, ე.წ. „საბინაო პრობლემის“ გამო, როგორც ჩანს, მოსკოვი მზად არის, ფულიც კი დახარჯ ოს იმისთვის, რომ ზუსტად აღ იწეროს, რამდენი რუსი დარჩა აფხაზეთში მას შემდეგ, რაც აფ ხაზებმა იქიდან გაყარეს (ქართ ველების ეთნოწმენდის შემდეგ) და ბინასაც აღარ უბრუნებენ. თანაც, აფხაზური კანონმდე ბლობით, მხოლოდ ის ადამია ნები აღიწერებიან, ვინც ბოლო ერთი წლის განმავლობაში ცხ ოვრობდა აფხაზეთში და ამჟა მადაც იქ ცხოვრობს. ლაპარაკი ზედმეტია იმათ აღწერაზე, ვინც თუნდაც 2010 წელს (ანუ რუსე თის მიერ აფხაზეთის აღიარების შესახებ მიღებული „ბრძნული გა დაწყვეტილების“ შემდეგ) ცხოვ რობდა აფხაზეთში და ამჟამად მოსკოვში იმყოფება. სეპარატი სტები ნებისმიერ საყვედურს ასე

პასუხობენ: თქვენ რა, გინდათ, ქართველები აღვწეროთო? მა გრამ ეს აშკარა გაიძვერობაა: ქა რთველები ხომ გასული საუკუნ ის 90-იანი წლებიდან აღარ არიან აფხაზეთში (გარდა გალის რაიო ნისა, ისიც იმიტომ, რომ სეპარა ტისტები მათ „გაქართველებულ აფხაზებად“ მიიჩნევენ), მაშ რა ტომ დააწესეს ერთწლიანი ვადა? რატომ არ ატარებენ საკუთარ მოქალაქეთა აღწერას სხვა ქვეყ ნებში? იმიტომ, რომ სეპარატი სტების მიზანი (რუსული ფულით) იმის დაფიქსირებაა, რომ აფხა ზები დღევანდელ აფხაზეთში უმ რავლესობას შეადგენენ. და რომ ყველა სხვა (არა მარტო ქართვე ლები, არამედ რუსები, სომხები ად ა.შ.) „ეროვნული უმცირესო ბები“ არიან. ზოგს ჰგონია, რომ ეს მიუღწეველი ამოცანაა და რომ აფხაზები კვლავინდებურად უფ რო ცოტანი არიან, ვიდრე რუსე ბი და სომხები ერთად აღებულნი. მაგრამ მთლად ასეც აღარ არის: ბოლო 10-15 წლის განმავლობა ში აფხაზეთის „დამოუკიდებელი რესპუბლიკა“ უამრავმა რუსმა და სომეხმა დატოვა. სწორედ

ამიტომ არიან მათთვის ბინების დაბრუნების წინააღმდეგნი. კრ ემლი კი, რაოდენ უცნაურიც არ უნდა იყოს, ამაში ეხმარებათ. ჰოდა, როგორც ერთი რუსული ანდაზა ამბობს: „დროშა ხელში და ქარი ზურგში!“ ანუ, ქართულ ად, „კისერიც გიტეხიათ“!

არძინბას კარტი

ჩვენ კი უფრო ის უნდა გვაღ ელვებდეს, რომ სეპარატისტ ები აუცილებლად შეეცდებიან არძინბას ძველისძველი კარტის გათამაშებას: „ეროვნებათა“ ჩა მონათვალში არა მხოლოდ „ქა რთველი“, არამედ „მეგრელი“ და „სვანიცაა“ შეტანილი. თუმცა ეს კრეატივი უკვე რუსებმაც აიტა ცეს და სულ მალე მოგვიყვებიან, ალბათ, რამდენი „ქართველი, მე გრელი და სვანი“ ცხოვრობს რუ სეთის ფედერაციაში. ბოლო აღწერა აფხაზეთში 2003 წელს ჩატარდა. თუმცა მა შინ „აღწერა“ კი არა „აღრიცხ ვა“ ერქვა. მიზეზი გასაგებია: იმ დროს რუსეთი ჯერ კიდევ არ ცნობდა აფხაზეთის დამოუკიდ ებლობას და სეპარატისტები მის

გაღიზიანებას ერიდებოდნენ. მაშინ დაფიქსირდა, რომ აფ ხაზეთის მოსახლეობა 200 ათასს ძლივს აღემატება. არადა, 1989 წლის აღწერით, 550 ათასი იყო. აქედან 240 ათასი ქართველი ეთ ნოწმენდის მსხვერპლი გახდა. შე მდეგ გალელები დააბრუნეს, ოღ ონდ იმ პირობით, რომ აფხაზებს დაუძახებდნენ. სერგეი ბაღაფშმა თქვა კიდეც მოსკოვის სახელმ წიფო უნივერსიტეტში გამოსვ ლისას: „აფხაზეთში 120 ათასი აფხაზი ცხოვრობსო“. უცნაურია არა? აფხაზების რაოდენობა სულ მცირე ხნის წინ 80 ათასს არ აღ ემატებოდა და 120 ათასი ასე უც ბად როგორ გახდნენ? უბრალოდ, ბაღაფშმა გალელი ქართველებიც მიათვალა. ისე გა მოდის, რომ აფხაზები რუსებსა და სომხებზე მეტნიც კი არიან. არა მხოლოდ ცალ-ცალკე, არ ამედ ერთად აღებულებზე! თუ 2003 წელს მხოლოდ 200 ათასი დარჩა აფხაზეთში, მას შემდეგ ეს ციფრი კიდევ შეიცვლებოდა – სე პარატისტების სასარგებლოდ. სეპარატისტების სანუკვარი ოც ნება კი თურქეთიდან ე.წ „მოჰა ჯირთა“ ჩამოსახლებაა. ჯერჯერობით ამაზე ღიად არ ლაპარაკობენ, რათა იგივე რუ სები არ გააღიზიანონ, მაგრამ ეს ისეთი სანუკვარი ოცნებაა, რო მელიც მაინც ჩანს და ყველგან და ყოველთვის იგულისხმება. აღწერის შედეგები კი მხოლ ოდ იმას დაადასტურებს, რომ აფხაზეთი საკმარისად „გაწმენ დილია“ არააფხაზური მოსახლ ეობისგან. არა მგონია, შედეგები რუსებს მოეწონოთ. ამიტომ, უა ხლოეს მომავალში რუსულ-აფხა ზური კონფლიქტის გამწვავებას უნდა ველოდოთ.

საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი

9 აგვისტოს, ცხინვალში, დაჭრილი მეომრე ბის გამოყვანისას დაიღუპა. გოჩა დანელია მეთა ურს ეძებდა, როცა მტერმა შენიშნა და იერიში მიიტ ანა. ოჯახის წევრებმა, მის შესახებ სხვა არაფერი იც იან. ნუგეშად მხოლოდ გმირი შვილის სახელი დარჩათ. გოჩა დანელია, 1982 წლის 16 აგვისტოს, ქუთაისში დაიბადა. 2007 წელს ოთხწლიან კონტრაქტს მოაწერა ხელი. ვაზიანის მე ოთხე ქვეითი ბრიგადის 42-ე ბატალიონში მსახურობდა. გადა წყვეტილება მიიღო და ბოლომდე ერთგულად ემსახურა სამშობ ლოს. თეა დანელია (ძმის მეუღლე): `2008 წლის 5 აგვისტოს სა ხლში იყო, მეგობრებთან ერთად. სწორედ, იმ დღეს დაურეკა მე თაურმა. 7 აგვისტოს კი დედამისისთვის მიუწერია. ,,ქეთევან, აბა ჰე და აბა ჰოო~. (დედას ქეთევანი ჰქვია). მას მერე არაფერი ვიცოდით. 8 აგვისტოს ჩავედით გორში. დაბომბვაში მოვყევით, თუმცა გადავრჩით. გოჩა ვერ ვნახეთ. 9 აგვისტოს გოჩას ტელე ფონიდან ვიღაც ოსმა დამირეკა, დამტვრეული ქართულით, რომ ვკითხე ცოცხალია-მეთქი? მიპასუხა, რომ გოჩას თავს მოაჭრიან. მე გაშეშებული ვუსმენდი, ის კი იქედან შეურაცხყოფას მაყენე ბდა. თან ისიც მითხრა, მალე საქართველოს გავთელავთო. ილან ძღებოდა, სანამ ტელეფონი არ გაეთიშა. მხოლოდ მოგვიანებით, 8 თვის შემდეგ, დნმ-ის ანალიზის შედეგად გავარკვიეთ მისი და ღუპვა. გაგებისთანავე გადმოვასვენეთ და მეორე დღესვე დავა საფლავეთ ჩვენი სოფლის სასაფლაოზე. ჩვენთვის დღემდე გაუგებარია, რა ვითარებაში დაიღუპა გო ჩა. მეთაურისგან ვიცით, რომ ცხინვალის მისადგომებთან, წინა ხაზზე იყვნენ და იქ თავისი მეთაურის ძებნის დროს დაიღუპა. ეს არის ის, რაც ვიცით. უამრავი ხალხი მოვიდა გასვენებაში. ის ხომ ყველას ძალიან უყვარდა. იმ სკოლაში, სადაც სწავლობდა, გოჩას სახელის უკვდავსაყოფად, მისი ბიუსტია გაკეთებული.~ გოჩა დანელია წარმატებული მოსწავლე და სამაგალითო სტ უდენტი ყოფილა. წითელ დიპლომზე დაუმთავრებია საბაზო ეკონომიკის და სამართლის ინსტიტუტის სრული კურსი. სავა ლდებულო სამსახურის მოხდის შემდეგ, პირდაპირ კონტრაქტს მოაწერა ხელი, უამრავი ჯილდო და მადლობის წერილი ინახება დღეს გოჩას ოჯახში.

დანელია გოჩა კაპრალი

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ნელი ბერაია - ქართვე თამარ გონგაძე ნელი ბერაიას ქართველ ოდ რი ჰეპბერნს ეძახდნენ. ძალიან ლამაზი იყო. ქალაქში ცნობილი თავისი ხშირი და გრძელი წა მწამებით, საოცრად მეტყველი თვალებითა და თავბრუდამხ ვევი შარმით. თუმცა, როგორც თვითონ ამბობს, ლამაზი ქალი როდის არის ბედნიერი, თვით ონ რომ ყოფილიყო. არც მისი ცხოვრება ყოფილა ტრაგედიე ბს მოკლებული. მიუხედავად იმისა, რომ ბედის ნებიერას მა მაკაცებიც მუდამ ანებივრებდ ნენ, უიღბლო იყო. მისი ოთხი ვე ქორწინება განქორწინებით დასრულდა. ვერ პატიობდა და მათგან პირველი თვითონ მი დიოდა. მისი ბოლო ქმარი მს ახიობი ირაკლი უჩანეიშვილი გახლდათ. ტრაგიკულად დაეღ უპა ორი შვილი. ხანდაზმულ ასაკში საცხოვრებელი ბინაც დაკარგა. ეს უიღბლობაა, სხვა რა შეიძლება უწოდო ამ ქალის ბედს. თუმცა 14 წლის წინ ღმ ერთმა ახალი ცხოვრების შანსი მისცა. მართალია, მარტოსული ქალის, მაგრამ უკვე ხელოვნ ებანაზიარევის. 66 წლის ასაკ ში ხატვა დაიწყო. ვერ გეტყვით, ფოტოებზე ამ საოცარი ნამუ შევრების სილამაზის ნახევარი მაინც თუ აღიქმება. ფერწერა ბისერებით, რომელსაც მსოფ ლიოში ანალოგი არ მოეპოვება. ხატვა ხილვით დაიწყო 80-იანი წლების პირველი ნახევარი იყო. რომის პაპის დასაფლავება მხატ ვრული ფილმივით დამესიზმრა და ორ კვირაში დაჭრეს კიდეც. ხილვა მქონდა თამარ მეფეზე. დე იდა მყავდა მხატვარი. სულ უნდოდა თამარ მეფის დახატვა, მაგრამ ისე გარდაიცვალა, ვერ მოასწრო. ერთხ ელაც სიზმარში ვხედავ და ვუსაყვედ ურე, ვალია, მე თუ არა, თამარი მაინც დაგეხატა-მეთქი. მომიბრუნდა თითის ქნევით, ნელი, შენ სცადე, გამოგივაო. ერთხელაც ვხედავ, ვდგავარ და ჩემს თავს კიდევ ჰორიზონტალურ მდგომა რეობაში ვხედავ. გამიკვირდა, როგორ ვარ აქაც და იქაც-მეთქი და ამ გაფიქრ ებაზე ჩემი სხეული თამარ მეფის სხეუ ლად გარდასახული დავინახე. შევკივ ლე, თქვენ ცოცხალი ყოფილხართ და თქვენს საფლავს რატომ ეძებენ-მე თქი? თა ვი ოდ ნავ გადახარა და გაქრა. ვიგრძენი რაღაც მასამ ჩამჩ ურჩულა: იერუსა ლიმში წავიდა და ქალაქის სახელი „კ“-ზე იწყებაო. ვწევარ, ჟურნ ალს ვკითხულობ, უცებ რაღაცა ძა ლამ წამომაგდო, დეიდაჩემის ალბო მი ავიღე, ქაღალდ ები ამოვიღე და... თამარ მეფე დავხ ატე. რომ დავხატე, კარგახანს შოკში ვი ყავი. არ მჯეროდა, რომ ეს ჩემი ნამუშე ვარი იყო. ლამის რე ინკარნაციისა ვირწ მუნე, დეიდას სული ჩამესახა-მეთქი. ღა რიბული იყო. ავდექი და ბავშვობიდან მო ყოლებული ქილაში დაგროვილი მძივებ ით გავაფორმე. მას შემდეგ დავიწყე და დავიწყე... ეს თამარი შედევრად აღიარეს. 6 ათას დოლარად გა იყიდა და ავსტრიაში 34 ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

წაიღეს. სახლში რაც მაქვს მისი ას ლია. აქ 15 ათასად არის შეფასებუ ლი. რომ გაიტანოთ, როგორც საავ ტორო, 50 ათასად შეფასდება. დილის ექვს საათზე ვდგებოდი, ისე ვმუშაობდი, ვერც დროს გვრძ ნობდი და ვერც შიმშილს. რაღაც ძა ლა სტიმულს მაძლევდა. ახლა ერთ საათს წავიმუშავებ და თვალები მე ღლება. ორივეზე ოპერაცია მაქვს გაკეთებული. ფერწერა მძივებით ასე შეაფასეს ნელი ბერაიას უჩ ვეული შემოქმედება. მძივებით თი თოეული ნახატის შექმნას ხელოვა ნი თვეებს ანდომებს. თვითნასწავ ლი შემოქმედის ნამუშევრებში ბევრ ცნობილ სახეს აღმოაჩენთ. პაატა ბურჭულაძეს, ლადო ათანელს, ნა ნი ბრეგვაძეს, ნინო ანანიაშვილს, ლეილა აბაშიძეს, ვანო სარაჯიშვ ილს... სულ სამოცამდე ნამუშევარი აქვს. ათი პერსონალური გამოფენა მოაწყო. დახატული აქვს ტიციანისა და ივერიის ღვთისმშობელი. „თავიდან თვალების, ხელების და ყურების დახატვა მიჭირდა. თვ ალები უკვე ძალიან

კარგად გამომდის. პირვ ელი თამარის თვალები რამდენჯერმე წავშალე, რომ მეტყველი გამო მსვლოდა.“ თმების გასაკეთე ბლად თმას იყენებს. რამდენჯერ საკუთა რი თმა მო იჭ რა და პორტრეტს გაუკეთა. - შთაბეჭდილება მრჩება, თითქოს თა მარ მეფე თქვენი მფარ ველია. - ვერ გე ტყ ვით, რა ტომ არ გავხდი ეკლესიური. მთელი ცხ ორება სიკეთეს კი ვაკეთებ. პა ტრიარქმა რამდენიმე თვის წინ სამებაში მისთვის მიტანილი ჩემი ნამუშევრები - თამარ მეფე, ღვ თისმშობლის ხატები და პაატა ბურჭულაძის პორტრეტი ნახა. რამხელა შრომაა ჩადებულიო, - უთ ქვ ამს. მას თა მარ მე ფე არ გამოსვლია, თვითონ აქვს ნა თქვამი. ჩემს თამარზე შენიშვნა მომცა, მესამე თვალი მქონდა გაკეთებული და შემომითვალა, მოუშალოსო. 8 მარტს ნელი ბერაია 80 წლ ისა ხდება. არ ვიცი რამდენად მოვახერხე ორ გვერდში ამ საინ ტერესო ქალბატონის მრავალფე როვანი ცხოვრების „ჩატევა“, ისე კი, ვეცადე თქვენთვის გამეცნო ქა ლი, რომელიც ტრაგედიების მიუხ ედავად, მხნე და საოცრად ლაღია. ძიძა ძაღლი „განებივრებული ბავშვობა მქონდა. მამა, შოთა ბერაია, რა იკომის მდივანი იყო. დედა მოსა მართლე. მამა კვალიფიკაციაზე მოსკოვში იყო გაგზავნილი. დე დამ ჩააკითხა და მეც იქ დავიბადე, სასტუმრო „ბალჩუკში.“ ჩიტაძის ქუჩაზე, ცეკას პირდაპირ ვცხო ვრობდით. ნოე ჟორდანია მესა მეზე ცხოვრობდა, მეორეზე ჩვენ და პირველ სართულზე მდიდარი ებრაელების ოჯახი. წლინახევ რის ვიქნებოდი, ძუძუთ კვებაზე ახალი დანებებული მქონდა თა ვი. ძიძას ჩამოვყავდი ეზოში და დიდი თუთის ქვეშ ვთამაშობდი. ერთხელაც, ეზოში ყოფნისას, რაღაც მომენტი მარტო დავრჩი. ეზოში ძაღლი ლეკვებს ძუძუს აწოვებდა. მათ თქლაფა-თქლუ ფს რომ შევხედე, მივცოცდი, გავწექი და თავისუფალი ძუძუს წოვა დავიწყე. მეზობლები მიყუ რებდნენ და ჩემი ყურებით გუ ლი რომ იჯერეს, მერე დაუძახეს

E V I S LU

EXC

ძიძას, ნიურას, ნიურამ დედას და გუ ლგახეთქილი ჩამოვიდა ეზოში. ვერ ამაგლიჯეს თურმე, გავლურჯებუ ლვარ ტირილით. მიმიყვანეს ექიმთან. ექიმს სიცილი აუტეხია. ასე გახდა ძა ღლი ჩემი ძიძა. მას შემდეგ ძალიან მი ყვარს ძაღლი. პეკინესი სულ მყავდა. ამ პეკინესს ბემბი ჰქვია.“ დაკარგული ქეთოს როლი „აკაკის აკვანში“ გადამიღეს. 14 წლის ვიყავი მაშინ. ჩემი ეპიზოდი არ იყო გათვალისწინებული, მაგრამ პი პინაშვილს ისე მოვეწონე, მედეა ჯა ფარიძესთან ერთად გადამიღო. მე ცნობილი ვიყავი ჩემი გრძელი წამწამ ებით. იცით, რამ გამიფუჭა? საპონზე დამზადებულმა ტუშმა. „აკაკის აკვა ნის“ დროს ტუში რომ წამისვეს, მომე წონა და მერე სულ ჩუმად ვისვამდი. 15 წლისა ვიყავი კინოსაბჭომ „ქე თო და კოტეში“ ქეთოს როლზე რომ დამამტკიცა. მხოლოდ ორნი მოვიაზ რებოდით ქეთოს როლზე, მე და მე დეა ჯაფარიძე. ნაწარმოებში ქეთო 16 წლისაა. მედეა ჯაფარიძე კი მაშინ 30 წლისა იყო. არადა, ვახტანგ ტაბლია შვილს მედეას გადაღება უნდოდა. რა დგან პავილიონებში უნდა ყოფილიყო გადაღებები, დედამ მანამდე დასასვ ენებლად ბორჯომში წამიყვანა. მამა ჩითახევგესის მშენებლობაზე იყო და ჩვენც მასთან წავედით. კინოცე

ნტრში მისამართი არ დაგვიტოვებია. ვიცოდი, რომ 10 მაისს თბილისში გა დაღებებზე უნდა ვყოფილიყავი. მე დეამ ფარ-ხმალი დაყარა და მოსკოვ ში წავიდა. მაგრამ გადაღებები ადრე დაიწყეს. მომძებნეს და ვერ მიპოვეს. ამ დროს რუსული ტექსტით კინოსტ უდიაში ბორჯომიდან დეპეშა მივიდა: „ნელი ავარიაში მოხვდა და უმძიმეს მდგომარეობაშია“. ხმაც დაირხა, რომ მოვკვდი. არც დაუწყიათ ჩემი ამბის გამოკითხვა, პირდაპირ დაიწყეს ფი ლმში მედეას გადაღება. მამამ ეს ამ ბავი რომ გაიგო, გაბრაზდა, შენი მს ახიობობა კი არა, კინოსტუდიასთან გავლილი არ დაგინახოო. ვინ იყო ამ დეპეშის გამომგზავნი, ზუსტად არ ვიცი. მედეა ჯაფარიძე გამორიცხულ ია. ერთმა ფაქტმა კი თავად ვახტანგ ტაბლიაშვილზე გამიჩინა ეჭვი. მოგვ იანებით, ირაკლი უჩანეიშვილის ცო ლი რომ გავხდი, კინოსტუდიაში ჩვენი ხელმძღვანელი ტაბლიაშვილი იყო. ერთხელ კინოსტუდიაში მოგროვილა თანამშრომლები, ბატონი ვახტანგი რაღაცას ყვება და პაუზის დროს ვე კითხები: ბატონო ვახტანგ, ძველი ამბავია, მაგრამ თქვენი აზრით, ვის შეიძლებოდა მაშინ ბორჯომიდან დე პეშა გამოეგზავნა-მეთქი? არ გამცა პასუხი, ძველ თემას დაუბრუნდა და ლაპარაკი განაგრძო. აი, მაშინ ავიღე საფუძვლიანი ეჭვი. მე ჩემი თაყვან

ელი ოდრის ტრაგედია ლამაზ ქალად დაბადება ძალიან რთულია

ისმცემლები მყავდა, მედეას - თავისი. როგორც ჩანს, თაყვანისმცემლებიც ჩარეულნი იყვნენ ამ საქმეში.“ კონსერვატორიაში ვოკალის განხ რით სწავლობდა, მაგრამ გლანდების ოპერაციის შემდეგ ხმა დაკარგა და პროფესიის შეცვლა მოუხდა. მოსკ ოვში ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე ჩააბარა. პირველი ქორწინება და ტრაგედია - ძალიან ბევრი თაყვანისმცემ ელი გეყოლებოდათ.

პატარა მარინასთან ერთად

- საკმაოდ. მანებივრებდნენ. რამდ ენჯერმე ვიყავი გათხოვილი. ჩემი ბო ლო ქმარი ირაკლი უჩანეიშვილი იყო. - პირველად რა ასაკში გათხოვ დით? - 18 წლისა ვიყავი. პირველი კურსი რომ დავამთავრე, მოსკოვიდან დასა სვენებლად ბათუმში ჩამოვედი. ბა თუმში ავთანდილ ბეჟანიძე გავიცანი და ცოლად გავყევი. ავთო, ბათუმის პირველი საავადმყოფოს მთავარი ექ იმი იყო. ეს მოგვიანებით, იმ დროს კი სწავლობდა. მარინა შეგვეძინა. ჩვენ ორივე სტუდენტები ვიყავით. მე სულ

ვაჟა ბერაია

- იქნებ დღესაც უყვარხ ართ. არ შეგხვედრიათ? - ადრე შემხვედრია, კი, რა მდენიმე წლის წინ. დრო თავი სას შვრება. მას ცოლიც ჰყავს და შვილიც.

მოსკოვში ვიყავი და ფაქტობრი ვად ჩვენი გაყრის მიზეზი ძირითა დად ეს იყო. ოთ ხი წლ ის შე მდ ეგ გავიყარეთ. მერე მარინა ბათუმში მამასთან ხშირად იყო. მე მოსკოვ ში მიწევდა ყოფნა, დედაჩემი რა იონში მოსამართლედ მუშაობდა. მერე მარინა გათხოვდა და ბათუ მში ცხოვრობდა. პირველი ვაჟი შეეძინა. ოთხი წლის შემდეგ მეორე შვილზე ორსულად რომ იყო, სე ფსისი დაემართა, დროზე ვერ გა უგეს და დაიღუპა. 25 წლისა იყო...

მეორე ტრაგედია ნელი მეორედ გათხოვდა. მის ვინაობას პრინციპულად არ ასახ ელებს. როგორც ჩანს, გული ისე ატკინა, რომ მასზე საუბარიც არ უნდა. ვაჟი შეეძინათ. ვაჟს მამის გვარიც არ მისცა და თავის გვარზე დატოვა. ვაჟა ბერაია, პროკურორი იყო. „1992 წელი იდგა. ბებიაჩემს კლარა ცეტკინზე კერძო სახლი ჰქონდა. ვაჟაც იქ გაიზარდა და იქ უყ ვა რდა ყო ფნა. 36 წლ ის იყო, ცო ლის მოყვანას აპირებდა. ერთ ოჯახ ში, რომელთანაც ვაჟა ახლობლობდა 19 წლის ბიჭი ცხოვრობდა. იმან იც ოდა, რომ ჩემს შვილს მანქანის ფული ჰქონდა, შეძლებული იყო და კარგად იცვამდა. მთავრობაში, იურიდიული განყოფილების უფროსად გადაიყვა ნეს და იმ ოჯახში წინა დღეს სამაღა რიჩო სუფრით აღნიშნა. სახლში რომ წამოვიდა, ის ბიჭი თავის მეგობრებ თან ერთად გამოჰყვა. ქეიფი უნდა გაეგრძელებინათ. მოკლედ, მათ ვაჟა სახლში გაგუდეს. ნასვამი იყო და ვერ მოერია. ინტუიცია მაქვს ძალიან განვით არებული. მედიუმის ნიჭი მაქვს. ორ ივე შვილის სიკვდილის წინ ხილვა მქ ონდა. ვერ მოვყვები. ცუდად ვხდები, როცა ამ ხილვებზე ვყვები. ნუ მომა ყოლებთ. ირაკლი უჩანეიშვილი ჩემი ბოლო სიყვარული, ირაკლი უჩანეიშვილი, კინოსტუდიაში გავიცა ნი. სცენარებს ვთარგმნიდი. სხვათა შორის, ტრაგედია ირაკლის ცხოვ რებაშიც დატრიალდა. რვა წლის შვილიშვილი ზამთარში კანალი ზაციაში ჩავარდა და დაეღუპა. ჩვენ 1973 წელს შევუღლდით და ერთად 11 წელი ვიცხოვრეთ. მან რეკორდი დაამყარა. - მაოცებს თქვენი გულახდ ილობა. - რა არის აქ დასამალი? ასეთი ბედი მარგუნა ღმერთმა. - როგორი იყო მასთან თანაცხ ოვრება? - ხან სამოთხე, ხან - ჯოჯოხეთი. მე ზოდიაქოთი თევზები ვარ, ირაკ ლი ტყუპები, ორი აბსოლუტურად განსხვავებული ადამიანი ვიყავით. ლიფტიდან რომ გამოვიდოდა, იქიდ ან იწყებდა ჩემი და ჩემი პეკინესის მოფერებას. ნასვამი თუ მოვიდოდა, მთელი ბაგები ფეხზე იდგა. ჩართ ავდა ფირსაკრავს და ხმამაღლა იგ ინებოდა. რამდენჯერ წამოვსულვარ მისგან, აღარ მინდა ქმარი-მეთქი, მა გრამ მომაკითხავდა, ცრემლებით და ისევ უკან მივყავდი. - ალბომში მისი ერთი ფოტოც არ გაქვთ...

ირაკლი უჩანეიშვილი მეოთხე ქმარი იყო

უსახლოდ ახლა ტრაგიკული ბედის მქონე ნელი ბერაია ქირით ცხ ოვრობს. „ანტიკვარები კაპიკებში გავყიდე. შემოსავალი არ მქ ონდა. აღარაფერი აღარ და მრჩა. ერთი ქუთაისელი ქალი დამიმეგობრდა. გამოფენებზე მოდიოდა. დაბადების დღე რე სტორანში გადამიხადა. მასთ ან ვთქვი, ვინმე რომ მაპოვნ ინა ჩემს ბინას და ქონებას მას დავუტოვებ-მეთქი. სხვა რად გინდა, აქ ვარო. მასზე ბინის ნასყიდობა გავაკეთე. აფერ ისტი აღმოჩნდა. სახლი გამი - თქვენ წარმოიდგინეთ, ირაკლის ფოტო არ დამრჩა. ოჯახის დანგრევის ინ იციატორი „ასე ხდებოდა ჩემს ცხ ოვრებაში, უიღბლო ქო რწინებები მეწერა, ალბათ. განებივრებული ვიყავი. და სულ ასე ვეუბნებოდი - შენ თუ არა, სხვას გავყვები ცო ლად, არ დავრჩები გაუთ ხოვარი-მეთქი. მამაკაცე ბს ტყუილს, უხეშობას და ღალატს ვერ ვპატიობდი. ყოველთვის მე გახლდით ოჯახის დანგრევის ინიცია ტორი. ეს ყველამ იცის. - გულს ტკენდით შეყვ არებულ ქმრებს? - ალბათ... მაგრამ დე დამთილებთან და ნათესა ვებთან არ ვწყვეტდი ურ თიერთობას. ყიდა. თვენახევრის მერე გავიგე, რომ სახლი აღარ მქონდა. ახლა ქირით ვცხოვრობ. - შვილიშვილს რატომ არ და უტოვეთ სახლი? - შვილიშვილი ქუთაისში ცხ ოვრობს. თავისი ოჯახი აქვს. მამამისმა ცოლი შეირთო და ის იც მასთან დარჩა. არც ვიცნობთ ერთმანეთს. ათასში ერთხელ ვნ ახულობ.

- რა არ ის სი ყვ არული? ეს თქვენ ყველაზე უკეთ იცით... ბევრჯერ გიყვარდათ. - ძალიან კარგი გრძნობაა. ვერ წა რმომიდგენია უსიყვარულოდ კაცს ცოლად როგორ უნდა გაჰყვე. მე ყვ ელა თავისებურად მიყვარდა. - ჭეშმარიტი რომელი იყო? - მეორე ქმრის სიყვარული. - რომლის გვარიც შვილს არ მი ეცით? - დიახ. მას ჩემი დიდი სიყვარული ჰქონდა, მაგრამ ისეთი რაღაც გააკ ეთა, რომ ვერ ვაპატიე. ცუდად მოიქ ცა და ჩემგან დაისაჯა. ერთ ეპიზოდს გავიხსენებ. მოსკოვში მივდიოდი და აქედან რკინიგზის სადგურზე მეგობრ ებმა გამაცილეს. მათ შორის ისიც იყო. ჩავედი და დავინახე ვიღაც დიდი თაიგ ულით მოდის. ჩასწია თაიგული და „ის“ იყო. თვითმრინავით გადმოფრენილა და დამხვდა. მაშინ ჯერ ქმარი არ იყო. - ცოცხალია? - კი. დანარჩემი სამი უკვე გარდაც ვლილია.

„არასდროს პრაქტიკული არ ვყოფილვარ“ „იცით რა, სიჩუმე არ მიყვარს, ვერ ვიტან. ტელევიზორი სულ ჩა რთული მაქვს. ვერ ვიტან სიწყან არეს.“ - რა არის თქვენი სილამაზისა და ასაკის საიდუმლო? - ხასიათია. მხიარულ განწყო ბა ზე უნ და იყო. შუ რი და სი ავე გაავადმყოფებს და სახეზეც აგ ესახება. ღამით რომ გამეღვიძება და ცუდად ვარ, ჩემს სურათებს შევხედავ და ვმშვიდდები... - რაიმეს ნანობთ? - იმას ვნანობ, რომ ჩემი ცხოვ რება ისე ვერ წავიყვანე, როგორც შეიძლებოდა წასულიყო. ეს ჩემი ბრალია. არასდროს არაფერში ვყ ოფილვარ პრაქტიკული. ცხოვრებას მსუბუქად ვუყურებდი. მორწმუნე არა ვარ, მაგრამ მჯერა, რომ დაბა დებიდან რაც გიწერია, არ აგცდება. საერთოდ, ლამაზ ქალად დაბადება ძალიან რთულია. აბა, გადახედეთ, თითქმის არ არსებობს ლამაზი და ბედნიერი. ეს იმით არის განპირ ობებული, რომ განებივრებულნი არიან, ბევრ რამეს ვერ პატიობენ. ამაყი და რომანტიკული ვიყავი, ღრ უბლებში დავფრინავდი. თუმცა მაინც ვფიქრობ, ცხოვრება კარგად გავატარე. გული კი იმაზე მწ ყდება, რომ შეიძლებოდა დიდი ოჯახი მქონოდა. ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ვადაგასული საკვები „ლიდიაში“ თორნიკე ყაჯრიშვილი „პრაიმტაიმმა“ ვადაგასული პროდუქტები ამჯერად დოლიძის #46-ში მდებარე სუპერმარკეტ „ლიდიაში“ აღმოაჩინა. შპს „ნიკო რას“ წარმოების „კრაკოვურ კორიდას“ ვადა ორი თვის წინ ჰქონ და გასული (შეფუთულია 17.11.10, ვარგისია 27.12.10). როდესაც კო მენტარის გასაკეთებლად მაღაზიის მენეჯერი მოვიკითხეთ, გა ციებულია და დღეს არ მუშაობსო, – გვითხრეს. ამის შემდეგ მას ტელეფონით დავუკავშირდით.

EXCLUSIVE

მარკეტ „ლიდიას“ მენეჯერი: „27 დეკემბერს ჰქონდა ვადა გასული? მაგ დროს არ არსებობს... დააბრუნეთ, უკან მომიტანეთ, უნდა ვნახო, ჩემთან არის შეძენილი თუ არა. მობრძანდით, მანახვეთ ჩეკი და საქონელი. – ახლა ვიყავი მაღაზიაში და თქვენზე მითხრეს, ცუდად არისო... – იქნებ ისევ მობრძანდეთ, მე ერთ საათში სამსახურში ვიქნები... სუპერმარკეტში დათქმულ დროზე ნახევარი საათით ადრე მივედით. ერთ საათზე მეტიც ველოდეთ, მაგრამ როგორც თქვენ მოხვედით იმ მაღაზიაში, ისე ის ქალბატონი. ხორცპროდუქტების სექციის კონსულტანტმა გვითხრა, ეს ყველაფერი ჩემი ბრალია, მე შემეშალაო. ერთსაათიანი ლოდინის შემდეგ, როდესაც სუპერმარკეტი დავტოვეთ, მენეჯერი ტელეფონზე დაგვიკავშირდა. ოფიციალურ კომენტარს მე ვერ გავაკეთებ, მაგრამ ხვალ ჩემი უფროსი დაგი კავშირდებათ და ის დაგელაპარაკებათო... მიუხედავად იმისა, რომ ამ ტერიტორიაზე საკმაოდ ბევრი მარკეტია, სუპე რმარკეტი „ლიდია“ მომხმარებლის რაოდენობას არ უჩივის. თუ პროდუქციის ხარისხს გააკონტროლებენ და ცოტა პუნქტუალურებიც იქნებიან, ცუდი ნა მდვილად არ იქნება.

თამარ გონგაძე მერაბ კოკოჩაშვილი დოკუმენტურ ფი ლმს იღებს, სახელწოდებით „ღვინის აკვანი“. მისმა და კოტე ჯანდიერის სცენარმა კინოცენტრის კონკურსზე გაიმარჯვა. სცენარი ორი წელია მზად არის, თუ მცა რეჟისორმა აქამდე გადაღება ვერ მოახერ ხა. როგორც ამბობს, დაფინანსების უქონ ლობის გამო. მალე რე ჟისორი ფილმის მონტ აჟს დაიწყებს. ფილმი კი იმის შე

მერაბ კოკოჩაშვილის „ღვინის აკვანი“ 36

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

სახებ არის, რომ ჩვენი ქვეყანა კულტურ ული ვაზის აკვანია. პირველი ვაზი ამ მიწაზეა აღმოჩენილი. საქართველოში აღმოჩენილი კულტურული ვაზის ნიმუში, სხვაგან არსად არსებობს. ვაზი და ღვინო ჩვენი კულტურ ის, გენის, რელიგიის, ცეკვის და თავისთავად სუფრის ნაწილია. სხვათა შორის, ხორბლის ყველაზე ადრეული ჯიშებიც აქ არის აღმოჩე ნილი. საქართველოს გარდა ფილმის ნაწილი უცხოეთში გადავიღე. რამდენიმე ქვეყანაში ქართული ვაზის და ღვინის კვალია აღმოჩენი ლი. არსებობს ცენტრები, სადაც ამის შესახებ პირდაპირ წერენ. მე რომ ახლა ეს ქვეყნები დავასახელო, მერე ჟურნალისტები გაქანდებ იან და ამაზე წინასწარ დაწერენ. აქედან გამო მდინარე, ჯერ ვერ ვიტყვი. სამი თვის შემდეგ, ფილმის პრემიერა იქნება და ყველაფერს გა იგებთ. სხვათა შორის, ორი წელია ფილმზე ვმ უშაობ და დაფინანსება რომ ყოფილიყო, მზად იქნებოდა. ახლა მიზერული თანხით ვიღებთ ფილმს.“ ფილმის ქრონომეტრაჟი საათზე მეტია. ფილმში საზოგადოებისთვის საყვარელი სა ხეები მონაწილეობენ, მათ შორის: კახი კავს აძე, ჯემალ ბაღაშვილი, გივი ბერიკაშვილი, ამიკო მაჭავარიანი, ვახო ცხადაძე. ფილმი ღვ ინოსთან დაკავშირებულ ხალხურ მოტივებზე შექმნილი მუსიკით იქნება გაფორმებული. გა რდა ამისა, ნოდარ მამისაშვილის მუსიკა და ედება. „მინდა მსოფლიომ იცოდეს, რა განძია საქართველოში“ - აცხადებს რეჟისორი.

გიორგი ოვაშვილი ფილმს ვეღარ იღებს გიორგი ოვაშვილი ისევ საერთა შორისო პროექტს შეეჭიდა. „გაღმა ნა პირის“ გამოცდილებას იყენებს და ახალ პროექტშიც ოთხი ევროპული ქვეყნის კო პროდიუსერები ჩართო. ქართულ პროდუქ ციას გერმანიის, საფრანგეთის, ჩეხეთის და შვეიცარიის კინოსტუდიები უერთდებიან. თუმცა წინა მოსამზადებელი პერიოდის (გა დასაღები ადგილების მოძებნა, გარკვეული კასტინგის ჩატარება) შემდეგ, დაფინანსება შეუწყდა. „საქართველოს კინოცენტრის პირვ ელ ტურში გავიმარჯვეთ. კომისიამ ჩვენი პროექტი - „სიმინდის კუნძული“ წელს სა უკეთესო პროექტად აღიარა. თუმცა უცებ, მეორე ტურში, კომისიის ხუთივე წევრმა პროექტს ნული ქულა დაუწერა. არ ვიცი, რა ტომ. უცხოელი პარტნიორ ები შოკირებულები არიან. მათ იცოდნენ, რომ მთელი ბიუჯეტის 52 პროცენტი უნდა მიგვეღო. დანარჩენს კოპროდიუსერები დაფა რავდნენ. ახლა შოკური მდგომარეობიდან გამო ვდივართ და ინვესტ

ორებს ვხვდებით“ - ამბობს გიორგი ოვაშვილი. როგორც „გაღმა ნაპირი“ „სიმინდის კუ ნძულის“ სცენარიც ნუგზარ შატაიძეს ეკ უთვნის. თუმცა ნუგზარი ისე გარდაიცვ ალა, ვერ დაასრულა და სცენარს საბოლოო სახე გიორგიმ მისცა. „მოქმედება მდინარე ენგურზე, კონფლი ქტის საზღვარზე ვითარდება. გაზა ფხულზე მდინარე რომ დიდდება, შუაგულში ადგილ-ადგილ მიწის კუნძულებს წარმოქმნის. ეს კუ ნძული სიმინდის მოსაყვანად ძალიან ნოყიერია, იმიტომ, რომ კავკავსიის ქედიდან ჩამოაქვს მი წა. სწორედ ამ წარმოქმნილ კუნძულზე ხდება მოქმ ედება. აფხაზი მოხუცი, 80 წლის კაცი, ასეთ კუ ნძულზე სიმინდის მო ყვანას იწყებს. მოხუცს 16 წლის შვილიშვილი ჰყავს. ამ კუნძულზე ხვდება ჯარისკაცი და დრამაც იქ ვითარდ ება“ - სცენარს გვაც ნობს რეჟისორი.

ენდი მაქდაუელი: ბრიუს უილისმა მარტოხელა ქალად მაქცია მათ სტუდიის სასადილო ში გაიცნეს ერთმანეთი. დემი მურმა იმწამსვე მიაქცია ყუ რადღება გოგონას, რომელიც საოცრად ჰგავდა მას. უცნო ბი მაგიდასთან მოწყენილი იჯდა. დემი მიუახლოვდა და გოგონას მოწყენის მიზეზი რამდენიმე წუთში გაარკვია. თურმე ის პირველად მონაწი ლეობს ფილმის გადაღებაში და არ იცის, როგორ მოიქცეს. ყველა უყვირის. რეჟისორი გაცოფებულია და წამდაუ წუმ იმეორებს - „რა მინდ ოდა, რატომ დაგიკავშირდი, რატომ აგირჩიე.“ სულ ახლა ხან შეყვარებულმა მიატოვა, რის გამოც, გადაღებისას კო ნცენტრაცია ეკარგება, მას ხომ აქამდე პატარა ეპიზოდ ური როლიც კი არა აქვს შე სრულებული. დემიმ და ენდიმ ლაპარაკით გუ ლი იჯერეს და გადაწყვიტეს, მეორე დღესაც შეხვედროდნენ ერთმან ეთს. ასე დაიწყო მათი მეგობრობა. სტუდიაში დაქალები ყველას დები ეგონათ: თაფლისფერთვალება, შა ვთმიანი, თხელი სახის ნაკვთებით. ბინაც ერთად იქირავეს, რომ უფრო ახლოს ყოფილიყვნენ. დემი ყველან აირად ცდილობდა ენდის დახმარებ ოდა. როცა მისი ფილმი „ლეგენდა ტარზანზე“ გამოვიდა, კრიტიკოსებს საშუალება მიეცათ ენდი მიწასთან გაესწორებინათ. დემიმ კი რეჟისორ ჯოელ შუმახერს სთხოვა, ენდი მა ქდაუელი რაიმე როლზე აეყვანა. დაქალს მასწავლებელი დაუქირავა, რომ სწრაფად ესწავლებინა ენდი სთვის სამსახიობო ოსტატობა. მა ქდაუელზე მუშაობდნენ დემის სტ ილისტი და კოსტიუმების მკერავიც. ერთხელაც, დემი ენდის გამო უტყდა, რომ მასში ის მოსწონდა რა ზედაც ბავშვობიდან ოცნებობდა სილამაზე. ენდის ნაკლი არ ჰქონდა, ჩამოსხმული ტან-ფეხი, ულამაზესი

თვალები... დემის კი ბავშვობაში რა მდენიმე ოპერაცია ჰქონდა გადატანი ლი თვალზე. თანაც გოგონებს ერთი საერთო დიდი გასაჭირი აერთიანებდ ათ. ორივეს ლოთი დედა ჰყავდა, რის გამოც, მძიმე ბავშვობა გამოიარეს. როდესაც ენდი წამოიზარდა სასწრა ფოდ მიატოვა საძულველი სახლი და დამოუკიდებელი ცხოვრება დაიწყო. როცა დედა საავადმყოფოში მოხვდა, ენდის დაურეკეს - დედათქვენი ძალი ან ცუდად არის და იქნება მიხედოთო „მისთვის ახლა მთავარი არა წამლები, არამედ თბილი სიტყვა და მოვლაა.“ ენდის დები ჩამოვიდნენ, უპატრონეს მოხუცებულს და დამარხვის ხარჯებ იც გაინაწილეს, მხოლოდ ენდი გადგა განზე და საავადმყოფოდან ზარს ასე უპასუხა - „თქვენ პაციენტთან მე არ ავითარი ურთიერთობა არა მაქვს“. შემდეგ იყო სამოდელო სააგენტო და ენდის დიდი წარმატებები. ყველა შემოთავაზებას რასაც დემი იღებდა, ცდილობდა ენდისთ ვის გაეყო. უფროს დაიკოს ეძახდა და მისი პირადი ცხოვრების მოწყობასაც

ცდილობდა, მით უმეტეს, როცა მის ცხოვრებაში ახალგაზრდა მსახიობი ბრიუს უილისი გამოჩნდა. ბრიუსი ხშ ირად რჩებოდა ღამით და დემისთან მოსული, კომპლიმენტებს ენდისთვი საც არ იშურებდა. ერთ სადილზე კი, რომელიც დემიმ თავის სახლში მოაწ ყო, დაქალის განეიტრალების მიზნით მან ცნობილი მანეკენი პოლ კოული დაპატიჟა. როგორც გამოირკვა, პო ლს დიდი ხანია ენდის გაცნობა უნდო და და დემის ამის შესახებ სთხოვდა. მათ ბევრი საერთო ჰქონდათ, ორივე მოდელები, ორივენი კელვინ კლაი ნთან მუშაობდნენ და რაც მთავარია, ორივე იცნობდა დემის. თავიდან ენდი პოლის მიმართ ირონიულად განეწყო. მას მიაჩნდა, რომ დემის მეგობარი ბრიუსი, ნამდვილი მონაპოვარი იყო, უბრალოდ, დემისთვის რომ არ ეწ ყენინებინა, ხმას არ იღებდა. ენდის რომ მოენდომებინა ბრიუსი მისი გახდებოდა, მაგრამ ხედავდა რო გორი შეყვარებული იყო დემი და ასეთი აზრის თავში გავლებასაც კი ნანობდა. საღამოს შემდეგ პო ლი გასაქანს აღარ აძლე ვდა ენდის და მიაჩნდა, რომ ყველაზე კარგი კანდიდატურა იყო მისთვის. პოლს გადაწყვეტილი ჰქონ და, იმ შემთხვევაში თუ ენდი ცოლად გაჰყვებოდა, მონტანაში რანჩო ეყ იდა. სამსახურს თავს დაანებებდა და მთელ დროს ოჯახს მიუძღვნი და. მართლაც, პოლმა მონტანაში 12 ათასი კვადრატული მეტრი მიწა იყიდა, ხილის ბაღით, პატარა ტყით

იმ ფაქტმა, რომ 2000 წლის შობის წინა დღეებში, პოლმა განქორწინებაზე განცხადება შეიტანა, მთელი ამერიკა შოკში ჩააგდო და ტბით. ჩამოიყვანა: საქონელი, ქათმები, ბატები, იხვები და პატა რა, მაგრამ მუშა მეურნეობა მოაწ ყო. ერთ დღესაც, ენდი სახლის და სათვალიერებლად დაპატიჟა და ახ

ალგაზრდა მსახიობმა იგრძნო, რომ რანჩოზე ყველაფერი ისე იყო მოწყ ობილი, როგორც უოცნებია. საღა მოს ენდის ლოს-ანჯელესში ეჩქა რებოდა, მაგრამ პოლმა სთხოვა და რჩენილიყო. ენდიც დარჩა. დაიწყო ბედნიერი დღეები. როგორც პოლი დაჰპირდა - წარმატებულ კარიერას თავი დაანება და მთლიანად ოჯახში ჩაეფლო. დემი ხშირად სტუმრობდა ენდის - „კარგია, რომ პოლს ასე უყ ვარხარ, მაგრამ მან ხომ სამსახურს დაანება თავი, რას ფიქრობთ, ფუ ლი დიდხანს გეყოფათ?..“ დემის ამ მხრივ, საქმე აწყობი ლი ჰქონდა. მას შემდეგ, რაც ის და ბრიუსი დაქორწინდნენ, მეგა ვარს კვლავი გახდა და ცოლს საჩუქრად თითქმის ნახევარი აიდაჰო უყიდა. დემიმ მეუღლეს სამი მშვენიერი ქა ლიშვილი აჩუქა. ენდი და პოლი მათ ხშირად სტუმრობდნენ, ენდი ყო ველთვის გრძნობდა ბრიუსის ნაზ გამოხედვას... ერთხელაც, როცა დემიმ ორივეს სოუსის მომზადება დაავალა და ისინი სამზარეულოში

მოინდომებდა, ენდი ააღელვა. მა გრამ ეს შანსი უკვე ხელიდან გაშვ ებული იყო... ენდი ბავშვს ელოდა და ლოთობა მის მდგომარეობაში წარმოუდგენელი იყო. იმ ფა ქტ მა, რომ 2000 წლ ის შობის წინა დღეებში, პოლმა გა ნქორწინებაზე განცხადება შეიტ ანა, მთ ელი ამ ერ იკა შო კში ჩა აგდო. რა მოხდა ამ სამაგალითო ოჯახში? სიმართლე ამ საოცარი განქორწინების შესახებ მხოლოდ იტალიელმა რეპორტიორმა, მო ნიკა რუჯერიმ გაარკვია. მან პი რველმა დაუკავშირა ერთმანეთს ის ფაქტი, რომ პოლთან ერთად, განქორწინებაზე განცხადება დე მი მურმაც შეიტანა. ხოლო ენდი სთან ინტერვიუს შემდეგ გაირკვა, რომ მამაკაცი, რომლის გამოც მისი ოჯახი დაინგრა, დიდი ხანი მისი საყვარელი იყო. რამდენიმე კვირაში კი სიმართლე გამოაშ კარავდა. 1990 წელს „ჰუძონელი ქორის“ გადაღებისას, ენდი და ბრიუსი ერთმანეთს შეხვდნენ, და

მარტონი დატოვა, ბრიუსი მაქდ აუელს გამოუტყდა, რომ ხშირად ფიქრობდა მასზე - „ჩვენ მაგარი ლოთობის ღამე უნდა მოვაწყოთ, პოლი და დემი დავათროთ და მო სამსახურის ოთახში ჩავკეტოთ.“ წინადადებამ იმ კაცისგან, რომე ლიც მას მოსწონდა, და, რომელიც შეიძლებოდა მისი გამხდარიყო თუ

სასიყვარულო თავგადასავალში გადაეშვნენ. მათ შორის მოხდა ის, რაც დიდი ხნის წინათ უნდა მომხ დარიყო... ისინი ერთ საწოლში აღ მოჩნდნენ... მათ მეუღლეებისგან და პრესისგან ამის დაფარვა მოახ ერხეს, თუმცა, როგორც ჩანს, პრ ესისგან სამუდამოდ დაფარული არაფერი რჩება...

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გიორგი წითური

ერთი მსახიობის „თეატრი“

სადღაც უცხო სამყაროში...

პელევინის მეორედ მოსვლა

ჰარი გუდინიზე ფილმს გადაიღებენ

ცნობილი ტელეწამყვანი, ლარი კინგი, რომელმაც წინა წლის დეკემბერში 25-წლიანი მუშაობის შემდეგ ტელეკო მპანია „CNN“ დატოვა, მთელ ამერიკას შემოივლის თავისი ახალი შოუთი. როგორც შო უს პროდიუსერები აცხადე ბენ, წარმოდგენის მანძილზე ლარი თავის განვლილ ცხოვ რებაზე ისაუბრებს და ისეთ ნიუანსებს გაიხსენებს, რაც დღემდე ყველასთვის უცნო ბი იყო. შოუს მანძილზე შესა ძლებელი იქნება კითხვების დასმა, ანუ ყოველ მსურველს შეეძლება წარმოდგენის მო ნაწილე გახდეს და ის კითხვა დასვას, რომელიც ყველაზე მეტად აინტერესებს. 77 წლის ვეტერანის შოუ, 14 აპრილს, კონეკტიკუტში დაიწყება და 11 ივნისს ლას-ვეგასში დასრ ულდება. „ლარის სტილი და გამჭ რიახი გონება აუდიტორიას დაუვ იწყარ შოუს აჩუქებს,- განაცხადა წარმოდგენის პროდიუსერმა კა რლ ენგემანმა. აღსანიშნავია, რომ ორი წლის წინ, დაახლოებით იგივე შინაარ სის შოუ, ცნობილმა ამერიკელმა მსახიობმა, რობინ უილიამსმაც გამართა, თუმცა მისი დასრულ ება ჯანმრთელობის პრობლემე ბის გამო ვერ შეძლო. იმედია, ლა რი კინგი არსებულ მისიას პირნ ათლად შეასრულებს და ამერიკის თითოეულ შტატს თავის წარმოდ გენას აჩუქებს. მას შემდეგ, რაც კინგმა „CNN“

დატოვა, მისი ადგილი ბრიტან ული ტაბლოიდების რედაქტორმა, პირს მორგანმა დაიკავა, რომლის თვისაც არც ტელევიზია წარმოა დგენს უცხო ხილს. ის, რამდენიმე გასართობი გადაცემის ჟიურის წევრი გახლდათ, კერძოდ კი, ონ ლაინ რეჟიმში სხვადასხვა პროფ

პელევინის მეორედ მოსვლა

რუსი მწერლის ვიქტორ პელევინის სახელი უკვე საკულტო გახდა, მისი რო მანები კი ყოველდღიურად უფრო მეტ მკ ითხველს იზიდავს. ყოფილ პოსტსაბჭოთა ქვეყნებში პელევინი ერთადერთია, ვინც საუკუნის მანძილზე არსებული ბარიერი დაანგრია და თავისი შემოქმედება მთელ მსოფლიოს გააცნო. პელევინის წიგნები ყოველთვის უზ ომოდ დიდი პოპულარობით სარგებლო ბდნენ, შეიძლება ითქვას, რომ 90-იან წლებში პირველი ბესტსელერის ავტორი, საბჭოთა კავშირის დანგრევის შემდეგ, ზუსტად ის გახდა. კონკრეტულად კი რო მანი „Generation П“. „Generation П“ იმ დროისთვის ერთა დერთი შემთხვევა იყო, როცა წიგნში სო ციალური და სულიერი პრობლემატიკა ასე მჭიდროდ იყო ერთმანეთში გადახლ ართული. რომანი მართლაც მშვენიერი გამოვიდა, ხოლო მწერლის ხედვა, წერის თავისებური მანერა, აქტუალური თემე ბის ოსტატურად დამუშავება და საოც რად გადმოცემა, მკითხველმა სათანა 38

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ესიის ნიჭიერ ადამიანში საუკეთ ესოს ირჩევდა. მომავალ კვირას, მორგანის სტუმარი თვით ლარი კინგი გა ხდება, რაც ისედაც „ფეთქებად“ გარემოში ნავთის გამოჩენას უდ რის. ყველას მოეხსენება, რომ კი ნგი ჩვეულებრივი რესპონდენტი

დოდ დააფასა. თვითონ პელევინის პერსონა, ყოვე ლთვის ბურუსით იყო მოცული – არ არსე ბობს მწერლის არცერთი ვიდეოჩანაწერი, ინტერვიუ თუ ფოტო. პელევინი პირველი მწერალი გახდა, რომელიც ყოველთვის საინტერესო იყო მკითხველისთვის. საქართველოში მწერალი შედარებით გვიან გაიცნეს, თუმცა უმალვე დიდი პო პულარობა მოიპოვა. დღემდე წიგნის მა ღაზიებში პელევინი გამოსვლიდან მალე ვე იყიდება. დაახლოებით ერთი წლის წინ კი, ინ ტერნეტსივრცეში გავრცელდა ინფორმ აცია, რომ პელევინის ყველაზე ცნობილი რომანის მიხედვით, ფილმის გადაღებას იწყებდნენ. პირველი კითხვა, რომელიც მკითხვ ელს თავში დაებადა, ძალიან უბრალოდ ჟღერდა – ნუთუ შესაძლებელია ის ყველ აფერი, რაც მწერლის რომანში ხდება, ეკრანზე გადმოიტანო? სიმართლე გითხ რათ, ეს კითხვა დღემდე აქტუალურია, რადგანაც ფილმის თრეილერის გარდა,

არ გახლავთ, რის გამოც, მორგ ანის გადაცემას რეიტინგი გარა ნტირებული ექნება. ასე ვთქვათ, ძველი და ახალი თაობის დაპი რისპირება მაყურებელს ყველაზე მეტად მიიზიდავს ეკრანთან, რაც პროდიუსერებმა ჩვენზე უკეთ იც იან.

მორგანს კი სანერვიულო ნა მდვილად აქვს – ზუსტად ერთი კვირის წინ, კინგმა, ერთ-ერთ ინ ტერვიუში ოფიციალურად განა ცხადა, რომ მორგანის გადაცემას სპეციალურად „ძვირად ყიდიან“. რაც მხოლოდ იმის მანიშნებელია, რომ გადაცემის ხარისხი ხელოვნ ურად არის რეკლამირებული. ლარი კინგი ამერიკის ტელე ვიიზის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და ძვირადღი რებული ჟურნალისტი გახლდათ. მისი გადაცემა წლების მანძილზე რეიტინგების სათავეში იდგა. კი ნგის და ოპრა უინფრის შოუ ყო ველთვის ყველაზე საინტერესო და აქტუალური იყო, თუმცა თუ ოპრასთან საქმე მაინც დადგმულ შოუსთან გვაქვს, კინგთან მხოლ ოდ ის და მისი რესპონდენტი არ სებობდა. კინგის პიროვნება არაერთ ხელ გამხდარა სხვადასხვა ფილმ ისა თუ მულტფილმის პერსონაჟი, რაც ამერიკულ საზოგადოებაში კიდევ ერთხელ ხაზს უსვამდა მის აქტუალურობას. განსაკუთრე ბულად ხშირად მისი პერსონაჟი მულტფილმ „სიმპსონებში“ ფი გურირებდა, ასევე ხშირად იყო შესაძლებელი მისი ხილვა ჰოლი ვუდურ ფილმებში, სადაც ლარი ყოველთვის საკუთარ თავს ასახ იერებდა. კონეკტიკუტი პირველი იქნე ბა, ვინც თავის თავზე გამოცდის ლარი კინგის ენერგეტიკას. იქნე ბა თუ არა ისეთივე საინტერესო, როგორც მისი გადაცემები იყო, ამას მხოლოდ დრო გვიჩვენებს...

ჩვენთვის არაფერია ცნობილი. ფილმის რეჟისორის ვიქტორ გინზბუ რგის განცხადებით, (რომელიც დიდი ხა ნია ამერიკაში მოღვაწეობს) ეს მისთვის პირველი მშობლიური ფილმია. პელევინის გადაღება მხოლოდ თავისუფალ გარემო ში თუ შეიძლებოდა. აქედან გამომდინარე, შეგვიძლია დავასკვნათ, რომ საქმე დამო უკიდებელ კინემატოგრაფთან გვაქვს. მთავარი კითხვა, რომელიც ფილმის შესახებ იბადება, მხოლოდ ერთია – იქ ნება თუ არა ფილმი ისეთივე პოპულარუ ლი, როგორიც თავის დროზე წიგნი იყო? მიუხედავად იმისა, რომ საბჭოთა კავშირი დიდი ხანია დაინგრა, ხოლო ყველა იმ პე რიოდში არსებული თემა ამჟამად მეორეხ არისხოვნია, პელევინის რომანი, იმდენად ღრმაა, რომ ფილმიც შეიძლება აქტუალ ური გახდეს. ამრიგად, სათანადო რეჟი სურისა და სამსახიობო დასის მეშვეობით, სავსებით შესაძლებელია, ეკრანზე კვლავ გავიხსენოთ ის პერიოდი, როცა პელევინი გამოჩნდა და პირველად წავიკითხეთ ფა ნტასტიკური რომანი „Generation П “.

სადღაც უცხო სამყაროში...

ცხოვრებაში მეორედ მიწევს „პლან ეტა დედამიწის ნომერ პირველი ჯგუფის“ ახალ ალბომზე ორიოდე სიტყვის დაწე რა. საქმე, რა თქმა უნდა, „Radiohead“-ს და მათ ახალ ნამუშევარს „The king of limbs“ეხება. `Radiohead~ - ის ახალ ალ ბომს ყველა ელოდა, გამოცდილი მე ლომანიც და უბრალო მოყვარულიც, როგორც რაღაც გამორჩეულს, რადგან სხვანაირად შეუძლებელიც იყო. ბრიტ ანული ჯგუფის ყოველი ახალი ნამუშე ვარი, უბრალოდ კარგი მუსიკა არ არის, ის ერთგვარი მოვლენაა. მოვლენა, რო მელიც წლების შემდეგაც, იცი, რომ აქ ტუალური იქნება. ამის ნათელი მაგალი თი „Radiohead“-ი არა ერთხელ ყოფილა. გასული ოცი წლის მანძილზე, ჯგუფმა (ორზე მეტი თუ არა), ორი გადატრიალე ბა ნამდვილად მოახდინა. „Radiohead“-ზე ლოცულობდნენ, ტექსტებს იზეპირებდნ ენ, მოკლედ, „Beatles“-ის შემდეგ ამხელა ვნებათა ღელვა, მუსიკალურ სამყაროში ნაკლებად თუ ვინმეს გამოუწვევია. ალბომის გამოსვლამდე ერთი დღით ადრე, მუსიკოსებმა, მაყურებელს ახალი ვიდეო წარუდგინეს. ხოლო რამდენიმე საათში კი - ალბომიც. მუსიკალურმა კლ იპმა სიმღერაზე „Lotus flower“ სოციალ ურ ქსელში ნამდვილი ვნებათა ღელვა გამოიწვია, კონკრეტული ნამუშევარი

თითქმის ყველას ჰქონდა ატვირთული. ზოგი აკრიტიკებდა, ზოგი აღფრთოვანე ბას ვერ მალავდა, თუმცა უმრავლესობა დუმდა და ალბომის გადმოქაჩვას ელ

ოდა. აღსანიშნავია, რომ კლიპში „წარმ ოუდგენლად“ მოცეკვავე ტომ იორკი, მა რთლაც „შოკის“ მომგვრელი იყო. მათგან ყველაფერს ელოდნენ, მაგრამ მოცეკვავე იორკს ნაკლებად... „The king of limbs“ 8 სიმღერას შეიცავ და, ხოლო მთლიანად მისი მოცულობა 38 წუთს არ სცილდებოდა. ოთხწლიანი მო

ჯერ კიდევ 2009 წლის მარტში, კინოსტუდია „Summit Entertainment“-მა უფლება შეიძინა რომა ნზე „გუდინის ცხოვრების საიდუმლო“. მის მიხე დვით, ჰარი გუდინი არა მხოლოდ ცნობილი ილ უზიონისტი, არამედ ბრიტანეთის სპეც-სამსახ ურების აგენტიც გახლდათ. ამჟამად, სტუდია კვ ლავ დაუბრუნდა თავის პროექტს, რაც მხოლოდ იმის მანიშნებელია, რომ გუდინის შესახებ მორიგ ფილმს უახლოეს მომავალში უნდა ველოდოთ. ფილმის სცენარზე, უილიამ კალუშის და ლა რი სლომენის რომანის მიხედვით, ნოი პენჰაიმი იმუშავებს, რომლისთვისაც ეს, რიგით მეორე დი დი პროექტი იქნება. პირველად მისი სახელი პო ლიტიკურ დრამაში („ჯეკი“) გამოჩნდა, რომელიც ამერიკის პრეზიდენტის ჯონ კენედის სიკვდილს უკავშირდებოდა. სცენარისტმა მომხდარი ტრ აგედია მისი მეუღლის, ჟაკლინ კენედის მხრიდან გადმოგვცა. ფილმის წარმატებამ ახალგაზრდა სცენარისტს ხელ-ფეხი გაუხსნა, რის გამოც, პე ნჰაიმს, საკმაოდ მაღალბიუჯეტიანი ფილმის სც ენარისტობა შესთავაზეს. საინტერესოა, მსოფლიოში ყველაზე ცნობ ილი ილუზიონისტის შესახებ გადაღებული ფილმი იქნება თუ არა ბიოპიკი, თუ საქმე უფრო ჩახლ ართულ ნამუშევართან გვაქვს? ალბათ, უფრო მე ორე, რადგანაც კალუშის და სლომენის რომანის მიხედვით, გუდინი უფრო ჯეიმს ბონდის მაგვარი ტიპაჟია, ვიდრე გენიოსი ილუზიონისტი. ფილმი, ალბათ, იმ სტანდარტული თრილერისნაირი გამო ვა, რომლითაც სავსეა დღევანდელი ჰოლივუდი. მაგრამ იმ შემთხვევაში, თუ სცენარისტი უფ რო ღრმად „შეტოპავს“ და ამის ნებას პროდიუსე რებიც მისცემენ, შესაძლოა, ყველაფერი სულ სხ ვაგვარადაც განვითარდეს. ჰარი გუდინის ბიოგ რაფია და მისი შემოქმედება, ნამდვილად იძლევა ამის საშუალებას. გუდინის, ცხოვრების მანძილზე, ბე ვრი კრ

ლოდინისთვის ეს ძალიან ცოტა იყო, თუ მცა ბრიტანელებმა ჩემზე კარგად იციან თავისი საქმე-მეთქი გავიფიქრე და მოსმ ენას შევუდექი. პირველივე სიმღერის შე მდეგ, რაღაც უცნაური შეგრძნება დამრჩა, თითქოს მომატყუეს და თავის ისტორიაში პირველად, „Radiohead“-მაც საშუალო დო ნის ალბომი ჩაწერა – ვერ მოგართვით ბა ტონო, ჯერ ყველაფერი წინ იყო. სულ ცოტა ხანში აღმოჩნდა, რომ ალ ბომის რვავე კომპოზიცია ერთი შეკრ ული ელემენტი იყო, რომელზეც არავით არი მათემატიკური მიმატება გამოკლება არ მოქმედებდა. რვა სიმღერა, როგორც ერთი დიდი მფრინავი თეფში, სხვა სამყაროდან ჩამო სული. სხვანაირად ამ ხუთი ბრიტანელის ოცწლ იანი შემოქმედების ახსნა, მართლაც ძალიან რთულ ია. რა თქ მა უნ და, ოპონენტები ათას მაგალითს მოიყვანენ, ათ ას ალბომს და უპირისპირებენ, გაა კრ იტ იკ ებ ენ, თუმცა ერთის აღ იარება მაინც მო

იტიკოსი და გულშემატკივარი ჰყავდა, ზოგი მას უბრალო შარლატანს უწოდებდა, ზოგი კი, მისი ხელოვნებით აღფრთოვანებული, ოვაციებს ვერ მალავდა. ილუზიონისტის ცხოვრებაში ასევე ბე ვრია მისტიკური და ამოუცნობი, რაც სცენარის ტს ერთგვარ თავისუფლებასაც კი აძლევს. ფილმები ილუზიონისტებზე ახალი ნამდვი ლად არ არის, ბოლო 5 წლის მანძილზე, მათ შესა ხებ, რამდენიმე წარმატებული მაღალბიუჯეტი ანი ნამუშევარიც კი ვიხილეთ. იქნებოდა ეს ქრის ტოფერ ნოლანის „პრესტიჟი“, თუ ნილ ბერგერის „ილუზიონისტი“. როგორც ჩანს, ამჟამად ჰარი გუდინის დროც დადგა, რომლის ბიოგრაფია, მე ნდეთ, ბევრად უფრო საინტერესო და გასართობ ია, ვიდრე ჩამოთვლილი ფილმები. ჰარი გუდინიმ (ერიკ ვაისი) ილუზიონისტობა ბავშვობიდანვე დაიწყო, უკვე 10 წლის ასაკში, ქუჩაში ჩვეულებრივი კარტის მეშვეობით, სხვა დასხვა „საოცრებებს“ აკეთებდა, ხოლო უკვე ოცი წლისამ, ყველასთვის მოულოდნელი ფოკუსების ჩვენება დაიწყო. გუდინიმ თავისი წარმოდგენებით მთელი მს ოფლიო შემოიარა და მაშინდელი ილუზიონი სტების დიდ ჯარში, პირველი ადგილი თამამად დაიკავა. ჰარი პირველი იყო, ვინც „შარლატანი“ ილუზიონისტების გამოვლენა დაიწყო. ხალხისა, ვინც მისი შექმნილი სანახაობის საზიზღარ კო პირებას აკეთებდა და მაყურებელს ატყუებდა. ასევე, დღემდე უცნობია, ილუზიონისტის გარდ აცვალების დეტალები, ზოგის ვარაუდით, ის, ერთ-ერთი ცნობილი ფოკუსის შესრულებისას დაიღუპა, ზოგის ვარაუდით კი, გუდინი კონკურ ენტებმა მოკლეს. ამრიგად, გუდინის შესახებ მართლაც რომ ბევრის დაწერა და მით უმეტეს, მოფიქრება შე იძლება, რაც იმედია ნოი პენჰაიმს გამოუვა, თუ მცა რო მც არ გამოუვიდეს, ამით არაფერი და შ ავ დე ბ ა , უბრ ალ ოდ, ჰ ოლ ივ უდ ს კიდევ ერთი, არაფრის მომც ემი, სტანდარტ ული თრილერი შეემატება.

უწევთ, გასული ოცი წლის მანძილზე, ბრიტანული ხუთეული ერთადერთია, ვისაც ფეხი არ გადაბრუნებია, ამის შე მდეგ, მათ გინდა ქურდები უწოდეთ და გინდა გამყიდველები... „Radiohead“-მა კიდევ ერთხელ აჩვე ნა სამყაროს, რას ნიშნავს ამჟამად მუ სიკა, როგორი უნდა იყოს ის 21-ე საუკ უნეში, რა აკლია მას, საით უნდა განვ ითარდეს, რომ ბოლოს ყველაფერი ერთ დიდ კორპორატიულ ნაგავს არ დაემსგ ავსოს. „The king of limbs“ რევოლუცი ური ნამუშევარი არ გახლავთ, იგი არც გადატრიალებას მოახდენს და არც არის ამისთვის შექმნილი. „The king of limbs“ მშვენივრად არანჟირებული (მადლობა ნაიჯელს), უმაღ ლესი ხარისხის მუსიკაა, რო მლის მოსმენ აც, თუ ჩვ ენს თავებში გა დატ რი ალ ე ბას არა, სხვა ს ამ ყა რო შ ი ა ღმ ოჩ ენ ი ს საშ უა ლე ბა ს ნამ დვ ილ ად მ ოგ ვც ე მს...

ჰარი გუდინზე ფილმს გადაიღებენ

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

1988 წელს არნოლდ შვარ ცენეგერი მორიგ შვარცენე გერულ ფილმში გადაიღეს – „წითელი მცხუნვარება“, „Red Heat“, ალ ბათ, ქა რთ ულად ასე ითარგმნებოდა. ფილმში ჩვენთვის საინ ტერესო ერთი პერსონაჟი

ჩ ნდ ე ბ ოდ ა , ა რს ი თ კრი მი ნ ალი, გვ არად რუსთ აველი... უიო, იხუვლა მაშინ საზო გადოებამ, ჯერ რუსთაველი რა გვარია და მერე ქურდს როგორ შეიძლება რუსთავ ელად რომ ნათლავენო. ვი ღაცებს ლამის საჩივარიც შეუტანიათ ამერიკის წინა აღმდეგ, რაღაც კავშირები უძებნიათ, აიტ! ეს, როგორ იკადრეთო! როცა უთხრეს, იმათგან ძალიან მარტივი კონტრარგუმენტი წამო სულა: ამერიკის ციხეებში რომ გავიკითხეთ, ყველაზე მეტი ამ გვარის ქართველი იჯდაო... ხოოოო, შარშან ვენაში ყოფნისას, იქაურმა ქართ ველმა მომიყვა, რომ თუ რმე ავსტრიის ციხეებში 34 ილია ჭავჭავაძე, 17 აკაკი წერეთელი და ვინ იცის რა მდენი შოთა რუსთაველი იხდის სასჯელს. დაიჭერენ, ვინ ხარო ჰკითხავენ, ისინ იც ეტ ყვ იან, მე ვა ჟა ვარ, ფშაველაო, და ესე... ანუ ქართველებს რომ შეგვეშინდა, ამერიკა რუ სთაველს შეურაცხყოფსო, თურმე ჩვენივე უზნეობას შეუყვანია შეცდომაში ის პატიოსანი ხალხი. ისტორია, რომელმაც კუ ნთა ტერმინატორი და ვე ფხისტყაოსანი გამახსენა, შეიძლება „წითელ მცხუნვ არებასთან“ სულაც არაფერ კავშირში იყოს, მაგრამ გა მახსენდა და თქვენც გაგი ზიარეთ. ლევან ღვინიანიძე ნიკიტა რამდენიმე დღის წინ სოციალურ ქსელში ამბავი ატყდა, მტრისას... არ იქა და სერიალ ნიკიტას მეშვეობით, საქართველოს მთავრობა ბაგრატიო ნების დისკრედიტაციას გეგმავსო. ვიღაც ტიპებმა უცებ „ჭკვიანური“ თეორიების დალაგება დაიწყეს... მა შასადამეო, რაკი იქ ნიკიტა იმას შვ რება, ესენი აქ ამას იზამენ და მერე ისინი რომ გაიგებენო... და ესე. თავიდან youtube-ზე აქაჩული ვი დეო ვნახე, მერე თვითონ სერიალის პირველი სეზონის მეცამეტე ეპიზ ოდი ჩამოვწერე. ნიკიტას „Warner Bros. Television“ აკეთებს, ბევრ პოპულარულ ან ნა კლებად პოპულარულ სერიალთან ერთად. მთავარი გმირი ქალია, რო გორც იმ ძველ სერიალ ნიკიტაში – ოღონდ შავგვრემანია. ისიც თო ფებით დარბის და შარებიდან სულ გამარჯვებული გამოდის. მეცამეტე ეპიზოდში კი შარში ქართულ მონა რქიასთან ერთად ეხვევა. მოკლე შინაარსი ასეთია: საქა რთველოს პრინცი და პრინცესა ამ ერიკას სტუმრობენ, სადაც პრინცზე შეტევა უნდა განხორციელდეს, მო კლან, მერე ეს ამბავი საქართველოს პრეზიდეტს დაბრალდეს და რეალ ურმა დამკვეთებმა, ამის საფუძვ ელზე, გადატრიალება მოაწყონ... მოკლედ, ჩვენთან ხალხს დასაძაბად 40

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ტყვით უნდა გამოვიდეს და შუბლში ტყვია აჭექონ, რომ მას ნიკიტა დაიჭერს და ყველაფერს მოუყვება. ამ დროს დარბაზში შემორბ იან საქართველოსებრი გე რბით მკერდდამშვენებული ბოროტმოქმედნი: „Sakartvelo Patriot“ - ძალიან სასაცილოდ ყვირის მთავარი ცუდიანი. მერე ეძებენ ნიკიტას და ერიკას, პრინცს გულახდ ილობის დრო უდგება და ქანთარიას გოგო მიყვარსო, ჯადოქალს ეუბნება. რა დრ ოს მელიტონია, მოკვლას გიპი რებენ, წამოდი დროზეო. არაო, მე იმ ას ვერ და ვტ ოვ ებო, – ეს ნიკიტაც კაი სენტიმენტალუ რი გოგოა და გაუგებს. მერე, მერე, მერე და ქატო აქა, ფქ ვილი იქა...

ნიკიტა, არნოლდი, რუსთაველი და შორენა ბეგაშვილი მიზეზი მიეცა და სად ზუ რაბ ნ ოღ აი დე ლ ი დაინახეს, სად დავით ბაგრატ იო ნი და სად კი დევ შორე ნა ბეგაშვილი. არა ფილმი სრული იდიოტო ბაა, „Warner Bros. Television“-ისთვის შეუფერებლად დილეტანტურად გა კეთებული... ეპიზოდი ნელ-ნელა ხურდება, ტელევიზორში ქართველი წყვილი რაღაც შოუს სტუმრობს, საიდანაც ირკვევა, რომ ორივეს ოჯახს სამეფო ტახტზე ჰქონია პრეტენზია. მაგრამ მერე ვიქორწინეთ და ამით არათუ დავა დავასრულედ, არამედ, ჩვენი ქვეყნის რუსეთამდელი მონარქიის აღდგენისკენ დიდი ნაბიჯიც გადავდ გითო. ეს პრინცესა ისე ჩათლახურ

ად იყურება, თავიდანვე ეჭვი უნდა შეიტანო მის პატიოსნებაში – „ბანძი“ ფილმია მეთქი, ხომ გეუბნებით. მერე ეს ნიკიტა მიდის პრინცის გამოსვლის ადგილას და უნდა, რომ ის მოსალოდნელ საფრთხეზე გააფ რთხილოს. მას ეგებება სამეფო წყ ვილის ასისტენტი, ლელა ქანთარია... გვარი საიდან მოიტანეს, ალბათ, თქ ვენც ხვდებით – ბუნებრივია, პირდ აპირ რაიხსტაგიდან. მოგვიანებით ირკვევა, რომ პრინცი ამ ლელას ჰყ ვარობს და ფეისბუქში უცებ მასა და შორენას შორის პარალელების გა ვლებაც დაიწყეს. „თვალების ჭრილ ით სუფთა შორენაა“ – დაახლოებით ასეთები იძახეს. აქ, გადამღებ ჯგუფს ერთი სულელური იაღლიში ეპარება – პრეზენტაციის დარბაზში, ფონად რუსული რეპი ისმის, დიდი ტიმოთე რუსი ან „ჩორნი ბუმერ“, კაცი მღერ ის მგონი.

ნიკიტა შორენას, უფრო სწორად, ლელას სთხოვს, პრინცესა შემახვედ რეო, ვითომ რაღაც სამკაულზე სურს მასთან დალაპარაკება. მერე ამ პრინ ცესას ეუბნება, შენს ქმარზე თავდას ხმა მზადდება, თქვენი დაცვის უფ როსიც ჩართულია და ბნელ ოთახში გამომყევიო. შევლენ იქ, ამ შენს ნი კიტას თავში რაღაცას ჩაარტყამენ და გათიშავენ. ანუ ეს პრინცესა, და ცვის კაცი და მკვლელები შეკრულ ები არიან... სააკაშვილმა დაუკვეთა ეს სიუჟეტი, დავითს და ანას კიდევ ერთხელ რომ ჩირქი მოსცხონო. მაგრამ ნიკიტა რისი ნიკიტაა, უც ებ ნინძასავით წამოხტება, ამ დაცვ ის კაცს, რაღაც რუსული გვარით, მიაგდებს და პრინც ერიკისკენ გა იქცევა. ეს ერიკი და კრისტინაც, სუ ფთა ქართული სახელებია, სლავიკ მეშვიდეს მადლმა. ის ისაა ერიკი სი

სავარაუდო ახსნა ისხდნენ ეს პროდიუ სერები ოთახში და რა ვქნათ, რა მოვუგო ნოთ ნიკიტასო, ფი ქრობდნენ. რუსე თში რამე სამე ფო ოჯახის სკან დალი არ არისო? კიო და მიადგნენ ნიკოლოზს, ნიკო ლოზი მკვდარი დახვდათ... აუფ, ჩაგვივარდა სე რიაო... მაგრამ ქე ქვას არ მოეშ ვნენ, Warner Bros-ია, ბო ლ ო - ბ ოლ ო მუშაობა მაინც არ ეზარებათ. შემთხვევით გადააწყდნენ „პრაიმტაიმის“ საიტს, პრ ოდიუსერ ბიჭს მოეწონა შო რენა – ლამის შეუყვარდა და ჰა!.. მოკლედ, საქართველოს სახელის ამერიკულ ფილმში კიდევ ერთხელ გაჟღერება, ჩვენს მთავრობაზე მე ტად, შეიძლება მართ ლა შორენას მკერდის დამსახურება იყოს. ისე, ჩემი ვარაუდი ფეისბუქზე გამოთქ მულ ვერსიებზე აფსურდული სუ ლაც არ არის... „ვაი ამათ პატრონს, რაა... აღარ იციან საიდან და რომელი თითიდან გამოწოვონ სიუჟეტი... წესით, ამაზე სერიოზული საჩივლელია ქართული მხრიდან, ვინაიდან სიუჟეტი რეალ ობასთან ახლოა – ასეთი პიროვნებ ები არსებობენ – დავითი და ანა... უნდა მიმართონ სასამართლოს შეურაცხყოფის მიყენებისთვის“. - წერს ერთ-ერთი მომხმარებე ლი. მოიცა და... დავითი და ანა, პრინცი და პრინცესა არიან? მე მეფე-დედოფალი მეგონა :) ისე, ალბათ, თავად ბაგრატ იონებს, არანაირი დისკომფო რტი არ ექნებოდათ ამ სერიიდან. ნიკიტას ეს ეპიზოდი თუ მათ შორის განხეთქილების საბაბი გახდა და ყო ჩაღ ეგენი... P.S. მგონი დროა შევეგუ ოთ იმას, რაც ამდენი ხანი სულ გვაკლდა. ჩვენ ვართ დამოუკიდ ებელი ერი, ვიღაცამ ომის გამო გაგვიცნო, სხვამ უფრო ადრე, მეორემ უფრო გვიან, მაგრამ გა გვიცნეს. აწი, ხან ერთ ფილმში გვახსენებენ, ხან მეორეში, ყვ ელაფრის მიღმა ინტრიგებისა და დამკვეთების ძიება კი, რა ღაც მახათის ამბავს მაგონებს. P.P.S. უცებ, იგივე სკანდალი პლანეტა პანდორაზე წარმოვ იდგინე. ავატარის რეჟისორს რომ უჩივიან, მა’ვის ხალხი. ჩვ ენი პრინცესა, ფილმში ვიღაც ამერიკელის ავატართან როგორ აიმასქენიო...

პირველი ქართველი მოქანდაკე ქალი თორნიკე ყაჯრიშვილი

EXCLUSIVE

იაკობ ნიკოლაძემ მისი პორტრე ტი რამდენჯერმე გამოაქანდაკა. ის მისი ერთ-ერთი საუკეთესო მოსწავ ლე იყო... ალბათ, ცოტამ თუ იცის, რომ პი რველი ქართველი მოქანდაკე ქალი, ნინო წერეთელია. პორტრეტული ქანდაკების ჟანრში მომუშავე ქალბ ატონის ნიჭიერებაზე და ინდივიდუ ალურობაზე ახლაც საუბრობენ. `რატომ აირჩია ეს პროფესია არავინ იცის~ ნინო წერეთელი 1903 წელს, ქა ლაქ თბილისში დაიბადა. ჯერ კიდევ პატარას გამოუვლენია ხატვისადმი ინტერესი. გიმნაზიის დამთავრე ბის შემდეგ, ახლადაგახსნილ სამხ ატვრო აკადემიაში ჩარიცხულა და პორტრეტული ქანდაკების ჟანრი აურჩევია. მისი გადაწყვეტილება ოჯახს ერთხელაც არ გაუპროტე სტებია. ჯუანშერ (ბახო) ამირანაშვი ლი, ნინო წერეთლის შვილი: ,,დედა იაკობ ნიკოლაძის კლასში მოხვდა. სტუდენტობის პერიოდში საკმაოდ ბევრი და კარგი პორტრეტები შექმ ნა. მისი პროფესია იმ პერიოდშიც და ახლაც, ქალისთვის საკმაოდ დიდი ტვირთის ტარებას ნიშნავს. როცა მოსკოვსა და უზბეკეთში სამუშა

ოდ იმყოფებოდა, მამაჩემს წერდა, ძალიან დავიღალე, მუშები დავიქი რავეო. მისი ახლო მეგობარი იყო, მოქა ნდაკე თამარ აბაკელია, რომელმაც ნინოს შემდეგ დაამთავრა ნიკოლა ძის აკადემია. მიუხედავად იმისა, რომ ეს პროფესია საკმაოდ დიდ დროს, ენერგიასა და ძალას მოით ხოვდა, ორივე ნაზი და ქალური იყო. რატომ აირჩია ეს პროფესია არავინ იცის. ალბათ, დედა ქანდაკებაში ხე დავდა საკუთარი თავისი რეალიზებ ას.~ ახალგაზრდა მოქანდაკეს, სადი პლომო ნამუშევრად მხატვარ დავით გველესიანის სახე აურჩევია. ქვაში გამოკვეთილ პორტრეტს დიდი მო წონება დაუმსახურებია. როგორც კრიტიკოსები ამბობენ, მისი ნამუ შევრები მაღალი გრაფიკული ოსტა ტობით გამოირჩევა. სულ რამდენი ქანდაკება შექმნა უცნობია, თუმცა დღეისათვის, მხ ოლოდ 25-ია შემორჩენილი. მათი უმეტესობა ხელოვნების მუზეუმში ინახება.

ლია მელიქიშვილი, ნინო წერე თლის რძალი: ,,მისი პირველი ნამუ შევარი ბარელიეფი იყო, რომელზეც მამაკაცი გამოსახა. 1927 წელს ქალის ტორსი გამოაქანდაკა. მაშინ, შიშველი ქალის სხეულის ქანდაკების კულტ ურა მიღებული არ იყო. ამით თამამი ნაბიჯი გადადგა. ვისი ნატურა გამო იყენა მუშაობის პროცესში, არავინ იცის.~ `სვანი კაცისა~ და `სვანი ქალის~, ქანდაკება, ნინო წერეთელმა 1932 წელს, საქართველოს მუზეუმის შეკვ ეთით შექმნა. იმავე წლის ზაფხულში, ახალგაზრდა მოქანდაკე უზბეკეთში გაემგზავრა, სადაც სახელმწიფო მო ღვაწეთა და პოლიტიკოსთა პორტრე ტები გამოაქანდაკა. მისი ნამუშევრ ები, ტაშკენტში, ქალაქის მოედანზე გამოფინეს. საქართველოში 1933 წე ლს დაბრუნდა. ქართველი მოქანდაკ ის უზბეკურ წარმატებაზე, იმ პერი ოდის პრესა ბევრს წერდა.

თლის რძალი: ,,ხანმოკლე, მაგრამ საინტერესო ცხოვრებით იცხოვრა. უამრავი ქანდაკების გაკეთება მოას წრო, რომელიც დღესაც ხელოვნების მუზეუმში ინახება. ავანგარდული სტ ილის მოქანდაკე, თავისი ინდივიდუ ალურობით ყოველთვის გამოირჩე ოდა. ის არ მუშაობდა სტალინისა და ჰიტლერის ბიუსტებზე.~ ნინო წერეთელმა და ცნობილ მა მეცნიერმა შალვა ამირანაშვილმა ერმანეთი საერ თო სამეგობრო წრეში გაიცნეს. მერე კი ოჯახი დიდი სიყვარულ ით შექმნეს. მაშინ ნინო 35 წლის

იყო, შალვა – 40. მართალია მანამდე ორივეს ჰქონდა ოჯახი, მაგრამ შვილი არ ჰქოლია. მათ ორი ვაჟი გაუჩნდათ. ნინოს პირველი მეუღლე მხატვარი შა ლვა მამალაძე იყო. ,,დრო გარბის და მე რის გაკეთე ბის სურვილიც მაქვს, ვერ ვახერხებ’’ – ამ სიტყვებს ნინო წერეთელი ხშირად იმეორებდა. ალბათ, გრძნობდა, რომ დიდი ხნის სიცოცხლე არ ეწერა. 1939 წელს, 37 წლის ასაკში, სისხლის მოწა მვლით გარდაიცვალა. მაშინ მისი უმ ცროსი შვილი ოთხი თვის, ხოლო უფ როსი – ორი წლის იყო. ნინო წერეთე ლი კუკიის სასაფლაოზე დაკრძალეს. მას ბევრი ბაძავდა ამბობენ, ნინო წერეთელი ჯერ კი

დევ მანამდე დადიოდა შარვლით, სა ნამ `შანელი~ ქალს შარვლით შემო სავდაო. საკუთარი დიზაინით შეკე რილი ტანსაცმლითა და ბროშებით, ყოველთვის ყურადღების ცენტრში ექცეოდა. ბევრი ბაძავდა ჩაცმაში, ის თბილისში მოდას ამკვიდრებდა. ლია მელიქიშვილი: ნინო წერე თლის რძალი: `ნინაზე ამბობდნენ, რომ ლამაზად იცმევდა, კარგი გე მოვნება ჰქონდა და რაც ყველაზე მთავარია, ამ ყველაფერს თვითონ ქმნიდაო. მე ვისაც მოვესწარი, მის თანატოლს და მეგობარს, მეუბნებო დნენ, ვცდილობდით მასავით ჩაგვ ეცვაო. სამწუხაროდ, მისი შეკერილი ტანსაცმლიდან და აქსესუარებიდან არაფერი შემორჩა.~

`დრო გარბის და მე რის გაკეთე ბის სურვილიც მაქვს, ვერ ვახერხ ებ.~ ნინო წერეთელი, კოტე მარჯან იშვილთან, ლადო გუდიაშვილთან, სოლიკო ვირსალაძესთან და ელენე ახვლედიანთან მეგობრობდა. 1934 წელს კი, ნინოს მიერ შესრულებული კოტე მარჯანიშვილის ბიუსტი, რეჟი სორის ახლადგახსნილ მუზეუმს ამშვ ენებდა. ნინო წერეთელმა რამდენიმე სპექ ტაკლიც გააფორმა. პირველად, მხატ ვარ პეტრე ოცხელთან ერთად, შექს პირის `ოტელოზე~ იმუშავა. ძალები თეატრის დეკორატიულ მხატვრობაშ იც მოსინჯა. 1931 წელს, მოზარდ მა ყურებელთა თეატრში, მან პირველად გააფორმა მხატვრულად პიესა ,,შო რეული გზით~. 1931–1932 წლებში, სახელმწიფო ოპერის თეატრში წარმ ოდგენილი ოპერა ,,ვილჰელმ ტელის’’ კოსტიუმების ესკიზები, მხატვარ სო ლიკო ვირსალაძესთან ერთადაც გა უფორმებია. ლია მელიქიშვილი: ნინო წერე

პირველი ქანდაკება და ტორსი 1927 წელს, ქართველ მხატვართა საზოგადო ების მიერ მოწყობილ გამოფენაზე მიუღია მო ნაწილეობა. მეგობრის პორტრეტს, რომელიც იმავე წელს, მოსკოვში, ქართველ მხატვართა გამოფენაზეც გაუგზა ვნიათ, დიდი მოწონება დაუმსახურებია. ამის შემდეგ, როგორც აღია რებული მოქანდაკე, რე სპუბლიკის ყველა გამო ფენაში მონაწილეობდა.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

EXCLUSIVE

დოიმ ზურა ყიფშიძე იმედა არაბულით შეცვალა იმედა არაბული: მადლობა დოის, რომ საოცნებო როლი მანდო

სკომედიაში კასტინგი აო. ქალბატონი ქეთის შუამდგომლობით დო ისთან მივედი. მესამე შეხვ ედრაზე „მაკბეტში“ ბენქოს როლი მომცა. ცხოვრებაში არის რაღაცები, რაც არ უნდა დაივიწყო. 25 წლის ბიჭს არსაიდან შემოსავალი რომ არ გაქვს და გინდა მეეზოვედ იმ უშაო, ოღონდ შენი შემოსავალი გქონდეს, ამ დროს კი რეჟისორი მხარს გიჭერს, არ უნდა და უვიწყო. ჩემთვის რთულ პე რიოდში ხელფასი დამენიშნა. დოი ისეთ მომენტში დამიდგა გვერდით და სტიმული მო მცა, ვერაფრით დავუვიწყებ.“

თამარ გონგაძე დათო დოიაშვილს „სირანო დე ბერჟერაკის“ რეპეტიციები მთ ელი ზაფხულის განმავლობაში ჰქონდა. ადამიანური პრინციპები, რაინდობა, სიყვარული, მეგობრობა, პოეზია, გაქრა... ამიტომაც ვდ გამ ამ პიესასო, ამბობდა რეჟისორი. სირანო დე ბერჟერაკის როლზე ზურა ყიფშიძე მიიწვია. „არ ვიცი, სხვა ვინ შეიძლებოდა ამ როლზე ამეყვანა. ზურა იმ ასაკშია და იმ გამოცდილების მსახიობია, ვისთ ვისაც ეს ყველაზე უფრო ზუსტი სათამაშო როლია. ახლა ნელ-ნელა ერთად ვთხზავთ პერსონაჟს.“ ამას 9 ივლისის „პრაიმტაიმში“ ვწერ დით. თუმცა, სულ რაღაც თვენახევარში, გმირის სახის შექმნისას, რეჟისორისა და მსახიობის მოსაზრებები ერთმანეთს არ დაემთხვა. მათ შორის, ურთიერთობა ნელ-ნელა დაიძაბა, რაც ზურა ყიფშიძის თეატრიდან წასვლით დასრულდა. ჩვენ ამ ფაქტსაც გამოვეხმაუ რეთ. მაშინ დოიც და ზურაც კონფლიქტს უარყოფდნენ. „რა წამოსვლა, რას ამბობთ, ვინ თქვა ეს? ვერ ვასწრებდით გესმით და მგონი დროებით გა ვჩერდით. საქმეზე ყველა კინკ ლაობს, სერიოზული არაფერი ყოფილა. ეს იყო რაღაც საქმიანი წაკინკლავება.“ - ბატონო ზურა, როდის გი ხილავთ ამ სპექტაკლში, როდის დასრულდება? - ეს მარტო ჩემზე არ არის და მოკიდებული, დოის სხვა რაღა ცები აქვს გასაკეთებელი. - ით ქვა, რომ ამ გმ ირ თან დაკავშირებით, თქ ვენს შორის უთანხმ ოება მოხდა. - არა ბა ტო ნო, ყვ ელაფერი დახატული აქვს, მოფიქრებული, მეც შეძლებისდა გვარად ვასრ ულებ, ამას დრო სჭ ირდ ე ბა.

დოი: მე და ზურას შორის არ ანაირი გაუგებრობა არ ყოფილა. რაში მაინტერესებს რას ლაპარა კობენ? - სპექტაკლს რამდენ ხანში ვიხილავთ სცენაზე? - ჯერ „ვერის უბნის მელოდი ებს“ ვდგამ, მერე ვნახოთ... „ვერის უბნის მელოდიები“ და დგა. ხორვატიაშიც გახლდათ, „ცხოვრება იდიოტისას“ დადგმაც მოასწრო. წასვლამდე კი დე ბერჟ ერაკის როლი 29 წლის იმედა არ აბულს გადააბარა. სპექტაკლიდან ყიფშიძის წასვლამდე კი არ აბული ვიკონტ დე ვალვერ ის და კარბონის როლებზე მოიაზრებოდა. რეჟისორის თამამმა შეთავაზებამ გამო უცდელი მსახიობი შეაშინა. „პანიკაში ჩავვარ დი და მაშინვე

დათო დოიაშვილი 42

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

გულწრფელად ვუთხარი, ვგიჟ დები ამ როლზე, ჩემი საოცნებო როლია, მაგრამ მეშინია მისი შე სრულება-მეთქი. ისე მომიდგა, რადგან მე ვამბობ, ესე იგი ამ რო ლში დაგინახეო და ვეღარ შევეწი ნააღმდეგე. დიდი მადლობა, რომ მენდო“ - კმაყოფილებას ვერ მა ლავს იმედა.

„დე ბერჟერაკი რომ ჩავაგდო, გადამივლიან“ ოთხი წლის წინ მსახიობობა რომ არ გადაიფიქრა, არაბული ამასაც დოის უმადლის. ამიტომ აც იყო, რომ ინტერვიუზე მასთან შეუთანხმებლად ვერ დამთანხმდა. „ცუდი არტისტი ვარ“ იმედა არაბული: 25 წლამდე რო ლი არ მქონია. არც სპექტაკლებში მაკავებდნენ და არც კინოროლები მოუციათ. ცუდი არტისტი ვარ და, ალბათ, ამიტომაც. ჰო, აბა რა ჰქ ვია, წლების განმავლობაში რომ არავის სჭირდები? ეტყობა, არ ხარ მაგარი მსახიობი. ქეთი დო ლიძემ, ჩემმა პედაგოგმა, თავის სპექტაკლში დამაკავა. პროექტ „დასში“ იმიტომ მივიღე მონაწი ლეობა, რომ ბოლო, გადამწყვეტი შანსი იყო ჩემთვის. თუ იქაც არ აფერი გამომივიდოდა, პროფესია უნდა შემეცვალა, ან ქვეყნიდან წავსულიყავი. ვერ გავიმარჯვე. თუმცა ჯერ ნანუკა ხუსკივაძის სპექკალში („ბრალდება“) ვითამა შე, მერე კი გავიგე, დოისთან მუ

„ამხელა გამოცდილება და პრაქტიკა არ მაქვს“ - რაიმე ხომ არ გადმოიღე ზუ რა ყიფშიძის დე ბერჟერაკიდან? - ვერც შევძლებ მისგან რა მე გადმოვიღო. დიდი გაკვეთილი იყო მის რეპეტიციებზე დასწრება. მაგრამ, ახლა ჩვენი რეპეტიცი ები მეორე აქტით დავიწყეთ. დო იმ მითხრა, მინდა ზურას თამაში დაგავიწყდესო. მე, მე ვარ და ის, ის არის და ზურასავით ვერც ვი თამაშებ. - ეს ნაწარმოები წაკითხული გქონდა? - მეორე კურსზე ვიყავი „სირა ნო დე ბერჟერაკი“ რომ წავიკითხე. ჩემი საოცნებო როლი გახდა. გა დავირიე. მასშტაბური პერსონაჟ ია: რომეოც არის, ჰამლეტიც, დონ კიხოტიც. არაპროგნოზირებადი და საინტერესოა. მსახიობისთვის ასეთი პერსონაჟის განსახიერება მნიშვნელოვანია. - დოიმ ამ როლისადმი შენი ტრფობის შესახებ იცოდა? - არა მგონია. მადლობა, რომ მენდო, მაგრამ ახლაც შეშინებუ ლი ვარ. ძალიან რთული როლია, როგორც ფიზიკურად, ისე ფსიქ ოლოგიურად. - გამოუცდელობა გაშინებს? - გამოუცდელი ვარ და გაეცინ ებათ ამ როლში რომ ვარ. - გარისკვაა? - ასეა. გარისკვაა დოისთვისაც და ჩემთვისაც. ბეწვის ხიდია, მით უმეტეს საქართველოში. თბილის ში ეს როლი რომ ჩავაგდო, გადა მივლიან. შიშებიც აქედანაა, იმხე ლა გამოცდილება და პრაქტიკა არ მაქვს, რომ ეს როლი შევასრულო. მაგრამ 1700 პროცენტით ვმუშაო ბთ. მე, დოის ბოლომდე მივყვები და ვენდობი. თავს და ენერგიას არ ვზოგავ. საოცნებო როლია და შეიძლება გადამწყვეტიც იყოს ჩე მთვის. მსახიობმა უნდა ინატროს დოიაშვილისნაირი რეჟისორი. შანსი არ არის მოდუნდე. ისე მაგრად ხსნის, ფლეგმა უნდა იყო, ვერ ითამაშო. - როგორი იქნება შენი დე ბერჟერაკი? - სირანო, „კომედი დე ლარტეს“ ვარიანტში, ნიღბით გამოდის, ნიღაბს დიდი ცხ ვირი აქვს. აქ ჩანს მხოლოდ მისი გრძელი ცხვირი, ხო ლო გრიმით დიდ ცხვირს არ ვიკეთებ. დოი საინტე რესოდ ხს

ნის მის პერსონას. სირანოს არ აქვს დიდი ცხვირი და არც მა ხინჯია, როგორც თვითონ ამ ბობსო. ეს მისი კომპლექსებია,

„მეშინია... იმხელა გამოცდილება არა მაქვს, სირანო დე ბერჟერაკი ვითამაშო“ რასაც დიდი ცხვირით ფარავს. ცხვირზე გადააქვს კომპლექს ებიო. ვეთანხმები. „ამ შანსს ხელიდან არ გავუშვებ“ სპექტაკლში თითქმის მთ ელი დასი თამაშობს. თორნიკე გოგრიჭიანი კრისტიან დე ნე ვილიეტის როლს ასრულებს, აჩიკო სოლოღაშვილი – გრაფ დე გიშს, კახა კინწურაშვილი – ვიკონტს, ბადრი ბეგალიშვ ილი – კარბონს. როქსანას ხუ თი მსახიობი ასრულებს - ნანკა კალატოზიშვილი, ბუბა გოგო რიშვილი, ანა ალექსიშვილი, ნანკა ბუთხუზი და ნინო მი

თაიშვილი. „აქაც საინტერესო ვერსია აქვს დათოს. სირანოს და როქსანას შორის სახიფათო თამაში ვითარდება. რამდენ ჯერაც სირანო მივა დასკვნამ დე, რომ ამ ქალს იცნობს, იმ დენჯერ სხვა ქალად ესახება. ამიტომ ასახიერებს როქსანას სხვადასხვა მსახიობი.“ სპექტაკლის პრემიერას და ახლოებით აპრილის დასაწყ ისში ითამაშებენ. მანამდე კი იმედა ფილმის პრემიერისთვის ემზადება. „მამაჩემის გელფ რენდში“, რომელიც ეკრანებზე 17 მარტს გამოდის, ერთ-ერთ მთავარ როლს თამაშობს. „ეს, ჩემი პირველი სრულმეტრაჟ იანი ფილმია და ვღელავ. იმ დენად თვითკრიტიკული ვარ, არ ვიცი, პრემიერა ზე მისული, სირცხვილ ისგან, დარბაზში ბოლო მდე დავრჩები თუ - არა“. - მოკლედ, პროფეს იის შეცვლა არ გიწევს. - ეს დო ის დ ამ სა ხუ რ ებაა. ახლა კი საოცნებო როლი შემო მთავაზა. ამ შანსს ხელი დან არ გა ვუშვებ.

ზურა ყიფშიძე

ლენკა ზვიადაძე – უფროსი თაობის პატარა აღმოჩენა „მინდა, რომ სულ პატარა ვიყო, რადგან ვერ ვიტან დიდურ მოთხოვნებს“ ეკა ჩიკვაიძე პირველად მამუკა ჩა რკვიანის კონცერტზე შევნიშნე. პატარა ბავშვი „ქართულ ხმებთან“ ერთად სცენაზე რომ გამოვიდა, ვიფიქრე, აქ როგორ მოხვდა, ან როგორ უნდა იმღეროსმეთქი, მაგრამ ხმა რომ ამოიღო, მი ვხვდი, რომ შევცდი. მერე იმას ვფ იქრობდი, ამ პატარა ბავშვს ამხელა ხმა საიდან ამოსდის-მეთქი. ასეთივე რეაქცია ჰქონდათ მაყურებლებს, როცა 7 წლის ლენკა ზვიადაძემ ფე სტივალზე რატი დურგლიშვილთან ერთად იმღერა. ახლა 9 წლის არის და უკვე ჩამოყალიბებული მომღერალია. არც სცენაზე გამოსვლის და არც მა სზე ბევრად უფროს, გამოცდილ ხა ლხთან სიმღერის ეშინია. ორი წლის

იყო, როცა სიმღერა თავისით დაიწყო. მშობლებმა გადაწყვიტეს, ენერგიული ბავშვია და სანამ სწავლას აქტიურად შეუდგება, სიმღერაზე და სხვა ხელო ვნების გაკვეთილებზე შევიყვანოთო. 3 წლისამ ჭოხონელიძეების სტუდიაში დაიწყო სიარული და მას შემდეგ სულ მღერის. ბევრ მნიშვნელოვან კონცერ ტზე გამოვიდა. ფესტივალებზე ბევრი ოქროს მედალიც აიღო. მერე „ანა-ბა ნაშიც“ მონაწილეობდა. 6 წლის ასაკში მამუკა ჩარკვიანმა სიმღერა „ცისკრის ლოცვა“ აჩუქა. მასთან დუეტი ჩაწერა და თავის ალბომში შეიტანა. ლენკა ზვიადაძე: „პირველად პრ ოექტ „12 მტრედში“ ვიმღერე. 5 წლისა რომ გავხდი „მის საქართველო“ ეწყო ბოდა და როგორც მომღერალი ისე მიმიწვიეს. მე მოვითხოვე კონკურსშიც

მივიღებ მონაწილეობას-მეთქი და „საქართველოს მშვენიერებაც“ გავხ დი. ჩემი ოცნება იყო პროექტ „ანა-ბა ნაში“ მიმეღო მონაწილეობა, მაგრამ 6 წლამდე არ მიმიღეს, პატარა ხარო. ღრუბლებში დავფრინავდი, როცა დამირეკეს და მითხრეს „ანა- ბანა ში“ მოხვდიო. ეს პროექტი წარმატ ებული იყო ჩემთვის, მას შემდეგ ბევრ ფესტივალში მივიღე მონა წილეობა. პროექტში სიმღერებს ჩემებურად ვაკეთებდი ხოლმე და დედა მეჩხუბებოდა. სამაგიეროდ, მამუკა ჩარკვიანი სულ მეუბნე ბოდა, როგორც შენ გემღერ ება და გინდა, ისე იმღერეო. პირველ ტურზე ლალი სა ყვარელიძის სიმღერა „მე რცხალი“ ვიმღერე. ამ დრ ოს ის დარბაზში იჯდა და სეზონი რომ დამთავრდა თა ვის შემოქმედებით საღამოზე მიმიწვია, სადაც 2 სიმღერა ვიმღერე. დიდებს ერთ სიმღ ერაზე მეტი არ უმღერიათ, ამიტომ ძალიან მიხაროდა და მეამაყებოდა ეს ფაქტი. სიმღერა თავიდანვე, სო ფო ჭოხონელიძემ შემაყვარა. მხოლ ოდ მასთან მინდოდა მემეცადინა, ისე გაკვეთილს არ ვესწრებოდი. ჩემი უსაყვარლესი პედაგოგია, ისევე, რო გორც ჩემი მუსიკის მასწავლებელი დოდო ცინცაძე“. 7 წლის იყო, როცა მერიის მიერ ორგანიზებულ ფესტივალში („მხია რული ნოტები“) გაიმარჯვა და პირვ ელი საჩუქარიც მიიღო. ლენკა, მობი ლური ტელეფონით და 500 ლარით დააჯილდოვეს. ამის შემდეგ, იმავე ორგანიზატორებმა ფესტივალ „5 ვე გაზე“ მიიწვიეს და მათი ლაურეატი გახდა. ამ ფესტივალზე რატი დურგ ლიშვილთან ერთად სიმღერა „ალად ინი“ იმღერა. სიმღერის დროს ტექს ტები ხშირად ეშლება ხოლმე, მაგრამ სიტუაციიდან გამოსვლას ადვილად ახერხებს. თამრიკო ჭოხონელიძის წყალობით, პატრიარქთან გამართ ულ საღამოებზე ხშირად დადის და საპატიო სტუმრებისთვის მღერის. „პატრიარქთან ყოველთვის მივდ ივარ ხოლმე, როცა ელჩები ჩამოდიან

ან რამე სხვა ხდება. ერ თხელ „მუხა მბაზი“ ვიმღ ერე და „ჩემი ც რე მლ ი ს დენის“ მაგი ვრად, „ჩემი ტკბილი ენა“ ხარ-მეთ ქი ვიმღერე. კი დევ კარგი, ვერავინ მი ხვდა. ტექს ტები ხშირ ად მეშლება ხ ოლ მ ე . ე რთ ხე ლ მეგ ობ რი ს დაბადების დღეზე ძალიან მაღალ ტო ნალობაში მომიწია ხმის აწევა და ყელი რომ არ გამხლეჩოდა, დაბალ ტონა ლობაზე ჩამოვედი, ვერავინ მიხვდა. ტონალობასთან პრობლემა რატი დუ რგლიშვილთან დუეტის დროსაც იყო. სიმღერა მის ტონალობას არ ემთხვე ოდა, მაგრამ უარი არ უთქვამს, რა ღაცნაირად მაინც ჩავსვით და კარგი დუეტი გამოვიდა. თავიდან, სცენაზე რომ გამოვედით, დარბაზი ახარხარდა, მაგრამ მალევე შეწყვიტეს სიცილი. ამ კონკურსის შემდეგ შემიძლია სერი ოზულ კონცერტებშიც მივიღო მონა წილეობა. მამუკა ჩარკვიანის კონცერ ტიც ძალიან საპასუხისმგებლო იყო, მაგრამ არ მინერვიულია. სცენაზე რომ გავალ, ყველაფერი მეხსნება. ამ კონცერ ტის შემდეგი შეფასე ბები არასდროს დამა ვიწყდება“.

მამუკა ჩარკვიანის მიერ ნაჩუქარი სიმღერა ინგლისურადაც გადააკეთა, ახლო მომავალში უკეთესად ჩამოაყ ალიბებს. უნდა, რომ სულ პატარა იყოს, რადგან დიდური მოთხოვნები არ მოსწონს. ასეთი მონაცემების მი უხედავად, ლენკა ექიმობას აპირებს. დედამისი მალე პლასტიკური ქირუ რგიის კაბინეტს ხსნის და მისი მემკ ვიდრეობა უნდა გააგრძელოს. „მინდა, რომ სულ პატარა ვიყო, რადგან ვერ ვიტან დიდურ მოთხოვ ნებს. თავიდან ვფიქრობდი, მსახიობი ხომ არ გამოვიდე-მეთქი. საახალწლო სპექტაკლებშიც ვთამაშობ ხოლმე და ვგიჟდები ამ პროფესიაზე, მაგრამ ჩე მი და ჩემი ოჯახის ერთობლივი სუ რვილია, რომ ექიმი გავხდე“.

ნინო ანანიაშვილ ის სტუდიაში, ბალე ტზეც დადის. დიდი დატვირთვა აქვს, მა გრამ ეხალისება და სახლში მოსული ისევ ცეკვავს და მღერის. პატარა ლენკა უკ ვე რამდენიმე წელია რომანსებსაც წერს.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

„მე რ ლ ი ნი“ „გუდვილის“ ახალი ბრენდი ყველასთვის გასულ კვირას აბაშიძის #81-ში სამკერვალო მა ღაზია-სალონი „მერლინი“ გაიხსნა. ეს სავაჭრო ობიექტი „გუდვილის“ პირველი ტანსაცმლის მაღაზიაა და აქაური ტანსაცმელი მაღალი ხა რისხითა და დაბალი ფასებით გამოირჩევა. მა ღაზიაში წარმოდგენილი იქნება ხელვაჩაურის სამკერვალო ფაბრიკის – „ბითიემის“ პროდუქცია. ვინც ზაფხულში აჭარას სტუმრობდა, ახსოვს – ამ საწარმოს პროდუქციაზე ნამდვილი ბუმი იყო, რა

დგან მომხმარებელს პირველად ჰქონდა შესაძლ ებლობა, ქართული წარმოების გემოვნებიანი და დაბალფასიანი სამოსი შეეძინა. ხელვაჩაურის ნა წარმის მოყვარულებმა ნამდვილი შვება იგრძნეს, მაშინ როცა ამ ტანსაცმლის სექცია ჰიპერმარკეტ „გუდვილში“ გაიხსნა. რაკი მოთხოვნა დიდი იყო, „გუდვილის“ ხელმძღვანელობამ გადაწყვიტა, მო მხარებლისთვის მაღაზია ქალაქის ცენტრშიც გაეხსნა.

ლიკა გიორგობიანი, „გუდვილის“ შესყიდვე ბის სამსახურის ხელმძღვანელი: „ჩვენ უკვე ერთი წელია, „ბითიემის“ ტექსტილის ფაბრიკასთან ვთანამშრომლობთ და ამ თანამშრო მლობამ გვიჩვენა, რომ საკმაოდ წარმატებულად იყიდება ეს პროდუქცია. ამიტომაც გადავწყვიტეთ, ქალაქის ცენტრში მომხმარებლისთვის შეგვეთავ აზებინა ახალი ობიექტი და აქ მათ საშუალება ექ ნებათ, შეიძინონ როგორც მამაკაცის, ქალისა და ბავშვის ტანისამოსი, ასევე ვთავაზობთ საოჯახო ტექსტილს, ეს არის პირსახოცები, თეთრეული, ქვ ედა საცვალი და შემდეგ აუცილებლად დავამატე ბთ „გუდვილის“ მიერ ევროპიდან იმპორტირებულ პროდუქტს. რაც მთავარია, მომხმარებლისთვის ხელმისაწვდომია პროდუქტის ფასები – ის ხუთი ლარიდან ას ლარამდე მერყეობს“. ირინა ქოსაშვილი, ჰიპერმარკეტ „გუდვილ ის“ დირექტორი: „ჩვენთვის მნიშვნელოვანია ამ მაღაზიის გახს ნა, რადგან ეს ჩვენ ბონუსად შევუქმენით ჩვენს მომხმარებელს. ეს საქონელი წარმოდგენილი იყო „გუდვილში“ და საკმაოდ კარგი გაყიდვები ჰქონდა, ამიტომ გვინდოდა ჩვენი მომხმარებლისთვის ქა ლაქის ცენტრში შეგვექმნა ტანსაცმლის ანალოგ იური მაღაზია. აქ არის ყველა ზომის, ყველა ასაკის ტანსაცმელი და გვაქვს ქალაქში ყველაზე დაბალი ფასები. ჩვენ მივყვებით ჩვენს მომხმარებელს და ხვალინდელ დღესაც განვვითარდებით იმის მიხე დვით, რასაც ჩვენი მომხმარებელი გვიკარნახებს. გარდა ამისა, ჩვენს მომხმარებელს შეუძლია „გუ დვილში“ დაგროვილი ქულებით საჩუქრად შეიძინ ოს ამ მაღაზიაში ნებისმიერი ნივთი“. თეა გოცაძე, საზოგადოებასთან ურთიერთო ბის ხელმძღვანელი: „კომპანია „გუდვილმა“ გახსნა ტანსაცმლის ახალი მაღაზია „მერლინი“, რომელიც ირაკლი აბ აშიძის #81-ში მდებარეობს. მაღაზია გამოირჩევა დიდი არჩევანით, მაღალი ხარისხითა და ყველას თვის ხელმისაწვდომი ფასებით. ტანსაცმლის ფასი იწყება 15 ლარიდან, თეთრეულის – 6 ლარიდან, ხოლო ქსოვილების ფასი – 8 ლარი, სალონში არ ის დამატებითი სამკერვალო სერვისიც, მკერავი მომხმარებლებს მოემსახურება ახალი მოდელის შეკერვითა და გადაკეთების სერვისით. მომხმარე ბლებს სხვადასხვა აქციებსაც შევთავაზებთ, ასევე მალე დავიწყებთ მაღაზიის სახის ასარჩევ კონკურ სს, რომელიც სტუდენტებს შორის ჩატარდება. ვიმედოვნებთ, რომ ჩვენი მომხმარებლისთვის ეს საყვარელი ადგილი გახდება“. r

„საქართველოს ლატარიის კომპანიამ“ 90 წლის მოხუცს, იუბილე მიულოცა თაკო შარმიაშვილი „საქართველოს ლატარი ის კომპანია“ საქველმოქმ ედო აქციებს განაგრძობს. ამჯერად კომპანიის წარმ ომადგენლები ორთაჭალაში საერთო საცხოვრებე ლში მცხოვრებ 90 წლ ის ნიკოლოზ კვესელ ავას ესტუმრნენ და 90 წლის იუბილე მიულ ოცეს. სამამულო ომის ვეტერან ხანდაზმულს კომპანიამ საჩუქრად მაცივარი, მედიკამე ნტები და 300-ლარი ანი სასურსათო ვა უჩერი გადასცა. გია ბარკალაია, „საქართველოს ლა ტარიის კომპანიის“ მარკეტინგისა და გაყიდვების მენეჯე რი: – ქველმოქმედება „საქართველოს ლა ტარიის კომპანიის“ პრიორიტეტია, კო მპანიის მენეჯმენ ტის ერთ-ერ თი მი ზანია, დაეხმაროს საქართველოს მო 44

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

სახლეობის გაჭირვებულ, მზ რუნველობამოკლებულ ფენას და მოხუცებს, რომლებსაც სხვადასხვა მიზეზების გამო საზოგადოების მხარდაჭერა სჭირდებათ. ამჯერად, ჩვენ ვესტუმრეთ ბატონ ნი

კოლოზს, რომელსაც 90 წელი შეუსრულდა. მას ესაჭიროე ბოდა მაცივარი და მედიკამე ნტები, ჩვენ ამ საჩუქრებთან ერთად დამატებით 300-ლა რიანი სასურსათო ვაუჩერიც გადავეცით. „საქართველოს ლატარიის კომპან ია“ ჯანმრთელ ობასა და დიდხანს სიცოცხლეს უს ურვებს ბატონ ნი კოლოზს. ჩვენ სა ქველმოქმედო აქ ციებს შემდგომშიც განვაგრძობთ“. ნიკოლოზ კვეს ელავა: – მინდა დიდი მადლობა გადავუ ხადო „საქართვე ლოს ლატარიის კო მპანიას“, რათა ჩემი დაბადების დღე ასე დააფასა, შეწუხდნენ და ჩემთვის მნიშვნ ელოვანი საჩუქრები მომიტანეს. წარმ ატებას ვუსურვებ ამ კომპანიასა და მის ხე ლმძღვანელობას.

კობა ინასარიძე

ტელეფონით გარჩეული საქმე

საქართველოს საკალათბურთო ნაკრების წევრი, გიორგი ცინცაძე რამდენიმე დღის წინ 25 წლის გახდა, სულ მალე კი უძვირფასეს საჩუქარს აც მიიღებს: მისი მეუღლე, ნანა ცინცაძე დღე-დღეზე შვილს ელოდება, რომლისთვ ისაც სახელი უკვე შერჩეული აქვთ – ნიკო ლოზი. გიორგი საქართველოს ნაკრებში ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო ხასიათის მოთამაშეა. მისთვის მეტოქის ავტორიტეტს მნიშვნელობა არა აქვს. ცინცაძე ჩვენი ნაკრების შეუცვლელი წევრია და მასთან ეს ინტერვიუც, ალბათ, დაგა ინტერესებთ. გიორგის ესტონეთში დავუკავშ ირდით, ის ტარტუს „როკის“ ღირსებას იცავს... საუბარი კი ევროპის ჩემპიონატის წილისყრით დავიწყეთ – საქართველოს ნაკრებს ჯგუფში ერთ-ერთ მეტოქედ ხომ რუსეთი ერგო.

„კენჭისყრის შედეგებზე ტელე ფონით ვესაუბრე ვიქტორ სანი კიძეს და ზაზა ფაჩულიას. ისინიც გახარებულები იყვნენ. ვფიქრობთ, გაგვიმართლა და დანარჩენი ყვ ელაფერი ჩვენზეა დამოკიდებული. კენჭისყრამ თავისი საქმე გააკეთა, ახლა ჯერი ნაკრებზეა. ნაკრების მწ ვრთნელ იგორ კოკოშკოვთან კონტ აქტი კი არ მქონია. ალბათ, ისიც კმ აყოფილია“.

„ჯერ არ დაბადებულა და უკვე მენატრება“

გიორგი ცინცაძე მალე მამა გახდება

მომავალი

„სეზონის ბოლომდე ტარტუში ვარ. თურქეთიდან მქონდა შემო თავაზება, მაგრამ ვერ წავედი. ევ როპის ჩემპიონატზე თუ კარგად ვიასპარეზებთ, ნაკრების წევრებს, ალბათ, კარგი ვარიანტები გამოგვ იჩნდება“.

EXCLUSIVE

სასჯელი: ვარჯიში დილის 6 საათზე

„დილას და საღამოს ვარჯიშები მაქვს, შუალედში კი ძირითადად მძინავს და ვისვენებ. ამას წინათ წავაგეთ და მწვრთნელმა დაგვსა ჯა – დილის 6 საათზე დაგვინიშნა ვა რჯ იში, შე მდ ეგ – 11-ზე და ბო ლოს – საღამოს 6-ზე. იმედი მაქვს, მსგავსი რამ აღარ განმეორდება. თავისუფალ დროს კომპიუტერთან ვატარებ, ინტერნეტის საშუალებით მეგობრებს ვეკონტაქტები, ფილმ ებს ვუყურებ ან მეუღლესთან ერ თად სადმე მივდივარ“.

სკანდალი

„ამას წინათ ავტოავარია მომი ხდა. დიდი არაფერი ყოფილა, მაგრ ამ აქაურმა ჟურნალისტებმა ყველ აფერი გააბუქეს, ცნობადი სახე ვარ და ამბავი ისე აღწერეს, თითქოს რაიმე საშინელება გამეკეთებინოს“.

`რუსეთს მარკოიშვილის დონის მსროლელი არ ჰყავს~

„კენჭისყრას ესტონეთშიც ბე ვრი გამოხმაურება მოჰყვა. ჩვენს

„მალე მამა გავხდები“

„ესტონეთში მეუღლესთან, ნანა ცინცაძესთან ერთად ვცხოვრობ და მალე მამა გავხდები... ბავშვს დღედღეზე ველოდებით. ბიჭის მამა ვხ დები, ნიკოლოზს ვარქმევთ. 21 წლ ისანი დავქორწინდით, მაგრამ ბავშ ვზე არ გვიფიქრია, ცოტა მოგვია ნებით ვგეგმავდით და ასეც მოხდა. 7 თებერვალს 25 წელი შემისრულდა და საუკეთესო საჩუქარსაც მივი ღებ. მამობა ყველაფრისგან განს ხვავებული და განსაკუთრებული გრძნობაა. პატარა ჯერ არ და ბადებულა და უკვე მენატრება. ყველას ვურჩევ, რომ მეტი და მეტი ბავშვი იყოლიოს“. ნაკრებზე ვრცელი სტატიაც გა მოქვეყნდა, სადაც საქართველოს ნაკრების მინუსებსა და პლუსებზე გამახვილდა ყურადღება. ჩანს, სტ ატიის ავტორს ჩვენი შარშანდელი თამაშები ჰქონდა ნანახი, სადაც მე აშკარად არ ვიყავი ფორმაში. 5 თვე არც ერთ გუნდში არ ვირიცხებოდი, ამასთანავე, ტრავმა მაწუხებდა და ჩემი შესაძლებლობების ნახევრის

„მგზავრები“

„ყველანაირი ჟანრის მუსიკას ვუსმენ, განსაკუთრებით მიყვარს ბარი უაითი, ჩემს განწყობას ერგე ბა. ქართველებიდან „მგზავრებს“, ხანდახან ჰიპ-ჰოპსაც ვუსმენ“.

„ცივია, მაგრამ მომწ ონს“

„ესტონეთი მომწონს. მა რთალია, აქ ძალიან ცივა და აუტანელი ამინდებია, მაგრ ამ კარგი ქვეყანაა. საქართ ველოში ემოციური ხალხი ცხოვრობს, აქ კი მშვიდი ადამიანები არიან და ცხოვ რებაც წყნარად მიედინება. ადრე სხვანაირად ვფიქრობდი, მაგრამ ახლა, როცა ასაკი მო მემატა, მიმაჩნია, რომ თბილისი ყველაზე მაგარი ქალაქია და მის გა რდა, არსად ვიცხოვრებდი“.

ოცნების გუნდი

სასურველი ჯგუფი

„ნამდვილად სასურველ ჯგუფში მოვხვდით. ჩემი აზრით, შანსი გვაქ ვს, მაგრამ, ალბათ, სხვებიც ჩემნაი რად ფიქრობენ და იოლი თამაშები ნამდვილად არ გველის. მოდუნების უფლება არც ერთ გუნდთან არ გვ აქვს, ყველასთან მაქსიმალურად, 100%-ით უნდა დავიხარჯოთ, გა ნსაკუთრებით კი – რუსეთთან. მა თთან მატჩს მხოლოდ სპორტული მნიშვნელობა არ აქვს და თუკი გა ვიმარჯვებთ, მთელ საქართველოს ძალიან გავახარებთ. მთავარია, ჯანმრთელად ვიყოთ, ტრავმებმა ხელი არ შეგვიშალოს და ვფიქრობ, ყველასთვის ანგარიშგასაწევი ძალა ვიქნებით. ევროპირველობაზე ჩვ ენი უმთავრესი მიზანი ჯგუფიდან გასვლაა. მეორე ჯგუფურ ეტაპზე კი ერთი თამაშის მოგებაც დიდი შედეგი იქნება. მთავარია, პირველი ეტაპი დავძლიოთ. დებიუტისთვის ესეც დიდ მიღწევად ჩაითვლება“.

უამრავი მაქვს, მაგრამ მაინც ვყ იდულობ. ამის გამო სახლში სულ მეჩხუბებიან, კლასიკური სამოსიც იყიდეო, მაგრამ არ მიყვარს. ჩემს გემოვნებაში არ ჯდება. რაც შეეხ ება აქსესუარებს, განსაკუთრებუ ლი არაფერი მაქვს, მაგრამ სულ ვა ტარებ ჯვარსა და წმინდა გიორგის მედალიონს“.

ნახევარსაც ვერ ვავლენდი. რაც შე ეხება იმას, რომ მოედნის ხედვა არ მაქვს, ვერ დავეთანხმები. ჩემი პლ უსი სწორედ მოედნის ხედვაა. ას ევე, ვერ გავიზიარებ იმ აზრს, რომ ვიქტორ სანიკიძეს ტექნიკა აკლია, ან მსროლელი არ გვყავს. მანუჩარ მარკოიშვილის დონის მსროლელი რუსეთის ნაკრებში ნამდვილად არ არის“.

„ჩემი საოცნებო კლუბი „ბარს ელონაა“, ქალაქიც ძალიან მიყვ არს, ფეხბურთშიც ამ გუნდს ვგულ შემატკივრობთ მთელი ოჯახი. „ბა რსაში“ თამაში ჩემი ოცნებაა“.

„ოჯახი მენატრება“

„ყველაზე ძალიან ჩემი ოჯახის წევრები და მეგობრები მენატრ ებიან, კიდევ ქართული სამზარ ეულო. როდესაც ჩემი მეგობრები ერთად იკრიბებიან, მირეკავენ და მაშინ, ნოსტალგიის გრძნობა უფრო მეტად მაწუხებს. საერთოდ, ძალიან მოძრავი და აქტიური ადამიანი ვარ. ბევრი საუბარი, ხუმრობა და ხალხ ში ყოფნა მიყვარს, უმოქმედოდ და უმოძრაოდ ყოფნა არ შემიძლია“.

„მგონი, ყველაფერი თეთრია“

„ვფიქრობ, პლუსი და მინუსიც ერთი მაქვს. ძალიან თბილი და მე გობრული ვარ. იმას, რასაც სხვას არ გავუკეთებ, მგონია, რომ ისინიც არ გამიკეთებენ, მაგრამ ხშირად ყვ ელაფერი საპირისპიროდ ხდება. მგ ონია, რომ ყველაფერი თეთრია და შავი არაფერი ხდება, ამიტომ უმეტ ესად ცუდ სიტუაციაში ვვარდები. ადამიანებთან ადვილად შევდივარ კონტაქტში და ურ თიე რთ ობ აშ ი საზ ღვ არ ს, ოქროს შუ ალედს ვერ ვიჭერ“.

„შოპინგზე“ ვგიჟდები“

„კარგად ჩაცმა ძალიან მი ყვარს. ვგიჟდები მაღაზიებში სი არულზე. მოდას არ მივყვები, ჩემი სტილი მაქვს. მიყვარს თავისუფლად და სპორტუ ლად ჩაცმა, მოშვებული შარვლები. უპირატეს ობას ჯინსებს, კედებსა და პერანგებს ვანიჭებ.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

მერაბ კვირიკაშვილი: საქართველოს მაისური რომ მაცვია, თავს აღარ ვეკუთვნი მეკო საფრანგეთს ვერ შეეჩვია

EXCLUSIVE

ყევი და ვივარჯიშე. დინამიკურმა სპორტმა მომხიბლა. მეგობრული სიტუაცია იყო, თან კარგი მწვრ თნელი, გიზო ურუშაძე ავარჯიშე ბდათ. სწორედ მასთან დავიწყე ვა რჯიში. ერთ თვეში გადავწყვიტე, რომ რაგბისტი გავმხდარიყავი. - რამ მოგანდომა? - რაგბის მუღამმა და ეფექტუ რობამ. „ლელოში“ 12 წელი ითამაშა. უმაღლეს ლიგაში თასი აქვს მო გებული, საქართველოს ჩემპიონი გახდა. 15-დან 21 წლამდე თითქ მის ყველა წელს ვიგებდიო, - ამბო ბს. ნახევარმცველის პოზიციაზე 9 ნომრით თამაშობდა. მერე უკანა ხაზის ნახევარდაცვაზე 10 ნომერი გახდა.

თამარ გონგაძე ქართველმა მორაგბ ეებმა ორი კვირის განმ ავლობაში უკრაინელებ საც მოუგეს და ესპანე ლებსაც. ორივეგან მასპ ინძლის ამპლუაში. რაგბი - ეს იმ სპორტის სახეობ აა, რომლითაც თამამად შეგვიძლია ვიამაყოთ. ძარღვიანი მორაგბეები ხშირად გვგვრიან სიხა რულს. თამაშებზე თქვე ნი მონა-მორჩილის ყუ რადღება ერთ-ერთმა მა თგანმა მიიქცია. ორივე თამაშზე, მუდმივად, მე რაბ კვირიკაშვილის სა ხელი და გვარი ისმოდა. მეკო ფეხბურთელს უფრო ჰგავს, ვიდრე მორაგბეს. შესაბამისად ჩემთვის, არასპორტული ჟურნალ ისტისთვის, მეკო თავი სი თანაგუნდელებისგან ძნელი გამოსარჩევი არ ყოფილა. 46

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

მუღამიანი რაგბი 10 ნომრით ნახევარ დაცვაში მოასპარეზე კვირიკაშვილი, უკვე ხუთი წელია, რაგბს საფრანგეთში თამაშობს. მეკოს ბავშვობიდან ეძახიან. 27 დეკემბერს დაბადებულ მორაგბეს ტელეფონის ნომერში 27-იც აქვს და 10-იც. შემთხვევით მოხდა, ამაზე სპეც იალურად არ მი ზრუნიაო. მორაგბეც შე მთხვევით, უბან ში გასვლით გა ხდა. „10 წლ ის ას აკ ში ორ ძმაკაცთან ერთად, უბანში, გართობის მიზნ ით გავედი... და მოვარჯიშე რაგბ ისტების გარემო ცვაში ამოვყავი თავი. ორი კვირა რაგბის გუნდს ავ

უმარილო საფრანგეთი 23 წლის ხდებოდა საფრანგე თში ქალაქ ფიჟაკში რომ ჩავიდა. იქ რაგბისტი მეგობრები დახვდნ ენ. ფრანგული არ იცოდა, არც იმ დონეზე, რომ გაქცეული ფრანგი მოებრუნებინა. ენას ალღო მალე აუღო. სახლში ძირითადად ენას სწავლობდა. „საფრანგეთში ჩემი ძალების მოსინჯვა მინდოდა. ცოტა მე გა მიმართლა, ცოტა იმათაც დააფას ეს ჩემი შრომა. ფიჟაკში ხუთი თვე გავჩერდი. მერე მეორე დივიზიონ ში გუნდ „პოში“ გადავედი. მერე პა რიზში „მასიში“ ერთი სეზონი - ერ თი წელი ვითამაშე. ახლა ისევ ფი ჟაკში ვარ, უკვე მეორე სეზონია. სულ სამი გუნდი გამოვიცვალე. - რატომ დაუბრუნდი ისევ ფი ჟაკს? - „მასიში“ ქართული ხასიათის გამოვლენა მომივიდა. მე და მწ ვრთნელი ერთ პერიოდში წამოვე დით. გუნდის მაღალ ხელმძღვა ნელობასთნ ორივეს კონფლიქტი მოგვივიდა. - შენს გუნდში ქართველები არიან? - ოთხი ქართველი თანაგუნდ ელი მყავს. ისე კი ბევრი ეროვნების მორაგბეა ამ გუნდში. ქართ ველებს ერთი „სასტავი“ არ გვაქვს გაკეთე ბული, პირიქით, უცხ ოე ლე ბს მეგ ობ რო ბა ს და ერთად ყოფნ ას ვასწავლით. - საფრანგე თში თა ვს რო გორ გრძნობ? - პირდაპირ გეტყვი, საფრან გეთს ვერ მოვე რგე, პროფესიო ნალის თვალსაზრ ისით და სათამაშო დაც. კულტურაზე რომ არაფერი ვთქვა, იქ ცხ ოვრებამ მაინცდამაინც ვერ მომხიბლა. მარილი აკლია. - და მარილიან იტალიაში ან ესპანეთში გადასვლა არ გინდა? - არა, ამ ქვეყნებს რაგბის დონე

არ აქვს მაღალი. სამი შვილის მამა მეკომ ანა ბუაძე 2003 წელს შე ირთო ცოლად. ბათუმში „ზბორებ ის“ დროს გაიცნო. ანა ისვენებდა. „ბევრი „ჩალიჩი“ არ დამჭირვე ბია. თუმცა გოგოებს გიყვართ თა ვის დაფასება.“ - სიგიჟეები ჩაიდინე? - არა, ეგ ეთი გი ჟიც არა ვარ. ჩვეულებრივად. არ მიყვარს ზე დმეტები. ორი წელი ვიყავით შეყვარებულები. ს აფ რა ნგ ე თში რომ წა ვი დნენ ლიზი უკვე ჰყავდათ. ახლა მეკოს სამი შვ ილი ჰყავს. ლიზი 5 წლისაა, და ვითი 2 წლის და მარიამი 6 თვის. მამობამ რითი შეგცვა ლა? - თბილი გავხდი. დანარჩენ ად იგივე ვარ. ღამეები მითე ნებია. „პამპერსის“ გაკეთება მაინცდამაინც ვერ დავამუ ღამე. - გინდა დავითი რაგბისტი გამოვიდეს? - მე არ დავაძალებ, მაგრამ ის ეთ ატმოსფეროში იზრდება, თვ ითონ მოუნდება რაგბისტობა. - ცოლს შეაყვარე რაგბი? - კი, ძალიან. თამაშის მერე ჩემს შეცდომებს მეუბნება. შვილები სა ნამ გაგვიჩნდებოდა, ყველა თამაშს ესწრებოდა. ახლა ნაკლებად. - შენიშვნებს სწორად გეუბნე ბათ? - მეტწილად სწორ შენიშვნებს მაძლევს. თანდათან ამუღამებს. - როდის გენატრება აქ ჩამო სვლა? - მიუხედავად იმისა, რომ თვ ეში ერთხელ, ორ თვეში ერთხელ ჩამოვდივარ, აქაურობა სულ მენა ტრება. - რა გენატრება? - თბილისი. ძალიან მიყვარს თბ

ილისი და აქაურობა. საფრანგე თში ნოსტალგია რომ მეუფლება ქართულ საჭმელებს ვამზადებთ. უფრო სწორად, ჩვენი რაგბისტე ბის ცოლები ამზადებენ და ერ თმანეთს ვეპატიჟებით. - ასწავლეთ ფრანგებს ქა რთული ქეიფი? - კი, როგორ უნდა დაცალონ ჭიქა და ისე რომ უნდა დადონ. ბე ვრი რომ და ულ ევიათ, მერე ჩემი მისატანები გამხ დარან სახლებში. ჩვენს ადათ-წესე ბს ვაჩვენებთ და სწავლობენ. „აქ ეს შეცდომაც არ გეპატიება“ ნაკრებში როცა თამაშობ, რა განწყობა გა ქვს? - როცა საქა რთველოს ნაკრ ებში ვთამაშობ, ბევრი დადებითი მუხტი მოდის, ბევრი ემოციაა. საქართველოს მაისური რომ მაცვია და ჰიმნი ირთვება სხვა ვხდები, თავს აღ არ ვეკუთვნი. ნახევარი შენ ხარ, ნახევარი საქართველოა. თუ კლუბში შეცდომის დაშვება შე გიძლია, აქ ეს შეცდომაც არ გე პატიება. ჩემთვის დიდი სიხარუ ლია ყოველ თამაშზე გამოსვლა. - რაიმე ჩვევა გაქვს? - თამაშის წინ ნაკრების წევრ ები „მამაო ჩვენოს“ ვამბობთ. - თამაშის მერე ვისი აზრი გაინტერესებს? - მეგობრების და პროფესიო ნალის. პირველ რიგში ჩემი თა ვის აზრი მაინტერესებს. - რომელი თამაშით ამაყობ? - ვერ გამოვარჩევ. ეგრე არ მახსოვს. - გეგმები? - ჩემს გეგმებში რაგბის დო ნის ამაღლება და მაღალ დივი ზიონში გადასვლა შედის. რაგბ ის როცა აღარ ვითამაშებ, მერე ჩამოვალ საქართველოში.

PEOPLE’S

TOP 10 გვ.8

TV Critics - Face Control

გვ.3

კვირა103

გვ.5

ამერიკის დაკარგული მოქალაქეობა

გვ.2 გვ.6

ჯერ გავლა, მერე სწავლა... ანუ, როგორ მოვეწყვე პირველივე წელს ცისანა ტატიშვილი:

`ღონემიხდილი ვიდექი და ღმერთს ვეხვეწებოდი, გადამარჩინე-მეთქი~

გვ.4

ake გვ.8

გვ.7

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

კვირა103

წინა კვირას ძალიან ახ ლო მეგობრის ბაბუამ მო მიხელთა და სანამ მეგობა რი გასული იყო, დიალოგი გავაბით. უფრო სწორად, როგორც პოლიტიკაზე მო საუბრე ბაბუებს უყვართ ხოლმე – მონოლოგი, დი ალოგის შტრიხებითა და წარუმატებელი მცდელო ბით. ჭკვიანი ბიჭი ხარ, შე ნი აზრი მაინტერებსო და მომიყვა, როგორ გვიხსნეს რუსებმა, მეტადრე კი კო მუნისტებმა, გადაგვარ ებისგან. დღეს, თურქები ვიქნებოდითო – კი მეთქი, ასე დუმილით ვუკრავდი ხოლმე თავს, შიგადაშიგ. სიტყვას, მეტადრე საპი რისპიროს, როგორ ვაკა დრებდი, ერთი, რომ ბაბუს მართლა ასე სჯეროდა და მეორეც, ძლივს ერთ ადამ იანს ჭკვიანი ბიჭი ვგონივ არ, იმასაც ხომ არ წავუხდ ენდი შთაბეჭდილებას... წინა კვირას 90 წელი შე სრულდა მას შემდეგ, რაც კომუნისტები შემოვიდნენ, გზად იუნკერები ჩახოცეს და ქართველებს სამშობლო გადაგვირჩინეს... კომუნისტების ******* ************* ზოგადად, რა კაცის საქმეა ვინმესთვის რაიმ ეს გადაბრალება, მაგრ ამ კომუნისტები მაინც ის ხალხია, ვისაც მთელი ჩე მი ქვეყნის უზნეობასა და უბედურებას ერთი ხელის მოსმით მივაწერდი. ეგენი რომ არა... ნოე ჟორდანიას სანაპი რო თბილისში წინა კვირას კი არა, ალბათ, სადღაც სა მოციან წლებში გაიხსნებ ოდა... იცხოვრებდა თავი სთვის თბილისში, ან კარგი მმართველი იქნებოდა, ან ვერა, მაგრამ ამას თვით ონ ქართველები შევაფა სებდით... შესაბამისად, არც არჩევნების ჩატარება გვექნებოდა სასწავლი 21-ე საუკუნეში. წავიდოდით ჩვენი სვლით, ვიღაცასთან შეიძლება გვეომა კიდეც, შეიძლება დავმარცხებულ იყავით და სოჭი კი არა, ფოთამდე დაგვეკარგა მი წები, მაგრამ გვეცოდინებ ოდა მაინც, რომ ჩვენ ვიყა ვით და ჩვენი ქვეყანა... ეგენი რომ არა, მწერ ლები და პოეტები გადა სახლებებსა და მწერალთა კავშირებში არ დაიხოცებ ოდნენ. ზოგი სახლში მოკვ დებოდა, ზოგი დუელში და გალაკტიონი, ალბათ, ისევ თავს მოიკლავდა, მაგრამ ეს თითოეული მათგანის არჩევანი იქნებოდა. სხვა თუ არაფერი, ასე ერთიან ად 1937 წელიც არ მოხდ ებოდა. ვიღაცები, შეიძლე ბა ჟორდანიას მერე რომ პრეზიდენტი იქნებოდა,

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

იმის შემდგომ პრეზიდენტს ზედ თავისუფლების მოედ ანზე ჩამოეხრჩო... მე, ასე მგონია, რომ ყოველთვის ჯობია თავად ჩაისვარო, ვი დრე სხვამ მოგაფსას. იმ უფროს ადამიანებს, რომლებმაც მართლა ალალ ად დაიჯერეს, რომ კომუნი სტებმა უარესს აგვაცილეს, დღეს ფოტოაპარატები ეჭ

ირებოდათ და ბებიებთან ერთად სადმე იმოგზაურ ებდნენ. არა, შეიძლება ჰი ტლერს ყველანი დაეხოცა, მაგრამ, ალბათ, მწარე სი მართლე ყველაზე გემრიელ სიყალბეს მაინც აჯობებდა. ჰო, იმათ გარეშე, ალბათ, ომს ვერ მოვიგებდით, მაგრ ამ იმაზე მეტად ვერც ერთი მარცხი ვერ გვაზარალებდა,

როგორც ის დიადი გამარჯ ვება – 350.000 არა? თბილისის დინამო ვერა სდროს გახდებოდა საბჭოთა კავშირის ჩემპიონი, ალბათ, დინამო საერთოდაც არ ერ

ქმეოდა, მაგრამ მიხეილ მესხი დღეს ქართულ ფე ხბურთთან ერთად, მადრ იდის რეალისა და მსოფ ლიო სპორტის ლეგენდა იქნებოდა. უმცროსი მიშა მესხი, ცოცხალი იქნებო და... მიხო მესხს კი გამუ დგემით ნარკომანიის თე მაზე გადაღებულ ფილმ ებში არ მოუწევდა თამაში. ეგენი რომ არა, 21-ე სა უკუნეში გორის ცენტრში სოსო ჯუღაშვილის ძეგლს კაციშვილი ხელს არ ახ ლებდა. პოეტების პატი ვისცემა ჩვენთან ახლა არ ეშლებათ და მით უმეტეს იმათ გარეშე არ შეეშლე ბოდათ. აუ, ემიგრანტები... ნი კოლოზ ჩხოტუას, ალექსა ნდრე ქართველიშვილის, გრიგოლ კობახიძის, ძმები ნიკურაძეების, გიორგი პაპაშვილის და სხვების შვილიშვილები დღეს საქა რთველოში იცხოვრებდნ ენ. ჰო, საქართველოში და არა მაინცდამაინც თბილ ისში... თავკომბალიზაცი აც ხომ მაგათ მოიგონეს, მილიონიანი ქალაქის ხა თრით. შეიძლება დღეს ბევრი ისეთი რამ არ გვქონოდა, რაც მოგვწონს და გვეა მაყება, ვთქვათ თბილის ის ანძა, რომელიც ქალაქს ქალიშვილური დოინჯით გადმოსცქერის მთ აწმინდიდან, მაგრ ამ რატომღაც ეჭვი მაქვს, რომ ამაზე უარესი არავითარ შემთხვევაში არ გვ ექნებოდა. შეიძლება არ გადაგვეღო „ცი სფერი მთები“... არა, ამას აუცილებლად გადავიღებდით, ად რე თუ გვიან, თუ ნდაც აფსურდის, ან სულაც ფანტასტიკის `პონტში~, მაგრამ გადავი ღებდით... კომუნისტები რომ არა, ირაკლი ჩარკვიანს შეიძ ლება არასდროს დაეწერა „ქაღალდის გემი“ და არ ასდროს მონდომებოდა ზღვის გადაცურვა... სამა გიეროდ, წინა კვირას მისი გარდაცვალებიდან ხუთი წელი არ შესრულდებო და. არა, შეიძლება შვიდი შესრულებულიყო, მაგრამ უარესზე რატომ უნდა ვი ფიქროთ? ააა, კომუნისტებმა და გვიბარეს, რომ ყოველთ ვის გვქონოდა შიში და აქედან გამომდინარე, მა დლიერების გრძნობა მათ მიმართ, გათურქებას რომ გადაგვარჩინეს და ფილა რმონია აგვიშენეს. P.S. პარასკევს, როცა რედაქციაში მოვდიოდი, დილით, სამარშრუტო ტაქსები გაიფიცნენ. `მა რშრუტკები~ რომ კომუ ნიზმის გადმონაშთებია, ამაზე არავინ დაობს, თუმცა მათი ამოძირკვ ის მეთოდებიც რომ ვერ გამოდგა, მაინცდამაინც თანამედროვედ დასავლ ური, ფაქტია...

TV Critics - Face Control ენზია ქართველ მაყურებელს, ფაქტია, რომ ჭორაობა ჩვენი სოციალური კულტურის გა ნუყოფელი ნაწილია. სტუდია თავისთავად გა მორიცხას წამყვანების მხრი დან სტანდარტული სატელე ვიზიო ფრაზების ხმარებას. სად – მაშასადამე, როგორც მოგეხსენებათ და სად – პუფი ლეპტოპის კომბინაცია.

როცა ქსელში ამხელა რე სურსი არსებობს, მარკ ცუკე მბერგი წლის ადამიანი ხდება, ფეისბუქი საზღვრებს აღარ აღიარებს და ჩვენც, ფაქტობ რივად, პარალელურ სამყარ ოებში გადავსახლდით... „იმ ედის“ Facebook ინიციატივა ძალიან დროული გამოდგა. ჯერ იყო პრომოები, რო გორც ტელევიზორში, ასევე კომპიუტერში. კლიპი ძალიან მარტივი, მაშასადამე კარგი იყო... თითქოს ტელეფონით გადაღებული ვიდეოები, ფე ისბუქის გრაფიკული გამო სახულებები და ორი ლამაზი გოგო... ნანკა კარგი მსახიობი, აუცილე ბლად კარგ ტელეწამყვანს არ გულისხმობს. შეიძლება სხვა პროფესიის ადამიანებზე მე ტი წარმატების შანსი ჰქონ დეს, თუმცა ჩავარდნებიც ბე ვრი გვინახავს. ნანკა, დღეს, მგონი ყველაზე მაგარი ქალია ქართულ ტელევიზორში... ვა ნიკო თარხნიშვილისა და თი კა ფაცაციას დუეტის შემდ ეგ, ასე არავინ მომწონებია. პროექტიდან პროექტამდე სტაბილურად იზრდება. მსახიობობა ეხმარება, რომ როგორც წამყვანი არ დაიშტამპოს. თუ „სიმართ ლის დროში“ Always-ის რე კლამების პერსონაჟი ქალის როლი ჰქონდა მორგებული და მკაცრი დამკითხველი იყო, ხოლო „ინტუიციაში“ ერთგვარ აზარტის აღმძვრ ელ კრუპიეს თამაშობდა, აქ, ჩვეულებრივი ნანკაა – ბევრი გარდასახვების გარეშე. ნინი ნინი ბადურაშვილს ტელე ვიზორი დაბადებიდან, ჯერ

კიდევ ბასტი-ბუბუდან მოჰყ ვება. მიუხედავად იმისა, რომ ამაში რაღაც როლი მისმა ასევე ტელევიზორთან დაახ ლოებულმა წინაპრებმაც შე ასრულებს, ნინიზე ვერავინ იტყვის, რომ იმედას შვილიშ ვილია და იმიტომ გაიქაჩა, ან წარმატებული მუსიკალური კარიერა მხოლოდ იმიტომ შე იქმნა, რომ ეკას შვილია... ჩე მი ძალიან სუბიექტური შეფა სებით, ის, დედაზეც და ბაბუ აზეც ოდნავ უფრო ნიჭიერია. საქართველოს რეგიონ ებში არაერთ კონცერტს და ვსწრებივარ, სადაც ნინიც მღეროდა და ზუსტად ვიცი, როგორი თბილი დამოკიდე ბულება აქვთ მის მიმართ სოფლებში. ყველა ასაკისთვ ის და ფენისთვის თანაბრად მისაღებია... ყველაზე აღსა ნიშნი ის არის, რომ მისი არც სნობ ქართველ გოგოებს შუ რთ, არა, შეიძლება ძალიანაც შურთ, მაგრამ ნინიზე ცუდის მთქმელი და ღიად მოჭორავე, მგონი არავინ შემხვედრია.

მარკ ცუკერბერგი

რეიტინგი ჩვეთან, დამკვეთებს, რო გორც წესი, სურთ ერთი ხე ლის მოსმით ყველა სეგმენტი დაითრიონ. ამდენად, რეიტ ინგი გადაცემის დაწყებამდე ხდება ხოლმე პრიორიტეტი. შესაბამისად, გადაცემის და წყებამდევე ხდება კომპრო მისებზე წასვლა... „ერთ გადა ცემაში ნინო ჩხეიძე ვამღერ ოთ და ეგაა“. თუ შეეკამათები გეტყვი ან, რომ ეს რეიტინგულია, აპ რობირებულია და მუშაობს... რეალურად, ბევრი წელია არავის უცდია რაიმე ახალი გადაცემა გაეკეთებინა, რო მელიც ამ გოიმურ კომფორ მიზმს გვერდს აუვლიდა და რაიმე ახალს შესთავაზებდა მაყურებელს. ბუნებრივია, „სვეცკურ“ და სნობურ გადა ცემას არ ვგულისხმობ – ეს თავისთავად ღია გოიმობაზე დიდი გომბიოობაა... აქ, ლო გიკურად მახსენდება სერგი გვარჯალაძე და კომუნიკა ტორი. ვერავინ იტყვის, რომ სერგის სადმე ერთი გრამი გოიმობა მაინც გაეპარა, მა გრამ დღემდე რაც შექმნილა, იმათ შორის კომუნიკატორი ერთ-ერთი ყველაზე სახალხო და ყურებადი პროექტი იყო. ჰგავს ესეც რაღაცით კო მუნიკატორს, ამასაც აქვს პე რსპექტივა, ზედმეტი დათმ ობების გარეშე, რეიტინგული გახდეს. თუ ეთერში ბებიები არ გირეკავენ, ან ბაბუები ფე ისბუქში პოსტებს არ გიტოვე ბენ, ეს არ ნიშნავს, რომ ისინი

არ გიყურებენ. თუ საინტე რესო იქნები, უფროსები ისევე შემოგხედავენ, რო გორც ეზოში მოთამაშე ბა ვშვებს, სიყვარულითა და მხარდაჭერით. პერსპექტივა სოციალურ ქსელს ყო ველდღიურად ემატებიან ადამიანები. შესაბამისად, გადაცემის ინტერესთა არ ეალი ფართოვდება. გადა ცემას კარგი პერსპექტივა აქვს სატელევიზიო ტაბლ ოიდი გახდეს და პოლიტი კიდან – სპორტამდე იმაზე უფრო საინტერესო დე ტალები გააშუქოს, ვიდრე ამას საინფორმაციოები აკ ეთებენ. ადამიანებს, პირვ ელ რიგში, სხვა ადამიანები აინტერესებთ და შემდეგ ექსპერტთა დასკვნები. გადაცემას აქვს კარგი შანსი წინა პლანზე წამოწ იონ მაყურებლისთვის უც ნობი, ნიჭიერი ადამიანები. „პრაიმტაიმის“ რუბრიკის, „მე ვარ“ მსგავსად, მათ, უცხოეთში მოღვაწე ახალ გაზრდა ქართველების წინა პლანზე წამოსაწევად, დი დი რესურსების დახარჯვა არ სჭირდებათ. მომავალში, სავარაუდ ოდ, გადაცემა პირდაპირ ეთერში უნდა გავიდეს, რაც სელებრითების გა რდა, ჩვეულებრივ მაყურე ბლებსაც მისცემს ვებკამ ერით ჩართვისა და ონლაინ რეჟიმში კითხვების დასმის საშუალებას. დღეისათვის მე ვერ ვი ხსენებ მეორე გადაცემას, რომელიც აქტიურ ახალ გაზრდებზეა გათვლილი. ამდენად, ამ პროექტს ფე ისბუქის თაობაზე ერთგვა რი მონოპოლია გამოუვიდა – ეს კი მომავლის თაობაა, რომელიც პროექტს მინი მუმ 2-3 წელი თავისუფლ ად აცხოვრებს.

სტუდია გადაცემას ძალიან უხდე ბა რეალითი შოუს ეფექტე ბი... ნანკა ადგა, ყავა თავისით დაასხა, სტუმარს მიუტანა... დიზაინიც კარგია – სახლური, ზუსტად ისეთი, როგორშიც ნინი და ნანკა თავს კომფორ ტულად იგრძნობდნენ. ღა მის ენერგეტიკა კარგად არ ის დაჭერილი და გადაცემა სულ რომ შუადღეს ჩაწერონ, უშუალობა მაინც პირდაპ ირი ეთერის შთაბეჭდილებას ტოვებს. აქ გოგოებს თავისუ ფლად შეუძლიათ რამდენიმე მეგობარი მოყარონ და ჩვეუ ლებრივი საღამოს ქაქანი გა მართონ – რაც უნდა მაღალ ინტელექტზე ჰქონდეს პრეტ

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ჯერ გავლა, მერე სწავლა... ანუ, როგორ მოვეწყვე პირველივე წელს

საქართველოში ად რეც სულ ასე ხდებოდა და ახლაც, იშვიათი გა მონაკლისების გარდა, სულ ასეა... ადამიანი სკოლას დაამთავრებს და ეგრევე უნივერსი ტეტში უნდა ჩააბაროს. „ჩემი შვილიშვილი პი რველივე წელს თუ არ მოეწყო, ხალხში თავი როგორ უნდა გამოვყ ოო“ - დაიჩივლებს ბებია და აბა რა, აბა რაო, მხ არს აუბამენ სხვები... აბა, სად გინდა ჩაბა რებაო? – ბავშვს სულ ბოლოს ჰკითხავენ ხო ლმე. 17-18 წლის ადამ იანს უკვე საკმაოდ ბე ვრი ინფორმაცია აქვს მიღებული, მაგრამ მე ეჭვება, საკუთარი მო მავალი პროფესიის შე სახებ ჩამოყალიბებული აზრი ჰქონდეს. ამ დროს უმაღლეს სასწავლებე ლს ძირითადად პრეს ტიჟულობის ან სიმარტ ივის მიხედვით ირჩევენ. დღეს, შეიძლება ჩემი აბიტურიენტობის პერი ოდზე უკეთესი სიტუ აცია იყოს, მაგრამ „პი რველივე წელს თუ არ მოეწყო“-ს შიშები მაინც საკმაოდ აქტუალურია. მოდი, ჯერ ძველზე მო ვყვები... აბიტურიენტობის პერიოდი ცხოვრებაში ერთ-ერთ ყველაზე სტ რესულ და უსარგებლო მოგონებად დამრჩა... დავდიოდი ქართულ ზე – მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი სკოლის მა სწავლებელს, რეპეტი ტორზე ასჯერ მეტი ნა ოჭი ჰქონდა ტვინში, ეს უკანასკნელი კომისიის თავმჯდომარე იყო. სა ერთოდ არაფერი უსწა

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ვლებია, თავისი ხედვით, ათი წლის წინ დაწერილ თემებს მაზეპირებინებდა და ქართულის ნაცვლად, გამოცდაზე ნიშნის მიღე ბაში მავარჯიშებდა. ქა რთულის გამოცდა ყველ აზე მძიმე იყო და ამდენად, ყველაზე მეტი ფულიც აქ იჭრებოდა. ბავშვებმა, გა მოცდამდე რამდენიმე კვ ირით ადრე, მინიატურული შრიფტით თემების „შპარ გალკებში“ გადატანა დაიწ ყეს. ისედაც როგორ წვალ ებაში ვიყავი და „შპარგა ლკების“ დამზადებისთვის საერთოდ ვერ მოვიცალე, დამეზარა – თან უკვე ზა ფხული იყო, გამოცდები მაღლივში ტარდებოდა, იქვე წყნეთი იყო და ერთი სული მქონდა მთელი ეს შარი მალე მომეშორებინა. გამოცდაზე ერთმა ძალი ან კარგმა მკლავჭიდელმა ბიჭმა, რომელიც ჩემთან ერთად ემზადებოდა, ჩემი თემა წინდებიდან დააძრო და მოხერხებულად გადმ ომაწოდა. ერთი ორი აბ ზაცი მივყევი და მერე მი ვხვდი, მთელი წლის განმ ავლობაში ყელში ამოსულ სიტყვებს კიდევ ერთხელ ვეღარაფრით წავიკითხ ავდი – დავწერე, როგორც თავად მეგონა და ვხედავ დი. საბოლოოდ რვიანი და საყვედური მივიღე, ეს რა ები დაგიწერია, მთელი წე ლი ტყუილად სწავლობდი იმ თემებსო... მაგრამ 1200 დოლარი, ნაღდი ფული, ჩე მს რეპეტიტორს აღებული ჰქონდა და ბოლომდე ის ეთი ნიშნისთვისაც ვერ გა მიმეტებდა, ფასიანზე რომ დავრჩენილიყავი. კიდევ ისტორიაზე და ვდიოდი – შინ, უნივერ სიტეტში. ძალიან მაგარი მასწავლებელი მყავდა, ირონიის გარეშე. განათლ ებული და კულტურული, რაც სკოლაში და სახლში მთელი ცხოვრების განმავ

ლობაში მქონდა ნასწავლი, ერთიანად დამახარისხ ებინა, მომამზადა და გა მოცდაზე მისი ჭაჭანებაც არ ყოფილა. თარიღების 90 პროცენტი გამოცდის მეორე დღესვე დამავიწყ და, მაგრამ ათიანი ღირს ეულად მივიღე. სასაცილო ამბავი მხოლოდ კომისიის თავმჯდომარესთან შე მემთხვა, დიდი ცნობილი კაცი იყო, მივედი, სკოლა მკითხა, ვუპასუხე, მერე, რომელიღაც ბრძოლის შე სახებ დამისვა კითხვა... მაინც თავმჯდომარე იყო და ავიჭერი, სტრესი იყო მეთქი ხომ ვამბობ, მგონი რაღაც სისულელე ვუპა სუხე, სანამ ვეტყოდი უკვე ათიანი ჰქონდა მოხაზული. კიბეზე რომ ჩავდიოდი, მა გრად მიხაროდა, ერთი და რდით ნაკლები მქონდა ცხ ოვრებაში... ინგლისური ბავშვობი დან კარგად ვიცოდი, რე პეტიტორიც ოქროსავით ქალი მყავდა, მივდიოდი და ვქაქანებდით ინგლისურ ად. იმ სტრესტულ რეჟიმში ერთადერთი გასართობი ინგლისურის გაკვეთილ ები მქონდა. სამართალშიც ძალიან საყვარელი კაცი მამზადებდა, გაკვეთილს ახალი და ყოველთვის სა საცილო ანეკდოტით იწყე ბდა... მაგრამ, რა მინდოდა სამართალზე და რატომ მაქვს დღეს საერთაშორი სო სამართლის მაგისტრის დიპლომი, წარმოდგენა არა მაქვს... სად გინდაო რომ მკითხეს, მაშინ არ მიფიქრია, რომელიმე კო ნკრეტული ფაკულტეტის გარდა რაიმე მეპასუხა. საერთაშორისო სამართ ალი პრესტიჟული იყო... მე სიტყვა საერთაშორისო უფრო მიზიდავდა, ვიდრე

სამართალი – რაკი ეს უკ ანასკნელი საქართველოში საკმაოდ აბსტრაქტულად ჟღერდა... დღეს, ჟურნალ ისტი და ველოსიპედისტი ვარ, არადა, კარგი სტუდ ენტი ვიყავი. წარსულს არასდროს მივტირი, არც მის შეცვლას ვცდილობ... უბრალოდ, მაინც მგონია, რომ არ მეჩქარა, დღეს უკ ეთესი ვინმე ვიქნებოდი. გამოსავალი 2011 წლის საგამოცდო პანიკამდე ბევრიც არაფ ერი დარჩა. ისევ გაივსება საგამოცდო ცენტრების მიმდებარე ტერიტორია ნათესავებით, ფენოვანი ხაჭაპურის გამყიდველები თა და კითხვებით: „გიორგი ხომ არ იყო შენთან ერთად ჯგუფში, მაღალი, სუსტი ბიჭი, ესეთი?“ მშობლებო, ნუ აიძულე ბთ თქვენს შვილებს ჩააბ არონ, მათ არჩევანი თავის სასიკეთოდ უნდა გააკეთ ონ და არა მეზობლების ჯი ნაზე. ვიცი, რომ მათთვის კარგი გსურთ, მაგრამ და მიჯერეთ, არც მათ სურთ საკუთარი თავისთვის უბ ედურება. თუ შეგიძლიათ, ბავშვები სამოგზაუროდ გაუშვათ, მიეცით თუნდაც ორი რეპეტიტორის ფული და იაფი მოგზაურობით, ავტო-სტოპებითა და ახ ალი ადამიანების გაცნობ ით, ბევრად მეტს შეიძენენ. ნახავენ რა სურთ და უკან დაბრუნებულები ბევრად ნაკლები ნერვიულობით აირჩევენ საკუთარ პროფ ესიას... აბიტურიენტებო, უნ ივერსიტეტში ჩაბარებას ყოველთვის მოასწრებთ. სტუდენტობა ჩუტყვავილა არ არის, რაც უფრო მალე მოიშორებ, რომ უკეთესია. არც მოგზაურობაა მაინ ცდამაინც მდიდრების ხვ ედრი, შეგიძლიათ თუნდაც კარვებითა და ველოსიპე დებით, ძალიან ბევრი სი ახლე აღმოაჩინოთ. აქ მთ ავარი მონდომება და გა დაწყვეტილების მიღებაა,

ჩემთან ჩამოსული მო გზაურების უმრავლეს ობას, ყოველდღიურად, იმაზე ნაკლები ბიუჯეტი ჰქონდა, ვიდრე ჩვენ კა ფეებში ვხარჯავთ. თუ მამათქვენს ფული აქვს, ნუ ეცდებით დიპლომის ყიდვას, ქვეყნად მასზე მნიშვნელოვანი ძალიან ბევრი რამ არსებობს. ბატონებო, ქართვე ლებს ამ პატარა ტერი ტორიაზე, წარმოუდგენ ელი მრავალფეროვნება გვაქვს, თუმცა მოგზაუ რობა ჩვენი მთავარი გა ტაცება არასდროს ყო ფილა. ადრე ომები იყო და ვის ეცალა... მერე საბჭოთა კავშირი იყო და ვინ გაგიშვებდა... დღეს ხომ ინტეგრაცია სა და გამრავალფერო ვნებას ვესწრაფვით. და აფუძნეთ სამოგზაურო გრანტი, წარჩინებული მოს წა ვლ ეე ბი სთ ვი ს... საწყის ეტაპზე თუნდაც მხოლოდ მათთვის, ვი საც გეოგრაფია, ისტო რია და მსგავსი საგნები აინტერესებთ. გაუშვით ახალგაზრდები სამოგზ აუროდ – რასაცა გასც ემთ, თქვენია... P.S. CouchSurfing-ით ძალიან ბევრი ახალგა ზრდა მოგზაური გავი ცანი, ვინც უნივერსი ტეტში ჩაბარების ნაცვ ლად, სკოლის შემდეგ, ზურგჩანთა მოიკიდა და მსოფლიოს გასაცნობად დაიძრა. სწავლას ისინი ყოველთვის მოასწრებ ენ, მერე პროფესიონა ლები გახდებიან და სა მოგზაუროდ მხოლოდ შვებულებები ექნებათ. შვებულებისას შეიძლე ბა დაისვენო, თუმცა მო გზაურობა ხომ მარტო დასვენება არ არის.

აკრძალული თამაშები

ედნა მაზია 1949 წელს თელ-ავივში დაიბადა, 1993 წელს კი პიესა „უკანა ეზოს თამაშები“ დაწერა. დრამატ ურგმა სცენარი 5 წლით ადრე დატრიალებულ ამბავს მიუძ ღვნა, როცა შვიდი ჩვიდმეტი წლის მოზარდი, ისრაელის ერთ-ერთ ქალაქში, რამდ ენიმე დღის განმავლობაში აუპატიურებდა თოთხმეტი წლის გოგონას... ჩვენს შე მთხვევაში სპექტაკლს „აკ რძალული თამაშები“ ჰქვია, პრემიერა კი წინა ვიქენდზე შედგა... მე პრემიერამდე ორ რეპე ტიციაზე მივედი... პირველად თეატრში გა ორებული გრძნობით წავე დი. ერთი მხრივ, მაინტერე სებდა მუსიკისა და დრამის თეატრში დადგმული ახალი სპექტაკლი, თუ როგორ გა დმოიტანდა მანანა ბერიკა შვილი 1988 წელს, კიბუც შომარატში დატრიალებულ ტრაგედიას ქართულ სცენ აზე... ხოლო მეორე მხრივ, ძა ლიან ვღელავდი – მივდიოდი იქ, სადაც სცენაზე ოთხი ად ამიანი ჩემს საყვარელ ქალს გაუპატიურებას უპირებდა და თან ხელს ვერაფერში შე ვუშლიდი... ანა, დვორი მიხნასის რო ლს ასრულდება, მაგრად ვი ნერვიულე, ყველა ეპიზოდს ზომაზე მეტად განვიცდიდი. სუბიექტური შეფასებაა, მა გრამ ასეთი ემოციური კავშ ირი და თანაგრძნობა, აქამდე არცერთი პერსონაჟის მიმა რთ არ გამჩენია... დვორი სულელი გოგოა, ან უბრალოდ, 14 წლის გოგო, ბევრი ერთმანეთში გაუგებ

რად არეული ფიქრებითა და ოცნებებით. როგორც მაყურე ბელს, სულ მინდოდა მისთვის დამეყვირა: „აზრე მოდი, გოგო“ და სახლში ჩამეკეტა, თუმცა ეს ისევე არ გამომდიოდა, რო გორც დვორი მიხნასის მარტ ოხელა დედას. პერიოდულად, ალბათ, ვწითლდებოდი კიდეც და დამშვიდებას მხოლოდ მაშინ ვახერხებდი, როცა გაუპატიუ რების სცენის მონაწილე ახალ გაზრდები, რეჟისორის გადა წყვეტილებით, ბრალმდებლად და ადვოკატებად გარდაისახე ბოდნენ ხოლმე. აქ უკვე სხვა

დარდების დრო დგებოდა, ვი ჯექი 100 პროცენტით რეალურ სასამართლო დარბაზში, ვიყავი დაზარალებულის წარმომადგე ნელი, არ მქონდა სიტყვის უფ ლება და ვერც მოსამართლის გადაწყვეტილებაზე მოვახდენ დი რაიმე ზეგავლენას... სარეპეტიციო ჩვენება რომ დასრულდა, ერთიანად გაუპ ატიურებულიც ვიყავი, დამნაშ ავეც, გასამართლებულიც... და თან აღარაფრის თავიც აღარ მქონდა. არც დეკორაცია მახს ოვდა და არც ის, რომ თეატრში ვიყავი. სახლში მიბრუნებულმა

ერთი კი ვიფიქრე, ახლავე, ცხ ელ გულზე დავწერ სტატიას-მე თქი, მაგრამ არაფერი გამომი ვიდა... გადავწყვიტე მეორე დღეს ისევ მივსულიყავი, დვორის უკ ვე ნანა ბუთხუზი თამაშობდა... სპექტაკლის ყურება შედარე ბით დამშვიდებულმა დავიწყე. მსახიობები ძალიან კარგად მუშაობენ, დეკორაცია მინი მალურია – რკინები, გისოსები და საქანელები. მუსიკაც ძალი ან კარგად არის შერჩეული... სპექტაკლი გახურდა და მიუხ ედავად იმისა, რომ ზედიზედ

მეორედ ვუყურებდი, ისევ წინა დღის მსგავსი განცდე ბი წამოვიდა... მნიშვნელობა არა აქვს თქვენი შეყვარებ ული თამაშობს დვორის თუ სხვისი, შეიძლება საერთოდ არ გყავდეთ გოგო, მაგრამ დვორის პერსონაჟი თქვენდა დაუკითხავად იჭერს თქვენს ემოციებს და თანაგრძნობას. აქამდე ნამდვილ სასამართ ლოზე არასდროს ვყოფილ ვარ, მაგრამ დღეს მგონია, რომ წინა კვირას ორ ძალიან რეალურ პროცესს დავესწ არი... სპექტაკლი ბუნებრივ ია, პირველ რიგში არტია და აუცილებლად უნდა ითქვ ას, რომ მოძალადეებიდან, ადვოკატებად გარდაქმნის სცენები მას დინამიკას სძ ენს. იცვლება რაკურსიც და განცდაც, თუმცა ისე, რომ ემოციის მასშტაბი არ იკ ლებს... მარტო დვორისაც არ თანაუგრძნობ, რაღაც მომენტში შმული კუპერიც გეცოდება, თავიდან ბოლო მდე რომ ცდილობს ჩერჩეტი გოგოს დაცვას, თუმცა სა ბოლოოდ პირველი აუპატი ურებს გოგონას... შმულიკის მიმართ სიბრალული მაშინაც გიჩნდება, როცა მოსამართ ლეს განაჩენი გამოაქვს და მას ყველაზე მეტს – 9 წელს უსჯიან... მერე კიდევ უფრო ბრაზდები: ასაპ სახაროვი ყველაფრის მოთავე იყო, დვ ორი რეალურად მან დაკერა, თუმცა თავად არ გაუუპა ტიურებია და დარბაზიდან ათავისუფლებენ... პროცესი მთავრდება და ემოციები შე ნში ატომებივით ეხეთქებიან ერთმანეთს – თეატრში ადამ იანები ძირითადად სწორედ ახალი და ძლიერი ემოციების მისაღებად დადიან... დღეს, წარმოდგენა არა მაქვს, როგორ მიიღებს ქა რთველი მაყურებელი ამ სპექტაკლს. ტელევიზორი დანაც იმდენი ძალადობა გვ ესმის, რომ თითქოს რაღაც იმუნიტეტი გამოვიმუშავეთ... უბედნიერესი ვიქნებოდი მს გავსი ემოციები მხოლოდ ხელოვნებისგან მიმეღო ხო ლმე, არტი არ გაბოროტებს, უბრალოდ, თანაგრძნობას გასწავლის... მიდით, ნახეთ და განიცა დეთ – თეატრში ჯობია.

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ამერიკის დაკარგული მოქალაქეობა თამარ გონგაძე

ახლახან ვარსკვლავი გა უხსნეს. არადა, გასული საუკ უნის 60-იანი წლების ბოლოს კომუნისტური რეჟიმი ბლოკ ავდა და გასაქანს არ აძლევდა. მაგრამ ნიჭს როდის არ გააქვს თავისი, ამ შემთხვევაში რომ არ გაეტანა. მსოფლიო წა რმატებები და გასტროლები ერთმანეთს ცვლიდნენ. „და ბლოკილ“ ჯაზმენზე მოკლედ რომ შევიქმნათ წარმოდგენა, მისი ბიოგრაფია 1999 წლის ჯაზის ენციკლოპედიის ამერ იკულ გამოცემაშია შესული. 1979 წელს, თბილისში ბი ბი კინგის გასტროლის შემდეგ, გაზეთი Daily World-მა ჯაზმ ენის ინტერვიუ გამოაქვეყნა: „საბჭოთა კავშირში მოგზ აურობის შემდეგ განსაკუთ რებით დასამახსოვრებელი ჩემთვის საქართველო იყო. თბილისში ჩატარებულ ჯემ სეიშენში, ჩვენს ჯგუფთან ერთად, კონტრაბასისტი თა მაზ ყურაშვილი და პიანისტი ვაგიფ მუსტაფა ზადე მონაწი ლეობდნენ მათთან მუშაობა ჩემთვის დაუვიწყარია“. თამაზ ყურაშვილის სემი ნარებს დღესდღეობით, ბერკ ლიში, სენტ-ლუისში, ნიუ-ორ ლეანში უამრავი სტუდენტი ესწრება. მაშ ასე, ცოტა რამ თათუზას შესახებ. ჯაზი ვირთხებს კლავს „ვარსკვლავის გახსნა, რა თქმა უნდა, ამაღლებული ემოციაა. მადლიერების გრ ძნობა მაქვს, რომ ასეთი ყუ რადღება ექცევა ჩემს საქმია ნობას, რომელიც გარკვეული პერიოდის განმავლობაში აკ რძალული იყო. რაც მთავარ ია, ჯაზი ლეგალიზებულია და ყველგან თავისუფლად შეგი ძლია გამოაცხადო, რომ ჯაზს უკრავ. ადრე თითის ქნევით გეუბნებოდნენ: დღეს ჯაზს უკრავ, ხვალ სამშობლოს გა ყიდი! ჯაზის დაკვრა მოღალა ტეობასთან იყო გაიგივებული. - ბატონო თამაზ, თქვენი ჯაზმენობა საიდან დაიწყო? - სახლიდან:) თინეიჯერ ობის ასაკში რადიო „ამერიკის ხმაზე“ 50-იანი წლების ჯაზმ ენებს ვუსმენდი და მათი გა ვლენის ქვეშ ვექცეოდი. აქტი ური თინეიჯერი ვიყავი. მიუხ ედავად იმისა, რომ რადიოში ჯაზის გადაცემა ღამის 1-ის ნახევარზე იწყებოდა, ჩვენ კი ოთახნახევრიან ბინაში ვცხო ვრობდით, მშობლები არ მი შლიდნენ მოსმენას. არასდრ ოს უთქვამთ, გამორთე, ნუ, უსმენო, მიუხევად იმისა, რომ იმ პატარა ბინაში ექვსი სული ვცხოვრობდით. ჯაზის დაბალ ხმაზე მოსმენას ფასი არ ჰქონ და, ხმამაღლა უნდა ჩაგერთო. ამ დროს კი, ისეთი წნევა მო ჰქონდა მუსიკას, რომ ვგრძ ნობდი, ჩემებს ვაწუხებდი. - მეზობლებს? - არა, მეზობლები არ წუ ხდებოდნენ. შემდგომში კი, ბინა რომ შევიცვალე და სა ხლში ცოცხალი შესრულება დავიწყე, მეზობლები თვითონ ტოვებდნენ საცხოვრებელ ბინებს და სხვაგან გადადი ოდნენ. აბა, მე გარანტიას ვე რავის მივცემდი, რომ ჩემგან მუსიკის ხმა არ გავიდოდა. ვირთხა მუსიკის დაბალ ბგერ ას უძლებს. გახმოვანების აპ არატურამ იმ დონეს მიაღწია, რომ ვირთხები წნევას ვერ უძ

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

თამაზ ყურაშვილი კომუნისტების დაბლოკილი ჯაზმენი

EXCLUSIVE

„ქათული ჯაზი არ არსებობს, აქ არის - ჯაზი საქართველოში“ ლებდნენ, ყურები უსკდებოდათ და სისხლისგან იცლებოდნენ. წარმოიდგინეთ, ამ მღრღნელს საწამლავი ვერ წამლავს. ჯაზის წნევას, მისი მოკვლა შეუძლია. პირველ სართულზე საბილიარ დო მქონდა და მუსიკას ვუკრ ავდი. დობერმანები მყავდა და ისინი აგნებდნენ სარდაფში მკ ვდარ ვირთხებს. ბილეთიანი კონტრაბასი მოკლედ, გადაწყვიტა ჯაზი მისი ცხოვრების ნაწილი გამხ დარიყო. მაგნიტივით იზიდავ და, ვერ გაექცა. ბიოლოგიურ ფაკულტეტზე სწავლობდა და კონტრაბასზე დაკვრას კერძოდ სწავლობდა. რვა თვის შემდეგ, პედაგოგმა, ნიკალაი ვასილიევ იჩ სამჩენკომ კონსერვატორიაში ჩაბარება ურჩია. „ზერელედ ვერ მიგატოვებ ქუჩაში, უნდა ისწა ვლოო. ხემიანი საკრავების საშე მსრულებლო ფაკულტეტზე ჩა ვაბარე. პრემიალური პირველი პრიზი, ბაქოში, საერთაშორისო კონკურსზე ავიღე. ამით პედა გოგს მადლობა გადავუხა დე.“ მერე მოსკოვში წავიდა, ბიოლოგ იის ხაზით ასპი რანტურაში სა სწა ვლ ებ ლა დ. პარალელურად ჯაზს უკრავდა, მაგრამ ბარი ერები ხვდებო და. არსად არ აკვრევინებდნენ. „ტელევიზიაში

ბიგბენდის სოლისტად ვმუშაო ბდი. 1969 წელი იყო. მოწვევები მივიღე ჩეხოსლოვაკიიდან, ბუ ლგარეთიდან. არ მიშვებდნენ. უშიშროებაში მივედი, ახლობელ გენერალთან. ჩემი პირადი საქმე გამოიტანა და მოსკოვიდან ნახე ვარგვერდიან მონაწერ გაფრთხ ილებას გადააწყდა. „ყურადღება მიაქციეთ ადამიანს, რომელიც თქვენს ქვეყანას წარმოადგენს. ის ბურჟუაზიულ მუსიკას უკრა ვს.“ მოსკოვში რუსეთ-ამერიკის დამეგობრების პირველ პროე ქტზე, გორკის კლუბში, ჯაზი მქონდა შესრულებული. ეს პრ ოექტი ფორმალური იყო, ვითომ დემოკრატია თამაშდებოდა, ისე კი, ათჯერ მეტი იყო ცენზ ურა. მოკლედ, ამ გენერალმა ეს ფურცელი დაწვა და იმ დღიდ ან ბარიერი არ შემქმნია. ძალიან დიდი ვოიაჟი დაიწყო, რომელიც არ შეწყვეტილა. სამაგიეროდ, რუ

სები მიქმნიდნენ ხელოვნურ ბა რიერებს. პრობლემის შექმნის გარეშე ინსტრუმენტს არ მატა ნდნენ. ბარიერის შექმნა სიამოვ ნებას ანიჭებდათ. რეგისტრაცი ის დროს, ან საბაჟოზე მეუბნე ბოდნენ, ადგილს დაიკავებსო და ასე შემდეგ. არადა, კონტრაბასს თავისი პასპორტი ჰქონდა (თავი სი წარმომავლობით და ისტორი ით) და მას, როგორც პერსონას, ისე ვუღებდი სამგზავრო ბილე თს. ჩემს გვერდით სკამზე დავა წვენდი, არავის უშლიდა. აქ ნუ დადებ, იქ დადეო, მაინც იწყე ბდნენ. ინდოეთში, აეროპორტში რომ ჩავედი, ორი კაცი დაეტაკა ჩემს კონტრაბასს და გააქანეს. გული გამისკდა. სად დავეწე ოდი? მეგონა დავკარგე. თურმე მათთვის ინსტრუმენტის ნდობა დიდი პატივია.“ ტანია მარია და სულიკო კოროშინაძე ნიუ-იორკში პირველად 80-იანი წლების მეორე ნახევა რში ჩავიდა. ჯაზმენების პროფ კავშირებთან გაფორმდა კონტ რაქტი. აგენტები ემსახურებო დნენ. 1990 წელს ათწლიანი ვიზა მისცეს. „თუ ამ ათი წლის განმავ ლობაში წელიწადში ერთხელ ჩახვიდოდი ამერიკაში, მოქალაქეობის პასპ ორტს გაძლევდნენ. სამწუხაროდ, აქ ომი დაიწყო და 1997 წლ ამდე ვერ ჩავედი. ვიზა დამრჩა, თუმცა მოქა ლაქეობის პერსპექტ ივა დავკარგე. დაუნ

თაუნში ევროპული ტიპის დასახლებაა, სადაც კლუბებია, ძირითა დად იქ ვუკრავდი. ტურისტები და დიან და საინტე რესო ადგილია. მას შემდეგ ამერ იკაში სულ დავდ ივარ. 2008 წელს ისევ ომმა შემიშალა ხელი.“ ვაშინგტონში სემინა რებს ატარებდა, რატომ გა ჩნდა ჯაზი თბილისში. მერე ჩამოსული აქ ნერგავდა მიღე ბულ გამოცდილებას, ოღონდ, კერძო პედაგოგობას ეწეოდა. „სამწუხაროა, ახლა კონს ერვატორიაში ჯაზს ვერ ის წავლი. შეგიძლია მიხვიდე და რაღაც იკითხო. განა ისწავლო, იკითხო. კონსერვატორიაში არ არის ინსტრუმენტების შე მსწავლელი მიმართულების მომცემი ლექციები. მეთოდიკა არ არსებობს. აქ, მხოლოდ ნი ჭი აღწევს შედეგს. არ შემიძლია არ აღვნიშნო. ჩემთვის პარაზიტულია და ახ ალგაზრდების დამამცირებ ელია გადაცემები „ნიჭიერი“ და „ჯეოსტარი“. რატომ ამცი რებ ბავშვს და ეუბნები, თავი დაიბანე, სიარული ისწავლე და მერე დაიწყე სიმღერაო? ის ხომ გულით მოემზადა და რატომ უკლავ ამ სურვილს? ის ხომ ბოროტდება? ცივილი ზებულ ქვეყანას აქვს საფუ ძველი გაეცინოს ასეთ ტიპზე, იმიტომ, რომ იქ, იმ ქვეყანაში, ასეთი მონაწილე მოდაუნო ტიპად ჩანს. აქ ეს ბავშვები ნი ჭიერები არიან და ვინ მოგცა უფლება, ჟიურიში დაჯდე და ასე შეაფასო? მე არც ვიკადრ ებ ასეთ ჟიურიში დაჯდომას. ბავშვების დამცირებაში კი არ უნდა კეთდებოდეს ფული, სპეციალური სკოლები უნდა იხსნებოდეს და კარგი პედა გოგები უნდა ასწავლიდნენ, ან საზღვარგარეთ სასწავლებლ ად აგზავნიდნენ. ჩემი რეკომე ნდაციით ბერკლიში სამი-ოთ ხი მართლა ნიჭიერი ადამია ნია მოწყობილი. იქ ლექციებს ვატარებ, მიცნობენ, საპატიო დაფაზე ვარ და რეკომენდაც იის უფლება მაქვს. ბექა გო ჩიაშვილს ბედმა გაუღიმა და ჯულიარდში სწავლობს. თავი საჭირო დროს წარადგინა. ძა ლიან ამაყი ვარ, რომ პრეზიდ ენტი თავისი ფონდით წელი წადში 50 ათასით აფინანსებს. ის, იქ სწავლის ღირსია. ნიუ-იორკში არის ლუი არ მსტრონგის ფონდი, რომლის მესვეურები აღმოსავლეთ ქვ ეყნებში ნერგავენ ჯაზს. ჩვენც თანამონაწილეებად მოვიაზ რებით. მალე აქ ჩამოვლენ და ხელშეკრულება გაფორმდება. მერე კი ბათუმში ჯაზის ორკვ ირიანი საზაფხულო სწავლე ბა ჩატარდება. მასტერი რომ გასწავლის, შენთან ერთად ცხოვრობს, დიდი გამოცდილ ებაა. რიგაში ასეთი საზაფხ ულო სწავლების საგზური 200 დოლარი ღირს. ქათული ჯაზი არ არსებობს, აქ არის - ჯაზი საქართველოში. - ახლა, ტანია მარია ჩა მოდის. - ტანია მარია მესამედ ჩა მოდის და ჩემთვის იგივეა, სუ ლიკო კოროშინაძე რომ ხაშუ რში ჩავიდეს. სიახლე არაფერი ჩამოაქვს. მეგობრები ჰყავს აქ, აქებენ და უხარია ჩამოსვლა.

ცისანა ტატიშვილი: `ღონემიხდილი ვიდექი და ღმერთს ვეხვეწებოდი, გადამარჩინე-მეთქი~

დეა თავბერიძე სცენაზე მშიერი იდგა და ეშინოდა, არ წაქცეულიყო. მისმა ხმამ კი ისე აღაფრთოვანა მსმენელი და დიდი თეატრის იმპრესარიოები, რომ რამდენ იმე წუთში მილიონიან კონტრაქტს სთავაზობდნენ... დრამატულმა სოპრ ანომ ცისანა ტატიშვილმა სცენაზე 38 წელი დაჰყო. ამ ხნის მანძილზე მის ცხოვრებაში ბევრი საბედისწერო შემთხვევა იყო... ოთხჯერ იდგა საკითხი, რომ მოსკოვის დიდ თეატრში გადაეყვანათ, მაგრამ არ მოხერხდა. ხელს მი შლიდნენ რუსები და არც ჩვენებმა დამაკლესო, ამბობს... არ აწყობდათ.

EXCLUSIVE

ში ძალიან დიდხ ანს არ წყდებოდა, მსმენელი ფეხზე წამოდგა. მე კი მე შინოდა, რომ არ წავქცეულიყავი და ერთი სული მქონდა, როდის დავტოვებდი სცენას. სპექტაკლიდან რამდენიმე წუთში კარზე მომიკაკუნეს. მსოფლი ოში ცნობილი ოპერის თეატრების დირექტორ ები იყვნენ – ჰამბურგის, კელნის, ბაზელისა და მიუნ ხენის. ხელებს მიკოცნიდნენ, მადლობას მიხდიდნენ: ასეთი ხმა ცოცხლად არ მოგვისმენი აო. თითოეული მთხოვდა, ხე ლშეკრულება ჩემს თეატრთან გააფორმეო. შემდეგ ერთ-ერ თი იმპრესარიო მომიბრუნდა და მითხრა: ზეგ მიუნხენში არის ვერდის „ტრუბად ური“ და ხომ არ იმღე რებდითო. დაბნეუ ლი თვალ ებით შე ვ ხე დ ე . ვიზ ა

ცისანა ტატიშვილი „პროფესიულად უვარგისი“

ჯანსუღ კახიძემ სპეციალუ რად მისთვის „ბალ-მასკარადი“ დადგა. სოლიკო ვირსალაძე კი ამაყობდა: ცისანა ტატიშვილს ჩემი შექმნილი კოსტიუმები აცვიაო. მასზე პირველივე სპ ექტაკლის დროს ალაპარაკდნ ენ: ეს რა შესანიშნავი ეთერია, საოცარი ხმითო. ეს პრემიერის შემდეგ იყო. რამდენიმე დღ ით ადრე კი თეატრიდან აგ დებდნენ. ახალბედა დირექტ ორს უთხრეს, პროფესიულად უვარგისიაო. მაშინ თენგიზ მუშკუდიანმა იხსნა, კონცერ ტი გამართა და მომღერლის შესაძლებლობაში ყველა და არწმუნა. ქალბატონი ცისანა წლების შემდეგ იხსენებს: „ვი მღერე არდიტის ვალსი. ვხედ ავ, თეატრის დირექტორი, არ ჩილ ჩიმაკაძე ადგება, თავზე ხელს შემოირტყამს, დაჯდება. მე ვმღერი. ის ისევ დგება და იგივეს იმეორებს. კონცერტის მერე რა მითხრა, იცით? – ფა შისტები არიან, შენ როგორ გა გდებდნენ, როგორ გიშვებდნენ თეატრიდანო!“

ფრანკფურტი, ოთხი შემოთავაზება და საბედისწერო პასუხი

ფრანკფურტიდან ინდივი

დუალური მიწვევა მივიღე. ოპერის თეატრში „ტოსკა“ უნ და მემღერა. „გოსკონცერტი“ ამგვარ მიწვევებზე ყოველთ ვის ხელს მიშლიდა, ამჯერად ვერ გაბედეს. გამგზავრებით გავემგზავრე, მაგრამ ვიშიმშ ილე. უცხოეთში გამგზავრებ ისას თანხას, ავანსის სახით, ყოველთვის „გოსკონცერტი“ მაძლევდა. ვინაიდან ფრანკფ ურტის მოწვევას „გოსკონცე რტთან“ არავითარი კავშირი არ ჰქონდა, თანხის გარეშე დავრჩი. დამოუკიდებლად ვა ლუტისა და საბჭოური ფულის გატანის უფლება არ გვქონდა. ჩავედი, მშიერი ვარ. სასტ უმროც კვების გარეშეა. ტირი ლი მინდა. უცებ გამახსენდა, რომ აეროპორტში, როდესაც მეგობრები მაცილებდნენ, ერთ-ერთმა „პეჩენია“ გადმ ომცა. მაშინ კი გავიკვირვე, რად მინდა-მეთქი, მაგრამ ახლა გახსენებაზე გავიხა რე. „პეჩენია“ სამ დღეზე გადავანაწილე. თითო დღ ეს სამი „პეჩენია“ მერგო. მოვკვდი წყლის სმითა და ამ „პეჩენიის“ ჭამით... სცენაზე ღონემიხდილი ვიდექი და ღმერთს ვეხვ ეწებოდი, გადამარჩინემეთქი. ტირილი მინდოდა. საბედნიეროდ, ყველაფერმა კარგად ჩაიარა. დარბაზში ტა

წიგნი ცისანა ტატიშვილზე

სამი დღით მქონდა, მეორე დღეს ფრანკფურტი უნდა და მ ეტ ოვ ებ ინ ა . „გოსკონცე რტში“ გა დავ რე კე, ყველაფ ერი ავ უ ხს ენ ი და კიდევ რ ამ დე ნ იმე დღით დარჩენის ნე ბართვა ვითხ ოვე. იქედ ან ას ეთი

პასუხი მივიღე: ხვალვე წამო ხვალ, „ა, ტოოო ბუდიშ ნივი იიზნოი“... ჩემ წინ მდგომ მამაკაცებს ბოდიში მოვუხადე და ვუთხ არი, სამწუხაროდ, უნდა გავე მგზავრო-მეთქი. გაგიჟდნენ, უარს როგორ ამბობთ, ნუ უს მენთ მათ, დარჩით ჩვენთან, ყველა თეატრში იმღერებთ, სულ ცოტა ხანში კი მილიონ ერი და მსოფლიოში პირველი მომღერალი გახდებითო... რა არ შემომთავაზეს – „ტოსკა“, „აიდა“, „ტრუბადური“, მასკ ანის „სოფლის ღირსება“, „პი კის ქალი“... ეს ხმა ჩვენთვის ძნელად საშოვნელია, გიპო ვეთ და ვერ გაგიშვებთო... ბო ლოს, – თქვენი თავის მტერი ხართო... ამ სიტყვებით დამე მშვიდობნენ. გასტროლებზე მაინც ჩამოდით, მოხარული ვიქნებითო... ვერ დავრჩი, ვიცოდი, ამ ისთვის რა მწარედ დავისჯებ ოდი. თუკი ვინმე უცხოეთში რჩებოდა, „კაგებე“ მათ ოჯ ახებს აწიოკებდა, აპატიმრე ბდნენ, ასახლებდნენ, საშინე ლებები ხდებოდა... ვიფიქრე, რომ ძმას გამიუბედურებდნ ენ. ეს იყო 1982 წელი... დიდ განცდებში ვიყავი, მაგრამ, რ ოდ ეს ა ც

კახა ლაზარიშვილი

ეპიზოდები ცისანა ტატიშვილის ცხოვრებიდან მალე ერთ წიგნად შეიკვრება და დაიბეჭდება. წიგნი გაზაფხულზე გამოიცემა. ავტორი კახა ლაზარიშვილია, ეს მისი პირველი წიგნი გახლავთ. ამბობს, მსოფლიო მნიშვნელობის მეგავარს კვლავზე წიგნი პირველმა შთაბეჭდილებამ და დიდმა სიყვარულმა დამაწერინაო. კახა ლაზარიშვილი, წიგნის ავტორი: „როდესაც პირველად ცისანა ტატიშვილს

თ ვი თ მ ფრ ი ნ ავ შ ი ავედი, ამ ოვი სუ ნთ ქე. ასეთი შემთხვ ევა ბე ვრი მქ ონდა, თითქმის სულ...

კარაიანის აგენტი

„ერთ-ერთ კონცერტზე, გე რმანიის ფედერაციულ რესპ უბლიკაში ვედეკინდის საიუ ბილეო საღამოზე მიმიწვიეს. რეპეტიციაზე კბილი ამტკივ და. ქალაქის მერმა სასწრაფოდ სტომატოლოგიურ კლინიკაში წამიყვანა. იქ ანესთეზია გამი კეთეს. თეატრში მოსულს კი გამორჩეული შტატსოპერიდან ბარიტონი დამახვედრეს, მასთ ან ერთად დუეტი უნდა მემღერა „ტრუბადურში“. დირიჟორი შვ ეციის სამეფო თეატრიდან იყო, კიოლერი, ის კარგად მიცნობდა. თბილისშიც იყო ჩამოსული, ვა გნერის ოპერები იდირიჟორა. ანესთეზიის გამო ხმა შემეცვ ალა და რეპეტიციაზე ვერ ვიმღ ერე. შტატსოპერის მომღერალი გაბრაზდა და გერმანულად გა მთათხა, ეს ვისთან ერთად უნდა მამღეროო. კიოლერს გაეცინა. კი ბატონო, თქვენ ორი არია იმ ღერეთ და ესეც ორ არიას იმღე რებსო. მეორე დღეს, როდესაც სცენაზე გავედი, ირონიით გა დმომხედა. ბონიდან ტელევიზია მოვიდა და ერთადერთი, ვინც გადაიღეს, მე ვიყავი. როდესაც სიმღერა დავამთავრე, ქალაქის მერი და მინისტ რები სცენაზე ამოხტნენ. ის კი გაფ არ თო ებ უ ლი თვალებით მიყურებდა და როდესაც ჩა ვუარე, პატივი სცემის ნიშნად თავი იატაკა მდე დახარა... სცენიდან გა სულს დამხვდა ქალი, რომე ლმაც ქება-დი დება შემასხა და მითხრა: მე ჰერბეტ კარა იანის აგენტი ვარ. ის ეძ ებს ე ლე ონ ორ ა ს „ტრუ ბა დუ რ ისთვის“, რო მელიც დღეს ა ღმ ოვ აჩ ინ ე და დაგიკავშ ი რდ ებ ით ო . გავიდა დრო და სუხიშვილებმა მითხრეს: მოსკოვში, საელჩოში გეძებდ ნენ, „გოსკონცერტმა“ კი რუსი მომღერალი რაისა მილაშკინა შესთავაზათ, ის შეგცვლისო. მილაშკინას უარი უთხრეს. მა გრამ „გოსკონცერტმა“ არც მე დამაკავშირა და ეს შანსიც და მაკარგვინა...“

მოვუსმინე, სკოლის მოსწავლე ვიყავი, მაშინ ბავშვები სკოლებიდან ძირითადად აბ ონემენტებით დავყავდით. მე ყოველთვის ძალით დავდიოდი ოპერაში. არ მიყვარდა. ერთხელაც მორიგი ასეთი მსვლელობისას, „აიდაზე“ აღმოვჩნდი. მონუსხული ვუყუ რებდი ქალბატონ ცისანას, შთამბეჭდავი იყო. ამის შემდეგ დავიწყე ოპერაში სიარ ული და კლასიკური სიმღერის მოსმენა. აბონემენტის გარეშე დავდიოდი. ცისანას სპექტაკლებზე ბილეთებს ვყიდულობდი და ვუსმენდი... ასე დავახლოვდით...“

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

ake

რუსეთის ზედა ეშელონებში სა ოცრად კრეტინი ხალხი ზის... გასუ ლი კვირების განმავლობაში ჩვენ თვის კარგად ნაცნობი კამპანია სხვა კონტექსტში გამეორდა: „შეიძლება იაპონური კერძები, ჯანმრთელობ ისთვის საშიშია“ – სავარაუდოდ, დიდი კაცი, გენადი ონიშჩენკო იტ ყოდა ამასაც... მოკლედ, კურილიის კუნძულებმა, სუშისა და საშიმის დი დი საფრთხე შეუქმნეს, ამიტომ მო სკოვსა და პეტერბურგში უკვე რამდენიმე იაპონური რესტორანი მიხურეს... ისე, რა უგუნური ამბავია არა? ერთ დღეს ამერიკას რომ გაუბრაზდნენ და „მაკდონ ალდსები“ დახურონ – ხო დაიქცა მთელი შეერთებუ ლი შტატები... მოკლედ, სუში არაო... მიუხედავად იმისა, რომ სნობიზმში დაოსტატებულ ახალ რუსებს, იაპონური კერძები უკვე ლამის მშობ ლიურზე მეტად შეუყვარდათ, არ მგონია, ამ ამბავს საერთოდ რაიმე გამოხმაურება მოჰყვეს... სადაც, თა ვის დროზე უბორჯომობას და უღვინობას შეეგუენ, ამასაც გაატარებენ. „საკე“ მთელი ეს ამბავი იმან გამახსენა, რომ სანამ იქ ხურავდნენ, აქ ახალი გაიხსნა და რუბრიკით გასულ კვირას დავეცი. პირველი, რაც შესვლამდეც მესიამ ოვნა, თავად ახალი იაპონური რესტორნის გახსნის ფაქტი იყო – მეც, ახალ რუსებზე არანაკლებ მიყვარს სუში. მეორე, რაც კარგია, ამავე დასახელების კიდევ ერთი რესტორნის არსებობაა – მართალია, რუსთავ ელის „საკეში“ სუშიზე არ გადავრეულვარ, მაგრამ თუკი ქალაქში იაპონური რესტორნების ქსელი გაჩნ დება, ძალიანაც მივესალმები – ხარისხი ადრე თუ გვ იან, მოთხოვნის შესაბამისად, აიწევს. ზოგადად, უც ხოურ რესტორნებში ერთ საერთო პოზიტივს ვხედავ – ქართველებს, რომლებსაც ჩვენი სამზარეულო და არა მარტო სამზარეულო, მთელ მსოფლიოში საუკ ეთესო გვგონია, ცოტა თვალებს აგვიხელს. საკუთარ

თავსაც რეალურად შევაფასებთ და შესაბამისად, გა ნვითარებაც უფრო გაგვიადვილდება... ჩვენთვის ხომ ჭამა ასეთი მნიშვნელოვანია. ყველაზე სასაცილო ამბავი შეკვეთამდე მოხდა – მიმტანს ვთხოვე, სანთებელა ეთხოვებინა, რაზეც განმიცხადა, რომ აქ არ ეწევიანო – 100 პროცენტით მივესალმები ისეთ რესტორნებს, სადაც მოწევა აკრძ ალულია, თუმცა აქ ცოტა დავიბენი – მაგიდაზე საფე რფლე მედგა. – აბა, მაშინ საფერფლე რატომ დგას? – ეგ სიგარეტისთვის არის... :))))) მივხვდი რაშიც იყო საქმე – მე შესახვევ თამბ აქოს ვეწევი და ჩემი შეხვეული რაღაცით, მართლა ჰგავს მოსაწევის ჯოინთს. თურმე მიმტან ბიჭს ეგონა იქვე რესტორანში მარიხუანას მოწევას ვაპირებდი. – არა, როგორ გეკადრებათ, თამბაქოა... – ნუ, რა ვიცი, მაინც, რომ იცოდეთ კამერები დგას. ძალიან ბევრი ვიცინე და მერე შევუკვეთე: „გეიშა

მაკი“ – 11.00 ლარი; „კალიფორნია“ როლი – 18.50 ლა რი; „ნაგასაკი“ როლი – 18.00 ლარი... დადებითი ის იყო, რომ სუში საკმაოდ მალე მოიტ ანეს, თუმცა აქვე გამახსენდა ევროპაში არაადეკვატ ურად მომრავლებული სწრაფი სუშის ადგილები და თუნდაც იგივე „ლემონ გრასის“ სუში. ეგრევე, მაცი ვრიდან რომ გაძლევენ და სუშისთან საერთო მხოლ ოდ ფორმა, ვასაბი და სოიოს სოუსი აქვს... 10-ბალიანი შეფასებით, „გეიშა მაკსა“ და „ნაგასა კი“ როლს, ალბათ, ექვსიანს დავუწერდი... „კალიფო რნია“ როლებს – შვიდს. ბრინჯი ცოტა ღომივით არის, „კალიფორნიაში“ ეს იმდენად კიდევ არ გაწუხებს, რა კი, კიტრი და შედარებით ნაკლები რაოდენობით ბრ ინჯი ერთმანეთს ანეიტრალებენ... ეს ძირითადზე, დანარჩენი რა? პარკინგი, როგორც მთელ ახვლედიანის ქუჩაზე, აქაც „გარტყმაზეა“, თუმცა თავისთავად ეს ქუჩა დღ ემდე ჩემს ფავორიტად რჩება. განსაკუთრებით მას შემდეგ, რაც დიდი შავი ჯიპებით მოსიარულე ქართ ველებმა აბაშიძეზე გადაინაცვლეს. აქ, ძირითადად, ახალგაზრდები და უცხოელები დადიან ხოლმე, ისიც პაბებში – რამდენად გამოადგება ეს ამბავი „საკეს“, არ ვიცი... ჩვენი იქ ყოფნის პერიოდში, მხოლოდ ერთი მა გიდა იყო დაკავებული. ინტერიერი – კარგია, ნორმალური, თუმცა რესტ ორანში მთავარი მაინც კერძებია და თუ დროთა განმ ავლობაში აქაც მიხვდებიან, რომ ინტერიერში ჩადე ბული ინვესტიციის ამოღების საუკეთესო საშუალება, გემრიელი კერძებია, „გაასწორებს“. სხვა თუ არაფ ერი, „საკე“ პირველი იაპონური რესტორნების ქსელი უკვე გახდა, ორი რესტორანი აქვს, თან ძალიან მაგარ ადგილებში – ახლა, ასეთივე ძალიან მაგარი სუში და მადლობის წერილები ჩვენზე იყოს. P.S. მეზობელ ქვეყანაში ძალიან ბევრი იაპონელი მზარეული სამსახურის გარეშე დარჩა... მოიზიდ ეთ – სადაც სოხუმი, იქაც კურილიის კუნძულები – ჩვენიანები არიან ეგენიც.

TOP ALBUMS 01. დიდი დედიკოები: მამისნაირი შვილი 02. სანქტუმი 03. მექანიკოსი (2011) 04. უცნობი (2011) 05. წამოგება 06. გალიაში 07. თავქარიანები 3 08. უბრალოდ რაითი 09. გნომეო და ჯულიეტა 3D 10. შეზღუდული დაისი

ორშაბათი, 28 თებერვალი, 2011

01. Siriusmo - Ideologie 02. Erkut Tackin - Reach Out (Baris K Edit) 03. Das Pop - The Game 04. Robert Owens - Happy 05. Kraak & Smaak - No Sun In The Sky (Henrik Schwarz Remix) 06. Omar ft. Stevie Wonder - I’m Feeling You (Henrik Schwarz Remix) 07. Radiohead - Lotus Flower 08. Johnny Cash - God’s Gonna Cut You Down 09. Boys Noize & Housemeister Saturday 10. B.W.H. - Stop

01. Lupe Fiasco - All Black Everything 02. TV On The Radio - Will Do 03. Javelin - TRYOUTS (Brenton Duvall Remix With Childish Gambino) 04. Nas - Be Worried 05. Edwyn Collins - A Girl Like You 06. Lykke Li - Love Out Of Lust 07. The Friendly Giant - Forever (Drake & Lil Wayne Vs. Jack Johnson) 08. Metronomy - The Look 09. Radiohead - Codex 10. Pepper Rabbit - Older Brother

01. August & Julia Stone Paper Aeroplane 02. Communist Daughter - Golden Slumbers 03. ირაკლი ჩარკვიანი – სულს მოგცემ (ახალი) 04. J.J.Cale - If I Had A Rocket 05. Jacqui Naylor - Shelter 06. Leonard cohen - That Don’t Make It Junk 07. Norah Jones & Foo Fighters - Virginia Moon 08. Stephen Marley Mind Control 09. Sublime - Doin’ Time 10. Van Morrison - Did Ye Get Healed