N23 (117), ორშაბათი 6 ივნისი 2011 წ.
www.ptpress.ge
მე გა ბ ვ ხა რ ი ლა ლი არსკ თ `პრ ში ანტე ვლავ აი ექსკ ბში ი მტ აი ლუზ და მი სთ იურ ა ვი ს~ დ
EXCLUSIVE
`პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
გვ. 5
შერონ სტოუნს პრეზიდენტმა სასახლეში გვ. 2–3 საქართველო აჩვენა
შემდეგ I LOVE GEORGIA ცრემლები პრემიერისEXCLUSIVE EXCLUSIVE
ფოტო
ფოტო
ები ლ ა ტ დე დან ი ო რ მ ა უ უზი ედო საღ ლ კ ს ექ ოქმ მ ლ ე საქვ გვ. 4
აგვისტოს ომის რეალურმა ისტორიებმა შერონ სტოუნი აატირა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
გვ. 4 1
თბილისში
ორი დაუვიწყარი დღე ჰოლივუდის მსახიობე ბთან ერთად. თბილისში ნამდვილი ვარსკვლავთ ცვენა იყო. შერონ სტოუ ნი, ენდი გარსია, რენი ჰა რლინი, თბილისში ისინი შერონ სტ „აგვისტოს 5 დღის“ პრემ ოუნი `რედ ისონთან~ იერაზე ჩამოვიდნენ. პრემიერამდე ერთი დღით ადრე, თბილისს პირველი მეგავარსკვლა ვი შერონ სტოუნი ეწვია. ენდი გარსი ა აეროპორტიდ ის საქართველოში სპეც ან რეისით ჩამოფრინდა და აერო პირდაპირ ხი ნკ ლ პორტიდან პირდაპირ სასტუმრო ის „რედისონში“ დაბინავდა. „პრაი საჭმელად წავიდა და მტაიმის“ ფოტოობიექტივ რენი ჰარლინი მისი მეგობარი მა ვარსკვლავი პირველად ქალი ერიკა სწორედ „რედისონის“ შე მარჩინო სასვლელში დააფიქსირა. ამ დროს, ვარდისფერი კო ქტეილის კაბაში გამოწყ ობილი შერონ სტოუნი, სა ვახშმოდ რესტორან „კოპა ლაში“ მიდიოდა, სადაც მას მთელი თბილისის ელიტური რენი ჰარლინი მოულოდნელ ად საზოგადოება ელოდა. ვა მუხლებზე დაემხო ხშმის დასრულების შემდეგ და მიწას აკოცა ჰოლივუდის ვარსკვლავი, ავ ლაბრის რეზიდენციაში, სა ქართველოს პრეზიდენტმა მიიღო და თბილისის ხედებიც დაათვალიერებინა. ენდი გარსია, რენი ჰარლ ინი და სხვა მსახიობები თბ ილისში კვირას, გამთენიისას ჩამოვიდნენ. სტოუნისგან გა ნსხვავებით, მედიას მათი და ფიქსირება თავისუფლად შეეძლო, მეტიც, ინტერვ იუების დარიგების შემდეგ, რენი ჰარლინი მოულოდნე ლად მუხლებზე დაემხო და მიწას აკოცა, სიმბოლურ ად, საქართველოს სიყვარ ულის ნიშნად... შუადღის ლანჩის შემდ ეგ, ჰოლივუდის ვარსკვლა ვებმა „რედისონში“ პრესას თან შეხვედრა მოაწყვეს და მოკლედ ისაუბრეს „აგვი სტოს 5 დღის“ გადაღებების შესახებ. პრესკონფერენციას შე რონ სტოუნი არ დასწრებია, ის ამ დროს უკვე „რედისონის“ მეჩვიდ მეტე (არამწეველთა) სართულზე, საკუთარ ნომერში იმყოფებოდა და ერთი დღით ადრე გაცნობილ სტილისტ მიშა გასიტაშვილთან ერთად, პრემიერის დაწყებისთვის ემზადებოდა. „აგვისტოს 5 დღის“ პირველი საპრემიერო ჩვენება კვირას, კი ნოთეატრ „რუსთაველში“ შვიდის ნახევაზე დაიწყო.
მეგავარსკვლავი ფილმის პრემიერამდე ერთი დღით ადრე, შერონ სტოუნსა და ამერიკელ კო ნგრესმენებს საქართველოს პრეზიდენტმა, ავლაბარში, საპრეზიდენტო სასახლეში უმასპინძლა. მიხეილ სააკაშვილმა კო ნგრესმენ დევიდ დრეიერსა და შერონ სტოუნს სასახლე და ქალაქის ძველი ხედები პირადად დაათვალიერებ ინა. სააკაშვილმა სტუმრებს თბილისის ისტორიაც გა აცნო. შერონ სტოუნი გა ნსაკუთრებით მისაღებში გამოფენილი ფოტოებით დაინტერესდა. პრეზიდენ ტი ჰოლივუდის ვარსკვლა ვს განახლებულ სვანეთზე, ზღვისპირა აჭარასა და სა ქართველოს ახალ პროექტ ებზე ესაუბრა.
პრეზიდენტს სტუმარი სასახლის ყველაზე მაღალ ადგილას აჰყავს
შერონ სტოუნი რესტორან `კოპალაში~ მიდის
შერონ სტოუნი პრეზიდენტის სასახლესთან
2
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
შერონ სტოუნს თ სასახლესთან დავი და ხვ და ე აძ ქრ ბა
Alphabet Tower-ის მაკეტი, რომელიც ბათუმში შენდება
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ი საპრეზიდენტო სასახლეში პრეზიდენტი შერონ სტოუნს განახლებული ბათუმის ფოტოებს ათვალიერებინებს
პრეზიდენტი და შერონ სტოუნი სასახლის გუმბათზე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
3
შერონ სტოუნი: `მოვისმინე პატრიარქის მუსიკა. შთაბეჭდილების ქვეშ ვარ! ეს იყო საუკეთესო, რაც აქამდე მომისმენია~ თბილისში ორი დღით ჩამოსულმა მეგავა რსკვლავმა, პრემიერის დღეს, დილიდან, ძვ ელი თბილისის ყველა ისტორიული ადგილი მოინახულა. შერონ სტოუნი თბილისის ქუჩე ბში მის თანმხლებ პირებთან და სახელმწიფო მინისტრ გია ბარამიძესთან ერთად გადაად გილდებოდა. ჯერ მეტეხის ტაძარში შევიდა, შარდენის ქუჩაზე გაისეირნა, ესტუმრა მა ღაზიას „სამოსელი პირველი“ და ანჩისხატის ეკლესია მოინახულა. ქუჩაში ვარსკვლავის მოულოდნელი გამოჩენით გაკვირვებული თბილისელები გაოცებას ვერ მალავდნენ. ჰოლივუდის ვარსკვლავი განსაკუთრებით ძველებურმა ხალიჩებმა, თბილისურმა აივნ ებმა და ქართულმა ტრადიციულმა სამოსმა
მოხიბლა. შერონ სტოუნმა ქართული ჩურჩ ხელაც შეიძინა. სეირნობისას კი ბავშვებთან ერთად გაერთო და მათთან ფოტოებიც გა დაიღო. პრემიერამდე ცოტა ხნით ადრე, ის საპატრიარქოში, საქართველოს უწმინდესსა და უნეტარეს ილია მეორეს ეწვია. პატრია რქი ჰოლივუდის ვარსკვლავს ხელოვნებაზე ესაუბრა და საკუთარი ნაწარმოებები `ავე მარია~ და `სანქტუსი~ მოასმენინა. ილია მე ორემ შერონ სტოუნს მის მიერვე დაწერილი ხატები დაათვალიერებინა. გულთბილი მი ღების შემდეგ, მეგავარსკვლავი პატრიარქ მა ეზოში პირადად გამოაცილა. უწმინდესმა შერონ სტოუნი დალოცა და ღვთისმშობლის ხატი აჩუქა.
პირველი ჰოლივუდური წითელი ხალიჩა თბილისში
Yves Saint Laurent
რენი ჰარლინი: `ენდის ქართველი ქალები მოეწონა~
4
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
EXCLUSIVE
თამარ გონგაძე ასეთი მღელვარება და ჯებირებს მომწყადარი ხალხი აქამდე მხოლოდ ტელევიზიით მქონდა ნანახი. 5 ივნისს კი თბილისურ პრემიერაზე ამ ყველაფრის მომსწრე გავხ დი. ჰოლივუდელი ვარსკვლავები პრემიერაზე 40-წუთიანი დაგვიანებით გამოჩნდნენ. ერთ წითელ ხალიჩად ქცეულ რუსთაველზე მსახიობების მანქანების კოლონის გამოჩე ნამ პულსაცია გააორმაგა. პირველი მანქანიდან „აგვისტოს 5 დღის“ ოპერატორი ჩეკო ვარისი გადმოვიდა. მას მოჰყვა მხიარული და ძალზედ აქტიური რენი ჰარლინი მეგობარ ქალთან, ერიკა მარჩინოსთან ერთად. რენი მათ სანახავად მისულ ხალხს ძალიან ემოციურად მიესალმა და პოდიუმ ზე ხელებაწეული დაიწყო სირბილი. შემდეგ მანქანიდან ენდი გარსია გადმოვიდა. სოლიდური, თავშეკავებული და თბილი კუბური ღიმილით. ხელის აწევით მიესალმა ხალხს, რომელიც მის სახელს ყვიროდა. მართალია შერონი თბილ ისში პირველი ჩამოვიდა, სამაგიეროდ, წითელ ხალიჩაზე ყველაზე გვიან გამოჩნდა და ასეც უნდა ყოფილიყო. ულ ამაზეს შერონს `დიორის~ შავი კაბა, ვერცხლისფერი ღია ფეხსაცმელი და ასეთივე ფერის სამკაული ეკეთა. ენდის, როგორც ჩვენს ქვეყანაში უკვე მეორედ ჩამოსულს, თავისი შთაბეჭდილება გაუზიარა. მისი პირის მოძრაობაზე ამოვ იკითხე სიტყვები - ლამაზია, ძალიან მშვენიერია! მსახიო ბმა კოლეგას ქალაქზე თავისი შთაბეჭდილება გაუზიარა. სტოუნი არც რენის მეგობარი ქალისთვის იშურებდა კო მპლიმენტებს. ხალიჩაზე ჟურნალისტებისთვისაც პოზირე ბდა, ხელიც აგვიწია. მერე ნელი ნაბიჯით გაეშურა კინოთე ატრისკენ, გზად კი ისევ ქართულ ბომონდს ესალმებოდა. პრემიერაზე მისულ სტუმრებს საშუალება ჰქონდათ „პრაიმტაიმის“ წიგნის - „გმირის“ ინგლისური ვერსია „Hero“ ენახათ. პრეზენტაცია სწორედ პრემიერის წინ შედგა. წიგნი საჩუქრად დარიგდა, სამახსოვროდ გადაეცა ენდი გარსიას და რენი ჰარლინსაც. რეჟისორს წიგნზე ცრემლიც კი მო ერია. „Hero“-ს პრეზენტაცია ლონდონში 7 ივნისს გამართ ულ პრემიერაზეც გაიმართება. თბილისი პირველად შერონ სტოუნს დაათვალიერებინ ეს. შერონმა ქართველებისგან საჩუქრებიც მიიღო. დიზა ინერმა დათუნა სულიკაშვილმა მას შავი ფერის, ძვირფასი თვლებით გაფორმებული კაბა აჩუქა. კვირას გამთენიისას ჩამოსულმა რენი ჰარლინმა კი ქართული სამზარეულოს დაგემოვნება მოისურვა და მსახიობებთან ერთად ქართულ რესტორანს ეწვია. რენი ჰარლინი: მართალია ჩემი ცხოვრების რაღაც ნა წილს ამერიკაში ვატარებ, მაგრამ ჩემი სამშობლო ფინე თია. საქართველო კი ჩემი მეორე სამშობლო გახდა. ორი წლის წინ რომ ჩამოვედი, არ ვიცოდი, რა უნდა გადამეღო. ვუსმენდი ყველას, ვინც კი რამეს მიყვებოდა, სხვადასხვა ინტერპრეტაციას. ჩემი წინაპარი ფინეთის დამოუკიდებ ლობისთვის იბრძოდა. ამიტომაც, ჩემი 90 წლის დედა დღეს ძალიან ბედნიერია, რომ მე ამ პატარა ქვეყანაზე ფილმი გა დავიღე და აქ ვარ. ბედნიერი ვარ აქ ჩამოსვლით. შუაღამით გეახელით ხინკალი, მწვადი, სოკო და ჭაჭა. ალბათ, ამიტ ომაც არ გამოვიყურები პრესკონფერენციაზე კარგად. ენდი გარსია: ეს პაციფისტური ფილმია, არ არის ფი ლმი ომზე ან პრეზიდენტზე. მე კუბიდან ვარ და დღეს ჩემი ქვეყანაც გამოწვევის წინაშე დგას. ძალიან მომეწონა თქვე ნი ქვეყანა, ხალხი და კულტურა. რენი ჰარლინი: ენდის ქართველი ქალები მოეწონა. პრემიერამ ძალიან ემოციურად ჩაიარა. მაყურებელს ტიტრების წაკითხვის შემდეგაც არ უნდოდა დარბაზის დატოვება. ამერიკელ ვარსკვლავებზე არანაკლებ თამაშო ბენ ქართველი მსახიობები. მიშა გომიაშვილის პერსონაჟის მიერ ნათამაშები შვილმკვდარი მამა ერთ-ერთი ყველაზე ემოციური და შთამბეჭდავია ფილმში. რენი მიშათი აღფ რთოვანებულია და მას ალ პაჩინოს ადარებს. `მსოფლიო კინოში შვილ მკვდარი მშობლის რამდენიმე კადრი მაქვს ნანახი. მე ბედნიერი ვარ, რომ ერთ-ერთი საუკეთესო ჩემს ფილმში განასახიერა მიშამ~ - თქვა ჰარლინმა. პრემიერის დასრულებისთანავე სტუმრებმა საქველ მოქმედო ვახშამზე რუსთაველის თეატრში გადაინაც ვლეს, რომელზეც `ემ ჯგუფმა ~ და ფრანგმა შეფ მზარ ეულმა ალან პასარმა იზრუნეს. ფილმის პროდიუსინგი კობა ნაყოფიას და პაპუნა დავითაიას ეკუთვნით. შერონ სტოუნმა პრემიერის შემდეგ, “რუსთაველი” უკომენტაროდ დატოვა. როგორც თქვეს, ფილმმა მსახიობზე ძალიან იმოქმედა. ფილმის ფინალში ნაამბობმა ომის რეალურმა ისტორიებმა მეგავარსკვლავი აატირა. “აგვისტოს 5 დღის”მთავარი როლის შემსრულებელმა, ენდი გარსიამ, ქართველებს საჩუქარი გაუკეთა. საქველმოქმედო საღამოზე მან როიალზე დაუკრა და “I love Georgia” იმღერა. ჰოლივუდის ვარსკვლავებმა თბილისი უკვე დატოვეს. 7 ივნისს მათი ერთად ნახვა ლონდონში, ამავე ფილმის პრემ იერაზე იქნება შესაძლებელი.
EXCLUSIVE
ფოტო
აგვისტოს ომის რეალურმა ისტორიებმა შერონ სტოუნი აატირა
თვალცრემლიანი შერონ სტოუნი ფილმის პრემიერის შემდეგ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
ხალათით და ბრილიანტებით EXCLUSIVE
„მთავარია იცოდეთ, რა გინდათ, ამის გჯეროდეთ და აუცილებლად აგისრულდებათ“ თამარ გონგაძე
მიშა გასიტაშვილი, რომელიც მანამდე უკვე ათი წელია ქართული ბომონდის ვარცხნილობაზე ზრუნ ავდა, ამიერიდან ისეთი რეიტინგული სტილისტია, რომ თავისუფლად შეუძლია, ვარსკვლავური ცხოვ რება შეიფეროს. მას ორჯერ ჰქონდა პატივი, ულამ აზესი ჰოლივუდელი სტუმარი ენახა. რაოდენ გასა ოცარიც არ უნდა იყოს, შერონ სტოუნს ამერიკიდან საკუთარი სტილისტი არ ჩამოჰყოლია. ასე აღმოჩნ და „რედისონის“ ვარსკვლავურ ნომერში სტილისტი მიშა, ვარსკვლავმა თბილად გაუღიმა და მასთან ერთად ხალათში ფოტოც კი გადაიღო.
მიშა გასიტაშვილი: შერონ სტოუნი თბილისში რომ ჩამოდიოდა, ამაზე „პრაი მტაიმიდან“ შევიტყვე. მერე ვხუმრობდი, რომ ჩამოვა, მე უნდა დავვარცხნო-მე თქი. ნამდვილად ვერ წარმოვიდგენდი, თუ მისი დონის მეგავარსკვლავი თავისი ვიზაჟისტითა და სტილისტით არ ჩამო ვიდოდა. კომპანია „მადნეულის“ წარმომ ადგენელი, თამუნა ლილუაშვილი დამიკა ვშირდა და გამაფრთხილა - რენი ჰარლ ენის მეგობარ ქალს უნდა მოემსახურო და შესაძლოა შერონსაც შენ გაუკეთო ვარცხნილობაო. ვიცოდი, რომ სტუმრე ბი კვირას ჩამოდიოდნენ. ეს ინფორმაცია შაბათ დილითაც გადავამოწმე. სალონში ვარცხნილობის გასაკეთებლად უამრავი ქალბატონი მელოდებოდა, მათ შორის თაკო ფხაკაძეც. ზოგი თავს იბანდა, ზო გი იღებავდა, ზოგს ვვარცხნიდი. უცებ, მირეკავს თამუნა და მეუბნება, სასწრა ფოდ უნდა მოხვიდე „რედისონში“, შერო ნს სჭირდებიო. დავიძაბე, ჩემს თანაშე მწეს სასწრაფოდ ჩავალაგებინე ჩანთა. თაკო ფხაკაძემ გამაფრთხილა, სურათი აუცილებლად გადაიღეო. მერიდება, რო გორ ვთხოვო სურათის გადაღება-მეთქი? მაგ დროს რიდი არ არის საჭირო, ცხოვ რებაში კიდევ ნახავ შერონ სტოუნსო? მოკლედ, ასე დარიგებული გავვარდი „რედისონში“. სასწრაფოდ ავედით მეჩვ იდმეტე სართულზე. ლიფტში კობა ნაყო ფია შემხვდა და მითხრა - შერონი რომ ჩა მოდიოდა, უკვე წარმოდგენილი მქონდა, რომ შენ გაუკეთებდი ვარცხნილობასო. შერონ სტოუნი ოთახში ხალათით იყო, ხელი ჩამომართვა და გადამკოცნა. ძალი ან ნაზი და ფაფუკი ხელი ჰქონდა, მესიამ ოვნა. გაგიჟდა ჩემს მაისურზე - მაიკლ, ეს რა მაგარი მაისური გაცვია, სად იყიდეო? გარშემო დამტრიალებდა და ხელს მაის ურზე მისვამდა. მე ვუთხარი, მეგობარმა ჩამომიტანა საფრანგეთიდან, იაპონელი დიზაინერისაა-მეთქი. მაჩუქეო, მითხრა, მაგრამ მომერიდა, ვერ გავიხადე და ვერ ვაჩუქე. მით უმეტეს, ამიერიდან ეს მაის ური ჩემთვის ასმაგად ძვირფასი გახდა. დიდი მადლობა ქეთი გველესიანს ამ მა ისურის ჩამოტანისთვის, რადგან ასეთი დიდი მოწონება დაიმსახურა. მერე შერო ნმა თმა გამისწორეო, მითხრა და თავის დასაბანად შევიდა, სამ წუთში გამოვალო. ჩანთაში ჩავიხედე და არც სავარცხლები მედო და არც თმის გასასწორებელი უთო. სასწრაფოდ მომიტანონ გასასწორებელიმეთქი, გადავრეკე. დროის გასაყვანად შერონის დაქალს ნელა ვვარცხნიდი. ამ ასობაში, კარზე კაკუნი იყო, ნომრის კარი შერონმა გააღო და ჩემი სავარცხლები და უთო მას მიაწოდეს. უთო თვითონ შეაე რთა, გაცხელდებაო. ძალიან შემრცხვა. სანამ დავვარცხნიდი, სურათის გადაღე ბა ვითხოვე. მეგობარმა მითხრა - ძალი ან დაღლილია, სანამ მასაჟს, make up-ს არ გაიკეთებს და არ ჩაიცვამს, მანამდე სურათს არ გადაიღებსო. თაკო ფხაკაძ ის სიტყვები გამახსენდა - რაც არ უნდა იყოს, არ მოგერიდოს, უთხარი ფოტოს გადაღება რომ გინდაო. თმა რომ მოვუ წესრიგე და მარტონი დავრჩით, მორი დებით ვთხოვე, შეიძლება ერთი ფოტოს გადაღება-მეთქი? გაიღიმა, გაუხარდა, თითქოს მე ვიყავი ჰოლივუდის ვარსკვ ლავი და ის ქართველი სტილისტი. My darling, მოდი ჩემო მეგობარო, გადავი ღოთო. ასე გადავიღე შერონ სტოუნთან ეს უპრეცედენტო ფოტო, ხალათით და ბრილიანტებით. ეს მართლაც ფოტო ექსკლუზივია. მერე შემითანხმდა, თუ გცალიათ, ხვალ სამ საათზე რომ მოხვ იდეთო. მითხრა, რომ პრემიერისთვის გაშლილი და ხვეული თმით უნდოდა მისვლა. ძალიან დიდი მადლობა კობა ნაყო ფიას და თამუნა ლილუაშვილს, რომ შერონ სტოუნის გარეგნობაზე ზრ უნვის შანსი მომცეს. ბავშვობიდან ვოცნებობდი მის ნახვაზე. ის მსოფ ლიოში ყველაზე მიმზიდველი ქალია. სხვათა შორის, წლების წინ, ჩე მი კარიერის დასაწყისში, როდესაც გადაცემა „ამბობენ“ გადიოდა, მა შინ ვოცნებობდი - რა იქნება თეა გვასალია, ლელა წურწუმია და ია ფარულავა გავიცნო-მეთქი. გავი და დრო და ისინი ჩემი მუდმივი მომხმარებლები, მერე კი მეგო ბრები გახდნენ. დღეს კი ნები სმიერ ღონისძიებაზე ერთად დავდივართ. დაახლოებით ასეთივე ოცნება მქონდა შე რონ სტოუნზეც და... 4 ივნი სს ამიხდა. ასე რომ, მინდა გირჩიოთ - მთავარია იც ოდეთ, რა გინდათ, ამის გჯეროდეთ და აუცი ლებლად აგისრუ ლდებათ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
5
ჯონ ბასი ქორწინდება მირიან ბოქოლიშვილი
ზუსტად ერთ წელში ბასმა ჰოლი პოლცერს ხელი ოფიციალურად სთ ხოვა. ცნობილია, რომ წყვილმა ერ თმანეთი 2008 წელს ამერიკის სახე ლმწიფო დეპარტამენტში გაიცნეს. პროფესიით ჰოლიც დიპლომატია და ამ რანგში რამდენიმე ქვეყნაში იყო მივლინებული. ის ჯონ ბასთან ოთხწლიან ურთიერთობას, რომე ლიც რამდენიმე დღეში ქორწინებით დაგვირგვინდება, ასე იხსენებს.
საქართველოში ამერიკის შეერთებული შტატების ელ ჩი ქორწინდება. ჯონ ბასის ქორწილი 11 ივნისს კალიფო რნიის ქალაქ მენდოსინოშია დაგეგმილი. ელჩის მომავალი მეუღლე, მისივე კოლეგა, დი პლომატი ჰოლი ჰოლცერია. საქორწილო მოსაწვევები უკ ვე დარიგებულია. სტუმრებს შესაძლებლობა აქვთ, ონლაინ რეჟიმში გადაამოწმონ, რო მელ მაგიდაზე და ვის გვერ დით მოუწევთ დაჯდომა. გა ვრცელებული ინფორმაციით, პომპეზურ ქორწილს მაღალი რანგის სტუმრები დაესწრებ იან, მათ შორის შეერთებული შტატების პოლიტიკური წრ ეებიდან. მოსაწვევები მიიღეს თბილისშიც. შესაბამისად, ელჩი ქორწილში ქართველ სტუმრებსაც ელოდება. უკვე ცნობილია, რომ ეს იქ ნება ამერიკული ქორწილი ქართული ელემენტებით. ამის შესახებ თავად ჯონ ბასმა ტე ლეკომპანია „რუსთავის 2“-ის თვის მიცემულ ინტერვიუში განაცხადა.
ჰოლი პოლცერი, ჯონ ბასის სა ცოლე: – ძველმოდური მიჯნურობა გვ ქონდა. ერთმანეთი სახელმწიფო დეპარტამენტში გავიცანით. იმ პე რიოდში ჯონი ბაღდათში გაემგზ ავრა. მაშინ მივხვდი, რომ ძალიან დამაკლდა. ერთმანეთს უამრავ წე რილს ვწერდით.
ამერიკელი დიპლომატის მომავალი მეუღლე მისივე კოლეგა, ჰოლი პოლცერია
ჯონ ბასი: – ჰოლის გაცნობამდე მე მქონ და უკვე ერთი სიყვარული. ჩემი პი რველი მეუღლე კიბოთი იყო ავად, 2006 წელს გარდაიცვალა. მადლობ ელი ვარ, რომ ჩემი პირველი მეუღ ლის სახით ცხოვრებამ უდიდესი სი ყვარული მაჩუქა, თუმცა რამდენიმე წლის შემდეგ ცხოვრებამ კიდევ ერ თი სიურპრიზი მომიმზადა – ჰოლის შევხდი. ძალიან გამიმართლა. წყვილი საქორწილო სამზად ისისთვის შეერთებულ შტატებში უკვე გაემგზავრა. ცნობილია, რომ ამერიკის ელჩი საქართველოში თა ფლობის თვის დასრულების შემდეგ დაბრუნდება.
ჯონ ბა სი, აშშ-ის ელ ჩი სა ქა რთველოში: – ტრადიციულად, ამერიკულ ქორწილში ერთი ან ორი სადღეგრძ ელო ისმება, მაგრამ შემიძლია და ნამდვილებით გითხრათ, რომ ჩემს ქორწილში ასე არ მოხდება. იქნება ქართული სუფრაც, ბევრი სადღეგ რძელოთი. ქართველი ჟურნალისტების ობ იექტივში ჯონ ბასი და მისი საცო ლე ჰოლი პოლცერი ჯერ კიდევ 2010 წელს მოხვდნენ, როდესაც წყვილი ლაგოდეხის ნაკრძალს სტ უმრობდა. მაშინ ელჩს არ დაუმალ ავს, რომ შეყვარებულია, თუმცა ქორწინებაზე თავშეკავებულად ის აუბრა. ჯონ ბასი: – ცოტა ნაადრევია ამაზე საუბ არი, მაგრამ შემიძლია გითხრათ, რომ ძალიან მოხარული ვარ ამ ამ ბით. ჯერჯერობით ვერ გეტყვით, როდის დავოჯახდებით, თუმცა ეს რამდენიმე დღეში, ალბათ, არ მო ხდება. რამდენიმე დღეში არა, მაგრამ
6
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
ონი რომ გქონდეთ, შეფ-მზარ ეულს როგორ განმარტავდ ით-მეთქი: „შეფ-მზარეული არის ადამიანი, რომელიც იმახსოვრებს სურნელებს, გემოებს, სეზონებსა და მა თგან ზეიმს ქმნის“. ზეიმების შემქმნელმა მითხრა, რომ მზარეულობა უკვე ხუთი წლ ისას მტკიცედ ჰქონდა გა დაწყვეტილი, თითქ მის ყველაფერი, რასაც მივი რთმევდით თავად მო გვყ ავ და, დ ედ ას ა და ბებიას ბევრს ვუ ყურ ებ დი და პატა რაო ბი და ნვ ე ზუსტად ვიცოდი, რას გავაკეთებდიო. პი რველი სამუშაო კი 15 წლისამ სასადილოში იშოვა, სადაც ომ ლეტს ამზადებდა... „ჩემი მშობლები უფროსე ბი იყვნენ, შეიძლება ითქვას, სიბერის შვილი ვიყავი მა
თთვის, ამდენად, ჩემთვის სულ ისეთ ტანს აცმელს ყიდულობდნენ, რომელიც მე არ მომწონდა... როცა გავაპროტესტე, მამამ მითხრა, მაშინ იმუშავე და შენით, რო გორიც მოგწონს, ისეთი ტანსაცმელი იყიდეო...“ უკვე 22 წელია, მაკდ ონალდი ნავა ველიში მუშაობს, საქართ ველოში კი საელ ჩოს მოწვევით და ადგილობრ ივ მზარეულე ბთან გამო ც დი ლე ბი ს გაზიარების მიზნით ჩა მოვიდა. „ ა ქა უ რობა მო კლე დრ ოში ძალიან შ ემ იყ ვა რ და, ზოგჯერ მ ბუ რძ გლ ავ ს ხოლმე, იმდენ რამეს მაგონებს, საკუთარ ბავშ ვობასა და იმ შეფ-კელიგარემოს, რო
მელშიც ვიზრდებოდი. ახლაც, ცოლი რომ არ მენატრებოდეს, კიდევ დიდხანს დავრჩებოდი. ძალიან მომწონს აქაუ რი პროდუქტების გემო... კერძებიდან გამორჩეულად ნიგვზიანი ბადრიჯანი მომეწონა, რომელსაც სახლში ცოტას გადავაკეთებ და ჩემს რესტორანში მი სთვის ადგილი აუცილებლად მოიძებ ნება, ასევე მომეწონა ქათმის ღვიძლი კეცზე...“ ბუნებრივია, შეფ-კელის ჯონ ბასისა და მისი მომავალი მეუღლის, ჰოლი ჰოლზერის შესახებაც ვკითხე... „პირველ რიგში, მადლობა მინდა ვუთხ რა მათ, რომ მენდნენ და საკუთარ სამზარ ეულოში შემიშვეს. ასევე, იმისთვის, რომ დაძაბული დღის განრიგის მიუხედავად, ჩემთვის დრო გამონახეს და ის ძალიან ძვ ირფასი სიტყვები მითხრეს, რომლებიც არ დამავიწყდება. ბატონი ელჩი კმაყოფილი და გახარებული იყო იმით, რომ ამერიკიდ ან საქართველოში ჩამოვედი და ამით კიდევ ერთი კულინარიული ხიდი გავდეთ ჩვენს ქვეყნებს შორის. მე მათ ბედნიერ ქორწინებას ვუსურვ ებ... ადვილად შესამჩნევია, თუ როგორ უყვართ ერთმანეთი, მათ ერთნაირი რაღა ცები მოსწონთ და ასეთ შეყვარებულ ადამ იანებთან ურთიერთობა ყოველთვის უდიდ ესი ბედნიერებაა...“
EXCLUSIVE
კულინარი დიპლომატები
კიდევ ერთი დეტალი წყვილის ცხოვრე ბიდან. როგორც ირკვევა, ორივე კარგი კუ ლინარია. ჯონ ბასმა და მისმა საცოლემ, საქართ ველოდან გამგზავრებამდე ერთ ძალიან საინტერესო „ვორკშოპში“ მონაწილეობაც მოახერხეს. საქართველოში ამერიკის შე ერთებული შტატების საელჩოს მოწვევით, კალიფორნიელი შეფ-მზარეული კელი მაკდონალდი იმყოფებო და...სწორედ მასთან ავიღეთ ექსკლუზიური ინტერვიუ, მაშინ, როდესაც კელი თბილისში იმყოფებოდა. შეფ-კელი, როგორც მას ასისტენტები მიმა რთავენ, ამერიკის ყველ აზე საქართველოსნაირი მხარიდან, ნაპა ველიდა ნაა ჩამოსული. ნაპა ველი ამერიკაში კულინარიული ტურიზმისა და ღვინის წარმოე ბის ცენტრად მიიჩნევა. იქვე ლეგენდარ ული მატარებელი, Wine Train-ია, რომელშ იც ქვეყნის ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი რესტორანია განთავსებული. სწორედ Wine Train-ის შეფ-მზარეულია კელი მაკდონალ დი... საუბრისას ვკითხე, საკუთარი ლექსიკ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
თამარ გონგაძე ვახო სანაია შეყვარებ ულია. რამდენიმე დღეა, ტელეწამყვანსა და მის რჩეულს სოციალურ ქსელ ზე ავატარად ერთი და იგ ივე ფოტო უდევთ. როგო რც გავარკვიეთ, რომანი სამსახურებრივია. ბაია ძაგანია გადაცემა „ვა ხო სანაიას რეპორტაჟში“ ერთხანს სტაჟიორად მუ შაობდა. მერე ბაიამ „პი რველი არხი“ დატოვა. როგორც ვახო ამბო ბს, სწავლის გამო. ბა ია ყოფილი მოდელია.
ტელეწამყვანმა 25 წლის ბაიასთან რო მანი დაადასტურა. უფრო სწორად მან პირველმა დაიწყო ამ თემაზე საუბარი. შე კითხვაზე, სად ატარ ებს თავისუფალ დრ ოს, ვახომ ასეთი პასუხი გაგვცა: ვახო სანაია: – ბუნებაში სეირნობა მიყვარს. ვმოგზაურობ საქართველოს მასშ ტაბით. ეთერის შემდეგ, ღამით, ან დასავლეთ, ან აღმოსავლეთ საქა რთველოში წავსულვარ და მეორე დღეს ისევ თბილისში დავბრუნე ბულვარ. თუ სადმე ეკლესია-მონა სტერი და ეროვნული ტყე-პარკია, სულ მოვლილი მაქვს. ბუნება უდ იდეს ენერგიას მაძლევს. მივდივარ მეგობრებთან ერთად, ჯგუფებს მე თვითონ ვადგენ. ვიცი, ელოდები ამ პასუხს და გეტყვი, ბოლო პერი ოდში მე და ჩემი შეყვარებული ძა ლიან ბევრს ვმოგზაურობთ. – ვინ არის შენი შეყვარებ ული? – ჩემი შეყვარებულია ბაია ძაგა ნია. ძალიან კარგი გოგოა, ყველაფ ერში მიგებს. – „ფეისბუქმა“ გაგყიდათ. – „ფეისბუქზე“ არაფერი იმალ ება. – გაგვაცანი... – პროფესიით ჟურნალისტია. – ნაცნობი სახე აქვს. – ცნობილი სახე არ არის, ეკრა ნზე არ გა მო ჩენილა. სტაჟ ირება გაიარა „პირველ არხზე“. ახლა სწავლო ბს. ქალაქში საი ნტ ე რ ეს ო ხ ალ ხ მრავალ ა დგ ი ლებ ში ხ ში რ ად წა აწყდ ებ ით. – რა მდ ენი ხა ნია, შეყვ ა რე ბ ულები ხა რთ? – რამდ ენიმე თვეა. – რო დის დაიწ ყო ეს რო მანი? – არ მსურს მეტად განვ ავრცო. რისი სურ ვი ლი ც მქონდა, გი თხარი. – შენს პროფ
„ძალიან კარგი გოგოა, ყველაფერში მიგებს“
ვახო სანაიას სტაჟიორი შეუყვარდა
ილზე ბაიასთან ერთად გადაღებუ ლი ფოტოები ვნახე... – ძალიან კარგი, არაფერი დასა მალი არ არის, მაგრამ მეტის თქმა არ მინდა. ზოგადად, არ მიყვარს ჩე მს პირადზე ბევრი ლაპარაკი. იმიტ ომ კი არა, რომ რაიმე დასამალი მა ქვს. პირადზე ბევრი ლაპარაკი საჭი როდ არ მიმაჩნია. ბაია ჩემი შეყვარ ებულია და ძალიან კარგად და ბედნ იერად ვართ. ყველა ჩემს გადაცემას უყურებს და ძალიან კრიტიკულია. მაძლევს შენიშვნებს. გარშემომყო ფების აზრს ვითვალისწინებ, თუ, რა თქმა უნდა, ვეთანხმები. ბაია კარგ საც მეუბნება და ცუდსაც. რაღაცა ში შეიძლება დაეთანხმო ადამიანს, მათ შორის შეყვარებულს. მოკლედ, თუკი ამ თემაზე ლაპარაკს მოვინდ ომებთ, სხვას არ დაველაპარაკებით, პირველად თქვენ გეტყვით.
„ეს სამსახურებრივი რომანი არ არის. მე რომ ტელევიზიიდან წამოვედი, მას შემდეგ დაიწყო ჩვენი სიყვარულის ამბავი“ მართალია, ვახომ საყვარელ ქა ლზე ჯერჯერობით ბევრი ინფო რმაცია ვერ გაიმეტა, მაგრამ მისი ტელეფონით ჩაწერის საშუალება მოგვცა. ბაია ძაგანია: – დაახლოებით ექვსი თვე ვმუშაობდი ვა ხოსთან, მაგრამ ეს სამსახურებრივი რომანი არ არის. მე რომ ტელევი ზიიდან წამოვედი, მას შემდეგ დაიწყო ჩვენი სიყვარულის ამბავი. აქტიურობა ვახოს მხრიდან მოდიოდა, მა გრამ არც მე და არც ვა ხოს პი რად ცხოვრე ბაზე ლაპარაკი
არ გვიყვარს. ერთად ვართ და ძალი ან გვიყვარს ერთმანეთი. – ვახომ თქვა, ბევრს ვმოგზა ურობთო. – კი. ამაში ჩვენი გემოვნება ემ თხვევა. ჯერჯერობით მხოლოდ საქართველოს ფარგლებში ვმოგზა ურობთ. – იტალიაში სწავლობდაო... – რომში ხელოვნებათმცოდნე ობა დავამთავრე, პერუჯაში კი – ენ
ის კურსები. ახლა ამერიკულ-ქართ ულ უნივერსიტეტში პიარის კურს ებს გავდივარ. – ვახოსთვის მეორე სიყვარ ული ხარ, შენთვის ვახო მერამდ ენეა? – ჩემთვის პირველი და ყველაზე დიდი სიყვარულია. – წელიწად-ნა ხევრის წინ ცო ლთან ერთად მ იც ემ უ ლ ინტერვიუ ში ვახომ
თქვა, რომ ძალიან რომანტიკულ ია. ასეა? – რომანტიკული, ძალიან თბილი და საყვარელია. უყვარს სიურპრიზ ების გაკეთება. გარდა ამისა, როგო რც ტელეწამყვანი, გამორჩეულია. როგორც ჟურნალისტი, ყოველთვის მომწონდა. – ვახოს შვილებს იცნობ? – ტელევიზიაში ჰყავდა მოყვან ილი და ვიცნობ. – რას გეგმავთ მომავალში? – მომავალზე არ გვისაუბრია. ჩვ ენ იმით ვტკბებით, რაც გვაქვს და მომავალში რა იქნება, ვნახოთ. ვახო სანაიას ყოფილი ცოლი მარიკა ბაკურაძე „ჟურნალისტის დღიურის“ რეპორტიორია. წყვი ლი ჯვარდაწერილი არ ყოფილა. ვახოს და მარიკას ორი ქალიშვ ილი ჰყავთ. 2009 წლის შემოდგ ომაზე მოცემულ ინტერვიუში ვა ხო ასე იხსენებს ხელის მოწერის დღეს. ვახო: მე და მარიკას ყოველდ ღიური ცხოვრება უფრო რომანტ იკული გვაქვს, ვიდრე გადამწყვეტი მომენტები. სპონტანურად ვიღებთ ხოლმე გადაწყვეტილებებს. ძალიან ჩვეულებრივად ვუთხარი, რომ მი ყვარდა. ასე ჩვეულებრივად ვაკოცე და ერთ მშვენიერ დღეს ძალიან ჩვ ეულებრივად მივედი მასთან სახლ ში და ჩემთან წამოვიყვანე. სხვათა შორის, როდესაც მმაჩის ბიუროში ხელის მოსა წერად მივედით, ის ქალი უკვე კარს კეტავდა და არ აფ რით არ გა აღო, სამუშაო დღე დამთავ რდაო. მერე მიცნო და შე გვიშვა...
წყვილის ურთიერთობაში ბზ არი იმ პერიოდში გაჩნდა, როდე საც ვახო „იმედიდან“ „პირველ არ ხზე“ გადავიდა. მაშინ ამ თემაზე საუბარს მარიკაც გაურბოდა და ვახოც. კარიერულ ცვლილებებს პირადულიც მიჰყვა. „არა, რა, ამ თემაზე საერთოდ არ ვლაპარაკობ. სხვა რამე თუ გაინტერესებს, კი ბა ტონო, მაგრამ ეს პირადი საკითხია და ინტერვიუს ვერ მოგცემთ“, – გვ ითხრა მაშინ მარიკამ. მოგვიანებით მათ შერიგებაზე ვწერდით. მარიკა ბაკურაძემ მაშინ ასე გვიპასუხა: მე და ვახომ ბევრი ვიცინეთ ჩვენი გაყრის მიზეზებზე დაბეჭდილ სტ ატიაზე. არარეალური მიზეზები ეწერა. ზოგადად, არ მინდა ჩემს ცხოვრებაზე საუბარი. ყველანი თბილისში ვცხოვრობთ და კარგად ვხედავთ, რომ მე და ვახო ერთად ვცხოვრობთ, ცოლ-ქმარი ვართ და კარგად ვართ. დღეს კი მარიკა ბაკურაძე გასა გები მიზეზის გამო, ჩვენს ზარს აღარ პასუხობს...
ტელეწამყვა ნის ყოფილი ცოლ ი სატელეფონო ზარებს არ პასუხობს
ბაია ამბო ბს, ვახო ძალიან რომ ან ტი კუ ლი ა და სიურპრიზებს მიწყობსო. არადა, სა ნაია-ბაკურაძის ძველი ინ ტერვიუ რომ წაიკითხოთ, ვერც წა რმოიდგენთ, რომ სულ რაღაც ერთ წელიწადში გახდებოდა შესაძლებელი, რომ ასეთი შე ყვარებული ტელეწამყვანი სხვაზე გადართულიყო. ბაია ძაგანია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ვახო: როდესაც მოგვნდომებია, რუსთაველზე ფეხშიშველებს გვ ერბინა, გაგვიკეთებია კიდეც. ანუ ცნობადობას სურვილებ ის შესრულებაში ხელი არას ოდეს შეუშლია. მარიკა: წვიმაშიც გვ ირბენია. ვახო: ერთმანეთს ის ეთ რაღაცებს ვჩუქნით, რაც სხვისთვის შეიძლე ბა არაფერი იყოს. რამდ ენიმე დღის წინ დედაჩემი იყო ჩემთან მოსული და ვე რაფრით გაიგო, რატომ ჰქონდა საჩუქრის სტატუსი რაღაც გა ურკვეველ ნივთებს. მარიკა: ერთხელ ვახო უნდა მოსულიყო ჩემთან, მაგრამ ვერ მოახერხა. ამ დროს ოთახში შემო ფრინდა ბაბუაწვერა, თითქოს ვახო მოვიდაო. ის ბაბუაწვერა ბოთლში შევინახე. ვახო: ახალი შეყვარებულები ვიყავით, როცა ჯგუფი ექსკურსი აზე წავედით. მარიკას მოვუწყვიტე ყაყაჩო, უნდა მეჩუქებინა და მოვტ რიალდი სიტყვებით – ნახე, რა გა ჩუქე-მეთქი. მარიკა: ამ დროს კი იყო მარტო ღერო, რადგან მოტრიალების დრ ოს ფურცლები დასცვივდა... თუ მცა ეს ღერო დღემდე შენახული მაქვს, რადგან ჩემთვის უძვირფას ესი საჩუქარია.
მარიკა ბაკურაძე ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
7
მირიან ბოქოლიშვილი ირაკლი ოქრუაშვილის მორიგი ფიასკოს გაუხმაურებელი დეტალე ბი... რატომ ასაიდუმლოებს ნახევრ ად დაშლილი „ქართული პარტია“ პარიზელი ლიდერის განუხორციე ლებელ გეგმებს და რა არის ოქრუ აშვილის არჩამოსვლის რეალ ური მიზეზი? სულ რამდენიმე დღ ის წინ „ქართული პარტია“ გვარწმუნ ებდა, ოქრუაშვი ლი ბრუნდება და ხელ ის უფ ლე ბა ბოლო წუთებს ითვლისო, მაგრ ამ... ამ საკითხ ზე საკმარისზე მეტი დაიწერა და თემას აღარც ჩვენ მივუბრუნ დებოდით, რომ არა ერთი დეტალი: „პრ აიმტაიმმა“ სარწმუნო წყაროსგან შეიტყო, რომ ოქრუაშვილი საქართვე ლოში ნამდვილად აპირებდა ჩამოსვლას, თუმცა მხოლოდ რუსე ბის მიერ ოკუპირებულ ცხინვალის რეგიონში. სწორედ ცხინვალში იგეგ მებოდა სკანდალური განცხადების გაკეთება იმის შესახებ, რომ ეს რე გიონი საქართველოს დაუბრუნდებ ოდა, თუ სააკაშვილი დაუყოვნებლივ დატოვებდა პოსტს და ოქრუაშვილს თბილისში შემოსვლის საშუალება მიეცემოდა. გეგმის მიხედვით, ცხ ინვალში სადავეები პრაქტიკულად ოქრუაშვილს უნდა აეღო ხელში და ფიქციურად კოკოითი ჩაენაცვლ ებინა. პარალელურად თბილისის ცენტრში „ქართული პარტიის“ სხვა ლიდერები სააკაშვილის გადადგომის მოთხოვნით პროცესების დაძაბვას შეეცდებოდნენ. იმ შემთხვევაში, თუ სააკაშვილი „ოქროს“ ულტიმატუმს არ დასთანხმდებოდა, საქმეში რუსი „მშვიდობისმყოფელები“ ჩაერთვებ ოდნენ – საერთო კავკასიური სტაბ ილურობისა და ანტიტერორისტული ოპერაციის ეგიდით. ანტიტერორი სტული ოპერაციის „გასათეთრებ ლად“ კი რუსებს უკვე მზად ჰქონ დათ ცნობილი ფილმი – „კავკასიური მეტასტაზები“, რომლის მთავარი გმირი, ირაკლი ოქრუაშვილი, დეტა ლურად ყვება, როგორ „მფარველობს საქართველოს ხელისუფლება ჩრდი ლოკავკასიელ ბოევიკებს“. ერთი სიტყვით, ოქრუაშვილის ყბ ადაღებული ჩამოსვლის ამბავი მთ ლად რეალობას არაა მოწყვეტილი. შესაბამისად, ჩნდება კითხვა – რა ტომ არ შედგა რუსული სცენარი? ჩვენი ინფორმაციით, ამ გეგმასთან დაკავშირებით თავად რუსულ პო ლიტიკურ წრეებში აზრი ორად გა იყო – ნაწილი მიიჩნევდა, რომ დროა, კრემლმა ოქრუაშვილის კარტი გა ათამაშოს, ნაწილი კი დღემდე ეჭვის თვალით უყურებს თავდაცვის ექსმ ინისტრს, რომელიც თავის დროზე რუსებს ფეკალიებს უგზავნიდა. წყ არო ყვება, რომ საბოლოოდ თავად რუსებმა თქვეს უარი სარისკო ნაბი ჯის გადადგმაზე და ოქრუაშვილის „მეორედ მოსვლამაც“ გაურკვეველი დროით გადაიწია...
ოქრუაშ ვილს დროე ბით კოკოითი უნდა ჩაენაც ვლებინა
არშემდგარი პროვოკაციის სკანდალური დეტალები – „მეტასტაზები“ ნაპოვნია მკურნალობის კურსს გადის. ინფო რმაცია ოფიციალურად არ დასტ ურდება, თუმცა ამაზე რამდენიმე დღის წინ ჩაწერილ ინტერვიუში მი ნიშნებით საუბრობს ეროსი კიწმარ იშვილი. ბურჯანაძესთან შეუთანხმებ ლობაზე: – წავაგეთ იმიტომ, რომ პოლი ტიკურ ლიდერებში არ აღმოჩნდა მენეჯმენტის გამოცდილება. ორ
შეუძლებელი იყო. ეს მანამდე უნდა გამეკეთებინა. ეს არაა „ქართული პარტიის“ ბრალი, ეს პირადად ჩემი, ეროსი კიწმარიშვილის ბრალია. „ოქროს“ დეპრესიაზე: – თქვენ არ იცით, რა ფასად დაგვ იჯდა მე და სოზარს ირაკლი ოქრუ აშვილის გადარწმუნება, რომ საქა რთველოში აღარ ჩამოსულიყო. ვერ აკავებდნენ. ჩვენ აქ მივდიოდით ზუ სტად იმ პროცესზე, რასაც პოლიტი კური პროცესის გამწვავება ჰქვია. ის ჩამოდიოდა მიუნ ხენი-თბილისის პირდაპირი რეისით. ჩვენ „ქართული პარტიის“ მხარდამჭერები უკან დავაბრუნეთ, რომლ ებიც ირაკლის უნდა დახვ ედროდნენ აეროპორტში. 22 მაისს დავიწყეთ მათი მობილიზება. ირაკლი ოქ რუაშვილი ამ წუთამდე იმ ყოფება უმძიმეს მდგომა რეობაში, ეს იყო მისთვის ფიზიკური და ფსიქოლოგიუ რი ტრავმა. ამ გად აწ ყვ ეტ ი ლების მიღე ბით სერიოზ ული დარტყმა მიადგა მის რეპუტაციას. „ქართული პარტიისთვის“ ეს იყო უმძიმესი გა დაწყვეტილება. ახლაც ასეთ ვითა რებაში ვიმყოფებით. რაც შეეხება „სახალხო კრებას“, კრება, როგორც პროექტი, დღეს უკვე აღარ არსებო ბს. ირაკლის რუსულ მეტასტაზებ ზე: – ეს ინტერვიუ ჩაწერილია თებე
ის სერიოზულ დეპრესიაშია და პარიზის ერთ-ერთ ცნობილ კლინიკ აში მკურნალობის კურსს გადის...
`
დღიანი გააფთრებული მცდელობის მიუხედავად, მე ვერ მოვახერხე ნინო ბურჯანაძესთან დალაპარაკება. ჩე მი ბრალია ეს ამბავი, ერთი მარტ ივი მიზეზის გამო – უბრალოდ, ვერ მოვახერხე, თუმცა მქონდა ძალიან სერიოზული საშუალება, დამერწ მუნებინა ბურჯანაძე, რომ დაეჯერ ებინა ჩვენი ერთობლივი მოქმედებ ისთვის. მე მქონდა ნინოსთან ამის რესურსი. ბოლო დღეებში ეს უკვე
რვალში, პარიზში. ამ დროს მეც იქ ვიყავი. უბრალოდ, რუსებს ახლა და სჭირდათ და გაავრცელეს. იგივე თე მაზე ირაკლიმ ერთ-ერთ უკრაინულ გამოცემასთან ისაუბრა 2 თვით ად რე და ეს თემა ზედაპირზე იყო ისედ აც. გამორიცხულია, რამე საფრთხის შემცველი დავარქვათ ამ ინტერვიუს. ჯონ ბასის განცხადებაზე: – არ შემიძლია, არ შევეხო აშშ-ს ელჩის განცხადებას. ჯონ ბასს არ ანაირი განცხადება არ უნდა გაეკ ეთებინა, გარდა იმისა, რომ ორივე მხარისთვის თავშეკავებისკენ მოეწ ოდებინა. მას არ ჰქონდა უფლება, სამართლებრივად შეეფასებინა ის პროცესი, რაც ჯერ არ იყო შემდგა რი, მისი განცხადება იყო პირდაპირი მხარდაჭერა ხელისუფლებისადმი. ბასს უნდა ეთქვა ასე: ჩვენ შეშფოთ ებით ვაკვირდებით პროცესს, წუ ხილს გამოვთქვამთ ამ ყველაფრის გამო და ორივე მხარეს სიმშვიდისკენ მოვუწოდებთ, რათა თავიდან იქნას აცილებული ყოველგვარი ესკალა ცია. ამას მოჰყვა შემდეგ „საიას“ მო მენტალური რეაქცია („საია“ დამოკი დებულია აშშ-ს დაფინანსებაზე) და ესეც იყო სააკაშვილის მხარდაჭერა. ნახევრად დაშლილ პარტიაზე: – თუ ვინმეს რამის თავი აქვს, კი ბატონო, აქ ვართ „ქართული პარტ ია“ და გაგვაცნონ სამოქმედო გე გმები. მიუხედავად იმისა, რომ ლი დერების ნაწილმა დატოვა პარტია, ჩვენ ვინც ვართ, ვაგრძელებთ ბრ ძოლას და ვაპირებთ უფრო რთულ ვითარებაში ჩართვასა და ბრძოლას სააკაშვილის რეჟიმის წინააღმდეგ. ის, რაც აქამდე მითქვამს, კვლავაც ძალაში რჩება.
რომში აღლუმზე მისულ ბერლუსკონის დაცვა საყელოს უსწორებს
8
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
EXCLUSIVE
`
პარტიული გაყრა
რუსეთის პოლიტელიტის ერთ ნა წილთან ერთად, ოქრუაშვილმა ნდ ობა საკუთარ თანაპარტიელებშიც დაკარგა. „პრაიმტაიმი“ ჯერ კიდევ გასულ კვირას წერდა, რომ კოკა გუ ნცაძის შემდეგ „ქართული პარტია“ ლევან გაჩეჩილაძემაც დატოვა, თუ მცა თავად პარტიაში ამ ინფორმაც იას კატეგორიულად უარყოფდნენ: „პრაიმტაიმისა“ და ზოგადად, ყვ ითელი პრეს ის ჭორებზე კ ომ ენ ტა რ ს ვერ გავაკე თებთო. ზუ სტად მეორე დღესვე „პრ აიმტაიმის“ ეს „ჭორი“ ოფიც იალურ ინფორმაციად იქცა. პარტიის დატოვების შესახებ განცხადება თავად „გრეჩიხ ამ“ გაავრცელა... ჩვენ მიერ დაზუსტებული ინფორმაც იით, განთხეთქილება პა რიზსა და თბილისს შორის სკაიპით მიმოწერას მოჰყვა. კერძოდ, კიწმარიშვილი და ოქრუაშვილი „ჩეთში“ საიდ უმლო გეგმებს აწყობდნენ, როგორ უნდა მომხდარიყო „გრეჩიხ ას“ სასტავის ჩამოცილება პარტიუ ლი ფინანსებიდან. ამბავი მას შემდეგ „გასკდა“, რაც გაჩეჩილაძის ერთ-ერ თი მეგობარი სრულიად შემთხვევით წააწყდა „სკაიპის შეთქმულებას“... მას შემდეგ, რაც ირაკლი ოქრუ აშვილის გეგმებმა ფიასკო განიცა და, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ ის სერიოზულ დეპრესიაშია და პა რიზის ერთ-ერთ ცნობილ კლინიკაში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
შემთხვევით არაფერი ხდება ენად უნიკალურია ეს წვლილი: ავღანეთში უამრავი ქვეყნის კონტინგენტი იმყოფება. არა აქვს მნიშვნელობა, პატარა თუ დიდი. მაგრამ ძირითადი ნაწი ლი საბრძოლო მოქმედებებში არ მონაწილეობს: უფრო ობიე ქტებისა და საელჩოების დაცვ ით არიან დაკავებულნი. იბრძვიან, ტვირთებს აცილ ებენ, ტერიტორიის განაღმვას აწარმოებენ, სოფლებს ტე რორისტებისგან წმენდენ და სპეცოპერაციებს ახორციელ ებენ მხოლოდ ამერიკელები, ინგლისელები და ქართველები. რეალურად სწორედ ეს სამი კონტინგენტი იბრძვის იმ ქვეყ ანაში და აბსოლუტურად გამო რიცხულია, ასეთ მოკავშირეს ამერიკამ რუსების საამებლად (ისინი იქ ხელის შეშლის მეტს არაფერს აკეთებენ) სანქციები დაუწესოს ან პუტინის „დაქა ლი“ გაამართლოს მის მიერ წი ნასწარ დაგეგმილი სისხლიანი პროვოკაციისთვის.
ილის ვ შ ა კ ა ა ს ი ნ ბაიდე ა შეხვედრა დ იტიკური პოლ ს ლ მ ე რ კ ი ლ ი გზავნ
ნათქვამი. ლაპარაკია უშიშრო ების თემატიკასა და ბაიდენის მადლობაზე ავღანეთში ქართ ული წვლილის გამო. ამერიკელებმა ძალიან კარგ ად იც იან, რა მო ხდა იმ ღა მით რუსთაველის გამზირზე. შესა ნიშნავად ხვდებიან, რომ არავ ითარი „მშვიდობიანი მანიფესტ აცია“ და „აზრის თავისუფალი გამოხატვა“ ეს არ ყოფილა: იყო ბურჯანაძეებისა და პუტინის მიერ დაფინანსებული და ხე ლკეტებით თავიდანვე შეიარა ღებული „ბრიგადა-საძმოების“ პროვოკაციული მცდელობა, როგორმე ხელისუფლება აეძუ ლებინათ, „სპეცდანი“ გამოეყენ ებინა. ბოლოს მიაღწიეს კიდეც, რადგან აღლუმის ჩაშლა დაუშ ვებელი იყო. ახლა რამდენიც არ უნდა იწ უწუნონ, ფაქტია, რომ ამერიკის ელჩმა მეორე დღესვე განაცხ ადა: ამერიკა აზრის თავისუფალ გამოხატვასა და მშვიდობიან მი ტინგებს უჭერს მხარს, მაგრამ იმას, რაც აქ ხდებოდა, არც ერ თთან და არც მეორესთან საერ თო არაფერი ჰქონდაო. ამერიკ ის ელჩმაც და ვიცე-პრეზიდენ ტმაც იციან, რას მოიმოქმედებს ამერიკის პოლიცია, ვინმემ რომ
4 ივლისის დამოუკიდებლობის დღესასწაულის წინ მეხუთე ავ ენიუს გადაკეტვა სცადოს, რათა ზეიმს ხელი შეუშალოს. რაც შეეხება პუტინს, ყველ აფრით ჩანს, რომ კოვზი მასაც ნაცარში ჩაუვარდა: სარწმუნო წყაროთა ცნობით, ბაიდენი მა რთლაც შეეხო რუსეთის მსოფ ლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში შესვლის და ამ თემაზე ქართ ულ-რუსული მოლაპარაკებების საკითხს, მაგრამ ქართულმა მხ არემ მტკიცედ განაცხადა: „ჩვენ ამას არ დავთანხმდებით. თუკი რუსები ამბობენ, რომ საქართ ველოს თანხმობის გარეშეც შე ვლენ მსო-ში, რა უშლით ხელს?“ მართლაც, ხომ თქვა ლავრ ოვმა: საქართველოს გარეშეც მიგვიღებენ და ქართული ვეტო ხელს ვერ შეგვიშლისო. თუ ას ეა, მიიღონ, რატომ არ იღებენ? ამერიკელებს ეს პოზიცია სავს ებით ლოგიკურად მიაჩნიათ და ყველაფრით ჩანს, რომ ამ საკი თხში ჩვენს ქვეყანაზე ზეწოლას არ აპირებენ. პირიქით, ბაიდენმა მადლობაც გადაუხადა სააკაშ ვილს ავღანურ ოპერაციაში შე ტანილი წვლილისთვის. ხშირად ჩვენში საერთოდ ვერ აცნობიერებენ, მართლაც რამდ
პრეზიდენტი იტალიაში
სილვიო ბერლუსკონისა და მიხეილ სააკაშვილის შეხვედრა აღლუმზე
EXCLUSIVE
გელა ამისულაშვილი ამერიკის ვიცე-პრეზიდენტი სა და საქართველოს პრეზიდენ ტის შეხვედრა რენი ჰარლინისა და შერონ სტოუნის შესახებ სა უბრით დაიწყო. დიპლომატ იაში ამგვარი რამ შემთხვევით არასდროს ხდება. მით უმეტეს, როდესაც ლაპარაკია ამერიკ ის მეორე სახელმწიფო პირზე, ყოველი დეტალი, პრესის დასწ რება-არდასწრება და ხელის ჩა მორთმევის ფორმაც კი ხშირად წინასწარ თანხმდება. ამით ორივე მხარეს უნდო და ეთქვა (და მკაფიოდ თქვა კიდეც), რომ არც თბილისში 26 მაისს მოწყობილი პროვოკაც ია და არც რუსეთის მსო-ში გა წევრიანების თემა არ მიაჩნიათ საფუძვლად ურთიერთობების გასაფუჭებლად. ძალიან ცუდი „გზავნილია“, ერთი მხრივ, ქა ლბატონი ბურჯანაძის, მეორე მხრივ კი მისი ახალი მეგობრის – პუტინის მიმართ. ბურჯანაძე ელოდა, რომ სა უბარი 26 მაისის მოვლენებით დაიწყებოდა, ან ყოველ შემთხვ ევაში, ამ თემას განიხილავდნენ მაინც დახურულ კარსმიღმა. მა გრამ თეთრი სახლის პრესრელი ზში ამაზე საერთოდ არაფერია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
9
რუსული ბრიგად ისინიც გულწრფელად ამბობდ ნენ: შემოვიყვანოთ რუსის ჯარი – წესრიგს მაინც დაამყარებს და ამ ბანდიტი მხედრიონელებისგან თუ გვარდიელებისგან მაინც გვ იხსნისო. ედუარდ შევარდნაძე იმ დროს სერიოზულად განიხილავდა „რუ ბლის ზონაში“ შესვლის საკითხს – ნაცვლად ეროვნული ვალუტის შემოღებისა. რუსებს ბაზებიც და უკანონა და ე.წ. დსთ-შიც შევიდა. მაგრამ მერე საქმეში დასავლეთი ჩაერია – ამერიკამ საქართველოს მრავალმილიონიანი დახმარება გამოუყო და შევარდნაძემაც და მოუკიდებლობაზე დაიწყო ლაპა რაკი, თორემ ახალი „მოკავშირე რესპუბლიკის“ სტატუსს ჯუმბ ერ პატიაშვილი ან ასლან აბაშიძე უფრო შეესაბამებოდნენ. შევარდ ნაძეს კი ძალაუფლების შენარჩ უნება სურდა. ამის მიუხედავად, რუსული სპ ეცსამსახურების ძალიან დიდი წარმატება გამოდგა, რომ 1991 წლის შემოდგომიდან, რამდენიმე წლის განმავლობაში, შეძლეს ის ეთი სიტუაციის შექმნა, როდესაც
ლევან ღამბაშიძე ბოლო 20 წლის განმავლობა ში, რაც საქართველო რუსეთისგ ან განთავისუფლებას ცდილობს, მოსკოვის ტაქტიკა ჩვენი ქვეყნის მიმართ უცვლელია: თუ პირდ აპირ სამხედრო ჩარევას ვერ ახ ერხებს (როგორც 1992-1993 და 2008 წლებში), ეძებს ხალხს, ვი საც შეიძლება დაეყრდნოს საქა რთველოში თავისი მიზნების აღ სასრულებლად. ოღონდ, სანამ ამ ხალხზე ვიტყ ოდეთ, აუცილებელია ვუპასუხოთ კითხვას: საერთოდ, რა სურს რუ სეთს საქართველოსგან და რა არ ის მისი მიზანი? ზოგს გულუბრყვ ილოდ ეგონა და დღესაც ჰგონია, თითქოს მოსკოვს ჩვენი ქვეყნის სრული დაპყრობა და რაღაც ახალ საბჭოთა კავშირში მისი ძალით შეთრევა უნდა. სინამდვილეში, რუსებს ესმოდათ და ესმით, რომ ეს სრულიად შეუძლებელი, განუ ხორციელებელი ამოცანაა: 2008 წლის აგვისტომ დაამტკიცა, რომ მსოფლიო პირდაპირ აგრესიაზე მწვავედ რეაგირებს. მაშინაც კი, როცა ამ აგრესიის მიზანი ტერი ტორიის ნაწილის დაპყრობაა და არა მთელი ქვეყნისა. ანუ, საქართველოს პირდაპ ირ ანექსიას, დაპყრობას კრემლი ვერ მოახერხებს და ასეთი მიზანი
10
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
მას არც ჰქონია ბოლო პერიოდ ში. მისი მიზანი სხვაა: მიაღწიოს ქვეყანაში მაქსიმალური ქაოსის, დაპირისპირებისა და ნგრევის სი ტუაციის შექმნას, სამოქალაქო ომს, ანარქიას, განუკითხაობას, ქართველების მიერ ერთმანეთის ხოცვას, ურთიერთსიძულვილსა და ყველაფერ იმას, რაც ხელს უშლიდა და უშლის ნორმალური, სტაბილური პატარა ქვეყნის აშ ენებას. ამ ქაოსითა და გაუთავებელი ურთიერთდაპირისპირებით და ღლილი ქართველები კი, ბოლოს და ბოლოს, თვითონ შეეხვეწებიან რუსეთს: მოდი, წესრიგი დაგვიმ ყარეო და ნებაყოფლობით(!) გა ნაცხადებენ სურვილს, შევიდნენ ახალ „საბჭოთა კავშირში“, რო მელსაც დღეს პუტინ-მედვედევი აშენებენ ყოფილი იმპერიის სივრ ცეზე.
ბოევიკები
ერთხელ ამ გათვლამ კინაღამ გაამართლა: 1993 წელს, როდე საც აფხაზეთში ომი დამთავრდა და შევარდნაძის რეჟიმმა ზვიად გამსახურდიას მომხრეები და ამარცხა, ქვეყანაში ისეთი და ღლილობისა და ყველაფერზე ხელჩაქნეულობის, იმედგაცრ უების ატმოსფერო იყო, ქუჩა ში აჩერებდნენ გამვლელებს და
დამოუკიდებლობაზე უარის თქმა და რუსეთთან შეერთებაზე მს ჯელობა გაუგონარი რამ სულაც აღარ იყო. რომელ „დამოუკიდებ ლობაზეა“ ლაპარაკი, როდესაც შევარდნაძემ თავდაცვის, შინაგან საქმეთა და უშიშროების მინისტ რებად ის ადამიანები დანიშნა, ვი ნც მოსკოვიდან უკარნახეს?! როგორ და რა საშუალებით მი აღწია ამას რუსეთმა? პირველ რი გში, იმით, რომ იპოვა საქართვე ლოში გავლენიანი პირები, ვისაც ქაოსის, ანარქიის, დაპირისპირებ ის, ნგრევის, სისხლისღვრისა და სამოქალაქო ომის პროვოცირება შეეძლო. 20 წლის წინათ ასეთები იყვნენ ჯაბა იოსელიანი, თენგიზ სიგუა და თენგიზ კიტოვანი. ჯაბა მთელ საბჭოთა კავშირ ში ცნობილ „კანონიერ ქურდად“ ითვლებოდა. იმდროინდელი ქუ რდები საბჭოთა მილიციასთან არ თანამშრომლობდნენ, თორემ იმპერიის საიდუმლო სამსახურს, ესე იგი „კგბ“-ს ყოველთვის ჰქონ და ბერკეტები მათ სამართავად. იოსელიანს შეიარაღებული ფო რმირება „მხედრიონი“ შეაქმნევ ინეს, რომელსაც მთავარი გეგმა უნდა შეესრულებინა: ესე იგი სა ქართველო სისხლისღვრამდე და დაპირისპირებამდე მიეყვანა. ამ როლზე ჯაბა იდეალური კა ნდიდატი გამოდგა, რადგან დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა იმ ე.წ. „ელიტარულ ინტელიგენცია ში“ დღეს რომ ბურჯანაძის გარშ ემოა შემოკრებილი და დიდის ამ ბით გვასწავლის ჭკუას. სწორედ ამ ინტელიგენციამ
„გააპრავა“ მაშინ ჯაბაც და მისი ბანდაც, ქუჩებში რომ შეიარაღე ბული დაძრწოდა, ხალხს ძარცვა ვდა და პროვოკაციებს აწყობდა „დემოკრატიისთვის ბრძოლის“ ლოზუნგით. ჯაბა თუ არ გაუმართლებდათ, მაშინ მეორე ასეთივე კანდიდატი ჰყავდათ: თენგიზ კიტოვანის სა ხით, რომელიც ზვიად გამსახურ დიას გუნდში შეაპარეს, რათა მისი ხელისუფლება „შიგნიდან აეფე თქებინათ“. კიტოვანსაც და სიგუასაც რუ სული სპეცსამსახურის ერთი და იგივე განყოფილება მართავდა. ამიტომ ბოლოს „მხედრიონი“ და „გვარდია“ გვერდიგვერდ აღმო ჩნდნენ საქართველოში დესტაბ ილიზაციისა და სისხლისღვრის პროცესში. „ბევრს“ მიაღწიეს კი დეც ერთად – რუსების მიერ სპ ეციალურად მაშინ გადაცემული იარაღით. ქვეყანაში სისხლიანმა ქაოსმა დაისადგურა, ქუჩებში მანქანებ იც არ დადიოდა: ადამიანებს მათი წართმევისა და „დაყაჩაღების“ ეშ ინოდათ.
კიტოვანისა და იოსელიანისმა გვარი „ბოევიკების“ გარდა, მო სკოვს სხვა ტიპის დასაყრდენიც სჭირდებოდა. ერთი მათგანი თე
დამოუკიდებელი სახელმწიფო, რა თქმა უნდა, არ ყოფილა. აუცილებელი არაა, სიგუას, კიტოვანს, იოსელიანს პირადად მიეღოთ ინსტრუქციები მოსკოვ იდან: უბრალოდ, მოსკოვში ყურა დღებით აკვირდებოდნენ მათ მო ქმედებას, საქციელს და სწორედ მაშინ სთავაზობდნენ დახმარებას, ჩარევას, ფულს, იარაღს, როცა ძა ლიან სჭირდებოდათ და უარს ნა მდვილად არ იტყოდნენ. რუსების მიზანი ხომ (ვიმეორ ებ) საქართველოს სრული დაპყ რობა არ ყოფილა: ქვეყანაში სისხ ლისღვრის, დაპირისპირების, ე.წ. „მართვადი ქაოსის“ შექმნა იყო. სულ სხვა საქმეა იგორ გიორგაძე: მას დავალებული ჰქონდა, პირდ აპირ ემართა სიტუაცია მოსკოვის ინტერესებიდან გამომდინარე და როცა შევარდნაძემ გვარდია-„მხ ედრიონის“ (ესე იგი იოსელიანისა და კიტოვანის) დამარცხება მოახ ერხა, გიორგაძეც მოსკოვში გაიქ
ნგიზ სიგუა გახდა, რომელიც პრ ეზიდენტ გამსახურდიაზე პირადი მიზეზებით (თანამდებობიდან მო ხსნის გამო) იყო განაწყენებული. მეორე – „კგბ“-ს შტატიანი თანა მშრომელი იგორ გიორგაძე. სიგუას პირადი ამბიცია, ბოღმა და წყენა შესანიშნავი „მასალა“ გამოდგა დაპირისპირებისა და სა მოქალაქო ომის ასაფეთქებლად ქვეყანაში, რომელმაც იმ დროს მხოლოდ გამოაცხადა დამოუკიდ ებლობა, თორემ სინამდვილეში,
ცა, სადაც დღემდე ცხოვრობს. კიდევ ერთი საყრდენი ასლან აბაშიძე იყო, რომლის მმართველ ობის პერიოდში აჭარის ხელისუ ფლება ცენტრალურ ხელისუფლ ებას, ფაქტობრივად, არ ემორ ჩილებოდა. აჭარის ავტონომიურ რესპუბლიკაში საქართველოს ცენტრალური ხელისუფლების გავლენა არ ვრცელდებოდა, ესე იგი აჭარა, სადაც ქართველები ცხოვრობენ, მოსკოვმა, აბაშიძის დახმარებითა და მონაწილეობით,
პოლიტიკურად პირადი ანგარიშსწორება
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ადა
შიდაქართული დაპირისპირების კიდევ ერთ პოტენციურ კერად აქ ცია.
ოქრუაშვილის რეკორდი და დეიდა-ბიცოლა
გავიდა წლები, ეპოქა შეიცვა ლა, თუმცა მოსკოვის დამოკიდე ბულება უცვლელი დარჩა: ისეთი ვე მოღვაწეებს ეძებს და პოულ ობს კიდეც. დღეს თენგიზ სიგუას როლს აშკარად ნინო ბურჯანაძე ასრულებს: იგივე ბოღმა, იგივე ამბიცია, იგივე სიძულვილი, ისეთ ივე შეურიგებლობა ძალაუფლები სთვის ბრძოლისას. მის გარშემოც იგივე „ინტელიგენციაა“, ვინც სა კუთარ ხალხს ტყვია ესროლა და ქვეყანაში ერთი სამოქალაქო ომი უკვე გააჩაღა. ახლა მეორეს გაჩა ღებას ცდილობდა რუსთაველზე. თუმცა, აღარ გამოუვიდა. განსხვავება კი ისაა, რომ დრო შეიცვალა და საქართველოს სა ხელმწიფოც უკვე სხვაა, ვიდრე 20 წლის წინათ. ოქრუაშვილისგან კიტოვანი კი არა, ერთი სასაცილო ჯამბაზი გამოვიდა, შეიარაღებუ ლი დაპირისპირებისა და სისხლი
სღვრის პროვოცირებისთვის ვერ ივარგა; თავს ლაფი კიდევ ერთხ ელ დაისხა სულელური განცხა დებებით „25 მაისს დიდი დაბრ უნების“ შესახებ და ახლა ბოღმას რუსული ტელევიზიისთვის მიცე მული პროვოკაციული ინტერვ იუებით ანთხევს – მეტად ვეღარ გამოადგა პატრონებს. ისე, საინტერესოა, ე.წ. „ქართ ულ პარტიაში“ არ რცხვენიათ, ასეთი ლიდერი რომ ჰყავთ? რო გორც ჩანს, არ რცხვენიათ. არ ადა, რაც ოქრუაშვილმა გააკეთა, თავის დროზე კიტოვანსა და იო სელიანსაც არ გაუბედავთ; მან ქვეყანას, ფაქტობრივად, ბრალ ად დასდო, რომ ისტორიაში ერთერთი ყველაზე საშინელი ტერა ქტის ორგანიზატორს, ყარაჩაელ აჩიმეზ გოჩიაევს მფარველობს. ამ გოჩიაევმა კიდევ ორ ტერო რისტთან – ადამ დეკკუშევთან და იუსუფ კრიმშამხალოვთან ერთად, 1999 წელს, მოსკოვში, საცხოვრებელი სახლები ააფე თქა. ასეულობით უდანაშაულო ადამიანი დაიღუპა. პუტინმა ჩე ჩნეთის მეორე ომიც სწორედ ამ ის გამო და ამ საბაბით დაიწყო. შევარდნაძის დროს სამივე პანკისის ხეობაში იმალებოდა. მალე დეკკუშევი და კრიმშამხ ალოვი ქართულმა სპეცსამსახ ურებმა დააპატიმრეს და რუსებს გადასცეს, ხოლო გოჩიაევი დღ ემდე სადღაც ტყე-ღრეში იმალ ება. თუმცა, არ არის გამორიცხ ული, რუსებმა მისი ლიკვიდაცია შეძლეს და მის აჩრდილს საქა რთველოს წინააღმდეგ საინფო რმაციო ომისთვის იყენებენ, რა შიც ოქრუაშვილისმაგვარი პრ ოვოკატორები ეხმარებიან. ესე იგი, თუ „ოქრომ“ დღევან დელ პირობებში ვერ „იკიტოვანა“ და მისგან ახალი ჯაბა იოსელიან იც ვერ გამოვიდა, რუსული „ოე რტე“-სთვის ინტერვიუს მისაცე მად მაინც ხომ იხმარეს?! აშკარაა: რუსებს 90-იანი წლ ების დასაწყისის მსგავსი იდეალური ვითარება ვეღარ აქვთ: ვერც ჯარში შეიტანეს გა ნხეთქილება, ვერც პოლიცია და აშინეს ისე, როგორც იმ დროს მოხდა (როცა მილიცია პოლიტი ზებული ბანდიტების წინააღმდ ეგ ბრძოლაზე უარს აცხადებდა) და ვერც ახალგაზრდობას გამო ურეცხეს ტვინი იმგვარად, დე სტაბილიზაციაში მასობრივად მიეღოთ მონაწილეობა. ამიტომაც, „დეიდა-ბიცოლას“ მიერ მოწყობილ პროვოკაციულ მიტინგზე სულ 500 ადამიანი მი ვიდა – ნაცვლად რამდენიმე ათ ასისა, რომელსაც ბადრი ბიწაძე ქირაობდა. როგორც ჩანს, ვინც ფული აიღო, ის ფული ჯიბეში ჩაიდო, მერე კი დამქირავებლებს იტალიური „ჩაო“ უთხრა. უფრო ზუსტად „ბელლა ჩაო“, ანუ „დი დი ნა-ხვამდის“. გამოდის, ბიწაძესაც ბევრი უკლია კიტოვანამდე, თორემ იმდროინდელ „ბატიას“ ამას გვ არდიელები ვერ გაუბედავდნენ. აღარც აჭარაში ჰყავთ ასლან აბ აშიძე – იქ რაიმე ანტიქართული პროვოკაცია მოაწყონ. თუმცა კი ეცადნენ 21 მაისს არეულობას აბაშიძის რეჟიმის ნარჩენებით, მაგრამ არ გაუვიდათ. დარჩათ ერთადერთი პერსონ აჟი – პარლამენტის „გაბიცოლე ბული“ ექსთავმჯდომარე. მაგრამ მისგან თენგიზ სიგუა ვერ გამო ვიდა, რადგან აღარც კიტოვანია, აღარც იოსელიანი, აღარც იგორ გიორგაძე და საერთოდ, საქა რთველო აღარ არის ის ქვეყანა, სადაც რუსულ სპეცსამსახურებს თავისი ბინძური პროვოკაციების იოლად განხორციელება შეეძ ლოთ სხვადასხვა ჯურის გადა გვარებული მოღალატეების და ხმარებით.
პოლიტიკური „დაზღვევა“
ხათუნა მგალობლიშვილი საპარლამენტო ოპოზიცია ცდ ილობს, ბურჯანაძისგან ერთი „ხე ირი“ მაინც ნახოს. სწორედ ამიტ ომ გადაწყვიტეს მის ხარჯზე „და ზღვევა“. პოლიტიკურად მკვდარი პარტიისგან ასეთი „დახმარების“ მიღებაც დიდი ბედნიერებაა. თა ნაც ეს უკვე „ფარდაახდილ“ ნი ნოს აღარც დააზარალებს. რუსულ ძალად „თვითაღიარე ბული“ ბურჯანაძის გამოყენება საპარლამენტო ოპოზიციამ გადა წყვიტა. უფრო სწორად იდეა დი მიტრი ლორთქიფანიძეს მოუვიდა თავში და მას, სავარაუდოდ, უკვე ყველა გამოიყენებს. კიდევ უფრო რომ დავკონკრეტდეთ, ლორთ ქიფანიძემ სრულიად ოპოზიციის გულისნადები გაახმოვანა. თუმცა საკმაოდ ორიგინალურად“: – ეროვნული იდეა უკვე დიდი ხანია, მიბმულია რუსულ პროვ ოკაციებთან. თურმე ეროვნულ დონეზე საკმარისია, პროტესტი გაგიჩნდეს ადამიანს და ამის გამო ხელში აიღო ჯოხი, ესენი (ხელი სუფლება) მაშინვე რუსულ ძალად გნათლავენ და ამის გამო ვერავის ვეღარ სთხოვ პასუხს. ეროვნული იდეა გადაჰყვა რუსულ იდეას. არ ავინ მაძლევს საშუალებას, ჩემი, ქართული იდეის დასაცავად ქუ ჩაში გამოვიდე, თუნდაც ჯოხით ხელში. ეს მთავარი იყო, რისი თქმაც ოპოზიციონერს სურდა. ამის შე მდეგ ყველა ძალას ექნება უფ ლება, თქვას: მე მარტო იმიტომ მაწებებენ რუსულ იარლიყს, რომ ვბედავ და პროტესტს გამოვხატ ავო... მხოლოდ ამის შემდეგ მიაბა ლორთქიფანიძემ ოფიციალური მოთხოვნა რუსული ძალების გა მიჯვნასთან დაკავშირებით: – თუ ოპოზიციაში არის ვინმე რუსული ინტერესების მატარე ბელი, კეთილინებოს პროკურატ ურამ და გამოყოს პროვოკაციის განმახორციელებელი ნაწილი რე ალურად ეროვნული იდეის მატა რებელი ნაწილისგან.
დიდი ხანია, გამოყოფილია და კიდევ უფრო დიდი ხანია, გაში ფრულია, ვინ ვინ არის ქართულ ოპოზიციაში. თვითლუსტრაციას თითოეული პოლიტიკური ძალა საკუთარი ნაბიჯებით ახდენს ხო ლმე. ისე კი, ყველაზე რუსული ძალისთვისაც კი არასოდეს დაუშ ლიათ პროტესტის გამოხატვა თუ ნდაც ჯოხის ხელში აღებით. ბუნე ბრივია, ამის უფლება ბატონ ლო რთქიფანიძესაც აქვს. თუკი მას ეს მოუნდება. მაგრამ ამ 2-წუთიანი გამოსვლით დეპუტატმა თავი გა დაიზღვია. ალბათ, იფიქრა, რა იცი, რა ხდებაო და... მისი მცდე ლობა გასაგებია. მაგრამ ფაქტი ის არის, რომ რაზეც ლორთქიფანი ძე წუხდა, განურჩევლად აკრავენ ყველას რუსულ იარლიყსო, უნდა ითქვას, რომ აქამდე ეს იარლიყი უმიზეზოდ არავისთვის მიუკერ ებიათ. და აი, რატომ: ერთ-ერთი პირველი ძალა, რო მელიც რუსეთის ინტერესების გამტარებლად დასახელდა თა ნამედროვე ოპოზიციაში, ზურაბ ნოღაიდელი იყო. სხვათა შორის, ნოღაიდელი, ალბათ, ერთადერთ ია, ვინც რუსეთის იარლიყი სიამ ოვნებით მიიწება, ყოველგვარი გაპროტესტების გარეშე. მაშინ ყოფილი პრემიერი ბევრს საუბ რობდა რუსეთის ძალაზე, შესა ძლებლობებზე, ინტერესებზე და ცდილობდა, მცირერიცხოვანი მხარდამჭერები მაინც მოეძებ ნა თუნდაც საკუთარ პარტიაში. დღევანდელი გადასახედიდან ვხ ვდებით, რომ მას ეს არ გამოუვ იდა. თუმცა იმ პერიოდში, როცა აქტიურად სტუმრობდა მოსკოვს, ბურჯანაძის ვიზიტებსაც კი აკონ ტროლებდა და ითვლიდა. ამ ორ ძალას შორის კონკურენცია, მო სკოვზე ექსკლუზივის ხელში ჩასა გდებად, აშკარა იყო. თუმცა ამას ორივე უარყოფდა. ნინო ბურჯანაძე ძალიან დიდხ ანს უარყოფდა პუტინთან „მეგო ბრობას“. უფრო სწორად მალავდა მანამ, სანამ დამალვა შეიძლებო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
და. ბოლოს კი აღიარა, მოსკოვზე ექსკლუზივი არც ნოღაიდელს აქვს და არც არავისო. აი, ზუსტად მაშინ დაიწყო მათ შორის ყველაზე დიდი დაძაბულობა. ოღონდ გამოაშკარა ვების შემდეგ აღარც ნინოს წამო სცდენია, რუსეთი ოკუპანტიაო.... ნოღაიდელი და ბურჯანაძე სა კმაოდ დიდხანს ინარჩუნებდნენ მოსკოვის ფავორიტობას. თანაც ისე, რომ ამაში არავინ ეცილებ ოდათ. მაგრამ მათი „ბედნიერება“ დიდხანს არ გაგრძელებულა. იდ ილია დავითაშვილი-კუკავას წყვი ლმა დაურღვიათ. ეს უკვე მესამე, რუსეთის მიერ აღიარებული ძალა გახდა. ალბათ, ყველას გაუგია წი ნადადება: „ოპოზიცია, რომელიც ჟირინოვსკის მოსაცდელში ათ ენებდა ღამეებს, ან რადიკალები, რომლებიც ჟირინოვსკისთან სა მათხოვროდ ჩავიდნენ...“ ეს ყველ აფერი სწორედ კუკავა-დავითაშვ ილზეა ნათქვამი. სხვათა შორის, არც ამ დუეტს გაუგიჟებია თავი რუსეთის იარლიყის მიღებისას. თავისუფლად შეგვიძლია ვთქვათ, რომ მათ ეს სტატუსი შეირგეს. თა ნაც გამოიყენეს. სწორედ ამ შეხვ ედრის შემდეგ აღმოჩნდნენ ისინი სტრასბურგში, საპარლამენტო ასამბლეაზე მიწვეულები. ბუნე ბრივია, ამ საქმეში ყველაზე დიდი წვლილი ისევ რუსეთს მიუძღვის. რომ არა რუსი პოლიტიკოსი, ვე რც კუკავა და ვერც დავითაშვილი იქ ვერ მოხვდებოდნენ. ყველაზე კომიკური აქ ერთი დეტალია. მა შინ კახამაც და კობამაც ერთხმად დაადასტურეს: ამ კონტაქტებზე გასვლას საკმაოდ დიდხანს ვცდი ლობდით და როგორც იქნა, გავე დითო... ამ ისტორიების შემდეგ აბსო ლუტურად გაუგებარია, რატომ დარდობს დიმიტრი ლორთქიფა ნიძე ნოღაიდელი-ბურჯანაძედავითაშვილი-კუკავას „ძალით მიწებებულ იარლიყებზე“, მაშინ როცა თავად ეს „ფიგურები“ სი ამაყითაც კი აღიარებენ რუსულ მხარდაჭერას...
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
11
შალვა ნათელაშვილს პრეზიდენტობა ეკრძალება
მირიან ბოქოლიშვილი ახალი კანონის მიხედვ ით, ყოფილი „საბჭოთა ნო მენკლატურისთვის“ სამთ ავრობო კარი იხურება. კა რსმიღმა კი ბევრი დარჩება. უფრო სწორად, ყველა, ვი ნც თავის დროზე საბჭოთა კავშირში გარკვეულ თანა მდებობებზე იყვნენ დანი შნულები. ასეთი წარსული ბევრ მოქმედ პოლიტიკოსს აქ ვს. მათ შო რის არ ის შა ლვა ნათელაშვილიც, რო მელიც ბოლო ათწლეულია, მუდმივ ოპოზიციაშია და როგორც აცხადებს, თავის დროს ელოდება. ეს დრო კი არა და არ მოდის. როგორც ჩანს, აწი აღარც მოვა... თუ მცა იმედს მაინც არ კარგ ავს. გიორგი გუგავას განც ხადებით, ლეიბორისტების ხელისუფლებაში მოსვლი სთანავე „თავისუფლების ქარტია“ გაუქმდება. გიორგი გუგავა: – ეს არის კუდიანებზე
ნადირობა. თუ რეალურად უნდათ ამ კანონის ამუშავ ება, პირველ რიგში, ხელისუ ფლებიდან უნდა დაიწყონ. ეს კანონი გამოყენებული იქნე ბა პოლიტიკური მოწინააღ მდეგეების შანტაჟისთვის და მათთვის პოლიტიკური საქმ იანობის აკრძალვისთვის. – რამდენად შეიძლება, ეს კანონი შალვა ნათელა შვილსაც შეეხოს, რადგან ის თავის დროზე „პარტკო მი“ იყო? – მსგავსი კანონებით ლე იბორისტებს ნამდვილად ვერ აუკრძალავენ ვერც თანამდ ებობებზე დანიშვნას და ვე რც მოქმედებას. როგორ მი ვაღწევთ, ამას ძალიან მალე ნახავთ. ვფიქრობ, ეს კანონი თავიდანვე მკვდრადშობილ ია. როცა ჩვენ მოვალთ ხე ლისუფლებაში, ეს კანონიც აუცილებლად გაუქმდება, ისევე, როგორც ის კანონები, რომლებიც საკუთარ თავზე აქვთ მორგებული.
– ანუ თქვენ წინააღმდ ეგი ხართ, რომ ლუსტრა ცია მოხდეს? – საბჭოთა კავშირის და შლის შემდეგ უამრავი ადამ იანია ყოფილი თანამშრომე ლი, ამიტომ უნდა დავერი ოთ და ყველა მათგანი ხო რცმეტად გამოვაცხადოთ? თუ უნდა ჩამოვწეროთ და ფუნქციადაკარგულებად გამოვაცხადოთ? ზოგადად, უნდა მოხდეს როგორც რუ სეთის აგენტების, ასევე ამ ერიკის აგენტების გამოაშ კარავება. – დაგვისახელეთ, ვინ არის ამერიკის აგენტი? – სავსეა, რამდენიც გი ნდათ. – კონკრეტული გვარ ები გვითხარით, თუნდაც ერთი... – ახლა დავიწყო ლუსტ რაცია? ზეპირად გამომრ ჩება ვინმე, ჩვენ მალე სრულ სიას გავაკეთებთ და თქვე ნც გაიგებთ ამის შესახებ. – მანამდე ერთი გვარი მაინც გვითხარი? – გეტყვით, ოღონდ რო ცა მაგის დრო მოვა... – ვინ მიგაჩნიათ მთავ არ აგენტად, ის მაინც გვ ითხარით? – ყველა აგენტია, ვინც ქართული სახელმწიფოებ რივი ინტერესების წინააღ მდეგ მოქმედებს და სხვა სახელმწიფოს დაკვეთებს ასრულებს. ეს პროცესი ძა ლიან კარგად ჩანს. – ოპოზიციაშიც გეგუ ლებიან ამერიკის აგენტე ბი? – არც უმაგისობაა.
ხათუნა მგალობლიშვილი ნინო ბურჯანაძე ჯერ კიდევ ბადრი ბიწაძის ცოლია. მიუხ ედავად იმისა, რომ ქართველმა მამაკაცებმა მას იმედები გა უცრუეს და ამაზე ხმამაღლაც ისაუბრა, განქორწინებას მაინც არ გეგმავს. ყოველ შემთხვევ აში უახლოეს მომავალში. აღმოჩნდა, რომ ნინოს ქა რთველ მამაკაცებში ყველაზე მეტად დანაპირების დარღვევა აღიზიანებს. „მინუსი“ ყველას გასაგონად ითქვა, მათ შორის პოლიტიკოსების მისამართით: – სამწუხაროა, რომ ქართულ პოლიტიკაში არიან მამაკაცები, რომლებიც ხშირ შემთხვევაში ვერ ასრულებენ დანაპირებს.... როგორც ჩანს, ბადრი ჯერ ასრულებს 26 წლის წინათ ნინო სთვის მიცემულ დაპირებებს. ან არც ასრულებს. უბრალოდ, ნი ნო ცდილობს, ლოიალური იყოს მეუღლის მიმართ. ის მაინც ძვ ელი ტრადიციების მიმდევარია და ურჩევნია, ჟურნალისტებთ ან მოფლირტავე ქმარი ჰყავდეს, ვიდრე მარტო იყოს. ამის დასტ ურად ისიც შეიძლება მოვიყვან ოთ, რომ ბურჯანაძეს უკვე 26 წელია, ხელზე საქორწინო ბე ჭედი უკეთია. როგორც თავად აცხადებს, არასოდეს მოუხსნია და არც მარცხენა ხელზე გადა უტანია აქამდე. ახლა კი იძულ ებული გახდა... ნინო ბურჯანაძე: – მარცხენა ხელზე საქორწ ინო ბეჭედი ძალიან მარტივი მიზეზის გამო მიკეთია. მარჯ ვენა ხელის თითები ნაღრძობი მაქვს და ამიტომ იძულებული ვარ, ბეჭედი მარცხენა ხელზე ვატარო ცოტა ხნით. რატო მღაც ეს დეტალები ხშირად ექცევა ხოლმე ჟურნალისტე ბის ინტერესში. გეტყვით, რომ 26 წლის განმავლობაში, რაც მეუღლეები ვართ, არასოდეს მომიხსნია და სულ მიკეთია იმ დღიდან, როცა ის ვიყიდეთ.
სახალხო კრება შედეგს არ ნანობს ხათუნა მგალობლიშვილი რადიკალებში თავის მართ ლების დროც დადგა. თუმცა ამასაც უცნაურად აკეთებენ. მაშინ როცა შეიძლება მარტივ ად აღიარონ მარცხი, ან თუნდ აც შეცდომა, სახალხო კრება აქაც თავისებურ ლოგიკას მი ჰყვება... მათი ლოგიკა კი ავტო მატურად ებმის მათივე „მათე მატიკურ გარღვევას“. სრულ იად სახალხო კრება ირწმუნება, რომ 21-25 მაისის აქციებზე 20 ათასი ადამიანი იყო გამოსული და სწორედ ამიტომ ვერ გაუშ ვეს ისინი უკან, სახლში... ვერ გაუბედეს ამ სიტყვების თქმა. ყოველ შემთხვევაში ასეთია მა თი არგუმენტი.
„ხალხი სახლში წამსვლელი აღარ იყო. ეს რომ გვეთქვა, იქ უა რესი მოხდებოდა“... ეს ბურჯან აძისეული ახსნა-განმარტებაა 26 მაისზე. ახლა უკვე გასაგებია, რი სიც შეეშინდა ნინოს – აქციის მო ნაწილეების „სიმრავლის“. ან უკვე გადაკეტილი გზის კიდევ ერთხელ გადაკეტვის, ოღონდ ამჯერად უკვე
12
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
ნინოს წინააღმდეგ. ბურჯანაძემ, რო გორც ჩანს, ბევრი იფიქრა და დაას კვნა, რომ დარბევის შემთხვევაში მისი დაცვა გაცილებით მარტივად შეძლებდა ნინოს გაყვანას, ვიდრე მის წინააღმდეგ აჯანყებული მო მიტინგეების წრის გარღვევას. რა დგან მოტყუებული ხალხის კითხვა ყოველი წარუმატებელი მიტინგ ების შემდეგ ყოველთვის ერთი და იგივეა: მერამდენედ უნდა გამოგვ იყვანოთ ქუჩაში და მერე ისევ გაგვ იშვათ უკან, სახლში?.. თუმცა ეს ლიდერების თავის მა რთლების ოფიციალური ვერსიაა. რეალური მიზეზი კი სულ სხვა იყო. რომ არა ბურჯანაძის „მათემატი კური გარღვევა“, ის მაინც არ აპ ირებდა ხალხის სახლში გაშვებას. ამის მიზეზი რუსეთის წინაშე აღ ებული ვალდებულებები იყო. ამ ვა ლდებულებების მიხედვით, ნინოს ხალხის სახლში გაშვების უფლება ნამდვილად არ ჰქონდა. წინააღმდ ეგ შემთხვევაში, როგორც პოლი ტიკურ კულუარებში ხსნიან, მას აუცილებლად მოუწევდა აღებ ული მილიონების რუსეთისთვის უკან დაბრუნება. თანაც არამარტო მილიონების...
ხალხის „სიმრავლეს“ იმიზ ეზებს ნონა გაფრინდაშვილ იც: – ყველა ამბობდა, აქ უნდა ვიდგეთო... 20 ათასამდე ადამ იანი იყო მოსული, რასაც ჩვენც კი ვერ წარმოვიდგენდით. 7-8 ათასი რომ ყოფილიყო, ბოდი შს მოვუხდიდით და ვეტყოდ ით, ხალხის კიდევ უფრო დიდი მასაა საჭირო, ასე არაფერი არ გამოვაო... მაგრამ ამჯერად ეს უკვე გამორიცხული იყო. ყველაზე მნიშვნელოვანი კი აქ ერთი დეტალია. სახალხო კრება შედეგს არ ნანობს. არც აქციების წარუმატებლობას და რაც მთავარია, არც წარუმატე ბლობაზე უარესს – დაღუპულ ადამიანებს. ნონა გაფრინდაშვილი: – არაფერს არ ვნანობ, უბ რალოდ, გული მწყდება იმაზე, რაც მოხდა, მაგრამ აბა რა უნ და ვქნათ? თუ არ გავაპროტეს ტეთ და არ ვიბრძოლეთ, საქა რთველო დაიღუპება...
ნინო ბურჯანაძე ქმართან გაყრას არ აპირებს სხვათა შორის, 500 თუ 550 მანეთი ღირდა. ქმ ართან გაყრას არ ვაპი
რებ, ისევე, როგორც არ ვაპირებ ბრძოლის შეწყ ვეტას...
იგორ გიორგაძე ბურჯანაძეს ამხნევებს მირიან ბოქოლიშვილი ნინო ბურჯანაძესა და „სახალხო კრებას“ იგორ გიორგაძე მოსკოვიდ ან ამხნევებს. საკუთარი მხარდაჭერა უშიშროების ექსმინისტრმა ირინა სა რიშვილს თბილისში გაახმოვანებინა. მართალია, სარიშვილს არ გაუმხელია, რომ გიორგაძის სახელით საუბრობდა, მაგრამ მისი განცხადების მოსმენის შემდეგ, მგონი, კითხვების დასმაც აღ არაა საჭირო. მოკლედ, საქართველოში გიორგაძის „რუპორად“ წოდებულმა ირინა სარიშვილმა გასულ კვირას სახა ლხო კრებას სრული მხარდაჭერა გამო უცხადა და სხვა პოლიტიკურ ძალებსაც იგივე ნაბიჯის გადადგმა ურჩია. ირინა სარიშვილი: – „სახალხო კრება“ უკან დახევას არ აპ ირებს, აქედან გამომდინარე, თავს ვალდ ებულად მივიჩნევ, თანადგომა გამოვუცხ ადო „სახალხო კრებას“... ინტელიგენციამ აუცილებლად უნდა ამოიღოს ხმა და მათ მე არ უნდა ვახსენებდე, რომ „სახალხო კრებაში“, გარდა პოლიტიკური ფიგურე ბისა, არიან ძალიან ცნობილი და საამაყო ადამიანები, რომლებიც ჩვენ მარტო არ უნდა დავტოვოთ და ეს ვალდებულება, პირველ რიგში, ინტელიგენციას აქვს... მივმართავ „ხარისხიან რვიანს“. სანამ ხე ლისუფლების შოლტი მათ ხარისხიან ზუ რგებსაც არ მოხვდება, მანამდე მოუხმონ გონებას და სინდისს, ან ერთ-ერთს მაინც და არ დატოვონ განსაცდელში „სახალხო კრება“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დავით ავალიშვილი
რომში მიხეილ სააკაშ ვილისა და ჯო ბაიდენის შეხვედრამდე რამდენიმე ხნით ადრე, რუსული ტე ლევიზიით გენადი ონიშ ჩენკო გამოვიდა და მრ ავალმნიშვნელოვნად გა ნაცხადა, რომ ევროპაში გავრცელებული მორიგი ინფექციის გამო, მოსკ ოვი აპირებს, მთლიანად(!) აკრძალოს სასოფლო-სა მეურნეო პროდუქციის იმპორტი ევროპის ყველა ქვეყნიდან. ასეთი მასშტაბის აკრძ ალვა, უბრალოდ, უპრე ცედენტოა. მხოლოდ 2006 წელს საქართველოს წი ნააღმდეგ შემოღებული ემბარგო თუ შეედრება, სხვა არაფერი. თანაც სა ბაბად გამოყენებულია გერმანიაში ესპანეთიდან გავრცელებული ბოსტნე ულის ინფექცია, რომლის წარმომავლობა ჯერ კი დევ დაუზუსტებელია. იმავე საუბრისას ონიშ ჩენკომ ვითომ სასხვათა შორისოდ თქვა: ახლა რუ სეთი მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში შესასვ ლელად მოლაპარაკებებს აწარმოებს და ბუნებრივ ია, ყველა სტანდარტს უნ და შევესაბამებოდეთო. თუმცა ეს სტანდარტები თვით „მთავარი რუსი სა ნიტარის“ მოგონილია და რეალურად, ევროპულ ნო რმებთან საერთო არაფ ერი აქვს. რუსთაველიდან – რომამდე
მართლაც, ამერიკის ვიცეპრეზიდენტისა და საქართვე ლოს პრეზიდენტის შეხვედრის ერთ-ერთი მთავარი თემა რუ სეთის მსო-ში გაწევრიანება გახდა. ეს საკითხი რუსეთ-ამ ერიკის ე.წ. „გადატვირთვის“ პოლიტიკის ლამის ცენტრა ლურ საკითხად იქცა. პუტინი და მედვედევი არჩევნების წინ ყოველნაირად ცდილობენ, ამ პრესტიჟულ კლუბში შეაღწიონ. ოღონდ ისე, რომ საქართველოს ტერიტორიათა ოკუპაციაზე უა რი არ თქვან. თითქოსდა, რა კავშირშია 26 მაისის პროვოკაცია რუსეთ-ამერ იკის ურთიერთობებთან და, მით უმეტეს, რუსეთის მსო-ში შესვლა სთან? არადა, კავშირი პირდაპირ ია: როდესაც ამერიკელები რუსებს ეუბნებოდნენ, რომ საქართველო მათი მოკავშირე ქვეყანაა, პატარა დემოკრატიაა და მასზე ზეწოლას ვერ განახორციელებდნენ, რუსე ბი სთავაზობდნენ: არავინ გეუბ ნებათ, პირდაპირ თქვათ: „სააკაშ ვილის მხარდაჭერაზე იმ მიზეზით ვამბობთ უარს, რომ რუსეთს მს ოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში არ უშვებს და ამით პრობლემებს გვიქმნისო. გამოიყენეთ საბაბად ის, თითქოს საქართველოში ირღვ ევა ადამიანის უფლებები, მხარი დაუჭირეთ ოპოზიციას და ამით დააშანტაჟეთ სააკაშვილი, რათა დათმობაზე წავიდეს „გადატვირ თვის“ დროს!“ 26 მაისის მოვლენები სწორედ ასეთ „საბაბად“ უნდა ქცეულიყო, მაგრამ რომის მოლაპარაკებათა შედეგი ადასტურებს, რომ ეს ამ ოცანა ვერ შეასრულა: უბრალოდ, თბილისში არეულობა იმ მასშტა ბის ვერ გამოდგა, როგორც მისი ორგანიზატორები და დამფინან
ნუ გეშინიათ რუსული არჩევნების!
მაისის ოპერაცია ჩაიშალა
სებლები ელოდნენ. მათ აშკარად უნდოდათ, საქართველოში სიტუ აცია „აერიათ“, რათა რუსეთ-ამ ერიკის ურთიერთობა ბოლომდე „დალაგებულიყო“, მაგრამ არ გა მოუვიდათ სწორედ იმიტომ, რომ ხელისუფლებამ მტკიცედ იმოქ მედა.
„გადატვირთვის“ ტვირთი
თუ რუსეთი მსოფლიო სავა ჭრო ორგანიზაციაში შესვლას ვერ შეძლებს, 2012 (საარჩევნო) წელს ორივე ქვეყანა სერიოზული პრობ ლემებით შეხვდება. მედვედევი და პუტინი ობამას არ აპატიებენ, რომ კრემლი კვლავ დამცირებულია და იძულებულია, ბოღმით ისმინოს დამცინავი განცხადებები: „უკ ანასკნელი დიდი ქვეყანა ხართ, რო მე ლიც ჯერ მსო-ს წე ვრი არ არისო“. ეს კი სრულიად სხვა ვი თარებას შექმნის ამერიკაშიც და რუსეთშიც. ამერიკაში ნაკლებად, რადგან რუსული ფაქტორი ამერიკის სა არჩევნო კამპანიაში ბევრად ნაკლ ებია, ვიდრე ამერიკულისა – რუსე თის არჩევნების დროს. პუტინი კი ამბობს, „დასავლეთის პოზიციას არავითარი მნიშვნელობა ჩვენს არჩევნებზე არ ექნებაო“, მაგრამ სინამდვილეში რუსეთი ბევრად მეტადაა დამოკიდებული ამერიკ აზე, ვიდრე პირიქით. ყბადაღებული „ნავთობზე ფა სიც“ არაა მუდმივი კოზირი: ამ ერიკას, თუ ძალიან დასჭირდა, შეუძლია, მოელაპარაკოს საუდის არაბეთსა და ქუვეითს, ნავთობ ის წარმოების გაზრდის შესახებ, რაც ფასებს დასცემს და რუსულ უპირატესობასაც გააცამტვერ ებს. ვაშინგტონი ამას დღემდე მხ ოლოდ იმიტომ არ აკეთებს, რომ ახლო აღმოსავლეთში ნავთობის მთავარი მომპოვებლები სწორ ედ ამერიკული კომპანიები არიან, რომლებიც გადასახადებს თავისი ქვეყნის ბიუჯეტში იხდიან. „საქართველოს თემა“ კი აუ ცილებლად იჩენს თავს როგორც
რუსულ, ასევე ამერიკულ არჩევნ ებში. უბრალოდ, ამერიკაში (იმავე მიზეზების გამო) ბევრად ნაკლებ ად, ვიდრე რუსეთში. თუმცა გავლ ენიანი ამერიკელი ექსპერტები და ჟურნალისტები, ობამას კრიტიკის ას, უკვე იყენებენ „საქართველოს არგუმენტს“ და ადმინისტრაციას ადანაშაულებენ, რომ „რუსეთის საამებლად მოკავშირე არ უნდა იწ ირებოდეს“. მით უმეტეს, თუ გავითვალის წინებთ, რომ საარჩევნო კამპანიის მსვლელობისას, პუტინიც და მედვ ედევიც ერთმანეთს შეეჯიბრებიან ანტიდასავლურ და ანტიამერიკულ განცხადებებში, რომლებიც მათ ქვეყანაში „კარგად იყიდება“. უკვე ეჯიბრებიან კიდეც და თუ პუტინი ლიბიაში ნატოს ოპერაციას აკრი ტიკებს, მედვედევი ისევ კალინი ნგრადში „ისკანდერების“ დაყენებით იმ უქრება. ეს მუქარები და ისტერია უფრო გაძლიერდება 2012 წლის მოახლო ებასთან ერთად. აქვე გავითვალის წინოთ, რომ, ალბათ, არჩევნებში ორივე იყრის კენჭს, ანუ ღია კონკ ურენტებად იქცევიან.
ოლიმპიური სიმშვიდე
დასთანხმდება საქართველო რუსეთის შესვლას მსო-ში თუ არ დასთანხმდება, ჩვენს ქვეყანას ორივე კანდიდატი მაინც აქცევს თავისი წინასაარჩევნო „პიარტექნ ოლოგიების“ ნაწილად. ამის ნიშანი იყო ირაკლი ოქრუაშვილის „ორტ“სთვის მიცემული პროვოკაციული ინტერვიუ და დოკუ უმაროვის თუ აჩიმეზ გოჩიაევის ცხედართა გა ცოცხლება. შემოდგომაზე რუსეთში საპა რლამენტო არჩევნები ტარდება. ამით ორივე კანდიდატის შესაძლ ებლობები საბოლოოდ ცხადი გა ხდება. ალბათ, გოჩიაევსა და უმარ ოვსაც „გაიყოფენ“, რადგან ორივე ერთსა და იმავე დემაგოგიას ვერ მოჰყვება – რაღაც განსხვავება ხომ უნდა იყოს?
თუ მედვედევმა საქართვე ლოს ტერიტორიათა 20 პროცენ ტი დაიპყრო, პუტინმა ჯერ კიდევ 2002 წლის სექტემბერში წაუყენა შევარდნაძეს ულტიმატუმი დოკუ უმაროვთან და რუსლან გილაევ თან დაკავშირებით. მაგრამ საქა რთველოს თემის აგორებას ერთი სერიოზული მოსაზრება უშლის ხელს: ახლოვდება არა მხოლოდ საპრეზიდენტო არჩევნები რუსე თში, არამედ სოჭის ოლიმპიადაც. თუკი რუსები მეტისმეტად „მიაბამენ“ ქართულ თემას ჩრ დილოკავკასიას და იმის მტკიცე ბასაც დაიწყებენ, რომ თბილისი ახერხებს, ამ რეგიონში რუსეთს პროვოკაციები მოუწყოს, მაშინვე გაჩნდება კითხვა: სად ტარდება სოჭის ოლიმპიადა და რამდენად უსაფრთხოა ის? იმავე მიზეზით გამორიცხულ ია, 2014 წლამდე ან ერთმა ან მე ორემ საქართველოს წინააღმდეგ ომი ან სამხედრო პროვოკაცია წამოიწყოს. ესე იგი, ცდუნება კი აქვთ, ქართული თემა „ააგორონ“, მაგრამ ამის საშუალება არ ექნე ბათ. ალბათ, „გაზპრომის ტელევი ზიებში“ დივერსიებით შემოიფ არგლებიან, რადგან „ორტ“-ს თუ სხვა რუსულ არხებს მსოფლიოში არავინ უყურებს, ხოლო საკუთარ მოსახლეობას კიდევ გამოურეც ხავენ ტვინს წინასაარჩევნოდ. ოღონდ ეს „პიარდივერსიე ბიც“ გარკვეულ ზღვარს ვერ გასცდება, რათა პუტინის ან მე დვედევის იმიჯი არ შეილახოს, თორემ, ბოლოს და ბოლოს, ხომ იკითხავს რუსი ობივატელი: „თუ უმაროვი და გოჩიაევი სა ქართველოში იმალებიან, მაშინ ომს რატომ არ ვიწყებთო“. ომის დაწყება კი (ოლიმპიადის წინ) ნა მდვილად არ აწყობთ. ორივე რუსი „კალათბურთე ლისთვის“ იდეალური ვარიანტი იქნებოდა, წინასაარჩევნოდ საქა რთველოში ქაოსის დაბრუნებას ქართველების ხელითვე თუ მო ახერხებდნენ, მაგრამ „მაისის ოპ ერაცია“ ჩაიშალა, რამაც ქვეყანას სტაბილურობის მინიმუმ 4-წლია ნი პერიოდი მოუტანა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თამარ გორთამაშვილი
my view 7 ივნისს ლონდონში აგვისტოს გმ ირებს სახელებით გაიცნობენ, „პრაი მტაიმი“ წიგნის „გმირი“ ლონდონურ პრეზენტაციას აწყობს. რენი ჰარლინის აგვისტოს 5 დღის პრემიერა და „გმირის“ ინგლისურენოვანი წიგნის პრეზენტაცია ჩვენს ქვეყანაში „მაისის მოვლენების“ ფონზე ხდება. იმ მოვლენების, რომლით აც, იგივე მტერმა, ჩვენი გმირების თავგ ანწირვის შეურაცხყოფა სცადა. აგვისტოს ომსა და მაისის მოვლენ ებს შორის ბევრი პარალელია. დამკვეთი იგივეა, შემსრულებელი – სხვა, თუმცა როგორც აგვისტოს გმირებს გაიცნობს რამდენიმე დღეში მსოფლიო, ისე მათი სახელები ჩაიწერება ჩვენს ისტორიაში, რომლებმაც 2011 წლის 26 მაისი, საქა რთველოს დამოუკიდებლობის დღე ლა მის ქვეყნის დაპყრობის დღედ აქციეს. ყველაზე მძიმე და მტკივნეული ისაა, რომ ტრაგედია უკვე მოხდა. არშემდ გარ რევოლუციას უსისხლოდ არ ჩაუვ ლია. დღეს უკვე ყველამ დაინახა, რომ მაისის იმ ღამეს დაღუპული ადამიანები ვიღაცის პირად ამბიციას შეეწირნენ. სი სხლიანი პროვოკაციის ავტორნი ახლა ფაქტების გასუფთავებაზე მუშაობენ. ბევრი კითხვა დაისვა, რატომ სამართ ლებრივად არ სთხოვენ პასუხს მთავარ მოქმედ პირს. პასუხი მარტივია, ნინო ბუ რჯანაძემ, როგორც თავს უწოდებს, „მა ღალკვალიფიციურმა იურისტმა“, „სუ ფთად“ იმუშავა. თუმცა სხვები გაწირა. ის სხვები შეგნებულად თუ შეუგნებლად მის პროვოკაციას წამოეგნენ, თორემ ვინ სულელი იფიქრებდა, რომ ხელისუფლ ება, რომელმაც ერთხელ, აგვისტოში უკ ვე გაუძლო რუსულ აგრესიას, 500-ოდე მომიტინგით ქვეყანას, მისი დამოუკიდ ებლობის 20 წლისთავზე, ისევ რუსეთს ჩააბარებდა. პასუხისმგებლობებზე სა უბარს ახლა რა აზრი აქვს, ისედაც ხომ ყველაფერი გამოაშკარავდა? 2011 წლის მაისის ტრაგედიას ვერანაირი სასჯელი ვერ შეამსუბუქებს. ბევრი ითქვა და ბევრიც დაიწერა, თუმცა საზოგადოებას ერთი, ყველაზე მთავარი გამორჩა, უკვე ვთქვი და კიდევ გავიმეორებ – 26 მაისი, ქართველების სისხლით მოპოვებული დამოუკიდებლო ბის დღე, ლამის საქართველოს დაპყრო ბის დღედ აქციეს. ვფიქრობ, სწორედ, ყველაზე ეროვნული, ყველაზე წმინდა და ყველაზე ხელშეუხებელი დღის „წაბი ლწვა“ ჰქონდა ისტორიულ მტერს მიზნ ად და არა ის, რომ სააკაშვილს აღლუმი ვერ ჩაებარებინა და რაც მთავარია, ეს ყველაფერი ისევ ქართველის ხელით უნ და გაეკეთებინა. 20 წლის წინათ საქართველოს დამო უკიდებლობა, არც მოქმედი ხელისუფლ ების, არც შევარდნაძის მთავრობის, არც დღევანდელი ოპოზიციის და არც იმ 500მდე მანიფესტანტის დამსახურება ყო ფილა, რომლებმაც რამდენიმე ათეული ლარის გამო, მოვლენები ტრაგედიამდე მიიყვანეს. ამიტომაც ძალიან ადვილად გაწირეს ის, რაც მათ არ უგრძნიათ, არ მოუპოვებიათ. რუსებს კარგი ყნოსვა აქვთ, ადვილად პოულობენ შესაბამის კანდიდატურებს, მოღალატეც ხომ უნდა აკმაყოფილებდეს გარკვეულ კრიტერ იუმებს, მთავარი კი პატრიოტიზმისა და ეროვნულობის ნულოვანი მაჩვენებელ ია, რომელიც კრემლის სივში ყველაზე მეტად ფასობს. წინა ნომერში უკვე ვწერდით, ადვილი წარმოსადგენია, რა მოხდებოდა საფრან გეთში, ვინმეს ბასტილიის აღების დღეს რომ ქვეყანაში მსგავსი რამ დაეგეგმა, თუმცა განსხვავება ისაა, რომ არც ერთი ფრანგი პოლიტიკოსი, ყველაზე მარგინ ალიც კი, ამას არ გააკეთებდა. ჩვენთან კი, რა პრობლემაა. საუბედუროდ, ქა რთველებს პირადი ბოღმა იმდენად ძლ იერი აქვთ, რომ მზად არიან, ამისთვის ქვეყანაც გაწირონ და საკუთარ თავსაც მოღალატის განაჩენი სამუდამოდ გამო უტანონ. ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
13
„ქუჩის ბი
ანუკი ქორქია შეყვარებულია
ანუკი ქორქია: „კახა უერთგუ ლესი, ყურადღ ებიანი და მოსიყვა რულეა“
დეა თავბერიძე
გურამ ლომიძე ერთი კვირაა, რაც ამერიკიდ ან ჩამოვიდა და „ქუჩის ბიჭებიც“ „გაცოცხლდ ნენ“. ოთხწლიანი პაუზის შემდეგ ჯგუფი ძველი შემადგენლობით შეიკრიბა და რამდენიმე სი მღერის ჩაწერა გადაწყვიტა. მონატრებული მს მენელი მალე მათ კვლავ ერთად იხილავს. თბ ილისში დაბრუნებული გურამიკო აქ სამ თვეს დაჰყოფს. „ძალიან მომენატრა საქართველო, ჩემი შვილი და ჩემი ბიჭებიო“. მეორე შვილი გურამიკომ ამერიკაშიც დატოვა. ჰოდა, სამშ ობლოში სამთვიანი დასვენების შემდეგ, ალ ბათ, ამერიკაში დატოვებული პატარაც მო ენატრება. მართალია, თავად ამბობს, ეს თემა დახურულიაო, მაგრამ XXI საუკუნეში, სოციალ ური ქსელის ეპოქაში დახურული და დამალული არაფერია. პატარა ლიემი უკვე ცხრა თვისაა. მიუხედავად იმისა, რომ მამიკო მას ქართულ ჟურნალ-გაზეთებს უმალავს, „ფეისბუქზე“ გა ნთავსებული ფოტოები და მილოცვები საქართ ველოდან თავისას ამბობს.
ეკა ჩიკვაიძე
გადაცემა „ეთამაშე ვა რსკვლავის“ ლამაზმანი წამყვანი, ანუკი ქორქია, შეყვარებულია. მისით მო ხიბლულ უამრავ თაყვან ისმცემელს, ალბათ, გული დაწყდება, მაგრამ ანუკ იმ თავისი არჩევანი უკვე გააკეთა. უკვე ოთხი თვეა მისი რჩეული კახა ჩიქო ვანია. ჯერ კახას გარეგნ ობით მოიხიბლა, მერე კი მასში ყველა ის თვისება აღმოაჩინა, რამაც ანუკის ყურადღება და აღფრთო ვანება გამოიწვია. ახლა „ყურებამდე“ შეყვარებ ულია. კახა 24 წლის არის, ანუკი 23-ის. მართალია ჩვ ენმა კითხვებმა ცოტა და აბნია, მაგრამ კახასადმი დამოკიდებულება, მაინც გულწრფელად გაგვიმხი ლა. კახა ჩიქოვანი საქა რთველოში ახალი და ბრუნებულია. მანამდე, 7 წლის განმავლობაში ბარსელონაში ცხოვ რობდა და სწავლობდა. ამჟამად კომპანია „სი ლქნეტში“ მუშაობს. ანუკი ქორქია: კახა საერთო მეგობრ ების წრეში გავი ცანი. მანამდეც მქონდა მასზე ბევრი კარგი გაგებული, მა გრამ პირადად არ ვიცნობდი. მ ეგ ობ რე ბთ ა ნ ერთად დავდიო დით აქეთ-იქით და ნელ-ნელა, ერთ-ორ
ექსკლუზიურად პირადი თვეში განვითარდა ჩვენი ურთი ერთობა და დღევანდელ ეტაპამ დე მივიდა. დღესდღეობით ძალი ან ბედნიერი ვარ მის გვერდით, ძალიან მშვიდად ვგრძნობ თავს და ჰარმონიული ურთიერთობა გვაქვს. - რით მოგხიბლა ყველაზე მეტად? - პირველ რიგში ფიზიკურად მომხიბლა. ჩემს გემოვნებაში ჯდება. მერე უკვე გოგოებისად მი მისი დამოკიდებულებით მო ვიხიბლე. ძალიან კაგად იცის, როგორ უნდა მოექცეს გოგოს. ანუ ქალის პატივისცემა იცის, ზრდილობიანი და მოწესრიგებ ულია. ძალიან თბილია გარშემ ომყოფებისთვის, მეგობრების თვის, მშობლებისთვის და ჩემთ ვის ხომ კარგი და კარგია. კახა უერთგულესი, ყურადღებიანი და მოსიყვარულეა. ძალიან ბევრი კარგი თვისება აქვს ის ეთი, რომელმაც ჩემში დიდი აღფრთოვანება გამოიწვია. სიურპრიზების გაკე თებაც უყვარს. სი ამოვნებს, როცა გიხარია და შესა ბამისად, ცდილ ობს, რომ ყვ ელ აფერი ისე გააკ ეთოს, როგორც შენ მოგწონს. ანუ ყოველთვის ითვა ლისწინებს შენს აზ რს. სულ ერთად ვა რთ. მეგობრებთან ერ თად ხან სად და
კახა ჩიქოვანი
14
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
EXCLUSIVE ვდივართ, ხან სად. ძირითად დროს მაინც ერთად ვატარე ბთ. - ლიკას როგორ მოეწონა შენი არჩევანი? - ძალიან უყვართ ერთმ ანეთი. ლიკასაც ძალიან და დებითი განწყობა აქვს მის მიმართ და კახასაც ჩემი დის მიმართ. განა იმიტომ, რომ ჩემი და არის, უბრალოდ, პი როვნულად კარგად განეწყვნ ენ ერთმანეთის მიმართ. ლი კა ცოტა ისეთი თემაა, წესით ცოტა უნდა ეეჭვიანა, რადგან მაინც ძალიან ერთმანეთზე გადაბმული დები ვართ და მე ორეც, დისთვის ყოველთვის საუკეთესო გინდა, მაგრამ ამ ყველაფრის მიუხედავად, ძა ლიან მომხრეა ჩვენი ურთიერ თობისა და ორივე მხარე კმაყ ოფილია. – დაქორწინებას ხომ არ გეგმავთ? – არა, ჯერ მსგავს თემაზე არ გვისაუბრია. მაინც ძალიან ახალია ჩვენი ურთიერთობა. ვთ ვლი, რომ ოთ ხი თვე ურ თიერთობისთვის არაფერია. ეს ჩემი სუბიექტური აზრია, არ მინდა ამ თემაზე ვინმეს ვეკამათო. შეიძლება ვიღაცამ 2 კვირაში გადაწყვიტოს, მა გრამ მე ვფიქრობ, რომ კიდევ უკეთესად უნდა გავიცნოთ ერთმანეთი, კიდევ უკეთესად გავიგოთ ერთმანეთზე ძალი ან ბევრი რამ და შემდეგ უკვე შეიძლება ამაზე ფიქრი.
გურამიკო ლომიძე: რომელიც ცოლად არ მომიყვან – ჩამოსვლიდან ოთხი დღის ია, ერიკა ჰქვია. შემდეგ შევიკრიბეთ. ერთ სი – ვიცი, რომ საქართველო მღერაზე კლიპის გადაღებაც შიც გყავდა ჩამოყვანილი. მო გვინდა. ვფიქრობ, ჩვენი ერ ეწონა საქართველო? თობლივი ნამუშევარი დადებით – არ მოეწონა. ორი წლის წი რეაქციას გამოიწვევს ხალხში. ნათ ათი დღით ვიყავით ჩამოსუ ჯგუფის ორი სიმღერა იქნება, ლები და დიდად აღფრთოვანე ერთი პაატა ცეცხლაძის გაკე ბული არ დარჩა. მგონი, მეორედ თებულია, ერთი ირაკლი ნოზა აღარ ჩამოვა. ძის და ერთიც შეკვეთილი სიმღ – ე.ი. შენ ვერ წა რუ დგ ინე ერაა. სიხარულითა და სიამოვ კარგად ჩვენი ქვეყანა. საქა ნებით ვმუშაობთ ყველა. მაგრამ რთველოდან ასე არ მიდიან. დღესაც არის კამათი, აზრთა – შეიძლება. დროც არ მეყო, სხვადასხვაობა და ყველაფერი, ალბათ, ამისთვის. რაც ადრე ხდებოდა. არ შევც – შენ თუ მოსწონხარ? ვლილვართ, ისევ ისინი ვართ, – რა თქმა უნდა. ჩემი თავი ნა ვინც ვიყავით. მდვილად კარგად წარვუდგინე. – ამერიკაში რას საქმია – ერიკა როგორი გოგოა და ნობ? რით მოგაწონა – ვმუშ თავი? აობ, ვმოგ – როგორც ზ აუ რო ბ . . . მოგ ეხ სე ნე ბა თ, რომ გითხ მამაკაცი ქა რა, სიმღ ლის გარეშე არ ერით ვარ შეიძლება. რომ დ აკ ავ ებ უ ჩავედი, ერიკა ლ ი - მ ეთ ქ ი , დ აა ხლ ოე ბი თ მოგ ატ ყუ ებ. 6 თვეში გავი ჩემი სამუ ცანი. ახლა 27 შაო ძირი წლისაა და ერ თადად არის თ მა ნე თთ ა ნ მოგ ზა ურ ო მ ეგ ობ რუ ლ ი ბა, ნებისმიე ურთ იე რთ ობ ა რი საქონლის გვაკავშირებს. ყიდ ვა-გაყ ი – ე.ი. სი ყვ დვა და ტე არული არ ყო ლ ეფ ონ ი თ ფილა? ს აუ ბა რ ი . გურამ ლომიძე და – ჩვენ უფ თანხა გადა ხატია შამუგია რო თანა ვიხადე, რომ მ ედ რ მესწავლა. ორთვიანი კურსები ოვედ ვუდგებით ამ ყვ გავიარე და ამის შემდეგ შევუ ელაფერს. არ ვშტამპავთ დექი საქმეს. ურთიერთობას. – რამდენად სარფიანი შე – მუსიკა თუ უყვარს? მოსავალია? რა პროფესიისაა? – საკმაოდ ნორმალური შე – კი, მუსიკა უყვარს. მოსავალია დასაწყისისთვის. ჩიკაგოს ერთ-ერთი რადი დაახლოებით ერთი წელია, რაც ოსადგურის რადიოში მუ ამ საქმით ვარ დაკავებული და შაობდა, ჟურნალისტია. ნელ-ნელა იზრდება შემოსავა ამჟამად არ მუშაობს. პა ლიც. იმის მიხედვით, თუ რო ტარას უვლის. გორ ვითარდება ეკონომიკა ამ – თქვენს შვილს, რო ერიკაში. ამჟამად ეკონომიკა ძა მელზეც რატომღაც არ ლიან ცუდ მდგომარეობაშია და საუბრობ... კუს ნაბიჯებით მიდის. ეს ჩემს – ეს დახურული თემაა. საქმიანობაზეც აისახება. – ერიკასთან ცხოვრობ – მიუხედავად ამისა, მაინც სახლში? შეძელი იქ ცოლის მოყვანა და – ადრე ცალკე ვცხოვრ შვილის გაჩენაც. შენი მეორე ობ დით, ერ თად – 1 წე ლი. შვილის დედა უცხოელია? ჩემი სამუშაოდან გამომდინ – ამ თემაზე არ ვსაუბრობ, არე, ყველაფერი მასთან მა დახურული თემაა. მგონი, „ფე ქვს სახლში. არადა ჩიკაგოში ისბუქით“ ყველამ ყველაფერი იშვიათად ვიმყოფები. იცის. ისე, ჩემს მეგობარ გოგოს, – ე.ი. ერთად ცხოვრობთ,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იჭები“ ისევ შეიკრიბნენ ირაკლი ნოზაძე: „ჯერ ერთი, ჩვენი შეკრ ება, უპირველეს ყოვლისა, მონატრების ამბა ვია და კიდევ ის, რომ ამ სფეროში არაფერი ხდება. „ქუჩის ბიჭები“ კიდევ 5 წელი მაგრები იქნებიან. ქართველებს გვიყვარს ქეიფი და დროსტარება, მაგრამ მარტო ას ეც არ უნდა იყოს, უნდა იყოს წინს ვლა და წარმატება“.
თბილისში დაბრუნებული გურამ ლომიძე ამერიკელ შვილს არ CLUSIVE X E აღიარებს მაგრამ ცოლი არ ჰქვია. – ცოლი არ მყავს, თუმცა ბე ვრს შეიძლება ცოლი დავარქვა, ვინც ცხოვრებაში მყოლია. ერ თად ვცხოვრობთ, თუმცა იქ იდან გამომდინარე, რომ ვმოგ ზაურობ, ძალიან იშვიათად ვარ სახლში. აქედან გამომდინარე, არა მგონია, ჩვენი ურთიერთობა დიდხანს გაგრძელდეს. მომავა ლში უფრო ვრცლად ვისაუბრებ ამ თემაზე, როცა ბო ლ ომ დ ე დავ ლა გ
ერიკა სელშთედი
დები... – თქვი, შეიძლება ბე ვრს დავარქვა ცოლი, ვინც მყოლიაო. რისი თქმა გინდოდა? – ორი გახმაურდა, დანარჩენი – არა. პი რველი იყო ხატია შამუგია. გვიყვარდა ერთმანეთი, შევუ ღლდით და გვყავს უსაყვარლესი შვ ილი. – როცა ჩამოხვ ედი, ხატია ნახე? როგორი ურთი ერთობა გაქვს მასთან? – კი, ვნახე, აე როპორტში ბავშვთან ერთად დამხვდა. ჩვეუ ლებრივი, ნორმალური ურ თიერთობა გვაქვს. – საჩუქარიც ხომ არ ჩა მოგიტანია მისთვის? – საჩუქარი ხატიასთვის სულ ჩამომაქვს, ამერიკიდ ანაც ვუგზავნი. ახლაც მობი ლური ჩამოვუტანე. – შერიგებას ხომ არ აპირ
ზურა ხაჩიძე: „3-4 წელია, ერთად არ გვ იმღერია, ამიტომ, პირველ რიგში, ეს მო ნატრებაა, შემდეგ კი შემოქმედებითად რამის გაკეთება. ღმერთმა იცის, კი დევ როდის შევიკრიბებით. მოგე ხსენებათ, გურამი ამერიკაშია, მე – ჰოლანდიაში. რადგან დაემთხვა და შევიკრიბეთ, გვინდა, რამდენ იმე სიმღერა ვაჩუქოთ ჩვენს მსმენელს. ძალიან ხშირად უთქვამთ, იქნებ რამდენიმე სიმღერა ჩაწეროთ და მოგვ ასმენინოთო. მინდა ვუთხრა მათ, რომ ტელეეკრანებზე გა მოჩენისას ძალიან დიდი სიურ პრიზი ელოდებათ“.
პაატა ხაჩიძე: „წლები მოგვემატა, შევიცვ ალეთ და ვფიქრობ, რომ უფრო ახალსა და სა ინტერესოს გავაკეთებთ. რასაც ბევრი ელოდ ება ჩვენგან. ამ ეტაპზე კი ჩვენს სიმღერასა და ერთად ყოფნას მონატრებას დავარქმევდი. 3-4 თვის შემდეგ ეს როგორ იქნება, ამას დრო გვაჩვენებს“. ვთხოვეთ, მაგრამ უარი თქვა და გაღიზიანდა კიდეც. რატომ? – არ ვი ცი, ეგ ხა ტი ას უნ და ჰკითხო. რაც შეეხება ბავშვს, ჩემია თუ არა, დადგენილი არ არის. – რა არ არის დადგენილი? – ერთი შვილი მყავს, ჰქვია ნიკა და არის გვარად ლომიძე. მეორეს ჩემი არც სახელი აქვს და არც გვარი. ასე რომ, არ მყ ავს ჯერჯერობით მეორე შვილი. როცა მეყოლება, დარწმუნებუ ლი ვიქნები ყველაფერში, ჩემი სახელი და გვარი ექნება და აუ ცილებლად გაგიმხელთ. – რატომ გავრცელდა თბ ილისში ხმა, რომ ერიკას ჰყ ავს თქვენგან ბავშვი? – არ მი ნდა ამ თე მა ზე სა უბარი... იმიტომ, რომ ეს არის კონფიდენციალური. – ის ბავშვი, რომელიც იმ ის დადგენის პროცესშია, შენია თუ არა, რა ხნისაა? – ცხრა თვისაა და ჰქვია ლიემ ბრენდენ სელშთედ. – შენ საერთოდ არ გგავს? – არა. ასეთი სახელითა და გვარით არის ბავშვი, რომელზ ეც საუბრობთ და რომელიც ცხ ოვრობს ერიკასთან ერთად.
ებთ? – ჩვენ არ გვიჩხუბია. – შეიძლება, ძველებურად ერთადაც იცხოვროთ? – არა, არა მგონია. – შენს მეორე შვილთან დაკა ვშირებით კომენტარი ხატიასაც
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
15
E X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V U SI L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E IV US S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U ა E S L ი V XC E ებCუLრU X ქ E E V ა I XCLUSI კ E S უ V I U ნ S L ა U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V ს I U C ი X E იზEXCL რ E ა V პ I XCLUS E S V I U S L C E LU ოდის X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X მIVE EXC ე E E V I XCLU S U S L ზ U C E ლ L X უ E ე C E V I რ X E S ი E V ვ I U კ E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S ს V ა I U S L ლ U წასვ C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C X E ს CL X E ვ E V ა I მ E S EXCLUS გ V I U ე გ S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V გი I U C ო რ გი S L X გა ჩე U C E ჩი ლ EX VEაძე I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C ი რინა CLUSIV CL EX X E E V I E S V I U S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C ხიზანიშვCიLლUSIV L X C E X E E V I E S V I U ი IVუEლEX Sს Uრ E EXCLUS E EXCLUSIVE EXCL IVE EXCLო IV S ო U ბ S L ა V ს I U C S L X U C E L X E E Vვ I E S V I U E EXC მ S L ა U C ლ L X ა C E V I ს X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E EX VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X E E V I S U L C VE EX IVE ანუკა ქებურიამ შესა ძლოა სექტემბერში, პარიზის მოდის კვირეულში მიიღოს მონაწილეობა. შემოთავა ზება უკვე მიღებული აქ ვს, თუმცა ახლა თანხებ ის მოძიების პროცესშია. მანამდე პარიზში კიდევ ერთხელ გაემგზავრე ბა, როგორ კონკურს „Be Next“-ის გამარჯვებული. ანუკა ქებურია: „ფრ ანგები „საქართველოს მოდის კვირეულზე“ იყ ვნენ ჩამოსულები და მა შინ ნახეს ჩემი შემოქმედ ება. მერე მეილებით გვქო ნდა მოლაპარაკებები, ორი თვის წინ მეც ვიყავი ჩასუ ლი და ასე შედგა ჩვენი კა ვშირი. ეს უფრო სექტემ ბერ-ოქტომბრის პერს პექტივაა და ყველაფ ერი თანხებთან არის დაკ ავ ში რე ბუ ლი. ვნახოთ, სპონ სორები რო გორ გამოიჩ ენენ აქტი ურობას~.
„იმედის“ საინფორმაციო გადაცემის წამყვანი, ირინა ხიზა ნიშვილი, ორსულადაა. მუცელი უკვე ისე დაეტყო, რომ ეთერ შიც შესამჩნევია. ახალგაზრ და წამყვანისთვის ეს უკვე მეორე შვილია. პირველი გო გო ჰყავს, თუმცა რატომღაც თავისი ორსულობის შესახებ არ ლაპარაკობს. არც სქესის გამხელა უნდა. არადა, დასა მალი თითქოს არაფერია, ქმ არი ჰყავს და ერთი შვილიც, მიზეზი ცოტა გაუგებარია...
გიორგი სუხიტაშვილი 16
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S U SIV L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U ო E S L ა V ნ I U C მ ა S EX E V I S EXვCაLვაUხიშვილსEXCLUSIVE EXCL U L C E X E E V I E S V I U ჯ LUS E ი S L V C X E E V I S EXშCვილისIთავ EXCLUSIVE EXCLU U CL E X E E V I E S V I U E S L ლ V I U C ა L X ცS C E X E E V I E S EXმCოLიU V I U S L LU XC E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C Eლი სარაჯიშვილEიXCLUSIV X E ნაE V ნუ I E S V I U S L U C X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X XC EE E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C X E E V I S U L IVE EXC
EXCLUSIVE
სამსახურში გადა ტვირთული გრაფიკის გამო ვანო ჯავახიშვილი შვილ ის სასეირნოდ თუ სხვა გა სართობ ადგილებში წაყვ ანას ვერ ახერხებს ხოლმე, თუმცა ასეთი იშვიათი შე მთხვევებიც არსებობს და რამდენიმე დღის წინ 3 წლის ნიკოლოზი ვანომ „ანა-ბანა“-ს კონცერტზე მიიყვანა. მერე „მთაწმი ნდის პარკშიც“ დააპირა წაყვანა, მაგრამ გზაში სა ბურავი გაუფუჭდა.
ვანო ჯავახიშვილი: „ბავშ ვზე ძირითადად ბებია და დედა ზრუნავენ. ჩემი გადატვირთული გრაფიკის გამო, მე ძალიან იშვი ათად ვახერხებ ხოლმე მის სადმე წაყვანას. სახლში რომ მივდივარ ყოველ საღამოს მეუბნება, სასრ იალოებზე წამიყვანეო, მაგრამ სამწუხაროდ, ვერ ვიცლი ხოლმე. იმ დღეს ძალიან მოვიწადინე და კონცერტზე წავიყვანე. ვიცოდი, რომ ძალიან კარგი იქნებოდა და მოეწონებოდა. მერე „მთაწმინდ ის პარკშიც“ მინდოდა წაყვანა, მაგრამ შუა გზაში საბურავი გა მისკდა და უკან გამოვბრუნდი. მეორე ვარიანტი ჩამივარდა...“
ვაჟა მანია
დათუნა მგელაძ ემ ახალი სიმღერა ჩაწე რა. ტექსტიც და მუსიკაც მაია კაჭკაჭიშვილისაა. წყნარი სიმღერა სიყვ არულზე მაიას მთელი გულით დაუწერია. სტუდ იაში გამოკეტილი კომპ ოზიტორი დათუნამ და ნოდიკო ტატიშვილმა აღ მოაჩინეს. სიმღერას რომ მოუსმინეს, ორივეს მოეწ ონა და დასწრებაზე იყვნ ენ, რომელი იმღერებდა. საბოლოოდ ახალი სიმღ ერა დათუნას შეხვდა. დათუნა მგელაძე: „ძალიან გულით დაწერა მაიამ ეს სი მღერა. „ქარხანა“ არ ჰქონდა ჩართული, რომ უცბად შეექ მნა. მუზა მოუვიდა და მართ ლა, რაც გულიდან მოუვიდა, ის დაწერა. სტუდიაში შევიდა და ცოტა ხანი არ გამოდიოდა. ყველა ვფიქრობდით სად წავიდა ეს გოგო, ხომ კარგად არისო, შე ვედით და სიმღერა დაგვახვედრა. მე და ნოდიკო ვიყავით და რომ მოვუსმ ინეთ, დავასწარი, თვალი ჩავუკარი ჩემია-მეთქი და მაიამაც სიმღ ერა მე მაჩუქა. პ ირ ვე ლა დ , მის კონც ერტზე უკვე შევასრულე. ძალიან მალე პრე მი ერ აც შედგება“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დათუნა მ ე ძ ა ლ ე გ მ ს ო კ ი დ ო ნ დაასწრო ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
17
18
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„გაჭიმული სიმები“
დოკუმენტური ფილმი მივიწყებულ ქართულ ორკესტრზე, რომელზეც გერმანელები გიჟდებიან
„მათ ქუჩაში ყველა ცნობს, ტაქსის მძღოლიდან მეფუნთუშემდე. გერმანელები აჩერებენ, ავტოგრაფებს ართმევენ და სითბოს გამოხატავენ“
თამარ გონგაძე 24 ივნისს გერმანიის ქალაქ ინგოლშტადტის საკონც ერტო დარბაზში დოკუმენტური ფილმის, „გაჭიმული სიმე ბის“ პრემიერა გაიმართება. ფილმი გერმანიაში 20 წელი მოღვაწე ქართულ კამერულ ორკესტრზეა, რომელიც ინგო ლშტადტში 1990 წელს ლიანა ისაკაძემ ჩაიყვანა. „გაჭიმულ სიმებში“ სწორედ ამ ორკესტრის მუსიკოსები იგულისხმებ იან, რომლებიც საქართველოსა და გერმანიას შორის არიან გაბმულნი. ფილმის რეჟისორი გიორგი ებრალიძეა. რეჟისო რს ამ დოკუმენტური ფილმის გადაღების იდეა გერმანიაში მოღვაწე მხატვარმა, ხათუნა ხუნდაძემ მიაწოდა. მხატვარი გერმანიაში ქართულ კულტურას უწევს პროპაგანდას. ის ფილმის სცენარის ავტორია. ბავარიის და „აუდის“ სიამაყე გიორგი ებრალიძე: „ფილმის და საფინანსებლად და ტექნიკურად უზ რუნველსაყოფად „ნეოსტუდიას“ მი ვმართე. მანანა შევარდნაძე მუსიკო სია, თან დიდი ხანი კინოში მუშაობდა და ფილმის პროდიუსერობაზე უცებ დამთანხმდა. მისი დამსახურებით შა რშან ამ დროს 20 დღე ვიყავით გერმ ანიაში და ფილმი გადავიღეთ. მიუნჰენთან 80 კილომეტრში არის პატარა ულამაზესი ქალაქი ინგოლშ ტადტი. ეს ქალაქი ცნობილია „აუდის“ მწარმოებელი ქარხნით. ეს ქართული კამერული ორკესტრი ბავარიის მხ არის ერთ-ერთ სიამაყედ ითვლება. ბავარიაში თუკი რაიმე სერიოზული ღონისძიებაა, სადაც სოლიდური მუ სიკაა საჭირო, ეს ორკესტრი უკრავს. 20-კაციან ორკესტრში, ორი წევრის გარდა, ყველა ქართველია. ფილმის თვის რაღაც ხარჯები „აუდიმ“ გაიღო და მეგობრულად ძალიან დაგვეხმა რა. ამ ორკესტრს „აუდი“ მფარველო ბს და მისით ამაყობს. ამდენად, ავტო მობილების მონსტრს თავისი საყვარ ელი ქართული ორკესტრი ჰყავს. ორ კესტრს ასე ჰქვია „ინგოლშტადტის ქართული კამერული ორკესტრი.“ ეს ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტია, რა დგან მას შემდეგ, რაც ლიანა ისაკაძე ორკესტრს გამოეყო და საფრანგე თში წავიდა, ეს ორკესტრი საქართვე ლოში დავიწყებას მიეცა. ლიანა ისაკაძის წასვლის შემდეგ, ორკესტრმა გერმანიაში უდირიჟორ ოდ გააგრძელა მოღვაწეობა. მალე, ახალგაზრდა გერმანელი დირიჟორი მარკუს პოშნერი გამოჩნდა, რომე
ლმაც გერმანული დისციპლინა დაამ ყარა და რამდენიმე თვეში ორკესტრი საკადრის სიმაღლეზე აიყვანა. მნიშვნ ელოვანია ის, რომ ამ ორკესტრს სახე გერმანელებმა შეუნარჩუნეს. ახლა, ებრაელი ვირტუოზი ფლეიტისტი არ იელ ცუკერმანია მათი დირიჟორი. ცუ კერმანი ტემპერამენტით ქართველია. ორკესტრის წევრებმა მცირეწლო ვანი შვილებიც წაიყვანეს თან, დღეს ისინი უკვე 20-წლისანი არიან. ზოგი იქ დაქორწინდა გერმანელზე და ბუნებრ ივია, შვილები გაუჩნდათ, რომლებიც იქ სწავლობენ. ცნობილი მევიოლინეს ლიზა ბათიაშვილის მამა ამ ორკესტ რში უკრავდა და ლიზაც ამ ორკესტ რთან გაიზარდა. მამის წყალობით კონსერვატორია იქ დაამთავრა. ლიზა ბათიაშვილი ცნობილი მევიოლინე სწ ორედ ამ ორკესტრის ბაზაზე გახდა. ორკესტრის წევრები მუსიკალურ სკ ოლებში ასწავლიან და მათთან სწავ ლა ძალიან პრესტიჟულად ითვლება. კონცერტები ყველ ინგოლშტადტი აზე დიდ საკონცერტო დარბაზებში აქვთ. ინ გოლშტადტში გამო უყვეს შენობა, სადაც რეპეტიციობენ. სამს ართულიანი შენობაა, ორი სართული ამათ უჭირავთ და ულამ აზესი მანსარდა აქვთ. შენობაზე აბრაა - ინ გოლშტადტის ქართ ული კამერული ორკე სტრი. მოკლედ, კარგი თამასა უჭირავთ.
გიორგი ებრალიძე
ორკესტრს თავიდან ერთი სახლი ჰქონდა გამოყოფილი, მერე, როცა გა მრავლდნენ და ქვეყნის მოქალაქეები გახდნენ, ბინების დაქირავება დაიწყეს. ერთმა ფილმისთვის მოგვიყვა, იმ სა ერთო საცხოვრებლიდან რომ წამოვე დით, ჩვენი ბარგი ერთ ველოსიპედზე დაეტიაო. მეზობლებს უჩუქებიათ რა ღაცები. ერთს ტელევიზორიც კი გა მოუტანია ქართველი მუსიკოსისთვის, როცა შენი გექნება, მერე დამიბრუნეო. ორკესტრს, როგორც საფეხბურ თო გუნდს, ყველაზე დიდი, 500-კაცი ანი გულშემატკივართა ჯგუფი ჰყავთ, რომელსაც „მეგობართა წრე“ ჰქვია. მათ თავისი ხელმძღვანელი ჰყავთ და ყველანაირად ეხმარებიან ორკესტრს ფინანსურად, ფრაკებსაც ყიდულობენ მუსიკოსებისთვის და კონცერტებს უგეგმავენ. ძალიან ამაყი ვიყავი, რო დესაც ყველაფერ ამას ვუყურებდი. ქუჩაში მათ ყველა ცნობს, ტაქსის მძღოლიდან მეფუნთუშემდე, რადგან პატარა ქალაქია. ესენი ინსტრუმენტ ებით და ველოსიპედებით მოძრაობენ და გერმანელები აჩერებენ, ავტოგრ აფებს ართმევენ და სითბოს გამოხა ტავენ. როცა იგებენ, რომ ქართველი ხარ და მუსიკოსი არა ხარ, ძალიან უკვირთ. საქართველო მუსიკოსების ქვეყანა ჰგონიათ. ორკესტრისთვის ყველაზე დიდი ტიტული ის არის, რომ ძალიან უყვართ გერმანელ ხალხს. „აუ დის“ მიერ მოწყობილ კონცერტებზე გერმანელები ქალაქგარეთ მინდორში გადიან და ქართულ ორკესტრს უსმე ნენ, თან ისვენებენ. ბევრს შრომობენ, მაგრამ შრომის მერე კონცერტზე რე ლაქსი აქვთ“. „ქართველები სხვანაირად უკრავენ, სხვა ემოცია მოაქვთ“ - რა ხდება ფილმში? როგორ და ხატეთ ორკესტრის პორტრეტი? - 50-წუთიან ფილმში ორკესტრის წევრები თვითონ ჰყვებიან თავიანთ ისტორიას - როგორ ჩავიდნენ და რო გორ ცხოვრობენ დღემდე. ზოგი მათგ ანი სარეპეტიციო დარბაზში ჩავწერე, ზოგი სახლში, ზოგი ქუჩაში, ზოგი - თევზაობისას, უიქენდზე. ამბობენ, რომ საქართველოზე ფიქრისთვის ყვ ელაზე მეტი დრო თევზაობისას აქვთ. ერთი მათგანის გერმანელი ცოლი ტა
ცუკერმანი და გია ყანჩელი
ძარში მესას უკრავს და იმ ქალის ინ ტერვიუ ორღანთან მაქვს ჩაწერილი. მისი 5 წლის შვილი როიალთან სულ საქართველოს ჰიმნს უკრავს თურმე და ბაღში ბავშვებსაც ასწავლა ჩვენი ჰიმნი. ფილმში გამოყენებული მაქვს მათი საკონცერტო ნომრები. საიუბი ლეო კონცერტი ჰქონდათ, რომელზეც გია ყანჩელი იყო ჩასული, ასევე, სოსო ბარდანაშვილი, ანსამბლი „რუსთავი“. ჩაწერილი მყავს ფანების ხელმძღვა ნელი, „აუდის“ წარმომადგენელი, კუ ლტურის სამინისტროს წარმომადგე ნლები. კლაუს ჰიპის ინტერვიუ გვაქვს, რომელიც ამბობს, რომ ამ ორკესტრის წყალობით გაიცნო საქართველო. პე ტერ შნელი, ვინც ეს ორკესტრი და ტოვა, მაშინ ინგოლშტადტში, ვრცლ ად საუბრობს ორკესტრზე. მაშინ ის ქალაქის მერი იყო და ქართველების
ლიზა ბათიაშვილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დასახმარებლად კანონებიც კი შე ცვალა. მოკლედ, 20 დღე ორკესტ რის წევრი ვიყავი და ამით ვამაყობ. ორკესტრში ქართველ მუსიკო სებს ინარჩუნებენ. პენსიაზე გასუ ლები საქართველოში ჩამოდიან და მათ კონსერვატორიიდან ახალგა ზრდა მუსიკოსით ანაცვლებენ. გე რმანელები პრაგმატულად აზრო ვნებენ, თვლიან, რომ ქართველები სხვანაირად უკრავენ, სხვა ემოცია მოაქვთ. ორკესტრი ქართულ მუ სიკასაც უკრავს - თაქთაქიშვილს, ყანჩელს, ცინცაძეს, ბარდანაშვილს. ფილმი გერმანული სტანდარტ ებით გავაკეთე, ქართულად ემოც იური არ არის. ძალიან სადა ფილმ ია, რომელშიც ორკესტრის პორტ რეტია. ფილმი ბავარიის მხარეში სანახავად დამზადდა. იქაური ტე ლევიზიებით უნ და აჩვენონ. ამით ორკესტრიც დაინ ტერესებულია და „აუდიც“. ფილმი გერმ ანუ ლე ნო ვა ნი ა, მალე ქართულ ად გახმოვანდება. ორკესტრს საქა რთველოში გასტ როლზე ჩამოსვლა უნდა და გვინდა ფილმის პრემიერა ამ დღეს დავამთ ხვიოთ თბილისში“. ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
19
ვანო ფიფიას კანადიდან ჰამლეტ გონაშვილის შვილიშვილი გამოეხმაურა თამარ გონგაძე პატარა კარდენახელი ნიჭიერი ბიჭი უკვე რამდენიმე კვირაა ყვ ელა ქართველში ერთსა და იმავე ემოციას იწვევს. არამიწიერად თბ ილი ხმის მქონე, თვითნასწავლი ვა ნო, ყველამ შეიყვარა. ბავშვური მა ნერები და გამოხედვა მასზე ბევრს მეტყველებს, მაგრამ ნამდვილად ვერ წარმოვიდგენდი ასეთ პატარა ბიჭს კუმირად ჰამლეტ გონაშვილი თუ ეყოლებოდა. მის სიმღერებს ის „ცნობილი“ ბაბუა ასწავლიდა, რო მელზეც „ნიჭიერში“ მოგვიყვა. ჰამლეტ გონაშვილი ნანა ვიბლიანი (ვანოს დედა): ყველა ამბობს, რომ ვანოს ხმა კი არა გამოხედვაც სხვანაირი აქვს. ხომ იცინის, მაგრამ მის სიცილშიც დარდია. ვანო ფიფია: ჰამლეტ გონაში ვილიც ასე იყო, თითქოს იცინოდა, მაგრამ მაინც რაღაც აწუხებდა. ნანა: რამდენიმე დღის წინ გა იგო ჰამლეტ გონაშვილი სადაც არ ის დასაფლავებული და თაიგულით მივიდა მის საფლავზე. დიდუბის პანთეონი დაკეტილი იყო, მაგრამ გაახსნევინა, შევიდა და სანთლები დაუნთო. ამის შემხედვარე ხალხი ჩერდებოდა და ვანო რომ შერჩებ ოდათ ხელში, გიჟდებოდნენ. ვანო: დედა მეუბნება, შენ რომ გიყვარს ჰამლეტი, ნეტა ასე თავის შვილებს თუ უყვართო. არ მაინტე რესებს, მათ უყვართ თუ არა, მთ ავარია მე მიყვარს. ნანა: მამაჩემი მღეროდა „გა ფრინდი შავო მერცხალოს“ და „თუ ასე ტურფა იყავი“ და ვანოსაც ამ ღერებდა. ბაბუამ შეაყვარა გონა შვილი. მერე სადაც კი მოხვდებო და ვანო, ყველგან კითხულობდა, ჰამლეტ გონაშვილის დისკი თუ გაქვთო. ვანო: კიდევ კარგი კომპიუტე რი მაჩუქეს, ინტერნეტი მაქვს და უკვე თავისუფლად ვუსმენ. ძალი ან მაგარი კაცი იყო. ნანა: დათო კენჭიაშვილმა, ფოლკლორული ანსამბლის ხე ლმძღვანელმა (ნახევარფინალში ვანოსთან ერთად რომ იმღერეს), ვანოს უთხრა: ისე დაგიხვეწთ ხმ ას, ჰამლეტ გონაშვილი კი მოკვ და, მაგრამ ვანო ფიფია მოვიდაო. ვანომ უთხრა, ვის მადარებთ. ის კაცი იყო და განუმეორებლად და რჩება ყოველთვის, მე მის საფლავს ვენაცვალეო. არ ვიცი, ინტერნეტ სივრცეში საიდან აღმოჩნდა ვანოს ეს სიტყვები, ერთ დღეს, კანადი დან ჰამლეტ გონაშვილის შვილიშ ვილმა დამირეკა: მე წავიკითხე, ეგ ბავშვი პაპაჩემის საფლავს ანაცვა ლებს თურმე თავს. სპეციალურად მის გასაცნობად ჩამოვდივარო. ჩემს მეგობრებთან ერთად ამ ბავშ ვის კომენტარზე შოკში ვართო. გვ ინდა ოპერაციაზე დავეხმაროთო. ვანოს ისტორია ვანო შვიდთვიანი, 900 გრამი დაიბადა. გულის პრობლემა ჰქონ და, ფილტვები არ გაეხსნა. როგო რც ვანოს დედა ამბობს, პატარა ვანო სამი საათით მოკვდა და მე რე გაცოცხლდა. „გვეგონა, ვერ იცოცხლებდა. მის სუნთქვას ვაყურადებდი, დღე და ღამე არ მეძინა. სულ ავადმყოფობდა. მოგვიანებით, მკურნალობი სას სახსრების ტრავმა მიიღო. ორივე ფეხზე მყესების გადანე რგვა ესაჭიროება. ამერიკიდან დამირეკა ერთმა ქალმა, ვანოს გუ ლისთვის ყველაფერს გავაკეთებ და ოპერაციას გავუკეთებო. სულ მის ნამღერს ვუსმენ და ვტირიო. თუ მონათლული არ არის, თვენახ ევარში ჩამოვალ და მოვნათლავო. დათო კენჭიაშვილმაც უნდა მონა თლოს. კიდევ ირლანდიიდან დაგვ იკავშირდა ქალბატონი, ვანოსთვის ტანსაცმელები უყიდია და სკაიპით გვაჩვენა. ზუსტი ზომა აურჩევია და გადმოგვიგზავნა. რომ ჩამო ვალ ჩემი გეგმა მაქვს ვანოსთან
20
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
„წავიკითხე, ეგ ბავშვი პაპაჩემის საფლავს ანაცვალებს თურმე თავს. სპეციალურად მის გასაცნობად ჩამოვდივარო“ დაკავშირებითო. ერთი ოპერაცია გა კეთებული აქვს. ექიმმა გვითხრა, გა რანტიას ვერ მოგცემთ, სპეციალური საოპერაციო დანადგარი არ გვაქვს, ივნისში ჩამოდისო. ოპერაცია 20 ათ ასი დოლარი ჯდება. ყველას უჩნდება შეკითხვა, ფიფია კახეთში როგორ მოხვდაო. მე ვანო პირველი ქორწინებიდან მყავს. მამა მისი ზუგდიდელია, მაგრამ სამწლი ნახევრის იყო ვანო, მას რომ გავეყა რე. ამჟამად ის ციხეშია. მერე ვანოს მკურნალობამ და დიდმა ხარჯებმა ისევ გადამადგმევინა მეორე ნაბიჯი და ისევ გავთხოვდი. ჩემი მეორე ქმ არი ახლა თურქეთში მუშაობს. ვანოს მამის მხარე შეძლებული ხალხია, ბი ზნესმენი ბიძები ჰყავს. მათ შეეძლოთ ვანოს გვერდში ამოსდგომოდნენ, მა გრამ არავის გახსენებია. როცა ვანო უკვე ყველამ გაიცნო და შეიყ ვარა, ბიძები ახლა გამოჩნ დნენ. ახლა გახდა ფიფია? აღარ მჭირდებიან“.
„მე ასეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ“ ვანო თავის დედასთან და პატარა დასთან ერთად თბილისში, რეჟისორ ნათია არაბულის სახლში ცხოვრობს. ნათია ვანოზე ფილმს იღებს. „და ძმას არ გაუკეთებს იმას, რაც ნათიამ ჩვენ გაგვიკეთა. „ნიჭიერის“ გამო აქ სახლი უნდა გვექირავებინა, ამის საშუალება კი არ გვქონდა. ნათიამ ვაკეში თავისი სახლის მეორე სართული დაგვითმო. რეპეტიციებიც კი აქ ტარდება. რო ცა ვინმეს ბინას გადასცემენ და ამას სიხარულით ტელევიზიით ვუყურებ, რა ბედნიერები არიან-მეთქი, ვანო მეტყოდა ხოლმე: ნუ გეშინია, ერთ დროს შენც ეგეთ სახლში ფეხი-ფე ხზე გადადებული იჯდებიო. ღმერ თმა უსმინა. თავი სიზმარში მგონია და მეშინია, ერთ დღესაც ძვ ელ ცხოვრებას არ დავუ ბრუნდე. ზოგჯერ ჩემს თავს ველაპრაკები. ზღაპარში მგონია თავი. მართლა ყო ფილა სასწაულები. ყველა ჩემს შვილს აჩერებს, ეფერება და კოცნის. უკ ვე მეც მცნობენ, რომ ვანოს დედა ვარ. ხალხი ვანოს სიმღერაზე რომ ტიროდა, მე უარე სად ცუდად გავხდი. იმაზე ბედნიერება არაფერია, რომ შვილი ხალხის ასეთ სიყვარულს მოიპოვებს. რაც ხალხმა გააკეთა, ის ზღვარზე მეტია და ყველას დიდ მადლობას ვუხდი. მე ასეთი ბედნ იერი არასდრ ოს ვყოფილ ვარ“.
„განა ფული შემცვლისო...“ - ვანო, მოგწონს პოპულარობა? - პოპულარობა მომწონს, მაგრამ ზედმეტიც არ მინდა. სამი წლიდან ვმ ღერი. მახსოვს, როგორ მასწავლიდა ბაბუა ორ სვანურ სიმღერას - „ბუბაი ბუბაი ქაქუჩელა“ და „დედაი დედაი მირანგულა“. ბაბუას თავისი ხელით გამოთლილი ვიოლინო და ფანდური ჰქონდა და უკრავდა. სვანი იყო, ნო დარ ვიბლიანი. მისი გაკეთებული მშვილდ-ისარი ახლა დადიანების სა სახლის მუზეუმშია. ნანა: მე თუ ცოცხალი ვიქნები, შენ კაცად გაქცევ და 15 წლის ასაკში პო პულარულს გაგხდიო, მამაჩემი ეუბნ ებოდა ვანოს. მაგრამ ადრე, 66 წლის ასაკში დაიღუპა. ასაკში იყო, მაგრამ ისეთი დახვეწილი ხმა ჰქონდა... ბაბუა რომ გარდაიცვალა, ვანო 6 წლის იყო, თუმცა 14 წლის ასაკში მა ინც გახდა პოპულარული. სიმღერაზე არ უვლია. სკოლა-ინტერნატიდან გუ რჯაანის გუნდში მიიყვანეს. ვანო: ხალხურ სიმღერებს გასწავ ლითო, მითხრეს. მივედი და მგონია, რომ მართლა ხალხურ სიმღერას მა
სწავლიდნენ და დაიწყეს - „ქუჩაში შემომეგებნენ მოცეკვავე წყილები, კანფეტების ჭამისაგან შავი ჰქონ დათ კბილებიო.“ მე ვთქვი - აბა, ეს ენი ყოფილან-მეთქი და წამოვედი. მერე ლეილა ვარამაშვილმა, სი მღერის მასწავლებელმა, თელავში სიმღერის ფესტივალზე წაიყვანა. იქ ვანოს სიმღერამ ზუმბა მოხი ბლა და თბილისში არტგენზე და პატიჟა. ვანომ არტგენზე „შენმა სურვილმა“ იმღერა, ზუმბამ ჩონგ ურით დააჯილდოვა. ხალხი სულ ამ პატარა ბიჭის სახელს გაიძახ ოდა. მერე უკვე „ნიჭიერის“ კასტ ინგი იყო. - ვანო, სიმღერის დროს რას გრძნობ ხოლმე? - ნახევარ ფინალში რომ ვმღე როდი, სიმღერის დროს ჩემს წინ არავინ იყო, მთელი დარბაზი სადღ აც გაქრა, ანუ სიმღერისას მარტო ვრჩები. რომ დავამთავრე მერე გა ჩნდა დარბაზი. ჩემი პარტია როცა არ იყო, სულ მტირალ სოფოს ვუ ყურებდი. მერე დათო კენჭიაშვილს გადავხედე. თვალით ვანიშნე, ხომ არ დავუკლო სიმღერის ტემპს-მე თქი, მაგრამ დათომ მანიშნა, არა, რა უნდა დააუკლო, პირიქით მო უმატეო. მერე სოფო ვნახე. ლიფტ ში შედიოდა, ეს რა მიქენი, ბიჭოო. ფინალზე ისევ „შენმა სურვილმა“ უნდა ვიმღერო. ეგ რა იყო, ტირილი ფინალზე ნახეთ. ნანა: ჩემი პატარა ქალიშვილი ამბობდა, დედა, რა ატირებს ამ ხა ლხს ჩე მი ძმა ტი რი სო? და თო კე ნჭიაშვილი ჰპირდება, ჩვენ მოვკ იდებთ ხელს, გზას გავუკვალავთო. მის ანსამბლს მოწვევები აქვს გერმ ანიასა და კანადაში. - ვანო, შენი აზრით, შენს ნამღ ერზე რატომ ეტირებათ? - არ ვიცი. ეტყობა ხმის და შესრ ულების გამო. ბოლომდე ვერ ვაცნ ობიერებ, როგორი ხმა მაქვს. ნანა: სამი წლის იყო „ვეფხისტყ აოსანი“ რომ იცოდა. ხუთი წლიდან ასაკოვან ხალხს ეკონტაქტება. ხა ნდაზმული ხალხი პატივს სცემს კა რდენახში. განა ფული შემცვლისო ამბობს, ფული მე უნდა დავიმორჩ ილოო. როცა ფული მექნება, რაც მე მაკლდა ჩემს თანატოლებს იმას შევუვსებო.
დედასთან და დასთან ერთად
`პო პუ მო ლარ ო მ მაგ წონს ბა , ზე რ დმ ამ არ ეტ მინ იც და ~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კლინიკა „ქირონს“ პაციენტები უჩივიან ონკოლოგიურ საავადმყოფოში განთავსებულ შპს `ქირონის~ საქმიანობით ჯანდაცვის სამინისტრო ინტერესდება
EXCLUSIVE
კეთდება თუ არა კლინიკაში „ცრუ ოპერაციები“?
მირიან ბოქოლიშვილი
კლინიკა „ქირონი“ სკანდალში ეხვევა... „პრაიმტაი მისთვის“ ცნობილი გახდა, რომ სამედიცინო დაწე სებულებაში „ცრუ ოპერაციები“ კეთდება. რამდენ იმე დღის წინ რედაქციაში დაგვიკავშირდა სამე დიცინო დაწესებულების ყოფილი თანამშრომელი, რომელმაც ანონიმურობის გარანტიით, კლინიკაში არსებული სიტუაციის შესახებ გვიამბო. წყარო ყვ ება, რომ ონკოლოგიური სახის ოპერაციები „ქირო ნში“ არაკვალიფიციურად კეთდება და რამდენიმე პაციენტს ოპერაციის შემდეგ მდგომარეობა კიდევ უფრო დაუმძიმდა. მისივე თქმით, „ქირონთან“ დაკა ვშირებით, ერთ-ერთმა პაციენტმა ჯანდაცვის სამი ნისტროს სამედიცინო საქმიანობის რეგულირების სააგენტოშიც კი შეიტანა საჩივარი. ჩვენ ეს ინფო რმაცია ჯანდაცვის სამინისტროში გადავამოწმეთ, სადაც „ქირონის“ წინააღმდეგ საჩივრის შეტანა და გვიდასტურეს. აღმოჩნდა, რომ ერთ-ერთი დაზარა ლებული პაციენტი 46 წლის ხათუნა შალუტაშვილია. „ქირონში“ ჩატარებული „ცრუ ოპერაციის“ შემდეგ მას ხელახალი ოპერაცია ესაჭიროება. ხათუნა შალუტაშვილი, პა ციენტი: – მკრედზე უნდა გამკეთებ ოდა ოპერაცია, კისტები მქონდა ამოსაჭრელი. სადაზღვევო კო მპანიამ შპს „ქირონში“ გამიშვა. ვესაუბრე ექიმ გია ნემსაძეს და შევთანხმდით, რომ სამი კისტა, რომელიც მოსაჭრელი იყო, უნ და ამოეკვეთა. 15 აპრილს გამი კეთდა ოპერაცია. მეგონა, რომ ამომკვეთეს, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ არაფერიც არ გაუკეთებ იათ. – რა გაძლევთ ამ ეჭვის სა ფუძველს? – ოპერაციიდან ორ კვირაში გავიკეთე ექოსკოპია „კარაპს მე დლაინსში“, ალეკო მაჭარაშვილ თან, ძალიან კარგი სპეციალი
სტია. ფაქტობრივად, აღმოჩნდა, რომ სამივე კისტა ისევ ადგილზ ეა. უფრო მეტიც, საკმაოდ გა დიდებულია, რაც სერიოზული საფრთხის შემცველია. – თუ დაუკავშირდით გია ნე მსაძეს და როგორი იყო მისი პოზიცია? – ნემსაძესთან, რა თქმა უნდა, მივედი. სანამ ექოსკოპიის პასუ ხს ვაჩვენებდი, ვკითხე: ოპერაც იის შემდეგ რამდენ ხანშია შესა ძლებელი იგივე ზომის კისტების განვითარება-მეთქი. მიპასუხა: როგორც მინიმუმ, ამას ერთი წელი მაინც დასჭირდებაო... მე რე დავუდე მაგიდაზე ექოსკო პიის პასუხები, ოპერაციამდე და ოპერაციის შემდგომ. არან აირი განსხვავება არაა. ამაზე
ძალიან დაიბნა, დაიწყო თავის მართლება, რომ ერთი კისტა ამ ოვიღეთო, უცებ გაჩნდაო და ასე შემდეგ... ერთი სიტყვით, შეცვ ალა თავისი ნათქვამი. საკმაოდ არადამაჯერებელი პასუხები გა მცა, თვითონაც არ იცოდა, რას ლაპარაკობდა. დავემშვიდობე და წამოვედი. პირდაპირ განც ხადება შევიტანე თვალავაძის კომისიაში. განცხადებაში დე ტალურად აღვწერე, რაც მოხდა. რა არის, იცით? ალბათ, მე არც პირველი ვარ და არც უკანასკნ ელი ვიქნები, ვისაც ეს შეემთხვა. ეს ისეთი დაავადებაა, რომ ნა მდვილად დიდი რისკია. ეს არის გადაგვარებადი კისტები და ექ იმმა მშვენივრად იცოდა, რა სა ფრთხის წინაშე დამაყენა. რომ წამეყრუებინა, შესაძლოა, კიბო ჩამოყალიბებულიყო. – ახლა რას აპირებთ? – რაც შეიძლება სწრაფად უნ და გავიკეთო ხელახალი ოპერ აცია. ის თანხები გადაყრილია, რაც პირველი ოპერაცია დაჯდა, რადგან ოპერაცია, პრაქტიკუ ლად, არ ჩამტარებია. ახლა სა დაზღვევო კომპანიამ ხელმეო რედ დამაფინანსა და რამდენიმე დღეში უნდა გამიკეთდეს ხელმ ეორე ოპერაცია. იმისიც მეში ნია, ახლა რა შედეგი იქნება. ექოსკოპია უნდა გავიკეთო კიდევ, არ ვიცი, რა იქნება. ქალბატონ ხათუნა სთან საუბრის შემდეგ ჩვენ შპს „ქირონს“ დავ უკ ავ ში რდ ით, სადაც „ცრუ ოპე რა ცი ებ ის“ გ აკ ეთ ებ ა ს კ ატ ეგ ორ ი ულად უარყ ოფენ. კონკ
რეტულად პაციენტ შალუტაშვ ილის შემთხვევასთან დაკავშ ირებით კი ექიმმა გია ნემსაძემ ასეთი პასუხი გაგვცა: – მე ძალიან დიდ პატივს ვც ემ ჟურნალისტებს და დიდი მა დლობა, რომ ჩვენი პოზიციითაც დაინტერესდით. შალუტაშვილ ის შემთხვევაში საქმე გვქონდა მკერდის ცისტურ დაავადებას თან, რომელიც, როგორც წესი, მრავლობითია. არსებობს სპეც იფიკური მკურნალობა: უნდა ამოიღო გარკვეული ნაწილები, რომელიც ყველაზე მეტი რი სკის შემცველია. ამიტომ ჩვენ ამოვიღეთ მხოლოდ ეს ნაწილი. დავრწმუნდით, რომ ყველაფერი კარგადაა. მკერდის შიდა ამპუ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ტაცია კეთდება მხოლოდ იმ შე მთხვევაში, როცა საქმე გვაქვს გენეტიკურ დატვირთვასთან. – პაციენტი ამბობს, რომ უნ და ამოჭრილიყო სამი კისტა, თუმცა ექოსკოპიის პასუხმა აჩვენა, რომ სამივე კისტა კვ ლავ თავის ადგილზეა და უფრო განვითარდა... – ყველა კისტას ვერ ამოვჭრ იდით, რადგან ეს არის მრავლო ბითი დაავადება. ჩვენ ამოვჭე რით მხოლოდ ის უბანი, რომე ლიც საეჭვო იყო, რათა არ გა დაგვარებულიყო და კიბოში არ გადაზრდილიყო. გარდა ამისა, მე ეს უნდა შევამოწმო ჩემი ექ ოსკოპიით. კი მანახვა ექოსკო პიის პასუხი, მაგრამ ყველას ვერ ვენდობი. არ მჯერა ყველა ექოს კოპიის. ეს უნდა გადამოწმდეს. თუ ოპერაციის ნამდვილობაში ეჭვი გეპარებათ, ჩვენთან ინახ ება შესაბამისი ქსოვილებიც და დოკუმენტაციაც, რისი გადამო წმებაც შესაძლებელია. დოკუმენტაციისა და სხვა სახის მასალების შესწავლას უახლოეს დღეებში ჯანდაცვის სამინისტრო დაიწყებს. გამო იკვეთება თუ არა ექიმ ების ბრალეულობის საკითხი, სწორედ სამედიცინო რე გ ულ ირ ებ ი ს ს აა გე ნტ ო ს დ ას კვ ნი ს შ ემ დე გ გახ დე ბა ც ნო ბ ილი.
გია ნემსაძე ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
21
გომელაურის ახალი წიგნი დათო ოძელაშვილი და ახალგაზრდა პოეტები თამარ გონგაძე
ძალიან მძაფრად მახსოვს 2002 წლის 21 სექტემბრის სა ინფორმაციო გამოშვებაში გაჟღერებული შემზარავი ინფორმაცია - დათო ოძელ აშვილი ვენის სასტუმროში გულის შეტევით გარდაც ვლილი იპოვესო. შოკი იყო. 28 წლის ფლეიტისტმა საოც რად დასწყვიტა ყველას გუ ლი. გული დამწყდა იმაზეც, რომ ინტერვიუს ჩაწერა ვერ მოვასწარი. რატომღაც გა დავდე და... ახლა უკვე, ცხრა წლის შემდეგ, ოძელას გახს ენება მომიხდა... მისი მეუღ ლის, ლალი პატარიძის სიტყ ვები რაღაცნაირად მენიშნა კიდეც - ახლა, როცა დათო აღარ არის, ჩემთან მოდიან და მე მიხსნიან მის მაგივრ ად სიყვარულსო. თითქოს მეც ასე გამომივიდა. დათო სთან არშემდგარი ინტერვ იუ ლალისგან ავიღე. ასე უყ ვარდათ ოძელა, ემოციური, უშუალო, მხიარული, მეტყვე ლი, მომღიმარი თვალებითა და ჯადოსნური ფლეიტის ჰანგებით.
დეა თავბერიძე „ძალიან დიდი მადლობა თი თოეულ თქვენგანს ნიკოს სიყვ არულისთვის და იმისთვის, რომ ნიკოს სიკვდილს არ ატანთ“, – ამ სიტყვებით მოეფერა სცენიდ ან გადავსებულ დარბაზს ნინა. გრიბოედოვის თეატრში, ნიკოს მეგობრებთან ერთად, ის ად ამიანებიც შეიკრიბნენ, რო მლებსაც ნიკო საერთოდ არ იც ნო ბდა. თუ მცა მათ ის ძა ლიან უყვარდათ. გომელაური უჩვეულო ხერხით აყვარებდა ადამიანებს თავს. ის უცნობე ბს ბრწყინვალედ შესრულებ ული როლებითა და „გემრიე ლი“ ლექსებით აჯადოებდა. ნიკო გომელაურის გარდაც ვალებიდან ერთი წლის შემდ ეგ გრიბოედოვის თეატრში სწორედ ამ ლექსების წიგნის პრეზენტაციაზე შეიკრიბნენ. ახალ წიგნში, დღემდე გამო ცემულ ლექსებთან ერთად, დაუბეჭდავი ლექსებიც შევი და. საღამო ნიკოს სიტყვებზე დაწერილი სიმღერით გაიხ სნა. სიმღერა მსახიობისა და პოეტის საყვარელმა მომღ ერალმა – ვერიკო ტურაშვ ილმა შეასრულა. მოგვიანებით კი, მომღერალ ლაშა ღლონტთან ერთად, ნიკოსა და ნინას გოგონე ბმაც იმღერეს. ლაშა ღლონტი: „არაჩვე ულებრივი კომპოზიტორის, ეკა თევზაძის სიმღერაა. ეკა გოგი დოლიძისთვის წერდა სიმღერ ებს. ეს სიმღერა ნიკოს ტექსტზე
22
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
დაწერა. ისეთი პიროვნებები, რო გორიც ნიკო და გოგი იყვნენ, არ ასოდეს კვდებიან. ყოველი შეხება ნიკოს შემოქმედებასთან და ნიკოს ხსენება, ჩემთვის უდიდესი ბედნ იერება და პასუხისმგებლობაა. ახ ლა ბოლო ინტერვიუ მახსენდება, რომელიც მე და ნიკომ ერთ-ერთ ჟურნალს მივეცით. ქალბატონებ
იშვილმა და ირაკლი გაფრინდა შვილმა წაიკითხეს. ბიჭი ივანიშ ვილმა ნიკოს თითქმის ყველა ლე ქსი ზეპირად იცის. ახალგაზრდა პოეტებმა, ჯერ ნიკოს, შემდეგ კი თავიანთი ლექსები მოასმენინეს დარბაზს. ისევე, როგორც ნიკოს სიცოცხლეში – სცენაზე პატარა მაგიდა იდგა, ერთი ჭიქა ღვინით. ახალგაზრდა პოეტებთან ერ თად დარბაზში ნიკო გომელა ურის ხმაც ისმოდა. ის საკუ თარ ლექსებს კითხულობდა... ირაკლი გაფრინდაშვილი: „დღევანდელი დღე ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის. მა რთალია, ბევრი ვინერვიულე, მაგრამ ბედნიერი ვარ, რომ საღამომ კარგად ჩაიარა. ბიჭი ივანიშვილი: „ძალიან დიდი პატივი იყო იმ სცენაზე დგომა, რომელზეც ნიკო იდგა 12 წელი, და იმ ადამიანის ლე ქსების კითხვა, რომელიც ჩემი თაობისთვის, ჩემი წინა თაობ ისთვის საამაყო იყო, კარგი პოეტი, კარგი მსახიობი და უბრალოდ, კარგი ადამიანი“.
ზე უნდა გვესაუბრა. ნიკომ იმდე ნად საინტერესო რაღაცები ილაპ არაკა, რომ, როდესაც ჟურნალი ვიყიდე, პირველად მისი ინტერვიუ წავიკითხე. იქ მთელი ფილოსოფი აა მარტივად გადმოცემული, ისე, როგორც უნდა იყოს და იცხოვროს ადამიანმა“. ნიკო გომელაურის ლექსები ახ ალგაზრდა პოეტებმა – ბიჭი ივან
ნინა ჩოდრიშვილი: „მი ნდა, ახალგაზრდებს უდიდესი მადლობა გადავუხადო, იმ თა ობას, რომელმაც ნიკო გმირი გახადა. ყველანი ბედნიერები ვართ იმით, რომ არ ივიწყებენ და არც ხალხს ავიწყებენ. მეც რაღაცნაირად ძალა მეძლევა, რომ რაღაც ვაკეთო... როცა ნი კო ამ ქვეყნიდან მიდიოდა, იმ დილას მითხრა: მგონი, საღა მომდე ვერ გავატან, ვკვდებიო. მაინც არ მჯეროდა, ნამდვილად არ მე გო ნა, ასე ჩქ არა თუ მო ხდებოდა, მაგრამ ისე მითხრა... ვუპასუხე, თუ ეს ასეა და მართ ლა მიდიხარ, მინდა იცოდე, რომ უამრავი ადამიანია, ვისაც უყ ვარხარ. აი, ნახე, „ფეისბუქში“ ასეთი 7800-ია-მეთქი. სწორედ ამ 7800 ადამიანმა მომცა საშუ ალება, რომ ნიკოსთვის ცოტა თი გუნება გამომესწორებინა... მასზე დაწერილ უამრავ ლექსსა და წერილს ვიღებ დღემდე. მი ნდა ვთქვა, რომ ნიკო არის პო ეტი, ნამდვილი პოეტი, რაშიც თვითონაც ეჭვი ეპარებოდა და მეც. ეს ნამდვილად ასეა, რადგ ან თქ ვენ გი ყვ ართ ის და მი სი ლექსები“.
„ჩემთან მოსულან და ჩემთვის უთქვამთ - დათო მიყვარდაო...“ ლალი პატარიძე: ცხრა წელია, რაც დათოს ფლეიტა დადუმებუ ლია... მასზე საუბარი ძალიან მა მძიმებს. 1993 წელს გავიცანი, ტელევი ზიაში. მე „პიკის საათი“ მიმყავდა, რეჟისორის თანაშემწე ვიყავი, სა ბავშვო სპექტაკლების სცენარებს ვწერდი. დათო ჩაწერაზე იყო მო სული. მისი ნიჭიერებით მაშინვე აღვფრთოვანდი. თავიდანვე გა იბა ჩვენს შორის უხილავი ძაფები. თბილად გავუღიმეთ ერთმანეთს. ცოლად ძალიან მოკლე ხანში, ხუთ თვეში გავყევი. ის ხუთი თვე სი ურპრიზებით და ემოციურად და ტვირთული იყო. როგორც ყველა ხელოვანი ადამიანი, ისიც ძალიან რომანტიკული იყო. თავიდანვე თავბრუ დამახვია, ეს მას შეეძლო. მასთან ცხოვრება სიგიჟე იყო. ჩვ ენ ერთფეროვანი და ორი ერთნაი რი დღე არ გვქონია. ყოველი დღე განსაკუთრებული იყო იმიტომ, რომ თვითონ იყო სხვანაირი, ყვ ელაფერზე შეყვარებული. უყვა რდა ცხოვრება. ყველაფერს ლამა ზად აღიქვამდა. მის გვერდით ნა მდვილად ლამაზი იყო ცხოვრება... ჯვრისწერა ლურჯ მონასტერ
ში გვქონდა. კაბა არ მომწონდა, ჩემს სტილში არ იყო და მახსოვს, ვიტირე. ამიტომ ის ფოტოებიც არ მიყვარს. დიდი ამბავი, „დაიკიდეო“, დათომ მითხრა. დათო 19 წლის იყო, მე 24 წლის. ასაკობრივი სხვაობა გარეგნ ულად არ გვეტყობოდა. ჩვენ გარეგნ ულადაც ვგავდით ერთმანეთს. ბუნე ბით პატარა ბავშვივით იყო. ალბათ, დღესაც ასეთი იქნებოდა. იყო გულუ ბრყვილო, გახსნილი და სუფთა. ბუ ნებით ასეთი იყო - დიდი გულით და დიდი ნათელი თვალებით. დათოსთან ურთიერთობის დე ფიციტი მუდმივად მქონდა. სულ დატვირთული გრაფიკი ჰქონდა, მე პატარები მყავდა და ვერ დავყვებო დი კონკურსებზე, გასტროლებსა თუ კონცერტებზე. ამაზე არ ვწუწუნებ დი, პირიქით, ვცდილობდი მისთვის ხელი შემეწყო. მას ეს სჭირდებოდა. რთულია ხელოვანის გვერდით ცხ ოვრება, თუმცა ამავდროულად სა ამაყოც. მის ტემპზე აწყობა რთული იყო. ფლეიტის გარდაც ყველაფერზე უკრავდა და ყველა ჯგუფში, თუკი რაიმე იყო იმ დროს. დღეს ძალიან განვიცდი იმას, რომ მე დათოს ვერ დავყვებოდი. ბევრი რამ უნდა გადა მედო და მეტი დრო გამეტარებინა მასთან... სულ რვა წელი ვიყავით ერ თად, მეტი კი არა. ეს არც ისე ბევრია. ორგანიზაციული ნიჭი ჰქონდა. მუდმივად ჩაბმული იყო საორგანი ზაციო საქმეებში და უნდოდა ყველ აფერი მაქსიმალურად კარგი გამო სულიყო. ძალიან ხშირად დავყავდი „ჯაზკლუბში“, „ჯოიში“, „იზიდაში“... სახლშიც მუდმივად უკრავდა. - ფლეიტაზე არ ეჭვიანობდით? - მე საერთოდ არ ვეჭვიანობდი. - დათო ხომ ძალიან სიმპათიური და პოპულარული იყო?! - ვფიქრობდი, რომ მას ბევრი თა ყვანისმცემელი უნდა ჰყოლოდა და ეს საეჭვიანო არ იყო. მშვენივრად ვი ღებდი მის ასეთ პოპულარობას. - გოგოების მოგერიება გიწევდ ათ? - მოგერიებამდე საქმე არ მისულა. - სახლში არ მოსულან მისი თა ყვანისმცემლები? - კი, ასეც იყო, მაგრამ მე ძალიან ჩვეულებრივად ვატარებდი. ალბათ, მაშინ ეჭვიანობ, როდესაც თავს მე ორეხარისხოვნად გრძნობ, ან რაღაც გაკლდება. ამიტომ დათოს ურიცხვი თაყვანისმცემლები და ფანი ჩემთ ვის ჩვეულებრივი იყო. როცა დათო უკვე აღარ იყო, ვინც მისთვის სიყვ არულის ახსნა ვერ მოახერხა, ჩემთან მოსულან და ჩემთვის უთქვამთ - და თო მიყვარდაო... მეც თანაგრძნობა გამიწევია. დღესაც, როცა ვინმე გა
`ბე ვრ გად ი რამ უნდ ა მას თ მედ ა გამ ან მეტ ო და ეტა ი რე დრო სუ ვიყ ლ რვა ბინა... ავი წელ ეს ა თ ერთ ი რ ა ბევ ც ისე დ, რია .~
ლალი პატარიძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ფლეიტისტი დიდი გულით და დიდი ნათელი თვალებით
ბოლოს, ვენაში წასვლის წინ, ლაზარე ხელში აიყვანა,მაგრად ჩაიკრა და უთხრა: მამა, შენ უნდა გააგრძელო ჩემი დარჩენილი სიცოცხლეო მომეხმაურება, ვთვლი, რომ ის ადამ იანი ჩემთვის ახლობელია. ჩვენ ხომ დათოზე მოგონებები გვაკავშირებს. - გიჩხუბიათ? - ფეთქებადი ხასიათი ჰქონდა, მაგრამ ჩვენ არ გვიჩხუბია. ერთმ ანეთის ყველაფერში გვესმოდა, კონფლიქტამდე არასდროს მივს ულვართ. ხან ერთი ვთმობდით, ხან მეორე. ისე ცვალებადი ხასიათი ჰქონდა, ერთ დღეში თხუთმეტჯერ ეცვლებოდა. თუ აგვიანებდა, სულ იმის შიში მქონდა, რაღაც შარში არ გახვეულიყო. თუ ვეძებდი და ვურე კავდი მხოლოდ ამის შიშით და არა ეჭვიანობით. - რა ფრაზა გახსოვთ, რაც ამ ოჩემებული ჰქონდა? - არაა მაი პრობლემაო - კუთხ ურად ხუმრობდნენ მეგობრები. სხ ვათა შორის, ამ ფრაზით მისი მეგო ბრები ხშირად დღესაც ხუმრობენ.
მძაფრებული მქონდა, ვგრძნობდი, რომ რაღაც ცუდი უნდა მომხდარი ყო. ჩემთვის აქვს ნათქვამი, მე ძალი ან მალე წავალ ამ ქვეყნიდანო. ძა ლიან გავღიზიანდი, ჩავთვალე, რომ რაღაც სისულელე მითხრა. როცა არ ფიქრობ, ასეთ ნათქვამსაც არ იღებ სერიოზულად. მერე აღმოჩნდა, რომ ბევრ ახლობელ ადამიანთან ჰქონია მსგავსი რამ ნათქვამი. ბოლოს, ვენაში წასვლის წინ, ლაზარე ხელში აიყვანა, მაგრად ჩაიკრა და უთხრა - მამა, შენ უნდა გააგრძელო ჩემი დარჩენილი სი ცოცხლეო.“ 2002 წელი იყო. ვენაში საქართვე ლოს კულტურის დღეები იმართებო და. ერთადერთი გასტროლი იყო, სა
აფრის გაკეთება არ შეგიძლია. ხვდები იმასაც, რომ მარტო არ ხარ. შვილები იზრდებიან და მათზე ზრუნვაში გადის წლებიც... თავი ხელში უნდა აიყვანო. მიმაჩნია, რომ შენი გულის ტკივილის აფიშირება არასწორია. ეს ჩემია და მხოლოდ მე ვატარებ. მისი გარდაცვალებიდან ერთი წლ ის განმავლობაში მესიზმრებოდა. გა ღვიძება ჩემთვის კოშმარი იყო. ბოლო პერიოდია აღარ დამსიზმრებია. დათოს სიცოცხლეშიც ჩემთან ვც ხოვრობდით და ახლაც ჩემს მშობლე ბთან ერთად ვცხოვრობ. დათოს ოთ ახში ვერ შევდივარ. ჩაკეტილი მაქვს და არაფერს ვეხები. ამით ვცდილობ თავი დავიცვა, თორემ თუ შევედი, მე
დაც წასვლა არ უნდოდა. ცუდი წინა თგრძნობა ჰქონდა. აქედან წასულები იყვნენ ნიკა მემანიშვილი, ნატო მეტო ნიძე, მაკა ასათიანი, ვანიკო თარხნიშვ ილი, ნინო ქათამაძე და დათო... ნატო მეტონიძე წამოვიდა, დათო დახურვ აზე დარჩა და უკან გამობრუნების წინა დღეს, სასტუმროში გულის შეტე ვით გარდაიცვალა... 20 სექტემბერი იყო... ისეთ აგონიურ მდგომარეობაში ვიყავი, რომ ბევრი დეტალი აღარც მახსოვს. ამ ამბავს ვერავინ მეუბნებო და, არადა, დათოს დაღუპვის ამბავი ქალაქში უკვე პრესითაც გავრცელდა და ტელევიზიითაც. მერე მეგობრები მოვიდნენ... მდგომარეობიდან გამოსვლაში ის ევ დათოს მეგობრები დამეხმარნენ. მინდა შემთხვევით ვისარგებლო და ჩემს და დათოს მეგობრებს ამისთვ ის დიდი მადლობა გადავუხადო. ნიკა მემანიშვილს ერთი დღე არ დავუტო ვებივარ. ძალიან დიდი ადამიანია. მას შემდეგ ნიკას ზურგზე ვარ მიყუდებუ ლი... „მელოდია არტში“ მასთან ერთად ვმუშაობდი. მერე უკვე რკინიგზელთა სახლში გადმოვედით და საქართვე ლოს ეროვნული მუსიკალური ცენტ რის ადმინისტრაციის უფროსი ვარ. დარდს ისიც მიმსუბუქებდა, რომ და თო მარტო ჩემი ტკივილი არ იყო. ყვ ელას თანაგრძნობა ჩემთვის შვება იყო. ცხრა წელი გავიდა, მაგრამ დრო მკურნალი არ არის. უბრალოდ, ეგუე ბი ამ რეალობას და ხვდები, რომ არ
რე მთელი კვირა გიჟი ვარ. იქ არის მისი ნივთები. იქ არის მისი ჩანაწე რები, ლექსები... ამ ლექსებში წინა სწარმეტყველებს ჩვენს განშორებას. მისი ნაჩუქარი ყველა ნივთი ჩემთვის ძალიან ძვირფასია.
ნატო მეტონიძე: დათოს ტკივილი არ ნელდება. ყველას გული გვატკი ნა. ჩვენს თაობაში ძალიან ნიჭიერი იყო. ჩემთვის დღემდე შეუცვლელი მუსიკოსია. სრულიად შესაშლელი იუმორის გრძნობა ჰქონდა. ამით არ ავის ჰგავდა. არ არსებობდა, ცუდ ხა სიათზე ენახე და მისი ხალისიანობით არ გამოეკეთებინა შენთვის ხასიათი. განსაკუთრებული იყო. ვენაში ერ თად გავფრინდით. თვითმფრინავში გვერდიგვერდ ვისხედით და მითხრა, იმედია, ერთ სასტუმროში მოვხვდებ ით, საოცარ ვენას დაგათვალიერები ნებ და კლუბებში წავალთო. მაგრამ სხვადასხვა სასტუმროში მოვხვდით და ერთმანეთს კონცერტზე შევხვდ
ით. ქალაქში არ მინახავს. მერე მე თბილისში წამოვედი და ეს ამბავიც მოხდა. ამიტომ ვენა და ეს გასტ როლი ცუდად მახსოვს. მძიმე იყო. მახსოვს, როდესაც გარდაიცვალა, გავბრაზდი... დათოს მეუღლე თავის მეგო ბრებთან ერთად ოძელას დისკის გამოშვებას და მისი სახელობის ფესტივალის გაკეთებას გეგმავს. ლალი პატარიძე: მიხარია, რომ დათოს მიმართ ინტერესი არ განე ლებულა. ახლაც უსმენენ, ბიჭები ფლეიტაზე დაკვრაში ბაძავენ, მის მანერებს იმეორებენ... მიჭირს მის გარეშე ცხოვრება. ძალიან მენატრება...
შვილებთან ანა და ლაზარე „მამობა ლაზარეს გაჩენის შემდეგ აღიქვა, როცა უკვე ორი შვილის მა მა გახდა. ძალიან ეამაყებოდა ბიჭის მამა რომ გახდა. ბავშვებზე უზომოდ შეყვარებული იყო. საერთოდ ბავშვე ბი უყვარდა, ქუჩაში მოეფერებოდა ვიღაცის ბავშვს. ლაზარეს მიუძღვნა კომპოზიცია, რომელსაც მისი სახე ლი დაარქვა. ლაზარეს მამა არ ახ სოვს. წლინახევრის იყო დათო რომ გარდაიცვალა. ანამ ძალიან რთულ ად გადაიტანა. შვიდ წლამდე იყო. ჩაიკეტა და ფსიქოლოგის დახმარება დამჭირდა, რომ ბავშვებთან კონტ აქტში შესულიყო. არც თამაშობდა, ოთახიდან არ გამოდიოდა. ასეთი მძ იმე პერიოდი გვქონდა... ანა ახლა 15 წლის არის, ლაზარე 10-ის.“ დღეს ოძელას დათოს შვილებს ეძახიან. მუსიკაზე დადიან, თუმცა ლაზარე დღეს ფეხბურთით და წყ ალბურთით უფრო ინტერესდება. „თავის დროზე დათოსაც მოუწია ჩოგბურთსა და ფლეიტას შორის არ ჩევანის გაკეთება. წარმატებული ჩო გბურთელი იყო, სერიოზული ტურნ ირები ჰქონდა მოგებული. ბავშვებს მამის მუხტი და მოზღვა ვებული ენერგია აქვთ. დათო მათში სადღაც რაღაცაში ამოფეთქავს ხო ლმე.“ წინათგრძნობა „წინათგრძნობა ბოლო დროს გა
ნიკა მემანიშვილი: ძალიან ძნელ ია ასეთ დროს სიტყვების გამოძებნა. იცი, როგორ მიხარია, რომ იხსენებ? დათო რთულ მოგონებებთანაა დაკა ვშირებული. ამ ყველაფრის მიღმა კი მაინც რჩება ყველაზე მთავარი, რი თიც დათო ყველას ძალიან უყვარდა. ეს არის მისი საოცარი ნიჭიერება. მისი ბგერა იმდენად თვითმყოფადი იყო, რომ დედამიწაზე არსებულ ათ იათასობით ფლეიტისტისგან გამო არჩევდა მას. მისი ხასიათით და მანე რით ძალიან განსხვავებული იყო. მას შეეძლო ჯაზი, როკი, ეთნო მუსიკა და კლასიკური მუსიკა ერთნაირი ნიჭი ერებით შეესრულებინა. არამარტო ქართული მუსიკის ჰარმონიულ ენას იცნობდა. მრავალმხრივი ცოდნისა და ნიჭიერების გამო ვერ დაადგა კო ნკრეტულ გზას. სხვადასხვა ჟანრში ექსპერიმენტის გამო ვერ მოასწრო მსოფლიო აღიარება. თუმცა სადაც დაუკრა, არავის დავიწყებია. ოძელა ისეთი იყო, ვერ შეძლებდა, რომ ერთ კონკრეტულ ჟანრში დაეტია მისი ში ნაგანი სამყარო. მისი ხელი მუსიკის ყველა კუთხე -კუნჭულს შეეხო.
დათო და ლალი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
23
DJ ნიკას ქართული საღამო ამერიკაში ნიუ-იორკის ყველაზე დიდ და ცნობილ კლუბში (WEBSTER HALL) ამერიკაში მო ღვაწე ქართველმა დიჯეი ნიკამ, საქართველოს დამოუკიდებლობის დღესთან დაკავშირებით, გრანდიოზული საღამო მოაწყო. რადგან 26 მაისი ხუთშაბათი დღე იყო, მისი აღნიშვნა შაბათ დღეს გადადეს და შედეგმაც არ დააყოვ ნა. კლუბში 3000-ზე მეტი სტუმარი მივიდა. სპეციალურად ამ საღამოსთვის ნიკა სათანადოდ მოემზადა. ქართულ ფო რმაში გამოწყობილმა, თავისი საუკეთესო ნა მუშევრები დაუკრა. საღამოზე „WEBSTER HALL“-ის მსახიობებმა ულამაზესი შოუ „Circus“ დადგეს. ნიუ-იორკის საუკ ეთესო დიჯეები იყვნენ მოწვეულე ბი. ქართველი დიჯეის საღამოზე ამერიკაში ჩასული „კომედი შოუს“ მსახიობებიც მივიდნენ. DJ ნიკა: საღამო საკმაოდ საინტერესო გამოდგა. საუკეთესო მუსიკა დავუკარი. ვიცოდი, რომ დარბაზში ბევრი ქართველი იყო, ბევრი დროშაც დავინახე. ორმა გად ვნერვიულობდი. სპეციალურად ამ საღამოსთვის მაისური საქართველოს დროშის ფერებში მეცვა და კისერზე საქართველოს დროშის კულონი მეკეთა. „კომედი შუს“ მსახიობების დანახვა ძალიან გამი ხარდა. ამ საღამოს ვიდეო ძალიან მალე გამოვა და ყველას შეეძლება ნახოს ჩემს ოფიციალურ ვებ-გვერდზე www.djnika.com
„ა და ხლა ნ კითიწყებ ურვი უარ ხოს ს, წამ ნ მ ი ბო ს არა ორალ ბს, ვინ ი, იყო თუ ა ს ო ნდა მ რალ ც ი“
რ ომ ი ნებულ უ რ ბ დან ახალდა ახალი ეს ძ ა ხ ჯო ი რ ან იდეები მოუვიდა თა ვში. 6 თვის ძმისშვილი პირველად ახლა ინახ ულა და თბილისში ახ ალი შემართებით აგ რძელებს მუშაობას.
ღერებით ცნობ სკანდალური სიმ ახალი საზა ლ ილი ანრი, ახ ა აწერად ემ ს ფხულო ჰიტის ჩა „ადამიანი ან ზადება. ფილმიდ მპოზიცია კო ორკესტრი“ სამი ანა. სიმღ თი აიღო და გააერ ური ქართული ერების სკანდალ და როგორც ა დ ა ზ მ ა ტექსტიც მო ობილი „პი ცნ ს, ბ ო ბ ამ ნ თვითო იგის“ თემა ძ გ ი „ძ ე ვ წი პიწი პა“ უკ იპის გა კლ ე ამდ იქნება. ზაფხულ ასწროს. ვიზუ მო ა დაღებაც უნდ ა ლმს დაესესხებ ალურადაც ფი ვე გოგოსთან ა ვ კ ე ც და ბევრ მო ფიუნესივით წი ერთად, ლუი დე ობა. ყ წ ე ო თლებში გამ „ამ სიმღერ ე: ძ ა ხ ჯო ი რ ან დიდი ხანია ა ე იდ ის ბ ის გაკეთე ნ ა დ სამი კომპ მქონდა. ფილმი თ-ერთი, რაც ერ . ღე ი ოზიცია ავ რულია, რე ა ყველაზე პოპულ „პიწი პიწი – პეტიციის თემაა თხე თემაც ო მე ა ბ ე ლ ძ ი შე “. პა
დავამატო, რადგა ნ ძალიან მაგარი და ენერგიული მუ სიკ დაწერილი მაქვს უკ ებია. ტექსტიც ვე ანდალურია. აი, მა და ძალიან სკ გალითად: „ახლა ნურვინ დაიწყებს, წამ ლი, უარს არავინ ამ იკითხოს მორა ბო ოს ორალი“. კლიპი ბს, თუნდაც იყ ძალიან სწრაფად მინდა გადავიღო და ჰიტი იქნება. ფილ ეს საზაფხულო მში ძალიან კარგ ია რეპეტიციის თე მა, როცა ძალი ან ბევრი ქალი ცე კვავს და ლუი დე ფიუნესი წითლებ შია გამოწყობილი . კლიპისთვისაც ფი ლმს დავესესხები. წითელი ფერი მიხ დება, მიყვარს კი დეც და ჩავიცვამ. მინ სახალისო კლიპი და ფერადი და იყოს. ხმაურიანი და საინტერესო საყურებელი“.
ანრის ზაფხულის ჰიტი დათო არჩვაძე: შარშ როგორც იტყვიან, დათო არ ან სამხატვრო აკად ემიაში მიგვიწვიეს მე ჩვაძეზე ტაციაობაა. ცოტა ხნის და რამდენიმე სტუდენტი. დროებითი სამთვიანი პროექტი იყო, წინ კიდევ ერთი ანსამბლის რომელიღაც ღონისძიებაზე უნდა გასულიყვნენ, მაგრამ მერე ამან ხელმძღვანელი გახდა. უკვე იმდენად სერიოზული ხასია თი მიიღო, რომ ღვთ ის წყალობით ახ იმდენ ანსამბლს ხელმძღ ალი გემრიელი ანსამბლი შე იქმნა, რომელსაც მო ძა ხილი“ დავარქვი. პატ გვიანებით „მო ვანელობს, რომ სათვალ არა „მოძახილი“ არს ებობს და ახლა დიდ ავიც აერია. „ქართული ანსამბლი აღმოვაცენეთ. ძალ ი იან უყვართ ამ ბიჭებ ს ქართული სი ხმების“ მესამე თაობის და მღერა და რეპერტუარიც საკ მ ა ოდ სა ი ნტერესო აქვთ. კიდევ „თეატრალურის კვარტე რომ მათთან ზვიად ბერიაშვი კარგი, ლი და „ქართულ ხმე ბში“ ზვიად ბაკუ ტის“ გარდა, ახლა დათო რაძე მყავს გვერდით, თორე ამ ყველაფერს ვერ ძევძ ლებდი“. სამხატვრო აკადემიის ახლადჩამოყალიბებული ანსამბ ლის „მოძახილის“ ხელმძღვანელიც არის. როგორც თვითონ ამბობს, რომ არა დამხმარეები, ამდენს ვერ შევძლებდიო. ახალმა ანსამბლმა უკ ვე სოლო კონცერტის გამართვაც მო ასწრო. ბიჭების ანსამბლი, როგორც ხალხურს, ისე კომპოზიტორების მიერ დაწერილ სიმღერებსაც მღერიან.
24
არჩვაძეზე დიდი მოთხოვნაა
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
- როგორ შეხ - დაახლოებით the sky“, სადაც ლია ასევე საიტ
სოფო ხა „ჩემს სტ „სოფოს დავარქმ
საკუთარი სტუდიის გა მდეგ, სოფო ხალვაშმა ახა სიმღერების ჩაწერა დაიწ ძალიან ბევრი სიმღერა და უგროვდა გასაკეთებელი და ამ აში ხე ლს უკ ვე სტ უდიაც უწყობს, რომლის თვისაც სახელი ჯერ არ მოუფიქრებია. ერთ-ერთ ახალი სიმღერა მის მეგო ბარ ანა ქასრაშვილს ეკ უთვნის. ინგლისურენოვან სოფო როიალის თანხლე ერის, თუმცა მომავალში რასაც აპირებს.
სოფო ხალვაში: „ეს ექსპრომტად და აკადემი ვრება როიალთან. ძალი სიმღერაა, რომელსაც მ ერ კიდეც. კიდევ ბევრი ჩ ები მაქვს, რომლებსაც ა ად განვახორციელებ. სტ გორც იქნა დავამთავრე მიწყობს. სახელი ჯერჯ მომიფიქრებია, მაგრამ იას „სოფოს“ არ დავარქ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ქეთი ორჯონიკიძეს ბექა ბროლაძეზე გათხოვებას აბრალებენ
იციებს? ხვდა ამერიკელი მსმენელი უკვე გაყიდვაში გამოსულ კომპოზ in „Search ი მ ო ბ ალ ლი ა ახ ი მ ჩე ა დ ი ვ ო მ გა ში ა ვ დ ი ყ გა წინ ს ი რ ი თ ორი კვ უ ს ო მ გა Hide“. „Never და Me“ te ც ორი კომპოზიციაა შესული – „Captiva გად კი მსოფლიოს საუკეთესო 200 მუსიკალურ საიტზე, ყველაზე კარ ებრივ ლ უ ე ჩვ აც დ სა ტი, ი სა ს ი არ ეს ტ www.beatport.com-დან იყიდება. და მე ს ბ ო ლ უ დ ყი ეი ჯ დი თ ი ბ ო ს ა ათ ს ო ი ლ ფ ო მს ად თ ერ ნ ა თ ლ ე ნ ე მ მს სო რე კლუბებში უკრავენ. ალბომი ამერიკაში ერთ-ერთმა საუკეთე სტუდიამ „FLY RECORDS“-მა გამოუშვა. ეს ყველაფერი ძალიან დიდი შრომის ფასად დამიჯდა, თუმცა შედეგები კარგი მაქვს.
-საქართველოში თუ გეგმავ რამეს? მუშაობის პრ ძალიან ბევრი რამ მაქვს დაგეგმილი და კანადის სამ ბა ე ყ წ მე ნე რ ტუ ში ე ოცესში ვარ. აგვისტოს თვ ია და განს ტ ნ ა რ გ ი ემ ი ლ ე ვ თ რ ქა რი ვ ბე რომ ი, ც ვი ქალაქში. ორკში ნიუ-ი გ ე დ მ შე ს ი ამ ა. ლ ვ ს წა აკუთრებით იქ მიხარია ანჯელესში ლოსდა ი შ ი მ ა ი მა ე ვ უკ აც დ სა ბი, ე დ ნ უ რ დავბ ევროპის ტურნ ვგეგმავ საღამოებს. 2012 წელს დასავლეთ ად ვესტუმრები, ლ ბ ე ლ ი ც აუ აც ს ო ლ ე ვ თ რ ა ქ სა და ბ ე ყ წ ვი ეს ებ ქართველ მს სადაც ძალიან სერიოზულ შოუს შევთავაზ ვა ცნობილი დი სხ ად თ ერ ნ ა თ მ ჩე ვს, ქ მა ში ა მ გ გე ს. ლ ე ნ მე დიდი სურვილია, ჯეები და მსახიობები ჩამოვიყვანო. ჩემი მო ღია ცის ქვეშ ა ღ სა რომ გრანდიოზული საქველმოქმედო რიზი მექნება“. პ რ უ სი რი ვ ბე ევ დ კი და, რ გავაკეთო. ამის გა
ალვაში: ტუდიას ს“ არ მევ“
ახსნის შე ალი წყო. ა ი რ თი ო კ ნ ბლუზს ებით მღ მის ჩაწე
ს სიმღერა იურად იკ იან კარგი მერე ჩავწ ჩანაფიქრ აუცილებლ ტუდია, რო ე და ეს ხელს ჯერობით არ ჩემს სტუდ ქმევ“.
ნოდიკო ტატიშვილი თურქეთის ფესტ ივალისთვის ემზადება. კურორტ პამუკა ლეს საერთაშორისო ფესტივალზე, რომე ლიც 13 ივნისიდან 19 ივნისის ჩათვლით გაიმართება, ნოდიკო სტუმრის სტატუს ით ჩავა და ორ სიმღერას შეასრულებს. ფესტივალს თურქეთის ტელე-რადიო კორპორაცია აწყობს. გარდა ამისა, ნოდიკოს რამდენიმე სიმღერის PR იგეგმება და თურქულ რადიოე ბში მის სიმღერებს ააჟღერ ებენ.
გავრცელდა, ბოლო დროს ხმები ხოვდა. იმასაც თ გა ე ძ ი კ რომ ქეთი ორჯონი ლაძეს გაჰყვა ცოლად ამბობდნენ, ბექა ბრო დი დავუნახეთ ხელზ ე ჭ და ჯვრისწერის ბე უკვე სახალისო ჭო ეო. ქეთისთვის კი ეს იც გაუგია, თითქოს ის ზე ვ რებია. თავის თა ამ როგორც თვითონ შვილი გაუჩენია, მაგრ ი ხანია დაშორდა და დ დი ე ვ ამბობს, ბექას უკ აპირებს. გათხოვებასაც ჯერ არ ე: „ხალხს რომ ჰკ ძ ი კ ი ნ ო ჯ ქეთი ორ და შვილიც მყ დი ვ ითხო, გავთხო ა თურმე. სქეს ი ლ ო მყ ი ჭ ბი . ავს ... მაგრამ არ ათ ი ვ ე ვ კ იც გაურ რჯერ გავთხოვილვარ, ჯე ვს და ა მყ ლი ი შვ ც არ ობით ირებ პ ვა არ მომავალშიც ორც გ რო სს. ვ ა გ მს რ ე ფ არა ენას ის ნ ა ი მ ა იტყვიან, ად მის რა და სო ვ აქ ა არ ლი ა ძვ რა , და ნ გი თუ ლაპარაკი ოდ დააკავებს. სავარაუდ ნენ ბექაზე მაბრალებდ ი, გათხოვებას, არ ვიც მა , ეც ზ ა ვ სხ ა ბ ე შეიძლ ვე გრამ მე და ბექა უკ აღ ად თ ერ ია ნ ხა ი დიდ არ ვართ“.
ჯაბუაევგენიძის ახალი სიმღერა
ნოდიკო ტატიშვილი: „ამ ფე სტივალში ძალიან ბევრი ქვეყანა მონაწილეობს და საქართველოდან მეც სტუმრის სტატუსით ვიქნები მიწვეული. ამ შემთხვევაში რეკო მენდაცია მამუკა სააკაშვილმა გა მიწია და მისი მეშვეობით მოვხვდი ამ ფესტივალზე. ჯერ არ ვიცი რა სიმღერებს შევასრულებ, მაგრამ ერთი აუცილებლად ქართული იქ ნება. მეორე სიმღერაც ქართული იქნება, მაგრამ ქართულ-თურქ ულად ვიმღერებ. იქ ძალიან სა ინტერესო შეხვედრები და პრ ესკონფერენციები გაიმართე ბა. თურქულ რადიოებში ჩემს რამდენიმე სიმღერას დაატრი ალებენ. მაქვს კიდევ რამდენიმე საინტერესო შემოთავაზება“.
ნოდიკო ტატიშვილი თურქეთისთვის ემზადება
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დათო ევგენიძემ მაია ჯაბუასთვის ახალი სიმღერა დაწე რა. ახლა პატარა დეტალებს ასწორებენ და მათ კიდევ ერთ ახალ ნამუშევარს, პირველად 7 ივნისს, დათო ევგენიძის მიერ გამართ ულ კონცერტზე შეასრულებენ. მაია ჯაბუა: „უცანური რამ ხდებოდა. ამ ბოლო პერიოდში დათოს კონცერტი ძალიან ბევრჯერ დაიგეგმა, მაგრამ რატომღ აც სულ ხელი ეშლებოდა. ან მუსიკოსს არ ეცალა, ან დარბაზს და ა.შ. ისე აეწყო ყველაფერი, რომ საბოლოოდ კონცერტი 7 ივნი სს, დათოს გარდაცვლილი დის დაბადების დღეს დაინიშნა. ჩვენ ეს სიმღერა ლიას მივუძღვენით და ასე მივულოცავთ. არასდრ ოს ვარქმევთ ხოლმე სიმღერას სახელს. ერთ სიტყვას ავარჩევთ და ასე... თავისით ერქმევა. დიდი ბედნიერებაა ხელოვანისთვის, როცა ასეთი ტანდემი შედგება. გამართლებაა, როცა მომღერ ალს ჰყავს თავისი კომპოზიტორი და პირიქით. მე ამ შემთხვევ აში მართლა გამიმართლა“. ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
25
EXCLUSIVE
„
გივი თარგამაძე: ოქრუაშვილს ამ ქვეყანაში დაბრ უნება თუ უნდა, ამის ერთადერთ თეორიულ გზად რჩება ის, რომ შემოჰყვეს საოკუპაციო ჯარებს და იჯდეს ტანკზე
გასულ კვირას ირაკლი ოქ რუაშვილის რუსულმა აღ სარებამ ნინო ბურჯანაძის არშემდგარი რევოლუცია თითქმის გადაფარა... სა ქართველოში არ დარჩენ ილა პოლიტიკური ძალა, რომელსაც რუსეთის სა ხელმწიფო ტელევიზიაში გასული „მეტასტაზები“ სა ქართველოს წინააღმდეგ მიმართულ ქმედებად არ შეეფასებინა. ნამინისტ რალის დამცველი მხოლოდ მისი პარტიის ფორმალური ლიდერი სოზარ სუბარი აღ მოჩნდა, – ირაკლი ჰაერზე არაფერს იტყოდაო (არ ადა სუბარს ოქრუაშვილის განცხადებებზე ომბუდს მენობის დროს სულ სხვა წარმოდგენა ჰქონდა)... ჰო და, როგორც ჩანს, ოქრუაშ ვილი პირდაპირ საჰაერო 26
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
– როგორი შეფასება შეიძლე ბა მიეცეს ირაკლი ოქრუაშვილის „რუსულ აღსარებას“? – რუსეთის პირველ არხზე მის გა მოსვლას თავისუფლად შეგვიძლია, მივცეთ „ფე-ეს-ბეს“ რიგითი თანამშ რომლის პატაკის კვალიფიკაცია. ყვ ელამ ვიცით, რომ ეს არხი „ფე-ეს-ბეს“ ერთ-ერთი „იარაღია“. ზოგადად, ეს იყო ოქრუაშვილის ბოდვები. აბსო ლუტურად გაუგებარია, რატომ ადას ტურებს ოქრუაშვილი, რომ ჩვენ ვე ხმარებოდით ვინმეს ან კარიდორებს ვუწყობდით უსაფრთხოების მიზნით. ამ ფილმში ასევე იყო დოკუ უმარ ოვის მიმართვა, თუკი ეს რეალურად იყო, საერთოდაც, უმაროვი, რომე ლიც ამბობს: მე არასოდეს ვყოფილ ვარ თქვენი მტერი, არ მიბრძოლია აფხაზეთში და ნუ მომკლავთო. უმ აროვი თუ გვთხოვს, არ მომკლათო, ეს რატომ ნიშნავს იმას, თითქოს ის ჩვენი თანამშრომელია, არ ვიცი. – ალბათ, აქ დგება ოქრუაშვი ლის საკითხი როგორც პოლიტი კურად, ასევე მორალურად. მით უმეტეს, რომ ეს არის პიროვნება, რომელიც გამუდმებით გვიმტკიც ებს, რომ ის არის ნამდვილი პატრ იოტი... – ოქრუაშვილისგან გაგვიგია, რომ უნდა გახდეს მთავარი; რომ მო დის საქართველოში; ისიც გაგვიგია, რომ უნდა დააქციოს აქაურობა, მა გრამ ის, რომ ოქრუაშვილი პატრიო ტია, ნამდვილად არ გაგვიგია. თუმცა იმასაც ვიტყვი, რომ გაცნობისთანა ვე ნამდვილად არ მქონია ისეთი შე გრძნება, რომ ბოლოს ასეთი აღმოჩნ დებოდა. ის, რასაც ოქრუაშვილი წი ნა წლებში აკეთებდა, იყო აბსოლუ ტურად ამაზრზენი, მაგრამ უფრო სხვა კუთხიდან. მაგრამ ის, რასაც ახლა აკეთებს, უკვე აღარ არის პი რადი ანგარიშსწორებაც კი. ეს არის ჩვეულებრივი, ნომენკლატურული მუშაობა „ფე-ეს-ბე“-ზე. არ მეგო ნა, თუ საბოლოოდ გადაგვარდებო და. ყოველთვის არსებობდა სექტა, რომელიც ძირითადად დაკავებული იყო თავისიანებზე ინფორმაციის გაცემით. რუსებს გამოთქმაც კი ჰქ ონდათ ასეთ პიროვნებებზე: „ლუჩშე იმეც დოჩკუ პრასტიტუტკუ, ჩემ სინა ეფრეიტორა“. სახეზე გვაქვს გამყიდ ველის კლასიკური მაგალითი. მე ასე ვიტყოდი: ოქრუაშვილი მართალია, ნაძირალაა, მაგრამ არც იმ დონის იდიოტია, რომ არ ესმოდეს, რას აკ ეთებს. მან ამ ნაბიჯით საქართველო ში დაკარგა საბოლოო ლეგიტიმაცია როგორც პოლიტიკურ წრეებში, ას ევე საზოგადოებაში. ოქრუაშვილს ამ ქვეყანაში დაბრუნება თუ უნდა, ამის ერთადერთ თეორიულ გზად რჩება ის, რომ შემოჰყვეს საოკუპაც იო ჯარებს და იჯდეს ტანკზე. მისი აქ გამოჩენის მეტი გზა გამორიცხულ
„
ხათუნა მგალობლიშვილი
ია. თუმცა ისიც უნდა ვთქვათ, რომ ოქრუაშვილი ჯერ კიდევ ორი კვირ ის წინ იყო მზად ასეთი ნაბიჯისთვის. როცა მისი, 25 მაისის, ავანტიურა ჩა იშალა, გადაწყვიტა, რომ ზრახვების დამალვას აზრი აღარ ჰქონდა. ასეც რომ არ იყოს, მას, სავარაუდოდ, მო სთხოვეს კიდეც მოსკოვში, რადგან რუსები საკმაოდ ხისტები არიან ასეთ საკითხებში და ოქრუაშვილს ლოლი ავს ნამდვილად არ დაუწყებდნენ. – რუსებმა გაავრცელეს ინფორმ აცია, რომ კახეთში იმალება დოკუ უმაროვი, დასახელდა კონკრეტუ ლი სოფელიც კი. ასეთი განცხადე ბების ფონზე რამდენად არსებობს საფრთხე, რომ რუსებმა განახორც იელონ „ანტიტერორისტული“ ოპ ერაცია საქართველოში? – ის, რომ დოკუ უმაროვი კახეთში იმალება, არის რუსული თემა და ახ ლა ოქრუაშვილი გამოიყენეს იმისთვ ის, რომ ეს თემა გაეცოცხლებინათ. რუსები ამ თემას ჯერ კიდევ შევარდ ნაძის ჩამოსვლის დღიდან ინახავენ და პერიოდულად აცოცხლებენ. სულ იყო ლაპარაკები, რომ ჯერ პანკისში იყო საწვრთნელი ბაზები, მერე დაიწ ყეს კონკრეტული ტერორისტებით სპეკულირება, თითქოს საქართვე ლოს ტერიტორიაზე იმალებოდნენ და ამ მიზეზით აპირებდა რუსეთი ჩვენს დაბომბვას. გაიძახოდნენ, შემოვალთ და სპეცოპერაციას ჩავატარებთო. ეს არ არის ახალი რუსეთის მხრიდან. ძალიან კარგია, ის ფაქტი, რომ დოკუ უმაროვის თემით დაინტერესდნენ ამ ერიკელები. ამერიკამ დოკუ უმაროვი საშიშ ტერორისტთა სიაში შეიყვანა, ეს გასაგებიცაა. სწორედ ამერიკელ ები ახორციელებენ კონტროლს ყვ ელა შესაძლო ტერიტორიაზე, სადაც შეიძლება ამ ადამიანების შეღწევა მოხდეს. შესაბამისად, რუსებს ტყუი ლები ამ საკითხთან დაკავშირებით აღარ გამოუვათ, რადგან ჩვენ დაინ ტერესებული საერთაშორისო ორგა ნიზაციისთვის ღია გვაქვს როგორც ჩვენი ტერიტორია, ასევე ყველა სამხ ედრო ნაწილი. საერთაშორისო ორგა ნიზაციებს ჩვენ ვაძლევთ ყველანაირ საშუალებას, აკონტროლონ ეს ტერი ტორიები. მათ შეუძლიათ, ნებისმიერ დროს შევიდნენ და დაათვალიერონ ის ადგილი, რომელიც მათი ინტერე სის ქვეშ მოექცევა. შესაბამისად, რუ სეთი ვერ შეძლებს დოკუ უმაროვის მიზეზად გამოყენებას. – თქვენ განაცხადეთ, რომ ოქ რუაშვილს საქართველოში შემოსვ ლის ერთადერთი გზა დარჩა და ეს რუსული ტანკებია... რამდენად არ სებობს საფრთხე, რომ თუნდაც უმ აროვის მიზეზით შემოვიდნენ რუსი საჯარისო ფორმირებები და სწორ ედ მათ შემოჰყვეს ოქრუაშვილიც? – ოქრუაშვილის თემა, ვფიქრობ, აღარ უნდა არსებობდეს და ის უნდა გა ნიხილებოდეს, როგორც, მაგალითად, ბორისოვი, რომელიც უკვე პენსიაზეა, ან კიდევ რომელიმე რუსი სამხედრო. ყველა მათგანის საქართველოში შემო სვლის ალბათობა ერთნაირია. რუსეთი შეიძლება შემოვიდეს უფრო უმიზეზ ოდ, ვიდრე უმაროვის მიზეზით. ზოგა დად კი, საკითხის ასე დაყენება, რომ რუსეთი ადგება და შემოვა საქართვე ლოში, ცოტა სასაცილოა. მესმის, რომ საზოგადოება, განსაკუთრებით 2008 წლის აგვისტოს შემდეგ, მგრძნობიარ ეა, მაგრამ მათ ასევე უნდა ესმოდეთ, რომ აგვისტოს ომს რუსები დაახლოებ ით 5 წელი ამზადებდნენ, კონკრეტულ შემოსვლას კი – ბოლო ერთი წელი. ეს არ არის ერთი საათის, ერთი კვირის ან ერთი თვის ოპერაცია. მომზადების პრ ოცესი კი დანახვადია. შემოსვლისთვის მზადება აუცილებლად გამოჩნდება. ამ ეტაპზე კი მსგავსი არაფერი შეიმჩნევა, ამას სრული პასუხისმგებლობით ვამბ ობ. – თუმცა უკვე დასახელდა შე მდეგი თარიღი – ზაფხული. როგორ ფიქრობთ, ესეც მორიგი ავანტიურ აა, თუ რეალურად არსებობს საფრ თხე „ქართული პარტიისგან“ და აქ ედან გამომდინარე, რუსეთისგან? – ჯერ ერთი, ეს ყველაფერი გახდა ძალიან მომაბეზრებელი, მეორეც – სასაცილო და მესამე – არის სრული სისულელე. თუმცა ჩვენ ვხედავთ, რომ რაღაც ტიპის მცდელობები რუ სეთს აქვს მუდმივად და ექნება კი
დარტყმ ისთვის ემზადება. მისი ინ ტერვიუ სწორედ ამ პათო სით იყო გაჯერებული. უქმნის თუ არა ქვეყნის უს აფრთხოებას პრობლემებს ექსძალოვნის ბრალდებე ბი? შესაძლებელია თუ არა რუსეთმა ოქრუაშვილის განცხადების საფუძველზე საქართველოში ანტიტე რორისტული ოპერაცია წა მოიწყოს და აამოქმედებს თუ არა ბურჯანაძის შემდ ეგ კრემლი ოქრუაშვილის პაიკს? ამ საკითხზე „პრაიმტაი მი“ საქართველოს პარლ ამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის თავმჯდომარეს, გივი თა რგამაძეს ესაუბრა:
დეც. რუსები ქართულ ენაზე მოლაპა რაკე მოკავშირეებს, დარწმუნებული ვარ, საკუთარ გეგმებზე კონკრეტუ ლს არაფერს ეუბნებიან. რომც არსე ბობდეს რუსეთში ასეთი გეგმა, საქა რთველოში მოქმედ რუსულ ძალებს არაფერს ეტყვიან. ეს დაახლოებით ასე ხდება: ეუბნებიან, თქვენ, მიდით, მიაწექით და ჩვენ აქ ვართ. „ჩვენ აქ ვართ“-ში რას გულისხმობენ და რა ფორმით არიან მზად, ამას არავის ეუ ბნებიან და არავინ იცის. სწორედ ამ იტომ წარმოიშობა ხოლმე სასაცილო ლეგენდები ისეთ დავიწყებულ ფი გურებზე, როგორებიც არიან ხაჩიშვ ილი, დუმბაძე და კიდევ მათნაირები. გაუგებარია, ამ ადამიანებს როგორ გადაუტრიალდათ ტვინი ისე, რომ უკან აღარ უტრიალდებათ. ისინი, ალბათ, ამ ყველაფრით ერთობიან და საკუთარ ცხოვრებას სტიმულს ამ გზ ით აძლევენ. მათ ნაბიჯებზე რუსებიც რაღაც თეორიებს აგებენ და ცდილ ობენ, რომ რაღაც ძალებმა შეძლონ სერიოზული დესტაბილიზაციის გა მოწვევა. მაგრამ დღეს შემიძლია აბ სოლუტურად დარწმუნებით ვთქვა, რომ არ არსებობს რაიმე სახის არეუ ლობის წინაპირობა არც ზაფხულში, არც ივნისში და არც იქითა ივნისში. საკმაოდ სერიოზულად მუშაობს სა მართალდამცავები ორგანოები და ძა ლიან ტევადი მასალა იყო მოპოვებუ ლი მათ მიერ. ამიტომ გამორიცხულია შიდა დესტაბილიზაცია. – ძირითადად ისმის კითხვა, თუ ხელისუფლებამ იცოდა ამ ჩანაწე რების შესახებ აქციებამდე, რატომ არ მოხდა ამ პიროვნებების დაკა ვება? – გამოძიებას აქვს თავისი წესები და რაც მთავარია, ეს გამოძიება გა თვლილია შედეგზე. თუ ნებისმიერ ფაქტს, რასაც მოვიპოვებთ, მაშინვე გამოვაქვეყნებთ, ძირშივე მოვკლავთ გამოძიებას. შესაბამისად, ასეთი არ ეულობის კერები ქვეყანაში ძალიან ბევრი გვექნება. რა თქმა უნდა, სჯ ობს, გამოძიება მივიყვანოთ ბოლო მდე, შეიკრას სრული სურათი, რა დგან ცალკეული შემთხვევა სრული სურათის შეკვრის საშუალებას არ იძ ლევა. მარტო ლაპარაკისთვის ჩვენს ქვეყანაში არავის ასამართლებენ. თუ სიტყვების უკან არ არის კონკრეტუ ლი მოქმედებები, მაშინ არავის დაჭე რის უფლება არ არსებობს. საბოლოო ჯამში, სწორედ ამ გამოძიების ბო ლომდე მიყვანამ მოგვცა საშუალება, ეს კონკრეტული საფრთხე თავიდან აგვეცილებინა. ჩვენ რომ პირველი მონაცემები გამოგვექვეყნებინა, ამ ჯგუფს მოსწყდებოდა რამდენიმე ად ამიანი და მათ გარეშე გააგრძელებდა მოქმედებას, ეს კი გაცილებით მძიმე შედეგებამდე მიიყვანდა სიტუაციას. ახლა მთელი ჯგუფი განეიტრალებუ ლია. – თუმცა თავად ბურჯანაძე სწ ორედ ამ ფაქტორს იყენებს და აც ხადებს: თუ ხელისუფლება მათ მო ქმედებებს რეალურ საფრთხედ მი იჩნევდა, მაშინ მათი განეიტრალება უნდა მოეხდინაო... აქედან გამომდ ინარე, ის მთელ პასუხისმგებლობას ხელისუფლებას აკისრებს... – აქ რამდენიმე მომენტია. როცა საუბარია პასუხისმგებლობაზე, ბუ ნებრივია, ჩვენ ყველა მოვლენაზე გვაქვს პასუხისმგებლობა, რადგან ხელისუფლება ვართ. სწორედ ამ პა სუხისმგებლობიდან და კანონიდან გამომდინარე, მიიღო ხელისუფლებამ გადაწყვეტილება ამ აქციის დაშლის შესახებ. რაც შეეხება მსხვერპლზე პასუხისმგებლობას, ბუნებრივია, პა სუხისმგებლობას აიღებს ის, ვინც ეს მსხვერპლი გამოიწვია. ხელისუფლებ ას სიტუაცია მსხვერპლამდე ნამდვი ლად არ მიუყვანია. მთელმა ქვეყანამ ნახა, მგონი, კადრები, როცა აბსოლუ ტურად უწყინარი სიტუაცია კონკრე ტულმა პიროვნებამ, ამ აქციის ორგა ნიზატორმა მიიყვანა მსხვერპლამდე. ვფიქრობ, რომ ჩვენ უფრო მკაცრად უნდა დავიცვათ კანონის წესები გზის ხელოვნურ გადაკეტვასთან დაკავშ ირებით. ძალიან კონკრეტულად უნ და იყოს დაცული კანონი და გზა არ გადაიკეტოს იმ შემთხვევაში, როცა არ არის ხალხის ის რაოდენობა. მით უმეტეს არ უნდა გადაიკეტოს გზები ხელოვნურად რაღაც „ტროსებით“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბურჯანაძის „გზაჯვარედინი“ ინტერვიუ „შეთქმულების წიგნის“ ავტორთან
მირიან ბოქოლიშვილი
CL
US
IV E
წიგნი, რომლითაც საქართველოში არეულობა იგეგმე ბოდა, უკვე დეფიციტშია... შსს-ს მიერ გავრცელებული სკანდალური ჩანაწერების შემდეგ მერაბ ჯიბლ აძის საავტორო წიგნი „გზაჯვარედინზე“ ლამის ბესტსელერად იქცა. ავტორი, ალბათ, ვერც კი წარმოიდგენდა, რომ მისი პოლიტიკური „ნაშრ ომის“ რეალური მიზანი გაიშიფრებოდა. მით უფრო, ის არ ელოდა ასეთ პოპულარობას. „პრაიმტაიმმა“ „გზაჯვარედინის“ ერთა დერთ ეგზემპლარს საჯარო ბიბლიო თეკაში მიაგნო და მისი შინაარსით დაინტერესდა, თუმცა მანამდე თავად „შეთქმულების წიგნის“ ავტორს, მოძრაობა „თეთრებ ის“ ერთ-ერთ დამფუძნებელს, მერაბ ჯიბლაძეს გაესაუბრა.
– ბატონო მერაბ, როგორც ავტორმა, თუ იცოდით, რა მი ზნით ხდებოდა თქვენი წიგნის გამოყენება? – ჩემთვის არანაირი მნიშვნ ელობა არა აქვს ამას. მე რა ვი ცი, ვინ იყიდის ჩემს წიგნს მაღა ზიაში. ეს წიგნი ისევე შეეძლოთ გამოეყენებინათ, როგორც, დავუშვათ, შოთა რუსთაველის
ქ სპ ირ ი „ თ ეთ რე ბი ს “ წარმომადგენელი არ ყოფილა და არც თემურ შაშიაშვილს გამოუცია მისი „სონეტები“... ბატონო მერაბ, თქვენ ბრძა ნდებით დამფუძნებელი მოძრ აობა „თეთრების“, რომელიც ნინო ბურჯანაძის აქტიური მხარდამჭერია... შესაბამისად,
ვეფხისტყაოსანი. შემთხვევით ობასთან გვაქვს საქმე. – რო დის და წე რეთ ეს წი გნი? – ეს არის სტატიების კრებ ული, რომლებიც პრესაში სხვა დასხვა დროსაა გამოქვეყნებუ ლი. არავითარი კავშირი მას შე თქმულებასთან არ აქვს. ეს არ ის სტატიების კრებული. ასეთი 19 წიგნი მაქვს გამოცემული. – როგორ ფიქრობთ, საქა რთველოში არეულობის კონტ ექსტში რატომ იქნა გამოყენე ბული მაინცდამაინც თქვენი წიგნი? – მე რა ვიცი, ეგ თავად მათ ჰკითხეთ. სრულიად შემთხვევ ით, ალბათ. შეეძლოთ, სხვა წი გნიც გამოეყენებინათ. დავუშვ ათ, შექსპირი. რა ვიცი, რატომ არ გამოიყენეს... – ალბათ, იმიტომ, რომ შე
ლოგიკურია, რომ არჩევანი სწორედ თქვენს წიგნზე გაკე თდა... – რა შუაშია ბურჯანაძე ამ წიგნთან?! სხვათა შორის, მაგ წიგნში შეტანილია ერთი-ორი სტატია, სადაც სწორედ ბუ რჯანაძის კრიტიკაა, იმიტომ რომ მან გარკვეული როლი შეასრულა ქვეყნის ამ მდგომა რებამდე მიყვანაში. აბსოლუ ტურად არაა მასთან კავშირში. იყიდეს ორი-სამი წიგნი და გა მოიყენეს. – ეჭვს ბადებს ის ფაქტიც, რომ წიგნი „თეთრების“ მიერ აა გამოცემული და როგორც ამბობენ, გამოცემა პირადად ვლადიმერ ხომერიკმა დააფ ინანსა... – აბსოლუტურად არაა მაგა სთან დაკავშირებული. მაგას რა მნიშვნელობა აქვს. მე რა შუაში
EX
– მთავარი ბრალდება ოპოზიც იის მხ რი დან არ ის ას ევე ის, რომ ხელისუფლებას აღლუმის ჩატარე ბა შეეძლო ნებისმიერ სხვა ადგი ლას... – სახელმწიფომ რომ დაუშვას და პატარა ოდიოზური ჯგუფის გამო არ ჩაატაროს სახელმწიფო აღლუმი, ეს ქვეყნისთვის მარცხის ტოლფასი იქ ნება. მარცხის არა კონკრეტული ხე ლისუფლების, ან პრეზიდენტისთვის, არამედ მთელი სახელმწიფოსთვის. რადგან ასე ნებისმიერი პატარა ჯგ უფი შეეცდება არეულობის მოწყობ ას ყოველთვის, როცა მოუნდება და მოინდომებს ჩაშლას ისეთი დღესას წაულისა, როგორიც არის დამოუკ იდებლობის დღე. – თუმცა ბურჯანაძე აცხადებს, რომ ხელისუფლებას „მაინც ამოთ ხრის, თანაც მართლა“... – ამ საკითხზე საუბრისას, პირვ ელ რიგში, მორალური საკითხია გა ნსახილველი. მე პირადად, აბსოლუ ტურად გულახდილად ვამბობ, რომ მაოცებს ამ ადამიანის უსინდისობა. უშუალოდ ლიდერების მხრიდან მა რთლაც სამარცხვინო და საზარელი საქციელი იყო ჩადენილი და ამ ყველ აფრის შემდეგ მაინც ამ სიტყვებით ლაპარაკობენ. ცივილიზებულ ქვეყ ანაში კითხვაც კი აღარ გაჩნდებოდა კონკრეტულად ნინო ბურჯანაძის პოლიტიკურად არსებობის შესახებ. – რატომ არ მოხდა ბურჯანაძის დაკავება? – ბურჯანაძე, განსხვავებით იმ საოცარი საზოგადოებისგან, რომე ლიც წარმოდგენილია „ხაჩიშვილ ების“ სახით, პოლიტიკოსია და მას შეუძლია იმდენის გათვლა, რომ მის კონკრეტულ მოქმედებებში არ იყოს სისხლის სამართლის დანაშაული. ამ დენს ის ნამდვილად თვლის. – ანუ გამოდის საკუთარი მეუღ ლე გაწირა? – სამწუხაროდ, ის ვერ აკონტრ ოლებს საკუთარ მეუღლეს. რომ შეეძლოს, ალბათ, მასაც გააკონტრ ოლებდა. ალბათ, არ შეუძლია. ყო ველ შემთხვევაში, საკუთარ თავს აკონტროლებს. როგორც კი ბურჯ ანაძის ქმედებები გადასცდება კანო ნის ფარგლებს, მასაც აუცილებლად შეეხება კანონმდებლობა. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ მხოლოდ იმიტომ არის დაცული, რომ ქალბატონია, ეს ნა მდვილად არ არის ასე. თუ ის გადა აბიჯებს კანონის ზღვარს, თავადაც მოექცევა იმ ფარგლებში, სადაც ახ ლა მისი მეუღლეა. – თუმცა ითქვა, რომ ბიწაძე უკ ვე აღარ არის საქართველოში... – დადასტურებულად არ შემიძლ ია იმის თქმა, რომ ბადრი ბიწაძე სა ზღვრებს გარეთაა. ჩვენ ცოტა მეტი შესაძლებლობა გვაქვს ამის გასარკ ვევად, ვიდრე თუნდაც მედიას, მაგრ ამ ვერ ვადასტურებთ, ბიწაძე საზღვ რებს გარეთ არის თუ შიგნით. დამა ლვა მას აშკარად კარგად სცოდნია. ბადრი ბიწაძე ამბობდა, რომ ძნელია მისი ცემა, ძნელია მისი მორევა, თუ მცა აღოჩნდა, რომ ყველაზე ძნელი მისი პოვნა ყოფილა. – ბევრი კითხვა დაისვა გირაოს შეთავაზებაზეც? – ამ შემთხვევაში ჩაითვალა, რომ გირაო არის ადეკვატური ფორმა. იქიდან გამომდინარე, რომ ის მიზა ნშეწონილია, როგორც ნაკლები სპ ეკულაცია და ნაკლები დაძაბულობა. გამოძიება უნდა მივიდეს ბოლომდე, დადოს საბოლოო ვერდიქტი და მო სამართლემ მიიღოს საბოლოო გადა წყვეტილება. ეს ყველაზე დემოკრ ატიული ფორმაა და რაც მთავარია, გამოიწვევს ყველაზე ნაკლებ სპეკ ულაციას. – როგორი იქნება ზაფხული? – მე ვფიქრობ, გაზაფხულის პო ლიტიკური სეზონი დამთავრებუ ლია. არც შემოდგომა მგონია, პოლი ტიკურად გამორჩეული იყოს. შემდ გომ კი უკვე ქვეყანა გადავა საარჩე ვნო ციკლში და ალბათ, ყველა, ვისაც არჩევნებში კონკურენციის უნარი აქვს, მიიღებს მასში მონაწილეობას. ვისაც ამის თავი არ აქვს, ისინი, უბ რალოდ, ჩამოსცილდებიან პროცესს, რადგან წინასაარჩევნო პერიოდში მათი მაიმუნობები არავისთვის საინ ტერესო აღარ იქნება.
ვარ. მინდა გითხრათ, რომ სრულიად უაზრო აქცენტ ებს აკეთებთ ჩემთან დაკავშირ ებით. – ვლადიმერ ხომერიკმა და აფინანსა თუ არა თქვენი წიგნ ის გამოცემა? – რა შუაშია საერთოდ ხომე რიკი, მე რა ვიცი. – ვინ დააფინანსა „გზაჯვა რედინზე“? – წარმოდგენა არა მაქვს. – ავტორი ბრძანდებით და წესით, უნდა იცოდეთ. – აბსოლუტურად არ მაინ ტერესებს, მე მატერიალური დაინტერესება არ მქონია. რა ჩემი საქმეა დაფინანსება. თქ ვენი შეკითხვების აზრს ვერ ვხ ვდები. გამოსცა „თეთრებმა“ და მორჩა. მე არ მაინტერესებს, რა ფულით. მოკლედ, როგორც ჩანს, მე რაბ ჯიბლაძე ის იშვიათი ავ ტორია, რომელსაც საკუთარი წიგნის დაფინანსების წყაროები არ აინტერესებს. როგორ მო ხვდა მოსკოვში თემურ ხაჩიშვ ილთან ამ წიგნის ეგზემპლარი? „პრაიმტაიმის“ ინფორმაციით, წიგნი მოსკოვში პირადად თე მურ შაშიაშვილმა ჩაიტანა. გა მოცემის საფუძვლიანად შე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მერაბ ჯიბლაძე სწავლის შემდეგ გადაწყდა, რომ სწორედ „გზაჯვარედი ნის“ საშუალებით ეწარმოებინ ათ დაშიფრული ინფორმაციის გადაცემა თბილისში, ბურჯან აძე-ბიწაძის დაჯგუფებისთვ ის. თავად ავტორი ამტკიცებს, რომ წიგნი აპოლიტიკურია და მას მხოლოდ საგანმანათლე ბლო დატვირთვა აქვს, თუმცა ერთი თვალის გადავლებითაც კი ჩანს, რომ გამოცემა ანტისა ხელისუფლებო და პრორუსული პროპაგანდითაა გაჟღენთილი: „საქართველოში გატარებულმა რეფორმებმა ქვეყანა კატასტ როფამდე მიიყვანა... ხელისუ ფლება მხოლოდ ამერიკელთა დიქტატით მოქმედებს, ახლა კი ნატოს დიქტატის დრო დგება... საქართველოს მომავალი საფრ თხეშია, საქართველოს ძალიან უჭირს და ჩვენგან შველას ით ხოვს“. ვის გულისხმობდა ავტორი „ჩვენში“, ძნელი სათქმელია, თუმცა, თუ ბოლო დღეებში გა ნვითარებულ მოვლენებს გადა ვხედავთ, გამორიცხული არაა, რომ ბურჯანაძე-შაშიაშვილის თანამოაზრე მერაბ ჯიბლაძე „ჩვენში“ დიდ რუსეთს გულისხ მობდეს.
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
27
იყო მბრძანებლობა. წარმოიდგინეთ, მეტყოდა, ახლა შენ უნდა დაწერო სესილიას მონო ლოგი, ხვალ ვიღებთ სცენას, ბებია მარიტას რომ დაიტირებს, ანდა, ფუ ფალა ხის ქვეშ წარმოდგენას რომ გამართავს... ბატონ თენგიზს ისეთი დამოკიდებულება ჰქონდა, რომ ჩვ ენ, სტუდენტებს, ყველას გვეგონა, რომ ჩვენ გადავიღეთ „ნატვრის ხე“. ჩვენ-ჩვენ ვერსიებს ვეუბნებოდით და ასეთი „ხულიგნობის“ დროს იბ ადებოდა ყველაზე არაჩვეულებრივი თავისუფლება;
თამარ გონგაძე
ეს არის რეჟისორი, რო მელიც ამბობს, რომ მას ძალიან გაუმართლა. ბე დმა პირდაპირ ქეჩოში წა მა ვლო ხე ლი და იქ და მს ვა, სადაც უნდა დავესვიო. რეჟისორობა არ უნდოდა, მაგრამ თენგიზ აბულაძ ის ჯგუფში მოხვდა. სარე ჟისოროზე სწავლა გადა იფიქრა და „ნატვრის ხის“ გადასაღებ მოედანზე აღ მოჩნდა. მერე იყო „მონანი ება“ და თენგიზ აბულაძის შეკრული და გენიალური ტრილოგია. ბედმა ნანა ჯანელიძე ამ გენიალური რეჟისორის ოჯახთან სა მუდამოდ დაანათესავა. ის „ბატონი თენგიზის“ (ასე მოიხსენიებს დღემდე) რძ ალი გახდა. ყველაფერი კი მუსიკოსობიდან დაიწყო. „ოჯახი“ „ბავშვობაში სულაც არ მიყვარდა კინო, მუსიკა მიყვარდა და სამუსი კო სასწავლებელი დავამთავრე. კლ ასიკური მუსიკა თავისთავად ისეთი სფეროა, შედევრებთან და სრულყო ფილებასთან გაქვს საქმე. კლასიკ ური მუსიკა ძალიან ხვეწს ადამიანის გემოვნებას, გაჩვევს მძიმე შრომას, ავითარებს შინაგან სმენას. იცი, რო გორ ჟღერს სრულყოფილება. 1974 წელს თეატრალურ ინსტიტუტში გა იხსნა კინოფაკულტეტი. საბჭოთა კავშირში მოსკოვის გარდა არსად იყო კინოფაკულტეტი, რეზო ჩხეიძემ და კაკო დვალიშვილმა მისი გახსნის უფლება მიიღეს. პირველი ნაკადის ჯგუფი თენგიზ აბულაძემ აიყვანა. კინოსტუდია „ქართული ფილმის“ ტექნიკა გვემსახურებოდა, გვაძლე ვდა ავტობუსებს, კამერებს, აპარ ატებს. სრულ ფუფუნებაში ვიყავით. ფულიც გვქონდა, რომ ფილმი გადა გვეღო. ინსტიტუტის დასრულებისას სადიპლომოს კი არა, უკვე პირველ მოკლემეტრაჟიან ფილმს იღებდი. თუ ეს ფილმი არ გამოგივიდოდა, მო რჩა, ესე იგი, როგორც რეჟისორი არ შედექი. დებიუტში გადავიღე ფილმი „ოჯახი“; მასში თამაშობდნენ ვარსკვ ლავები: ვერიკო ანჯაფარიძე (ეს მისი ბოლო როლი იყო), ლიკა ქავჟარაძე, ლია ელიავა, ქეთინო აბულაძე, რო მელსაც უკვე „მონანიებაში“ჰქონდა ნათამაშები... ფილმმა უამრავი პრიზი მიიღო, მაგრამ გერმანიაში ფურორი მოახდინა, არა იმიტომ, რომ ფილმი მოეწონათ, არამედ იმ ფაქტის გამო, როგორ თამაშობდნენ დებიუტანტის ფილმში ასეთი მსახიობები. - ვერიკო როგორ დაგთანხმ დათ? - ეს არაჩვეულებრივი ისტორიაა. ვერიკო მანამდე „მონანიებაში“ გა დავიღეთ, მე „მონანიების“ სცენარის ავტორი, მუსიკალური გამფორმე ბელი და მეორე რეჟისორი ვარ. ვე რიკო „მონანიების“ შემდეგ ავად იყო და საავადმყოფოში იწვა. ერთი თვის განმავლობაში ყოველდღე მივდიოდი და ვეუბნებოდი, ქალბატონო ვერი კო, თქვენ ფილმ „ოჯახში“ ეს როლი უნდა ითამაშოთ-მეთქი. დამანებე თავი, მე უკვე უნდა მოვკვდე და მშ ვიდად სიკვდილი მაცადეო; უკვე 85 წლის იყო და ყველაფერი ნათამაშები ჰქონდა ცხოვრებაში, არაფერი აღარ უნდოდა. ჩემი ვიზიტი საავადმყოფ ოში ერთი თვე გრძელდებოდა. ვუკი თხავდი სცენარს, ვუხსნიდი, აქ უნდა იცეკვოთ, აქ უნდა იმღეროთ-მეთქი. მოკლედ, როლს ვაჩვევდი. საბოლო ოდ ისე მო ხდა, რომ ვე რი კო და ბრ უნდა სახლში და კიდევ ერთხელ რომ მივედი, სოფიკომ მითხრა: დაანებე თავი, მოუტანე კოსტიუმი, რაც უნ და ჩაიცვასო. მივიტანე კოსტიუმი. ეს ჩემი „იუბკა“იყო, რაღაც ზედა და კახური ქუდი. რატომღაც მინდოდა თავზე რაღაც ჰქონოდა. ვერიკომ ეს ჩაიცვა და მითხრა, როდის გვაქვს გა დაღებაო. ვერიკო სამ დღეში გადავი ღეთ, 2 საათზე მოდიოდა და სახლ ში 5 საათზე ვუშვებდით. პირველად რომ მოვიდა გადაღებაზე (ნათელა იაშაღაშვილის ბინაში ვიღებდით), ნე 28
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
EXCLUSIVE
თენგიზ აბულაძე და ნანა ჯანელიძე `ნავრის ხის~ გადასაღებ მოედანზე რვიულობისგან აბაზანაში შევიკეტე და ვერ გამოვდიოდი. არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა და როგორ უნდა შევხ ვედროდი ვერიკოს. მაგრამ არტისტ ები ვინც აღმერთებდნენ ვერიკოს, შეეგებნენ, რაღაც არაჩვეულებრივი გარემო შეუქმნეს; მერე მე დამიწყეს კაკუნი, გამოდი, ჩქარა გამოდი, ვე რიკო მოვიდაო; როგორც იქნა გამო ვიძურწე. პირველი სცენა ყველაზე ადვილი იყო, სადაც მასთან ერთად ჩემი 4 წლის შვილი თორნიკე თამაშო ბდა. ამ სცენაში ჩხუბობენ ბებია და შვილიშვილი; ვერიკომ მითხრა - კინო ში უნდა მითხრა რა გავაკეთო, ეს ხომ სპექტაკლი არ არისო. გააკეთა პირვ ელი დუბლი და კინაღამ გული წამივი და, საშინლად არ მომეწონა. ვიფიქრე, რად მინდოდა ვერიკო-მეთქი; მოვტ რიალდი და ჩემი დაბნეული სახე რომ დაინახა, მითხრა, არ მოგეწონაო. თუ შეიძლება კიდევ ერთი დუბლი-მეთქი, ამოვიკნავლე და გააკეთა. უკვე მეც გავთამამდი და ვუთხარი, ასე კი არა, იქნებ ისე მოტრიალდეთ რომ კამერამ დაგინახოთ-მეთქი... ხუთი დუბლი გა დავიღეთ, მაგრამ ეს დუბლები უკვე იმისთვის იყო, რომ მე მივმხვდარიყა ვი, როგორ უნდა მოვქცეოდი ქალბატ ონ ვერიკოს. გადასაღებ მოედანზე ვერიკო არაჩვეულებრივი იყო, სრულ სიმშვიდეს გიქმნიდა, რასაც ეუბნებ ოდი, ზუსტად იმას აკეთებდა. მაშინ 28 წლის ვიყავი. ასე თანდ ათან ავეწყვეთ. ვერიკოს სახე ძალი ან საინტერესო გამოვიდა. იმ ოჯახში პროტესტანტია. მისი ოჯახის წევრ ები დასაქმებულები არიან, მირბიან, მორბიან, ვერიკო თავისუფალი სუ ლის ადამიანია; საუბარი უნდა, ურ თიერთობა, არ მოსწონს მისი ოჯახის წევრები როგორც იქცევიან, სულ რა ღაც „ჭკვიანობებს“ იძახიან, „შემოქმ ედებითი ხულიგანია“. წარმოიდგინეთ ვერიკო იყო ტრაგიკოსი მსახიობი, და აქ უცებ მოხუცი, „ხულიგანკა“ ბე ბია ითამაშა, რომელიც ჩუმად ეწევა, ანეკდოტებს ყვება, არაფერი ესმის, ყველას დასცინის. გადაღებას რომ მოვრჩით, ვერიკოს ეს ამპლუა, კომე დია, მოეწონა, ცოტა კიდევ მეტი უნდა მეხუმრაო. თბილისში საერთაშორისო ფესტ ივალზე ფილმმა გრან-პრი აიღო. ვე
ტელევიზიამ ეს ფილმი გაუშვა და სოფი კომ პირველად მაშინ ნახა. დამირეკა და მითხრა, მე ახლა დავიტირე დედაჩემი, იმიტომ რომ ცხოვრებაშიც ასეთი ხუ ლიგანი იყოო. მერე თვითონ დაჰქონ და სოფიკოს ეს ფილმი.
მშვიდობე. იმდენად მერიდებოდა და იმდენად დიდ პატივს ვცემდი, რომ ეს ყველაფერი პირდაპირ ვერ ვუთხარი, წერილი მივწერე და წავედი. წერი ლის შემდეგ ბატონ თენგიზს მთელი გამოკვლევები მოუწყვია, გაარკვია
`მონანიების~ გადასაღებ მოედანზე „ნატვრის ხით“ გაგრძელებუ ლი რეჟისორობა - როგორი იყო თქვენი ურთი ერთობა ბატონ თენგიზთან? - ძალიან უცნაური. თეატრალუ რში კონსულტაციებზე ბატონ თენგ იზს მოვეწონე, ვიპრანჭე და ვიპრან ჭე, რაც ვიცოდი ყველაფერი ვილა პარაკე. გამოცდაზეც რაღაცნაირად გამიმართლა; წიგნებს კი ვკითხულო ბდი, სპექტაკლებზე, კონცერტებზე დავდიოდი და რაღაც ეს ყველაფერი გადმოვაფრქვიე. ხუთიანი მივიღე. მეორე გამოცდა წერა იყო, თავისუ ფალი თემა, რაღაც არ ვიყავი კარგ ხასიათზე და მოკლედ, რაღაც სისუ ლელეები დავწერე. კომისიას ორია ნის დაწერა უნდოდა და რომ გაიგეს ვისი ნაწერიც იყო, სამიანი დავუწე როთო. არ უნდოდა თენგიზს, რომ დავეკარგე; თემურ ბაბლუანის გაშვ ებაც უნდოდათ, მაგრამ ბატონმა თე ნგიზმა თქვა - მაშინ მე ვტოვებ კომი სიასო. მახსოვს, ბაბლუანმა საყვარ ელ ფილმად „ვედრება“ დაასახელა. მაშინ ჯერ არ იყო ხალხი იქამდე მი სული, რომ „ვედრება“ მოსწონებოდა. თენგიზს გაუკვირდა, რატომ მოგწ ონსო ჰკითხა. თემურმა არც იცოდა, რომ ეს ფილმი თენგიზის გადაღებუ ლი იყო. დაფიქრდა და თქვა, ისე არის შეკრული, რომ თითქოს ნემსის წვერ ზე დგასო. არაჩვეულებრივი განსაზ ღვრებაა. ნანა ჯორჯაძე გამოცდიდ ან გაიქცა და თენგიზი ეზო-ეზო ეძ ებდა. საბოლოოდ ბატონმა თენგიზმა არაჩვეულებრივი ჯგუფი შეგვკრიბა: თემურ ბაბლუანი, ნანა ჯორჯაძე, გია მატარაძე, რამაზ გიორგობიანი, ზურა ინაშვილი, გურამ პეტრიაშვ ილი და მე. ყველა შედგა. კინოგადაღების სრული არეულო ბა, უამრავ ხალხთან ურთიერთობა, მუსიკოს გოგონას ძალიან მძიმედ მე ჩვენა და ერთი წლის შემდეგ ბატონ თენგიზს წერილი დავუტოვე - დიდი მადლობა, მაგრამ ეს არ არის ეს ჩემი საქმე, უნდა წავიდე-მეთქი და დავე
ავარიული „მონანიება“ - და მერე იყო „მონანიება?“ - მერე იყო „მონანიება.“ მანამდე საშინელ ავარიაში მოყვა. ვერავინ ხვდება, როგორ გადარჩა. ის მანქ ანა რომ ნახეს, დაპრესილი იყო. ეს სომხეთის ტრასაზე მოხდა, უზარმა ზარი ტრაილერი გადმოვიდა და თე ნგიზის მანქანას პირდაპირ დაახტა. მძღოლი იქვე გარდაიცვალა და ეს იმან გადაარჩინა, რომ ტალღამ გადმ ოაგდო, მოისროლა. მაშინ უფიქრია, რაღაცისთვის გადავრჩი, რაღაც დი დი ფილმი არის შესაქმნელიო და ასე თანდათან მოვიდა „მონანიება.“ თენგიზი უცხოეთში რომ მიდი ოდა, ძალიან ბევრი დისიდენტური ლიტერატურა ჩამოჰქონდა. მაშინ პირველი დიდი შთაბეჭდილება ნა დეჟდა მანდელშტამის მოგონებებმა დაგვიტოვა, საიდანაც გავიგეთ რა ხდებოდა ამ საბჭოთა კავშირში, რო გორი რეპრესიები იყო 37 წელს, რო გორ უსწორდებოდნენ ხალხს. თენგ იზი უკვე რაღაც ახალი ფილმისთვის ემზადებოდა, მაგრამ ზუსტად არ იც ოდა რისთვის. რაღაცა უკვე შიგნით მზად იყო, მაგრამ რა სცენარით და თემით, არ იცოდა. ერთხელ ქუჩაში კაკო ბაქრაძე შეხვდა და უთხრა, ნოდარ წულეის კირი მუშაობს რომანზეო. ნამდვილი ამბავი მოხდაო დასავლეთ საქართ ველოში, მგონი სამეგრელოშიო. პრ ოკურორი გარდაიცვალა, ვიღაცამ ამოთხარა და ხეზე მიაყუდაო. ის ვი ღაც თურმე ადრე რეპრესირებულის შვილი იყო და შური იძიაო. და აი, ეს აღმოჩნდა მთავარი მარცვალი... და ვიწყეთ მუშაობა, ქართული მასალის ძებნა, უამრავი რეპრესირებული ქა ლი ჩავწერეთ. კაცები აღარ იყვნენ ცოცხალი... დაიღუპნენ, დახვრიტეს ან ვერ გაუძლეს იმ წამებას. ყველა გადასახლებული ქალი ინტელიგე ნტი იყო: ნიტა ტაბიძე - ტიციანის შვილი, ქეთევან ჯავახიშვილი, რაისა მიქაძე, ქეთევან ორახელაშვილი. ნა ღები საზოგადოება საოცარ ისტო რიებს გვიყვებოდა. ერთ-ერთმა ქა რთველმა ქალბატონმა, მორების ის ტორია მოყვა, რომელმაც ისეთი შთ აბეჭდილება მოხდინა, მახსოვს, რომ მოვედი, მაშინვე ჩავწერე სცენარში და ეს ფილმშიც გადავიდა, როგორც კულმინაცია. სულ ცოცხალ ისტორიებს ვაგროვებ დით. მაგალითად, ბაბუ აჩემს ასეთი ისტორია შეემთხვა: მატარე ბლით მგზავრობ დნენ ბებია და ბა
ვინ იყო ჩემი მუსიკის მასწავლებელი, გაარკვია რატომ მივდივარ. მერე მი თხრა, თავისუფალი ხარ, როგორც გინდა ისე მოიქეციო, მაგრამ ახლა მე „ნატვრის ხეზე“ მუშაობას ვიწყებ, სცენარი წაიკითხე და იქნებ ერთი წე ლი დამეხმაროო. „ნატვრის ხის“ სც ენარი რომ წავიკითხე, ვიღრიალე, გავგიჟდი, გადავირიე, ჩემი კომენტ არები დავწერე. მოკლედ, სცენარზე მუშაობაში ჩაგვრთო; რეზო ინანიშ ვილს და თენგიზს ლიტერატურული სცენარი ჰქონდათ გაკეთებული და სარეჟისორო სცენარი უნდა დაგვეწ ერა. ეს რაღაც საოცარი პროცესია, ფაქტობრივად იქ, ფურცელზე იქ მნება ფილმი. ისე მახსოვს, მაშინ მოიტანა კოპოლას მეთოდი, რო გორ მუშაობდა ის ფილმზე, ყოვე ლი სცენა ყველა მხრიდან დამუ შ ავ ებ ულ ი იყო, უნდა დაგ ვე წე რა რიტმი, სი უჟეტი, რა ხდ ება, რა მო ვლენაა, ყოველი სცენა დამარცვლული, ა წ ყობილი იყო; ეს, ფაქტობრი ვად, ქაღალდზე ფილმის გა დაღებაა და არაჩვეულებრივი პროცესია. დღეში 14 საათი ვმუშაობდით. მერე იყო ად გილების მოძიება, მთელი სა ქართველო მოვიარეთ, მერე გმირების მოძიება დაიწყო... ვარსკვლავებში აღმოვჩნდით რიკოს მარადიული შემოქმედებითი - სესილია თაყაიშვილი, რამაზ ჩხიკ ახალგაზრდობისთვის პრიზად სალა ვაძე, კახი კავსაძე, ეროსი მანჯგალა მური გადასცეს; ძალიან ამაყი იყო. ძე... მერე მარიტას ძიება და მარიტას ჩემი 4 წლის თორნიკე 85 წლის ვერი პოვნა... ანუ ეს იყო რაღაც ერთი ამ კოს ბოლო პარტნიორი იყო, თორნიკ ოსუნთქვით მუშაობა. თან, ბატონი ეს თვალი დარჩა ამ სალამურზე, რა თენგიზის ჯგუფი იმით იყო ყველა საკვირველია ვერიკომ იმწამსვე ათხოვა ჯგუფებისგან განსხვავებული, რომ და ამანაც ჩაბერა; მერე მაინც აჩუქა და მძღოლიც და გამნათებელიც, ყველა დააწერა - თორნიკეს ვერიკოსგან. უერთგულესი იყო. თავად ის ქმნიდა ვერიკო რომ გარდაიცვალა იმ დღეს ასეთ სიტუაციას, იმიტომ, რომ არ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ასეთი „ხულიგნობის“ დროს იბადებოდა ყველაზე არაჩვეულებრივი თავისუფლება
გეგმაში ისეთი რამეები მაქვს, რომ, ალბათ, ბილ გეითსი თუ დამაფინანსებს
EXCLUSIVE
ნანა ჯანელიძე თენგიზ აბულაძის რჩეული რძალი „ბატონ თენგიზს მოვეწონე, ვიპრანჭე და ვიპრანჭე... ამბობდა, მე ჩავაწყვე თქვენი ქორწინების ამბავიო“
ბუა და მათ წინ მჯდომი ვიღაც კაცი მთელი გზა გაზეთებს კითხულობდა. ერთ-ერთ სადგურზე მატარებელი რომ გაჩერდა, ამ კაცმა თქვა - მე ახ ლა თქვენს დასაჭერად მოვდივარ, გადაჯექით იმ მატარებელშიო. ესენი დასავლეთისკენ მიდიოდნენ, მეორე მატარებელი კი აღმოსავლეთისკენ მოდიოდა. ბებია და ბაბუა გადაჯდ ნენ. ასეთი ისტორიები უამრავი იყო. ფილმში ყველაფერი ლაგდებოდა.
ჩემი მეგობარი, ნინო ნატროშვილი მოვიდა და მითხრა: მივხვდი ახლა „იავნანა“ უნდა გადაიღო, იმიტომ რომ რეჟისორი ხარ, თანაც ქალი და შვილიც გყავსო. სანამ ფილმი გადავიღეთ სამი წყობილება შეიც ვალა, საბჭოთა კავშირი დაინგრა, მოვიდა ზვიად გამსახურდია, მერე წავიდა, დაიწყო აფხაზეთის ომი და მერე მოვრჩით ფილმის გადაღებას. ოჯახის წევრები მეუბნებოდნენ, რა დროს „იავნანაა“, ვის აინტერ ესებს, დაინგრა ქვეყანაო; ყველა ძალიან სკეპტიკურად უყურებდა ამ წამოწყებას. გადაღებებზე რომ
„იავნანა“ - ამ უდიდეს ფილმებზე მუშაობ ის პარალელურად, როგორ მოხდა თქვენი დანათესავება თენგიზ აბ ულაძესთან? - ეს „ნატვრის ხის“ შემდეგ მოხდა. თავიდან, როდესაც თეატრალურში ჩავაბარეთ და ჯგუფი ჩამოყალიბდა, ბანკეტი მოვაწყვეთ და ოსტატებმა და სტუდენტებმა ვიქეიფეთ. ბანკ ეტზე ბატონი თენგიზი, მისმა არქი ტექტორმა შვილმა, გია აბულაძემ, მანქანით მოიყვანა. გია ბანკეტზე დარჩა, რადგან იქ იყვნენ მისი არქი ტექტორი მეგობრები ნანა ჯორჯაძე, გოგიტა ჭყონია. აი, ასე გავიცანი... მერე დაღესტანში სამოგზაუროდ ერთად წავედით, ფეხით გადავიარეთ კავკასიონი... სამი წლის შემდეგ ვი ქორწინეთ. მყავს არქიტექტორი შვ ილები, თორნიკე და ნინუცა და სამი შვილიშვილი. - როგორი იყო ბატონი თენგიზ ისთვის ეს ამბავი? - ძალიან გაუხარდა. ამბობდა, მე ჩავაწყვე თქვენი ქორწინების ამბა ვიო. სინამდვილეში ასე არ იყო. არ აჩვეულებრივი ქალი იყო გიას დედა, მზია მახვილაძე. ისე მახსოვს, „იავნ ანა“ რომ ნახა, მითხრა, შენ არც იცი, ვერც ხვდები რა გადაიღეო. - დედობამ რითი შეგცვალათ? - მახსოვს, ნინუცა რომ გავაჩინე, თენგიზ აბულაძე
მივდიოდი, სტუდიის დირექტორი გადმოდგებოდა და ნანა, არ გაგი შვებ, მანქანებს იტაცებენო. ჩუმად მივიპარებოდით, გადაღებები საგუ რამოში გვქონდა. წარმოიდგინეთ 27 სექტემბერს სოხუმი დაეცა, პრემიერა კი 7 ია ნვარს, შობას გვქონდა. ისეთი ათ ეისტურები ვიყავით, არანაირი თა რიღები ჩვენ არ ვიცოდით. მახსოვს, პარასკევი იყო და ამბობდნენ, რაღა ამ პარასკევს გააკეთა პრემიერაო. ფილმი საშობაო მილოცვით წარვ ადგინე. გილოცავთ შობას-მეთქი და დარბაზს ჩურჩულმა გადაუარა. „ნეტავ იქ თეატრი არის?“ 30 მაისს ნანა ჯანელიძემ კი დევ ერთი ფილმით გვასიამოვნა. ეს არის მხატვრულ-დოკუმენტური ფილმი კახი კავსაძეზე და მის რე პრესირებულ მუსიკალურ ოჯახზე. დარბაზი ტიროდა, მათ შორის მეც. კახი თვითონ გვიყვება თავისი ოჯ ახის მძიმე ისტორიას. ბაბუას, სა ნდრო კავსაძეს და მამას, დათაშკა კავსაძეს, რომელიც პატარა კახიმ ცხოვრებაში სულ რამდენჯრმე ნა ხა, დიდი წვლილი მიუძღვით ქართ ული ხალხური სიმღერების შენარჩ უნებაში. „იავნანას“ გადაღებისას საგუ რამოში ჩამოსული კახი იმ დღეს ვერ გადავიღე და დარჩა. დაიწყო თავისი ისტორიების მოყოლა, თან ისეთი ისტორიების, რომ მე და ნინა ჩარკვიანმა მის მოსმენაში ღამე გა ვათენეთ. ყველაფერი გაითამაშა და დღემდე მახსოვს ის გათამაშებული კადრები. მერე ვნახე სპექტაკლი, კავსაძეები, სადაც მთელი თავისი მომღერლების დიდ ოჯახზე ჰყვება. დიდი, წარმოუდგენელი შთაბეჭდი ლება დატოვა. ეგრევე „ავვარდი“ და ფილმი უნდა გადავიღოთ-მეთქი, კა
ხის ვუთხარი. მერე დავურეკე გიას, ჩემს ქმარს. ისეთი რამე ვნახე, არ შეიძლება რომ არ ნახო-მეთქი. გიამ მითხრა, დასაფინანსებლად მამუკა ხაზარაძეს დაურეკეო. ისეთი აღ ტაცება მქონდა, რომ ამ აღტაცებამ გამაბედინა მამუკა ხაზარაძესთან დარეკვა. ეტყობა მოვნუსხე ამ ჩემი აღტაცებით, ხარჯები დაითვალეო, მითხრა. ამასობაში „გალობის რა ინდები“ გადავიღე. კახის ფილმის პროექტი კინოცენტრში შევიტანე და მოიგო. ბოლო წუთამდე ფული სულ მაკლდა და რომ ვამბობდი კა ხიზე ფილმს ვიღებ-მეთქი, მეხმარ ებოდნენ. ერთხელ მე და კახი მარჯანიშვი ლის თეატრში მივედით, კახის ზომა ჩოხა რომ გვეპოვა. ბაია დვალიშვი ლი შეგვხვდა და კახიმ უთხრა: იცი, მე ფილმში კაკო ვასაძის სიტყვებს ვამბობ, „ქუჩაში გავშლი ხალიჩას და იქ ვითამაშებო“. ბაიამ უთხრა, სიკვდილის წინ, ლოგინში რომ იწვა, თავისი შვილისთვის უთქვამს: „შვ ილო, ნეტა იქ თეატრი არის?“ გავგ იჟდი, აი, ეს არის ამ ფილმის ფინა ლი-მეთქი. კახი კავსაძე: საკუთარი თავის თამაში ძალიან ძნელი იყო. გამიჭი რდა. ნანა ჯანელიძე მამშვიდებდა. ეს ნანას საავტორო ფილმია. - დაიხარჯეთ ფილმში? - არა, ბევრი რამ დავიტოვე. - ახლა რამდენი წლის ხართ? - 76 წლის. წინ - წინ რა არის? - გეგმაში ისეთი რამეები მაქვს, რომ, ალბათ, ბილ გეითსი თუ დამა ფინანსებს. ერთს ვიტყვი, უფრო ჩა მოყალიბებულს. მინდა გადავიღო ათი მხატვრულ-დოკუმენტური ფი ლმი მე-19 საუკუნის საქართველოს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
10 ადამიანზე - ალექსანდრე ჭავჭ ავაძეზე, ნიკოლოზ ბარათაშვილზე, გრიგოლ ორბელიანზე, ილია ჭავჭ ავაძეზე, აკაკი წერეთელზე, ნიკო ნიკოლაძეზე, დავით სარაჯიშვილზე, დიმიტრი ყიფიანზე. - რთულია ქალი რეჟისორის ცხ ოვრება? - არა, პირიქით, მე მგონი უფრო ადვილია ჯგუფისთვის, უფრო მშვი დი გარემოა. - რა გაქვთ აღებული ბატონი თე ნგიზისგან? - აღებული მაქვს ის, რომ ძალიან მზად უნდა იყოს ჯგუფი და როცა ყველაფერი ზუსტად იცი, პრობლემა არ არის. - და ასრულებთ მის დანაბარე ბს? - ვერ ვასრულებ. - რა დაგიბარათ? - არაფერი დამიბარა. მან ძალიან დიდი ამოცანები დაისახა და შეასრუ ლა. - თქვენს მეუღლეს მამას რითი ამსგავსებთ? - შინაგანი, საქმისადმი დამოკი დებულებაში სიმკაცრით. ბატონი თენგიზი რბილი იყო და ამავე დროს სასტიკი. ის იყო სასტიკი თავის და მოკიდებულებაში საქმისადმი. - ბატონო გია, რას იტყვით მე უღლის ფილმებზე? გია აბულაძე: სრულიად გენიალ ურია. ყველა ფილმს თავის პერიოდი აქვს, ყველა ძალიან მომწონს... მაინც „იავნანა“. ბოლო ფილმია ძალიან მა გარი. - კახიზე? - ეს ფილმი კახიზე კი არა, ჩვენ ზეა, უბრალოდ, კახი გვიყვება სად და როგორ ვცხოვრობდით. ადამიანი ასეა, მისი ცხოვრება რაც არ უნდა მძიმე იყოს, მაინც ტკბილ მოგონებად რჩება ყოველთვის... ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
29
რეზო შატაკიშვილი
ცოდვილთა რო
შემსრულებელ ვასაძეზე
თეირანი. ისტორიული შეხვედრა. სტალინი „გიორგი სააკაძის“ ორივე სერიას აჩვენებს რუზველტს, ჩერჩ ილს, ირანის თავკაცებს. ირანელები განსაკუთრებით აკაკი ვასაძის განს ახიერებული შაჰ-აბასით მოიხიბლე ბიან. „აი, შაჰიც ეგეთი უნდაო, მოგვ ეცი ეგ შაჰი ჩვენაო! გურულო, რამე რომ იყოს, არ წახვიდოდი შაჰად ირ ანში?“ – ხუმრობით ეტყვის სტალინი მასთან, სოჭში, აგარაკზე მყოფ აკაკი ვასაძეს. „არა, ამხანაგო სტალინ! რა მინდა ირანში, როცა საკუთარ სახლში შა ჰიცა ვარ და შაჰინშაჰიც!“ – სხარტად მიუგებს ქართულ თეატრსა და კინო ში ავკაცთა, ვერაგთა და საერთოდ, ბოროტების სწორუპოვარი განმას ახიერებელი არტისტი. ფრანც მოორი, იაგო, კლავდიუსი, რიჩარდი, ნერონი, შადიმანი – თეატ რში და შაჰ-აბასი, ფარსმან სპარსი – კინოში. „დიდოსტატის მარჯვენას“ სწორედაც რომ ვერ ატყვია კინოს დიდოსტატის მარჯვენა, მაგრამ ვა საძის ფარსმან სპარსი გზარავს, გზ აფრავს ისევე, როგორც დიდოსტატ გამსახურდიას ფარსმან სპარსი... „უნდა გამოვტყდე, შემოქმედებ ითად მიტაცებს, მსახიობურად მიყვ არს „ცოდვილი ადამიანების“ თამა ში“, – წერდა ვასაძე... სოჭში, აგარაკზე შეხვედრისა სვე სტალინი 47 წლის აკაკი ვასაძეს, რუსთაველის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელს, მთელ საბჭოეთში სახელგანთქმულ არტისტს მოულ ოდნელად ჰკითხავს – გიჭირს, არა, თბილისში მუშაობა? ვასაძე იუარებს, თავს ბედნიე 30
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
რად გამოაცხადებს, თბილისში რომ ვმუშაობო, და მკვახე პასუხსაც მი იღებს სტალინისგან: „შენმა მზემ, აი! რა წითელი კოჭი შენა მყავხარ, თბილისში მუშაობა და მოღვაწეობა არ გიჭირდეს?!. თბილისში შეიძლება ისე უღვთოდ აგირიონ გზა-კვალი, ისე უმიზეზოდ გაგრიყონ და მოგიცი ლონ თავიდან იმათ, ვისთვისაც იღ ვწი, წვალობ და იბრძვი, რომ სადღაც გადაკარგულში უნებურად ამოჰყოფ თავს და თუ ისევ დიდ ნებისყოფას თან, დიდ ძალასთან ერთად, დროზე შაში არ მოგიჯდა, შეიძლება სამუდა მოდ გადაგკარგონ...“ სტალინის სიტყვები დიაგნოზად ექცა აკაკი ვასაძეს. მთელი დარჩ ენილი ცხოვრების დიაგნოზად. იმ შეხვედრიდან რამდენიმე წელიც არ იყო გასული, სტალინი მოკვდა თუ არა, მის წინააღმდეგ დაირაზმნენ... რუსთაველის თეატრის ხელმძღვანე ლობიდან გაათავისუფლეს, შემდეგ საერთოდ გამოუხურეს რუსთაველის თეატრის კარი. 35 წლისაც არ იყო, ახმეტელთან დაპირისპირებისას პირველად რომ „გამოწურული ლიმონი“ უწოდეს. ფრანც მოორის მერე ვეღარაფე რს შექმნის სცენაზეო. სცენისთვის უვარგისად აცხადებდნენ... „გამო წურულ ლიმონად“ სახელდებულმა, წუნდებულმა და „უვარგისად“ გამო ცხადებულმა არტისტმა განასახიერა იაგო „ოტელოში“. დღეს სტრედფ ორდში, შექსპირის სახლ-მუზეუმში აკაკი ვასაძის იაგოს ფოტო კიდია, როგორც იაგოს ერთ-ერთი საუკეთ ესო შემსრულებლის ფოტო. სწორედ „გამოწურული ლიმონისა“ და ხორა ვას მოსკოვში წარმატებულმა გასტ
როლებმა უკარნახა კრემლს, დაეწ ესებინა სსრკ სახალხო არტისტის წოდება და ვასაძემ, ხორავასთან, სტანისლავსკისთან, ნემიროვიჩ-და ნჩენკოსთან, კაჩალოვთან და მოსკ ვინთან ერთად, მიიღო სსრკ სახა ლხო არტისტის წოდება... მეორედ უკვე 55 წლისას დასძ ახოდნენ იგივეს, ისევ „გამოწურულ ლიმონს“ ეძახდნენ. ყველა, ვისაც რაიმე გაეგებოდა თეატრისა და ვი საც არ გაეგებოდა, ვასაძის თამაშის მოძველებულ სტილზე, „შტამპებზე“ ლაპარაკობდა. სწორედ ასეთ დროს მისცეს პეპიას როლი „გლახის ნაამ ბობში“. „ამდენი თავსატეხის შემდეგ თვ ითონაც არ ვიცოდი, შემეძლო კია რაიმე მნიშვნელოვანის შექმნა 55 წლის ნაჯაფ მსახიობს?.. უნდა გამ ოვტყდე, ვშიშობდი, ასეთ ატმოსფ ეროში მეყოფოდა კი ძალა იმისთვის, როგორც აქტიორს, ჩემი პროფესიუ ლი ღირსება დამეცვა... ჩემს შიგნ ითაც და ჩემს გარეთაც ყველაფერი იქითკენ იყო მიმართული, იმას ლა მობდა, რომ ყირაზე დამეყენებინა განვლილი შემოქმედებითი გზა – მე თქვა უარი თითქმის ყველაფერზე, რაც მომეპოვებინა და ჩემშივე, ჩე მივე თავში ახალი გზა გამომეძებნა... გამომეძია – არის იქ რაიმე კიდევ, რაიმე ახალი?! ეს იმას ნიშნავს, რომ მე, როგორც აქტიორს, თავიდან უნ და დამეწყო შემოქმედებითი ცხოვ რება (უკვე მერამდენედ!)...“ ვასაძე მუშაობდა პეპიაზე და ღრ ღნიდა კითხვა: „რა ხდება, აკაკი?! ადგილზე ხომ არ გაიყინე შემთხვ ევით?! დრო იცვლება, წინ მიდის და, ხომ არ ჩამორჩი?“
ღრღნიდა ეს კითხვა და თან აოცე ბდა საკუთარი ძალა. „კიდევ და კიდევ ვიტყვი გაოცებით, საიდან ეძლევა კა ცს ამდენი ძალა?“ შედგება გენერალური რეპეტი ცია, შედგება პრემიერა და ყველა ხელახლა აღმოაჩენს, რომ ვასაძე ის ევ დიდი არტისტია. რომ ლიმონი არ გამოწურულა. „მე ვიგრძენი, რომ შემიძლია ახ ლებურად თამაში, ძალა შემწევს შე მოქმედებითი ცხოვრების არათუ განგრძობისა, არამედ თავიდან და წყებისაც. მაგრამ ვაი, რომ ბევრნიც სწორედ ამან გააღიზიანა...“ – დაწერს აკაკი ვასაძე და როგორც ანდერძს, ისე დაუტოვებს მომავალ კოლეგებს – ხელოვანს ყოველთვის უნდა შეეძ ლოს ცხოვრების დაწყება! უნდა კლ ავდეს ძველ თავის თავს და ახალს ბადებდეს, უნდა ფენიქსივით იყოს – წვავდეს და ფერფლად აქცევდეს თავის თავს, რათა ფერფლიდან კვ ლავ აღორძინდეს თავისი ახალი სა ხეებით! წერდა ამას და თავად იძლეოდა ასე ცხოვრების მაგალითს. 60 წლის იყო, ქუთაისის თეატრში რომ წავიდა მსახიობად და სამხატვრო ხელმძღვა ნელად, 70 წლის იყო, რუსთავის თე ატრში რომ გადავიდა მსახიობად, 76 წლის იყო, მარჯანიშვილის თეატრში რომ დაიწყო მსახიობად მუშაობა და იქ გაატარა სიცოცხლის ბოლო 3 წე ლიწადი. „ჩემთვის ყველა თეატრის კარი რომ გადაერაზათ, ალბათ, ტყეში წა ვიდოდი, მოვჭრიდი ხეებს, გავრანდა ვდი, სადმე ველობზე პატარა სცენას ავაწყობდი და ვითამაშებდი ისევე, როგორც ამას ვაკეთებდი ბავშვობა ში, რიონის პირას, მწვანეყვავილას ფერდობზე, სადაც ვხატავდი, ვწერ დი ლექსებს და ლადო მესხიშვილის ხილვით აღტაცებული და მისი წაბა
კ/ფ `დათა თუთაშხია~ მისს: „რა გვეშველება, ჩვენი კაკულა თუ ჩემი ძმის კვალზე წავიდა“... მერე და მერეც, გიმნაზიაში სწვალისასაც სამხატვრო აკადემიისკენ უწევდა გუ ლი. მამის ჩუმად ხან კროტკოვის ატ ელიეში ხატავდა, ხან რიონის პირას, ხან ბაგრატის ტაძრის ნანგრევებთან. გიმნაზიის ხელნაწერ ჟურნალებსაც აფორმებდა მხატვრულად, გამოფე ნებშიც მონაწილეობდა, „კუტაისკი ლისტოკი“ ახალგაზრდა მხატვრადაც იხსენიებდა. საქართველოში მხატ ვართა კავშირის დასაარსებლად ყრ ილობის მოწვევა რომ გახდა საჭირო და ამ ყრილობის მოსაწვევად 20 მხ ატვარს რომ ვერ მოუყარეს თავი (18 მხატვრის მეტი ვერ იპოვეს), დიმიტრი შევარდნაძემ სწორედ „კუტაისკი ლი სტოკის“ რეცენზიაზე დაყრდნობით, მხატვართა სიაში აკაკი ვასაძეც შე იყვანა და ასე მოგვევლინა ჯერ კიდევ ყმაწვილი აკაკი ვასაძე მხატვართა კა ვშირის დამაარსებლად. თადარიგიც დაიჭირა, თავისი ბი ძის ცოლისძმის, სამხატვრო აკადემ იის სტუდენტის დახმარებით თავისი ნახატები უკვე გაგზავნილი ჰქონდა პეტერბურგში, სამხატვრო აკადემ იის რექტორ რერიხთან და თანხმო ბაც მიღებული – დაამთავრებდა თუ არა გიმნაზიას, თბილისში ფოგელისა და ლანსერის კონსულტაციებს გაივ ლიდა და აკადემიაში წარდგებოდა გამოცდებზე.
კ/ფ `დიდოსტატის მარჯვენა~ ძვით ხმამაღლა გავყვიროდი მონო ლოგებს. ბოლოს და ბოლოს, ხელო ვნება, მსახიობობა ხომ თამაშია...“ (აკაკი ვასაძე). დაიბადა ურთულეს დროში და მის ცხოვრებას დაღი დაასვა ისტორი ულმა ქარტეხილებმა. ქუთაისში, მწ ვანეყვავილას უბანში, ევროპული ტა ნსაცმლის მკერავის ოჯახში დაბადე ბული ბიჭუნა 5 წლის იყო, მამიდისგან ნასწავლ ფრანგულ ლექსებს რომ არ აკრაკებდა სტუმრებთან და მღებავი ბიძის მიერ ვარდისფრად შეღებილ ქვის ბუხარს რომ თხუპნიდა ნახშირ ით – „ალამაზებდა“ ცხოველებითა და ყვავილებით, ბებიის დაცაცხანების მერე კი ქაღალდის ნაგლეჯებზეღა იკლავდა მხატვრობის ჟინს. მისი გა ტაცება საგონებელში აგდებდა მამა
ჯერ კიდევ გიმნაზიელი იყო, 17 წლის ყმაწვილი, მიხეილ ქორელმა ქუთაისის თეატრში რომ მიიწვია და „ოიდიპოს მეფეში“ კრეონის თანმ ხლების „როლი“ მისცა. შემდეგ მხატ ვარ-შემსრულებლადაც აიყვანეს თე ატრში, წებოს ფერების შეზავებასა და ესკიზების ტილოზე გადმოტან აში ეხმარებოდა მხატვარს. იმ წელს ბოქაულ ჩალიანის როლიც მისცეს „გუშინდელნში“. „ეს იყო პირველი შემთხვევა, როდესაც ხმა უნდა ამ ომეღო დიდ სცენაზე“, – გაიხსენებს შემდეგ. იმხანად კი, ხელფასის გადა უხდელობის გამო თეატრიდან მსახ იობების ჯგუფი წავიდა და ყმაწვილ აკაკის მთელი რიგი საპასუხისმგე ბლო როლები დააკისრეს. დააკისრეს და გულიანადაც იც
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ზვიად ბოლქვაძის დაუვიწყარი საღამო
ოლების
ლ აკაკი ინეს, როცა 18 წლის აკაკი ვასაძემ რეპეტიციაზე კოცნა ვერ გაუბედა ნუცა ჩხეიძეს... 16 წლ ის იყო, რომ და ობ ლდა, დე და ავ ად გა ხდა და 5 დღ ეში გა მოესალმა წუთისოფელს... „წვეთი ცრემლიც არ გადმომვარდნია, ისე ვიყავი დარდისგან გამშრალი და გა ოგნებული. მიწას ისე მივაბარე, სულ იმას ვეკითხებოდი ჩემს თავს: რა მო გვივიდა, ხუთ დღეში როგორ გაგვიქ რა-მეთქი?“ 19 წლისას ამიერკავკასიის სეიმ ის ჯარში უკრეს თავი, არტილერიის პოლკში გაამწესეს – საბურთალოს ყაზარმებში. დღის მეორე ნახევარში ყაზარმებს არავინ ამოწმებდა და ის იც დადიოდა და ეცნობოდა თბილის ის თეატრალურ ცხოვრებას მანამ, სანამ ოპერასთან მიხეილ გელოვანს არ გადაეყარა, რომელმაც ჯაბადა რის სტუდიაში წაიყვანა. გამოცდები გაიარა, 3 დღის შემდეგ დაბრუნდა ყაზარმაში. დაბრუნდა, მაგრამ ჯარი დაშლილიყო – ყარაულიღა დახვდა იქ. მარტო აკაკის ჩემოდანსღა რომ დარაჯობდა. შემდეგ იყო კვლავ ქა რტეხილები, შიმშილი, გაჭირვება და ჯაბადარის სტუდია. ამას მოჰყვა ჯა ბადარის წასვლა საქართველოდან, სტუდიის დაშლა და შემდეგ აკაკი ვა საძე სახელმწიფო ქართულ დრამაში აიყვანეს. აიყვანეს და აღიარებამაც არ დაახანა – განასახიერა აბესალო „ირინეს ბედნიერებაში“. განასახი ერა ისე, რომ პრემიერაზე სცენაზე ასულმა დავით კლდიაშვილმა გამო აცხადა: „ჩემი აბესალო საიმედო არ ტისტის ხელში მოხვდა“! რამდენიმე რეპეტიციით შევიდა მზა სპექტაკლში და განასახიერა ნერონი – კვლავ წარმატებით. წარმ ატებამ თავბრუ დაახვია და... როცა იმედაშვილის შეცვლა დაავალეს იუ დას როლში, 4 რეპეტიციით სცენაზე გავიდა. გავიდა და... „ეს იყო თავხედობა და დავისაჯე კიდეც, სასაცილო მდგომარეობაში ჩავვარდი. იუდას წვერი მე კი არ მე კიდა, მე ვეკიდე მის წვერს“, – აღია რებს მოგვიანებით. სწორედ მაშინ, ქართულ დრამაში იხილავს პირველად სანდრო ახმე ტელს. ახმეტელს – შემდგომში დიდ მეგობარსა და თანამოაზრეს. თანა მოაზრეს, სანამ მათი გზები არ გა იყოფა. გზების გაყოფამდე კი ჯერ მარჯანიშვილის გამოჩენა და მასთან გამიჯვნაა. მარჯანიშვილამდე კი ის ევ ჯარი, შიმშილისგან ყურებში ლა ნდი და ამჯერად უკვე ნამდვილი ომი და ომის კოშმარები – თურქ ასკერე ბთან ბრძოლა. ის მეტყვიამრფქვევე გახლდათ. „...უნდა დავასწრო და მოვკლა, თორემ ის მომკლავს... თვ ალს ვერ ვახელ, მაგრამ ჩემი ტყვიამ ფრქვევის კაკანი ცხადად ჩამესმის. მხოლოდ ესღა მამცნობს, რომ ჯერ არ მოვმკვდარვარ. მერე ეს კაკანიც შეწყდა. მაგრამ უცებ, ჩვენებური ვაშას ძახილი მესმის, თავს არ ვწევ. მარჯვენა მხარეს კი რაღაც მაწვება მძიმედ“. რაც მძიმედ აწვებოდა, იყო თანა მებრძოლი – ყუმბარის ნამსხვრევს თავის ქალა გაუჩეხია მისთვის და სა ხე საკუთარი სისხლითა და ტვინით აქვს მოთხვრილი, მარცხენა ხელით სავაზნე ლენტი ჩაუბღუჯავს. ჩემდ აუნებურად რაღაც ამოვიხროტი ნე, გიჟივით წამოვვარდი, დავწვდი ტყვიამფრქვევს, ავიტაცე, ბეჭზე შევიგდე და წინ გავქანდი, ფრონტი სკენ“... ომის შემდეგ ბათუმის თეატრი, შემდეგ უკვე რუსთაველის თეატრი. ქაოსი ქართულ თეატრში და ისევ ფიქრი სამხატვრო აკადემიაზე. რა საც საბოლოოდ დაუსვამს წერტილს მარჯანიშვილის გამოჩენა, წარმ ატებები მისი ხელმძღვანელობით.
შაჰ–აბასის როლში შემდეგ „დურუჯის“ მანიფესტი. სწ ორედ აკაკი ვასაძე წაიკითხავს ქა რთული თეატრის ისტორიაში უპრე ცედენტო მანიფესტს. მარჯანიშვილსა და ახმეტელს შორის კონფლიქტისას ის ახმეტე ლის მხარეს დადგება. არადა, რო გორც თავის მოგონებებში დაწერს, მარჯანიშვილმა სწორედ ვასაძით მოინდომა ახმეტელის ჩანაცვლება – მთავარი რეჟისორის პოსტზე. ვასაძე გაუძლებს ინტრიგას. უარს ეტყვის მარჯანიშვილს. არ ჩაენაცვლება ახ მეტელს, მაგრამ არ გავა ათი წელიც კი და მაინც ჩაანაცვლებენ ახმეტე ლს სწორედ აკაკი ვასაძით... მაშინ კი ის, პირიქით, ახმეტელს დაუდგა გვერდით. ხორავასთან ერ თად სწორედ ვასაძე აღმოჩნდა ახმე ტელის მხარეს, როცა ოთხმა მსახიო ბმა ცეკაში უჩივლა დიდ რეჟისორს. ვასაძე ახმეტელის მხარდამხარ იბ რძვის, ქმნის სახეებს. მარჯანიშვი ლი თეატრს დააარსებს და ახლა იქ შესთავაზებს გადასვლას ვასაძეს. ისევ უარი. ვასაძე ახმეტელის გვერდით რჩ ება. მანამ, სანამ, მისი თქმით, ასპა რეზზე გამოვა „ხაზეიკა“... „ეჭვმა, ცილისწამებამ გაიდგა ფესვი თეატ რში, ახმეტელის ოჯახის გარშემო შემოიკრიბა „მაამებელთა“ და „კე თილისმსურველთა“ წრე, რომელიც ჩვენს წინააღმდეგ გეშავდა ხელმძღ ვანელს... სამწუხაროდ, საშამ მიატ ოვა მისი ბუნებისთვის შესაფერისი ოჯახი და იმ ოჯახთან ერთად, მრავ ალმა შესაშურმა თვისებამ მიატოვა ის... იმ თეატრს, სადაც „ხაზეიკა“ გაჩნდება და თანაც ისეთი, ჩვენ რომ გაგვიჩნდა, მშვიდობა ნამდვილად არ უწერია“. – წერს ვასაძე. აკაკი ვასაძე თავის მემუარებში, განვითარებულ საბედისწერო მოვლენებში, პასუხი სმგებლობას აკისრებს თამარ წუ ლუკიძეს, ახმეტელის მეუღლეს. სწ ორედ მას იხსენიებს „ხაზეიკად“. გა ნვითარდება მძვინვარე კონფლიქტი. ბაქოში გასტროლების შემდეგ, ახმე ტელი ჯერ ხორავას გაათავისუფლე ბს, შემდეგ ვასაძეს, რომელიც იცავს ხორავას. თეატრალურ კონფლიქტს სარფიანად გამოიყენებს ბერია, ცე კა აიძულებს ახმეტელს ხორავასა და ვასაძის თეატრში დაბრუნებას. ახმე ტელი არ აბრუნებს... ბერია თავის ანგარიშებს გაასწორებს, თეატრსა და შემდეგ სიცოცხლეს ჩამოაშორ ებს ახმეტელს. თეატრის ხელმძღვა ნელად კი დანიშნავენ... ვასაძეს... ძნელია, ჩასწვდე და გადმოსცე, რა ხდებოდა იმ შავბნელ წლებში. როცა ავკაცთა მიერ ინსპირირებ ული მოვლენები მართავდა მილი ონობით ადამიანთა ცხოვრებასა და ხვედრს... ბევრად იოლია ითამაშო შექსპირი, შილერი, ვიდრე ითამაშო და მით უმეტეს, იცხოვრო მაშინ, რო ცა „დრამატურგი“ ბერიაა...
დეა თავბერიძე საავტორო საღამო სხვადასხ ვა ჟანრის კომპოზიციებით, ემ ოციური დირიჟორით, შესრულ ების განსხვავებული მანერითა და დაუვიწყარი სიმღერებით... ზვიად ბოლქვაძის პირველმა საავტორო საღამომ ოვაციით ჩა იარა. დარბაზი ფეხზე რამდენ ჯერმე წამოდგა. მუსიკალურ წრ ეებში კარგად ცნობილი ნიჭიერი მუსიკოსი იმ დღეს ფართო საზო გადოებამაც გაიცნო.
ბიბი კვაჭაძე, მუსიკოსი: ზვ იადის სიმღერები მოსმენილი მქონდა. ჩვენთან „ბრავო რეკო რდსში“ იყო მოსული და შოკში ჩაგვაგდო ყველა. კონცერტზეც იმ განცდით მოვედი, რომ ზუსტ ად იგივეს მივიღებდი, მაგრამ ას ჯერ უკეთესი აღმოჩნდა, აქ ბევრი ისეთი სიმღერა შესრულდა, რო მელიც არ ვიცოდი. გენიალური მუსიკაა. ზვიადმა სულის მალამო ჩაგვიფინა... თვითონაც საინტე რესო პიროვნებაა. ძალიან თავმ დაბალია, მორიდებული, რაც მუ სიკოსებში იშვიათია. მუსიკოსები უფრო ეგოისტები და ამბიციურ ები არიან, ის კი პირიქით, თავმდა ბალია, მაგრამ იცის რასაც აკეთ ებს, პროფესიონალია.
კახა ჯაგაშვილი, მუსიკოსი: გენიალური კონცერტი იყო, აბ სოლუტურად სავსე ვარ სითბოთი, სიყვარულით, გრძნობებით, ეიფო რიით. ჩვენ ერთი პერიოდი კიევში ერთად მოგვიწია ყოფნა, დაკვრა და მუშაობა. შემდეგ დავმეგობ რდით. ზვიადი თავიდან ბოლომდე იმას ასხივებს, რაც თვითონ არის. მისი ადამიანურობა არც ცხოვრე ბაში იმალება და არც მუსიკაში.
`უდიდესი ემოციებით ვარ, გაოგნებული გამო ვედი და არამარტო მე...~ ნინა წკრიალაშვილი: მთელი კონცერტის განმავლობაში რამდ ენჯერმე ცრემლები წამომივიდა.
გემოვნებიანი მუსიკა მოვისმინე და ბედნიერი ვარ. თან რამდენ იმე ჟანრი იყო წარმოდგენილი, ყველაფერში ერთნაირად მაღალი დონის შესრულება დიდი ხანია არ მომისმენია. ძალიან მიხარია, რომ საქართველოში ასეთი ახალ გაზრდა და ნიჭიერი ადამიანები არსებობენ. როგორც ვიცი, ზვ იადი სულ რაღაც 30 წლის არის, ალბათ, დროული იყო, თუ არა და გვიანებული, დღევანდელი დღე. ყველამ უნდა იცოდეს ვინ არის ეს ადამიანი და სათანადოდ დააფას ონ. ეს ის მუსიკაა, რომელიც მო მავალ თაობებს დარჩება“.
`მე მერგო დიდი ბედნიერე ბა, ზვიადმა ჩემი ორი სიმღ ერა გააორკესტრა.~ დავით არჩვაძე: ვამაყობ და ხმ ამაღლა მინდა ვიყვირო, რომ ზვიად ბოლქვაძის მეგობარი ვარ. ხშირად შემირბენია სტუდიაში და მომისმენია ზვიადის რაღაცები. ისე გასულა 5-6 საათი, რომ დრო საერთოდ ვერ მიგრ ძნია. მის მუსიკალურ სამყაროში ვი ძირები და ვიკარგები ხოლმე. თვითონ ზვიადი ისეთი თავმდაბალი ადამია ნია, რომ, ალბათ, კიდევ დიდი ხანი არ დააპირებდა ამას, ამიტომ მადლობა მარინა ბერიძეს, რომელიც გვერდში ამოუდგა და სტიმული მისცა, რომ თავისი შემოქმედება ასე ლამაზად გამოემზეურებინა. მადლობა უფალს, რომ ასეთი კაცი არსებობს საქართვე ლოში.
საღამო ვერ შედგებოდა. ყველას დი დი მადლობა მინდა ვუთხრა დღევან დელი დღისთვის. ლია ბაიდოშვილი, ზვიადის მე უღლე: -ბედნიერი ვარ და სიხარულით სა ვსე.
-მან შეასრულა კომპოზიცია, რომელიც თქვენ მოგიძღვნათ. ეს სიტყვებით გითხრათ თუ გიმღერ ათ? - მიმღერა, მას სიტყვები არ უყ ვარს. რაც მოისმინეთ სპონტანურად ამოთქმული სიმღერებია. შეიძლება მივსულიყავი და ყოველ ჯერზე ახ ალი სიმღერა დამხვედროდა, ასეთია თვითონ. -თქვენც მუსიკოსი ყოფილხართ, ერთად თუ გეგმავთ რამეს ? -კონსერვატორიაში შევხვდით ერთმანეთს და ასე გაგრძელდა... მე ორღანზე ვუკრავ. დიახ, ერთად ვგ ეგმავთ მუსიკას და, ალბათ, უახლოეს მომავალში შემოგთავაზებთ. -დღეს, ხალხის ასეთ რეაქციას ელოდით ? -მე კი, თვითონ არა... ახალი ემოც იები სჭირდება ჩვენ საზოგადოებას, ვფიქრობ, ეს ახალი ემოციები დღეს წამოვიდა. მგონი მარტო მე არა ვარ, ვინც ამ საღამოს შემდეგ ასე ფიქრ ობს.
ზვიად ბოლქვაძე: „იმდენად ბე დნიერი ვარ, რომ სიტყვებით ვერ გა მოვხატავ. პირველ რიგში ჩემი თავი სგან არ ველოდი, თუ ამ ყველაფრის მობილიზებას და ფორმაში მოყვანას შევძლებდი. თუ არა თანადგომა, ეს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
31
პუტინს ბაღაფშის დასაფლავებაზე საქართველო გაახსენდა ილო მეფარიძე აფხაზეთი სეპარატისტული რე ჟიმის მეორე პრეზიდენტს – სერგეი ბაღაფშს გამოემშვიდობა. საოცარ ია, მაგრამ თავის დროზე შევარდ ნაძესა და მის გარემოცვას რაღაც ილუზიები ჰქონდა: „ადრე კომკ ავშირის მდივნად მუშაობდა, ვაჟა ლორთქიფანიძის ხელქვეითადაც ითვლებოდა და ეგება ლტოლვილე ბის დაბრუნებაში დაგვეხმაროსო“. შევარდნაძეს კი ესმოდა, ალბათ, ეს იმედები რა დონის სისულელე იყო, მაგრამ ყოველნაირად აღვი ვებდა არჩევნებიდან არჩევნებამ დე. ვაჟა ლორთქიფანიძეც ამიტომ დანიშნა სახელმწიფო მინისტრად. სინამდვილეში კი, ბაღაფშმა არძი ნბას კურსი არათუ შეცვალა, არამ ედ კოდორის ხეობაში ქართველთა მორიგი ეთნოწმენდა მოაწყო. სწ ორედ ბაღაფშმა მიაღწია რუსეთის მხრიდან დამოუკიდებლობის აღია რებას. თუმცა, ეს უფრო უბედურ ებად იქცა აფხაზეთისთვის, ვიდრე სიკეთედ, რადგან ამის შემდეგ რუ სეთის ზეწოლა სეპარატისტულ რე სპუბლიკაზე არათუ შემცირდა, არ ამედ პირიქით – ბევრად გაიზარდა. საერთოდ, უნდა ითქვას, რომ სე რგეი ბაღაფშის სიკვდილი რაღაც ძალიან ზუსტად დაემთხვა იმ პერი ოდს, როცა მოსკოვმა სეპარატისტ ული აფხაზეთის ხელმძღვანელობას საკითხი მკაცრად დაუსვა. ფაქტ ობრივად, ულტიმატუმიც წაუყენა: რუსებისთვის აფხაზეთში ბინების დაბრუნება; რუსული არმიის დაკა ნონება აფხაზეთში (გაგიკვირდებათ, მაგრამ ხელშეკრულება ჯერ კიდევ არ არის რატიფიცირებული); რუ სი ოლიგარქებისთვის აფხაზეთის სანაპიროზე ყველაფრის მიყიდვა, რაც კარგია; მიწის პრივატიზება; აფხაზეთში რუსეთის მოქალაქეთა გათანაბრება აფხაზეთის მოქალა ქეებთან; აფხაზეთის კონსტიტუცი იდან იმ მუხლის ამოღება, რომლის შესაბამისადაც პრეზიდენტი მხოლ ოდ აფხაზური სისხლის ადამიანი შეიძლება გახდეს; რუსეთისთვის სასაზღვრო ზოლის მნიშვნელოვანი ნაწილის გადაცემა სოფელ აიბგას თან და რუსული მთავრობისთვის საბჭოთადროინდელი ელიტური სა ნატორიუმების სიმბოლურ ფასად – 1 რუბლად(!) მიყიდვა. საკმაოდ გრძელი ჩამონათვალი იყო, თუმცა ბაღაფშმა არც ერთი არ
32
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
დააკმაყოფილა. იმის თქმა კი არ მი ნდა, რომ ამის გამო საიქიოს ისევე გაისტუმრეს, როგორც თავის დრ ოზე საბჭოთა გენერალი ფრუნზე, მაგრამ მაინც: ბაღაფში ისრაელში აპირებდა ოპერაციის გაკეთებას. გერმანიამ (ამ მომენტს მივაქციოთ ყურადღ ება) სეპარატისტთა ლიდერს უარი უთხრა ვიზის მიცემაზე. ისრაელის კლინიკაში კი ბაღაფშს იგივე ძა ლები ეპატიჟებოდნენ, ვინც დაბო ღმილია საქართველოში ორი გაიძ ვერა „ბიზნესმენის“ დაპატიმრების გამო. თვით ბაღაფში უკვე დაეთ ანხმა თელ-ავივში გადაფრენას, მა გრამ რუსეთსა და ისრაელს შორის ურთიერთობა ისევ დაძაბულია მზ ვერავებთან დაკავშირებული სკან დალის გამო. ამიტომ აფხაზეთის სეპარატი სტულ ლიდერს მოსკოვიდან უშიშ როების საბჭოს მდივანმა, პატრუშ ევმა დაურეკა და უთხრა: მოსკოვის ერთ ჩვეულებრივ საავადმყოფოში მაგ ოპერაციას უკეთ გაგიკეთებე ნო. ძალიანაც რომ მოენდომები ნა ბაღაფშს, რუსების ნებართვის გარეშე ვერსად წავიდოდა – უბ რალოდ, თვითმფრინავს არ მისც ემდნენ და საზღვარზე არ გაატ არებდნენ. ამიტომ იძულებული გახდა, პატრუშევის დასახელებულ კლინიკაში გაეკეთებინა ოპერაც ია. პირველი კითხვაც აქ ჩნდება: რატომ არა კრემლის სპეციალურ საავადმყოფოში? „ცკბ“-ში ხომ ნე ბისმიერ ოპერაციას აკეთებენ? მა გრამ კრემლში არ სურდათ ბაღა ფშის სიკვდილზე პასუხისმგებლ ობა პირდაპირ აეღოთ. ოპერაციამ თითქოს წარმატებით ჩაიარა. ის კი არა, ფილტვის კიბოთი დაავადებ ულ პაციენტს სიგარეტის მოწევის უფლებაც კი მისცეს, მაგრამ მო ულოდნელად ცუდად გახდა და სწ რაფად გარდაიცვალა. ისე, ფრუნზეზე ამბობდნენ მა შინ: ავად კი იყო, მაგრამ „პატარას წაეხმარნენო“. ბაღაფშის პანაშვიდი 9-სართ ულიანი სახლის მე-8 სართულზე მდებარე მის სამოთახიან („ჩეხური პროექტის“) ბინაში გაიმართა. მერე იქაურ ფილარმონიაში გადაასვე ნეს. სამი საათი ელოდნენ პუტინს, რომელიც რუსეთის პრეზიდენტის ადმინისტრაციის უფროს ნარიშკ
ინთან და კრასნოდარის გუბერნ ატორ ტკაჩოვთან ერთად მოვიდა. პუტინის დანახვაზე მთელი „აფხა ზური ფილარმონია“ ფეხზე წამო დგა. და სანამ „მარჩენალი“ იქიდან არ გავიდა, სულ ფეხზე იდგნენ. მათ შორის ქალები, რაც კავკასიური და აფხაზური ადათის დარღვევაა. პუ ტინი სცენაზე მარტო ავიდა და კუ ბოსთან მდუმარედ იდგა რამდენიმე წუთის განმავლობაში. ამ დროს ტკ აჩოვი ჩრდილო-კავკასიის რესპუბ ლიკათა ხელმძღვანელებს ლანძღა ვდა: რა ამბავია ამხელა კორტეჟებ ითა და ამალით მოსვლა, თქვენს გა მო კინაღამ დავიგვიანეთო. თითქოს თვითონ ველოსიპედით მოვიდა და ამალის გარეშე. ამასობაში პუტინი სცენიდან ჩა მოვიდა და სერგეი შამბასთან მივი და. როგორც ჩანს, მოსკოვში ესმით, რომ სეპარატისტული აფხაზეთის მესამე პრეზიდენტი სწორედ შამბა გახდება. ყველა გამოკითხვით, ის მნიშვნელოვნად უსწრებს ალექსა ნდრე ანქვაბს. პუტინმა შამბას ხელი ჩამოართვა და დიდხანს ეჩურჩულე ბოდა რაღაცას. ჟურნალისტებმა ყური მოჰკრეს ერთ-ერთ ფრაზას: „რუსეთი დაგე ხმარებათ, რათა თქვენს უშუალო მეზობლებთან ურთიერთობები აღადგინოთო“. ვის გულისხმობდა ნეტავ? რასაკვირველია, საქართვე ლოს. აბა, თურქეთს ხომ არ იგულ ისხმებდა? ცოტა უცნაური განცხადება კია: მოსკოვმა ჯერ თვითონ უნდა აღ ადგინოს მის მიერვე ჩაოხრებული ურთიერთობა თბილისთან, რომ მერე ჩვენთან აფხაზეთის „დამეგო ბრებაზე“ იზრუნოს. როგორც ჩანს, ეს ერთგვარი მუქარაც იყო შამბას მიმართ: თქვენი დამოუკიდებლობა კი ვცანით, მაგრამ ჭკუით იყავით, ულტიმატუმი შეასრულეთ, თორემ რუსეთს თუ დასჭირდა, ყველაფერს შეგიტრიალებთო. აფხაზ სეპარატისტებს კი სულ რამდენიმე თვე ექნებათ ამოსას უნთქად: სანამ ახალი არჩევნები ჩატარდება და მორიგი მთავრო ბა დალაგდება. შემოდგომისთვის მოსკოვი ისევ მკაცრად მოითხო ვს ულტიმატუმის შესრულებას და დაძაბულობა აღდგება მანამ, სანამ „დამოუკიდებელი აფხაზეთის“ მო რიგი პრეზიდენტი არ განისვენებს მოსკოვურ კლინიკაში.
რუბრიკა „გმირის“ მიხედვით „შინდისის გმირების“ ძეგლის მაკეტი გაკეთდა თორნიკე ყაჯრიშვილი მოქანდაკე ნუგზარ ჭა ვჭავაძე „პრაიმტაიმის“ ერ თგული მკითხველია. ამბო ბს, რომ რუბრიკა „გმირმა“, კონკრეტულად კი შინდისის ისტორიამ, ახალი კომპოზ იციის შექმნა გადააწყვეტ ინა. ერთმანეთის მხრებზე შემდგარ ბიჭებს, ნათლიანათლული, ალექსანდრე ონ ია ნი და რო მან ზო იძე ად განან. ავტორის სურვილია, რომ სამსართულიანი ძეგლ ის მაკეტი, რომელიც სულ რამდენიმე დღის წინ დასრ ულდა, შინდისში ძეგლად დადგას. ნუგზარ ჭავჭავაძე, მოქანდ აკე: „ამ კომპოზიციის გაკეთება მას შემდეგ გადავწყვიტე, რაც თქვენს გაზეთში აგვისტოს ომ ში დაღუპული ბიჭების ისტორი ების კითხვა დავიწყე. საერთოდ, ვერიდები კომპოზიციებში იარა ღის გამოყენებას და ამ შემთხვ ევაშიც არ გამომიყენებია. თუ ეს პროექტი განხორციელდა და ქა ნდაკების დადგმა გადაწყდა, ჩემი სურვილია, ყველა ამ გმირის სახე იდენტური იყოს. კომპოზიცია 15 ჯარისკაცისგან შედგება. ამით პატივისცემა გამოვხატე იმ ად ამიანების მიმართ, რომლებმაც გმირულად შესწირეს თავი ჩვენს ქვეყანას. ეს ჩემს სამოქალაქო მოვალეობად მივიჩნიე და მათი სახელების უკვდავსაყოფად გავა კეთე. თქვენი წყალობით დაიწყო ეს საქმე და საზოგადოება კვლა ვაც თქვენი გაზეთის საშუალებ ით ნახავს ამ კომპოზიციას“.
ერეკლე საღლიანი, პოეტი: „როცა ნუგზარმა ამ კომპოზიც იაზე მუშაობა დაასრულა, ჩე მთან მოიტანა. ეზოში უამრავი ადამიანი მოგროვდა და ყველამ ნახა. პირველი შეფასება ასეთი იყო: ძალიან ქართული სახეებ იაო. მიმაჩნია, რომ ერთ-ერთი კარგი ძეგლი შეგვემატება. ამ ქანდაკებაში ერთსულოვნება იგ რძნობა. მხრებზე დგანან, მაგრამ ცნობილ ცეკვა „ხორუმთან“ მიმს გავსებული კი არ არის, ეს ქანდ აკება გვეუბნება იმას, რომ ჩვენ ერთმანეთის მხრებზე ვდგავართ. გვინდა თუ არა, ეს ასეა და რომ არა ერთმანეთის მხრებზე დგომა, ქართველი ერი ამ დიდ განსაცდე ლს ვერ გაუძლებდა. არსებობს იარაღზე უფრო ძლიერი რაღაც, რასაც ადამიანის სული, უტეხი ბუნება ჰქვია“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
მოწინავე პოზიციაზე იბრძოდა, ომის დაწყების პირველივე დღიდან. 9 აგვისტოს კი სნაიპერის მიერ ნასროლმა ტყვიამ იმსხვერპლა მისი სიცოცხლე. - სიკვდილზე არც ერთი ჩვენგანი არ ფიქრობდა, ერთმან ეთის იმედით და ვაჟკაცური რწმენით ვიბრძოდითო – იხსენ ებენ თანამებრძოლები, რომლებიც გმირი მეგობრის ხსოვნას უკვდავყოფენ და კვლავ სამშობლოს სამსახურში რჩებიან, მუ რთაზის გმირობის გასაგრძელებლად. გურამ ირემაძე, მამა: ,,ჩვენ ერთმანეთის მეგობრები ვი ყავით. მეხმარებოდა შრომაში, მეც, რაც შემეძლო გვერდით ვედექი, ამ მხრივ გული არ მწყდება. ცოლის მოყვანაზე არ ფიქრობდა, მე ახლა ომში წასასვლელად ვემზადებიო, ერაყში მიდიოდა. დიდი ავტორიტეტი ჰქონდა ყველგან, სავალდებულო სამხ ედრო სამსახურის დამთავრების შემდეგ, მასთან ერთად კო ნტრაქტით 6 ბიჭი წავიდა. ასმეთაური, დოლიძე რომ დაიჭრა, უფროსად ჩემი შვილი დანიშნა, მას გადააბარა ყველაფერი თურმე. ჩემი შვილის და ღუპვის შემდეგ, უფრო ახლოს გავეცანი სამხედროების ცხ ოვრებას. ვიცი რა უჭირთ, რა უხარიათ, რა აწუხებთ. ხშირად გვაქვს შეხვედრები მეოთხე ბრიგადაში, იქ სადაც ჩემი შვილი მსახურობდა. ხშირად მივდივარ ვაზიანში. 6 აგვისტოს იწვა გორის ჰოსპიტალში, ვაზიანიდან გადა იყვანეს. მაღალი სიცხე ჰქონდა. გლანდების ოპერაცია უნდა გაეკეთებინა. 6-ში დამირეკა და შემატყობინა ოპერაციას ვი კეთებო. მოერე დღეს უკვე ომში იყო, ოპერაცია აღარ გაუკეთებია. სიცხიანი წავიდა საბრძოლველად... ჩვენ ტელეფონთან ვმორ იგეობდით, ვურეკავდით ხშირად. გული ცუდს მიგრძნობდა. ჩემს ხელში გაზრდილი იყო, ჩემს გულზე მეწვა. 8 აგვისტოს დარეკა, კარგად ვარო, ცხინვალიდან გამოვედი გორში ვარო, მომატყუა, პრობლემა არა მაქვს არაფერიო. ვთხოვე, თავს უპ ატრონე, ხომ იცი, შენს გარდა არავინ მეიმედება-მეთქი... კი, ვიციო, მითხრა, მაგრამ ერთი რამეა, ბიჭები მოგვიკლეს და შური უნდა ვიძიო, არ შევარჩენო. დამემშვიდობა და... სულ ეს იყო... მურთაზი ყუმბარმტყორცნით იბრძოდა. როკის გვირაბში 4 ტანკი ააფეთქეს. ჩემი შვილი სნაიპერის ტყვიას მოუკლავს ცხინვალში, 9 აგვისტოს. ჯერ მხარში მოხვედრია ტყვია, წამო მდგარა, შემობრუნებულა და ავტომატი მოუმ არჯვებია. ამასობაში ზურგიდან კეფაში დაუჭ რიათ... ბიჭებო მომკლესო დაუძახია მეგობრ ებისთვის. იქ იყო მისი ძმაკაცი, კაპრალი გაგა სირაძე. მან 12 კილომეტრი ზურგით ატარა ჩემი შვილი... ცხინვალიდან თითქმის გორა მდე. ძნელია მის გარეშე ჩემი ყოფა, მაგრამ ვდ გავარ ფეხზე, გმირი შვილი გავზარდე და ყველაფერს გავაკეთებ, რომ მი სი სახელი არ შევარცხვინო.'' მურთაზ ირემაძე 1986 წლ ის 11 მარტს დაიბადა. 2003 წელს დაამთავრა ჩოხატა ურის სოფელ ზოტის სა ჯარო სკოლა, იმავე წე ლს ჩაირიცხა ბათუმის სახელმწიფო სასო ფლო-სამეურნეო ინ სტიტუტში. III კურსის დახურვის შემდეგ, მოხალისედ წავიდა სამხედრო სავალდ ებულო სამსახურში. 2007 წლიდან მს ახურობდა კონტრა ქტით 41-ე ბატალიონ ის მე-4 ბრიგადაში.
გურამ ირემაძე
მურთაზ ირემაძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
33
„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“
გაფრთხილებთ
!
• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილაციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამოყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გაზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს.
ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ:
• ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანიავეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი. დარეკეთ 04-ზე!
• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გადაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გაცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბინაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყოების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად.
კატეგორიულად აკრძალულია!
• საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულების შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამოყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილება, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინებული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხების არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება.
გახსოვდეთ, რომ:
• პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოების ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს.
პატივცემულო მომხმარებლებო!
გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 34
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ახალი გალერეა ბესიკზე
ახალ გალერეას თავისი პრინციპი აქვს – მხატვრები საგანგებოდ ამ სივრცისთვის შექმნიან ნამუშევრებს. ყოველ გამოფენას თავისი კონცეფცია ექნება ეგმება. თემა პომპეიზე იქნება და სულ 12 ნახატს გამოვიტან. მუშაობა დაწყებული მაქვს. რა ტომ პომპეი? კატასტროფასა და გლობალურ რაღაცებს ეხ ება. მაშინ ბუნებრივი კატასტ როფა – აფეთქება იყო, ახლა კი საერთოდ კატასტროფაა დედა მიწაზე. ეს თემა, ალბათ, აქტუ ალურია“.
დეა თავბერიძე თბილისს ერთი ახალი გალერეა შეემატა. ბევრი გალე რეისგან განსხვავებით, ბესიკის #26-ში საუკეთესო სი ვრცეა დიდი ფორმატის გამოფენების მოსაწყობად. გა ლერეა ირაკლი ფარჯიანის ნახატებით გაიხსნა და მისი გამოფენა გალერეაში 20 ივნისამდე გაგრძელდება. ფა რჯიანის ნახატებს ოლეგ ტიმჩენკოს შემოქმედება შეცვ ლის. მხატვარი პროექტს სპეციალურად ამ გამოფენისთ ვის ამზადებს. სერია, სახელწოდებით „პომპეი“, 25 ივნისს უნდა გამოიფინოს. მანამდე კი ახალი გალერეა ქალაქის მერმა გიგი უგულავამ გახსნა.
ოლეგ ტიმჩენკო „ოდისეის“ ილუსტრაციები, რომე ლიც, ვფიქრობ, რომ უნიკალურია თავისი მხატვრული ოსტატობით... მომდევნო გამოფენისთვის უკვე ოლეგ ტიმჩენკო ამზადებს ნამუ შევრებს. ამ გალერეის მუშაობის პრინციპია ასეთია: ვითანამშრო მლოთ მხატვრებთან ისე, რომ მათ საგანგებოდ ამ სივრცისთვის შე ქმნან რაღაც გამოფენა, სადაც გა თვალისწინებული იქნება ამ გალე რეის მასშტაბი და სივრცე“. ოლეგ ტიმჩენკო, მხატვარი: გიგი უგულავა: „კიდევ ერთი ახალი საგამოფენო სივრცე შე ემატა თბილისს. ძალი ან საინტერესო და კარგი გამოფენით. დ არ წმ უნ ებ ულ ი ვარ, ახ ალ გა ლე რეას ბევრი დამთ ვალიერებელი ეყოლ ება“. ბაია წიქორი ძე: „გალერეის გახსნა ყოვე ლთვის ძალიან საი ნტ ერ ეს ოა, რაც სტიმულს აძლევს შემო ქმედებით პრ ოცესს. ძალიან კარგია, რომ ამ გალერეამ მ ოღ ვა წე ობ ა ისეთი მხატ ვრის გამო ფენით დაიწყო, როგორიც ირაკლი ფარჯიანია. ფა რჯიანი სხვადასხ ვა სფეროში მუშა ობდა. აქ არის წა
რმოდგენილი აბსტრაქც ია, ყვავილების ნატურმ ორტები და რელიგიური თემატიკა. ფარჯიანმა 70-იანი წლების ბო ლოს, იმდროინდელ საბჭოთა პერიოდ ში, ერთ-ერ თმა პი რველმა მიმართა რელიგიურ თემა ტიკას, დაიწყო სა ხარების გადაწე რა. მთელი სახ არ ებ ა აქვს ხე ლ ი თ გ ად ა წერ ი ლ ი დ ა ილუ სტ რა ცი ე ბით გაფორმ ებ ული. აქ ას ევე წარმოდ გენილია ბე რლინის ციკლი, რომელიც 89-90-იან წლებში ბერლინშია შესრულებული. აგ რე თვე, 80-იან წლ ებში შესრულებული
ბაია წიქორიძე
„ფარჯიანი ისეთი მხატვარია, რომ შეიძლება უყურო და სულ რაღაც ახალი აღმოაჩინო. ეს არის მხატ ვრობა, სადაც მიხვალ და სიმბოლ იკით ყველაფერს გაიგებ. ეგ არის ნამდვილი მხატვრობა, ნამდვილი მხატვრობა კი ყოველთვის საიდ უმლოს ინახავს. ბევრჯერ მინა ხავს მისი ნახატები, მაგრამ სი ამოვნებით ვათვალიერებ კიდევ ერთხელ. ძალიან მნიშვნელოვანია
ასეთი მხატვარი. გარდაცვლილი რომ არის, ეს არაფერს ნიშნავს, იმის გარდა, რომ ძალიან სამ წუ ხა რო ა. მისი სურათე ბი ცოცხლო ბენ და ირაკლი ყ ოვ ელ თვ ი ს ა ქტ უა ლუ რ ი იქნება... გა ლე რეა კი ფა ნტასტიკურია. რემონტის პრ ოცესში ვნახე და ძალიან მა ინტერესებდა, როგორი იქნე ბოდა. მაგრ ად მომეწონა. ძალიან კარგი სივრცეა. ამის შემდეგ აქ ჩემი გამოფენა იგ
ლადო ბურდული, მუსიკო სი: „მთავარია, იარაღის მაღაზია არ მომრავლდეს და გალერეები და კლუბები თუ გამრავლდება, კარგი იქნება. ფარჯიანს ძალი ან კარგად ვიცნობდი. არსენას ფილმის მხატვარი იყო, მე ამ ფილმში მთავარ როლს ვთამაშ ობ. ინტენსიური ურთიერთობა გვქონდა. 89 წელსაც, როდესაც გერმანიაში ვიყავი, ხშირად ვნახ ულობდით ერთმანეთს. ასე რომ, დიდი ხნის მეგობრობა და სიყვ არული გვაკ ა ვშ ირ ებ დ ა , ძალიან დიდ პატივს ვცემ დი, არაჩვე ულებრივი პი როვნება იყო. ვინც იცნო ბდა, დამეთა ნხმება. მერე გავიგე, რომ ჭლექი სჭირ და, მაგრამ არ ასდროს მიგრ ძნია მისგან, რომ ავად იყო, არასდროს უწ უწუნია ამის შესახებ. მშვი დი და ძალიან კარგი ადამია ნი იყო“.
ლადო ბურდული
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
35
36
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სუნიანი ხორცი „იბერულაში“ თორნიკე ყაჯრიშვილი
ბოლო პერიოდში საქონლის ხორცი საგრძნობ ლად გაძვირდა. თუ ადრე ერთი კილოგრამი 7-8 ლარი ღირდა, ახლა ფასი გაორმაგებულია. ამის მიზეზი ახალი სტანდარტებია, რომლის მიხე დვითაც, საქონელი სპეციალურ სასაკლაოზე იკვლება, რაც ხარჯებს ზრდის, და ეს გასაყიდ ფასზეც აისახება. ხშირად მარკეტებსა თუ ბა ზრობებზე, მაღალი ფასის მიუხედავად, არცთუ ისე ხარისხიანი ხორცი იყიდება, ამის დასტური კი ის ფაქტია, რომელზეც ახლა გიამბობთ... 21 მაისს ეკა სოფიამ ვაჟა-ფშაველას #37-ში მდებ არე მარკეტ „იბერულაში“ 2 კილო-ნახევარი ხბ ოს ხორცი შეიძინა, სახლში მიტანის შემდეგ კი აღმოაჩინა, რომ ხორცს არასასიამოვნო სუნი ასდიოდა. ეკა სოფიასა და „იბერულას“ შორის დავა მას შემდეგ დაიწყო, რაც უკმაყოფილო მომხმარებელმა მარკეტის ადმინისტრაციას უხარისხო ხორცის უკან დაბრუნება მოსთხოვა.
EXCLUSIVE
ეკა სოფია: – ეს მარკეტი ჩემს სახლთან ახლოსაა და ხშირად დავდიოდი. რამდენიმე დღის წინ 2 კილო-ნახე ვარი ხბოს ხორცი შევიძინე, რომე ლშიც 40 ლარი გადავიხადე. გამყ იდველს ვთხოვე, დამიჩეხე-მეთქი. დაჩეხეს, პირდაპირ ცელოფანში ჩამიდეს და მომაწოდეს. ბაზარში რომ ვყოფილიყავი, დავსუნავდი, შევამოწმებდი, მაგრამ როდესაც მარკეტს ენდობი და იცი, რომ იქ ყოველთვის კარგი ხორცი აქვთ, მისი შემოწმება საჭიროდ არ ჩა მითვლია. დაახლოებით ნახევარ საათში მივედი სახლში. როდესაც სადილის მომზადება დავიწყე და ცელოფანი გავხსენი, არასასია მოვნო სუნი ამოვარდა. მაშინვე ჩემს მეუღლეს გავატანე მაღაზი აში დასაბრუნებლად. ცოტა ხანში მეუღლე მირეკავს, ხორცს არ იბ რუნებენ, ასე ამბობენ, არანაირი სუნი არ აქვსო. უთქვამთ, ჩვენი ვეტერინარი მოვა, გასინჯავს და ის მიიღებს გადაწყვეტილებას, და ვიბრუნებთ თუ არაო. ერთი სიტყ ვით, როდესაც ვეტერინარი მოსუ ლა, მასაც იგივე უთქვამს, ხორცი გაფუჭებული არ არის, მაცივრის სუნი აქვს და უკან ვერ დავიბრუნ ებთო. ძალიან გავბრაზდი და მა ღაზიაში წავედი. ჩემს განცვიფრ ებას საზღვარი არ ჰქონდა, როცა არასასიამოვნო სუნიან ხორცზე მეუბნებოდნენ, გაფუჭებული არ არისო. რამდენჯერმე ვუთხარი, რად გინდათ, რომ ახლა გვაწვა ლოთ, წავიღოთ ლაბორატორი აში, შევამოწმოთ, დავხარჯოთ დრო, ენერგია, ფული. ხომ იცით, თქვენი ერთგული მომხმარებელი ვარ-მეთქი... მაინც თავისას გა იძახოდნენ, მაცივრის სუნი აქვს, ჩვენ ახალ ხორცს ვყიდითო.... ხო რცი იმისთვის ვიყიდე, რომ ვჭამო
და რაში მჭირდება ინტრიგანობა, მეყიდა და უმიზეზოდ დამებრ უნებინა... ცუდი განწყობა, აგ რესია და გაურკვეველი მიდგომა დავინახე. ახლობელმა გვირჩია, „სურსათის უვნებლობის სამსახ ურში“ დარეკეთ, ხორცს შეამოწმე ბენ და გაარკვევენ, გაფუჭებულია თუ არაო, მაგრამ აღმოჩნდა, რომ ეს სამსახური შაბათს ისვენებდა. ამის შემდეგ ლაბორატორია „მუ ლტიტესტს“ დავუკავშირდით. კვ ლევის ობიექტურობაში რომ ეჭვი არ შეჰპარვოდათ, ხორცი ლაბო რატორიაში მარკეტის მენეჯერთ ან და იმ ვეტერინართან ერთად წავიღეთ, რომელიც ამტკიცებდა, რომ ხორცს მაცივრის სუნი ჰქონ და. „მულტიტესტში“ მისვლის შე მდეგ, როდესაც ლაბორატორიის დირექტორმა, ლევან კალანდაძემ ხორცს დასუნა, ვეტერინარსა და მარკეტის მენეჯერს უთხრა, უფ რო სწორად ურჩია, რად გინდათ საქმის ასე გართულება, კარგიც რომ იყოს ხორცი, ვალდებული ხართ, უკმაყოფილო მომხმარებლ ისგან პროდუქცია დაიბრუნოთო. მაინც ჯიუტად უარზე იდგნენ. მე რამდენჯერმე ადამიანურად გა ვუმეორე მათ: ასეთი საქციელი კარგს არაფერს მოგიტანთ, საზო გადოება გაიგებს, უხრისხო ხო რცს რომ ყიდით და თქვენი იმიჯი შეილახება-მეთქი. მოვხარშოთ და ვჭამოთო, ესეც მითხრეს. ვუპა სუხე, რომ ასეთი ექსპერიმენტის ჩატარებას არ ვაპირებდი... „მუ ლტიტესტში“ ხორცს ორგანოლე პტიკურ მაჩვენებლებზე ჩაუტარ და კვლევა. კვლევის პასუხები იმ დღესვე მივიღეთ, სადაც წერია, რომ პროდუქციას სუსტი მომჟავო სუნი ჰქონდა, რაც ხარისხიან ხო რცს არ უნდა ჰქონდეს... – ანალიზის პასუხი რომ ნა
ხეს, მარკეტის მენეჯერმა და ვე ტექიმმა რა თქვეს? – სანამ პასუხს მივიღებდით, მაღაზიის დირექტორი მოვიდა, რომელმაც ბოდიში მოგვიხადა და თავის მენეჯერს უთხრა, აუცილე ბლად დაიბრუნეთ ხორცი და ფუ ლიც დაუბრუნეთო. ეს მოხდა მას შემდეგ, რაც ჩვენ მივიღეთ პასუ ხები. ბოლოს, ხორცი დაიბრუნეს და ფულიც მოგვცეს. შეურაცხყ ოფილი ვარ. მას შემდეგ იმ მარკ ეტში არ შევსულვარ. არ მინდა, სხვა მომხმარებელიც ანალოგიურ სიტუაციაში აღმოჩნდეს. პროდუქცია რომ უხარისხოა, ამას ექსპერტებიც ადასტურებენ. როგორც „მომხმარებელთა ფედე რაციის“ სურსათის უსაფრთხოებ ის დარგის ექსპერტი, ქეთი დადი ანი აცხადებს, ასეთი პროდუქციის რეალიზაცია არ უნდა ხდებოდეს. ქეთი დადიანი: „თითის დაჭე რით რომ ღრმული სწრაფად არ სწორდება, უკვე ნიშნავს, რომ ხო რცს ორგანოლეპტიკურად გაფუ ჭების ნიშნები დაწყებული აქვს. იმ მომხმარებელს პროდუქტზე მიკრ ობიოლოგიური კვლევა რომ ჩაეტ არებინა, რომელიც საკმაოდ ძვირი ჯდება, ამ პროდუქტში მილიონი დარღვევა აღმოჩნდებოდა“. როგორც „იბერულას“ დირე ქტორმა, ლევან ჩითინაშვილმა გვ ითხრა, შესაძლოა, ეს პროდუქტი მათ მარკეტში არ იყო ნაყიდი, ან არასწორ ტრანსპორტირებასა და მოპყრობას გამოეწვია არასასია მოვნო სუნი. ლევან ჩითინაშვილი: „დადა სტურდა, რომ ის ხორცი გაფუჭე ბული არ იყო და უბრალოდ, სუნი ჰქონდა. იქიდან დავიწყოთ, რომ შეძენიდან ნახევარ საათში კი არა, საათ-ნახევრის შემდეგ მოიტანეს ხორცი. იმ ტემპერატურაზე, რაც
იმ დღეს იყო, მანქანის საბარგულ ით საათ-ნახევარს რომ ატარებ ხორცს, ისედაც აიკიდებს სუნს, თან ხბოს ხორცი ცოტა სათუთია. საკითხავია მაგ ხორცის წარმომ ავლობა, რადგან, ჩვენთან რომ მო იტანეს, დაჭრილ მდგომარეობაში, სახეშეცვლილი იყო. საერთოდ, საკითხავია, იყო თუ არა ჩვენი ხო რცი. იმ დღ ეს 10-15 კი ლო ხბ ოს ხორცი გაიყიდა, მაგრამ მსგავსი პრეტენზიით არავინ მოსულა. კი დევ ერთხელ ვამბობ, გასარკვე ვია მაგ ხორცის წარმომავლობა და იყო თუ არა ჩვენს ქსელში ნა ყიდი. საერთოდ, ხორცს თავისი შენახვისა და ტრანსპორტირების პირობები აქვს. საათ-ნახევარი მა ნქანით, დახუთულ პაკეტში ჩადე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბულ ხბოს ხორცს რომ ატარებ, იმ ტემპერატურაზე შეიძლება რაღაც სუნი აიკიდოს, მაგრამ იმ კვლევამ დაადასტურა, რომ ეგ ხორცი არც ჯანმრთელობისთვის იყო მავნ ებელი და საზიანო. რამდენი ხნის შემდეგ ჩაუტარდა კვლევა პროდ უქტს, ეგ არის მითითებული ლა ბორატორიულ დასკვნაში? უკან დაბრუნების შემდეგ მაღაზიაში კიდევ რამდენ ხანს იყო გაჩერე ბული პაკეტში და შემდეგ კიდევ სოფელ დიღომში, მაგ კვლევით ცენტრში რა ხნის შემდეგ მივიდა, ეგ არის დაფიქსირებული სადმე?“ შეგახსენებთ, რომ მარკეტი „იბერულა“ 2009 წელს დაარსდა და დღეისთვის შვიდ მარკეტს აე რთიანებს.
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
37
გიორგი წითური
კოკერმა „Pulp“-ი გააერთიანა „Metallica“ ნომერ პირველია
კიდევ ერთი ლეგენდა
WELCOME TO PULP WORLD
კოკერმა „Pulp“-ი გააერთიანა
2
011 წელი მუსიკალუ რად ერთ-ერთი ყველ აზე მნიშვნელოვანი და აქტუალური გამოდგა. თავისი მორიგი ალბომები გამოუშვეს „Radiohead“-მა და PJ Harvey-იმ, კვლავ შე იძლება დაუბრუნდეს სც ენას ბრიტ პოპის ერთ-ერ თი კულტ ჯგუფი „Blur“ და ჯარვის კოკერმა შესაძლ ოა ახალი ალბომი „Pulp“თან ერთად ჩაწეროს.
ბოლო ინფორმაცია, ალბათ, წლის ყველაზე დიდი მოულოდნე ლობა იქნება, თუმცა რამდენიმე დღის წინ მომხდარ ამბებს თუ ვე ნდობით, აბსოლუტურად შესაძლ ებელი. საფრანგეთის ქალაქ ტუ ლუზაში „Pulp“-ის პირველი შემა დგენლობა შეიკრიბა და კონცერ ტი გამართა. ჯგუფი ერთად 2001 წლის შემდეგ არ შეკრებილა, რაც ბრიტ-პოპის მოყვარულთათვის პატარა დრო ნამდვილად არ გა ხლავთ. სცენაზე ჯგუფის წევრები
ემოციურად გამოიყურებოდნენ, თითქმის ყველა ჰიტი შეასრულეს და კვლავ გაახსენეს მაყურებელს ის დრო, როცა ბრიტ-პოპი უდიდ ესი პოპულარობით სარგებლო ბდა. ბო ლოს და ბო ლოს „Pulp“-ს 10 წლის მანძილზე ერთად არ დაუკრავს, ხოლო მაყურებელს კი 90-იანი წლების გმირები ერთად არ უნახავს. ჯგუფის ხელმეორე გაერთი ანებაზე პირველი საუბარი ორი წლის წინ დაიწყო, თუმცა მაშინ ეს
უფრო ფანტასტიკის სფეროს მი ეკუთვნებოდა, მაგრამ ახლა თამა მად შეიძლება ითქვას, ჯარვის კო კერი და მისი ჯგუფი კვლავ მზად არის მსმენელი გაახაროს. რაც არ უნდა უცნაურად ჟღ ერდეს 90-იანების ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული ჯგუფი 1978 წელს დაარსდა, თუმცა მთ ელი 80-იანები ჩრდილში გაატარა. ყველაზე დიდი წარმატება ჯგუფს სიმღერამ „Common People“ და ალ ბო მმა „Different Class“-მა მო უტანა. 1995 წელს გამოსული ნა მუშევარი დღემდე ბრიტ-პოპის უმთავრეს ალბომად რჩება, ხოლო ჯარვის კოკერი კი იმ წლების ერ თგვარ გმირად. კოკერს მეგობარი კოლეგებისგან უამრავი რამ განა სხვავებდა, თუმცა მთავარი მაინც ცხოვრებისეული გამოცდილება იყო, რადგან კოკერი უფრო 80-ია ნების შვილი გახლდათ და ზუსტ ად იმ თაობამ აღიარა, რომელთ ანაც ასაკის გარდა კიდევ უამრავი რამ აშორებდა. „Different Class“-მა ერთგვარი რევოლუცია მოახდინა, ბრიტ პო პის და გლემის სინთეზმა ალბომს აქამდე არარსებული ელფერი შე სძინა, ხოლო კოკერის ვოკალმა და უცხო სცენიურმა იმიჯმა ის, სულ მცირე, ლონდონური სცენის ახალი სიმბოლო გახადა. გასული 11 წლის მანძილზე,
რაც ჯგუფი ერთად არ შეკრებ ილა, კოკერმა ორი სოლო ალბომი გამოუშვა და ასევე „ჰარი პოტე რის“ მეოთხე ნაწილისთვის მეგო ბრებთან ერთად რამდენიმე სიმღ ერა მხოლოდ წიგნში არსებული ჯგუფის სახელით „The Weird Sis ters“ ჩაწერა. კოკერს გასული წლ ების მანძილზე „Pulp“- ის მაგვარი მასშტაბებისთვის არ მიუღწევია, თუმცა მის სოლო შემოქმედებას ნაკლიც არაფერი ჰქონდა. მშვე ნივრად არანჟირებული და მუსი კალურად დახვეწილი ალბომები მელომანებისთვის ნამდვილად საჩუქარს წარმოადგენდა და იმ დროს ახსენებდა, როცა „Pulp“-ი ერთი შეკრული გუნდი იყო. 2011 წელს „Pulp“-ის მორიგმა გაცოცხლებამ კიდევ ერთი შედე ვრი თუ არ მოგვიტანა, ახლებუ რად არანჟირებულ, უკვე ასაკში შესულ მუსიკოსების ლაივებს მა ინც მოგვცემს. ყოველ შემთხვევ აში, ახ ალი „Pulp“ სც ენ აზე რომ ისეთივე ქარიზმატულია, როგო რც მეოცე საუკუნის ბოლოს, ეს „Youtube“-ზე შესვლითაც შეგიძლ იათ ნახოთ. ამრიგად, 2011 წელი მართლაც საინტერესოდ ვითარდ ება და თუ გავითვალისწინებთ, რომ წლის ბოლომდე კიდევ ძალი ან დიდი დროა დარჩენილი, მისგან ახალ სიურპრიზებს კიდევ უნდა ველოდოთ.
„Metallica“ ნომერ პირველია ბრიტანულმა ჟურნალმა „Kerrang!“-მა მკითხველთა შორის გამოკითხვა ჩაატარა, რომლის მიხედვითაც ბოლო 30 წლის მანძილზე არსებული როკ-ჯგუფებიდან ყველაზე გავლენიანი „Metallica“ აღმოჩნდა. გამო კითხვა ჟურნალმა საკუთარ 30-ე წლისთავს მიუძღვნა, რომლის პირველი გამოცემაც ზუსტად 1981 წელს გამოვიდა. მსოფლიოში საკმაოდ პოპუ ლარული ჟურნალის გამოკითხვამ ერთი რამ ნათლად აჩვენა, ბოლო 30 წე ლია „Metallica“-ს თა ვის ჟა ნრში კონკურენტი არ ჰყავს. შე იძლება კონკრეტული ჯგუფის ყველა ალბომის დიდი მოყვარ ული არ იყო, თუმცა „Metallica“-ის პირველ ადგილზე გასვლა რომ ლოგიკურია, ეს უდავოა. რაც შე ეხება ათეულში მოხვედრილ სხვა დანარჩენ წევრებს, აქ რამდენიმე ნიუანსი მართლაც უჩვეულო და გასაოცარია. მეორე ადგილს ასევე ამერიკ ული ჯგუფი „Green day“ იკავებს, ვერ გეტყვით, ცნობილ ტრიოს თავისი კარიერის მანძილზე ძლ იერი ალბომები არ ჰქონია, თუმცა მათი მეორე ადგილზე გასვლა მა რთლაც ერთობ საეჭვო რამ გახლ ავთ. რა დიდი მიღწევისთვის იკავ ებს ამ საპატიო პოზიციას „Green day“, უცნობია, ყოველ შემთხვევ აში მათ და „Metallica“-ს შორის გა ნსხვავება ისეთია, თუნდაც ალბო მების ხარიხსით და მათი შინაარ სით, როგორც ცასა და დედამიწას შორის. მესამე ადგილი სტანდარტ ულად „Iron Maiden“-ს მიენიჭა, ჯგუფი, აგერ უკვე 30 წელია, არ ჩეულ ჟანრს არ ღალატობს და თავისი შემოქმედებით კონკრე ტულ მსმენელს ახარებს. შემდეგი „Slipknot“ გახლავთ, რომელიც ზუსტად იმავე კატეგორიას მიეკ უთვნება, რაც „Iron Maiden“. ასევე 38
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
სიაშია „My Chemical Romance“ – მელომანთა უმრავლესობის აბსო ლუტურად ალოგიკური არჩევანი.
01 – Metallica 02 – Green Day 03 – Iron Maiden 04 – Slipknot 05 – My Chemical Romance 06 – Linkin Park 07 – Bullet For My Valentine 08 – Blink 182 09 – Ozzy Osbourne 10 – Foo Fighters მეექვსე ადგილი გამოკითხ ულთა ერთ-ერთი ყველაზე აბსუ რდული გადაწყვეტილებაა – ვერ გეტყვით რა ხალხმა მიიღო მონა წილეობა კონკრეტული ათეულის შედგენაში, თუმცა „Linkin Park“-ი რომ გასული 30 წლის ყველაზე სუსტი კოლექტივია, ეს დანამდ ვილებით ვიცი. „Bullet for my Val entine“ მეშვიდე ადგილზე გავიდა – ჯგუფი, რომლის შემოქმედებაც ჰევი-მეტალის ჟანრს მიეკუთვნ ება, „ჟიურის“ ერთ-ერთ ყველაზე ლოგიკურ გადაწყვეტილებას წა რმოადგენს და კონკრეტულ ათ ეულს ერთგვარ პლუსს უწერს. რაც შე ეხ ება მე რვე ად გილს, თუ კი „Linkin Park“-ზე შეიძლება ვთქვათ, რომ ჯგ უფი ზედმეტად სუსტია, მერვე ადგილზე გასუ ლი კოლექტივი შე უძლებელია აღიქვა,
როგორც მუსიკალური ანსამბლი. „Blink 182 “-ის ამ ათეულში მოხვ ედრას, ალბათ, მისი საერთოდ არ არსებობა სჯობდა. მეცხრე ადგილს ოზი ოსბო რნი იკავებს (გმადლობთ, რომ არ დაგავიწყდათ), რომლის მეცხრე ადგილზე გასვლა ჟურნალისთვის უფრო დიდი სირცხვილია, ვიდრე მუსიკოსის შიგნით არმოხვედრა. ცნობილი მუსიკალური ჟურნალ ის ათეულს კი, „Foo Fighters“ აგ ვირგვინებს, რომელიც როგორც აღმოჩნდა, ბევრად უფრო ნაკლ ები მნიშვნელობის არის, ვიდრე დანარჩენი ცხრა. ამრიგად, კონკრეტულ გა მოკითხვას თუ ვენდობით, მუს იკ ალ ურ ი ინდუ
სტრია სრული კრახის წინა შეა, თუმცა ეს ისედაც ყველ ამ ვიცოდით, უბრალოდ, ამ ჟამად ეს დასაბუთებულად შეგვიძლია დავამტკიცოდ, „Kerrang!“-ის გამოკითხვა ხომ ამის ნათელი მა გალითია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
Gil Scott Heron ს
ოციალური თემატიკით გაჟღ ენთილი მუსიკა ოცდამეერთე საუკუნის დასაწყისისთვის ახ ალი ხილი ნამდვილად არ ყოფილა. ჯერ კიდევ მეოცე საუკუნის სამო ციანების დასაწყისში ბობ დილა ნმა თავისი პროტესტით არაერთი ახალგაზრდა გამოაფხიზლა, ტვინი „შეურყია“ და სწორ გზაზე დააყენა. მართალია მისი შემოქმედება არსე ბულ სახელმწიფო სისტემას გონე ბას ვერ შეუცვლიდა, თუმცა ახალ გაზრდობის გამოფხიზლებაც პატა რა საქმე ნამდვილად არ გახლდათ. არ შეიძლება პროტესტზე ვისაუბ როთ და ჯონ ლენონი არ ვახსენოთ, რომლის სოლო კარიერის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწილი, ზუსტად არსებული სისტემის დაძლევას უკ ავშირდება – სისტემის, რომლის გა დამკიდეც არაერთი თაობა უაზროდ შეეწირა არა ერთ ომს.
გამოხატო პროტესტი შენი შემოქმედ ებით, როცა ნახევარი მსოფლიო, სულ მც ირე, შენი მუსიკით მოხიბლულია, ალბათ, „პოპულარული“ შემოქმედის ერთგვარი ვა ლია. ხელოვანი ამ შემთხვევაში „რუპორია“, რომელიც ათასობით თავისუფალი ადამია ნის პროტესტს ახმოვანებს, იქნება ეს ომის წინააღმდეგ მიმართული ძახილი, თუ შიდა სოციალური პრობლემები. მუსიკალურ ინდუსტრიაში, ამ მხრივ, ერთ-ერთი წამყვანი ადგილი რეპს უპყრია, რომელშიც თავიდანვე იგრძნობოდა პროტ ესტის ახლებური ფორმა, მუსიკით „ბრძო ლის“ ახალი ეტაპი, საკუთარი თუ ხალხის სათქმელის მიწოდების ყველაზე „იოლი“ ხერხი. რეჩიტატივის ფორმა საშუალებას
იძლევა უფრო გამართო და უფრო ზუსტად ჩაატიო შენი სათქმელი შენს კომპოზიცია ში. კონკრეტული ჟანრი დღესდღეობითაც ერთ-ერთი მთავარი ძალაა, რომელიც ყვ ელაზე რეალურად გამოხატავს იმ სოცი ალურ არსს და პრობლემებს, რაც ჩვენს სამყაროში არსებობს. კონკრეტულ ჟანრში თავისი პროტეს ტით, ახალი სიტყვით, თუ ჟღერადობით, პირველ ადგილზე ამერიკელი მუსიკოსი გილ სკოტ-ჰერონია. ჰერონი სულ რამდენ იმე დღის წინ გარდაიცვალა და სხვადასხვა სოციალურ ქსელებში მისმა სახელმა ხშირ ად გაიჟღერა. რაც აბსოლუტურად ლოგი კურია, მას შემდეგ, რაც ჰერონი ამ ქვეყნ ად აღარ არის, მას მერე იქცა „კერპად“და ათასი პრიზით დაჯილდოვდა. შეგვიძლია თამამად განვაცხადოთ, „გრემის“ ახალი პორცია, მომავალ წელს, დიდი დამსახურ ებისთვის ზუსტად გილ სკოტ-ჰერონს გა დაეცემა. ამერიკელი პოეტი, მუსიკოსი, მწერალი გილ სკოტ-ჰერონი ჩიკაგოში, ილინოისის შტატში, 1949 წლის 1 აპრილს დაიბადა. ბა ვშვობიდანვე მუსიკისა და ლიტერატურის სიყვარული, ბებიამ გაუღვიძა. მომავალი მუსიკოსის ლიტერატურული ნიჭი ჯერ კი დევ სკოლაში შეამჩნიეს, თუმცა პირველი დიდი წარმატება უნივერსიტეტში სწავლის პერიოდში ეწვია. ლინკოლნის უნივერსიტე ტის პირველ კურსზე სკოტ-ჰერონი რო მანს („სვავი“) წერს, რომელიც კრიტიკოს ებისგან უმაღლეს შეფასებას იმსახურებს. რომანი 1970 წელს გამოდის, ამავე წელს იბეჭდება მომავალი მუსიკოსის ლექსების კრებული „Small Talk at 125th and Lenox“, ხოლო რამდენიმე თვეში გამოიცემა ვინი ლის ალბომი, რომელიც კონკრეტული ლე ქსების ერთგვარ ადაპტაციას შეიცავს. ჰერონზე, მუსიკოსად ჩამოყალიბები სას, უამრავმა ხელოვანმა მოახდინა ზეგა ვლენა, თუმცა ყველაზე მეტად აღნიშვნის ღირსი ბრაიან ჯექსონია, რომელთან თა ნამშრომლობაც მან 1971 წელს გამოსული ალბომით „Pieces of a Man„ დაიწყო. ამის შემდეგ მუსიკოსები ერთად კიდევ რამდენ იმე ალბომზე მუშაობენ, რომლიდანაც არ აერთი კომპოზიცია მსოფლიო ჰიტი ხდება. გილ სკოტ-ჰერონი პოლიტიკური და სო ციალური რეპის დამფუძნებლად ითვლება, თუმცა მუსიკოსს არაერთხელ აღუნიშნავს და ერთმხრივ მოუწოდებია კიდეც, რომ მთ ავარი არა წუთიერი სოციალური პრობლე მები, არამედ ის ხელოვნებაა, რომელსაც ისინი, ანუ მუსიკოსები ქმნიან.
ნარკოტიკების პრობლემები ჰერონს თავიდანვე ჰქონდა, ამის გამო არაერთ ხელ მოინახულა მრავალი ციხე, თუმცა სიცოცხლის ბოლომდე მაინც ვერ სძლია მავნე ჩვევას. მუსიკოსი 2001 წელს კოკა ინის გამო დაიჭირეს და 3 წელი მიუსაჯეს, 2003-ში ჰერონი ვადამდე ადრე გაათავის უფლეს. 2005 წელს მუსიკოსი ხელმეორედ ხვდება ციხეში, თუმცა 2007-ში ჯანმრთ ელობასთან დაკავშირებული პრობლემე ბის გამო, ის კვლავ ვადამდე ადრე ტოვებს ციხეს. 2010 წელს მუსიკოსის ბოლო სტუდიუ რი ჩანაწერი გამოდის, სახელწოდებით„I'm New Here“, რომელიც კრიტიკოსების მიერ დადებითად იქნა შეფასებული. „I'm New Here“ ჰერონის ერთგვარ დაბრუნებას გუ ლისხმობდა, ასევე აღსანიშნავია, რომ ახ ალი ნამუშევრით ჰერონმა მისკენ ახალგა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ზრდა მსმენელი მიიზიდა, მათ კიდევ ერ თხელ აღმოაჩინეს მუსიკოსის უნიკალური შემოქმედება. ჰერონი 2011 წლის 27 მაისს ნიუ-იორ კში გარდაიცვალა, ხოლო მისი ბოლო ალ ბომიდან ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელ ოვანი კომპოზიცია „New York Is Killing Me“ ერთგვარ აღსარებად და მესიჯად იქცა. გილ სკოტ-ჰერონი მეოცე და ოცდამეერ თე საუკუნის პოეტი და მწერალი, რეპში სოციალური თემატიკის დამაარსებელი და უბრალოდ, ნიჭიერი მუსიკოსი, 62 წლის ასაკში გარდაიცვალა, თუმცა ცხოვრების მანძილზე არაერთი მნიშვნელოვანი ლექს ის თუ ალბომის შექმნა მოასწრო. რა თქმა უნდა, გარდაცვალების შემდეგ, ჰერონის პოპულარობა ორმაგად გაიზარდა და მისი ისედაც ცოცხალი ლეგენდის სტატუსი, ამ ჟამად ოფიციალური გახდა.
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
39
„იავნანა“ საბერძნეთში
ეკა ჩიკვაიძე 22 მაისს საბერძნეთში დი დი ზეიმი გაიმართა. ათენის საკონცერტო დარბაზ „მეღა როში“ გამართული საქველ მოქმედო გალა-კონცერტი, იქ მცხოვრებ ქართველებს არ ასდროს დაავიწყდებათ. ყვ ელაფერი კი იქიდან დაიწყო, რომ სწრაფი ფულადი გზავ ნილების ბერძნულ-ქართულმა კომპანია „ინტელექსპრესმა“ ფონდ „იავნანას“ მიაკითხა და მახათას მთაზე ივერიის ხვთისმშობლის ხატის სახე ლობის ტაძრის მშენებლო ბისადმი მიძღვნილი აქციის შემდეგ, საბერძნეთში მცხო ვრები ქართველებისთვის კო ნცერტის გაკეთება შესთავ აზა. მათ იდეას საბერძნეთში საქართველოს საელჩომ დაუჭ ირა მხარი და გრანდიოზული კონცერტიც დაიგეგმა. ათენში, მუსიკის სასახლეში, ქა რთველი მსმენელით გადაჭედილ დარბაზში საქველმოქმედო გალაკონცერტში, ცნობილ ქართველ მომღერლებთან ერთად ცნობილმა ბერძენმა მომღერალმა მარიო ფრ ანგულისმაც იმღერა. მიუხედავად იმისა, რომ ის საკმაოდ მაღალანა ზღაურებადი მომღერალია, ქველ მოქმედების მოყვარული აღმოჩნდა და ამ კონცერტში მონაწილეობას
იოვანა კალპაქსი და ნანი სიამოვნებით დათანხმდა. მაყურებლ ის ემოცია თავიდანვე, კონცერტის დასაწყისშივე წამყვანების გამოჩენამ გამოიწვია. „იავნანას“ უცვლელი წამყ ვანები, მაია ასათიანი და ნინო არაზ აშვილი, ამჯერად ერთად და პირველ ად, ცნობილ ბერძენ მსახიობ იოსის მარინაკისთან ერთად გამოვიდნენ სცენაზე. ამის შემდეგ სცენაზე პაატა ბურჭულაძე, ანსამბლი „სუხიშვილ ები“, საბერძნეთში მოღვაწე ქართ ველი მომღერალი თამთა გოდუაძე, ელისო ბოლქვაძე, თამარ გვერდწით ელი, ნინო ქათამაძე, ნატო მეტონიძე, სოფო ნიჟარაძე, ეკა მამალაძე, ნუკრი კაპანაძე, ანსამბლი „შვიდკაცა“, იო ვანა კალპაქსი და ნანი ბრეგვაძე ენ აცვლებოდნენ. ყველაზე ემოციური მსმენელისთვის „ჰერიო ბიჭებო“ აღ მოჩნდა, რომელიც ნატო მეტონიძემ
იოსის მარინაკი, ნინო არაზაშვილი და მაია ასათიანი 40
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
იმ ღე რა და მას შე მდეგ ცრემლებიც არ შეწყვეტილა. თამრ იკო გვერდწითელის „შვიდკაცასთან“ ერ თად შესრულებულ სიმღერაზე „ჩემო კარგო საქართვე ლო“ მთელი დარბ აზი ტიროდა. პაატა ბურჭულაძის გამო ჩენაზე კი, როგორც მოსალოდნელი იყო, ყველა ფეხზე ად გა. სოფო ნიჟარაძემ ინგლისურენოვანი ბრეგვაძე სიმღერა შეასრულა. მიუხედავად იმისა, რომ თამთა გო დუაძე სხვა ჟანრის მომღერალია, კონცერტზე სიმფონიური ორკესტ რის თანხლებით იმღერა. ცნობილი მწერალი იოვანა კალპაქსი, რომელიც ქართველმა ხალხმა რევაზ ლაღიძის „თბილისოს“ შესრულებით გაიცნო, თავიდან უარს ამბობდა სიმღერაზე. არ მინდა გამოჩნდეს, რომ ცუდად ვმღერიო, თუმცა ნანი ბრეგვაძესთან შეხვედრის შემდეგ გადაიფიქრა და მასთან ერთად დუეტში „თბილისო“ იმღერა. რა მდენად გასაკვირიც არ უნდა ყოფილიყო, იოვა ნას ქართული სიმღერის ტექსტი ამდენი წლის შემდეგაც ზეპირად ახ სოვდა. ნინო ქათამაძემ ნიკა მემანიშვილის გა კეთებული სიმღერების კოლაჟი, კინოფილ „ვე რის უბნის მელოდიებ იდან“ შეასრულა და მა ყურებლისგან წამოსუ ლი ემოციების ფონზე, შუა სიმღერის დროს მათთან დარბაზში ჩა იჭრა. კონცერტზე ნიკა მემანიშვილის ხელმძღვანელობით სიმფონიური ორკესტრის სიმებიანი შემადგენლობა და პაატა ანდრიაძის ბენდი მონაწილეობდა. რეჟისორი და თო დოიაშვილი იყო. ფინალურ ნაწი ლში „იავნანას“ ტრადიციული დაჯი ლდოებაც გაიმართა. „ოქროს რაში“ „ინტელექსპრესის“ დამფუძნებელს კახა გიუაშვილს გადასცეს. საღამოს საპატრიარქოს წარმომადგენლებ იც ესწრებოდნენ. საქველმოქმედო კონცერტიდან შემოსული თანხა, მა
ხათას მთაზე ტა ძრის და სავანის მშენებლობას მო ხმარდება. კონ ცე რტ ის შემდეგ, საქართ ველოს დამოუკ იდებლობის დღ ესთან დაკავშირ ებით, გალა-დი ნერი გაიმართა, სადაც 40 ქვეყნის საელჩოს წარმ თამრიკო გვერდწითელი ომადგენელი ეს წრებოდა და ამ და ანსამბლი `შვიდკაცა~ საღამოს საქართ რთველებს ყველაფერი ქართული, ველოს ელჩი საბერძნეთში, ირაკლი როგორ ტიროდნენ და როგორი სი თავართქილაძე ედგა სათავეში. ყვარულით იყვნენ სავსე. ემოციური გარდა ამისა, საბერძნეთში ახალი იყო ისიც, რომ ქართველები იმ მო ორენოვანი გაზეთი „გეორგიანი ეფიმ ხუცებთან ერთად იყვნენ მოსულე ერიდა“ გამოვიდა. თითოეული გაყი ბი, ვისაც იქ უვლიან და ეს მათთვის დული გაზეთიდან, 1 ლარი ქველმო ძალიან დიდი დღე იყო, რადგან ვა ქმედებას მოხმარდება. ნახეთ, რომელი ქვეყნიდან ვართო“. თეონა ჯორბენაძე ( „იავნანას“ იოვანა კალპაქსი: უპირველეს სამხატვრო ხელმძღვანელი): „ჩვენი ყოვლისა, მინდა მთელი სულითა გასვლითი კონცერტების მთავარი გულით მივესალმო ქართველ ხა ამოცანა, ქველმოქმედებაა, მაგრამ ლხს, რომელიც ჩემთან მეგობრობს ამავე დროს, ქართული კულტურის და ეს მმატებს ძალასა და ენერგიას, წარსულში ვბრუნდები. როდესაც ჩემთან ახალგაზრდები მოდიან და მთხოვენ ვუთხრა რამე საქართვე ლოზე, მე ყოველთვის დიდი სიყვ არულით ვუყვები საქართველოს შესახებ, რადგან ეს სიყვარული ჩე მს სულშია დაბუდებული. საქართველოში პირველად ძა ლიან დიდი ხნის წინ ჩავედი. მაშინ მეც ძალიან ახალგაზრდა ვიყავი. ჩემი მოგზაურობა საქართველოსკ ენ ყირიმით დაიწყო, იქ სამი დღით ჩავედი გასტროლებზე. სცენის ფა რდიდან რომ გავიხედე, ირგვლივ ტევა არ იყო. ეს ჩემთვის მართლაც ძალიან სასიამოვნო იყო. მერე ქა კახა გიუაშვილი რთულად დაწერილი სიმღერის ტექსტი რომ ვნახე, გადავწყვ მათთვის ჩვენება და პოპულარიზაცი იტე ქართულ ენაზე მესწავლა აც. ამ კონცერტმა ეს ორივე მისია ძა სიმღერა. როდესაც რუსულად ლიან კარგად შეასრულა. უცხოეთში ნამღერის შემდეგ ქართული ტე არაერთი კონცერტი გაგვიმართავს, ქსტით ვიმღერე, წარმოიდგინეთ მაგრამ ამდენი ქართველი ჩვენს კო ქართველების რეაქცია. ძალიან ნცერტს არსად დასწრებია. საოცარი ამაღელვებელი იყო ეს ყველაფ მაყურებელი იყო. არაფერს შემიძლია ერი. ქართველებმა შემიყვარეს, შევადარო ის ტაში და ემოცია, რომე მჩუქნიდნენ უამრავ საჩუქრებს, ლიც თითოეული მონაწილის გამოჩე მიწვევდნენ საზეიმო სადილე ნისას ჰქონდათ. მთელი ცხოვრება გა ბზე, აწყობდნენ საღამოებს და მყვება ეს შთაბეჭდილება, თუ როგორ ქალაქის სიმბოლო მაჩუქეს“. ენატრებათ უცხოეთში მცხოვრებ ქა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„პრაიმტაიმი“ ხარისხის ნიშნით დაჯილდოვდა
ხარისხის ნიშანი, იგივე „წი თელი Q“ წელს „პრაიმტაიმთან“ ერთად 8 კომპანიას მიენიჭა. სულ რამდენიმე კვირაა, ხარისხის ნიშა ნი, როგორც ახალი არასამთავრ ობო ორგანიზაცია ჩამოყალიბდა და ახალ, პროფესიონალ გუნდთან ერთად, საქართველოში ქართულ ხარისხზე ზრუნავს. 31 მაისს შოთა რუსთაველის სახელმწიფო დრამ ატულ თეატრში ხარისხის ნიშნის ახალი ორგანიზაციის პრეზენტა ცია და 8 ლაურეატი კომპანიის ხა რისხის ნიშნით დაჯილდოების ცე რემონია გაიმართა. „ხარისხის ნი შნის“ სერთიფიკატები, „პრაიმტაი მთან“ ერთად, „შოთა რუსთაველის სახელობის სახელმწიფო დრამატ ულ თეატრს“, „გურიელი ექსპორ ტს“, „პოულტრი ჯორჯია(კოდა)“-ს, ავეჯის სახლ „ოპ-არტს“, სს „ბა გრატიონს“, ტურისტულ კომპანია „კაპიტალ პლიუსს“ და „კორძაძის
ბაია სალუქვაძე
საადვოკატო ბიუროს“ გადაეცა. გა რდა ამისა, განხორციელდა წინა წლ ებში „ხარისხის ნიშნის“ მფლობელი კომპანიების რესერტიფიცირება. „ხარისხის ნიშანი“ კომპანიებს სამი წლის ვადით გადაეცემათ და ყოვე ლწლიურად მათ საინსპექციო კო ნტროლი უტარდებათ. ხარისხის შე ნარჩუნებისთვის, წელს ხელმეორედ სერთიფიკატები შვიდ კომპანიას: „დიოს“, „საქკაბელს“, „სავანეთს“, „პრემიუმ კლასს“(ბაგი) და „რესტ ორან წისქვილს“, „ავთანდილს“ და „ანუკა ქებურიას“ გადაეცათ. და ჯილდოების შემდეგ, რუსთაველის თეატრის ფოიეში, სტუმრებისთვის ხარისხის ნიშნით დაჯილდოებული კომპანიების პროდუქტის გამოფე ნა-დეგუსტაცია გაიმართა. ბაია სალუქვაძე („ხარისხის ნი შნის“ მმართველი დირექტორი): „ახალი არასამთავრობო ორგანი ზაციის ეგიდით, დაჯილდოების ცერემონია პირველად გაიმართა და სისტემატურად კიდევ არაერთი დაჯილდოების ცერემონია გაიმარ თება იმ კომპანიებისთვის, რომლებ თანაც სამუშაოები ხარისხის ნიშნის შეფასებით დასრულდება და დააკ მაყოფილებენ იმ მინიმალურ ზღვა რს, რაც ხარისხის ნიშნის სამუშაო პროგრამას ნიშნავს. ჩვენი გუნდი მოტივირებული და გამოცდილი ახალგაზრდებით არის დაკომპლე ქტებული. ასევე, ხარისხის ნიშანს გვერდით უდგანან უმაღლესი სამე ცნიერო-კვლევითი ინსტიტუტები, როგორიცაა კვების მრეწველობის ინსტიტუტი, სანიტარიის და ჰიგი ენის ინსტიტუტი, ჩაის ასოციაცია, ბიზნესგაერთიანებები, უმაღლესი სასწავლებლები, მედია პარტნიორ ები და კომპანიები, რომლებსაც ხა რისხის ნიშანი აქვთ მინიჭებული და ინარჩუნებენ მას. ჩვენ სწორედ ამ ადამიანებთან ერთად ვაპირებთ და ვიწყებთ ხარისხის გაუმჯობესებაზე ზრუნვას საქართველოში“. თამარ ფხაკაძე (გაზეთ „პრაი მტაიმის“ დამფუძნებელი): „რო დესაც ხარისხის ნიშანს იღებ, ეს იმას ნიშნავს, რომ მოთხოვნები, რომლებსაც თანამედროვეობა შენ გიყენებს, შესრულებულია. მაღალი ხარისხის მენეჯმენტი თავისთავად ნიშნავს მაღალი ხარისხის პროდუქ
ტს, რადგან იქ სადაც მენეჯმენტი თავის სიმაღლეზეა, პროდუქტიც თავისთავად თავის სიმაღლეზე დგას. „პრაიმტაიმმა“ ხარისხის ნი შანი უკვე მეორედ მიიღო. ადრე, როდესაც ანალიტიკური ჯგუფი „პრაიმტაიმი“ არსებობდა და ახლა უკვე გაზეთმა. ჩვენთვის ეს ძალი ან ღირებული ჯილდოა, რადგან ის, რომ თანამედროვეობის კვალ დაკვალ იარო, მართლა ძალიან მნ იშვნელოვანია“.
ზაალ ჩიქობავა
დეა თავბერიძე ნაღვლიანი თვალები და ფურც ლებზე ჩამოწერილი სურვილები. 17 ბავშვის მოლოდინი და იმედი, რომ კეთილი ადამიანები ამ პატარპატარა სურვილებს აუსრულებენ. ეს ბავშვები, „მომავლის ბავშვთა“ სახლის აღსაზრდელები არიან. მა თთვის 11 ივნისს „არტ-კაფე 11“-ში საქველმოქმედო აქცია ეწყობა. აქ ციის ორგანიზატორები ჯერ ბავშვე ბს შეხვდნენ, შემდეგ კი სხვადასხვა კომპანიებს, რომლებმაც მხარდაჭე რა აღუთქვეს. მათ იმედი აქვთ, რომ 11-მდე აქციაში ბევრი მსურველი ჩა ერთვება.
გავეცანი, ძალიან დავიზაფრე. იქვე გამიჩნდა სურვილი, რომ რაღაცნ აირად დავხმარებოდი მათ, თუნდაც სულ მცირედით. ძალიან ემოციუ რი იყო მათთან შეხვედრა და განშ ორება. ბედნიერი ვარ და ყველა იმ ადამიანის მადლობელი, რომელიც მხარში ამოგვიდგა, რომ მათ სურვ ილებს ავუსრულებთ... კაფეს შემდეგ ბავშვებს ჯერ კინოთეატრ „რუსთავ ელში“ წავიყვანთ, მერე კი „ბომბორ ას“ პარკში. ამ სახის აქციები „არტკაფეში“ აუცილებლად გაგრძელდ ება. 27 ივნისს სამედიცინო ინსტიტ უტის ბავშვებსაც აქვთ ანალოგიური პროექტი. ისინი ჩვენთან გრემის ბა ვშვთა სახლის აღსაზრდელების ხე
ამ ბავშვთა სახლში სულ 40 ბავშ ვია, მაგრამ ამ აქციაში დაახლოებით
ზაალ ჩიქობავა: „რუსთაველის თეატრის ხარისხი, ეს მსოფლიო ხარისხია და მსოფლიო აღიარება, მაგრამ ის, რომ მთლიანი მენეჯმ ენტის სტრუქტურას ყურადღება მიექცა და ხარისხის ნი შნით აღინიშ ნა, ჩემთვის სასიხარუ ლო და სასი ამოვნოა“.
17 ბავშვი მოხვდა. 8-დან 12 წლამდე ბავშვებს სხვადასხვა კომპანიები და პირებულ საჩუქრებს „არტ კაფე 11“ში საზეიმოდ, ხალხური სიმღერების ფონზე გადასცემენ.
თამარ ფხაკაძე
ეკა ჩიკვაიძე
მათ თქვენი თანადგომაც გაახარებთ
ლოლა ლომიძე, აქციის ორგა ნიზატორი: „ამ ბავშვთა სახლის შესახებ სრულიად შემთხვევით გა ვიგე. არ ვიცოდი, თუკი თბილისში არსებობდა ეს სახლი. სურვილი გამიჩნდა, მომენახულებინა ის ინი. როდესაც იქაურ პირობებს
ლნაკეთ ნივთებს გამოფენენ... რაც უფრო ბევრი ადამიანი ჩაერ თვება ამ აქციაში, მით უკეთესი. მა რთალია, ჩვენ მათ მთავარ სურვილს, რასაც ოჯახი ჰქვია, ვერ ავუსრულე ბთ. მაგრამ ამ მცირედით შეგვიძლია თუნდაც ერთი დღე გავულამაზოთ“.
lolamidze@yahoo.com 857 91 01 36
„ბავშვებმა თავიანთი სურვილები ჩამოწერეს, გვინდა, ეს სურვილი ყველას ავუსრულოთ“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
41
დეა თავბერიძე
მანანა კაზაკოვა დე დოფალი მარგოა, ზაზა ბურჭულაძე – დონ კი ხოტი, გოგი ჭიჭინაძე – ლუდვიგ მეორე ბავა რიელი... ამ ისტორიულ გმირებად გარდასახულ ცნობილ სახეებს 6 ივ ნისს ფოტოგამოფენაზე ნახავთ.
ჟურნალი „ეპიზოდი“ და „მოგზაურობა დროში“ `აგვისტოს 5 დღის~ აგვისტოს ომიდან თითქმის სამი წლისთავზე თბილისში ის ვარსკვლავები და კადრს მიღმა მოღვაწე პროფესიონალები შე იკრიბნენ, რომელთა დახმარებ ითაც მსოფლიო საქართველო ში დატრიალებულ ტრაგედიას იხილავს. ის ეფექტები და იარები, რო მლებითაც ეკრანზე აგვისტოს ომი გაცოცხლა, გრიმისა და მა კიაჟის უმაღლესი რანგის სპ ეციალისტს, იანა სტოიანოვას ეკუთვნის. ბულგარელი ქალბ ატონი, ქართულ პრემიერას სრ ულიად შემთხვევით დაესწრო. ჰარლენის ფილმზე მუშაობის დასრულების შემდეგ, მას კიდევ ერთ პროექტზე „247°F“-ზე მუშა ობა შესთავაზეს, რომელსაც ას ევე ჩვენს ქვეყანაში იღებენ... იანა, წესით, სამშობლოში აპ რილში უნდა დაბრუნებულიყო, თუმცა ისე მოხდა, რომ ფილმის გადაღებები გადაიდო და ბედმა ის „აგვისტოს 5 დღის“ პრემიე რას იქ შეახვედრა, საიდანაც მისი ქართული ისტორია დაიწ ყო. იანას 50-მდე ფილმზე აქვს ნამუშევარი, გრიმისთვის ფი ლმში „The Way Back“-ის, რამდენ იმე კოლეგასთან ერთად, „ოს კარზე“ იყო ნომინირებული. უა მრავ ვარსკვლავთან უმუშავია, დონალდ საზერლენდიდან, კრ ისტიან სლეიტერამდე... ამბობს, რომ გრიმი ის ხიდია, რომელსაც მსახიობი პერსონაჟამდე მისა სვლელად გადის. ფსიქოლოგ ობასაც ვითავსებთ, რომ მათ ეს გზა გავუადვილოთო... დასაწყისი ბავშვობაში სამხატვრო სკოლ აში დავდიოდი, ჩემი დედ-მამა კინო ში მოღვაწეობდნენ და ამდენად, ეს სფერო ჩემთვის ადრეული ასაკიდან მშობლიური იყო. სკოლის შემდეგ მულტფილმების ანიმაციის სწავლა დავიწყე, თუმცა ეს ჩემი სფერო არ 42
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
კულისებიდან EXCLUSIVE
იანა სტოიანოვა
საქართველოში ფილმზე სამუშაოდ მომიწვია, არც მიფიქრია, ისე დავთ ანხმდი. ამ პერიოდში ახალი დასრ ულებული მქონდა მუშაობა ფილმზე „The Way Back“ და რენი ჰარლენთან ერთად ფილმზე მუშაობა ჩემთვის ძა ლიან საინტერესო იყო.
იყო... ალბათ, 20 წლის ვიყავი, როცა ბულგარეთში პირველი თანამედრ ოვე კინოსტუდია გაჩნდა. სწორედ იქ გავიცანი ჟან-კლოდ ვანდამის პირა დი გრიმიორი, რომელმაც ავსტრიაში წამიყვანა და 6 თვის განმავლობაში იმ საქმეს ვსწავლობდი, რომელიც ბავშვობიდან ყველაზე მეტად მიზი დავდა. ავსტრიიდან დაბრუნებულს, უკ ვე პროფესიონალურად შემეძლო, როგორც მაკიაჟის, ასევე გრიმის გა კეთება და არც შემოთავაზებების ნა კლებობას ვუჩიოდი. -საქართველოში როგორ მოხვ დით? -მამაჩემი კინოდოკუმენტალის ტია და აქ 92 წელს იყო ჩამოსული. უკან დაბრუნებული ხშირად ჰყვე ბოდა თქვენს ქვეყანაზე, ზოგჯერ ხაჭაპურსაც კი აცხობდა. ამდენად, საქართველოში ჩამოსვლა დიდი ხნის განმავლობაში მსურდა. როცა ფილმის პროდიუსერმა
ჟურნალი „ეპიზოდი“, რომელიც მოკლე ხანში საკმაოდ პოპულარული გახდა, თა ვის მკითხველს და, ზოგადად, დამთვალი ერებელს ეროვნულ ბიბლიოთეკაში გამო ფენას სთავაზობს. ახალ, მე-9 ნომერს ის სწორედ ამ ორიგინალური მეთოდით წა რადგენს. გამოფენა, სახელწოდებით „მო გზაურობა დროში“, 6 ივნისს, საღამოს 7 საათზე, მოეწყობა. არადა „ეპიზოდის“ რე სპონდენტები ჟურნალის დაარსების დღ იდანვე მოგზაურობენ დროში. სოფო მოსიძე, ჟურნალის დამფუძნე ბელი: „ჩვენ გვაქვს ასეთი კონცეფცია. ჩვ ენი ფოტოგამოფენებით სხვადასხვა დრ ოში ვმოგზაურობთ და სხვადასხვა ეპოქის ადამიანებს ვაცოცხლებთ. ვაცოცხლებთ ასევე სხვადასხვა ფოტოებსა და ნახატებს. ბოლო ფოტოსესიაზე ცნობილ ადამიანებს ლიტერატურული პერსონაჟის ან ისტორი ული გმირის ამპლუაში უნდა წარმოედგინ ათ საკუთარი თავი. სწორედ ეს ფოტოები იქნება როგორც ჟურნალ „ეპიზოდში“, ას ევე გამოფენაზე. გავაცოცხლეთ ცნობილი მხატვრების ტილოები და ამერიკული კი ნოკლასიკა, არის კადრები „ჯეიმს ბონდ იდან“, „ჩიკაგოდან“, „ჰარი პოტერიდან“... ფოტოსესიებისთვის ყოველ ნომერზე ჯგუფი ერთად ვმუშაობთ. ფოტოგრაფი ირაკლი ბლუიშვილია, გრიმს მაკა შავე რდაშვილი აკეთებს. ფოტოსესიის ორგა ნიზატორები კი ირინა კავილაძე და ნინო ჭიჭინაძე არიან“.
პირველი შთაბეჭდილება... პირველად გვიან ჩამოვფრინდი და ძალიან მომეწონა თბილისი ღამით. ჩემი პირველი შთაბეჭდილებაც ეს იყო – რა ლამაზი, პატარა ქალაქია. მე რე და მერე კი, როცა უკვე ადამიანები გავიცანი, აქაურობა ჩემს ერთ-ერთ უსაყვარლეს ადგილად იქცა. ამ ადამ იანებს სულ რაღაც ერთი წლის გადა ტანილი ჰქონდათ ომი და მათთან ურ თიერთობამ მე ძალიან ბევრი მომცა... -რთული არ იყო ფილმის ლამის მის რეალურ ბრძოლის ველზე გა დაღება? - ვერ ვი ტყ ოდი, რომ ეს რთ ული იყო, მართალია აქ საქართველოში ეს ემოციები იმაზე მეტად გვმუხტავდა, ვიდრე მათ მსოფლიოს ნებისმიერ სხ ვა წერტილში ვიგრძნობდით, მაგრამ ამასთან ერთად, ეს უდიდეს მოტივა ციას გვაძლევდა. -გადაღებებიდან ყველაზე მეტად რა დაგამახსოვრდათ? -არამარტო მე, ყველა იმ ადამიანს რომლებიც ფილმზე სამუშაოდ ჩემს ავით უცხოეთიდან იყვნენ ჩამოსუ ლები, საქართველო არასდროს და
„ენდისთვის იდეალური პერიოდი იყო, როცა მას სააკაშვილი შეეძლო ეთამაშა“ ავიწყდებათ. ვერასდროს შევძლებ დავივიწყო, გადაღებების ბოლო დღე, როცა ფილმში დაღუპული ად ამიანების ოჯახის წევრებს ვიღებდ ით. ისინი მოკლე ისტორიებს გვიყ ვებოდნენ დაღუპულთა შესახებ, ეს კი ბევრად მეტი იყო, ვიდრე კინო... ნამდვილი, ცოცხალი ემოციები და რეალური ცრემლები... ასევე ყოველთვის მემახსოვრება იმ სცენის გადაღებები, რომელშიც 2200 ადამიანი მონაწილეობდა. ის ინი ფილმში საკუთარ სახლებს ტო ვებდნენ და მათზე მთელი ეს დარდი უნდა ყოფილიყო ასახული. ახლა ვერც ვხვდები, როგორ მოვახერხე ამ სამუშაოს შესრულება. მახსოვს, მხოლოდ ის, რომ გადაღების შემდეგ რენი შემოვიდა და იმანაც იგივე მი თხრა. ბუნებრივია, ამას ჩემი ქართ ველი კოლეგების გარეშე ვერ მოვა ხერხებდი. დასამახსოვრებელი იყო გადაღე ბები წალკაში, სადაც ქალები ახალ გარემონტებულ რკინიგზის სადგ ურში ვცხოვრობდით, კაცები კი მა ტარებელში. იმდენად მოტივირებუ ლები ვიყავით, რომ დისკომფორტი არავის უგრძნია. აქვე მახსენდება რუპერტ ფრენდისა და სხვების წა რმოუდგენელი თავდადება, რამდ ენჯერმე, დრო რომ არ დაგვეკარგა, ფრენდმა ჩემს მიერ დადებული ია რებით დაიძინა... -ფილმში მართლა ბევრმა ვარს
კვლავურმა სახელმა მოიყარა თავი, თუმცა ენდი გარსიაზე ცალკე უნდა გკითხოთ... - ყველას, ვისაც ვარსკვლავებთ ან მუშაობის ეშინია, ვეტყვი, რომ რაც უფრო დიდია ვარსკვლავის სი კაშკაშე, მით უფრო ადვილია მასთ ან მუშაობა. ენდი გარსია უმაღლესი რანგის პროფესიონალია, ის უამრავ დოკუმენტურ მასალას ეცნობოდა და სურდა საკუთარი გმირის, ამ შემთხვ ევაში საქართველოს პრეზიდენტის შესახებ მაქსიმალურად ბევრი ინფო რმაცია მიეღო. ერთხელ პრეზიდენ ტის ფოტოთი მოვიდა, სურდა, რომ იდეალური ვარცხნილობა ჰქონოდა. თავიდან ყველას ეგონა, რომ ენ დის ცალკე საგრიმიორო ექნებოდა, თუმცა ჩემთან ოთახში ისე შემოვიდა, როგორც რიგითი მსახიობი... სწორედ ამ თვისებებით აღწევენ ასეთი მსახ იობები წარმატებას. მათთან მუშაობისას ხელები არ უნდა აგიკანკალდეს, ერთადერთი, რასაც ისინი ვერ იტანენ, სიზარმაც ეა, როცა ამდენი წლის განმავლობაში მუხლჩაუხრელად მუშაობ, ბუნებრივ ად სხვებისგანაც იგივეს მოითხოვ. -როგორ მიამსგავსეთ ენდი გა რსია მიხეილ სააკაშვილს? -იცით, თუ მენდობით, ისინი მართ ლა ჰგვანან ერთმანეთს, ენდისთვის იდეალური პერიოდი იყო, როცა მას სააკაშვილი შეეძლო ეთამაშა. ბევრი არაფერი შემიცვლია... -როგორ ფიქრობთ, რას ეტყვის ეს ფილმი მაყურებელს? -ეს არის ფილმი ომის წინააღმდეგ, მნიშვნელობა არა აქვს, რომელ ქვეყ ანაში ნახავენ, ყველგან დაანახვებს ადამიანებს თუ რა ბოროტება მო აქვს ომს. ყველანი, ვინც ამ ფილმზე ვმუშაობდით, ამ იდეით ვიყავით მო ტივირებულნი, მათ შორის ის რუსი პროფესიონალები, რომლებიც ამერ იკიდან მრავლად იყვნენ ჩამოსული და ჩვენთან ერთად ცდილობდნენ, მს ოფლიოსთვის საქართველოში დატრ იალებული ტრაგედია, რაც შეიძლება ნათლად ეჩვენებინათ. ყველანი ერთად ხელოვნების მხ არეს და ომის წინააღმდეგ ვიყავით...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თორნიკე ყაჯრიშვილი
უნიკალური ფოტოკოლექც ია და დოკუმენტები, რომელიც კინოსა და თეატრის მუზეუმს 2010 წლის 24 ივნისს გადაეცა, ქსნის ერისთავთა რეზიდენც იის ბოლო მკვიდრს, ნიკოლოზ (კოლა) ერისთავს ეკუთვნის, ცნობილ დეკლამატორს, რომე ლიც 1865-1933 წლებში მოღვაწ ეობდა და ილია ჭავჭავაძესთან ახლო მეგობრობა აკავშირე ბდა. სამწუხაროდ, არაფერია ცნობილი, სად და როდის გაიც ნეს ერთმანეთი, მაგრამ მათი მეგობრობა საკმაოდ დიდხანს, 20 წელი გაგრძელებულა. რო გორც კოლა ერისთავის ერთა დერთი შთამომავალი, თამარ აშხაცავა ამბობს, ვაჟა ფშავ ელა სწორედ კოლა ერისთავმა აღმოაჩინა. კოლა ერისთავის პირველი შეხვედრა ვაჟასთან ეს ამბავი ჯერ არსად თქმულა და დაწერილა. ექსკლუზიურად „პრაიმტ აიმში“ – დღემდე უცნობი ისტორია, რომელიც ვაჟა ფშაველას აღმოჩენას უკავშირდება. თამარ აშხაცავა, კოლა ერისთა ვის შვილთაშვილი: – ეს ისტორია, რომელსაც ახლა პირველად თქვენ გიყვებით, ბებიაჩ ემმა, თამარმა მომიყვა. კოლა ამით ყოველთვის ამაყობდა. ის ბოლომდე პატრონობდა ვაჟას. ყველაფერი კი იმით დაიწყო, რომ ერთხელ ბაზარში კოლას ვიღაც ახალგაზრდა დაუნახ ავს, რომელიც ხაჭოს, რძესა და ყველს ყიდდა, თან ფანდურზე მღეროდა. კოლამ მთელი საქართველოს პოეზ ია ზეპირად იცოდა და გაოცებული დარჩენილა, როდესაც უცხო და კა რგი ლექსები სიმღერად მოუსმენია. გაჩერებულა და მისთვის უკითხავს: უკაცრავად, ყმაწვილო, ვის ლექსებს მღერითო? ჩემსასო, უპასუხია. კოლას ყველაფერი უყიდია, რაც გასაყიდად ჰქონდა ახალგაზრდას გამოფენილი და გვერდით მისჯდომია. ბებიაჩემი ყვებოდა, კოლა ამბობდა, მაშინვე მივხვდი, რომ გენიოსი იყოო. ეს ახ ალგაზრდა ვაჟა ფშაველა გახლდათ, რომელსაც მანამდე არავინ იცნობდა. კოლას ვაჟასთვის უთქვამს, ჩემთან წამობრძანდით სახლში, გიმასპინძლ ებთ და ხვალ მე და თქვენ ერთ მოწი ნავე მწერალთან წავიდეთო. სახელიც არ უთქვამს, ვისთან უნდა წასულიყვ ნენ. როცა კოლა ვაჟასთან ერთად სა სახლეში მისულა, დავით ლუარსაბის ძე ერისთავს სტუმარი არ მიუღია. კო ლას თავისი ლეიბი და ბალიში ეკლე სიაში ჩაუტანია და ვაჟასთან ერთად დაუძინია, მარტო არ დაუტოვებია. მეორე დილით საგურამოში ილია სთან წასულან. როდესაც ილიას ვაჟას ლექსები მოუსმენია, გა ოცებულა. ამ ყველაფერს ბე ბიაჩემი სიამაყით მიყვებოდა, რადგან ეს თავად კოლასაც ძალიან ეამაყებოდა. – მანამდე ვაჟას არავინ იცნობდა? – არა. თავისთვის წე რდა. ალბათ, თვითონაც არ იც ოდა, რომ გე ნი ოსი იყო. ვა ჟა კო ლას რომ არ ენახა, მას აუცილებლ ად აღმოაჩენდა ვინმე. – რომელ ბაზარში გა იცნეს ერთმ ანეთი? – ბებიაჩ ემი ამობდა, რომ ახალგო რის ბაზარში შ ეხ ვდ ნე ნ . კოლა ვაჟას სიცოცხლის
ბოლომდე პატრონობდა და ძა ლიან უყვარდა. ვაჟას აღმოჩენის ისტორია, რომელიც კოლა ერისთავს უკ ავშირდება, სიურპრიზი იყო ლელა რაზიკაშვილისთვის. ლელა რაზიკაშვილი, ვაჟა ფშაველას შთამომავალი: – ეს ისტორია არ ვიცოდი. რატომღაც მგონია, რომ იმ პროვიზებულია, რა თქმა უნდა, კარგი განწყობით. ვაჟა 14 წლ ის იყო, როცა პირველად თავისი ლექსების კრებული ანტონ ფუ რცელაძეს მიუტანა. ეს ცნობილი ფაქტია და თავის ბიოგრაფიაშიც წერს ამის შესახებ. ამ წიგნს ას ეთი წარწერა ჰქონდა: „ლექსები – შეთხზული ლუკა რაზიკაშვ ილისა“. ანტონს ლექსები მოსწ ონებია და ვაჟასთვის უთქვამს: როცა დიდი მწერალი გახდები, მაშინ შეგიძლია, ასეთი სათაური გაუკეთო წიგნსო. ვაჟა განაწყ ენებული წამოსულა. ის თვითონ ცდილობდა თავისი ლექსებისა და შემოქმედების პოპულარიზაციას. თუმცა ყოველთვის ჰქონდა რედა ქციებთან ურთიერთობის, ხელფასისა და საარსებო წყაროს პრობლემა. ეს ისტორიული ფაქტი, რაც თქვენ მი თხარით, მე არ ვიცი. რით დაიწყო ვა ჟასა და კოლა ერისთავის ნაცნობობა, არ ვიცოდი. ძალიან კარგი ისტორიაა, კეთილგანწყობილი, მაგრამ მგონია, რომ მაინც იმპროვიზებულია, ეს ჩემი აზრია. – ვაჟასა და ილიას გაცნობაც კო ლა ერისთავს უკავშირდება? – ილია მეტრი იყო და ვინც მაშინ კალამს უსვამდა, ყველა ილიასკენ მიიწევდა. კონკრეტულად ილიასთან ვაჟას მიყვანის ისტორია დამაჯერებე ლია, რადგან კოლა ერისთავი თავადი იყო და ილიასთან მეგობრული ურ თიერთობა ჰქონდა. შეიძლება ძალიან ბევრი რამ იყოს ისეთი, რაც გადმოც ემით წინაპრებისგან იცის შთამომავ ლობამ. ვაჟას მემკვიდრეობა, პრაქტი კულად, ამოკრეფილია ხალხის მეხს იერებიდან, მოგონებებიდან. „ორი დღე ერის მამასთან“
EXCLUSIVE
ვაჟა ფშაველა – კოლა ერისთავის აღმოჩენა
უფროსს ერქვა ნიკოლოზი, ანუ კო ლა, როგორც მას იცნობდა ქართული საზოგადოება. კოლას ბავშვობიდან უყვარდა სცენა და განსაკუთრებით აღტაცებული იყო ხელოვნებით. ის რვა წლისა იყო, როდესაც პირველ ად მიიღო მონაწილეობა მოლიერის პიესაში, რომელშიც ასრულებდა ბა ვშვის როლს. როდესაც კოლა წამო იზარდა, მან მოინდომა მსახიობად გახდომა, მაგრამ მამამ ამის ნება არ მისცა და კოლაც ძალაუნებურად და ემორჩილა მამის სურვილს. მან თავი დაანება სცენას და ხელი მიჰყო მხატ ვრულ კითხვას. ამ ნიადაგზე ის დაუა ხლოვდა ცნობილ ქართველ მწერალ ილია ჭავჭავაძეს და მიუხედავად იმ ისა, რომ ილია ბევრად უფროსი იყო მასზე, მისი გულითადი მეგობარი გახდა. როდესაც ჩემს ძმას – კოლას შეეძინა ვაჟიშვილი, მან გადაწყვიტა, რომ ილიას იგი მოენათლა. მართლაც, ზაფხულში მოაწყო ნათლობა და ნა თლიად ილია ჭავჭავაძე და მაკი ამ ირეჯიბი მიიწვია. ილია სიამოვნებით დასთანხმდა და ნათლობის დღე და
ახალგორის სასახლე, რომელიც ერთ დროს ერ ისთავების რეზიდენციას წარმოადგენდა, დღეს ოკ უპირებულია. სასახლე ქართული არქიტექტურის ერთ-ერთი ბრწყინვალე ნიმუშია ციხე-სასახლეე ბიდან. ილიას განსაკუთ რებით ჰყვარებია კოლას მეუღლის, ანასტასია ცი ციშვილის მომზადებული კერძები და სასახლეს ხშ ირად სტუმრობდა. გიორგი კალა ერისთავების სასახლე ახალგორში ნდია: „სასახლის ულამაზესი ფო ტოები, რომელიც კოლა ნიშნეს. ეს მოხდა დაახლოებით 1890 ერისთავის შთამომავალმა წელს. ჩვენს ოჯახში გაიმართა დიდი თამარ აშხაცავამ გადმოგ მზადება ნათლობისა, ილია მანამდე ვცა, ჩვენი ისტორიისთვის ჩვენთან ახალგორში არ ყოფილიყო. დიდ სიმდიდრეს წარმოა ილიასთან ერთად დაპატიჟებულნი დგენს. ნიკოლოზ (კოლა) იყვნენ ილიას მეგობრები და სოფლ ერისთავის უფროსი ვაჟი, ის ინტელიგენცია. ახლა გვარებს ვერ გიგუშა, ილია ჭავჭავაძეს მო ვიხსენებ, მახსოვს მხოლოდ ცნობილი უნათლავს. არსებობს ამ ქართველი მსახიობი ვასო აბაშიძე, ფაქტის შესახებ კო ვალერიან გუნია და სხვა. სტუმრე ლა ერისთავის დის, ბის შესახვედრად გაემგზავრნენ ჩე დარია ერისთავი- მი უმცროსი ძმა – გიორგი(ჟორჟიკა), ჯავახიშვილის შე თავის ტოლ-ამხანაგებით, რომლებ მდეგი მოგონება: იც გამოწყობილნი იყვნენ ერთნაირ „ორი დღე ერ ის თეთრ ჩოხებში და ისხდნენ ერთ ფერ მამასთან“. „მა ცხენებზე. თორმეტ საათზე მოგვესმა მაჩემი, დავით თოფის ხმა. ყველანი გამოვედით და ლუარსაბის ძე შევეგებეთ ეზოში შემოსულ ეტლს, ერისთავი, ცხ რომელშიც იჯდა ილია თავისი მეგო ოვრობდა დუ ბრებით. ეტლს გარს ეხვია დამხვედრი შეთში, სოფელ ახალგაზრდა ცხენოსნები, ეტლიდან ახა ლგ ორ ში. ჩამოსულ სტუმრებს კარის ეკლესიას მამაჩემს ჰყ თან შეეგება შემოსილი მღვდელი ჯვ ავდა ხუთი რით ხელში, ყველა ემთხვია ჯვარს და შვილი, მათში მღვდელმაც დალოცა ახლად მოსული სტუმრები. ამის შემდეგ, ყველანი, სტ თამარ აშხაცავა
ნიკოლოზ (კოლა) ერისთავი უმრებიც და მასპინძლებიც ავიდნენ ლოზ (კოლა) ერისთავის შეფ-მზარეუ სასახლეში. ჩვენი სასახლე წარმოა ლი ყოფილა და ყოველთვის ამაყობ დგენდა სამსართულიან შენობას, რო და. შვიდჯერ ესტუმრა ილია ახალგო მლის ფართო აივანი ეყრდნობოდა რში ერისთავების სასახლეს და შვიდ თორმეტ მაღალ სვეტს. აივნიდან თვ ივეჯერ მე მოვამზადე პურმარილიო“. ალწინ იშლებოდა დიდი ბაღი და ქსნის მთელი ხეობა. თვალწარმტაცმა ბუნე კოლა ერისთავის ერთადერთი ბამ მოხიბლა ილია, რომელმაც გამო შთამომავალი თქვა თავისი აღტაცება. ბაღში ილიამ დაინახა უშველებელი ჭადრის ხეები კოლა ერისთავს ოთხი შვილი ჰყავ და მათ ქვეშ დიდი ქვის მაგიდა. ილ და – გიგუშა, თამარი, ნინო და შალვა. ია მიუბრუნდა კოლას და ჰკითხა: ეს კოლა სამი შვილის სიკვდილს მოეს ქვებია, რომელზეც წერდა ნიკოლოზ წრო. გიგუშა ქუნთრუშამ იმსხვერპ ბარათაშვილიო?“ ამ დოკუმენტიდან ლა, მეორე შვილი – 22 წლის იუნკერი ვიგებთ, რომ ნიკოლოზ ბარათაშვილი და ერთ-ერთი პირველი ფეხბურთე ახალგორშიც დადიოდა და იქ წერდა ლი, შალვა, 1921 წელს ბრძოლის ვე ლექსებს. „გზიდან დაღლილი ილია ლზე გმირულად დაეცა. მისი უკანას შეიყვანეს მისთვის გამზადებულ ოთ კნელი ფოტო, რომელიც დაკრძალვის ახში, რომელშიაც ბუხრის წინ იდგა დღეს არის გადაღებული, „პრაიმტაი დიდი ჩუქურთმიანი ჩარჩო ტილოთი მში“ პირველად იბეჭდება. ნინო 1931 გადაკრული. ლითონის ასოებით ეწ წელს ტუბერკულოზით გარდაიცვ ერა: „იცოცხლე დიდხანს ჩვენო ილია, ალა. თამარი, რომელიც საქართვე შენით აქვს ქართველს დიდი გულია“. ლოში პირველი ქართული საბავშვო სანამ ნამგზავრი ილია და სხვა სტუმ ბაღის დამაარსებელი გახლდათ, 1980 რები ისვენებდნენ, ეკლესიაში ყველ წელს 88 წლის ასაკში განერიდა წუთი აფერი მოამზადეს ნათლობისთვის. სოფელს. მართლაც, რამდენიმე ხნის შემდეგ თამარ აშხაცავა: „კოლა ერისთა ყველანი შეგროვდნენ ეკლესიაში და ვის ერთადერთი შთამომავალი მე ვარ. დაიწყო ნათლობა“. ოთხი შვილიდან მარტო ერთი შვილ დოკუმენტში ასევე მოთხრობილია იშვილი ჰყავდა – ნინოს ვაჟი, მამაჩემი, სუფრის ისტორია, რომელიც ნათლ შალვა“. ობის შემდეგ გაიმართა. ილიას ისე მოსწონებია კოლას მიერ წაკითხული მისი ლექსები, რომ გადახვევია და უთ ქვამს: „სხვისი სიტყ ვა შენგან თქმული, კეთდება და უფრო შველის“. ილია მთ ელი ცხოვრება სიამ ოვნებით იგონებდა ახალგორში გატარე ბულ დღეებს“. თამარ აშხაცავა: „ცო ტა ხნ ის წინ ერ ისთაობაზე ერთ პრ ოფესორს შევხვდი. როგორც აღმოჩნდა, მისი ბაბუა, ნიკო შალვა ერისთავის უკანასკნელი ფოტო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
43
აქცია ბავშვთა სახლის აღსაზრდელებისთვის
ახალი მომგებიანი ბილეთი უკვე იყიდება თაკო შარმიაშვილი
კიდევ ერთი მომგებიანი ბილე თი „საქართველოს ლატარიის კომპანიისგან“... გასულ კვირას კიდევ ერთი ახალი ბილეთის – „მარწყვების“ გაყიდვა დაიწყო. ბილეთის ღირებულება ერთი ლარია, მაქსიმალური მოგება კი – 1500 ლარი. გია ბარკალაია, „საქართველოს ლა ტარიის კომპანიის“ მარკეტინგის დი რექტორი: – ჩვენი კომპანია განაგრძობს მოსა ხლეობისთვის სიახლეების შეთავაზებას
44
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
და წარმოგიდგენთ ახალ, რიგით მე-17 მომგებიან ბილეთს – „მარწყვები“. მომგ ებიანი ბილეთი მომხმარებელს სთავაზ ობს მხოლოდ და მხოლოდ ერთ ლარად მოიგოს 1500 ლარამდე. წარმატებას ვუ სურვებთ ყველა ჩვენს მომხმარებელს – ითამაშეთ და მოიგეთ. ახალი მომგებიანი ბილეთის თამაშის წესი მარტივია: გადაფხიკეთ საფარი, თუ თქვენ აღმოაჩენთ მარწყვის სიმბოლოს, მოიგებთ თანხას, რომელიც წარწერა „პრიზის“ საფარქვეშაა მითითებული. თუმცა, ეს ყველაფერი არ არის. იმ შე მთხვევაში, თუ აღმოაჩენთ ორ მარწყვს, თქვენ გააორმაგებთ პრიზს, სამი მარწ ყვის აღმოჩენის შემთხვევაში კი ფულა დი თანხა გასამმაგდება.
„საქართველოს ლატარიის კომპან ია“ საქველმოქმედო აქციებს განაგრ ძობს. გასულ კვირას, ბავშვთა დაცვ ის დღესთან დაკავშირებით კომპანიამ საგურამოს ბავშვთა სახლის აღსაზრ დელებს სიურპრიზი მოუწყო. კომპან იამ ისინი მთაწმინდის პარკში მიიწვია. „ბომბორას კლუბში“ ბავშვებს უამრავი გასართობი დახვდათ: ზღაპრის გმირ ები, წვეულება და რაც მთავარია, უა მრავი ატრაქციონი. გარდა ამისა, ბა ვშვებს გადაეცათ „ბომბორას კლუბის“ სახელობითი ბარათები, რაც მათ საშუ ალებას მისცემს, მომავალშიც გამოიყ ენონ ბონუსქულები. გია ბარკალაია, „საქართველოს ლატარიის კომპანიის“ მარკეტინგის დირექტორი: – ამ აქციით კომპანიამ კიდევ ერ
თი სასიამოვნო დღე აჩუქა პატარე ბს და ამასთანავე, საკუთარი წვლილი შეიტანა გაჭირვებული ბავშვების და ხმარებაში. „საქართველოს ლატარიის კომპანია“ უახლოეს მომავალში კვლავ განახორციელებს მორიგ საქველმოქმ ედო აქციას. აღსანიშნავია, რომ „საქართველოს ლატარიის კომპანიის“ მიერ დახარჯ ული თანხის 10 პროცენტს „ბომბორას კლუბი“ გადარიცხავს სხვა სოციალურ ად დაუცველი მოზარდების დასახმარ ებლად ფონდ „იავნანაში“. ეს პირველი შემთხვევა არაა, როდე საც „ლატარიის კომპანია“ საგურამოს ბავშვთა სახლს ეხმარება. რამდენიმე კვირის წინ კომპანიამ ბავშვთა სახლ ში არსებულ რაგბის გუნდს სპორტული ფორმები და აქსესუარები გადასცა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მირიან ბოქოლიშვილი რუსეთში გაქცეულ ექ სჩინოსანთა არმიას კიდევ ერთი ოდიოზური ფიგურა შეემატა... გიორგაძის, ხა ჩიშვილის, აბაშიძის, კი ტოვანისა და სხვა უამრავი მსგავსი „მოხელე ნაჩალნ იკის“ გზას ბადრი ბიწაძეც დაადგა. ერთ-ერთი ვერს იით, ბურჯანაძის მეორე ნახევარმა კრემლისკენ მი მავალი გზა ოკუპირებული ცხინვალის გავლით გაია რა. ინფორმაცია, ბადრი ბიწაძის მიერ საქართვე ლოს საზღვრის გადაკვეთ ის თაობაზე, „პრაიმტაიმს“ შინაგან საქმეთა სამინი სტროშიც დაუდასტურეს, თუმცა სამინისტროს ად მინისტრაციის უფროსმა არ დააკონკრეტა რა გზით დატოვა სასაზღვრო პო ლიციის ექსშეფმა ქვეყნის ტერიტორია. შოთა ხიზანიშვილი, შსს-ის ადმინისტრაციის უფროსი: – დიახ, ჩვენი ინფორმაციით, ბადრი ბიწაძე საქართველოში აღარ იმყოფება. ჯერჯერობით, ვერ გეტყვით რა გზით დატოვა მან ტერიტორია. ერთი სიტყვით, ძალადობრივ ქმედებებში ბრალდებული ბა დრი ბიწაძე ქვეყნიდან ისე გაიქ ცა, რომ სასამართლოს მიერ და კისრებული გირაო, 100 ათასი ლარი, ჯერაც არ გადაუხდია. მას ბრალი სისხლის სამართლის კოდექსის 353-ე მუხლით აქვს წაყენებული, რაც ორგანიზებუ ლი ჯგუფის მიერ პოლიციის, ან ხელისუფლების სხვა წარმომ
თორნიკე ყაჯრიშვილი ესპანურმა კიტრმა, რომელიც 14 გერმანელისა და შვედეთის ერ თი მოქალაქის სიკვდილის მიზეზი გახდა, მსოფლიო ახალ პანიკაში ჩააგდო. როგორც უცხოური სა აგენტოები იუწყებიან, ესპანური კიტრით 1200 ადამიანია დაავად ებული. ერთ-ერთ სააგენტოსთან საუბარში გერმანელი სპეციალი სტები აცხადებენ, რომ მკვლევ არებმა რამდენიმე სახის კიტრში, ბაქტერია - Escherichia coli აღმო ჩინეს, კიტრის უმრავლესობა ეს პანურია. ინფექციის ჩხირი რომ ესპანურ კიტრში აღმოჩნდა, ამას არც ევროკავშირის წარმომად გენლები უარყოფენ. Escherichia coli-ს ბაქტერია, აქამდე უვნებლად ითვლებოდა, თუმცა ახლა კუჭ-ნა წლავის მძიმე დაავადების მიზეზი ხდება. მკვლევარები მისი გადა გვარების მიზეზებს იკვლევენ. ბე ვრმა ქვეყანამ ესპანური კიტრის
ადგენლის მიმართ ძალადობრივი ქმედებების განხორციელებას გულისხმობს, მათი საქმიანობის შეწყვეტის, ან შეცვლის მიზნით. ბრალის დამტკიცების შემთხვ ევაში, ბურჯანაძის მეუღლეს 7 წლამდე პატიმრობა ემუქრება. როგორც ჩანს, ბადრი თავადვე მიხვდა, რომ მის წინააღმდეგ სა კმარისზე მეტი მტკიცებულებე ბი დაგროვდა, ამიტომაც ციხეში ჩაჯდომას, ქართველ მეამბოხე თა თავშესაფრად წოდებულ რუ სეთში გაქცევა არჩია. გავრცელებული ინფორმაც იით, ერთ-ერთი ბოლო ადამიანი, ვინც ბიწაძე საქართველოში ნა ხა, „ეროვნული ფორუმის“ ლი დერი გუბაზ სანიკიძეა. პოლი ტიკურ კულუარებში ამბობენ, რომ კონსპირაციული შეხვედრა თბილისის მახლობლად შედგა, თუმცა დეტალები ამ დრომდე არ ზუსტდება. სხვათა შორის, გუ ბაზ სანიკიძეს ბურჯანაძეების ოჯახთან ნათელ-მირონიც აკავ შირებს. მრავალი მცდელობის მიუხედავად, ჩვენ სანიკიძესთან დაკავშირება ვერ მოვახერხეთ. პარტიის წარმომადგენელი, ანი მიროტაძე კი აცხადებს, რომ მას „მსგავსი შეხვედრის შესახებ ინ ფორმაცია არ აქვს“. მკითხველს შევახსენებ, რომ ბადრი ბიწაძე 26 მაისის მოვლ ენების შემდეგ არ გამოჩენილა. ნინო ბურჯანაძე დღემდე აცხა დებს, რომ მეუღლის ადგილსამ ყოფელი არ იცის და არც აინტ ერესებს. სასაზღვრო პოლიციის ექსშეფის წინააღმდეგ საქმე შსსის მიერ მოპოვებული ფარული ჩანაწერებისა და „შეფიცულთა“ რაზმის მეთაურის, გენერალ უჩ ავას აღიარებითი ჩვენების სა ფუძველზე აღიძრა.
ბადრი ბიწაძე რუსეთში გაიქცა
ესპანური კიტრი საქართველოში ვერ შემოვა
იმპორტი აკრძალა, რამაც ქვეყ ანას ფინანსურად დიდი ზარალი მიაყენა. იმის დასამტკიცებლად, რომ მათი ბოსტნეული ჯანმრთელ ობისთვის უვნებელია, ესპანეთის სოფლის მეურნეობის მინისტრმა, როსა აგილარმა, პირდაპირ ეთერ ში კიტრიც კი შეჭამა. რამდენად დაცულია ქართული ბაზარი ესპანური ბოსტნეულის გან? ამ კითხვით სურსათის უვნე ბლობის, ვეტერინარიისა და მცენ არეთა დაცვის ეროვნული სამსახ ურის პრესსამსახურს მივმართეთ. როგორც ამ უწყებაში აცხადებენ, ქართულ ბაზარზე ბოსტნეული ევროპიდან არ შემოდის და შესაბა მისად, არ არსებობს საშიშროება, რომ ესპანური კიტრი ქართულ და ხლზე მოხვდეს. ვერიკო გულუა, სურსათის უვნებლობის, ვეტერინარიისა და მცენარეთა დაცვის ეროვნუ ლი სამსახურის პრესცენტრის
Escheric აქამდე უვ hia coli-ს ბაქტერი ა, ნ თუმცა ახ ებლად ითვლებოდ ლ ა, იმე დაავა ა კუჭ-ნაწლავის მ ძ დების მიზ ეზი ხდება. ..
ხელმძღვანელი: „ჩვენი ქვეყნის ძირითადი იმპორტიორი ბოსტნე ულში თურქეთი და ირანია, თუმცა ადგილობრივი წარმოება ჭარბობს. მათი ხარისხი ლაბორატორიულად, პერმანენტულად სურსათის ეროვ ნული სააგენტოს მიერ მოწმდება. ამის გარდა, საბაჟოზე ძალიან მკ აცრად კონტროლდება იმპორტირ ებული სურსათი, არა მარტო თანმ ხლები დოკუმენტაციით, არამედ ლაბორატორიულადაც. ის, რაც ამჟამად ევროპაში ხდება, ჩვენ ნა მდვილად არ გვემუქრება“.
„მომხმარებელთა ფედერაცი აში“აცხადებენ, რომ იგივე პრობ ლემა, რაც ამჟამად ევროკავშირის ქვეყნებს აქვთ, შესაძლოა ნებისმ იერ ქვეყანას გაუჩნდეს. როგორც მადონა კოიძე ამბობს, მსგავსი პრობლემების თავიდან ასაცილ ებლად, სამომხმარებლო ბაზარზე პროდუქციის მკაცრი კონტროლი უნდა ხდებოდეს. მადონა კოიძე, მომხმარებე ლთა ფედერაციის დირექტორი: „საქართველოში არსებობს სანი ტარიული სამსახური, რომელიც
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
შემოსულ პროდუქციას საბაჟოზე ამოწმებს და იმის რისკი, რომ ევრო კავშირის ქვეყნებიდან შესაძლოა დაბინძურებული ბოსტნეული შე მოვიდეს, მინიმუმამდეა დაყვანილი. საინტერესოა, რამდენად მოწმდება და რამდენად უსაფრთხოა საქართ ველოში მოყვანილი პროდუქცია? ცოტა ხნის წინ, ფედერაციაში მო მხმარებელმა დარეკა და მთხოვა გლდანის ბაზრობაზე შემოტანილი მწვანილი მენახა. დამაინტერესა და წავედი, იცით რა ვნახე? იმ მწვანი ლს ფეკალიების სუნი ასდიოდა“. ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
45
საიუბილეო „მასმოდა“ 5 წელი პოდიუმზე
ეკა ჩიკვაიძე „მასმოდა 2011“ წელს ყველაზე მასშტაბური იყო. 4 ივნისს სასტუმრო „რედისონში“ მოწყ ობილ სცენაზე 9 ტელევიზიის 58 ჟურნალისტი გამოვიდა. დიზაინერმა დადუმ მეხუთე საიუ ბილეო წლისთვის განსხვავებული კოლექცია შექმნა. გოგოებს კლასიკური ფერადი საღამოს კაბები, ხოლო ბიჭებს ფრაკები და სმოკინგები მოარგო. ჩვენების დაწყებამდე, ტრადიციულად, ყველა ჟურნალისტი ღელავდა. განსაკუთრებით ისინი, ვინც „მასმოდის“ სცენაზე პირველად გა მოდიოდა, თუმცა ფეხის გადაბრუნებისა და პო დიუმზე წაქცევის შიში ყველამ სხვადასხვანა ირად გადალახა და უკვე მეხუთედ, კიდევ ერთი მხიარული და განსხვავებული დღე მოიწყვეს.
შემდეგ ტრადიციული სიურპრიზებ ის დრო დადგა. ორგანიზატორებმა ამჯერად „ვეტერანი“ ჟურნალისტე ბის დაჯილდოება გადაწყვიტეს. ჟუ რნალისტების ერთ-ერთი ყველაზე ძველი თაობა: მანანა მანჯგალაძე, ირმა ნადირაშვილი, თეა ბოლქვაძე, ნანა ინწკირველი, გურამ დონაძე, მა კა გიგაური, ინგა გრიგოლია, გიორგი კეპულაძე, ნინო გიორგობიანი, დიანა ტრაპაიძე, ვანო მაისურაძე და სხვები, ორგანიზატორებმა მოქანდაკე ლევან ბუჯიაშვილის მიერ დამზადებული „მასმოდელის“ პატარა „სტატუეტკ ებით“ დააჯილდოეს. გარდა ამისა, „პირველი მასმოდელები“, საღამოს სპონსორებისა და მხარდამჭერების, სხვადასხვა სოლიდური პრიზებითაც დაჯილდოვდნენ. სიურპრიზი ორგა ეკა ნიზატორებსაც მოუწყვეს. თამუნა სამხარაძე ჯინჭარაძე და დადუ, გურამ დონაძე სთან ერთად, ნიუ-იორკში ორი კვირა დაისვენებენ. როგორც ყოველთვის, მასმოდას მოწვეული პოლიტიკოსი წელს, პირველად, საინფორმაც სტუმრებიც ესწრებოდნენ. საღამო იოში მომუშავე ჟურნალისტების გა ტრადიციული After Party-თ „ქალაქუ რდა სხვადასხვა გადაცემების წამყ რის ლაუნჯში“ გაგრძელდა. დადუ: „საერთოდ, ძალიან კრიტ ვანებიც: სალომე გოგიაშვილი, ნუკი კოშკელიშვილი, ნანიკო ხაზარაძე, და იკული ვარ ხოლმე საკუთრი თავის სხვები გამოვიდნენ სცენაზე. საღამო მიმართ, მაგრამ ეს ის დღეა, როცა ძა ეკა სამხარაძემ და კახა მიქიაშვილმა ლიან კმაყოფილი ვარ და ყველაფერი წაიყვანეს. ჩვენების დასრულების მომეწონა: როგორ გამოვიდნენ ჟუ
ნუკი კოშკელიშვილი 46
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
დათო ქაშიაშვილი
რნალისტები და გამოიტანეს კაბები, სმოკინგები და ფრ აკები. მომეწონა განწყობა და ამ ყველაფერმა კარგ ხასიათზე დამაყენა. ვისუ რვებდი, რომ წელიწადში მინიმუმ სამჯერ მაინც ვი ყო ასეთ ხასიათზე“. ჯონდი ბაღათურია: „მე „მა სმოდის“ ტრადიციული სტუმარი ვარ და ჩვენებას ყოველწლიურად ვესწ რები. მინდა ვთქვა, რომ ულამ აზესი ჟურნალისტები გვყა ვს. ალბათ, ასეთი ლამაზი ჟურნალისტები დედამი წის ზურგზე არც ერთ ქვ ეყანაში არ არიან. თანაც მომწონს ის, რომ მთელი წელი ჩვენ გვათვალიერებ ენ და ერთი დღე ჩვენც დავა თვალიერებთ. ვერავის გამოვარჩ ევ. ძალიან კარგ ფორმაში იყვნენ და ასეთ ფორმაში წელიწადში ერთხელ ვხედავთ ხოლმე ჟურნალისტე ბს. ისინიც ძალიან მაგრები იყვნენ, ვინც პოდიუმზე არ იდგნენ“. გიგი წერეთელი: „მო ხდა ისე, რომ „მასმოდის“ ერთგული მაყურებელი აღმოვჩნდი. ძალიან მიხარია ხოლმე ამ დღეს ჩვენი ძვირფა
სალომე კასრაძე
სი ჟურნალ ისტ ებ ის და უპ ი რვ ე ლ ე ს ყოვ ლ ისა მშვე ნიერი ქალბატონებ ის ამ სცენაზე ხილვა. ბევრი მათგანით აღფრთოვანე ბული ვარ“. ხათუნა გოგორიშვ ილი: „მონაწილეებ ის უმრავლესობას ყოველდღიურ სა ქმიანობაში ვხვდ ები. კიბეზე თავქ უდმოგლეჯილები დარბიან. ვხვდები მაშინ, როცა მასალა აქვთ გადასაღები, რომ სა ინფორმაციოებს მოუსწრონ და ეს ხდება აბსოლუტურად განს ხვავებულ სიტუაციაში. ამ დღეს ყოველთვის ძალიან მშვიდები, ძალიან ლამაზები და განსხვავებულ ები არიან. სასიამ ოვნოა ხოლმე მათი ასეთ ამპლუაში ნა ხვა“.
ირაკლი მაისურაძე ნანიკო ხაზარაძე
თიკო სადუნიშვილი
გიგლა თუმანიშვილი
ელისო ჯარიაშვილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
PEOPLE’S
TOP 10 გვ.8
კვირა
117 გვ.2-3
გვ.4-5
თოჯინები ზოგჯერ ტირიან გვ.6-7
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
47
კვირა
117
ღალატი
რას ვერ ვხვდები იცით? „მეფე ერეკლეს მეზარბაზნე ები აკლია“ – რატომ აღიქმება ყველას მხრიდან ღალატად და ირაკლი ოქრუაშვილის რუ სულ აღსარებას რატომ ვერ მიეცა ერთიანი შეფასება? წესით, ხომ ყველამ ვი ცით... ღალატია, როცა მტერთან ჩადიხარ და ფეხებს უკოცნი... ღალატია, როცა მტერთან საკუთარ ქვეყანას ლანძღავ... ღალატია, როცა მტერთან შენი ქვეყნის სამხედრო საიდ უმლოებებზე საუბრობ... ღალატია, როცა ჩრდილო ური ფულით, საკუთარ ქვეყ ანაში გადატრიალების მოწყ ობა გსურს... ღალატია, ღალატია, ღალა ტია!!! რა იკადრა ტიპმა? დაუჯდა რუსეთის სახელმწიფო ტელე ვიზიას და საქართველო ტე რორიზმის მხარდაჭერასა თუ ომის დაწყებაში ისე დაადან აშაულა, წარბი არ შეუხრია. მისი ძმები და მეგობრები კი იმის მაგივრად, რომ სირცხვ ილით თავს ქუჩაში ვერ ჰყოფ დნენ, საკუთარი არხებიდან ღალატს ლამის სიმამაცედ და პატრიოტულ გამბედაობად უთვლიან. მესმის, რომ შეიძლება სა აკაშვილი არ გიყვარდეს და ამდენად ოქრუაშვილის მიმა რთ რაღაც თანაგრძნობა გქ ონდეს. თუმცა იმას როგორ ვერ უნდა ხვდებოდე ადამია ნი, რომ ამ შემთხვევაში რუ სულად ენაამოდგმული „ოპ ოზიციონერი“, არა სააკაშ
48
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
ვილს, არამედ საქართველოს წინააღმდეგ აკეთებს განცხა დებებს. არ მინდა მოდელირე ბულ ქრონიკას დავემსგავსო, მაგრამ ხვალ რომ რუსეთმა ოქრუაშვილის მონათხრობის საფუძველზე „ანტიტერორი სტული“ ოპერაცია წამოიწ ყოს, ხომ არ გგონიათ, რომ სა აკაშვილს გამოეკიდებიან, ის ევ მშვიდობიან მოსახლეობას მისდგებიან, მათ სახლებსა და სოფლებს მიიტაცებენ... პრეზიდენტისა და ქვეყნის გაიგივებას არც დადებით კო ნტექსტში მოუტანია ჩვენთვის სიკეთე და მით უმეტეს უარყ ოფითში ვერ მოგვიტანს. ბავშვობიდან მახსოვს ას ეთი ფრაზა, „ზვიადი საქართ ველოა“ – ამას ზვიადის მომხ რეები, მთელი სიყვარულით ამბობდნენ... ბევრმა მართლა დაიჯერა, რომ საქართველო მხოლოდ პრეზიდენტი გამსახ ურდია იყო და მერე უზვიადო სამშობლო ქვეყნად აღარ მი აჩნდა...
ება რატომ შეიძულა ოქრუაშ ვილმა სამშობლო და რამდენი ჰქონდა ბურჯანაძეს აღებ ული რუსეთისგან... აზერბა იჯანში 150-წლიანი პაუზის შემდეგ გახსნილი ქართული ეკლესია კი, როგორ მინიმუმ, კიდევ 150 წელი იდგება... სამწუხაროდ, ჯერ დრ ოს არ გაუვლია, ბურჯანაძ ეს კვლავ ჰყოფნის სინდისი ტელევიზორში ჩნდებოდეს... ლაპარაკობს კიდეც, ამ პო ლიტიკური ნაგვის ზელვაში კი გასული კვირის ერთ-ერთი გამორჩეული, კულტურული, რელიგიური თუ გეოპოლიტ იკური მოვლენა ისე, სხვათა შორის გავატარეთ. ალიბეგლოში წმინდა ნი ნოს ეკლესია აკურთხეს, ის ტორიულ ჰერეთში ქართული ტაძრის გახსნა, აზერბაიჯანისაქართველოს მეგობრობის გაცილებით ღრმა და ნათელი
ებს ირჩევენ და ბაქო-თბილ ისი-ჯეიჰანი უკვე ნიშნავდა მეგობრობას... მაგრამ, როცა განსხვავ ებული აღმსარებლობის მე ზობელს, საკუთარ ტერიტო რიაზე ეკლესიის აშენების უფლებას აძლევ და ამაში ყო ველმხრივ ეხმარები, ეს უკვე დიდი ნდობისა და ურთიერ თობის ნიშანია. მჯერა, რომ ამით საბო ლოოდ გაინაღმება ეს ტერი ტორია საბჭოური მზაკვრ ული გეგმებისგან. საზღვრის ქართულ მხარეს აზერბაიჯ ანელები ცხოვრობენ, აზერ ბაიჯანულ მხარეს კი ქართ ველები – წითლები, როგორც სჩვეოდათ, აქ, ალბათ, კიდევ ერთი ეთნოკონფლიქტისთვის საინტერესო კერას ხედავდ ნენ. რეალურად კი ეს საზღვა რი ორ ქვეყანას შორის მყარი პარტნიორობისა და მეგობრ
დასტურია, ვიდრე ჩვენს ქვეყ ნებს შორის გადებული უამრ ავი მილსადენი... მილსადენები მაინც ბიზნ ესია, თავისთავად მრავლისმ ეტყველი. ბიზნესპარტნიორ ებად, როგორც წესი, მეგობრ
ობის საწინდარი გახდა...
ახლაც, თუ ოქრუაშვილის პირად ამბიციას და ბოღმას აჰყევი, საბოლოოდ მიხვდე ბი, რომ შენთვის მიუღებელ ხელისუფლებას კი არა, საკუ თარ ქვეყანას დაუპირისპი რდი. მაგრად „ტეხავს“ მოღალა ტის მხარეს ყოფნა, სულ რომ შენს მოსისხლე მტერს ღალა ტობდეს... ერთადერთი, რაც ამ თემა სთან დაკავშირებით მსიამო ვნებს, ის არის, რომ ჯერ ოქ რუაშვილის გამმართლებელი კაცი ვერ ვიპოვე... ეროსი არ ითვლება. ეკლესია მართლა მგონია, რომ ეს ამბავი ბევრად მნიშვნელოვ ანია, ვიდრე ოქრუაშვილის თუ ბურჯანაძის სააკაშვილთან დაპირისპირება. წლები რომ გაივლის და პოლიტიკაში მათი შვილიშვილების თაობა მოვა, კაციშვილს აღარ ემახსოვრ
გზა აქაურობა ფრაგმენტებად მახსოვს.. თინეიჯერობაში კვარია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
და, რაც კარგი მესიჯი იყო ჩრ დილოეთისთვის... ამერიკა სა ქართველოს მოკავშირედ რჩ ება და ვერანაირი პროვოკაც იებით, რაც არ უნდა ეცადოს რუსეთი, ჩვენს ქვეყანას დასა ვლეთში იმიჯს ვერ შეულახ ავს. სხვათა შორის, ბაიდენის და სააკაშვილის საუბარი რენი ჰარლინის ფილმით „აგვისტ ოს 5 დღით“ დაიწყო, რომლის პრემიერაც გუშინ გაიმართა. ჩემდა საამაყოდ მინდა ვთქვა, რომ „პრაიმტაიმის“ წიგნის „გმირის“ ინგლისური ვარიან ტის პრეზენტაციაც, ერთნაი რი თემატიკიდან გამომდინ არე, სწორედ ამ პრემიერაზე შედგა. შერონ სტოუნზე, ენდი გარსიაზე, რენი ჰარლინზე და ჰოლივუდურ ვარსკვლავთცვ ენაზე რაღა დავწერო, წითელი ხალიჩა, სადაც ვარსკვლავები დააბიჯებდნენ, ამ კვირის კუ ლმინაცია იყო და მის შესახებ სხვა გვერდებიდან უკეთ შე იტყობთ. სპორტი თიდან სარფის საბაჟოზე ჩა მოსვლა ძალიან მიყვარდა ხო ლმე. დარაჯს „გავმაზავდით“ ხო ლმე და DUTY FREE-დან არყებსა და სიგარეტებს ვეზი დებოდით... მერე მახსოვს, ვერავის ვე ღარ „ვმაზავდი“. ვიდექი მო წესრიგებულ და კულტურულ რიგში, ოღონდ, საათობით ვიდექი... ერთ წელს, როცა ბათუმში ელექტრონული მუ სიკის ფესტივალს ვაკეთებდი, სტუმრებს კი ტრაბზონში ვხ ვდებოდი (ბილეთი იაფი ჯდ ებოდა), ამ საბაჟოს გადაკვ ეთა კვირაში ხუთჯერ მიხდებ ოდა... ამდენად, ზაფხულის 10 პროცენტი რიგში მაქვს გატა რებული. გასულ კვირას თურქეთის პრემიერ მინისტრმა, რეჯეფტაიფ ერდოღანმა და პრეზიდ ენტმა სააკაშვილმა, სარფის
სასაზღვრო გამშვები პუნქტი გახსნეს. თუმცა ორიგინალ ურ არქიტექტურაზე საინტე რესო, იმ დღეს, ის სიახლეები იყო, რომელიც ორი ქვეყნის პირველმა პირებმა დააანონ სეს... აწი, თურქეთში პირადობის მოწმობით და მესაზღვრისთვ ის ხელის აწევით შეგიძლია... „გამარჯობა, ლევანი ვარ ღვინიანიძე, ერთი წუთი სტამ ბულში გადავალ-გადმოვალ, კარგი?“ „მოდი გენაცვალე...“ შეიძლება თურქეთში გადა სვლა განსაკუთრებულ სირთ ულეს არც მანამდე წარმოა დგენდა, თუმცა თავისთავად ეს ჟესტი მრავლისმეტყველია. ძალიან მინდა იმედი ვიქონიო, რომ თურქების მიერ ფართოდ გაღებულ კარში შესული ქა რთველები, მომავალში იმაზე
დიდ პასუხისმგებლობას იქონ იებენ, ჯერ საკუთარი, შემდეგ კი მეზობლის სამშობლოს წი ნაშე, ვიდრე 90-იანებში. თავისთავად თურქეთი ჩვ ენს სამეზობლოში ყველაზე დიდი ტემპით პროგრესირება დი ქვეყანაა და მასთან კეთი ლმეზობლური ურთიერთობა ძალიან მნიშვნელოვანია. ამ ასთან, უკვე ნებისმიერ ქა რთველს მხოლოდ პირადობის მოწმობით შეუძლია საკუთა რი თვალით შეხედოს დედა ევროპას... რომლამდეც თუ რქეთიდან ნახევარი ნაბიჯია დარჩენილი. პრეზიდენტი სააკაშვილი სასაზღვრო გამშვები პუნქტის გახსნის შემდეგ იტალიას ეწ ვია, სხვა ქვეყნის პრეზიდენ ტებთან ერთად იქაურ აღლუ მსაც დაესწრო და ყველაზე მთავარი – ჯო ბაიდენს შეხვ
ერდოღანის დღესვე სააკ აშვილმა ბათუმში ოლიმპი ური სტანდარტების საცურაო აუზი გახსნა, კარგი და დიდი აუზია, თუმცა ამ მხრივ ვითა რება ქვეყანაში მაინც ძალიან მძიმეა... ბევრ ქვეყანაში აუზები ბავშვებისთვის უფასოა, ევ როპელები კარგად ხვდებიან, რომ მომავალი თაობის ფიზი კური ჯანმრთელობა, მათ გა ნათლებაზე არანაკლებ მნიშ ვნელოვანია. ჩვენთან გაჭირვ ებამ და 90-იანებმა ისე მოაქ ციეს სიტუაცია, რომ ვარჯიში და ცურვა, მხოლოდ რჩეულთა წილხვედრი ფუფუნება გახდა. მრავალწლიანი წვალების შე მდეგ, წელს პირველად მივა გენი აუზსა და სატრენაჟორო დარბაზს, სადაც ხალხი აუ ზისა და ტრენაჟორების გამო უფრო დადის, ვიდრე ბართან წვენის ან ლუდის დასალევად.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იმედია, ასეთი აუზები მთ ელი ქვეყნის მასშტაბით გაიხ სნება, მერე ამ ბიზნესმენებს შეიძლება მართლა დაუჯდეთ ჭკუაში და სკოლის ბავშვები სთვის უფასო გახადონ ცურვ ის გაკვეთილები... გრძელვად იან გათვლაში ეს მათთვისვე იქნება მომგებიანი, ისინი თა ვად აღზრდიან ჯანმრთელ და ჯანმრთელობის დამფასებელ თაობას, რომელიც შემდგომ მათი შემოსავლის მთავარი წყარო გახდება. სპორტზე ერთიც – თბილ ისში ჩამოვიდა ალექს გარსია, ბარსელონას ყოფილი და „დი ნამოს“ მომავალი მთავარი მწ ვრთნელი. მასთან კონტრაქტი 2+1 სისტემით გაფორმდა... ფოტოები ნანახი მქონდა, თუმცა პირველი ვიზუალური შთაბეჭდილება ძალიან მაგა რი იყო. მშვიდი, ჭკვიანი და სიმპათიური ტიპია... ალალად თქვა, თავიდანვე ტიტულს ვერ დაგპირდებითო, ჟურნალისტების ნაწილმა იფ იქრა, საქართველოს ჩემპიო ნატის მოგებას თუ კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს ეს კაცი, საერთოდ რას მოდიოდაო... თუმცა გარსია ევროტიტულს გულისხმობდა. ეს ჩვენთვის ჟღერს ფანტასტიკად ან ის ტორიულ დრამად (30 წლის წინანდელ დრამად), თორემ იქ, საიდანაც გარსია ჩამოვი და, მიზნებში არ იზღუდება...
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
49
წინა კვირას გაერომ საკუთარ წევრ ქვეყნებს ნარკომანიასთან ბრძო ლის მოძველებული სა შუალებების გადახედვა შესთავაზა. ნარკომან იის კვლევის გლობალ ური კომიტეტის დასკვნ ის გახმაურების შემდეგ, სოციალური ქსელები გლობალური ლეგალიზა ციის მოლოდინში ალაპ არაკდნენ... თუმცა იურიდიულ ტა ბუების ნგრევამდე ჯერ ის სტერეოტიპებია და სამსხვრევი, რომლებიც პირადი გამორჩენით და ინტერესებულმა ტიპებმა წინა საუკუნის დასაწყის ში ნელ-ნელა შეთითხნეს – ჯერ მთავარია ამაზე ხალხი ალაპარაკდეს. აკრძალვა თეოდორ რუზველტის ინ ივიატივით, 1908 წელს, შანხ აინში საერთაშორისო კომისია შეიკრიბა. იმსჯელეს, ვითომ რაღაც გამოთვალეს და სათა ვე დაუდეს ნარკოტიკებთან ბრძოლის ასწლეულს – რომე ლმაც რეალურად პლანეტას ლამის დედა უტირა. იქამდე, ვიღაც ჯიგარი კო ლუმბიელი თავისი ეზოს მო საწევს ისევე ყიდდა, როგორც კახელი კაცი საკუთარ ჭაჭას ან ჩურჩხელას... შანხაის გა დაწყვეტილების მერე კი ამ კოლუმბიელს, მისი გარეწარი მეზობელი ეკვეთა, მოსაწევი წაართვა, თვითონ ეს მეზო ბელი დააჭერინა და მისთვის წართმეულის ჩუმად გაყიდვა დაიწყო. უსაფრთხოების მი ზნით იარაღიც შეიძინა, მერე მეორე, მესამე და აშენდა სო ფელი... შანხაის ის დეგენერატუ ლი გადაწყვეტილება, სხვა ბე ვრ უბედურებასთან ერთად, პლანეტის კრიმინალიზაციის ერთ-ერთ მთავარ მიზეზად იქცა. სადღაც იმის თქმაც შეიძ ლება, ალბათ, რომ იმ პერი ოდის ჩინოსნები, საკუთარი გადაწყვეტილების ეფექტუ რობაში გულუბრყვილოდ იყ ვნენ დარწმუნებულები. შე იძლება მართლა არ იცოდნენ რა შარში ხვევდნენ ამ ხალხს, თუმცა ასეთი საუბარი მე იმას უფრო მაგონებს, შევარდნაძე ზე რომ იძახდნენ – ჯიგარია, ყველა ქართველისთვის უდ იდესი ბედნიერება უნდა, უბ რალოდ, გარემო ზღუდავსო... რა არ იცოდნენ, ვინ არ იც ოდნენ? ახლა იმ გადაწყვეტილე ბის მიმღებთა ლანძღვას სულ არ ვაპირებ, მაგრამ საჭირო კი არის, დღეს ყველამ საღად გაიაზროს – ყველა ის კრეტინ ული სტერეოტიპი, რომელიც თუნდაც მარიხუანაზე არსე ბობს, იმ ადამიანების მოგო ნილია, ვისაც თქვენი თავისუ
50
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
კოფი ანანი ფლებისა და არჩევანის ხარჯზე საკუთარი ჯიბის გასქელება სურდა. ეპოქაში, როცა ცივილიზე ბულობაზე პრეტენზიის მქონე კაცობრიობა წარსულის კრეტ ინული ტაბუების მსხვრევაშია, ალბათ, დადგა დრო, ნარკომან იას ახლებული და ცივილიზე ბული მეთოდებით შევეწინააღ მდეგოთ. Global Commission of Drug Policy გაეროს ეგიდით მოქმედმა გლობალურმა კომისიამ, რო მელიც ნარკოტიკების გავრცე ლების წინააღმდეგ მუშაობდა, გამოაქვეყნა დასკვნა, სადაც მარიხუანას დეკრიმინალიზაც იის რეკომენდაციას იძლევა. გაინტერესებთ ვინ შედიოდა ამ კომისიაში? გაეროს ყოფილი ხელმძღვა ნელი კოფი ანანი, ხავიერ სო ლანა, კოლუმბიის, მექსიკის, ბრაზილიისა და შვეიცარიის ყოფილი პრეზიდენტები, ცნობ ილი პოლიტიკური თუ საზოგა დო მოღვაწეები, გამორჩეული მეცნიერები, კომპანია ვირჯინ ის დამაარსებელი სერ რიჩარდ ბრენსონი, ლეგენდარული მწ ერლები - კარლოს ფუენტესი და მარიო ვარგას ლიოსა... ჯგუფმა საკმაო ხანს იმუშ ავა და საუკუნის წინანდელის გან სრულიად განსხვავებული გამოსავალი წარმოადგინა... საიდანაც რამდენიმე საინტე რესო ამონარიდს გაგაცნობთ...
იის ირგვლივ ჩამოყალიბებულ შეხედულებებს, უბრალოდ, ბრ მად ნუ მიენდობით. ნუ მოერიდებით გაბედული საკანონმდებლო ნაბიჯების გა დადგმას, ორგანიზებული და ნაშაულის გაუვნებელყოფისა და მოქალაქეთა ჯანმრთელ ობაზე უკეთ ზრუნვისათვის. ეს რეკომენდაცია ყველაზე მეტად კანაბისს და მის დეკრიმინალ იზაციას ეხება, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ სხვა სახის ექსპ ერიმენტები არ შეიძლება წარმ ატებულად წარიმართოს. შესთავაზეთ ჯანმრთელობ აზე ზრუნვა მათ, ვისაც ეს სჭ ირდება. უზრუნველჰყავით მა თზე ზრუნვის განსხვავებული, მრავალფეროვანი მეთოდები და საშუალებები, ნუ შემო იფარგლებით მხოლოდ მეტა დონითა და ბუპრენორფინით. ჰეროინის თანამონაწილობით განხორციელებულმა პროგრა მებმა ევროპის ბევრ ქვეყანასა და კანადაში დადებითი შედეგი მოიტანა. ამით მნიშვნელოვნად შემცირდა შიდსის ვირუსის გა ვრცელება და დოზის გადამე ტების ფატალური შემთხვევ
ები. პატივი ეცით მათ ადამია ნურ უფლებებს, ვინც ნარკოტ იკებს მოიხმარს. გააუქმეთ ადამიანებზე ზრ უვის სახელით დამკვიდრებ ული დამსჯელობითი მეთო დები – რომლებიც ადამიანის თვითგამორკვევის უფლებას ლახავენ. შეცვალეთ მიდგომები ნა რკობაზრის ქვედა დონის წა რმომადგენლების – ფერმერ ების, კურიერებისა თუ ქუჩის გადამყიდველების მიმართ. ბევრი მათგანი თავად არის ძალადობის მსხვერპლი ან ნა რკომანი. ასეთი ადამიანების დაპატიმრებებით ათობით მი ლიონის ცხოვრება დაინგრა, გაუბედურდნენ ოჯახები, გა ივსო ციხეები... თუმცა ამით არც ნარკოტიკი შემცირებულა და არც ორგანიზებული დანა შაული. წლიდან წლამდე უფრო მეტი ასეთი ადამიანი ცდილობს ამ ბიზნესში შემოსვლას, რათა საკუთარი ოჯახი არჩინოს... ნარკოტიკების კონტროლისთ ვის გამოყოფილ რესურსებს შეიძლება, გადამისამართების
შემთხვევაში, ბევრად ეფექტუ რი გამოყენება მოეძებნოს. და აბანდეთ ისეთ ღონისძიებებში, რომლებიც, ერთი მხრივ, ახ ალგაზრდებს ნარკოტიკის მა ვნებლობას ასწავლიან, ხოლო მეორე მხრივ, უკვე არსებულ მომხმარებლებს უარესი პრობ ლემებისგან დაიცავს. დაიწყეთ გლობალური ამკრ ძალავი სისტემის რეფორმირ ება და დაივიწყეთ სტერეოტი პები. მოხსენით ტაბუ დებატებსა და რეფორმებს. ახლა ამის დროა და სასწრა ფოდ უნდა იმოქმედოთ. ნარკ ომანიასთან ბრძოლა თავისი ინერციით მიედინება, უკვე ყვ ელა ხვდებოდა, რომ ბრძოლის არსებული მეთოდები უშედ ეგოა, თუმცა არც ის იციან რა გააკეთონ. ამ დროს კი დედამი წაზე ყოველწლიურად მილიარ დობით დოლარი არაეფექტურ პროგრამებზე იხარჯება, მილი ონობით ადამიანს აპატიმრე ბენ, ასობით ათასი კი უკონტრ ოლო ნარკოტიკების მოხმარებ ით იღუპება. პარალელურად, რიგ ადგი ლებში უკვე შეიმუშავეს სრ ულიად ეფექტური მოდელები, რომლებიც ბევრ პრობლემას აგვარებენ და რომელთაც ქვეყ ნებში მდგომარეობის მკვეთრი გამოსწორება შეუძლიათ. დეკრიმინალიზაცია არსებობდა შიში, რომ რიგ ქვეყნებში ნარკოტიკების დე კრიმინალიზაცია მათი მომხმა რებლების რიცხვის ზრდას გა მოიწვევდა. საბოლოოდ კვლე ვემა აჩვენა, რომ ეს შიში ისეთ ივე უსაფუძვლო იყო, როგორც იმედი იმისა, რომ კრიმინალიზ აცია და აკრძალვა, პრობლემას მოაგვარებდა. პორტუგალია 2001 წლის ივლისში პორტ უგალია პირველი ევროპული ქვეყანა გახდა, რომელმაც ყვ ელა უკანონო ნარკოტიკული საშუალების შენახვა-მოხმარ ების დეკრიმინალიზაცია მო ახდინა. მაშინ ბევრი ოპონენტი გამოჩნდა, რომელთაც სწამ დათ, რომ ეს ნარკო-დამოკი
რეკომენდაციები და პრინ ციპები: დასრულდეს კრიმინალიზ აცია, მარგინალიზაცია და სტ იგმატიზაცია ადამიანებისა, რომლებიც ნარკოტიკს მოიხმა რენ, თუმცა ამით სხვას არ აზ იანებენ. უფრო ღრმად შეისწა ვლეთ ეს საკითხი და ნარკომან
მარიო ვარგას ლიოსა
ხავიერ სოლანა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სტინგი
ჯუდი დენჩი
დებული ადამიანების რიცხვს გაზრდიდა და ბევრი პრობლე მის დასაბამი გახდებოდა. პო რტუგალიის მაგალითი დეტა ლურად შეისწავლეს დოქტორ კეიტლინ ჰიუიზმა (University of New South Walse) და პროფ ესორმა ალექს სტივენმა (Kent University).. 2010 წელს მათ მიერ გამო ქვეყნებული დასკვნის მიხედვ ით, დეკრიმინალიზაციის 10 წლის თავზე, მომხმარებელთა მცირე ზრდა შეინიშნებოდა, თუმცა ეს ზრდა სულაც არ აღ ემატებოდა იმ ქვეყნების მაჩვ ენებლებს, სადაც ნარკოტიკი კვლავ კრიმინალად რჩებოდა. ამასთან ერთად შეინიშნებო და ჰეროინის მომხმარებელთა მკვეთრი კლება, რაც 2001 წე ლს პორტუგალიის მთავრობის ერთ-ერთ მთავარ პრობლემას წარმოადგენდა. მარტივი ამბავია, ასე მშვი დად და სტერეოტიპებისგან გათავისუფლებული თვალით თუ შეხედავ... ყბედი რამ და ღალა და მუნჯმაო – ანდაზებს კი ვიძახით ხოლმე ჭკვიანურ ად, მაგრამ მათი რეალობაში გადმოტანა თითქმის სულ გვ ეშინია. ამის ახსნაც არ არის რთული – იმიტომ გვეშინია, რომ ასე იყო საჭირო – მოიგ ონეს მითები, შექმნეს მცენ არისგან სამოთხის ვაშლი და ახლა ქუჩაში გამოკითხვა რომ მოაწყო, ალბათ, ყოველ მესა მეს მაინც, ძალიან დიდი ზნ ეობრივი დისკომფორტი არ მისცემს მარიხუანაზე ღიად საუბრის საშუალებას.
ჰოლანდიისა და ამერიკის ქალაქების შედარება მკვლევარებმა ამსტერდამი სა და სან ფრანცისკოს შედა რება მოახდინეს, ამ ამერიკულ ქალაქში მარიხუანა სრულიად არალეგალურია. „ჩვენმა კვლევებმა აჩვენა, რომ კრიმინალიზაცია არ ამ ცირებს კანაბისის მოხმარებ ას და არც დეკრიმინალიზაცია იწვევს მომხმარებელთა რა ოდენობის ზრდას. არსებული სტერეოტიპული მიდგომების გასამართლებელი ვერცერთი სამხილი ვერ მოვიპოვეთ“. აკრძალული ხილის ამბავია, ყველაზე მარტივად რომ ვთ ქვათ – ან კი რატომ არ უნდა ვთქვათ მარტივად? უკვე ხომ მივედით იმ შეგნებამდე რომ ყველაფერი მარტივი ჯობია? დიზაინში, ჟღერადობაში... ყვ ელგან. ავსტრალია დასავლეთ ავსტრალიამ მა რიხუანას დეკრიმინალიზაცია 2004 წელს მოახდინა, მკვლ ევარებმა მისი და დანარჩენი ქვეყნის შედარება მოახდინეს. კვლევა ცოტა იმან გაართულა, რომ ის იმ პერიოდს დაემთხვა, როცა მოხმარება ზოგადად ძა ლიან შემცირებული იყო ქვეყ ანაში. კვლევებმა აჩვენა, რომ ეს კლების ტენდენცია დასა ვლეთ ავსტრალიაშიც ისეთივე იყო, როგოც სხვა შტატებში. „კვლევამ კრიტიკოსთა მო ლოდინის საწინააღმდეგოდ აჩვენა, რომ მარიხუანას მოხმ არების კლების ტენდენცია და სავლეთ ავსტრალიაშიც ისევე
კარლოს ფუენტესი
რიჩარდ ბრენსონი გაგრძელდა, როგორც დანარჩ ენ ქვეყანაში, მიუხედავად მისი დეკრიმინალიზაციისა“. ამერიკის შტატების შედა რება მიუხედავად იმისა, რომ მო საწევის შენახვა ფედერალური კანონმდებლობით დანაშაულ ად ითვლება, კონკრეტულ შტ ატებს განსხვავებული კანონე ბი აქვთ. 2008 წელს მკვლევარ ებმა განსხვავებული შტატები ერთმანეთს შეადარეს. კვლევებმა აქაც ისეთივე
სურათი აჩვენა, როგორც ავ სტრალიაში, როგორც წესი, იმ შტატებში, სადაც მარიხუანა დეკრიმინალიზებულია მოზა რდებში მისი მოხმარება გაცი ლებით ნაკლებია ხოლმე. საქართველო ჩვენს შემთხვევაში დასაკვ ირვებელი ბევრი არაფერია, ფაქტია, რომ ჰეროინისა და სუბუტექსის მოხმარება მკვე
თრად არის შემცირებული... თუმცა თუ არის სურვილი და აკრძალულით ტკბობის ინსტ ინქტი, გამოსავალს ყოველთ ვის იპოვნიან. შედეგად ქართ ველებმა ისეთი ნარკოტიკების კეთება დაიწყეს, ჰოლანდიელს არასდროს რომ არ მოაფიქრდ ება. ვირთხის წამალს და უნიტ აზის სარეცხ საშუალებებს იჩ ხირავს ხალხი... მათ მიმართ არსებობს უამრ ავი ბნელი სტერეოტიპი, ავად მყოფებად ასეთ ადამიანებს ყვ ელაზე ნაკლებად განიხილავენ. მათ, ჩვენი ევროპელობაზე მე ოცნებე საზოგადოება ბალასტ ად მიიჩნევს – „ტიპი რო ეგეთს კადრულობს, უნდა მოკვდეს და გაიწმინდება ეს საზოგადოება“ – ასეთ ფაშისტურ-სპარტანულ მიდგომას არაერთხელ შევხ ვედრივარ. სადაური პონტია ადამიანების დახარისხება? ეს ხომ მარტო ჯანმრთელი და მო ვარჯიშე ქართველების ქვეყანა არ არის? ნარკომანი, მაშასადამე ავ ადმყოფი, აუცილებლად კრ იმინალს არ ნიშნავს, კრიმინ ალებად მათ ძალიან ხშირად თავად სისტემა აყალიბებს, გი სოსებს მიღმა გამომწყვდევითა თუ დიდი ჯარიმების დაწესე ბით. საინტერესოა, რომ არსე ბული სტერეოტიპის საწინააღ მდეგოდ, რომლის მიხედვითაც ნარკომანები ამორალური და მნაშავეები არიან, მსოფლიოს 250.000.000 მომხმარებლიდან მხოლოდ 10 პროცენტია პრობ ლემური მომხმარებელი. ისევ ამ რეკომენდაციებზე და P. S. BBC-ს ინფორმაციით, ოც დაათმა ცნობილმა ადამიანმა, რომელთა შორის ჯუდი დენჩი და სტინგიც იმყოფებოდნენ, პრემიერ მინისტრ ჯეიმს კამე რონს ღია წერილი გაუგზავნა, სადაც ისინი ნარკოტიკების დეკრიმინალიზაციას მოითხო ვდნენ – ასეთი გამოხმაურება მოჰყვა გლობალური კომისიის რეკომენდაციებს ბრიტანეთში. ოსკაროსანმა მსახიობმა პრემიერ მინისტრს სთხოვა, კარგად გადახედოს არსებულ პოლიტიკას ნარკომანიასთან მიმართებაში და იმას, თუ რა მდენად ეფექტურად მუშაობს იგი. სტინგი დიდი ხანია ამ მო თხოვნის ერთ-ერთი მთავარი მხარდამჭერი იყო და დარწმუ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნებული ვარ, კომისიის რე კომენდაციამ მასაც იმედები აღუძრა, რომ ახლო მომავა ლში მსოფლიო, პირველ რი გში კი ბრიტანეთი, ნარკომ ანიასთან გამკლავების ახალ და ბევრად ეფექტურ მეთო დებს აამუშავებს. არ ვიცი, ჩვენთან რო გორ იქნება ეს ამბავი... სტ ერეოტიპებზე გაზრდილი პოსტ-საბჭოთა ხალხი ვართ მაინც. იმ დღეს, როცა გა ეროს ამბავი გავიგე, სამი სხვადასხვა ტაქსით მომი ხდა მგზავრობა: როცა მე გობარს მანქანაში ეს ამბავი მოვუყევი, პირველი ტაქსის მძღოლი თავისით ჩაერთო საუბარში, თქვა, რომ ჯარში კუჭი აწუხებდა და მოსაწევმა მოურჩინა, დამოკიდებული არასდროს ყოფილა და ვერა ფრით ხსნიდა რა მორალით შეეძლო ვინმეს დაბოლილი ადამიანის დაპატიმრება. არ ყით მთვრალი უფრო საშიში არ არის? თამბაქო ბევრად საზიანოა ორგანიზმისთვის, ვიდრე მარიხუანაო... მასთან გაბმული დიალოგის შემდეგ, მეორე მძღოლს უკვე თავად დავუსვი შეკითხვა.... და შე ცბა, არ ვიცი, არ ვიცი, საერ თოდ არ ვიცი, არ მომიწევია, არ ვიციო... მთელი გზა გამა რთული იჯდა და შიგადაშიგ მათვალიერებდა – ოღონდ ისე, რომ მე არ შემემჩნია. ვარდისფერი შორტი მეცვა და ლურჯი მაისური – ჩემი როგორ უნდა შეშინებოდა, უბრალოდ, თავად ტაბუირ ებულმა თემამ ერთიანად და თრგუნა ადამიანი – კანონზე მეტად მას სტერეოტიპების ეშინოდა... აქ თუ საღად მოაზროვნე ტიპები მოგროვდნენ ახლა და ერთი ჯუდი დენჩის მს გავსი მიმართვა პრეზიდენ ტს გაუგზავნეს, მერე ნახეთ მმკ-ს ჟანრის ხალხი რა ამბა ვს ატეხს... როგორ შეიძლება უძველესი კულტურისა და ღვთისმშობლის წილხვედრ ქვეყანაში ასე და ისეო... ფა ქტია, რომ ამ ქვეყანაში წლ იდან წლამდე ახალგაზრდები უცნაურზე უცნაურ ნარკ ოტიკებს იგონებენ და თავს იღუპავენ... სახელმწიფოს მთავარი ფუნქცია საკუთარ მოქალაქეებზე ზრუნვა უნდა იყოს და არა ყველა ნარკომ ანის „გატისკვა“.
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
51
თოჯინები ზოგჯერ ტირიან
დღემდე სულ 70 თოჯინა გამოძერწა, სახლში მხოლოდ 30 ნამუშევარი აქვს, დანარჩენი გააჩუქა, ხუმრობს - ისინი უკვე ჩემს მეგობრებთან ცხოვრობენო...
ობას. ჩემი ოსტა ტი სენიორ გაეტანო იყო, ჩემი მუშაობით აღფრთო ვანებული დარჩა და გამოშვ ება არ უნდოდა. -პროფესიად ვეტერინა რობა რატომ აირჩიე? -ცხოველები ძალიან მიყვ არდა, ამიტომ ჩავაბარე ვეტე რინარულზე. ამ ყველაფერმა კი სერიოზული სახე ინსტიტ უტში ჩაბარების შემდეგ მი იღო. ჩემი პროფესიითაც სი ამოვნებით ვიმუშავებ, მაგრამ თოჯინების და ფიგურების კეთებას თავს არ დავანებებ, ეს არ მოხდება. უბრალოდ, აუ ცილებელია, რომ შემოსავლის წყარო გქონდეს, რადგან სა ქართველოში ამით ვერ იცხო ვრებ.
დეა თავბერიძე ჯეინ ეარი, პეპი, არლეკინი, ჯამბაზები... ამ ნა მუშევრების ავტორი 22 წლის ბაჩო ცანავაა. ამ ფი გურებს ის 14 წლიდან ქმნის. უფრო პატარა კი პლას ტელინით ძერწავდა. ეს ჯერ უბრალო და ბავშვური თამაში იყო, რამაც, დროთა განმავლობაში სერი ოზული სახე მიიღო. ბაჩო ვეტერინარია, თუმცა პრ ოფესიით ჯერ არ უმუშავია. ამ საოცარ ფიგურებს კი იტალიური თიხითა და თაბაშირით აკეთებს, რო მლებიც გარედან ლაქით არის დაფარული.
ბაჩო ცანავა: ეს ყველაფ ერი ჩემით ვისწავლე. არ ვი ცი, როგორ გამომივიდა, არ ვხატავ, არც ესკიზს ვაკეთებ, პირდაპირ ფიგურაზე ვიწყებ მუშაობას. პირველი ფიგურა თაბაშირისგან გავაკეთე, ქალი იყო კალათით ხელში. პრიმ იტიული ფიგურა იყო, მაგრამ მე ძალიან მომწონდა. შემდეგ ნელ-ნელა ხელი გავიწაფე და სახეზე გადავედი, მერე და ვხვეწე ტანი, პროპორციები, ფერები... -რამდენ ხანში ქმნი ერთ ფიგურას?
- ფიგურის სიდიდეს გააჩნია. მაგალითად, ჯეინ ეარი დიდი ფიგურაა და მის დამზადებას ერთი კვირა მოვუნდი. პატარა ფიგურებს ორ სამ დღეში ვაკე თებ. -როგორც ვხედავ პერსონ აჟები ძირითადად ზღაპრის გმირები გყავს. -კი, ზღაპრის გმირები არ იან, უფრო ძველი საფრანგე თის სტილი მაქვს აღებული. ქართული ლიტერატურიდან - აკაკი წერეთელი. შარლოტა ბრონტეს ნაწარმოების მიხედვ ით - ჯეინ ეარი, ეს პერსონაჟი ძალიან მიყვარს და მინდოდა
საერთოდ ჩემს ფიგურებზე ამბობენ - სევდიანი გამოხედვა აქვთ და რატომო? როცა სენტიმენტალურ ხასიათზე ვარ, მათ შესაქმნელად მაშინ ვჯდები, ალბათ, ამიტომ...
52
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
განსხვავებული სტილით გამე კეთებინა. ამიტომ, გადავწყვ იტე კაბა ნაჭრის ყოფილიყო. ჰარი პოტერზე მუშაობა ახლა ხან დავამთავრე. -თოჯინების მუზეუმში თუ არის შენი ფიგურები? -კი, თინათინ თუმანიშვილის სახელობის თოჯინების მუზე უმში, ჩემი სამი ფიგურაა. ერთი მე თვითონ გადავეცი საჩუქრ ად. იქ შემთხვევით მოვხვდი, შემდეგ გიდისგან შევიტყვე, რომ ახალგაზრდა ხელოვანებს შეეძლოთ ნამუშევრები მიეტან ათ და თუ სამხატვრო საბჭოს მოეწონებოდა, დაამტკიცებდნ ენ. ასე მივიტანე ჩემი ფიგურე ბი, მოეწონათ და დაამტკიცეს. -გაყიდვით თუ გაგიყიდია რომელიმე თოჯინა? - გაყიდვით არ ვყიდი, ძა ლიან მიჭირს განშორება. ჯე ინ ეარზე მითხრეს გამოფენის დროს, მოგვყიდეო, მაგრამ რა ღაც ვერ გავყიდე, ვერ გავიმე ტე. თან ძალიან ცოტას იხდიან 30-50 ლარს. ამიტომ მირჩევნია არ გავყიდო და მქონდეს. თან მინდა რომ პერსონალური გა მოფენა მოვაწყო. ორდღიანი გამოფენა ქუთაისში უკვე მქ ონდა.
- მუშაობის პროცესი რას ნიშნავს შენთვის? - როცა რაღაცას ვძერწავ, შევიგრძნობ კიდეც, ფორმებს ვაძლევ, მერე, როცა რაღაც გამოდის და დასახულ მიზა ნს ვაღწევ, დიდი სიამოვნებაა. ნოემბერში იტალიაში ვიყავი მიწვევით, ნეაპოლში კაპო დელ მონტეს ფაიფურის პატარა სა წარმოში, ვატიკანის ელჩმა და ჰერცოგმა ერთი თვით მიმიწვ იეს. იქ ფაიფურზე ვიმუშავე. სერთიფიკატი ავიღე, ამ ვიზი ტმა ძალიან ბევრი რამ შემძინა. ფაიფურის ტექნოლოგია შევი სწავლე. -როგორ გადაწყდა შენი გამგზავრება? მიწვევა რო გორ მიიღე? - ჩემზე საპატრიარქოს ტე ლევიზიამ ფილმი გადაიღო, რომელიც ვატიკანის ელჩმა ნა ხა და თავის რეზიდენციაში მი მიწვია. ფიგურები ძალიან მო ეწონა და იტალიაში, ერთ-ერთ ჰერცოგთან წერილი გაგზავ ნა. შემდეგ მასთან ჩავედი. ჰე რცოგი, რომელმაც მიმიწვია, ნეაპოლში ცხოვრობს, მის სა კუთრებაში არის ეს ფაიფურის საწარმოები. ერთ-ერთში მეც დავეუფლე ფაიფურზე მუშა
- ეს ნიჭი მშობლებისგან გადმოგეცათ? - ალბათ, ნიჭია. ბაბუაჩემი, დედაჩემის მამა, ხეზე კვეთის ოსტატი იყო. ხონში გვაქვს სა ხლი, ჩუქურთმები ბა ბუაჩემის ხელით არის გაკეთებუ ლი. ამბობენ, რომ იქიდან მაქვს ნიჭი. მე ეს ჩემი ფიგუ რებით გავა გრძელე...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ევროპაში მოღვაწე ქართველი მხატვრების გამოფენა დეა თავბერიძე
ანრი ბასილაიას ნახატებმა ზღაპრები და ბავშვობა გამახსენა. ცოტა სიზმარივითააო, მითხრა. სიზმარივით ზღაპრების შემდეგ სხვა ნახატებსაც მივუბრუნდით, ეს სხვა სერიიდან არის და „გა მვლელები“ ჰქვიაო...
ანრი ბასილაია, შალვა ხა ხანაშვილი, კაკო თოფურია, ზურა არაბიძე, ლუკა ლასარე იშვილი, ირინა გაბიანი, ბელკა მესხიშვილი – ეს მხატვრები უკვე საკმაოდ დიდი ხანია, რაც უცხოეთში ცხოვრობენ. თბილ ისში კი პირველი ერთობლივი გამოფენა გამართეს. გამოფე ნის ინიციატორი და ორგანი ზატორი მხატვარი შალვა ხა ხანაშვილია. ის საზღვარგარეთ საკმაოდ დიდი ხანია, ცხოვრო ბს, ჯერ გერმანიაში იყო, 1995 წლიდან კი საფრანგეთშია. ბელა მესხიშვილმა დამთ ვალიერებელი უცნაური ნამუ შევრებით გააკვირვა. განს ჯის საგნად იქცა მონალიზა, სტალინის პორტრეტით, რო მელსაც „კობალიზა“ ჰქვია. ბელკა 20 წელია პარიზში ცხ ოვრობს. მისი გამოფენები სა ფრანგეთში ხშირად ეწყობა, თბილისში კი პირველია. ბელკა მესხიშვილი: – სერია, რომელიც აქ წარმოვ ადგინე, 22 სურათისგან შედგება, აქ კი მხოლოდ 4 ჩამოვიტანე. სე რიას „სტალინ ლენდი“ ჰქვია. ჩემს ნამუშევრებში ფოტოც არის გამო ყენებული, ნახატიც, ფერწერაც, შემდეგ კი ეს ყველაფერი სკანერ შია გატარებული. ამგვარი ტექნიკა მე შევიმუშავე. – „კობალიზა“... რა იდეა დევს ამ სერიაში? – ის, რომ მონალიზა და სტალ ინი დღემდე ვერ გავარკვიეთ, რა ფენომენია. საერთოდ, ამ სერიაზე ერთი წელი ვიმუშავე. პირველ რი გში, უღრმესი მადლობა მინდა ვუ თხრა ორგანიზატორებს, რომ მო გვიწვიეს. ოცი წლის შემდეგ პირვ ელად ჩამოვიტანე საქართველოში ჩემი ნამუშევრები... თბილისი და თბილისელები ძალიან მენატრებ ით და ამ ქალაქის სუნთქვა ძალიან მაკლია.
ანრი ბასილაია: – უკვე ცხრა წელია, რაც საფრ ანგეთში ვცხოვრობ. ძალიან მენა ტრება ხოლმე საქართველო. რო ცა შალვამ დამირეკა და გამოფე ნის შესახებ მითხრა, სიხარულით დავთანხმდი. – ხომ არ აპირებთ დაბრუნებ ას? – არ ვიცი, იქ ოჯახთან ერთად ვცხოვრობ. ბავშვები სკოლაში სწ ავლობენ და რომ დაამთავრებენ, მერე მე, ალბათ, დავბრუნდები, აბა, რას ვიზამ. ლადო ბურდული: „საინტერესო გამოფენაა. შა ლვა ჩემი მეგობარია, მთხოვა და სამი კომპოზიცია შევასრულე. თბილისიდან მე ვარ ერთადერთი მონა წილე, დანარჩენი უცხოეთში მცხოვრები მხატვრები არიან. ეს გამოფენა პარიზშიც გაიმართება, ჩემს უც ხოურ ტურში პარიზიც არის, ერთ-ერთი კონცერტი ამათთან ერთად იქ მექნება“. – რა ისწავლეთ ფრანგებისგან და რა ისწავლეს მათ თქვენგან? – ფრანგებისგან ჭამა ვისწავ ლე. ჩემგან, ალბათ – ზედმეტი და ლევა. – ფრანგული ღვინო უფრო
პაატა ქურდაძე, მწერ ალი: „თითქმის უმეტესობა ჩემი მეგობარია, რად გა ნ
აც ერთ ქალაქში ვცხოვრ ობთ და ძალიან დიდი ხა ნია, ერთად ვართ. ერთნაი რად ვაზროვნებთ-მეთქი, ვერ ვიტყვი, მაგრამ ბევრ რაღაცაზე საერთო შეხე დულება და პოზიცია გვაქ ვს, განსაკუთრებით, რაც ხელოვნებასა და ხელოვნ ების როლს შეეხება ქართ ულ რეალობაში, რომელს აც ძალიან დიდი მნიშ ვნელობა აქვს. ასეთი გამოფენები, რაც შეიძლება ხშირად უნდა იმართებო დეს. აქ რა საც უყურებთ, არის პ არ ალ ელ ურ ი საქართველო“.
გემრიელია? – გააჩნია, რა შემთხვევაში, რა სთან ერთად და როდის სვამ. – მთვრალს თუ დაგიხატავთ ოდესმე? – რასაკვირველია. მაგრამ სჯ ობია, მთვრალმა არ ხატო. – თქვენი ეს ნახატი რამდენ ხანში შეიქმნა? – ერთ სეანსში, დავჯექი და და ვხატე. – თქვენ მიერ დახატული ერ თი კარგი ნახატი რა ღირს? – რატომ გა ინტერესებთ? ერთი კარგი ნახატი ძვირი ღირს. – ყველ აზე ძვირი რ ამ დე ნ ი გადაუხდი ათ? – ყველ აზე ძვირ ად 7 000 ე ვრ ო დ გ ავ ყი დ ე ნახატი.
შალვა ხახანაშვილი: – მინდოდა, რომ ყველა მხატვარს, მათ შორის მეც, ჩვენი მხატვრული პოზიცია და ბოლოდროინდელი ნამუშევრები გვეჩვენებინა. გადავწყვ იტე, შემექმნა ორი სერია. ერთი არის პარიზის ფოტოების რამდენიმეფ ენოვანი კოლაჟი, რომელსაც ზემო ფენად თბილისური შენობების გეგმა ადევს. ორ ნამუშევარს ეროვნული ბიბლიოთეკის გეგმა აქვს... ეს იდეა აბსოლუტურად შემთხვევით მოგვივიდა. მე და ზურა არაბიძე სკაიპით ვსაუბრობდით, თუ როგორ შეიძლება თბილისი ფიგურირებდეს საზღვა რგარეთ მაცხოვრებელი ფოტოგრაფის ნამუშევარში. ამ დროს გადმომიგ ზავნა ამ ბიბლიოთეკის გეგმა, რადგან წინასწარ გვინდოდა დაგვეგეგმა, როგორ იქნებოდა განლაგებული ნამუშევრები. გეგმას დავხედე თუ არა, მივხვდი, რომ ეს იქნებოდა საუკეთესო იდეა და ფოტოკოლაჟიც ასე გა ვაკეთე. გადაღებული მაქვს თბილისის ფოტოები და უკან დაბრუნებ ისას აუცილებლად მოვძებნი პარიზის შენობების გეგმებს და დავადებ როგორც ამ ნამუშევრების ერთ-ერთ ფენას. აბსოლუტურად უნებლიეთ კიდევ ერთი ახალი ნამუშევრების სერია შეიქმნა – თბილ ისიდან პარიზამდე და პარიზიდან თბილისამდე. – უცხოეთში მცხოვრები ქართველი მხატვრები იქ თუ აწყობთ ერთობლივ გამოფენებს? – რა თქმა უნდა. 2 კვირის წინ გვქონდა გამოფენა ქართული კულტურის დღეების ფარგლებში, თბ ილისიდან მრავალი სტუმარი იყო ჩამოსული. კულტურის დღეების ფარგლებში გავაკეთე კოტე ყუბანეიშვილისა და პაატა ქურდაძის წიგნების პრეზენტაცია. ეს გამოფენა მონმარტრზე მოეწ ყო, ძალიან მითიურ ადგილზე, სადაც მოდილი ანი და პიკასო მუშაობდნენ, სადაც იქმნებოდა ახალი მხატვრული და ევროპული აზროვნება. აქ კი უცხოეთში მოღვაწე რვა ავტორის ნამუ შევრებია წარმოდგენილი. თბილისიდან ლადო ბურდული მოვიწვიეთ და ვთხოვეთ, რამდენიმე კომპოზიცია შეესრულებინა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
53
TOP ALBUMS
01. მღვდელი
01. Javeon McCarthy - Love Without A Heart
02. მარადისობის მოლოდინი
02. Hey Today! - Minor
02. Chiddy Bang - Too Much Soul
03. წითელქუდა
03. John Maus - And The Rain
03. Fitz and The Tantrums - Don’t Gotta Work It Out
04. ქარიშხალი (2010)
04. Arthur Russell - Hop On Down
05. წვეულება ვეგასში
05. Gacha - Street Talk
06. სიმღერები სიყვარულზე
06. Washed Out - Eyes Be Closed
07. უსაზღვრო 08. ვამპირებზე მონადირე დი: სისხლის წყურვილი
10. ძმობა
ორშაბათი, 6 ივნისი, 2011
04. 3LAU - Girls Who Save The World 05. SBTRKT - Wildfire 06. Ellie Goulding - Heartbeats (Cosmonaut Grechko edit)
07. Okinawa Lifestyle - Lisi Lake (Gacha Remix) 08. The Greeks - Is Tropical 09. The Hacker & Gesaffelstein Crainte
09. ნისლი
54
01. Nadia Ali, Starkillers & Alex Kenji - Pressure (Alesso Remix)
10. The True Underground Sound Of Rome - Secret Doctrine
07. The Marvelettes - Please Mr Postman (Cragga Dubstep Remix) 08. Of Monsters And Men - Little Talks 09. J. Cole - How High
10. Swedish House Mafia - Save The World feat. John Martin (Alesso Remix)
01. Ayo - Real Love 02. Bob Marley - Heathen 03. Dillard and Clark Don’t Let Me Down
04. Ella Fitzgerald - Trouble In Mind 05. James Brown - All The Way 06. Johnny Cash - I’m Free From The Chain
07. Lucky Peterson - I Can’t Stand The Rain 08. Norah Jones - I’ll Be Your Baby Tonight 09. Van Morrison - Rough God Goes Riding
10. Tony Joe White - Rainy Day Lover
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება