N4 (150), ორშაბათი 30 იანვარი 2012 წ.
ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
ალასანია რესპუბლიკელების ჩასაძირად ფულს იხდის გვ. 10
ვინ აფინანსებს ჰელსინკის ჯგუფს?
ქართული ოცნება: გვ. 8
`ხომ არ შეიძლება უსაშველოდ ვიმეორებ, რომ რუსეთი ოკუპანტია~?!
www.ptpress.ge
რუსკა მაყაშვილი:
არ ვაპირებ თავის მართლებას
ორი ოლიგარქის ერთი მიზანი გვ. 9
ალექსანდრე ებრალიძე ახალ გაერთიანებას ქმნის
EXCLUSIVE
გვ. 4-5
გვ. 2-3
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
1
30 წელი სცენაზე და 24 წელი დიპ myთაView მარ
გორთამაშვილი
იყო სულ ფორმაში, მუდმ ივ გასტროლებში, მართავ დე დასს, ცეკვავდე მაშინაც, როცა პირადი ტრაგედია გა ქვს და მსოფლიოს უწყვეტ ოვაციაში ამყოფებდე – ეს ნინო ანანიაშვილია, ბრენ დად ქცეული სახელი და გვ არი, რომელთანაც შეუძლე ბელია თუნდაც ერთი საათი გაატარო და არ მიხვდე – პრ იმაბალერინას მიღმა, ძალი ან უბრალო, ძალიან თბილი ადამიანი დგას. „კიკალასტუდიაში“ და გეგმილი ფოტოსესია ქართ ველმა პრიმამ ისე ჩაატარა, რომ ერ თი ფო ტოც არ „გა ფუჭებულა“. მან, ბალეტის გარდა ბევრი რამ იცის, ფო ტოკამერასთან ურთიერ თობით დაწყებული, ადამ იანებთან ურთიერთობით დამთავრებული. ალბათ, ამიტომ მისი კრიტიკა, მს ოფლიოს დაუნდობელი კრ იტიკოსების მხრიდანაც კი არასდროს არავის სმენია. სუპერპოპულარულია და ეს პოპულარობა მის სახელს მუდმივად დაჰყვება. ჰყავს მინისტრი მეუღლე და 6 წლ ის ქალიშვილი ელენე, რო მელიც ხშირად არ იჯერებს, როცა დედა ეუბნება, „დღეს მალე მოვალ“. პრიმაბალერინას ცხოვრებაში ახლაც დატვირთული პერიოდია. მარტში მისი საიუბილეო საღამო გაიმართება, რომელშიც ანანიაშ ვილის უცხოელი პარტნიორები მი იღებენ მონაწილეობას, საიუბილეო საღამოსთვის საბალეტო დასი ორ ახალ ბალეტს ამზადებს. უახლოეს მომავალში იაპონია-საქართველოს ურთიერთობის 20 წლისთავთან დაკავშირებით, კონცერტი იგეგმე ბა, რომელზეც ცნობილი იაპონელი ბალერინა ჩამოდის. დაგეგმილია გა სტროლები, ბელორუსსა და უკრა ინაში. მაისში ანანიაშვილი ჩინეთში მიემგზავრება, როგორც პეკინის აკ ადემიის პროფესორს, ვალდებულ ება აქვს, ყოველწლიურად ჩავიდეს იქ და სტუდენტები საკუთარ შემო ქმედებას აზიაროს. ამის შემდეგ იგ ეგმება დიდი გასტროლი იაპონიაში, სადაც განსაკუთრებით უყვართ... მას იაპონელებმა უკვე აღუნიშნეს 10 და 20 წლის იუბილე სცენაზე, ახლა კი ნინო ისევ იცეკვებს „გედე ბის ტბას“, ამჯერად მისივე 30 წლის აღსანიშნავ საიუბილეო საღამოზე. ერთთვიანი გასტროლი გალა კონც ერტით დასრულდება, რომელზეც ერთმოქმედებიანი ქართულ ხალხ ურ მუსიკაზე დადგმული ბალეტი, „საგალობელი“ შესრულდება. როგორია ნინო ანანიაშვილი სც ენის მიღმა და რამ მოუტანა მას სუ პერპოპულარობა. პრიმა თავმდაბა ლია, არ უყვარს ინტერვიუების მი ცემა, თუმცა „პრაიმტაიმთან“ გამო ნაკლისს უშვებს და მისი ცხოვრების ექსკლუზიურ დეტალებს გვიყვება. ნინო ანანიაშვილი: „პოპულარობა ცოტა ისეთი სი ტყვაა, მე ნაკლებად მიყვარს, მა გრამ არსებობს რასაკვირველია, უფრო დღევანდელი დღის სიტყვაა. რაც შეეხება გაღიზიანებას, გააჩნია, ვინ როგორ და რანაირად იქცევა. თუ შენ ძალიან გაწუხებენ და ეს გი შლის ცხოვრებას, ალბათ, გამაღი ზიანებელია. ყოველ შემთხვევაში, მე არ მაქვს ის მომენტი, რომ ხელს მიშლიდეს, შეიძლება იმიტომ, რომ მე, ჩემი სამყაროთი, მაინც იზოლ ირებული ვარ, არ მყავს „გიჟი“ ფა ნები. იშვიათად, ასეთებიც მყავდა, მაგრამ არ მიშლიდნენ ხელს. დღეს
2
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
მყავს ადამიანები, რომლებიც მართ ლა ყველა სპექტაკლზე დადიან, მა გრამ მოწესრიგებული ხალხია. მეორე მხრივ, არის ის, რომ რაღაც მორიდება მაქვს ხოლმე, თუ სადღაც მცნობენ, მაგრამ ძალიან ბედნიერი ვარ, და ეს ყველაზე დიდი კომპლიმენტია, როდე საც უბრალო ადამიანი მოდის და მე უბნება: იცით, ქალბატონო ნინო, გნ ახეთ, ან მოგისმინეთ, გვიყვარხართ, ან ბებია ჩამეხუტება გზაში უცებ. ეს სიყვარულის ადამიანური გამოხატვ აა, რისთვისაც ჩვენ ვწვალობთ და ვშ რომობთ. არ მჯერა, როცა ამბობენ, რომ დაიღალნენ პოპულარობით. არა მგონია, რომ სწორედ ამ ად ამიანებს ვინმე ძალიან ღლიდეს, თუ არ ხარ მეგა ვარსკვლავი და გიჟი ამერიკელი ფანები არ გყ ავს, რომლებსაც შენი მოკვლა უნდათ, იმიტომ რომ უყვარხარ, ან რაღაც მსგავსი საშინელება არ ხდება. საქართველოში არა მგონია ვინმე ძალიან წუხდ ებოდეს. ყურადღება, ტკბილი სიტყვა, ენერგიას გაძლევს. მე უფ რო მს ახ იო ბი ვარ და ეს მა გრძნობინებს, რომ ტყუილად არ ვმუშაობ“. პირადი ტრაგედიით სცენაზე „შენ არ გაქვს უფლება გახვ იდე სცენაზე და გაიტანო ცუდი განწყობა. თუმცა შინაგანად ეს მაინც გრჩება და უფრო მეტი კონცენტრაცია გჭირდება, უფ რო მეტის გადალახვა. უფრო მეტად გჭირდება შენი თავის აყვანა. ძალიან ხშირად მაქვს ისეთი მომენტები, მქონია ტრ ავმაც. ჩემთვის სპექტაკლის გაუქმება წარმოუდგენელია. როდესაც ამდენი ადამიანი შენს გამო ყიდულობს ბილეთს, ზოგი სხვა ქვეყნიდან ჩამოდის, უხერ ხულია. მე არ ვლაპარაკობ სა ქართველოზე, ამ შემთხვევაში მხედველობაში მაქვს ამერიკა. ლოს-ანჯელესიდან ნიუ-იორკში ჩამოსვლა იგივეა, რომ აქედან აფრიკაში გაფრინდე. ასეთი ხა ლხი ჩამოდის, უზარმაზარ ფუ ლს იხდის და შენ არ გამოდიხარ, ხომ შეიძლება ის მეორედ აღარ ჩამოფრინდეს. ამიტომ ყველა გამოსვლას პატივს ვცემ. არც ერთი სპექტაკლი არ გამიუქმე ბია, თუ მართლა სერიოზული ტრავმა არ მქონია მიღებული, ამიტომ ხანდახან არის ისე, რომ დიდი ტკივილი უნდა გადაიტანო და არავის აჩვენო. ეს, შენი ნე რვებისა და ჯანმრთელობის ფა სად გიჯდება, ეს არასდროს არ ჩანს. ერთი შემთხვევა მქონდა თბილისში, დედა ორი კვირის გა რდაცვლილი მყავდა და სცენაზე მომიხდა გასვლა. დედას თხოვნა იყო, რომ არ გავჩერებულიყავი. ჩემთვის მართლა ძალიან ძნელი იყო სცენაზე გამოსვლა. კულისებში გასვ ლას ძლივს ვასწრებდი, რომ ცრემლე ბი არ წამომსვლოდა. ასეთი რაღაცე ბი ხშირად ხდება. თეატრშიც მქონდა რთული პერი ოდი. ყველა ადამიანს თავისი სიმართ ლე აქვს. ხანდახან არის მომენტი, რო ცა მსახიობს ჰგონია, რომ ის მართალ ია, მეც ასე ვიყავი... ყველას თავისი სიმართლე აქვს. ეს განცდები და ეს ტრაგედია მაინც სულ აქვს ადამიანს. წარმოიდგინეთ, რომ მქონდა წარმატ ებები, მაგრამ არ მაცეკვებდნენ, რა ტომ არ მაცეკვებდნენ ამაზე პასუხს არ მაძლევდნენ. ვიღაც ავად რომ გა ხდებოდა, მაშინ ვცეკვავდი“. პირადი ცხოვრება და კარიერა „რთულია შეთავსება, მაგრამ ად ამიანმა უნდა მოახერხოს და თავისი ცხოვრება მიუსადაგოს მუშაობას, რადგან მუშაობაში წარმატებულ ად ამიანს თუ პირადული ცხოვრებაც არ გაქვს მოწყობილი, გაწუხებს, გთრგ უნავს. ქალი იმისთვის არის, რომ ოჯ ახი შექმნას. კაცებზე ამბობენ, რომ ყველა ცოლს ირთავს და მერე ოცნე ბობს იმაზე, რომ თავისუფალი გახდ
ეს, ქალი, ალბათ, პირიქითაა, ყველა თავისუფალი ქალი გათხოვებას ცდ ილობს. ამაში არის რაღაც ბუნებრივი ჩადებული“. - თქვენ როგორ მიხვედით იმ გა დაწყვეტილებამდე, რომ დროა გა ხდეთ მეუღლე? - მე არ მივსულვარ, ეს ქმარმა დამიმტკიცა. ძალიან რთულია, გა ნსაკუთრებით ჩემი პროფესიის ად ამიანისთვის. წლების განმავლობაში ჩემმა მეუღლემ დამიმტკიცა, რომ შე გვიძლია ვიყოთ ერთად ისე, რომ ჩემს პროფესიას ხელი არ შეეშალოს. პირი ქით, ყველაფერს მიკეთებდა, რომ და
მი მეუღლე დამეხმარა. ბალეტში მან არაფერი არ იცოდა, თვითონ წარმატ ებული დიპლომატი იყო, ყველაფერს დაანება თავი, მერე შაყირობდა, „პი რველი 20 წელიწადი მე მოგეხმარები და შემდეგი 20 წელიწადი შენო“. მა რთლა ასე გამოვიდა. - ანუ, საკუთარი კარიერა თქვენ შემოგწირათ? - კი, ნამდვილად. თავის პროფეს იაში მართლა ძალიან წარმატებული იყო. 20 წლის განმავლობაში სახე ლმწიფო სამსახურში არ უმუშავია და არც მეგონა თუ ოდესმე დაბრუნ დებოდა. ყველასთან და ყველაფერ
მხმარებოდა. მაშინ რთული პერიოდი მქონდა და, ალბათ, ოჯახის შექმნამ უფრო გადამატანინა ეს ყველაფერი. სწორედ ეს დამეხმარა, რომ სირთ ულეები, რომელიც 1988 წელს დიდ თეატრში მქონდა, გადამეტანა. სულ სხვა ეტაპი დაიწყო, ძალიან ბედნიერი დრო იყო, მიუხედავად იმისა, რომ მო წყობილიც არ ვიყავით, პატარა ბინაში ვცხოვრობდით, გია სამსახურიდან წა მოვიდა, ფაქტობრივად ჩემს ხელფას ზე ვცხოვრობდით. არც გასტროლები მქონდა ბევრი, მაგრამ იმდენად ბედნ იერი დღეები იყო, რომ ცუდი აღარაფ ერი მახსოვს. - 1988 წელი ახსენეთ და რთული პერიოდი. რას უკავშირდება ეს? - ეს პერიოდი უკავშირდება ჩემს ურთიერთობებს თეატრში. დამეძაბა ურთიერთობა, პარტნიორი ამერიკაში დარჩა, მე კი უპარტნიოროდ დავრჩი. ადმინისტრაციასთან გამიფუჭდა ურ თიერთობა. ამომიღეს გასტროლები დან, არ მაცეკვებდნენ თბილისში. არ ვიცი, ამ ტკივილს ოდესმე ბოლომდე აღვწერ თუ არა, რადგან ძალიან სტ რესული სიტუაცია იყო. ვაპირებდი დიდი თეატრიდან წასვლას, არ ვი ცოდი სად წავსულიყავი და მერე ჩე
ზე დავნაძლევდებოდი, რომ ჩემი გია ოდესმე ისევ გაიკეთებდა ჰალსტუხს. ყველაფერი გააჩუქა და ჰალსტუხიც აღარ ჰქონდა. ამიტომაა, არასოდეს არ უნდა თქვა, არასოდეს. - როგორ შეხვდით მის გადაწყ ვეტილებას, როდესაც ჰალსტუხი გაიკეთა? - ძალიან ცუდად და დღემდე გა ნვიცდი. არ მომწონს, იმიტომ რომ ძალიან დაკავებულია, ძალიან ბევრი სამუშაო აქვს, თუმცა ნაკლებად ჩანს. ეს არის უძილო ღამეები, ღამის რეის ები, შეხვედრები, ამდენი ემოციური და ფიზიკური დატვირთვა ძალიან რთულია. მე იმას განვიცდი, რომ გა ნებივრებული ვიყავი მისი ყურადღ ებით, სულ ერთად ვიყავით, ერთად დავდიოდით. ხშირად შაყირობდნენ ხოლმე, ერთმანეთისგან დასვენება არ გინდათო? 24 წელია ერთად ვართ, ზოგს უკ ვირს. შვილი გვიან შეგვეძინა, ეს ჩვენი გადაწყვეტილება იყო. შვილი - ელენე ვაშაძე „ელენე 6 წლის ხდება, ძალიან დი დი ცვლილება შემოიტანა ამ პატარა ადამიანმა ჩემს ცხოვრებაში. არჩევა
ნი მქონდა, სად გამეჩინა შვილი. შემე ძლო ამერიკაშიც გამეჩინა, რუსეთშიც და მსოფლიოს ნებისმიერ სხვა ქვეყან აში და ასევე შემეძლო სახლი ყველგან მქონოდა, იაპონიაშიც კი. ძალიან მი ხარია, რომ მივიღეთ გადაწყვეტილე ბა, ელენე თბილისში დაბადებულიყო. ორივეს გვინდოდა, რომ ის ჩვენსავით საქართველოში ყოფილიყო დაბადე ბული. მერე რას გააკეთებს, ეს უკვე მისი საქმეა. ჩვენ გვინდოდა ბავშვო ბიდან შეგვეყვარებინა მისთვის საქა რთველო და ეს მისი სამშობლო ყოფი ლიყო. ელენემ დღეს დილას გა იღვიძა, სკოლაში მიდიოდა. ძალიან რთულია მისთვის დი ლის პროცედურები, ჩემთვი საც ასე იყო. ვუთხარი, ჩქარა ადექი და დღეს ადრე მოვალმეთქი, „დაიწყო ისევ ახლაო“, თქვა. იცის უკვე, რომ შეიძ ლება ვერ მოვიდე ადრე. სხ ვათა შორის არაჩვეულებრი ვი ხასიათის ბავშვია. ვიდრე პატარა იყო და სკოლაში არ დადიოდა, სულ ერთად დავდ იოდით ყველგან. მსოფლიო მოვლილი აქვს ჩემსავით. სა მჯერ იყო იაპონიაში და ამ ერიკაში. ჩემთვის არასდროს პრობლემა არ შეუქმნია. ძი რითადად ყველა სპექტაკლს ესწრებოდა. ახლაც ესწრება ხოლმე, უყვარს, მისთვის ეს რაღაც სხვა სამყაროა. ყველ აფერი იცის, არავინ არაფერს არ აძალებს. მსახიობებსაც იცნობს, სურათებით ხვდება, რა რომელი ბალეტია. როცა არ ვცეკვავ, მაშინაც ჩემს გვ ერდით არის, რაღაცას მეკი თხება და მეც ვუხსნი. დღეს ჩემთვის ყველაზე დიდი პრ ობლემა დროის უკმარისო ბაა. მას შე მდ ეგ რაც შვ ილი გავაჩინე, უფრო მეტად ვხვდ ები ყველა პატარა ნიუანსს, რატომ არის ბავშვი საყვარ ელი. თუმცა პატარა ბავშვი - პატარა პრობლემაა, დიდი ბავშვი - დიდი პრობლემა. მი ნდოდა მალე გაზრდილიყო, რომ არ ეკითხა სად მიდიხარ, როდის მოხვალ“. - პროფესიის არჩევაში დაეხმარებით? - ეს ძალიან რთულია. მე დამეხმარნენ. არ უთქვამთ ბალერინა გახდიო, მაგრამ ხელი შემიწყვეს. დღეს ჩვენ ბიჭების პრობლემა გვაქვს, რადგან ნაკლებად მოდიან ქორეოგრაფიულ სასწავლე ბელში, ხალხურ ცეკვებს უფ რო ირჩევენ. ამბობენ, რომ ეს არ არის ვაჟკაცური პროფეს ია, ამ დროს მგონია, რომ ამ აზე ვაჟკაცური პროფესია არ არსებობს. ამდენი დატვირთვა გაქვს, ამდენს შრომობ, ძალიან რთული პრ ოფესიაა. ძალიან ბევრ პატარა ბიჭს მოსწონს რომ უყურებს, მაგრამ მშობ ლები უშლიან და უხშობენ სურვილს. ეს ძალიან ცუდია, რადგან შეიძლება ის ცხოვრებაში არავინ არ გამოვიდეს, რადგან თავისი სურვილი მან შიგნით მოკლა. ჩემ გიას მთელი ცხოვრება უნდოდა რეჟისორი გამხდარიყო, ჩა აბარა და მშობლებმა გამოატანინეს საბუთები. ამის შემდეგ წავიდა და დიპლომატიურზე ჩააბარა. მაგრამ ცხოვრება ისე მოტრიალდა, მე რომ გამიცნო, მაინც სპექტაკლებს პროდ იუსერობდა, კონცერტებზე მეხმარ ებოდა. ყველა ჩემი მეგა კონცერტის პროდიუსერობას უცხოეთში გია აკ ეთებდა. უცხოელები მას ურეკავდნენ კიდეც (ახლა უკვე ნაკლებად, რადგან მინისტრია) და ყველას ეხმარებოდა. ეს იმას ნიშნავს, რომ ცხოვრებამ მა ინც დააბრუნა თეატრალურ ცხოვრე ბაში, ეს მისი ცხოვრების ნაწილი იყო. ახლაც ძალიან უყვარს და ყველანაი რაც ცდილობს დაესწროს ყველაფ ერს. აქ ძალიან დიდი შრომაა და ეს ემოციურობა, რაც ჩვენს პროფესია შია, სხვაგან არ შეგხვდება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პლომატის გვერდით
PHOTO EXCLUSIVE
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
3
რუსკა მაყაშვილი: ჟურნა my View
დეა თავბერიძე
იყო დიდი სიყვარული, ლამაზი და ბედნიერი წუთები, მონატრება, სა მომავლო გეგმები, ფიქრები ქორწ ილზე... მერე ტკივილი, სინანული, მითქმა-მოთქმა ქალაქში – რუსკა მაყაშვილი და გიორგი ყიფიანი ერ თმანეთს დაშორდნენ... იყო გულსატ კენი სტატიებიც... ახლა თითქოს ყვ ელაფერი დალაგდა, ამაში უნებურად თეატრიც დაეხმარა, ყოველდღიურმა რეპეტიციებმა რუსკას მარტოობა შეუმსუბუქა. თუმცა ჟურნალისტე ბზე იმდენად ნაწყენი და გაბრაზებ ულია, რომ მსახიობის ინტერვიუზე დათანხმებას დიდი დრო დასჭირდა. რუსკა მაყაშვილი: – ჟურნალისტებზე ნაწყენი ვარ, რო დესაც ვუხსნი, არ ვიძლევი ინტერვიუსმეთქი, მეტყვიან, გასაგებიაო, მაგრამ მეორე დღეს გადავშლი ჟურნალს და ჩნდება ინტერვიუ, რომელიც არ მიმი ცია. ვიგებ იმ ისტორიებს, რომელიც არ მითქვამს, იმ სულელურ ჭორებს, რო მელიც არსად გამიგია. მერე ეს ჭორები ისე სწრაფად ვრცელდება, რომ გაკვირ ვებული ვრჩები. ის, რომ გიორგისთან დაშორება თითქოს არ მადარდებს; ის, რომ გამომაგდეს სერიალიდან, თან იმ იტომ გამომაგდეს, რომ ბატონ რობერტ სტურუას მხარდამჭერი ვარ. მხარდა მჭერი რას ნიშნავს? რობერტ სტურუა იყო, არის და იქნება ჩემთვის ყველაფ ერი. მე არავის არ გამოვუშვივარ „იმედ იდან“. არ ვაპირებ, ვამტკიცო რაღაცები – წერონ, იკითხონ და ილაპარაკონ. – რა მოხდა რეალურად შენსა და გიორგის შორის? კარიერამ ხომ არ შეუშალა ხელი სიყვარულს? – ჩემს ცხოვრებას ხელს ეს არასდრ ოს არ უშლიდა. როცა მე და გიორგი ერ თად ვიყავით, მას ყოველთვის მოსწონ და და დარწმუნებული ვარ, რომ ახლაც ძალიან მოსწონს, მე რომ მსახიობი ვარ. გიორგიმ თავიდან სპექტაკლში მნახა, მოვეწონე და აქედან დაიწყო ჩვენი ურ თიერთობა. ბავშვობაშიც ვითომ შეყვ არებულებივით ვიყავით. ყოველთვის მიწყობდა ხელს. ძალიან გამიმართლა ამ მხრივ. ყველა ჩემს პრემიერაზე იყო, არასოდეს ყოფილა გიორგისგან – ხომ არ გაგიჟდი, რა მსახიობობა, დაჯექი სა ხლში. – ე.ი. შენი საქმე არ გამხდარა თქ ვენი ურთიერთობის გაფუჭების მიზე ზი? – არა, ეს შემიძლია ძალიან თავისუ ფლად და დაფიქრების გარეშე ვთქვა, რომ ჩემი დატვირთული სამუშაო გრაფ იკი მიზეზი ნამდვილად არ ყოფილა. პი რიქით, ის აბსოლუტურად ყველაფერში მიწყობდა ხელს. 5-6 საათზე მივსულვარ გადაღებიდან სახლში და ხმა არ ამოუ ღია. – აბა, რა მოხდა? – ვერ ვხსნი. არაფერი მომხდარა, უბ რალოდ, მივხვდით, რომ სჯობს ერთად აღარ ვიყოთ... არც ხასიათის შეუთავსე ბლობა არ ყოფილა, რადგან ორ წელიწა დზე მეტი ვერ იქნები იმ ადამიანთან ერ თად, რომელსაც ხასიათით ვერ ეწყობი. სხვა რაღაცებშია საქმე. ალბათ, დროთა განმავლობაში რაღაცები უფასურდება და ნელდება. – ხშირად ურთიერთობას სხვა პი რის ჩარევაც აფუჭებს. – ხათუნა და დედაჩემი არასოდეს ჩა რეულან ჩვენს ურთიერთობაში. ხათუნა ჩემი ძალიან ახლო მეგობარია. დღეში რამდენჯერმე ვურეკავთ ერთმანეთს, რო გორ ხარ, რა მე ხომ არ გი ნდა. ახ ლა დაკავებული ვარ და ვღელავ, რომ ვერ ვაქცევ ყურადღებას. როგორც კი რომელიმე მხარის დედა ერევა, მაშინ ყველაფერი საშინელებაა, შეიძლება მაშინ დაიწყოს ძალიან დიდი კონფლი ქტი. მოკლედ, ყველაფერი იდეალურად
4
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„როდესაც მიდიოდა, ძალიან ვღელავდი. ვიცოდი, რომ მომენატრებოდა“
„რთული იყო ამხელა ურთიერთობაზე უარის თქმა. ძალიან უცნაური სინანულის გრძნობა მქონდა“...
არ ვაპირებ თა გვქონდა ძალიან დიდხანს, მაგრამ მერე რაღაცები აირია, ვერ ვხსნი, რატომ... – გიორგი უკვე ერთი წელია, უცხოეთშია სასწავლებლად წა სული, დისტანციამაც ხომ არ ით ამაშა გარკვეული როლი? – მგონი, კი. ერთი პერიოდი, რო დესაც მიდიოდა, ძალიან ვღელავ დი. ვიცოდი, რომ მომენატრებოდა. მერე პირიქით იყო, ვეუბნებოდი, უნ და ის წა ვლო, აბა რა უნ და ქნამეთქი. ძალიან უნდოდა თვითონ აც. ახლაც ძალიან კარგად არის და კარგადაც უნდა იყოს, მაგრამ, ჩემი აზრით, დისტანციის ბრალია. თუ მცა, სანამ წავიდოდა, უკვე დაწყებ ული იყო კონფლიქტები, სულ ვჩხუ ბობდით. ერთ დღესაც დავსხედით, დავილაპარაკეთ და ბოლოს იმ და
სკვნამდე მივედით, რომ სჯობს ერ თად აღარ ვიყოთ. ახლა ვიცი, რომ მეც კარგად ვარ და გიორგიც კარგ ად არის. მთავარია, სიმშვიდეა. აღ არ არის ის დაძაბულობა. – მაგრამ, როცა დასხედით, ილაპარაკეთ, დასცილდით... მე რე? ის პერიოდი გულისტკენა არ იყო? – რთული იყო ამხელა ურთიერ თობაზე უარის თქმა. ძალიან უცნა ური სინანულის გრძნობა მქონდა... ვერ ვხსნი. – სიყვარული გაქრა? – გიორგი ძალიან მიყვარდა. ალ ალად ვამბობ, რომ მიყვარდა. – რამდენს გაუხარდა, ალბათ, თქვენი დაცილება... – არ ვიცი, მაგრამ ერთს რომ ძა ლიან გაუხარდა, ვიცი.
– მე მამრობითი სქესის ფანე ბს ვგულისხმობ, რომლებსაც გზა გაუთავისუფლდათ... – კი, ძალიან გააქტიურდნენ. მგ ონი, მომიწევს ნომრის გამოცვლა. როცა გაიგეს, რომ შეყვარებული აღარ მყავს, ყოველდღე ვიღაც მი რეკავს: შეიძლება შენი გაცნობა? მე კი ვპასუხობ: სხვაგან მოხვდით, რუსკა ამ ნომერზე აღარ არის... არ ავინ არ მინდა, მინდა ვიყო მარტო. რაღაც ისე მოხდა, რომ სანამ გიორ გისთან ერთად ვიქნებოდი, მყავდა საქმრო, რომელმაც ხელი მთხოვა და რომელსაც დავშორდი. მერე უცებ გიორგი გამოჩნდა ჩემს ცხოვ რებაში. ფაქტობრივად, დიდი ხანია, მარტო არ ვყოფილვარ. ორი ადამ იანი იყო ჩემს ცხოვრებაში, რომე ლთანაც მქონდა ძალიან სერიოზ
ული ურთიერთობა და ასე იყო სა ქმე – საქმრო-საცოლე. ახლა ვტკბ ები თავისუფლებით იმ მხრივ, რომ ვარ მარტო, ვარ ჩემს თავთან, ჩემს მეგობრებთან და ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს. ჯერჯერობით ასეა, მერე არ ვიცი, რა იქნება. ვნახოთ... ახლა ისეთი დაკავებული ვარ, ისეთ გადარბენაზე და ისეთ ისტერიკაში, რომ ვერც ვერავის ვიყოლიებდი. ყველა გიორგისნაირი არ არის, ყვ ელა ვერ გაიგებს ამას.
9 და 10 თებერვალს მუსკომედ იის სცენაზე სარა კეინს ითამ აშებს – ყოველთვის სახასიათო როლე ბის თამაში მიწევს, მეც სახასიათო ტიპი ვარ, მაგრამ ჩემი არც ერთი პერსონაჟი არ მგავს, ერთადერთი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ალისტებზე ნაწყენი ვარ
ჯექსონი – თვალი რომ გავახილე, მგ ონი, იქიდანვე მიყვარს ჯექს ონი. პატარაობიდანვე ვაგრ ოვებდი ჯექსონზე მასალებს. ცალკე აიპოდი მაქვს, სადაც მარტო ჯექსონის სიმღერებია, დღემდე ისე მიყვარს, როგორც ბავშვობაში. როდესაც გარდ აიცვალა, ხალხი მირეკავდა და მისამძიმრებდა. ისეთი ტრაური მქონდა, რომ ძლივს მაფხიზ ლებდნენ. მახსოვს, დილით და მირეკეს: გაიგე, ჯექსონი მოკვ დაო. უცებ წამოვხტი, ჩავრთე კომპიუტერი და ინტერნეტმა ეგრევე ამომიგდო ეს სიახლე. ჩავვარდი ისტერიკაში. ყველას ეძინა. უცებ მაღვიძარამ დარე კა. მაღვიძარაზეც ჯექსონის სი მღერა მეყენა და ამაზე ცალკე ავბღავლდი. „ბიდერმანის“ რე პეტიციაზე ჩასისხლიანებული თვალებით მივედი.
თავის მართლებას პეპის შემიძლია შევადარო თავი. მთ ელი ბავშვობა ვგიჟდებოდი ამ გმირ ზე, მეც ქალაბიჭა ტიპაჟი ვიყავი, ჩხ უბშიც ვერთვებოდი ხოლმე... ანჩოს პერსონაჟი კი ძალიან ბევრი ჩემი ნა ცნობისგან მაქვს აღებული. რაღაცე ბი დავიჭირე, მერე შევკარი და გამო ვიდა ასეთი გმირი. თორემ ანჩო უნ და ყოფილიყო ერთი ჩვეულებრივი „სტერვა“ და სნობი გოგონა. დროთა განმავლობაში კი კომიკური ტიპი შეიქმნა. მალე პრემიერა მაქვს მუსკ ომედიის თეატრში. ეს ერთადერთი შემთხვევაა, როცა სხვა თეატრში ვი თამაშებ. დრამატურგ გოგონას ვთ ამაშობ – სარა კეინს, რომელმაც 28 წლის ასაკში მოიკლა თავი, გაორება ჰქონდა, რთული როლია. მე და მარი კიტია ვთამაშობთ ერთ ქალს, რომე ლსაც გაორება აქვს.
– თეატრის მიღმა რა ხდება? რო გორ ერთობი, ისვენებ, დადიხარ თუ არა მეგობრებთან ერთად? – მათ გარეშე ვერც შევძლებ, ძა ლიან ბევრი მეგობარი მყავს. თუმცა ეს ბოლო პერიოდი სულ თეატრში ვარ, დილიდან ღამის 4 საათამდე, ამიტომ მეგობრები ცოტათი გაბრ აზებულები არიან ჩემზე, რადგან ვე ღარ ვნახულობ. მაგრამ მალე იქნება პრემიერები და ისევ მოვიცლი მათთ ვის. ვერთობი და ვისვენებ მუსიკით, სულ მუსიკას ვუსმენ. ასევე, ძალიან მიყვარს ცეკვა. ყველგან შემიძლია ვიცეკვო, ქუჩაშიც კი. როდესაც აი პოდი მიკეთია, შეიძლება წავიცეკვო და ისე წამოვიდე. – როდესაც პოპულარული გა ხდი და ქუჩაში გცნობდნენ, მაშინ როგორი იყო შინაგანი განწყობა,
როგორი რეაქცია გქონდა? – ეს არის ის შეგრძნება, რომე ლსაც ვერ აგიწერთ. საერთოდ, პო პულარობა – ეს სიტყვა არ მიყვარს, მეხამუშება. ძალიან მსიამოვნებს, როდესაც ქუჩაში ბავშვები მოდიან, გეხუტებიან. ამ ბოლო დროს კი, რო დესაც მხედავენ, რატომღაც ტირი ლს იწყებენ, და მე ცუდად ვხდები. ამას წინათ გოგონები კაფეში ვისხ ედით, შემოვარდა ბავშვი, დამინახა, მომვარდა, ძალიან მიყვარხარო და დაიწყო ტირილი... ვუთხარი: არ გა ბედო, თორემ მეც ვიტირებ-მეთქი. მიხარია, ბავშვებს რომ ვუყვარვარ. თუ ბავშვი დააჯერე, ე.ი. მართლა კარგად შეასრულე, ის ხომ ყველაზე გულწრფელი და გულახდილია. ბავშ ვის დაჯერება კი ყველაზე რთულია. – რთული იყო ამ ყველაფრის შე
ქმნა? – ყველაფერი უცნაურად მოხდა. მეოთხე კურსზე ვიყავით მე და ჩემი და, როდესაც ბატონმა რობერტმა აგვიყვანა. უცებ დაგვეტაკა ეს წა რმატება. ძალიან ბევრი ოცნებობს ამაზე, მე არც მიფიქრია, ვოცნებ ობდი, ნეტავ რომელიმე თეატრში მოვხვდე-მეთქი. როცა დაგვირეკეს. ვკიოდი, ვღრიალებდი, ოთახიდან ოთახში დავრბოდი. ნინუცა გავაღვ იძე. რუსთაველის თეატრში აგვიყვ ანეს-მეთქი. არ დაიჯერა, მანამ არ სჯეროდა, სანამ ზაალ ჩიქობავამ არ უთხრა. თეატრის შენობაში თავიდან ვიკარგებოდით, ბუფეტში ვერ შევდ იოდით, გვერიდებოდა, მსახიობების გვრცხვენოდა. თეატრს მერე რეკლ ამა მოჰყვა, ეს რეკლამაც კარგი გა მართლება იყო. არადა გარეგნობის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გამო ხშირად მიწუნებდნენ. ცხვირის გამო რეკლამებში არ მიღებდნენ, ამ აზე ძალიან ვდარდობდი, ერთი პე რიოდი ტვინში მქონდა ჩაბეჭდილი, აუცილებლად გავიკეთებ ცხვირის ოპერაციას და მერე, რომ გავლამაზ დები, ყველგან გადამიღებენ-მეთქი. ვიცოდი, რომ ქასტინგზე მისვლასაც აზრი არ ჰქონდა. ამ რეკლამაში რომ გადამიღეს, შოკი იყო. არ დამიწუ ნეს? ვეკითხებოდი ჩემს თავს. მერე მალევე გამოჩნდა ფილმი „ოცნების ქალაქი“, სადაც მთავარ როლზე ამ იყვანეს, მაგრამ, სამწუხაროდ, უარი ვთქვი, მაშინ თეატრში ახალი მო სული ვიყავი და თეატრის გარდა, არაფერი მინდოდა, თუმცა დათო იმ ედაშვილმა ძალიან ბევრი იწვალა და მაინც დამითანხმა სამ გოგოში. მერე უცებ წამოვიდა სერიალიც.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
5
exclusive: `სანტა-ბარბა my View მირიან ბოქოლიშვილი
პოპულარული ამერიკული სერიალი, რომელშიც მოთხ რობილია პატარა ქალაქში მცხოვრები მდიდარი ოჯახის – ქეფველების ცხოვრების შე სახებ. სერიალს ამდიდრებენ სხვა ოჯახებიც: ლოქრიჯები, ანდრადეები და ფერქინსები, რომელთა ცხოვრება სავს ეა მოულოდნელობებითა და ინტრიგებით. მოკლედ, რო გორც ხვდებით, საუბარია „სანტა-ბარბარაზე“, ყველაზე ხანგრძლივ სერიალზე საპნის ოპერებს შორის. გაგიკვირდე ბათ და ამ სერიალმა ქართულ პოლიტიკასთან ანალოგიები გააჩინა, უფრო ზუსტად კი „ქართულ ოცნებასთან“. სახე ლისუფლებო გუნდი ოლიგარ ქის ოჯახის ირგვლივ განვით არებულ მოვლენებს სწორედ „სანტა-ბარბარას“ სიუჟეტს ადარებს. პრინციპში, ანალ ოგიები მართლაც უხვადაა: მდიდარი ივანიშვილების გა რდა, „ქართულ ოცნებას“ ამ დიდრებენ სხვა ოჯახებიც (უსუფაშვილ-ხიდაშელი, ალ ასანია-ფანჯიკიძე, ბერძენიშ ვილები, ხაინდრავები და ა.შ). ინტრიგები და მოულოდნე ლობები აქაც ბევრია. მოკლედ, ეს ხუმრობით, თუმცა მილიარდერი ხუმრობ ის ხასიათზე აშკარად არ ჩანს, როდესაც მომავალ პარლამ ენტში აბსოლუტური უმრა ვლესობის მოპოვებაზე საუბ რობს. მმართველი პარტია ოლიგარქის ოპტიმიზს უსაფ უძვლოდ მიიჩნევს და ამბო ბს, რომ პრორუსულ ძალებს ქართული საზოგადოების მხ არდაჭერა არ ექნება. როგორ პასუხობენ მმართველ გუნდ ში მილიარდერის ოცნებას? მუშაობს თუ არა „ნაციონალ ური მოძრაობა“ საარჩევნო სიებზე? „პრაიმტაიმი“ ამ თე მებზე საპარლამენტო უმრა ვლესობის წარმომადგენელს, ეკა ხერხეულიძეს ესაუბრა. – ქალბატონო ეკა, ივანიშ ვილის კოალიცია აცხადებს, რომ დროა, ხელისუფლება მოემზადოს ოპოზიციაში გა დასვლისთვის... ემზადებით? – ეს კოალიცია არის მე ოცნებეებისგან დაკომპლე ქტებული, რომელთა ნდობის ვოტუმი ნულს ქვემოთაა. ჩემი მზაობა ოპოზიციაში გადასვ ლის არის აბსოლუტურად უს აფუძვლო, რადგან ამის ერთი პროცენტი საფუძველიც არ არსებობს და შესაბამისად, გა უგებარია, რისთვის უნდა მო ვემზადო. ჩვენი პოლიტიკური გუნდისთვის ხელისუფლებ აში ყოფნა არ არის პანაცია, ჩვენ ვართ ხელისუფლებაში იმიტომ, რომ ვაკეთოთ ქვეყ ნისთვის სასარგებლო საქმე. ამ ეტაპისთვის ჩვენ არ გვაქვს საფუძველი, რომ ვივარაუდოთ ოპოზიციაში გადასვლა. – თქვენი მხრიდან მუდმ ივად არის საუბარი ივანიშ ვილის რუსულ ბეგრაუნდ ზე... ამ ფონზე საინტერესოა, რით ხსნით მის გვერდით ის ეთი პოლიტიკური ძალების ყოფნას, რომლებიც პროდას ავლური იმიჯის მქონე ძალე ბად განიხილებიან? – ფაქტია, რომ, სადაც ფუ ლი გროვდება, ეს ადამიანები იქით გარბიან და იმის გარშემო 6
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
თინა ხიდაშელი, ეკა
ილები ლევან და დავით ბერძენიშვ
თინა ხიდაშელი და მაია ფანჯიკიძე ნათია ფანჯიკიძე და ირაკლი ალასანია
ავა ივლიანე ხაინდრ ქმნიან კოალიციას. მათ საკუთარი იმიჯი და ბიოგრაფია თავადვე უა რყვეს და გაერთიანდნენ იმ ადამია ნის გარშემო, რომელიც რუსულ კა პიტალთან არის დაკავშირებული, ეს გახლავთ ადამიანი, რომელიც თურმე ინვესტიციებსაც კი დებდა რუსულ სამხედრო ბაზებში. ბუნე ბრივია, ამ ძალებმა საკუთარ საქც იელზე თავადვე უნდა აგონ პასუხი მომავალში. ამ მხრივ, ჩემი სინდისი აბსოლუტურად თავისუფალია. იმ ადამიანებს, რომლებიც აქამდე პრ ოდასავლურად განიხილებოდნენ, მოუწევთ იმასთან შეგუება, რომ პრორუსულ ძალებად იქცნენ. თუ ისინი არ გაემიჯნებიან ბიძინა ივან იშვილს, ცხადია, საბოლოოდ ჩამო ყალიბდებიან რუსული პოლიტიკის მეხოტბეებად. – თქვენ ახსენეთ რუსული ფუ ლი, თუმცა სწორედ ამავე ფუ ლით ფინანსდებოდა წლების გა ნმავლობაში სხვადასხვა მნიშვნ
ელოვანი პროექტები... მაშინ რა დამოკიდებულება გქონდათ ბი ძინა ივანიშვილისადმი? – აბსოლუტურად ლეგიტიმური კითხვაა, რომელზეც არსებობს ძა ლიან მარტივი პასუხი. თუ ადამიანს აქვს დიდი ფული და ამბობს, რომ ქვეყნის სასიკეთოდ სურს გამოიყ ენოს, არანაირი უფლება არა აქვს არავის, რომ მას ეს აუკრძალოს. ხე ლისუფლება ვერ იქნება წინაღობა, რომ ვინმეს კეთილ საქმეში ხელი შეუშალოს. მაგრამ, როდესაც ად ამიანი მოდის პოლიტიკაში მხოლ ოდ და მხოლოდ იმ ამბიციით, რომ მას აქვს ფული, 5 თუ 7 მილიარდი და მეტი არაფერი, ბუნებრივია, მის ქველმოქმედებასთან დაკავშირ ებით ჩნდება სერიოზული კითხვა – რატომ აკეთებდა ეს ადამიანი ამ ყველაფერს? თუმცა მე ის გამონა კლისი ვარ, რომელსაც არასდროს შემპარვია ეჭვი, რომ ბიძინა ივან იშვილი, ადრე თუ გვიან, პოლიტი
ეკა ხვედელიძე და ბიძინა ივანიშვილი კაში მოსვლის სურვილს გამოთქვა მდა, ამას ყოველთვის ვამბობდი და დაადასტურებენ ჩემი მეგობრებიც და თანაგუნდელებიც. მისეული მი დგომა ჩემში ყოველთვის იწვევდა ეჭვს, არა იმიტომ, რომ ქველმოქმ ედების არ მწამს, არამედ იმიტომ, რომ ის, ვინც ამ ქველმოქმედებას ეწეოდა, არავინ იცოდა, რას წარმ ოადგენდა სინამდვილეში. ბუნე ბრივია, ეს ადამიანი რაღაცისთვის ემზადებოდა. ეს იყო სერიოზული ნაღმი. პოლიტიკურად მოაზროვნე ადამიანებისთვის ეს დიდი მიგნ ება არ ყოფილა. რაც შეეხება მის ორიენტაციას, კაცი გამოდის და პირდაპირ ამბობს, საქართველოს ხელისუფლებას მაშინ გავეყარე, როდესაც რუსეთს დაუწყო ომიო. ამაზე ხმამაღალი განაცხადი, რომ შენ ხარ პრორუსული ძალა, უკვე აღარ არსებობს. ეს ნიშნავს იმას, რომ ის მზადაა, დაამხოს საქართ ველოს ხელისუფლება და სათავე
ში მოვიდეს რუსეთის მარიონეტი, მაგრამ მაპატიეთ და, სანამ ბიძინა ივანიშვილის პოლიტიკური რანგი გაიზრდებოდა, საქართველოს ხე ლისუფლება საკმაოდ გაძლიერდა საიმისოდ, რომ საზოგადოებამ სწ ორი არჩევანი გააკეთოს. – ანუ თქვენ ფიქრობთ, რომ ივ ანიშვილი საკუთარი ქველმოქმ ედებით რეალურად პოლიტიკურ კაპიტალს აგროვებდა? – კი არ ვფიქრობ, დარწმუნებუ ლი ვარ, რომ ასეა. დიახ, მან ძალიან ბევრ ადამიანს გაჭირვების პერი ოდში ხელი მოუმართა, თუმცა ეს იყო მისთვის პოლიტიკური კაპიტა ლის დაგროვების მცდელობა. – ქალბატონო ეკა, თქვენ ერ ოვნული მოძრაობიდან ხართ ჩა რთული პოლიტიკურ პროცესებ ში... რას იტყვით ინტელიგენციის იმ ნაწილზე, რომელმაც საზოგა დოებას 90-იანი წლების მოვლ ენებითაც დაამახსოვრა თავი და
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
არა~ ქართულად
ხვედელიძე და ბიძინა ივანიშვილი
დავით უსუფაშვილი
`უტას, ბერას, ეკასა და ბიძინას განცხადებები – ეს არის ერთი ჩვეულებრივი სანტა-ბარბარა, რომელზეც შეიძლება სერიალის გადაღება~ დღესაც აქტიურადაა ჩართული პოლიტიკურ პროცესებში? – ადამიანები, რომლებიც სისხ ლიან გადატრიალებასა და კანო ნიერი ხელისუფლების დამხობაში აქტიურად მონაწილეობდნენ და ფინანსდებოდნენ რუსეთიდან და მათი დამქაშებისგან, ბუნებრივ ია, დღესაც იმავე გზას ადგანან. ნებისმიერ შემთხვევაში უსინდი სობაში შესვლა შენი გადასაწყ ვეტია, მაგრამ იქიდან გამოსვლა შენ უკვე აღარ გეკითხება. ისინი, ვინც მაშინ ბოროტებას სჩადიო დნენ, დღეს ვერ გახდებოდნენ კეთილშობილები. სიმართლე გი თხრათ, საერთოდ არ მიყვარს ტერმინი ინტელიგენცია, მე არ ვი ცი, რა კლიშეს ქვეშ იმალებიან ეს ადამიანები. ბიძინა ივანიშვილის კრიტერიუმი, რა კრიტერიუმით აფინანსებდა ის ამ ინტელიგენც იას, ჩემთვის უცნობია. ვფიქრობ, რომ ამ დიდ სიაში ძალიან ბევრი
ადამიანი დახმარებას არ იმსახუ რებდა. აღმოჩნდა, რომ ბიძინა ივ ანიშვილს ნახევარი საქართველო დაიპოთეკებული ჰყოლია. რა თქ მა უნდა, შესაძლოა, ეს ადამიანები ანგარიშვალდებულად მიიჩნევენ თავს. თუმცა გულწრფელად გე ტყვით, რომ, თუ ბიძინა ივანიშ ვილი დამეხმარებოდა იმ წლებში, როდესაც მიჭირდა, დღეს ძალიან დიდ მადლობას გადავუხდიდი, მა გრამ ყველაფერს ვიზამდი, რომ ის თანხა, რითაც ის დამეხმარებოდა, უკან დამებრუნებინა. ძალიან ბე ვრი ადამიანი უარს ამბობს ამ ფულზე, რადგან არ სურს, ვინმეს პოლიტიკური მძევლობა. თუმცა არიან ისეთებიც, რომლებიც ან ალოგიური დახმარების სანაცვ ლოდ შევარდნაძის სეფე ქალებად და კაცებად ისხდნენ... – ვის გულისხმობთ კონკრე ტულად? – ძალიან ბევრს, თუნდაც იგ
ივე გურანდა გაბუნიას, მის მეუღ ლეს... სხვათა შორის, უცნაური განაცხადი გააკეთა ბიძინა ივანიშ ვილმა, როდესაც თქვა, რომ ოთ არ მეღვინეთუხუცესს ყოველთ ვის სწორი პოზიცია ეკავა. ასეთი განცხადებებით, მას ყოველდღე აკლდება პოლიტიკური ქულები, რადგან, პირიქით, ოთარ მეღვინ ეთუხუცესი გამოირჩეოდა, როგო რც ჯაბა იოსელიანისა და „მხედ რიონის“ მეხოტბე. არ შეიძლება, საზოგადოებას თვალში ნაცარი აყარო და მხოლოდ მეფე გიორ გის როლი გაახსენო. ეს ჩემთვის საკმარისი არაა. მოქალაქეობრივი პოზიცია ყველაზე მნიშვნელოვ ანია. სხვათა შორის, ამას წინათ თვალი მოვკარი აფხაზეთიდან დევნილი მწერლის, გურამ ოდიშ არიას ინტერვიუს, რომელიც თუ რმე უხერხულობას გრძნობს, რომ საქართველოში ამდენი პატიმარია და სწორედ ამან აიძულა ბიძინა
ივანიშვილთან წასვლა. იმდენად ალოგიკურია მსგავსი დამოკიდე ბულება, რომ მართლა დაბნეული ვარ. ის აფხაზეთიდანაა დევნილი და მაინტერესებს, მისთვის არ არის უხერხული, რომ ადამიანი პუტინს არ უწოდებს ოკუპანტს? ამაზე დიდი უხერხულობა არსე ბობს? – თქვენს გუნდს იგივე ივან იშვილის კოალიცია ხშირად გს აყვედურობთ კლანური პოლი ტიკის გამო... რამდენად იღებთ ამ ბრალდებას? – კლანურობა და საოჯახო პო ლიტიკა ივანიშვილის მხარეს უკვე სახეზეა. ეს არის ჩვეულებრივი „სანტა-ბარბარა“. რატომ იმას ხარავებენ თავს, უბრალოდ, არ მესმის. რატომ უნდა მიკარნახოს ჩემმა შვილმა, პოლიტიკაში უნდა წავიდე თუ ბიზნესში?! უტას, ბე რას, ეკასა და ბიძინას განცხადე ბები – ეს არის ერთი ჩვეულებრ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ივი სანტა-ბარბარა, რომელზეც შეიძლება სერიალის გადაღება. ეს არ არის სერიოზული დამოკიდე ბულება. მთელი უბედურება ისაა, რომ ამ სერიალში ჩაბმულია სა ზოგადოების ნაწილი. ადამიანებს, რომლებიც გზაკვალარეულები დაიარებოდნენ, სურთ, რომ საკუ თარი უმწეობა და უპოზიციობა დღეს ბიძინა ივანიშვილის ფულს დაუკავშირონ. სამწუხაროდ, სა ქართველოს არ გააჩნია ნორმალ ური ოპოზიცია და მე ვისურვებდი ჯანსაღ ძალას, რომელიც ხელი სუფლებას ქვეყნის განვითარებ ისთვის რეალურ ოპონირებას გა უწევდა. – ხომ არ ფიქრობთ, რო 2012 წლის საპარლამენტო არჩევნები მეტწილად ფინანსურ რესურს ებზე იქნება დამოკიდებული და არა პოლიტიკურ ხედვებზე? – მიუხედავად იმისა, რომ არის ძალიან დიდი ქაოსი და შეჯიბრი, ვინ უფრო მიღებული იქნება მი ლიარდერის კარზე, საზოგადო ების აბსოლუტური უმრავლესობა არ იყიდება. ქართველი ხალხი გონიერებით გამორჩეული ხალხ ია და ყველაფერს თავის სახელს არქმევს, მათ შორის ინტელიგე ნციის იმ ნაწილსაც, რომელიც სისხლისღვრის იდეოლოგი გახლდათ. იმედი მაქვს, რომ ყველა რუსულ ძალას საზოგა დოება თავის სახელს დაარქმ ევს. მართლაც, საზოგადოებ ის უმრავლესობას, მათ შორის გაჭირვებულ ადამიანებს აქვთ მოქალაქეობრივი დამოკიდე ბულება და ფიქრობენ, რომ, თუ ხელს შეუწყობენ დღევ ანდელი ხელისუფლების მიერ წამოწყებულ პროცესებს, მათი მდგომარეობა გაუმჯობესდება. დიახ, საზოგადოება აცნობიერ ებს, რომ, თუკი ბიძინა ივანიშვი ლის ერთჯერადი, ან ორჯერადი დახმარების სასარგებლოდ გააკ ეთებენ არჩევანს, მათი მომავალი ვერ განვითარდება. მე არ ვამბობ, რომ ჩვენ ნაკლი არ გვაქვს, მაგრ ამ დღეს ცალსახაა, რომ „ნაცი ონალურ მოძრაობაზე“ ძლიერი გუნდი ქართულ პოლიტიკაში არ არსებობს. ესაა რეალობა, რომე ლიც იცის ბიძინა ივანიშვილმაც, პუტინმაც და ყველა იმ ადამიანმა, ვინც დღე და ღამ მუშაობს იმაზე, როგორ უნდა ჩამოშალოს საქა რთველოს ხელისუფლება. – დიდი მითქმა-მოთქმა მოჰყ ვა პარტიების დაფინანსებასთან დაკავშირებით კანონმდებლობ აში განხორციელებულ ცვლი ლებებს... ბევრი მიიჩნევს, რომ ოპოზიციას ლეგალური ფინანს ების მიღების საშუალება შეეზ ღუდა... – ამ ცვლილებებით ყველა პო ლიტიკურ ძალას სწორედაც რომ ლეგალური დაფინანსების უფლე ბა დარჩა და არალეგალურის წა ერთვა. არალეგალური დაფინანს ება კანონით უნდა აღმოიფხვრას. – დაბოლოს, მაინტერესებს, დაიწყო თუ არა მმართველმა გუ ნდმა საარჩევნო სიაზე მუშაობა? – საარჩევნო სიებზე დღეს მხ ოლოდ უსაქმურები ლაპარაკო ბენ. ჩვენს პოლიტიკურ გუნდში მსგავსი ტიპის საუბრები ნამდვი ლად არ არის. ეს იცის ყველა დე პუტატმა. ვისაც თავის დროზე პოლიტიკური გუნდი ჩათვლის საჭიროდ, ის ადამიანები იქნებიან მომავალ პარლამენტში. ჩვენი და მოკიდებულება ქვეყნის მომავლის მიმართ სიებით არ წყდება.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
7
`ქართული ოცნების~ საგარეო პოლიტიკის მთავარი აქცენტები my View
ხათუნა მგალობლიშვილი
ზაზა გოგსაძე: „რუსეთი ოკუპანტის სტატუსით არის დაფიქსირებული, მაგრამ ხომ არ შეიძლება ეს უსაშველოდ ვიმეოროთ?“
„ქართულ ოცნებაში“ იმედი აქვთ, რომ ერთ დილასაც პუტი ნი კარგ ხასიათზე გაიღვიძებს და იტყვის, მოდი, გავხდები დე მოკრატიო... აი, სწორედ ამ დი ლას ელოდება თედო ჯაფარიძის საგარეო პოლიტიკის ჯგუფი, რომლის წევრებიც მიიჩნევენ, რომ რუსეთთან ურთიერთობის დალაგების პარალელურად შე საძლებელი იქნება ნატოსკ ენ მიმავალ გზაზე სწრაფი ნაბიჯებით სიარული. მათი გეგმების შესახებ ჯერ დე ტალურად არაფერია ცნ ობილი. კონკრეტიკაზე ისინი დაახლოებით 2 თვ ეში გადავლენ. ყოველ შემთხვევაში ასეთია მათი პირობა, დანარჩ ენ „ოცნებებთან“ ერ თად. მანამდე კი ცნ ობილი მხოლოდ ერ თია – უნდა დავალა გოთ ურთიერთობა რუსეთთან და უნდა შევიდეთ ნატოში. როგორ მოხდება ამ ორი, ურთიერთგ ამომრიცხავი მი ზნის მიღწევა, ამ აზე „ქართულ ოც ნებაში“ არაფერს ამბობენ. უფრო სწ ორად, ვერ ამბობენ. საგარეო მიმა რთულებას „ქართ ულ ოცნებაში“ მრავ ალგზის გასკანდალე ბული თედო ჯაფარიძე ხელმძღვანელობს, რომე ლმაც ეს ჯგუფი ძირითადად შევარდნაძის მთავრობის მაღა ლჩინოსნებით დააკომპლექტა. ჩვენ ერთ-ერთ მათგანს, ზაზა გოგსაძეს ვესაუბრეთ. ზაზა გოგსაძე, „ქართული ოცნების“ საგარეო პოლიტიკის ჯგუფის წარმომადგენელი: – ჩვენი მიმართულება ორიე ნტირებულია ევროატლანტიკურ სტრუქტურებთან დაახლოებაზე, დასავლეთის ქვეყნებთან მჭიდ რო ურთიერთობაზე და რა თქმა უნდა, გამოსასწორებელია ურ თიერთობები რუსეთთან. ეს არის აუცილებელი. ევროატლანტიკურ სტრუქტურებთან ურთიერთობის, დასავლური მიმართულების კუ თხით ჩვენი ქვეყნის სტრატეგი ის კურსი უნდა გაგრძელდეს ისე, როგორც არის და კიდევ უნდა გა ნვითარდეს. უნდა მოხდეს ეტაპ ობრივი ინტეგრაცია. – ევროატლანტიკურ სტრუ ქტურებთან დაახლოება რუსე თთან ურთიერთობის დალაგების პარალელურად როგორ წარმოგ იდგენიათ? – ეს ორი ცნება არ უნდა გავყ ოთ. საკითხის ასე დაყენება, რომ საქართველო ან უნდა შევიდეს ნატოში, ან უნდა დალაგდეს ურ თიერთობები რუსეთთან, არ არის სწორი... – ეს რუ სე თი ყო ფს ასე სა კითხს. მედვედევმა პირდაპირ განაცხადა, რომ ომი საქართვე ლოსთან იმიტომ მოხდა, რომ ნა ტო არ გაფართოებულიყო...
8
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
– ამიტომ არის საჭირო დიპლ ომატია, ამიტომ არის საჭირო მო ლაპარაკებები. ამიტომ არის სა ჭირო სხვანაირი ქმედებები. ჩვენ, მაგალითად, ამ ორ გზას ერთდ როულად არ გამოვრიცხავთ. ჩვენ მივდივართ ნატოსკენ და გვინდა კარგი ურთიერთობები რუსეთთ ან. – თქვენს ჯგუფს რა გეგმა აქ ვს ამის მისაღწევად? – ამ გადასახედიდან, როცა ხე ლისუფლებაში არ ვართ, მიმაჩნია, რომ ბევრი არაფრის გაკეთება არ შეიძლება. რასაკვირველია, დღეი დანვე შეიძლება ნაბიჯების გადა დგმა, თუმცა ბუნებრივია, როცა ხელისუფლებაში მოვა კონკრე ტული ძალა, სწორედ ამის შემდეგ იქნება შესაძლებელი ძალიან ქმ ედითი ნაბიჯების გადადგმა, რო მელიც მოიტანს შედეგებს. – ანუ თქვენი გეგმები ძირი თადად გათვლილია ხელისუფლ ებაში მოსვლის შემდეგ ეტაპზე? – დიახ, რასაკვირველია... რა თქმა უნდა, რუსეთი არის ოკუპან ტი. მაგრამ ეს სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ რუსეთთან არ უნ და გვქონდეს ურთიერთობა. უნდა მოვნახოთ გზები, მაგრამ პროც ესი უნდა დაიწყოს. ნებისმიერ შე მთხვევაში დაზიანებული ღერძი არის აღსადგენი. ანუ ჩვენ ახლა არ გაგვაჩნია ის, რაზეც ურთიერ თობები იგება ხოლმე, ზოგადად, ორ ქვეყანას შორის. პრაქტიკუ ლად, ნულიდან არის დასაწყები ყველაფერი. – ვინ არის დამნაშავე ამ ღე რძის დაზიანებაში? – ნუ, მოხდა ომი, რომელმაც საბოლოოდ დააზარალა ურთი ერთობა ამ ორ ქვეყანას შორის... ხშირად კმაყოფილებას გამოხა ტავენ იმისთვისაც, თუ საქართვე ლოს შესახებ შეერთებულ შტატ ებსა და რუსეთს შორის საუბარი მიმდინარეობს. თუმცა ასეთი ტი პის საუბრების დასასრული ყოვე ლთვის ერთნაირია – ამერიკა და რუსეთი ვერ აღწევენ შეთანხმებ ას. რა თქმა უნდა, კარგია, როცა შეერთებული შტატები მხარს გვ იჭერს, მაგრამ ჩვენ ეს არ უნდა გვაკმაყოფილებდეს. ჩვენ უნდა მივაღწიოთ იმას, რომ საქართვე ლოს საკითხზე მოხდეს შეთანხმე ბა. გეთანხმებით, ძალიან რთული მისაღწევია ეს, თუმცა ვფიქრობ, რომ მიღწევადია და ყველანაირი ძალისხმევა უნდა მივმართოთ ამ ისკენ. პოლიტიკაში ხშირად იც ვლება რაღაცები. რაღაც ხდება, შემდეგ ის რაღაც იცვლება... – მიგაჩნიათ, რომ პუტინის დამოკიდებულება ამ საკითხის მიმართ შეიცვლება? თქვენი აზ რით, პუტინის ბუნება შეიცვლ ება? – ყველაფერი ცვალებადია. ჯერ ერთი, ერთ ქვეყანაზე არ არ ის დამოკიდებული, ჩვენ შევალთ თუ არა ნატოში. ეს არის თვითონ ჩვენი ქვეყნისა და იმ ქვეყნების გადასაწყვეტი, რომლებიც ამ ერ თობაში არიან. დღეს ამაზე საუბ არი ძალიან ძნელია. – თუმცა რუსეთის ფაქტორი მნიშვნელოვანია... – სწორედ ამიტომ აუცილებე ლია მოლაპარაკებები. როცა ამ ას ვამბობ, არ ვგულისხმობ იმას,
რომ წავიდეთ და რუსეთის ხელი სუფლებას ველაპარაკოთ. როცა ხელისუფლებაში არ ხარ, როგორ უნდა წახვიდე და როგორ უნდა ელაპარაკო რუსეთის ხელისუფლ ებას... – ოპოზიციის წარმომადგე ნლები პუტინს ხვდებიან... – ჩვენ არ გვაქვს ეს ხაზი... მე მიმაჩნია, როცა ხელისუფლებაში არ ხარ, ამ დონის მოლაპარაკებე ბი შედეგს არ მოიტანს. ხელისუ ფლებაში მოსვლის შემდეგ, რასა კვირველია... – თქვენს დოკუმენტში რუ სეთი იქნება თუ არა შეტანილი ქვეყნისთვის ნომერ პირველ სა ფრთხედ? – იცით, რა? საერთოდ, საფრ თხე უამრავია. ჩვენ, პირველ რი გში, გამოვდივართ ეროვნული უს აფრთხოებიდან და მხოლოდ ამის შემდეგ ვადგენთ საგარეო პოლი ტიკურ ასპექტებს. არამარტო რუ სეთია საფრთხე... გამოწვევა და საფრთხე ბევრია. – რუსეთი, როგორც ნომერ პირველი საფრთხე, არის თუ არა თქვენს დოკუმენტში მოხსენიე ბული? – რუსეთი, ბუნებრივია, ერთერთი მთავარი ფაქტორია. მათ მოუწევთ ჩვენი ტერიტორიების დატოვება. – მოუწევთ, რის სანაცვლოდ? – რას მოითხოვს, რის სანაცვ ლოდ, ამაზე ახლა საუბარი ძალი ან რთულია, თუმცა მოუწევთ. ძა ლიან კარგია, რომ მივაღწიეთ რუ სეთის ოკუპანტად დაფიქსირებას. მაგალითად, 1967 წლის შემდეგ გაეროს ყველა რეზოლუციაში ის რაელი მოხსენიებულია, როგორც ოკუპანტი. მას დაპყრობილი აქვს სირიისა და ლიბანის გარკვეული ტერიტორიები. რუსეთიც ასეთი სტატუსით არის დაფიქსირებ ული, მაგრამ ხომ არ შეიძლება, რომ ეს უსაშველოდ ვიმეოროთ? როცა ვამბობ მოუწევს-მეთქი, ვგ ულისხმობ, რომ ყველა ოკუპანტს უწევს, კანონიერ პატრონს დაუბ რუნოს წართმეული ტერიტორი ები. მე ასე არ ვუყურებ საკითხს, რომ რაღაცის სანაცვლოდ მოგვ იწევს ტერიტორიების დაბრუნება. მიმაჩნია, რომ ნატოსკენ სვლაც და ტერიტორიების დაბრუნებაც ერთდროულად უნდა მუშავდებ ოდეს. – და თქვენ მიგაჩნიათ, რომ ეს შესაძლებელი იქნება? – ოდესღაც კი. მაგალითად, ნა ტოს პერსპექტივამ გადაიწია, მა გრ ამ ეს არ ნი შნ ავს, რომ ამ აზე აღარ უნდა ვიმუშაოთ. ნატოში გა წევრიანება ისე მარტივად არ მო ხდება, როგორც ჩვენ ვფიქრობთ. ნატოში გაწევრიანების პერსპე ქტივა საკმაოდ გადაწეულია. ჩვენ უნდა მოვაახლოოთ ეს პერსპექტ ივა და სწორედ ამ მიმართულებით მივდივართ. – როგორ მოაახლოებთ ნატო ში გაწევრიანების პერსპექტივას? – ამაზე მსჯელობა პიარის სა კითხია. ყველაზე ცუდია, როცა პიარისთვის პოლიტიკა გამოიყენ ება ხოლმე. ჩვენ უნდა ვიყოთ რე ალისტები. ჩვენთვის ახლა მაპ-ზე კარგი არაფერი არ არის. მაპი არ ის პირდაპირი გზა, ნატოში გაწე ვრიანებისკენ მიმავალი.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE მირიან ბოქოლიშვილი
პოლიტიკურ ორბიტაზე უა ხლოეს ხანში კიდევ ერთი ოლიგ არქის მიერ დაფინანსებული გა ერთიანება გამოჩნდება. „ქართ ული ოცნების“ მიღმა დარჩენ ილი ოპოზიციის გაერთიანებას ალექსანდრე ებრალიძე გეგმავს. ებრალიძის კოალიციის სახელწ ოდება „ქართული ძალა“ იქნება, რომელშიც ნინო ბურჯანაძე, ლევან გაჩეჩილაძე და კახა კუკა ვა მოიაზრებიან. სად და როდის გადაიკვეთება ებრალიძე-ივან იშვილის გზები ძნელი სათქმე ლია, თუმცა ვარაუდობენ, რომ ეს კვეთა ქუჩაში აქციების სახით მოხდება. ვრცელდება ინფორმაცია, რომ ებრალიძის გაერთიანებაში გამოჩნდება ივანიშვილისგან ხმ აურით წამოსული ნანა დევდარ იანი. ჯერჯერობით არც ერთი მათგანი კრემლთან დაახლოებ ულ ბიზნესმენთან ფინანსურ კა ვშირს არ ადასტურებს, თუმცა გავრცელებულ ხმებს ამყარებს ორიოდე თვის წინ ებრალიძეხომერიკთან ბრიუსელში გამა რთული შეხვედრა, რომელსაც სწორედ ნანა დევდარიანი, კახა კუკავა და დეპუტატი დიმიტრი ლორთქიფანიძე ესწრებოდნენ. ერთ-ერთი ინფორმაციით, სწ ორედ ამ შეხვედრაზე გადაწყ და სამომავლოდ პოლიტიკური გაერთიანების შექმნა, თუმცა შეხვედრის მონაწილე ნანა დე ვდარიანი ამ ფაქტს არ ადასტუ რებს. „ბრიუსელში პოლიტიკურ საკითხებზე მსჯელობა არ გვქო ნია, საუბარი იყო ბატონი ალექ სანდრეს მოქალაქეობის თემაზე. როგორც იცით, ბიძინა ივანიშ ვილის მსგავსად, მოქალაქეობის პრობლემა მასაც აქვს... თუ მს გავსი გაერთიანება შეიქმნება და მე მივიღებ შემოთავაზებას, ცხ ადია, დავფიქრდები“, – გვითხრა ნანა დევდარიანმა. ებრალიძისგან დაფინანსებას – არა, მაგრამ ბურჯანაძე-გაჩე ჩილაძესთან კონსულტაციებს ადასტურებს კახა კუკავა. „თავი სუფალი საქართველოს“ ლიდე რი საარჩევნო ბლოკზე საუბარს ნაადრევად მიიჩნევს, თუმცა არ უარყოფს, რომ ბურჯანაძესთან და გაჩეჩილაძესთან ორმხრივი მოლაპარაკებები მიმდინარეობს. კახა კუკავა, „თავისუფალი საქართველო“: – აბსოლუტურად შესაძლ ებელია ახალი პოლიტიკური გაერთიანების შექმნა. ჩვენ ამ მიმართულებით აქტიურად ვმ უშაობთ. საუბარია ეროვნული ძალების გაერთიანებაზე, რომლ ებიც არ იმართებიან ქვეყნის გა რედან. ეს ძალები სოლიდურად უნდა იყვნენ წარმოდგენილნი მომავალ პარლამენტში, თუმცა, სავარაუდოდ, არსებული რეჟი მის დემონტაჟისთვის მხოლოდ ჩვენი ძალისხმევა საკმარისი არ იქნება.
სად გადაიკვეთება ბიძინა ივანიშვილისა და ალიკ რინოკის გზები?
ხელიდან გამოეცლება მთავ არი საყრდენი სახალხო კრებ ის სახით, რომლის რამდენიმე ცნობილი სახე უკვე ოფიცია ლურად „ქართულ ოცნებაში“ ირიცხება. თავად ბურჯანაძე „პრაიმტაიმთან“ საუბრისას ამ ეტაპზე არც საარჩევნო კოალ იციის შექმნას ადასტურებს და, მით უმეტეს, არც ებრალი ძესთან კავშირს, თუმცა ჩვენი წყარო დარწმუნებით ამტკიც ებს, რომ პარლამენტის ექსს პიკერი „ალიკ რინოკის“ მეტს ახელით ცნობილ მილიონერს ვენაში რამდენჯერმე შეხვდა. ნინო ბურჯანაძე, „დემო კრატიული მოძრაობა“: – საარჩევნო კოალიციაზე ჯერ არაა ლაპარაკი. პრინ ციპში, კახას ველაპარაკებით სხვადასხვა საკითხზე, მაგრამ საუბარი არაა კოალიციაზე. ამაზე ლაპარაკი ჯერ ნაადრე ვია. – ივანიშვილის გუნდის აზრით, „მესამე უნდა გაიკ რიფოს“... რამდენად მიიჩნე ვთ თავს „მესამედ“? – სახალხო კრება არის პი რველი ძალა, რომელმაც ყვ ელაზე მეტად დაანახვა ხალხს ბრძოლის აუცილებლობა. და ნარჩენმა ძალებმა ჯერ უნდა გვაჩვენონ, რას წარმოადგენ ენ. – ითქვა, რომ ახალ კოალ იციას, რომელიც შესაძლოა, თქვენი მონაწილეობით შეიქ მნას, ალექსანდრე ებრალიძე დააფინანსებს... – არა, არავითარი საერთო რეალობასთან არ აქვს ამ ინ ფორმაციას. ასეთია ნინო ბურჯანაძის პო ზიცია. რაც შეეხება ლევან გა ჩეჩილაძეს, ცნობილია, რომ ის კარგა ხნის განმავლობაში საზღ ვარგარეთ იმყოფებოდა და საქა რთველოში რამდენიმე დღის წინ დაბრუნდა. უცნობია, ჰქონდა თუ არა მას რაიმე ტიპის პოლიტიკუ რი შეხვედრები. ჟურნალისტები სთვის გაჩეჩილაძესთან დაკავშ ირება ტრადიციულად შეუძლე ბელია. სხვათა შორის, ებრალი ძესა და გაჩეჩილაძეს შორის ფი ნანსურ-პოლიტიკური გარიგების შესახებ ინფორმაცია ჯერ კიდევ მაშინ გავრცელდა, როდესაც ეს უკანასკნელი „ქართულ პარტია
გულისხმობს თუ არა კუკავა ეროვნულ ძალებში ნინო ბურჯ ანაძეს, ძნელი სათქმელია, თუ მცა ის არ მალავს, რომ ექსსპი კერთან ინტენსიური კონსულტა ციები აქვს. რამდენიმე დღის წინ კუკავას ინიციატივას საარჩევნო კოდექსში ცვლილებების შეტა ნის თაობაზე მყისიერად გამო ეხმაურა ნინო ბურჯანაძეც და კუკავას მხარდამჭერი განცხა დებები გააკეთა. ალბათ, არც ეს აა შემთხვევითი. სხვათა შორის, ამბობენ იმასაც, რომ, თუ ბურჯ ანაძემ დროზე არ იმოქმედა, მას © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ში“ იმყოფებოდა და როდესაც მი ლიონერმა ებრალიძემ პირველად გამოთქვა ქართული ოპოზიციის გაერთიანების სურვილი. აი, რა განცხადება გაავრცელა ჯერ კი დევ გასული წლის ზაფხულში ალექსანდრე ებრალიძემ. „საქართველოსა და მის ფარგ ლებს გარეთ არსებობს სხვადასხ ვა ოპოზიციური გაერთიანებები („რვიანი“, სახალხო კრება, საქა რთველოს ხალხთა მსოფლიო კო ნგრესი და სხვა). მრავალ მათგანს ერთმანეთში შეურიგებელი პო ლემიკა აქვს, მათი ლიდერები უა რს ამბობენ ნებისმიერ ინიციატი ვაზე, თუ ისინი სხვისგან მოდის. ჩვენ პირდაპირ ვამბობთ: ერთი ნაბიჯით უნდა დავშორდეთ იმას, რაც გვყოფს, რათა წინ ვიაროთ გაერთიანებისკენ“. საგულისხმოა, რომ ამ გა ნცხადების შესახებ ქართულმა საზოგადოებამ კახა კუკავას პარტიის ვებგვერდიდან შეიტ ყო. ორიოდე დღეში კი ლევან გაჩეჩილაძე „ქართულ პარტ იას“ ტოვებს და დაახლოებით იგივე განცხადებას აკეთებს, რასაც ებრალიძე – ოპოზიცია უნდა გაერთიანდეს! კითხვა, რატომ ტოვებდა „ქართულ პა რტიას“ ოპოზიციის გაერთიან ების სურვილით შეპყრობილი ლევან გაჩეჩილაძე, მაშინ პა სუხგაუცემელი დარჩა, ისევე, როგორც ეჭვები ებრალიძე-გა ჩეჩილაძის გარიგების შესახებ. მოკლედ, იმხანად ებრალი ძემ ოპოზიცია ვერ გააერთია ნა, მოგვიანებით კი ივანიშვი ლმა დაასწრო და რამდენიმე პარტია მის ირგვლივ შემოიკ რიბა. როგორც ჩანს, ახლა იგ ივეს გეგმავს ბატონი ალექსა ნდრეც. და ვინ იცის, ეგებ მალე ერთიანი ძალებითაც შეუტიონ ხელისუფლებას. ამ ორ ოპოზ იციურ ცენტრს ხომ ძალიან ბევრი საერთო აქვს: ორივეს რუსული ბეგრაუნდის ქართ ველი ოლიგარქი უხელმძღვან ელებს, ორივე მიიჩნევს, რომ 2008 წლის ომი არა რუსეთმა, არამედ საქართველომ დაიწყო და ორივე ეს ცენტრი ფიქრ ობს, რომ თბილისმა სამხედრო პოლიტიკურ ბლოკებზე აქ ცენტების კეთების ნაცვლად, 150-მილიონიან მეზობელთან უნდა დაალაგოს ურთიერთო ბა. მოკლედ, ფულიც ბევრია და პარალელებიც. ასე რომ, სულაც არაა გასაკვირი, ბიძი ნასა და ალექსანდრეს ოცნება ერთმანეთს დაუახლოვდეს და მოქალაქეობასთან დაკავშირ ებული პრობლემებიც ერთად მოაგვარონ. P.S. `პრაიმტაიმის~ პრეს კლუბში ზვიად ძიძიგურმა და ადასტურა, რომ არჩევნებამდე ივანიშვილის კოალიცია კიდევ გამსხვილდება, თუმცა მას არ დაუკონკრეტებია რომელი პო ლიტიკოსებით იგეგმება `ქა რთული ოცნების~გაფართოე ბა. თავის მხრივ, კახა კუკავამ `ფასეულობათა განსხვავებ ულობის მიუხედავად~ მზად ყოფნა გამოთქვა ივანიშვილთ ან თანამშრომლობაზე.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
9
მირიან ბოქოლიშვილი რამდენიმე კვირის წინ „პრაიმტ აიმი“ ერთ-ერთ ოპოზიციონერზე დაყრდნობით წერდა, რომ ირაკლი ალასანიას გუნდი ივანიშვილის კა რზე გამალებით ცდილობს რესპ უბლიკელების ჩაჩოჩებას და ამის თვის ფინანსებსაც კი არ იშურებს. საუბარია იმაზე, რომ „თავისუფა ლი დემოკრატები“ „რესპუბლიკუ რი პარტიის“ კრიტიკისთვის ფუ ლს უხდიან ეროვნული მოძრაობის ყოფილ წარმომადგენლებს. დღეს უკვე ჩვენთვის ცნობილი ხდება, რომ ალასანიას პარტიამ ამ საქმ ისთვის სანდრო ბრეგაძე და მისი რამდენიმე თანამოაზრე დააფინ ანსა. „პრაიმტაიმის“ წყარო ყვება, რომ ბრეგაძესთან მოლაპარაკებებს „თავისუფალი დემოკრატების“ წა რმომადგენელი რომან კუსიანი აწ არმოებდა. სხვათა შორის, სულ რა მდენიმე დღის წინ სანდრო ბრეგაძ ემ ახალი ორგანიზაცია „კავკასიის ჰელსინკის ჯგუფი“ დააფუძნა, რო მელიც საკმაოდ პრესტიჟულ ად გილას, ვუკოლ ბერიძის ქუჩაზე გა ნთავსდა. იქ, სადაც თავის დროზე „ნაციონალური მოძრაობის“ ოფისი გახლდათ. ახლად დაფუძნებულმა ორგანიზაციამ პირველი, რაც გააკ ეთა, რესპუბლიკელების ლიდერებს შეუტია და ბიძინა ივანიშვილს მათი გავლენის შეზღუდვა ურჩია. რამდენად შეესაბამება ზემოხს ნებული ინფორმაცია სიმართლეს და მზადდება თუ არა ივანიშვილის კარზე შეთქმულება „რესპუბლი კური პარტიის“ წინააღმდეგ? ამის გასარკვევად ჩვენ „ჰელსინკის ჯგ უფის“ ხელმძღვანელს, სანდრო ბრეგაძეს ვესაუბრეთ. – ბატონო სანდრო, „ნაცი ონალების“ ძველი ოფისი და გიქირავებიათ... სიმბოლურად ხომ არ შეარჩიეთ? – არა, სიმბოლურად არ აგვირჩ ევია, ნამდვილად. როდესაც დავი ქირავეთ, შემდეგ გავარკვიეთ, რომ თურმე „ნაციონალური მოძრაობის“ ოფისი ყოფილა აქ. – ვინ აფინანსებს „ჰელსინ კის კავშირს“? – როგორც მოგეხსენებათ, კა ნონიერი ხელისუფლების ბევრმა წარმომადგენელმა 90-იანი წლებ ის დასაწყისში დატოვა ქვეყანა და წავიდა ემიგრაციაში. რამდენიმე მათგანი იქ საკმაოდ მოძლიერდა ფინანსურად და ახლა გადაწყვი ტეს, დააფინანსონ ეს მოძრაობა. ფინანსებს ნამდვილად არ ვუჩივით და, ადრე თუ გვიან, ეს ადამიანები თვითონ გააკეთებენ განცხადებას. – ამ ბო ბენ, რომ ეს ორ გა ნიზაცია ირაკლი ალასანიას შემოწირულობით შეიქმნა, რათა, რაც შეიძლება ხშირად აკრიტიკოთ რესპუბლიკელე ბი... გავრცელდა ინფორმაცია, რომ თქვენ სწორედ ალასანიას პარტიის დავალებით ახდენთ რესპუბლიკელების მიზანმიმ ართულ დისკრედიტაციას და ამით ალასანია ცდილობს ივ ანიშვილის კარზე პოზიციების გამყარებას... – „ქართულ ოცნებაში“ რა და რო გორ ხდ ება, ვინ რას ცდ ილ ობს, სიმართლე გითხრათ, არ მაინტერესებს. საერთოდ, არ არსებობდა „ქართული ოცნება“, როცა ჩვენ რესპუბლიკელებს ვა კრიტიკებდით. პირდაპირ შემი ძლია გითხრათ, რომ ალასანიას გარკვეული იდეები ჩემთვის მი უღებელია, თუმცა რესპუბლიკე ლებთან შედარებით ალასანიას პარტიაში ფრთიანი ანგელოზები არიან. – ანუ ინფორმაცია, რომ თქ ვენ გაფინანსებთ ალასანიას პარტია და შუამავალი არის რომან კუსიანი, რეალობას არ შეესაბამება? – რომან კუსიანს კარგად ვი ცნობ, ჩვენ ერთ პერიოდში ვიყა ვით დეპუტატები. რა თქმა უნდა, ახლაც ნორმალური ურთიერთო ბა მაქვს მასთან, მაგრამ საუბარი იმაზე, რომ ალასანია გვაფინან სებს, სრული სისულელეა. – კონკრეტულად რა იწვევს თქვენს გაღიზიანებას „რესპ უბლიკურ პარტიაში“? – საიდუმლოს არ წარმოადგ 10
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ალასანია რესპუბლიკელების ჩასაძირად ფულს იხდის
ნინო ბურჯანა my View
ხათუნა მგალობლიშვილი
როგორც ირკვევა, თანამშრომლობის სუ რვილიც მოჩვენებით ია. „ქართული ოცნე ბა“, ერთი მხრივ, აცხა დებს, რომ კარი ყველა პოლიტიკური ძალისთ ვის ღი აა, თუ მცა არ სებობს „დაუწერელი შიდა წესები“, რომლის მიხედვითაც, მაგალი თად, ნინო ბურჯანაძე პერსონა ნონ გრატად ჰყავთ აღიარებული. შესაბამისად, მასთან თანამშრომლობაც გა მოირიცხება. თუ სადმე შემთხვევით გადაეყ რებიან და ხელს ჩამო ართმევენ, ამასაც კი წინასწარ ამადლიან.
EXCLUSIVE
ვინ და რა მიზნით აფინანსებს „ჰელსინკის ჯგუფს“? ენს, რომ ჩვენ ვართ სრულიად სხვადასხვა იდეოლოგიის ადამ იანები. მაგალითად, თუკი ლე ვან ბერძენიშვილისთვის ილია ჭავჭავაძე არის საძულველი ად ამიანი და მას მწერლად არ მიიჩ ნევს, ჩვენთვის სწორედ ილიას პრინციპებია ამოსავალი წერტ ილი, თუ უსუფაშვილისთვის, ხი დაშელისთვის და სხვა მათი ლი დერისთვის ზვიად გამსახურდია და მერაბ კოსტავა არიან ადამ იანები, რომლებმაც ქვეყანა და აქციეს, ჩვენთვის პირიქით, ის ინი არიან ეროვნული გმირები, თუკი ესენი ებრძვიან ქართულ მართლმადიდებლურ ეკლესი ას, ჩვენთვის სწორედ მართლმ ადიდებლობაა უმთავრესი. ეს არის ანტიეროვნული ძალა. ეს ის ხალხია, ვისაც მიაჩნია, რომ უნდა ვაღიაროთ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდ ებლობა. ამას აცხადებდნენ თა ვის დროზე ერთ-ერთ კონფერ ენციაზე თინა ხიდაშელი, პაატა ზაქარეიშვილი და მთელი „რესპ უბლიკური ელიტა“. ეს სისულე ლეც აღარაა, ეს არის მიზანმიმ ართული მზაკვრობა. – როგორც ვიცი, თქვენ მი მართეთ ბიძინა ივანიშვილს და ზვიად გამსახურდიას სახელის დისკრედიტაციის გამო რეაგ ირება სთხოვეთ... კონკრეტუ ლად რა ხდება? რა დისკრედი ტაციაზე საუბრობთ? – დიახ, ნამდვილად მივმარ თეთ ივანიშვილს და ვთხოვეთ ამ საკითხში გარკვევა. რესპუბ
ლიკელები რომ დახელოვნებ ულნი არიან ამ საქმეში, ეს სა ქვეყნოდ ცნობილია. მაგრამ ახ ლა გამოჩნდა ვინმე ბერეჟიანი, რომელიც გახლავთ „ქართული ოცნების“ ერთ-ერთი თემატური ჯგუფის ხელმძღვანელი, და გა ნაცხადა, რომ ზვიად გამსახურ დიას თურმე სამშობლო არ უყ ვარდა და რომ ის საქართველოს ისტორიაში შავ ლაქად შევა. მე ვთხოვე ბატონ ივანიშვილს, გა არკვიოს ეს საკითხი. ან გამო ვიდეს და ბოდიში მოიხადოს, ან გარიცხონ ეს ადამიანი „ქა რთული ოცნების“ რიგებიდან. ბიძინა ივანიშვილმა საჯაროდ განაცხადოს, რომ ემიჯნება მს გავს პოზიციას. უახლოეს ხა ნში გავრცელდება საგანგებო მიმართვაც, რომელსაც ხელს მოაწერს ათობით ათასი ადამია ნი, რომლებიც აღშფოთებულნი არიან ზვიად გამსახურდიას სა ხელის შეურაცხყოფით. ისეთი ნასამხედროელი ნაძირალები, როგორიც გახლავთ ბერეჟიანი, ქართულ ოცნებას ნამდვილად ვერ აგვიხდენენ. – თუკი ეს ადამიანი „ქართ ულ ოცნებაში“ წამყვან პო სტზეა, გამოდის, რომ ბიძინა ივანიშვილი იზიარებს მის ხე დვებს? – იმედი მაქვს, რომ ბიძინა ივ ანიშვილი გაემიჯნება ამ პოზი ციას და გარიცხავს ბერეჟიანს „ქართული ოცნებიდან“. თუ ეს ასე არ მოხდა, უკვე სხვაგვარი ეჭვები გაჩნდება.
და მაი ნც, რა გან სხ ვა ვე ბა ა ნინ ო ბურ ჯა ნა ძე სა და კობ ა დავ ით აშ ვი ლს შორ ის, მაშ ინ როც ა ორი ვე დაფ რი ნა ვდ ა მო სკო ვშ ი და ორი ვე აცხ ად ებ და, რომ რუს ეთ თა ნ ურთ იე რთ ობ ა პრი ორ იტ ეტ ულ ია, დან არ ჩე ნ საკ ით ხე ბთ ან შედ არ ებ ით... რეს პუ ბლ იკ ელ ი პაა ტა ზაქ ა რეი შვ ილ ის გან მა რტ ებ ით, ნი ნო მიუ ღე ბე ლი ა იმი ტო მ, რომ პუტ ინ ს შეხ ვდ ა, კობ ა კი მის ა ღებ ია იმი ტო მ, რომ ჟირ ინ ო ვსკ ის შეხ ვდ ა. მერ ე რა, რომ დავ ით აშ ვი ლი „ოპო ზი ცი ონ ე რი“ ჟირ ინ ოვ სკ ის მის აღ ებ ში დაა ხლ ოე ბი თ ორი საა თი ამა ყ ად იცდ იდ ა... ზაქ არ ეი შვ ილ ი ირ წ მ უ ნ ე ბა, რომ ეს იყო შე ხვე დრ ა ოპო ზი ცი ას თა ნ. თუ მცა ჟირ ინ ოვ სკ ის ოპო ზი ცი ო ნერ ობ ის მოს კო ვშ იც კი აღა რ სჯე რა თ, არა თუ მის ფარ გლ ე ბს გარ ეთ... ამი თ არ სრუ ლდ ებ ა „ოც ნებ ის“ სუს ტი რგო ლი. აზრ თა სხვ ად ას ხვ აო ბა ა რუს ეთ თა ნ მიმ არ თე ბა ში ც. ნაწ ილ ი მი იჩნ ევ ს, რომ რუს ეთ ი ნომ ერ პირ ვე ლი საფ რთ ხე ა, ნაწ ი ლი კი სუ ლ აც არ ფი ქ რ ო ბს ასე. სამ აგ იე რო დ ერთ ნი არ იან მოს აზ რე ბა ში – რუს ეთ თ ან ურთ იე რთ ობ ის დალ აგ ებ ის პარ ალ ელ ურ ად უნდ ა მოხ დე ს ნატ ოშ ი გაწ ევ რი ან ებ აზ ე ზრ უნვ აც. თუმ ცა ზაქ არ ეი შვ ი ლის მსგ ავ სი „ორი გი ნა ლუ რი“ გან მა რტ ებ ა რუს ეთ-ნატ ოს თ ან დაკ ავ ში რე ბი თ არც ერთ ოპო ზი ცი ონ ერ ს არ გაუ კე თე ბ ია. პას უხ ი ორი გი ნა ლუ რი ა იმ თვა ლს აზ რი სი თა ც, რომ თა ვად აც ვერ გაუ რკ ვე ვი ათ, სად არი ს პრო ცე სი ს დას აწ ყი სი და სად – დას ას რუ ლი... პაა ტა ზაქ არ ეი შვ ილ ი, რეს პუ ბლ იკ ელ ებ ის ერთერთ ი ლიდ ერ ი: – „ქარ თუ ლი ოცნ ებ ის“ მიზ ან ია, ნატ ოშ ი შეს ვლ ა რუს ეთ თა ნ ურთ იე რთ ობ ის დალ აგ ებ ის პარ ალ ელ ურ ად მოხ დე ს. იქნ ებ თქვ ენ მაი ნც აგვ იხ სნ ათ, როგ ორ ი გეგ მა არს ებ ობ ს ამი სთ ვი ს? – თუ ჩვე ნ რუს ეთ თა ნ კარ გი ურთ იე რთ ობ ებ ი ვერ დავ ამ ყ არე თ, თუ მის გა ნ მოს ალ ო დნე ლი საფ რთ ხე ებ ი მინ იმ უ მამ დე ვერ დავ იყ ვა ნე თ, ჩვე ნ ნატ ოშ ი ვერ გავ წე ვრ ია ნდ ე ბით. ეს ბუნ ებ რი ვი ა. იგი ვე ს ნატ ოც ითხ ოვ ს ჩვე ნგ ან და რომ ც არ ითხ ოვ დე ს, შეუ ძლ ე ბელ ია ნატ ოშ ი გაწ ევ რი ან ებ ა, თუ რუს ეთ თა ნ ასე თი დაძ ა ბულ ი ურთ იე რთ ობ ა შენ არ ჩ უნდ ებ ა. ერთ ი მეო რე ს ავს ე ბს, ანუ ერთ ი მეო რი ს გარ ეშ ე შეუ ძლ ებ ელ ია. თუ რუს ეთ თა ნ ვერ მოვ აგ ვა რე ბთ ურთ იე რ თობ ებ ს, მაშ ინ ნატ ოშ ი ვერ გავ წე ვრ ია ნდ ებ ით. თუ ნატ ო ში ვერ გავ წე ვრ ია ნდ ებ ით, მა შინ რუს ეთ თა ნ ვერ დავ ალ აგ ე
ბთ ურთ იე რთ ობ ებ ს. საჭ ირ ოა ნაბ იჯ-ნაბ იჯ მოქ მე დე ბა. რო გორ ც საა თი ს კბი ლა ნე ბი ატ რია ლე ბს ერთ მა ნე თს და მიბ მ ული ა ერთ მა ნე თზ ე, ასე ვე ა ჩვ ენთ ვი ს ნატ ოშ ი გაწ ევ რი ან ებ ა და რუს ეთ თა ნ ურთ იე რთ ობ ის დალ აგ ებ ა. ეს პრო ცე სე ბი ერ თმა ნე თზ ეა გად აჯ აჭ ვუ ლი. – თქვ ენ ი აზრ ით, პირ ვე ლი რომ ელ ი უნდ ა მოხ დე ს? – პირ ვე ლი და მეო რე არ არ სებ ობ ს. ხომ გით ხა რი თ, საა თ ის კბი ლა ნე ბი ს მსგ ავ სა დ, ერ თმა ნე თზ ეა მიბ მუ ლი ნატ ოშ ი გაწ ევ რი ან ებ აც და რუს ეთ თა ნ ურთ იე რთ ობ ის დალ აგ ებ აც. ყოვ ელ ი ნაბ იჯ ის გად ად გმ ის შემ დე გ უნდ ა გავ ჩე რდ ეთ და შევ ამ ოწ მო თ, რამ დე ნა დ სწ ორა დ გად აი დგ ა ის. ასე ვე, უნ და შემ ოწ მდ ეს ნატ ოს მიმ არ თ ულე ბი თ გად ად გმ ულ ი ნაბ ი ჯიც. უნდ ა გვქ ონ დე ს მუდ მი ვი კონ ტა ქტ ებ ი ნატ ოს თა ნ. ერთ ი შეც დო მა არა, მაგ რა მ, რო გორ ც წეს ი, ომე ბს ა და საშ ი ნელ ებ ებ ს იწვ ევ ს ერთ მა ნე თს მიყ ოლ ებ ულ ი ბევ რი შეც დო მა. ამი ტო მ ყვე ლა ნაბ იჯ ი კარ გა დ აწო ნ-დაწ ონ ილ ი, შემ ოწ მე ბ ული, გათ ვლ ილ ი უნდ ა იყო ს და მხო ლო დ ამი ს შემ დე გ უნ და გად აი დგ ას მომ დე ვნ ო ნა ბიჯ ი. – რუს ეთ ის პოზ იც ია ცნ ობი ლი ა – ისი ნი კარ გ ურთ ი ერთ ობ ას დაა მყ არ ებ ენ საქ ა რთვ ელ ოს თა ნ, თუ უარ ს ვი ტყვ ით ნატ ოზ ე... – ეს მხო ლო დ გან ცხ ად ებ აა და მეტ ი არა ფე რი. რუს ეთ ი ძლი ერ ია მან ამ, სან ამ ჩვე ნი ხელ ის უფ ლე ბი ს მხრ იდ ან გა მაღ იზ ია ნე ბე ლი და შეუ რა ც ხმყ ოფ ელ ი ნაბ იჯ ებ ი იქნ ებ ა გად ად გმ ულ ი. რუს ეთ ი იმს ა ხურ ებ ს ამ ყვე ლა ფე რს, მაგ რ ამ ზოგ ჯე რ სიმ არ თლ ის თქმ ას სჯო ბს, იყო ჭკვ ია ნი. მიხ ეი ლ საა კა შვ ილ ი კი სიმ არ თლ ეს უფრ ო წინ აყე ნე ბს, ვიდ რე ჭკ უას. – „ქარ თუ ლ ოცნ ებ აშ ი“ აც ხად ებ ენ, რომ კარ ი ყვე ლა ს თვი ს ღია ა, თუმ ცა ფაქ ტი ა, რომ ბურ ჯა ნა ძე ს, თუნ და ც იგი ვე კახ ა კუკ ავ ას, რომ ლ ები ც მზა დ არი ან ივა ნი შვ ი ლთა ნ სათ ან ამ შრ ომ ლო დ, ახლ ოს არ იკა რე ბე ნ. მათ ში ლოგ იკ ურ ად ჩნდ ებ ა ეჭვ ი, რომ იბლ ოკ ებ ია ნ... – პირ ად ად ჩემ თვ ის მიუ ღ ებე ლი ა ისე თ პრო რუ სუ ლ ძა ლებ თა ნ თან ამ შრ ომ ლო ბა, როგ ორ ებ იც კახ ა კუკ ავ ა და ნინ ო ბურ ჯა ნა ძე არი ან. ასე ვე ნოღ აი დე ლი ც, რომ ელ იც აღა რ ჩან ს არე ნა ზე. ადა მი ან ი, რო მელ იც პუტ ინ ს ეახ ლა და ოპ ოზი ცი ის სახ ელ ით ესა უბ რა 9 მაი სს... მიმ აჩ ნი ა, რომ ძალ ი ან სწო რი ა გად აწ ყვ ეტ ილ ებ ა, რომ ლი ს თან ახ მა და ც, არი ს პარ ტი ებ ი, ვის თა ნა ც ივა ნი შ ვილ ის გარ შე მო არს ებ ულ მა პოლ იტ იკ ურ მა ძალ ებ მა არ უნდ ა ითა ნა მშ რო მლ ონ ინს ტ იტუ ცი ონ ალ ურ ად. ზოგ ად ად, კი ბატ ონ ო, გამ არ ჯო ბა ც უნ და ვუთ ხრ ათ და ხელ იც უნდ ა ჩამ ოვ არ თვ ათ. ყვე ლა ს აქვ ს უფლ ებ ა, იარ სე ბო ს პოლ იტ ი კურ ად, თუ იგი ვე ბურ ჯა ნა ძე აიღ ებ ს ხმე ბს არჩ ევ ნე ბზ ე, კი ბატ ონ ო, მაგ რა მ თან ამ შრ ო მლო ბა არ უნდ ა იყო ს. ეს არი ს ჩემ ი პირ ად ი პოზ იც ია. – მაშ ინ კობ ა დავ ით აშ ვ ილი რა ნიშ ნი თ შეი რჩ ა? მო სკო ვშ ი ისი ც ბევ რჯ ერ იყო... – დავ ით აშ ვი ლი შეხ ვდ ა პუ ტინ ს 9 მაი სს? – ვის თა ნა ც მოა ხე რხ ა შე ხვე დრ ა, იმა ს შეხ ვდ ა... – ეს იყო შეხ ვე დრ ა ოპო ზ იცი ას თა ნ. თუმ ცა მე არც ეს მომ წო ნს და ესე ც ბევ რჯ ერ მით ქვ ამ ს დავ ით აშ ვი ლი სთ ვი ს პირ ში. მაგ რა მ არ შევ ად არ ებ ბურ ჯა ნა ძი ს რუს ულ შეხ ვე დ რას დავ ით აშ ვი ლი ს რუს ულ შეხ ვე დრ ებ ს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
აძეს რესპუბლიკელები ბლოკავენ
EXCLUSIVE
პაატა ზაქარეიშვილი: „პირადად ჩემთვის მიუღებელია ისეთ პრორუსულ ძალებთან თანამშრომლობა, როგორებიც კახა კუკავა და ნინო ბურჯანაძე არიან“
კობა დავითაშვილი, კახა კუკავა და ვლადიმერ ჟირინოვსკი
ნინო ბურჯანაძე და ვლადიმერ პუტინი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
11
70-ათასიანი ჯიპები ოლიგარქისგან EXCLUSIVE
ზაალ სამადაშვილი myთაView მარ
გორთამაშვილი
მირიან ბოქოლიშვილი „პრაიმტაიმის“ ფოტოობ იექტივმა ირაკლი ალასან იას ოფისში ბიძინა ივან იშვილის ძვირადღირებუ ლი საჩუქარი დააფიქსირა. „მიცუბიშის“ ახალთახალი ჯიპი „თავისუფალი დემო კრატების“ ეზოში რამდენ იმე დღის წინ შეიყვანეს. ავტომობილისთვის სანო მრე ნი შნ ებ იც კი არა აქ ვთ შერჩეული და ის ჯერაც ცელოფნებშია შეფუთული. როგორც ცნობილია, ლიდე რებისთვის ავტომობილები „ქართულმა ოცნებამ“ თბ ილისში მდებარე ავტოცე ნტრებს შეუკვეთა, სადაც 2011 წლის „მიცუბიშ პაჯე როს“ ფასი 70 ათასი ლარია. ასევე, საუბარია ახალ ძვ ირადღირებულ „ლენდ რო ვერის“ მარკის ჯიპებზე. მოკლედ, აშკარაა, რომ ახ ალთახალი ჯიპები ფუფუნების საგანია და არა ტყე-ღრეში სიარ ულის, როგორც ამას კობა დავი თაშვილი გვიმტკიცებს. „ჯიპები იმიტომ ვიყიდეთ, რომ არჩევნებისთვის მაღალმ თიან რაიონებში მოგვიწევს სი არულიო“, – ამბობს დავითაშვ ილი. აშკარაა, რომ „ხალხის პა რტიის“ ლიდერი რაღაცას ეშმა კობს, რადგან მსგავს ადგილებში სასიარულო ავტომობილების ნაკლებობას არც აქამდე უჩიო დნენ. 70-ათასიანი ჯიპები არჩე ვნებისთვის აუცილებელ საჭი როებად მიაჩნია ზვიად ძიძი გურსაც. ის ამბობს, რომ ეს არ ყოფილა საჩუქარი და რომ ეს წინასაარჩევნო სამზადისისთვის ბუნებრივი პროცესია. ზვიად ძიძიგური: – არჩევნებს სჭირდება მანქ ანებიც, კომპიუტერული ტექნ იკაც. ამაში იხარჯება ფული და მომავალშიც უნდა დაიხარჯოს. რაც შეეხება იმას, რომ ეს არის საჩუქარი, უბრალოდ, დემაგო გიაა. არავითარი საჩუქარი აქ არ არის. არსებობს ფინანსური საქმიანობის გამოქვეყნების ვა ლდებულება და მალე დარწმუ
12
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ნდებით, რომ, რასაც გეუბნებით, არის მართალი. თანხები ჩარიცხ ულია პარტიების ანგარიშებზე, რაც მოხმარდება მომავალი არ ჩევნებისთვის საჭირო ტექნიკის შეძენას. ჩვენ ყველაფერზე გვ აქვს კანონიერი პასუხი და ამაში დარწმუნდებით ფინანსური ან გარიშის წარდგენის შემდეგ. ძვირადღირებული ჯიპების შესყიდვის საკუთარი ვერსია აქვთ რესპუბლიკელებს. პაატა ზაქარეიშვილის თქმით, ავტო მობილები იმიტომ იყიდეს, რომ ხელისუფლებამ სხვა გზა არ და უტოვათ. პაატა ზაქარეიშვილი: – ხელისუფლებამ სხვა არაფ ერი დაუტოვა ოპოზიციურ პარტ იებს, გარდა ასეთი ღონისძიებე ბის გატარებისა. იმიტომ რომ მი იღეს კანონი, რომელსაც მისცეს უკუქცევითი ძალა და ის თანხა, რომელიც დაერიცხათ პარტიებს, იმის მაგივრად რომ ნელ-ნელა, ჭკვიანურად დაეხარჯათ, იძულ ებულნი გახდნენ, ნახევარი დღის განმავლობაში დაეხარჯათ ან უკ ან დაებრუნებინათ. ამიტომ ივან იშვილთან შეთანხმებით მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება, რომ ეს თანხები გახარჯულიყო ისე, რო გორც გაიხარჯა. ეს არ იყო ამ პა რტიების სურვილი, ეს არ იყო არც ნება, ეს იყო გამოუვალი სიტუაც ია. ხელისუფლებამ სხვა გზა არ დაუტოვა ოპოზიციას, რომ უფრო ეფექტურად დაეხარჯა ფული. უმრავლესობას გამდიდრებუ ლი ოპოზიციონერების მსგავსი განმარტებები ხუმრობის ხასიათ ზე აყენებს და ივანიშვილის გუ ნდიდან კომფორტის შექმნისთვის მადლობას ელოდება. პალიკო კუბლაშვილი: – თუ ჩვენ გვაბრალებენ, რომ დღეს ისინი კარგი მანქანებით და დიან, მაშინ მადლობაც უნდა გადა გვიხადონ ამისთვის. P.S. სხვათა შორის, თავის დრ ოზე დავითაშვილ-ძიძიგური არც ზურაბ ნოღაიდელის ძვირადღირე ბულ საჩუქრებზე ამბობდნენ უარს, თუმცა, როგორც კი ექსპრემიერს სიძუნწე შეეპარა, მაშინვე აქციეს ზურგი.
100 დღე გავიდა, რაც ქართ ულ პოლიტიკაში ოლიგარქი ივანიშვილის სახით ახალი მო თამაშე გამოჩნდა. ამდენივე დღის წინ წერტილი დაესვა ქველმოქმედებას და დაიწყო პოლიტიკური პროცესი, რომე ლიც დღემდე გრძელდება. სა ზოგადოება ცნობისმოყვარეა. ის ინტერესის დაკმაყოფილ ებას ითხოვს სწორედ საზო გადოებრივი აზრის შესაქმნე ლად. ბოლო პოლიტიკური პრ ოცესების შეფასება მწერალ ზაალ სამადაშვილს ვთხოვეთ, რადგან შემოქმედი უფრო სე ნსიტიურია ნებისმიერი მოვლ ენის მიმართ და ხშირად არ ჩქ არობს წინასწარი დასკვნების გამოტანას, სანამ საბოლოო შთაბეჭდილებას არ შეიქმნის.
პოლიტიკა და საზოგადოებრივი ინტერესი ზაალ სამადაშვილი: `როცა პოლიტიკაში, ან თუნდაც საზოგა დოებრივ ცხოვრებაში ახალი სახე ჩნდება, ბუნებრივია, იბადება ინ ტერესი. მას შემდეგ, რაც ბიძინა ივანიშვილმა ვრცელი წერილით მიმართა საზოგადოებას, იგი ყურა დღების ცენტრში აღმოჩნდა. ეს ბუ ნებრივად მიმაჩნია, რადგან მანამდე ბატონი ივანიშვილი მითოლოგიზე ბული პიროვნება იყო. ადამიანები ცნობისმოყვარეები ვართ, გარკვე ულმა მოვლენამ გამოიწვია ჩვენი ინტერესი, შემდეგ კი ეს ინტერესი დაკმაყოფილდა. ყოველ შემთხვევ აში, ჩემი დაკმაყოფილდა. ამ კაცზე გაცილებით მეტი გავიგე, ვიდრე მა ნამდე ვიცოდი. არსებული მითი და იმსხვრა და მისგან აღარაფერი და რჩა. აღმოჩნდა, რომ ის, რასაც მითი ეფუძნებოდა, სულ სხვა რამისთვის ყოფილა გამიზნული. მზადდებოდა ნიადაგი, რომ ერთ მშვენიერ დღეს ამ ადამიანს ისე მიემართა საზოგა დოებისთვის და ისე მოქცეულიყო, როგორც მიმართავს და იქცევა. ბოლო ხანებში ათასი რამ ითქვა, გა ნსაკუთრებით მათი მხრიდან, ვინც ამ პერსონის ირგვლივ შემოიკრიბა. ზოგიერთმა გადაჭარბებულ შეფა სებებში ისიც კი განაცხადა, ბატონი ივანიშვილის პოლიტიკაში გააქტი ურებამ ტექტონური ძვრები გამო იწვიაო. ვიმეორებ, საზოგადოების მხრიდან ეს იყო ბუნებრივი ინტერე სი, ბუნებრივი ყურადღება... იყო და დამთავრდა. საზოგადოებას მიეცა საშუალება, ენახა ეს ადამიანი, ენ ახა, როგორ გამოიყურება, როგორ აზროვნებს, როგორი მიზნები აქვს. გავიგეთ, რა ხდება და ახლა ცხოვ რება ჩვეულებრივად მიედინება; რომ გითხრათ, ეს ძალიან მნიშვნ ელოვან გავლენას ახდენს საზოგა დოების ცხოვრებაზე-მეთქი, არ ვი ქნები გულწრფელი; რაღაც იყო და დამთავრდა...~ – შეგიძლიათ, გამოჰყოთ კონკ რეტული მესიჯები იმ განცხადე ბებიდან, რაც დღემდე გაკეთდა? – გამიჭირდება... თუმცა არა მგ ონია, ცუდი მკითხველი ან ცუდი მს მენელი ვიყო... იმ ეპისტოლარული
ჟანრიდან, იმ უწყვეტი მონოლოგი დან, რაც ერთ-ერთი ტელევიზიის ეთერში მოვისმინეთ ამ ბატონისგ ან, გამიჭირდება მესიჯის გამოტანა, რადგან მესიჯი არის ძალიან ცხად ად, ძალიან მკაფიოდ ნათქვამი აზ რი, ის გეუბნება, რა უნდა ადამიანს, როგორ აპირებს საქმის გაკეთებას. ეს ვერ გავარკვიე, თუმცა ბუნებრ ივია, შეიქმნა შთაბეჭდილება, რაც შემდგომში შესაბამის განწყობას ბადებს ყველა ადამიანში და მათ შო რის ჩემშიც. მეოცე საუკუნის ოციან წლებში სიურრეალისტებს ჰქონდათ ასეთი თამაში – რა მომწონს, რა არ მომწ ონს; ეს მომწონს – ეს არ მომწონს, იმას პატივს ვცემ, ამას – არა; ეს მინდა, ამას ვიყიდი, გავყიდი... ხე ლოვნებაში ამ ტიპის თამაშები მი საღებიც არის, საინტერესოც და გარკვეულ ეპატაჟსაც შეიცავს. პო ლიტიკურ ასპარეზზე გამოსასვლე ლად მომზადებული ადამიანისთვის, რომელსაც პოლიტიკურ ცხოვრება ში მონაწილეობა სურს, არა მგონია, ეს სწორი იყოს, ან საზოგადოება დააინტერესოს. ჩემთვის ეს მიუღ ებელია. ოლიგარქის ფსიქოტიპი – მართალია, ახლა დეპუტატი ვარ და თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარე, მაგრამ ამავე დრ ოს ვარ მწერალი, ვარ 57 წლისა და მგონია, რომ ცოტა რამ გამეგება ადამიანების. ჩემი აზრით, ეს კაცი ძალიან ბევრს ფიქრობს საკუთარ პერსონაზე. რასაკვირველია, ყველა უნდა ფიქრობდეს თავის თავზე, მა გრამ ზომიერად, გარშემომყოფებთ ან კავშირში. ჩემთვის ამ პიროვნების ძალიან საინტერესო ფსიქოლოგიუ რი პორტრეტი დაიხატა. ბატონი ივანიშვილის მომეტე ბულ ეგოცენტრიზმს შეიძლება თა ვისი მიზეზი ჰქონდეს. მე მგონია, უზარმაზარმა ქონებამ და იმ ადამ იანებმა, ვინც მის ირგვლივ ტრია ლებდნენ და ახლაც მრავლად ჰყავს გარშემო, შეუქმნეს გადაჭარბებ ული წარმოდგენა საკუთარ თავზე. დიდი ქონების დაპატრონება კაცს, თუ ის ძლიერი პიროვნება არ არის, ცოტა არ იყოს, მცდარ წარმოდგენე ბს უქმნის, ცრუ ილუზიებიც იქმნება ხოლმე. დიდი ფული ყოვლისშემძ ლეობის განცდას აღძრავს და ჰგონ იათ ხოლმე, რომ ყველაფრის ყიდვა შეიძლება. მწარედ ცდება ამგვარად მოფიქრალი ადამიანი. ფულით შე იძლება იყიდო საბჭოთა ჩინოვნიკ ები, კომუნისტური იდეოლოგიის მიერ გაბუქული ხელოვნების `მუშა კები~, მაგრამ ვერ იყიდი მოქალაქეს – პიროვნებას, რომელსაც საკუთარ უფლებებზე მეტად საკუთარი ვა ლდებულებები ახსოვს საზოგადო ებისა და ქვეყნის წინაშე. ქედმაღ ლური განცხადება – საქართველოს ჩემს გვარზე უნდა ჰქონდეს სწორ ებაო, ამპარტავნობის უკიდეგანო გამოვლინებაა. ვიმეორებ, ახალგა ზრდა, მაქსიმალისტმა ხელოვანმა ეს შეიძლება თქვას ეპატაჟის გამო, მაგრამ ზრდასრულ, სიჭარმაგეში ფეხშედგმულ კაცს ასეთი რამ აზრა დაც არ უნდა მოუვიდეს. – როგორ ფიქრობთ, ეს პოლი ტიკური შეცდომაა თუ მიზანმიმ ართული მესიჯი? – თუ ეს საზოგადოებისთვის არის გამიზნული და შეგნებულად კეთდება, მაშინ სწორედ ამპარტავ ნობის უკიდურეს გამოვლინებას თან გვაქვს საქმე, სხვა შემთხვევაში, რა გითხრათ... როცა შენს გარშემო ჟურნალისტები არიან და ამ ინტე რვიუებს აჩვენებს სხვადასხვა არხი, როცა იცი, რომ შენს ნათქვამს ათას ობით ადამიანი ნახავს და მოისმენს, ბუნებრივია, განცხადებას აკეთებ საზოგადოებისთვის, მიზანმიმარ თულად, და თუ მართლა ასე ფიქრ ობ, ძალიან რბილად რომ ვთქვათ, ცდები... – თუმცა მანამდე იყო ქველ მოქმედება, მაგალითად შემიძლ
ია მოგიყვანოთ რეზო ჭეიშვილი, რომელიც ამბობს, რომ დავალე ბულია ამ ადამიანისგან, თუმცა სწყინს, რომ შეხვედრისას ოლიგ არქმა ვერც კი იცნო... – ბატონი რეზო არის ზედმიწევ ნით კარგი და წესიერი ადამიანი. ივ ანიშვილი, როგორც ჩანს, ყველაფ ერს სწორედ იმიტომ აკეთებდა, რომ ერთ მშვენიერ დღეს, ისეთ წესიერ კაცს, როგორიც რეზო ჭეიშვილია, თავი მისგან დავალებულად ეგრძ ნო. ეს წლების განმავლობაში გამი ზნულად კეთდებოდა, რომ ადამია ნებს თავი დავალებულად ეგრძნოთ და ერთ დღესაც მის დაძახილზე, შე კრების ადგილას გამოცხადებულიყ ვნენ. აი, ეს არის ყველაზე ცუდი ამ ფსევდოქველმოქმედებაში. თუმცა ქველმოქმედება საერთოდ აღარც უნდა ვახსენოთ. ქველმოქმედება დამთავრდა 7 ოქტომბერს, როცა ბატონმა ივანიშვილმა გადაწყვიტა, ახალ ამპლუაში წარმდგარიყო სა ზოგადოების წინაშე. ჩვენ ძალიან ბევრი ქველმოქმედი გვყავდა წარს ულში, ისინი აშენებდნენ უნივერსი ტეტებს, სტუდენტებს სასწავლებლ ად უშვებდნენ უცხოეთში, მაგრამ არასოდეს არავის არაფერს აყვედრ იდნენ, ამას არ აკეთებდნენ იმიტომ, რომ ერთ მშვენიერ დღეს ეთქვათ, ახლა მჭირდებით და ჩემს დაძახი ლზე ჩემთან უნდა გამოცხადდეთო. ოლიგარქი ქველმოქმედებას კი არ ეწეოდა, ვალად გასცემდა ფულს და ერთ დღესაც ამ ვალის დაბრუნება მოითხოვა – ვალი უნდა დაბრუნდეს მისი განზრახვების მხარდაჭერით, მის გვერდით დგომით. – არაერთხელ ითქვა, რომ შე საძლოა, ამ პროცესის მართვის სადავე რუსეთში იყოს. თქვენ იზ იარებთ ამ მოსაზრებას? – მოგახსენებთ... არსებობს რუ სეთის სახელმწიფო, რომელიც თავის თავში გულისხმობს `გაზპ რომს~. შეიძლება ითქვას – `ვამბ ობთ რუსეთს და ვგულისხმობთ `გაზპრომს~, ვამბობთ `გაზპრომს~ და ვგულისხმობთ რუსეთს~. ივანიშ ვილი იქ ყველაზე მსხვილი მეწილეა – თანამედროვე რუსული სახელმწი ფოს ყველაზე მსხვილი კომპანიისა, რომელზეც დგას რუსეთი. როგორ შეიძლება, ამის შემდეგ ითქვას, რომ ის დამოუკიდებელია... აშკარაა, რომ ეს ადამიანი პუტინის მიერ შექმნილი სისტემის ნაწილია. რუსეთთან კავშირზე საუბრისას, ამ პერსონის გვერდით მყოფი ადამ იანები მტკივნეულად რეაგირებენ და ამ მოსაზრების გაქარწყლებას ცდილობენ. ამას ვერ შეძლებენ, რადგან ვიცით, ეს რა ქვეყანაა, რა პოლიტიკას ატარებს საქართველო სთან მიმართებაში და როგორ `მუ შაობენ~ იქ ბიზნესმენები. როდესაც ვინმეს `გაზპრომის~ დირექტორზე 5-ჯერ მეტი წილი აქვს, საღად მო აზროვნე ადამიანს ვერანაირი არ გუმენტაციით ვერ დააჯერებ, რომ `გაზპრომის~ მეწილე არ არის იმ სახელმწიფოს, იმ სტრუქტურის პირმშო. პუტინის გარეშე რომ `გა ზპრომის~ მეწილე ვერ გახდები, ეს ცხადზე ცხადია. – საღად მოაზროვნე ადამიანე ბი ახსენეთ – რას იტყვით ივანიშ ვილის გარემოცვასა და გაერთი ანებაზე, რომელიც მის ირგვლივ იქმნება? – იმ პოლიტიკური ჯგუფების, ლიდერების გავლენა და რეიტინგი საზოგადოებაში ძალიან დაბალია. იცით, რა განაპირობებს მათი გავლ ენის უკიდურეს შეზღუდულობასა და რეიტინგის სიმცირეს? ის, რაც დადასტურდა ოლიგარქთან ამ ად ამიანების ურთიერთობისას – მათი მამოძრავებელი ძალა არის ზრუნვა პირად კეთილდღეობაზე. შეუძლე ბელია, მათ წარმატებას მიაღწიონ პოლიტიკაში. მე არ ვამბობ, რომ სა კუთარ კეთილდღეობაზე არ უნდა ზრუნავდე, მაგრამ, როცა ამას პო ლიტიკას უწოდებ და ქვეყნის ინტე რესით ხსნი, საზოგადოება ხედავს,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ცნობილი ოლიგარქის შესახებ
`განცხადება – საქართველოს ჩემს გვარზე უნდა ჰქონდეს სწორებაო, ამპარტავნობის უკიდეგანო გამოვლინებაა~ `ოლიგარქი ქველმოქმედებას კი არ ეწეოდა, ვალად გასცემდა ფულს და ერთ დღესაც ამ ვალის დაბრუნება მოითხოვა - ვალი უნდა დაბრუნდეს მისი განზრახვების მხარდაჭერით, მის გვერდით დგომით~
EXCLUSIVE ისეთი ღირებული იდეები, იდ „ადამიანთა ცხოვრებაში არის რალოდ, არ იყიდება“ ეალები და ლტოლვები, რაც, უბ არ იღებს და ნდობა იკარგება. ეს გა მოჩნდა მანამ, სანამ ძვირადღირებუ ლი მანქანებისგან დააცარიელებდნენ თბილისის მაღაზიებს, ეს გამოჩნდა ურთიერთობის დასაწყისშივე. მართ ალია, ცდილობენ დაამტკიცონ, რომ
ერთნაირი ღირებულებები აქვთ, მა გრამ ჩვენ ხომ ძალიან კარგად ვიცით ყველაფერი. სწორედ ეს არის მათი წა რუმატებლობის მიზეზი. ვეჭვობ, რომ ეს ოდესმე აღიარონ. ამ ეტაპზე ხდება მათი ზრახვების ვუალირება მაღალი
მატერიებით. ისინი საუბრობენ არჩე ვნებში უმრავლესობით გამარჯვება ზე, მაგრამ სურვილი ერთია და საქმე მეორე, შენი შესაძლებლობები კარგად უნდა შეაფასო, მოწინააღმდეგის შესა ძლებლობები არც უნდა დააკნინო და არც გააზვიადო. დიდი ფინანსური სა ხსრებით სასურველი მიზნის მიღწევა კონკრეტულ შემთხვევაში შეუძლებე ლია, რადგან ადამიანთა ცხოვრებაში არის ისეთი ღირებული იდეები, იდეა ლები და მისწრაფებები, რაც არ იყიდ ება. დავიბრუნოთ წარსული? – ცუდი მაგალითებიც შეიძლება გამოიყენოს საზოგადოებამ ცხოვ რების გაუმჯობესებისთვის. ეს ხომ
ისტორიული პროცესია. დავიწყებული პერსონების გამო ჩენა (არაფერს ვამბობ თითო და სამსამკაციან პარტიებზე), ე.წ თემატუ რი ჯგუფების შექნმა და ამ თემატურ ჯგუფებში ყოფილი ხელისუფლების სახეების გაცოცხლება აფხიზლ ებს საზოგადოებას, ეს პირდაპირი მესიჯია. ფრაზა `დავიბრუნოთ წა რსული~ იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ კვლავ ამ ადამიანებს მივანდოთ გა დაწყვეტილების მიღება და ქვეყნის მართვა, ყველას კარგად ახსოვს, რაც ხდებოდა წარსულში. ესენი კი ბედა ვენ და მენტორის ტონით ელაპარ აკებიან საზოგადოებას – ის ადამია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნები, ვინც სიბნელეში, კრიმინალურ გარემოში ამყოფებდნენ მთელ ქვეყ ანას. თითოეულთან ასოცირდება ის, რაც ხდებოდა 2003 წლის ნოემბრ ამდე. `ვარდების რევოლუცია~ იყო საზოგადოების დაკვეთა, რადგან ხალხს აღარ სურდა ასე ცხოვრების გაგრძელება. სწორედ ამ ადამიანე ბის, ყოფილი ხელისუფლების თვალ საჩინო პერსონების გააქტიურებამ უნდა მისცეს მოქალაქეებს სიგნალი, მიანიშნოს, რას გვთავაზობს ოლიგ არქი. სხვათა შორის, საზოგადოების დიდი ნაწილისთვის ეს არა თუ საყუ რადღებო, არამედ შემაშფოთებელი გახლავთ.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
13
ანდრეას გროსი: პუტინს და მედვედევს დაავიწყ ქეთი ხატიაშვილი სტრასბურგში დასრულ და ევროსაბჭოს საპარლამენ ტო ასამბლეის ზამთრის სესია, სადაც მთავარი ყურადღება კვლავ პოსტსაბჭოთა სივრ ცისკენ იყო მიმართული. ძი რითად პრობლემას, რა თქმა უნდა, რუსეთი ქმნის, რასაც არავინ უარყოფს, თუმცა რო გორც ევროპელი დეპუტატები მიიჩნევენ, მიდგომები მაინც სხვადასხვანაირია. მაგალითი სთვის მოჰყავთ ბელორუსი და რუსეთი. სტრასბურგში ამ ორ ქვეყანას შორის დღეს ბევრი პარალელი ივლება, ისევე რო გორც პუტინსა და ლუკაშენკოს შორის, თუმცა მთავარი განსხვ ავება ისაა, რომ, თუ ევროსაბჭო ბელორუსის საკითხზე იღებს რეზოლუციას, რუსეთთან მი მართებაში ის მხოლოდ მწვავე დებატებით შემოიფარგლება. რა თქმა უნდა, ბელორუსს რუ სეთის დელეგაციამ დაუჭირა მხარი. ერთმა დეპუტატმა ისიც კი თქვა, „ბელორუსი ფაშიზმს არ შეუშინებია და მით უმეტეს, თქვენი დემოკრატიული სანქ ციები ვერ შეაშინებსო“. როგო რც ჩანს, ზოგადად, ეს ფრაზა გამოხატავს რუსეთის დამო კიდებულებას ევროპისა და ევროსაბჭოს მიმართ, რადგან რუსეთი თავის თავს მიიჩნევს ფაშიზმზე გამარჯვების მთავ არ პერსონად, შესაბამისად, მი სთვის ევროსაბჭოს სანქციები სრულიად მიუღებელია. ევროსაბჭოში ძალიან საინ ტერესო გამოსვლა ჰქონდა ლი ტვის დელეგაციის წარმომად გენელს, რომელმაც განაცხადა, რომ აუცილებელია მორალური სანქციების დაწესება ბელორუ სის მიმართ. ის ჰოკეის ჩემპიო ნატის ბელორუსში ჩატარების წინააღმდეგ გამოვიდა და დაახ ლოებით ასეთი რამ განაცხადა: იქ, სადაც დიქტატურაა, ჩვენ არაფერი გვესაქმება. ლიტვ ის დელეგაციამ ევროსაბჭოს ორმაგ სტანდარტებზეც მიუთ ითა და გაიხსენა რეიგანი, რო მელიც არ ფიქრობდა, დილით ემეგობრა გორბაჩოვთან და საღამოს მასთანვე ებრძოლა. რეზოლუცია, რომელიც ბელო რუსის საკითხზე მაინც მიიღეს, ძალიან მკაცრი არ არის. როგო რც „პრაიმტაიმს“ ბელორუსის ერთ-ერთმა ოპოზიციონერმა ლიდერმა, ალექსანდრე მილი ნკევიჩმა განუმარტა, დოკუ მენტში შეგნებულად ჩაიდო ისეთი სანქციები, რომელიც დარტყმას აყენებს ლუკაშენკ ოს ხელისუფლებას და არა ბე ლორუს ხალხს. მისი თქმით, არ შეიძლება ლუკაშენკოს მიეცეს საბაბი, რომ ხალხი დაარწმუნ ოს – ხომ ხედავთ, დასავლეთი გებრძვით, ამიტომ მხარი მე უნდა დამიჭიროთო. მილინკ ევიჩმა ასევე განაცხადა, რომ შიდა პრობლემები ბელორუსის ოპიზიციასაც აქვს, რადგან ის კონსოლიდაციას ვერ ახერხებს. მოგვიანებით გაიმართა მოსმენა რუსეთის საკითხზე, რომლის მიმართაც ევროსა ბჭოში ძალიან დიდი ინტერესი არსებობდა. ეს ლოგიკურიცაა, რადგან დაახლოებით 7 წელია, ევროსაბჭოს არ მოუსმენია სა განგებო მოხსენება რუსეთის თემაზე და როგორც ქართული დელეგაციის წარმომადგენე ლმა, ჩიორა თაქთაქიშვილმა შენიშნა, ადრე რომ ყოფილიყო მონიტორინგი რუსეთთან და
14
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ევრო ჩიორა თაქთაქიშვილი
აკაკი მინაშვილი
კავშირებით და რომ ყოფილიყო სწ ორი რეაგირება მაშინ, როდესაც 2008 წლის შემდეგ რუსეთი არ ასრულებდა ნაკისრ ვალდებულებებს, შესაძლოა, არც ყოფილიყო დღეს დებატების გა მართვის აუცილებლობა. დებატები კი რუსეთის საპარლამენტო არჩევნების გამო გაიმართა, რომელიც შეფასდა, როგორც ცალსახად არადემოკრა ტიული. ევროსაბჭოში მოითხოვდნენ საგანგებო რეზოლუციის მიღებას, რომელიც პუტინსა და მედვედევს დააკისრებდა ვალდებულებას, უფრო გამჭვირვალედ ჩაეტარებინათ მარტ ის საპრეზიდენტო არჩევნები. თუმცა აქვე იყო არგუმენტი, რომ სჯობს, მონიტორინგი ჩატარდეს საპრეზიდ ენტო არჩევნების შემდეგ, რადგან თითქოს კრემლის ლიდერების მხრი
დან გაჩნდა მესიჯები, რომ მომავალ არჩევნებს დემოკრატიულად ჩაატარ ებენ. საინტერესო გამოსვლა ჰქონდა მთავარ მომხსენებელ გროსს. „საზო გადოება მიხვდა, რომ მათ წაართვ ეს ღირსება. რუსეთის პრემიერმა და პრეზიდენტმა თავად გადაწყვიტეს როლების გაცვლა, პუტინსა და მედვ ედევს დაავიწყდათ, რომ ხელისუფლ ება მათი საკუთრება არ არის“, – გა ნაცხადა მან. ევროსაბჭოს რამდენიმე დეპუტა ტის მხრიდან რუსეთში პოზიტიურ ცვლილებებზეც გაკეთდა მინიშნება, კერძოდ იმაზე, რომ საარჩევნო პროც ესი უფრო კარგად იყო ორგანიზებუ ლი. ამ არგუმენტს თავის გამოსვლაში გამოეხმაურა ქართული დელეგაცია. პეტრე ცისკარიშვილის თქმით, თავის
ევგენია ტიმოშენკო
ალექსანდრ მილინკევიჩი
დროზე საბჭოთა კავშირში ტექნიკ ური ორგანიზების მხრივ რუსეთი იყო ჩემპიონი, თუმცა ამომრჩეველთა 100 პროცენტი მხარს კომუნიზმს უჭერდა. საინტერესოა, რომ პუტინის პო ზიცია საკმაოდ ომახიანად დაიცვა ლეონიდ სლუცკიმ, რომელიც ამავე დროს გახლავთ ჟირინოვსკის ფრაქ ციის წევრი, ჟირინოვსკის, რომელიც აპირებს, კონკურენცია გაუწიოს პუ ტინს საპრეზიდენტო არჩევნებზე. ევ როსაბჭოში მიანიშნებენ, რომ სლუც კის პუტინის პოზიციის დაცვისთვის საბაბი აქვს, რადგან საპარლამენტო არჩევნების შემდეგ რუსეთი ევროსა ბჭოში ახალ დელეგაციას აგზავნის. შესაბამისად, სლუცკის აქვს შანსი, თავი მოაწონოს პუტინს, რათა ევ როპული კარიერა გაიგრძელოს. რო
გორც ჩანს, სლუცკის იმდენად სურს პუტინის ყურადღების მიქცევა, რომ ევროსაბჭოში რუსეთთან დაკავშირ ებით რეზოლუციის არმიღება საკუ თარ დამსახურებად მიიწერა და რუს ჟურნალისტებთან საუბრისას განა ცხადა, რომ მისი წყალობით ქართულ მა დელეგაციამ ტემპერატურა მაღლა ვერ აწია. საგულისხმოა, რომ ევროსაბჭ ოში ერთ-ერთმა რუსმა დეპუტატმა პარალელი გაავლო საბჭოთა რუ სეთის არჩევნებთან და განაცხადა, რომ ადრე არჩევნები იყო ნამდვილი ზეიმი, მიუხედავად იმისა, რომ არ იყო არჩევანი. რუსეთის დელეგა ციის გამოსვლებში გაიჟღერა, რომ რუსეთი არის თანამედროვე და დე მოკრატიული ქვეყანა, რასაც ევრო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ყდათ რომ ხელისუფლება მათი საკუთრება არ არის
გრიგოლ ვაშაძე: `რუსეთს არ სურს საქართ ველოში დემოკრატიულად არ ჩეულ ხელისუფლებასთან დი ალოგი აწარმოოს და აცხადე ბს, რომ საქართველოს მთავ რობას არ ცნობს. გარწმუნებთ, რომ რუსეთი ვერც 2013 წელს არჩეულ ახალ ხელისუფლებას დაელაპარაკება~
ოსაბჭო პარლამენტარების მყისიერი რეაქ ცია მოჰყვა, მათ შორის ქართული დელეგაციიდან. აკაკი მინაშვილის განცხადებით, რუსეთი ამბობს, რომ არჩევნები ჩატარდა სუფთად, მიუხედავად იმისა, რომ ყველა სა ერთაშორისო ორგანიზაციის და სკვნით სერიოზული დარღვევებით წარიმართა. ქართული დელეგაციის აზრით, რუსეთთან დაკავშირებით ევროსაბჭომ უფრო პრინციპულად უნდა იმოქმედოს. მინაშვილმა გა იხსენა ედმუნდ ბარკის სიტყვები – ეშმაკი ძლიერია მაშინ, თუ კეთილი ადამიანები არაფერს აკეთებენ. „ახ ლა არის სწორედ დრო, როცა კეთი ლმა ადამიანებმა უნდა იმოქმედონ“, – განაცხადა ევროსაბჭოში აკაკი მი ნაშვილმა.
გრიგოლ ვაშაძის მესიჯი საკამოდ მაღალი იყო ინტერესი საქართველოს საგარეო საქმეთა მინი სტრის გამოსვლისადმი. საინტერესო მესიჯები გაახმოვანა გრიგოლ ვაშა ძემ, რომელმაც თქვა, რომ დარწმუ ნებულია, რუსეთი არც საქართველოს მომავალი ხელისუფლებისადმი იქნე ბა კეთილგანწყობილი, როგორც ამას კრემლის ლიდერები დეკლარირებენ. „რუსეთს არ სურს საქართველოში დემოკრატიულად არჩეულ ხელისუ ფლებასთან დიალოგი აწარმოოს და აცხადებს, რომ საქართველოს მთავ რობას არ ცნობს. გარწმუნებთ, რომ რუსეთი ვერც 2013 წელს არჩეულ ახალ ხელისუფლებას დაელაპარაკ ება“, – განაცხადა ვაშაძემ. მინისტრის თქმით, საქართველო მზად არის, ნე
ბისმიერ დროს დაიწყოს რუსეთთან მოლაპარაკება, თუმცა ამის განწყობა თავად რუსეთს არ აქვს. მან ევრო საბჭოს შეახსენა, რომ რუსეთი არ ასრულებს 2008 წელს აღებულ სა ერთაშორისო ვალდებულებებს. ის უარს ეუბნება ევროკავშირს კონფლი ქტის ზონაში შესვლაზე, უარს ამბობს ლტოლვილების დაბრუნებაზე, უარს ამბობს უსაფრთხოების საკითხების განხილვაზე.
ტიკური ნიშნითაა დაპატი მრებული. ჩვენ ვესაუბრეთ უკრაინელ დეპუტატებსა და მედიის წარმომადგენლ ებს, რომლებიც მიანიშნებენ, რომ მაშინ, როცა ტიმოშენკ ოს მეუღლე ევროპაში პოლი ტიკურ თავშესაფარს ითხოვს, ექსპრემიერი მარტო ხომ არ რჩება ამ ბრძოლაში.
ტიმოშენკოს თემა სტრასბურგში იულია ტიმოშენკოს თემას ევრო საბჭოში აქტუალობა მისმა ქალიშვ ილმა შესძინა. ევგენია ტიმოშენკომ სტრასბურგში რამდენიმე შეხვედრა გამართა. მისი განმარტებით, უკ რაინის ყოფილი პრემიერი პოლი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პეტრე ცისკარიშვილი ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
15
„დანახვისთანავე იმდენად მომეწონა, ვთხოვე my View
დეა თავბერიძე
როცა პროფესიონალი მსახ იობი ხარ და გმირის სახეს გაით ავისებ, მერე შედარებით იოლია სცენაზე თამაში, იოლია მაყუ რებლის გულის მონადირებაც, მაგრამ, როდესაც შენგან, ცხ ოვრებაშივე, იძულებით თამაშს ითხოვენ და ყალბი ხერხებით ცდილობენ შენს მონადირებას, გიძნელდება... გრძნობებთან და შეგრძნებებთან პროფესიონა ლიზმი უძლურია... იყო ასეთი პერიოდი მარჯანიშვილის თე ატრის ახალგაზრდა მსახიობის როლანდ ოქროპირიძის ცხოვ რებაში – მან მოგვიანებით აღ მოაჩინა, რომ შვილი ჰყავს ქა ლისგან, რომელიც არ უყვარს... მაშინ ამ ფაქტმა დააბნია, რის გამოც ზოგმა გაამტყუნა, ზოგმ აც გაამართლა. თვითონ კი უფ რო მეტად ასტკივდა... ეს წლების წინათ იყო, მერე მსახიობის ცხოვრებაში გამო ჩნდა ნამდვილი სიყვარული. მა რთალია, სიყვარულმა წარსული ვერ დაავიწყა, მაგრამ წყენა და ტკივილი შეუმსუბუქა. სოფოს გამოჩენამ ცხოვრება გაულამ აზა, ახლა იხსენებს: „დანახვ ისთანავე იმდენად მომეწონა, ვთხოვე, კიდევ უნდა გნახო და უკეთ გაგიცნო-მეთქი“... პაემ ანს საკუთარ სპექტაკლზე და პატიჟება მოჰყვა, რამდენიმე შეხვედრას – დაოჯახება... ჯვ არი იყალთოში დაიწერეს. ახლა ოჯახს უკვე პატარა წევრიც ჰყ ავს – საბა. სოფო სამსახიობოზე სწავლობს თეატრალურში, მე ოთხე კურსის სტუდენტია. სოფო გორელაშვილი: – საბა მე დავარქვი, მაგრამ ეს სახელი არ მომწონდა, როლანდს კი თავიდანვე საბა უნ დოდა. როცა პატარა გაჩნდა, ვიფიქრე, გავა ხარებ-მეთქი და როცა მკითხა: რა დაარქვიო? საბა-მეთქი, ვუპასუხე. ყველას გაუკვირდა ირ გვლივ, როლანდსაც. ახლა კი ბავშვი ისე მიყვ არს, გინდ საბა ერქვას, გინდ ჯემალი, ჩემთვის მნიშვნელობა არა აქვს. – როგორი ტიპია, რომელს უფრო გგავთ? – ძალიან მხიარული და კარგი განწყობის ბავშვია. ყველას უღიმის. ენერგიულია, ზეაქ ტიური. შვიდი თვისაა და ფეხზე რომ ვაყენებ, დადის უკვე. სულ ყურადღება და გართობა უნდა. საღამომდე უნივერსიტეტში ვარ, ამიტ ომაც სადღაც თუ მივდივართ, ვერ ვერთობი. სულ პატარასთან მეჩქარება, მენატრება. – მსახიობობა რატომ გადაწყვიტე? – ვფიქრობდი, რომ ერთი ცხოვრება არ დამაკმაყოფილებდა და მინდოდა, ბევრი ცხ ოვრებით მეცხოვრა, ალბათ, ამიტომ ავირჩიე ეს პროფესია... ოჯახში ყველა პიანისტი მყავს. ეგონათ, მეც პიანისტი გამოვიდოდი. მუსიკა ლური ათწლედიც მაქვს დამთავრებული, მა გრამ არ მიყვარდა მუსიკაზე სიარული, მაძა ლებდნენ. – შენ თვითონ რამდენად ცვალებადი ხა სიათი გაქვს? – ძალიან, გააჩნია, როგორ ხასიათზე გავი ღვიძებ. – თეატრი ჯერ ხომ არ შეგირჩევია? ალ ბათ, ქმართან ერთად მუშაობას ისურვებდი. – რომელ თეატრში ვიქნები, არ ვიცი. მართ ალი გითხრათ, დიდი სურვილი არ მაქვს, რომ ერთად ვიყოთ, ცოლ-ქმარი ერთ თეატრში ცოტა რთული მეჩვენება. თავისი ხასიათიდან გამომდინარე, შეიძლება სცენაზე დამაბნიოს უცებ. ცოტა მეშინია. – ცხოვრებაში რამდენად გაბნევს მასთან სიახლოვე და ურთიერთობა? – თავიდან ძალიან დაბნეული ვიყავი. მიჩვ ეული არ ვიყავი ასე პირდაპირ ურთიერთობა ზე გადმოსვლას. ამან დამაბნია. მერე ნელ-ნე ლა შევეჩვიე და ახლა ნაკლებად ვიბნევი. – როგორია შენი ქმარი? ხასიათებით თუ არის ის, რასაც ელოდი? – სანამ ახლოს გავიცნობდი, სულ სხვანა ირი მეგონა – ძალიან სერიოზული, დიდი და დამჯდარი გონების. მერე მივხვდი, რომ ასეთი
16
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
არ არის, ხშირად ჩემზე მეტად ბავშვურია, ძა ლიან მხიარული და ძალიან თბილი. სულ კარგ განწყობაზეა. დილა სიმღერით იწყება და დღ ეც სიმღერით მთავრდება. ძალიან ყურადღებ იანია. შემიძლია, თავისუფლად დავეყრდნო, ვიცი, მხარში დამიდგება. ხშირად მიკითხავს კიდეც რაღაცები. ერთადერთი, რაც ჩემთვის შემაწუხებელია, ის არის, რომ ჯიუტია. რთ ულია, შენი აზრი მოაწონო და დაითანხმო. ხა სიათი გვაქვს ორივეს არამარტივი, თავებით ვეჯახებით ხოლმე. – პროფესიულ რჩევებს თუ გაძლევს და თუ გეხმარება რამეში მისი რჩევა-დარიგე ბა? – კი, ხშირად მეხმარება, ხანდახან ვკამათ ობთ კიდეც. ამას წინათ ვეუბნებოდი, როგო რც შენ მიხსნი, ასე არ მესმის, სხვანაირად ამ იხსენი-მეთქი. ხშირად ვეკითხები რაღაცებს, მაინტერესებს, დიდი გამოცდილება აქვს და თან ძალიან მომწონს ის, როგორც მსახიობი. ამას იმიტომ არ ვამბობ, რომ ჩემი ქმარია... მი სი აზრი ჩემთვის მისაღები და გასათვალისწი ნებელია. – თავისუფალი დრო თუ გაქვთ? – მე მთელი დღე უნივერსიტეტში ვარ, დი ლის 11 საათიდან საღამოს 11 საათამდე. რო ლანდი რეპეტიციაზეა. როცა დრო გვაქვს, მეგობრებთან მივდივართ, ხანდახან კინოშიც, მაგრამ იმდენად ცოტა გვაქვს თავისუფალი დრო, რომ გვირჩევნია, სახლში ვიყოთ პატა რასთან. – სოფო, ეჭვიანობ ხოლმე? – საერთოდ, არა. – არადა შენი ქმარი საკმაოდ პოპულა რული იყო ქალებში... – ვიცი, ახლაც კი, როდესაც სადღაც ვართ, ვიღაც გოგოები, ან ვიღაც ქალები ძალიან მო ურიდებლად გამოხედავენ, თვალებს უჟუჟ უნებენ, ჭკუაზე არ არიან, მაგრამ მაგ შემთ ხვევაშიც კი რეაქცია არ მაქვს, რადგან მჯერა და ვიცი, რომ მე ვუყვარვარ. მის გრძნობაში აბსოლუტურად დარწმუნებული ვარ. ამიტომ სხვების ამგვარი ქმედება ხელს და ნერვებს არ მიშლის. მეცინება ხოლმე... – თვითონ თუ არის ეჭვიანი? – აქამდე მეგონა, რომ არ იყო, თურმე ცო ტათი ყოფილა. რაღაც მომენტში შეიძლება წაკვრით გკითხოს: იმას რატომ ეცეკვებოდი? მაგრამ, ეს რომ გაართულოს, არა. ასეთი შე მთხვევა არ მქონია. – მგონი, მალევე შეგაყვარა თავი... – კი, თავიდანვე მომწონდა, მაგრამ სანამ მის გრძნობაში არ დავრწმუნდი, სერიოზულ ად არ მიფიქრია. მერე, როდესაც მივხვდი, რომ ძალიან ვუყვარდი, მეც შემიყვარდა. თან ბევრ რაღაცაში ვგავართ ერთმანეთს. – სოფო, რთულია ცოლობა? – კი, რადგან არ ვარ ისეთი ტიპაჟი, ძალი ან დიასახლისები რომ არიან. რაც როლანდს გავყევი, მივხვდი, რომ ბევრი სხვა რამეცაა სა ჭირო – ქმარს უნდა მოუარო, მასზე უნდა იზ რუნო, რაღაცნაირად უნდა მოაწესრიგო თა ვიდან ბოლომდე. მე კი სულ სხვაგან ვიყავი. ამ ყველაფერს ნელ-ნელა ვეჩვევი. მივხვდი, რომ ოჯახის შექმნა მარტო გართობა არ არის, თა ვისი პასუხისმგებლობები ახლავს, რომელსაც ვერ აიცილებ. – რას იტყვი პატარა ბიჭუნაზე, შენი შვ ილის ძმაზე... სამომავლოდ ექნებათ მათ ურთიერთობა? – ძალიან გამიხარდება, თუ ურთიერთო ბა ექნებათ, ამას ხელს შევუწყობ კიდეც. ერთი წამითაც კი არ მაქვს რაღაც პროტეს ტის გრძნობა ან არასასიამოვნო მომენტი. პირიქით, ისიც როლანდის შვილია და ესეც. ჩემს შვილს დიდი ძმა ეყოლება, ერთმან ეთს მხარში დაუდგებიან, იმეგობრებენ და კარგი ურთიერთობა ექნებათ. ამაზე კარგი რა უნდა იყოს.
როლანდ ოქროპირიძე:
„მთლად იოლი საქმე არ ყოფილა ეს“...
როლანდ ოქროპირიძე: – სოფოს გამოჩენით ძალიან ბევრი რამ გავიგე ახლიდან, ბევრი რამ ვისწავლე. შე იცვალა ის, რომ ვცხოვრობდი აბსოლუტუ რად თავისუფლად, ჩემს გემოზე, არეულა დაც, დაღლილადაც. ეს ბევრად დალაგდა და ფორმაში ჩადგა. ამას თავისი გემო აქვს და კარგად საკნატუნო რამე ხდება ეს ყვ ელაფერი. არასდროს არ მქონდა გამოცდ ილება, რასაც ჰქვია ოჯახი. ასე შორიდან კი წარმომედგინა და მიფიქრია, დავკვი რვებივარ სხვადასხვა ოჯახებსაც, მაგრამ როდესაც ეს ჩემს თავს მოხდა, ბევრი რამ შემძინა. ოჯახს უფრო სხვანაირად შევხედე და ბევრი ისეთი რამ ვისწავლე, რაც ჩემთ ვის შეიძლება გაუგებარიც კი იყო. ალბათ, სოფოსთვისაც ასეა. მთლად იოლი საქმე არ ყოფილა, თავისი სირთულეებიც ახლავს ამ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
კიდევ უნდა გნახო და უკეთ გაგიცნო-მეთქი“
„ხასიათი გვაქვს ორივეს არამარტივი, თავებით ვეჯახებით ხოლმე“...
ყველაფერს. – სირთულეები ახსენე, ხა ნდახან ხდება, რომ რაღაც მო მენტში მამაკაცი ამ პასუხი სმგებლობას უშინდება, მერე საკუთარ თავთან ბრძოლა და გამკლავება უწევს... ასეთი მო მენტები თუ გქონია? – ეგრეა საერთოდ. უფლე ბა პასუხისმგებლობის გარეშე არ არსებობს, მაგრამ, როდესაც შენს პასუხისმგებლობას რაღა ცნაირად აიღებ და ამის შემდეგ აც უფლება არ გაქვს, მერე უკვე ღიზიანდები. ყოველ შემთხვევაში არ ხდება ეს ასე თავისთავად... როგორ არა გაქვს უფლება, ყვ ელაფრის უფლება გაქვს, მაგრამ მიგაჩნია, რომ წყდები რაღაცას
მთლიანობაში. ეს ცოტა რთულია, მაგრამ საინტერესოა, მრავალფე როვანი პროცესია, სულ რაღაც სიახლეა. – სოფოც შენსავით ჯიუტია? – შეიძლება ითქვას, რომ კი. ბევრი რამით ვგავართ ერთმან ეთს, ბე ვრი რა მი თაც – არა. აი, სიჯიუტეში კი ვგავართ. აქ არის ხოლმე ცოტა რთული მდგომა რეობა. საკმაოდ პრინციპულიც არის. ძალიან ზუსტად იცის, რა უნდა. არადა ბევრად დიდებიც მინახავს, რომ არ იციან, რა უნ დათ. სოფომ იცის და მისკენ მი დის პირდაპირ, მოთხოვნაც აქვს, რომ ეს აუცილებლად ეგრე უნდა იყოს. ეს ჩვეულებრივია მისთვის. სამწუხაროდ, ცოლ-ქმრის ურთი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სცენაზე
„21 დეკემბერს გიზო ჟორდანიამ გოგოლის „რე ვიზორი“ დადგა, წარმატ ებული სპექტაკლი გამო ვიდა, ძალიან ბევრი მაყუ რებელი დადის დღემდე, კომედიაა და მოსწონთ. თან ისეთი თემაა – მარა დიული. მოსამართლე ვარ ამ სპექტაკლში. 21 იანვ არს გვქონდა „ზვავი“, სა დაც ზუსტად ასეთ ოჯახ ურ გარემოში ვცხოვრობ. იქაც ცოლი მყავს, პატარა შვილს ველოდები და ასე. ცოტა მძიმე სპექტაკლია, მაგრამ ძალიან ემოციური და საინტერესო. დათო ჩხ არტიშვილმა დადგა“.
ერთობაში კი არა, ცხოვრებაშიც არ ხდება ხოლმე, როგორც ჩვენ გვინდა, ზუსტად ისე იყოს. მეც მაქვს რაღაც პატარა ამოჩემებ ები. – როგორია მამობა? – ძალიან კარგი, მაგარი. თუ მცა, ჯერ მაინც ცოტათი დამღ ლელიც. რაღაც პერიოდი რომ გავა და თვითონაც დაგიწყებს თამაშს, ბევრად კარგი იქნება. ერთი სული მაქვს, როდის გაიზ რდება, მინდა ოდნავ უფრო დიდი იყოს, რომ ველაპარაკო, რაღაც თვითონაც მითხრას. ახლა რთ ულია, ერთადერთი, რაც სჭირ დება, ყურადღება და მოვლაა. ღამით ან ერთ ბებიასთან არის, ან მეორესთან. ეს გვშველის მე და
სოფოს. სამი ღამით სადღაც ვიყა ვით წასულები და ამ სამი ღამის განმავლობაში 4 საათზე მომიხდა ღამით გაღვიძება. კი გავიღვიძე, ავიყვანე ხელში, მაგრამ ნახევრ ად მეძინა. – რას იტყვი შვილზე, რომე ლიც არ გიცნობს? – ვფიქრობ რაღაცებს, მინდა ნახვა, არ ვიცი, დედა რა აზრის იქნება, როგორ და რანაირად გა მოვა. ის გადაწყვეტს, უკეთესი იქნება ვნახო, თუ არ ვნახო. რა დგან აბსოლუტურად მისი გადა წყვეტილება იყო ეს ყველაფერი. როგორ სჯობია, ისიც არ ვიცი, ჯერჯერობით ასეთ მდგომარე ობაში ვარ. ვნახოთ, რა იქნება, წინასწარ არ ვიცი.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
17
თამუნა ნიკოლაძე `საპნის ოპერას~ უბრ my View
EXCLUSIVE
დეა თავბერიძე
ის მაყურებელმა „შუა ქალა ქით“ შეიყვარა. მართალია, უკვე რამდენიმე ხანია სე რიალში არ ჩანს, მაგრამ ქე თევან ღლონტი კვლავ სერი ალის გმირად რჩება. ალბათ, ამიტომაც აჩერებენ ქუჩაში და ეკითხებიან: სად ხართ, რატომ არ ჩანხართო. და აი, ისიც – „თავისუფალი თეატ რის“ პატარა სცენაზე დიდი მსახიობისთვის დამახასი ათებელი გარდასახვით, ქე თევან ღლონტისგან განსხვ ავებული სახით, მიმიკებით, მეტყველებით, სიარულისა თუ ლაპარაკის მანერით... როდესაც სპექტაკლის შემდ ეგ გაოცება ვერ დავფარე, ერთ-ერთმა ნაცნობმა მითხ რა: იბსენის „თოჯინებში“ უნდა ნახო, როგორიაო. მო გვიანებით კი თავად მსახ იობისგან შევიტყვე, რომ იბსენის „თოჯინების სახლი“ „თავისუფალი თეატრის“ სცენაზე 17 თებერვალს გა თამაშდება. ჰოდა, ვისაც კი მონატრებული ჰყავს ქეთე ვან ღლონტი და ვისაც სურს, რომ ის ახალ სერიალამდე განსხვავებულ როლში იხილ ოს, შეუძლია, „თავისუფალ თეატრს“ ესტუმროს. მანა მდე კი მსახიობის მომავალ გეგმებზე, წარსულსა და დღ ევანდელ დღეზე „პრაიმტაი მი“ მოგითხრობთ. თამუნა ნიკოლაძე: „თეატრი ჩემთვის მართლა მეორე სახლ ია. „თავისუფალ თეატრში“ უკვე რვა წელია, ვმუშაობ. ორშაბათის გარდა, ყოველდღე გვაქვს სპექ ტაკლები და ყველა ანშლაგით მი დის. ეს დიდი ბედნიერებაა. უთეა ტროდ, უბრალოდ, ვერ გავძლებ. მე კი არა, მგონი, ვერც ერთი მს ახიობი ვერ გაძლებს. ეს ის ადგი ლია, სადაც მსახიობი როლიდან როლამდე იზრდება. თუმცა, ჩე მთვის აუცილებელია სერიალიც, ფილმიც, ძალიან მამხნევებს და ძალიან დიდ ძალას მაძლევს“. „თავისუფალი თეატრის“ რე პერტუარში სულ 5 სპექტაკლია, რომელშიც თამუნა ნიკოლაძე მო ნაწილეობს. ავთო ვარსამაშვილის „კავკასიურ ცარცის წრეში“ ხუთ სხვადასხვა სახეს განასახიერებს. ამათგან გამორჩეულად გლეხის ქალი და დედილო უყვარს. „მშ ვენიერ ქართველ ქალში“ თამარ გურიელს თამაშობს... „თოჯინე ბის სახლში“ – ნორას, ამჯერად კი რეჟისორ გიორგი სიხარულიძის „ხვალ შობაა“ დაიდგა და თამუნამ ნანკას როლი შეასრულა. თამუნა ნიკოლაძე: „ჩემი გმირი თამუნა ნიკოლა ძისგან რადიკალურად განსხვ ავდება. მე და ჩემი პარტნიორი „ბოიფრენდ-გელფრენდის“ ინ სტიტუტს მივეკუთვნებით. ნანკა არატრადიციული ტიპაჟია. ჩე მთვის ყოველთვის საინტერესოა რადიკალურად განსხვავებული გმირის თამაში. ამიტომ არ გამჭ ირვებია. „ხვალ შობაა“-ს 5 წლის წინათ თუმანიშვილის თეატრში „ცვლილებების თეატრის“ სახე ლით ვთამაშობდით, წელს ისევ აღადგინა რეჟისორმა... რაც შე ეხება იბსენის „თოჯინების სა ხლს“ ამ სპექტაკლზე შვიდი თვე ვიმუშავეთ. ეს არის ძალიან საინ ტერესო ფსიქოლოგიური დრამა. ჩემი როლი დრამატული და ფს იქოლოგიურია. თუკი რამე გამა ჩნია, ყველაფერს ვდებ ამ როლში. 18 ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„რთულია, როდესაც ასე მიჩვეული, ასე შეყვარებული ხარ რაღაცაზე და უცებ მთავრდება შენთვის“... თვითონ როლია ისეთი, რომელიც ვერასოდეს აიტანს ოდნავ გაუმ ართავ დეტალსაც კი. „თონიჯების სახლი“ ახალგაზრდა რეჟისორმა იოანე ხუციშვილმა დადგა. 3 წლისა მარჯანიშვილის თე ატრის სცენაზე „მსახიობობა არ ამირჩევია, არც ვიცოდი, რა იყო, ისე დავდ ექი სცენაზე. ამიტომ ყოველთვის ვამბობდი, მსახიობობა ჩემი თა ნდაყოლილი პროფესიაა-მეთქი. სამი წლის ვიყავი, როდესაც მა რჯანიშვილის თეატრში ბავშვი
დასჭირდათ და ბებიამ მიმიყვანა. ბებია თეატრში მუშაობდა, ტე ქნიკური პერსონალი იყო. მაშინ ბაღიდან წამომიყვანა, პატარა ბავშვების ქასთინგი იყო, ზოგმა იტირა, ზოგმა დააცემინა, ზოგს საერთოდ შეეშინდა... მე სცენ აზე თოჯინით ხელში ამიყვანეს. მერე რეჟისორმა დამავალა, იმ მსახიობთან მიდი, ხელი მოხვიე და სცენიდან გაიყვანეო. ეს ყველ აფერი ძალიან კარგად გავაკეთე, თან თოჯინას ხელს არ ვუშვებდი. ჩემი პირველი პარტნიორი თემურ ჩხეიძის შვილი, დეიკო ჩხეიძე იყო.
ჩვენ დებს ვთამაშობდით. სახელე ბიც კი მახსოვს. ის კანტარო იყო, მე – ოსუე. „შეყვარებულთა თვ ითმკვლელობა ციურ ბადეთა კუ ნძულზე“ – ასე ერქვა სპექტაკლს. რეჟისორი ქალბატონი მედეა კუ ჭუხიძე იყო. ამის შემდეგ სკოლის დამთავრებამდე ხუთ თუ ექვს სპ ექტაკლში ვითამაშე. მერე კი, რო დესაც მარჯანიშვილის თეატრში ბავშვი სჭირდებოდათ, მე მეძახდ ნენ. მარჯანიშვილის თეატრთან ერთად, რამდენჯერმე ვიყავი მო სკოვში გასტროლებზე. სკოლის დამთავრებამდე, მარჯანიშვილის
თეატრის უშტატო მსახიობად ვი თვლებოდი. თუმცა, ხელფასი მქ ონდა“. „ყველა სპექტაკლი ზეპირად ვიცოდი“ „თეატრსა და ჩემს სახლს ერ თი კედელი ყოფდა. საძინებელში ხშირად მესმოდა სპექტაკლის დაწყებამდე სამი ზარი. ასევე, მა ყურებლების მოსვლა. სკოლაში წასული ბევრჯერ უკან გამოვბ რუნებულვარ და თუ დედა ფანჯ რიდან არ იხედებოდა, თეატრში ვიპარებოდი, მერე გასუსული
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რუნდება, ოღონდ ამჯერად სხვა არხზე „ვიტყვი კი არა, ვიყვირებ, რადგან სიყვარული და მეორე ნახევარი არის ყველაზე დიდი ბედნიერება ამ ქვეყანაზე“
ვიჯექი და რეპეტიციებს ვუყურე ბდი. ყველა სპექტაკლი ზეპირად ვიცოდი. სახლში ერთადერთი, რაზეც მეჩხუბებოდნენ, იყო: თე ატრში რატომ გაიპარე, რატომ არ მეცადინეობო“... „შუა ქალაქი“ და ახალი სერიალი „რუსთავი 2“-ზე „ოთხი წლის განმავლობაში სამასამდე სერია ვითამაშე. ეს პა ტარა დრო არ არის, არც პატარა ციფრია სერიალისთვის. „შუა ქა ლაქი“ ჩემთვის ყოველთვის იქნება ძალიან ტკბილი და კარგი მოგონე
ბა, რადგან ბევრი რამ მაკავშირ ებს მასთან – კონცერტი, ფილმის გადაღება, უამრავი მეგობარი, ერთმანეთთან დანათესავება. ზა ფხულში „შუა ქალაქი“ რამდენიმე გმირის გარეშე გაგრძელდა. ეს ცოტათი გასაოცებელი და სატკ ენიც იყო. ეს სერიალი ხომ ყველ ამ ერთად შევქმენით. რთულია, როდესაც ასე მიჩვეული, ასე შეყვ არებული ხარ რაღაცაზე და უცებ მთავრდება შენთვის, მერე კი იგებ, რომ რამდენიმე გმირის გარეშე გრძელდება. ეს ძალიან გულსატ კენი იყო. გულდაწყვეტა კიდევ იმ
იტომ იყო, რომ იქაურობა ძალიან გვიყვარდა. ჩვენ ერთად ვცხოვრ ობდით 4 წელი. ქუჩაში უცნობები და განსაკუთრებით ბავშვები მა ჩერებენ, სად წახვედით, გვენატ რებით, აღარ დაბრუნდებითო? და ამაზე მაქვს პასუხი: ჩვენ მალე და ვბრუნდებით. ოღონდ სხვა არხზე და სხვა შემართებით. მე, გოგა, მაია, თათული, კახა ისევ ერთად ვართ. როდესაც ერთმანეთი ის ევ ერთ საქმეს დავუკავშირეთ, ამ გულისტკენამ გადაგვიარა. სერი ალი სამედიცინო კლინიკაზეა და კვლავ კომედიური ჟანრის იქნება.
ჩემი გმირი ძალიან საყვარელი, მხიარული და დადებითია. ერთი სული მაქვს, როდის გავა ეთერში. ახალი სერიალი „რუსთავი 2“-ის ეთერში სულ მალე დაიწყება“. „ბოლო პერიოდში შევიცვალე“ „ძალიან მებრძოლი ვარ. საქმ ისთვის და წარმატებისთვის ყოვე ლთვის ვიბრძვი. „მეზარება“ – ეს სიტყვა ჩემთვის აუხსნელია. ჩემს საქმესაც ძალიან ვუყვარვარ, ის ჩემი ერთგული მეგობარია. ყოვე ლთვის მაქვს სამსახურის შემო თავაზება – ტელევიზია, თეატრი,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კი ნო... კა ცმა არ იც ის, ეს რამდენ ხანს გასტანს, ჩვ ენს პროფესიაში არის აღმა ვლობისა და დაღმავლობის პერიოდები, მაგრამ იმის დროც მოვა, რომ სახლში ვიყო და დავისვენო. ამიტომ სჯობია ახლა, სანამ უფალი ბევრ საქმეს მაძლევს, ძირფ ესვიანად ვიმუშაო. – კარგია თეატრი, სცენა, სპექტაკლები, სერიალი, ფილმები, მაგრამ რა ხდება პირადში? – პირადში არაფერი. რო ცა იქნება, ვიტყვი, დასამალი არაფერი არ მაქვს. ალბათ, დადგება ამის დროც. სიმა რთ ლე გი თხ რათ, მე არ ვე ძებ, არც ჩასაფრებული ვარ. ყოველ შემთხვევაში, ამას არ განვიცდი. ხომ არიან ადამ იანები, რომლებიც ფიქრ ობენ, რომ სიყვარულისა და მამაკაცის გარეშე არ შეუძ ლიათ. არა, როცა იქნება, მი ვესალმები და ძალიან დიდი სითბოთი და სიყვარულით მივიღებ. თუმცა, თუ წინა წლებში მეძნელებოდა, ერ თად დამენახა წარმატებული პირადი და შემოქმედებითი ცხოვრება, დღევანდელი გა დმოსახედიდან ვიტყვი, რომ მსახიობ ქალს შეუძლია, ყვ ელაფერი კარგად მოაწყოს და გააკეთოს. უბრალოდ, ამის ძალა უნდა მოძებნო სა კუთარ თავში. ბოლო პერი ოდში ბევრი რამ ვისწავლე და შევიცვალე კიდეც. ჩემს თავში ძალიან დიდი თვით რწმენა, თავდაჯერებულობა და სიმტკიცე ვიპოვე. თუ ადამიანს გინდა, მართლა ყვ ელაფრის გაკეთება შეიძლე ბა. ოღონდ სიყვარულიც ხომ უნდა მოვიდეს. როცა ჩემს ცხოვრებაში იქნება რამე მნიშვნელოვანი, ვიტყვი ხმ ამაღლა, ვიტყვი კი არა, ვი ყვირებ, რადგან სიყვარული და მეორე ნახევარი არის ყვ ელაზე დიდი ბედნიერება ამ ქვეყანაზე“.
გიორგი სიხარულიძე, რეჟისორი, მესხიშვილის თეატრის მმართველი: „თამუნა „ცვლილებების თეატრში“ 6 წლის წინათ მოვიწვიე, სხვადასხვა სპ ექტაკლში მყავდა ნანახი და ძალიან მომწონდა. მა შინ ასეთი პოპულარული არ იყო, მარტო თეატრა ლურ წრეებში იცნობდნენ. რატომღაც თამუნა კომე დიური ჟანრის მსახიობად მიაჩნიათ, მას კი არტისტ იზმის ძალიან ფართო დი აპაზონი აქვს. ზუსტად იც ის, რა არის გასაკეთებელი, იმ წუთშივე ხდება იმ შემო ქმედებითი გუნდის წევრი, რომელმაც უნდა შექმნას სპექტაკლი. მას ზუსტად ესმის რეჟისორის, მასთან მუშაობა დიდი ბედნიერება და სიამოვნებაა“.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
19
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE
რუუდ გულიტთან ერთად
თამარ გორთამაშვილი მისი პოპულარობა 17 წლიდან იწყება. ერთი პატარა გალელი ბიჭი „დინამოში“ მოხვდა თუ არა, საფეხბურთო სამყარო მაშინვე ალაპარაკდა. თემურ ქეცბაია დღეს საქართველოს ნაკრების მთავარი მწვრთნელია და მიუხედავად ჯერ არ და მდგარი სასურველი შედეგისა, ფეხბურ თის არც ერთ გულშემატკივარს მისი, რო გორც მწვრთნელის კრიტიკა, აზრადაც არ მოსდის. იციან, რომ ის ძალიან შრომის მოყვარეა და ფეხბურთელებისგანაც მა ქსიმუმს მოითხოვს. ახლაც თურქეთშია და ფეხბურთელების თამაშს აკვირდება. წინ ერთი ამხანაგური მატჩი და მსოფლი ოს შესარჩევი გვაქვს. „ფეხბურთელებში არის ტალანტი, მა გრამ მარტო ტალანტი არ შველის, ის უნდა დახვეწო, ბევრი შრომა და ვარჯიშია საჭი რო. ამას ყველაფერს თუ გავაკეთებთ, სასუ რველ შედეგს მივაწევთ“. -ამბობს ქეცბაია, „პრაიმტაიმთან“ ინტერვიუში. თუმცა ამჯერად ნაკრების მწვრთნელის კარიერასა და მიღწევებზე არ ვაპირებთ სა უბარს. დღეს, პირველად, თქვენ კატარინა ქეცბაიას გაიცნობთ, თემურის კვიპროსელ მეუღლეს, რომელთანაც ჩვენ ექსკლუზი ური ინტერვიუ ჩავწერეთ. მასთან თავად თემურმა დაგვაკონტაქტდა და გამოგვიტ ყდა კიდეც, რომ ბოლო ხანს ერთმანეთს ხშირად ვეღარ ხედავენ, რაც არც ერთს არ სიამოვნებს, თუმცა, როცა საქმე მოითხოვს, სხვა გამოსავალი აღარ რჩებათ.
ლიდია თემურ ქეცბაია: „ძალიან ბევრი მოგზ აურობა მიწევს და თითქმის ნახევარი წელი ვერ ვნახულობ ოჯახს. ოჯახთან ყოფნა ყვ ელას ძალიან გვინდა, მაგრამ როცა საქმეს ასე სჭირდება, სხვა გამოსავალი არ არის. ჩემმა მეუღლემ ეს კარგად იცის და შეიძლე ბა არ სიამოვნებს, მაგრამ მაინც ეგუება ამ სიტუაციას“. თემურ ქეცბაია კვიპროსზე, ერთ დროს უსახელო, შემდეგ კი მისივე დამსახურებ ით ცნობილ „ანართოზისში“ მეთოთხმეტე ნომრად თამაშობდა. და ეს მაისური „ანარ თოზისის“ ისტორიაში ქეცბაიას მაისურ ად დარჩა - 14 ნომრით ამ კლუბში დღემდე არავინ თამაშობს. ამ მაისურს ხშირად მისი ქალიშვილი იცვამს, რომელიც დედასთან ერთად კვიპროსზე ცხოვრობს და ძალიან ჰგავს მამას.
კატერინა ფილიპუ-ქეცბაია - ძალიან დიდი დრო გავიდა, რაც მე და თემური ერთად ვართ. პირველად 1991 წელს შევხვდით, კვიპროსზე. „ანართოზი სში“ თამაშობდა და მამაჩემის ბინაში ცხ ოვრობდა, რადგან საფეხბურთო კლუბს ჰქონდა დაქირავებული. სწორედ ამის გა მო მოხდა პირველად ჩვენი შეხვედრა. - შეგიძლიათ გაიხსენოთ თქვენი პი რველი შეხვედრა? - ვოვა გუცაევი და მისი მეუღლე თეა, მაშინ იქ ცხოვრობდნენ, ჩვენს ბინაში. მე ხშირად მივდიოდი ხოლმე თეასთან. ვოვა მაშინ „ანართოზისის“ მენეჯერი იყო.
პირველად „პრაიმტაიმში“ კატერინა ქეცბაია თემურ ქეცბაიას შეუცვლელი მეორე ნახევარი
ვებთ. ეს ასეა, აშს არასდროს ვტო კვიპროსზე „მე და ლიდია თამ ი რ იდან, როცა თემუ ჯერ კიდევ იმ დრო თამაშობდა“ 20
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE
პატარა ლიდიასთან ერთად
კატერინა ქეცბაია
კატერინა ქეცბაია:
„პირველივე წუთიდან მისი ყველაფერი მომწონს“
- თემურთან შეხვედრამდე მასზე იცოდით რამე? - არა, არაფერი ვიცოდი. - პირველივე შეხვედრისას მოგე წონათ? - პირველივე წუთიდან მისი ყველ აფერი მომწონს. მაშინ ბერძნულად კარგად ვერ ლაპარაკობდა, მაგრამ იგრძნობოდა, რომ ძალიან კარგი ად ამიანი იყო. ეს არის ის თვისება, რაც მასში ყველაზე მეტად მომწონს, ძა ლიან კეთილი, ძლიერი ადამიანია. იც ით როგორია? თუ რაღაც უნდა, აუ ცილებლად აკეთებს, საქმე ბოლომდე მიჰყავს. ძალიან მშრომელია. ძალიან კარგი გული აქვს. ვინც მას იცნობს, ყველამ იცის, რომ დიდი გული აქვს. - არჩევანით დღემდე კმაყოფილი ხართ? - რა თქმა უნდა. ამდენი ხანია ერ თად ვართ და დღემდე მიყვარს ჩემი მეუღლე და თქვენ როგორ ფიქრობთ? - რამდენი წელია ერთად ხართ? - 17 წელია დაქორწინებული ვართ, თუ მანამდე ურთიერთობასაც ჩავთ
ვლით, 19 წელია ერთად ვართ. - თქვენ თავად რას საქმიანობთ? - მართალი გითხრათ, არ ვმუშაობ, დიასახლისი ვარ. მე აქ ვარ, ჩემს გო გონასთან, რადგან თემური თითქმის სულ საქართველოშია. - შვილზე რას გვეტყვით?ერთი შვილი გყავთ? - დიახ, ერთი შვილი გვყავს, ლიდია 16 წლისაა. ძალიან საყვარელი გოგო ნაა, კარგი ადამიანია. ვფიქრობ, მამი სგან ხასიათში სიკეთე გამოჰყვა. მა მას ძალიან ჰგავს. მომავალ წელს სკ ოლას ამთავრებს და სასწავლებლად ინგლისში წავა. ძალიან აინტერესებს მეცნიერება, ძალიან უნდა კომპიუტე რული მეცნიერებების შესწავლა. - ფეხბურთი უყვარს? თქვენ თუ გულშემატკივრობთ ხოლმე მეუღ ლეს? - რა თქმა უნდა. ლიდია თამაშე ბის საყურებლად ჯერ კიდევ ძალიან პატარა ასაკიდან დადიოდა. მისი ცხ ოვრება სავსეა ფეხბურთით. როცა თემურს თამაში აქვს, ის ყოველთვის
მიდის სანახავად. მაშინაც კი, როცა კვიპროსზე ვართ, თემურს თუ თამაში აქვს ჩვენ სანახავად მივდივართ, არა აქვს მნიშვნელობა საქართველოში იქნება ეს, თუ სხვა ქვეყანაში. ძალიან ვგულშემატკივრობთ. - საქართველოს ნაკრების თამა შებს უყურებთ? - რა თქმა უნდა, ყოველთვის. არ ამხოლოდ საქართველოში, ნებისმ იერ ქვეყანაში, სადაც გუნდს თამაში აქვს. მე და ლიდია თამაშს არასდროს ვტოვებთ. ეს ასეა ჯერ კიდევ იმ დრ ოიდან, როცა თემური კვიპროსზე თა მაშობდა. - შეგიძლიათ გაიხსენოთ ყველ აზე დიდი სიურპრიზი, რაც მეუღ ლემ გაგიკეთათ? - არ ვიცი, ძალიან ბევრ სიურპრ იზს მიკეთებს. წლების წინ, როდესაც თემური საქართველოს ეროვნულ ნა კრებში თამაშობდა, მე, ლიდიასთან ერთად პარიზში წასვლა მომიხდა. ლი დია ტიროდა, რადგან ძალიან უნდოდა თემურიც ჩვენთან ერთად წამოსული
ყო. მეც არ მინდოდა მარტო წასვლა. ლიდია მაშინ პატარა იყო და ვაწყნარე ბდი. თემურს დავურეკე და ვუთხარი, რომ ძალიან გვინდოდა ჩამოსულიყო. თემურმა მკითხა, სად ვიყავი და მე ვუთხარი, რომ ლიდიასთან ერთად ვს ეირნობდი. როცა სასტუმროში ჩვენს ნომერში დავბრუნდი, პატარა ყუთი დავინახე, რომელშიც ბეჭედი იდო, მა გრამ უფრო დიდი სიურპრიზი ოთახში თემურის დანახვა იყო. სიხარულისგან ავტირდი, რადგან ვიცოდი, რომ საქა რთველოში იყო და მოულოდნელად იქ გაჩნდა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი. - თქვენ უკეთებთ სიურპრიზებს? - მეც მიყვარს მისთვის სიურპრიზ ების მოწყობა. - რა უყვარს თემურს? - თავისი ფეხბურთი, ყველაზე მე ტად თავის ფეხბურთზე გიჟდება. - შეგიძლიათ გაიხსენოთ ყველ აზე ბედნიერი დღე თქვენს ცხოვრე ბაში? - ლიდიას დაბადება, ეს ყველაზე დიდი საჩუქარი იყო ჩვენთვის და ას ევე მე ორე ბე დნ იე რი დღე იყო, რო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დესაც თემური ჩემპიონთა ლიგაზე მიდიოდა. ეს ჩვენთვის დაუჯერებელი ბედნიერება იყო. ის პირველი ადამია ნი აღმოჩნდა კვიპროსზე, ვინც შეძლო გუნდი ჩემპიონთა ლიგაზე გაეყვანა. - რამდენად ხშირად ჩამოდიხართ თბილისში? - ყოველთვის, როცა თამაში გვაქ ვს. გასულ წელს ძალიან ბევრჯერ ვი ყავი ჩამოსული. - როგორ მოგწონთ საქართვე ლო? - ძალიან დიდი ცვლილებებია. პი რველად 20 წლის წინათ ვიყავი და განსხვავება შესამჩნევია. ძალიან მი ყვარს თბილისში ჩამოსვლა. კარგ დროს ვატარებ მეგობრებთან ერთად, განსაკუთრებით უნდა აღვნიშნო ლია კაჭარავა და შელიას მეუღლე. - თავისუფალ დროს რას აკეთ ებთ ერთად? - ჩვენ არ გვიყვარს ხალხმრავალი ადგილები. გვიყვარს რესტორნებში წასვლა, საყიდლებზე სიარული, მე გობრებთან სტუმრობა. საერთოდ ძალიან გვიყვარს ერთად დროის გა ტარება. - ერთად ხშირად მოგზაურობთ? - დიახ, გვიყვარს მოგზაურობა. შობას, მე, თემური და ლიდია ერთად ვიყავით ლონდონში და შემდეგ პარი ზში 5 დღით. შესანიშნავი დრო გავა ტარეთ. - შეგიძლიათ თქვენი ქორწილის დღე გაიხსენოთ? - ძალიან პატარა ქორწილი გვქო ნდა, მხოლოდ ჩვენი მეგობრები და ოჯახის წევრები ესწრებოდნენ. ჯვარი იანაპაში, ძალიან პატარა ეკლესიაში დავიწერეთ, ეს პატარა კურორტია, ზღვასთან ახლოს. - როგორ გაიხსენებთ ამ დღეს? - ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე მნიშ ვნელოვანი დღე იყო. - ქართული ენის სწავლა არ გი ცდიათ? - ძალიან რთულია. როცა ლაპა რაკობენ, ბევრი რამე მესმის, მაგრამ ჩემთვის ძალიან რთულია ამ ენაზე ლაპარაკი. სწორად ვერ ვილაპარაკებ და ამიტომ კომპლექსიც მაქვს, ხალხი დამცინებს. - რა სიტყვები იცით, შეგიძლიათ გვითხრათ? - ბევრი სიტყვა ვიცი. „დიდი მა დლობა“, „მე შენ მიყვარხარ“ კიდევ ბევრი... - ყველაზე მნიშვნელოვანი სიტყ ვები გცოდნიათ... - რა თქმა უნდა, ყველაზე მნიშვნ ელოვანი სიტყვები ვიცი, მაგრამ ამის გარდა, ბევრი სხვა სიტყვაც ვიცი, უბ რალოდ, ზოგს ვერ გამოვთქვამ.
- თქვენმა შვილმა იცის ქართ ული? - არა, მან არ იცის, არც ესმის, რადგან თემური სახლში ბერძნუ ლად ლაპარაკობს. როცა თემურის დედას უნდა რამის თქმა, მე მეძა ხის. მე თემურის ნათესავებს დიდ პატივს ვცემ, იმიტომ რომ ჩემი საყვარელი ადამიანის ოჯახის წე ვრები არიან და იმის გამოც, რომ თემურიც დიდ პატივს სცემს ჩემს ოჯახს. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
21
ვახტანგ ჯაფარიძე ხათუნა მგალობლიშვილი
მათ ფსევდომეცნიერებს უწ ოდებენ. ნეიროპროგრამისტებს არც ფსიქოლოგები აღიარებენ. მიზეზი ორივე შემთხვევაში მა რტივია – კონკურენცია. ნეირ ოლინგვისტიკა, როგორც მეცნ იერება, დაახლოებით 50 წლის წინათ ჩამოყალიბდა. ეს არის ფსიქოლოგიის, ნეირ ოფიზიოლოგიის, კიბერნეტიკ ისა და ლინგვისტიკის სინთეზი. მიდგომა, რომელმაც წარმოშვა ძალიან ფართო შესაძლებლობე ბი და ფართო მეთოდები, გამო იყენება თითქმის ყველა სფერ ოში. განსაკუთრებით წარმატებ ულია: განათლებაში, სპორტში, სამხედრო მეცნიერებაში, მასმ ედიაში, რეკლამაში, მედიცინაში. ანუ ყველა იმ სფეროში, სადაც საჭიროებაა უფრო ეფექტური ქცევის მოდელების ათვისებისა. ნეიროპროგრამისტის მო ვალეობაა, ადამიანს ასწავლოს სწორი, სტრატეგიული გეგმის შედგენა. კიდევ უფრო მარტივ ად რომ ავხსნათ: ვთქვათ, თქვენ გინდათ თხილამურებზე დადგ ომა. პირველი რიგში, ბუნებრივ ია, მიმართავთ კონსულტანტს. ის გასწავლით, როგორ უნდა და დგეთ თხილამურებზე, როგორ უნდა იმოძრაოთ და აქ სრულ დება მისი მაქსიმუმი. თუ მიზანს ვერ აღწევთ, შემდეგ მიდიხართ ფსიქოთერაპევტთან. ის ცდილ ობს, თქვენში იპოვოს მიზეზი – ეს შეიძლება იყოს შიში, რომე ლიც ბავშვობიდან მოგყვებათ. პოვნის შემთხვევაში, შიშს აქრო ბს, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ თქვენ სიმაღლიდან თხილ ამურებით დაეშვებით. ამ დროს ნეიროპროგრამისტი თქვენთან ერთად დგება თხილამურებზე და გისვამთ კითხვას: სად გინდ ათ წასვლა? ერთად ეშვებით და დამხმარე ინარჩუნებს თქვენ მი ერ არჩეულ კურსს... ვახტანგ ჯაფარიძე უკვე 5 წელია, ბიზნესმენებთან და ტო პმენეჯერებთან მუშაობს. ის საზღვარგარეთ ცხოვრობს და შესაბამისად, მისი კლიენტებიც არაქართველები არიან. ნეირ ოპროგრამისტი განათლებით ფსიქოლოგია. ნეიროპროგრამ ირება მან მოსკოვში, ვანკუვ ერში და ბოლოს ნეიროპროგრ ამირების უშუალო ავტორთან, რიჩარდ ბანდლერთან ლონდ ონში აითვისა. ყოველი ახალი მეთოდის ათვისებისას პირველ „ცდას“ ის საკუთარ თავზე ატ არებს, შემდეგ ნათესავებზე, რომლებიც, მისივე განცხადე ბით, ნეიროპროგრამისტში ვე რანაირ პროფესიონალს ვერ ხედავენ. თუ „ცდამ“ ორივე შე მთხვევაში გაამართლა, ესე იგი ის დანარჩენებზეც ასეთივე წა რმატებით იმოქმედებს... გატაცებულია მხატვრობით, მუსიკით, იაპონური ხელწერით. გეგმავს საკუთარი ნახატების გამოფენას. მიაჩნია, რომ ყვ ელა პრობლემა მოგვარებადია, ერთის გარდა, და ეს ერთი ფი ზიოლოგიური მიზეზით გამო წვეული დაავადებაა. მთავარია, ინფორმაცია ტვინამდე სწორად მიიტანო და ადამიანის ქვეცნო ბიერმა ზუსტად აღიქვას, რა სუ რს მის „პატრონს“.
22
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ადამიანები, ვისთანაც უმუშავია
ratom SeiZleba gadawyvitos Tqvenma imunurma sistemam, rom ` sicocxle aRar gindaT?
ნეიროპროგრამისტის განც ხადებით, ნებისმიერი მიზანი მი ღწევადია. აქ მთავარი ერთი დე ტალია – სწორი, სტრატეგიული გეგმის შედგენა. თუმცა ეს გეგმა არ უნდა იყოს უფრო გრძელვად იანი, ვიდრე 24 საათია. უფრო მარტივად რომ ვთქვათ, შორე ულ მიზნამდე მოკლე ნაბიჯებით უნდა ვიაროთ. ჯაფარიძის თქ მით, უნდა გვქონდეს გრძელვად იანი ხედვა, მაგრამ სამოქმედო სტრატეგია აუცილებლად მოკლ ევადიანი უნდა იყოს. მიიჩნევს, რომ საქართველოში ნეიროპროგრამირების სერვისზე მოთხოვნილება ჯერ ძალიან მც ირეა. მისი განცხადებით, ჯერ ბაზარიც კი არ არსებობს. თუმცა არის სფერო, რო მლითაც არასოდეს დაინტერესდება – ეს პოლიტიკაა. მიაჩნია, რომ გაცილებით სა ინტერესოები არ იან ბიზნესმენები და ბავშვები. თითოეულ ად ამიანთან საშუ ალოდ ერთიორი შეხვ ედრით შე მოი ფა რგ ლ ება. როგო რც ირკვევა, სწორედ ერთი საათია საჭირო ისეთი პრობლემის მოსახსნელად, რო გორიც არის: ფობია, შიში, დეპრესია, კო მპლექსები. მთავარია, არ იყოს ფიზიოლოგ იური მიზეზები. ს რუ ლი ა დ
განსხვავდება ბიზნესმენებთან მუშაობის პროცესი. მათთან შე ხვედრები იწყება კვირაში ერთხ ელ, მაქსიმუმ 40 წუთით. სხვათა შორის, „წუთების ათვლაც“ მე თოდის ნაწილია. ვახტანგ ჯაფა რიძის განცხადებით, დროის შე ზღუდვით ნებისმიერი ადამიანი სწავლობს დროის დაზოგვას და სწრაფად მუშაობას. ვახტანგ ჯაფარიძე: – როცა გრძელვადიანი კო ნტრაქტია, პირველ რიგში, ვს ახავთ საბოლოო მიზანს. და ყოველი შეხვედრა სრულდება კონკრეტული მოკლევადიანი სა მოქმედო გეგმით. პერიოდულად ხდება წინსვლის აღრიცხვა. ყვ ელაზე წარმატებულ ადამიანე
თვითონ მიზანი აღმოჩნდა ჩემს მორალთან შეუთავ სებელი. მაგალითად, ერთ-ერთი იყო ასეთი – როგორ ჩავაყენო ჩემი ტოპმენეჯერი ისეთ მდგომარეობაში რომ სამსახურიდან წავიდეს
`
my View
„ჩემი მიზანია დამოუკიდებელ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ა, ადამიანი გავხადო ლი და არა ჩემზე დამოკიდებული“ ბს, რომლებთანაც მიმუშავია და მოდელირება მომიხდენია, ჰქონდათ მიზნის გლობალური სურათი. თუმცა ეს მიზანი იყო შორს და ისინი ამ მიზნამდე მხ ოლოდ მიმართულებას ხედავდ ნენ. ამ დროს მთავარია, ეს გლ ობალური მიზანი დღევანდელ დღემდე, 24 საათამდე დაიყვა ნო. ანუ იმისთვის, რომ მე საბო ლოო მიზნამდე მივიდე, რა უნდა გავაკეთო მომდევნო 24 საათის განმავლობაში. არც ერთი ადამ იანი არ გეგმავს მიზნამდე მისა ღწევ მთლიან, ერთიან გეგმას. ეს შეუსრულებელი ამოცანაა. ანუ საკითხი ისმის ასე: რა მი ნდა 3 წელიწადში და რას ვაკე თებ ამისთვის დღეს. – თქვენს პრაქტიკაში, ამ მეთოდის გამოყენებით პროც ენტულად რამდენი ადამიანი აღწევს მიზანს? – ჩემს პრაქტიკაში 90% აღ წევს მიზანს. ანუ დასახული მიზნების 90%, როგორც წესი, სრულდება. არ ყოფილა შემთხვ ევა, ადამიანმა დაიწყო რაღაცის კეთება და შედეგი იყო ნული. ასეთი რამ პრაქტიკაში არ არ სებობს. – არარეალურია. – აბა, როგორ გგონიათ, ფუ ლს რაში მიხდიან? – მაშინ გამოდის, რომ თქ ვენ უგეგმავთ მომავალს... – არა, მე არ აფ ერს ვუ გე გმავ. ბიზნესტრენერი, თე რაპევტი, რომელიც იძლევა რჩევებს, არის შარლატანი. წარმოიდგინეთ, რომ არსებო ბს პიანისტი, გენიალური პი ანისტი. მას დაგეგმილი აქვს კონცერტი კონსერვატორიაში, დაწყებამდე დარჩა რამდენიმე წუთი, ყველაფერი მზად არის, აუდიტორია ელოდება გამომს ვლელს და უცბად აღმოჩნდა ერთი პატარა პრობლემა: რო იალი არ არის აწყობილი. რა გენიოსიც არ უნდა იყოს ის პიანისტი, ვერ დაუკრავს,
ხომ ასეა? ჩემი საქმეა ამ რო იალის აწყობა. ანუ ადამიანის აზროვნების ისე მომართვა, რომ მან მიიღოს რაც შეიძლება მეტი სწორი გადაწყვეტილება. თუმცა ამ გადაწყვეტილებებს ის თავად იღებს, ჩემი კითხვე ბის დახმარებით. – ანუ თქვენ ახდენთ მასზე ზემოქმედებას, რომ მივიდეს რაიმე ტიპის გადაწყვეტილე ბამდე... – მე ვუქმნი ისეთ მდგომარე ობას, რომელშიც ადამიანს აქვს უნარი, მიიღოს სწორი გადაწყ ვეტილება. – წავიკითხე მოსაზრება, რომ ნებისმიერ პოლიტიკოსს, წარმატებულ ბიზნესმენს, მე ნეჯერს აუცილებლად უნდა ჰყავდეს გვერდით ნეიროპრო გრამისტი... – ეს საჭიროა იმ შემთხვევ აში, თუ ადამიანს არ გააჩნია სტრატეგიები. ჩემი დახმარება სჭირდებათ ძალიან მოკლე დრ ოით. მანამ სანამ სტრატეგიის დაგეგმვას ისწავლიან, შემდეგ უკვე ავტომატურ რეჟიმში აგ რძელებენ მუშაობას. – ვთქვათ, დაასრულეთ ერთ ადამიანთან მუშაობა, არ ექ ცევა ის თქვენი ზეგავლენის ქვეშ, ან არ უჩნდება მოთხოვ ნილება, მის გვერდით იყოთ და დაეხმაროთ სასარგებლო გადაწყვეტილებების მიღება ში? – ჩემი მიზანია, ადამიანი გავხადო დამოუკიდებელი სა კუთარ მოქმედებებში და არა ჩემზე დამოკიდებული. ისინი ვერ ასწრებენ ჩემთან შეჩვევას. ერთი პრობლემის გადაწყვეტას სჭირდება ერთი შეხვედრა. – ეს არ არის დამოკიდებუ ლი პრობლემის სირთულეზე? – გამონაკლისი არის მხოლ ოდ ფსიქოსომატური დაავად ება: კიბო, კუჭის წყლული. ასეთ შემთხვევაში შეიძლება რამდ ენიმე შეხვედრა დამჭირდეს. ამ დროს სხეული ინერციულია და ის უნდა აიძულო, წამოგყვეს. სხვა დანარჩენ შემთხვევაში, როგორც წესი, სამ შეხვედრაზე მეტი არ არის ხოლმე, თუ საქმე არ გვაქვს გრძელვადიან ურთი ერთობასთან. – გითქვამთ უარი ვინმეს თან თანამშრომლობაზე? – კი, მითქვამს, როცა უზნეო შემოთავაზება ყოფილა. – როგორი იყო ეს უზნეო შე მოთავაზება? – თვითონ მიზანი აღმოჩნ და ჩემს მორალთან შეუთავსე ბელი. მაგალითად, ერთ-ერთი იყო ასეთი – როგორ ჩავაყენო ჩემი ტოპმენეჯერი ისეთ მდგო მარეობაში, რომ სამსახურიდან წავიდეს. ასეთი შემოთავაზება ბევრი ყოფილა. მე ამას ვუწო დებ დაკომპლექსებული დიდი ბავშვების თამაშს და ამაზე არასოდეს ვთანხმდები. ზო გადად, მიმაჩნია, რომ, რაც უფრო ადრე მივცემთ ადამ იანს საკუთარი გონებრივი შესაძლებლობების შესახებ ინფორმაციას, რომ შეიძ ლება ძალიან მარტივად და სწრაფად შეცვალოს ყველაფერი, მით უფრო მეტი შანსი აქვს მას, ერთი ცხოვრების განმ ავლობაში მოახდინოს საკუთარი თავის რეალ იზება და თანაც არაე
რთხელ. – რა იყო პრობლემა, რომლ ის გადაწყვეტასაც ყველაზე დიდი დრო დასჭირდა? – უშვილობა. ხანდახან უშ ვილობას აქვს ფსიქოლოგიური მიზეზები. ჩემთან მოვიდა წყვი ლი, რომელსაც 5 წელი არ ჰყავ და შვილი, თუმცა ორივე ჯანმ რთელი იყო. მიზეზი აღმოჩნდა ძალიან მარტივი – ისინი ცხოვ რობდნენ სხვის ბინაში, საკმაოდ ვიწროდ. ძალიან ემოციურად განიცდიდნენ და ქვეცნობიერ ად გადაწყვიტეს, რომ არ იყო შვილის გაჩენის დრო. საკმარ ისი აღმოჩნდა ამ ქვეცნობიერის გადაფორმატება, რომ პრობლე მა მოხსნილიყო. – შედეგი მიიღეთ? – ჩვენ დაგვჭირდა მიყოლე ბით დაგეგმილი ზუსტად შვიდი შეხვედრა და შეხვედრების და სრულების შემდეგ სამ კვირაში ქალბატონი დაორსულდა.
ბავშვები
მარტივი ლოგიკაა. როცა ბავშვი ცუდად არის, ყველ აზე მოუცლელი მშობელიც კი ცდილობს, შვილისთვის რაც შეიძლება ბევრი დრო გამონა ხოს, ნებისმიერი სურვილი შე უსრულოს და საჩუქრებითაც გაანებივროს. ყველაფერი ეს ცალ-ცალკე ნებისმიერ ბავშვს აქვს, თუმცა ერთად – იშვიათ ად. როგორც წესი, ბავშვებს დაბალი სიცხე სწორედ ამიტ ომაც ახარებთ. ნეიროპრო გრამისტ ვახტანგ ჯაფარიძის განცხადებით, თუ ბავშვს სი თბოს არ მოვაკლებთ, ის შესა ძლოა, არც კი გაცივდეს: – თუ ბავშვს მშობლის სითბო აკლია, ის აუცილებლად გახდება ავად, ან გაცივდება, ან ვირუსი შეხვდება... ამით ბავშვი ცდილ ობს, უფროსების ყურადღება მიიქციოს. მისი ქვეცნობიერი კი მარტივ გზას მიმართავს და იღებს გადაწყვეტილებას, ავად გახდეს... ზოგადად, გაცილებით მარტივია ბავშვებთან მუშაობა. მათ უფრო ნაკლები უარყოფ ითი რამ აქვთ თავში. ადამიანი იბადება ორი შიშით: ხმამაღალი ბგერების შიშით და ვარდნის ში შით. დანარჩენი, სიკვდილის ში შის ჩათვლით, გვაქვს შეძენილი. ბავშვებში ასეთი შიშები ნაკლ ებია. ბავშვისთვის ყველაზე მნ იშვნელოვანი პერიოდი იწყება ჩასახვიდან წლინახევრამდე – ამ პერიოდში ბავშვის ცნობიერება ში ხდება სამყაროსადმი ნდობის გამომუშავება. ამას თითქმის 100%-ით განსაზღვრავს დე და. რაც უფრო ბედნიერია დე და, მით უფრო დიდია ბავშვის ნდობა სამყაროსადმი. შემდეგი ეტაპია წლინახევრიდან ოთხ წლამდე – ამ დროს ყალიბდება, ბავშვი დომინანტური იქნება თუ არა. აქ მთავარი როლი მამაზე მოდის, ან ოჯახის მამრობითი სქესის ნებისმიერ წევრზე. თუ ამ პერიოდში ბავშვს ბევრ რამეს უკრძალავენ, ის აუცილებლად უნიათო გამოვა. 4-დან 11 წლამ დე ყალიბდება – საკუთარი უნ არებისა და შესაძლებლობების რწმენა. 11-დან ზევით – სექსუა ლური ქცევის ნორმები. – არ ის მზა რე ცე პტი, რომ ბავშვი წარმატებულ ადამია ნად გაიზარდოს? – ბავშვის აღზრდაში მთავ არია, სწორი შეკითხვები და
უსვათ. დაწყებული ბაღიდან, დამთავრებული სკოლის ბო ლომდე, ბავშვებს ასწავლიან, ყურადღება გაამახვილონ საკუ თარ შეცდომებზე. ანუ, მარტ ივად რომ ვთქვათ, ეუბნებიან, ყურადღება მიაქციონ საკუთარ არასრულყოფილებას. ეს შეცდ ომაა. რატომ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, ეძებოს საკუთარ თავში „ნაგავი“? რაც უფრო მეტს მი ვანიშნებთ დადებითზე, კარგ ზე, მით უფრო მეტი დადებითი იქნება მასში. დადებითი კი გა ნსაზღვრავს მის მოქმედებებს. მაგალითად, ხშირად ხდება, რო ცა ბავშვს ეუბნებიან: აი, გიო რა კარგად წერს, შენ კიდევ?.. აქ ბავშვი ფიქრობს, გიო კარგად წერს, ანუ ის კარგია, მე კი მა სზე ცუდი ვარ. აქ მთავრდება ყველაფერი. – ანუ ბავშვს შეცდომაზე არ უნდა მივუთითოთ, არაფერი არ უნდა მოვთხოვოთ? – ბავშვს უნდა მოსთხოვოთ, თუმცა გააჩნია როგორ. თუ თქ ვენ უარყოფითი ემოციით ეუ ბნებით თქვენს შვილს, რომ ის აუცილებლად უნდა იყოს წარმ ატებული, ის ამისგან აიღებს მხოლოდ უარყოფითს და ვერც ერთ შემთხვევაში ვერ იქნება წარმატებული. – რომელ მშობელს უნდა, უარყოფითი ემოციით გადასც ეს წარმატების სურვილი თა ვის შვილს? – რა თქმა უნდა, არავის. მე არ ვამბობ, რომ ვიღაც ამას გა ნზრახ გააკეთებს. თუ თვალს გადავავლებთ ჩვენს წინაპრებს, თუნდაც ჩვენს ბავშვობას, მი ვხვდებით, რომ ძალიან ბევრს გვიბრახუნებდნენ. არც ერთ ბავშვს არ უნდა სწავლა, ერთი მარტივი მიზეზის გამო – სასწ ავლო პროცესი უნდა გახდეს მისთვის სასიამოვნო. მაგალი თად, ჩემს ბავშვობაში ხშირად ხდებოდა ასე – მასწავლებელი სვამდა კითხვას და მე თვალებს ვწევდი ზემოთ. ამ დროს ვცდი ლობდი, პასუხი გონებაში სუ რათებით აღმედგინა. ამ დროს მასწავლებელი ყოველთვის ერ თსა და იმავეს ყვიროდა – სად იყურები, ჭერზე ხომ არ წერია პასუხი? აქ ყველაფერი მთავ რდებოდა. – მასწავლებლებთან თუ გა ქვთ შეხვედრები, ანუ როგორ არის გატარებული ეს მეთო დები დღევანდელ რეალობაში? – სამწუხაროდ, საქართვე ლოში არ ვიცი, არ მაქვს ინფო რმაცია.
პოლიტიკა
არ აინტერესებს. თუმცა მარტივად აყალიბებს წარმ ატებული პოლიტიკოსის აუ ცილებელ თვისებებს. აქაც ყვ ელაფერი სწორ, სტრატეგიულ გეგმაზეა გათვლილი. თუმცა ერთი დეტალი ემატება – დრო. გამარჯვებული იქნება ის, ვი ნც სწრაფად და სწორად იმოქ მედებს. ვახტანგ ჯაფარიძე, ნეირ ოპროგრამისტი: – პოლიტიკაზე საუბრისას სა ქმე გვაქვს კონკურენტუნარიან გარემოსთან. აქ მიზანს აღწევს ის, ვინ უფრო მარდია სტრატე გიების დაგეგმვაში. პოლიტიკა იმდენად კომპლექსური საქმია ნობაა, რომ ის მოიცავს არა ერთ სტრატეგიას, არამედ სტრატე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გიებს. ამისთვის საჭირო უნარ ების გამომუშავება შეუძლებე ლია ერთ საათში და ერთ დღეში. პოლიტიკოსს უნდა ჰქონდეს ძალიან ბევრი უნარი იმისთვის, რომ იყოს ეფექტური. – პირველ რიგში, რომელია მნიშვნელოვანი? – მენეჯმენტი და ყველაფ ერი, რასაც ეს სფერო მოიცავს. უნდა იყოს კარგი მენეჯერი, უნ და შეეძლოს გარკვეული გარე მოფაქტორების მართვა, უნდა იცოდეს რესურსების, დროის განაწილება. უნდა ჰქონდეს სი მამაცე და პროაქტიურობა. ანუ უნდა თამაშობდეს თეთრი ფი გურებით – ის უნდა დგამდეს პირველ ნაბიჯს კონკურენტთან მიმართებაში. როცა შენ იწყებ თამაშს, ოპონენტს აიძულებ, ტემპში აგყვეს და არა პირიქით. ასეთ შემთხვევაში ოპონენტს აიძულებთ, თავი დაიცვას. თუ აღმოჩნდა ისე, რომ ოპონენტმა გადადგა პირველი ნაბიჯი, უნ და შეძლოთ, რომ რეაქტიული პროცესიდან პროაქტიულ პრ ოცესში გადახვიდეთ. პოლიტი კაში ხშირად უწევთ მოქმედება განუსაზღვრელ გარემოში. ანუ ფლობენ გარკვეულ ინფორმ აციას, მაგრამ არა ბოლომდე. ასეთ დროს აუცილებელი ხდება ინტუიციის ჩართვა. ეს ავტომა ტურად ნიშნავს რისკზე წასვ ლას. და, რა თქ მა უნ და, სა ჭი როა ქარიზმა. – რამდენად მნიშვნელოვ ანია საუბრის მანერა, სტ ილი... – ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. სიტყვები ზუსტად ისეთ ივე ეფექტს ახდენს ადამიანზე, როგორც კარგი ფილმი, ან კა რგი წიგნი. სიტყვებიც, ფილმისა და წიგნის მსგავსად, აღძრავს სააზროვნო სურათებს, კლიპ ებს. ბუნებრივია, პოლიტიკოსი უნდა იყოს კარგი ორატორი. ეს სწავლებადია. მთავარია, ისევ და ისევ სწორი სტრატეგია. და ვუშვათ, აქვს სიტყვით გამოსვ ლის შიში. ამის გადამუშავება, შიშის მოხსნა ხდება 10 წუთში. მთავარია, შემდეგი ეტაპი – ამ უნარის შემუშავება. ზუსტად ისევე შეიძლება ადამიანმა აი თვისოს ორატორის უნარი, რო გორც ითვისებს ორ ფეხზე სი არულს, ლაპარაკს. – ორ ფე ხზე ყვ ელა და დის, ყველა ადამიანს შეუძლია სა უბარი, თუმცა ყველა ვერ ხდ ება კარგი ორატორი... – ორ ფეხზე სიარული არ არ ის ადამიანური თვისება. თუ არ ასწავლეთ, ვერ გაივლის ადამ იანი ორ ფეხზე. რაც შეეხება ორატორობას, მას დაწყობილად საუბარი არ შეუძლია, ერთი მა რტივი მიზეზის გამო – არ აქვს შესაბამისი სამოქმედო სტრა ტეგია. აქ შეიძლება კომპიუტე რის მაგალითი მოვიყვანოთ: მა გალითად, გაქვთ ძალიან კარგი, სწრაფად მოქმედი კომპიუტერი. მაგრამ ერთი პრობლემა აქვს – მასში ჩატვირთული არ არის „იქსელის“ პროგრამა. შესაბამი სად, კომპიუტერი ვერ კითხულ ობს „იქსელის“ ფაილებს. ვერ იტყვი, რომ ეს კომპიუტერი არ ვარგა. მას, უბრალოდ, სჭირდე ბა „იქსელის“ პროგრამის ჩატვ ირთვა. ამის გაკეთება ძალიან მარტივია. აბსოლუტურად იგ ივე პროცესია ორატორობასთან დაკავშირებითაც.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
23
„კვირაში ორი სერიის გაშვება, ბოდიში my View
თამუნა გონგაძე
„რაღაც მომწონს „ჩემი ცო ლის დაქალები“ - ასეთ ფრაზ ას ირგვლივ ხშირად გაიგონ ებ. უყურებენ და ერთობიან. მეც მათ სიაში ვირიცხები. არ ადა, ჯერ მხოლოდ ათი სერია გავიდა. სერიალს მუდმივად აწყობილი თავისი დიდი პავი ლიონი აქვს, დაშლა-აწყობა რომ არ სჭირდება. რომ შეხვ ალ, თავს უკვე ცნობილ ბინაში ამოჰყოფ და საყვარელი გმირ ების გამოჩენას ელოდები. „ჩემი ცოლის დაქალები“ „ფორმულა კრეატივის“ პროე ქტია. გიორგი ლიფონავასთ ვის რიგით მეექვსე სერიალია. გრაფიკი რთულია და შრომ ატევადი. კვირაში ექვს დღეს გადასაღებ მოედანზე ატარ ებენ. შედეგიც არ აყოვნებს. შაბათს რომ ვუყურებთ, კიდევ ორი სერიაა მზად. რეჟისორი „მოსავლით“ კმაყოფილია.
„ჩვენ, მაყურებელს ახალი შევთავაზეთ“ გიორგი ლიფონავა: „ალბათ, ყვ ელაზე წარმატებული სერიალია, რაც კი გადაგვიღია. გამოხმაურებაც კარგი აქვს. ეს მნიშვნელოვანია. წა რმატებაში მთავარი ის არის, რომ სე რიალი რეალურ ამბებზეა აგებული. რომ გითხრათ, სასაცილოა და ასეთი სასაცილო აქამდე არაფერი ყოფილამეთქი, ასე არ არის. ანუ, კლასიკური სიმპტომის მიზეზით არ არის წარმ ატებული. მსახიობები, ბავშვები განა პირობებენ მის პოპულარობას. ჩვენი გამოცდილება - თავისთავად. გადა ღების თვალსაზრისით გამართულია. თუმცა წინა სერიალი - „კლინიკაც“ არ
იყო გაუმართავი. მასზე უფრო დიდი ჯგუფი მუშაობდა. - „რუსთავი 2“-დან მალე მიიღეთ დასტური? - ცოტა გაგვიჭირდა. - არხის წინამორბედი წარუმა ტებელი სერიალის „მეზობლების“ გამო? - თუ ბოლო პერიოდს დავუკვირ დებით, „რუსთავი 2“-ს მაინცდამაინც მაღალ რეიტინგული სერიალები არ ჰქონია. მაყურებლის თვალით ჩანდა, რომ „იმედის“ სერიალები უფრო რე იტინგულებია. ალბათ, ეს ფაქტორიც იყო. ახლა უკვე „რუსთავი 2“-ს აქვს სე რიალი, რომელმაც სტარტშივე უპრე ცედენტოდ მაღალი რეიტინგი ასწია.
ა ს ს ი ბ ე ტ ა მ რ ა წ ა ვ ა ნ ო ლიფ მ ო რ , ი ბ ე დ ვ ხ „თუ ერთ-ერთი ი ლ უ ბ ე ტ ა მ რ წა სერიალია, ს ი მ ი ს ბ ო ი ხ ა მს ა ამბიცია უნდ მ ო რ , ს ე დ ნ ო გქ “ ო თ ი ჩ ი ა გ ი მასშ
24
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მაყურებელთან, მაგრამ შეუძლებელია“ ორშაბათს რეიტინგს სულმოუთქმელად ვამოწმებ. კრიტიკა არ გამიგია. სოცი ალურ ქსელებში ვადევნებთ თვალყურს. თბილისის ფორუმი საკამათო ადგილია. ამ სერიალზე არც კი დაუპოსტავთ, რომ საკამათო ველი შეექმნათ. კარგია, თუ კრიტიკა იქნება. ველოდები. საყოველთ აო კონსენსუსია. ასეა, თუ ვაჭარბებ? - ასეა. წარმატება, ალბათ, სცენარ ისტის, ქეთი დევდარიანის დამსახურ ებაც არის. - „კლინიკის“ და „ჭამა და სექსში“ წა რმატებული ნოველის სცენარისტია. რა თქმა უნდა, სცენარია ამ სერიალის წა რმატებულობის მთავარი მიზეზი. მისი შესრულებაც. ქეთის ცხოვრებისეული გამოცდილება აწერინებს კარგ სცენარ ებს. ძალიან კარგი სინთეზი გამოვიდა -
გამოცდილების და სერიალის სცენარში მისი ინტეგრირების. - სცენარში ერევით? - ჩვენთან იდეაზე პროდიუსერების ჯგუფი მუშაობს, მეც ვმონაწილეობ. მერე ქეთი წერს. გადაღების დროს რა ღაცები იცვლება. გუნდური მუშაობაა. ამბავი იკვრება, თუმცა რომ გითხრათ, ვიცით 20 სერიის მერე რა მოხდებაო, მოგატყუებთ. პირველი სეზონის დასა სრული როგორი უნდა იყოს, ეს კი ვიცით. - ამ სერიალს ანალოგი აქვს? - არც ერთი სერიალის ანალოგი არ არის, უბრალოდ, პარალელი შეიძლება გაივლოს „სექსი დიდ ქალაქთან“. ისიც, მხოლოდ დაქალების გამო. თორემ აბ სოლუტურად მორგებულია ჩვენს რეალ ობას და ამერიკულთან კავშირი არ აქვს.
მთავარია, ამ ფორმის მიღება არ გაუჭირ დათ. გვიხარია. - კონკურენტ არხთან კონკურენცი აზე რას იტყვით? - მიდის რეიტინგებზე ბრძოლა. ყველა ცდილობს რეიტინგის მოგებას. ჩვენ სა რეკლამო გაჭრაზე რომ გავდივართ, „შუა ქალაქი“ ეთერში შემოდის და ასე. „შუა ქალაქი“ მაყურებლისთვის დიდი ხანი იყო გასართობი სერიალი. ჩვენ მაყურებელს ახალი შევთავაზეთ, ალტერნატივაა და კარგია ამ სფეროს განსავითარებლად. - თქვენი გათვლით, ვინ უყურებს სე რიალს? - 30 წელს გადაცილებული პერსონაჟ ებია. ანუ ამ ასაკის მაყურებელი. ბავშვე ბი მათი თანატოლების გამო უყურებენ. ბაიას პერსონაჟს ჰყავს მისი ასაკის ქა
ლბატონი მაყურებლები და მას გულშემატკივრობენ. - უყურებთ? - შაბათს „მეიქერები“ ერთად ვსხდებით და უცხო თვალით ვუ ყურებთ.
„მსახიობები სერიალით პოპულარულები გახდნენ“ „ექვს დღეს ვიღებთ, 11-დან 9 საათამდე. რთულია გადასაღე ბად. სხვა სპეციფიკით ვიღებთ, პროფესიული კამერებია. სკ რუპულოზურად უნდა გათვლა. ხარისხიანს დამღლელი შრომა სჭირდება. თავიდან გვიჭირდა, ახლა ყველა ჩვენს საქმეს რომ მოვერგეთ, აღარ გვიჭირს. მა გრამ მაინც ძნელია, აქ ვცხოვრ ობთ. ვცდილობთ, რომ ბავშვები გვიანობამდე არ გავაჩეროთ. თან მოუსვენრები არიან, იღლებიან“. - სერიალის წარმატება ამ ბავშვებმაც მოიტანეს. - ისღა დამრჩენია, ჩვენი სე რიალის ბავშვებს ტაში დავუკრა. ბავშვებში ძალიან გაგვიმართა. ცოცხლები და გონებაგახსნი ლები არიან, არ გვაწვალებენ. ეს წარმატებას დიდად უწყობს ხელს. რაც შეეხება მსახიობებს, უმეტესობას ვიცნობდით. იმან აც გაამართლა, რომ მსახიობები პერსონაჟებთან მაქსიმალურად მიახლოებულნი არიან. მათგან არც ერთი პოპულარული არ არ ის. კინოთი განებივრებული არც ლევან ყოჩიაშვილია, არც მისი „ცოლის დაქალები“. ლევანი ფი ლმებს ახმოვანებდა, არ ჩანდა. ამ დროს პროფესიონალი მსახიო ბია. სერიალით პოპულარულები გახდნენ. ღია კაფეში გვქონდა გოგონების სცენის გადაღება. ქუჩაში მოსწავლეებმა გამოია რეს, გაჩერდნენ, მსახიობებს ხე ლებს უქნევდნენ და ფოტოებს უღებდნენ. ხშირად არის პრეტენზია, რა ტომ არ გადის კვირაში ორი სე რია. ფაქტობრივად მხატვრული კინოა და კვირაში ორი სერიის გაშვება, ბოდიში მაყურებელთ ან, მაგრამ შეუძლებელია. მოკლე
- ბევრი რამისთვის. თუმცა მიღირს. შენ რაღაც სკანდალუ რს ელოდები ჩემგან. - პირადულს. - არაფერი ახალი. ჟურნალ ისტებთან არ მიყვარს პირადზე საუბარი. - სოფო სებისკვერაძესთან რომანი ისევ „ძალაშია“? - კი. - სერიალში გადაიღებთ? - არ ვიცი. ნაცნობობით ხომ არ კეთდება. - მას არ უნდა? არ გაპარე ბთ? - უნდა, ეგრე ბევრ მსახიობს უნდა, ალბათ. ნუ შემომაპარე ახლა კითხვები. ბევრი „ფეისბუ ქზე“ მწერს. მსახიობი რომ ხარ, შენი თავი უნდა დააპიარო. თუ ხვდები, რომ ერთ-ერთი წარმატ ებული სერიალია, იმის ამბიცია უნდა გქონდეს, რომ მასში გა იჩითო. ამ საკითხში მორიდებუ ლობა „არ მოსულა“, უნდა „იჩალ იჩო“. „ფეისბუქი“ რომ დაკეტილი გაქვს და შენ ფოტოებს ვერავინ ნახავს, არასწორია. სოციალურ ქსელში ბევრი მწერს და კარგი პიარსაშუალებაა, გადაწყვეტი ლებებს მიიღებ ხოლმე. მაგრამ სანამ არ დაიმეგობრებ, ფოტოს რომ ვერ ნა ხუ ლობ და თან კა სტინგებზე არ დადიან, მიდგომა გაუგებარია. თვლიან, რომ კასტ ინგით ამცირებენ. სიტყვა კასტ ინგისაც ეშინიათ, თუ უტყდებათ. სერიალის მიმართაც ნიჰილისტ ური დამოკიდებულება აქვთ. არ მინდა კრიტიკა, მაგრამ რეალობა ასეთია. „მომწონს ჩემი გმირი“ მაკა ძაგანია: „ისევ გმირის ძიების პროცესში ვარ. ძირითადი ნაპოვნი მაქვს. გმირს ჩემი არაფ ერი აქვს, ანტიპოდია, რადიკა ლურად სხვანაირი ადამიანი. მო მწონს ჩემი გმირი. სიამოვნებით ვიქნებოდი მისნაირი. ამ სერიალ ში ყველაფერი მომწონს“. „ეგეთ გოგოებზე ვღადაობ“ გიორგი ნაზარიშვილი: „ჩე
ს ლ ე ხ მ ა ს ო ლ მ აიდუ ჰგონიათ, არადა სტანდარტული ზომაა. 40-წუთიანია, არ არის მო კლე. სარეკლამო ჭრების გამო ეჩვენებათ, ალბათ, მოკლე. გა საგებია, საინტერესოა და გინდა, რომ არ დამთავრდეს. ახალი პერსონაჟები „სერიალს ვანიკო თარხნიშვ ილი დაემატა. ნინო კობერიძე ბა ია დვალიშვილის მულის როლში იქნება. „რუსთავი 2“-ის ჟურნალ ისტი, ეკა ამირეჯიბი შემოგვყავს. კატოს დის როლს ითამაშებს“.
EXCLUSIVE © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ამ საკითხში მორიდებულობა „არ მოსულა“, უნდა „იჩალიჩო“ - რისთვის ვერ იცლით?
მთან ახლოს არის პერსონაჟი. ფაქტობრივად არ მიწევს თა მაში. ჩვეულებრივი, უბრალო ტიპია. არაფრით გამორჩეული“. - კატოსნაირი გოგოები მო გწონს? - ეგეთ გოგოებზე ვღადაობ. „სერიალს ასეთი კადრი არ სჭირდება“ ჯინო (მხატვარი): „სერი ალი სწრაფად კეთდება, ვიდრე კინო. ბევრად მობილიზებული უნდა იყო. ქუჩა ნაკლებია, ბა ტალური სცენები არ არის. კა რგი კინოს ნებისმიერი კადრი რომ გააჩერო, ნახატი უნდა იყ ოს, სერიალს კი ასეთი კადრი არ სჭირდება“. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
25
myმაView კა კილაძე
ამას წინათ, ჩემმა მე გობარმა წიგნი მაჩუქა, იმ საღამოსვე გადავიკითხე და მალევე გადავწყვიტე მოკლედ მომეთხრო თქვე ნთვის ამ წიგნის და მისი ავტორის შესახებ. ახალგა ზრდა ბიჭის ამ ფილოსო ფიურ წიგნში ბევრი საინ ტერესო შეხედულება და შთამბეჭდავი დეტალებია. მისი კომპიუტერთან სიახ ლოვე, თანამედროვე ხედვა მეტ ინტრიგას და ინტერე სს სძენს მის თხრობას. პრ ოფესიით მხატვრის და ვებდიზაინერის, ალექსანდრე
ჩვენ, ღმერთ
იშოროს მანკიერი თვის ებები: შური, სიზარმაცე, კომპლექსები... დასძლიოს სიძულვილი და აგრესია. ასევე დარწმუნებულია, რომ ადამიანს თავადვე შეუძლია შექმნას, როგო რც ილუზია, ისევე თავი სი რეალობა მატერიალურ სამყაროში. რადგანაც თა ვად კომპიუტერთან უახლ ოეს კონტაქტშია, ჩვენი ცხოვრებაც ერთ თამაშად მიაჩნია და ჩვენ თამაშის გმირებად. როგორც კო მპიუტერულ თამაშებშია, ჩვენც ჩვენ თავს მისიებს ვუსახავთ და მერე გავ დი ვ
ჩვენ ვსარგებლობთ სხვისი შემოქმედებით, ადამინს კი აქვს შანსი თავად გახდეს შემოქმედი. ღმერთი სწორ ედ ის არარეალურად მაღა ლგანვითარებული სულია, ვის სამყაროშიც ჩვენ ვიმყ ოფებით. ბევრი ადამიანისთვის შეიძლება ეს შეხედულებე ბი მიუღებელია, პირადად ჩემთვის არა აქვს მნიშვნ ელობა ადამიანები რომე ლი რელიგიის თუ ფილოსო ფიის მიმდევრები არიან, მთავარია, ის ინდივიდუ ალური გზა, რაც ადამია ნებს ცხოველისგან განგვა სხვავებს და ჰუმანოიდებს დაგვამსგავსებს. ისევე ის ფასეულობები და ღირებუ ლებები, რაც საკუთარი
პირველი იყო ბგერა `ბგერა ეს არის ვიბრაცია, რხ ევა, რაც ორი საპირისპირო მნ იშვნელობისგან შედგება: წინ და უკან, პლუსი და მინუსი და ა.შ. ამ ორი განსხვავებული ნიშნით შეგვ იძლია ავაწყოთ ნებისმიერი პროგ რამა, ან დავაპროგრამოთ მთელი სამყარო. მაგალითისთვის მოვიყვ ან კომპიუტერის პროგრამირებას, რადგან პრინციპი ყველგან ერთია: პროგრამირება იწყება 0( ნული ) და 1( ერთი) ციფრების კომბინაციით, რომელთა გამოყენება დაუსრულე ბლად შეიძლება.111100110000111 – ეს შეიძლება ნიშნავდეს რაღაც მინიმალურ „მნიშვნელობების“კო მბინაციას. შესაძლებელია აეწყოს გარკვეული სტრუქტურები, ბრ ძანებები, მოქმედებები.... სწორ ედ ამავე პრინციპითაა აწყობილი მატერიალური სამყარო: ჩვენ არ გვაინტერესებს ნულიანები და ერ თიანები დამოუკიდებლად, ჩვენ ადეკვატურად აღვიქვამთ უკვე გა მზადებულ, ვიზუალურ მხარეს, იმ პროგრამების თუ სტერეოტიპების მეშვეობით, რომლებიც ჩვენს ში გნით არიან გააქტიურებულნი. ის რაც ზოგადად არსებობს, მაგრამ ჩვენ შინაგან პროგრამაში არ არის გაანალიზებული, მას ჩვენ ვერ ვხ ედავთ და ვერ აღვიქვამთ, თუმცა, რაც უფრო ვითარდება ინდივიდი, შესაბამისად ფართოვდება მისი ხე დვა და მას მეტის აღქმა შეუძლია~. ადამიანი „...თავდაპირველად ადამიანი არ იყო ისეთი, როგორებიც ჩვენ ვართ დღეს. ჩვენ გავიარეთ ბევრი ცვლილება დეენემის დონეზე, და ჩვენი ცნობიერება ძალიან შეიზ ღუდა. აქედან გამომდინარე, ჩვენ ვხედავთ სამყაროს მხოლოდ პა ტარა ნაწილს, და ვიყენებთ ჩვენი შესაძლებლობების მინიმუმს. 2012 წელი, ეს დასაწყისია იმ ცვლილე ბებისა, რომლებმაც საბოლოოდ შეიძლება დააბრუნებინოს ადამ იანს ის თავდაპირველი შესაძლებ ლობები, ნაწილობრივ მაინც“. „...წარმოვიდგინოთ, რომ ად ამიანი დგას რაღაც წერტილში, და სხვადასხვა მოვლენები განლ აგებულია მის გარშემო, როგორც რაიმე ობიექტები. ადამიანი თავი სი სტერეოტიპებით და ფიქრებით იზიდავს ამ ობიექტებს ან პირიქით. ეს მიზიდვა ან განზიდვა ხშირად დროში იწელება, და შეიძლება შე მდეგ ცხოვრებაშიც კი გადავიდეს. ყველაფერს, რაც ჩვენს გარშემო ხდება, თავისი მიზეზი აქვს, რომე ლიც შეიძლება ღრმა წარსულში იყ ოს. ამ პრინციპიდან გამომდინარე, კოლექტიურ სტერეოტიპებს და მიდგომებს დიდი ძალა აქვს ჩვენ პლანეტაზე. ისინი მოქმედებენ და განაპირობებენ პლანეტის მომა ვალს. ეს სტერეოტიპები ხშირად გამომდინარეობს იმ იდეოლოგიებ იდან, რაც პლანეტაზე არსებობდა მთელი ისტორიის მანძილზე“.
www.2012georgia.com
ვარვარიძისთვის ეს წიგნი დებიუტია. მისი თვალით დანახული 2012 -2030 წლებ ის ადამიანი კი ჰუმანოიდი, ჯანმრთელი სხეულის და სულის მქონე ინტელექტუა ლი. ადამიანი, რომელსაც საკუთარი თავის მართვით და სულის წრთობით ყველ აფრის მიღწევა შეუძლია, რომელიც მზად არის მო 26
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ართ ამ ტურებს ერთიდან უსასრულობამდე. მთავარ ია მისია სწორედ განსაზ ღვრო და დაისახო, იგრძნო პასუხისმგებლობა და იყოს შენი კეთილი ნება. ამ მი სიების შესრულებით ჩვენ ბედნიერებისკენ ვილტ ვით, მაგრამ მთავარი ეს არ არის ჩვენს ცხოვრებაში, მთავარი პროცესია. დღეს
სულის თავისუფლებამდე, სიმშვიდემდე და ამაღლე ბამდე მიგვიყვანს. შემეცნ ებისკენ მიმავალ ბილიკზე სხეულის წრთობისას ნუ დაივიწყებთ :) .... და აი, რა ამოვიკითხე წიგნის შესავალში, რომე ლსაც „1012 წელი საქართ ველოსთვის და სამყაროს აგებულება“ ჰქვია.
რისთვის ვიბადებით „წარმოვიდგინოთ ადამიანი ცხოვრების დასაწყისში და იგივე ადამიანი ცხოვრების ბოლოს, შე ვადაროთ ეს ორი მდგომარეობა. ჩვენ დავინახავთ იმ განსხვავებას, რომ ცხოვრების ბოლოს მისულ ადამიანს ექნება ის გამოცდილ ება თუ „ბარგი“, რომელიც მას არ ჰქონდა ცხოვრების დასაწყისში. ეს გამოცდილება შეიძლება შევა დაროთ ნივთს, რომელიც სულმა თავის სამოგზაურო ზურგჩანთაში ჩააგდო გამოცდილების სახით. იმ ასტრალურ სიხშირეზე, სადაც სუ ლი ხვდება სიცოცხლის შუალედ ებში, ჩანს და იგრძნობა გამოცდ ილება, რაც სულმა დაბადებების განმავლობაში მოიპოვა. ამიტომ ყველა სული ცდილობს ისე დაგე
გმოს მომავალი ცხოვრება, რომ მისგან მაქსიმალური გამოცდილ ება მიიღოს. პლანეტა დედამიწა ითვლება ერთ-ერთ ექსტრემალურ პლანეტად. დედამიწა შეიძლება შევადაროთ სათამაშო მოედანს, რომელიც თავის მხრივ, უფრო დიდ სათამაშო მოედნის ერთ-ერ თი კომპონენტია, რომელიც თავის მხრივ მოთავსებულია უფრო დიდ სათამაშო მოედანში და ასე შემდ ეგ. დედამიწაზე დაბადება, რა თქმა უნდა, ნებაყოფლობითია, ძალით აქ არავის ექაჩებიან...“. ღმერთი „...ღმერთი არ აკანონებს გზას, თუ რა გზით უნდა იაროს სულმა, ღმერთი უბრალოდ ქმნის ნიადაგს იმისთვის, რომ სულმა თვითონ შე იქმნას თავისი ინდივიდუალური გზა და მოახდინოს თვითრეალ იზაცია. ღმერთის და სულის ურ თიერთობა შეიძლება შევადაროთ მშობლის და შვილის ურთიერთო ბას. სული არასოდეს შეუერთდება პირდაპირი გაგებით ღმერთს იმ მიზეზით, რა მიზეზითაც ბავშვი არასდროს დაბრუნდება დედის სა შოში, ის თავად გახდება მშობელი. იქიდან გამომდინარე, რომ ჩვენ ჯერ სულის განვითარების დამწ ყებ სტადიაზე ვართ, ვირტუალუ რი ღმერთისადმი ლტოლვა დიდია, როგორც ბავშვი ითხოვს მშობელს. თუ ადამიანი შეძლებს შეიყვაროს არა მარტო ვირტუალური ღმერ თი, არამედ ის გარემო, რომელიც მის გარშემოა და ღმერთის ყველა გამოვლინება, მაშინ სიყვარული იქცევა სულის მდგომარეობად, რაც ყველაზე ფასეულია. აქედან გამომდინარე, თუ ადამინი ეძებს რაღაც ღვთიურს, მას შეუძლია ძიების ეს პროცესი საკუთარი თავის შიგნით აწარმოოს“. - ალექსანდრე, თუ შეგიძლია მოკლედ მო გვიყვე მატერიაზე, სი მკვრივეზე და სხვა მი ლიარდობით გალაქტ იკებზე? - მა ტე რია და მა ტერიალური სამყარო შეიძლება დაიყოს სი მკვრივის მიხედვით. რაც უფრო დაბალია სიხშირე, მით უფრო მკვრივია მატერია. დედამიწის ის ნაწი ლი, რომელსაც ჩვენ ვხედავთ, შედგება მესამე სიმკვრივის მატერიისგან. რაც უფრო მაღალია სი ხშირე, მით უფრო თხევადი და გამჭ ვირვალე ხდება მატერია. მაგალი თისთვის ავიღოთ პროპელერი: თუ ის ნელა ტრიალე ბს, მისი მოძრაო ბა ჩვენი თვალ ისთვის მარტივ ად აღსაქმელია, სიჩქარის მატე ბასთან ერთად, მკვეთრი გამოსა ხულება იკარგება. მნი შვ ნე ლო ვა ნი ა, რომ ადამიანის ფიქრ ებიც კი მატერიალური წარმოშობისაა. უბრალოდ, ისინი ვიბრირებენ უფრო მაღალი სიხშირით, ამიტომაც ჩვენთვის უხ ილავები არიან. არსებობს მატერიალური, ას ტრალური, მენტალური, ეთერული და უფრო მაღალი სიხშირის სამყ აროები, რომლებიც ერთმანეთის გან სწორედ სიმკვრივის დონით განსხვავდებიან. ადამიანი-ჰუმანოიდი შექმ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თი და ღმერთები
...`თუ ადამინი ეძებს რაღაც ღვთიურს, მას შეუძლია ძიების ეს პროცესი საკუთარი თავის შიგნით აწარმოოს~... ნილია მესამე ან მეოთხე სიმკვრივის პლანეტისთვის... ყველაზე მაღალი სიხშირის პლანეტა, რაც ჩვენ სამყარ ოშია ცნობილი, მეთორმეტე სიხშირ ეზეა. ამ სიხშირეზე ვიბრირებენ ძა ლიან მაღალგანვითარებული არსე ბები, რომლებიც თვითონ ქმნიან პლ ანეტარულ სისტემას. შეგახსენებთ, რომ მთლიანად ჩვენი გალაქტიკა შედგება დაახლოებით 100 მილიარ დზე მეტი მზის სისტემებისგან, ხო
ლო სხვა გალაქტიკების რაოდენობა აღემატება 200 მილიარდს. ალბათ, ძნელი დასაჯერებელია, რომ ამხელა სამყაროში, სიცოცხლე მხოლოდ ჩვენ პლანეტაზეა. - რას ნიშნავს მზის ახალი წელი და ასევე 2012-2030 წლის ნახტომი მეოთხე სიმკვრივეში ? - როგორც ყველასთვის ცნობილ ია, მთვარე დედამიწის გარშემო მო
ძრაობს და აქვს თავისი კალენდარი. პარალელურად დედამიწაც მოძრაო ბს მზის გარშემო და ერთი სრული წრის შესასრულებლად ერთი წელი სჭირდება. მაგრამ მნიშვნელოვანია ის, რომ მზეც, თავის მხრივ, გალა ქტიკაში არსებული წერტილის (სხვა მზის) გარშემო მოძრაობს და ამას და ახლოებით 26 ათას წელს ანდომებს. 2012 წლის 21 დეკემბერი შეგვიძლია განვიხილოთ, როგორც ამ ერთი დი
დი ციკლის დასრულების და შემდეგი ციკლის დაწყების პერიოდი, ანუ რო გორც მზის ახალი წელი. ამ პროცესს ყოველ ჯერზე ახლავს სხვადასხვა მნიშვნელოვანი ცვლილებები, რო მლის გავლენა ადამიანებზე დამო კიდებულია იმაზე, თუ ცნობიერების რა დონეზე იმყოფება იმ მომენტში კაცობრიობა. დროის და მოვლენების აჩქარება, რაც გამოწვეულია დედამიწის ვიბრ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
აციის სიხშირის აწევით, 2012 წლის ბოლოსკენ მიაღწევს ჩვ ენი საზომით მაღალ მაჩვენებ ელს. მოვლენების აჩქარებას ჩვენ ყოველდღიურობაში ის ედაც ვგრძნობთ, ხოლო აღ ნიშნული თარიღისთვის და ფიქსირებული მაქსიმალური ნიშნული ჩვენს პლანეტაზე შენარჩუნდება შემდგომ პერი ოდშიც – საკმაოდ ხანგრძლივი ვადით. თუ დედამიწაზე მოსა ხლე ადმიანების მნიშვნელოვ ანი ნაწილი შეძლებს საკუთარი ვიბრაციის ამ დონეზე აწევას, შეგვიძლია ჩავთვალოთ, რომ კაცობრიობამ შეძლო კვან ტური ნახტომის გაკეთება. მნიშვნელოვნია, რომ დროის აჩქარებასთან ერთად, რეალ ობის და ობიექტის მიზიდვის დრო ისედაც მცირდება, ხო ლო კულმინაციური, კვანტური ნახტომის პარალელურად, მი ნიმუმამდე დავა. თუ მესამე სი მკვრივეში რაიმე ობიექტის მო ზიდვას დასჭირდებოდა ორი წელი, მეოთხე სიმკვრივის სა მყაროში ეს პროცესი შესაძლ ოა 2 წამში განხორციელდეს. ანუ, ზოგადად ჩვენი ფიქრები და სტერეოტიპები, მეოთხე სი მკვრივეში ბევრად უფრო სწ რაფად რეალიზდება, ვიდრე ეს მესამე სიმკვრივეში ხდებოდა. ასევე საგრძნობლად გაძლიე რდება ემოციების ზემოქმედ ება ადამიანზე, როგორც და დებითის ისე უარყოფითის. მაგნიტური ველის შეცვლა და ღერძის გადაწევა, რა თქმა უნდა, გაზრდის კატაკლიზმე ბის რაოდენობას დედამიწა ზე, რომლებიც ისედაც უკვე უამრავია. თუმცა ეს არ არ ის ქვეყნის დასასრული, ამას უფრო ახლის დასაწყისი შე იძლება დავარქვათ...“ 2012 - 2030 წლ ები იქნება იმის მაპროვოც ირებელი პერიოდი, რომ ადამიანმა ბოლოს და ბო ლოს მოახერხოს თავისი შესა ძლებლობების მაქსიმალურად გამოყენება. დღესდღეობით ადამიანების დიდი ნაწილი ორ იენტირებულია მხოლოდ საკუ თარი თავის გადარჩენის ინსტ ინქტზე, მათი ცხოვრების სტილი კი მიმართულია იმისკენ, თუ რას მიიღებს თავისთვის გარე სამყარ ოდან და არა რას გასცემს. ეს დამოკიდებულება საზო გადოებაში მკაფიოდ იგრძ ნობა. არადა, უკანასკნელი ფაქტორი გადამწყვეტ როლს ითამაშებს, რადგან მეოთ ხე სიმკვრივეში ერთიანობის განცდა, წამყვანი მდგომარე ობაა. გარდა ამისა, მეოთხე სიმკვრივე ადამიანებს თვით რეალიზაციის ბევრად დიდ სა შუალებას მისცემს. შესაბამი სად სულებს, რომლებმაც ვერ განავითარეს ინდივიდუალობა და რომლებშიც ჭარბობს ელ ემენტარული ინსტინქტები, მათ გაუჭირდებათ მაღალი სიმკვრივის სამყაროში ყოფნა. წამყვანი ძალა იქნება სიყვარ ული, როგორც მდგომარეობა. ეს არის ის ძალა, რომელზეც დაფუძნებულია ყველაფრის არსებობის სტრუქტურა. მისი აუცილებლობა მატულობს სუ ლის განვითარებასთან ერთად. დაბოლოს, 2012 წელი, მი უხედავად გახშირებული კატა სტროფებისა და ეკოლოგიური სიტუაციის კიდევ უფრო დამძ იმებისა, არის განვითარების და წინსვლის არაჩვეულებრივი შანსი. შანსი, რომელსაც, იმედ ია, სწორად გამოვიყენებთ. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
27
ფრთხილად, გასახდომი წამლები ნივთიერებათა ცვლის დარღვევას იწვევს
მამუკა ონაშვილი
ეკა ჩიკვაიძე ლაბორატორიული კვლევე ბის შედეგად უკვე დიდი ხანია დადგენილია, რომ გასახდომი პრეპარატების უმრავლესობა ჯანმრთელობის გაუარესებას იწვევს და მათ ხშირ მოხმარ ებას სხვადასხვა სერიოზული დაავადებების გამოწვევა შეუძ ლია, თუმცა ქართულ ბაზარზე მოსახლეობისთვის გასახდომი საშუალებები ახლაც დიდი პო პულარობით სარგებლობს. „ქსენიკალი“, „კილოკილერი“, „ორლიპი“, „სლიმერი“, „სუპერ სლიმი“ და ა.შ. ეს ის პრეპარ ატებია, რასაც მომხმარებელი ყველაზე ხშირად მოიხმარს და ქართულ აფთიაქებში სხვადა სხვა სახით (ტაბლეტი, შუშხ უნა ტაბლეტი, ჩაი) ყოველგვა რი რეცეპტის გარეშე იყიდება. გასახდომ საშუალებებში შე მავალი ნივთიერებების ურეც ეპტოდ და სპეციალისტის კო ნსულტაციის გარეშე მიღება კი, შესაძლოა ნებისმიერი ად ამიანისთვის ფატალური შედე გით დასრულდეს. ნივთიერება სიბუტრომინმა, რომელიც ამ ცირებს მადას, შესაძლოა გა მოიწვიოს ინფარქტი, ინსულტი და გულის არითმია, განსაკ უთრებით იმ ადამიანებში, რო მლებსაც მაღალი არტერიული წნევა და გულის პრობლემები აქვთ, ამიტომ, თუ რომელიმე გასახდომი საშუალება ამ ნი ვთიერებას შეიცავს, მისი მი ღება არ არის რეკომენდებული. 28
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
სალომე დადუნაშვილი
სიბუტრომინი შედიოდა პრეპარ ატ „მერიდიაში“, რომლის იმპო რტიც საქართველოში უკვე ერთი წელია აღარ ხორციელდება. თუ მცა ბაზარზე იყიდება გასახდომი პრეპარატები, ძირითადად ჩინური წარმოების, რომელსაც არ ახლავს ნივთიერებათა შემადგენლობა, სწ ორედ ამიტომ, სანამ გადაწყვეტთ მის მიღებას, კარგად უნდა გამო იკვლიოთ მისი შემადგენლობა და შესაძლო გვერდითი მოვლენები. დღესდღეობით წარმოდგენილი გასახდომი პრეპარატები თუ ე.წ. „ბად“-ები(ბიოლოგიურად აქტი ური დანამატი, რომლებსაც სრ ული ანოტაცია ახლავს) გულსის ხლძარღვთა სისტემის დარღვევის მხრივ უფრო ნაკლებად საშიშია და უფრო კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე მოქმედებენ. ნიკოლოზ გონგაძე (რეგულირე ბის სააგენტოს ფარმაცევტული დეპარტამენტის მთავარი სპეც იალისტი): „დღეს საქართველოს ბაზარზე ფიგურირებს ის პრეპარ ატები, რომლებიც უშუალოდ მადის ცენტრზე ზემოქმედებენ. ერთ-ერ თი კლასიკური წარმომადგენელია „ქსენიკა“, რომელიც „მერიდიასგან“ განსხვავებით, არა ცენტრალურ გულსისხლძარღვთა სისტემაზე მო ქმედებს, არამედ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე. ეს არის ფერმენტული სისტემა, რომელიც შლის ცხიმებს. ისინი ბლოკავენ ამ ლიპაზებს, რის შედეგადაც ხდება ცხიმების დაშლა და მათი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შეწოვა მცირდება. ამ შემთხვევაში გვერდითი მოვლენები უფრო ნაკლ
მაია კაჭკაჭიშვილი
ებია, თუმცა არც ერთი მათგანის რეგულარული მიღება ექიმის რე კომენდაციის გარეშე არ შეიძლება. „ორლისტატით“ (შეიცავს პრეპარ ატი „ორლიპი“) და ამ ტიპის პრეპარ ატით თვითმკურნალობის დაწყება არ შეიძლება. პაციენტმა ჯერ უნდა გაიაროს კონსულტაცია ენდოკრინ ოლოგთან და დიეტოლოგთან, რა დგან ე.წ. პოპულარული გასახდომი საშუალებები, თითქოსდა უწყინარი ტერმინია, თუმცა მათმა ჭარბმა გა მოყენებამ შესაძლოა ნივთიერებათა ცვლის დარღვევა და სხვადასხვა სავალალო შედეგები გამოიღოს. ასეთი საშუალებები მხოლოდ რე ცეპტით უნდა გაიცემოდეს, მაგრამ ვიყოთ გულახდილები და საქართვე ლოში რეცეპტის ინსტიტუტი ცოტა გაუმართავია. ძლიერი პრეპარატი, რეცეპტის გარეშე ფარმაცევტმა არ უნდა გასცეს, თუმცა ამისთვის არსებობს ჩვენი სამსახურის ინსპექ ცია, რომელსაც შეუძლია წავიდეს, შეამოწმოს და მსგავს შემთხვევაში შესაბამისი ადმინისტრაციული ზო მები მიიღოს. ერთი მხრივ, ჩვენი პაციენტიც სცოდავს, რადგან არ მიდის სპეციალისტთან და არ იღებს
კონსულტაციას. მეზობლის, ნათესა ვის და ახლობლის რჩევით და აგიტ აციით მიდის და ყიდულობს წამალს. ამერიკის შეერთებული შტატ ების და ევროპული ქვეყნების მს გავსად „ბად“-ების (ბიოლოგიურად აქტიური დანამატი) მოხმარება სა ქართველოშიც პოპულარულია და მოსახლეობა მას ასევე გახდომის მიზნით იყენებს. საქართველოს კა ნონმდებლობით „ბად“-ების რეგი სტრაცია ნებაყოფლობითია, თუმცა ჯანდაცვის სამინისტრო წინასწარი პრევენციის მიზნით აფრთხილებს მოსახლეობას, რომ არ შეიძინონ მს გავსი პრეპარატები და მათი რეკლ ამირების უფლება ოფიციალურად აკრძალულია. „აშშ-ში ბიოლოგიურად აქტიურ დანამატებს ზედ გარკვევით აწერ ია, რომ არ გამოიყენება დაავადების მკურნალობის, პროფილაქტიკის და დიაგნოსტიკის მიზნით, ანუ სახელმ წიფო პირდაპირ აფრთხილებს მო სახლეობას, რომ ეს არ არის წამალი და ასეა საქართველოშიც. „ბად“-ები თავისუფალ გაყიდვაშია, მაგრამ ზი ანის შემთხვევაში, ერთი მხრივ, პა ციენტია პასუხისმგებელი და მეორე მხრივ - მწარმოებელი, თუ მას არ ექ ნება ინსტრუქციაში დაწერილი ყვ ელა იმ შესაძლო ხიფათის შესახებ, რაც რეალურად არსებობს. როგორც აღმოჩნდა, გასახდომი წამლები ქართველ სელებრითებში ნაკლებად პოპულარულია. მათი მა ვნებლობის შესახებ ბევრი სმენიათ და ცდილობენ წონას ბუნებრივი გზ ებით ებრძოლონ.
მიშა მშვილდაძე
მამუკა ონაშვილი: „გასახდ ომად მხოლოდ დიეტისთვის და ქირურგიული ჩარევისთვის მიმი მართვს. სურვილი გამჩენია, ნეტა იყოს ისეთი წამალი, რომ გამახდ უნოს მეთქი, მაგრამ არასდროს გამომიყენებია და წამლებთან შე ხება არ მქონია“. სალომე დადუნაშვილი: „ძა ლიან ბევრი მსმენია ამ წამლ ების მავნებლობის შესახებ და არასდროს გამომიყენებია. ვიცი, ძალიან სავალალო შედეგებიც, როცა ადამიანები საავადმყოფ ოში მოხვდნენ და გაუმწვავდათ ისეთი დაავადებები, რომლის შე სახებაც არ იცოდნენ. ყველას, ვი საც ჰქონდა მცირე პოტენციალი, რომ კუჭის პრობლემა ჰქონოდა, მაშინვე გაუმწვავდათ. საბოლოო ჯამში შედეგი იყო თუ არა, ყველ აფერი უფრო უარესად დამთავ რდა“. მაია კაჭკაჭიშვილი: „არანაი რი გასახდომი წამალი არ გამომი ყენებია. ვიცი, რომ ძალიან საში შია და არ შეიძლება. წამიკითხავს კიდეც ამის შესახებ და ბევრ ჩემს ახლობელსაც დაულევია და ცუ დად გამხდარა. ზოგს წყლული დაემართა, ზოგს ღვიძლი გადა უგვარდა და მსგავსი რაღაცები. ამ პრეპარატების მიღება, ჩემი აზრით, არ შეიძლება. ჯანსაღად უნდა გახდე, ან საერთოდ არ უნდა გახდე, როგორც მე“. მიშა მშვილდაძე: „არ და ვი ნტერესებულვარ არასდროს და შესაბამისად, არ დავინტერესებ ულვარ მისი დადებითი თუ უარყ ოფითი თვისებებით“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
scandal „ექიმების უყურადღებობის გამო ჩვილმა ფეხის თითები და ნახევარი ტერფი დაკარგა“
მირიან ბოქოლიშვილი
სამედიცინო სკანდალი, რომელმაც ახალშობილს ჯანმრთელობის უმძიმესი პრობლემები შეუქმნა. პა ტარა ანდრია ჯიქიძის ოჯ ახი მედიკოსებს ბავშვის მდგომარეობის დამძიმებ აში ადანაშაულებს. საქმე ეხება ქუთაისის დედათა და ბავშვთა სამკურნალო დიაგნოსტიკურ ცენტრში ჩატარებულ თიაქარის ოპ ერაციას, რის შემდეგაც 10 დღის ბავშვს სეფსისი გა ნუვითარდა. სეფსისმა კი განგრენა და გულის მანკი გამოიწვია. ბავშვის დედა მაია ჯიქიძე „პრაიმტაი მთან“ საუბრისას ამბობს, რომ ოპერაცია არასტერი ლურად ჩატარდა და ამის დამტკიცება ჯანდაცვის სამინისტროს არ გაუჭირ დება. როგორც გავარკვი ეთ, სამედიცინო რეგული რების სააგენტომ საქმის შესწავლა უკვე დაიწყო.
მაია ჯიქიძე, ბავშვის დედა: – ანდრიას ქუთაისის დედა თა და ბავშვთა სამკურნალო ცენტრში გაუკეთდა თიაქარის ოპერაცია. ოპერაცია ჩატარდა არასტერილურად, ორგანიზმ ში ამის შემდეგ აღმოჩნდა სტ აფილოკოკი. ამან გამოიწვია სეფსისი. წარმოიშვა განგრენა, გულის მანკი. – ამჟამად როგორია ბავშ ვის მდგომარეობა? – ბავშვს დაუნეკროზდა თი თები და ახლა თავისით ძვრება, ასევე დაკარგა მარცხენა ფეხზე ნახევარი ტერფი. მე შემიძლია დავამტკიცო, რომ მდგომარე ობა დამძიმდა იქ ჩატარებული ოპერაციის გამო. შემდეგ, სხვა გზა რომ არ ჰქონდათ, გამოიძ ახეს რეანიმობილი და ბავშვი ჟვანიას კლინიკაში გადმოვიყ ვანეთ. გულზე ერთი ოპერაცია უკვე ჩაუტარდა, მაგრამ ახლა კიდევ სჭირდება. ქირურგის ინ ტენსიური მეთვალყურეობის ქვეშ გვყავს. ჯიქიძეების ოჯახის პრეტენ ზიებს უსაფუძვლოდ მიიჩნევენ ქუთაისის დედათა და ბავშვთა სამკურნალო დიაგნოსტიკურ ცენტრში. დაწესებულების მთ ავარი ექიმი, თემურ ნადირაძე
მზადაა, ეს საკითხი რეგული რების სააგენტომ შეისწავლოს. თემურ ნადირაძე, მთავარი ექიმი: – ჩვენ გუშინ მივიღეთ წერი ლი ჯანდაცვის სამინისტროს რეგულირების სააგენტოდან. ისტორია მზად არის, ველოდე ბით კომისიის წევრებს, ჩამო ბრძანდებიან და შეისწავლიან ამ შემთხვევას. თუ ჩემი სუბი ექტური აზრი გაინტერესებთ, გეტყვით, რომ ჩვენს დაწესებუ ლებაში ჩატარებული ქმედებ ები არავითარ ეჭვს არ ბადებს. დაბადებიდან რამდენიმე დღ ეში ეს ბავშვი ჩვენთან ჩაჭედი ლი თიაქარით მოიყვანეს, გა უკეთდა ოპერაცია, რომელმაც ნორმალურად ჩაიარა, ბავშვმა ჩვეულებრივ გადაიტანა. ნე კროზული და გადაგვარებული სათესლე ჯირკვალი ამოიკვ ეთა. ბავშვს თავისი დაავადებ ის გამო მაინც განუვითარდა სეფსისი. დიახ, ეს მოხდა ოპ ერაციიდან რამდენიმე დღეში. როცა სეფსისის მოვლენები გამოიკვეთა და კიდურის პრ ობლემები შეიქმნა, მივმართეთ ისეთ კლინიკას, სადაც უპრიანი იქნებოდა ბავშვის გადაყვანა. პატარა გადაიყვანეს ჟვანიას
სახელობის კლინიკაში. შემდეგ გადაჰყავთ ჯოენის კლინიკაში, სადაც გულზე უკეთდება ოპერ აცია. ვერანაირი კავშირი გუ ლის მანკს, ჩაჭედილ თიაქარსა და განგრენას შორის ვერ იქ ნებოდა და შესაბამისად, ჩვენი ცენტრის უყურადღებობაზე სა უბარი უსაფუძვლოდ მიმაჩნია. ჰისტო მორფოლოგია გაკეთე ბულია, ჩატარებულია კვლევა და დევს ისტორიაში. ოპერაცია რომ არ გაკეთებულიყო, მერე გენახათ საჩივარი. აღმოჩნდე ბოდა, რომ საოპერაციო ბავშვს დროული დახმარება ვერ აღმო ვუჩინეთ. – თქვენთან კლინიკაში ყო ფნის დროს დროულად მოხერხ და იგივე სეფსისის გამოვლენა? – როცა სეფსისი გამოვლინ და, მაშინვე მივიღეთ ზომები. ბავშვი მაშინვე გადავიყვანეთ ჟვანიას კლინიკაში, თორემ 100 ბავშვიდან 98 ჩვენთან ამთავრ ებს მკურნალობას და არანაირი პრობლემა არ იქმნება. დაავ ადებას ჰქონდა ისეთი მიმართ ულება, რომელიც ნელ-ნელა, ეტაპობრივად განვითარდა. ჩვენ დღე-დღეზე ველოდებით ჯანდაცვის სამინისტროს კომი სიას და მზად ვართ, ვითანამშ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რომლოთ. სასამართლოს უკვე მივეცით თანხმობა ამაზე. ასე რომ, არანაირი წინააღმდეგობა ჩვენი მხრიდან არ იქნება. თუ რამე დანაშაულს გვიპოვიან, კი ბატონო, მზად ვართ, პასუხი ვაგოთ, მაგრამ მეეჭვება, ჩაჭე დილ თიაქარს, გულის მანკსა და სეფსისს შორის რამე კავშ ირი მოიძებნოს. – ანუ ოჯახის პრეტენზიები თქვენთვის მიუღებელია? – არ ვიზიარებ ამ პრეტენზი ებს. ჩვენ ყველაფერი გავაკე თეთ, რაც ჩვენზე იყო დამოკიდე ბული. სეფსისი იწვევს სხვადასხ ვა გართულებას, მათ შორის კი დურების გართულებასაც. კიდევ ვიმეორებ, როგორც კი გამოვლ ინდა სეფსისი, მაშინვე მივმარ თეთ ჟვანიას კლინიკას. რამდენად მიუძღვით ბრ ალი მედიკოსებს პატარა ან დრიას მდგომარეობის დამძ იმებაში, ამას რეგულირების სააგენტო გაარკვევს. როგო რც უკვე გითხარით, საქმეში ჯანდაცვის სამინისტრო უკვე ჩაერთო, თუმცა სანამ ვინმეს პასუხისმგებლობის საკითხი დადგება, ბავშვს განგრენის გამო ქვედა კიდურის თითები ოპერაციის გარეშე ძვრება. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
29
თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარე, მწერალი ზაალ სამადაშვილი ორგზის ბაბუა გახდა. პატარა ანა ქვეყანას 27 იანვარს მოევლინა ზაალ სამ ად `ორგზის ბ აშვილი: აბუა გავხდ ი. მართალია პა ნინოობას ტარა და ვერ დავარ იბადა, ნინო ქვით, იმიტ ომ რომ დედას ჰქვია ნინო ~.
მანიკა ასათიანი ორსულადაა
ამ სერიალში ისევ ცვლილებებია. როგორც გავიგეთ, მსახიობე ბის თითქმის მთელი დასი გაუშვეს რუსკა მაყაშვილისა და ქეთა ლორთქიფანიძის გმირების გარდაო. „ბატონმა გოგიჩაიშვილმა ბოლო შეხვედრაზე თქვა, ბევრი ცვლილება მოხდება, ზოგი მსახ იობი გადავა, ზოგი - არაო. რაც ვიცი, ჩემი გმირი საავადმყოფ ოში წევს და ერთი წლის შემდეგ ახალი ამბავი იწყება“ - გვ ითხრა ზურა ცინცქილაძემ. სავარაუდოდ, სერიალს დატო ვებს მთავარი გმირი - თამუნა ჭელიძეც. გიორგი ვარდოსანიძე (ლევან ხომერიკი): „დაახლოებით ვიცი, რომ მე სერიალში აღარ ვარ. პირველ-ორ სერიაში მაინც. თუმცა დაზუსტებით ვერ გეტყვით. ასეც რომ იყოს, არ მეწყინება, სერიალის დიდი ფანი და ქომაგი ვიქნები“. - ირა კლ ი, თორ ნი კე გოგ რ იჭი ან ის გმი რს აბრ უნ ებ თ სე რია ლშ ი? ირა კლ ი კაკ აბ აძ ე (პრ ოექ ტი ს პრო დი უს ერ ი): „ვფი ქრ ობ თ. ცვლ ილ ებ ებ ი გვა ქვ ს, სიტ უა ცი ას აც ვც ვლი თ და დეკ ორ აც ია სა ც, მაგ რა მ რამ დე ნი მსა ხი ობ ი გავ უშ ვი თ და რამ დე ნი და
მანიკა: „ჩემი ქმარი მეუბნება, ზუსტად შენნაირი გოგო მინდაო“ მოდელი და ყოფი ლი ტელეწამყვანი, მანიკა ასათიანი, შვ ილს ელოდება. სამი თვის ორსულია და ბავშვის სქესი ჯერ არ გაუგია, თუმცა ფიქრობს, რომ გოგო ეყოლება. მის კალა თბურთელ მეუღლეს, ბექა წივწივაძეს, ბი ჭი ჰგონია. ბავშვის სქესი 7 თებერვალს გაირკვევა. მანიკას კარგი ორსულობა აქ ვს და წონაშიც მხოლ ოდ 2 კილო მოიმატა. ბექა და მანიკა უკვე წელ იწ ად-ნახ ევ არ ია ცოლ-ქმარი არიან და შვილი ძალიან უნდო დათ. მშობლებს ბავშ ვისთვის უკვე სახე ლიც მოფიქრებული აქვთ. 30
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
მანიკა ასა ში გაირკვევა თიანი: „7, არმეტყველე ვისი წინასწ ბა გაამართ ლ ებს. ამ დღეს მი მისვლა და აქ წევს ექიმთან ა ლურად სქე მდე სპეცია სის გასაგებ ა დაც არ მივე დი. პრინციპ ში, ორივეს გოგ ო გვინდა. ჩე მი ქმარი მე უბ ად შენნაირი ნება, ზუსტ გოგო მინდაო ტოქსიკოზი დ . ა ღაცები არ მა მსგავსი რა წუხებს, კარგი ორსულობა მა ქ ნის ამბავი რ ვს. ჩემი ტა ომ ვიცი, მუც ე ლი ცოტა მე ტყ უცხომ შეიძლ ობა, მაგრამ ე ტყოს. ასე ვე ბა ვერ შემა ლოდები დედ ო ბას, რადგან ძა ოდა ბავშვი დ ლიან მინდ ა მიხარია, რო მ 2012 წელს მე გოგო იქნება, ყოლება. თუ ლ რქმევ, თუ ბი ილუს დავა ჭ რადგან გიორ ი - გიორგის, გ რომ ორსულად ობას გავიგე, ვიყავი“.
„თუ ბი, ე დავრრჩგი კა , თუ იქნებვარჩები, არ დაც კარგი მაინ ნება“ იქ
ვ ტო ვე თ , ბოლ ომ დე არ გად აგ ვიწყვეტია. ამიტომ მანამდე არ გვინდა ვინმეს გული ვატკინოთ და შარში გავყოთ თავი. ახლა მსახ იობებთან გარკვეულ პირობებზე ვლაპარაკობთ. ზოგს სხვა პროე ქტში, ზოგსაც სხვა არხზე ნახავთ. თინა მახარაძის გმირს გავუშვებთ თუ არა ბოლომდე ჯერ არ ვიცით. - კლა ვთ პერ სო ნა ჟე ბს, ან სა
გვანცა დარასელია ერეკლეს დედა გახდა 18 იანვარს გვ ანცა დარასელიას შვილი გაუჩნდა. გვანცას და მისი ქმრის, ვახოს ერ თობლივი გადაწყ ვეტილებით, ბავშ ვს ერეკლე დაარ ქვეს. პატარა 3,350 კგ და 51 სა ნტ იმ ეტრი დაიბადა.
გვანცა დარასელია: „ღამის 12-ის თხუთმეტ წუ თზე გაჩნდა. სახელი ერეკლე, მეც და ჩემს ქმარ საც ძალიან დიდი ხანია მოგვწონდა და ექსპრო მტად დავარქვით. ახლა ჯერჯერობით ვეგუებით ახალ ცხოვრებას, ის მუცლის გარეთ და მე, რო გორც დედა. ძალიან რთულია ამ ამპლუის გაცნ ობიერება, მაგრამ, რა თქმა უნდა, ძალიან დიდი ბედნიერებაა და ყველას ვუსურვებ, რომ ასეთი ბედნიერი დედა იყოს. ძალიან წყნარია და არ არ ის მტირალა. ხანდახან გათენება მიწევს, რადგან ბუნებრივ კვებაზე მყავს. ჩემი მეუღლეც უბედნი ერესია და დარწმუნებული ვარ, კარგი მამა იქნე ბა. ჯერჯერობით ბავშვს ბევრი არაფერი სჭირ დება, მაგრამ ძალიან მეხმარება“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თინა მახარაძე (თამუნა ჭელიძე): „სერიალში ლო კაცია იცვლება. შესაბამისად, მსახიობებთან დაკავშირებით შეიძლება ცვლილებები იყოს, შეიძლება - არა. ჩემი გმირი სერიალში იქნება თუ არა, ეს ზუსტად არ ვიცი. როგორ წა ვა აუთლაინი, ჯერ არ არის ბოლომდე განსაზღვრული. მე ნიუ-იორკში ძალიან სერიოზულ პროექტში ვმონაწილეობ და ცალკე ამ საქმით ვარ დაკავებული. რამდენად შესა ძლებელია, რომ სერიალში არ ვიყო, იმდენად შესაძლებ ელია, რომ ვიყო. თუ დავრჩები, კარგი იქნება, თუ არ დავრჩები, მაინც კარგი იქნება. ისე გავაკეთებ, რო გორც ჩემი საქმისთვის იქნება უკეთესი“.
მსახიობები „გოგონა გარეუბნიდან“ გამოუშვეს
დათო არჩვაძე და ნეკა სებისკვერაძე „ქართული რომანსების საღამოებს“ აგრძელებენ და ამ წელს, პირველად, საფრანგეთში გასამგზავრებლად ემზადე ბიან. 6 თებერვალს პარიზში გაფრინდებიან, 9-ში კი იქ აური ქართველებისთვის და ადგილობრივი მოსახლეობი სთვის ქართული სიმღერებ ის საღამოს გამართავენ. 10 თებერვალს, ფილარმონიის დიდ დარბაზში „თბილისური საღამოების“ ფარგლებში, სამი ანსამბლის: „ალილოს“ , „თეატრალური კვარტეტის“ და „შვიდკაცას“ კონცერტია
დღა ც კარ გა ვთ. სერ ია ლი იუმ ო რის ტუ ლს აცდ ა და დამ ძი მდ ა. - ჰო, დამ ძი მდ ა, თუმ ცა ახლ ა ცოტ ა „ლაი თი“ გახ დე ბა. რაც კა რგა დ იყი დე ბა, იმა ს ვაკ ეთ ებ თ.
P.S. ერთ-ერთ ი ახა ლი მსა ხი ობ ი მარ ი ბოლ ქვ ა ძეა. მარ ი რად იო „უცნ ო ბის“ მარ კე ტი ნგ ში მუშ ა ობდ ა.
დათო და ნეკა პარიზისთვის ემზადებიან დაგეგმილი, სადაც დათოს ერთ-ერთი ყველაზე მნიშ ვნელოვანი როლი აკისრია. პარიზიდან ზუსტად ამ დღეს ბრუნდება, ამიტომ კონცერ ტს უნდა მიუსწროს.
დათო არჩვ აძე: „10-ში მოვფრი
ნავ და აეროპორტიდან პირდაპირ მანქანით უნდა მივფრინდე ფილარმონიაში. ამ კონცერტზე თითქმის ყველა სიმღერას მე ვუკეთებ აკომპა ნიმენტს და რეისი თუ გადაიდო, მერე ნახეთ... სამი ანსამბლი სი მღერის გარეშე დარჩება“.
მარი ბოლ ქვაძე
ახალი წლების შემდეგ, ეგვიპტეში დასასვენ ებლად უამრავი ქართველი წავიდა. ცხელ ქვეყ ანაში 10-დღიანი დასვენება დუეტმა „ჯორჯია მაც“ მოიწყო. რატი, მაკა და ვახო (მაკას ქმარი) თბილისში, რამდენიმე დღის წინ, გარუჯულები დაბრუნდნენ. 5 დღით „შოპინგზე“ წასვლა აქვთ გადაწყვეტილი და ამის შემდეგ ახალი ძალე ბით შეუდგებიან სამომავლო სიმღერებზე ფიქრს.
რატი „ბებრუ : დავისვ ლად ენეთ“
რატი დურგლიშვილი: „ახალ წლებზე იმდენად გადავიღალეთ, რომ გადავწყვიტეთ დაგვესვენა. ძალიან კარგი სასტუმრო იყო, კარგ ად გავერთეთ და ასე ვთქვათ, „ბებრულად“ დავისვენეთ. ლამის იქ დამიტოვეს, ჩვენიანს ჰგავხარო, მეუბნებოდნენ. მე დავდიოდი და სამშობლოს არ გავწირავ-მეთქი, გავიძახოდი. აბსოლუტუ რად ყველა მეკითხებოდა, ჩვენი ხარო? მაკა გადარეულია, რა ქვეყანაშიც ჩავდივართ, სულ იმათიანი ვარ. ჩვენთან ერთად ძალიან ბევრი ქართველი ჩამოვიდა და ძალი ან ბევრი გაფრინდა. ეტყობა ყველა გადაიღალა და დასვენება უნდათ. კიდევ გვინდა 5-დღიანი გასვლა საბერძნეთში, ან სადმე, რომ ტანსაცმელი შევიძი ნოთ. ძალიან შავები ჩამოვედით ყველა. მართალ ია 5 დღე იქაც ძალიან ციოდა, მაგრამ მერე ისეთი ამინდები გამოვიდა, რომ ახლაც ძვლები მაქვს გამთბარი და შემიძლია ქურთუკის გარეშე ვი არო. რომ გვირეკავდნენ და გვეუბნებოდნენ თბ ილისში თოვლიაო, გვიკვირდა, მაგრამ, მაინც აქ მირჩევნია. მზე და ზაფხული უნდა მოგენატროს, თან ჩვენს ქვეყან აში ხეებს და ყველაფერს სხვა ნაირი სუნი აქვთ და იქ კი ყვ ელაფერი პლასტმასის არის“.
რატი დურგლიშვილს ეგვიპტეში იტოვებდნენ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ახალი რეალითი დამწყები მოდელებისთვის პირველად ქართულ ტელესივრცეში, დამწყები მოდელებისთ ვის ახალი რეალითი შოუ „Top გოგო“ იწყება. „კიკალა სტუდიო ტვ“-ს, storm models london-ის და BGCC-ს ერთობლივი პროექტი „რუსთავი 2“-ის ეთერში აპრილიდან დაიწყება და ხუთი თვე გა გრძელდება. პროექტის მიზანი საქართველოში სამოდელო ბი ზნესის განვითარებაა. მანამდე, ქასთინგი გაიმართება. 1-2 თებე რვალს, სპეციალურად შერჩეული ჟიური, 30 გოგოს ამოარჩევს, რომელთა ასაკიც 18-დან 23 წლამდეა შეზღუდული. შერჩეული გოგოები პროექტის განმავლობაში შეეცდებიან მაქსიმალურად გამოავლინონ საკუთარი შესაძლებლობები, პროფესიული უნარჩვევების განვითრებაზე კი დიდი ბრიტანეთიდან მოწვეული სპეც იალისტები იზრუნებენ. პროექტის ფინალური ეტაპი ლონდონში ჩატარდება, სადაც 3 ფინალისტიდან ერთი, „Top გოგო“ გახდება. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
31
მოქალაქეებს პუტინის მხარდამჭერ აქციაზე მისვლას აიძულებენ
my View
ხათუნა მგალობლიშვილი
რუსეთი მსოფლიოში მეორე ადგილზეა ჟურნალისტების მკ ვლელობებით... 147-ე ადგილი უკავია მედიის თავისუფლების კუთხით... „ფორბსის“ 2011 წლის გამოკითხვებში რუს მილიარ დელთა რიცხვი ორჯერ გაიზარ და, თუმცა სიაში მოხვედრილთა უმრავლესობა პუტინის პირადი მეგობარია... 157-ე ადგილზეა პო ლიტიკური უფლებებისა და თავი სუფლების თვალსაზრისით... მო სახლეობის 85% ვერ ხედავს გზას, როგორ უნდა იმოქმედოს ხელისუ ფლების გადაწყვეტილებებზე... – სწორედ ამ მინუსებს იყენებს რუსეთის ოპოზიცია 4 თებერვ ლის მიტინგზე ხალხის შესაგრ ოვებლად. მუშაობა საზოგადოებ ასთან ძირითადად ინტერნეტით მიმდინარეობს. ოპოზიციონერე ბს ეჭვი აქვთ, რომ მალე ამის სა შუალებაც აღარ ექნებათ. შეზღ უდვაზე კი თავად პუტინი იზრუ ნებს. მით უფრო, რომ მან მორიგი აკრძალვა უკვე აამოქმედა. აქამდე მიტინგზე სანქციას მოსკოვის მერია გასცემდა. ახალი ბრძანების თანახმ ად კი, მიტინგები და მასობრივი ღონისძიე ბები, კრემლთან ახლოს მოსკოვის ცენტრში ამიერიდან პირადად რუსეთის პრეზიდენ ტთან შეთანხმებით ჩატარდება. ბრძანებას საახალწლო დღესასწაულის დროს მედვედ ევმა მოაწერა ხელი. მასობრივი ღონისძიე
32
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ბების ჩატარების წესი საკმაოდ გამკაცრდა და გაჩნდა ტერმინი – „კრემლის აკრძალ ული ზონა“. სწორედ ამ ახალი წესის თანახმად, ოპ ოზიციამ დაგეგმილ 4 თებერვლის მარშ რუტზე ხელისუფლებისგან უარი მიიღო. მოსკოვის მერიის წარმომადგენლების გა ნცხადებით, უსაფრთხოების ზომებიდან გამომდინარე, არ შეიძლება, მსვლელობა „სადოვაია კალცოსთან“ შედგეს. გეგმების ჩაშლას ხელისუფლებასთან დათმობაზე წასვლა ამჯობინეს და 4 თე ბერვალს „ანტიპუტინისტები“ 50 ათას მხ არდამჭერზე მეტს ელოდებიან. მათთან ერთად კი მიხეილ პროხოროვსაც. ამას ოპ ოზიციაში ხაზგასმით აცხადებენ. ოპოზ იციონერ პროხოროვთან დანარჩენ ოპონ ენტებს უამრავი კითხვა აქვთ. ქართველი ოპოზიციონერების მსგავსად, იქაც არსე ბობს უნდობლობის პრობლემა. არის მოსა ზრება, რომ ცნობილი ბიზნესმენი მიხეილ პროხოროვი საპრეზიდენტო არჩევნებში მხოლოდ იმიტომ მონაწილეობს რომ ოპ ოზიციურ კანდიდატებს ხმები წაართვას. შესაბამისად, მას პუტინის „ჩუმ მოკავშირ ედ“ მიიჩნევენ... 4 თებერვლის მიტინგთან დაკავშირებით პროხოროვმა საკუთარი მოსაზრება ერთ-ერთი სოციალური ქს ელის საშუალებით გაავრცელა. პირველ რიგში კი, სინანული გამოთქვა, რომ ის მი ტინგზე არავის მიუწვევია.
ლელურად საკუთარ მიტინგსაც გეგმავს. თანაც ჩუმად. უკვე ცნობილი გახდა, რომ 28 თებე რვალს პუტინის მხარდამჭერები ეკატერ ინბურგში შეიკრიბებიან. გაუგებრობა და ქაოსიც სწორედ ამ ინფორმაციას მოჰყვა. ტელევიზიებში გაჩნდა ყველა ასაკისთვის განკუთვნილი სარეკლამო რგოლი, თუმცა არც ერთ მათგანში არ არის ნახსენები არც პუტინი და არც მმართველი პარტია. სარე კლამო რგოლის ბოლოს ჩნდება წარწერა შემდეგი სიტყვებით: „мы должны прийти на митинг За трудовой Урал“...
მიხეილ პროხოროვი: – გაოგნებული ვარ აღმოჩენით. როგო რც ირკვევა, პუტინის რეჟიმიც და ოპოზ იციაც ზუსტად მსგავს ნაბიჯებს დგამენ: მიმდინარე კვირაში ნოვოსიბირსკის გუბე რნატორმა არ მომცა საშუალება, ადგილო ბრივ მოსახლეობას შევხვედროდი. ოპოზ იცია კი არ მაძლევს საშუალებას, სიტყვით გამოვიდე მოსკოველების წინაშე...
`ვიღაცებში“ კინოსტუდიის დირექტორი, სავარაუდოდ, ოპოზიციის წარმომადგენლ ებს გულისხმობს. როგორც ირკვევა, სარეკლამო რგოლ ები 4 დღეში „სვერდლოვსკის“ კინოსტ უდიაში დამზადდა და 60 ათასი დოლარი დაჯდა. მიუხედავად „აპოლიტიკური“ სარე კლამო რგოლებისა, პუტინის მხარდამჭერ აქციაზე მისვლის მსურველები ნაკლებად მოიძებნნენ. სწორედ ამიტომაც ხელისუ ფლების წარმომადგენლებმა სხვა მექანი ზმი აამუშავეს და 28 თებერვალს აქციაზე მისვლა სავალდებულო გახადეს. თუმცა ეს ბრძანება, რა თქმა უნდა, არაოფიციალ ურია. ინტერნეტში გაჩნდა განცხადებები, სადაც სხვადასხვა რაიონის სახელმწიფო უწყებების წარმომადგენლები აღიარებენ, რომ მათზე ზეწოლა ხდება.
ამ განცხადებიდან ზუსტად რამდენ იმე საათში მიტინგის ორგანიზატორებმა განცხადება გაავრცელეს და პროხოროვს სახალხოდ მისცეს პირობა, რომ მისვლის შემთხვევაში სიტყვით გამოსვლის საშუ ალება აუცილებლად ექნებოდა. სანამ ოპოზიცია ერთმანეთთან არ კვევს ურთიერთობებს. პრეზიდენტობის მთავარი კანდიდატი საკუთარ თავს აპია რებს. ის ოპოზიციასთან ბრძოლის პარა
კინოსტუდიის დირექტორი, მი ხეილ ჩურბანოვი ირწმუნება, რომ სარეკლამო რგოლების გადა ღების იდეა მას ეკუთვნის და ხელი სუფლებისგან არანაირი დავალება არ მიუღია: – არავის არ მოუცია შეკვეთა. მი მაჩნია, რომ, რაც უფრო პასიური იქ ნება საზოგადოება, მით უფრო ცუდი ჩვენი ქვეყნისთვის. ჩვენი მიზანია, რუსმა საზოგადოებამ დამოუკიდებ ლად გააკეთოს არჩევანი, რომ ვიღა ცებმა თავს არ მოახვიონ საკუთარი აზრები...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
შინდისში, მტრის ალყაში მოქცეული გაშმაგებული ებრძოდა მომხვდურს. თორმეტ ნი ყოფილან, საათნახევარი შე აკავეს მტერი, მაგრამ ბოლოს მათზე იერიში რუსულმა ავია ციამ მიიტანა. ყველა დაიღუპა, მათ შორის მიხეილ დვალიშ ვილიც... დღეს 12-ვე გმირია.
,,მზეში დაიწვა ფიქრი და დარდი, ვერ დაგიკოცნე ნათელი კალთა, ვერ შემოვაღე დედი ჭიშკარი“ – მიხეილ დვალიშვილმა წინათგრძ ნობა ლექსად აქცია – ეს სიტყვები მან 2008 წელს, ომამდე დაწერა. 6 აგვისტოს კი ბოლო ლექსი დატოვა: ,,ძმათა საფლავზე ცეცხლი ინთება, შინმოუსვლელი ძმები გახსოვდეთ! დაუბრუნდება ბუდეს მერცხალი ჩვენ კი ვერასდროს ვერ დავბრუ ნდებით“ თეონა დვალიშვილი (და): „2008 წლის 6 აგვისტოს გავაცილეთ. მა მამ გააცილა ვანიდან მეგობრებთან ერთად. მამა იხსენებს ხოლმე, მაშინ განსაკუთრებულად დამემშვიდო ბაო. მიუხედავად იმისა, რომ თბილი ადამიანი იყო, მაინც განსაკუთრებით გადაუკოცნია მამა, ხელები მაღლა აუწევია და ასე უთქვამს: ,,აბა კარგ ად მამი, ყველა მომიკითხე...“ მის მე რე წავიდა და წავიდა... მამა ახლა ამ ბობს, ალბათ, გრძნობდა რაღაცასო. გრძნობდა მის მშობლიურ მხარეში უკანასკნელად იყო. უკანასკნელად ეხვეოდა მისთვის საყვარელ მამას. როცა დარეკავდა გვეუბნებოდა, „მე კარგად ვარ. ახლა ოსიაურში ვა რთ და ბრძანებას ველოდებითო“, ამ დროს კი თურმე ცხელ ხაზზე იყო. 11 აგვისტოს დილის 9 საათზე უკვე სამშვიდობოს გამოვდივართო. უკან ასკნელად მახსოვს იმავე დღეს სა მის ნახევარზე ვესაუბრეთ. დედა ამ ყველაფერს საშინლად განიცდიდა. მამას ეუბნებოდა შვილი მომიყვან ეო. მამამ დედას მისცა ტელეფონი, ესაუბრეო. უცებ აფეთქების ხმა გა ვიგონეთ ტელეფონში, დედას ცრემ ლები წასკდა, მიშიკომ კი ასე უთხრა: ,,რა იყო დედა, კი არ მოვმკვდარვარ, რა გატირებსო“. ამის მერე გაითიშა, ვეღარც ვუკავშირდებოდით. ეს იყო მისი უკანასკნელი საუბარი დედა სთან... სწორედ მაშინ, როცა უკან ასკნელად ესაუბრა დედას, შინდისში ყოფილან. გამოსვლის ბრძანება მი უღიათ, მაგრამ მტრის ალყაში მო ქცეულან 12 ჯარისკაცი. მხოლოდ 12 ბიჭი უწევდა მტერს წინააღმდეგ ობას და ტყვიას ტყვიაზე ახვედრებ და. იცით რა ლეგენდებიც დადის ამ ბიჭებზე. საათ ნახევარი ებრძოდნენ მტერს. კიდევ გაუწევდნენ წინააღ მდეგობას... მაგრამ საავიაციო ძალა იქნა გამოყენებული და სწორედ ამის მსხვერპლნი გახდნენ. მათგან ერთი გადარჩენილა, მაგრამ, რომ დაუნახ ავს განგმირული თანამებრძოლები თავი აუფეთქებია იმასაც. იმ დღეს
ვე შესულა პატრიარქი შინდისში და ბიჭები გამოუყვანია. მიშიკომ ის მი იღო, რაც ამქვეყნად ყველაზე მეტად სურდა. ამ ქვეყნიდან ისე წავიდა, რომ ერთი განაწყენებული ადამიანი არ დაუტოვებია. ჩემი ძმის გმირობა დაფასდა. 17 აგვისტოს დავასაფლავეთ ჩვ ენი სოფლის სასაფლაოზე. ქრისტი ანულად ავუგეთ წესი. ჩემი ძმისგან სახსოვრად ტელეფონი დამრჩა. ასე მგონია, მისი სუნი აქვს. ეს ტელეფო ნი დიდი განძია ჩემთვის. დღეს იმით ვართ ბედნიერები, რომ ჩვენი მიში კოს საფლავი ვიცით.“ მიხეილ დვალიშვილის სახელი იმ ქუჩას ეწოდა, სადაც ის გაიზარდა. მისი ლექსების კრებულიც გამოიცა, ეს იყო გმირის ერთ-ერთი სურვილი, რომელიც სიცოცხლეში ვერ განახო რციელა. მიხეილ დვალიშვილი 1986 წლის 7 ივნისს ვანის რაიონ სოფელ მუქე დში დაიბადა. 2003 წელს ქ. ქუთაის ის სამხედრო ლიცეუმი დაამთავრა, შემდეგ წელს იოანე პეტრიწის სახე ლობის უნივერსიტეტის იურიდიულ ფაკულტეტზე სწავლობდა. იქედან კი სამხედრო სავალდებულო სას წავლებელში გაიწვიეს. 2007 წელს საკონტრაქტოს მოაწერა ხელი და სენაკის მეორე ბრიგადის საინჟინრო ასეულში იყო. შეყვარებული ჰყოლ ია, საოცრად უყვარდათ ერთმანეთი ნინის და მიშიკოს, იხსენებენ ოჯახის წევრები. მათ ნინისთან ახლაც აქვთ ურთიერთობა. თეონა დვალიშვილი (და): „ოც ნებად ჰქონდა სამხედრო ფორმის ჩაცმა. ძალიან მოსწონდა. მამა აფხა ზეთის ომის მონაწილე იყო და მასაც სურდა სამხედრო პირი გამხდარიყო. ხშირად ვიხსენებთ მის ნათქვამს: ,,ნე ტავ როდის გავიზრდები, რომ ფორმა ჩავიცვაო“. სულ ასე ამბობდა, სამხ ედრო აკადემიაში უნდა ჩავაბარო, იურიდიულზე მშობლების ხათრით ვარო, ,,მამა ჩემგან პოლიციელი არ დადგებაო, მე სამხედრო პირი უნდა გავხდეო.“ იურისტობა არ უნდოდა, ვერც მოესწრო მის დამთავრებას და დიპლომის აღებას. მისი დიპლომი სე ქტემბერში გამოგვიგზავნეს. რთულ ია ამის სიტყვებით გადმოცემა, რა შეგრძნება იყო ეს... აიხდინა კიდევაც თავისი სურვილი. მე ვეუბნებოდი მეც მინდა ჯარში, წამიყვანე-მეთქი. ,,არაო მითხრა, ჯარი კაცის საქმ ეა. შენ რაც გევალება ის გააკეთეო“. ჯარს ვაჟკაცურ საქმეს ეძახდა. მისი სულისკვეთება მის ამ ლექსშიც ჩანს:
მიხეილ დვალიშვილი
,,ჩემო საქართველო! შენთვის ვილოცებ, და შენთვის ვიარსებებ. მრავალჯერ დატანჯულო, მრავალჯერ ჭირნახულო, მრავალჯერ სისხლდაღვრილო ჩემო საქართველო!“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კაპრალი ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
33
კინოცენტრის დირექტორის - თამარ ტ my View
თამარ გონგაძე
ეს ახალგაზრდა და ლა მაზი ქალბატონი ეროვნუ ლი კინოცენტრის დირექტ ორია. არადა, ასეთ საპა სუხისმგებლო თანამდებ ობაზე ვერ წარმოიდგენ. ეს ვიზუალურად, თორემ ამ ორ წელში იმდენი რამ გა აკეთა, სულ ცოტა, აპლო დისმენტებს იმსახურებს. თამარ ტატიშვილი ეროვ ნული კინოცენტრის დირექტ ორად 2010 წლის თებერვალში დაინიშნა. კინოცენტრს გამო ცოცხლება ნამდვილად დაეტ ყო. „ევრიმაჟის“ წევრი ქვეყანა გავხდით, კინოს ბაზრობებსა თუ ფესტივალებზე მუდმივად ვჩნდებით და ასეთ მცირე დრ ოში ნაომარი ქვეყნის კინემა ტოგრაფიამ მეტი რა უნდა ქნ ას? ჰო მართლა, ყველაზე დიდი ექსკლუზივი თაკომ „პრაიმტაი მს“ გაანდო - ჩვენს ქვეყანაში, ზაფხულში, ქართულ-ბრიტან ული ფილმის „ეპიკის“ გადაღება იგეგმება. ფილმში მთავარ რო ლებს ისეთი მსახიობები ასრუ ლებენ, როგორებიც არიან ითენ ჰოუკი და ქრისტოფერ ლამბერ ტი. ეს პატარა რამ ნამდვილად არ არის. ამხელა მასშტაბიანი საქმეების მიღმა თაკომ პირადი ცხოვრებისთვისაც მოიცალა და ზაზა მიქაძესთან ოთხწლიანი რომანი, პირველ ოქტომბერს ქორწინებით დააგვირგვინა. მაშ ასე, ეროვნული კინოცენტრის დირექტორის საქმიანი და პირა დი „ქეისი“. „მეც მოვხვდი კინოში“ „იურიდიული ფაკულტეტი დავამთავრე. მაგისტრატურის კურსი კი ლონდონში ტელეკი ნო საპროდიუსეროს განხრით გავიარე. მაქვს მეორადი განა თლება, მეორე ხარისხი - კულტ ურული პოლიტიკა და დემოკრ ატია. ჩემი ინტერესი ყოველთ ვის კინო იყო. სამოქალაქო ომ ის დროს, ქალაქში არეულობა იყო და მე და მამაჩემი კინოში დავდიოდით. იმ დროს გამოვი და „ტიტანიკი“, „იტი“, „ნიანგი სახელად დენდი“. დავდიოდით ჯაზფესტივალზეც. „აჭარის“ ჯაზკლუბში რამდენიმე თავქ არიანი ადამიანი იკრიბებოდა და ჯაზს უსმენდა. ჩემი ჩაბა რების დროს, 1997 წელს, კინოს სექტორი კითხვის ნიშნის ქვეშ
34
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
იდგა. კინოს საპროდიუსერო სკ ოლა არ იყო. ამიტომ ჩავაბარე იურიდიულზე. იურიდიულზეც ჩემი სპეციალიზაცია საავტო რო უფლებები და ინტელექტუა ლური საკუთრებაა. ვმუშაობდი „იმედის“ ჰოლდინგში და „აუდი ენციაში“, ძირითადად აუდიო ვიზუალურ სექტორში. 2002 წე ლს ამიერ კავკასიის კინემატო გრაფისტთა კავშირი - პირველი არასამთავრობო ორგანიზაცია დავაფუძნეთ, რომელშიც ქა რთველი, სომეხი და აზერბაიჯ ანელი კინემატოგრაფისტები იყვნენ გაწევრიანებული. ანუ, სულ ტელე და კინო განხრით ვმუშაობდი და მივყვებოდი ჩემს ინტუიციას. ყოველთვის მჯერ ოდა, რომ კინო კულტურის ის ნაწილია, რომელიც წინ წამოვა. ის, რაც 2003 წელს ვიღაცას ეგ ონა, რომ შეიძლება ჩემი ახირ ება ყოფილიყო, დღეს რეალობ ად გადაიქცა და მეც მოვხვდი კინოში“. ლონდონი „ეს არის ქალაქი, რომელშ იც მუდმივად რაღაც ხდება. იქ ნებისმიერი ტიპის გართობაა შესაძლებელი, გამოფენით და წყებული კინოფესტივალით დამთავრებული. ლონდონში ერ თთვიანი პაუზის შემდეგ რომ ჩახვიდე, გგონია, რომ რაღაც შეიცვალა. მულტიკულტურული გარემოა და მომწონს. ურთი ერთობები ფასდება არა სნობ იზმით, არამედ იმის მიხედვით, რამდენად საინტერესონი არიან ადამიანები. მსოფლიოს ერთერთი დედაქალაქია. 2004 წელს ჩავედი ერთი წლით. მერე სამი წლით ჩავედი 2007 წელს. 2010ში კი საქართველოში იმ მიზე ზით დავბრუნდი, რომ ეროვნუ ლი კინოცენტრის დირექტორი გავხდი. ბოლო წელიწად-ნახე ვარი ვმუშაობდი „ვობ კონსალ ტინგ კომპანიაში“, შემოქმედ ებით სექტორში ბიზნესდაგეგმ არების და კვლევის კომპანიაში კვლევის კონსულტანტად. პა რალელურად, კინოცენტრის მა შინდელ ხელმძღვანელობასთან საკმაოდ ახლო ურთიერთობა მქონდა. მათ ფესტივალებზე დავყვებოდი. მე, კოტე ჩლაიძე (წინამორბედი დირექტორი), გო ჩა ჟორჟოლიანი და რეჟისორი ზაზა რუსაძე, ერთი წელი ვწერ დით ქართული კინოს განვით არების სტრატეგიას. ეს დოკუ მენტი ჩვენი ავტორობით გამო ვიდა. ამ პროცესებს კი მოჰყვა ის, რომ დირექტორად დანიშვ ნაზე შემოთავაზება კულტურის
მინისტრისგან, ნიკა რურუასგან მივიღე. გარკვეული პერიოდი ვიფიქრე და საბოლოოდ შევე ჭიდე თანამდებობას. საერთოდ ასეთი გამოწვევის არ მეშინია ხოლმე. თუმცა სარისკო გადა წყვეტილება იყო და მიხარია, რომ მივიღე. საქართველოში დაბრუნების პროცესიც სასიამ ოვნო იყო“.
კინო აქტუალური ხდება „კინოცენტრის დირექტორ ობა ძალიან დინამიკური და საინტერესოა. ბევრი საერთა შორისო პროექტი გაკეთდა. ქართულ კინოს ძალიან კონკ რეტული მომავალი აქვს, მა ღალი კინოტრადიციის ქვეყანა გახდება. ჩვენი ერთ-ერთი მთ ავარი პრიორიტეტი იყო ევრო პის საბჭოს კინომხარდაჭერის ფონდის - „ევრიმაჟის“ წევრ ობა, რომელიც სრულიად სხვა ეტაპზე აყენებს წევრი ქვეყნის სტატუსს. პირველი დიდი ოფ იციალური კოპროდუქცია ნანა ექვთიმიშვილის ქართულ-გე
რმანული ფილმი „გასროლა წყალში“ უკვე გაგზავნილია ფონდში დაფინანსების მოთხ ოვნით. ასევე მზადდება თეონა გრენადეს ქართულ-ფრანგული პროექტი „ძმა“, რომლის პროდ იუსერია ზურა მაღალაშვილი. ზურა პირველი პროდიუსერია, რომელმაც ქართული პროექტ ით „ჩაიკა“ „ევრიმაჟიდან“ და ფინანსება 2011 წელს მიიღო.
უკვე კონკურენტუნარიანები ვხდებით, რომ სხვა, ჩვენი ტი პის ქვეყნებს - მაგალითად, ხო რვატიას და ბულგარეთს ვაჯო ბოთ. „თავზე ხელის გადასმის“ რეჟიმიდან გადადიხარ კონკ ურენტუნარიან რეჟიმში და ეს ძალიან მომწონს. სულ ვამბობ, ყველაზე აქტიური პერიოდია და ყველამ თავის თავზე უნდა იმუშაოს. გარდატეხისთვის ვე მზადებით. კინო იქნება სფერო, რომელში დასაქმებაც ძალიან აქტუალური გახდება. თუ ჩვ ენი ქვეყნის პრიორიტეტი ტუ რიზმის განვითარებაა, კინო ის სფეროა, რომელიც სხვადასხვა
ქვეყნიდან ინტერესს ყველაზე ადვილად ქაჩავს. ცოტა ხნის წინ ჩვენს და ტურიზმის ეროვნულ სააგენტოს შორის თანამშრო მლობის მემორანდუმი გაფო რმდა. რაღაც პროექტებს ერ თდროულად დავუჭერთ მხარს. ძალიან გვინდა საზღვარგარეთ მცხოვრებმა ქართველმა რეჟი სორებმა ფილმები უკვე საქა რთველოში გადაიღონ. ველოდებით საფესტივალო ფილმების პრემიერებს - რუსო ჭყონიას „გაიღიმე“, ზაზა რუსა ძის „ჩემი საბნის ნაკეცი“. დატვ ირთული წელი იქნება. პროდიუ სერი ვოვა კაჭარავა ამბობდა, უკვე მაისის ბოლომდე კინოს ყველა თანამშრომელი დაკავე ბულიაო“. „ეპიკი“ „შარშან ინგლისური კომპ ანია „ფეიმ ინთერნეშენალი“ იყო ჩამოსული, ჩვენი ქვეყნის კუთხეები გადასაღებად რომ შეესწავლა. მე არ მეგონა, რომ ასე მალე, ამდენი ბრიტანელი პროდიუსერი საქართველო თი დაინტერესდებოდა. უკვე ევროპული პროექტიც დამტ კიცდა. არჩევანი პოლონური წარმოშობის ცნობილ რეჟი სორზე პაველ პავლიკოვსკიზე შეჩერდა. იგი „ბაფტას“ პრიზის არაერთგზის მფლობელია. ცნ ობილ ევროპელ დოკუმენტალ ისტად ითვლება. ცხოვრობდა ბრიტანეთში, ახლა პარიზში ცხოვრობს. პროექტის სამუშაო სახელია „ეპიკი“. ეს იქნება პი რველი ბრიტანულ-ქართული და სავარაუდოდ, ფრანგული (ჯერ არ არის გადაწყვეტილი) კოპროდუქცია. საერთაშორი სო პიარის მხარე ჯერჯერობ ით ბრიტანეთია. დასამალი არ არის, რომ ფილმში ითამაშებს ითენ ჰოუკი და ქრისტოფერ ლამბერტი. ეს არის კომედია, რომელიც წარუმატებელი ამ ერიკელი რეჟისორის გამოგო ნილ ქვეყანაში მოგზაურობას ეხება. გადაღებები ზაფხულში დაიწყება და ძირითადად სა ქართველოში - აჭარის მთიან რეგიონში, თბილისის შემოგა რენში. გადაღება იქნება ინ გლისშიც. ფილმში რეჟისორის როლში ჰოუკი იქნება, ლამბერ ტი კი მსახიობს განასახიერებს. ქართველ მსახიობებს მეორეხ არისხოვანი როლები ექნებათ და ეგრეთ წოდებულ „მასოვკ აში“ იქნებიან. ძალიან ადრეა ჯერ იმაზე საუბარი, ქართვე ლი მსახიობებიდან ვინ ითამ აშებს ფილმში“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
ტატიშვილის ექსკლუზიურად პირადი
„ჩემ დაბადების დღეზე მთხოვა ხელი“
`მალე ვარსკვლავთცვენა თბილისში ითენ ჰოუკი და ქრისტოფერ ლამბერტი ქართულ-ბრიტანულ ფილმში~
„ჩემს ირგვლივ ხუმრობენ იმაზე, რომ ქრონიკულად ვარ აეროპორტში, დილის 4 საათზე. ჩემი მეუღლე ფინანსისტია. ახლა ბელგიაში საერთაშორისო მსხვილ კომპ ანიაში მუშაობს. ამიტომ, პირადი ცხოვრე ბის გამო, ხშირად მიწევს წასვლა-წამოსვ ლა. ჩემს ოჯახში ჩემოდანი შენახული არ არის, სულ ჩასალაგებლადაა გამზადებ ული. ჩემი სამსახურიც მოძრავია. მე და ზაზა ოთხ წელზე მეტია ერთმ ანეთს ვიცნობთ. პირადული ინტერესები ჯერ ზაზას მხრიდან გაჩნდა, მერე ჩემი მხრიდან და... ლონდონში ნელ-ნელა ვი თარდებოდა ჩვენი ურთიერთობა. ზაზას შაყირის თემა იყო - თაკოს გამო ჩემთვის უცხო „კინოშნიკების“ კალენდარს ვერგ ებიო. რუმინული ფილმის სანახავად მივდ ივარ. არ შემაყვარა, გაუგებარი ქვეყნების ფილმებიო. იყო რომანტიკული ვახშმები და თავგადასავლები. ნელი ტემპით საინ ტერესო პერიოდი გავიარეთ ერთად და გააზრებული გადაწყვეტილება მივიღეთ. მე რომ ლონდონიდან წამოვედი, ზაზა იქ დარჩა. მერე ამ ტემპსაც ავეწყვეთ. შარშ ან, 9 თებერვალს, ჩემ დაბადების დღეზე მთხოვა ხელი და თანხმობა რომ მიიღო, ისე დავგეგმეთ, რომ ქორწილი კანის ბა ზრობას და კინოფესტივალს არ დამთხვ ეოდა. 1 ოქტომბერს არაპომპეზური, ახ ალგაზრდული, პატარა და მხიარული ქო რწილი გვქონდა, უცხოელი სტუმრებით. ორშაბათს ზაზა მივლინებაში გაფრინდა, სამშაბათს მე - თურქეთში, ანტალიის სა ერთაშორისო კინოფესტივალის ჟიურის წევრი ვიყავი. ზაზა ახალ წელს იყო ჩამო სული. ჩემს დაბადების დღეზე მე წავალ მასთან. ასე ყოფნას დიდხანს არ ვაპირე ბთ, უბრალოდ, ამ ეტაპზე ორივეს საინტე რესო სამსახური გვაქვს. არასერიოზული გადაწყვეტილება იქნებოდა, რომ ამ ყველ აფერზე უცებ უარი გვეთქვა. ჩვენ თავს კარგად ვგრძობთ და გარედან როგორ აღ იქმება, არ ვიცი“.
ვილი ა თაკო ტატიშ ზაზა მიქაძე დ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
35
EXCLUSIVE: მოქანდაკე თავის my View
თამარ გონგაძე
ალბათ, მოქანდაკე უნდა იყო, რომ ბოლომდე მიხვდე, რა არის ქვის სიყვარული და ერთგულება. როდესაც ნამუშევრებს უყურებ, ცო ტა ძნელად დასაჯერებლად გეჩვენება, როგორ შეიძლე ბა ადამიანმა ასე დაიმორ ჩილოს ურჩი ლოდები. მერე მიდიხარ დასკვნამდე, ეს ზე ბუნებრივი ძალის შედეგია. ხელოვანები ხომ ხელები არ იან, რომლებიც „ზემოდან“ წამოღებულ ნიჭს „ქვემოთ“ - მიწაზე ხორცს ასხამენ. ჯონი გოგაბერიშვილ ის ქანდაკებების სურა თები ინტერნეტით ვნახე, მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნებში რომ დგანან და ავტორის ქვეყანას სახელს უტყვად უთქვამენ. ვუსმ ენდი ხელოვანს და მრცხ ვენოდა, რომ მასზე აქამდე არაფერი გამეგო. და კიდევ გულწრფელად მშურდა იმ ქვეყნების ხალხების, რო მელთაც შეუძლიათ ჯო ნი გოგაბერიშვილის ათ მეტრიანი ქანდაკებებით დადებითად დაიმუხტონ. მინდა ეს ნიჭიერი მოქანდ აკე გაგაცნოთ, რომელიც აგერ უკვე რამდენიმე ათ ეული წელია, მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნების სი მპოზიუმების წყალობით, კონკურსებში იმარჯვებს და საყვარელი საქმის კე თების საშუალება ეძლევა. ამერიკის კონკურსში ხუთ მოქანდაკეს შორის მოხვ და, ავსტრალიაში ორ კა ცში. შარშან ექვს სიმპოზ იუმზე იყო. მხოლოდ საკუ თარი თავისა და ხელების იმედად არის. „ამ კონკ ურსებში მონაწილეობის მიღება ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, რადგან არ წყდება შემოქმედებითი პროცესი“.
ვანიდან წარმოშობით ვანის რაიონი დანაა. ბავშვობა იქ გაატარა. ხომ არ გეშინიათ ვანიდან რომ ვარ, ბევრს ეშინიაო, ხუმრობს. მე ვა ნელი გალაკტიონით და ტიცი ანით ვამაყობ, თუმცა რაჭული გენებითაც გამოვირჩევიო. „ბა ვშვობაში რბილ ქვაში ჩემთვის ვჩხირკედელაობდი. მერვე კლას იდან დავიწყე სამხატვრო სკოლ აში სიარული, რომელსაც ხელმ ძღვანელობდნენ მოქანდაკეები დიმიტრი ყიფშიძე და სუზანა ველიანი. რბილ ქვაში დანით ჩე მთვის ვჩხირკედელაობდი. მამამ შემიწყო ხელი ძალიან. გამოფე ნებში ვმონაწილეობდი. იაპონი აში პირველი პრემია მაშინ, ბავშ ვობაში ავიღე“. აკადემიაში პირველივე წელს მოხვდა. მერე შემოქმედებით სა
36
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„ხელოვანი პენსიაში სიკვდილის მერე გადის“
ხელოსნოში კიდევ სამი წელი ისწავლა. სტუდენტობისას, მეგობრებთან ერ თად, ნაქირავებში ცხოვრობდა. „ახალგაზრდა რომ ხარ, ყველაფ ერი გიხარია, გინდაც ნაქირავებში ცხოვრება. სახალისოც იყო. ქალაქი პროვინციელისთვის თავიდან ძნელია ალღოს ასაღებად. ქუჩა დავიმახსოვ რე, საიდან სად უნდა მივსულიყავი. კარგად მახსენდება მხატვრებს შორის
ურთიერთობები. სტუდენტებთან და პედაგოგებთან ურთიერთობა ყველ აფერს აყალიბებს. ამ დროს სწავლობ. ურთიერთობა წიგნის კითხვას ჰგავს“. რიყის ქვებიდან მეგალითებზე „აკადემიის შემდეგ გამოფენებში დავიწყე მონაწილეობა. მიყვარდა რი ყის ქვა, რომელიც დასამუშავებლად,
ტექნოლოგიურად ძალიან ძნელია. არ იყო ცნობილი დამუშავების ტექნ იკური საშუალებები, მაგრამ ნელ-ნე ლა მოვძებნე ტექნოლოგიები, ჯერ ხელით, საჭრეთელით ვაკეთებდი, რასაც დიდი დრო მიჰქონდა. ვმონაწ ილეობდი სხავადასხვა გამოფენებში. პატარა რიყის ქვებისგან პირველი გამოფენა ბაკურიანში გავაკეთე. ამ გამოფენის შესახებ პირველი სტატია
გამოაქვეყნა ჟურნალისტმა გიგლა გობეჩიამ, სახელწოდებით „ქვები ალაპარაკდნენ“. 1986 წელს მომა ნიჭეს „წლის საუკეთესო ნამუშევრ ისთვის“ პრემია (ნამუშევრისთვის „დაბადება“), რომელიც ემოციურად დაკავშირებული იყო ჩემი შვილის დაბადებასთან. დღეს, მეგალითებზე ვარ გადა სული. ხელით და თანამედროვე ია რაღებით ვამუშავებ დიდი გრანიტის და ბაზალტის ლოდებს. მე და ქვები ძალიან დავმეგობრდით“. „ხელის ჭკუის“ ფილოსოფია „როგორც ნათქვამია, მოქანდ აკეები ქვას ვაცლით „ზედმეტს“ და წინასწარ მოფიქრებულ იდეას მივყ ვებით. ამ ყველაფერს გრძნობებთან და ინტუიციასთან კავშირით არ აცნობიერი ჩამოქნის ხოლმე. იდეა პირველადი სახიდან ემოციური კუ თხით ტრანსფორმირდება და საბო ლოო სახეს იღებს. სწრაფ გადახვევ ას ქანდაკებაში ვერ გააკეთებ. მხატ ვარი უზენაესთან დიალოგის გარე შე უძლურია გახდეს დიდი ხელო ვანი. ბუნებაში არის „მარადიული უცნობი“, რომლის ამოცნობისკენაც ყოველთვის ისწრაფის ხელოვანის გონება. შემოქმედებითი პროცესის დროს იდეები ნაკადულივით მო დის და ნამუშევრის შექმნისთვის დიდი ფიქრი არ მჭირდება. ქვასთან მისასვლელად პატარა მედიტაცი აა საჭირო. უნდა ეფერო, დიალოგი გამართო მასთან. ხანდახან ფიქრობ, შეცდომას ხომ არ უშვებ ქვასთან მი მართებაში. ზოგიერთი მოქანდაკე იმასაც ფიქრობს, რომ ქვას ხელი არ უნდა ახლო, ბუნებრივად უნდა დატოვო. მაგრამ, მე მიმაჩნია, ქვის ასაკისა და ფაქტურის გათვალიწინ ებით და გაფრთხილებით, საჭიროა ქვაში კულტურის შეტანა. ხელს დამოუკიდებლად ყოფნ აც შეუძლია. შედარებას ვაკეთებ „დიდოსტატის“ მოჭრილ მარჯვენა სთან. ხელი ხანდახან „მოჭრილია“ სხეულისგან და ჩვენს გააზრებუ ლს არ ითვალისწინებს. ასეთ მდ გომარეობაში ის, შეიძლება ითქვას მოკვეთილია სხეულისგან, დამო უკიდებელია. როდესაც ხელი თა ვისუფლებას აღწევს და მოწყდება სხეულს, შეიძლება ამ დროს აღწევს ის ჭეშმარიტებასთან მიახლოვებას. ფილოსოფოსები ამ მომენტს „ხე ლის ჭკუას“ ეძახიან“. უმუშავია მარმარილოზე, გრ ანიტზე, შავ ბაზალტზე... ყველაზე მეტად მკვრივ და ძნელად დასამუ შავებლად ქვებზე მუშაობა უყვარს. „ასეთ მკვრივ ქვაში დიდი ენერ გიაა. ასეთ დიდ ენერგიასთან ურთი ერთობისას კი თავადაც სხვანაირად იმუხტები. ურთიერთობა ქვასთან - ამაზე დიდი თავგადასავალი არ არსებობს“. მსოფლიოში „ყველა სიმპოზიუმზე დიდ შესა რჩევ ეტაპს გავდივართ მსოფლიოს მოქანდაკეები და როცა 300, 200 კონკურსანტიდან შენ აგირჩევენ, რა თქმა უნდა, დიდი სიხარული და გამარჯვებაა. ასეთი შესარჩევი კო ნკურსებიდან მოვხვდი ამერიკის თუ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ს „მიტოვებულ ნამუშევრებზე“
ავ, რომ საქართ ემა შესაძლებ ც ე მ მო იც ველოშ თი კარგი ნამუ ერ ლობა თუნდაც შევარი შევქმნა~.
`იმედს არ ვკარგ
ავსტრალიის სიმპოზიუმებზე. ამერიკაში ორი ქანდაკება გავაკეთე 2003 და 2009 წელს. ერთს „ხელოვნების აკვანი“ ჰქვია - რკინასა და ქვაშია. მეორე მეინში დგას და „მეინის კუნძულები“ და ვარქვი. ძალიან მოეწონათ. წერილებს დღესაც მწერენ. ბევრჯერ ვიყავი ესპანეთში, კანარის კუნძულებზე, რამდენიმეჯერ ავსტრა ლიაში, გერმანიაში, ვიყავი სლოვაკეთში, საფრანგეთში, უზბეკეთში (ტაშკენტში პირველი პრემია მივიღე), სომხეთში, რუ სეთში, კვიპროსზე. ფინეთში სამთვიანი კონტრაქტით ვიმუშავე. პატარა ქანდაკ ებები გავაკეთე, ჰელსინკში პერსონალ ური გამოფენაც მომიწყვეს. ჩემი ნამუშე ვრების კატალოგიც გამოიცა. საჩუქრად, იმ დროსთვის ძალიან უცხო „ხილი“, ჯიპი „ლენდკრუიზერი“ გადმომცეს. 90-იანი წლები იყო. თბილისში ჩამოვედი და არ ეულობაც დაიწყო. დაახლოვებით 40-მდე სიმპოზიუმზე მაქვს მონაწილეობა მიღებული. გამო დის, რომ მსოფლიოს მრავალ ქვეყანასა და ქალაქში ჩემი 40 + 10-მდე ქანდაკება დგას. მე ეს მეამაყება. ქანდაკებებს კი ვტოვებ, მაგრამ იქ ეს ქანდაკებები ახალ სიცოცხლეს იწყებენ და მშვენივრად არ იან მოვლილი. მაგალითად, ესპანეთში ერთ-ერთი ჩემი 3-მეტრიანი ქანდაკება ქალაქ ალმაზანის ეროვნულ ბიბლიო თეკის ფოიეში დგას. ეგვიპტეში ქალაქ ასუანის მოედანზე 7- მეტრიანი ცხენის თავის ქანდაკება გავაკეთე. ასევე ჩემი ქა ნდაკებები სპეციალურად შერჩეულ ად გილებში დგას დუბაისა და აბუ დაბიში. ასევე, ამერიკაში, მეინის უნივერსიტეტის წინ 6 -მეტრიანი ქანდაკება და ასე შემდ ეგ. ბოლო პერიოდში არაერთხელ ვიყავი მიწვეული თურქეთისა და ჩინეთის სი მპოზიუმებზე. ჩინეთსა და ირანში პრ ემიბიც ავიღე. სამხრეთ კორეაში, ქალაქ ბოირონგში, აღარც მახსოვს, იმდენჯერ ვარ სიმპოზიუმზე ნამყოფი. წლებია უკვე ვთანამშრომლობ ერთ-ერთ დიდ მუზეუმ თან. „მოსან მუზეუმში“ ჩემი შვიდი დიდი ქანდაკება დგას, ერთი მათგანი 14 -მეტრ იანი ინტელექტუალის, მოაზროვნის თა ვია, ამიტომ „მოსან მუზეუმს“ ხუმრობით „ჯონიგოგის“ მუზეუმსაც ეძახიან. მაქვს შავი ბაზალტისა და თეთრი გრანიტის ცხენის ქანდაკება. ცხენი, მთელ ცოცხალ არსებებში, თავისი აგებულებით, ყველ აზე სივრცული ფორმაა და ყველაზე ახ ლოსაა ადამიანთან. ეს ცხენი ბლოკების გან ნაწილ-ნაწილ გავაკეთე. გამოვიყენე შვიდ და ხუთმეტრიანი ბლოკები. დაწო ლილ ქვებზე ვიმუშავე. აწყობილის ნახვ აც ვერ მოვასწარი. დროც ამოიწურა და წამოვედი. დავტოვე ასე ნაწილებად და დავნომრე, რომელ ნაწილზე რა უნდა და ედგათ მუშებს. განვიცდიდი. შემდეგ წე ლს შიშით ჩავედი და ვნახე, კუდი უკუღმა ჰქონდა დამაგრებული, მაგრამ მომეწო ნა. რა კარგია, რომ შეეშალათ-მეთქი. ხა ნდახან შემთხვევითობამ შესაძლოა სწორ გზაზე დაგაყენოს. გამოფენებშიც ვიღებ მონაწილეობას. მაგალითად, ესპანეთში მცირე ზომის ქა ნდაკებებში გამოფენაზე პირველი პრემია ავიღე“.
ჯონი გოგაბერიშვილი: „მე და ქვები ძალიან დავმეგობრდით“
დინამიკა და ენერგეტიკა „რომელ ქვეყანაშიც ვარ, იმ ქვეყნისთ ვის დამახასიათებელ ნიშნებს, ვიყენებ. მაგრამ ერთხელ ერთი უცხოელი მოქა ნდაკე მოვიდა და მითხრა, ეს ქართული
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ქანდაკებააო. ეტყობა ქართული სული დაინახა. სადღაც გამიხარდა. მე რომ მგ ონია განსხვავებულს ვაკეთებ, მასში ქა რთული მაინც არის. შარშან ბათუმში ვიყავი, „სიცოცხლის სვეტი“ გავაკეთე. ჩემთან ერთად შესა ნიშნავი მოქანდაკეები - ძმები ჯიქიები და ესპანელი, გერმანელი და იტალიელი მოქანდაკეები მონაწილეობდნენ. ბათუ მს თანამედროვე ქანდაკებები შეემატა. საქართველოში გაკეთებულ ქანდაკებას ის პლუსი აქვს, რომ მისი ნახვა შემიძლია. საზღვარგარეთ გაკეთებულ ქანდაკებ ებს „მიტოვებულ ნამუშევრებს“ ვეძახი. ავსტრალიაში ვაკოცე ქანდაკებას და ისე წამოვედი. გენატრება, თან ძველდე ბა, ასაკი ემატება. მათი ნახვა დიდი ხნის შემდეგ საინტერესო იქნება. დღეს იგივე ქანდაკებას სხვანაირად გავაკეთებდი. ჩემ ქანდაკებასთან დამოკიდებულებას ხშირად ვცლი ხოლმე, მაგრამ, რაც არ უნდა შევცვალო, ხელწერა იგივე რჩება. ჩემი პირველ საწყისი დინამიკა და ენ ერგეტიკა თან სდევს ჩემს ქანდაკებას. ჩემი ბოლო ნამუშევრები ნაწილობრივ პოსტმოდერნულ სამყაროსაც ეხმიანება. ალბათ, მომავალში კიდევ უფრო შევი ცვლები. მომავლის გეგმები ნელ-ნელა ყალიბდება... იმედს არ ვკარგავ, რომ სა ქართველოშიც მომეცემა შესაძლებლო ბა თუნდაც ერთი კარგი ნამუშევარი შე ვქმნა. ქანდაკება ეს მაინც ელიტური და ძვირად ღირებული ხელოვნებაა და მისი განხორცილებისთვის მარტო ავტორის სურვილი საკმარისი არაა... რაც შეეხება ჩემ ოჯახს - ჩემი მეუღ ლე, ნინო თვალაძე ფილოლოგია. შვილი, ნანა გოგაბერიშვილი მოქანდაკეა, ამჟა მად გალერეაში მუშაობს. სხვათა შორის, ამერიკაში ჩემთან ერთად მუშაობდა და თავისი ორი ნამუშევარიც გაყიდა. თურქ ეთშიც მახლდა სიმპოზიუმზე“. „ხელოვანი პენსიაში სიკვდილის მერე გადის“ „პოლიტიზირებული არ ვარ. დღეს ის ეთი თამაშები მიდის, რომ ამ თამაშებში ვერ ვერკვევი. გაყოფა ყოველთვის იქ ნება. გაყოფა ამერიკაშიც არის, რომლის ორიენტაციითაც მივდივართ. მაგრამ იქ, იმ გაყოფილ ხალხს პატივს სცემენ. მე ას ეთი კონსოლიდაციის მომხრე ვარ. მე ვე რც ომში და ვერც პოლიტიკაში ვერ ჩავე რთვები, თავისებური მომზადებაა საჭი რო. შეიძლება პოზიცია გქონდეს, მაგრამ არასწორი. ამიტომ, რაც არ გესმის, იქ არ უნდა ჩაერთო. ვისაც საქმე არ აქვს, ისინი ერთვებიან პოლიტიკაში. მე მაინც ყველ ას ერთად დგომას ვუსურვებდი. თითქოს ერთად დგომას ვხედავ კიდეც. მაგრამ ქიშპობის დროს ბევრი რამ კეთდება. შე იძლება ჯიბრით მთელი საქართველო აშ ენდეს. შენდება კიდეც. ბევრი წარმატებ ული ქართველი გვყავს. აგერ გია დვალ ია, 30 ქართველი ფიზიკოსია. ჩვენ ქვეყ ანაში - მეცნიერებაში, ლიტერატურაში, ხელოვნებასა და ფილოსოფიაში დიდი პოტენციალია. ოპტიმისტურად ვარ გა ნწყობილი და აპოკალიფსს არ ველი. უბრალოდ, გულსატკენია, რომ ქართვე ლებს ხშირად ბევრი რამ გამოგვეპარება ხოლმე. თაობები არ უნდა გამოვტოვოთ და შევძლოთ ერთმანეთის გატანა. მათში დიდი რესურსი დევს. მე მოქანდაკე ვიყა ვიო, ერთმა 65 წლის ამერიკელმა მითხ რა. რახან პენსიაზე გავიდა, ასეთი მენტ ალიტეტი აქვთ, უკვე იმ პროფესიაში არ თვლის თავს. ასეთი მენტალიტეტი აქ არ უნდა შემოვიდეს. ხელოვანი პენსიაში სი კვდილის მერე გადის. ის, არც ბერდება“.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
37
საინტერესო ისტორიები ლი
my View
დეა თავბერიძე
„თქვენ ზიხართ მაგი დასთან, რომელზეც ილ ია ჭავჭავაძე კარტს თა მაშობდა. სავარძელი კი, რომელშიც მე ვზივარ, და ეს საწერი მაგიდაც შა ლვა დადიანის არის“... ამ ისტორიულ ნივთებს ლი ტერატურის მუზეუმის ახ ალგაზრდა დირექტორის, ლაშა ბაქრაძის კაბინეტში ნახავთ, მუზეუმის არქი ვში კი – უამრავ საინტე რესო ისტორიულ მასალას. მუზეუმი XX საუკუნის ლი ტერატურის მთავარი არ ქივია. დირექტორი ლაშა ბაქრაძე, რომელიც პროფ ესორიც გახლავთ, დღეს „პრაიმტაიმის“ მასპინძე ლია. ის თავის საქმიანო ბაზე, მუზეუმსა და ბევრ საინტერესო ისტორიაზე მოუთხრობს მკითხველს.
ლაშა ბაქრაძე ლაშა ბაქრაძე: – ამ გარემოს პოზიტიური აურა აქვს. ძალიან სასიამოვნოა, მე ის ედაც მიყვარს საარქივო საქმე. უც ხოეთშიც მიმუშავია არქივებში. მი ყვარს, როდესაც ძველ ქაღალდებს ვეხები. ძველი ქაღალდების, ძველი ფოტოების სუნიც კი დიდ შთაბეჭ დილებას ახდენს ყველა მგრძნობი არე ადამიანზე. – მუზეუმამდე რას საქმიანო
38
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ბდით, სად იყავით? – დღესაც და მანამდეც ილიას უნივერსიტეტში ვკითხულობ ლე ქციებს საბჭოთა ისტორიის შესახებ. თუ არ ვცდები, მე ვარ ერთადერთი პროფესორი, ვინც „საბჭოთა კავშ ირის“ ისტორიას კითხულობს. – რატომ იკითხება დღეს „საბჭ ოთა ისტორია“? – 2 წლის წინათ ილიას უნივერ სიტეტში ჩავუყარეთ საფუძველი
საბჭოთა კვლევებს. საბჭოთა ისტო რიის ცოდნის გარეშე ძალიან ძნელი იქნება, ვისაუბროთ საქართველოს ისტორიაზე, რადგან XX საუკუნის ძირითადი ნაწილი საბჭოთა პერი ოდზე მოდის... გარდა ამისა, „ჯიპა ში“ ვკითხულობ ლექციებს, მანამდე ვმუშაობდი ქართულ კინოცენტრში, საარქივო განყოფილების ხელმძღ ვანელად. ვცდილობდით, როგორმე მოგვევლო ძველი ქართული ფი
ლმებისთვის. გვინდოდა, საქართ ველოში შექმნილიყო ახალი, კარგი ხარისხის არქივი, თუმცა ეს ძალიან დიდ თანხებთანაა დაკავშირებული და იმედი მაქვს, ოდესმე გაკეთდება. – კინოცენტრის დატოვება რამ განაპირობა? – კინოცენტრში ხელმძღვანე ლობა შეიცვალა, შემდეგ შემომთ ავაზეს ლიტერატურის მუზეუმში გადმოსვლა და რასაკვირველია,
ესეც უაღრესად საინტერესო საქმ ეა. ლიტერატურის მუზეუმი ყველ ას წარმოუდგენია ისეთ ადგილად, სადაც სულ გამოფენები ტარდება. მუზეუმი კი სინამდვილეში არის დი დი არქივი, XIX საუკუნემდე შემონა ხული ხელნაწერები და დოკუმენტ ები ხელნაწერთა ცენტრში ინახება. XIX-XX საუკუნეები კი ძირითადად ლიტერატურის მუზეუმშია. ეს არის უზარმაზარი არქივი 120 000 ხელნა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იტერატურული მუზეუმიდან
EXCLUSIVE
წერითა და 30 000-მდე ფოტოთი. ინტერნეტში რა ფოტოც გინახა ვთ ქართველი მწერლებისა, 60% არის ჩვენი მუზეუმის. საავტორო უფლებებს არავინ იცავს და არ არის მითითებული, რომ ჩვენი მუზეუმიდანაა. უმნიშვნელოვა ნესი და ქართული კულტურის თვის ფასდაუდებელი არქივია. ჩვენს მასალებზე დაყრდნობით, და გამოვცემთ წიგნებს, გარდა
ამისა, ხალხისთვის რომ უფრო ხელმისაწვდომი იყოს, ვმუშაობთ ვებსაიტზე, სადაც დიდი მასალა ნაბიჯ-ნაბიჯ, ნელ-ნელა დაიდება. მასალები, რომლებიც ჩვენთან ინახება, დაბეჭდილი სახითაც გამოდის, და ესეც ძალიან მნიშ ვნელოვანია. ასევე მნიშვნელოვ ანია საგამომცემლო საქმიანობა, არქივის მოვლა-პატრონობა და ამ არქივის გამდიდრება.
– ალბათ, ბევრი ორიგინალია ამ მუზეუმში, თქვენი აქ მუშა ობის პერიოდში თუ არის სიახ ლე, ამ მხრივ? – ჩვენთან შემოვიდა ორიგინ ალები – გრიგოლ რობაქიძის ბო ლო სასიყვარულო მიმოწერები გიტა ფონ შტრახვიტცთან. მისი წერილები შტრახვიტცის დამ – ბეტი ფონ შტრახვიტცმა გადმ ოგვცა. შემდეგ მე ჩამოვიტანე
ავსტრიიდან შტეფან ცვაიგისადმი მიწერილი 70-ზე მეტი წერილი. ამ წე რილების დიდი ნაწილი უცნობია. ზო გჯერ ბედის ამბავია. ვინ წარმოიდგ ენდა, რომ XXI საუკუნეში ვინმე ვაჟა ფშაველას უბის წიგნაკს გვაჩუქებდა. გასული წლის ზაფხულში ერთმა ქა ლბატონმა უსასყიდლოდ გადმოგვცა ეს უბის წიგნაკი. ამ ქალბატონის მა მა ვაჟა ფშაველას შვილს იცნობდა. ეს წიგნაკიც ვაჟას შვილმა მისცა მას. სხვადასხვა ჩანაწერებში ვაჟას მიერ ჩაწერილ „კისელის რეცეპტსაც“ ნახა ვთ. 1907 წელს ვაჟას ჩაუწერია სიზმ არი. თუ სიზმრების ინტერპრეტაცი ას ხელს მოვკიდებთ, შესაძლებელია, იყოს ილია ჭავჭავაძის მკვლელობის ხედვა. ძალიან საინტერესოა. პატარა ჩანახატებიცაა. თავისთავად, ის ფა ქტი, რომ 2011 წელს ვაჟა ფშაველას სრულიად უცნობი უბის წიგნაკი გა მოჩნდეს და გაჩუქონ, მგონი, მართ ლა გასაოცარი და შთამბეჭდავი ამბა ვია... მუზეუმში იმართება ყოველდ ღიური კულტურული ღონისძიებები, ეწყობა გამოფენები. ახლა გვაქვს ორი გამოფენა – ლევან ხარანაულის ნახატების და გალაკტიონის. – დამთვალიერებელი გყავთ? – პანაშვიდებზე რომ იციან ხო ლმე, ასე მოდიან აქაც, მხოლოდ გა ხსნაზე და დახურვაზე. ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან ბევრი დადის, მაგრამ მნახველები არიან. გალაკტიონის გა მოფენამ დამთვალიერებელი მოიზ იდა. ვინც მოდის, ყველა კმაყოფილი რჩება. – მრავალფეროვანი მასალა გა ქვთ გამოფენილი, ეს მთლიანად მუზეუმის საკუთრებაა? – კი, ჩვენი არქივიდან არის. აქ არ არის მარტო სურათები, დამთვალი ერებელი აქ ბევრ ახალს იპოვის, მათ შორის სპეციალისტიც. ძალიან დიდი შრომაა ჩადებული, გაშიფრულია ყვ ელაფერი. გალაკტიონის მიერ პატა რა ქაღალდზე დაწერილიც კი. დიდი ხანია, რაც ვმუშაობთ. ამ უზარმაზა რი მასალის დაწყობა, დალაგება, ამ ოკრეფა იმისი, რაც მის ცხოვრებასა და შემოქმედებას გვაჩვენებს, ადვი ლი არ იყო. ლიტერატურის მუზეუმს აქვს გამოცემული გალაკტიონ ტა ბიძის ოცდახუთტომეული... გარდა ამისა, ჩვენ ვაწყობთ შეხვედრებს მწერლებთან, დისკუსიებს სხვადასხ ვა ადამიანებთან. გასულ კვირას გვ ქონდა ახალგაზრდა მწერლის ზაზა პაპიაშვილის წიგნის პრეზენტაცია. ვცდილობთ, მოვიზიდოთ უცხოელი ლიტერატორები. სამწუხაროდ, ფი ნანსები არ გვყოფნის. ჰოლანდიის საელჩოს დახმარებით ჰოლანდიელი ავტორები მოვიწვიეთ. ასევე, გერმან ელი ავტორებიც. ჩვენთან იმართება ფილმების ჩვენება, დისკუსიები საჭი რბოროტო საკითხებთან დაკავშირ ებით, ძალიან ბევრი ადამიანი დადის და რაც ყველაზე მეტად მახარებს – ახალგაზრდობა. – გამოდის, თქვენმა მოსვლამ მუზეუმი გამოაცოცხლა... – ვფიქრობ კი. ადრეც მუშაობდა, თუ მცა ვერ ვი ტყ ვი, რომ ცუ დად, მაგრამ ისეთ თემებსა და საკითხებ ზე ვსაუბრობთ დღეს, რომელიც სა ზოგადოებისთვის უფრო საჭირო და საინტერესოა. თუმცა ფინანსები რომ იყოს, უფრო მეტ საქმეს გავაკეთებდ ით. საერთოდ, საქართველოში ისეთი მნიშვნელოვანი ინსტიტუციისთვის, როგორიც ლიტერატურის მუზეუმია, ძალიან ძნელია იპოვო სპონსორი. სა გამომცემლო საქმეში გვყავს ერთა დერთი სპონსორი, „მაგთის“ სახით. ადრე ერთ-ერთ ღვინის კომპანიას მოჰქონდა ჩვენთან ღვინო გამოფე ნის გახსნისას, წელს ამაზეც უარი გვ ითხრეს. ეს არის ძალიან სერიოზული პრობლემა, როდესაც საქართველოში ადამიანები დიდი სიამოვნებით სვამ ენ სადღეგრძელოებს ქართული კუ ლტურის შესახებ და სინამდვილეში ერთი თეთრის გაღებაც კი არ უნდათ, თუნდაც ლიტერატურის მუზეუმის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თვის, თუ ეს მედიაში არ გაჟღერდე ბა, ყოველგვარ ინტერესს კარგავენ ყველაფრისადმი. ძალიან სამწუხარ ოა ასეთი დამოკიდებულება. – თქვით, რომ, ვინც საბჭოთა ის ტორია კარგად არ იცის, ის საქართ ველოს ისტორიას, რეალობას ვერ აღიქვამს... თქვენ რას იტყვით დღ ევანდელ რეალობაზე? – საბჭოთა კავშირის წარსულმა ძალიან დიდი ზემოქმედება მოახდინა ჩვენს ყოფაზე. ეს გავლენა ადამიანე ბის აზროვნებაში დღესაც ძლიერად იგრძნობა. თუ გვინდა, რომ დისტან ცია შეიქმნას საბჭოთა კავშირთან, შესწავლილი უნდა იყოს, როგორი იყო საბჭოთა პერიოდი. არა მხოლ ოდ XII-XIII საუკუნეების ისტორიით, სიდიადით უნდა ამაყობდე, ქვეყნის უახლოესი წარსულიც უნდა იცოდე. მტკივნეული ისტორიის ცოდნა არ ანაკლებად მნიშვნელოვანია, ვიდრე სასიამოვნოსი. – როგორ აფასებთ რეალობას, იმას, რაც ქართულ პოლიტიკაში ხდება? – ეს თემა შორს წაგვიყვანს. ზოგი რამ მომწონს, ზოგი რამ – არა. თუ მცა, ვცდილობთ, რომ ჩვენი მდგომა რეობა გაუმჯობესდეს... ყველა უნდა ეცადოს ამას. თუნდაც კარგი გამო ფენა, ამ მხრივ, არის ერთი პატარა ნაბიჯი. – ოდესმე თუ გქონიათ პოლიტი კაში მოსვლის სურვილი? – ბავშვობიდან პოლიტიზებულ გა რემოში ვიზრდებოდი და ყოველთვის ძალიან მაინტერესებდა პოლიტიკა, ახლოს იყო პოლიტიკული თემები. დღესაც ძალიან მაინტერესებს, მიუხ ედავად იმისა, რომ აქტიურად არ ვარ ჩართული. თავისთავად, ნებისმიერ მოქალაქეს უნდა აინტერესებდეს, მის გარშემო რა ხდება. – მახსოვს, როდესაც მამათქვენი პრეზიდენტობის კანდიდატი იყო, იყვნენ ადამიანები, რომლებსაც უნდოდათ, რომ ის პრეზიდენტი ყოფილიყო. ზოგიერთნი პირიქით ფიქრობდნენ და მწვავე გამოსვლე ბიც ჰქონდათ. როგორ უყურებდით მაშინ ამას, როგორ შეფასებას აძ ლევდით? – ძალიან ბევრი ადამიანი ეუბნებ ოდა მას, რომ კარგი იქნებოდა, თუ ასეთ ნაბიჯს გადადგამდა. შემდეგ ძა ლიან ბევრი განუდგა. მათ მიიჩნიეს, რომ შევარდნაძე საქართველოსთვის უკეთესი იქნებოდა. თუმცა, ვნახეთ, შევარდნაძე იყო თუ არა უკეთესი. ვფიქრობ, თუ ისეთი ადამიანი, როგო რიც მამაჩემი იყო, გახდება საქართ ველოს პრეზიდენტი, მართლა დემო კრატიულ ქვეყნად ჩამოყალიბდება საქართველო, ისევე როგორც ჩეხე თში ვაცლავ ჰაველი იყო არატიპური პოლიტიკოსი. თუ ჩეხეთში იყო შესა ძლებელი ასეთი რამ, საქართველოში რატომ არ უნდა ყოფილიყო შესაძლ ებელი? მაგრამ რაც მოვიმკეთ ასეთი დამოკიდებულებით, კი დავინახეთ. – რომელიმე პარტიიდან ხომ არ გქონიათ შემოთავაზება? – არა, არ მქონია. სურვილიც არ მაქვს, მოცემულ რეალობაში ვიყო პოლიტიკურად აქტიური. – როგორც ვიცი, წერთ კიდეც. წერის ნიჭი მამისგან დაგყვათ? – ამ ბოლო დროს იშვიათად ვწ ერ, რადგან დრო ნაკლებად მაქვს. კითხვის ნიჭი უფრო დამყვა, ვიდრე წერის. კითხვაც მნიშვნელოვანია. – რას ფიქრობთ, დიდხანს და რჩებით მუზეუმში? – საერთოდ, დიდხანს ერთ ად გილას გაჩერება არ მიყვარს, გარკ ვეული დროის შემდეგ მწყინდება, მაგრამ აქ იმდენად ბევრი მასალაა, იმდენია გასაკეთებელი და მართ ლაც შესაძლებელია, რომ ეს მუზე უმი ერთ-ერთ უმსხვილეს კულტ ურულ ცენტრად იქცეს საქართვე ლოში, რომ ამისთვის ნამდვილად ღირს უფრო დიდი ხნით გაჩერება და მეტის გაკეთება. ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
39
მამუკა კიკალიშვილი - ფოტოგრაფი თამარ გონგაძე
ფოტოგრაფი ბიზნესმე ნი ვარო,- ამბობს. მისი სახელი გლამურულ და ფეშენ ფოტოგრაფია სთან უკვე ექვსი წელია ასოცირდება. თუ პროე ქტში „კიკალასტუდიოა“ გარეული, მისი ხარისხი უკვე გარანტირებულ ად მაღალია. 2005 წელს სახლის სარდაფში გა ხსნილმა ფოტოსტუდიამ თინეიჯერობაში „ზე ნიტზე“ მეოცნებე ბიჭს აღიარება მოუტანა. ჰო ბი ბიზნესად აქცია, ბი ზნესი მისი იმიჯის ნა წილი გახდა. ერთი წლის წინ მეორე სტუდიაც გა ხსნა - „კიკალასტუდიო ფემილი“. დღეს კიკალას ბრენდით ფოტოპროე ქტებზე თვითონ მუშა ობს, „კიკალასტუდიოს“ სახელით მისი სტუდია, „კიკალა ფემილით“ - მე ორე სტუდია. ახლახან კი გავრცელდა ხმა, მა მუკა კიკალიშვილი დი ღომში კინოსტუდიას აკეთებსო. განგაში ცრუ აღმოჩნდა. თუმცა სულ რეალობას მოწყვეტილი - არა. კიკალას ახალი ფოტოსტუდიისთვის და სამკერვალო ფაბრიკის თვის ფართი შეუძენია და ტანსაცმლის ხაზის გამოშვებას აპირებს. მაშ ასე, ფოტოგრაფის გზა ჰობიდან ბიზნესმე ნობამდე. „ზენიტი“ „ენერგეტიკის ფაკულტეტი დავამთავრე, მერე სადოქტ ორო დავიცავი. მეცხრე წელია ამერიკული კომპანია „ტეტრ ატეკის“ (ინფრასტრუქტურა, ენერგეტიკა, ჰიდრორესურსე ბი) მენეჯერი ვარ საქართვე ლოში. ბავშვობაში მარჯანიშვი ლზე ფოტომაღაზიის ვიტრ ინაში ფოტოაპარატ „ზენიტს“ ვუყურებდი და მასზე ვოცნებ ობდი. 300 მანეთი ღირდა. ეს დიდი ფული იყო. მე კი 12 წლ ის ვიყავი. 15 მანეთად ვიყიდე „სმენა“, თითზე მაზოლი რომ გამიჩინა, დღემდე მაქვს. მე ზობლის გოგონებს ვიღებდი. ლაბორატორიაც მქონდა და წითელ შუქზე ვამჟღავნებდი ფოტოებს“. სტუმრად ლორეტი „ქუჩაში დგომა არ მიყვარ და, არც მორფინისტი ვყოფ ილვარ. რაღაც ხომ უნდა მეკე თებინა? ავდექი და 1999 წელს რობერტინო ლორეტი ჩამოვი ყვანე, ოპერაში იმღერა. მისი პროდიუსერი მოსკოვში გავი ცანი. მამაჩემს ძალიან უყვარს რობერტინოს შემოქმედება. მეც მოვუყევი ამის შესახებ და რომ ჩამოფრინდა, აეროპორტ იდან პირდაპირ სახლში გამო მყვა, მამაშენი უნდა ვნახოო. დაჯდა როიალთან, „ავე მარია“ შეასრულა. მამას ელაპარაკა. მეზობლები გაგიჟდნენ, ლიმუ 40
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ი შ ა ი დ უ ტ ს ს მ „ჩე ფოტოებს ც ი ლ ე ბ ე გ ა ლ დამ იღებს“
კიკალა ტანსაცმლის ხაზს უშვებს ზინი და დაცვის მანქანები რომ დაინახეს“. „საიმიჯო ფოტოებს მე ვი ღებ“ „ზოგს ცხენი უყვარს, თვეში ერთხელ რომ მოაჯდეს და გა აჭენოს, იპოდრომზე ინახავს. სტუდიის შენახვაც ძვირი სიამ ოვნებაა. მის ბიზნესად ქცევაზე ვფიქრობდი. სტუდიამ შემოსა ვლის მოტანა დაიწყო და თავი დააფინანსა. დღეს თხუთმეტი თანამშრომელი გვყავს. ჩემთან დამლაგებელიც იღებს ფოტო
ებს. ერთი წელია მაქვს „კიკალა სტუდიო ფემილი“. იქ ფოტოგრ აფს რომ არ სცალია, ადმინისტ რატორიც იღებს და კარგადაც გამოსდის. ჩვენი ფოტოგრაფები უნივერსალურები არიან. ვახუნა ალანია ფოტოგრაფიასთან ერ თად სტუდიის მენეჯერიც არის და ფოტოებსაც ამუშავებს. არტ დირექტორი ლადო ბოკუჩავა ტანსაცმლის დიზაინერიც არ ის, მაკიაჟსაც აკეთებს. ბოლო პროექტები სულ ჩვენი ტანსაც მლითაა გადაღებული, დიზაინ
ერის ტანსაცმელს არ ვიყენებ. მას ფოტოგრაფიასაც ვასწავლი. ჩემთან თანამშრომლები ფუნქ ციურად არ დაგვიყვია. უფრო ორგანიზებულები არიან და კლ იენტიც არ რჩება უკმაყოფილო. ძირითადად საიმიჯო ფოტო ებს მე ვიღებ. როდესაც დამკვე თის გემოვნებით ვიღებ, აფიშ ირებას არ ვუკეთებ, არ ვაწერ, რომ ჩვენი სტუდიის გადაღებუ ლია. ჩვენთან ფოტოს გადაღება ყველაზე იაფი და ყველაზე ძვ ირია. ერთი ფოტო 2 ლარიდან იწყება და კომერციული ხასიათ
ის სერია, ექვსი ფოტო, 5 ათას ლარამდე ადის“. „ფლეიბოი“ - წარმატებული პროექტი „ერთ-ერთი წარმატებული პროექტი იყო „ფლეიბოის“ და „კოსმოპოლიტენის“ პროექტი. გლამურული ფოტოების დაბე ჭდვა პირველად ჩვენ დავიწყ ეთ. შორენა ბეგაშვილი „ფლეი ბოიმდე“ პოპულარული არ იყო. მას პირადად მე ვთხოვე, რომ ამ პროექტისთვის გადაეღო ფო ტოები. ჟურნალის და შორენას
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ფის გზა ჰობიდან ბიზნესმენობამდე
„გემოვნება გაქვს, იცი, როგორ გადაიღო და რა შედეგს მიიღებ. ამიტომ წინასწარი განწყობის შექმნა არ მჭირდება“
EXCLUSIVE „ტანსაცმლის ხაზი მექნება, რამე სახელს დავარქმევ, ჯერ არ მომიფიქრებია“ ტანდემიც წარმატებული აღ მოჩნდა. სითამამემ გახადა პო პულარული. ნინას ფოტოებით „ფლეიბოი“ რომ გაიყიდა, იმ რა ოდენობით, მე მგონი, არც ერთი ჟურნალი არ გაყიდულა. მაგრამ საზოგადოება მენტალურად არ იყო მზად ამ ტიპის ჟურნალის თვის. და დაიხურა კიდეც. თუ მცა პროექტმა ჩვენ სტუდიას პოპულარობა მოუტანა“. „ძველი და ახალი“ „ახლა ვმუშაობთ პროექტზე „ძველი და ახალი“, კატალოგია.
წიგნის თანაავტორი ვარ. იდეა „ემთისტუდიოს“ ეკუთვნის. არ ქივიდან ძველი, 100-200 წლის წინანდელი ფოტოები ავიღეთ და ადგილის იდენტიფიკაციის (სადაც ისინია გადაღებული) და შინაარსის გამეორებით - პროფ ესიის და პორტრეტების მიხე დვით - თანამედროვე ფოტოებს ვიღებთ. ანუ შედარებაა - 20-ე საუკუნის მეეზოვის და ახლანდ ელის. კატალოგში სამასი ფოტო შევა. ახლა პორტრეტებზე ვმუშ აობთ და ცნობილ სახეებსაც მო ვახვედრებთ მასში“.
კიკალას ტანსაცმლის ხაზი „დიღომში შენობა ვიყიდე, დიდი სივრცით ფოტოსტუდიი სთვის და სამკერვალო ფაბრიკ ისთვის. დიზაინერები - ლადო ბოკუჩავა და რუსკა ოსიაშვილი იმუშავებენ ამ ლაბორატორი აში. ტანსაცმლის ხაზი მექნება, რამე სახელს დავარქმევ, ჯერ არ მომიფიქრებია და ჩვენი ფო ტოპროექტებისთვის გამოვიყე ნებ. ფეშენს რომ იღებ, ტანსაც მელი და სტილი თუ არ ვარგა, იმ ფოტოს აზრი არ აქვს. ჩვენს ტა
ნსაცმელს კატალოგსაც ჩვენ გა ვუკეთებთ. მისი წარმოების თვ ალსაზრისით ეს გზა ეფექტური იქნება. ვთვლი, რომ გემოვნება მაქვს. თან ამ სფეროში გამოცდ ილებაც დამიგროვდა. 1995 წე ლს, ავთანდილმა რომ კარიერა დაიწყო, მისი მენეჯერი ვიყავი. მაშინ მოდის ფესტივალი გავა კეთეთ, ახლა რომ მოდის კვირ ეული ჰქვია. ხუთი წელი ვიყავი მოდის ბიზნესში. მსუბუქი მრ ეწველობის დეპარტამენტის სა მმართველოს უფროსად რომ ვმ უშაობდი, ავთანდილი ქუთაისში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ფაბრიკა „იმერეთში“ გავუშვი სამუშაოდ. ხუთი წელი იქ ცხ ოვრობდა და კერავდა. ყოვე ლწლიურად ჩვენებებს ვუკე თებდი. ამდენად ამ სფეროში გამოცდილება დამიგროვდა“. „განწყობის შესაქმნელად არაფერი მჭირდება“ „მუშაობის დროს ზოგჯერ ვყვირი ხოლმე, თუმცა ჩვევ ად არ მაქვს. განწყობის შესა ქმნელად არაფერი მჭირდება. არ ვარ რომანტიკული ტიპი. გემოვნება გაქვს, იცი როგორ გადაიღო და იცი, რა შედეგს მიიღებ. ამიტომ წინასწარი გა ნწყობის შექმნა არ მჭირდება. შედეგი ყველას ძალიან მოსწ ონს. ფრანგ ფოტოგრაფთან მაქვს ურთიერთობა, რომელიც შენიშვნას მაძლევს. კრიტიკ ის მიმართ ნორმალური დამო კიდებულება მაქვს. როგორც ფოტოგრაფმა, განათლება ინ ტერნეტით მივიღე. რა მნიშვნ ელობა აქვს, წიგნში წაიკითხავ თუ ინტერნეტში? თუ გინდა ისწავლო, მაინცდამაინც მასწ ავლებელი არ გჭირდება. ფოტოგრაფებისთვის საიტი გავაკეთე, სადაც ფოტოგრაფ ებს შეუძლიათ გამოფინონ ნა მუშევრები. გვერდზე 5 ათასი მომხმარებელია დარეგისტრი რებული“. პირადი „ჩემი მეუღლე, ნატალია ჯღარკავა, მოდელი არ არის. ჰგონიათ, რომ მე მაინცდამაი ნც მოდელი ცოლი უნდა მყავ დეს. ექიმია. ერთი წელი ვიყა ვით შეყვარებულები და 1996 წელს ვიქორწინეთ. გვყავს 13 წლის ნინო, 9 წლის ლადო და 5 წლის კესო. ყველას გასაგონად მინდა ვთქვა - მყარი ოჯახი მა ქვს და ცოლთან დაშორებას არ ვაპირებ! მე ვთვლი, რომ კაცმა ცოლი ერთხელ უნდა მოიყვა ნოს“. - მეუღლე მოდელებზე ეჭ ვიანობს? თქვენს გარშემო ხომ მუდმივად მოდელები ტრიალებენ. - ეჭვიანობის საფუძველს არ ვაძლევ. მე ხომ არ ვამოწმებ საავადმყოფოში მორიგედ რომ რჩება? იცის, სად ვმუშაობ. - გინდათ ქალიშვილები მოდელები გახდნენ? - თუ უნდათ, გახდნენ. მონა ცემები აქვთ. თუ პორთფოლი ოს გადაღება დასჭირდებათ, გადავუღებ, სხვა რითი დავე ხმარო? თუ მიიღებს რომელი მე სააგენტო, მიიღოს. მაგრამ ეს სფერო ჩვენთან ჯერჯ ერობით არ არის ანაზღაურ ებადი. სამოდელო ბიზნესში პერსპექტივა საზღვარგარეთ უფრო არის.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
41
ზაალ ჩიქობავა – რუსთაველის თეატრის ეკა ჩიკვაიძე ხუთი წელია შოთა რუსთავ ელის თეატრის მმართველია, მანამდე ამავე თეატრის მსახ იობი და დირექტორის მოადგი ლე იყო. თუმცა ზაალ ჩიქობა ვას სამსახიობო კარიერა მარჯ ანიშვილის თეატრიდან იწყება. პარალელურად თეატრალურ სარდაფში, თავისუფალ თეატ რსა და სამეფო უბნის თეატრში მოღვაწეობდა. თეატრალურ სფეროში მოხვედრა მისი ბავშ ვობის ოცნება იყო, თუმცა თა ვიდანვე თეატრის მხატვრობა უნდოდა, მერე რეჟისორობაზე ფიქრობდა, მაგრამ საბოლოოდ მაინც მსახიობობა არჩია. ახ ლა 41 წლ ის არ ის და თეატრის მართვასთან ერთად, არც რო ლებზე ამბობს უარს. პარალე ლურად რუსთაველის თეატრის მსახიობია. ზაალ ჩიქობავა: „ამ სფეროზე ნამდვილად ძალიან პატარაობიდან ვოცნებობდი. ბოლო წუთამდე მქონ და გადაწყვეტილი, რომ რეჟისორობა მინდოდა, თუმცა როცა ვაბარებდი იმ წელს სარეჟისორო ფაკულტეტზე არ იყო მიღება და სამსახიობოზე ჩავაბა რე. მერე ვაპირებდი სარეჟისოროზე გადასვლას, მაგრამ ჩემმა მეგობარმა, ნიკო გომელაურმა, იქით გადამწონა, მოდი ერთად ვართ, ერთად დავამთ ავროთ ეს კურსი და მერე იფიქრე, გი ნდა თუ არა გადასვლაო და ასე შევრჩი მსახიობის პროფესიას. ნამდვილად არ ვნანობ, რადგან ძალიან ბევრ საინტე რესო როლზე, ძალიან საინტერესო რეჟისორებთან მიმუშავია. თუნდაც დოის პირველი სპექტაკლი „მადამ ბოვარი“, დათო საყვარელიძის „დო ქტორი ფრანკენშტეინი“, ისევ დოის „სალომეა“ და ა.შ. ასევე ის სპექტაკლ ები, რომლებშიც დღესაც ვთამაშობ. თეატრალური რომ დავამთავრე, მო ზარდ მაყურებელთა თეატრში მოვხ ვდი, სადაც შალვა გაწერელიას ახალ გაზრდული დასის შექმნა უნდოდა და რამდენიმე ადამიანი მიგვიწვია. ერთი წლის შემდეგ უკვე მარჯანიშვილის თეატრში გადავედი. პარალელურად სხვა თეატრებშიც ვმუშაობდი და სა ინტერესო იყო ჩემთვის სხვადასხვა თეატრალურ სივრცეში მოძრაობის პროცესი. 2005 წლიდან უკვე რუსთ აველის თეატრში ვარ, ჯერ როგორც მსახიობი და დირექტორის მოადგილე და დღეს უკვე, როგორც მმართველი. რეჟისორობაზეც მიფიქრია და ამ კუ თხითაც მიმუშავია. ლიტერატურის მუზეუმში მე და იზა ორჯონიკიძემ ლიტერატურული თეატრი გავაკე თეთ, სადაც, 5 წლის მანძილზე, არაე რთი პოეტისა და მწერლის ლიტერა ტურული სპექტაკლი შევქმენით და მათ საიუბილეო თარიღებს თუ კონკ რეტულ გამოცემებს ვუძღვნიდით. ამ ას გარდა, ჩემი რეჟისორული გამოცდ ილება, როგორც დიდ ღონისძიებებზე, ასევე ქუჩის კონცერტების კუთხითაც დღემდე გრძელდება“. დედა – ზანდა იოსელიანი მის მსახიობად ჩამოყალიბებაში დიდი როლი ოჯახმა ითამაშა. დედა ცნობილი მსახიობი ზანდა იოსელიან ია. მამა მეცნიერი იყო, თუმცა მამის მხრიდანაც მსახიობებით იყო გარშ ემორტყმული. მისგან განსხვავებით, ძმებმა განსხვავებული პროფესიები აირჩიეს, უფროსი ძმა (მერაბი) სპორ ტს გაჰყვა, უმცროსი ძმა (ბაკური) ოპ ერატორია. „ოჯახის გავლენა ნამდვილად იყო, რადგან დედა მსახიობი მყავდა. მამა, მიუხედავად იმისა, რომ სხვა პროფ ესიისა იყო, მრავალი წელი მოსკოვში ცხოვრობდა, ასევე იყო ჩვენი ოჯახიც. ბებიები, რომლებიც მოსკოვში ცხოვ რობდნენ, ერთი ვახტანგოვის თეატ რის მსახიობი იყო, მეორე თვითონ ვა ხტანგოვის დროიდან მოყოლებული, მისი ასისტენტი. ამ ოჯახშიც ყოველ საღამოს ისეთ ადამიანებთან მქონ და შეხება, როგორებიც იყვნენ კატია რაიკინა, ბორისოვა, ულიანოვი, ლა ნავოი და ა.შ. ეს ადამიანები, სხვა თე ატრალურ საზოგადოებასთან ერთად, ჩვენს ოჯახს თბილისშიც სტუმრობდ ნენ. მერე მთელი ზაფხულის გატარე ბა იქ მიწევდა და ძალიან საინტერესო
42
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„ძალიან რთული იყო ჩემთვის გადაწყვეტილების მიღების მომენტი, როცა მმართველი უნდა გავმხდარიყავი“ „დასაწყისში ხელფასი თითო გამოსვლაში დაახლოებით 21 თეთრი მქონდა და თვის ბოლოს 3 ლარამდე თუ მოგროვდებოდა, ბედნიერება იყო“
დედასთან წლები იყო ჩემთვის, რადგან მოსკ ოვის საერთაშორისო კინოფესტ ივალის აბონიმენტი მქონდა, ასევე ბილეთები ყველა იმ ახალ სპექტა კლზე, რაც მოსკოვის თეატრებში იდგმებოდა. ზანდას შვილი რომ ვიყავი, თავისთავად, თბილისშიც თეატრის კარი ყოველთვის ღია იყო ჩემთვის. ფაქტობრივად იქ გავიზა რდე. შემოსასვლელიდან დაწყებ ული, მსახიობთა საგრიმიოროთი დამთავრებული, კარგად და ძირე ულად ვიცნობდი იმ ატმოსფეროს,
რასაც თეატრი ერქვა და ამან შემიწყო ხელი იმაში, რომ ასეა თუ ისე, მგონ ია, თე ატ რი ვი ცი და მე სმის. მიუხედავად ამისა, ვერ ვიტყვი, რომ ზანდას შვილობის გამო დიდი ხე ლშეწყობა მქონდა, როცა თეატრალურში ვაბარე ბდი. ტურები რომ გავი არე, გამოცდების შემდეგ ურეკავდნენ კოლეგები დედაჩემს და ეუბნებოდ ნენ, თურმე შენი შვილი იყო გამოცდაზეო. რაც მთავარია, დღეს როგო ერთად რიც არის ზაალ ჩიქობავა, ჩემი მშობლების დამსახ ურებაა, რადგან მათ ჩა დეს ის, რასაც ჩვენ დღეს ვავლენთ. თუნდაც იმით ვარ მადლიერი, რომ ჩემს ოჯახში, არც დედისგან და არც მამისგან არ გვქონია მითითე ბა, რომელიმე გზა აგვერჩია. ყოვე ლთვის გვაძლევდნენ იმის საშუალ ებას, რომ თავისუფლად გვეფიქრა და გვეაზროვნა“. მმართველი თეატრის მმართველად დანიშვ ნის შემდეგ, პასუხისმგებლობები
გაიზარდა, თუმცა დასის წევრებ თან დამოკიდებულებები არ შეცვ ლილა. გარდა ამისა, ზაალი უკვე 2 წელია ტუბერკულოზის კეთილი ნების ელჩია. ტუბერკულოზით და ავადებული ადამიანების დასახმარ ებლად უფრო მეტი ინფორმაციის მიღების მიზნით, 2 თვის წინ, ჟენე ვაში და ტურინში გამართულ კონფ ერენციებზე იმყოფებოდა. „ძალიან რთული იყო ჩემთვის გადაწყვეტილების მიღება, როცა მმართველი უნდა გავმხდარიყავი, თუმცა თვითონ თეატრი ძალიან მნიშვნელოვანი და მთავარი იყო ჩემს ცხოვრებაში, თან გარკვეული გამოცდილებაც მქონდა მენეჯმენ ტის სფეროში. შემდეგ უკვე კურს ებიც გავიარე, რომ უფრო მეტად გაღრმავებულიყო ჩემი ცოდნა მე ნეჯმენტის კუთხით, ვიფიქრე, რომ უფრო მეტი და საინტერესო შეიძ ლება გამეკეთებინა, როგორც თე ატრის მენეჯერს და მმართველს, რადგან დღეს არა მარტო საქართ ველოში, არამედ საერთოდ, ცოტა სხვა ვითარებაა თეატრალურ სივრ ცეში. ზოგი ამას კრიზისს უწოდებს, ზოგი ძიების პროცესს. მე ვფიქრობ, რომ ეს ძიების პროცესია, რადგ ან მუშაობა უწყვეტად მიდის. თე
ატრი ყოველთვის მაყურებელზეა ორიენტირებული, რადგან ცარიელ დარბაზში თამაში არავის უხარია. იყო რაღაც ეტაპი, როცა მართლა ძალიან მწირი მაყურებელი გვყა ვდა და შეიძლება სპექტაკლიც კი მოგვეხსნა იმის გამო, რომ ბილეთი არ იყიდებოდა, თუმცა დღეს აღარ არის ის მდგომარეობა, რომ ჩვენ ცარიელ დარბაზში ვთამაშობდეთ. რაც მმართველის თანამდებობაზე დავინიშნე, ძველ ზაალსა და ახლა ნდელს შორის, რადიკალური სხვა ობა არ მომხდარა. ყოველთვის ვც დილობ და თავისთავად, თეატრის ხელმძღვანელი მუდმივად ორიე ნტირებული უნდა იყოს იმაზე, რომ მსახიობი კარგ პირობებში ჰყავდეს, უნდა ჰქონდეს სამუშაო და ყველა პირობა უნდა შეუქმნა, რომ პროდ უქტიული იყოს. აქედან გამომდ ინარე, მგონი არც მე დამირღვევია ის ბალანსი, რომელიც უნდა არსე ბობდეს ხელმძღვანელსა და დასის წევრებს შორის“. კლუბის მენეჯერი თბილისის პირველ კლუბ „ჯოი“ში რამდენიმე წელი მენეჯერად იმუშავა და შოუ პროგრამებს ხე ლმძღვანელობდა. პარალელურად
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ს მმართველის ექსკლუზიურად პირადი
EXCLUSIVE ოჯახთან ერთად
„
რაღაცნაირად ვახერხებ, კარგი მამა ვიყო, სითბოს და ალერსს არ ვაკლებ შვილებს და ვცდილობ იგრძნონ, რომ ისინი ძალიან მიყვარს
~
ვაჟთან ერთად
სპექტაკლები ჰქონდა და „რუსთ ავი2“-ზე ფილმებს ახმოვანებდა. გადატვირთული გრაფიკის გამო დღე-ღამეში სულ ძილს 3-4-საათი ახერხებდა და ძილის ეს რეჟიმი დღ ემდე გამოჰყვა. „ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი და გახმაურებული კლუბი მაშინ „ჯოი“ იყო. ძალიან მიხარია, რომ ამ კლუბში არაერთი ბენდი და ჯგუფი შეიქმნა და ჩვენი მეშვეობით არაე რთი მომღერალი გამოჩნდა. მაშინ შემოსავალიც მჭირდებოდა, თუმცა მარტო ამის გამო ვერსად ვიმუშა ვებ. მსახიობი ვიყავი, დასაწყისში ხე ლფასი თითო გამოსვლაში დაახლო ებით 21 თეთრი მქონდა და თვის ბო ლოს 3 ლარამდე თუ მოგროვდებო და, ბედნიერება იყო. მას შემდეგ 70 ლარამდე ავიდა ხელფასები და უკვე მაღალ ხელფასად ითვლებოდა. პა რალელურად „რუსთავი 2“-ში, 5 წელი, სერიალებს და ფილმებს ვა ხმოვანებდი. ძალიან რთული სამუ შაო იყო, მაგრამ ვთვლი, რომ რაღაც ეტაპზე მსახიობისთვის კარგი პრაქ ტიკაა. 24 -საათიანი სამუშაო რეჟიმი გამომდიოდა, რადგან დილით მივდ იოდი თეატრში რეპეტიციაზე, მერე „რუსთავი 2“-ში გახმოვანებაზე, გა ხმოვანებიდან შეიძლება ისევ თეატ
რში მივსულიყავი და მერე უკვე კლ უბში დილის 5 საათამდე. 3-4 საათი მეძინა, რაც დღემდე თითქმის ჩვევ აში მაქვს. ძალიან გვიან ვიძინებ და ჩემი მაქსიმალური ძილის პერიოდი 4-5 საათია“. უპრობლემო მეოჯახე ათი წელია დაოჯახებულია. თათა სვანიძეს ბავშვობიდან იც ნობდა, თუმცა სიყვარული მოგვ იანებით, მოულოდნელად მოვიდა. თათას პირველი ქორწინებიდან 16 წლის ერეკლე ჰყავს, საერთო შვ ილი კი 8 წლის ნიცაა. მიუხედავად იმისა, რომ სახლში ცოტა დროს ატ არებს, ცდილობს ოჯახს ყურადღ ება არ მოაკლოს. „თათაზე 7 წლით დიდი ვარ. ჩემი უმცროსი ძმის კლასელი იყო, ჩვენს ოჯახში მისი მეგობრები ხშირად იკრიბებოდნენ და ძალიან კარგად ვიცნობდი, თუმცა ჩვენი შეხვედ რა უფრო მოგვიანებით, საერთო მეგობრის ბავშვის ნათლობაში მო ხდა. არ ვიცი იმ დღეს რა მოხდა, მა გრამ თვალი თვალს მოხვდა, გული გულს და აქედან დაიწყო ჩვენი სი ყვარულის ისტორია, რომელიც თვ ეების განმავლობაში გაგრძელდა და ქორწინებით დასრულდა. თათა
ძალიან ადრეულ ასაკში 16 წლისა გათხოვდა, სამწუხაროდ, მეუღლე გარდაეცვალა და დარჩა შვილი, რომელსაც ერთად ვზრდით. მგონი რაღაცნაირად ვახერხებ კარგი მამა ვიყო, სითბოს და ალერსს არ ვაკლ ებ შვილებს და ვცდილობ იგრძნონ ჩემგან, რომ ისინი ძალიან მიყვარს. ერეკლეს ერთი პერიოდი ჰქონ და გამოვლენა, რომ მსახიობობა უნდოდა. ნიცა ბალეტზე დადის, ფორტეპიანოზე, ერთი პერიოდი ტანვარჯიშზეც დადიოდა. სპორ ტისკენს წავა ბოლოს თუ ხელოვნ ებისკენ, არ ვიცი, მაგრამ, ალბათ, ამ ორიდან ერთ-ერთს აირჩევს“. – სახლში განსხვავებული ხა რთ? – სახლში ძალიან ცოტა დროს ვატარებ. როცა რაიმე პრობლე მაა, მირჩევნია სახლში არ ვიყო, რადგან პრობლემები სახლშიც მიმყვება ხოლმე და ამაზე სულ მს აყვედურობენ. მგონი ნორმალური მეოჯახე ვარ. არ ვარ განსაკუთ რებით ავი და მკაცრი. არც დრო მაქვს ამის და არც შესაძლებლო ბა. სახლში რომ ვიჯდე, შეიძლება სხვანაირი ვიყო. პრეტენზია და სურვილი ჩემს მიმართ არის ის, რომ დროზე მივიდე სახლში, ერ
თად წავიდეთ დასასვენებლად, მა გრამ ხშირად არ გამოდის. ძალიან ბევრ დროს მოითხოვს თეატრი და იმ მომენტშიც კი, როცა მივლინ ებაში ან გასტროლებზე ვარ, ჩე მი გული და ტვინი ყოველთვის ამ შენობაშია, რადგან ძალიან საპა სუხისმგებლო საქმეს ვარ შეჭიდე ბული. – ცოლი რა პროფესიისაა? – ცოლს ტექნიკურ უნივერსი ტეტში სინქრონული თარგმანის ფაკულტეტი აქვს დამთავრებუ ლი. მერე ეკონომიკური განხრით წავიდა და ცოტა ხანი ეკონომიკის სამინისტროშიც მუშაობდა, თუ მცა ახლა უმუშევარია. მიუხედავ ად განსხვავებული პროფესიისა, ძალიან კარგად ჩაწვდა ჩემს სფ ეროს. საკმაოდ ლოგიკური მსჯე ლობა აქვს ხოლმე ამა თუ იმ წარმ ოდგენაზე და გარკვეულ ფაქტებ თან დაკავშირებით, რომელიც თე ატრალურ სამყაროში ხდება. მი ხარია, რომ რასაც განვიხილავთ, ძალიან ზუსტი და სწორი ლოგიკა აქვს. უყვარს თეატრი, კინო და ლიტერატურა. შეიძლება ითქვას, რომ ამ მხრივ შემეწყო. გარდა ამ ისა, ძალიან ენერგიული ადამიანია. რასაც აკეთებს, ყველაფერი ადვი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლად გამოსდის: კერვა, ქარგვა, ხა ტვა, რაღაცის შექმნა. ასევე კარგი კულინარია. კვების მხრივ, არ ვარ პრეტენზიული. ყველაფერი მიყვ არს, მაგრამ გემრიელი და კარგად მოწოდებული, ამას დიდ ყურადღ ებას ვაქცევ. საშინლად არ მიყვარს მაღაზიებში სიარული და დიდი პრ ობლემა არის ხოლმე, საზღვარგ არეთ როცა ერთად ვართ, ის სულ მიილტვის, რომ მაღაზიაში შევიდეს და ჩემთვის ეს კატასტროფაა, ხე ტიალის დროს თუ მოვკრავ თვალს რამეს, შეიძლება შევიძინო, ისე, თვალი მიჭრელდება და ვერ ვანს ხვავებ საქონელს ერთმანეთისგან. სიურპრიზებსაც ხშირად ვუკეთებთ ერთმანეთს. ერთხელ ისე მოხდა, რომ წინასაახალწლო საჩუქრების ძიებაში ვიყავით, გავიარე პეკინზე და რაღაც მომეწონა, თათასთვის მინდოდა მეჩუქებინა. გავაჩერე მა ნქანა, შევედი მაღაზიაში, გავიხედე და თათა დგას და ჩემთვის პერა ნგს არჩევს. სიურპრიზი აღარ გა მოგვივიდა და იქვე დავასაჩუქრეთ ერთმანეთი. გამყიდველები ცოტა დაიბნენ, ვერ მიხვდნენ ვინ არიან, რა უნდათ, და რატომ გადაწყვიტეს რომ ამ მაღაზიაში გაუკეთონ ერთმ ანეთს საჩუქარიო.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
43
დავით პაიჭაძე - ჟურნალისტ my View თამარ გონგაძე
ფილოლოგი, ჟურნალის ტი, ტელე და რადიო წამყვანი, ლექტორი და უბრალოდ, ორი ქალიშვილის მამა. ეს დავით პაიჭაძეა. პრაქტიკამ დიდი ხანია მიჩვენა, რომ ჟურნალ ისტებს ან არ უყვართ რესპ ონდენტის ამპლუაში ყოფნა, ან ისეთ კომფორტს გიქმნი ან, რომ მათთან ურთიერთთ ანამშრომლობა სასურველი ხდება. მახსოვს, დათო ნიკუ რაძესთან, ამერიკაში, ელექ ტრონული ფოსტით მქონდა მიმოწერა. კითხვები გადავუ გზავნე და ისეთი პასუხები დამიბრუნა, თითო-ოროლა მძიმე თუ აკლდა მხოლოდ. იყო გამართულიც (წელშ იც და გრამატიკულადაც) და საინტერესოც. შედარება კი იმიტომ მოვიყვანე, რომ ზუ სტად ამ ფორმით ისურვა ინ ტერვიუს მოცემა ბატონმა დავითმა. „ბეჭდური მედიის თვის ინტერვიუს მხოლოდ წე რილობით ვიძლევი“ - მომივი და მისი მესიჯი. ამდენად ჩემს „იმეილზე“ მისი მზა-მზარეუ ლი ინტერვიუ „გაჩნდა“. მა რთალია, ამ ტიპის ინტერვიუ ცოცხალ ურთიერთობას მო კლებულია, თუმცა ყველა მი ნუსს აქვს თავისი პლუსი. მო კლედ, ინტერვიუ „იმეილით!“
„დღემდე მახსოვს ის სიხარული და პატარა სიამაყე“ „ფილოლოგობიდან ჟურნ ალისტობამდე უმოკლესი გზა გავიარე: უნივერსიტეტი 1992 წლის ივნისში დავამთავრე, ხო ლო ივლისში უკვე ვიჯექი მაში ნდელი სახელმწიფო ტელევიზი ის პირველი არხის სტუდიაში და ყოველკვირეული წინასაარჩევნო დებატები მიმყავდა. ახლა რომ ვიხსენებ, პროფესიული თვალსა ზრისით სუსტი იყო. ეს საქმე შე მომთავაზეს ჩემმა მაშინდელმა კოლეგებმა – ასევე ფილოლოგე ბმა – თედო ისაკაძემ და ფიქრია ჩიხრაძემ. პირველი ექვსი გადა ცემა ერთად გავაკეთეთ. სექტ
ემრიდან კი უჩემოდ გააგრძელეს. ოღონდ მაშინ არ მიმაჩნდა, რომ პრ ოფესია შევიცვალე. უფრო შევიმა ტე. ფილოლოგიაში დავრჩი და არც ახლა მიმაჩნია, რომ ყველა კავშირი მაქვს გაწყვეტილი ამ პროფესიასთ ან. ვწერ ხოლმე რეცენზიებს, ზოგ დისციპლინაში, სტუდენტებს რომ ვასწავლი, გათვალისწინებულია ფი ლოლოგიური კომპონენტი და – ეს უკვე ცოტა არასერიოზულად – სო ციალურ ქსელებში ზოგჯერ ვაკე თებ წმინდა ფილოლოგიურ კომენტ არებსა და განმარტებებს. საერთოდ, ვასწავლი 1992 წლ იდან. ვასწავლიდი სტუდენტ ფილო ლოგებს, ისტორიკოსებს, იურისტ ებს, ფილოსოფოსებს... ვასწავლიდი ლათინურს, ძველ ბერძნულს, ან ტიკური ლიტერატურის ისტორიას. ჟურნალისტიკის სწავლება დავიწყე 2005 წლიდან. ჩემი მიზანია, სწავლა რომ გასრულდება, სტუდენტმა იც ოდეს ის, რაც არ იცოდა ჩემთან შე ხვედრამდე და ეს ცოდნა საქმიანო ბაში გამოადგეს. დღემდე მახსოვს ის სიხარული და პატარა სიამაყე, რაც ფილოსოფიის ფაკულტეტის მცირე ჯგუფთან ხანგრძლივი მუ შაობის შედეგად დამეუფლა – და ვიწყეთ ანბანით და დავასრულეთ პლატონის კითხვით ძველ ბერძნულ ენაზე. სტუდენტი ჟურნალისტების წინაშე პასუხისმგებლობა კი სხვა საკითხია: მაგალითად, ჩემს სტუდ ენტად ირიცხებოდა ნოდარ მელაძე, მაგრამ მის ფორმირებაში ჩემი წვ ლილი ნულის ტოლია. საერთოდ არ დამინახავს ლექციაზე. მე რაც შემხ ვედრია, სტუდენტი ჟურნალისტები დიდწილად ავტონომიურები არიან და მხოლოდ უნივერსიტეტებში არ ყალიბდებიან. ისე, დღეს ქართულ ჟურნალისტიკაში საქმიანობს 30 წლამდე რამდენიმე პროფესიონალი, რომელთა ლექტორიც ვიყავი და ეს ჩემთვის სასახელოდ მიმაჩნია“. - მაინც როგორია 21-ე საუკუნ ის ჟურნალისტი? - 21-ე საუკუნის ჟურნალისტზე ბევრს ვერაფერს გეტყვით: ასეთი ზოგადი ხატი ვერ წარმომიდგენია. ბევრი რამ, რაც ჟურნალისტის პრ ოფესიისთვის იყო სპეციფიკური, დღეს მისაწვდომია და ახასიათებს მოქალაქეთა ძალიან ფართო ფენას, პროფესიისგან დამოუკიდებლად. ჟურნალისტებს უწევთ, ინფორმაც იის მიწოდებასა თუ საზრისების „გა
„მგონია, რომ წინასწარი განწყობა თუ მოლოდინი ახლაც არსებობს – ივანიშვილის ტელევიზია იქნება პოლიტიკური ბრძოლის იარაღი. ნაწილს ეს მოსწონს და ბუნებრივად ესახება. მე – არა, რადგან არასწორ რისკად მიმაჩნია“ 44
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„ვერ ვიტყვი, რომ ამ ტკივილს ოდესმე ბოლომდე გავატან წლებს“ მომუშავებაში“ გაეჯიბრონ არა მხოლ ოდ ერთმანეთს, არამედ, ასე ვთქვათ, დანარჩენ კაცობრიობას. ეს ართულე ბს ჩვენს საქმეს. რადიო „თავისუფლება“ „რადიო „თავისუფლებას“ პირვ ელი საცდელი სიუჟეტი 1995 წლის დეკემბერში გავუგზავნე. ცოტა ადრე, რადიომ თანამშრომლობა შესთავაზა გიგა ბოკერიასა და გოგი ქავთარაძეს. იმათ კი უთხრეს, ჩვენ უფრო მოწესრ იგებულ და ორგანიზებულ ტიპს გი რჩევთო. კარგად ვერ ვხვდები, რატომ ჰქონდათ ჩემზე ასეთი წარმოდგენა. მაშინ ერთად ვმუშაობდით, გამოვცემ დით გაზეთ „არგუმენტს“. სტაბილური თანამშრომლობა კი რადიოსთან 1996 წლის აგვისტოში დავიწყე. 10 წელი ვიმუშავე იქ. წარმატებულ და წარუ მატებელ ეთერს ვერ გავიხსენებ, რა დგან არ ვიცოდი და არ ვიცი, როგორ იზომება და რას უწოდებენ წარმატებ ას რადიო „თავისუფლებაში“. ყოფილა ჩვეულებრივი სიუჟეტი სკანდალური რეზონანსითა და ისტორიის გაგრ ძელებით, ყოფილა სიუჟეტები, რო მელსაც მხიარულება გამოუწვევია, ბევრჯერ მიგრძნია კმაყოფილებაც... მაგრამ მართლა არ ვიცი, იყო თუ არა ეს წარმატება“. „შეიძლება, უფრო პოპულარულიც გავხდი“ „2009 წელს, როცა გია ჭანტურია გახდა საზოგადოებრივი მაუწყებლის გენერალური დირექტორი, გადაცემის
წაყვანა შემომთავაზა. სახელიც - „დიალოგი“ მისი დარქმეულია. ეგ არის მთელი ისტორია. გა დაცემის თემაზე ვმსჯელობთ პროდიუსერთან, ნინო რამიშვ ილთან ერთად. ბუნებრივია, ვა ტყობინებთ, ვათანხმებთ ან, თუ „ვიჭედებით“, რჩევას ვეკითხებ ით ხათუნა ბერძენიშვილს – ტე ლევიზიის საინფორმაციო სამს ახურის უფროსს. მერე ვეძებთ და ვეცნობით მასალებს, ვგეგმავთ სიუჟეტს და ვამზადებ შეკითხვე ბს. ჩვეულებრივი სამუშაო პროცესია. ჩემი იმიჯის ამბავი სხვას უნდა ჰკით ხოთ, რადგან იმიჯი არაა იდენტობა: შეუძლებელია თავი ისე აღიქვა, რო გორც სხვები აღგიქვამენ. ამ გადაცე მამ კარიერაში ერთი რამ ნამდვილად შეცვალა: ხელფასი მეტი მაქვს, ვიდრე მხოლოდ რადიოში მუშაობის დროს მქონდა. ახლა კვირაში საშუალოდ 330-350 წუთს ვატარებ პირდაპირ ეთერში. აქედან 210-230 წუთს რადი ოში, დანარჩენს – ტელევიზიაში. შეიძ ლება, უფრო პოპულარულიც გავხდი. მაგრამ ამას, კარგა ხანია, აღარ ვანი ჭებ მნიშვნელობას და არც სიხარულს მგვრის. ბევრ ადამიანს, ვვარაუდობ, არ მოვწონვარ და ნერვებს ვუშლი, ბევრსაც, პირიქით, პოზიტიური და მოკიდებულება გაუჩნდა. თუმცა, ეს გარდაუვალია და კარიერაზე, ალბათ, არ მოქმედებს. სკანდალური ეთერი, მიმაჩნია, არ მქონია. დასამახსოვრე ბელი კი... მთავარია, მაყურებელს ახ სოვდეს და მორიგი გადაცემის ნახვა
სურდეს. თორემ ნინო ბურჯანაძეს იტალიურად რომ დავემშვიდობე ან „მაესტროდან“ მამუკა ღლონტს ტე ქნიკა რომ გაჰქონდა ეროსი კიწმარ იშვილთან პირდაპირ ეთერში ჩემი ლაპარაკის დროს, ეს შეიძლება უკეთ გახსოვდეს, ვიდრე, მაგალითად, გადა ცემა ბათუმში შევიწროებული ჟურნ ალისტის, თედო ჯორბენაძის შესახებ. თუ მცა, ვფ იქ რობ, ის ეთ ერი არ იყო ნაკლებ მნიშვნელოვანი“.
„რახან ხარჯავს, ეტყობა, უღირს“ - როგორ შეაფასებთ ივანიშვი ლის მიერ ტელევიზიის გახსნის ფაქტს? როგორია ინტერესი ამ ტე ლევიზიის მიმართ და ექნება თუ არა მას საზოგადოების ნდობა? - ჯერ ხომ არ გაუხსნია? ესე იგი, ფაქტიც არ გვაქვს. განზრახვა, კი, ცნობილია. წარმოდგენა არ მაქვს, რა ინტერესი არსებობს და ენდობიან თუ არა. დაიწყოს მაუწყებლობა და ვნახ ავთ. თუმცა, მნიშვნელობა აქვს ადამ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ტის ექსკლუზიურად პირადი
EXCLUSIVE „ვარ ე ლ უ რ ა ვ მოსიყ ი ლ ე ლ ც უ და მო მამა“
იანურ რესურსს. როცა მაყურებელი დაინახავს, რომელი ჟურნალისტები და პროდიუსერები შექმნიან ამ ტე ლევიზიაში პროდუქციას, წინასწარი განწყობა და, მოგვიანებით, მიმართ ებაც ჩამოყალიბდება. მგონია, რომ წინასწარი განწყობა თუ მოლოდინი ახლაც არსებობს – ეს ტელევიზია იქ ნება პოლიტიკური ბრძოლის იარაღი. ნაწილს ეს მოსწონს და ბუნებრივად ესახება. მე – არა, რადგან არასწორ რისკად მიმაჩნია. მახსოვს ერთი ეგ ეთი, საქართველოს პირობაზე მძლა ვრი ტელევიზია, რომელმაც ცუდად დაამთავრა. - თქვენი აზრით, ივანიშვილმა მიიღო ის შედეგი, რისთვისაც მან ბოლო ორი თვის განმავლობაში სა კმაოდ სოლიდური თანხა დახარჯა? - არ ვიცი, ივანიშვილი რას თვლის შედეგად, თუნდაც შედეგად ამ ეტაპ ზე. თქვენთვის და ჩემთვის ეს თანხა სოლიდურია, თანხის მიმღებთათვის – შესაძლოა, ჯეროვანი, ხოლო ივანიშ ვილისთვის – ეგებ, ჯიბის ფული იყოს. ამ ფულით ივანიშვილი ყიდულობს პოლიტიკოსთა კონკრეტული ნაწი ლის ლოიალობას. რახან ხარჯავს, ეტ ყობა, უღირს. 13 წლის მანძილზე „გვანცა 1996 წელს გავიცანი. მე ორე კურსზე იყო და ციცერონზე მუ შაობდა. მე ვიყავი თსუ-ს მეცნიერ-თა ნამშრომელი და მაღლივ კორპუსთან ბერძნულ-ლათინური ბიბლიოთეკა „მებარა“. იქ ამოვიდა ზაფხულის და
საწყისში. წიგნები აირჩია და ერთად დავეშვით ფეხით ქავთარაძეზე. მაშინ 19 წლის იყო, მაღალი და ძალიან „კნ აჭა“. ყოველ შემთხვევაში, ასეთი შთ აბეჭდილება დამრჩა. მაგრამ ურთი ერთობა იმხანად არ დაგვიწყია. გვანცა: მეორე კურსზე ვიყავი. სა მეცნიერო კონფერენციაზე მოხსენ ება მქონდა წასაკითხი და ვნერვიულ ობდი. იმხანად სამ ადამიანს ვუფრთხ ოდი, ანდრო ბარნოვს, გია ჯაფარიძეს და დათო პაიჭაძეს. ცნობილი იყო, რომ მოხსენების შემდეგ ეს ადამიანე ბი ბევრ შეკითხვას სვამდნენ. მოკლ ედ, დათოს ბიბლიოთეკაში მაღლივ კორპუსთან შევხვდი. როგორ დამაკვ ირდა არ მახსოვს, მე თქვენობით ვე ლაპრაკებოდი და ცოტა მრცხვენოდა. მაგრამ მის ლაპარაკზე მეცინებოდა. ზედმიწევნით დაწყობილი, რთული ქვეწყობილი და გრძელი წინადადებე ბით საუბრობდა. ეს გრძელი წინადა დებები მეხამუშებოდა. მას კი თურმე ჩემზე უფიქრია, რომ „კნაჭა“ ვარ. დათო: მალე საბერძნეთში წავედი სასწავლებლად და 1997 წლის ზაფხ ულში დავბრუნდი. გვანცას შემოდგ ომაზე, უნივერსიტეტში მოწყობილ საღამოზე დავაკვირდი. თვალი ავაყ ოლე და ფეხები აღარ დაუმთავრდა. სასტუმრო „აჭარის“ ჯაზ-კლუბში და ვპატიჟე. დათო ოძელაშვილი უკრა ვდა ფლეიტას. ყველაფერი კარგი იყო, პიცის გარდა: ფიცარზე დაედოთ და ფიცრისგან ვერ გაარჩევდი, მათ შო რის, გემოთიც. სასტუმრო „საქართ ველოში“ იყო კარგი რესტორანი, რო
მლის სამზარეული ხარისხით ძალიან განსხვავებული იყო. ასეთ ადგილს 90-იან წლებში სხვაგან ვერ ნახავდი. დავპატიჟე გვანცა და საუბრის დრ ოს ვუთხარი (არ მახსოვს, რა კონტექ სტით), სხვათა შორის, მე ლაპარაკში ფულს მიხდიან-მეთქი. რადიო „თავი სუფლებაში“ წუთში ექვს დოლარს მი ხდიდნენ. გვანცას სახე შეეცვალა. გვანცა: ეს რომ მახსენდება, ახ ლაც ვბრაზდები. ხასიათიც გამიფუ ჭდა, დამოკიდებულებაც. დიდხანს ეჭვის თვალით ვუყურებდი. ვიფიქრე, ამან სიტყვები წუთებით თუ მითვალამეთქი... დათო: ერთ წელიწადში ვიქორწინ ეთ, 1999-ის 1 მაისს. გვანცა 22 წლის იყო, მე კი მალე გავხდი 31-ის. ერთად ცხოვრების 13 წლის მანძილზე გვან ცამ ბევრი, მანამდე ჩემთვის უხილავი ღირსება გამოავლინა, მაგრამ ჩვენი ურთიერთობის ერთ-ერთი საყრდენი მისი იერი და მიმზიდველობაა“. „მამობამ უფრო მომარბილა“ - მამობამ რითი შეგცვალათ? როგორი მამა ხართ? რამხელა შვ ილები გყავთ, გაგვაცანით ისინი. - მგონი, უფრო მომარბილა. მეგო ბრები ადრეც მეუბნებოდნენ, ხისტი და ცოტა ეკლიანი ხარო. რა ვიცი. მე ჩემი ეკლები არ მაწუხებდა :) ახლა უფ რო ლმობიერი ვარ და ეს დიდწილად ჩემს ქალებში ცხოვრების დამსახურ ება უნდა იყოს. ელენე 9 წლისაა, ტასო 7-ის გახდება. გამიჭირდება, გაგაცნ ოთ, რადგან თავად ხშირად ვეცნობი
მათ და რაიმეს, მანამდე უცხოს ვპოუ ლობ. მოკლედ, ვარ მოსიყვარულე და მოუცლელი მამა. ელენე პირდაპირია, მკვეთრი, კატეგორიული და, თითქოს, დაუცველი. შეუძლია, რაღაცები არ გაამხილოს. უკვე არა ერთი ისეთი რამ იცის, რაც მე არ ვიცი – ვთქვათ, სრია ლებს თხილამურებით და ცდილობს, დაუკრას. დამოუკიდებლად, მითითე ბა-შეხსენების გარეშე კითხულობს ხოლმე, რაც მიხარია. შეთვისების კა რგი უნარი აქვს. ტასო უფრო მოქნილ ია, სითბოს გამოხატვისას არტისტ ული და თუ მოუნდა – ძალიან ჯიუტი და „ზუზუნა“. შეუძლია ყურადღების მიპყრობა და მოხიბვლა. - ჟურნალისტებს პირადი ცხოვ რება ხშირ შემთხვევაში მოუწყობე ლი აქვთ. თქვენ რამდენად იზრუნეთ მის მოწყობაზე? - სამსახურის მიღმა ურთიერთო ბის დროს ჟურნალისტის იდენტობა არასოდეს მქონია. და პირიქით: სა მსახურში, პროფესიულ წრეში ღრმა ემოციებსა და ურთიერთობებს არ ვე ძლევი. მაგალითად, არასოდეს მომწ ონებია არც ერთი ჟურნალისტი ქალი ისე, რომ მასთან პირადი და ინტიმუ რი ურთიერთობა ამეწყო. ეს ოჯახ ის შექმნამდეც კი და მერე ხომ – მით უმეტეს. მყავს რამდენიმე ახლო და საიმედო მეგობარი, რომლებიც სხვა დასხვა დროს სწორედ სამსახურებში გავიცანი. მაგრამ ეს გამონაკლისია. მოკლედ, ერთი ძველი რუსული ანეკ დოტის არ იყოს, ბუზები ცალკეა და კატლეტები – ცალკე. ჩემი პირადი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ცხოვრება და ჟურნალისტიკა ერთმ ანეთს არასოდეს კვეთდნენ. „სამყაროს აღსასრულზე არასოდეს მიფიქრია“ - თქვენ ინტერვიუში წავიკითხე მქონია პერიოდი, მხოლოდ წიგნთან მდომებია ურთიერთობაო. ეს რა პე რიოდი იყო თქვენს ცხოვრებაში და რომელ წიგნს „ეკონტაქტებოდით“ მაშინ? - ასეთი „პერიოდი“ ხშირადაა. შე საბამისად, წიგნებიც სხვადასხვაა. თორემ, აბა, რა გამოდის – ცხოვრება ში ერთხელ – თუნდაც ხანგრძლივად – მომინდა, წიგნი მეკითხა? ხანდახან კი ისე ვარ, წიგნისკენ გახედვაც არ მინდა. - რას დაარქმევდით თქვენი ცხ ოვრების ამ ეტაპს? - არასოდეს ვცდილვარ, ჩემი ცხ ოვრება ეტაპებად დამეყო. შესაბამი სად, სახელებიც არ დამირქმევია. - რა გაატანეთ გასულ წელს და რას ელოდებით ახლისგან? - გასულ წელს ძალიან ახლობელი ადამიანი დავკარგე. და ვერ ვიტყვი, რომ ამ ტკივილს ოდესმე ბოლომდე გავატან წლებს. ახლისგან კი არაფერს ველოდები. საერთოდ, მოლოდინები თა და ოცნებებით არ ვცხოვრობ. სხვა საქმეა სურვილები და მიზნები. - სამყაროს აღსასრულზე გიფი ქრიათ? - სამყაროს აღსასრულზე არასოდ ეს, ჩემსაზე – კი, მიფიქრია.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
45
რუსუდან დაუშვილი
ქართველ ემიგრა ნტთა შემოქმედ ება ნელ-ნელა უბ რუნდება საქართ ველოს და მისი კულტურის ნაწილი ხდება. ბრუნდება გიორგი ყიფიანის პოეზიაც, რომელიც, სამწუხაროდ, ნა კლებადაა ცნობილი ფართო საზოგადოებისთვის. იგი პირველად გურამ შარაძემ გააცნო ქართველ მკითხვ ელს 1989 წელს, მისი პო ეტური კრებულები კი, სხვა მრავალრიცხოვან მასალე ბთან ერთად, 1994 წელს ქა რთული ემიგრაციის მუზე უმს გადასცა.
ერთი ქართველი პოეტი პარიზში
იბეჭდება. იმ ხანად იგი უახლ ოვდება ვიკტორ ნოზაძეს, რო მლის გარდაცვალების შემდეგ (1975), ჟურნალის ფაქტობრივი რედაქტორი გახდა. იყო ქართ ველ მწერალთა და ჟურნალ ისტთა საზოგადოების წევრი, 1960-იანი წლებში კი – მისი უც ვლელი თავმჯდომარე. მეორე მსოფლიო ომის დროს ლევან ზურაბიშვილის მიერ დაარსებული „თავი სუფალ ქართველთა კავშირის“ აქტიური წევრი იყო. ომის შემდეგ მისი ლექსები თითქმის ყველა ემიგრანტულ პერიოდულ გამოცემაში იბეჭდებოდა. ლექსების პირვ ელი კრებული 1935 წელს გამოსცა დავით ხელაძემ პარიზში, მეორე „რჩეულ შაირთა კრებული“, რომლის წინასიტყვაობა გრიგ ოლ რობაქიძემ გამოგზავნა ჟენევიდან – 1951 წელს მომდევნო ორი კრებული „ლე ქსები 1930-1965“ და „პოეზიისა და სიცო ცხლის ვაზი“ (1973) – ვიკტორ ნოზაძემ. ამ კრებულებმა გიორგი ყიფიანს ქართულ ემიგრანტულ წრეებში დიდი აღიარება და სახელი მოუტანა. 1975 წელს ფრანგულ ენაზე გამოქვეყნებულმა მისმა ლექსების წიგნმა „ერთი ქართველი პოეტი პარიზში“, ფრანგ პოეზიის მოყვარულთა მოწონებაც
გიორგი (ტუხია) ყიფიანი
გიორგი (ტუხია) ყიფიანი და იბადა 1910 წელს, ქუთაისში, ვა ჭრის ოჯახში. იგი მეოთხე შვ ილი იყო და, ალ ბათ, რო გო რც უმცროსი ვაჟი, მამისეულ სახლ ში დარჩებოდა და მამის საქმია ნობას გააგრძელებდა, მაგრამ ცხოვრებამ სხვაგვარად განს აჯა. „მე ნაწილი ვარ საქართ ველოს ბედისწერისა!“ – დაწერს იგი მოგვიანებით ერთ-ერთ ლე ქსში. მისი ბედი მართლაც საქა რთველოს ბედისწერის ნაწილი აღმოჩნდა: 1924 წლის აჯანყე ბის დროს გიორგი 15 წლისა იყო და ახალგაზრდული შემართებ ით ჩაება თავისუფლებისთვის ბრძოლაში, რაც სამშობლოდან მისი გადახვეწის მიზეზი გა ხდა. 17 წლის ჭაბუკი პარიზში ვიკტორ ნოზაძეს, ისიდორე მა ნწკავასა და ედუარდ პაპავას მიეკედლა, რომლებიც იმ დროს ჟურნალების „კავკასიონის“ და „ორნატის“ გამომცემლები იყ ვნენ. 1930-იანი წლებში მისი პი რველი ლექსები „კავკასიონში“
გიორგი ყიფიანი –
46
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
Famous
Georgians
ვიკტორ ნოზაძე და გიორგი ყიფიანი პარიზში დაიმსახურა. ლექსები ფრანგუ ლად თარგმნეს ასმათ ფაღავამ, ლევან ზურაბიშვილმა და მისმა მეორე ცოლმა ირინე დათაშვ ილმა, რომელთან ერთადაც 1979 წელს გამოსცა „საზიარო პოეზია“. წიგნში, რომელიც ვი კტორ ნოზაძის ხსოვნას ეძღვ ნება, შეტანილია 71 ქართული და 6 ფრანგული ლექსი, ირინე ყიფიანის 5 ფრანგული პოემა, გიორგი ყიფიანის 16 ფოტო, ლექსის ფაქსიმილე, ცნობილ მოღვაწეთა – ბერნარ უტიეს, ჟაკ შირაკის, ჟორჟ დუმეცილის, რენე ლაფონისა და სხვათა წე რილები, გრიგოლ რობაქიძის, გიორგი გამყრელიძის, ალექსა ნდრე მანველიშვილის, თამარ პაპავას, გიორგი შარაშიძის, ლევან ზურაბიშვილის, ვიკტორ ნოზაძის, ირაკლი ბაგრატიო ნისა და სხვათა რეცენზიები. წიგნის ყდა გააფორმა გუჯი ამ აშუკელმა.
პირადი ცხოვრება თავდაპ ირველად არც თუ იღბლიანად აეწყო. პირველ ცოლს, კორს იკის სილამაზის დედოფალს, მალე გაეყარა და ერთადერთი ვაჟი, გივი, მარტომ აღზარდა. მეორე ცოლი ირინე კი მისი თა ნამოაზრე და სულიერი მეგო ბარი იყო. ბედნიერი მეუღლე, მალე ბედნიერი ბაბუაც გახდა. ცნობილი საზოგადო მოღვაწე, აღიარებული პოეტი, მომხიბ ვლელი პიროვნება, საყოველთ აო სიყვარულითა და პატივი სცემით გარემოცული – თითქ ოსდა მეტი რა უნდა ადამიანს?! მაგრამ, როგორც ჩანს, ყველ აფერი ეს არ კმარა სრული ბე დნიერებისთვის. სამშობლო დაკარგული ადამიანის სევდა – ნო სტ ალ გია – აი, რა ერ ქვა იმ ავადმყოფობას, რომელიც გახდა მიზეზი იმისა, რომ ეს „მაღალი, წარმოსადეგი, ლა მაზი ვაჟკაცი, რაჭა-იმერეთის
ტიპიური წარმომადგენელი,– როგორც მის შესახებ ჟურნალ „გუშაგის“ 1986 წლის #10 წე რდა შოთა ბერეჟიანი, – ნელნელა დასნეულდა ფიზიკურა დაც და მორალურადაც“ და 1985 წელს გარდაიცვალა ისე, რომ ვერ ეღირსა და-ძმებისა და მშობლიური ადგილების ნა ხვას. დასაფლავების დღეს გა მოვიდა მისი რედაქტორობით შედგენილი „კავკასიონის“ #21, რომელმაც ჭირისუფლებთან ერთად მიაცილა უკანასკნელ განსასვენებლამდე – ლევილის ქართველთა სასაფლაომდე. თითქოსდა ასრულდა 1947 წე ლს შვილისადმი მიძღვნილი სტრიქონები: ლევილის სასაფლაოს შეემ ატა უცხოეთში გარდაცვლილი ქართველის კიდევ ერთი საფლ ავი, რომლის ქვაზეც გამოსა ხულია გრაგნილი კალმითა და წარწერით „Le Poete“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თუ ჩემ სიცოცხლეს, დარდ ზე ანაგებს, ელის სამარე უცხო მხარეში, ასე უამბე მეგობარ ფრანგე ბს დროთა იდუმალ სიმწუხარ ეში, შენ მამა გყავდა მზე-დაკა რგული, მხოლოდ სიყვარულს ეძებ და ქვეყნად, შემოაღამდა უცხო მხარეში, როგორც ფოთოლი წაიღო სეტყვამ...
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
47
განახლებული ლუდი „ნატახტარი“ ახალი შეფუთვითა და დახვეწილი დიზაინით კომპანია „ნატახტარი“ თავის მომხმარებელს სიახლეებითა და სხვადასხვა სიურპრიზებით წლ ების განმავლობაში ანებივრებს. ამჯერად კი ლუდის მოყვარულებს კიდევ ერთი მორიგი სიურპრიზი შესთავაზა. 24 იანვარს „თბილისის ივენთ ჰოლში“ ხალხმრავლობა იყო, კო მპანია „ნატახტარმა“ კიდევ ერთი გრანდიოზული პრეზენტაცია-მი ღება გამართა. მასპინძლებმა სტ უმრებს განახლებული „ნატახტ არი“ წარუდგინეს, რომელმაც დი დი მოწონება დაიმსახურა. მიწვ ეული სტუმრები არც უსაჩუქროდ დაუტოვებია კომპანია „ნატახტ არს“. მოეწყო გათამაშება, სადაც გათამაშდა „ნატახტარის“ ლუდით სავსე ორი მაცივარი და 100 ბო თლი ლუდი „ნატახტარი“. „ნატახტარის“ მარკეტინგის მენეჯერის თორნიკე ნიკოლაიშ ვილის განცხადებით, ახალ დიზა ინსა და ლოგოზე მუშაობა 1 წელი მიმდინარეობდა და ცვლილებები არაერთი მომხმარებლის მოთხოვ ნამ განაპირობა. „შეიცვალა კომპანიის ლოგო, შეფუთვა, ეტიკეტი და ბოთლის დიზაინი. უცხოელი და ქა რთველი დიზაინერები ერ თდროულად ვმუშაობდით და საბოლოოდ შეიცვალა სამივე ბოთლის, როგორც მინისა და პლასტმასის, ისე ალუმინის ქილის დიზაინი. „ნატახტარი“ გახდა სასი ამოვნოდ აღსაქმელი და ესთეტიკურად მიმზიდ ველი. კომპანია, ასევე, ახორციელებს მნიშვნ ელოვან სოციალურ პროექტებს, ის სპონ სორია აქციის – „სა ჭესთან ფხიზლად“. „მზად ვართ, უარი ვთქვათ ნებისმიერ გა ყიდულ ერთ ბოთლზე, რომელიც უნდა მიირთვას საჭესთან მჯდო მმა“ – აღნიშნა თორნიკე ნიკოლა იშვილმა. 48
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ღონისძიების ორგანიზატორის კომპანია „ბეთერფლაის“ წარმ ომადგენლის სანდრო კაკულიას განცხადებით, „ნატახტარს“ პრ ოდუქციის რეკლამირების განს ხვავებული გზა ექნება. კერძოდ, შექმნილია შავი ყუთი, რომელშიც თანამედროვე ტექნოლოგიების დახმარებით მომხმარებელი ხედა ვს, როგორ იქმნება „ნატახტარის“ ბოთლი, ეტიკეტი, განახლებულ ბოთლში ისხმება ნატურალური ალოესგან დამზადებული ლუდი. „გვინდოდა, ეს საღამო ისეთი ყოფილიყო, როგორიც ოსკარისა და გრემის დაჯილდოებაა. „ნატა
ხტარის“ თანამედროვე დიზაინის ბოთლმა მოგვცა შესაძლებლობა, რომ თანამედროვე ტექნოლოგიე ბი – ჰოლოპროექცია გამოგვეყ ენებინა. საქართველოში ეს ტექნ ოლოგია პირველად გამოვიყენეთ. ასევე, „ნატახტარს“ ექნება პროდ უქციის რეკლამირების განსხვავ ებული გზა, რომლითაც მომხმა რებელი ნამდვილად გაოცდება“, – ამბობს სანდრო კაკულია. პრეზენტაციის ოფიციალუ რი ნაწილის შემდეგ მუსიკალუ რი საღამო გაიმართა, რომელშიც თბილისის მერიის ბიგ-ბენდი და ქართველი მომღერლები მონაწი ლეობდნენ. მაია ბარათაშვილი, მომღერ ალი: „დღეს „ნატახტარისთვის“ ძალიან კარგი დღეა. გამოუშვეს ახალი დიზაინის ბოთლი. მართ ალია, ლუდის მომხმარებელი არ ვარ, მაგრამ ის ნამდვილად ვიცი, რომ „ნატახტარის“ სახელი საკმ აოდ კარგადაა ყველასთვის ცნობ ილი და ის ძალიან პოპულარული და წარმატებულია ბაზარზე. რაც შეეხება დღევანდელი საღამოს მუსიკალურ მხარეს, თბილისის მერიის ბიგ-ბენდი მონაწილეობს და ულოცავს „ნატახტარს“ დღევ ანდელ დღეს. სოლისტებთან ერ თად, გვაქვს ძალიან მხიარული და დინამიური პროგრამა. ასე რომ, ხალხი ნამდვილად არ მო იწყენს“. დინი ვირსალაძე, პიან ისტი: „კომპანია „ნატახტარს ვულოცავ კიდევ ერთ წარმ ატებას. მათი სტუმრებისთვის ძალიან საინტერესო და მრავ ალფეროვანი პროგრამა გვ აქვს მომზადებული. მონაწი ლეობს ბევრი სოლისტი, რაც იმას ნიშნავს, რომ სხვადასხ ვა ჟანრისა და მიმართულების ნაწარმოებები შესრულდება“. თაკო გაჩეჩილაძე, მომღერ ალი: „ვულოცავ „ნატახტარს“ ამ სიახლეს და წარმატებას ვუსურვ ებ. კონცერტში ვმონაწილეობ და 2 სიმღერას შევასრულებ“.
r
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE
დეა თავბერიძე სუხიშვილების საჩუქარი ქართველ მაყურებელს – ილიკ ომ და ნინომ მივიწყებული ცე კვები გააცოცხლეს. დარბაზი, ისევე როგორც ყოველ მათ კონცერტზე, ამჯერადაც გა დაჭედილი იყო. სცენაზე ბე ვრი ახალი მოცეკვავეც იდგა. მოცეკვავეების მონდომებას უკვალოდ არ ჩაუვლია. იყო უწყვეტი აპლოდისმენტები. მალე ეს ემოცია უკრაინელ მაყურებელსაც გადაედება – თებერვლის დასაწყისში ან სამბლი თვე-ნახევრით უკრა ინაში გასტროლზე მიემგზავ რება.
კონცერტამდე კონცერტის დაწყებამდე 2 წუთით ადრე და-ძმამ მოცეკვავ ეები დაშვებული ფარდის უკან შე მოიკრიბა. ილიკომ მოცეკვავეებს მითითებები მისცა და შემდეგი სი ტყვებით გაამხნევა: ყველა ამბობს, ეს ახალი თაობაა და ვერ შეძლებ სო, მე ამას არ ვუსმენ. არც თქვენ მოუსმინოთ. მთავარია, თავისუ ფლად შესრულდეს, დააკვირდით ხაზებს, ინტერვალებს, ყველაფ ერი გააკეთეთ მშვიდად, ხასიათ ში, ჩვენ რომ ვიცით ხოლმე, ერთი ამოსუნთქვით. ეს დღე ქართული ქორეოგრაფიის შემქმნელ ორ დიდ ადამიანს უნდა მივუძღვნათ და ისე გავაკეთოთ ყველაფერი, როგორც ეკადრებოდათ, მათ ამაში მთელი
თავისი ცხოვ რება ჩადეს და მერე ჩვენ გადმოგვცეს. აქაურობა დღეს უნდა და ინგრას, ბოლომდე მოვი ნდომოთ ყველამ. ნინო რამიშვილი: „ძალიან ამაღლებული გა ნწყობა მაქვს, სასიამოვნო. მიმაჩნია, რომ დრ ოუ ლი იყო. სწ ორი გათვლა გავაკეთეთ, ზუსტად ახ ლა უნდა გაგვემეო რებინა ეს ძ ვე ლ ი ,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მემორიალური პროგრამა. მა ყურებელსაც ეტყობოდა, მო წყურებული და მონატრებ ული იყო ამ ცეკვებს. ყველა მიხვდა, რომ ძველი არ არის დავიწყებული, ის ჩვენს რე პერტუარში იყო და ყოვე ლთვის იქნება. სხვადასხვა პროგრამები არ ნიშნავს, რომ ერ თს ივ იწ ყებ და მე ორეს წინ წამოსწევ. რაც უფრო მეტი პროგრა მა იქნება ჩვენს ანსამბლში, მით უფრო გაიზ რდება ჩვენი პოპულარობა მომავალში“.
ილიკო სუხიშვილი: სხვა „სხვანაირი ღელვაა, უფრო მეტი პასუხისმგებლობაა. გვ ინდა ყველა ნიუანსი შევინა რჩუნოთ, რაც კი გაკეთებულა და ეს უნდა იყოს გრამატიკ ულად ძალიან ზუსტი. პირველ ად გამოგვაქვს ამდენი ხნის განმავლობაში. ამაზე უფრო ვღელავ, ვიდრე ჩემს დადგმულ კომპოზიციებზე. ბევრი ახალ გაზრდაა, რომელსაც ეს ცეკვ ები შესრულებული არ ჰქონდა, ამიტომ ძალიან მნიშვნელოვ ანი ეტაპია ანსამბლის გარდ ატეხაში. აუცილებელია ის ვი თარდებოდეს, იხვეწებოდეს და იმ დონეზე იყოს, როგორც ყოველთვის იყო და როგორც მათ ეკადრებოდათ“.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
49
„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“
გაფრთხილებთ
!
• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილ აციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამო ყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გა ზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს. ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ: • ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანია ვეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი.
დარეკეთ 04-ზე!
• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გა დაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელ ებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გა ცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბი ნაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყო ების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად. კატეგორიულად აკრძალულია! • საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულებ ის შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელ ებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვ ისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამო ყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილე ბა, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალ ერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟ ებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინე ბული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხე ბის არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება. გახსოვდეთ, რომ: • პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოებ ის ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს. პატივცემულო მომხმარებლებო! გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 50
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ეს კაფე ყაზბეგის გა მზირზე მდებარეობს, გა რედანაც და შიგნიდანაც ძალიან სიმპათიურად გამოიყურება, ჩანს, რომ დიზაინერს ბევრი უფიქ რია, მაგრამ მარტო თვ ალს რომ უხარია, ბევრს არაფერს ნიშნავს. კაფე ში შესულს სახეში ისეთი სიგარეტის ბუღი მეტა კა, კინაღამ დავიხრჩვი. ტრადიციულად, ქართ ულად, ასაკისა და სქეს ის განურჩევლად, ყველა ეწეოდა, ვენტილაცია კი ან არ ჰქონდათ, ან არ მუშაობდა. არადა ჩემთ ვის, როგორც არამწევე ლისთვის, ასეთ ადგილას სადილობა სერიოზული დისკომფორტია. თუმცა ეს, ზოგადად, ქართული საზოგადოების პრობ ლემაა და არა კონკ რეტული კაფესი, ამიტომ ამაზე ბე ვრს აღარ ვისაუბ რებ. შესულებმა თავისუფალი მა გიდა მოვძებნეთ. ზოგადად, ხალხ მრავლობა იყო და საოცარი ხმაურიც. მიმტანი გოგონა ჩვენ კენ მაშინვე გაღიმებული გამოეშურა და ჩვენი იქ ყოფნის განმავლობაში ღიმილი სახიდან არ მო უშორებია. კარგია, როცა ვიღაც გიღიმის... გოგო ნამ მენიუ მოგვართვა, სამწუხაროდ, მხოლოდ ერთი და ამიტომ მისი კი თხვა და ფიქრი – რა შე გვეკვეთა, დიდხანს მოგვიწია.
უარი „ცეზარს“ „ფრაგოლაში“
საბ ოლ ოო დ, ქათ მი ს წვნ ი ანზ ე, მექ სი კუ რ კარ ტო ფი ლ ზე, პიც ას ა და სალ ათ „ცეზ ა რზე“ შევ ჩე რდ ით, დას ალ ევ ად კი ლუდ ი შევ არ ჩი ეთ. სან ამ ამ ყვე ლა ფე რს მოი ტა ნდ ნე ნ, ხელ ებ ის დას აბ ან დ საპ ირ ფ არე შო ს მივ აშ ურ ე. დიზ აი ნზ ე აქა ც კარ გა დ იყო ნაფ იქ რი. თუ შეი ძლ ებ ა, ტუ ა ლე ტზ ე ა სე თ ი რამ
ითქ ვა ს, იქ ა ურ ობ ა მ შვ ენ ივ რ ად გამ ოი ყ უ რე ბო დ ა , მაგ რა მ სი ს უფ თა ვი თ მაი ნც და მა ინ ც ვერ ბრწ ყი ნა ვ და, თან აც უნი ტ აზი და ხელ სა ბა ნი ერთ ად იყო მოქ ცე ულ ი და ცა ლ კე ჰო ლ ი არ ჰქო ნდ ა, რაც მსგ ავ სი დ აწ ეს ებ ულ ებ ის თ ვის, მგო ნი, მაი ნც და მ აინ ც სტა ნდ არ ტუ ლი არ უნდ ა იყო ს. იქი და ნ გამ ოს ულ მა შე ვნი შნ ე, რომ ჰაე რი ს გას აწ მ ენდ ად კარ ი გამ ოე ღო თ, არ ადა, წეს ით, კვა მლ ი ისე უნდ ა გად იო დე ს დარ ბა ზი და ნ, სა ერთ ოდ ვერ იგე ბდ ე. პირ ვე ლი ქათ მი ს წვნ ია ნი მოგ ვი ტა ნე ს, საკ მა ოდ გემ რი ელ ი და ნოყ ი ერი იყო, იმდ ენ ად, რომ რამ დ ენი მე კოვ ზზ ე მეტ ი ვერ შევ ჭ ამე თ. წვნ ია ნს პიც ა მოჰ ყვ ა, რომ ელ იც არც ისე გემ რი ელ ი აღმ ოჩ ნდ ა, მაგ რა მ ჭამ ა ნამ დ ვილ ად შეი ძლ ებ ოდ ა. პიც ის შემ დე გ მექ სი კუ რი კარ ტო ფი ლი მოგ ვი ტა ნე ს. ვერ მოგ ატ ყუ ებ თ, რომ მექ ს იკუ რ სამ ზა რე ულ ოშ ი მხე ცი ვარ, მაგ რა მ გემ ოს შეგ რძ ნე ბა კარ გი მაქ ვს და აშკ არ ად მი ვხვ დი, რომ რაღ აც ინგ რე დი ე ნტე ბი აკლ და, ალბ ათ, სუნ ე ლებ ი, რომ ელ იც კარ ტო ფი ლს ასე თ გან სა კუ თრ ებ ულ გემ ოს სძე ნს. სამ აგ იე რო დ, წიწ აკ ა არ დაუ ნა ნე ბი ათ, მაგ რა მ კა
რტო ფი ლი ს „მექ სი კუ რო ბა“ მარ ტო სიმ წა რი თ ნამ დვ ილ ად არ გან ის აზ ღვ რე ბა. კარ ტო ფი ლი ს მირ თმ ევ ის შემ დე გ თეფ შე ბი გამ ოგ ვი ც ვალ ეს და უცე ბ აღმ ოვ აჩ ი ნეთ, რომ „ცეზ არ ი“ არს ად ჩა ნდა.
არა და „ცეზ არ ი“ ჩვე ნ მიე რ შეკ ვე თი ლი კერ ძე ბი და ნ ყვ ელა ზე ადვ ილ ი მოს ამ ზა დე ბ ელი იყო. წეს ით, პირ ვე ლა დ ეს კერ ძი უნდ ა მოე ტა ნა თ. როც ა მიმ ტა ნს ვკი თხ ეთ, იხტ იბ არ ი არ გაი ტე ხა, მზა დდ ებ ა თქვ ე ნი სალ ათ იო, თუმ ცა, როგ ორ ჩან ს, უბრ ალ ოდ, დაა ვი წყ და, ეს კი იმი ს ბრალი ა, რომ ქა რთვ ელ ი მიმ ტა ნე ბი შეკ ვე თ ებს არა სდ რო ს იწე რე ნ. მო კლე დ, სალ ათ ის მოტ ან ამ დე თავ ი ლუდ ით შევ იქ ცი ეთ, მა გრა მ ლუდ ი თბი ლი იყო, რაც გემ ოს საო ცრ ად უფუ ჭე ბდ ა. როგ ორ ც იქნ ა, „ცეზ არ იც“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მომ ზა დდ ა, თუმ ცა შეხ ედ ვი ს თან ავ ე შევ ატ ყვ ე, რომ რაღ აც ვერ ჰქო ნდ ა წეს რი გშ ი. ჯერ ერთ ი, „ცეზ არ ში“ ძირ ით ად ად ფხვ იე რი ყვე ლი გამ ოი ყე ნე ბა, იშვ ია თა დ მზა დდ ებ ა თეთ რი, ცხი მი ან ი ყვე ლი ს კუბ იკ ებ ით. ყვე ლი კი, რომ ელ იც ამ სალ ა თზე მოე ხე ხა თ, არც ერთ ი იყო და არც მე ო რე, ოდნ ავ რუხ ი ფერ ი დაჰ კრ ავ და და გე მოც უცნ აუ რი ჰქო ნდ ა. მო კლე დ, სას ალ ათ ედ ასე თი ყვე ლი, უბრალოდ, არ გამოი ყენება. სალათში კიტრი და პომიდორი ამაოდ ვეძებე. არადა „ცეზარი“ ძრი თადად ან კიტრი თ მზადდება, ან პომიდვრით. სამაგიერ ოდ სალათის ფურცლები იყო უხვად, მაგრამ არც მას ჰქონდა ძალიან ახალი ს გემო. მოკლედ, „ცეზარი“ ნამდვილი საშინელება გახლდათ და სა ერთოდ, რად უნდოდა ამდენი დრო სალათის ფურცლების, ყველი სა და ლორის დაჭრას, ვერაფრი თ გავიგე. თუმცა კე რძები ს ადეკვატური თანხა იქ ნამდვილად არ გადაგვი ხდია. როც ა ანგარიში მოვითხოვეთ, ჯამში, თითქმის 70 ლარის გა დახდა მოგვი წი ა. მოკლედ, თუ, უბრალოდ, სადმე „სვეცკად“ დაჯდომა გინდათ და მხოლოდ კარგი დიზაი ნი თაც ბედნი ერი იქნე ბით, ეწევი თ და ხმაურიანი ადამი ანი ხართ, მაშინ „ფრაგ ოლა“ თქვენთვის იდეალური ვარიანტია, მაგრამ ამ შემთხვ ევაში ც კი, ჩემი რჩევა იქნება – „ცეზარს“ ნუ შეუკვეთთ! ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
51
1 თებერვალს მინის თეატრი დაიბადება ეკა ჩიკვაიძე რუსთაველის თეატრის ექსპ ერიმენტულ სცენაზე, 1-2 თებე რვალს, შვიდ საათზე, მაყურებე ლი ახალი თეატრის დაბადების მომსწრე გახდება. რეჟისორმა რეზო შატაკიშვილმა, თანამოაზ რე მსახიობებთან ერთად, ახალი თეატრი – მინის თეატრი დააარსა. მინის თეატრი მაყურებლის წინა შე ტენესი უილიამსის „მინის სა მხეცით“ წარსდგება. „მინის სამხეცე“ რეზო შატაკი შვილის სამაგისტრო სპექტაკლია. მისი პრემიერა შარშან მოლდოვაში გაიმართა, თეატრალური სკოლებ ის საერთაშორისო ფესტივალზე „კლასფესტი“. ამავე სპექტაკლით მიიღეს მონაწილეობა მინსკის სა ერთაშორისო თეატრალურ ფე სტივალზეც. თბილისში მხოლოდ ერთხელ წარმოადგინეს – თეატრი სა და კინოს სახელმწიფო უნივერ სიტეტის სცენაზე. საგულისხმოა, რომ სწორედ ამ სპექტაკლზე მუშა ობისას შეიკრა ის ჯგუფი, რომელს აც დღეს უკვე მინის თეატრი ჰქვია, მეტიც, თეატრის სახელწოდება სწ ორედ „მინის სამხეციდან“ იღებს სათავეს... საჯარო რეესტრმა უკვე და არეგისტრირა მინის თეატრი. თე ატრი არასტაციონარულია, ანუ არ აქვს შენობა და სპექტაკლებს სხვადასხვა სცენებზე გამართავ ენ – როგორც საქართველოში, ისე, ქვეყნის გარეთ. დასი ამჟამად მც ირერიცხოვანია, მაგრამ უახლოეს მომავალში მათ დაემატებიან ახ ალგაზრდა მსახიობები, როგორც საქართველოდან, ისე ლიტვიდან, უკრაინიდან, მოლდოვადან. შეთანხმება უკვე მიღწეულია ლიტველ „მინიმუმი“-ს მსახიობ მა რტინეს რიმშელესთან, რომელიც საქართველოში კონკრეტულ და დგმაზე, ერთობლივი პროექტის განსახორციელებლად იქნება მო წვეული.
რეზო შატაკიშვილი: „ეს არ იქ ნება ტრადიციული თეატრი, რო მელსაც აქვს შენობა, როდესაც მაყურებელმა იცის სად მივიდეს და დაესწროს წარმოდგენას. დღევ ანდელი ქართული რეალობისთვის ეს ცოტა უცხო ხილია, იმ გაგებით, რომ თეატრი არასტაციონალურ ია, მაგრამ ჩვენ ვითამაშებთ ქვ ეყნის სხვადასხვა სცენებზე, რო გორც თბილისში, ისე რაიონებში, ასევე საზღვარგარეთ, ცალკეულ ფესტივალებზე და გასტროლე ბზე. ევროპაში შუა საუკუნეებიდან არსებობდა მოხეტიალე დასები, რომლებიც გზადაგზა მართავდნენ წარმოდგენას, მაგრამ ეს მხოლოდ უხსოვარი დროის ევროპაში არ ჩა რჩენილა და ეს პრაქტიკა დღესაც ერთ-ერთი ყველაზე მოქმედია თა ნამედროვე დასავლეთში. არამარ ტო იმიტომ, რომ შენობა არ აქვთ, უბრალოდ, ერთ ადგილზე სპექ ტაკლების გამართვა მალე წურა ვს მაყურებლის რაოდენობას და უნდა იარო მთელი ქვეყნის ტერი ტორიაზე, სხვადასხვა ქვეყნებში, იმისთვის, რომ ახალ-ახალ აუდი ტორიას ანახო შენი შემოქმედება. 52
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
EXCLUSIVE
“– ე ც ე ხ მ ა ს ს ი ნ „მი ული თეატრად ქცე სპექტაკლი ჩვენ ერთგვარად იძულებულიც ვიყავით ასე მოვქცეულიყავით, მაგრამ ეს, არც მთლად იძულებაა, რადგან ეს მოდელი ნამდვილად თანამედროვე და მობილურია. მი ხარია, რომ პირველად ჩვენს ინიც იატივას მხარი ქვეყნის პირველმა თეატრმა – რუსთაველის თეატრმა დაუჭირა და დაგვითმო სცენა. რუსთაველის თეატრი ყველა ქართველისთვის იყო და იქნება უპირველესი თეატრი. გარდა ამ ისა, ჩემთვის ეს თეატრი ძვირფა სია იმიტომაც, რომ მაგისტრატუ რაში სწავლისას, სწორედ რუსთ აველის თეატრის სცენაზე დავდგი სამი სპექტაკლი. სამომავლოდაც, ჩვენს ყოველ პროექტს, პირველ რიგში, სწორედ რუსთაველის თე ატრს წარვუდგენთ. – რატომ მინის თეატრი? – ესაა ერთგვარი მინიშნ ება იმ აზე, თუ რო გორ იქ ცა ერ თი სპექტაკლი თეატრად. „მინის სამხეცეზე“ მუშაობისას ჯგუფი შეიკრა, არ გვინდოდა დავშლილი
ყავით, არ გვინდოდა სპექტაკლი მომკვდარიყო, არ გვინდოდა გა ვჩერებულიყავით. ჩვენ გვაერთ იანებს თამაშის სურვილი... გარდა ამისა, ეს სახელწოდება იმაზეც მიანიშნებს, თუ როგორი თეატრი გვწამს ჩვენ, ფსიქოლოგიური და ამავე დროს მეტაფორული, ად ამიანის განცდებზე, ტკივილებზე მოფიქრალი. ჩვენ გვინდა, რომ ეს თეატრი იყოს მიყურადებული ად ამიანის სულში მიმდინარე პროც ესებზე, ვისაც თეატრი უყვარს, მას ჩვენი თეატრის სახელწოდება „მინის სამხეცეს“ გაახსენებს და მიახვედრებს რა ყაიდის თეატრი იქნება. – ეს სახელწოდება `მინის სამხეცეს~ სასახლის ასოციაცი ასაც იწვევს... – ვხვდები რასაც გულისხმო ბთ, მაგრამ არც პირდაპირ, არც ირიბად, მინის თეატრს არაფერი აკავშირებს მინის სასახლის პატრ ონის არც ოცნებებთან, არც ფი ნანსებთან, არც დარდებთან. ჩვენ
ადამიანის ბედი გვადარდებს ამ სამყაროში. ადამიანი მინასავით იოლად მსხვრევადია ამ გაუხეშებ ულ სამყაროში... მიუხედავად იმ ისა, რომ ჩვენ ეს სპექტაკლი უკვე რამდენჯერმე ვითამაშეთ, ქართ ველ მაყურებელთან რეალურად შეხვედრას ახლა ვიწყებთ. ამდე ნად, 1 და 2 თებერვალს ჩვენთვის რიგითი წარმოდგენა არაა, მეტიც, პრემიერაზე მეტიცაა – 1 თებერვ ალი მინის თეატრის დაბადების დღე იქნება. მინის თეატრის პირველი მსახ იობები არიან: ირაკლი ჩხიკვაძე, მედეა ახალაძე, ნათია ქარუმიძე, დათო დავითულიანი, ვახტანგ ბი ჭიკაშვილი. მინის თეატრს საქვეყნოდ აღ იარებული შემოქმედები ჰყავს კონსულტანტებად მიწვეული: ზუ რაბ ყიფშიძე, რუსუდან ფეტვიაშვ ილი, ნოდარ გურაბანიძე, მთავარი კონსულტანტი კი საერთაშორისო თეატრალურ წრეებში კარგად ნა
ცნობი მოლდაველი თეატრმცო დნე, მწერალი და პროფესორი ან ჯელინა როშკაა, რომელმაც დღევ ანდელი მინის თეატრი ჯერ კიდევ დაარსებამდე გაიცნო, როცა „მინის სამხეცე“ მოლდავეთში ჩავიდა თე ატრისა და კინოს უნივერსიტეტის სახელით. სწორედ ანჯელინა რო შკას მხარდაჭერით განახორციე ლა რეზო შატაკიშვილმა მოლდავ ურ-ქართული პროექტი მოლდოვ ას ნაციონალურ თეატრში. მინის თეატრის სალიტერატურო ნაწილს ლიტერატორი, ენათმეცნიერი და მთარგმნელი, ფილოლოგიის მეცნ იერებათა დოქტორი, თამარ ცო ფურაშვილი უხელმძღვანელებს. თეატრის შთამბეჭდავი ლოგო სპ ეციალურად რუსუდან ფეტვიაშვ ილმა შექმნა. მალე თეატრს საკუ თრი საიტი და ბლოგიც ექნება. მი ნის თეატრის ექსკლუზიური მედია პარტნიორი „პრაიმტაიმია“. რეზო შატაკიშვილი: „ახლა რა მდენიმე პიესის დადგმაზე ვფიქ რობთ, რამდენიმე ვარიანტი უკვე არსებობს და კონსულტაციები მი მდინარეობს, ჩამოვყალიბდებით საბოლოოდ, რა როგორ აჯობებს. თავიდან დიდი წილია ენთუზი აზმის და ვნახოთ. ბევრი თეატ რი შექმნილა ასე და იქნებ ჩვენც გავიზარდოთ. გასტროლების და აქეთ-იქით სიარულის პრაქტიკა თეატრის ფორმირებამდეც დავა გროვეთ. როცა რაიმე პროექტი გვექნება, თავიდანვე რუსთაველ ის თეატრს შევთავაზებთ, თუ არა და, ვიმედოვნებთ, რომ არც ერთი თეატრი კარს არ დაგვიკეტავს და წამოვლენ თანამშრომლობაზე. რუსიკო ფეტვიაშვილმა ულამაზ ესი ლოგო გაგვიკეთა. მასთან დი დი ხანია ვმეგობრობ, ჯერ კიდევ წინა საუკუნეში მან დამიხატა ჩემი დამოუკიდებელი გაზეთის „ქუდი“, ჩემი სადიპლომო სპექტაკლის მხ ატვარი იყო და შესანიშნავი ფე რწერული ტილო შეგვიქმნა (ე.წ. „ზადნიკისთვის“) და ახლა, როცა მინდოდა, რომ თეატრი მეტაფო რული, სიმბოლური და კეთილი ყოფილიყო, ზუსტად ვიცოდი, რომ მხოლოდ რუსუდანს უნდა დაეხ ატა და არა სხვას...“ ზაალ ჩიქობავა: „ეს არ ის თე ატრალური უნივერსიტეტის სპექ ტაკლი, რომელმაც საერთაშორი სო ფესტივალზე გამოხმაურება ჰპოვა და ჩვენ დავუთმეთ მათ სც ენა, რომ გამართონ ეს წარმოდგე ნა. ასეთ საშუალებას ახალგაზრ და რეჟისორებს და თეატრალური უნივერსიტეტის სტუდენტებსაც ხშირად ვაძლევთ ხოლმე, რადგან ხშირად არის, რომ მათ თავიანთ სცენაზე თამაშის საშუალება არ აქვთ. მინის თეატრთან მომავა ლშიც გავაგრძელებთ თანამშრო მლობას, იმის მიხედვით, თუ რა პროექტი იქნება და რა ფორმით შემოთავაზებული. თავისთავად, თუ ეს მისაღები და საინტერესო იქნება, მხარს დავუჭერთ. როცა ახალგაზრდები მუშაობენ და რა ღაც ახლის გაკეთებას ცდილობენ, ჩვენც ვცდილობთ, რომ მათ მაქს იმალურად შევუწყოთ ხელი“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კახაბერი და `ხანუმები~ `ციტადელში~
E
IV
US
CL
მე-16 საუკუნის ნაგე ბობა, ახალი გარემო და მშვიდი ატმოსფერო. თბილისის ერთ-ერთი ძველი უბნის უძველეს შენობაში, ამიერიდან ახალი კლუბ-რესტორ ანი „ციტადელი“ გელო დებათ. აბანოს ქუჩაზე მდებარე წინა საუკუნ ის ნაგებობაში, სადაც წლების განმავლობაში სხვადასხვა რესტორ ანი ფუნქციონირებდა, ქართველი სელებრით ები ახლებური გარე მოს გასაცნობად შე იკრიბნენ. კლუბ-რესტ ორ ანი, სა დაც VIP ოთ ახები, დარბაზი, გარე, ნახევრად ღია ვერანდა „ბახუსი“ და ლაუნჯ ბა რია გაერთიანებული, 27 იანვარს, ნინოობა დღეს, კახაბერის და „ხანუმების“ შოუთი გა იხსნა.
EX
ეკა ჩიკვაიძე
მანანა ხომასურიძე („ციტადელის“ PR მენე ჯერი): „ამ შენობაში პირველად შემოსვლისთანავე მივხ ვდით, რომ სადღაც ისეთ ადგილას ვიმყოფებით, სადაც კომფორტულად, უსაფრთხოდ გრძნობ თავს და არაფერი გაწუხებს. „ციტადელის“ დარქმევის იდეაც აქედან წამო ვიდა. ეს არის ადგილი, სადაც ადამიანი მოვა, დაისვენებს, ყველა პირობაა შექმნილი იმისთვის, რომ კომფორტულად იგრძნოს თავი. სამზარეულო შერეულია, უგემრიელესი კა ვკასიური და ევროპული კერძები. პარასკევს და შაბათს ლაუნჯში DJ დაუკრავს, დანარჩენ დღებში კი ლაივ პროგ რამა იქნება“.
ახალ კლუბ-რესტორ ანში ორი განსხვავებ ული კედელია, რომლებ იც გიორგი გურგულიამ 48-საათში მოხატა.
ეგ, კახაბერის და „ხანუმების“ გამოსვლის შემდ აც დ სა ს, ე ლ ვ ც ა ნ ი ა სტუმრებმა ლაუნჯ ბარში გად ეს. რ კ უ და მ~ ა კ ი ჟ რ ასევე კახაბერმა და DJ `ჟო
„ჟორჟიკა ძალიან საინტე “: „აქ რემოა, იგრძნო რესო გა შენობას დიდი ბა, რომ ამ აქვს. ცოტა ზღისტორია გარემოა. კახა აპრული ბ ახლო მეგობარ ერი ჩემი ბევრჯერ დაგვ ია და ჩვენ თად. ამ დღესაიკრავს ერ ა იმ პროვიზაციას ც ცოტ მივმართეთ. მომავალ კო უფრო ახალ-ა ნცერტებზე ხ ბს შემოგთავა ალ რაღაცე ზ სტუდია გავა ებთ. ახალი კ დაც ახლა ვსხდეთეთ, სა ახალი პროდ ებით და უ შექმნას და გაქციის მ ებას ვიწყებთ“. ოშვ
გიორგი გურგ ულია: „მაქსიმალ ურად ვეცადე, რომ აზიური კომპოზიცია ყოფილიყო. კედლებს 48 -საათის განმავლო ბაში ვხატავდი და მო მავალში, ალბათ, სხვა კედლებსაც მოვხატავ. „ვიპ“ოთახის კედელზე მისტიკური ნახატი გა მომივიდა. რამდენი ფუნჯს ჩამოვუსვამდი, იმდენი კაცის სახე იხ ატებოდა. ასე გამოვიდა საბოლოოდაც. სურა თში კა ცის და ქა ლის სახე გამოიხატა. ჩემი ხედვით, კაცში მაკედო ნია მოიაზრება, ქალში კი აზია“.
გი ა ნიკ ოლ აძ ე: „ეს არ არ ი ს შე ნობ ა, ეს სამ ყა რ სხვ ად ას ხვ ა ოა . ოთა ხშ ი სხვ ად ას ხ ვა ემო ცი აა, თავ ი სი სურ ნე ლი თ, ფე რი თ და მომ წო ნს ეს ყვე ლა ფე რი “.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მაკა ზამბახიძე: „თბილისში გუშინ და ვბრუნდით და დღეს აქ მოვედით, რადგან კა ხაბერის და „ხანუ მების“ კიდევ ერ თხელ მოსმენა გვინდოდა. მათი დიდი თაყვანის კახაბერის და „ხანუმების“ მო მცემლები ვართ. სა სმენად პრეზენ კარგად დასვენ ტა ებულები, დაზა ციას ერთი დღი ს გრულები და უფ წინ ეგვიპტიდან რო ენერგიულები დაბრუნებული დუ ეტი ჩამოვედით“. „ჯორჯიაც“ ეწვია.
პრე ზე ნტ აც ია მდ ე რამდენიმე საათით ადრე, ფილარმონიაში ნინო რამიშვილისად მი მიძღვნილი „სუხი შვილების“ კონცერტი გაიმართა, კონცერ ტის დამთავრებისთ ანავე ილიკო სუხი შვილი და ანსამბლის რამდენიმე მოცეკვავე „ციტადელს“ ესტუ მრა. თეა დარჩიამ ხა ნუმებთან ერთადაც იცეკვა.
ილიკო ს უხ იშ ვი ლ ი : „კონცერტიდან პი რდაპირ აქ წამოვე დით. ჩვენი მეგო ბრები უკრავენ და, რა თქ მა უნ და, არ გ ამ ოვ ტო ვე ბდ ი თ . ძალიან ბევრი ადამ ია ნი ვნ ახე აქ, რო მლებიც დიდი ხანია არ მინახავს და უკვე საკმარისი იყო იმის თვის, რომ აქაურობა მომწონებოდა“.
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
53
თამრი ფხაკაძე
გეძღვნება შენ
გაგრძელება (დას; N146, 147, 148, 149)
ა ნ ა: სტივი დადი ოდა სტრიპტიზ-ბარებში, პორნოფილმებზე. მეც დავყავდი. სახლში რომ ვბრუნდებოდით, იმის გა კეთებას მთხოვდა, რაც ვნახეთ. ხან პატარა ბავშ ვივით ცრემლით და ხვ ეწნა-მუდარით მთხოვდა, ხან გადატენილი პისტ ოლეტის მოშვერით. სტივი შემითანხმდა, რომ ჯერ ძალიან დიდხ ანს დავტკბებით მხოლ ოდ ერთმანეთით. only, only sex გვექნება და არ ავითარი შვილები! შვილ ები მერე, 40 წლის ასაკში, როცა დავიღლებით სექს ით და როცა გვექნება ბე ვრი, ვერი ბევრი ბაქსიზ, ანუ ფული. სტივს ტანჯავდა სი მარტოვის პანიკა და ში ში, რომ მალე დაკარგავს მამაკაცობას, რომ მალე აღარ ექნება ერექცია და რომ ვეღარასოდეს იგრძ ნობს ორგაზმს. და რაც მეტად ეშინოდა ამის, მით უფრო ასეც ხდებ ოდა. დღითიდღე მეტ ფა ნტაზიას და ექსპრომტს მოითხოვდა ჩემგან, მე კი დღითიდღე მავსებდა სიბრალულნარევი ზი ზღი. სულ უფრო ხშირად ვნატრობდი და ვცვლიდი სტივს ჩემს ფიქრებში აქ აურ, ა-ქა-ურ პირველსა ვე შემხვედრზე. სტივი მეუბნება, რომ აღაგზნებს ჩემი უცხო წა რმომავლობა, აქცენტი, ჩემი მიუსაფრობა, ის, რომ მის იქით გზა არ მა ქვს, რომ მიჯაჭვული ვარ მა სზე, რომ ვარ უც ხო, გადამთიელი, ტყვესავით და ვერსად გავექცევი. ხანდახან სუიციდი სტუმრობდა. მე ვნახე სტივი ორჯერ - მაგიდაზე ასული და ყუ ლფში თავგაყოფილი. ოთხჯერ, - საფეთქელზე პისტოლეტმიბჯენილი. სამჯერ, - მოქშუილე გა ზქურაში თავშერგული. ინტუიციით მივხვდი, რომ ასეთ დროს არ უნდა მეკივლა, არ უნდა ვცემ ოდი ხელებში და ფეხებში და უბრალოდ, მშვიდად, ცივად უნდა მეთქვა: yess! do it. do it! და ის გასაბრალოებუ ლი, ასლუკუნებული სტ ოვებდა ბრძოლის ველს, დამარცხებული ჯარისკ აცივით შერცხვენილი იხ ევდა უკან. სტივმა ამომიკვიატა. ის მდევნიდა მუდმივად. დღისით და ღამით, მძინ არეს, მღვიძარს, საქმის კეთებისას, სეირნობისას, ფიქრის და განმარტო ვების დროს. აბაზანის მიღებაც კი არ შემეძლო მარტოს. სტივი იქცა ჩემს ჩრდილად. დილით მაღვ იძებდა მისი დაჟინებული მზერა, ჯაკუზში მეხლ ართებოდა მისი ავადმყ ოფურად ჩემი მძებნელი
54
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
ჩვენ სამნი სხეული, ფიქრებში მეჭრებოდა მისი სექსუალურ-ნევროტული და ფინანსური პრობლემების ქარბორ ბალა. ის გახდა ჩემი ეროტიკული გურუ, ჩემი სტილისტი, ვიზაჟისტი, დამძინებელი, გამღვიძებელი. ხო ლო მისი მარადიული you’re so sexy! _ დღითიდღე მშლიდა ჭკუიდან და აგრესიულ მხეცს აღვიძებდა ჩემში. ჯ ა ბ ა: ხევში, - ვფიქრობ - რა მდენი ეგეთი ფესვია, რამდენი ეგეთი დაგრეხილი ტოტი, ხავსი, ხმელი ფოთოლი. რამდენი ანგელო ზია შეფარებული. გაჩითავ, შეეხ ები, - ცოცხლდება, ლაპარაკს გიწყ ებს. დაგენახვება. მაგარი გასაკვირია ისე, ანგელო ზს რო ვაკეთებ. რაც ახლა ჩემ ში გნით ტრიალებს, ეშმაკეული უფრო არაა, ბოზიშვილი ვიყო? კაცის მო კვლა მინდა. მკვლელი ვარ შიგნიდ ან, რა. ეშმაკს უფრო არ უნდა ვაკე თებდე? ძველებურ ჩიბუხებზე რო იყო, ეგეთს. წვერცანცარა მასტს. რქებით, რამე. კუდი მერე ქვემოთ, ჩლიქები. ეგეთი როჟა უფრო არ გა მიგებდა ახლა? ნეტა, ანგელოზის მასალა მეტია ხევში, თუ ეშმაკის... თუ, მასალა არაფერ შუაშია და ვინც აკეთებს, ისაა შუაში? ეშმაკს დაინახავს, - ეშმაკს გააკეთებს. ან გელოზს დაინახავს, - ანგელოზს. თუ არც ოსტატია არაფერ შუაში? და რასაც დაანახვებს ვიღაც, თუ რაღაც, - იმას გააკეთებს? ვინ ვიღაც... გავრეკე მგონი, ბო ზიშვილი ვიყო... ღმერთი? თემურას ევასება ეგეთ რამეებ ზე ბაზარი. ჩაიხვევს ხანდახან, - ღმ ერთი, სასუფეველი, ჯოჯოხეთი, სამოთხე, ათი მცნება... საკაიფოდ ბაზრობს. მაგარი დამაკლდა თემურა. ეგ ეთი მა სტი ვარ, რა ღაც. მა რტო მაკლდება ვიღაცები. არ მე მატება. შენ მომემატე მარტო, მწვანე თვალება. რაღაც, საკაიფოდ მომე მატე. წინასწარ ვიცი, შენც დამაკლდე ბი მერე. ეგეთი მასტი ვარ, რა. დაგიგრევო ეს ანგელოზი? რავი, ვნახოთ. საავადმყოფოში ის კაცი ვინ იყო შენი? ქმარი? თუ საყვარელი. რას წვიმს, ჩემი... ა ნ ა: სტივი იგონებდა სულ ახ ალს და ახ ალს: სექსი სარკის წინ, სექსი ფირზე ჩაწერით, დაუს რულებლად მიღებდა ფოტოებს ნახევრადშიშველს და შიშველს, მაიძულებდა გაგვეთამაშა გაუპატ იურება ან სულაც, მოვფერებოდი მის თვალწინ საკუთარ სხეულს. ის იჯდა სავარძელში, გადატენილი პი სტოლეტით ხელში და იმეორებდა: kiss yourself, Ann! Kiss yourself baby! ასეთ დროს მე თითქოს გონება მი ბნელდებოდა და ერთადერთი აზ რი, რომელიც სადღაც ტვინის რო მელიღაც უჯრედს მანუგეშებლად ეფონებოდა, ის იყო, რომ შემეძლო რქები დამედგა სტივისთვის, შემე ძლო წარმომედგინა, რომ ვიღაც, სულ სხვა კაცი, ვიღაც ძალიან ჩემი და სასურველი და რაც მთავარია, აქაური, ჩემიანი - მეფერება. მისი მოფერება ჰგავს ხსნას, გამოსარჩ ლებას, შურისძიებას ამ ვიღაც მანი აკ გადამთიელზე. გულაჩუყებული ვეძლეოდი ვი რტუალურ სატრფოს, და მაცახც ახებდა საიდუმლო ზეიმი, რომ ცხ ვირწინ, ცხვირწინ ვღალატობ ამ ია რაღმოშვერილ, საძულველ გიჟს... მაგრამ ერთხელ, როცა სტივ
მა კარს ვიღაც წითური ძროხა და ორმეტრიანი ზანგი მომაყენა და ლოგინში მათთან ერთად ჩაწოლა მომთხოვა, მივხვდი, რომ ეს ჩემს შესაძლებლობებს, ჩემს დეპრესიას, ჩემს ძალას, უძლურებას, - ყველაფ ერს აღემატება... ვუთხარი, რომ გადავივლებ და დავეშვი კიბეზე იმით, რაც მეცვა, საბუთებით და ოციოდე დოლარით ჯიბეში. სტივმა ვერ გაიგო, როგორ დავტოვე მისი ბინა და მისი ცხოვ რება. გავუყევი წვიმიან ქუჩას. გავი არე მეტროთი ათზე მეტი გაჩერე ბა. მერე ბევრი, ბევრი ვიარე ცივი, უცხო ქუჩებით და როცა წვიმამ კო კისპირულად დაუშვა, პატარა ბარს შევაფარე თავი. ბარში თბილოდა, ფერადი, ბლ ანტი შუქები ირეოდა ერთმანეთში. ბუნდოვნად ვიგრძენი, რომ თავი სუფალი ვარ. დავლიე ერთი ჭიქა ლიქიორი. მერე კუთხეში, პიანინ ოსთან მივედი, სახურავი ავხადე და რამდენიმე აკორდი ავიღე. საკუთა რი ქმედება მსიამოვნებდა. კოშმარ იდან თავის დაღწევის შეგრძნება მაცახცახებდა. კონიაკზე მეტად თავისუფლებამ დამათრო. სკამზე დავჯექი და დაკვრა დავიწყე. ყველ აფერს ვუკრავდი. კლასიკას. ჯაზს. ქართულ სიმღერებს. არ ვფიქრო ბდი, - სად წავალ. რა მელის. რა იქ ნება. ცოტა ხანში ბარის მეპატრონე მოვიდა და მასთან მუშაობა შემო მთავაზა. და პატარა ოთახიც დამი თმო იქვე, კიბის თავში. იმ ბარში საღამოობით ვუკრავ დი 3 თვე და 8 დღე. მე-9 დღეს შე მოვიდა სტივი, საჯაროდ, ყველას თვალწინ დამიჩოქა. ტიროდა და შინ დაბრუნებას მთხოვდა. მივხვდი, რომ ეს შინ დაბრუნება უფრო სხვა, დიდი შინ დაბრუნებ ისთვის მჭირდებოდა და წავყევი. გაჯიუტება სისულელე იყო. ბარში ნაშოვნი გროშებით ოკეანეს ვერ გადმოვცურავდი! მანქანაში სტივი ტიროდა და მი ყვებოდა, როგორ მეძებდა მთელ ნიუ-იორკში, მთელ შტატში. მთელ სამყაროში. რომ ბოლოს, როცა თა ვის მოკვლა გადაწყვიტა, ალენმა
უთხრა, რომ იმ ბარში მომკრა თვ ალი. სტივი მპირდებოდა ყველაფერს, რასაც ვისურვებდი, ოღონდ ეს აღ არ განმეორებულიყო. მოვითხოვე ბევრი ფული. თეთრი როიალისთ ვის, ვითომ. შოპინგისთვის. ქველ მოქმედებისთვის... სტივი არც დაფიქრებულა. უკვე გვარიანად მდიდარი იყო. მე მოვამზადე ყველაფერი დი დი, დიადი გაქცევისთვის. ვაზავე ბდი ჩემს სამზადისს ცრუ ვნებით სტივის მიმართ, ცრუ სექსით, ცრუ სიმშვიდით. შევქმენი ყოვლად ეჭვშ ეუტანელი, უჩრდილო ეროტიკული იდილია, სპექტაკლი, რომელშიც უბადლოდ ვთამაშობდი სცენაზე და გული მერეოდა კულისებში. არადა, ბევრად იოლი და სარფ იანი გზაც არსებობდა გაქცევისთვ ის. ჯ ა ბ ა: დედაჩემი რომ მშობია რობას არ გადაყოლოდა... ჩვეულე ბრივად გავეჩინე და მერე ჩვეულე ბრივად გავეზარდე... დედაჩემს ძილისწინ ზღაპრები რომ მოეყოლა... დედაჩემს რომ ვეტარებინე სკ ოლაში... დედაჩემს რომ ეკეთებია გემრ იელი სადილები... და საერთოდ, დედა რო ყოფილიყო... მამაჩემს სადმე, ქარხანაში რო ემუშავა... ან რავი, კბილის ექიმად... ან ტელევიზიაში... მამაჩემი დილაობით სამსახურ ში რომ წასულიყო... სადილის მერე გაზეთი ეკითხა... ფეხბურთი ეყურ ებია... არასდროს სდებოდა ჯიბეში იარაღი და ავტორიტეტი ყოფილი ყო მარტო ოჯახში... მე რომ უმცროსი და მყოლოდა... ერთად რო გვეხატა ინდიელები და მანქანები, ერთად გვემეცადინა ალ გებრაში, მუსიკაზე გვევლო... რაებს ვფიქრობ... მე რო სულ ხუთებზე მესწავლა და ჩამებარებინა სადმე... სამხატ ვროში. ქანდაკებაზე... ან თეატრა ლურში... სამსახიობოზე. ვიღაც, სულ სხვა ვყოფილიყავი და სადმე გამოფენაზე გამეცნო ის, მწვანე თვალება. და არც არავინ მყოლოდა
მოსაკლავი... ზარო გაიჩითა!! - აუ, მაგარი გაასწორე, რო მო ხვედი! მაგარი! რაღაც სირობებს ვფიქრობდი აქ! სირობებს, ჩემი... კ ო კ ი: აზრად მომივიდა იტალ იაში „შევლა“ და შემოვიარე კიდეც. თავიდან აზრად მომივიდა დიაგნო ზის გადამოწმება რომში, მაგრამ მერე გადავიფიქრე. რაკი სავარა უდოდ, ეს ჩემი უკანასკნელი რომია, აღარ დავკარგავ დროს კლინიკებში სირბილზე და უბრალოდ, გამოვე მშვიდობები აქაურობას. ვზივარ ადმირალ სკვერში და ვე წევი. წესით, აღარ უნდა ვეწეოდე. მზე რაღაც, გამომწვევად ანათ ებს. გვერდით ვიღაც უცნაური ტიპი მიჯდება. დაუდგენელი ასაკის და სქესის. ალბათ, პანკია. ან გოთი. ან რამე ეგეთი. - ჩაო! - მეუბნება. - ჩაო! - ვეუბნები. უცნაური ვარცხნილობა აქვს. თმა რაღაც თასმით აქვს შეკრული. თასმების ბოლოებს ნიავი არხევს. შუბლზე ჩამოყრილ თმაში თვალ ები მოუჩანს. სახეზე თითქოს მზე ადგება და ოდნავ თვალს მჭრის. იტალიურად მელაპარაკება. მი ყვება, როგორ იყო ერთ დროს ძა ლიან მდიდარი კაცი. როგორ ვერ გაერკვა საკუთარ თავში, სანამ არ გაუდგა გზას. ძალიან შორ გზას. - გზას საით? - ვეკითხები გულგ რილად. ურევს, ეტყობა. - გზას შენსკენ, - მეუბნება. - ააა... - თავს ვუქნევ. - ოოო, - მეუბნება, - ასეც ვიცო დი, რომ იტყოდი აააა-ს. მაგრამ და მიჯერე, მართლა შენსკენ მოვდიო დი. ანუ, ყველა შენისთანასკენ. - მაინც? - ავად ხარ, - მითხრა და დამაცქ ერდა. - მერე შენ რა? - ვღიზიანდები. წინასწარმეტყველები მხოლოდ ახ ალგაზრდობაში მიზიდავდნენ. რო ცა ყველაფერი წინ იყო, ყველაფერი კარგი. - როგორ თუ მე რა? შენ თუ ავად ხარ, მე როგორ უნდა ვიყო კარგად? მეც ავად ვარ. შენით!
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
და ანგელოზი - რა გქვია? - ანჯელო. ისე, გააჩნია, სად ვარ. ესპანეთში ანხელი ვარ. ამერიკაში ენჯ... - მისმინე, ანჯელო. ალბათ, ძა ლიან კარგი ტიპი ხარ, მაგრამ ახლა შემეშვი. მარტო მინდა ყოფნა. - კარგი ქენი, დიაგნოზი რომ არ გადაამოწმე აქ. სისულელეა ეგ დიაგნოზები, სენიორ კოკი. მაღლა აიხედეთ. ნახეთ, რა მზეა. არივედ ერჩი. ჩაო. კარგი იქნება, მანქან ას თუ გაყიდით და ფეხით ივლით. დიდი ხანია, ვეღარაფერს ხედავთ, სენიორ. ეგრე რა უნდა გადაიღოთ? თანაც, იმაზე. ვდგები. - ჩაო, ანჯელო! მაინცადამაინც ვერ გამაოცე. ჩვეულებრივი მისანი ხარ. დამღალე კიდეც. - გაოცება არც მიცდია, სენიორ. მინდოდა, უბრალოდ... - ვიცი, რაც გინდოდა, - მის გვ ერდით, სკამზე 2 ლირას ვდებ და მივდივარ. მიმყვება მსუბუქი გაოცება, რომ ამდენ ხანს ვლაპარაკობდი ენაზე, რომელიც არ ვიცი. მეტისმ ეტად გასაოცარიც არაფერია. ჰი პნოზს ბევრი რამ შეუძლია. დიდხანს დავდივარ. თითქოს მაბრუებს, მათრობს ეს მზე და თანაბარი გუგუნი, ზუზუნი ჩემს გარშემო. ჰო. თუ სადმე სხვა გან სიკვდილის არჩევაზე მიდგებ ოდა საქმე, იტალიას ავირჩევდი. სიკვდილი ვენეციაში... კარგი იქნებოდა. ისე, მართლა გადავეჩვიე ფეხით სიარულს. სწორია. ბინდ-ბუნდი სანტ-ანჯელოს ხი დზე მისწრებს, ანგელოზების გა რემოცვაში. ტიბრის ამწვანებული ნაპირები ნელ-ნელა უკანა პლანზე იხევს, პირველი ლამპიონები ენთე ბა და მოოქროსფროდ ნათდება სა ნტ-ანჯელოს ტაძარი. - იცით იქ, ზემოთ, კოშკის თა ვზე პაპმა გრიგოლ დიდმა მიქაელ მთავარანგელოზი დაინახა... 590 წელს. შავი ჭირის დროს... - მეუბნე
ბა ბინდის ლანდივით შეუმჩნევლად მოახლოებული ვიღაც გამვლელი. - ჰო, დიახ, გამიგია ეგ ამბავი, ვეუბნები ენაზე, რომელიც არ ვიცი. -მთავარანგელოზმა ხმალი ქა რქაშში ჩააგო მაშინ. და გასაჭირიც დასრულდა. - დიახ... ეგეც ვიცი. - მშვიდობის ღამეს გისურვებთ, სენიორ კოკი... და ისევე შეუმჩნევლად მშორ დება, როგორც მოვიდა. ბინდს ერ ევა. რატომღაც ის ბერი მახსენდე ბა, კახეთის გზაზე რომ გავუჩერე, წვიმაში. მახსენდება, რომ მაშინ რა ღაც ძალიან მიკვირდა და ვერ ვხ ვდებოდი, რა. ახლა ვხვდები. სველი
არ იყო. აბსოლუტურად მშრალი იყო რომ ჩამიჯდა. თავსხმაში... კიბით ქვემოთ, სანაპიროზე ჩა ვდივარ და მივუყვები. რატომღაც, მეკარგება ამ ღამისთვის დაგეგმ ილი თავგადასავლების სურვილი. გული აღარ მიმიწევს ვია ვენეტო სკენ... სკვერში განმარტოებულ სკამს ვარჩევ და ვჯდები. რაღაც გდია ჩემ გვერდით. ჰმ... 2 ლირა... ა ნ ა: ჰო. შემეძლო ბევრად უფ რო იოლი და მომგებიანი გზა მენა ხა სტივისგან თავის დასახსნელად. თითის განძრევაც არ დამჭირდე ბოდა. უბრალოდ, როცა სტივს კიდევ ერთხელ ეწვეოდა სუიციდური ვნება, საფეთქელზე პისტოლეტ მიმარჯვებულისთვის უნდა მეკი ვლა:`no!!! no!!! please, Stiv, nooo!!~ გავქანებულიყავი მისკენ და მორჩა! დაიხლიდა! ამაში 100 პროცენტით ვარ დარწმუნებული ახლაც. აღარ იქნებოდა სტივი და დამრჩებოდა ბურთი და მოედანი. სახლი. კარი. აქციები სანავთობო ბიზნესში, სა ბანკო ანგარიშები და ოთხივ მხრით ხსნილი გზა. ეს არ შემეძლო. არ შემეძლო მკ ვლელობა. გესმის ჩემი, პატარა კორლეო ნე? პატარა გაბოროტებულო მხ ეცო? საშინელება არ იქნებოდა? ანა - მკვლელი. ანა მ-კ-ვ-ლ-ე-ლ-ი! მობილურს ვიღებ და მესიჯს ვგ ზავნი ჯაბასთან, - „არა კაც კლა“. ყოველ საღამოს გავუგზავნი. ყოველ საღამოს! იქნებ, ვიხსნა ერ თი სული, ა? ჯ ა ბ ა: ღამის 12 საათზე მესიჯი არ გაეძრო? „არა კაც კლა“. აუ ჩემი! აუ, აუ, აუ!!! შემეშვი! შე მეშვი! - ვფიქრობ, - თორე შენც ზედ მიგაყოლებ! რა გამიხურე, ჩემი დე და?! ვინ ხარ! ვინ გეკითხება?! მაგიდას მუშტი დავარტყი. ჩემი გაკეთებული ანგელოზი გადაყი
რავდა და იატაკზე დავარდა. ცალი ფრთა ჩამოტყდა. ცუდად მენიშნა, რაღაც. გამაჟრიალა. ავდექი, რო წებო ამეღო და ფრ თის მიმაგრებაზე მეჩალიჩა. კარგ ახანს ვიბოდიალე. წებო გამთავებ ოდა და ნერვებზე ავითხარე. ან გელოზი ავიღე, რო კიდე ერთხელ მენახა, რა ჭირდა და პირი დავაღე, ჩემი! არაფერიც არ ჭირდა. დედის სული დამეფიცება! არაფერიც არ ჭირდა. საკაიფო ფრთები ქონდა და რამე... გავრეკე, მეთქი. გავრეკე ასიანი. სახეზე ხელები ავიფარე და ვზივარ ეგრე. აღარ ვიცი, მძინავს, სიზმარ ში ვარ, თუ რა ხდება. - ეგეთი რა მესიჯი იყო, სიმნ, რა
არი, სიმნ... ვისგან იყო, რა ხდ ება ბოზიშვილი ვიყო? ფერი აღარ გა დევს სიმნ... - აიჭრა ზარო. - არაფერი. მაგრა დავბოლდით მერე.
ა ნ ა: მე მარტო ბილეთი მინდ ოდა. თვითმფრინავის. მეტი არაფ ერი. სტივი კი იყო არნახულად ალ ერსიანი, სათნო და რაინდული. სე ქსიც კი სრულყოფილი და თბილი გამოსდიოდა. სრულებით ვერ გრძნობდა ჩე
რინავში, რომე ლსაც მე - ძე და ასული ცდომ ილი ა ქ უნდა და ვებრუნებინე, ერ თბაშად დავწყნარ დი და ვფიქრობდი, რომ აი, სტ ივ იც, ძე ცდომილი თავისებუ რად, დაუბრუნდება თავის სიცოცხლეს, უჩემობას და არა, არ ავითარ შემთხვევაში არ მოიკლავს თავს... არ მოიკლავს თავს, არ მოიკლავს-არ-მო იკლავსარმო-იკლავს თავს, თავს, თავს... და როცა ოკეანის თავზე თეთრი ღრ უბლების სიღრმეში შევცურე, დამეუფლა სრულიად მისტიკური შეგრძნება და ვიყავი რაღაც არსი. სუბსტანც ია. რაღაც. ახლა სტივს მხოლოდ იმიტომ ვეინტერნეტები, რომ უკეთ შევი გრძნო მისგან სიშორე. ვტკბები უსტივო თავისუფლებით, ვტკბები იმით, რომ ცხრა მთას იქით ვხედავ. და ოდნავი პასუხისმგებლობაც მაქვს თითქოს, რომ დროდადრო მისი ავადმყოფური სიცოცხლე მო ვიკითხო... ჯ ა ბ ა: მამაჩემი თავისსავე მა ნქანაში ჩაცხრილეს. თებერვალი იყო. თოვლჭყაპი. ყვავები ჩხაოდნენ ხევში. ქარები იყო. არეული პონტი. იმდენი დაახალეს, ათ კაცს ეყ ოფოდა. მაშინ მე-11 კლასში ვიყავი. უბნელი ძმების გარდა აღარავინ მყავდა. რაღაცნაირად, დავამთავრე სკ ოლა. ზაფხული დადგა. მამიდაჩემმა ჩემი „გზაზე დაყე ნება“ დაიჟინა. მაგარი გაჭედა. ჩემ საძმოს ომი გამოუცხადა. მაგრა ვითხარეთ ორივემ ნერვები, ჩემი... ოთხ თვეში უკანმოუხედავად გაიქ ცა, თავის ჩემოდნებიანა.
მში მომზადებულ, დეტალებში და გეგმილ-გათვლილ ღალატს. ერთ დილას ვუთხარი, რომ მი ვდივარ გინეკოლოგთან, კლინიკ აში. ეს იყო ერთადერთი ადგილი, სადაც სტივი არ დამყვებოდა. ჯიბეში უკვე მედო ბილეთი. ნიუიორკი - ვენა - თბილისი. გზად აეროპორტამდე ვფიქრო ბდი, რომ როცა სტივი გახსნის ჩემი სეკრეტერის უჯრას და წაიკითხა ვს წერილს, უსათუოდ მოიკლავს თავს. მოიკლავს თავს. მოიკლავს თავს... მოიკლავსმოიკლავსმოიკ ლავს თავს, თავს, თავს... და მ ა ი ნ ც გავხდები მკვლელი. murderer… მაგრამ როცა ჩავჯექი თვითმფ
ის ახვარი, ვინც მამაჩემი ჩაცხ რილა, ჯერ რუსეთში გადაიხვეწა, იქიდან ისრაელში, იქიდან შტატებ ში და იქ დაიბრიდა კიდეც, გულით. სისხლი აუღებელი დამრჩა. გაქრა ტიპი. ჩემი ცხოვრების მიზანიც გა ქრა. რაღაც, მაგრა არ მიმართლებს შურისძიებებში და ვენდეტებში. მე თესება ხალხი. ჯერჯერობით ახლაც ეგრეა. ჰ! ან იმათ აქვთ ბედი, ან მე მი ფრთხილდება ვიღაც. კაცს არ მა კვლევინებს. მესიჯი! ისევ ისაა. „არა კაც კლა“. არა კაც კლა, არა კაც კლა, არა კაც...
კ ო კ ი: ყოველთვის მაოცებს ღრუბლებში ფრენა. თითქოს ყინულოვანი ოკეანეა. ირგვლივ აისბერგები. ყინულმჭრ ელით მიცურავ... მზე ყინულზე დე ვს და თვალებს გჭრის. სხვას ვერაფერს იტყვი, - მისტ იკური სანახაობაა. სულ არ გამიკვ ირდება, ღრუბელზე ჩამომჯდარი ანგელოზი რომ დავინახო სადმე... გადასაღები მოედანი რომ მო მცა აქ... კაცმა რომ თქვას, სად გაქრა ის კაცი? ნიკალა? ასე დარწმუნებუ ლები რატომ არიან, რომ მოკვდა? საფლავს რატომ ეძებენ... სიურრეალიზმს უნდა მოვუმა ტო ფილმში. იმის ტილო რა ეტაპზეა, ნეტა? ანა. ანა... ვინ ხარ მე რე, რა ხარ... ერთი რიგითი ინტელექტუალური მარგარიტა იქნები, სხვა რა! ინტე ლექტუალური ბოზი! ეგრეა. ზოგი კაბარეში ცეკვავს. ზოგი - სიურრე ალისტურ ტილოებს ხატავს... მა გრამ ყველა ერთია. ბიჭს ქურთუკი თუ დაუკერე, ბოზო? აღარ მომწერ? აღარსად დამპ ატიჟებ? ისე, არა გიშავს, რა! ერთი ორ ჯერ გაგჟიმავდა კაცი. ინტელექტ უალურად. მალე მიწაზე დავეშვებით. რა ღაც, არ მინდა. თბილისში კი არა, - მიწაზე.
როგორ არ ვკლა, ჩე მი!.. ა ნ ა: ძვირფასო... აი, ვზივარ ხალიჩაზე, მიდგ ას გვერდით ყავა, საფე რფლე... უკვე მერამდენედ ვუ ყურებ შენს ფილმს „ოდ ისეა“. ვგრძნობ ვულკანურ ენერგეტიკას, შენი ტვინ ის ფოიერვერკებს, მაგრ ამ რაღაც მაკლია მაინც. არ ხარ ჯერ ის, რაც ვი ცი, რომ ხ ა რ. მაბრმავებ და მანგრევ ელვისებური ემოციებით. ჰგავხარ თა ვსხმას, რომელიც უცებ გადარეცხავს მიწას და წყალდიდობასაც მოახ დენს, მაგრამ მინდა იყო ნელი, ფიქრიანი წვიმა, ჩამღწევი შიგნით, მიწის ღრმა შრეებში, გამცოც ხლებელი დამხმარი ფე სვების, მომკვლელი და ფარული წყურვილების... რატომ, რატომ ვიცი, რომ უნდა მოხვიდე ას ეთ წვიმად? რატომ ვიცი, რომ არაა შენი ეს მოკლე გზები და სავალი ხარ გრძლად, შორიდან მო ვლით და ადრე თუ გვიან იმ შორი გზიდან მოხვალ ჩემამდე? რატომ, რატომ ვიცი ასე ბევრი შენზე და რა ტომ გე ლი ის ეთს, რო გორიც წინასწარ შეგიყვ არე?.. გეძებ აქ. ამ იოლ ფი ლმში, რომელიც შენი ნახევარია ჯერ მხოლ ოდ. ან მესამედი. ან მე ათედი... ვცდილობ დაგიჭირო ფრაზებში, დაგინახო მს ახიობების მოძრაობებში, გიგრძნო მუსიკაში, რო მელიც შეარჩიე, ფერე ბში, შუქებში და ჩრდილე ბში, რომელიც ააწყვე. მი ნდა დავინახო შენი სევდა სიცილის ნიღბებქვეშ, შენი სინაზე მუშტი-კრ ივების და გინების კორი ანტელში, შენი სინაზე და სიყვარული ეროტიკულ წარღვნებში. მინდა ვიგრ ძნო იმ წუთების დაძაბუ ლობა, როცა ამას ქმნიდი. მინდა ეს ჩემი ყავა იყოს ის, რომელსაც მაშინ სვ ამდი. ეს სიგარეტიც იყოს ის, რომელსაც ეწეოდი. შენში შემოვდივარ, ძვირფასო.
გაგრძელება შემდეგ ნომერში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
55
მამუკა გორგოძე მსოფლიოს ნაკრებში
კობა ინასარიძე
მამუკა გორგოძე, საფრ ანგეთში ჩატარებულ ერთ-ერთ გამოკითხვა ში რაგბის მსოფლიოს სიმბოლურ ნაკრებში ფავორიტი გახდა. მა ნამდე საქართველოს მორაგბეთა ნაკრების ლიდერსა და გამწევ ძა ლას – მამუკა გორგოძეს შთამბეჭდავი სეზონი ჰქონდა, სწორედ ამიტ ომ, სრულიად დამსახ ურებულად, ის საქართ ველოში 2011 წლის სა უკეთესო სპორტსმენად დაასახელეს. „პრაიმტაიმი“ მამუკა გო რგოძეს საფრანგეთში დაუკ ავშირდა: – დიდი მადლობა ყველას, ვინც ჩათვალა, რომ მე ამ პრ იზებს ვიმსახურებდი. ზოგა დად, ის ეთი კა რგი წე ლი, რო გორიც 2011 იყო, ნამდვილად არ მქონია. ტოპ 14-ში ფინალში გავედით და ჩემპიონობაც შე იძლებოდა. საფრანგეთში სა უკეთესო ლეგიონერად დამა სახელეს. „ჰეინეკენის თასზე“ გამოვდივართ და მსოფლიოს თასზეც, მგონი, ცუდად არ გვ ითამაშია. – 2010-ში დათო ზირაქაშვ ილი გახდა საქართველოს სა უკეთესო სპორტსმენი, წლეუ ლს – შენ. შენი აზრით, ხალხმა მეტად დაიწყო მორაგბეების დაფასება? – რა თქმა უნდა, მორაგბე რომ ზედიზედ ორი წელი ხდება საუკეთესო, იმაზე მეტყველე ბს, რომ საქართველოში რაგბ ის პოპულარობა წინ მიდის და ხალხი ძლიერ სპორტსმენებად გვაღიარებს. ჩემი ეს წარმატ ება, პირველ რიგში, მთელი გუ ნდის აღიარებაა და მათი, ვინც ქართულ რაგბის ემსახურება. – როგორ შეაფასებ საქა რთველოს ნაკრების გამოსვ ლას მსოფლიოს თასზე? – ცუდად არ გამოვსულვა რთ. რა დონეზეც ვართ, დაახ ლოებით ისეთი რაგბი ვითა მაშეთ და ის შედეგი გვქონდა. უფრო კარგად რომ გამოვი დეთ, ამას სხვა დონეზე თამაშის გამოცდილება სჭირდება. – რა დააკლდა საქართვე ლოს ნაკრებს შოტლანდიას თან და არგენტინასთან? – ზუსტად ის გამოცდილება, რაც გითხარით. ამისთვის აუ ცილებელია, რომ ნაკრებმა ხშირ ად ითამაშოს ძლიერ გუნდებთან და თანდათან მიეჩვიოს მათთან ყველა კომპონენტში თანაბრად თამაშს. რა ვთქვა, დღეს შოტლან დიაც და არგენტინაც ჩვენზე ძლ იერები არიან და იმსახურებდნენ მოგებას. – რუმინეთს ბოლო წლებში სულ უგებთ, აგერ, მსოფლიოს თასზეც აჯობეთ. შენი აზრით, გახდა საქართველო ევროპის მე შვიდე სარაგბო ქვეყანა? – კი, რუმინეთს ბოლოს ყველა თამაში მოვუგეთ და დღეს მათზე ოდნავ ძლიერი ვართ, მაგრამ არ შეიძლება ამ გუნდთან მოდუნება და ნახევარი ძალით თამაში. ჩვენს შორის ძალიან მცირე სხვაობაა. ეს გუნდი ჩასაფრებულია და უყურ ადღებობას არ გვაპატიებს. – შენთვის ეს მსოფლიოს თასი მეორე იყო. რით განსხვავდებო და წინასგან? – ოთხი წლის წინათ საფრან გეთში ჩვენს მხარეს იყო მოულ ოდნელობის ფაქტორი. მიუხედ ავად იმისა, რომ ხელწამოსაკრავ გუნდად არც მაშინ გვთვლიდნენ, 56
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
„საფრანგეთში ქართველებს ძალიან გვაფასებენ“ მოწინააღმდეგეები მაინც კარგად არ გვიცნობდნენ და ეს გვეხმარე ბოდა. ახალ ზელანდიაში კი უკვე ყველამ იცოდა, რა შეგვეძლო და საგანგებოდ ემზადებოდნენ. აგერ, შოტლანდიამ რუმინეთთან ძლიე რი შემადგენლობა დაასვენა, რომ ჩვენთან მთელი ძალით ეთამაშა. „მონპელიეში“ არგენტინელი თა ნაგუნდელი მყავს და მეუბნებო და, საგანგებოდ ვემზადებოდით თქვენთან სათამაშოდო. – საფრანგეთში თამაშობ და ბუნებრივია, შენი აზრი საინტე რესოა. იმსახურებდა საფრანგე თი მსოფლიოს თასის ფინალში გასვლას? – რამდენადაც ფინალში გასვ ლას არ იმსახურებდა, იმდენად იმსახურებდა ფინალის მოგებას. კი, შეიძლება, მანამდე ძალიან მა გრად არ უთამაშიათ და ზოგჯერ უმართლებდათ კიდეც, მაგრამ თვითონ ფინალში მოგებაც რე ალურად შეეძლოთ. არ არის ეს გასაკვირი. საფრანგეთს დღესდღ ეობით მსოფლიოში ერთ-ერთი სა უკეთესო ნაკრები ჰყავს. – ახალი ზელანდია როგორ მოგეწონა?
– საშუალო ქვეყანაა. ვერ ვი ტყვი, რომ იქ რაგბი იმაზე მეტად უყვართ, ვიდრე თუნდაც საფრან გეთში. დიდი სხვაობა არ შემიმჩ ნევია. რა ვიცი, თვითონ ქვეყანაც, მაინცდამაინც არ მომწონებია. – 6 წელი მონპელიეში ცხოვ რობ და თამაშობ. რას იტყვი ამ ქალაქზე? – არ არის წმინდა სარაგბო ქა ლაქი. თბილისის „ლელოდან“ პირდაპირ აქ წამოვედი და უკვე მეშვიდე სეზონია, „მო ნპელიეში“ ვარ. ერთად გა დმოვედით ტოპ 14-ში და შარშან ფინალიც ვითამაშეთ. ქალა ქი თანდათან ეჩვევა რაგბის და ვფიქრობ, იმის პოტენციალიც აქვს, რომ ევროპაში ერთერთი საუკეთესო სარაგბო ცე ნტრი გახდეს. ეს სეზონი ცოტა მძიმედ დაიწყო კლუბმა, რადგან ბევრი მო თამაშე მს ოფლ იო ს თ ას ზ ე ვიყ ავ ით
წასული, მაგრამ ნელ-ნელა ამოვ ქაჩავთ. – „ჰეინეკენის თასზე“ ერთი თამაში გამოტოვე, მეორეში შე ცვლაზე შეხვედი. მწვრთნელი, ალბათ, გასვენებს... – დატვირთული სეზონი იყო და ცოტა დასვენება კი დამჭირდა, მა გრამ ახლა ისევ ფორმაში ჩავდექი და შემდეგ თამაშებში ძირითადში ვიქნები. – სხვა გუნდში გადასვ ლას ხომ არ აპირებ? – რა ვი ცი, რაც სა ფრ ანგეთში ჩამოვედი, სულ „მონპელიეში“ ვარ და შევეჩვიე გუნდსაც და ქალაქსაც. თა ნაც კლუბში ოთხი ქართველი ვართ. აქ ქართველებს გვაფასებენ, თა ნაც არამხოლოდ მორ აგ ბე ობ ის გამო. – მამუკა, ბოლო დროს ყვითელ ბა რათებს ისე ხშირად აღარ
იღებ, როგორც ადრე. ფრანგუ ლი პრესა წერს, გორგოძემ დი სციპლინა გამოასწორაო... – თქვენ არ იცით, აქ მოედანზე რა ხდება ხოლმე. შეურაცხყოფას არც ადრე ვპატიობდი ვინმეს, არც ახლა ვპატიობ და არც არასდროს არავის ვაპატიებ. უბრალოდ, ჭკუა ისწავლეს, თორემ მე ახლაც ის მო თამაშე ვარ, რაც ადრე ვიყავი. – რაგბიში შენი პირველი ნა ბიჯებიც გაიხსენე... – რაგბიზე 17 წლისა მივედი, მანამდე კალათბურთს ვთამაშობ დი. „ლელოში“ ლევან მაისაშვილმა მასწავლა რაგბი. მერე იყო ახალ გაზრდული ნაკრები, დიდი ნაკრ ები და 20 წლისა „ლელოდან“ წა მოვედი საფრანგეთში. – ნაკრების ბევრი მოთამაშე „ლელოს“ აღზრდილია. შენი აზ რით, რის გა მოა „ლე ლოს“ სა რაგბო სკოლა საქართველოში საუკეთესო? – იმიტომ, რომ ლევან მაისაშვი ლი საქართველოში ყველაზე მაგა რი მწვრთნელია. სხვა მწვრთნელ ებს შეურაცხყოფას არ ვაყენებ, მაგრამ ლევანი ყველაზე ძლიერი სპეციალისტია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
âÐéÞÖÐÓÞÔÑØâ ÜçáØÓÐÝ ßÞ ÛØ ãØ Úä áØ ÐÜÔáØÚäÛØ ÞáÖÐÝØéÐÒØÐ âÐàÐáÍåÔÛÞÌØ ÊÐãÐáÔÑäÛØ ÐçÐÛØ ØÝãÔáÔâØ ÚåÛÔåØâ ÌÔÓÔÖÔÑâ ÐàåÔèÝÔÑâ ØéáÓÔÑÐ ÀÃÏÃÔ ÉÑÔÀÃÏÿØËÎË ґċĄĐĈĉēĊċґ čĐĂґČĈĆґĚĈґ Greenberg Quinlan Rosner Research-ċґ đґĕґĐ湥ĊčĘĈ 11ăґČ 16 ĈґČąĐĈđ ęґćąĊĈć đčĚĈčĊčĂĈēĐĈ ĉąĊĄąґ ęґґĒґĐґ. 1200 ĉґĚĈґČĈ đčĚĈčĊčĂĈēĐĈ ĉąĊĄąĈđ ĘĄăĄĂĈ ґđĄćĈґ: ĉĈćĞąґĆĄ, ăĖĄđ Đčċ đґĎґĐĊґċĄČĒč ґĐꥹȥāĈ Ĉėčđ, ĐčĂčĐĈґ ċґđĘĈ ċčČґĜĈĊĄčāĈđ ґĊāґćčāґ? ĂґċčĉĈćĞēĊćґ 79% ăґĆēđĒĄāĈć ґċāčāđ, Đčċ ґĐꥹȥāĘĈ ċčČґĜĈĊĄčāґđ ċĈĈĖĄāăґ. - ÔÑÏÇÎ ÒÃÔÖËÃÕ ÏËÕÅÇÏÆËÀ ÚÏÃÕ? ÒÃÕ×ÚÇÄË ÃÕÇ ÉÃÆÃÐÃÙËÎÆÃ:
ĉąĊĄąĈđґđ ĂґĈĐĉąґ, Đčċ ćē ĉĈ 2011 ĜĄĊđ čĎčĆĈĚĈēĐґă ĂґČĜėčāĈĊ ґċčċĐꥹĄĊćґ ĐґčăĄČčāґ ĘĄґăĂĄČăґ 35%-đ, 2012 ĜĊĈđ ċčČґĚĄċĄāĈć ґċ ĚĈĔĐċґ 33%-ċ㥠ăґĈĜĈґ.
ĎĈĐąĄĊĈ, ąĈČĚ ĂґċčĕąĄėČĄāēĊ ĉąĊĄąґđ, čĎčĆĈĚĈĈđ ċĞĐĈăґČ ĂґċčĄĞċґēĐґ, ĕĐĈđĒĈґČ ăĄċčĉĐґĒĄāĈ ĈėąČĄČ.
ÏËÚÇËÎ ÀÃØÚÇÎËÂÇ: „ĈąґČĈĘąĈĊĈđ ĎčĊĈĒĈĉēĐĈ ěґĊĈđ ăґđēđĒĄāґ ċčđґĊčăČĄĊĈ Ĉėč. ĜĈČґ ĂґĆčċąĄāćґČ ĘĄăґĐĄāĈć, ĈąґČĈĘąĈĊĈđ ĎčĊĈĒĈĉēĐĈ ĐĄĈĒĈČĂĈ ăґĄĚґ. čĎčĆĈĚĈēĐĈ ĄĊĄĕĒčĐґĒĈđ ćґąĈđ ĂґĐĘĄċč ĘĄċčĉĐĄāĈć, đĈČґċăąĈĊĄĘĈ ċґČ ċĞčĊčă ăґґĆґĐґĊґ čĎčĆĈĚĈēĐĈ ĎґĐĒĈĄāĈ.“
• 65% – „ČґĚĈčČґĊēĐĈ ċčěĐґčāґ“
25%
čĎčĆĈĚĈĈđ ăґ đґĉēćґĐ ĐĄĈĒĈČĂđ ĞđČĈґČ ċґĐ湥ĊĈ ĎґĐĒĈĈđ ĜґĐċčċґăĂĄČĊĄāĈĚ.
• 25% – „ĕґĐćēĊĈ čĚČĄāґ“
• 4% – „ĕĐĈđĒĈґČ ăĄċčĉĐґĒĄāĈ“
ĂґċčĉĈćĞēĊćґ ĄĐćċґ ĎĐčĚĄČĒċґ ĉĈ ċĞґĐĈ „ĊĄĈāčĐĈđĒĄāđ“, ґĊґđґČĈґ-ăĄċčĉĐґĒĄāđґ ăґ ĐĄđĎēāĊĈĉĄĊĄāđ ăґēĝĈĐґ. „ĂĐĈČāĄĐĂĈđ“ ċĈĄĐ ęґĒґĐĄāēĊĈ ĉąĊĄąĈć ĈĐĉąĄąґ, Đčċ ċčđґĞĊĄčāĈđ ĈČĒĄĐĄđĈ ĎčĊĈĒĈĉēĐĈ đґĉĈćĞĄāĈđ ċĈċґĐć, ґĐꥹȥāĈđ ċčґĞĊčĄāґđćґČ ĄĐćґă ĈĆĐăĄāґ. āčĊč 湥ĄāĈđ ĂґČċґąĊčāґĘĈ ґċ ċґęąĄČĄāĄĊċґ 13 %-Ĉć ċčĈċґĒґ ăґ 79%-đ ċĈґĖĜĈґ. 2011 ĜĊĈđ ČčĄċāĄĐĈ Ąđ ċґęąĄČĄāĄĊĈ 66% Ĉėč, 2011ăĄĉĄċāĄĐĘĈ – 76%, ĞčĊč, 2012 ĜĊĈđ ĈґČąґĐĘĈ – 79%.
đēĞčāđ, 27% ĉĈ ēґĐėčĔĈćґă. ĂґċčĉĈćĞēĊĈ ċčđґĞĊĄčāĈđ 79% ĎĐĄĆĈăĄČĒĈđ đґĕċĈґČčāґđ ăґăĄāĈćґă ґĔґđĄāđ. ēґĐėčĔĈćґă – 18%.
ăґČґĐęĄČĈ ĎґĐĒĈĄāĈđ, ĄĐčąČēĊĈ ĔčĐēċĈđ, ĉčČđĄĐąґĒčĐĄāĈđ đґĞґĊĞč ĎґĐĒĈĈđ, ċĐĄĜąĄĊĄāĈđ ăґ ăĄċčĉĐґĒĈēĊĈ ċčěĐґčāĈđ ĐĄĈĒĈČĂĈ, ґċ ĂґċčĉĈćĞąĈđ ĘĄăĄĂґă ČēĊđ ēĒčĊăĄāґ.
65%
4%
ĚąĊĈĊĄāĄāĈ ċĞčĊčă čĎčĆĈĚĈēĐ ĔĊґČĂĆĄ ĂґċčĈĜąĈґ ăґ ČґĚĈčČґĊēĐĈ ċčěĐґčāĈđ ґċčċĐꥹĄĊđ ґĐ ĘĄĞĄāĈґ.
ÒÇ Ò ÖÔÇ ÖÔ ÅËÕÍ Õ ÃÔ ÔË¿ ¿ØËÎË: „ČґČ ĚĈčČґĊēĐĈ ċčěĐґčāĈđ ăґ ċĈĞĄĈĊ đґґĉґĘąĈĊĈđ ċĞґĐăґĝĄĐґ, ĉąĊґą ċґĖґĊĈ ґĐĈđ. Ąđ ĐґċăĄČĈċĄ ćąĈđ ĜĈČґĚ ċґĖґĊ ČĈĘČēĊĆĄ Ĉėč. ċґĂĐґċ 깥ČćąĈđ ґċ đčĚĈčĊčĂĈēĐ ĉąĊĄąĄāĘĈ, ċČĈʹȥĊčąґČĈґ ґĐґ Ąđ ĎĐčĚĄČĒēĊĈ ċґęąĄČĄāĊĄāĈ, ґĐґċĄă 깥ČĈ ċčđґĞĊĄčāĈđ ĂґČĜėčāґ ĕąĄėґČґĘĈ ċĈċăĈČґĐĄ ĎĐčĚĄđĄāĆĄ.“ ČґĚĈčČґĊēĐĈ ċčěĐґčāґ ăґ ċĈđĈ ĊĈăĄĐĈ ґċĄĐĈĉēĊĈ čĐĂґČĈĚґĆĈĈđ ĉąĊĄąĈđ ĘĄăĄĂĄāĈđ ĉĈ㥹 ĐґċăĄČĈċĄ ĉĈćĞąґĘĈ ċčĞąăґ. ĂđēĐć ćē ґĐґ, Đčċ đґĕґĐ湥Ċčċ đґґĉґĘąĈĊĈđ ċĈĄĐ ґĖĄāēĊĈ ĉēĐđĈć ĂґґĂĐěĄĊčđ ĂґČąĈćґĐĄāґ? – 68% ăґăĄāĈćґă Ďґ-
ĉčČĉĐĄĒēĊĈ đґĕċĄĄāĈđ ęґċčČґćąґĊĈ ĂґċčĉĈćĞąĈđ ċĈĞĄăąĈć ґđĄ ĂґċčĈėēĐĄāґ: ×ÔÀËÇÔÀÑÄÃÕ ÃÏÇÔËÍÃÕÀÃÐ, ÇØÔÑÍÃØ¿ËÔÀÃÐ Æà ÆÃÕÃØÎÇÀÀÃÐ 83% ăґăĄāĈćґă ґĔґđĄāđ, 9% – ēґĐėčĔĈćґă. ÕÃÓÃÔÀØÇÎÑÕ ÐÃÖÑÕÀÃÐ ÆÃÃÚÎÑÇÄÃ: ĎґđēĞĄāĈđ 78% ăґăĄāĈćĈґ. ēґĐėčĔĈćĈ – 14%. ÇÍÑÐÑÏËÍ×ÔË ÙËÐÕØÎÃ: ăґăĄāĈćґă – 62%, ēґĐėčĔĈćґă – 31% ґĔґđĄāđ. ÕÃÃÔ¼ÇØÐÑ ÆÃÒËÔÇÄÇÄËÕ ¿ÇÕÔ×ÎÇÄÃ: ăґăĄāĈćґă – 59%, ēґĐėčĔĈăґă – 33%. ÕÃÓÏËÃÐÑÄà ÔÇÉËÑÐÇÄ¿Ë Æà ÅÚÑØÔÇÄËÕ ÒËÔÑÄÇÄËÕ ÉÃ×ÏÌÑÄÇÕÇÄÃ: ăґăĄāĈćґă – 58%, ēґĐėčĔĈćґă ĉĈ ĂґċčĉĈćĞēĊćґ 34%-ĘĈ ĔґđăĄāґ. Greenberg Quinlan Rosner Research–ËÕ ÍØÎÇØà ÕÃÉÃÔÇÑ ÕÃÈÔÀÚÇÇÄÕÃÅ ÇÚÇÄÃ, ÉÃÏÑÍËÀÚ×ÎÀà ×ÏÔÃØÎÇÕÑÄà – 63% ÍØÎÃØ ÏË˼ÐÇØÕ, ÔÑÏ ÏÀÃØÃÔË ÕÃÈÔÀÚÇ ÕÃÓÃÔÀØÇÎÑÕÀØËÕ Ò×ÖËÐËÕ Ô×ÕÇÀËÃ.
ÎÇØÃÐ ØÇÈÚØÃÂÇ: „ĕґĐćēĊċґ čĚČĄāґċ“ ĜґĈĖč ċćĄĊĈ čĎčĆĈĚĈēĐĈ đĎĄĕĒĐĈđ ĞċĄāĈ, ĐґăĈĉґĊēĐĈ čĎčĆĈĚĈĈđ ĞċĄāĈ, ĄĐćґăĄĐćĈ ĎґĐĒĈґ ĐčċĄĊđґĚ ґĕąđ ĘґČđĈ, Đčċ Ĉėčđ ĜґĐċčăĂĄČĈĊĈ ċĄđґċĄ ĎґĐĒĈґă, ґĐĈđ „ĕăċ“. ĘґČđĈ ĈċґĆĄ ČґċăąĈĊґă ґĐ ĈĕČĄāґ ăґċčĉĈăĄāēĊĈ, ĈąґČĈĘąĈĊĈ ęґґĒґĐĄāđ ĉąĊĄąґđ ăґ Đґ ĎĐčĚĄČĒđ ăґĂąĈĜĄĐđ, ćē đґґĉґĘąĈĊĈ ęґґĒґĐĄāđ ĉąĊĄąґđ ăґ Đґ ĎĐčĚĄČĒđ ăґĂąĈĜĄĐđ, Ąđ ґĐĈđ ăґċčĉĈăĄāēĊĈ ґĐꥹȥāĆĄ, ĞґĊĞĆĄ, 깥Čđ ċĞґĐăґċĝĄĐĄāĆĄ. ćāĈĊĈđĘĈ ęąĄČ Ăąґĕąđ čĐČґĞĄąĐĆĄ ċĄĒĈ ĘĄăĄĂĄāĈ ąĈăĐĄ ґĞĊґ ĂґċčĚĞґăăґ. ęąĄČ ĂґĚĈĊĄāĈć čĎĒĈċĈđĒēĐґă ąґĐć.“ „ĂĐĈČāĄĐĂĈđ“ ĉąĊĄąґđ ĄĕđĎĄĐĒĄāĈĚ ґĔґđĄāĄČ. ĎčĊĈĒčĊčĂĄāĈ ĔĈĕĐčāĄČ, Đčċ ĈąґČĈĘąĈĊĈđ ĂґċčęĄČґċ, ĎčĊĈĒĈĉґĘĈ
©©ყველა გამოქვეყნება ËÍÔÂÃÎÇÄà იკრძალება ÛØÇÎÃუფლება ×ÈÎÇÄÃდაცულია, ÆÃÅ×ÎËÃ,რედაქციის ÔÇÆÃÓÅËËÕნებართვის ÐÇÄÃÔÀØËÕ გარეშე ÉÃÔÇ¿Ç მასალების ÏÃÕÃÎÇÄËÕ ÉÃÏÑÓØÇÛÐÇÄÃ
ორშაბათი, იანვარი, 2012 ÞáÌÐÑÐÍØ, 3030 ØÐÝåÐáØ, 2012
5757
„გუდვილი“ ახალი ბრენდით და ახალი სავაჭრო ობიექტებით და თევზის ნაწარმი. წარმოები სთვის საჭირო ყველა დანადგარი ევროპის წამყვანი კომპანიებისგან შეიძინეს. ტექნიკას ახლავს თანა მედროვე მსოფლიო სტანდარტებ ის შესაბამისობის ხარისხის სერტ იფიკატი. გარდა ამისა, შეიქმნება სადისტრიბუციო არხები, რომლ ებიც „გუდვილის“ წარმოებულ და დაფასოებულ პროდუქტ „მარშეს“ მთელი საქართველოს მასშტაბით გაავრცელებს. ანუ „გუდვილი“ იქ ნება პროდუქტის იმპორტიორი და მწარმოებელი კომპანია. ნინო შევარდნაძე, კომპანია „გუდვილის“ პრეზიდენტი: „2011 წელი კომპანია „გუდვილის“ ის ტორიაში ძალიან წარმატებული და მნიშვნელოვანი იყო. მოხდა როგორც ბრენდის გეოგრაფიული
კომპანია „გუდვილი“ ზრდასა და განვითარებას განაგრძობს. „გუდვილი“ უკვე ყველა საერთა შორისო სტანდარტს აკმაყოფი ლებს, თუმცა მთავარი მიღწეუ ლის შენარჩუნებაა. გასულ კვირას კომპანიის ხელმძღვანელობა სა სტუმრო „რედისონში“ შეკრებილ საზოგადოებას 2011 წელს განხ ორციელებულ პროექტებსა და 2012 წლის გეგმებზე ესაუბრა. „გუდვილის“ ბიზნესსტრატე გია რამდენიმე მიმართულებით
იცვლება. კომპანია ოპერირებას გაუწევს ჰიპერ და სუპერმარკე ტების ქსელს მთელი საქართვე ლოს მასშტაბით, გააფართოებს ბულანჟერიებსა და კაფეტერიებს, „სოკართან“ ერთად გააგრძელებს მულტიფუნქციური კომპლექს ების სავაჭრო და სწრაფი კვების ობიექტებით უზრუნველყოფას. თუმცა კომპანია ყველაზე საინ ტერესო მიღწევად მაინც ახალი ბრენდის, „მარშეს“ შემოყვანას მი იჩნევს. ბრენდი ცენტრალიზებულ
საწარმოო ხაზს, საბითუმო სავა ჭრო ცენტრსა და დასაფასოებელ საამქროს გააერთიანებს. პროე ქტის ღირებულება 30 მილიონი ევროა და მისი მასშტაბურობა რამდენიმე პარამეტრით განისა ზღვრება. 3 ჰექტარ ფართობზე განთავსდა შენობები, კომპლექს ში ცენტრალიზებულად იწარმო ება 4500 სახეობის პროდუქტი, მათ შორის: ძეხვი და სოსისეული, საკონდიტრო ნაწარმი, კულინა რია, პურ-ფუნთუშეული, რძისა
გაფართოება, ასევე მისი დივე რსიფიცირება, ახალი პროექტებ ის ადაპტირება, „გუდვილისა“ და „ჯიმარტის“ გაერთიანება. გაიხ სნა მეორე ჰიპერმარკეტი საქა რთველოში და ბევრ სხვადასხვა სერვისსა და ინოვაციას შევთავ აზებთ მომხმარებელს“. მიხეილ ჩარკვიანი, „გუდვ ილის“ გენერალური დირექტ ორი: „გუდვილი“ საქართველოში დაამკვიდრებს ახალ ბრენდს – „მარშეს“. ეს უპრეცედენტო მასშ ტაბებისა და საკმაოდ ამბიციური პროექტია. ასევე, იგეგმება მსხვ ილი საწარმოო ხაზებისა და მსხვ ილი საბითუმო ცენტრის აშენება. წელს დამატებით ხუთასამდე ად ამიანს დავასაქმებთ. ისინი უკვე გადიან გადამზადებას ჩვენს ტრ ენინგცენტრში“. 2012 წელს „გუდვილის“ ბრ ენდს შეემატება: „გუდვილი გლ და ნი“ – 22000 კვ/მ-ის სა ვა ჭრო ცენტრი გლდანის დასაწყისში; „გუდვილი ვაკე“ – 3700კვ/მ სუპე რმარკეტი+500კვ/მ სწრაფი კვებ ის ობიექტი; „გუდვილი ბათუმი“ – 3000 კვ/მ სუპერმარკეტი+სწ რაფი კვების ობიექტი; „გუდვილი რუსთაველი“ – 1900 კვ/მ სუპერმ არკეტი (სუპერმარკეტი გამომც ემლობა „სამშობლოს“ შენობაში განთავსდება“. ასევე, გაგრძელდ ება „სოკარის“ მულტიფუნქციურ კომპლექსებში სუპერმარკეტები სა და სწრაფი კვების ობიექტების გახსნა. r
თამარ შარმიაშვილი
ერთთვიანი აქცია ლო ტოს მოთამაშეებისთვ ის... თებერვლიდან „სა ქართველოს ლატარიის კომპანია“ მომხმარებე ლს გრანდიოზულ სიახ ლეებს უმზადებს, თუმცა მანამდე კომპანიამ გა დაწყვიტა, სასიამოვნო სიურპრიზი მოეწყო სა ზოგადოებისთვის. 25 ია ნვარს კომპანიის სერვ ისცენტრში განთავსდა ნატვრის ხე, სადაც ნები სმიერ მოთამაშეს, რომე ლიც ლოტოს ბილეთს შე იძენს, სურვილისამებრ, გადაეცემა ნატვრის ბა რათი და ფერადი ლენტი. ნატვრის ბარათი, სადაც მომხმარებელმა ორიგ ინალური ნატვრა და პი რადი მონაცემები უნდა ჩაწეროს, ყუთში უნდა ჩააგდოს. ხოლო ბაბთა სიმბოლურად დაამაგროს ნატვრის ხეზე. ყველაზე ორიგინალური ნატვრის ავტორს, „საქართველოს ლატარიის კომპანია“ სუ რვილს აუსრულებს. ვინ იქნება ის ერთადერთი იღბლიანია, ერთ თვეში გახდება ცნობილი. ჟი ური კომპანიის თანამშ რომლებისგან და დამო უკიდებელი წევრებისგან დაკომპლექტდება. შეგა ხსენებთ, რომ თებერვ ლიდან თქვენ გელით გრ ანდიოზული ნატვრის ხე უამრავი სიუპრიზით. 58
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
სიურპრიზი მომხმარებელს ლალი კრიხელი, „საქართვე ლოს ლატარიის კომპანიის“ პი არმენეჯერი: „დავიწყეთ ახალი აქ ცია, რომელიც ვფიქრობთ, ძალიან ორიგინალური და საინტერესოა. ჩვენს მომხმარებელს საშუალება აქვს, დააფიქსიროს ის ნატვრა, რო მელიც ყველაზე მეტად უნდა, რომ ჩვენმა კომპანიამ აუსრულოს, თუ
მცა სასურველია, სურვილი ორიგ ინალური იყოს. აქცია თავისთავად ძალიან სახალისოა და თვითონ თე მაც – „ნატვრის ხე“ ყოველი ჩვენგა ნისთვის საკმაოდ ნაცნობი და საყვ არელია, რაც მთავარია, ეს აქცია წამახალისებელ ხასიათს ატარებს და მოსახლეობას ამზადებს გრან დიოზული ნატვრის ხისთვის, რო
მელსაც „საქართველოს ლატარიის კომპანია“ უკვე თებერვლიდან შე მოგთავაზებთ“. ნესტან კიკუაშვილი: „ლოტოს ხშირად ვთამაშობ. აზარტული არა, უფრო ოპტიმისტი ვარ. ახალი აქ ცია ძალიან მომწონს, ორიგინალ ური და კეთილია“. ნანა დათიაშვილი: „ლოტოს
დიდი ხანია, ვთამაშობ. დიდი სუ რვილი მაქვს, ჯეკპოტი მოვიგო. ჯერჯერობოთ ეს ნატვრა ვერ ავ ისრულე, თუმცა რამდენჯერმე 100 ლარის ფარგლებში მოვიგე. ძალიან მომეწონა ეს აქცია და იმედი მაქვს, რომ ჩემს ორიგინალურ ნატვრას „საქართველოს ლატარიის კომპან ია“ ამისრულებს“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
60
ორშაბათი, 30 იანვარი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება