გვ. 4-5 N2 (148), ორშაბათი 16 იანვარი 2012 წ.
რეზო ჭეიშვილი ვერ იცნეს რეზო ჭეიშვილი: „ივანიშვილს არასოდეს შევხვედრივარ, ისე ჩამიარა გვერდით, ვერც მიცნო და ახლა, ხომ არ გამოვეკიდები... მე კი ვცნობ სახეზე, მაგრამ ის ვერ მცნობს“...
გვ. 10-11
რეზო ჭეიშვილი: `ყველა დავინახე იქ იყო და ყველა გავარკვიე, რომ დავალებულია იმ კაცისგან. ეს პატარა საქმე არ გეგონოთ, ხალხი რომ დავალებული იყოს შენგან. ამიტომ ის ხალხი იქ იყო. თუ გადაუბრუნდა ფეხი, ის ხალხი წავა სხვაგან... ეს ასე ხდება, გადაინაცვლებს მეორე დარბაზში~
ივანიშვილი საკუთარ გარემოცვას არ ენდობა
EXCLUSIVE
ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
www.ptpress.ge ია ფარულავა:
`ჩვენ ერთმანეთისთვის არც გვითქვამს - მე შენ მიყვარხარ, არც არის ეს სიტყვები საჭირო, რადგან არიან კაცები, რომლებიც დღეში რა მდენჯერმე ამბობენ ამას, მაგრამ არაფერს ნიშნავს. უბრალოდ, ჩვ ენ კარგად ვართ ერთად, ერთმანეთის პარტნიორ ები ვართ ცხოვრებაში, ამ გასაჭირშიც სულ გვერდით მედგა~
ია ფარულავა შეყვარებულია რი ი უ ხ ჟ უა რტა რად ის~ ჯ ო პო ლუ სთვ რე ცია იმი ე ა სპ იმტ რა `პ
გვ. 18-19
Biz
გვ. 26-27
სუხიტაშვილი ცოლს გაშორდა
გვ. 17
ფიქრია ჩიხრაძე: `ეს დამოკიდებულება მიმყარებს ეჭვს, რომ მას ნაკლები ნდობა აქვს იმ ადამიანებისადმი, ვინც სამომავლოდ მისი პარტნიორები უნდა იყვნენ პარლამენტში, ან ერთ პოლიტიკურ ძალაში~
ორი „ნ“ თორნიკე გოგრიჭიანის ცხოვრებაში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
1
საახალწლო მედიაფართი
„პრაიმტაიმმა“, რესტორან „კრუი ზში“ საახალწლო მედიაფართი გამა რთა. ჩვენ გადავწყვიტეთ, პრივატული კორპორატიული საღამოს ნაცვლად ახალი წელი ყველა ჩვენს კოლეგასთან ერთად აღგვენიშნა. მხიარული საღამო კოტიკო თოლორაიას და ხატია შამუგი ას მიჰყავდათ. დრესკოდი დიღბები იყო. ღონისძიება იმაზე უკეთესი გამოვიდა, ვიდრე ველოდით. ყველა მედიასაშუა ლებამ საკუთარი საკონკურსო ნომერი წარმოადგინა. მომღერალი და მოცეკვ ავე ჟურნალისტები კი სპეციალურმა ჟიურიმ შეაფასა. ჟიურის წევრები იყ ვნენ ზუზუ ნოდია „ვულევუდან“, ლალი კრიხელი - „საქართველოს ლატარიის კომპანიიდან“, ლელა წულუკიძე - „სა სტუმრო ჯორჯია პალასიდან“, თორნ იკე გურული - „ვისოლიდან“, ლალი ბრ ეგვაძე - „ავერსიდან“ და თიკო დიდავა „ჯი-დი ალკო“-დან. თამარ ფხაკაძე - „პრაიმტაიმის“ დამფუძნებელი: „სინამდვილეში ჟურნ ალისტის ცხოვრება ძალიან დამღლე ლია და დიდ ენერგიასა და თავგანწირვ ას მოითხოვს, სულ ფორმაში უნდა იყო იმისთვის, რომ რაიმე მნიშვნელოვანი არ გამოგეპაროს, ჟურნალისტისთვის დღე და ღამე არ განსხვავდება, განტ ვირთვა კი ყველა პროფესიის ადამიანს სჭირდება. ახალი წელი ზუსტად ის დღ ესასწაულია, როცა ყველას აქვს უფლე ბა განიტვირთოს და საკუთარი თავი გა ნსხვავებულ ამპლუაში წარმოაჩინოს“.
პირველ ტურში თმანეთს ჟურნალისტები ერ ენ. ჟიურის ნ რ ბ ი ჯ ე შე სიმღერაში ემა ც ა დ ფავორიტი „გა ხდა. გა “ ბი ე რ ი იმედის გმ ა : „გ ნსაკუთ თამარ მაჭავარიანი როცა ა, ბა ე ნ ძ რებული შეგრ ვეულო უჩ , ლ უ ბ ე ვ ა ვ განსხ ველად რ პი ამპლუაში ხარ, და ად თ ერ თ ე რ ვიმღე ა.“ ცოტა გაგვიჭირდ
ნინო გაბრიაძე რადიო „იმედის“ დირექტორი: „ძალიან კარგი ინიციატივაა, ეჭვიც არ მეპარე ბა, რომ ყველა მედიასაშუალება თავი სთვის აწყობს კორპორატიულ საღა მოებს, მაგრამ ინიციატივა, რომ ყველა მედიასაშუალების წარმომადგენლები ერთად შევიკრიბოთ, ახალი წელი ერ თმანეთს ამ ფორმით მივულოცოთ, ძა ლიან მნიშვნელოვანია და ვისურვებდი, რომ ხშირად იყოს ასეთი ინიციატივები და წამოწყებები~. ნოდარ მელაძე -„იმედი“: „ძალიან კარგი საღამოა, ჟურნალისტები მთელი წელი მძიმე გრაფიკში მუშაობენ და წე ლიწადში რამდენჯერმე ეძლევათ, ალ ბათ, ასეთი განტვირთვის საშუალება. ჩვენი გრაფიკის გამო დღეს ერთი სი
2
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
მღერა ვიმღერეთ, მეტი სამწუხაროდ ვერ მოვასწარით“. მათე კირვალიძე - ტელეკომპანია „იმედის“ საინფორმაციო სამსახურ ის უფროსი: „ძალიან კარგი საღამო იყო, „პრაიმტაიმმა“ ჟურნალისტებს თავი მო უყარა და გადაღლილი საახალწლო დღ ეების შემდეგ, ყველას მიეცა საშუალება, რომ არაოფიციალურ, მეგობრულ გარე მოში თავისი თავისთვის ზეიმი მოწყო. ამ ისთვის მადლობა „პრაიმტაიმს“. ეთერ კაკულია: „ძალიან კარგი საღა მოა, ხალისიანი. მხოლოდ მე და გივი სი ხარულიძე ვართ ცოტა მეტი წლოვანების და იცით როგორ გავხალისდით? ჩვენ ორ ივენი რადიო „დარდიმანდს~ წარმოვადგე ნთ“. ნოდიკო ტატიშვილი: „ერთსა და იმ ავე მელოდიაზე ვიმღერეთ სხვადასხვა სი მღერა, ჟანრობრივადაც განსხვავებული იყო და სხვადასხვა ენაზე ვმღეროდით. მგონია, რომ კარგი ნომერი იყო. საზოგა დოებას მოეწონა და ესაა ყველაზე მთავ არი“. სიმღერის შემდეგ ცეკვის ტურის დრო დადგა. ამ კატეგორიაში რადიო „იმ ედმა“ და „მუზიკბოქსმა“ ცეკვა „პოპური“, ხოლო „რეალტივიმ“ საახალწლო ცეკვა დადგა, ცეკვა განსაკუთრებულად ჰქონ და მომზადებული საზოგადოებრივ მა უწყებელს და საბოლოო გამარჯვებასაც მიაღწია.
საზოგადოებრი საკონკურსო ცე ვი მაუწყებელი კ უთრებით მოემ ვისთვის განსაკ ზა დადგმული ცეკვ და. თეა დარჩიას ით მათ საბ ოლოოდ გამარჯვებასაც მიაღწიეს. მარიამ ვა „მიუხედავად იმ შაძე: ისა, რომ ძალი ან ვღელავდით, სა ნამ კონკურსი დაიწყებოდა, მა რთლ კარგი შედეგი გვ ა ძალიან ქო ბედნიერები ვა ნდა და რთ, რომ გავიმარჯვეთ“.
თიკო დიდავა „ჯი-დი ალკოს“ პი არი: „კარგი საღამო გამოვიდა, საინ ტერესო იყო და რაც მთავარია სახა ლისო. ყველა გაერთო და კმაყოფილი დარჩა. პირველ რიგში საინტერესოა იმ კუთხით, რომ ჟურნალისტებმა, მედიის წარმომადგენლებმა, რომლ ებსაც ხან ტელეეკრანის ან რადიოს აშუალების მეშვეობით ვხედავთ თუ ვუსმენთ, წარმოადგინეს თავიანთი მხარეები და აღმოჩნდა, რომ არაჩვე ულებრივად მღერიან და ცეკვავენ. ვინაიდან მედია ფართიზე დრეს კოდი ნიღაბი იყო, საღამო მისის და მისტერ ნიღბების გამოვლენით და სრულდა და წამყვანმა ხატია შამუ გიამ, მათ „ისიპარის“ სუნამოები გა დასცა. საბოლოოდ კი „პრაიმტაიმის“ ულ ამაზესი ნიღბებით დამშვენებული ტორტიც გაიჭრა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პოპსტარი შეყვარებულია
31 დეკემბერს „ჯეოსტარის“ ფინალში 18 წლის მარიტა როხვაძემ გაიმარჯვა. მარიტა ახ ლა ქუთაისშია და ეგვიპტეში დასასვენებლად ემზადება. „ჯეოსტარის“ გამარჯვებულისთვის დაწესებული ერთ-ერთი პრიზით მარიტა შეყვ არებულთან ერთად იმოგზაურებს. ახალი „ჯეოსტარი“ უკვე დიდი ხანია შეყვარ ებულია. ზურა ნიქაბაძემ და მარიტამ ერთმან ეთი ქართულის გაკვეთილებზე გაიცნეს და მას შემდეგ ერთად არიან. ზურა, უკვე ორი წელია, ამერიკაში სწავლობს და საქართველოში მხოლ ოდ ზაფხულში და ზამთრის არდადეგებზე ჩა მოდის. შეყვარებულს კონკურსის დაწყებამდე იქიდან ამხნევებდა და თავიდანვე გამარჯვებას უწინასწარმეტყველებდა. 24 დეკემბერს ის მა რიტასთან საქართველოში ჩამოვიდა.
მოდელი: ნუკი ყარალაშვილი ფოტო: ლელი ბრაგონრავოვა
მარიტა როხვაძე: „ზურა არაჩვეულებრივი ადამიანია. ასაკით ტოლები ვართ და ქართულ ის მასწავლებელთან გავიცანი. ყოველი გაკვ ეთილი ჩემთვის უბედნიერესი იყო, არ მინდოდა დამთავრებულიყო. ზურა ჯერ კიდევ ქასთინ გებიდან მეუბნებოდა, რომ შენ გაიმარჯვებო. არ ვიცი, რატომ ამბობდა ამას, მაგრამ სჯერ ოდა. ასე მიწინასწარმეტყველა გამარჯვება. სულ მეუბნებოდა, შენ შეგიძლია და გააკეთებ ყველაფერს ბოლომდეო. ფინალში უკვე ჩამო სული იყო და კულისებში მელოდებოდა როდის ვიმღერებდი, მამხნევებდა და ძალიან დიდ სტ იმულს მაძლევდა. მისი ჩამოსვლით იმდენად მქონდა ენერგია მოზღვავებული, რომ სცენაზე ბოლომდე დავიხარჯე, ბოლომდე წარმოვაჩინე ჩემი თავი. იმდენად დამმუხტა და გვერდში და მიდგა, რომ ყველაფერი გავაკეთე. ძალიან მი ყვარს და მეტი რა ვთქვა, არ ვიცი. რაღაც უნდა შეიცვალოს, თორემ ცალ-ცალკე უკვე ძალიან გვიჭირს. გათხოვებას ჯერ არ ვაპირებ, მაგრამ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მთავარია, ერთად ვიყოთ, საქართველოში იქნე ბა ეს, თუ ამერიკაში. „ზურამ მიწინასწარმეტყველა“ მარიტა როხვაძე: „პირველად, „ჯეოსტარის“ ქასთინგზე რომ გავედი, 15 წლის ვიყავი, მე ორედ 16-ის, მაგრამ ასაკის გამო არ გამიშვეს. 1 წელი გამოვტოვე, ჩემით მოვემზადე და 18 წლის ასაკში კიდევ ვცადე ბედი. დიდი შრომის შედეგად გამიმართლა და დამიფასდა შრომა. ძალიან დიდი საჩუქარი გამიკეთა თოვლის ბა ბუამ. ყველაზე ბედნიერი ახალი წელი მქონდა. მსგავსი არასდროს მქონია. ვერც ვიოცნებებდი ვერასდროს ამაზე, მაგრამ საბედნიეროდ ოც ნებები და სურვილებიც ხდება. სულ ვგრძნო ბდი ხალხის გვერდში დგომას, განსაკუთრებით ჩემი ქუთაისიდან. გამარჯვების შემდეგ ემოც იურად იმდენად ვიყავი გადაღლილი, რომ ახალ წელს სახლში შევხვდი, ნათესავებთან და მეგო ბრებთან ერთად. მერე სწავლის გამო ქუთაისში წამოვედი. ხან აქეთ ვიქნები და ხან თბილისში. არის შემოთავაზებები, კონცერტები და ა.შ. ქუ თაისში ჩამოსვლა უფრო სწავლის გამო მომი წევს ხოლმე, თუმცა უნივერსიტეტშიც ძალიან მიწყობენ ხელს. 16-ში ეგვიპტეში მივფრინავ. 10-დღიანი ტურია, რომელიც გამარჯვების შე მდეგ გადმომცეს საჩუქრად. სამნი მივდივართ, მე, ჩემი შეყვარებული ზურა და დედამისიც მო დის. ეს სამი თვე იმდენად სტრესული იყო და იმდენად ვინერვიულე, რომ უნდა დავისვენო. გარდა ამისა, დისკსაც ჩავწერ, თუმცა ჯერ არ არის ცნობილი ვინ იქნებიან კომპოზიტორები და რა სიმღერებს ჩავწერ. კიდევ ერთი ძალიან კარგი საჩუქარი მივიღე, ბინა ბათუმის ბულვ არში, რომელიც, ალბათ, ზაფხულისთვის და სრულდება, მხოლოდ რეკლამებში მაქვს ნანა ხი.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
3
EXCLUSIVE: ია ფარულავას ტრაგე დეა თავბერიძე
ია
ფარულავა ოთარ სირაძის სიყვარულზე პირველად
და არავის უთქვამს, წამო ია, სადმე წავიდეთ, თბილისობა აღვნიშნოთო, დათოს ტელეფონი კი არ ჩერდებოდა... ძალიან ნიჭიერი მხატვარი იყო. კარგი ნამუშევრები ჰქონდა, ძალიან ნიჭიერი მოქანდაკე იყო, მაგრამ ერთი გამოფე ნა გააკეთა მხოლოდ. როგორც ყველა მხატვარი, ისიც არტისტი იყო, ამ სიტყ ვის ნამდვილი გაგებით, გაზაფხულზე ვაპირებთ, რომ დათოს ნახატები ისევ გამოვფინოთ. ვერ შეაჩერებდი, უნდოდა და უნდა წასულიყო. დათო მოხვდა იქ, სადაც საჭირო და ბედნიერი იყო, სწორედ ამ ით ვიმშვიდებ თავს. აქ რომ მომხდარი ყო, მთელი ცხოვრება ვინანებდი - ოც ნება რატომ არ შევუსრულე-მეთქი. „მოგზაურობა ყოველთვის უნდო და, მაგრამ მისი ცხოვრება ისე აეწყო, რომ ვერ მოახერხა. მთელი ცხოვრება ოცნებობდა ინდოეთში წასვლაზე. გო აში მეგობრები ელოდებოდნენ მედიკო წულაია და მისი მეუღლე მახო ნიკოლა ძე. ბავშვობიდან აინტერესებდა ტიბე ტი. ამიტომ მარშრუტიც ასეთი აირჩია. კატმანდუს გავლით წავიდა, აკადემიის 2 სტუდენტ გოგონასთან და მსახიობ ბიჭთან ერთად გაემგზავრა. ერთი ქა ლაქიდან მეორე ია ფარულავა: ქალაქში გადა როცა გამაგებინეს, დიოდნენ, იქ პირველი იანვარი იდან წერილებს იყო, ბათუმში ვიყავი, მწერდა, ფოტო საახალწლო კონცერ ებს აგზავნიდა. ტებს ვესწრებოდი. ეს ძალიან მოსწ აუტანელი ტკივილი ონდა იქაურო იყო, უმძიმესი, ორი ბა. ეს მამშვი დღე ლოგინში ჩაწო დებს, რადგან ლილი ვტიროდი, მა ვიცი, რომ ის 20 გრამ მერე ჩემს თავს დღე, რომელიც ვუთხარი - ახლა სა იქ გაატარა, უბ სოწარკვეთის დრო ედნიერესი იყო. აღარ არის, შენ ის სპილოებზე სე საქართველოში უნდა ირნობდა, ბუ ია და დათო ჩამოიყვანო და თავის დისტურ მონა მიწას მიაბარო. ეს შე სტრებს სტუმრობდა“... ვძელი, მამას გვერდით დავკრძალეთ... კაჟივით გავხდი. 31-ში, ახალ წელს, თურმე მატარე ბელში შეხვდნენ, წინა დღის ნაბახუსე მძიმე დღეები იყო, უმძიმესი ვი ყოფილა. ჩვეულებრივად დაიძინეს, დათო ჩემზე 2 წლით უფროსი იყო, მაგრამ დილით დათო უკვე აღარ იყო მაგრამ ყველას ტყუპები ვეგონეთ. ძა ცოცხალი... ინდოეთის რაღაც მიყრ ლიან ვგავდით ერთმანეთს. მე კიდევ უებულ სოფელში გააჩერეს მატარებე მყავს ნახევარძმა კოკა და ნახევარდა ლი. ვეღარაფერი უშველეს, როდესაც მარინა. დათო კი ჩემი ღვიძლი ძმა იყო. პოლიციის განყოფილებაში მიიყვანეს, ერთად ვიზრდებოდით, როცა გვერ უკვე 6 საათის გარდაცვლილი იყო. ყვ დით მყავდა თავს დაცულად ვგრძნო ელანაირი გამოკვლევა ჩაუტარდა და ბდი. ერთხელ ვთხოვე, ჯვარი გამი გაირკვა, რომ მიზეზი გული იყო. მერე კეთე-მეთქი, ხის ჯვარი გამომითალა, ეს ბავშვები სხეულს დაატარებდნენ რომელიც დღემდე მიცავს. ჩემთვის საფოსტო ვაგონით ქალაქიდან ქალა მფარველი ანგელოზივით იყო... ის იყო ქამდე, რომ დიდი ბავშვი, სწორედ ამ თვისებების გამო უამრავი მეგობარი ჰყავდა, ბე ვრს უყვარდა. ცარიელი გული იყო. ბოლოს „იმედში“ მეხმარებოდა. იქაც ყველას შეაყვარა თავი, ას ეთი ტიპაჟი იყო, ჩემზე ბევრად მეტად უყვარდა ხალხს. მახს ოვს, ერთხელ თბილისობაზე ვიყავით, ჩემი მანქანით დავსეირნობდით, ჩემთ ვის არავის დაურეკია
ია ფარულავას ცხოვრებაში უამრავი სიახლეა. არის კარგი ამ ბებიც და ტრაგიკული ისტორიაც. იას რამდენიმე დღეში მაყურებე ლი „დღის შოუში“ კვლავ იხილავს. გარდა ამისა, თქვენ პირველად შეიტყობთ მსახიობისა და რაჭის ყოფილი გუბერნატორის, ოთარ სირაძის, „ლავსთორის“ რეალურ ამბავს. ამაზე, ღიად თუ ფარუ ლად, ქალაქში უკვე ალაპარაკ დნენ. ისიც თქვეს, ფადისავით მილიონერიაო, ამაზე იას ეღიმ ება - მილიონერი არ არის, მაგრამ ღირსეული მამაკაცია, რატომღაც ჰგონიათ, რომ აუცილებლად მი ლიონერთან უნდა ვიყო, ერთიც გვეყოფა, რომ გვყავდა. ოთარ სირაძეს, ფადისგან განსხვავებ ით, პოლიტიკური გეგმები აქვს. იასთან შეხვედრამდე კი ის ცოლს დაშორდა, 14 წლის ოჯახი დაინ გრა, თუმცა როგორც სარწმუნო წყაროებიდან შევიტყვეთ, პოლი ტიკოსის ყოფილი ცოლი მალევე გათხოვდა. როგორც ვთქვით, ამ კარგ სიახლეებთან ერთად არის ტრაგედიაც – იამ რამდენიმე კვ ირის წინათ ძმა დაკარგა.
`პრაიმტაიმში~ ალაპარაკდა 4
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ჩემი ძმა ჩემთვის მფარველი ანგელოზივით იყო ...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ედია სიყვარულმა გადაატანინა როგორმე გოაში ჩასულიყვნენ. იქ მედიკო წულაიამ შეუძლებელი შე ძლო და დათო საქართველოში სამ დღეში გადმოვასვენეთ. ძალიან და გვეხმარა ჩვენი ელჩი გოაში. „რაღაც სასწაულებიც მოხდა“... სანამ დათოს ჩამოასვენებდნენ, ნუცუბიძეზე დათოს სახლი დაალ აგეს, ბავშვებმა ნახატები მთლიან ად ჩამოხსნეს და დილის 5 საათზე სახლი დაკეტეს, მეორე დღეს კი, პი რველ საათზე როდესაც შევიდნენ, ყველა ნახატი ისევ კედელზე ეკიდა, დათოს გასწორებულ ლოგინშიც აშკარად ვიღაც იწვა... დათო ხშირ ად ლაპარაკობდა სიცოცხლესა და სიკვდილზე, სიკვდილის მერე არ სებობაზე. განსაკუთრებით დათო და მხატვარი მამუკა ჯაფარიძე. მა მუკა ახლა ლონდონშია, იქიდან მწ ერს - ჩვენ დავპირდით ერთმანეთს, ვინც ჩვენს შორის პირველი წავიდოდა, იმქვეყნად იქ იდან ნიშნებს აუცილე ბლად მივცემდითო. ახლა კი სულაც არ გამიკვირ
დება, რაღაც ნიშნები რომ მიიღო დათოსგანო. დათოს ჰქონდა ერთი საყვარელი ტრანს ჰაუსი, სულ ეუ ბნებოდა თავის შვილებს - მე თუ მოვკვდები, პანაშვიდზე ეს მუსიკა უნდა დამიკრათო. ამაზე ჩვენ გვ ეცინებოდა, მაგრამ როცა გარდაი ცვალა, ვთქვით - ხალხი, როცა და იშლება, ჩავურთავთ დათოს თავის საყვარელ ჰაუს, იმიტომ, რომ მას ასე სურდა, მაგრამ არ ჩავრთეთ ხალხი ტრიალებდა და ვიფიქრეთ, რას იფიქრებენ -გარეკესო. ბოლო დღეს, როცა მიცვალებულს ღამეს უთენებდნენ, მეორე სართულზე, ჩაკეტილ ოთახში, დილის 5 საათზე, ეს მუსიკა კომპიუტერში თავისით ჩაირთო... ეს ყველასთვის შოკი იყო. ჩანთა ჩამოვიდა დათოსი, თა
ვისი პირადი ნივთებით, ჩემთვის დისკი უყიდია, იამ უნდა მოისმინო სო. როცა ჩავრთე, ლამის გავგიჟ დი, თითქოს ამ მუსიკით მოახერხა ჩემთან კონტაქტის დამყარება და იმის თქმა, რომ სხვა განზომილებ აში კარგად არის. მეგობრებიც ამას ამბობდნენ - ჩვენ სხვაგან ვიპოვით დათოსო, ასეთი ტიპაჟი იყო. წინათგრძნობა წასვლის წინ ჩემთან იყო მოსუ ლი, რაღაცაზე ვლაპარაკობდით, ძალიან ბედნიერი იყო, მაგრამ მო მიბრუნდა და მითხრა -იცი, ცოტა თი მეშინია წასვლაო. მერე თქვა, სისულელეა რაც ვთქვიო. მოგვია ნებით დედამ მითხრა, გული აწუხ ებდა, მაგრამ არ აქცევდა ყურადღ ებასო. მე წინათგრძნობაც მქონდა. ერთი ფოტოა, ჩვენი მეგობრის გია სოლაშვილის დაბადების დღეზე გადავიღეთ. მაშინ რატო მღაც გავიფიქრე - ეს ჩვენი ბოლო ფო ტო არ იყოსმეთქი.
ისტორია ბავშვობიდან ბათუმში წაგვიყვანეს ერთხ ელ, პატარები ვიყავით, 8 და 10 წლის, გასაბერი ლეიბით ძალიან შორს გავცურეთ, ნაპირი თითქ მის არ ჩანდა. ამ დროს მე გადა ვვარდი და ვიხჩობოდი, დათომ გადამარჩინა, ისიც პატარა იყო მაშინ, მაგრამ შეძლო, წყლიდან ამომათრია და ლეიბზე დამა გდო. შეშინებულები დავბრუ ნდით ნაპირზე. ბავშვობაში სულ ვამბობდი, მე დათომ გადამა რჩინა და მას ყოველთვის გვერ დით უნდა დავუდგე-მეთქი. ეს მერეც გამყვა. ეთერში დაბრუნება ჩემი გადაცემაში დაბრუნ ება დათოს ძალიან უხაროდა. ეს იყო 8-თვიანი პაუზა, დავისვენე, რაღაცები გადავაფას-გადმოვაფ ასე, მერე, ისევ დამიძახეს და გადა წყვეტილებაც მივიღე. ახლა, კვირ აში 4 დღე ვიქნები, მეხუთე დღეს პარასკეობით ნიკა წულუკიძე წაიყ ვანს. გამოცვალეს სტუდია, ძალიან მომეწონა, კომფორტული სკამები გვაქვს. ადრე გაჯგიმულები ვისხ ედით, ახლა ასე არ იქნება. მომენა ტრა მეოთხე კამერა. მივხვდი ამ 8 თვის განმავლობაში, რომ ეთერისა და კამერის გარეშე ვკნინდები, მე, მე არა ვარ. მე ეს მჭირდება. დარწ მუნებული ვარ, რომ ძალიან კარგი სეზონი გვექნება. -მაყურებლის მონატრება „ფე ისბუქის“ გვერდზე ძალიან იგრძ ნობა, ვნახე, უამრავი კომენტარია - ია დაბრუნდიო. -ამ ყურადღებასა და მონატრებ ას, არა მარტო ფეისბუქზე, არამედ ყველგან ვგრძნობდი. მეუბნებო დნენ - სად ხარ, რატომ არ ჩანხარ, რატომ არ ბრუნდებიო. ძალიან ვიღლებოდი, რთულია, ახლა ვფ იქრობ, რომ 4 დღეს კიდევ გავქაჩ ავ. მიუხედავად იმისა, რომ დიდი სტრესის ქვეშ ვარ, ვფიქრობ, შე ვძლებ. მე არ მინდა მაყურებელმა ჩემგან სევდა იგრძნოს, მინდა ნახონ ის მხიარული ია, როგო რიც ვიყავი, ვიქნები კიდეც. არც დათოს გაეხარდებოდა თავისი მოტირალი და მგლოვიარე და ენახა. ძალიან ამაყობდა ჩემით, სწორედ ეს მაძლევს იმის ბიძგს, რომ ეთერში გავიდე.
ია ფარულავა ოთო სირაძესთან ერთად
სიყვარული მე და ოთო, პირველ რიგში, ძალიან კა რგი მეგობრები ვართ. ინგლისურად არის სიტყვა -სოულ მეიდს, ანუ სულის მეგობრ ები. მე და ოთო სოულ მეიდები ვართ. ჩვენ ერთმანეთისთვის არც გვითქვამს - მე შენ მიყვარხარ, არც არის ეს სიტყვები საჭირო, რადგან არიან კაცები, რომლებიც დღეში რამდენჯერმე ამბობენ ამას, მაგრამ არაფ ერს ნიშნავს. უბრალოდ, ჩვენ კარგად ვართ ერთად, ერთმანეთის პარტნიორები ვართ ცხოვრებაში, ამ გასაჭირშიც სულ გვერდით მედგა. ძალიან კარგი ადამიანია და ძალიან ვაფასებ. ბედნიერი ვარ, რომ ასეთი ადამია ნი მყავს გვერდზე. -როგორ და სად გაიცანით ერთმანეთი? -პირველად „ფეისბუქზე“ მომწერა, - გი ყურებ, მომწონხარ, ძალიან კარგად მიგყ ავს „დღის შოუ“, კარგი პიროვნება ხარო. მეორე დღეს „პრაიმტაიმის“ დაბადების დღე იყო „მისონში“, მოვიდა მაღალი, სიმპ ათიური, კარგი აღნაგობის ბიჭი და მეუბ ნება, მე ვარ ის, გუშინ რომ მოგწერეო. - ეს შენ ხარ-მეთქი? თავიდან ვერ ვიცანი, იმდე ნი მწერდა, ყველას ხომ ვერ დაიმახსოვრებ. რადგან მეორე დღესვე ვნახე, გავიხსენე. -ე.ი. „პრაიმტაიმს“ ჩაუყრია საფუძვ ელი შენი სიყვარულისთვის. -ჰო, ახლა დავაფიქსირე. ეს დეკემბერში მოხდა, შარშანდელ „პრაიმტაიმის“ „ტუსო ვკაზე“ და ასე გაგრძელდა. მერე უამრავი საერთო მეგობარი აღმოგვაჩნდა. ჩემი ნდ ობა იმ წამსვე დაიმსახურა, ერთი წელია უკვე, რაც ერთად ვართ. არ მინდოდა სააშ კარაოზე გამომეტანა ჩემი პირადი ცხოვრე ბა, ეს არავისი საქმე არ არის, მაგრამ მერე ატყდა ცუდი მიმოწერები „ფეისბუქზე“, მას წერდნენ ძალიან ცუდ რაღაცებს. თითქოს ის მე ცოლს გავაშორე. არადა, როცა გავი ცანი, ცოლს გაშორებული და ოჯახიდან წამოსული იყო. მე ქმარი არავისთვის წამი რთმევია. -როგორ ფიქრობ, ამ თქვენს მეგობრ ობას ოფიციალურად, ცოლ-ქმრის სახე ლი დაერქმევა? -მაგაზე არ ვფიქრობ, ახლა ჩემთვის მთავარია, რომ მე კარგად ვგრძნობ თავს მასთან და ის ჩემთან ბედნიერია. ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი.
ეს აუტანელი ტკივილი იყო, უმძიმესი ორი დღე ლოგ , ი ჩაწოლილი ვტ ნში იროდი © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
5
ექსკლუზივი „ცისფერი თამარ გორთამაშვილი ცოტა არაა, როცა სიცო ცხლეშივე ლეგენდა ხარ, უკვდავი შემოქმედების პა ტრონი. ცოტა არაა, როცა შენს მიერ ერთხელ დაწერილი, ადამიანებში ყოველდღიურ ფრაზებად იქცევა. ცოტა არაა, როცა მხოლ ოდ სახელის გაგონებაზეც კი ყველას სიამაყის გრძნ ობა უჩნდება, იმიტომ, რომ შენ მისი „საკუთრება“ ხარ... ეს ყველაფერი ცოტაა რეზო ჭეიშვილის შესაფასებლად, მა გრამ ბევრია იმისთვის, რომ გვ ერდით ჩაუარო და ვერ იცნო... „ქართული ოცნების“ შეკრ ებაზე მისულ რეზო ჭეიშვილს ბიძინა ივანიშვილმა გვერდით ჩაუარა და ვერ მიხვდა, რომ მის წინ „ცისფერი მთების“ ლეგენდა იდგა. 79 წლის მწერალი იმ დღეს თავისდაუნებურად ივანიშვილის „დავალებულთა“ რიგებში აღმო ჩნდა. შეკრება არ მოეწონა, დღეს ამბობს, რომ მსგავს ღონისძიება ზე აღარ წავა. ის იმედგაცრუე ბულია... არ უნდა დაპირისპირ ებაში მოჰყვეს, არ სურს ზედმ ეტი საუბარი პოლიტიკაზე, თუ მცა იმას, რასაც ფიქრობს, დღეს „პრაიმტაიმთან“ ექსკლუზიურ ინტერვიუში ამბობს. ჩვენთან შე ხვედრა ქუთაისში, ძველით ახალ წელს, რეზო ჭეიშვილის სახლში შედგა. მწერალი, რომელიც უკვე მეთოთხმეტე წელია „ტყის ძმები“ კაპიტანია, ამ დღესაც ტრადიც იულად სამზადისში იყო. საძმო 14-ში, ახალი წლის მეორე შაბა თს ტყეში შეხვდა. ცეცხლი და ინთო და როგორც ბატონი რეზო ამბობს, „კარგი პურის ჭამა“ იყო.
`ტყის ძმები~ და კაპიტა ნი ჭეიშვილი
უკვე მეთოთხმეტე წელია ტრადიცია გვაქვს მეგობრებს, ძველით ახალ წელს, ტყეში გავდ ივართ პურის საჭმელად. წლევ ანდელს, ქუთაისის ბოტანიკურ ბაღში გადავიხდით, ასე გადავწ ყვიტეთ. ერთი და იგივე ადამია ნები ვხვდებით, სამეგობრო... ასე დავაკანონეთ, რომ ახალი წლის მეორე შაბათს შევხვდეთ, ცეცხ ლი დაინთება... წიწვოვანი ტყეა ბოტანიკურ ბაღში... – როგორი იყო თქვენთვის 2011 წელი? – რა ვიცი, ისეთი არაფერი მომხდარა, ვმუშაობდი, ვწვალო ბდი... ეს წიგნი გამოვიდა ბოლოს, ახალ წიგნზეც ვმუშაობ. ჟურნ ალი „მწვანეყვავილაც“ გამოვი და, ჩემი ჟურნალი. ახლა გაზეთ „ბაგრატზე“ ვმუშაობთ... წელი წადში ერთხელ ან ორჯერ ვუშვ ებთ. არ ვყიდით, ვარიგებთ ნაცნ ობებში, ორგანიზაციებში... – რა იყო თქვენთვის მთავ არი პოლიტიკური მოვლენა 2011 წელს და როგორია თქვენი პროგნოზი 2012 წლისთვის? – რაიმე ახალს არ ველოდები, არ ველოდები რაიმე ძვრას, აი, 13 მაინც კვიმატი რიცხვია და შეიძ ლება რამე მოხდეს, მაინც არჩე ვნები იწყება... – 2012 წლის ოქტომბერში საპარლამენტო არჩევნებია, როგორ ფიქრობთ, რა მოხდ ება? – არ ვიცი, ეს იმაზეა დამოკი დებული როგორ ამოძრავდებიან ეს პოლიტიკური პარტიები. ის მომენტი ჯერ არ დამდგარა, რომ არსებული შეცვალონ, 2013-ში შეიცვლება... 2012 წელს მე პირა დად, არაფერს ველოდები... – როგორ შეაფასებთ ბოლო პოლიტიკურ მოვლენებს? სა ხეზეა ერთი ადამიანის გარშ ემო გაერთიანების მცდელობა, რა შანსი აქვთ მათ? – ის ერთი ვინ არის? – ბიძინა ივანიშვილი, რო 6
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
რეზო ჭეიშვილი ვერ იცნეს „ივანიშვილს არასოდეს შევხვედრივარ, ისე ჩამიარა გვერდით, ვერც მიცნო და ახლა, ხომ არ გამოვეკიდები...მე კი ვცნობ სახეზე, მაგრამ ის ვერ მცნობს“...
მელმაც რესპუბლიკელები, კობა დავი თაშვილი, კახა კუკავა, ირაკლი ალასანია შემოიკრიბა... არის საუბარი იმაზეც, რომ შესაძლოა, ნინო ბურჯანაძეც ვიხილოთ ამ კოალიციაში... – ცოტა გამოცოცხლდებიან, ალბათ, სხვა არაფერი მოხდება... რაც იყო ისევ ის იქნება. – თქვენ ფიქრობთ, რომ ისინი არსები თად ვერ შეცვლიან პოლიტიკურ ამინდს? – არ ვიცი, ხალხი მათ არ დაუჭერს მხარს. – რატომ? – არ ვიცი, როგორ ჩაატარებენ წინასაარ ჩევნო კამპანიას, ვინ ჰყავთ, იქ, იმ ჯგუფში, ავტორიტეტი არ არის... ბურჯანაძის ჭკუაზე წავლენ? – ბურჯანაძე ჯერ არ არის მათ ჯგუფ ში... – ჩვენთან, არც საარჩევნო პროგრამას უყურებს არავინ და არც არაფერს, პიროვნ ებაზეა ყველაფერი აგებული. თუ რამე შეეშ ალა ამას, ვინც არის და გადაუბრუნდა ფეხი, ალბათ, შეიცვლება, თორემ ისე, არა მგონ ია... ახლა ძალა არაა, რომელიც არსებულს დაუპირისპირდება, ჩვენს ხალხს მხოლოდ პიროვნება აინტერესებს, და არა პარტია, რა იმე ძალა. პიროვნება რომ გამოჩნდება, იმას წაჰყვებიან... – ასეთი პიროვნება არ არის ივანიშვი ლი? – ესენი თუ დაუპირისპირდებიან ერთმ ანეთს, შეიძლება რომელიმე მხარემ ისეთი ნაბიჯები გადადგას, რომ გამოუსწორებელი შედეგი მოგვიტანოს... ძნელი ბრძოლა იქნე ბა, თუ გადაწყვიტა. ჩემი ფიქრით, არ უნდა გადაეწყვიტა. – რატომ ფიქრობთ ასე? – იმიტომ, რომ ის თავისი თავით ცხოვრო ბს, ქველმოქმედი კაცია და რად უნდა ეს, არ ვიცი. – თქვენ როგორ ფიქრობთ, რატომ გადა წყვიტა დაპირისპირება? – გადააწყვეტინეს ეტყობა და თან ეს პა ტივმოყვარეობა, ხომ იცით, ძნელი დასაძლ ევია... – ვინ გადააწყვეტინა... – მის ზურგს უკან კიდევ ძალები დგას, არ ამარტო ამ ქვეყანაში, სხვაგან... – რუსეთს გულისხმობთ? – არამარტო... ჰყავს კიდევ სხვა ხალხიც... – თქვენ ფიქრობთ, რომ ეს ადამიანი ვი ნმეს წინაშე ანგარიშვალდებულია? – არ ვიცი, მე კი ვარ დავალებული და... რაღაც, ცოტა სტიპენდიას მაძლევდა... – თქვენ არავის მიმართ არ ხართ ვალდ ებული, უფრო პირიქით, ჩვენ ყველა თქვე ნი მადლიერები ვართ, თქვენი შემოქმედ ების გამო... როგორ ფიქრობთ, აქვს რაიმე პერსპექტივა იმ კოალიციას, რომელსაც ივანიშვილი ქმნის? – არა მგონია, მოკლედ გიპასუხებთ... არ ამყარია ის, მარტო ფულზეა დამყარებული, და არსებული ძალა, რომელიც დღეს ხელი სუფლებაშია, მაინც ძლიერია. დაველოდოთ არჩევნებს... – არჩევანი ვისა და ვის შორის უნდა გა აკეთოს ხალხმა? – არჩევანი ძალასა და ფულს შორის. ხა ლხს თავისი პრობლემები აქვს, მაგრამ ყვ ელას ხომ ვერ დააკმაყოფილებს ივანიშვილი, ამიტომ მაინც ძალას დაუჭერენ მხარს. ხელი სუფლებას მეტი შანსი და ძალა აქვს, პერსპე ქტივაც... – თქვენ იყავით ფილარმონიაში, `ქართ ული ოცნების~ დაფუძნების ღონისძიება ზე, დაინახეთ, რომ რაიმე სამოქმედო გე გმა, ან პროგრამა არსებობს... – მე იქ მხოლოდ და მხოლოდ ის სახეები დავინახე, რომლებიც დიდი ხანი არ მენახა. ყველა დავინახე და ყველა გავარკვიე, რომ დავალებულია იმ კაცისგან. ეს პატარა სა ქმე არ გეგონოთ, ხალხი რომ დავალებული იყოს შენგან. ამიტომ იყო ის ხალხი იქ. თუ ფეხი გადაუბრუნდა, ის ხალხი სხვაგან წა ვა... ეს ასე ხდება, გადაინაცვლებს მეორე დარბაზში... – თქვენ ხშირად ახსენებთ სიტყვას და ვალებული... – ეს ახლა არ მომხდარა, ეს ასე 10 წე ლია და მეტი, ისე გადაწყვიტა იმ კაცმა. მე საერთოდ არ ვიცნობ, სალმითაც კი. – შეხვედრიხართ მას? – ივანიშვილს არასოდეს შევხვედრივ არ, ისე ჩამიარა გვერდით, ვერც მიცნო და ახლა, ხომ არ გამოვეკიდები... ოტია იოსელიანმა წარადგინა ჩემი კანდიდატ ურა და დამინიშნა ცოტა სტიპენდია. მე არსად არ ვმუშაობ, პენსიას ვიღებ. – მტკივნეულად აღიქვით ცნობ ილი სიების გამოქვეყნება... – ნამდვილად არ არის ლამაზი. ახლა ამბობენ, რომ ახალი წლიდან შე წყდება, შეწყდება და შეწყდეს, მე ამას არ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მთების“ შემქმნელისგან
EXCLUSIVE
განვიცდი, იმიტომ კი არა, რომ მე არ დამაკლდება არაფერი, მე დასა მადლებელი მაინც არ ვიქნები, შუ რის აღმძვრელი. არ მინდა ვიღაცას მაგის გამო ვძულდე. კი გაირკვა, რომ მე მართლა სტიპენდიას ვიღე ბდი, ყველაზე ცოტას და ვიღაცებს მართლა ეხმარებოდა. ასე იყო... მი სი ნებაა, როგორც უნდა ისე გადა წყვეტს, საზოგადოებამ ამაზე არ უნდა გააკეთოს აქცენტი. იყო ას ეთი ქველმოქმედი, სარაჯიშვილი, სტიპენდიებს გასცემდა, საზღვარგ არეთ აგზავნიდა ხალხს, ახალგაზრ დებს, მაგრამ ასეთი ამბავი, რატომ აძლევ იმას და მე არა, არ ყოფილა იმ დროს. საერთოდ კარგია, რომ არის ასეთი პიროვნება, რომელსაც შეუძლია თავისი ჯიბიდან ვიღაცე ბს გაუნაწილოს. – რა არ მოგეწონათ ფილარმ ონიის შეკრებაზე? – ყველაზე მეტად არ მომე წონა, ერთი ქალი რომ გამოვი და, გააბა, ზოგს დაეძინა, ზოგმა ტაში დაუკრა, მაგრამ არ ჩამო ვიდა სცენიდან. ეს იყო რაც არ მომეწონა, დანარჩენი რა, გამო ვიდა ერთი ახალგაზრდა პერს პექტიული პოეტი, ლექსი თქვა, რა მოხდა... მე, მართალი გითხ რათ, კიდევ ერთხელ გეუბნებით, პირადად არ ვიცნობ, მე კი ვცნობ სა ხეზე, მაგრამ ის ვერ მცნობს, სხვათა შორის. მარინა ვერულაშვილი უკვე 15 წელია რეზო ჭეიშვილის მეუღლეა.
45 წლისა იყო, როდესაც ის დაქვ რივებულმა მწერალმა შეამჩნია და შეიყვარა. მას შემდეგ ერთად მოდიან. მარინა ვერულაშვილი: `რა მდენადაც რთულია, იმდენად სასიამოვნოა მაინც, ყველა ნა მდვილი მწერალი ცოტა თავი სებურია. ჩვენს შორის 19 წელია სხვაობა, მაგრამ აბსოლუტურად ვერ ვგრძნობთ ამას. ძალიან თა ვისუფალია. სანამ შეგუების პე რიოდი გვქონდა, ცოტა რთული იყო, რადგან მე 45 წლის ვიყავი, როდესაც გავყევი, არც განათხ ოვარი ვყოფილვარ, არც არაფ ერი, მქონია ისეთი მომენტები რომ მიფიქრია, რატომ ვარ ახლა აქ. ცოტა რთულია 45 წლის ასაკ ში შეეგუო ადამიანს, მაგრამ არ აჩვეულებრივი პერიოდიც მქონ და. მას შვილები ჰყავს, შვილიშ ვილები, რძალი. ასე მგონია, რომ მთელი ცხოვრება ერთად ვართ, ისეთი დამოკიდებულება გვაქვს
ერთმანეთთან. – როგორ გაიცანით ერთმან ეთი? – მე სკოლაში ვმუშაობდი და სკოლაში არის ტრადიცია, მწერ ლებს, პოეტებს იწვევენ და ისიც ასე იყო მოწვეული ჩვენს სკოლ აში. ერთ-ერთ მასწავლებელს ჰქ ონდა ლიტერატურული საღამო, სადაც მოწვეული იყო ზურაბ კუ ხიანიძე და ეს. პატარა სუფრა იყო და იმ სუფრაზე ვიყავი მე და იყო რეზოც. თავისუფლად ვიყავი, კი დეც ვიმღერე, კიდეც ვიცეკვე. დამშვიდობების დროს ყველას დაგვემშვიდობა, მე კი რატომღაც ხელზე მეამბორა და ისე წავიდა. მერე დირექტორს, ალბათ, რაღა ცა უთხრა და ის ჩაერიამ, რის შე მდეგაც, ერთ დღეს გამომიცხადა, რომ თქვენებთან სახლში უნდა მოვიდეო. სერიოზულად არ მი იღია. აღდგომა იყო, მოვიდა ჩვენ თან, გაიცნო ყველანი. ჩამოვედით, ლიტანიობაზე უნ და ავსულვიყავით, მე გორაზე ვცხოვრობდი ბაგრატის ტაძა რთან და მეც წამოვალო მითხრა. დამშვიდობება ვცადე, მაგრამ არ მაცალა, შენ წამოდი ხომ გინდ ოდა ეკლესიაში ასვლა და მერე წახვალო. წინააღმდეგობა არ გა მიწევია. წავედით და როგორც კი გავედით კარიდან, გამომიცხადა, ეკლესიაში კი არა, ჩვენ ახლა ჩე მთან სახლში მივდივართო. აი, ასე მოხდა ყველაფერი, ასე პი
რდაპირ... – ყველაზე მეტად რა თვისება გიყვართ მასში? – უკვე ყველაფერი მიყვარს. – ბატონო რეზო, მითხარით ფრაზა „ცისფერი მთებიდან“, რომელიც ხშირად გახსენდე ბათ და რომელიც თუნდაც დღ ევანდელობას შეესაბამება? - სოსო უნდა მოიქცეს ისე, როგორც იქცეოდა აქამდე! – ქალბატონო მარინა, ყველ აზე მეტად ბატონი რეზოს რო მელი ნაწარმოები მოგწონთ და რატომ? – „მუსიკა ქარში“, იმიტომ რომ ამ ნაწარმოებში არის მთელი მი სი ბავშვობა და ამ სახლის მშენ ებლობა. ყველაფერი, თავიდან ბოლომდე. – თქვენ ხართ რომელიმე მის ნაწარმოებში? – არა მგონია. ერთ-ერთ ბო ლო ნაწარმოებში „ქარების და ბრუნებაში“ სადღაც ამოვიცანი ჩემი თავი, ყოველ შემთხვევაში მე ასე ვიგრძენი. – ბატონო რეზო, რომელია თქვენი ფავორიტი ნაწარმოე ბი? – „ჩემი მეგობარი ნოდარი“ და „ქარების დაბრუნება“. – ბატონო რეზო, თქვენი მე უღლე რომ ულამაზესია, ეს სა ხეზეა და თქვენთვის როგორია ის? რა შეცვალა მან თქვენს ცხ ოვრებაში?
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
– ბე ვრი რამ შე ცვ ალა, შე ცვალა ის, რომ დამაბა სახლ ში, აღარ არის რია-რია. მერე ის შეცვალა, რომ ჩემი პატარები, შვილიშვილები უყვარს ძალიან. როგორც თავისას ისე უყურებს და ისინიც ასე უყურებენ. ახლა გვყავს პატარა ქეთევანი. – რეზოს და ჩემი ცხოვრება აბსოლუტურად შეიცვალა. ჩემი ცხოვრება უკეთესობისკენ და რეზოს ცხოვრებაც ასე მგონია. რეზოს უკვე შვიდი წლის გარდ აცვლილი ჰყავდა მეუღლე და მამაკაცს ყოველთვის სჭირდება გვერდით ქალი. ცვლილება კი ყვ ელასთვის თვალსშისაცემია.
რეზო ჭეიშვი ლი: „ყველ იყო და ა დავინახე იქ ყვ რომ და ელა გავარკ კაცისგ ვალებული ვიე, ა ა არ გეგ ნ. ეს პატარა ს იმ ო აქ ნ ოთ, ხა დავალ ლხი რო მე ე ბ უ ლი იყო მ ამიტო ს ფეხი გ მ იყო ის ხალხ შენგან. ადაუ ი იქ. სხვაგა ბრუნდა, ის ხა თუ ნ ლხი ხდება, წავა... ეს გადაინ ასე მეორე დარბააცვლებს ზში“ ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
7
„მაესტროს“ მეწილეები დუბაიში შეიკრიბნენ
რამდენიმე დღის წინ „მაესტროს“ მეწილეები დუბაიში შეიკრიბნენ. მამუკა ღლონტის განმარ ტებით, საუბარი მიმდინარე თემებს შეეხო და რაიმე გადაწყვეტილება ჯერ მიღებული არ არის. სხვა განმარტებები ამ თემაზე მამუკას არ გაუკეთებია. დუბაიში იმყოფებოდნენ კოტე გოგელია და მაკა ასათია ნიც. შესაძლოა, საუბარი არამხოლოდ და იმდენად ეროსი კი წმარიშვილს შეეხო, რამდენადაც ბიძინა ივანიშვილს და მის ინტერესებს „მაესტროში“. ეს მხოლოდ ვარაუდია. ასეთი ვარაუდის უფლებას ბოლო დროს „მაესტროში“ გა ნვითარებული მოვლენები გვაძლევს. ეროსი კიწმარიშვილსა და მამუკა ღლონტს შორის დაპირისპირება ბიძი ნა ივანიშვილის გამოჩენის შემდეგ დაიწ ყო. ეროსი კიწმარიშვილმა ეს დაძაბუ ლობა ივანიშვილსა და ღლონტს შორის საიდუმლო მოლაპარაკებებს მიაწერა, საიდანაც ის და ოქრუაშვილი „მოტე ხეს“. ირაკლი ოქრუაშვილს იმიტომ, რომ კიწმარიშვილი ამტკიცებს, „უც ნობმა“ საკუთარი წილის ნაწილი სწ ორედ თავდაცვის ყოფილ მინისტრს გადასცაო. მისივე თქმით, მას სა თანადო დოკუმენტებიც აქვს. მამუკა ღლონტის მტკიცებით, „უცნობის“ კუთვნილებაში არ სებული 25% ვერ გაიყიდება, იმ მარტივი მიზეზის გამო, რომ გაყიდვის უფლება არა აქვს. თავად „უცნობს“ ამ საკითხზე კომენტარები არ გაუკეთებია. საინტერესოა ის, რომ ის დუმს. დუმს ჩვენთვის, თორემ დუბაიში, ალბათ, „მაესტროს“ მე წილეებს შორის ღია საუბარი იქნებოდა. ერთ-ერთი ინფორმ აციით, „მაესტროს“ მეწილეების შეხვედრაზე ისიც იმყოფე ბოდა. რამდენად შესაძლებელია, რომ განხილვის თემა ბიძინას ინტერესები გამხდარიყო ქართულ პოლიტიკაში? ივანიშვი ლის სახით ახალი მოთამაშე მოვიდა და ბუნებრივია, მის ინ ტერესებს „მაესტრო“ ვერ ასცდება. ასე იყო ტრადიციულად და ეს პრ ოცესი ამიტომაც ჩანს ბუნებრ ივად. ჯერ იყვნენ „გრეჩიხები“, შე მდეგ სხვადასხვა დროს, ნინო ბურჯანაძე, ზურაბ ნოღაიდ ელი, ირაკლი ალასანია, ირაკლი ოქრუაშვილი. ასე რომ, ბიძინას ინტერესების გამოჩენა აქ საკმ აოდ ლოგიკურია. მთავარია, თამაშის რო გორ წესებს სთავაზობს ბი ძინა ივანიშვილი „მაეს ტროს“ მეწილეებს.
8
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
იძე თამთა ჭელ
დათო არჩვაძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
9
საარჩევნო მარათონი 201 ქეთი ხატიაშვილი საარჩევნო წელი უკვე და იწყო და მთავარი ინტრიგა ჯერ არ გახსნილა. ამიტომაც ამ თემაზე ძირითადად მხ ოლოდ ვერსიები და ვარაუდ ები გამოითქმის. ჯერ ზუსტ ად ვერავინ (ყოველ შემთხვ ევაში ღიად) ამბობს, როგორ შეიძლება, განვითარდეს პო ლიტიკური პროცესები. სირთულეს ისიც იწვევს, რომ ბევრი რამ პოლიტიკაში ან კითხვის ნიშნის ქვეშ დგ ას, ან კითხვებს საგანგებოდ და შეგნებულად აჩენენ. ცოტა შორიდან დავიწყ ებ... ზვიად გამსახურდიას ხალხი იმიტომ გაჰყვა, რომ ის ადამიანებს საქართველოს დამოუკიდებლობის იდეას სთავაზობდა; ედუარდ შევა რდნაძე მიიღო იმიტომ, რომ იმედი გაუჩნდა, რომ ის წე რტილს დაუსვამდა სამოქა ლაქო ომს და „მხედრიონის“ ძალადობას, ანუ ის სტაბილ ურობასთან ასოცირდებოდა; „ვარდების რევოლუცია“ კი სიმბოლო იყო ცვლილებების – კორუფციის დასრულების, საქართველოს დასავლეთ ში ინტეგრაციის, გარემოს განახლების, ევროპული ცხ ოვრების დაწყების. რა იდეას გვთავაზობს ბიძინა ივანიშ ვილი? რატომ შეიძლება მას ხალხმა მხარი დაუჭიროს? ქუჩაში ვერ გაჰყვება, იმიტ ომ რომ შუშიდან გვიყურებს, მაგრამ არჩევნებში ვინ შე იძლება მას ხმა მისცეს? მი ხეილ სააკაშვილის შეცვლა არის ერთადერთი, რასაც ბი ძინა ივანიშვილი გვთავაზო ბს. დანარჩენი ყველაფერი ბუნდოვანია. ანუ მხოლოდ ჩვენ კი არა, ბიძინა ივანიშვი ლმაც არ იცის, რა იქნება მე რე. ჯერჯერობით მას ყველა საინტერესო შეკითხვაზე ერ თადერთი პასუხი აქვს – „არ ვიცი“. ერთადერთი, რაც მას დღეს ქართულ პოლიტიკურ ბაზარზე გამოაქვს, ფულია. სხვა ღირებულება და შინა არსი, უბრალოდ, არ ჩანს. მერე რა იქნება, ამას მერე ვნახავთ. თუმცა, შესაძლოა, არც ამის ფუფუნება გვქო ნდეს დიდად. მაგალითად, ბიძინა ივანიშვილი ამბობს, რომ, როცა ის ხელისუფლებ 10
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
აში მოვა, პირველი წელი ძალი ან გაგვიჭირდება, მეორე წელს კი გადადგება. მერე რა ხდება, უცნობია. უცნობია იმიტომაც, რომ არავინ ამბობს, როგორ განვითარდება მოვლენები ბი ძინას წასვლის შემდეგ. ახლა მხოლოდ მის ფინანსებს უჭირ ავს ის პოლიტიკური კოალიც ია, სადაც რესპუბლიკელები და ირაკლი ალასანია შედიან. ცოტა მოშორებით ბიძინას მო კავშირეებს შორის კობა დავი თაშვილი და ზვიად ძიძიგური დგანან. „ფორუმიც“ ამ ორბი ტაშია უკვე. ალბათ, შეიძლება ამის თამამად თქმა. როგორ იქ ნებიან ისინი ბიძინას შემდეგ? თუ პოლიტიკაში ისეთი ადამია ნები გამოჩდებიან, რომ ისინი, ვინც დღეს ცდილობენ ამინდის შეცვლას ან შექმნას, იმ დროი სთვის ფასს დაკარგავენ? ეს მხ ოლოდ კითხვებია. პასუხები არ არსებობს, თუ მცა, ცვლილებებს მაინც გვპი რდებიან. როგორც უკვე აღვნ იშნეთ, ძირითადად ხელისუფლ ების ცვლა იგულისხმება. შესა ბამისად, ზოგიერთი ექსპერტის ვერსიით, მიხეილ სააკაშვილი შემოდგომის პირველსავე თვ ეს გადადგება, ქვეყანაში კი როგორც საპრეზიდენტო, ისე საპარლამენტო არჩევნები და ინიშნება. როგორც ბიძინა ივანიშვი ლის კოალიციაში ამბობენ, სა აკაშვილი გადადგება და კო ალიცია საპრეზიდენტო კანდ იდატურად ირაკლი ალასანიას დაასახელებს. მე რე რა, რომ მან ად გი ლობრივი არჩევნები წააგო? ქართული პოლიტიკა ჯერ ევ როსტანდარტებს არ ცნობს, როცა პოლიტიკაში ერთხელ წაგებული პირი საარჩევნო რი ნგზე მეორედ აღარ ადის. აქ შეუძლიათ, ერთმანეთი ყველა ბრუნვაში ატრიალონ, ანუ ერ თი პარტიიდან მეორეში გადა ვიდნენ, მეორედან – მესამეში და არა აქვს მნიშვნელობა არც ორიენტაციას, არც შემადგენ ლობას და ხშირ შემთხვევაში არც პერსპექტივას – რაღაცას მაინც მოიგებს. ზოგიერთი ექსპერტის აზრი თვე, თუ სააკაშვილი გადადგ ება, უმრავლესობის საპრეზიდ ენტო კანდიდატი დავით ბაქრ აძე გახდება. ანუ ელოდებიან, რომ სექტემბერში ალასანია
ბაქრაძის წინააღმდეგ ავა რი ნგზე. ალასანიამ მერის არჩევნები გიგი უგულავასთან წააგო, ახ ლა ის აპირებს, საპარლამენტო არჩევნები დათო ბაქრაძეს მო უგოს. ანუ, ერთადერთი, რატო მაც ირაკლი ალასანია ბიძინა ივანიშვილის კოალიციაში ყო ფნას იტანს, ეს სექტემბერია. იტანს იმიტომ, რომ ის საკმაოდ ამბიციურია. მუდმივად ხაზს უსვამს იმას, რომ პოლიტიკაში მის ზემოთ უკვე სიცარიელეა. რატომ სექტემბერი? სექტემბერში გადადგება და არა აგვისტოში ან ოქტომბერ ში. თარიღების დათქმაში ოპ ოზიციას არასოდეს უმართლ ებდა, თუმცა, მაინც და ჯიუტ ად ათარიღებს. მაინც რა უნდა მოხდეს ისეთი, რომ სააკაშვილი გადადგეს? რომ გადადგეს, პო ლიტიკური კრიზისი უნდა და ფიქსირდეს. პოლიტიკური კრ იზისი რომ დაფიქსირდეს, ქვეყ ანაში არსებული პოლიტიკური ძალები ვერც ერთ პოლიტიკურ საკითხზე ვერ უნდა შეთანხმდ ნენ. ასე რომ, ძნელი გასარკვე ვია, სააკაშვილის სექტემბერში გადადგომა ვერსიაა თუ გეგმა. თუ გეგმაა, მაშინ ბიძინა ივ ანიშვილის ინტერესებში პო ლიტიკური კრიზისის დაფიქს ირება უნდა იყოს. შესაძლოა, ამიტომაც დასჭირდა მას საკუ თარ წერილებში საზოგადოებ ის, პოლიტიკოსებისა და მედი ის პოლარიზება. ამიტომ თქვა, რომ არსებობს ორი პოლუსი და დანარჩენი გასაკრეფია. ამ იტომაც ამ ორ პოლუსს შორის თანამშრომლობის შანსებს გა მორიცხავს. ამბობს, რომ, რო ცა ხელისუფლებაში მოვა, სა აკაშვილს დაიჭერს და სხვებიც პასუხს აგებენ. ანუ ივანიშვილი საკუთარი პოზიციით დიალოგ ის საშუალებას გამორიცხავს. მას სუ რს, ორი პო ლუ სის და ფიქსირება, რომ შემდეგ შე უთავსებელი პოზიციების გამო პოლიტიკური კრიზისი დაფიქს ირდეს. ანუ მათი მიზანია, პოლი ტიკური პროცესი პოლიტიკურ კრიზისში გადაიზარდოს. ერთხელ ხომ გადადგა სა აკაშვილი. 2007 წლის ნოემბრ ის შედეგ მან პრეზიდენტობის პოსტი დატოვა. მოგვიანებით
ამ პრეცედენტის გამეორება ნინო ბურჯანაძემ სცადა, რო ცა 26 მა ისს, იქ, სა დაც სა ქა რთველოს თავისუფლებისადმი მიძღვნილი აქცია უნდა გამა რთულიყო, მიტინგი ჩაატარა. მისი გათვლა გახლდათ ხელი სუფლების პროვოცირება და რბევაზე, სააკაშვილი რომ ისევ გადამდგარიყო. ახლა ბიძინა ივანიშვილს, როგორც ჩანს, მო რიგი მცდელობა ექნება.
ივია. როგორც ამბობენ, ხალხს ზღაპრები უფრო მოსწონს. პო ლიტიკოსების პროგრამებზე ჯერჯერობით საქართველოში ყველაფერი არ არის დამოკი დებული. აქამდე თუ მუშაობდა ბიძინა ივანიშვილის შესახებ ლეგენდა, რატომ არ შეიძლება ახლა ის პოლიტიკაში ჯოკერად გამო დგეს?
ლეგენდა თუ უჩინმაჩინი მეთოდები თუ მიხეილ სააკაშვილის მთ რა თქ მა უნ და, ეს არ არ ის ელი პიარი აგებულია (მხოლოდ შეთქმულება და ამაზე მინიშნ პიარს რომ შევეხოთ და სხვას ებებს არც ვაკეთებ. არ არის ყველაფერს თავი დავანებოთ) გამორიცხული, პროცესების მოსახლეობასთან ურთიერთო კრიზისისკენ წაყვანის მცდე ბაზე, ბიძინა ივანიშვილი თვ ლობისთვის იყო საჭირო ბიძი ითიზოლაციას მიმართავს. და ნა ივანიშვილის მოქალაქეობის ეს არც ბიძინა ივანიშვილის და თემის გასკანდალება. ახლავე არც მიხეილ სააკაშვილისთვის გეტყვით, რას ვგულისხმობ. სიახლე არ არის. ცოტა უცნაურად ჟღერს, როცა როცა სააკაშვილი ოპოზიც მილიარდერ ბიძინა ივანიშვილს იაში იყო და ხელისუფლებისთვ საბუთებში პრობლემები უჩნდ ის იბრძოდა, ის ავტობუსითაც ება. ბიძინას ხომ ფინანსური დადიოდა, მეტროშიც ჩადიოდა, იმპერია აქვს, ის ხომ ყველაზე რეგიონებში ხალხს ხვდებოდა. ძვირადღირებული იურისტების და არ არსებობს მისთვის ად მომსახურებით სარგებლობს? ამიანი, რომელსაც არ შეუძლია და მაშინ ბიძინას არ უთხრეს, გაუღიმოს, ხელი გაუწოდოს და რომ საფრანგეთის მოქალაქე გულში ჩაიკრას. მისი ხელი მუ ობა მას ავტომატურად ართმ დამ გაწვდილია ხალხისკენ და ევდა საქართველოს მოქალაქე მისი თითოეული სიტყვა ენერ ობას? დაუჯერებელია. გიასა და იმედს აღვივებს. ას ყველაფერი მარტივია. ბი ეთია მიხეილ სააკაშვილი. ძინა ივანიშვილი თავი მაგრამ როგორია ბი სი შუშის სახლიდან ძინა ივანიშვილი? ა იძინ არ გამოდის. მას ჩვენ ჯერ არა თუ ბ ც რ ს სჭირდება სა როგო იშვილი ბენ, ჩვენკენ გამო ნ ო კუთარი კარჩ წვდილი ხელი, ა ბ ივ ში ამ ადგება არამედ ჩვენ ა ა კე ტი ლო ბი ს ი ც ი დ „გაპ რა ვე ბა“. კოალ ილი გა ია კენ მომართ ვ ც ი გ აც ილ ებ ი თ სააკაშ ული მზერაც ლ ა ო და კ ზიდენტო კლი კი არ გვინახ მარტივია წა ა ე მებულის რო ავს. არადა, საპრ ურად ირ ტ ლი. არ გა მო ბი ძ ი ნ ა ივ ანიშ ა ს ა დ ი ი დის კი არა, ვერ ვილი გლეხის კანდ ალასან ებს გამოდის, იმიტ ოჯახიდანაა და ახელ დაას ომ რომ, ხომ ხე როგორც თავადაც დავთ, მოქალაქეობა უთქვამს, ახალგა ჩამოართვეს, ფულის ზრდობაში მისთვის არც ხარჯვაზე ლიმიტს უწესებენ, დიდი გაჭირვება ყოფილა უც დევნიან, აბა, როგორ გამოვა ნობი. და ახლა, როცა ის მილი გარეთ? ანუ, ერთი ოქრუაშვი არდერია, არ შეუძლია ხალხ ლი ვერ ჩამოდის პარიზიდან თან ურთიერთობა. თბილისში, სანამ სააკაშვილია სააკაშვილის მეუღლე სა პრეზიდენტი და მეორე, ბიძინა ნდრა თავის ქმარს საარჩევნო ივანიშვილი ვერ გამოდის შუ მარათონში ეხმარებოდა. „ვა შის სასახლიდან, სანამ ხელი რდების რევოლუციამდე“ მას სუფლება არ შეიცვლება. ანუ ხშირად ნახავდით რუსთაველის ბიძინა ივანიშვილის მთელი მეტროსთან ან სადმე ქუჩაში, პიარი, როგორც ჩანს, ლეგენდ ის ხალხს სპეციალურ ბუკლეტ ებზე აიგება. ეს უფრო მარტ ებს ურიგებდა. მინდა ხალხმა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
12 ვერსიები და გეგმები უკეთ გაიცნოს „ნაციონალური მოძრაობაო“, უხსნიდა ის ჟუ რნალისტებს. აი, ეკა ხვედელიძე კი, რომე ლსაც ბიძინამ საკუთარი პარტ იის „გასაღები“ ჩააბარა, არათუ ხალხს, ჟურნალისტებსაც არ უნახავთ. ძნელი წარმოსადგე ნია, მას სადმე ქუჩაში შევხვდ ეთ. რისი ეშინიათ? თუმცა აქ შიში არაფერ შუაშია... ცხოვრე ბის სტილი აქვთ ასეთი. როგო რც იტყვიან, გემოვნებაზე არ დაობენ, თორემ მთელ მსოფ ლიოში მილიონერებიც კი, აღ არაფერს ვამბობ მილიარდერე ბზე, მსოფლიოს ეცნობიან და კრეატიული პროექტებისთვის სახსრებს არ ზოგავენ. წავა თუ გამოტოვებს? თუ პოლიტიკური პროცეს ებ ის არ ევა არ არ ის გე გმა და მხოლოდ ვერსიაა, მაშინ მას მოვლენების ალტერნატიული განვითარებაც უნდა ჰქონდეს. ბარემ აქვე ვიტყვი, რომ უმრა ვლესობა ამ თემაზე ყოველგ ვარი ვერსიის განხილვისა თუ კომენტირებისგან თავს იკავ ებს. როგორც ერთხელ მიხეილ მაჭავარიანმაც მიანიშნა, ზო გიერთი ექსპერტის არც ერ თი ექსპერტული მოსაზრება არ გამართლებულა. ძნელია, არ დაეთანხმო. უკვე მერამდ ენე წელია, სახელისუფლებო გუნდის დაშლაზე გამოითქმის მოსაზრებები – ჯერ უგულავა უნდა წასულიყო ოპოზიციაში, მერე – ვანო მერაბიშვილი, სხ ვა დროს – ზურაბ ადეიშვილი. ახლა თურმე სააკაშვილი უნდა გადადგეს. მიუხედავად იმისა, რომ სა აკაშვილის შესაძლო გადადგ ომას კატეგორიულად არ იზია რებენ უმრავლესობაში, ოპოზ იცია მაინც დარწმუნებულია, რომ მათი ლოგიკა უტყუარია. სხვათა შორის, მახსოვს, აპ რილის მიტინგების დროს, ოპ ოზიციამ კარვები რომ გაშალა თბილისის ცენტრალურ უბნე ბში, მაშინაც ელოდნენ, რომ მი შა გადადგებოდა. ბურჯანაძემ თქვა კიდეც, ცხრა აპრილს და ვიწყებთ და 10-ში დავასრულ ებთო. უფრო ადრე უკვე ნოემბრის მიტინგების დროს ამბობდნენ, მიშამ უკვე ჩემოდნებიც კი ჩა ალაგა და რამდენიმე საათში მიფრინავსო. სხვათა შორის,
აპრილის მიტინგების დროს სა ლომე ზურაბიშვილი ირწმუნებ ოდა, გაეროს მაღალჩინოსნები ჩამოვლენ და სააკაშვილს თან წაიყვანენ, მათი ჩამოსვლის მი სია სწორედ ეს გახლავთო. მოკლედ, ექსპერტები და მათი ვერსიები არც მაშინ გვ აკლდა და როგორც ჩანს, ახ ლაც არ მოვიწყენთ. მაგრამ რატომ გადადგომა? რატომ არ შეიძლება სააკაშვილმა თავი სი საკონსტიტუციო ვადა და ასრულოს და შემდეგ მომავალ არჩევნებს დაელოდოს? უმრა ვლესობა არც ამ ვერსიაზე აპ ირებს მსჯელობას. პოლიტიკუ რი პროცესი მათთვის პროცეს ია, რომელიც საბოლოო ჯამში როგორ ფორმას მიიღებს, ორი და სამი წლით ადრე ამის თქმა და განსაზღვრა, უბრალოდ, სა საცილოა. თუმცა, ოპოზიციაში ასეთი ვარაუდებიც გაისმის. ისინი, ვინც პროცესებს არც დიდი ოპტიმიზმით უყურებს და არც განსაკუთრებული პესიმიზმ ით, ყველაფერს მიშას ხასიათს აბრალებს: ბოლოს რას მოიფ იქრებს და რა როგორ დალაგდ ება, ძნელი სათქმელია, სააკაშ ვილის ხასიათიდან გამომდინ არეო. მიხეილ მაჭავარიანს ასეთ ვერსიებზე ეცინება. ის ვერ იხ სენებს წინასწარმეტყველებას, რომელიც მათ აუხდათ. _ ეს ვერსიები სასაცილოა, მათი წინაწარმეტყველებები არასოდეს ხდება. ჩვენი წი ნასწარმეტყველებები უფრო ახდა, ვიდრე ზოგიერთი ექსპ ერტის. მაგალითად, ზოგიერ თები ამბობდნენ, რომ პუტინს არაფერი ემუქრება და რუსეთს მოსწონს პუტინი. ამას საქართ ველოში არაერთი ექსპერტი ამ ბობდა. ჩვენ ვამბობდით, რომ შეუძლებელია, იმ პოლიტიკით, რომელიც დღეს რუსეთშია, რუ სი ხალხი დიდხანს გაბრუვდეს. რომელი ახდა? ჩვენ ვამბობდით, რომ ნატო სთან საქართველო 2008 წლის შემდეგ უფრო დაახლოვდა, რა დგან ჩვენმა მეგობრებმა გააც ნობიერეს, რას ნიშნავდა რუსე თის პოლიტიკა საქართველოს მიმართ. მედვედევის აღიარები თი ჩვენება, თუ რატომ დაიწყეს ომი საქართველოში. როგორც გამოჩნდა, მათ ეს გადაწყვეტი ლი ჰქონდათ. ჩამოვიდა რასმ
უსენი და განაცხადა, რომ საქა რთველო ნატოსთან არასოდეს ისე ახლოს არ ყოფილა, როგო რც ახლაა. ევროკავშირთან დაკავშ ირებით მინდა ვთქვა, რომ ეს ძალიან შორი გზაა. არავის ჰქ ონდეს იმის ილუზია, რომ ჩვენ რამდენიმე წელიწადში მივაღწ ევთ მიზანს. ევროკავშირს თა ვისი პრობლემები აქვს, მაგრამ ჩვენი გზა არის სწორი და რაც მთავარია, ევროკავშირის ლი დერები ამას ახალისებენ. ჩვ ენ ეს ყველაფერი გვჭირდება იმისთვის, რომ შევქმნათ თა ნამედროვე დემოკრატიული ქვეყანა. ეს არის ჩვენი გზა და ის არ გულისხმობს უკან დაბრ უნებას. - ამბობს მიხეილ მაჭა ვარიანი უნდობლობა და ბო ლოს, ის, რი თიც და ვიწყეთ. ბიძინა ივანიშვილს წა მებულისა და დევნილის იმიჯი აწყობს იმისთვის, რომ თავისი კარჩაკეტილობა გაამართლოს. ლეგენდებით იმიჯის მოხვეჭა უფრო მარტივია, ვიდრე რამის გაკეთება. ამ უხერხულობას ბიძინას გარემოცვაშიც აფიქ სირებენ. პირად საუბრებში რა მდენიმემ მითხრა, რომ ბიძინა ივანიშვილი ძნელად საურთი ერთობო ადამიანია. შესაძლოა, მარტივი არც ერთი ჩვენგანი არ არის, მაგრამ ისინი პოლიტი კურ თვისებებზე საუბრობენ. ეს გასაგებიცაა, ბიძინა პოლი ტიკოსი არ არის. შესაბამისად, არ არის გამო რიცხული, იმის მცდელობაც იყოს, რომ ბიძინა ვიღაცებმა ლოკომოტივად გამოიყენონ და შემდეგ მას დაუმორჩილებლ ობაც კი გამოუცხადონ. შესა ძლოა, ასეთი განცდა უკვე აქ ვს ბიძინას, ის უკვე გრძნობს, როგორ სურს მისი რესურსების გამოყენება იგივე, ვთქვათ, ირ აკლი ალასანიას. სააკაშვილი სექტემბერში თუ არ გადადგა, მისი კარიერა ხომ შესაძლოა, რადიკალურად შეიცვალოს, ის ევე როგორც შეიცვალა მაშინ, როცა ადგილობრივი არჩევნები წააგო. ამიტომაც ბიძინა ყველ ასგან დისტანციას იჭერს, ამ უნდობლობის მიზეზია ის, რომ საკუთარი პარტიის პირველ პი რად მეუღლე გამოაცხადა და არა ვინმე მისი პოლიტიკური პარტნიორებიდან.
თუმცა, ნდობის განსაკუთ ორედ რუსეთში აგროვებდა, რებული უნარებით არც თავად ოჯახი კი ჯერ საფრანგეთში ალასანია გამოირჩევა. თუკი ჰყავდა, შემდეგ საქართვე მას სურს, იყოს ბიძინა ივან ლოში. ალბათ, შემთხვევითი იშვილის საპრეზიდნტო კანდ არ არის, რომ ის საქართვე იდატი, მაშინ ის დაინტერესე ლოდან 6 წელი არ გასულა. ბულია, პოტენციური კონკურ თუმცა, პუტინის რუსეთში ენტები თავიდან მოიშოროს. სულ უფრო მეტად იძაბება მაგალითად, ნინო ბურჯანაძე, ურთიერთობა. პირველ რიგში რომელსაც ასევე სურს, იყოს კი ბიზნესმენებისთვის. კრემ პრეზიდენტი; მაგალითად, გუ ლი აკონტროლებს ყველას ბაზ სანიკიძე, რომელიც არჩე და ყველაფერს. შესაბამისად ვანის წინაშე თუ დადგება კაპიტალის გადინების მა – ირაკლი თუ ნინო, ჩვენებელმაც კატა უფრო ბურჯანაძეს სტროფულ ნიშნ მიემხრობა; მაგა ულს მიაღწია. ლითად, სოზარ 2010-ში თუ 30 ი: სუბარი, რომე მილიარდი გა ჭავარიან ლიც არჩევა ვიდა, 2011 მიხეილ მა ნის გაკეთე წელს რუსე `ჩვენი ი ბ ებე ლ ე ვ ბის შემთხვ თი დან 84 ყ ტ ე მ წარ ე ევაში სულაც წინას მილიარი გა რ დ ი ვ , ა დ აქ იქნება ალ იტანეს. რო უფრო ახ ი ასანიას მხარ გორც ბიძინა ზოგიერთ ს~ ეს. რესპუბლი ივა ნი შვ ილ მა ექსპერტი კელები მისთვის ქართულ პოლი ყველაზე საიმედო ტიკაში შემოსვ პარტნიორები არ ლისთანავე განაცხ იან. შესაძლოა, ამიტომ ადა, რუსეთში ბიზნესის აც იმეორებს ირაკლი ყველაზე გაყიდვას თავადაც აპირებს. ხშირად, რომ კოალიცია სამს არგუმენტად დამოუკიდებ უბიექტიანია და დარჩება. ანუ ლობა დაასახელა. ანუ, ეჭვე გულისხმობს ბიძინა ივანიშვი ბი აღარ გაჩნდება, რომ რუ ლს, რესპუბლიკელებსა და სა სეთისგან დამოუკიდებლად კუთარ პარტიას. ვმოქმედებო. სხვა ახსნას, რატომ აპრო თუმცა, პუტინის რუსე ტესტებს ალასანია ბურჯანაძ თიდან ბიზნესის წამოღება ეს კვარაცხელიაზე მეტად, პი მარტივი სულაც არ არის. რადად მე ვერ ვპოულობ. მაგალითები ბერეზოვსკისა სხვათა შორის, „ქართული თუ ხადარკოვსკის სახით, სა ოცნების“ დაფუძნებაზე უნდა ხეზეა. ბიძინას თუ ბიზნესის გამოცხადებულიყო ალასანია წაღება სურს, მაშინ „ფასიც“ „ქართული ოცნების“ ვარსკვ უნდა გდაიხადოს. ფასი კი, ლავბიჭუნად, ანუ საპრეზიდ შესაძლოა, მის შემთხვევაში ენტო კანდიდატად, მაგრამ ბი საქართველო იყოს. პუტინი ძინას გეგმებში ეს არ ჩაჯდა. დიდი ხანია საქართველოში და ისე, მიშა რა ლოგიკით უნდა პოლიტიკური ვითარების შე ჩაჯდეს ალასანიას გეგმებში და ცვლაზე ოცნებობს. სექტემბერში გადადგეს? მაგრ პოლიტიკაში ბიძინას ერ ამ ალასანია ხომ ახლა ოცნება თადერთი გამოსავალი ლე შია... ბედია, კაცი, რომელიც 9 აპ რილის ერთ-ერთი გმირია. რუსეთი მისი დაფინანსება და მასთან საინტერესო ციფრები: 2010 მეგობრობა თუ არ გაუჭირდა წელს რუსეთიდან 30 მილი ივანიშვილს, პუტინთან გა არდის კაპიტალი გავიდა. ბი რიგება რატომ შერცხვება? ზნესმენები ცდილობენ, რაც თანაც, თითქმის ყველა მისი შეიძლება მეტი ფული გადა პარტნიორი, „ქართული ოც იტანონ დასავლეთის ბანკებში, ნების“ დაფუძნებაზე ვინც არამხოლოდ ფული, ვითარება გამოჩნდა, სხვადასხვა დროს იმდენად მძიმეა, რომ უსაფრთ და სხვადასხვა ვითარებაში, ხოების მიზნით, მათ ოჯახებიც სწორედ რუსეთის მეგობა გაჰყავთ. ბიძინა ივანიშვილიც რია. დიდი ხნის მანძილზე ფულს სწ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
11
EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE
რა ტენდენციების დამკ ივანიშვილმა პოლიტიკა
ქეთი ხატიაშვილი და ხათუნა მგალობლიშვილი შეიძლება თუ არა ივანიშვილი საზოგადოების და მე დიის პოლარიზაციის ავტორად მივიჩნიოთ? მისი წერი ლი სწორედ ამის საფუძველს იძლევა. თავის წერილებში ბიძინა ამბობდა, რომ „შუა უნდა გაიკრიფოს, საზოგადო ებამ ან სააკაშვილს უნდა დაუჭიროს მხარი ან ივანიშ ვილს“. ეს არ იყო უბრალოდ წითელი ხაზი. ის, ვინც ივან იშვილის საზღვრებში ვერ მოხვდა, მათ მიმართ ბიძინამ აგრესია გამოავლინა. განსაკუთრებულად დაუნდობე ლი კი იმ ადამიანების მიმართ იყო, ვისაც არც ერთი მოსწონს და არც მეორე. „შუა უნდა გაიკრიფოს“ - ასეთი იყო მისი ვერდიქტი.
რა ტენდენცი ები გააჩინა ბი ძინა ივანიშვი ლმა პოლიტიკა სა და მედიაში. რას ფიქრობენ ექსპერტები: ია ანთაძე:
თამაშის ამგვარი წესების შე მოღება, პოლიტიკიდან მედიასაც გადაეცა. წითელ ხაზებში ხომ ბი ძინამ მედიაც მოაქცია. მისაღები მედიასაშუალება და მიუღებელი, მისაღები ჟურნალისტი და მიუღ ებელი, მისაღები შეკითხვა და მი უღებელი. გარკვეულ მედიასაშუალებებს ეძახიან სახელისუფლოს და ზოგი ერთებს თავისუფალ მედიას უწ ოდებენ. და ეს, მიუხედავად იმისა, რომ სხვადასხვა დროს ამ, ეგრეთ წოდებულ, თავისუფალ მედიაში ხან ზურაბ ნოღაიდელის ფული იდებოდა, ხან ბურჯანაძის, ხან გოგელიასი, ახლა ივანიშვილის. და მიუღებელი აქ არაფერია. თა ვად ამა თუ იმ მედიასაშუალების საქმეა სარეკლამო ხელშეკრულე ბას ვისთან როგორ დადებს, მაგრ ამ რამდენად აქვს საზოგადოებას უფლება იცოდეს ვისი ფულით ფი ნანსდებიან მედიასაშუალებები? ამ თემამ მძიმე დისკუსია გამო იწვია. მძიმე იმიტომ, რომ ბიძინა ივანიშვილმა წითელი ხაზები უკვე ყველგან და ყველას შორის გაავ ლო, მძიმე იმიტომ, რომ ამ ორ ჯგ უფს შორის დაპირისპირება ხშირ შემთხვევაში ადამიანურ ჩარჩოე ბსაც კი ცდება. ხშირ შემთხვევაში, აგრესია იმდენად დიდია, რომ ბე ვრს დისკუსიაში მონაწილეობის სურვილიც კი არ უჩნდება. თითქ ოს ამ დაპირისპირებაში უკვე გა
12
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ნსხვავებული აზრის გამოთქმის უფლებაც კი არა გვაქვს. სხვათა შორის, საინტერესოა, რომ როცა თავად ზვიად ქორი ძემაც კი განსხვავებული აზრი დააფიქსირა „ქართული ოცნების“ მიერ იგივე „კავკასიაში“ ჩადებუ ლი თანხების გამო, ისიც კი ძალი ან უხეშად და მწვავედ გააკრიტი კეს. ია ანთაძე მიიჩნევს, რომ ასეთ დაპირისპირებას ვერ გავექცევ ით, რადგანაც ხელისუფლება ბო ლო დროს მიღებული კანონებით თავად აჩენს დაპირისპირებას და იწვევს აგრესიას. „მაგრამ პრობლემა არის ის, რომ ქვეყანაში არ არის დამოუკ იდებელი სასამართლო, ხელისუ ფლებას უჩნდება დიდი ცდუნება, გახდეს კრიმინალური და როდე საც ხელისუფლებას უჩნდება ეს ცდუნება, არ დატოვოს არჩევნ ების გზით პოსტები და ამიტომ აც ერგებიან ამ ხელისუფლებას ყველანაირად და აყირავებენ პო ლიტიკურ სივრცეს. აი, ეს ხდება ახლა რეალურად ჩვენთან. ჩვენ რომ ვთქვათ, რომ მოდით შემოვი ღოთ წესები, სადაც ყველა ზრდი ლობიანი იქნება, ოპოზიციაც და ხელისუფლებაც, როგორ იქნება ზრდილობიანი? ძალიან დიდი ძალები აკეთებენ ყველაფერს იმისთვის, რომ სიტუაცია აყ ირავდეს.“ - ასეთია ია ანთაძის პოზიცია.
- ბიძინა ივანიშვილის გამოჩენით ქვეყანაში გაჩნდა სერიოზული პო ლიტიკური ცენტრი. ძალიან დიდი გულუბრყვილობა იქნებოდა იმაზე ფიქრი, რომ ეს პოლიტიკური ცენტ რი იარსებებს ისე, რომ არ იზრუნებს თავისი საქმიანობის საინფორმაციო უზრუნველყოფაზე. ყველა პოლი ტიკურ ძალას თუ ყველა პოლიტი კურ კოალიციას, მით უმეტეს ასეთ რთულ პერიოდში მოქმედს, რომე ლსაც აქვს ამბიცია, რომ მოიგოს საპარლამენტო არჩევნები, რა თქმა უნდა, სჭირდება სერიოზული საინ ფორმაციო უზრუნველყოფა. სიტუ აციას ართულებს ის, რომ, როგორც სჩანს, ეს ადამიანი არ აპირებს ტრადიც იული საარჩე ვნო კამპანიის წარმოებას. ყოველ შე მთხვევაში, ჯერ ამის ნიშნები
არ ჩანს. ის არ აპირებს შეხვდეს უშ უალოდ მოსახლეობას, რეგიონებში, სოფელ-სოფელ, რასაც აკეთებდა და აკეთებს მიხეილ სააკაშვილი და ყველა პოლიტიკოსი. ამიტომაც, მი სთვის გაორმაგებული და გაასმაგე ბული მნიშვნელობა აქვს მედიას. ის, რაც მას არ შეუძლია გააკეთოს პი რადი შეხვედრებით, უნდა გააკეთოს გაზეთებისა და მედიის მეშვეობით. მას შეიძლება ჰქონდეს სურვილი, მა გრამ ექნება იმის განცდა, რომ ეს შე იძლება იყოს მისი სიცოცხლისთვის საფრთხის მატარებელი. - რატომ, არსებობს ასეთი ინფო რმაცია? - მე ვფიქრობ, რომ რაკიღა ის ამ დენი ხანი არ გამოვიდა სახლიდან, ეს შეიძლება იყოს მისთვის საშიში. თუ გავითვალისწინებთ იმას თუ რაც ხდ ებოდა ბოლო წლების განმავლობა ში საქართველოში, რასაკვირველია, მას შეიძლება სრულიად ლეგიტიმუ რი შიში ჰქონდეს. - მაგრამ მისი კარჩაკეტილობა მის პოლიტიკაში გამოჩენას ხომ არ ემთხვევა? მე ვფიქრობ, რომ ეს მისი ცხოვრების სტილი იყო ყო ველთვის, რადგანაც ის მუდმივად კარჩაკეტილ ცხოვრებას ეწეოდა, მაშინაც კი, როდესაც ის შორს იყო პოლიტიკისგან. - მართალია, მაგრამ როდესაც მან გადაწყვიტა, რომ ის უნდა იყოს პოლიტიკურ სისტემაში და უნდა იყ ოს ადამიანი, რომელიც მონაწი ლეობას მიიღებს პოლიტიკურ ცხოვრებაში და უნდა იყოს პირველი ნომერი, ეს მისი გა ცხადებული მიზანია და ნი შნავს იმას, რომ მან ცხოვრე ბის წესი უნდა შიეცვალოს. მე არ ვიცი, რა არის ამის მიზეზი, მაგრამ ვიცი, რაკი ღა მან ეს არ გააკეთა, მისთ ვის განსაკუთრებულ მნიშ ვნელობას იღებს საინფო რმაციო უზრუნველყოფის მომენტი, რომელმაც მეტი ფუნქცია უნდა იტვირთ ოს, ვი დრე ეს არ ის სხვა ლიდერებთ ან მიმართებ აში, რომლებიც დადიან და ხვ
დებიან ადამიანებს პირადად. აქ დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, რომ ადამია ნთან მიხვალ, პირადად დაელაპარ აკები, ხელს ჩამოართმევ. ეს ნიშნავს იმას, რომ ის ადამიანი შენს სასარგ ებლოდ განაწყო. რაკი ამ შანსს ის არ თუ ვერ იყენებს, ცხადია, მას გაძლ იერებულად სჭირდება ტელევიზი ები თუ სხვა მედია ორგანიზაციები. რასაც ეროვნული არხები არ აწვდიან საზოგადოებას, ისინი უფრო კარგად მიაწვდიან. - ამ ლოგიკიდან გამომდინარე, ის საინფორმაციო საშუალებები, სადაც ივანიშვილი ფულს ჩადებს, ისინი სწორედ მას მოემსახურებიან და ბიძინა ივანიშვილის „პრომოუ შენით“ დაკავდებიან. - ასე სწორი არ იქნება, უბრალოდ, ერთადერთი, რაც შეგვიძლია ვთქვ ათ, თუ ავიღებთ მედიაორგანიზაციე ბს, მათ აუცილებლად უნდა მიიღონ რეკლამა. ამიტომაც უცნაური იქ ნებოდა რომელიმე გაზეთმა ან ტე ლევიზიამ, თუნდაც ტელეკომპანია „იმედმა“ ან ტელეკომპანია „რუსთ ავი2“-მა თქვას, რომ მათ არ უნდათ რეკლამა ბიძინა ივანიშვილისგან და ისინი ამას არ მიიღებენ. რა თქმა უნ და, მიიღებენ, ალბათ, ამ რეკლამას. ამას ჰქვია რეკლამის თანხები. რაკი ჩვენ ვიცით, რომ ამ რეკლამის ფული გადახდილია და რაკი ჩვენ ვიცით, რომ არსებობს საქმიანი ურთიერ თობა `ქართულ ოცნებასა~ და ამ მე დიაორგანიზაციებს შორის. თვითონ ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკაში მოსვლის ფენომენი იყო ძალიან მნ იშვნელოვანი იგივე საინფორმაციო კუთხით, ახალი ამბების კუთხით. და ვით პაიჭაძე ამბობდა, რომ მისი ოთხი გადაცემიდან სამი ბიძინა ივანიშვილს ეხებოდა. ამას ვერ აცდება ვერცერთი ჟურნალისტი, ამიტომ მისი სახელის და გვარისადმი ერთგვარი თვალყუ რის მიდევნება ჩვენი საქმეა და ეს უნ და გავაკეთოთ. მნიშვნელოვანი იყო, რომ ეს გამოქვეყნდა იმიტომ, რომ მედიას ეხება საქმე და ჩვენ ვართ სა ზოგადოება და გვინდა კარგად ვიყოთ ინფორმირებული. თუმცა, მეორეს მხრივ, ცალხმრივად მოხდა ამ ინფო რმაციის გაჟღერება. ჩვენ ვიცით, რა სარეკლამო თანხები შედის ზოგიერთ მედიასაშუალებებში.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE
კვიდრება დაიწყო ბიძინა აში და მედიაში
- იმიტომ, რომ დაევალა ამის გამოქვეყნება თვითონ „ქართულ ოცნებას“ და არა მედიასაშუალე ბებს. - გასაგებია, მაგრამ, მაგალითად, ჟურნალ „ტაბულას“ რედაქტორი თამარ ჩერგოლეიშვილი ამბობს, რომ ის ადამიანები, რომლებიც მას აძლევენ ინვესტიციებს პოლიტი კურად და არიან ნეიტრალურები, მაგალითად, კეზერაშვილი, ბენდ უქიძე, გურგენიძე, ეს არის ბლეფი. - ლოგიკა არსებობს თამარის განცხადებაში. იმიტომ, რომ არც კეზერაშვილი, არც ბენდუქიძე არ მონაწილეობენ პოლიტიკაში და არ გაუკეთებიათ განცხადე ბები, რომ ისინი არიან პოლიტი კური პარტიის პირველი პირები ან უნდათ პოლიტიკაში ჩართვა. სხვათა შორის, მინდა პარალელი გავავლო „იმედთან“, მას შემდეგ, რაც ბადრი პატარკაციშვილმა გა ნაცხადა მისი ამბიციების შესახებ პოლიტიკაში, „იმედი“ აღარ იყო თავისუფლების ისეთი სიმბოლო, როგორიც მანამდე. აქედან გამო მდინარე, თამარის ეს განცხადება არის აბსოლუტურად ლოგიკური. შესაბამისად, იმ მედიასაშუალე ბებში, რომლებშიც ჩაიდო ბიძი ნას თანხები, გარკვეულწილად, ალბათ მათ იმიჯზეც იმოქმედებს იმ თვალსაზრისით, რომ მათი და მოუკიდებლობის ხარისხი შესა ძლოა იყოს უფრო დაბალი. - მოდით ასე ვთქვათ, თამარის განცხადება იყო აბსოლუტურად არალოგიკური. შეიძლება რომე ლიმე კანონის ფარგლებში ეს განც ხადება ჯდებოდა, მაგრამ თუ შენ მე დამიწყებ იმის მტკიცებას, რომ კეზერაშვილისთვის სულ ერთია რომელი მთავრობა იქნება ამ ქვეყ ანაში და მას არ აქვს პოლიტიკური გეგმები და პოლიტიკური ამოცან ები არსებული ხელისუფლების შე ნარჩუნებასთან დაკავშირებით, ეს იქნება უბრალოდ ტყუილი. - ის გულისხმობს იმას, რომ ისინი არ მონაწილეობენ პოლი ტიკურ პროცესებში. _ მათთვის სულერთი არ არის, ვინ იქნება ხელისუფლებაში და ეს ხდის მათ დამოკიდებულს ხელისუ ფლებაზე...
ზურაბ ჯაფარიძე, ექსპერტი: - ივანიშვილმა გამოჩენისთანავე ბევრი რამე შეცვალა მედიაში. მან, ასე ვთქვათ, პატარა ბიზნესწინა დადებით დაიწყო, რომელიც ტე ლევიზიებს გაუკეთა. ეს ეხებოდა რამდენიმე წლით ყიდვის და შემდეგ უკან დაბრუნების პერსპექტივას. ამ წინადადებამ ძალიან დიდი ვნებათა ღელვა გამოიწვია მედიაში. მათ შო რის „მაესტროშიც“. იქ რაც ხდება, ჯერ ცხადი არ არის, მაგრამ ფაქტია, რომ მაესტროს მფლობელ კომპანიას გაუჩნდა ეჭვები, ხომ არ არის ფინა ნსური გარიგება ბიძინა ივანიშვილსა და „მაესტროს“ დამფუძნებლებს შორის. ამას მოჰყვა კიდევ ცალკე აურზაური, რომელიც ჯერ არ და სრულებულა. ასევე ცნობილი გახდა, რომ ივანიშვილი საკმაოდ დიდ ფინა ნსებს დებს რეკლამებში, როგორც მედიამფლობელები აცხადებენ, გა რკვეული თანხები იდება სარეკლ ამო საათებში. უკვე განაწილებულია თანხები და როგორც ამბობენ, სა კმაოდ სერიოზული. ჩემი აზრით, აქ ძალიან მნიშვნელოვანი არის ის, რომ საზოგადოებას უფლება აქვს ჰქონ დეს ინფორმაცია, ვინ აფინანსებს ტელევიზიებს. თუმცა, ეს უნდა იყოს ნებაყოფლობითი. წინააღმდეგი ვარ, რომ ეს გახდეს კანონით სავალდ ებულო. თუმცა, სასურველი იქნება თუ მედია შემოსავლებს თავისი ინ იციატივით გახდის საჯაროს. საზო გადოებიდან ინტერესი არის ძალიან დიდი. საბოლოო ჯამში, რა გავლენას მოახდენს ეს მედიაზე, წინასწარ ამ ის თქმა, ცხადია, ძალიან რთულია. თუმცა საზოგადოებას ვთვლი, რომ უნდა ჰქონდეს ინფორმაცია. როცა ადამიანი ეცნობა კონკრეტულ საკი თხებს ტელევიზიის საშუალებით თუ ბეჭდურ მედიაში და მას ეცოდინება ვინ აფინანსებს, რა თანხები შედის იმ კონკრეტულ მედიაში, თავად გა მოიტანს დასკვნებს, იქონია თუ არა შესულმა თანხებმა მასზე გავლენა. ვთვლი, რომ მედია არის ისეთი ბიზნესი, რომლის განვითარებაშიც დიდი როლი აქვს საზოგადოების აზ რს, თუ რა აზრის არიან მასზე, რას ფიქრობენ, არის თუ არა ყურებადი, კითხვადი. ვფიქრობ, რომ დასამალი არაფერია. თუმცა მათი გადასაწყვე ტია ის, რომ მედიასაშუალება რაღა
ცას მალავს, ესეც ხომ გარკვეული ინფორმაციაა, რომელიც თავისებუ რად იქონიებს გავლენას იგივე საზო გადოებაზე. - თუ აპირებთ ამ ინიციატივის შეთავაზებას? - ჩვენ გავაჟღერეთ ეს ინფორმაც ია. ეს იყო თხოვნა, რომელსაც ზოგი ერთი ტელეკომპანია გამოეხმაურა. - და როგორია მათი დამოკიდე ბულება, ხომ არ გქონიათ შეხვედ რა? - შეხვედრა არ ყოფილა, თუმცა, როცა მივმართეთ თხოვნით, რომ შე მოსავლები გაეხადათ საჯარო, გაჩნ და ანტაგონისტური დამოკიდებულე ბა ჩვენს მიმართ, პირადად ჩემს მიმა რთაც. როგორც ვხვდები, ამ იდეამ გარკვეული გაღიზიანება გამოიწვია, რასაც პრინციპში ველოდი კიდეც, ეს ბუნებრივი რეაქციაა. არავის არ უყ ვარს ზოგადად, როცა სთხოვენ ფი ნანსების გამჭვირვალობას, ეს ყოვე ლთვის იწვევს ხოლმე გაღიზიანებას. მე მგონი, მედიასაშუალებებიდან იყო ეს აღქმული როგორც თავდასხმა და ბინძური კამპანია. საბოლოო ჯამში ეს პროცესი ჩაწყნარდება. აქ საუბ არია პოლიტიკურ ფინანსებზე და არავინ არ ითხოვს ზოგადად მედიის შემოსავლებს. ეს პირადად მე არც მა ინტერესებს. თუმცა, საჯარო მაინც გახდება ეს ინფორმაცია - კონტრო ლის პალატას კანონი ავალდებულე ბს, რომ მან გააკონტროლოს პოლი ტიკური გაერთიანებების ფინანსები. საბოლოო ჯამში ეს ინფორმაცია მა ინც გახდება ცნობილი მეორე მხრი დან, ანუ გამოჩნდება პოლიტიკურმა პარტიებმა დახარჯეს თუ არა ფული მედიასაშუალებებში რეკლამის სა ხით თუ კიდევ რაიმე სხვა სახით. - დაწესდა ახალი წესები პარტ იების დაფინანსების შესახებ, ეს რა გავლენას იქონიებს იგივე მედიას აშუალებებზე? - ცვლილებები შევიდა ორ კა ნონში. „მოქალაქეთა პოლიტიკური გაერთიანების შესახებ კანონში“ რა მდენადაც ვიცი არის 26 პუნქტი და სწორედ მასზეა საუბარი, რომ ჩა ნაწერი არის ძალიან ბუნდოვანი და ხელისუფლება მას გამოიყენებს არ ასამთავრობო ორგანიზაციების ან მედიასაშუალებების წინააღმდეგ. ის ერთი პუნქტი ნამდვილად უტოვებს ხელისუფლებას გარკვეულ საშუ ალებას, თუმცა ამავე მუხლში არის
ჩ ან აწ ერ ი , რ ომ ელ ი ც , ჩემი აზრით, გარანტიას აძ ლევს იგივე არ ასამთავრობოსაც და მედიასაშუალება საც, რომ მათ სახელმწიფო ვერ შეეხ ება. ზუსტი ჩანაწერი, სამწუხაროდ, არ მახსოვს, მაგრამ დაახლოებით ასე წერია, რომ აღნიშნული ნორმები ვერ იქნება გამოყენებული გამოხატვ ის თავისუფლებისა და სამოქალაქო აქტივების შეზღუდვის მიზნით. რა თქმა უნდა, საუბარია ნორმალურ მედიასაშუალებაზე და ნორმალურ არასამთავრობოზე. თუ, ვთქვათ, რომელიმე არასამთავრობო ორგანი ზაცია ღიად დაიწყებს პოლიტიკური კამპანიის ჩატარებას, ეს უკვე სხვა რაღაც არის და ასეთ შემთხვევაში ის მოექცევა კიდეც აღნიშნული კანო ნის მოქმედების ქვეშ. თუ ვისაუბრებთ ცვლილებებზე, რომლებიც შევიდა საარჩევნო კოდე ქსში, იქ არის მედიარეგულაციები, რომლებიც მანამდეც არსებობდა. თავისთავად ვალდებულებაა, რომ მაუწყებლებმა ერთი და იგივე ტიპის საეთერო დრო უნდა დაუთმონ ყვ ელა პოლიტიკურ პარტიას, ერთი და იგივე ტარიფით უნდა მიყიდონ რე კლამა და ასე შემდეგ. თუმცა, ასეთ რეგულირებებს ქართული არასამ თავრობო სექტორი ცალსახად უჭ ერს მხარს. სხვათა შორის, მე ვიყავი ერთ-ერთი, რომელიც ვითხოვდი, რომ მედიასაშუალებებს მისცემოდ ათ თავისუფალი არჩევანის საშუალ ება: რა ფასშიც უნდათ, რამდენიც უნდათ, იმდენი რეკლამა მიყიდონ, მაგრამ ამ იდეის კატეგორიული წი ნააღმდეგები წავიდნენ. ისინი ლო ბირებენ დაბალანსებულობას. ამის მიღწევას კი მსგავსი საკანონმდე ბლო ნორმების ჩაწერით ცდილობენ. მედიას არ ექნება საშუალება რომე ლიმე პოლიტიკურ გაერთიანებას მი ყიდონ უფრო მეტი სარეკლამო დრო ან უფრო ნაკლები, ან ვთქვათ რო მელიმე პოლიტიკურ გაერთიანებას, რომელსაც აქვს უფრო მეტი ფული, მიყიდონ რეკლამა უფრო ძვირად და შესაბამისად მეტი შემოსავალი მიიღ ონ, ვისაც ნაკლები შემოსავალი აქ ვს, იმას იაფად. მსგავსი ლავირების საშუალება მედიასაშუალებებს არ ექნებათ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თამარ ჩუგოშვილი, ახალგაზრდა იუ რისტთა ასოციაციის (საია) თავმჯდ ომარე: – როდესაც მედიასაშუალებების დაფინანსებაზე ვსაუბრობთ, ზუსტად უნდა ვიცოდეთ, რა მიზნით იყო ეს თა ნხები გადარიცხული. ამას პრინციპუ ლი მნიშვნელობა აქვს. სამწუხაროდ, ასეთი ზუსტი ინფორმაცია ამ წუთი სთვის არ გვაქვს. არის საუბარი, რომ თითქოს გარკვეული თანხები გადაირ იცხა იმისთვის, რათა წინასწარ მომხ დარიყო საეთერო დროის შესყიდვა, ანუ ავანსის სახით გადაირიცხა. თუ რეალურად მართლაც ასეა, არანაირი პრობლემა არაა. ზოგადადაც ვფიქ რობ, რომ კანონდარღვევას ადგილი არ ჰქონია, თუმცა თუკი საეთერო დროის გაყიდვა მოხდა ტელეკომპან იის მხრიდან, ასეთ შემთხვევაში უნდა ხდებოდეს მითითება, რომ ესა თუ ის გადაცემა, ან მიმართვა არის რომელი მე პირის ან ორგანიზაციის მიერ და ფინანსებული. თუ ასეთი მითითება არ ხდება, კანონდარღვევად არ ითვლება, მაგრამ ეს უკვე არის მედიასაშუალე ბების ეთიკური მხარე, ეთიკის საკითხ ია და არა სამართლებრივი. – დავუშვათ, ივანიშვილმა საეთ ერო დროისთვის ფული წინასწარ გადაიხადა, მაგრამ რა კუთხით აი თვისებს ამ საეთერო დროს, უნდა იყოს თუ არა მკაცრად განსაზღვრუ ლი? – ეს ალბათ დაკონკრეტებული იქ ნება იმ ხელშეკრულებებში, რომელიც გაფორმდა კონკრეტულ მედიასაშუა ლებებთან. სამწუხაროდ, ჩვენ სრულ ყოფილი ინფორმაცია არ გვაქვს, ამ იტომ ძნელია იმაზე საუბარი, თუ რის რეკლამირებას მოითხოვს დამკვეთი. – თქვენ, როგორც იურისტი, რო გორ აფასებთ ზოგადად გასაჯარო ების პროცესს? მუდიმივად არის საუბარი ე.წ. სახელისუფლებო მე დიაზე, ალბათ კარგია საზოგადოებ ამ იცოდეს ე.წ. არასახელისუფლებო მედიის დაფინანსების შესახებაც... – ნებისმიერ შემთხვევაში, იმისთვ ის, რომ საზოგადოების ინტერესები იყოს დაცული, მედიასაშუალებების დაფინანსება უნდა იყოს გამჭვირვ ალე. ვფიქრობ, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რა დაფინანსების წყაროები აქვს ამა თუ იმ ტელევიზიას და, შე საბამისად, თვითონ გადაწყვიტოს, რომელ ინფო რმაციას ენ დოს და რო მელს არა. ასე რომ, კარგია თუ ყველა მედი ასაშუალება იქნება უფ რო გამჭვი რვალე და სა ჯარო. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
13
შევარდნაძის მთავრობის წევრები ბიძინ ივანიშვილის „ოცნების ექსპერტებმა“ მუშაობა დაიწყეს. თანაც თითოეულმა თავ-თავისი ჯგუფით. ახლა 9-ვე მუშაობს და მხოლოდ ერთის ეშინიათ – „მთლად“ უფროსმა არ დაიწუნოს დაწერილი დოკუმენტები. თითოეული მიმართულების ხელმძღ ვანელი მეორის საქმეში იყურება, აინტერესებთ, რა ტემპებით და წარმატებებით მიიწევენ პრეზენტაციამდე. დოკუმენტებზე ჩვენ კი არა, ჯერ თავად ჯგუფის წევრებსაც არ მიუწვდებათ ხელი, ამიტომაც მთელი განხილვის ეპიცენტრი მათ ხემძღვანელობაზე მოდის. პირველი უარყოფითიც სწორედ აქედან იწყება. საზოგადოებას ახალ სახეებს დაჰპირდნენ, სა ბოლოოდ კი ყველა ძველი აღმოჩნდა.
თედო ჯაფარიძე
ხათუნა მგალობლიშვილი საგარეო მიმართულება ივანიშვილმა თედო ჯაფა რიძეს მიანდო. როგორი აქ ცენტები გაკეთდება თედო ჯაფარიძის დოკუმენტში ყველასთვის საინტერესოა, განსაკუთრებით, რუსეთის მიმართულებით. სხვათა შორის, ჯაფარიძე ადრე რუ სულ სკანდალში უკვე გაეხ ვა. ჯაფარიძის ბოლო სკ ანდალი შავი ზღვის კვლე ვების საერთაშორისო ცე ნტრის გენერალურ დირე ქტორობას უკავშირდება. ჯაფარიძის გვარი მეორეჯ ერ წარდგა ცენტრში კენჭის საყრელად. თუმცა, მთავ არი ინტრიგა აქ ის იყო, რომ მის კანდიდატურას მხარს რუსეთი უჭერდა. ბუნებრ ივია, თავად ჯაფარიძემ ეს ყველაფერი მის წინააღმდეგ მიზანმიმართულ კამპანიად
მონათლა. ბუნებრივია, ჯაფარიძის მიმართ ინტერესიც ძალიან დიდია, თუმცა ის მიუწვდ ომელია – მუშაობს და ჟუ რნალისტებთან საკონტაქ ტოდ არც დრო აქვს და, ჯე რჯერობით, არც სურვილი. გიორგი გეგეჭკორი, საგარეო მიმართულების ჯგუფის ერთ-ერთი წევრი: – დოკუმენტი დამუშა ვების პროცესშია. ახლა მე რომ თქვენ ძირითად საკი თხებზე გესაუბროთ, შესა ძლოა, ისინი შეიცვალოს და სულ სხვაგვარად აისახოს დოკუმენტში, ამიტომ პრ ეზენტაციამდე საუბარი არ ამართებულად მიგვაჩნია. მიმდინარეობს მუშაობა, ეს არის საკმაოდ ვრცელი საკითხი, მოიცავს ძალიან ბევრ მიმართულებას და ძა ლიან მნიშვნელოვანია.
ირაკლი სესიაშვილი
უსაფრთხოება რუსეთი არ არის ერ თადერთი აქტიური სა კითხი საგარეო ჯგუფის თვის. ის ასევე აქტუალ ურია თავდაცვისა და ერ ოვნული უსაფრთხოების ჯგუფისთვის. ეს არის მიმართულება, სადაც, მარტივად რომ ვთქვათ, საფრთხეების დანომვრა ხდება. შევა თუ არა რუ სეთი საქართველოს ნო მერ პირველ საფრთხედ ივანიშვილის „ქართული ოცნების“ დოკუმენტში, ამას ირაკლი სესიაშვილი სიურპრიზად გვინახავს. ირაკლი სესიაშვილი, თავდაცვისა და ეროვ ნული უსაფრთხოების ჯგუფის ხელმძღვანე ლი: – აქ ძირითადად ორი მიმართულებაა გაერ თიანებული: ეს არის 14
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
თავდაცვის პოლიტიკა, მართლწესრიგისა და უსაფრთხოების პოლი ტიკა. ჩვენი ამოცანაა, შევაფასოთ ქვეყანაში არსებული თავდაცვისა და უსაფრთხოების გა რემო და, შესაბამისად, შევიმუშაოთ კონცეპ ტუალური სისტემა, თუ როგორ უნდა მოხდეს ჩამოყალიბება და განვ ითარება. შევისწავლოთ, თუ რა ძირითადი პრობ ლემები დგას, თუ რო გორ უნდა გავაძლიეროთ ქვეყნის უსაფრთხოება. ჩვენ შევიმუშავებთ დო კუმენტებს ამ ყველაფ რის გათვალისწინებით და მხოლოდ ამის შემდეგ მოხდება ამ დოკუმენტის პრეზენტაცია. საკითხ ები განიხილება როგორც ექსპერტთა წრეში, ასევე
საზოგადოების ფართო ნაწილში. – როდისთვისაა დაგეგმილი აღნი შნული დოკუმენტის პრეზენტაცია? – ჩვენ ვმუშაობთ ამ დოკუმენტზე, დაახლოებით ერთ თვეში, ალბათ, მზ ად იქნება დოკუმენტი... – როცა უსაფრთხოებაზეა საუბ არი, რა როლი აქვს აქ ნატოს, თქვენი აზრით, და როგორია თქვენი პოზი ცია? – ნატო არის საგარეო პოლიტიკური ნაწილი და ბუნებრივია, ამ კონტექსტ ში განიხილება. თავდაცვისა და უს აფრთხოების კუთხით, ჩვენი ხედვით, ნატო არის უსაფრთხოების ერთ-ერთი მთავარი გარანტორი. შესაბამისად, ჩვ ენი ჯგუფი მაქსიმალურად ითვალისწ ინებს ჩვენი უსაფრთხოების ინტეგრ ირებას ნატოში. – ალბათ, კონკრეტული ნაბიჯებიც გექნებათ გათვალისწინებული დო კუმენტში, თუ როგორ უნდა მოხდეს ნატოსთან დაახლოება? – რა თქმა უნდა. – შეგიძლიათ, ახლა ძალიან მოკლე
მონახაზივით რომ გააკეთოთ, როგო რია ეს ნაბიჯები? – ძირითადი საკითხები იქნება, რომ შეიქმნას უსაფრთხოების ისეთი სი სტემა, რომელიც დეპოლიტიზებული იქნება, რომელიც დაექვემდებარება მაღალ სამოქალაქო-დემოკრატიულ კონტროლს და რომელსაც ექნება ღი რსეული ადგილი დემოკრატიულ სა ზოგადოებაში. მეორე არის ის, რომ საჭიროა ადეკვატური პოლიტიკის გა ნსაზღვრა და შემუშავება, შემდგომში კი სტრატეგიის განსაზღვრა, რომლის ფარგლებშიც ჩვენი ქვეყანა რეალურ ად შეძლებს ქვეყნის თავდაცვისუნარი ანობის შესაძლებლობების გაზრდას, ასევე, უნდა შეიქმნას მართლწესრიგის ისეთი სისტემა, რომელიც მთლიანად გაემიჯნება პოლიტიკურ პროცესს და ორიენტირებული იქნება კანონის უზ ენაესობის დაცვასა და მოსახლეობის უსაფრთხოებაზე. – რამდენად არსებობს საფრთხე რუსეთის მხრიდან? – ეს სხვა თემაა და შეიძლება საფრ
თხეების თემაში განვიხილოთ დსთ-ს სივრცეში. უნდა განვიხილოთ საგარეო პოლიტიკასთან ერთად და უნდა განვ იხილოთ მოცემულობასთან მიმართებ აში. – გასაგებია, მაგრამ თვითონ დო კუმენტში თუ იქნება რუსეთი ნახს ენები, როგორც ერთ-ერთი საფრთხე საქართველოსთვის? – რა თქმა უნდა. თავდაცვისა და უსაფრთხოების ნებისმიერი სისტემის ჩამოყალიბების დროს, პირველ რიგში, გათვალისწინება ხდება უსაფრთხოებ ის გარემოში. ასევე, გათვალისწინება ხდება რისკებისა და იმ შესაძლებლო ბების, თუ რა საშუალება აქვს ქვეყან ას ამის თავიდან ასაცილებლად. ზო გადად, თეორიულად თუ მივუდგებით, საფრთხე გამომდინარეობს ყველა მე ზობლისგან. ამიტომ რუსეთი, რა თქმა უნდა, აღქმულია როგორც ერთ-ერთი ყველაზე მაღალი საფრთხის მატარებე ლი ჩვენი ქვეყნისთვის, რომელსაც ოკ უპირებული აქვს ჩვენი ტერიტორიები.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნა ივანიშვილის პროგრამაზე მუშაობენ
მინდია უგრეხელიძე
ოთარ ხუფენია სოცსაკითხები თემატური გადასვლით ჯანდაცვი სა და სოციალური საკითხების ჯერი დგება. ეს სულ სხვა თემაა. თანაც სა კმაოდ დიდი. მიუხედავად იმისა, რომ ოთარ ხუფენიამ ყველაზე ნაკლები ის აუბრა, აღმოჩნდა, რომ მასზე ყველაზე მეტი ყოფილა დასაწერი. ოთარ ხუფენია პოლიტიკაში ჯერ კიდევ შევარდნაძის დროიდან არის. ბოლოს ის პოლიტიკურად სახალხო კრების დროს გააქტიურდა. საერთო დაც, ივანიშვილმა ბურჯანაძეს ბევრი ადამიანი წაართვა. მაგალითად, ბატო ნი ოთარი, რომელიც თავის დროზე ბუ რჯანაძის პარტიის „დემოკრატიული მოძრაობა – ერთიანი საქართველოს“ დარბაზის სიის ბოლო, რიგით 47-ე წე ვრი იყო. თუმცა მალევე მიხვდა, რომ ნინოს გემი იძირებოდა და იქიდან პი რდაპირ ირაკლი ალასანიასთან გადა ბარგდა. მიუხედავად იმისა, რომ ალ ასანიას შევარდნაძის პოლიტიკოსები არ უყვარს, ხუფენია მაინც მიიღო და
ახლა ორივე ერთად ივანიშვილზე მუ შაობს... ოთარ ხუფენია: – ჩვენ განვაცხადეთ, რომ ჩვენი ხედვები ხელმძღვანელობას 20 ია ნვრამდე წარედგინება. ამის შემდეგ მათ დაახლოებით 4 დღე დასჭირდე ბათ და მხოლოდ ამის შემდეგ იქნება წარმოდგენილი საზოგადოებისთვის. მხოლოდ ამის შემდეგ დაიწყება სა ჯარო განხილვები. ისე კი, მიმაჩნია, რომ მხოლოდ კონსენსუსის შედეგად შეიძლება შემუშავდეს სერიოზული დოკუმენტი. მეტ კომენტარს ჯერ ვერ გავაკეთებ. – ვისთან ერთად მუშაობთ? – დიდი ჯგუფია, არიან ახალგაზრ დებიც, ექსპერტებიც, პროფესორებ იც, მაგისტრანტებიც. ავტორი იქნება ბევრი, ამიტომ ამ ავტორებსაც ჯერ ყველას არ ვასახელებთ. – რა მთავარი პრობლემა იქნება წარმოდგენილი და განხილული? – უკვე გითხარით, ჯერ მეტს ვერა ფერს გეტყვით... სხვათა შორის, ხუფენია საზოგა
დოებრივ ბუნტზე ჯერ კიდევ 2010 წლის ბოლოს საუბრობდა, თანაც ალ ასანიას გუნდის წევრის სტატუსით. ამის საფუძველს კი მას პარლამენტში ბიუჯეტის დამტკიცება აძლევდა. ოთარ ხუფენია: – პრაქტიკულად არ არის შანსი, მოვიდეს გონიერი ხელისუფალი. ყვ ელაზე მეტი ალბათობა ისაა, რომ მშიერ მასას ვიღაცა მაღალ პენსიას, მაღალ ხელფასს დაჰპირდება, შემდ ეგ დანაპირებს ვერ შეასრულებს, ექვს თვეში მისი დამხობის საკითხი დადგ ება და დაამხობენ კიდეც. ეს პროცესი დიდხანს შეიძლება გაგრძელდეს. თუ სოციალური ბუნტის კლასიკურ გა გებას დავამატებთ ქართულ ტრად იციულ ემოციურობას, მომიტევეთ, მაგრამ წინდაუხედაობასა და არაპ რაგმატულობას, ასეთი ბუნტი ქართ ველების შესრულებით, კაცობრიობის ბოლო საუკუნეების ისტორიაში სამა გალითო შეიძლება გახდეს. 2011 წლ ის ბიუჯეტი, სახელმწიფოს ამ საფრ თხისგან, სამწუხაროდ, ვერ დაიცავს...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სასამართლო სახალხო კრებიდან ივანიშვი ლთან გადმობირებულებს შორის მოხვდა მინდია უგრეხელიძეც. არ ადა სულ ცო ტა ხნ ის წინ ის ქვეყნის ხსნას მხოლოდ ერთ ად ამიანში (ნინო ბურჯანაძე) და შე საბამისად, ერთ ორგანიზაციაში – სახალხო კრებაში ხედავდა. მინდია უგრეხელიძე, ჯერ კიდევ სახალხო კრების დროს: – ჩვენი ნდობა, ჩვენი მანდატი, ის, რაც ჩვენი კუთვნილებაა, მო ძალადეთა ხელშია და თავიანთი ნებით არ აპირებენ მის დაბრ უნებას. რა ეშველება ამ საქმეს? სწორედ ამის გასარკვევად არის მოწოდებული სახალხო კრება. მაშინ ბატონი მინდია ქუჩა ზეც სხვა წარმოდგენის იყო... – ქუჩამ უნდა შეინარჩუნოს ზოგჯერ სრულიად შეუცვლელი როლი; მით უფრო, რომ გაერთი ანების, შეკრებისა და მანიფესტ აციების უფლება ადამიანის უმ ნიშვნელოვანესი მონაპოვარია, როგორც შიდა (კონსტიტუციურ), ისე საერთაშორისო სამართლის მიხედვით ნუთუ ცხოველური ინ სტინქტის დონეზე მაინც ვერ ვგ რძნობთ საფრთხეს და გადარჩ ენისთვის აუცილებელი ერთო ბისა და თანხმობის საჭიროებას?! აი, ეს ერთობა მისთვის სა ხალხო კრების შემდეგ ივანიშ ვილთან შედგა... მანამდე კი „თეთრებთანაც“ მოასწრო თანა მშრომლობა „ხალხი ასამართლ ებს ხელისუფლებას“ პროექტით. შეიძლება ითქვას, რომ უგრეხე ლიძე იქ ერთ-ერთი მოსამართ ლე იყო და ხელფასსაც იღებდა. ამ პროექტის მიმართ კი ძალიან ბევრი კითხვა გაჩნდა. ერთ-ერთ ვერსიად ისიც გამოითქვა, რომ პროექტს გოჩა ძასოხოვი აფინ ანსებდა... თუმცა, ეს ყველაფერი უკვე წარსულია. მინდია უგრეხელიძე, სამა რთლის სისტემების, ადამიანის უფლებებისა და მართლმსაჯუ ლების ჯგუფის ხელმძღვანე ლი: – სამართლის სისტემა, ადამ იანის უფლებები და მართლმსა ჯულება იგულისხმება ამ მიმა რთულებაში. ეს არის დაახლოებ ით 9 მიმართულებიდან ერთ-ერ თი უმთავრესი. ეს არის ძალიან თემატური ჯგუფი. დაახლოებით გაერთიანებულია 20-20 კაცი, თუმცა ეს არ ნიშნავს, რომ ვინც ამ ორგანიზაციაში არ ჩაებმება, ისინი შეზღუდულები იქნებიან. პირიქით, ისინი თუ დაინტერესდ ებიან, ბუნებრივია, ჩაერთვებიან მუშაობაში კონკრეტული საკი თხის ირგვლივ. – და საბოლოოდ შეიქმნება დოკუმენტი, თუ რისთვის მუ შაობთ? – რაც შეეხება დოკუმენტს, ის აუცილებლად არის გათვალისწი ნებული. დაგეგმილია 3-4 ეტაპი. პირველი იქნება ერთგვარი კატა ლოგის შედგენა. ამ კატალოგში ყველაზე მნიშვნელოვანი ბრობ ლემები შევა, ეს იქნება პრობლე მები, რომლებიც ყველაზე მეტად
აწუხებს საზოგადოებას. შემდეგ მოხდება ამ პრობლემების კო ნცეპტუალური დიაგნოსტიკა, ანუ გამოკვლევა, რატომ არის ეს პრობლემები, რა გვჭირს და ხედვა იმისა, როგორ უნდა მოხდ ეს რეაბილიტაცია. მესამე ეტაპი გულისხმობს უკვე კონკრეტული დოკუმენტის შექმნას. ეს ტექსტი ყველასთვის ხელმისაწვდომი იქ ნება და აბსოლუტურად ყველა – იურიდიული პირი, გაერთიანება, პოლიტიკური პარტია, სახელი სუფლებო მხარე თუ კიდევ სხვა – შეძლებს წაიკითხოს, გაეცნოს და თუ ჭკუაში დაუჯდება, გაიზ იაროს. – ანუ ეს ხელისუფლებისთვ ის შესათავაზებლად მზადდე ბა? – არა. ეს სწორედ რომ საზო გადოებისთვის მზადდება, რა დგან ეს არის საზოგადოებრივი მოძრაობა. მათი ინტერესების გათვალისწინებისთვის მზადდე ბა. დოკუმენტი მზადდება ქართ ველი ხალხისთვის, ქართველი ხალხი კი, მოგეხსენებათ, ზოგი საზოგადოებაა, ზოგი პოლიტი კური პარტია, ზოგი ხელისუფლ ება, ზოგი ენჯეო... – გასაგებია, მაგრამ ხალხი მას ხომ ვერ მისცემს ოფიცია ლურ ფორმას, ისინი მხოლოდ გაეცნობიან და რა მერე? ანუ ამ დოკუმენტს, რომ ამოქმედდ ეს, ხომ სჭირდება იურიდიული პროცედურის გავლა? – საქმეც სწორედ ეგაა. ეს იმ ის მიხედვით გატარდება, ვის რა დამოკიდებულება ექნება. თუ ხელისუფლება მოინდომებს, მას შეუძლია საკანონმდებლო ინიც იატივით წარდგეს. – თქვენ ამ დოკუმენტს შე სთავაზებთ, ვთქვათ, იგივე ენ ჯეოს ან ხელისუფლებას? თუ დაწერთ და დადებთ? – არავის არაფერს არ ვთავ აზობთ, ეს დაიდება და ვისაც შეუძლია, გაეცნობა და უნდა გა ეცნობა და უნდა – არა. საკანო ნმდებლო ინიციატივის უფლება – ეს ძალიან სპეციფიკურია, ის ყველას არ გააჩნია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ეს დოკუმენტი დაიკარგება. ის მეცნიერულ დო ნეზეც შეიძლება დაიდოს. ეს ძა ლიან უწყინარი შეთავაზებაა. – დაახლოებით თუ არის გაკეთებული მონახაზი, რო დისთვის დაიდება ეს პროგ რამა? – მონახაზი როგორ იქნება გაკეთებული, როცა ეს ორგა ნიზაცია სულ ახლა ყალიბდ ება? ახლა იდგამს ფეხს... ამის შედეგი იქნება ცოტა გვიან. ჩვენი პირველი მიზანი არის ის, რომ შემუშავდეს კატალოგი, ანუ რა მიაჩნია საზოგადოებას ყველაზე მტკივნეულად და მნ იშვნელოვნად. – ვისთან ერთად მუშაობთ? – მე ვარ ექსპერტი და ეს არ ის ჯგუფი, რომელიც სერიოზ ულად მუშაობს კონკრეტულ საკითხებზე.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
15
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE ხათუნა მგალობლიშვილი
ჯერ იყო ეკა ბე სე ლია. ახლა იგივე ბასა ჯანიკაშვ ილს „სჭირს“. ერთი იური სტია, თანაც პირადი, მე ორე განათლების ჯგუფის ხელმძღვანელი. ყოველ შე მთხვევაში, ასე ვიცოდით აქამდე. ორივე მათგანს ერ თი საერთო აქვს - როგორც თანამედროვე ექსპერტები იტყოდნენ, ორივე მათგანი „ჩააჩოჩეს“. ინფორმაციას ეკა ბესელია კატეგორიულ ად უარყოფს და ირწმუნება, არც არსად ვაპირებ წასვ ლასო. რაც შეეხება ბასა ჯანიკაშვილს, ის საერთო დაც მიუწვდომელია. ას ეთია „ქართული ოცნების“ რეალობა. და მაინც, ვინ ცვლის „ოცნების“ მიმართ ულებებს და ვისთან თანხ მდება გადამისამართებები ივანიშვილის კარზე... ეკა ბესელია: - ძალიან მარტივი პასუხი მე ქნ ება ამ კი თხ ვა ზე. ეს იყო კო ნკრეტულ საკითხზე შეკრებილი შეხვედრა. მათ შორის შალვა თადუმაძე, ბარამიძე, არჩილ კბ ილაშვილი. ისინი არიან კონტრა ქტით მომუშავე იურისტები, რო მლებიც კონკრეტულ საქმეებზე მუშაობენ. ისინი მსჯელობდნენ სხვადასხვა საკითხებზე, მათ შო რის ისინი ჩემი ინიციატივით იყ ვნენ მოწვეულები. შესაბამისად, მათ მიერ ჩატარებულ პრესკო ნფერენციაზე მე არ ვთვლი სა ჭიროდ, რომ ვიყო მუდმივად, რა დგან მე გარდა იურიდიული სა კითხებისა, ბევრი სხვა საკითხიც მაბარია და მათზეც ვმუშაობ. მე ვარ ბატონი ბიძინას პირადი ად ვოკატი, ვმუშაობ სამართლებრ ივ და სხვა ბევრ საკითხზე. ამიტ ომ, როცა ოთხი ან ხუთი ადვოკა ტი რაიმე საკითხს წარმოადგენს, არ ვთვლი, რომ უნდა ვიყო მეც იმ შეხვედრაზე. - უბრალოდ, საეჭვო იყო, რომ „ქართული ოცნება“ იურისტ ების შეკრებას მართავდა და იქ თქვენი სახელიც არ გაჟღერებ ულა... - უკვე მერამდენედ ვპასუხობ ასეთი ტიპის კითხვას... და ყოველ ჯერზე ვპასუხობ ვრცლად... მე წინა კვირას ჩავატარე მოძრაო ბის ოფისში პრესკონფერენცია. უფრო სწორად ახალ წლებამდე. მიმდინარე კვირაშიც ვგეგმავ მოძრაობის ოფისში ჩავატარო როსტომის სასახლესთან დაკავშ ირებით პრესკონფერენცია. საერ თოდ, მე თვითონ ან ერთობლივად ვწყვეტთ პიართან ერთად, როდის არის აუცილებელი ჩემი დასწრე ბა და რომელ შეხვედრაზე. მე არ მგონია, რომ აუცილებლად უნდა ვიჯდე იმ ფორმატში. - როგორ ფიქრობთ, რატომ ვრცელდება პერიოდულად თქ ვენი წამოსვლის შესახებ ინფო რმაცია? - პირველად არ გავრცელებუ ლა ეს ინფორმაცია. მე ვიყავი და ვრჩები ივანიშვილის პირად ადვო კატად. მე მაქვს კონტრაქტი პი რად ადვოკატთან დაკავშირებით. მათ შორის, როგორც გითხარით, ვმუშაობ სხვა ბევრ საკითხზე, რო მლებზეც მთხოვეს, რომ ვიმუშაო. ეს ხმები ვრცელდება ალბათ ისევ ხელისუფლების ინტერესებიდან გამომდინარე. მათ ნამდვილად აქ ვთ სურვილი, რომ დაინახონ ივან იშვილის გუნდიდან მისი თანამე ბრძოლების წამოსვლის ფაქტები. მე ნამდვილად არ ვაპირებ ხელი სუფლებას მივანიჭო ეს სიამოვ ნება. მით უმეტეს არანაირად არ მაქვს მიზეზი დავტოვო პროცესი, რომელიც მიმაჩნია ღირებულად და მნიშვნელოვნად. 16
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ეკა ბესელია: „არავინ არავის ჩანაცვლებას არ აპირებს, უბრალოდ, ხდება მონაცვლეობა და ეს ძალიან სწრაფი პროცესია“ - ასევე ითქვა, რომ ბა სა ჯანიკაშვილი ჩაანაც ვლ ეს და ის აღ არ არ ის „ქართულ ოცნებაში“... - ჩაანაცვლეს? მე სა ერთოდ არ მომწონს ეს ტერმინები. ადამიანების ჩანაცვლება არ არის ეთ იკური და სწორი შეფასება. ადამიანების ჩანაცვლება წარმოუდგენელია, რადგან თითოეულ ადამიანს აქვს თავისი უნიკალური რო ლი და ფუნქცია. ბასას აქ ვს არაჩვეულებრივი როლი და სტატუსი, ის ძალიან ბევრს აკეთებს. არავინ არავის ჩანაცვ ლებას არ აპირებს. უბრალოდ, ხდ ება ფუნქციების მონაცვლეობა და გადანაწილება. ეს ძალიან სწრაფი პროცესია. მაგალითად, ერთ კვირ ას მე შეიძლება კონკრეტულ საკი თხზე ვმუშაობდე და მეორე კვირ ას ჩავთვალო, რომ სხვა საკითხზე არის საჭირო მუშაობა, ან სხვამ ჩათვალოს და ამაზე შევთანხმ დეთ. ეს ძალიან ჩვეულებრივი პროცესია. კარგია ასეთი ყურადღ ება რომ არის ჩემს მიმართ, რადგ ან როცა ფიგურა აინტერესებთ, ეს ცუდი არ არის. ხომ მეთანხმებით? - ანუ ბასა ჯანიკაშვილი, თქვე ნი ინფორმაციით, რჩება განათლ ების ჯგუფის ხელმძღვანელად? - მე ზუსტად არ ვიცი, ვერ გეტყ ვით. ბასა რომ არსად არ წასულა, ეს ზუსტად ვიცი, მაგრამ რომელ ჯგუფშია, ნამდვილად არ ვიცი დე ტალურად. შეიძლება რაიმე ახალი ფუნქციები შეემატა. მე ახალი წლ ებიდან რამდენიმე დღის განმავ ლობაში, სამწუხაროდ, ვერ დავდ იოდი სამსახურში, მწვავე ვირუსის გამო და ზუსტი ინფორმაცია არ მაქვს. - და როცა იცვლება თქვენი ფუნქციები თუ დავალებები, ამას თავად წყვეტთ თუ ბიძინა ივანიშ ვილი გიცვლით მიმართულებებს? - დიახ, თავად იღებს გადაწყ ვეტილებებს ჯგუფთან ერთად. თუმცა, ზოგიერთ შემთხვევაში მი მდინარეობს მოთათბირება. მე და ბატონმა ბიძინამ ვისაუბრეთ საკი თხებზე, რომლებზეც მნიშვნელოვ ანია ჩემი მუშაობა და მეც ვმუშაობ
`ბატონი ივანიშვი ლი იყოს იმ ყაიდის ად არ უნდა ამიანი, რომ მეუღლეს ჰკითხო ს პოლიტიკური რჩევები~...
ჩემი მიმართულებით. მე მასთან მართლაც მქონდა საუბარი თუ რა საკითხებზე შემიძლია მე პირადად ვისაუბრო და რა კუთხით შემიძლ ია ამ პროცესს მივეხმარო. ამაზე მე მართლა პირადად მქონდა საუბარი და ასე რომ, ეს არის შეთანხმებუ ლი. თუ რამე ცვლილებები იქნება, სხვა ფუნქციები დაეკისრება ვინმ ეს, ეს არ დაიმალება. - თქვენ განაცხადეთ, რომ სხ ვა ბევრ საკითხზე ვმუშაობო, რა საკითხებია თუ შეგიძლიათ, რომ გვითხრათ? - სამართლებრივი საკითხების გარდა არის რამდენიმე პოლიტიკუ რი თემა, თუმცა ამას ჯერ არ დავა კონკრეტებ. სამუშაო პროცესშია. - ითქვა, რომ ივანიშვილის მო ქალაქეობის საკითხი თინა ხიდა შელს გადაებარა და ის აწარმო ებს ამ საკითხზე მოლაპარაკებე ბს საზღვარგარეთო... - საერთაშორისო ურთიერთო ბების კუთხით ძალიან აქტიურად მუშაობს თინა ხიდაშელი და სხვა საკითხებზეც.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ჩვენისთანა პატარა ქვეყანამ პირველ რიგში სწორედ რუსეთთან უნდა იმეგობროს“
ფიქრია ჩიხრაძე: ივანიშვილი საკუთარ გარემოცვას არ ენდობა მირიან ბოქოლიშვილი
მირიან ბოქოლიშვილი „ქართული ოცნების“ სკანდა ლური პრიორიტეტები... ივან იშვილის მოძრაობის ერთ-ერ თი ცნობილი სახე, ოპერის მო მღერალი ლელიკო ჯაფარიძე „პრაიმტაიმთან“ ინტერვიუში აცხადებს, რომ ქვეყნის ნომერ პირველი პრიორიტეტი რუსე თთან მეგობრობა უნდა იყოს და რომ ამ საკითხში ბიძინა ივან იშვილთან აზრთა სრული თანხ ვედრა გააჩნია. ჯაფარიძე ამ ბობს, რომ „ქართულ ოცნებაში“ ვაჟა ლორთქიფანიძის გარდა რეზო ამაშუკელისა და თამაზ წივწივაძის ყოფნაც ძალიან მნ იშვნელოვანი და აუცილებელია.
– ბატონო ლელიკო, ივანიშვი ლის მეუღლემ პარტიის შექმნა გადაწყვიტა. როგორ პოლიტიკურ მომავალს უწინასწარმეტყველ ებთ და ზოგადად რას ფიქრობთ საოჯახო პოლიტიკის შესახებ? – მე რომ ვიყო 40 წლით ახალგა ზრდა, სიამოვნებით ჩამოვაყალიბე ბდი ჩემს პარტიას ამ საშინელებე ბის წინააღმდეგ საბრძოლველად. რატომ გიკვირთ, რომ ბიძინას მე უღლემ გადაწყვიტა ჩამოაყალიბოს პარტია მაშინ, როდესაც მთავარ პირს ყველანაირად უშლიან ხელს პოლიტიკურ პროცესებში. მე მივე სალმები ბატონი ბიძინას მეუღლის ამ გადაწყვეტილებას. დღევანდელი დღით ცხოვრება წარმოუდგენელ ია. ადამიანის პიროვნება განადგ ურებული და გასწორებულია მიწა სთან. – ბიძინა ივანიშვილი პოლიტი კურ სარბიელზე საკუთარი ვაჟის, უტას თხოვნით გამოვიდა, რო მელსაც თურმე თავადაც ჰქონია პოლიტიკური ამბიციები... თავად მილიარდერმა პრემიერ-მინისტ რობის სურვილი გამოთქვა. ახ ლა ცნობილი ხდება, რომ მისი მეუღლე პარტიის შექმნასა და საპარლამენტო უმრავლესობის ლიდერობას აპირებს... როგორ ფიქრობთ, რამდენად წაადგება ქვეყანას საოჯახო პოლიტიკა? – თუკი ბიძინა ივანიშვილის ოჯ ახში არსებობს ერთიანობა, რატომ არ აქვთ მათ პოლიტიკაში ყოფნის უფლება. ეს კლანურობა არაა. რო დესაც ოჯახი თუ რაღაც ჯგუფი მოქმედებს ქვეყნისთვის საკეთი ლდღეოდ, მხოლოდ მისასალმებ ელია. რატომ აიძულებენ ადამიანს, რომ ასეთ ხერხს მიმართოს? რა ტომ ჩამოართვეს მოქალაქეობა? რატომ წაართვეს ფული და შემდეგ რატომღა დაუბრუნეს? რატომ ებ რძვიან ადამიანს, რომელიც წლებ ის განმავლობაში უამრავ ადამიანს ეხმარებოდა. – თქვენი, როგორც „ქართული ოცნების“ წარმომადგენელის და ბიძინა ივანიშვილის ხედვები ერთმანეთს სრულად ემთხვევა? იგივე საგარეო კურსთან დაკავშ
ირებით? – ბოკერია ჭკუით გაპენტილი კაცია, მაგრამ გააჩნია რისთვის გა მოიყენებ ამ ჭკუას, არსებობს ბი ნძური საქმეებიც, რომლისთვისაც შესაძლებელია ამ ჭკუის გამოყენე ბა. ბატონ ბიძინა ივანიშვილს არ აფერი უთქვამს საგანგაშო. დიახ, ჩვენისთანა პატარა ქვეყანამ უნდა იმეგობროს ყველასთან, ამერიკას თანაც, რუსეთთანაც და პირველ რიგში სწორედ რუსეთთან, სადაც მე 40 წელიწადი ვიცხოვრე და ვი ცი, რა ხალხია ეს. – ანუ რუსეთთან ურთიერთო ბების მოგვარება მიგაჩნიათ ქვ ეყნის უპირველეს პრიორიტეტად, ხომ? – აბსოლუტურად. კარის მეზო ბელთან როცა ხარ ცუდად, ძალიან საგანგაშოა. ამერიკა არის ცხრა მთას იქით, რა გაგვიკეთა საერთოდ ამერიკამ?! ახალგაზრდა კაცი ხარ და დამისახელე ერთი რამ, რაშიც დაგეხმარა ამერიკა, თავისუფლებ აში მოგვეხმარა? არჩევნები არ გა გვიყალბა, ვალი არ დაგვადო კისე რზე თუ რა? ვალი, რომელიც ჩემმა შვილთაშვილმა უნდა გადაიხადოს. დიახ, ჩემი ხედვები აუცილებლად ემთხვევა „ქართული ოცნების“ ხე დვებს და ამიტომაც გავწევრიანდი. მე მთელი ჩემი ცხოვრება ვატარებ ჯაფარიძის გვარს და ვიღაც–ვიღაც ჯაფარიძეები რომ არიან და გვარს არცხვენენ, ამისთანა ხალხს უნდა ვებრძოლო. ასე დაწერეთ პირდაპ ირ. „ქართულ ოცნებაში“ შევედი იმიტომ, რომ იქ არიან ადამიანები, რომლებსაც კარგად ვიცნობ და რომლებიც ფულის გამო არ დამდ გარან ბიძინა ივანიშვილის გვერ დით. იმ ხალხსაც ვიცნობ, ვისაც უნდათ შეძრომა ივანიშვილთან, რადგან ხვალ გამორჩენა ნახონ მი სგან, ან ფული მიიღონ. მე არ მილხ ინს, მაგრამ არანაირი გასამრჯელო არ მინდა. რაც კულტურის სფეროს ეხება, მე რა თქმა უნდა, ყველან აირად მივეხმარები კონკრეტული ჯგუფის მუშაობას. ახლა უნდა მო ვიდეს ჯანმრთელი, ახალგაზრდა თაობა. – თუმცა, რამდენად „ჯანმრთ ელი და ახალგაზრდაა“ იგივე ვაჟა ლორთქიფანიძე, ვალერი კვარაც ხელია და შევარდნაძის მთავრო ბის სხვა ჩინოსნები... – ვაჟა ლორთქიფანიძე უპატ იოსნესი, ტვინით გაპენტილი და ვაჟკაცი კაცია, რომელმაც იცის პოლიტიკა. მე ვთვლი, რომ ვაჟა ძალიან საჭირო პიროვნებაა და აუ ცილებლად უნდა იღებდეს მონაწი ლეობას პოლიტიკურ პროცესებში. ვაჟა ლორთქიფანიძე საქმის კაცია. მხოლოდ ვაჟა არა, იგივე რეზო ამ აშუკელი, რობიკო სტურუა, თამაზ წივწივაძე... ისინი პირველ რიგში უნდა იყვნენ ამ მოძრაობაში. ახალ გაზრდები არიან ნიკა ჩიტიძე, თავხ ელიძე, პაიჭაძე, მაგრამ მეზარება მათი დანახვაც კი.
როგორც ჩანს, ბიძინა ივანიშვილი ქართულ პოლიტიკაში გენდერული ბალანსის გასამყარებლადაც იბრძვის და მის მიერ ნაოცნებარი საპარლამ ენტო უმრავლესობის სათავეში სა კუთარი მეუღლის ჩაყენებას გეგმავს. გასულ კვირას ცნობილი გახდა, რომ მილიარდერის მეუღლე ეკატერინე ხვედელიძე პარტიის შექმნასა და სა პარლამენტო აჩევნებში მონაწილეობ ის მიღებას გეგმავს. როგორ აფასებს ამ ყველაფერს ქალბატონი, რომელიც უკვე წლებია პოლიტიკაში იმყოფება? „პრაიმტაიმი“ „ახალი მემარჯვენეებ ის“ ერთ–ერთ ლიდერს, ფიქრია ჩიხრ აძეს ესაუბრა, თუმცა მას „ივანიშვი ლების ოჯახის უცნაურობებზე“ კომე ნტარის გაკეთება აშკარად გაუჭირდა. – ქალბატონო ფიქრია, როგორ აფასებთ ქართულ პოლიტიკაში კი დევ ერთი მანდილოსნის გამოჩენას და რა შანსებს უწინასწარმეტყველ ებთ ბიძინა ივანიშვილის მეუღლეს? – ზოგადად პოლიტიკაში ქალების გამოჩენას მე გულწრფელად მივესა ლმები. რაც შეეხება ამ კონკრეტულ შემთხვევას, სიმართლე გითხრათ, ცოტა მიჭირს კომენტარის გაკეთება. შესაძლოა ეს არის სიმბოლური აქტი და რეალურად თავად ბატონი ბიძინა იქნება ამ პარტიის ხელმძღვანელიც და გადაწყვეტილების მიმღებიც, თუ მცა ჩვენ გვახსოვს, რომ „ქართული ოცნების“ თავმჯდომარედ მისი ვაჟი უტა განიხილებოდა. როგორც ჩანს, აქცენტი ახლა მეუღლეზე გადაიტანა. ეს დამოკიდებულება მიმყარებს ეჭვს, რომ მას საკმაოდ ფრთხილი დამოკი დებულება აქვს ადამიანების მიმართ, რბილად რომ ვთქვათ, ნაკლები ნდ ობა აქვს იმ ადამიანებისადმი, ვი ნც სამომავლოდ მისი პარტნიორები უნდა იყვნენ პარლამენტში, ან ერთ პოლიტიკურ ძალაში. მე მესმის, რომ მას პრობლემები შეექმნა, თუმცა პო ლიტიკურ ძალას, რომელსაც აპრი ორი სურს, რომ უმრავლესობით მო ვიდეს ხელისუფლებაში, უფრო მეტი გუნდურობა უნდა ახასიათებდეს, ეს ჩემი პირადი დამოკიდებულებაა. რო გორც ჩანს, ბიძინა ივანიშვილს საკმ აოდ თავისებური წარმოდგენები და დამოკიდებულებები აქვს, მათ შორის პოლიტიკისადმი და ეს თავისებურება გამოჩნდა ამ შემთხვევაშიც. – განიხილავთ თუ არა ეკატერინე ხვედელიძეს თქვენს კონკურენტად პოლიტიკაში, სამომავლოდ მაინც? – ჯერჯერობით მე მიჭირს პერს ონალურად ამ ადამიანზე საუბარი, რადგან გარდა მისი ვიზუალური ხა ტისა, რომელიც ტელევიზიით გვინახ ავს, ერთი სიტყვაც კი არ მომისმენია მისგან წარმოთქმული. დაველოდები მოვლენების განვითარებას. – ხვედელიძის მიერ პოლიტიკით დაინტერესების შემდეგ სოციალ ურ ქსელებში პარალელები გაივლო მანანა არჩვაძე–გამსახურდიასთან. თქვენ თუ გიჩნდებათ ასეთი ასოც იაციები? – ვერ გეტყვით, ერთი შეხედვით ბატონი ივანიშვილი არ უნდა იყოს იმ ყაიდის ადამიანი, რომ მეუღლეს ჰკ ითხოს პოლიტიკური რჩევები, თუმცა ისიც ფაქტია, რომ მას პოლიტიკაში მეუღლე საჯაროდ შემოჰყავს. მოკლ ედ, ძნელი შესაფასებელია. – თქვენც ახსენეთ, რომ თავდაპ ირველად ივანიშვილის ვაჟი განი ხილებოდა პარტიის თავმჯდომარ ედ, შემდეგ თავად ბატონმა ბიძინამ გამოთქვა პრემიერ-მინისტრობის სურვილი, ეკატერინე ხვედელიძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
აპირებს პარტიის პირველ ნო მრად იყაროს კენჭი... რასთან გვაქვს საქმე? არის თუ არა ეს საოჯახო პოლიტიკა? – ცხადია რაღაც ამ ტიპის გა მოვლინებასთან გვაქვს საქმე. მე პირადად არ ვიცნობ ივანიშ ვილების ოჯახს, მაგრამ მასთან დაახლოებული ადამიანებისგან მომისმენია, რომ ბატონი ბიძინა არის ძალიან ეჭვიანი ადამიანი. როგორც ჩანს ეს მართლაც ასეა, რადგან მას გაუჭირდა მოეძებნა ვინმე სხვა ადამიანი, რომელსაც სა თავეში ჩაუყენებდა პოლიტიკურ პარტიას. აქედან გამომდინარე ოჯახური პოლიტიკის ნიშნები ნამდვილად ჩანს. – ანუ თქვენ ფიქრობთ რომ ივანიშვილი საკუთარ გარემოცვას არ ენდობა? – ყოველ შემთხვევაში მე ასე მიხასიათ ებდნენ მისივე ახლობლები და როგორც ჩა სნს, მათლაც ასეა. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
17
EXCLUSIVE
ორი „ნ“ თორნიკე გოგრიჭ
o k i l a t a n
ი რ ო ს ვ ა „მყ , ა ბ ე რ ე ბედნი ა დ ო ნ ნი “ ! ა ი ლ ა ნატ თამარ გონგაძე თორნიკე გოგრიჭიანისა და ნინო ქორიძის სიყვარულის ამ ბავმა და ქორწინებამ შარშან საზოგადოებას სალაპარაკო თემა მისცა. წყვილის „ლავსთო რი“ მართლა მოულოდნელი იყო. ერთმანეთი სერიალის - „გოგო ნა გარეუბნიდან“ - გადასაღებ მოედანზე გაიცნეს. აგვისტოს ცხელი რომანი ისე იყო გასაიდ უმლოებული, გადამღებმა ჯგუფ მაც არაფერი იცოდა. მერე ნინო ბათუმში, გადაღებებზე წავი და. თორნიკე თან გაჰყვა. ჩვენს ზარს არც ერთი არ პასუხობდა. შემოგვითვალეს, რომანს ვადა სტურებთ, თუმცა კომენტარის გაკეთება არ გვსურსო. 26 ოქ ტომბრის „პრაიმტაიმიდან“ ყვ ელამ შეიტყო - გოგრიჭიანს და ქორიძეს ერთმანეთი უყვართ! მას შემდეგ წყვილი მუდმივად ხელიდან გვისხლტებოდა. თუ მცა 27 ნოემბერს, მამა დავითზე, მსახიობების ჯვრისწერაზე მა ინც აღმოვჩნდით. ერთმანეთზე ჭკუა ეკეტებათო, ამბობდნენ მეგობრები. გოგო, ბიჭზე უფრო სიაო - ჭორაობდნენ თბილისელ ები. ერთი სიტყვით, ექვსთვიანი
18
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
რომანისა და კეთილმოსურნეთა თუ არაკეთილმოსურნეთა განს ჯის შემდეგ, წყვილმა იქორწინა. „ერთადერთი რისი თქმაც ამ წა მს შე მი ძლ ია, ის არ ის, რომ უზ ომოდ ბედნიერი ვარ“, - გვითხრა მაშინ ტაძრიდან გამოსულმა დე დოფალმა. „უზომოდ მიყვარს და მინდა, რომ ბოლომდე ასე ბედნ იერები ვიყოთ“ - დაამატა სიძემ. მეორე ნოემბერს (14 ნოემ ბერს) კი უკვე ნატალია გა უჩნდათ. მშობლები ნატა ლიასთან ერთად პირველ ახალ წელს შეხვდნენ. რო გორც თორნიკე ამბობს, ძალიან ბედნიერია და არ დარდობს, რომ ჯერჯერ ობით ძველებური დო ზით არ ჩანს.
ცხრამეტი წლის შემდეგ თორნიკე: შვილ ის გაჩენის მერე მგონი ყველა იც ვლება. ნინო, და მალაიქე, როგო რც კარგი მამა. ნინო: ძალი ან კარგი მამაა.
დანარჩენს ნატალიკო იტყვის, რომ გაიზრდება. თორნიკე: რადიკალურად გც ვლის. ცხოვრებაში ფასეულობა რაც გაქვს, ან რომ გგონია, რაღაც მნიშვნ ელოვანია, ის „ფასეულობები“, შვილ ის გაჩენის მერე, უკანა პლანზე ინაც ვლებს და რეკვიზიტებს ემსგავსება. მთავარ როლში შვილია. პირველი დღეები აგონიასავით არის. მა მა კი არა, მე მგ ონი, დე დაც ვერ ხვდება, რა ხდება. - ნინოსთვის ნატალია მეორე შვილია და ეს გრძნ ობა უცხო არ არის. ნინო: ცხრამეტი წე ლია სხვაობა ჩემს უფ როს შვილსა (ირაკლი) და ნატალიკოს შო რის. ამდენი წლის მერე, განცდები მაინც ახალია. ძალიან მაგა რია.
„რომ მითხრა, მშობიარობას და ვესწრებიო, გამიხარდა“ - სახელი ვინ შეურჩია? ნინო: მე, დედაჩემის სახელის და რქმევა მინდოდა - თამარის. თორნ იკეს ელისაბედი მოსწონდა. ბოლოს, რომ მივხვდით ვერ ვთანხმდებოდით, ეს საქმე ირაკლის მივანდეთ. - მაშინ ირაკლიმ მითხრა, ჩემი და ძალიან მალე გაჩნდაო. ნინო: თვითონაც დავიბენი, ისე მა ლე და ადვილად დაიბადა. მისვლიდან სამ საათში გაჩნდა. თორნიკე: მშობიარობას დავესწ არი. ჩემი სურვილიც იყო და ნინოსიც. ოღონდ არ მთხოვოთ, დეტალებში მოგიყვეთ. ნინო: რომ მითხრა, მშობიარობას დავესწრებიო, ძალიან გამიხარდა. - როგორ გაუძელი? - გული არ წამსვლია. ამაზე არც მიფიქრია, უფრო მობილიზებული ვიყავი, ვიდრე ვნერვიულობდი. ყველ აფერი რომ დამთავრდა, მერე გამომე ცალა ძალა. ყველაფერი ჩემი თვალით ვნახე. მეორე შვილის გაჩენასაც დავე
სწრები. - ღამეებს ათენებ? თორნიკე: თავიდან უფრო გვიწ ევდა. ახლა ნატალიკოსაც ჩვენსა ვით სძინავს. ნინო: ჭამს და სძინავს. ისეთი გოგოა, დიდი ადამიანივით იქცევა. თორნიკე: ლაპარაკი უყვარს, „ჭორაობს“. ნინო: ინტერესიანი იქნება, ცნ ობისმოყვარე. მე და ჩემი მეგობარი რომ ვლაპარაკობთ და ესეც იქვეა, ჩვენი საუბრის პარალელურად, ხმას გვაყოლებს, თავისთვის ესეც ლაპა რაკობს. - შეიცვალა? რომელი იმსგავ სებთ? ნინო: დღის განმავლობაშიც იც ვლება. დილით სხვანაირია, საღამოს სხვანაირი. თორნიკე: მე ნინოს ვამსგავსებ. თვალებით, სახის მოყვანილობით, ტუჩებით. ყურები და შუბლი ჩემი აქვს. ნინო: პირველად რომ ვნახე, რო გორც უცხო ბავშვისთვის ისე კი არ შემიხედავს, ამ ბავშვს ვიცნობ, ნანა ხი მყავს-მეთქი, იმიტომ გავიფიქრე, რომ ირაკლის ჰგავს. უბრალოდ, გო გოა და ნაზი ნაკვთები აქვს. რომ სძ ინავს, თორნიკე, შენ გგავს ძალიან. - ირაკლი გეხმარებათ გაზრდა ში? ნინო: შემოირბენს და შუბლიდ ან რომ იწყებს კოცნას, ბოლომდე კოცნის, ბავშვს ყლაპავს. ესეც გა ტრუნულია. კარგა ხანია, გრძნ ობს ძმის სიახლოვეს. ნატალიკო რომ ტირის და ირაკლი აიყვანს, მაშინვე ჩუმდება. მუცლადყო ფნის დროს ვინც უფრო ხშ ირად ელაპარაკება პატარას, მერე მის ხმას ცნობს. დედმამის მერე ირაკლის ხმას ცნობს ადვილად. მუსიკა ეცნობა. მულტფილმებ ის საუნდთრეკებს, მო ცარტის ნაწარმოებებს რომ გაიგონებს, გამხ იარულდება. თორნიკე: ნაცნ ობ მუსიკაზე იც ინის. - მახსოვს, ირაკლის სა მსა ხი ობ ოზ ე უნდოდა ჩაბა რება. ნინო: ირ აკლი თეატ რ ალ ურ შ ი
ნინო ქორიძე: „მე დედაჩემის სახელის დარქმევა მინდოდა - თამარის. თორნიკეს ელისაბედი მოსწონ და. ბოლოს, რომ მივხვდით ვერ ვთანხმდებოდით, ეს საქმე ირაკლის მივანდეთ“ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჭიანის ახალ ცხოვრებაში ხელოვნებათმცოდნეობაზე და კინო მცოდნეობაზე სწავლობს. ახლა თა ვისი გეგმები აქვს. ემზადება და ან სამსახიობოზე ჩააბარებს ან სარეჟი სოროზე. - თორნიკე, შენ და ირაკლი მეგო ბრობთ? - კი, როგორ არა. ბევრი საერთო ინტერესთა სფერო გვაქვს. მის მსგა ვსად, მეც არქიტექტორი მინდოდა გამოვსულიყავი. მეც ვხატავ. ორივეს კინო გვიყვარს. კარგი და ნიჭიერი ბი ჭია, ძალიან მიყვარს. ფილმებში - თორნიკე, ძველი ტემპით აღარ ჩანხარ. რას აკეთებ? თორნიკე: გადამიღეს ფილმში „247 ფარენგეიტი“, თორნიკე ბზიავამ ფილმ „ბუდეში“. სხვათა შორის, ნატა ლიკო ჯერ კიდევ მუცელში იყო, ჩემთ ან ერთად ზაზა რუსაძის ფილმის „ჩემი საბნის ნაკეცის“ გადაღებაზე რომ წა მოვიდა. გადაღება ახლა სრულდება. ჩემი გმირი აქაური საზოგადოების კო ნფორმიზმს ებრძვის, პროტესტს გა მოხატავს. პერსონაჟი არ მგავს და ეს მნიშვნელოვანია მსახიობისთვის. ერთ ჟანრში თამაში მოსაწყენია. ფილმში თამაშობენ: ავთანდილ მახარაძე, ზუ რა ყიფშიძე, გიორგი ნაკაშიძე, დარე ჯან ხარშილაძე, მაკა მახარაძე, გიორ გი გიორგანაშვილი, თორნიკე ბზიავა. გადაღება თბილისში, წყალტუბოსა და ჭიათურაში მიმდინარეობდა. გადაღე ბებით ვისიამოვნე და ველოდები მის გამოსვლას. კადრი არ მაქვს ნანახი, მაინტერესებს როგორია. თეატრში სეზონი აქტიურად არ დაწყებულა. სპექტაკლების ჩაშვება გეგმაშია. „მაკბეტში“ და „სირანო დე ბერჟერაკში“ ვთამაშობ. „მაკბეტით“ მარტის ბოლოს კოლუმბიის თეატრა ლურ ფესტივალზე მივდივართ. მიხა რია. „მგონია, დამთავრდა სერიალი და თურმე რა ხდება?!“ - ტელესერიალში თამაში არ მო გენატრა? - არ მოგატყუებთ, არ მომნატრე ბია. ჩემ გმირს „გავიდა და აღარ დაბრ უნებულა“ ჰქვია.
- უყურებ? შენი გმირი ნიკა კეკე ლიძე არჩილის შვილი რომ არ აღმო ჩნდა, იცი? თორნიკე: მართლა? ნინო: მართლა? თორნიკე: მე მგონია, დამთავრდა სერიალი და თურმე ჩვენ შვილის გა ზრდაში გართულები რომ ვართ, რა ხდება?! ესე იგი, ამერიკიდან აღარ ჩამომესვლება:) კიდევ რა ხდება სერი ალში? - რუსკა მაყაშვილს უშვებენო, ამბობენ. თორნიკე: და მაყაშვილმა არ იც ოდა, არა? ჩვენს შემთხვევაშიც ასე დაიწყო. ჩვენც ვიღაცები გვეუბნებ ოდნენ. ნინო: და ჩვენ არაფერი ვიცოდით. თორნიკე: თითქოს მე ხელფასის მომატებას ვითხოვდი. ამ დროს არაფ ერი მომითხოვია. ნინო: კონტრაქტის მიხედვით, უა რი უნდა გვეთქვა სხვა პროექტებზე, რეკლამებში გადაღებაზე. თვითონ კიდევ გაუფრთხილებლად გაგვიშვეს. ცალმხრივად კონტრაქტის დაცვა, გაუგებარია. ერთი თვით ადრე მაინც ეთქვათ, რომ არ დაგვეკარგა სხვა პრ ოექტები. დროებით გავიყვანეთო, ის „დროებით“ რამდ
ენი ხანი იყო, ისიც ხომ უნდა გვცო დნოდა? ხომ შეიძლებოდა სხვა არხზე უკეთეს პირობებზე დავთანხმებოდ ით? გარკვევით ზუსტი პასუხი არ მი გვიღია. - თორნიკე, დათანხმდები სხვა სერიალს, როლი რომ შემოგთავაზ ონ? თორნიკე: კი, რატომაც არა. სერი ალი მსახიობს ფორმაში გამყოფებს. მატერიალური მხარის გამო კი მიდი ხარ, შემოქმედება არ არის, მაგრამ პერმანენტულია და ფორმაში ხარ. თუ იქნება, აგერ ვარ. ნინო: ჩემთვისაც სულ სხვა სამუ შაო იყო. ფილმებშიც გადამიღეს, რე კლამებშიც. იქ სხვა გარემოა. მაგრამ სერიალი თითქოს სამსახურია - აიღე ტექსტი, გაიცინე და მერე ისევ რეალ ობას დაუბრუნდი. მე გამიჭირდა. დი დი ხანი დაბნეული ვიყავი. აღარ მინდა ეს სერიალი-მეთქი, ვამბობდი. ყოვე ლთვის მაიმუნობის ხასიათზე ხომ არ ხარ. მჟავე სახით მიწევდა გაღიმება. სამაგიეროდ, რეჟიმში და ფორმაში ჩა მსვა. თორნიკე: მე კამერასთან პირველ ად ამ სერიალთან ვიმუშავე. ჩემი თა ვის გვერდიდან ყურებას გადავეჩვიე. ნინო: მეც ქეთი მაჭავარიანის „მა რილივით თეთრში“ გამომადგა სე რიალისგან მიღებული გამოცდ ილება და გამძლეობა. „შეიძლება ხალხს ჩემი „პერედოზი“ დამართოდა“
- თორნიკე, პოპულარული სე რიალის - „გოგონა გარეუბნიდან“ - შემდეგ გახდი. ახლა ტელევიზიით აღარ ჩანხარ. ამის დეფიციტს განი ცდი? თორნიკე: შეიძლება კარგიც იყოს. შეიძლება ხალხს ჩემი „პერედოზი“ და მართოდა. ტელევიზიას პოპულარობა მოაქვს, ეს მსახიობისთვის რაღაც პე რიოდი მნიშვნელოვანია. მსახიობისთ ვის პოპულარობა აუცილებელია. რა დოზითაც საჭირო იყო, მეც იმ დოზით ვჩანდი. არ გამოვრიცხავ, რომ კიდევ გამოვჩნდე. ამ ეტაპით კმაყოფილი ვარ. შვილმა რომ მომიტანა, იმაზე დიდ ბედნიერებას ტელევიზია ნამდ ვილად ვერ მომიტანდა. ტელევიზიამ ყველაზე კარგი ის გააკეთა, რომ ნინო გავიცანი. - რომ არა „გოგონა გარეუბნი დან“, ალბათ, გადაკვეთის წერტილი არც გექნებოდათ. ნინო: თბილისი პატარაა, შეიძლება სადმე გადავკვეთილიყავით კიდეც. - ამ თემაზე რატომ არ საუბრო ბდით? თორნიკე: არც მე და არც ნი ნოს პირადულზე საუბარი არ გვიყვარს. ნინო: როცა ბედნიერი ხარ, შენთ ვის ხარ სავსე და ბედნიერი. სულ არ არის საჭირო გავარდე და ეს ტელე ვიზიაში თქვა. უმეტესად, მერე სალა პარაკო თემად იქცევა. ერთი და იგივე კითხვები წამოვიდოდა - როგორ შეხვ დით და გაიცანით ერთმანეთიო. თორნიკე: ჩვენი ურთიერთობის პიარი არ გვაინტერესებდა.
„როცა პოულობ, უფრო უფრთ ხილდები“ - ოჯახურმა თანაცხოვრებამ რა მოგიტანათ? თორნიკე: რაღაცები აღმოვაჩინე. მოვლენებს სხვანაირად და რეალურ ად აღვიქვამ. მგონია, მხოლოდ კარგ ისკენ შევიცვალე. ის, რაც ნამდვილია, მარტო კარგისკენ გცვლის. ინსტინქტ ურად ეძებ, ვისთვისაც გინდა იცხო ვრო და მასზე იზრუნო. მერე, როცა პოულობ, უფრო უფრთხილდები. - ნინო, როგორი მეუღლე აღმო ჩნდა თორნიკე? - მისი თითქმის ყველა თვისება ვი ცოდი. კარგია, როცა ის წარმოდგენა, რაც მანამდე გაქვს, მერე, თანაცხოვ რებისას გიმყარდება. ეს ვინ ყოფილა, არ დამმართნია. - ნინო, ჭარბი წონა დაგრჩა? - დამრჩა. ორსულობის დროს წონა ში მატება ძალიან არ მეტყობოდა და ვჭამდი, დღეში ხუთ ნაყინს. ამიტომ წონა გამექცა. დიდად არ დამიწყ ია, ვაიმე, ფორმა არ დავკარგომეთქი. 25 კილო მოვიმატე. არა უშავს, დავიკლებ. - და ნინო როგორია? თორნიკე: მე მყავს ორი ბედნიერება, ნინო და ნატალია, ორი „ნ“!
ნინო: „როცა ბედნიერი ხარ, შენთვის ხარ სავსე და ბედნიერი. სულ არ არის საჭირო გავარდე და მოყვე“ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
19
წლის პროექტი `
ე
იძ ა ბერ მარინ თამარ გონგაძე მიუზიკლი „ქეთო და კოტე“ „პრ აიმტაიმის“ გამოკითხვის თანა ხმად „წლის პროექტად“ დასა ხელდა. მის წარმატებულობაში საუკუნის მიუზიკლის პრემიე რამ ზაფხულშივე დაგვარწმუნა. „ქეთო და კოტეს“ პრემიერით გახსნილ ბათუმის ულამაზეს თეატრში სპექტაკლი პრინცმა ალბერმაც ნახა. აგვისტოდან მოყოლებული ანშლაგით ნათა მაშები 35 სპექტაკლი დღემდე რეზონანსულია. რატომ? მიზეზი მარტივია - სპექტაკლში ვარს კვლავთცვენა და კოსტიუმების ფოიერვერკია, გარშემო კი დი დი ინტერესი, როგორ გაათან ამედროვეს ვიქტორ დოლიძის კლასიკა. ბრენდებისა და სნობ იზმის საუკუნეში სიყვარული, ღირებულებები და წარსულთან კავშირი – ნიკა რაჭველისა და დათო დოიაშვილის მთავარი მესიჯია. ზუსტად ერთ თვეში ამ ტანდემმა ეპოქალურ მიუზ იკლში სრულიად თანავარსკვ ლავედი შეკრიბა. მიუზიკლში 200-მდე შემსრულებელი მონა წილეობს.
„თითქმის ასი წლის შემდეგ აღვადგინე“ სპექტაკლი ორ კვირაში და იდგა. დამღლელი და თითქმის 24-საათიანი რეპეტიციის დროს რეჟისორმა შვიდი კილო დაიკლო. დათო დოიაშვილი: „პირველ რიგში ეს ის თანავარსკვლავე დია, რომელიც სპექტაკლში თა მაშობს. მოხარული ვარ, ძალიან მაგარ ადამიანებთან მომიწია მუ შაობა. ასეთი სახელების მიუზ იკლში მონაწილეობა თავიდანვე კომერციული გათვლა იყო. ამ ოპერაში ვიქტორ დოლიძეს პატარა ჰონორარი გადაუხადეს. ეგონათ, ხუთ სპექტაკლს გაუძ ლებდა, მეტს არა. მას შემდეგ ამ სპექტაკლს ასეთი ყისმათი და ჰყვა, მის გარშემო სულ ტყდება ამბავი. მახსოვს, პატარა ვიყავი, ჯანო კახიძემ „ქეთო და კოტეს“ ინტერპრეტაცია „ბაბალე“ რომ გააკეთა და გააკრიტიკეს - რა უქ ნეს ვიქტორ დოლიძეს, როგორ შეიძლებაო? ჩვენს ვერსიაზეც იგივე ტიპის კრიტიკა წამოვიდა. ეს თემა არ მთავრდება, რეზონა ნსი და მაყურებლის ინტერესი არ წყდება. სპექტაკლი რამდენიმე პროდ იუსერმა ნახა და უკვე მიმოწერა და შეთანხმება მიდის. როგორც კი შედეგთან მივალთ, პირველად თქვენ შეგატყობინებთ - სად წა ვიღებთ მიუზიკლს“. კვესიტაძე - დოის ახირება გათანამედროვებულმა მუსი კამ კოსტიუმების ხასიათი შექმ ნა, კოსტიუმებმა მუსიკა მოიცვა, ორივეს კონცეფცია კი ერთად შემუშავდა. ის ნიღბები, რომლებ იც „ქეთო და კოტეს“ მთავარი ატ რიბუტია, სათავეს სწორედ ვენე ციის ბიენალედან იღებს, სადაც არქიტექტორ თამარ კვესიტაძეს დოიმ ჩააკითხა.
EXCLUSIVE 20
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ნი ეკა კახია
ნიკა რაჭვე ლი
თამარ კვესიტაძე: „დიდი მა დლობა ყველას, რომ გარისკეს და ეს სა ქმე მე მა ნდ ეს. აქ მთ ავარია, ნდობა. მიუზიკლს ხომ ასეთი საოცარი შემადგენლობა ჰყავს. ძალიან საპასუხისმგებლო იყო ეს ნაბიჯი. ამ პროექტით ჩემი ძალიან დიდი დაახლოება მოხდა დოისთან და ნიკასთან. არაადამი ანურად მოკლე დროში გაკეთდა მიუზიკლი, მაგრამ ყველანი ერ თნი ვიყავით“. „ანტირეკლამა სპექტაკლის რეკლამად იქცა“ ნიკა რაჭველს 11 წლის ასაკში ვიქტორ დოლიძის ოპერის, „ქეთო და კოტეს“ და აქვსენტი ცაგარე ლის „ხანუმას“ მიხედვით მიუზ იკლის ინსცენირება გაუკეთებია. მაშინ, 1992 წელს, ვუნდერკინდი კომპოზიტორი ვერც კი წარმოი დგენდა, რომ გაივლიდა 20 წელი და ბავშვობაში შეჭიდებულ ნაწა რმოებს მიუზიკლად გააცოცხლ ებდა. ნიკა რაჭველი: „წარმატებ ის სა იდ უმ ლოა ის, რომ „ქე თო და კოტეზე“ დიდი მოლოდინი და ინტერესი იყო, რა დგანაც მიუზიკლს ავანტიურის ელ ფერი დაჰკრავდა. კლასიკურ ოპერას ჟანრი შეეცვალა და მიუზიკლი გახდა. მაყუ რებელი ელოდებოდა, რა გამოვიდოდა აქედ ან. სპექტაკლს „ფეი სბ უქ ზე“ გამ ოჩ ენ ილ ი ადამიანების კომენტარები მოჰყვა, რო მლებიც გვლა ნძღავდნენ და გვ აკრიტიკებდნენ. მათ სპექ ტაკლი ნანახი არ ჰქონდათ
სტეფანე
დათო დოიაშვილი და ამ სიახლეს შორიდან ეჭვის თვალით უყურებდნენ. ეს ანტი რეკლამა სპექტაკლის რეკლამად იქცა. მხოლოდ „ქეთო და კოტე სთვის“ ღირდა, რომ 2011 წელს დასამახსოვრებელი წელი ვუწო დო. მთელი ცხოვრება ველოდი ამ ოცნების ახდენას“. „ყველას ჰქონდა სალაპარაკო“ მარინა ბერიძე: „მიუზიკლში ნიკა მემანიშვილის თანამედროვე ხედვაა, თუმცა ქართული და ის ევროპული სტილი, რითიც ამ ოპ ერამ ამდენი წელი იცოცხლა, და კარგული არ არის. იყო ვარსკვ ლავური შემადგენლობა. ხალხი ან დადის, ან არ დადის თეატრში. ამ მიუზიკლმა დაამტკიცა, რომ მის სანახავად ბევრი ადამიანი მივიდა თეატრში. ყველას ჰქონ და სალაპარაკო. ბილეთის შოვნა სულ პრობლემა იყო. მეტი რაღა უნდა იყოს გამარჯვების საწინდ არი~. „მე მიყვარს ცდები“ „თავიდან ვორჭოფობდი, მი უხედავად იმისა, რომ ყოველთ ვის მინდოდა თეატრში მეთამაშა და ეს ნატვრა ახლა ამიხდა. ხანუმა ად ვილი სათამაშო არ არის. მისი მაჭანკ ლობა გამართლებუ ლი უნდა იყოს და არ უნ და გადააჭარბო. კოსტიუმია არ აჩვეულებრივი, გ ან სხ ვა ვე ბ ული და გროტ ესკული. მე მი ყვარს ცდები და ამას მივესალმები“ - გვითხრა პრემიერის შე მდეგ ნანი ბრეგვაძემ. „საქმიანი და ფე შენ
მღებრიშვ
ილი
მაჭანკალი“ ეკა კახიანი: „ისეთი ხელოვა ნები დგანან სცენაზე, სხვანაირ ად არც შეიძლებოდა ყოფილიყო. საუკეთესო ძალები იყო მობილი ზებული. წარმატებით იმუშავა ნიკა მემანიშვილის გაორკესტ რებამ, დოიაშვილის დადგმამ, კვ ესიტაძის კოსტიუმებმა. მე რომ კოსტიუმი ჩავიცვი, მივხვდი, რა ხასიათის უნდა ყოფილიყო თა ნამედროვე საქმიანი და ფეშენ მაჭანკალი. გული დაგვწყდა, რომ ზაფხულამდე არ ვითამაშებთ“. კოტეს როლი - ტრამპლინი ნიკო ბერიძე: „ამ მიუზიკლის წარმატების ფორმულა სწორი გაპიარებაა. ამდენი ვარსკვლავი თამაშობს, სრულიად შეცვლილია ოპერა. ეს ძალიან საინტერესოა. შეიძლება ითქვას, კოტეს როლი ტრამპლინი იყო ჩემთვის. თუმცა, რომ ჰგონიათ, წარმატება უცებ დამატყდა თავს, ასე არ არის. მე 16 წელია ვმღერი. უბრალოდ არ ვჩანდი“. 30 ლარად სტეფანე: „მიუზიკლში გულს და სულს ვდებთ, რომ ხარისხი მივიღოთ. „ქეთო და კოტეს“ თა ვიდან დიდი პიარი გაუკეთდა, რასაც ანტიპიარი მოჰყვა და მა ყურებელი სხვანაირი განწყობით მოდიოდა სპექტაკლზე. თუმცა სასიამოვნოდ დამუხტულები გა დიოდნენ. ბილეთში მაქსიმუმ 30 ლარს იხდიან და სცენაზე ისეთ ვარსკვლავებს ხედავენ, როგო რებიც არიან - ნანი ბრეგვაძე, ნინო ანანიაშვილი, პაატა ბურჭ ულაძე. ორკესტრის თანხლებით ისმენენ ცოცხალ მუსიკას, უიშვ იათესი შესრულებით. ამ სპექტა კლს პერეანშლაგები უნდა ჰქონ დეს“.
ძე
ვესიტა თამარ კ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
`ქეთო და კოტე~ სოფო ნიჟარაძე: `ძალიან მიხარია, რომ პროექტი, რომელშიც ერთ-ერთ მთავარ როლს ვასრულებ, ხალხისთვის საყვარელი გახდა~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სოფო ნიჟარაძე სოფო ნიჟარაძე: „საინტერესო მიუზიკლია, თავისი კოსტიუმებით, სცენოგრაფიით, მრავალფეროვანი და ძალიან სახალისოა. სპექტაკლისგან განსხვავებით, რატომ არის ყველგან მიუზიკლის ჟანრი პოპულარული? თანამედროვეა და ჩვეულებრივი ხალხის თვის ადვილად გასაგებია. ჩვენი სპექტა კლის წარმატება კი ის არის, რომ მარტ ივად არის გადმოცემული ისტორია და ლამაზადაა გაფორმებული. მიუზიკლში ბევრი ისეთი ადამიანის სახელი და გვარ ია, რომელიც სპექტაკლს ანშლაგებით ავსებს. რაც მეტმა ადამიანმა ნახა, მით მეტად გაბათილდა უარყოფითი აზრი, რაც გავრცელებული იყო. მაყურებელი დადებითი ემოციით წავიდა სპექტაკლიდან. მინდა გაზაფხ ულიდან ისევ გაგრძელდეს „ქეთო და კოტე“. ბოლო სპექტაკლზე დარბაზში, სადაც 800 კაცამდე ეტევა, ასზე მეტმა ჩადგმული სკამით და ფეხზე მდგომმა უყურა მიუზიკლს. ქეთო ჩემთვის კიდევ ერთი საინტერესო როლი და პერსონაჟია. მრავალფეროვანი ხასიათი აქვს, ზედმეტად გათამამებული გოგოს კაპრიზების შესრ ულება მართლა საინტერესო იყო. განსხვავებული იმიჯით გამოვედი. ეს მიუზიკლი ძალიან შემიყვ არდა. ეს პარტნიორისგან და სხვა მსახიობებისგან წამოსულ ემოციაზეა დამოკიდებული. ბევრჯერ სპონტანურად გაჩნდა სცენაზე ის ინტერპრეტაცია, რომლის გამეორება წარმოუდგენელია. რაც შეეხ ება კოსტიუმებს, ყველა მოვირგე და შევიყვარე. ნიღბებიანი კაბა 5-დან 7 კილომდეა. ის რომ მაცვია, მხრები სულ გაწითლებული მაქვს. მაგრამ, თამრიკო კვესიტაძემ რომ შემხედა როგორ ვატარებდი კაბას, მითხრა, ასე მგონია პერანგში ხარ გა მოწყობილიო. ისე გავითავისე, ადვილად ვატარებ, ზუსტად ვიცი, სად და რო გორ უნდა მოვკიდო ხელი, რომ კარში გავეტიო და სცენაზე არ დავეცე. თუმცა იყო მომენტ ები, როცა კაბაში გავიბურდე. რაც შეეხება პეპლებიან კა ბას, შორიდან არის ასეთი ჰაეროვანი და ფარფატა, თო რემ მისი ჩაცმა და სცენაზე გასვლა აბსოლუტურად სხვა ტექნოლოგიაა. არც ერთ კარში არ ეტევა, ფეხს ნორმალურად ვერ გადადგამ. ამიტომ კულისებიდან სცენამდე სხვა კაბით მივდივარ და გა სვლამდე ვიცვამ. - პარტნიორზე - ნიკო ბერიძეზე რას იტყვი? - ნიკო უნიჭიერესი მომღერალი და არაჩვეულ ებრივი პარტნიორია. სცენაზე ბავშვობიდან დგას, გამოცდილება დაუგროვდა, თუმცა ასე ფართოდ არ იყო ცნობილი. ბოლო სპექტაკლზე ჩამოსული იყო მიუზიკლ „რომეო და ჯულიეტას“ დამდგმელი რეჟი სორი და ქორეოგრაფი, რომელსაც ძალიან მოეწონა ნიკო და მისი ხმა. ზოგადად თქვა, სიმღერით ისე ემოციურად გადმოსცემთ სათქმელს, რომ ტანში ჟრ უანტელმა დამიარაო. გამიხარდა ეს შეფასება. როგორც პროდიუსერებისგან მსმენია, მიუზიკლის წაღებაზე ბევრი ქვეყნიდან გვაქვს შემოთავაზება. „ქეთო და კოტე“ ყველანაირ მაყურებელს დააკმაყო ფილებს. მასში არის როგორც კავკასიური, აზიური, ისე ევროპული მოტივები და ვფიქრობ, ყველა გემო ვნების ადამიანს მოეწონება. - „ქეთო და კოტე“ „პრაიმტაიმის“ გამოკითხვით „წლის პროექტად“ დასახელდა. - ძალიან მიხარია, რომ პროექტი, რომელშიც ერთერთ მთავარ როლს ვასრულებ, ხალხისთვის საყვ არელი გახდა. ძალიან მიხარია ამ პროექტის წარმ ატება. - 2011 როგორი წელი იყო შენთვის? - ძალიან კარგი წელი იყო. ახალ წელს ჩემთვის ყვ ელაზე საყვარელ მომღერალ ანდრეა ბოჩელისთან ერთად შევხვდი და რომ ამბობენ, როგორც შეხვდე ბი, ისევე იქნება მთელი წელიო, მართლაც კარგად გავატარე გასული წელი. ალბომის ნახევარი, ინგლ ისურენოვანი ნაწილი, უკვე ჩავწერე და ქართულ ნაწილს ახლა ჩავწერ. - ხულიო იგლესიასთან დუეტში ისე იმღერე, გე გონება რამდენიმე წელია ერთად მღერით. - თბილი ადამიანია. პირველივე წუთიდან ოვაციებით შემხვდა, ჩამეხუტა, მეფერა, ბევრი ლამაზი სიტყვა მითხრა. მისი მუსიკოსები კმაყოფილები იყვნენ. ბე ვრი დადებითი რამ მითხრეს და მომწერეს. კმაყოფ ილი ვარ, მათთან ერთად მიწევდა სცენაზე დგომა და სიმღერის შესრულება. ეს წელიც კარგად დაიწყო და რა ვიცი, იმედია, კარგად დასრულდება. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
21
ნინო ჟვანია: „ღმერთმა ეს ყველაფ დათო ევგენიძის 17 წლით უმცროსი მეუღლის ექსკლუზიურად პირადი EXCLUSIVE
„
„ვერც კი ი, გენდ დ ი ვ ო მ რ წა ებას რ ვ ო ხ ც მ რო ბდი. ე რ ი შ ვ ა კ დავუ აც ღ მ ო ტ ა რ დათო კი ე ამაზე ამბობს, მ აო“ მიფიქრი
თამარ გონგაძე
~
მასზე საზოგადოდ ბევრი არაფერია ცნობილი და ბუნებრივიც არის. პრ ესასთან გულახდილი ურთიერთო ბა არ ჰქონია, ყოველ შემთხვევაში, აქამდე. ამიტომ, შეიძლება ითქვას, ნინო ჟვანია თავის პირად ცხოვ რებაზე პირველად, ექსკლუზიურად „პრაიმტაიმს“ უყვება. წარმოშობით სოხუმიდან არის. ეს ქალაქი მისი ბავშვობის ტკივილიანი მოგონებაა. მის ცხოვრებაში სიყვარული ორ ჯერ მოვიდა, თუმცა ამბობს, რომ მეორესთან შედარებით, პირველი „ის“ არ იყო. ნინოს პირველი ქმარი კობა მუქერია (ფეხბურთელ გიორ გი ქინქლაძის სიძე) იყო, მეორე კი - დათო ევგენიძეა. ნინო დღეს ბე დნიერია. მას და დათოს ექვსი წლის ნიკოლოზი ჰყავთ. თუმცა პირველი ქორწინებიდან ერთსაც ჰყავს შვ ილი და მეორესაც. ნინოს ერთი, და თოს - სამი (პირველი შვილი ფრანგი მეგობარი ქალისგან). სოხუმი - ჯადოსნური სიზმ არი ბავშვობიდან „ჩემთვის ბავშვობა ბედნიერება სთან და ჯადოსნურ სამყაროსთან ასოცირდება. თუმცა ჩემი ბავშვო ბა ტრავმირებულია. ამიტომ მაქვს ჯადოსნური სიზმრის ასოციაცია. სკოლა სოხუმში დავამთავრე. სამე გობროს ძალიან გვიყვარდა ზღვის სანაპიროზე, ერთი ამოჩემებული ლამაზი ხის ძირში, სკამზე ჯდომა. ჩე მს სა ხლ თან ახ ლოს იყო და გვ იანობამდე ვუსმენდით მუსიკას. ჩემზე ორი წლით უფროსი გოგონა ფილმს იღებდა და ყველა ჩართული ვიყავით ამ პროცესში. ერთ-ერთ სკოლაში გვქონდა გადაღება. მა ხსოვს, მამა მოვიდა, ომი დაიწყოო. ძალიან მოულოდნელი იყო, ვერც მივხვდით რა მოხდა. მანამდე თბ ილისში ჩამოვედი და ჟურნალისტი კის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. ომიც დაიწყო. ბებია-ბაბუა სოხუმში და რჩნენ და საკუთარ სახლში დახვ რიტეს. ბაბუა, ვასო მესხი ქალაქში ავტორიტეტული, ინტელიგენტი პი როვნება იყო. აფხაზებსაც ძალიან უყვარდათ. სავაჭრო ცენტრები ჰქ ონდა. ფუნიკულიორზე ძალიან ლა მაზი რესტორანი გააკეთა. ამიტომ მის თავს ასეთი ტრაგედიის დატრ იალება, ყოვლად წარმოუდგენელი იყო. ძალიან სტრესული მომენტი გვქონდა. მერე, სტუდენტობის პე რიოდიც არასრულყოფილი იყო, 90-იანი წლები“...
22
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
„მშვიდად ვარ, მიუხედავად იმისა, რომ დათო ბოჰემურია“ ერთადერთი როლი „თავიდან სამსახიობოზე მინდოდა ჩაბარება. მსახიობი გია ძნელაძე მა მიდაჩემის მეგობარი იყო და სახლში რომ მოდიოდა, მსახიობის ოსტატო ბაში მამზადებდა. ძირითადად ვერთ ობოდით. მერე, უცებ გადავწყვიტე ჟურნალისტიკაზე ჩაბარება. 16 წლ იდან ტელევიზიაში ვმუშაობ. „მეორე არხზე“ ჩემი ბიძაშვილი გადაცემა „პირველ დუბლში“ მუშაობდა. მეც ამ გადაცემაში აღმოვჩნდი. კარგი გადაცემა იყო. „იმედში“ სამი წელი ვმუშაობდი, ჯერ ადმინისტრაციულ განყოფილებაში, მერე დილის გადა ცემაში. სიუჟეტებსაც ვამზადებდი, მაგრამ ძირითადად კადრს მიღმა ვი ყავი. ასე მერჩივნა. წამყვანი ამიტომ აც არ გავხდი. 1993 წელს, რამაზ გიორგობიანმა, 17 წლის ასაკში, ქუჩაში აღმომაჩინა, გამაჩერა - მე რამაზ გიორგობიანი ვარ და მომეცით თქვენი ნომერი, კი ნოში მინდა გადაგიღოთო. სახლში ვთქვი, ვიღაც რამაზ გიორგობიანმა გამაჩერა და ასე მითხრა-მეთქი. კა სტინგზე მივედი და მთავარ როლზე დამამტკიცეს. ტალონებისა და პუ რის რიგების დრო იყო. ფილმშიც არის ის დრო ასახული. ფილმს ერქვა „შეგირდი“. მერე, რამაზი რომ გარდ აიცვალა, გაბისკირიამ დაასრულა და - „მორევი“ დაარქვა. „იმედში“ მუშა ობის დროს სერიალში გადაღება შე მომთავაზეს, მაგრამ უარი ვთქვი, ეს ჩემი საქმე არ არის. ჟურნალისტიკის მერე ბიზნესიურიდიულზე ჩავაბარე. ორ წელში იურისტი და ბიზნესმენი რომ ვერ გახდები, ცხადია. ხელოვნებათმც ოდნეობა მინდოდა და გამიმართლა,
„ც „ამი ხოვრებ უცე რია“. ა ბ გა მერ დათოსთ და მ დაწყვი ე ან ვცხო მოდ ითხრა ტა ვრობ და ვიც ი, ერთ , ამ პროფ ხოვ ა ესიას ცხ როთ დ ოვრ ებ აშ ი ო“ ვეუფლები“.
პ ირ ვე ლ ი ოჯახი „კობა მუქერია ტელევიზიაში გა ვიცანი. ისიც იქ მუშაობდა. 19 წლის ვიყავი ცოლად რომ გავყევი. ალბათ, სიყვარული იყო. თუმცა ორ წელში მივხვდით, რომ ერთად ცხოვრება არ გვინდოდა. მაშინ ჩვენი შვილი (ლუკა) ერთი წლის იყო. დღეს, მეგობრული ურთიერთო ბა გვაქვს. სამეგობროდ არაჩვეულ ებრივი ადამიანია. ლუკა კი ახლა 16 წლისაა და ძირითადად ბებიასთან (მამამისის დედასთან) ცხოვრობს. სხვათა შორის, დათოსაც ჰყავს შვ ილი ლუკა“. „ცხოვრება „ამირია“ „მე და დათო ერთმანეთს დიდი ხანი ვიცნობდით, ჯერ კიდევ „მეორე არხის“ პერიოდიდან. დათოს დიდ პატივს ვცემდი, მის კონცერტებს ვესწრებოდი. ვერც კი წარმოვიდგე ნდი, რომ ცხოვრებას დავუკავშირ ებდი. დათო კი რატომღაც ამბობს, მე ამაზე მიფიქრიაო. დათოს და მის ცოლს, ნინა კალანდაძეს, ისე უყვა რდათ ერთმანეთი, მათი ოჯახის და ნგრევა წარმოუდგენელი იყო. ყოველ შემთხვევაში, ასე ჩანდა. ნინა გარე გნულად ძალიან მომწონდა. უცნა ურია ცხოვრება. დათოს რამდენჯერ შევხვედრივარ და ძალიან თბილად
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ერი მაჩუქა. მინდა სულ ასე იყოს“ - ღამით აღვიძებს მუზა? - ლექსისთვის ამდგარა. მოსკოვში ხმის რეჟისორი ცხოვრობდა ჩვენთან და ღამე დათო აღვიძებდა და მუსი კას აწერინებდა. დილას, რვა საათზე, ორ-სამ მაგარ ლექსს წამიკითხავს. მე კიდევ ძილბურანიდან აზრი ვერ გა მომაქვს.
მოვუკითხივარ. უთქვამს, წამოდი რეპეტიციაზეო. მეგობრებიც ვიყა ვით და არც ბოლომდე მეგობრები. თხუთმეტი წუთით თუ ვნახავდი. ბო ლოს სასტუმრო „აჭარის“ რესტორ ანში ვნახე. დიდი ხნის უნახავი მყავ და. რაღაც ისეთი განწყობით ვიყავი, ერთფეროვანი ცხოვრებისგან გადა ღლილი, რომ ირგვლივ ნაცრისფრად მეჩვენებოდა ყველაფერი და უცებ დათო რომ დავინახე, ისეთი ფერადი იყო! თითი ჰქონდა მოტეხილი, თაბა შირში. მერე რომ მომიყვა, მასაც თი თის მოტეხვისგან დეპრესია ჰქონია და მე რომ დავუნახივარ, განათებია. ჩვენი ფერადოვნება ასევე გაფერა დდა და გაგრძელდა. შეყვარებულებმა თვე-ნახევარი ვისეირნეთ. აბსოლუტურად სხვანა ირი იყო დათო. მოიხსნა თაბაშირი, დაუკრა. მანამდე სამსახური და ყო ველდღიურობა იყო და უცებ სიგი ჟე, ინტენსიური ცხოვრება დავიწყე. დაბნეულობა იყო. სამსახურში მაკი თხავდა და იქიდან მოვყავდი. ცხოვ რება „ამირია“. უცებ გადაწყვიტა და მითხრა, მოდი, ერთად ვიცხოვროთო. მე ბოლომდე ვერ ვწყვეტდი. ლუკას დაბადების დღის ცენტრში ყველას გამოუცხადა, დედას უთხრა, თქვენი შვილი ცოლად მინდა მოვიყვანოო. დედა დაიბნა, ეს ჩემი შვილის გადა საწყვეტიაო. ცოლად რომ გავყევი, 28 წლის ვიყავი. ნამდვილ შეყვარებ ულად თავს მასთან ვგრძნობ. უერთ მანეთოდ ვერ ვძლებთ. დათო ცოტა ხნითაც რომ გადის, ვეძებ, დისკომ ფორტია. თვითონაც ასეა. ახლა რვა დღით რომში იყო, ჩემი ვიზა არ ესწრ ებოდა და ორივე განვიცდიდით ცალცალკე ყოფნას“. ბოჰემური - რითი შეგცვალათ დათომ? - ჩემი თავის მიმართ ეგოისტური დამოკიდებულება მქონდა. დათო სთან ეს აღარ მაქვს. მოსიყვარულე
გავხდი, მომთმენიც. რეალურად წა რმომაჩინა, როგორიც ვარ. გრძნობა სუფთაა. დაძაბული და ნერვიული არ ვარ, მშვიდად ვარ, მიუხედავად იმისა, რომ დათო ბოჰემურია. ემოციაც სუ ფთაა. სიყვარულით მშვიდდები. - მოსკოვურ წლებს როგორ გა იხსენებთ? - დავქორწინდით და მოსკოვში ძა ლიან მალე წავედით. დათოს მუსიკა ლურად გასაფორმებლად ფილმი „მე ცხრე როტა“ ელოდა. ვიზები არ იყო. ოსეთიდან ტაქსით წავედით. მერე დაგვხვდნენ და მატარებელში გადა გვსვეს. დაგეგმილი იყო მარშრუტი. შვილს ველოდებოდი უკვე. იმ გზაზე მივხვდით, რომ ერთმანეთის გარეშე არ შეგვეძლო. მოსკოვში რომ ჩავე დით, დილის შვიდი საათი იყო. ყინვა, არანორმალური ტემპი და შეუგნებე ლი სახეები - სიგიჟე იყო. დათო მო სკოვში დაფასებული, აღიარებული და ძვირადღირებული კომპოზიტორი იყო. 1979 წლიდან იქ კონსერვატო რიასა და ასპირანტურაში სწავლო ბდა. ჩვენთან სახლში მოდიოდნენ იქ აური ქართველები, მათ შორის მიშა კალატოზიშვილი. ქართული ოჯახ ივით იყო. რამდენიმეჯერ ეკა კახიანი იყო ჩამოსული. მერე მონატრებამ, შვილიშვილმა აქეთ გადმოიბირა. ახ ლა პეტერბურგში, მარინის თეატრში ბალეტს - („ალექსანდრე დიდი“) დგ ამს. მოგვიწევს წასვლა. - როგორია ბოჰემური დათოს გვერდით ცხოვრება? - საინტერესო და მრავალფერო ვანია. დაღლილი ხარ, ის არ იღლება, თუ მუსიკას არ წერს, ლექსს წერს, თუ არ წერს, ხატავს. თავიდან რთ ული იყო ფეხის აყოლა. მასთან ერ თად ყო ფნა თუ გი ნდა, ერ თვ ები ამ რიტმში. ნოტებს ან ლექსს ისე წერს, შესწორება არ აქვს, თითქოს ვიღაც კარნახობს და მას ფურცელზე გადმ ოაქვს. ერთი ეგ არის, ვერ ასწრებს და ასოები რჩება.
ხუთიანი - რაიმე უცნაური გაიხსენეთ... - ერთხელ, მოსკოვში ცხოვრების დროს, ვიკამათეთ. მე დავუწერე ორი სტროფი. მინდოდა მისთვის წამეკი თხა და არ მომისმინა. გავბრაზდი, ქაღალდი დავჭმუჭნე და ფანჯარ აში გადავაგდე. ვერ ნახავ, თო ვლ ია-მე თქი. აი, ნა ხე, თუ არ მოვძებნიო, თქვა და ჩავიდა. ცოტა ხანში ქვემოდან მეძა ხის და ხმა ახლოდან მესმის. არადა, მერვეზე ვცხოვრ ობდით. ქაღალდი მეხუთე სართულზე აივნის სახუ რავზე დავარდნილა. და თო ამძვრალა, თოვლში უქექია და უპოვია. რომ გადავიხედე, ხელით მიქნ ევდა ქაღალდს. - რაიმე დამთხვევა ხომ არ გქონიათ? - ციფრი 5-იანი. მე 75 წელს დავი ბადე, დათო 58 წელს, ლუკა 85-ში, ნი კოლოზი 2005 წელს. - ასაკობრივ სხვაობას გრძნ ობთ? - არანაირად, თქვენთან წავიკითხე მისი ნათქვამი, ჩემი ცოლი ჩემზე ათი წლით უფროსიაო. მე შემიძლია გავუბრაზდე, თავს ვიჭერ ამაში. ის, აბსოლუტურად ბავშვურია. ღიაა, ყველაფრის მოყოლა შეუძ ლია. „მის გარეშე არ შეიძლება“ - უბენდენოდ როგორია და თო? - ლამაზი თავის ფორმა აქვს. ჩვენს ქორწილში არ ეკეთა ბე ნდენა. ანჩის ხატში დავიწერეთ ჯვარი. მოსკოვში ერთხელ არ ეკეთა და ვერ ცნობდნენ. სხ ვებს ჩუქნის ბენდენას და მერე პრობლემა აქვს. საზღვარგარ ეთ რომ მიდის ვინმე, ვაბარე ბთ. ბენდენა მისი ნაწილია. ლამაზია, რომ გამოეწყობა, ბენდენა უხდება. სხვათა შო რის, დათო რამდენიმე წელი ცხოვრობდა კანარის კუნძ ულებზე და თავს მზისგან ასე იცავდა. მერე სცენა და... - სიყვარული რა არის? - სიმყუდროვე და სიმშვიდე. მის გარეშე არ შეიძლება. სახლში ყოფნა გინდება. ასე თავს კარგად ვგრძნობ. ღმერთმა ეს ყველაფერი მაჩუქა. მინდა სულ ასე იყოს. სხვანა ირად ვერც წარმომიდგენია.
„ისეთი განწყობით ვიყავი, ერთფეროვანი ცხოვრებისგან გადაღლილი, ირგვლივ ნაცრისფრად მეჩვენებოდა ყველაფერი და უცებ, დათო რომ დავინახე, ისეთი ფერადი იყო! დათოსაც თითის მოტეხვისგან დეპრესია ჰქონია და რომ დავუნახივარ, მასაც განათებია“
ლუკა და ნიკოლოზი © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
23
ნინო სურგულაძე ექსკლუზი დეა თავბერიძე
ნინო სურგულაძის, როგო რც ოპერის მომღერლის დე ბიუტი ლასკალაში შედგა, 23 წლის მომღერალმა უცხოელი მსმენელი ისე აღაფრთოვანა, რომ ძალიან დიდხანს ისმოდა დარბაზში ტაში, რასაც იტ ალიურ პრესაში დაბეჭდილი სტატიები მოჰყვა. ეს იყო დასტური, რომ ლასკალამ ქა რთველი მომღერალი მიიღო. მისი კარიერა დღემდე ასე წარმატებით გრძელდება. ახ ლა მას არა მარტო იტალიაში, მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყ ანაშიც იცნობენ, განსაკუთ რებით უყვართ ნინოს კარმ ენი. მალე კარმენს მსოფლიო ტენორთან ხოსე კურასთან ერთად შეასრულებს. წარმ ოდგენა საფრანგეთში და იდგმება. უცხო ქვეყნებთან ერთად მომღერლის გეგმაში საქართველოც შედის, მის მთლიან შემოქმედებ ას ქართველები მხოლოდ ინტერნეტით იცნობენ, რადგან მას აქ მხოლოდ ბლიც კონცერტები აქ ვს შესრულებული, მალე კი მსმენელი მომღერლის სოლო კონცერტს მოისმე ნს.
ძალიან მიყვარს და ვგრძნობ, რომ ჩემია, ბევრ რეჟისორსაც უთქვამს - ეს შენია და აუცილე ბლად უნდა იმღეროო. ძალიან მიყვარს მოცარტის - დორაბე ლა, სექსტუსი. ჩემი ყველაზე რთული პარტია იყო ვერდის რეპერტუარიდან „ობერტოში“, კუმიზას პარტია, რომელიც 23 წლის ასაკში ლასკალაში ვიმღ ერე, ეს იყო როგორც ფსიქოლ ოგიური, ასევე ფიზიკური და ტვირთვა, მაგრამ ძალიან დიდი გამოცდა, რომელმაც შემდეგი პერიოდისთვის მომამზადა. - ასეთ ასაკში ამგვარი და ტვირთვით სიმღერა არ მოქმ ედებს ხმაზე და საფრთხე არ იქმნება? - ყველაფერმა შეიძლება იმ ოქმედოს, თუნდაც ძალიან პა ტარა პარტიამაც თუ არასწო რად მღერი და თუ სიმღერის
„პრაიმტაიმმა“ გადაწყ ვიტა მომღერლის სამომა ვლო გეგმებსა და პირად ცხოვრებაზე უფრო მეტი შეეტყო. მაშ ასე, სანამ ქა რთველი კარმენი საქართ ველოდან იტალიაში გაემ გზავრება, მანამდე ის „პრ აიმტაიმის“ სტუმარია. ნინო სურგულაძე: ცო ტა ჯანმრთელობის პრ ობლემები მქონდა, ახლა კარგად ვარ, ფორმაში ჩა ვდექი და ახალი სპექტა კლებისთვის ვემზადები. გერმანიაშია 11 სპექტაკლი თებერვალსა და მარტის დასაწყისში დაგეგმილი. ეს იქნება „ულისეს დაბრუნება სამშობლოში“, მე პენელოპეს პარტიას ვასრულებ. მერე „კა რმენი“ სტამბულში, სტამბუ ლის სიმფონიურ ორკესტრთან ერთად. მიწვეული ვარ თურქ ეთის ცნობილი პედაგოგისა და მსოფლიო მომღერლის, ლეილა გენჯერის ხსოვნის საღამოზე, ის ლასკალაში ჩემი პედაგოგი იყო, კალასს ადარებდნენ. მე მიმიწვიეს, დიდი პატივია ჩემთ ვის, რომ მე მის მოსწავლეს იქ სიმღერა მომიწევს. გამორჩეული როლი ოპერაში ძალიან რთულია ასე გამო ყო როლი. ხშირად ამბობენ მო მღერლები, რომ ყველა როლი როგორც შვილი ისეთია, რადგ ან დიდ ენერგიას ხარჯავ, რო დესაც სწავლობ, თუმცა არის ისეთი პარტიები, სადაც თავს განსაკუთრებით კარგად გრ ძნობ. რეალურად ჩემი ასაკი მეცო სოპრანოსთვის ითვლება ძალიან მცირედ. მაგრამ ჩემი მონდომება და ოჯახის სურვ ილი ის ეთი იყო, რომ ძა ლი ან ადრე დავიწყე სიმღერა და ამ ან განაპირობა ისიც, რომ ჩემი კარიერა ბევრად ადრე დაიწყო, მაგრამ რეალურად ფიზიკური მომწიფება ნამდვილი მეცოსი ჩემს ასაკში იწყება. ასე რომ, არის ისეთი პარტიები, რომლ ებიც შეიძლება 10 წელიწადში ვიმღერო. არც კარმენი ითვლ ება ადვილ პარტიად, გონიერ ებით უნდა მიუდგე. კარმენი 24
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
არასწორი სკოლა გაქვს გავლ ილი. საბედნიეროდ, მე ამ მხრივ გამიმართლა, ეს არის ნოდარ ანდღულაძის სკოლა, რომელიც მოდის იტალიიდან, ეს ბელკან ტოს სკოლაა, რომელიც ძალიან განვითარდა და შენარჩუნდა საქართველოში. ამ ფაქტმა და იმან, რომ ჩემი პედაგოგი აღმო ჩნდა გულიკო კარიაული, ხელი ძალიან შემიწყო. ჩემს პედაგო გთან ლასკალას შემდეგაც არ გავწყვიტე კავშირი, დღემდე გვაქვს სატელეფონო გაკვეთ ილები. რაც არ უნდა დიდი მო მღერალი იყოს, ყველას ჰყავს თავისი ერთგული, სანდო და კარგი სპეციალისტი, რომელიც მას თვალყურს ადევნებს და აძ ლევს იმის საშუალებას, რომ არ ასცდეს სწორ გზას. სოლო კონცერტი საქართველოში კონკრეტულად რიცხვსა და დღეზე ჯერ არ ჩამოვყალიბებ ულვართ, მაგრამ სოლო კონც ერტს ვგეგმავ. ამ კონცერტი სთვის მინიმუმ ერთსაათიანი პროგრამა მომზადდება. ყოვე ლი შეხვედრა მაყურებელთან და მით უმეტეს საქართველოში ჩემთვის დიდი სიხარულია. კი ნერვიულობაცაა, მაგრამ ას მაგად ვიმუხტები და სტიმული მეძლევა იმისთვის, რომ ბევრი რამ გავაკეთო. მიუხედავად იმ ისა, რომ ამ დე ნი წე ლი გა ვატარე იტალიაში, საქართვე
ლო არის ის ქვეყანა, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს. ახლა მახსენდება - არსად არ უყვართ ისე, როგორც აქ ამ ქვეყანაში. აქ არის ის განსაკუთრებული მომენტი, რაც არსად არ არის მთელ მსოფლიოში.
ოპერა უცხოეთში საზღვარგარეთ ძალიან სა ინტერესო რაღაცები კეთდება. ღია კონცერტები, რომელსაც 20000 ადამიანი ესწრება, სპექ ტაკლებს შოუს ფორმა აქვთ და ძალიან საინტერესოა სა ნახაობრივად. ეს ყველაფერი ასევე იმისთვის კეთდება, რომ დარბაზი არ იყოს სავსე გარკ ვეული ასაკის კონტინგენტით და გაივსოს ახალგაზრდებით. უცხოეთში ხშირად გენერალურ რეპეტიციაზე, 4000-კაციანი დარბაზი სტუდენტებით ივსე ბა. როდესაც პირველად ეზია რები ამა თუ იმ ოპერას და პი რველი შთაბეჭდილება არის დადებითი, ეს იმას ნიშნავს, რომ ეს მთელი ცხოვრება გაგყვება და ყოველთვის დაგრჩება ინტერესი და სიყვარ ული ამის მიმართ. ასე რომ, ამას დიდი ყურა დღება უნდა მიექცეს. პირველი სოლო კონც ერტი პირველი სოლო კო ნცერტი 21 წლის ას აკში ჩავატარე. ეს იყო კონსერვატორიის მც ირე დარბაზში, მაშინ მე 4-წლიანი პაუზა მქონდა საესტრადო ჟანრში და ყველა ლაპარაკობდა იმ ას, რომ ნინო აღარ მღ ერის, არ ჩანსო. მე კი ეს პროცესი აბსოლუტურ სამუშაო სამზარეულო ში მქონდა გადატანილი. ვმუშაობდით მე, ჩემი პედაგოგი და ჩემი კო ნცერტმაისტერი მანანა ჯანგავაძე. მახსოვს ჩე მი ბევრი კოლეგა მო ვიწვიე, ყველა, რომლის გემოვნებასაც ვენდობი. მაშინ შევასრულე გერმანული კამე რული მუსიკის ნაწარმოებები, საკმაოდ რთული იყო, მაგრამ ჩემს ხასიათშიც ზის სირთულ ეების დაძლევა, ეს აუცილებე ლია იმისათვის, რომ ნახტომ ები გაკეთდეს, სხვანაირად არ იზრდები. ძალიან ვნერვიულ ობდი, რადგან ყველამ კარგად იცის, რომ საქართველოში არის მაღალი გემოვნება და ეს დიდ პასუხისმგებლობასთან არის დაკავშირებული. თბილი მიღე ბა ჰქონდა ამ კონცერტს, რის მერეც მე გავემგზავრე იტალ იაში. ეს იყო ჩემი ერთადერთი კონცერტი მაშინ. საოპერო სც ენაზე ნამღერი არ მქონდა არც ერთი პარტია, ისე გავემგზავრე ლასკალაში და ჩემი დებიუტი იქ შედგა, როგორც ოპერის მო მღერლის. „წარმატებისთვის ბევრი რამ არის საჭირო“ ნიჭთან, ხმასთან და შრომ ასთან ერთად ბევრი რამ არის აუცილებელი - რეჟიმი, რაც იმას ნიშნავს, რომ ბევრ საკვებ ზე უარს ამბობ, ასევე ხალხმრ ავალ ადგილებს არიდებ თავს, არ დადიხარ კლუბსა და ბარში, რადგან იქ შეიძლება ხმამაღ ალი მუსიკა იყოს და მოსაუბ რეს საშუალო ტონალობით ვერ დაელაპარაკები, რადგან იძაბ ება ხმის იოგები. რაც მთავარ ია, ბედი უნდა გქონდეს, უნდა
`უნდა გამოჩნ ისეთი რამ, რომ გადაწონ რეალურად გონებაც, გუ და თქვა, რო - ეს ის არის ეს ისეთი რაღაცაა ამას ვერც გათვლი და ვერც გაა
მოხვდე საჭირო ადგილას, სა ჭირო მომენტში, საჭირო ადამია ნებთან. მონდომება, გარეგნობა, ჯანმრთელობა, ბევრი რამ არის ერთად. ძირითადად ჩემს წარმ ატებას დედას „ვაბრალებ“, მან გააკეთა ყველაფერი ჩემთვის, ას ევე ჩემი პედაგოგი გულიკო, რო მელიც ძალიან ჭკვიანი და ერთგ ული ქალია. მერე ჩემი სურვილ იც, რადგან ძალიან შემიყვარდა
ეს საქმე და ამბიციაც ზომიერად. ამბიციის გარეშე, რა თქმა უნდა, არაფერი გამოდის. - როგორ ფიქრობ, ისეთივე წარმატებულია შენი პირადი ცხოვრება, როგორც კარიერა? - არა, ასე ვერ ვი ტყ ოდი. ხშ ირად ლაპარაკობენ, რომ არ შე იძლება მხოლოდ შენი კარიერით იყო ბედნიერი. ამ გამოთქმას ვე თანხმები, მაგრამ ძალიან ბევრი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იურად `პრაიმტაიმისთვის~ EXCLUSIVE
ნდეს
ნოს
ულიც, ომ ს.
ს ი აჩერებ~ `გამოჩნდება ადამიანი, ვინც ცხოვრებაში შენს გვერდით იქნება~ ადამიანი ვიცი, ვინც თავისი ცხოვრება თავის საქმეს მიუძ ღვნა. აქ უკვე შენ შენს თავს აღ არ ეკუთვნი და ემსახურები კო ნკრეტულად საქმეს და სწირავ ყველაფერს. შეიძლება ეს ცოტა ხმამაღლა ჟღერდეს, მაგრამ ჩვ ენი ცხოვრების წესი ასეთია, წა რმოიდგინე, დღეს აქ ხარ, ხვალ იქ... - არავინ გამოჩენილა, ვინც ამ ცხოვრებისეულ რიტმს ფე ხს ააყოლებდა?
- რა თქმა უნდა, გამოჩენილა და ძალიან ბევრიც. ალბათ არ ჩევანის გაკეთების მომენტიც დადგება და გამოჩნდება ადამ იანი, ვინც შენს ცხოვრებაში შე ნს გვერდით იქნება. პირველ რი გში ეყვარები ისეთი, როგორიც ხარ, რადგან სიმღერის გარდა თავი და ცხოვრება ვერ წარმომ იდგენია. - დღემდე იმ სიძლიერით, როგორც მუსიკა გიყვარს, გყ ვარებია ვინმე?
- არა, მუსიკაზე მეტად არავ ინ მყვარებია ნამდვილად. უც ნაურია, მაგრამ ჯერჯერობით ძალიან მიყვარს ჩემი ხელოვნ ება და ჩემი საქმე. ვერ გეტყვი, რომ რაღაც ისეთი არსებობს, რომ მე დავკარგო სიმღერის ინ ტერესი. ახლა კალასის ისტო რია მახსენდება, როდესაც მას სიგიჟემდე შეუყვარდა ონასისი, ამის გამო დაკარგა ყველაფერი, რადგან არ ჰქონდა საპასუხო სიყვარული, მან დაკარგა ხმაც.
ეს ემოციური მხარე ძალიან მნ იშვნელოვანია, ძალიან ემოციუ რები არიან მომღერლები, ძა ლიან ფაქიზია მათი გრძნობები, ამიტომ ძალიან გაწონასწორებ ული უნდა იყო და ასევე ფრთხ ილიც. - აქედან გამომდინარე, შე იძლება იყოს შიშიც? - ეს შეკითხვა ყველას უჩნდ ება, რა თქმა უნდა, შიში საერ თოდ ადამიანში დევს, მაგრამ მე არ მეშინია, რადგან როცა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გეშინია, ვეღარც ცხოვრობ. მე მშიშარა ნამდვილად არ ვარ, პირიქით ზედმეტად რისკიანიც ვარ. წარმოიდგინე, ძალიან მე შინია ფრენის, მაგრამ ამის მი უხედავად სულ თვითმფრინავში ვარ. შიში არაა, უბრალოდ უნდა გამოჩნდეს ისეთი რამ, რომ გა დაწონოს რეალურად გონებაც, გულიც და თქვა, რომ ეს ის არ ის. ეს ისეთი რაღაცაა, ამას ვე რც გათვლი და ვერც გააჩერებ.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
25
გიორგი სუხიტაშვილის ე იმი, რომ მი ვი დე ამ ექ იმ თან და ვუთხრა: - მოდი, მასაჟი გამიკე თე-მეთქი, ნორმალურია? ანუ რისი თქმა მინდა, აზრის პატი ვისცემა არ არის. ხშირად მიმღ ერია, მაგრამ უარის შემთხვევაში „დედას გიტირებენ“. ამის გამო გაწევ-გამოწევაც ყოფილა. ან ყო ფილა ისეთი შემთხვევაც, რომ ჩხუბის თავიდან არიდების გზით მიმღერია.
ონკოლოგიურში ონკოლოგიურში დაახლოებით ორი თვე ვიწექი. ექიმებმა დიაგ ნოზი არასწორად დამისვეს. ანუ იყო სიმსივნური წარმონაქმნი ლი მფურ ჯირკვალზე იღლიაში, ხე ლიდან წავიდა ინფექცია, მაგრამ ეს არ იყო მომაკვდინებელი. - და იცოდი, რომ მოკვდებოდი? -კი, ვიცოდი. ასაკითაც არ ვი ყავი დიდი, 14-15- წლის ვიყავი მა დეა თავბერიძე გიორგი სუხიტაშვილი ცო ლს დაშორდა, თუმცა, „ჯეოს ტარის“ ვარსკვლავი პირად ცხოვრებაზე საუბარს ერიდ ება. ასეთი ძუნწი ის ჯერ არ ცერთ თემაზე საუბრის დრ ოს არ ყოფილა. არა, ცხოვრე ბაში ბევრი რამ გამოსცადა, სიკვდილიც კი განიცადა. გა ნქორწინება ყველა ამ გამო ცდაზე უფრო რთულია, თუ სიკვდილთან ასე ახლოს ყო ფნის შემდეგ ცხოვრება არ აფრით აღარ გაგაკვირვებს? შეიძლება რაღაცების მიმა რთ უფრო გულგრილი გახდე? სუხიტაშვილის შემთხვევა ალ ბათ ას ეთი არ არ ის. თუ ნდაც იმიტომ, რომ ის მომღ ერალია და ყოველ სიმღერას რეალურად განიცდის, ისევე, როგორც ცხოვრების თითო ეულ ეტაპს.
როგორ აფასებს საკუთარ თავს ცხოვრებაში ბევრი რამ არის ისეთი, რაშიც შეიძლება დაბრ კოლდე... ვთვლი, რომ უფრო ძლ იერი ვარ, ვიდრე სუსტი. მტკიცე ხასიათი მაქვს, მაქვს მოთმინების უნარი, ნებისყოფაც, პასუხისმგე ბლობაც და ძალიან მკაცრი ვარ საქმეში. თუმცა საკუთარ თავთ ან ძალიან დიდი ბრძოლები მაქვს. ყველასთან შემიძლია რაღაცის მოგვარება და რაღაცა კუთხით გამარჯვების მიღწევა, მაგრამ სა კუთარი თავი ჩემი ყველაზე დიდი მოწინააღმდეგეა. ეს, მართალი გითხრათ, ძალიან მეხმარება. რო გორც სპორტში კონკურენცია 26 ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
შინ. ვხვდებოდი, ონკოლოგიურში რატომ ვიწექი, ჩემების დამოკი დებულებითაც ვგრძნობდი სი ტუაციის სიმძიმეს... ყველა ჩემს სანახავად მოდიოდა. პირველად პანიკაში ჩავვარდი, ოღონდ არა გარეგნულად, შინაგანად ვიყავი ძალიან დაძაბული, მინდოდა ყვ ელა მენახა, მერე გენანება რაღა ცები, განსაკუთრებით დრო, დღ ეს რასაც ვაკეთებ, იმ დროისთვის ეს ჩემი ოცნება იყო. მინდოდა დიდ სცენაზე დავმდგარიყავი, მე ნანებოდა, რომ ვერ შევძლებდი ამას... ამაზე ვფიქრობდი. ფიქრი მუშაობს, რომ ადრე თუ გვიან მა ინც უნდა მოხდეს ეს და კარგი იქ ნებოდა, რომ მერე მომხდარიყო, მაგრამ თუ ხდება ახლა... ახლა ვი ცი, შეუგუებელი არც სიკვდილი არ არის... მაგრამ ძალიან ოპტიმი სტი ვარ და იმედი სულ არის. უნ და დარწმუნდე იმაში, რომ კიდევ
ზრდის ადამიანს, ისე მზრდის სა კუთარ თავთან რაღაც კუთხით პაექრობა. ეს რთულიც არის და თან საინტერესოც. შეგუება თბილისთან ქართველობა ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს. ეს დამოკიდებუ ლება გარკვეულ პათეტიკურობა შიც კი გადამდის ხოლმე. გერმ ანიაში რომ ვიყავი, მაგალითად, სპეციალურად დიდი წვერით წა ვედი. ტრადიციები ჩემთვის ბე ვრს ნიშნავს, მეამაყება, რომ ქა რთველი ვარ. წარმოშობით გორიდან ვარ. გორიდან 13 წლის წინ წამოვედი. 14 წლის ასაკში უკვე თბილისის საესტრადო სასწავლებელში ვს წავლობდი და ვიცოდი, რა უნდა გამეკეთებინა. ჩემს „გამორჩეუ ლობას“ იგივე, ჩაცმულობისა თუ საუბრის მანერით მაშინ ვერ ვა ფიქსირებდი. მიუხედავად გორი სა და თბილისის სიახლოვისა, მათ შორის გარკვეული განსხვავებები მაინც არსებობს. გორსა და თბ ილისში ემოციასაც სხვანაირად გამოხატავენ და მეტყველების მანერაც სხვანაირი აქვთ. რა აღიზიანებს რესტორნებში ძალიან იშვიათად დავდივარ რესტორანში. ცნობილი ფაქტ ია ეს ჩემი მეგობრებისთვის...თუ წავალთ, არა უმეტეს ათი კაცისა და ისიც „კუპეში“ ვსხდებით. არ ასოდეს მივდივარ დარბაზში. არ შემიძლია მთვრალი საზოგადო ების ყურება. მთვრალი ადამიანი ყოველთვის უკონტროლოა. ჩვ ენთან მით უმეტეს პრობლემაა, ყოველთვის გვიყვარს ინდივიდუ ალიზმზე ხაზის გასმა თავშეყრის ადგილებში. ძირითადად, მაღიზი ანებს ხოლმე სუფრასთან ხალხის მოსვლა, ვითომ რომ გესიყვარ ულებიან ხოლმე. - ვითომ რატომ? ხალხს ხომ უყვარხარ და სურთ, გამოხატონ სიყვარული ამ კუთხით, ეს შინა განი კომპლექსი ხომ არ არის? - შეიძლება კომპლექსიც არის, ამას არ გამოვრიცხავ, როდესაც რესტორანში მივდივარ, თბილის ში განსაკუთრებით, ძალიან თავშ ეკავებული ვარ. როდესაც ყველა სვამს, მაშინ იწყება ზუსტად ას ეთი სიტუაცია: -„ ნახე ახლა ვინ ვამღერო“!. არ არის მნიშვნელოვ ანი ვის რა განათლება აქვს მიღე ბული, ვინ მინისტრია, ვინ დეკანი, დირექტორი... ამ დროს ყველანი ერთნი არიან. თუ არ იმღერე შე რაცხყოფას გაყენებს.თუმცა, ხშ ირად წამიღია ჩემი მინი დისკი, იმიტომ, რომ ზუსტად ვიცოდი, მამღერებდნენ. - რა მოხდება, რომ იმღერო? - ეს არის ჩემი პროფესია. ვი ღაც ხომ არის უნივერსიტეტის დეკანი, ვიღაც მსახიობია ან ექ
`ვხვდებოდი ონკოლოგიურში რატომ ვიწექი, ჩემების დამოკიდებულებითაც ვგრძნობდი სიტუაციის სიმძიმეს~...
არსებობს რაღაცები, ვიდრე სა კუთარი თავის ასეთი სიყვარული, მაშინ შენი თავი უფრო რაღაც სხ ვა პლანზე გადადის და წინ მოდის ღირსება, მაგრამ თუ პანიკური ხარ, ვერავის გვერდში დგომა ვერ დაგეხმარება... დავიწყე წიგნების კითხვა, აღმაშენებლის ბიოგრა ფია წავიკითხე. ძირითადად ისეთ რაღაცებს ვკთხულობდი, სადაც სიკვდილი უფრო უმნიშვნელო იყო, ვიდრე სხვა რაღაცები. თუ ადამიანი მძიმედ ავად არის, ჩემი აზრით, არ უნდა დაუმალონ, კა რგია რომ იცოდეს ის, რაც ხდება. როცა, ამ ეტაპს გადალახავს, მე რე უფრო მეტ რამეს მოასწრებს და გააკეთებს... იმ პერიოდში ძალიან ბევრი რამ გავიაზრე, სხვანაირად დავი ნახე. საავადმყოფოში ნაკერები რომ ამხსნეს ლისის ტბაზე და ვრბოდი. ძალიან სასაცილო იყო ალბათ, გეუბნებიან წადი „შეჩემა“ უნდა მოკვდეო, შენ კი დადიხარ და ვარჯიშობ... - რამდენ ხანში გაირკვა, რომ შენი დიაგნოზი მომაკვდინებე ლი არ იყო? - მამაჩემს ძალიან კარგი კო ნტაქტები აქვს. ჩემი ისტორია გერმანიაში გაიგზავნა, მანამდე რუსეთში იყო გაგზავნილი. გერმ ანიიდან მივიღეთ შეტყობინება, რომ მომაკვდინებელი არ იყო დი აგნოზი... იყო სიხარულის ცრემ ლები... მე საერთოდ ვირინდები ხოლმე ასთ სიტუაციაში, ვმუნ ჯდები. აღმოჩნდა, რომ იყო კეთი ლთვისებიანი სიმსივნე, რომელიც ამოიკვეთა და რაღაც პერიოდი უნდა იყოს მეთვალყურეობის ქვ ეშ. 2-3 წელი მქონდა ეს პერიოდი, იმის მერე თავს არ მახსენებს. ოცნება - როგორ მიდის დღესდღეი სობით შენი ცხოვრება? არის ყვ ელაფერი, ისე როგორც გინდა? - ძალიან კარგად ვარ. საერ თოდ, ადამიანი არასოდეს არის კმაყოფილი საკუთარი შემოსავლ ით, ხელფასი არავის აკმაყოფი ლებს, მაგრამ იმასაც გავუსვამ ხაზს, რომ საწუწუნო არაფერი მა ქვს, არაფერი მაკლია. მადლობა მინდა გადავუხადო, ადამიანებს რომ ვუყვარვარ. სითბოს მეტი არაფერი უნდა ინატრო. მთავ არია ხალხს უყვარდე, მირჩევნია უფულოდ და უყველაფროდ ვიცხ ოვრო და გამლანძღველი არ მყავ დეს. - თუ იფიქრებდი ბავშვობაში, რომ ასეთ სითბოს და სიყვარ ულს დაიმსახურებდი ხალხის გან? - მახსოვს სკოლაში თავისუფა ლი თემა დაგვაწერინეს - „რაზე ოცნებობ“? მე დავწერე მხოლოდ ორი სიტყვა: „ხალხის სიყვარულ ზე“. მეტი არაფერი დამიწერია, მაშინაც კი ზუსტად, ვიცოდი, რომ ვიმღერებდი და სცენაზე ავიდ ოდი. ხალხის სიყვარული ჩემთვის დიდი საჩუქარია. პოპულარული ძალიან ბევრი ადამიანია, მაგრ ამ ეს არ ნიშნავს ხალხის სიყვარ ულს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ექსკლუზიურად პირადი სუხიტაშვილი ცოლს გაშორდა ი, `დავშორდ მაგრამ ე მიზეზებზ არ მინდა საუბარი. 2 წელი ვიყავით ერთად, მერე კი ა~ ასე მოხდ
ცოტა რამ პირადზე
EXCLUSIVE
- გავიგე, რომ ცოლს დაშო რდი, რატომ? - დავშორდი, მაგრამ მიზეზე ბზე არ მინდა საუბარი. 2 წელი ვიყავით ერთად, მერე კი ასე მოხდა. არ ვთვლი, რომ ეს ტრ აგედიაა. ხშირად ხდება ასეთი რაღაცები რეალურ ცხოვრე ბაში. ჩვეულებრივი მოვლენაა. არაფერი მტკივა, არ მაწუხებს. საერთოდ, არ ვსაუბრობ ამ თე მაზე. - ძნელად გიყვარდება ხო ლმე? რითი უნდა დაიმსახუ როს გოგომ შენი ყურადღება? - ზოგადად, კრიტიკული ვარ. როგორც ყველა ქართველი ეჭ ვიანიც. განსაკუთრებით სიგა რეტზე მაქვს გართულება. ჩემს გვერდზე ვინც არის, არავინ ეწ ევა. ჩემი ყოფილი ცოლიც, სა ნამ მე გამიცნობდა, იქამდე ეწ ეოდა, შემდეგ აღარ. თუმცა არ ამიკრძალავს. არავის არაფერს ვუკრძალავ, საკუთარ დასაც კი. მე საერთოდ ძალიან დემო კრატი ვარ ამ კუთხით. - ეს დემოკრატი კაცი რით
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გაგაბრაზა ასე ცოლმა? - ეს იმდენად პირადია, რომ ვერ ვიტყვი. ვისთვის უმნიშვნე ლო რაღაც, შეიძლება ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყოს. გადამიყვარდა ალბათ... ამ გა დასახედიდან ამაზეც ძნელია საუბარი. დრო როცა გაივლის, მერე უფრო მივხვდები. - როგორ ფიქრობ, ცოლთ ან დამოკიდებულებაში მართ ალი ხარ? - კი, ადამიანები ვართ, რა ღაცები გაგვიკეთებია, რისი აღიარება ან რაზე ფიქრიც არ გვინდა და გვიჭირს. ვიშორებთ ამ ფიქრს და ვამბობთ, მერე ვი ფიქრებო, თუ ფიქრის შიში არ გაქვს და ხვდები, რომ საკუთარ თავთან შეგიძლია საუბარი, ე. ი. საკუთარ თავთან მართალი ხარ. ბეჭებზე ფრთები არ ამ ომდის. მეც გამიკეთებია ისეთი რაღაცები რის გამოც მერე სი ნდისის ქენჯნა მაწუხებდა, მა გრამ ახლა ამ ეტაპზე ვთვლი, რომ ჩემს თავთან მართალი ვარ.
თაკო ბოჭორიშვილი ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
27
ხატია ბუნიათიშვილით
დეა თავბერიძე ვინც კი რამდენიმე დღის წინათ ხატია ბუნიათიშვილის კონცერ ტზე იყო, არასოდეს დაავიწყდება ის ემოცია და განცდა, რომელიც პიანისტის მუსიკას მოჰყვა. გა ნსხვავებულობამ და მუსიკოსის თავისებურმა დაკვრის სტილმა დარბაზზე იმდენად მოახდინა შთ აბეჭდილება, რომ ბისი შვიდჯერ განმეორდა. დარბაზს პიანისტის გაშვება მაინც არ უნდოდა. ბოლოს კი ერთ-ერთმა მსმენელმა ამ სიტყ ვებით ალბათ ყველას სათქმელი თქვა - მინდოდა მისთვის კიდევ დიდხანს მესმინა...
პიანისტი, რომელიც საქართველომ ანაკლიის კონცერტით გაიცნო, უკვე წლებია რაც მსოფლიოში წარმატებ ული და პოპულარულია. მისი მუსიკა მსოფლიოს ყველაზე ძვირადღირებულ დარბაზებში აჟღერებულა. 12 წლიდან უცხოეთში მასტერკლასებზე წასვლამ სცენასა და დამოუკიდებლად აზრო ვნებას შეაჩვია. კონსერვატორიიდან ვენაში გაემგზავრა და ოლეგ მაიზენბე რგთან ჩააბარა. სულ მალე ქართველი პიანისტით უცხოელი იმპრესარიოები დაინტერესდნენ, რასაც ინტენსიური გასტროლები მოჰყვა – ვენაში, მილა ნში, რომში, სტამბულში... შემდგომ იყო შემოთავაზება სხვადასხვა ჩამწერი კო მპანიებისგანაც... დღეს ხატია პარიზში ცხოვრობს, თუმცა უმეტეს დროს სხვა დასხვა ქვეყანაში ატარებს. „პრაიმტაიმმა“ მასთან ინტე რვიუ პარიზში გამგზავრებამდე ჩაწერა. ხატია ბუნიათიშვილი: ასეთ თბილ ემოციას ნამდვილად არ ველოდი ქართ ველი ხალხისგან. ეს არის ყველაზე დი დი საჩუქარი, რაც მე მაქვს. აქ იყო ჩემი პედაგოგი, იყვნენ ჩემი საყვარელი ად ამიანები. ისინი არიან ბედნიერები და ეს მე მაბედნიერებს. - რატომ არ ელოდი თბილ ემოციას ქართველი ხალხისგან? - ჩემთვის ყოველთვის ბევრად უფ რო გასაკვირი არის, როდესაც ადამ იანებისგან სითბოს ღებულობ, ვიდრე ნეიტრალური დამოკიდებულებაა ან გულგრილობა. ზოგადად არ ველი ხო ლმე რაღაცებს, უფრო მირჩევნია, რომ არ ველოდო და ეს უფრო სასიამოვნო მომენტი არის, როცა ღებულობ ამას, ვიდრე ელოდო და შემდეგ იმედგაცრ უებული დარჩე. - მარტოც ისეთივე განცდით უკ რავ, როგორც სცენაზე უკრავდი? - კი, ყოველთვის ვცდილობ, რომ მა ქსიმალურად დავიხარჯო. სულერთია ეს იქნება ორი ადამიანისათვის გამართ ული კონცერტი თუ ჩემთვის, რა თქმა უნდა, თუ სამუშაო პროცესი არ არის. როდესაც თავიდან ბოლომდე ვასრ ულებ ნაწარმოებს, ერთნაირი განწყო ბა არის ყველგან, უბრალოდ, პუბლიკა ცვლის რაღაც დეტალს, როდესაც და რბაზში ძალიან ბევრი ხალხია და ეს და დებითი ენერგია მათგან გადმოგეცემა, დაკვრაც სხვა ფორმას იღებს, ემოციით უფრო დატვირთული არის. - რამ მოიტანა ასე პატარა ას აკში ასეთი დიდი წარმატება? - ხანდახან მე თვითონაც ვეკითხები 28
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ჩემს თავს, რატომ გამიმართლა, რატომ მოხდა ასე. რა თქმა უნდა, შრომა, ამბი ციურად არ მინდა გამომივიდეს, მაგრამ ალბათ ჩემი ინდივიდუალური ხედვა და ინტერპრეტაციები, რომლებიც გამო ირჩევა სხვებისგან, ალბათ ისიც, რომ მაქვს დიდი ენერგია. არ ვიცი, ერთ კონცერტს რომ დავუკრავდი ხოლმე, 4 მოწვევა მოჰყვებოდა. როდესაც ეს კონცერტები ზედმეტად მომრავლდა, აგენტები მთხოვდნენ და მთავაზობ დნენ, რომ მათ ჩემთვის ემუშავათ. მი ვხვდი, რომ მე თვითონ ვეღარ გავაკო ნტროლებდი ამას და რომელიმე უნდა ამერჩია. ასე მოხდა ჩამწერ კომპანიე ბთანაც, ისინიც მას შემდეგ დაინტე რესდნენ, როდესაც უკვე ჩემი კარიერა დაიწყო. ისინი ეძებდნენ ისეთ ადამიანს, რომელიც მათთვის გაყიდვადი, საინტე რესო, ორიგინალური და გამორჩეული იქნებოდა. რაღაცნაირად ბუნებრივად მოხდა ეს ყველაფერი. არანაირი ძალი სხმევა მე ამაში არ ჩამიდვია, გარდა კა ტორღული შრომისა, რომელიც ყველა ხელოვანის დაღია და გარკვეულწილად გვსიამოვნებს კიდეც, როდესაც ეს სი ყვარულით კეთდება. - როგორც ვიცი, ანაკლიამდე თბ ილისში საქველმოქმედო კონცერტე ბს მართავდით, უახლოეს ხანში რამე ხომ არ გაქვთ დაგეგმილი? - რაღაც-რაღაცები იგეგმება. დრო ზუსტად არ ვიცი, მაგრამ მოლაპარაკე ბის პროცესში ვართ, დეტალებს ვარკ ვევთ. საერთოდ, ქველმოქმედება - ეს სიტყვა არ მიყვარს, ეხმარები ადამიანს და მორჩა, აქ მთავრდება. მე იმდენად ჩამრჩა გონებაში ის ადამიანები, რომლ ებიც მეხმარებოდნენ, რომ მინდა იგივე გავაკეთო. მშობლები, მიუხედავად დი დი ფინანსური პრობლემებისა, ჩვენთვ ის მაქსიმუმს აკეთებდნენ. პატარები ვიყავით და ყველანაირად ცდილობდნ ენ, რომ ეს ჩვენთვის არ დაენახვებიათ, მაგრამ ბავშვები ამას აფიქსირებენ. მეც რაღაცნაირად ჩამყვა გულში, მშობლე ბიც და ყველა ის ადამიანი, რომელიც მეხმარებოდა. ამიტომ ყველა ადამია ნს, როდესაც სჭირდება დახმარება და ამით შეიძლება მე რაღაცა გავაკეთო, ყოველთვის მზად ვარ ამისთვის. დღეს მოვისმინე ერთი ძალიან კარგი ბიჭი, რომელსაც რაღაც პატარა გაკვეთილი ჩავუტარე და ალბათ რაღაც მოტივაცია მივეცი, აშკარად ნიჭიერი ბიჭი ჩანდა და მეც მსიამოვნებს ასეთ შემთხვევაში ჩე მი აზრების გაზიარება. ასევე მე მყავს 4 სტიპენდიანტი, რომელთაც ერთი წლის განმავლობაში ვაძლევდი სტიპენდიას, ამას სამომავლოდაც გავაგრძელებ. - რას მეტყვით კონსერვატორიაზე, ალბათ ბევრი რამ შეიცვალა მას შე მდეგ, რაც წახვედით? - მე ვთვლი, რომ საქართველოში ძა ლიან მაღალი დონის კონსერვატორია გვაქვს. ვენის კონსერვატორიას როდე საც ვადარებ, ვხვდები, რომ პირობები არაფრით ჩამოუვარდება, პირიქით. ის ორი კურსის განათლება, რაც აქ მივი ღე, იყო ბევრად გადაჭარბებული იმ დონეზე, რაც იქ დამხვდა. იგივე უნდა ვთქვა ათწლედზე, რომელიც ძალიან ვითარდება, ჰყავთ ახალი დირექტორი, თამუნა შენგელია, მე ძალიან მომწონს ამ ქალის მუშაობა, რადგან ახლა ყველა გამოცოცხლებულია და ყველა რაღა ცას აკეთებს. მე ეს ძალიან მიხარია, რადგან ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ
`ხანდახან ვეკითხები ჩემ ს თავს რატომ გამიმართლა ასე?~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დატყვევებული მსმენელი იძლება, რომ ეს დაბადებულია სადღაც ცაში, იქ შეიქმნა ყველ აფერი და ჩვენ უნდა გვიხაროდ ეს.
EXCLUSIVE
ნატო ბუნიათიშვილი, ხატიას დედა
ნიჭიერთა ათწლედი და კონსერვა ტორია ასეთ მაღალ დონეზეა. - ხომ არ აპირებთ საქართვე ლოში მასტერკლასების ჩატარე ბას? - მართალი რომ გითხრათ, არ დამიგეგმავს, მასტერკლასები ამერ იკაში მაქვს უფრო მეტად. თუ ვინმე მომთხოვს და ამას საჭიროდ ჩათვ ლის, ამაზე უარს ნამდვილად ვერ ვეტყვი. - როგორც ვიცი, ორი ძირითადი მასწავლებელი იყო თქვენს ცხოვ რებაში - გიზი ჯანდიერი და ოლეგ მაიზენბერგი, რით განსხვავდები
ან ისინი ერთმანეთისაგან - გიზი ჯანდიერი მსოფლიოში უნიკალური მოვლენაა, ეს მარტო საქართველოს ფენომენი არ არის. რა თქმა უნდა, ჩვენი განძი არის, მა გრამ ეს არის მსოფლიოში ერთ-ერ თი უკანასკნელი არისტროკატი, კე თილშობილი, საოცრად დახვეწილი, განსხვავებული და რაფინირებული ადამიანი და ასევე რაფინირებული მუსიკოსი. აქედან გამომდინარე, ძალიან უნდა მოვეფეროთ ამ ადამ იანს... ოლეგ მაიზენბერგი ძალიან საინტერესო ხელოვანია ზოგადად, გიზისგან განსხვავებით ბევრად უფ
რო ინდივიდუალისტია, ვერცერთ სკოლას ვერ მივაკუთვნებთ და ძა ლიან გამზარდა, დიდი ფანტაზია აქვს მაიზენბერგს და ინტერპრეტა ციისთვის ყოველთვის საინტერესო იყო მისი აზრის მოსმენა. - როგორი შეგრძნებით ტოვებთ თბილისს? - ძალიან ბედნიერი ვარ, რადგან გაჟღენთილი ვარ საოცრად დიდი ენერგიით ხალხისგან, ჩემი ოჯახის გან და ისეთი შეგრძნება მაქვს, რომ მალე უნდა დავბრუნდე. როგორც ვხვდები ძალიან მალე მომენატრება ეს ყველაფერი.
გიზი ჯანდიერი, ხატიას მასწავ ლებელი: ძნელია კომენტარის გაკეთება, ეს აბსოლუტურად არარეალური ამბავია. იმდენად მაღალი ხელო ვნებაა, რომელიც ამ წუთში იბ ადება, ვითარდება და არ იცი, რა იქნება. რაც ხდება ეს არის ყველ აზე საუკეთესო, რაც შენ წარმოგ იდგენია... ეს იმხელა ტალანტია, რომ... რასაკვირველია, შრომა ბევრი დაიხარჯა, მაგრამ ამაში არ არის საქმე, ყველა შრომობს, შეიძლება მეტსაც, მაგრამ ასეთი შედეგი ვერ მოდის. იმის თქმა შე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხატია 4 წლის იყო, ხელოვნ ების კოლეჯში რომ შევიყვანე. ჩემი უფროსი გოგონა, გვანცა უკვე იქ სწავლობდა და ხატიას მიყვანაც გადავწყვიტე. გამო ცდიდან გამოსვლა დააგვიანდა, ძალიან პატარა იყო და გავი ფიქრე, რაღაც ხდება, ალბათ ერიდება, ხომ არ ტირის-მეთქი. აღმოჩნდა, რომ ამდენი ხანი სც დიდნენ... აკორდები დააშლევი ნეს, გაოცებულები შემომეგებნ ენ - ეს ბავშვი დაგვიტოვეო. ასე ჩააბარა გამოცდა. 6 წლისამ უკ ვე ორკესტრთან დაუკრა. მისი პირველი განცდები მახსენდება, ორკესტრის მოსმენის შემდეგ (თვითონ „ბერკოვიჩს“ უკრავდა, უფროსკლასელებმა კი „მოცა რტი“ დაუკრეს) მოცარტმა სა ოცარი გავლენა მოახდინა მა სზე. სახლში მოვედით თუ არა, მიუჯდა ინსტრუმენტს და „მო ცარტი“ სმენით დაუკრა. სწორ ედ მაშინ გავიფიქრე, რომ სერი ოზული მისახედია... მერე კი ვი ცოდი, რომ ხატიას პიანისტობა უნდოდა. მაგრამ მარტო პიანის ტობა არაა, ის რომ დაუკრა, აქ ბევრი რამ არის ჩართული, - მი სი ინტელექტი, აზროვნება, მე ხსიერება, ემოციები, გრძნობა. როცა ძალიან პატარა ასაკში კითხულობდა ლიტერატურას, ისე გამოიტანდა აზრს, რომ გა ოცებული ვფიქრობდი, ალბათ მუსიკაშიც ასე ესმის, უგებს იმ კომპოზიტორებს რას წერენ, ამ იტომ აღიქვამს ასე ადვილად და ასე უცებ-მეთქი. ამით მივხვდი, რომ მისი გზა ეს იყო. - ხელოვანებს რაღაც უცნა ურობები ახასიათებთ ხოლმე, ხატია როგორია ამ მხრივ? - კი, საერთოდ ყველა ნიჭი ერი თავისებურია. მარტო მუ სიკაზე არ ვამბობ, თუნდაც სხვა სფეროში. ეს ხასიათებშიც ჩანს. ზოგს შეიძლება გიჟიც კი დაუძ ახონ. ეს ჩვეულებრივია, რადგან ისინი ჩვეულებრივები არ არიან. ხანდახან არის ხოლმე, რომ ხა ტია ძალიან ბრძენია, ხანდახან კი უნდა, რომ იყოს, როგორც პატარა ბავშვი. გაოცებით ვიკი თხავ ხოლმე - ეს ის ბრძენი ხა ტიაა? აი, ასეთი ცვალებადია. ეს ჩვეულებრივი და ნორმალურია. დედები თუ ხედავენ, რომ თავი ანთ შვილებს ასეთი რაღაც ახ ასიათებთ, უნდა მიხვდნენ, რომ ძალიან ნიჭიერი შვილი ჰყავთ.
დავით საყვარელიძე: ხა ტიას ჩამოყვანა წინა კონც ერტისას დავგეგმეთ. მაშინაც ჩვენ ორკესტრთან ერთად და უკრა და ახლაც. „რაველის“ საფორტეპიანო კონცერტი მან პირველად შეასრულა. თავიდანვე დავგეგმეთ, რომ დებიუტი თბილისის კონსერ ვატორიაში შემდგარიყო და მერე იქ დაეკრა. ვნერვიულ ობდი, რადგან ძალიან რთული ნაწარმოებია, საბოლოოდ კი აღფრთოვანებული ვარ ისეთი კოცენტრაცია იყო მუსიკო სებს შორის. მინდა მივულო ცო ხატიას და იმ მუსიკოსებს, რომლებიც ხატიას გვერდით იდგნენ სცენაზე მაესტროთი დაწყებული. გიული ალასანია: განს აკუთრებულ მოვლენასთან გვ აქვს საქმე, გენიოსია. ბრწყინ ვალედ ფლობს ინსტრუმენტს. უდიდესი სიამოვნება მივიღე. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
29
„ქართული ეთნოკოდი“ დათო ს ი ლ ე თ რ ა მ გო მი ო ბ ლ ა ი ლ ა ახ
ში ლბომ ი: „ა ერთად ძვ ლ ე თ ო ნ რ ც ა გომა , ახალთ ღერები ი დათოსიმღერაა ქნება. სიმ “ სტუდიაში, ი ო რ 3 „ქართული ეთნოკოდი“ ნ 1 ო ც ა ი ტ ს სულ იმღერებ ერთად „ ების ავ დუ – ასე ჰქვია დათო გომართ ელი ს ბენდთან ი არანჟირმში ერთი ბრა ელის ახალ ალბომს, რომლ ცხალ რა და მათ იაა. ალბო მარიკო ე სი ის პრეზენტაციას მომღერ ჩაიწე მალაზონ ომელსაც ებ. ყველაა მს ალი თებერვალში გეგმავს. დავითშესული, რდ ვასრულ ებული დ თ თ ალბომში გია ყანჩელის, გია ეტია თან ერთა ლშია გაკე თო გომარ ს გორდეზიანის და ივიკო საყვ ლიძე ეთნოსტი ბომით, და ახავს~. ა არელიძის სიმღერები შევა. მღერ ლი, ამ ალ მპლუაში ნ მენე ს ახალ ა ელ
ე ძ ი ე ხ ჩ ო ნ ნი ი შ ა ნ ი ა რ კ უ სოლო კონცერტს ს ვ ა თ რ ა მ ა გ მარტში ნინო ჩხეიძე უკრაინაში სოლო კონცერტს გამართავს და უცხოელი მსმენელის წინაშე, კიევ ის ყველაზე პოპულარულ კლუბში, Crystall Hall-ში იმღერებს. ნინო ჩხეიძე: `ჩემი წარმომადგე ნელი უკვე კიევშია და ტექნიკურ დე ზ ტალებს არკვევს. იმდენად გრანდიო ზე ა ნ ე სც რომ ა, ბ ე ნ იქ ი ტ რ ე ც ნ ული კო ტ მარტო დგომა გამიჭირდება და ამი ო ლ ხ ა და ბი. ე ნ ქ ვი ად თ ერ ან თ დ ნ ომ ბე ც ნ კო ბ, ე ლ უ რ ს ა ვ ებით 22 სიმღერას შე ბა. ე დ ლ ე ძ რ გ გა თს ა სა ორ ი ტ ერ
30
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ახალგათხოვილი თაკო აბაშიძე შვილს ელოდ ება. უკვე 8 თვის ორსულია და თავისი გამოთვლე ბით ბიჭს ელოდება. ინტერნეტის საშუალებით ორსულებზე და პატარებზე უკვე ყველაფერი შეისწავლა. ცდილობს საღამოობით სუფთა ჰა ერზე ისეირნოს და ჯანმრთელი ცხოვრებით იცხოვროს. ორსულობამ თაკო უფრო გულჩვი ლი გახადა, მისი ქმარი ლაშა როსტომაშვილი კი - უფრო ყურადღებიანი. დედის პრაქტიკებს თაკო ახლა თავის ერთი თვის ძმისშვილ ნი აზე გადის და დედობისთვის საგულდაგულოდ ემზადება. თაკო აბაშიძე: „საოცარი შეგრძნებაა, რომ დედა უნდა გავხდე, თან ისეთ ასაკში ვარ ახლა, რომ სხვანაირად ვაცნობიერებ იმ პასუხისმგე ბლობას, რასაც ჩემს თავზე ვიღებ. ჩე მი მეუღლე საერთოდ ქორწინების მერე შეიცვალა, უფრო თბილი და ტკბილი გახდა, ვიდრე შეყვ არებულობის პერიოდში იყო და ჩემი ორსულობის შემდეგ კიდევ უფრო მეტი სითბო და ნიაღვარი დატრიალდა ჩვენს სახლში. ჩვენთვის, ორივეს თვის პირველი შვილია და სულერთია გოგო იქნება თუ ბიჭი, თუმცა ლაშა დარწმუნებულია, რომ ბიჭი იქნება, რადგან გა მოვთვალეთ. 24 საათი ინტერნეტში ვზივარ და ყველაფერს ვკითხულობ ორ სულებზე და მგონი მალე გავა ფრენ. ძალიან მშვიდი, არატოქ სიკური და უპრეტენზიო ორსული ვარ. ვაშლზე და ასეთ უმნიშვნელო რაღაცებზე გამიჩნდა უფრო მოთხოვნა, მაგრამ სასწრაფოდ რაღაცები არ მინდ ება. ადვილად სარჩენი ორსული ვარ. დილით ადრე ვდგები, ვაღებ აივნის კა რს და სუფთა ჰაერს ვსუნთქავ, საღა მოს, ჩემი მეუღლე რომ სამსახურიდან ბრუნდება, ვცდილობთ გავისეირნოთ. ძალიან გულჩვილი გავხდი, ისედაც ადვილი იყო ჩემი ატირება და ახლა საერთოდ, ყველაფერზე კურცხლები მომდის. წონაში ვიკლებ და რა ხდება ვერ გავიგე. ჩემი რძალიც ასე იყო, მგ ონი მარტო ჩვენ ორნი ვართ, ვინც პი რიქით, ვხდებით ორსულობაში. ბავშვის დაჭერაზეც ძირითად პრაქტიკებს ჩემს ძმისშვილზე გავდივარ“.
ე ძ ი შ ა ბ ა ო კ ა თ ა ა დ ა ლ უ ს რ ო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ბასტ წლის ბით ა ლად გ ბუბუს ეს და ნო“ და საღამ მგა
Music Box-ი 6 წლის გახდა „ბასტი-ბუ ეკრანს უბ ბუ“ რუნდება
თებერვლიდან ტელეკომპანია „იმედის“ ეთერ ტი-ბუბუ“ დაბრ ში უ ს გახდება და ამ ნდება. მაისში „ბასტი-ბუბუ“ 20 საიუბილეო წელ საც განსაკუთრ აღნიშნავენ. გა ე დაცემის წამყვ ანები ტრადიც გოგიჩა და ბაბ იუ ილინა იქნებია ნ. ს“ ბავშვებმა სა მანამდე „ბასტი ახა 2-3 იანვარს ფი ლწლო კონცერტებიც გამართ ლარმონიაში ზღ ადგეს. გოგიჩა აპარი „ბურატი მეზღაპრე იყო. სპეციალურად მოებისთვის 10 ამ 00-მდე კოსტიუ მი შე ანზომილებიანი გამოსახულებაც იკერა და სა გაკეთდა.
გოგიჩა: ნამდვილად მოსალოცი ამბ ავია, რადგან 20 წელია „ბასტიბუ ები იზრდებიან ბუ“-ზე თაობ . თებერვლიდან გავახარებთ პა ტარებს, დიდებ ს და კიდევ უფრ ო დიდებს. მოკ ლ ედ, მთელს ოჯ ახს გავახარებ თ. ხალხს რომ მო სწონდა ეს გად ა ცემა, იმიტომა ც განახლდა და სულ მალე ჩვენც დავბრუნდებ ით.
ლაშა ღლონტი პირველი სოლო კონცერტისთვი ს ემზადება ლაშა 31 მარტს, დიდ საკონცერტო დარბაზში, ღლონტი: ლაშა ღლონტის პირველი სოლო `კონცერტზე ასევე ჩემი პირვ კონცერტი გაიმართება. ელი სიდის პრეზენ ამჟამად რეპეტიციები ტაციაც მოეწყობა. მიმდინარეობს და ალბომში, რომელს როგორც მომღერალი აც „მონატრებიხარ ამბობს, კონცერტზე ფიქრებს“ დავარქვი, მისულ სტუმრებს დიდი დაახლოებით 18 სი მღერა იქნება შესუ სიამოვნება ელით. ლი. ფაქტობრივად ალბომზე მუშაობა უკვე დასრულებულ ია. კონცერტზე მე გობრებთან ერთადაც ვიმღერებ“.
11 იანვარს ტელეკომპანია Mu sic Box-მა 6 წლის იუბილე აღნიშნა. რესტორან „კრუიზში“ მუსიკალუ რი არხის მეგობარი მომღერლები: ნოდიკო ტატიშვილი, სალომე ბა კურაძე, გიორგი სუხიტაშვილი, მარკუს მეტრეველი, ლევან ჯი ბლაძე და სხვები შეიკრიბნენ. სხ ვადასხვა გათამაშებებში მიიღეს მონაწილეობა და დაბადების დღე საკუთარი სიმღერებით მიულოც ეს. Music Box-ის საიუბილეო საღამოს, სხვა ცნობილი სახეები, ბიზნესპარტ ნიორები და კოლეგებიც ესწრებოდნენ. ამ დღისთვის მუსიკალური არხი საგუ ლდაგულოდ მოემზადა. სპეციალურად ამ საღამოსთვის დოკუმენტური ფილმი მოამზადეს, სადაც არხის განვლილი გზა იყო ნაჩვენები, სტუმრები ჟურნალისტე ბის და ცნობილი ადამიანების გადაღებუ ლი კურიოზული მომენტების ჩვენებითაც გაამხიარულეს და სხვადასხვა პრიზები გაათამაშეს. გათამაშებებში ძირითადად შოუბიზნესის წარმომადგენლებს გაუმ ართლათ. Music Box-მა ერთგული პა რტნიორები სხვადასხვა ნომინაციებ შიც დააჯილდოვა. წლის რესპონდენტ ის ნომინაციაში შორენა ბეგაშვილი და სახელდა, Music Box-ის აღმოჩენა მარკუს
ნის „მე ტა დინი: ალებები ა მ რ ე ნინი შ ოვლის საშუ ერთხელ ის მ ებაში ო ა დ თმ ცხოვრ 012 წელი მ . ე გ ი 2 რ ა გ ა მოვ დ გ ა ა ასე რთლ გამიმა აიწყო. იმედი ი. ძალიან დ ლ გებით ა მთელი წე , იმ დღიდ ბ ი ძელდე Music Box- თ გამოვჩ ს ი რ ი ა ზ ვ ი ყ ან“. ევ მი ით არი ც ტელ ან, რა ლ ჩემს გვერდ ნდი, სუ
მეტრეველი გა ხდა, კოლეგიალ ური კონკურენტის ნომინაციაში კი თა ვიანთი კონკურენტი არხი „I სტერეო“ და აჯილდოვეს. სხვადა სხვა პრიზები გადაეცათ არხის პარტნიორებსაც. ამ საღამოზე პირველად საკუთარი სიმღერა გააჟ ღერა ლევან ჯიბლაძემ, რო მელსაც ევროვიზიის შიდაშე სარჩევ კონკურსზე გაიტანს. ლიზა ვადაჭკორ ია: „ბუნებრივია, კმაყ ოფილი ვარ ამ საღამო თი. ყველა ჩვენმა მეგო ბარმა მოიყარა ერთად თავი. ჩვენ საერთოდ ისეთი სეგმენტი გვიჭ ირავს, რომ გასართობი არხი ვა რთ და მხოლოდ დადებით ემოციებს ვიწვევთ. მიუხედავად ამ სიმს უბუქისა, Music Box-ის თანა მშრომლების მხრიდან უდიდ ესი შრომაა ამ ყველაფერში ჩადებული“.
ე ლი: „ჩ ტიშვი ლებს ამ ა ტ ო ნოდიკ შირად ტრია , კიდევ პი ხ ურვო მი კლი ა მინდა ვუს ის დღე აღ ბ დ ე ე არხზ ბევრი დაბად ად. ძალიან თ ნ რ ა ე ი ლ ან ი არ ძა თ ჩემთ იკალურ ენიშნო ოვანია მუს იახლეს გააშ ლ ს მნიშვნე ლიც ყველა დაატრიალებს ე ა მ ო ებს პ ი . გარდ ხი, რ ლ კ ჩვენს ს მოგვაქცევს ის დღ , ს ბ ე ქ უ ბ ადღება ა დაბადე და ყურ usic Box-ის მიმართლა დ ა M ი გ მ ი ც შ ი ა ბ ამისა, ბ ე თამაშე ს ნაკრ ეზე გა ის კოსმეტიკი ც ა მამაკ აჩუქრად“. ვიღე ს
გიორგი სუხიტაშვილი: „ხშირად არ მაქვს იმის საშუალ ება, რომ ტელევიზორს ვუყურო, მაგრამ მაინც ვგრძნობ ამ არხის არსებობას, რადგან ხშირად ვარ ხოლმე მათი კამერის მს ხვერპლი, კარგი გაგე ბით. დიდ რეიტინგს ვუსურვებ. რა თქმა უნდა, ჩვენც უნდა მივცეთ იმის საბა ბი და მიზეზი, რომ ჩვენი შემოქმედ ება გააშუქონ და იმედი მაქვს, რომ 2012 წელი ჩვენ თვისაც წარმატ ებული იქნება“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ილი: შორენა ბეგაშვ აზიაში ღ მა თ ერ თერ „მე ვაუჩერი 100-ლარიანი რომ მოვიგე და მიხარია, აც დ ა ტ ნ ე დ ნ ო პ ს რე წლის კმაოდ დამასახელეს. სა თ კო ე ას რ. ვა ი ნ ა იღბლი მოებ ა ღ სა რპორატიულ თ რ ა მ მი დ ა რ ზე ხში ლებს ხოლმე და პატ არ -პ ატ არ ა პრიზები მომი ი გია. აქ ძალ ან ცუდად და სიცხიანი მო ვედი, მაგრ ამ ვიცოდი, რომ კარგი ს იტ უა ცი ა დამ ხვ დე ბ ოდა და ვერ გამ ოვ ტო ვ ებდი“. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
31
მოსკოვი ლიდერს ეძებს ხათუნა მგალობლიშვილი „ნავალნის შესახებ და არამარ ტო მასზე... ყველას შესახებ, ვინც „ლიდერია“ – შეისწავლეთ ისინი, გაიგეთ ყველაფერი მათ შესახებ, რომ გამეორება „ხუ ის მისტერ პუტინ?“ არ მოხდეს“... ეს მატვეი განაპოლსკის რჩევაა მთელი რუ სეთის მიმართ. ყოველ შეთხვევაში მათ მიმართ მაინც, ვისაც რუსული პოლიტიკა აინტერესებს. თუმცა ლიდერებში რუსებს სე რიოზული გარღვევა აქვთ. უფრო სწორად ულიდერობა სჭირთ. ის კი, ვინც ჰყავდათ, პუტინმა ჩაყლ აპა. ეს კიდევ უფრო სერიოზული პრობლემაა. რუსული პრესა უკვე აშკარად ყოფს ოპოზიციურ ლი დერებს ორ ნაწილად: ვითომოპო ზიცია და ნამდვილი ოპოზიცია. ვითომოპოზიციის სია სავსეა, ოპ ოზიციის ნაწილი კი – ცარიელი. ასე რომ, კონკურსი დაწყებულია და ვაკანსია მხოლოდ ერთია – იძებნე ბა ოპოზიციის ნამდვილი ოპოზიც იონერი ლიდერი. სანამ ამ ნამდვილს იპოვის ვი ნმე, მანამდე „ვითომების“ რეიტინ გი გამოქვეყნდა. უფრო მეტი ეფექ ტისთვის გამოკითხვაში შესადარე ბლად სახელისუფლებო ლიდერიც ჩართეს. გამოკითხვა ერთ-ერთმა რუსულმა საიტმა ჩაატარა და სამი დღის განმავლობაში 18 553 ადამ იანს დაუსვა კითხვა: „დღეს რომ საპრეზიდენტო არჩევნები იყოს, ვის მისცემდით ხმას?“ პროცენტე ბი და რეიტინგები ასე დალაგდა: გრიგორი იავლინსკი – 54%; მი ხაილ პროხოროვი – 16%; გენადი ზიუგანოვი – 12%; ვლადიმერ პუ ტინი – 8%; სერგეი მირონოვი – 7%; ვლადიმერ ჟირინოვსკი – 3%; დიმი ტრი მეზენცევი – 1%; თუმცა საზოგადოებაში არც ამ გამოკითხვების მიმართ არის ნდ ობა. ისინი საერთოდ არ აღიარე ბენ ფურცელზე დაწერილ პროც ენტებს და გადაწყვეტილი აქვთ, 4 მარტს თითოეული ხმა თავად დაიცვან. საზოგადოების ერთმა ნაწილმა უკვე შექმნა ორგანიზა ცია, სახელწოდებით „სამოქალაქო კონტროლი“. ორგანიზაცია ჩამო ყალიბდა, თუმცა მათი რიცხვი დღ ითი დღე იზრდება. ორგანიზატო რები თავს უპარტიოდ აცხადებენ და თავისკენ მხოლოდ ასეთებსვე მოუწოდებენ. მათივე განცხადე ბით, მოლაპარაკებები აქვთ ყველა ტიპის პოლიტიკურ პარტიებთან ერთი მიზნით – 4 მარტს საერთო ძალებით დაიცვან თითოეული რუ სი მოქალაქის ხმა და შედეგად არ მოხდეს ის, რისიც რუს ექსპერტებს ყველაზე მეტად ეშინიათ. თუმცა ვარაუდობენ, რომ მათი სიტყვები – „დიდი შანსია, პუტინი საპრეზიდენ ტო არჩევნებზე პირველივე ტურში 54%-ს მიიღებს“ – გამართლდება. სიტუაციის ამ სცენარით განვით არების შემთხვევაში რუსებს გა რანტირებული ექნებათ მომდევ ნო 12 წელი, საკუთარ შვილებთან ერთად, თანაბარი და თანასწორი განვითარების გარეშე იცხოვრონ. ეს უკვე რუსული მედიის შეფასე ბებია. იგივე რუსულ მედიაში დეტა ლურად განიხილება ოპოზიციისა და მომიტინგეების ნაირსახეობ ები. და ეს ყველაფერი მაშინ, როცა აღარც მოსკოვში და აღარც დიდ ქალაქებში საპროტესტო აქციები აღარ იმართება. ოპოზიციას ჩაეძ ინა, ან სულაც საახალწლო სუფრა გაუგრძელდათ. ასეა თუ ისე, მედი ამ ისინი სამ ნაწილად დაყო: არაპ როფესიონალი მომიტინგეების სა შუალო ფენა, რომლებიც მიტინგზე გამოდიან, მიუხედავად იმისა, რომ დასაკარგი ნამდვილად აქვთ. ეს ენი არიან ადამიანები, რომლებსაც პუტინის რეჟიმმა მთავარი – თავი სუფალი არჩევანის უფლება, ხმა წაართვა და საკუთარი თავის რე
32
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ალიზებას ვერ ახერხებენ, თუმცა ამ ის მონაცემები ნამდვილად გააჩნიათ. ისინი თავს შეურაცხყოფილად გრ ძნობენ და არც შეგუებას აპირებენ. გამოდიან მიტინგებზე მოთხოვნით – შეიცვალოს ხელისუფლება. თუ მცა პრობლემის მოგვარება უნდათ მხოლოდ ერთი გზით და ეს გზა არის აუცილებლად მშვიდობიანი... მეორე ნაწილს წარმოადგენენ „პრ ოფესიონალი მომიტინგეები“. ისინი მზად არიან ყველაფრისთვის და რაც მთავარია, პრობლემის მოსაგვარებ ლად არ ეძებენ მშვიდობიან გზებს. შესაბამისად, მათ უყვართ მოქმედება მოთხოვნის დაყენებასთან ერთად... მესამე და ყველაზე გაურკვეველ ნაწილში მოხვდა „12 დეკემბრის მრ გვალი მაგიდა“ თავისი კუდრინით, რომელიც ყველაზე მეტს აქტიურობ და მიტინგებზე, სიტყვითაც გამოდი ოდა და პუტინის მოსკოვსაც აკრიტი კებდა, თუმცა ბოლოს საზოგადოებას დაშოშმინებისკენ მოუწოდა და რჩევ აც მისცა, ჯერჯერობით დავტოვოთ ყველაფერი ისე, როგორც არის ახლა, ოღონდ კი ხელისუფლებას პატარ-პა ტარა დათმობები გამოვტყუოთო... ამ გაერთიანების მიმართ მედიამ ერთი დიდი კითხვის ნიშანი დასვა: – ვინ არიან ეს ადამიანები, რო
მლებიც, ფაქტობრივად, პრეტენზიას აცხადებენ ალტერნატიული ხელისუ ფლების შექმნაზე? როგორც ჩანს, რუსული საზოგა დოება უარს ეუბნება კულტურისა და ხელოვნების სფეროდან მოსულ გა პოლიტიკურებულ ადამიანებს. „12 დეკემბრის მრგვალი მაგიდა“ კონსტი ტუციის დღეს შეიქმნა, ხელმძღვანე ლობას წარმოადგენდნენ საზოგადო მოღვაწეები, კულტურისა და ხელო ვნების სფეროს წარმომადგენლები და მათი მიზანი იყო, პუტინის ავტო რიტარული ხელისუფლების ალტე რნატივის შექმნა. შექმნიდან ძალიან მოკლე დროში ასევე „მრგვალ მაგიდა ში“ მყოფმა კუდრინმა ოპოზიციას სა კუთარი თავი შესთავაზა ხელისუფლ ებასთან შუამავლის შემსრულებლად. საზოგადოებამ კუდრინიც და კასიან ოვიც ისევ და ისევ პუტინის მოგზავ ნილებად გაშიფრა და საზოგადოების წინაშე მთავარი კითხვაც დასვა – თუ საზოგადოება მალე არ იპოვის ნამდ ვილ ლიდერს, მაშინ ოპოზიციონე რობას პუტინის ოპოზიცია ჩაიგდებს ხელში და შესაბამისად, საპროტესტო მუხტიც ისევე წარიმართება, როგორც ეს ხელისუფლებას აწყობს. სულ სხვა მხარეს „მიერეკება“, ას ევე, ერთ-ერთი ლიდერი ბორის ნემც
იავლინსკი 54%
პროხოროვი 16%
ოვი. მან პრობლემის მოგვარების ყვ ელაზე მარტივი გზა აღმოაჩინა. ბორის ნემცოვი: – მიმაჩნია, რომ პრეზიდენტის ძა ლაუფლება უნდა შესუსტდეს, თუმცა პრეზიდენტის პოსტი უნდა შენარჩ უნდეს. რუსეთში არასოდეს ყოფილა საპარლამენტო რესპუბლიკა, ის არ გამოდგება მრავალნაციონალური სახელმწიფოსთვის. ჩვენ რომ ნო რმალური კონსტიტუცია გვქონდეს, პუტინი მხოლოდ ორჯერ გახდებოდა პრეზიდენტი და ამის შემდეგ გავიდო და პენსიაზე. საჭიროა შესწორების შეტანა კონსტიტუციაში, ასევე უნდა შესწორდეს გუბერნატორების არჩე ვითობის საკითხიც, მათთან ერთად უნდა მოხდეს პარლამენტის როლის გაზრდა. ოპოზიციონერის ასეთმა მო საზრებებმა სერიოზული კრიტიკა გამოიწვია. ალექსეი შიროპაევის გა ნმარტებით, როგორც კი რუსი ლი ბერალები თეორიულად იწყებენ სა ხელმწიფოებრიობის მშენებლობას, შედეგად ავტომატურად იღებენ რუ სულ იმპერიასა და მეფეს. ალექსეი შიროპაევი, რუსეთის ნა ციონალ-დემოკრატიული ალიანსი: – ის მართლაც მიიჩნევს, რომ, თუ პრეზიდენტს შეუსუსტდება უფლება
ზიუგანოვი 12%
მოსილებები, აღდგება მოსკოვის მერის, გუბერნატორების არჩე ვითობა, ჩვენთან მართლაც გამე ფდება და აყვავდება დემოკრატ ია? ამ ყველაფრით ის, უბრალოდ, ცდილობს, დაგვაბრუნოს ელცინის დროში. მართლია, ეს უკეთესია, ვიდრე პუტინიზმი... როგორც ერთ დროს სსრკ გახდა რომანოვების იმპერიის გაგრძელება, ასევე გა ხდა პუტინის რუსეთი ელცინის რუსეთის გაგრძელება. ამ შემთხვ ევაში ერთი ყველაზე ბრძენი სანტ ექნიკოსის სიტყვებს მოვიშველიებ: აქ არაფერს უშველის მხოლოდ „ბა ჩოკის“ გამოცვლა, აქ მთელი სისტ ემაა გამოსაცვლელი... და სანამ მედია ლიდერებისა თუ მომიტინგეების ფენომენებს არკვევს, სანამ ოპოზიცია ნამდვი ლი ლიდერის ძიებაშია, სანამ პრ ოხოროვი „კენჭს ყრის“, მოიყვანოს თუ არა ცოლი საპრეზიდენტო არ ჩევნებისთვის, პუტინი კაბინეტშია გამოკეტილი და წინასაარჩევნო პროგრამას წერს. როგორც ამბო ბენ, ის მთლიანად მგრძნობიარე პრობლემებზე იქნება მორგებული, როგორიცაა მაღალი საგადასახა დო ტარიფები, ალკოჰოლიზმი, ნა რკომანია, კორუფცია...
პუტინი 8%
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
კა პრ ალი ილ ია შე ყლაშვილი შინდისში დაღუპული გმირებ იდან ერთ-ერთია. სნ აიპერის ტყვია მას მაშინ დაეწია, როდე საც დაჭრილი თანა მებრძოლები შუა ცე ცხლიდან გაჰყავდა. „მკერდით იცავდა ხა ლხს, დაჭრილები გა მოჰყავდა, გმირულად იბრძოდა“ - თანამე ბრძოლების ნათქვამი ამ სიტყვებით ინუგ ეშებს ილიას ოჯახი თავს. მათ იციან, რომ ილია სამშობლოსთვის დაღუპული გმირია. აკა კი შეყ ლა შვ ილ ი (ძმა): „11 აგვ ის ტო ს შინ დი სშ ი 17 და ღუპ ულ ი ბიჭ იდ ან ერთ-ერთ ი იყო. ერთ ი ტყვ ია ჰქო ნდ ა მოხ ვ ედრ ილ ი. სნა იპ ერ მა ესრ ოლ ა. 10 რიც ხვ ში რამ დე ნჯ ერ მე მა მაჩ ემ თა ნ დაუ რე კა ვს. მას მერ ე ვეღ არ დავ უკ ავ ში რდ ით. 11-ში რომ დავ რე კე თ, გვი თხ რე ს და იღუ პა ო. 15-ში ღამ ე გად მო ვა ს ვენ ეთ თბი ლი სშ ი. მას თა ნ ერთ ად ვინ ც იყვ ნე ნ, ის ბიჭ ებ ი გვი ყვ ებ ოდ ნე ნ მერ ე, გმი რუ ლა დ იბრ ძო და ო, ბევ რი გად აუ რჩ ენ ია.“ ილი ა შეყ ლა შვ ილ ი, 1984 წე ლს, თბი ლი სშ ი დაი ბა და. პი რვე ლი შვი ლი იყო. დედ მა მი შ ვილ ებ ში თავ იდ ან ვე ყვე ლა ზე სამ აგ ალ ით ო. თბი ლი სი ს 192 სკო ლა ში სწა ვლ ობ და. სკო ლ ის დამ თა ვრ ებ ის შემ დე გ სა მთა ვრ ობ ო დაც ვა ში მოი ხა და
სავ ალ დე ბუ ლო სამ სა ხუ რი და ოთხ წლ ია ნი კონ ტრ აქ ტი გაა ფ ორმ ა. აკა კი შეყ ლა შვ ილ ი: „7 თვე ჰქო ნდ ა დარ ჩე ნი ლი და ოთხ წ ლია ნ კონ ტრ აქ ტს ამთ ავ რე ბდ ა. კონ ტრ აქ ტს უკვ ე ხელ ი რომ მოა წე რა, მაშ ინ უთხ რა მშო ბ ლებ ს, ჯარ ში წავ ედ იო. პირ ვ ელა დ ვაზ ია ნშ ი იყო, მერ ე ქუ თაი სშ ი 1 წელ ი და დან არ ჩე ნი, ყვე ლა ზე დიდ ი დრო, სენ აკ ში გაა ტა რა. დაო ჯა ხე ბუ ლი არ იყო. ის ევ ჯარ ში დარ ჩე ნა ს აპი რე ბდ ა, ოღო ნდ სხვ ა მიმ არ თუ ლე ბი თ უნდ ოდ ა წას ვლ ა. მეც სავ ალ დ ებუ ლო ჯარ ში ვიყ ავ ი ზუგ დი დ ში, იქა ც მაკ ით ხა ვდ ა ხოლ მე. ბოლ ოს სახ ლი და ნ 4 რიც ხვ ში გავ იდ ა. ჩვე ნი და გერ მა ნი აშ ი მიდ იო და, გაა ცი ლა და წავ იდ ა. დედ აჩ ემ ი და მამ აჩ ემ ი რაჭ ა ში ცხო ვრ ობ ენ. დედ ას არ ვე უბნ ებ ოდ ით, რომ ომშ ი იყო. მე რე კი ყვე ლა ფე რი გაი გო... ძმა ძალ ია ნ მაკ ლი ა. არც ღა მე გავ ა და არც დღე, რომ არ გამ ახ სე ნდ ეს. ჯარ ში რომ იყო ვიც ოდ ი, არა ფე რი გაუ ჭი რდ ე ბოდ ა, მაგ რა მ ახლ ა, რომ აღა რ არი ს, სულ სხვ ან აი რა დ ვარ, ძა ლია ნ მიჭ ირ ს. 11-ში დაი ღუ პა და 23-ში დაბ ად ებ ის დღე ჰქო ნ და, 25 წლი ს უნდ ა გამ ხდ არ იყ ო. სოფ ელ ში ვაპ ირ ებ დი თ აღნ იშ ვ ნას.“ ილი ა შინ დი სი ს გმი რი ა, სა ბედ ის წე რო შინ დი სი ს, რომ ე ლიც აგვ ის ტო ს ომშ ი გმი რე ბი ს სას აფ ლა ოდ იქც ა. ბევ რი წელ ი გავ ა, სამ შო ბლ ოს თვ ის დაც ე მულ ი ბიჭ ებ ის სახ ელ ებ ს წლე ბი ლეგ ენ და დ აქც ევ ს, მათ ი სახ ე ლი კი ისტ ორ ია ში შევ ა.
ილია შეყლაშვილი
ილია შეყლაშვილი მარცხნიდან მეორე (დგას)
გაზეთ „პრაიმტაიმის“ გამოსაწერად, დარეკეთ შემდეგ ნომრებზე „საქართველოს ფოსტა“ ; 235 74 26, ან 577 117 272 „პრესექსპრესი“; 296 23 11 შ.პ.ს „პილონი“; 235 59 53 შ.პ.ს „ჯეომედია; 295 51 70 © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
33
34
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE „18 მილიონზე მეტი აქვს ჯიბეში ჩადებული, მაგრამ ბიუჯეტში ერთი თეთრიც კი არ შეუტანია“
დომენტი გაგნიძეს თანამშრომლები 18 მილიონის მითვისებაში ადანაშაულებენ
მირიან ბოქოლიშვილი
დომენტი გაგნიძის ირ გვლივ ხმაური არ ცხ რება. სკანდალური ექ იმბაშის საეჭვო საქმ იანობით ჯანდაცვის სამინისტროს შემდეგ უკვე შემოსავლების სამსახური დაინტერე სდა. სა ქმე ეხ ება სა ხელმწიფო ბიუჯეტის თვის დიდი ოდენობით თანხების დამალვას. საუბარია, არც მეტი, არც ნა კლ ები, 18 მი ლიონ ლარზე, რომე ლიც დომენტი გაგნიძ ემ „დომენტოლისა“ და „გაგენოლის“ რეალიზ აც იით მი იღო და სა ხელმწიფო ბიუჯეტში არანაირი შენატანი არ გაუკეთებია. ასეთ ბრალდებებს ექიმბა შს მისი ყოფილი თა ნამშრომელი უყენებს, რომელიც ჯანდაცვის სამინისტროს გადა წყვეტილების შემდეგ, ე.წ. სახალხო მკურნა ლის წინააღმდეგ ალ აპარაკდა. გაგნიძის პიარმენეჯერმა, მიხე ილ ადამაშვილმა საგა დასახადო სამსახურ ის წარმომადგენლებს პირადად მიმართა და ექიმბაშის ფინანსური დარღვევების ამსა ხველი მტკიცებულე ბებიც გადასცა. რო გორც გავარკვიეთ, შემოსავლების სამს ახურში დომენტი გა გნიძის საქმეს შესაბა მისი ნომერი მიენიჭა.
მიხეილ ადამაშვილი
მიხეილ ადამაშვილი, დომენტი გაგნიძის ყოფილი თანამშრომელი: – ამ კაცთან მუშაობა 2010 წლის სექტემბერში დავიწყე. პიარი უნ და გამეკეთებინა. დარწმუნებული ვიყავი, რომ მისი წამლები მართლა შედეგიანი იყო, ამიტომაც უპრობლ ემოდ დავთანხმდი. ყველანაირად ვც დილობდი, მისი ნიჭის შესახებ გაეგო მოსახლეობას, გავაკეთეთ რამდენ იმე სატელევიზიო გადაცემა, საგა ზეთო სტატიები, მაგრამ ბოლოს, როგორც ჩანს, მისმა აფიორამ თავი მაინც იჩინა. სწორედ თქვენი გაზეთი იყო პირველი, რომელმაც ე.წ. მკურ ნალი ამხილა და ცხადია, ამის შემდ ეგ უკვე გაჩნდა ეჭვები მთელ რიგ საკითხებზე. გაირკვა, რომ წამალს, რომლის გაკეთებაც მას 3-4 ლარი უჯდება, 1800 ლარად ყიდის ხალხზე (სამი კურსი ასე ჯდება, თითო ამპუ ლა 200 ლარი ღირს). რეალურად, ეს არანაირ შედეგს არ იძლევა და აგერ ჯანდაცვის სამინისტრომაც დაადას ტურა, რომ ადამიანები მისგან, უბ რალოდ, სიკვდილს ყიდულობენ და სხვას არაფერს. – გაგნიძის ოფისთან თანამშრო მლობა რატომ შეწყვიტეთ? – მან მომატყუა. მომატყუა, რომ თითქოს მართლა სამკურნალო წა მლებს ამზადებს და ასევე, მომატყ უა, რომ, თუ პიარს გავუკეთებდი, გაყიდვებიდან 10 პროცენტს მივი
ღებდი. სინამდვილეში არანაირი 10 პროცენტი არ მიმიღია და პირდაპირ გამომიცხადა – გადაგაგდ ეო. არადა მხოლოდ ჩემი მისვლის შემდეგ, ჩემს მიერ ჩატარებული პი არსამუშაოების შემდეგ „დომენტ ოლისა“ და „გაგენოლის“ რეალიზ აცია საგრძნობლად გაიზარდა და დღეში ათი ათასობით ლარის წამა ლს ყიდდა. საერთო ჯამში, მინიმუმ 18 მილიონზე მეტი აქვს ჯიბეში ჩა დებული, მაგრამ ბიუჯეტში ერთი თეთრიც კი არ შეუტანია. სწორედ ამის გამო მივმართე შემოსავლებ ის სამსახურს, რომ შეისწავლონ ეს თაღლითური სქემა და დაადგინონ, რამდენი მილიონი აქვს დამალული ბიუჯეტისთვის დომენტი გაგნიძეს. – და რა სქემით ახერხებდა გა გნიძე თანხების დამალვას? რო გორც ვიცი, მის სამკურნალო ცენტრს ბიუჯეტში გარკვეული თანხები ნამდვილად აქვს გადა ხდილი... – მართალს ბრძანებთ, დომენტი გაგნიძის სამკურნალო ცენტრს ნა მდვილად აქვს შეტანილი რაღაც მიზერული თანხები, მაგრამ ძაღლ ის თავი სწორედ აქ მარხია. რეალ ურად მას ოფიციალურად დარე გისტირებული აქვს სამკურნალო ცენტრი, სადაც აჩვენებს გარკვე
ულ თანხებს, დაახლოებით 200 ათასს, რეალურად კი წამლების 95 პროცენტის რეალიზებას ახდენს, როგორც კერძო პირი დომენტი გაგნიძე და ჯიბეში იდებს მილიონობით ლარს. დიახ, არ ვაჭარბებ, მხოლოდ ჩემი იქ მუშაობის პერიოდში (სექტემ ბრიდან მაისის ჩათვლით) მას 18 მილიონზე მეტი აქვს ნაშოვნი. გა არკვიონ ეს შესაბამისმა უწყებებმა, რის შემდეგაც მე კაპიკ-კაპიკ მოვი თხოვ ჩემი შრომის ანაზღაურებას. სხვათა შორის, არაერთხელ მქონია ოფისში დავა იმაზე, რომ ყველაფ რისთვის ოფიციალური, ლეგალუ რი სახე მიეცათ, თუმცა ვერაფერს გავხდი. მხოლოდ ამ პერიოდში მან ასი ათასობით ღირებულების ქონე ბა შეიძინა: ნუცუბიძეზე 600 კვად რატული მეტრი ფართი, რაშიც 440 ათასი ლარი გადაიხადა, აწყურის ქუჩაზე თავისი ოფისის ახლოს 350 ათას დოლარად 350 კვადრატული იყიდა, თელავში 25 კაცისგან შე ისყიდა მიწის ნაკვეთები, ვითომდა „ღვთის ბაღის“ გასაკეთებლად. ის მის ლოგიკური კითხვა – ადამიანი, რომელიც ბიუჯეტში სულ რამდენ იმე ათას ლარს აჩვენებს ბრუნვის სახით, როგორ ყიდულობს ამხელა ქონებას? ამის პარალელურად გა დაგდებული ჰყავს უამრავი ადამ იანი, მწერალი, რომელსაც წიგნი დააწერინა საკუთარ თავზე, ექიმი,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რომელთანაც გადიოდა კონს ულტაციებს, იურისტი და უამრ ავი სხვა. ეს არის ჩვეულებრივი თაღლითი. სამწუხაროდ, ამ ყვ ელაფერს მაშინ მივხვდი, როდე საც მეც გადაგდებულთა სიაში აღმოვჩნდი. ყოფილი თანამშრომლის ხმ ამაღალ ბრალდებებს დომენტი გაგნიძე ბრალდებებითვე პა სუხობს. „პრაიმტაიმთან“ საუბ რისას ის ამბობს, რომ „მიხეილ ადამაშვილის წინააღმდეგ სასა მართლოში სარჩელის შეტანას გეგმავს“, თუმცა გაგნიძეს არ დაუკონკრეტებია, რისთვის უჩ ივის ყოფილ თანამშრომელს. მან ფინანსურ დარღვევებთან დაკავშირებით საუბარი არ ის ურვა და მხოლოდ ის გვითხრა, რომ „მსოფლიო მედიცინა მას ვერ შეაჩერებს“. მკითხველს შევახსენებ, რომ სკანდალური ექიმბაშის საქმ იანობა ჯანდაცვის სამინისტ რომ უკვე შეისწავლა. აღმო ჩნდა, რომ დომენტი გაგნიძეს საკუთარ წამლებზე არანაირი კვლევა არ ჩაუტარებია. ჯანდ აცვის უწყების ინფორმაციით, მორფოლოგიის ინსტიტუტის სახელით გაცემული დასკვნა გაგნიძის მიერაა გაყალბებული, შესაბამისი კვლევების არარსე ბობის გამო სამინისტრომ „დო მენტოლისა“ და „გაგენოლის“ რეალიზაცია აკრძალა, შესაბა მისი მასალები კი მთავარ პროკ ურატურას გადაუგზავნა. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
35
დეა თავბერიძე ნიკა ქავთარაძემ ამ ერთი წლის განმავ ლობაში 2 ქალი დაკა რგა და 15 კილოც და იკლო. ასე გამხდარი 8 წელია არ ყოფილა. თუმცა, სიგამხდრეს ნერვიულობასა და დე პრესიულ პერიოდს არ აბრალებს, პირიქით, ახლა უფრო მეტი დრო მაქვს საკუთარი თა ვისთვის და მინდოდა მიმეხედაო. დაკარგ ული ქალებიდან ერთერთი ცოლია - ვერა ბედელაძე, მეორე კი ქალი, რომელიც შოუმ ენს შეუყვარდა (20 წლ ის მწერალი გოგონა ნინო ტეფნაძე). ნიკას და ვერიკოს სამი შვ ილი ჰყავთ. ცოლთან ოფიციალურად დეკე მბერში განქორწინდა, ერთად კი 8 წელი იც ხოვრეს. ამ ხნის განმ ავლობაში ნიკა ვერი კოსთან ერთად ბახტ რიონზე, მეუღლის ბი ნაში ცხოვრობდა, ახ ლა სოლოლაკში ნაქი რავებ ბინაში მარტო ცხოვრობს. განქორ წინებამდე ცოლ-ქმ არს შორის დაძაბულ ურთიერთობას ნიკას ახალ სიყვარულს უკ ავშირებენ, თუმცა თავად ამ ყველაფერს სხვანაირად ხსნის.
36
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ნიკა ქავთარაძე მარტოა, მაგრამ ამას არ უჩივის
„ემოციით და სიყვარულით ისედაც არ ვიყავი წინა ურთიერთობაზე მიბმული, უბრალოდ, სიყვარული არ არსებობდა. ამიტომ მზად ი აღმოვჩნდი იმისთვის, რომ ახალ ურთიერთობა დამეწყო“
„ბავშვები ყალბ გარემოში არ უნდა იზრდებოდნენ, მუდმივ რეჟიმში დაძაბული ფონი არ უნდა ჰქონდეთ“ ნიკ ა ქავთარაძე: „კონ კრ ეტული მიზეზი არ ყოფ ილა, გარდა იმისა, რომ რაღაც რეს ურ სი, რომელზეც ოჯა ხშ ი უნდა იდგეს - გათ ა ვდა, რაღაცნა ირ ად ამო იწუ რა ის, რაც ყველა ზე მთა ვა რი იყო. სიყ ვა რული გაქრა. როგო რც კი ოჯახი ოჯა ხის წევრ ებისთ ვის არ არის და არის სხვ ების თვ ის, ასეთი ოჯა ხის არს ებობას აზრ ი არა აქვს. ეს პრო ბლემა ადრ ე დაიწყო, გვე გო ნა მოვაგვა რებდით, მაგ რა მ ვერ მოხერ ხდა და... დარ წმ უნ ებ ული ვარ არც მე და არც ჩე მი ყო ფი ლი მე უღლე არ ვინანებ თ ამა ს. ეს ყვე ლა ზე სწო რი გადაწყვე ტილებაა. ასე ბევრა დ უკეთ ესია, როგ ორ ც ჩვენთ ვის, ას ევე ჩვე ნი სამი შვილისთ ვის. ბავ შვ ები ყალბ გარ ემოში არ უნდა იზრ დებო დნენ, მუდმივ რეჟ იმ ში დაძაბ ული ფონი არ უნდ ა ჰქო ნდეთ. უმჯობ ესია ჰყა ვდ ეთ ჯანსა ღი დედიკო და რეა ლიზებული მამიკო... -როგ ორ ც ვიცი, ერთად თებ ერვლ იდ ან არ ხართ, მაგ რა მ ერთმანე თს ოფიც იალ ურად დეკემბე რში და სცი ლდით, ხომ არ გქონ დათ შერიგებ ის იმე დი? - არა. იმ ედი რა არ ის იცი? პრო ბლემებ ის თვა ლ ში შეხ ედ ვა. როცა გინდა, რომ ირგვლივ ისეთი გა რსი შეიქმ ნა, თით ქო ს პრ ობლემ ები არა ა, ილუზიურ გარ ემ ოშ ი ცხო ვრ ობ. მერ ე კი, რაღაც მომენტში, რო გორ ც კი მოა ხერხებ, რომ გარ ედან შეხედო ამა ს, შე იძლება გული გაგიტ ყდეს. შეიძლება მე და ჩემს მე უღლეს ახლა ერთ მა ნეთი არ გვიყვარ ს, მაგრა მ კო ნფლიქ ტუ რი ურთ იერთ ობ ა არ გვა ქვ ს და არც ერთ მა ნ ეთის მიმ არ თ პატ ივისცემა დაგ ვიკა რგავს. - იყო საუბარი იმაზე, რომ ის ბავშვებ ს არ გაჩვ
ენე ბდ ათ. - არა, უბრ ალოდ, ის ჩემს ცხ ოვრ ებ აში მეგობ რის გამოჩ ენამ გაა ღიზიანა. ამ თემაზე ჩვენ კა რგა დ არ გვისა უბ რია. მეც შე იძლებ ა იგივე დამოკიდებ ულე ბა გამიჩ ნდეს ადა მიანის მიმა რთ, რომელიც შეიძლებ ა ჩემი ცოლის ცხო ვრ ებ აში შევიდეს. ალბ ათ, სათ ანადო ინფორ მა ცია ვერ მივეცი იმა სთ ან დაკავშირ ებით, თუ ვინ არის ჩემი შეყვ არებული. შეიძლებ ა ეს დისკ ომფორ ტი ჰქო ნდა, მაგრა მ ეს მისი გადასაწყვეტ ია. -ე.ი. ამ მეს ამე პირის ჩარე ვამ განაპირობ ა თქვენი დაშო რებ ა? -არა, ეს არა ნა ირ კავშირ ში არა ა. მე და ჩემი შეყვა რებ ული უკვე აღა რ ვარ თ ერთ ად. დღემდე კარ გ მეგობ რება დ ვრჩ ებ ით, თუმცა თვითო ნ შე ყვა რებულო ბის ფორ მა ტმა ამ ოწურა თავი. ნახევარ წლია ნი პერ იო დი, როდესაც ერთ ად ვიყავით, ძალია ნ კარ გი ურთ ი ერთ ობ ა გვქონდა. ძალია ნ და სანანია, მაგრა მ?.. ჩვენ იქა მდე ვიყავით ერთ ად, სანამ მოგვწო ნდა, მერ ე კი თავის მოტ ყუებ ის რეჟიმში აღა რ გადაგვიყვანია ურთ იერთ ობ ა. -ბავშვებ თან დაკავშირე ბით პრობლემებ ი რამ განაპირო ბა? - ბავშვებ ის ნახვა ყოველთ ვის შემიძლია, უბრ ალოდ, ვე რიკოს არ უნდოდა, რომ მისთ ვის უცნობ ადა მიანს ჰქო ნო და რამე შეხებ ა თავის შვილებთ ან. არა, ჩვენ არა გვა ქვს დაძაბ ული ურთ იერთ ობ ა. ყველა ადა მიანი გადაწყვეტ ილებ ებ ში დამოუკ იდებელია. მაინც ქარ თველებ ი ვარ თ, წესებ ის შესაბ ამისად არ დავშო რებულვარ თ ერთ მა ნ ეთს, ამიტო მ, რაღ აც უფლე ბებ ი დავუტ ოვეთ ერთ მა ნეთს. არა ნა ირ ი ბერ კეტი არ მქო ნ და და ამა ს არც ვაპირ ებ, არც ვფიქრ ობ, რომ იურ იდიული ჩარ ევით დამჭირდებ ა ბავშ ვებ თა ნ ურთ იერთ ობ ა. ისინი,
ღამე ლოგინში მარტო წოლა „ტეხავს“
დღეს დილასაც ვნახე, სანდრო ფეხბურთზე იყო, ვეთამაშე. -ახლა თუ იცის ვერ იკომ, რომ ერთად აღარ ხარ თ? -კი, იცი ს, ყოველ შემთხვევ აში, ვუთხარი. სჯერა, თუ არა, არ ვიც ი. შეყვარებულთან ერ თად არც მიც ხოვრია, როგორც შეყვარებულები ისე ვიყავით. ახლა კარგი მეგობრები ვართ.
ბევრი საქმი ანი ურთიერთო ბა გვაქვს, საერთო მეგობრები გვყავს, მაგრამ სერიოზული ურთიერთობა არ გვაქვს. რომ ვთქვა, ამი ს გამო მოწყენი ლი ვარ-მეთქი, - არა. -ხომ არ თვ ლ ი, რომ შე ნი მეგობარ ი ქალ ის გამ ო, შენ ს ცოლ ს ტკივილი მიაყენე? -როდესაც ჩვენ ცოლ-ქმარი ვიყავით, იმ ადამი ანს ჩე
„ბავშვების ნახვა ყოველთვის შემიძლია, უბრალოდ ვერიკოს არ უნდოდა, რომ მისთვის უცნობ ადამიანს ჰქონოდა რამე შეხება თავის შვილებთან“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მთა ნ არანაირი კავშირი არ ჰქონია. დაც ილ ებ იდ ან დაა ხ ლოე ბი თ ერთ თვეში გამ ოჩნ და. მანამდე საერთო საქ მე ები გვქ ონ და, იქამდეც შევ ხვ ედ რ ივა რთ ერთმანეთს, მაგ რა მ არანა ირი პირადი ინტერ ეს ი ერთმა ნეთი ს მიმართ არ გვ ქონია. ემო ციით და სიყვარ ულით ისედაც არ ვიყავი წინა ურთიერთობაზე მიბმული, უბ რალოდ, სიყვარული არ არსე ბობდა. ამიტომ მზად აღმო ვჩნდი იმისთვის, რომ ახალი ურთიერთობა დამეწყო. მე არ ვარ ის ტიპი, რომელიც ერთთ ან ურთიერთობის პარალელუ რად სხვასთან ურთიერთობას აგებს. -რვაწლიანი ერთად ცხოვ რების შემდეგ, როგორ ფიქრ ობ, შენი ცოლი გიცნობს ის ეთს, როგორიც ხარ? -ალბათ, ძალიან ბევრი ინ ფორმაცია აქვს ჩემს შესახებ, მაგრამ შეიძლება მაინც ვერ მოვახერხე მისთვის საკუთა რი თავის ბოლომდე გაცნობა. ჩემთვის მთავარი ჩვენი შვილ ებია. მაგათზე დიდი სიმდიდრე არ გამაჩნია. მაგრამ, ალბათ, ბავშვების თემამ ჩვენს შორის გახსნილობა, ინფორმაციის მეტი გაცვლა-გამოცვლა, სი ყვარულის უფრო მეტად გაღრ მავება შეზღუდა. ჩვენ არ „გა ვხურდით“, როგორც წყვილი და ჩამოვყალიბდით, როგორც დედ-მამა. ჩემი აზრით, ცოლქმარი პირველ ეტაპზე მარტო უნდა იყოს და ბავშვი რაღაც დროის შემდეგ უნდა გაჩნდეს. მე და ჩემი მეუღლე ძალიან სწ რაფად დავქორწინდით, მერე დაიწყო ჩვენი ურთიერთობები, ბავშვებიც და გრძნობა სადღ აც გაჩერდა, იმის იქით ვეღარ წავიდა. უფრო სხვა რამეში მოგვიწია ჩვენი თავის ჩადება, ეს იყო საქმეზე და ბავშვებზე ფიქრი. დღეს ჩვენ ვალდებ ულებები გვაქვს ბავშვებთან და არა ერთმანეთთან. ძალიან გულწრფელი, პრაგმატული და ძალიან ცივი ანალიზი რომ გა ვაკეთო, ყოველგვარი ემოციე ბის გარეშე, ეს არის მთავარი მიზეზი. სავარაუდოდ, წყვილე ბი სწორს აკეთებენ, როდესაც ერთმანეთს კარგად გაიცნობენ და მერე ქორწინდებიან. მიუხ ედავად იმისა, რომ ჩვენ, საზო გადოებრივი წნეხის გამო არ შეგვიქმნია ოჯახი, არ შეგვეძ ლო შეყვარებულების სტატუს ით ვყოფილიყავით, მაინც ვფ იქრობ, რომ საზოგადოება ხე ლს უშლის ოჯახის შექმნის გადაწყვეტილების სწორ დროს მიღებას. ცოლ-ქმ არი ერთმანეთის შესა ხებ ძალიან ბევრ რა მეს მეორე ან მესამე წელს იგებს. ამიტომ ვფიქრობ, რომ რა ღაც მსგავსი იყო ჩვენს ცხოვრება ში. ალბათ, ამან განაპირობა ის, რომ ერთმან ეთს დავშორ დით. ახალ სიყ ვა რუ ლს ელი? - ვე ლი, უ სი ყვ არ უ ლოდ ვერ ვიც ხო ვრ ებ. ან ვი ნმე მი ყვ არს, ან რამე. ანკესი არ მაქვს გადა გდებული და ვი ნმეს არ ვიწვევ, რომ ხელში ჩავი გდო, ეს თავისთავ ად მოხდება. -ნიკა, ახლა რას
საქმიანობ? - ორ, ძალიან სერიოზულ ინ ტერნეტ პროექტს ვიწყებთ. უბ რალოდ, ამის ანონსირების უფ ლება არ მაქვს. ერთი მიმდინარ ეა, რომელსაც ვაკეთებთ, საპი ლოტე ვერსიაა. გადავწყვიტე, რომ რადიკალურად შევცალო ადამიანების დამოკიდებულება მედიის მიმართ. 21-ე საუკუნეში ინტერნეტი არის უფრო თანა მედროვე, ბევრად მზარდია, ვი დრე - ტელევიზია. ამიტომ უფ რო ინტერნეტისკენ მივდივარ. -რთულია მარტო ცხოვრე ბა? -გააჩნია რამდენი ხანი გიწე ვს დღის განმავლობაში მარტო ყოფნა. ღამე ლოგინში მარტო წოლა „ტეხავს“. მთავარი შენი დამოკიდებულებაა, ზოგჯერ არის ისე, რომ ვინმესთან ერ თად ხარ და მაინც მარტოდ გრ ძნო ბ თავ ს. მთა ვა რია, თვითო ნ როგ ორ აღიქვ ამ, როგორ ხარ ჩათ ული ამ ყვე ლა ფერში.
ვერიკო ბედელაძე
„არ მაქვს სურვილი და არ მი ნდა არანაირი განცხადების გა კეთება. ნიკას როგორც უნდა, ისე გააკეთეთ, რასაც გეტყვით, ის დაწერეთ, მე ამ სფეროსთან არანაირი შეხება არ მაქვს. არ მაქვს სურვილი, რომ საქვეყნოდ, ჟურნალში დავაფიქსირო ჩემი აზრი, თორემ ჩემი პოზიცია და ფიქსირებული მაქვს ჩემს მეგო ბრებთან და თავისთავად ნიკა სთან. ასე რომ, ნიკას როგორც აწყობს და როგორც უნდა, ისე დაწერეთ“.
ლეგენდარული ი ვაჟ რაჯ კაპურის ი რ უ პ ა კ ი შ ი რ ს ი დ ო მ ა ჩ ი შ ს ი თბილ
ზუსტად 56 წლის წინ თბილისს ინდური კინოს ლეგენდა - რაჯ კაპური სტ მა უმრობდა. მაშინ ცნობილ „ავარამ“ აკაკი ხორავა „ოტ შ ა აბ ლა ი ლე ა, ხ ნა ელოში“ რა იძე კი ფილმის - „შეხვედ ს ო დრ ის ბ ე ბ ე ღ ა დ გა მთაში“ გაიცნო, იყო კახეთში რთ კი ოს ლ ბო ის რ ვ ნ ია ველზე. ტ დედაქალაქს მისი წარმა ვე ე ას ი, ჟ ვა ს ი წლ 56 ებული და მსახიობი, რიში კაპური თანამედროვე ინდური კო ი მედიის მეფედ აღიარებულ
რეჟისორი, დევიდ დჰავანი უ ეწვევიან. სტუმრები ინდ ან ი ღ დ ხ ოთ ს ი რი ფილმებ რ წ ს ე და ს ა ვ ი ტ ქ ე პ ს ო რ ტ რე ის ებიან, რომელიც თბილის დ კინოთეატრებში ჩატარ ება. კინოთეატრებში ნა ც ჩვენები იქნება, როგორ ი ნ ო ტ „ბა კა ი ს ა ძველი კლ 420“, „ავარა“, „ბობი“, ასევე, ახალი ფილმები, სულ, და ახლოებით ათი ფილმი. რი ის ში კაპური მთავარი როლ ში შემსრულებელია ფილმ ი“. „ბობ
დავით ბეჟიტაშვილ (პროდიუსერი): სტუ ი მრებ წავიყვანთ ბათუმში ს , კახეთში, ლიკანში ... სხვა თა შორის, დევიდ დჰავანს, რომელიც ახალ ფი ლმ მუშაობს, თავისი ფი ზე ლმის თვის სიმღერების კლიპებ ის გადაღება საქარ თველო ში უნდა. გადასაღებ ადგილ ებსაც ერთად შევარჩევთ .
ნინო ტეფნაზე
- ნინო რამდენად შეესაბამება სიმართლეს ის ფაქტი, რომ ნიკა ქავთარაძის ოჯახი თქვენს სიყვ არულს შეეწირა? -(იცინის) არ მინდა ამაზე ლა პარაკი. -როგორც ვიცი, ერთი წელი იცხოვრეთ ერთად, მერე რატომ დაშორდით? -არც ამაზე გაგცემთ პასუხს. -მაგრამ, არც უარყოფ, ისევ გიყვარს ნიკა? -ხომ გითხარით, არ გიპასუხე ბთ.
„მე არ ვარ ის ტიპი, რომელიც ერთთან ურთიერთობის პარალელურად სხვასთან ურთიერთობას აგებს“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
37
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE
პირველი, რაც პანსიონატში მისვლისთანავე შევამჩნიე, ეს სა სადილოში შეკრებილი მოხუცები იყვნენ, მანამდე ასეთი სურათი აქ არ მინახავს. ისხდნენ მაგიდებთან და სადილობდნენ, თან ერთმან ეთს ესაუბრებოდნენ. განწყობა მხიარული იყო. იმიტომ გამიკვირ და, რომ მანამდე რამდენჯერაც ვიყავით, საჭმელი მათთან ოთახ ებში ადიოდა, რაც, როგორც პა ნსიონატის დირექტორი ამბობს, საკვებს ხარისხს უკარგავდა. ნი ნო დვალიშვილი ამბობს, რომ ეს მისი დირექტორობის პერიოდში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მიღწ ევაა, რადგან მოხუცები ერთმან ეთთან დააკონტაქტა, ამან კი შე დეგად ის გამოიღო, რომ პანსიო ნატს უკვე ახლად შეუღლებული წყვილი ჰყავს, რომელზეც ჩვენ უკვე დავწერეთ. ნინო დვალიშვილი: „2 წე ლია, რაც ამ პანსიონატში ვმუშაობ და მიმაჩნია, რომ მართლაც დიდი მიღწევაა მოხუცების სასადილოს პრ ინციპზე გადაყვანა. ამან ძალიან ბევრი კარგი საქმე გააკ ეთა. ჯერ ერ თი,
ახალი წელი – ოჯახის გარეშე
რომ უფრო კომუნიკაბელურები გახდნენ, დამეგობრდნენ და აქ ერთმანეთის დანახვა უხარიათ. მეორეც, როდესაც საკვებს სა რთულებზე ატარებ, ცივდება და ხარისხს კარგავს. ეს პრობლემაც მოიხსნა. მიხარია, რომ დღეს ის ინი ერთად სხედან, საუზმობენ, სადილობენ, ვახშმობენ. ოთხჯ ერადი კვებიდან ერთზეც რომ ჩამოვიდნენ სასადილოში, ძალიან კარგია, რადგან აქ სხვა გარემოა, უხარიათ, როგორც კაფეში ან რე სტორანში, ისე მოდიან. 15 უნარ შეზღუდული ბენეფიციარი მყავს, ისინიც კი ჩამოდიან და სადილო ბენ ყველასთან ერთად. მიმაჩნია, რომ ეს ყველაზე სა პასუხისმგებლო საქმეა, როცა სა ქმე გაქვს ხანდაზმულ ადამიანთ ან, როცა 115-დან ყველას პირადი ცხოვრება ზეპირად იცი, თავისდაუნებურად ხდ ები მათი პრობლემების თანაზიარი. მე ვგრძნობ სითბოს მათი მხრიდან და ძალიან მიხარია. მათ ძალიან პატარა რამ სწყინთ და ძალი ან პატარა რამ უხარიათ...
თამარ გორთამაშვილი
რს ვნანობ... ეს “ ლაძე: „არაფე მედეა ქუთათე ომელიც მე უნდა გამევლო... აა, რ ჩემი ცხოვრებ
გენერლის ქალიშვილი მედეა მედეა ქუთათელაძე 95 წლისაა, 3 წელია ამ პანსიონატშია. გე ნერალ-პოლკოვნიკ გიორგი ქუთათელაძის ქალიშვილია და ამით ძალიან ამაყობს. ხშირად იხსენებს მამის ისტორიას. ბედნიერია, რომ მეხსიერება შემორჩა იმისთვის, რომ ყოველთვის ახსოვდეს ვინ არის, ახსოვდეს უამრავი ლექსი და იკითხოს დაუსრულებლ ად. ის აქ ოჯახის წევრებს სახლიდან გამოეპარა. პროფესიით პე დაგოგმა ვერ აიტანა იტალიურ ეზოში ცხოვრება და გადაწყვიტა თავშესაფარში მოსულიყო. არ ნანობს. პირიქით, მიიჩნევს, რომ ეს ყველაზე კარგი გამოსავალი იყო მისთვის. მედეა ქუთათელაძე: „ცხოვრებაში ყველაზე მთავარი სიკეთეა, თუმცა ხშირად ვისთვისაც სიკეთე გამიკეთებია ბოროტებით დაუბრუნებია, მაგრამ არაუშავს, ესაა ცხოვრება. მთავარია, ვა კეთოთ სიკეთე, ვიყოთ თბილები და ვიყოთ მართლები, სხვა ყვ ელაფერი მეორეხარისხოვანია. არაფერს ვნანობ, არც არაფერს შევცვლიდი, ეს ჩემი ცხოვრებაა, რომელიც მე უნდა გამევლო...“ 38
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
„პრაიმტაიმი“ მიუსაფარ მოხუ ცებს ახალ წელს ულოცავს. პანსიო ნატში ჩვენი გამოჩენა ყოველთვის ძალიან უხარიათ... ისინი „პრაიმტ აიმში“ ხშირად საკუთარ ისტორიებს კითხულობენ. ყოველი ორშაბათი მათთვის „პრაიმტაიმით“ იწყება. ამ ბობენ, რომ მოსწონთ, რადგან ყვ ელაფერს ერთი გაზეთით იგებენ. ძველით ახალ წელს ჩვენ იქ სასუ რველი სტუმრები ვიყავით, ყველა საგანგებოდ გამოეწყო, სამახსოვრო ფოტოებიც გადავიღეთ და გაზეთის ბოლო ნომერიც განვიხილეთ. ისტორია კი, რომელიც ახლა უნ და მოგიყვეთ, პანსიონატის ერთ ბე ნეფიციარს, 73 წლის ქალბატონს,
მერი გიორგაძეს ეხება. მას ცოტა ხნის წინ ფეხის ამპუტაცია მოუწია, ძველი ჭრილობა გაუმიზეზდა და ექ იმებმა სხვა გამოსავალი ვერ ნახეს. ამბობს, რომ ჯანმრთელობა ყველ აზე სასურველი და ძვირფასია ადამ იანისთვის, თუმცა მიუხედავად სე რიოზული პრობლემებისა, მიაჩნია, რომ გაუმართლა – ის ახლა ისეთ გარემოში ცხოვრობს, რომელზეც ბოლო სამი წელი მხოლოდ ოცნე ბობდა. ძალიან გამიკვირდა, ეს რომ მითხრა, ალბათ, წარმოუდგენელია, ადამიანი ოცნებობდეს, ცხოვრების ბოლო წლები მიუსაფარის სტატუსი ატაროს. კითხვაც ბუნებრივად წა მოვიდა, რატომ? მერი გიორგაძე: „ჩემს ცხოვრება ში ყველაფერი ისე არ აეწყო, როგო
ნინა მასწავლებელი ნანობს, რომ დაბერდა
: „ერთადერთი ნინა უმიკოვა რს“ ბ, მეტს არაფე სიბერეს ვნანო
87 წლის ნინა უმიკოვა ყველაზე მეტად სიბერეს განიცდის. ისიც პედაგო გია, ოჯახის წევრებიდან აღარავინ ჰყავს, ყველა გა რდაეცვალა, მხოლოდ დი სშვილი დარჩა, რომელიც პანსიონატში ხშირად აკ ითხავს. მძიმე ავადმყოფია, მაგრამ მაინც არ წუწუნებს. ამბობს, რომ არ უყვარს სა კუთარ პრობლემებზე სა უბარი. ნინა უმიკოვა: „ერთადე
რთი სიბერეს ვნანობ, მეტს არაფერს. ძნელია სიბერე, ისეთი აღარ ვარ, როგორიც ადრე, იმდენს ვეღარ ვაკე თებ, ვეღარ ვქსოვ. მძივებს ვაწყობდი, ვეღარც ამას ვაკეთებ, თვალებზე პრ ობლემა მაქვს და კითხვაც მიჭირს. ამას ვნანობ, მე ტს არაფერს, დანარჩენ ზე საწუწუნო არ მაქვს, აქ ძალიან კარგად ვარ, იმაზე კარგად, ვიდრე წარმომედგინა“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE EXCLUSIVE
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE მიუსაფარ მოხუცებს ახალ წელს ულოცავს
my View თამარ გორთამაშვილი
ავს, ე: „ჩემს თ ის ძ ა გ რ ო ი ლ მერი გ დ წისქვი “ ო ლ ო ხ მ , ბულა ალბათ ატრიალე ქვა არ დ რც მსურდა. ბოლოს ისეთი დღეები დამიდგა, ვოცნებობდი, რომ აქ მო ვხვედრილიყავი, დღეს კარგად ვარ, ყველაფერი მაქვს, რაც მინდა – ჩემი ოთახი, მედიკამენტები, ყურადღება, სითბო და მეგობრები. წელს პირვ ელად შევხვდი აქ ახალ წელს. იცით, რა კარგი გარემო იყო? 31 დეკემბ რის ღამეს ნამდვილი დღესასწაული მოგვიწყვეს. ასე იქ ვერ ვიქნებოდი, სადაც მანამდე ვცხოვრობდი. აუტა ნელ პირობებში... ოჯახის წევრებმაც დამირეკეს, მომილოცეს...“ გაშვილებული შვილი „ძალიან რთული ცხოვრება მქონ და, ახალგაზრდა ქმარი გარდამეცვა ლა, სამი შვილი დამრჩა, მერე ერთი ბიჭი დამეღუპა, ჯერ წლისთავი არ
არის გასული... ვეღარ შევძელი ოჯ ახის სხვა წევრებთან ცხოვრება, კო ნფლიქტები იყო სულ. მეორე შვილმა შემიფარა, იმან, რომელიც 2 წლის ასაკში გავაშვილე ჩემს უშვილო ნათესავზე... 12 წლის იყო, როცა გაიგო, ვინ იყო მისი ნა მდვილი დედა, ანუ მე... სწორედ მან მიმიღო ბოლოს, თუმცა იმდენად გა ჭირვებულია, უმუშევარი, რომ აღარ მინდოდა, კისერზე დავწოლოდი... წამოვედი აქ, გამიმართლა“. მონატრებული ავიაცია და მეგო ბარი ნადია „23 წელი რადისტი ვიყავი, ეს იყო ყველაზე ბედნიერი წლები ჩემს ცხოვრებაში. უამრავი ხალხი, სტ უმარი, სიახლე... ვერც კი წარმოი
მერი გიორგაძე დგენთ, როგორი ბედნიერი ვიყავი. სხვათა შორის, ნადია კურჩენკო, რომელიც 1970 წელს თვითმფრინა ვის გატაცებისას მოკლეს, ჩემი მე გობარი იყო. იმ დღეს მეც ნადიასთან ერთად უნდა მეფრინა, მაგრამ პატა რა შეცდომა დავუშვი და ხელმძღვა ნელობამ დამსაჯა, აღარ გამიშვეს... მარტო ნადია წავიდა და იმ ტერორი სტული აქტის დროს დაიღუპა... ავიაციის შემდეგ ძალიან ბევრი წელი მატარებელზე ვიმუშავე გა მცილებლად. უამრავი ისტორია მაქვს, ერთი თვე სოხუმში მატარე ბელში დატყვევებულმა გავატარე. აფხაზეთის ომი იყო, მე მაშინ „ესვე“ ვაგონზე ვიყავი. ერთი თვე ვიყავით გაჩერებული სოხუმში, დაჭრილებს ვუვლიდით. რაც მარაგი გვქონდა,
მეომრებს ვაჭმევდით. მერე მეც და მჭრეს, საკუთარ თავს თვითონვე ვუვლიდი, ჭრილობას თვითონ ვიმუ შავებდი, სხვა არც არავინ იყო... რა აღარ მომხდარა ჩემს თავს, ალბათ, მხოლოდ წისქვილის ქვა არ დატრია ლებულა“. „გიყვარდეთ მოხუცები, თქვენც ხომ დაბერდებით...“ „მინდა ყველას მივულოცო, ბე დნიერება გისურვოთ, მადლობა თქ ვენ, რომ ყოველთვის გახსოვართ, მიყვარს თქვენი გაზეთი. ახალგა ზრდებს მინდა ვურჩიო, გიყვარდეთ მოხუცები, თქვენც ხომ დაბერდებ ით, იყავით კეთილები და ღმერთი ყოველთვის დაგეხმარებათ ყველა საქმეში“.
ყოველთვის, როცა თა ვშესაფრის მოხუცებთან ვარ, ვხვდები, რომ მათთან ცხოვრების მთელი ფილო სოფიის ამოხსნა შეიძლება. უამრავ მიუსაფარ ან მი ტოვებულ მოხუცთან მისა უბრია და ყველაზე მეტად იცით, რა მიკვირს? არც ერთ მათგანში ბოროტება არ არის. ისინი შვილებს არ უბრაზდებიან იმაზე, რომ მიატოვეს, პირიქით, პენს იას უგროვებენ, თავიანთ წილ საკვებსაც კი უგზავნ იან ჩუმად. გასაკვირია, ის ინი მიატოვეს და მათ მაინც უყვართ... ალბათ, სანამ ცხოვრება არ დაგაყენებს რეალობის წინაშე, ეს კითხ ვა უპასუხო იქნება... ერთი რამ უდავოა და ამას ყველა მოხუცი მიდასტურებს, ახ ალი წლ ის, შო ბი სა და სა ერთოდ, ყოველი დღის გა ტარება საკუთარ ოჯახში უფრო ტკბილია... თუმცა, როცა ძალიან მოვხუცდე ბით, ალბათ, აღარავინ შე გვეკითხება...
ექიმი ანა გორდაძე
დაძე: ანა გორ არ „ახლა აღ არიან ი მოხუცებ “ ი მოდაშ
5 წელია, 93 წლის ქალბატონი ანა პანსიონატშია. მისი ისტორიის მოსმენა იმდენად მძიმეა, რომ შეუძლებელია, არ ატირ დე. დაწვრილებით არ აფერს ყვება, თუმცა რასაც ამბობს, იმ დენი ემოციაა, რომ გრძნობ, როგორ სტკივა, მეუღლე და 21 დღ ეში დაკ არ გუ ლი ორი შვილი. ბედმა გამწირ
აო, ამბობს, ტირის, ამ თემაზე საუბ არს ვეღარ აგრძელებს... ანა გორდაძე: „ახლა აღარ არიან მოხუცები მოდაში და ამიტომ მიკვ ირს, რომ ნინო დვალიშვილს არ ვბ ეზრდებით, დიდი მადლობა მას ამ ისთვის, სიკეთისთვის და სითბოს თვის... აქ ყოფნა ჩემთვის შვებაა... დიდი უბედურება დამატყდა თავს... ჯერ ახალგაზრდა მეუღლე დავკარ გე, შემდეგ ორი შვილი, ქალ-ვაჟი, 21 დღეში დამეღუპა ორივე. ბიჭი რომ გარდამეცვალა, ქალიშვილმა ვერ გაუძლო ტკივილს და 45 წლის
ასაკში ინფარქტი დაემარ თა, ვერ უშველეს. ბედს ვემდური, იმიტ ომ რომ მიწასთან გამასწ ორა... აქ კარგად ვარ, მაქვს საშუალება, რომ ჩემი შვ ილები გამოვიტირო... ასე დამშვიდობება არ მინდა. გილოცავთ მთელ „პრაიმტაიმს“ ახალ წელს, მადლობა, რომ არ გვივიწყებთ...“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ახალდაქ
ორწინებ
ულები
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
39
„მაესტრო 2012“ ნინო ზაუტაშვილი გახდა თამარ გონგაძე პროექტ „მაესტროს“ გამარჯ ვებული ჰყავს. დირიჟორობაში ორთვიანი შეჯიბრის შემდეგ რვა კონკურსანტს შორის „მაესტრ ოს“ წოდება ნინო ზაუტაშვილმა მოიპოვა. ტელეწამყვანმა სუპე რფინალში ლევან ვეფხვაძესთან გაიმარჯვა - ეს კი საბოლოოდ ორკესტრმა გადაწყვიტა. ნინოს, ფულად პრიზთან ერთად, დირი ჟორის ოქროს ჯოხი გადაეცა, იმის დასტურად, რომ 2012 წლ ის „მაესტროს“ ტიტული მიენიჭა. პროექტი BBC-ს ანალოგია და მასში ორკესტრს სხვადასხვა სფ ეროს ცნობილი ადამიანები დი რიჟორობენ. თითოეულ მათგანს პედაგოგი ჰყავდა. „დირიჟორე ბის“ მუშაობას კი ჟიური აფასებ და. ჯანსუღ კახიძის სახელობის მუსიკალურ ცენტრში ტურებზე დასწრება ნებისმიერ მსურველს შეეძლო. შეიძლება ითქვას, რომ პროექტი შედგა. გამარჯვებული ძალიან ბედნიერია. ნინო ზაუტაშვილი: „პროე ქტის მონაწილეები კარგა ხნის მეგობრები ვართ და ამიტომ ჩე მთვის ძალიან მძიმე იყო მათთან
ეტაპობრივად განშორება. ბოლო სამეულში კი ხათუნა გოგორიშვ ილისა და ლევან ვეფხვაძის სახით არაჩვეულებრივი კონკურენტები მყავდა. გავიმარჯვებ-მეთქი, არც მიფი ქრია. პირველივე დღიდან ვამბობ დი, არჩევანი ჩემზე რომ შეჩერდა უკვე გამარჯვებული ვარ-მეთქი. ეს ორი თვე ჩემთვის ღმერთის საჩუ ქარი იყო. ბედნიერი დღეები გავა ტარე კლასიკური მუსიკის გარემო ცვაში და იმ ადამიანებთან ერთად, რომლებიც ამ მუსიკით ცხოვრობენ. დირიჟორის პროფესიის დაუფლე ბას ორ თვეში ვერ შეძლებ და ამაზე პრეტენზია არავის აქვს. „მაესტრ ომ“ ღირებულებები აბსოლუტუ რად გადამიფასა, სხვა სიღრმეებს დავეუფლე. ამწუთას გაცილებით ბედნიერი ვარ, ვიდრე ოდესმე ვყ ოფილვარ. ხაზგასმით მადლობას ვუხდი ორკესტრს. თავს ძალიან ბედნიე რად ვგრძნობ მათთან ურთიერთო ბით და ის დამოკიდებულება, რაც ჩემდამი გამოხატეს, მთელი ცხოვ რება დაუვიწყარი იქნება. მადლობა ვატო კახიძეს, გიორგი გაჩეჩილა ძეს, გია ჭანტურიას, თამაზ ჯაფა
რიძეს და კონცერტმეისტერ მარინა ჭარიშვილს. მთელი ჩემი ცხოვრება ოთხი მომენტისთვის ღირდა, ერთერთი ნამდვილად ამ ხალხთან ურ თიერთობაა. ბატონი თამაზ ჯაფარიძე, ჩემი მაესტრო მეუბნებოდა, რეპერტუა რში ძალიან გაგიმართლაო. მეც ასე ვთვლი. ყველა კენჭისყრის დროს არაჩვეულებრივი ნაწარმოებები შე მხვდა. განსაკუთრებული იყო ფინა ლში ბეთჰოვენის მეხუთე სიმფონია. ეს სიამოვნებაც იყო და უზარმაზარ ენერგიასთან შეჭიდებაც“. თამაზ ჯაფარიძე: „სასიამოვ ნოა, რომ ნინომ გაიმარჯვა. უნიჭო არც ერთი მათგანი არ ყოფილა. ვი ღაცას გაუმართლა, ვიღაცას - არა, ცხოვრებაც ასეა. საინტერესო პრ ოექტია“. ვატო კახიძე (ჟიურის თავმ ჯდომარე): „ეს პროექტი პირველ რიგში კლასიკური მუსიკის პოპუ ლარიზაციას და დირიჟორის პრ ოფესიაში ჩახედვას ემსახურება. იყო იმის ეჭვი, რამდენად მიიღებდა მაყურებელი მას. მე სასიამოვნო მო ულოდნელობით კმაყოფილი ვარ. პროექტის ტურების დროს დარბ აზი გადავსებული იყო. რამდენად
აც ვიცი, გადაცემას დიდი რეიტინგი ჰქონდა. რაც შეეხება მონაწილეებს, ყველა ნიჭიერი იყო. მეტ-ნაკლებად ყველას ვიცნობდი. თავიდან ძალი ან თავდადებულად იშრომეს ცა ლკე კონცერტმეისტერთან, ცალკე სოლისტებთან და კვარტეტებთან. პედაგოგებმა დიდი შრომა გაწიეს. მე როგორც ჟიურის თავმჯდომარე, მათთან დისტანცირებულად უნ და ვყოფილიყავი. საოცარი იყო ის პროგრესი, რასაც თითოეული მა თგანი ერთი კვირის განმავლობაში განიცდიდა. ორკესტრის მიერ ნინოს არჩევა სამართლიანი იყო. ორკესტრში პრ ოფესიონალები არიან, ვერაფერს გამოაპარებ. ორი თვის განმავლო ბაში კონტაქტში იყვნენ შემსრულე ბელთან. ისინი მნიშვნელობას იმას ანიჭებენ, რომელ დირიჟორთან მე ტად კომფორტულად გრძნობენ თა ვს. ყველა მონაწილემ ერთნაირად „მოიშხამა“ თავი კლასიკური მუსი კით და დირიჟორობით. ფინალში გაირკვა, რომ ნინომ სხვებზე უკეთ შეძლო დირიჟორობა. იმ რეზულტ ატის მიხედვით, რაც მივიღეთ, მე თუ მკითხავთ, ეს პროექტი უნდა გა გრძელდეს“.
„მაესტრომ“ ღირებულებები აბსოლუტურად გადამიფასა, სხვა სიღრმეებს დავეუფლე. ამ წუთას გაცილებით ბედნიერი ვარ“ უკვე ექვს წელზე მეტია, ტრ ანსნაციონალური კომპანია „რო მპეტროლი“ ქართულ ბაზარზე წარმატებულად მოღვაწეობს და ამ ხნის მანძილზე არაერთი სო ციალური აქციის ინიციატორი და ორგანიზატორია. ცოტა ხნის წინ „რომპეტროლ საქართველოში“ საკადრო ცვლილებები განხორ ციელდა. კომპანიას საქართვე ლოში ახალი გენერალური დირე ქტორი ჰყავს. რამდენიმე დღის წინ, ბუქარე სტიდან ჩამოსულმა, კომპანიის სათავო ოფისის ვიცე-პრეზიდენ ტმა, ერჟან ორინბასაროვმა, სა სტუმრო „რედისონში“ თანამშრო მლებსა და მედიის წარმომადგე ნლებს „რომპეტროლ საქართვე ლოს“ ახალი ხელმძღვანელი ნუ რკენ მურზაგალიევი წარუდგინა. როგორც მედიასთან საუბარში ერჟან ორინბასაროვმა განაცხ ადა, საკადრო ცვლილებები რო ტაციის ფარგლებში განხორცი ელდა და ნურკენ მურზაგალიევმა „რომპეტროლ საქართველოს“ გე ნერალური დირექტორის პოსტზე ალექსანდრე ალბინი ჩაანაცვლა. ნურკენ მურზაგალიევს ნავთ ობის ბიზნესში სოლიდური გამო ცდილება აქვს. ყაზახეთის 4 და სავლურ რეგიონში ბენზინგასამა რთი სადგურების რამდენიმეწლი ანი ხელმძღვანელობის შემდეგ, მან კიდევ ორი წელი „რომპეტ როლ ბულგარეთში“ იმუშავა. რო გორც ჟურნალისტებთან საუბარ ში „რომპეტროლ საქართველოს“ ახლად დანიშნულმა გენერალუ რმა დირექტორმა ნურკენ მურზ აგალიევმა განაცხადა, მიმდინ არე წლის განმავლობაში ბევრი საინტერესო პროექტის განხორ ციელება იგეგმება. მისივე თქ მით, კომპანია შეინარჩუნებს ქს ელის გაფართოებისკენ აღებულ კურსს და უახლოეს მომავალში 40
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
კომპანია მართვის ინტეგრირებ ული სისტემების დანერგვასა და ბენზინგასამართი სადგურების სრულ ავტომატიზებას გეგმავს. ნურკენ მურზაგალიევი: „მი მაჩნია, რომ მომავალი ძალიან სა ინტერესო იქნება „რომპეტროლ საქართველოსთვის“. დაგეგმილი გვაქვს ძალიან ბევრი სიახლე. ამ წელს ვგეგმავთ, დავნერგოთ ახ ალი ინტეგრირებული სისტემები და ახალი სტანდარტები ქართულ ბაზარზე“. შეგახსენებთ, რომ ალექსანდ რე ალბინი „რომპეტროლ საქა რთველოში“ გენერალური დირე ქტორის თანამდებობაზე 2009 წლის ოქტომბრიდან მუშაობდა. ამ პერიოდის განმავლობაში სა ქართველოს ბიუჯეტი კომპანიამ 170 მილიონი ლარით შეავსო, ხო ლო ბენზინგასამართი სადგურ ების ქსელს საქართველოს მასშ ტაბით არაერთი ახალი ობიექტი შეემატა. ამასთანავე, თბილისის ნავთობბაზაზე განხორციელებ ული სრული რეკონსტრუქციის შედეგად, რომელიც ყველა ტექნ იკურ-მატერიალურ მოთხოვნას აკმაყოფილებს, რეზერვუარული საცავების მოცულობა 6000 მ3დან 96 მ3-მდე გაიზარდა. მისი მუშაობის პერიოდში კომპანიამ არაერთი ღონისძიება მოაწყო, მათ შორის, პოპულარული საბა ვშვო აქცია „ვხატავ რომპეტრო ლს“. ამასთანავე, კომპანია აფ ინანსებდა ისეთ სპორტულ ღო ნისძიებებს, როგორებიცაა საქა რთველოს საავტომობილო ფედე რაციის რალი და „უნივერსიადა 2011“, მხარს უჭერდა სხვადასხვა კულტურულ-საგანმანათლებლო პროექტებს. ალექსანდრე ალბინი საქართველოდან წასვლის შემდ ეგ „რომპეტროლ ბულგარეთის“ გენერალური დირექტორის პო სტს დაიკავებს.
„რომპეტროლ საქართველოს“ მენეჯმენტში ცვლილებებია
R ალექსანდრე ალბინი: „ადგილი აქვს გადანაცვლებებს, რაც ვფიქრობ, საკმაოდ ნორმალური პროცესია. „რომპეტროლს“ წარმომადგენლობები აქვს მსოფლიოს 47 ქვეყანაში, ამიტომაც სხვა წარმომადგენელი ჩამოვიდა საქართველოში. მე კი „რომპეტროლის“ წარმომადგენლობაში, ბულგარეთში მივდივარ. დიდი მა დლობა მინდა გადავუხადო ჩემს ქართველ კოლეგებს, რომლებთანაც ამ ხნის განმავლობაში მიწევდა მუშაობა“. შეგახსენებთ, რომ „რომპეტროლი“ დღეისთვის ქვეყნის ნავთობბაზარზე ევ როსტანდარტის საწვავის უმსხვილეს მომწოდებელს წარმოადგენს. „რომპეტ როლ ჯგუფის“ მთავარი ოფისი ამსტერდამში მდებარეობს და ამჟამად მსოფ ლიოს 20 ქვეყანაში 50-მდე კომპანიას აერთიანებს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რატომ ჰყავდათ მძიმე ავადმყოფი კლინიკის ეზოში 15 წუთი შეყოვნებული?
EXCLUSIVE
მირიან ბოქოლიშვილი „პრაიმტაიმისთვის“ ცობილი გახდა კიდევ ერთი სამედიცინო დარღვევის შესახებ, რომელმ აც 63 წლის მამაკაცის სიცოცხ ლე იმსხვერპლა. ბრალდებების ადრესატი ამჯერად ზესტაფ ონში მდებარე კლინიკა „ფე რომედი“ გახდა. გურამ დათუ აშვილი კლინიკაში სასწრაფო დახმარების ბრიგადამ მძიმე მდგომარეობთ მიიყვანა, თუ მცა, როგორც დათუაშვილის ოჯახში გაგვიმარტეს, ექიმებმა მათ ყურადღება არ მიაქციეს, რის გამოც პაციენტი მთელი 15 წუთის განმავლობაში საავად მყოფოს ეზოში ჰყავდათ გაჩე რებული. გურამ დათუაშვილი საავადმყოფოს დერეფანში სუ ნთქვის უკმარისობით გარდაი ცვალა.
„გვამის გაცოცხლება ნამდვილად არ შემიძლია“
კლინიკა „ფერომედში“ გა რდაცვლილის მეუღლის ბრ ალდებებს არ იზიარებენ და აცხადებენ, რომ გურამ და თუაშვილი სტაციონარში უკ ვე გარდაცვლილი შეიყვანეს. „პრაიმტაიმთან“ საუბრისას კლინიკის დირექტორი კოტე ქავთარაძე ამბობს, რომ არც ცისმარი ქათამაძეს და არც კლინიკის სხვა მედპერსო ნალს გურამ დათუაშვილის გარდაცვალებაში ბრალი არ მიუძღვის.
ნარინ დათუაშვილი, გარდაცვლილის მეუღლე: – ჩემს მეუღლეს ჰქონ და ფილტვების ბრონხიალ ური ასთმა. უცბად გახდა ცუდად და დაეწყო ჰაერის უკმარისობა. სახლში გავუ წიე პირველადი დახმარება და გავუკეთე „დექსამეტაზ ონი“, თუმცა ეს საკმარისი არ იყო, ამიტომ გამოვიძახე სასწრაფო. სასწრაფოს ექ იმმა როდესაც ნახა, რომ მძ იმედ სუნთქავდა თქვა, რომ საავადმყოფოში უნდა გადა ვიყვანოთო. საავადმყოფოს ეზოში თითქმის 15 წუთის განმავლობაში ვიყავით გა ჩერებულები, რადგან მე ვერ შევძლებდი მარტო ჩემი მე უღლის ჩამოყვანას და ინვა ლიდის ეტლში მოთავსებას, რომელიც ექთანმა გამოგვ იტანა. მდგომარეობა უფრო მძიმდებოდა, ასეთ კრიტიკ ულ სიტუაციაში ექიმი არც კი დაინტერესებულა ჩემი მეუღლის მდგომარეობით, მან თავი არ შეიწუხა ქვემოთ ჩამოსულიყო და პაციენტი დროულად გაესინჯა, რის შემდეგაც მოვახდენდით მის რეანიმაციაში გადაყვანას თუ საჭირო გახდებოდა. მე რე ვუთხარი ჩემს მეუღლეს, იქნებ მოიკრიბო ძალა და თავად ავიდეთ-თქო. უცებ ადგა, მოიკრიბა ძალა, იფიქ რა, რომ იქნებ რაღაც მეშვ ელოსო, მაგრამ სამწუხარ ოდ გადაწვა საკაცეზე. მალე ხალხი მოგროვდა სასწრა ფოს მანქანასთან, დაავლეს ხელი და აიყვანეს მეორე სართულზე. - ანუ მძიმე მდგომა რეობის მიუხედავად, ექიმი არ ჩამოსულა გა სასინჯად? - დიახ, ლიფტით აი ყვანეს მეორე სართულ ზე, მე კი კიბეებზე ავედი სირბილით. რეანიმაციის ოთახამდე არმისული დე რეფანში შევატყვე, რომ თვალები გადაატ რიალა. მივხვდი, რომ ხელიდან მეც ლე ბო და. ქვევით ჩა ვ ირ ბი ნ ე , ნათ ეს ავ ე ბთან გა დავ რე კე დას ახ მ ა რე ბ ლად, უ კა ნ რ ო მ
კოტე ქავთარაძე, კლინიკის დირექტორი:
დაგვიანებული ჩარევის გამო პაციენტი გარდაიცვალა დავბრუნდი გურამი პირაკრ ული დამხვდა. ექიმმა ცისმარი ქათამაძემ ირონიულად მითხრა – გვამია და რა უნდა გამეკეთე ბინა, კარდიოგრამა სწორ ხაზს უჩვენებსო. – და თავად ამ ექიმმა თუ იცოდა, რომ საავ ადმყოფოს ეზოში მძ იმე მდგო მარეობაში მყოფი პა ციენტი ელ ოდებოდა?
ცისმარ ქათამაძე, ექიმი: - ეს ადამიანი იყო გარდაც ვლილი ჩემთან რომ მოვიდა, პულსი არ ჰქონდა და ამიტომაც მე ის მისაღებში გავატარე ,რო გორც გვამი, სასწრაფოს ექიმმა თქვა, რომ მძიმე იყო ავადმყ ოფი, სავარაუდოდ ინფარქტი ჰქონდა, ზუსტად არ ვიცი. ავ - როგორ „საავადმ ად იყო, მაგრამ არ იცავდა არ იცოდ ყოფო ნენ, მთელი ცოცხალი ში რეჟიმს, როგორც ჩვენ ეს მისი მეუღლის იმ წუთინდ გზა რომ შევიყვან ეთ, ელი გადმოცემიდან ვიცით. მ ოვ დი ო თუმცა სვამდა კიდეც. ახლა ვიღა დით სა ყურადღე ბა ცეები აქეზებენ ალბათ. მე ს წრ აფ ო ს არავინ უყურადღებობა არ გამომი ექიმი ურ მოგვაქცი ჩენია და გვამის გაცოცხლება ეკავდა მათ ა“ ნამდვილად არ შემიძლია. და აწვდიდა - გასაგებია, მაგრამ როდე ი ნფ ორ მა ცი ა ს . საც პაციენტი 15 წუთის განმ რომ მივიყვანეთ იც ოდნენ, უბრალოდ თავი არ შეიწ უხეს და ქვემოთ არ ჩამოვიდნენ, მათი ეს ქმედება ჩემი მეუღლის სიკვდილის ფასი დაჯდა. თავის დროზე რომ დაინტერესებუ ლიყო, გურამი გადარჩებოდა. მას ერთი ჩასუნთქვა უნდოდა მხოლოდ. ექიმმა, ცისმარი ქა თამაძემ არაფერი იღონა ჩემი მეუღლის გადასარჩენად, მას არაფერი გაუკეთა. როდესაც ვიკითხე, რატომ არ გამო ვიდა ექიმი-თქო, მიპასუ ხეს – მეორე სართულიდ ან პირველ სართულზე ხომ არ ჩა ვაო. ას ეთ ექიმს არც მორალუ რი, არც ზნეობრივი და არც იურიდი ული უფლება არ აქვს გააგრძელოს მუშაობა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
- მე ნა მდ ვი ლად ვარ ამ ამბის საქმის კურსში. არსე ბობს შესაბამისი დოკუმენტ აციაც. ეს ბატონი ჩვენთან გარდაცვლილი შემოიყვანეს. ცისმარი ადამიანებს რომ აც ოცხლებდეს აქ ხომ არ იქნე ბოდა. დათუაშვილების პრეტ ენზიები მიუღებელია თავად ექიმ ცისმარი ქათამაძისთვი საც. ის ეჭვობს, რომ გარდაც ვლილის მეუღლეს ვიღაც მის წინააღმდეგ აქეზებს. ავლობაში იმყოფებოდა უმძი მეს მდგომარეობაში, რატომ არ მოხდა რეაგირება? თქვენ რატომ არ ჩაბრძანდით თავის დროზე... - ჩემთვის არ დაუძახიათ, პირდაპირ ამოიყვანეს ზემოთ მეორე სართულზე. იმ წუთში ვეცით, მაგრამ არ იყო სიცოცხ ლის ნიშან-წყალი. დათუაშვილის საქმე უკვე ჯანდაცვის სამინისტროშია გა დაგზავნილი. უახლოეს დღეე ბში სამედიცინო რეგულირების სააგენტო „ფერომედის“ ექიმ ების საქმიანობის შესწავლას დაიწყებს. სწორედ ამის შემდეგ გაირკვევა, რეალურად ჰქონდა თუ არა ადგილი მედიკოსთა გა დაცდომას.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
41
„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“
გაფრთხილებთ
!
• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილ აციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამო ყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გა ზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს. ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ: • ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანია ვეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი.
დარეკეთ 04-ზე!
• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გა დაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელ ებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გა ცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბი ნაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყო ების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად. კატეგორიულად აკრძალულია! • საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულებ ის შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელ ებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვ ისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამო ყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილე ბა, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალ ერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟ ებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინე ბული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხე ბის არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება. გახსოვდეთ, რომ: • პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოებ ის ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს. პატივცემულო მომხმარებლებო! გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 42
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ამოუცნობი მფრინავი ობიექტი და დაუდგენელი დიაგნოზით გარდაცვილი ეკიპაჟის წევრები
EXCLUSIVE სკანდალური რეისის გაუხმაურებელი დეტალები მირიან ბოქოლიშვილი
თავის დროზე ეს ამ ბავი საბჭოთა ხელი სუფლებამ სასტიკად გაასაიდუმლოვა. მც ირე დოზით ინფორმ აციამ გაზეთ „ტრუდ ში“ გა ჟო ნა, რის შე მდეგაც ცენზურამ ამ ერთი შეხედვით პა რანორმალურ შემთ ხვევას ტაბუ დაადო. საქმე ეხება ავიალა ინ ერ „ტუ-134“-ს, რო მელიც 1984 წელს თბ ილისი-ტალინის მი მართულებით რეგუ ლარულ რეისს ასრუ ლებდა. ფრენის დროს ეკიპაჟის წევრებმა საკუთარი თვალით იხილეს ამოუცნობი მფრინავი ობიექტი. ყოველ შემთხვევაში, ასე იხსენებენ დღეს ვეტერანი მფრინავე ბი, რომლებსაც უშუა ლო შეხება ჰქონდათ „ტუ-134“-ის ეკიპაჟ თან. ყველაზე უცნა ური კი ის გა ხლ ავთ, რომ ამ შემთხვევიდ ან სულ რამდენიმე დღეში უცნობი და ავადებით დაიღუპა ხომალდის მეთაური ვოვა გოცირიძე და ლაინერის რამდენიმე ტექნიკური თანამშ რომელი, ნაწილმა კი სხეულის მძიმე დასხ ივება მიიღო.
რა ნახა რეალურად 27 წლ ის წინათ „ტუ-134“-ის ეკიპაჟმა და რეალურად იყო თუ არა ეს ამოუცნობი მფრინავი ობიე ქტი? ამ კითხვით ჩვენ გარდ აცვლილი მფრინავის, ვოვა გოცირიძის მეუღლეს დავუკა ვშირდით, თუმცა ქალბატონ მა თამარმა ამ შემთხვევაშიც დუმილი არჩია და გვითხრა:
თამარ გოცირიძემ კოორდი ნატების დატოვება გვთხოვა, თუ გადავწყვეტ, დაგიკავშირ დებითო, თუმცა ამ დრომდე არ შეგვხმიანებია. ამიტომ გა დავწყვიტეთ, იმ მფრინავებს დავკავშირებოდით, რომლებ საც უშუალო შეხება ჰქონდათ „ტუ-134“-ის გარდაცვლილი ეკ იპაჟის წევრებთან.
წაიყვანეს სამკურნალოდ. – თქვენ პირადად იცნობდით ვოვა გოცირიძეს? – კი, როგორ არ ვიცნობდი, სა კმაოდ ახლოს. თქვეს, რომ რაღაც ობიექტი დაინახეს ჰაერში. ბორტ ის მარჯვენა მხრიდან, რის შედე გადაც დიდი დასხივება მიიღეს, ეს ობიექტი დაინახა რამდენიმე მგზა ვრმაც, მაგრამ მათ რა ბედი ეწიათ,
ბაჩნიკოვიც დაიღუპა, ლენინგრა დში წაიყვანეს სამკურნალოდ. იქ მკურნალობდნენ რამდენიმე წელი და დაიღუპა. თვითონ თვითმხილ ველები ყვებოდნენ, რომ ობიექტი ანათებდა და მისი მოახლოებისთა ნავე ლაინერზე ხელსაწყოების მუ შაობა შეიზღუდა და სერიოზული საფრთხე შეიქმნა, მაგრამ, საბე დნიეროდ, მალევე ჩაირთო ყველ აფერი და მშვიდობიანად დაჯდა ხომალდი ტალინში. ახმად გარდაფხაძე, მფრინავი.
– ვოვა გოცირიძე ყველ აზე მალე დაიღუპა, მერე მეორე მფრინავი წაიყვანეს ლენინგრადში, ტაბაჩნიკოვს თავი გადაუხსნეს, მაგრამ ვერაფერი უშველეს, ისიც გა რდაიცვალა. ასევე, დაიღუპა „ბორტმეხანიკი“ ტყეშელაშ ვილი. მიზეზად სახელდებ ოდა გამოსხივება. მაშინ აკ რძალეს ამაზე საუბარი. – რატომ? – კომუნისტების დრო იყო, და ყველაფერი იმალებოდა იმ პერიოდში. ამის მიუხედავ ად, ჩვენს წრეში ეს ისტორია ყველამ გაიგო, თუმცა ამაზე არც ოჯახი და არც მფრინა ვები არ ლაპარაკობდნენ. ას ეთი დრო იყო. „ამ თემაზე არ ვსა უბ რო ბ, სათქმელი ა რა ფე რ ი მ აქ ვს ო “ . ს აუ ბრ ი ს დასასრულს
უშანგი ყორღანაშვილი, მფ რინავი: – დიახ, ხომალდის მეთაური გარდაიცვალა, მალევე დაიღ უპა თანაშემწეც. ამ ეკიპაჟმა ნახა ამოუცნობი მფრინავი ობიექტი. დასხივება მიიღესო, ითქვა. ვინც ამ ობიექტს შეხე და, ყველა მძიმედ დაავადდა, თუმცა კონკრეტული და ავადება ვერ დაუდ გინეს. ერთ-ერთი საზღვარგარეთაც
უკვე აღარ ვიცი. – რატომ არ ხმაურდებოდა ეს ამბავი? – მთავრობისთვის ასე იყო საჭი რო. ისინი ყველანაირ უცნაურობას და სიახლეს, რომელსაც ადამიანი ნახავდა, ასაიდუმლოებდნენ. ვერ გეტყვით, რისთვის კეთდებოდა ეს, ალბათ, პანიკის თავიდან ასაც ილებლად. ფაქტია, რომ ეს საქმე მკაცრად გაასაიდუმლოეს. ეს ის ტორია ჩვენმა მფრინავებმა კარგ ად იციან. გოცირიძე დასხივებით გარდაიცვალა, სულ რამდენიმე დღეში. ზოგს სიმსივნე განუვი თარდა. მეორე მფირნავი – ტა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
43
გიორგი წითური
უმთავრესი წელიწადი
პლუსები და მინუსები
უმთავრესი წელიწადი რადგანაც წელი წადმა თავის ლო გიკურ დასასრულს მიაღწია, უკვე თა მამად შეიძლება იმ მუსიკალურ მიღწ ევებზე ლაპარაკი, რაც წლის მანძილ ზე ქართულ მუსი კალურ სივრცეში ესოდენ მნიშვნელ ოვანი იყო.
პირდაპირ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ბოლო წლების მანძილზე, ეს ოდენ საინტერესო და მნიშვნელ ოვანი ქართულ მუსიკალურ სივრ ცეს არაფერი უხილავს. გამოჩნდ ნენ ჯგუფები, რომელთა შემოქმ ედებაც, არა მხოლოდ მოსაწონი, არამედ საკმაოდ აქტუალურიც კი გახლავთ. გაჩნდა იმედი, რომ ახალი ათ წლეულის საწყისთან ერთად, ქა რთული მუსიკის უპირობო აღმა ვლობის ხანა დაიწყო. ამას დიდი ხანია ყველა ელის, თუმცა კონკ 44 ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
რეტული განვითარება, მაინცდ ამაინც 2011-ში რატომ დაიწყო, ცოტა რთული სათქმელია. აღსანიშნავია, რომ ლაპარაკი ქართული მუსიკის ალტერნატ იულ ფრთას ეხება, რომლის წა რმატებაც, ალბათ, ყოველი მელო მანის გულის გასახარი ფაქტია. ამრიგად, წელს პირველად შეგვიძ ლია ვაღიაროთ, რომ მუსიკალური სივრცე ამოქმედდა, ხოლო არსე ბული მუსიკოსების შემოქმედებ ას, თუ იდეალურს ვერ ვუწოდე ბთ, სიტყვა დამაკმაყოფილებელს ნამდვილად იმსახურებენ. რა თქმა უნდა, მუსიკოსების რიცხვი უმეტესწილად სახლში მუშაობს, მაგრამ მათი კომპოზ იციების მუსიკალური შიგთავსი და არანჟირება, მაინც საკმაოდ საინტერესო და ხანდახან მოულ ოდნელიც კი არის. არსებული სი სტემა, რომელიც წლების მანძილ ზე თითქმის არანაირ დახმარებას არ უწევდა მუსიკოსებს, ახლაც არ არის იდეალური, მაგრამ წლევან დელი პერიოდი თუ უბრალოდ ერ თჯერადი გასროლა არ გახლავთ, მაშინ არ არის გამორიცხული, რომ სისტემაც შეიცვალოს. დღესაც დარწმუნებული ვარ, რომ ტურინგის და ფესტივალების
გარეშე, რაიმე განვითარებაზე სა უბარი, უბრალოდ, სირცხვილია. დისკის ხარჯზე ( რომელსაც ჯერ ჩაწერა და გამოცემა უნდა, რაც პატარა თანხა ნამდვილად არ ჯდ ება) მუსიკოსი ვერანაირ მოგებას ვერ იღებს და უბრალოდ ქველმო ქმედი ხდება. რაც შეეხება მუსიკოსებს, მა თი ნიჭი სახეზეა, ამიტომ მომა ვალ წელს ბევრად უფრო აქტიურ წელიწადს უნდა ველოდოთ. ამას, როგორც თვითონ მუსიკოსები, ას ევე მსმენელიც მონატრებულია, მათთვის ახალი ქართული მუსიკა სუფთა ჰაერივითაა, ჟანგბადი კი სიცოცხლისთვის აუცილებელია. Rodriuguez, Kung Fu Junkie, Mamm, Landmark, Gacha, Mutual friends, Okinawa Lifestyle, Zurgi, SvanSikh, ალბათ, ყველა დამე თანხმება, რომ ერთი წლისთვ ის მართლაც შთამბეჭდავი სიაა, რადგანაც სულ რამდენიმე წლის წინ, ამ ჯგუფების არსებობა არ ყოფილა ესოდენ მნიშვნელოვანი, ხოლო მათი შემოქმედება ასეთი იმედის მომცემი. რა თქმა უნდა, მათი სახელები აქამდეც ნაცნობი იყო, თუმცა წელს მომხდარი ცვ ლილებები მაინც უპირობო გამა რჯვებაა და მაგალითი იმისა, რომ
ქართულ მუსიკაში ჯერ არაფერია დაკარგული. იმედი კი ისეთი რამ გახლავთ, მით უმეტეს მაშინ, როცა საქმე ახალგაზრდა მუსიკოსებს ეხება, რომლებიც ახლა იწყებენ თავის გზას, რომ მას ვერაფერი გააქრო ბს. ასევე აღსანიშნავია, რომ მუ სიკოსები ერთმანეთისგან ძალიან განსხვავებულ სტილში მუშაობ ენ, უფრო მეტიც, მათი შემოქმ ედება ერმანეთისგან რადიკალუ რად განსხვავებულია, რაც ასევე დიდი პლუსია. განსხვავებული მუსიკალური ჟანრები და თუნდ აც სტილისტიკა, ბევრად უფრო მრავალფეროვან გარემოს ქმნის. დადებითი გარემო კი, მომავალი თაობის პროგრესირების მთავ არი ბაზისია, მით უმეტეს თუ მათ შორის ის წყვეტა არ იქნება, რაც გასული წლების მანძილზე ასეთი შესამჩნევი გახლდათ. არსებული სიტუაცია ჯერჯ ერობით მხოლოდ ენთუზიაზმზე არის აგებული, თუმცა ჯგუფების განვითარების ტემპებსაც თუ გა ვითვალისწინებთ, გამორიცხული სულაც არ არის, მომავალი წლიდ ან, ბევრად უფრო პროგრესირე ბადი სურათი მივიღოთ. მთავარია
გამოჩნდეს ახალი ძალა და არსე ბობდეს ის მინიმალური დაფი ნანსება, რაც აღებულ ტემპს არ შეაჩერებს, საქართველოსნაირი პატარა ქვეყნისთის მინიმალური დანახარჯიც კი, ძალიან მნიშვნ ელოვანია. ერთი სიტყვით რომ ვთქვათ, ახალი სისტემა ჯერ მოსაფიქრებ ელი და შემდეგ ასაწყობია, თუმცა მთავარი, რა თქმა უნდა, თვითონ მუსიკოსების ხარისხია, რაც მერწ მუნეთ, ნამდვილად შესამჩნევია. რაც შეეხება საზღვარგარეთ თან კონკურენციას, ეს უბრალოდ უტოპიაა, თუმცა მუსიკოსების მცდელობა ინტერნეტის საშუალ ებით გაარღვიონ ქვეყნის ფარგ ლები, ნამდვილად მისასალმებელ ია. იმის გათვალისწინებით, რომ დღეს თუ ხვალ ყველაფერი ზუსტ ად ამ რესურსზე იქნება დამოკი დებული, შეგვიძლია დავასკვნათ, ქართველი მუსიკოსების ინტერნ ეტთან მეგობრობა, თავის შედეგს ნამდვილად გამოიღებს. ამჯერად კი მხოლოდ ერთი დაგვრჩენია – კიდევ ერთხელ დავტკბეთ გასული წლით, რომელიც ჩემს მახსოვრო ბაში უმთავრესი თუ არა, უმნიშვ ნელოვანესი ნამდვილად იყო.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნაკლებად თუ ვინმე მოელოდა 2011 დასაწყისში, რომ არსებული წელიწადი ესოდენ დატვირთული იქნებოდა. იანვრიდან დაწყებ ული, დეკემბრის ბოლოთი დამთ ავრებული, ალბომების ნაკადი არ გაჩერებულა – ბოლო ათწლეულის მანძილზე, თუ კი ვინმე გამოჩენი ლი მუსიკოსი არსებობდა, თითქ ოს ყველამ ერთდროულად 2011 წელი აირჩია და თავისი ალბომები საზოგადოებას წარუდგინა. მეორე საკითხია, რაოდენ წა რმატებულად შეგვიძლია ჩავთ ვალოთ წელიწადი, თუ ზემოხს ენებული ალბომების უმრავლეს ობა არაფრის მომცემი ან ძალიან საშუალო დონის იყო. ვერაფრით გაახარეს მსმენელი Red Hot Chili Peppers-მა, როგორც ჩანს, მათ ვერც ახალმა გიტარისტმა უშვე ლა. ორად გაიყო საზოგადოების აზრი Radiohead-ის ბოლო ნამუ შევარზე, თუმცა ტომ უეიტსმა კვლავ გა ახარა თავისი მუს იკ ით მელ ომ ან ებ ი, რ ომ ელ მა ც ს აკ უთ ა რ თავს არ უღა ლა ტა და კვლავ
ჩუნებენ ინდივიდუალურობას და ყველანაირი მოურიდებლობის გარეშე, წლის ერთ-ერთ მთავარ და გამორჩეულ ალბომს უშვებენ. რაც შეეხება წლის ელექტრო მუ სიკას, ამ შემთხვევაში უპირობოდ მხოლოდ ერთი ლიდერია და მისი სა ხე ლი Oneohtrix Point Never-ია. ალბომი Replica, ყველანაირი პრ ელუდიის გარეშე, თითქმის ერ თხმად დასახელდა წლის მთავარ მოვლენად, ხოლო თვითონ მუსი კოსი ადამიანად, რომლის იმედიც მომავალში თითქმის ყველა კრიტ იკოსს აქვს. არ შეიძლება დავივიწყოთ ის ეთი მუსიკოსი, როგორიც Drake და მისი ახალი ალბომი Take Care-ია. მუსიკოსმა მოახერხა და როგორც კრიტიკოსები, ასევე ჩვეულებრ ივი „მომხმარებელი“ თავისი შე მ ოქ მე დე ბი თ კმა ყო ფი ლი
უმაღლესი დონის ალბომი, სახე ლწოდებით Bad As Me ჩაწერა. რა თქმა უნდა, უნდა ვახსენოთ პი ჯეი ჰარვი, რომლის შესახებაც გაზეთის წინა ნომერში ვწერდით. ასევე, უკვე გამოქვეყნდა პო პულარული მუსიკალური ჟურნ ალებისა თუ პორტალების პირადი „ასეულები“, რომლებიდანაც წლ ის საერთო სურათი დადებითად იქნა შეფასებული. მართლაც, 2011 წელს, გარდა ზემოთქმული მუსიკოსებისა, არა ერთი ძალიან მნიშვნელოვანი რამ მოხდა. წლის დასაწყისში თავი სი მორიგი ალბომი Destroyer-მა ჩაწერა და თამამად დაიკავა თა ვისი პოზიცია ყველანაირ ათეუ ლში – მათი მელოდიურად გამა რთული კომპოზიციების არშეყვ არება უბრალოდ შეუძლებელია. ასევე მელოდიური, თუმცა ოდნავ დამღლელი ალბომით გაგვახარა Bon Iver-მა, ხოლო ყველაზე „ცო ცხალი“ ნამუშევრით, Father, Son, Holy Ghost საზოგადოების წინაშე ჯგუფი Girls წარსდგა. აღსანიშნავია, ფრანგული ელ ექტრონული ჯგუფის M83 და ბრუნება, ალბომებით Hurry Up, We're Dreaming, რომლებიც წლ ების მიუხედავად, კვლავ ინარ
დატოვა, რითიც თამამად დაიკავა ადგილი წლის ყველაზე გამორჩ ეულთა სიაში. მიუხედავად იმისა, რომ კონკ რეტული წელი ძალიან შედეგიანი
პლუსები და მინუსები
გამოდგა, მან ისეთი დიდი დანა კარგი განიცადა, როგორიც ემი უაინჰაუსის გარდაცვალება გა ხლავთ. მუსიკოსმა რომლის პო ტენციალიც ჯერ ნამდვილად არ გახლდათ მთლიანად გახსნილი, მართლაც უდროოდ დატოვა ჩვ ენი სამყარო და 27-იანების კლ
ბადებს, რომ მომავალი წელიც ისეთ ივე დატვირთული იქნება, როგორც 2011 იყო. წლის დებიუტად ჯგუფი Cults-ის გამოჩენა შეიძლება ჩაითვალოს, მა რთალია კონკრეტულმა ჯგუფმა სხვადასხვა „ასეულებში“ პირველი ადგილები ვერ დაიკავა, თუმცა ერ
უბს შეუერთდა. წლის ყველაზე მოულოდნელი და შესაძლოა ბე ვრისთვის „მოსალოდნელი“ დანა კარგი ზუსტადაც ემი უაინჰაუსია. აღსანიშნავია, რომ დეკემბერში მუსიკოსის ძველი ჩანაწერებით შემდგარი ალბომიც გამოვიდა, რომელმაც მალევე დაიკავა თავი სი ადგილი სხვადასხვა ჩარტების სათავეში. ვეღარ გაახარებს თავისი მუსი კის მოყვარულებს სეზარია ევორა – „ფეხშიშველა დივა“, რადგან 70 წლის ასაკში გარდაიცვალა და მი ლიონობით ადამიანს ნამდვილად გული დასწყვიტა. ლეგენდარული მომღერალი ასევე წლის ერთ-ერთ მთავარ დანაკლისად შეიძლება ჩა ითვალოს. თავისი არსებობა შეწყვიტა ნიკ კეივის მორიგმა პროექტმა Grinderman-მა, რაც, ალბათ, უფრო პლუსია, ვიდრე მინუსი, რადგანაც, სხვანაირად შეუძლებელია აღდგ ენილიყო კეივის ისეთი პროექტი, როგორიც Bad Seeds-ია. მომავალ წელს მელომანებს ერთი გასახარი უკვე ნამდვილად აქვთ, Nick Cave and the Bad Seeds ახალ ალბო მზე მუშაობას სულ რამდენიმე კვირაში დაიწყებს, რაც იმედს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თი ფაქტად რჩება, ისეთი მაღალი ხარისხის ალბომი, როგორც Cults-მა გამოუშვა, არც ერთ დებიუტანტს არ ჰქონია. ამრიგად, 2011 წელი ერთობ წარმ ატებულ წლად შეიძლება ჩაითვალოს და მუსიკის ისტორიაში გამორჩეუ ლადაც კი. ყოველი გასული თვის
მანძილზე მელომანებს მოწყენის სა შუალება ნამდვილად არ ჰქონდათ. ეს კი იმედს ბადებს, რომ დამდეგი 2012 ისეთივე პროდუქტიული და მრავალფეროვანი იქნება, როგორიც ათწლეულის პირველი წელიწადი აღ მოჩნდა. არსებულ სურათს კი, მხოლოდ ერთი რამ შეიძლება დავამატოთ, ხშირად ისმის საუბარი იმაზე, რომ ალტერნატიული მუსიკა, როგორც ხელოვნება, გაუფასურდა. მუსიკო სების ნამუშევრებით თუ ვიმსჯე ლებთ, ყველაფერი არც ისე ცუდად არის, როგორც ეს ერთი შეხედვით ჩანს, პირიქით, რაც უფრო გადის დრო, უფრო აშკარა ხდება, ნიჭიერ მუსიკოსებს ჩვენს სამყაროში არაფ ერი გამოლევს.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
45
რამდენიმე დღის წინ „თე ატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფიის სა ხელმწიფო მუზეუმს“ უნ იკალური ექსპონატები შეემატა. 1939 წელს მო სკოვში დადგმული „აბეს ალომ და ეთერის“ოპერის პერსონაჟების პირველი ესკიზები, რომელიც მხ ატვარ ვადიმ რინდინს ეკ უთვნის, პირველად „პრ აიმტაიმში“ იბეჭდება.
„ესკიზებზე მუშაობის დროს „აბესალომ და ეთერის“ არიებს მღეროდაო...“ ზაქარია ფალიაშვილის უკვდავი ოპერის „აბესალომ და ეთერის“ პრ ემიერა თბილისის ოპერის თეატრში 1919 წელს, ავტორის დირიჟორო ბით შედგა. 20 წლის შემდეგ, იგივე
46
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
პირველად „პრაიმტაიმში“ – უნიკალური ესკიზების პირველი ჩანახატები ოპერიდან ,,აბესალომ და ეთერი’’
ოპერის მოსკოვური პრემიერა მე ლიქ–ფაშაევის დირიჟორობითა და სიმონოვის რეჟისორობით დაიდგა. კოსტიუმებისა და დეკორაციების ავტორი, გამოჩენილი რუსი მხატ ვარი, აკადემიკოსი ვადიმ რინდინი იყო. 1970–იან წლებში, რინდინის შესრულებული დეკორაციებისა და კოსტიუმების 13 სრულყოფი ლი ესკიზი, თბილისის „ხალხთა მეგობრობის მუზეუმმა“ მხატვრ ის მეუღლისგან შეიძინა. უნიკალ ური ექსპონატების შეძენა კი იმ პერიოდში მოსკოვში სტუმრად მყოფ რეჟისორის, მიხეილ გიჟი მყრელის შუამავლობით მოხვდა. ამ ესკიზების შავი ვარიანტი, რო მელიც თაბახის ხუთ ფურცელ ზეა შესრულებული, მხატვრის მეუღლეს ქართველი რეჟისორი სთვის უჩუქებია და აქამდე მის ოჯახში ინახებოდა. მიხეილ გიჟიმყრელი, რეჟი სორი: „რამდენიმე თვეში 90 წლ ის გავხდები. წლების განმავლო
ბაში რუსულ მოზარდთა მაყურებლ ის თეატრში ვმუშაობდი. რამდენიმე სპექტაკლი მარჯანიშვილის სახე ლობის დრამატულ თეატრში მაქვს დადგმული... მას შემდეგ, რაც „თეატრის, კი ნოს და ტელევიზიის სამეცნიერო ცენტრში“ დავიწყე მუშაობა, მოსკ ოვში „აბესალომ და ეთერის“ დადგ მაზე ნაშრომის გაკეთება გადავწ ყვიტე. მაინტერესებდა, რუსულ-ქა რთული თეატრალური ურთიერთო ბა და საერთოდ, როგორ ჩაწვდნენ რუსი რეჟისორი და მხატვარი ქართ ველი გენიის შემოქმედებას. გავე მგზავრე მოსკოვში, სწორედ მაშინ გავიცანი ვადიმ რინდინის მეუღლე, თვითონ მხატვარი, სამწუხაროდ, ცოცხალი აღარ იყო. გამაცნეს ასევე „აბესალომ და ეთერის“ ცოცხალი შემსრულებლები, შპილერი და კრ უბლიკოვა, რომელიც წლების წინ ეთერის პარტიას მღეროდა... ვადიმ რინდინი ოპერის დეკო რაციებზე და კოსტიუმებზე დაახ ლოებით ნახევარი წელი მუშაობდა. ქართული კულტურის გასაცნობ ად ის საქართველოშიც ჩამოვიდა. როგორც მი სი მეუღლე ამბობდა, ესკიზებზე მუშაობის დროს ფალიაშვილის არიებს მღეროდაო. მან აბესალომისა და ეთ ერის გაცნობის სცენის დროს, სცენაზე ნამდ ვილი მდინარე გააკეთა, რასაც დიდი რეზონა ნსი მოჰყვა... ის სრულყოფილი ესკიზები, რომელიც თბილისის „ხალხთა მეგობრობის მუზეუმ მა“ ჩემი დახმარებით შეიძინა, მხატვრის ოჯახში ინახებოდა“.
„უნიკალური ჩანახატები მუზეუმისთვის დიდი შენაძე ნია...“ 13 სრულყოფილი ესკიზი 90-იან წლებამდე „ხალხთა მეგობრობის მუზეუმში“ ინახებოდა. მისი გაუქ მების შემდეგ, სხვა საინტერესო მასალებთან ერთად, „თეატრის, მუსიკის, კინოსა და ქორეოგრაფი ის სახელმწიფო მუზეუმს“ გადაეცა. როგორც ამ მუზეუმის ხელნაწერ თა განყოფილების მეცნიერ-თანა მშრომელი ნინო არჩვაძე ამბობს, ხუთი ახალი ექსპონატი, რომელიც რამდენიმე დღის წინ მუზეუმის სა კუთრება გახდა, მათთვის დიდი შე ნაძენია. ნინო არჩვაძე: „მართალია, რი ნდინის ესკიზები ჩვენი მუზეუმის თვის პირველი შენაძენი არ არის, მაგრამ ხუთი თაბახის ფურცელზე შესრულებული უნიკალური პირვ ელი ჩანახატები მუზეუმისთვის ნა მდვილად დიდი საჩუქარია. ეს იმ 13 სრულყოფილი ესკიზის წინ შეიქმნა, რომელიც მხატვა რმა რუსული პრემიერისთ ვის შექმნა. ამ პერსონაჟების სრულყოფილი ესკიზები მუ ზეუმში 90-იანი წლებიდან ინ
EXCLUSIVE
თორნიკე ყაჯრიშვილი
ახება. საინტერესო იცით, რა არის? „აბესალომ და ეთერის“ პრემიერა პირველად თბილისში შედგა, აქედ ან გამომდინარე, დეკორაციები და კოსტიუმები უკვე შექმნილი იყო, მაგრამ რუსეთში დადგმული იგივე ოპერის პრემიერისთვის გა დაწყდა, რომ ახალი დეკორაციები და კოსტიუმები შეექმნათ. რინდ ინმა არ ისურვა იგივე კოსტიუმე ბის გამოყენება და თავისი ორიგ ინალური ესკიზები შექმნა. ესკი ზი–ჩანახატები კარგად ასახავენ რუსი მხატვრის მიერ ქართული სპექტაკლისათვის ტიპაჟების შე ქმნის ძიების პროცესს... მნიშვნ ელოვანია ის ფაქტიც, რომ რი ნდინი დიდი სცენოგრაფი და რუ სული კულტურის დეკორაციული ხელოვნების ერთ-ერთი ფუძემდ ებელია. საკავშირო სამხატვრო აკადემიის საპატიო წე ვრისა და სახალხო მხატვრის ნამუ შევრებს ჩვენს მ უზ ეუ მშ ი კიდევ ხუთი ექს პო ნა ტი შეემატა“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ასაკის მიუხედავად უკვე იმდენი გა მოცდილება აქვს, რომ მასზე მისი მეგობრები ხუმრობენ კიდეც-ზოგი მთელი ცხოვრება ვერ ქმნის იმას, რაც 33 წლის ასაკში შექმნაო. პოეტი და მთარგმნელი ნინო რამიშვილი 25 წლის იყო, შექსპირის ყველა სონე ყო და ხუთ იწ მნა რომ და რგ ტის თა სცა. შემდ ო მ გა დ ა ნ გ წელიწადში წი ბის კრებ ე ს ქ ლე ს ი ნ ო რ ი ბა ეგ იყო ული და ინგლისურ ენაზე ნათარგმნი ვაჟა-ფშაველას 15 ლექსი, 8 მოთხრო ბა და ერთი პოემა... თარგმანების გა რდა ნინო სამი კრებულის ავტორია. 2009 წელს მისმა ერთ–ერთმა ლექს მა „მიწამ“ მსოფლიო ინტერნეტ-პო ს რ ვა ლი ე ვ რ „პი ში ს რ ეტურ კონკუ კვლავის“' ტიტული მოიპოვა. 2010 წელს დორეულის ლექსის „დაკარგ ულების“ მისეული თარგმანი იტალ იის ჯაკომო ლეოპარდის სახელობის საერთაშორისო პოეტურ კონკურსზე საპატიო ათეულში მოხვდა და იტ ალიაში რჩეულ პოეტურ კრებულში შევიდა. ლიტერატორები ახალგა ზრდა პოეტსა და მთარგმნელს დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებენ. ,,არ შემშინებია...'' მისი ნათარგმნი წიგნები ორენოვან მკითხველზეა გათვ ლილი, ქართულზე და ინგლის ურზე. ნინო რამიშვილი: ,,ხშირად მეკითხებიან, პირდაპირ შექს პირის თარგმნა როგორ დაიწ ყე, არ შეგეშინდაო? არ ვიცი, რატომღაც ისე მოხდა, რომ პირდაპირ შექსპირით დავიწყე მთარგმნელობითი მოღვაწ ეობა. მიუხედავად იმისა, რომ ამ წიგნის ორი პრეცედენტი, თაბუკაშვილისა და გაჩეჩილა ძის ნათარგმნი სონეტები უკვე არსებობდა, არ შემშინებია. ამ ადამიანების ნათარგმნი ყველა სონეტი საზოგადოებისთვის კარგად არის ცნობილი, თუმცა არიან მთარგმნელები, რომლ ებსაც სონეტების გარკვეული ნაწილი აქვთ ნათარგმნი. აღმოჩნდა, რომ თაბუკაშვ ილისა და გაჩეჩილაძის შემდეგ მესამე მე ვარ, რომელმაც შექს პირის ყველა, 154 სონეტი ვთ არგმნე... მიხარია, როცა ამბობენ, რომ ჩემი ნაწერები არ ჰგავს არც ერთ თარგმანს. რა თქმა უნდა, სანამ შექსპირის თარგმნას და ვიწყებდი, უკვე ვიცნობდი თა ბუკაშვილისა და გაჩეჩილაძის თარგმანს, მაგრამ, მუშაობის პროცესში არც ერთი არ წამი კითხავს, არ მინდოდა მათი გა ვლენის ქვეშ მოვქცეულიყავი, ამით თავს ვიზღვევდი. ალბათ ჩნდება კითხვა, რი თია განსხვავებული ჩემი თა რგმანი ორი
პრეცედენტისგან? პირველი გა ნმასხვავებელი, ხელწერაა. არ მინდა თავის ქებაში ჩამითვალ ოთ, მაგრამ ეს თარგმანი არა უბრალოდ ფილოლოგიური, არ ამედ მაღალმხატვრული დონის თარგმანია, რომელსაც მაღალ შეფასებას აძლევენ ლიტერატო რები. რისთვის ვთარგმნე ეს წი გნი, ხომ უკვე არსებობდა მათი თარგმანი? ეს კითხვაც ხშირად დაუსვამთ. მთარგმნელობითი და ლიტერატურის კორიფეები ყო ველთვის ამბობენ, რაც უფრო ბევრი თარგმანი იქნება, ქართ ული ლიტერატურა და მთარგმ ნელობითი ისტორია მით უფრო გამდიდრდებაო. არის ნათარგ მნი? კიდევ თარგმნეთ, არ შეგე შინდეთ, კარგო მთარგმნელე ბო... 2011 წელს ედგარ პოს „ყორა ნი“ ვთარგმნე. ასევე საინტერესო იყო ვაჟა-ფშაველასა და ბაირონ ის თარგმანზე მუშაობა. თამაზ ჩხენკელი ამბობს, „თუ გინდა რაღაც კარგად ისწავლო, აიღე ტექსტი და თარგმნეო. თარგმნ ის პროცესი ძალიან საინტერესო და ცოცხალია, ამ დროს ყველა სიტყვის სიღრმეებში ჩადიხარ და სულ სხვანაირად წვდები თითო ეულ ნაწარმოებს“. ნინო რამიშვილი 1978 წლის 23 ივლისს, ქალაქ სამტრედიაში დაიბადა. სკოლის წარჩინებით დამთავრების შემდეგ ,,საქართ ველოს დავით აღმაშენებლის სახელობის უნივერსიტეტში'', დასავლეთ ევროპული ენების ფაკულტეტზე, ინგლისური ენის სპეციალობაზე ჩაირიცხა. წა
EXCLUSIVE
თორნიკე ყაჯრიშვილი
33 წლის პოეტი, რომელმაც შექსპირი და ბაირონი ქართულად, ვაჟა კი ინგლისურად თარგმნა რჩინებული სტუდენტი, უნივ ერსიტეტის ხელმძღვანელობამ ინგლისური ენის კათ ედრა ზე დატ ოვა და ოთხი წლის განმ ავლობ აში ლექციებ ს კით ხ ულო ბდა. ამის შემდეგ ილია ჭავჭა ვა ძის სახელობ ის უნივ ერსიტ ეტ ის ასპირ ანტურა ში განაგრძო სწა ვლა. 2006 წელს ვაჟა-ფშა ვე ლა ს სახ ელ ობ ის სტი პე ნდ ია ნტ ი გახ და. შემ დ ეგ თბი ლი სი ს ივა ნე ჯავ ახ იშ ვ ილი ს სახ ელ ობ ის სახ ელ მწ იფ ო უნი ვე რს იტ ეტ ის მაგ ის ტრ ატ უ რაშ ი, თარ გმ ან ის ხელ ოვ ნე ბი ს ფაკ ულ ტე ტზ ე ჩაა ბა რა. `სიკ ვდ ილ სა ც რომ ძმა ი მის ცა...~ პირ ვე ლა დ ლექ სი 13 წლ ის ასა კშ ი დაწ ერ ა. როც ა მუზ ა მოდ ის მაშ ინ ვწე რო – ამბ ობ ს. მის ი შემ ოქ მე დე ბა ძირ ით ად ად ფილ ოს ოფ იუ რ-ლირ იკ ურ ი ხა სია თი ს არი ს. „სატ რფ ია ლო ლექ სე ბი ნა კლე ბა დ მაქ ვს. იმი ტო მ კი არა, რომ არ მიყ ვა რს, პირ იქ ით, მთე ლი ცხო ვრ ებ ა შეყ ვა რე ბ ული ვარ, მაგ რა მ ჩემ ი ლექ სი ძირ ით ად ად სევ დი ან ია. ბავ შ ვობ იდ ან გულ ჩა თხ რო ბი ლი და სხვ ან აი რი ბავ შვ ი ვიყ ავ ი. ყო ველ თვ ის რაღ აც სევ და მქო ნ და და ვერ ვხდ ებ ოდ ი რატ ომ... ორი წლი ს წინ ჩემ ს ცხო ვრ ე ბაშ ი დიდ ი ტრა გე დი ა დატ რ ია ლ და, 28 წლ ი ს ძმა ავ ტ ო კატ ას ტრ ოფ აშ ი დამ ეღ უპ ა... არ ვიც ი, შეი ძლ ებ ა ეს სევ და, რომ ელ იც ბავ შვ ობ იდ ან მომ ყ ვებ ოდ ა, მოს ალ ოდ ნე ლი გან ს აცდ ელ ის თვ ის მზა დე ბა იყო... დაა ხლ ოე ბი თ ერთ ი წელ ი ვე რაფ ერ ი დავ წე რე, გან ად გუ რ ებუ ლი ვიყ ავ ი, გავ ქრ ი და მე რე თავ იდ ან დავ იბ ად ე... ჩემ ი ძმა პრო ფე სი ით ეკ ონო მი სტ ი იყო, თუმ ცა ყო ველ თვ ის წერ და. მის ი გა რდა ცვ ალ ებ ის შემ დე გ მის ი
ნაწ ერ ებ ი ერთ წიგ ნა დ გამ ოვ ეც ი და მის ხსო ვ ნას მივ უძ ღვ ენ ი. „სიკ ვ დილ სა ც რომ ძმა ი მი სცა...“ ეს ლე ქ ს ი ც მის ხსო ვნ ას მივ უძ ღვ ენ ი. „მე შემ ოქ მე დე ბი თ ვსუ ნთ ქა ვ...“ პირ ვე ლ წიგ ნს „ამ აღლ ებ ა“, ხოლ ო მეო რ ეს „თეთ რი ქან და კი“ ერქ ვა. „პოე ზი ა“ – ასე ჰქვ ია ნინ ოს მეს ამ ე კრე ბუ ლს, სად აც რა მდე ნი მე ახა ლ ლექ ს თან ერთ ად პირ ვე ლი და მეო რე წიგ ნი გაა ე რთი ან ა. კრე ბუ ლს თა ნამ ედ რო ვე ქარ თუ ლი ჭედ ურ ი ხელ ოვ ნე ბი ს ერთ-ერთ ი ფუძ ე მდე ბლ ის, კობ ა გურ ულ ის მიე რ დაწ ერ ილ ი გენ ია ლო გი ა აქვ ს დარ თუ ლი. ნინ ო მის ი ლექ ც იებ ის მოს ას მე ნა დ ხში რა დ და დიო და. ამჟ ამ ად ვაჟ ა-ფშა ვე ლ ას პოე მე ბზ ე მუშ აო ბს. ნინ ო რამ იშ ვი ლი: „ჩემ ი გო ნებ ა შემ ოქ მე დე ბი თა დ კიდ ევ უფრ ო მომ წი ფე ბუ ლი ა, ვიდ რე აქა მდ ე. მე რომ ახლ ა სად მე ვმუ შა ობ დე, ყვე ლა ფე რი წყ ალშ ი ჩამ ეყ რე ბა. ეს წიგ ნე ბი იმ პერ იო დშ ი ვთა რგ მნ ე, რო ცა არს ად ვმუ შა ობ დი. ამჟ ამ ად დამ ფი ნა ნს ებ ელ ს ვეძ ებ, რომ ე
ლიც სტი პე ნდ იი ს სახ ით, ყო ველ თვ იუ რა დ, მატ ერ ია ლ ური პრო ბლ ემ ებ ის მოს აგ ვ არე ბე ლა დ საჭ ირ ო თან ხა ს გად ამ იხ დი ს. იმე დი მაქ ვს, რომ გამ ოჩ ნდ ებ ა ქვე ლმ ო ქმე დი ადა მი ან ი, რომ ელ იც მხა რშ ი ამო მი დგ ებ ა და შე მოქ მე დე ბი თ მოღ ვა წე ობ აშ ი დამ ემ ხა რე ბა. ჩემ ი შემ ოს ა ვალ ი გაყ იდ ულ ი წიგ ნე ბი და ნ შემ ოს ულ ი მიზ ერ ულ ი თან ხ ები ა. მჯე რა, რომ ღმე რთ ის წყა ლო ბი თ ყვე ლა ფე რი კა რგა დ იქნ ებ ა, მე შემ ოქ მე დ ები თ ვსუ ნთ ქა ვ...“
66 სონეტი (შექსპირი) როგორ დამღალა ქადნეულმა ამაოებამ, როგორ გაქელა უღირსებამ ღირსება ვერცხლით! მოუხმობს სიკვდილს გადაღლილი ჩემი გონება, თვალს ვერ ვუსწორებ ჩემს ირგვლივ მყოფთ, უკეთურ-შეცვლილთ; როგორ განაბრძნეს უმეცარი, აკურთხეს ბრძენად, არ უჩანს ბოლო უზნეობის აწყვეტილ მეჯლისს! როგორ მოაშთო ორგულობამ ერთგული ქვეყნად და სიქალწულეს, აწ შერცხვენილს, სინდისი ქენჯნის; სრულყოფილება როგორ შთანთქა მედროვის ვნებამ, როგორ დამუნჯდა ხელოვნება, შემოქმედება, არარაობა მოაბიჯებს, როგორც მას ნებავს და საუკუნე დაიბეჭდა უვიც გვერდებად! მეც დავშრეტილვარ, თუმც სიკვდილზე მეტად მაშინებს– ბრბო მარტოშთენილს გაგიმეტებს, ვიცი, მაშინვე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
47
დამწვარი პიცა და უგემური ბოსტნეულის მწვადი „კოლხეთში“
რესტორანი „კოლხეთი“ ოქრო ყანაში ტურისტების საყვარელი ადგილია. უცხოელების ინტერესი ძირითადად მისი მდებარეობით არის განპირობებული. მთაწმინდ იდან თბილისზე ულამაზესი ხედი იშლება. რესტორანს კი დიდი ფა ნჯრები და ღია აივანი აქვს. საერთოდაც ამ რესტორანში აქცენტი ძირითადად ეთნიკურ ელემენტებზე აქვთ, საკვებიც და მუსიკაც ეროვნულია. თუმცა, რო ცა იქ მივედით, უკვე აღარც მუსი კა უკრავდა და ხალხიც კანტიკუნ ტად იყო. როგორც ერთმა ჩემმა მეგობარმა მითხრა, თურმე რამდ ენჯერმე დაუნახავს, რომ მუსიკო სები, ღამით თბილისის ცენტრი სკენ ფეხით ეშვებიან: „მიკვირდა, მუსიკა ბოლომდე რატომ არ იყო ხოლმე, მაგრამ აქედან წასულმა ერთი-ორჯერ შე ვ ამ ჩ
48
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ნიე, რომ ფე ხით მ იდ ია ნ , ან საკმარისად არ უხ დიან, ან კიდევ ტაქსი ვერ იშოვეს, მაგრამ წესით, როცა რესტორანს ასეთი მდებარეობა აქვს, ალბათ თანამშრომლები ტრანსპორტით უზრუნველყოფილი უნდა იყვნ ენო“. მოკლედ, რადგან მუსიკა აღ არ იყო, სიამოვნების მისაღებად კვებაღა რჩებოდა. მიმტან ბიჭს საკმაოდ დაღლილი სახე ჰქონდა, თუმცა ცდილობდა, რაც შეიძლება თავაზიანი ყოფილიყო. ჩვენს მიერ შეკვეთილი კერძებიდან ყველაზე პირველი ხაჭაპური მოგვიტანეს, ნამდვილად ძალიან გემრიელი იყო და თან ესთეტიურადაც გამოიყურ ებოდა, მაგრამ შემდეგ მოტანილმა კერძებმა მაინცდამაინც კარგი შთ აბეჭდილება ვერ მოახ დი
ნა. მაგალითად, კომბინირებ ული პიცა, რომელიც შევუკვეთ ეთ დამწვარი იყო, უფრო ოჯახში დილეტანტის გაკეთებულს ჰგავ და, ვიდრე პროფესიონალი მზარ ეულის მომზადებულს, ყველაფ ერი ერთმანეთში იყო ათქვეფილი და ამ ნაზავიდან საკმაოდ მოზრ დილ ძეხვის „კუბიკებს“ ჰქონდათ თავი ამოყოფილი. მოკლედ, შეხე დულებით დიდად ვერ მიგიზიდა ვდათ, რაც შეეხება გემოს, ასევე ოჯახური პიცის გემო ჰქონდა. შემდეგი კერძი შემწვარი ბო სტნეული იყო. საერთოდ, ეს კე რძი ძალიან მიყვარს, თუ კარგად მოამზადებ, უგემრიელესი გარნ ირია, მაგრამ „კოლხეთში“ მასზე წარმოდგენა დამეკარგა, მწვადის ხის ჯოხებზე რამოდენიმე სოკო, პომიდორი და დაჭრილი ბულგარ ული იყო, ერთ ადამიანს ნამდვი ლად ვერ დაანაყრებდა. აი, გემო კი ძალიან ცუდი ჰქონდა, განწყო ბა გამიფუჭა. საბოლოოდ ისევ ხინკალმა იმარჯვა, რომელიც მაგიდაზე სულ ბოლოს შე მოიტანეს. ხინკალი საკმ აოდ გემრიელი აღმოჩნ და. როგორც ჩანს, აქ ცენტი უცხოელებზე სამ ზა რე ულ ოზ ეც აისახება. იციან, რომ უცხოელები ქართულ რესტორ ანში აუცილებლად ხინკალს და ხაჭაპურს მოითხოვენ, ამიტომ ამ კერძებს განსაკუთრებუ ლი მონდომებით ამზადე ბენ, დანარჩენებში კი მაინ ცდამაინც დახელოვნებული
ვერ არიან და კიდევ თეფშების გა მოცვლა მიმტანებს თავში აზრა დაც არ მოსვლიათ. ალბათ, ესეც დაღლილობას უნდა მივაწეროთ. თუმცა, ჩვენზე ცუდ დღეში გვერ დზე მაგიდასთან მყოფი სტუმრები აღმოჩნდნენ. ისინი რესტორანში ყველაზე გვიან შემოვიდნენ, მი მტანმა სასმელი შემოუტანა და სადღაც გაუჩინარდა. მაგიდაზე კი ჭიქები მოითხოვეს და ატყდა ერთი ამბავი: „მოგვაქციეთ ვინმემ ყურა დღება!“, „არის აქ ვინმე!“, „მოგვ იტანეთ ჭიქები!“ - ხმ
აურობდნენ სტუმრები, თუმცა დარბაზში არავინ გამო ჩენილა, მათ მხოლოდ დაცვის თა ნამშრომელი გამოეხმაურა და და ბნეულმა დარბაზში ჭიქების ძებნა დაიწყო. ბოლოს ისევ სტუმრებმა იყოჩაღეს და ერთ-ერთ მაგიდაზე ჭიქებს მიაგნეს, ცოტა ხანს იმაზე ბჭობდნენ, სუფთა იყო თუ გასარე ცხი, ბოლოს დარწმუნდნენ, რომ სუფთა იყო და თავიანთ მაგიდას მიაშურეს. მოკლედ, იმ საღამოს „კოლხეთი“ მოწოდების სიმაღლ ეზე ნამდვილად ვერ იყო.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დოკუმენტური ფილმი სერგო ფარაჯანოვზე
ანუკი: „აღარ გვინდოდა გა ზაფხულამდე ან ზაფხულამდე გადაგვედო ერთად ყოფნა“
თორნიკე ყაჯრიშვილი
EXCLUSIVE
ანუკი ქორქია ქორწილისთვის ემზადება ეკა ჩიკვაიძე
„ეთამაშე ვარსკვლავს“ და „ლო ტოს“ წამყვანმა ანუკი ქორქიამ ჯვრისწერის თარიღი უკვე დანი შნა. ორი დღის წინ, ბაქოდან დაბრ უნებული, 19 იანვარს ამაღლების ტაძარში ჯვარს დაიწერს. ანუკი და კახა ჩიქოვანი უკვე დიდი ხანია ერთად არიან, ორი თვის წინ ნიშნ ობაც ჰქონდათ, თუმცა ქორწილის თარიღზე დიდხანს მსჯელობდნენ. ქორწილის გადახდა ანუკის გა ზაფხულზე, თბილ ამინდში უნდა, თუმცა ერთად ცხოვრების დაწყ ება მაინც არ გადადეს, ახლა ჯვარს დაიწერენ და ვიწრო წრეში აღნი შნავენ, გაზაფხულზე კი ხელს მო აწერენ და ქორწილს გადაიხდიან. ბაქოში სამი დღე გაატარა. კახას მამა საზღვარგარეთ ცხოვრობს და ოჯახის წევრებს საქართველოსთან ახლოს, ბაქოში ხვდება ხოლმე. ოჯ ახის წევრებიც წინა საქორწილოდ შეიკრიბნენ. ქორწილში ანუკი დე დამთილის ნაჩუქარ ვარდისფერ კა ბას ჩაიცვამს. სამ-სამი მეჯვარე აა რჩიეს, ანუკის ერთ-ერთი მეჯვარე მარიამ გრიგოლია იქნება. ჯვრისწ ერის შემდეგ კი ახალდაქორწინებ ულები თაფლობის თვეს დუბაიში გაატარებენ. ანუკი ქორქია: ბაქოში კახას ოჯახთან ერთად შევიკრიბეთ. მე, კახა, ჩემი სადედამთილო და ჩემი მულის შვილი თბილისიდან გავე მგზავრეთ, იქ კახას მამა და და-ძმა ჩამოვიდნენ. 3 დღე ვიყავით და ისევ დავიშალეთ, პარასკევს, გადაცემის ჩაწერა მქონდა და უნდა მომესწრო. აქამდეც ვიყავით წასული ბაქოში, როცა პირველად ჩემი სამამამთ ილო გავიცანი. მე მინდოდა, რომ სითბოში აღგვენიშნა ქორწილი, ამ იტომ ვიფიქრეთ, რომ მერე მოგვეწ ერა ხელი, ახლა ჯვარი დაგვეწერა და ერთად გვეცხოვრა, რადგან აღ არ გვინდოდა გაზაფხულამდე ან
ზაფხულამდე გადაგვედო ერ თად ყოფნა. ჯვარს ჩემი მამაო, საბა დაგვწერს. ძალიან ლამაზ, ნაზ, ღია ვარდისფერ კაბას ჩა ვიცვამ, ჰაეროვანია და შიფო ნებით გაწყობილი. ნიშნობაზე უკვე უამრავი საქორწინო სა ჩუქარი მივიღე, როგორც კახას ახლობლების მხრიდან, ისე ჩემი ნათესავებისგან. ყველაფერი ძალიან ლამაზია. არ ვარ „ბოხჩ ების“ მოყვარული, მაგრამ ჩემს გემოვნებაში ჯდება და ძალიან მიხარია. დუბაიდან დაბრუნებულები კახასთან, რაზმაძის ქუჩაზე, კერძო სახლში გადავლენ საცხ ოვრებლად. დათბება თუ არა,
უკვე ხელმოწერაზეც დაიწყებენ ფიქრს. ამჯერად, პატარძალი ავ თანდილის შეკერილ თეთრ კაბას ჩაიცვამს. „დუბაიში ყოფნა 10-11 დღე მოგვიწევს. ჯვრისწერა ძალიან ვიწრო წრეში, მხოლოდ მეჯვ არეებთან ერთად კეთდება, რო გორც კი დათბება, ასევე ვიწრო წრეში, ძალიან ლამაზ, გემრიელ ქორწილს გავაკეთებთ, თავისი ხელმოწერით. ვგეგმავ, რომ სა ქორწინო კაბა ავთანდილს შევა კერინო. ასევე ჰაეროვანი, სადა, ძალიან ქალური, ამჯერად თე თრი, და ვფიქრობ, რომ ავთანდ ილი ამას ყველაზე კარგად გაარ თმევს თავს.
„ბროწეულის სახელით“- ასე ჰქ ვია სერგო ფარაჯანოვზე გადაღებულ 2-საათიან დოკუმენტურ ფილმს, რო მლის პრემიერა 9 იანვარს, კინოთეატრ რუსთაველში შედგა. პრემიერის თა რიღი, ფილმის წარმომდგენმა ფონდმა „თბილისი და ფარაჯანოვი“ - სიმბოლ ურად, XX საუკუნის უდიდესი რეჟისო რის 88 წლის იუბილეს დაამთხვია. ფი ლმი ორი წელი მზადდებოდა და მისი რეჟისორი ირანელი რახიმ მორტეზავ ანდია. პრემიერას, ხელოვნებათმცოდნე ები და ფარაჯანოვის მეგობრები ეს წრებოდნენ... ფილმის დასრულების შემდეგ, მაყურებელმა კმაყოფილება ოვაციებითა და მხურვალე აპლოდისმ ენტებით გამოხატა... დოკუმენტურ ფილმში ძირითადი აქცენტები, ფარაჯანოვის შემოქმედ ებაზე და ბიოგრაფიაზეა გაკეთებული. ფილმში გამოყენებულია ქართველი, სომეხი და ირანელი ხელოვნებათმც ოდნეების ინტერვიუები, ასევე ის დო კუმენტური მასალა, სადაც სერგო ფა რაჯანოვი საკუთარ შემოქმედებაზე საუბრობს. რახიმ მორტეზავანდი, ფილმის რეჟისორი: „მე ყოველთვის მაინტე რესებდა უცხოური კულტურა... ფარა ჯანოვზე ფილმის გადაღება იმიტომ გადავწყვიტე, რომ ის ცნობილი პირო ვნებაა კავკასიიდან და დავიწყე მასზე ყველანაირი ინფორმაციის მოგროვება. ფილმზე მუშაობის პროცესში კარგად გავეცანი მის შემოქმედებას. ფარაჯა ნოვი მრავალმხრივ განვითარებული ადამიანია, ის იყო მხატვარი, მსახიობი, რეჟისორი... თავის სფეროში რევოლუ ციონერი. ეს ფილმი კიდევ ერთხელ შე ახსენებს საზოგადოებას მის შემოქმედ ებას და პიროვნებას“. გივი შაჰნაზარი, პოეტი, მთარგმ ნელი: „ძალიან მომეწონა ფილმი. ვთ ვლი, რომ ფარაჯანოვის შესახებ ყველ აფერი საინტერესოა, რადგან თვითონ იყო ცნობისმოყვარე და მაღალი კინო კულტურის. ის ნამდვილი კინოკულტ ურის ოსტატი იყო, მისი ფილმებიდან გაჩერებული ყოველი კადრი, ეს ცალკე ფერწერული ტილოა... არაჩვეულებრი ვი კაცი იყო, ის ჩვეულებრივი ცხოვრე ბით არ ცხოვრობდა. დაუღალავი შემო ქმედი ადამიანი იყო, რომელიც ყოველ წუთში დგამდა რაღაცას. მე მასთან „სა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იათნოვას“ დროს ვიმუშავე. სომხური ტექსტების მთარგმნელი ვიყავი“... იური მეჩითოვს სერგო ფარაჯა ნოვთან დიდი ხნის მეგობრობა აკავ შირებდა. ორი წლის წინ მეგობარს, ფოტოგრაფმა სქელტანიანი წიგნი მიუძღვნა, რომელსაც „დიალოგის ქრონიკა“ დაარქვა. წიგნში 2000 ფო ტოა შესული. როგორც მეჩითოვი ამბობს, ირანელი რეჟისორის გადა ღებული დოკუმენტური ფილმი, ძი რითადად უცხოელი მაყურებლის იმ სეგმენტზეა გათვლილი, ვინც საერ თოდ არ იცის ვინ იყო სერგო ფარა ჯანოვი. იური მეჩითოვი: „უნდა აღინიშ ნოს ის ფაქტი, რომ ირანელი რეჟი სორი საერთოდ არ იცნობდა ფარა ჯანოვს. როდესაც ამ ფილმზე მუშა ობდა რახიმ მორტეზავანდი, მე მისი თარჯიმანიც და მძღოლიც ვიყავი. ყველანაირად ვეხმარებოდი, რომ ფი ლმი კარგი გამოსულიყო და ირანელ ხალხსაც დაენახა ფარაჯანოვის მნ იშვნელობა. მიხარია, რომ ფილმმა, ორი წლის შემდეგ, დღის სინათლე ნახა და შედეგი სახეზეა. პრემიერა მდე ფილმი თეირანში ვნახე და მაშინ გამიჩნდა სურვილი, რომ ფარაჯანო ვის დაბადების დღეს, 9 იანვარს გაგვ ეკეთებინა თბილისში მისი პრემიერა. ბატონ რახიმს მოეწონა ეს იდეა და განვახორციელეთ კიდეც. როგორც ვიცი, ფილმის რეჟისორს მოლაპარა კება აქვს თეირანის საზოგადოებრივ მაუწყებელთან და მისი სატელევი ზიო პრემიერა სწორედ ირანში შე დგება. ალბათ, იკითხავთ, რატომ „ბრ ოწეულის სახელით“? „ბროწეულის ფერი“- ეს სახელი ფარაჯანოვის ერთ ფილმს ჰქვია და საერთოდ, ბროწეუ ლი გარკვეულწილად სომხებთანაც ასოცირდება. როგორც ჩვენი ქვეყ ნისთვის ყურძენია აქტუალური და ერთგვარი სიმბოლოა, ასეა სომხებ ისთვის ბროწეული... სხვათა შორის, ეს პირველი ფი ლმი არ არის, რომელიც უცხოელ ებმა გადაიღეს ფარაჯანოვზე. „სა შიშად თავისუფალი ადამიანი“ - ამ სახელწოდებით 2004 წელს უკრაინ ელებმაც გადაიღეს ფილმი, რომლის რეჟისორიც ასევე არ იცნობდა ფარა ჯანოვს. ამჟამად ფრანგი და უკრაინ ელი რეჟისორები მხატვრულ ფილმს იღებენ ფარაჯანოვზე“.
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
49
სომალი-5
სომალიში გატარე ექსკლუზიურ
მარიტა დამენია
2010 წლის სექტემბერში, ინდოეთის მიმართულებით მიმავალი გემის ეკიპაჟი სამშობლოს მხოლოდ 2012 წლის 13 იანვარს დაუბრუ ნდა. ამ ადამიანებმა წელი წად-ნახევარი სომალელი მეკობრეების ტყვეობაში გმირულად გაატარეს. თე ქვსმეტთვიანი წამების შემდეგ იმედიც აღარ ჰქ ონდათ, რომ ცოცხლები გა დარჩებოდნენ. რომ არა პრ ეზიდენტი, შეიძლება ისინი საკუთარი ოჯახის წევრებს ვერასდროს ენახათ. მოლა პარაკებებს მათ გასათავი სუფლებლად ეკონომიკის მინისტრის მოადგილე გი ორგი კარბელაშვილი აწარ მოებდა. მოლაპარაკებები წარმატებით დასრულდა და ქართველი და თურქი მეზღ ვაურები ოჯახებს დაუბრუ ნდნენ. ისინი სტამბულიდან ბათუმში პირადად მიხეილ სააკაშვილმა ჩამოიყვანა. დახვედრა ბათუმში საკმ აოდ ემოციური იყო, ამ ად ამიანებს თითოეული დღე დათვლილი ჰქონდათ.
წუთი, ა გ დ ა დ რ ე „ბევრჯ ი, რომ დ ბ ო რ ქ ი ფ ვ როცა ელიდა, ვ შ ი ვ გ ი რ ე ვეღარაფ გულში ც ა ღ დ ა ს მ ა მაგრ ატარა პ ა დ ნ ო ქ მ მაინც იმედი“
რა პირობებში იმყო ფებოდნენ ქართველი მეზღვაურები და რა ინფორმაციას ფლობ დნენ საქართველოში მათი ოჯახის წევრები, ამის გასარკვევად ჩვ ენ დატყვევებული გე მის „ოლ იბ ჯის“ კა პი ტანს ოჯახში ვესტუმ რეთ. მემედ ზაქარაძემ „პრაიმტაიმს“ ექსკ ლუზიურად უამბო იმ ჯოჯოხეთური დღეე ბის შესახებ, რომელიც სომალიში გამოიარეს. მემედ ზაქარაძე, „ოლიბ ჯის“ კაპიტანი: „გემი ინდოეთში უნდა გადაგვეყ ვანა და ჯართში ჩაგვებარებინა. დი ლის რვა საათი იქნებოდა, 2010 წლის რვა სექტემბერს გავდიოდით სუეც ის ყურეს. ჩვენ ამ დროს მეკობრეები დაგვეხსნენ თავს. სომალის სანაპი როდან 120 მილით ვიყავით დაშო რებულები. მეკობრეები სწრაფმავ ალი კატარღით მოგვიახლოვდნენ, ბორტზე იარაღის მუქარით ამოვ იდნენ, თან ჰაერში ისროდნენ, რომ არაფერი გაგვებედა. ყველანი შავკ ანიანები იყვნენ, დაახლოებით ექვსი სომალელი. ძალიან აგრესიულები იყვნენ. მთელი ეკიპაჟი კაპიტნის ხიდურზე შეგვყარეს და გვიბრძან ეს, გემი სომალის მიმართულებით მიგვებრუნებინა, თუ არადა ამოგ ხოცავთო ყველას. ჩაგვიყვანეს სუ ეციდან 400 მილის მოცილებით სა მხრეთით და იქ გაგვაჩერეს ღუზაზე 16 თვე. ყოველი დღე აუტანელი იყო ჩვენთვის, ყველა დღე ერთმანეთს ჰგავდა. ფეხები ჯაჭვებით გვქონდა დაბმული. რამდენიმე დღე არ გვ აძლევდნენ საჭმელსა და დასალევ 50
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
წყალს, გვცემდნენ, შეურაცხყოფას გვაყენებდნენ. ისროდნენ ჰაერში, არაადამიანურად გვექცეოდნენ. ჩვ ენს თვალწინ დადგებოდნენ, წყალს დალევდნენ და ცარიელ ბოთლებს ჩვენ გვიყრიდნენ, „აჰა, დალიეთო“, ზოგჯერ ამ ბოთლებს შარდით ავსე ბდნენ და მერე თავზე გვასხამდნენ და მერე ერთი დღე-ღამე ასე დაგვ ტოვეს. ზოგჯერ ორი დღე გადიოდა ისე, რომ არ გვაჭმევდნენ და არ გვ ასმევდნენ. არ გვქონდა ტუალეტში გასვლის საშუალება. თან აუტანე ლი სიცხე იყო. ბიჭებს თოკავდნენ და გემბანის გახურებულ რკინაზე აწვენდნენ. ასე რამდენიმე საათს ამყო ფებდნენ. მე ორმოც გრადუს სიცხეში მო აჯირზე ხეებით დამა კრეს. ხელები გამისი ვდა და გამიშავდა, რვა საათი ვიდექი თურმე ფეხზე ასეთ მდგო მარეობაში. ეს მერე ბიჭებმა მ ით ხრ ე ს , თორემ მე კ არ გა დ
არც მახსოვს. ახლა მე თვითონაც მიკვირს, როგორ გავძელი. ჩვენს მე ორე მექანიკოსს ერთხელ ასეთი რა მე გაუკეთეს - ტყვიის პატრონას თა ვი მოაძვრეს, შიგნით მარტო წამალი ჩატოვეს, გულზე ავტომატი მიადეს და ისე ესროლეს. წამალი აფეთქდა და დაეწვა ის ადგილი. მაგრამ ყველ ას გაგვიკვირდა, გული როგორ არ გაუსკდა, მან არ იცოდა, რომ იქ სი ნამდვილეში ტყვია არ იდო. ამისთა ნა რამის გაძლებას დიდი ვაჟკაცობა უნდა. ერთხელ, მეორე მექანიკოსი ფეხებით დაკიდეს. მარტო ჯოხით კი არა, ელექტროშნურებით გვცე მდნენ. პირველი რვა თვე სულ ასე ვიყავით. რვა თვის შემდეგ მათ თარჯიმანი შეცვალეს და ცო ტა პირობები გაგვიუმჯობესდა. ოდნავ ამოვისუნთქეთ. ისევ გე მზე ვიყავით უბრალოდ, ცოტა თავისუფლად. პირველი სამი თუ ოთხი თვე საერთოდ არ დაგვაბანინეს. ბოდი შს გიხდით, მაგრამ ოფლისა და ჭუ ჭყისგან ყველას უკვე სუნი ასდი ოდა და ბოლოს
დაგვრთეს ნება, რომ ზღვის წყლით დაგვებანა ზედამხედველის თანხ ლებით. დასალევადაც ნახევრადმლ აშე წყალი გვქონდა და საჭმელსაც ასეთ წყალზე ვამზადებდით. თუმცა არ დავცემულვართ, მაგრამ ჯანმ რთელობა ყველას შეერყა. ჭამა არ გვქონდა წესიერი და ძილი. ამდენი ხანი მარტო ბრინჯსა და მაკარონზე ვიყავით. თუმცა, სულ გვატყუებდნ „ისროდნენ ჰაერში, არაადამიანურად გვექცეოდნენ. ჩვენს თვალწინ დადგებოდნენ, წყალს დალევდნენ და ცარიელ ბოთლებს ჩვენ გვიყრიდნენ, „აჰა, დალიეთო“. ზოგჯერ ამ ბოთლებს შარდით ავსებდნენ და მერე თავზე გვასხამდნენ“ ენ, რომ ათ დღეში, თხუთმეტ დღეში ან შვიდ თვეში გაგვიშვებდნენ. რვა იანვარს, 25 კაცი, ეს მეკობრეები, მათი თარჯიმანი მოვიდნენ, მთელი ეკიპაჟი ჩამოგვიყვანეს ხიდურიდან
და კაიუტაში ჩაგვკეტეს. საათ-ნახე ვრის შემდეგ თარჯიმანმა გვითხრა, თავისუფლები ხართო. გემზე გამო ვედით და არც ერთი მეკობრე აღარ იყო. დავრწმუნდით, რომ თავისუ ფლები ვიყავით. გემს ავარიული გა დაცემა მივეცით, ანუ ვითხოვდით დახმარებას, იქვე ახლოს იყო გემი. ის მოვიდა, იმაზე გადავედით და კე ნიაში წავედით იქიდან. კენიიდან უკ ვე თვითმფრინავით დავბრუნდით. 15 საქართველოს მოქალაქე ვიყა ვით და სამი თურქი. ზუსტად რანა ირად და როგორ მოხდა ჩვენი გათა ვისუფლება, ჩვენ არ ვიცით. ვიცით, რომ ამისთვის პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა, ბატონმა გიორგი კა რბელაშვილმა, ქალბატონმა სანდრა რულოვსმა და აჭარის მთავრობამ, ძალიან დიდი სამუშაო გასწიეს. ჩვ ენ მათ მთელი ეკიპაჟის სახელით კიდევ ერთხელ ვუხდით მადლობას. რვა იანვარს ჩვენი მეზღვაურების თვის მეორედ დაბადების თარიღია. სახლში დაბრუნებულს ოჯახი და მთელი სანათესაო აეროპორტში და მხვდა. ოჯახში ყველას მკვდრები ვე გონეთ. 40 წელი ზღვას შევალიე და ასეთი რამ არ შემმთხვევია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
508-დღიანი ჯოჯოხეთი
ებული ტყვეობის რი დეტალები
გრამი წყალიც - ეს დატყვევებუ ლი მეზღვაურების კვების რაცი ონი იყო. ხშირად გამოსასყიდი თანხის მომლოდინე მეკობრეები საკვებს მეზღვაურების თვალ წინ, გემბანის მიღმა ღვრიდნენ და ისედაც გამოფიტულ და და სუსტებულ მეზღვაურებს საკვ ების გარეშე ტოვებდნენ, ზოგჯ ერ შიმშილი 3 დღესაც გაგრძე ლებულა. „ძაღლებივით გვექცეოდნენ, დღეები გადიოდა ლუკმა არ გვ ქონდა ნაჭამი, იყო შემთხვევები, როდესაც მზის ამოსვლიდან მზ ის ჩა სვ ლა მდე, ღია ცის ქვ ეშ, პაპანაქება მზეზე, 40 გრადუს ზე გემბანზე მაბამდნენ და სა ათობით უწყლოდ მტოვებდნენ. უმძიმესი დამწვრობები მივიღე. უნდოდათ ოჯახში დამერეკა და ფულის გამოგზავნა მეთხოვა, არადა ამდენი მილიონი საიდან უნდა გვეშოვა...“- მემედ ზაქარა ძე, კაპიტანი. „იყო საშინელი ფიზიკური ზეწოლა, ცემა, უმოწყალოდ გვ ისწორდებოდნენ, გვემუქრებო დნენ იარაღით, შემდეგ გვარეკ ინებდნენ სახლში, დახმარების სათხოვნელად. ვეუბნებოდით ოჯახის წევრებს, გვიშველეთ, დაგვხოცავენ, მაგრამ ჩვენს ოჯ ახებს ამდენი თანხა არ ჰქონ დათ, გაყიდეს ყველაფერი რაც გაგვაჩნდა, მაგრამ ეს, რა თქმა უნდა, არ ეყოთ“. - თემურ ბედი ნაძე, მეორე მექანიკოსი. მეზღვაურები იხსენებენ, რომ მეკობრეები იმდენად აგრესი ული და არასტაბილურები იყვნ ენ, რომ ერთმანეთთან კამათის დროს ხშირად სროლაც აუტე ხავთ: „წამებში მოვასწარით იატა კზე დაწოლა, მეკობრეების ტყ ვია უეჭველი მოგვხვდებოდა, მს გავსი ინციდენტები მათ შორის ხშირად მომხდარა, სულ რაღა ცაზე კამათობდნენ“.- ამბობს მემედ ზაქარაძე. თვადაპირველად მეკობრ ეები მეზღვაურთა გათავი სუფლების სანაცვლოდ 15 მილიონ დოლარს ითხვოდნენ, 8-თვიანი წარუმატებელი მო ლაპარაკებების შემდეგ ად ვოკატი შეიცვალა, რომელიც ეკიპაჟის წევრთა ინტერესებს იცავდა. სწორედ ამ უკანასკ ნელმა აცნობა 2012 წლის 8 იანვარს დატყვევებულებს, რომ მათ ტანჯვას ბოლო მო ეღო.ეს ამბავი, მათთვისაც 8 სექტემბრიდან - 8 იანვრამდე და მათი ოჯახის წევრებისთვ ნინო ხელაძე „პრაიმტაიმი ისაც, ფაქტობრივად მეორედ დაბადება იყო. სთვის“ ბათუმიდან „8 იანვარი იყო, საღამო, „ვეხვეწებოდით, მოგვკალით, როდესაც გემიდან დამირე თხ რეს, რომ ჩე მი დაგვხოცეთ, ნუღარ გვაწვალე კეს და მი ბთ, სიკვდილი გვინდა, ოღონდ ჩვ მეუღლე უკვე გათავისუფლ ენი ხელით ნუ მოგვაკვლევინებთ ებულია და რამდენიმე დღეში თავს“- ასე იხსენებს ტყვეობის ჩამოვა, სიხარულისგან ხმა დღეებს თემურ ბედინაძე, 64 წლ ვერ ამოვიღე, რთულია იმის ის მეზღვაური, რომელიც, გემზე ახსნა, რაც ვიგრძენი“- ნაირა მეორე მექანიკოსის მოვალეობ ხალვაში, თემურ ბედინაძის ას ასრულებდა, 1970 წლიდან ის მეუღლე. „აღთქმა მქონდა დადებუ მეზღვაურია. ტყვეობაში კი უკვე მეორედ მოხვდა, პირველად ვიეტ ლი, სანამ ჩემი შვილი არ ჩა მოვიდოდა, ერთ ცრემლს არ ნამის ომის დროს... „ეს არის დღეები, რომელიც მე გადმოვაგდებდი, მთელი 16 და ჩემმა კოლეგებმა სამუდამოდ თვე ტირილს ვიკავებდი, თვ უნდა წავშალოთ მეხსიერებიდან. ითმფრინავის ტრაპზე რომ სომალი ჩვენთვის აღარ არსებო დავინახე, ისტერიკული ტი ბს“- იხსენებს დავით დევაძე, 25 რილი ამივარდა, ეს სასწაუ წლის, კაპიტნის მეორე თანაშემწე. ლია“- ნატალია კაიტამბა, და სომალი მისთვის ტყვეობაში ყო ვით დევაძის დედა. „84 წლის ვარ და ასეთი სი ფნის პირველი გამოცდილებაა, ამ შემთხვევის შემდეგ უჭირს დაკო ხარული ცხოვრებაში არ მი ნკრეტება მეზღვაურის პროფეს გრძნია, მე შვილი დამიბრუნეს, მე და ჩემი შვილის ცხოვრებაში იას განაგრძობს თუ არა. მაკარონი, 2 ხახვი და 4 კარტ ახალი ათვლის წერტილი გაჩნ ოფილი, უკეთეს შემთხვევაში, 250 და“- ნარგული ბედინაძე.
„ბიჭებს თოკავდნენ და გემბანის გახურებულ რკინაზე აწვენდნენ. ასე რამდენიმე საათს ამყოფებდნენ“ გურანდა ზაქარაძე, მემედ ზაქარაძის ქალიშვილი: „როცა მათი დატყვევების შე სახებ შევიტყვე, მთელი დღეები ტირილის მეტს ვერაფერს ვახე რხებდით. სამი დღის შემდეგ გა დმორეკა და გვითხრა, შეიძლება მალე ჩამოვიდეთო, მაგრამ 16 თვე გაგრძელდა ეს ყველაფერი. მე უკვე მეგონა, რომ მამას ცო ცხალს ვეღარ ვნახავდი. კი გვ პირდებოდნენ, რომ გამოუშვე ბდნენ, მაგრამ ნელ-ნელა ყველა იმედი გადაგვეწურა. ძალიან მოულოდნელი იყო მათი გათა ვისუფლება. 20 დღით ადრე გვ ითხრეს, რომ საშობაო საჩუქარს გვიწყობდნენ, მაგრამ შობამაც გადაიარა და უკვე იმედი აღარ გვქონდა. მერე დედამ დამირეკა და მითხრა, რომ მამა გაათავ ისუფლესო. სიხარულისგან ტი რილი ამივარდა. მასზე ძალიან იმოქმედა იქ გატარებულმა თვ ეებმა, ძალიან დასუსტებულია და რამდენიმე წლით დაბერდა. ძალიან ნელა საუბრობს და სი არულიც აღარ შეუძლია ძველ ებურად“.
ნაზი ზაქარაძე, მემედ ზა ქარაძის მეუღლე: `გათავისუფლების ამბავი რომ შე მატყობინეს, ჩემს სიხარულს საზღვარი არ ჰქონდა, ხან ჩემს დას ვურეკავდი, ხან ნათესავებს და მეზობლებს. ამ დღეს თექვსმეტი გაუსაძლისი თვე ველოდით, სად არ დავდიოდით, რომ რამე გვექნა, საშინელ დეპრესიაში ვიყავი, არსად წა სვლა არ შემეძლო. ნათესავი მომიკვდა და გასვენებაში არ წავსულვარ, ასეთ ადგილებში როგორც კი მივიდოდი მაძა ხებდნენ, ჩვენთან როგორ მოდიხარ, შენ რა გეშველებაო. რვა თვე საერთოდ მისი ხმა არ გამიგია, ბოლოს 28 აპრილს და მირეკა და ვფიქრობდი, რომ უკვე გარდ აცვლილი იყო და ამას არ გვეუბნებოდ ნენ. ათას რამეს ამბობდნენ, ზღვაში აგ დებდნენ მიცვალებულებსო. ჩემი მეუღ ლე 63 წლისა გახდა, პატარა აღარ არის და ძალიან მეშინოდა, რომ ვერ გაუძლე ბდა. ის თითქმის 40 წელია ზღვაშია, მს გავსი არაფერი შემთხვევია. გემი ჯართ ში ჩასაბარებლად მიჰყავდათ. პირველ სექტემბერს დამირეკა, გემი ინდოეთში მიგვყავს, ჯართში ჩავაბარებთ და 16 სექტემბერს შეგეხმიანებითო. 8 სექტ ემბერს თურმე დაუჭერიათ. მე მეორე დღეს ჟურნალისტები მომადგნენ და მა
თგან შევიტყვე ეს ამბავი. მე სახლში არ ვიყავი, ჩემი ქმრის ბიძაშვილის ორმოცი იყო და ჩემი რძალი იყო სახლში, მაგან დამახვედრა ამბავი. ჩემი რძალი ცუდად გახდა და დამირეკა. მეც ჟურნალისტე ბი დამხვდა სახლში, საშინელ ემოციებში ჩავვარდი. რვა თვე ჯაჭვებით ჰყოლიათ გადაბმული, საშინლად აწამებდნენ და ფულს ითხოვდნენ. პრეზიდენტის და ხმარება რომ არ ყოფილიყო, ისინი ისევ იქ იქნებოდნენ. რომ გავიგე, ამ ამბავში ბატონი სააკაშვილი ჩაერთო, იმედი გამიჩნდა, აჭარის მთავრობაც მუდამ საქმის კურსში გვაყენებდა~. მემედ ზაქარაძის უფროსი ვაჟი მეზღვაურია, სინგაპურში იმყოფე ბა კონტრაქტით და დაახლოებით 20 დღეში ჩამოვა. მიუხედავად გა დატანილისა, ოჯახს არც უფიქრია, რომ უფროს შვილს ამ პროფესიის დატოვება მოსთხოვოს. მან მამის გათავისუფლების შესახებ ტელე ფონით შეიტყო და ამ ამბავს ძალიან ემოციურად შეხვდა. თავად მემედ ზაქარაძემ კი მეზღვაურის კარიერა დაასრულა. მას ახლა სახლში შვილ იშვილებთან ყოფნა ურჩევნია, მა თთვის მოსაყოლი კი ნამდვილად ბევრი ექნება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
51
გამოფენა „ქალაქი ყინულში“
„კავკასიის უნივერსი ტეტი“ რომ ყოველთვის ნოვატორული იდეებით გამოირჩევა, ეს უკვე ყვ ელასთვის ცნობილია. ამ ის კიდევ ერთი დასტური რამდენიმე დღის წინ გა მართული ღონისძიება იყო. 13 იანვარს, შარდენის ქუჩაზე მდებარე პატარა სკვერმა საკმაოდ ორიგ ინალურ გამოფენას უმ ასპინძლა. გლინტვეინი, მუსიკა და უამრავი ფო ტოაპარატი... „კავკასიის უნივერსიტეტის“ მედიის სკოლის სტუდენტებმა, გურამ წიბახაშვილის ფო ტოჟურნალისტიკის კლ ასში შექმნილი ნამუშევრ ები, გაყინულ ფორმებში, ღია ცის ქვეშ გამოფინეს. კავკასიის მედიის სკოლ ისთვის ეს მეორე კურსის ფინალური გამოცდა იყო. შეგახსენებთ, რომ გურამ წიბახაშვილის კლასის სა გამოცდო პროექტს უკვე ტრადიციულად „ქალაქი“ ჰქვია. წამში გაჩერებუ ლი სამყარო, რომელიც CSM-ის 40-მდე სტუდენტმა წყალში გაყინა, არ დაგი მალავთ და მართლაც ორ იგინალური იყო. გამოფე ნაზე ნამუშევრების წარდ გენა ნებისმიერ მსურველს შეეძლო. ერთ-ერთი ასეთი თავისუფა ლი მონაწილე, რომელმაც ფოტო წყალში გაყინა, ფოტოგრაფი იუ რი მეჩითოვი იყო. იური მეჩითოვი: „მე მგ ონი, რომ გურამს, როგორც კრეა ტიულ პიროვნებას, მოუნდა გა ეჟღერებინა ის ფრაზა, რომ ეს არის გაყინული მოძრაობა. უკვე პოსტმოდერნიზმია, ანუ შეიქმნა და იყინება ხელმეორედ. ამ გამო ფენაზე მეც მოვიტანე 1994 წელს კახეთში გადაღებული სურათი. ეს ფოტო, ჩემს ღია ბარათების კრებულშიც შევიდა. ფილოსოფი ური გააზრება ყოველთვის საჭი როა“. როგორც „კავკასიის უნივერ სიტეტის“ მედიის სკოლის დეკანი, ნინო ჟიჟილაშვილი ამბობს, გამო
52
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ფენის მიზანი სტუდენტების ნამუშე ვრების ფართო აუდიტორიის წინაშე წარდგენა იყო. ნინო ჟიჟილაშვილი: „გამოფე ნა – „ქალაქი ყინულში“ ფოტოგრაფ გურამ წიბახაშვილის ინიციატივითა და იდეით მოეწყო. წარმოდგენილი ნამუშევრების უმეტესობა, კავკას იის უნივერსიტეტის მედიის სკოლის მეორე კურსის სტუდენტებს ეკუთ ვნოდათ. უკვე მეორე წელია, ფოტო ჟურნალისტიკის კლასში, ფინალურ გამოცდად გვაქვს თემა „ქალაქი“. სტუდენტები მთელი სემესტრის განმავლობაში სწავლობდნენ ფო ტოჟურნალისტიკას და ფინალური გამოცდისთვის, თემაზე „ქალაქი“, შექმნეს კონკრეტული ფოტოები.
ჩვენი მიზანია, სტუდენტებს საშუ ალება მივცეთ, რომ თავიანთი ნა მუშევრებით, თავიდანვე წარსდგნენ ფართო საზოგადოების წინაშე. ასე ხდება, როგორც ფოტოკლასში, ის ევე დოკუმენტურ კინოკლასში, ტე ლეკლასში და რადიოკლასში. ჩვენ გვინდა, რომ ყველა პრაქტიკული ნაწილი, საჯარო იყოს. სტუდენტე ბმა საზოგადოებისგან მიიღონ გა მოხმაურება, შეფასება, ჯანსაღი კრიტიკა და ა.შ. ამ გამოფენის მიზა ნი, სტუდენტების ფოტონამუშევრ ების ფართო აუდიტორიის წინაშე ორიგინალური ფორმით წარდგენა იყო და ვფიქრობ, გამოვიდა კიდეც. მომავალ წელს ახალი სპეციალობა, აუდიო ვიზუალური ხელოვნება გვ
ემატება და გვინდოდა, რომ მსურ ველებისთვის ამ სიახლის შესახებაც გვეთქვა“. გამოფენა გვიანობამდე გაგრძე ლდა. როგორც „კავკასიის უნივერსი ტეტის“ პრეზიდენტი კახა შენგელია ამბობს, მომავალში უნივერსიტეტი ბევრ ნოვატორულ პროექტს განახო რციელებს. კახა შენგელია, „კავკასიის უნ ივერსიტეტის“ პრეზიდენტი: „ყოვე ლთვის ვცდილობთ, რომ ნოვატორე ბი ვიყოთ. ამ გამოფენით კიდევ ერთი ახალი სიტყვა თქვეს „კავკასიის უნ ივერსიტეტის“ მედიის სკოლის სტ უდენტებმა, ამ შემთხვევაში გურამ წიბახაშვილის კლასმა. წარმოდგე ნილ ნამუშევრებს რაც შეეხება, ეს არის მართლაც არტი, ხელოვნების ახალი მიმართულება, ახალი სიტყვა. ყოველთვის მზად ვართ, რომ ნოვა ციებით გავაოცოთ საზოგადოება“. ხატია ალფაიძე, „კავკასიის უნ ივერსიტეტის“ საზოგადოებასთან ურთიერთობის დეპარტამენტის ხელმძღვანელი: „ასეთი ორიგინალ ური ფორმით გამოფენის მოწყობის იდეა ბატონ გურამ წიბახაშვილს ეკ უთვნის. უკვე მეორე წელია, რაც ეს გამოფენა ჩვენთვის ტრადიციად იქ ცა. ჩვენი სტუდენტები, ყოველ ფინა ლურ გამოცდას ფოტოგამოფენით ასრულებენ. ყოველწლიურად იხვე წება იდეები. გარდა იმისა, რომ ამ გამოფენით სტუდენტები გამოცდას აბარებენ, მათ აქვთ საშუალება სა
კუთარი შემოქმედება საზოგადო ებასაც გააცნონ. გაუზიარონ, რო გორია ახალგაზრდების თვალით დანახული გაყინული ქალაქი და თუ ჩავუღრმავდებით იდეას, ყი ნულის ლღობის გზებიც შეიძლება დავსახოთ - გავათბოთ გაყინული საზოგადოება“. მარიამ დაბრუნდაშვილი, CSM-ის მეორე კურსის სტუდ ენტი: „ჩემს ფოტოზე, რომელიც ნაყინის ყუთში გავყინე, გამონგრე ული კედელია დაფიქსირებული. რამდენიმე ჩემმა ჯგუფელმა კი ფოტო ჭიქაში გაყინა. საკმაოდ ბე ვრი ნამუშევარი იყო წარმოდგენი ლი და ვფიქრობ, კარგი გამოფენა გამოვიდა“. ანო მაისურაძე, CSM-ის მე ორე კურსის სტუდენტი: „მე, რუ სთაველზე ჟურნალებით მოვაჭრე ბებოს ფოტო გავყინე. ცოტა სე ვდიანია, მაგრამ თემატური. მგონი კარგი გამოვიდა და ყველა კმაყ ოფილი იყო“. ნი კი პე რკ ინი, CSM-ის მე ორე კურსის სტუდენტი: „ეს არის სიახლე ფოტოჟურნალისტიკაში, იქიდან გამომდინარე, რომ პირვ ელად მოეწყო მსგავსი გამოფენა. ჩვენთვის, როგორც სტუდენტები სთვის, ეს სტიმულია, როცა საზო გადოებას საკუთარი თვალით და ნახულ გაყინულ ქალაქზე ფოტო ებით ესაუბრები. ვიფრობ, კარგი გამოვიდა“. R
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბესო დუღაშვილი მსოფლიო კარიკატურისტთა ოცეულშია დეა თავბერიძე
ბესიკ დუღაშვილი მს ოფლიო კარიკატური სტთა ოცეულში მოხვდა. მისი მეგობრული შარჟ ები უკვე მთელ მსოფ ლიოშია პოპულარული. „ფეისბუკზე“ განთავსე ბულ მის კარიკატურებს უამრავი დამთვალიერ ებელი ჰყავს. „ფეისბუ კის“ ადმინისტრაცი ის ცნობით, ერთ-ერთი კარიკატურა მილიარდ 92-მა მილიონმა ადამია ნმა ნახა. წინა კვირას კი მსოფლიო კარიკატური სტთა საიტზე მოწყობ ილ კონკურსზე უკვე მე ორედ მეორე ადგილის მფლობელი გახდა. თუ მცა, დამთვალიერებლე ბის გასაკვირად, მასაც და პირველ ადგილზე გასულსაც ერთნაირი ქულები ჰქონდათ. ამის გამო მხატვარს ცოტა თი გულისტკენა აქვს, მაგრამ სარეიტინგო ბრ ძოლაში ჩაბმას სამო მავლოდაც აპირებს... ნათლობა სახატავი ფა ნქრით
ბესიკ დუღაშვილის შესახებ ბევრი საინტერესო ისტორია მსმენია, თუმცა ერთ-ერთმა ძა ლიან გამაოცა. პატარას სეფს ისი განუვითარდა და სიკვდილს სასწაულებრივად გადაარჩინეს, მერე კი სამი თვისა მოსანათლ ად სიონში მიიყვანეს. ხელებით თურმე სახატავ რვეულსა და ფანქარს ჩაბღაუჭებოდა. როცა ტანსაცმელს ხდიდნენ, ფანქ არი მეორე ხელში გადაუტანია. ემბაზში ჩასმისას გამორთმევა დაუპირებიათ და მწარედ ატირ ებულა. მღვდელს გასცინებია, – ჰქონდეს, არ გამოართვათო. ასე მოუნათლავთ სახატავი ფა ნქრით. ბესიკ დუღაშვილი: „კი, მა რთალია ეს ისტორია. სულ მე უბნებოდნენ ხოლმე ჩემები, ეს რა სასწაული ჩაიდინე მაშინო. ისე, ჩემი თავი ხატვის გარეშე არ მახსოვს. ძილის დროსაც, ბალიშის ქვეშაც კი ფანქარი მე დო, თურმე ძილში ვამოწმებდი, მედო თუ არა თავქვეშ. თუ იდო, მშვიდად ვაგრძელებდი ძილს“.
პირველი ნახატი
„ეს იყო სამი წლის ასაკში და ხატული თოვლის ბაბუა. თუმცა ეს არ გახლდათ უბრალო თოვლ ის ბა ბუა, ეს იყო მო ხუ ცი კა ცის პორტრეტი თავისი ნაოჭებით. არ სჯეროდათ და გაოცებულები კი თხულობდნენ: მართლა სამი წლ ისამ დახატა?“
სკოლის პერიოდი
„ხატვის წრეზე „პიონერთა სა სახლეში“ დავდიოდი. ერთი ბავშ ვის გამოფენა იყო, სადაც ყველა იყო მიწვეული, მე კი არ ვიცოდი. შემდეგ ბავშვებისგან გავიგე და წავედი. გამოფენაზე ვნახე ჩემი სამი ნახატი, ის ბავშვი კი ხსნიდა, როგორ დახატა ისინი. ტირილით გამოვვარდი, მეხუთე თუ მეექვსე კლასში ვიყავი მაშინ. ასეთი მომე ნტი ბევრი იყო ჩემს ცხოვრებაში. შემდეგ მასწავლებელთან გავასა ჩივრე, რაღაც ახსნა მოუძებნეს... მე კი ვიცოდი, რა ახსნაც ჰქონდა ამ ყველაფერს. – რა ახსნა მოუძებნეს? – არ გეწყინოს, ნახატები აკ ლდებოდაო. ეს, ალბათ, მშობ ლების ფაქტორმა განაპირობა მაშინ. ხშირი იყო მსგავსი უსამ ართლობები. ოლიმპიადები რომ ტარდებოდა, სადაც ჩემი ნახატი, ან ნახაზი ძლიერი იყო, მაინც ყო ველთვის სხვა იმარჯვებდა. ხანდ ახან მიფიქრია, რომ ხატვისთვის თავი დამენებებინა. გული მწყდ ებოდა, როცა ვხედავდი, როგორ „ჩალიჩობდნენ“ სხვისი მშობლები, დედაჩემი და მამაჩემი კი – არა. ცოტა რომ დავბრძენდი, მერე მი ვხვდი, რატომაც ხდებოდა ასე. დედაჩემი და მამაჩემი რომ ასე მოქცეულიყვნენ, დღეს მე ასეთი მებრძოლი არ ვიქნებოდი. ტკივ ილს ახლაც განვიცდი, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ყველაფერს ადვილად უნდა დანებდე. ბევრი რაღაც მტკენია, ბევრჯერ დამწ ყვეტია გული... ორჯერ ავიღე პი რველი ადგილი კარიკატურისტ ების კონკურსზე, საზღვარგარეთ ექვსჯერ მქონდა მიწვევა, თუმცა ფინანსური კრიზისის გამო ვერ წავედი...“
ნიკოლაძე, თეატრალური სტუდია და სამხატვრო აკადემია
„მერვე კლასში ვიყავი, როცა გადავწყვიტე, ნიკოლაძეში ჩა მებარებინა. მამაჩემი მივიდა პი რობების გასაგებად, იქ თავისი ბავშვობის მეგობარი ნახა, რომე ლმაც უთხრა, რომ ჩაბარება და გამოცდაზე დაშვება ქრთამით
ხდებოდა. მამაჩემმა მითხრა, რომ აჯობებდა, მოვმზადებულიყავი და აკადემიაში ჩამებარებინა. მა ინც ვცადე, მაგრამ მოხდა ისეთი რაღაც, რომ ბოლო გამოცდაზე ნახატი დამიჭრეს. მაინც ჩავაბარე ნიკოლაძეში. არაჩვეულებრივი პე დაგოგები მყავდნენ. მეორე კურსზე თეატრმა გამი ტაცა და „თეატრალურ სტუდია ში“ ჩავაბარე. სტუდიაში სწავლის პერიოდში ხშირი იყო შემოქმედ ებითი საღამოები, წამყვანი მე ვი ყავი. ძალიან გავიწაფე ამ საქმეში. სტუდიის დამთავრების შემდეგ ვეტერანთა კლუბში დავიწყე მუ შაობა რეჟისორად. ვმუშაობდი ისნის ფეხსაცმელების ფაბრიკ აშიც დიზაინერად, ვაკეთებდი სა ექსპორტო ფეხსაცმელს. ასევე, დავამთავრე სამხატვრო აკადემ იის არქიტექტურის ფაკულტეტი, ინტერიერისა და დიზაინის სპეც იალობით“.
პირველი გამოფენა და ხმ აური
„1991 წელს გავაკეთე ჩემი გა მოფენა „თეთრ გალერეაში“, ჩემს დაბადების დღეზე, 4 ნოემბერს, 4 საათზე. პირველი ვიყავი საქა რთველოში, ვინც „ალა-ფურშეტი“ შემოიტანა გამოფენის გახსნაზე. მაშინ ყველაფერი გამოვფინე, რაც
ოცდაოთხი წლ ის ასაკამდე შევქმენი. შედეგი ძა ლიან ხმაურიანი იყო – გამოფენა გაქურდეს. წინა დღეს ჩემს გა მოფენას უცხოელთა დელეგაცია ესწრებოდა. ვიღაცას გაუგია მა თი ბოლო სიტყვები: „შენ რომ იქ მყავდე, მილიონერი იქნებოდი, იმდენად ეგზოტიკური ხარ ევრო პისთვისო“. თუმცა მთავარი ისაა, რომ დაბოლოება ვეღარ გაიგო და იფიქრა, რომ ეს ნახატები ძა ლიან ძვირად შეფასდებოდა“.
კარიკატურები
„კარიკატურებს ვხატავდი მა შინ, როდესაც ვიღაცას დავცინ ოდი. მასწავლებლის კარიკატუ რაც დამიხატავს. სერიოზულად გვიან მოვკიდე ხელი და ჩემი შემოსავლის წყარო გახდა. მერე პოლიტიკოსების კარიკატურები დამიგროვდა და მიშა მაჭავარი ანის დამსახურებით გამოფენაც მოვაწყვე. ვთხოვე, პარლამენტში კარიკატურების გამოფენა გამე კეთებინა და საჩუქრად გადამე ცა ისინი პოლიტოიკოსებისთვის. ზოგ პოლიტიკოსს მოეწონა კარი კატურა, ზოგს – არა. ვისგანაც არ მოველოდი წყენას, იმას ეწყინა. – თუ მოუმართავთ თხოვნით კარიკატურის დახატვის შესა ხებ? – ძალიან ბევრი მთხოვს, მაგრ ამ სწორედ კარიკატურების ხატვ ით ვარჩენ ოჯახს. – როგორ ხატავთ? ძალიან ბევრი კარიკატურა გაქვთ უსას ყიდლოდ დახატული? – ერთმა მომწერა „ფეისბუ კზე“, რომ უსასყიდლოდ მარტო ცნობილი ადამიანების კარიკატუ რებს ვხატავო. მე როგორც აკად ემიურ ნახატზე ვმუშაობ ხოლმე, ასე ვუდგები ამასაც. ჩემთვის არ აქვს მნიშვნელობა, ვის დავხატ ავ, მთავარია, კარგი დასახატი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იყოს. – რას ელოდები 2012 წლ ისგან? ხარ თუ არა ოპტიმი სტურად განწყობილი? – ყოველთვის გამოვდივარ რეალობიდან. ძალიან მინდა მქონდეს, ბაკომის პლანშეტი. ახლა მაქვს პლანშეტი, ანუ აქ ვხატავ და იქ ვუყურებ. მინდა მქონდეს დიდი ეკრანი, სადაც შემიძლია ვუყურო, რასაც ვხ ატავ. მინდა მქონდეს სახელო სნო, სადაც ძალიან ბევრ რამეს გავაკეთებდი, მუშაობის პი რობები რომ მქონდეს, ბევრად უფრო ნაყოფიერი ხელოვანი ვიქნებოდი. აი, 2012 წელი თუ ამ სურვილებს ამისრულებს, მართლა ბედნიერი ვიქნები“.
სახვითი ხელოვნების სტუდია
„სტუდია გავხსენი 159-ე საჯარო სკოლაში. სახვითი ხე ლოვნების სტუდია ჰქვია. ასაკი შეზღუდული არ არის. მყავს მოსწავლეები. ყველა ძალიან ნიჭიერია, მაგრამ ერთს გამო ვყოფდი – 7 წლის დაჩი თევზ აძეს, რომელმაც უცბად აუღო ალღო, რასაც ვუხსნი. ისეთ რაღაცებს აკეთებს, თამამად შემიძლია ვთქვა, რომ ყველა აბიტურიენტს გაუჭირდება“.
ოჯახი
„მყავს მეუღლე. პროფეს იით ტელე-რადიოდიქტორი და წამყვანია. მყავს ორი შვ ილი – ათი წლის ლაშა-გიორგი და შვიდი წლის ანანო. ორივე ხატავს, მაგრამ ამას მე ცოტა კრიტიკულად ვუდგები. ანანო თითქმის ჩამოყალიბებული ხელოვანია, მის სწავლას არ ვაქცევ იმდენად ყურადღებას, რამდენადაც – დიზაინს“. ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
53
თამრი ფხაკაძე გეძღვნება შენ გაგრძელება (დასაწყისი N146, 147)
ჯ ა ბ ა: ქირურგი მა გარი ყურადღებიანი ბიძა იყო. მაგარი მამაშვილური პონტი დამიჭირა და რამე. სულ მებაზრებოდა, შენხ ელა შვილიშვილი მყავს, გე რმანიაში სწავლობს, პატა რაობიდან წიგნის ჭია იყო, სულ კითხულობდა, სულ კითხულობდა და აი ბატო ნო, იქაურ უნივერსიტეტში თითით საჩვენებელი სტუდ ენტია... შავი სამყაროსგან ყოველთვის შორს ეჭირა თავი. ქუჩაში, უბანში არ გა დიოდა, არ უსაქმურობდა ბირჟაზე, თავისი სამყარო ჰქონდა... თითო-ოროლა მე გობარი აკითხავდა სახლში, დასხდებოდნენ, ფილმებს უყურებდნენ, კომპიუტერს თამაშობდნენ... ქუჩა შარია. ანგელოზივით ბიჭი ხარ. სწ ორად იცხოვრე, ისწავლე... აქედან რომ გახვალ, ბოღმა გულიდან ამოირეცხე, ახალი ცხოვრება დაიწყე, შვილო... მე ჩემსას ვფიქრობდი. აქ ედან რო გავალ, საქმე მაქვს ბევრი. მე ჩემი უნივერსიტე ტი მელოდება, ბაბუ. ჩემი დიპლომი მაქვს ასაღები. მეორე საღამოს, კარგად რო მობნელდა, ფანჯრიდან გადავძვერი. სახანძრო კი ბით საკაიფოდ ჩავედი და მოვხიე. უბანში ავაჭერი. ბირჟაზ ეა ყველა. ბაზრობენ რაღა ცას. დამინახეს, დამუნჯდნ ენ. მე თქი, რა იყო, შრ ამ ია, რქები ხო არა! სახლში ავედი. ამომყვნენ ზარო, ტყუპები და თემურა „ბრძენი“. ვიბაზრეთ. ბალახიც გა იჩ ითა ცო ტა. მე თქი, - მო საკლავია? ბაზარი არააო, ტყუპებმა და ზარომ, - მოსა კლავია. თემურამ, - მოსატ.. ავიაო. გამეცინა. ორჯერაა გაუპატიურებაზე გასროკ ილი. სიცილზე გაკერილი მქ აჩავს. მაგარი მტკივა. ბოღმა ხურდება გულში, მაგის. ჩვენ ხვალე გავალთ, გა მოვალთ, მაგ ნაბოზრის დვიჟენიებს გავიგებთო, ტყ უპებმა. მეთქი, კაი, მე სხვა საქმე მაქვს. შაბურა უნდა ვნახო. მაგარი გაუკვირდათ. - რაზე, სიმნ? - ზარომ. მეთქი, ნაპარავია დასა ბრუნებელი ერთგან. შაბუ რას სიტყვაა საჭირო. - მიგესვლება, ბრატ და მიდი, - თქვა თემურამ, - შე ნი სახელი გაქვს. უარს არ გეტყვის თუ სპრავედლივი ბაზარია. მეორე დილას იმათმა თა ვისი დვიჟენიები დაიწყეს, მე - ჩემი. შაბურას უბანში, მის ეზ ოსთან ასული ტაქსი ფულს არ იღებს. სახელი აქვს. პა ტივს სცემენ. ეგეთი მასტია. ავედი. შრამი ნახა. გა აჟრიალა ვატყობ, მარა არ აფერი უთქვამს. ბევრს არ ბაზრობს. მეთქი, ასე და ასე, კომპიუტერები, სააგენტო „ბესტი“. სიკეთეზე სიკეთე მაქვს გასაცემი, დამეხმარე. მეთქი, მერე მეც სადმე, რა
54
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ჩვენ სამნი და „მე“, ამიერიდან „მე და შენ“ ეწოდება. სახელდობრ, სად ხარ ნახატში, ვერც კი აგიხსნი, მაგრამ ხარ. გაჩნდა შენი მზერა, და არა თვალები. გაჩნდა შენი სუნთქვა, ხმა და დუმილიც. სტივმა ოკეანის გაღმა იგრძნო რა ღაც და უკვე რამდენჯერმე მკითხა: „არე ყოუ ინ ლოვე, ბაბყ? ქარიშხალმა, სახელად „ირენ“ თუ „თომას“, თუ „ანჯელა“ გაუმძაფრა ინტუიცია და ნევროზი. გაუთავებ ლად მეწუწუნება, რომ ნიავის ოდნავ დაბერვაზეც კი შიში იპყრობს, რომ კომპანიამ სერიოზული ზარალი ნახა, რომ ჯა ნდ აბა და ჰე ლლ მე, რო გორ მივატოვე!! მე ვურჩევ უფრო ხშირად ესტუ მროს ჯესის - ფსიქოთერაპევტს. და საერთოდაც, ჩაუღრმავდეს ამ ქალს. ო, სტივ! მეც მიახლოვდება, უფრო სწორად უკვე მანგრევს ქარიშხალი, ტაიფუნი სახელად „კოკი“! მაგრამ, შენგან განსხვავებიოთ, არსად გავრ ბივარ, თავს არ ვშველი, მზად ვარ და ვიღუპო, მზად ვარ შევაკვდე! Yეს! I`მ ინ ლოვე!
მეში, რავი. ისე წამოვედი, არც ჰო უთქვამს, არც არა. მეორე დილას ვიღაც პაცანი ამომ ადგა უბანში რაფით. გამიკვირდა მა გარი, ჩემი დედა. მეთქი, ვინა ხარ, რა გინდა. - ასატანია რაღაც სააგენტო „ბე სტში“, - მეუბნება, - ვინმე უნდა გამყ ვეთ. ზაროს შავ BMW-ში ჩავხტით. უკან პაცანი გავიყოლეთ. დავუბერეთ ჩემი, ჭკუაზე არა ვარ სიხარულით. გავჩითეთ და ავაჭერით. მივუშვით რაფი. მიაყენა ზედ იმ „ბესტს“. ჩვენ შორიახლოში წავჩერდით. შავი შუშაა, არ ვჩანვართ. გამოეფინენ ტიპები, ჭკუაზე არ არიან, ვერაფერი გაუგით, რამსები აქ ვთ არეული, იმის დე! დასირდენ, ჩემი! ესეც გამოვიდა. სულ სხვა ვიდზე იდგა. ჯინსი და საკაიფო თეთრი სვ იტრი რაღაც. თმა გაშლილი. სულ სხ ვა ქალი, რა. მაგარი მევასება ეგეთები. სუ რო სხვადასხვანაირები ეძრობიან. დგას გაშტერებული. კომპიუტე რები შეაქვთ უკვე. მაგარი სიხალისეა და რამე. ბაზარი არაა, ისე უნდა წამოვს ულიყავი. უხმოდ რაა. მაგრამ ავდექი უცებ და მესიჯი გავუძრე. მობილუ რის ნომერი გაჩითული მაქვს უკვე და რამე. მეთქი „სიკეთეზე სიკეთე. ბაზარი არაა“. ბოზიშვილი ვი ყო, მადლობების და ეგეთებისთვის არა. მკიდია მადლობები. პროსტო, მაინტერე სებს, რო წაიკითხავს, რა და როგორ... ვხედავ კიდეც, როგორ დახედა მესიჯს, როგორ წაიკითხა. ფერმა აარტყა ცოტა. საკაიფოდ ცოტა ზე გაეღიმა. ჭყიპინი არ აუტეხია და რამე ქაჯო ბა, მაგარი დასტოინად ჩაატარა, რაღაც. - გევასება, სიმნ? - მკ ით ხა ზა რომ. მო წვა ვის ვუყურებ და რამე. არაფერი ვუპასუხე. მივადგი და ისეთი დავუ ბერე, ვიღაც ბებო ავაკაპოტე კინაღამ პროსპექტზე, ჩემი დე და... მევასა რაღაც, რო გაიღიმა. კ ო კ ი: ძალიან დროუ ლია. ერთ-ორ დღეში მივფ რინავ. პარიზი - ამსტერდამი. პარიზში - კონფერენ ცია კინოაკადემიაში, ჟო ელი ახალ-ახალი იდეებით, ტვინის ბურღვით. ამსტ ერდამში... ამსტერდამში გაცილებით სასიამოვნო პროექტი სახელად „წითე ლი კვარტალი“. ლიზი ეჭვიანობის უღრან ტყეშია. ტვინს ჟიმავს. ვიღაც სტიუარ დესებზე ბოდავს, ვიღაც ჰოტელის ქალებზე, კონფ ერენციის მონაწილეებზე, მთლიანად, ევროკავშირის ბოზებზე. მთელი საღამო მესიჯებს მიგზავნის. ტიპიურ ქალურ სირობებს. „ჩემსავით ვერა ვინ მოგეფერება“, „ისეთი რა იციან, რაც მე არ ვიცი“? „იც ოდე, მეც გიღალატებ“, „ხომ გაგახსენდები ხოლმე“? „ბა ვშვი მინდა შენგან“, „ცოლად შემირთე, კოკ! შემირთე რა ცო ლად, ა“? „მოვიდე“? არ ვპასუხობ. მშვენივრად იცის, როცა არ ვპასუხობ, უნ და შემეშვას. მილიონი სმს-იც
რომ გამომიგზავნოს, პა სუხს ვერ ეღირსება. უნდა შემეშვას ახლა. სცენარზე ვმუშაობ. ვფიქრობ. სხვა ყველაფერი მკიდია. ა ნ ა: მე თითქმის ყო ველ საღამოს ვმოგზაურობ ინტერნეტში კინოსტუდიის საიტზე. www.chavicikleshenze.ge ფოტოგენური კაცი ხარ. შავი თვალებით ფოკუსს ხვ რეტ. მე უკვე ვიცი ყველა შენი ფოტო: შენ და ჩვენი მიმქრალი ან ამომავალი კინოვარსკვლავები. შენ და იტალიური კინო. შენ და ჰო ლივუდი. შენ და იაპონელები. შენ და პარიზის კინოაკადემია. შენ და კანის ჟიური. შენ და შენი ფილმის აფიშა. შენ და შენი სტუდენტები კინოსარეჟისო როზე. მე კიდევ ერთჯერ, კიდევ ორჯერ, კიდევ ბევრჯერ ვნახე ყველა შენი ფი ლმი. მე გადავიკითხე ყველა შენი ინტე რვიუ, გავიხსენე ყველა ელიტარული ჭორი, რაც კი შენთვის მოუძღვნი ათ... ასეა, ვმოგზაურობ შენს ცხ ოვრებაში. შენი ცხოვრების
გარშემო, უფრო სწ ორად. კინ ოს ტუ დი ის მთელ სატელეფო ნო ქსელს იოლად ვარღვევ და შენი მობილურის ნო მერსაც ვიგებ. მა ნიაკივით ვიქცევი, მოკლედ. ერთ კვირაში გა მოფენა მაქვს თეთრ გალერეაში. დაგპატიჟებ. ვნახოთ, რა გამოვა. ვერ გამიგია, რაზე და ვები ასე. მანქანა რომ გა აჩერე, იმაზე თუ ის ფრაზა რომ მაჩუქე, ის ჩემთვის უკვდავი „არც კი ვიცოდი, ჩვენში ლამაზი ქალები“... შე იძლება, შენი ფილმებისგან უკვე მზად ვიყავი ამისთვის? ან იქნებ უბრალოდ, საჩემო მამაკაცურ ბიოველს ასხივებ? არ ვიცი. დავები და მორჩა. სა შვილიშვილოდ მოგეძღვენი. ჰო, მართლა. ნახატში გაჩნ დი. სიურრეალისტური „შენ“. იმ საღამოს სული შევიტანე შიგ. ანუ. ანუ, ტი ლოს, რომელსაც აქამდე ერქვა მოსაწყენი
ჯ ა ბ ა: უკვე ერთი კვირაა გეძებ, ნაბიჭვარო! შენს კვალზე დავდივარ. ისეთი მაქვს აკრეფილი, კბილებს ვა კრაჭუნებ მშიერი მგელივით. შიშმა მაგარი აგიყვანა, გატყობ! სა კაიფოდ აგირია რამსები. სიფრთხილე გასწავლა შიშმა, არა, ნაბოზვარო? მემალები. არ გინდა, არა, სიკვდი ლი? არ გინდა, იასნია. არც მე მინდა გადახეული სი ფათი, ახვარო! გაიგე?!! ყველა ძველი ფოტო სადღ აც შევტენე. ყველა! - სადაც ეს სი მახინჯე არ მაქვს. სადაც მაგარი დარწმუნებული ვარ ჩემ თავში, მაგარი სიმპატიური სადაც ვარ და რამე. სადაც ეგეთი გიჟის როჟა არ მადევს! თან სულ დედაჩემი მესიზმრება! დედაჩემი თვალით არ მინახავს. ჩემზე მშობ იარობას გადაყვა. მარა მაინც მესიზმრება, რავი. - დედაშენი ვარ, - მე უბნება, - ჯაბა, შვილო, დედაშენი ვარ... თან აქ ვარ, თან მანდ. თან შენთ ან, თან მამაშენთან... მიყურებს, მიყურებს. თვალები აქვს დიდი. და მაგარი ნაღვლიანი. მინდა დაველაპარა კო, მაგრამ ეს გადახეული მტკივა. ტუჩებს ვერ ვანძ რევ. მარტო ვუყურებ. ვუ ყურებ და ნელ-ნელა იმას ემსგავსება, ანას. საკაიფო ხაკისფერი თვალები... და მეუბნება, მიცანი? მე გი ცანი. გიხდება ეგ შრამი. არ მოკლა. არ მოკლა. გთხოვ, არ მოკლა... მაგარი მოწამლული ვი ღვიძებ. ქალები ეჩრებიან საქმეში! ცუდი პონტია! კ ო კ ი: ლიზის საინტერესო სხეული აქვს. ზამთარში ცხ ელი, ზაფხულში - გრილი. ში გადაშიგ რომ არ ისტერიჩკობ დეს, უპრობლემო ქალია. ლო გინში თავისი საქმე იცის და მაინცდამაინც არც ზედმეტი კითხვებით ჟიმავს ტვინს. მა გრამ მგონი ამ ბოლო დროს სექსი სიყვარულში აერია. დროა მარტო შემოქმედებით კავშირზე გადავიყვანო. ვწევართ. გარეთ წვიმა ასხამს. წვიმიანი გაზაფხულ ია. მყუდროდ ვართ. ხუჭუჭა თმაზე ნელა ვუსვამ მარცხენა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ანგელოზი ხელს. მარჯვენაში სიგარეტი მიჭი რავს. ვეწევი. - კოკ, მითხარი, ბევრი ქალი გყოლია? - ვინ იცის მერამდენედ მისვამს ლოგინში ამ კლასიკურ ად ბრიყვულ ქალურ კითხვას. თან ლოყით მეფერება მხარზე. ასეთ კითხვებს წარმატებული სექსის მერე სვამენ ხოლმე. სულ ის მახსენდება, კარგად შესრულ ებული ილეთის ჯილდოდ შაქარს ან ხორცის ნაჭერს რომ მოითხოვენ ხოლმე ცირკის დათვები ან ლომე ბი. დამსახურებულს და შემდეგი ილეთისთვის წამახალისებელს. ლიზის კითხვას რასაკვირვე ლია, არ ვპასუხობ. ვფიქრობ. ლიზი წარმომიდგა სხვა კაცთან და იგივე კითხვებით ლოგინში. რაღაც არა მგონია, თან გამყვეს. გადამყვეს. როგორაა? ჩა მყვეს. ან რატომ უნდა ჩამყვეს. - მიდი, ყავა მოადუღე, _ ფრთხ ილად ვიშორებ მის სულელ თითებს ტუჩებიდან. სანამ ლიზი სამზარეულოში ჩა ლიჩობს, ძნ-ძნ - მესიჯი მოდის მო ბილურზე. ნომერი არ მეცნობა. „რითი ხარ დაკავებული?“- მწ ერს ვიღაც. „სექსით“- ვპასუხობ. ვინც არ უნდა იყოს, შემეშვება. „თუ სიყვარულით?“ ქაჯური მესიჯია. ვღიზიანდები და ვწერ: „შემეშვი, რა“. მთელი საქალე თის გაჟიმვის სურვილი მიჩნდება. უხეში სურვილი. - ლიზი!! - ვიძახი, - მოდი აქ!! - და ყავა?- იბნევა ლიზი. - არ მინდა! მოდი აქ! და რაღაცნაირად, აგრესიულად ვეუფლები. მერე ვწევართ გვერდიგვერდ და უხმოდ ვეწევით. ის გრძელფეხება და მწვანეთვალება ანა მახსენდება რატომღაც და მიჩნდება სურვილი, მეორე მხრიდან ის მეწვეს. ა ნ ა: რასაკვირველია, აზრზე არ ხარ, რომ მე მოგწერე. დიდი ფილო სოფოსობა არ დამიწყია. მომინდა და მოგწერე. მაინტერესებდა, რას აკეთებდი, რას მიპასუხებდი. მოულოდნელი არაფერია, შე ნისთანა კაცი სექსით თუა დაკავე ბული ამ წვიმიან ღამით. სიმართ ლე გითხრა, არ მშურს მაგ ქალის. მირჩევნია მომავალი ვიყო, ვიდრე აწმყო ან წარსული. მთავარი კაიფი ლოდინშია. ეს პერიოდი მიყვარს. შორიდან, თითქოს საცეცებით მო სინჯვის, ნელი მიახლოვების. ასე! შენი ინიციალებიანი პირვ ელი მესიჯი გაჩნდა ჩემს მობილუ რში. ჰო, მართლა! ჩემს ტილოზე შენი სექსიც უნდა აისახოს. დღევანდე ლი ინფორმაციული მონაპოვარი. ხატვას ვიწყებ. წვიმს. ჯ ა ბ ა: დაბოლილი ტყუპები ხითხითებენ ხოლმე ყველაფერზე. თითი რომ ანახო, იმაზეც. დაბოლი ლი ზარო - ბაზრობს და ბაზრობს. ჭედავს. დაბოლილი თემურა - ნა პარავს არიგებს. შეიძლება მამენტ, ეკატერინას ბრილიანტი დაგიძროს და დაგიადოს. დაბოლილი მე - ქა ლებს ვხედავ. გეგონება, პოდიუმზე მოაბიჯებენ, მოდიან, ფეხებს ჯვ არედინად ადგამენ, ტრიალებენ, იბღვირებიან, არ ილევიან, ჩემი. ვსხედვართ. ესენი - ზარო, თე მურა და ტყუპები ეგრე არიან, რო გორც ვთქვი. ჩემი ქალები არ იჩით ებიან. მაგრა მიტყდება. მეთქი, ამის ბრალია, ამ გადახეული სიფათის, ეშინიათ, არ მოდიან, მაგათი ბოზი დედები...
უფრო მაგრა ვბოლდები ბოღმ აზე. და უცებ ის მოცურავს. მწვა ნეთვალება. ჯინსი. თეთრი სვიტრი... ვაააუ! თვალები მიშტერდება. გაცურდება, გამოცურდება, შე მოტრიალდება. თეძოზე დოინჯი, რამე. როგორც იციან. გამიღიმებს ოდნავ, წავა, გვერდულად მოიხედ ავს... - ეს შენ, ბრატ! მაგარი ვეშჩია, _ მეუბნება თემურა. რაღაც მედალი ონს მაჩეჩებს. ვიღაცას ახსნა, იასნია. - აუ, მოიცა, რაა, - ვეუბნები, მაყურებიე. წავა... მწვანე თვალებში მივცურავ. ვწყნარდები, რაღაც. ვითიშები. არ მინდა პოდიუმის ქალები. ეს ერთი მინდა. ჭაობების დედოფალი. მე თქი, არ წახვიდე რა, დარჩი. მაგარი მიზიდავ, არ გაქრე. მაინც ქრება. მიკიდებს. ვიბო ღმები. ა ნ ა: გალერეაში ყველაფერი მზადაა. ყველა ჩემი ნახატი იქაა ამ დაუსრულებელი ტილოს გარდა. სიურეალისტური „მე და შენ“ ჯერ შუა გზაზეა. არც მე ვარ ბოლომდე მე და შენ ხომ, - ახლა იწყები. ორ მესიჯს ვაგზავნი. ერთს შავ სამყაროში, მეორეს - თეთრში. ვზივარ. ვფიქრობ ჩვენს, ჩვენ სამის გზაჯვარედინზე. ვფიქრობ, რომელი როგორ გა მოეხმაურება მიპატიჟებას. პასუხი შავი სამყაროდან: „ბაზა რი არაა, მოვალ“. პასუხი თეთრი სამყაროდან: „თვითმფრინავში ვზივარ. 10 წუ თში მივფრინავ“. კინოსტუდიაში ვრეკავ. ძალიან მაინტერესებს, რომელ კონტინენ ტს აბედნიერებ. მეუბნებიან, რომ გაფრინდი ათი დღით პარიზში და ამსტერდამში. ო! კონკურენცია წარმოუდგენ ლად დიდია. სად აბა, ჩემი თვითმა რქვია ნახატები და სად მონმარტრ ის ფეიერვერკები. ბედნიერი ფრენა, საყვარელო! ჯ ა ბ ა: აუ, აუ, გიჟი, ჩემი! გიჟი გინახავთ?! გავრეკე, იმის სმს რო მოვიდა! „თეთრი გალერეა“ და რამე! „თუ მოხვალ გამიხარდება“... აუ, აზზე არ ვარ, არ ვარ აზზე ეგრე რატო გამიხარდა, ჩემი! ეგრევე ზაროსთან მივაჭერი. მე თქი, ზარო! მანქანა!! - ოეეე. რა გჭირს, სიმნ... - გამო სირდა, - თვითონ ხო არ დაგირეკა რიჟამ სიმნ, მოდი, დამბრიდე, მოსა ხვევში გელოდებიო?! იმ ნაბიჭვარზე ამბობს. მეთქი, ძმურად, მანქანა გარე ცხე დროზე! ანათებდეს, ჩემი, ისე გარეცხე! ბრწყინავდეს! მერე თემურასთან ავასკდი. ზის მასტი დაბოლილი, ბუხოი, ბებერი, რაღაც. - თემო! -მეთქი, - ზმ ანი მი ნდა რამე! აზზე არ ვარ! სვეცკი პონტის რამე! ერთია, გალერეაში დამპატ იჟა! თემურა მიყურებს. მაფოკუსე ბს. - არ გააუპატიურო. გაგსროკა ვენ, ბრატ. - აუ, აუ, აუ!! მოდი აზზე, ძმობას გაფიცებ! მოდი! მაგარი მჭირდები, ბოზიშვილი ვიყო! ერთ საათში მო ვალ! უბანს მაღლა მივუყვები. იქით უკვე ხევია. მერე გორა იწყება. მე ვასება ხევში ჩასვლა, როცა საფი ქრალი იჩითება. საკაიფო სიჩუმეა, რამე. ჩვენი მაგარი გადამრჩენელია
ხევი. მამენტ, იარაღიც დაგვიმ ალია, წამალიც. სხვაც ბევრი რა მე. ფაქტი რასაც ქვია, რა! რაც აქ იმენა, რაზბორკა და რამე ყოფილა, მაგდენი ხე და ბუჩქი არაა, ბოზიშვ ილი ვიყო, შიგ! მაგარი სერიოზული შეხვედრებიც მომხდარა. ჩხუბები. სროლა, რავი. ქალიც გაჟიმულა, ბაზარი არაა. მამენტ, შეიძლება თავის ქალასაც წამოკრა ფეხი. ახლა ვხედავ, იებია. მაგარი საკაიფო ლურჯი იები და რაღაც ვარდისფერი ყვავილიც იჩითება, შიგადაშიგ. ბალახია წამოსული. მი წის სუნი დგას. ჩიტები უბერავენ. ის ნაბიჭვარიც მკიდია ახლა. აუ, აუ, რა გაასწორე, მწვანეთვ ალება! მაგარი მიხარია, რო გნახავ, დედის სულს გეფიცები! თურმე რო ხატავ, ეგეც მაგარი ასწორებს... კაი პონტია, ტოო. ხატავ! ხანდახან მეც ვაკეთებ რაღაცე ბს. აქაც, მთაზეც რაღაც ტოტებს, ფესვებს, ეგეთ რამეებს ვნახულობ. ხავსებს. სახლში მიმაქვს. შანდლე ბს ვაკეთებ ხოლმე. ანგელოზებს. რავი, რაღაცებს. ალალად, შენისთანა ქალთან საქმე ჯერ არ მქონია. ჩვენი პონტ ები გვაქვს. ჩვენი ბოზები გვყავს. სუ რო კარგ ხასიათზე არიან, სუ რო ხმამაღლა იცინიან, ბეზპრაბლ ემ რო იძლევიან, ეგეთები. შენ სხვა ხარ. რავი, ფრთიანი ანგელოზი იქ ნებ არც შენ ხარ, მარა... საკაიფოდ გაეხვიე ჩემ ამბავში, რაღაც. ბელა მაფია გამეძრე, რაღაც. ა ნ ა: მე ვაძლევდი ინტერვიუს რომელიღაც ტელეარხს. თვალებ ში მანათებდა პროჟექტორი. ირ გვლივ იყო ხმადაბალი ლაპარაკი, ჩურჩული, როიალის ხმა, ყვავილ ები, წყნარი სიცილი, ფუჟერების წკრიალი... ვპასუხობდი ჟურნალისტის კი თხვებს და უცებ გვერდით, სულ ახლოს, ის ბიჭი დავინახე, - პატა რა კორლეონე! წარმოუდგენლად სხვანაირი იყო. თოვლივით თეთრი პერანგი. მუქი კოსტიუმი. და რაც მთავარია, პატარა შავი პეპელა ყე ლზე! თმა შავად უბზინავდა და სა ზარელი შრამის მიუხედავად, არან ორმალურად ლამაზი იყო. იდგა და მიღიმოდა. მეც გავუღიმე. დამავი წყდა ტელეკამერა. მერე დარბაზში ვნახე, რომელი ღაც ნახატის წინ. - გამარჯობა! - ვუთხარი, - მიხა რია, რომ მოხვედი. მოგწონს? - კი. კაი პონტია. მაგრა ასწორე ბს, რო ხატავ. - კარგად გამოიყურები. - შენც. საკაიფოდ. - ეგეც... თითქმის აღარ გეტყ ობა. - ჰ! ეგ უკვე ტყუილი ბაზარია... - ჩაიცინა და ხელი დაისვა ლოყაზე. - ცოტა გაგიარა, ჰო? - რამ... - ცოფმა. - თავის დროზე გამივლის. შესა სრულებელი რო შესრულდება. - არ მოკლა! ... რა ქვია? - ვეუბ ნები. - ვის... - იმას... - რიჟა ქვია. - არ მოკლა ეგ რიჟა... - ჩავჩურ ჩულე ყურში ნაჩქარევად და ჩემს კენ ყოვლად უდროო დროს დაძრ ულ დაქალებს მივუბრუნდი. ერთბაშად საშინლად დავიღა ლე. ერთბაშად სისულელედ და სიყალბედ მომეჩვენა მთელი ეს ფუსფუსი. აღარ მოვაწყობ გამო ფენას! არც ეს უნდა მომეწყო! ხატე და იყავი რა, შენთვის... დამღალა უცებ ამ შემფასებლურმა პო
ზებმა ნახატების წინ, ამ შეფერებუ ლი ფილოსოფიურობით დამიზნებ ულმა მზერებმა, ბრძნულმა გადა ლაპარაკებებმა, ყოველი მხრიდან მასხივებელმა კომპეტენტურობამ, მცოდნეობამ! სადაა ის ბიჭი! არმცოდნე! პატა რა ბრიყვი! პატარა ცოფიანი მაფი ოზი! სადაა... სად? ჯ ა ბ ა: თემურა იდეინი მომპარ ავი არაა. კლეპტომანია თუ რაღაც სირობა რომ არ ჭირდეს, ასი წელი არც მოიპარავდა, ალბათ. ავად აა მასტი. ავადმყოფობის პონტში იპარავს. არიან თურმე ეგეთები. მაგარი ცნობილი ხალხიც დაკლეპ ტოიმავებულა, მამენტ! თემურა იპარავს ყველაფერს ქვეყანაზე. სულერთია მასტისთვ ის, რას. იპარავს ახალ გაზეთებს და პორნოჟურნალებს, ოდეკოლ ონებს, კბილის პასტებს, ნათუ რებს, საფულეებს, გასაღებებს, პირადობის მოწმობებს, ბრილია ნტის ბეჭდებს, ლურსმნებს, მო ბილურებს, ტუალეტის ქაღალდს ოპტომ და ცალობაში... თემურამ მოიპარა ტროლეიბუსის ბიგელი ტრა მვ აი-ტრო ლე იბ უ სების პარკიდან, პალმა ფუნიკულორიდან, ვიღაც რევოლუცი ონერი როჟის ბიუს ტი რომელიღაც სკ ვერიდან, თემურას მოუპარავს ქალები პროსტო ისე და გაუშვია, ერთიც, ქორწილიდან მო უხსნია პატარძალი, ჯიგრულ პონტში, ვიღაცისთვის. თემურა იპარავს ყვ ელგან, ყველასგან. ჩემგან არა, ბოზიშვილი ვი ყო. აზზე არ ვარ, რატომ. არც თვითონაა აზზე. მაგრამ, ხანდახან მპარავს ფიქრებს. გუშინ მითხრა: - რაო, სვეცკი ქალი შეგიყვარ და, ბრატ? პასუხი არ გამიცია. ავდექი, კა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რადის თავიდან მუჭით ჩამოვიღე ოქრო-ვერცხლი-ბრილიანტი. წინ დავუდე. - ეს რა არი, ბრატ? - მოისრისა შუბლი. მეთქი, გუშინ მაჩუქე. - ვააა, - გაუკვირდა, როგორც ყოველთვის, - აეს ალმასიანი მე დალიონი, კაკ მინიმუმ მეათედ ხო გაჩუქე, ბრატ? - ბაზარი არაა. არ გენანება. გამეცინა. ზაროს სუ კბილის პასტებს და შტეფსელებს ჩუქნის. ლურსმნებს. - ისე, ბრატ, ოხრად თვალ-მარგ ალიტი დამიგროვდა, ხო იცი! ორი გზაა ახლა, ბრატ! ან წამალზე გა დავცვალო მოშნად, ან ეკლესიაში წავიღო. ცოდვები მოვინანიო... გა ვილაითო, ცოტა! - ეკლესიაში წაიღე, - ვეუბნები, - რა სირად გინდა მაგდენი წამალი, შეჩემა! დაიბრიდო გინდა? ცოტა ისეც გაგეჩითება, უმაგისოდაც. ეკ ლესიაში წაიღე, კაი პონტია. ადგა. ნაწილ-ნაწილ აიკრიფა რაღაც. დაბერდა, ჩემი, - ვფიქრობ, - მა გარი დაბერდა თემურა. გაგრძელება შემდეგ ნომერში
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
55
გია ლაბაძე: „ვიცით, რომ კობა ინასარიძე საქართველოს მორაგბ ეთა ნაკრების ერთ-ერთმა ლიდერმა, 38 წლის გია ლა ბაძემ რაგბის თამაშს თავი დაანება. ახალზელანდია ში, მსოფლიო თასის დასრ ულების შემდეგ, მას ამის გაკეთება ნებისმიერ სიტუ აციაში მოუწევდა, თუმცა, მსოფლიოს თასზე წამსვლ ელთა სიაში ვერმოხვედრ ის გამო, ახლა გულნატკე ნია. მართალია, ის რაგბის ჯერ კიდევ თამაშობს – სა ფრანგეთის დაბალ ლიგაში, მაგრამ ძველი შემართებით ვეღარ და აღარც მუხლი ერ ჩის სანაკრებოდ. საფრანგეთის ჩემპიონატში სა შობაო არდადეგებისას კი გია ლაბა ძე ახალ წელს თბილისში, ოჯახთან ერთად შეხვდა. მისი სახლის ჭიშკ არს რომ შეხედავ, უცებ მიხვდები, იქ რაგბიზე უზომოდ შეყვარებული ადამიანი ცხოვრობს. შესასვლელ კარზე გამოსახულია ოთხი „ბორჯ ღალი“ და ეს ბევრ რამეზე მეტყვე ლებს. გიას სპორტული ოჯახი აქვს. თავად სამწვრთნელო კურსებს გა დის და რაგბის გარეშე დარჩენას არ აპირებს. მისი 8 წლის ქალიშვილი ცურვასა და ჩოგბურთზე დადის. 7 წლის ვაჟი მამის კვალს მისდევს და ცურვასთან და ძიუდოსთან ერთად, საფრანგეთში რაგბის თამაშობს. ჩვენი სტუმრობისას კი გია ლაბაძემ ის დიდი გზა გაიხსენა, რომელიც დაახლოებით 20-წლიან სარაგბო კარიერაში გაიარა. „38 წლამდე დიდი გზაა, მაგრამ ჩემთვის ამ პერიოდმა ძალიან მალე გაიარა. მეგონა, ყველაფერი გუშინ იყო, მაგრამ უკვე ამდენი დრო გა ვიდა და ჩემი პროფესიული რაგბ იც დამთავრდა. დაახლოებით ორი წლის წინათ დაიწყო ჩემი საკლუბო კარიერის დასაწყისის დასასრული. თავიდან კი 13-14 წლამდე ფეხბურ თს ვთამაშობდი, თითქოს ყველაფ ერი კარგად მიდიოდა, მაგრამ მერე ვიგრძენი, რომ ჩემი არ იყო ეს სპორ ტი. სხვათა შორის, ფეხბურთიდან დღემდე შემომრჩნენ მეგობრები. რაგბიზე კი ჩემმა სიძემ წამიყვანა. პირველი ვარჯიში ფიზკულტურის ინსტიტუტის დარბაზში ჩატარდა. მივედით „ბურძგლასთან“ – გურამ მოდებაძესთან, რომელიც უფრო სებს ავარჯიშებდა და მან გადაგვ ამისამართა ბათუ კევლიშვილთან „ლელოში“. მეორე დღეს, როგორც ახალბედას, ველოდი, რომ რაღაც პრობლემები, უსიამოვნებები მექნ ებოდა, მაგრამ, ბიჭები მეგობრულ ად შემხვდნენ. ასე გადავდგი პირვ ელი სარაგბო ნაბიჯი“, – გვითხრა გია ლაბაძემ და გააგრძელა... „სხვათა შორის, ბავშვობაში, როდესაც ჯერ კიდევ ფეხბურთს ვთამაშობდი, რატომღაც, ყოვე ლთვის აჩვენებდნენ ინგლისისა და საფრანგეთის სარაგბო ნაკრებების თამაშს. ყველა თამაშს თავიდან ბო ლომდე ვუყურებდი. ბევრი რამ არ მესმოდა, მაგრამ მაინც სიამოვნე ბით ვუყურებდი. მერე, როცა მეც დავიწყე რაგბიზე სიარული, მთელი გუნდი, ვისაც რამდენი შეგვეძლო, კაპიკ-კაპიკ ვაგროვებდით ფულს და ერთად ვჭამდით ხინკალს. მე ორე დღესაც მთელი გუნდი ერთად წავედით საჭმელად, მესიამოვნა ეს სიტუაცია და მივხვდი, რომ ეს ყვ ელაფერი ჩემი იყო. თავი შინაურ ულად ვიგრძენი“. გიამ თავის შესაძლებლობებში ნელ-ნელა დააჯერა მწვრთნელები და ის საბჭოთა კავშირის ასაკობრივ ნაკრებებში მოხვდა. საბჭოეთის ჩე მპიონატშიც ითამაშა ერთი-ორ ჯერ, მერე კი... „საბჭოთა კავშირი რომ დაიშ ალა, სათამაშოდ რუსეთში წავედი. მოსკოვის „ფილიში“ დავიწყე თა მაში, მაგრამ რაღაც სიტუაციების გამო, პროფესიულ კონტრაქტს ვერ მიფორმებდნენ. ვვარჯიშობდი, მა 56
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
მეტროში დაკარგული ბიჭის ამბავი... გრამ ხელფასი არ მქონდა, არადა, ფინანსურად ძალიან მიჭირდა. ამ ასობაში თამაშმა მოგვიწია „სლ ავასთან“, რომელთანაც „ფილის“ მუდამ განსაკუთრებული კონკურ ენცია ჰქონდა. სადღაც ერთთვი ანი ვარჯიშის შემდეგ, მწვრთნელ მა მითხრა, რომ ვიღაც მორაგბე აკლდებოდათ და მე შეცვლაზე უნდა ვყოფილიყავი. გახარებული მივდიოდი სტადიოზე, განაცხადში ვიყავი, მაგრამ მოსკოვში, მეტრ ოში დავიბენი და სტადიონამდე დროულად ვერ მივაღწიე. ბოლოს, უკანასკნელი კაპიკები მოვიჩხრი კე და ადგილამდე ტაქსით მივედი. გასახდელში მწვრთნელი დამხვდა
და მითხრა, სად ხარ აქამდეო. რო ცა სიტუაციის ახსნა დავიწყე, და ამატა, დროზე გამოიცვალე, ჩვენი მესამე ხაზი არ მოვიდა და ძირითა დში უნდა იყოო. ჩემს შანსს გამო ვეკიდე და ყველაფერი ისე აეწყო, სათადარიგოთა სკამზე კი არა, უკ ვე ძირითად შემადგენლობაში მო ვხვდი“. საფრანგეთში... „1998 წელს, მომავალი წლის მს ოფლიო თასის შესარჩევ ეტაპზე საქართველომ რუმინეთთან და ირ ლანდიასთან ითამაშა. იმ პერიოდში „ბურძგლასთან“ ერთად ნაკრებში უკვე მუშაობდა კლოდ სორელი და მან შემომთავაზა, საფრანგეთში ხომ არ ითამაშებდიო. მეც, რაღა
თქმა უნდა, დიდი სიამოვნებით დავთანხმდი, რუსეთში თავი უკვე ამოწურული მქონდა. 1998 წლის ნოემბერში „შამბერიში“ ჩავირიცხე. თუმცა იქიდან მალე „ტულონში“ გადავედი, სადაც შედგა კიდეც ჩე მი პროფესიული დებიუტი. „ტუ ლონში“ თამაშისას მინდოდა, რომ იქ ტრადიციად დარჩენილიყო და ქართველი ამ კლუბისთვის უცხო არ ყოფილიყო. ტულონელებისთ ვის ქართველი უცხო არაა, იქ არ აერთ ქართველს უთამაშია. ახლა ქუბრიაშვილმა ამ გუნდში ძალიან გაამართლა, მერე იქ ახალგაზრდა ბიჭები ჩამოვიდნენ, ჯერ შემოწმ ება გაიარეს და ნელ-ნელა გუნდში
ადგილს იმკვიდრებენ. ეს ჩემთვის ყველაზე დიდი გამარჯვებაა“. გია ლაბაძის მსოფლიოს ორი თასი... „მსოფლიოს თასზე რომ მიდი ხარ, იქ შენს ქვეყანას წარადგენ, მხოლოდ შენთვის არ თამაშობ. პირადი ამბიციები მეორე პლანზე გადადის. იქ ხვდება 20 საუკეთესო სარაგბო ქვეყნის 30-30 საუკეთესო მორაგბე, ანუ, შენც საუკეთესო ხარ და დიდი პასუხისმგებლობა გაკი სრია. უდიდესი ემოციაა. პირველი თამაშის შემდეგ მივხვდი, რომ ძა ლიან შორს ვიყავით. სარაგბო ბო ბოლებმა განსხვავება დაგვანახვეს. და არამარტო თამაშისას. სახელგ ანთქმული ჯონი უილკინსონიც კი, მატჩის დაწყებამდე ორი საათით
ადრე, იდგა და ხურდებოდა, კარში დარტყმებში ვარჯიშობდა. მაშინ ბევრი რამ ვისწავლეთ. კარგად მა ხსოვს ნამიბიასთან ჩვენი პირველი წარმატება. პირველი ყოველთვის განსაკუთრებულია. ჩვენ არ ვყოფ ილვართ მანამდე განებივრებული ასეთ დონეზე გამარჯვებით. აქამ დე სულ ერთ ადგილზე ვიყავით, ვუგებდით ჩეხეთს, ესპანეთს, რუ სე თს, ეს სულ სხ ვა იყო. კა რი ერ აში ყველაზე მეტად კი 1999 წლის მსოფლიო თასის შესარჩევ ეტაპ ზე რუმინეთთან 23:27 წაგებული მატჩი დამამახსოვრდა. ეს იყო ის მარცხი, რომელმაც ყველაზე მე ტად დამწყვიტა გული. მაშინ რომ მოგვეგო, ახლა ოთხი წლით წინ ვი ქნებოდით და ეგებ, მერე 2007-ში ირლანდიასთან, ან წელს შოტლან დიასთან მოგვეგო კიდეც. პირადად ჩემთვისაც სულ სხვანაირი იქნებო და რაგბი. შთამბეჭდავად ჩამრჩა რუსეთთან პირველი გამარჯვება (1996 წელს 29:20)“. რუსეთთან მატჩები... „აი, სწორედ რუსეთთან მატჩებ ისას ხდება ყველაფერი... სწორედ ამ დროს გახსენდება ყველა – დე და, მამა, შვილები, სამშობლო, წი ნაპრები, ვინც სამშობლოს შესწირა თავი... ყველაფერი ჩვენს მხარესაა. არ მინდა, ეს პოლიტიკურ ჭრ ილში განვიხილო, მაგრამ რა ღაც აქედანაცაა. ვიცით, რომ მთელი საქართველო გვიყურებს, სტადიონი სავსეა და დიდიან-პატა რიანად, ყველა ჩვენს გა მარჯვებას ლამობს. ტრ ადიციად იქცა რუსეთის დამარცხება. ჩვენ ყველ ამ ვიცით რუსეთთან მატჩის მნიშვნელობა და შინაგანად გვაქვს ასეთი განწყობა. იყო პრეცედენტი, როდე საც მატჩის წინ ომის კადრებს ვუყურეთ, მაგრამ ეს იყო ერთხ ელ. სხვა შემთხვევაში, უბრალოდ ვიცით, რომ რუსეთს უნდა მოვუგოთ“.
`რუსეთშ წავედი. მო ი სკ „ფილიში“ დ ოვის ავი თამაში, მაგ წყე რამ ხელფასი არ მქონდა, არ ადა ფინანსურა , ძალიან მიჭ დ ირდა~
ამბავიც გავაგებინე, ყველაფერი კარგად მიდის და უკვე სრული დატვირთვით ვვარჯიშობ-მეთქი. მერე ერთი კვირით საფრანგეთში გავემგზავრე, ბავშვები მომენატრ ნენ. იქ დამირეკა აბაშიძემ და მი თხრა, 30 კაცში არ ხარო. რა გამო დიოდა? მივხვდი, რომ არც ძირი თად შემადგენლობაში ვიყავი, არც შეცვლაზე და არც შეცვლის შეცვ ლაზე. თავიდან ვიფიქრე, რომ რა ღაც გაუგებრობა იყო, მაგრამ მერე გავ აც ნო ბი ერ ე და ვასოს ვუ თხარი, შე გიძ ლი ათ, გაფ არ თ ო ებ ულ ი სიიდანაც ა მო მშ ა ლოთ-მე თქი. ნა
ახალზელანდიამდე... „ივნისის დასაწყისში, რუმინე თში გუნდის მენეჯერ ვასილ აბაშ იძეს დავურეკე. მისგან შევიტყე, რომ გუნდს ერთი კვირა დასვენება ექნებოდა და მერე იწყებოდა მს ოფლიო თასისწინა შეკრება. ჩემი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მ რუსეთს უნდა მოვუგოთ“
EXCLUSIVE „აი, სწორედ რუსეთთან მატჩებისას ხდება ყველაფერი... სწორედ ამ დროს გახსენდება ყველა – დედა, მამა, შვილები, სამშობლო, წინაპრები...~
მდვილად არ ველოდი, თუ ახალ ზელანდიაში არ მოვხვდებოდი. და ახლოებით ისეთი სიტუაცია იყო, ბოლო იმედს რომ მოგიკლავენ. რაღაც გაქვს და უცებ, გეუბნები ან, რომ ის არ გაქვს“. რაგბის ნაკრების ახალ მწ ვრთნელზე „მარტინ ჰეიგს პირადად არ ვი ცნობ, მაგრამ მასზე რაღაც-რა ღაცები გავიგე. თუნდაც ის, რომ ის ახალზელანდიელია, ბევრ რა მეზე მეტყველებს. რაგბის თამა ში ინგლისიდან მოდის, მაგრამ ზელანდიელების მსგავსად, ეს სპ ორ ტი არც ერთ ერს არ განუვრცია. იქ, უბ რალოდ, ყველა რაგბ ით ცხოვრობს და ეს ბევრ რამეზე მეტყ ველებს. ჰეიგს აქვს გარკვეული მიღწ ევები, მის გუნდ ში ისეთი ცნობილი ადამიანები არიან, როგორიც თუნდაც ტანა უმაგაა, ვისთან ერთადაც ნათამაშე ბი მაქვს და ვფიქრობ, ჩვენი მომავლისთვის მას სიკეთის მოტანა შეუძ ლია“. ნაკრებში თამა შის პერსპექტივაზე „მე ნაკრებში აღ არ ვითამაშებ. ეს უკვე გადაწყვეტილია. ჩე მი სანაკრებო კარი ერა მაშინ დასრულდა, როდესაც მსოფლიოს თასზე წამსვლელთა სიაში ვერ მოვხვდი. გა მოდის, ბორჯღალოსნ ების მაისურით ბოლო შეხვედრა რუმინეთთან ჩავატარე. მაშინ ფე ხი მომხვდა თავში და ტრავმის გამო მოედ ანი ნაადრევად დავტ ოვე, ამიტომ, სოჭში რუსეთის წინააღმდ ეგ ვერ ვითამაშე. მე ნაკრებში თამაში უკვე დავამთავრე და რომც დამიძა ხონ, ალბათ, აღ არ ვითამაშებ“.
ობა მაქვს გადაწყვეტილი. პირვ ელი ეტაპი უკვე გავიარე. მეორე ეტაპის გავლაში ხელი შემეშალა, მამა გარდამეცვალა და გარკვე ული დროით გაჩერება მომიწია. სექტემბრიდან ვაპირებ სწავლის გაგრძელებას, მონპელიეში, ან ექს-ენ-პროვანსში. სწავლა გრ ძელდება დაახლოებით 14 თვე. მერე დავიწყებ მუშაობას ჯერ ბავშვებთან და თუ მივხვდი, რომ დიდი გუნდის გაწვრთნაც შემი ძლია, ამას რა აჯობებს. აუცილე ბელია, იცოდე, როგორც ერთიერ
თზე, ასევე გუნდთან ურთიერთო ბა. ამას რაგბისთვის დიდი მნიშვნ ელობა აქვს, რადგან ყველაფერი სწორედ ურთიერთობაზეა დამყ არებული. ჩემთვის კონკრეტული საქმე ჯერ არავის შემოუთავაზ ებია. მიხარია, რომ ილია ზედგ ენიძე ნაკრებში დასაქმდა. ილოს ნაკრებში მუშაობა ძალიან კა რგი, მე ვიტყოდი, საუკეთესო ვა რიანტია. ის ისეთი ენერგიული, განათლებული პიროვნებაა, რო მელსაც გუნდისთვის ბევრი სი კეთის მოტანა შეუძლია“.
მომავალი... „მწვ რთ ნე ლ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
57
კობა ინასარიძე დეკემბრის ბოლოს საქართველოს ფეხბურ თის ფედერაციის მიერ ჩატარებულ ქვეყნის ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელის გა მოსავლენ გამოკითხვაში ჩემპიონ „ზესტაფ ონის“ 26 წლის თავდამსხმელმა ჯაბა დვალმა გაიმარჯვა. ხმების დაახლოებით 80 პროცენ ტი სწორედ ამ ფეხბურთელმა მიიღო და კაცმა რომ თქვას, გასაკვირიც არაფერი ყოფილა. ჯა ბა ეროვნულ ჩემპიონატში გამორჩეული ფეხბ ურთელია, მაგრამ რად გინდა, ქვეყნის ნაკრების მწვრთნელი თემურ ქეცბაია მას მაინც არ სწყა ლობს და დღემდე ეროვნულ გუნდს მიღმა ჰყავს დატოვებული. წმინდა სპორტული თვალსაზრ ისით, გასული წელი ჯაბა დვალისთვის, ალბათ, მხოლოდ ქეცბაიას ამგვარი პრინციპულობით თუ იყო გულდასაწყვეტი, თორემ სხვა მხრივ...
საქართველოს ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელი მალე დაქორწინდება
„რა თქმა უნდა, ძალიან გამი ხარდა, ჩემპიონატის საუკეთესო ფეხბურთელად გულშემატკი ვრებმა მე რომ დამასახელეს. გამოკითხვაში მონაწილე ყველა ადამიანს, განსაკუთრებით ჩემს მხარდამჭერებს, დიდი მადლობა უნდა ვუთხრა. ეს ამბავი ჩემთ ვის, როგორც სპორტსმენისთვის ძალიან ბევრს ნიშნავს და მავა ლდებულებს, რომ მომავალში კიდევ უფრო უკეთესად ვითა მაშო და მეტი გავაკეთო. ჩემი თავით კმაყოფილი არასდროს ვარ და ამიტომაც მიმაჩნია, რომ უფრო მაღალ დონეზე შემიძლია თამაში. სპორტულ კარიერას ის ევ შემართებით გავაგრძელებ და ვეცდები, დავამტკიცო, რომ სა უკეთესოდ დასახელების ღირსი ვიყავი“, – გვითხრა ჯაბა დვალ მა, რომელსაც მაშინ შევხვდით, როცა ის „ზესტაფონთან“ ერთად ჩემპიონატის საგაზაფხულო ეტ აპისთვის მზადებას იწყებდა. ჯაბა დვალი „ზესტაფონში“ ახლა მესამე სეზონს ატარებს. მიმდინარე ჩემპიონატში მას 9 გოლი აქვს გატანილი და ბომბ არდირთა დავაშიც საუკეთესოა. ამ ფეხბურთელის კარგი თამაში და შედეგიანობა კი „ზესტაფონ ის“ ხელმძღვანელებმაც დააფ ასეს და გასული წლის ბოლოს კლუბთან კონტრაქტი გაუგრძ ელეს. „კონტრაქტის გაგრძელება ორივე მხარის სურვილი იყო. როცა ამგვარი წინადადება მი ვიღე, ბევრი არც მიფიქრია. „ზესტაფონი“ ის კლუბია, რო მელსაც არ ეღალატება. ამ გუ ნდში თავს ბედნიერად ვგრძნობ და ვეცდები, ხელმძღვანელთა ნდობა ბოლომდე გავამართლო. „ზესტაფონისთვის“ თავი არც ადრე დამიზოგავს და მით უმეტ ეს, მომავალშიც ასე იქნება. აქ ფეხბურთელს ყველა პირობა აქ ვს საიმისოდ, რომ მხოლოდ ფე ხბურთელზე იფიქროს. თავიდან „ზესტაფონთან“ 2.5-წლიანი კო ნტრაქტი მქონდა, ახალი შეთა ნხმებით კი ზესტაფონში კიდევ ნახევარი წელი დავრჩები. მიხა რია, რომ ასე მოხდა“. 58
ორშაბათი, 16 იანვარი, 2012
ჯაბა დვალისთვის და მთლიანად მისი კლუბ ისთვის კი გასული წელი უფრო წარმატებული იქ ნებოდა, „ზესტაფონს“ ევ როპულ სარბიელზე ცოტა უფრო რომ გამართლებოდა. ეს გუნდი ჩემპიონთა ლიგის ჯგუფურ ეტაპთან ერთ ნაბი ჯში იყო, მაგრამ უბედობისა რა ვთქვით, ორი მატჩის ჯამში დიდი უპირატესობის მიუხედავად, ავსტრიულ „შტურმთან“ მაინც და მარცხდა. „თითქმის ყველა კი ამბობს, რომ ევროსარბიელზე „ზესტაფ ონმა“ კარგად ითამაშა, მაგრამ ჩვ ენ ამ ტურნირმა მაინც სინანულის გრძნობა დაგვიტოვა. „შტურმთან“ უკეთესი შედეგის ჩვენებაც შეგვ ეძლო, მაგრამ არ გაგვიმართლა, იმ მატჩებისას იღბალი მეტოქისკ ენ იყო. თუმცა ეგ არაფერი, „ზე სტაფონი“ ევროპაში ახლა გაიც ნეს, მომავალ სეზონში კი გამოცდ ილებაც მეტი გვექნება და ალბათ, უკეთეს ფეხბურთსაც ვითამაშე ბთ. ჩემპიონთა ლიგის საკვალიფ იკაციო ეტაპიდან გავარდნის შე მდეგ ევროპის ლიგაში მოხვედრაც შეგვეძლო, მაგრამ, სამწუხაროდ, არც იქ გაგვიმართლა. თანაც ჩვ ენი მაშინდელი მწვრთნელი გია გეგუჩაძე ზედ მატჩის წინ წავიდა გუნდიდან და ჩვენზე ამ ფაქტმაც უარყოფითი გავლენა მოახდინა. გეგუჩაძე მაშინ რომ არ წასული ყო, არ ვიტყვი, „ბრიუგეს“ აუცი ლებლად დავამარცხებდითო, მა გრამ გამორიცხულიც არაფერი იყო. გია გეგუჩაძე რომ მაღალი კვალიფიკაციის მწვრთნელია, ეს სადავო არ არის, თუმცა „ზესტ აფონს“ ახლაც საკმაოდ მცოდნე მწვრთნელი ჰყავს და იმედია, გია ჭიაბრიშვილის ხელში „ზე სტაფონს“ უფრო დიდი წარმატ ებები ელის“. ეს საფეხბურთო ამბები, მა გრამ როგორია ჩემპიონატის სა უკეთესო ფეხბურთელი მოედანს მიღმა? წლეულს მის ცხოვრება ში დიდი ამბავია მოსალოდნელი. ჯაბა დვალს ცოლი მოჰყავს! მისი რჩეული სალომე სიჭინავაა. მათ უკვე კარგა ხნის ურთიერთობა აქვთ, თუმცა დაქორწინება ახლა
, ი ლ ო გ , ა ბ ე გ მო ი ბ ე ლ შვი გადაწყვიტეს. რატომ მაინცდამაინც ახლა? ამაზე ჯაბა დვალს მოკლე პასუხი აქვს. „აღარ არის დრო?! მე და სა ლომემ ერთმანეთი საერთო მე გობრების წრეში გავიცანით. გა რკვეული პერიოდი კარგი მეგო ბრული ურთიერთობა გვქონდა, მერე და მერე კი, როგორც ხდება ხოლმე, მეგობრობა სიყვარულში გადაიზარდა და აგერ ახლა ოჯ ახის შექმნაც გადავწყვიტეთ“. ჯაბას საცოლე ფეხბურთის ფედერაციის პრეზიდენტ ის მო გვა რე აღმოჩ ნდა. კი ვიკით ხ ეთ, რაიმე ნათ ესაური კავშირი ხომ არ არისო, მაგრა მ ჯაბ ამ, არა ო. „ახა ლ წელს ოჯა ხთ ან ერ თად შევხვდი. მშო ბლებ ი და ჩემი და ვისხედით საა ხა ლწლო სუფრა სთ ან, მერ ე კი მეგობ რ ებთ ან გადავინაცვლე და კა რგი დრო ვატ არ ეთ. ბედნიე რებ ისა და ბევრი სიხარ ულის მომტა ნი ყოფილიყოს ყველა ს თვის ეს ახა ლი წელი“. დაბ ოლოს, რა უყვარს და რა აღიზიანებს საქართველოს ჩემპიონატის საუკეთესო ფე ხბურთელს? „ყველაზე ძალიან წაგება და ლოდინი არ მიყვარს. ვგიჟდე ბი, როცა მალოდინებენ, მაშინ შეიძლება მდგომარეობიდანაც გამოვიდე. თავად კი ყოველთ ვის ვცდილობ, რომ პუნქტუალ ური ვიყო და ლოდინით სხვა არ შევაწუხო. სხვა მხრივ კი, ჩემთ ვის სასიამოვნო ნებისმიერი წა რმატება და მოგებული მატჩია, თანაც მატჩში თუ გოლი გავი ტანე, ეს ჩემთვის ორმაგი ბედნ იერებაა. ამ ახალ წელსაც იგივ ეს ველი, ბევრ გოლს, მოგებულ მატჩებს, შვილსა და მომავალში კიდევ ბევრ შვილს... ამაზე დიდი ბედნიერება რა უნდა იყოს“?!
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება