Prime time N142 by PrimeTime

EXCLUSIVE

N48 (142), ორშაბათი 28 ნოემბერი 2011 წ.

EXCLUSIVE ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი

www.ptpress.ge

იუნა შაფათავა: ჩემი და ამჟამად ბიძინას ასისტენტია

შაფათავა დაპირისპირება ივანიშვილის კარზე დეა ივანიშვილის გვ. 6

biZinam TofaZesTan aRiara, rom respublikelebs ar endoba გვ. 19 გვ. 4

გვ. 22-23

EXCLUSIVE

კრისტი ყიფშიძეს თაზო ვაჩნაძემ ცოლობა სთხოვა

დაპირისპირება ნიკო ბერიძესა და „ჯეოსტარის“ ჟიურის შორის

EXCLUSIVE

ზედმეტად თამამი პირადი ასისტენტი

გვ. 4-5

კინწურაშვილმა სიყვარული იპოვა

EXCLUSIVE

SCANDAL უფულობის გამო დედა-შვილი

შუა ლები ქალაქე 2“-ზე ვი „რუსთა იან გადად

ალეკო მალხაზიშვილი:

არ ვიცით ზუსტად, სერიალი იქნება თუ თოქშოუ

გვ. 27

დავით გოგიჩაიშვილი:

ყველას ვუსურვებ წარმატებას

გვ. 21

სამშობიაროში გამოკეტეს თეონა შეყილაძე: „მეუბნებიან, თაღლითობისთვის დაგიჭერენ და ბავ შვ ს წაი ყვ ან ენ უპა ტრ ონ ო ბავ შვ თა სახ ლშ იო“

EXCLUSIVE

გვ. 2-3

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

მრავალფეროვანი, ჭრ

ლაშა მდინარაძის განცხა დებამ -რაღაცები დამეზარა და ბოლომდე კმაყოფილი არ ვარ, უბრალოდ ის გავაკეთე, რაც თა ვში უცებ მომივიდაო, - ბევრი გააკვირვა, რადგან დიზაინერ ის კოლექციამ მოდის მოყვარ ულთა მოწონება მართლაც და იმსახურა. არადა, დიზაინერს რომ ჰკითხო, კონცეფცია არ ჰქონია და თემა არ დაუმუშ ავებია. დარბაზში კი ამბობდ ნენ, ეტყობა, რომ დიზაინერს ნაფიქრი აქვსო. ტანსაცმელი, რომელიც ფეხსაცმელმა და ნი ღაბმა შეკრა, არა ჩანაფიქრის, არამედ სიზარმაცის შედეგი ყო ფილა. ჰოდა, თუ მართლა ასეა, ალბათ, გუდუს ჩვენება უფრო დასაფასებელია.

თამანინი: ეს, უფრო მხიარული კოლექცია იყო. მამაკა ცური ფეხსაცმელით კი უფრო კაცური სინთეზი შევიტანეთ, რომ ჩვენი ქალის ძლიერი ხასიათი გა მოგვევლინა. თან ნაზი, თან ცოტა მამაკაცური. ამ კოლექციაზე დაახლოებით ორი თვე ვიმუშავეთ. ფერები ისევ მხიარული გვინდოდა. მთელი კო ლექცია ჩვენი ხასიათიდან და ჩვენი თავიდან გამო მდინარე გავაკეთეთ.

გუდუ: მაინც ვერ მოვასწარი რაღაცები. ნიღა ბი და ფეხსაცმელი. ეს იმის გამოა, რომ მე იქაფზე ფიქრი დამეზარა, დამეზარა ფიქრი იმაზე, თუ თმა როგორ გამეკეთებინა, ვერ ც ფეხსაცმელი მოვასწარი. ამიტომ მუყაო თი შევკარით მე და ჩემმა მეგობარმა. ზუსტ ად არც ვიცი, რამდენი კოსტიუმია, დაახლოებ ით თექვსმეტია, ორ კვირაში შევქმენი.

კონცეფციის გარეშე

თიკა ფაცაცია მ ეთი'ს ჩვენება დაიწუნა

ანინი თამ ო ს სახალი

თბილისის მოდის კვ ირეული თამუნა ინ გოროყვამ 2012 წლის გაზ აფ ხუ ლი-ზაფ ხ ულის კოლექციით გახსნა. დიზაინერ მა სულ 40 კოსტიუ მი წარმოადგინა. აბრეშუმის გამო სასვლელ კაბე ბში დომინანტი შავი ფერი იყო.

თიკა ფაცაცია: ეს კო ნკრე ტული ჩვენება არ მომეწ ონა. არ იყო ისეთი. მე, როგორც მომხმა რებელი, ამ ტანსაცმელს ვერ ვა ტარებდი. მხოლოდ ბოლ ო ქუდი მომეწონა ძალიან. ბავშვე ბის თე მაც კარგი იყო, გაახალისა და გა ალამაზა კოლექცია.

ეთი კენჭოშვილი: მე ვთ ვლი, რომ გამოვიდა. „ატარე“ ჩემი ყველ აფერია, ეს იყო უბრალოდ ის, რომ ადამიანმა სცადო ბედი, შენ რა შე გიძლია. ბავშვების თემაც სპონტანუ რად გადავწყვიტე, მინდოდა ცოტა მხიარულება შემეტანა ჩემს ჩვენებ აში, რადგან ახალი წელი მოდის.

თამუნ აი ძ ალი დ ირითადად გ ნგოროყვა ამუშავ ა : წლის მ ების ა მოყენებული ბ ა ვნება, სალებში ინო რეშუმი, რო იყო ახ მ შ ვ ენიმე ხ ავი ფერით დ აციაა. იყო მ ელიც 2012 რ ასიათი ა ავალფ ვ ი წყე შუმთა ნ ერთა გადმომეცა. , რომ ქალის ერო ი დ შალი. რ კოლექ გამოყენებუ ნოვატორულ ამდ ცია არ ლ ა ის თან ი იყო დაპრ ბრე ესილი ამედრ ოვე ქა ვის, რ ომ ლი ერთად ელიც ძლიერ სთ ნაზი, ქ თ ალური ან ჰაერო ვანია. და

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

თბილისის მოდის კვ ირეულის მეორე დღე ეთი'ს, იგივე ეთი კენჭოშ ვილის ჩვენებით გაიხსნა. ეთი „ატარეს“ ერთ-ერთი დიზაინერია და დამოუკიდ ებლად ჩვენება პირველად მოაწყო. ორიგინალურობ ისთვის კი მოდელებთან ერთად პოდიუმზე ბავშვე ბიც გამოიყვანა.

ი მ უ ი ტ ს ო 40 კ თამუნა ყვასგან ინგორო

გოლას შავ ფერებში შექმ ნილ და „ბეტმენ ისეულ“ ჩვენებაზე, სალომე კორკოტაშვი ლმა თავისი ახალი სი მღერა Beast (ცხოველი) იმ ღერა და „გამიქსა“ კიდეც. ეს ამპლუა „კორკოტასთვის“ პირველი იყო და ასევე, გო ლას შავ კაბაში გამოწყობ ილი, ჩვენების წინ ყველაზე მეტად ღელავდა.

ჭრელი და შოუს ელემენტებით ი, მაგრამ ისევ შავი, ისევ ინტელექტუალური

„მკაცრი ხაზებ დანაზებული“ ილ ატელიე „10ა“ თბ ის ლ უ ე რ ი კვ ის დ ისის მო ვი მო ერთ-ერთი მუდმი ხიძისა ნაწილეა. იკა ბობო ქილა თ რ ა და თეონა თავ ა გ ო ზ სა მს ე დ ნ ძის ტა იც დოება დიდი ხანია დაც ნობს და ამჯერა დი მათ კოლექციას დი . ენ ნ დ ო ელ ით ს ე რ ინტე ძი 2009 წლიდან მათი ება რითადი მიმართულ ეს ტ რ ო პ ა ტ ე ქალის პრ ნ ე ბრ ად რ ე ჯ ამ . ია ხაზ ნი ა ი მ უ ი ტ ს 26-კო დმა წა ჭრელი კოლექცია ის წლ 12 20 . რმოადგინა უ ლ ხ ფ ა -ზ ლი უ ხ ფ ა ზ გა მო ის კოლექციაში გა

მესამე დღე გი ორგი შაღაშვი კოლექციის ჩვ ლის ახალი ენე კოლექცია ისე ბით დაიხურა. მისი ახალი თივე არაორდი ნარული იყო. გიორგი დანია აწეობს. ძირით ში ცხოვრობს და მოღვ ად მაგრამ მის კო ად ქალის სამოსს ქმნის, ლექციებში ას ევე უხვადაა უნისექსი აქსე სუარები და დ ეტალები. მან ერთ-ერთი ყვე ლა სგან შემდგარ ზე დიდი, 43 კოსტიუმი ი კოლექცია წა რმოადგინა. ფერი - ისევ შა ვი, ან მიქსში. ბამბა ამჯერად ნაცრისფერთ -პოლიესტერი, იკოტაჟი - ეს შალი, ტრ მისი ქსოვილე ბია. დიზაინ ერს ტყავის ჩა ნთები და ჩამო სხმულ ძირზე სპორტული ტ იპის მელი ჰქონდა წა ტყავის ფეხსაც რ კო ჩხეიძემ ერ მოდგენილი. თა თ-ე რებელი კოსტი რთი დამამთავ უმი წარმოადგ ინა. ილი: ეს გიორგი შაღაშვ ა, ინ ნი ო ტ ა ბ ლ ქა ძლიერი რომელიც ტელექტუალი, დ აქცევს მოდას ნაკლება ცდილობს და ყურადღებას იყოს. სა რი უ ლ ა უ დ ი ვ ინდი მოყალი ჩა ის ე ერთოდ, იდ ი ვფიქ ნ ხა ი დ დი ე ზ ბება რაფად, სწ ა ი ც ქ რობ. კოლე ბა ე . ერთ თვეში იკერ

ქ ლზე ავთო ც დის კვირეუ ველ თბილისის მო ენებას დაესწრო. პირ და მ ჩვ ბას ვიტინიძე სა კოლაიშვილის ჩვენე ელიე ტ ნი „ა ა ნ ს, უ ი ტ ბ ა ი ტ ჯ ე ად რგი ამირ ო გაფრ გი ე ც ი რ შ ზ მე ი , ესწრო ბზე პარ ე ე მ ქ სა ილის ვ ის შ ვ ა ნიკოლაი 10ა“-ს და თ და ად ტატუნა ოფილი ლ ე ვ რ პი ინდა. კმაყ ა დ ა ლ ი იხ ერებ კოლექცია ელი დიზაინ ითი რჩა. ქართვ ბ ე დ ა დ მისი ის მიმართ ვი დ მ ნა ო ი, შეფასებებ მეწ ი ი ვ ო იშ ი მ დ ი .მ ლად დ იან აქვს ცია ლ ათობაა. ა ი ქ

ე ებ : ძ ლი ი ხაზ კოლ ნილი, ი დ მ ან გე რგ რო ი ავთ იან კა ისა, რმოდ ომ დ ა იმ ო წ ა, რ ება ძალ ნა, დავად ი იყ ნობოდანათლ შ უხე ფერ იგრძ გი გ რ დ ა ო რგ კარ კა ინერს ზა ს. აქვ

ილაძე: თეონა თავართქ ბევრი ში მ უ ი ტ ს კო ულ ე თითო განულადაა ფერი იმდენად ორ სტიუმები კო შერწყმული, რომ დამჯდარი მთლიანობაში მაინც სტელის, პა ა. და სადა გამოვიდ გრამ ბევრი არამყვირალა, მა კოლექციი ფერი გამოვიყენე. . რთული ის დ მო ე დ ი ვ დან სიმშ ტა გეომეტ კონსტრუქცია, ცო ზები, მა ხა ი რ ც ა მკ რიული და . გრამ დანაზებულია

„ცოტა უხეში და დეპრესიული“

ავთანდილი ტატუნა ნიკოლაიშვილის კოლექციამ მოხიბლა

26 ნოემბერს კვ ირეულის მესამე საღამო „თბილისი ივენთ ჰოლში“ „ატ არეს“ კოლექციის ჩვენებით გაიხსნა. ამ სეზონზე ბრენდი მხოლოდ ნუცა ბერი ძემ წარმოადგინა. მისი და ეთი კენჭოშ ვილის ტანდემი გა იყო. კოლექცია საინ ტერესო იყო.

„კორკოტამ“ გოლას ჩვენებაზე „გამიქსა“

ფონის, ყენებული იყო ში ის პი ლ შა აბრეშუმის და პალტ ი, ბ ე დ ა ბ ლა ი, ბ ე ჯაკ ისტი კრ ბა ე ოები. ჩვენ ა. რ უ ხ და მ ე ძ ი შ ყიფ

მეორე ჩვენება ნი კოლოზ გრიგორიანისა გახლდათ, რომელმაც ადრე NEWCOMER-ის სა ხით გამოიჩინა თავი და ჟიურის ერთ-ერთი რჩ ეული გახდა. წელს ნი კოლოზი უკვე სრული კოლექციით წარსდგა თბილისის მოდის კვირ ეულზე.

დახურვის კვირეულის დღეს ჩვენებები დამწყები დიზაინერების პატარ-პატა რა კოლექციებით დაიწყო. იტალიელმა შემდეგ დიზაინერმა რამაზო რომამ წარმოადგინა ძალიან საინტერესო კოლექცია, რომელს აც ასევე ორიგინალ ური კოლექცია „უტ ალევანია“ მოჰყვა. 27 ნოემბერს კვ ირეული 27 წლის დათუნა სულიკა შვილის ჩვენებით დაიხურა. პერფ ორმ ან სუ ლი ჩვენება 2012 წლის ზამთრის კოლექციას წარმოადგენდა. სულიკაშვილმა ამჯერად მო რიგი გრანდიოზული უპრეცე დენტო შოუსთვის ოფიცერთა სახლი შეარჩია და დეკორაცი ების ფონზე ზამთრის კოლე

ქცია შემოგვთავაზა. ზამთრის გარემოს შესაქმნელად დათუ ნამ სპეციალურად თეთრი ფე რი შეარჩია. სპეციალურად ამ ჩვენებისთვის რეჯინმა ექსპერ იმენტული ფილმი მოამზადა. „სრულყოფილი 12-15 -წუთიანი კინოა და ეს ჩემთვის მნიშვნელ ოვანია, რადგან ოპერატორის, რეჟისორისა და მემონტაჟის როლში გამოვჩნდი“. ფილმის ნახვა დეკორაციებზე წარმოდ გენილი სიუჟეტური სახით იყო შესაძლებელი. სპეციალურად ამ ჩვენებისთვის მუსიკა რუსა მორჩილაძემ და ზაზა ხუბუკე ლაშვილმა შექმნეს. დიზაინერმა 27 მოდელი წარმოადგინა. ჩვ ენებაზე ძველი მოდელებიდან თაკო ჩხეიძე, კრისტი ყიფშიძე, თიკა სიხარულიძე და სალომე ღვინიაშვილი გამოვიდნენ. სა ლომე, სპეციალურად ამ ჩვენ თვის, წინა დღეს ების თურ ქე თი და ნ ჩამოვიდა.

აშვილი: დათუნა სულიკ ე ძალიან ის გაგიჟებული ვარ, ა სახლ თ რ ე ც ი ოფ ნს მომწო მაზესია ა ულ ის გარემო. აფერს, ლ ე ყვ იმ ა დ ხ უ და მო ს, თე ლ წე ე. რაც გავაკეთ მთვის ჩე ! ია რ ფე ი მ ჩე თრი მორჩ გა ი მ უ ი ყველა კოსტ ბული ე ნ ე ყ ო მ გა ო. იყ ი ეულ ბუმბ ს ა მ ე ლ ქ ა რ მქონდა სი , რამდ ვი ა ტყ ი, ლ შა ი, ულ რეშუმი, ენიმე სახეობის აბ ნა. ყვ ი რკ , ჟი ა ტ ო კ ი ტრ ებული რ ი ღ დ ა რ ი ელაზე ძვ ლიანი უ ბ მ სირაქლემას ბუ რომ ა, ი ნ ო მგ . ია მ კოსტიუ სი ი ტ მე ი ამ კოლექციაშ მქ ე რ ად რე დ ვი , ეა თამამ იც ლ ე მ რო ი, ონია. ეს ქალ უხ ა ტ ცო ე, ნ ი გ დ ა ვ წარმო ახ . ია ლ უ ი ს ე ეში და დეპრ ე ვარ. ზ თ ა ი ს ხა თ ე ეგ ლა მოიტ ნამუშევრებში ვერ ბა გა ო ყ წ ნ გა ი ნ შე , ბი ყუე ა. ი დმოცემულ

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

კახა კინწურ ახალი სიყვა

კრისტი ყიფშიძეს თაზო ვაჩნაძემ ცოლობა სთხოვა

ფალე უ ს ი თავ დავიწყბა ე მ „ თან იერთოიან ც ა კ ურთლა ძალვარ“ ხ ი და ადნიერ ბე

EXCLUSIVE დეა თავბერიძე

„იცი, რაზე ვგიჟდები? ჩემს გარშემო, თითქმის ყვ ელა გოგო მეორედ ან მესამედ არის გათხოვილი, მა გრამ მათზე ასეთი ისტერიკა არავის ემართება, ჩემზე ყოველთვის შეტევაა, ვიღაც მომეწონა და იმ წამსვე ამოქმედდნენ, ეგრევე გამათხოვეს, გამაშორეს... ვერ ვხვდები, ასეთი საინტერესო ვარ?“ ალბათ, საინტერესოა, რადგან მასზე ძალიან ბევრს საუბრობენ, ის ყოველთვის ყურადღების ცენტ რშია. შოუბიზნესის გამორჩეული სახე და ქართული მოდის აქტიური მოდელი დღესაც ბრწყინვალე ფო რმაშია. „ფეშენ ვიკზე“ მის მიმართ კომპლიმენტები არ წყდება. არის კით ხვ ე ბიც: მართლა თხოვ დები? ქალაქი ამ აზე უკვე

ცი, ი მ „ხო რ არის ო როგ ვრება, ცხო აცას რაღ ა მერე ი დ არც ვ ყ ტ ი ბა ე ლ . ძ შეი ოვიდეს გამ ილად ტყუ ტომ რა ?..“ ა ვ ქ ვთ

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ღიად ლაპარაკობს. კრისტის ცხოვ რებაში ახლა ახალი სიყვარულია. მოდელი ისტორიკოს თაზო ვაჩნ აძეზეა შეყვარებული. ერთმანეთი შარშან, ქეთა თოფურიას დაბადე ბის დღეზე გაიცნეს... რამდენიმე თვე თაზო სიყვარულს მალავდა... მართალია, კრისტის ინტერვიუ და პირადზე ლაპარაკი არ უყვარს, მა გრამ ამჯერად „პრაიმტაიმს“ გუ ლახდილად ესაუბრა. კრისტი ყიფშიძე: – 24 საათი არ ჩერდება ტელეფონი, ყველა ინტე რესდება, მართლა თხოვ დებიო? წინასწარ არ მი ნდა ვილაპარაკო რა ღაც-რაღაცებზე. ცრუ მო რწ მუ ნე არა ვარ, მაგრ ამ, უბრალოდ, როცა დაგე გმავ, მერე არ გამოდის, ამიტომ არ მინდა, რომ რაღაცები ვთქვა. არ ვ უა რო ბ , რომ ვარ შ ეყ ვა რ ებული და ვარ ბედნ იერი. – რატომ აგორდა ჭო რი შე ნი გა თხოვების შე სახებ? – ნაზღაი ძემ რადიოდან დამირეკა და იქ ვთქვი სწორედ, რომ ცოლობა მთხოვა. ალბათ, ამიტომ, მაგრამ ეს იმას ხომ არ ნი შნავს, რომ ვთხო ვდები? – როგორ შეგა ყვარა თავი? – თავიდან არ მი თხრა, რომ ვუყვარ დი. მემეგობრებოდა და იმდენად მივეჩვიე, რომ დღემდე მართლაც ამოუცნობია ჩემთვის ის მომენტი, ეს როგორ გა აკეთა, რომ ასე შემაყვარა თავი, იბრძოლა ჩემი სიყვ არულისთვის. თაზო ძა ლიან თბილი ადამიანია, ძალიან ყურადღებიანი

და მოსიყვარ ულე, ალბათ, ამ ყველ აფერმა ერთად განაპირობა ჩემი სიყვარულიც. იცი, რა მომწონს? პი რდაპირ არ მოვიდა და არ მითხრა, მომწონხარ და მიყვარხარო. ეს ისე ლამაზად და ისე კარგად გააკეთა, რომ მე თვითონ მივხვდი, რომ ვუყვ არდი. სიტყვებით ძალიან რთულია ამის გადმოცემა. ერთს ვიტყვი, რომ ძალიან ბედნიერი ვარ. – როგორც ვიცი, ახლა ვარშავ აშია, ადრე კი შენც იყავი მასთან ჩასული. – კი, რამდენჯერმე. ხშირად ჩა ვდივარ. ძალიან რთულია, როდე საც შეყვარებულები სხვადასხვა ქა ლაქებში ცხოვრობენ. ტელეფონით, სკაიპითა და ყველანაირი კომუნიკა ციური საშუალებით დღეში რამდ ენჯერმე გვაქვს კავშირი, ძალიან ცუდია მონატრება, მაგრამ მონა ტრებასაც, ალბათ, აქვს თავის პეწი. – ახლა რამდენი ხანია, რაც არ გინახავს და ხომ არ აპირებ გამგ ზავრებას? – გადავწყვიტეთ, ახალ წელს თბ ილისში შევხვდეთ, მერე რა იქნება, არ ვიცი. თუ მოვახერხებ, კიდევ ჩავალ. ჩემს დაბადების დღეზე მა სთან ვიყავი ვარშავაში, მერე სხვა ქალაქში გავემგზავრეთ და იქ მომი წყო ძალიან ლამაზი დღე და რომა ნტიკული საღამო. უყვარს სიურპრ იზების მოწყობა. ერთხელ, საღამოს სხვა ქალაქიდან დამირეკა. მასთან საუბარს ჩემი მეგობრის ზარი მო ჰყვა. სალონში მოდი, აუცილებელი საქმე მაქვსო. როცა მივედი, თაზო იქ დამხვდა, ლამის შოკში ჩავვარდი. არადა ზუსტად ვიცოდი, რომ სულ სხვა ქალაქში იყო, უცებ კი იქ დამხ ვდა. ძალიან გამიხარდა, მაგრამ ცო ტათი შემეშინდა კიდეც. – ბავშვს როგორი დამოკიდე ბულება აქვს, როგორ მიიღო ად ამიანი, რომელზეც ასე ხარ შეყვ არებული? – მეგობრობენ, ჩემს შვილს ძა ლიან უყვარს. ნატალიას ძალიან უნდა, რომ ბედნიერი ვიყო. თავიდან ძალიან ვნერვიულობდი, შეიძლება ვერ მიიღოს-მეთქი. მე ჩემი შვილის აზრს დიდ პატივს ვცემ... მიმაჩნია, რომ, თუ კაცს ქალი უყვარს, იმას ერთი კი არა, ათი შვილიც რომ ჰყავ დეს, ყველა ეყვარება. და არამარტო შვილი, ყველა გარშემო. – ნატალიას თუ ჰქონია შენთან ლაპარაკი შენს გათხოვებაზე? – კი, მიხვდა, რომ თაზო მთლად მეგობარი არ იყო, ვუყვარდი. ის ეთი არაფერი უთქვამს, მაგრამ, როგორც თვითონ ამბობს, ძალი ან უყვარს. ხშირად ამბობს: ძა ლიან მინდა, და ან ძმა მყავდესო. ახლა ჩემს პატარა დისშვილზეა გადართული, მაგრამ, რადგან თვ ითონაც პატარაა, ნიკუშას არ ან დობენ, ამიტომ მომიბრუნდება და მეუბნება, შენ გააჩინე, შენ უფრო ხშირად მომცემ ბავშვსო. – თაზოს თუ ჰყავდა ცოლი? – არა, არასდროს ჰყოლია. მე როცა გავიცანი, არც შეყვარებული ჰყავდა. ასე რომ, მე თავისუფალ კა ცთან დავიწყე ურთიერთობა და ახ ლა ძალიან ბედნიერი ვარ.

EXCL ეკა ჩიკვაიძე

თბილისში უკვე ერთ-ერთ ყველაზე პოპულარულ და მო თხოვნად მსახიობად იქცა. მი სი მონაწილეობა სპექტაკლში თუ ფილმში, მაყურებელში უკვე იმის გარანტიას იძლევა, რომ ნამდვილად კარგ პროდ უქტს იხილავს. ამაში, ერთი კვირის წინ, ფილმის („სიყვარ ულის ბალადა“) პრემიერაზეც დავრწმუნდი. 27 წლის მს ახიობს, კახა კინწურაშვილს, განსაკუთრებული არაფერი გაუკეთებია, არც ზედმეტად „გაპრანჭულა“, უბრალოდ, თა ვისი შრომით ხალხის სიყვარ ული დაიმსახურა. ნელ-ნელა მისი შემოქმედება უფრო და უფრო აქტიური ხდება, რაშიც მას ყველაზე მეტად პირად ცხოვრებაში მომხდარი ცვლი ლებები ეხმარება. მარიამ ჯო ლოგუასთან წარუმატებელი სიყვარულისა და დეპრესიული პერიოდის შემდეგ, მსახიობი კვლავ შეყვარებულია. კახა კინწურაშვილი: „შეიძ ლება ადრე ვერავინ ხედავდა ჩემში ნიჭიერ და პერსპექტიულ მსახიობს, მაგრამ ეს ყველაფერი შრომის შე დეგია. მე რომ ვთქვა „სიყვარულის ბალადაში“ მაქსიმალური გავაკეთემეთქი, მოვიტყუები. თან, პირველ ად მომიწია ასეთი ჟანრის ფილმში მონაწილეობა. პრემიერაზე ძალიან მეშინოდა, შავი მასალაც არ მქონდა ნანახი და ვშიშობდი რა შედეგი იქნე ბოდა, დაძაბული ვიჯექი, მაგრამ და წყნარებული იმიტომ გამოვედი იქ იდან, რომ ცუდი შეცდომა არაფერი ყოფილა. პირდაპირ მაყურებელს რომ დაეჯახება და „კარგი რაა... იტ ყუებაო“ რომ იტყვის. იყო

ჩემთვის მომენტები, სადაც შეიძლე ბოდა მეტად აქტიური ვყოფილიყავი, მაგრამ კინოა და ვერ შეცვლი, თუმცა უკმაყოფილო არ ვარ. თან ირაკლი კა კაბაძის პირველი ნამუშევარი იყო და მგონი ამ ეტაპისთვის კარგად გაარ თვა თავი. „ჩვენ თვითონ უნდა განვვი თარდეთ“ კომპლიმენტები ყველაზე მეტად მეგობრებისგან მსიამოვნებს, რადგან მსახიობი მეგობრები მყავს, რომლებ მაც ზუსტად იციან რა პრობლემებია თეატრში და თუნდაც კინოში. დღევ ანდელი განვითარება მხოლოდ მსახ იობზეა დამოკიდებული, თუ მსახიო ბმა მაქსიმალურად არ გადადო თავი, არაფერი გამოვა. უკმაყოფილო კი არ ვარ, ჩემი დასით და რეჟისორით, მაგრამ დრო გადის და კონკრეტულ საქმეს ისე ვერ აკეთებ, როგორც შენ გინდა, უბრალოდ, საშუალება არ გე ძლევა. პრობლემა ის არის, რომ ბევრი ტყუილია ჩვენს გარშემო და სცენაზე. სცენა და ეს პროფესია არის ის, რომ შენ მაქსიმალურად შენი ცუდი და შენი კარგი, რაც შენში ხდება, ყველაფერი რომელიღაც გმირში გაამთლიანო და შეეცადო, რომ ყველა გმირი მოულ ოდნელი იყოს მაყურებლისთვის, და არა ის, რომ კარგად ჩავიცვა, კარგი მაკიაჟი გავიკეთო და აბა, ნახეთ მე რა კარგი ბიჭი ვარ, როგორ ვმოძრა ობ სცენაზე-მეთქი და სამწუხაროდ, ძირითადად ეს ხდება. მე არ ვამბობ, რომ გამონაკლისი ვარ, უბრალოდ, ჩემი სურვილია, რომ ამ პროფესიას სხვანაირად მოვერგო. გამოუცდელო ბის გამო მეც დავკმაყოფილებულვარ რაღაცით, მაგრამ თვეები გასულა და მივმხვდარვარ, რომ ის დაკმაყოფილ ება აბსოლუტურად აბსურდული იყო, უკვე ვცდილობ, რომ ასეთი რაღაცები მოვიშორო. ბევრი პერიოდი გამივლ ია, გავპრანჭულვარ, გამოვპრანჭულ ვარ, ლამაზადაც მითქვამს სიტყვა, მაგრამ... ჩემს ცხოვრებაში იყვნენ ის ეთი ადამიანები, როგორებიც ლილი იოსელიანი და ამირან ამირანაშვილია, და ამიტომ, მინდა სწორი კუთხით წა ვიდე. დღეს, მაყურებელი თეატრში არ დადის, ვერ ვიტყვი, რომ მაყურე ბლის ბრალია, რადგან რეჟისორების უმეტესობა ერთმანეთისთვის დგამს სპექტაკლებს, რომ ერთმანეთი გააო ცონ. ასე მსახიობი ვერ განვითარდება და სცენაზე გასვლაც აღარ გინდა. მე და ჩემი მეგობარი მსახიობები სულ იმას ვამბობთ, რომ ჩვენ თვითონ უნ და განვვითარდეთ. ასე ვიქოქებით და ერთმანეთს ვამხნევებთ. ეს უკვე სტიმულია და პროცესია, რომელიც თუ აგორდა, შეიძლება გადამდები გახდეს.

„ეს არ იყო დეპრესიი ს შედეგად შეყვარება იყო მომენ . ეს რომელიც ტი, ჩ ცხოვრება ემს ში დადგა“

„სიგიჟემდე შეყვარებ ული ვარ“ მის პირად ცხოვრებაში პრ ობლემები იყო, დეპრესიის პერიოდიც და მსახიობ მარი ამ ჯოლოგუასთან წარუ მატებელი სიყვარულის ისტორია. „ნელ-ნელა ვლ აგდები, ჩემი სიყვარულის ისტორია დიდი ხნის ამბავი არ არის და ამიტომ ვამბობ ასე... მალე ყველაფერი უკ ეთესად დალაგდება“ – ეს სიტყვები კახამ რამდენიმე თვის წინ „პრაიმტაიმთან“ ინტერვიუში თქვა და გაამარ თლა კიდეც. მის ცხოვრებაში ახალი პერიოდი და ახალი სი ყვარულის ისტორია დაიწყო. მზიკა ყანჩელი და კახა უკვე 9 თვეა ერთად არიან. „ჩემს ცხოვრებაში იყო პერი ოდი, როცა ძალიან დეპრესიული

ურაშვილის არულის ბალადა

LUSIVE „როცა უკვე მივხვდი, რომ ცხოვრება უნდა გაგრძელდეს, ღმერთმა ასეთი საჩუქარი გამიკეთა. ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა გოგო, რომელიც ჩემი სტიმულია ნებისმიერ ასპექტში. მე რომ დღევანდელი დღის გათენება მიხარია, ამ ადამიანის დამსახურებაა“ ვიყავი და ხანდახან ადამიანებს ეს დეპრესია იტაცებთ. ვერ ხვდებიან, მაგრამ ცოტა მოსწონთ ასეთ მდგო მარეობაში ყოფნა. ამას მერე დალევა მოჰყვება და ა.შ. და მთლიანად რო ლში შედიხარ. მერე უკვე უკუპრო ცესი იწყება და ბოლომდე ჩადიხარ, მაქსიმუმამდე და ძირავ საკუთარ თავს. არაპროდუქტიული ხდები შენი ოჯახისთვისაც, მეგობრებისთვისაც და საქმისთვის მით უმეტეს. ადამია ნში ეს პროცესი შეიძლება დიდხანს გაგრძელდეს, მაგრამ ეს მგონი ყველა ადამიანში ხდება, როცა თავს ძალიან ცუდად გრძნობ. ამ პერიოდის შემდეგ იყო ის, რომ ოპერაცია გავიკეთე, რა ღაც პრობლემები მქონდა და როცა უკვე მივხვდი, რომ ცხოვრება უნდა გაგრძელდეს, ღმერთმა ასეთი სა ჩუქარი გამიკეთა. ჩემს ცხოვრებაში გამოჩნდა გოგო, რომელიც ჩემი სტ იმულია ნებისმიერ ასპექტში. მე რომ დღევანდელი დღის და ხვალინდელი დღის გათენება მიხარია, ამ ადამია ნის დამსახურებაა. მე თუ მინდა, რომ შემოქმედებითად გავიზარდო და სტ იმული მაქვს ამ შემოქმედებაში, ესეც ამ ადამიანის დამსახურებაა. მან მე ახალი ცხოვრება მაჩუქა და მინდა, რომ მთელი ცხოვრება ჩემს გვერდით იყოს. ერთმანეთი საერთო მეგო ბრების წრეში გაიცნეს. მზიკა ყანჩელი 21 წლისაა, იურიდი ული ფაკულტეტის მესამე კუ რსის სტუდენტია. „დიდი სურვილი გვაქვს და იმედია, მთელი ცხოვრება ერთად ვიქნებით. ეს ჩვენზეა დამოკიდებული, ჩვენ რა მდენად მოვუვლით ერთმანეთს ყოვე ლდღიურად. 9 თვეა ერთად ვართ, კი დევ 900 დღე გავა და ყოველდღიურ ად ამ სიყვარულს და ურთიერთობას უნდა მოვუარო, რადგან ადამიანები

ხანდახან ცდებიან. უყვართ, მერე ჰგ ონიათ, რომ ეს სიყვარული მორჩა, მა თია და იქ უკვე შეცდომები მოსდით. ყველაფერი ყოველდღიურად ხდება. მე არ მინდა, რომ ეს სიყვარული ყო ველდღიური და უბრალო იყოს. მინდა ყოველდღე ერთმანეთი აღმოვაჩინოთ და ღვთის წყალობით, ჯერჯერობით ასე ვართ, საინტერესოები ერთმანეთ ისთვის. – ახლა განსხვავებული ხარ ურ თიერთობაში? – ეს არ იყო დეპრესიის შედეგად შეყვარება. ეს იყო მომენტი, რომე ლიც ჩემს ცხოვრებაში დადგა. რა თქ მა უნდა, განსხვავებული ვარ. ამ დრ ოს ქვეცნობიერია ჩართული და შენ შენს თავს სიღრმეში აკონტროლებ, ოღონდ დაუგეგმავად. მზიკა ჩემთ ვის იმ მხრივაა განსხვავებული, რომ სიგიჟემდე ვარ შეყვარებული და ეს მან მოახერხა, რომ ასე შემყვარე ბოდა. ჩემს ცხოვრებაში ყოფილა ადამიანი, რომელიც მეგონა რომ მიყვარდა, მაგრამ რამდენიმე ხნის მერე მივხვდი, რომ არ მყვარებია, რაღაც გატაცება იყო და მინდოდა რომ მყვარებოდა. ეს კიდევ სხვა რამეა. ღრმა ბავშვობაში იყო, მა გრამ ძალიან განვიცადე, როცა მი ვხვდი, რომ ვატყუებდი. იმის მერე, თუ რაღაც იყო ისეთი, არასდროს ადამიანი არ მომიტყუებია და თუ რაღაც სახელს დავარქმევ ურთიერთობას, ვცდილობ ის ჩემში მაქსიმალურად მოიხ არშოს, ნამდვილად ასეა თუ არა. არ მიყვარს საერთოდ იმაზე ლაპარაკი, რაც იყო და დამთავრდა, ადამიანები ვართ და ყველას ჩვენი გვაქვს. ჩემი და მზიკას სიყვარულის განვითარება არც ერთი წამით არ გაჩერებულა და ყოველდღი ურად ერთმანეთისთვის უფრო ახლობლები ვხვდებით, უფრო ერ თნი ვართ და ვამთლიანებთ ჩვენს თავს ერთმანეთში. – შენს პროფესიას როგორ უყურ ებს? – ამ პერიოდში, რაც მე და მზიკა ერთად ვართ, ნებისმიერ პიესაზე თუ სცენარზე, რაზეც მიმუშავია, აზრს მას ვეკითხები. მუშაობის პროცესში ყველას აზრი ძალიან საინტერესოა და მით უმეტეს შენი საყვარელი ად ამიანის. ძალიან მეხმარება. შეიძლება ის აზრზეც არ არის რაღაცებს რომ ამბობს, ის მე რაში მემხარება. მგონი უხარია ის, რომ მე მინდა გამოვეყო „გამპრანჭველ“ მსახიობთა სიას. ჯერ მე მიხარია, რომ ჩემში ეს პროცესები დაიწყო და, რა თქმა უნდა, მასაც უხ არია. ერთ-ერთი მთავარი სტიმული, რომ მე ვიყო მყარი და მაქსიმუმს მი ვაღწიო ჩემს პროფესიაში, ეს ადამია ნია, იმედია, ბედნიერები ვიქნებით. – ეჭვიანი არ ხარ? – პათოლოგიური ეჭვიანი არ ვარ და უაზრობებზე არასდროს ვეჭვია ნობ, მაგრამ ეჭვიანობა ურთიერთო ბის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწი ლია. ანუ ის ადამიანი შენ მაქსიმალ ურად გაინტერესებს და პატარა დო ზით ეჭვიანობა მაინც სულ არსებობს. ეგოისტები ვართ ადამიანები, თუმცა ამის საბაბი მისგან არასდროს მაქვს. – დაოჯახებას როდის აპირებ? – ხვ ალ და ზეგ არ ვი ცი, მა გრ ამ მეც და მზიკაც გაუცნობიერებლად ამისთვის ვემზადებით, რადგან როცა ხვდები, რომ იმ ადამიანის გარეშე შენ არ გინდა არაფერი, ეს გრძელდება და შენ თუ ხვდები, რომ ეს ყველაზე მთ ავარი და ღირებულია, რასაც კი შეგი ძლია შეეხო, რა თქმა უნდა, ამას თა ვისი სახელი უნდა დაარქვა და იმედი მაქვს, რომ ამ სახელს ძალიან მალე, უახლოეს მომავალში დავარქმევთ.

მარიამ ან თ ს ა უ გ ო ლ ჯო ს ი ბ ე რ ო შ ნ გა ა ხ ა კ გ ე დ მ შე მა ლ ი ვ შ ა რ კინწუ ახალი ი ლ უ რ ა ვ ყ სი იპოვა

„მინდა ყოველდღ ერთმანეთე აღმოვაჩი ი ნო და ღვთის თ წყალობით ჯერჯერო , ბი ასე ვართ“ თ მზიკა ყანჩელი: ზუ სტად მახსოვს დღე, როდე საც კახა გავიცანი. 28 თე ბერვალი იყო და ზუსტად ერთი კვირის თავზე მი თხრა, რომ მიყვარხარო და მეც ანალოგიურს ვგ რძნობდი. ძალიან მალე მოახერხა ჩემი გულის მონადირება, რადგან, ალბათ, განსხვავებული ადამიანია იმათგან, ვი ნც ადრე შემხვედრია. არა იმ კუთხით, როგორც კახას შევხვდი, უბრალოდ, ყველა ჩემი მეგობრისგანაც განსხვავ ებულია. პირველ რიგში კარგი ადამიანია და, ალბათ, ამიტომ შე მიყვარდა. მისი პროფესიისგან მე აბსოლუტურად შორს ვარ, ძალი ან განსხვავებულია იურისტობის გან, მაგრამ რადგან თვითონ მო სწონს, მეც მომწონს. ალბათ, ცო ტა რთულია რაღაცების გაგება, „სიყვარულის ბალადაში“ ფილმის ბოლოს კოცნის სცენაა, ნებისმ იერ გოგოს ამ შემთხვევაში გუ ლში რაღაც ექნებოდა, მაგრამ ეს პროფესიის ნაწილია და ის, რომ მე რაღაც ვუთხრა კახას ამაზე, სწორი არ იქნება. არასდროს შე მეპარება მასში ეჭვი და ზუსტად ვიცი, ამის საბაბს არ მომცემს. უა ხლოეს მომავალში არა, მაგრამ, ალბათ, მალე დავქორწინდებით.

`სიყვარულ ის ბალადის~ მთავარი გ მირი საყვარელ მა ქალმა დეპრესიაშ ი `მან მე ახალი ჩააგდო ცხოვრება მაჩუქა მ ო რ ა, და მინდ მთელი ცხოვრება ჩემს გვერდით იყოს~

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

თეა ხომერიკი

„ჩემი ეკა“ იმედია, არ ეჭვიანობს. თუმცა ბი ძინა ივანიშვილის პირად მდივანს საკმაოდ თამამი იმიჯი აქვს. დეა შაფათავასა და მის ტყუპისცალ დას – იუნას საკმაოდ გულახდილი ფოტოები facebook-ზეც უდევთ. იუნა ეროტიკ ული როლებით არის ცნობილი, მისი ტყუპის ცალი და – დეა კი ბიძინა ივანიშვილის პირადი ასისტენტია. როგორც ფოტოებიდან ჩანს, დებს ხმაურიანი და სკანდალური ცხოვრება უნდა ჰქონდეთ. ეტყობა, ტყუპებს ღამის კლუბებში ტუსოვკები ხიბლავთ. ისინი ძალიან ჰგვანან ერთმანეთს. რამდენიმე დღის წინ იუნამ „იმედზე“ განაცხ ადა: რა თქმა უნდა, პროსტიტუცია ლეგალი ზებული უნდა იყოსო. ამ თამამი ინიციატივით ხმაურიან გადაცემაში „100 გრადუსი ცელსიუ სი“ გამოვიდა.

EXCLUSIVE დეა შაფათავა

დეა ცოტა ხნის წინ გავრცელდა ინფრომაცია, რომ იუნა შა ფათავა, პოლიტიკაში ბიძი ნასთან მიდისო, ქართველი `პორნოვარსკვლავი~ ამას არ ადასტურებს და ამბობს, რომ მისი დისგან განსხვავებით, რომელიც ამჟამად ბიძინა ივანიშვილის სამდივნოში პი რად ასისტენტად მუშაობს, მას პოლიტიკა საერთოდ არ აინტერესებს. იუნა შაფათავა: `მე ჩემი დის საქმეებში არ ვერევი, დეა დიდი ხანი `ქართუში~ მუშა ობდა, ახლა, როგორც ვიცი, ბიძინას პირადი ასისტენტია~.

იუნა

ივანიშვილის ზედმეტად თამამი პირადი ასისტენტი

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

SCANDAL

დ

ეა

შა

ფ ათ

ავ

ა:

დეა შაფათავა: `ჩემი პოზი ცია გამოხატულია. ახლა, „ქა ისტენტი ვარ. რთული ოცნების“ წევრი – ბატონი ბიძი ვარ, ეს დასამალი არ ნა სგან არას არის. ჩემი და, იუნა, მა~ ფ ოდ ე ს იღ ებთ უ აპოლიტიკურია, მას ჯგ ება უ შენიშვნებს? თ ნ სხვა შეხედულებე – თუ და `ქარეთი ოც გორიც ბი აქვს. ო ს ი რ ვი მ სახურებ, , ს – დეა, ორი სი ინა რიზი დ რა თქმა უნ ხ ი , ა ტყვით თუ დაგვ ამ ყო პ სეთი და, მივიღებ, ი ი იხასიათებდით ბი ა. ყო თუ საჭირო ნახვორიც ი ა~ ძინა ივანიშვილს, იქ ნება. ჯერჯ ვ გ ხ როგორც ხელმძღ რო ის ნა ერ ო ბით კმაყ მ ვანელს? რო ოფილია. – მე, ძალიან ბევრ ად – „ ფ ეი სბ უქ შ ი “ გილას მიმუშავია, 35 წლისა თქ ვ ე ნ ი და თქვენი დის ვარ და ბატონი ბიძინა ივანიშ სა კ მ ა ოდ თა მ ა მ ი ფოტოებია გა ვილის მსგავსი ხელმძღვანელი - პიროვნულად დადებითი, ყვ ი ია ელანაირად გაწონასწორებული ილ ეფ არ მყოლია. საოცნებო შეფია და ვ ო ~ იშ ო შ ებ ლი საოცნებო ხელმძღვანელი. ნ ნ ვა ნებ ოც ანე – თქვენ თუ აძლევთ ხო ი ` ც სა ვ ლმე რჩევებს, როგორც აო ა ძღ ს დ მ ასისტენტი?ის უკვე პო ლ ხე ლიტიკაშია, მის იმიჯზე თქვენ ზრუნავთ? – ჩვენი სამსახური ნა მდვილად არ ზრუნავს მის იმიჯზე. ჩვენი სამსახური ზრუნავს ადმინისტრაცი ული მხარის სამუშაოების შესრულებაზე. – საჩუქრებს თუ გიკე თებთ? – ბევრი სიკეთე გამიკე თა „ქართუ ჯგუფმა“, ის ეთი ოცნება ამიხდინა, რო გორიც იყო პარიზის ნახვა. ისეთი, როგორიც იყო რომის ნახვა. რა თქმა უნდა, არის მატერი ალური მხარე, მა ღალი ანაზღაურება მაქვს, ეს არავისთვის საიდუმლო არ არის. – ამჯამად რა პოზი ციაზე მუშაობთ? – ადმინისტრაციული ას დეა შაფათავა

ნთავსებული. – მე არ მაქვს ეგ ფოტოები, შეგისწორებთ, მე არ მახასი ათებს თამამი ფოტოები. იუნას უფრო, იუნა სამსახიობო კარი ერაზე ოცნებობს და რაღაცნ აირად უნდა, რომ ააწყოს. იუნას უყვარს ეს სითამამე. – დიახ, თქვენი დის „ფე ისბუქშია“ ეს ფოტოები, სხვადასხვა კლუბებში გა დაღებული. აქვს თუ არა თქვენს ხელმძღვანელს ამ აზე რეაქცია? – ბატონი ბიძინა ჩემი ხე ლმძღვანელი სამსახურშია.

სამსახურში აბსოლუტურად მოწესრიგებული თანამშრომე ლი ვარ და სამსახურთან არან აირი შეხება არ აქვს კლუბებში ჩემს ყოფნას.

იუნა შაფათავა: `მე ჩემი დის საქმეებში არ ვერევი~

დეა და იუნა შაფათავები

ქეთი ხატიაშვილი

არ ვიცი, რა ხდება მის ბიზნესებში, ინფორმაცია მთლიანად დახურუ ლია, მაგრამ სამაგიეროდ საჯაროა შეიძლება წარმატებული მისი პოლიტიკური განცხადებები. იყო მეცნიერებაში, მაგრამ ჯერ ის მხოლოდ მცდარ ნაბიჯებს ეს არ ნიშნავს, რომ მხატ დგამს. ჯერ მას პოლიტიკაში არ უმ ვრობაშიც წარმატებული ართლებს. იქნები; შეიძლება წარმატ არ უმართლებს იმიტომ, რომ იძ ებული იყო სპორტში, მაგრ ულებულია, პოლიტიკური ბლოკი ამ ეს არ გაძლევს იმის გა რესპუბლიკელებთან და ალასანია რანტიას, რომ მწერლობაში სთან შეკრას. ეს ორი ურეიტინგო გარსიე მარკესს თეთრი ხე პარტიაა, რომელსაც ჯერ პოლიტი ლთათმანი ესროლო; შეიძ კური პროცესი არ მოუგია. ლება წარმატებას მიაღწიო არ უმართლებს იმიტომ, რომ ბიზნესში, ზოგჯერ საკუთა თა ვ ად ერთს აცხადებს, რეალობ რი ნიჭის წყალობით და ხშ აში კი სულ სხვა რამ ხდება. მას ან ირად ქვეყანაში არსებული მართლაც ავალებენ იმის, რასაც ქაოსის (როგორიც 90-იანი ლაპარაკობს, ან პოლიტიკაში მა წლები იყო საქართველოში რთლაც არაფერი ესმის. საილუს ან რუსეთში) დამსახურებ ტრაციოდ რამდენიმე მაგალითს ით, მაგრამ სიმდიდრე არ მოვიყვან: არის გარანტია, რომ პოლი პირველი მაგალითი: ბიძინა ივ ტიკაში წარმატებას კი არა, ანიშვილმა ჯერ წერილობით, შემდ რამეს მაინც მიაღწევ. ეგ კი სიტყვიერად განაცხადა: – ჩვენი ეროვნული ინტერესების ბიძინა ივანიშვილი ბიზნესიდან უმთავრესი პრიორიტეტი რუსეთთ პოლიტიკაში გადმოდის. და ბუნე ან ურთიერთობის მოწესრიგებაა. ბრივია, მის მიმართ უკვე პოლიტი სამხედრო-პოლიტიკურ ბლოკებზე კური შეკითხვები ჩნდება. პირადად აქცენტების გაკეთებისგან კი თავი მე, რაც უფრო მეტად ვაკვირდები უნდა შევიკავოთ... ივანიშვილის პოლიტიკურ გემოვნ – საქართველომ უარი უნდა თქ ებას, მით უფრო ვრწმუნდები, რომ, ვას ნატოში შესვლაზე? რომ არა პუტინი, ის კიდევ დიდხანს – საერთოდ, რეალისტური პო ბედნიერად იცხოვრებდა ჭორვილ ლიტიკა უნდა ვაწარმოოთ – დღეს აში, თავის 5 მილიარდთან ერთად. და მით უმეტეს, სააკაშვილის ნა მისი ბრალდებები ერთიერთზე ემ ბიჯებისა და 2008 წლის აგვისტოს თხვევა პუტინის იმ ბრალდებებს, ომის შემდეგ, ნატოში გაწევრიანება რომელსაც ის საქართველოს უყ არის განუხორციელებელი ამოც ენებს. მაგრამ ახლა ამ თემაზე სი ანა; მაგრამ, მეორე მხრივ, ნატო ტყვას აღარ გავაგრძელებ, ადრეც თვითონ განიცდის ტრანსფორმი დაგვიწერია. რებას. ნატო ვერ იქნება იგ ძნელია იმის თქმა, რა ივე, რაც იყო 50 წლ ის მდენად იღბლიანად განმავლობაში. ისიც მიიჩნევს ბიძინა შეიცვლება. ამიტ ივანიშვილი სა ომ, სწორი საგა ზ ე პრ ის თ ე ს უ `რ კუთარ თავს და რეო პოლიტიკუ ა: ვ თქ რამდენად გრ იდენტმა რი აქცენტებითა ძობს ის პროფ და რეალისტუ რუსეთმა 2008 ესიულ იღბა რი პოლიტიკით, ს ო ტ ს ი ვ აგ ს ი წლ ლს. ანუ, აქ ვს დარწმუნებული ომით შეაჩერა ინტუიცია, შე ვარ, შევძლებთ უძლია საჭირო NATO-ს დიალოგის აღ დროს საჭირო დგენას აფხაზე რთოება~ ა ფ გა ადგილას აღმოჩნ ბთან, ოსებთან; დეს და ასე შემდეგ. სავაჭრო-ეკონომ

იკური ურთიერთობების დამყარ ებას და პოლიტიკური დიალოგის დაწყებას, შემდგომ უკვე პოლი ტიკური ურთიერთობის აღდგენას რუსეთთან... ასეთი განცხადებების შემდეგ საქართველოში არა მხოლოდ ნა ტოს გენერალური მდივანი ჩამო ვიდა, არამედ ნატომ თბილისში თავისი გამსვლელი სხდომა ჩაატ არა. ეს სხდომა უპრეცედენტო იყო, იმიტომ რომ საქართველო არ არის ნატოს წევრი. კარგი იქნებოდა, ბიძინა რომ რასმუსენს შეხვედროდა, მაგრამ იმედია, სხვადასხვა საინფორმაც იო წყაროებიდან მაინც შეიტყობდა რეალობას. რასმუსენმა თქვა, რომ საქართველო ნატოსთან ასე ახლოს ჯერ არ ყოფილა და რომ ის პროგ რესი, რაც საქართველომ განიცადა, შესაძლოა, ჩიკაგოს ნატოს სამიტზ ეც აისახოს. მეორე მაგალითი: ბიძინა ივან იშვილმა განაცხადა, რომ მას უკ ანონოდ აქვს ჩამორთმეული საქა რთველოს მოქალაქეობა და რომ დასავლეთი მალე საქართველოს ხელისუფლებას აიძულებს, ეს უკ ანონობა გაასწოროსო, – დაახლო ებით ასეთი იყო მისი პათოსი. მისმა გარემოცვამ კი დააკონკრეტა, ევ როპარლამეტი თავის რეზოლუცი აში შეიტანს ბიძინა ივანიშვილის მოქალაქეობის საკითხსო. მაგრამ დეპუტატმა, რომელმაც ეს საკითხი დასვა, ევროპარლამენტის სხდომა ზე ღიად მოიხადა ბოდიში: მე ცა ლმხრივი ინფორმაცია მქონდაო და „თავისი“ ინიციატივა უკან გაიწვია. საუბარია ავსტრიელ დეპუტატზე – ჰანეს სვობოდაზე. მესამე მაგალითი: ბიძინა ივან იშვილმა თქვა, რომ ომი ქართულმა მხარემ დაიწყო და რომ პასუხი ამ ომზე საქართველოს ხელისუფლებ ას ეკისრება. პუტინსა და ბურჯან აძეს ხომ ვერ მოიხმობდა „მოწმედ“, ამიტომაც ბიძინამ ტალიავინის და სკვნა დაიმოწმა. ამ განცხადებების ფონზე დიმიტრი მედვედევმა სკან დალური განცხადება გააკეთა. ვლ ადიკავკაზში, რუს სამხედროებთან შეხვედრის დროს რუსეთის პრეზ იდენტმა თქვა:

ი ლ ი ვ შ ი ნ ა ვ ი ბიძინა

ა დ ც ე შ ვ ისე

– რუსეთმა 2008 წლის აგვისტოს ომით შეაჩერა NATO-ს გაფართოე ბა. 2008 წელს ასე რომ არ გვემოქ მედა (სიტყვასიტყვით – რომ შევმ კრთალიყავით), უკვე სხვა გეოპოლ იტიკური განლაგება იქნებოდა და მთელი რიგი ქვეყნები, რომელთა შეთრევასაც ხელოვნურად ცდილ ობდნენ ალიანსში, სავარაუდოდ, უკვე იქ იქნებოდნენ. მედვედევის ეს განცხადება ყვ ელამ კრემლის აღიარებით ჩვენებ ად მონათლა. მოსკოვში კი სწორედ იმ ტალიავინის დასკვნის გადახე დვა მოითხოვეს, რომელიც ბიძინა ივანიშვილმა ასე გულმოდგინედ დაიმოწმა. მეოთხე მაგალითი: ხელისუ ფლებაში მოსვლის შემთხვევაში, არ ვაპირებ, „ყოველდღიურად ვუკიჟი ნო“ აშშ-სა და ევროკავშირს, რომ გააძევოს რუსეთი ოკუპირებული რეგიონებიდან. სამაგიერიოდ, ევროსაბჭოდან დაწყებული, ნატოთი და ევროპა რლამენტით დასრულებული, ყვ

ელა ოფიციალურ ვალდებულებას იღებს, უკიჟინოს რუსეთს, დატო ვოს ოკუპირებული რეგიონები. ეს ევროკავშირის ბოლო რეზოლუცი ამაც აჩვენა. მეხუთე მაგალითი: ვინმემ ეგ ებ ამიხსნას, რაში მდგომარეობს ბიძინას ქართული ოცნება? ჩვენ თავისუფალ, დემოკრატიულ საქა რთველოზე ვოცნებობთ, გვინდა ტერიტორიების დაბრუნება და ევ როპული თანამედროვე ცხოვრება. რა უნდა ბიძინა ივანიშვილს? სტ რატეგიული პარტნიორი – რუსეთი, ტერიტორიები როგორ დავიბრუნო – არ ვიცი, პენსიები რამდენი იქნე ბა ჩემი მმართველობის პერიოდში – არ ვიცი, რეგიონების პრობლემე ბს არ ვიცნობ, როგორი უნდა იყოს კონსტიტუცია საქართველოში – არ ვიცი. არ ვაჭარბებ, ეს ნამდვილად ბიძინას პასუხებია. და მაშინ ოცნე ბა რაში მდგომარეობს? ბი ძი ნა ის ევ შე ცდა. თუ მან არ იცის, ჩვენ ზუსტად ვიცით ჩვენი ოცნება... ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

სერგო რატიანი:

დავით საგ „ახლებ

„იდუმალი ქველმოქმედის“ იმიჯი გარკვეულწილად პოზა იყო~

ივანიშვილის მიერ და ფინანსებულთა სიების გამოქვეყნებას საზო გადოება და ექსპერტე ბი არაერთგვაროვნად აფასებენ. „პრაიმტაი მი“ ამ თემაზე ილიას უნივერსიტეტის პროფ ესორს, სერგო რატიანს ესაუბრა. – ბატონო სერგო, რო გორ ფი ქრ ობთ, ვის აწ ყობდა ამ სიების გამო ქვეყნება? – მე ვფიქრობ, რომ ეს მოხდა ბიძინა ივანიშვი ლის ინიციატივით, რათა ჩანდეს, თუ რა წვლილი აქვს შეტანილი მას ამ ად ამიანების გადარჩენაში. მან, უბრალოდ, აჩვენა საზო გადოებას, რამდენი ადამიანია დავალებული მისგან. – იყო თუ არა ეს გარკვე ული მინიშნება იმ ადამიანე ბისადმი, რომლებიც წლებ ის განმავლობაში იღებდნენ მის დახმარებას? – რასაკვირველია, იყო. ეს ნიშნავს, რომ ამ ადამიანების პოზიცია იყოს გარკვეული. საერთოდ, ქველმოქმედებ ასა და ნებისმიერ დახმარებ ას აქვს თავისი ეთიკა. ქველ მოქმედება არის არა მარტო ის, რომ შენ ვი ღა ცას ფუ ლს აძლევ, არამედ ეს ნიშნავს, რომ შენ ადამიანს უნარჩუნებ

გარკვეულ სოციალურ მდგო მარეობას. ჩვენ ნებისმიერი დახმარებით ვეხმარებით ჩვ ენს თავს და საზოგადოებას. თუ ამ ეთიკას ვარღვევთ, ეს უკვე აღარ არის დახმარება. ნებისმიერი დახმარება, თუ ის

– საერთოდ, ქველმოქმედ ებას აქვს თავისი აზრი, მაგრ ამ პოლიტიკა არის სხვა სი ვრცე. პოლიტიკა არის ძალა უფლების სივრცე. როდესაც პოლიტიკოსი ხდები და იქიდან ითხოვ დივიდენდებს, ეს უკვე სხვა საკითხია. ამ სივრცეში დახმარება ქველმოქმედება აღარაა. ეს ელექტორატის მო სყიდვა უფროა, ვიდრე ქვ ელმოქმედება. როდესაც ეს ორი რაღაც აღრეულ `ნებისმიერი ია, იქ უკვე პრობლემე დახმარება, თუ ის ბი ჩნდება. – როგორ ფიქრ არღვევს ეთიკას და ობთ, მიდიოდა თუ ხდება მანიპულირება, არა ქველმოქმედი უკვე აღარაა ქველმო ბიძინა ივანიშვი ლი ნაბიჯ-ნაბიჯ ქმედება. ეს ელექტორა პოლიტიკისკენ და ტის მოსყიდვა რამდენად ლოგიკუ უფროა, ვიდრე რია მისი ქველმოქმ ედების პოლიტიკურ ქველმოქმედება~ მიზნებთან დაკავშ ირება? – რამდენიმე ინტერვ იუს დროს გამოჩნდა, რომ ბიძინა ივანიშვილი ნაწყენია, რომ ჟურნალისტები მასზე და მის ქველმოქმედებაზე არ არღვევს ეთიკას და ხდება ლაპარაკობდნენ სათანადოდ. მანიპულირება, უკვე ეს მაძლევს იმის ფიქრის სა აღარაა ქველმოქმ ფუძველს, რომ „იდუმალი ედება. ქველმოქმედის“ იმიჯი გა – თქვენთვის რკვეულწილად პოზა იყო. რომ გაეწია დახმ ჩემი ვარაუდით, ასეთი გა არება, იგრძნობდ თვლა იყო: ოფიციალურად ით თუ არა თავს ან ეს ინფორმაცია დაფა გარიშ ვა ლდებ ულად რული უნდა ყოფი პოლიტიკოს ივანიშ ლიყო, მაგრამ ვილის მიმართ? გარკვეულ ჯგ უფს ამ თე მა ზე მუდმივად უნდა ესაუბრა და ეღიარები ნა ის სა სიკ ეთო საქმეები, რაც ამ ადამია ნს გაუკეთებია. მოკლედ, ივან იშვილი ნაწყენია საზოგადოებაზე, რომ ამდენი და ხმარების მიუხ ედავად, არ იყო ს აკ მა რი სა დ დ აფ ას ებ ულ ი და ჟურნალის ტებზეც ნაწყ ენია, რადგან თქვენ არ მოიძ იეთ მისი საგმირო საქმეების შესახებ ინფორმაცია.

მირიან ბოქოლიშვილი

ჩემი ვარაუდით, ასეთი გათვლა იყო: ოფიციალუ რად ეს ინფორმ აცია დაფარული უნდა ყოფილიყო, მაგრ ამ გარკვეულ ჯგუფს ამ თემაზე მუდმივად უნდა ესაუბრა და ეღიარები ნა ის სასიკეთო საქმეე ბი, რაც ამ ადამ იანს გაუკეთებია...

` 8

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ხათუნა მგალობლიშვილი

ოს საკრებულ წევრი ნ პარტიიდა წასვლის მიზეზებს ს ასახელებ

ირაკლი ალასანიამ „ახ ლებიდან“ შესაძლოა, დავით საგანელიძეც გაიყოლოს. დაშლის პრ ოცესი, სავარაუდოდ, შურისძიების გაგრძე ლებაა. დიდი ხნის წინ დაწყებული „ალიანსის“ რღვევა, როგორც ჩანს, ჯერ არ დასრულებულა. ის, უბრალოდ, შეჩერე ბული იყო. ბიძინა ივან იშვილის გამოჩენამ კი შეჩერებული პროცესი აამუშავა. თანაც საკმ აოდ სწრაფი ტემპებით. თავის დროზე, როცა სა არჩევნო გარემოსთვის შექმნილი „რვიანი“ და იშალა, ირაკლი ალასან იამ დავით გამყრელიძეს სხვა გზით წასვლა არ აპატია და საკრებულოში „ალიანსის“ დროინდ ელი ფრაქცია დაშალა. მართალია, ფრაქციის დაშლის მიზეზად სულ სხვა ახსნა-განმარტე ბები გაკეთდა, დაშლის ბოლო წუთამდე მისივე წევრები კატეგორიულად უარყოფდნენ „გაშლას“, მაგრამ ძალიან მალევე ჩვეული სიმშვიდით სი ახლე გაახმაურეს, რო გორც სჩვევიათ ხოლმე.

ერეკლე სტურუა როგორც ჩანს, ირაკლი ალასანიასა და დავით უსუფაშვილს ამერიკელებთან ბი ძინა ივანიშვილზე საუბარი ეთაკილებათ. სხვაგვარად როგორ შეიძლება აიხსნას გასულ კვირას ამერიკელ კონგრესმენებ თან ოპოზიციის წარმომადგენლების შე ხვედრა, სადაც ივანიშვილის ახალ პარტ ნიორებს მილიარდერზე ერთი სიტყვაც კი არ დასცდენიათ, არც მოქალაქეობის საკითხი უხსენებიათ, არც ჩამორთმე ული მილიონები და არც „ქართუ ბანკის“ ირგვლივ ატეხილი აჟიოტაჟი. ეს მაშინ, როცა ადგილობრივ პოლიტბაზარზე ამ თემას კარგად ყიდიან და ივანიშვილის გარდა, სხვა თემა თითქმის აღარ არსე ბობს. უცნობია, რატომ არ გამოიყენეს ალასანიამ და უსუფაშვილმა ეს შანსი, თუმცა შეგვიძლია, ვივარაუდოთ, რომ პროდასავლური იმიჯის მქონე პოლიტი კოსებისთვის ამერიკელ კანონმდებლ ებთან პირისპირ ჯდომა და ბიძინა ივან იშვილზე საუბარი უხერხული მომენტი აღმოჩნდა. მით უმეტეს, მას შემდეგ, რაც ამერიკელებმა კიდევ ერთხელ გამოხა ტას მკაფიო მხარდაჭერა ქვეყნის ნატოში ინტეგრაციაზე, თავად ალასანია-უსუფ აშვილის ახალი ბოსი კი ამ შესაძლებლო ბას თითქმის გამორიცხავს, ყოველ შემთ ხვევაში ამ თემაზე ბიძინას მკაფიო პასუ ხი, მრავალი მცდელობის მიუხედავად, ჯერაც არავის მოუსმენია. სავარაუდოდ, ბიძინა ივანიშვილმა ალასანიასაც და უსუფაშვილსაც ამ საკითხზე ახსნა-გა ნმარტებები უკვე მოსთხოვა. მან „თავი სუფალი დემოკრატები“ და „რესპუბლი კელები“ კვირის ბოლოს მინის სასახლეში დაიბარა. ეს იყო ერთადერთი შემთხვევა, როცა ალასანიამ ბიძინას სასახლე უკომ ენტაროდ დატოვა. რესპუბლიკელებმა კი განმარტეს, რომ მილიარდერს თავიანთი პარტიული აქტივი წარუდგინეს და სამო მავლო თანამშრომლობაზე ისაუბრეს.

განელიძემ ბი“ დატოვა ირაკლის მიზეზით ხმაური „ახ ლებში“ ისევ გრძელდება. დავით საგანელიძემ ჯერ განცხადება გა აკეთა გენერალური მდივნის პო სტიდან გადადგომაზე და მერე კიდევ უფრო სკანდალური მიზეზი მოაყოლა: ბევრ გადაწყვეტილებას, რომელსაც „ახლები“ იღებენ, არ ვე თანხმები და სხვის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებაზე ხელს ვეღარ მოვაწერო... ამ განცხადებამდე სა განელიძემ პარტიული ყრილობაც გამოტოვა, რითიც ეჭვები კიდევ უფრო გააძლიერა. თავისუფლად შეიძლება ითქვას, რომ გამყრელი ძის საიუბილეო ყრილობა საგანე ლიძის არგამოცხადებამ ჩააგდო. იქ მისული მედიაც და საზოგადო ებაც მხოლოდ ერთ კითხვას სვამ და და მხოლოდ ერთ გვარზე ჩურჩ ულებდა: მეჩვენება თუ შეკრებას საგანელიძე აკლიაო... დავით საგანელიძემ „პრაიმტ აიმთან“ საუბრისას ახლების წე ვრები მეგობრებად მოიხსენია. პარტიულ ოფისზეც სხვა ტონში ისაუბრა, იქ მხოლოდ მეგობრებ ის მოსანახულებლად თუ მივალო. თუმცა პოლიტიკიდან წასვლა კატეგორიულად უარყო, საკრებ ულოს წევრზე როგორ შეიძლება თქვა, პოლიტიკას ჩამოშორდაო. ცალკე თემაა, როგორ პოლიტი კას გაატარებს დავით საგანელიძე საკრებულოში. სხვათა შორის, ამ თემაზე საუბრისას საგანელიძემ ძალიან ინტრიგანული განცხადე ბა გააკეთა: – საკრებულოში მე შევედი იმ პოლიტიკური ძალით, რომელიც უკვე დაიშალა. ეს არის „ალია ნსი“. „ალიანსი“ დაიშალა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ვტოვებ

უფლებამოსილებას. მე მივიღებ საკრებულოში გადაწყვეტილებე ბს, როგორც დავით საგანელიძე და არავის დავალებით და არავის კარნახით... ვის მოეწონება და ვის არ მოეწონება ჩემი გადაწყვეტილე ბები, ეს მედიამ და საზოგადოებამ გადაწყვიტოს. მისი განცხადებებით თუ ვიმს ჯელებთ, კოლეგებზე ძალიან გა ბრაზებული უნდა იყოს. მისი ტო ნიც დაახლოებით ასეთია. სამაგი ეროდ კარგად ახსენდება „ალიანსი“ და მისი წევრებიც. შესაბამისად, ირაკლი ალასანიაც. მართალია, სა განელიძე ივანიშვილის ფაქტორს მთლიანად გამორიცხავს და ამბო ბს, რომ დროში არევაა, როცა მისი ახლებში „დაქვეითება“ ოლიგარქის პოლიტიკაში გამოჩენას უკავში რდება, თუმცა აქტიურად უჭერს მხარს საკრებულოში ირაკლი ალ ასანიას თანაგუნდელებს. სავარა უდოდ, სწორედ ამან გააღიზიანა დავით გამყრელიძეც და როგორც ჩანს, სწორედ აქედან დაიწყო კო ლეგებს შორის დაპირისპირებაც. შეიძლება ითქვას, რომ დავით სა განელიძემ ეტაპობრივი წასვლა დაიწყო პარტიიდან. მკვეთრ ცვლი ლებას მან ნელი ქმედება ამჯობინა. გეგმის პირველი ნაბიჯი, შეიძლება ითქვას, შეპარვით და წარმატ ებულად, უკვე გადადგმულიცაა. ახლა ყველაფერი იმაზეა დამოკი დებული, როგორი იქნება ალასან იას ივანიშვილთან შეთანხმებული მომდევნო ნაბიჯი. საბოლოო გა დაწყვეტილებას, ალბათ, ამის შე მდეგ მიიღებს საგანელიძე. მან ხომ განაცხადა: რამდენ ხანს დავრჩები პარტიაში, ან თუ დავრჩები საერ თოდ, ეს ჩემი გადასაწყვეტიაო?..

რატომ არ ისაუბრეს ალასანიამ და უსუფაშვილმა ამერიკელებთან ბიძინა ივანიშვილზე?

ქველმოქმედება ხასიათის მიხედვით ხათუნა მგალობლიშვილი

ქველმოქმედებაში უა რყოფითი თავისთავად არაფერია. თუმცა, თუ მას წინასწარ განსაზ ღვრული პირობა უდევს, ეს უკვე აღარ არის ქვ ელმოქმედება და მით უმეტეს, სიკეთე. ორივე შემთხვევაში კონკრე ტული პიროვნების გა დასაწყვეტია, მიიღოს თუ არა დახმარება ად ამიანისგან, რომელიც მისგან დაფინანსების სანაცვლოდ რაღაცას ითხოვს. ილიას უნივერსიტეტის პროფესორის, სიმონ ჯა ნაშიას განცხადებით, ცუდია, როცა ქველმო ქმედება ერთი, კონკრე ტული ადამიანის ხასი ათსა და გრძნობებზეა დამოკიდებული. მით უმეტეს, ცუდია, როცა დაფინანსება შეიძლება ამ პიროვნების „კეთი ლი ნების“ გავლის თანავე შეწყდეს... სიმონ ჯანაშია, ილ იას უნივერსიტეტის პროფესორი: – მე არ ვარ სპეცია ლისტი ამ საკითხებში, რომ ვისაუბრო, თუმცა ვფიქრობ, რომ საქართ ველოში საქველმოქმედო საქმიანობა ძალიან და ბალ დონეზეა, საერთოდ. ზოგადად, რაც უფრო მეტი ბიზნესმენი ჩაერთვება დაფი ნანსებაში, მით უფრო კარგი იქნება. ძალიან მნიშვნელოვ ანია და ვისურვებდი, რომ და ფინანსება მოხდეს ისე, რომ უფრო ბევრი პერსპექტივა გაჩნდეს. ვთქვათ, იგივე თე ატრების გარემონტება უფრო დიდი პერსპექტივის მომტანია

და ასევე, კარგია სპეციალური, მუდმივმოქმედი ფონდების და არსება, რომლებიც არ იქნება დამოკიდებული კონკრეტული ადამიანის, დამფინანსებლის იმწუთიერ გრძნობებსა და ხა სიათზე. არსებობს საკმაოდ დიდი საქველმოქმედო ფო ნდების დაარსების პრაქტიკა, რომლებიც პერსპექტივაში ავ ითარებს სხვადასხვა სფეროე ბს და კონკურენციასაც ქმნის, რაც, თავის მხრივ, ამ კონკრე ტული სფეროს კიდევ უფრო სერიოზულ განვითარებას იწ ვევს. – ანუ მიგაჩნიათ, რომ ივ ანიშვილის მხრიდან დაფი ნანსებას დროებითი ხასიათი ჰქონდა და ის დამოკიდებული იყო ივანიშვილის „განწყობა ზე“? – ზუსტად არ ვიცი, რა მექა ნიზმი მუშაობდა, მაგრამ ისეთი შთაბეჭდილება რჩება, რომ, თუ ივანიშვილი გადაწყვეტდა, ვთქვათ, საქართველოდან წა

`ზუსტად არ ვიცი, რა მექანიზმი მუშაობდა, მაგრამ ისეთი შთაბეჭ დილება რჩება, რომ, თუ ივანიშვილი გადაწყვე ტდა, ვთქვათ, საქართვე ლოდან წასვლას, ეს ად ამიანები დარჩებოდნენ დაფინანსების გარეშე...~

სვლას, ან რამის შეცვლას, ეს ადამიანები დარჩებოდნენ და ფინანსების გარეშე. სწორედ

ამიტომ არის მსოფლიო პრაქ ტიკაში დიდი გამოცდილება იმის, რომ ფონდები დაარსდეს. ეს ფონდები ზრუნავს სხვადა სხვა საინვესტიციო გარემოში თანხების ჩადებაზე და იმაზე, რომ მიღებული მოგება მუდმ ივად მიდიოდეს საქველმოქმ ედო საქმიანობაზე. – როგორ ფიქრობთ, ეს ადამიანები დამოკიდებულე ბი არიან ივანიშვილზე, ანუ ისინი იძულებულები გახდ ებიან, მხარი დაუჭირონ ივ ანიშვილს, როგორც პოლი ტიკოსს, მხოლოდ იმიტომ, რომ დაფინანსებას იღებდნ ენ? – ეს სჯობს, თავად ამ ადამ იანებს ჰკითხოთ. ამ კითხვაზე ძნელია პასუხის გაცემა. მე არ ვიცი, რა ფორმით იღებდნენ ისინი თანხებს, ჰქონდათ თუ არა რაიმე შეთანხმება თუნდაც არაფორმალური, ანუ სიტყვი ერი. – როგორ ფიქრობთ, თავად ივანიშვილს აწყობდა ამ სიის გავრცელება? – არ ვიცი, ამას ვერ გეტყ ვით. – თუმცა უარი არავის უთქვამს დაფინანსების მი ღებაზე, როცა პოლიტი კოსისგან დაფინანსებას იღებ, ალბათ, გარკვეულ ვალდებულებებსაც კი სრულობ? – ნებისმიერ ადამიანს აქვს არჩევანის უფლე ბა. შესაბამისად, ნებისმ იერ ადამიანს შეუძლია, აირჩიოს, ვისგან მიიღოს დაფინანსება და ვისგან – არა. ან მიიღოს თუ არა საერთოდ ეს დახმარება. რთულია ამაზე ისაუბრო, რო ცა თვითონ არასოდეს ყოფი ლხარ ასეთ ვითარებაში. უფრო ძნელია ამაზე საუბარი, როცა არ ვიცით, როგორი დამოკიდე ბულება აქვთ ასეთი დაფინა ნსების მიმართ იმ კონკრეტულ ადამიანებს, ვინც ამ თანხებს იღებდნენ.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

დავით-დეფის „ქართული ოცნება ჩე მთვის არის საქართველოს სრული დეოკუპაცია, სრ ული თავისუფლება, შესვ ლა ნატოში და დასავლეთ ის ცივილიზაციად საბო ლოოდ დაფუძნება. აი, ეს არის ნამდვილი ქართული ოცნება, და არა ის, რომ მე ვითანამშრომლებ რუსეთთან...“

საგებია, ა გ ე ვ კ უ ა არა, ახლ რომ ჯერ არ , თ ი ბ ე გ ა გ იმ ია გუნდი, ბ ე ბ ი ლ ა ყ უ ო ჩამ რაკი იყო ა პ ა ლ ქ ი მ ა მაგრ აძესთან ნინო ბუჯან ზე, ახლა ა ბ ო ლ მ ო რ შ თანამ აო. ასევე ამბობს – არ ამბობდა, ეს ება ლ გადაწყვეტი იღეო, ახლახან მივ მ სამი წლით ო აღმოჩნდა, რ ბდა და ო ადრეც ფიქრ აპარაკობდა. ლ შვილებთან რი ეს ყველაფე ად რაღაცნაირ ან არ ერთმანეთთ ში...~ ირ მოდის კავშ

დეა თავბერიძე

„პრაიმტაიმს“ ესაუბრება პო ეტი და რომანი სტი დავით-დე ფი: – რას იტ ყვი იმ პოლიტიკურ ვითა რებაზე, რაც დღეს ქვეყანაშია? – საქართველო პირო ვნებებისა და პოეტების ერ ია, ჩვენი ინსტინქტი და ბედი სწერა თავისუფლებაა. ჩვენ არა ვართ ნატოს ქვეყანა, მაგრამ უნდა გავხდეთ. ამას ისე ვაკე თებთ, რომ ყველანაირად ვაჩვ ენოთ ევროპას, რომ იმ უბედ ურებას, რასაც რუსეთი ჰქვია, შეგვიძლია, ჩვენი მზადყოფნით კიდევ ერთხელ აღვუდგეთ წინ... მე ვფიქრობ, ეს არის ერთგ ვარი გამძლეობის რიტუალი, რადგან სამყაროა, ზოგადად, არეული. მარტო საქართველო არ არის გამონაკლისი, თუნდაც იმიტომ, რომ კაპიტა

შ ივანა უ თ ა წ ი ,ს იშვილ ვიცი . `ივან ესეც არ და ვთქვა ი ნ , ლ უ ს ი რ რ ვ მიყვა როგო ორად ერთოდ არ ანის სახე ა ი ო ს მ ბ ა ე მ ამ ად თ ც ი ა ბ ს , ე როდე ამახინჯ შეიძლება დ ლებს მიტომ თუ თ, როგორ ო ბენ, ა გავარკვი ივანაშვი – ც ~ . ე . თ . ა ? ეს ვთქვ ვილი უნდა უ ივანიშ ლი თ

ლიზმი რაღაც ეპოქების გარკ ვეულ მიჯნაზე ახლებური ჩიხით იჩენს თავს. ჩიხი იყო, როდესაც ამერიკის დეპრესია დაიწყო, შე 10

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

მდეგ მთელი რიგი მოვლენები – პირველი თუ მეორე მსოფლიო ომი, საბჭოთა კავშირის ნგრევა, ევროპის ძალით შეერთებული სახელმწიფოების თავის ადგი ლზე დაბრუნება და ჩვენ, საქა რთველო, რომელიც ყოველთვის ვართ გარკვეული დოზით წინ და გარკვეული დოზით უკან იმ სტ ატუსთან მიმართებაში, რაც არ სებობს ევროპაში და ზოგადად დასავლეთში. ჩემი შეფასებით, ჩვენ კიდევ ბევრ რამეს უნდა გა ვუძლოთ და აუცილებლად გა ვიმარჯვებთ. – ბიძინა ივანიშვილი გვთა ვაზობს ქართულ ოცნებას, შენ თუ გაიგე რამე ამ ქართული ოცნების? – ბატონი ივანიშვილი ჯერ არ მინახავს. ივანიშვილია თუ ივანაშვილი ესეც არ ვიცი, სწ ორად როგორ უნდა ვთქვა. მე საერთოდ არ მიყვარს, როდესაც ადამიანის სახელებს დამახინჯ ებით ამბობენ, ამიტომ თუ შე იძლება, ესეც გავარკვიოთ, რო გორ უნდა ვთქვათ – ივანაშვილი თუ ივანიშვილი?.. პოლიტიკოსის გამოჩენა ბი ზნესიდან – ეს ერთეული შე მთხვევებია, როდესაც ძლიერი პოლიტიკოსი ხდება. სიტყვაზე, ავიღოთ ნიუ-იორკის მერი მა იკლ ლიუმბერგი, ის მილიონერ ია, მაგრამ შესანიშნავი მერია. ნიუ-ორკელებს დიდი პატივისც ემა აქვთ მისდამი. მე შევიმეცნე, რომ ადამიანი უნდა იყოს თა ვისუფალი, თუმცა, როდესაც ამ თავისუფლებას ჩრდილავს რაღაც გარს მოხვეული იდ ეები ან იდეალები, ან ძალიან დიდი მატერიალური დოვლ ათი, რომელიც არ არის გა ნმამტკიცებელი ადამიანის თავისუფლებისა, მაშინ იქ მე პას. ბიძინა ივანიშვილმა სა მყაროს თავი აჩვენა, როგორც დიდი კაპიტალის მქონე კეთი ლმა მეცენატმა, მაგრამ პირვ ელივე დღეებში საშინლად არ მომეწონა და ყური მომჭრა მი სმა პილიტიკურმა განცხადებე ბმა, შეტევამ ჟურნალისტებზე და სიტყვებმა: აი, ახლა მე თუ არ ჩავერიე, საქართველოს ვკარგა ვთ, ეს ახ ლა თუ არ გა ვა კე თე, მორჩა! – ასეთი ფრაზები არ მო მწონს, რადგან საქართველო არ იწყება დღეს და არ მთავრდება

ხვალ... სახელმწიფოს დაკარგვა არ არსებობს, ეს იყო 1921 წელს, რუსეთის ოკუპაციის დროს. შე მდეგ იყო სამოქალაქო ომი ზვ იად გამსახურდიას დროს, რაც დიდი ჯოჯოხეთით დასრულდა, შევარდნაძის მმართველობას ვგულისხმობ, და როგორც იქ ნა, „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ ეს ყველაფერი თავის ადგილზე დალაგდა. სამწ უხაროდ, ერთი და იგივე სქ ემა იჩენს თავს ყოველთვის, რატომ? – აი, ეს მაკვირვებს ყველაზე მეტად. როდესაც შეიძლება, რომ ადამიანმა თავისი საქციელის მთელი რიგი წყობა დაუკავშიროს სახე ლმწიფოს აშენებას. სანამ აშენებდა, გასაგები იყო, მაგრამ ამ ეტაპზე ბიძინა ივანიშვილის განცხადებები რა ღაცნაირად ბევრ გაურკვევლო ბას მიჩენს. როგორ გითხრათ, აი, როდესაც ლაბირინთში შე დიხარ, ბევრი ოთახია და ვეღარ იგებ, სად უნდა გაიარო, ამიტომ მირჩევნია, ძალიან გარკვევით და ხაზგასმით იყოს ნათქვამი სა მი რამ – უნ და შე ვი დეს თუ არა საქართველო ნატოში, არის თუ არა რუსეთი ოკუპანტი, რაც უკვე მთელი თავისუფალი სამყ აროსთვის დადგენილია ევრო პარლამენტის მიერ, ამაზე უნდა გასცეს ყველა ადამიანმა თავის თავში პასუხი და მით უმეტეს, ავტორიტეტულმა და დიდი ფუ ლის პატრონმა, თუმცა შეიძლე ბა ადამიანს დიდი ფული არ ჰქ ონდეს, მაგრამ ავტორიტეტით სარგებლობდეს. მაჰადმა განდი ტიტველი დადიოდა, მაგრამ ბრ იტანეთის იმპერიას შეებრძოლა და გაიმარჯვა – აი, რა არის თა ვისუფლების წყურვილი... და მესამე, გვინდა თუ არა, ვიცხ ოვროთ თავისუფალ, დემოკრ ატიულ სახელმწიფოში?! მე ვარ კოსმოპოლიტი ქართველი იდეა ლისტი, რომელიც ილტვის, რომ საქართველო ერთხელ და სამუ დამოდ იყოს ქართველების მი ერ არჩეული სახელმწიფო. ჩვენ უნდა ავირჩიოთ სახელმწიფოში ცხოვრება და არა ის, რომ მოვა ვიღაც და გადაგვარჩენს. – როგორც შენი საუბრიდან გამომდინარე ირკვევა, შენთ ვის გაურკვეველია ბიძინას ქა რთული ოცნება... – არა, ახლა უკვე გასაგებია, იმ გაგებით, რომ ჯერ არ ჩამო უყალიბებია გუნდი, მაგრამ იქ ლაპარაკი იყო ნინო ბუჯანაძე სთან თანამშრომლობაზე, ახლა ამბობს – არაო. ასევე ამბობდა, ეს გადაწყვეტილება ახლახან მივიღეო, აღმოჩნდა, რომ სა მი წლით ადრეც ფიქრობდა და შვილებთან ლაპარაკობდა. ეს ყველაფერი რაღაცნაირად ერ თმანეთთან არ მოდის კავშირ ში... თუმცა ადამიანს უფლება აქ ვს, თქ ვას ის, რაც სუ რს და გააკეთოს ის, რასაც საჭიროდ მიიჩნევს, რა თქმა უნდა, თუ ის კანონის ფარგლებშია, მაგრამ, თუ ის კანონის დარღვევით მი მდინარეობს და კიდევ და კიდევ იწვევს საქციელებს სხვადასხვა ადამიანებში და ეს ჯაჭვურ რე აქციას ემსგავსება, მაშინ, რა თქმა უნდა, ის ჩემთვის აბსოლუ ტურად მიუღებელია, ამიტომ ქართული ოცნება ჩემთვის არ ის საქართველოს სრული დეოკ უპაცია, სრული თავისუფლება, შესვლა ნატოში და დასავლეთის ცივილიზაციად საბოლოოდ და ფუძნება. აი, ეს არის ნამდვილი ქართული ოცნება, როგორც ქა

ქართული ოცნება...

`მე ვიცი, რა არის არჩევნები და ისიც ვიცი, რომ არჩევნებმა უნდა ჩაიაროს ადამიანური ფორმით~ რთველი კოსმოპოლიტისა და არა ის, რომ მე ვითანამშრომლ ებ რუსეთთან. ეს არ არის ქართ ული ოცნება. ქართველები არ ოცნებობენ ამაზე, რადგან რუ სეთთან ვერავინ ვერ თანამშ რომლობს. ბისმარკს აქვს ჯერ კიდევ ნათქვამი: ჩვენს ყველა ლოგიკურ ნაბიჯზე არ ვიცით, რას უპასუხებს რუსეთი თავისი წინასწარ განუჭვრეტელი სისუ ლელით. ბისმარკს პოლიტიკაში ძალიან დიდი გამოცდილება აქ ვს, ვიდრე ერთად აღებულ შვ იდას თანამედროვე პოლიტიკო სს. სამუდამოდ ჩაბეტონება და მოაზრება, როგორც ევროპის სრულუფლებიანი პიროვნული სახელმწიფოსი – აი, ეს არის ოცნება, თუმცა მე არ ვარ მე ოცნებე. – ე.ი. რაც ბიძინა ივანიშ ვილი პოლიტიკაში მოვიდა, მასზე შეხედულება შეგეცვ ალა? – მე არ მაქვს ასეთი რადიკა ლური განცხადებების წიკები, ბევრს სჩვევია ეს. მეცენატობა ერთია, მაგრამ როდესაც გი ნდა და აცხადებ, რომ გაისად სახელმწიფო უნდა ჩაიბარო და მოხვიდე უმრავლესობაში, მე, ამომრჩეველმა, ჩემს თავს უნდა ვკითხო, ამ ადამიანზე რა ვიცი? მერე კი ამ ადამიანმა უნდა და გვარწმუნოს ყველანი, რომ ჩვენ მას მივცეთ ხმა. ასე აპრიორი ძახილი, რომ ჩვენ აუცილებლად მოვალთ უმრავლესობით, ას ეთი რამეები მე არათუ მაბნევს, არამედ რაღაცნაირად განზე მწევს. მე ვიცი, რა არის არჩევნ ები და ისიც ვიცი, რომ არჩევნ ებმა უნდა ჩაიაროს ადამიანური ფორმით და არჩევნებზე გვაქვს სწორედ ის შანსი, რომ არა მა გიდები დავალეწოთ ერთმანეთს თავზე, არამედ მივიდეთ და ჩვ ენი ხმა გავიღოთ ჩვენი მომა ვლისთვის. შემდეგ კი კეთილი ვინებოთ და ამ ხმაზე გვქონდ ეს პასუხისმგებლობა აღებული და არა ის, რომ ორ წელიწადში მორჩა, წავედი მე ოპოზიციაში, არაფერი გამოდის. ხომ იცოდი, ადამიანო, რომ ხუთი წლით აძ ლევდი ხმას პრეზიდენტს, ხომ იცი, რომ პარლამენტის არჩევნ ებზე ხმას აძლევ პარლამენტის წე ვრ ებს, ხომ იცი, რომ ეს ამ დღიდან ამ დღემდეა, მაშინ ეს წლები შენ უნდა გქონდეს შენი პასუხისმგებლობა. ყველას ჩვ ენ ჩვენი საქმე რომ გვეკეთებ ინა თავის დროზე ან თუნდაც ახლაც, შევარდნაძეც აგვცდე ბოდა ოცწლიანი რეჟიმით და შედარებით უფრო ახლოს ვიქნ ებოდით ბალტიისპირეთის მიერ თავისუფლებისადმი მიძღვნილ აქციებთან. ასეთი ემოციური მიდგომა მანამდე კარგი იყო და ახალ ცუდია, პავლე იყო და სა ვლე გახდა, არ არსებობს. ეგეთი რამ ერთხელ იყო და ისიც ბიბლ იურ გმირს დაემართა, იმიტომ რომ იესო ქრისტე გამოეცხადა. – დღეს ბიძინა ივანიშვილი ლაპარაკობს ქვეყანაში გამე ფებულ უსამართლობაზე, მა გრამ უარესი მდგომარეობა იყო შევარდნაძის პერიოდში, თუმცა მაშინ რატომღაც ხმას არ იღებდა.

არ ჩე ვდა მათ. შენ თუ მი იღე – ამიტომ ვამბობ, როდესაც ამგვარი დახმარება ბიძინასგ საქართველო იწყებს თავისუ ან? ფლების ჩვენებას ევროპისთის – არა, მე არასოდეს არ მქონ თუ რუსეთისთვის, იქ ეგრევე ია შეხება ამ კაცთან, მით უმეტ მტერად გადაიქცევა ხოლმე ან ეს ასეთი ფორმით. სხვათა შო პრეზიდენტი ან ვინმე სხვა, ის რის, ძალიან არ მომწონს სიები, უნდა მოკვდეს, განადგურდეს, რომელიც გაზეთში დაიბეჭდა, დაინგრეს, გაცამტვერდეს, აღ მერე ტელევიზორშიც ილაპარ მოიფხვრას, ძირითადად ამას აკეს. ზოგადად, არც ლაპარა აკეთებს ხოლმე რუსეთის „კა კი მომწონს ამაზე, არ მსიამო გებესა“ და „ფეესბეს“ სკოლა. ვნ ებს. ეს არ არ ის ჩე მი სა ქმე, „ვარდების რევოლუციამ“, ჩემი მაგრამ თუ ადამიანმა სიკეთე აზ რით, ის მო იტ ანა, რომ კი გააკეთე, ის სიკეთე უანგაროდ დევ გრძელდება ამ საბჭოთა უნდა გაკეთდეს. თუ ეს გეგმის გონებასთან და უფრო სწორად ნაწილია – იცით, რა? მაინცდ უგუნურებასთან და არა მენტ ამაინც დიდი სიმპათია არ გა ალიტეტთან ბრძოლა. ეს რევო მოიწვია თუნდაც იმან, რომ და ლუცია კიდევ გრძელდება, ჩემი ფინანსება ამ სახით მიდიოდა. ბრძოლა კიდევ გრძელდება იმ სხვა არის, როცა საქმეში დებს გაგებით, რომ არის ვარდების ფულს. ყველაფერი მესმის, ხვ რევოლუცია და არის დეფის ალ რომ თქვას, მე მეცენატი გა რევოლუცია. შორს ვარ, რომ ვხდებიო, დარწმუნებული ვარ, ვინმეს შეურაცხყოფა მივაყენო იგივე სიკეთე გაგრძელდება. მი და ვთქვა: იცით, რა? ეს საბჭ ნდა ვიწამო, რომ ეს უანგაროდ ოეთზე მუშაობს, მაგრამ ისეთი იყო, თუმცა ფაქტები საწინააღ ალოგიკურია ის, რომ ასე ერთი მდეგოზე მეტყველებს ჩემთვის ხელის მოსმით რუსეთთან მე პირადად. ყველაფერი გამომივა, არ არ – რას ფიქ რობთ, ადამია სებობს ეგეთი რამ, ამას ბრძენი ნებ ი, რომლ პოლიტიკოსი არ იტყვის. იმან იცის საფუძველშივე პრობ ლემის არსი. ვისაც რუსი ხალხი აირჩევს, მე იმ ას დაველაპარაკე ბი, – ასე არ არის, რუსი ხალხი არ ირჩევს პუტი ნსა და მე დვ `მე ვარ კოსმოპოლიტი ქართ ედევს. აქ არის ველი იდეალისტი, რომელიც დ ას ავ ლუ რ ი ილტვის, რომ საქართველო სამყარო და ერთხელ და სამუდამოდ იყოს რუსული სა ქართველების მიერ არჩეული მყარო. საქა სახელმწიფო. ჩვენ უნდა ავირ რთველო ვართ ჩიოთ სახელმწიფოში ცხოვრება კეთ ილ შო ბი ლი და არა ის, რომ მოვა ვიღაც და სახის კაცობრ გადაგვარჩენს...~ იობის მოქმედი პირები, რუსული პოლიტიკა და რუსუ ლი სამყარო არის ავი სახის სამყარო. ჩვენ შო რის მუდმივად იქნება ეს კო ნფლიქტი, სანამ საბოლოოდ სი კეთე არ გაიმარჯვებს. სიკეთის გამარჯვება კი არჩევნებზეა დამოკიდებული ყველამ უნდა ჩავიხედოთ ჩვენს გულში და ყვ ელამ უნდა გადავწყვიტოთ. მე არავის თავს არ ვახვევ ჩემს აზ რს, უბრალოდ, ასე ვფიქრობ... რეჟიმი არის საბჭოთა კავშირი, რეჟიმი არის ოკუპაცია, რეჟიმი არის გათეთრებული ეკლესი ები ოდესღაც, რეჟიმი არის, ქუჩაში დახვრეტები რომ იყო შევარდნაძის დროს და ჯაბა იოსელიანებმა, კიტოვანებმა და სიგუებმა თავზე რომ დაალეწეს სამოთხეს დიდი ჯოჯოხეთი. მე ამ მენტალიტეტს ვეძებ და არა იმას, ივანიშვილი კარგია თუ ცუდი. მოვა, წავა, არ არის ეგ რე. – ძალიან მაინტერესებს შენი აზრი იმ ქველმოქმედ ებასთან დაკავშირებით, რო დესაც ბიძინა აფინანსებდა გარკვეულ პიროვნებებს. მა გალითად, მსახიობს და არა სცენარს, სადაც მსახიობი უკ ეთ მოახდენდა თავისი თავის რეალიზებას; მწერლის და არა წიგნის დაბეჭდვას... თან გა ურკვეველია, რის მიხედვით

ებს აც ბიძ ინ ა ივანიშვილი აფინანსებდა, მისი პოლი ტიკაში მოსვლის შემ დეგ იგ რძნობ ენ თუ არა უხერხ უ ლობ ას იმ შემ თხ ვევაში, თუ არჩევნებზე მხარს მას არ დაუჭე რენ? – ემოციურ დონეზე შეიძლე ბა ჰქონდეთ უხერხულობა, მათ მაგივრად მე ვერ ვილაპარაკებ, თუმცა ქართული ცნობიერება, პოლიტიკური ცნობიერება, ახ ლა უკვე ნამდვილად შეიძლე ბა ითქვას, რომ უკეთესისკენ პროგრესირებს, იმ გაგებით, რომ ადამიანებს „ჰაუბიცებს“ არ ვესვრით. ფული ჯოჯოხე თს ანათებსო, ასეც არ არის... ამიტომ ასეთი კითხვები რაღა ცნაირად დიდხანს მაფიქრებს, ან საერთოდ არ მაფიქრებს და ორივე შემთხვევაში თავს ვიკა ვებ, რომ კონკრეტული პასუხი გავცე, კონკრეტულად იმ ადამ იანებზე, ვისაც ფული სჭირდე ბათ. ფული ზოგადად ყველას სჭირდება, მაგრამ ის ქვეყანა, რაც ჩვენ გვინდა, რომ ყველამ ერთად ავაშენოთ, ერთმანეთ ისადმი დაპირისპირება ხელჩ აკიდებაში უნდა გადაიზარდოს. ეს ეფუძნება სისტ

ემის შექმნას, სწორედ სისტემა უნდა იყოს უფრო დახვეწილი, სრულყოფილი და პროგრესული დასავლეთისკენ. 4-მილიონიან ქვეყანაში მწერალი უნდა ცხოვ რობდეს გაყიდული წიგნებით. ასე ცხოვრობს ევროპის ბევრი ცნობილი მწერალი. 30 წლიდ ან წერით ვცხოვრობ. საბანი როგორც მწვდება, სიზმარსაც იმ დონეზე ვხედავ. თავი მაქვს გადადებული ამისთვის. ეს პო ლიტიკაა, ჩემი არჩევანია ესეც. როდესაც ამბობენ, პოლიტიკა სიბინძურეაო, მე ამას არ ვე თანხმები, შეიძლება ადამიანის პოლიტიკური დონე და ცნობ იერება იყოს ბინძური, თვითონ პოლიტიკა კი მრავალმხრივი ურთიერთობებია ამ პლანეტ აზე. აქ არაფერი ზებუნებრივი არ არის. მე გენდობი შენ და გი რჩევ, მაგრამ, როდესაც ვატყ ობ, რომ შენ არ ასრულებ იმ და ვალებას, რაც შენ უნდა გაწიო ხალხისადმი სამსახურში, მე ველოდები შემდეგ არჩევნებს, რომ შემდეგ შენ აღარ აგირჩიო. ასეთი ქვეყანა მწამს მე და არა ისეთი – აი, მე გაისად ჩავიბარებ სახელმწიფოს!

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

დათო კიკალიშვილი მიშა მესხი

paparazzi

აკაკი გოგიჩაიშვილი

paparazzi

სალომე კასრაძე გია როინიშვილი 12

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

paparazzi

მარი კუბლაშვილი

paparazzi

ნიკუშა სეფაშვილი paparazzi

ნიკა არაბიძე

paparazzi

ნოდიკო ტატიშვილი

paparazzi

კოტიკო თოლორაია

paparazzi

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

გოგი ჭიჭინაძე - ყველაზე გლამურული ქარ თამარ გონგაძე

გალანტური, რაფინირებული, უსაზღვროდ ქარიზმატული და გლამურული - ეს გოგი ჭიჭინაძეა. დირიჟორის კარიერა, მისი პირა დი ცხოვრებისგან განსხვავებით, მრავალფეროვანია. დღესდღეო ბით ევროპაში წარმატებული და მოთხოვნადია. თუმცა აქამდე სა კმაოდ გრძელი შემოქმედებითი გზა განვლო. თანამშრომლობდა საქართველოს სახელმწიფო ტე ლერადიოკორპორაციის სიმფ ონიურ ორკესტრთან. ათი წელი საქართველოს სახელმწიფო სი მფონიური ორკესტრის დირიჟო რი გახლდათ. თანამშრომლობდა სანკტ-პეტერბურგის სახელმწი ფო უნივერსიტეტის ორკესტრთ ან. იყო თბილისის საფესტივალო კამერული ორკესტრის მთავარი დირიჟორი. მისი ხელმძღვანელო ბით, 1997 წელს, გაიმართა ავსტ რია-საქართველოს ერთობლივი მუსიკალური ფესტივალი „მუ სიკალური ნობათი.~ თერთმეტი წელია თბილისის სახელმწიფო კონსერვატორიის საოპერო მო მზადების კათედრის პედაგოგია. ყოველწლიურად მართავს კო ნცერტებს სანკტ-პეტერბურგის სახელმწიფო ერმიტაჟის ორკე სტრთან. სანქტ-პეტერბურგის ერ მიტაჟის სიმფონიურ ორკესტრთ ან ერთად ჰქონდა ხანგრძლივი საგასტროლო ტურნე იაპონიაში, სადაც 45 კონცერტი გამართა. 2004 წლიდან 2010 წლამდე გოგი ჭიჭინაძე თბილისის ოპერისა და ბალეტის სახელმწიფო აკადემიუ რი თეატრის ოპერის სამხატვრო ხელმძღვანელის მოადგილე და დირიჟორი გახლდათ. მან თეატრი ზაზა აზმაიფარაშვილთან ერთად დატოვა. დღეს, 42 წლის დირიჟო რს ჰოლანდიელი აგენტი ჰყავს და მისი ევროპული ტურნე 2013 წლამ დე უკვე გაწერილია. სამაგიეროდ წარმატებულ დირიჟორს პირადი ცხოვრება აქვს ტრაგიკული. მისი ორივე ძმა ცეცხლსასროლი იარა ღიდან შემთხვევით გასროლილი ტყვიით დაიღუპა. ამ უკურნებელ სენს გოგი მუსიკის არამიწიერი ძალის წყალობით ეჭიდება. „მუ სიკაც უფრო ღრმა ხდება. ტრაგ ედიის შემდეგ უფრო კარგი მუსი კოსი ხდები. ამის დაჯერება არ მინდოდა, მაგრამ ახლა უკვე სულ სხვანაირად ვუყურებ“. გოგი, ჭი ჭინაძეების ცნობილი არისტოკრ ატული ოჯახის შვილია. ის მსახ იობ დოდო ჭიჭინაძის ძმისშვილი და ცნობილი ჟურნალისტისა და ფილოლოგის, რეზო ჭიჭინაძის შვ ილი გახლავთ.

„ყველაფრის ტკივილიანი აღქმა მქონდა...“ „ბავშვობა ემოციურ დაუცველო ბასთან, ცნობისმოყვარეობასთან, სი თბოსთან ასოცირდება. მოსკოვში გა ვიზარდე და ჩემთვის ასევე ბავშვობა მოსკოვის ზამთრებთან, ახალ წელთან და ერთი კვირით ადრე მოტანილ ნაძვის ხის სურნელთან ასოციდება. უცნაური ვიყავი. ბევრად ვუსწრებდი თანატოლე

ირაკლი 14

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

EXCLUSIVE

„მიხარია, ყველაფერი წინ არის. ბებერი დირიჟორი არ ვარ“ ბს შინაგანი, ემოციური განვითარებით. გავლახე, იუზრდელა. ძლიერი არ ვყოფ ამ დროს ინტელექტუალურად ჩვეულე ილვარ, მაგრამ ეტყობა „გრუზინული ბრივი, თანატოლების მსგავსი ბავშვი დუხი“ რომ მქონდა, სკოლის გარეთ ისე ვიყავი. და ეს შეუსაბამობა ჩემს სულში ვცემე... რას ვერჩოდი? მაგრამ გათამა საკმაოდ დრამატულ შედეგს იძლეოდა. მებული („მოდნი“ რაღაცები ჰქონდა) და ტვინი ძლიერ შეგრძნებებს ვერ ეწეოდა. 11 წლის ასაკში სერიოზული ლიტერა ტურის კითხვაზე ვიყავი გადასული. მახსოვს, „სახიფათო კავშირებს“ ლეიბ ის ქვეშ როგორ ვმალავდი. ღამით ვკ ითხულობდი და ვიძინებდი. დილით კი ლეიბის ქვეშ მის ნაცვლად მხვდებოდა „კაპიტან გრანტის შვილები“. ბუნებრ ივ არტისტულობასთან ერთად, ძალიან სპორტული ვიყავი. ფეხბურთს, ხოკეის, მაგიდის ჩოგბურთს კარგად ვთამაშ ობდი. გაუთავებელ ლაშქრობებში და ჩხუბში ვიყავი. ემოციური და მაქსიმალ ისტი გახლდით. თუმცა ახლა უფრო მა უზრდელი იყო. კარგად ვუხათქუნე, და ქსიმალისტი და პრინციპული ვარ. სულ ვარდა და პირში „სლივკის“ სამკუთხედი ლიდერის პოზიცია მეკავა, თუმცა ამის მუყაოს ყუთი ჩავუკუჭე. დირექტორმა მოთხოვნილება არ მქონია. თავისთავად არ გამიშვა ყრილობაზე. მახსოვს, მისი გამოდიოდა. სულ საღამოებს ვაწყობ ფრაზა, „ტი პაჩემუ იზბილ ლაპკოვა?“ დი. მინდოდა სამშობლო გამეცნო რუსი ლიტერატურის პედაგოგს უთქვამს დი თანატოლებისთვის. დედამ ხაჭაპური რექტორისთვის - არ მგონია, რომ სწორ გამოაცხო. მამიდამ ჩურჩხელები გა ად მოიქეცითო, მაგრამ მაინც მომხსნეს. მოგზავნა და სკოლაში წავიღე. თეატ წარმოიდგინეთ, ასეთი საქციელის რი, მუსიკა, ისტორია - პერფორმანსი მერე მივდიოდი და შოპენის „ბალადას“ გავაკეთე. ერთი ამბავი მოჰყვა. მერე ვუკრავდი ხოლმე. საიდან, როგორ ხდ ხაჭაპური და რუსებს „გადაეკეტათ“. ებოდა ასეთი უცნაური გარდასახვა, არ ლიტერატურული საღამოებიც მოვა ვიცი. ზედმეტად ფაქიზი ბუნების ადამ წყვე. ჩემი თემები სულ იგზავნებოდა... იანი ვიყავი. ძალიან რომანტიკული, ყვ ერთხელ, პიონერთა საკავშირო ყრილ ელაფრის ტკივილიანი აღქმა მქონდა...“ ობაზე გასაგზავნად ამირჩიეს, მაგრამ დირექტორის, „ეს იმდენად სიამოვნება არ არის, ლუდმილა ნიკალა რამდენადაც ვირული შრომა“ ა ევნას დისშვილი „მუსიკას თვითონ შევეჭე დ

რი. თუმცა ფეხბურთი მერჩივნა. რომ არ ვიმეცადინე, ერთხელ დედაჩემმა კა ტეგორიულად მითხრა: მუსიკიდან გა მომყავხარო. ზუსტად ვიცოდი, რომ ასე მოიქცეოდა. ისე შემაშინა, რომ ხვეწნა

ჩემი ძმები ჩემთან არიან, მაგრამ ბოლომდეც არ არიან. ეს დღემდე გრძელდება

ს ის ბი მებ ვ ე ძ ე ძმ რ ეთი კიდ ავს ე „ჯ ე ას გვა, კლ დი, ბ რ რ გი მე აკა ად ტრე ები ა ლ დ ეს ინ ცხ ...“ რ უა ს. ვ ცო ვნენ ლ დ ყ გუ ღონ ილი ო ოფ ყ

ბება

მომიხდა, არ გამომიყვანო-მეთქი. მერე ფრთხილად ვიყავი, თუმცა ხუთ-ხუთი საათი ვიჯექი ინსტრუმენტთან-მეთქი რომ ვთქვა, არა. მაგრამ დამაფიქრა. მიმახვედრა ის, რომ არავინ არაფერს მაძალებს. ეს ჩემი გადაწყვეტილებაა და თუ ასეა, ამისთვის ყველაფერი უნდა გავაკეთო. ინფანტილური ბავშვი ვიყა ვი და გვიან მივხვდი, რომ მუსიკისადმი უბრალოდ სიყვარული არ მქონდა. ეს იმდენად სიამოვნება არ არის, რამდ ენადაც ვირული შრომა. მერე მოვიდა ჩემამდე, რომ მუსიკა მოესთეტო-კეკლ უცური სიყვარულის საგანი არ იყო, რის გარეშეც არ შემეძლო. მხოლოდ გული არ იყო საჭირო, ტვინით უნდა გაკონტ როლებულიყო. 15 წლის ვიყავი „გნესინების“ მუსიკა ლურ სასწავლებელში რომ ჩავაბარე. იქ

მოხვედრაზე მთელი ამბავი იყო ატეხ ილი. 15 წლის ბავშვები ციმბირიდან ჩა მოდიოდნენ, საერთო საცხოვრებელში ცხოვრობდნენ და თავს 30 მანეთით, სტიპენდიით ირჩენდნენ. ოთხი წელი ვი სწავლე. მერე საქართველოში გადმოვ ედით. მე მინდოდა მოსკოვში დარჩენა, მაგრამ ხმა როგორც კი ამოვიღე, მშობ ლებისგან კატეგორიული უარი მივიღე. იცოდნენ, რომ არ შეიძლებოდა ჩემი მა რტო დატოვება. 19 წლის ვიყავი, აქ ჩამოვედი და კო ნსერვატორიაში ჩავაბარე“. კონსერვატორია და შტაბბინა „კონსერვატორიაში სულ სხვა რეალ ობა დამხვდა. ჩემს ცხოვრებაში ახალი, საკმაოდ დრამატული ეტაპი დადგა. და იწყო არეულობა და რამდენიმე თვეში 9 აპრილი იყო. უცებ ჩაბნელდა ქალაქი. ეს ერი მაშინ დაავადდა. სულ სხვა სახეები გაუხდათ. ბედნიერი სახეები მოკვდა. რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანი დაუბ რუნებლად წავიდა... მე გაცილებით მე ტად მძაფრად მიყვარდა საქართველო. მოსკოვში ვიყავი და ჩვენი სახლი იყო შტაბბინა. არ არსებობდა რეზო ჭიჭი ნაძესთან სახლში აქედან ჩამოსული ქართველი არ მოსულიყო. მახსოვს, ჭა ბუა ამირეჯიბის სუნიც, თამბაქოს სუნი. ქართული სიმღერის ფონზე ვიძინებდი“. ტრაგედია გოგი, ჭიჭინაძეების ოჯახში უფროსი ვაჟი იყო. სამ წლინახევრის შემდეგ ელ იზბარი, იგივე ბება გაჩნდა, მერე - ირაკ ლი. „ირაკლი 15 წლის იყო, მამის ნაჩუ

მამა – რეზო ჭიჭინაძე

რთველი დირიჟორის ტრაგიკული ცხოვრება

„მამიდა, პაჩემუ ვსე ნა ტებია სმოტრიატ?“ „თბილისი საზაფხულო არ დადეგებით შემოიფარგლებოდა ჩემს ბავშვობაში. დოდო მამი და რა ტიპიც იყო, ყველამ იც ის. საშინელი გატუტუცებული ჩავდიოდი უკან მოსკოვში. მე და ჩემს ძმებს ერთი ორი შემო ლაწუნება გვჭირდებოდა საჭმ ელთან მიმართებაში. სასწაული მამიდა იყო. შენ შემოგევლოს

ქარ სანადირო თოფს უჩვენებდა სა ხლში მეგობრებს და... ბება ბოლნისში იყო, მეგობრის ორმოცზე. როგორც ჩანს, სვამდნენ და... ეს ტრაგედიაც იქ დატრიალდა. მაშინ ბება 27 წლის იყო“ - წერს ერთ-ერთ ინტერვიუში შვილმკვდარი დედა. „მე მეგობრებმა გადამარჩინეს. ჩე მი ძმების მეგობრებმაც მათ შორის. სასწაული გააკეთეს. ყველას ვუსუ რვებ ისეთ მეგობრებს, როგორიც მე მყავს. მუსიკას მართლა რაღაც უც ნაური ძალა აქვს. ეს ისე ნათქვამი არ არის. ყველაფრისგან მიცავს. კი არ მიყვარს, იძულებული ვარ მუსიკაში ვიყო. რეალობასთან ადაპტაცია მი სი მეშვეობით მოვახდინე. ვისწავლე თავი როგორ გადავირჩინო და ვიცხ ოვრო. დრო მკურნალიაო, რა მკურ ნალია? ეს სასაცილოა. უბრალოდ, რეალობასთან ადაპტირებას სწავ ლობ. თორემ იგივე ღამეები, იგივე დილებია, 16 წელი ზუსტად იგივეა დედაჩემის თვალები. სულ მეჩვენება, რომ ვიღაც ტირის, ან დედა ან მამა (რომელიც უკვე აღარ არის). ჩემი ძმ ები ჩემთან არიან, მაგრამ ბოლომდე არ არიან. ეს დღემდე გრძელდება. ირაკლი 15 წლის იყო. სამედიცი ნო ტექნიკუმში ჩაბარებული ჰქონდა. ექიმობა უნდო და. ბება უკვე ქირურგი იყო. იდეალისტები იყ ვნენ. ბება პირდაპირ გასხივოსნებული იყო. ნებისმიერს ჰკითხეთ. ჯერ ძმების და მერე ასეთი ძმების დაკა რგვა, პლუს კიდევ უა რესად გიკლავს გულს. ვინატრებდი, ოღონდ ცოცხლები ყოფილი ყვნენ...

მამიდაო, ათასნაირ საჭმელს გამოგვიტანდა. მამაპაპური ად ათ-წესების მიმდევარი, კონს ერვატიული ტიპი იყო. მამა ხომ ნაღდი რაინდი, მაგრამ გაცილე ბით ტოლერანტული და ნაკლებ კონსერვატიული იყო, ვიდრე მამიდა. ჩვენთან მიმართებაში დოდომ უარის თქმა არ იც ოდა. მას რომ გავეზარდეთ, ნაძირლები და ეგოისტები ვიქნებოდით. მისი პოპულარობა მა წუხებდა. ტრაპთან გვხვ დებოდა. ირგვლივ სულ ხალხი იყო, პირდაღებ ული უყურებდნენ. მა მიდა ამას მიჩვეული ყველას უღიმოდა. მე სულ შებოჭილი ვიყავი, „მამიდა, პაჩემუ ვსე ნა ტე ბია სმოტრიატ?“ ქუჩაში ვერ და ვდიოდით, წი ვილ-კივ ილ ი იყო. ჩვენი ს ალ ოც ავ ი ხატი ხარო, ეძა ხდ ნე ნ. მანქანამდე ძლივს მი ვდიოდით“.

- ძმების გა რდა ცვ ალ ებ ის შემდეგ როგორი გახდით? - კიდევ უფრო მგრძ ნობიარე. ტოლსტოი ამბო ბს - საკუთარი ტრაგედია ნორმალურ ადამიანს არაფ ერს უნდა ასწავლიდეს, იმის გარდა, რომ კიდევ უფრო მგრძნობიარე გახდეს სხვი სი ტრაგედიის მიმართო. ისე უნდა განიცადო, თითქოს გულიდან კანს გაცლიანო. გაბოროტება მდაბიოს თვ ისებაა. მაგრამ ვერც იმას გაამტყუნებ. ამქვეყნად ყვ ელაფერი სიკეთისკენ უნდა იყოს მიმართული, მათ შო რის საკუთარი უბედურებაც კი. რაოდენ ცინიკურიც არ უნდა იყოს, ტრაგედია ბევრ რამეს გასწ ავლის. მუსიკაც უფრო ღრმა ხდება. უფრო კარგი მუსიკოსი ხდები. ინ ტონაცია სხვანაირ სიმძაფრეს იძენს. მუსიკაც ტკივილთანაა დაკავშირებ ული“.

ალე, „ჩავთვ არ რომ აქ ო“ ირ ვარ საჭ

„არ გაბედო, შენი გულის და პრ ინციპის წინააღმდეგ წასვლა“ „არასდროს კარიერაზე არ მიზრუნია. თავის პრეზ ენტაცია არ გამიკეთებია. სახელმწიფო სიმფონიური ორკესტრის დირექტორმა მითხრა, გამაგებინე, ვინ არიან შენი მშობლებიო. არსად არ ჩანდნენ. მამაჩე მს „მოხსნილების მეგობა რს“ ეძახდნენ. მე რომ მს ოფ ლიოში უძლი ერესი სააგ

„ტრაგედიის შემდეგ უფრო კარგი მუსიკოსი ხდები. ამის დაჯერება არ მინდოდა, მაგრამ ახლა უკვე სულ სხვანაირად ვუყურებ“

ტად ს უ ზ ი „16 წელ ედაჩემის დ ა ე ვ ი გ ლ ი უ ს . ი ბ თვალე ება, მეჩვენ ის“ რ ი ტ მ ო რ

ე ნტ ო ს არტისტი ვარ, ეს ჩემი მეგო ბრის, ნატო გ აბ უნ ია ს დამსახურ ებაა. მან მი აწოდა აგენტს ჩემი ევროპის ტუ რნეს ჩანაწერები და აგენტმა მოუსმინა. ატყდა ერთი ამბავი. ეს იღბალია. შანსი ერთია, მაგრამ მე რე ყველაფერი შენზეა დამოკიდებული. ორი წლის განმავლობაში აუარებელი რა ოდენობის, 200-მდე კონცერტი ჩავატარე. ჩემი ჰოლანდიელი აგენტი კი მხოლოდ პროცენტებს იღებს. ბოლოს თვე-ნახევრის წინ ვარშავის ფესტივალი იყო ისეთი, ახლაც რომ კარგად ვარ. იანვარ ში ჰოლანდიის ფესტივალია, მერე საფრანგეთის. 2013 წლის მარტის კონცერტიც ვიცი, გაწერილია. მი ხარია, ყველაფერი წინ არის. ბებე რი დირიჟორი არ ვარ. 11 წელია კონსერვატორიაში ვასწავლი. ეს მადლია. თავიდან სასტიკ უარს ვამბობდი აქ მოსვ ლაზე. მანანა დოიჯაშვილმა სულ ძალით და ხვეწნით შემომათრია. ყოველთვის მადლიერი ვიქნები მისი. ძალიან დიდი სიხარული გა ნვიცადე სტუდენტებთან ურთი ერთობისას. არტისტული კარიერა სუ ლს სხ ვაა, ეს კი დევ სულ სხ ვა. ბევრ რამეს ვასწავლი სტუდენტებს, მათ შორის ვცდილობ ადამიანობაც, მოქალაქეობრივი პრინციპულობაც ვასწავლო. ჩემი სტუდენტები ბევრი დღევანდელი არტისტისგან განსხვ ავებით, „შეძრომებს“ არ იკადრებენ. უხერხემლოები და სლიპინები არ იქ ნებიან. ვაჟკაცობა ხომ უნდა გეყოს რაღაცაზე უარი თქვა? როცა თეატ რიდან კოლეგას უნამუსოდ გაგიგდ ებენ, ამ უსამართლობაზე პოზიცია მაინც უნდა გამოხატო. მე ნაკლები მყავს დასახმარებელი? თუ ხელფასი არ მიხდება? ერთხელ, უფრო ადრე, ჯერ კიდევ სახელმწიფო სიმფონიურ ორკესტრში ვმუშაობდი და მომიწია არჩევანის გაკეთება - ან ბოლომდე პრინციპულობა და სამსახურის და ტოვება, ან კომპრომისზე წასვლა და

სამსახურის შენარჩუნება. ვინერვიუ ლე ოჯახის გამო, სინდისის ქენჯნა მქონდა, მაგრამ წამოსვლაზე გადა წყვეტილება მიღებული მქონდა. მა მამ დამსვა - არ გაბედო შენი გულის და პრინციპის წინააღმდეგ წასვლა, თავს ფანტასტიკურად გავიტანთო. ყველას გადასარევად გვახსოვს უშ აქრო ჩაიც, გახეხილი ჯემი და ლო ბიო. წყალი რომ არ იყო, გარეთ არ გავდიოდი. რეპეტიციებიდან აკან კალებული მივდიოდი, დიდი ოჯახია და წყალი როცა არ მხვდებოდა, რა მექნა, ვიჯექი სახლში. როცა ბევრი გაქვს, აუცილებლად უნდა გამოჩნ დეს გზა და ქონება სადღაც წავიდეს. რომ არ გაღორდე, სასწრაფოდ უნდა გასცე. მამიდას ჰქონდა შავი უზარ მაზარი სკამი, საზურგეზე ამოტვი ფრული იყო ანგელოზი. რომ იჯექი, მისი კუტუნა კეფაზე გერჭობოდა. ამიტომ სწორად უნდა მჯდარიყავი. მამიდა მეუბნებოდა, ეს იმაზეა გა თვლილი, რომ ლამაზად და ესთეტუ რად დაჯდე და არ გადაითხლაშოო. ყველაფერი ის, რაც გბოჭავს, იმის ვის არის შექმნილი, რომ ცხოველს არ დაესმგავსო“. - გითქვამთ უარი სამსახურზე? დაწინაურებაზე? - მთელი ჩემი ცხოვრება უარს ვა მბობ. სხვანაირად არც სცენა, არც სტუდენტები არ მაპატიებენ. გული მერევა, რომ ამბობენ, ამ ცხოვრებას უნდა მოერგოო. რას მოვერგო? ან რომ ერგები, მერე რას ემსგავსები?

„რაღაცის გადაბიჯება“ - საქართველოში დირიჟორობა არ გენატრებათ? - ვცდილობ, ზუსტად შევიგრ ძნო, მენატრება თუ - არა. მას შე მდეგ, რაც ოპერიდან გამომაგდეს, ჩავთვალე, რომ აქ არ ვარ საჭირო. კი მენატრება, იყო შემოთავაზებე ბიც, მაგრამ არ შემიძლია რაღაცის გადაბიჯება. სამაგიეროდ, გემრ იელად დავდივარ ქუჩებში. ერთი, ქუჩაში შემხვდა და დაპატარავდა. ასეთ მდგომარეობაში რომ მომიწი ოს ვიღაცის წინაშე გავლა, თავსაც მოვიკლავ. - და პირადში? - ვნახოთ. ყველაფერი კარგად იქნება. იმედია, რაღაც კარგი მო ხდება.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

მიშა თავ ხელიძე

კითხვა – ვინ დაიწყო ომ – აღარ არსებო მირიან ბოქოლიშვილი

რუსეთის პრეზიდენ ტის სკანდალურმა განცხადებამ 2008 წლის აგვისტოს ომის შესახებ არა მხოლოდ ქართული, არამედ საერთაშო რისო საზოგადოებ ის გაკვირვება გა მოიწვია. მედვედევის მოულოდნელ აღიარე ბას არავინ ელოდა. რუსეთის პირველმა პირმა პრაქტიკულად დაადასტურა, რომ ომი მოსკოვმა ნატოს გა ფართოების თავიდან ასაცილებლად დაიწ ყო. კრემლის თავკაც ის „სიურპრიზმა“ ცივი წყალი გადაასხა მათ, ვინც აგვისტოს ომის დაწყებაში ქართულ მხარეს გამალებით ად ანაშაულებდა. აქვე, თუ გავიხსენებთ რა მდენიმე დღის წინ ევ როპარლამენტის მიერ

უმცირესობა ჯონდის წინააღმდეგ

ქართული მან-სან-კ ან

ი

თემუკა პატარიძე 16

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

– პირველ რი გში, საინტერესოა, როგორ აფასებთ მედვედევის სკანდა ლურ განცხადებას, რითაც მან დაადასტუ რა, რომ აგვისტოს ომის

„აურზაური არაფრის გამო“ , „აჟიო ტაჟი საკუთარი თავის ირგვლივ“, „პოლი ტიკური ჯამბაზობა“ და „ლაზღანდარა პოლიტიკოსი“ – ეს ყველაფერი ჯონდის მისამართით იყო ნათქვამი. თანაც ოპ ოზიციის მხრიდან. როგორც ჩანს, ჯო ნდის აქტიურობა უმცირესობასაც კი მო სწყინდა. თუმცა ესეც რომ არა, დეპუტა ტმა უკვე მეორედ დაუშვა სერიოზული შეცდომა. პირველად მაშინ, როცა „ალი და ნინო“ ალიფაშად მოიხსენია და ისიც, მანამდე გაიძახოდა, შემახსენეთო...

ხათუნა მგალობლიშვილი

იმას, რაც გამოსდის ნუგზარ ერგემლიძეს, ვერ ახერხებს ჯონდი ბაღათურია. ერგემლ იძე შოუბიზნესიდან პოლიტიკაში წავიდა, უფრო სწორად პარლ ამენტში შევიდა და ხუმრობს კიდეც, მი კროფონთან სიტყვით გამოსვლის მაგივრად სიმღერის უფლება მო მეცითო... ჯონდი სი მღერაში არა, მაგრამ ხელოვნებათმცოდნე ობაში „გადავარდნას“ ცდილობდა, მაგრამ კრახით დასრულდა მი სი მცდელობა. უფრო სწორად ასეთი შეფა სება უმრავლესობის მხრიდან მიიღო მისმა „ჯამბაზობამ“.

მიღებულ რეზოლუცი ას, სადაც რუსეთი ოფ იციალურად ოკუპანტ სახელმწიფოდაა აღია რებული, შეგვიძლია, ვივარაუდოთ, რომ კრ ემლის მეხოტბეებს აშ კარად ხასიათი აქვთ წახდენილი. ექსპერტი მიშა თავხელიძე ფი ქრობს, რომ რუსეთის პირველი პირის აღია რების შემდეგ კითხვა – ვინ დაიწყო აგვისტ ოს ომი? – დღის წესრ იგიდან უნდა მოიხ სნას. „პრაიმტაი მმა“ თავხელიძეს ბოლო პერიოდში მიმდინარე პრ ოცესების შეფა სებაც სთხოვა.

ბიძინა ივან იშვილს ისეთი კითხვა დავუ სვი პრესკო ნფერენციაზე, რომ 5 წუთში გავისტუმრე ყველა ვალი. (ფრაზის ავტორია თემუკა პატარიძე)

მაშინ ბაღათურიას ნუგზარ წიკლაუ რმა დაუწუნა „მწიგნობრობა“ და „ალი და ნინოს“ წაკითხვა ურჩია. ამჯერად კი ჯონდიმ „ლურჯი მელა“ გაიხსენა. ეს ძველი, 1971 წელს გადაღებული ქართ ული მულტფილმია. თუმცა მულტფი ლმამდე „ლურჯი მელა“ სულხან-საბა ორბელიანის იგავ-არაკი იყო... სწორედ ამის არცოდნაში გამოიჭირეს ბაღათუ რიაც და ისევ შენიშვნა მისცეს. უფრო სწორად გაფრთხილება... პეტრე ცისკარიშვილი: – ბატონო ჯონდი, ეს რაღაც მულტ ფილმი კი არა, სულხან-საბა ორბელი

წამოწყების ერთ-ერთი მი ზეზი ნატოს გაფართოები სთვის ხელისშეშლა იყო? – ორი მიზეზი ჰქონდა რუ სეთს ომის წამოწყებისთვის: პირველი – მიხეილ სააკაშ ვილის მთავრობის დამხობა და მეორე – საქართველო არ შეეშვა ნატოში. ამ მიზნების ნახევარს მიაღწიეს. ნუ, გასა გებია, რომ ომის შემდეგ ნა ტოში ჩვენი შესვლის შანსები ცოტა შემცირდა. მედვედევის

„ივანიშვილი პუტინს უგზავნის სიგნალს – მე ვარ შენიანი და შეგვიძლია, მოვილაპარა კოთო“

ანის გენიალური იგავ-არაკია და თქვე ნგან გასხვავებით, მისი დასასრულიც კარგად გვახსოვს... პირდაპირ სხდომაზე მოყოლილმა ზღაპარმა, პირველ რიგში, ქრისტიანდემოკრატები გააღიზიანა. ლევან ვე ფხვაძემ საკუთარი გამოსვლა ჯონდის „მიუძღვნა“ და ჯამბაზობაში დასდო ბრალი. ლევან ვეფხვაძე: – რაც ჯონდის მხრიდან მოდის, ამ ლაზღანდარობასა და ჯამბაზობას დრ ოა, ბოლო მოეღოს. ბატონო ჯონდი, მაშინ, როცა თქვენ უმცირესობის კა რს გვიმტვრევდით, შევცდით, რომ არ მიგიღეთ, თორემ თამაზ კვაჭანტირაძე აუცილებლად აგიხსნიდათ, რომ ეს მუ ლტფილმი კი არა, გენიალური იგავ-არ აკია... თუმცა ლანძღვა ამით არ დასრულ ებულა. უმცირესობის ორთაბრძოლა, უფრო სწორად კი ზღაპრებით და წყებული „შაირი“ ზღაპრებითვე გა გრძელდა. ლევან ვეფხვაძემ ჯონდი „გაყოყოჩებულ ყურშას“ შეადარა. თა რგამაძემ კი მისი რეალური ფუნქცია გაშიფრა: – ამ შოუების დასადგმელად არის შემოსული, მისი ფუნქცია სწორედ ის არის, რომ აურზაური ატეხოს და შე მდეგ უმრავლესობის რეპლიკა დაიმსა ხუროს. მეტის გამკეთებელი მაინც არ არის... აი, ეს კი ბაღათურიას გულზე მოხვ და. მან საქმის გარჩევა ჯერ გიორგი სთან, მოგვიანებით და უფრო ხმაურით ლევანთან გააგრძელა. ოპოზიციური ხმაური სხდომათა დარბაზში დავით ბაქრაძემ მანდატურების ჩარევით „ჩა ახშო“. აურზაური სულ ერთი წამითაც რომ გაგრძელებულიყო, ჯონდის და რბაზიდან გაძევებით დასრულდებო და...

ე:

აღიარება, სიმართლე გითხრათ, ძალიან გა მიკვირდა, თუმცა ეს ისედაც ყველამ იცოდა, ვინც ობიექტურად აკ ვირდებოდა მოვლენ ებს. რუსეთშიც კი არ იან წრეები, რომლებიც ამ კუთხით კითხვებს არ სვამენ, მით უმეტეს მე დვედევის განცხადების შემდეგ. – რას ურჩევდით ად ამიანებს, რომლებიც ამ აღიარების ფონზე თითს მაინც საქართვე ლოსკენ იშვერენ? – ეს საკითხი საერთოდ აღარ არის რელევანტური. შეკითხვის დასმაც კი – ვინ და იწ ყო ომი? – არ ის უა ზრო. გასაგებია, რომ რუ სეთი მოემზადა ამ ომისთვ ის, მიიღო გადაწყვეტილება და სისრულეშიც მოიყვანა, ეს მან გააკეთა საკუთარი გეოპოლიტიკური ინტერე სების დასაცავად. ვინ რო დის რა ისროლა, ამას არ ავითარი მნიშვნელობა არა აქვს. ამაზე შეიძლებოდა კიდევ გეკამათა ამ განც ხადებამდე, მაგრამ მედვ ედევის აღიარებამ უკვე ყველაფერს მოჰფინა ნათე ლი. თუმცა ეს ჩემთვის აქ ამდეც ეჭვგარეშე იყო. გა საგებია, რომ ომი დაიწყო რუსეთმა. მას ამოძრავე ბდა სრულიად კონკრეტუ ლი მიზნები: დემოკრატიუ ლად არჩეული ხელისუფლ ების დამხობა და ნატოში ინტეგრაციის შეფერხება. მორჩა! აქ კითხვის ნიშნები კიდევ თუ ებადება ვინმეს, ეს უკვე მისი პოლიტიკური ანალიზის პრობლემაა.

მი? ობს

ქეთი ხატიაშვილი ნს უგზავნის სიგნალს – მე ვარ შენიანი და შეგვიძლია, მოვილაპარაკოთ. – თქვენ როგორ ხსნით ივანიშვილის გვერდით იმ პოლიტიკოსების გამოჩე ნას, რომლებიც ქართულ საზოგადოებაში მაინც პროდასავლური იმიჯით სარგებლობენ? საუბარი მაქვს ალასანიასა და რე სპუბლიკელებზე... – არა მგ ონ ია, რომ ან ალასანია და ან რესპუბლი კელები შტერები იყვნენ, მათ ძალიან კარგად ესმით, რას აკეთებენ. ადამიანე ბს, რომლებმაც ამ წლების მანძილზე ვერაფერს მნ იშვნელოვანს ვერ მიაღწი ეს, ჰგონიათ, რომ ბიძინა ივანიშვილის რესურსებით შეძლებენ პოლიტიკურ სპ ექტრში მნიშვნელოვანი ადგილის დაკავებას. ჩემი აზრით, მათი გათვლა არ არის პერსპექტიული. აქ მსოფლმხედველობას დიდი მნიშვნელობა არა აქვს. მათ რეალურად აერთიანებთ მხოლოდ ერთი რამ – ფუ ლი. არჩევნები რომ მოიგო, საჭიროა ფინანსური რესუ რსები. იგივე ალასანიასა და რესპუბლიკელებს სჭ ირდებათ ფული, ბიძინა ივ ანიშვილს კი – პოლიტიკუ რი სახეები. მაგრამ ამავე დროს ჯერ გაუგებარია, რას წარმოადგენს ბიძინა ივანიშვილის გუნდი, ვინ არიან ეს ადამიანები? – ევროპარლამენტის რეზოლუციაზე მინდა გკ ითხოთ ბოლოს... რამდ ენად მნიშვნელოვანია ეს დოკუმენტი ჩვენთვის?

„ალასანიასა და რესპუბლიკელებს სჭირდებათ ფული, ბიძინა ივანიშვილს კი – პოლიტიკური სახეები“ – ამის მიუხედავად, არ იან პოლიტიკოსები, რო მლებიც დღესაც ამბობენ, რომ ომი საქართველომ დაიწყო. შეგახსენებთ, თუნდაც ბიძინა ივანიშვი ლის განცხადებას ამ თე მაზე... – ჩემი აზრით, ბიძინა ივანიშვილი არის საქართ ველოს პოლიტიკურ სპექ ტრში რუსული პარტიის ლიდერი, ანუ იმ პარტიის ლიდერი, რომელსაც სურს, საქართველოს უკან, რუ სულ ორბიტაში დაბრუნ ება. როცა ის ამბობს, რომ ომი საქართველომ დაიწყო; ხადარკოვსკი ტყუილად არ ზის ციხეში; ნატოში ჩვენი გაწევრიანება პერსპექტივ ასაა მოკლებული... ამით ეს ადამიანი ვლადიმერ პუტი

„დემოკრატიუ ლად არჩეული ხელისუფლების დამხობა და ნა ტოში ინტეგრაც იის შეფერხება. მორჩა! ~

– 2008 წლიდან რუსე თის მთელი დიპლომატიუ რი მანქანა დაკავებული იყო იმით, რომ როგორმე გაემართლებინათ თავი ანთი ქმედება. მაგრამ კრახი განიცადეს, რაშიც სერიოზულად დაგვეხმა რა აშშ-ს დიპლომატიური სამსახური, ამერიკელები ყველა დონეზე იცავდნ ენ ჩვენს ინტერესებს. ეს რეზოლიცია არის ამ პრ ოცესის ფინალი. ეს ნიშნ ავს, რომ რუსული ვერსია, თუ რა მოხდა 2008 წელს, მთელ მსოფლიოში იქნა უარყოფილი. ამ რეზოლუ ციის მიღებით რუსეთმა განიცადა სერიოზული დი პლომატიური მარცხი. რა ზეც არ უნდა ილაპარაკოს რუსეთმა საერთაშორისო შეხვედრებზე, ყოველთ ვის მაგიდაზე დაუდებ ენ ამ დოკუმენტს, სადაც ცალსახად წერია, რომ ის არის ოკუპანტი. გარდა ოკუპაციისა, იქ ხაზგას მულია, რომ საქართველო არის ევროპული ქვეყანა და რომ უნდა დაჩქარდეს ევროპულ სტრუქტურებში საქართველოს ინტეგრაც იის პროცესი, რაც ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია.

სტალინის ძეგლი აიღეს და რე იგანის ძეგლი დადგეს. ისეთმა ოპ ოზიციონერმაც, როგორიც ლევან ბერძენიშვილია, მოკრძალებულად, მაგრამ მაინც თქვა: რა ვქნა, შეიძ ლება ზოგიერთებმა შემრისხონ, მა გრამ რეიგანის ძეგლი რომ დადგეს, პირადად მე ძალიან მომწონსო. ლევან ბერძენიშვილი სხვანა ირად ვერც იტყოდა. ის იმ თაობის წარმომადგენელია, რომელიც სა ბჭოთა რეჟიმს ებრძოდა. რეიგანი თავისუფლების სიმბოლო იყო. სამაგიეროდ, ისინი, ვინც ამ რე ჟიმს ემსახურებოდნენ, სტალინის მიმდევრები იყვნენ. სტალინი მა თთვის პირადი კომფორტის სიმბ ოლო გახლდათ. ანუ, ერთი მხრივ, არსებობდა რეიგანი, რომელიც თავისუფლ ებასთან და ფერად სამყაროსთან ასოცირდებოდა, და იყო სტალინი, რომელიც მხოლოდ მონობასა და რეპრესიებთან, შიშთან და პირად კომფორტთან ასოცირდებოდა. 1983 წელს იმპერიას, რომელიც სტალინმა შექმნა, რონალდ რეიგ ანმა Evil Empire, ანუ ბოროტების იმპერია უწოდა. ერთ-ერთ თავის წერილში ის წერდა, რომ მისი ოც ნება ამ ბოროტების დანგრევა იყო. ამაზე საქართველოში ბევრი ოცნებობდა, მაშინ რეიგანი არა მხოლოდ თავისუფლებისა და დე მოკრატიის, თანასწორობისა, თა ნამედროვეობის სიმბოლოც იყო. იქ ყველაფერი ფერადად ჩანდა, ხალხი იცინოდა, ქმნიდა, უყვარდა, ვითარდებოდა ხელოვნება, მეცნიე რება... სტალინის მიერ შექმნილი იმპე რია კი თითქოს შავ-თეთრი ფოტო იყო, სადაც ადამიანები შიშისა და რეპრესიების ქვეშ ცხოვრობდნენ, სადაც არაფერი იქმნებოდა, დრო თითქოს ერთ ადგილას იყო გაჩე რებული. ყველაფერს, რაც კეთდ ებოდა, საბჭოთა გემოვნება უნდა დაეკმაყოფილებინა. ყველას, ვინც

თანამედროვე „სიჩქარეს“ აკრე და ვისთვისაც თავისუფლება მძ ფდა, ვინც განსხვავებულ აზრს იმე ბარგი გახლდათ, დღეს არა მხ გამოხატავდა ან თავისუფლებაზე ოლოდ სტალინის ძეგლის აღებას ფიქრს გაბედავდა, ხვრეტდნენ, აპროტესტებს, არც თანამედროვე ოჯახებით აციმბირებდნენ, მათ ძეგლები ხიბლავს და საერთოდ, შვილებსა და შვილიშვილებსაც კი არც დასავლეთისკენ მოძრაობა სი ეჭვის თვალით უყურებდნენ და ამოვნებს. არა მარტო კარიერული წინსვლის ბოროტების იმპერიის დაშლაში საშუალებას არ აძლევდნენ, არ რეიგანმა დიდი წვლილი შეიტანა. ამედ პრაქტიკულად ყველანაირ მისი ძეგლის გახსნა მხოლოდ პატი პერსპექტივას უსპობდნენ მთელი ვისცემა კი არ არის იმ პოლიტიკო ცხოვრების მანძილზე. სისადმი, ვინც ბოროტების იმპერია ასეთი იყო სტალინი, ასეთი იმ დაშალა, არამედ იმის გამოხატუ პერია შექმნა მან. და ქვეყანა, რო ლებაც, თუ რა ღირებულებებია ამ მელმაც 90-იანი წლების დასაწყ ქვეყნისთვის მნიშვნელოვანი. ისში დასავლეთის ღირებულებები „ვარდების რევოლუცია“ რონა აირჩია, არ შეიძლება ეთაყვანებო ლდ რეიგანის მიერ დაწყებული გზ დეს სტალინს; სახელმწიფოში, რო ის გაგრძელება იყო, – ეს სიტყვები მელიც დასავლურ ღირებულებებს ამერიკელმა კონგრესმენმა დევიდ ირჩევს, რაც რადიკალურად დრაიერმა რონალდ რე განსხვავდება სტალინის იგანის ძეგლის გახს გემოვნებისგან, სტ ნაზე წარმოთქვა. ალინის ძეგლი არ კონგრესმენებ უნდა იდგას; თუ მა, რომლებიც ჩვენ ვგმობთ 37 ამ ცერემო წლის რეპრეს ნიალზე და „ვარდების რევო იებს, მაშინ ამ სას წრ ებ ად ლუცია“ რონალდ ქვეყანაში სტ ჩამოვიდნენ, რეიგანის მიერ ალინის ადგი რეიგანის მე დაწყებული გზის ლი არ არის; თუ უღლის ნენს გა გრძელება იყო~ ჩვენ ვგმობთ იმ ის წერილიც ძალადობას, რო ჩამოიტანეს. მელსაც საბჭოთა „ვერასოდეს რეჟიმი თავისუფალ წარმოვიდგენდი, ადამიანებზე ახორცი რომ სტალინის სამშ ელებდა, მაშინ ამ ქვეყანაში ობლოში რეიგანის ძეგლი სტალინის ძეგლი არ უნდა იდგას. დაიდგმებოდა“, – წერს ყოფილი ჩვენ ბევრი შემაძრწუნებელი და პირველი ლედი თავის გზავნილში. შემზარავი ისტორია მოგვისმენია რეიგანი თავისუფალ, დემო იმ ადამიანებზე, ვინც იმ პერიოდ კრატიულ და მშვიდ სამყაროზე ში თავისუფლებაზე ოცნებობდა. ოცნებობდა, ამიტომაც დაუპირ თავისუფალი საქართველო იყო ისპირდა ის ბოროტების იმპერი მათი ქართული ოცნება, ეს ოცნება ას, დასავლეთმა ბევრი რამ გა დასავლეთთან საქართველოს ინ აკეთა იმისთვის, რომ საბჭოთა ტეგრაციას უკავშირდება და მაშინ სივრცისთვის რკინის გალავანი სტალინი, თავისი იზოლაციური შემოერღვია. რეიგანის ძეგლი პოლიტიკითა და უძრაობის ეპოქ სიმბოლური გამოხატულებაა ით, მიუღებელი უნდა იყოს. იმისა, რომ საქართველო არ აპ ამიტომაც ისინი, ვინც მხოლოდ ირებს ამ გალავნის აღდგენაში ერთფეროვან საბჭოთა გემოვნებ მონაწილეობას, მისი ქართული ას იყო მიჩვეული, ვინც უძრაობაში ოცნება კი დასავლეთთან ინტე გრძნობდა თავს კომფორტულად გრაციაა.

ნენსი რეიგანი: „ვერასოდეს წარმოვიდგენდი , რომ სტალინის სამშობლოში რეიგანის ძეგლი დაიდგმებოდა“

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

დაპირისპირება ივანიშვილის კარზე

მირიან ბოქოლიშვილი ფარული ინტრიგები ივანიშ ვილის კარზე... „პრაიმტაიმის“ ინფორმაციით, მილიარდერის გარემოცვა ეჭვიანობის ნიად აგზე ერთმანეთს უპირისპირდ ება. პარალელურად მოკავშირ ეებს კულუარებში აკრიტიკებს თავად ბიძინა ივანიშვილი. მინის სასახლიდან ერთ-ერთი წყარო ან ონიმურობის გარანტიით გვიყვება, თუ რა დამოკიდებულება აქვთ რეალურად ერთმანეთთან ჯერ კიდევ ჩანასახში მყ ოფ ერთობის წევრებს. მოკლედ, როგორც ცნ ობილია, ბიძინამ „რე სპუბლიკელები“ და ალასანია საკუთარ

გუბაზ სანიკიძეზე და ბიძინას ას ეთი ინტრიგა შესთავაზა: მხოლოდ კახა შარტავასთან ურთიერთობა და არავითარ შემთხვევაში გუბაზი. რაც შეეხება „რესპუბლიკელებს“, როგორც ირკვევა, უსუფაშვილის პარტია ოლიგარქის დიდი ნდობით არ სარგებლობს. ამის შესახებ ივან იშვილს გულახდილი საუბარი გოგი თოფაძესთან გაუმართავს, რომე ლიც ივანიშვილს, თავის მხრივ, ბი ზნესმენთა ყრილობის მოწყობას და თანადგომის გამოხატვას დაჰპირდა, მაგრამ შეხვედრიდან მესამე დღესვე თოფაძემ ბიზნესყრილობის გამართ ვა გადაიფიქრა. სავარაუდოდ, მისმა ინიციატივამ კოლეგა ბიზნესმენებში მხარდაჭერა ვერ მოიპოვა. „ბიძინამ გოგი თოფაძეს პირდაპ ირ უთხრა: რა გგონია, მე არ ვიცი ეს ენი („რესპუბლიკელები“) ვინც არ იან, მაგრამ სხვა გამოსავალი არაა. ესენი მოკავშირეე ბად რომ არ გამეხადა, მტრები იქნებოდნენ ჩე მი და ამ ათ მტ რობას ისევ ის სჯობია, გვერ დით მყავდნენ. ამით დარტყმ ებს თავიდან ავიცილებო“, – გვიყვება ინფორმირებ ული წყარო. რატომ გა დაწყვიტა გოგი თოფაძემ, ბი ძინას ეს გულა ხდილი საუბარი გარეთ გამოეტანა, ცნობილი არაა, მაგრამ ფაქტი ერთია, ბიძინას ნათქ ვამი „რესპუბლიკელების“ ყურამდე მივიდა, რამაც უსუფაშვილ-ხიდაშე ლის წყვილი ძალიან გააღიზიანა და საქმის გარკვევა სცადესო. „რესპუბლიკელებმა“ ივანიშვილს შემოუთვალეს, კარგად მოიფიქრე და საბოლოოდ გადაწყვიტე, ვართ თუ არა პარტნიორებიო, თუ მხოლ ოდ ალასანიასთან თანამშრომლობას აპირებ, ეგეც გაგვაგებინეო“. თავის მხრივ, არც ალასანიაა გუ ლხელდაკრეფილი და ოლიგარქის კარზე გავლენის სფეროების გასა ფართოებლად იბრძვის. „რესპუბ ლიკელების“ ჩასაჩოჩებლად მისმა

რა ისაუბრა „რესპუბლიკელე ბზე“ ბიძინა ივანიშვილმა გოგი თოფაძესთან შეხვედრისას?

მოკავშირეებად გა მოაცხადა. მართ ალია, გარეგნულ ად ორივე მხარე ცდილობდა, კეთილგ ანწყობა შეენარჩუნე ბინა, მაგრამ, როგორც წყარო ყვება, პირველ ივე დღიდან ერთმანეთ ზე ეჭვიანობა დაიწყეს. ალასანიამ მოახერხა და ივანიშვილს საბო ლოოდ აუცრუა გული

გუნდმა ორიგინალურ ხერხს მიაგნო: ალასანიას ამჟამინდელი თანამე ბრძოლი რომან კუსიანი, რომელიც ადრე – მოქკავშირში, მოგვიანებით – „ნაცმოძრაობაში“, შემდეგ კი ბუ რჯანაძის პარტიაში გვევლინებოდა, ცოტა ხნის წინ თავის ძველ ნაცნობს, ამჟამად ოპოზიციონერს შეხვდა და ასეთი წინადადება შესთავაზა: „ალ ასანია არ აკრიტიკო, რესპუბლი კელებზე თუ „აკრიფავ“, ურიგო არ იქნებაო“. ეს ინფორმაცია მინის სა სახლემდეც მივიდა, თუმცა წყარო არ აკონკრეტებს, რომელ ოპოზიც იონერს ესაუბრა რომან კუსიანი. ის ამბობს, რომ ეს ადამიანი ეროვნული მოძრაობიდანაა და სწორედ იმიტომ სთხოვა ალასანიას თანამებრძოლმა „რესპუბლიკელების“ გაშავება, რომ მის სიტყვას თურმე „სხვა ფასი აქვს“. „დაუკვირდით, ვინ დაიწყებს „რე სპუბლიკელების“ ლანძღვას და თა ვად მიხვდებით, ვინ მიიღო კუსიან ისგან ეს დაკვეთა“, – ამბობს წყარო. მოკლედ, ბიძინას ქოლგის ქვეშ მოკალათებული „რესპუბლიკელე ბი“ და „თავისუფალი დემოკრატები“ ერთმანეთს ღიად ვერ ლანძღავენ, თუმცა, როგორც ირკვევა, ერთმან ეთის ჩაძირვაზე „ჩერეზ-ჩერეზ“ მუ შაობენ. ამ ინტრიგების შემხედვარე ბი ძინა ივანიშვილი კი უკვე აქტიურად ცდილობს, საკუთარი პოლიტიკური პარტიის ფორმირებას. ის ხვდება, რომ არც უსუფაშვილი და არც ალ ასანია სამომავლო პარტნიორად არ გამოადგება. როდემდე გასტანს ფა სადური ერთობა, ძნელი სათქმელია, თუმცა არაა გამორიცხული, „რესპ უბლიკურმა პარტიამ“ არჩევნებამ დეც გვამცნოს ბიძინას ერთობის გა შლის შესახებ. ჩვენ ინფორმაციის დასაზუსტებ ლად გოგი თოფაძესთან დაკავშირ ებას შევეცადეთ, თუმცა, როგორც მისმა პრესმდივანმა, თეა სხიერელმა გვითხრა, ბატონი გოგი საქართვე ლოში არ იმყოფება. მისივე თქმით, ბიძინა ივანიშვილთან შეხვედრაზე გოგი თოფაძეს პოლიტიკური საკი თხები არ განუხილავს და საუბარი მხოლოდ ერთობლივ ბიზნესპროე ქტებს შეეხო. ჩვენი წყაროს მიერ მო წოდებულ ინფორმაციას, მთავარი ადრესატებიც („რესპუბლიკელები“ და „თავისუფალი დემოკრატები“), ცხადია, არ ადასტურებენ. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

არაფერი პირადი, მხოლოდ ბიზნესი ქეთი ხატიაშვილი

ეს არის იმის კლასიკური მაგალითი, თუ როგორ მარტივად შეიძლება სა ქართველოში წამებულის მანტია მოისხა, საზოგა დოებას თავი შეაცოდო და ხალხი საკუთარი პირადი ბიზნესინტერე სებისთვის გამოიყენო. საუბარი მაქვს პრესის გავრცელების სამსახურ ზე – შპს „ელვა სერვისზე“. მისი მფლობელი „მედი აპალიტრა“ გახლავთ. ჰო ლდინგში შედის როგორც სააგენტო და გაზეთი, ასევე სტამბა, გამომცემ ლობა „ბიბლუსი“, ჟურნ ალები, პოლიგრაფიული მასალების დისტრიბუ ცია და ასე შემდეგ. ერთი სიტყვით, საქართველო ში უკვე წლებია, „მედი აპალიტრა“ საკუთარ სა ქმიანობას არა მხოლოდ აფართოებს სხვადასხვა მიმართულებით, არამედ მის მონოპოლიზებასაც ცდილობს. უკეთესი წარმოდგენა რომ შეგიქმნათ, გაზეთის მაგალი თს მოგიყვანთ. მაგალითად, თუ თქვენ ბეჭდავთ გაზეთს, შეგი ძლიათ, აირჩიოთ სტამბა, სადაც გაზეთს დაბეჭდავთ, შეგიძლიათ აირჩიოთ ქაღალდი, რა ხარისხის პოლიგრაფიულ მასალას გამო იყენებთ გაზეთისთვის, მაგრამ, როცა ჯერი მის გავრცელებაზე მიდგება (ანუ უკვე უნდა გაყი დოთ პროდუქტი, რომელიც სწ ორედაც რომ გასაყიდად შექმ ენით), მაშინ არანაირი არჩევანი არ გაქვთ. ბეჭდვითი მედიის გა ვრცელებით ძირითადად „ელვა სერვისია“ დაკავებული. მთელი ფოკუსი იმაში მდგო მარეობს, რომ „ელვა სერვისი“ საკუთარ გაზეთს – „კვირის პა ლიტრასაც“ ავრცელებს. ანუ თქვენ როგორი შინაარსის გაზე თსაც არ უნდა უშვებდეთ, „მედი აპალიტრისთვის“ განიხილებით, როგორც კონკურენტი და შესა ბამისად, თქვენი გაზეთი არ ვრ ცელდება. ეს პრობლემა ახალი არ არ ის. „ალიაში“ რომ ვმუშაობდი, მაშინაც მუდმივად იდგა ეს პრ ობლემა. „ალიას“ გავრცელებას „კვირის პალიტრა“ აფერხებდა და ეს პრობლემა გაზეთების გა მომცემლებს შორის დავისა და კამათის საგანი არაერთხელ გა მხდარა. როგორ დგება გაზეთების რეიტინგები? პასუხი მარტივია: კვლევებით. მაგრამ თუ თქვენი გაზეთი არ ვრცელდება, მარტ ივად რომ ვთქვა, ან საკმარისი რაოდენობით არ გადის ქსელში, ან საერთოდაც არ მიეწოდება რაიონებში ქალაქებსა თუ ცე ნტრებს, მაშინ გასაგებია, რომ „კვირის პალიტრა“ მუდმივად რეიტინგების „ლიდერი“ იქნება. „კვირის პალიტრა“ ხომ ყველგან

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ვრცელდება. პრობლემები ჩვენც შე გვიქმნა „ელვა სერვისმა“. მხოლოდ „ალია“ ან „რეზო ნა ნსი“ არ დგ ას ამ პრ ობ ლემის წინაშე. როცა ჩვენ გურიის ერთ-ერთ სოფელში გამავრცელებელს დავურე კეთ (წარმოიდგინეთ, საუბარია ლანჩხუთზე), მან გვითხრა, რომ მას მხოლოდ „კვირის პალიტრ ას“ აძლევენ გასავრცელებლ ად და „პრიამტაიმი“ არც იცის, როგორ გამოიყურება. ანუ, რა ხდება? ჩვენგან კი მიაქვს „ელვა სერვისს“ გაზეთი, ისიც შეზღუდ ული რაოდენობით და იმასაც არ ავრცელებს. მსხვილ ქალაქებში, მაგალითად, ბათუმში, საგაზე თო ჯიხურში უნდა ჩაეწეროთ, რომ „პრაიმტაიმი“ იყიდოთ. და ისიც იმ შემთხვევაში შეგხვდებ ათ, თუ პირველ ხუთ კაცში მო ხვდებით, იმიტომ რომ მეტი იმ ჯიხურამდე არ მიდის, დანარჩ ენები გაზეთის გარეშე რჩებიან. ზაფხულში პლაჟზე მოსიარულე „კრიკუნმა“ მითხრა, რომ მას 15 ცალ „კვირის პალიტრას“ აძლე ვენ, „პრაიმტაიმს“ კი – მხოლოდ ორს, ამიტომაც გაზეთი ვერ ვი ყიდე. ანუ „ელვა სერვისს“ თუ მიაქ ვს N რაოდენობის გაზეთი, იქ იდან მხოლოდ ერთ პროცენტს ყიდის და დანარჩენს, ჩამოწე რის სახით, გიბრუნებს: რა ვქნა, არ გაიყიდაო. სხვათა შორის, ეს მექანიზმი ძალიან კარგად გაში ფრა დიტო ტიკარაძემ აქუბარ დიას გადაცემაში. – ვთქვათ, გაზეთი გამოდის 14 ათასი ტირაჟით. რაც არ უნ და საინტერესო მასალა გქონდეს გაზეთში, გაზეთის წესია, რომ ის გარკვეული ნაწილი მაინც დაგი ბრუნდება უკან. მცირე რაოდ ენობა მაინც. სპეციფიკა აქვს

გაზეთს თავისი – არ არსებობს, რომ გაზეთის დაბრუნება იყოს ნული. ყველაფერი დაიწყება იმ ით, რომ აიწევს დაბრუნების მა ჩვენებელი. არავინ არ გეტყვის უარს, რომ შენს გაზეთს არ მი ვიღებ ჯიხურშიო. გეტყვის, რომ 100 ცალი მინდა, წაიღებს და უკ ან მოგიტანს 80 ცალს, გეტყვის, არ გაიყიდაო. მეორე ჯიხურს მისცემ 25 ცალ გაზეთს, წაიღ ებს 25-ვეს და უკან მოგიტანს 15 ცალს. თანდათან ეს ციფრი შემცირდება და ბოლოს საერ თოდ აღარ წაიღებს. მსოფლიოში აპრობირებული მეთოდია, რომ არსებობენ გამავრცელებლები, მათ აქვთ ან სტელაჟი, ან ატარ ებენ ჩანთით გაზეთებს და ამას არავინ არ კრძალავს. იმას, რასაც ტიკარაძე ყვ ებოდა, „ალია“ წლების განმავ ლობაში პრეტენზიად უყენებდა „ელვა სერვისს“, ახლა, როცა „მედიაპალიტრა“ წამებულის როლში გამოდის, ვითომ მას ხე ლისუფლება ავიწროებს, „ალიამ“ ადრესატი შეცვალა და აცხადე ბს, რომ ამ მექანიზმის ამუშავება ხელისუფლებას სურს. „რეზონანსის“ მხრიდანაც ასეთივე განცხადებამ გაიჟღე რა. საინტერესოა, რომ ელისო ჩაფიძემ აღიარებით კი აღიარა, რომ მის გაზეთს, გავრცელების თვალსაზრისით, პრობლემები აქვს, მაგრამ იქვე აღნიშნა, რომ ახლა, როცა „ელვა სერვისს“ თუ რმე ხელისუფლება ერჩის, მათ არ უნდათ ამ პრობლემის დღის წესრიგში დაყენება. კი მაგრამ,

ეს პრობლემა უკვე ლამის მეორე ათეული წელია, არსებობს და ამ დენხანს რატომ არ დააყენა „რე ზონანსმა“ ეს საკითხი? მით უფ რო, რომ, ჩაფიძის განმარტებით, ადრე „რეზონანსის“ ტირაჟი 60 ათასი იყო. იმ დროს „ელვა სე რვისი“ გავრცელების ბაზარზე, სხვათა შორის, არც იყო. შემდეგ არა მხოლოდ „რეზონანსის“ ტი რაჟმა დაიწია, არამედ „ალიას“ ტირაჟმაც და ყველა სხვა გაზე თისამაც, მხოლოდ „კვირის პა ლიტრის“ ტირაჟი მიექანებოდა წინ. ჩაფიძემ facebook-ზე ასეთი შინაარსის განცხადება გაავ რცელა: მეგობრებო, თბილისის მერია იწყებს გადამწყვეტ ბრ ძოლას გაზეთების წინააღმდეგ. 29 ნოემბერს იმართება აუქციო ნი, რომელზეც გაიყიდება უკვე არსებული პრესის ჯიხურების ადგილას ჯიხურის ჩადგმის უფ ლება. ანუ თურმე, თუ „ელვა სერვ ისს“ ეშინია, რომ მონოპოლიას დაკარგავს გავრცელების ბაზა რზე, თურმე მისი ეს კო ნკრეტული შიში, უნდა განვიხილოთ, როგორც ხელისუფლების მხრიდან პრესაზე შეტევა. მაშინ როცა უკვე წლებია, სწ ორედ „ელვა სერვისი“ ახორციელებს, „კვირის პალიტრის“ გარდა, ყვ ელა სხვა ბეჭდური მე დიის ტირაჟების შევიწრ ოებას და მაგალითებიც მოგიყვანეთ. ასე რომ, გაუგებარია, რატომ დგება წამებუ ლის პოზაში „მედიაპალიტრა“, მაშინ როცა გაზეთის ქაღალდიც და სტამბაც საკუთარი აქვს და გავრცელების სისტემაც – მო ნოპოლიზებული, ჯიხურებიც საკუთარი უდგას და ნებისმიერი გაყიდული გაზეთის 25-30%-იც მიაქვს. ანუ გავრცელების მო მსახურებაში ამხელა პროცენტს იღებს. თანაც, როგორც უკვე აღვნიშნე, სოფლებსა და რიგ ქა ლაქებში, მაგალითად, „პრაიმტ აიმი“ თვალითაც არ უნახავთ, და ეს იმიტომ, რომ არ ჩააქვთ. სამშაბათს, ხშირ შემთხვევაში კი ორშაბათსაც, „პრაიმტაიმი“ ჯი ხურებში უკვე აღარ არის, „ელვა სერვისი“ კი ხელოვნურ დეფი ციტს ქმნის. საინტერესოა, ვისი უფლებები ირღვევა, ვისი ბიზნ ესი ზარალდება? კიდევ „ელვა სერვისის“? საოცარია, როცა ზოგიერთები ასეთი წამებულე ბის მხარდამჭერებად მოგვევ ლინებიან ხოლმე. თანაც დღეს, მაგალითად, ჩვენ რომ ჯიხური გავხსნათ და გაზეთების გავრცელება დავი წყოთ, დარწმუნებული ბრძანდ ებოდეთ, რომ „კვირის პალიტრა“ პროტესტის აგრესიულ მეთო დებს გამოიყენებს (როგორც არ აერთხელ გაუკეთებია) და თავის გამოცემებს ჩვენს ჯიხურში არ შემოიტანს. როგორც ახლა ცხ ადი ხდება, მას სხვების აყოლიე ბაც შეუძლია. ასე რომ, ამ თამა შში ჩართვას არ ვაპირებთ. როგორც იტყვიან, პირადი არაფერია, მხოლოდ ბიზნესი.

თანხის ჩვილთა პალატა მირიან ბოქოლიშვილი

სამშობიაროში თა ნხის გადაუხდელობის შემთხვევაში დედას დაჭერითა და ჩვილის ბავშვთა სახლში გა დაყვანით ემუქრები ან... ამის შესახებ „პრ აიმტაიმს“ ორი დღის წინ აცნობეს. საუბარ ია საპატრიარქოს სა მშობიაროზე, სადაც თეონა შეყილაძემ იმ შობიარა, თუმცა იმის გამო, რომ მშობია რობის თანხის სრულ ად გადახდას ვერ ახ ერხებს, მას პალატის დატოვების საშუალ ებას არ აძლევენ. რა მდენად შეესაბამება ეს ინფორმაცია სიმა რთლეს? ამის გასარკ ვევად „პრაიმტაიმი“ საპატრიარქოს სამშ ობიაროს ეწვია და თეონა შეყილაძეს დე ტალების დაზუსტება სთხოვა. ახალგაზრდა გოგონა ამბობს, რომ ხ ელ მძ ღვ ან ელ ობ ა ს მიმართა თხოვნით, რომ მშობიარობის თანხას ეტაპობრივად გადაიხდიდა, რაზეც დირექტორმა, ვეფხია ოდიშარიამ კატეგო რიული უარი განაცხ ადა. ახალბედა დედას განუმარტეს, რომ, თუ თანხას სრულად არ დაფარავდა, ის სამშ ობიაროს ვერ დატო ვებდა. უფრო მეტიც, თ აღ ლი თო ბი სთ ვი ს დაიჭერდნენ, ჩვილ გოგონას კი ბავშვთა სახლში გადაიყვანდ ნენ. თეონა შეყილაძე: – 20 ნოემბერს ვიმშობია რე. ხუთშაბათს უკვე გაგვწე რეს, თუმცა იმის გამო, რომ თანხის შემოტანას სრულად ვერ ვახერხებ, არ გვიშვე ბენ. ველოდებოდი თანხას, რომელიც არ მომიტანეს. აქ მეუბნებიან: თაღლითობის თვის გედება ბრალი, გამოვი ძახებთ პატრულს, შენ დაგი ჭერენ და ბავშვს უპატრონო ბავშვთა სახლში წაიყვანენო. მე ვთხოვე, გადამინაწილეთ და გადავიხდი, არსად არ ვარ გამქცევი-მეთქი, რაზეც უა რი გამომიცხადეს, თაღლით ობისთვის დაგედება ბრალ იო. მემუქრებიან, გაგატელე ვიზორებთო. – რა თანხაა გადასახდ ელი? – 900 ლარზეა საუბარი. მე თანხის გადახდაზე უარს არ ვამბობ, უბრალოდ, გა დანაწილებას ვითხოვ. სამი თვის წინ რომ გემშობიარა, კიდევ რამეს მოგიხერხებდი თო და ახლა ვერაფერს ვიზა

მთ, წლის ბოლოა და 50 ათასი ვალი გვაქვს შესატანიო. სანამ ფულს არ შემოიტან, არ გაგი შვებთო, რამდენი დღეც პალა ტაში იწვები, იმდენი 30 ლარიც დაგემატებაო. ვუთხარი, ამ თა ნხას ვერ ვიხდი და კიდევ მაგას როგორ მეუბნები-მეთქი. შენ სპეციალურად მოხვედი, თა ღლითობისთვისო, მეუბნება. შვილის გაჩენა თუ თაღლით ობაა, არ ვიცი. ქმარი არ მყავს, სოციალური სტატუსიც არ მა ქვს. ჩემმა ექიმმა მირჩია, რომ აქ მემშობიარა, საპატრიარქოს სამშობიაროა და სჯობს, იქ მი ხვიდეო. ელენე შეყილაძე, თეონას დედა: – პირადად ვიყავი შესული ვეფხია ოდიშარიასთან, ვთხო ვე, ნაწილ-ნაწილ შემოვიტან თანხას, ვიმუშავებ-მეთქი. ასე ერთდროულად არ მქონდა, უნ და მოეტანათ, დაპირებულები იყვნენ, მაგრამ ვერ მოაქვთ. ამიტომ აქ ჰყავთ ბავშვი გამო კეტილი და მემუქრებიან, დავა ჭერინებთ შენს თავს, ბავშვს კი ბავშვთა სახლში გადაიყვანენო. მე თვითონ ახლობელთან ვცხო ვრობ, სოციალური დახმარებაც არ გვაქვს, თანხის გადახდაზე უარს როგორ ვიტყვი, უბრა ლოდ, ვითხოვ შეღავათის გაწე ვას და თანხის გადანაწილებას. 20-ში იმშობიარა, უკვე გაწერი ლები უნდა ვიყოთ, მაგრამ არ გვიშვებენ. ჯარიმას დაგიწერთ და ძირითადი თანხის გა რდა, თითო დღეზე 30 ლარი გექნებათ გ ად ას ახ დე ლი ო . ლამის ნერვიუ ლობისგან გული

EXCLUSIVE

უქონლობის გამო დედა, ან ერთად, სამშობიაროს ში გამოკეტეს

თეონა შეყილაძე: „მეუბნებიან, თაღლითობისთვის დაგიჭერენ და ბავშვს წაიყვანენ უპატრონო ბავშვთა სახლშიო“ გამისკდეს. ამ ისტორიის მოსმენის შემდეგ სამშობიაროს ხე ლმძღვანელობასთან ვცად ეთ დაკავშირება. დირექტ ორი სამკურნალო დარგში, აკაკი ბაქრაძე ამბობს, რომ ფინანსური საკითხები მის კომპეტენციაში არ შედის. მან დაგვიდასტურა, რომ შეყილაძე სახლში გაწერას უკვე ექვემდ ებარება. აკაკი ბაქრაძე, დირექტორი: – მე სამკურნალო დარგში ვარ, სამართლის დარგში უნდა დაუკავშირდეთ ვეფხია ოდიშ არიას. – ბატონო აკაკი, პაციენტი თანხის გადანაწილებას ითხო ვს და რამდენად შესაძლებელია ამის გაკეთება? – ფინანსური და იურიდიული საკითხები მე არ მეხება, მხოლოდ სამკურნალო. – ამ პაციენტმა მკურნალობა უკვე დაასრულა და სახლში გაწე რას ექვემდებარება, თუმცა იმის გამო, რომ ამ ეტაპზე თანხის სრულად შემოტანის საშუ ალება არა აქვს, პალატა შია გამოკეტილი... – არა, არსად არაა გა მოკეტილი. ჰქონდა ლაპა რაკი დირექტორთან ფინა ნსურ საკითხებზე. არ ვიცი, მე არ მეხება. – მკურნალო ბა არის თუ არა

ე: ილაძ აზე უა ყ ე შ ე ელენ ის გადახდ ი, უბრა ვ `თანხ გორ ვიტყ ღავათის რს რო ვითხოვ შე ის გადა ხ ლოდ, ას და თან გაწევ ებას~ ნაწილ

დასრულებული? – დიახ, მკურნალობა დაუსრუ ლდა. – რატომ არ ხდება გაწერა? – ეს უკვე იურისპრუდენციის საკითხია. მე არ მყავს ნამდვილად გამოკეტილი.

ვეფხია ოდიშარია სამედიცინო დაწესებულებაში არ დაგვხვდა. ჩვ ენთან სატელეფონო საუბრისას კი შეყილაძის მიმართ მუქარა უარყო და განაცხადა, რომ მას, უბრალოდ, სამართლებრივი პროცედურები განუმარტა. ვეფხია ოდიშარია, დირექტ ორი: – ჩვენ მას პრობლემას არ ვუ ქმნით, ჩვენ ავუხსენით, რომ დო კუმენტზე ხელი აქვს მოწერილი და გადაუხდელობის შემთხვევაში, იურიდიული თვალსაზრისით, პრ ობლემა შეექმნება.

ვეფხიაია: ოდიშარ ბის ხდელოი, უ ა დ ა გ „ ვევაშ შემთხდ ული იური ზირისით, თვალსოაბლემა პრ ება“ შეექმნ

– საუბარია, თითქოს თქვენი მხრიდან იყო მუქრა, რომ პატრ ულს გამოიძახებდით, დედას და აჭერინებდით და ჩვილს ბავშვთა სახლში გადაიყვანდით... – არა, არა. თუ ის ინი გა და სა ხადის გარეშე წავიდოდნენ, მე იძ ულებული ვიქნებოდი, პატრული გამომეძახებინა, ფაქტი დაფიქსირ დებოდა და შემდეგ იურიდიულად მოაგვარებდნენ შესაბამისი ორგა ნოები. მე ავუხსენი, იურიდიულად რა გაგრძელება შეიძლებოდა მოჰყ ოლოდა. – და ეს გაგრძელება იქნებოდა ის, რომ თაღლითობისთვის დაიჭ

ერდნენ? – არა, დაჭერა სიტყვა ნახსენები იყო, მაგრამ, როგორც ვიცი, მეუღ ლის კონტექსტში, ახლობლები იყ ვნენ მოსული და გოგონას მეუღლე ყოფილა დაჭერილი. გასათვალის წინებელია, რომ მან აირჩია ფასი ანი განყოფილება და უკაცრავად, თუ არ გაქვს საშუალება, მაშინ კო მფორტზეც აღარ უნდა იფიქრო. ეს რომ იყოს ჩვეულებრივი 400-ლა რიანი განყოფილება, გასაგები იქ ნებოდა. წინასწარ უნდა ეფიქრათ საკუთარ ფინანსურ შესაძლებლო ბებზე. ჩემს მაგიდაზე დევს წყლის დავალიანება, 8000 ლარზე მეტი, რა ვქნა, არ გადავიხადო? – ბატონო ვეფხია, ოჯახი უა რს არ ამბობს თანხის გადახდაზე, მათ, უბრალოდ, გადანაწილება სურთ... – ჩემთან შემოვიდა მშობიარეს დედა, არა გვაქვს საშუალებაო. გა დანაწილებაზე საუბარი არ ყოფი ლა. ეს სიტყვა პირველად თქვენგან მესმის. ეს ჩემი პირადი დაწესებუ ლება არაა, მე ვალდებული ვარ, ის გავაკეთო, რაც კანონითაა გათვ ალისწინებული. ეს არ არის უფასო განყოფილება, მათ ფასიანში მოინ დომეს დაწოლა, ანუ სადაც უფრო მეტი კომფორტია. თავად თეონა შეყილაძე კი ამ ბობს, რომ, როდესაც სამშობიაროს მიაკითხა, მათთვის არავის აუხს ნია, რომელ გაყოფილებაში აწვე ნდნენ – ფასიანში თუ უფასოში. ამის მიუხედავად, ოჯახი თანხის გადახდაზე უარს არ ამბობს და სამედიცინო დაწესებულების ხე ლმძღვანელობისგან გადასახადის გადანაწილებას ითხოვს. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

„ჯეოსტარს“ მიღმა დარჩენილი თამარ გონგაძე

„didi bodishi yvelas rom xuto sanivit vimgere))))))))))))) da didi mad loba yvelas vinc aqtiurobda, gverdshi medga facebookze da ara marto... kargebi xart ;)“ - ეს პო სტი ნი კო ბერიძემ „ფეისბუქზე“ სამშაბ ათს, პროექტიდან გავარდნის მეორე დღეს დადო. მას შემდეგ ამ სოციალური ქსელით ვეღარ სარგებლობს. მიზეზი კი მისი კედლის ჰიპერაქტიურად გამო ყენება გახლავთ. „ჯეოსტარის“ ისტორიაში მაყურებლის ყველ აზე მოულოდნელი გადაწყვე ტილებით გაოგნებულმა ნიკოს გულშემატკივრებმა კონკურსა ნტის გვერდზე იმ რაოდენობის პოსტები აკეთეს, რომ ბერიძე, უბრალოდ ვეღარ შედის „ფეის ბუქზე“, დაებლოკა. რას აღარ წერენ ნიკოს: „კონკურსის ყურე ბა აღარ გვინდა“. „შენ მაინც ვა რსკვლავი ხარ!“, „ხალხნო, რამ დაგაყრუათ?“, „ნიკო, შენთან ვართ. უზომოდ გვიყვარხარ...“ ეს უბრალო სიტყვები არ არის. მისადმი სწორედ ამ დამოკი დებულების დამსახურებაა ის, რომ დღეს ნიკო „ჯეოსტარის“ გარეთ ძალიან ბედნიერად გრ ძნობს თავს. მას საზოგადოებ აში, რომელიც მის მსმენელად მოიაზრება, ძალიან დიდი სიყვ არული უკვე მოპოვებული აქვს. ამას კი ვერც დამესიჯებით იყ იდი და ვერც ვერაფრის საფა სურად. ასეთი რამ „ჯეოსტარს“ მა რთლა არ ახსოვს, კონკურსი შუა პროექტის დროს საუკეთესოს დაეტოვებინოს. მახსოვს ჩემი ემოცია, გაოგნებისგან პირი კა რგა ხანს ვერ დავხურე. მომეჩვ ენა, პროექტი შუაზე გადატყდა. მერე ნელ-ნელა გამახსენდა ნი კოსადმი დამოკიდებულება და აქა-იქ წამოსროლილი ფრაზ ები - „ეგ ისედაც მომღერალია“, „სპექტაკლ „ქეთო და კოტეში“ უკვე მღერის“, „ჯეოსტარში“ რა უნდოდა? „სხვებს ჩრდილავს“ და ასე შემდეგ. ასე ჩათვალეს და არ დაამესიჯეს. ამ დროს ჟი ურის მიერ „დაწუნებული“ კონკურსანტების გულშ ემატკივრები გააქტიურ დნენ და შედეგიც სახე ზეა. გოგონები ბერიძის 3 ათ ასკაციანი მხარდამჭერი აქ ციის მოწყობას ფილარმონ იასთან და „რუსთავი 2“-თან აპირებენ. „არ მიყვარს ასეთი რაღაცები, ვერ ვიტან მიტინგებს. ასეთი აქცია სხვა კონკურსანტს ტო ნუსს უგდებს. თუმცა მიხარია ის, რომ სრულიად უცხო ადამიანები ასეთ თა ნადგომას მიწევენ“. ნიკო ჯერ მხოლოდ 23 წლისაა. ბა თუმში, „ქეთო და კოტეს“ პრემიერის მეორე დღეს რომ შევხვდი, მაშინვე ვუთხარი, რომ „ჯეოსტარის“ შემდეგ ის ძალიან პოპულარული გახდებოდა. ნიჭთან ერთად საამისო ქარიზმა მას ნამდვილად აქვს. დღეს უკვე, ტაქსის მძღოლიდან დაწყებული, ბარმენით დამთავრებული ყველა უღიმის და წა რმატებას უსურვებს. ხან სად ეპატიჟ ებიან და ხან - სად. „კოტე სთარი“ შე არქვეს, „გილანსაც“ ეძახიან.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

„ჩემი გავარდნა სხვას რომ „გაუტყდა“, აი, ეს „გამიტყდა“ - რომანტიკოსი ვი ყავი, ახლა აბსოლუტური რეალისტი ვარ. ძალიან შემოვბრუნდი. რაღაცამ შემცვალა. „კაიფში არ ვიყავი, თორემ ამასაც გავაკეთებდი“ - პროექტის მსვლელობისას გავა რდნაზე გიფიქრია? - მიფიქრია, მაინც ესემესებზე და მოკიდებული პროექტია, ყველაფერს უნდა ელოდო. მაგრამ მე, „ჯეოსტარს“, როგორც კონკურსს, ისე არ ვუყურე ბდი. ჩემთვის ყოველი ორშაბათი კონც ერტი იყო. ნერვიულობაც თავიდანვე მოვიშორე და ჩემს ნერვებთან „გრანდი ოზულად“ ვიყავი:) ვიცოდი, რომ ყოველ

ორშაბათს კონცერტზე გამოსასვლე ლად მივდიოდი. ეს პროექტი, როგორც კონკურსი, არ მაინტერესებდა. - „ჯეოსტარში“ მონაწილეობა რა ტომაც გინდოდა, ის აიღე მისგან? მო ასწარი? - მოვასწარი. ყოველ გამოსვლაზე ჩემი თავით კმაყოფილი ვიყავი. „ნიხვ ატკა“ არ დამრჩენია, ეს რატომ არ გა ვაკეთე-მეთქი. ერთადერთი რისი უკმა რისობაც მაქვს, მინდოდა მიუზიკლების ტურში იესოს პარტია მემღერა მიუზიკ ლიდან „იესო ქრისტე სუპერვარსკვლ ავი“. რეპერტუარს პედაგოგები თვითონ მირჩევდნენ. სიმღერა არასდროს შემი ცვლია, თუმცა იყო შანსი. რაც შემხვდა, ის სიმღერები მომერგო. იციან ვის რა

შეუძლია და ჭკვიანურად ანაწილებენ. ერთად ერთხელ „გავახურებდი“, იესო ქრისტეს პარტია რომ არ შემხვედროდა. ამდენად პროექტში უკმაყოფილების და დაუმთავრებლობის გრძნობა არ დამრ ჩენია. ჩემს მიმართ ხალხიც კარგად იყო განწყობილი და ჟიურიც. ამას პლიუს ჩემი გამოსვლები და ყველაფერი ეს მა ვსებს და ბედნიერად ვარ. ხალხის სიყვ არულმა კონკურსიდან გათიშვის განც დას გადააჭარბა. - გაიხსენე „ის“ ორშაბათი. - პირველ რიგში ძალიან გამიხარდა, რომ „ნირვანა“ ვიმღერე. როკზე ვგიჟ დები, ვმღერი და ერთ ამბავში ვარ. ბე ნდმა ძალიან კარგად, თავისი ვერსიით დაუკრა. გამიხარდა, რომ კურტ კობე ინის სული არ გამომეცხადა მისი სიმღ ერა რომ შევცვალე. მე ამ ტურით ძალი ან კმაყოფილი ვარ, მიუხედავად იმისა, რომ ნიკო ნერგაძემ

: იძეთო რ ბე ქე ა. ნა ლი „ შალ ი ს მარ ს ხე “ შეუ მ მა მ ო ო ე კ ნი კოტ ეს, რ ა არ ბ რ ა დ ფიქ მარე ება, ი ი ახ რდ ნებ ა დ ჭი ს სი ფ ო ს ი ვ ვ თა ჰყა

„რაღაც“ თქვა. ვუთხარი, რომ არ ვეთა ნხმებოდი. მომიბოდიშა, არაფერი პირა დული შენს მიმართ არ მაქვსო. კობეინ ზე დიდი ხუთოსანი და გიჟი არავინ იყო. დიდი მადლობა ნიკოს, რომ მე მიწოდა ხუთოსანი და კობეინთან გამაიგივა. გამოსვლაში პანკური მაკლდაო ნიკომ რომ თქვა, რა პანკური? ამოვვარდი „ტრუსიკიდან“. ეს არ არის სოლო კო ნცერტი, გარკვეული ჩარჩოებია. გამო სვლა შენს სოლო კონცერტად არ უნდა აქციო. ამიტომ კობეინს პანკობაში რომ დავმსგავსებოდი, სცენაზე ვერ მოვფსა ვდი, სცენაზე ქალს ვერ ავიყვანდი და მასთან ფიზიკურ კავშირს ვერ დავამყ არებდი. სხვათა შორის, მიკროფონის დასადგამის დიდი მტერი ვარ, ვლეწავ ხოლმე. მელეწება, ხან ვაქცევ. როგორც მახსოვს, იმ გამოსვლის დროსაც დავა ხეთქე. იმისთვის, რომ სცენაზე არ მო ვფსი, დიდი ბოდიში ბატონ ნიკოსთან.

ი ა თ რ ი ე, დ „ე ირ რ ე ი“ პ იქ გ თქ ფ ვდ ე ვი რ ა -მ ა ე მ იდ ხო წავ

„რაღაცამ შემცვალა“ - ნიკო, აგვისტოში არ იყავი ას ეთი პოპულარული. - არა. დღეს უკვე ფეხს ვერ ვდგამ, რომ არ მოვიდნენ და არ მითხრან, გუ ლი დაგვწყდაო. - მოგწონს პოპულარობა? - არ მომწონს-მეთქი რომ გითხ რა, დამიჯერებ? კარგი წელი მქონდა. თავს ბედნიერად ვგრძნობ. ბათუმის თეატრში ამიყვანეს, „ქეთო და კოტე ში“ დამაკავეს, იყო მოწვევები, „ჯეოს ტარი“. ლონდონიდან მაქვს შემოთა ვაზება მიუზიკლის თეატრში. ერთმა ბროდვეის ქართველმა მსახიობმაც მომწერა, ამერიკაში „იქსფაქტორს“ „გაგიჩალიჩებო“. გარკვეული პერიოდ ით რომ წავალ, ფაქტია. - შეიცვალე?

„ყოველ გამოსვლაზე ჩემი თავით კმაყოფილი ვიყავი. „ნიხვატკა“ არ დამრჩენია. ხალხის სიყვრულმა კონკურსიდან გათიშვის განცდას გადააჭარბა“

ნიკო ბერიძე ჟიურის აკრიტიკებს რეალურად ჩემს გამოსვლას ქალის აყ ვანა და სექსი აკლდა. კაიფში არ ვიყავი, თორემ ამასაც გავაკეთებდი. ჩემი აზ რით, ამ სიმღერას არც სიგიჟე აკლდა, არც რიტმიკა.

„ამან ჩემზე იმოქმედა, „გამიტყდა“ - ნიკო, რა შეგრძნება დაგეუფლა აუტსაიდერთა სამეულში რომ გაგი ყვანეს? - დამიჯერებ? იმ დღეს არანაირი განცდა არ მქონია. ადრე რომ ვიყავი აუტსაიდერი, ვღელავდი, სხვებზეც მი ღელვია. იმ დღეს რა მჭირდა, არ ვიცი. გული არ ამჩქარებია. მართლა ნირვან აში ვიყავი, ფეხებზე მეკიდა. მიხაროდა, რომ როკი მამღერეს, ნამღერით მეტნ აკლებად კმაყოფილი ვიყავი. დუტამ რომ გამოაცხადა, პროექტს ტოვებს ნიკო ბერიძეო, კულისებში დავინახე „რუსთავი2“-ის ჟურნალისტი გოგონე ბი, ყველა როგორ ჩაიკეცა. ამან ჩემზე იმოქმედა, „გამიტყდა“. ჩემი გავარდნა სხვას რომ „გაუტყდა“, აი, ეს „გამიტყ და“. დარბაზს არ გახარებია ჩემი გავა რდნა. რომ გამომაცხადეს, სამმა კაცმა თუ დაუკრა მხოლოდ ტაში. აი, ამ ყველ აფრით ბედნიერი ვიყავი. მოვიდა უამრ ავი ხალხი. დიდი ხანი საგრიმიოროში ვიყავი. ჩემ მეგობარ აჩიკო გოგიტიძეს დიდი ამბები დაუტრიალებია. თვალებ

ნიკო ნერგაძე „აგრესიული კოტე ვითამაშე“ - პროექტის მერე ფილარმონიიდან სად წახვედი? - მეგობრებთან ერთად წავედი. კა თხა ლუდი და რედბული დავლიე. მერე გავარდნილ „ჯეოსტარელებთან“ - „ლუ ზერებმა“ ერთად დილამდე ვიგიჟეთ. ვმღეროდით, არ მიძინია. მეორე დღეს სპექტაკლზე ხმა არ მქონდა. უძინარი, უხმოდ გავედი, მაგრამ ერთ-ერთი სა უკეთესო სპექტაკლი იყო. მეკაიფნენ, ჩვენც გაგაგდეთ, რატომ მოხვედიო. სოფო ნიჟარაძე ძალიან მგულშემატკ ივრობდა და ხშირად წერდა „ფეისბუ ქზე“ პოსტებს - „ჩემი ნიკო პირველიაო“. ძალიან „გაუტყდა“ ჩემი გავარდნა. „ნი რვანას“ შესრულების მერე აგრესიული კოტე ვითამაშე. მოუხდა. ლელა წურწ უმია ხომ ხანუმას თამაშობს, მოვიდა და მითხრა. მე არც ერთ კონკურსში არ გამიმარჯვია, მაგრამ ხომ ხედავ დღეს დროშა ვის უჭირავს ხელში, გული არ დაგწყდესო.

„ძალიან მიკვირს აჭარის. ხელიდან შანსი გაუშვა“ - პროექტში ნიკოს დაბრუნების შა ნსი არის? ერი ნიკო ბერიძეს ითხოვს... მარინა ბერიძე: ასეთი რამ - პროე ქტი ერთ-ერთ საუკეთესოს დაეტოვ ებინოს, „ჯეოსტარში“ არ მომხდარა. ჩაწითლებული დამხვდა. იქით დავუწყე დაწყნარება. ვიცოდი იქით რომ დამა მშვიდებდი, გიჟი ხარ, წადი იჩხუბეო,მითხრა. მართლა არ მინერვიულია. კმაყოფილი ვარ. სხვადასხვა ჟანრის სიმღერები ვიმღერე და სხვადასხვა ვი ყავი ყველა მათგანის შესრულებისას. ეს პროფესიონალების აზრიც არის. ერთ კვირაში ეთერ ჭელიძის სიმღერა, მეორ ეში სტივ უანდერი, მერე მერაბ სეფაშვ ილი და „ნირვანა“. სეფაშვილის „ქარი ქრის“ ჩემეულ ვერსიას, „ჯეოსტარში“ ყველაზე ემოციური სიმღერა უწოდეს. ზვიად ბოლქვაძის სიმღერა საოცრებაა. პროექტისგან იმაზე მეტი მივიღე, რაც მინდოდა. ძალიან საინტერესო ხალხი გავიცანი, დამლაგებლიდან დაწყებ ული, მარინა ბერიძით დამთავრებული. პედაგოგები, ბენდი, ბავშვები... ყველას მადლობა ყველაფრისთვის. ვისწავლე ბენდთან ერთად სიმღერა. ფილარმონ იაში ვიდექი... პედაგოგები ამბობდნენ, ეს პროექტი ყველაზე მეგობრული პრ ოექტია, რაც ყოფილაო. ერთმანეთის მიმართ მტრული განწყობა არ ყოფილა. ლევან კბილაშვილმა მითხრა - მაგინე, რაც გინდა ის მითხარიო. „რუსთავი 2“-საც ინტერვიუში იგივე უთხრა, მეგონა, პროექტიდან მე მივდ იოდიო. ისე, მეც მწერდნენ - შენ „ჯეოსტარში“ რა გინდოდაო. აუ ტსაიდერი რომ იყავი, რომ არ გი მესიჯებდნენ, სიმღერით გვაგინ ებდიო. მე ვთვლი, რომ შემდგარი მომღერალი არ არსებობს. ვისაც შემდგარს ეძახიან, ისინიც ბევრს სწავლობენ. - მორისი შენ კო ნკურენტად აღიქმე ბოდა. იცნობდი მას ბათუმიდან? - მხოლოდ გამა რჯობით ვიცნობდი, სასწავლებლიდან, ის ფლეიტაზე იყო, მე ვოკალურზე. პრ ოექტში ძალიან და ვმეგობრდით.

ბოლო გამოსვლა `ჯეოსტარში~ მაგრამ პროექტი ლიცენზირებულია და გამოთიშული კონკურსანტის და ბრუნება წესდებაში არ წერია. ეს იყო მაყურებლის არჩევანი. მაყურებელმა გადაწყვიტა, ეს შემდგარი მომღ ერალია და შემთხვევით გავაო. მაგრამ შემთხვევით არავინ არ გადადის. ამდენი ხნის განმავ ლობაში გვეგონა, რომ მაყუ რებელი გაიზარდა და ჟიურ ის ყურს გვიგდებს, მაგრამ მაინც ეს არ არის საკმარისი. უნდა ვეცადოთ მაყურებელი გაიზარდოს, გამოსავალი ეს არის. ისეთ საზოგა დოებაში ვცხოვრობთ 9-კაციანი ჟიურიც რომ დასვა, მაინც იტყვიან, ჟიური მო სყიდულიაო. ესემ ესებით არჩევანის გაკეთება ყველაზე კარგი ფორმაა. მა ყურებელს უნდა ჰქონდეს გემოვნება და ჟიურის და სიმღ ერის მოსმენის უნ არი. არც ერთი წამით

არ უნდა იფიქროს, რომ მომღერალს რაღაც გადაარჩენს. ეს მხოლოდ მაყუ რებლის ხელშია. ჩემთვის ნიკოს წასვ ლა ძალიან გულდასაწყვეტი იყო. ბევრი წელია არ შემხვედრია, ასეთი ნიჭის გა რდა, მოწესრიგებული და თავმდაბალი ადამიანი. ძალიან მიკვირს აჭარის. ამ კუთხემ ხელიდან ძალიან დიდი შანსი გაუშვა. აჭარაში ასეთი საესტრადო მომღერალი, რომელიც ბევრ მიმართ ულებაში კარგია, არ ყოფილა. ძალიან გულდასაწყვეტია. მას ხელი „ქეთო და კოტემ“ შეუშალა. იფიქრეს, რომ მას დახმარება არ სჭირდებოდა. თავისი ფანები ჰყავსო. „ჯეოსტა რი“ ცუდად დაიწყო. მარი პავლია შვილიც მეორე ტურში გავარდა. შეიძლება ახალი ჟიური რომ არის, სხვადასხვა აზრია და მაყურებე ლს ეფანტება ყურადღება, იბნე ვა. მარიტა გვყავს ძალიან კარგი. სცენაზე არ უმღერია და გასართ ობ ცენტრში მუშაობდა. მაგრამ გარანტიების მეშინია, არანაირი გარანტიები არ არსებობს. - ნიკო რომ პროექტის გამო თიშულად გამოცხადდა, პირვ ელი ემოცია როგორი გქონდათ? - ერთი პირი ვიფიქრე, ხომ არ ავდგე და წავიდე-მეთქი. პირველი ემოცია ეს იყო. მაგრამ მე გონიერი ადამიანი ვარ. ფარხმალის დაყრა არ მჩვევია. არ მიყვარს უკან დახე ვა. ნიკო ძალიან მალე გაქრა, ვერ ვნახე. მეორე დღეს დავურეკე. ძალი ან მადლიერია, ბევრი რამ ვისწავლე თქვენგან, არ ინერვიულოთო. ძალიან ჭკვიანი ბიჭია, თავის სიტყვას ნამდვი ლად იტყვის. - იქნებ იმის ბრალიც იყო, რომ ერ თი ნომრიდან მესიჯების გაგზავნა არ არის ლიმიტირებული? - იმ სამზარეულოში ექვსი წლის გა ნმავლობაში არ ჩამიხედავს, არ ვიცი. ამის მიღმა ბევრი საქმე მაქვს. ჩემთვის მთავარია ბავშვმა იმღეროს და მაყურე ბელს ის აზრი მივაწვდინო, რაც მე მა ქვს. პირველად გეუბნებით, ვფიქრობდ ით პროექტი სიმფონიური ორკესტრით დაგვემთავრებინა. ეს იდეა ნიკოსგან გამომდინარე მოვიდა. მას უმღერია ორკესტრთან. მაგრამ უკვე მის გარეშე სარისკოა ამის გაკეთება. - ნიკოს უნდა ემღერა „ჯეოსტა რში“? - მისი მონაწილეობა მნიშვნელ იან ოვ ანი იყო ჩე მთ ვის. ეს იყო ალ და ძ თითქმის შემდგარი აძე რობ ჩემი რ ვ ა მომღერალი, რომელს „ ნიჟ ატკი და - “. აც მოუნდა სწავლა. მან ო მ რ აო ე ფ იცოდა, რას გააკეთ სო ულშ დ წე ელი და“ „ ებდნენ პედაგოგები, მგ შირა პირვ უტყ ა “ უფასოდ ისწავლ ნ ხ გა და ნიკოიან „ ვარდ იდა მისთვის მნიშ ა ვნელოვან რაღაცებს. ძალემი გ „ჯეოსტარში“ მოვიდა იმ ჩ იტომ, რომ კიდევ მეტ პო პულარობას შეიძენდა. გო ნიერი ადამიანია, ხუთოსანია.

„იმისთვის, რო მ სცენაზე არ მოვფსი, დიდი ბოდიში ბატო ნ ნიკოსთან. კაი ფშ არ ვიყავი, თორ ი ემ ამასაც გავაკეთებდი“

„მომენატრა ჩემი სახლი“ - ნიკო, რას გეგმავ? - სანამ „ჯეოსტარი“ არ დამთავრდ ება არაფერი არ იგეგმება. ბათუმშიც ვერ მივდივარ. ორშაბათობით ვივლი კონცერტებზე. ძალიან მომენატრა ჩე მი სახლი, რემონტი გაკეთდა და არც ვიცი, როგორია. ახალ წლამდე ვერ წა ვალ. ამბობენ, 31 დეკემბერს ბათუმში იქნება „ჯეოსტარის“ ფინალიო. ალბათ, მაშინ ჩავალ.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

აღმაშენებლის განახლებული გამზირი

თორნიკე ყაჯრიშვილი

აღმაშენებლის გამზირი ის ტორიულ ფუნქციას იბრუნებს. დღეს ის, ისევე როგორც საუკ უნეების წინათ, თბილისში ევ როპული კულტურის არქიტე ქტურული ცენტრია. უძველესი გამზირი არის სიმბოლო და და სტური იმისა, რომ საქართვე ლოს დედაქალაქი ყოველთვის იყო და რჩება ევროპული კუ ლტურის ერთ-ერთ განუყოფელ ნაწილად. მე-19 საუკუნიდან დღემდე საქართველოში ბევრი რამ შე იცვალა, თუმცა ამ გამზირმა დღემდე შემოინახა და რელი კვიად აქცია ევროპული დიზა ინის ძეგლები, რომლებიც დღ ეს უკვე რესტავრირებულია და პირვანდელი სახით გვხვდება. თანამედროვე ეპოქაში თბილ ისის უძველესი უბანი მე-19 სა უკუნეს აცოცხლებს, თავისი ინფრასტრუქტურით, დიზაინ ითა და დატვირთვით. სწორედ ეს იყო პრეზიდენტის მთავ არი გზავნილიც, როდესაც მან განახლებული აღმაშენებელი გახსნა. მიხეილ სააკაშვილმა რამდენიმე დღით ადრეც და ათვალიერა სარეაბილიტაციო სამუშაოები, 23 ნოემბერს კი რესტავრირებული ქუჩის ყვ ელა შენობა მოსახლეობასთან ერთად მოინახულა.

ისტორიული გამზირი

EXCL

USIV

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

E PH OTO

დღევანდელი აღმაშენებელი მე-19 საუკუნის დასაწყისში გა შენდა. ამ პერიოდში თბილისში რამდენიმე დასახლება ჩნდება, დიდუბე და გერმანელთა კო ლონია, რომელიც დღევანდელ ზაარბრიუკენის მოედნიდან მარჯანიშვილამდე მდებარეო ბდა. ერთ-ერთი პირველი მი ხაილის (ახლანდელი აღმაშე ნებელი) ქუჩა და მის გარშემო არსებული უბანი იყო. გერმან ელები თანდათან ხვეწდნენ ამ ტერიტორიის განაშენიანებას. რაკი ეს ევროპელების შექმნი ლი უბანი იყო, თავიდანვე ევ როპული სტილით აშენდა. მე-19 საუკუნის ბოლოსა და მე-20 სა უკუნის დასაწყისში აგებული შენობები დღემდე შემორჩენ ილია თავისი ფასადებითა და მოდერნის სტილით. ისტორიულმა უბანმა საბჭ ოთა კავშირის დროს ტრანსფ ორმაცია რამდენჯერმე განი ცადა, როდესაც აქ კომუნალუ რი საბჭოთა რეალობა გაჩნდა. ამ უბნის ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებელი სახლებისა და ეზო-ბაღების უნიკალური შე რწყმა იყო. ის თბილისში ყველ აზე მწვანე უბნად ითვლებოდა, ვერის ხიდის აშენების შემდეგ კი ძველი პლეხანოვი თბილის ის ერთ-ერთ ცენტრად იქცა.

კოლორიტული უბნის ახალი სიცოცხლე აღმაშენებლის გამზირზე 1868 წელს აშენებული ორსართულიანი შენობა ერთ-ერთი პირველი მუნი ციპალური ნაგებობაა ამ ქუჩაზე. აქ განთავსებული იყო მეტეორ ოლოგიური ბიურო, რომელიც 13 შენობისგან შემდგარი დიდი კო მპლექსის ნაწილი გახლდათ. ამ შენობის რეკონსტრუქცია-რესტ ავრაციის პროექტი არქიტექტორ ქეთევან ფხაკაძეს ეკუთვნის, ხო ლო სარესტავრაციო სამუშაოები შპს „ქებაიმ“ შეასრულა. ქეთევან ფხაკაძე, პროექტის ავტორი და არქიტექტორი: „რო ცა ამ შენობის რეკონსტრუქცი აზე დავიწყეთ მუშაობა, ჯერ მისი ისტორია გამოვიკვლიეთ ქალაქის მერიისა და ურბანიზაციის სამს ახურის მოთხოვნით. ჩავატარეთ ისტორიულ-არქიტექტურული კვ ლევა-ძიება და აზომვითი სამუ შაოები. ამ მასალების ანალიზით დავადგინეთ, რომ ეს შენობა იმ

დროინდელი კლასიკური გეგმარ ების ნიმუში იყო და შესრულებ ული გახლდათ ნეოკლასიციზმის სტილში, რამაც მოგვცა საშუალ ება, რომაულ-კორინთული ორ დერი გამოგვეყენებინა, მისთვის დამახასიათებელი კაზმულობითა და დეკორის ელემენტებით. ჩვენი იდეის წარმოსაჩენად ბედნიერი აღმოჩენა იყო ის თეთრი ქვა, რო მლითაც ფასადი მოვაპირკეთეთ და ხორცი შევასხით ჩვენს იდეას. რაც შეეხება ამ შენობის სა ინჟინრო-სარესტავრაციო სამუ შაოებს, შესრულებულია გლობ ალური რეკონსტრუქცია. ყველა დონის გადახურვა რკინა-ბეტონის ფილებით გაკეთდა, დამოუკიდებ ელ საყრდენებზე. გამაგრებულია საძირკველი და კედლები, შეცვ ლილია გადახურვა. ახლა შენობა მრავალფუნქციურია და მომავა ლში აქ საოფისე ფართები განთ ავსდება.

სარეკონსტრუქციო სამუშაოები

XX საუკუნის დასაწყისი

სასტუმრო ვეტცელი

აღმაშენებლის გამზირი

თოჯინების თეატრი

ყოფილი სასტუმრო „ვეტცე ლი“, რომლის შიდა ეზოს მარც ხენა ფლიგელში თოჯინების თეატრია განთავსებული, ის 1888-1890 წლებში აშენდა. შენო ბას ძველი სახე შეუნარჩუნდა. ფასადის რესტავრაციის პროე ქტი ძველი თბილისის რეაბილ იტაციის ფონდის მიერ დამუშა ვდა.

ქეთევან ფხაკაძე

ისტორიული სამართლიანობა მოითხოვს, პატივი მივაგოთ შე ნობის არქიტექტორს, ბატონ ბი ფელდს, რომელიც წარმოშობით ავსტრიელი იყო. კლასიკური განა თლება ჰქონდა მიღებული ავსტრი ასა და ბელგიაში, საქართველოში მოღვაწეობდა. მას ჰყავდა ქართ ველი ცოლი და ჰქონდა ტრადიც იული ქართული ოჯახი. ბიფელდი საქართველოში ბევრი შენობის პრ ოექტის ავტორია. ამ ადამიანის ღვ აწლი თბილისის განაშენიანებაში ნამდვილად იმსახურებს უფრო საფუძვლიან კვლევასა და პოპუ ლარიზაციას. ამ ავტორის არქიტექტურუ ლი აზროვნება განუყოფელი ნა წილია მე-19 საუკუნის ევროპული არქიტექტურის. ეს კი თავისთავ ად გვაფიქრებინებს, რომ მე-19 საუკუნის თბილისის არქიტექტ ურული განაშენიანება თანადრ ოულია იმდროინდელი ევროპის სხვადასხვა ქვეყნის დედაქალა ქის არქიტექტურისა. მისი არქიტექტურით არის დაგეგმარებული ამავე ქუ ჩის #103-ში მდებარე ყოფი ლი სასტუმრო „ვეტცელი“, რომელიც შესანიშნავი ნა გებობა იყო იმ პერიოდში თბილისსა და ამიერკავკა სიაში“.

გიორგი ღონიაშვილი, კომპანია Wetzel plaza-ს და „რეალ ინვესტის“ დირექტორი: „აღმაშენებლის #150-ში მდებარე შენობა, რომელსაც კომპან ია „რეალ ინვესტი“ ფლობს, აგებულია 1868 წელს, მეფის რუსეთის დროს. მი სი რესტავრაციის დროს ჩვენ დავთან ხმდით არქიტექტორის შემოთავაზებას და შენობა ქართული ქვით მოვაპირკ ეთეთ. ამიტომაც დღევანდელი იერს ახე ბევრად შთამბეჭდავი გამოვიდა, ვიდრე თავდაპირველი იყო. შენობის პირველ სართულზე ქართული რესტ ორანი გაიხსნა, ზედა სართულებზე კი ოფისები განთავსდება. რაც შეეხება აღმაშენებლის #103ში მდებარე შენობას, რომელიც მე-19 საუკუნის 80-იან წლებში გერმანელი ვაჭრის, ფრიდრიხ ვეტცელის მიერაა აშენებული, კომპანია Wetzel plaza-ს ეკუთვნის. ის გერმანულ გოთიკურ სტ ილშია შესრულებული და მისი ავტო რი იმ დროისთვის საკმაოდ ცნობილი არქიტექტორი ბიფელდი გახლდათ. თავდაპირველად შენობაში სასტუმრო იყო განთავსებული, რომლის სარდაფ შიც ვარიეტე ფუნქციონირებდა. კომუ ნისტების დროიდან ბევრჯერ შეიცვა ლა შენობის დანიშნულება, სხვადასხვა დროს აქ განთავსებული იყო საგარეო საქმეთა სამინისტრო, კონტროლის პა ლატა, ბიბლიოთეკის ნაწილი და სხვა. არქიტექტორებთან და ისტორიკოსე ბთან ერთობლივი მუშაობის შედეგად, ჩვენ შევძელით შენობის ფასადის აღ დგენა და მას ისტორიული იერსახე დავუბრუნეთ. აქაც განთავსდება სა ოფისე ფართები და ვფიქრობთ სასტ უმროზეც“.

სადაც საჯარო რეესტრია გათავს ებული, სრული რეკონსტრუქცია ჩაუტარდა. ფასადს დაემატა არქი ტექტურული დეტალები. შენობის წინ მოეწყო რკინა-ბეტონში შესრ ულებული პასაჟი. გამოიცვალა ძვ ელი, ამორტიზებული სახურავი, კე თილმოეწყო ქუჩა და ტროტუარები. სარესტავრაციო სამუშაო ივნისში დაიწყო. მოედნის რეკონსტრუქცი

აზე დაახლოებით 300-400 ადამიანი მუშაობდა. რეკონსტრუქციასთან ერთად მა რჯანიშვილის მოედანი უნიკალური ჯიშის ნარგავებით გამწვანდა. ეუნიმუსები და ნანდიმი... ეს ის მარადმწვანე მცენარეებია, რომლ ებიც მარჯანიშვილის მოედნის ირგვ ლივ ყველა შენობის აივანსა და ტრ ოტუარებზე დაირგო.

მარჯანიშვილის მოედანი

მარჯანიშვილის მოედანიც, ისევე როგორც მთლიანად ეს ისტორიული გამზირი, თავისი ინფრასტრუქტური თა და დიზაინით ქართულ-ევროპული კულტურის ნაწილია. მარჯანიშვილის მოედანზე არ სებულ ერთ-ერთ უძველეს შენობას,

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

EXCLUSIVE გოცირიძისა და მოლოდინაშვილის ხუთწლიანი სიყვარულის ამბავი ცოლს ვერაფერს დაუმალავ. თუ ვინმეს ეპრანჭები, მსახიობი ცოლი უფრო ადვილად მიხვდება ამას, ვიდრე - დანტისტი.

თამარ გონგაძე

უკვე მეცამეტე წელია და თუნა გოცირიძე რუსთაველ ის თეატრის მსახიობია. მის გარშემო სულ ცნობილი ადამ იანები არიან შემოკრებილი. დათუნა გოგოლა კალანდაძის დისშვილია. „მე და გოგოლა ინსტიტუტში ერთ პერიოდ ში ვსწავლობდით. ქართულ მა კინომ მისი სახით კარგი არტისტი დაკარგა. გოგოლა ულამაზესია“. დედა მხატვა რი - მანანა კალანდაძეა. მა მინაცვალი რუსთაველის თე ატრის მსახიობი გია ძნელაძე იყო. ჰყავს ორი და, ერთ-ერთი კი ელენე ძნელაძეა, ნანუკა ჟორჟოლიანის შოუს ჟურნალ ისტი. გოცირიძეს პოპულარო ბა აჩიკო მეფარიძის სიმღერ აზე - „მშვიდობით“ - გადაღე ბულმა კლიპმა მოუტანა. იმ დროს მსახიობს რომანი ჰქონ და ნანკა კალატოზიშვილთან. მას შემდეგ, როგორც ამბობს, კიდევ რამდენიმეჯერ უყვა რდა. თუ მცა ხუ თი წლ ის წინ თეატრში გაიცნო ასევე მსახ იობი, ეკა მოლოდინაშვილი და ერთი წლის შემდეგ იქორ წინა. ეს ქორწინება ეკასთვის მეორე გახლავთ. მისი პირვ ელი ქმარი ასევე რუსთაველ ის თეატრის მსახიობი ბაჩო ჩაჩიბაიაა. ეკა მოლოდინაშვ ილი „შუა ქალაქშის“ პირველ ოთხ სერიაში გამოჩნდა, ლა შიკო ღლონტის დის როლში, თუმცა გაუჩინარდა. ამას თა ვისი მიზეზი ჰქონდა. ამაზე ოდნავ ქვევით. „ის, რაც იყო, ერთი ლამა ზი სიზმარია“ „ბავშვობაში ხულიგანი ვიყა ვი, დრო იყო ასეთი. მსახიობობის სურვილი რუსთაველის თეატრმა გამიჩინა. კონკრეტულად რუსთ აველის თეატრის მსახიობობა მი ნდოდა და ეს პროფესიაც ზუსტ ად ამიტომ ავირჩიე. „მეფე ლირი“ მაქვს ნანახი, „კავკასიური ცარც ის წრე“ დიდ ემოციებს იწვევდა ჩემში. იმას, რომ ამ თეატრში მო ვხვდი, გამართლებას ვაბრალებ. „შობის მეთორმეტე ღამეში“ ნინო კასრაძის ძმა უნდა მეთამაშა. ეს სპექტაკლი ბატონმა რობერტმა შობიდან გასულ 2000 წელს მი უძღვნა. ამით დაიწყო ჩემი კარი ერა. მანამდე „სარდაფში“ ვთამ აშობდი. ყველა კარგ სპექტაკლ ში ვითამაშე, სადაც ყველაფერი ერთადაა - ცხოვრებაც, ბედისწ ერაც, რწმენაც, მამულის სიყვარ ულიც... ჩვენი მსახიობების ნამდ ვილი ცხოვრება ამ თეატრთანაა დაკავშირებული. ძალიან გამი მ არ თლ ა . ბ ატ ო

ელენე ძნელაძე ლაზარესთან ერთად ნი რობერტის შემდეგ სხვასთან თამაში აღარ მინდა. მსახიობები ჭირისუფლებივით ვართ. ის, რაც იყო, ერთი ლამაზი სიზმარია. კინო ში ნაკლებად გამიმართლა. ადრე გიორგი შენგელაიასთან - „ორფე ოსის სიკვდილში“ ვითამაშე, ახლა გიორგი მასხარაშვილის „მესაათეში“.

ეკა მოლოდინაშვილი: „გული იმაზე დამწყდა, რომ საერთოდ „შუა ქალაქში“ მივედი. ეს შეცდომა იყო“

„სულ მიყვარდა“ - დათუნა, პოპულარუ ლი მეფარიძის კლიპით გახდი... - ეს კლიპი აჩრდილივით დამდევს. ლაშა ცერიაშვი ლმა გადაიღო. გვითხრა, კინოს საუნდტრეკივით ვიდეორგოლს ვიღებთო. ცერიაშ ვილი მიყვარს. იმ დროს სერიალ „ასაში“ ვთამაშობდით, მე, გოგო ლა, მახო... კარგად მახსენდება. ეს კლიპიც იმ დროსთან ასოცირდება თავისი ყველაფრით. ბევრს ვმუშ აობდით ჰოლანდიაში, სულ გადა ღებები იყო, არ „გვიგულავია“. დღე და ღამე ვიღებდით. - ნანკამდე გყვარებია? - ნანკამდე კი არა, სულ მიყვარ და. ბაღში, სკოლაში რამდენჯერმე. ყურადღებიანი და უფულო ვიყავი. ნებისმიერ ლამაზ გოგოს შეეძლო ჩემთვის ტვინი აერია. ბევრი იყო ისეთი, რომ ვერ გამიმხელია სიყვ არული. „სიურპრიზად ქორწინების მოწმობა მივეცი“ „თეატრში „დარისპანის გასაჭი რი“ რომ იდგმებოდა, ეკა მოლოდი ნაშვილი მოვიდა... მაშინ გაჩნდა ჩვენი სიყვარულიც. არც ისეთი პატარები ვიყავით. მერე ერთმანეთის ოჯახები გავი ცანით. მამაჩემთან სახლში ეკას გაცნობის სუფრა იყო. სიურპრ იზად ქორწინების მოწმობა მი ვეცი. არ ელოდა. ამან გამოიწვია დიდი ყანწი სუფრაზე. ხუთი წელია ერთად ვართ. ორი ანგელოზი გვყავს, ოთხი წლის ლაზარე და სამი წლის მა რიამი. ზაზა პაპუაშვილს უხუმ რია, ახლა ისეთ სახელებს არქმ ევენ ბავშვებს, სიგარეტს ვერ მო სთხოვ ქუჩაშიო. ბავშვები ყველაფერს ცვლიან“. - კარგია ცოლქმარი ერთ სფერ ოში რომ მო ღვ აწეობს? - კარგია, ერ თი პროფესიის ვართ, ერთ თე ატრში, გვესმის ერთ მა ნე თი ს. ცუდია ის, რომ ეს გიჟების პროფეს ია დამოკიდებული პროფესიაა. მსახიობ

„ ლანების მა მი შეეზ გო ერ გ ტვ ჩემთძლო ოს ინი ვი აერ ს ია“ 26

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

სერიალს „შუა ქალაქში“ ჩვენს პროფესიასთან კავშ ირი არ აქვს“ როგორც გაირკვა, „შუა ქალა ქშიდან“ ეკა მოლოდინაშვილის წამოსვლის მიზეზი დროის უქონლობა იყო. ეკა მოლოდინაშვ ილი: ამ სერიალზე უფრო მეტად დრ ოის უქონლობის გამო ვთქვი უა რი. ფიზიკუ რად ვერ შევძ ლებდი.

დათუნა: დრ ოზე ვერ შე თა ნხმდნენ. სერი ალში რომ და რჩე ნი ლი ყო, ბავ შვ ებ თა ნ ვერ იქნებო და. მაშინ იქ უნდა გადა ხვიდე საცხ ო ვრ ებ ლა დ . მაგრამ როცა ორი შვ ილი გყ ავს, ამ ას ვერ შეუთავსებ. რომ დავთვალე, ნახე ვარი წელი სახლში არ უნდა ყოფილი ყო. ტელესერიალი სამსახურია, თორემ ჩვენს პროფესიას ხელს უშლის. სე რიალით ტელესახე რომ ხდები, მერე შე ქსპირის პიესაში თა მაში გაგიჭირდება. ჯერ უნდა გამოხვ იდე და მაყურებელს უთხრა, მე ის გმირი აღარ ვარ, ახლა შე ქსპირს ვთამაშობო. მოკლედ, საპნის ოპ ერას ჩვენს პროფ ესიასთან არანაირი კავშირი არ აქვს. ვცდილობ, ეგეთ პრ ოექტში არ ჩავერიო. თეატრში რომ იყოს კარგი ხელფასი, ასეთ სერიალში არავინ მივა. - ეკა, სერიალზე გული დაგწყდათ? - გუ ლი იმ აზე დამწყდა, რომ საერთოდ „შუა ქალაქში“ მივედი. შეცდომა იყო, არ უნდა მი ვსულიყავი. მე ძველებს ვგულშემა ტკივრობდი. ისინი ჩემი მეგობრები არიან. თამუნა ნიკოლაძე ლაზარეს ნათლიაა.

დათუნა გოცირიძე მსახიობი ცნობილი და სკანდალური გარემოცვით

ბ ცოლს ო ი ხ ა ს „მ რს ვერაფე ავ. დაუმალმეს თუ ვინ , ამას ები ეპრანჭ ბი ცოლი მსახიო დვილად უფრო ა ა, ვიდრე ბ მიხვდე ტისტი“ - დან

ეკა ჩიკვაიძე

სერიალ „შუა ქა ლაქში“-ს ყოფილი მსახიობები მალე „რუსთავი2“-ის ეთ ერში გამოჩნდებიან. მას შემდეგ, რაც თა მუნა ნიკოლაძე, გო გა ბარბაქაძე, მაიკო დობორჯგინიძე და სხვები, სერიალში ახალი სახეებით ჩა ანაცვლებს, ერთ დრ ოს ტელეკომპანია „იმედის“ სახეებმა შემოთავაზება უკვე „რუსთავი 2“-დან ახ ალ პროექტზე მიიღ ეს. პროექტს ალეკო მალხაზიშვილი და მისი ჯგუფი გააკეთ ებს. მაყურებლისთვ ის უკვე საყვარელი და რეიტინგული მს ახიობები, სავარა უდოდ, ახალ იუმო რისტულ სერიალში გამოჩნდებიან. შე მოთავაზებები უკვე მიღებულია, თუმცა საბოლოო გადაწყ ვეტილებებს ახლო მომავალში ელოდ ებიან. იშვილი: ეს ალეკო მალხაზ უკვე ბევრ და ჭორის დონეზეა თემაზე ჯერ არ მა დამირეკა. ამ ნ ჯერ არ არის ა გ ვსაუბრობ, რად ე საერთოდ გავაკ გადაწყვეტილი ის ვი ც არ . ტს ქ ე ო პრ თ თუ არა თებ რიალი იქნება თუ ცით ზუსტად, სე ევი ამომწურავ ლ ძ ვი თოქშოუ. ვერ ს. ბ ე პასუხ სეიალ „შუა ქა – ახალ პროექტში ე ი მსახიობები იქნ ლაქში“-ს ყოფილ ბიან? იობების გადმოს – მოდით, ამ მსახ ზ ე ე დავტოვოთ. არ ვლაც ჭორის დონ აზე, როცა არაფ იმ მიყვარს ლაპარაკი ი, საინტერესოს ვე ლ ი ტ ე ვ ყ წ ა დ გა ა ი ერ რ ა ვ ნ ია თ ი ბ ახლოე რაფერს ვამბობ. და დაწყდება და აუ გა რი ე ფ ა ლ ე ყვ ე ვ უკ ში ად გაგაგებინებთ. ბლ ცილ ე

„შუა ქალაქელები“ „რუსთავი2“-ზე გადადიან მაიკო დობორჯგინიძე: „რუსთავი 2“-ის ჯგუფთან მიმდ ინარეობს მოლაპარაკება, მაგრამ ჯერჯერობით ზუსტი პასუხი არ აფერზე არ გვაქვს. დასამალი არ აფერია, უბრალოდ, ცოტა მერე ყველაფერზე გიპასუხებთ.

თამუნა ნიკოლა ძე: შემო თავაზება არის, მაგრამ ჯერ ამაზე ლაპარაკი ძა რეა. ჯერ საქმე ლიან ად გაკეთდეს, ნაბიჯი გადაიდ გას და მე პირადად, მერე ვილა პარაკებ. შემო თავა ზება „შუა ქალა ქის“ მსახიობებთან იყო, მაგრამ ჩვენ უნ და მივიღოთ გად აწყ ვეტილება, ასე ად ვილად არ ხდ ება. ვიცი, რომ რამ დენ იმე მსახიობს სხ ვ ტელ ევ იზ იე ბი დ ა ა ნ და რადიოდანაც ჰქონდა შემოთა ვა ზება. ჯერ არა ფ ერი გაკეთებულ ა, ამიტომ, მერე ვი ლაპარაკოთ.

ალეკო მალხაზიშვილი: არ ვიცით ზუსტად სერიალი იქნება თუ თოქშოუ

დათო გოგიჩაიშვილი: ყველა ადამიანი თავისუფა ლია და ყველას ვუსურვებ წარმატებას. მით უმეტეს ად ამიანებს, რომლებთანაც მრავალი წელი გა ვატარეთ ერ თად. შემოქმედებითი მეგობრობა გვაკავში რებდა. – ანუ ეს მსახიობები „შუა ქალაქში“ აღ არასდროს გამოჩნდებიან? – კონკრეტულად რომელ მსახიობებზეა ამ შემთხვევაში საუბარი, მართალი რომ გითხრათ, არ ვიც ი. ამ თემასთან დაკავშირებით არანაირი ინფორმაცია არ მაქვს. იგივე პე რსონაჟები ვეღარ იქნებიან, რაც „შუა ქალ აქში“ იყვნენ, ამიტომ, არ ვიცი.

გოგა ბარბაქაძე: სხვე ბსაც ხომ ჰკითხეთ და გიპა სუხეს? ჯერჯერობით ვერა ფერს ვამბობთ.

დათო გოგიჩაიშვილი: იგივე პერსონაჟები ვეღარ იქნებიან, რაც „შუა ქალაქში“ იყვნენ ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ი რ ე აინ ან ზ რშ ულ ლს ი დ შა ებ წე ბს აშვ მას რე დ ო წო ეცდ ოას შ ამ გ

უტა ბექაია ამერიკიდან... არგენტინაში შექმნილი კოსტიუმებით

დეა თავბერიძე

ვინც კი 1996 წელს ავანგარდული მოდის ას მას ა, ლ ი ფ ყო ე ზ ა ე ამბლ არასდროს დაავიწყდება, ე სხვადასხვა ფერის საღ ბავით შეღებილი მოდე რა ე წ ლ ხე ს ა უტ ეს ი. ბ ლე იყო. მოდელებს თმები გუ მო ს ა ამ .. ბა. ე ღ უ შე თ ი აშ ი ბ ე ჯ ი ბ ნა ლი ჰყვა პირვე ის და მოსკოვში ჩვენებებ კი ს ლ წე 8 199 მოწყობა. ა, ამერიკაში გაემგზავრ ო ლ ვ ა მ ნ გა თა ო სადაც დრ ის ბაში კინოსა და თეატრ ა. მხატვრად დამკვიდრდ რც თავიდან, ისევე როგო ვე ყველა იქ ჩასული ქართ ძა ლისთვის, უტასთვისაც და სად . იყო ლი უ რთ ლიან სე რად არ მიმუშავიაო, იხ ნებს... მერე კი რუსმა რე ო ნ პ ი სტ ჟისორმა სლავა ება მ რ ო ფ გა ის რ ტ ა თე ვმა რე სთხოვა. არაფრისგან ღი ა. ამ ხ რ ე ხ ა მო ა ნ მ ქ შე ის ლ ბუ ვრი ნამუშევრის შემდეგ ბე ლებს კ ა ტ ქ ე სპ . და ს ე რ ე ტ ნ ი და ტრე უკვე სხვადასხვა თეა ნო კი ე რ მე . და ბ ე მ რ ო აფ ბში მდ შე ს ი წლ 12 .. ვა. შიც იმუშა ისევ ეგ კი საქართველოში დიზაინერად დაბრუნდა.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

კოლექციაზე ამერიკაში მცხოვრები ქა რთველი დიზაინერი უტა ბე ქაია საქართველოს თბილისის „ფეშენ ვიკის“ გამო ეწვია. მო დის კვირეულზე ის უკვე მე ორედ გამოჩნდა. ამჯერად მან კოლექცია მხატვარ ლევან მინდ იაშვილთან ერთად წარმოადგინა. ლევანი არგენტინაში ცხოვრობს, ნატურალური ტილოებით შექმნი ლი 21 სამოსი მთლიანად ბუენოს აირესში დამზადდა. თუ წინა ჩვ ენებაზე უტამ თეატრალიზებუ ლი კოსტიუმებით მოიწონა თავი, ამჯერად გათვლა ბიზნესზე ორ იენტირებულ კომერციულ ტანს აცმელზე გააკეთა. უტა ბექაია: – ეს უფრო ბიზნესია, ვიდრე ადრე მქონდა და ჰქვია „უტა ლე ვან“. ახლა უფრო ჭკვიანურად გა ვაკეთე, ვიდრე ადრე, ანუ სწორი ნაბიჯებით მივდივართ. შევქმენით ისეთი ტანსაცმელი, რომელიც შეიძ ლება გაიყიდოს და ყველამ ჩაიცვას. იცი, როგორ დავიწყეთ? ჯერ პატარა რაღაცები გაკეთდა – აქსესუარები, ჩანთები, ქამრები, რომლებიც გაიყ იდა და სწორედ აქედან შემოსული თანხით შევქმენით კოლექცია. – საიდან წამოვიდა იდეა, რომ გეთანამშრომლათ? – ლევანმა ინტერნეტით ნახა ჩემი ნამუშევრები და დამირეკა. ძალიან კარგად ვმუშაობთ ერთად. საქმეც გამოგვდის. ლევანი ბუენოს აირესში ძალიან წარმატებული მხატვარია. ას ევე, არის გალერეის კურატორი, ის

ევე, როგორც მე ნიუ-იორკში. თავი დან ბუენოს აირესში გავაკეთეთ პე რფორმანსი, შოუ, რომელზეც ბევრი ხალხი მოვიდა... გვინდა, აქაც ჩამო ვიტანოთ. სამნაწილიანია. პირველი ნაწილი ადამიანების ჰორმონალურ მიზიდულობაზეა, მეორე – სიყვარ ულზე, მესამე – გონებაზე, ასე ნაწილნაწილ ვითარდება, ისევე, როგორც ურთიერთობა იწყება... სუნით და ენ ერგიის გაცვლით, მერე გრძელდება, გადადის გულში, ემოციებში, ბოლოს კი ერევა გონება. ეს საინტერესო თე მაა ჩვენთვის, ორივესთვის. ეს არის პროგრესირებადი პროექტი, რომლის ერთი ნაწილი გაკეთდა, მერე მეორე გაკეთდება, მერე – მესამე. – კოლექცია, როგორც ვიცი, არგენტინაში შეიქმნა, რატომ? – არგენტინა არის ძალიან იაფი ქვეყანა, წარმოებაც ბევრად იაფი ჯდება, მივაგენით ძალიან კარგ ნა ჭრებს. ეს არის ხელით შეღებილი ნატურალური ტილოები. ღია ფერე ბი შევარჩიეთ – ვარდისფერი, ყვით ელი, ხაკისფერი... ყოველდღიური ტანსაცმლიდან გადადის საღამოში, პროგრესირებადია. ვფიქრობ, მო იწონებენ და ისეთივე კმაყოფილი დავრჩები, როგორც შარშან. შარშ ანდელ ჩემს გამოსვლას, არა მარტო თბილისში, არამედ ძალიან ბევრ ქვეყანაში, დიდი გამოხმაურება მო ჰყვა. ლათინურ ამერიკაში გაშუქდა

აქედან. ჩემი კოლექციის ფოტოები უამრავ ვებსაიტზე აღმოვაჩინე. იყო ბლოგებზე. მეც უფრო თავდაჯ ერებული გავხდი, რადგან მანამდე ყოველთვის სხვა ადამიანებზე ვმუშ აობდი, რეჟისორებთან, პროდიუსე რებთან, ანუ ვაკეთებდი იმას, რაც მათ სურდათ. ეს გამოხმაურება კი კომერციული პიარისთვის იყო ძა ლიან მაგარი, რადგან ფოტოები მთ ელ მსოფლიოში გავრცელდა. ეს იყო დიდი ძვრა ჩემს ცხოვრებაში. – შარშან შენი სამოსი ძალიან ძვირი ღირდა, ფასი წელსაც იგივე დარჩება? – სწორედ ეგ იყო ჩემი შეცდომა. შარშანდელი კოლექცია ძალიან ძვ ირი დამიჯდა, შესაბამისად, ძვირ ადაც შეფასდა. თუმცა ნიუ-იორკში გავყიდე. წელს უფრო ბიზნესზე ვარ ორიენტირებული. მინდა, რომ გაიყ იდოს, ამიტომ ძალიან იაფია, ჩვეუ ლებრივი ტანსაცმელია და არ მინდა, ძვირი ღირდეს. ამ ეტაპზე სურვილი მაქვს, ჩემი ხელოვნება და ბიზნესი ერთმანეთ ისგან ცოტათი გავყო. იყოს რაღაც კომერციისთვის და რაღაც პერფ ორმანსისთვის. თეატრი, რაშიც ჩემს კრეატიულობას მთლიანად ჩავდებ. ლევანი ფინანსებთან დაკავშირებით უფრო აწყობილია, ვიდრე მე. სწორ ედ ეს დამეხმარა, რომ ყველაფერი თავის ადგილზე დალაგებულიყო.

ლევანი და უტა

ნინო კაჭარავა -

დიზაინერი პარიზში დაგროვილი გამოცდილებით თამარ გონგაძე ნინო კაჭარავა მაკა ასათ იანის მეგობარია. დიზაინერ ისთვის საჭირო განათლება პარიზში მიიღო და მერე აქ, სამხატვრო აკადემიაში გააგ რძელა. კურსელების - თამუნა ინგოროყვასა და თეონა ელ იზბარაშვილისგან განსხვავ ებით, საკუთარ ბრენდსა და ატელიეს გახსნაზე აქამდე არ უზრუნია. კერძო შეკვეთებს იღებდა და ამით კმაყოფილ დებოდა. თუმცა დაგროვილ მა კლიენტურამ და დროსთან ერთად მოსულმა პროფესიო ნალიზმმა, გასულ ზაფხულს ატელიეს გახსნა გადააწყვეტ ინა. „ფალიაშვილის 79“ - ასე ჰქვია კაჭარავას სახელოს ნოს, სადაც დიზაინერი ყველ აზე კომფორტულად გრძნობს თავს. პარიზი ნინო კაჭარავა: მამაჩემის მე გობარი იყო კახი ასათიანი და მე და მაკა ასათიანი ბავშვობიდან ვმეგობ რობდით. ძალიან კარგად ვხატავდი, ბებიაჩემი ძალიან კარგად კერავდა და ყოველთვის განსაკუთრებულად ეცვა ოჯახს. მეც სულ მიკერავდნენ ტანსაცმელს. გადაწყდა და დედაჩე მმა და მამაჩემმა პარიზში აკადემია ში სასწავლებლად გამიშვეს. ეს იყო საოცრება. მაშინ 16 წლის ვიყავი. იმ აკადემიაში სწავლობდა თეონა თავართქილაძე და მაკა ასათიანი. მაგრამ რადგან დედისერთა ვიყავი ერთი წლის მეტი არ დამტოვა დედამ პარიზში. ძალიან დამწყდა გული. მონპარნასზე ვცხოვრობდი ერთ გო გონასთან ერთად. თავიდან ძალიან გამიჭირდა და სულ ვტ იროდი, მაგრამ დიდი გა მოცდილება მივიღე. ბე ვრი მეგობარი შევიძინე. დღემდე ვმეგობრობთ. პარიზში რაღაც პერი ოდი რომ და ჰყო დი ზა ინერმა იხვეწები. 1996 წელს, მოდის კვირეულე ბი პარიზში - ჩემთვის აღმოჩენა იყო. ნაომი კე მპბელი, სინდი კროუფო რდი მაშინ წარმატებისა და პოპულარობის ზენი ტში იყვნენ. სტუდენტე ბი შევდიოდით ბექსთე იჯებში და ამ მოდელებს ვნახულობდით. მართლა შოკირებული ჩამოვედი. მაშინ აქ არც შუქი იყო და

არც არაფერი. იქიდან რომ ვრეკავ დი, დედაჩემს და ბებიაჩემს რომ ველაპარაკებოდი, საშინელებებს იძახდნ ენ ხოლმე. ჭანტურია მოკლეს, ის მოხდა, ეს მოხდა... გულით აქ ვიყავი. სულ ვუ რეკავდი ბებიას და სულ ვტიროდი. მაშინ თბილისში მარტო გადაად გილება შეუძ ლებელი იყო. მამაჩემი არსად არ მიშვებდა. სულ ტყვიების კაკანი ისმო და. ამ დრ ოს პარიზში სულ სხვა გარემო იყო. ქართვე ლი ემიგრა ნტი ბავშვები გავიცანი. ნიაზ დიასამიძეს იქ იდან ვიცნობ. 24 საათი ერთად ვი ყავით, ძალიან შე ხმატკბილებულები. – აქ რომ ჩამოხვ ედით გაგიჭირდათ? – აქ რომ ჩამოვედი, ცოტა ხნის შემდეგ გაორება დამეწყო. ვტიროდი და უკვე უკან დაბრუნება მინდოდა. აქ ისევ ბაბუაჩემი და ბებიაჩემი, ძველი მეთოდებით ცხოვრე ბა... მე უკვე დამოუკიდებლო ბას ვიყავი მიჩვეული, აქ სულ მზღუდავდნენ, ექვს საათზე მოდი, შვიდ საათზე მოდი. ამიტომ, ძალიან მალე გავთ ხოვდი.

სანდრო და ირინა - ბრენდი რომ შეგექმნათ ამის ამბიცია არ გქონიათ? - კი, მქონია, მაგრამ ჩემ სა ხელს და გვარს რომ ეყვირა, ამის ამბიცია არ მქონია. მყავს ჩემი გარკვეული კლიენტურა და ამით კმაყოფილი ვარ.

რეულები ი ვ კ ს ი დ ის „მო ეს ჩემთვ ი შ ზ ი მი პარ იყო. ნაო ა ნ ე ჩ ო მ აღ ი, სინდი კემპბელ ი მაშინ რდ კროუფო ბის და წარმატე ობის პოპულარ ვნენ~ იყ ზენიტში

რ ოგო მი რ , ი „იც არს ჩე ოსი? ვ ყ მი ლი სამ ცეთ, ომ ერი შეკ ა რომ მ ს არ ნებ ც ერთ ი“ არ ყიდდ გავ ზედმეტად თავმდა ბალი – ტრაბახობდით პა რიზში მიღებული განა თლებითა და გამოცდ ილებით? – ბუნებით არ ვარ ტრ აბახა ადამიანი და სამწ უხაროა. ზედმეტად თავმ დაბალი ვარ. ბევრმა ჩემმა კურსელმა, როგორც კი აკადემია დავამთავრეთ, მალევე გახსნა მაღაზია. მე კერძო შეკვეთები მქ ონდა, სახლში მოდიოდ ნენ, მკერავს ვიბარებდი, ან მკერავთან მიმყავდა. ატელიეს გახსნას გასულ ზაფხულს მოვაბი თავი. მანამდე ჩემს კურსელებს ნაქირავები ჰქონდათ მა ღაზია და იქ ვაბარებდი. ჩემი ფული მქონდა.

79“, ბრენდს კი „ნინო კაჭარა ვა“ჰქვია. ახლა საქართველოს მო დის კვირეულზე ჩემს კოლექციას „ყვითელი, წითელი, შავი“ ერქვა“. - თქვენი მომხმარებლები ცნ ობილი ადამიანები არიან? - კი. შარშანწინ ძალიან ლამაზი კაბა გავაკეთე ლიზა ბათიაშვილი სთვის. საახალწლო კონცერტზე ოჯახი - ვინ არის თქვენი მეუღ გამოვიდა ბათუმში. შოუბიზნესის გარდა, ჩემი მომხმარებლები არ ლე? - გიორგი ღლონტი. მის იან თბილისელი ქალბატონები, რომლებსაც საზოგადოება იცნო დას ვიცნობდი და საერთო ბს. კიდევ ბავშვების ტა მეგობრები გვყავდა. ნსაცმელს ვკერავთ. პარიზიდან ვიყა სასიამოვნოა, რო ვი ჩამოსული. ჩემი და დესაც ექსკლუ პარიზელი მეგო „ჩემ სახელს ირა, ზიურ შეკვეთაზე ვ ბრებიც აქ იყვნ ეყ მ ო არს რ გვ მუშაობ. ბევრად ენ. მარტის თვე არ ამის ამბიცია სასიამოვნოა და იყო, ისე კარგად ვს ა მქონია. მყ შემოქმედებითი. მახსოვს ყველ ი ლ უ ე ვ ჩემი გარკ იცი, რო გორ მი აფერი. ბავშვე თ ამი ყვარს ჩემი შეკე ბმა დამირეკეს, კლიენტურა და “ რ ვა რილი სამოსი? ნება გუდაურში მი კმაყოფილი რომ მომცეთ, არც ვდივართ, წამო ერთს არ გავყიდდი. მე ხვალო? ოჯახის და ჩემი ქალიშვილი ჩემს შე წინააღმდეგობის მი უხედავად, როგორც იქნა, კერილ სამოსს ვატარებთ. ბავშვის გამიშვეს. მერე ისე მოხდა, თანსაცმელი ძალიან ძვირი ღირს რომ მე თბილისში ადრე კარგ მაღაზიაში. ამიტომ, ირინას უნდა დავბრუნებული მე ვუკერავ. მომწონს რომ აცვიათ ყავი. შემოვიდა ძალიან ჩემი ფერადი და ლამაზი სამოსი. სიმპათიური ბიჭი, რო დედაჩემს, დედაჩემის მეგობრებს მელიც მეცნო. გავი „ნინო კაჭარავა“ აცვიათ. შარშან ცანით ერთმანეთი... ქორწილისთვის მამაკაცის ფრაკ მოკლედ, თბილისში ები შევკერეთ, მაღალი და სრული მას წამოვყევი. „რო კაცები მოვიდნენ. არასტანდარ ლინგ სთოუნზის“ ტულები და უნდოდათ სმოკინგები კასეტას გათხოვ თავისი „ბანწიკებით“. ისე კარგად ებო, მითხრა. მე გავართვით თავი... ჩვენი სმოკინ რე გადავურეკე, გები და ფრაკები ძალიან ლამაზი კასეტას გიბრ გამოვიდა. იშვიათად ვიღებ მამა უნე ბ-მეთ ქი. კაცებისგან შეკვეთას. შევხვდით. რა - ყველაზე ძვირად რა ფა ღაც მეგობრ სად გაგიყიათ კაბა? ულად ვიყა - 1500 ლარად. ძალიან დიდი ვი და... ასე ნაჭერი გამოვიყენე. მალევე გა ვთხოვდი, 17 წლის დახვეწილი ასაკში. თვითონ გიორგი - როგორ უყურებთ სამო 23 წლის იყო. ქორწილის მავლოდ მოდის ინდუსტრი ფოტოებს რომ ვუყურებ, ას? ნამდვილი საბავშვო ბაღია. - ძალიან დადებითად. ხა შვილი მალე გამიჩნდა. ახ ლხმა აიტაცა. კავკასიაში ას ლა ალექსანდრე 15 წლისაა. ეთი დახვეწილი გემოვნება არც მყავს 6 წლის ირინაც. სანდრო ერთ ერს არ აქ ვს. მოდის სფ ძმასავით მყავს. ძალიან დამოუკ ერო აქ ძალიან ცოცხალია. ხა იდებელია. ამერიკულ აკადემიაში ლხი იკერავს ტანსაცმელს და ჩააბარა. ნამდვილი კაცია. ირინკა იპრანჭება. კვირეულები შარშ რომ გავაჩინე, დედამიწამ უკვე სხ ან დაიწყო და უფრო დასახვეწ ვანაირად დაიწყო ტრიალი. ვშტე ად დრო სჭირდება. რდები რომ ვუყურებ. ჩემს პროფ ესიაშიც ჩართულია, ჩვენებებზე გამომყავს. ძალიან თბილია. შეიძ ლება ჩემს პროფესიას არ გაჰყვეს, მაგრამ მე სურვილი მაქვს. ძა ლიან კარგად ხატავს. მეორე წელია ხატვაზე დადის. „ფალიაშვილის 79“ `ჩემი მეუღლე, არ ასოდეს ერეოდა ჩემს საქმიანობაში. თმები რომ გადავიღებო მწ ვანედ, შეიძლება ვერ შეამჩნიოს. თვითონ ბანკში მუშაობს. ჩემი წარმატებები რომ ეს მის, ძალიან უხარია. ამ ზაფხულს, როგორც იქნა, მოვაბი თავი და ატელიე გავხსე მეუღლესთან ერთად ნი - „ფალიაშვილის ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

– ~ ს ვ ო თ ა დ ს ვ „თო ი ლ ა ხ ა ~ ს ა ი ჯ რ ო დუეტ „ჯ რა ე ღ მ ი ს ო ლ წ ლ ა საახ რომა რცხილაძის სიმღერის სატელევიზიო პრემიერის შემდეგ, დუეტი „ჯორჯია“ ახალ საახალწლო სიმღერაზე იწყებს მუშაობას. ვაჟა დურგლიშვილის სიმღერა არანჟი რების პროცესშია. მართალია სიმღერას ტექსტი ჯერ არ აქვს, მაგრამ სახელი უკვე მოუფიქრეს. „თოვს და თოვს“, ამ სიმღერას დუეტი ახალ წლებზე იმღერებს, მანამდე კი იმედია, ტექსტის ავტორსაც იპოვნიან. მაკა ზამბახიძე: რომა რცხილაძის სიმღერა, რომელიც რადიო „არ და იდარდო“-ში ჩავწერეთ, ერთი კვირის მიტანილი გვქონდა და უკვე ათეულში მოხვდა. სხვა კატეგორიის უფრო მოთხ ოვნადი სიმღერები ტრიალებს და ასეთი სიმღერით რომ ათეულში მოხვდე, სასი ხარულოა. ახლა, ახალი წლისთვის ვემზ ადებით და ვაჟა დურგლიშვილის სიმღ ერას ჩავწერთ. თბილი და, რა თქმა უნდა, კარგი მოსასმენი იქნება, მაგრამ არა „ესა მესას“ სტილში. რაც მთავარია, ვიცით, რომ „თოვს და თოვს“ ერქმევა, მაგრამ ტექსტი ჯერ არ არსებობს. რატი დურგლიშვილი: ჩვენ ვართ ახალი წლის ვირთხები, თაგუნიები, არა, მაკა? ძალიან ლამაზი სიმღერა იქნება. „ესა მესა“-თი ზოგადად ვეფერებოდით ად ამიანებს და საერთო ტექსტია. აქაც საერთო იქნება, მაგრამ ტექსტი ჯერ არ არის. ჯერჯერობით სიმღერა კეთებისა და არანჟირების პროცესშია.

ან დაკავშირ სანამ ახალ პროექტთ მსახიობების ს“ ი შ ქ ა ებით ძველი „შუა ქალ ოლაძე თეატრში კ ნი ა ნ უ მ თა ა, ბედი წყდებ ი ყოველდღე რეპეტიც აქტიურად მუშაობს. ც ა ს ლ ე მ რო ა, რ პრემიე ები, სპექტაკლები და ბის შემდეგ იხილავს. ე წლ მაყურებელი ახალი ნა არულე ქალი“, თამუ პიესაში „რვა მოსიყვ ბს. ო შ ა მ თა ს ლ ქა ლე უ რ ერთ-ერთ მოსიყვა ახლა პრემიერისთვის თამუნა ნიკოლაძე: კარგი სპექტაკლი იქ ნ ა ი ვემზადებით. ძალ ი ლ უ გ ნ ა ფრ ი“ ლ ქა ულე ნება. „რვა მოსიყვარ ი რ ო ს ი ჟ რე ც ა პიესაა, რომელს ამს. რვა მაია ჩართოლანი დგ ვარ. ახლა ი თ ერ ქალიდან ერთტი ე პ რე ს ი ამ ე ღ დ ყოველ რა, ე ი მ ე პრ ციებში ვარ და რი ა შუ ის რ ვ ნ ია , ათ ალბ ა. ბ ე თ რ ა ცხვებში გაიმ

უნიკ მომღ და ი სოც ქს

რატო „ბრავო მ მ თამთა რე ცხვ

სოფ – ჯერჯ – ჩვენ – ამ ეტ – სანა მთა სწ – ხომ გ

თამუნა ძე – ნიკოლა ე რულ ა ვ ყ ი ს ო „მ ქალი“

გიო ხუციშვილი რაგბში გადაერთო

ების პა სიმღერის და სხვა საქმე ციშვილი, ხუ ი გ რ ო გი , ად რ უ ლ ე ლ რა რთო. მო სპორტში აქტიურად ჩაე მინისტროს სა მღერალი თავდაცვის პრეზიდ ს“ ი ი მ „არ ს ი დ ნ რაგბის გუ პიონები მ ჩე ენტია. საქართველოს კმაოდ სა კი ს თ ა ბ შა ენ, ნ უკვე გახდ ონ ჰქ ა რ დ ე ვ მნიშვნელოვანი შეხ ს“ ბ ე ჩ „ყო ში ლ ა ნ ფი ის ს დათ. თა შეხვდნენ. ბევრ გიორგი ხუციშვილი: მე ლო ბო მ ა რ გ ამპლუაში ვარ, მა ნატო გელაშვილმა და „შვიდკაცამ“, ცოტა ხნის წინ, ახალი ლი ა რ ქ ი ფ სა ლი ე ვ რ პი დროის სიმღერა ჩაწერეს. სიმღერა სპორტსმენებს ეძღვნებათ და ან მთვის რაგბი იყო. ძალი ჩე ის ნატო გელაშვილის ახალ ალბომში შევა. მალე ქართვე ლმე, მაგრად ვემზადებით ხო ლი სპორტსმენების შესაგულიანებლად სპეციალურად მნი ჰი ნი ე ჩვ ვვარჯიშობთ და დაწერილი სიმღერის სატელევიზიო პრემიერაც შედგება. ლა -ნე ნელ თ ი ნ მ ჰი ამ ს. ვ ქ გვა დათო ნოზაძე: ეს სიმღერა ახლახანს ჩავწერეთ და ჯერ ო ს აბ მე, ლ ვხურდებით ხო არ გამოსულა. ლამაზი სიმღერაა და ნატოს სტილშია. ის რ ე მღ ლა ე ყვ ად რ უ ტ ლუ საახალწლოდ კიდევ ბევრი რაღაცები გვაქვს დაგეგმ ბი და საერთოდ, რაგბისტე ილი. სხვადასხვა საღამოებზე მონაწილეობის გარდა, ა. ი ხ ლ ხა რი ე ი ჭ ნი ნ ა ი ლ ძა შეიძლება სოლო კონცერტიც გავმართოთ.

ლი და ნატო გელაშვი რტსმენებს `შვიდკაცა~ სპო უმღერიან

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ლელ

„მაესტ გობას, დ ტელეწამ იარობა გ კილო დაი Group“-ის ნათია: მშვიდია. რ დამეუფლა წვალება დ ასტანიშვილ

საქველმოქმედო აუქციონი მრავალშვილიანი ოჯახებისთვის

იკალური მღერალი ინტრიგა ციალურ სელში

მალავს ექორდ ს ვიტავა ი“ ს?

სულ რამდენიმე დღეა, „ფეისბუქზე“ განთავ სებულმა სიმღერამ მსმენელებს შორის უამრავი კითხვა გააჩინა. ახალი ხმა, რომელიც ყველას ეუცნაურა და რომლის მოსმენისას ვერც ერთი ცნ ობილი მომღერალი ვერ ამოიცნეს, საზოგადოებას ინტრიგაში აგდებს. სიმღერა „ფეის კონტროლმაც“ განიხილა. თუმცა, პასუხი კითხვაზე, ვინ არის მო მღერალი, არც იქ იყო. ახალი ხმა „პრაიმტაიმის“ ინფორმაციით, ამ უნიკალური ხმის პატრ ონი აფხაზეთიდან დევნილი თამთა ცხვიტავაა, რომელიც სტუდია „ბრავო რექორდსის“ ერთ-ერთმა პროდიუსერმა რესტორანში აღმოაჩინა, თამთა სწორედ იქ მღეროდა. სწ ორედ ამის შემდეგ „ბრავომ“ თამთასთან გრძელვადიანი კონტრაქტი გააფორმა. ამბობენ, ამ აღმოჩენას „ბრავო რექო რდსი“ ამ ეტაპზე ასაიდუმლოებს და მსმენელს უფრო დიდი სიურპრიზისთვის ამზადებსო. შეიძლება მართლაც ასე იყოს, „რეკორდ ლეიბლის“ საქმიანობაში ხომ ახალი ტალანტების აღმოჩენა შედის. ამ ფაქტთან დაკავშირებით ეჭვი მას შემდეგ გამძაფრდა, როცა „პრაიმტაიმის“ ფოტოგრაფმა მომღერალი სწორედ „ბრავოს“ ჩამწერ სტუდიაში დააფიქსირა და მის გა დაღებას შეეცადა... ამ თემასთან დაკავშირებით „პრაიმტაი მი“ „ბრავო რექორდსს“ დაუკავშირდა.

ფო ჩხაიძე, „ბრავო რექორდსის“ მარკეტინგის სამსახურის უფროსი: ჯერობით ვერაფერს გეტყვით. ნი ინფორმაციით, ეს მომღერალი თამთა ცხვიტავაა. ტაპზე ვერაფერს გეტყვით, მალე გაიგებთ ყველაფერს, ამ ეტაპზე თავს ვიკავებ. ამ თქვენ პასუხს მოიფიქრებდეთ, მანამდე გეტყვით, რომ ჩვენმა ფოტოგრაფმა თა წორედ თქვენს სტუდიაში დააფიქსირა. გითხარით, ვერანაირ ინფორმაციას ვერ მოგაწვდით.

რადენიმე დღის წინ ბიზნესცენტრ „დიდუბე პლაზაში“ საქველმოქმედო აუ ქციონი მოეწყო. შემოსული თანხით აუქციონის ორგანიზატორები ორ მრავალ შვილიან ოჯახს დაეხმარნენ. აუქციონზე ფოტოსტუდია „Daniela“-ს ნამუშევრები იყო წარმოდგენილი. ფოტო-არტი თემატურად წელიწადის 12 თვესა და 4 სეზონს გამოხატავდა. გამოფენა ფოტო სტუდია „Daniela“-მ ფონდ „იავნანასთან“ ერთად მოაწყო. მაია ჩხენკელი, პროექტის ავტორი: ზაფხულში ბათუმში ბოდი არტის გამო ფენა მოვაწყვეთ. გოგონების სხეულზე სხვადასხვა თვეები გამოვსახეთ. ყველას მოეწონა, მართლა კარგი გამოფენა გამოვიდა. აუქციონზე სწორედ ეს ნამუ შევრები გაიყიდა. ყოველთვის მინდოდა საქველმოქმედო აქცია გამეკეთებინა, „იავნანას“ დავუკავშირდი, ორი მრავალშვილიანი ოჯახი ამოვარჩიეთ, ისეთები, რო მელთაც ძალიან უჭირთ, საქველმოქმედო აუქციონზე შემოსული თანხა ამ ორ ოჯახზე გადანაწილდა. მიხარია, რომ ამ ოჯახებს ვეხმარებით და მდგომარეობას ცოტათი მაინც ვუმსუბუქებთ. ჩვენ დახმარებას სამომავლოდაც გავაგრძელებთ.

ლა წურწუმიამ გიორგობა კონცერტით აღნიშნა გიორგობის დღესასწაული ლელა წურწუმიამ მეგობრებთან ერთად კონცერტით აღნიშნა. რესტორან „კრუიზში“ ჯერ მი სი მეგობრები: დუეტი „ჯორჯია“, გიო ხუციშვილი და სხვები შეიკრიბნენ, ლელას კი საკუთარ კონცერტზე დაგვიანება მოუწია. გიორგობას სპექტაკლი „ქეთო და კოტე“ დაემთხვა, სადაც მომღერალი ხანუმას როლს თამაშობს. ამიტომ, მის მოსვლამდე მსმენელს მეგობრებმა უმღერეს და 11 საათზე კონცერტიც დაიწყო. საღამოს ხატია შამუგია უძღვებოდა. ლელა წურწუმია: ხანუმას ვთამაშობდი, ამიტომ, ცოტა მოგვიანებით მომიწია მისვლა. ვფიქრობ, არც დამიგვიანია, რადგან ჩემი მეგობრები ასრულებდნენ იქ პროფესიულ მოვალეობას. კონცერტის ჩატარება გი ორგობა დღეს, რესტორანმა თვითონ შემომთავაზა და მინიკონცერტიც შედგა, თუმცა პატარას მაინც ვერ დავარქმევდი, რადგან 12 სიმღერა შევასრულე. ყველაფერმა ნორმალურად ჩაიარა, კარგი საზოგადოება იყო შეკრებილი და გაერთო ხალხი. როგორც შეგვეძლო, მაქსიმალურად ხელი შევუწყვეთ ერთმანეთს.

ტროს“ წამყვანი, ნათია გამცემლიძე, 23 ნოემბერს - გიორ დედა გახდა. საკეისრო კვეთა დაგეგმილი არ ყოფილა, მყვანს სამშობიარო ტკივილები დაეწყო, თუმცა მშობ გაურთულდა და კვეთა საჭირო გახდა. პატარა ოთხი აიბადა. ნათიას ქმარი ლევან გოგსაძე გახლავთ, „GT ს გენერალური დირექტორი. ჯერ ვერავის ვამსგავსებ. ხასიათით მამას ჰგავს, ძალიან რასაც გამოცდილი დედები მეუბნებოდნენ, ისეთი გრძნობა ა. ყველაფერს დაგავიწყებსო, მართლა ასე ყოფილა. ჩემი დამავიწყა. ექიმებმა - ზაზა სინაურიძემ და ნოდარ ზალდ ლმა გმირობა ჩაიდინეს. სახალხოდ დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა მათ. ერთი-ერთი ნათლია, ალბათ, ზა ზა სინაურიძე იქნება. გიორგი ქვეყანას მან მოავლინა და მინდა მან მონათლოს. - ფორმაში როდის ჩადგები და ეთერს როდის დაუბრუნდები? - გეგმიურ დიეტაზე ვარ, ბავშ ვისთვის ბუნებრივი კვება ჯერ არ შეიძლება (საკეისროს მერე) და ოთხი დღეა არ მიჭამია. თანამშრომლებსაც და მეც ძალიან გვინდა, რომ იანვრის ბოლოს ფორმაში ვიყო და სამსახურში გავიდე.

გა ნა დ მც თ ედ ე ია ა მლ გა ი ხდ ძე ა „ყველაფერს დაგავიწყებსო, მართლა ასე ყოფილა“

ანასტასია : თოფურიძე „ორსულად არ ვარ, წონაში მოვიმატე“ ეკა კახიანის შუათ ანა შვილი და მოდელი ანასტასია თოფურიძე უკვე რამდენიმე თვეა გათხოვდა და შიდა წრ ეებში უკვე მის ორსუ ლობაზე ლაპარაკობენ. წონაში მოიმატა, მის გარშემოც ბევრი ამტკ იცებს, რომ ბავშვს ელ ოდება, თუმცა თვითონ ანასტასია ამ ფაქტს არ ადასტურებს. ანასტასია თოფურიძე: მეც გავიგე ასეთი ჭორი და იმასთან არის დაკა ვშირებული, რომ ცოტა წონაში მოვიმატე. ვჭ ამდი და მოვიმატე თან საკმაოდ ბევრი. 8 კილო მქონდა მომატებული, სამი უკვე დავიკელი და 5 დამრჩა. ახლაც დიეტ აზე ვარ და ვვარჯიშობ. ბავშვის გაჩენა უახლ ოეს მომავალში არ მაქვს დაგეგმილი და მერე რა ვიცი, ალბათ, კი. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

დიმიტრი მედვედევის სიტყვებს დევნილებმა „აღიარებითი განცხადება“ უწოდეს ნინო ჩიბჩიური

დისევიდან დევნილმა გიუნაშვილებმა მედვ ედევის განცხადება ტე ლევიზიით მოისმინეს. მათთვის რუსეთის პრ ეზიდენტის მიერ გახმ აურებული ამბავი, 2008 წლის ომის დაწყების თაობაზე, მოულოდნე ლი სულაც არ ყოფილა. ამბობენ, რომ ის, რაც მედვედევმა განაცხადა, 3 წლის წინათ უშუალოდ ნახეს. მათ ისიც გაიხსე ნეს, როგორ ემზადებო

და რუსეთი ომის დასაწყებად და ამის არგუმენტად 2008 წლის ივლისში ცხინვა ლიდან მოსახლეობის ევ აკუაცია მოჰყავთ, შემდ ეგ კი ომიც დაიწყო. „სოფელი 10 რიცხვამდე არ დაგვიტოვებია, ომი 90-ია ნი წლებიდან იყო და შეჩვეული ვიყავით ცხინვალის მხრიდან სროლებსა და აფეთქებებს, მა

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

გრამ, როცა უკვე რუსული ავ იაცია გამოჩნდა და ვხედავდით, როგორ აოხრებდნენ სოფლებს, უკვე ვეღარ გავჩერდით, ხალხს ცოცხლად წვავდნენ სახლებში, არავის ინდობდნენ, ჩვენც ასე ტყე-ტყე წამოვედით და თან ბომბები ცვიოდა, რუსული თვ ითმფრინავები ჩვენს თავზე დაფრინავდნენ. წამოსვლისას ვხედავდით ცეცხლწაკიდებულ სოფლებს, ჩამოვედით გორში, მაგრამ არავის ეგონა, რომ უკან აღარასოდეს დავბრუნდებოდ ით, ამიტომ თან არაფერი წამო გვიღია, ვერც მოვახერხებდით, ისეთი საშინელებები ხდებ ოდა“. – ყვებიან გიუნაშვილები, რომლებიც პატარა ლიახვის ხე ობის სოფელ დისევიდან არიან. ახლა წმინდაწყლის დევნილთა ჩასახლებაში ცხოვრობენ. ომ ის ხმა ჯერაც არ დავიწყებიათ, ხშირად იკრიბებიან და ომზე საუბრობენ. მედვედევის განც ხადებას, საქართველოში ომი რომ არ დაგვეწყო, საქართვე ლო ნატოს წევრი გახდებოდაო, მეზობლებთან ერთად უსმინეს. ვალერი გიუნაშვილი, დე ვნილი: „მედვედევმა რაც თქვა, ისედაც ვიცოდით – ომი რუსე თმა დაიწყო. მედვედევმა და პუტინმა საქართველოს განა დგურება ჩაიფიქრეს და ეს აგ რესია ჩვენი თვალით ვნახეთ 3 წლის წინათ. ნატოს გარეშე ქა რთველი ხალხი ვერ იარსებებს და ყოველთვის ამ დღეში ვიქნ ებით, რუსეთი არ მოგვასვენე ბს. მაგათ უნდათ, რომ მონები ვიყოთ, მაგრამ ქართველებს მონობას სიკვდილი გვირჩევნ ია“. ამალია გიუნაშვილი, დევნ ილი: „კიდევ კარგი, როგორც იქნა, აღიარეს რუსებმა, რომ ომი თვითონ დაიწყეს. აქამდე მთელ მსოფლიოს ატყუებდნ ენ, როცა ომის დაწყებას ჩვენ გვაბრალებდნენ. რაც შეეხება ნატოსკენ სწრაფვას, პრაქტი

კა გვიჩვენებს, რომ, რაც დასა ვლეთისკენ ავიღეთ გეზი, ჩვენი მდგომარეობა საგრძნობლად უმჯობესდება“. მედვედევის „აღიარებითი განცხადება“ დევნილთა ჩასა ხლებაში დღეს ყველაზე აქტუ ალური თემაა. ამის პარალელუ რად იძულებით გადაადგილე ბული პირები ბიძინა ივანიშვი ლის სიტყვებსაც იხსენებენ და ამბობენ, რომ მის არარეალურ საუბრებში ეჭვი აღარ ეპარებ ათ. ნოდარ კასრაძე, დევნილი: „ივანიშვილი თავის სიტყვებშ ივე ჩაიჭრა. მედვედევმა თვ ითონ აღიარა, რომ 2008 წელს საომარი მოქმედებები რუსეთმა დაიწყო და ივანიშვილი როგო რი ქართველია, რომ ამას საქა რთველოს აბრალებს. გვერდზე ისეთი მეზობელი გვყავს, რომ არ გვახარებს, ამიტომ აუცილე ბელია ნატოს სახით ისეთი უს აფრთხოების გარანტი, რითიც კრემლის კლანჭებისგან დაზღ ვეულნი ვიქნებით“. მარიკა მოსიაშვილი, დე ვნილი: „ივანიშვილის ხსენება არ იყოს ჩემს ოჯახში. სად იყო 3 წლ ის წი ნათ, თუ ასე ად არ დებდა ქართველი ერის ბედი, ახლა გამოდის და რუსეთთან ურთიერთობაზე საუბრობს და იმ ქვეყანასთან მეგობრობა უნ და, რომელმაც დაგვბობმა და მშობლიურ მიწა-წყალს მოგვ წყვიტა. ისიდორე ოქროპირიძე, დე ვნილი: როგორ უნდა მინდოდეს იმ ქვეყანასთან ურთიერთობა, რომელმაც ყველაფერი დამაკა რგვინა. ბიძა თვალწინ დამიხვ რიტეს, ბიცოლა სახლში დამი წვეს, სახლ-კარი გამინადგურეს და აი, ამ ქვეყნის მოქალაქეა ივანიშვილი, რომელსაც ვითომ ქართველი ხალხი აინტერესებს, სინამდვილეში კი პუტინის და კვეთებს ასრულებს“. სოსო გიუნაშვილი, დევნ

საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი

მერაბ თუთისანი

ცხინ ვალის მი სადგომებთან, ცხელი წერტილ იდან დაჭრილი მე გობრების გამოყვ ანის დროს დაიღუპა - მერაბ თუთისანი, 22 წლის ვაჟკაცი, გმირულად შეხვდა მტრის ტყვიას. სა მშობლოს დაცვა მი სი მოწოდება იყო და შესწირა კიდეც თავი საყვარელ სა ქმეს. `თუთი~ – ასე მიმართავდნენ მას მეგობრები.

ილი: „ეგ მართლა ვაიპოლ იტიკოსი. ხომ არ დაავიწყდა შევარდნაძის პერიოდი, საქა რთველო რომ დსთ-ში შეიყვა ნა 1993 წელს. რა მიეცა ამით ჩვენს ქვეყანას? ჩაეფლო ჭა ობში, სიბინძურეში და რა გა რანტია აქვს ივანიშვილს, რომ კრემლთან სიახლოვით საქა რთველოსთვის რამე კარგი გაკეთდება, ისიც იმ დამპყრ ობელთა სიაში შედის, ვისაც

ჩვენი ქვეყნის დაქუცმაცება უნდა“. 2008 წლის ომის შედეგად დაზარალებულები მიმდინარე პოლიტიკური პროცესების ფონზე რუსეთთან მიმართ ებაში თავს უსაფრთხოდ ვერ გრძნობენ და მიაჩნიათ, რომ საქართველოს ნატოში შესვ ლისკენ მიმავალ გზაზე უფრო ქმედითი ნაბიჯები უნდა გა დაიდგას.

თინა ფხაკაძე (დედა): `მერა ბი ქალაქ ხონში 1986 წელის 12 თებერვალს დაიბადა. წარჩინ ებით დაამთავრა ხონის მესამე საშუალო სკოლა. სწავლის პერი ოდში რაიონის ნორჩტექნიკოსთა დირექციამ დააჯილდოვა - მხაზ ველთა და მხატვართა რაიონულ გამოფენაში მონაწილეობისთვის. მერაბს ხონის 1-ლი სამუსიკო სკოლა ჰქონდა დამთავრებული. 2002 წელს ხონის რაიონის გა ნათლების განყოფილებამ ზე დიზედ სამჯერ დააჯილდოვა, ოლიმპიადის პროგრამით გათვ ალისწინებულ შეჯიბრებებზე, კალათბურთში პირველ და მე ორე ადგილებზე გასვლისთვის. ძალიან საინტერესო და აქტიური

ბავშვი იყო, კარგი მეგობარი და ძმა. ასე ამბობდა, ჯერ ძმას მი ვხედავ და მერე ჩემს თავსო. მა მუკა ახლახან დაოჯახდა. დარწ მუნებული ვარ, ყველაზე მეტად `თუთის~ გაუხარდებოდა ძმის ბედნიერება. ქუთაისში სწავლობდა აკაკი წერეთლის სახელობის უნივერ სიტეტში, ეკონომიკურ ფაკულტ ეტზე. ერთი წლის შემდეგ დაუს წრებელზე გადავიდა, რადგან სამხედრო კონტრაქტს მოაწერა ხელი. ჩემს შვილს დიდი გეგმები ჰქ ონდა... მისი დიდი სურვილი სა მხედრო განათლების მიღება იყო. ასევე, ოჯახის შექმნა და ტკბილი ცხოვრება სურდა დიდ ოჯახთან ერთად, მაგრამ ვერ მოესწრო... ჩვენთვის სიურპრიზ ების მოწყობა უყვარდა. თურმე მანქანა უნდა გამოეყვანა, მაგრ ამ არ დასცალდა. ესეც მისი მე გობრებისგან შევიტყვეთ. შეყვარებული ჰყავდა, ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი. მეგობრ ის მე ჯვ არე იყო და იქ გა უც ვნ ია ის გოგო. ტელეფონზე წერდა წერილებს. `ყველაფერი მალე დასრულდება და სულ ერთად ვი ქნებითო~. მისი ძალიან დიდი სურვილი იყო, სამხედრო საქმეს გაჰყოლ ოდა. აკადემიაში სწავლის პერი ოდში, სერტიფიკატები და მადლ ობები ჰქონდა მიღებული თურქი

ო ფი ცრ ებ ი სგან. სამხედ რო აკადემიაში სწავლის დროს თბ ილისში გააუქმეს აკ ადემია და ამის შემდეგ მო აწერა ხელი ოთხწლიან სამსახ ურს. მსახურობდა ქუთაისის სა მხედრო ბაზაზე, 32-ე ბატალიონ ის ქვეით ბრიგადაში. 2007 წელს გააგზავნეს ერაყში სამშვიდობო მისიით. 2008 წლის აგვისტოში ბათუმში მუშაობდა ინსტრუქტ ორად. საშინელებაა საკუთარ შვ ილზე წარსულ დროში საუბარი. მიკვირს, რატომ ვარ ცოცხალი. მერაბი ბოლოს 2008 წლის აგვისტოში იყო ჩამოსული. ერ თად წავედით თბილისში. ომი რომ დაიწყო, ვერ ვახერხებდით დაკავშირებას. მეზობელი გოგო მუშაობდა კრწანისში და ის გვატ ყობინებდა-ხოლმე ამბებს. მერე გავიგეთ, რომ თურმე ცხინვალში წინა ხაზზე იბრძოდა. მეგობრები გვიყვებიან ახლა, ვინ იცის `თუ თის~ მკლავებმა რამდენი დაჭრ ილი გამოიყვანა სამშვიდობოსო. 9 აგვისტოს გვაცნობეს, ვაი ამის გაგებას შვილო... 9 აგვისტოს ყვ ელამ იცოდა მერაბ თუთისანის დაღუპვის ამბავი. 10 აგვისტოს ჩამოასვენეს ხონში. ერთი კვირის შემდეგ დავკრძალეთ...~ მერაბ თუთისანი გარდაცვა ლების შემდეგ ვახტანგ გორგ ასლის პირველი ხარისხის ორ დენით დაჯილდოვდა. იმ ქუჩას, სადაც გმირი მერაბ თუთისანი ცხოვრობდა, მისი სახელი მი ენიჭა. ქალაქ ხონში სპორტულ სკოლაში, სადაც ოლიმპიადები ტარდება, დაწესებულია მერაბ თუთისანის სახელობის ჯილდო, რომელსაც გამარჯვებულს მისი ძმა გადასცემს. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ალექსანდრე სლოვინსკი „ჭინჭრაქადან“ „ჯადოსნურ კვერცხამდე“

მარიტა დამენია

სამხატვრო აკადემიის პროფ ესორი ალექსანდრე სლოვინსკი ერთ-ერთი იმათგანია, ვინც ქა რთულ სცენოგრაფიაში, ანიმაც იური ფილმების მხატვრობასა და საბავშვო წიგნების ილუსტრ აციაში მთელი ეპოქა შექმნა. სპ ექტაკლები „ჭინჭრაქა“, „წერო ები“, „ბებერი მეზურნეები“, „ბე რიკონი“, „ოტელო“, ანიმაციური ფილმები „ჯადოსნური კვერ ცხი“, „ოჩოპინტრე“, „სიზმარა“, საბავშვო ზღაპრები „ნაცარქექ ია“, „შვლის ნუკრის ნაამბობი“... მოკლედ, ჩამონათვალი საკმაოდ ვრცელი და შთამბეჭდავია. მხ ატვართა „სამეულში“ მასთან ერთად ალექსანდრე ქოჩაკიძე და იური ჩიკვაიძე იყვნენ. ამ სამ ადამიანს ერთმანეთის უსიტყვ ოდ ესმოდა. მიზეზსაც მარტივ ად ხსნიან – ყველაფერი ახლო მეგობრობიდან დაიწყო. „ხატვა ბავშვობიდან მიყვარდა, დე დის ნიჭი გამომყვა, რომელიც მართ ალია, დიასახლისი იყო, მაგრამ ხელო

ვნების ეს დარგი ძალიან უყვარდა და ხელს ყველანაირად მიწყობდა. ჩვენ თბილისელი პოლონელები ვართ და მე ეროვნების გრაფაში ქართველი მი წერია, ბაბუაჩემი თბილისში სამუშაოდ პეტერბურგიდან გაანაწილეს, მეფისნ აცვალთან მსახურობდა და განათლ ების სფეროს კურირებდა. მამაჩემი თბილისში დაიბადა, ინჟინერ-მშენებ ელი იყო, მისი აგებულია თამარ მეფის ხიდი. სხვათა შორის, სულ ახალგაზრ დამ მიიღო მონაწილეობა ახალი ხიდე ბის კონკურსში და ამ ხიდზე მუშაობდა, როგორც პროექტის ავტორი და რო გორც მშენებლობის ხელმძღვანელი. მაშინ ცირკის მთა და აკადემიის მთა ერთი ქედი იყო, მთა ჩაიჭრა და გმირთა მოედანიც ასე გაჩნდა, ხიდის აშენების შემდეგ. მან მოახდინა ბარათაშვილის აღმართის რეკონსტრუქცია. მერე იყო სანაპიროები, მარჯვენა სანაპირო. სა ბოლოოდ კი ხელმძღვანელობდა და წესებულებას, რომელიც აპროექტე ბდა გზებს არა მარტო საქართველოში, არამედ მთელი საბჭოთა კავშირის მა სშტაბით. მამაჩემმა ხიდი რომ დაამ თავრა, პლეხანოვზე ბინა მისცეს. ბა ვშვობიდან ფეხით დავდიოდით ყველა იმ ადგილას, რომელსაც მამაჩემის სა

ხელი უკავშირდება. ეს ჩემთვის განსაკ უთრებულია“. – ასე იხსენებს საკუთარ ბავშვობას ალექსანდრე სლოვინსკი. „წარმატების ფორმულა“ ალექსანრე სლოვინსკი: „1953 წელს სამხატვრო აკადემიაში არქიტექტურის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. მე და სამე ულის წევრები ჯგუფელები ვიყავით. აკადემია არ იყო მრავალრიცხოვანი და გრანდიოზული, როგორც ახლაა. არქიტექტურის ფაკულტეტზე კი სულ ექვსნი ვიყავით. ჩვენ სამნი თავიდა ნვე დავმეგობრდით. არქიტექტურის გარდა, ფერწერაც ძალიან გვაინტერ ეს ებ და. მო ხდა ისე, რომ 1957 წე ლს ჩატარდა ახალგაზრდობის მსოფლიო ფესტივალი მოსკოვში. მოსკოვში თავი მოიყარეს ახალგაზრდებმა მსოფლიოს ყველა ქვეყნიდან. მგონი, მერე საბჭოთა მთავრობამ ინანა კიდეც ამ ფესტივალ ის მასპინძლობა. ეს საოცრება იყო... თითქოს რკინის ფარდა გაირღვა. მოსკ ოვში ძალიან ბევრი საინტერესო რაღაც ვნახეთ, პირველ რიგში კი, თავისუფალი ადამიანები. ეს ჩვენთვის აღმოჩენა გა ხლდათ. საბჭოთა ახალგაზრდებისთ ვის ამდენი ავანგარდი არ იყო საჭირო. მასტერკლასები ჩატარდა ხატვაში... ზოგადად, ხელოვნების ყველა დარგი

სამეული ახლებურად დავინახეთ და ამან ჩვენზე გავლენა მოახდინა – სოციალურ რეალ იზმს „ავცდით“. ეს ფესტივალი ჩვენი კარიერისთვის აც გადამწყვეტი აღმოჩნდა. თბილისში ფესტივალის შტაბის უფროსი იყო ძა ლიან საინტერესო პიროვნება – დორი ან კიტია, რომელიც ჯერ რუსთაველის თეატრის დირექტორი, შემდეგ კი ფი ლარმონიის დირექტორი გახდა. აკად

ემია რომ დავამთავრეთ, საპროექტოში დავიწყეთ მუშაობა. მაშინ დორიანი და ნიშნეს მოზარდმაყურებელთა თეატრის დირექტორად და მან სპექტაკლ „ჯადო სნური ხილაბანდის“ გასაფორმებლად მიგვიწვია. ჩვენ სცენის გაფორმებაზეც ვმუშაობდით და კოსტიუმებზეც. შემდ ეგ გაკეთდა სპექტაკლი „წეროები“, რო მელიც მერე მოსკოვში წაიღეს და დიდი წარმატებები ხვდა წილად. ძალიან მალე

ესკიზი ანიმაციური ფილმიდან `ოჩოპინტრე~ 34

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ესკიზი ანიმაციური ფილმიდან `ჯადოსნური კვერცხი~ რუსთაველის თეატრშიც მიგვიწვიეს და მიხეილ თუმანიშვილთნ ერთად მცირე სცენაზე დავდგით „ჭინჭრაქა“. ძალი ან საინტერესო სპექტაკლი იყო, მასზე მუშაობდნენ ეროსი მანჯგალაძე, მე დეა ჩახავა, გოგი გეგეჭკორი, ზინაიდა კვერენჩხილაძე, რამაზ ჩხიკვაძე, კახი კავსაძე, ბელა მირიანაშვილი, კარლო საკანდელიძე. მუსიკა ბიძინა კვერნა ძემ დაწერა. ხომ წარმოგიდგენიათ, რა სპექტაკლი გამოვიდოდა? ფარდების სისტემა ისე გვქონდა მოწყობილი, რომ თვითონ მსახიობები ხსნიდნენ ამ ფა რდებს და ფარდების მიხედვით იცვლ ებოდა სიტუაციაც. ეროსი მანჯგალაძე იყო დათვი, მედეა ჩახავა – მელია, გოგი გეგეჭკორი – მგელი, ზინა კვერენჩხ ილაძე – ტურა, სერგო ზაქარიაძე – პა ტარა დევი, რამაზ ჩხიკვაძე – ვეზირი. ეს არ იყო სპექტაკლი ბავშვებისთვის. ყველა თბილისელს ორ-სამჯერ მაინც ჰქონდა ნანახი. ყოველ რეპეტიციაზე იმპროვიზაცია ხდებოდა, მარტო სე რგო ზაქარიაძისა და რამაზ ჩხიკვაძის დუეტი რად ღირდა. გზადაგზა ის ეთ რაღაცებს იგონებდნენ, რომ მერე სპექტაკლში რჩებოდა. ჩვენც ძალიან ახლე ბული მიდგომა გვქონდა... შემდეგ უკვე იყო „ბებერი მეზუ რნეები“. ესეც ძალიან ორიგინალურად გადავწ ყვიტეთ. ეს იყო ფიროსმან ის სურათებისგან შემდგარი კოლაჟი და პერსონაჟები ამ პანოდან გადმოდიოდნენ. ისეთი შთაბეჭდილება რჩებოდა, რომ ისინი ფიროსმანის სამყაროში ცხ ოვრობდნენ და ამ ძველ სამყაროში იჭრებოდა მასთან კონტრასტში მყოფი რკინის ხარაჩოები, მილიცი ელი მოტოციკლით და ასე შემდეგ. საერთოდ, იმდენ სპექტაკლზე გვაქვს ნამუშევარი, რომ ვერც კი და ვთვლით, ჩვენ მხოლოდ რომელიმე ერთ თეატრზე არასდროს ვყოფილვართ მი მაგრებული. თბილისში ყველა თეატრში გვიწვევდნენ. ვახტანგ ჭაბუკიანთანაც გვიმუშავ ია. თავისთავად საინტერესო პიროვნ ება იყო, თუმცა ძალიან რთული. საკმ

ის ავტორები, დამდგმელი რეჟისორები და მხატვრებიც ჩვენ ვიყავით, მუსიკა გია ყანჩელმა დაგვიწერა. თითქმის ყვ ელა ანიმაციური ფილმისთვის ის გვიწ ერდა მუსიკას. სამნი რომ ვიყავით, ეს ჩვენს წარმატებას განაპირობებდა, თან მტკიცე მეგობრობა გვქონდა. ჩვენ შე ვქმენით ფართო ეკრანისთვის ფილმი, „სად არის ჩემი სავანა“. ეს ერთი პატარა ჟირაფის ამბავია, რომელიც გალიიდ ან გარბის და თანამედროვე სამყაროში ხვდება, რომელშიც ათასი უბედურებაა: ეკოლოგია ირღვევა, ტყეები იჩეხება და ბოლოს იძულებული ხდება, ისევ გალი აში დაბრუნდეს. კიდევ ერთი ანიმაცია იყო – „კონკურენცია“, რომელიც მოსკ ოვმა არ დაამტკიცა. აქ იყო გადმოცემ ული, როგორ იბრძვიან ადამიანები თა ნამდებობისთვის. ის ცენზურამ არ გა უშვა და შესაბამისად, აღარც არსებობს. – თქვენს ანიმაციურ ფილმებში სულ არის ფილოსოფიის ელემენტები, ასე მგონია, რომ ეს იყო მულტფილმი დიდებისთვის და ცოტათი ბავშვები სთვისაც... – მაშინ მულტიპლიკაციას ცოტა სხ ვა დატვირთვა ჰქონდა და რეჟისორი ცდილობდა, კიდევ რაღაც ეთქვა... მაგა ლითად, „ჯადოსნურ კვერცხში“ ნამდ

აოდ ამბიციური გახლდათ, მით უმეტეს, ჩვენ ახალგაზრდები ვიყავით. სხვა რე ჟისორებთან ყოველთვის ვმეგობრობდ ით, მასთან კონტაქტი კი არ შედგა, დი სტანციას იცავდა. ჩვენი ხედვა მისთვის მისაღები იყო, თუმცა ავანგარდული არაფერი უნდოდა. სხვა რეჟისორებთან რეპეტიციებსაც ვესწრებოდით და რა ღაც კორექტივები შეგვქონდა. აქ ასეთი რამ არ მომხდარა... მარჯანიშვილის თეატრში ვმუშ აობდით სპექტაკლ „ბერიკონზე“, გიგა ლორთქიფანიძის „შთამომავლობაზე“, რომელშიც ვერიკო ანჯაფარიძე თამა შობდა. გიგასთან ერთად ძალიან ბევრი სპექტაკლი გვაქვს გაკეთებული. იგივე „ოიდიპოს მეფე“. სხვათა შორის, ამ სპ ექტაკლში ძალიან საინტერესო მიგნება გვქონდა, მოგეხსენებათ, ანტიკური თე მატიკის სპექტაკლებში ყოველთვის არ ის ქორო – გუნდი, რომელიც გამოხატა ვს მასის დამოკიდებულებას რაიმე მო ვლენის მიმართ. ჩვენ ეს მთელი გუნდი ერთი მთლიანი ნაჭრით დავფარეთ და მარტო თავები ამოვაყოფინეთ. განათე

თავისუფალი ხელოვნება. სწორედ ეს გახდა მიზეზი იმისა, რომ „სამე ულის“ წევრებმა დიზაინერობაც შე ითავსეს: ალექსანდრე სლოვინსკი: „სა მოცდაათიან წლებში ბულგარეთში იყო მოდის ჩვენება. მაშინ მოდელე ბის სახლი ძირითადად წარმოებაზე მუშაობდა. ტანსაცმელი იკერებოდა მასობრივი წარმოებისთვის, ჩვეუ ლებრივი საბჭოთა ადამიანისთვის გამოსადეგი რომ ყოფილიყო. უც ხოეთში წასაღებად რაღაც განს ხვავებული უნდოდათ. ქალისა და მამაკაცის კოსტიუმები მთლიანად ჩვენ მოვამზადეთ. მაშინ ელვის პრ ესლი იყო მოდაში, როკის და ეროვ ნული მოტივების ნაზავი გამოვიდა. ეს კოსტიუმები აღარ არსებობს. სა მწუხაროდ, იმ ჩვენებიდან არაფერი შემოგვრჩა. მუშაობის დაწყებისთა ნავე ვიცოდით, რომ იმ კოსტიუმებს საბჭოთა კავშირში არავინ ჩაიცვა მდა. პარალელურად სულ ვმუშაო ბდით საბავშვო წიგნის გრაფიკაზე. მაშინ პოლიგრაფია ცუდ მდგომარე ობაში იყო და ფერად ილუსტრაციას მხოლოდ საბავშვო წიგნების გამო

მასში გაივლიდა, ძალიან ეფ ექტური ფინალი იყო. მერე მოვიდა თეატრში თემურ ჩხეიძე, მასთან ერთად ვმუშაობდით „ოტელოზე“, „ვერაგობა და სიყვარულზე“ და კიდევ რამდენიმე სპექტა კლზე. ჩვენი დეკორაციები და კოსტიუმების დიდი ნაწილი მუზეუმებში ინახება, ნაწილი – ოჯახებში. სხვათა შორის, ჩვ ენ მოვხატეთ მარჯანიშვილის თეატრის ფოიეც“ .

ბის წყალობით ქსოვილი, მოძრაობისას ისეთ შთაბეჭდილებას ქმნიდა, თითქოს ერთი მთლიანი ქანდაკება იყო. მთავარ როლს ოთარ მეღვინეთუხუცესი თამა შობდა, ბოლოს, როდესაც ოიდიპოსი სცენიდან გადიოდა, სცენა მაღლა ად იოდა, ნაპრალი იქმნებოდა და ოთარიც

„ჯადოსნური კვერცხი“ „ანიმაციაზე მუშაობა სა მოციან წლებში დავიწყეთ. მანამდე ამ დარგთან არანაი რი შეხება არ გვქონდა. პირველ ანიმაც იურ ფილმზე „ოქროზე“ მუშაობისას გა ვეცანი ტექნოლოგიას. ჩვენ შევქმენით სცენარი და დამდგმელი მხატვრებიც ჩვენ ვიყავით. ამის შემდეგ ანიმაციის დარგში სტაბილურად ვმოღვაწეობ დით. „ჯადოსნური კვერცხის“ სცენარ

`დონ კიხოტი~ ვილად იყო ფილოსოფიური იდეა ჩადე ბული. ეს კვერცხი, რომელიც ხელიდან ხელში გადადის, იმის მიხედვით, ვის ჩაუვარდება ხელში, სხვადასხვა რეზუ ლტატს იძლევა. თუ ყაჩაღთან ხვდება, ნგრევასთან არის დაკავშირებული, თუ პატარა ბავშვთან – ნერგივით იზრდება და იქიდან ახალი ხე ამოდის... მოკლედ, სათქმელი ბევრნაირად შეიძლება ითქვ ას...“

`ოჩოპინტრე~

მოდების ჩვენებიდან „ნაცარქექიამდე“ როგორც ბატონი ალექსანდრე ყვება, თავიანთი პროფესიის გამო, სხვა საბჭოთა ადამიანებზე თავისუ ფლად ცხოვრობდნენ და საზღვარგ არეთაც მოგზაურობდნენ, რადგან, მიუხედავად რკინის ფარდის არსე ბობისა, კომუნისტურ სახელმწი ფოსაც სჭირდებოდა საჩვენებლად

ცემის შემთხვევაში აფინანსებდნენ. ასევე, ვმუშაობდით შექსპირისა და შუშანიკის წამების ილუსტრაციე ბზე. მოკლედ, ამ დარგშიც ძალიან ბევრი გვაქვს შექმნილი. მოგვიანებით თეატრი დაიშალა, დეკორაციები არავის სჭირდებოდა და მე და ჩემი მეგობარი ჩიკვაიძე ამერიკაში წავედით, მხოლოდ ნახე ვარი წლით, ჩიკვაიძე კი იქ დარჩა და ხუთი წლის წინათ ამერიკაში გარდ აიცვალა. ახლა უკვე ინდივიდუალ ურად ვმუშაობ. ერთი პერიოდი მუ სიკისა და დრამის თეატრში ვიყავი მთავარ მხატვრად. ძალიან რთული პერიოდი იყო, სახსრები არ გვქო ნდა, რომ დეკორაციები გაგვეკეთ ებინა. ახლა სამხატვრო აკადემიაში არქიტექტურას ვასწავლი, თეატრა ლურში კი – სცენოგრაფიას“. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

როგორ მოიხსნეს კომპლექსები ცნობილმა ქართველმა მამაკაცებმა თამაზ თამაზაშვილის თმის გადანერგვის კლინიკა `ჰეალაინ ინტერნეიშნლში~ ლამაზი თმა მთელი სიმდიდ რეა და არამარტო ქალბატონებ ისთვის. სიმელოტეს მამაკაცები ხშირად მიჰყავს სტრესულ მდგო მარეობამდე და დეპრესიამდე. მა გალითად, ამბობენ, რომ იულიუს კეისარი დაფნის გვირგვინს მელო ტი თავის დასაფარად ატარებდა. ანუ, თუ მამაკაცი ამბობს, რომ მას თავისი მოშიშვლებული თავი დი სკომფორტს არ უქმნის, ის, რბილ ად რომ ვთქვათ, ცრუობს. თავად ჰოლივუდის მეგა ვარსკვლავებიც კი მივიდნენ იმ გადაწყვეტილე ბამდე, რომ სიბერეს არა მარტო სახეზე გაჩენილი ნაოჭი, არამედ გაცვენილი თმაც აახლოებს და მამაკაცურ იმიჯზეც არანაკლებ უარყოფითად მოქმედებს. ამიტ ომ გადანერგილი თმით დღეს თა ვს არაერთი მათგანი იწონებს და სრულიად სამართლიანადაც. მაგა ლითად, ჯონ ტრავოლტა. აშკარაა, რომ თმის გადანერგვის შედეგი ძალიან ეფექტურად აისახა მის გა რეგნობაზე. 53 წლის ასაკშიც კი საკმაოდ მომხიბვლელია. არც ნი კოლას კეიჯს უჩანს გადანერგილი თმა ურიგოდ. თმის გადანერგვის შემდეგ ის აშკარად გაცილებით ახალგაზრდულად გამოიყურება. თმა მელ გიბსონმაც გადაინერგა და შემელოტებული შუბლის ხაზი გაისწორა. ამ ბოლო დროს დევიდ ბეკჰემის თმაც აღარ გამოიყურ ება უწინდებურად შეთხელებულ ად. აღარაფერს ვამბობთ ელტონ ჯონზე, ეფექტი აშკარად სახეზეა. ერთი სიტყვით, თმის გადანერგ ვა ძალიან პოპულარული გახდა. მოდი, ვნახოთ, რა ხდება ჩვენთან, საქართველოში, სადაც გამელო ტების პრობლემა არანაკლებ აქ ტუალურია. კულუარული ინფო რმაციებით, ჩვენი ვარსკვლავები და ცნობილი მამაკაცებიც ნელ-ნე ლა იხსნიან კომპლექსებს. მაგალი თად, ბატონი დავით როსტომაშ ვილი არსად არ მალავს იმას, რომ შეთხელებული თმის საფარი თმის გადანერგვის წყალობით აღიდგინა და ამაყობს კიდეც საკმაოდ ეფექ ტური ქოჩრით.

დათო როსტომაშვილი: – ჩემმა რამდენიმე მეგობარმა გადაინერგა და მეც დავფიქრდი ამაზე. მეუბნებოდნენ, ნახავ, რო გორ მოგიხდებაო და წავედი პრ ოფესორ თამაზ თამაზაშვილის კლინიკა „ჰეალაინ ინტერნეიშნ ლში“. მაგ კაცის დანერგილია, სა ერთოდ, თმის გადანერგვის მეთო დი მარტო თბილისში კი არა, კავკ ასიაშიც. თვითონაც გადანერგილი აქვს თმა. კლინიკაში მაგარი ხალხი მუშაობს. დამელაპარაკნენ, ამიხსნ ეს, შედეგების სურათები მაჩვენეს და ბევრი აღარ მიყოყმანია. ჩემი თმის ხელახალი დაბადების დღე ზეპირად მახსოვს (იღიმის). რაც გა მიკეთეს, იმას ოპერაციას ვერც და ვარქმევ. არაფერია არც საშიში და არც გასაძლები. მერე ამოდის და ამოდის. გინდა შეიჭერი, გინდა გა დაიპარსე. შენი თმაა, რა... თმის გადანერგვის შესახებ აზრი სხვა ქართველ ცნობილ მამაკაცე ბსაც ვკითხეთ. ესაო, და ქართველი მამაკაცები ევროპელებზე კომპლე ქსიანები არიანო, მაგრამ არც ასე ყოფილა საქმე. ზაალ სულაკაური: – ბიძაჩემს სიმელოტე რომ არ შე სტყობოდა, გატანჯული იყო კაცი. ძველ დროში როგორ ებრძოდნენ სიმელოტეს, ხომ იცი?! – სად იყო მა შინ თმის გადანერგვა. „ტალავერს“ იკეთებდა – თმას კეფიდან წინ გადმ ოივარცხნიდა და ლაქით იწებებდა. თმის გადანერგვა რომ ყოფილიყო, ხომ დაისვენებდა საწყალი. მელოტ კაცს რომ ქოჩორა სჯობია, ამაზე ორი აზრი არ არსებობს. – ანუ, თუ გაგცვივდა, გადაინ ერგავ? – წარმოიდგინე, დაგცვივდა კბ ილები და აღარც ერთი აღარ გაქვს. აღარ უნდა ჩაისვა და იყო „ბაბა ია გასავით“?! სიმელოტეც იგივეა. ამ იტომ უნდა გადაინერგო. მით უმ ეტეს, რომ დღეს ეს პრობლემა აღარ არის. ანრი ჯოხაძე: – (იცინის) რაღაც საეჭვოდ მო მადექით მაგ შეკითხვით. მე ამაზე საკუთარი ჩამოყალიბებული აზრი მაქვს. მგონი, უკვე გაჩნდა კარგი

თორნიკე ყაჯრიშვილი

13 წლის მხატვრის მეორე პერსონალური გამოფენა

22 ნოემბერს, „თბილისის მერიის სოლიკო ვირსალაძ ის სახელობის სამხატვრო ხელოვნების სკოლაში“, 13 წლის თამუნა ტოტიკაშვილ ის პერსონალური გამოფენა მოეწყო. სამხატვრო სკოლის ფოიეში გამართულ გამოფე ნაზე, ფერწერულ ნამუშე ვრებთან ერთად მოზაიკა, ქანდაკება და თოჯინები იყო წარმოდგენილი. ასაკის მიუხედავად, არა ერთ საერ თაშორისო და ადგილობრივ კონკურსში მონაწილეობდა. პატარა მხატვრისთვის ეს უკვე მეორე პერსონალური გამოფენაა... თამუნა ტოტიკაშვილი: „გა მოფენით კმაყოფილი ვარ. ვფიქ რობ, რომ ჯერ კი დევ ბევრი მაქვს სასწავლი. სხვა დასხვა მიმარ თულებით ვმ უშ

აობ, როგორც ფერწერაში, ისე ქანდ აკებაში და სხვადასხვა გამოყენებით ხელოვნებაში. დიდი მადლობა მინდა გადავუხადო ყველა იმ ადამიანს, ვი ნც გვერდში დამიდგა“. თამუნა, აგვისტოს ომში და ღუპული გიორგი ნადარეიშვილის დეიდაშვილია. ქანდაკება „ცხენი“, რომელიც ცოტა ხნის წინ დაასრუ ლა, სწორედ დეიდაშვილის ხსოვნას მიუძღვნა. მაია ტოტიკაშვილი, თამუ ნა ტოტიკაშვილის დედა: „ხუ თი წე ლია რაც ხა ტა ვს. არც ჩე მს ოჯახში და არც ჩემი მეუღლის სანათესაოში მხატვარი არავინ გვყავს. ვფიქრობ, რომ ეს ნიჭი ღმერთის საჩუქარია... ყოვე ლთვის იმას აკეთებს, რაც მას

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ტენდენცია საქართველოში, რომ მამაკაცებს აღარ უტყდებათ თმის გადანერგვა. სიმელოტე მამაკაცი სთვის ყველაზე მტკივნეული თემაა და თმის გადანერგვაც, მთელ მს ოფლიოში იმიტომაც გახდა ასეთი აქტუალური. ყველაზე შედეგიანი პლასტიკური ოპერაციაა. გამელო ტება საშინელებაა და ყველა მელო ტი მამაკაცი, არამელოტიც მხარს უნდა უჭერდეს თმის გადანერგ ვას. მით უმეტეს, რომ გადანერგ ილი თმა სამუდამოა. მას გაცვენა აღარ ემუქრება. ძალიან წარმატ ებული მეთოდია. ერთი სიტყვით, კარგად შევისწავლე თმის გადა ნერგვის მეთოდიკა და ვიცი, რომ ერთ წუთსაც არ დავფიქრდები, ისე გავიქცევი „ჰეალაინ ინტერნ ეიშნლში“. ასაკში რომ შევალ, ნა მდვილად არ მინდა გადაშლილი შუბლით და მოტიტვლებული თა ვით ვიარო. თამაზ თამაზაშვილი, თმის გადანერგვისა და თმის ცვენის მკურნალობის კლინიკა „ჰეალ აინ ინტერნეიშნლის“ დამფუძ ნებელი, თმის გადანერგვის მე თოდის ერთ-ერთი პიონერი, მან შემოიტანა პირველმა თმის გა დანერგვის მეთოდი ამიერკავკა სიაში და საკუთარ თავზე გამოსც ადა გადანერგილი თმის ეფექტუ რობა. დღესაც ხელმძღვანელობს კლინიკას და ასევე მოღვაწეობს ამერიკაში, ნიუ-იორკში, ორგა ნოთა და ქსოვილთა ტრანსპლა ნტაციის ცენტრში. დაჯილდოე

ბულია უმაღლესი ჯილდოთი „ოქროს ხელთათმანით“. მისმა კვლევებმა და ხანგრძლივმა სამეცნიერო კვლევებმა თმის გადანერგვისა და მკურნალო ბის დარგში, თმის ცვენისა და სიმელოტის პრობლემის მო გვარება რეალობად აქცია. – ბატონო თამაზ, ამბობენ, რომ ამერიკაში სიმელოტე ძა ლიან ლახავს მამაკაცის რე სპექტაბელურ იმიჯს. – არამარტო ამერიკაში, ევ როპაშიც და მინდა გითხრათ, რომ დედამიწის მოსახლეობის ნახევარს სიმელოტის პრობ ლემა აქვს. თანაც თითქმის კაცო ბრიობის გაჩენის დღიდან. ამიტომ აც გაჩნდა ეს მეთოდი – თმის გადა ნერგვა, რომელსაც სიმელოტესთან ბრძოლაში ალტერნატივა არა აქვს. ჩვენს კლინიკაში, „ჰეალაინ ინტე რნეიშნლში“ გადანერგილი თმა გა რეგნულად არაფრით განსხვავდება ბუნებრივისგან, იმიტომ რომ ის თა ვადაც ბუნებრივია. ჩვეულებრივად იზრდება, იკრიჭება, ისევ ამოდის. ჭაღარავდება, იღებება... მთელ მს ოფლიოში დღეისთვის სიმელოტის დაძლევის საუკეთესო და ყველაზე ეფექტური მეთოდი თმის გადანე რგვაა. – მედიკამენტოზური მკ ურნალობა არ არის ეფექტუ რი? – ქალებში ნამდვილად არის ეფექტური, მაგრამ ჯერ უნ და დადგინდეს, რა ტიპის თმის ცვენასთან გვაქვს საქმე. ამის თვის კლინიკა უახლესი დიაგ ნოსტიკური აპარატურითაა აღ ჭურვილი. საქართველოში პირვ ელად მე გავაკეთე თმის გადანერგვის ოპერ აცია და გავხსენი პირველი სამკ ურნალო-დიაგ ნოსტიკური კლ ინიკა, რომელიც აგერ უკვე თო თხმეტ წელზე მე ტია, წარმატებით მუშაობს, უახლესი ამერიკული ტექნოლ

სიამოვნებს. მიუხედავად იმისა, რომ გიორგის გარდაცვალებით ჩვენს ოჯახს დიდი ტრაგედია დაატყდა, თამუნას ხატვა არ შეუჩერებია. მან ბევრი ნამუშე ვარი სწორედ გიორგის მიუძღვნა. ამ ცხენის ქანდაკებას საინტერესო ის ტო რია აქვს. გიორ გის სოფელში ჰყავდა ცხენი, რომელიც მას ძალიან უყ ვარდა. მისი დაღუპვის შე მდეგ, ძალიან მალე, ცხ ო ვე ლ ი უ მი ზ ე ზო დ დაი ღ

უპა... სწორედ ამ ცხენის ქანდაკება გააკეთა თამუნამ. ამჟამად ჯარისკ აცზე მუშაობს...“ სულ მალე საპატრიარქოს ინიც იატივით საბავშვო ბიბლია გამოიც ემა, სადაც თანატოლებთან ერთად თამუნას რამდენიმე ნამუშევარიც შევა. ქეთევან ბარნაბიშვილი, „სოლიკო ვირსალაძის სახე ლობის სამხატვრო ხელოვნ ების სკოლის“ დირექტორი: „ეს გამოფენა და მისი ნამუშევრებ ის ხარისხი იმაზე მეტყველებს, რომ ეს ბავშვი ნამდვილად იმსახურებდა პერსონალურ გამოფენას. წელი წად-ნახევარია რაც ჩვენ სკოლაში დადის. ალბათ, იკითხავთ, რატომ პერსონალური გამოფენაო, მაგრამ

ოგიებითა და მეთოდიკით. გადანე რგვიდან ორ თვეში თმა უკვე იწყებს ამოსვლას. არიან მამაკაცები, რომე ლთათვისაც სიმელოტის დამარც ხება მთელი ცხოვრების ოცნებაა. – ბატონო თამაზ, მართალ ია. რომ „ჰეალაინ ინტერნეი შნლში“ თმა უკვე გადაინერგა ქართული საზოგადოებისთვის რამდენიმე კარგად ნაცნობმა სახემ. – ეს კონფიდენციალური ინ ფორმაციაა და მე ვალდებული ვარ, პაციენტის ანონიმურობა დავიცვა, მაგრამ დაელოდეთ, ძა ლიან მალე თავად ნახავთ შედეგს და მიხვდებით (იცინის). მთავარი ის არის, რომ კლინიკაში მომუ შავე გუნდმა მოახერხა, ძალიან ბევრი ქართველი მამაკაცისთვის მოეხსნა კომპლექსი, რომელსაც სიმელოტე და თმის ცვენა იწვევს. ეს მე „ჰეალაინ ინტერნეიშნლის“ მთავარ წარმატებად მიმაჩნია. P.S. მამაკაცებო, დაფნის გვ ირგვინი იულიუს კეისარს დაუთ მეთ, თქვენ კი, უბრალოდ, აკრი ფეთ ტელეფონის ნომერი: 230 00 30, ან მიბრძანდით ქავთარაძ ის ქუჩა ნომერ #16-ში, DKC სამკურნალო კომბინატი (ყო ფილი „ლეჩკ ომბინატი“) და „ჰეალაინ ინტე რნე იშ ნლ თა ნ“ ერთად დაამ არცხეთ სიმე ლოტე. გვერწმ უნეთ, ვარსკვ ლავები თმას აქ ინერგავენ.

იმ წარმატებებმა, რომელიც ამ ბა ვშვმა მოიპოვა, როგორც საქართვე ლოში, ისევე საერთაშორისო ასპა რეზზე, მოგვცა იმის უფლება, რომ მისთვის პერსონალური გამოფენა მოგვეწყო. უკვე რამდენიმე წელია, ტრადიციად იქცა და საპატრიარქ ოს ეგიდით ტარდება საქართვე ლოს მასშტაბით ბიბლიის დასურა თება. ბავშვებს აძლევენ თემებს, რომლებზეც მუშაობენ და იქიდან საუკეთესოს არჩევენ. შარშანაც და წელსაც თამუნამ ამ კონკურსში პირველი ადგილი დაიკავა. ახლა, მალე, მისი და მისი თანატოლების მიერ დასურათებული საბავშვო ბი ბლია გამოვა, რაც საქართველოში უპრეცედენტო შემთხვევაა. ბავშვმა ბიბლიურ თემაზე იმდენი იმუშავა, რომ ამ გამოფენაზე, ერთი კედელი მთლიანად ამ თემას მიეძღვნა... ასაკის მიუხედავად, ის, წარმ ატებულად მუშაობს, როგორც ნა ტურმორტში, ასევე აბსტრაქციაში, სასულიერო თემაზე, პეიზაჟზე, პლ აკატზე და ასე შემდეგ... მას ძალიან დიდი მომავალი აქვს. მეორე პერს ონალური გამოფენა და ამდენი წა რმატება, მის ასაკში, სერიოზული განაცხადია“. როგორც თამუნას პედაგოგები ამბობენ, მას უკვე თავისი სტილი და მიმართულება აქვს. მაია ქინქლაძე, ბავშვის მა სწავლებელი: „ნიჭიერი ბავშვია და ძალიან კარგად ახდენს მისი ნი ჭის რეალიზებას. შრომისმოყვარ ეობა და ის ინტელექტი, რომელიც მას აქვს, კარგად აისახება მის ნა მუშევრებში. მხატვრისთვის აუ ცილებელია გამოფენის გაკეთება, რადგან ამით ერთგვარ შეჯამებას აკეთებს, შემდეგ ახალ ეტაპზე გა დადის და შემოქმედებითად უფრო იზრდება“.

გახმაურებული მკვლელობის ახალი დეტალები მირიან ბოქოლიშვილი

გასულ კვირას ბათუმის საქალაქო სა სამართლომ 18 წლის გიორგი ლალი აშვილის მკვლელობაში ბრალდებულ ლევან ნინუას 14 წლით თავისუფლებ ის აღკვეთა მიუსაჯა. მკვლელობა ბა თუმის ბულვართან 23 აგვისტოს მო ხდა. გამოძიების ვერსიით, შელაპა რაკების ნიადაგზე ნინუამ გიორგი ლალიაშვილს გულ-მკერდის არეში სასიკვდილო ჭრილობა მიაყენა. 22 წლის ლევან ნინუას დასჯას სამა რთლიანს უწოდებს გარდაცვლილ ის ოჯახი, თუმცა, მათი თქმით, საქმეში კიდევ რამდენიმე პირი ფიგურირებს, რომლებიც ჯერაც თავისუფლებაზე არიან. რა ვერსიაზე საუბრობს გარდ აცვლილის მამა, ზაურ ლალი აშვილი და რატომ ითხოვს ის ხელახალ გამოძიებას? ამის გა სარკვევად ჩვენ ბატონ ზაურს ვესაუბრეთ. ის ამბობს, რომ ინციდენტში, რომელმაც მისი შვილის გარდაცვალება გამო იწვია, ლევან ნინუას გარდა, კიდევ ოთხი ადამიანი ფიგუ რირებს. ზაურ ლალიაშვილი ორგა ნიზებულ ჯგუფზე საუბრობს, რომლებიც, მისი ვერსიით, ბა თუმში ავტომობილების გა ძარცვით იყო დაკავებული. სხვათა შორის, გიორგის მკ ვლელობასაც ავტომობილთან დაკავშირებული ინციდენტი უძღოდა წინ. ზაურ ლალიაშვილი, გარდ აცვლილის მამა: – გიორგი 21 აგვისტოს წა ვიდა მეგობრებთან ერთად ბა თუმში. ეროვნული გამოცდები ჩააბარა და გადაწყვიტა, 2-3 დღით წასულიყო ბიჭებთან ერ თად. რომ ჩავიდნენ, დაგვირეკა, მეორე დღესაც ვესაუბრეთ, ტე ლეფონი უჯდებოდა, ჩართავდა, დაგველაპარაკებოდა ხოლმე და თიშავდა ისევ. მანქანაში ეძინ ათ, ბინა არ დაუქირავებიათ. იმ საღამოსაც ასე ეძინათ სამივეს. როცა მანქანა უეცრად შეირ ყაო, პირველი ჩემი ბიჭი გადმ ოსულა, იქვე იდგა 5 ახალგაზრ და ბიჭი. ჩემს შვილს უკითხავს, ხომ არ იცით, რა მოხდაო. ხმა არ ამოუღიათ. გიორგის შეუგ ინებია, – თუ ვინმემ შეგნებულ ად გაარტყა წიხლიო... ისეთი სიძლიერით მიარტყეს მანქანას, რომ „ჟეშტიც“ კი შეიჭეჭყა. სა ერთოდ არ იცოდა უზრდელობა და გინება, მაგრამ თავმოყვარე ბიჭი იყო. უცხოებიდან ერთერთს უთქვამს, სამივე წა მოდით, გვერდით ვილა პარაკოთო. გავიდნენ ძვ ელ ბულვარზე, გადაკვ ეთეს გზაჯვარედინი... იქ ერთ-ერთმა უთხრა: ბიჭო, შენ ვის მიაყენე შეურაცხყოფაო და დაარტყა. ექსპერ ტიზამაც დაასკვნა, რომ ჩალურჯებები ჰქონდა. ჩემი ბიჭი

ფიზიკურად ძლიერი იყო, წლ ების მანძილზე ქართულ საბრ ძოლო ხელოვნებაზე დადიოდა. მისი ორივე მეგობარი ტანით პატარაა და მუშტით ადვილად მოერივნენ, გიორგის ვერაფერი რომ ვერ მოუხერხეს, დანა და არტყეს. გიორგი უკვე გაქცევას შეეცადა, ბულვარში შევარდა ხალხში, ის კი მაინც მისდევდა სისხლიანი დანით, ეს კამერებზ ეცაა აღბეჭდილი. ამ დროს ჩე მი შვილი უკვე ჩაიკეცა. მოდის პატრული, რომელსაც ჩუმად ჩაუვლის მკვლელი გვერდს და მიიმალება. – ბატონო ზაურ მკვლელ ობაში ბრალდებულ ნინუას 14-წლიანი პატიმრობა მიეს აჯა, რატომ გსურთ გამოძიებ ის ხელახლა დაწყება? რა ახ ალ გარემოებებზეა საუბარი? – მხოლოდ ნინუას დასჯა არ აა საკმარისი იმისთვის, რომ სა მართლიანობა დადგეს. ეს იყო მძარცველთა ჯგუფი, რომელიც

მანქანების გაძარცვაზე მუშა ობდა. მიარტყეს ფეხი მანქანას, თუ იქ არავინ იჯდებოდა, გატე ხავდნენ. დანარჩენები კასტეტ ებით იყვნენ და დარტყმულიც აქვს. მოვითხოვ, თავიდან და იწყოს გამოძიება და დაისაჯონ სხვა მონაწილე პირებიც. რო გორც ახლა გავიგე, ეს არ ყო ფილა ერთადერთი შემთხვევა ამ ჯგუფის მიერ. სამწუხაროდ, ნინუას გარდა, ახლა ყველა მა თგანი თავისუფალია, ისინი სა ქმეში მოწმის სტატუსით ფიგუ რირებდნენ. – ანუ თქვენ გამოძიების ხე ლახლა დაწყებას ითხოვთ? – დიახ, ამ მოთხოვნით უკვე მივმართე მთავარ პროკურატ ურას. ყველანაირად ვცდილობ, კანონიერი გზით მივაღწიო სი მართლეს. ისე, ყველას სახელი და გვარი ვიცი, ყველას სახეზე ვიცნობ. მაგრამ ჯერ კიდევ მა ქვს საღი აზროვნების უნარი და იმიტომ მივყვები სამართლებრ ივ გზას. 18 წლის სპორტსმენის შე სახებ ჩვენ კავშირ „ქართული საბრძოლო ხელოვნების“ თავმ ჯდომარეს, ლაშა კობახიძესაც ვესაუბრეთ. ლაშა და მისი მე გობრები მხარს უჭერენ ოჯახის მოთხოვნას და მთლიანად იზია რებენ იმ ვერსიას, რომ მკვლ ელობა ორგანიზებული ჯგუფის მიერ განხორციელდა, რომე ლსაც რეალურად ავტომო ბილის გაძარცვა ჰქონდა დაგეგმილი. ლაშა კობახიძე: – გიორგი 4 წელი ვარჯიშობდა ჩვენთან ქართულ საბრძოლო ხელოვნებაში. ეს ამ ბავი რომ გავიგე, დაუჯერებლად მო მეჩვენა, იმდენად მშვიდი და გაწონა

ოჯახი 18 წლის გიორგი ლალი აშვილის მკვლ ელობის ხელა ხალ გამოძიებ ას ითხოვს

სწორებული პიროვნ ება გახლდათ, ვერ ვიჯერებდი. თავის თაობაში ლიდერი იყო. თუკი რამე ღო ნისძიება გვქონია, ყველგან მონაწილე ობდა. მას ვენდობოდ ით. წელს ჩააბარა ერ ოვნული გამოცდები და უნივერსიტეტში ჩაირიც ხა. სექტემბრის დასაწყისში ყაზბეგში უნდა წავსულიყავით, გიორგიც მოდიოდა, გვითხრა, ბათუმიდან ჩამოვალ და წავი დეთო. შოკი იყო ჩვენთვის, ყვ ელასთვის, ეს ამბავი. – ლაშა, როგორც ვიცი, თქ ვენც იზიარებთ ოჯახის ვერს იას... – დიახ, ჩვენ არ გვინდა, მტ რად მოვეკიდოთ ვინმეს, ბათუ მელების განადგურება ნამდვი ლად არ გვაქვს განზრახული. უბრალოდ, გვსურს გამოძიება თავიდან დაიწყოს და ის ადამ

ზაურ ლალიაშვილი © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

იანები დაისაჯონ, რომლებიც ამ ამბავში მონაწილეობდნენ. P.S. გარდაცვლილის ახლო ბლები პირდაპირ მიუთითებენ ბათუმში მცხოვრებ რამდენ იმე ახალგაზრდაზე და ორგა ნიზებულ დანაშაულში სდებენ ბრალს. თუმცა ჩვენ უდანაშ აულობის პრეზუმფციიდან გამომდინარე არც ერთი მა თგანის ვინაობას შეგნებულ ად არ ვასახელებთ.

გიორგი ლალიაშვილი

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

გოგლიკა მაღალაშვილი - ედიშერ მა „ სა დე თ ვ სე და ავ ქ იუ ამ წ ის ალ მო ნ ყო ნე ი ი ი რ არ ატა ფე ხის უმ იყო ით ო რა ამ ისე ბდ ქვ რი და ა ბ ე მ ო თ მ შ ს ყო ე „ხ ბდ ფ ამ ფ ოხ ა, რაზ ას. ილ მ მა ა იყ ა“ სშ ს ო“ არ ი

გოგი და ედიშო ოპერაციაზე

„ბიძაჩემი რომ გარდაიცვალა, მამამ იმ საღამოს სპექტაკლი ითამაშა. ოპერაციის დროსაც ასეთი მობილიზება ხდება“ თამარ გონგაძე ბევრმა არ იცის, რომ ქალა ქში ერთ-ერთი ყველაზე ცნობ ილი და წარმატებული ნეიროქ ირურგი გოგი მაღალაშვილი, მსახიობ ედიშერ მაღალაშვ ილის უფროსი ვაჟი გახლავთ. ჩვენთვის მოცემული ინტერვ იუს დროს გოგლიკა არაერთ ხელ ახსენა მსახიობმა თამარ სხირტლაძემ. მაღალაშვილი მისი შვილის, თაზო თოლორა იას მეგობარი იყო. ბუნებრივ იც არის, ერთი თეატრის მსახ იობების შვილები ერთმანეთ თან მეგობრობდნენ. დუეტს ზურა ყიფშიძეც ერთვოდა და სამივე განუყრელი მეგობრები იყვნენ. თუმცა თაზოსგან და ზურასგან განსხვავებით, გო გლიკამ მსახიობობას ექიმობა არჩია. რეჟისორობა უნდოდა, თუმცა რეალისტმა მაღალაშვ ილმა გადაწყვეტილება პრაგ მატულად მიიღო. დღეს უკვე 35-წლიანი სამედიცინო პრაქ ტიკა აქვს. სამი თვეა ნეიროქ ირურგი საუნივერსიტეტო კლ ინიკაში, მაღალი სამედიცინო ტექნოლოგიების ცენტრში მუ შაობს. ექიმი მსახიობ მამას და ბავშვობას იხსენებს.

აფრენდესო. მერე, ვაჟაზე, სამედიცინო ინსტ იტუტის წინ გადავედით საცხოვრე ბლად. პრაქტიკული და რეალისტი ვარ. პირდაპირ სამედიცინო ინსტიტ უტი იყო, სადაც ძალიან ლამაზი გო გონები სწავლობდნენ. და სრულიად პრაგმატული გადაწყვეტილება იყო, რომ სამედიცინოზე ჩამებარებინა“.

„დიპლომი 70 წლის შემდეგ“ „მამაჩემი სამედიცინოზე, სამკ ურნალოზე სწავლობდა. მესამე-მე ოთხე კურსზე იყო, როცა ვახტანგ ტაბლიაშვილმა „ქეთო და კოტეს“ ეპიზოდში გადაიღო და ისე მოეწ ონა, პირდაპირ უთხრა: შენ ჩემთან, თეატრში უნდა წამოხვიდეო. თეატ რალურში დაუსწრებლად, უგამოც დოდ მოაწყო. მერე მარჯანიშვილის თეატრში წაიყვანა. მამას დიპლომი არ აუღია. სულ გადაღებებზე იყო და ვერ მოახერხა. დიპლომი სამოცდაა თს რომ იყო გადაცილებული მაშინ მისცეს. იმის დარდი, რატომ ექიმი არ გამოვედიო, ნამდვილად არ ჰქონ და. მშვენივრად რეალიზებული იყო. კინოსა თუ თეატრებში აბსოლუტუ რად დაკავებული იყო და პრობლემე ბი არ ექმნებოდა. დედა - ნატალია ყავრიშვილი პი ანისტი იყო. მისი წყალობით მუ ა ნ სიკ ალ ურ ი შ ი ა ათწლედ მ მ ილთ ა მ იც მქ მა შვ ნა ე.

გასაუბრება თუმანიშვილთან „მცხეთის ქუჩაზე ვხცო „ ნი ვა ზ ვრობდით და ზამთარში მა იყ ბა ა, რა დაღმართზე ვეშვებოდი, თუ მიმ ბრე ებდ ტუ ა ე ს უ ვსრიალებდი. მერე მა სა რე ი ნ აზ რჯანიშვილის თეატრთ გა ინტე ბით მიწ . არ ა. ა ედე უ ომი ხრ ან ახლოს, 23-ე სკოლის თ ა თ გ მ უკან გადავედით საცხ ოქ ავი მდ ას უ აზი მ ე ყ მ ტ დ ოვრებლად. სკოლასთან შ ვი რა მა ან და ა ო, ს ფ ეს სო“ ვთამაშობდი ფეხბურთს. ყ მ ევ რ ნდ ე ჩვენთან სულ მსახიობები რჩ ისო ჰქო ენდ ი მოდიოდნენ სტუმრად. თავი გ ეჟ ა ფრ რ ნდ ა ა დან რეჟისორობა მინდოდა. მე უ დ ათე კლასში რომ ვიყავი, მამამ მიშა უნ თუმანიშვილთან მიმიყვანა გასაუბ რებაზე. მიშამ უცნაური შეკითხვები დამისვა, სილაში თამაში თუ გიყვ არსო? აინტერესებდა, რეჟისორო ბა რომ მინდოდა, შემოქმედებითი ნატურა ვიყავი თუ მიწაზე მყარად მდგომი. როგორ მაკადრა, სილაში მეათე კლასელი როგორ უნდა ვთ ამაშობდე-მეთქი, გავნაწყენდი. არ გირჩევო, მამას უთხრა. რეჟისორს ფანტაზია უნდა ჰქონდეს და უნდა ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ონდა დამთავრებული, მაგრამ ნაძა ლადევად. ისე შემძულდა ინსტრუმე ნტი და ნოტები, მაშინ რომ დავხურე, დღემდე არ დავმჯდარვარ“. „რბილი კაცი იყო, ცოტა უხასიათოც“ „ბავშვობიდან მახსოვს, საგრიმ იოროში რომ იყო მამა, როგორ იშორ ებდა გრიმს ვაზელინით. მამას კინო ეპოპეა იმ დროს იყო, როცა მე პატა რა ვიყავი. რომ წამოვიზარდე, უკვე თეატრალური პროფილით მუშაობ და. ამდენად, გადასაღებ მოედანზე არ ვყოფილვარ. თუმცა მახსოვს, კინოსტუდიაში გახმოვანების პროც ესი. ჩუმად იყავი, გავახმოვანებ და მალე წავიდეთ სახლშიო, მეტყოდა. - როგორი იყო ედიშერ მაღალა შვილი სახლში? - მკაცრი არ იყო. ხმამაღლა იტ ყოდა, მაგრამ... რომ მეტყოდა ამას გიკრძალავო, მე მაინც ვაკეთებდი. რბილი კაცი იყო, ცოტა უხასიათოც, შეიძლება ითქვას. სულ შურდა იმ მს ახიობების, რომლებიც ტექსტს ადვი ლად იმახსოვრებდნენ. ამბობდა, ჯუ ლიეტა ვაშაყმაძე ათ გვერდს გადა იკითხავდა და უცებ ზეპირად იტყო დაო. სარკესთან ემოციებში ტექსტს რომ კითხულობდა, თუ შევუხედა ვდი, გადიო, უკან მაბრუნებდა. უნდა გეჩვენებინა, რომ მისი მიღებულია ეს გადაწყვეტილება და ყველაფერს გა აკეთებინებდი. შენს გადაწყვეტილე ბას შეაპარებდი და გააკეთებინებდი.

გოგლიკა მაღალაშვილი

აღალაშვილის ნეიროქირურგი ვაჟი მე და ჩემ ძმას ტაქტიკა გვქონდა - მამა როგორ „დავაბათ“. დედა სულ ელოლიავებოდა. მამას გამო საკონცერტო კარიერა შეწყვიტა. 24 საათი როიალზე დაკვრა აღარ გამო სდიოდა. არადა, თავის დროზე წარმატ ებული პიანისტი იყო. რადიოში დღესაც არის მისი ჩანაწერები“.

ნარდზე „კინოში უარყოფით პერსონაჟებს ასრულებდა, ამ დროს, ცხოვრებაში ძალიან წესიერი და ოჯახის კაცი იყო. ბოჰემაში ტრიალებდა და ხომ შეიძლე ბოდა ყური მომეკრა, რაიმე ცუდი ეთ ქვათ მასზე, მაგრამ არასდროს გამიგია. ყველა აქებდა. ერთი პერიოდი, მისი თაობის მსახ იობებთან ერთად, ძალიან პოპულარუ ლი იყო. შარშან მაჩუქეს 61 წელს გაკე თებული ნარდი, რომელზეც გარედან ზიჩის „ვეფხისტყაოსნის“ ილუსტრაცია იყო, შიგნით ლეილა აბაშიძისა და მა მაჩემის პორტრეტები დახატული. ეს ნარდი ადრე სამტრედიაში მქონდა ნა თამაშები. ედიშერის სურათები იყიდ ებოდა, გოგოები იტაცებდნენ. „სოიუ ზპეჩატის“ სალონებში იყო გამოკრული მისი ფოტო“. - დედა ეჭვიანობდა? - შეიძლება გულის სიღრმეში ეჭვიან ობდა. მაგრამ მამა არ იყო ის ტიპი, ან რა ჰქონდა საეჭვიანო? ერთადერთი, ქეიფი უყვარდა და დედა ამაზე ბრაზობდა, თავს მოიკლავ, რამდენს სვამო. ბოლო მდე სვამდა, არ კადრულობდა ვინმეზე ნაკლების დალევას. ერთხელ, პეტერბ ურგში, იქაურმა ქართველმა რესტორ ანში დაგვპატიჟა. იმ კაცმა მიმტანს ორი ბოთლი არაყი მოატანინა, თითო-თითო დავიდგათო. დედამ ერთი ბოთლი ოფ იციანტს შეუმჩნევლად წყლით შეაცვლ ევინა. მამამ გადაკრა და გადახედა დე დაჩემს, მიხვდა ვისი ხელიც ერია ამაში, მაგრამ იქვე ხომ არაფერს ეტყოდა? ასე ვერ გათქვა და მამაჩემი მთელი საღამო წყალს სვამდა. დედა იუმორით სავსე ქა

„სასაფლაოზე რომ ავდივარ, იმის განცდა არ მაქვს, რომ მათთან ვარ. იქ ჩემთვის მხოლოდ ქვა და მიწაა. დედასთან და მამასთან კი ფიქრებში ვამყარებ სულიერ კავშირს“

ედიშერ მაღალაშვილი ცოლ-შვილთან ერთად მომიბრუნდა: „ეს ტექსტი სიყვარ ულის ახსნისას რომ გაამართლო, დე ნირო უნდა იყო. არადა, ბუნებრივად ჟღერს. რა ტექსტი მაქვს, ეს როგორ გივი და ედიშო ვითამაშეო“. დე ნირო ვერ ითამაშებ და, მამა, შენ ხარ მხეცი-მეთქი“. როლი მიყვარს „ქეთო და კოტეში“. ძა ძმა - კინოოპერატორია ლიან ახალგაზრდაა და სახასიათო პა „ჩემი ძმა, მიშა, კინოოპერატორია. ტარა მკვეთრი როლი აქვს. მღერის და ერთ ფრაზას ამბობს. თეატრში ჰქონდა მანამდე სამსახიობო დაამთავრა, მა სერიოზული როლები. კინოში სახელმ რჯანიშვილის თეატრში რამდენიმე სე წიფოს წინააღმდეგ კარიერისტი კოლმ ზონი იმუშავა და მერე შეეშვა. ცოტა ეურნეობის თავმჯდომარის და წესიერი ძველი ბიჭი იყო და დარბაზში „პლეხ ქალების „შემცდენელის“ როლებით და ანოვი“ რომ შემოდიოდა, მიშას თამაში შტამპეს. დღევანდელ დღეს ეს თემატი „უტყდებოდა“. მერე, გარკვეულწილად კა როგორი საყურებელია. თვითონ ღა ჩემი გავლენით, კინოოპერატორობა გა

`ქეთო და კოტეში~ ლი იყო და თავისი იუმორის წნეხის ქვეშ ამყოფებდა მამას. ნატა ისეთ ფრაზას არ ამბობდა, მასში რამე „ხოხმა“ არ ყო ფილიყო. „დე ნირო ვერ ითამაშებდა, მამა, შენ ხარ მხეცი-მეთქი“ „განსაკუთრებულად მისი პირველი

დაობდა ფილმის - „გაზაფხული საკენში“ ფინალზე. ულამაზეს ლიანა ასათიანთან ერთად თამაშობდა. ფინალში მას „აბავ და“, კავკასიონის მწვერვალზე ისხდნენ და მამას ჰქონდა ასეთი ფრაზა: იმ მწვე რვალის იქით რუსეთია, რუსეთში დიდი მოსკოვია, დიდ მოსკოვში კრემლია და იმ კრემლში სტალინი ზისო. ერთხელ

მიშა მაღალაშვილი

ოპერაციები - რთულ ოპერაციებს აკეთებთ, როგორ ახდენთ თავის მობილიზებას? - მამაც მეუბნებოდა, მსახიობობის დროსაც მობილიზება ხდებაო. ბიძაჩე მი რომ გარდაიცვალა, მამამ იმ საღა მოს სპექტაკლი ითამაშა. ოპერაციის დროსაც ასე ხდება. დილის ექვს საათზე ოპერაციას მოვრჩი. ცხრა საათზე კო ნფერენციაზე ვიჯექი და წინ კიდევ ორი დიდი ოპერაციაა. ვიცი, რომ შევალ, აბსოლუტური პროფესიული მობილი ზაცია მოვა. შინაგანი ადრენალინი გა მოიყოფა. ყველაფერს ვაკეთებთ, რაც კი დედამიწის ზურგზე ოპერაცია კეთდ ება. ამ კლინიკაში გადმოსვლის მიზეზი ის იყო, რომ აქ ბევრად მეტი ტექნიკური საშუალებაა. ბლომად ოპერაციები წა მოვიდა... ჩემი უფროსი ვაჟი, ედიშერ იც, ნეიროქირურგია, ჩემთან მუშაობს. ჩემგან განსხვავებით დისერტაცია და იცვა. უმცროსმა, გივიმ ბიზნესმენობა გადაწყვიტა.

„ვერ წარმოიდგინა, რომ უხორ ცო კერძს დავუტოვებდით“ „მამა, ხუთი წლის წინ, 80 წლის ას აკში გარდაიცვალა. დედა, რამდენიმე წლით ადრე. ძალიან გაუჭირდა ცო ლის გარეშე. დედა პატარა ბავშვი ვით უვლიდა. მამას კუჭის წყლული ჰქონდა და გასტროლებზე ნატა მ ო არ მენიუთი მიჰყვებო „უყვარდ დნენ. ო და. მე რე ჩე მი მე ბ ე რ ემსახუ უღლე ცდილობდა რ უ ი ც ნ ა დისტ ა მისთვის დიეტური არ იჭერდ კერძების გაკეთე პულტსაც ედიშო, . ბას, მაგრამ მაინც ი შ ლ ე ხ , ო ე ის ეთი ეჭირა, ეტ თ რ ი დაწყვიტა. ოპტიკა და გადამ ყოდა - ნატა სხვანა ს ლ ი ვ ფოტოტექნიკა იცოდა. შ შვილი ირად აკეთებდაო. „ხო მე ბავშვობიდან ფოტო ეტყოდა“ მოყვარული ვარ. სახლში სულ იყო კარგი ფოტოაპარ ატი, აბაზანაში ვიკეტებოდი და ფერად ფოტოებსაც ვბეჭდავდი. მერე, მედიცინაში მოსვლისას, მოხს ენების დროს ამიტომ მქონდა ყველაზე კარგი სლაიდები. მიშა, გოგი ხაინდარა ვასთან და დიტო ცინცაძესთან ერთად მუშაობდა. საუკეთესო ოპერატორის პრიზი აქვს აღებული. ახლა ავთო ვარს იმაშვილთან მუშაობს“. უდისერტაციო „დისერტაცია 1991 წელს უნდა და მეცვა. მერე ომი იყო და დისერტაციი სთვის არავის სცხელოდა. (ახლა სახლ ში მიდევს დისერტაცია - ეპილეფსიის დროს ფსიქომოშლილობის ფსიქოქირ ურგია) მერე უკვე ქალაქში ისეთი იმიჯი მქონდა, არც მჭირდებოდა პროფესორ ის სტატუსი. ბევრ პროფესორს არ ჰქ ონდა იმდენი სამუშაო, მე რომ მქონდა. 45 წელს რომ გადავცილდი, უკვე მრ ცხვენოდა, ვისაც ვასწავლე, იმისთვის გამოცდა უნდა ჩამებარებინა და მერე იმას ემსჯელა ჩაეთვალა თუ არა ჩემთ ვის. მტკიცება აღარ დავიწყე. ჩემს თავს აღარ ვაკადრე“.

რცისტი“ იყო, ხორციანი კერძები უყ ვარდა. ზაფხულში სადღაც წავედით. ჩემმა მეუღლემ ჩანახი გაუკეთა და დაუტოვა. ქვევით იყო ხორცი, ზევით ბადრიჯანი და პომიდორი ფენა-ფენა ელაგა. დავურეკეთ, მოვიკითხეთ, ჭა მე რაც დაგიტოვეთო? ცოტა ვჭამე, არ მომეწონაო. სამი დღის მერე აღ ფრთოვანებულმა დარეკა, უი, ხორც იანი ყოფილა და ძალიან გემრიელიაო. კერძი იმდენი იყო, ბოსტნეულიდან ხორცამდე მესამე დღეს ჩავიდა და მე რე მოეწონა. ვერ წარმოიდგინა, რომ უხორცო კერძს დავუტოვებდით. კაი ვინმე იყო, უცნაური და საინტერესო. უყვარდა რომ ემსახურებოდნენ. დი სტანციურ პულტს ხელს თვითონ არ აჭერდა. ედიშო, გადამირთეო, შვილ იშვილს ეტყოდა. ტა ნით დი დი არ იყო, ჩე მი ტა ნის იყო. მაგრამ სცენაზე ახოვანი, მაღალი ჩანდა. მნიშვნელოვანი და მამაკაცური იყო. მასზე მაღალ ხალხთან ერთად მდგარა სცენაზე, მაგრამ სანამ ერთად არ დამდგარან, ვერ იტყოდი იმათზე დაბალიაო. ფოტოგენური იყო. თავისი გარეგნობით მნიშვნელოვანი, კარგი ფაქტურა ჰქონდა. ძალიან სხვანაირი დამოკიდებულე ბა გვქონდა მე და ჩემ ძმას მშობლების მიმართ. ძალიან გვიყვარდა ორივე. სა საფლაოზე რომ ავდივარ, იმის განცდა არ მაქვს, რომ მათთან ვარ. ეს იგივეა, რასაც მიშა თუმანიშვილი მეუბნებოდა - შენგან რეჟისორი არ გამოვაო. ფანტ აზია არ მაქვს. იქ ჩემთვის მხოლოდ ქვა და მიწაა. დედასთან და მამასთან კი ფიქრებში ვამყარებ სულიერ კავშ ირს. მახსენდება რაღაცები... ეს ყველ აფერი ემოციურ დონეზეა, ამას სიტყ ვებით ვერ გადმოსცემ“.

გოგლიკა მეუღლესთან ერთად ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“

გაფრთხილებთ

• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილ აციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამო ყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გა ზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს. ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ: • ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანია ვეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი.

დარეკეთ 04-ზე!

• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გა დაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელ ებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გა ცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბი ნაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყო ების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად. კატეგორიულად აკრძალულია! • საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულებ ის შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელ ებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვ ისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამო ყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილე ბა, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალ ერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟ ებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინე ბული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხე ბის არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება. გახსოვდეთ, რომ: • პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოებ ის ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს. პატივცემულო მომხმარებლებო! გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 40

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

თინათინ თევდორაძე

– „პუტკუნების დიზაინერი“ ნ ე ბ ე ი ნ ე ს ხ ი მო ხშირად ასე „სავსე“ ფორმების მქონე ლა ი მ ლო ა თე ნს, ო ტ ა ბ ლ მაზ ქა მ ძეს, რომლის ძირითადი საქ ტ ა ბ ლ ქა იანობა ტანსრული ონებისთვის მოდური და მო ის ს ო მ ა ს ი ნ ტა სახერხებელი ნ შექმნაა. თუმცა უნდა აღი ხ ც ი რ ლ ა ვ ა მრ მის მ იშნოს, რო ის რ შო ბს ე ლ ბ ე რ ა მ ხ მ ოვან მო ო ბევრი ცნობილი თუ არაცნ ნ ო ტ ა ბილი გამხდარი ქალბ ის ბ ე ე იდ იცაა. თეამ ახალი თ, ფრთების შესხმის მიზნი ზ მ გა ს ი ძ ა ვ ა ახლახან, ჭავჭ ვა ა რ ი იქ სი ი ოფ ირზე დიდი ლ ა ახ მ რო სა, ი იმ რდა და გა ა ს ემ ბს ე ტ ნ ე ი კლ ლ ე თუ ძვ ხურება, დიზაინერების სკ ფ ოლაც გახსნა, სადაც პრო ამ ს. ბ ე დ ესიონალებს ამზა ლ ა ახ მას ოდ თემაზე სასაუბრ ა თე ამ ნ სა ე. ი ვ სალონში ვეწ ხ მ მო ლ ი ნ ე დ ხ მო ერთ, მეტად ს მარებელს კრაველის ქურქი მც , და ბ ე ღ აუ ს ბ ე მ ზო თვის . და ხ ი ირე ხნით ლოდინი მომ ს ო ნ ს ო ლ სახე სამაგიეროდ . დათვალიერება მოვასწარი სურ ვი ლე ბი ს რეა ლი ზა ტო რი დიდ ი ხან ია სურ ვი ლი მქ ონდ ა ბავ შვ თა სახ ლი და ნ ამ ეყვ ან ა 10-15 დამ ამ თა ვრ ებ ე ლი კლა სი ს მოს წა ვლ ე და მა თთვ ის მეს წა ვლ ებ ინ ა ყვე ლ აფე რი. თვი თო ნ ამ ასა კი ს შვი ლე ბი მყა ვს და გულ ი მეწ ურ ებ ა, როც ა წარ მ ოვი დგ ენ, რომ სკო ლა დ ამთ ავ რე ბუ ლი ზრუ ნვ ას მოკ ლე ბუ ლი ბავ შვ ებ ი ქუჩ აშ ი უსა ქმ ოდ აღმ ო ჩნდ ებ ია ნ. ასე თ შემ თხ ვ ევა ში ზედ გა მო ჭრ ი

„ბედნიერი ვარ, როცა ჩემს შვილებს ვხედავ და საყვარელ საქმეს ვაკეთებ“

პირველად „პრაიმტაიმში“ – თეა ლომიძე + size დიზაინერი

ლია რაი მე ხელ ობ ის დაუ ფლ ე ბა. გავ ფა რთ ოვ დი და დავ იწ ყე სპო ნს ორ ებ ის ძებ ნა, რომ ლე ბ იც მზრ უნ ვე ლო ბა მოკ ლე ბუ ლი ბავ შვ ებ ის გან ათ ლე ბი სთ ვი ს მიზ ერ ულ თან ხა ს გაი ღე ბდ ნე ნ. სამ წუ ხა რო დ, ჩემ ს ავი თ გულ ის ტკი ვ ილი თ არა ვი ნ მო ეკი და ამ საქ მე ს და დას ტუ რი ჯერ არა ვი სგ ან მიმ იღ ია, მაგ რ ამ რამ დე ნი მე მ ათ გა ნი სგ ა ნ პას უხ ს ჯერ კი დევ ველ ოდ ებ ი. არ მეგ ონ ა თუ

ასე გაჭ ია ნუ რდ ებ ოდ ა ეს პრ ოცე სი. მზრ უნ ვე ლო ბა მოკ ლ ებუ ლ ბავ შვ ებ ს ჩემ ი სურ ვი ლი დიდ ი ხან ია უკვ ე გავ ან დე, ძა ლია ნ გაე ხა რდ ათ, მაგ რა მ მე ჯერ ჯე რო ბი თ მომ ავ ალ ი სპ ონს ორ ებ ის პას უხ ს ველ ოდ ე ბი, ბავ შვ ებ ი კი ჩემ სა ს... ყვ ელა ნა ირ ად ვცდ ილ ობ, ჩემ ი შეს აძ ლე ბლ ობ ებ ის მაქ სი მუ მი გავ აკ ეთ ო და ეს საქ მე ბოლ ო მდე მივ იყ ვა ნო. იმე დი მაქ ვს, მალ ე გამ ოჩ ნდ ებ ა მსუ რვ ელ ი. ყვე ლა ნა ირ ი პირობა შევქმენი იმისთვის, რომ მონდომებულმა ადამიანმა სასურველი ცოდნა მიიღოს. 10-ზე მეტი საკერა ვი მანქანა მაქვს და 180 კვ.მ. ფართი, ბავშვებს ჩემს ქსოვ ილებზე ვამუშავებ და „ხეზე ცოცვას“ ვასწავლი. წარჩინებ ულ მსმენელებს, რომლებსაც სურვილიც ექნებათ, ჩემთან დავიტოვებ სამუშაოდ, დანარჩ ენებს კი ფაბრიკებში დასაქმ ებაში დავეხმარები. მეტი რაღა ვქნა (იცინის). – ახლა თუ გყავთ მოსწ ავლეები? – ათამდე სხვადასხვა ას აკის მსმენელი მყავს, რომლებ იც წარმატებით ითვისებენ მა სალას და მიუხედავად იმისა, რომ დიდი ხანი არ არის რაც კერვას ეუფლებიან,

ტანსაცმელს უკვე თავად იკერავენ. – რა შეისწა ვლება და ვინ არიან პედაგოგები? – სხვ ად ას ხვ ა საგანში მაღალკვა ლიფიციური სპეცია ლისტები გვყავს მო წვეული. შეისწავლება: თეორია, კონსტრუირება/ მოდელირება, ქარგვა/აპლიკა ცია/აქსესუარები, ინტერიერის აქს ეს უა რე ბი/დეკ ორ ატ იუ ლი ნივთები. ყველაფერთან ერთად შეის წავლება მოდის ისტორია, რაც დამერწმუნეთ, ძალიან საინტე რესოა. – რამდენ ხანს მოუწ ევთ სწავლა და რა ეღირება? – სწავლა 2 წელი გრ ძელდება. პირველ წელს მსმე ნელები მსუბუქ ტანსაცმელს შეისწავლიან – კაბები, ქვედა ბოლოები, შარვლები, ბლუზ ები და ა.შ. შემდეგ ეტაპზე კი (მეორე წელს) პიჯაკების, ლა ბადების, პალტოების, ქურქებ ისა და ქუდების კერვას ისწა ვლიან. თითო თვის გადასახადი 250 ლარს შეადგენს, ანუ თითო წე ლი 2 500 ლა რი ჯდ ება. სწ ავლის დასრულების შემდეგ მსმენელები განათლების და

მადასტურებელ სერტიფ იკატს მიიღებენ. მსმენელის სურვილისამებრ, მხოლოდ ერთი ეტაპის გავლაც შესა ძლებელია. სერტიფიკატი ამ შემთხვევაშიც გაიცემა. – როგორ მოიქცევით თუ ვერ მოახერხებთ სპონ სორების მოძიებას? – ძალიან ვეცდები და ყველაფერს გავაკეთებ. მინდა ყველამ კარგად გა აცნობიეროს, რომ ჩვენი ას ეთი საქციელით შეგვიძლია ბევრი ბავშვი არასწორ გზ ას ავაცილოთ და გავაძლიე როთ... ამას წინათ, ერთ-ერთ სატელევიზიო შოუში სოც ი ალუ რა დ დაუ ცვ ელ ი ცხრ ა შვი ლი ან ი ოჯა ხი ვნა ხე და გად ავ წყ ვი ტე, რომ ორი უფ როს ი გოგ ონ ა ჩემ თა ნ მოვ ი ყვა ნო და უფა სო დ შევ ას წა ვ ლო ყვე ლა ფე რი ის, რაც მე ვიც ი...

„მინდა ცხრაშვილიანი სი ოჯახის ორი უფრო გოგონა ჩემთან წამოვიყვანო და უფასოდ ვასწავლო ყველაფერი“

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ვახტანგ ბალავა

რომ , ი ვ ყ ტ ი „ვერ ვ იან ლ ა ძ ო ხ ვა ია“ ლ უ კ ი ტ რომან

ვცდილობ, ბი ე ი ც ო მ ე ი მ ჩე და ჩემი განწყობა ოჯახის რ ა ს ბ ე რ ვ ე წ გადავდო ხოლმე

წყვილი ქორწინებიდან 6 წლის თავზე შვილზე ფიქრობს

EXCLUSIVE

ხათუნა მგალობლიშვილი

ყოფილმა რაგბ ისტმა და ორი მო წვევის დეპუტატმა 26 ნოემბერს ქორწინებ ის 6 წლისთავი აღნიშნა. ვახტანგ ბალავაძემ მო მავალი მეუღლე საერთო მეგობრის საშუალებით გაიცნო... ანუკი ხომერიკი ვახოზე 6 წლით პატარაა. მაშინ ანუკის არც პოლი ტიკა აინტერესებდა და არც ის იცოდა, რომ მისი მეგობრის მეგობარი და მისი მომავალი მეუღლე დეპუტატი იყო. ვახო უბ რალოდ მოეწონა და მალე ვე შეუყვარდა. ზოგისთ ვის წლებია საჭირო, რომ ოჯახის შექმნა გადაწყ ვიტოს, ვახომ და ანუკიმ კი გაცნობიდან 3 თვეში იქორწინეს. მას შემდეგ 6 წელი გავიდა და ისინი კვ ლავაც იმ აზრზე რჩებიან, რომ გაცნობიდან მალე დაქორწინება კარგია.

ვახტანგ ბალავაძე: – ზო გი სთ ვის სა მი თვე სა კმარისია, ზოგისთვის კი – არა. მთავარია, საბოლოოდ როგორ ეთავსებიან ერთმანეთს. ჩვენ უკვე 6 თუ 7 წელია, ერთად ვართ. მიმაჩნია, რომ მთ ავარია, კარგად გაიც ნო ადამიანი, არ აქ ვს მნიშვნელობა, რამდენ ხანში მ ოა ხე რხ ე ბ ამას. არიან წ ყვ ილ ებ ი , რ ომ ლე ბი ც დიდი ხნის გ ან მა ვლ ო ბაში იცნობენ ე რთ მა ნე თ ს , გ ად აწ ყვ ეტ ე ნ დაქ ორ წი ნე ბა ს და შემდეგ მალე ვე შორდებიან. – ყველა პოლი ტიკოსის პრობლე მა თავისუფალი დრ 42

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ოა, თქვენს შემთხვევაში როგორ არის, ხომ არ ხდება ეს ცოლთან კამათის მიზეზი? – თავისუფალი დროის პრობ ლემა არსებობს და სერიოზული. როცა ანუკი გავიცანი, მაშინაც ამ საქმით ვიყავი დაკავებული, შესა ბამისად, მაშინაც ნაკლები თავი სუფალი დრო მქონდა. ასე რომ, ანუკიმ ჩემი განრიგი თავიდანვე იცოდა. თანაც, როცა თავისუფა ლი დრო მა ქვს, ძი რი თა დად სა ხლში ვარ ან ერთად მივდივართ ხოლმე მეგობრებთან. ვაწყობთ კინოსეანსებს მეგობრებთან ერ თად, ოღონდ სახლში. პერიოდ ულად დავდივარ ფეხბურთის ან კალათბურთის სათამაშოდ. – ერთად დასვენებას თუ ახ ერხებთ? – ამ ზაფხულს არ დაგვისვენია, სამსახურიდან გამომდინარე. – არც ამის გამო მიიღეთ სა ყვედური? – არა, ანუკი ძალიან გაგებით ეკიდება ამ ყველაფერს. – როდის დაისვენეთ ბოლოს ერთად? – ეს ცოტა რთული საკითხია, ერთი წამით უნდა გავიხსენო... ბოლოს ერთად ზღვაზე ვიყავით წინა ზაფხულს... – მივლინებებში თუ წაგიყვ ანიათ ანუკი? – ასეთი რამ არასოდეს მომხდა რა. როცა მივლინებაში მივდივარ, ძირითადად მოკლე ვადით მიწევს ხოლმე საქართველოს დატოვება. წინასწარ არის დაგეგმილი ძალი ან ბევრი შეხვედრა და ამიტომაც ამის დრო არც არის. – რომელია თქვენი მეუღლის საოცნებო ქვეყანა? – ეს არის ბრაზილია, ოღონდ იქ არ ვართ ნამყოფები და ასევე იყო ლონდონი, სადაც ერთად წა სვლა მოვახერხეთ. ცოლ-ქმარს ერთადერთი პრ ობლემა აქვთ – ორივე ძალიან და კავებულია და ორივეს დრო დასჭ ირდა, რომ გაეხსენებინა, სად იყ ვნენ ერთად ბოლოს. ერთმანეთს ძირითადად საღამოს ნახულობენ, თუმცა ხანდახან შუადღისასაც ახერხებენ სადილად გასვლას. ანუკი ხომერიკი, ვახტანგ ბა ლავაძის მეუღლე: – ბოლოს?.. ბოლოს ერთად ვი ყავით გუშინ, სახლში. ისე, ძირი თადად კვირას ვისვენებთ ხოლმე

აძის ექსკლუზიურად პირადი ერთად. ძირითადად მეგობრებ თან მივდივართ, ან სადმე ჩვენს საყვარელ ადგილას სასადილოდ. კლუბებში, დისკოთეკებზე არ დავდივართ. – რატომ, ვახოს არ უნდა, თუ არც შენ გიყვარს? – კლუბები ჩვენთან არ არის და ამიტომ არ დავდივართ. კი ნოსეანსებს კი სახლში ვაწყობთ ხოლმე. – თუ გეგმავთ ბრაზილიაში მოგზაურობას? ვახომ თქვა. რომ ის შენი საოცნებო ქვეყან აა... – კი, სულ ვეხვეწები წამიყვ ანე-მეთქი, მაგრამ რამდენად მოახერხებს ჩემს ბრაზილიაში წაყვანას, არ ვიცი. ვნახოთ...

ჯერ კარიერა და შემდეგ ოჯახი

მიუხედავად იმისა, რომ ას აკით ორივე პატარა იყო, როცა ოჯახი შექმნეს, მაინც მოახერ ხეს საკუთარი საქმიანობის წინა პლანზე წამოწევა. წყვილმა ჯერ საკუთარი კარიერა მოაწყო და მხოლოდ ახლა აპირებს შვილზე ზრუნვას... ანუკი ხომერიკი: – შვილი ჯერ არ გყავთ... – ახლა ვგეგმავთ ... – აქამდე კარიერით იყავით დაკავებულები? – კი, დაახლოებით ასეა. ორ ივეს ჩვენ-ჩვენი საქმე გვქონდა...

პოლიტიკა ვახოს და ანუკის ცხოვრებაში

ვახტანგი დეპუტატი 25 წლ ის ასაკში გახდა. მისი კარიერა ახალგაზრდა დემოკრატებში დაიწყო. შესაბამისად, ის აქტი ურად იყო ჩართული ვარდების რევოლუციის პროცესში. ამბო ბს, რომ მაშინ ვერც აცნობიერ ებდა, რომ დეპუტატი გახდებ ოდა. უფრო სწორად ამაზე არც ფიქრობდა. უბრალოდ, იყო რე ჟიმი, რომელიც უნდა შეცვლი ლიყო და ყველა ახალგაზრდა, მის მსგავსად, ამ რეჟიმს ებრძ ოდა. ვახტანგ ბალავაძე: – მაშინ იყო ბრძოლა არასწო რი რეჟიმის წინააღმდეგ, სადაც ყველა ჩვენგანი იყო ჩართული. „ვარდების რევოლუციის“ შემდ ეგ 6 თვის განმავლობაში პარლ ამენტში აპარატის უფროსის მო ვალეობის შემსრულებელი ვიყა ვი. მხოლოდ ამის შემდეგ გავხდი დეპუტატი.

– როცა ანუკი გაიცანით, უკვე დეპუტატი იყავით, ანუკ ის მხრიდან იყო დისტანცია ან დამოკიდებულება, როგორც ძალიან სერიოზული ადამიანი სადმი? – მე მგონი, არა, რადგან ან უკიც და მისი დაქალებიც ნაკლ ებად ერკვეოდნენ მაშინ პოლი ტიკაში და საერთოდ არ იც ოდნენ, მგონი, ვინ იყო პარლამენტის წევრი და რას აკეთებდა. – ახლა ერკვევა პოლიტიკაში? აი ნტერესებს? – აქტიურად ნა მდვილად არ არის ჩართული, თუმცა ინტერესით, ბუნე ბრივია, ინტერესდ ება. მთავარ შემფას ებლად ნამდვილად არ მყავს, მაგრამ ხანდახან ჩე მს გამოსვლებს უსმენს ხოლმე. – რამდენად მიგყვებათ პო ლიტიკური ემოციები სახლში? – რთულია ვთქვა, არ მიმყ ვება-მეთქი. ჩვენი საქმიანობა ისეთია, რომ 24 საათი აზროვნ ება დაკავებულია ამ საქმეებით. ეს არ არის სამსახური, სადაც მოხვალ დილის 9 საათზე და სა ღამოს 7 საათზე წახვალ სახლში. თუმცა ვცდილობ, ჩემი ემოციე ბი და განწყობა ოჯახის წევრ ებს არ გადავდო ხოლმე. თუმცა როცა ისე ხდება, რომ იმართება პოლიტიკური დისკუსიები, ის ყოველთვის მშვიდ ვითარებაში მიმდინარეობს. ვახო არასოდეს აფრთხილე ბს წინასწარ მეუღლეს, როდის ექნება პოლიტიკური გამოსვლა. ამიტომ ანუკიც მხოლოდ მაშინ უსმენს საკუთარ მეუღლეს, რო ცა შემთხვევით გადააწყდება მას ტელევიზიით. პოლიტიკა იმდე ნად აინტერესებს, რამდენადაც მისი მეუღლეა ჩართული, თუმცა შეფასებებს ხშირად აძლევს, ძი რითადად დადებითს. ანუკი ხომერიკი: – პოლიტიკაში ვერკვევი, ვუ სმენ ხოლმე ვახოს გამოსვლებს, მაგრამ არ ვერევი. არ ვერევი იმ იტომ, რომ არ არის ჩემი საქმე და არც მაქვს პრეტენზია ჩარე ვის. პოლიტიკოსად უნდა დაიბ

„პოლ კაში იტი ვ ვევი, ერკ ენ ხო ვუსმ ვახო ლმე ს მოსვ გა ლ მაგრ ებს, ა ვერე მ არ ვი“

„ანუკიმ ჩ განრიგი ემი დანვე ი თავი ცოდა“

ადო, ალბათ... – პოლიტიკოსი ვახო მოგწ ონს? – კი, მომწონს. როცა სადმე არის მიწვეული და ვუსმენ ხო ლმე, შემდეგ ყოველთვის ვეუბ ნები ჩემს აზრს, ვაფასებ მის გამოსვლებს. თავიდან, როცა გაპოპულარულდა და ხშირად იწ ვევდნენ ხოლმე ტელევიზიებში, იყო პატარა ხარვეზები. თუმცა დღეს ძალიან მომწონს მისი გა მოსვლები. მძიმე საპარლამენტო დღის შემდეგ სახლში მისულ ვახოს შეიძლება მეუღლე საქმიან შე ხვედრაზე წასული დახვდეს. ეს პოლიტიკოსს არ სიამოვნებს, მა გრამ არც პრობლემას ქმნის ამის გამო. ვახო ანუკის საქმიანობას

გაგებით ეკიდება. რჩევებსაც აძლევს, თუმცა დეტალურად მე უღლის საქმიანობაში არ ერევა. ანუკი „ივენთ ჯგუფის“ დამფუძ ნებელია. კომპანია სხვადასხვა სახის ღონისძიებებს აწყობს და სწორედ ანუკის უწევს უცხოელ ებთან მოლაპარაკებებზე სიარ ული. ანუკი ხომერიკი: – ჩემი სამსახურიც ძალიან შრომატევადია. შეიძლება საქმ იანი შეხვედრა ღამის 12 საათ ზე დამინიშნონ. ეს არ მოსწონს ხოლმე ვახოს, მაგრამ რას ვიზა მთ... შუადღისითაც ვახერხებთ ხოლმე შეხვედრას და ერთად სადილს. ჩემს კომპანიას უცხო ეთიდან ჩამოჰყავს მომღერლე ბი, მოცეკვავეები, უცხოელების ჩამოყვანა და მათთან ურთიერ თობა სწორედ მე მევალება. ამ იტომაც საქმე ყოველთვის ბე ვრია.

ნაკლები რომანტიკა და კამათი „უჟასის“ გამო

როგორც წესი, გოგოებს მო სწონთ, როცა რომანტიკულ სი ურპრიზებს უწყობენ. თუმცა ვახოს ანუკისთვის არასოდეს დაუყრია ვარდის ფურცლები ოთახში. არა იმიტომ, რომ ვახო ნაკლებად რომანტიკულია, უბ რა ლოდ, მან იც ის, რომ ას ეთი საქციელი ანუკის არ აღაფრთ ოვანებს. ანუკი ხომერიკი: – ვერ ვიტყვი, რომ ვახო ძალი ან რომანტიკულია. მაგრამ არც მე ვითხოვ მასეთ რაღაცებს, არ მინდა, რომ ვარდის ფურცლები დამხვდეს დაყრილი სახლში მი სულს. არ მიყვარს ასეთი რაღა ცები. ეს იცის ვახომ და, ალბათ, მაგიტომაც არ მიკეთებს.

„ანუკიც და მისი დაქალე ბ ად ერკვ იც ნაკლებ ეოდ პოლიტი ნენ მაშინ საერთო კაში და დ ნენ, მგო არ იცოდ ნ პარლამ ი, ვინ იყო ენ და რას ტის წევრი აკეთებდ ა“

– კამათობთ ხოლმე? – რა თქმა უნდა, ვკამათობთ. არავინ არ თქვას, არასოდეს ვკ ამათობთო. ჩვენ უფრო არასერ იოზულ თემებზე ვჩხუბობთ. შე იძლება ამის მიზეზი გახდეს კი ნო, ვის რისი ყურება უნდა იმწუ თას, მელოდრამის თუ „უჟასის“... © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

რეზო შატაკიშვილი

„ყოველთვის, სცენ აზე გასვლისას სა ოცრება ხდება – უწ ონადი ვხდები, სა დღაც მივექანები, თითქოს ზეცისკენ, ყველაფერი მავიწყ დება, აღარაფერი მესმის, ვეღარც ვხ ედავ. ვკარგავ შეგრ ძნებას და ვხვდები განსაკუთრებულ სა მყაროში - მე ვცეკ ვავ!“. _ ამ ბო ბდა ის და მის ცე კვ ას ად არებდნენ ხან გედის ცურვას და ხან ფრენ ას მტრედისას, ატმის კვირტების აფეთქე ბას და ფრესკას მო ლილვლივეს. მას უწ ოდებდნენ ფრესკას ხორციელს, მაგრამ უწონადს, ზეციურ თან თანაზიარს. ის იყო ლატავრა ფოჩიანი. ქალი, რომელმაც დიდების ზე ნიტში მიატოვა სცენა... მისი საოცარი ტანი მხოლოდ ამბად დარჩა თაობებს. ასეა დღემდე. სადღაც გაიგონებ, სადღაც ინ ტერნეტ-სივრცეშიც გადააწ ყდები გამოთქმას „ლატავრა ფოჩიანის ტანზე არ დგას?!“ - ამას ამბობენ ბიჭები, რომე ლთაც არც უნახავთ ლატავრა ფოჩიანი და ხშირად, არც იციან ვინაა, ვინ იყო ლატავრა... ფო ლკლორის დიდოსტატი თავად იქცა ფოლკლორად... 1939 წლის 16 ივლისს, ლე ნტეხის რაიონში, სოფელ ლე ქსურაში, ალექსანდრე ფოჩიანს ქალიშვილი შეეძინა. ფალიაშ ვილის ოპერა „ლატავრას“ გა ვლენით, მშობლებმა გოგონას ლატავრა დაარქვეს. შემდგო მში სახელგანთქმულ მოცეკვ ავეს, აღარც ახსოვდა როდის აცეკვდა პირველად. 7 წლის იყო, პიონერთა სასახლეში ქო რეოგრაფიულ წრეში რომ მი აბარეს. სკოლა არ ჰქონდა დამთავრებული ბუხუტი დარახველიძის თვით მოქმედი ანსამბლის სოლისტი რომ გა ხდა. შემდეგ ამ ანს ამ ბლ თ

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ან ერთად მოიარა მოსკოვის, ვენის სტუდენტური, საერ თაშორისო ფესტივალები, გახდა ლაურეატი, დაიმსა ხურა ოქროს და ვერცხლის მედლები, მაგრამ... ამ დრ ოს უკვე სამედიცინო ინსტიტ უტის სტუდენტი იყო და თეთრ ქართულ კაბას მის ცხოვრებაში დღენიადაგ ენაცვლებოდა ექ იმის თეთრი ხალათი. პირველი საშუალო სკოლის დამთავრების შემდეგ, სხვაგან ჩაბარება არც უფიქრია - სამედიცინო ინსტ იტუტში ჩაირიცხა. დედა ექიმი ჰყავდა და ამ პროფესიისადმი იმთავითვე ამჟღავნებდა ინტე რესს. 1963 წელს ინსტიტუტი დაამთავრა და განაწილებით სო ფელ მანავში წავიდა, ამბულა ტორიის გამგედ. მისი პირველი პაციენტი 90 წლის მანანო იყო. სოფლის ბრძენქალი. მანანო ბა ვშვობიდან იცნობდა სოფლის ახალ ექიმს - ლატავრა ბავშვო ბისას ცხოვრობდა მათ სა ხლში. იქადნიდა კიდეც, რომ მანამ არ გახდებოდა ავად, სანამ ლატავრა არ გახდებ ოდა ექიმი. და აი, ლატავრა უკვე ექიმია. მანანო ბებოც გამოეცხადა. ამაოდ გაისარ ჯა ახალბედა ექიმი - 90 წლის მანანო კაჟივით ჯანმრთელი იყო. ლატავრაც უმტკიცებდა, რომ ჯანმრთელი იყო. მანანო ბებო კი, არც ლატავრას ეშვე ბოდა და არც მის ფონენდოს კოპს. „კიდევ მომისმინე, კარგ ად მომისმინე“. ლატავრა უკვე ებოდიშებოდა, რომ გულიც საგულეს ჰქონდა ბებოს და წნ ევაც სათანადო. მაშინღა გამო მტყდარა მანანო ბებო – ტყუი ლად არ უსწავლებიათ შენთვის, მე შენს შესამოწმებლად მოვედი, თუ როგორი ექიმი დადექი... ლატავრა მთელ სოფელს მკ ურნალობდა, რთული ქირურგ იული ოპერაციების გარდა ყვ ელაფერი მას უწევდა. მალე კი, თბილისში მოუწევს წასვლა - სო ფლის ინტელიგენციის კონფერ ენციაზე. პირველ დღეს სოფლის ექიმი მოხსენებით წარსდგება კონფერენციაზე - როგორც ექ იმი, მე ორე დღ ეს კი - კო ნც ერტზე - ცეკვა „ქართულით“. დარბაზში აღმო ჩნდება... ერ თი ვერსიით ნინო რა

მიშვილი, მეორე ვერსიით - ილ იკო სუხიშვილი. დღეს, ძნელია ზუსტად გარკვევა - ნინო რამი შვილმა იხილა ლატავრას „ქართ ული“ პირველად, თუ ილიკო სუ ხიშვილმა, თითქოს ყველაფერი ისეა, როგორც მითებში, არცაა გასაკვირი, იწყება ლეგენდა, სა ხელად „ლატავრა ფოჩიანი“... ლატავრას „სუხიშვილებში“ იწ ვევენ. ლატავრა მანავს უბრუ ნდება, მაგრამ მალე, სამწლიანი მოღვაწეობის შემდეგ, მანავს ტოვებს და 26 წლის ლატავრა სუხიშვილების სოლისტია. ის ხდება სახელგანთქმული მოცე კვავე და სახელს უთქვავს ქართ ულ ცეკვას მთელს მსოფლიოში. ცეკვავს ხევსურულს და მნ ახველს გაახსენებს შველს - სი მკვირცხლითა და მოქნილობით. ცეკვავს ნესტან-დარეჯანის ცე კვას „ქაჯეთის ციხის აღებ აში“ და სოლიკო ვირსალაძ ეს და ცნობილ ბალეტმეისტ ერ არბატოვს აღმოხდებათ - ჩვენ ვნახეთ ცოცხალი თამარ მეფე... მისი ნაცეკვი „ქართ ული“ იმთავითვე იქცევა ლეგენდად - თავად ნინო რამიშვილი გამოაცხადებს, რომ „ქართულს“ ლატავრა მასზე უკეთ ცეკვავს... „მისი დუეტი ფრიდონ სულაბერიძესთან მარად დარჩება სიცოცხლისა და სილამაზის, ქალისა და ვა ჟის ურთიერთმოკრძალებ ის, ატაცებული ტრფიალ ების სიმბოლოდ“ - დაწერს ნელი გაბრიჩიძე, ვასო გო ძიაშვილი კი ჩვეული აღ მაფრენით გამოაცხადებს „ფოჩიანი რომ მეცეკვოს, ფრიდონივით მეც დავუ ვლი“. „ჩემს თაობაში „ქართ ულს“ ლატავრა ფოჩიანზე უკეთ ვერავინ ცეკვავდა. ის იყო განუმეორებელი. ვერც ერთი „ვარსკვლავი“,

ლეგენდა სახელად ლატავრა ვერც ერთი „მთვა რე“ და ვერც ერთი „მზე“ მას ვერ შეედრება. ის არის ცისარტყელა - შვიდფერი და შვიდნაირად და ხატული“ (გივი სიხარულიძე). ტაშის გრიალში იცეკვებს „ქა რთულს“ ლა-სკალაში და სადღა აღარ. ვენაში ტრიუმფით აღფრ თოვანებული იოსებ ნონეშვილი დაწერს: მოგოგმანობს გოგნი, გოგნი, გოგონა, მოაქვს მთელი საქართველოს ეშხი... ის იქცა შთაგონების წყაროდ, უძღვნიდნენ ლექსებს, ხატავდ ნენ. კორნელი სანაძე ხატავს „ცი სფერ ლატავრას“, „ლატავრას დაირით“. „ტრიპტიქი შოთა რუსთავ ელი“, ესმა ონიანი ქმნის ფერწ ერულ ტილოს „ლატავრა“... მის ცეკვას იღებენ მხატვრულ თუ დოკუმენტურ ფილმებში, მეტიც, საკავშირო ტელევიზიის დაკვეთ ით 80-იანი წლების დასაწყისში იღებენ ფილმს „ცეკვავს ლატა ვრა ფოჩიანი“... და ამ დროს, დი დების ზენიტში 43 წლის მოცეკვ ავე ტოვებს სცენას... იგი მანამდე სამჯერ წავიდა სუხიშვილებიდან. ერთხელ აგ ორებული ინტრიგის გამო, მე ორედ - გათხოვების გამო, მესა მედ - საკანდიდატო დისერტაც იაზე მუშაობის გამო და სამივე ჯერ დააბრუნა ნინო რამიშვილ მა. ამჯერად, ვეღარ დააბრუნა - ლატავრა ფოჩიანი არ წასულა სუხიშვილებიდან, ის წავიდა სა ერთოდ სცენიდან. „მოცეკვავემ იმ დროს უნდა დატოვოს სცენა, როცა ჯერ კი დევ აღტაცებაში მოჰყავს პროფ ესიული მაყურებელი“ - თქვა და წავიდა. 1982 წელს, გამოსამშვი დობებელი საღამო მოუწყვეს. ...ფალიაშვილის „მირაზაიას“

ჰანგები. იხსნება ფარდა. ჩაბნ ელებულ სცენაზე ერთ მოძრავ სხივქვეშ „ფრესკადქცეული, იასამნისფერ კაბაში გამოწყ ობილი ცეკვის დედოფალი იხ ილეს დაირით ხელში, თითქოს წვიმა წამოვიდაო, ისე იქუხა სმენადქცეული დარბაზიდან ტაშმა. არა, ეს ცეკვა არ იყო... ეს იყო არაჩვეულებრივი ფრ ესკული სინატიფის, სიკეკლ უცის განსახიერება, მკაფიო ორნამენტული პოზების ხშირი მონაცვლეობით (გულიკო მა მულაშვილი). სუხიშვილებმა „გინდ მე ძინოს“ ჰანგებზე გააცილეს, ყარაჩოხლებით, ანთებული ჩირაღდნებით. „ჩაბნელებულ სცენის შუაგულში ალისფერკ აბიანი ლატავრა ამობრწყინდა – ეს სცენა ატმის კვირტების აფეთქებასა და გაზაფხულის

მზის ამოსვლას მოგაგონებდ ათ“ - წერდა „თეატრალური მო ამბე“. „ვუყურებ და გული მეწურე ბა. მას დიდხანს, დიდხანს შეეძ ლო ეცეკვა“ _ წერდა ნელი გა ბრიჩიძე... სახალხო არტისტი და მედი ცინის მეცნიერებათა კანდიდ ატი, ლატავრა ფოჩიანი, მთ ლიანად მედიცინას, მეცნიე რებას დაუბრუნდა. მანამდე, წლობით ასე იყო - დილიდან პირველ საათამ დე - ექსპერიმენტული და კლინიკური ქირურგიისა და ჰემატოლოგიის ინსტ იტუტის კიბერნეტიკული მედიცინის განყოფილ ებაში მუშაობდა, 2 საათ იდან 7-მდე და გვიან ღა მემდეც, რეპეტიციაზე... ტკბილეულის ტრფიალი „საბალეტო მინიმუმს“ სჯ ერდებოდა - წუწუნის გარე შე, მაგრამ შემდეგში ამ ყვ ელაფერმა კვალი დაატყო მის ჯანმრთელობას, იძულებული გახადა მედიცინას, მეცნიერე ბასაც ჩამოშორებოდა, ხელი აე ღო სადოქტორო დისერტაციის დაცვაზე... 30 წლის იყო, უკვე სახელგ ანთქმული ლატავრა, დიდი სი ყვარული რომ ეწვია... სუხიშვილებს კონცერტი ჰქ ონდათ კრემლში. კონცერტი ტელევიზიით გადაიცა და სწ ორედ ტელეეკრანზე იხილა პი რველად ლატავრა მომავალმა მეუღლემ - უკვე აღიარებულმა მეცნიერმა, კიაზო ნადარეიშ ვილმა. (საქართველოში რადი ობიოლოგიისა და რადიაციული ეკოლოგიის ფუძემდებელს, აკ ადემიკოს კიაზო ნადარეიშვი ლს სამხედრო-სამედიცინო აკ ადემია ჰქონდა დამთავრებული ლენინგრადში და იმხანად, უკვე დაცული ჰქონდა სადოქტორო დისერტაცია). მალე კი, ამ დაუვ იწყარმა ხატე ბამ ტელე ეკრ ან ი დ ა ნ

პირდაპირ დერეფანში გადაინ აცვლა – ლატავრამ იმ ინსტიტ უტში დაიწყო მუშაობა, სადაც კიაზო ნადარეიშვილი მუშაობ და - ფიზიოლოგიის ინსტიტუტ ში. იხილავს ლატავრას და მამა კაცი გაოგნებული ჩაილაპარ აკებს „ნუთუ აქ ასეთი ლამაზი გოგონები მუშაობენ და მე არ ვიცნობ?“... „...რომ დამარტყა თავში, ფეხის ფრჩხილებამდე დამი არა. კიაზოც გაშეშდა, ძალიან ლამაზი და ტანწერწეტა ვიყა ვი“ - იხსენებდა მოგვიანებით ლატავრა ფოჩიანი. აღიარებდა, რომ კიაზოზე ბევრად სიმპათ იურ და აშხვართულ მამაკაცებს მოსწონდათ, რომ ყოველთვის ჰყავდა 20-მდე თაყვანისმცემ ელი, მაგრამ კიაზოზე „მაშინვე გადაირია“. მალე ერთმანეთი შეუყვარდ ათ. ორიოდე წელიწადში დაოჯ

„ეს იყო ჩემგან დიდი მ სხ ვე რპ ლი ს გაღება, მაგრ ამ კიაზოს სი ყვარული ამ ად ღირდა. თან თავს ვიმშვი დებდი, რომ მო ცეკვავემ თა ვი მა შინ უნ და დაანებოს სცენას, როცა ჯერ კი დევ იწ ვევს მაყურებლ ის აღტაცებას“

ახდნენ კიდეც - იმ პირობით, რომ ლატავრა ცეკვას სამუდამოდ და ანებებდა თავს. ლატავრა მეორედ წავიდა სუ ხიშვილებიდან. მერე იყო წუწუ ნი, რომ ცეკვის გარეშე ცხოვ რება არ შეეძლო... და იყო ზარი, ღამის 2 საათზე - რეკავდა ნინო რამიშვილი - „ლატავრა მობრძა ნდები?“. და ის დაბრუნდა სუხიშვილ ებში. ავსტრალიაში სამთვიანი გასტროლით მიდიოდნენ. შინ კი იყო ჩხუბი, დავიდარაბა. იყო ქმრის მუქარა „თუ ანსამბ ლში დაბრუნდები, აქ ფეხს აღარ მოადგამ“, მეტიც იყო, სასამართლოში შეტანილი განაცხ ადი, განქორწი ნებაზე... ლა ტავრა მაინც წავიდა ავ სტრ ალ ია ში. მთელი გასტ როლის მანძილზე ტიროდა, გულის გუ ლში კი იმედი ჰქონდა, მათი სიყვარული ყვ ელაფერს გაუძლებდა - უერთმანეთოდ ვერ გაძლებდნენ. გასტ როლის ბოლოს კი მი იღებს ქმრის ბარათს. „აქა სიკეთე ყოვლად მარგი, ყოვლად კეთილი, სტირს უშენ ოდ ნატვრად ქცეული. გარდაი ქმნა წამი საუკუნედ და ლოდინი ლოდად... სხვათა საქმეთა უთქმ ელობა მიიჩნიე ვედრებად შენდა, ლოცვად, კურთხევად. მშვიდო ბით შენი მობრძანებისა“. მიიღებს ამ ბარათს. შერიგდ ებიან. მერე ეს ბარათი ნაკუწე ბად იქცევა - ოდესღაც ქმარზე გაცეცხლებული დაანაკუწებს... შემდეგ შეაკოწიწებს და ჩარჩოში ჩასვამს... დაქორწინებიდან ათი წელი იცეკვა კიდევ დიდმა მოცეკვავემ. და შემდეგ წავიდა... თქვა ცნობ ილი ფრაზა - „მოცეკვავემ იმ დრ ოს უნდა დატოვოს სცენა, როცა ჯერ კიდევ აღტაცებაში მოჰყავს პროფესიული მაყურებელი“ - და წავიდა სცენიდან, მაგრამ გამო ხდება ხანი და იტყვის: „... 1982 წელს იმ სინანულის განცდით,

აფარებდა ხელს ბატონ ზვ იადს, ტყვია რომ არ მოხვედ როდა, გადაფარებია კიდეც. პირდაპირ უპირისპირდებოდა მხედრიონს. ზვიადის დამხ ობის შემდეგ, მონაწილეობდა ყველა საპროტესტო აქციაში, დემონსტრაციებში, რომელიც იხვრიტებოდა. სდევნიდნენ, სახლში უცვივდებოდნენ, გა მზრდელი ქალი მოუკლეს კი დეც“... თავად ლატავრა ფოჩიანი წიგნში „მე ვადანაშაულებ“ წე რს: „აქტიურად ვმონაწილეო ბდი საქართველოს პირველი პრეზიდენტის, ბატონ ზვიად გამსახურდიას მხარდამჭერ, სისხლიანი ხუნტის საწი ნააღმდეგო, მშვიდობიან, გრანდიოზულ საპრ ოტესტო მანიფესტ აციებში. ეს იყო და არის ჩემი, როგორც ქართველის, მო ქალაქის, ამომრჩ ევლის შეგნებული ქმედება მიმართ ული ძალადობის, კანონის უხეში და რღვევის წინააღმდ ეგ. მანიფესტაციე ბში მონაწილეობას არ ვერიდებოდი მაშინაც კი, როდესაც უდანაშაულო მო ქალაქეებს ტყვიებით უმას პინძლდებოდნენ. 1992 წლის 7 მარტის შემდეგ, ზუსტად თარიღს ვერ ვიხსენებ, ღამის საათებში საშინელი ხმაურით ავტომატიანმა პირებმა შემო ამტვრიეს სახლის სადარბაზ ოს კარი და გვაუწყეს, რომ ქალაქის კომენდატურიდან იყვნენ. ვიცოდი რა, კანონი ერი ხელისუფლების მომხრე თა დარბევა - დაპატიმრებები ღამის საათებში დიდი ხნის დაწყებული იყო, მოვახერხე დამალვა. ამ დღემდე და მის შემდეგაც, ჩემი ოჯახის მი მართ მიმდინარეობდა სატე ლეფონო ტერორი, მუქარა, დაშინება... მპირდებოდნენ, რომ თუ კვლავ მივიღებდი მონაწილეობას კანონიერი ხელისუფლების მხარდამჭერ მიტინგებში, გადამიწვავდნენ სახლს, ცოცხლად გამატყავ ებდნენ მოხუცი მამის თვალ წინ და ა.შ.“ ლატავრა ფოჩიანს ებრძ ოდნენ. ლატავრა ფოჩიანი მო იკვეთა ქართულმა ფსევდო ელიტამ. „იყო შემთხვევები, როდე საც ე.წ. ელიტის წარმომად გენლები ქუჩაშიც კი აყენებ დნენ შეურაცხყოფას, მათაც მოიკვეთეს და თვითონაც განუდგა, შინ ჩაიკეტა, აღარ გამოდიოდა. საშინლად უჭ ირდა, თუ რამ ჰქონდა გასტ როლებისას შეძენილი, მშრალ ხიდთან კაპიკებად ჰყიდდა. შინიდან მხოლოდ მას შემდეგ დაიწყო გამოსვლა, რაც მიხე ილ სააკაშვილი მოვიდა ხელი სუფლებაში. იმედი და რწმენა დაუბრუნდა. მხარს უჭერდა და საშინლად განიცდიდა ყვ ელაფერს, აღიზიანებდა ოპ ოზიცია, რომელთაც მოკლეს ზვიადი და ახლა სააკაშვილს უტევდნენ“ - ამბობს ლალი კოსტავა. ცეკვის ჯადოქარი მთელი 20 წლის მანძილზე არ შეხვედ რია არც ერთ ჟურნალისტს. მეტიც, ამბობდა, რომ არც შე ხვდებოდა, ვიდრე 70 წლის არ გახდებოდა. 65 წლის ასაკში დაარღვია ეს დათქმა - ავი წინათგრძნობის გამო. სწორედ მაშინ დასც და „ალბათ, არ უნდა მი მეტოვებინა ისე ადრე ცეკვა“...

„ალბათ, არ უნდა მიმეტოვებინა ისე ადრე ცეკვა“

რომ შვილი არ გამიჩნდა და კი აზო მარტო იყო, შემოქმედებით ზენიტში მყოფმა, ცეკვას თავი დავანებე. ეს იყო ჩემგან დიდი მს ხვერპლის გაღება, მაგრამ კიაზ ოს სიყვარული ამად ღირდა. თან თავს ვიმშვიდებდი, რომ მოცეკვ ავემ თავი მაშინ უნდა დაანებოს სცენას, როცა ჯერ კიდევ იწვევს მაყურებლის აღტაცებას“... საყვარელი მეუღლე შარშან დაეღუპა. ლატავრა ფოჩიანს შვ ილი არ დარჩენია. მაგრამ დარჩა მემკვიდრე - კიაზო ნადარე იშვილის ვაჟი, პირველი ქორწინებიდან, დავით ნა დარეიშვილი. „როდესაც ვაჟი შე მეძინა, მეგობრებს ურ ეკავდა გახარებული, ბებია გავხდიო. სა ოცარი ღირსების ქა ლბატონი იყო, დიდი სითბო, სიკეთე და არაერთი რჩევა მახსოვს მისგან. გამორჩეული ურ თიერთობა ჰქონ და ჩემს ვაჟთან, ყოველთვის კი თხულობდა პა ტარა კიაზოს, ეთამ აშებოდა, ყოველთვის ახვედრებდა საჩუქრ ებს“ - ამბობს დავით ნადარეიშვილი. ცეკვის ჯადოქრის სახლში, მის სასთუმ ალთან, დღესაც დე ვს პლუშის ვეფხვი, დიდ მოცეკვავეს რომ უყიდია შვ ილი შვ ილ ის თვ ის - მორიგი სტუმ რობისას რომ ე ჩუ ქე ბი ნ ა . აღარ დასც ალდა... ცეკ ვი ს

ჯადოქარმა დიდების ზენიტში დატოვა სცენა და აღარც დაბრ უნებულა, აღარ უცეკვია მას შე მდეგ. თუმცა არა. მან ისევ იცეკ ვა. ოღონდ, არა სცენაზე, არამედ მთავრობის სახლის წინ - როდე საც საქართველომ დამოუკიდ ებლობა გამოაცხადა. იხსენებენ, რომ ცეკვის ჯადოქარს ისეთი აღმაფრენით არასოდეს უცეკ ვია, როგორც იმ დღეს, უსინათ ლო მეჩონგურეთა აჟღერებულ ჰანგებზე... ლატავრა ფოჩიანი მხ არს უჭერდა ზვიად გა მსახურდიას ხელისუ ფლებას. არც შემდეგ შეუწყვეტია მხარდა ჭერა, როდესაც გა რკვეული პოლიტი კური ძალები და საზ ოგ ად ოე ბი ს ნაწილი დაუპ ი რი სპ ირ დ ა გამ სა ხუ რდ ი ას. მეტიც, ლ ატ ავ რ ა ფ ოჩ ია ნი ს მეგ ობ არ ი, ქ ალ ბა ტ ონი ლალი კ ოს ტა ვ ა ი ხს ენ ებ ს : „ გ ას აო ც რად უშიშ არი იყო, მიტ ინ გე ბი ს დროს იდგა და კეფაზე

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

კოლა ქვარიანი ქართველი ფალავანი ამერიკაში რუსუდან დაუშვილი

ქ არ თუ ლ მა ემიგრაცი ამ ამერიკაში თითქმის ყვ ელა დარგში შეიტანა თავისი წვლილი. ბევრის ღვაწლი დავიწყ ებულია, ბევრს - მხოლოდ სპეციალისტები იხსენე ბენ. სპორტსმენი და მსახ იობი კოლა ქვარიანი კი დღესაც ახსოვთ. 1900 წელს ქუთაისში, წარმოშ ობით ლეჩხუმელი ვექილის, ნე სტორ ქვარიანის ოჯახში დაიბადა ვაჟი, რომელსაც ნიკოლოზი დაარ ქვეს, თუმცა ყველასთვის ის კოლა ქვარიანის სახელითაა ცნობილი. მწერლობა და ლიტერატურა დედამ - კესარია (ცუცქა) ჩაჩანიძემ შეაყვარა. დაამთავრა ქუ თაისის გი მნ

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

აზია. მსახიობი აკაკი ვასაძე იხსე ნებდა მის მოწაფეობის წლებს და წერდა, რომ ის და კოლა მილერის სი სტემით ვარჯიშმა ათლეტებად ჩამო აყალიბა. კოლამ პირველმა გადალახა რიონის რთული უბანი, რომელსაც „ქვარიანის ჩქერები“ უწოდეს. პარტ ნიორობას მას ზემდგომში „ცისფერ ყანწელი“ პოეტი კოლაუ ნადირაძე უწევდა. კოლა პირველი იყო, ვინც აბანოს სახურავიდან რიონში თავით გადახტა. მას მიყვნენ შემდგომში ცნ ობილი კინორეჟისორები ლევან ხო ტივარი და ნიკოლოზ სანიშვილი. 1910 წელს ნიკოლოზ გამყრე ლიძის ცირკში კოლამ პირველად ნახა მოჭიდავეები. „დიდტანოვანს“, როგორც მას სკოლის მეგობარი, ემიგრანტი, შე მდგომში რადი ოსადგურ „ამ ერიკის ხმის“ ქარ თუ ლი

რედაქციის რედაქტორი მერაბ კვ იტაშვილი უწოდებს, გიმნაზიაშივე დაუწყია ჭიდაობა. 1916 წელს ის, მი ხეილ ლორთქიფანიძე და აკაკი ვასა ძე მიხეილ ქორელმა ოფიციალურად მიიწვია „ოიდიპოსში“ მეჩირაღდნე ებად, სადაც ნახა მოჭიდავე კოსტა მაისურაძის გამოსვლა. 1917 წელს, ის მწვრთნელ სერგო ქუთათელაძეს მიუყვანეს, მან კი თბილისში წამოიყ ვანა და ფრანგ ჯოე მორას გააცნო. კოლა დაოსტატდა კლასიკურ ჭიდა ობაში, პროფესიონალი გახდა და რა მდენიმე გამარჯვებაც მოიპოვა. 1919 წელს დაქორწინდა ქუთაისის წმ. ნი ნოს სასწავლებლის ე.წ. „ზავედენი ეს“ კურსდამთავრებულ, სილამაზით განთქმულ მარიკო ყუფარაძეზე. ოჯახი მალე დაინგრა. ახალგაზრდე ბს ბავშვი დაეღუპათ და ერთმანეთს გაშორდნენ. მალე დამოუკიდებელი საქართველოც დაინგრა. საქართველოს ოკუპაციის ჟამს, 1921 წლის თებერვალში, ივანე ჯა ვახიშვილის ინიციატივით ექვთიმე თაყაიშვილმა უცხოეთში გასატანად გაამზადა ქართული განძი. კონა ბა დრიძის ცნობით, ქუთაისში ჩატანილ განძს ის და კოლა იცავდნენ. კოლა ემიგრაციაში არ წასულა, დარჩა და ჭიდაობა გააგრძელა. 1927 წელს, კოლა მოსკოვში ჩა ვიდა, ივან პოდუბნიმ იგი ამერიკაში მსოფლიო ჩემპიონატზე წაიყვანა და სახელიც მალე გაითქვა. აბელ ენუქ იძემ სტალინთან უშუამდგომლა და მალე საზღვარგარეთ გაემგზავრა. ლონდონში შეხვდა გიმნაზიის მეგო ბარი მერაბ კვიტაშვილი, რომელიც იქ 1919 წლიდან ცხოვრობდა. როცა ლონდონში ფალავანი აღარ დარჩა კოლა ქვარიანის წაუქცეველი, კა ნადაში მიიწვიეს, მაგრამ კანადელ მეტოქეებსაც იგივე ბედი ეწიათ. მან დაამარცხა ცნობილი ფალავნ ები - ჟოზეფ ტოტა, მონდი ბერვიკი, „მახრჩობელად“ ცნობილი ედი ლუ ისი და სხვები. ქვარიანს ევროპის მრავალ ქვეყანაში მოუწია ჭიდაობა და ყველგან მხარდაუდებელის სა ხელი დატოვა. თვითონაც აწ ყობდა ტურნირებს. გაზეთი „პარი სუარი“ წერდა: „ჩვენი ნაციონალური მოჭიდავე ბ-ნი დეგლანი წაქცეულია ვინმე დათვისმაგვარი უხეში ყაზახი მოჭიდავის ნიკოლოზ ქვარ იანის მიერო“, რაზეც კოლას პროტესტის მერე გაზეთს ბოდიში მოუხდია: ქვარ იანი ქართველია და არა ყაზახიო. პარიზელი ქა რთველები მოხიბლულნი იყვნენ კოლას პირადი ღირსებებით, მისი თა ვმდაბლობით, სიკეთი თა და სტუმართმოყვა რეობით. 1930-იანი წლების ეკონომიკური კრ იზისისა და „დიდი დეპრესიის“ გა მო, კოლა იძულ ებული გახდა ევროპას გასც

ლოდა და ბედი ამერიკაშიც ეცადა. სულ მალე იქაც დიდ წარმატებას მი აღწია. 1940-იან წლებში სარბიელს ჩამოშორდა, მაგრამ ზოგჯერ მაინც გადიოდა ხალიჩაზე. ემიგრანტი გივი კობახიძე აღწერს მატჩს, რომელშიც 50 წლის კოლამ მხოლოდ ქულებით წააგო თავისსავე მოწაფე არჯენტ ინო დე როკასთან. 70 წლის ასაკში კი ცხვირპირი დაუსისხლიანა 12 თავდ

ჭიდაობით „დიდ ფულს შოულობ და“, მარტო ლუისთან გამარჯვებისას 200.000 $ მიიღო, ასევე დიდი თანხა გადასცეს დიმ კლისტკურის დამა რცხების შემდეგ, მაგრამ ქონების დაგროვებაზე არ უფიქრია - ყველა გაჭირვებულს ეხმარებოდა, არა მა რტო ქართველებს, არამედ კავკასიე ლებსა და ამერიკელებსაც. თვითონ არაერთხელ ჩავარდნილა გასაჭი

ამსხმელ ბანდიტს. გივი კობახიძე წე რს, რომ მას კიჩსა და კრივშიც უცდია ბედი, ვიქტორ ინაშვილის ცნობით კი - ძლიერი მოჭადრაკეც ყოფილა: „მე თავი კარგი მოჭადრაკე მეგონა, მაგრამ არ იქნა და არა მისი დამარც ხება. ერთხელ, „კაფე დე ლა ღეჯა ნს“-შიც წამიყვანა, მოგეხსენებათ ამ საყავეში ნაპოლეონიც დადიოდა ჭა დრაკის სათამაშოდ თავის დროზე“. სხვათა შორის ნიუ-იორკში მასაც

რში, მაგრამ არავინ არასდროს შე უწუხებია. მატერიალურ დახმარებას უწევდა ქართულ სათვისტომოს, ქა რთულ-ამერიკულ ლიგას. აქტიურ ად მონაწილეობდა ამერიკაში 1931 წელს დაარსებული ქართული სათვ ისტომოს საქმიანობაში, არასოდეს აკლდებოდა ქართულ შეკრებებსა და ღონისძიებებს. დიდად მეგობრ ობდა კავკასიელებთან, როცა სიკო და კონსტანტინე სიდამონ-ერისთავე

ჰქონია საჭადრაკო კლუბი და ის ერ თადერთი მოჭიდავე იყო, რომელსაც თანრიგი ჰქონდა ჭადრაკში. ეს ჩანს სახელგანთქმულ ამერიკელ რეჟი სორ კუბრიკთან გადაღებულ ფოტო ებშიც, რომელმაც კოლა 1956 წელს გადაიღო ფილმში „მკვლელობა“, რო მლის ერთი სცენაც კლუბშია გადა ღებული. ჰოლივუდის ამ ფილმიდან სცენები და კადრები დოკუმენტური ფილმებიდან მრავლადაა ჩასმული ინტერნეტში.

ბის აშენებულ დასასვენებელ სახლში „ალავერდში“ კავკასიელები იკრიბე ბოდნენ, ყოველთვის ჩოხას იცვამდა და ჩრდილოკავკასიელთა მიერ ჯერ კიდევ სამშობლოში ნაჩუქარ ვერც ხლის მოსევადებულ ქამარს იკეთ ებდა.ქაქუცა ჩოლოყაშვილის შეფი ცული ალექსანდრე სულხანიშვილი იხსენებდა, როცა ქუთაისზე ვლაპარ აკობდით - სახე უბრწყინავდა. უნდო და მისი ფერფლი ქუთაისის ქუჩებში მიმოებნიათო. ასევე უნდოდა ქუთა

Famous

Georgians

როკა და კოლა ქვარიანი ჟურნალ `LIFE~-ის გარეკანიდან

ისისთვის გადაეცა ძვირფასი ბიბლიოთეკა და მხატვრული ტილოების შესანი შნავი კოლექცია. 1960 წელს, ამერიკაში მოგზ აურობის დროს, მწერალმა აკაკი ბელიაშვილმა მოინახულა თავისი ბავშვობისდროინდელი ნაცნობი, კოლა ქვარიანი. იმჟამად კოლა სა სტუმრო „შოტლანდიაში“ ბოლო, 22-ე სართულზე 2 პატარა ოთახ ში ცოლთან ერთად ცხოვრობდა. კედლები სავსე იყო ნახატებით, თაროები - წიგნებით. მასპინძელმა ქუთაისის გახსენება რომ დაიწყო „უცბად ეს სამოცი წლის მოხუცე ბული თვრამეტი წლის ახალგა ზრდად გადაიქცა, თითქოს გუშინ საღამოს ჩამოვიდა ქუთაისიდან, თი თქ ოს არც კი გა ევ ლოს იმ ათ ეულ წელს, რომელიც მან უცხოეთ ში ხეტიალში გაატარა... ახლა, ის კვლავ დაქროდა თავისი ოცნებით ქუთაისში, ახალგაზრდა გოლიათი, ქუჩაში პატარა ბავშვები გუნდ-გუ

ნდად რომ დასდევდნენ და თვალ ებში შესციცინებდნენ...“. შვილი არ ჰყოლია, 1973 წელს მეორე ცოლი არიადნა ნოვაკი გა რდაეცვალა, სახლში გაჩენილ ხანძ არში კი მთელი არქივი დაეწვა. არ ავის შეწუხება არ უნდოდა, ამიტომ უპოვართა თავშესაფარს მიაშურა, სადაც დიდი ძებნის მერე მიაკვლია ისიდორე გაჟონიამ, მაგრამ შეთა ვაზებულ დახმარებაზე უარი მი იღო: „თუ მაინცდამაინც, სანთელი დამინთეთ, ჩემს სულს ნუგეშად ესეც ეყოფაო“. იქვე გარდაიცვალა 1980 წლის 17 თებერვალს, 79 წლ ისა. ნაწილობრივ აღსრულდა კოლა ქვარიანის ოცნება. მართალია, მი სი ფერფლი საყვარელი ქალაქის ქუჩებს არ მობნევია, მაგრამ მისი ხსოვნა სხვაგვარადაა უკვდავყო ფილი - 1990-იან წლებში ქუთაისში, მწვანეყვავილაზე ერთ-ერთ ქუჩას მისი სახელი მიენიჭა, მის სახლზე კი მემორიალური დაფა გაკეთდა. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

სალომე სულაბერიძე: „ეს ლექს ები ფაქტობრივად ქალის შელოცვებ ია, რომელიც ცდილობს, არა მარტო მამაკაცის ფიზიკური სხეული დაის აკუთროს, არამედ სულიც. წიგნის სათაური „ჰამალი“ არაბულად ვერძს ნიშნავს და რადგან ეს ჰოროსკოპის პირველი ნიშანია, გამოვიყენე, როგო რც მამაკაცის სახელი. ანუ, ქალი მი მართავს ჰამალს, იგივე კაცს ამ სახე ლით. ეს მისტიკური გარემოც ლექს ების შინაარსიდან გამომდინარე მო ვაწყვე. ფაქტობრივად ქალი აკეთებს ყველაფერს, რომ დაიპყროს კაცის მთლიანი არსება, სული და სხეული.

ეკა ჩიკვაიძე მისტიკური გარემო, სპეც იალურად შექმნილი მუსიკა და შელოცვები. კაცებს ცოტა უნდა ეშინოდეთ, ქალები უკ ვე მათი სულების დასაპყრო ბად ემზადებიან. ამაზე, ახალ ბედა პოეტი სალომე სულაბე რიძე ზრუნავს. ადრე მხატვა რი იყო, ახლა ლექსებს წერს, თუმცა ეს ჩვეულებრივი ლე ქსები არ არის –შელოცვებია. ბოლო ერთი წლის განმავლო ბაში შექმნილი 70-მდე ლექსი ერთად შეკრიბა და კრებული „ჰამალ“ გამოსცა. პრეზენტა ციაც ისეთივე მოაწყო, რო გორც ლექსებს შეეფერებ ოდა. სასტუმრო Holliday Inn-ში გამართულ პრეზენტაციის დიზაინზე ავტორთან ერთად გუგა კოტეტიშვილმა იზრუნა, მუსიკა სპეციალურად მიშა ურუშაძემ შექმნა. გარშემო ისეთი მისტიკური გარემო შეიქმნა, რომ კაცები ცოტა დაიძაბნენ კიდეც. ავტორი კი შესაფერისად გამოწყობილ შავ, გრძელ კაბაში მის უცნა ურ ლექსებს – შელოცვებს კი თხულობდა...

სალომე სულაბერიძე ანი რეხვიაშვილის დეიდაშვი ლია. ლექსებს პირველად რომ გაეცნო, ჯერ შეშინდა, მერე ამ შელოცვებში სა კუთარი მამაკაციც ამოი ცნო... _________________ ანი რეხვიაშვილი: „ჩე მთვის არა მარტო დეიდაშ ვილისთვის, არამედ ჩვეუ ლებრივი მკითხველისთვ ისაც, განსხვავებული სიტყვაა პოეზიაში. პირველად რომ წა ვიკითხე, ისეთი რე აქცია მქონდა, რომ დავურეკე და ვკითხე, სალომე ხომ კარგად ხარ-მეთქი? ვიფი ქრე, ამის დამწერი ცოტა კარგად არ უნდა იყოს-მეთქი. საქართველოში ის ედ აც იყო და ახ ლა უფრო წავიდა ტე ნდენცია, რომ ბევრი ახალგაზრდა პოეტი ჩნდება, ძალიან ნიჭი ერები და განსხვავ ებული ხედვით. ახალ

წამოწყებას მე ყოველთვის მივესა ლმები, ვინც არ უნდა იყოს ის. არ ვიცი, ვინმე არის თუ არა ამ ლექს ების ადრესატი, მაგრამ მგონია, როცა გადაიკითხავთ, ყველა ქალი თავის მამაკაცს იცნობს ამ ლექს ში.

„ჰამალ“ ლექსები კაცების დასაპყრობად

რატი ამაღლობელი: ძა ლიან საინტერესო, ორიგ ინალური და თავისებუ რია. მე ძალიან მიყვარს რიტმული და მუსიკა ლური პოეზია. გამო ცემაც ორიგინალურია, შინაარსი და ფორმა ემთხვევა ერთმანეთს. ცოტა საშიშია...

„საუკუნის ქორწილი“ ხანდაზმულთა პანსიონატში „საუკუნის ქორწილი“ – ასე უწოდეს ქორწილს, რომე ლიც 22 ნოემბერს თემქის პანსიონა ხანდაზმულთა სა და რი პა თა პა ტში, შო გადაუხადეს. ბებოს მა ინაშვილისა ძ ბი ა თ 88 წლის შო და 75 წლის რიმა ოკუმციანის საქორწილო სამზადისზე ჯერ კიდევ „პრაიმტაიმის“ წინა ნომერში ვწერდით. სწორედ ჩვენი გაზეთის მეშვეობით გაიგო საზოგადოებამ ამ უჩ ვეულო სიყვარულის შესახებ. ჩოხა-ახალუხსა და სადედოფლო კაბაში გამოწყობილმა სიძე-პატარძალმა ჯვარი თემქის ღვთისმშობლის ტაძარში დაიწ ერეს. პატარძალი ჯვრისწერამდე მართ ლმადიდებლად მოინათლა, ნათლია მისი მეჯვარე, თბილისის ხანდაზმულთა პანს იონატის დირექტორი, ნინო დვალიშვილი იყო. რიმა ოკუმციანი: „ძალიან ბედნიერი

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ვარ. ასეთი ლამაზი ქორწილი ვერ წარმ ომედგინა. დიდი მადლობა „სახელმწიფო ზრუნვის სააგენტოს“, მე და შოთას ძალიან ლამაზი დღე გვაჩუქეს“. შოთა ბიძინაშვილი: „როცა პირველი მეუღლე შევირთე, ქორწილი მქონდა, მა გრამ ასეთი ლამაზი არ ყოფილა. მჯერა, რომ მე და რიმა დიდხანს და ბედნიერად ვიცხოვრებთ. თითქოს ხელმეორედ დავი ბადე, ისეთი განცდა მაქვს. ბევრი მილო ცვა მივიღეთ და მე მინდა, რომ ყველა ის ადამიანმა, ვინც დაჩაგრულია, სიბერეში მაინც გაიხაროს...“ ქორწილი პანსიონატში გაიმართა. სა ქორწილო ტორტზე „ტკბილმა ქვეყანამ“ იზრუნა. დარბაზის დიზაინსა და გაფორმ ებაზე სადღესასწაულო ორგანიზატორო ბის ცენტრმა „ჰეფი დეიმ“. სწორედ ამავე კომპანიის, 1932 წელს გამოშვებული თე თრი „მერსედესით“ მივიდა ტაძარში ნეფეპატარძალი. ნეფე-პატარძლის გამორჩეულ ჩაცმულობას დიზაინერ თათა ვარდანაშვი ლის ხელი აშკარად ეტყობოდა. ერთი სი ტყვით, აქ ყველაფერი ისე იყო, როგორც ნამდვილ ქორწილში ხდება ხოლმე. ნანა ცინცაძე, პოეტი: „სიყვარული ნე ბისმიერ ასაკში შეიძლება გეწვიოს. ეს არის ნაყოფი იმ გრძნობისა, რასაც ორი მიუსაფ არი ადამიანი ერთად ყოფნით გაივლის. რა თქმა უნდა, მტკივნეულია ის ფაქტორი, რომ ორივეს ჰყავს შვილები, შვილ იშვილები და ისინი რატომღაც ხანდაზმულთა პანსიონატში მოხვდნენ. მათი აქ მო ხვედრის გამართლება, მოდით, მათი ქორწილ ით გავამართლოთ. მათ ერთმანეთი იპოვეს, შეუღ ლდნენ, ჯვარიც დაიწერეს და იმ ქვეყნადაც ერთად წა

R რდგებიან უფლის წინაშე. ძალიან დიდხანს უყურონ ერთმანეთს, იყვნენ ყოველთვის შეყვარებულები და ჩვენ ყველანაირად უნ და ვეცადოთ, გავულამაზოთ მათ ყოველი დღე“. ნინი შერმადინი მთელი საღამო ცრემ ლებს ვერ იკავებდა... ნინი შერმადინი: „ამ ასაკის ადამიანე ბის ქორწილში პირველად ვარ. მართალია, პანსიონატში რამდენჯერმე ვარ ნამყოფი, მაგრამ იმდენად ემოციურია ხოლმე ჩემთ ვის აქ მოსვლა, რომ ვერ ვმღერი. აქ ყოვე ლთვის სევდა მეუფლება. ორმა მოხუცმა ერთმანეთი იპოვა და შეუღლდა, ეს, რა თქ მა უნდა, ძალიან კარგია. არ შემეძლო, არ მოვსულიყავი და ასე ვთქვათ, მათთვის პა ტივი არ მეცა. მინდა ვუსურვო ჯანმრთელ ობა, ბედნიერება და დიდხანს სიცოცხლე“. მამუკა ონაშვილი: „მე ყოველთვის ვე თანხმებოდი იმ გამონათქვამს, რომ სიყვ არულმა ასაკი არ იცის. ბედნიერი ადამიანი ვარ, რომ მომსწრე გავხდი ასეთი ბედნიე რებისა და სიყვარულის ზეიმისა“. ნინო ჩხეიძე: „პირველად ვარ ამ ასაკის ადამიანების ქორწილში. მართლა ძალი ან მიხარია. ჯანმრთელობასა და დიდხანს სიცოცხლეს ვუსურვებ ახალდაქორწინებ ულებს“.

ნოდიკო ტატიშვილი: „ვულოცავ ამ ადამიანებს გაბედნიერებას და დიდხანს სი ცოცხლეს ვუსურვებ. როდესაც დამირეკეს და ქორწილში დამპატიჟეს, მეგონა, მეხუ მრებოდნენ. ცოტა არ იყოს, დაუჯერებელი ამბავია, მაგრამ ეს ყველაფერი საკუთარი თვალით ვნახე და ძალიან მიხარია“. თამარ მახარაშვილი, „სახელმწიფო ზრუნვის სააგენტოს“ დირექტორი: „ბე დნიერი ვარ, რომ ახალდაქორწინებულებს ძალიან ლამაზი დღე ვაჩუქეთ. ეს ქორწილი არის დასტური იმისა, რომ გული არ ბერდ ება, რომ სიყვარული სამარადჟამოა და მას ასაკი არ აქვს. ყველა ადამიანი, ვისაც ჯერ კიდევ ჰგონია, რომ მათმა მატარებე ლმა ჩაიარა, მინდა გავამხნევო და ვუთხრა, რომ ყველაფერი წინ აქვთ. სადაც სიყვ არულია, ყველა წინაღობა სუსტია და უძ ლური. მიხარია, რომ ამ დაწესებულებაში, ყველა პირობაა შექმნილი იმისთვის, რომ ადამიანებმა უზრუნველად და კომფორ ტულად იცხოვრონ. მათ ყოფითი პრობლე მები საერთოდ მოხსნილი აქვთ და მეტიც, ისინი სიყვარულისთვისაც იცლიან. ამ ლა მაზი დღისთვის ყველაზე დიდი მადლობა ეკუთვნის სააგენტოს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამმართველოს უფრო სს – დავით კობახიძეს, რომელმაც მთელი გული და სული ჩადო იმაში, რომ ეს დღე ასეთი დასამახსოვრებელი ყოფილიყო ამ ადამიანებისთვის“. ნეფე-პატარძალმა ვალსი მეექვსე მუ სიკალური სკოლის პედაგოგების მიერ შე სრულებულ მელოდიაზე იცეკვეს. ანსაბლ „რუსთავის“ ახალმა თაობამ კი დარბაზში ნამდვილი ცეცხლი დაანთო. შოუბიზნე სის წარმომადგენლებთან ერთად, ანსამბლ „ლურჯა ცხენების“ ბავშვებმაც იმღერეს. ქორწილში ყველა ბენეფიციარმა იმხიარ ულა. მათ კიდევ ერთი დღე გაულამაზეს.

გიორგი წითური

სორკინის ახალი მისია

სტივ ჯობსის გარდაც ვალების შემდეგ, პრესაში სულ უფრო აქტიურად გა მოჩნდა ინფორმაცია, მი სი ცხოვრების ეკრანიზა ციის შესახებ. ნიუსები მა რთლაც მრავალფეროვანი გახლდათ, თუმცა მათი სიზუსტე ჯერჯერობით ეჭვის ქვეშაა. რამდენიმე დღ ის წინ კი, ერთ-ერ თი ყველაზე გავრცელებული ინფორმაცია, რეალური აღმოჩნდა. კერძოდ, სტივ ჯობსის ბიოპიკის სცენ არზე არონ სორკინი იმუშ ავებს. კონკრეტული ნიუსი უც ხოურმა პრესამ ჯერ კიდევ ერთი თვის წინ გაავრც ელა, თუმცა მაშინ სორკ ინისგან დადებითი პასუ ხი ჟურნალისტებმა ვერ მიიღეს. რამდენიმე დღ ის წინ კი, ოსკაროსანმა სცენარისტმა აღიარა, რომ სტუდია Sony-იმ მას სტივ ჯობსის შესა ხებ სცენარის დაწერა შეუკვეთა. სორკინი, უოლტ ერ აიზეკსის სტივ ჯობსის ავტობიოგ რაფიის მიხედვით იმუშავებს, რომე ლიც გამოსვლის დღიდან ბესტსე ლერი გახდა. პრ ესის განცხადებით, წიგნის ავტორს სტ უდიამ 1 მილიონი დო ლარი გადაუხადა, რითიც მისი ეკ

ცუკერბერგმა გაიმარჯვა?

სორკინის ახალი მისია რანიზაციის უფლება მოიპოვა. ამჟამად, სორკინი ბესტსელერის კითხვით არის დაკავებული, რათა სცენარის წერის დროს, უფრო ზუსტად ასახოს სტივს ჯობსის მართლაც საინტერესო და უნიკალ ური ცხოვრება. აღსანიშნავია, რომ ზუსტად სორკინს ეკუთვნის „ოსკარზე“ ნომინირებული „სოციალური ქსელის“ სცენარი, რომელშიც Facebook-ის დაარსების ის ტორია გახლდათ ასახული. ცუკერბერგიდან სტივ ჯობსზე გადასვლა, წესით, სორკინს არ უნდა გა უჭირდეს - სიმართლისთვის უნდა ითქვას, სტუდ ია კონკრეტული პროექტისთვის, უკეთეს სცენარ ისტს (ვიდრე არონ სორკინია), ვერც შეარჩევდა. პირველ რიგში, სორკინისთვის უკვე ნაცნობი თემა გახლავთ ტექნოლოგიური განვითარება და მეორე - სცენარისტის უდავოდ დიდი გამოცდილ ება გარანტიას იძლევა, რომ ჩვენი საუკუნის ერთერთი ყველაზე გამოჩენილი პიროვნების ავტობი ოგრაფია, უფრო ფასეული ნამუშევარი გამოვა, ვიდრე ჩვეულებრივი ბიოპიკი. „ის მშვენიერი საქმოსანი, უდიდესი არტისტი და გამოჩენილი მოაზროვნე გახლდათ - განაცხადა სორკინმა სტივ ჯობსზე - დიახ, ვადასტურებ, რომ სტუდია Sony-მ მისი ცხოვრების შესახებ სცენარი შემიკვეთა. თუმცა უნდა ვაღიარო, რომ მნიშვნელ

ობა არ აქვს, ვინ იმუშავებს სცენარზე, მომავალი ფილმი მაინც უმნიშვნელოვანესი იქნება. კიდევ ერთი დიდი პლუსი, რის გამოც სტ უდიას ზუსტადაც სორკინთან მუშაობა სურს, ეს, სცენარში დიალოგების წარმართვის მი სი მართლაც შეუდარებელი ნიჭია, რომელიც კონკრეტულ ნამუშევარს მართლაც საინტე რესოს გახდის. ცოტა თუ მოიძებნა ამჟამად ჰოლივუდში სცენარისტი, რომელსაც ასე ნი ჭიერად და დრამატურგიულად ზუსტად შე ეძლოს სცენარის აწყობა. ალბათ, ამიტომაც, არ უნდა იყოს გასაკვირი, რომ სტუდია Sony ყველაფერს გააკეთებს, რათა, კონკრეტულ ფილმზე, არა ვინმე სხვამ, არამედ სორკინმა იმუშაოს. სტივ ჯობსის ცხოვრების რომელ პერიოდ ზე გაამახვილებს ყურადღებას სცენარისტი, ჯერჯერობით უცნობია, თუმცა ჯობსის ბი ოგრაფიას თუ ერთხელ მაინც გადავავლებთ თვალს, დავრწმუნდებით, მისი ბიოგრაფიის ყოველი წელი, უმნიშვნელოვანესი თუ არა, სა ინტერესო მაინც ყოველთვის იყო. ასე რომ, წინ მაყურებელს კიდევ ერთი ბიოპ იკი ელოდება, რომელიც სავარაუდოდ, არა მორი გი ფილმი, არამედ უფრო მეტი იქნება.

ცუკერბერგმა გაიმარჯვა?

სოციალურ ქსელ Google+-ს გამოჩენის დღიდან Facebook-ის „მკვლელს“ უწოდებ დნენ - მოლოდინი, რომ მსოფლიოში ყველაზე პოპულარული საძიებო სისტემა, როგორიც Google-ია, ისეთ სოცი ალურ სისტემას მოიფ იქრებდა, რომელსაც უბრალოდ კონკურენტი არ ეყოლებოდა, მართ ლაც დიდი გახლდათ. თუმცა ოთხი თვის შე მდეგ, რაც Google+ მთ ელი ძალით ამუშავდა, უცხოურ პრესაში სხვა დასხვა ხმები გავრცე ლდა, ერთი სიტყვით, ცუკერბერგის პირმშოს გამარჯვებას აღნიშნ ავდნენ.

თავიდან ანალიტიკოსების აზრი ორად გაიყო, თუმცა უმრავლესობა მაინც აღნიშნავდა, რომ Google+ თუ Facebook-ს ვერ მოერეოდა, მისი ძლიერი კონკურენტი მაინც გახდებ ოდა. მაგრამ ამჟამად, ყველა ერთხ მად თანხმდება, Google+-მა სრული კრახი განიცადა, რის გამოც მთავარ სოციალურ ქსელად ისევ ზემოთ ხს ენებული Facebook რჩება. კონკრეტულ აზრს არ ეთანხმება თვითონ კომპანია Google, რომელიც აღნიშნავს, რომ ოთხი თვე ძალიან პატარა დრო გახლავთ იმისთვის, რომ ზუსტად გაარკვიო, თუ რა შე უძლია ახალ სოციალურ ქსელს. მათი განცხადებით, Google+ იდ ეალური სერვისია, რომელიც დრ ოთა განმავლობაში კიდევ იტყვის თავის სათქმელს. მიუხედავად ამისა, პრესამ უკვე ხმამაღლა დაიწყო საუბარი, რომ კონკრეტულმა პროექტმა უბრა ლოდ არ გაამართლა, რის გამოც სულ მალე Google+ „განადგურება“ ემუქრება. Forbes-მა ალბათ, ყველ აზე ეპატაჟური სათაურით გამო აცხო სტატია „Google+-ის ეპიტ აფია“, ხოლო Slate-მა ყველანაირი მოურიდებლობის გარეშე აღნიშნა, რომ „Google+ მკვდარია“. აღსანიშნავია, რომ ოთხი თვის წინ, Google+-მა პატარა „რევოლუ ცია“ მაინც მოახდინა - რამდენიმე კვირაში მისმა მომხმარებელმა მა რთლაც რეკორდულ რაოდენობას მიაღწია, თუმცა მათი შენარჩუნ ება საძიებო სისტემის გიგანტმა ვეღარ შეძლო. მოკლედ რომ თქ ვათ, ხალხმა ისევ ძველი და გამო ცდილი Facebook აირჩია. ყველაფერი ის, რითიც Google+ აქტუალური უნდა ყოფილიყო, უმ ალვე Facebook-ის ფუნქციებშიც გა

მოჩნდა, რამაც ახალ სერვისზე გა დასვლა უაზრობა გახადა. ვერ გე ტყვით, რა მიზნები აქვს Google+-ს, თუმცა ამჟამად, რაიმე რეალურზე ან თუნდაც ლოგიკურზე საუბარი, უაზრობაა. უცხოური პრესა აღნი შნავს, რომ ახალმა სოციალურმა ქს ელმა უბრალოდ, თავისი მომხმარე ბლის და ი ნტ ერ ე სე ბა ვერ შ ეძ ლ ო , რის გა მოც, მო მ ავ ალ ი წ ლე ბ ი კ ვლ ა ვ Facebookის ხე ლ ში ა . Google+-ის ვიცეპრეზ ი დე ნტ ი ს , ბ რე დლ ი ჰოროვიცის თქმით, არსებული კო მპანია უფრო დიდ და მასშტაბურ პროექტს ქმნის, ვიდრე უბრალოდ სოციალური ქსელია. მისი აღნი შვნით, Google+ ცდილობს თავისი არსებული პროდუქტები, როგო რიც Gmail, YouTube, Blogger-ია, გააერთიანოს და ამით მომხმა რებლის საქმიანობა უფრო მეტად გაადვილოს. ვერ გეტყვით, შე ესაბამება თუ არა რეალობას ვიცეპრეზ იდენტის სიტყვები, თუ მცა ერთი ფაქტად რჩება, ამჟამად და უახლოეს მომა ვალში, პირველობას მხოლოდ ერთადერთი სოციალური ქსელი შეინარჩუნებს, რომლის სახელიც ასე უბრალოდ ჟღერს - Facebook.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ლორა დადიანი სად გადის სექსში ზღვარი ნორმ ალურობასა და არანორმალურობას შორის? ამ კითხვაზე პასუხის გაცემა ხშირად უჭირთ, თუმცა, როგორც ჩა ნს, ოქროს შუალედის დაცვა სექს შიც აუცილებელია, რადგან, როგო რც კი კონტროლს კარგავ, მაშინვე ჩნდება მიდრეკილებები გადახრებ ისკენ. თანაც თუ ადამიანს სუსტი ფსიქიკა აქვს, მაშინ მის ცნობიერე ბაში ზღვარი ძალიან ადვილად ირ ღვევა. ამ თემაზე, ჩვენს მკითხველ თან ერთად, სექსოლოგ ლალი ერგე მლიძეს ვესაუბრეთ.

გ ვ ე რ დ ი

18+

სექსოლოგის

რა განაპირობებს სექსუალური LORA DADIANI მანიაკების ჩამოყალიბებას ნონა ფეიქრიშვილი, მკით ხველი: „ხშირად მსმენია ამბები სექსუალურ მანიაკებზე, რომლ ებიც ადამიანებს ჯერ აუპატი ურებენ, შემდეგ კი კლავენ, ან უბრალოდ აწამებენ. მაინტერე სებს, რატომ შეიძლება ადამია ნს მსგავსი სურვილი გაუჩნდეს და როგორები არიან ასეთები რეალურ ცხოვრებაში?“ ლალი ერგემლიძე, სექს ოლოგი: „თქვენ წარმოიდგინ ეთ, ხდება პირიქითაც. ანუ ჯერ კლავენ და შემდეგ აუპატიურ ებენ. საერთოდ, მანიაკები, რო გორც წესი, კომბინირებული სექსუალური გადახრებით არ იან დაავადებული, ტექნიკის განვითარებასთან ერთად კი ამ გადახრების რიცხვი იზრდება. წარმოიდგინეთ, ადამიანებს სე ქსუალური ლტოლვა უჩნდებათ ისეთი საგნების მიმართ, რაც, უბრალოდ, ადრე არ არსებო ბდა. მაგალითად, ვიღაც საკუ თარი ტელეფონის დანახვაზე აღიგზნება, ვიღაც – კომპიუტე რის და ვიღაც კიდევ – მრავალ სართულიანი საცხოვრებელი სახლების დანახვაზე. არსებობს სხვადასხვა კვლევები, რომე

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ლთა თანახმადაც სადიზმი მა მაკაცების 5%-სა და ქალების 3%-ს აღენიშნება, მაზოხიზმი კი – ქალების 4.7%-სა და მამაკა ცების 2.6%-ს. რაც შეეხება გა დახრების გამომწვევ მიზეზებს, ასეთ ქცევას ძალიან ბევრი ფა ქტორი განაპირობებს. როგორ ჩამოუყალიბდება ადამიანს მუ ცლადყოფნის პერიოდში ჰორმ ონალური ფონი, როგორ გარე მოში იზრდება, ყოფილა თუ არა ძალადობის მსხვერპლი, აქვს თუ არა ბავშვობაში გადატანილი ტრავმა და რამდენად მდგრადია მისი ფსიქიკური მდგომარეობა. სექსუალურ დარღვევებს შორის ყველაზე გავრცელებული მაინც სადიზმი, მაზოხიზმი და ფეტი შიზმია. სადიზმის დროს კმაყ ოფილების მიღწევა პარტნიორ ისთვის ტკივილის მიყენებით ხდ ება, მაზოხიზმის დროს ტკივილს საკუთარ თავს აყენებენ, ხოლო ფეტიშიზმის დროს განსაკუთრე ბული მიდრეკილება აქვთ ტანს აცმლის, ნივთების ან სხეულის რომელიმე ნაწილის მიმართ. სა დიზმი და მაზოხიზმი ხშირად იმ ადამიანებს ახასიათებთ, რომლ ებიც თვითონ იყვნენ ძალადობის მსხვერპლნი. თუ ადამიანი სექსუა ლურ სიამოვნებას იმით იღებს, რომ ადამიანს კლავს და კავშირს გვ ამთან ამყარებს, მაშინ ის, ყველა სხვა უბედურებ ასთან ერთად, ნე კრო ფი ლი ით აც აა შეპყრობილი, რაც, როგორც წესი, ძა ლიან რთულად იკურნება, რადგან ისინი არასდროს ამხელენ საკუთარ თავს და როგორც წესი, სამართალ დამცავების ყურა დღების ცენტრში ხვდებიან. მერაბ გორდ აძე, მკითხველი: „დიდი ხნით ამ ერიკაში მომიწია ცხოვრება. იქ სა ერთოდ ისეთი უბ ედურებები ხდება, გაგიჟდება კაცი.

კალიფორნიაში ვიყავი, მშენებლობაზე ვმუშაო ბდი. საცხოვრებელში ერთი გერმანელი ტიპი ცხოვრობდა, ინჟინერი იყო თუ რაღაც, სულ გვ იღიმოდა, სალამს ვერავინ დაასწრებდა. ერთი შეხე დვით, საქმეს გადაყოლი ლი კაცი იყო, ჭიანჭველას არ აბიჯებდა ფეხს. ერთ დღეს კი ტელევიზიით ვნ ახე, რომ ის სექსუალური მანიაკი ყოფილა და პოლი ციამ მაშინ დააპატიმრა, როცა მორიგი მსხვერპლის გა უპატიურებას ცდილობდა. ამის მერე ყველას ეჭვის თვალით ვუ ყურებ. როგორ მივხვდე, ვინაა მანიაკი და ვინ არა?“ ლალი ერგემლიძე, სექსოლ ოგი: „გეთანხმებით, ამის განს აზღვრა ძალიან რთულ ია. როგორც წესი, ცხ ოვრებაში სექსუალური მანიაკები კომპლექსია ნი და, ერთი შეხედვით, უწყინარი ადამიანები არიან, თუმცა ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ყველა დაკომპლექსებულ ად ამიანს მანიაკობა დავა ბრალოთ. ისინი ნაკლ ებად არიან გახსნილე ბი, სექსუალურ ურთი ერთობებში საკუთარი თავის რეალიზებას ვერ ახერხებენ და მთელ სა მყაროზე ბოროტდებ იან. თანაც, როგორც გითხარით, ისინი თავი ანთ თავში გადახრების მთელ ბუკეტებს მოიც ავენ. მანიაკები შეიძლება იყვნენ ზოოფილები, აგრეთვე, დენდროფილებიც, სადაც ად ამიანი სექსუალურ ლტოლვას განიცდის ხეების მიმართ. ეს შე იძლება მოიცავდეს სექსუალურ კონტაქტს, ან თაყვანისცემას, როგორც ფალოსის სიმბოლოსი. გადახრების მქონე ადამიანები ბევრი რამის მიმართ განიცდიან სექსუალურ ლტოლვას. მაგალი თად, აგალმატოფილები სექს უალურ მიზიდულობას განიცდ იან ქანდაკების, თოჯინების მი მართ, აქვთ სურვილი, რომ რო მელიმე ქანდაკება გაცოცხლდეს და მასთან სექსუალური კავშირი

დაამყარონ. აქ სექსუალური კმაყოფილების მიღწევა ძირითა დად ამ თემაზე ფიქრით ხდება. ამქვეყნად არსებობენ აბას იოფილებიც, რომელთა სექს უალური ლტოლვის ობიექტები უნარშეზღუდული ადამიანები არიან. ზოგიერთს კი ძალი

ან აღაგზნებს სხვა ადამიანის სხეულის სიმახინჯეები. ტერა ტოფილია არის სექსუალური მი ზიდულობა „დეფორმირებული“ ან „საშინელი“ ადამიანების მიმა რთ. ტერატოფილი არის ადამია ნი, ვისაც მსგავსი ხალხი იზიდ ავს. ასევე, როგორც გითხარით, ისინი ხშირად არიან ნეკროფ ილებიც, ანუ სექსუალურ ლტ ოლვას განიცდიან არა მარტო მიცვალებულების, არამედ უგ ონო, მომაკვდავი ადამიანების მიმართაც. მათ საოცარი ინტე რესი აქვთ ყველაფრის მიმართ, რაც კავშირშია სიკვდილთან.

ნეკროფილიის უმძიმეს ფო რმად ითვლება ბერტანიზმი, რომლის დროსაც არსებობს სწრაფვა მიცვალებულის წა ბილწვისკენ, მათ აჭრიან სასქ ესო ორგანოებს, მკერდს და ჭამენ. არსებობს მაზოხიზმის ნაერსახეობა – ტარანტოფილ ია, რომლის დროსაც ადამიანი სექსუალურ სიამოვნებას სა კუთარი სიკვდილისა და დაკრ ძალვის წარმოდგენით იღებს. არსებობს სექსუალური გადა ხრის სახეობა – ვამპირიზმიც. ამ დროს სექსუალური სიამოვ ნების მიღება ხდება პრელუდ იის დროს პარტნიორის კბენ ითა და სისხლის გამოწოვით. მოკლედ, სამივე ამ გადახრის მქონე ადამიანები საზოგა დოებისთვის ძალიან საშიშები არიან და ისინი საზოგადოებ ისგან იზოლაციასა და ფსიქ იკურ მკურნალობას საჭირო ებენ. მათ შორის ხშირად არიან ექსკრემანტოფილები, რომლ ებიც გიჟდებიან ფეკალიების დაყნოსვაზე, წასმასა და ჭა მაზეც კი. არსებობენ რენი ფლექსები, რომლებსაც განს აკუთრებული ლტოლვა აქვთ სასქესო ორგანოებიდან გა მოყოფილი სუნების მიმართ. არსებობენ ასევე უროლანგე ბი, რომლებსაც განსაკუთრე ბული ლტოლვა აქვთ შარდის მიმართ, და სპერმოლანგები. საზოგადოებისგან დიდ რისხ ვას იმსახურებენ ფროტაჟები, რომლებიც ხალხმრავლობის დროს, საკუთარი სასქესო ორგანოს ხახუნით იღებენ დიდ სიამოვნებას. ასეთ ად ამიანებს განსაკუთრებით ხშ ირად შეხვდებით საზოგადო ებრივ ტრანსპორტში. თქვენ წარმოიდგინეთ, ამქვეყნად კლიზმოფილებიც კი არსე ბობენ, რომლებიც სწორ ნა წლავში სითხის ან სამედი ცინო სანთლების შეყვანით კმაყოფილდებიან. ამ ადამია ნებს ხშირად სტანჯავთ დი სბაქტერიოზი. არსებობს აივფეტიში. მათ შიდსით დაავად ებულ პიროვნებასთან სექსის სურვილი უჩნდებათ. ამით ძირითადად ისინი არიან დაინ ტერესებულნი, ვინც საკუთარ

სექსუალურ ფანტაზიებს სხვა გზით ვერ იკმაყოფილებენ. ამ დარღვევების მთლიანი ჩამო თვლა ძალიან შორს წაგვიყვა ნს. როგორც გითხარით, ისინი ძირითადად კომპლექტში გვ ხვდებიან. თუმცა არც ის არის გამორიცხული, ერთ ადამიანს, მხოლოდ რომელიმე ერთი ცა ლკეული გადახრა სტანჯავდ ეს. ჩემი რჩევაა, მოერიდოთ სექსს შემთხვევით ადამიანე ბთან და შემთხვევით ადგილე ბში, ანუ იქ, სადაც თავს ძალი ან დაუცველად გრძნობთ“.

რა არის ენერჯი ქარდი? l l l

ენერჯი ქარდი არის დაგროვებითი ბარათი, რომელიც გაიცემა უფასოდ, ნებისმიერ ფიზიკურ პირზე. ენერჯი ქარდზე ქულების დარიცხვა ხდება სოკარის აგს–ზე ნაღდი ანგარიშსწორებით შეძენილ საწვავზე. ყოველ შეძენილ 1 ლიტრ საწვავზე თქვენ დაგერიცხებათ 1 ქულა. დაგროვილი ქულებით თქვენ შეგიძლიათ გადაიხადოთ კომუნალური გადასახადები. (მაგალითისთვის იხ.ცხრილი)

სად შეიძლება ავიღოთ ენერჯი ქარდი? l

ენერჯი ქარდის აღება შესაძლებელია სოკარის მომსახურების სერვის ცენტრებში. (იხ.მისამართები)

რა არის საჭირო ენერჯი ქარდის მისაღებად? l

ენერჯი ქარდის მისაღებად საჭიროა თქვენი პირადობის დამადასტურებელი მოწმობა, გაზის და ელექტროენერგიის ქვითრები ან აბონენტის ნომერი, რომლის გადახდაც გსურთ შემდგომში.

თქვენ შეგიძლიათ განაცხადში მიუთითოთ ნებისმიერი აბონენტის ნომერი, მასში მითითებული ინფორმაციის სისწორეს ადასტურებთ ხელმოწერით.

ენერჯი ქარდი გადმოგეცემათ განაცხადის შევსების საფუძველზე.

როგორ გამოვიყენოთ ენერჯი ქარდზე დაგროვილი ქულები? l

ენერჯი ქარდზე დაგროვილი ქულებით შესაძლებელია მხოლოდ ბარათზე მიბმული აბონენტების გადასახადის (გაზი და ელექტროენერგია) გადახდა სოკარის მომსახურების სერვის ცენტრებში.

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

თუ 1კვ.სთ. ელექტროენერგია = 0.13 თეთრს

თუ 1კბ.მ გაზი = 0.50 თეთრს

სახელი, გვარი: პირადი №: ბარათის №:

გაზი აბონენტის №: პროვაიდერი:

ელექტროენერგია

litri

50 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000

qula

50 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000

litri

kb.m.

4.5 9 19 29 39 49 59 69 79 89 99

50 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000

qula

kv.sT.

50 100 200 300 400 500 600 700 800 900 1000

15,38 34,61 73,07 111,53 150,00 188,46 226,92 265,38 303,84 342,30 380,77

აბონენტის №: პროვაიდერი: მისამართი: ტელ: მობ:

1) ვაკის სერვისცენტრი-----------------------------(ჭავჭავაძის #58) 2) ცენტრალური სერვისცენტრი-------------------(ვ.ფშაველას #35) 3) თბილისი ცენტრალის სერვისცენტრი --------(ვაგზლის მოედანი #2) 4) გლდანის სერვისცენტრი------------------------(ხიზანიშვილის ქუჩა) 5) გუდვილის სერვისცენტრი ---------------------(დიდი დიღომი, გუდვილში) 6) ვარკეთილის სერვისცენტრი -------------------(ჯავახეთის #20-22) 7) ქუთაისის სერვისცენტრი -----------------------(ჯავახიშვილის #1) 8) ბათუმის სერვისცენტრი ------------------------(გამსახურდიას #1)

კლ.ხელმოწერა: _______________________________

9) ფოთის სერვისცენტრი --------------------------(აგს-ზე აღმაშენებლის ქუჩა) 10) მარნეულის სერვისცენტრი -------------------(26 მაისის ქუჩა)

ოპერატორის ხელმოწერა: ______________________

11) თელავის სერვისცენტრი-----------------------(სააკაძის მოედანი #2) 12) ოზურგეთის სერვისცენტრი--------------------(ჭავჭავაძის #6) 13) ზუგდიდის სერვისცენტრი---------------------(სოფელი ჭითაწყარი)

HOT LINE: * 0001

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

EXCLUSIVE

თორნიკე ყაჯრიშვილი

ფატიმა ქირია შუშის ტყუპების დეიდაა. ბა ვშვების ტრაგიკულ ის ტორიაზე კი წინა ნო მერში ვწერდით. ისტო რია, რომელსაც ახლა გიამბობთ, ამჯერად ქალბატონ ფატიმას ეხ ება. ჩვენი რესპონდე ნტი 18 წელია ბავშვთა სახლიდან გაშვილებ ულ ქალიშვილს ეძებს. ტრაგიკული ისტორია ფატიმას ეჭვი აქვს, რომ ბა ვშვის გაშვილებაში მისი ოჯახია გარეული. თვლის, რომ რადგან მას თავად ფიზიკური ნაკლი ჰქ ონდა, ოჯახმა გადაწყვიტა რომ ბავშვი მათ დააწვებოდა ტვირ თად. ქალბატონი ფატიმა, რო გორც თავად ამბობს, ამჯერად დოკუმენტების მოძიებაშია და სიმართლის დადგენამდე „პრაი მტაიმს“ ინტერვიუს აძლევს. ფატიმა ქირია: ზუგდიდის რაიონის სოფელ ოქტომბერში დავიბადე. ხუთი დედმამიშვი ლიდან ყველაზე უფროსი ვარ. 18 წლის გავთხოვდი. ოჯახი სიყვარულით შევქმენი. დაოჯ ახებიდან ოთხ თვეში, ჩემი მე უღლე რაღაც მიზეზის გამო დაიჭირეს. სამი წელი მიუსაჯ ეს... საშინელი დარტყმა მივიღე. რა თქმა უნდა, ამ ფაქტმა ჩემს ოჯახშიც დიდი განხეთქილება გამოიწვია... მეუღლის დაპატი მრების შემდეგ, სახლში გადავწ ყვიტე დაბრუნება, მაგრამ ჩემმა ოჯახმა უკან აღარ მიმიღო. იმის მაგივრად, რომ ორსული ქალი სთვის თანაგრძნობა გაეწიათ, ასე მითხრეს, სადაც გინდა იქ წადი, შენი ქმრის ნაშიერით, ჩვ ენ არ გვჭირდებიო... თბილისში ბებიაჩემის დასთან ჩამოვედი, მთ ელი ცხრა თვე ის მპ ატ რო ნობდა. მეუღლის ოჯახიც მაქც ევდა ყურადღებას. ზუსტად იმ დღეს, როცა მუცელი ამტკივდა, დედაჩემი მოვიდა სანახავად. 1984 წლის 16 აგვისტოს ქალი შვილი შემეძინა, ნათია დავარქ ვი. ნათია სენაკის სამშობია როში დაიბადა. სამი დღის შე მდეგ, დედამ ფატიმას ახალშობის ბავშ ვთა სახლში ჩაბა რება მოსთხოვა, სანაცვლოდ კი, სახლში დააბრუ ნებდნენ. ერთი კვირის ახალშო ბილი, ქუთაის

„მინდა სიკვდილამდე ერთხელ მაინც ვნახო...“

„ჩემს შვილზე ა ოჯახმა მათქმევინ უარი და ახლა ამას ძალიან ვნანობ“

ფატიმა ქირია

ის ჩვილ ბავშვთა სახლში მიიყ ვანეს. ფატიმა ოჯახმა მხოლოდ ამის შემდეგ მიიღო. „როდესაც დედაჩემმა ბავშ ვის ბავშვთა სახლში ჩაბარებაზე დამიწყო ლაპარაკი, ცუდად გა ვხდი. მერე საავადმყოფოშიც მი რჩიეს, სანამ მდგომარეობიდან გამოხვალ და მუშაობას დაიწყებ, დროებით ჩვილ ბავშვთა სახლში მიაბარეო. სხვა გზა არ მქონდა, ბავშვი ქუთაისის ჩვილ ბავშვთა სახლში მივაბარეთ. ნათია ჩემი გვარით გაწერეს საავადმყოფოდ ან... მე ზუგდიდში წამიყვანეს... რა დღეები გამოვიარე, ამის ახსნა ძნელია... შვილის მაგივრად „პი ლიონკებში“ გახვეულ თოჯინას ვეფერებოდი... მეუღლის ციხი დან გამოშვებამდე სულ ხუთჯ ერ ვნახე შვილი. სახლიდან ვიპა რებოდი, რომ ბავშვი მენახა, ისე ოჯახი არ მიშვებდა... ერთ დღეს, მამაჩემმა მანქ ანაში ჩამისვა და ქუთაისის ჩვილ ბავშვთა სახლში წამიყვანა. მითხ რა, ჩემი უფროსი შვილი შენ ხარ და მე შენ შვ ილს არ და ვკ არ გა ვო... მერე ისიც მითხრა, სახლში მარტო მე არ ვარო... ამით ყველ აფერი გასაგები ოყო“. „დამ, რომელმაც ზურგი მაქცია და სიცოცხლე გამი ნადგურა, მის შვილებს დღ ეს მე ვზრდი...“ „ჩემს მეუღლეს ციხეში ყო ფნის დროს ყველა უმალავდა, რომ ბავშვი ბავშვთა სახლში იზრდებოდა. როდესაც ეს ამბავი გაიგო, გაგიჟდა. მერე დამაწყნარა, ნუ გეშიანია, მალე ყველა ისევ ერთად ვიქნებ ითო. მამაჩემს უთ ხრა, გახსოვდეს, მო ვა დრო და ვინც ფა ტიმას ეს გაუკეთა, თვითონ შვილის დანატრულები გა ხდებიანო და ასეც მოხდა. ჩემი და მშ ობიარობის შემდეგ 9 წელი კომაშია და მის ტყუპებს მე ვზ რდი... ჩემი მეუღლე ციხი დან გამოსვლის დღესვე მამაჩემთან ერთად ბავშვის სანახავად წავიდა, თუმცა ბავშვი ქუთაისიდან უკვე წყნე თში იყო გადაყვანილი... მე ისევ დავორსულდი. მეორე

შვილი 1989 წლის 6 იანვარს შეგვ ეძინა, მარიკა დავარქვით. თვეში ერთხელ ვნახულობდი ნათიას. ბავშვი, რომ გამოგვეყვანა უამრ ავი საბუთი უნდა მიგვეტანა, გვ ქონდა თუ არა სტაბილური ოჯ ახი, მყუდრო გარემო და ა.შ. მერე მეუღლესთან ურთიერთობა და მეძაბა და დავშორდით. ჩემი ოჯ ახის დანგრევის მიზეზიც ჩემი და იყო. ადამიანი, ყოველდღე რომ გეტყვის, წადი, შენ ინვალიდ ცო ლს მიხედეო, ეს ხომ კაცზეც მო ქმედებს? ამიტომაც დაშორების ინიციატორი ჩემი მეუღლე აღმო ჩნდა... ალბათ, მკითხავთ, რატომ იყვნენ ჩემს მიმართ დები ასეთი აგრესიულები. იმის გამო, რომ მე ფიზიკური ნაკლი მაქვს და ბავშ ვობიდან სიარული მიჭირს, ყოვე ლთვის ყველა განსაკუთრებულ ყურადღებას მაქცევდა. ამას ვერ იტანდნენ...“ „ჩემი დები არიან რაღაცაში დამნაშავე...“ „ერთ დღეს, სახლში განათლ ების სამინისტროდან შეტყობინ ება მომივიდა, თბილისში მიბარე ბდნენ. სამინისტროში ერთი ქა ლბატონი დამხვდა, სამწუხაროდ მისი სახელი და გვარი არ ვიცი, ასე მითხრა, ბავშვის გაშვილების საკითხი დგასო... – რა შუაში იყო განათლების სამინისტრო? – არ ვიცი, მაქედან მომივიდა შეტყობინება, მაშინ ბევრი სტრუ ქტურა ერეოდა ამ საკითხში. მე რე ამ ქალბატონმა საბუთები მო მთხოვა და დრო რომ არ დამეკა რგა, მაშინვე ზუგდიდში წამოვე დი. ყველა საბუთი მოვაგროვე და მეოთხე დღეს თბილისში წავედი. გულდასაწყვეტი იცით რა არის, საბუთებზე ჩემი ოჯახის წევრებ ის ხელის მოწერაც იყო საჭირო, მაგრამ მათ ხელი არ მომიწერეს... საბუთები განათლების სამინი სტროში არ მიმიტანია, პირდაპირ წყნეთის ბავშვთა სახლში მივიტა ნე. იქ დამაწყნარეს, ბავშვს ხელს არავინ ახლებსო. ამის შემდეგ ნა თიას სანახავად ბევრჯერ ვიყავი მისული. შემდეგ დირექტორიც გამოიცვალა. მაშინ, ბავშვთა სა ხლში ერთი კაცი გამეცნო, მან მითხრა, დირექტორის მარჯვენა ხელი ვარო. ეს ადამიანი ყველ ანაირად ხელს გვიწყობდა, დაახ ლოებით ერთი კვირა დავრჩი წყ ნეთის ბავშვთა სახლში ბავშვთან. ბოლოს 1993 წლის დეკემბ ერში ვნახე, მეორე კლასში იყო.

იანვრის თვეში ვაპირებდი მის გამოყვანას. ერთი თვეც არ იყო გასული, რომ წყნეთის ბავშვთა სახლიდან დამირეკს და მითხრეს, რომ ნათია გააშვილეს. მაშინვე თბილისში წამოვედი, მეზობელი ქალი გამომყვა. ვაგზალზე წყნე თის ბავშვთა სახლის დირექტ ორის მარჯვენა ხელი შემხვდა, მითხრა, წყნეთში ტყუილად რაზე მიდიხარ, ბავშვი გააშვილესო. შა ქარმა ამიწია და ძალიან ცუდად გავხდი, ზუგდიდში წამიყვანეს... დავიწყეთ გამოძიება, ბევრჯერ ავედი წყნეთის ბავშვთა სახლში, მაგრამ ის კაცი არავის ნახვის უფლებას არ მაძლევდა. აქ ისეთი ხალხია ჩარეული, რომ მეორე შვ ილის სიცოცხლეს გაუფრთხილდ იო. მერე მეც შემერყა ჯანმრთ ელობა და ამის გამო უკან დავი ხიე. შარშანწინ ნათიას საბუთები მოვითხოვეთ წყნეთის ბავშვთა სახლში, მაგრამ, არქივშია გადა გზავნილიო. არქივში გვითხრეს, რომ კონფიდენციალური ინფო რმაციაა და ამის გაცემის უფლე ბა არ გვაქვსო... – ოფიციალურად რატომ არ მოახდინეთ ამის გამოძიება? – მეორე ბავშვის სიცოცხლეს გავუფრთხილდი... იმ პერიოდში ქვეყანა უკვე არეული იყო. ერთი რამ მაეჭვებს და გულს მიღრღნის. შარშან ნათიას დაბა დების დღეზე წყნეთის ბავშვთა სახლში ვიყავით მე და მარიკა ას ულები. იქ მითხრეს, ბავშვი თქვე ნი ხელმოწერით გაშვილდაო. მე არანაირ საბუთზე არ მომიწერია ხელი, ეჭვი მაქვს, რომ საბუთე ბზე ჩემმა ოჯახის წევრებმა მო აწერეს ხელი. საბუთები მოვითხ ოვე, მაჩვენეთ, ვისი ხელმოწერ აა-მეთქი, მითხრეს, სადღაც არის გადაგზავნილიო. ახლა ის უნდა მოვიძიო... ჩემი ერთი და იეჰოვას მოწმეა და ამ თემაზე საერთოდ არაფერს ლაპარაკობს. მეორე დამ მითხრა, მე არაფერზე ხელი არ მომიწერიაო. მესამე და წლ ებია კომაშია... ჩემი დები არიან რაღაცაში დამნაშავე. ერთხელ ჩემმა დამ, რომელიც ახლა კომა შია, მითხრა, დრო მოვა და შვილს საერთოდ ვეღარ ნახავო... –17 წლის განმავლობაში, ნა თიას შესახებ არაფერი გაგიათ? – იყვნენ ადამიანები, რომლებ იც მეუბნებოდნენ ადგილებს, იქ, ან აქ ეძებე შენი შვილიო, მაგრ ამ ამაოდ... ჩემმა გოგომ რაღაც ინფორმაციები მოიძია. გავიგეთ, რომ ნათია ქვლივიძეების ოჯახს ჰყავს ნაშვილები, თვითონ გე

რმანული ენის სპეციალისტია და გერმანიაში ხშირად დადის. არ ვიცი, მას ისევ ნათია ჰქვია თუ სხვა სახელი, მაგრამ ნა თია რომ ერქვა, კარგად უნდა ახსოვდეს. მინდა მას მივმარ თო, მინდა იცოდეს, რომ დედა და და დღემდე ვეძებთ. მინდა სიკვდილამდე ერთხელ მაინც ვნახო... ბედნიერი იყოს, მე იმ ოჯახთან რა საქმე მაქვს, მათ ჩემი შვილი გაზარდეს... ეს, მისი ერთადერთი ფოტოა, პი რველ კლასში გადაღებული, მასწავლებელთან ერთად. ჩე მს შვილზე ოჯახმა მათქმევი ნა უარი და ახლა ამას ძალიან ვნანობ. ფატიმას ოჯახის წევრებ იდან მხოლოდ მის დედასთ ან შევძელით დაკავშირება. ნელი ქირია ბრალდებას უა რყ ოფს და ამ ბო ბს, რომ მას ბავშვის გაშვილებაში ბრალი არ მიუძღვის. ნელი ქირია, ფატიმას დე და: მე არაფერზე მომიწერია ხელი შვილო და არ ვიცი... – ფატიმას თქვენთვის არ უთქვამს, რომ მას ყველა ოჯ ახის წევრზე აქვს ეჭვი? – როგორ არა, ათასჯერ, მა გრამ მე არავისთვის მომიწე რია ხელი. ვიცი, რომ ფატიმა ამას ჩვენ გვაბრალებს, მაგრამ არ ვიცი, ვინ მოუწერა ხელი. – ფატიმას შვილი ხომ თქ ვენ დაატოვებინეთ ბავშვთა სახლში? – კი... – რატომ? – სხვებს არ უნდოდათ შვ ილო, თო რემ მე შვ ილ ზე და შვილიშვილზე არასდროს მი თქვამს უარი... – თქვენც ფიქრობთ, რომ ბავშვის გაშვილებაში, თქვე ნი ქალიშვილები არიან დამნ აშავეები? – ასე იძახიან ოჯახის წევრ ებმა მოაწერეს ხელიო. მე ჩემი თვალით არავინ დამინახავს და ჩემთვის არავის არაფერი უთქვამს. რამდენად შესაძლებელი იყო 1993 წე ლს ბა ვშ ვთა სა ხლიდან ბავშვის დედის თა ნხმობის გარეშე გაშვილება? ამ კითხვით სოციალური მო მსახურების სააგენტოს მი ვმართეთ. ეთერ ცხაკაია, სოციალ ური მომსახურების სააგენ ტოს, მეურვეობისა და მზ რუნველობის სამმართველ ოს უფროსი: 1993 წე ლს რა ხდებოდა ვერაფრით გეტყ ვით, რადგან ამ დროს ეს სფ ერო საერთოდ არ არსებობდა. 1999 წელს შეიქმნა პილოტუ რი პროექტი „ბავშვები და ოჯ ახი“, რომელმაც ბავშვებზე ზრუნვის საკითხი წამოწია წინ. 2004 წლიდან ამ სფეროს განათლებისა და მეცნიერე ბის სამინისტრო ხელმძღვა ნელობდა, შესაძლებელი იყო თუ არა, რომ ბავშვი ასე გაეშ ვილებინათ, ნამდვილად ვერ გეტყვით. რაც შეეხება დღეს ბავშვის გაშვილებას, თუ დე და არ დაწერს თანხმობას გა შვილებაზე, ასეთ ბავშვს გაშვ ილების სტატუსი არ ენიჭება. 2009 წლიდან ეს სფერო გადმ ოვიდა შრომის, ჯანმრთელ ობისა და სოციალური დაცვ ის სამინისტროს სოციალური მომსახურების სააგენტოზე. სოციალური სააგენტო, რო გორც მეურვეობისა და მზ რუნველობის ცენტრალური ორგანო, სხვა ფუნქციებთან ერთად, გაშვილების პროც ედურებსაც ახორციელებს. დღეს, არ არსებობს არც ერთი პრეცედენტი გაშვილებისა, რომელიც დედის თანხმობის გარეშე ხორციელდება. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

ბრებს ო გ ე მ “ ი შ ტ ი ე გ ნ ე რ „ფა „ლაივ“ ბ ე ნ ო გ ა ა გ ს რ ე ფ ვერა ს“ მუსიკა თავს გხდი

კერძები მხოლოდ მენი უში მე და ჩემი მეგობრები „პე როვსკაიაზე“ დიდი ხანია არ ვყოფილვართ. იმ დღეს „ფარენგეიტში“ შევედით. შესასვლელში ბარი აქვს. ნახევრად ჩაბნელებულ კლუბს წითელი შუქით ან ათებენ. კედლებზე მსოფ ლიო ვარსკვლავების პო სტერები აქვთ გაკრული. ერთ კუთხეში თუ ჯექსონ ია, მეორედან ელვის პრ ესლი გიმზერთ. სამაგიერ ოდ, ქართველების „ლაივს“ ისმენ. უცხოური ჰიტების ცოცხალი შესრულება იმ დენად შემაწუხებლად ხმ ამაღლა ისმის, რომ გვერ დით მჯდომსაც ვერაფერს გააგონებ. უნებურად ყვ ირი, რომ მხლებელთან დი ალოგის გაბმა სცადო. ამას ხმის ჩახლეჩვა მოჰყვება. კლუბში პატარა სივრცეა და მუსიკაც ამიტომ არის ასე შემაწუხებელი. სა ბე დნიეროდ, ღამის 12 საათ ამდე აქვთ სიმღერის უფ ლება, მოსახლეობამ რომ არ უჩივლოთ. „ლაივი“ შე წყდა თუ არა, ერთმანეთს ადამიანურად გავაგები ნეთ. კლუბი სიგარეტის კვ ამლით გაბუღული არ იყო, იმ მარტივი მიზეზით, რომ ხალხი არ იყო, მხოლოდ ორ მაგიდასთან ისხდნენ. სა მაგიეროდ, გამწოვი ისეთ ვიბრომასაჟს უკეთებდა მაგიდას, კარგა ხანი ვარკ ვევდით, ხელის დადებისას რის გამო თრთოდა მაგიდა. მენიუ კრეატიულად დიზა ინირებული და კლუბისთვ ის შესაბამისი აქვთ, სქ ელი მუყაოს ფურცლებზე გადაწებებული ფურცლით. კრეატიული აზროვნება კერძების დასახელებებშ იც შევნიშნეთ. არჩევანი სამჯერ შეგვაცვლევინეს. ზღვის პროდუქტებისგან შემდგარი კერძები არ გვ აქვსო. სამ სხვადასხვა სა ხეობის საჭმელზეც იგივე პასუხი მივიღეთ. კერძები მხოლოდ მენიუში აღმო ჩნდა. სამაგიეროდ, მომს ახურების თანხა იკითხეთ - ცხრა ლარი და ორმოცდ ახუთი თეთრი. რითი შე ვაწუხეთ მიმტანი, რა მო გვემსახურა? „არ გვაქვს - არ გვაქვსო“, გაიძახოდა. 54

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

კათ ხა არ ეყო თ „ფარ ენ გე იტ ში“ ერო ვნ ულ ლუდ ს ვერ დალ ევ. მენ იუ ში მხო ლო დ ერთ ი „არგ ო“ აქვ თ. არჩ ევ ან ი „ლოვ ენ ბრ აუ ზე“ შე ვაჩ ერ ეთ. კლუ ბს სამ ი ერთ ნ აირ ი კათ ხა არ აღმ ოა ჩნ და, რომ ლუდ ი მოე ტა ნათ. „კრო მ ბახ ერ ის“ ჭიქ აშ ი ჩვე ნს მეს ა მე მეგ ობ არ ს არ გაუ მა რთ ლა. მას ლუდ ი „მოჰ იტ ოს“ ჭიქ ით მია რთ ვე ს. რას აც ვერ დაუ კ არგ ავ, საფ ერ ფლ ის სწრ აფ ად გამ ოც ვლ აა. თხუ თმ ეტ წუ თში ერთ ხე ლ გიც ვლ ია ნ.

„გრენადიორმა“ გაამართლა კერძმა „გრენადიორმა“ დაგვაინტერესა. ეს არის ხახვში, ბულგ არულ წიწაკაში და სუნელ-სანელებლებში ჩაშუშული ხბოს ხორცი, გარშემო შემოწყობილი თხლად დაჭრილი შემწვარი კარტოფილ ით. 16 ლარი ღირს, თუმცა არ დაგენანებათ. ერთი ესაა, იმდენად გემრიელია, უცებ შემოგეჭმებათ. მით უმეტეს მანამდე თუ უგემ ური რამ შეგხვდათ. კერძის ერთადერთი ნაკლი ის არის, რომ ზო მაზე მეტად ცხარეა, თორემ ძალიან გემრიელია და ნამდვილად არ ინანებთ.

პიცა მოსასხმელი ზეთის გარეშე სადაც ლუდი, იქაც პიცა. ჩვენც პიცა „მიქსი“ შევუკვეთ ეთ. უკეთესიც არსებობს. გემოს ვერ ჩაატან. „მიქსი“ ლო რის დეფიციტს განიცდიდა, სოკო ნახევრად უმი იყო და ცხარე. პიცა ასე ცხარე ნამდვილად არ უნდა იყოს. ცომიც არ ჰქონდა შესაბამისად თხელი. და ჩვენთან მხოლოდ პი ცერიებში რატომ მოაქვთ პი ცაზე მოსასხმელი ზეთი და სხვაგან ეს „ჰკიდ იათ?“ ზეთი ხომ ამ კერძის ჩვეულე ბრივი საჭირო ა ტრ იბ უტ ი ა ? ასე რომ, მე ნიუში თუ პიცა გაქვთ, იქვე მისი ზეთიც უნდა მოაყოლოთ.

„ჰოლ ან დი ურ ი“ უგე მუ რი გვე ჩვ ენ ა შეკ ვე თი და ნ პირ ვე ლა დ სალ ათ ა „ჰოლ ან დი ა“ მოვ იდ ა. თუმ ცა დათ ქმ ულ დრო სთ ან შედ არ ებ ით დაგ ვი ან ებ ით. სა ლათ ა თეფ ში ს შუა გუ ლშ ი თივ ის ზვი ნი ვი თ დგა ს. ინგ რე დ იენ ტე ბი თ თუ ვიმ სჯ ელ ებ თ, წეს ით გემ რი ელ ი უნდ ა ყო ფილ იყ ო. ლორ ის გა ნ, ჰოლ ან დი ურ ი ყვე ლი სგ ან, ქათ მი ს ხორ ცი სგ ან დამ ზა დე ბუ ლ კერ ძს, უმი, თხლ ად დაჭ რი ლი სოკ ო ერი ა. როგ ორ ც ჩან ს, სან ელ ებ ლე ბი აკლ და, თო რემ რატ ომ იქნ ებ ოდ ა ასე უგე მუ რი. ფას თა ნ შედ არ ე ბით ულუ ფი თა ც ცოტ აა. 14 ლარ ი ღირ ს.

ექსკლუზიური ინტერვიუ დუდანა მაზმანიშვილთან

ლეგენდარული ქართველი პიანისტი ბერლინს ვერ ელევა ანი ბუხაიძე „მის საოცარ პიანიზმში იშვიათად არის შერწყმული ბრწყინვალე ვირტუოზობა, ბალანს ირებული ტექტონური ინტელექტუალური დისციპლინა და ნამდვილ კლასიკოსთა დარბაი სლური მანერა“ – ამ სიტყვებს ალმანახი Musical America წერდა, რომელმაც დუდანა მაზმ ანიშვილი წლის ამომავალ ვარსკვლავად დაასახელა. პიანისტი დუდანა მაზმანიშვილი წლებია, რაც ამერიკისა და ევროპის ცნობილ საკონც ერტო დარბაზებში მართავს კონცერტებს. ის უამრავი საერთაშორისო კონკურსის გამარჯ ვებულია. გერმანიაში მას აუგუსტ ევერდინგის პრიზი, ხოლო ნიუ-იორკში - ნადია რაიზენბე რგის პრემია გადასცეს. დუდანამ 2007 წელს ბავარიის რადიოტელევიზიის მიერ ჩაწერილი პირველი დისკი გამოუშვა, რომელიც თვეების მანძილზე, კლასიკური მუსიკის რადიოარხებზე ერთ-ერთ ფავორიტად სახელდებოდა. ცნობილი კრიტიკოსი, ჰარის გოლშმიტი წერს: „ის ნამდვილი ჯადოქარია. მას უდიდესი ორკესტრის ჟღერადობისა და მომღერლის უნ აზესი ბგერა აქვს. დარწმუნებული ვარ, სწორედ ეს სურდათ ლისტსა და ვაგნერს!“ დუდანა მაზმანიშვილმა რამდენიმე დღის წინ საქართველოს ეროვნულ ბიბლიოთეკაში, ნიკო

ლოზ რაჭველისა და არჩილ უშვერიძის დირიჟორობით, შუმანი, ბრამსი, მალერი, ჰენდელი და რახმანინოვი შეასრულა.

„ბერლინში ჩქეფს თანამედროვე ხელოვნება“

დუდანა მაზმანიშ ვილი: `ნიკა მემანიშვილ ისა და ჩემი მეგობრობა ბე ვრ წელს ითვლის. ჩვენ ერ თად ვსწავლობდით. როცა მე მიუნხენში ვმოღვაწეობ დი, ნიკა ვენაში იყო და მაში ნვე მოგვიწია რამდენჯერმე ერთად მუშაობა. ამას გა რდა, ნიუ-იორკის კარნეგი ჰოლში შევასრულე ნიკას ნაწარმოები. ძალიან მინდ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

ოდა ქართველი, თანამედროვე კომპოზიტორის ნამუშევარი დამეკრა, ვინაიდან, ამერიკის პრესა ძალიან დიდ მნიშვნელობას ანიჭებს თანამედრ ოვე ნაწარმოების შესრულებას. სწორედ მაშინ, ვთხოვე ნიკას, როგორც ჩემს მეგობარს, როგო რც არაჩვეულებრივ კომპოზიტორს, დაეწერა ნაწარმოები და მან დაწერა „ინტროვერსია“, რომელიც თავიდან მხოლოდ საფორტეპიანო ნაწარმოები იყო. შემდგომში დაამუშავა და შე ქმნა ახალი ვერსია კამერული ორკესტრისა და ფორტეპიანოსთვის, რომელიც 26 მაისთან და კავშირებით, ბერლინში შევასრულეთ. რაც შე ეხება დღევანდელ კონცერტს, იდეა ტელეფო ნზე საუბრისას დაიბადა. ვინაიდან, დიდი ხანია საქართველოში არ დამიკრავს, ორივეს ძალიან გვინდოდა ამ კონცერტის ჩატარება. რახმანინ ოვის კონცერტი #2 სიმბოლურია ჩემთვის, იქ იდან გამომდინარე, რომ 14 წლის ვიყავი, როცა მაესტრო ჯანსუღ კახიძესთან ერთად გამოვედი სცენაზე და პირველი წარმატება სწორედ ამ ნა წარმოების შესრულებამ მომიტანა~. - თქვენი გადმოსახედიდან, რომელი ეტაპ ები იყო თქვენს კარიერაში ყველაზე მნიშვნ ელოვანი? - გამოვარჩევდი კარნეგი ჰოლის კონცერტს, იმიტომ, რომ ნიუ-იორკი არის მექა კლასიკური მუსიკისთვის. ამას გარდა, ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო მოსკოვში გამოსვლა. აღსანიშნავია ვენასა და პარიზში ჩატარებული კონცერტები. რაც შე ეხება პედაგოგებს, თავიდან დედასთან, თამარ აფაქიძესთან ვსწავლობდი, შემდეგ, ელისო ვი რსალაძესთან მიუნხენში, 2 წელი კი ნიუ-იორკ ში - ჯერომ როუზთან. სამივე ერთმანეთისგან განსხვავებული პიროვნება იყო და თითოეულმა უდიდესი წვლილი შეიტანა ჩემს არა მხოლოდ მუსიკოსად, არამედ ადამიანად ჩამოყალიბება ში. - თქვენ ახლა ბერლინში მოღვაწეობთ. თუ ფიქრობთ, ან გეგმავთ საქართველოში დაბრ უნებას? - აუცილებლად. რაღაც ეტაპზე აუცილებლ ად. უბრალოდ, ჯერ ამაზე საუბარი, ვფიქრობ, ადრეა. ბერლინში ძალიან დატვირთული ვარ. ყველა იმ სამუშაოს კეთება, რითიც ძირითა დად იქ ვარ დაკავებული, თბილისიდან ძალიან გამიჭირდება, ვინაიდან, სწორედ ბერლინში ჩქ

„როცა ადამიანი დატვირთულია და ბევრ საქმეს აკეთებს, მხოლოდ მაშინ არის ცოცხალი“ ეფს თანამედროვე ხელოვნება. ამასთან, გა რდა შემოქმედებითი საქმიანობისა, ბერლინში საელჩოში ვმუშაობ, როგორც კონსულტანტი პრესასა და საზოგადოებასთან ურთიერთობის განხრით, კულტურის დარგში. ეს ყველაფერი ჯერჯერობით არ მაძლევს დაბრუნების საშუ ალებას, თუმცა, მომავალში საქართველოში ცხ ოვრებას ვგეგმავ. - გეგმავთ კიდევ ერთ კონცერტს ნიკოლოზ რაჭველთან ერთად? - საქართველოში ჯერჯერობით, არა, თუმცა, მე და ნიკას გვაქვს იდეა, ორ ფორტეპიანოზე, ოთხ ხელში გავაკეთოთ კონცერტი. როდის და რომელ დარბაზში გაიმართება ამას დანამდვი ლებით ვერ გეტყვით. რაც შეეხება საზღვარგ არეთს, იანვარში მექნება კონცერტი, გერმანია ში იგეგმება დიდი ტურნე და ზოგადად, გეგმები ძალიან ბევრია, ძალიან დატვირთული ვარ და მიმაჩნია, რომ, როცა ადამიანი დატვირთულია და ბევრ საქმეს აკეთებს, მხოლოდ მაშინ არის ცოცხალი. - ყველა ადამიანს, არ აქვს მნიშვნელობა წარმატებულია ის, თუ არა, აქვს რაღაც კო ნკრეტული მიზანი და ოცნება... - მიზანი, რომელიც შედარებით მოკლე ვადი ანია, დისკის ჩაწერაა. გრძელვადიანი კი, ის, რომ დავუკრა კიდევ უფრო მეტ დარბაზში, ვიმუშაო უფრო მეტ მუსიკოსთან და ჩავწერო რახმანინ ოვის კონცერტები. ძალიან დიდი სურვილი მა ქვს, რომ ეს პროექტი გავახორციელო. ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

EXCLUSIVE ქეცბაია სამართლიანია და ღმერთი ამას ხედავს კობა ინასარიძე

თურქული „სამსუნსფორის“ ქართველმა მცველმა აკაკი ხუბუტიამ უკვე და იმკვიდრა ადგილი საქართველოს ნაკრებში. თემურ ქეცბაიას გუნდში ის სტაბილურად თამაშობდა, თუმცა მერე დაშავდა და რამდენიმე მატჩის გამო ტოვება მოუხდა. თანაც ამ პერიოდში მან კლუბიც შეიცვალა, რუმინული „გაზ მეთანიდან“ თურქულ „სამსუნსფორში“ გადაბარგდა. აკაკის ჩვენც სამსუნში დავუკავშირდით და ეს ინტერვიუ ვთხოვეთ. საუბარი კი ამას წინათ გამართული საქართველო-მოლდოვას მატჩით დავიწყეთ. ტრ ავმიანობის შემდეგ ხუბუტია ნაკრებს სწორედ ამ შეხვედრაში დაუბრუნდა.

– ფსიქოლოგიური თვალსაზრ ისით მოგება საჭირო და აუცილე ბელი იყო. ძალიან მოწყურებულები ვიყავით გამარჯვებას და ვფიქრობ, მოლდოვას ყველანაირად ვაჯო ბეთ. მონდომება ერთია და მგონი, ყველა დამეთანხმება, რომ კლას ითაც მოლდოვაზე მაღლა ვიდე ქით. გარკვეული მიზეზების გამო „სამსუნსფორში“ ბოლო პერიოდში თამაში არ მიწევს, თუმცა ვფიქ რობ, მოლდოვასთან ნორმალურად გამოვიყურებოდი. რა თქმა უნდა, საკუთარ თავს მეტს ვთხოვ. უნდა მოვუმატო და ნაკრებს დავეხმარო. მართალია, მოლდოვასთან ბევრი საქმე არ მქონია და ამ შეხვედრას ხორვატებთან თამაშებს ვერ შევა დარებ. განსაკუთრებით, ხორვატ იაში იყო მძიმე ბრძოლა, როცა 90 წუთის განმავლობაში, ფაქტობრი ვად, საკუთარ საჯარიმოში ვებრ ძოდით მეტოქეს. მოლდოვასთან სხვა იყო, აქ შევუტიეთ და თამა ში ვაჩვენეთ. – განვლილ შესარჩევ ცი კლს თვალი რომ გადავა ვლოთ, რეალურად შეეძლო ნაკრებს უკეთესი შედეგის ჩვენება? რეალურად და არა წარმოსახ ვაში... – რო გორ არ შეგვეძლო?! ვფ იქრობ, მესამე ადგილზე გა სვლაც შეიძ ლებოდა. არა მგონია, ის რაელი ერთი თავით მაღლა იდგას ჩვენს ნ აკ რე ბზ ე . 56

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

თუნდაც ის ფაქტი ავიღოთ, რომ ისრაელმა ხორვატიასთან და საბე რძნეთთან თამაშებში ქულაც ვერ აიღო, ჩვენ კი 4 ქულა მოვიპოვეთ. ლატვიას აშკარად ვაჯობეთ შინ, მაგრამ წავაგეთ. ფეხბურთია და ზოგჯერ ხდება, როცა კარგ თამაშს აჩვენებ და შედეგს ვერ აღწევ. ხო რვატიას რომ მოვუგეთ, არ დაგვავ იწყდება. კი, უმეტესი დრო დაცვაში გავატარეთ და ერთხელ დავარტ ყით კარში, მაგრამ ხიფათს სხვა მომენტებშიც ვქმნიდით. ყოველ შემთხვევაში, ისე არ ჩავკეტილვა რთ, როგორც ხორვატიაში მოხდა. ერთსულოვნება იყო ნაკრებში და ყველა ერთი ფიქრით ვიყავით და მუხტულები – შედეგისთვის მიგვ ეღწია და ხალხი გაგვეხარებინა. – კი, მაგრამ ეს ერთსულოვნე ბა მომდევნო მატჩებში გაქრა? – არ გამქრალა, მაგრამ ზო გჯერ მარტო ერთსულოვ ნება არ კმარა. ნებისმიერ მატჩში უნდა ვეცადოთ, რომ კარგი თამაში თუ არა, შედეგი მაინც ვაჩვ ენოთ. – ბოლო პერიოდში თემურ ქეცბაიას მიმართ ბევრი კრიტიკა ისმის. ყვ ელაზე მთავარი – ფეხბურ თელებთან ურთიერთობის პრობლემა აქვსო. რას იტ ყვი? – ყველა ადამიანი ემ ოციურია. ზოგი გამოხა ტავს, ზოგი – ვერა. ქეცბ აია ჩემს მიმართაც ყო ფილა ემოციური, მაგრამ ამას ხელი არ შეუშლია ჩემთვის. ზოგს, ეტყობა, ხელი ეშლება და ვერა

ფერს გეტყვით. 17 წლის ასაკიდან უცხოეთში ვთამაშობ და ვხვდები, რას ითხოვს ქეცბაია. მწვრთნელი რასაც გეტყვის, უნდა ეცადო, რომ შეასრულო. მე ასე მესმის. – ქეცბაიას, როგორც მწვრთნ ელის, მთავარი პლუსი რა არის? – სამართლიანობა. ფეხბურ თელს არ დაჩაგრავს. ჩემს მაგა ლითზე ვიტყვი: სანამ რუმინეთის „გაზ მეთანში“ გადავიდოდი და რე გულარულად თამაშს დავიწყებდი, ერთხელაც არ მითქვამს, ნაკრებში თამაშის ღირსი ვარ და რატომ არ მიძახებენ-მეთქი. ქეცბაიამ მაშინ გამომიძახა და მენდო, როცა რუმი ნეთში ავთამაშდი და კარგი პრესაც მქონდა. დანარჩენს კი, ნაკრების შეკრებაზე ხედავს, ვინ როგორ ფო რმაშია და კონკრეტული თამაშისთ ვის ვინ ურჩევნია. ხომ ყველამ იცის, იყო პერიოდები, როცა ალეკო ამის ულაშვილს, მალხაზ ასათიანსა და რუსეთში მოთამაშე ფეხბურთელე ბს არ იძახებდნენ ნაკრებში. ასე აღ არ ხდება. ღმერთი ხედავს და როცა სამართლიანად იქცევი, გაგიმართ ლებს კიდეც. – ხშირად გამიგია, ქეცბაია ფე ხბურთელებისთვის საბრძოლო განწყობის შექმნაში ძალიან ძლ იერიაო... – ეს პირველად შარშან, სლოვენ იასთან მატჩის წინ ვიგრძენი. ჩემი სადებიუტო თამაში იყო და იმიტომ. სასწაულად დაგვმუხტა. ეს თვისება ქეცბაიას ნამდვილად აქვს და ვფიქ

რობ, მწვრთნელისთვის უკვე დიდი პლუსია. – ახლა „სამსუნსფორზეც“. რა ტომ არ გათამაშებენ? – არ ვიცი, მაგრამ ფაქტი ისაა, რომ ბოლოსწინა ადგილზე ვართ და ძალიან ბევრ გოლს ვუშვებთ. ესე იგი, რაღაც უსამართლობა ხდება. ამას თურქული პრესაც აღნიშნავს. – მწვრთნელის გაშვებაზე არაა საუბარი? – არის და თანაც, საკმაოდ სერი ოზული. ბოლო მატჩისას 20000 გუ ლშემატკივარი თითქმის ერთხ

მად მოითხოვდა მის გადადგომას. – რუმინეთისა და თურქეთის ჩემპიონატს როგორ შეადარებ დით? თამაშის სპეციფიკაში რა განსხვავებებია? – რუმინეთში უფრო ჩაკეტილი თამაშებია, დაზღვევები, დაცვის ორგანიზება. თურქეთში შემტევი ფეხბურთია. ვფიქრობ, თურქეთის სუპერლიგა ევროპის შვიდ საუკეთ ესო ჩემპიონატს შორისაა. აქ ერთი სეზონით ვარ განათხოვრებული და 25 წლის ფეხბურთელისთვის ცუდი ნამდვილად არაა. იმედია, სიტუაც ია შეიცვლება და თამაში მომიწევს.

კეიონ კარტერი: თბილისი მთლიანად მუზეუმია... `საქართველო პირველი ქვეყ ანაა, სადაც სათამაშოდ ჩამოვედი~

მზარეულიც მყავს, უკაბელო ინტერნეტიც მაქვს და ძალიან კარგი ხელფასიც. – აქ ჩამოსულმა თბილისის და თვალიერება უკვე მოასწარით? რაიმე ღირსშესანიშნავი ადგილე ბი, მუზეუმები ხომ არ მოგინახუ ლებიათ? – ჩემთვის მთლიანად თბილის ია მუზეუმი და ღირსშესანიშნავი ადგილი, ძალიან დიდი და ლამაზი ქალაქია. არ მეგონა, თუ ამხელა იქ ნებოდა. ყველაზე დიდი ქალაქია მათ შორის, სადაც მიცხოვრია. ძალიან მინდა, რომ ქართული ვიცოდე, რადგან ურთულესი ენაა და არაფერი მესმის. – საქართველოში მარტო ჩამოხვედით? – ხანდახან მარტო ყოფნა მი რჩევნია. ოჯახის წევრებს საახალ წლო არდადეგებისას მოვინახულებ. – შაბათს ტურის საუკეთესო მო თამაშედ დაგასახელეს. რას იტყვ ით ამის თაობაზე? – კარგი თამაში იყო. ძალიან აქ ტიური ვიყავი, რადგან გამარჯვება მინდოდა. ბევრი სროლა განვახორ ციელე და ყველაზე შედეგიანი აღ მოვჩნდი. – ამ ჩემპიონატში მწვრთნელმა რა მიზანი დაგისახათ? – მიზანი მატჩების მოგება და „არ მიას“ დამარცხებაა, რადგან კარგი გუნდია და ბევრი გულშემატკივარი ჰყავს. – აშშ-ის გარდა, სადმე თუ გითა მაშიათ? – არა. საქართველო პირველი ქვ ეყანაა, სადაც სათამაშოდ ჩამოვედი, უნივერსიტეტი წლეულს დავამთავ რე. – რა გიყვართ ყველაზე მეტად კალათბურთში – მოხსნა, ჩატენა, სროლა?.. – მე ქულების დაგროვ ება და მოხსნები მიყვარს. მომწონს, როცა აქტი ური ვარ და ვცდილობ, ყველაფერში საუკეთ ესო ვიყო. ასევე, ძა ლიან მიყვარს იმის ყურება, როგორ ტე ნის ბურთს კალათში კობი ბრაიანტი. – რა გამოგდით კალათბურთში ყვ ელაზე კარგად და რა კომპონენტში მოიკ ოჭლებთ? – ვარჯიში ბევრ რა მეში მჭირდება. მაგა ლითად, სუსტი მარც ხენა ხელი მაქვს, მისი გამოყენება შემიძლია, თუ მცა ისე არა, რო გორც მინდა. მოხს ნებსა და დაცვაშიც უკეთესად შემიძლია თამაში, თუმცა მიმა ჩნია, რომ ორივე კა რგად გამომდის.

EXCLUSIVE

კობა ინასარიძე საკალათბურთო საზოგადოება იცნობს ვინს კარტერს, ენტონი კა რტერს; ახლა კეიონ კარტერის გა ცნობის დროა – ის საქართველოში რამდენიმე კვირის წინ ჩამოვიდა და ეროვნულ ჩემპიონატში „დინამოს“ თეთრ-ნარინჯისფერი მაისურით თამაშობს. კეიონი 203 სმ სიმაღლისაა. მას საუნივერსიტეტო კალათბურთში მხოლოდ „ოლდ დომინიონის“ შემა დგენლობაში აქვს ნათამაშები. ის ამ კოლეჯში ოთხი სეზონის განმ ავლობაში, 2007-დან 2011 წლამდე გამოდიოდა. „დინამოს“ ახალწვეუ ლი ამპლუით ფორვარდია, შეუძლია როგორც ფარქვეშ თამაში, ასევე პე რიმეტრიდან ტყორცნა. ინტერნეტში მისი მონაწილეობით საინტერესო ეპიზოდები რომ შევათვალიერე, თვ ალში მომხვდა პერიმეტრიდან ტყ ორცნების სიუხვე. ეროვნულ ჩემპიონატში სადები უტო შეხვედრაში კი „დინამოს“ 23 წლის ამერიკელმა 31 ქულა და 18 მოხსნა დააგროვა და ტურის საუკ ეთესო მოთამაშედ დასახელდა. თუ მცა კარტერის საუცხოო თამაშმა თბილისურ გუნდს ვერ უშველა. კლ უბმა საქართველოს მიმდინარე ჩემპ იონატში მეოთხე მარცხი განიცადა, თუმცა ახალგაზრდა ამერიკელი იმ ედოვნებს, რომ მომავალში გაუმარ თლებთ. ჩვენ კი კეიონ კარტერს დი ღმის საწვრთნელ ბაზაზე შევხვდით და ცხადია, პირველ ყოვლისა, მისი საქართველოში ჩამოსვლის მიზეზით დავინტერესდით... – ყოველთვის მაინტერესებდა, როგორი იყო ევროპა. „დინამოდან“ საკმაოდ საინტერესო წინადადება მივიღე და ჩემი აქ ჩამოსვლაც სწორ ედ ამ ფაქტორმა განაპირობა. თან კარგი კალათბურთის თამაში მინდა. მართალია, საქართველოში ცოტა ცივა, მაგრამ კარგი სამზარეულოა და მეგობრული ხალხი ცხოვრობს, ამიტომ ძალიან მომწონს. – კარგი სამზარეულო, ალბათ, იმიტომ ახსენეთ, რომ ძალიან მო გეწონათ... – ნამდვილად ასეა. ხინკალი და ხაჭაპური – ორივე ძალიან გემრიე ლია. გარდა ამისა, „დინამოს“ შეფმზარეულის მომზადებულ ომლეტი მომწონს – ყველით, ხორცითა და ბოსტნეულით. – საყოფაცხოვრებო პი რობები თუ მოგწონთ? – დიახ. ყველა ის პირო ბა შემიქმნეს, რაც ამერიკ აში მქონდა. შეფ-მზარეული, რომელიც გასაოცარ კერძებს ამზადებს, ყურადღებას არ მაკლებს, სავარჯიშო დარბ აზიც აქვეა. შემიძლია, ნები სმიერ დროს მივირთვა და ვივარჯიშო (კარტერი „დინა მოს“ საწვრნელ ბაზაზე ცხ ოვრობს). – პირადი მძღოლი თუ გყავთ? – არა, პირადი მძღოლი არ მყავს, თუმცა ძალიან კარგი მენეჯერები და თანა გუნდელები მყავს. ასე რომ, სადმე თუ მომინდება წასვ ლა, შემიძლია, ვთხოვო და წამიყვანენ. – აქ ჩამოსვლამდე, რა მოთხოვნები გქონდათ? – ჩემს მოთხოვნებში ინ ტერნეტი და მზარეული შე დიოდა. ინტერნეტი ოჯახის წევრებთან სასაუბროდ, მზ არეული კი იმიტომ, რომ კე რძების მომზადება არ ვიცი. ორივე პირობა შემისრულეს,

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

„ესთეტიკ სერვისი“ ახალი ფართითა და უამრავი სიახლით ესთეტიკური მედიცინის ცე ნტრი „ესთეტიკ სერვისი“ საახალ წლოდ ქართველ ქალბატონებს სიახლეს ჰპირდება. კოსტავას 67 ნომერში მდებარე ესთეტიკის ცე ნტრი ფართოვდება და ქართველ მომხმარებელს დეკემბრიდან უფ რო მრავალფეროვან და კომპლე ქსურ მომსახურებას სთავაზობს. ახლადგარემონტებული ცენტრის პირველ სართულზე ქალბატონ ებს შეუძლიათ აკუა-აერობიკაზე, ფიტნესზე და ლათინურ ცეკვებ ზე იარონ, მეორე სართულზე კი მომსახურების სრული მრავალ ფეროვნება დახვდებათ. სახის და ტანის მოვლის საშუალებები, სპეციალური ულტრათანამედ როვე დანადგარები და აპარატ ები, რომლებიც ერთი დადებით აშორებენ კაპილარებს, სახის კა ნის გაახალგაზრდავება ოქროს ფირფიტების საშუალებით, რომე ლიც მხოლოდ ამ ცენტრში კეთდ ება და საქართველოში ნოვაციას წარმოადგენს. წარმოდგენილია ლაზერული ეპილაცია, რომელიც ნებისმიერი ტიპის კანისთვისაა განკუთვნილი. ასევე, ანტიცე ლულიტური პროცედურები, ლი ფტინგი, მეზოთერაპია, ბოტოქსი და ა.შ. ახლადშექმნილ გარემოში, სადაც ქალბატონებს სრული კო მფორტის შეგრძნების საშუალება ეძლევათ, პროფესიონალი, გამო ცდილი ქართველი კოსმეტოლ ოგები მუშაობენ. ესთეტიკური მედიცინის ცენტრს ამიერიდან პლასტიკური ქირურგიაც ემატ ება. ქართველი ქალბატონების გალამაზებაზე საზღვარგარეთ მოღვაწე ერთ-ერთი წამყვანი, მა ღალი დონის ქართველი ქირურგი იზრუნებს. მომსახურების გაფართოება

თამარ შარმიაშვილი „საქართველოს ლატარიის კომპ ანიამ“ ცენტრალურ სერვისცენტ რში მორიგ გამარჯვებულს გასულ კვირას უმასპინძლა. ვიაჩესლავ სააკიანმა ლოტოს რიგით 192-ე გა თამაშებაში 10334 ლარი მოიგო. სოლიდური თანხის მფლობელს კომპანიის წარმომადგენლებმა სი მბოლური ვაუჩერი საზეიმო ვითარებაში გადასცეს და გა მარჯვება მიულოცეს. ლალი კრიხელი, „საქა რთველოს ლატარიის კო მპანიის“ პიარმენეჯერი: – დღეს ჩვენ კიდევ ერთ გამარჯვებულს ვმ ასპინძლობთ. ამჯერად ვაუჩერი ბატონ ვიაჩ ესლავ სააკიანს გადა ვეცით, რომელიც ლო ტოს 192-ე გათამაშებაში 10334 ლარის მფლობელი გახდა. ვულოცავთ მას გამარჯვებას. ითამაშეთ და მოიგეთ! გამარჯვებული ამ ბო ბს, რომ ლო ტოს აქ ტიური მომხმარებელია და ყოველთვის ჰქონდა გამარჯვების იმედი. მას ჯერ არ გადაუწყვეტია, რაში გამოიყენებს მო გებულ თანხას. ვიაჩესლავ სააკია ნი, გამარჯვებული: – გასულ კვირას, სამშაბათს შევიძი ნე ლოტოს ბილეთი, თუმცა რიცხვები არ დაემთხვა. პარასკევ ის გათამაშებისთვის კვლავ იგივე რიცხვე ბით შევავსე ბილეთი და ამჯერად გამიმართ ლა. ძალიან გახარებუ ლი ვარ, რისთვისაც დიდ მადლობას ვუხდი „საქა რთველოს ლატარიის კო მპანიას“. 58

ორშაბათი, 28 ნოემბერი, 2011

სთან ერთად ესთეტიკური მედი ცინის ცენტრი კლიენტებს უამრავ საინტერესო აქციებს შესთავაზებს. ქალბატონებისთვის უკვე საყვარ ელ ადგილად ქცეული „ესთეტიკ სე რვისის“ სახე თიკო დიდავაა. თიკო დიდავა: „ესთეტიკ სერვ ისი“ ბაზარზე უკვე 4 წელია და სა კმაოდ ბევრი მომხმარებელი ჰყავს. ძალიან კარგია, რომ განახლებული კლინიკა საახალწლო წინაპერიოდს ემთხვევა, რადგან ახალ წლებზე ქა რთველი ქალბატონები განსაკუთ რებით ემზადებიან და ლამაზდებ იან. ამიტომ გვექნება სპეციალური სხვადასხვა ტიპის პაკეტები, რო

მლებსაც მათ შევთ ავაზებთ. ჩვენთან პროფესიონალების გუნდი მუშაობს და ეს თვითონ კლინიკ ის ერთ-ერთი პრიო რიტეტია, რომელიც მაქსიმალურად ხარისხზე არის ორ იენტირებული. ჩვენი მიზანია, რომ ქალმა თავი სრულყოფილად იგ რძნოს, გალამაზდეს და მაქსიმალ ური კომფორტი მიიღოს. ცენტრის გვერდზე, სადაც ის გაფართოება მდე არსებობდა, ახლო მომავალში ქალთა ცენტრი გაკეთდება. სპა პრ ოცედურები და სხვადასხვა სახის

მასაჟი. ჩვენ გვინდა მაქსიმალური კომფორტი შევუქმნათ ქალებს, ამ იტომ სალონის მსგავსი დაწესებუ ლებაც იქნება, სადაც სხვადასხვა პროცედურებიდან გამოსული ქა ლბატონები თავის მოწესრიგებას შეძლებენ და ეს ჩვენს სერვისში შე ვა. რაც მთავარია, ფასები ყველას თვის ხელმისაწვდომია~.

„ლატარიი ს კომპანია მ“ მორიგ გამარჯვე ბულს უმასპინძ ლა