11 წლის შემდეგ პირველად EXCLUSIVE
N41 (135), ორშაბათი 10 ოქტომბერი 2011 წ.
ლელა წურწუმიას
www.ptpress.ge
EXCLUSIVE
ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
გვ. 10
ი ეთ და ნ მა არ თ ერ ვიყვ გ შე
ანას პირველი ქმრის ექსკლუზიური ინტერვიუ გვ. 12
გრიგოლ მალანია: „მე მართლაც მოვაწერე ხელი ამ ხელშეკრულებას“
PH
OT
O
EXCLUSIVE
ბიძინა ივანიშვილი მეუღლესთან ერთად
ლელას `შეყვარებულის~ ნამდვილი შეყვარებული
გვ. 4-5
გვ. 6-7
ნანკა `კედოსგან~ წამოვიდა
EXCLUSIVE
ჟურნალისტები რომანს მალავენ ეკა ქადაგიშვილი და დათო კაკულია ქორწინდებიან
ნანკა: ამ ეტაპზე ერთად არ ვცხოვრობთ, სერიოზული უბედურება არ მომხდარა
გვ. 13
სამედიცინო სკანდალი : 80 წლის უსინათლო თვალის კლინიკა `მზერას~ უჩივის EXCLUSIVE გვ. 29
EXCLUSIVE
პოლიტიკური ვაჭრობის ახალი სეზონი ! ყველას დაიწყო
გვ. 22
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
1
თბილისო თბილისმა წელს, შემოდგომით, ტრადიციულად თბილისობის დღესასწა ულს უმასპინძლა. ორი დღის განმავლობაში აბანოთუბანში, რიყის პარკ ში, მეიდანსა და ევროპის მოედანზე სხვადასხვა ღონისძიებები გაიმართა. როგორც ყოველთვის, თბილისში შესაბამისი განწყობა ამ ორი დღის განმ ავლობაში უცვლელად შენარჩუნდა. სადღესასწაულო ღონისძებები ყველა ასაკის ადამიანზე იყო გათვლილი. თბილისელებთან ერთად ღონისძიებებს უცხოეთიდან ჩამოსული სტუმრები და 16 ქვეყნიდან ჩამოსული დელეგაცი ის წევრები ესწრებოდნენ.
საწნახელი
თბილისობის სახა იული ნაწილი გორ ლხო დღესასწაულის ტრადიც გა ხოელ სტუმრებთ სლის მოედანზე გაიმართა. უც ან ერთად ყურძნ ის დაწურვის ცე რემონიაში გიგი უგუ ერთ საათში 7 ტონ ლავამაც მიიღო მონაწილეობა. ა ყურძენი დაიწურა , ბოთლებში ჩა მოისხა და უცხოე ლ სტუმრებს საჩუ ქრად გადაეცათ.
მტკვარზე ტივით
ულ თბილისობის დღესასწა აღდგა ა ი ც ი დ ა ტრ ლი ე ძვ ზე რნობა, – მტკვარზე ტივით სეი რველს სადაც ნებისმიერ მსუ ბი წყ ე დ ხე ს ი ს ი ლ ი შეეძლო თბ ეთვა ლიდან უფრო კარგად და ველი რ პი ის რ ვ კ მტ ნა. ლიერები ედიანი სტუმრები მამუკა ახვლ ვრები და იმ დელეგაციის წე ალუ ი ც ე სპ ც იყვნენ, რომლები საქა ს ი ვ თ ს ი ბ ო ს ი ლ ი თბ რად კვ მტ ნ. ე ნ დ ი ვ რთველოში ჩამო ლი უ თ რ ქა ი ლ უ ი ც ი დ ა ტრ არზე ეე ნ ღ რ ა მე და სუფრა გაიშალა თული რ ქა ზე ნ ფო ის კ ი ს მუ ბის ღვინოც დააგემოვნეს.
ხილის ფესტივალი ბამბის და რკინის რიგებში ხილის ფესტივალი მოეწყო, სადაც კაფეებმა და რესტორნებმა დამთვალიერებლებს ხილით გაფორმებული ინტერიერი და მენიუ წარუდგინეს. აბანოთუბანში ხალხური რეწვის გამოფენა-გაყიდვა მიმდინარეობდა და ეროვნულ უმცირესობათა ფოლკლორული ანსამბლე ბის კონცერტი ჩატარდა. პოპმუსიკის კონცერტი გაიმართა გორგასლის მოედანზეც, სადაც 50-მდე ქართველმა მომღერალმა მიიღო მონაწილე ობა. მშვიდობის ხიდზე ირმა შარიქაძის ფოტოპროექტი „ცის თაღი გვირ გვინად“ გამოიფინა. ევროპის მოედანზე ქართველი საბრძოლო ხელოვნებ ის ოსტატები თეატრალიზებულ საჩვენებელ წარმოდგენებს მართავდნენ.
2
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ობა 2011 გიგი უგულავა: ობა თბილისელე „თბილის ბისთვის და არამარტო თბილ ისელებისთვ ის ერთ-ერთი ყვე ლაზე ლამა ზი და საყვარელ ი დღესასწა ულია. ამ დროს ყვ ელ ისელი, თავის ყო ა თბილ ვე ცხოვრებას გვე ლდღიურ რდ ყოფით პრობლემ ზე დებს, ებს ივიწყებს და ქალაქის ცხო ვრებით ცხ ოვრობს. ჩვენ მა ქსიმალურად შევეცადეთ, რომ ეს ყველა ასაკობრი ორი დღე, ვი ჯგუფისა და ინტერესის მქ ონე ადამია ნისთვის კომფორ ტული ყოფი ლიყო. მინდა ყველ ას მივულო ცო ეს დღესასწაუ ლი“.
რეზო გაბრ თბილისობის ფარგლებში რიტორიაზე ტე რე ა ბ ე დ მ მი ის იაძის თეატრ რი თვითონ ო ტ ავ ს წყაროც გაიხსნა. წყარო მონიას თბ ე რ ცე ის ნ ს ხ გა ეა. ძ ა ი რეზო გაბრ წრო. ს ე და ვა ა ლ ილისის მერი გიგი უგუ
მეტეხის ხიდზე, ორმოცდაათზე მეტი ანტიკვარული ავტომობილის გამოფენა მოეწყო. ყველაზე ძველი ავტომობილი, 1935 წელს გამოშვებული „მერსედესი“ იყო. ლაშა წიკლაური, ჟურნალ „ავტო ბილდის“ მარკეტინგის მენეჯერი: „შაბათს, მეტეხის ხიდზე ანტიკვარული ავტომობილების გამოფენა მოეწყო, ხო ლო კვირას, 18 ახალი ავტომობილის გამოფენა-გაყიდვა. ძალიან ბევრი დამთ ვალიერებელი მოვიდა და მგონი ყველა კმაყოფილი დარჩა“. ევროპის პარკში ახალბედა მხატვრ ის ნამუშევრების გამოფენაც გაიმართა. 70-მდე ნახატს, რომელიც 50 მხატვარმა წარადგინა, ბევრი დამთვალიერებელი ჰყავდა. მაია ჩაჩავა, გამოფენის ორგანიზა ტორი: „აქ ძირითადად სტუდენტების და ასევე ანასტასია და სოლომონ ვირსალ აძეების სახელობის სამხატვრო სკოლის მოსწავლეების ნამუშევრებია წარმოდ გენილი. ძალიან მასშტაბური გამოვიდა, ბევრი დამთვალიერებელი მოვიდა“. პარკში, ასევე სმენისა და მეტყველე ბის დარღვევის მქონე ბავშვების ნამუშე ვრების გამოფენა-გაყიდვა მოეწყო. მაია ასაკაშვილი, „სმენისა და მეტყ ველების დარღვევის მქონე ბავშვთა და ხმარების ასოციაციის ხელმძღვანელი: „დაახლოებით ოცამდე სმენისა და მეტყ ვების დარღვევის მქონე ბავშვის ნამუშე ვარია წარმოდგენილი, რომელიც თექის, გობელინისა და სამკაულების ნამუშევრ ებს მოიცავს. ამ ბავშვების ასეთ ღონისძ იებებში მონაწილეობა, ხელს უწყობს მათ საზოგადოებაში ინტეგრირებას. დიდი მადლობა ქალაქის მერიას, რადგან შესა ძლებლობა მოგვცა, თბილისობის დღეს ასწაულში მიგვეღო მონაწილეობა“.
გალა კონცერტი
სპეციალურად თბილისობისთვის მიძღვნილ გა ლა კონცერტზე ნანი ბრეგვაძესთან ერთად რევაზ ლაღიძის ცნობილი სიმღერა „თბილისო“, საქართველოში ჩამოსულმა ლეგენდ არულმა ბერძენმა მომღერალმა იოვანამ იმღერა. სპეციალურად მოწყობ ილ სცენაზე ქართველმა მომღერლებმა პეტრე ბაგრატიონ-გრუზინსკის ლე ქსებზე შექმნილი სიმღერებიც შეასრულეს. თბილისობის დღესასწაულზე კი დევ ერთი მნიშვნელოვანი მოვლენა, „ქეთო და კოტეს“ თანამედროვე ვერს იის თბილისური პრემიერა გაიმართა. ფილარმონიის დიდ საკონცერტო დარბაზში ანსამბლ „ერისიონის“ საიუბილეო კონცერტი ჩატა რდა. თბილისობის დღესასწაულზე, ტრადიციულად, საპატიო თბილისელებიც დააჯილდო ვეს.
ს გიგო გაბაშვილი გამოფენა
თბილისობის ფარგლებში „პრაიმტაიმმა“, აბანოთუბან ში გიგო გაბაშვილის უცნობი ფოტოების გამოფენა მოაწყო, რომლის პრეზენტაციაც რუ სთაველის თეატრში რამდენიმე თვის წინ გაიმართა. გამოფენა აბანოთუბანში გაიმართა, აბანოების თავზე დამონტ აჟებულ ეკრანზე კი პროექტორით ფოტოების სლაიდშოუ გადიოდა; მარიტა დამენია, პროექტის ავტორი: „რუსთაველის თეატრში გამართულ გამოფენაზე, ორი ათასზე მეტი ადამიანი მოვიდა, როგორც წესი, გამოფენებზე ასეთი რამ იშვიათად ხდ ება ხოლმე, დამთვალიერებლები ერთმანეთს გვერდს ძლივს უქცევდნენ. მეორე დღეს რედაქციაში ზარები არ წყდებოდა, საინფორმაციო ცენტრე ბიდანაც კი გვირეკავდნენ იმის გასაგებად, კიდევ როდის ნახავდნენ ამ ფოტოებს. ამიტომ გადავწყვიტეთ, რომ თბილისობის ფარგ ლებში ყველა ადამ იანისთვის მიგვეცა ამ არაჩვეულებრივი ფოტოების ნახვის საშუალება, რომე ლიც მხატვარმა მე ცხრამეტე საუკუნის ბოლოს გადაიღო“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ქეთა რია თოფუ იმის~ მტა `პრაი რაცის პაპა ივში ტ ობიექ
ქეთა
მობილ ვიღაც ურზე ას ეკამა თებო და
`ა-სტუდიოს~ ქართველი სოლისტი ქეთა თოფურია თბილ ისობის დღეებში თბილისს სტუმრობდა. ამ შემთხვევაში მისი `ვიზიტი~ დღესასწაულს არ უკავშირდებოდა, თუმცა ქეთამ სატელევიზიო გადაცემაში სტუმრობისთვის და მომავალი ქორწინების დაანონსებისთვისაც მოიცალა და ლელა წურწ უმიას სოლო კონცერტსაც დაესწრო. 8 ოქტომბერს ანდრო თოფურიას გარდაცვალებიდან ერთი წელი გავიდა და ოჯახმა ტრადიციულად, როგორც ხდება ხო ლმე, `წლისთავი~ გადაიხადა. ანდრო თოფურიას ოჯახის წე ვრები და მეგობრები სანაპიროზე, რესტორან “ლორდში” შე იკრიბნენ. შავ `მინი~ კაბაში გამოწყობილი ქეთა თოფურია, `პრაიმტაიმის~ პაპარაცმა სწორედ `ლორდში~ დააფიქსირა, როდესაც პოპმომღერალი მობილურ ტელეფონზე საკმაოდ დაძაბული სახით და მიმიკებით საუბრობდა.
EXCLUSIVE
პრეზენტაციები და გამოფენები
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
3
პირველად „პრაიმტაიმში“ - ლელას ფილმის მთავარ გ
პაატა ინაური: სიყვარულმა გამოსწორების გზაზე დამაყენა
კადრი ფილმიდან `დარჩი
„ნურავინ მიწყენს - ეს ფილმი მხოლოდ პაატას საყურებლად ღირს“ თამარ გონგაძე ახალ მელოდრამას თბილისში ასე აფასებენ - კარგია, თუმცა მანამდე ისე აქ ეს, უკეთესს ველოდითო. ვისაც 80-იანი წლების ირანული ანალ ოგი - „გრძელი ღამე“ აქვს ნანა ხი, „დარჩი ჩემთან“ მისი ზუსტი კალკიაო, აღნიშნავს. რეჟისორი, ზაზა ურუშაძე კი ამბობს, მსგა ვსი ტიპის ფილმის გადაღებას აღ არ ვაპირებო. თუმცა ფილმს მაყუ რებელი ჰყავს, ახალ მელოდრამას კი - ახალი სახეები. ფილმის მთავ არი გმირის შემსრულებელი მკით ხველს პრემიერამდე გავაცანით. პაატა ინაური რეჟისორმა და ფი ლმის პროდიუსერმა აღმოჩენად გამოაცხადეს. 22 წლის გამხდარი ბიჭი, დიდი მეტყველი თვალებ ითა და მომხიბვლელი ღიმილით, უკვე ახერხებს მისი თაობის გო გონების მოხიბვლას. თუმცა იმ ედები უნდა გაგიცრუოთ. პაატას გული უკვე ორ წელზეა მეტია და კავებულია. მის რჩეულს ამ ფილმ ის მაყურებელი უკვე იცნობს. მე ლოდრამაში კატო კალატოზიშვ ილის გმირს ცალმხრივად უყვარს პაატას გმირი და მას შემდეგ, რაც შეიტყობს, რომ ბიჭს კიბო აქვს, ვენებს იჭრის. ფილმში ცალმხრ ივად შეყვარებული კატო ცხოვ რებაში ძალიან ბედნიერია. თუ მცა პირადზე საუბარს გაურბის. პაატა ხომ საერთოდ სიტყვაძუნწ ია. მე ხომ უკვე მოგეცი ინტერვიუ და ახლა კატო ჩაწერეო, მითხრა.
სერგო ზაქარიაძისა და მიხეილ კალატოზოვის შთამომავალი კატო კალატოზიშვილი ცნობილი ოჯახის შვილია. სერგო ზაქარიაძისა და მიხეილ კალატოზოვის შთამომავალია. სერგო დედის ბაბუაა, მიშა - მამის. კა ტოს მამა, რეჟისორი მიშა კალატოზიშვ ილი შარშან, მოსკოვში, 50 წლის ასაკში გარდაიცვალა. ეს ძალიან მტკივნეული თემაა კატოსთვის.
4
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
„სამწუხაროდ, მე ჩემს დიდ ბაბუებს ვერ მოვესწარი. ვნანობ, რატომ მანამდე არ დავიბადე-მეთქი. თუმცა ხელოვანე ბის გარემოცვაში გავიზარდე. ამიტომ არავის გაჰკვირვებია სამსახიობოზე რომ მომინდა ჩაბარება. ცოტა კი და იჭყანენ, სერიოზულად არ შეუხედავთ ამისთვის, შენი საქმისა შენ იციო. რომ ჩავაბარე, მერე ვუთხარი ჩემებს, ჩავა ბარე-მეთქი. გამიმართლა - გიზო ჟო რდანიას ჯგუფში მოვხვდი. პირველი კურსიდან მიგვიყვანა მარჯანიშვილის თეატრში და ჩვენი პატარ-პატარა რო ლების მიღმა აღფრთოვანებით ვაკვირ დებოდით პროფესიონალი მსახიობების თამაშს. მათგან ბევრი რამ ვისწავლეთ, პირველ რიგში კი თეატრალური ცხ ოვრება. ჩემს ჯგუფში ბევრი ნიჭიერი ადამიანია. ეტყობა, ბატონ გიზოს გა ნსაკუთრებული თვალი აქვს. დათა თავაძეც ჩემი ჯგუფელია. დათამ ჯგუფელები „სამეფო უბნის თეატრში“ მიგვიყვანა, მისი ოჯახის თეატრში, რომე ლიც უკვე ჩვენი ოჯახიც გახდა. მობრძანდით და ნა ხეთ, რამდენი ახალი მსახიობია იქ. დათა დგამს, ჩვენ ვთ ამაშობთ. ნიკა თავაძე და ნატა მუ რვანიძე გვერდში გვიდ განან. სასიამოვნო დასი შეიკრა...“ - ასეთი ადამიანების შთამომავ ლობა ვალდებულებაა თუ სტიმული? - ეს სტიმულს მაძლევს, რომ არ მო ვეშვა და უფრო გამართულად ვიარო. ყოველთვის უნდა იფიქრო, რომ არჩე ულ პროფესიაში შედგე. მსახიობობა ყოველთვის მინდოდა. ეს ჩემთვის ახ დენილი ოცნებაა. ვამბობდი, თუ რაღაც მომენტში მივხვდები, რომ ბაბუას სახე ლს ვარცხვენ, თავს აუცილებლად დავა ნებებ-მეთქი. მაგრამ ვინაიდან როლებს მაძლევენ, ჩემთან მუშაობა აინტერეს ებთ, იმედი მაქვს, რაღაც შემიძლია და სერგო ზაქარიაძის დონეს თუ ვერასდ
როს მივაღწევ, ჩემთვის საამაყო მსახ იობების გვერდით მაინც აღმოვჩნდები. ისეთების, როგორებიც არიან - ნატა მურვანიძე, ნინო ბურდული. მინდა ჩემს თავს დავუმტკიცო, რომ როგორც მსახ იობი შევდექი. ჯერ ვიზრდები. - სერგო ზაქარიაძის თამაშს რომ
რ, ა ნ ია ი ვ ბის ლ ლ ე ი ა „ძ ებუ ებ ულ ღ აზ და ქებ რ ა უ ბ გა ომ გ გას ავი“ რ ოს იყ ვ დრ
უყურებ, როგორც მსახ იობი და მისი შვილთაშვ ილი რას განიცდი? - მისი მისამართით მეც ისეთივე შეგრძნება მაქვს, როგორც ჩემს ნებისმიერ თა ნატოლს. სერგო იმდენად
დიდი მსახიობი იყო, რომ მერიდება იმის თქმა - ბაბუაჩემი იყო-მეთქი. ერთხელ სერგოზე სიუჟეტს ამზადებდნენ და მეც ასე მოვიხსენიე - ბატონი სერგო-მეთქი. არის ფილმები, რომლის ფინალის ნახვა არ შემიძლია. გული ძალიან მიჩუყდება. არ ვიცი, ეს რატომ მემართება, ალბათ, რადგან მისი შვილთაშვილი ვარ... „მალე გაზაფხული მოვას“ ფინალს ვერ ვუყუ რებ, ტირილს ვიწყებ. ძალიან საცოდა ვია-მეთქი, ვამბობ... „ჯარისკაცის მამა“ თავისთავად. მეამაყება, რომ ჩემი ბაბუ აა. მე ასევე ძალიან მეამაყება კალატო ზოვის შვილიშვილობა. ეს იყო კაცი, რო მელმაც ქართული კინო გაამდიდრა და იყო ერთ-ერთი, რომელმაც საქართვე ლოს სახელი გაუთქვა მსოფლიოში. მის ფილმებზე ბევრი რეჟისორი გაიზარდა. „მამას გული ყოველთვის საქა რთველოსკენ მოუწევდა“ „მამა ბოლო წლებში მოსკოვში ცხ ოვრობდა. მან მიხეილ კალატოზოვის სახელობის ფონდი და კინოსტუდია ჩა მოაყალიბა და ვეღარ მიატოვა. იქ დარჩა და ფილმებს იღებდა. თუმცა გული ყო ველთვის საქართველოსკენ მოუწევდა. ომის შემდეგ უფრო მოუნ და დაბრუნება. მაგრამ ვერ წამოვიდა. მისმა ბოლო ფილმმა „ველური ველი“ მსოფლიო შეძრა. რაც კი პრიზი არსებობს, ყველა მოხსნა. ამ ფილმით გაიცნო მსოფლიომ. ჩემი აზრით, მამამ ბოლოს შედევრი და ტოვა. თუმცა მისი წინა ფილმი „რჩეულიც“ არ ჩა მოუვარდება მას. მახსოვს, ბოლო ჩამოსვლაზე თქვა, სახლი უნდა ვიყიდო თბ ილისშიო (ბინა კი ჰქონდა, ჩემთან~ სადაც მამიდა და ბებია ცხოვრობენ, მაგრამ კიდევ უნდოდა)... ახლა მის სტუდ იაში ჩემი ძმა, 26 წლის დი ტო კალატოზიშვილი აგრძელებს მამის საქმიანობას. გვარის ტრადიცია გააგ რძელა და „ვგიკში“ რეჟისურა დაამთა ვრა. ახლახან პროდიუსერის განხრით დაიწყო მუშაობა. თან ახალ ფილმზეც მუშაობს. მე უფროსი 32 წლის კარდ იოლოგი ძმაც მყავს და 12 წლის და, მარიამ კალატოზიშვილი, რომელიც მოსკოვში ცხოვრობს და ხშირად ვერ ვნახულობ“. „მე მეამაყება პაატა“ „მე და პა ატა ორ წე ლზე მე ტია ერთად ვართ. ჩვეულებრივ, ხან ვჩხუბობთ, ხან ვრიგდებით და ასე... ჯერ მა ინც პა ტა რები ვართ, 22 წლისები. აქ დასამალი არც არაფერია, მაგრამ მიმაჩნია, რომ ჩვ ენი ურთიერთობა მხოლოდ ჩვენთვისაა საინტერესო. ჯგუფელები ვართ. ჩვენ ჯგ უფში „პარაჩკები“ შეიკრიბნენ და ამ თემაზე ბატონი გიზო ხუმრობდა ხოლმე. მე და პა ატა პირველ რიგში მეგობრები ვართ, ამიტომ ბევრად კარგად გვესმის ერთმანეთის. თუმცა ჩვენი ურთიერთობა მეგობრობ ით ნამდვილად არ დაწყებულა. პირველ ორ კურსზე ძალიან არ გვიყვარდა ერთმანეთი. სულ ვჩხუბობდით და ვჭამდით ერ თმანეთს. მე მწარე ენა მქონდა, ის „ვარდებოდა“, ჩვეულებრივი ჯგუფელების დაძაბული ურ თიერთობა გვქონდა. მაგრამ მერე, ხუმრობა-ხუმრობაში, ერ თმანეთი შეგვიყვარდა. ძალიან ნეგატიური დამოკიდებულების შემდეგ ავყევით ამ ხუმრობებს და სასიყვარულო ურთიერთო ბებში გადავედით. მერე მეგო ბრობაც გაჩნდა. მოკლედ, გვიყ ვარს ერთმანეთი, კარგად ვართ და მორჩა! მე მეამაყება პაატა“. - პაატა, სიყვარულმა რითი შეგცვალა? - სიყვარულმა გამოსწორების გზაზე დამაყენა:) - როგორი იყავი? - რა ვიცი... არ შევუცვლივარ. ისევ ისეთი ვარ, როგორიც ვიყავი. კამერის გაადვილებული კოცნა ორივენი სპექტაკლ „მახინჯში“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გმირებს ერთმანეთი რეალურ ცხოვრებაშიც უყვართ შენიშნეს და ფილმში მსახიობების რე კომენდაციებით აიყვანეს. პაატას და კატოს ნახვა დათო ბეჟიტაშვილს გოგა გველესიანმა და როლანდ ოქროპირი ძემ ურჩიეს. „მთელი სამი კვირის განმავლობაში ვახსენებდი პროდიუსერს პაატას ნახვ ას. ზაზა ურუშაძეს პაატა ეგრევე მოეწ ონა. როგორც თქვა, არასდროს მქონია შემთხვევა მთავარი გმირის კანდიდატი მაშინვე მომწონებოდაო“ - ამბობს რო ლანდი. პაატა ინაური: კასტინგის მერე ძა ლიან ვნერვიულობდი. ტელეფონი ხე ლში მეჭირა და ზარს ველოდებოდი. მერე დათომ დამირეკა, ზარი იყო ლე ლასგანაც, დაგამტკიცესო. გამიხარდა, მაგრამ ბოლომდე დარწმუნებული მა ინც არ ვიყავი. ზაზა ურუშაძე ყველ აფერში დამეხმარა, უნიჭიერესი კაცია. ერთად გამოვძერწეთ ჩემი როლი. დავმ ეგობრდით. კატო კალატოზიშვილი: ზაზამ გა დაწყვიტა, რომ ჩვენ ამ ფილმში ვყოფ ილიყავით. მიყვარს ეს რეჟისორი. დიდი იმედი მაქვს, კიდევ მოუნდება ჩვენთან მუშაობა. ბევრი მსახიობი გავიცანი. შემიყვარდა ლელა. ძალიან დავმეგობ რდით. მე, ლელა, კახა და პაატა ხშირ ად ერთად ვართ. გუშინ ჩვენს ფილმზე ოთხივე შევიპარეთ, უკვე დაწყებული იყო. ვისხედით, ვიცინეთ რეაქციებზე, გვახსენდებოდა გადასაღები მოედნის დღეები. მერე ფილმის დამთავრებამდე რამდენიმე წუთით ადრე მე და პაატა ხარხარით გამოვიქეცით დარბაზიდან. ლელა და კახა უკან გამოგვყვნენ, რანა ირად იქცევით, ორი წლის ბავშვებივით
`კატო ჩემი უსაყვარლესი ადამიანია~
კატო კალატოზიშვილის და პაატა ინაურის სიყვარულის ისტორია სტუდენტობიდან დაიწყო მე სცენარის ავტორთან პრეტენზია არ მაქვს, როგორც საჭირო იყო ისე დაიწ ერა, მაგრამ ჩემთვის, მსახიობისთვის, ტექსტზე მორგება რთული იყო. ყურში მეხამუშა, უცნაურად მესმოდა. - ცალმხრივად რომ გყვარებოდა,
`ყველაზე მთავარი და სასიამოვნო ბატონი გიზოს შეფასება იყო~ ხართო. ძალიან გავერთეთ. - კამერასთან როგორ იმუშავე? - ზაზამ და მაყურებელმა უნდა იმ სჯელონ ამაზე. ძალიან არ მომწონს და ჩემ თავზე გაბრაზებული ვარ, რომ გადაღებების დროს ძალიან გასუქებუ ლი ვიყავი. მაგრამ ვიღაცებმა მითხრეს, ამ გოგოს ტიპაჟურად უხდება მოპუ ტკუნებული რომ არისო. ახლა წონაში თავისით ნელ-ნელა დავიკელი. ფილმში ჩემთვის უხერხული მომენტია. ისეთი სიტყვების თქმა მომიხდა, რასაც რეალ ობაში არ ვიტყვი. მაგალითად, ლელას გმირს რომ ვეუბნები - „დამითმეთ ნიკა“.
შენი გმირის მსგავსად, ეკასნაირად მოიქცეოდი? - გამიმართლა და ცალმხრივად არ მყვარებია. მადლობა ღმერთს. თუ არ ვუყვარვარ, რატომ უნდა გადავიჭრა ვენები? ალბათ, ძალიან მტკივნეულია. დარწმუნებულიო ვარ რთული რამაა. როცა ვერ ვგრძნობ სითბოს, მასთან ვერ ვიქნები. ხელის მკვრელი მომენტია ჩემთვის. თავს ძალით ვერ დავიტანჯავ. ჩემი გმირი ვენებს იმიტომ იჭრის, რომ არ იცოდა ნიკა ავად რომ იყო. ამას ქე თისგან იგებს. ეკას ნიკას ავადმყოფ ობის გადატანა არ შეუძლია.
- პაატას გმირზე და თამაშზე რას იტყვი? - სუბიექტურობაში ნურავინ ჩამი თვლის და ნურც ნურავინ მიწყენს - ეს ფილმი მხოლოდ პაატას საყურებლად ღირს. აქ მის ვიზუალურ მხარეს არ ვგ ულისხმობ. პაატა კარგად თამაშობს. კარგი როლი შექმნა. ეს იყო პირველი კინოროლი და მიხარია, რომ თავი ასე კარგად გაართვა. ვრჩებოდი გადაღე ბებზე და მის თამაშს ვუყურებდი, მა ინტერესებდა. ვხედავდი, რომ კარგად თამაშობდა და კარგი როლი გამოსდიო და. მერე უკვე ფილმში რომ ვნახე, პაატა იმაზე უკეთესი აღმოჩნდა, ვიდრე გადა ღებისას. - კამერის წინ კოცნა არ გაგიჭირდ ათ? - პირიქით, ეს ადვილი იყო. კი ვიხუ მრეთ, ამდენი ხალხის წინ კოცნაო... მა გრამ ეს ადვილი იყო. - რა შეფასება მიიღეთ? - ყველაზე მთავარი და სასიამოვნო ბატონი გიზოს შეფასება იყო. გაუხარ და პაატას წარმატება. ასევე ჩემიც. მის გახარებულ სახეს რომ ვხედავთ, ვხვდ ებით, რომ გავახარეთ და მოლოდინი არ გავუცრუეთ. პროექტი შედგა და მიხარია.
ყველა ნორმალური ადამიანი, რაღა ცაზე მეც ვეჭვიანობ, მაგრამ გოგოს რომ შეიძლება მოეწონოს, დაურეკოს და „ფეისბუქზე“ მისწეროს, ეს მე პირი ქით გამახარებს. ასეთი რამ სტიმულია პაატასთვისაც და ჩემთ ვისაც. დაამტკიცებს,
რომ კარგი მსახიობია. ნამდვილად არ გამაღიზიანებს მსგავსი რამეები. ამაზე ეჭვიანობა სასაცილოა. - რას იტყვი პაატაზე? - ძალიან მორიდებული ადამიანია, რაც მისი კარგი თვისებაა. კარგი ადამ იანია. ქუჩაში თავდახრილი დადის. არ აქვს იმის სურვილი, რომ ცნობდნენ და ბევრგან ჩანდეს. - დაქორწინებას გეგმავთ? - არავითარ შემთხვევაში. ჯერ ამაზე არ ვფიქრობთ. ძალიან ადრეა. ორივეს ბევრი საქმე გვაქვს გასაკეთებელი. ბე ვრად მნიშვნელოვანია კარიერულად ავეწყოთ, ჩვენი შემოსავალი გვქონდეს. ფეხზე მყარად უნდა დავდგეთ, რომ ოჯ ახი შევქმნათ. გათხოვებისკენ არ მიმი წევს გული. - პოპულარობისთვის ემზადებით? პაატა: ვერ ვატყობ, რომ პოპულა რული ვარ. - ფილმის მერე ნელ-ნელა ხდები. - ჩემთვის მთავარია ფილმი მოეწონ ოთ. კატო: მე მთრგუნავს ზედმეტი ყუ რადღება და ჩემი და პაატას ურთიერ თობაზე საუბარი. დეტალები - სად და როგორ გავიცანით ერთმანეთი. რომ გცნობენ, სასიამოვნოა, მაგრამ მერე, რაღაც მომენტში, შეიძლება მომაბე ზრებელი გახდეს. პოპულარობას ბევრი ცუდიც მოაქვს. ადამიანი თავის პირადს კარგავს. ყველამ უნდა იცოდეს შენს გა რშემო ყველაფერი. თუ ვიღაც გიყვარს მისი შემოქმედებით უნდა დატკბე და არა მისი პირადით. ოჯახში შეძრომა არავის სიამოვნებს. საიდუმლო ყველას აქვს. მოკლედ, პოპულარობისკენ არ მი ვილიტვი.
„სასაცილოა ამაზე ეჭვიანობა“ - გადაღებების მერე ზღვაზე დაის ვენეთ, არა? - კი, ამოვისუნთქეთ. კვარიათში ვი ყავით მე, პაატა, ნატუკა კახიძე, დათა თავაძე... - პაატას პრემიერის მერე თაყვან ისმცემლები გაუჩნდა, ეჭვიანობ? - არა, პირიქით. სასიამოვნოა. ეს პა ატასთვის სტიმულია, რომ უფრო მაგა რი იყოს, ჩემთვის ეჭვიანობის საბაბი არ არის. თუმცა საერთოდ არ ვეჭვიანობმეთქი, ვერ ვიტყვი. ცოტას, როგორც
„მთრგუნავს ზედმეტი ყურადღება და ჩემი და პაატას ურთიერთობაზე საუბარი“ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
5
პოლიტიკური ვაჭრობის ახალი სეზონი დაიწყო
! ს ა ლ ყვე როგორც ჩანს, ბიძინასთვის მთელი ჩვენი პოლიტიკა სათამა შოების მაღაზიაა, პოლიტიკური პარტიები კი სათამაშოები არიან ქეთი ხატიაშვილი
რამდენიმე წლის წინათ ერთ-ერთმა ბრიტანულმა გამოცემამ დეტალურად აღწერა, რამდენად აზარ ტულად შეიძინა ბიძინა ივ ანიშვილმა პიკასოს „დორა მაარი კატი“. ექსპერტების შეფასებით, 1941 წელს დახატულ ამ ფერწერულ ტილოში შეიძლება 50 ან 60 მილიონი გადაეხადათ, მაგრამ არა 95 მილიონი! – ასეთი იყო მათი დასკვნა. ბრიტანეთში სერიოზული გამოძიება ჩაატარეს იმ ისთვის, რომ გაეგოთ, ვინ გადაიხადა გიჟური ფასი პიკასოს ამ ნახატში. მსოფ ლიოს უმდიდრესმა ადამია ნებმაც კი არ იცოდნენ, ვინ იყო ბიძინა ივანიშვილი. მართალია, არც „მაესტრო“ და „კავკასია“ ჰგავს რაიმეთი დორა მა არს და არც ამ ტელეკომპანიების მეპატრონეები ჰგვანან პიკასოს, მა გრამ ბორია ივანიშვილისთვის, რო გორც ჩანს, არჩევნები აუქციონზე გამოტანილი „ნაწარმოებია“, რო მლის ყიდვაც ბიძინა ივანიშვილს, უბრალოდ, მოუნდა, ან მოანდომეს. ამ შემთხვევაში ეს სულერთია. აქ მთავარია, მისი დამოკიდებულება პოლიტიკისადმი. ამიტომაც, თუ პი კასოში გადაიხადა ორმაგი, ის მზად არის, ქართულ არჩევნებში სამმაგი 6
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
გაიღოს და ხალხისგან საქართვე ლოს პარლამენტის თავმჯდომარის ან პრემიერის ტიტული იყიდოს. რაკიღა ის არჩევნებს პოლი ტიკოსის კი არა, ვაჭრის თვალ ებთ უყურებს, აუქციონზე ჯერ ტელეკომპანიების – „კავკასიისა“ და „მაესტროს“ ყიდვას ცდილობს. შეთავაზება ღიად გააკეთა და მა ქსიმალურად შეურაცხმყოფელად. თითქოს ყველას აგრძნობინა, რომ აუქციონის „დარბაზში“ მასზე მდ იდარი არავინაა და უფრო დიდ ფსონს სხვა ვერავინ ჩამოვა (ამ შეთავაზების პოლიტიკურ მნიშვნ ელობას ცოტა ქვემოთ შევეხებით). კარგად მესმის მამუკა ღლონტის აღშფოთება, ბორია ივანიშვილს ირონიულად რომ უთხრა: შენი კი არა, მთელი გალაქტიკის ფული რომ დადო, „მაესტროს“ საკონტ როლო პაკეტს ვერ მიიღებო. დავით
აქუბარდიაც კი გაბრაზდა: თქვენ, რა, ჩემი ტელევიზიისგან ტრიპ ოლსკის (ივანიშვილმა ტრიპოლსკი ჯერ არშექმნილი პარტიის პრესმდ ივნად დანიშნა) ტელევიზია გინდათ გააკეთოთო? ღლონტი და აქუბარ დია კი არა, პიკასო რომ ცოცხალი ყოფილიყო, შესაძლოა, საკუთარი ფერწერული ტილოს გაყიდვაზე უარი მასაც ეთქვა.
პიკასოს „დორა მაარი კატის“ გაყიდვა `სოტბის~ აუქციონზე
ბორია ივანიშვილმა პიკასოს „დორა მაარი კატი“ კი ააცალა ცხ ვირწინ მსოფლიოს უმდიდრეს კო ლექციონერებს, მაგრამ რამდენად შეძლებს ის საარჩევნო ურნების ყი დვას? საქმე ის გახლავთ, რომ პო ლიტიკა ბიზნესის თამაშის წესებს არ აღიარებს, მას საკუთარი თამა შის წესები აქვს. ბორია ივანიშვილის პირველი პოლიტიკური ნაბიჯი იმდენად სკ ანდალური აღმოჩნდა, რომ პერსპე ქტივა თითქმის არა აქვს. თავის პი რველ პოლიტიკურ განცხადებაში ბორია ძალიან წუხს თავისუფალი სიტყვის მდგომარეობაზე. – დამთრგუნველია ყველა იმ სიცრუის მოსმენა, რაც საინფო რმაციო საშუალებებიდან მოედ ინება. ქვეყნის პრეზიდენტის მიერ შექმნილი სიცრუის მანქანა არათუ ჩვეულებრივ მოქალაქეს, პროფეს იონალ ანალიტიკოსსაც კი უძნე ლებს თეთრის შავისგან გარჩევას. სიცრუის ქსელში ჩართულმა ფს ევდოოპოზიციურმა პოლიტიკოსე ბმა, პარტიებმა და საინფორმაციო საშუალებებმა ისეთი გარემო შექმ ნეს, რომ საზოგადოების პოლიტი
კურად ყველაზე აქტიურ ნაწილსაც კი პოლიტიკის მიმართ უნდობლობა გაუჩინეს და საბოლოოდ დააკარგვ ინეს არჩევნების გზით რაიმეს შე ცვლის იმედი. რა თქმა უნდა, ყოველივე ეს შე უძლებელი იქნებოდა საინფორმ აციო საშუალებების ტოტალური კონტროლის გარეშე. ყველა ტელე ვიზიას, მათ შორის „მაესტროსა“ და „კავკასიას“, სააკაშვილი აკონტრ ოლებს. დასახელებული ტელეარ ხები სპეცდანიშნულების ფსევდო ოპოზიციურ მედიასაშუალებებს წარმოადგენენ, – ნათქვამია ბორი ას მიერ გავრცელებულ განცხადე ბაში. ივანიშვილი მიიჩნევს, რომ თა ვისუფალ სიტყვას თავად გაუწევს მფარველობას. ამიტომაც, ამაყად შესთავაზა „კავკასიასა“ და „მაეს ტროს“ მეპატრონეებს, ტელევიზი ები მისთვის მიეყიდათ. ანუ ბორია ივანიშვილი, რომელსაც აქვს პოლი ტიკური ინტერესები და პოლიტიკა ში არის მხარე, აცხადებს, რომ იყ იდის თავისუფალ სიტყვას. როგორ უთავსებს ერთმანეთს თავისუფალ სიტყვასა და პოლიტიკურ ინტერე სებს, ეს საქართველოში ვერავინ ახსნა. თავის დროზე ბადრი პატარკ აციშვილმაც იყიდა ტელევიზია „იმ ედი“, მაგრამ ის უფრო ეშმაკურად მოიქცა. ძალიან დიდხანს მალავდა, რომ სინამდვილეში ფულს თავისუ ფალ მედიაში კი არ აბანდებდა, რო მელსაც დღეში ლამის სამჯერ გვ ახსენებდა, ჭამის წინ და ჭამის შე მდეგ, არამედ პირად პოლიტიკურ ამბიციებს უწევდა პროპაგანდას.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE photo
ბიძინა ივანიშვილი მეუღლესთან ერთად თუმცა, საბოლოოდ, როცა მან პო ლიტიკური განაცხადი გააკეთა და პოლიტიკურ პოდიუმზე გამოვიდა, „იმედს“ ძალიან გაუჭირდა თავისუ ფალი სიტყვის პოზაში დარჩენა. როგორც ჩანს, ბადრი პატარკ აციშვილი გაცილებით მოქნილი და მოხერხებული იყო ასეთ საქმეებში. ის ბევრ შემთხვევაში მოლაპარა კებებს კულუარულად აწარმოებ და, გარიგებებსაც კულისებსმიღმა დებდა. საზოგადოებას ასეთ ინ ფორმაციებზე ხელი არ მიუწვდებ ოდა. ბორია ივანიშვილი, პირიქით. როგორც ჩანს, ის მიჩვეულია, რომ ყველაფერი ისე ხდება, როგორც თავად სურს და ყველა მას ემორჩი ლება – სულერთია ღიად თუ ფარულად. მთავარი მორჩ ილებაა. ამის შესახებ ერთერთი ქართველი პოლიტი კოსიც, სხვათა შორის ოპ ოზიციონერი, საუბრობდა. შეიძლება ითქვას, რომ ასეთი შეურაცხყოფა ქა რთული მედიისთვის და პო ლიტიკური სპექტრისთვის ჯერ არავის მიუყენებია. ივანიშვილმა პოლიტიკა ნა მდვილ სავაჭრო დახლად აქცია. უკვე გასაგებია, რომ ნებისმიერი, ვინც მის გვერ დით დადგება – სატელევი ზიო არხი, ჟურნალისტი თუ პოლიტიკოსი – ნაყიდია. ასეთმა პერსპექტივამ ფრანგუ ლი ფილმი „სათამაშო“ გამახსენა, გენიალური პიარ რიშარის მონა წილეობით. სხვათა შორის, პიარი ფილმში სწორედ ჟურნალისტის (ჟურნალისტები ხომ ივანიშვი ლმა თავის პარტიულ შტაბში დაგვპატიჟა. – ავტ.) როლს თა მაშობს, რომელსაც ცნობილი მულტიმილიონერი სათამაშოების მაღაზიაში (ჟურნალისტი ამ მაღა ზიაზე მასალას ამზადებდა) იყიდის. როგორც ჩანს, ბიძინასთვის მთ ელი ჩვენი პოლიტიკა სათამაშოებ ის მაღაზიაა, პოლიტიკური პარტ იები კი სათამაშოები არიან, ფასსაც თავად ადებს და ყიდვითაც თავად ყიდულობს. ასე რომ, პოლიტიკოსე ბის გაბრაზება გასაგებია. ამ სათა მაშოებით კი ის საქართველოს პრ ემიერის ან პარლამენტის თავმჯდ ომარის პოსტის მიღებას გეგმავს. ბორია ივანიშვილის განცხადება ძალიან ჰგავს კოტე დაუშვილის გმ ირს, ვაჭარ გეოს კინოფილმ „ლო ნდრედან“, სადაც გეო ფულებს აფ რიალებს და ერთ ძროხაში თითქმის მთელ ქონებას იხდის. მოკლედ, ბორიას განცხადება მისი პოლიტიკური ღირებულებე ბის დეკლარაცია კი არ იყო, არამედ „საყოფაცხოვრებო“ განცხადება: „ვიყიდი ნებისმიერ პარტიას, ნები სმიერი წარსულისა და ნებისმიერი
შეფერილობის, მთავარია, სათამა შოდ ვარგოდეს“. საინტერესოა, რომ ბორია ივან იშვილის განცხადებას ღიმილით სა ხეზე გამოეხმაურნენ ნინო ბურჯ ანაძე, კახა კუკავა, კობა დავითაშვ ილი; ლევან გაჩეჩილაძე და სოზარ სუბარი. გასაკვირი არც არის, ამ პარტიების პოლიტიკური განაცხ ადი ასეთია: ვიყიდებით ნებისმიერი მიზნებისთვის, ნებისმიერი დანი შნულებითა და ნებისმიერი ვადით. მეპატრონის ნებისმიერ კაპრიზს ვასრულებთ. ასე რომ, თუ ისინი „პოლიტიკურ ბირჟაზე“ ერთმან ეთს შეხვდებიან, არ გამიკვირდება. საინტერესოა, რომ ჯერ არავინ არ
საინტერესოა, რომ ბიძინა ივანიშვი ლმა თავისი პოლი ტიკური განაცხადი მაშინ გააკეთა, რო ცა პუტინმა გაზეთ „იზვესტიაში“ გამო აქვეყნა წერილი: მე საბჭოთა კავშირის აღდგენას ვაპირებო...
იცის, რას სთავაზობს ივანიშვილი ამ პარტიებს, მაგრამ ისინი უკვე მზად არიან... როგორც იტყვიან, ფული ჯოჯოხეთს ანათებს. მოხვდება თუ არა ამ ჯოჯოხე თში ეულად დარჩენილი ირაკლი ალასანია? რომელმაც ჯერ „ალია ნსი“ დაშალა, შემდეგ – „ექვსიანი“. პოლიტიკაში მასთან პარტნიორობა აღარავის სურს. ირაკლიმ ბიძინა სთან დაკავშირებით ფრთხილი პო ზიცია დააფიქსირა – რა იცი, რაში დასჭირდეს. თუმცა, სავარაუდოდ, ის პრორუსულ ორბიტაზე ვერ გა დაინაცვლებს. ალბათ, ის ასეთ გა დაადგილებას თავის დასავლელ პარტნიორებს ვერაფრით აუხსნის.
ბორია ივანიშვილს, წესით, გა უჭირდება იმის მტკიცება, რომ ის პრორუსულ ორბიტაზე არ მოძრ აობს და მის სავაჭრო პოლიტიკურ დახლს პუტინი არ ზედამხედველო ბს. პოლიტიკურ ვაჭრობას პუტინი, ალბათ, პირადად გააკონტროლებს. საინტერესოა, რომ ბიძინა ივ ანიშვილმა თავისი პოლიტიკური განაცხადი მაშინ გააკეთა, როცა მედვედევმა პუტინი რუსეთის მო მავალ პრეზიდენტად დაასახელა, პუტინმა კი, თავის მხრივ, გაზეთ „იზვესტიაში“ გამოაქვეყნა წერილი, სადაც ღიად თქვა: მე საბჭოთა კა ვშირის აღდგენას ვაპირებო. ეჭვი არავის ეპარება, რომ პუტინი ყვ ელა ბიზნესს აკონტროლებს რუ სეთში, ვინც საკუთარ ბიზნესში კრემლის ცხვირის ჩაყოფა იუარა, ისინი ან ციხეში სხედან ან „გადასა ხლებაში“ არიან. შესაძლოა, ბორია ივანიშვილს ასეთი პერსპექტივა აშ ინებს, ამიტომაც, მან პოლიტიკური განაცხადი გააკეთა. საქართველოს ხელისუფლების შეცვლის სურვ ილის დაფიქსირებით ივანიშვილმა პუტინის მოკავშირეებში ადგილი დაჯავშნა. მან აგრძნობინა პუტინს, რომ ბორია ვალოდიას ერთგულია. ამით ივანიშვილი, როგორც ჩანს, ცდილობს, საკუთარი ბიზნესებისა და მდგომარეობის შენარჩუნებას რუსეთში. მაგრამ რამდენად ნი შნავს ეს სვლა ბრძოლას სისხლის უკანასკნელ წვეთამდე? როგორც ეს თავის დროზე ბადრი პატარკაც იშვილმა დააფიქსირა? არ არის გამორიცხული, ამოც ანა ტრადიციული იყოს – შეიქმნას ხელისუფლების ალტერნატიული ძალა. ბორია მეორე პოლიტიკური პოლუსი უნდა გახდეს. ამის ამბი ცია ბევრს ჰქონდა, სალომე ზურა ბიშვილით დაწყებული და, ალბათ, „ფორუმით“ დასრულებული. მაგრ ამ „ქართველთა მარში“ საკმაოდ სუსტი იყო იმისთვის, რომ მისგან რაიმე ალტერნატიულის მსგავსი შე ქმნილიყო. აი, ირაკლი ალასანია კი, თავისი მძაფრი და თითქმის ექსტ რემალური ამბიციებით, საერთო დაც, გახსენებადაც არ ღირს. ერთხ ელ შეუქმნეს „ალიანსი“ და დაანგრ ია, მეორედ თავად დააპირა ვითომ „ექვსიანისგან“ რაღაცის გაკეთება, მაგრამ ვერაფერი მოახერხა. როგორც ჩანს, პრორუსული ძა ლები ბორიას გარშემო გაერთიან დებიან. ჯერ კიდევ გაურკვეველია, შედგება თუ არა ერთი დიდი ფრონ ტი მინდია გულუასა და ოქრუაშვი ლთან ერთად, თუ რუსეთს ასეთი გაფართოება არ აწყობს და ბორისი მხოლოდ დაქსაქსული ფიგურებით ითამაშებს . ექსპერტების შეფასებით, რუ სეთმა შესაძლოა, ბორისისგან მხ ოლოდ თბილისისა და იმერეთის რეგიონის მოგება მოითხოვოს. მა შინ როცა სამეგრელოს მინდია გუ ლუას ჩააბარებენ, შიდა ქართლს – ირაკლი ოქრუაშვილს და ასე შემდეგ. ანუ აქ ერთი ცენტრი არ იქნება. იქნებიან ფიგურები, რო მლებიც საკუთარ კვადრატში იმ ოძრავებენ არჩევნების მოსაგებად. ასე რომ, ალბათ, ორი ცენტრი შეიქმნება. ხელისუფლება თავისი დასავლური ღირებულებებითა და საქართველოს დამოუკიდებლობის იდეით და ეგრეთწოდებული რუ სული ცენტრი, რომელმაც ერთა დერთი, რაც გვანახა, ჩვენი ყიდვის სურვილია. როცა ვინმეს ეკუთვნი, თავისუფლებას კარგავ და მონა ხდები. ასე რომ, არჩევანი სულაც არ არის რთული. დაბოლოს, გურანდა გაბუნიამ ბიძინა ივანიშვილი ღმერთად გამო აცხადა. ადრე, 26 მაისს სტადიონზე უცნობი წმინდა გიორგიდ შერაცხ ეს. ასე რომ, ბორიას ისტორიაში ბე ვრი მსგავსი პარალელის გავლება შეიძლება. მაგალითად, მასაც, ლე ვან გაჩეჩილაძის მსგავსად, მხოლ ოდ 2 წლით უნდა ხელისუფლების სათავეში მოსვლა და მერე თურმე წავა, სად, არ დაუკონკრეტებია... თუმცა, ეს სულ სხვა ისტორიაა.
ალასანია ივანიშვილის წყალობას ელოდება? ერეკლე სტურუა
ირაკლი ალასანიას პო ლიტიკაში შავი დღეები დაუდგა. თუმცა, ამ შავი დღისთვის მას არც რეიტ ინგი აქვს გადანახული და არც პოლიტიკური პარტ ნიორები შემორჩა, ვინც ხელს გაუწვდიდა დასა ხმარებლად. მთელი მისი ხიბლი ჰოლივუდის ღიმი ლი იყო, მაგრამ მას თუ დივიდენდები არ მოაქვს, ჰოლივუდშიც კი არავის სჭირდები. ასე დარჩა ის მარტო. „რვიანის“ დაშლას მტკივნეუ ლად შეხვდა, ქრისტიან-დემოკრ ატ ებ სა და ახ ლე ბს ეცა, ეგ რას ჰგავს, მე უფრო ბევრს ვივაჭრ ებდი ხელისუფლებასთან და უფ რო მოგებული გამოვიდოდი ამ მოლაპარაკებიდანო, ამიტომაც „ექვსიანი“ შექმნა და გამოაცხადა, ერთ თვეში ჩვენს შეხედულებებს ჩამოვაყალიბებთო. მაგრამ ორი თვეც გავიდა და მეტიც და ალას ანიას არც ერთი ფრაზა არ უთქვ ამს საარჩევნო გარემოს გაუმჯო ბესებაზე. საარჩევნო გარემოს გაუმჯო ბესება კი არა, ალასანიამ „ექვსია ნში“ ვითარების გაკონტროლება და გაჯანსაღება ვერ შეძლო. ისე დაშალა ეს „ექვსიანიც“, რომ ვე რავინ ვერაფერი გაიგო ან რატომ შეიკრიბნენ ან რატომ დაიშალნენ. ირაკლის იმის პოლიტიკური გამბედაობაც არ ეყო, შეცდომა ეღიარებინა და „ექვსიანის“ წევრ ებისთვის საკუთარი უნიათობის გამო ბოდიში მოეხადა. ყველაფ ერი თავის პარტნიორებს დააბრა ლა: ეგენი ოფისებში ისხდნენ და გარეთ ვერ გამოვიყვანეო. შემდეგ
ჭკუაც დაარიგა, ეგრე პოლიტიკა არ კეთდებაო. რა თქმა უნდა, ზე დმეტი პატივისცემის მიუხედავ ად, ასეთი ირონიული ჭკუის წა ვლება ვერც რესპუბლიკელებმა მოითმინეს. თინა ხიდაშელმა თქ ვა: ვინ ვინ და ირაკლი ოფისებში ჯდომას ჩვენ არ უნდა გვსაყვედ ურობდესო. კონსერვატორებმა კი ლამის კონსტიტუციაზე და იფიცეს, ალასანიასკენ მეორედ აღარ გავიხედავთო. „ფორუმი“ ალასანიას არც „ექვსიანში“ აღია რებდა და არც ახლა აპირებს მის რეპლიკებზე პასუხის გაცემას. მოკლედ, ეს ალასანია შავი კა ტასავითაა. თარსია. ჯერ „ალია ნსს“ გადაურბინა „დიდებისკენ“ მიმავალ გზაზე – ნოღაიდელთან გაიქცა, მერე ისევ დაბრუნდა, მე რე „გრეჩიხასკენ“ გაექცა გული და ისევ უკან დაბრუნდა. ამასობ აში კი „ალიანსის“ რეიტინგმა ჩა ილურის წყალი დალია. ისე, თავად ზენიტში მყოფმა ალასანიამ პუტინის მეგობარ ზუ რაბ ნოღაიდელს თუ ხელი ჩამო ართვა და მის გვერდით მოკალა თდა, ახლა, როცა გაცამტვერებუ ლი აქვს იმიჯიც და შესაძლებლო ბებიც, რა გასაკვირია, რომ ბიძინა ივანიშვილს ფეხებში ჩაუვარდეს – შენი მუხლების ჭირიმე, ეგებ რამე მეშველოს და მკვდრეთით აღვდგეო. ახლა ხომ ივანიშვილის მუხლების საკოცნელად „მკვდრე ბის“ მთელი პლეადა დადგება. გა უმართლებს ალასანიას? შესაძლოა, ამიტომაც ჩამოიხ სნა მხრებიდან „ექვსიანის“ გაუგ ებარი ტვირთი. მაგრამ, თუ ალ ასანიას ჰგონია, რომ ამით თავისი პოლიტიკური ბიოგრაფია შეიმ სუბუქა, მაშინ კიდევ ერთხელ და უკვე მერამდენედ დაადასტურა სრული უმეცრება პოლიტიკაში. ასე რომ, ალასანიას შეიძლება ვე რც ბიძინას მუხლებმა უშველოს...
კალაძემ ბანკი გაყიდა
კახი კალაძემ „პროგრეს ბა ნკი“ გაყიდა... „პრაიმტაიმის“ ექსკლუზიური ინფორმაციით, ფეხბურთელმა ეს გადაწყვეტი ლება შექმნილი ფინანსური პრ ობლემების გამო მიიღო. „პროგ რეს ბანკის“ ახალი მფლობელი ქართველი ბიზნესმენი ნაზი ალ ასანია გახდა. მან კალაძის მიერ დაარსებული ბანკი უცხოელ პა რტნიორებთან ერთად შეიძინა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჩვენი ინფორმაციით, ხელშეკ რულებას ხელი ორიოდე დღის წინ მოეწერა. ჯერჯერობით არ ხმაურდება, რა ფასად და აქცი ების რამდენი პროცენტი შეიძ ინა ნაზი ალასანიამ. მან ბანკის შესყიდვასთან დაკავშირებით კახი კალაძესთან მიმდინარე მოლაპარაკებები დაგვიდასტუ რა, თუმცა სხვა დეტალების გა ხმაურებისგან თავი შეიკავა. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
7
1 1 0 2 . 0 1 . 7 0 ი ტ ი ზ ი ვ ს ი წლ ლევან ჯიშკარიანი
ნიკოლა სარკოზის გამოსვლა
საფრანგეთის პრეზიდენტი ჯერ პარიზში ჩაფრენილი არ იქნებოდა, როდესაც მიხეილ სააკაშვილმა განა ცხადა: „7 ოქტომბერს სა ფრანგეთმა საქართველო იშვილა, ხოლო ისტორია ადასტურებს, რომ, თუ ფრ ანგები რამეს ხელს მოჰკ იდებენ – არ მოეშვებიან და ბოლომდე მიიყვანენ“.
ნიკოლა სარკოზი და მიხეილ სააკაშვილი აეროპორტში
ნიკოლა სარკოზის ვიზიტმა კი დევ ერთხელ დაადასტურა, რა ბე დნიერება და ღვთის მადლი გამოდგა ჩვენი პატარა ქვეყნისთვის, რომ გა დამწყვეტ მომენტში, ანუ 2008 წლ ის აგვისტოში, როდესაც კრემლში აგრესია დაგეგმეს, ევროკავშირის თავმჯდომარე ქვეყანა არა ბელგია, ლუქსემბურგი, ჩეხეთი ან თუნდაც პუტინის დრეზდენელი მეგობარი „ანჟელას“ გერმანია, არამედ საფრ ანგეთი და მისი ამბიციური, ფრან გულად ამაყი პრეზიდენტი იყვნენ. ამას პუტინი კი ითვალისწინ ებდა, მაგრამ რაკი ომის გაჩაღება სწორედ ოლიმპიადის დროს, აგ ვისტოში სჭირდებოდა (როდესაც ევროპელ ბიუროკრატთა და სა ქართველოს გენერალური შტაბის ჩინოსანთა უდიდესი ნაწილი შვებ ულებაში იყო), აქ მაინც ვერაფერს შეცვლიდა. მიხეილ სააკაშვილის გამოსვლი დან ყველაზე მეტად ეს ფრაზა და მამახსოვრდა: „ამ ქალაქის კედლებს ხშირად ამტვრევდა ძლიერი მტერი, მაგრამ თითქმის არ გვქონია შესა ძლებლობა, მისი კარიბჭე ძლიერი მეგობრისთვის გაგვეღო“. „თითქ მის“, რადგან 2005 წელს იმავე „თა ვისუფლების მოედანზე“ ჯორჯ ბუ შიც გამოვიდა, რომელმაც (სამართ ლიანობა მოითხოვს, ითქვას) რუსუ ლი აგრესიის შეჩერებაში, აგრეთვე, ძალიან დიდი წვლილი შეიტანა. პრეზიდენტმა სააკაშვილმა რომ „მეხუთე კოლონაზე“ სარკოზის ვი
რაც ბევრად უფრო მეტი და მნიშვნ ელოვანია, ვიდრე ის, რომ საფრან გეთი უბრალოდ არ ცნობს აფხაზე თისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკ იდებლობას. „სამხედრო ძალები არათუ გავი დნენ, არამედ ძლიერდებიან კიდეც ადმინისტრაციული საზღვრის მე ორე მხარეს“. ეს იმას ნიშნავს, რომ რუსული რაკეტებისა და ზალპური ცეცხლის დანადგარების შემოტა ნა ოკუპირებულ ტერიტორიებზე პარიზში მხედველობიდან არ გამო რჩენიათ მეორე: საფრანგეთი მიიჩნევს, რომ აგრესიის ეჭვმიუტანელი შე
ზიტის დროს ილაპარაკა, დამთხვ ევა ნამდვილად არ ყოფილა. ნიკოლა სარკოზის გამოსვლა დიპლომატიური ტექსტის შედევრი აღმოჩნდა. ალბათ, დიპლომატიის სახელმძღვანელოებში უნდა იყოს შეტანილი, როგორ შეიძლება ზრ დილობიანი ფრაზებით, ანუ თითქ ოს „დედის უგინებლად“, მაგრამ მაინც „ზრდილობიანად აგინო“ იმ ას, ვინც შენი ქვეყნის შუამავლობა არად ჩააგდო და დიდ ერს შეურაც ხყოფა მიაყენა. ამ გამოსვლას ძალი ან დიდი ყურადღებით წაიკითხავენ მოსკოვში, ყველაფერს გაიგებენ, ყველაფერს მიხვდებიან, მაგრამ „სათქმელი“ არაფერი ექნებათ – დი პლომატიურობა ხომ არც ერთ შე მთხვევაში არ დარღვეულა, შინაარ სით თვით ყველაზე მწვავე აზრების გაჟღერების დროსაც. რა თქვა თბილისში გამოსვლისას დიდი საფრანგეთის პრეზიდენტმა? პირველი: რუსული აგრესია არ დამთავრებულა და არც ჩაითვლ ება დამთავრებულად მანამ, სანამ რუსები არ შეასრულებენ სარკოზიმედვედევის შეთანხმებას და არ გაიყვანენ ჯარებს 8 აგვისტომდელ პოზიციებზე. ასეთია საფრანგეთის სახელმწიფოს მტკიცე პოზიცია და ეს პოზიცია არასოდეს შეიცვლება.
დეგია რუსეთისა და მისი მარიონ ეტების მიერ განხორციელებული ეთნიკური წმენდა, რაც თანამედრ ოვე საერთაშორისო სამართლით გენოციდის ფორმადაა მიჩნეული. მესამე: საფრანგეთი ადასტურე ბს, რომ საქართველოს აქვს უფლება, ესწრაფოს ნატოსა და ევროკავშირს იმის მიუხედავად, ვის მოსწონს ეს და ვის – არა ან ვინ აპირებს (მისი თქმით) „საბჭოთა კავშირი ჩაანაცვლოს „გა ვლენის სფეროთა პოლიტიკით“. ეს ფრაზა უეჭველად არის პირდ აპირი მინიშნება პუტინის სტატიაზე – „ევროკავშირის“ საპირისპიროდ ე.წ. „ევრაზიული კავშირის“ შექმნის შესახებ. მეოთხე: სარკოზიმ პირდაპირ მოუწოდა მოსკოვს, მიბაძოს საქა რთველოს და იკისროს ვალდებულ ება, რომ არასდროს გამოიყენებს ძალას პრობლემების მოსაგვარებ ლად. ამით დამთავრდა რუსული დიპლომატიური თამაშები ე.წ. „ძა ლის გამოუყენებლობის“ შესახებ ხელშეკრულების თაობაზე, რასაც ჟენევის ყველა მოლაპარაკებებზე კაბინეტიდან კაბინეტში დააცუნ ცულებდნენ რუსი დიპლომატები: სარკოზიმ მკაფიოდ თქვა, რომ მო სკოვის გულწრფელობას მხოლოდ მაშინ დაიჯერებს, თუ, როგორც
მიხეილ სააკაშვილმა სარკოზის საპრეზიდენტო სასახლე დაათვალიერებინა
„საქართველოს განვითარება დაუმტკიცებს აფხაზებსა და ოსებს, რომ მათ ურჩევნიათ, იცხოვრონ აყვავებულ ქვეყანაში ქართველ თანამემამულეებთან(!) ერთად~
ნიკოლა სარკოზი ევროპის სახლში 8
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნიკოლა სარკოზი:
`ბედნიერი ვარ, რომ შემიძლია, `თავისუფლების მოედანზე~ დამოუკიდებელ ერსა და დამოუკიდებელ ხალხს მივმართო~ რუსული აგრესია არ დამთავრებულა და არც ჩაითვლება დამთავრე ბულად მანამ, სანამ რუსები არ შეასრულებენ სარკოზი-მედვედევის შეთანხმებას და არ გა იყვანენ ჯარებს 8 აგვისტომდელ პოზიციებზე
მინიმუმ, რუსეთის ხელმძღ ვანელობა თუნდაც ისეთ გა ნცხადებას გააკეთებს „ძალის გამოუყენებლობის“ შესახებ, რაც საქართველოს პრეზიდ ენტმა გააკეთა. არც ერთი სიტყვით კოკო ითისა და ბაღაფშის ასეთივე განცხადებები სარკოზის არ უხსენებია. ანუ კონფლიქტი, რომელიც რუსული ოკუპაც იის გამო ჯერ არ გადაწყვეტი ლა, სარკოზისთვის არის არა ქართულ-ოსური ან ქართულაფხაზური, არამედ რუსეთსაქართველოს კონფლიქტი. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია იმ პირობებში, როდესაც მო სკოვი და მისი ზოგიერთი მსტოვარი ქართულ „არასამ თავრობო წერეებში“ ყველან აირად ცდილობენ, ფორმატი შეცვალონ და ისევ ქართულოსური და ქართულ-აფხაზუ რი „წყლის ნაყვის“ ეპოქაში დაგვაბრუნონ, რაც მთელი 15 წლის განმავლობაში გრ ძელდებოდა და სწორედ ამან მისცა მერკელის „მეგობარ ქალ“ ტალიავინის საშუალება, თავის მარაზმატულ და უსინ
დისო „დასკვნაში“ დაეწერა: თუკი საქართველოს ხელისუ ფლებას მიაჩნდა, რომ სამხ რეთ ოსეთის ხელისუფლება არალეგიტიმური იყო, ხოლო სამხრეთ ოსეთს არ სცნობდა სახელმწიფოდ, მაშინ 15 წლ ის განმავლობაში ამ სახელმ წიფოს დიპლომატებთან და პრეზიდენტთან მოლაპარაკე ბებს რატომ აწარმოებდითო. მეხუთე: საქართველოსა და რუსეთს შორის ნდობა უნ და აღდგეს, მაგრამ ამის მისა ღწევად აუცილებელია, შეწყ დეს პროვოკაციები და დაში ნება. იგულისხმება ამერიკის საელჩოსთან „კოჭოიების“ მიერ აფეთქებული რუსული ნაღმები და საოკუპაციო კო ნტინგენტების გაძლიერება. მეექვსე: „საქართველოს განვითარება დაუმტკიცებს აფხაზებსა და ოსებს, რომ მათ ურჩევნიათ, იცხოვრონ აყვავებულ ქვეყანაში ქართ ველ თანამემამულეებთან(!) ერთად, ვიდრე იზოლირებულ და დამონებულ ფსევდოსახე ლმწიფოებში“. საინტერესოა, აქ აფხაზე
ბი ან ოსები სარკოზის რა ზე შეედავებიან: რამდენიმე დღის წინ რუსეთმა ფსოუ ზე მანდარინის გადატანაც აკრძალა, რათა აფხაზები მოახრჩოს და სამხედრო ბაზების შესახებ ხელშეკ რულების რატიფიცირება აიძულოს. ეს არ არის იზოლ აცია? კოკოითის ბანდიტურ მა რეჟიმმა კი, მოსკოვთან შე თანხმებით, თვითონ ჩაკეტა საზღვარი რუსეთთან, სანამ მის ხელქვეითს პრეზიდენ ტად აირჩევენ. და ყველაზე მთავარი: ბა ქოდან და ერევნიდან ჩამო სულმა სარკოზიმ სწორედ თბილისში თქვა: აქ რომ ვი მყოფები, თავს ისე ვგრძნობ, როგორც ევროპაშიო. გზებ იც ახსენა, ხიდებიც, ლამაზი შენობებიც, ელექტროენე რგიაც და კრიმინოგენური უსაფრთხოებაც. ანუ ცდება ის, ვისაც ჰქგონია, რომ ასეთ „წვრილმანებს“, როგორიც ლამაზი, მშვიდი კაფე და მო ხერხებული გზაა – ევროპუ ლი ინტეგრაციისთვის მნიშ ვნელობა არა აქვს.
გიგა ბოკერია, უშიშროების საბჭ ოს მდივანი: – მე მგონი, ქართულ საზოგადოებ ას არც ჩემი და არც სხვისი განმარტე ბები არ სჭირდება, იმდენად ნათელი იყო საფრანგეთის პრეზიდენტის გზ ავნილი. ყველაზე უფრო მთავარია ის არჩევანი, რომელიც ქართულ საზო გადოებას აქვს გაკეთებული, მაგრამ ჩვენ ასევე კარგად გვესმის, რომ გზა, რომელიც ევროპული სამყაროსკენ მი დის, უფრო გრძელი აღმოჩნდა, ვიდრე ჩვენ გვინდოდა. ამ გზაზე კი ჩვენ გვაქ ვს ბარიერები და მუდმივად გვჭირდება ძლიერი მოკავშირეები. დღეს ჩვენ გვ ერდითაა ძლიერი ევროპული ქვეყნის პრეზიდენტი, ჩვენი დიდი მოკავშირე. მე პირადად რაც ყველაზე მკაფიოდ დამამახსოვრდა, არის ის, რომ, როცა ის საქართველოშია, თავს გრძნობს ევ როპაში. ჩვენ ყველანი ასევე ვგრძნობთ თავს. თუმცა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ გზა აღარ გვაქვს კიდევ გასავლელი, მაგრამ მთავარია, რომ ეს ფუნდამენ
ტური გრძნობა არსებობს. საქართვე ლოს საზოგადოებასთან ერთად დგას ის ლიდერი, ვის სიტყვასაც ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს და ბევრ გა დამწყვეტ მომენტში იდგა ის ჩვენ გვ ერდით. ასევე ითქვა ისიც, რომ საბჭ ოთა კავშირი ვერასოდეს აღდგება. და გასაგებია, ვის პასუხადაც ითქვა ეს. იმ თავისუფალ არჩევანს, რომელსაც თა ვისუფლების მოყვარული ერი აკეთებს, წინ ვერაფერი დაუდგება. პალიკო კუბლაშვილი: – საფრანგეთის პრეზიდენტმა ნი კოლა სარკოზიმ დღეს თავისუფლების მოედანზე საქართველოს მხარდამჭერი სერიოზული გზავნილი გააკეთა. ნიკო ლა სარკოზიმ მკაფიოდ და ნათლად განაცხადა იმის შესახებ, რომ საქართ ველო ადგას განვითარებისა და ევრო პისკენ მიმავალ გზას და ევროპული ფასეულობებისკენ საქართველოსა და ქართველი ერის არჩევანი არ შეჩერდ ება.
ორი პრეზიდენტი საპრეზიდენტო სასახლის ეზოში
მიხეილ სააკაშვილმა სარკოზი წმინდა გიორგის სახელობის გამა რჯვების ორდენით დააჯილდოვა © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სარკოზიმ გარკვევით თქ ვა, რომ მოსკოვის გულწ რფელობას მხოლოდ მაშინ დაიჯერებს, თუ რუსეთის ხელმძღვანელობა თუნდ აც ისეთ განცხადებას გა აკეთებს „ძალის გამოუყ ენებლობის“ შესახებ, რაც საქართველოს პრეზიდენ ტმა გააკეთა... ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
9
ლელა წურწუმიას მონატრება აჟი ტრადიციულად თვითონ გაიკეთა. „ყოველთვის მე ვიკეთებ. იმიტომ კი არა, რომ არავის ვენდობი. ჩემი სახე მე ვიცი კარგად და ვთვლი, მაკიაჟიც კა რგად გამომდის. თანაც ვიცი, რომელ კოსტიუმს რა მაკიაჟი უხდება“.
თამარ გონგაძე
სოფო ნიჟარაძე - `ჩუმად ნათქვამი~
კონცერტის წინ პრეპარატი „კორს იზი“ დალია, გულის ცემის აჩქარები სგან თავი რომ დაეზღვია. სხვა არან აირი დოპინგი არ მიუღია. არც რაიმე განსაკუთრებული მოთხოვნა ჰქონია. „კონცერტის წინ დოპინგებს არ მი
10
ვმართავ ხოლმე. მინდოდა ფხიზელი გონებით ვყოფილიყავი. კონიაკს ვერ დავლევდი, ძაღლმა რომ მიკბინა, აც რა მაქვს გაკეთებული. თუმცა კონიაკი იოგებისთვის ძალიან კარგია. მიყვარს, როდესაც ყველაფერს ვაკონტროლებ“. მაქსიმალისტმა მომღერალმა ყველაფ ერი მაქსიმუმადე გააკონტროლა. მაკი
დუეტი `ჯორჯია~ - `სიყვარულის დღე~ ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
მარიკო ებრალიძე & ვაჟა მანია - `სადა ხარ~
სოფო ხალვაში - `ვიხსენებ ყველაფერ ს თავიდან~
„ყოველთვის მინდოდა რაღაცისთვის მიმეღწია და იმისთვის ვიბრძოდი, რომ ამ პროფესიაში, საზოგადოებაში და ჩემ ქვეყანაში ჩემი ადგილი მეპოვა. რადგან გამიმართლა, მინდა შევინარჩუნო“
ფორმაში არაჩვეულებრივად გამოიყურებ ოდა, ისე, როგორც ყოველთვის. თუ მცა უკვე რამდენიმე კილოთი ბევრად ნაკლები. კონცერტის წინ ორკვირიანი რეპეტიციები ისევ საუკეთესო საშუ ალება გამოდგა იმისთვის, რომ მომღ ერალს დაკლებული წონა შეენარჩუნე ბინა და ცოტა კიდევ დაეკლო. „ხუთი წელიწადია ვეჭიდავები წონას. მაგრამ, როგორც ჩანს, ძალიან არ მინდოდა. მომენტი დამიდგა თუ არა, მაშინვე გამოვიყენე. კარგი ნებისყოფა მაქვს. თუმცა ამას თან ერთვოდა საშინელი ადრენალის გამოყოფა, ტაქიკარდია. ერთხელ ისე ცუდად გავხდი, ისიც კი მარიკოსთან ერთად საფინალო სიმღერისას ვიფიქრე, ალბათ, სასწრაფოც კი ვერ მომისწრებს-მეთქი. ხომ არის შემთხვ სარტორიმ ჩაიწერა. მატია ერთწლი ევა, უცებ იჯდა და ვაიმე, ცუდად ვა ანი კონტრაქტით თანამშრომლობს რო, რომ ამბობენ და კვდებიან. ასეთი „ბრავო რეკორდსთან“. ლონდონში შეგრძნებაც კი მქონდა. მაგრამ გა მადონას კონცერტებს ახმოვანე ვუძელი“. იმიტომ გაუძლო, ბდა. კონცერტი მსოფლიოში რომ ძლიერია. ლელა 11 ცნობილი აპარატურით ი რ უ წლის შემდეგ ისევ ი „ჯოკოთი“ ჩაიწერა. მ ე დ აკა არა ჩვ ეუ ლე ბრ ივ ი ბიბი კვაჭაძე („ბრ ტ რ ე ც ფორმაში წარს კონ ავო რეკორდსის“ ი ლ დგა თავისი მსმენე მუსიკალური პრ ცოცხა ით, ლის წინაშე. ეს იყო ოდიუსერი): ეს ებ შესრულ ბით, აკადემიური, სო აპარატურა ცო ლიდური და ესთე ორი კა ებითა ცხალი კონცერ ტიკურად ფეიერვ ტების ჩასაწერად ჰიტ ძველი ხალი ერკული კონცერტი. გამ ოი ყე ნე ბა. და ა სწორედ ისეთი, დიდი პირდაპირი ჩა რუსა მორჩილაძე ლებითწერა ხდება 48 რ შემოქმედებითი გზის ე ღ მ ო მ მერე რომ აკეთებენ მომღ სტერეო არხზე. ეს ებს შორის ლაკონურ ერლები. დათო მაზანაშვილი სერვისი მსოფლიოში გადასვლებს აკეთებ კონცერტის მუსიკალური ვერსიის ავ პოპულარულია. და. სიმღერების დიდი ტორი გახლდათ. ცოცხალ კონცერტს ნაწილი - 16 სიმღერა სწორედ მისი ორკესტრი უწევდა აკ - რუსა მორჩილაძისა აკადემიური ომპანიმენტს. ლელას ძველი ჰიტი ახ შესრულდა. ლელას და კონცერტზე დატვირთვა ვო ალი ინტერპრეტაციებით გაჟღერდა. კალს და რეპერტუარს ჰქონდა. რუსას 26-წლიანი მეგობრ კონცერტზე ორი სიმღერის პრემიე „შოუ რომ აჩვენო, ძალიან გრ ობა აკავშირებთ. იმდენად რა შედგა - საუნდთრეკები ფილმიდან ანდიოზული უნდა იყოს და ძა ერთნი არიან, ერთმანეთ „დარჩი ჩემთან“. კონცერტზე „შვიდკა ლიან დიდი თანხები სჭირდე ის გარეშე ვერც ერთი ვერ ცასთან“ ერთად პირველად შეასრულა ბა. თუ აკეთებ, ძალიან შთამ წარმომიდგენია. კომპოზ მეგრული სიმღერის „ვაგი ორქუმას“ ბეჭდავი უნდა გააკეთო. ამ იტორი სცენაზე ავიდა და ახალი ვერსია. მეგობარს ორ სიმღერაზე ის საშუალება არ იყო. ამიტ გაუკეთა აკომპანიმენტი ომ აკადემიური კონცერტი მადონას ხმის რეჟისორი - „ყველაფერი ვერ გითხ ვარჩიე. მეტი დატვირთვა ლელამ კონცერტი ნატო გელაშვ რომ მომღერალზე იყოს არი“ და „ალალ მე“. ილის სიმღერით - „მონატრება“ - და და არა შოუს ელემენტე ლელა: ჩემი რეპერტ იწყო. საღამოსაც სიმბოლურად „მო ბზე. ეს ბევრად მიმზიდ უარიდან სიმღერების ამ ნატრება“ დაარქვა. სულ 21 სიმღერა ველი და საინტერესოა. ოკრეფა რომ დავიწყე, შესრულდა. მომღერალი მრავალფე ძალიან დიდი კომფორ მათი დიდი ნაწილის ავ როვანი რეპერტუარით წარსდგა. ცა ტი, პასუხისმგებლობა ტორი რუსა აღმოჩნდა, მეტი სიმღერა ლელამ შეასრულა, რვა და ფუფუნებაა ზუ თორემ სპეციალურად ახალგაზრდა მომღერლებმა, რომლ რგს ამხელა ორკესტ არ გამიკეთებია. ეს ლო ებიც კონცერტზე ლელას შერჩევით რი რომ გიმაგრებს“. გიკურია. რუსამ ზუსტ მოხვდნენ. შესრულდა დუეტები: გიო ად იცის ჩემი ხასიათი, ხუციშვილთან, „თეატრალურ კვარ დიაპაზონი, ენერგეტი ლელა - რუსა მო ტეტთან“ და ანსამბლ „შვიდკაცასთან“. კა. ხშირად ნერვებსაც რჩილაძის „09“ კონცერტის დამდგმელი რეჟისორი მიშლის ხოლმე:) რაც კონცერტს კონფ დათო დოიაშვილი იყო. წურწუმიას ერანსიე არ ჰყოლია, მთავარია, ამ სიმღერ ყველა სოლო კონცერტი სწორედ მი ლელა თავად უძ ებმა დროს გაუძლო სი რეჟისორობით დადგმულა. საღამო ღვებოდა საღა და დღემდე აქტუალ იტალიელმა ხმის რეჟისორმა მატია მოს. სიმღერ ურია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პირველად 11 წლის შემდეგ რუსა მორჩილაძე: ლელა ფორმაშ ია. სულ ტონუსშია. მომწონს გამხდარი, მინდა სულ ასეთ ფორმაში იყოს. რადგ ან ხალხს შეუყვარდა ის სიმღერები, რომლებიც ლელამ იმღერა, ესე იგი ყველა მისია. წლებმა დაამტკიცა, რომ ლელა ძალიან საინტერესო, ძალიან მრავალმხრივი ადამიანია. ყველაფრის გაკეთება სკრუპულოზურად უყვარს. უნდა ამოწუროს ყველა ინფორმაცია, მუსიკა ხომ ბოლომდე უნდა გადაიჭიმ ოს. არაჩვეულებრივად ხატავს, როცა დროა აქვს გემრიელ კერძებს ამზა დებს, შეგიკერავს ან საოცარ ესკიზს შეგიქმნის. სად არის ყველაზე კარგი ექიმი, ელიავაზე და შანზელიზეზე სად რა იყიდება, ზეპირად იცის. ვალენტინა ტერეშკოვას ვეძახი:) ლელაზე მეუბნე ბიან, მიდი, დაურეკე შენს 09-სო. ჩემთ ვის ლელა ისეთი შინაურია, სუბიექტუ რი ვარ.
ახალი თაობა ლელას ჰიტებით
ლელას რვა ჰიტი კონცერტის შუა ნაწილში შეასრულეს: სოფო ნიჟარა ძემ, სოფო ხალვაშმა, დუეტმა „ჯორჯ იამ“, ნოდიკო ტატიშვილმა, ნინი ბა დურაშვილმა, ტრიო „ვივომ“, მარიკო ებრალიძემ და ვაჟა მანიამ დუეტში და ინდირა ჯგერენაიამ. მომღერლებმა ძვ ელი, ყველასთვის საყვარელი სიმღერ ები თავისებურად, ინდივიდუალურად შეასრულეს. „საინტერესოა მათ მიერ გაჟღერ ებული ის სიმღერები, რომლებსაც მე ვმღეროდი ამდენი ხნის განმავლო ბაში. მინდოდა სხვა მომღერლებსაც ემღერათ (ძალიან მომწონს სოფო გე ლოვანი, სალომე ბაკურაძე), მაგრამ კონცერტი გაიწელებოდა და არც მე დამრჩებოდა სამღერი. 30-სიმღერიანი კონცერტი მოსაწყენი იქნებოდა. მა „ლ ყურებლის დაღლა არ მინდოდა“. ე
„ტანგო“
ლ გახ ას შე მ დ გემრიელი ოვ იდ ეს, ხ უძლი „იასამანი“ ეს, ა გად სიგმაზე ლელას ბევრი დუეტი პ ა ა რ რ აგ აქვს შესრულებული. მიუ ოფეს დოს, ეტი მათგან განსაკუთრე ი საქ დგე ულა ბულად საყვარელი დუ მეს ს თ დ ეტები ამ კონცერტზე . ამ ავი ა რ ს ი გამოავლინა. გიო ხუცი წ ი არმ ს ასე ტომა შვილთან მაია ჯორჯაძის ატე თი ც თავის საქმეს. ძველი სიმღერა „იასამანი“ ბულ ა ლგ აზ რდ ე შეასრულა. ი“ ბისახწა მოწევაზეც გიო ხუციშვილი: ამ სიმღერ
ჭაბუკა ამირანაშვილი
ფიქრობს და ამიტომ აც არის ასეთი მეგობრული და წარმატებული ადამიანი. მაია ჯორჯაძე: გემრილი სი მღერა გამოვიდა. მათი ხმები ერ თმანეთს უხდება.
ორი კაბით ორი კაბა ეცვა, ორივეს ესკიზი თავად გააკეთა და ნინო ხიჯაკაძე სთან ერთად, სპეციალურად ამ კო ნცერტისთვის შეიკერა. ერთი ტრ ადიციულად შავი და მეორე „ელი სააბის“ თვლებიანი ქსოვილისგან შეკერილი ღია ტონალობის.
„ყოველთვის მინდოდა რაღაცისთვის მიმეღწია“
რადგან კონცერტი თბილისობის დღეს ასწაულის ფარგლებში ჩატარდა, ლელამ ის რუსა მორჩილაძის სიმღერით („თბილისო“) დაასრულა. ლელა წურწუმია: ძალიან ვნერვიულ ობდი. ძალიან დიდი პასუხისმგებლობაა 11 წლის შემდეგ ფილარმონიის დიდ საკო ნცერტო დარბაზში შენი სოლო კონცერტი რომ გამართო. მართალია იყო სპორტის სა სახლის რამდენიმე კონცერტი, მინი კონცერ ტი ბენდთან ერთად, გასვლითი კონცერტები, მაგრამ აქ ჩატარებული კონცერტი სხვაა. ძალიან დიდი მადლობა მერიას, კულტურის სამინისტროს, ყველა სპონსორსა და მხარ დამჭერს. ყოველთვის მინდოდა რაღაცისთვის მი მეღწია და იმისთვის ვიბრძოდი, რომ ამ პრ ოფესიაში, საზოგადოებაში და ჩემ ქვეყანაში ჩემი ადგილი მეპოვა. რადგან გამიმართლა, მინდა შევინარჩუნო. მინდა სულ ფორმაში ვიყო და არასდროს გავაწბილო ის ადამიანე ბი, ვისაც ჩემი შემოქმედება უყვართ.
ნინი ბადურაშვილი - `სიზმარი~
ას სულ ცოცხლად ვმღერით და სულ სხვადასხვა ინტერპრეტაციით. რო გორც მინდა ისე მივდივარ, ლელაც ასეა. არც მახსოვს მე და ლელა რა მდენი ხნის მეგობრები ვართ. ძალი ან მეგობრული ადამიანია, ერთად გაგვივლია ბევრი ჭირიც და ლხინ იც. კაცივით იცის გვერდში დგომა. მიხარია, რომ ასეთი კონცერტი ჩა ატარა. სოლო კონცერტი ფილარმ ონიაში მართლა ძალიან ძნელი ჩა სატარებელია. ნერვები გინდა. არც ძველებური ასაკია, რომ ხმით სულ ფორმაში იყო. ლელას შეუძლია გა ხდეს, ხმაზე მოვიდეს, სიგარეტი გა დააგდოს, პროფესიულად მიუდგეს
სიმღერა „მთვარის ბალადა“ ერთადე რთი იყო, რომელსაც პატარა პერფორ მანსი ახლდა. ლელამ „ტანგო“ იცეკვა პა ატა ინაურთან. „მინდოდა შოუს პატარა ელემენტი ყო ფილიყო ამ ნომერში. მოცეკვავე რომ მო ვითხოვე, დოიმ და კოტე ფურცელაძემ პაატა შემომთავაზეს. ეს „ტანგო“კოტე ფურცელაძემ დადგა. ვფიქრობ, უფრო საინტერესო გამოვიდა“ - ამბობს ლელა. „კოტე ჩემი პედაგოგია. არ გამჭირვე ბია ცეკვის სწავლა. სპეციალური ლაკის ფეხსაცმელიც კი ჩავიცვი, რომ მოძრაო ბა კარგად გამეკეთებინა“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ქეთა თოფურიამ კონცერტის შემდეგ ლელას კულისებში ა ლელას დედამ ცრემლები ვერ დამალ მიულოცა ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
11
თეა ხომერიკი
სამეფო კარის ამბე ბი ისევ აქტუალურია. მით უმეტეს მას შემდ ეგ, რაც 27 სექტემბე რს ბაგრატიონთა დი ნასტიას გიორგი ბა გრატიონი მოევლინა, თუმცა ჯერ გასარკვე ვია, ვის შტოს გააგრძ ელებს პატარა „უფლი სწული“ – გრუზინსკებ ის თუ მუხრანელების. ეს მანამ არ გადაწყდე ბა, სანამ ანას მეუღლე დავითი საქორწინო ხელშეკრულებას ხელს არ მოაწერს. სწორედ ამ ხელმოწერაზეა და მოკიდებული, ეყოლ ება თუ არა ბა გრ ატ იონთა სამეფო კარს მომავალი მემკვიდრე.
ანა ბაგრატიონის პირველი ქმრის ექსკლუზიური ინტერვიუ გრიგოლი და ანა გრიგოლ მალანია: „მე მა რთ ლაც მოვაწერე ხელი ამ ხელშეკრუ ლებას“
სკანდალური განცხადება სამეფო კარის კანც ელარიამ, რომელიც თბილ ისში ოჩამჩირის ქუჩაზე მდ ებარეობს, „უფლისწულის“ დაბადების შემდეგ სპეცია ლური განცხადება გაავრც ელა, რომელსაც ხელს აწერს ანას მამა, ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინ სკი. სწორედ ამ განცხადებიდან აშ კარა ხდება ის სკანდალი, რომელიც ერთმანეთს დაპირისპირებულ ბაგრ ატოვანთა შორის შორის დიდი ხანია არსებობს და რომელიც „მომავალი მემკვიდრის“ დაბადებით უნდა გადა წყვეტილიყო“. არაღიარებული „მემკვიდრე“ ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინსკი, შვილიშვილს, ანასა და დავითის ვა ჟს, „მომავალ მემკვიდრედ“ არ აცხა დებს, მანამ სანამ სიძეს საქორწინო შეთანხმებაზე არ დაიყოლიებს. და ვითი ხელმოწერას არ ჩქარობს, ეს კი მემკვიდრის ბედს გაურკვეველს ხდის. ე.წ. საერთაშორისო და ქართ ული დინასტიური სამართლით, და ბადებული ვაჟი (როგორც სამეფო კარის კანცელარია იუწყება) ბაგრატ იონ-მუხრანელთა თავადური ხაზის გამგრძელებლად ითვლება და არა ბაგრატიონ-გრუზინსკების სამეფო ხაზის მემკვიდრედ. სამეფო სახლის მეთაურად კი კვლავ ნუგზარ ბაგრ ატიონი რჩება. მთავარი პრობლემა – თვითმარქვია მონაქრი ნუგზარ ბაგრატიონის მოთხოვ ნით, საქორწინო ხელშეკრულებაში დაცული უნდა ყოფილიყო ტახტის მემკვიდრის, ანა ბატონიშვილის უპ ირატესობა და უნდა დაფიქსირებულ იყო დასაქორწინებელთა სტატუსები, რის შესაბამისადაც ამ ქორწინებიდან შობილი შვილი სამეფო სტატუსს დე დის მხრიდან მიიღებდა. დავითი კი გა ხდებოდა მეუღლე-კონსორტი და არა სამეფო სახლის ან დინასტიის მეთა ური. წინააღმდეგ შემთხვევაში ეს ქო რწინება არადინასტიურ ქორწინებად ჩაითვლებოდა და შობილი შვილი იქნებოდა მუხრანელთა თავა დური შტოს და არა სამეფო შტ 12
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
– თქვენ თანხმობა მიეცით ანას, რომ შვილები ანას სამეფო გვარზე გადასულიყვნენ? – რასაკვირველია, კი. დავეყრდე ნი სამეფო კანონმდებლობას, რაც იმ დროისთვის ძალაში იყო და დღესაც ძალაშია. – არის ასევე საუბარი იმაზეც, რომ ანასთან გაყრას არ თანხმდებ ოდით, რატომ? – ამ კითხვაზე არ გიპასუხებთ. ეს ჩემი პირადია. – სამეფო კანცელარიის განცხა დებაში ამის შესახებაც წერია... – ალბათ, კი, ეს მეც გავიგე. მითხ რეს, რაღაცები დაიბეჭდაო, მაგრამ ვერანაირ კომენტარს ვერ გაგიკეთებთ. მე ჩემი პრ ობლემები და ჩემი ცხოვრება მა ქვს. – ამბობენ, რომ თქვენი სიყვ არული სამეფო ინტერესებს შე ეწირა. – არანაირად, აბსოლუტურად გამოვრიცხავ რაიმე კავშირს.
ნუგზარ ნი ო ბაგრატი ილს შვილიშვრ ედ მემკვიდრებს არ აღია ოს გამგრძელებელი. დავითმა ამაზე სიტყვიერი თანხმობა განაცხადა, მაგრამ პირობა დაარღვია და საქო რწინო ხელშეკრულებას ხელი აღარ მოაწერა. მეტიც, ესპანეთში გაემგზ ავრა და საკუთარ ინტერნეტგვერდზე თავი სამეფო სახლის მეთაურად და საქართველოს სამეფო ტახტის მემკ ვიდრედ გამოაცხადა. დინასტიური ხელშეკრულებით კი სამეფო სახლის მეთაური ნუგზარ ბატონიშვილი თა ვის სიძეს – დავით ბაგრატიონ-მუ ხრანელს, აძლევდა საქართველოს სამეფო სახლის წევრობას, მეუღლეკონსორტის სრული უფლებებით, ქო რწინებიდან გაჩენილი ვაჟი კი სამეფო ღირსებას მიიღებდა დედის ხაზით. ანა ბატონიშვილის პირველმა ქმარმა ხელშეკრულებას ხელი მოაწერა სწორედ ეს პრობლემა იდგა მაშინაც, როდესაც ანამ პირველ ქმართან იქორწინა. ანას პირვ ელი ქმარი არქიტექტორი გრიგ ოლ მალანია გახლავთ. ის დედის მხრიდან საქართველოს უკანას კნელი მეფის – გიორგი XII ჩამო მავალია. თუმცა სამეფო გვარის გასაგრძელებლად მემკვიდრეს ანა ბაგრატიონის გვარი უნდა ჰქონოდა. გრიგოლ მალანიამ ქალიშვილები ბაგრატიონ-გრუზინსკებად დაწერა, მაგრამ შემდეგ ცოლ-ქმრის ურთი ერთობა დაიძაბა და ისინი ერთმან ეთს დასცილდნენ. თუმცა, გრიგოლ მალანია განქორწინებას არ თანხმდ ებოდა. მაშინ ამბობდნენ, მათი დაცილება სამეფო ტახტის წესებმა განაპირობა და მათი სიყვარული სამეფო კარის ინტერესებს შეეწირაო. ამ საკითხში უკეთ გასარკვევად „პრაიმტაიმი“ გრ იგოლ მალანიას დაუკავშირდა.
გამოქვეყნებულ განცხადე ბასთან დაკავშირებით „პრაი მტაიმი“ ია ბაგრატიონსაც ეს აუბრა. – ქალბატონო ია, ითვლება თუ არა ბავშვი სამეფო ტახტის კანო ნიერ მემკვიდრედ? – რა თქმა უნდა, ითვლება. ჯვარ თამაღლებას დაიბადა. – ბატონი ნუგზარი ამ ეტაპზე წინააღმდეგია, ბავშვი მომავალ მე მკვიდრედ გამოცხადდეს. – მე არ ვპასუხობ ამ კითხვებს. არ ვიცი, რა თქვა ნუგზარმა. ის კა ნონიერი ბავშვია, დაბადებული ჯვ ართამაღლების დღეს, საუფლო დღ ესასწაულზე და ამით ყველაფერია ნათქვამი. კახა ქორიძე, სამეფო სახლის კანცლერი: – კანცელარიის განცხადება არ არის კანცლერის განცხადება. კანც ელარიის განცხადება ეს ნიშნავს ის ტორიკოსების, მეცნიერების ნამუშე ვარს. რასაკვირველია, ბატონიშვილ თანაც შეთანხმებულია და ჩემთანაც. მაგრამ ამის უკან დგას ზღვა ხალხი, რომლებიც ამ ყველაფერს იკვლევენ. – ამ განცხადებიდან გამომდინ არე, ნუგზარ ბაგრატიონი შვილ იშვილს ტახტის მემკვიდრედ არ აღიარებს...
– იმ განცხადებაში ყვ ელაფერი ისტორიულად და კანონმდებლობით არის მოყვანილი. – კითხვები მაინც ჩნ დება. დავითთან თუ გქ ონდათ შეხება, თუ ესაუ ბრეთ? – დავითთან არავითარი შეხება არ მაქვს, არ ვიცნ ობ, არ შევხვედრივარ. – როგორ ფიქრობთ, რო დესაც ამ სახის განცხადე ბა კეთდება, დავითის აზრი არ უნ და იყოს დაფიქსირებული? – ეს ჩემს სფეროს სცდება, ოჯახ ური საკითხები ჩემთან არ შემოდის. მე ისტორიის საკითხებზე ვმუშაობ, თუ ვინ არის ტახტის მემკვიდრე. – ეს ოჯახური საკითხები თქვენ გამოგაქვთ საქვეყნო განსჯის სა გნად. როდესაც ასეთი განცხადება კეთდება, ხომ უნდა იყოს დავით ბა გრატიონი საქმის კურსში? – ეს არის ჩვეულებრივი განცხა დება, რომელიც დავითს არ ეხება. – როგორ თუ არ ეხება, აქ უშ უალოდ დავითის გადაწყვეტილე ბაზეა საუბარი და ასევე, ტახტის მემკვიდრეზე. – მანდ ლაპარაკია წესსა და რი გზე, ქორწინებების ისტორიაა მო ყოლილი. – ამ განცხადებამ, რომელსაც თქვენ ჩვეულებრივს უწოდებთ, ხმ აური გამოიწვია. – მერე, რა გავაკეთო? რა გინდათ ახლა, ამით მითხრათ? ოფიციალუ რი წერილით შემოდით და ოფიცია ლურ პასუხს მიიღებთ. ისეთ ფაქიზ საკითხთან გვაქვს საქმე... დღეს ჩვენ უნდა გვიხაროდეს, რომ ბავშვი და იბადა და ნუ მოუწამლავთ ამ ბავშვს დაბადების დღიდან ცხოვრებას. – ეს ბავშვი ხომ ასევე თქვენ გა ხადეთ დღევანდელი განცხადების მიზეზი. სწორედ ამ განცხადე ბის თანახმად, მას ნუგზარ ბაგრატიონი სამეფო ტა ხტის მემკვიდრედ არ აღიარებს. – რა სისულელეა, იქ ას ეთი რამ არ წე რია. – სამეფო სახლის კანცელარიის განც ხადების დასკვნა ას ეთი გახლავთ, ბატონო კახა. განცხადებაში, ანა ბაგრატიო ნის ქორწინებების გარდა, მაგალი თები ისტორიიდანაც არის მოყვან ილი. აღწერილია საუკუნეების გა ნმავლობაში როგორ იყო დაცული „ქართული საქორწინო სამართალი ზედსიძეობის შესახებ“, ქართული დინასტიური სამართლის წესი რუ სუდანისა და თამარ მეფის ქორწინ ებასაც შეეხო. განცხადების ბოლოს კი ვკითხულობთ: ვინაიდან ზემოხსენებული საქო რწინო ხელშეკრულება დღემდე ძა ლაში არ შესულა, შესაბამისად, ამ ქორწინებიდან შობილი ვაჟი, ქართ ული და საერთაშორისო დინასტიუ რი წესის თანახმად, ჯერჯერობით აგრძელებს ბაგრატიონ-მუხრანელ
დავითი და ანა თა თავადურ ხაზს, იქამდე, სანამ ქო რწინება არ მოექცევა სამართლებრ ივ ჩარჩოში. მანამდე კი, მასმედიის მიერ ახალ შობილის წინასწარ „საქართველოს სამეფო ტახტის მემკვიდრედ“ მოხს ენიება არასწორია. მხოლოდ მისი სამეფო უმაღლე სობის, ბატონიშვილი ნუგზარის, როგორც საქართველოს სამეფო სა ხლის მეთაურის, პრეროგატივაა, სპ ეციალური დეკრეტით განსაზღვროს თავისი მომავალი მემკვიდრეობითი თანმიმდევრობა. კახა ქორიძე: – სამეფო ტახტის მემკვიდრე თქ ვენ ვინ გგონიათ? ახალდაბადებული პატარა ბავშვი? – თქვენი განცხადებიდან გამო მდინარე, ნუგზარ ბაგრატიონი რჩ ება... – დიახ, ბატონო, სანამ ცოცხალია, ხომ არ შეიძლება სხვა იყოს? თქვენ უკვე მოკალით ის კაცი? – ჩვენ არა, ბატონო კახა, მემკ ვიდრის დაბადებას, მგონი, თქვენ ელოდებოდით. – მემკვიდრის არა, მომავალი მემკვიდრის. ერთი სიტყვა ჩაამატ ეთ, კაცო, მომავალი! ეს კაცი რომ აღარ იქნება, მერე. თქვენ ამას ვერ ხვდებით, ეტყობა, გრამატიკა არ იცით კარგად... ტახტის მემკვიდრე ნუგზარ ბატონიშვილია. თქ ვენ იცით მისი უფლებები? შემოდით, რა, წერილით და პასუხს მიიღებთ. კან ონ მდ ებ ლო ბი თ იქნება განმარტებუ ლი რა, რო გორ და როდის. – ამ განცხადე ბის გამოქვეყნება მდე დავით ბაგრატ იონთან არ გისაუბ რიათ? – ვინ არის დავით ბაგრ ატიონი? ის არის ნუგზარ ბა გრატიონის სიძე... ნუგზარ ბაგრატიონის სურვილი სამეფო კანცელარიის განცხადე ბაზე თავად ნუგზარ ბაგრატიონს ჩვენთვის სათქმელი არაფერი აქვს. ნუგზარ ბაგრატიონ-გრუზინ სკი: – ამ თემაზე არ ვაკეთებ კომენტ არს. – განცხადებას ხომ ავრცელებთ, ჩვენ კითხვები გვაქვს... რატომ არ აკეთებთ კომენტარს? – იმიტომ, რომ ასეთი სურვილი მაქვს...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გე უწ „ ტყ ევ გ ი მას ვი ს მ რა გი აც ს, უშ ფი ვე სა აო კშ დ ბ ი და ა დ დი ა ხა არ რო “
ჟურნალისტები რომანს მალავენ და თ ეკა ო კ აკ და ქადა ული ქო გიშ ა დ აპი რწინ ვილ ა რე ება ი ბენ ს
ეკა ქადაგიშვილი
დათო კაკულია
თეა ხომერიკი
ჟურნალისტებს ინტერვიუს მიცემა არ უყვართ. აღმოჩნდა, რომ შეყვარებული ჟურნალის ტები ერთმანეთსაც მალავენ, ან ჰგონიათ, რომ მალავენ. სი ყვარულს მალვა უნდაო, კი გვ ასწავლა დიდმა შოთამ, მაგრ ამ თა ვად ეს გრ ძნ ობა რომ არ აძლევს შეყვარებულებს ამის საშუალებას? მოკლედ, ორი ჟუ რნალისტის სიყვარულზე უნდა
გიამბოთ. უკვე რამდენიმე თვეა (შესაძლოა წელიწადიც კი იყოს) „რუსთავი 2“-ელებს, ეკა ქადა გიშვილსა და დათო კაკულიას ერთმანეთი უყვართ. მართალია წყვილი ამ თემაზე პრესისთვის კომენტარს არ აკეთებს, მაგრამ ეს ის შემთხვევაა, როდესაც არც ერთი მათგანის კომენტარი საჭირო არ არის. რომანი იმდე ნად ნაღდია, რომ ეჭვის შეტანა ყოვლად უსაფუძვლოა.
როგორც ამბობენ, ეკა და დათო უკვე ერთად ცხ ოვრობენ. პირად საუბრე ბში როგორც თქვეს, ოქ ტომბერში ურთიერთობი სთვის ოფიციალური სახის მიცემას აპირებენ. მანამდე კი დუმილს ამჯობინებენ. დათოს გასულ ზაფხულს შევეხმიანეთ, მაგრამ ამ თემაზე საუბარი არ ისურ ვა. ამ მხრივ სურათი არც ახლა შეცვლილა. ეკა კი სა ერთოდ არ პასუხობს ჩვენს ზარს. მანამდე ქადაგიშვილზე ჭორაობდნენ, სახალხო და მცველს, გიორგი ტუღუშს ხვდებაო. მახსოვს, მაშინ დათო კაკულია ამ ჭორზე გაღიზიანდა, ზუსტად ვი ცი, მეგობრები არიან და გიორგის არ ხვდებაო. აღ მოჩნდა, უყვარდა და ასე იმიტომ იმოქმედა მასზე აგორებულმა ამბავმა. ეკამდე, კაკულიას გა რთობა არ დაუკლია. ამბო ბდნენ, უკრაინაში ხშირად ჩადიოდა, „ერთ უკრაინ ელს“ აკითხავდაო. „ვგიჟ დები უკრაინელებზე. ისინი ჩემთვის პირველ ადგილზე დგანან“- ეს მისი სიტყვე ბია. ვერ ვიტყვით, რამდენად აქვს ეკას სლავური გარე გნობა, რომელიც დათოს ასე იზიდავს, თუმცა კაკუ ლიას მიცემულ ერთ-ერთ ინტერვიუში ვკითხულო ბთ: „შეყვარებული მყავს, ძალიან ლამაზი და საყვ არელი გოგონაა. ჯერჯერ ობით ამ ეტაპზე ასე ვართ. დანარჩენს დრო გვიჩვენე ბს. დაქორწინებისთვის მზ ად არ ვარ და კიდევ კარგა ხანი არ ვიქნები. არ მინდა ოჯახი, აუცილებელი არ არის დაქორწინება. არ მი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
`სხვ
ათა ადვ შორის , მიყვ ილად ა რ გააჩ ნია დება. მომ იდგ როგორ ებია ნ~ დარქმევა
ნდა სახელების და უღელში თავის გაყოფა. ისედაც კარგად ვგრძნობ თავს. სხვათა შორის, ად ვილად მიყვარდება. გააჩ ნია როგორ მომიდგებიან. ძირითადად მე ვცდილობ თავის მოწონებას. შეიძ ლება ახლა ერთი მიყვარს, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ხვ ალ სხ ვა არ მე ყვ არება. ცხოვრებაში ბევრი რამ იცვლება. სანამ მიყვ არს ერთგული ვარ. როცა აღარ მეყვარება, არ მოვა ტყუებ. ძირითადად ჩემი პროფესიის მანდილოსნე ბთან მაქვს ურთიერთობა. ეს არანაირ დისკომფორტს
არ მიქნის, პირიქით, ყველ აზე მაგრად ესმით ჩემი. მა საც იგივე გრაფიკში უწევს მუშაობა და არ დაგირეკა ვს და არ გეტყვის, რატომ არ მნახე დღეს, სად დადი ხარო“. ვფიქრობთ, ამით დათომ ყველაფერი თქვა, რომ მი სი რჩეული ჟურნალისტია. ვნახოთ, მოახერხებენ თუ არა ჟურნალისტები ოქტო მბერში „უღელში თავის გა ყოფას“. ჩვენ წყვილს ბედნ იერებას ვუსურვებთ.
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
13
თინა ხიდაშელი: „რასაც ირაკლი ალასანია აცხადებს, ეს სასაცილოა...“ ხათუნა მგალობლიშვილი
ირაკლი ალასანიამ ჯერ „ალიანსი“ დაუშალა ოპ ოზიციურ ერთობას და ახლა – „ექვსიანი“. რე სპუბლიკელები ორივე შემთხვევას შეცდომად უთვლიან ყოფილ პარტ ნიორს, მაგრამ არ ადან აშაულებენ. მეტიც, თინა ხიდაშელი ცდილობს, ალასანიას გადაწყვეტი ლებას ახსნა მოუძებნოს. რა ჰქვია ასეთ მცდელო ბას პოლიტიკურად, არ ვიცი, მაგრამ პარტნი ორი ორჯერ რომ მიგა ტოვებს შუა ბრძოლაში, მინიმუმ, მასთან მესა მედ თანამშრომლობის სურვილი აღარ უნდა გაგიჩნდეს. რესპუბლი კელები კი მზად არიან, მესამედაც წავიდნენ „ვა-ბანკზე“. როგორც ჩანს, ალასანიამ რაღაც „საიდუმლო“ იცის. წი ნააღმდეგ შემთხვევაში შეუძლებელია ამის ახ სნა. თინა ხიდაშელი, რესპუბ ლიკელების ერთ-ერთი ლიდე რი: – ნა თე ლი იყო, რომ ეს ერ თობა ბოლო რამდენიმე კვირა კი არა, ბოლო რამდენიმე თვე ვერაფერ ღირებულს ვეღარ ქმ ნიდა. შესაძლოა, მე სრულიად სხვა თარიღიდან ვითვლი ამ ერთობის დაშლის დასაწყისს. იყო შიდა უთანხმოებები იმ სა კითხების შეუსრულებლობაზე, რომლებიც დაიდო, მათ შორის „ექვსიანის“ ხელისუფლების ალტერნატიულ ძალად ჩამოყა ლიბებაზე. – თუმცა ალასანიას მხრი დან არის ბრალდება, რომ და ნარჩენი ოპოზიცია ოფისებში იჯდა და გარეთ არ გამოდი ოდა, თავად კი რეგიონებში დადიოდა. – პასუხის გაცემას არ ვაპი რებ. თუმცა სასაცილოა, როცა ირაკლი ალასანია აცხადებს რესპუბლიკელებზე, თითქ ოს ჩვენ ოფისებში ვსხედვართ და ის დადის. მან, ბუნებრივია, უნდა გააკეთოს რაიმე განც ხადება, რომ მდგომარეობიდ ან გამოვიდეს. დაშლის მიზეზი ნათელია – როდესაც აკეთებ განცხადებას, მიმართავ საზო გადოებას და ჰპირდები, რომ 14
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ალტერნატიულ ძალად ჩამოყა ლიბდები, მერე მის შესრულებ აზე არ უნდა თქვა უარი. – მაგრამ ალასანიას მხრი დან ეს ერთობის დაშლის პი რველი შემთხვევა არ არის. მით უმეტეს, თქვენ უკვე გქონ დათ ამის მწარე გამოცდილ ება, კიდევ რამდენჯერ უნდა „დაგშალოთ“ ირაკლიმ, რომ... – ვერც ერთხელ ვერ დაგვშა ლა ირაკლი ალასანიამ. მან და შალა „ალიანსი“ და „ექვსიანი“, მაგრამ არა „რესპუბლიკური პარტია“. – ეს ვიგულისხმე ზუსტად. „ახლებმა“ გაითვალისწინ ეს წარსული და უარი თქვეს ალასანიასთან ერთად კოალ იციაში კიდევ ერთხელ შესვ ლაზე, თქვენ მორიგ წრეზე წა ხვედით და შედეგი ისეთივეა... – ეს ირაკლი ალასანიას არ ჩევანია. „რესპუბლიკური პა რტია“ გააგრძელებს ბრძოლას გამარჯვების კოალიციისთვის. ჩვენ არ ვართ ირაკლიზე არც გაბრაზებულები, არც გაბუტუ ლები... – თუმცა საზოგადოების წინაშე აღებული ვალდებულ ებები სწორედ ალასანიას გა მო ვერ შეასრულეთ... – საზოგადოება თავად გა დაწყვეტს, ვის რა წილი პასუხი მოსთხოვოს. – ანუ თქვენ არ გამორიცხ ავთ, რომ ალასანიასთან ისევ ითანამშრომლებთ? – მე ირაკლი ალასანიასთ ან პრობლემა არ მაქვს. მასთან ურთიერთობა არ გამფუჭებია მაშინ, როცა „ალიანსი“ დაშალა და მით უმ ეტ ეს – ახ ლა. მი მა ჩნია, რომ ირაკლიმ „ალიანსის“ დაშლით ძალიან სერიოზული შეცდომა დაუშვა და მიუხედავ ად ამისა, მაინც მის გვერდით დავდექი. ის „ალიანსის“ დაშლის მსგავს შეცდომას, უბრალოდ, ვეღარ დაუშვებს, რადგან ამაზე დიდი შეცდომა აღარ არსებობს. მე ალასანიასთან არ გამიფუჭდ ება ურთიერთობა, თუ მას ექნე ბა სწორი ქართული პოლიტიკუ რი ორიენტაცია. დანარჩენი არ მაინტერესებს... – თუმცა, როცა გარკვეულ გეგმას ერთობლივად ადგენთ და პარტნიორი შუა გზაზე გტ ოვებთ, ეს თქვენთვის პრობ ლემა არ არის? – ნუ, „ალიანსის“ შემთხვ ევაში შედეგი დადგა და ის არ იყო გამარჯვების შედეგის მო მტანი, ამიტომ მისი ნაბიჯი გა საგები იყო. მან მიიჩნია, რომ გამარჯვების არმომტანი „ალ იანსი“ აღარ იყო საჭირო. დღეს კი არჩევნები შორს არის...
ოპოზიცია ვეღარ აფიქსირებს, რომ ხალხი ამ ყველაფრით უკვე ერთობა. ისიც მანამ, სანამ კარგი ამინდებია... ხათუნა მგალობლიშვილი
სეზონი „ფორუმმა“ გახსნა. თუმცა ის იმ დენად ჰგავდა გზაზე შავი კატის გადარბ ენას, რომ ოპოზიცია ერთმანეთს ელოდ ება, ვინ გაბედავს პირველი დათარსულ გზაზე გავლას... არ ადა საშემოდგომო გააქტიურების მს ურველი ბევრია. შეიძლება ითქვას, რომ საზოგადოებას გასართობი ნამდვი ლად მიეცა. ოპოზ იცია ვეღარ აფიქ სირებს, რომ ხალხი ამ ყველაფრით უკვე ერთობა. ისიც მანამ, სანამ კარგი ამინდე ბია. მერე კი... მერე მოუწევთ შორი გზის მარტო გავლა. „ეროვნული ფო რუმი“ ჩაფლავდა. თუმცა ოპოზიციურ კულუარებში უკვე აღიარებენ, რომ ამ დენი მხარდამჭერის გამოყვანას ვერც ერთი პარტია ვეღარ შეძლებს. ახლა კა ბინეტში მოკალა თებული „ფორუმი“ მიადევნებს თვალს დანარჩენების პო ლიტიკურ პოდიუმზე სიარულს. წესით, პირველი, ვი საც აქციები უნდა დაეწყო, ნინო ბურჯ ანაძეა. უფრო სწორ ად „სახალხო კრება“. ყოველ შემთხვევაში პირობა ასეთი იყო ჯერ კიდევ ზაფხულ ში. მაგრამ დღეს მა თი ხმა საერთოდ აღ არ ისმის. მგონი, რო მც ეხვეწო, ნინო ქუ ჩაში საერთოდ აღარ გავა. მიხვდა, რომ მისთვის ეს უშედ ეგოა. თუმცა ვერც იმას ვიტყვით, რომ გზა სხვას დაუთმო. ჯერ კიდევ „იბევებს“ რევოლუციურ და ქუ ჩურ გზას.
აქციები
ნინო ბურჯანაძე: – დღეს ყველამ დაიწყო რევო ლუციაზე საუბარი. ადრე, როცა მარტო მე ვსაუბრობდი რევოლუ ციაზე, როგორც ერთადერთ გამო სავალზე, რატომღაც ეს მიუღებ ელი იყო, დღეს კი მისაღები გახდა. არ მესმის, რატომ, თუმცა ამას არ აქვს მნიშვნელობა. მთავარია, რომ სხვა პოლიტიკური ლიდერებიც მი ხვდნენ, რომ რევოლუცია ერთადე რთი გამოსავალია. თუმცა ბურჯანაძე მაინც ცდილობს, საქმიანი ქალის იმიჯი შეინარჩუნოს. ჯერ კიდევ ცოტა ხნის წინ ამ ბობდა, რომ სასამართ ლო პროცესებზე იყო გადართული. იმ ად ამიანს ეხმარებოდა, ვინც 6 მაისის ღა მეს დააკავეს. თუ მცა ეს პროცესები, როგორც თავად
ა ცხ ად ებ დ ა , სექტემბრის შუა რიცხვებში უნდა და სრულებულიყო. სწორ ედ ამ პერიოდიდან აპირებდა გააქტი ურებას. დღეს უკ ვე ოქტომბრის შუა რიცხვებია, თუმცა ჩვენთვის მხოლოდ ის არის ცნობილი, რომ ბურჯანაძე აწი აპირებს კონს ულტაციების დაწყ ებას ოპოზიციის სხვა დასხვა წარმომადგენლებ თან. არ გამოვრიცხავთ, ვიმე დოვნებთ, მოვახერხებთ საერთო ენის გამონახვას, რეალურ ბრძო ლას დავიწყებთ... ეს ის სიტყვებია, რომელიც ყოველ შემოდგომაზე ან გაზაფხულზე გვესმის. ასე რომ, არ არის გამორიცხული, ესეც მორიგი ბლეფი იყოს... ირაკლი ალასანიას კიდევ უფრო დეტალურად გაწერილი გეგმა ჰქ ონდა. ის აქციებს ზუსტად იმ წუ თიდან გვპირდებოდა, როგორც კი პარლამენტი მუშაობას დაიწყებდა.
მიზანს თავის დროზე ასე ხსნიდა: ზემოქმედება უნდა მოვახდინოთ პარლამენტზე, რომელიც საარჩე ვნო გარემოზე დაიწყებს მსჯელო ბასო... პარლამენტმა დაიწყო მუ შაობა, საარჩევნო გარემოს შესა ხებ კანონპროექტის ინიცირებაც მოხდა, თუმცა ალასანია არსად არ ჩანს. მაგრამ პირობა მაინც ახსოვს და ყოველთვის, როცა ეკითხები ან, პასუხობს, რომ აქციები აუცი ლებლად იქნება, თანაც მალე. ისევე მალე, როგორც და პირებული კანონპროექ ტი საარჩევნო გარემოს შესახებ. კ ან ონ პრ ოე ქტ ი ალასანიას გუნდს ზაფხულში უნდა დაეწერა და შე მოდგომაზე პა რლამენტში შე ეტანა. თუმცა არც კანონპრო ექტი ჩანს ჯერ და არც მის მი მართ ინტერე სი. ამ ორისგან გან სხ ვა ვე ბი თ, შ ემ ოდ გო მა ზ ე საკუთარი გეგმ ები უნდა დაეს რულებინა „ქართ ულ პარტიას“. შე მოდგომის გამარჯ ვება უნდა ეზეიმა, მაგრამ დღეს ამ პარტიიდან არც იმ ადამიანების ხმა აღ არ ის მის, ვი ნც იქ შე მორჩა. მთავარი მოქმედი გმირი, ეროსი კიწმარიშ ვილი, საფრანგეთში, სავარაუდოდ, სწორედ საშემოდგომო გეგმების შე სათანხმებლად იყო ირაკლი ოქრუ აშვილთან. თუმცა პარტიაში ვერც კომენტარს აკეთებს ვინმე და ვე რც გეგმებზე საუბრობს. მათი ოფ ისის განაცხადი ასეთია: – ჩვენი გეგმების შესახებ მალე გახდება ცნობილი... ეს სიტყები რომ „გადმოვაქარ თუ ლოთ“, ესე იგი, „ქა რთ ულ პა რტიას“ ამ ეტაპზე არანაირი გეგმა არ აქვს... სამაგიეროდ შალვა ნათელაშვ
`რევოლუ ცია ერთადე რთი გამო სავალია~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ის სეზონი `აქციები აუცილებლ ად იქნება, თანაც მალე~ ილის პარტიას აქვს დეტალურად გაწერილი გეგმა. გეგმის მთავ არი სამოქმედო არენა სწორედ ქუჩაა. მოქმედება კი – აქციები. თანაც არამარტო საქართველო ში. სხვათა შორის, ლეიბორისტე ბის განაცხადი ბევრი ოპოზიც იონერისთვის მოულოდნელობა იყო. ისე, ნათელაშვილი უკვე დი დი ხანია, იძახის, აქეთ შემომი ერთდეს მთელი ოპოზიციაო და ახლა ეს სიტყვები რეალობად აქცია. 7 ნოემბერს დაგეგმილი მისი რევოლუციური საწყისი ყვ ელასთვის „ღია“ იქნება. ტრიბუნ აზე აუშვებენ ყველას, ვისაც ამის სურვილი გაუჩნდება.
გიორგი გუგავა: – 7 ნოემბერს აუცილებლად ექნება გაგრძელება. ეს მიტინგი არის ეროვნული დაუმორჩილე ბლობის დასაწყისი. ეს იქნება და საწყისი სააკაშვილის ხელისუფლ ების მოცილების, რომელიც გა გრძელდება 23 ნოემბერს. ეს დღე შერჩეულია იმ თვალსაზრისით, რომ სწორედ ამ დღეს აირჩა სააკ აშვილი ჩვენი ქვეყნის სათავეში. ლეიბორისტები სრულიად ოპ ოზიციას ელიან თავის მოწყობ ილ მიტინგ-აქციაზე. მათი განც ხადებით, კონსულტაციები არ ავისთან არ მიმდინარეობს, არც მოსაწვევების გაგზავნას აპირ ებენ ვინმესთან. ვინც საჭიროდ ჩათვლის მიტინგზე მისვლას, ის ავტომატურად ჩაითვლება ლე იბორისტების თანამოაზრედ. გიორგი გუგავა: – ეს არ იქნება ვიწროპარტი ული აქცია. ტრიბუნა აბსოლუ ტურად თავისუფალია ყველ ასთვის. ეს დღე ეკუთვნის სტ უდენტს, ექიმს, მასწავლებელს, პენსიონერს, უმუშევარს, დასა ქმებულს, ყველას, ვისთვისაც მნიშვნელოვანია ერთი მიზანი – შეიცვალოს ხელისუფლება. საზოგადოების ის ნაწილი, ვი საც აქციები ახარებს, ამ შემო დგომაზე დიდი არჩევანის წინა შე დგება – პოლიტიკოსების გა რდა, პერმანენტული აქციებით ადვოკატებიც იმუქრებიან. მათი შეთავაზება საკმაოდ ორიგინ ალურია. 15 ოქტომბრიდან ისინი ყოველ შაბათს შეიკრიბებიან და საკუთარ პროტესტს გამოხა
ტავენ. სხვათა შორის, თავიდან გეგმის ამოქმედებას 8 ოქტო მბრიდან აპირებდნენ, მაგრამ თბილისის მოსახლეობას ხათრი არ გაუტეხეს და გადაწყვიტეს, თბილისობა „შეერგოთ“. გელა ნიკოლაიშვილის, ლალი აფცი აურის, ელგუჯა მილორავასა და კიდევ სხვა ბევრი განაწყენებ ული ადვოკატის აქციები ერთი წლის მანძილზე გაგრძელდება. ეს ოფიციალურად. ისე კი ვნახ ოთ, რამდენ შაბათს გაახსენდებ ათ საკუთარი დანაპირები.
ზვიად ძიძიგური: „ირაკლი ალასანია ოპოზიციაში ყოფნისას ცვლის ყოველდღე გადაწყვეტილებებს და ხელისუფლებაში რას იზამს, ხომ წარმოგიდგენიათ?“ ხათუნა მგალობლიშვილი
არ ყოფილა არანაირი დაძაბული საუბარი და ხმამაღალი ტონი. ერთმ ანეთს ხელი ჩამოართვეს და ასე დაემშვიდობნენ. ეს „ექვსიანის“ დაშლის ლამაზი პოლიტიკური ისტორიაა. თუმცა არის მეორე, რეალური ისტო რიაც: 27 სექტემბერი ერთობაში დაძაბულო ბის პიკი იყო. სწორედ ამ დღის შემდეგ ზვიად ძიძიგურმა, კობა დავი თაშვილმა, დავით უსუფ აშვილმა და კახა სეთუ რიძემ ოფისში დაიბარეს ირაკლი ალასანია, გუ ბაზ სანიკიძე და პასუხი მოსთხოვეს დაკარგულ ზაფხულზე, ჩაშლილ გე გმებსა და პოლიტიკურ დაპირებებზე. პასუხი მა რტივი იყო – „ექვსიანი“ აღარ არსებობს. ზვიად ძიძიგური, „კონსერ ვატიული პარტიის“ ლიდერი: – არანაირი არგუმენტი არ ყოფილა. მათ განაცხადეს, რომ ძალიან ადრეა კონკრეტული ნაბიჯების გადადგმა. მე კი მი მა ჩნ ია, რომ ად რე კი არა, უკ ვე ძალიან დაგვიანებულია. თუ ისეთი ორგანიზებული, ისეთი ფინანსებისა და ისეთი შესა ძლებლობების ძალა, როგორიც ხელისუფლებაა, ერთი წლით ადრე იწყებს წინასაარჩევნო კამპანიას, ოპოზიციას რა შე საძლებლობა გვაქვს ასეთი, რომ ჩავთვალოთ, ჯერ ადრეა კამპანიის წამოწყება? მე არ ვა პირებ, არჩევნებამდე 2 თვით ადრე ჩავერთო საარჩევნო კამპ ანიაში. – იყო საუბრები, რომ ლიდე რობას ვერც ირაკლი ალასან ია დათმობდა და ვერც გუბაზ სანიკიძე. სწორედ ამ პრობლე მას ხომ არ შეეწირა ეს ერთო ბა? – არ ვიცი, არა მგონია, მაგის გამო დაშლილიყო, თუმცა არც მაგას გამოვრიცხავ. – არის საკითხები, რომე ლზეც კვლავ ერთად იმუშავ ებენ ერთობის უკვე ყოფილი წევრები, თუ ყველა დამოუკ იდებლად გააგრძელებს მოქმ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ედებას? – „ეროვნულ საბჭოს“ აქვს თავისი გეგმა, სოციალური სა კითხების პაკეტი და სწორედ ამ გეგმის განხორციელებას დავი წყებთ დამოუკიდებლად. „რე სპუბლიკური პარტიაც“ და „სა ქართველოს გზაც“ თავ-თავის საქმეს მიხედავენ. რაც შეეხება ალასანიასა და „ფორუმს“, მათ ისედაც არ ჰქონიათ შეჩერებუ ლი თავიანთი პარტიული აქტი ურობა. ჩვენ კი ველოდებოდით კოალიციურ გააქტიურებას და ველოდებოდით დღეს, როცა კონკრეტულ საქმეზე აქტიურ ფაზაში გადავიდოდით. ეს დღე კი არა და არ დადგა. დასანანია, რომ ასეთი ძლიერი ერთობა იმ ის გამო დაიშალა, რომ ერთმა ნაწილმა ვერ დაინახა აქ პერს პექტივა, მომავალი და შესაძლ ებლობა. არადა ეს ყველაფერი მართლა ჩანდა. – მზად ხართ, კიდევ ითან ამშრომლოთ „ფორუმთან“ ან ალასანიასთან? – რა უნდა მოხდეს, რომ მე კიდევ გავიხედო ამ ადამიანები სკენ. ადამიანებისკენ, რომლებ ის „ჰო“ „ჰო“ არ არის და „არა“ „არა“-ს არ ნიშნავს. ირაკლი ალასანია კი ოპოზიციაში ყო ფნისას ცვლის ყოველდღე გა დაწყვეტილებებს და მერე, თუ ხელისუფლებაში მოვალთ და გაცილებით დიდი გამოწვევები იქნება, რას იზამს, ხომ წარმოგ იდგენიათ? – რეალურად 27 სექტემბე რს უკვე იცოდით, რომ დაშლ ილები იყავით? – 27 სექტემბერი იყო კრიტ იკული დღე, „ფორუმის“ ამ ნა ბიჯმა, პრინციპში, დააჩქარა დაშლის პროცესი. ზოგი მარშს ატარებდა შეუთანხმებლად, ზოგი რეგიონებში დარბოდა... თუკი ფული ცალ-ცალკე უნდა დახარჯულიყო, ექვს შტაბს და მოუკიდებლად უნდა ემუშავა, მაშინ რაღა მნიშვნელობა ჰქონ და ამ ერთობას? – გამოდის, მათ დაენანათ საკუთარი თუნდაც ფინანს ები, რეიტინგები – ის, რაც გა აჩნიათ, ამ ერთობისთვის? – შეიძლება. არც ერთი ოპ ოზიციური პარტიის მდგომარე ობა არ არის ისეთი, რომ ვინმემ ვინმეს რამე დაამადლოს. დღეს ყველა ოპოზიციური პარტია მძ იმე მდგომარეობაშია და არავის არავისზე წამოსაძახებელი და დასამადლებელი არ სჭირს. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
15
E X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V U SI L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E IV US S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XდC E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X ათო SIVE E C VE I X S E U E L V I U C S L ი X U C E ლ E EX V ური I E S V I U ე E EXCL S L ძ U C ი ნ L ძ X E ი C E V ე I X E იტ S E V ვ I U ქ E S L V ც I U C S L X ლ U ი C E X E E V I E S V I U E EXC ავLთანდ S L U C CL EX V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E EX VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X E E V I S U L C VE EX IVE ე
თინა ხიდაშელ
აძ რ უ კ
ი
16
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ა ბ ე ომ
სალ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S U SIV L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L EXCLUSIVE U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S CL EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V C LU X C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S U CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X მ Eარინა კ IV XC E S E V I U E S L V I U C S L X ს U C E ა ა ლ L X ომე ბაკურაძე ხIიV E E აE S V ნი I U E EნXოC S L U C დ ა L X C E V I X E S E V I U E დიLკU S L V I ო U C ტ S L X ა ტ იშვილი XC EE E V I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X XC EE E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C X E E V I S U L IVE EXC
ია
ჯა ო ქა
ბაჩ
გიგა აგლაძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
17
მწერალი, რომელიც დღემდე გრძნობს თამარ გონგაძე
21 ოქტომბრიდან, ყოველ პარასკევს, „საზოგადოებრივ მაუწყებელზე“ 26-წუთიანი დოკუმენტური ფილმების სე რია იწყება. ახალ პროექტზე სახელწოდებით „გაარძელე სა ქართველოს ისტორია“ მწერალ და ისტორიკოს გურამ ქართვე ლიშვილთან ერთად საინტერე სო გუნდი მუშაობს. პროექტის სახელწოდება გია ჭანტურიას ეკუთვნის. მხატვრულ-დოკუ მენტური ფილმები ჩვენი ის ტორიის საინტერესო ფაქტებს გააცოცხლებს. რეჟისორმა ერ თი ფილმის ნახვის საშუალება მომცა და თამამად ვაცხადებ, წინ დიდი სიამოვნება გელით. ჩვენს თვალწინ სრულიად ცო ცხლდება განვლილი ეპოქების სული და ისტორია. ამაში დიდი წვლილი ჯერ სცენარის ავტო რს, გურამ ქართველიშვილს, შემდეგ კი რეჟისორს - შალვა შენგელს მიუძღვის. ამაზე ოდ ნავ ქვემოთ. მანამდე კი მინდა გურამ ქართველიშვილზე გი ამბოთ. ისტორიკოსზე, მწერ ალსა და უბრალოდ, ჩვენი ქვ ეყნის გულანთებულ პატრიო ტზე. კაცზე, რომელიც შვილის გარდაცვალებასაც გმირულად შეხვდა, გაუძლო და საყვარელი საქმის გაგრძელებაც შეძლო. წარმოიდგინეთ, როგორ უნდა გიყვარდეს სამშობლო, რომ ამ ხელა ტრაგედიის შემდეგ ისევ მის სამსახურში დარჩე. მწერ ლის შვილი მურმან ქართველი შვილი გახლდათ. იმ ცნობილი კლიპის რეჟისორი, კოლორიტ ქართველებს რომ მოუყარა თავი და დღემდე ყველას ნა ღველს გვრის. ჩვენ მურიკოზე ვწერდით. ის მსახიობ ლელა მე ბურიშვილის საქმრო იყო... კოდი „შემოქმედებისკენ სწრაფვა ადამ იანში თავიდანვე ჩადებული კოდია. ამ კოდს მეორე ადამიანისგან წყლის დასხმა სჭირდება. ეს მეორე ადამიანი მამაჩემი აღმოჩნდა. მესამე კლასში ვიყავი ნოტების მუყაოს ყდაზე რომ დავწერე ლექსები. მამა მაშინ დარწ მუნდა, რომ მე წერის მონაცემები მქონდა. მომატარა მთელი საქართ
მურიკო
გურამ ქართველიშვილის ტრაგედია „ორჯერ დამესიზმრა, ორივეჯერ თეთრი პერანგი ეცვა და გამამხნევა. ისეთი იყო, როგორიც რეალობაში. ხშირად ვნატრულობ დამესიზმროს“
მითხრა, წერას თავი დაანებე, პროზა გამოცდილებაა, არ შეიძლება პროზ აიკოსი 18 წლის იყოსო. 40-ს რომ გა დაცდები მერე წერეო. ასეც მოვიქეცი. თუმცა ჩემთვის მაინც ვწერდი ხოლმე. საქმიანობის გამო ხშირად ვიყავი აღ მოსავლეთში, ირანში. ერთ ადგილას ორი ღამის გათევა არ მიწევდა-ხოლმე. მიყვარს ირანი, აზიის გულია. იქიდან მტვრიანი უდაბნოს სუნი ჩამრჩა. ვწერ დი სულ. მაგრამ სასტუმროს ნომრებში ვტოვებდი... ამიტომ ბევრი მოთხრობა დავკარგე, ცოტა თუ შემრჩა იმ პერი ოდიდან. მერე მეგობარმა წაიკითხა ჩემი მოთხრობები და რას აკეთებ, შენს საქმეს მიუბრუნდი, წერა გააგრძელეო, მითხრა. გავაგრძელე წერა. პროფეს იით კი აღმოსავლეთმცოდნე, ირანის ტი, ისტორიკოსი ვარ.“
მოვაჩინეთ, რომ სხვადასხვა ადამიანე ბი ვიყავით. მერე ცოლად თამარ მესხი შევირთე. თამარი ჩემი სერიოზული დასაყრდენია. ჩვენ ეკატერინე გვყავს. ადრეულ ასაკში მამობა არ გასერიოზ ულებს. უბრალოდ, პასუხისმგებლობა გემატება, ურომლისობაც არც მანა მდე მაწუხებდა. არ შევუცვლივარ. ბა ბუობა, ალბათ, შემცვლის. ჩემი შვილი გიორგი შვილს ელოდება“. „შვილიც არის და შვილიც. მური კო ძალიან კარგი ვინმე იყო “ მეგონა, გარდაცვლილ შვილზე სა უბარს თავს აარიდებდა. ეს ის თემაა, რომელზეც ასე საჯაროდ ლაპარაკს ვერავის დააძალებ. ძალიან მტკივნ ეულია. თუმცა ბატონმა გურამმა მო ულოდნელი პასუხით გამაოცა: „თემა
ტკივილიანია, მაგრამ მურმანზე ლაპა რაკია კარგი. რაღაც ძალა არსებობს, რომელიც მაძლებინებს“. მურმანმა 24 წელი იცხოვრა მხოლ ოდ. პროფესიით იურისტი იყო, თუმცა რეჟისორობა უნდოდა. ორ წელიწადზე მეტი შეყვარებული და ბედნიერი იყო, თუმცა მოულოდნელად მეგობარმა სა სიკვდილოდ გაიმეტა... ეს სამი წლის წინ იყო. ამ ქვეყნიდან მისმა წასვლამ მამას მარტოობა შეაყვარა. ხშირად ფშავში განმარტოვდება და წერს. ამ დროს კი, როგორც ამბობს, შვილის თანადგომას მუდმივად გრძნობს. „ამ ტრაგედიის შემდეგ ფშავში ავ ედი. ხევისბერი შემხვდა და იცით, რო გორ მომისამძიმრა? ძალიან ზუსტი რამ მითხრა - „მოგახდევინოსო“. შვილ ის სიკვდილი ისეთი რამეა, ვერასდროს მოიხდი. ავადმყოფობასავითაა, რომ შეგეყრება, მორჩა. მუდმივად თან ატ არებ. მურიკო ჩემი თანამოაზრე იყო და ქართულ საქმეს ერთად ვაკეთებდით. შვილიც არის და შვილიც. მურმანი კარგი იყო... კარგი ვინმე იყო ძალიან, გარეგნულადაც და შინაგანადაც. ჯანსაღი და სუფთა კაცი იყო. იმდენად კარგი იყო გარეგნ ულად, რომ ქუჩაში მხოლ ოდ ქალები კი არა, მამაკა ცებიც უხედავდნენ. მე შე კლული ვიყავი - რა შვილი გყავს, რა შვილი გყავსო... ეს ხიბლი ჰქონდა. შინაგა ნადაც ისეთი იყო, რომ ამას ჩვეულებრივად ახერხებდა, ამისთვის დიდი ძალისხ მევა არ სჭირდებოდა.
მურიკო და-ძმასთან ერთად ველო. კარგად გავიცანი, როგორი ქვეყნის შვილი ვარ. 18 წლის ასაკში, მოთხრობებს რომ ვწერდი, დიდი გა საქანი არ იყო. შემოქმედება არსად იბეჭდებოდა, ამიტომ ხელნაწერები ვრცელდებოდა. გოგოები ამ ხელნ აწერებზე ხელის მოწერას რომ მთ ხოვდნენ, ამან ცოტა არ იყოს გამა თამამა. ერთხელაც, მიშა გოგუაძემ
18
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ორი თამარი მის ცხოვრებაში ორი თამარი იყო. 18 წლ ის იყო თა მარ ბუ რდ ული რომ შეირთო ცოლად. ერთ წელში მამა გა ხდა. ქვეყნიერებას მურიკო მოევლინა. უფროს ვაჟს მამის სახელი დაარქვა. მერე მეორე ვაჟი, გიორგი გაუჩნდა. „თამრიკო ბურდული ბავშვობიდან მიყვარდა. მაგრამ 15 წლის მერე აღ
„ამ ტრაგედიის მერე ფშავში ავედი. ხევისბერი შემხვდა და იცით, როგორ მომისამძიმრა? „მოგახდევინოსო“. შვილის სიკვდილი ისეთი რამეა, ვერასდროს მოიხდი. ავადმყოფობას ავითაა, რომ შეგეყრება, მორჩა“
ადამიანებს თავს თავისთავად აყვარე ბდა. იურისტი იყო, მაგრამ სარეჟისო როზე უნდოდა ჩაბარება, მაგრამ... არ დასცალდა. ერთი კლიპის გადაღება მოასწრო მხოლოდ. ჩემ თაობაში ბევრი მეგობარი ჰყ ავდა. ჩემ მეგობრებთან მეგობრობდა. სერიოზული კაცი იყო. ადრე ჩამოყა ლიბდა. ვმეგობრობდით, ჩვენს შორის ახლო ურთიერთობა იყო, მაგრამ მამა-შვილ ის ბარიერიც. ბოლო წლებში ვეუბნე ბოდი გურამი დამიძახე-მეთქი, მაგრამ სახელს ვერ მეძახდა. - წერდა? - აღმოჩნდა, რომ წერდა. მე არ მა კითხებდა. როგორც ჩანს, მერე ხევდა და აგდებდა თავის ნაწერებს. გენეტი კურად, ჩემსავით. რომ გარდაიცვალა, უბის წიგნში სამი ლექსი აღმოვუჩინე. - ჩქარობდა? - კი, უნდოდა მოესწრო. მასში მოღვ აწე იჯდა. მეგობრებთან ერთად ჩამო აყალიბა ფონდი - „საქართველო - ერ ოვნული გმირები“. თავიდან ღიმილით ვუყურებდი მის წამოწყებას. მამუკა ხაზარაძესთან საქმიანად მეგობრობდა და ისიც ხელს უწყობდა. მურიკოს გა ნუხორციელებელი ბევრი რამ დარჩა, მათ შორის ჰქონდა იდეა - ისტორიულ ადგილებში (ასეთი ადგილებით მო ფენილია ჩვენი ქვეყანა) უნდოდა ქვის სტელების დადგმა, რომელზეც ქართ ულ-ინგლისურად წარწერილი იქნებო და - იმ ადგილას რომელი ბრძოლა, რა მოვლენა მოხდა. ამ ფონდით ამის გაკე თება სურდა. კიდევ უნდოდა ისეთი წი გნების გამოცემა, რომელიც თაროზეა შემოდებული და სამეცნიერო ენაზეა დაწერილი, მაგრამ ისეთ ინფორმაციას შეიცავს, რომ კარგია ჩვენმა ახალგა ზრდობამ იცოდეს. ფილმის გადაღება ზე ფიქრობდა. ერთი კარგი ფურცელია ჩვენს ისტორიაში - „სისხლიანი ალავ ერდობა“. მითხრა, სცენარი დაწერეო. მერე ეს ტრაგედიაც მოხდა და მურიკო წავიდა... მოღვაწე ნამდვილად იჯდა მასში. ვეუბნებოდი, არწივობა გინდა, მაგრამ უნდა იცოდე, როდის აფრინდემეთქი. „იქ, სადაც მთავრდება უდაბნო და იწყება სამოთხე“ „ამ კლიპში სპარსული კლასიკაა. ირანში ბიზნესით ვიყავი დაკავებუ ლი და ბევრჯერ მიხდებოდა ჩასვლა. უდაბნოში მანქანით მგზავრობისას სულ ამ მუსიკას ვუსმენდი. ეს მუსიკა იყო ჩემთვის თბილისში ირანი და ირ ანში თბილისი. მურიკო 22 წლის იყო ეს მუსიკა რომ ჩავურთე - მოუსმინე,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გარდაცვლილი შვილის თანადგომას „ლელასთვის ეს დიდი ტრაგედია და დიდი დარტყმა იყო. რომ ვხვდები, სულ ვეუბნები, რომ ცხოვრება გრძელდება...“
მურიკო და ლელა როგორი ნოსტალგია აქვს-მეთქი. უც ებ მოვიდა და მითხრა, ეს თბილისია, ამის განწყობას მაძლევს და უნდა გა დავიღოო. ძალიან იყო ჩართული მის გადაღებაში. დასდევდა იმ ხალხს, ვინც კლიპში ჰყავს გადაღებული, არწმუნებ და რომ კარგ საქმეს აკეთებდა... მურიკომ ამ ვიდეორგოლს კარგი სახელი შეურჩია - „იქ, სადაც მთავრდ ება უდაბნო და იწყება სამოთხე“. თბილისი ასე აღიქვა. მურიკოს საფლავის ქვაზეც ასე აწერია - „იქ, სადაც მთ ავრდება უდაბნო და იწ ყება სამოთხე“. - ბატონო გურამ, როგორ შეძელით თა ვის ხელში აყვანა? - რწმენით. ადამიანი ხომ სულია. მე ვიცი, რომ მურმანის სული სადღაც არ სებობს. ეს რწმენიდან გამომდინარეა. მაქვს შეგრძნება, რომ მეხმარება... რო ცა ვწერ მაშინ. მურმანის ორმოცის შე მდეგ ჩავიკეტე და გიორგი შალუტაშვ ილის თხოვნით დავწერე „საეკლესიო აჯანყება“ . ეტყობა, ფიქრობდა, შვილ ის სიკვდილის მერე რაღაც სიგიჟეებს გააკეთებსო. ნამდვილად არაფრის ჩა დენას არ ვაპირებდი. ცოტა ბრაზიანი კი ვარ. ხასიათიანი ყველა ადამინია და ასეთ სიტუაციაში, წარმოიდგინეთ... წავედი და დავწერე. იქ კი მივხვდი, რომ მურიკო მეხმარებოდა. როგორ, ვერ აგიხსნით, მაგრამ სულ ვგრძნო ბდი მის ახლოს ყოფნას. ამ პიესაში ერ თი გმირი მურიკოს პროტოტიპია. მე ამ სატელევიზიო პროექტზეც მეხმარება მურიკო. ჩვენ იმდენად ერთნი ვიყა ვით, რომ თუ რამეს ვაკეთებ, მისთვის და მისი თაობისთვის ვაკეთებ. ეგებ მის თაობას ვუშველო. გიორგი შალუტაშვ ილმა თქვა ერთხელ, ყველას იმ საქმის გაგრძელება გვიწევს, რაც მურიკომ დაიწყოო. ერთხელ მითხრა - მამა, ასე თუ გაგრძელდა, ათ წელიწადში საქა რთველოს გულისთვის თოფის ხელში ამღები აღარ დარჩებაო. მან იცოდა, რომ ჩვენ ქვეყანას საუკუნეების გა ნმავლობაში იდეოლოგია ინახავდა, „ვეფხისტყაოსნის“ თაროზე შემოდება არ შეიძლება. ამ წიგნმა რვა საუკუნეა შეინახა ქვეყანა. რაინდული კოდექსია და მასზე გაზრდილი თაობები უფრო ადვილად ეწირებოდნენ ქვეყანას და მისთვის ომს. ეს ქვეყანა ჩვენი მოსა ვლელია. - დაგსიზმრებიათ? - ორჯერ დამესიზმრა, ორივეჯერ თეთრი პერანგი ეცვა და გამამხნე ვა. ისეთი იყო როგორიც რეალობაში. ხშირად ვნატრულობ დამესიზმროს. ძალიან მენატრება... მაგრამ რა ვქნა? ადრეც ვთქვი და ვიმეორებ - დედამი წაზე ყველაზე ძალიან ვინც მიყვარდა, ის ადამიანი აღარ მყავს. სიგიჟემდე მი ყვარს გიორგი და ეკატერინე, მაგრამ მურიკო გამორჩეული იყო. მეგობრობა იყო ჩვენს შორის და იმიტომ... - მურმანის წასვლით რითი შეიც ვალა თქვენი ცხოვრება? - ჩავიკეტე. ვეღარ ვურთიერთობ მეგობრებთან. მე და ჩემ მეგობრებს ბევრი მეგობარი გამოგვაკლდა აფ ხაზეთის ომის დროს და არეულობის დროს. ერთმანეთის შემავსებლები ვი
ყავით. ათიდან ოთხი დავრჩით. მეგო ბრებთან რომ ვეღარ ვურთიერთობ, ეს შეიძლება ასაკის ბრალიც არის. მაგრამ მურიკოს შემდეგ მძაფრად ვიგრძე ნი, რომ მარტოობა დიდი კომფორტია ჩემთვის. ჩემს ოჯახში ყოფნა შემიყვ არდა. მეტს ვმუშაობ და ჩემ საქმეს ვაკეთებ. ფშავში კარგი სოფელი მა ქვს. ქედის იქით ძალიან კარგი პოეტი
ინტერვიუ მოეცა. „თქვენთან მურიკოზე რომ ელაპ არაკა, ლელამ მურიკოს დედას, თამრ იკოს დაურეკა, ნებართვასავით აიღო მისგან. ამ დროს ლელას სრული უფ ლება აქვს, რომ ილაპარაკოს. მიუხედ ავად იმისა, რომ მურიკო ბევრ ქალს უყვარდა, თვითონ არ იყო ყველა კაბას გამოკიდებული. ამ მხრივ, მოწესრიგ ებული იყო. ისეთ გოგოს დაეძებდა, როგორიც ლელაა. ლელა კარგი ბუნე ბისაა. ეს მურმანმა დამანახა. რომ გა ვიცანი, ამაში დავრწმუნდი. ამბობდა, ეს უნდა იყოს ჩემი ცხოვრების თანა მგზავრიო. - როგორც ვიცი, ვაკის სარდაფში თქვენმა ნაწარმოებმა შეახვედრა. - კარგი გამახსენეთ. სარდაფში ოთ არ ეგაძემ დადგა ჩემი პიესა „ქრონიკ ები“, სადაც ლელა თამაშობდა. ლელას მურიკოსადმი სიმპათია ჰქონდა და ამასაც გაუჩნდა. მაგრამ ხელაღებით, ადვილად არ აწყობილა მათი ურთიერ თობა. დრო დაჭირდა და მერე გადაიზ არდა სიყვარულში. ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი. ლელასთვის ეს იყო დიდი ტრაგედია და დიდი დარტყმა. რომ ვხ ვდები სულ ვეუბნები, რომ ცხოვრება გრძელდება... - იქით ამხნევებთ? - მე ვამხნევებ, ასეა და ასეც უნდა იყოს. დედაჩემთან მიდის, ურთიერთო ბენ, მურმანის დედასთან მიდის, ხშირი კავშირი აქვთ. ჩემი სუ რვილია, ლელა ბედნ იერი იყოს. ის იმდენად კარგია, რომ აუცილე ბლად ბედნიერი უნდა იყოს.
ყავს. შალვა შენგელი შესანიშნავი რეჟისორია. ისტორიული თემის მხ ატვრულ-დოკუმენტურად გადაღება ურთულესია. ადვილი არ არის ეპოქის სული დაანახო და ემოცია დაუტოვო. შალვამ ეს კარგად შეძლო. სერიები არა ისტორიული თანმიმ დევრობით გავა. პირველი ოთხი სერია თემურ ლენგის პერიოდზე გვაქვს გა დაღებული. გიორგი მეშვიდეს როლში, ჩემგან დამოუკიდებლად, ჩემი შვილი გიორგი აიყვანეს. ეს მეფე ისე მიყვ არს, სიმბოლურია, რომ ჩემი შვილი ასახიერებს. ამ მეფემ თემურ ლენგს საქართველო ხელიდან გამოგლიჯა. ფილმებს ისტორიულ ადგილებში ვი ღებთ. ფილმში ანიმაციასაც გამოვი ყენებთ. მე მთხრობელი ვარ და თემის შესაბამის ადგილებში თუშური
ქუდით ვდგავარ და ისტორიას ვყვები. ახლა ერეკლე მეორეს ეპოქას გადავი ღებთ და მივაბამთ რუსების შემოსვ ლის ოცდაათწლეულს. გაუგებრობა თუ მიზნისკენ სწრაფვა? - ცხოვრება რა არის? - 47 წლის კაცის თვალით დანახუ ლი ცხოვრება? ზოგჯერ გაუგებრობა, ზოგჯერ მიზნისკენ სწრაფვაა. რასაც ადრეულ ასაკში ვერ ახერხებ, ეს ბო ლომდე დახარჯვაა. ცხოვრების სტ უმარი ხარ, მოდიხარ, რაღაც მისია უნ და შეასრულო და წახვიდე. თუმცა ეს ერთი დიდი გადმოსახედიდან, რასაც უკიდეგანო სამყარო ჰქვია, შეიძლება არაფერიც არ იყოს. მაგრამ რა ვუყოთ ჩვენს ადამიანურ ემოციებს, რითიც ვცხოვრობთ და ვარსებობთ?
ლელა მებურიშვილს ყოფილი სამამამთილო დღესაც ამხნევებს ცხოვრობს, ტარიელ ხარხელაური. ის მეუბნება, ფშავლებში ცხოვრობ, კარგი ქართულით ლაპარაკობენ, მწერალი ხარ და ძარცვე ეგ ხალხიო. მართლა ისეთს გეტყვიან, ვერსად გაიგონებ. მდიდარი ქართულით ლაპარაკობენ. სოფელში სიმშვიდე აქვთ. ბუზის გა ფრენას გაიგონებ. სტუმარი რომ გე სტუმროს, არავინ მოგეკარება. ძალიან გაწონასწორებული ხალხია. ხშირად ვარ მარტო ფშავში. კარგია მარტოობა. - დეპრესია გქონდათ? - ეს ადამიანისთვის ჩვეულებრივი მდგომარეობაა, მაგრამ მე ოპტიმისტი ვარ. ისტორია მეხმარება ამაში, უგ ზო-უკვლოდ ცხოვრება წარსულში და ეპოქებში. ადამიანებს იმდენი აქვთ ნა ნახი, რომ ჩემი ტრაგედია ან ცხოვრე ბისეული გამოცდილება იმასთან შედა რებით ბევრი არაფერია. არ შეიძლება ადამიანს დეპრესია გქონდეს, არ უნდა გატყდე. საკუთარი თავის გვერდიდან დანახვაც შემიძლია. ამაში მარტოობა
მეხმარება. მარტო უფრო მეტს შეძლებ. წარმოიდგინეთ, გიჟი ვით რომ ხარ და მარტო ხარ. საკუთარ თავთან გიწე ვს ლაპარაკი. სოფელში თვე ისე გა ვა, რომ მე ზობელმა შეიძლება ერ თხელ მხოლოდ ყოფით საკითხზე შემოგიარ ოს. იმ ადამინებთან ხარ ვისზეც წერ. ლელა ლელა მებური შვ ილს ათი თვ ის წინ ძალიან გაუჭირდა მუ რიკოზე ლაპარაკი. შე იძლება ითქვას, ვაიძ ულე, რომ ამ თემაზე
პიესები სერიოზულ ას აკში წერა რომ დაიწყო, პირველად „ქრონიკები“ დაწერა. „რვა თვეში 95 ანშლაგი შედგა. გული მწყდ ება თეატრმა უარი რომ თქვა ამ სპექტაკლზე. მერე „ქაქუცა ჩოლოყაშვილი“ იყო. უკვე მე ოთხე წელია დარბაზი სავსეა. ამ სპექტაკლში ჩემი შვილი გიორგი თამაშობს და დამი რეკავს ხოლმე, მამა, დარბაზი სავსეაო. როცა შევდივარ და რბაზის ემოციებით ვტკბები. მერე ახმეტელის თეატრში დაიდგა ჩემი „საეკლესიო აჯანყება“. თეატრის ინტრ იგებს შეეწირაო და ათი სპ ექტაკლის მერე საეჭვოდ გა ჩერდა. ამ პიესაში ბევრი რამ შევცვალე და დავარქვი „და ვიწყებულნი“, რომელსაც ახლა რუსთაველის თეატრში გიორგი შალუტაშვილი დგამს. აღარ ვე სწრები რეპეტიციებს. აღარ მა ქვს ისეთი ენთუზიაზმი“. „გააგრძელე საქართველოს ისტორია“ „საზოგადოებრივ მაუწყებელზე გია ჭანტურიას მეცადინეობით მოვე დი. გაჩნდა პროექტის - „გააგრძელე საქართველოს ისტორია“ - იდეა. სცენ არის წერა გაზაფხულზე დავიწყე. ერ თი თვეა რაც მხატვრულ-დოკუმენტ ურ ფილმებს ვიღებთ. თვეში ოთხი დოკუმენტური და ორი მხატვრ ული ფილმი უნდა გავიდეს. კომუნისტების დროს საქა რთველოს ისტორიას არ გვ ასწავლიდნენ. დღესაც ვერ გვაქვს ამაში მაინცდამაინც ჯანმრთელად საქმე. ჩვენი პრ ოექტის მიზანიც ის არის, ჩვენმა მოქა ლაქეებმა გაიგონ, რა ქვეყანაში ცხ ოვრობენ. მიწის ჭერის კულტურა რომ არ და ვკ არგოთ, ხშირად უნდა ჩავიხედოთ ჩვენს წარსულში და ავიღოთ მა გალითი. იყვნენ ადამიანები, რო მლებიც გაცამტვე რებულ სახელმწიფოს თავიდან ქმნიდნენ. მაგარი გუნდი გვ
„დედამიწაზე ყველაზე ძალიან ვინც მიყვარდა, ის ადამიანი აღარ მყავს. ძალიან მენატრება... მაგრამ რა ვქნა?“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
19
ნინო მეუნარგია: „მინდა, რომ
„არაფერს მეუბნებოდნენ, ჩემებს კი უთხრეს – ბავშვის გადარჩენის ნაკლები შანსიაო“ დეა თავბერიძე ტელეწამყვანი და ლოტოს გათამაშებაში გოგიჩას მეწყვი ლე, ნინო მეუნარგია უკვე სამი წელია, ეკრანზე აღარ ჩანს. ის მთლიანად მოსწყდა საზოგა დოებრივ ცხოვრებას. ალბათ, ბევრს აინტერესებს, რატომ. როგორც „პრაიმტაიმმა“ შეიტ ყო, ამის მიზეზი პატარა დაჩია, ნინოს მესამე შვილი, რომლის
ნინო მეუნარგია: „არავის დადანა შაულება არ მინდა. მთელი ჩემი ენერ გია, დრო, მოძიებული ფინანსები ვი ღაცის დადანაშაულებას მოვანდომო თუ ჩემი შვილის ფეხზე დაყენებას?! რა აზრი აქვს. დარწმუნებული ვარ, არც ერთ ექიმს, არც ერთ პროფესორს არ უნდოდა, რომ ასე მომხდარიყო. თუმცა, ყველა ძალიან ყურადღებით უნდა იყოს. რომ არ დამეგვიანა, ეს არ
20
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
მოხდებოდა!“ გოგო 17 წლის გახდება, ბიჭი – 15ის. დაჩიკო ყველაზე პატარაა ნინო მეუნარგია: „მშობიარობა დროული იყო, ექიმიც არაჩვეულებ რივი მყავდა. მაგრამ დაბადებიდან მე ორე დღეს სიყვითლე წამოვიდა. როცა დედის სისხლის ჯგუფი ან რეზუსი და ბავშვის ჯგუფი და რეზუსი ერთმან ეთს ემთხვევა, მაშინ სახიფათო არაფ ერია. ეს ჩვეულებრივი ფიზიოლოგიუ რი სიყვითლეა, რომელსაც მზის სხივ ები შველის, მაგრამ, თუ ერთმანეთს არ ემთხვევა, სარისკოა. როცა ბავშვი გამოწერეს, ისტორიაში აღნიშნული იყო – ეს არის სარისკო სიყვითლე. როდესაც გამოვეწერეთ, ბილირუბინი ნორმაზე მეტი ჰქონდა“. დაისვა დიაგნოზი – ცერებრალური დამბლა „რამდენიმე დღეში ბავშვი ცუდად გახდა, ჭამა შეწყვიტა. მივხვდი, რომ რაღაც სერიოზული პრობლემა იყო. დაჩი 9 დეკემბერს დაიბადა, 17 დეკე მბერს კი ღუდუშაურში რეანიმაციაში აღმოვჩნდით. ბილირუბინი 400-ს ზე მოთ დამღუპველია, ჩვენ კი ღუ დუშაურის რეანიმაციაში 750ით შევედით, ეს თითქმის სა სიკვდილო მაჩვენებელია. განვითარდა ბირთვუ ლი სიყვითლე. ბი ლირუბინი დაიძ რა და ნელ-ნელა ტვინამდე მიაღ წია. ეს წამლავს მთელ ორგანი ზმს, ინტოქსიკაცია მიდის. სუნთქვითი მოტორიკა მოშლილი
იყო, სისხლი – მოწამლული. მე არავ ინ არაფერს მეუბნებოდა, ჩემები კი გააფრთხილეს, – ბავშვის გადარჩენ ის ნაკლები შანსიაო. ჩანაცვლებითი თერაპია გაუკეთდა. ღამით საოპ ერაციოდან გამოსულ ექიმს განადგ ურებული თვალებით შევცქეროდი, მაგრამ მაინც იმედს ვებღაუჭებოდი. მადლობა უფალს, ყველაფერი წესრ იგშია, პირველი ეტაპი გადავლახეთ, ბავშვი გადარჩენილიაო, – თქვა. დაჩიმ ურთულეს ოპერაციას გაუძლო. ეს ბა რბარობის ღამეს იყო. ამის შემდეგ დაიწყო მო
მდევნო ეტაპი, მთელი 72 საათი იყო სარისკო. ვნერვიულობდით, სეფსისი არ განვითარებულიყო. ბილირუბინის მომატების გამო სმენისა და მხედვე ლობის დაქვეითების საშიშროება იდ გა. შესაძლებელია, გონებაც ჩაითრი ოსო. ბავშვი გადარჩა, მაგრამ მოხდა ტვინის რომელიღაც შრის დაზიანება. დაისვა დიაგნოზიც – ცერებრალური დამბლა. უფლის ნებით სმენა და მხე დველობა გადაურჩა. არც გონებით ჩამორჩება. დაჩის აქვს დისკინეზური ფორმა. ის შრე დაზიანდა, რომელიც ხელ-ფეხის მოტორიკას აკონტრ ოლებს. მას არ შეუძლია სრ ულფასოვანი ჯდომა, ჯე რჯერობით სიარულზე ლაპარაკიც ზედმეტია. 4 თვიდან დავიწყეთ რეაბილიტაცია“.
ო ინ ხვ ი ი ც ლ რ მა ა. ივ მა სა ი ბრ სა ა ერ ე ქ ა დ აფ ულ ბი „ა დ რ ვე შვე ნ“ ა ჩ ი ავ ია ენ ბ არ ეს
შეძენაც გოგიჩამ მას პირდაპ ირ ეთერშივე მიულოცა. „მაშინ დაჩი 4 დღის იყო, მე პირდაპირ ეთერში ვიჯექი და ძალიან ბე დნიერი ვიყავი, მეგონა, სახლში ჯანმრთელი შვილი მყავდა“, – ამბობს ნინო. დაჩი ჯანმრთელი დაიბადა, მაგრამ რამდენიმე დღეში, უყურადღებობის გამო, ცერებრალური დამბლა განუ ვითარდა. ნინო თავს იდანაშაუ ლებს, თუმცა, ფაქტია, კომპეტ ენტური პირებისგან უკეთესი მითითება რომ ჰქონოდა, ბავშ ვს საავადმყოფოში ერთი დღ ით ადრე მიიყვანდა და 3 წლის დაჩიც დღეს ბევრად უკეთეს ად იქნებოდა... სამშობიაროდან გამოწერილ დაჩის ისტორიაში ჩაუწერეს: სარისკო სიყვითლე. საავადმყოფომდე კი სახლში მისულმა ექიმმა, პატარას მდ გომარეობის გაცნობის შემდ ეგ ჩათვალა, რომ ბავშვს მზის სხივები განკურნავდა. თუმცა ასე არ მოხდა. დღეს შედეგი ამგვარია: დაჩი ვერ დადის, და მოუკიდებლად ვერ ჯდება, ვერ მეტყველებს... ნინო დამნაშავე ექიმების არც გვარებს ასახელ ებს და არც სახელებს.
„ჩემი ცხოვ რება რადიკალუ რად შეიცვალა“ „როდესაც გავი გე, რა სჭირდა ჩემს შვ ილს, შო კი იყო. ვერ წარმომედგინა. სანამ ად ამიანს თავად არ შეგეხება, და ღმერთმა ყველა დაიფაროს, ამგვარ რაღაცებზე ნაკლებად ფიქრ ობ. მერე ხან ექიმს ადანაშაულებ, ხან – საკუთარ თავს. მაგრამ რეალობა ის არის, რომ ფაქტის წინაშე ვდ გავარ. სულ ვფიქრობ, ერთი დღით ადრე რომ მიგვეღო ზო მები, ბავშვი აბსოლუტურად გადარჩენილი იქნებოდა, რადგან ბილირუბინი არის ის ნივთიერება, რომლის გა ჩერება შეიძლება, ტვინამდე არ უნდა აუშვა. მაგრამ მოხდა ასე. პი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჩემი შვილი ფეხზე დავაყენო“ რველი პერიოდი ძალიან რთული იყო. თავიდან ფიქრობ – ოღონდ გადარჩეს. მერე არ უშვებ იმას, რომ შეიძლება შე ნს შვილს რაიმე სჭირდეს. ამას ნევრ ოზული მდგომარეობაც ერთვის, მერე თავის ხელში აყვანა და ყველაფრის გააზრება ხდება, ჩემს თავს ვუთხარი – არანაირად არ გაქვს დეპრესიების უფლება, თუ მოეშვი, მორჩა, ყველაფ ერი დასრულებულია, შენს შვილს მო მავალი არა აქვს-მეთქი. პატარა დაჩის გარდა, ორი არაჩვეულებრივი შვილი მყავს კიდევ. 16 წლის გოგონა და 14 წლის ბიჭი, იმათ რა დააშავეს, იმათ ჯანმრთელი დედა და სრულფასოვანი ოჯახი უნდათ, ვთქვი: ჩვენ ამას ყველა ერთად მოვერევით. მე ნამდვილად მო ვახერხე ის, რომ ჩემს ოჯახში ჯანმრთ ელი აურაა. სულ მახსოვს, ქალბატონ ნანა ტატიშვილის სიტყვები: შენ ჩვეუ ლებრივი ბავშვი გყავს, აიკიდე ეს ბავშ ვი და იარე ყველგან“.
რეაბილიტაციის ცენტრი „მერე ერთვება ბავშვის გადარჩენ ის მომენტი. მე ვარ დედა, რომელსაც მყავს არაჩვეულებრივი შვილი, რომე ლიც ქვეყანას მირჩევნია, რომელიც არის ჭკვიანი, ლამაზი, ძალიან თბილი. ჭკვიანი და ლამაზიც რომ არ იყოს, შვ ილია და უსაყვარლესია. მით უმეტეს, როცა ბავშვს აქვს პრობლემა, იქ უფ რო მეტი მზრუნველობაა, მინდა, რომ ჩემი შვილი ყველა ხერხით ფეხზე და ვაყენო. მე ვიცი, რომ მას ნაკლი დარჩ ება, მაგრამ მთავარია, ბავშვმა ფეხი აიდგას. აქ იწყება უკვე ფინანსების მო ძიება. კი არის რეაბილიტაცია, სადაც სამ თვეში ერთხელ დავდივართ. არის არაჩვეულებრივი ორგანიზაცია – „პი რველი ნაბიჯი“, სახელმწიფო თანადა ფინანსებით, მაგრამ ეს მაინც ზღვაში წვეთია. ძალიან ბევრი ბავშვია საქა რთველოში ამ სენით დაავადებული. მათ ყველას სჭირდება რეაბილიტაც ია, ამიტომაც, ყველამ რომ გაიაროს ეს კურსი, თითოეულს სამ თვეში ერ თხელ 20 დღით ენიშნება. ჩვენი დი აგნოზისთვის სამ თვეში ერთხელ 20 დღე მხოლოდ ერთი გზის ტკეპნაა. შარშან მეგობრებისა და ჯანდაცვის სამინისტროს დახმარებით გერმანია ში გავემგზავრეთ. ბევრს ეგონა, რომ, როდესაც იქიდან ჩამოვიდოდით, და ჩიკო იფრენდა, მაგრამ ეს ასე არ არის. ამ ყველაფერს სისტემატური ხასიათი უნდა ჰქონდეს. რადგან ეს ქრონიკ ული დაავადებაა. არ უნდა გაჩერდე... ეს ძალიან რთულია. ეს არის ვარჯიში, მასაჟი, ოკუპაციური თერაპია, ფსიქ ოლოგისა და ლოგოპედის ჩარევა. 5 წლამდე ძალიან მნიშვნელოვანია პი რველი ეტაპი. ისეთ მდგომარეობამდე უნდა მიიყვანო, რომ ბავშვმა ფეხი აი დგას, მერე მოდის შემდეგი ეტაპი. 13 წლამდე გაჩერება არ შეიძლება. სულ უნდა იმუშაო ბავშვთან, რაც ძალიან რთულია. ეს ბევრ პრობლემასთანაა დაკავშირებული. ამ ბავშვებს უამრავი დამხმარე საშუალება სჭირდებათ, რაც მათ უნდა შეიძინონ. არიან ბავშვები, რომლებსაც თავის დაღწევის შანსი აქვთ, მაგრამ უსახსრობის გამო ვერ ხერხდება. 1805 ბავშვია აღრიცხვაზე თბილისში. განა რთულია ამ ბავშვების ბოლომდე მოვლა? სახელმწიფო აკეთ ებს, განა – არა, მაგრამ არ არის საკმარ ისი. პრეზიდენტი კარგად რომ ჩაახედო ამ სამზარეულოში, დარწმუნებული ვარ, ამ ბავშვებისთვის ისეთ ცენტრს გააკეთებს, სადაც ყველაფერი უფასო ექნებათ... ისევე, როგორც გერმანია ში, იქ აბსოლუტურად ყველაფერია ამ ბავშვებისთვის. დავანებოთ თავი სა ხელმწიფოს. ხომ არიან კერძო პირები, რომელთაც აქვთ ამის საშუალება, 5-10 კაცი რომ შეიკრიბოს, კეთილი ნება გა მოხატონ და უფრო ღრმად ჩაიხედონ ამ პრობლემაში, ბავშვები ბევრად მალე გამოჯანმრთელდებიან. ეს ბავშვები ხომ ჩვენი საზოგადოების წევრები არ იან. როდესაც ოჯახში ეს პრობლემაა, იქ წარმოიშვება როგორც ფსიქოლოგ იური, ასევე მატერიალური კრიზისიც, ეს ურთულესია. ბავშვები, რომელთა პატრონებსაც შემართება აკლიათ, ყვ ელაზე დაუცველები არიან, ყველაზე დაუცველ ფენას კი ყველაზე მეტი და
„ ვფი სულ ქ ადრ ერთი რობ, ე რ დღი ზო ომ მ თ მებ ი აბს ი, ბა გვეღო ო გად ლუტუვშვი ა რ იქნ რჩენი ად ებო ლ და“ ი ცვა სჭირდება. მათი დახმარება ყველ აზე დიდი სიკეთე იქნება, რაც სიკეთი თვე დაბრუნდება“. საზოგადოებასთან ინტეგრაციის პრობლემა „ფსიქოლოგიურ და მატერიალურ პრობლემასთან ერთად, არის ასევე საზოგადოებასთან ინტეგრაციის პრ ობლემა. საქართველოში ამ დიაგნო ზის ძალიან ეშინიათ, ჰგონიათ, რომ ეს ადამიანი აღარ შეიძლება საზოგა დოების წევრი იყოს. ეს არ არის ცალკე სამყარო, ეს ჩვენი ცხოვრებაა. საზო გადოებამ უნდა გაითავისოს, რომ ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა. თვითონ ოჯ ახებშიც არის პრობლემა. სამწუხაროდ, არიან მშობლები, რომლებსაც გარე თაც არ გამოჰყავთ ასეთი ბავშვები და მალავენ. რცხვენიათ. მე მინდა ყველა მშობელს ვუთხრა, ვისაც ასეთი პრობ ლემური ბავშვი ჰყავს: ნუ გრცხვენიათ, აქ სამარცხვინო და დასამალი არაფ ერია. ესენი ჩვეულებრივი ბავშვები არ იან, უბრალოდ, მოხდა ისე, რომ ეს და ემართათ. თუ ოჯახშია ეს პრობლემა, მაშინ საზოგადოებასთან ინტეგრირება როგორ მოხდება? მაშინ საზოგადოებ ას რა მოვთხოვოთ?! როდესაც ის ეტაპი დაგვიდგა, რომ ყველა რესურსი ამოგვეწურა, „ვის უნდა 20 000“-ში მივიღეთ მონა წილეობა. ძალიან დიდი მადლობელი ვარ ხალხის, გვერდში დაგვიდგნენ. სანამ ამ პროექტში მოვხვდებოდით, იყო გამაღიზიანებელი კითხვები ნა თესავებისგან და ახლობლებისგან: უხერხული ხომ არ არის, რა საჭი როა ამ ის სა ქვეყნოდ გამოტანაო. ვფიქრობ, ის უფრო სირცხვილია, ვინც ამას ფიქრობს. რა არის სირც ხვილი – ის, რომ ბავშვი ავად არის? ავადმყოფობა სირცხვილია? მგონი, სირცხვილი უფრო სხვა რაღაცაა. ახლა ამ თანხით სარეაბილიტაც იოდ ერევანში უნდა წავიყვანოთ“.
მეუღლე „ამ შემთხვევაში კაცების თემა ძალიან რთულია. ქალი ერევა ყველ აფერს. კაცები კი სხვანაირად განი ცდიან. ამასთან გამკლავება არ შე უძლიათ. ხშირად ფარ-ხმალს ყრიან. დეპრესიაში ვარდებიან, მოთმინების უნარს კარგავენ, შედეგი ერთ დღეში უნდათ. ფიზიკურად ძლიერები არ იან, მაგრამ ფსიქოლოგიურად ვერ ერევიან. ამიტომაც ქალებზე ძალიან ბევრია დამოკიდებული. დედაა მთ ავარი. შენ როგორც იქნები, ისე იქ ნება შენი შვილიც. არის მშობლების
კატეგორია, რომლებიც 2-3 წელი მუშაობენ ბავშვთან, შედეგს ვერ იღებენ და თავს ანებებენ – იყოს, რაც არისო. არავითარ შემთხვევ აში არ უნდა დანებდე და არ უნდა მოეშვა. საბრძოლო რეჟიმში ვარ და ასე ვიქნები ბოლომდე. ბავშვი ფეხზე უნდა დავაყენო“. სამსახური „შეიძლება ძალიანაც მოსწონ ხარ, აწყობს შენი კადრი, მაგრამ ფიქრობს, ამას ისეთი პრობლემა აქვს, შეიძლება სრულფასოვნად ვერ იმუშაოსო. ეს ასე არ არის. პი რიქით, საბრძოლო რეჟიმში ვარ, ბევრად უფრო, ვიდრე წინათ. არ ის არაჩვეულებრივი ორგანიზაცია „პირველი ნაბიჯი“, ძიძა მოდის იქ იდან. ერთი კვირა – სამი დღით, მეორე კვირა – ორით. ძიძას ბებია შეეხიდება. ამიტომ უკვე მინდა, ყვ ელას შევახსენო თავი, ვუთხრა: მე ეს ყველაფერი გავიარე და მზად ვარ იმისთვის, რომ სამსახურს და ვუბრუნდე. დარწმუნებული ვარ, კიდევ უფრო მეტი შემართებით დავბრუნდები და კიდევ უფრო მე ტი პასუხისმგებლობით, რადგან ეს ყველაფერი ძალიან მჭირდება“. „ეს ბავშვები ძალიან კეთილე ბი არიან. არანაირი შური, არ ანაირი ბოღმა არ აქვთ. ოღონდ მოეფერე და ტკბილი სიტყვა უთ ხარი. დაჩიც ძალიან საყვარელ ია, სულ იღიმის, ყველას უცინის. სიტყვების თქმა ახლა დაიწყო. გვიან მოდის მეტყველება. ტო ნუსი უშლის. უბრალოდ, ყველ აფერი გვიანაა“.
სოფელ ცხრამუხაში შენდება წმინდა სამების დედათა მონასტერი. დარჩენილია მონასტრის გადახურვა. გაზეთი „პრაიმტაიმი“ გთხოვთ, შეეწიოთ მშენებარე მონასტერს. „ტაოპრივატბანკში“ გახსნილია ანგარიშის ნომერი:
4249067352886297
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
21
ნანკა და „კედო“ დაშორდნენ? პირველად ნანკა კალატოზიშვილი: „ამ ეტაპზე ერთად არ ვცხოვრობთ“
`ჩხუბით ყველა ჩხუბობს, მაგრამ მაშინვე ხომ არ შორდებიან და იშლებიან... სერიოზული უბედურება არ მომხდარა~ ეკა ჩიკვაიძე ქალაქში ნანკა კალატოზი შვილისა და ირაკლი კეიდიას დაშორებაზე ალაპარაკდნენ. წყვილი ერთად აღარ ჩნდება. მართალია ნანკას გადატვირ თული გრაფიკი აქვს, თუმცა ღამის კლუბში ერთად გართ ობას ყოველთვის ახერხებდ ნენ. ახლა „კედოს“ ყველგან მარტო, ნანკას გარეშე ხედა ვენ. ამბობენ, წყვილმა ძალი ან იჩხუბაო. იმასაც ამბობენ, ნანკა ძალიან ეჭვიანია, ყვ ელას იცნობს და სადაც ირაკ ლი ფეხს გაადგამს ყველაფ რის საქმის კურსშიაო. ახლა ირაკლი გაცილებით თამამია და ღამის კლუბებშიც უფრო თამამად ერთობა. დაშორე ბას ორივე მხარე უარყოფს, თუმცა მათ შორის რომ შავმა კატამ გაირბინა, ფაქტია. სა ცხოვრებლად ცალ-ცალკე გა დავიდნენ, ამ ფაქტს მარტო ნანკა ადასტურებს. რამდენ იმე დღის წინ ერთ-ერთი კლ უბის გახსნაზე ირაკლი ისევ მარტო, მეგობრებთან ერთად შევნიშნეთ. გვითხრა, ნანკა გადაღებებზეა და მოგვიანე ბით, ალბათ მოვაო, მაგრამ არსად გამოჩენილა. ნანკას თემამ „კედო“ ცოტა დააბნია კიდეც, ნანკა ბოლოს დღეს ვნახეო, მაგრამ სად, ვეღარ „გაიხსენა...“ – მარტო რატომ ხარ? ირაკლი კეიდია: „იმიტომ, რომ არ სცალია ჩემს მეორე ნახევარს. ახალ ფილმში იღებენ. არ ვიცი, რა ფილმია, მაგრამ ვიცი, რომ რაღაც მისტიკაა. – გავიგეთ, რომ დაშორდით? – არა, რა სისულელეა. მორიგი ჭო რია. ხალხს ხომ უყვარს ჭორები... – დღეს მოვა? 22
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
– ახლა ერთად ცხოვრობთ? – არა. ამ ეტაპზე ერთად არ ვცხო ვრობთ. მე გადაღებებზე ვარ სულ. დილის 7 საათზე გააღვიძე, წადიწამოდი, ცოდოა. თუ რამე სერიოზ ული მოხდება არ გამოგაპარებთ.
– თუ ადრე გამოუშვებენ გადაღებე ბიდან მოვა. – ბოლოს როდის იყავით ერთად? – დღეს ვიყავით ერთად. საათს მნ იშვნელობა აქვს? ალბათ, ჩემთან სახლში ვნახე. – ერთად ცხოვრობთ? – კი, ისევ ერთად ვცხოვრობთ.
ირაკლი კეიდია: „მორიგი ჭორია. ხალხს ხომ უყვარს ჭორები“
– ანუ, ეს არ არის საბოლოო გადა წყვეტილება? – ჯერ ეგ სტადიაც არ არის. ღმ ერთმა დაგვიფაროს და რაღაც საოცრება არ მოგვსვლია და თუ მოხდება, ვიღაცისგან არ გაიგებთ. სერიოზული უბედურება არ მომხ დარა.
მოგვიანებით ნანკა ისევ მოვი კითხე, „კედომ“ ნანკა აღარ მოვა, „ესემესი“ მომწერა გადაღებებიდან სახლში დაღლილი მივიდაო. დასარწ მუნებლად „ესემესის“ ჩვენებაც შემოგვთავაზა, თუმცა საბოლოოდ გადაიფიქრა...
მათი დაშორების შესახებ ნახევარი წლის წინაც ლაპარაკობდნენ. მაშინ ნანკა ამბობდა: „ყველამ ხეზე და აკაკუნეთ, ვინც ასეთ სისულელეს გაიგებთ. მეწყინა და ძალიან არ მესიამოვნაო“. დაშორების შესახებ მორიგ კითხვას ნანკა ამჯერად უფ რო მშვიდად შეხვდა. ნანკა კალატოზიშვილი: „საერთოდ ვერ დავდივართ ერთად, მაგრამ გადაღებები მაქვს გვიანობამდე და ამიტომ. გრაფიკი მაქვს ისეთი სა ოცარი, რომ საერთოდ ვერ ვართ ერთად. რა მოხდა მერე, ერთობა, მე რომ 24 საათი რაღაც გადაღებაზე ვარ, სულ სახლში ხომ არ იქნება? ნახევარი წლის წინაც იყო ეს ჭორე ბი, მაგრამ ტყუილი აღმოჩნდა. – ამბობენ, ნანკა ძალიან ეჭვიან იაო... – საბედნიეროდ საბაბი ჯერ არ მო უცია. – არც გიჩხუბიათ? – ჩხუბით ყველა ჩხუბობს, მაგრამ მაშინვე ხომ არ შორდებიან და იშ ლებიან...
ALONE IN THE CLUB 10/6/2011 23:00
„პრაიმტაიმში“
დეა თავბერიძე საოპერო კარიერის დასაწყ ისში ოცნებად ჰქონდა, რიგო ლეტო ემღერა, მაგრამ როდე საც სხვადასხვა გმირები გა ნასახიერა, მიხვდა, რომ ყველა როლი, რომელსაც ასრულებდა, ისეთივე სიძლიერით უყვარდა, როგორც რიგოლეტო. ახლა რომში ცხოვრობს და მსოფლიოში ცნობილ სცენებ ზე მღერის. მანამდე კი იყო ბა ვშვური ოცნება, რომელსაც და ჟინებით იმეორებდა: სან-რე მოში უნდა ვიმღეროო. ამაზე ხშირად დასცინოდნენ ხოლმე. მამუკა ლომიძე წარმოშობით ხარაგაულიდან, სოფელ ხუნე ვიდანაა. სიმღერასა და მუსი კაზე შეყვარებული რამდენიმე კილომეტრს ფეხით დადიოდა, რომ მუსიკაში მომზადებულ იყო. ამას მუსიკალური ათწლ ედი მოჰყვა, მერე – კონსერვა ტორია. გაუმართლა და თენგიზ მუშკუდიანის კლასში მოხვდა. კონსერვატორიის დამთავრე ბის შემდეგ კი რომში გაემგზ ავრა. მამუკა ლომიძე: „ძალიან პატარა ავმღერდი. სოფელში სცენას მოვა წყობდით და მე ვიყავი ამ კონცერ ტის მთავარი გმირი. ერთ სიმღერას ორჯერ-სამჯერ გადავაბამდი და მანამ ვმღეროდი, სანამ არ მეტყოდ ნენ, გაჩერდიო. თუმცა, ფიქრადაც არ გამივლია, რომ ჩემგან საოპერო მომღერალი დადგებოდა. მინდოდა, ესტრადაზე მემღერა, ამავდროულად პიანისტი ვყოფილიყავი, მერე დირი ჟორობა გადავწყვიტე. ავთანდილ რევიშვილთან მიმიყვანეს, მან მომი სმინა, მერე მამღერა. ბატონმა ავთომ მითხრა, ვოკალში უნდა მოვემზად ოთ, შენგან საოპერო მომღერალი დადგებაო. 5 თვე ვიმეცადინეთ, რის შემდეგაც გამოცდებზე უმაღლესი ქულა მივიღე. ეს იყო ჩემთვის უდიდ ესი ბედნიერება“. პირველი სპექტაკლი „პირველად კონსერვატორიის დიდ დარბაზში ვიმღერე, მეორე კუ რსზე ვიყავი. ახლა ისე სასაცილოდ მახსენდება ეს დღე. დამწყები მომღ ერალი გახლდით და სცენის გამოცდ ილება არ მქონდა, „დაისს“ ვდგამდით, მომზადება დავიწყე კიაზოს როლის შესასრულებლად. როდესაც რეპეტი ციაზე სცენაზე გავედით, ხმა ვერ ვი გრძნენი. გავიფიქრე, რომ დავკარგე და შევშინდი. ჩემი მაესტრო, თენგიზ მუშკუდიანი იყო მოსული, მაკვირდე ბოდა. შუა სიმღერისას შევჩერდი და მაესტროს ვკითხე: ხმა მოდის? გააგ რძელე, კარგიაო. გავაგრძელე, მაგრ ამ ვღელავდი. მეორე და მესამე რეპე ტიციაზე გავიგე, რას ნიშნავს სცენა, საკუთარ თავს როგორ უნდა მოუსმი ნო. ასე ვიმღერე ეს სპექტაკლი, რო მელმაც საკმაო წარმატებით ჩაიარა“. მაესტრო თენგიზ მუშკუდიანი „კონსერვატორიაში თენგიზ მუ შკუდიანის კლასში მოვხვდი. პირველ კურსზე ვიყავი, როდესაც ბატონმა თენგიზმა საცხოვრებლად თავის ოჯახში წამიყვანა. 9 წელი ბატონი თენგიზის ოჯახში ვიცხოვრე. თავიდან ძალიან მერიდებო და, მე ერთი პატარა სტუდ ენტი ვიყავი, იმერეთიდან ჩამოსული, ის კი – დიდე ბული მომღერალი. მა გრამ ბატონი თენგიზი იმდენად უშუალო და უბრალო აღმოჩნდა, რომ თავადვე გამიად ვილა ეს ურთიერთო ბა. აქ საცხოვრებელი პირობები არ მქონდა, ხან ავად ვიყავი, სხ ვადასხვა მიზეზების გამო ხან დავდიოდი გაკვეთილებზე, ხან
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE მამუკა ლომიძე – ცნობილი ქართველი ბარიტონი რომში „როცა მომღერალი ნამდვილად იმას ასრულებს, რასაც გრძნობს და რაც გულიდან მოდის, იქ უკვე ყველაფერი ნატურალურია“
„ის, რაც გულით გინდა, ყველაფერი გამოდის და ყველაფერი კეთდება“ ვაცდენდი. მატერიალურად ძალიან მიჭირდა. ხშირად ვცივდებოდი, ბე ვრჯერ წამლის ფულიც არ მქონდა. ბატონი თენგიზი ამჩნევდა ამას. ხედა ვდა, რომ არ ვიყავი ფუფუნებით გა თამამებული და ერთხელაც მკითხრა: ჩემთან გადმოხვალ საცხოვრებლადო. მასთან რომ გადავედი, მალევე ბრმა ნაწლავის ოპერაციის გაკეთება დამჭ ირდა. ისე წამიყვანა საავადმყოფოში, ჩემებს არაფერი გაუგიათ, მხოლოდ ოპერაციის შემდეგ შეატყობინა დე დას. თქვენმა შვილმა ოპერაცია გაიკ ეთა, ახლა ძალიან კარგად არის, არ ინერვიულოთო. უცნაური იცით, რა იყო? დიეტა დამინიშნეს. როგორც მე ვიკვებებოდი ჩაითა და პურით, ისე იკ ვებებოდა ბატონი თენგიზიც მთელი კვირა“. თბილისის ოპერიდან – იტალიაში „კონსერვატორიის საოპერო სტ უდიაში 5 სპექტაკლი ვითამაშე, მათ შორის „აისი“, „ტრავიატა“, რიგოლე ტოდან ნაწყვეტები. კონსერვატორია როგორც კი დავამთავრე, ოპერაში ამ იყვანეს სტაჟიორად. სწორედ იმ წელს მოვიგე იტალიის საელჩოში კონკურსი „პრემია რომა“, რომელიც მომღერ ალს ერთი წლით აგზავნიდა სასწავ ლებლად იტალიაში. რადგან გამგზა ვრება ხარჯებთან იყო დაკავშირებ
ული, დახმარება ქალბატონ მაია რჩეულიშვილს ვთხოვეთ, ფინანსების გარეშე ვერაფერს გავხდებოდი“. უცნაური შეხვედრა და უეცარი ელდა „როდესაც ქალბატონ მაიასთან შე ვედი, მან რატომღაც ბინაზე დაიწყო საუბარი. ეს ახალაშენებული ბინა ამა და ამ ადგილას არის და ალბათ, მოგე წონებათო. დავასრულებინე საუბარი და შევბედე: ქალბატონო მაია, რაღაც გეშლებათ, მე ის კაცი არ ვარ, აქ ბი ნაზე არ მოვსულვარ-მეთქი. მივაყო ლე ერთმანეთს, გული ამოვარდნაზე მქონდა. ქალბატონ მაიას გაეღიმა: არ შემცდარხართ, ჩვენ უბრალოდ გა დავწყვიტეთ, რომ ეს ბინა საჩუქრად გადმოგცეთ, არ იდარდო, იმ ფულსაც მოგცემთ და გაგამგზავრებთო. ამ სი ტყვების მოსმენის შემდეგ კი გავითი შე, ცუდად გავხდი. ეს უეცარი ელდა იყო... ასე გავემგზავრე რომში სანტაჩეჩილიას აკადემიაში“. `ქარი გიმღერის ნანასა~ „ენა არ ვიცოდი, თუმცა რამდენიმე ხნით ადრე ქალბატონ მაკა ჯალაბაძე სთან დავდიოდი იტალიურზე. მასთან ძირითადად ჩემი იტალიური არიები მიმქონდა და ვთარგმნიდით. ეს ქალბ ატონი ახლა იტალიაში ცხოვრობს. პირველ აგვისტოს დამირეკა: ერთი საჩუქარი მაქვს შენთვისო. ტელეფო ნში ქართული სიმღერა გაისმა – „ქარი
გიმღერის ნანასა“. ცრემლები წამომი ვიდა, ბავშვობის შემდეგ არ მიტირია. ეს იყო მართლა საჩუქარი. თქვენ წა რმოიდგინეთ, უცხოეთში ყველაფერ ქართულს დანატრებული და უეცრად ტელეფონით დაბადების დღეს გილო ცავენ ქართული სიმღერით. ეს ნამღ ერი არასდროს დამავიწყდება“. რომში „იტალიაში არაჩვეულებრივი მაეს ტრო გავიცანი – კარლო დეზიდერი. ისე კარგად აეწყო ჩვენი ურთიერთო ბა, რომ სულ გვერდით ვყავდი. მერე მირჩია, აქ აკადემიაში ჩააბარეო. მო სწონდა ჩემი სკოლა, სულ მაქებდა ხო ლმე. სხვებს ჩემს თავს აცნობდა: ეს ბა რიტონია საქართველოდანო. გამაცნო უდიდესი მომღერალი – ტადეი. ცდილ ობდა, ყოველთვის კარგ კონცერტებზე გამოვსულიყავი. ბენიამინო ჯილის საიუბილეო საღამოზე ვიმღერე, სა დაც მსოფლიოში აღიარებული მომღ ერლები მღეროდნენ. სოლო კონცერ ტზე აკადემიაში ორი ქართული არია შევასრულე, რასაც დიდი ოვაცია მო ჰყვა. ერთი წლის შემდეგ გამოცდები ჩავაბარე და ამავე აკადემიაში მესამე კურსზე დამსვეს. ამ აკადემიის დამთ ავრების შემდეგ ჩემი მეგობრის, ნიკა გულიაშვილის რჩევით, საფრანგეთში გავემგზავრე და მარსელში კლიპალის აკადემიაში მოვხვდი. მოსმენის დღეს არაჩვეულებრივმა ქართველმა პიან ისტმა ნინო ფავლენიშვილმა დაუკრა“.
დავიზუთხე და ასე ჩავედი მარსელში. ლამის დავაკვდი ამ ტექსტებს. მართ ლა გულით მინდოდა, ალბათ. ის, რაც გულით გინდა, ყველაფერი გამოდის და ყველაფერი კეთდება. მთელი დირე ქცია იქ დამხვდა. იტალიურად მკითხეს რაღაც, ფრანგულად ვუპასუხე: არავ ითარი იტალიური, როგორც შევთან ხმდით, მხოლოდ ფრანგულად-მეთქი და დავიწყე, ბევრი იცინეს. ტექსტის შემდეგ კითხვები დამისვეს, ვუპასუხე. გაგიჟდნენ. მითხრეს, კარგად გიმუშა ვიაო. კონტრაქტზე ხელი მომიწერეს. იქ ვიმღერე სხვადასხვა სპექტაკლები, იყო მიწვევები, კონტრაქტები, წარმატ ებები, მონპელიეს თეატრში ვიმღერე „ტრავიატა“, ასევე მარსელის ოპერაში, ტულუზის, ტულონის, ავინიონის ოპ ერებში. მარსელის ოპერაში მე და ნიკა გულიაშვილმა ერთად ვიმღერეთ“. ყველაზე ახალგაზრდა სკარპია მსოფლიოში „საფრანგეთის შემდეგ ისევ რომში დავბრუნდი. მყავს აგენტები, რომლებ იც მიწყობენ კონცერტებს სხვადასხვა ქვეყნებში. მიწვევით კონცერტებს ვმ ღერი. სწორედ ასე მიწვევით კონცერ ტზე, სლოვენიაში, სკარპია ვიმღერე. სკარპია ჩემი ასაკისთვის ცოტა ადრეა. ამ როლს გამოცდილი მომღერლები 40
წლის ასაკში მღერიან. სიუჟეტი ამგვ არია: ტოსკას უყვარს კავარადოსი, მე ვეჯავრები. მე კი ძალდატანებით უნდა დავიმორჩილო ეს ქალი, მაგრამ იმდე ნად ვუყვარდი ამ ტოსკას, იმდენად გა ინაზებოდა და მიეცემოდა ნეტარებას, რომ რეჟისორი ეჩხუბებოდა: მე ვხედ ავ, შენ სკარპია გიყვარს და არა კავა რადოსიო“. ასაკს აქვს მნიშვნელობა „იმ რეპერტუარს, რასაც მე ვმღერი და რაც მინდა ვიმღერო, ასაკი უნდა. მე რა სურვილები და გეგმებიც მაქვს, ამისთვის დრო იყო საჭირო. 32 წელი ბარიტონისთვის უკვე კარგი ასაკია კა რიერაში ჩართვისთვის. მთავარია, რომ კარგი სკოლა მაქვს გავლილი“. „საქართველო ხშირად მენატრ ება, მენატრება ჩემი სახლი, მეგობრ ები, ქართული სითბო და სიყვარული. ყოველთვის მენატრება დედაჩემი და ჩემი მაესტრო – თენგიზ მუშკუდია ნი“. საქართველოში ჩამოსვლამდე რა მდენიმე დღით ადრე გამოდიოდა პიერ კარდენისა და ევა რუჯერის ფესტივ ალზე, რომელიც ჯერ შატოლაკოსტ ეში გაიმართა, შემდეგ კი ანტიბესა და სან-რაფაელოს ღია სცენებზე.
საფრანგეთში
„სამი ტური გადავლახე, ფი მუ „თ შ ნა ლში გავედი და დირექტორი ე კ ც უ ნ მეუბნება: ჩვენ მოგვწონხარ, მიმ ხოვრ დია გიზ ნ დაინტერესებულნი ვართ, ა ამი რთუებას მა ჩე მიგიღოთ ამ აკადემიაში, გ მ ლ ტ ს ზ ო ე მაგრამ უნდა დაგველ მშ ადამ მ ამ ბა მ ა და აპარაკო ფრანგულად. ობ ია ი უ ლე ნს დი სცა თვე-ნახევრის შემდეგ თუ ბი მე დეს , ფრანგულად დაგველაპარ ვაყ ს გ ჩემ ენე ვერ ი აკები, მიგიღებთო. ვიფი ბ“ დით ქრე, რომ ეს იყო ზღ აპ არი,
დავბრუნდი იტალიაში. იქ კი ინტერნეტკაფეში შემთხვევით ერთი ფრანგი გავიცანი. მივედი და ვეუბნები: უნდა დამეხმარო, ფრ ანგული უნდა მასწავლო, ბოლო შანსი მაქვს, რომ მიმიღონ-მეთქი. ჯერ გა კვირვებით შემომხედა, მერე გაეღიმა: შენ ისეთი გამწარებული სახე გაქვს, მართლა ისწავლიო. დავძმაკაცდით. ყოველ დღე 5 საათს ვმეცადინეობდ ით. ბოლოს მთელი ჩემი ბიოგრაფია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
23
24
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პატარა ზომბები ანუ “ ა ბ ო ა თ ი ლ უ ბ ე რ ე თ ნ უ ა ქ „გამო ბესო ჩუბინიძე ობიექტი #1 „პლეხანოვის“ ძველი სახლის ნესტიანი სარდაფი, სახელდახ ელოდ გარემონტებული 30 კვად რატული, „ეკონომიურად“ განა თებული ერთი ოთახი და ერთმან ეთის მიჯრით ჩაწყობილი 10 კო მპიუტერი, ათივე დაკავებულია, ათივესთან 12-16 წლის მოზარდ ები სხედან, ათივეს მონიტორზე „ქაუნთერის“ გამოსახულებაა და გაუსაძლისი ხმაური. სარდაფის ჩასასვლელში ორი ახალგაზრდა, სიმპათიური გო გონაა, ისინი ოპერატორები არ იან, მათ ავალიათ კლიენტებთან კოორდინაცია და ყველაზე მეტი მათ იციან საკუთარ მომხმარებე ლზე. ოპერატორი: „ძირითადად სკ ოლის მოსწავლეები არიან, ჯგ უფებად მოდიან და 2-3 საათი აი ასეთი რია-რია აქვთ, რასაც ახლა ხედავთ, - შეწუხებული სახით მე უბნება ერთ-ერთი ოპერატორი და ლამის მონიტორში თავით შე სულ ერთ-ერთ თინეიჯერს ხმამ აღლა უყვირის - კლავიატურას ნუ აბრახუნებო! - კი, მაგრამ ახლა ხომ სკოლ ის საათებია, წესით, სამეცადი ნოდ უნდა ისხდნენ მერხებთან. - ჰო, მაგრამ ბოლო გაკვეთ ილებიდან იპარებიან ხოლმე და „შატალოებს“ ძირითადად აქ ატ არებენ, თავიანთი თამაშები აქვთ ამოჩემებული - „ქაუნთერი“ „ჯე ნერალი“, „ჯე ტე ა“, მაგრამ „ქა უნთერი“ მაინც ლიდერია, ქსელ ური თამაშია და აი, ხომ ხედავთ რაც ხდება? - რა დროს ატარებენ დღის განმავლობაში აქ, ან რამდენ ფულს ხარჯავენ? - გააჩნია დღეს, მაგ მხრივ შა ბათი მაინც ყოველთვის დატვ ირთული დღეა, ისე კი მაქსიმუმ 3 საათი გაჩერდნენ, სწავლის პე რიოდში კი მშობლების მიცემულ სადილის ფულსაც აქ ხარჯავენ, აგროვებენ, ანაწილებენ და მო კლედ, ასე იხდიან საფასურს. ერ თი საათი ერთი ლარი ღირს, თან გადახდა წინასწარ ხდება და ეს იციან. - თამაშის დროს ემოციურე ბი არიან? - აგრესიას თამაშში ავლენენ და ამას ვიზუალურად მხოლოდ ხმამაღალი საუბრითა და ერთმ ანეთში ყვირილით გამოხატავენ, თან ტერმინოლოგია აქვთ თავი ანთი, აგრესიული ჟესტები, მიმი კებიც კი და საოცრად ემოციუ რები არიან.
რეიდი ინტერ თბილისუ რ ნეტ-კ აფეებ ში
ობიექტი #2: რუსთაველზე თითქოს უფრო სუფთა ჩანს ეს ინტერნეტ-კაფე, მოწყობილი, ლამაზი ინტერიერ ით და ავეჯით, მაინცდამაინც ხმაური არ არის შიგნით, მაგრამ ერთბაშად 8 თინეიჯერის შემო ვარდნა: - რამდენი კომპი გაქვთ თავისუფალი? რვანი ვართ, ექვსი არ გვაწყობს, მოდი „გავმაზოთ“, რამდენი გვაქვს... ახმაურდნენ თინეიჯერები, წრე შეკრეს და ხუ რდების დათვლა დაიწყეს. ინტერნეტ-კაფის ოპერატორ იც იგივეს მეუბნება. - ძირითადად შატალოზე იპარ ებიან ხოლმე და ჯგუფებად შემო დიან, მერე „მაზაობენ“ და ორ გუ ნდად გაყოფილებიდან წაგებული გუნდი, აბარებს „თავანს“. - კონფლიქტურები თუ არიან ერთმანეთში ამ დროს? - არა, სხვათა შორის, თუმცა თამაშის დროს არიან ძალიან აგ რესიულები, რასაც ხმამაღალი საუბრით, ცუდი სიტყვებით გა მოხატავენ, ვინც წააგებს, ბოლოს წაგებული გუნდი პატიოსნად იხ
დის „თავანს“. - ძირითადად რომელ საათ ამდე რჩებიან ბავშვები აქ? - ღამის 12-ის შემდეგ კარს ვკეტავთ, რადგან ღამის საათ ებში და დილამდე, უფრო იაფი ღირს ინტერნეტ-კაფეების მო მსახურება, ხშირად დილამდეც დარჩენილან, უმეტესად კი 1-2 საათისთვის მიდიან ხოლმე, როცა ფული აღარ აქვთ. - მშობლები არ აკონტროლ ებენ? ან არ ურეკავენ ტელეფო ნზე? - სხვათა შორის, არც ისე ხშ ირად, თუმცა როცა მშობლებმა იციან, რომ მათი ბიჭები ინტერნ ეტ-კაფეში არიან და ქუჩაში არ დგანან, პირიქით, უფრო მშვიდად არიან. - ძირითადად მაინც ბიჭები ჭარბობენ თქვენს მომხმარებლ ებს შორის? - ძირითადად კი არა, მხოლოდ ბიჭები! გოგონები იშვიათად შე მოდიან და ისიც მხოლოდ ცოტა ხნით „საჩათაოდ“ და სოციალურ ქსელებში შედიან, თორემ თამა შით მხოლოდ ბიჭები, შეიძლება უმეტესობას სახლშიც აქვს კომპ იუტერები, მაგრამ აქ ურჩევნიათ, ემოციებს ადვილად გამოხატავენ ერთმანეთთან, თანაც ქსელში თა მაშობენ. სხვათა შორის, „ქაუნთერის“ ჩემპიონატები ევროპის რამდ ენიმე ქვეყანაში ტარდება და იქ ამას სპორტის სახეც მისცეს, აზ არტულობა კარგად შეფუთეს, გაალამაზეს და ჩემპიონატების მოწყობით თავსაც ირთობენ და დიდ საპრიზო ფონდსაც ინაწილ ებენ, მაგრამ - მხოლოდ 16 წელზე ზემოთ ასაკის მოზარდებში! ანუ, ევროპული „გამოქაუნთერებული თაობა“ ასაკობრივ ზღვარს მაინც ექვემდებარება, ქართული - არა. ჩემი თვალით რომ არ მენახა, ვე რასოდეს დავიჯერებდი, როგორი
ენთუზიაზმით დასდევდა და ჭყ ლეტდა ხალხს მანქანით 8 წლის ქართველი ბიჭუნა ინტერნეტ-კა ფეში „ჯე ტე ა“-ს თამაშის დროს. ნატა მეფარიშვილი (ბავშვთა და მოზარდთა კლინიკური ფს იქოლოგი): - ბავშვთა დამოკიდებულება კომპიუტერთან და კონკრეტუ ლად კომპიუტერულ თამაშებთან დაკავშირებით ყოველ წელიწადს უარყოფითისკენ იცვლება, ამის ყველაზე თვალსაჩინო გამოვლ ინება ფიზიკური მდგომარეობაა, რომელიც მოზარდებზე აისახება, რადგან ამ დროს ბავშვი უმოძრა ოა და ერთ კონკრეტულ წერტ ილზეა ორიენტირებული. შესაბა მისად, უარყოფით ზეგავლენას ახდენს მისი სხეულის ფორმირ ებაზე და რაც მთავარია, გონე ბრივ შესაძლებლობებზე, რადგან ისინი, პირდაპირი გაგებით, ზო მბირებულები არიან, თამაშების ხანგრძლივად გამოყენების შემთ ხვევაში აგრესიული ქმედებებ ისკენ მიდრეკილნი ხდებიან, რაც შესაძლოა კონკრე ტულ მომენტში შესამჩნევი არ იყოს და ეს უარყოფითი გავლენა შემდგომ წლებში გამოვლინდეს. აუცილებელია აღმზრდ ელობითი სამუშაოე ბის ჩატარება ყვ ელასგან ერთად - მშობელი და სკოლა ერთი რგ ოლია, შესაძლ ოა სამთავრო ბო ჩარევაც, რომ კანონის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სახით რაიმე შეზღუდვები და აწესონ, თუნდაც ინტერნეტ-კა ფეებზე და რაც მთავარია - კო ნტროლი, ეს ყველაზე მთავარია -კონტროლის მექანიზმია შესამუ შავებელი და რაც შეიძლება მალე. არსებობს ე.წ. დაკავებული მშ ობლების ან სულაც უყურადღე ბო მშობლების პრობლემა, ისინი უბრალოდ თავს იმშვიდებენ, რომ მის შვილს არაფერი მოუვა, სახლ შია და ქუჩაში უაზროდ ყოფნა არ უწევს და ერთ კონკრეტულ ად გილას იმყოფება! არადა არ არის ასე, რა უარყოფითი გავლენა ექ ნება ამ წაყრუებას, ეს შესაძლოა მერე გამოვლინდეს. მშობლებთან აქტიური კონსულტაციებია საჭი რო და აღმზრდელობითი საქმე, ორგანიზაციული საკითხებია მთ ავარი, რადგან აკადემიური მოსწ რებაც უარყოფითისკენ იცვლება. ბავშვები ადინამიკურები და და შტერებულები ხდებიან. აკრძალ ვის პარალელურად, კონტროლის მექანიზმთან ერთად, ბავშვის განათლებაა მთავარი. განათლების სამინი სტროს ტენდენცია, რომ პირველი კლასიდან კო მპიუტერთან ვსვამთ ბავშ ვებს, არ ნიშნავს იმას, რომ ბავშვმა წიგნი არ აიღოს ხელში, ფურცლები არ გა დაშალოს და არ იკითხოს, რადგან წიგნი ყოველთვის განათლების საუკ ეთესო საშუალებ ად დარჩება. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
25
Famous G რუსუდან დაუშვილი
„ამერიკაში ქართული სათვისტომოს დაარ სების ერთ-ერთი ინიციატორი და მისი პირვ ელი თავმჯდომარე პავლე კვარაცხელია ით აკის კორნელის უნივერსიტეტის პროფესორი იყო აგროკულტურისა და მცენარეთა დაცვის დარგში. მისი აღზრდილი მრავალი სპეციალისტი მოღვ აწეობდა არა მხოლოდ ამერიკის შეერთებულ შტატებში, არამედ მსოფლიოს მრავალ კუთხეში. პავლე კვარაცხელია დაიბადა 1983 წლის 20 ივლისს, აფ ხაზეთში, მდინარე კოდორის ნაპირზე გაშენებულ მეგრ ულ სოფელში ნა. იქ გატარებული წლები ღრმად ჩარჩა მის მეხსიერებაში და ხანგრძლივი ხეტიალის შემდეგ, ამერ იკაში დაფუძნებულმა, სწორედ მისი სახელის მიხედვით შეარჩია ფსევდონიმი – „ნაური“. ამ ფსევდონიმით იბეჭ დებოდა საინტერესო წერილები და კორესპონდენციები ამერიკასა და ამერიკაში მცხოვრებ ქართველებზე პარი ზში არსებულ პარტიათა გაერთიანების ჟურნალ „დამო უკიდებელ საქართველოში“.
დიმიტრი კვარაცხელიას და მა ტრონა ჯოლოხავას 4 შვილიდან პავლე უფროსი იყო. მასწავლე ბლობა სურდა და ამიტომ მშობ ლებმა 1900 წელს გორის საოსტა ტო სემინარიაში მიაბარეს. ყმაწ ვილ პავლეზე უდიდესი გავლენა მოახდინა ცნობილმა მწერალმა და პედაგოგმა, ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებე ლმა, ნიკო ლომოურმა, რომლის მადლიერიც იყო მისი შეგირდი მთელი სიცოცხლის განმავლობა ში. მასწავლებელმა „ზურგზე სულ ბოლი აადინა“ და კარგად შეასწა ვლა ქა რთ ული ენა. 1904 წე ლს პავლემ სემინარია დაამთავრა და მისივე სურვილით 6 წელი ოჩამჩი რის სკოლაში ქართული ენის პე დაგოგად იმუშავა. 1913 წელს პავლე კვარაცხე ლიამ სწავლა განაგრძო პეტერბ ურგის ფსიქო-ნევროლოგიურ ინ სტიტუტში, რომლის დამთავრება ვერ მოახერხა 1914 წელს დაწყ ებული პირველი მსოფლიო ომის გამო. თბილისში დაბრუნებულმა კი აგროკულტურის შესწავლას მიჰყო ხელი. საქართველოს დამოუკიდებ ლობის დროს განათლების სამი ნისტროში მუშაობდა, 1918 წელს კი 2 000 კანდიდატიდან შერჩეულ 84 ახალგაზრდასთან ერთად ერ ოვნულმა მთავრობამ საზღვარგ
არეთ გაგზავნა ცოდნის გასაღრ მავებლად. 1920 წლის იანვარში ჯერ ლონდონში, შემდეგ კი ამერ იკაში გაემგზავრა და ჩაირიცხა ქალაქ ითაკის კორნელის უნივ ერსიტეტში. ოკუპაციის შემდეგ პავლე ერთადერთი იყო 84 სტუდ ენტიდან, რომელმაც უარი უთხრა ბოლშევიკებს გაეგრძელებინათ მისთვის სტიპენდია. თუმცა, ვი ნც დათანხმდა ოკუპანტთა სტიპ ენდიას, ბევრი აღარ დაბრუნდა სამშობლოში და ემიგრაციაში და რჩა. სამშობლოს დაკარგვა მისთ ვის დიდი დარტყმა იყო, როგორც სულიერად, ისე მატერიალურად, მაგრამ გაჭირვებამ ვერ შეაშინა. მძიმე ფიზიკური და ინტელექტ უალური შრომით წარმატებით დაამთავრა უნივერსიტეტი. 1923 წელს მიენიჭა ბაკალავრის ხარი სხი აგროკულტურისა და მცენარ ეთა დაცვის დარგში და დატოვეს ტომპსონის სახელობის მცენარ ეთა კვლევის ინსტიტუტში, სა დაც 30 წელი იმსახურა. იქ მიიღო ჯერ მაგისტრისა და შემდეგ დო ქტორის სამეცნიერო ხარისხი, ამ დარგში მრავალი სამეცნიერო ნა შრომის ავტორი იყო. ინსტიტუტ შიც და ითაკის კორნელის უნივ ერსიტეტში ეწეოდა პედაგოგიურ მოღვაწეობას. მისი აღზრდილია მცენარეთა კვლევის მრავალი სპ
პავლე კვარაცხელია – ამერ `პატარა საქართველო~
ეციალისტი. იმ პერიოდში კორნელის უნივ ერსიტეტის სამედიცინო ფაკუ ლტეტზე სწავლობდა ქართველი მანდილოსანი, ცნობილი პედაგო გისა და საზოგადო მოღვაწის ჯა ჯუ ჯირჯიკიას ბიძაშვილი, თამარ ჯირჯიკია. თამარი მშობლებთან ერთად ხარბინში ცხოვრობდა, მე რე ამერიკაში, სან-ფრანცისკოში გადასახლდნენ, შემდეგ კი – ნიუიორკში. ორი ქართველი სტუდ ენტი ამერიკაში შეხვდნენ ერთმ ანეთს. შეყვარებული თამარი და პავლე 1923 წელს დაქორწინდნ ენ, 1924 წელს შეეძინათ გოგონა – ნინო, 1926 წელს – ელისაბედი (ბეტი). გოგონების გამო თამარმა
სამედიცინო ინსტიტუტის დამთ ავრება ვეღარ შეძლო. კვარაცხე ლიებმა სახლი შეიძინეს ნიუ-იო რკთან ახლოს, ქალაქ იანკერსში, სადაც ტომპსონის ინსტიტუტი მდებარეობდა. მალე ეს სახლი სალონად და ქართველთა ნავსაყ უდელად იქცა. ბევრი იანკერსში სწორედ იმიტომ სახლდებოდა, რომ კვარაცხელიების ამ მშ ვენიერ ქართულ, ტრადიც იულ და გულღია ოჯახ თან ახლოს ყოფილიყო. სწორედ ეს ოჯახი იქ ცა ქართველებისთვის მხსნელად და გამაერ თიანებლად 1929-33 წლების დიდი ეკონ
ომიკური კრიზისის დროს. 1930-იანი წლების დასაწყის ში ამერიკის აღმოსავლეთ სანა პიროზე მცხოვრებ ქართველთა რიცხვი იმდენად თვალსაჩინო გა ხდა, რომ სათვისტომოს დაარსე
ამერიკელი ქართველები. ნიუ-იორკი 1947 წელი
ბეტი და თამარ კვარაცხელიები
ბის იდეა გაჩნდა. სათვისტომოს დაარსების იდეას თავდაპირვე ლად თამარ კვარაცხელიამ და ხა რბინიდან ამერიკაში გადასახლ ებულმა ასლან ყრუაშვილმა, კო სტა ხუნწარიამ და სხვებმა აუბეს მხარი. მათ კარგად იცოდნენ, რა დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა სათვ ისტომოს ახალ მიწაზე ლტოლვი ლების დასამკვიდრებლად. 1908 წელს ხარბინში დაარსებული სა თვისტომო ხომ ყველაზე ძლიერი და მდიდარი იყო მეორე მსოფ ლიო ომამდე არსებულ ქართული სათვისტომოთა შორის. ინიცია ტივას მალე შეუერთდნენ ვანო კობახიძე, ვასო დუმბაძე, გიორგი მაჩაბელი და სხვები. 1931 წლის 28 ნოემბერს გამგ26
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
Georgians
რიკაში ქართული სათვისტომოს დამაარსებელი კორნელის უნივერსიტეტი
ეობის პირველი კრება ნიუ-იორკში, რესტორან „სარჯველაძის სარდ აფში“ ჩატარდა. ვანო კობახიძემ, რომელიც წესდების შემდგენ კომი სიაში შედიოდა, დახატა ქართული გერბი, რომელიც დიდხანს ამშვენ ებდა ქართული საზოგადოების ბლ ანკებსა და საბუთებს. 1 დეკემბერს სათვისტომო დაარსდა, 1932 წლის 31 იანვარს კი, ნიუ-იორკის მახლობ ლად, იანკერსში, კვარაცხელიების სახლში სათვისტომო საზეიმოდ აკ ურთხეს. მიიწვიეს 54 სტუმარი. ქა რთული დროშებით იყო მორთული არა მარტო კვარაცხელიების ქუჩა, არამედ მთელი გზა ნიუ-იორკიდან იანკერსამდე. მისასალმებელი სი ტყვით გამოვიდნენ ვასო დუმბაძე – საქართველოს პირველი დემოკრ ატიული რესპუბლიკის წარმომად გენელი ამერიკაში, აკაკი შანიძის უფროსი ძმა მოსე შანიძე, რომლის ლოტბარობით გუნდმა „დიდება“ და რამდენიმე ქართული სიმღერა, ხოლი პიანისტ ერეკლე ორბელი ანის აკომპანიმენტით – დავით ალ ავიძემ სოლო სიმღერა შეასრულა. ბევრს ადგა თვალზე ბედნიერების
თამარ კვარაცხელია
ცრემლი, განსაკუთრებით ბედნიე რი იყო ზეიმის მონაწილე 6 ბავშვი. ნადიმი 12 საათს გაგრძელდა – დღ ის 3 საათიდან ღამის 3 საათამდე. თამადობდა უჩა დადიანი, თანაშე მწეები – პავლე ჭავჭავაძე და გი ორგი მაჩაბელი იყვნენ. როგორც პავლე კვარაცხელია აღნიშნავდა, მისი მეზობელი ამერიკელები მოიხ იბლნენ ქართული ლხინით. ბევრმა ამერიკელმა კი სწორედ დროშების წყალობით გაიგო საქართველოს არსებობა. მეორე დღეს, დაინტე რესებულ პირთათვის, იანკერსის გაზეთში გამოქვეყნდა ცნობა სათვ ისტომოს დაარსების ზეიმთან დაკა ვშირებით და ინფორმაცია საქართ ველოს შესახებ. 1932 წლის აპრილში სათვის ტომომ მიიღო ოფიციალური ქა რტ ია და Georgian Assotiation in USA ლეგალურად განაგრძო არ სებობა. 24 აპრილს ასოციაციის პირველი კრება გამართა, რომე ლზეც აირჩიეს გამგეობა და მისი წევრები. თავმჯდომარედ პავლე კვარაცხელია დაასახელეს. ყველა საქმეში მას მხარში ედგნენ მეგო ბრები, პირველ რიგში კი მეუღლე თამარ ჯირჯიკია. სათვისტომომ დიდი დახმარება გაუწია ახალ ჩასულებს, გაჭირვებულ ქართ ველებს არა მარტო ამერიკაში, არამედ ევროპაში. 1938 წელს ნიუ-იორკიდან 60 კილომე ტრში, აისლიპში, სათვის ტომომ სახლი შეიძინა და „პატარა საქართველო“ უწოდეს, რადგან პატა რა სახლის გარშემო გაშენებულ ბაღ-ბოსტ ანში ქინძი, ოხრახუში და სხვა მწვანილი და ბოსტნეული ხარო ბდა. „პატარა საქართ ველოში“ სულს ითქვ ამდნენ ნიუ-იორკის ხვატს გარიდებული ქართველები. როგორც პავლე კვარაცხელიას ბიოგ რაფი, ემიგრანტი გი ვი კობახიძე 1980-იან წლებში წერდა: „ბატონ პავლეს უშრეტ ენერგი ას, მგზნებარე პატრიოტი ზმს და ორგანიზატორულ ნიჭს უნდა ვუმადლოდეთ ქა რთული სათვისტომოს დაარ სებას, ათეულ წელთა მანძილზე მისთვის ზრუნვას და იმასაც, რომ სათვისტომო ახლაც განაგრძობს
პავლე კვარაცხელია არსებობას, – იმდენად ფუძემტკი ცე იყო ქვაკუთხედი, დადებული მესაძირკვლე პავლე კვარაცხე ლიას მიერ“. პავლე კვარაცხელია სათვის ტომოს გარდა სხვა მხრივაც ეწ ეოდა აქტიურ ქართულ საქმია ნობას, წერდა სტატიებსა და კო რესპონდენციებს ემიგრანტულ პრესაში, მონაწილეობდა ქართ ული სათვისტომოს საქმიანობაში და ყველა ქართულ ღონისძებაში. მეუღლესთან ერთად მას მხარი აუბეს ჯერ კიდევ ნორჩმა ქალიშვ ილებმა და ყველა შეკრების სული და გული გახდნენ. მეორე მსოფლიო ომის შემდ ეგ, როცა ამერიკაში გააქტიურ და ანტისაბჭოთა ტენდენციები, პავლე კვარაცხელია აქტიურად ჩაება პოლიტიკურ საქმიანობაში, იყო 1950 წე ლს ნიუ-იო რკ ში და არსებული „ქართველ-ამერიკელ
თა ლიგის“ ვიცე-თავმჯდომარე, ლიგის ოფიციალური ორგანოებ ის, ჟურნალების – „ცნობის ფუ რცელი“, „ჩვენი გზა“ სარედაქციო კოლეგიის წევრი. 1950-იანი წლების დასაწყის ში, როგორც თვითონ ამბობდა, პავლე კვარაცხელიას „გულმა უმტყუნა“ და პენსიაზე გასვლა გადაწყვიტა. ინსტიტუტმა დიდი პატივისცემითა და ჯილდოებით გააცილა. მთელი მსოფლიოდან ჩასულმა მისმა ყოფილმა სტუდ ენტებმა და აღზრდილებმა კი სი თბო და სიყვარული აჩუქეს. პენსიაზე გასვლის შემდეგ კვ არაცხელიების ოჯახი ფლორიდის სამხრეთში, ოკეანის სანაპიროზე, საკურორტო ქალაქ ფორტ ლაუდ ერდელში გადასახლდა, რომელიც პალმებითა და ზღვის სურნელით პავლეს აფხაზეთს აგონებდა. აი შენა მშვენიერი სახლი, რომლის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ფართო ეზოს ციტრუსები ამშვენ ებდა. ეს სახლიც ისეთივე სტუმ რიანი იყო, როგორც იანკერსის. მას სტუმრობდნენ ქართველები ამერიკის შორეული შტატებიდან აც კი. ალბათ, ამ სამოთხემ გაუხ ანგრძლივა სიცოცხლე – გარდაი ცვალა 90 წლისა, 1972 წლის 12 ნოემბერს. პავლე კვარაცხელიას გარდაცვალებას თითქმის ყველა ემიგრანტული ჟურნალ-გაზეთი გამოეხმაურა, რადიოსადგურ „ამ ერიკის ხმის“ ქართულმა რედაქც იამ კი მას გადაცემა უძღვნა. პავლე კვარაცხელიას ანდე რძიც სამშობლოს მონატრებული ქართველი ემიგრანტის ეროვნუ ლი ტკივილის გამომხატველი აღ მოჩნდა – კრემაციის შემდეგ მისი ფერფლი ოკეანის თავზე გაფანტ ეს, რათა ერთს მაინც მიეღწია მი სი სათაყვანებელი საქართველოს ნაპირებისთვის...“ ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
27
28
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ოთხმოცი წლის მარტოხელა მოხუცი საკუთარ სიბრმავეში ექიმებს ადანაშაულებს EXCLUSIVE მარიტა დამენია
პეტრე ათუაშვილი „პრ აიმტაიმს“ თელავიდან დაუკავშირდა, მარტ ოხელა მოხუცი ორივე თვალით უსინათლოა და ამას ექიმების დაუდევ რობას აბრალებს. მან ოპერაცია ორი წლის წი ნათ „არამიანცის“ ეზოში მდებარე კლინიკა „მზერ აში“, მამა-შვილ ჩიჩუებ თან გაიკეთა. თუ მანა მდე თვალზე უბრალოდ პრობლემები ჰქონდა, ახ ლა საერთოდ ვეღარ ხე დავს, ოღონდ უცნაურად – ერთ დღეს ყველაფერი შავია, მეორე დღეს კი – ყველაფერი თეთრი. პეტრე ათუაშვილი: – არ მიყვარს ზედმეტი ლაპა რაკი და ჩივილები, მაგრამ თქ ვენთან დავრეკე. ორივე თვალის გლაუკომა და კატარაქტა მქონ და... ერთი თვალით ისე უცებ და ვბრმავდი, ვერც გავიგე. მეორე თვალით კარგად ვხედავდი. ეს მოხდა 1994 წელს, მაგრამ თავი სუფლად დავდიოდი. მერე, მე ორე თვალზეც რომ გადავიდა და „ბინდბუნდი“ შეიქმნა, ოპერაცია გავიკეთე. მაშინ კარგი მეგობრ ები მყავდა და სანქტ-პეტერბ ურგში გამიშვეს. მოკლედ, ორივე თვალზე გლაუკომის ოპერაცია გამიკეთეს და მხედველობა შე მინარჩუნეს. 1996 წელს კიდევ გავიკეთე ოპერაცია ორივე თვ ალზე და 2007 წლამდე კარგად ვხედავდი. მე რე თანდათან ეს კა ტარაქტა მომწიფდა თუ რა იყო, არ ვიცი, გლაუკომამაც აუ რია და უკვე აშკა რად მაკლდებოდა სინათლე, ვბრმავ დებოდი. 2007 თუ 2008 წელს მქონდა პოლისი და მაშინ იმ პოლისით შეგვეძ
ლო, სადაც გვინდოდა, იქ გაგვეკ ეთებინა ოპერაცია. „არამიანცის“ საავადმყოფო რომ არის თბილ ისში, იქ არის კლინიკა „მზერა“. ეს არის კერძო კლინიკა და მისი ხელმძღვანელი იყო პროფესორი ჩიჩუა. მამა-შვილი მუშაობდნენ, ორივენი ოფთალმოლოგები არ იან. ჰოდა, ამ ჩიჩუამ, ოპერაციას გაგიკეთებთო და პოლისით გავი კეთე ოპერაცია. საოპერაციოში რომ შევედი, ისე უხეშად მომმარ თა, რომ ვიფიქრე, არ დავწვებიმეთქი, მაგრამ სანამ საოპერაც იოში შევიდოდი, მანამდე მითხრა: თქვენ უკვე ვეღარ ხედავთ, ერთი პროცენტი გაქვთ მხედველობა, მეტი არა და მაინც დაბრმავდებ ითო. არადა, ჩემი ფეხით მივედი იმ კლინიკაში. მე ვუთხარი, ადრე გამიკეთებია ოპერაცია და არავ ის დავუბრმავებივარ, პირიქით, მიშველეს-მეთქი. ჰოდა, კარგიო, თუ დაბრმავდებით, მე პასუ ხისმგებელი არ ვარო. – ბატონო პეტრე, არ ჰკითხეთ, თუ მაინც დავბრმავ დები, რატომ მი კეთებთ ოპერაც იას-თქო? – არ მიკითხავს, რაც მართალია, მა რთალია, არ მიკი თხავს. ვიფიქრე, პრ ოფესორი კაცია და
პეტრე ათუაშვილი
`წამალს მაძლევდა თვითონ და თურმე იმ წამალზე აწერია, რომ მხედველობის დასაქვეითებელია, მოსამატებელი კი არა~
მაინც გავიკეთებ, იქნებ გამ ომ აკ ეთ ოს-მე თქი და იმ ედი მქ ონდა, რომ დავინა ხავდი. თან ადრეც ხომ მქონდა გაკეთებული ოპერაცია. განმეორებითი გლაუკომა უნდა გამეკე თებინა. იცით, ალბათ, ეს რაც არის, სითხე ვეღარ ტრია ლებს თვალში, თვალის შიდა წნ ევა მაღალია და ამიტომ ეს წნევა უნდა დარეგულირდეს, რომ ად ამიანმა ნორმალურად დაინახოს. ვიფიქრე, რომ ფანჯარას გააკეთ ებდნენ და სითხე უფრო კარგად იტრიალებდა. მივიტანე სოციალ ურად დაუცველთა პოლისი და უნდა გამეკეთებინა გლაუკომაც და კატარაქტაც. მოკლედ, მაინც დავწექი. დავწექი და ჩამიდგა თვალში ფიქსატორი. ფიქსატ ორს გარშემო რკალი აქვს და იმ რკალზე ერთ მხარეს დაჰკრა ხელი და უყურებს, სითხე წამოვიდა თვალში და გაჩერდა მერე. თვალი ნელ-ნელა ჩაქრა, ის ეთი სინათლე აღარ იყო. ვიფიქრე, ალ ბათ, ასე უნ და იყ ოს-მეთქი, მე ამის სპეციალისტი არა ვარ და რას ვიფიქრ ებდი. ჰოდა, რომ დ აა მთ ავ რ ა
ოპერაცია, ძაფი მომაწოდეთო და რომ მიაწოდეს, ესაო 7 ნომერიაო და რა ტომ 5 ნო მე რი არ არ ისო. მე ასე გამაგონა, თორემ, ფაქტ ობრივად, ყველას წმინდა ძაფით უკერავდნენ და მე ისეთი მსხვ ილი ძაფით გამიკერა თვალი, რომ ძლივს ვატოკებდი თვალს. ნუ, კა რგი, ესეც გადავიტანე როგორღ აც და მთელი ერთი კვირის განმ ავლობაში სითხე მდიოდა თვალ იდან. წამალს მაძლევდა თვითონ და თურმე იმ წამალზე აწერია, რომ მხედველობის დასაქვეითე ბელია, მოსამატებელი კი არა. – იმ წამალს რა ერქვა, ხომ არ გახსოვთ? – აღარ მახსოვს, შვილო. მა გრამ ვიღაცამ რომ წამიკითხოს, აუცილებლად გავიხსენებ. თან ქართული ინსტრუქცია ჰქონდა. – ბატონო პეტრე, როგორ ფიქრობთ, თქვენ ეს თვალი მე ქანიკურად დაგიზიანეს? და რატომ უნდა გაეკეთებინათ ას ეთი რაღაც? – დამიზიანეს, კი. არ ვიცი, ალ ბათ, პოლისით რომ ვიკეთებდი, მაგიტომ, და კაპიკი ფული რომ არ გადამიხდია. არ მქონდა ფული და რა უნდა გადამეხადა, ხომ ხედავთ, რა პირობებში ვც ხოვრობ. ადრე რუსეთში რომ გავიკეთე ოპ ერაცია, თა ვზე დამტრი ალებდნენ, რომ რამე გართულ ება არ ყოფილიყო და თვალები გადაერ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჩინათ. აქ კი მოხდა ისე, რომ, ამ წამალს რომ ვი ღებდი, სითხე გაჩერდა თვალში და აღარ მომდის მეტი. ჰოდა, ერთი კვირ ის განმავლობაში ეს სი თხე გაჩერდა და ძალიან ცუდად თითქოს რაღა ცებს ვარჩევდი. დღეს კი სულ ყველაფერი თეთრად არის ჩემს თვალში და ვერაფერს ვა რჩევ, მაგრამ ხვალ მექნება სულ შავი, მეორე დღეს – ისევ თეთრი და ასე შემდეგ. რა წამალი მასვეს ასეთი, არ ვიცი. ძალიან ვიტანჯ ები, არც ვიცი, როგორ გითხრათ. უკვე მესამე წელია, ასე ვარ. – არ მისულხართ მერე იმ კლინიკაში? – არ მივსულვარ, უნდა მივს ულიყავი და ვერ წავედი. მშვე ნიერი თვალები მქონდა და ახ ლა კიდევ გამრუდებული მაქვს, ერთი პატარაა და ერთი დიდი. ოთხმოცი წლის გავხდი გუშინ და სრულიად მარტო ვარ. ერთი შვილი მყავს და ისიც რუსეთში ცხოვრობს, თან მეორე ჯგუფის ინვალიდია, ავღანეთში იბრძ ოდა. არადა მე მომვლელი მჭ ირდება მარტოხელა ბრმა კაცმა როგორ უნდა გავძლო? ახლა, რატომ დავრეკე თქვენთან და რა იყო ჩემი მიზანი – ბოლოს და ბოლოს, ამ ჩიჩუამ, მე რომ დამა ბრმავა, ხომ უნდა აგოს პასუხი?! სამწუხაროდ, ბატონ პეტრეს ჯანდაცვის სამინისტროსთვის არ მიუმართავს, მიზეზი მარტ ივია, დამოუკიდებლად მას თე ლავიდან თბილისში ჩამოსვლა კი არა, საკუთარ ეზოში გადა ადგილებაც კი არ შეუძლია. რაც შეეხება კლინიკა „მზერას“ შევეცადეთ, ამ თემაზე გიორ გი და ალექსანდრე ჩიჩუებსაც გავსაუბრებოდით, თუმცა უშ ედეგოდ. ისინი კლინიკაში არ დაგვიხვდნენ. გვითხრეს, რომ მივლინებაში იყვნენ. კლინიკის ხელმძღვანელს, გიორგი ჩიჩუ ას ტელეფონით ვესაუბრეთ. მან კომენტარის გაკეთება არ ისურ ვა: „ურჩიეთ პაციენტს, ექსპერ ტიზას მიმართოს, სხვა შემთხვ ევაში მე ვერაფერს გეტყვითო“. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
29
ჯგუფი „მგზავრები“ 5 წლის ხდება წელს ჯგუფი „მგზავრები“ იუბილა რია. არსებობის 5 წლისთავს ჯგუფი 12 ნოემბერს, ფილარმონიის დიდ საკო ნცერტო დარბაზში სოლო კონცერტით აღნიშნავს. სპეციალურად ამ დღის თვის „მგზავრების“ მეგობრები, უკრა ინული ჯგუფიც ТНМК ჩამოვა, სადაც კლიპის პრეზენტაციას გამართავენ, ერთობლივად გაკეთებულ სიმღ ერაზე „ქარი ქრის“. გარდა ამისა, მოგვიანებით ჯგუფი სოლო კო ნცერტის „ლაივ“ ალბომსაც გამო უშვებს. გიგი დედალამაზიშვილი: „კონცერ ტზე 25 სიმღერას ვიმღერებთ. სიმღერებ ის ნახევარი ძველი ალბომიდან იქნება და ნახევარი ახალი ალბომიდან. უკრაინიდ ან ჩვენი მეგობრები ჩამოდიან და კლიპის პრეზენტაციასაც მოვაწყობთ. გალაკტიონ ტაბიძის ლექსზე შექმნილ სიმღერას ჩვენ ქართულად ვმღერით და ისინი უკრაინულ ად. ასევე მეორე ალბომსაც ვუშვებთ და ამ კონცერტის DVD-ს. ოქტომბრის ბოლოს კო ნცერტები გვაქვს დაგეგმილი უკრაინაში და შეიძლება საბერძნეთშიც წავიდეთ“.
ორწილ ანი ჩიხლაძის აქრ იაში მოდელები ავ
ანი ჩიხლაძე: „ზუსტად ისეთი ქორწილი იყო, როგორიც მინდოდა და ყველაფერმა კა რგად ჩაიარა. მართლია ჩემს მეგობრებს ავ არ ია მოუვიდათ, მაგრამ გადარჩნენ და არ და შა ვებულან. ეთუნა იყო ცოტა მძიმედ, მენჯი და იზიანა, მაგრამ ახლა ისიც კარგად არის“.
ავთანდილი ხანუმების ფანია კლუბში თუ სხვა ხალხ მრავალ ადგილებში მო ცეკვავე ავთანდილ ცქვი ტინიძე საკმაოდ იშვიათი სანახავია, მაგრამ არსებო ბს მუსიკა, რომელზეც დი ზაინერს შეუძლია ცოლთან ერთად გაუჩერებლად იც ეკვოს. ავთანდილი კახუჩე ლას და ხანუმების ფანი აღ მოჩნდა.
30
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ავთო ცქვიტინიძე: „მე კა ხუჩელას ფანი ვარ, თავისი ხა ნუმებით. არასდროს ვცეკვავ. მარტო ხანუმებზე შემიძლია ასე გავერთო. არაჩვეულებ რივი და მსოფლიო მასშტაბის პროექტია. ჯერ კიდევ მაშინ შემიყვარდა, როცა ხანუმების კოსტიუმებს ვაკეთებდი. ძირი თადად მანქანაში მაქვს ხოლმე ჩართული და სულ ვუსმენ“.
ერევანში, „საზოგადოებრივი მა უწყებლების“ ერთობლივი მუსიკა ლური პროექტის „10+10“ ჩაწერე ბის დროს ყველაზე მეტად მომღერ ალი თიკა მახალდიანი დაზარალდა. მის პარტნიორ არმან ელბერტს მო ულოდნელად მამა გარდაეცვალა. ამის გამო ნომრების ჩაწერა დროე ბით გადაიდო. რამდენიმე დღის შემდ ეგ ყველა ნომრის ჩაწერა ერთ დღეში მოუხდათ, რასაც თიკას თმა შეეწირა. თიკა მახალდიანი: „ერთ მშვე ნიერ დღეს, როცა გადაღებებზე ჩემი ნომრით გასასვლელად ვემზადებოდი, გამომიცხადეს შენს პარტნიორს მამა გარდ აეცვალა და ვეღარ ჩაგწერთო. მომენტალურად ცრემლები წამომივიდა. ყველაფერი მე რატომ მემართება და არ მი მართლებს-მეთქი. ორი დღე ვნერვიულობდი და მერე მი თხრეს 2 დღეში დაბრუნდება შენი პარტნიორი და ყველაფ ერს ერთ დღეში ჩავწერთო. მართლა ერთ დღეში გადავი ღეთ 9 ნომერი. არ დავღლი ლვარ, მაგრამ ცხრაჯერ შე მიცვალეს ვარცხნილობა და თმა ისე დამეწვა, რომ საერ თოდ ვეღარ ვიმორჩილებ. სა ბოლოოდ მაინც ყველაფერმა კარგად ჩაიარა, კარგი ხა ლხი იყო შეკრებილი და კიდევ დიდი სიამოვ ნებით წავიდოდი ერევანში“.
აძემ 1 ოქტომბე მოდელმა ანი ჩიხლ ი წელი შეყვარ ორ ი იკე შაორშაძე და ან ის დაგეგმილი ჰქ ილიც უკვე დიდი ხნ ლა თაფლობი ახ და ველში დაიწერეს ომბერს დაბრუ ტ ოქ 14 ი შ ს ი ანი თბილ ს“ შეუერთდე ლ უ ე რ ი უკვე „დომის კვ უკერა. მართალია ნა ინგოროყვამ შე ლი იყო, თუმცა ქო ი მ გ როგორიც დაგე . სვეტიცხოვლიდა მაინც არ ჩაუვლია მოდელი მეგობრე ს ი ნქანა, სადაც ან ნებიერიძე და კიდ უნა ვაშაკიძე, ნინი ყვა. მოდელებმა მო ი შ ა ისხდნენ, ავარი მიიღეს.
სალომე გოგ იმიჯი შეიც
საშემოდგომოდ სალ ომე გო ათზე დადგა. თმის ფე რის შეცვ ული ჰქონდა და ორი გინ სტაფილოსფრად გად ალურ აიღებდა. ახსენდა, რომ ძალია ნ მოსწონდ სალომე გოგიაშვი ლ რიან და იღებავენ, რო ი: ხში ცა ნერვი მაგრამ ჩემს შემთხვ ევაში ასე ა არს ჩემი თმა და მას ზე ექსპერი ლოდ, მომინდა რაღ აცის შეც თმა შევიღებე. ყველ ასთვის დგან ძალიან ხშირად ვიცვ ნდოდა, რომ მუქი ფე რი მ სტაფილოსფერი. დი დხან და, რადგან ძალიან უხ დე ახლა რუჯი აღარ მაქ ვს, მ
თიკა მახალდიანმა ერევანში თმა დაიწვა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გიგა აგლაძე ზედიზედ 4 ფილმს გადაიღებს სალომე ბაკურაძემ ყოფილ „ჯე ოსტარელ“ და რადიოწამყვან გიორგი არჩვაძესთან ერთად ახალი დუეტი ჩაწერა. სიყვარულზე სიმღერის და სრულებული ვარიანტი სალომეს ჯერ არ მოუსმენია, თუმცა დუეტით კმაყ ოფილია. სხვა კონკრეტული გეგმები ჯერ არა აქვს. კლუბ Two Side-ში მი სი და ნოდიკო ტატიშვილის საღამოები განახლდა. ყველაზე მეტად კი ახლა ახ ალი „ჯეოსტარელების“ საგულშემატ კივროდ ემზადება.
ლში ქართველი მოყვნენ
. თორნ ერს ჯვარი დაიწერა ქორწ და ნ ე ნ არებულები იყვ იცხო ტ ე სვ რი ა ჯვ . ათ ქონდ ებენ. რ ა ატ ში ზ ის თვეს პარი იდან რ ბ მ ო ტ ოქ 15 და ა ბ უნდე მუ თა ა ბ კა ნო ება. საქორწი ჰქონდა, თი ე ის რა ე წ ს ი რ ა ჯვ ის გარეშე ორწილს ექსცესებ ავალი მა მ მი ი შ ნ ა რ ო ტ ს ან რე ილი, ეთ ვ შ ა რ ა ხ ები ელენე მა აფი გოგო დევ ორი ფოტოგრ ზიანებები და ა რ ა ტ ა პატარ-პა
აძემ სალომე ბაკურ ყოფილ ან“ „ჯეოსტარელთ ტი უე მეგობრული დ ჩაწერა
გიაშვილმა ცვალა
ოგიაშვილი ცვლილე ბებ ვლა უკვე დიდი ხანია ის ხასი ჩაფიქრებ ფერსაც მიაგნო. თმა მთლიანად ეს ფერი ადრეც ჰქო ნდა და გა და. ირ შემთხვევაში თმა ს მაშინ იჭ იულობენ ან დეპრეს იაში არიან, არ არის. ყველაზე მე ტად მიყვ იმენტებს არ ჩავატა რებ. უბრა ცვლა და აქედან გა მომდინარე, ჩვეულებრივი ამბავ ი იყო, რა ვლი ხოლმე თმის ფე რს. არ მი მქონოდა, ამიტომ გა დავ ნს მქონდა ეს ფერი და წყვიტე მომწონ ება გარუჯულ კანს. მართალია, მაგრამ მაინც მომწო ნს“.
ს ალ ომ ე ბაკურაძე: „ გ იო სთ ა ნ სიმღერა ზა ფხულის და საწყისში ჩა ვწერე და იმის მერე არ მომისმ ენია. ახლა დამი რეკეს მზად არისო და უნდა ვნახო რა გამო ვიდა. თბილი, მეგობრული დუეტია“.
გიგა აგლაძემ რეჟისორო ბას უკვე სერიოზულად მიჰყო ხელი. ახლა პირველ ქართულ 3D ფილმზე მუშაობს. FINDER („მაძიებელი“) მძაფრსიუჟეტი ანი ფილმია, რომელიც უცნაურ ქალაქში მცხოვრები გოგოს ის ტორიას ასახავს. ფილმი 2012 წელს გამოვა, მანამდე კი გიგას თაროზე შემოდებული კიდევ 3 ფილმი ელოდება, რომლებსაც FINDER-ის გადაღებების დამთ ავრებისთანავე დაიწყებს. გიგა აგლაძე: კინოსა და მუსიკის გარდა ცხოვრება ში სხვა არაფერი მაინტე რესებს. ჩემი მიზანია, რომ რეჟისორული კუთხით კა რგად გავიზარდო. ეს არის ერთადერთი, რაც ცხოვრე ბაში მინდა გავაკეთო. აქ ამდე არაფერი გამიკე თებია. ერთადერთი ფილმი გადავიღე და ისიც დიდი არ აფერი გამოვი და. შეკვეთილი პროექტი იყო
და ვერ მოვასწარით. ახლა რასაც ვიღებ ჩემი საავტო რო ფილმია და პირველი 3D ფილმი იქნება საქართვე ლოში. დანარჩენი სამი ფი ლმი, რომლის სცენარებიც უკვე გამზადებული მაქვს, 3D-ს, 2D-შიც მშვენიერი იქ ნება. საერთოდ, კლასიკურ კინოს ვანიჭებ უპირატეს ობას, თუმცა თავისთავად თანამედროვე ფილმებიც ძალიან მხიბლავს. ახლა რასაც ვიღებ, ჩემთვის ძა ლიან ახალია და დანარჩ ენი სამი კი მელოდრამაა. ერთი ამათგან განსაკუთ რებით საინტერესოა. ან ძალიან გამლანძღავენ ან ძალიან მოეწონ ებათ“.
ნინი შერმადინი
ი შ ა ნ ა ყ ე ვ ქ სამ სამი ახალი სიმღერით ნი ცოტა ხნის წინ ნი ე ნ ძ რ ე ბ სა შერმადინმა ა. რ ა ი მო თი ე ხ მ სო თი და Universal საბერძნეთში ანი ხე ი ვ თ ს ვ ექ ნ Studio-თა ახალი და ა ორმ ლშეკრულება გააფ a be My Man nn Wo u ერა. If Yo სინ გლი ჩაწ სი რგიული, კლუბური სასაცილო და ენე ლუ თ რ ქა ი შ ნ ა ვ ე ერ ეგ მღერაა. ამის შემდ ტ რ პა ი ს მი შეუერთდა. სომხურ პროექტს ლავი ვ კ ს რ ვა ი თ ერ თნიორი სომხეთის ერ ში შესრულებული ქტ ანდრე იყო. პროე ე სირუმ, სირუმ“ ის „ახ რა ე ღ მ სი ლი ძვე ც ი პ ი კლ ად თ სთან ერ მოეწონა, რომ ნინი მა სში დაბრუნებულ ი ლ ი თბ . ღო ი ა დ გა ი გ ი რ მო ის ძ ი ჯოხა ნინიმ კი უკვე ანრ სიმღერა ჩაწერა. ში ძა „სომეხ პარტნიორ ნინი შერმადინი: ჭიერი ნი ნ ა ი მართლა ძალ ლეთ, უ ლიან გამიმართლა, რ ს ა ვ შე რა ე ღ მ აზი სი და ც ბიჭია. ბევრი ლამ რა ნ ა დ ი გარი სომხეთ კომპ მაგრამ ყველაზე მა ც რ ო გ რო , ეც ძ ა ხ ი ჯო მრჩა, კლიპია. ანრ ბრუნდა ეულ ამპლუას დაუ ოზიტორი, თავის ჩვ მიწერა. „არასოდეს შე და და ახალი სიმღერა ნი ახალ ჰიტზე გადავი ო ვია მიყვარდები“-დან მგ რს ვამბობ“, – ასე ჰქ ე ფ ა არ „მე . ეთ ა დ ნაცვლ შე ნ ა თ ს ა ნ მელიც წი ახალ სიმღერას, რო ელია. ბ ე რ ქ ი ფ ა მ და და ი რებით უფრო ნელ ანრი ში ამ სიმღერაზე უახლოეს მომავალ ს“. ებ კლიპსაც გადამიღ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
31
პუტინის საპრეზი
საბჭოთა კავში
დავით ავალიშვილი
როგორც იქნა, გაცხადდა და ღი ად ითქვა: რუსეთის მომავალმა, „12-წლია ნმა“ პრეზიდენტმა, ვლადიმერ პუტინმა, მმართველი პარტიის სკანდალური ყრილობიდან რა მდენიმე დღის შემდეგ, მოსკოვ ურ გაზეთ „იზვესტიაში“ გამო აქვეყნა საპროგრამო სტატია, რომლითაც თავისი მთავარი პო ლიტიკური მიზანი დაასახელა: ყოფილი საბჭოთა კავშირის ტერიტორიაზე ერთიანი ფედე
რაციული სახელმწიფოს აღდგ ენა, რომელსაც „ევრაზიული კა ვშირი“ დაერქმევა და ყოფილი სსრკ-სგან მხოლოდ იმით იქნება განსხვავებული, რომ საბაზრო ეკონომიკას და არა კომუნისტ ურ რეჟიმს დაეფუძნება! თუმცა, ამით „მოკავშირე რესპუბლიკე ბისთვის“ ბევრი არაფერი იც ვლება დამოუკიდებლობისა და სუვერენობის თვალსაზრისით. პირველ რიგში, უნდა აღინიშნოს, რომ ქართული ოპოზიცია პუტინის ინიციატ ივას აშკარა დაბნეულობით ხვდება. მაგა ლითად, ქალბატონი ბურჯანაძე, ბოლო ინტერვიუში, ყველანაირად ცდილობდა, პირდაპირი კომენტარისგან თავი დაეძ ვრინა. გასაგებია რატომაც: „ვლადიმირ ვლადიმიროვიჩის“ წყენინება არ უნდა, მაგრამ არც იმის თქმა აწყობს, მის გეგმას მხარს ვუჭერო. მერე კი უკვირს, ხალხი ჩე მს მიტინგებზე რატომ არ მოდის და რეიტ ინგი რატომ არ მაქვსო. ხალხს (მასას) არ უყვარს გაურკვევლობა: მიშა სააკაშვილი 32
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
სა და მმართველი პარტიის დამოკიდებუ ლება პუტინის პროექტისადმი არავითარ ეჭვს არ იწვევს და ყველასთვის აბსოლუ ტურად ნათელია: არც თვით მიშა და არც „ნაციონალური მოძრაობა“ ახალი „საკავშ ირო სახელმწიფოს“ შექმნას არ დაეთან ხმებიან. ანუ, მათ იციან და ხმამაღლა ამ ბობენ, რა უნდათ და რა – არა. ოპოზიცია კი არ ამბობს. ესე იგი, ან არ სურს თქვას, ან (კიდევ უარესი) თვითონაც არ იცის, რა უნდა – გარდა ძალაუფლებისა, რასაკვირ ველია. თუმცა, დავუბრუნდეთ „იზვესტია ში“ გამოქვეყნებულ პროგრამას: პუტინი „ევრაზიული კავშირის“ შექმნის კონკრე ტულ გეგმას სახავს. საერთოდ, ამ პო
კიდეც – რუსეთის, ბელორუსისა და ყაზა ხეთის შემადგენლობით. მისი შექმნა მო სკოვმა იმით მოახერხა, რომ მეზობლებს დაემუქრა: ან შემოხვალთ ამ გაერთიანებ აში, ან საზღვრებს ჩაგიკეტავთ და სავიზო რეჟიმს შემოვიღებთო. ესე იგი „მოახერხა“ მუქარითა და შანტაჟით. თანაც, თუ „საბაჟო კავშირის“ წესდ ებას წავიკითხავთ, დავრწმუნდებით, რომ გაერთიანების „საკონტროლო პაკეტი“ რუსეთმა დაისაკუთრა: „საერთო“ საბაჟო შემოსავლების 89 პროცენტს თვითონ იტ ოვებს და გადაწყვეტილების მიღების დრ ოსაც ხმების აბსოლუტური უმრავლესობა აქვს. ანუ ე.წ. „დამოუკიდებელ სახელმწი
ფოთა თანამეგობრობ ლიტიკოსს ვერ დაუწ ისგან“ განსხვავებით, უნებ, რომ საკუთარ „საბჭოთა სადაც გადაწყვეტი ზრახვებს ოდესმე კავშირის დაშლა ლებები მხოლოდ მალავს და პირდ ყველა წევრი სახე აპირ არ აცხადებს. გასული საუკუნ ლმწიფოს პრეზ აკი თქვა რამდენ ის უდიდესი იდენტთა თანხმო იმე წლის წინათ: ბით მიიღებოდა, „საბჭოთა კავშირ გეოპოლიტიკური „საბაჟო კავშირში“ ის დაშლა გასული კა ტ ა ს ტ რ ო ფ ა გად აწ ყვ ეტ ილ ებ ის საუკუნის უდიდესი იყო“ მისაღებად რუსეთის გ ეო პო ლი ტი კუ რ ი სურვილია საკმარისი. კატასტროფა იყოო“. სამაგიეროდ, რუსეთ-ბე ანუ, არა პი რვ ელი და ლორუსისა და რუსეთ-ყაზა მეორე მსოფლიო ომები, ხეთის საზღვრები საერთოდ აღარ რომელთა შედეგად 60 მილიონი არსებობს: მოსკოვი საზღვრებს ყაზახე ადამიანი დაიღუპა, არა რევოლუციური თის სამხრეთით და ბელორუსის ჩრდილო ტერორი და კიდევ 40 მილიონი ადამია ეთით აკონტროლებს. ცდებოდა ის, ვისაც ნის დახოცვა რუსეთიდან – კამპუჩიამდე, ეგონა, „ამით ხომ ჩვენც ვისარგებლებთ არა ებრაელთა დედა-წულიანად ჟლეტა, და რუსეთში ბორჯომს ბელორუსიდან არამედ სწორედ მისთვის (პუტინისთვის) შევიტანთო“: გენადი ონიშჩენკო ყველა მშობლიური „დერჟავის“ დაშლა ყოფილა პატარა გასტრონომს დაემუქრა, რომ, თუ ყველაზე დიდი ტრაგედია! „ბორჯომს“ გაყიდდნენ, უბრალოდ, გაან მის აღსადგენად კი რუსი პრემიერი და ადგურებდა! მომავალი პრეზიდენტი მეზობლებს ასეთ 2012 წლის 1 იანვრიდან კი „საბაჟო კა „საგზაო რუკას“ უსახავს: პირველ რიგში, ვშირი“ „ერთიან ეკონომიკურ სივრცედ“ იქმნება „საბაჟო კავშირი“. უკვე შეიქმნა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იდენტო პროგრამა:
ირის აღდგენა! ზურგს ევროკავშირი უმაგრებს. ამიტომ, გარდაიქმნება. ეს იმას ნიშნავს, რომ „სა ნებისმიერი „ეკონომიკური კა ბაჟო კავშირსა“ და „დსთ“-ს სხვა ვშირი“ იმას გამოიწვევს, ქვეყნებს შორის დამყარდება რომ საზღვრების არ დაახლოებით ისეთივე სავა არსებობის პირობე ჭრო რეჟიმი, როგორიც ბში სამუშაო ძალა, რუსეთ-საქართველოს „კი ბატონო, შემო რესურსები, წარმ საზღვარზე არსებობს ოება, ბიზნესი და 2006 წლიდან, როდე დით თუ გინდათ, ყველაფერი სხვა, საც მოსკოვმა ემბა ოღონდ გაითვალი უბრალოდ, „გაიწ რგო შემოიღო. ამით სწინეთ, რომ ვინც ოვება“ რუსეთში პუტინი მეზობლებს შემოდის რუბლის – როგორც ეს ბე (მათ შორის უპირვე ზონაში, ამით შემო ლორუსს დაემარ ლესად უკრაინას) ეუ თა მაშინვე, როგო ბნება: ან შემოხვალთ დის რუსეთის შემა რც კი საბაჟო კავშ „ერთიან ეკონომიკურ დგენლობაში!!!“ ირში შევიდა. თუმცა სივრცეში“, ან უბრა მოსკოვი გაჭირვებაში ლოდ დაგახრჩობთ ისევე,
მოყალიბდება „საკავშირო პარლამენტი“, „საკავშირო პრეზიდენტი“ (ალბათ, პუტი ნი 2024 წელს უკვე ამ პოსტის დაკავებას მოინდომებს) და სხვა „ცენტრალური ორ განოები“ – ერთიანი არმიისა და ერთიანი სასაზღვრო ჯარების ჩათვლით. „ამას არც უკრაინა დაეთანხმება და არც იგივე ყაზახეთიო“ – კი, ბატონო, ნებით ნა მდვილად არ დაეთანხმებიან, მაგრამ განა პუტინმა ბოლო 11 წლის განმავლობაში, სანამ რუსეთს ხელმძღვანელობს, მთელ მსოფლიოს არ აჩვენა, რომ ყველაფერზე წამსვლელია „ოცნების აღსასრულებლად“, ესე იგი მშობლიური „დერჟავის“ აღსადგ ენად? ჩეჩნეთში 250 ათასი მშვიდობიანი ადამიანი, მათ შორის 50 ათასი ბავშვი და ხოცა, საქართველოს ტერიტორიები დაიპ
„ჯერ საქართველო ჩაითრიეთ ამ გაერ თიანებაში და მერე ჩვენც შემოვალთ, თორემ ასე სრულ ჩიხში აღმოვჩნდებითო“
როგორც საქართველოს ვახრჩობ! მთავ არი მიზანი, რა თქმა უნდა, ისევ და ისევ კიევია, ანუ, სულ მალე, ამ ორ ქვეყანას შორის ისეთი ომი ატყდება, „დედა შვილს არ აიყვანს ხელში!“ პირველი რეალური კანდიდატები ტაჯიკეთი, ყირგიზეთი და სომხეთი არიან. სამივე ქვეყანა რუსული სამხედრო ბაზებითაა სავსე, თუმცა სო მხები იხვეწებიან: „ჯერ საქართველო ჩა ითრიეთ ამ გაერთიანებაში და მერე ჩვენც შემოვალთ, თორემ ასე სრულ ჩიხში აღ მოვჩნდებითო“. შემდეგ ეტაპზე, პუტინის გეგმით, „ერ თიანი ეკონომიკური სივრცე“ „ეკონომ იკურ კავშირად“ გარდაიქმნება. იგულ ისხმება, რომ ამ ეტაპზე ჩამოყალიბდება „საკავშირო“ სასამართლო, „საკავშირო არბიტრაჟი“, რომლებშიც საკონტროლო პაკეტი (ესე იგი ხმათა უმრავლესობა) ისევ მოსკოვს ექნება და ეკონომიკურ დავებსაც ის გადაწყვეტს. ოღონდ აქ გავითვალისწინოთ, რომ რუსეთის ეკონომიკა ბევრად ძლიერია, ვიდრე ყაზახეთის, ბელორუსის ან ნები სმიერი სხვა ყოფილი სსრკ რესპუბლიკისა – ბალტიის ქვეყნების გარდა, რომელთაც
მყოფ „თანამოძმეებს“ გამოსავალსაც მა შინვე შესთავაზებს, როგორც მინსკს შე სთავაზა: საერთო ვალუტა! „ეკონომიკურ კავშირს“ უნდა ჰქონდეს საერთო ვალუტა – არა აქვს მნიშვნელობა, ამ ვალუტას „ევ რაზი“ ერქმევა თუ „რუბლი“. მთავარია, რომ ეს ვალუტა მოსკოვში მოიჭრება და ფინანსურ პროცესებზე კონტროლსაც რუსეთი შეინარჩუნებს. ამგვარი გეგმა ელცინის რუსეთს ჯერ კიდევ 1994 წელს ჰქონდა. მაშინ საქართ ველოშიც სერიოზულად მსჯელობდნენ „რუბლის ზონაში“ შესვლის შესახებ, მაგრ ამ მოსკოვიდან მიიღეს პასუხი: „კი ბატო ნო, შემოდით თუ გინდათ, ოღონდ გაით ვალისწინეთ, რომ ვინც შემოდის რუბლის ზონაში, ამით შემოდის რუსეთის შემადგ ენლობაში!!!“ მთლად ასეთ „ნაგლობაზე“ კი ედუარდ შევარდნაძე და ჯაბა იოსელიანიც ვერ წავიდოდნენ იმ დროს. ბოლო ეტაპზე (ალბათ, პუტინის 12-წლ იანი მმართველობის დასასრულისთვის) „ეკონომიკური კავშირი“ „ევრაზიულ კა ვშირად“ გარდაიქმნება, რაც იმას ნიშნავს, რომ „ცენტრალური ეკონომიკური ორგა ნოების“ და საერთო ვალუტის გარდა, ჩა
ყრო, მეზობლების მიმართ ტერორისა და სამოქალაქო ომის პროვოცირების (ყირგ იზეთი) პოლიტიკას ატარებს და ა.შ. ჩვენთან მისი მიზანი ის კი არ იქნება, რომელიმე პოლიტიკური ძალა პირდაპირ დაითანხმოს „ევრაზიულ კავშირზე“ (იცის, რომ ეს შეუძლებელია), არამედ მაქსიმალ ური არეულობისა და ქაოსის პროვოცირ ება, რათა ქაოსსა და ახალ სამოქალაქო ომში ჩაფლული ქვეყანა „მომწიფდეს“ და კვლავ ჩვეულებრივ „მოკავშირე რესპუბ ლიკად“ იქცეს. ოღონდ, ამჯერად, საბჭოთა კავშირისგან განსხვავებით, უკვე აფხაზე თისა და შიდა ქართლის გარეშე, რადგან ამ ტერიტორიების საქართველოსთვის დაბრ უნებას პუტინი არც ერთ შემთხვევაში არ აპირებს. ვლადიმირ ვლადიმიროვიჩმა იცის, რომ უნდა იჩქაროს, სანამ ევროპა და მთელი დასავლეთი კრიზისის ჭაობშია ჩაფლული და ნავთობზე მოთხოვნაც მაღალი რჩება. მაგრამ თუ ევროპა გონს მოეგო, თუ ტრან სკასპიური გაზსადენი გაიყვანა, თუ ნატო სა და ევროკავშირის გაფართოება გაგრძე ლდა, პუტინის გეგმა გაზეთ „იზვესტიას“ ფურცლებზე დარჩება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
33
თენგიზ მახარაშვილი: „ნარკომანივით ვარ, რომ ავდგები და რაღაც არ დავხატო, არ შემიძლია“ EXCLUSIVE დეა თავბერიძე
თენგიზ მახარაშვილის ნა მუშევრები ლეგენდებით, ქა რთული თქმულებებით, ზრაპ რებითა და პოეზიითაა გაჯე რებული. მნახველის წინ უდ იდესი ტრადიციის მქონე და ჩვენს საუკუნეში მივიწყებ ული მინიატურული ფერწერა ცოცხლდება. მინიატურაში დიდი ხანია, მუშაობს. თავის დროზე ჭედურობასაც აკეთ ებდა და ხეზე ჭრასაც. აქვს არქიტექტურულ-მხატვრული ნამუშევრები. რამდენიმე ხნ ის წინ ყველა ნამუშევარს თავი ერთად მოუყარა და ალ ბომად გამოსცა. თენგიზ მახარაშვილი: „რაც თავი მახსოვს, სულ ვხატავ... ბო ლო პერიოდში გავაკეთე ბავშვობის მოგონებები, ბავშვური სახლები, ქალაქები, სოფლები. ისე ვხატავ, როგორც ბავშ ვები ხატავენ. გამრუდ ებული ხაზებით, სწორი ხაზები რომ არ ჩანს… უტრირება გავაკეთე და გამოვიდა ძალიან საინტე რესო კომპოზიცია“. სახლი-სახელოსნო „1988 წელს ნუცუბიძის პლატოზე მომცეს სახელო სნო, გავარემონტე, მთელი ძალ-ღონე შევალიე, მოვა წყვე, როგორც მინდოდა. მაგრამ სასწაული მოხდა, ვერაფრით დავხატე, ერთი ნამუშევარიც კი ვერ შევქმენი. მე რე გავყიდე და ჩემს სახლთან ახ ლოს ვიყიდე ფართი. ისევ ვიწვალე, გავაკეთე და არის გამოკეტილი, იქაც ვერ ვხატავ. ეტყობა, ბავშ ვობიდან იმდენად მივეჩვიე ხმაუ რს, ხალხს, რომ ვეღარ დავეჩვიე სიწყნარესა და მარტო ყოფნას. რადიოც კი წავიღე სახელოსნოში, მაგრამ ფსიქოლოგიურად ვერ მო ვერიე ამას, ვერ შევძელი სიჩუმე ში მუშაობა. არადა, მხატვრები ოცნებობენ სახელოსნოზე. მე ვერ შევძელი, ამიტომაც სახლში ვხატ ავ, მაგიდაზე. ჩემი მეუღლეც სულ ამაზე წუწუნებს, ხან მაგიდაა საღე ბავებით დასვრილი, ხან – ფარდა... როცა მე ვხატავ, სიცოცხლე უნდა ჩქეფდეს, ვიღაც უნდა შემოვიდეს, ვიღაცას უნდა დაველაპარაკო...“ შეხვედრა მაიაკოვსკის შვილთან „1991 წელს მოსკოვში, ჩემს გა მოფენაზე ერთი საინტერესო ამბა ვი მოხდა. გამოფენის დროს უცებ შემოცვივდნენ მაშინდელი ჩინო ვნიკები – თქვენი ნახატების ნახვა ერთ მნიშვნელოვან ადამიანს უნ დაო. მოვიდა ერთი ქალბატონი, ეს გახლდათ მაიაკოვსკის მანამდე ყველასთვის უცნობი ქალიშვილი ელენა მაიაკოვსკაია. ზედგამოჭრი
ლი მაიაკოვსკი იყო. ელენა ამერიკაში ცხოვრობდა და მამამი სის მუზეუმის სანახავად იყო ჩა სული მოსკოვში. მე მითხრა, ვიცი, რომ მამაჩემის ქვეყნიდან ხართ. როცა გავიგე, რომ ქართველი მხ ატვრის გამოფენა იყო, მოვედიო. ქართული პეიზაჟი ვაჩუქე. ძალიან მოეწონა და ჩანაწერიც დამიტოვა“. მოსკოველი მეცენატი „ამავე პერიოდში კიდევ ერთი შესანიშნავი მეცენატის, თორნიკე კოპალეიშვილის სტუმრობა იყო ჩემთვის მნიშვნელოვანი. ისიც გა მოფენაზე მოვიდა. გავიგე, რომ ქართული სულის მატარებელი გამოფენაა და დავინტერესდიო. მას მოსკოვში, ძალიან განთქმ ული რესტორანი „ფიროსმანი“ ჰქონდა, რომელსაც ცნობილი ადმიანები სტუმრობდნენ. მითხ რა, გამოფენის შემდეგ ნახატე ბის ნაწილი იქნებ ჩემთან დატო ვოთო. რესტორანში სხვადასხვა მხატვრის ნახატები ჰქონდა გამო ფენილი. ერთი კედელი ჩუბჩიკას ნახატებით იყო სავსე. აგვისტოში მოსკოვში პოლიტიკური გადატრ ალება მოხდა. ისეთი სიტუაცია შეიქმნა, მხოლოდ იქიდან გამოქც ევაზე ვფიქრობდი. ვცდილობდი. ნახატებიც როგორმე გადამერჩ ინა, თორნიკე გამახსენდა და ასე
დავტოვე ნახატები მა სთან, რომელიც „ფირო სმანში“ გამოიფინა. 1992 წლის შემდგომ პერიოდში მოსკოვში დატოვებული ნახატების ჰონორარი ავ სებდა ჩემი ოჯახის მწირ ბიუჯეტს“. დღევანდელ ქართველ მხატვრებზე „ძალიან კარგი მხატვრები გვყა ვს, ძალიან ნიჭიერები არიან. ჩემში აღტაცებასაც იწვევს მათი შემოქმ ედება. რომ შევხედავ და მომეწო ნება, შემაჟრჟოლებს. ამ დროს ვი ცი ხოლმე თქმა: აი, ნიჭიერება, ნა ხე, რა მაგარია,
მე რას ვაკეთებ ახლა. ეს შეგრძნ ება ხშირად მქონია და გამომიხა ტავს კიდეც… ნიჭიერებას რომ დავინახავ, მიხარია. მართლაც, ძალიან კარგი მხატვრები გვყავს, მაგრამ, თუ ეს ყველაფერი საზღვა რგარეთ არ გავიდა და ხალხმა არ ნახა, არაფერი გამოვა. თუ შენ კა რგი ნამუშევრები გაქვს, მაგრამ კა ტალოგის გარეშე ჩახვედი, არავინ მიგიღებს. არის ასეთი დადგენილი წესი. კატალოგის გარეშე არავინ არ მოვა გამოფენაზე. ქართულმა მხატვრობამ რომ ევროპაში აღია რება მოიპოვოს, საჭიროა მხატვრ ები ყველანაირად მომზადებულები იყვნენ. ძალიან ბევრი კარგი მხატ ვარი მახსოვს, რომლებიც სიცოცხლის შემდეგ უფრო დაფასდნენ“.
ირაკლი ფარჯიანი „ირაკლი ფარჯიანს ძა ლიან კარგად ვიცნობდი, ჩემს მეზობლად ჰქონ და სახელოსნო, ბოლო სართულზე. ხშირად ი თ რ ე „ერთად მაქვს ავდიოდი მასთან, ი ტ პორტრე ი – ჩემი „ფეჩი“ ედგა, მაინც ლ ციოდა, საშინელი დახატუ ის…“ ლ ღ სიტუაცია იყო. მი უ მე 34
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
უხ ედ ავ ად ამ ისა, სულ იქ იყო და ხატავდა. მერე ამის გამო ჰქონდა ფილტვების დაავადება, გერმანია ში წაიყვანეს სამკურნალოდ. გერმ ანიაშიც ხატავდა, – არ შემიძლია, ინტენსიურად არ ვხატოო. რადგან ფილტვები აწუხებდა, ზეთით ხატვა აუკრძალეს. ის მაინც ხატავდა, გა მოიპარა კიდეც იქიდან. ფაქტობრი ვად, ხატვას შესწირა თავი. ახალგა ზრდა კაცი იყო, 43 წლისა გარდაი ცვალა. ხასიათითაც ძალიან კარგი ბიჭი იყო, ინტელიგენტი და ყველ ანაირად დადებითი პიროვნება“. მერაბ აბრამიშვილი „მერაბ აბრამიშვილი, კარგი მხატვარი იყო, დალევა უყვა რდა, სულ სვამდა. ერთხელ ჩე მი ცოლისდა მივიდა მასთან სა ხელოსნოში, მისი ნახატის ყიდვა უნდოდა. უჩვენებია მერაბს ნახა ტები, მერე კი შერჩეული ნახატი 600 დოლარი დაუფასებია. მე 300 დოლარზე მეტი არა მაქვს, მოვა გროვებ და შეიძლება მოვიდეო... გაუჩერებია, მოდი, მოდი, ჯანდაბ ას შენი თავი, წაიღეო. მალევე გა რდაიცვალა. მერე ჩემს ცოლისდ ას ავარია მოუვიდა, ფული დასჭ ირდა და რაღაცებს ყიდდა. მოდი ამ ნახატსაც გავყიდიო და მიიტ ანა გალერისტთან ბარნოვზე და... სულ რაღაც ექვსი თვე იყო გასუ ლი. 300 დოლარად ნაყიდ ნახატში 2000 დოლარი გადაუხადეს. შვიდი თუ რვა თვის წინ ვიყავი ბარნოვზე სალონში და ვხედავ აბრამიშვილის ნახა ტს, ფასი ვიკითხე, ოცდახუთი ათასი ღირს, უკვე გაიყიდა, ხვალ საღამოს წაიღ ებენო... ასე რომ, ჩვ ენთან ძალიან კარგი მხატვრები არიან, რომლებსაც მიხე დვა უნდათ. კარგია, თუ სიცოცხლეში დაფასდებიან“.
„პრაიმტაიმი“ ყველასთვის – რეგიონული აქცია ამჯერად შიდა ქართლში
ერთთვიანი აქცია „პრაიმტაიმი“ ყველ ასთვის“ გრძელდება. გასულ კვირას „პრაი მტაიმი“ შიდა ქართ ლს ესტუმრა და გორის მ უნ იც იპ ალ იტ ეტ შ ი შემავალი სოფლების: ტყვიავის, ძევერას, ქი წნისის, სვენეთისა და კარალეთის მოსახლ ეობას გაზეთის გასუ ლი ნომრები საჩუქრად გადასცა. გორში ახლა ვაშლის კრეფა მიმდინ არეობს და ვენახში მშ რომელ მოსახლეობას ცოტა ხნით დასვენების საშუალება მიეცა. აქ ცია კახეთიდან დაიწყო და საქართველოს ყვ ელა რეგიონს მოიცავს. „პრაიმტაიმი“ მთელ სა ქართველოში ვრცელდ ება, თუ მცა ჩვ ენი მი ზანია, გაზეთი სოფლის მაც ხო ვრ ებ ლე ბი სთ ვ ისაც ხელმისაწვდომი გახდეს. აქციის დასრ ულების შემდეგ, მოსა ხლეობას უკვე გაზეთის გამოწერაც შეეძლება. მარგალიტა შერმადინი, სოფელ სვენეთის ბაღის მა სწავლებელი: „აქამდე არას დროს წამიკითხავს თქვენი გაზეთი. ყდაზე საინტერესო ინფორმაციებს ვხედავ და აუცილებლად გავეცნობი. საბავშვო ბაღშიც გადავცემ ყველას და შთაბეჭდილებე ბს აუცილებლად გადმოგცე მთ“. მერაბ კეჩხუაშვილი, სოფელი ძევერა: თქვენ გა იხარეთ, რომ მოხვედით და ასეთი კარგი საჩუქარი გა გვიკეთეთ. დატვირთული სამუშაოს დროს, ცოტას და ვისვენებთ, წავიკითხავთ და გავერთობით“. ზაირა გულისაშვილი, სოფელი ქიწნისი: „ჩვენთან სოფელში არ იყიდება გაზე თები და როცა ხელში ჩაგვ ივარდება, სულ ვკითხულო ბთ. პრესა აქ ადრე იყო, თო რემ ახლა ვიღას ახსოვს. მო მავალში დიდი სიამოვნებით გამოვიწერთ, წავიკითხავთ და იქნებ რამე სასიკეთოც გავიგოთ“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
ის სულ რაღაც 22 წლის ბიჭი იყო. უნივერსიტეტი ახალი დამთავრებული ჰქ ონდა. დიდი ცხოვრებისთვის ემზადებოდა, ჰქონდა ოცნებე ბი და მიზნები... მაგრამ მის სამშობლოს რუ სი მოადგა და რეზერვში გამო იძახეს. სანქტ-პეტერბურგიდან ჩამოსულმა უფროსმა მეგობა რმა თბილისში წაყოლა ურჩია. უარით გაუსტუმრებია: ასეთ დროს გაქცევა არ ივარგებსო. ვერც მამას დაუყოლიებია შინ დარჩენაზე. „ამბობდა, ყვ ელა ჩემი მეგობარი იქ არის და მე როგორ გამოვაკლდეო. მრ ცხვენოდა, დარჩენას რომ ვთ ხოვდი. სამშობლო მეძახისო, იმეორებდა“, – იტყვის მამა. მა მა, რომელმაც თავად მიიყვანა შვილი სენაკის ბაზაზე... ოჯახი ბოლოს 11 საათზე ელ აპარაკა ბაზაზე მყოფ შვილს. პირველი დაბომბის ხმა რომ გაიგეს, ურეკავდნენ. ზარს რომ არ უპასუხა, მშობლები ბაზაზე გაცვივდნენ. გარდაცვლილი შვილი საავადმყოფოში იპოვ ეს... რამდენიმე ნასხლეტი ჰქ ონდა თავში მოხვედრილი... მიხეილ იოსავა 1986 წელს დაიბადა ხობში. ხობშივე და ამთავრა სკოლა. სკოლის და მთავრების შემდეგ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ეკონომიკის ფაკულტეტზე ჩა ირიცხა და დაამთავრა. დედა, მარინე კაკულია: „უგემრი ელესი შვილი იყო, ვამბობდი, დავბერ დები და ბედნიერი დედა ვიქნები-მე თქი... უპრეტენზიო და დაუზარელი, ძალიან ეშმაკი და ჭკვიანი ბავშვი იყო. უფროსებთან მეგობრობა უყვარდა... სკოლაში ძალიან კარგად სწავლობდა, დაწყებითი კლასების პედაგოგი მეუბ ნებოდა, თვითნაბადი მათემატიკური ნიჭი აქვსო. მილიონების ფარგლებში ამრავლებდა და ყოფდა ელვის სისწ რაფით. ბებია უკრაინელი ჰყავდა და
რუსულიც ძალიან კარგად იცოდა. როდესაც სკოლაში ღია გაკვეთილი ტარდებოდა, სულ მიშიკოს მიჰყავდა... მეც სკოლაში ვმუშაობდი და ვთხოვე, შატალოზე არ წახვიდე, უხერხულო ბაში არ ჩამაგდო-მეთქი. არასოდეს წასულა... სამეგობროში, სამეზობლ ოში თუ ვინმეს რამე უჭირდა, ყველას კაცივით ედგა გვერდში. თავის საქმეს გადადებდა და სხვისას გააკეთებდა. ძალიან დამოუკიდებელი იყო. ბებია და ბაბუა ჰყავს სოფელში. ყველაფერ ში ეხმარებოდა. დილიდან ადგებოდა და მზის ამოსვლამდე ყანას უთოხნი და, დაუზარელი იყო... მამაჩემმა გა იხსენა, ერთხელ მოირბინა და მანქანა მთხოვა, ჩემი მეგობრის დედა ჩანთებს მიათრევს და უნდა წავაღებინოო. მე გონა, სადღაც წასვლა უნდოდა და მატყუებდა. მივეცი გასაღები და გა ვყევიო. თურმე სიმართლე მითხრა, მართლაც იმ ქალს ეხმარებოდაო... ცდილობდა, ყველას დახმარებოდა, რითაც შეეძლო... ერთადერთი იმაზე ვუბრაზდებოდი, რომ მანქანას სწრა ფად დააქროლებდა. თავს იმართლ ებდა ხოლმე, რა ვქნა, მამა და ბაბუა მანქანას სულ 15 წუთით მაძლევენ და მინდა, ყველაფერი მოვასწროო. მუშა ობას როგორც კი დავიწყებ, პირველ რიგში, მანქანას ვიყიდიო...“ მამა, ბესო იოსავა: „ისე უყვარდა მანქანის ტარება, მართვის მოწმობის ასაღებად 3 დღე თავაუღებლად მეცა დინეობდა. მარტო მსუბუქზე კი არა, სატვირთოზეც ჩააბარა და მოწმობა აიღო. უნდოდა, საკუთარი ბიზნესი ჰქონოდა და ამბობდა, რა იცი, რაში გამომადგებაო. დამოუკიდებელი იყო. ეტაპობრივად ყველაფერს მივაღწ ევო, ხშირად მიმეორებდა... ძალიან უყვარდა ნადირობა, თევზაობა, ბილი არდის თამაში. მისი გარდაცვალების შემდეგ, საბილიარდო კლუბის ხელმ ძღვანელის, ლერი ბასილაიას ინიც იატივით, მიშიკო იოსავას სახელობის ტურნირი ჩავატარეთ. მიშიკო ხშირად დადიოდა იმ კლუბში და თურმე ეუ ბნებოდა, ტურნირი ჩავატაროთ და გამარჯვებული თასით დავაჯილდ ოოთო. მის სიცოცხლეში ეს ვერ მო
მიხეილ იოსავა
ხერხდა და შემდეგ ლერი ჩაუდგა ამ საქმეს სათავეში. 23 ნოემბერს, მიში კოს დაბადების დღეზე ჩატარდა ტუ რნირი. ამ ტურნირმა სისტემატური ხასიათი მიიღო. სამომავლოდ გვინდა, რომ რეგიონული გახდეს ეს ტურნირი. მიშიკოს სახელით საჩუქრებით ვაჯი ლდოებთ გამარჯვებულს...“ დედა: „გარდაცვალების მერე ვნ ახე მისი მობილური, იმდენი სასიყვ არულო მესიჯები ჰქონდა, ვერ წარმ ოიდგენდი... ვიცოდით, რომ შეყვარ ებული ჰყავდა, მაგრამ არ ვიცით, ვინ იყო... მის ცხოვრებაში არ ვერეოდით. სახლში რემონტი გვქონდა და მეგო ბრებისთვის უთქვამს, რომ მორჩებ
იან, ცოლი უნდა მოვიყვანოო. სიურ პრიზი უნდა გავუკეთო მშობლებსო... ძალიან ძნელია ცხოვრება მიშიკოს გარეშე. საოცრად მოსიყვარულე იყო. ერთი უხეშად მოქცევა არ მახსოვს მი სგან. შემოვარდებოდა, გადამკოცნი და და ისევ გაიქცეოდა. სულ სადღაც ეჩქარებოდა. ალბათ, გრძნობდა, რომ ხანმოკლე სიცოცხლე ეწერა და ყველ აფრის მოსწრება უნდოდა. მიშიკოს გარდაცვალება რომ გავიგეთ, ჩვენს სახლში უამრავი ხალხი ირეოდა. ის ეთი სიტუაცია შეიქმნა, ჩემი თავი გა დამავიწყდა, სხვების მოსულიერებას ვუნდებოდი, ვფიქრობდი, ვინმე არ მოკვდეს და ცოდვა არ დამედოს-მე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თქი. 60 წელს მიღწეული კაცები ბა ვშვებივით ტიროდნენ. გაოგნებული ვიყავი, 21 წლის ბიჭმა ასეთი დიდი სიყვარულის დათესვა როგორ მოახ ერხა-მეთქი. ნამდვილად არ ვიცოდი, ამდენ ადამიანს თუ უყვარდა... 2009 წელი დგებოდა, ღამის 11 საათზე მიშიკოს საფლავზე ავედით, ახალი წელი რომ მიგველოცა. სახტ ად დავრჩით – ასამდე კაცს მოეყარა თავი, სუფრა ჰქონდათ გაშლილი და ახალ წელს ულოცავდნენ მიშიკოს... ვიდექი და ვფიქრობდი, რამ მოიყვანა ამდენი ხალხი ჩემი შვილის საფლავზე ამ ბედნიერ ღამეს, საშინელ თოვლსა და სიცივეში-მეთქი...“ ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
35
„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“
გაფრთხილებთ
!
• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილაციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამოყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გაზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს.
ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ:
• ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანიავეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი. დარეკეთ 04-ზე!
• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გადაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გაცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბინაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყოების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად.
კატეგორიულად აკრძალულია!
• საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულების შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამოყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილება, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინებული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხების არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება.
გახსოვდეთ, რომ:
• პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოების ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს.
პატივცემულო მომხმარებლებო!
გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 36
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ვერე პალასში“ გამართული შეხვედრის გასაიდუმლოებული დეტალები... სად გაქრა რეალურად გოჩა ძასოხოვის მიერ გადმორიცხული თანხა და რა ჩანაწე რების გამოქვეყნებას სთხოვენ თემურ შაშიაშვილს?
პროექტის ხარჯთაღრიცხვის დოკუმენტი
შიო არსენიშვილი მირიან ბოქოლიშვილი
მინდია გულუას პარტ იული თანამოაზრე შიო არსენიშვილი „პრაიმტ აიმს“ გაუნაწყენდა და გაზეთს მის წინააღმდეგ შავი პიარის აგორებაში დასდო ბრალი. საქმე ეხება ჩვენ მიერ გამო ქვეყნებულ სტატიას, სადაც საუბარი იყო გუ ლუას ახალი პარტიის წევრებსა და მათ პოლი ტიკურ წარსულზე. არსე ნიშვილის გაღიზიანება იმ ფრაზამ გამოიწვია, სადაც სტატიის ავტო რი წერდა პროექტზე „ხალხი ასამართლებს ხელისუფლებას“, რო მლის ერთ-ერთი ხელმ ძღვანელი სწორედ შიო არსენიშვილი გახლდათ. სტატიაში, კონფიდენ ციალურ წყაროზე დაყრ დნობით, ნათქვამი იყო, რომ თემურ შაშიაშვილი არსენიშვილს ამ პროე ქტისთვის გამოყოფილი თანხის მითვისებაში სდებდა ბრალს. როგორც ჩანს, ამ დეტა ლმა გულუას ამჟამინდ ელი და შაშიაშვილის ყოფილი თანამოაზრე იმდენად გააღიზიანა, რომ „თავისუფალი აზ რის სახლში“ საგანგებო პრესკონფერენცია გა მართა.
შიო არსენიშვილი: – მოგესალმებით და მინდა ვთ ქვა, რომ დიდი აჟიოტაჟი გამოიწ ვია ჩვენ მიერ ახალი პარტიის ჩა მოყალიბებამ და შესაბამისად, რო გორც მოსალოდნელი იყო, შავმა პიარმა აქტიური მუშაობა დაიწყო. ეს მეხება პირადად მე, ჩემს შეურ აცხყოფას, ჩემი ღირსებისა და პა ტივის შებღალვას. „პრაიმტაიმში“ დაიბეჭდა სტატია, სადაც ეწერა, – თითქოს იმიტომ დავშორდი თე მურ შაშიაშვილს, რომ იმ პერიოდ ში, როდესაც მე ვიყავი სახალხო სასამართლოს ხელმძღვანელი, თანხა მივითვისე და ამაზე შაშიაშ ვილს ჩემ მიმართ ჰქონია პრეტენ ზიები... მინდა მოგახსენოთ, რომ ჩემს კომპეტენციაში არ შედიოდა რაიმე ფინანსების განკარგვა. მე, ბატონი თემურ შაშიაშვილი, მინდ ია უგრეხელიძე, გელა ნიკოლაიშ ვილი, იგივე ნინო ბურჯანაძე და სხვები ჩვენი ჯიბიდან ვიღებდით ფულს და ვდებდით იმისთვის, რომ ეს დემოკრატიული პროცესი გამა რთულიყო. არსებობდა სახალხო სასამართლოს ფონდი, რომელსაც არანაირი თანხები უცხოეთიდან არ შემოსდიოდა, როგორც ამ სტ ატიაში ეწერა... რომ აგორებენ ამ შავ პიარს, რაღაცა პატარა საფუ ძველი მაინც უნდა არსებობდეს და იმის საფუძველზე აგორდეს, მაგრამ ამ კონკრეტულ შემთხვევ აში ჩემს წინააღმდეგ მიმართულ კამპანიას არანაირი საფუძველი
არ შეიძლება ჰქონდეს და არც აქვს. ყველამ, ვინც მონაწილეობდა, იცის, რომ მე იქიდან, ფულის დადების გა რდა, ერთი კაპიკიც არ ამიღია. „თავისუფალი აზ რის სახლში“ გამართულ ბრიფინ გზე შიო არსენიშვილს ვკითხეთ, ჰქონდა თუ არა ოფიციალური ხე ლფასი ზემოხსენებულ პროექტში, რაზეც გვიპასუხა, რომ მას არანაი რი ხელფასი არ აუღია. რაც შეეხება „პრაიმტაიმის“ პო ზიციას... შაშიაშვილის პრეტენზი ებისა და შიო არსენიშვილის მიერ თანხის მითვისების შესახებ ჩვენ სწორედ „თავისუფალი აზრის სა ხლის“ ყოფილი ხელმძღვანელი, ელისო კილაძე გვესაუბრა, თუმცა იმის გამო, რომ სტატია უშუალოდ ამ თემას არ ეხებოდა, მაშინ ინ ტერვიუს გამოქვეყნება საჭიროდ არ მივიჩნიეთ. რადგან ბატონ შიოს ეჭვი გაუჩნდა, რომ ეს ინ ფორმაცია, უბრალოდ, გაზეთმა შეთხზა, ამიტომ ახლა გთავაზობთ ელისო კილაძის ინტერვიუს სრულ ვერსიას. ასევე ვაქვეყნებთ დო კუმენტებს, რითაც დასტურდება, რომ შიო არსენიშვილი პროექტში, ხელფასის სახით, საკმაოდ სოლი დურ თანხას იღებდა. მაშ ასე, სასტუმრო „ვერე პა ლასში“ გამართული შეხვედრის გასაიდუმლოებული დეტალები... სად გაქრა რეალურად გოჩა ძასო ხოვის მიერ გადმორიცხული თანხა და რა ჩანაწერების გამოქვეყნებას სთხოვს ელისო კილაძე თემურ შა შიაშვილს? ელისო კილაძე: – პროექტი „ხალხი ასამართლ ებს ხელისუფლებას“ იყო თემურ
შაშიაშვილის იდეა. ამ ე.წ. ალტე რნატიულ სასამართლოს უნდა გა ნეხილა გახმაურებული საქმეები. პროექტის საერთო ღირებულება წარმოადგენდა 150 ათას დოლარს. დაფინანსებას საკუთარ თავზე იღ ებდა რუსეთში მყოფი გოჩა ძასო ხოვი. როგორც ვიცი, მან ეს ფული კიდეც გადაიხადა. სასამართლომ ფუნქციონირება დაგეგმილზე გვ იან დაიწყო, თუმცა პროექტში და საქმებული ადამიანები ანაზღაურ ებას ჩვეულებრივ იღებდნენ. თა ვად ამბობენ, რომ ვითომ ეს ფული თანამოაზრეთა შემოწირულობა
შაშიაშვილმა შეხვედრაზე პრეტენზიები წაუყენა შიო არსენიშვილს თანხის გახარჯვასთან დაკავშირებით
იყო. რეალურად მართლაც ასე გა ფორმდა, რადგან ვერ იტყოდნენ, ფული ძასოხოვმა მოგვცაო. გარდა ამისა, ვფიქრობ, მინდია უგრეხე ლიძეც არ იქნებოდა თანახმა, რომ ძასოხოვის დაფინანსებულ პროე ქტში მიეღო მონაწილეობა. ამიტომ ეს ფული გადაანაწილეს და გაფო რმდა, როგორც შემოწირულობა. შემდეგ ამ თანხის გახარჯვასთან დაკავშირებით მოეწყო შიდა „რა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ზბორკა“. ეს იყო სასტუმრო „ვერე პალასში“. – ანუ თანხა არამიზნობრივად გაიხარჯა? – დიახ, ვინც ამ პროექტს აფინ ანსებდა, ცხადია, ითხოვდა შესაბა მის ხარჯთაღრიცხვასაც. სწორედ ამ ფინანსური გარღვევების გამო ფონდის თავმჯდომარედ დანიშნ ეს ნანა დევდარიანი, რომელმაც სიტუაცია შედარებით საჯარო გახადა და ღიად განაცხადა: ნინო ბურჯანაძემ პროექტს რამდენიმე ათასი ლარი შესწირაო. თუმცა, როგორც გითხარით, ამას თანხებ ის გაფლანგვასთან დაკავშირებით სერიოზული დავა უძღოდა. ამას პირად საუბრებში მიდასტურებენ ამ შეხვედრის მონაწილეებიც. შა შიაშვილმა „ვერე პალასში“ მოწყ ობილ შეხვედრაზე პრეტენზიები წაუყენა შიო არსენიშვილს ამ ფუ ლის გახარჯვასთან დაკავშირებ ით. ამ შეხვედრას ორი კამერა იღებდა, ინტერნეტტელევიზია „თეთრებიდან“. ჩანაწერი, შაში აშვილმა წაიღო და თავის გასა მართლებლად გოჩა ძასოხოვთან ჩაიტანა. მე მოვუწოდებ ბატონ თემურს, გამოაქვეყნოს ეს ჩანაწე რები. რეალურად თანხები ორივე მხარემ შეჭამა. ცხადია, ისინი ამ თემაზე საჯაროდ არ ისაუბრებენ, რადგან გასვრილია როგორც ერ თი, ისე მეორე მხარე. P.S. „პრაიმტაიმის“ მიერ გა მოქვეყნებულ დოკუმენტებში ნათლად ჩანს, რომ შიო არსენი შვილს, ხელფასის სახით, 1000 ლარი ეძლეოდა, მიუხედავად იმ ისა, რომ თავად ამ ფაქტს არ ად ასტურებს. პროექტის ხარჯთა ღრიცხვის დოკუმენტში, საერთო ჯამში, მითითებულია 291 ათას 606 დოლარი. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
37
გიორგი წითური
„გორილაზის“ დასასრული ბობდილანი–ნობელისნომინაცია
უმეტეს წილად საქმე ალბარნის სხ ვა პროექტებს ეხება, რომლის გადამკ იდეც მუსიკოსს უბრალოდ დრო აღარ რჩება „გორილაზისთვის“. ასევე აღსა ნიშნავია, რომ ჯგუფის ბოლო ალბომი The Fall ინდივიდუალურად მხოლოდ ალბარნს ეკუთვნის, ეს კი არსებული პროექტის ისტორიაში არასდროს მო მხდარა. მთავარი ფაქტორი რამაც „გო რილაზის“ დაშლა გამოიწვია, ამ დღეე ბში გავრცელებული ინფორმაციაა. დაიმონ ალბარნი სოლო ალბომისთ ვის ემზადება და უახლოეს მომავალში ჩასაწერად სტუდიას ეწვევა. ალბარნ ისგან ყველაფერს ელოდნენ, The Good, the Bad and the Queen-ს ახალ ალბო მს, Blur-ის ხელმეორედ გაცოცხლებას, ბოლოს და ბოლოს „გორილაზის“ ახალ ნამუშევარს, თუმცა სოლო ალბომზე აქამდე საუბარი არ ყოფილა. როგორც მუსიკოსი აცხადებს, მისი მორიგი ალ ბომი პოპ-კომპოზიციების კრებული იქნება, რაც, ალბათ, გასაკვირიც არ უნდა იყოს.
როდესმე ყველაფერი სრულდება, გამონაკლ ისი არც მუსიკალური პრ ოექტი „გორილაზი“ აღ მოჩნდა. დეიმონ ალბარნ ის ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული პროექტი, რომელიც გამოგონილი მულტიპლიკაციური გმ ირებისგან შედგებოდა, როგორც ჩანს, აღარ ია რსებებს. ამის შესახებ ტვიტერში ჯგუფის გა მოგონილმა ბასისტმა მერდოკმა, სავარაუდოდ ალბარნის სახელით გა ნაცხადა. იქნება ეს პრ ოექტის საბოლოო დასა სრული, თუ უბრალოდ, საქმე დროებით დაშლას თან გვაქვს, უცნობია.
ბოლო წლების მანძილზე ალბა რნი უფრო სხვადასხვა ექსპერიმ ენტებით გახლდათ დაკავებული და მისი დადგმული ოპერებიც, უფრო ექსპერიმენტული იყო. ჩა ნს, მუსიკოსიც დაიღალა თავისივე გარე პროექტებით, რის გამოც ამ ჟამად მხოლოდ „საკუთარ თავზე“ და პოპ-კომპოზიციებზე იმუშავებს. რაც შეეხება „გორილაზის“ „და შლას“, ეს ერთგვარი ეპოქის დასა სრულია, ყოველ შემთხვევაში, ბოლო ათი წლის მუსიკალური სამყარო ნა მდვილად მათი სახელით წარიმართა. ახალი ათწლეულისთვის ჩანს, პროე ქტმა უბრალოდ თავი ამოწურა, რის გამოც წარსულს თავისი ნებით ჩაბა რდა. იქნება თუ არა ალბარნის სოლო კარიერა ისეთივე წარმატებული, რო გორიც მისი დანარჩენი პროექტები გახლდათ, უცნობია, თუმცა ისეთი ნიჭიერი მუსიკოსისგან, როგორიც ალბარნია, ყველაფერია მოსალოდნ ელი.
ბობ დილანი ნობელის ნომინაცია „გრემი“, „ოსკარი“, „ოქროს გლობუსი“, პულიცერის პრ ემიის სპეციალური პრიზი, არაფერი რომ აღარ ვთქვათ, უამრავი ინსტიტუტის სპ ეციალურ ჯილდოებზე – ამ ყველაფრის მფლობელი მხ ოლოდ ერთი ადამიანი, ამერ იკელი ლეგენდარული მომღ ერალი ბობ დილანია. თუმცა რამდენიმე დღის წინ გავრცე ლებული ინფორმაცია, მაინც ყველასთვის მოულოდნელი აღმოჩნდა, ნობელის პრემ იის მთავარი პრეტენდენტი, ლიტერატურის განხრით, ზუ სტადაც ცნობილი მუსიკოსი იყო. 38
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
რა თქმა უნდა, ბობ დილანს თავი სი კარიერის მანძილზე არაერთი ავ ტობიოგრაფია, რომანი თუ საბავშვო წიგნი აქვს გამოცემული, თუმცა მისი ამ კუთხით ნომინირება, ისეთი ორ განიზაციისგან როგორიც ნობელია, მაინც ძალიან დიდი მოულოდნელობა გახლდათ. პირველ რიგში, მუსიკოსს არაერთი ღირსეული კონკურენტი ჰყ ავდა, თუმცა ბუკმეიკერების აზრით,
რომლებიც წინასწარ დებდნენ ფსონ ებს, მთავარი პრეტენდენტი ზუსტად აც ბობ დილანი იყო. ლეგენდარულ მუსიკოსს სირიელ მა პოეტმა ადონისმა, შვედმა თომას ტრანსტრემერმა და ყველასთვის ნა ცნობმა ჰარუკი მურაკამიმ გაუწია კონკურენცია. არავისთვის საიდუმ ლოს არ წარმოადგენდა, რომ მთავ არი „ბრძოლა“ ზუსტადაც დილანსა
„დრაივი“
„გორილაზის“ დასასრული
და მურაკამის შორის უნდა გამართ ულიყო და როგორც ზემოთ მოგა ხსენეთ, სავარაუდოდ, ბობ დილანის გამარჯვებით უნდა დასრულებულ იყო. მართალია ამ შემთხვევაში ყვ ელანაირი ლოგიკური აზრი მურაკა მის მხარეზე გახლდათ, თუმცა ვერც იმას უარვყოფთ, რომ ნობელის ჟი ურის გადაწყვეტილებაც, არაერთ ხელ ყოფილა,რბილად რომ ვთქვათ, უცნაური. წელსაც ნობელის რჩეული ყველასათვის მოულოდნელად თო მას ტრანსტრემერი გახდა. ლიტერატურული თვალსაზრის ით დილანის ყველაზე პოპულარულ გამოცემად მისი ავტობიოგრაფია
წლებში დაიწერა და ბიტთაობის ძა ლიან დიდ ზეგავლენას განიცდიდა, პოპულარობა მაინც მოიპოვა, პირვ ელ რიგში ბობ დილანის მუსიკალუ რი პოპულარობის ხარჯზე. რაც შე ეხება საბავშვო წიგნებს, ეს, ალბათ, მუსიკოსის ერთგვარი ჰობია, ვიდრე სერიოზული საქმიანობა. ამრიგად, ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული პრემია შესაძლოა ბობ დილანს წაეღო სახლში და ამ ით თავისი პრიზების ისედაც დიდი კოლექცია, კიდევ ერთი მნიშვნელ ოვანი ჯილდოთი შეევსო. სიმართ ლისთვის უნდა ითქვას, ნაკლებად სავარაუდოა, ბობ დილანი ერთმნი
უნდა ჩაითვალოს, რომელიც მუსი კოსის მართლაც საინტერესო ცხოვ რების, სხვადასხვა პერიოდს განიხი ლავს. ეს კი, მკითხველს ყოველთვის აინტერესებდა და მისი ავტობიოგრა ფია უმალვე ბესტსელერი ხდებოდა. რაც შეეხება დილანის ექსპერ იმენტულ რომანს სახელწოდებით „ტარანტული“, რომელიც 1965-66
შვნელოვნად ლიტერატურაში შე ტანილი წვლილისთვის გამხდარიყო ნომინირების ღირსი – კონკრეტული ნომინაცია უფრო იმ განვლილი გზ ის დაფასებაა, რაც დილანმა თავისი კარიერის მანძილზე განვლო და რი თიც მსოფლიო კულტურას, არაე რთი შესანიშნავი მუსიკა თუ ტექსტი დაუტოვა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„დრაივი“
ფილმ „დრაივის“ (ზოგიერთ თარგმა ნში „მრბოლელი“) შე სახებ, არაერთი თვეა საუბრობენ. თავიდან ფილმს, მორიგ მძაფ რსიუჟეტიან ნამუშე ვრად აღიქვამდნენ, თუმცა კინოთეატრე ბში გამოსვლის შემდ ეგ სურათი რადიკა ლურად შეიცვალა. კრ იტიკოსებმა ერთხმად აღიარეს, რომ ნიკო ლას ვინდინგ რიოფ ნის ფი ლმი, 2011 წლ ის ამერიკული კინოს ერთ-ერთი საუკეთესო ნამუშევარი იყო. ფი ლმის თრეილერი, რო მელიც დიდ აღფრთო ვანებას არ იწვევდა, კინოთეატრში სულ სხვა სტილისტიკის ნა მუშევრად გადაიქცა. ხოლო მას შემდეგ, რაც კა ნში წლის საუკეთესო რეჟისო რად ზუსტადაც ნიკოლას რი ოფნი აღიარეს, ფილმმა ერთობ საკულტო სტატუსი შეიძინა და მაყურებლისთვის უფრო მიმზ იდველი გახდა. პოსტსაბჭოთა სამყაროში „დრაივმა“ ცოტა და აგვიანა, რითიც მაყურებლის ინტერესი ორმაგად გააძლიერა. ყველას აინტერესებდა თუ რა გადაიღო ასეთი დანილემა რე ჟისორმა, რომ თითქმის ყველა ექშენ ფილმის პარამეტრში ჩა ჯდა, თუმცა საფესტივალოდაც ასეთი აქტუალური აღმოჩნდა. „დრაივის“ დრამატურგი ული ხაზი მართლაც დიდად არ განსხვავდება, იმ დაშტამპული ფილმების კასკადისგან, რასაც ამერიკული კინემატოგრაფი ასე უხვად გვთავაზობს. თუმცა მას შემდეგ რაც მის გადაღე ბას რიოფნი შეუდგა, რეჟისო რმა ძალიან ნიჭიერად მოახერ ხა ყველა ის არსებული შტამპი, რომელიც სცენარს ჰქონდა, პატარა გამარჯვებად ექცია. რიოფნმა მთელი სცენარი ისე გადააკეთა, რომ მასში ფაქტ ობრივად სიტყვა არ შეცვლა, თუმცა მსახიობების, ოპერატ ორის, მუსიკის საშუალებითა და ფილმის ტემპორიტმის და გდებით, მან ფაქტობრივად ამ ერიკული კინოს ახალი შედევრი შექმნა. რეჟისორი მიზანმიმართუ ლად მონოტონურს ხდის ფი
ლმს, თუმცა ახერხებს არ და აგდოს ის ტემპი, რაც მოცემულ ისტორიას და მის ფინალს აქვს. საქმე ახალგაზრდა მრბოლე ლს ეხება (რაიან გოსლინგი), რომელიც მის ცხოვრებაში გა ჩენილი პირველი სიყვარულის გამო თავს ხიფათში იგდებს და ასე თუ ისე აწყობილ მომავალს, არაფრად აგდებს. თითქოს ძა ლიან ტრივიალური შინაარსის ნამუშევარი, რეჟისორის ხელში არა მარტო საინტერესო ხდება, არამედ აბსოლუტურად ნათლ ად ას ახ ავს ამა თუ იმ გმ ირ ის ერთობ უმოტივაციო ქმედებას. სამყარო, რომელშიც ფილმ ის გმირები ცხოვრობენ, ყულა ბაა, სადაც ხალხი ჩაყარეს, სა დაც ერთადერთი შანსი იმისა, რომ გადარჩე ან რაიმე შეიგრძ ნო, მხოლოდ რისკია. ზუსტად ასეთ შეკრულ და თითქოსდა არარსებულ პირობებში ცხოვ რობს მთავარი გმირი, რომე ლიც სიყვარულის გამო ერთგ ვარი გმირი ხდება, რომლისთვ ისაც მთავარი იმ ადამიანის ბე დნიერებაა, რომელიც უყვარს. დრამატული სიყვარულის თემა, სულ უფრო მძაფრი ხდ ება ფილმში, როცა მაყურებლი უბრალოდ ხვდება – მთავარ გმ ირს მანამდე, უბრალოდ არავინ ჰყვარებია და რომ მას ურჩევნ ია მო კვ დეს, ვი დრე ეს ახ ალი გრძნობა დაიჩაგროს ან უბრა ლოდ გაქრეს. რაიან გოსლინგი და ქერი მი ლიგანი ფილმში თითქმის უსიტ ყვოდ გადმოსცემენ ემოციას, რომელიც მე პირადად დიდი ხანია ჰოლივუდში არ შემიმჩ ნევია. მსახიობებმა შეძლეს და თავისი ოსტატობით მოახერ ხეს რეჟისორის ჩანაფიქრი სრ ულად შეესრულებინათ, რითიც
„დრაივს“ თავისებური, ძალიან მიმზიდელი, ელფერი შესძინეს. რაც შეეხება მუსიკას – იშვი ათია, როცა საუნდტრეკი დრამ ატურგიულად ასეთი მნიშვნელ ოვანია, როცა იგი არა მხოლოდ განწყობას ქმნის, არამედ ფი ლმში არსებული პერსონაჟია. დრამატული და სევდიანი კო მპოზიციები ქმნიან შეგრძნებ ას სამყაროსი, რომელსაც არც წელი და არც დრო არ გააჩნია. ხანდახან იბადება შეგრძნება, რომ კონკრეტული სცენების გადაღებისას, მსახიოებებს სპ ეციალურად ფილმისთვის არ სებულ კომპოზიციებს ასმენი ნებდნენ. მაგრამ ყველაზე დიდი პლ უსი, რაც ფილმს აქვს, ეს ზო მიერების შეგრძნებაა, როგორც ჩანს, ნიკოლას რიოფნის სისხ ლში აქვს გამჯდარი. იმისდა მიუხედავად, რომ „დრაივში“ მრავლად არის ძალადობის სც ენები, მაყურებელს არანაირ „დისკომფორტს“ არ უქმნის, პირიქით, ეს ისეთივე დროუ ლი და აუცილებელია, როგორც თუნდაც სულ პატარა ჭანჭიკი მანქანაში. „დრაივი“ ეს „ახალი სტილის“ ფილმია, რომელსაც ამჟამად კონკურენტი არ ჰყავს. ალბათ, ამიტომ იქნა დაფასებუ ლი ზუსტადაც ამ ფილმისთვის, საკმაოდ პოპულარული რეჟი სორი კანში. ექნება თუ არა „დრაივს“ გაგრძელბა? რა თქმა უნდა, აქ ლაპარაკია არა ფილმის მეორე ნაწილზე, არამედ იმ სტილის ტიკაზე, რაც კონკრეტულ ნა მუშევარს აქვს. ალბათ, უფრო არა, რადგანც „დრაივი“ ერთჯ ერადი გასროლაა, რომელმაც მსოფლიო კინოინდუსტრიაში შესაძლოა გადატრიალება არ
მოახდინოს, თუმცა წლევან დელ ფილმებს შორის, ნამდვი ლად გამორჩეული ადგილი და იკავოს. „დრაივი“ ქართველი მომხ მარებლისთვის, სხვადასხვა სერვერებზე, ამჟამად უკვე ხე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლმისაწვდომია. ასე რომ ვისაც ჯერ არ გინახავთ და გსურთ გა რთობასთან ერთად, უბრალოდ კარგი ფილმით ისიამოვნოთ, „დასერჩეთ“ და გადმოქაჩეთ, მერწმუნეთ, რიოფნის ფილმი ამად ღირს.
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
39
ობიანი ნამცხვრები „პოპულიში“, ადმინისტრაციის „საიმიჯო“ კომენტარით SOS!
თორნიკე ყაჯრიშვილი იმ დროს, როცა სავა ჭრო ქსელ „პოპულის“ ადმინისტრაცია 10 წლის იუბილეს გრანდიოზულ ად აღნიშნავს და საიმ იჯო რეკლამებს იკეთებს, საფირმო მაღაზიებში ისევ ვადაგასული პროდუქცია დევს. ორი კვირის წინ ბესო მახარა შვილმა, ერთ-ერთ „პოპულიში“, სტ ლაჟებზე გასაყიდად შემოწყობილი გაფუჭებული ნამცხვრები ნახა. რო გორც ბესო ამბობს, მსგავსი ფაქტი ამ მაღაზიათა ქსელში ბევრჯერ უნ ახავს... ბესო მახარაშვილი: – დაახლოებით 2 კვირის წინ პე კინის #7-ში მდებარე „პოპულის“ მაღაზიაში სრულიად სხვა პროდუქ ტზე შესულმა დაობებულ ნამცხვ არს მოვკარი თვალი და სურათებიც გადავუღე, მის ქვედა თაროზე კი მთლიანად დამპალი ნესვი იდო. – რომელ ნამცხვარზეა ლაპა რაკი? – ასე ჰქვია: „პოპულის ტორტ
ები“, ოღონდ ეს რულეტი იყო. – გასა ყიდად იდო ეს პროდ უქტი? – რა თქმა უნდა. რომ ამ ეღო და მეყიდა, არავინ მეტყოდა უარს. – როგორ გამოიყ ურებოდა ეს ნამცხვარი? – თითქოს შიგნიდან იყო გამომპ ალი და გარედან ობები ჰქონდა გა მოსული. დახლზე ასეთი ნამცხვარი რამდენიმე ცალი იდო და ყველა მა თგანი ანალოგიურად გამოიყურებ ოდა. – რა რეაქცია ჰქონდა მომსახ ურე პერსონალს, როდესაც გა ფუჭებულ ნამცხვარს ფოტო ებს უღებდი? – არც არავის შეუნიშნავს... კონსულტანტს მე შევატყობინე და გაუკვირდა, უი, მართლაო?.. – როგორ ფიქრობთ, რატომ იდო დახლზე ობიანი ნამცხვარი? – ზოგადად არიან დაუდევრები.
თან, როგორც ვიცი, მომსახურე პერსონალს საკმაოდ დაბალი ანაზღაურება აქვს, რაც მომს ახურების ხარისხზეც აისახება. ყველასთვის ცნობილია, რომ „პოპულიში“ ხშირად იყიდება საკვებად უვარგისი პროდუქცია და ვცდილობ, არ ვისარგებლო მათი მომსახურებით, მაგრამ ჩემს სახლთან ყველაზე ახლოს „პოპულია“ და ზოგჯერ მიწევს შესვლა... „პოპულის“ ხელმძღვა ნელობას უფრო მეტი ყურადღ ების გამოჩენასა და სიმკაცრეს ვურჩევდი, მაგრამ მგონია, რომ მათ კარგად იციან, რა დონის მო მსახურება აქვთ... – ეს პირველი შემთხვევა იყო „პოპულისთან“ დაკავშირ ებით? – პირველი შემთხვევა ნამდ ვილად არ ყოფილა. ერთხელ თევზის კონსერვი ამიფეთქდა. რამდენიმე დღის წინ კი ტოსტ ერის პური შევიძინე, რომელსაც უცნაური სუნი და წებოვნება ჰქ ონდა. ამ ფაქტთან დაკავშირებით, რა თქმა უნდა, კომენტარის გა საკეთებლად „პოპულის“ პრესსა მსახურს მივმართეთ, რომელმაც მომხმარებელთა ურთიერთობის მენეჯერთან, ხატია ჯამბაზიშვი ლთან გადაგვამისამართა. ხატია ჯამბაზიშვილი: – ნამცხვრებიცა
და პურებიც ყოველდღე ახალი შედის. მე შემიძლია წერილობით მოგაწოდოთ ჩემი კომენტარი ამ ასთან დაკავშირებით. – ანუ სატელეფონო კომე ნტარს არ გააკეთებთ? – მე მირჩევნია, რომ მოგწერ ოთ, იმიტომ რომ ეს პოცედურაა, ჩვენი მაღაზიები დღეში ორჯერ, ყოველ დილა-საღამოს მარა გდება მსგავსი პროდუქციით, მით უმეტეს, თუ ჩვენი წარმ ოების იყო ნამცხვარიც და პურიც. მაგას ვადები არ აქვს, ორი და სამი დღე არ ინახება... – თუ ყოველდღიურად შე დის ასეთი პროდუქცია, და ობებული ნამცხვარი ხომ არ შევიდოდა? – მე ახლა არ შემიძლია, უა რვყო მომხმარებლის აზრი, მაგრამ ჩვენი მხრიდან გამო რიცხულია, რომ ვადაგასული ყოფილიყო... თუმცა მე ამ ყვ ელაფერს მაღაზიაში გადავა მოწმებ. კომენტარიც შემიძლ ია, მოგწეროთ ამასთან დაკა ვშირებით... დაახლოებით ერთ საათში ოფიციალური კომენტარის ნაცვლად, მეილზე, „საიმიჯო“ სტატია მივიღე. ეგრეთწოდებ ულ კომენტარში არაფერი იყო ნათქვამი იმ კონკრეტულ ფაქტ ზე, რომელზეც ჩვენ მივმართეთ.
`პოპულის~ კომენტარი: „სულ ცო ტა ხნ ის წინ კომპანია „პოპულიმ“ საკუ თარი საწარმოს მშენებლო ბა დაასრულა. ეს გახლავთ 4000 კვ.მ-ზე განლაგებული ფრეშპროდ უქტების გადამამუშავებელი ცენტრი, რომელიც თავისი პროფილით უნიკალ ურია მთელ ამიერკავკასიაში. საწარმოს მშენებლობაში 5 მილიონი ლარის ინვე სტიცია ჩაიდო, კომპანიის მენეჯმენტის განმარტებით, იდეა განპირობებული იყო შემდეგი მიზნის მისაღწევად: ყოველმა მომხმარებელმა მიიღოს ხარისხიანი, თა ნამედროვე ევროპული ტექნოლოგიით დამუშავებული და შეფუთული, ჯანსაღი და მუდმივად ახალი ყოველდღიური არ ჩევანი. აქამდე „პოპულის“ 41 მაღაზიაში (თბ ილისი) ადგილობრივად ხდებოდა საკვებ ის წარმოება, რის გამოც ყველა სავაჭრო ობიექტში საკვების ხარისხისა და გემო ვნური თვისებების კონტორლი შეუძლე ბელი იყო. სწორედ ამიტომ გადაწყვიტა „პოპულის“ აქციონერთა საბჭომ, სო ლიდური ინვესტიცია დაებანდებინა, სა ნაცვლოდ კი მაღაზიათა მთელ ქსელში პროდუქციის გარანტირებულად მაღალი ხარისხი მიეღო. ხარისხის კონტროლი, ჰიგიენური ნორმების უმაღლეს დონეზე დაცვა და ევროპული სტანდარტების შესაბამისი ტექნოლოგიები – ეს ის ძირითადი პრინ ციპებია, რასაც „პოპულის“ დღევანდე ლი წარმოება ეფუძნება. სწორედ ამ საწა რმოდან, შესაბამისი ლაბორატორიული კვლევის შემდეგ ყველა წესისა და ტექნ ოლოგიური პროცესის დაცვით უკვე მა რაგდება „პოპულის“ სავაჭრო ქსელი, რაც მომხმარებლისთვის მაღალი ხარისხისა და სანდოობის გარანტია. „პოპულის“ მაღაზიათა ქსელში შემავა ლი მაღაზიები საწარმოდან ყოველდღიურ ად მარაგდება სპეციალური მანქანებით. „პოპულის“ წარმოების პური დიდი პოპუ ლარობით სარგებლობს მომხმარებლებში და სწორედ ამიტომ დღეში ორჯერ ვამარა გებთ მაღაზიებს. ყოველ მომდევნო დილას კი უკან ბრუნდება წინა დღის პროდუქცია“.
ხანდაზმულთა საერთაშორისო დღე პირველ ოქტომბერს, „სა ხელმწიფო ზრუნვის სააგენ ტოს“ წარმატებული პროე ქტის – „მერე რა, რომ მოხუცი ვარ“ ფარგლებში კიდევ ერთი სადღესასწაულო ღონისძიება ჩატარდა. ღონისძიებაზე, რო მელიც ხანდაზმულთა საერ თაშორისო დღის აღსანიშნ ავად გაიმართა, მოეწყო სი მბოლური კონკურსი, სადაც თბილისის ხანდაზმულთა პა ნსიონატში მცხოვრები მოხუ ცები ერთმანეთს სიმღერაში, ცეკვასა და მხატვრულ კი თხვაში ეჯიბრებოდნენ. მათ ასევე საკუთარი ხელნაკეთი ნივთებიც წარმოადგინეს. კონკურსანტებს, ნომინაცი
40
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ების მიხედვით, აფასებდა სიმბოლური ჟიური ნუგზარ კვაშალის, ვახტანგ ტატიშვ ილის, ეთერ კაკულიას, თა თა ვარდანაშვილის, გივი სიხარულიძისა და ზუკა ხუ ციშვილის მონაწილეობით. საღამოს დაესწრნენ თბილის ის მერი გიგი უგულავა, თბილის ის სოციალური მომსახურებისა და კულტურის საქალაქო სამსახ ურის უფროსი მამუკა ქაცარავა, საქართველოს პარლამენტის ჯა ნმრთელობის დაცვისა და სოცი ალურ საკითხთა კომიტეტის თა ვმჯდომარე ოთარ თოიძე. გარდა ჩვენი მოხუცებისა, ცნ ობილი სიმღერები შეასრულეს ნუგზარ კვაშალმა, ვახტანგ ტატი შვილმა, ზუკა ხუციშვილმა და ეთერ კაკულიამ. კლას იკური მუსიკის ჰანგებით კი საღამო გააფორმეს №6 ხელოვნების სკოლის პე დაგოგებმა. ჩვენმა სააგენ ტომ კონკურსში მონაწილე ბენეფიციარები დაასაჩუქ რა, ხოლო თბილისის მერიამ ხანდაზმულთა პანსიონატის ყველა ბინადარს სამახსოვ რო საჩუქრები გადასცა. საღამოს დასასრულს ჟი ურიმ გამოავლინა ორი მთ ავარი ნომინაცია – წლის ბე ბია და წლის ბაბუა, რომლებ იც სპეციალური პრიზებით დაჯილდოვდნენ. ნომინაცი აში – წლის ბებია, გაიმარჯვა 95 წლის ქალბატონმა, მედეა ქუთათელაძემ, ხოლო წლის ბაბუა 89 წლის თენგიზ ხეჩი
აშვილი გახდა. „სახელმწიფო ზრუნვის სააგენ ტო“ თანადგომისთვის მადლობას უხდის თბილისის მერიას, კომპან ია „ტკბილ ქვეყანას“, „ბაგრატიონი 1882“-სა და რესტორან „იმერულ ოდას“. ასევე მოხუცთა საერთაშორი სო დღე აღინიშნა ქუთაისის ხანდ აზმულთა პანსიონატში. პანსიონა ტში მცხოვრებმა ხანდაზმულებმა წაიკითხეს ლექსები, იცეკვეს და შეასრულეს მათთვის საყვარელი სიმღერები. ქუთაისის მერია კი მათ ტკბილეულითა და უალკოჰოლო
სასმელებით გაუმასპინძლდა“. სსიპ „სახელმწიფო ზრუნვის სააგენტოს“ ინიციატივით მიმდ ინარეობს 18 წელს მიღწეული და 18 წლის ზემოთ ასაკის ბენეფიცი არების დასაქმების პროგრამა. რუსთავში იგეგმება გადაზრ დილ პირთა სოციალური საცხ ოვრისის გახსნა, რომლის სრული რეაბილიტაცია დასრულებულია. აღნიშნული საცხოვრისის დანიშნ ულება იქნება, ბავშვთა სახლებში მცხოვრები პირების სრულწლოვ
ანების მიღწევისას მოხდეს მათი საზოგადოებაში ეტაპობრივი ინ ტეგრაცია. კერძოდ, 16 წლიდან მოხდეს აღსაზრდელისთვის იმ უნარების სწავლება, რომელიც მათ ცხოვრების დამოუკიდებლად დაწყებაში დაეხმარებათ (მაგ. და ლაქის სპეციალობის შესწავლა და ა.შ). გამონაკლისის სახით, პირველ ეტაპზე აღნიშნული დაწესებულება დაწესებულებაში ჩარჩენილ ე.წ. გა დაზრდილ ბენეფიციარებს მოემსა ხურება, უზრუნველყოფს მათთვის პროფესიების შესწავლას.
R
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„თაღლაურას“ ახალი „დელიკატესი“
ხინკალი ბუზით
! S SO
თორნიკე ყაჯრიშვილი
ქართულ რესტორანში შე კვეთილ ნაციონალურ კე რძებში ხშირად ეგზოტი კურ „დელიკატესებსაც“ (ხოჭო, მატლი, ჭიანჭველა) იპოვით, რომელიც გურმან ქართველებს საერთოდ ვერ იზიდავს... ასეთი „ეგზოტი კური“ კერძი თქვენთვის თუ არა, თქვენი ნაცნობის თვის ერთხელ მაინც მიურ თმევიათ და რაზეც ახლა ვწერ, ამაში ახალი ნამდვი ლად არაფერია. კარგ გარემოს, ფოლკლო რულ ჰანგებსა და გემრიელ კე რძებს არაფერი სჯობს. სწორ ედ ასეთ რესტორნად მიმაჩნდა „თაღლაურა“, რომელმაც დაარ სების დღიდან დიდი პოპულა რობა მოიპოვა, მაგრამ... როცა თქვენთვის საყვარელ კერძს რომელიმე მწერთან ერ თად მოგართმევენ, თუ სამუდა მოდ არა, მისი ჭამის სურვილი, ალბათ, კარგა ხანს არ გაგიჩნ დებათ, იქ შესვლის – მით უმეტ ეს. პირველ ოქტომბერს მტ კვრის მარჯვენა სანაპი როზე, ვახუშტის ხიდის მიმდებარე ტერიტო ე რიაზე არსებულ ხინკალზ „ თ აღ ლა ურ აშ ი “ , ი ოჯახთან ერთად ხელა ბუზ მ ი მისულ ნინო ლე იყო კვეიშვილს ბუ “, ზიანი ხინკალი ებებული წ ი მ „ მიართვეს. რე ს რომ ჭამი სტორნის „სა ება ამაყო“ კერძში გაგრძელ ი მწერის აღმოჩე ელ ნის შესახებ ნინოს შეუძლებ ა მომსახურე პერს აღმოჩნდ ონალისთვის, სამწ უხაროდ, არაფერი უთქვამს, თუმცა კერძს ტელეფონით ფოტოები იყო, გადაუღო და ჩვენ დაგვიკავ თუ ძვ შირდა, ასეთ თემებზე „პრაიმტ ელ ზეთში აიმი“ ხშირად წერსო. შ ე მწვარი, მაგრამ საში ნინო ლეკვეიშვილი: „ნა ნელი გემო ჰქონდა. თან ბავშვე მდვილად არ მეგონა, თუ „თა ბი გვახლდნენ და ვეღარ ვაჭა ღლაურაში“ასეთი რამ მოხდებ მეთ. შეგვეშინდა, არ მოწამლ ოდა. ვფიქრობდი, შედარებით ულიყვნენ... მერე იმერული ხა სისუფთავე იყო... როცა ოჯახ ჭაპური შევუკვეთეთ, მშივრები თან ერთად რესტორანში მივე რომ არ წამოვსულიყავით უკან. დი, უამრავი ხალხი იყო, ადგი სამწუხაროდ, არაფერი არ მი ლი ძლივს ვიპოვეთ. საკმაოდ თქვამს მომსახურე პერსონალ დიდხნიანი ლოდინისა და ოფ ისთვის, არ მინდოდა ხმაურისა იციანტის რამდენჯერმე „შეწუ და აჟიოტაჟის ატეხა, ოჯახთან ხების“ შემდეგ, როგორც იქნა, ერთად ვიყავი და ნერვების მო ჩვენი შეკვეთაც მიიღეს. მართ შლას, მშვიდად ვარჩიე წამოსვ ალია, დიდხანს არ გვალოდინეს, ლა. დაახლოებით 40 ლარი გა მაგრამ, როცა ხინკალი მოიტან დაგვახდევინეს და გამოვედით, ეს, ჭამის სურვილი მაშინვე და ხელუხლებელი დავტოვეთ ყვ ვკარგეთ. პირველივე ხინკალზე ელაფერი... მე და ჩემი ოჯახის იმხელა ბუზი იყო „მიწებებუ ყველა წევრი ამ რესტორანში ლი“, რომ ჭამის გაგრძელება შე შემსვლელი აღარ ვართ... საინ უძლებელი აღმოჩნდა. ამიტომ ტერესოა, სად და რა პირობე ხინკალი „ფრით“ შევცვალეთ, ბში მზადდება კერძები? როგორ მაგრამ ის კიდევ უარესი გამო აღმოჩნდა ხინკალზე მიკრული დგა. არ ვიცი, ძველი შემწვარი
ბუზი? – ბუზი ზემოდან ეგდო ხინკ ალს? – არა. ხინკალი, რომ მოგვ იტანეს, არაფერი ეტყობოდა, მაგრამ, როდესაც თეფშზე გადმოვიღე და მისი ჭამა და ვაპირე, მაშინ შევნიშნე, რომ ქვემოდან ბუზი ჰქონდა მიკრ ული...“ როგორც „თაღლაურას“ პრ ესმდივანმა ნინო მაისურაძემ გვითხრა, მსგავს ფაქტზე სა
ჩივარი არც მიმტანთან და არც რესტორნის ადმინისტრაციას თან არ შესულა და ვერანაირ კომენტარს ვერ გააკეთებდა. ნინო მაისურაძე, „თაღლ აურა“: „მოკლედ, ფაქტი ასეთ ია, მე სანაპიროს „თაღლაურა ში“ გადავამოწმე ინფორმაცია, ვესაუბრე მიმტანებსაც და მე ნეჯერსაც და უნდა გითხრათ, რომ საჩივარი არ შემოსულა, არ ყოფილა არც შეკვეთის გაუქმე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბა, არც საჩივარი... შესაბამი სად, ვერანაირ კომენტარს ვერ გავაკეთებ“. P.S. რესტორნების ამ ქს ელმა ცოტა ხნის წინ „თაღლ აურას“ პირველი სიდი ალბო მი გამოუშვა, თუმცა სიდების გამოშვებას სჯობდა, დრო და ფული სამზარეულოში მწერ ების განადგურებაზე დაეხარ ჯა...
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
41
42
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მითხარი ვინ არის შენი მეგობარი და გეტყვი ვინ ხარ შენ
My best friend
(s)
სულ რაღაც ერთი თვის წინ, მეგობარს ვესტუმრე. ძნელია მარტო დაიჭირო - ხან ოჯახთან, ხანაც მეგობრებთან, ხშირად კი თანამშრომლებთან ერთად არის. თუ ეს ყველაფერი გამოირიცხა, მაშინ ტელეფონზეა მიჯაჭვული ყურით და მისთვის მაინც არ არსებობ. თუმცა, იშვიათი გამონაკლისებიც არის, რადგან ასე თუ ისე ვახერხებთ კომუნიკაციას. როგორც მიხვდით, მუდმივი მონატრება უკვე ჩემი თანამდევი გრძნობაა და ვცდილობ მივეჩვიო. რამდენიმე დღის შემდეგ კვლავ ვსტუმრობ, იმ იმედით, რომ ამჯერად მარტოს მოვიხელთებ... ...სახლში ცოტა ადრიანად დავადექი. კარი შევაღე თუ არა, ვიფიქრე, უჰ, როგორც იქნა... მის მოპირდაპირე მხარეს კი ახალი მეგობარი შევნიშნე. ურთიერთობით ისე გართულიყო, რომ ლამის კარი უკანვე გამოვიხურე... ამ დროს თვითონ დამიძახა და ახალი „ფრენდი“ წარმიდგინა... პირველი, ზედაპირული შეხედულება მაინც საკმაოდ შთამბეჭდავი აღმოჩნდა - ეს მხოლოდ ვიზუალური ეფექტით იყო გამოწვეული. გადის დრო და ისევ ვსტუმრობ ჩემს მეგობარს, ის კვლავ თავისი ახალი მეგობრითაა დაკავებული... გადამკოცნის, შემდეგ თავს არც კი ატრიალებს ჩემსკენ. ვბრაზობ, მაგრამ თან ვფიქრობ, რით მოხიბლა ეს გოგო, ამ რთულად საურთიერთო ტიპმა. ჩემთვის აშკარად უცხო თემაზე საუბრობენ, რომელსაც ვერც კი ჩავწვდი. მგონია, XXII-ე საუკუნის ენას ვერასდროს ავითვისებ. ჩემი მეგობარი მალევე მაცნობს თავისი „ფრენდის“ „ფრენდს“, ზუსტად ამ ტექსტით - გაიცანი, დარწმუნებული ვარ, ეს იქნება შენი საუკეთესო მეგობარი. XXII-ე საუკუნის ტიპი მიდგას თვალწინ, გაწკრიალებული, ინტელექტუალი. ...მისი ესოდენ მომხიბლავი იმიჯი მიზიდავს, ეს შავგვრემანი ყმაწვილი აშკარად ჩემს ყურადღებას და პატივისცემას იმსახურებს და ვგრძნობ, რომ ისიც ეშმაკურად, თანდათან იწყებს ჩემს მოხიბვლას... თავიდან მინიმალურ კომუნიკაციაზეც თანახმა ვარ და ფოტოებზე ვიწყებთ საუბარს. ვხვდები, რომ ეს თემა ჩემზე უკეთ იცის და კადრის დასახვეწად ათასნაირ იდეას მთავაზობს... ამასობაში ჩემი შვილები (დისშვილები, მამიდაშვილი და მამიდას შვილიშვილი) აბასთუმანში წავიყვანე და ჩემი ახალი მეგობარიც თან წამომყვა. რატომღაც ისიც მაშინვე ჩაება ჩემს შეთავაზებულ თამაშში. ძალიან გავერთეთ, ბავშვებთან ერთად წრეში ბურთს ვთამაშობდით, ობსერვატორიის ტერიტორიაზე ვსეირნობდით და იმ ულამაზეს ბუნებაში უამრავ ფოტოსა და ვიდეოს ვიღებდით. საღამოობით ყველა ერთად წიგნებს ვკითხულობდით ან ფილმებს ვუყურებდით, გადაღებულ ვიდეოებს ვათვალიერებდით და გულიანად ვიცინოდით. ჩემი პატარა შვილი აღფრთოვანებას ვერ მალავდა მასთან ურთიერთობით. სულ მალე განუყრელი მეგობრები გახდნენ. ძილის წინ ლილუს ჩემი მონათხრობი ზღაპარი აღარ ხიბლავდა - მხოლოდ მას შესციცინებდა. ვენა... კვლავ ერთად ვართ, ყურში ყურსასმენით მივიჩქარით მუზეუმისკენ და უამრავ ლამაზ კადრს ვიღებთ ჩუმად, mumok-ის მუზეუმში. ეს აკრძალული თემა მეტ ხიბლს და ინტრიგას გვმატებს. უკვე ვგრძნობ, რომ მასთან სიახლოვე ენით აუწერელ კომფორტს მიქმნის. ნებისმიერ ჩემ კითხვაზე პასუხი მზად აქვს... ერთად გართობას ვსწავლობთ და ვგრძნობ, რომ აღგრთოვანებული ვარ მისით და ყურებამდე შეყვარებული... ჩვენი ურთიერთობით გახარებულებს ამ სიახლის გაზიარება გვჭირდება და... ჩვენი ერთობლივი „შედევრების“ გაზიარებას ვიწყებთ „ფეისბუქზე“. ათას კომბინაციას მასწავლის და მისი დამოუკიდებლად შესრულება უკვე ძალიან მარტივი მეჩვენება. აქამდე ხომ ასე ოპერატიულად ვერ მივაწვდენდი ხმას ჩემს „ფეისბუქის“ „ფრენდებს“ და ხიბლი იზრდება. პირდაპირ ლაივი შეგიძლია გქონდეს ინტერნეტსივრცესთან. „ფეისბუქში“ყველა იპრანჭება, მაგრამ მგონი ანარეკლი სარკესავით ჩანს მაინც. და ამ მინიმალური პრანჭვისთვის არავინ გკიცხავს - ეს ხომ ასეთი ბუნებრივია. ...და როცა მის ერთგულებაში დავრწმუნდი, ჩემი ცხოვრების ყველაზე დიდი ტკივილი გავუზიარე. ამის შემდეგ პირველად გამოვხატე ჩემი პროტესტი, შავის, შიშის, რიტუალების, სიბნელის მიმართ... ეს იყო პირველი ფიქრის გაცნობა, რომელიც დღიურში ჩავიწერეთ. მას მერე ჩვენი ნდობა იზრდება და დაუფარავად ვუზიარებთ ყველა ნააზრევს და ვხვდები, რომ დასამალიც არაფერი მაქვს. ფოსტაში ჩაგდებული ღია წერილი ვარ, ან `სპამი~ და ვისაც სურს, შეუძლია ამომიკითხოს... ...უკვე ვგრძნობ, რამდენიმე დღეა ამ კითხვას ველოდები, მაგრამ თავს ვეღარ გაგრძელება ვაკონტროლებ და ჩემი ძვირფასი მეუღლე ნელ-ნელა სიმშვიდეს კარგავს. იხილეთ და ოჯახში დადგა საკითხი, ან ის, ან მე! ორსაათიანი საუბრის შემდეგ... ჩვენ გავიმარჯვეთ... და კვლავ ორნი ვართ...
გვ.44
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
43
კლუბი - ყველაფერი ისე კარგად დაიწყო, როგორც ყოველთვის, და ისევე ცუდად დამთავრდა, როგორც ხშირად ჩვენს კლუბებში ხდება ხოლმე. დიჯეი მწვალებელი აღმოჩნდა :(. აქაც კი ჩემი ნაცნობი DJ ცდილობდა თავის „ბესტ ფრენდთან“ ერთად ჩვენს გადარჩენას. აიღო iphone-4, ფარნით გაანათა და რომელიღაც შესაერთებელს დაუწყო ძებნა. ჩვენდა სამწუხაროდ - ვერ იპოვა. წამოვედით მე და ჩემი მეგობრები და არც ერთი კადრი არ გვქონდა ფოტოალბომში. ახლა კი მე და ჩემი „best friend“-ი ჩვენს მეგობრებთან ერთად ვართ, ვუსმენთ რადიოს და მოურიდებლად ვსაუბრობთ ჩვენს გრძნობაზე, რომელსაც სულ მალე გაგიზიარებთ. ... ჩვენს სხვა ურთიერთობებზე... (წიგნების და ფილმების გადმოწერა, „გუგლი“, ყველაზე სწრაფად ინფორმაციის მიღება, მეხსიერება, „ქინდლი“, ქართული შრიფტი, „სკაიპი“, ფარანი, „მეილი“, ამინდი, „იუთუბი“, „ვაიბერი“ - უფასო კომუნიკაცია, მსოფლიო რადიო, „აიპოდი“... რუკები... „ტვიტერი“, „ფეისბუქი“, თამაშები... ჩვენ მსოფლიოსთან ვამყარებთ კომუნიკაციას და მისი ნაწილი ვართ) შეგნებულად აღარაფერს გიყვებით, რომ რომელიმე ჩემმა „ფრენდმა“ არ იფიქროს - ოჰ, ესენი უკვე ნამეტანი გვეპრანჭებიანო. ჩვენ კი გრძელი გზა გვაქვს შემეცნებისა და თავგადასავლებისთვის. ასევე სიურპრიზი, მოლოდინი ახალი „ფრენდის“ iphone-5-ს... უჰ, ყველაზე მთავარი დამავიწყდა, მასთან შეხება ხომ ავტორი: შეუდარებელია, თითქმის ჯადოსნური, ჰარი პოტერის რომელიღაც გმირი მგონია თავი. მაკა კილაძე
ვუძღვნი Steve Jobs-ის ხსოვნას
„საუკუნის“ დასასრული
თამამად შეიძლება ითქვას, რომ რამდენიმე დღის წინ, ჩვენი დროის ერთ-ერთი ყველაზე ნი ჭიერი ადამიანი გარდაიცვალა. ძალიან დიდი სურვილი მაქვს პათეტიკური არ ვიყო, თუმცა ინ ფორმაცია სტივ ჯობსის გარდაც ვალების შესახებ, რაღაც ძალიან დიდი ეპოქის დასასრულია. იმის მიუხედავად, რომ Apple-ის დამა არსებელი უკვე რამდენიმე წელი ებრძვოდა კიბოს, ინფორმაცია მისი გარდაცვალების შესახებ, მაინც მოულოდნელი იყო. აქ საქმე არა მხოლოდ იმ გა მოგონებებს ეხება, რასაც სტივმა მთელი ცხოვრება მიუძღვნა, არამედ ჯობსის ინდივიდს, რო მელმაც ცხოვრების მანძილზე, არაერთი მაგალითი მისცა თაობ ას, თუ როგორ უნდა იცხოვრო, როგორ აქციო დამარცხება გამა რჯვებად და ზოგადად, როგორ არ დანებდე. არსებულ სტატიაში ძალიან რთულია ყველაფერზე დაწვრი ლებით ისაუბრო, განიხილო და შეაფასო, რადგანაც სტივ ჯობსის პროფესიული კარიერა იმდენად მრავალწახნაგოვანია, რომ ამის თვის ერთი სტატია ძალიან ცო ტაა. რაც შეეხება მის ბიოგრაფი ას, ყველასთვის ხელმისაწვდომია და მისი აქ კოპირება უაზრობაა. მირჩევნია იმ საკითხებზე გავა მახვილო ყურადღება, რომლის გარეშეც, უამრავი ადამიანის ცხოვრება ისეთი საინტერესო აღარ იქნებოდა, როგორიც ამჟა მად არის. პირველი, რაც ჯობსის სა ხელის ხსენებისას მახსენდება, კომფორტია და ამაში გასაკვირი არაფერია. ყოველი ხელსაწყო, რომელიც სტივის სახელით გამო
44
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
სულა და ჩემთვის მნიშვნელოვანი იყო, ზუსტად ამ სიტყვის გამო გა ხლდათ ფასეული – უამრავი ფუნქ ცია და შეუდარებელი კომფორტი. პირველი ტექნოლოგია, რომე ლმაც არა მხოლოდ ჩემი, არამედ ნახევარი მსოფლიოს მელომანების გული დაიპყრო, iPod-ი გახლდათ. წლების განმავლობაში iPod-მა უა მრავი დადებითი ცვლილება განი ცადა, მისი ყოველი ახალი ვარი ანტი სულ უფრო მეტად ტოვებდა შეგრძნებას, რომ სრულყოფილე ბას დასასრული არა აქვს. აქ კი იმ ჭეშმარიტებას მივა დექით, რაც ჯობსის კარიერაში, ალბათ, ყველაზე მნიშვნელოვანი იყო – შეუძლებელი არაფერია, ხოლო ტექნოლოგიების დახვეწ ას, უბრალოდ, დასასრული არას დროს ექნება. iPod , iPhone, iPad... უამრავი ადამიანი ზუსტად ამ ხელსაწყოებით უსმენს მუსიკას, მსოფლიოს ნახევარზე მეტი იყენ ებს iTunes. მუსიკის განვითარებაში სტივ ჯობსის წვლილი არანაკლებ მნიშვნელოვანია, ვიდრე თვითონ მუსიკოსებისა. არ შეიძლება სტივ ჯობსს შე ეხო და მისი ანიმაცია, ანუ სტუდია პიქსარი არ ახსენო. არ არსებობს ადამიანი, ვისთვისაც პიქსარის შესანიშნავი მულტიპლიკაციები, საინტერესო არ იყოს. ალბათ, ტყ უილად არ არის, რომ თითქმის ყოველი პიქსარის ნამუშევარი „ოს კარის“ ლაურეატი ხდება. უფრო მეტიც, პიქსარის მულტიპლიკაცია საუკეთესო ფილმის ნომინაციაშ იც იბრძვის და ასე თუ გააგრძელა, უახლოეს მომავალში გამარჯვე ბულიც გახდება. პიქსარის შემოქმ ედება არა მარტო ახალი სიტყვაა მსოფლიო მულტიპლიკაციაში, არამედ ამ ჟანრის ახალი და უმთა ვრესი განვითარებაა. ამ ყველაფერთან ერთად, ჯობსი მსოფლიოში ყველაზე პოპულარუ ლი მობილურის დამაარსებელიც გახლავთ, რომლის ფუნქციების ჩამოთვლასაც მგონი აზრიც აღარ აქვს. iPhone-მა არა მხოლოდ ახალი სიტყვა თქვა, არამედ მობილური ტექნოლოგიები, სხვა, აქამდე არარ სებულ მწვერვალზე აიყვანა. რაც შეეხება iPad-ს, უამრავი ადამიანი სთვის ის ყველაზე კომფორტული ტექნოლოგია, რაც აქამდე კაცობრ იობას გამოუგონია. ჩემთვის, როგორც ჩვეულებრ ივი მომხმარებლისთვის, ძალიან
რთულია სტივ ჯობსის პროფესიო ნალიზმზე ლაპარაკი, არც სურვ ილი მაქვს, რომ სხვისი დაწერილის კოპირება გავაკეთო. უბრალოდ, მინდა ვთქვა, რომ ისეთი ადამია ნისთვისაც კი, ვისაც ტექნოლოგ იასთან მხოლოდ მომხმარებლური დამოკიდებულება აქვს, ჯობსის წასვლა ერთგვარი ეპოქის დასასრ ულია. ალბათ, ხმამაღალი ნათქვამი არ იქნება, თუ ვიტყვი, ახალი სა უკუნე ზუსტადაც ახლა იწყება და არა მაშინ, როცა ამას კალენდარი გვაუწყებდა. „ვაშლის“ დამფუძნებელმა უბ რალოდ დაამტკიცა, რომ ყოველი წინააღმდეგობის დაძლევა შესაძლ ებელია, და მთავარია, ადამიანმა საკუთარი თავის რწმენა არ და კარგოს. ბოტასებითა და ჯინსით შემოსილმა ჯობსმა ჰალსტუხიანი შემოქმედების სტერეოტიპიც დაამსხვრია და ტექნოლოგიური განვითარება ყველასთვის „ხელმის აწვდომი“ გახადა.
სტივ ჯობსი წავიდა, თუმცა დარჩა მის მიერ დაარსებული კომპანიები, რომლებიც, დარწ მუნებული ვარ, კიდევ მოახდენენ ტექნოლოგიურ ძვრებს. თუმცა, ამის შემდეგ რაც არ უნდა შექმ ნას კომპანია Apple-მა, ეს ყველ აფერი მაინც ერთი ადამიანის დამსახურება იქნება. Apple-ის დამაარსებელმა ის ტორია ერთხელ და სამუდამოდ შეცვალა, იმ მარტივი მიზე ზის გამო, რომ ახლა ვერავინ იტყვის, როგო რი იქნებოდა სამყარო „ვაშლად“ წოდებული ფირმისა და მისი დამაარ სებლის სტივ ჯობსის გა რეშე.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
Mission – დამზადებულია საქართველოში ძვირფასია. იდეაში, აქ არის კონკრეტული ბოროტი ძა ლა, რომელიც დანარჩენ სამყაროს უპირისპირდება და ამ ვითარებაში მოქმედ ებენ ჩვენი პერსონაჟები. უახლოეს მომავალში უკვე დასრულდება ამაზე მუშაობა და დაგეგმილი გვაქვს, რომ პირველი ქართული პროდუქ ტი ევროპასა და ამერიკაში გა ვიტანოთ, სადაც ამის კულტურა ყვავის“.
ეკა ჩიკვაიძე საქართველოში პირველად, სრულ იად ახალი პროდუქტი, ქართული სრ ულყოფილი კომიქსების სერია გამო ვა. უპრეცედენტო პროექტს „დინ სტ უდიო“ განახორციელებს, რომელიც კომპანია „მარველის“ ოფიციალური პარტნიორია საქართველოში და რა მდენიმე წლის წინ „ადამიანი ობობას“ რამდენიმე ქართულენოვანი ნომერიც გამოუშვა. პირველ ქართულ კომიქსს „მისია“ ეწოდება და მისი იდეისა და სცენარის ავტორი გიორგი ყანჩაველ ია. მის შექმნაზე კი „დინ სტუდიოს“ 15-კაციანი შემადგენლობა მუშაობს. ნიმუშები უკვე მზად არის, კომიქსების მოყვარულებს კი მისი ხილვა, ერთთ ვიანი ინტერვალით, უახლოეს მომავა ლში შეეძლებათ. გიორგი ყანჩაველი („დინ სტუდ იოს“ ხელმძღვანელი): „ეს იქნება საქართველოში გაკეთებული სრულ ფასოვანი და მაღალხარისხიანი პე რიოდული გამოშვება. მე საერთოდ კომიქსების დიდი მოყვარული ვარ. სა ქართველოში ამ კულტურის დეფიცი ტია და ეს ძალიან მაწუხებს. მინდოდა შემექმნა რაღაც ქართული, რაღაც ჩვენი, რომ ეს კულტურა რეალურად განვითარდეს საქართველოში. არსე ბობს ინდივიდუალური ნამუშევრები, ვიღაცები ძალიან კარგ პროდუქციას
ქმნიან, მაგრამ ის ერ თეული გამოცემებია და ერთეული გამოცე მა მხოლოდ ორიგინ ალად რჩება და აღარ გრძელდება. მე და ჩემი შემოქმედებითი ჯგუფი მთელი ენთუ ზიაზმითა და შემართ ებით ვცდილობთ, რომ ეს კულტურა დავნერ გოთ საქართველოში. გასაგებია, რომ აქ ამ კულტურას კარგად არ იცნობენ, მაგრამ ყოველი მეორე ფილმი, ბლოკ ბასტერი, თუ ისტორიული ფილმები, ყველაფერი კომიქსის მიხედვით კე თდება. ქართულ ბეჭდვით სივრცეში კი ეს სექტორი თავისუფალია. კო ნკურენცია არ არსებობს და ამიტომ ძალიან რთული სამუშაო იქნება გა საკეთებელი. ჩვენ ვერც ჩვენს თავს ვაპატიებთ და ვერც მკითხველს მო ვატყუებთ უხარისხო პროდუქციით. „მისიის“ პილოტი და ნიმუში ორ თვეში შევქმენით. კომიქსის სიუჟეტი ჩვენს საუკუნეში, დაახლოებით 20-30 წლის შემდეგ ვითარდება. ეს არის პოსტაპ ოკალიფსური სამყარო, სადაც უკვე სერიოზული გეოპოლიტიკური კატა კლიზმები ტრიალებს და ამ სიტუაცია ში აღმოჩენილი ჩვენი გმირები ცდილ ობენ, რომ თავი გადაირჩინონ და გა დაარჩინონ ის, რაც მათთვის ყველაზე
თანამშრომლობა „მარველთან“ „დინ სტუდიო“ ჯერ კიდევ 200 წელს, კომპ ანია „მარველთან“ თანამშ რომლობის მიზნით შეიქმნა. სამხატვრო აკადემიის და მთავრების შემდეგ, გიორგიმ ნიჭიერი ხალხის მოძიება და იწყო და გუნდიც შეიქმნა, თუ მცა 2008 წლის აგვისტოს ომ ის შემდეგ, კრიზისმა მათზეც იმოქმედა და საქმიანობის დროებით შეჩერება მოუხდათ. ძირითად ჯგუფ ში გურამ ნავროზაშვილი, თემურ ქა რთლელიშვილი, თათა ჩუთალაშვილი, თათა ონიანი, ნინო ქევხიშვილი, მარი ზარიძე, გიგი ჯაბიძე, თეო ჯეთერი შვილი, თამარ ზედგინიძე, ალექსა ნდრა კვიცინია და დავით ელისაშ ვილი შედიან, გიორგისთან ერთად სიუჟეტებზე სხვადასხვა კუთხით მუ შაობენ. „2007 წელს მე და ჩემმა მეგობრ ებმა გადავწყვიტეთ გამომცემლობა დაგვეარსებინა, იმ იდეით, რომ სა ქართველოში „მარველის“ კომიქსები შემოგვეტანა. იდეაში, თავიდანვე ქა რთული კომიქსის გაკეთება გვინდო და, მაგრამ სექტორის ასათვისებლად უფრო ადვილი იქნებოდა ჩვენთვის უკვე პოპულარული პერსონაჟების და პროდუქტების შემოტანა, რომელიც
კომპანია „მარველის“ ოფიციალური წარმომადგენლები პირველ ქართულ კომიქსზე მუშაობენ
მთელს მსოფ ლიოში უკვე ძალიან ცნობ ილია. გავაფორმეთ ექსკლუზიური კონტრაქტი „მარველ თან“, ავარჩიეთ ყველაზე პოპულარუ ლი, „ადამიანი ობობას“ სერიები და საკმაოდ წარმატებით ვბეჭდავდით. უბრალოდ, 2008 წლის მოვლენების გამო პროექტი შეჩერდა, მერე ამ ყვ ელაფერს ეკონომიკური კრიზისიც მოჰყვა და ყველაფრის შეწყვეტა მო გვიხდა. ახლა ეს ყველაფერი თავიდან
ლებით, ეს კულტურა საქართველოში ყოველთვის ერთ ადგილას იდგება. მა რთალია ნებისმიერ დროს უფრო მო მგებიანი იქნებოდა „მარველის“ პროდ უქციის ბეჭდვა, რადგან მათი გმირები ყველასთვის საყვარელი და ცნობილ ია, მაგრამ ეს არაშემოქმედებითი პრ ოცესია. ჩვენ ახალ პროდუქტს ვქმნით და ეს უფრო და უფრო უკეთესი იქნე ბა, რადგან საქართველოში ამის დიდი პოტენციალია“.
გიორგი ყანჩაველი: „დაგეგმილი გვაქვს, რომ პირველი ქართული პროდუქტი ევროპასა და ამერიკაში გავიტანოთ, სადაც ამის კულტურა ყვავის“ დავიწყეთ და გამომცემ ლობის საქმიანობა გა ნვაახლეთ, უბრალოდ, სულ სხვა ფორმატ ით. „მარველის“ პრ ოდუქცია ამ ეტაპზე შევაჩერე. მხოლოდ მათი თარგმნითა და გადმოქართუ
რუსთავში „რომპეტროლის სეზონი 2011“-ის ფარგლებში წყვილთა რბოლა გაიმართა კვირას რუსთავში „რომპ ეტროლის სეზონი 2011“-ის ეგიდით, პროფესიონალე ბსა და მოყვარულთა შორის წყვილთა რბოლა გაიმართა. რბოლა შინაგან საქმეთა სამი ნისტროს მომსახურების სააგენ ტოს ტერიტორიაზე ჩატარდა და სამ კლასად დაყოფილ შეჯიბრში, როგორც პროფესიონალ, ისე მო ყვარულ მრბოლელებს, შესაძლ ებლობა ჰქონდათ, სასურველი კატეგორია აერჩიათ. „შეჯიბრი სამ კლასად დაიყო. მრბოლელებს შესაძლებლობა
ჰქონდათ, წინა წამყვანი თვლე ბის, უკანა წამყვანი თვლებისა და ოთხივე წამყვანი თვლის კატე გორიაში ეასპარეზათ. გვახარებს ის ფაქტი, რომ საავტომობილო სპორტი მართლაც განვითარდა და ამას ავტომოყვარულთა ასეთ სერიოზულ, ნახევრადპროფეს იონალურ შეჯიბრებში მონაწი ლეობაც მოწმობს“, – განაცხადა საავტომობილო ფედერაციის პრეზიდენტმა მევლუდ მელაძემ, რომელმაც წინა წამყვანი თვლე ბის კატეგორიაში გაიმარჯვა. უკანა წამყვანი თვლების კა
ტეგორიაში დათა ქაჯაიამ იმ არჯვა, ხოლო ოთხივე წამყვანი თვლის კატეგორიაში – ოთო თა ვართქილაძემ. პრიზიორებს „რომპეტროლ საქართველოსგან“ 500 ლიტრი საწვავი გადაეცათ. „რომპეტროლ საქართველოს“ მენეჯმენტის განცხადებით, კო მპანიამ საავტომობილო ფედე რაციასთან ერთად მიიღო გა დაწყვეტილება, რომ მიმდინარე სეზონში ყველა რბოლაში მაქსიმ ალურად იყოს ჩართული მოყვარ ულ მრბოლელთა სექტორი.
„ვცდილობთ, მოყვარულების ჩართულობით საავტომობილო სპორტი კიდევ უფრო პოპულა რული გავხადოთ. მივესალმებ ით იმ ფაქტსაც, რომ სულ უფრო მეტი მოყვარული გამოთქვამს სურვილს, იასპარეზოს პროფეს იონალთა მხარდამხარ. „რომპ ეტროლი“ უკვე 4 წელია, ყველ აფერს აკეთებს, რათა საქართ ველოში ავტოსპორტი ერთ-ერთ ყველაზე პრესტიჟულ სახეობად იქცეს და ვფიქრობ, ამ მხრივ, მიზანი მიღწეულია“, – აცხადებს „რომპეტროლ საქართველოს“ გე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნერალური დირექტორი ალექსა ნდრე ალბინი. „რომპეტროლ საქართველო“ 2008 წლიდან ავტოსპორტის აქ ტიური მხარდამჭერი და გენერა ლური სპონსორია. წლეულსაც, უკვე მეოთხედ, სეზონი „რომპეტ როლის“ სახელს ატარებს. „რო მპეტროლის სეზონი 2011“-ის ფარგლებში, ყველა შეჯიბრი გა სული წლებისგან განსხვავებულ ფორმატში გაიმართება და ავტო მოყვარულებს საინტერესო სანა ხაობებს შესთავაზებს.
R ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
45
ძიუდოს ახალი ლეგენდა
ჯარჯი ზვიად კობა ინასარიძე
ებებმა ილიადის-ზვიადაური მილიონერადაც აქცია, თუმცა ამას ის პიროვნულად არ შეუც ვლია – ისევ ისეთივე ხალისიანი და ხუმარაა. ქართული ძიუდოს კრიზისის სულ ხუმრობისა და სიცილის ხასიათზეა, არც ფონზე პარიზში, მსოფლიო პი წაგებული მეტოქის დამშვიდება ავიწყდება რველობის ფინალში შეხვედ და ან ხელს აუწევს იმის ნიშნად, შენც მაგარი რის მიწურულს, საბერძნეთის მოწინააღმდეგე იყავიო, ან რაღაც სხვა ფო სახელით მოასპარეზე ქართვე რმით ანუგეშებს, ირგვლივაც ძველებურად ლმა ძიუდოისტმა ილიას ილია აფრქვევს დადებით აურას და იხვეჭს სიმპათ დისმა, იგივე ჯარჯი ზვიადა იებს. ურმა იაპონელ დაიკი მედლებს არც მისი პროფესიონალიზმი გა ნიშიამასთან დრო უნელებია – კვლავაც შემართებით ვარჯიშ ობს და საკუთარ თავს არანაირ შეღავათს იხელთა და უნაკლო არ აძლევს. მან მზადების რაღაც განსხვ მოგვერდით ისეთ იპ ავებული სტილიც კი გამოიმუშავა და ეს ონზე დაანარცხა, ხა მომქანცველი პროცესი სახალისო გასა ლხით სავსე საჭიდაო რთობად აქცია – ხუმრობა, იუმორი და დარბაზი ოვაციისგან სიცილი არც ამ დროს ეკარგება სადმე. კინაღამ ჩამოინგრა. ალბათ, ამიტომაც არ იღლება ვარჯიშ ით და არც ბეზრდება, ბევრისგან გა ჯარჯი ზვიადაურმა სი ნსხვავებით. ხარული კი გამოხატა, მაგრ კითხვაზე, როგორ გრძნობდა ამ არც მეტოქე დავიწყებია, თავს მსოფლიოს ორგზის ჩემპიო ჩვეულებისამებრ, მასთანაც ნის რანგში, მან ასე გვიპასუხა: მივიდა და ხელი აუწია, თუ „ეს ისეთი გრძნობაა, რომლ მცა ატირებულ ნიშიამას მისი ის გადმოსაცემადაც სიტყვები დიდსულოვანი ჟესტისთვის უძლურია. მხოლოდ ერთი შე ნამდვილად არ ეცალა – ზედიზედ მეორედ მიძლია ვთქვა – მე ბედნიერი წააგო მსოფლიოს ფინალი საბერძნეთის მო ვარ“. ქალაქე ქართველთან და გასაგებია, რა გუ იქვე ჯარჯის მის ოჯახში ნებაზეც იქნებოდა. იმ წუთებში დარბაზს მოსალოდნელ იმ სასიხარუ იაპონელისთვის არ ეცალა და ჩვენიანის ლო ცვლილებაზე ვკითხეთ, მისამართით მხურვალე ოვაციას არ ანელ რომელიც მისი ახლო ნათე ებდა. ფრანგებისგან გასაგებია – ისინი ძი სავისგან შევიტყვეთ. „ახლა უდოს ახალ ლეგენდას ესალმებოდნენ. ჩემი მეუღლე ისეთ მდგომარე ჯარჯიმ უკვე ყველა დიდი ტურნირი ობაშია, ოჯახში მორიგ მატებას მოიგო და ახლა მეორე წრეზე წავი ველით. ამან დამატებითი ძალები და – პარიზული გამარჯვება მომცა და შთამაგონა პარიზში გამო მსოფლიო ჩემპიონატებზე მი სვლისას. ვემზადები, რომ ოქტომბერ სი ზედიზედ მეორე ზეობა იყო. ში ისევ გავხდე მამა“. წლეულს კი სულაც დუბლი შე როცა დარწმუნებული ხარ საკუთარ ასრულა – აპრილში ევროპის ძალებში, წარმატება აუცილებლად მოვა, ჩემპიონიც გახდა, რაც ასევე ოღონდ უნდა იბრძოლო ამისთვისო, დასძინა მეორე ოქროა ევროპულ ასპა მან. ზვიადაურმა ნიშიამასთან ზედიზედ ორ რეზზე. ახლა ოლიმპიადის მე გზის წარმატების საიდუმლოზეც ილაპარაკა ორედ მოგება დარჩა, თუმცა ის და ეს ასე ახსნა: „აზიელებთან ჭიდაობისას იმდენად იოლად და დამაჯერე დაუშვებელია, ინიციატივა მათ დაუთმო და ბლად იმარჯვებს ყველგან, ეს საშუალება მისცე, საკუთარი ჭიდაობა მო ამბავიც დროის საკითხი გვგო გახვიონ თავს. ნიშიამას ზედიზედ ვუტევდი ნია. 2012 წელს ლონდონში, ალ და ამოსუნთქვის საშუალებას არ ვაძლევდი. ბათ, ასეც იქნება. თუმცა ის, ულაპარაკოდ, ტალანტი სპორტს ილიადისის უპირატეს მენია“. ობა იმდენად აშკარაა ყველაზე საინტერესო კი, ყველა შეჯიბრ ალბათ, მაინც ისაა, რასაც ებაზე, თითქოს ჯარჯი თავის შემართებ მისთვის მო აზე ლაპარაკობს, რო უ გე ბე ლ ი მელსაც ტურნირიდან „ახ ლ ა ჩე მ ი მე უ ღ ლ ე ტურნირი არ ტურნირამდე, ტი ის ე თ მდ გ ო მ ა რ ე ო ბ ა შ ი ა, არსებობს და წლ ტულიდან ტიტუ იდან წლამდე მა ოჯახში მორიგ მატებას ლამდე ავლენს და რთლაც იშვიათად ველით. ამან დამატე ვარჯიშები რომ თუ დამარცხდება. არ ეზარება. არ ბი თ ი ძა ლ ე ბ ი მო მ ცა და ის ჯერ 24 წლის ადა, წარმატებ შთამაგონა პარიზში აა და წინ კი დევ ას ყოველთვის გამოსვლისას. არაერთი სეზო სდევს დაღმ ნი ელოდება. მით ვემზადები, რომ ავალი პერი უფრო, არც შრომა ოდი. თუ ოქტომბერში ისევ ეზარება. მცა, ეტ ყ ო გავხდე მამა“ ილიადისის პარი ბა, ყოველთ ზულ ტრიუმფს, ცხ ვის არა, რადგან ადია, საქართვე ილიადისის კარიერაში ლოშიც საინტერესო მსგასი არაფერი ყოფილა. გამოხმაურება მოჰყვა: ილ ჩავარდნები იყო, საკმაოდ ხანგ იადისი უკვე იმ დონის სპორტსმე რძლივიც, თუმცა ეს წელის ტრავმის გამო. ნია, რომელიც ყველგან უყვართ და მწვერვალზე ასვლით გამოწვეული მოდუნე ყველა ქვეყანაში ტაშს უკრავენო, ბა, ფსიქოლოგიური დაღმასვლა კი მას არ ამბობენ ძიუდოს აქაური ქომაგები. ჰქონია. როგორც ირკვევა, ამის მიზეზი ის პარიზის „ბერსის“ დარბაზიც ამის გამოწვევაა, რასაც ტიტულის დაცვა ჰქვია. სრული დასტური იყო, ასე კი მხოლ „არსებობს გამოთქმა, ტიტულის მოპოვე ოდ ლეგენდებს ექცევიან. ბა უფრო ადვილია, ვიდრე მისი დაცვა. რო უზომო პოპულარობისა და სახა ცა ტიტულს მოიპოვებ, მერე იწყება მთავარი ლხო პატივისცემის გარდა, წარმატ გამოცდა, რადგან მეტოქეები შენს წინააღ
46
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
მდეგ სულ სხვა განწყობით გამოდიან – ყველას უნდა, მსოფლიო ჩემპიონს მოუგოს. ასეა ახლაც, ჩემს შემთხვევ აშიც“, – თქვა ჯარჯიმ და მთელი მო ნდომებით იცავს კიდეც მონაპოვარ სახელსა და ავტორიტეტს. ვარჯიშობს ლაღად, თავისუფლად, ძალდაუტანებლად, მერე გადის ტა ტამზე და ასევე ჭიდაობს, რითაც თვითონაც იღებს სიამოვნებას და ქომაგსაც ახარებს. ასე თამაშ-თა მაშ და სიცილ-სიცილით მიიწევს ოლიმპიადისკენ, თუმცა თავს არ იტვირთავს იმაზე ფიქრით, მო ვიგებ თუ არა იქო. „ამ წუთებში ოლიმპიადაზე არ ვფიქრობ. არ მინდა, თავი გადავიღალო ამაზე ფიქრით. ღმერთმა ქნას, ჯანმრთ ელობა იყოს და ყველაფერი კვლა ვაც ნორმალურად იქნება“, – ამბობს ილიას ილიადისი, იგივე ჯარჯი ზვიადაური. არადა ჯარჯი ზვ იადაურის კოლექც იაში ერთი ოლიმპი ური ოქრო უკვე არ ის, წინ კი ზა ფხ ული და ლონდონის ოლიმ პიური თამაშებია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
დაური
„როცა დარწ მუნებული ხარ საკუთარ ძალე ბში, წარმატება აუცილებლად მოვა, ოღონდ უნდა იბრძოლო ამისთვის“
„ტიტულის მოპოვება უფრო ადვილია, ვიდრე მისი დაცვა. როცა ტიტუ ლს მოიპოვებ, მერე იწყება მთავარი გამოცდა, რადგან მეტოქეები შენს წინააღ მდეგ სულ სხვა განწყობით გამოდიან – ყველას უნდა, მსოფლიო ჩემპიონს მოუგოს“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
47
როგორ გადაურჩა დანგრევას თბილ თორნიკე ყაჯრიშვილი უნიკალური მიკროკლიმატი და მიწისქვეშა თერმული წყლები... ამ ადგილას აღმოცენებული გოგირდოვანი წყ ლების სასწაულებზე ლეგენდები დადის... თბილისის ბა ლნეოლოგიურმა კურორტმა, ამჟამად კი ,,თბილისის SPA~-მ, ჯანმრთელობისა და სამედიცინო რეაბილიტაციის ეროვნული სამეცნიერო პრაქტიკულმა ცენტრმა, განსაკ უთრებული მნიშვნელობა დიდი ხნის წინათ შეიძინა... ამჟამად ცენტრში 80 თანამშრომელი მუშაობს. სამსარ თულიან შენობას ორი შიდა ეზო და რამდენიმე სახის გო გირდოვანი წყალი აქვს... ნანა ჯაკობია ბალნეოლოგიურ კურორტში 1998 წლიდან მუშაობს. პროფესიით ნევროპათოლოგი, 2000 წელს ბალნ ეოლოგიური კურორტის მთავარ ექიმად დაინიშნა. უნიკალური გეგმა ნანა ჯაკობია, ცენტრის მთავარი ექიმი: „სანამ ბალნეოლოგიური კუ რორტი აშენდებოდა, ამ ტერიტორი აზე, თერმულ წყლებზე აბაზანის მი საღებად უამრავი ადამიანი მოდიოდა. მთელი საქართველო წყლის სასწაუ ლმოქმედ ძალაზე ლაპარაკობდა. მითები და ლეგენდები დადიოდა – ეს წყალი ყველაფერს კურნავ სო. მაშინ „გოგირდის აბანოები“ კერძო მფლობელობაში იყო და ყველასთვის ხელმისაწვდომი არ გახლდათ. ერთი სიტყვით, იმაში, რომ უნიკალურ ადგილთან ჰქონდათ შეხება, მოსახლეობა მალევე დარწმუნდა. შეიკრიბა სამეცნ იერო საბჭო და მაშინდელმა ინტელიგენციამ ამ ადგილზე ბუნებრივად აღმოცენებული გოგირდოვანი წყლების გა მოკვლევის იდეა წამოაყენა. დაიწყო შესწავლა და მალე ვე დაიდო დასკვნები იმის შესახებ, რომ აქ რამდენ იმე სახეობის მართლაც უნიკალური ბუნებრივი წალი მოედინებოდა. ნიკო ნიკო ლაძე პირველი მეცნიერი იყო, ვინც წინადადება წამოაყენა – ამ ადგი ლას ბალნეოლოგიური „სადგური“ უნდა ავაგოთო... სხვადასხვა მიზეზე ბის გამო, ეს იდეა იდეადვე დარჩა, მი სი განხორციელება რამდენიმე წლის შემდეგ გახდა შესაძლებელი“. თბილისის საქალაქო საბჭოს აღმა სკომი გრანდიოზული ბალნეოლოგი ური კურორტის მშენებლობას დიდი მასშტაბით – სამ ტერასაზე გეგმავდა. მიხეილ ზანდუკელმა საკურორტო ქა ლაქის გეგმის დახაზვა სიდამონ ერ ისთავს დაავალა... გეგმის მიხედვით, საკურორტო ქალაქის პირველი ტე რასა მტკვრიდან ძველი ციხის კედლ ამდე გრძელდებოდა. მეორე ტერასა ბოტანიკურ ბაღსა და მუსლიმანთა სასაფლაოს მოიცავდა. მესამე ტერა სას ბოტანიკური ბაღიდან კოჯრის მიმართულებით მდებარე ტერიტო რია უნდა დაეკავებინა. მასთან ახლოს სახლები და აგარაკები უნდა გაშენე ბულიყო... გრანდიოზული საკურორტო ქა ლაქის მშენებლობას სამამულო ომმა
შეუშალა ხელი. დიდი გეგმიდან მხ ოლოდ სამსართულიანი ბალნეოლო გიური სააბაზანო შენობის აგება მო ხერხდა, რომლის მშენებლობაც 1933 წლის ივლისში დაიწყო და 1937 წლის ნოემბერში დასრულდა. საკურორტო ქალაქის იდეა ნახაზზე დარჩა... „ეს უნიკალური გეგმა ახლაც არ სებობს და ის ამჟამად „კინოსა და თე ატრის“ მუზეუმშია სარესტავრაციოდ გადატანილი... ბალნეოლოგიური კურორტის დღევანდელი შენობა, სა კურორტო ქალაქის პირველი ეტაპი, შესასვლელი უნდა ყოფილიყო... სამამულო ომის დროს, მართალია, კურორტი ამოქმედდა, მაგრამ ის ფუ ნქცია არ ჰქონდა, რისთვისაც აშენდა.
სამამულო ომის დასრულების შემდ ეგ, ამ კურორტის აღორძინება მოხდა. საპროფილაქტიკო და გამაჯანსაღებ ელ დაწესებულებას ბევრი ადამიანი აკითხავდა...“ მაშინდელი პრესა ახლად გახსნილ ბალნეოლოგიურ კურორტზე წერდა: „ბალნეოლოგიური კურორტი, სხვა შესანიშნავ ნაგებობებთან ერთად, თბილისის სიამაყეა. უკვე ერთი წელი წადია, რაც კურორტმა მუშაობა დაიწ ყო. ამ მოკლე დროის განმავლო ბაში ის იმდენად პოპულარული გახდა, რომ მას მოკავშირე რე სპუბლიკების მშრომელებიც კარგად იცნობენ. სხვადასხვა კუთხიდან აქ ათეული და
ასეული მშრომელი ჩამოდის. გოგი რდოვანი ცხელი წყაროებით მკურ ნალობენ 11 სხვადასხვა სნეულებას. შედეგი განსაცვიფრებელია. ბალნეოლოგიური კურორტის მე ცნიერული დარგის ხელმძღვანელობა დაევალა პროფესორ მიხეილ ზანდუკ ელს. პროფესორ ზანდუკელის სიტყ ვით, სამკურნალო ბალნეოლოგიური
კლინიკური თვისებებით მსოფლიო მნიშვნელობის ისეთი ანალოგიური დიდი კურორტები, როგორიცაა აახე ნი, ვენა და ბუდაპეშტი ნაწილობრივ თუ შეედრებიან თბილისის ბალნეო ლოგიურ კურორტს, ვინაიდან აახენსა და ბუდაპეშტს აქვს მხოლოდ რესუ რსები, ვენას – მხოლოდ კლიმატი, ხო ლო თბილისს – ეს ორივე ღირსება...“
ნანა ჯაკობია 48
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლისის ბალნეოლოგიური კურორტი
მძიმე წლები 80-იან წლებამდე კურორტი სრ ული დატვირთვით მუშაობდა... არეუ ლობისა და გაჭირვების მიუხედავად, კურორტს ერთი დღით არ შეუწყვეტ ია ფუნქციონირება. მარმარილოში ჩასმული სამსართულიანი შენობა ულამაზესი ინტერიერით იყო გაწყობ ილი. მასიური ხის ძვირფასი ავეჯი იმ პერიოდში შენობიდან ყოველდღიურ ად ქრებოდა... ბალნეოლოგიური კუ რორტის მთავარი ექიმი იმ წლებს „შავ ხვრელს“’ უწოდებს... „მამა ნევროლოგი იყო და აქ 1956 წლიდან მუშაობდა. მახსოვს, ბავშვო ბაში ხშირად მოვყავდი. ბუნებრივ სი
მდიდრესთან ერთად, მახსოვს, შენობა უძვირფასესი, ალუბლის ხის გრეხილი ავეჯით და ხალიჩებით იყო გაფორმ ებული. ბევრი მარმარილოს ქანდაკ ება იდგა. 90-იან წლებამდე აქ ცხოვ რება დუღდა... არეულობის შემდეგ, ყველაფერი აირია, იძარცვებოდა და ნადგურდებოდა ყველაფერი, მათ შო რის ეს შენობაც... თუ სადმე ფერადი ლითონის გაყვანილობა იყო, ჭრიდნენ და იპარავდნენ... ყოველდღე აგურ-აგ ურ იშლებოდა შენობა, მაგრამ თანა მშრომლები არ ნებდებოდნენ... ერთ ღამეში ვიღაცას სახურავის მზიდი კო ნსტრუქციის მთავარი ბოძები გადა ეხერხა. ქარი რომ ამოვარდნილიყო, სახურავი მიწაზე დაენარცხებოდა. იმ ღამეს დაიკარგა დარაჯი, რომელიც დღემდე არ ვიცით, სად წავიდა... ბოლოს შენობის გაყიდვის საკი თხიც დადგა. ეს ის პერიოდია, როცა ქვეყანას უცხოელები შემოესივნენ და ყველაფერს კაპიკებში ყიდულობდნენ. ამ შენობასაც გამოუჩნდა მსურველი, ამერიკელი სენატორი...“ ბალნეოლოგიური კურორტის მეორე სიცოცხლე „1998 წლ ის ბო ლოს ახ ალი დი რექტორი, ნიკოლოზ სააკაშვილი დაგვინიშნეს. ამ ადამიანმა ყველა ძალა იხმარა, რომ ეს დაწესებულება შეენარჩუნებინა. რომ არა, ბატონი
ნიკოლოზის პატრიოტიზმი, პროფ ესიონალიზმი და შემტევი ხასიათი, ბალნეოლოგიური კურორტის ნაცვ ლად, აქ კაზინო იქნებოდა... 1998 წელი კურორტის გადარჩენ ისა და მეორედ დაბადების წელია... შენობა ხელშეუხებელ არქიტექტ ურულ ძეგლად გამოცხადდა და ვე ღარ გაასხვისეს... სანამ შენობის რემონტს დავიწყ ებდით, პირველ რიგში, გაძარცული მიწისქვეშა კომუნიკაციები მოვაწე სრიგეთ, რომელსაც საკმაოდ დიდი დრო და ფული დასჭირდა. ბატონმა ნიკოლოზმა ცენტრში ყველა პროფ ესიონალი დატოვა და ის გუნდი დღ ემდე წარმატებულად ართმევს თავს დაკისრებულ მოვალეობას“. ამჟამად სადიაგნოსტიკო, საპრ ოფილაქტიკო და სარეაბილიტაციო ცენტრში ფუნქციონირებს – ბალნ ეოთერაპიული, ფიზიოთერაპიუ ლი, მასაჟის, მანუალური თერაპი ის, ლაბორატორიული კვლევისა და კურორტის საკონსულტაციო განყოფილებები. „აქ შეგიძლიათ ჩაიტაროთ სამკურნა ლო, ანტიცელული ტური, სარე ლ აქ სა ცი ო , საკ ორ ექ ცი ო, ტ აი ლა ნდ უ
რი და პლანტარული მასაჟი. ასევე წყლის სხვადასხვა პროცედურები (წყალქვეშა მასაჟი, ცირკულარული, შარკოსა და ასევე აღმავალი შხაპი)... ეს ყველაფერი საყრდენ-მამოძრავე ბელი აპარატის დაავადებებზე კარგ ეფექტს იძლევა. გოგირდოვანი, წი წვოვანი და მარგალიტის აბაზანები, ნერვული სისტემისთვის უებარია. რაც შეეხება ტალახის აბაზანებს, უროლოგიური და გინეკოლოგიური დაავადებების დროს ძალიან ეფექ ტურია, განსაკუთრებით უშვილო წყ ვილებში. ჩვენთან მოსულ ყველა ად ამიანს, წინასწარ უტარდება გამოკვ ლევა. აქვე კეთდება ჰიდრო კოლონა თერაპია (მსხვილი ნაწლავის ღრმა გამორეცხვა და ასევე ბევრი სხვა პროცედურა) “.
საც სტუმრებია. „როცა ინდური დელეგაცია ჩა მოსულა საქართველოში, შეძლებ ისდაგვარად ყველა ღირსშესანი შნაობა დაათვალიერებინეს, მათ შორის ბალნეოლოგიური კურო რტიც. ინდირა განდიმ ამ აუზში
ინდირა განდი 1955 წელს საბჭოთა კავშირს ინდოეთის რესპუბლიკის ოფიც იალური დელეგაცია ეწვია, პრემ იერ-მინისტრ ჯავაჰარლალ ნერუს მეთაურობით, მათ შორის, მისი ქალიშვილი ინდირა განდიც იყო. მოსკოვში გამართ ული ოფიციალური მოლ აპ არ აკ ებ ის შემდეგ, ინდოელი პოლიტიკოსი ჯერ უკრაინას, შემდეგ კი საქართველო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნქციონირებს... თბილისში ჩამოსული საპატიო სტუმრის ბალნეოლოგიურ კურო რტზე მოყვანა ერთგვარი ტრად იცია იყო. შესაბამისად, აქ ბევრი სხადასხვა ქვეყნის მთავრობის წა რმომადგენელია ნამყოფი...
ინდირა განდიმ ამ აუზში გოგირდის მინერალური წლის აბაზანა მიიღო
გოგირდის მინერალური წყ ლის აბაზანა მიიღო... სხ ვათა შორის, ეს ლუქსები, რომელიც მაშინ მხოლოდ საპატიო სტუმრებისთვის იხსნებოდა, დღემდე ხე ლუხლებელია. მარმარილ ოს პატარა აუზი, თავის საშხაპითა და მასა ჟის გასაკეთებელი წ ამ ოს აწ ოლ ი თ , ზუსტად ისეა, როგორც მაშინ, ინდირა განდის სტუმრობის დრ ოს. ამ ეტაპზე ლუქსების რე სტავრაცია მი მდინარეობს და დროებით არ ფუ
ხშირად ვხვდებით პატრიარქს, სულ კითხულობს და ინტერესდება ჩვენი მდგომარეობით. ხშირად ვმ ართავთ საერთო აქციებს, ვიღებთ მრევლს, სამღვდელო პირებს... ყვ ელანაირად ვცდილობთ, მათ ხელი შევუწყო~. თბილისის ბალნეოლოგიურ ცენტრს, სხვადასხვა პროცედ ურებისთვის, ყოველდღიურად 30-მდე ადამიანი აკითხავს. განს აკუთრებული ხალხმრავლობა კი ზაფხულში შეინიშნება. ამ პერი ოდში სამსახურიდან შესვენებ აზე გამოსულ ადმიანებსაც ბევრს ნახავთ, რომლებიც რელაქსაც იისთვის ცენტრს ყოველდღიურ ად აკითხავენ. ბოლო რამდენიმე წელია, აქ უცხოელ ტურისტებსაც შეხვდებით. ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
49
„მთავარია, მოინდომო, არაფერია შეუძლებელი...“
თორნიკე ყაჯრიშვილი
კიდევ ერთი ქართველი, რო მელიც ლონდონის პარაოლიმ პიადაზე მონაწილეობის მისა ღებად ლიცენზიის მოპოვებას ცდილობს, 30 წლის ლადო ჭინჭ არაულია. ის 50 მეტრ დისტან ციაზე სროლაში იასპარეზებს. იარაღის სიყვარული ბავშვო ბიდან მოსდევს. ექვსი წლის ას აკში მამამ ტირის თოფი აჩუქა, 16 წლისას – ორლულიანი სანა დირო თოფი. ამბობს, რომ ბავშ ვობიდან ნადირობაზე მეტად მიზანში სროლა იზიდავს... 19 წლის ასაკში მიღებულმა ტრავმამ დამოუკიდებლად გა დაადგილების უნარი წაართვა. წლების განმავლობაში კისრის ქვემოთ მგრძნობელობა დაკა რგული ჰქონდა... რამდენიმე წლის შემდეგ ხელებში შეგრძნ ებები თანდათან დაუბრუნდა... ყველაფერი იარაღის სიყვარ ულმა შეაძლებინა... ჯანმრთელობის მდგომარე ობის მიუხედავად, დღეს ის წა რმატებული ადამიანია. წლებია, ლექსებს წერს, თუ მცა ინტერვიუს ჩაწერის დროს ამაზე სიტყვა არ დასცდენია. 2008 წელს, „ოლიმპიური ვა რსკვლავის“ დახმარებით, პი რველი კრებული გამოსცა და გაყიდული წიგნებიდან შემო სული თანხა, ხევსურეთში, შა ტილის სკოლა-პანსიონატს გა დაურიცხა. მის რამდენიმე ლე ქსზე სიმღერაც დაიწერა... უბედური შემთხვევა ლადო ჭინჭარაული: „2000 წლ ის 17 ივ ნი სს კურსელები ალ აზანზე წავედით საბანაოდ. მაღალი კლდიდან ვხტე ბოდით წყალში... ერთ-ერთი გადა ხტომის დროს, უხერხულად ჩავვ არდი... გონება არ დამიკარგავს, მაგრამ სხეული გამეთიშა. კისე რს ქვემოთ ვეღარაფერს ვგრძნობდი... საავადმყოფ ოში წამიყვანეს... კისრის სამი მალა მქონდა გატეხილი... თელავის საავადმყოფოში ხელი არ მომკიდეს, არ არის ჩვენი პაცი ენტიო... თბილისში, ნევროლოგიის ინსტიტუტში გამიკეთდა ოპერაცია. სამი მალიდან ერთი ისეთი დაზიან ებული იყო, რომ მთლიანად ამოიღეს და ტიტანის ჩამიდგეს... ოპერაციიდან დაახლოებით 30 დღე სუნთქვის აპ არატზე ვიყავი შეერთებული. სუნთ ქვის პრობლემა მქონდა... აპარატმა ისე დამიზიანა სასუნთქი ორგანოები, რომ მეტყველების უნარი წამერთვა, ვეღარ ვლაპარაკობდი... რვა თვე გუ ლაღმა ვიწექი. პირველად ერთი წლის შემდეგ წამომაჯინეს... ორი წელი სახლიდან არ გავსულ ვარ. საკუთარ თავში ჩავიკეტე და დავკომპლექსდი... ბევრი მეგობარი
მყავს და ყველაზე რთული წლები მათ გადამატანინეს, სახლიდან გამო მიყვანეს... თავიდან ინვალიდის ეტ ლში კატეგორიულად არ ვჯდებოდი. რომ ვუყურებდი, ცუდად ვხდებოდი... დღემდე არ გავდივარ სახლიდან ეტ ლით... – აბა, როგორ გადაადგილდები? – ავტომობილით. ავტომატური მართვის კოლოფი აქვს და ხელით მართვაზე გადავაკეთე. ავტომობი ლს ტრავმამდე ვმართავდი, მართვის მოწმობა იმ შემთხვევის წინა დღეს ავ იღე... დღეს დამოუკიდებლად მარტო თელავში კი არა, თბილისშიც ჩამოვდ ივარ. ამ ზაფხულს შატილშიც ავედი... მთავარია, მოინდომო, არაფერია შე უძლებელი...“ ტრავმის გამო, ერთი წელი აკადემ იური ჰქონდა აღებული. სახელმწიფო გამოცდა მანქანაში ჩააბარა ლექტორ ებს და უნივერსიტეტი წითელ დიპლ ომზე დაამთავრა... „ხანდახან მავიწყდება, რომ ვერ დავდივარ...“
წარმოშობით ხევსური თბილისში დაიბადა და 1995 წლამდე აქ იზრდ ებოდა. ოჯახური პირობების გამო, ჭინჭარაულების ოჯახი თელავში გა დავიდა საცხოვრებლად. მაშინ ლადო მერვე კლასში იყო. ხუთი წლით უმცრ ოს დასთან ერთად თელავის მეოთხე საშუალო სკოლაში შევიდა... „სკოლაში ყველაზე მეტად სამხედ როს გაკვეთილი მიყვარდა, ამ საგნის მიმართ ყოველთვის დიდ ინტერესს ვიჩენდი... სპორტული თამაშები არ მიზიდავდა, იარაღთან კი შემეძლო დილიდან საღამომდე ვყოფილიყავი... როცა ჩემი ცხოვრება რადიკალუ რად შეიცვალა, მაშინ 19 წლის ვიყავი და ვერ ვაანალიზებდი, რა მჭირდა... საერთოდ არ მიფიქრია, რომ სიარულს ვეღარ შევძლებდი... ახ ლაც არ დამიკარგავს იმედი, რომ გავივლი. საკუთარ თავთან დღ ესაც ვიბრძვი – მე აუ ცილებლად გავივლი... ხშირად მგონია, რომ ეს ჩემი არარეალური მდგომარეობაა, ან დროე ბითი... ხანდახან მავიწყდება, რომ ვერ დავდივარ... აუცი ლებლად გავივლი... იცით, რაზე ვოცნებობ? ყველაზე მეტად ხევსურეთში, საჯიხვეებზე მი ნდა ას ვლა, ოღ ონდ ჩე მი ფე ხით და ხელში, თოფის ნაცვლად, ფოტოაპარ ატი მეჭიროს...“ ხუთი წლის წინათ ოჯახი შექმნა. მომავალი მეუღლე საერთო მეგობა რთან გაიცნო და ერთწლიანი შეყვ არებულობის პერიოდი ლოგიკური ფინალით, ქორწინებით დააგვირგ ვინა. დღეს ლადოს სამწლინახევრის გოგონა ჰყავს.
„იცით, რაზე ვოცნებობ? ყველაზე მეტად ხევსურეთში, საჯიხვეებზე მინდა ასვლა, ოღონდ ჩემი ფეხით და ხელში, თოფის ნაცვლად, ფოტოაპარატი მეჭიროს...“
ც არ „ახლა გავს არ დამიკ , რომ იმედი ლი“ გავივ
იარაღის სიყვარულით ამოძრავებული თითები
„იმ შემთხვევიდან დაახლოებით სა მი წლის შემდეგ, ხელების ამოძრავება დავიწყე. მგრძნობელობა კონკრეტუ ლად ერთ დღეს არ მოსულა, თანდათ ან მოვიდა და დღესაც მო დის. ახლა მარცხენა ხელის თითებს კარგად ვამოძრავ ებ, მარჯვენის – მიჭირს... ერთხელ მეგობრებმა სახლში თოფი ამომიტანეს, მა შინ ჯერ კი დევ ვერ ვა მოძრავებდი თითებს. მათ გაკვირვებას საზღვარი არ ჰქონდა, როცა სასხლეტი გამოვწიე... ერთხელ მე გობარს თოფის გაწმენდა ვთხოვე და გაწმენდის დრ ოს ისე დახაზა კონდახი, რომ საშინლად გავბრაზ დი... მაშინ ვთქვი, რადაც არ უნდა დამიჯდეს, ჩემი თოფი მე უნდა გავწმინდომეთქი. ნელა-ნელა დავი წყე თითების ამოძრავება. ცოლ–შვილთან ერთად როცა იმას აკეთებ, რაც
50
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
გსიამოვნებს, ყველაფერი ადვილად გეჩვენება... იარაღი ჩემთვის გართობა აღარ არის, ეს ჩემი ყოველდღიური ურთიერთობაა საგანთან, რომელიც ძალიან დიდ სიამოვნებას მანიჭებს და მიიყვარს...“ სპორტული კარიერა
საქმიანობით, როგორც სპორტით, ისე დავინტერესებულიყავი. მაშინ სპ ორტული თოფიც არ მქონდა, სანადი რო კარაბინით ვისროდი. ვისარგებ ლებ შემთხვევით და დიდ მადლობას გადავუხდი აკაკი ხითარიშვილს, რო მელმაც სპორტული თოფი მაჩუქა და დღემდე ამით ვვარჯიშობ... ალაზანზე, უკაცრიელ ადგილას მაქვს ეგრეთწოდებული „პოლიგონი“ და დღემდე იქ ვვარჯიშობ. სამწუხ აროდ, სისტემატურად ვერ ვახერხებ იქ წასვლას, რადგან ვაზნები საკმაოდ ძვირი ღირს და ვერ ვწვდები საკუთა რი სახსრებით. ერთ ვარჯიშზე, დაახ ლოებით 50 გასროლა მაინც უნდა გა
რამდენიმე წლის წინათ არასამთა ვრობო ორგანიზაციაში დაიწყო მუშა ობა. ორი წლის განმავლობაში, კახე თში, სკოლის მოსწავლეებს ინკლუზ იურ განათლებასთან დაკავშირებით ტრენინგებს უტარებდა. შემდეგ სა კუთარი არასამთავრობო ორგანიზა ცია ჩამოაყალიბა, სადაც ხუთი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირი დაასაქმა და დღემ დე წარმატებულად საქმიანობს. 2009 წლიდან სამოქალაქო რე ესტრის სააგენტოში, თელავის სამსახურში მუშაობს... მისი სპორტული კარიერა 2009 წელს დაიწყო. შემოთა ვაზება პარაოლიმპიური კომი ტეტიდან მიიღო და ახლა ლო ნდონის პარაოლიმპიადისთვის ემზადება. „ჩემს გარშემო ყველამ იც ოდა, რომ ძალიან მიყვარდა იარაღი, სროლა... 2007 წელს ერთ-ერთმა ტელევიზიამ ჩე მზე რეპორტაჟი მოამზადა. შემდეგ პარაოლიმპიური კო მიტეტიდან დამიკავშირდნენ ალა დუდაევასთან ერთად და შემომთავაზეს, იქნებ ამ
აკეთო, ერთი ვაზნა ერთი ლარი ღირს და წარმოიდგინეთ, კვირაში რამდენ ჯერ უნდა ვივარჯიშო... მჭირდება ეგრეთწოდებული „10-მეტრიანი პნევმატური შაშხანა“, მაგრამ, სამწუხაროდ, საკუთარი სა ხსრებით ამ იარაღის შეძენას ვერ ვახერხებ, საკმაოდ ძვირი ღირს... ამ იარაღით უფრო მეტ ღონისძიებაში შემეძლება მონაწილეობა... ნოემბერში ავსტრალიაში სალი ცენზიო ტურნირია, პარაოლიმპიურ კომიტეტს გაგზავნილი აქვს წერილი ჩემს მონაწილეობასთან დაკავშირებ ით და პასუხს ველოდებით. რა თქმა უნდა, დიდი სურვილი მაქვს ლონდ ონის პარაოლიმპიადაზე გამოსვლისა, მაგრამ სურვილი ერთია და პრობლემა – ბევრი. ახლა ჩემი ყველაზე დიდი პრობლემა ის აა, რომ არ მყავს მწვრთნელი და ჩემით ვვარჯიშობ, ინტე რნეტში მოძიებული ინფო რმაციით. როგორც ამბობენ, ცუდად არ ვისვრი, მიზანდ ასახული ადამიანი ვარ, უნდა ვიბრძოლო გამარჯვებისთვის (მწვრთნელი, ვაზნები და ეგ რეთწოდებული „10-მეტრია ნი“ პნევმატური შაშხანა ყველ აზე მეტად მესაჭიროება)... – თუ მიმართე პარაოლიმ პიურ კომიტეტს, იარაღთან დაკავშირებით? – მათ იციან, რომ მჭირდება, მაგრამ, ეტყობა, არ აქვთ საშუ ალება, რომ დამეხმარონ...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
51
„გოლდენ ტალანტის“ ირგვლივ ფინანსური სკანდალი აგორდა
ეკა ჩიტაშვილი
კონკურსის ორგანიზატორების წინააღმდეგ ერთდროულად რამდენიმე სარჩელი მზადდება
მირიან ბოქოლიშვილი კომპანია „ჯორჯიან არტ ფე სტი“ და პროდიუსერი ეკა ჩი ტაშვილი სკანდალში ეხვევიან. `გოლდენ ტალანტის~ ორგანიზა ტორების წინააღმდეგ ერთმანეთ ის დამოუკიდებლად რამდენიმე სარჩელი მზადდება. საქმე ეხება ბათუმში გამართულ პოპმუსიკის ფესტივალს, რომელიც „ჯორჯ იან არტ ფესტის“ მიერ იყო ორგა ნიზებული და რომელიც ბათუმში ჩატარდა. მასში 18 ქვეყნის წარმ ომადგენლები მონაწილეობდნენ. გამოვლინდა სამი გამარჯვებუ ლიც, რომლებზეც შესაბამისი სა პრიზო თანხა უნდა გაცემულიყო, თუმცა კონკურსანტები ფულად ჯილდოს ამ დრომდე უშედეგოდ ელიან. გარდა ამისა, კომპანიას არ გაუსტუმრებია პარტნიორი ტურისტული კომპანიის დავალი ანება, ჰონორარები და რესტორ ნის ხარჯები და ა.შ. 52
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
აღებული ვალდებულებების შეუსრულებლობის გამო დაპირი სპირებაა კონკურსის ორგანიზა ტორებშიც, პროექტის ერთ-ერთი ავტორი, პროდიუსერი ეკა ჩიტა შვილი „პრაიმტაიმთან“ საუბრისას ამბობს, რომ მხოლოდ მისთვის მი საცემი ჰონორარი 30 ათას ევროს შეადგენს, რასაც კომპანია ამ დრ ომდე არ ანაზღაურებს. გარდა ამ ისა, ჩიტაშვილი ფესტივალზე მის მიერ მოწვეული მსოფლიო დონის ვარსკვლავებისთვის არასათან ადო პირობების შექმნაზე საუბ რობს. ეკა ჩიტაშვილი, პროდიუსერი: – ადვოკატი უკვე ავიყვანე და სასამართლოში შემაქვს სარჩელი. „ჯორჯიან არტ ფესტს“ ვუჩივი. „გადააგდეს“ უამრავი ადამიანი. საპრიზო ფონდიც კი არ არის გა ცემული, 54 ხელშეკრულებაა და რღვეული. – უშუალოდ თქვენ მენეჯმენ ტში მონაწილეობა არ მიგიღიათ?
– მე მევალებოდა შემოქმედებ ითი მხარე, ჩამოვიყვანე ვარსკვ ლავები. სხვა მხრივ, რა ხდებოდა, ვერ გეტყვით. უამრავი ადამიანია დაზარალებული, პირადად ჩემი ჰონორარიც არაა გადახდილი. 30 ათასი ევრო მაქვს ასაღები. გარდა ამისა, გასასტუმრებელია საპრ იზო ფონდი – 45 ათასი დოლარი. – როგორც ცნობილია, ვარს კვლავების ჩამოყვანაზე პირა დად თქვენ იყავით პასუხისმგე ბელი... – დიახ, და ჩამოვიყვანე კიდეც, თუმცა რა პირობებიც შეუქმნეს აქ, ნამდვილად სამარცხვინოა. და აძინეს სასტუმრო „ალიკში“. არც ერთ დაწესებულებასთან არ მაქვს პრეტენზია, მაგრამ, როდესაც ჩა მოგვყავს ჯგუფი „ბლუ“ და „ალიკ ის“ დონის სასტუმროში აბინავებ, ცოტა უხერხულია. სტუმრები და პატიჟეს რესტორან „მარსელში“. რა უნდოდათ იქ ვარსკვლავებს?! არ შეიძლება, ასეთ რესტორანში წაიყვანო მსოფლიო ვარსკვლავი, ელემენტარულია. შევკრიბე 19 ქვ ეყანა, ჩამოვიყვანეთ, დაგვპირდნენ, რომ ყველაფერი შესაბამისად ანაზ ღაურდებოდა, მაგრამ ხვდებით, რა მდგომარეობაში აღმოვჩნდით? სასამართლოში სარჩელის შე ტანას გეგმავს ტურისტული კომპ ანია „ესთიაი ჯორჯიაც“. კომპან იის მფლობელი ზაზა ხეჩუაშვილი ამბობს, რომ „ჯორჯიან არტ ფე სტს“ მის მიმართ 16 ათასი ლარის დავალიანება აქვს. ზაზა ხეჩუაშვილი, კომპანია „ესთიაი ჯორჯიას“ მფლობელი: – ჩვენ „ჯორჯიან არტ ფესტ
გა არ მ შე სას ორ არი თან“ გვქონდა ექ სა ამ იც ს სკლუზიური კონტ რ ე სტ ტა არ ხუ რაქტი, რომელიც გულისხმობდა, რომ ორ ნ ს თლ ლი ყველას, ვინც ამ ფე ა სტივალზე ჩამოვი სა ან „ რჩე ოში დოდა, ჩვენ უნდა მო და რჩე მარ ლე ვმსახურებოდით. „არტ ემ ლი სე ბს ფესტის“ ყველა მოძრ ატ ც ლი აობას თავიდან ჩვენ ვა ოს ს“ ფინანსებდით, თუმცა მათი მხრიდან არაფერი კეთდებოდა,
იყო სრული უმოქმედობა, ამიტ ომ გადავწყვიტეთ, პროექტიდან გავსულიყავით. ახლა ჩვენი ვალი აქვთ – 16 ათასი ლარი. თუ დავა ლიანება ამ თვეში არ გადაიხადეს, სასამართლოს მივმართავთ. კონკურსის ორგანიზატორებს კუთვნილ თანხას ედავება რესტ ორანი „მარსელიც“, სადაც „გო ლდენ ტალანტის“ ორგანიზატო რებმა მოწვეული სტუმრები და პატიჟეს. დაპატიჟეს, თუმცა რე სტორნისთვის ფული არ გადაუხ დიათ. ინფორმაციას „მარსელში“ ადასტურებენ, თუმცა რესტორნის ხელმძღვანელობა ამ თემაზე კომენტარის გაკეთებისგან თავს იკავებს. არ არის გამორიცხული, სა სამართლოში შე სატან სარჩელებს კიდევ ერთი, რესტ ორან „მარსელის“ სა
რჩელი დაემატოს. თავად „არტ ფესტის“ ხელმძღ ვანელობა არსებულ დავალიანებ ებს არ უარყოფს, თუმცა ვალების გასტუმრების თარიღს ვერ აკ ონკრეტებს. „პრაიმტაიმთან“ სა უბრისას კომპანიის დირექტორი ნათია ნათბილაძე ამბობს, ვისაც სურვილი აქვს, სასამართლოს მი მართოსო. ნათია ნათბილაძე, „ჯორჯიან არტ ფესტის“ დირექტორი: – ჩვენ ვადასტურებთ, რომ გა რკვეული თანხები გვაქვს გასასტ უმრებელი, თუმცა ვითხოვეთ ვადა და ამ ვადაში დავფარავთ ყველაფერს. რა პრობლემაა, არ მესმის. იცით, რა მაინტე რესებს? ასეთ წვრილმანებს საიდან ფლობთ? რომელ რე სტორანში რა თანხაა გადასა ხდელი და რომელი ტურისტ ულისთვის რა გვაქვს მისა ცემი, ეს თქვენ ერთმა ადამ იანმა მოგიყვათ? კი, ბატო ნო, ჩვენ არ უარვყოფთ, რომ გადასახდელი გვაქვს. ვისაც სურს, მიმართოს სასამა რთლოს. ვერაფერს ავუკრძალავ. მაგით მაშინებს? კი, ბატო ნო, როგორც სურს, ისე მოიქცეს. რა უნდა მიქნას სასამართლომ?
ნათია ნათბილაძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ჯეოსტარი 2011“ დაიწყო
დეა თავბერიძე სატელევიზიო მუსიკალური შოუ „ჯეოსტარი 2011“ და იწყო. დიდი განცდისა და მღელვარების შემდეგ კონკურ სანტები შეირჩნენ და უკვე ყოველდღიურ რეპეტიციებსაც გადიან. ახალ ჟიურისთან ერთად, როგორც გაირკვა, „ჯე ოსტარს“ ახალი ბენდიც ჰყავს. ამჯერად მომღერლებს აკ ომპანიმენტს ზვიად ბოლქვაძე და მისი გუნდი გაუწევენ.
4 1 ი შ უ ო შ ი ტ ნ ა ს რ კონკუ ს ბ ო ე ლ ი მონაწ
მარინა ბერიძე: – თავიდან მართლა ძალიან ვღელავდი, ძალიან ძნელია მეორე ტურში ჩართვა, რა დგან პირველ ტურში, უხეშად რომ ვთქვათ, უკვე თვალი გაქვს დადგმული ვიღაცაზე, გა ინტერესებს, როგორ განვითარდება მეორე ტურამდე. სახასიათო ტიპები არიან, ვიდრე ვოკალურად გამართულნი. მაგრამ მაინც მიმაჩნია, რომ კარგია ეს რებრენდინგი, რაც მოხდა. პირობას ვიძლევი, რომ ეს „ჯეოსტა რი“ ძალიან საინტერესო იქნება. – თუმცა თავიდან ასე არ ფიქრობდით, იმის შიშიც გქონდათ, რომ „ჯეოსტარი“ არ ჩაშლილიყო. – კი, ნამდვილად, მე არ მიყვარს მიკიბულმოკიბული საუბარი. მოდიან, მაგრამ ვერ ვხ ვდები, რატომ. მგონი, გასართობად მოდიან, როდესაც ეს დიდი დოზითაა, ნერვებმა შეიძ ლება გიმტყუნოს. გამოვედი კიდეც წყობიდ ან, მერე ვინანე, რასაკვირველია, ნერვული სისტემა მართალია, მყარი მაქვს, მაგრამ თავი მაინც ვერ შევიკავე. ვიფიქრე, დავიღუ პე-მეთქი. – მეორე ტურამდე რატომ არ გამოჩნ დით? – ასე ჩათვალა პროდაქშენმა, არხმა, „ჯე ოსელმა“... შეიძლება არის ამაში რაღაც ჭკ
ლ ლი, თევან კბი ბედნ იანეთი: ლაშვი ი ორე შ ერი ვარ, „ძალიან საკმა ანსი მომე რომ მე ც ქვს, როდ დიდი ა, ახლა შანსი ო მ ჩ ემი ს ვთქვ მა ა ა ფორმ , უფრო თქმელი ს ა ხ შ ვ ი ვარ ანაირ სხვა დ გ ეხება ანწყობით ა უფრო . რაც ბავშვ შე ე კარგ ბს, ძალია ები ა რიან ნ “.
თ წლის ეკლა კალ , მოხვ ქართლი მახელიძ ე ე ოდა, დრა ყო : „ჯეოსტ , 23 ვ ა ოდა, გულის სი ელთვის რზე“ ღ ბაში რომ გავი რმეშიც მინდ ვ მ ღ ეროდ დოდი. ბ მჯერ ოზულ ა ი დედა ად არასდ , მაგრამ ვშვო ს წინაა როს მიმ ერი ღმ გამო ვძვერ დეგი იყო ღერია. , ჩუმ ი და დნიე ად მო რი ვარ. ვედი. ბე რეჟი საოც მი გ არ ვა რეპე ტიცი ქვს, სულ ი ებ ძალი ან მ ია. თან ეგობ ული რ იაა, რ სიტუაც აც ძა ან მა ლ ხარე ი ბს“.
ვიანური მარცვალი. მერე რაღაც ეს იმიჯი, რომ: ვაიმე დედა და გული გაუსკდათ ბავშვე ბს და არ მოდიან. ეგებ უფრო ბევრი ხალხი მოვიდესო, სადღაც გაამართლა. მაგრამ ვისაც აქვს შიშის მომენტი სცენამდე, ის ვერასოდეს გახდება სრულფასოვანი მო მღერალი. – რას იტყვით ახალ ჟიურიზე, როგორ გაართვეს თავი? – რთული მომენტია, საერთოდ, ეს ყველ გან ხდება, მთელ მსოფლიოში. რაღაცნაირად უნდა ერიდო, ალბათ, მომღერლების დასმას. მით უმეტეს ახალგაზრდა მომღერლების, თუმცა საინტერესოა მათი აზრი, მაგრამ მათ სჭირდებათ პოზი ტიური პუბლიკა კონცერ ტზე, ისინი ვერასოდეს იტყვიან იმას, რასაც მე ვამბობ, იმიტომ რომ მე არა ვარ ადამიანი, რომელიც გადის სც ენაზე, უკრავს, მღ ერის. მოვრჩი, და ვამთავრე ეგ ამბავი დიდი ხნის წინათ, ამიტომაც უფრო თამამი ვარ.
ნიკო ბერ თუმი: „ძალ იძე, 23 წლის, ბა ია ოსტარში“ მო ნ მინდოდა „ჯე შორის, რთ ხვედრა. სხვათა უ იყო, როდე ლი სიტუაცია საც პირველ რზე მივედი, ტუ „ქ გენერალურ ეთო და კოტეს“ ი რეპეტიც ია ონდა, წამიც კი არ იყო თ მქ სუფალი, სუ ავი ლ მოვიფიქრე რაღაც 1 საათში „ჯეოსტარზ ე“ გა სვლა. ვიხელ თ ვიპარე. არც ე დრო და გამ ო კარგ ხალხშ ვნანობ, ძალიან ი მოვხვდი, ძა ბევრ რამეს ისწავლი აქ“. ლიან
ს, ბათუმი: აძე, 23 წლი მორის მელ დან, წინა წელს მქონდა შვობი იფი „ვმღერი ბავ სტარზე“ გასვლა, გადავ ჯა. ნ ო ი ე ს „ჯ მე ს ში ა ლ მ გეგ ტე, რომ წე ი ვ ყ წ ვ ა დ “. გა რ ქრე და ნიერი ვა მივიდა. ბედ მგონი, გამო
ნიკა გურასპაშვილი, 22 წლის, თბილისი: „მეგობრ ების თხოვნით მოვხვდი აქ. იმდენად გაოცებული ვარ, ჯერაც ვერ ვხვდები, რა ხდება. ძალიან მომწონს, ერთი კვირაა, რაც რე პეტიციები გვაქვს და ისე გავიზარდე, სა დღაც ვარ გაფრ ენილი“.
ვილი, სიტაშ : „ჩე ე ა ი ტ ხა ლისი ლა, ს, თბი ე 20 წლი ბლები, ყვ ელ ო ლ შ მ ვ ს მ მი “ ტარის ებო „ჯეოს როს მეუბნ მი დ ა ობის ლეობ ოყ ყ მონაწი დნენ, აგრამ სულ ვ ვე ო მ იღეო. ი. თუმცა ყ ინა მანობდ წარმომედგ ე. ლთვის ავი სცენაზ ჩემი თ განმავლო ს 9 წლი აბერძნეთში ბაში ს ობდი, სკ რ ვცხოვ ავამთავრე, დ გრამ ოლა რე. მა ჩავაბა „ჯეოსტა წელს რეკლამო სა ნ რის“ რომ ვ ი ლი დ ე რგო წამოვ აქ ახე, ვე უკ ს ე ღ და დ ვარ...“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
როხვაძე, მარიტა ეთი: „ერ რ ე მ 18 წლის, ი ისა გავედი, ლ თხელ 15 წ – 16-ის, მე ედ ორ მე ვენე და რე დავის აქ ვარ. ს უკვე დღე იდი შრ ძალიან დ ირდა, დამჭ ომა ვის მი მ ა რომ ისთ ალიან ძ მეღწია. ავშვები კარგი ბ რობთ მ უ ხ არიან, ვ ტა 14ე ნ , ე მ ლ ხო იწყოთ ვ ა დ ით და და 14-ით თო რ ვ ა თ ვამ თქო“.
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
53
ული „არქიტექტურ პრემია 2011“
ხიტა ქუთათელაძის გამოფენა „ახალ გალერეაში“ EXCLUSIVE დეა თავბერიძე თორნიკე ყაჯრიშვილი
საგამოფენო სივრცე, რომელიც თბილისს სულ რამდ ენიმე თვის წინათ შეემატა, ახ ალ და საინტერესო გამო ფენას გვთავაზობს. „ახალ გალე რეას“, რომელიც ბესიკის #26-ში მდებარეობს, ამჯერადაც ბევრი დამთვალიერებ ელი ჰყავს. გალერეაში ხიტა ქუ თათელაძის პერსონალ ური გამოფენა მოეწყო. მსურვე ლებს ამ ნახატების დათვ ალიერება ორი კვირის განმავლ ობაში შეუძლიათ. გურამ (ხიტა) ქუთათე ლაძე მეოცე საუკუნის გა მორჩეულ მხატვართა რი ცხვს მიეკუთვნება. მას მე გობრები მოფერებით ხიტას ეძახდნენ. ის იყო მხატვარი, რომლის შემოქმედებაც სა ქართველოში ძალიან გვიან დაფასდა. ამას გარკვეული მიზეზებიც ჰქონდა. მხატ ვრის პირველი პერსონალ ური გამოფენაც მისი გარდ აცვალების შემდეგ მოეწ ყო. თუმცა, ქუთათელაძის ნამუშევრები სხვადასხვა დროს (1955-1979 წწ.) გამო ფენილი იყო იტალიაში, შვ ედეთში, გერმანიაში, ბელგ იაში, საბერძნეთში, პოლო ნეთში, ლიტვაში, რუსეთში. ამჯერად ხიტა ქუთათელა ძის ტილოები „ახალ გალე რეაში“ გამოიფინა.
ხელოვნების ნიმუშები კერძო კოლექციებიდან. ეს მხატვარი საგანგებოდ შევარჩიეთ, რადგ ან მის შემოქმედებაში გამოვლ ინდა გარკვეული გაგრძელება იმ ხაზის, რომელიც მეოცე სა უკუნის დასაწყისში ქართვე ლმა მოდერნისტებმა დაიწყეს ქართულ ხელოვნებაში და აგ რეთვე, დიდი სურვილი ევრო პული კულტურის გაზიარებ ისა. ეს ორი ხაზი – ქართული ხელოვნების ნოვატორული და ევროპული მიმართულება კა რგად ჩანს ამ მხატვრის შემო ქმედებში. ვფიქრობთ, ხიტა ქუთათელაძის ნამუშევრების წარმოდგენით გალერეაში ქა რთული მხატვრობა აისახება. ხვდა ძალიან რთული პერიოდი, რადგან ყველაფერი ახალი, რაც კი ხელოვნებაში კეთდებოდა და არ ამარტო ხელოვნებ აში, დიდი ცენზურის ქვეშ იყო. საბჭოთა სივრცეში ძალიან მკაცრად ადევნებდა თვალყურს მთავ რობა ყველაფერს. ყველაფერი, რაც ეწ ინააღმდგებოდა ან დიდად არ გამოხა ტავდა საბჭოთა სუ
ბაია წიქორიძე: „ახალ გალერეაში“ დღეს მეოთხე გამოფენა გაიხსნა, მუშაობა ივლისში დავიწყეთ. ეს გა მოფენა, გარკვეულწილად, ამ გელერეის მიმართულებ აში ჯდება. ჩვენ ვცდილობთ, გალერეაში კულტურული მემკვიდრეობის ნიმუშები ხშირად გამოიფინოს. წინა გამოფენაზე გამოვფინეთ მეოცე საუკუნის ქართული სამომავლოდაც ას ეთი მიმართულებით ვიმუშავებთ“. პიკო ნიჟარაძე, მხატვარი: „ჩვენ გურამს ხიტას ვეძა ხდით. მგონი, ხიტა უფრო ცნობილი სა ხელია, ვიდრე გურა მი. არაჩვეულებრივი ფერმწერი და არაჩ ვეულებრივი ადამ იანი გახლდათ. ჩვ ენ ვმეგობრობდით. ცოტათი უფროსი კი იყო, მა გრ ამ ეს ხე ლს არ გვიშლიდა და ძალიან ახლო ურ თიერთობა გვქო ნდა. ერთმანეთის ნახატებსაც ვაფა სებდით. ხიტას შე 54
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
ლისკვეთებას, თუ არ იდევნე ბოდა, მიჩქმალული იყო. ასეა ხიტას შემთხვევაშიც, სადაც
ის ფიქრობს, რაღაც ახალი შეიტანოს მხატვრობაში. გა მოფენებზე ასეთ ნამუშევრ ებს არ იღებდნენ. ამდენად, ის სახელი და ის ადგილი, რომე ლიც ხიტას ეკუთვნოდა, მაშინ ისე არ იყო, რო გო რც უნ და ყოფილიყო. ძალიან გასახა რებელი ფაქტია ეს გამოფენა. მივულოცავ ყველას. კარგია, რომ გამოიფინა ეს ნახატები, ბევრი ხალხი მოდის და დაინ ტერესება დიდია“. მხატვრის ნამუშევრ ები დაცულია: საქართვე ლოს ხელოვნების სახელმ წიფო მუზეუმში, საქართველოს სა პატრიარქოს სუ რათების კოლე ქციაში, მოსკოვის ა. პუშკინის სახე ლობის სახვითი ხელოვნების სახე ლმწიფო მუზეუმ სა და აღმოსავლ ეთის ხელოვნების სახელმწიფო მუ ზეუმში, „ლუდვ იგის“ მუზეუმში (მიუნხენი, გე რმანია), კ. გლ ეიზერის კერძო კოლექციაში (სა არბრიუკენი, გე რმანია), ბობ და მერიონ როტშილდების კერძო კოლექციაში (აშშ) და სხვა კე რძო კოლექციებში.
საერთაშორისო კონკურ სი, „არქიტექტურული პრემია 2011“, რომელიც რამდენიმე დღის წინ „შერატონ მეტეხი პალასში“ გაიმართა, უკვე ტრ ადიციად იქცა. კონკურსი 2006 წლიდან ტარდება, ის ჟურნალ „სტილის“ და „არქიტექტორთა კლუბის“ ეგიდით იმართება. 2008 წლიდან პროექტის თანა ორგანიზატორი და მხარდამჭ ერი თბილისის მერიაა. წელს, კონკურსში მონაწილეობა 195 ქართველმა და უცხოელმა არქ რიტექტორმა მიიღო. სულ 248 ნამუშევარი შევიდა, საიდანაც ჟურიმ 10 სხვადასხვა ნომინა ციაში გამარჯვებულები გამო ავლინა. გამარჯვებულებს პრ ემიის სიმბოლო – მცირე ზომის სკულპტურა და ლაურეატის დიპლომი, ჟიურის პრემია და პროექტის მხარდამჭერის ან სპონსორის პრემია გადაეცათ. კონკურსის მიზანია საუკეთ ესო პროექტების წარმოჩენა და იმ არქიტექტორებისა და დიზა ინერების დაფიქსირება და წა რმოჩენა, რომელთაც თავისი წვლილი შეაქვთ თანამედროვე არქიტექტურაში. ნინო ლაღიძე, ჟურნალ „სტილის“ რედაქტორი, კონკურსის ორგანიზატო რი: „კონკურსში, ქართველ არქიტექტორებთან ერთად უცხოელებიც მონაწილეობენ. სხვადასხვა ნომინაციებში წა რმოდგენილი იყო როგორც რეალიზებული, ისევე არარეა ლიზებული პროექტებები. ამ ნამუშევრებს საერთაშორისო ჟიურიც აფასებდა. ანუ ჟიურის წევრები, როგორც ქართველე ბი ისე უცხოელი არქიტექტორ ებიც არიან. კონკურსში მონა წილეობა მიიღეს სხვადასხვა ქვეყნის აქრიტექტორებმა, მათ შორის: დანიიდან, გერმანიი დან, საფრანგეთიდან, ჩეხეთი დან და ინდოეთიდან“. კონკურსში გამარჯვებუ ლი პროექტები გ ამ ოქ ვე ყნ დ ება ჟურნალ „სტილში“ და გ ამ ოი ცე მ ა კატ ალ ოგ ის სახით.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„გალა“ - მეხუთე საიუბილეო ლიტერატურული პრემია „გალას“ გამარჯვებულები
წლის სამაგიდო წიგნად– მიხო მოსულიშვილის `ვაჟა-ფშაველა~ დასახელდა
წლის კინოსცენარი - მაკა კუ კულავა „ადას კინო“ თარგმნილი წიგნი - ხათუნა ცხადაძე, უმბერტო ეკო „ვა რდის სახელი“ საბავშვო წიგნი - ნატო დავი თაშვილის „ნისლებში და ნი სლებს მიღმა“ წიგნის მხატვრობა - ლორეტა აბაშიძე-შენგელია, თამრი ფხაკაძის „გლობუსას და ლუ კას თავგადასავალი“
ლად ე ვ პირ ას“ „გალ იაში ორ ისტ ოეტი პ ვდა ო დ ილ დაჯ
წლის წიგნი - მარიამ წიკლაუ რის „თეთრი ხბორები“ სამაგიდო წიგნი - მიხო მოსუ ლიშვილის „ვაჟა-ფშაველა“ წლის საუკეთესო ლიტერა ტურული პროექტი - ზაზა აბ ზიანიძე, „100 წიგნი - ადამია ნები, რომელთაც შეცვალეს მსოფლიო“ თამარ გონგაძე ლიტერატურულმა პრემიამ „გალა“ წელსაც საკმაოდ საინტერესოდ ჩაია რა და თბილისობის ინტელექტუალურ ნაწილად იქცა. დაჯილდოების ცერე მონიალი საქართველოს ეროვნული მუზეუმის ლამაზ ეზოში ჩატარდა. კონკურსის წამყვანი, ისევე როგორც შარშან, მსახიობი ზურა ყიფშიძე იყო. სხვათა შორის, პირველად, 2007 წელს „გალა“ სწორედ მუზეუმში ჩატარდა. ლიტერატურული პრემია თბილისის საკრებულოს და მისი თავმჯდომარის, მწერლის, ზაალ სამადაშვილის დაარ
სებულია. ექვს ნო მინაციაში წელს უკვე მეხუთედ დაჯილდოვდა წიგნები. კონკურსი წელიწა დში ერთხელ, შემოდგომას ტა რდება და მისი მიზანია საუკეთესო წიგნების, ლიტერატურული პროექტ ებისა თუ კინოსცენარების გამოვლ ენა, მხატვრული ლიტერატურის პო პულარიზაცია და მწერლების ერთგ ვარი წახალისება. მეშვიდე ნომინაცია - „წლის კინოსცენარი“ წლევანდელი „გალას“ სიახლეა. შესული შვიდი კი ნოსცენარიდან ჟიურიმ სამი საუკეთ ესო აარჩია. 21 გამომცემლობიდან
კომისიამ ოთხ თვეში შვიდი საუკეთ ესო სცენარი შეარჩია, საიდანაც უკვე „გალას“ ჟიურიმ სამი ნომინანტი გა მოავლინა. სამეული შესანიშნავია. თუ რეჟისორები გადაიღებენ, შესანიშნავი ფილმები გამოვა. მამუკა ხერხეულიძე: მე მეორედ ვარ ჟიურის წევრი. საერთოდ, ძალი ან უმადურობაა ჟიურის წევრობა. ვი ნც გაიმარჯვებს, თვლის, რომ ძალიან ნიჭიერია და ჟიური არაფერ შუაშია. ვინც ვერ გაიმარჯვებს, ჟიურის დახვ რეტა უნდათ-ხოლმე. მართლაც რთ ული იყო არჩევანის გაკეთება. მოგე ხსენებათ კონკურსზე 138 წიგნი იყო შემოსული. შარშანდელზე ბევრად მეტი დაინტერესება იყო. ხარისხობ რივად თარგმნილი წიგნებიც ბევრად უკეთესია. „გალა“ ხელს უწყობს საგა მომცემლო საქმიანობას. მიხარია, რომ წელს კინოსცენარები დაემატა. ბოლო დროს კინოსცენარის პროფესიული დონე მოიკოჭლებს. ამ კონკურსში მონაწილეობა კინოსცენარისტებს წა ახალისებს. ეს ნომინაცია მნიშვნელოვ ანია. საბავშვო ლიტერატურაში მოვი კოჭლებთ, ამ ჟანრში ნაკლებს წერენ. ის, რომ საბავშვო წიგნებზე ორი ნომი ნაციაა, მესიჯია, რომ მეტმა მწერალმა წეროს ბავშვებისთვის. ნინო ქაჯაია: წელს ძალიან კარგი წიგნები მოხვდა შორთლისტებში. არ ჩევანის გაკეთება გაძნელებული იყო. ერთდროულად ამდენი კარგი წიგნი თავს იშვიათად იყრის. შარშან 117 წი გნი შემოვიდა, წელს - 138. იმატა რა ოდენობამ და ინტერესმა. წინა ხუთი წლის წიგნებს რომ გადავხედავ, არც ერთი არ არის, რომ არ ვთქვა - ძალი ან კარგი წიგნია-მეთქი. წლევანდელი კონკურსი იმითაა გამორჩეული, რომ ბევრი დოკუმენტური პროზაა წარმ ოდგენილი. რადგან კომუნისტური რეჟიმის ცენზურა არ არის, ამ ჟანრში ინტერესი იზრდება.
„ადას კინო“, ოთარ შამათავა სა და ზაზა ბუაძის „კავკასიური მურა დათვი“. ჟიურის სია, რომელმაც ნომინაციები გამოავლინა ასე გამოიყურ ება: მწერლები - ზურაბ სამა დაშვილი, მამუკა ხერხეული ძე, მთარგმნელი ნინო ქაჯაია, მხატვარი დიმიტრი ერისთავი და ეროვნული კინოცენტრის დირექტორის მოადგილე ნი ნო კუხალაშვილი. ჟიური ყვ ელა ნომინაციაში ბევრს კამა
შესული 138 წიგნიდან, ხუთკაციანმა ჟიურიმ ექვს ნომინაციაში 20 ნომინა ნტი დაასახელა. ნომინანტი წიგნების სია ასე გამოიყურებოდა: სამაგიდო წიგნი - „ოცდამეერთე საუკუნის ქა რთული მოთხრობა“ („ბაკურ სულაკა ურის გამომცემლობა“), მიხო მოსული შვილის „ვაჟა-ფშაველა“, ამერიკული მოთხრობები („ბაკურ სულაკაურის გამომცემლობა“). წლის წიგნი - მარიამ წიკლაურის „თეთრი ხბორები“, მიხო მორჩილაძის „მოუკითხავნი“, გიორგი კაკაბაძის „ფიროსმანი“. თარგმნილი წიგნი - ჰენრი დევიდ თორო „უოლდ ენი ანუ ტყეში ცხოვრება“, უმბერტო ეკო „ვარდის სახელი“, კონ იგულდენი „ტოლინები“. საბავშვო წიგნი - ნატო დავითაშვილის „ნისლებში და ნისლებს მიღმა“, თეა თოფურიას „პარადიის არ დადეგები“. წიგნის მხატვრობა - მანა ნა მორჩილაძის „საბავშვო ლექსები და მოთხრობები“, ლორეტა აბაშიძე-შენგ ელიას, თამრი ფხაკაძის „გლობუსას და ლუკას თავგადასავალი“, სოფიო კინწურაშვილის სერია „ჩემი პირველი წიგნები“. წლის საუკეთესო ლიტერა ტურული პროექტი - „100 წიგნი - ად ამიანები, რომელთაც შეცვალეს მს ოფლიო“, „დიდი ქართველები“, „ჩანა წერები“. წლის კინოსცენარი - ნუგზარ მეტრეველის „ღილი“, მაკა კუკულავას
თობდა, რომ საუკეთესო გამოევლინა. შვიდივე ნომინაციაში გამარჯვე ბულს ფულადი პრემია 4 ათასი ლარი და ბრინჯაოს ხანის კოლხური ხელც ულის მცირე ზომის ასლი გადასცეს. ზაალ სამადაშვილი: „გა ლა“ ხუ თი წლისაა და ამ თარიღს სიახლით შეხვდა. მეშვიდე ნომინაცია დაემატა.
კულტურის სამინისტროსა და საკრ ებულოს ერთობლივი გადაწყვეტილე ბით ნომინაცია „წლის კინოსცენარი“ დავამატეთ. საკმაოდ საინტერესო კინოსცენარები წარმოადგინეს. იმ ედი მაქვს რეჟისორები დაინტერე სდებიან. ხუთი წლის წინ კონკურსში 60 წიგნი მონაწილეობდა, ხუთი წლის თავზე კი საკონკურსო წიგნების რი ცხვი 140-მდე გაიზარდა. კარგი წიგნ ების რაოდენობამ შესამჩნევად იმატა. ჟიურის წევრებისთვის სასიამოვნო და ამავდროულად რთული იყო მუშაობა. განსაკუთრებით ვგულშემატკივრო ბდი საბავშვო წიგნების ავტორებს. ორი პრეტენდენტი იბრძოდა, გამე ხარდებოდა მეტი რომ ყოფილიყო. მინდა ბევრი საბავშვო წიგნი იწერ ებოდეს. მინდა, რომ რაც შეიძლება მეტი ადამიანი კითხულობდეს წიგნს. წიგნის პოპულარიზაციის ერთ-ერთი ფორმა ლიტერატურული კონკურსე ბია. ამ მხრივ, შორთლისტებსაც მშვე ნიერი ფუნქცია აქვს. 138-დან არჩეულ 18 წიგნს ბევრი მკითხველი უნდა გა მოუჩნდეს. ნინო კუხალაშვილი: ეროვნული კინოცენტრის ინიციატივით ჩატარე ბული კონკურსის შედეგად სულ 41 კინოსცენარი შემოვიდა. ჩვენმა შიდა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნატო დავითაშვილი
მაკა კუკულავა
ჟიური
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
55
EXCLUSIVE კობა ინასარიძე
კიევის „არსენალის“ ნა ხევარმცველის, ალექსა ნდრე კობახიძის ბოლო დროინდელი პროგრესი უყურადღებოდ არც სა ქართველოს ნაკრების მწვრთნელს დარჩენია და ის ეროვნულ გუნდში დააბრუნა. გარდა ამისა, მისი კლუბის პრეზიდენ ტმა ვადიმ რაბინოვიჩმა თქვა, რომ მისთვის სანდ რო კობახიძე ფენომენია და ჩვენიან ფეხბურთელს თამაში არც წამყვან ევ როპულ კლუბებში გაუჭ ირდება... „რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა, რომ კლუბის პრეზიდენტმა გა მომარჩია. თუმცა, ფენომენები კი არ ხდებიან – ფენომენებად იბადებიან. ჩემთვის უფრო მნიშ ვნელოვანია, რომ „არსენალში“ მენდნენ და თამაშის საშუალება მომცეს. შეიძლება ითქვას, რომ ამ კლუბში „გავიხსენი“. კიევ ში თავს ძალიან ბედნიერად ვგრძნობ. არა, იმ უკრაინ ულ კლუბებზე, სადაც აქ ამდე მითამაშია, ნაწყენი არ ვარ, მაგრამ... დნეპრო პეტროვსკის „დნიპროში“ თამაშის შანსი თითქმის არ მომცეს, ხოლო რაც შე ეხება „კრივბასს“, ამ თე მაზე საუბარი საერთოდ არ მსურს“, – გვითხრა სანდრო კობახიძემ. – „ისიც ითქვა, რომ „კრივბასის“ მთავარ მწვრთნელ იური მაქსიმოვთან გაუგებრობა მქონდა. არადა ყველაფერი ნო რმალურადაა. უბრალოდ, წარს ულში დაბრუნება არ მსურს. თი თოეულ მწვრთნელს თამაშის სა კუთარი ხედვა აქვს და ამ თემაზე საუბარი უაზრობაა. იური მაქს იმოვთან კონფლიქტი არ მქონ ია. მან უბრალოდ, მაგრძნობინა, რომ გუნდში ჩემს ადგილს ვერ ხედავდა და ამიტომ წამოვედი“. – „არსენალი“ როგორ მოგწ ონს? – კარიერის განმავლობაში მუ შაობა ბევრ კარგ სპეციალისტთან 56
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
„ცოლის მოყვანას ჯერ არ ვჩქარობ“
მომიწია. მე მომწონს შემტევი სტ ილი, რომელსაც ჩვენი მწვრთნ ელი ქადაგებს. ამ მხრივ, მას უპ ირატესობა აქვს ჩემს ყოფილ მწ ვრთნელებთან შედარებით. მომწ ონს მკაცრი სათამაშო დისციპლი ნა, რომელიც „არსენალის“ მწვრ თნელმა კუჩუკმა დანერგა. ერთი შეხედვით, ეს ადამიანი შეიძლება მკაცრი მოგეჩვენოთ, მაგრამ მო თამაშეებთან ურთიერთობაში ის ზღვარს არასოდეს ცდება. ვფ იქრობ, მისი პროფესიონალიზმი ყველამ შეამჩნია. თავად მწვრთნ ელი, საფეხბურთო საკითხებში ჩვენთვის ავტორიტეტია. – ბოლო პერიოდში, მწვრთნ ელმა საქართველოს ნაკრებში რომ დაგაბრუნა, ეს „არსენა ლში“ სტაბილურად თამაშის გამო მოხდა? – მიმდინარე შესარჩევ ციკლში ნაკრებს მუ დმივად თან სდევდა წამყვანი მოთამაშეებ ის ტრავმები. საუკეთ ესო შემადგენლობის შეკრება პრაქტიკუ ლად ერთხელაც არ
„ჩემი კერპი ყოველთვის ანდრეი შევჩენკო იყო“ მოხერხდა. ყოველ შე ხვედრაში ძირითადი შემადგენლობის რო მელიმე ფეხბურთელი ტრავმირებული იყო. პრობლემები იმის გა მოც იქმნებოდა, რომ, სხვადასხვა მიზეზე ბიდან გამომდინარე, მოთამაშეები შეკრ ებაზე ჩამოსვლას ყოველთვის ვერ ახერხებდნენ. ამიტ ომ, მოედანზე სრულ
მ ა : ე გრ ძ ი მა ა“ ხ ა ა, ბ ბ ე ი ო რ გ კ რ ტ ო კა ნა რ ე დ ი მ ნ ვშ ი ა ს იე ის „კ ბილ თ
ურთიერთგაგებას ვერ მივაღწ იეთ. ჩვენ მთავარ მწვრთნელს, თემურ ქეცბაიასაც დრო სჭირ დება, გუნდი რომ ათამაშდეს და ფეხბურთელებმა მოედანზე მისი ყველა დავალება შეასრუ ლონ. თან მოთამაშეების კარგი არჩევანი გვაქვს. – მალტასთან ფრედ 1:1 და სრულებული მატჩი საქართ ველოს ნაკრებისთვის წაგების ტოლფასია... – იმ მატჩში გოლის გასატა ნად მომენტები საკმარისად გვ ქონდა, მაგრამ მათი რეალიზაც ია ვერ მოვახერხეთ. იგივე მო ხდა ლატვიასთან შეხვედრაში. რაღაც უიღბლობაა. საწყენია, რომ ასეთი რამ ბოლო შეხვედ რებში მოხდა, სადაც ფავორიტე ბად ვითვლებოდით. იმედია, სა
ბერძნეთთან შეხვედრაში ჩვენი უიღბლობა დასრულდება. – ბერძნებთან შესარჩევი ციკლის ბოლოს შეხვედრისთ ვის უკვე გამოგიძახეს? – ეს ჯერ არ ვიცი. ეს ნაკრებ ის მწვრთნელის გადასაწყვეტია. შემიძლია ვთქვა, რომ მე, ისევე, როგორც თითოეულ ფეხბურ თელს, ძალიან მინდა ეროვნულ ნაკრებს დავეხმარო. ჩემთვის ეს დიდი პატივია. – შენი კერპი ვინ არის? – ჩემი კერპი ყოველთვის ან დრეი შევჩენკო იყო. ისე, ცხ ადია, როდესაც შევჩენკოსთან ერთად „მილანში“ კახა კალაძე თამაშობდა, მას ვგულშემატკ ივრობდი და მილანური კლუბ ის მიერ ჩატარებულ მატჩებს თვალს ვადევნებდი. თავად გე
სმით, ახალგაზრდა ფეხბურთე ლისთვის რას ნიშნავს ანდრეის ან კახას გვერდით თამაში. მით უმეტეს, თუ ამ ფეხბურთელებს თვალს ბავშვობიდან ადევნებ. კალაძესთან ერთად ნაკრებში ახლაც ვთამაშობ და ჩემთვის ეს დიდი პატივია. – ცოტაც პირად ამბებზე გვ ითხარი... – ცოლი არ მყავს. ამ საკითხ ში ყველაფერი ღმერთზეა დამო კიდებული. ჯერ ახალგაზრდა ვარ და არსად მეჩქარება. – კიევში ქართული რესტორ ნები მრავლადაა. იქაურობის ხშირი სტუმარი ხარ? – ხშირად არ დავდივარ. ჩვ ენი ეროვნული კერძები კიევში ძალიან პოპულარულია, თუმცა ფეხბურთელისთვის ქართული კერძები ძალიან კალო რიულია და წონას ად ვილად იმატებ. „არსე ნალის“ მწვრთნელი“ ხშირად მაიძულებს, ავიწონო, რადგან ეს მის, რომ ქართული კე რძების გარეშე მიჭირს, ეს კი ზედმეტი კილო გრამებია. თუმცა, ზო გჯერ საკუთარ თავს ქართულ რესტორანში კარგად დანაყრების უფლებას ვაძლევ. – კიევში საცხოვ რებლად დარჩებ ოდი? – რა თქმა უნდა, თბილისი მენატრ ება, მაგრამ დიდი ხანია კიევში ვარ და ამ ქალაქს მივეჩვიე. თავის დროზე, დნეპ როპეტროვსკში ბევრი კარგი დრო გავატარე, მაგრამ დედაქალაქში ცხოვრება უფრო სა ინტერესოა. თუმცა, საქმე ის არაა, სად ვც ხოვრობ. ნიუ-იორკში ან მაიამიში გადასვლა რომ მომიწიოს, მაგრამ იქ ფეხბურთი ვერ ვი თამაშო, ეს ვარიანტი ჩემთვის მიუღებელია. „არსენალში“ ჩემთვის ყველაფერი მისაღებია და თავს კომფორტუ ლად ვგრძნობ. ესაა ყვ ელაზე მთავარი.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„აფხაზეთის ხმამ“ და „დარდიმანდმა“ ახალი სეზონი გახსნეს ეკა ჩიკვაიძე
რადიო „აფხაზეთის ხმამ“ ახალი სეზონი ახალი გა დაცემებითა და სახეებით განაახლა. FM 98.9-ზე მრ ავალფეროვანი პროგრამა უკვე დაწყებულია. წინა სეზონის მსგავსად რადიოს გადაცემებს სხვადასხ ვა პოპულარული სახეები წაიყვანენ. რაც მთავარია, ორიგინალურად შერჩეული წყვილები ყველა ასაკის მსმენელს დააინტერესებენ. წლევანდელ სეზონზე ისევ აქტუალური იქნება თამუნა მუსერიძის „თეთრი ღამეები“, სადაც ადამიანებს ერთმანეთის გაცნობისა და დაწყვილების საშუ ალება ეძლევათ, ნოდიკო ტატიშვილის „ვარსკვლავების ჰიტები“, „ვიკენდი“, რომელიც განახლებული სახით რადიოს შაბათ-კვირის ეთერში გავა. ნიკა ხაჩიძე (რადიო „აფხაზეთის ხმის“ მენეჯერი და მუსიკალური რედაქტორი): „რადიოში ცნობილი სა ხეების მოყვანა შარშან გადავწყვიტეთ. ისეთი ადამიანები შევარჩიეთ, რომ ის ამპლუა, რითიც საზოგადოებაში იყვნენ ცნობილები, მთლიანად უნდა შეგვეცვალა. ეს იყო სატესტო ვარიანტი, ანუ რამდენად გაამართლებდა, მაგრამ ამ ყველაფერმა იმდენად კარგი შედეგი მოგვცა, რომ გადავწყვიტეთ ჩვენი რადიო უფრო მრავალფერო ვანი გაგვეხადა და ახალი გადაცემები დავამატეთ. ახალმა წამყვანებმაც გაგვაოცეს. ჩემი გადაცემა „კვირის ავტოგრაფი“, ყოველ სამშაბათს გავა. წინა სეზონზე „ვიაიპი შოუ“ ერქვა. ვარჩევ კვირის აქტუალურ თემას და პერსონას. სტუმრები ძირითადად პრესისა და სატელევიზიო სივრცის წარმომადგენლები იქნებიან და ისეთ თე მებზე ვილაპარაკებთ, რაზეც აქამდე არ ულაპარაკიათ, თუმცა არა პირადულზე. Weekend-ში ჩემი და სალომე გოგიაშვილის ტანდემი ძალიან აქტუალური იყო, ამიტომ შაბათ დღეს წელსაც გავაგრძელებთ, კვირას კი გიგი გოგოლაძე და სოფო გორდაძე იქნებიან. შაბათ-კვირას დაემატა ასევე ანეკდოტების, კარაოკეს და მელომა ნიის საათი, სადაც ჩვენს მსმენელს ვთავაზობთ სიმღერებს და მათ უნდა გამოიცნონ“.
ი შ ო ი დ ა რ ს ბ ე e c a ნ F ე ბ ე ლ ვ ა ამრ
„ცოტა ყავა და ბევრი ჭორის“ წამყვანები წინა წელს სალო მე გოგიაშვილი და ნინი ბადურაშვილი იყვნენ, წელს კი ამ გადა ცემას ყველაზე სკანდალური წამყვანები ნუკი კოშკელიშვილი და გიორგი ნაზღაიძე ეყოლება. ყოველ ორშაბათს პრესის ფურცლებზე მოხვედრილ ჭორებს, თვითონ პირველ პირე ბთან გადაამოწმებენ და ცხელ-ცხელ ამბებს განიხილავენ. პირველივე გადაცემა, დღეს, შეიძლება თვითონ ნუკის გა რშემო გავრცელებულ ჭორებს დაეთმოს. გიორგი ნაზღაიძე: „ყდაზე და პრესის ფურცლებზე მო ხვედრილ ინფორმაციებს მე და ნუკი ყოველ კვირა შევაგრ ოვებთ და პირდაპირ ეთერში გადავამოწმ ებთ. თუ პასუხს არ გაგვცემენ, მაშინ ჩვენ თვითონ ვაგრძელებთ ამ ჭორის განხილ ვას და ამიტომ მათთვის უკეთესი იქნება, რომ პასუხი მივიღოთ. აუცილებლად ყვ ელა მოხვდება „ჩვენს ყბაში“. ნუკი კოშკელიშვილი: „ძალიან ხშირად წერენ ისეთ ჭორს, რომელიც არ არის მართალი, მაგრამ ხა ლხი მაინც იჯერებს, რადგან ჭორია. ყოველთვის მქონდა იმის სურვილი, რომ გამეგო ნამდვილად ასეა თუ არა. გადაცემაში ცოტა ინტრიგაც იქნება, ალბათ, რა დგან წინასწარ არ შევუთანხმდებით იმათ, ვისაც დავურეკავთ, მაგრამ სიმართლეს მაინც ფარდას ავხდით“.
წელს პირველად „აფხაზეთის ხმის“ ეთერში უპრე ცედენტო გადაცემა „რა სურთ კაცებს“ გადის. გადა ცემას გოგონებში საკმაოდ პოპულარული ბიჭები - ბექა ჩხაიძე და გიორგი ვარდოსანიძე წაიყვა ნენ, ისინი შეეცდებიან საკუთარი გამოცდ ილებიდან და ბიჭური კუთხით დაან ახონ გოგონებს რამდენად სწორად იქცევიან. გიორგი ვარდოსანიძე: `ჩვენ, ჩვენი გამოცდილებიდან გამომდინარე, გოგონებს რჩევებს ვაძლევთ. თუ კარგ რჩ ევებს მივცემთ, ხო ეშველებათ, თუ არა და, ჩვენი ბრალი იქნება ყველაფერი. ამიტომ ვც დილობთ ყველა დავამშვიდოთ და ყველას ნორმალური რჩევა მივცეთ. რამდენჯერმე მიცდია სხვისთვის რჩევის მიცემა და მგონი გამოადგა კიდეც“.
სალომე გოგიაშვილს და ნინი ბადურაშვ ილს ახალ სეზონზე გადაცემა „მუსიქალუ რი“ მიჰყავთ, რომლებსაც მუდმივად ერთმ ანეთისგან გასხვავებული მოსაზრებები აქვთ და ყოველთვის კამათობენ სხვადასხ ვა თემებზე, რომლებიც საბოლოოდ მუ სიკით ნეიტრალდება. გადაცემა „რადიომანია“ ახალი წა მყვანით გრძელდება. ცნობილი ადამ იანების გაშაყირება, თიკა ჯამბურიას და თამუნა მუსერიძის შემდეგ, ამჯე რად რუსკა მაყაშვილმა ითავა. ამ ამ პლუას რუსკა ყველაზე კარგად მოერ გო და რადიოში მისმა დებიუტმაც დი დდოზიანი იუმორით ჩაიარა. ახალ სეზონზე „აფხაზეთის ხმას“ ვანო ჯავახიშვილიც შეუერთდება, რო მელიც მსმენელს ყველაზე მხიარულ და სა საცილო გადაცემას შესთავაზებს.
„დარდი მანდი“ „აფხაზეთის ხმასთან“ ერთად უკვე რამდენიმე თვეა ყველაზე ქართული რადიო FM 97.1-ზე ჟღერს. არსებობის მცირე დროის მიუხედავად, რადიომ უკვე მოახერხა და უამრავი ერთგული მსმენელი შეიძინა. ქართულ რადიოს, ქართული იუმორიც სჭირდება, ამ იტომ ახალი სეზონიდან რადიო „დარდიმანდის“ ეთერში მსმე ნელს უამრავი მხიარული გადაცემა ელის. საზო გადოების გამხიარულე ბაზე ამჯერად „კომედი შოუს“ ჯგუფი იზრუნე ბს. ყველაზე ქართული რადიო ახალი წლისთვის სრულიად საქართველოს დაფარავს. ალეკო მალხაზიშვილი თავის ახლო წარსულს ამ ჯერად რადიოში გაიხსე ნებს. გადაცემა „ფარული ზარების“ საშუალებით, სხვადასხვა ორგანიზაციის ზრდილობიან მდივნებს თუ
ოპერატორებს აბსურდული ამბების გამოგონებით მწყობრიდან გამოიყვანს. ალეკო მალხაზიშვილი: რა თქ მა უნდა, ისევ ჩემს ძველ პროფესიას ვუ ბრუნდები. დავრეკავ ყველგან და ად ამიანებს ტელეფონში სხვადასხვა ხმ ებით გავეხუმრები. რადიოში მუშაობის გამოცდილება მაქვს, მაგრამ მსგავსი გადაცემა არასდროს მქონია“. „დარდიმანდის“ ეთერში იქნე ბა უპრეცედენტო რადიოსერ იალი „მეზობლები“, რომლის მთავარი გმირები თბილისელი „სვეცკი“ ფაქო და ბათუმელი ამიკო ჩოხარაძე იქნებიან. დღეში სამჯერ ნიკა არაბიძე ანეკდოტე ბით გაამხიარულებს მსმენელს. ნიკა არაბიძე: „ყველანაირი სტილ ის ანეკდოტები იქნება. ძირითადად ის, რაც ხალხს მოსწონს, თუმცა ცენზურ ასაც აუცილებლად გავითვალისწინებ. მსმენელებიც აუცილებლად იქნებიან ჩართული და მათ მიერ გამოგზავნილ ანეკდოტებსაც გავაჟღერებთ“. ყველაზე ქართულ რადიოში მიშა
ანდღულაძისა და ოთო ლომსაძის ერთობლივი პროექტი „მუსიკალუ რი რემონტი“ და თამუნა ლეკვეიშვილისა და ვასო ფხაკაძის გადაცემა „მხიარული რჩევებ იც“ იქნება. „FM მარანს“ კვირა საღამოს ოთო კოვზირიძე და „შანო“ გაუძღვებიან, რომლებიც სტუმრებთან ერთად, ცოცხალი სიმღ ერების ფონზე, ღვინოზე და კაცურ თემებზე ისაუბრ ებენ. რადიოს ერთ-ერთი მთ ავარი წამყვანი ვახო ბიჭიკაშვილია. ნინო ჩხეიძის გადაცემა „სტუმრად ნინოსთან“ ათ ტოპქალაქურ სიმღ ერას გამოავლენს და ქალაქური სი მღერების პრემიერა შედგება. უკვე ყველაზე დიდი პოპულარობით სა რგებლობს გადაცემა „შენ დაუკ არ“, რომელსაც გივი სიხარულიძე და ეთერ კაკულია უძღვებიან.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
57
„ცის თაღი გვირგვინად“ ირმა შარიქაძის თანამედროვე ქალი ეთნოკულტურულ გარემოში
მბერს მშვი ეკა ჩიკვაიძე ლებში, 8 ოქტო თაღი გვირ გ რ ფა ს ი ბ ო ს ი თბილ „ცის ალი გამოფენა ლი დობის ხიდზე ახ . თანამედროვე ქართველი ქა ისე ნა ს გვინად“ გაიხ ოს ყველა ლამაზი კუთხის თავანმა და საქართველ ფოტოპროექტში ფოტოხელოვ ინი ბურებები ერთ გააერთიანა. კულტურის სამ გა მხარდაჭერით ირმა შარიქაძემ ლისის მერიის დი სტროსა და თბი პროექტში ყველა წამყვანმა ლ უ ბ ე ლ ე ი ც რ ნხო მონაწილეობა. ზაინერმა მიიღო ავთანდილ ცქვიტინიძემ, თამუ ნა ინგოროყვამ, იკა ბობოხიძემ, აკა ნანიტაშვილმა, ატელიე „ინ ფორმალმა“, დათუნა სულიკაშვ ილმა, „სამოსელი პირველმა“ და ქეთი ჩხიკვაძემ ფოტოპროექტის თვის თითოეული კუთხისთვის თა ნამედროვე სამოსი სპეციალურად შექმნეს. გადაღებები სვანეთში, თუშეთში, ხევსურეთში, თელავში, ოზურგეთსა და საქართველოს სხვადასხვა კუთხეებში ნახევარი წლის განმავლობაში მიმდინარეო ბდა. ფოტოსესიაში მონაწილე მო დელები თუ სხვა ცნობილი ადამ იანები, თავიანთი ორიგინალური გარეგნობის მიხედვით შეირჩნენ. (ლიკა ევგენიძე, მარიტა ჯანაშია, სალომე ფაღავა და ა.შ. პროექტში
სხვადასხვა კუთხეს წარმოადგენ ენ). თითოეული მათგანი ფოტო ებში თანამედროვე, ევროპელ ქა ლად არის წარმოჩენილი, რომლის უკანა ფონზე საქართველოს სხვა დასხვა კუთხის თავისებურებები: რეწვის სცენა, სუფრა, თუ მოჯი რითე ყმაწვილებია გამოსახული. საბოლოოდ, გამოფენისთვის 30 ნამუშევარი შეიქმნა, რომლებმაც მშვიდობის ხიდიდან მეორე დღეს გალერეა 9-ში გადაინაცვლა და ახალი ფოტოპროექტის ოფიცია ლური პრეზენტაცია გამართა. ფოტოპროექტით საქართვე ლოს ტურიზმის დეპარტამენტიც დაინტერესდა და ქვეყნის რეკლ ამის მიზნით, პროექტის საზღვა რგარეთ გატანას აპირებენ.
ირმა შარიქაძე: „პროექტში საქართველოს მშვენიერი ლანდ შაფტია წარმოჩენილი, როგორც სცენა, ხოლო ქართული კულტურ ული სიმბოლიკა ერთგვარი რეკვ იზიტია. აქ შემოდის თანამედროვე ქართველი ქალი, რომლის სახე ვე ცადე გამეთავისუფლებინა გარკ ვეული სტერეოტიპული მარწუხ ებისგან. თანამედროვე ქართველი ქალი ჩემთვის ძალიან ძლიერი, ლამაზი, თამამი, საოცრად ეროტ იკული, მორცხვი და ხანდახან ტრ აგიკულია. პროექტი ქართველი ქალის ევროპული სტანდარტების ქალად წარმოჩინებას მოიაზრებს, მაგრამ უკანა ფონი, რა თქმა უნ და, ტრადიციულია. ეს სინთეზი ძალიან საინტერესოა, თუ როგორ
ერწყმის ევროპელი ქალი თავის ეთნოკულტურულ გარემოს და როგორ ბუნებრივად გამოიყ ურება ამ გარემოში. მე ძალიან კმაყოფილი ვარ, რადგან ამ პრ ოექტმა საშუალება მომცა ჩემი სამშობლო კიდევ უფრო ახლოს გამეცნო. გადაღებები საქართ ველოს ყველაზე თვალწარმ ტაც კუთხეებში მიმდინარეო ბდა, ძალიან ბევრი სირთულე იყო, თუმცა, რა თქმა უნდა, ეს ძალიან დიდი გამოცდილებაა. დიდი სურვილი მაქვს, ამ თე მაზე მუშაობა გავა გრძელო და მო მავალში წიგნი გამოვცე“.
თამარ შარმიაშვილი ლა „საქართველოს ტარიის კომპანიამ“ ავ ტომობილის მორიგი მფ გამოავლინა. ლობელი იღბლიანი ბილეთი ამჯე რად თბილისელ ნუგზარ ელისაშვილს აღმოაჩნდა, რომელსაც გასულ კვ ირას ახალთახალი „კია გასაღები სპორტიჯის“ გადაეცა. გამარჯვებულს საზეიმო მიღება „ლატა რიის კომპანიის“ სერვის ცენტრში მოუწყვეს, სა დაც ის თავის ორ ვაჟთან ერთად მივიდა. ნუგზარ ელისაშვი ლი, გამარჯვებული: – დიდი მადლობა „სა ქართველოს ლატარიის კომპანიას“. უზომოდ ბე დნიერი და გახარებული ვარ. ვურჩევ ყველას, ით ამაშონ ლოტო და გაიზია რონ იგივე ბედნიერება. ეს უკვე მე-9 ავტომო ბილია, რომელიც ლოტოს გათამაშებაში გათამაშდა. ახალთახალ ავტომობი ლებს `საქართველოს ლა ტარიის კომპანია~ ყოველ პარასკევს ლოტოს გათა მაშებაში ათამაშებს. კრიხელი, ლალი კომპანიის პიარ-მე ნეჯერი: – ვულოცავთ ბატონ ნუგზარს და მის ოჯახს ამ გამარჯვებას. მოსახლ ეობას კი შევახსენებ, რომ კარგად შეინახონ მთელი კვირის ბილეთები, რადგ ან პარასკევს, ჯეკპოტთან ერთად, თამაშდება კიდევ ერთი „კია სპორტიჯი“. 58
ვ მ კ ო ი ე ტ დ ლო ი ნ ღ ი ა ბ ი ი ლ თ რ ე ლ ვ ა ი ო ა ნ მ ა გ
ორშაბათი, 10 ოქტომბერი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება