ი ახალი პროექტ
N5 (151), ორშაბათი 6 თებერვალი 2012 წ.
გვ. 28-29
ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
www.ptpress.ge
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE
`კომუნისტური შიზოფრენია~
`პრაიმტაიმით~ გახმაურებული სიყვარულის ამბავი
CRIME EXCLUSIVE გიორგი სამხარაძე
გვ. 14-15 ირაკლი სესიაშვილი: „მერწმუნეთ, დღეს რუსეთი რომ გავიდეს ჩვენი ტერიტორიიდან, თქვენ აფხაზეთში ცხვირსაც ვერ შეყოფთ“
ლელა წურწუმია `იმედზე~ შოუს წაიყვანს
თინა მახარაძე
გვ. 4-5
ცნობილი ჟურნალისტი სკანდალში ეხვევა ია თინიკაშვილი
რას პასუხობს დაზარალებულებს `მედია პალიტრის~ ჟურნალისტი კახაბელ ლომიძე: `გარდა იმისა რომ დიდი ოდენობით თანხა გამომძალა, ია თი ნიკაშვილი აქეთ გვემუქრებოდა. როცა ვუთხარი, გიჩივლებ მეთქი, – სადაც გინდა, იქ მიჩივლე, ერთი პატრონი ყოველთ ვის გამომიჩნდებაო. მეგობრის დაჭერითაც მემუქრებოდა~.
გვ. 24-25 © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გვ. 6-7 ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
1
„სოკარი“ ლიდერობას არ თმობს გამარჯვებული 6 ნომინაციაში და მთავარი პრიზი, ანუ კომპანია – ყველაზე, ყველაზე...
R ნავთობპროდუქტების მწარმო ებელთა, იმპორტიორთა და მომხ მარებელთა კავშირმა ტრადიციას არც წელს უღალატა და გასული წლ ის შედეგების შეჯამების შედეგად, ნავთობპროდუქტების სექტორში ყველაზე წარმატებული კომპანიე ბი გამოავლინა. 16 ნომინაციიდან 6 და მთავარი ჯილდო – „2011 წელს ნავთობპროდუქტების სექტორში სახელმწიფო ბიუჯეტში ყველაზე მსხვილი გადამხდელი ორგანიზა ცია“ – კომპანია „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმს“ ერგო. კომპანია „სო კარ ჯორჯია პეტროლეუმი“, ასევე, დასახელდა გამარჯვებულად ნომი ნაციებში: „ნავთობკომპანია, რომე ლმაც ყველაზე დიდი ინვესტიცია განახორციელა 2011 წელს საქართ ველოში“, „საუკეთესო ინფრასტრ უქტურის ავტოგასამართი სადგ ურების ქსელის მქონე კომპანია“, „ინფრასტრუქტურული პროექტის – მულტიფუნქციური კომპლექსის აშენებისთვის“, „საქართველოს სპ ორტის განვითარებაში შეტანილი წვლილისთვის“ და „მნიშვნელოვანი სოციალური პროექტების განხორ ციელებისთვის“. გამარჯვებულ კომპანიას ჯილდო საქართველოს ფინანსთა მინისტრმა, დიმიტრი გვინდაძემ გადასცა და მა დლობა გადაუხადა კომპანია „სოკარ ენერჯი ჯორჯიას“ გენერალურ დი რექტორს, ბატონ მაირ მამედოვს, ქვეყნის ბიუჯეტში შეტანილი სო ლიდური წვლილისთვის. როგორც ყველაზე მსხვილმა გადამხდელმა ნავთობპროდუქტების ბიზნესსექტ ორში, „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუ მმა“, სახელმწიფო ბიუჯეტში მხოლ ოდ გასულ წელს 197 632 572 ლარი შეიტანა. აღსანიშნავია, რომ გასულ 2011 წელს, სახელმწიფოს ბიუჯეტში ნავთობპროდუქტების ბიზნესსექტ ორიდან მთლიანობაში 400-420 მი ლიონი ლარი შევიდა და აქედან სო ლიდური შენატანი „სოკარის“ წილად მოდის. 2006 წლიდან მოყოლებული დღემდე, კომპანია „სოკარი“ სახელმ წიფო ბიუჯეტის სასარგებლოდ მა ღალი შენატანებით გამოირჩევა და, საერთო ჯამში, გადახდილი აქვს 775 448 992 ლარი. დიმიტრი გვინდაძე, საქართვე ლოს ფინანსთა მინისტრი: „ნავთ ობპროდუქტების მწარმოებელთა, იმპორტიორთა და მომხმარებელთა კავშირი“ აერთიანებს ძალიან წარმ ატებულ კომპანიებს. ყველა ეს კომპ ანია დინამიკურად მზარდია. ბოლო წლებს რომ გადავავლოთ თვალი, ის საუკეთესო კორპორაციული პრ 2
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
აქტიკა, რომელიც ამ კომპანიებმა დანერგეს საქართველოში, სრულად პასუხობდა სახელმწიფოს მიერ არ ჩეულ კურსს. სწორედ ამ წარმატებ ული ურთიერთთანამშრომლობით მოხერხდა, რომ ქვეყანაში მთლი ანად აღმოიფხვრა ფალსიფიკაცია და კონტრაბანდა და ჩაიდო ძალიან დიდი ინვესტიცია ამ სექტორის გა ნვითარებაში. ნავთობპროდუქტების ბიზნესსექტორების განვითარებას მოჰყვა სხვა, მომიჯნავე სექტორებ ის განვითარებაც, რაც ძალიან მნიშ ვნელოვანია ქვეყნის ეკონომიკისთვ ის. ზოგადად, დადებითი ტენდენცია ამ სექტორში, პირდაპირ კავშირშია დადებით დინამიკასთან ქვეყანაში.
კენ ვისწრაფოდით კიდეც. მეოთხე წელია, ლიდერები ვართ ამ ნომინა ციაში. მინდა აღვნიშნო, რომ ღირს ეული კონკურენტები გვყავს, ისინი ჩვენი მეგობრებიც არიან და მინდა მათაც მადლობა ვუთხრა ღირსეული კონკურენციისთვის. მომავალ წელს გვსურს საბიუჯეტო შენატანები იმ დენად გავზარდოთ, რომ ხუთი წლის მაჩვენებლებმა, ჯამში, ერთ მილი არდ ლარს გადააჭარბოს. მადლობა მინდა ვუთხრა ნავთ ობიმპორტიორთა კავშირს ყველა იმ ნომინაციისთვის, რომლის გამა რჯვებულადაც კომპანია „სოკარი“ დასახელდა. ყველა ნომინაცია ჩვენ თვის საამაყოა. შესანიშნავი ტრად
ამიტომ, მაქსიმალურად მზად ვართ ჩვენ, როგორც ფინანსთა სამინისტ რომ, გავაგრძელოთ ეს თანამშრო მლობა ამ კომპანიებთან, საკანონმდ ებლო სივრცის შემდგომი დახვეწის თვალსაზრისით. ეს არის ის სექტ ორი, რომლის წარმატებაც თავისთ ავად ნიშნავს ქვეყანაში ბევრი სხვა სექტორის წარმატებას“. მაირ მამედოვი, საქართველო ში „სოკარის“ წარმომადგენლობის დირექტორი: „ეს ჯილდო ჩვენთვის დიდი პატივი და პასუხისმგებლობაა. ჯერ კიდევ მანამ, სანამ საქართვე ლოს ბაზარზე შემოვიდოდით, ვიცო დით, რომ სტატუსი – იყო ერთ-ერთი ყველაზე მსხვილი გადამხდელი ქვ ეყნის ბიუჯეტში, ძალიან დიდ პასუ ხისმგებლობას აკისრებს კომპანიას, როგორც ქვეყნის ეკონომიკური გა ნვითარების თვალსაზრისით, ისე საზოგადოებრივი მნიშვნელობითაც. გულწრფელად გეტყვით, ჩვენ ამის
იციაა ყოველ წელს ნავთობსექტორ ის წარმომადგენლების შეკრება და დაჯილდოება. ეს ჩვენ მიერ მთელი წლის განმავლობაში ჩატარებული სამუშაოს შეფასება და დაფასებაა. პირადად მე ძალიან მომწონს ეს ტრ ადიცია და გპირდებით, რომ შევე ცდებით, მუდმივად წარმატებული ვიყოთ კომპანიების ნუსხაში“. „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმი“, ასევე, დასახელდა გამარჯვებულად კიდევ ერთ მთავარ ნომინაციაში – „ნავთობკომპანია, რომელმაც 2011 წელს ყველაზე დიდი ინვესტიცია განახორციელა“. 2011 წელს „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმის“ მიერ განხ ორციელებული ინვესტიცია 53 423 462 ლარით განისაზღვრა. მას შემდ ეგ, რაც კომპანია „სოკარი“ საქართ ველოს ბაზარზე მოღვაწეობს, მის მიერ განხორციელებული ინვესტიც იების მოცულობა 183 920 000 ლარს აჭარბებს. როგორც „სოკარ ენერჯი
ჯორჯიას“ ხელმძღვანელმა აღნიშნა, მიმდინარე წელს კომპანია საქართ ველოს ეკონომიკაში დამატებით 70 მილიონი ლარის ინვესტირებას გა გმავს. ნავთობპროდუქტების ბიზნ ესში ყველაზე მსხვილ ინვესტორს ჯილდო საქართველოს საინვესტ იციო სააგენტოს ხელმძღვანელმა გადასცა. ქეთი ბოჭორიშვილი, „საქართ ველოს საინვესტიციო სააგენტოს“ ხელმძღვანელი: „მინდა მივულო ცო გამარჯვებულ კომპანიას ეს წა რმატება. მოგეხსენებათ, რომ და მატებითი ინვესტიციები, მსხვილი კაპიტალდაბანდება ძალიან მნიშ ვნელოვანია ჩვენი ქვეყნის განვით არებისთვის, რადგან ეს დამატებით სამუშაო ადგილებს ქმნის, რაც პრ იორიტეტია ჩვენთვის. მინდა კომპ ანიას კიდევ უფრო წარმატებული მიმდინარე წელი ვუსურვო“. „საუკეთესო ინფრასტრუქტურის მქონე ავტოგასამართი სადგურების მფლობელი კომპანია“ – „სოკარი“ ამ ნომინაციაშიც უპირობო ლიდერია. 93 ევროსტანდარტების შესაბამისი ავტოგასამართი სადგური, იაპო ნური ტექნიკით აღჭურვილი საწვ ავის გამშვები სვეტები, უმაღლესი ხარისხის ავტოსამრეცხაოები და საერთაშორისო სტანდარტების შე საბამისი მომსახურება – ყველა ეს პარამეტრი ექსპერტებს კომპანიე ბის შეფასებისას არ გამორჩენიათ. „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმს“ ას ევე გადაეცა ჯილდო „საქართველოს სპორტის განვითარებაში შეტანილი წვლილისთვის“. აღსანიშნავია, რომ 2011 წელს, კომპანიამ მილიონობით ლარი ჩადო სპორტისა და ინფრას ტრუქტურის განვითარებაში. დაას პონსორა საქართველოს ჭადრაკისა და ფეხბურთის ფედე რაციები, სრულად შე ცვალა საფარი საფეხბ ურთო მოედნებზე, კო მპანიამ, ასევე, ხელი შეუწყო ძალიან ბევრი ნიჭიერი სპორტსმენის განვითარებას და ცნ ობილი სატელევიზიო პროექტის – „რა? სად? როდის?“ სპონსორი გა ხლდათ. კომპანია „სოკარ ჯორჯ ია პეტროლეუმს“ ასევე გადაეცა ჯილდო „მნიშ ვნელოვანი სოციალური პროექტების განხორცი ელებისთვის“. 2011 წელს მან ხელი მოაწერა მემორა ნდუმს და საკუთარ თა
ვზე აიღო ვალდებულება, რომ 2012 წლის ბოლომდე სრულად გადაიხდის 16 საოჯახო ბავშვთა სახლის ბუნე ბრივი აირისა და ელექტროენერგიის გადასახადს. მნიშვნელოვანია, რომ სოციალური პროექტებისა და საქვ ელმოქმედო აქციების ფარგლებში, ქვემო ქართლის რეგიონში, „სოკა რის“ მიერ აშენდა და გარემონტდა სკოლები, მოეწყო მცირე სპორტუ ლი მოედნები, დაიგო გზები და მნიშ ვნელოვანი სარემონტო სამუშაოები ჩატარდა ადგილობრივ სამედიცინო დაწესებულებებში, მოწესრიგდა წყ ალმომარაგების სისტემა. კომპანიამ მონაწილეობა მიიღო ისტორიული ძეგლებისა და ქალაქის ცენტრალუ რი ნაწილის, მათ შორის სკვერებისა და პარკების რეაბილიტაციის პროც ესში. „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმი“, კომპანია „ვისოლთან“ ერთად, გა მარჯვებულად დასახელდა ნომინა ციაში – „პირველად საქართველოში მულტიფუნქციური კომპლექსის აშენებისთვის“. ბათუმი-თბილის ის ჩქაროსნულ ავტომაგისტრალზე მდებარე მულტიფუნქციური კომპ ლექსი „სოკარ-გუდვილის ავტო ლა უნჯი“ 28 ნოემბერს საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა და კომპანიის ხელმძღვანელებმა გა ხსნეს. 2011 წელს ასევე საფუძველი ჩაეყარა „სოკარისა“ და „მაკდონ ალდსის“ ერთობლივი კომპლექსის მშენებლობას ქალაქ ბათუმსა და მარნეულში. კომპანიის საქმიანობა სრულ შესაბამისობაშია ISO 9001-ის საერთაშორისო სტანდარტებთან. 2010 წლის შემოდგომაზე კომპანია SGS-მა „ISO 9001:2008 ხარისხის მა რთვის სერტიფიკატი“ გადასცა „სო კარ ჯორჯია პეტროლეუმს“. ამავე წლის გაზაფხულზე, ქალაქ ბერლინ ში, კომპანიამ მიიღო საერთაშორისო სერტიფიკატი ბიზნესის პრესტიჟსა და ხარისხში. დავით ზუბიტაშვილი, „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმის“ დირე ქტორი: „ჩვენთვის ძალიან დიდი პატივია ჯილდო, რომელიც მულტ იფუნქციური კომპლექსის მშენებ ლობისთვის გადმოგვეცა. მართ ლაც, ბევრი ვიშრომეთ ამ პროექტის ხორცშესხმისთვის, მაგრამ საქართ ველოს ყველა მოქალაქემ, ჩამოსუ ლმა სტუმარმა შესანიშნავი საჩუ ქარი მიიღო ამ მრავალფუნქციური პროექტის სახით. გპირდებით, რომ მომავალშიც ბევრ სასიკეთო საქმეს გავაკეთებთ“. ვანო მთვრალაშვილი, „ნავთობ პროდუქტების მწარმოებელთა, იმ პორტიორთა და მომხმარებელთა კავშირის“ თავმჯდომარე: „ეს უკვე ტრადიციული ღონისძიებაა, რომე ლიც უკვე მერვედ იმართება. პირვ ელად გაიმართა 2005 წლის 5 იანვ არს და უკან მოვიტოვეთ მთელი რვა წელი და შეიძლება ითქვას, ამ ხნის განმავლობაში კარდინალურად, დი ნამიკურად განვითარდა როგორც სახელმწიფო, ასევე კერძო სექტორი. მაგალითად, თუ 2005 წლამდე ქვეყ ნის ბიუჯეტში ნავთობპროდუქტე ბის სექტორიდან დაახლოებით 100 მილიონი ლარი შედიოდა გადასახა დების სახით, დღეს ეს მაჩვენებელი 450 მილიონ ლარამდეა გაზრდილი. ნავთობპროდუქტების სფეროში მო ღვაწე კომპანიები კი ვითარდებიან ევროპული დონისა და სტანდარტ ების შესაბამისად და მთლიანობაში, შ ეი ძლ ებ ა ი თქ ვა ს , ყოვ ელ ი წ ელ ი მ ომ დ ევნოზე წარმატ ე ბუ ლ ია“.
მაირ მამედოვი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ეცეკვე ვარსკვლავს“
BBC-ის მასშტაბური პროექტი „იმედზე“
თამარ გონგაძე მარტში ტელეკომპანია „იმ ედი“ და TBC TV ცნ ობილი ბრიტანული მა სშტაბური პროექტის „ეცეკვე ვარსკვლავის“ ქართულ ანალოგს ამ ზადებს. BBC-ის სუ პ ერ პო პუ ლა რუ ლ ი პროექტი 35 ქვეყან აშია ადაპტირებული. პირველი ქვეყანა ავ სტრალია იყო, ბოლო კი ჯერჯერობით ჩვენ ვა რთ. თავად შოუ ყველგან, მაშინვე, ყველაზე ყურე ბადი გადაცემების ათ ეულში ხვდება. რა ხდება შოუში? სელებრითები, ვარსკვლავები წყვილდებ იან პროფესიონალ მოცე კვავეებთან და სამეჯლისო ცეკვის ნომრებს ამზადე ბენ. წყვილის ცეკვა ჟიურის და მაყურებლის მეშვეობით ფასდება. შესაბამისად, თი თო გადაცემაში, თითო წყ ვილი ეთიშება შოუს. ბოლოს კი ერთი წყვილი იმარჯვებს. თუ როგორი იქნება ცნობილი პროექტის ქართული ანალ ოგი, ამას ერთ თვეში ვნახავთ. ტელევიზია მასშტაბური პროე ქტის მზადებაშია. მეც ძალიან მაინტერესებს, ცეცხლოვანი „ეცეკვე ვარსკვლავს“ როგო რი გამოვა. იმედია, ჩვენთანაც თოფ შოუების სიაში მოხვდება.
მონაწილეები
შოუს მონაწილეთა სავა რაუდო სია ასე გამოიყურება: ზურა ყიფშიძე, ლელა წურწუმ ია, ნანკა კალატოზიშვილი, მა კა ზამბახიძე, რატი დურგლი შვილი, აჩიკო მეფარიძე, სამო რი ბალდე, ქრისტინე იმედაძე. რაც შეეხება მათ მეწყვილე მოცეკვავეებს, ისინი სხვადა სხვა ქორეოგრაფიული წრეე ბიდან შეირჩა, მათ შორის არ იან - სუხიშვილები, „თელა“, ბალეტის მოცეკვავეები...
წამყვანები
ზურა ყიფშ იძე: მე მიყვარს ცეკვა და მთელი ცხოვრება ვცეკვავ. სიამოვნებით დავთ ანხმდი, მაგრამ ძა ლიან რთულია. 12 ცეკვაა, სამი თვე გრძელდება ეს ყვ ელაფერი. პარტ ნიორი უნდა ავირ ჩიო. ჩემი ცოლი მეუბნება, როგო რც კი ვერ მოიგ ებ გრან-პრის, სახლში არ შე მოგიშვებო. არ ვიცი, თუ გაუძ ლებს ჩემი მუ ხლები. ერთი 20 წლის წინათ რომ ყოფილი ყო, უკეთესი იქნებოდა“.
შოუს სამი წამყვანი ჰყავს, სამივე მსახიობი - კაბუდ ცნობილი კა ხა აბუაშვილი, რუსკა მაყაშვილი და კახა კინწურაშვილი. კაბუ და რუსკა სცენაზე იქნებიან, კახა მწვანე ოთახში გაამხნევებს მონაწი ლეებს. კახა კინწურაშვილი: ბრიტანული ანალოგი ახლახან სპეცია ლურად ვნახე. საინტერესო პროექტია. საყვარელ ადამიანებს სულ სხვა ამპლუაში ნახავს მაყურებელი. ცეკვა მეც მიყვარს, თუმცა ცოტა პინოქიო ვარ. ვემზადები. წამყვანობა მთლიანად შენზეა დამოკიდებული. მიბაძვა არაფრით არ შეიძლება, ისევე როგორც ჩემს პროფესიაში. შეიძლება რაღაც გაითვალისწინო. შევეცდები მონაწილეებს მაქსიმალურად გვერდით დავუდგე. ობიექტური ვიქნები, ზოგჯერ სუბიექტუ რიც.
მუსიკალური მხარე
მუსიკალური გადაცემაში, გაფორმების გარდა, მომღ ერლებიც იმღერებენ. ოთო ნემსაძე: როგო რც ვიცი, მე ვმღერი ჯო კოკერის „baby take off your clothes“. ჩემს ნა მღერზე ვაცეკვებ, რა მაგარია! სხვა გადა ცემაში სხვა იმღერე ბს და ასე...
ქრისტინე იმედაძე: მიყვარს ყველ აფერი, რაც ცეკვას ეხება. ამიტომ, შემოთავაზებას მაშინვე დავთანხმ დი. კასტინგს დავესწარი და შოუს მონაწილე ყველა მოცეკვავე ვი ცი. ძირითადად ბალეტიდან და სუხიშვილებიდან ვიცნობ მათ. ჯერ არ ვიცი, ჩემი მეწყვილე „მე ჩემს მაქსიმუმს ვინ არის. პროფესიონალი ქორეოგრაფები არიან ჩამო გავაკეთებ. მოგება სული და სამეჯლისო ცე მინდა, ვის არ უნდა?“ კვებისთვის ვემზადებით. ჩემი კონკურენტების ქო რეოგრაფიულ მონაცემებს მხოლოდ საახალწლო კო ნცერტებიდან ვიცნობ. რა საც ვნახულობ, კმაყოფილი ვარ. ვიცი, ყველა მონაწილე თავს გაართმევს ცეკვას. მე ჩე მს მაქსიმუმს გავაკეთებ. მზად ვარ თავდადებისთვის. მოგება მინდა, ვის არ უნდა?
ნანკა კალატოზიშვილი: `ძალიან მაგარი პროექტია. მომწონს~
რატი დურგლიშვილი: დამიყოლი ეს. კონკურსებში მონაწილეობას აღარ ვთანხმდები. მთელი ჩემი ნერვები მიაქვს და იმიტომ. ჩემს გარდა, ამ შოუს მონაწი ლეებიდან, თითქმის ყველა ცეკვავს. რო გორც ვხვდები, არა მომღერალი, არამედ მოცეკვავე ფასდება და შეიძლება ჩემი არაპროფესიონალიზმით პროფესიო ნალი მოცეკვავე გავაფუჭო. რადგან ცეკვის პროექტია, ამიტომ დიდი პა სუხისმგებლობის გრძნობა მაქვს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ყველა მონაწილე დავამუშავეთ, რომ ისინი ამ შოუში მომღერლები და მსახიობები კი არა, მოცეკვავეები არიან“ იმიჯმეიქერი
პროექტის ვიზუალის კონსულ ტანტი და იმიჯ მეიქერი ჯიჯი რეჯინია. ჯიჯი რეჯინი: ძალიან ბრჭყვი ალა და ბრდღვი ალა წყვილები გვეყოლება. რადგ ან შოუს დადგენილი სპეციფიკა აქვს, სირთულეებს ვა წყდებით. დიზაინში ბევრ რამეს ვერ ვამატებთ, რად განაც ცეკვის დრ ოს ხელის შემშლელია. ცეკვის ის ტორია და კოსტ იუმი მთლიანად შევისწავლეთ. შო უში უბრალოდ ლამაზი კოსტიუმი კი არ უნდა იყ ოს, კონკრეტუ ლი ქსოვილი კონკრეტული თარ გით იჭრება და სპეციფიკურად უნდა იყოს გაკე თებული. ყველა მონაწილე დავამუშავეთ, რომ ისი ნი ამ შოუში მო მღერლები და მსახიო ბები კი არა, მოცე კვავეები არიან.
სამორი ბალდე: ცე კვაზე არასდროს მივლია. ნულიდან უნდა ვისწავლო ყველაფერი. ისე, პ არ ტნ იო რზ ე ა დამოკიდებული. ამ საქმეში სულ უნიჭო მე მგ ონი არ ვარ, მაგრამ დრო ცო ტაა და საკმაოდ რთული იქნება. რამდენად გამომივა, ვნახავთ. ცეკვის და ურთიერთობის გა მოცდილებას შევიძენ და უბრალოდ, გავე რთობით.
„უბრალოდ, გავერთობით!“
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
3
თინა მახარაძე „Sound თამარ გონგაძე პირველი როლი ძალიან მნიშვნ ელოვანია. მსახიობი თავისი კარი ერით მასთან ასოცირდება. თინა მახარაძემ რაც არ უნდა ითამაშოს, საქართველოში ბევრი მაინც ასე გაიხსენებს - თამუნა ჭელიძე - „გო გონა გარეუბნიდან“. სათვალია ნი და ბრეკეტებიანი გულკეთილი გოგონა მაყურებელმა შეიყვარა. არარეალური სახით კეთილგანწყ ობას რომ იმსახურებ, ესე იგი ყა ლბი არ ხარ. თინასთან პირველი ინტერვიუ რომ ჩავწერე, დამწყები მსახიობის კვალობაზე ცოტა ამბი ციური მეჩვენა. თავდაჯერებული ტონით განმიცხადა - ჩემს პირად ცხოვრებაზე არ ვსაუბრობო. ასე იყო მანამ, სანამ ჩვენმა პაპარაციმ შარშან ზაფხულს შეყვარებულთან ერთად არ დააფიქსირა. „პრაიმტ აიმიდან“ შეიტყვეს, რომ „გოგო ნა გარეუბნიდან“ შეყვარებულია. თუმცა „ლავსთორი“ მაშინ თინა მაც უარყო და გიორგი სამხარაძ ემაც. დღეს უკვე პირველად „პრ აიმტაიმში“ თინა მახარაძე თავის პირად ცხოვრებასა და კარიერულ სიახლეზე გულახდილად ჰყვება.
`მაშინ ფლირტი გვქონდა~
ამერიკელი არგონავტების მედეა გასული ზაფხული მისთვის ძა ლიან წარმატებული აღმოჩნდა. „საერთოდ არ ვახმაურებდი ამ ამ ბავს. ერთ-ერთი სერიოზული პრ ოექტია, რომელიც საქართველოს საზღვრებს სცდება. პირველად თქვენ გიყვებით“. თინა გაზაფხულზე ერთი თვით ნიუ-იორკში მიდის. მისი ოცნება ხდება. „სულ მქონდა მიზნად - მე ამ ერიკაში უნდა წავიდე და საქმე იქ ვაკეთო-მეთქი. ყველაფერი კი აგ ვისტოში დაიწყო. ბათუმში გიორ გი სამხარაძეს აქვს ბარი „სალვე“, რომელიც თავისი ინტერიერითა და იდეური დატვირთვით უნიკ ალურია. ბარი ძირითადად უც ხოელებზეა გათვლილი. „სალვე“ გიორგიმ მანამდე თბილისში რომ გახსნა, პირველი ანდერგრაუნ დი იყო. დღეს უკვე უცხოელებ ის საყვარელ ადგილებს შორის, ეს კაფე პირველ ადგილზეა. ამის მერე „სალვე“ გახსნა ბათუმშიც. გასულ აგვისტოს ჩვენს კაფეში ამერიკელების ჯგუფი შემოვიდა. მე „სალვეს“ წინ ჩემი წითელი ვე ლოსიპედი გავაჩერე და ბარში შე ვედი. წინწკლებიანი კაბა მეცვა. ჰემინგუეის „მშიდობით იარაღოს“ ვკითხულობდი. გემოვნებიანი ლი ტერატურააო? მკითხეს. მე ვიცი, რაც არის გემოვნებიანი და ახლა მინდა ეს წავიკითხო-მეთქი, ვუპა სუხე. ჩაიხედეს წიგნში და გაგიჟდ ნენ ჩვენს ანბანზე. ქართული ან ბანი უძველესია-მეთქი, ვუთხარი. მერე ანბანზე და ლიტერატურაზე 4
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
თინა და გიორგი
„გოგონა გარეუბნიდან“ ნიუ-იორკში მიდის ვიკამათეთ. გვითხრეს, ჩვენ ჩვენი იახტით ვმოგზაურობთ და დაახლოებ ით იგივე მარშრუტს ვიმეორებთ, რაც არგონავტებმა გაიარესო. მათ ამ პროექტს ერქვა „შავი ზღვა“ „Black Sea“. ეს ჯგუფი სახელწოდ ებით „Soundwalk“-ი მთელი წლის განმავლობაში მოგზაურობს, უმ ეტესად ზღვით. ყველგან იწერენ ყველანაირ ხმას, მუსიკა იქნება თუ ბუნებრივი ხმაური. მერე ამ ხმებ ით აკეთებენ უწყვეტ 24-საათიან მუსიკალურ პროექტს, რომელშიც დოკუმენტურ ფილმს და მხატვრ ული ფილმის ნაწყვეტებს უშვებენ. პროექტს მხოლოდ მუსიკალური კურსი არ აქვს. მოგვიანებით მათი ბლოგის ლი ნკი მომცეს, ეწერათ - გოგონაზე წინკწლებიანი კაბითა და ველოსი პედით, რომელიც ჰემინგუეის კი თხულობს. ბლოგი სრულდებოდა ფრაზით - სტეფანმა გადაწყვიტა პროექტს „შავი ზღვის“ ნაცვლად „მედეა“ დაარქვას. ჩვენთვის მე დეასთან ასოცირდებიო, მითხრეს. მოკლედ, მუზას მეძახიან. მერე დაგვპატიჟეს თავიანთ იახტაზე.
ჩავედით ფოთში, ვისეირნეთ. ფო თით აღფრთოვანდნენ და მე გა კვირვებული ვუყურებდი. თქვეს, რომ ფილმის კადრებს მიამსგავ სეს - ბევრი კოღო, მზის ჩასვლა და აფრიალებული ჭუჭყიანი ფერადი სარეცხი... გიორგის უთხრეს, მე მე (ასე მეძახიან და მათაც ამ სა ხელით გავეცანი) ამერიკაში უნდა წამოვიდესო. გიორგიმაც მითხრა, მალე წადი, რაო. მერე იყო კარგი ვახშამი, სადაც დაჟინებით შემო მთავაზეს - პროექტი უნდა გავა კეთოთ და შენ ნიუ-იორკში უნდა ჩამოხვიდე, ის შენი ქალაქიაო. სხვადასხვა „MOST POWERFULL“ აგენტებთან უნდა წარგადგინო თო. შენ ის გაქვს, რაც ჩვენ გვჭი რდებაო. გადამიღეს ფოტოები. მე ამას ძალიან არასერიოზულად მოვეკიდე. მეგონა, ენთუზიასტი ტიპები იყვნენ კარგი გემოვნებით და გემოვნებიან პროექტს აკეთებ დნენ. მაგრამ, ახლოს რომ გავიცა ნი, აღმოჩნდა, რომ ბევრი რამ არ მცოდნია, მაგალითად, ვინ არის სტეფან კრასნინსკი, ვინსენტ მუნი, საავტორო კინოს რეჟისორი. სულ ხუთკაციანი ჯგუფია.
მოგზაურობის ამსახველ წიგნს უშვებენ. დოკუმენტური მასალით, ფოტოებითა და ფირფიტებით მხ ატვრულ ფილმსაც გააკეთებენ. მე კიდევ მეგონა, რომ მეგობრ ულ ფოტოებს ვიღებდი. მაგრამ მერე გავიგე, რომ სტეფან კრასნი ნსკი, ათ საუკეთესო ფოტოგრაფს შორის არის. მოღვაწეობა „ვოგი დან“ დაიწყო და დღეს ფოტოებს უღებს იოკო ონოს, ლუის ვიტო ნისთვის, შანელისთვის სესიებს აწყობს. „ქოლდფლეის“ ვუსმენდი. მოგწონსო? მკითხა. კი, მაგრამ არა ისე, როგორც „რედიოჰედი“-მეთქი. „ქოლდფლეის“ ალბომის - „ვივა ლავიდას“ გარეკანის ფოტო ჩემი აო, რომ მითხრა, გავგიჟდი. სექტ ემბერში ჩვენს შორის მიმოწერა დაიწყო, მერე ადვოკატების მიმო წერით გაგრძელდა. უნდათ, რომ ახალ პროექტში მივიღო მონაწი ლეობა. ამაზე კონკრეტულად ჯერ ვერ ვისაუბრებ. ნიუ-იორკში გაზა ფხულზე გავემგზავრები“. „სიყვარულს არ ვამხელდით“ თინა და გიორგი ორწელიწადნახევარია შეყვარებულები არიან.
გიორგი სამხარაძე რეალითი შოუ „ამტანის“ მონაწილეა. ამერიკულ უნივერსიტეტში ეკონომიკური ფაკულტეტი დაამთავრა. ერთი პერიოდი „საქართველოს ბანკში“ მუშაობდა. ბიზნეს იდეით „რუსთ ავი 2“-ის პროექტ „იდეა, ფული და ერთი შანსშიც“ სცადა ბედი. უკრა ვს ტამტამსა და დასარტყამ ინსტ რუმენტებზე. „სიყვარულს არ ვამხელდით. მოვილაპარაკეთ - არც ერთმა არ უნდა ვთქვათ-მეთქი. სანამ თქვენ არ დაბეჭდეთ, მანამ არავინ იც ოდა ჩვენი სიყვარულის ამბავი. მერე უკვე გვისაფრდებოდნენ და გვიღებდნენ. მაგრამ თქვენ ჩემი და გიორგის ფოტო რომ დაბეჭდეთ, იმ პერიოდში ფლირტი გვქონდა, ვმეგობრობდით და გამიკვირდა ჩვ ენი მაშინდელი ფოტო, რომ ვნახე „პრაიმტაიმში“. - ქორწინებას არ აპირებთ? შენი ინტერვიუ წავიკითხე, არ მინდა ცხოვრება ბეჭდით დავი მძიმოო. - შინაბერა არ დავრჩები. გარკ ვეული ასაკის მერე შეიძლება გა ვთხოვდე, მაგრამ ჯერ - არა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
dwalk“-ის მუზა გახდა „ამის თქმაც მეშინია... ბედნიერი ვარ“ „სანამ თქვენ არ დაბეჭდეთ, ჩვენი სიყვარულის ამბავი, მანამ არავინ იცოდა“
- ანუ, „ნუ გააფუჭებ ჩაის შა ქრით და სიყვარულს ქორწინებ ით?“ - დაახლოებით ასე. ყველანაი რი რესურსი მაქვს, რომ ჩემი სა ქმე კარგად ვაკეთო. - ამერიკაში წასვლაზე ფიქრ ობდი? - ყოველ ახალ წელს ვიფიქრებ დი სურვილს „ნიუ-იორკ, ნიუ-იო რკ“. გიორგის ახლა თავისი საქმე აქვს. მე ვასწრებ ამერიკაში წა სვლას. ის ბევრ რამეს აკეთებს, მაგრამ არა „პაპსას“, არამედ ღი რებულს და კრეატიულად დატვ ირთულს. კრეატორია და არ ჩანს. თავის სეგმენტში მეფეა. - რითი შეგცვალა სიყვარულ მა? - რაღაც საკითხების მიმართ ლიბერალური გავხდი. ნაკლებად მინდა ხალხთან კონტაქტი. ეს ჩე მი პროფესიისთვის ცუდია, მაგრ ამ, ასეა. - ბოლოს და ბოლოს სერიალ ში გტოვებენ? - ჯერ არ არის გარკვეული. არ აქვს მნიშვნელობა დავრჩები, თუ
- არა. მთ ელი ჯგ უფი ოჯახივით არის და მიყვ არს. პოპულარულ და გაყიდვად პროდუქტს ქმნიან. მაქსიმუმი არა, მაგრამ რაც გავაკეთე, კარგად გავაკეთე. ზუ სტად ვიცი, მაყურებელს ჩემგ ან არც ერთხელ ყალბი ტონი არ უგრძნია. ვთვლი, რომ პერსონაჟი შედგა. თან ძალიან კარგი პერს ონაჟი. ველოდები ახალ სეზონს. და ვიქნები თუ არა, ამას არ აქვს მნიშვნელობა. ბოლომდე ვგულ შემატკივრობ მთელ გუნდს. აქაც ბევრი ახალი საინტერესო პროექტია. ეკრანზე მელოდეთ. თუმცა ამერიკულმა პროექტმა მნიშვნელობით გადაფარა ყველ აფერი. კონცენტრირებული ვარ ამაზე.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„აქტიური პერიოდი მაქვს“ - გამოდის წარმატებული ზაფხ ული გქონდა... - კარგი სტარტი ავიღეთ და წარმ ატებულად გრძელდება. ახლა ვწერ, ვხატავ, იოგაზე დავდივ არ, ესპანურს ვსწავლობ. აქტიური პე რიოდი მაქვს. მინდა ასე გაგრძელდეს და ბანკირივით არ ვიმუშაო. მანგრევს საქმეს სამსახურის სახე რომ აქვს. თან ამის თქმაც მეშინია. მჯერა სიტყვების ძალის. ემოცია და ენერგია ტრიალებს და მერე მიბრუნდება. - რას ხატავ? - პატარა ზანგი თომა დავხატე, „სა ხტუნაოთი“ ხტუნავს. - ბედნიერების ამსახველი ნატა ხია. ბედნიერი ხარ? - კი, ბედნიერი ვარ. - რას იყვირებ ყველას გასაგო ნად? - ახლა თავში თავისუფლება მომი ვიდა. თავისუფლების ქანდაკებაც ხომ ამერიკაში დგას?! ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
5
EXCLUSIVE საა ვტ მირიან ბოქოლიშვილი საავტომობილო აფიორა, გა ნსაკუთრებით დიდი ოდენობით მითვისებული თანხები და ათ ობით დაზარალებული მოქა ლაქე... „პრაიმტაიმისთვის“ ცნ ობილი გახდა გორის რაიონში არსებული თაღლითური სქემის შესახებ, რომელზეც საგამო ძიებო ორგანოში უკვე აღიძრა სისხლის სამართლის საქმე. და ზარალებულთა ნაწილი რედა ქციაში თავად დაგვიკავშირდა და ამ ამბით დაინტერესება გვ თხოვა. აღმოჩნდა, რომ საქმეში ფიგურირებს შიდა ქართლში ცნობილი ჟურნალისტი, ია თი ნიკაშვილი. დაზარალებულები ყვებიან, რომ ჟურნალისტმა და მისმა მეუღლემ, ერთმანეთთან შეთა ნხმებით, არაერთ მოქალაქეს გამოსძალეს სხვადასხვა ოდ ენობის ფულადი თანხა, უცხო ეთში ავტომობილების ყიდვისა და საქართველოში ჩამოყვანის ცრუ დაპირებით. ნაამბობიდან ირკვევა, რომ დაზარალებუ ლთა ნაწილი ნდობაში შევიდა ცნობილ ჟურნალისტთან, რის შემდეგაც ათი ათასობით ლარი იზარალეს. როდესაც მიხვდნენ, რომ ისინი, უბრალოდ, თაღლ ითური მაქინაციის მსხვერპლნი არიან, ერთმანეთს დაუკავში რდნენ და სამართალდამცველ უწყებაში საჩივარი შეიტანეს. რამდენადაც ჩვენთვის ცნობ ილია, საქმე სისხლის სამართ ლის კოდექსის 180-ე მუხლითაა (თაღლითობა) აღძრული. მოკლედ, როგორც აღმოჩნ და, გორის მოსახლეობა თაღლ ითურ ქსელშია გაბმული. საერ თო ჯამში, რა რაოდენობის თა ნხა იქნა მიითვისებული და რას პასუხობს დაზარალებულთა ბრალდებებს ტელეკომპანია „იმედის“ შიდა ქართლის ბიურ ოს ყოფილი ხელმძღვანელი და ამჟამად „მედია პალიტრის“ ჟუ რნალისტი ია თინიკაშვილი? #1 ზვიად მშვიდობაძე ია თინიკა შვილსა და მის მეუღლეს, ირაკლი მჭედლიძეს ახლობლის მეშვეო ბით დაუკავშირდა. მჭედლიძე მას C კლასის „მერსედესის“ შეღავა თიან ფასებში ჩამოყვანას დაჰპ ირდა. ზვიად მშვიდობაძე, დაზარა ლებული: – ავტომობილის ჩამოყვანა ძა ლიან გააჭიანურა და როდესაც ჩამოიყვანა, მითხრა, უკეთესი მანქანები მყავს იაფად, მოდი, გა ყიდე ეს, რომელიც ჩამოგიყვანე, უფრო იაფად გაყიდინებ და მო გებაც დაგრჩებაო. იმ პერიოდში განსაბაჟებელი ფულიც კი არ მქ ნოდა, ამიტომ დავუჯერე, მანქანა გავატანე. გავიდა ერთი თვე, ორი თვე, მაგრამ... ბოლოს თავის მე უღლესთან, ია თინიკაშვილთან ერთად მოვიდა ჩემთან სახლში. ორივენი მარწმუნებდნენ, რომ ეს არის 100-პროცენტიანი ბიზნ ესი და შენს მანქანას მალე მოგი ყვანთო. ასევე, მთხოვდნენ ჩემი ახლობელი აზერბაიჯანელები დამეკავშირებინა მათთან, რო მლებიც ავტომობილების ყიდვას აპირებდნენ. მჭედლიძემ ჩემგ ან იცოდა, რომ მათ ჰქონდათ 20 ათასი აშშ დოლარი. კიდევ ბედი მქონია, რომ ისინიც არ მივიყვ ანე ამ თაღლითებთან. როდესაც ვითხოვდი კუთვნილ თანხას, ოფ ისში დამიბარეს, სადაც ია თინი კაშვილი იჯდა, დამალაპარაკეს ვიღაცასთან სკაიპით გერმანიაში: აი, დარწმუნდი, რომ რეალურია
6
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ცნობილი ჟურნალისტი სკანდალში ეხვევა
ზვიად მშვიდობაძე
მალხაზ დუდაური
კახა ლოცულაშვილი
გიორგი კრიხელი
ყველაფერიო. იამ თქვა, ჩემი მეჯვარეა იქ და ის გვიკეთებს საქმესო. მოკლედ, ასე დამიხვიეს ხელზე სამი თვის განმ ავლობაში და ეს ყველაფერი დამიჯდა 4 ათასი დოლარი. თავად ეს ირაკლი დაიკარგა. ია ამბობს, მე არ დამირე კოთ, არაფერ შუაში არ ვარო. პირი ქით, აქეთ იმუქრება. თუ კიდევ დამი რეკავ, დავაჭერინებ შენს თავსო. მე ვე რაფერს ვერ მიზამთო, ჟურნალისტო ბით გვაშინებს. იძულებული გავხდით, განცხადება შეგვეტანა პოლიციაში. #2 კახაბერ ლოცულაშვილს თინიკა შვილ-მჭედლიძის წყვილთან საქმიანი ურთიერთობა 2 ათასი აშშ დოლარი დაუჯდა. „მატყუებდნენ, ხან ვითომ ბათუმში იყო უკვე ჩამოსული ჩემი მანქანა, ხან დიდთოვლობის გამო „პე რევალზე“ იდგა, ხან რა და ხან რა. მო კლედ, ვერაფერს გავხდი და საჩივარი შევიტანე მეც“, – ყვება ჩვენთან საუბ რისას კახა ლოცულაშვილი. #3 მალხაზ დუდაურმა ირაკლი მჭედ ლიძეს 4800 აშშ დოლარი გადასცა, რითაც გერმანიიდან ორი ავტომობი
ლი უნდა ჩამოეყვანა. ამ შემთხვევაშიც დაპირება დაპირებად დარჩა. რამდენ იმეთვიანი უშედეგო ლოდინის შემდეგ დუდაურმა სხვა დაზარალებულებთან ერთად სამართალდამცველებს მიმა რთა. „ის მანქანები საერთოდ არც უყიდ ია. მჭედლიძის მეუღლეც უშუალოდაა ჩართული საქმეში. ია თინიკაშვილი თავიდან თბილად გვესაუბრებოდა, ბოლოს უკვე აგრესიული გახდა. გვ ითხრა, საერთოდ, აქ რატომ მოდიხა რთო? აბა, სად უნდა წავსულიყავით? მაგათ გადაგვაგდეს და თქვენთან ხომ არ მოვიდოდი? თანხის გადაცემის პრ ოცესში თინიკაშვილი არ მონაწილეობ და, თუმცა აქტიურად იყო ჩართული მოლაპარაკებებში“, – ყვება მალხაზ დუდაური. #4 „ოპელისა“ და „მერსედესის“ მარკის ავტომობილების ჩამოყვანას დაჰპირ დნენ გიორგი კრიხელსაც, რაშიც 4800 დოლარი გამოსძალეს. ირაკლი მჭედ ლიძე მას არწმუნებდა, რომ თურქეთ ში ტრანსპორტირების პრობლემები შეიქმნა და ავტომობილები სწორედ
მიხეილ კვალიაშვილი ამიტომ აგვიანებდა ჩამოსვლას. დღეს გიორგი კრიხელიც საგამოძიებო ორ განოსგან ითხოვს დახმარებას. „მე არ ვაწუხებდი, რადგან ია ჟურნ ალისტია და ვფიქრობდი, პრობლემები არ შეგვიქმნას-მეთქი“, – ამბობს კრიხ ელი. #5, #6 მიხეილ კვალიაშვილი და მამუკა ცირეკიძეც ირაკლი მჭედლიძეს ავ ტომობილების ჩამოყვანის მიზნით დაუკავშირდნენ, რადგან მათთვის ცნ ობილი გახდა, რომ მჭედლიძეს და მის მეუღლეს გერმანიიდან შეღავათიან ფასში ჩამოჰყავდათ ავტომობილები. გარკვეული რაოდენობის თანხა შე აგროვეს და შემდგომი რეალიზაციის მიზნით მჭედლიძეს 6 ცალი „ოპელ ვე ქტრას“ მარკის ავტომობილის ჩამოყვ ანა სთხოვეს. მიხეილ კვალიაშვილი, დაზარა ლებული: „საბოლოო ჯამში, გვაზარალა 25 ათასი დოლარით. როდესაც გაირკვა, რომ გვატყუებდა, უკვე სახლში მი ვადექით და თანხის უკან დაბრუნება ვთხოვეთ. მისი მეუღლე, ია, გვპირდ
მამუკა ცირეკიძე ებოდა ზარალის ანაზღაურებას. ცოლქმარმა სახლში მოაწყვეს რაღაც ოფ ისი, რადარი დავდგით და გასაყიდად გამოტანილი მანქანები პირველად აქ დაფიქსირდებაო, ამის მეშვეობით შე ვძლებთ თქვენთვის მანქანების იაფად შეძენასო“. მამუკა ცირეკიძე, დაზარალებუ ლი: – როდესაც საქმე გასკდა, მივედით იასთან, რომელმაც გვითხრა: გერმან იაში მყავს ნათესავები და მათი მეშვ ეობით შეგვიძლია აწყობა ბიზნესისო. თქვენც თუ რამე გამოთავისუფლებ ული თანხა დაგრჩათ, ჩადეთ და გარა ნტიას გაძლევთ, არ გადავარდებითო. წარმოგიდგენიათ? კიდევ გვიხვევდა ხელზე, ამჯერად ცოლი. ისე გველაპ არაკა, რომ მაგაზეც დავთანხმდით. ბოლოს კომპიუტერში მაჩვენა მანქანა, 850 ევროდ არის, თუ გაქვს ფული, მო მეცი და სასწრაფოდ ჩამოვაყვანინებო. შემდეგ მალევე გაირკვა, რომ ისევ გვ ატყუებდნენ, თორემ მზად ვიყავი კი დევ ფულის მისაცემად. მერე ზუსტად ის მანქანა, რომელზეც მეუბნებოდა, გერმანიაშიაო, გორში ვნახე, ჩვენს ახ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ტომ ობ ილ ო აფი ორ ა
ილად შეექმნა ვ დ მ ა ნ ს რ ა მ ქ ი: `ჩემს ვიგე~ ია თინიკაშვილ ცა ამის შესახებ მე გვიან გა უმ პრობლემები, თ
ია თინიკაშვილ ი: `ვუთახრი, რომ თბილისში მქონდა მშენებარე ბინა , გავყიდდი და დავეხმარებოდ ი ჩემს ქმარს~
მიშიკო დელბარიანი
შავლეგ თენაძე ლობელ ბიჭს ჰყავდა ერთი თვით ადრე ნაყიდი. #7 შავლეგ თენაძეს თაღლითური გზით სულ 8700 აშშ დოლარი გამო სძალეს. მას ია თინიკაშვილთან დი დი ხნის ნაცნობობა აკავშირებს და ამბობს, რომ სწორედ ჟურნალისტის ფაქტორმა გადააწყვეტინა ირაკლი მჭედლიძისთვის თანხის მიცემა. „ფული რომ შევიტანე ანგარი შზე, მეორე დღეს დამირეკა იამ და ტანსაცმლის ბიზნესში პარტნიორ ობა შემომთავაზა. მითხრა, ძალიან დიდი კავშირები მაქვს გერმანიაში, შემიძლია დასეილებული ტანსაც მლის შემოტანა და აქ გაყიდვაო. ანუ კიდევ ცდილობდა, რომ ფული ჩამე დო ამ საქმეში, თუმცა კონკრეტულ თანხამდე საქმე აღარ მისულა, რა დგან გავიგე, რომ ბევრ ადამიანს მა ნქანების ჩამოყვანაზე პრობლემები ჰქონდა. მივხვდი, სად მქონდა თავი გაყოფილი“, – ყვება „პრაიმტაიმთან“ საუბრისას შავლეგ თენაძე. #8 ირაკლი მჭედლიძეს ასევე დაუკ
ავშირდა შავლეგ თენაძის ნათესავი უშანგი გოგილაშვილი, რომელიც 3 ათასი აშშ დოლარით აზარალა. გო გილაშვილს არწმუნებდნენ, რომ მი სი ავტომობილი უკვე ბათუმში იყო შემოსული, თუმცა მოგვიანებით თა ვად გოგილაშვილმა ის ავტომობილი ინტერნეტში აღმოაჩინა, რომელსაც გერმანიაში ყიდდა მეპატრონე. #9 კახაბერ ლომიძეს გორში ტაქსების კომპანია აქვს. ქსელში „ოპელის“ მა რკის ავტომობილების „მერსედესით“ ჩანაცვლება ჰქონდა გადაწყვეტილი. სწორედ ამ მიზნით დაუკავშირდა ირ აკლი მჭედლიძეს, რომელმაც, ნდობის მოპოვების მიზნთ, პირველად ორი ავ ტომობილი მართლაც ჩამოუყვანა. ამ ის შემდეგ ლომიძეს კიდევ 5 ავტომო ბილის შეღავათიან ფასში ჩამოყვანას სთავაზობენ, ამ მიზნით გამოართვეს 13 ათასი აშშ დოლარი და 6000 ევრო. კახაბერ ლომიძე, დაზარალებუ ლი: – ია თინიკაშვილმა მომატყუა, შენი მანქანები ფოთშია უკვეო. ცოლ-ქმარი ორივე თაღლითია, ერთმანეთს აბრა
ლებდნენ ამ ყველაფერს, რეალურად კი შეთანხმებული პასუხები ჰქონდათ. როცა მივდიოდით, ხან ერთი გვხდ ებოდა სახლში, ხან – მეორე. ორივეს ერთად ვერ ნახავდით. ასე ჰქონდათ გათამაშებული. როდესაც ვუთხარი, გიჩივლებთ-მეთქი, მითხრა: სადაც გინდა, იქ მიჩივლე, ერთი პატრონი ყოველთვის გამომიჩნდებაო. შემდ ეგ მეგობრის დაჭერით დამემუქრა. მოკლედ, ჩვეულებრივი თაღლითები არიან. გარდა იმისა, რომ დიდი ოდენ ობით თანხა გამომძალა, ეს ქალი აქეთ გვემუქრებოდა. ზემოჩამოთვლილი პირების გარდა, ია თინიკაშვილისა და მისი მეუღლის, ირაკლი მჭედლიძის წინააღმდეგ სა გამოძიებო ორგანოში საჩივრები შე იტანეს გიორგი ხუბულურმა (1700 ევრო), ზაზა დარახველიძემ (5100 აშშ დოლარი), მიშიკო დელბარიანმა (2500 აშშ დოლარი), გოჩა აბრამიძემ (1000 აშშ დოლარი), ილია სოლოღაშვილმა (2550 აშშ დოლარი), ესტატე მაღალა შვილმა (6000 აშშშ დოლარი). თავად ია თინიკაშვილი ყოველგვარ ბრალდებას უარყოფს. „პრაიმტაიმთ
უშანგი გოგილაშვილი ან“ საუბრისას ჟურნალისტი ამბობს, რომ მას ზემოხსენებულ პირებთან არ ანაირი ფინანსური ვალდებულება არ აკავშირებს. თინიკაშვილი აცხადებს, რომ მას არც ერთი თეთრი არ აქვს გა დასახდელი. ია თინიკაშვილი, ჟურნალისტი: – ჩემს ქმარს ნამდვილად შეექმნა პრობლემები, თუმცა ამის შესახებ მე გვიან გავიგე. ჩემთვის არ იყო ცნ ობილი, რომ ირაკლის ჰქონდა ფინა ნსური პრობლემები, ან რაიმე თანხა გადასახდელი. ეს გავიგე მაშინ, რო დესაც ამ ადამიანების მხრიდან ჩემს ქმარსა და ჩემზე დაიწყო სერიოზული ზეწოლა. იყო სიცოცხლის ხელყოფის მუქარაც ჩემს ქმარზე, მაგრამ არ ამ ბობდა სახლში, რადგან იცოდა, რომ მე ამას რეაგირების გარეშე არ დავტ ოვებდი. – დაზარალებულები ამბობენ, რომ თქვენ და თქვენი მეუღლე რა მდენჯერმე დაჰპირდით მანქანების ჩამოყვანას, თუმცა დაპირება დაპი რებად დარჩა, თანხები კი მათთვის არავის დაუბრუნებია... – ეს ადამიანები ყველაფერს აკეთ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გიორგი ეგაძე
კახა ლომიძე ებენ იმისთვის, რომ შეთხზან აბსურდ ული ბრალდებები და ამ საქმეში მეც რამენაირად მომაქციონ. იციან, რომ ჩემს შვილს, რომელიც მყავს პირველი ქორწინებიდან, აქვს სახლი, ასევე მე მაქვს ცალკე სახლი. მათ სურთ, რომ სწორედ ამის რეალიზება მოვახდინო და ამით მიიღონ თავიანთი თანხები. როდესაც ჩემთვის ცნობილი გახდა, ამ ამბის შესახებ, ვუთხარი მათ, რომ თავი შეეკავებინათ ზეწოლისგან, ვუ თხარი, რომ თბილისში გქონდა მშენ ებარე ბინა, გავყიდდი და დავეხმარ ებოდი ჩემს ქმარს. ანუ ეს ფული უნდა მესესხებინა ჩემი ქმრისთვის. რაც შეეხება უშუალოდ ირაკლი მჭედლიძეს, ჩვენ მასთან დაკავშირ ება ვერ მოვახერხეთ. მისი ადგილს ამყოფელი ია თინიკაშვილისთვისაც უცნობია. სავარაუდოდ, მჭედლიძე უკვე მიმალვაში იმყოფება. მჭედ ლიძე-თინიკაშვილის წინააღმდეგ საგამოძიებო ორგანოს 20-ზე მეტმა დაზარალებულმა მიმართა, თუმცა არაა გამორიცხული, ძიების პროც ესში დაზარალებულთა რაოდენობა კიდევ გაიზარდოს.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
7
exclusive exclusive exclusive exclusive exclusive my View ქეთი ხატიაშვილი ქართველი ჟურნალისტი ერთ ცნობილ რუს ჟურნალის ტთან მივიდა და თანაგრძნობ ით უთხრა: – და მა ინც, რო გორ ჰგ ავს რუსეთი საქართველოს? – ... რუსი ჟურნალისტის გაოც ებული თვალები რომ დაინახა, ქართველმა დაუკონკრეტა: – პოლიტიკურ სიტუაციას ვგულისხმობ, ხელისუფლებ ებს... – შენ თუ რუსულ და ქართ ულ ხელისუფლებებსა და სიტუ აციას შორის განსხვავებას ვერ ხედავ... – არა, მე ვგულისხმობ იმას, რომ არც პუტინს სურს წასვლა და არც სააკაშვილს. ორივე და რჩენის საშუალებას ეძებს... – შენ თუ განსხვავებას ვერ ხედავ... როგორც ჩანს, მიშას ჯერ კიდევ აქვს იმის შიში, რომ მისი წასვლის შემთხვევაში სხვა ქვეყანას რუსეთისკენ მიატრი ალებს.... ეს დიალოგი ქართველ და რუს ჟურნალისტს შორის სტრ ასბურგის საპარლამენტო სესი აზე შედგა. რუსეთში სააკაშვილზე სხვა შეხედულება აქვთ. მას რეფო რმებთან და დემოკრატიასთან აკავშირებენ. პუტინი ერთადე რთია, ვისაც საქართველოს პრ ეზიდენტთან პოლიტიკური შე უთავსებლობა აქვს. შესაძლოა, იმიტომ, რომ კარგად ხვდება, პოლიციაში, განათლებასა თუ ტურიზმში მიღწეულ შედეგებს თავის ხალხს ვერ აუხსნის. ანუ გაუჭირდება იმის ახსნა, რატომ მოახერხა საქართველომ იგივე კორუფციასთან ბრძოლა და რუსეთმა – ვერა, რატომ იგება საქართველოში კარგი გზები და რუსეთში – არა, რატომ ყვ ლეფს რუსული პოლიცია მო სახლეობას გზებზე, ქართული პატრული კი – არა. მოკლედ, პარალელები, შედარებები ბე ვრი კეთდება. ამიტომაც, რუსმა ჟურნალისტმა სტრასბურგში ქართველი ჟურნალისტის მოსა ზრება არ გაიზიარა. საინტერესოა, რომ საქართ ველოში ქართული ოპოზიციაც აკეთებს შედარებებს. ბოლო დროს ყველაზე ხშირად სააკაშ ვილს პუტინს ირაკლი ალასანია ადარებს. ფრაზას: სააკაშვილმა უნდა აირჩიოს პუტინის ან ვა შინგტონის გზა – ის თითქმის ყველა ინტერვიუში იმეორებს. ანუ ქართული ოპოზიციაც კი სააკაშვილს პუტინს ვერ ად არებს, ვერც პოლიტიკური მა რთვის და ვერც რეფორმების გატარების თვალსაზრისით. ერთადერთი, რა პარალელიც ივლება, ეს ხელისუფლებაში დარჩენის თემაა. პუტინი ხელისუფლებაში და რჩენასთან ასოცირდება, ვაში ნგტონი კი ხელისუფლებიდან წასვლასთან. ვინ არის ვლადიმ ერ პუტინი, ყველამ ვიცით, შე გახსენებთ მხოლოდ, რომ ჯო რჯ ვაშინგტონი ამერიკის პირვ ელი პრეზიდენტი იყო. შეიძლება ბევრს არ ახსოვს, რომ ჯორჯ ვაშინგტონი საპრ ეზიდენტო ვადის ამოწურვის შემდეგ ამერიკის შეერთებული შტატების არმიის გენერლად დაინიშნა. და თავად ვაშინგ ტონმა პოლიტიკური პოსტი მას შემდეგ დატოვა, რაც წარმ ატებულად გააძევა ქვეყნიდან ბრიტანული არმია, ამერიკის 8
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
დამოუკიდებლობას საფრთხე აღარ ემუქრებოდა და დემოკრ ატიული ინსტიტუტების მშენ ებლობასაც მყარი საფუძველი ჩაუყარა. ანუ მაშინ შტატებში არავინ იყო ისეთი, ვინც ამერიკას ინ გლისისკენ შეაბრუნებდა. ძალა უფლება ჩაიბარა მისივე გუნდ ის წევრმა და მისმა თანამებრ ოძოლმა წლების განმავლობაში ჯონ ადამსმა. ადამიანმა, რომე ლიც მაშინ დიდი გავლენებით სარგებლობდა და დიდი წვლი ლი აქვს შეტანილი ამერიკის დამოუკიდებლობისთვის ბრძო ლაში. რუსი ჟურნალისტის სი ტყვების პერიფრაზა რომ გავა კეთოთ, ჯორჯ ვაშინგტონი წა ვიდა მაშინ, როცა მისი ქვეყნის დამოუკიდებლობას საფრთხე აღარ ემუქრებოდა. პუტინი კი რჩება იმიტომ, რომ აღადგინოს საბჭოთა კა ვშირი; მართოს ხელში ჩაგდებ ული სერიოზული ფინანსური რესურსები. ის აკონტროლებს ყველაფერს – ბიზნესს, მედიას. ქვეყანაში კი კორუფცია ყვავ ის და მოსახლეობის სიღატაკის მაჩვენებელი წლიდან წლამდე მატულობს. რუსეთი სახიფათო ქვეყანა ხდება როგორც პოლი ტიკურად, ისე კრიმინალურად. ეს ისე, პარალელისთვის. რაც შეეხება ობამა-სააკაშვი ლის შეხვედრას, თავიდანვე ცხ ადი იყო, რომ ყველაზე მეტად სწორედ ეს თემა გახდებოდა მითოლოგიზებული. ოპოზიც იამ აქ მართლაც შესაშური ფა ნტაზია გამოამჟღავნა. მხოლ ოდ რამდენიმე „გამოგონებას“ შევეხები. პირველი: ით ქვა, რომ სა აკაშვილს ეს შეხვედრა 50 მი ლიონი დოლარი დაუჯდა. ხომ წარმოგიდგენიათ, ობამასთან შეხვედრა მართლა ფინანსებზე რომ იყოს დამოკიდებული, რა მდენ 50 მილიონს გადაიხდიდა ბიძინა ივანიშვილი თავისი 5 მი ლიარდზე მეტი კაპიტალიდან? კობა დავითაშვილსა და ზვიად ძიძიგურს თუ მისცა მილიონმილიონი, ობამას, რა, ვერ მისც ემდა? მეორე: ობამა შეხვდა სააკ აშვილს იმისთვის, რომ გაეფ რთხილებინა – სახლში უნდა წახვიდეო. ანუ მიხეილ სააკაშ ვილმა გადაიხადა 50 მილიონი, რათა ოვალურ დარბაზში ობამ ას იმისთვის შეხვედროდა, რომ ამერიკის პრეზიდენტს მისთვის ეთქვა: მიშა, კი ხარ მაგარი, მო მწონს შენი რეფორმები, ქვეყ ანაში დიდი პროგრესი იგრძობა და ამით უნდა იამაყოთ, მაგრამ ახლა სახლში წასვლის დროაო. აქ კი მართლაც ჩანს ზოგი ერთების საბჭოური მიდგომები და მენტალიტეტი. ეს ხომ კო მპარტიის დროს იყო – დაიბ არებდნენ მოსკოვში რომელიმე ამხანაგს, ხელს ჩამოართმევდნ ენ და შემდეგ დამსახურებულ პენსიაზეც გაუშვებდნენ. მაშინ არჩევნები არ იყო, შესაბამისად, დანიშნავდნენ და მერე მოხსნი დნენ. საბჭოური მენტალობ ისთვის, ალბათ, ახლაც შეუთ ავსებელი და მიუღებელია ეს არჩევნები. ამიტომაც არ ესმით, რომ, თუ ხალხმა აგირჩია, მაშინ ობამას ხელის ჩამორთმევა ვერ მოგხსნის. გარდა ამისა, როცა, მაგალი თად, ამერიკამ შევარდნაძეს გა ყალბებული არჩევნების ფონზე გადადგომა ურჩია, ის თეთრი სახლის ოვალურ დარბაზში არ მიუწვევიათ, არც ის უთქვამთ, თქვენს ქვეყანაში მიღწეული პროგრესით უნდა იამაყოთო,
ოთხი მითი ობამასააკაშვილის შეხვედრაზე
მას მეგობარი გამოუგზავნეს. გა ყალბებული არჩევნების შემდეგ სახლში წასვლა შევარდნაძეს თბ ილისში მისმა მეგობარმა ბეიკერ მა ურჩია. მესამე: ობამამ მიხეილ სააკაშ ვილი დაიბარა იმიტომ, რომ ირან თან ომს იწყებს და უნდა, ამ ომში საქართველოც ჩაითრიოსო. ანუ მიხეილ სააკაშვილმა გადაიხადა ფული ობამასთან შეხვედრაში, მიუხედავად იმისა, რომ ეს ობამ ას ჰქონია მასთან საქმე, – ირანში მიჭირს და ეგებ დამეხმაროო. თან უთქვამს: ომს ვიწყებ და შენი ქვ ეყანაც უნდა გავანადგუროთ, შენ კი მიღწეული პროგრესით იამაყე და სახლში წადიო. ასეთია მითის მთელი სურათი. მოკლედ, ვერ გავიგე, სახლში წასვლა ურჩია ობამამ სააკაშვი ლს, თუ ომში გაგზავნა...
მეოთხე: ხედავთ, ობამა მთ ელი სამი წელი არ ხვდებოდა მი ხეილ სააკაშვილს, საარჩევნო წე ლს შეხვდა, რომ სახლამდე მიეც ილებინაო. ანუ, მთელი სამი წელი სააკაშვილმა აგროვა 50 მილიონი დოლარი, ძლივს მოკრიბა, გადა იხადა, შეხვდა ობამას, რომელმ აც თან უთხრა, იამაყე მიღწეული პროგრესით, სახლში წადიო და იქვე დაუმატებია: ირანის ომში წამომყევიო. მითები მითებად, მაგრამ ბე ვრი მაინც რთულ ვითარებაში აღმოჩნდა. თუკი ბიძინა ივანიშ ვილი ობამასადმი მიძღვნილ წე რილში წერდა, როგორ იქცევა ქვეყანა, ობამამ განაცხადა, რომ საქართველოში წარმატებული რეფორმები მიდის და საქართვე ლომ ამით უნდა იამაყოს (სხვათა შორის, ოპოზიცია ამტკიცებს,
რომ მიშამ ოვალურ დარბაში ობ ამასთან შეხვედრაში გადაიხადა 50 მილიონი და არა მის მესიჯე ბში) და როცა ირაკლი ალასანიას ჰკითხეს: ობამა იყო მართალი თუ ივანიშვილიო, მან მიუგო: რა თქ მა უნდა, ბიძინა ივანიშვილი იყო მართალიო. ანუ ბარაკ ობამა ქართული ოპ ოზიციის თვალში არის მექრთამე, რომელიც ერთ შეხვედრაში 50 მილიონს იღებს და ამავე დროს მატყუარა. ყველას თავისი გემო ვნება აქვს. ბიძინა ივანიშვილი სთვის პუტინია დემოკრატი. სერიოზულად რომ ვთქვათ, რა თქმა უნდა, არჩევნების ხარი სხს დიდი მნიშვნელობა აქვს და არამხოლოდ ამერიკა, არავინ არ აპატიებს საქართველოს არადემ ოკრატიულ არჩევნებს. არც შევა რდნაძეს აპატიეს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
L C X E E V I S U L C X E E V I S U C L X C E X E E V I E S V SI LU U C L X C E X E E V I E S IV U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U S L U C L X C E LUSIVE X E E V I E S V SI LU XC U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E LUSIV X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V SI LU U C L X C E LUSIVE X E E V I E S IV U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U S L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E S V SI LU XC U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V SI LU U C L X C E X E CLUSIVE E V I E S IV U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U S L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E S V SI LU X U C E ჯონ დი ბაღათურია L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V SI LU X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U L X US C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I LU XC C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I LU XC C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L C EანXკირთაძე LUSბურჯანაძე LUSIV X E E V I E S EXCნინო U ნესტ და L ვი თ ბე რძ ენი C შვილ იE EX EE C V I X S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C CL EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E IVE XC © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
9
ზურაბ ჯაფარიძე: „ივანიშვილის წერილი შალვა ნათელაშვილის წერილებს მაგონებს“ ქეთი ხატიაშვილი „პრაიმტაიმი“ ექსპერტ ზუ რაბ ჯაფარიძეს ესაუბრა: – ზურაბ, ბიძინა ივანიშვი ლმა რამდენიმე ამერიკულ გა მოცემაში გამოაქვეყნა ღია წე რილი-მიმართვა ობამასადმი, პირადად თქვენ თუ გაეცანით ამ წერილს? – პირველი, რაც ამ წერილის წაკითხვისას გამახსენდა, ეს იყო შალვა ნათელაშვილი. ისიც ხშ ირად აგზავნის რაღაც წერილე ბს ხან გაეროში, ხან ობამასთან. განსხვავება ერთადერთი ის იყო, რომ ივანიშვილის წერილში ინგლ ისური ცოტა უფრო უკეთესი იყო. თუმცა ამ ტექსტს თუ გაეცნო ბით, მიხვდებით, რომ ის არის ქა რთველის დაწერილი და არა უც ხოელის. ანუ ის არის ქართულად დაწერილი და შემდეგ გადათარგ მნილი. ზოგადად, ივანიშვილი ამ აყობს იმით, რომ თავად წერს მს გავს წერილებს, თუმცა ვფიქრობ, რომ ეს სასაცილოა. თუ ვინმე ობ ამას ადმინისტრაციაში გაეცნობა ამ წერილს, დარწმუნებული ვარ, მათში ესეც იგივე რეაქციას გამო იწვევს, რასაც შალვა ნათელაშვ ილის წერილები იწვევდა. ეს იყო ჩვეულებრივი ფასიანი წერილი, სტატიის ქვევით მითითე ბულიც კი იყო, რომელმა კონკრე ტულმა კომპანიამ დააფინანსა ის. დავინტერესდი ამ კომპანიითაც და საკმაოდ უცნაური შემთხვევაა. ეს კომპანია დარეგისტრირებუ ლია 2011 წელს და ის კავშირშია ირაკლი კაკაბაძესთან. კომპანიის სახელწოდებაც საკმაოდ მემარც ხენე ცენტრისტულია. როგორც ჩანს, ეს სტატია შეუკვეთა ბიძინა ივანიშვილმა კაკაბაძის გავლით, ან მის გარეშე. დასავლეთში ეს ძალიან ნორმალური მოვლენაა. იქ მსგავსი რაღაცები ხდება. თუმცა, როგორც ვფიქრობ, ივანიშვილმა დაიჯერა იმ ოპოზიციური გუნდების, რომლებ იც არწმუნებენ, რომ მათ ელექტო რატული მხარდაჭერა იმიტომ არ აქვთ, რომ მთელი რესურსი სააკაშ ვილს უჭირავს ხელში. მაგალითად, სჯერათ, რომ ხელისუფლებაში იმ იტომ ვერ მოდიან, რომ სააკაშვილს ძალიან მაგარი ლობისტები ჰყავს დასავლეთში და ისინი თვალში ნა ცარს აყრიან ობამას ადმინისტრა ციას. ჩემი აზრით, ასეთი ტიპის გა ნცხადებები არის აბსურდული, მა გრამ, როგორც ჩანს, ივანიშვილმა ეს დაიჯერა და აძლევს ფულს, რომ მსგავსი სტატიები დაიბეჭდოს. როგორც ჩანს, მან დაიწყო ფულის ხარჯვა დასავლეთში ლობისტურ კომპანიებზეც. ამის შედეგი იქნება მორიგი მითის დანგრევა, თითქოს დასავლეთი სააკაშვილს მხოლოდ და მხოლოდ ლობის გამო უჭერს მხარს. ოპოზიციური პარტიები, თუ ოპოზიციური ფიგურები, ცდილ ობენ, გაამართლონ ის, რომ ისინი არიან „უსუსურები“ და ცდილობენ, თავი იმართლონ ასეთი ხერხებით. – ალბათ, ადევნებთ თვალყუ რს „ქართული ოცნების“ ჯგუფ ების პრეზენტაციებს... – ჩემი დამოკიდებულება თი თოეული ჯგუფის მიმართ საკმ აოდ არადადებითია. შემიძლია, ბევრი ვისაუბრო თითოეულ ჯგ უფზე. ბუნებრივია, თვალყურს ვადევნებ და მაგალითად, თუ საუბარი იყო განათლების, კუ ლტურისა და მეცნიერების და რგებზე და მათ განვითარებაზე, ისინი აცხადებდნენ ერთს – სახე ლმწიფომ მხარი უნდა დაუჭიროს ამ კონკრეტული დარგების გა 10
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
exclusive:„
ივანიშვილი my View ხათუნა მგალობლიშვილი
ნვითარებას და პირველ რიგში, დაიცვას ენა. ჩემი აზრით, ეს კონტინგენტი არის შევარდნაძი სდროინდელი ელიტა და კიდევ უფრო შორს თუ წავალთ, ესენი არიან საბჭოთა ელიტა, რომლ ებმაც დაკარგეს პრივილეგიები, რაც ჰქონდათ საბჭოთა კავშირ ის დროიდან მოყოლებული, მათ შორის შევარდნაძის დროსაც. როცა ისინი საუბრობენ, რომ სახელმწიფომ უნდა დაიცვას კულტურა, ისინი კულტურაში გულისხმობენ საკუთარ თავებს. მაგალითად, იგივე ლევან ღვინ ჯილია. ის ამბობს, რომ ერთადე რთია, ვინც ქართულ ენას იცავს და სახელმწიფომ მხარი უნდა დაუჭიროს ენის დაცვას. ანუ ის ამბობს: მე, ლევან ღვინჯილია, ვიცავ ქართულ ენას და შესაბა მისად, სახელმწიფომ მე უნდა დამიჭიროს მხარი, ანუ მე უნდა მომცეთ ფული. დარწმუნებული ვარ, რომ ღვინჯილიას სურს, აღდგეს ენის პალატა, რომლის თავმჯდომარეც თვითონ იქნე ბა და სურს, ბიუჯეტიდან გამო ეყოს ფული ისევ ისე, როგორც შევარდნაძის დროს. ეს არის და ეს. ხელოვნების მუშაკების გარკ ვეული ნაწილი უკმაყოფილებას გამოთქვამს იმის მიმართ, რომ დღეს ხელისუფლება გარკვე ულ კულტურულ ღონისძიებებს აფინანსებს. ისინი რეალურად გულისხმობენ, ახლა რაც ფინა ნსდება, არის ნაგავი და ნამდვი ლი კულტურა ვარ მე, ის, რაც მე შევქმენი. ამიტომ სახელმწიფომ მხარი უნდა დაუჭიროს კულტ ურას და ამ შემთხვევაში, მათი ლოგიკით, ვინ გამოდის კულტ ურა? კულტურაში ისინი, რა თქ მა უნდა, საკუთარ თავს გულისხ მობენ... ანუ სახელმწიფომ უნდა დააფინანსოს ისინი. – რამდენად ხედავთ მათ გეგმებში კონკრეტიკას, განს აკუთრებით რუსეთთან და ნა ტოსთან მიმართებაში? – როგორც ვიცი, ისინი ჯერ კონცეფციაზე მუშაობენ და რა
მდენიმე წელიწადში, ალბათ, გეგმაზე მუშაობასაც დაასრუ ლებენ. რაც შეეხება ნატოსა და რუსეთის თემას, ალბათ, ადევ ნებდით თვალყურს, რომ თავდ აპირველად რიტორიკა, რომე ლიც ივანიშვილისგან ისმოდა, აბსოლუტურად განსხვავებული იყო იმისგან, რაც ახლა გვესმის მათგან. ასევე, განსხვავდება ირ აკლი ალასანიას თავდაპირვე ლი რიტორიკა ახლანდელისგან. თავიდან ისინი ირწმუნებოდნენ, რომ ნატო არის ძალიან შორს, ის არ არის უახლოესი მომავლ ის პერსპექტივა, ამიტომ მნიშვნ ელოვანია მეზობელ რუსეთთან ურთიერთობის დარეგულირება. ამას მოჰყვა საკმაოდ კრიტიკ ული დამოკიდებულება საზოგა დოებისგან. ბიძინა იძულებული გახდა, დაეფიქსირებინა განც ხადება, რომელიც ბოლო პერი ოდში გვესმის, რომ ნატო არის უალტერნატივო და ის აღარ არ ის შორეული პერსპექტივა. იგივე დაემართა ალასანიასაც. პრინცი პში, გამოჩნდა, რომ ის აღარ არის დამოუკიდებელი პოლიტიკური მოთამაშე. თავდაპირველად, რო ცა ის გამოჩნდა პოლიტიკაში, მი სი რესურსი გაცილებით მაღალი გახლდათ. საუბარი იყო რამდენ იმე ციფრზე, მისი დღევანდელი რეიტინგი, მათ შორის ივანიშვი ლის მიერ შეკვეთილი კვლევები თაც კი 1%-საც არ აღ ემ ატ ება. მას არ გააჩნია არც ფინანსური რესურსი, არც მხარდამჭერების რესურსი, შესაბამისად, ის გახდა იძულებული, ითამაშოს ივანიშ ვილის თამაშის წესებით. ის იძ ულებულია, თავისი რიტორიკა გაასწოროს ივანიშვილის რიტო რიკაზე. სწორედ ამით აიხსნება ის ფაქტი, როდესაც ივანიშვილი ამბობდა, რომ ნატო არის შო რეული პერსპექტივა, ალსანიაც იგივეს იმეორებდა. როგორც კი ივანიშვილმა ნატოს პერსპექტივა დააახლოვა, ალასანიამაც მაში ნვე „აღიარა“, რომ ნატოს ალტე რნატივა არ აქვს.
„გადაფხიკე და მოიგეს“ პრინციპი უფრო მოქმედებს, როგორც ჩანს... ან მეორე ვა რიანტიც არის: ივანიშვილის მიერ დაქირავებულ რომელი მე ექსპერტს დავალება აქ ვს – შევარდნაძისდროინდელ ყველა მინისტრსა თუ პოლი ტიკოსს თავი ერთ დიდ, მი ნის აკვარიუმში მოუყაროს. არა პირდაპირი გაგებით, რა თქმა უნდა. კარგად „შეჯა ნჯღარების“ შემდეგ „ანკესს“ აკვარიუმიდან ერთადერთი ფურცელი ამოჰყვება. ივან იშვილიც მას მოიწვევს, ვისი სახელი და გვარიც ამ ფურც ელზე ეწერება... წინააღმდ ეგ შემთხვევაში წარმოუდგ ენელია, გაგახსენდეს ოთარ ხუფენია, ვაჟა ლორთქიფანი ძე და კიდევ ბევრი... არავინ იცის, ანკესს უკვე „ამოჰყვა“ თუ არა გია ხუ ბუა ან აკ აკი ჩხაიძე, თუმცა ფაქტია, რომ „ქართულ ოცნებაში“ მათმა გვარებმაც გაიჟღერა... ამ ადამიანებს ყოფილი პოლიტიკოსი, ვახტანგ რჩეუ ლიშვილი „კამიკაძეებს“ უწ ოდებს და აცხადებს, რომ მათ ადგილას ყოფნას არანაირად არ ისურვებდა. თუმცა ქართ ულ პოლიტიკას თვალყურს იმ დოზით ადევნებს, რა დო ზითაც პირადად სჭირდება. რჩეულიშვილის ინტერესის სფერო რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობებით შემოიფარ გლება. ის სწორედ ამ შინაარ სის წიგნზე მუშაობს და მიაჩ ნია, რომ „ჭაღარაშერეული“ ადამიანები პოლიტიკას მხ ოლოდ ამერიკაში უხდება, სა ქართველოში კი ენერგიული და კბილით გამტანი ახალგა ზრდები არიან საჭირო...
ვახტანგ რჩეულიშვილი: – ადამიანი ისეთია, რომ დაუძახებენ, ყველგან მივა. სახლში ჯდომას სჯობია... – თქვენც რომ დაგიძა ხონ, მიხვალთ? – მე არა, მე ჩემი საქმე მა ქვს. ვმ უშ აობ დღ ეში 12 სა ათს, ვწერ... – ანუ ისინი უსაქმურები არიან? – მე მაშინ წამოვედი პო ლიტიკიდან, როცა არავინ არ მაგდებდა. მაშინ რეალურ ად შევაფასე ჩემი შესაძლ ებლობები. თუ დავრჩებოდი, დაახლოებით 10 წელიწადი ოპოზიციაში უნდა გამეტარე ბინა. იცით, ბევრს რა ეშლება პოლიტიკაში? ვერ ხვდებიან,
რომ საქართველოს პოლიტი კაში რუსეთის მხარდაჭერა არაფერს წყვეტს. მე ეს მხარ დაჭერა მაშინ რუსეთისგან, სხვათა შორის, მქონდა. მაშინ მივიღე შეთავაზება ბადრი პა ტარკაციშვილისგან, მე დავა ფინანსებ შენს ოპოზიციაში ყოფნასო. მაგრამ, რომ წარმ ოვიდგინე 10 წელი ოპოზიც იაში, უარი ვთქვი. არ ვიცი, ამ ხალხს, ალბათ, უხარია... – თქ ვით, ჩე მი ნე ბით წა ვედი პოლიტიკიდანო, ანუ ისინი თავის დროზე გაყარეს პოლიტიკიდან და იმიტომ აქვთ დაბრუნების მოთხოვ ნილება? – არა. ადამიანია და ბუნე ბა. ზუსტად ვიცი, რომ არც ოპოზიციაში მინდა ყოფნა და არც ხელისუფლებაში, მით უმეტეს ჩემს ასაკში. ბიძინა ივანიშვილს, კი ბატონო, აქვს 5 მილიარდი. თუმცა არც ის ეა საქმე, რომ ამ ფულით ყვ ელაფრის ყიდვა შეძლოს. დი დი რესურსია ფული, მაგრამ ფულის რესურსს სჭირდება რეალიზაცია. სწორედ ამ რე ალიზაციისთვის სცადა ივან იშვილმა ყველასთან ურთი ერთობა. მაგალითად, ოთარ ხუფენია... მოდიხარ პოლი ტიკაში და გჭირდება პენსიე ბის თემაზე ვინმეს შეუკვეთო კვლევა. პირველი მოგდის თა ვში ის, ვისაც ამ თემაზე უმ უშავია. ახალგაზრდა, ვინც დღეს მუშაობს, როგორ ფიქრ ობთ, სააკაშვილისგან წამოვა და ივანიშვილთან გადავა? რა თქმა უნდა, არა. – ხუფენიაზე ბევრი სკ ანდალი ახსოვს საზოგადო ებას, რატომ მაინცდამაინც ასეთი წარსულის მქონე ად ამიანები? – სხვა არჩევანი არ აქვს. – რატომ, აუცილებელია ან სააკაშვილის პროფეს იონალი წაიყვანოს ან შევა რდნაძისდროინდელი ძველი პოლიტიკოსი? – აბა, სხვა ვინ? თუმცა ერ თი რამ მახსენდება ამ თემა ზე: რასტრაპოვიჩი ამბობდა, ერთი დღე რომ არ ვუკრავ, მე ვგ რძ ნო ბო, ორი დღე თუ არ ვუკრავ, ჩემი ოჯახის წევრები გრძნობენო და სამი დღე თუ არ ვუკრავ, უკვე კონცერტზ ეც იგრძნობაო... ადამიანი 10 წელი რომ მოშორებული ხარ რეალურ მართვას, იქ შენი ფასი, როგორც სპეციალისტ ის, იკლებს. როგორც ექიმის შემთხვევაში – ექიმმა ერთი წელიც რომ არ იმუშაოს, ექიმ ად აღარ ითვლება. რად უნდა ამას ბევრი ლაპარაკი? ივან იშვილს უკეთესი სპეციალი სტების შერჩევისა და ჩამო ყვანის იმედი რომ ჰქონოდა, ამ არჩევანს გააკეთებდა, გგ ონიათ? რასაც შოულობს, ეს არის. პოლიტიკური ბაზარი ივანიშვილს ვერაფერს სთავ აზობს საქართველოში, გარდა იმ პოლიტიკოსებისა, ვინც მას დღეს გვერდში ჰყავს. ძალიან შეზღუდული პოლიტიკური ბაზარია: გაიხედები ერთ მხ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„არ ვარ დარწმუნებული, რომ მოახერხებს საჭის დაჭერას“ არეს – დავითაშვილია, გამო იხედები მეორე მხარეს – ნა თელაშვილი. ბაზარზე სხვა არაფერი იყიდება. – საზოგადოებაში მხარ დაჭერას რომ ვერ მოიპოვ ებს ამ პიროვნებების გამო? – ვიღაცა ხომ უნდა დაიყ ენოს გვერდით? ხომ გეუბნე ბით სხვა გზა არ აქვს... – ანუ იცის, რომ წინასწ არვე წაგებულ თამაშს თამა შობს? – მეც ასე მგონია. აქ ლა პარაკი იცით, რაზეა? ივანიშ ვილის პირადი ავტორიტეტი გადაქაჩავს თუ არა იმ ნეგა ტივს, რაც მან ძველი ფიგუ რების გვერდში დაყენებით მიიღო. – თუმცა ივანიშვილი თა ვიდან სწორედ ახალი სახე ებისგან დაკომპლექტებული გუნდის დაპირებით გამოჩნ და... – არავინ არ ჰყავს. მაქსიმ უმ 10-20 ადამიანი, ისიც რუ სეთის ბიზნესში გამოცდილი სპეციალისტები. ისიც არაპ ოლიტიკოსები. მას აქამდე როგორც ბიზნესმენს, სჭირ დებოდა კარგი მენეჯერი, რა მდენიმე ძლიერი ბუღალტერი და დაცვა... ეს იყო მისი უა ხლოესი ჯგუფი. ვთქვათ, ჰყ ავს კარგი მენეჯერი. ეს ხომ არ ნიშნავს იმას, რომ ეს კა რგი მენეჯერი აუცილებლად კარგი მინისტრი იქნება? მას აქვს კადრების უზარმაზარი პრობლემა და ეს პრობლე მა ექნება სულ. ეს არის ურ თულესი პრობლემა. ვთქვათ, მოვიდა ხელისუფლებაში, ვის მოიყვანს? ისევ იმ ხალხს, ვი ნც დღეს მის გვერდით არის... როდესაც მიხეილ სააკაშვი ლი ხელისუფლებაში მოვიდა, მას უკვე ჰყავდა დასაყრდენი ძალა. სააკაშვილი პარლამენ ტში შესვლიდან მოყოლებუ ლი სულ მაღალ თანამდებ ობებზე იყო. იყო გამოცდილი დეპუტატი, გამოცდილი მი ნისტრი გამოცდილი მოწინა აღმდეგე. ამიტომ მართვის სადავე არ დაუკარგავს. ივ ანიშვილს კი არსებულ აპარ ატში, ანუ ხელისუფლებაში, დასაყრდენი ძალა არ ჰყავს. ამიტომაც ეძებს ყოფილებში. – ირაკლი ალასანიასთან ხომ პარტნიორობს, მის გა რემოცვაში მოიძიოს... – ირაკლი ალასანიას ირ გვლივ შეიძლება სულ რამდ ენიმე დიპლომატი იყოს და მორჩა, სულ ეს არის. თავად ალასანიაც გამოუცდელია. კი ბატონო, იყო დიპლომატი, მაგრამ სხვა საქმეში არავინ იცნობს. მას რომ ჰქონოდა რაიმე სერიოზული თანამდ ებობა, ან შემოეკრიბა თავი სი გუნდი, ეს სხვა საკითხია, მაგრამ მარტო ალასანიას არ აქვს ძალა. – რესპუბლიკელების ირ გვლივ? – რესპუბლიკელები, რო გორც ასეთი, საერთოდ არ არის პარტია. ის არის კლუბი. ძალიან ჭკვიანი ადამიანები
არიან, ძალიან საინტერესოა მათთან საუბარი, კამათი, მაგრამ სახელმწიფო მართ ვისგან ისევე შორს დგანან, როგორც, მაგალითად, მე სილამაზის კონკურსის ორ განიზატორობისგან. მიუხ ედავად იმისა, რომ ქალების შეფასება მშვენივრად ვიცი, კონკურსის ორგანიზებას მა ინც ვერ შევძლებ. რესპუბ ლიკელებმა შეიძლება ანალ იტიკურად სწორი შეფასება გააკეთონ, მაგრამ ამის იქით ვერ მიდიან. კარგად კამათო ბენ, მაგრამ კამათი შეიძლე ბა ორი საუკუნე გაგრძელდეს და ეს იქნება უშედეგო. – ალბ ათ, ადე ვნებ თ თვ ალყურს ივა ნიშვილის სა გარეო და კონფლიქ ტე ბის ჯგუფი ს პრე ზე ნტ აციე ბს რუს ეთ ის მიმ ართულე ბით, იგი ვე ვაჟ ა ლორთქ იფანი ძის... – მინდა გითხრათ, რომ გე გმა, რასაც ისინი ამბობენ, არსებობს მხოლოდ მათ ფუ რცელზე. ეს გეგმა პუტინს ნანახი არ აქვს. ანუ წერონ და იკითხონ. პრობლემის მოსაგვარებლად არანაირი კონკრეტული პოლიტიკური წამალი მათ გეგმაში არ არ სებობს. რეალურად რუსეთი გეუბნება, შემოდი ევრაზიის საბჭოში, თქვი უარი ნატოზე და ვიმეგობროთო... თუ ამას წაყევი, ეს არის სიცოცხლის გადარჩენა, მაგრამ მონურ მდგომარეობაში. თუ დასა ვლეთის გზით ივლი, დასავლ ეთი თავისი ცივილიზაციის ქვეშ გიღებს და გაძლევს გა ნვითარების შესაძლებლო ბას. ასეთია არჩევანი. – თქვენი აზრით, ივანიშ ვილი რომელ გზას ადგას? – მის მიერ გამოქვეყნებუ ლი წერილით რომ იმსჯელო, ზუსტად სააკაშვილის გზას ადგას, მაგრამ თავიდან სხვა ნაირი განცხადებები ჰქონდა. თუმცა მერე მიხვდა და გამო ასწორა შეცდომა. მაგათ ჰგ ონიათ, რომ ხალხში ნოსტალ გიაა საბჭოთა კავშირისა და რუსეთის მიმართ. არავის არ უნდა რუსეთში დაბრუნება. ამიტომაც მათ თავის პოზი ციაში მკვეთრი შემოტრიალე ბა განახორციელეს. მაგრამ ერთი რამ არ ესმით: სახელმ წიფო არის გემი, რომელსაც აქვს საჭე. გემმა შეიძლება, ძალიან ზომიერ მოტრიალე ბას გაუძლოს, მაგრამ მკვე თრ მოძრაობას ვერაფრით გაუძლებს. ასეთ შემთხვევაში ის აუცილებლად დაიმტვრე ვა და ჩაიძირება. ვაშინგტონ თაიმში წერილის გამოქვეყ ნებით ივანიშვილი შეეცადა ამერიკის დარწმუნებას, მე ვარ თქვენთან, არ შევცვლი ნატოს კურსს და სამაგიეროდ მხარი დამიჭირეთო. – და ამერიკა მოტყუვდე ბა? – როგორ გეკადრებათ. როკფელერმა ნიუ-იორკის გუბერნატორზე მაღალი პო სტი ვერ დაიკავა. ანუ ის მა
`რესპუბლიკელები, როგორც ასეთი, საერთოდ არ არის პარტია. ის არის კლუბი. ძალიან ჭკვიანი ადამიანები არიან, ძალი ან საინტერესოა მათთან საუბარი, კამათი, მაგრამ სახელმწიფო მართვისგან ისევე შორს დგანან, როგორც, მაგალითად, მე სილამაზის კონკურსის ორგანიზატორობისგან~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რტო ფულით ვერაფერს იზ ამს. რუსეთი მხარს უჭერს ივანიშვილს, ეს ცხადია. და საინტერესო თემაც კი არ არ ის. ვიცით, რომ ასეა. ვიცით, რომ ამერიკა მხარს უჭერს სააკაშვილს. ივანიშვილი რომ შეეცდება მთელი თავისი პო ტენციალის გამოყენებას და მათ შორის რუსეთიც რომ არ დაიხევს უკან, დაარწმუნოს ამერიკელები, ეს ფაქტია. რუ სეთმა იცის, რომ ივანიშვილმა არჩევნების წინ უნდა უზრუ ნველყოს ამერიკის მხარდა ჭერა. მაგრამ რა გამოუვათ, ეს მეორე ფაქტია. მე არ ვარ დარწმუნებული, რომ ივანიშ ვილი მოახერხებს საჭის და ჭერას... – პი რა დად თქ ვენ ამ ძვ ელი სახეების დანახვაზე რა განცდა გაქვთ, თქვენში იწ ვევს გაღიზიანებას? – არანაირი განცდა არ მა ქვს. ვიცი, რომ ადამიანები არიან. არ არიან ჩამოსაწე რები, მაგრამ რეალურად სულ არ მოველი, რომ ჩემი და ჩემზე უფროსი თაობა მოვა ხელისუფლებაში და მართალი რომ გითხრათ, არც ამის სურვილი მაქვს. მაგალითად, ზურა აბაშიძე არის ერთ-ერთი დახვეწ ილი პიროვნება და ელჩი რუსეთში, მაგრამ ის რომ მოვიდეს მინისტრად, ეს წარმოუდგენელია. დღეს დასავლურ ორიენტაციასა და კურსს სჭირდება კბილ ით გატანა. ეს ამერიკაშია ნორმალური და მისაღები ხანშიშესული სენატორე ბი, ჭაღარა თმით, სიგარით ხელში და ჭიქა ვისკით, ეს ამერიკული შეხედულებაა და იქ არის ლამაზი... აქ არის უა მრავი საბრძოლველი. ამ დრ ოს ახალგაზრდული ენერგია და შეუპოვრობაა საჭირო, რომ ერთხელ და სამუდამოდ თავი დავაღწიოთ რუსეთის გავლენას და შევიდეთ ევრო პაში. ძველი პოლიტიკოსები საჭირო არ არიან, არა იმიტ ომ, რომ შევარდნაძისდრო ინდელები არიან, არამედ იმ იტომ რომ საჭიროა ახალგა ზრდული ენერგია, მიზანზე ორიენტირებული, დასახული მიზნისკენ მიმავალი, ენერგი ული, გამტანი პოლიტიკოსე ბი... შევარდნაძე ერთ-ერთი უჭკვიანესი პიროვნებაა, ვინც კი ცხოვრებაში შემხვედრია, მაგრამ ეს ხომ არ ნიშნავს იმ ას, რომ მინდა მისი ხელისუ ფლებაში დაბრუნება? ყველ ას თავისი დრო აქვს. თუმცა მირჩევნია, ოპოზიციას ჰყავ დეს ერთ-ერთი ისეთი წევრი, როგორიც ივანიშვილია, რო მელიც მიტინგებისგან თავს შეიკავებს. რადგან მე, მაგა ლითად, ეკონომიკურ დანაშა ულზე სერიოზულ პასუხს მო ვთხოვდი ოპოზიციის იმ ნაწი ლს, რომელმაც ხალხი ქუჩაში გამოიყვანა მიტინგებზე და დაღუპა მთელი ეკონომიკა. საუბარი მაქვს იგივე ბურჯან აძეზე, „გრეჩიხაზე“...
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
11
ბიძინა ივანიშვილის დი my View მირიან ბოქოლიშვილი
არა, ევროპის გაოცება ნამდვილად დაიწყო... მაგრამ მიზანში სულ პა ტარა „გარღვევა“ აქვს. მან პირობა დადო, რომ ევროპას დემოკრატიის ხარისხით გააოცებდა, თუმცა შედეგი არც ისეთი ფართომასშტაბიანია და რაც მთავარია, „ამოტრი ალებული“. პოლიტიკაში გამოჩენიდან მეოთხე თვ ეს ბიძინა ივანიშვილმა ასეთი ნაბიჯი გადადგა: ერთ-ერთ კონკრეტულ პოლიტიკურ მოვლენაზე საკუთარი კომენტარი საკუთარივე ოპერატორ ის დახმარებით ჩაწერა, დისკებზე გადაამრავლა და მედიაში გაავრცელა... ჩვეულებრივ კი ეს პროც ესი შემდეგნაირად ხდება: ინიშნება ბრიფინგი, ვრ ცელდება ანონსი, თემა, მისამართი, სადაც შეხვ ედრა უნდა გაიმართოს... დათქმულ დროსა და და თქმულ ადგილას იკრიბე ბიან ჟურნალისტები და ესა თუ ის პოლიტიკოსიც აკეთებს სასურველ კო მენტარს. ამის შემდეგ, როგორც წესი, ისმება კი თხვები და მათ მოჰყვება პასუხები... ეს მედიისა და პოლიტიკოსების ურთი ერთობის დადგენილი და აპრობირებული მეთოდია. ასე ხდება საქართველო შიც და საზღვარგარეთ აც, თუმცა არსებობს გა მონაკლისი. მაგალითად, წინასაახალწლო მილო ცვა. წესების თანახმად, ქვეყნის პატრიარქი და პრეზიდენტი წინასწარ ამზადებენ ჩანაწერს, რომელიც ახალი წლის დადგომამდე რამდენიმე წუთით ადრე გადის ეთ ერში. სხვა გამონაკლისი არ არსებობს. ყოველ შე მთხვევაში პოლიტიკაში. ეს წესები ბიძინა ივან იშვილმა პოლიტიკაში გამოჩენისთანავე და არღვია. ალბათ, ამით სცადა, საკუთარი თამა შის ნორმები დაედგინა. ისეთი, როგორიც თავად აწყობდა. კიდევ უფრო მარტივად რომ ავხსნათ, ივანიშვილი ფეხბურთის მოედანზე შევიდა და რა გბის თამაში დაიწყო. ბუ ნებრივია, აქ არათუ წა რმატების, რაიმე შედეგის მიღწევაც კი შეუძლებე ლია. პირველი მოძრაობა ივანიშვილმა 7 ოქტომბ ერს გააკეთა, როცა ვი რტუალური სამყაროდან წერილი გამოგვიგზავნა და გვამცნო, პოლიტიკა ში მოვედიო... წერილების სერიალი დღემდე გრძე ლდება. შიგადაშიგ „გამო ნათებებია“ – ვიდეოები ვრცელდება. 12
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
საზოგადოებასთან ასეთმა ურთიერთობამ ადეკვატური რე აქცია გამოიწვია მედიაშიც და პოლიტიკოსების ნაწილშიც. მაგა ლითად, „ქართული ოცნებიდან“ მორიგი წერილობითი განცხადე ბის გავრცელების შემდეგ ერთმა პოლიტიკოსმა ძალიან საინტერე სო შედარება გააკეთა: – ზო რო რომ ზო როა (გა მო გონილი პერსონაჟი), ისიც კი Z-ს ფხაჭნიდა სადმე კედელზე... ბინ ლადენი აუდიომიმართვებს მა ინც აგზავნიდა... რა უბედურებაა ეს წერილები?!. სხვათა შორის, ვიდეოების გავრცელებაც სწორედ ამ განც ხადების შემდეგ დაიწყეს ივან იშვილის გუნდში. შესაძლოა, ეს, უბრალოდ, დამთხვევაა, მაგრამ ფაქტია. ზოროს ისტორიამ მაშინ დი დი დისკუსია გამოიწვია სოცი ალურ ქსელებში. ერთი შეხედვ ით, ივანიშვილს არაფერი აქვს საერთო არარსებულ პერსონაჟ თან. მით უმეტეს ბინ ლადენთან – ის ხომ მსოფლიოს უკვე განე იტრალებული მტერია? ბიძინა ივანიშვილი კი – მოქმედი რუსი ოლიგარქი, რომელიც ახალ „ბი ზნესში“ – პოლიტიკაში სინჯ ავს საკუთარ ძალებს. მოკლედ, სამივეს სფერო განსხვავებულ ია, მათი მოქმედების არეალი – მით უმეტეს. რომ აღარაფერი ვთქვათ თითოეული გმირის ინ ტერესებზე. თუმცა სამივეს მო ეძებნება ერთი საერთო – არც ერთი თვალითაც არ უნახავს სა ზოგადოებას. ხელშესახები არც ზორო გამხდარა ვინმესთვის, ვირტუალური სამყაროს გარდა და არც ბინ ლადენი (აუდიოჩ ანაწერების გარდა). აქ საზოგა დოების ფანტაზია კიდევ უფრო დეტალებში „შეიჭრა“. როგორც ჩანს, ხალხს აინტერესებს, რა ფორმით ხდება პარტნიორებს შორის ურთიერთობა, ელემენ ტარულად ყველაზე მარტივი გადაწყვეტილების მიღება. ივან იშვილის მიერ გამოქვეყნებულ პუნქტებზე პასუხებს ოპოზიც იაც წერილობითვე აძლევს და სტურს, თუ დაწერილ კითხვაზე „ხმოვან სიგნალს“ იძლევა? თუ მცა ეს სხვა თემაა. მედიასთან ურთიერთობას კი ივანიშვილი ისევე აგრძელებს, როგორც და იწყო. აქ კითხვის დასმაზეც აღ არ არის საუბარი. რესპონდენტი უბრალოდ კონტაქტზე არ გამო დის. იდეალურ ვარიანტში მის „ოფის-სასახლეში“ გიბარებენ და წინასწარ ჩაწერილ, დავარცხნ ილ (როგორც ოპერატორები უწ ოდებენ) კომენტარს გაძლევენ... ურთიერთობის ასეთმა ფორმატ მა უმრავლესობა გააოცა. ბოლო ასეთი გაოცება სააკაშვილი-ობ ამას შეხვედრაზე გაკეთებულმა კომენტარმა გამოიწვია. ივანიშ ვილი ამ შემთხვევაშიც დისკებზე „გადამრავლებული“ ვიხილეთ... გიორგი ლაფერაშვილი, „რუ სთავი 2“-ის პროდიუსერი:
– ეს კონკრეტული კომენტარი „იუთუბიზე“ გავრცელდა და მე პირადად იქიდან ავიღე, არანაირი შემოთავაზება არ ყოფილა, არც დაურეკავთ. ზოგადად, მისი პრ ესცენტრის თანამშრომლები არ
დავით უსუფაშვილი:
`ყველა ლიდერი საკუთარ ამომრჩეველს უნდა შეხვდეს და თან პირადად. ჩვენ ჯერ უსაფრთხოების სისტემას ვქმნით~
ურთიერთობის ასეთმა ფორმატმა უმრავლეს ობა გააოცა. ბოლო ასეთი გაოცება სააკაშვი ლი-ობამას შეხვედრაზე გაკეთებულმა კომენტ არმა გამოიწვია. ივანიშვილი ამ შემთხვევაშიც დისკებზე „გადამრავლებული“ ვიხილეთ... გამოირჩევიან მაინცდამაინც დიდი და ხშირი ურთიერთობით. ბოლო პერიოდში თითქოს დალაგდა ეს ურთიერთობები. თუმცა ამ კონკრე ტულ შემთხვევაში პირადად მე არ ავინ დამკავშირებია. – მიგაჩნიათ, რომ ურთიერთო ბის პრობლემა პრესცენტრის გა მოა და არა თავად ივანიშვილის პიროვნების გამო? – არ მინდა კომენტარის გაკეთე ბა იმაზე, სწორად იქცევა თუ არა ივანიშვილი. არსებობს დაწერილი წესები და გამოცდილებამ დაამ კვიდრა როგორც ქართულ რეალ ობაში, ისე საზღვარგარეთაც, რა ფორმატით უნდა მოხდეს ურთიერ
თობა პოლიტიკოსებსა და მედიას შორის. სასურველი იქნება, თუ ამ წესებს გაითვალისწინებს ადამიანი, რომელიც პოლიტიკაში მოდის. ისევ ჟურნალისტებისთვის სჯობია. თუმცა გამონაკლისებიც არიან. მაგალითად, „მაესტროს“ საინფო რმაციოს ხელმძღვანელს მიაჩნია, რომ პოლიტიკოსის კომენტარების დისკებით მოგროვებაში არაფერია „არაჩვეულებრივი“. . მათე კირვალიძე: – ჩვენ დაგვირეკეს და გვკითხეს, თუ კომენტარი გინდათ, მობრძა ნდით რეზიდენციაშიო. ბუნებრივ ია, ჩვენ ვაპირებდით, ჟურნალისტი გაგვეშვა, მაგრამ მოულოდნელად
გავიგეთ, რომ ეს კომენტარები დი სკებით, DVD-ზე ჩაწერილი გავრ ცელდებოდა. გადავწყვიტეთ, რომ დისკის მოსატანად ჟურნალისტი არ გაგვეშვა და საერთოდ, არ გაგვ ეშვა ივანიშვილის კომენტარი ეთ ერში. იმიტომ რომ ჩვენ გვეგონა, იქ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ისკების „დემოკრატია“ ვს, ვისაც შეგვიძლია, რომ გამო ვართვათ მასალა და გავუშვათ ეთერში, ვართმევთ და ვუშვებთ. – თუმცა ივანიშვილი დემო კრატიით გაოცებას დაგვპი რდა... – მე არ ვარ პოლიტიკოსი, რომ ვიღაცის დაპირება შევაფასო. მე გითხარით, რასაც ვფიქრობდი, დიდი მადლობა... შინაგან საქმეთა სამინისტ როც, სასჯელაღსრულებაც და პრეზიდენტის ადმინისტრაციაც ნამდვილად ავრცელებს წინასწ არ ჩაწერილ მასალებს, თუმცა ეს ხდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც რაიმე კონკრეტულ ღონისძიებას სრულიად მედია ვერ ესწრება. მაგალითად, სასჯ ელაღსრულებაში ეს მიღებული ფორმაა. ბუნებრივია, როცა ახ ალი პენიტენციარული შენობის, ან დახურული კოლონიის კადრ ების გავრცელება ხდება, ასეთ შემთხვევაში კანონით განსაზღვ რული ნორმები მოქმედებს. იგივე ხდება შინაგან საქმეთა სამინი სტორშიც. როდესაც რომელიმე ცნობილი კრიმინალის, ან უბრა ლოდ დამნაშავის დაკავება ხდება, ბუნებრივია, ამ შემთხვევაშიც დადგენილი კანონი მოქმედებს. მთავრობის მუშაობის სტილი ყვ ელგან და ყოველთვის განსხვავ დება პოლიტიკოსის მოქმედების სტილისგან. და აქ პარალელების გავლება ცოტა უხერხულიც კია. მოკლედ, არსებობს დაწერილი წესები პოლიტიკაშიც და მედიას თან ურთიერთობაშიც. მეეჭვება, რომელიმე ჟურნალისტს გაახსე ნდეს შემთხვევა, როდესაც ან შა ლვა ნათელაშვილს, ან კობა დავი თაშვილს, ირაკლი ალასანიასაც კი, ბრიფინგი ჩუმად ჩაეტარებინა და უკვე ჩატარებულზე გაევრც ელებინა დისკები.... „პრაიმტაიმი“ დაინტერესდა „იგრიკას“ პოზიციითაც. როგორ აპირებენ ისინი პოლიტიკოსებთ ან მუშაობას და რამდენად მისა ღებია მათთვის დისკებით კომე ნტარების შეგროვება. მათი პა სუხი მართალია ძალიან მოკლეა, მაგრამ, ვფიქრობ, საინტერესო. ლაშა შონია, „იგრიკას“ ხე ლმძღვანელი: – იცით, რა? მე არც პოლიტი კოსი ვარ და მსგავს შეფასებებს ვერ დავიწყებ. ამას, ალბათ, თვ ითონ ტელევიზია და ჟურნალის ტები შეაფასებენ. უკვე შეაფასეს – მედიამ „დი სკების დემოკრატია“ დაიწუნა...
„საოფისე“ პოლიტიკა
მისულ ჟურნალისტს დახვდებოდა ივანიშვილი და არა დისკები. ცო ტა უცნაურია, ჩემი აზრით. ალსან აბაშიძე ახსოვს ჟურნალისტიკას, რომელიც პრესკონფერენციებს მა რთავდა, შესაძლებელი იყო კითხვე ბის დასმა. შევარდნაძე ახსოვს, რო მელიც ასევე მართავდა ბრიფინებს და საშუალებას აძლევდა ჟურნალ ისტებს, კითხვები დაესვათ. ასევე, წელიწადში ერთხელ ჟურნალისტე ბს ხვდება მიხეილ სააკაშვილი. ამ ქვეყანაში, მგონი, ნებისმიერი პო ლიტიკოსის ჩაწერაა შესაძლებელი და არავის არ აქვს პრობლემა. ჩვენ DVD-პრესკონფერენციებში მონაწი ლეობას არ მივიღებთ. ჩემი აზრით,
მედიასთან ასეთი ურთიერთობა არ შეიძლება. თამარ რუხაძე, „მაესტროს“ სა ინფორმაციოს ხელმძღვანელი:
– ეს მიღებული ფორმაა. ავრც ელებენ მასალას და თქვენ გინდათ,
გაუშვით ეს მასალა და გინდათ, ნუ გაუშვებთ. ბიძინა ივანიშვილი არ არის პირველი პოლიტიკოსი, ვინც ეს გააკეთა. გადახედეთ პრაქტიკას და ნახავთ. დიდი თანამდებობის პი რებს გაუკეთებიათ მსგავსი და ახ ლაც აკეთებენ. გასაკვირი, მგონი, არ არის. ჩვენ გვკითხეს, გვინდოდა თუ არა კომენტარი, რომ გამოგვეყ ენებინა და ჩვენ გამოვართვით. რო დესაც პრეზიდენტის რეზიდენცია იგივეს გვეკითხება, ვიღებთ მასა ლას, იგივეს ვაკეთებთ თავდაცვის სამინისტროს შემთხვევაშიც, სასჯ ელაღსრულებაშიც და შინაგან სა ქმეთა სამინისტროს შემთხვევაშიც. არავისთან ამის პრობლემა არ გვაქ
იგივე პრობლემა არსებობს საზოგადოებასთან მიმართებაშ იც. ერთადერთი „ნათელი წერტ ილი“ ამ მიმართულებით დავით უსუფაშვილმა „ჩააგდო“. მან პირობა დადო, რომ „ქართული ოცნების“ ლიდერი არჩევნებში გამარჯვებას ოფისიდან არ აპ ირებს“. თუმცა როდის გამოვა ივანიშვილი ხალხში, ამაზე კო ნკრეტულს ვერაფერს ამბობენ. არ არის გამორიცხული, ხალხს არჩევანის გაკეთება ვირტუალუ რად მოუწიოს, რადგან ივანიშ ვილი ამომრჩეველთან შესახვედ რად ჯერ არ გამოსულა. ყოველ შემთხვევაში ღიად. მისი გუნდის წევრები კი ირწმუნებიან, ივანიშ ვილი უკვე ორჯერ იმყოფებოდა რეგიონში და ხალხსაც შეხვდაო, მაგრამ არც ერთი რეგიონი არ სახელდება ხმამაღლა. მით უმ ეტეს არაფერი კონკრეტდება მო მავალ შეხვედრებზე. ვთქვათ, ეს კეთდება მართლაც ივანიშვილის უსაფრთხოების მიზნით, მაშინ რატომ მალავენ უკვე ჩატარე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბულ შეხვედრებს? ის ხომ უკვე წარსულია?.. უკვე შემდგარ შეხვ ედრას რაღა საფრთხე შეიძლება დაემუქროს? როგორც ჩანს, ის ან საერთოდ არ შემდგარა, ან კიდევ სხვა მიზეზია. როგორც კულუარებში ამბო ბენ, ერთ-ერთ ასეთ შეხვედრაში ივანიშვილი ჭორვილაში, საკუ თარი დედის სანახავად ჩასვლას გულისხმობს. მეორე ვიზიტის ფარგლებში ვინ მოინახულა ოლ იგარქმა, ეს უკვე დაუზუსტებე ლია... და ყველაზე საინტერესო – დავით უსუფაშვილმა ივანიშ ვილის მოსახლეობასთან შეხვედ რების „ჩამონათვალში“ მოაქცია ჭაბუა ამირეჯიბის 90 წლისთავი სა და ოთარ მეღვინეთუხუცესის იუბილეებზე სტუმრობა, ასევე ჩხიკვაძის დაკრძალვაზე მეუღ ლესთან ერთად გამოჩენა.
– ბიძინა ივანიშვილს დღევ ანდელი მდგომარეობით აქვს საფრანგეთის მოქალაქეობა. ეს ნიშნავს, რომ ის დღეს უც ხო ქვეყნის მოქალაქეა. ამის გარდა, ბევრი თემაა ისეთი, რომელსაც ყურადღების მიქც ევა სჭირდება. თუმცა ის არ აპ ირებს, ნაკლები აქტიურობით ჩაერთოს პოლიტიკაში. მაგრამ აქტიურობის ფორმები და დრო დამოკიდებულია მისი პირადი უსაფრთხოების თემაზე. ეს სა კითხი არის უმნიშვნელოვანე სი. არანაირ ინფორმაციას არ ვფლობთ, თუმცა მიგვაჩნია, რომ ეს არის პოლიტიკური თე მა. აქედან გამომდინარე, ბი ძინა ივანიშვილის რეგიონებში გასვლისა თუ საზოგადოებას თან შეხვედრის საკითხები ამ ჭრილში იქნება განხილული. მიუხედავად ამისა, ბოლო პე რიოდში ივანიშვილი ძალიან ბევრ ადგილას იყო მისული. ეს იყო ხან სამძიმარი, ხან იუ ბილე. მე ვიცი, რომ ის იყო რე გიონშიც, ჰქონდა შეხვედრა და საუბარი ძალიან ვიწრო წრეს თან. – რომელ რეგიონში იმყოფე ბოდა? – მე ვერ ვი ტყ ვი ამ ას და არ ვიტყვი. ის იმყოფებოდა ორ რე გიონში, ბოლო ორ... ბოლო რა მდენიმე თვეში, მას შემდეგ, რაც პოლიტიკაში მოვიდა. ჩვენ არ გვაქვს დაგეგმილი ის, რომ ბა ტონი ბიძინა ასეთი შეხვედრებით გააგრძელებს ურთიერთობას საზოგადოებასთან. იქნება სხვა შეხვედრებიც, სხვა ვიზიტებიც სათანადო დროს, სათანადო ად გილზე. რა თქმა უნდა, ყველა ლიდერი საკუთარ ამომრჩეველს უნდა შეხვდეს და თან პირადად. ჩვენ ჯერ უსაფრთხოების სისტ ემას ვქმნით. როგორც ჩანს, ეს მოსახლეო ბასთან ეურთიერთობის რაღაც ახალი სტილია. ევროპა მართ ლაც გაოცებული დარჩება, ოღ ონდ, ბუნებრივია, არა დემოკრ ატიის ხარისხით ან დემოკრატიის ახლებური მიდგომით. ეს უფრო პოლიტექსპერტების კვლევის საგანს ჰგავს. დასადგენია, რა ახ ალი ფორმაცია შემოაქვს პოლი ტიკაში ბიძინა ივანიშვილს.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
13
ხათუნა მგალობლიშვილი
მათი ლოგიკა დაახლოებ ით ასე იშიფრება: რუსეთს უნდა შევუწყოთ ხასიათი, ავ უწყოთ ფეხი, მოკრძალებუ ლად ვიპოვოთ ჩვენი ადგილი მათ გე გმ ებ ში, ისე, რომ არ გავაღიზიანოთ და ყველაზე მთავარი – დავარწმუნოთ, რომ ეს ყველაფერი მათი ინ ტერესების საწინააღმდეგოდ არ იქნება გამოყენებული... ეს „ქართული ოცნების“ ოც ნებაა. ასეთ „ოცნებას“ თა ვისნაირი ლოგიკური გაგრ ძელება აქვს. დასასრული – კიდევ უფრო საოცნებო. ოღონდ რუსეთისთვის საოც ნე ბო, რა თქ მა უნ და... „ასე შეიძლება კადიროვი მივი ღოთ პრეზიდენტად“, – ეს ერთ-ერთი ექსპერტის დასკ ვნაა, რომელიც, ბუნებრივია, არასოდეს ასრულდება, მა გრამ არა იმიტომ, რომ ამის სურვილი რუსეთს არ აქვს... „ქართულ ოცნებაში“ რუ სეთი რომ პრიორიტეტულია, ამაზე ქართველი ექსპერტე ბი აღარც დაობენ. შესაბა მისად, ივანიშვილის მიერ შეკრებილი გუნდის დასავლ ურ იმიჯსაც ასევე მარტივად შიფრავენ. მაგალითად, ექსპ ერტ ზურაბ ჯაფარიძის გა ნმარტებით, ისინი პოზიცი ებს ნატოსთან და რუსეთთან მიმართებაში საზოგადოების რეაქციების მიხედვით ცვლი ან. ამ რეაქციის მიხედვით კი, „ქართული ოცნება“ მიხვდა, რომ ნატო ხშირად და აუცი ლებელ პერსპექტივად უნდა ახსენონ... ჰოდა, ახსენებენ კიდეც. ოღონდ აუცილებლად რუსეთთან ერთად. მაგალითად, ირაკლი სესი აშვილის ლოგიკით, „საერთო ინტერესები“ საქართველოსა და რუსეთს შორის ოკუპირ ებულ ტერიტორიაზეც უნდა მოიძებნოს. თანაც იმ დონე ზე, რომ პუტინმა ნება დაგვ რთოს, აფხაზებთან და ოსებ თან მოლაპარაკებები ვაწა რმოოთ. ამისთვის მინიმუმ პუტინის გონების ამნეზიაა საჭირო... როგორც გვიმტკ იცებენ, „ოცნების“ „დახუ რულ კარტებში“ გეგმის ეს ნაწილიცაა განსაზღვრული... ირაკლი სესიაშვილი, „ქა რთული ოცნების“ თავდაცვი სა და უსაფრთხოების ჯგუფ ის ხელმძღვანელი: – მაშინ, როდესაც რუსეთს საქართველოს ტერიტორიებ ის 20% აქვს ოკუპირებული, რა თქმა უნდა, ის წარმოადგ ენს ნომერ პირველ საფრთხეს. მაშინ როდესაც ოკუპირებულ ტერიტორიებზე განთავსებუ ლია რუსეთის სამხედრო ბა ზები, რომელთა პოტენციალი საკმაოდ მაღალია, ცხადია, ისინი ჩვენთვის სერიოზულ საფრთხეს ქმნის. ამ პრობლე მის მოგვარება საჭიროა რო გორც პოლიტიკურ დონეზე, ასევე საერთაშორისო მხარ დაჭერით, ჩვენი სწორი პო ლიტიკითა და მოქმედებით. პარალელურად, საჭიროა უს აფრთხოების ისეთი სისტემის შექმნა, რომელიც რეალურად შეძლებს მოწინააღმდეგის სა მხედრო აგრესიული ზრახვე ბის შეჩერებას. პრევენციულ დონეზე, რა თქმა უნდა. მინდა გითხრათ, რომ ეს შესაძლებ ელია. ნებისმიერი აგრესია მოითხოვს ფინანსებს, ძალე
14
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ბს, ადამიანურ რესურსებს. ჩვენ თუ შევქმნით სისტემას, რომელიც ამ ყველაფერს წი ნააღმდეგობას გაუწევს, ეს იქნება სიგნალი მოწინააღმდ ეგისადმი – აღარ იფიქროს ბო როტ ზრახვებზე... თავდაცვა გაცილებით ნაკლებ რესურსს მოითხოვს, ვიდრე თავდასხმა. ჩვენი გეოგრაფიული მდგომა რეობიდან გამომდინარე, რე ლიეფის გათვალისწინებით, მოსახლეობის სულისკვეთე ბით, მიუხედავად ჩვენს ხელთ არსებული რესურსისა, მერწ მუნეთ, ეს შესაძლებელია. – „მერწმუნეთ შესაძლებ ელიაო“ ბევრჯერ გაიმეორეთ და ეს დეტალურად გაქვთ გა თვლილი, როგორც ჩანს, იქ ნებ გვითხრათ... – ჩვენ ვმუშაობთ ძირითად პრინციპებზე, კონცეფციის მიმართულებებზე, პრიორი ტეტულ საკითხებზე, თუ რო გორ უნდა მოხდეს სასურველი სისტემების რეფორმირება, რომელიც მომავალში, ეტაპ ობრივად უზრუნველყოფს ჩვენი ქვეყნის უსაფრთხოებ ას. საუბარი არ არის იმაზე, რომ ჩვენი ძალებით უნდა გა ვაძევოთ მოწინააღმდეგე, ეს უფრო ფართო პოლიტიკური საკითხია. ჩვენ, ერთი მხრივ, უნდა ვიმუშაოთ, რომ მოხდ ეს ჩვენი ქვეყნის დეოკუპაცია საერთაშორისო სამართლის ფარგლებში. ჩვენ ამის ყველ ანაირი საფუძველი გაგვაჩნია. – როგორ წარმოგიდგენი ათ, რომელიმე ქვეყანამ აი ძულოს რუსეთი, შეცვალოს საკუთარი გადაწყვეტილება? – პირველ რიგში, უნდა გა ვითვალისწინოთ, რომ გლობ ალიზაციის პროცესი არის შე უქცევადი. რუსეთს უნდა თუ არ უნდა, ის მაინც გახდება ამ გლობალიზაციის ნაწილი. რუ სეთს უნდა თუ არ უნდა, მას მოუწევს დასავლეთთან ფა რთოდ თანამშრომლობა. დღ ეს მსოფლიოში არის ახალი თანამედროვე პოლიტიკის გა ნვითარების პროცესი: არის ჭიდილი დემოკრატიასა და არ ადემოკრატიას შორის. ქვეყნე ბის გადაჯგუფების პროცესი სწორედ ამ თვალსაზრისით მიმდინარეობს. სულ უფრო და უფრო მეტი ქვეყანა ცდ ილობს, გახდეს დემოკრატიის ნაწილი... – მიგაჩნიათ, რომ რუსეთი ცდილობს, გახდეს დემოკრ ატიის ნაწილი? – თუ ხედავთ, რუსეთის მოსახლეობაშიც არის პრ ოტესტი, თანაც აქამდე არ ნახული პროტესტი. მაგრამ ყველაფერი ეს ერთ დღეში ვერ გადააქცევს ქვეყანას დე მოკრატიულ სახელმწიფოდ. ამ პროცესში რუსეთის და სავლეთთან დაახლოება სულ უფ რო და უფ რო მეტად მოხდება. ამ `ზოგიერთი კარტი დაახლოების პროც შეიძლება არც გაიხ ესში გამოიკვეთება სნას, რადგან დიპლ საერთო ინტერე ომატიური მოლაპა სები. სწორედ ამ რაკებებისთვის სა საერთო ინტერე სებში უნდა ვიპო კუთარი პოზიციების ვოთ ჩვენი ადგილი. წინასწარ გახსნა – რუ აგრესიულობითა და არ ასერიოზულია~ სეთში სა არასწორი კრიტიკით პროტესტო საბოლოოდ კი არ უნ აქციებს მა და ჩავშალოთ ეს ხიდები, რთავს საზოგა პირიქით, უნდა ვეძებოთ ჩვენი დოების ნაწილი, თუმცა ადგილი და მოვახდინოთ ამ იქ მთავარია პუტინის ხელისუ გლობალურ პროცესში ჩვენი ფლება, მიგაჩნიათ, რომ ისინი ინტერესების რეალიზება. შე ცდილობენ, გახდნენ დემოკრ იძლება ამას წლები დასჭირ ატიულები? დეს, მაგრამ სწორი პოლიტი – ბუნებრივია, ჩვენთვის ძალი კით ეს მიღწევადია.
EXCLUSIVE
my View
ან კარგი იქნება, რომ რუსეთის ხელისუფლება დემოკრატიული იყოს. დემოკრატიულობის პირო ბებში რუსეთი დაექვემდებარებ ოდა საერთაშორისო სამართალს. თუმცა, მიუხედავად არსებული ხელისუფლებისა, რუსეთი მაინც გახდება იძულებული, საერთაშო რისო სამართლებრივი წესების მიხედვით ითამაშოს. – ვინ აიძულებს ამას?
– ასე თუ არ მოიქცევა, ის გლ ობალური პროცესების მიღმა აღ მოჩნდება. თუ მსოფლიო პოლი ტიკაში რუსეთი არ იქნება ინტე გრირებული, ის დაკარგავს ძალი ან ბევრს, მათ შორის ფინანსურ ადაც. ამიტომ რუსეთს მოუწევს ამ საერთაშორისო პროცესებში ჩართვა და შესაბამისად, მოუწ ევს წესების დაცვა. ამ წესებში კი ჩვენც უნდა მოვყვეთ. უბრალოდ,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ირაკლი სესიაშვილი: „მერწმუნეთ, დღეს რუსეთი რომ გავიდეს ჩვენი ტერიტორიიდან, თქვენ აფხაზეთში ცხვირსაც ვერ შეყოფთ“ ჩვენ უნდა მოვძებნოთ სწორი ადგილი. ჩვენს ხელისუფლებას არანაირი პოტენციალი არ გააჩ ნია, რომ რუსეთის ხელისუფლ ებასთან ურთიერთობა დაიწყოს და დაალაგოს. ჩვენ კი მიგვაჩ ნია, რომ ეს შესაძლებელია. – თქვენი აზრით დასავლეთ ისკენ აღებული გეზის შენარჩ უნებაც რუსეთთან ურთიერ თობების დალაგების პარალე
ლურად არის შესაძლებელი... – კი, შესაძლებელია. ინტერე სთა თანხვედრა უნდა მოხდეს. შესაძლებელია, თუ ჩვენ სწორ პოლიტიკას განვსაზღვრავთ და სწორ ადგილს ვიპოვით... – ანუ სწორი ადგილი უნდა შევურჩიოთ რუსეთს? ან რამე უნდა შევთავაზოთ, რაც მო ხიბლავს?.. რის სანაცვლოდ შეიძლება დალაგდეს ურთიერ
თობები? – მე თუ ახ ლა თქ ვენ ყვ ელა კარტი გაგიხსენით, როგორ და რანაირად ვაპირებთ, ძალიან არასერიოზული იქნება... – ისე, ეს „და ხუ რუ ლი კა რტი“ რეალურად გაქვთ? – რა თქმა უნდა... თქვენ თუ აკვირდებით, ამ ბოლო დროს რუსეთის პრეზიდენტი და პრ ემიერი ხშირად ახსენებენ სა
ქართველოს. სხვათა შორის, საქართველოში რუსეთის მიერ ოკუპირებული ტერიტორიები მისთვისაც სერიოზული პრობ ლემაა. ეს მას თავადაც უშლის ხელს. ისევე, როგორც ჩრდილო ეთ კავკასიაში არსებული პრობ ლემები... – და რას ელოდება რუსეთი, ხელისუფლების შეცვლას? – ხელისუფლება აუცილებლ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ად დემოკრატიული გზით უნდა შეიცვალოს. რუსეთს სურს, რომ საქართველოს ხელისუფლებაში მოვიდეს დემოკრატიული ძალა, რომელთანაც შესაძლებელი იქ ნება რაციონალურად დიალოგი და პრობლემების გადაწყვეტა... – რუსეთისთვის სიტყვა – დემოკრატიულის განსაზღვ რება როგორია? – მთავარია, ჩვენთვის იყოს დემოკრატიული. თუ ჩემს ქვეყ ანას ეყოლება დემოკრატიული ხელისუფლება, ის შეძლებს სწ ორი გადაწყვეტილებების მიღე ბას. რაც მთავარია, ცივილიზე ბული გზებით. ასეთ შემთხვევ აში რუსეთი იძულებული იქნება, დემოკრატიულ ხელისუფლებას თან წავიდეს დიალოგზე. იგივე გლობალიზაციის აუცილებლ ობიდან გამომდინარე. გლობ ალიზაციის მომენტში ჩვენი და სავლეთისკენ სვლა თავისთავად მოხდება. – გამორიცხავთ, რომ რუსე თმა ხელის შეშლის მიზნით კვ ლავ განახორციელოს აგრესია საქართველოს წინააღმდეგ? – რუსეთი დღეს ძალიან მგრძ ნობიარეა საქართველოს ნატო ში ინტეგრაციის საკითხისადმი. მაგრამ ამ პროცესში ისე უნდა ვიპოვოთ ჩვენი ადგილი, რომ ეს რუსეთისთვის სახელმწიფო ინტერესების საწინააღმდეგო არ იყოს. მაგალითად, ბალტიი სპირეთიც გახდა ნატოს წევრი და მას რუსეთთან დღეს საკმ აოდ კარგი ურთიერთობა აქვს. თუმცა თავის დროზე რუსეთი ირწმუნებოდა, თუ ბალტიისპ ირეთი გაწევრიანდება ნატოში, ჩვენ შევწყვეტთ დასავლეთთან ურთიერთობასო... – ამ ეტაპისთვის თუ გაქვთ დაწყებული რუსეთთან რაიმე ტიპის მოლაპარაკებები? – ასეთი ნაბიჯი ჩვენი მხრი დან არასერიოზული იქნებოდა. გქონდეს სახელმწიფო დონეზე დიალოგი რუსეთთან, მაშინ რო ცა არ წარმოადგენ ხელისუფლ ებას, უშედეგოა. თუმცა უარს არ ვიტყვით ექსპერტებთან და საზოგადოების წარმომადგენლ ებთან შეხვედრებზე. თუ ამის შესაძლებლობა იქნება, დიდი სი ამოვნებით. – როდის გახსნით „კარტ ებს“, რომ ჩვენთვისაც გასაგე ბი გახდეს თქვენი გეგმა? – ზოგიერთი კარტი შეიძლე ბა არც გაიხსნას, რადგან დი პლომატიური მოლაპარაკებე ბისთვის საკუთარი პოზიციების წინასწარ გახსნა არასერიოზუ ლია. მთავარია, რომ მხარეები დავარწმუნოთ ჩვენს ინტერესე ბში, ასევე დავარწმუნოთ, რომ არ მოხდება მათი ინტერესების შელახვა და ამ პროცესში ვიპო ვოთ სწორი ადგილი. ეს შესა ძლებელია, დროში გაიწელოს, თუმცა შედეგი ეფექტური იქ ნება. რუსეთთან ურთიერთო ბაში 1993 წლიდან მუდმივად ხდებოდა სიტუაციის ესკალა ცია-დეესკალაცია. ამ პროცეს მა მიგვიყვანა ტერიტორიების დაკარგვამდე. ჩვენი გეგმა და მიზანია, მოხდეს სიტუაციის სტ აბილური დეესკალაცია. ასევე აუცილებლად უნდა დავიწყოთ საუბარი აფხაზებთან და ოსებ თან. მერწმუნეთ, დღეს რუსეთი რომ გავიდეს ჩვენი ტერიტორი იდან, თქვენ აფხაზეთში ცხვი რსაც ვერ შეყოფთ. იქაც არსე ბობს სერიოზული პრობლემები. ამიტომ იქაც უნდა გამოვნახოთ საერთო ინტერესები, მიუხედ ავად იმისა რომ ისინი არიან ჩვ ენი ძირძველი ძმები. მიგვაჩნია, რომ მათთანაც უნდა დაიწყოს დიალოგი.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
15
ბიძინა ივანიშვილის
ქეთი ხატიაშვილი ეს მხოლოდ მათემატიკა არ არ ის და უკვე აღარც მხოლოდ პოლი ტიკაა. სოციალურ კვლევებს საქა რთველოში ჯერ კიდევ აქვს გარკ ვეული რეფერენდუმის ხასიათი. ჩვენ მემარჯვენე ან მემარცხენე ორიენტაციაზე კი არ ვაკეთებთ აქცენტს, არამედ საქართველოს ადგილზე მსოფლიო რუკაზე. ანუ რა გვინდა – ვიყოთ ევროპისა და დასავლეთის განუყოფელი ნაწი ლი, ისეთივე სტაბილური და მოწე სრიგებული ცხოვრების წესით, თუ ვიყოთ რუსეთის ერთ-ერთი გუბე რნია, მუდმივი პრობლემებითა და სიღარიბით? რატომ ასოცირდება მოსკოვი სიღარიბესთან? მხოლოდ ერთი მაგალითის მოყვანაც კი სა კმარისია, ალბათ. ლათინურ ამერ იკაში ერთადერთი ქვეყანა გამო ირჩევა სიღარიბით და ეს კუბაა – ადრე საბჭოთა კავშირისა და ახლა რუსეთის ერთადერთი მოკავშირე ლათინურ ამერიკაში. ბოლო კვლევების მიხედვით, რომელიც „ნაციონალურმა მოძრ აობამ“ ჩაატარა, „ქართულ ოც ნებას“ გამოკითხულთა მხოლოდ 25% უჭერს მხარს, 65% „ნაციონ ალურ მოძრაობას“ ემხრობა. დღეს რომ არჩევნები იყოს, მხოლოდ ეს ორი პარტია გადალახავდა საარჩე ვნო ბარიერს. ქრისტიან-დემოკრ ატების რეიტინგი 4%-მდე დაეცა. დანარჩენი პარტიები სოციოლოგ ების ენაზე უკვე აღარ არსებობენ. შემთხვევითი არ არის, რომ ბი ძინა ივანიშვილი მის გვარზე სწ ორებას გვირჩევს. ანუ თუ ჩვენ გვაროვნულ წყობას დავუჭერთ მხარს და არა დემოკრატიას, მაშინ არც იმას ვიკითხავთ, რა უნდა ბი ძინა ივანიშვილს, რა მოხდება მისი არჩევის შემთხვევაში საქართვე ლოში, სად ვიქნებით ჩვენ – რუსე თში, მის ერთ-ერთ გუბერნიად, თუ ევროპაში, დამოუკიდებელ და თა ვისუფალ სახელმწიფოდ? მაგრამ ელექტორატი უკვე დი დიხანია, სწორებას გვარზე აღარ აკეთებს. ეს არ არის არჩევანი სა აკაშვილსა და ივანიშვილს შორის. ბიძინა ზედმეტად დიდხანს იყო ჭორვილაში ჩაკეტილი და რა გა საკვირია, არ იცოდეს, რომ ხალხს გემოვნებაც დაეხვეწა და მოთხოვ ნილებაც გაეზარდა. თუმცა, საქართველოში მაინც დარჩა საბჭოური მენტალიტეტისა და გემოვნების ელექტორატი. ეს ის კატეგორიაა, რომელიც საბჭ ოთა წყობას კი არ მისტირის სი ნამდვილეში, ანუ იდეოლოგიური შეუთავსებლობა კი არ აქვს საქა რთველოს დამოუკიდებლობასთან, მაგრამ თუ მას არ ექნება „წითე ლი“ პრივილეგია, თუ არ ექნება სა შუალება, რომ ვიღაც მოქრთამოს და საკუთარი პირადი კომფორტი მოიწესრიგოს, მაშინ არც საქართ ველოს დამოუკიდებლობა უნდა და არც ევროპული ფასეულობები.
16
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ძირითადად სწორედ ამ კონტ ინგენტს ეყრდნობა დღეს ბიძინა ივანიშვილი. ბიძინამდე ეს კატე გორია მაგნიტივით ჯერ ლევან გა ჩეჩილაძეს მიეკრო, შემდეგ – ნინო ბურჯანაძეს. დღეს ასეთივე მაგნ იტის როლს ბიძინა ივანიშვილი თა მაშობს. ჯერ „გრეჩიხამ“ გაუცრუა იმედები მათ, როცა ომახიანად კი დაიძახა: „მიშა, მოვდივარო!!!“ მა გრამ საბოლოოდ სახლში წავიდა. ნინო ბურჯანაძემ პრინციპული ტონით განაცხადა: ხვალ მიშა აღ არ იქნებაო, თუმცა, პოლიტიკური პარტიების რუკაზე სწორედ ნინო ბურჯანაძე გაქრა. ახლა დაახლო ებით იგივე მესიჯს ოღონდ ნაკლ ები რიხით, მაგრამ მტკიცედ, ბი ძინა ივანიშვილი იმეორებს: სააკ აშვილისთვის აჯობებს, გადადგეს! – ასეთია ბიძინას რიტორიკა. ზო გმაც გვარი დაუფასა, რადგანაც შემოსავლიანია და ზოგმაც იმის იმედი, რომ მალე მიშა ხელისუფლ ებაში აღარ იქნება. კობა დავითაშვილსა და ირაკლი ალასანიას სწორება შემოსავლიან გვარზე აქვთ. ივანიშვილი პოლი ტიკაში მათთვის სწორედ ის ბრენ დია, რომლითაც მილიონის შოვნა შეიძლება. სხვა შანსი ახლა არც ალასანიას აქვს და, მით უფრო, არც კობა დავითაშვილს. სხვები ძველ პრივილეგიებს ეძებენ. სწორ ედ პრივილეგიასთან ასოცირდება ივანიშვილი და არა პოლიტიკურ ღირებულებებთან. მისი ქველმო ქმედებაც კი ერთგვარი პრივილ ეგია იყო. ბევრი ბიძინასგან თანხ ას თვიდან თვემდე, ყოველგვარი პასუხისმგებლობისა თუ ვალდებ ულების გარეშე იღებდა. საბჭოთა საქართველოშიც ასე იყო. ბევრი „ამხანაგი“ თვიდან თვემდე ათას გვარი პრივილეგიით სარგებლო ბდა, თანხის, დასვენების, საზღვა რგარეთ გასეირნებისა თუ ძვირად ღირებული მანქანის ყიდვის სახით. მაგალითად, „ვოლგა“ რომ გეყიდა, საბჭოთა ხელისუფლებისგან თანხ მობა უნდა მიგეღო. ერთადერთი განსხვავება, რა საც ახლა ვაკვირდებით, ეს რევო ლუციური მოთხოვნილების გაქრ ობაა. ჯერ გაჩეჩილაძემ და შემდეგ უკვე ბურჯანაძემ ელექტორატის 20%-ში რევოლუციისადმი განწყო ბა შეცვალეს – ყველამ დაიჯერა, რომ ვერტიკალისკენ მიმავალი გზა მხოლოდ და მხოლოდ არჩევნებზე გადის. და რომ ქუჩა სამუდამოდ დარჩა 90-იანი წლების ტრადიც იად. ბიძინა ივანიშვილი ჯიუტად იმ ეორებს, რომ ის მხოლოდ არჩევნ ების გზით შეეცდება მიშას სახლ ში გაშვებას. მის კოალიციაში ჯერ არც ერთი ქუჩის პარტია არ შედის, არც „გრეჩიხა“ და არც ბურჯან აძე ივანიშვილის პარტნიორები არ არიან. მართალია, „ფორუმთან“ მოლაპარაკებები მიდის, მაგრამ საქმე ის არის, რომ, თუ საბოლო
ოდ შეთანხმება მიიღწევა, ბიძი ნა მხოლოდ სამ ადამიანს აირჩევს „ფორუმიდან“ და მას, როგორც პა რტიას კი არ შეიყვანს კოალიცია ში, არამედ, როგორც სამ ადამიანს, რომელსაც საკუთარ პარტიასთან საერთო აღარაფერი ექნება. სხვათა შორის, ეს არჩევანი ფო რუმელებისთვის მხოლოდ მძიმე კი არა, რისკიანიცაა. თავად განსაჯ ეთ, ბიძინა „ფორუმიდან“ მხოლოდ სამ ადამიანს აძლევს მასთან ურ თიერთობის პრივილეგიას და შე საბამისად, ფინანსებსა და შანსს, მოხვდნენ პარლამენტში. მაგრამ რა ქნან დანარჩენებმა? „ფორუ მი“ ადრე სწორედ იმით ამაყობდა, რომ მათი პარტია ლიდერებით იყო სავსე. ახლა წინ მხოლოდ სამი წა იწევს. დანარჩენები? მათ, ალბათ, ფული უნდა გადაუხადონ, თუ არა და სკანდალი გარდაუვალი იქნება. კაკო ასათიანმა მშვიდად დატოვა კოალიცია, მაგრამ შეიძლება, ზო გიერთს სიმშვიდის შენარჩუნება გაუჭირდეს. „ფორუმს“ ამ რისკზე წასვლა მოუწევს. მოუწევს იმიტომ, რომ ბიძინა ივანიშვილმა უკვე დაიკ ავა ოპოზიციის ადგილი. მან კი არ წაართვა ოპოზიციას ეს ადგილი, არამედ დაიკავა, იმიტომ რომ თა ვისუფალი იყო. ბოლო გამოკვლე ვებით, რომელიც ბიძინას გამოჩე ნამდე „აირაიმ“ ჩაატარა, მოსახლ ეობის თითქმის 90% აცხადებდა, რომ რევოლუციებით და ქუჩის მი ტინგებით კი არ უნდა შეიცვალოს ხელისუფლება, არამედ არჩევნებ ით. „აირაის“ ამ კვლევას ივანიშვილი ენდო და სწორი არჩევანი გააკეთა, როცა სწორება არჩევნებზე მო ახდინა, თუმცა, „აირაის“ სხვა კვ ლევებს რატომღაც აღარ ენდობა. არ სჯერა, რომ „ნაციონალურ მო ძრაობას“ მის გვარზე გაცილებით მეტი რეიტინგი აქვს. ორჯერ გა მოქვეყნდა ეს კვლევები და ორივ ეჯერ იმის დასამტკიცებლად, რომ თავად არის პირველი, საკუთარი კვლევები შემოგვთავაზა. კვლევების მიხედვით, ბიძინას ელექტორატი ჯერ ლევან გაჩეჩი ლაძეს უჭერდა მხარს და შემდეგ ნინო ბურჯანაძეს. ასეთი დასკვნის გაკეთების საშუალებას ის გარემო ება იძლევა, რომ ახლა არც ერთსა და არც მეორე რევოლუციონერს რეიტინგი არ აქვს. ცარიელი ადგი ლი აქ ბიძინა ივანიშვილმა დაიკავა. შესაბამისად, ლოგიკური ჩანს, რომ ივანიშვილი არაფერ ახალს არ გვ თავაზობს. მის ელექტორატს რაიმე განსაკუთრებული სიახლე, ღირე ბულება, ან იდეა კი არ სჭირდება, არამედ არენა პრივილეგიებისთვის და ძველი ცხოვრების წესის დაბრ უნებისთვის, სადაც კორუფცია მი ღებული იყო. მაგრამ როგორ შეძლებს ივანიშ ვილი ამ ელექტორატით უმრავლ ესობაში მოსვლას?
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
პოლიტიკური ზონა
სოცკვლევები და მესამე გზა... მესამე ცენტრი
100 დღე გავიდა მას შემდეგ, რაც ბიძინა ივანიშვილი პოლი ტიკაში შემოვიდა. მოლოდინები, რომელიც მან გააჩინა, იმაზე ნა კლები არ ყოფილა, რაც თავის დროზე სალომე ზურაბიშვილმა ან ბადრი პატარკაციშვილმა გა აჩინეს. გარკვეული მოლოდინები არსებობდა ნინო ბურჯანაძის მი მართაც. მაგრამ ვერც ერთმა ვერ გაამართლა მოლოდინი. საკუთარ პოლიტიკურ მარცხში კი ისინი ხე ლისუფლებას ადანაშაულებენ და არა საკუთარ თავს. ამ თემაზე ბე ვრი დაიწერა და ითქვა, ამიტომაც ახლა აღარ შევჩერდები. მაგრამ საინტერესოა, რამდენად გაითვა ლისწინებს ივანიშვილი ამ შეცდ ომებს? ჯერჯერობით ის მოლოდინე ბს კი არ ზრ დის, არ ამ ედ ამ ცი რებს. „რესპუბლიკური პარტიის“ ერთ-ერთმა ლიდერმა, დავით უს უფაშვილმა ბიძინა ივანიშვილი სიახლეებს დაუკავშირა. თუმცა, ჯერჯერობთ მის გვერდით კარგ ად დავიწყებულ სახეებს ვხედავთ. როგორც მოდის ექსპერტები იტ ყვიან, ყველაფერი ახალი კარგად დავიწყებული ძველია. ეს ხუმრ ობით. ბიძინამ უკვე გაავლო წითელი ხაზები, ვინ მოსწონს და ვინ – არა, ვისთან ითანამშრომლებს და ვი სთან – არა. ოპოზიციამ იგრძნო, რომ მას არამხოლოდ რეიტინ გი წაართვეს (თუმცა, სიმართლე რომ ვთქვათ, მათ თავად ამოუ წურეს საკუთარი შესაძლებლობე ბი და ბიძინამ მხოლოდ ცარიელი ადგილი დაიკავა. სხვა შემთხვევ აში, ხელისუფლების ცვლილება რომ მომხდარიყო, ივანიშვილიც ასევე მშვიდად გადაბარგდებოდა ახალ ხელისუფლებაში, როგორც ეს ერთხელ უკვე გააკეთა ვარდ ების რევოლუციის დროს), არამედ არსებობის შანსებიც. და რაც მთ ავარია, თითოეულ მათგანს ხელი სუფლებასთან მოლაპარაკების ან თანამშრომლობის პერსპექტივა თუ მაინც ჰქონდა, ბიძინა ივანიშ ვილი მათთან არც საუბარს აპირ ებს და მით უფრო, არც თანამშ რომლობას რამენაირი ფორმით. კახა კუკავას პრორუსობაში ადან აშაულებენ, თუმცა, ერთი ასეთი პრორუსი, კობა დავითაშვილის სახით, კოალიციაში უკვე ჰყავთ. ნინო ბურჯანაძესა და ლევან გა ჩეჩილაძეს ქუჩის აქციებს არ პა ტიობენ, სამაგიეროდ, „ფორუმთ ან“ მოლაპარაკებებს აწარმოებენ. სოზარ სუბარს ალიანსის დაშლას ვერ პატიობენ, სამაგიეროდ ირაკ ლი ალასანიას ისე მიუტევეს, რომ პოლიტიკურ წარსულს არც კი ახ სენებენ. ამით მხოლოდ იმის თქმა მინდა, რომ გაუგებარია ის კრიტ ერიუმები, რის მიხედვითაც ბიძი ნა პარტნიორებს ირჩევს კოალიც იაში. კიდევ უფრო გაუგებარი რჩ
ება, ვინ იქნებიან მის პარტიაში. ბიძინას გუნდი არ ჩანს. ადრე მის პარტიაში სოზარ სუბარიც განიხილებოდა და ეკა ბესელიაც. ეკას უკვე აღარც კი ახსენებენ. რაც შეეხება სოზარს, დავით უსუფაშვილმა უკვე განა ცხადა, რომ არაფერი სმენია იმ ის შესახებ, რომ სოზარი ბიძინას პარტიის წევრი იქნება. ჯერ ისიც უცნობია, როდის არის დაგეგმ ილი პარტიის შექმნა. ოპოზიციამ უკვე ეჭვიც კი შეიტანა: ნეტა მა რთლა თუ აპირებს პარტიის შექმ ნას, თუ მხოლოდ აპიარებსო. ბუნებრივია, დანარჩენი ოპოზ იცია არ აპირებს, ბიძინას თავი მოაკვლევინოს. ისინი შეეცდები ან, გადარჩნენ. ისე, ბიძინამ, ფს იქოანალიტიკოსი ვარო და ისიც ეცოდინება, რას იწვევს თვითგა დარჩენის ინსტინქტი. ბუნებრივ ია, შეიქმნება იმგვარი კოალიც იები, რომლებიც ხელისუფლებას თან ერთად ივანიშვილსაც დაუპ ირისპირდება. საინტერესოა, რომ ახლა ივ ანიშვილის კოალიციაში ჯიუტად იმეორებენ: მესამე პოლიტიკური ცენტრი ხელისუფლებასთან იქ ნება შეკრული ბიძინას წინააღმდ ეგო. თუმცა, ბიძინამ თავად გაავ ლო წითელი ხაზები. კახა კუკავა, ისევე როგორც ლევან გაჩეჩილა ძე, ერთიანი ოპოზიციური ბლოკ ის შექმნის იდეით გამოდის, რაც, პირველ რიგში, ბიძინას „ბორტზე“ ასვლას ნიშნავს, მაგრამ ივანიშვი ლი მათ ახლოსაც არ იკარებს. იგ ივე ლეიბორისტები, რომლებსაც ყოველთვის საკუთარი სტაბილ ური 7-9%-მდე რეიტინგი ჰქონ დათ, ბუნებრივია, 1 პროცენტს არ შეეგუებიან და იბრძოლებენ. ლევან გაჩეჩილაძე, რომელსაც 20% რეიტინგი ჰქონდა, ახლა პო ლიტიკოსების რუკაზეც აღარ ჩა ნს. ჩემი აზრით, მისთვის ეს რეიტ ინგი უფრო ბიზნესი იყო, ვიდრე პოლიტიკური დივიდენდი, მაგრამ სიცოცხლის შენარჩუნების სურვ ილი „გრეჩიხასაც“ ექნება. ნინო ბურჯანაძეს ამბიციები მაშინაც ჰქონდა, როცა მისი რე იტინგი ნულს უტოლდებოდა. შე საბამისად, მისთვის არაფერი შე ცვლილა. ისიც იბრძოლებს გადა რჩენისთვის. ეს კი გადამწყვეტი ბრძოლაა. რომ გადარჩე, არჩევნ ებში უნდა გაიმარჯვო. რომ გა იმარჯვო, გუნდი უნდა გყავდეს. არ არის აუცილებელი ახალი სა ხეები, სიახლეებით ვერც ბიძინამ გააოცა ვინმე. შესაბამისად, ისინი ვერ ხედავენ მოტივს, რატომ არ უნდა იბრძოლონ საკუთარი პა რტიების, რეიტინგებისა თუ შესა ძლებლობების გადასარჩენად. რა ტომ არის მათი თვითგადარჩენის ინსტინქტი ბიძინასთვის გაუგებ არი და საკუთარი ინსტინქტები გასაგები? ასე რომ, ეგრეთწოდებული მე
სამე ცენტრი მაინც შეიქმნება. და არამხოლოდ ერთი. ბუნებრივია, ქრისტიან-დემოკრატებსაც ექ ნებათ რეიტინგის აწევისა და ბა რიერის გადალახვის სურვილი და მოტივაცია. ისევე, როგორც ახ ლებს, რომლებსაც პოლიტიკაში უკვე სერიოზული გამოცდილება აქვთ. ასე რომ, ბიძინა ივანიშვილი ოპოზიციის კონკურენტი უფროა, ვიდრე ხელისუფლების. და თუ კა ნონში პოლიტიკური პარტიების დაფინანსებასთან დაკავშირებით, გარკვეული ლიმიტები დაწესდა, ეს, პირველ რიგში, მაინც ოპოზ იციას უფრო სჭირდება, ვიდრე ხელისუფლებას. და თუ მმართვ ელმა პარტიამ გარკვეული ლიმი ტები დააკანონა, ამით, რა თქმა უნდა, ოპოზიციაზე არ უზრუნია. ამის ფიქრი გულუბრყვილობა იქ ნებოდა. მმართველ პარტიას სუ რდა, შეეზღუდა რუსული ფულის მოძრაობა ქართულ პოლიტიკაში. ეს უსაფრთხოების თემას უფრო უკავშირდება, ვიდრე კონკურენ ციას. ისევე, როგორც ეგრეთწ ოდებული მესამე ცენტრის შექმ ნა, ეს უბრალოდ ინსტინქტია და არა ხელისუფლების ინტერესი (სხვათა შორის, რომ არა თვით გადარჩენის ინსტინქტი, ალბათ, არც რესპუბლიკელებს ვიხილა ვდით ბიძინა ივანიშვილის გვერ დით და არც ირაკლი ალასანიას). აქვე ვიტყვი, რომ, ბუნებრივ ია, ხელისუფლება დაინტერესე ბულია პოლიტიკაში ორზე მეტი მოთამაშის არსებობით. ეს უმრა ვლესობის ლიდერების განცხადე ბებიდან ჩანს. ბიძინა ივანიშვი ლისთვის კი ორზე მეტი მოთამა შე მიუღებელია და ეს მან თავის წერილებშიც დააფიქსირა: მესამე უნდა გაიკრიფოსო. როგორ გადალაგდება „მესამე“, ძნელი სათქმელია. თუმცა, გარკ ვეული კონტურები უკვე იკვეთე ბა. საუბარია კუკავა-ბურჯანაძეგაჩეჩილაძის გაერთიანებაზე. არ არის გამორიცხული, მათ ვალერი გელბახიანიც შემოიერთონ. შესაძლოა, გარკვეული კოალ იცია ახლებმაც გააკეთონ, თარგ ამაძესთან და ედპ-სთან ერთად. ამ ეტაპზე ასეთი კოალიციის შექმნის შესაძლებლობას ისინი გამორიცხ ავენ, თუმცა, ბოლო რეიტინგებით ბარიერის გადალახვა გიორგი თა რგამაძესაც გაუჭირდება. და ჯერ არ ჩანს ის იდეა ან სიახლე, რომე ლიც მათ რეიტინგს მაღლა აწევდა. საბოლოო ჯამში, თითოეული ოპოზიციონერი ჯერ მაინც ელ ოდება. ელოდება ბიძინა ივანიშ ვილს. მისმა რეიტინგმა იმ 100 დღის განმავლობაში, რაც ის პო ლიტიკაში შემოვიდა, მკვეთრად დაიწია და შესაძლოა, კიდევ უფ რო დაიწიოს. მაგრამ უკვე მოქმ ედების დროა, არჩევნებამდე შვ იდი თვე დარჩა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
17
18
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხორბლის სკანდალი my View
იდგა თუ არა ანზორ ბურჯანაძე იმ კომპანიების უკან, რომლებსაც ნოდარ ჯავახიშვილი მილიონიან გარანტიებს აძლევდა?
მირიან ბოქოლიშვილი
ქართული მედია ეროვნუ ლი ბანკის ყოფილი პრეზიდენ ტის კორუფციულ წარსულზე კიდევ ერთხელ ალაპარაკდა... ნოდარ ჯავახიშვილის სკანდა ლური საქმიანობა აქტუალობ ას, ალბათ, არ შეიძენდა, რომ არა მისი დეკლარირებული სურვილი, დაუბრუნდეს ძვ ელ პოსტს და კვლავ მართოს ქვეყნის ფინანსები. ძველ პო სტზე კი ნოდარ ჯავახიშვილს სკანდალები ნამდვილად არ აკლდა... მათ შორის ერთ-ერთი ყველაზე ხმაურიანი ისტორია ეროვნული ბანკის მიერ ქვ ეყანაში ხორბლის შემოტანის მიზნით გაცემულ გარანტიებს უკავშირდება. რამდენი მილიონით აზარ ალა ნოდარ ჯავახიშვილმა ქვეყნის საფინანსო სისტემა? იდგა თუ არა ანზორ ბურჯან აძე იმ კომპანიების უკან, რო მლებსაც ეროვნული ბანკი ქვ ეყანაში ხორბლის შემოსატა ნად ფულს აძლევდა და რატომ აღარ სურს დღეს ამ თემებზე საუბარი ეროვნული ბანკის ექსპრეზიდენტს, რომელიც ამჟამად „ქართუ ბანკში“ ბი ძინა ივანიშვილის მილიონებს განკარგავს? ჯავახიშვილის მიერ გა ცემული გარანტიების კორი ანტელში განსაკუთრებულ ყურადღებას იქცევს შპს „ვი თაზე“ 1996 წლის 3 ივლისს 5 მილიონი აშშ დოლარის ოდ ენობით გაცემული გარანტია. გარანტია გაცემულია ერთი წლ ის ვა დით, ანუ 1997 წლ ის 4 აგვისტომდე. ამ მანევრს მაშინდელი მოწვევის პარლ ამენტში დიდი ხმაური მოჰყვა „სახალხო პარტიის“ მხრიდან. დეპუტატი გურამ ჩახვაძე ერთ-ერთი იყო მათ შორის, ვი ნც ნოდარ ჯავახიშვილს მწვა ვედ დაუპირისპირდა. გურამ ჩახვაძე, ედპ-ს ერთერთი ლიდერი, დეპუტატი: – ამ შემთხვევაში ეროვნული ბანკის მიერ სუპერგარანტიის გაცემა აბსოლუტური კანონდ აღვევა გახლდათ. გარდა იმ ისა, რომ შპს „ვი თამ“ სა კმ აოდ დაბალი ხარისხის ინდური ხო რბალი შემოიტანა, მას არ შე უსრულებია ვალდებულება და ეროვნული ბანკიდან გარანტიის სახით მიღებული 5 მილიონი დოლარიც დათქმულ დროს არ დაუბრუნებია. ეს თანხა სებ-ს ანგარიშიდან ჩამოაჭრეს. ნო დარ ჯავახიშვილმა ნამდვილად იცოდა უპირობო სუპერგარან ტიის ერთი წლის ვადით გაცემა სთან დაკავშირებული შესაძლო შედეგების შესახებ. როგორც ჩანს, შპს „ვითას“ სასარგებლოდ გაცემულ გარანტიას თავისი ლობი ჰყავდა ხელისუფლებაში. ერთ-ერთი ვერსიით, შპს „ვი თას“ უკან ედუარდ შევარდნაძის ახლო მეგობარი ანზორ ბურჯან აძე იდგა, რომელიც იმ დროისთ ვის მთლიანად აკონტროლებდა პურპროდუქტების ბაზარს. იღ ებდა თუ არა ბურჯანაძე ნოდარ ჯავახიშვილის მეშვეობით დიდი ოდენობით სახელმწიფო სახს რებს და რა ინტერესი ჰქონდათ ბურჯანაძეებს იმ კომპანიებში, რომლებიც ეროვნული ბანკიდან მილიონიან გარანტიებს იღებ დნენ? ნოდარ ჯავახიშვილთან კავშირში ანზორ ბურჯანაძის სახელი ღიად არ ფიქსირდე
EXCLUSIVE ბა, თუმცა ცნობილია ის ფირმები, რომელთა ლობისტადაც სწორედ ანზორ ბურჯანაძე განიხილებოდა და რომლებიც ნოდარ ჯავახიშვილ ისგან გარანტიებს იღებდნენ, მათ შორის შპს „ვითა“ – (5,1 მილიონი აშშ დოლარი), სააქციო საზოგადო ება „კახეთის პური“ (4 მილიონი აშშ დოლარი) და სხვ. გურამ ჩახვაძე, ედპ-ს ერთერთი ლიდერი, დეპუტატი:
– ჯავახიშვილის ეს ქმედება და მაშინდელი პოლიტიკური სისტ ემა ერთმანეთთან სრულ კავშირ ში იყო. ეროვნული ბანკის საქმ იანობამ ყველაზე უფრო კარგად დაგვანახვა შევარდნაძის ეპოქის კორუმპირებული სახე. არსებო ბს ამ ყველაფრის დოკუმენტური დასაბუთება, დოკუმენტები და დეს კონტროლის პალატამ, პარლ ამენტის საფინანსო საბიუჯეტო კომიტეტმა... დღეს სტუდენტსაც რომ ჰკითხოთ, ეროვნული ბანკი გასცემს თუ არა გარანტიას კერძო კომპანიაზე სურსათის შემოტანი
სთვის, გეტყვით, რომ ეს არის ნო ნსენსი. ჯავახიშვილმა დაარღვია კანონი ეროვნული ბანკის შესახებ, სახელმწიფო მეთაურის ნორმატ იული აქტი და ასევე, სავალუტო ფონდის რეკომენდაცია, რომელიც კატეგორიულად მოითხოვდა, არ გაეცა სებ-ს გარანტიები სავაჭრო ოპერაციებით დაკავებულ კერძო ფირმებზე. გარდა ამისა, სრულ იად გაუმჭვირვალე იყო თვითონ ამ ფირმების შერჩევის პროცესი. ეჭვი, რომ მათ უკან იდგნენ სახე ლისუფლებო ძალები და ის წრეე ბი, რომლებიც მთლიანად აკონტრ ოლებდნენ ამ ბიზნესს, ნამდვილად საფუძვლიანია. ეს გახლდათ სქემა, რომელიც სახელმწიფო ფინანსებ ის დატაცებაზე იყო აგებული. რა თქმა უნდა, გამორიცხული არაა, რომ ამ გარანტიების გაცემა ხდებ ოდა უშუალოდ შევარდნაძისა და მისი გარემოცვის მითითებით. რო დესაც საუბარია ხორბლის სკან დალზე, გასაკვირი არავისთვისაა, რომ ამ სეგმენტს ბატონი ბურჯ ანაძე აკონტროლებდა და მაშინვე გამოითქვა ვარაუდი, რომ ამ ფი რმების უკან იდგა ანზორ ბურჯ ანაძე. ეს იყო რკინის სამკუთხედი, რომელიც ქვეყნის ბიუჯეტს მი ლიონობით ლარით აზარალებდა. შემიძლია დაგიდასტუროთ, რომ საქმე გვქონდა მონოპოლიასთან. სხვათა შორის, ეროვნული ბა ნკი ერთადერთი ფინანსური უწყება არაა, საიდანაც ანზორ ბურჯანაძემ სარგებელი ნახა. მას საქართველოს მთავრობისგან ხორბლის შემოსა
ტანად დიდი რაოდენობის სესხი მანამდეც ჰქონდა აღებული. ბუ რჯანაძის პურპროდუქტების კო ორპორაციას ამ ფულით ხორბალი უნდა შემოეტანა. ხორბალი შემო ვიდა, თუმცა იმდენად უხარისხო, რომ მასზე დღესაც ანეკდოტები დადის. სახელმწიფოსგან აღებული სესხი ანზორ ბურჯანაძემ არ გა დაიხადა. „ვარდების რევოლუციის“ შემდეგ პარლამენტის მაშინდელმა თავმჯდომარე ნინო ბურჯანაძემ მთავრობას ანზორ ბურჯანაძისთვ ის 16 მილიონი აშშ დოლარის სახე ლმწიფო სესხის ჩამოწერა მოსთ ხოვა. რის საფუძველზე ჩამოაწერა მაშინდელმა პრემიერ-მინისტრმა ზურაბ ნოღაიდელმა ბურჯანაძეს ეს დავალიანება და ვისი ინიციატი ვით დაიხურა მთავრობის სხდომა, სადაც ვალების რესტრუქტურიზ აციაზე იყო საუბარი? ვისაც არ ახსოვს, შევახსენებთ, რომ ეს ის პერიოდია, როდესაც ზურაბ ჟვანია რამდენიმე დღის გარდაცვლილი გახლდათ. პრემ იერის პოსტზე ახლად დანიშნული ზურაბ ნოღაიდელი მთავრობის პი რველ სხდომას უძღვებოდა. სხდო მა ნინო ბურჯანაძის მოთხოვნით დაიხურა. ერთი შეხედვით, ეს ჩვ ეულებრივი მოვლენაა, როდესაც ქვეყნის მეორე პირი პრემიერ-მინი სტრს სხდომის დახურვას სთხოვს, თუმცა აქ სულ სხვა ინტრიგა იდო. დახურულ სხდომაზე მინისტრთა კაბინეტმა უიმედო სასესხო დავა ლიანების რესტრუქტურიზაციის საკითხი განიხილა. ყველაზე მს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხვილი „უიმედო სესხი“ კი ანზორ ბურჯანაძეს ჩამოაჭრეს. ალბათ, სწორედ ამიტომ მოითხოვა ბურჯ ანაძემ სხდომის დახურვა, რადგან არ სურდა ამ ამბის გახმაურება, თუმცა ანზორ ბურჯანაძის მილი ონების ამბავი არათუ გახმაურდა, პრესაში ამის დამადასტურებელი დოკუმენტებიც კი გამოჩნდა. სა უბარია საქართველოს მთავრობის #23 განკარგულებაზე, რომელიც 2005 წლის 24 თებერვლით თა რიღდება და რომელსაც პრემ იერ-მინისტრი ზურაბ ნოღაიდელი აწერს ხელს. ანზორ ბურჯანაძის პურპროდუქტების საწარმოსთვ ის ჩამოწერილმა თანხამ, საერთო ჯა მში, 15 მი ლი ონ 847 ათ ას 214 ლარი შეადგინა. ნოდარ ჯავახიშვილს წარსულის გახსენება და მასზე კომენტარის გაკეთება არ სურს. „ქართუ ბანკ ში“ აგვიხსნეს, რომ მათი პრეზიდ ენტი კომენტარს არ გააკეთებს. რაც შეეხება ნინო ბურჯანაძეს, ხორბალზე საუბარი მისთვისაც მტკივნეული თემაა. თავის დროზე, როცა ამ თემაზე სკანდალი აგორდა, ნინო ბურჯან აძემ პირად საუბრებში განაცხადა, რომ მამამისი სუფთაა და ის არ მო ნაწილეობდა არანაირ აფიორაში, რომ მან მაშინ ქვეყანა შიმშილის გან იხსნა. ისე, თუ ამ ისტორიებში არაფ ერია კრიმინალური, მაშინ არც ჯავახიშვილი უნდა გაურბოდეს ამ თემაზე კომენტარს და არც ბურჯ ანაძე.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
19
ისტორიული შეხვედრა თავი
შეხვედრა მშვიდობის ინსტიტუტში
მსოფლიო ბანკში წიგნის პრეზენტაცია
შეხვედრა კონგრესში
ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტი ბარაკ ობამა მინდა მივესალმო პრეზიდენტ სა აკაშვილსა და მის დელეგაციას. ძალი ან კარგია, რომ აქ ჩამობრძანდით. წე ლს საქართველოს დამოუკიდებლო ბის 20 წლის იუბილეს აღვნიშნავთ და ვარდების რევოლუციის 8 წლისთავს.
20
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ვფიქრობ, საქართველომ მართ ლაც უნდა იამაყოს იმ პროგრესით, რომელსაც მან მიაღწია, როგორც თავისუფალმა, სუვერენულმა და დემოკრატიულმა ქვეყანამ. ერთერთი პირველი, რაც გავაკეთე, გამოვხატე ჩემი პატივისცემა იმ ინსტიტუციების მიმართ, რომლ ებიც საქართველოში აშენდა - უმ ცირესობებისადმი პატივისცემის, პოლიციის რეფორმის, კანონის უზენაესობის თვალსაზრისით. რა ინსტიტუციებიც ახლა შენდება, ძა ლიან დიდ გავლენას მოახდენს არა
მარტო ახლანდელ თაობაზე საქა რთველოში, არამედ მომავალ თა ობებზეც. მინდა, კიდევ ერთხელ გამოვხ ატო ჩემი პატივისცემა თქვენ მი ერ უკვე შესრულებული სამუშა ოს მიმართ და გამოვთქვა იმედი, რომ გაიმართება სამართლიანი და დემოკრატიული არჩევნები; საქა რთველოში მალე ძალაუფლების ფორმალური გადაცემა მოხდება, რაც, ვფიქრობ, კიდევ უფრო განა მტკიცებს უკვე განხორციელებულ რეფორმებს.
ჩვენ განვიხილეთ ჩვენს ქვეყ ნებს შორის ურთიერთობის კიდევ უფრო გაღრმავების გზები. ყოვე ლივე ამის შემადგენელი ნაწილი, რა თქმა უნდა, არის ეკონომიკა. საქართველომ, უდავოდ, ძალიან დიდი ნაბიჯები გადადგა ეფექტი ანი, თავისუფალი ბაზრის შექმნა ში და, რა თქმა უნდა, პროგრესი კვლავაც უნდა გაგრძელდეს. პრ ოგრესის მიღწევაში კი, საქართვე ლოს ამერიკის შეერთებული შტ ატები დაეხმარება. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნ
ელოვანი, რასაც ჩვენ ვაკეთებთ ათასწლეულის გამოწვევის კორპ ორაციისა და ოპიკის კრედიტების გარდა არის ის, რომ შევთანხმდით მაღალი დონის დიალოგზე ჩვენს ორ ქვეყანას შორის. ჩვენ უნდა განვიხილოთ სამოქმედო გზები, როგორ გავაღრმავოთ სავაჭრო ურთიერთობა, მათ შორის, განვ იხილეთ თავისუფალი ვაჭრობის შესახებ შეთანხმების მიღწევის შესაძლებლობა. რა თქმა უნდა, ამ მიმართულებ ით ბევრი რამ უნდა გაკეთდეს და
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ისუფალი სამყაროს ლიდერთან
შეხვედრა ჰილარი კლინტონთან
შეხვედრა სენატორებთან
მიხეილ სააკაშვიოლი ჯორჯ თაუნის უნივერსიტეტში ბევრ სხვადასხვა შესაძლებლობას განვიხილავთ ამ მიმართულებით. მთავარია, რომ ეს მომგებიანი და ურთიერთსასარგებლოა ორივე ქვეყნისთვის – როგორც საქართ ველოსთვის, ისე ამერიკის შეერ თებული შტატებისთვის. ჩვენ უნდა ვიპოვოთ ახალი შესა ძლებლობები ბიზნესისთვის, რომ საქართველოში განხორციელდეს ინ ვესტიციები. ჩვენი პროდუქცია უნდა გაიყიდოს საქართველოში და ქართ ული პროდუქცია უნდა შემოვიდეს ჩვენს ბაზარზე.
რაც შეეხება უსაფრთხოებასა და თავდაცვას, მადლიერება გამოვხატე თქვენი პრეზიდენტის მიმართ იმ უდ იდესი წვლილისთვის, რომელიც ქა რთველმა სამხედროებმა ავღანეთის სამშვიდობო მისიაში შეიტანეს. აისაფის პროგრამის მონაწილე ნატო-ს არაწევრ ქვეყნების შორის, საქართველოს სამხედრო ძალებს ერთ-ერთი ყველაზე დიდი წვლილი შეაქვს ამ ოპერაციაში და მათ, რა თქ მა უნდა, სერიოზული დანაკლისიც განიცადეს.
ჩვენ ვისაუბრეთ, როგორ შე იძლება გავაძლიეროთ თანამშ რომლობა თავდაცვის სფეროში ჩვენს ქვეყნებს შორის. ჩვენი თანამშრომლობა თავდაცვის სფ ეროში საკითხების ფართო სპექ ტრს მოიცავს. მე კიდევ ერთხელ დავუდასტურე პრეზიდენტ სა აკაშვილს ის, რომ შეერთებული შტატები კვლავაც მხარს უჭერს საქართველოს მისწრაფებას, გა ხდეს ნატო-ს წევრი.
საქართველოს პრეზიდენტმა ავღანეთში დაჭრ ილი ქართველი ვიცე-პოლკოვნიკი, ბატალიონის მეთაური ალექსანდრე ტუღუში მოინახულა დაბოლოს, მინდა ვუთხრა პრეზ იდენტს – ჩვენ ვაფასებთ იმას, რომ საქართველომ აირჩია დემოკრატ იის, გამჭვირვალობის გზა, არა მა რტო საკუთარი თავისთვის, მისი არჩევანი მთელი რეგიონისთვის იქცა მაგალითად. თუ საქართველო შემდგომ წლებშიც გააგრძელებს ასეთ პროგრესს, სულ უფრო მეტი ქვეყანა გააცნობიერებს, რომ, თუ საქართველომ შეძლო ასეთი ტრ ანსფორმაცია – ისინიც შეძლებენ, იგივე გაიმეორონ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველო პასუხისმგებლ ობით ასრულებს თავის როლს მსოფლიო არენაზე და მრავალ მხრივ საერთაშორისო ფორმატ ებში. პრეზიდენტის ლიდერობით საქართველომ უდიდესი ნაბი ჯები გადადგა და ვიმედოვნებთ, რომ მომავალში შესაძლებლო ბას მოვძებნით და კიდევ უფრო განვამტკიცებთ ისედაც მყარ ურთიერთობას ჩვენს ქვეყნებს შორის. ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
21
„ღირს, რომ ცხოვრება შვილების თამარ გონგაძე „არავინ იცის ჩამოსული რომ ვარ. თბილისს დავუბრუნდი და ვლაგდები“ - მითხრა, თურქეთიდან გამოქცეულმა სალომე ღვინიაშვილმა. ხუთი თვეა ზურა ხიზანიშვილი გუნდ „კაისერში“ თამაშობს. რა გასაკვირია, ლონდონის შემდეგ მოდელი თურქული პროვინ ციის მოსაწყენი რიტმით ცხოვრებას რომ ვერ შეეგუა. „ინგლისური ბაღი და სკოლა არ იყო. ამიტომ ბავშვებთ ან ერთად იქ ყოფნა ძალიან გამიჭი რდა და სტამბულში ვცხოვრობდი. მე და ტასო სტამბულში, ზურა კაისერში, დათუნა კი თბილისში იყო. სულ თვით მფრინავში ვიყავი“. ბუნებრივია, ასეთ რიტმთან შეგუ ება ძნელია. ახლა ქმარი მოენატრება თუ არა, რამდენიმე დღით ჩააკითხავს და უკან ბრუნდება. „იქ ძიძასთან ვერ ვტოვებდი ბავშვს. ზურას არ სცალია. თამაში ღამე აქვს. სტამბულში ჩვენ თან მეორე დილით უნდა გადმოფრე ნილიყო, რომ ერთი დღე ყოფილიყო და იმ ღამითვე უკან, კაისერში ჩაფრ ენილიყო“. დაქსაქსული ცხოვრება ახლა შვილებთან ერთად თბილისშია და თვალები უბრწყინავს. თუმცა ჩემოდანი მა ინც ჩალაგებულია, რადგან არ იცის, საყვ არელი მეუღლე როდის მოსწერს - მომენა ტრეო. „როგორც კი მეტყვის, მომენატრეო, ეგრევე ვიღებ ბილეთს და მასთან ჩავდივ არ. ძალიან გვიჭირს ასე დაქსაქსული ცხ ოვრება, მაგრამ ბავშვების გამო ვიტანთ. იმედი მაქვს, ასე ცოტა ხანი გაგრძელდება“. ახალ წელს ზურასთან ერთად კაისერში შეხვდა, თურქული სიმღერების და მუცლის ცეკვების ფონზე. „ზურა გუნდით კმაყოფილია. მისი მწვრ თნელი შოთი არველაძეა და ესეც დიდ რო ლს თამაშობს. თუმცა, მეორე მხრივ, დიდი პასუხისმგებლობაა. ისინი „რეინჯერში“ ერთად თამაშობდნენ“.
სალომე ღვინიაშვილი თბილისს უბრუნდება
ეთკინი „საზღვარგარეთ სულ მაკლია მეგობრ ები. ინგლისში მყავდა მეგობრები. დღეს „ფეისბუქით“ ვეკონტაქტები. თურქეთშიც მყავს, მაგრამ აქ, ჩვენთან, სხვანაირადაა. დაგირეკავს და სახლში სტუმრად ამოვა, იქ ასე მარტივად არ არის. ვმეგობრობ თურქ გოგოსთან, ეთკინთან, ფეხბურთელის ცო ლია. ყოფილი კალათბურთელია. ზურას აღარ აქვს მის ქმართან ურთიერთობა, ჩვენ კი მეგობრობას ვაგრძელებთ. საქართვე ლოში უნდა ჩამოსვლა. ძალიან მეგობრულ ები ხართ და თქვენი ქვეყანა მაინტერესე ბსო“. „მეოთხე შვილზეც ვფიქრობთ“ სალომეს რომ შეხედავ, ვერც კი იფიქ რებ, რომ სამი შვილის დედა შეიძლება იყ ოს. მახსოვს, მესამე რომ შეეძინა, ფორმაში მალევე ჩადგა, ლონდონიდან ჩამოვიდა და ღამის კლუბში გამოჩნდა, ყველა მას უყურ ებდა, ნახეთ, ღვინიაშვილი რა ფორმაშიაო. პირველი ქორწინებიდან ათი წლის დათუნა აბულაძე ჰყავს. ზურას კი ქალიშვილები აჩ უქა - ხუთი წლის ტასო და სამი წლის ნიტა ჰყავთ. სხვათა შორის, სალომე პოლიტი კოს, დათო გამყრელიძის დისშვილია. და თო ნიტას ნათლიაა, მისი შვილები დათუნა სი და ტასოს. „დედა იმდენად პატარა ასაკიდან ვარ, რომ არც მახსოვს ეს შეგრძნება პირველ ად როგორ განვიცადე. ადრე თუ მხოლოდ ჩემი თავისთვის ვცხოვრობდი, ახლა ასე არ არის. თავიდან ბოლომდე ბავშვების ცხოვ რებით ვცხოვრობ. მთელი ცხოვრება შვილ ების განრიგით მაქვს აწყობილი. თავს არ ვეკუთვნი. ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეიცვალა. ვფიქრობ, არანაირი კარიერა ამაზე დიდი ბედნიერების მომტანი არ არ ის. ღირს, რომ ცხოვრება შვილების გამო რადიკალურად შეცვალო. რომ არ ვმუშ აობ, არანაირ დისკომფორტს არ განვიც დი. პირიქით, ამ ეტაპზე ძალიან მომწონს. ტასო უკვე სკოლაში შევიყვანე. ბრიტანულ სკოლაში ხუთი წლიდან თამაშით ასწავლ იან. ცოტა კითხვა უჭირს. მე ვუზივარ და ვამეცადინებ. სწავლას რაც ეხება, მკაცრი ვარ. მაგრამ ნაბოლარა ნიტა ისეთია, რომ შემომხედავს, ეგრევე შებმული ვარ. ძალი ან მაგარი ვიღაცაა. დათუნა მე მგავს, ტასო
22
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
- ზურას. რომ დაიბადა და შევხედე, მაშინვე მივამსგავსე. ნიტა ქერაა და დედაჩემს უფრო ვამსგავსებ. თუ მცა ზურა ამბობს, მე ვიყავი ქერაო. მეოთხე შვილზეც ვფიქრობთ. ზუ რას გოგო უნდა. არ ვიცი, შეიძლება თავის დაზღვევის მიზნით ამბობს ამას“. ექვსი წელი ერთად უდავოდ ლამაზი წყვილია, თა ნაც „ტრადიციული“ - ფეხბურთელი და მოდელი. მოკლედ, ისეთი, ჰო ლივუდის ბულვარული პრესის ფუ
რცლებსაც რომ დაამშვენებს. ექვსი წლის წინ, როდესაც იქორწინეს, ერ თის თაყვანისმცემელსაც დაწყდა გული და მეორისაც. მითქმა-მოთქ მა არ აკლიათ. ხან იმაზე ჭორაობ ენ, ზუ რას ვი ღაც გო გო ჰყ ავს და სალომე ეჭვიანობსო, ხან მოდელს ოპერაციებს უთვლიან. ამას ღვინ იაშვილი უკვე მშვიდად ხვდება. „ჩემი და ზურას ურთიერთობა ახლა უფრო მყარია, ვიდრე ადრე, საწყის ეტაპზე იყო. კარგი მეგობრ ები ვართ. ერთმანეთის ცხოვრებით ვცხოვრობთ. არ არსებობს თემა,
რომ ერთმანეთზე არ ვიცოდეთ. ორივე ჩახედულები ვართ. ეს ნა კლებ კონფლიქტს იწვევს. კონფლი ქტის გარეშე კი ცოლ-ქმარი არ არ სებსობს. ვკამათობთ, მაგრამ რომ მკითხოთ, რაზე, არ ვიცი“. - ზუ რამ რომ ცო ლად შე გი რთო, გაწბილებული გოგოები არ გემტერებოდნენ? - სხვათა შორის, არა. მაგრამ არასასურველ დამოკიდებულებას მაინც ვგრძნობდი. რაღაც ჭორს მეტყოდნენ, უნდოდათ გავღიზია ნებულიყავი და ჩემსა და ზურას
შორის უკმაყოფილება ჩამოეგდოთ. მე ის ტიპი არ ვარ, ხმებს ავყვე. ეგ კარგი თვისება მაქვს. - ერთი პერიოდი ზურაზე ამბო ბდნენ, რომანი აქვსო... - რატომ ჭორაობენ ასე, არ ვიცი. ეს თემა სულ არის. ორივე ცნობილი ვართ. პატარა რომ ვიყავი, უაზრო ჭორზე ნერვები მეშლებოდა და მთ ელი დღე იმაზე ვფიქრობდი. ახლა აღარ მოქმედებს. ჰოლივუდში პო პულარულ ხალხზე ისეთები იწერ ება, ყურადღება რომ მიაქციონ... თუმცა მე და ზურა არ ვართ სკან
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გამო რადიკალურად შეცვალო“ „ლაითი“ იყოს. - გარეგნობაში კორექტივი შეიტ ანე? ბოტოქსს მიმართე? - ბოტოქსი თავის მოვლაა, 21-საუკ უნეში ნაკლის გამოსწორების საშუა ლება. არანორმალურად ხელოვნური არ უნდა იყო, მაგრამ ცოტა ჩარევის წინააღმდეგი არ ვარ. ჯერ ბოტოქსი არ გამიკეთებია. საზღვარგარეთ ვიყავი კოსმეტოლოგთან და მითხრა, ადრეულ ასაკში არ გაიკეთო, 35 წლიდან შეიძ ლებაო. რაც უფრო გვიან დავიწყებ ამ ყველაფერს, უკეთესია. ჩემი თავი ჯერ დიდი არც მგონია. 27 წლის ვარ. როგო რც კი რაიმე არ მომეწონება, ეგრევე შევუშვებ ბოტოქსს. მესამე რომ გავა ჩინე, თქვენ გეწერათ,ნიკაპი და ტუჩები გაიკეთაო. მიგონებენ ასეთ ჭორებს.
ი
„როგორც კი მომენატრ მეტყვის, ეო ვიღებ ბილ , ეგრევე მასთან ჩა ეთს და ვდივარ. ძალიან გ ვი ასე დაქსა ჭირს ქსული ცხოვრება “ დალური წყვილი და ბევრი ჭორებიც არ ვრცელდება. - ეჭვიანი ხარ? - ეგ შიშია, რომ არ მოგატყუონ. უაზროდ ეჭვიანი არც ერთი არ ვა რთ. ერთმანეთის „ფეისბუქის“ ფა სვორდები ვიცით. ეჭვიანობის მი ზეზი არ მქონია. თუ მექნება, ვერ ვიტყვი, არ ვიეჭვიანებ-მეთქი. არ მესიამოვნება ზურას ვიღაც გოგომ რომ მოსწეროს. გიჟი კი არ ვარ. „ფე ისბუქზე“ ჩემთვისაც მოუწერიათ, ძალიან ლამაზი ხარო... ეს ზურასაც არ მოსწონებია, უკითხვას, ვინ არ
ისო. თუმცა სცენები არ მოუწყვია. - „გრუზინულ“ თვისებას ავლე ნს? - კი, რაღაცებში ურევს „გრუზინ ულს“. მაგალითად, ჩაცმაში. თბილ ისში რომ ვარ, მეუბნება, „ძაან გვიან არ მიხვიდეო“. გადაღების ჩაცმულ ობას სულ მასთან ვათანხმებ. მეკი თხება, რა უნდა ჩაიცვაო? „კუპალნ იკის“ ჩაცმა გამორიცხულია. არც მე ვარ პატარა გოგო. შვილები როცა გყავს, ნახევრად შიშველი გამოსვ ლა აღარც არის ლამაზი. ქართველი კაცისგან ის მიკვირს, ასეთ ხასიათს
რომ არ ავლენდეს. - ყველაზე გემრიელს რას უმ ზადებ ზურას? - ბრინჯით და ქათმის ხორცით სალათებს. ზურას უყვარს ჩემი მო მზადებული თევზი და კრევეტები, პასტა იტალიურად. „ეგრევე შევუშვებ ბოტოქსს“ - კომპლიმენტს ხშირად გეუბ ნება ხოლმე? - ზურას კომპლიმენტი ძალიან მიყვარს. მაგრამ, ლამაზი ხარო, არ მეუბნება. გითხრა ყველაზე მეტად
რა მიხარია? წუწუნს რომ დავიწყებ - მოვიმატე და ექვსის მერე არ ვჭ ამ-მეთქი, კარგი, რა მოიმატე, ჭამეო რომ მეტყვის, ყველაზე მეტად მიხა რია. თავს სულ ვუვლი. ხუთი თვეა ვვ არჯიშობ, ტრენერი მავარჯიშებს. არ უნდა მიუშვა. იდეალური ქალი არ არსებობს. მონიკა ბელუჩი ისე გასუქდა... კვებასაც ვაქცევ ყურა დღებას, სალათებით და ხორცით ვიკვებები. ხინკალსაც ვჭამ, მაგრამ ზომიერად. ხუთ ხინკალს თუ შევჭ ამ, მეორე დღეს ვცდილობ მენიუ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ჯერ კიდევ საჭირო ვარ პოდიუმზე“ - მუშაობა არ გინდა? - ვფიქრობ სამსახურზე, თუმცა არა ოფისში. მოდელები ან სააგენტოებს ხს ნიან, ან საზღვარგარეთ მიდიან. მე, პრ ოფესიით დიზაინერი ვარ. ინგლისშიც ვსწავლობდი ამ განხრით. სურვილი მაქვს გადაცემა მოდის სფეროზე წავი ყვანო. ვნახოთ. ახლა „რუსთავი 2“-ზე რეალითი - „Top გოგო“ რომ იწყება, მის ჟიურიში დამამტკიცეს. - ხშირად არის, რომ საზღვარგ არეთიდან სპეციალურად ჩვენებაზე გამოსასვლელად ჩამოსულხარ. გი ხარია, დიზაინერები შენთვის რომ კერავენ სამოსს? - ბუნებრივია. თუმცა ხშირად ვა მბობ, ეს ჩემი ბოლო ჩვენებაა, პოდი უმზე აღარ გამოვალ-მეთქი. არ მინდა ვიღაცამ თქვას, რაღა დროს სალომე ღვინიაშვილის პოდიუმიაო? მაგრამ დიზაინერი რომ მირეკავს, გავგიჟდე ბი ჩემი ჩვენება შენ რომ არ დახუროო, ვთანხმდები. გარდა იმისა, რომ დიდ სი ამოვნებას ვიღებ, რადგან მთხოვენ, ესე იგი, ჯერ კიდევ საჭირო ვარ პოდიუმზე. შეიძლება ვიღაცისთვის ძალიან კარგ ფორმაში ვარ, მაგრამ მაინც სამი შვ ილი გავაჩინე და ზოგჯერ მოდელობა აღარ მინდა ხოლმე. - რატომ არ არიან პოდიუმზე გა მოკვეთილი სახეები? - ჩვენ დროს ცოტა სააგენტო იყო და მოდელიც რამდენიმე, რომლის გვარიც დღემდე ნებისმიერმა იცის. თანამედრ ოვე მოდელების გვარები არ ვიცი, მი უხედავად იმისა, რომ პოდიუმზე ვდგა ვარ. ამის მიზეზი არ ვიცი... ჩვენ უფრო გაპიარებული ვიყავით, ალბათ. მგონი მსოფლიოშიც ასეა, ნაომი, სინდი და ში ფერი ყველამ იცის, ახლები - ადრიანა ლიმა და ჟიზელ ბუნდჰენი ყველამ არ იცის. „რაღაც აქვს განსაკუთრებული, გა ნსხვავებული - აურა“ - წარმატებისთვის იღბალი საჭი როა? - თუ იღბლიანი ხარ, ყველაფერი ორმაგად გამოგდის. თუმცა ყველაფ ერთან ერთად შრომაა საჭირო. - შენი ცხოვრების ყველაზე ცუდი ფაქტი გაიხსენე. - ცუდი არ მახსენდება. ძიძებმა რომ გამქურდეს, ჰო, მაგრამ ბოლო დროს იმდენი ცუდი რამ მესმის, წვრილმანს ყურადღებას არ ვაქცევ. სულ ვარდის ფერი ხაზი ხომ არ იქნება ცხოვრებაში? მთავარია, ჯანმრთელი იყოს ყველა. - სენტიმენტალური ხომ არ გა ხდი? - ძალიან სენტიმენტალური გავხდი. ბოლო დროს წიგნს ვერ ვკითხულობ და ფილმს ვერ ვუყურებ ისე, რომ არ ვიტი რო. დედობის ბრალია ეგ? ალბათ... - ლონდონი ცხოვრება გენატრება? - მენატრება, კი. თუმცა მოქალაქე ვარ და როცა მინდა ჩავდივარ. ბოლოს ზაფხულში ვიყავი. ლონდონში ექვსი წელი ვიცხოვრე და მეორე სახლია. თუ მცა ჩემი და ზურას ქალაქი მაინც პარი ზია. ორი დღეც რომ გამოგვიჩნდება, პარიზში მივდივართ. გვაქვს საყვარ ელი კაფეები, ქუჩაში ვსეირნობთ. ვერ ვხვდები, რატომ მიყვარს ასე ძალიან. რაღაც აქვს განსაკუთრებული, განსხვ ავებული - აურა.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
23
ლელა წურწუმია: „ჩემი ცხოვრების დეა თავბერიძე ლელა წურწუმია მალე ახალ ამპლუას მოირგებს და გასართ ობი შოუს წამყვანი გახდება. მომღერალმა „იმედიდან“ შე თავაზება უკვე მიიღო. ის იმედ ოვნებს, რომ უცხოურ არხებზე დამკვიდრებული და პოპულა რული შოუს ჩვენი მაყურებე ლიც შეიყვარებს. გადაცემას „ხანუმა“ ჰქვია. აქ წყვილები ერთმანეთს თავიანთ ბედს და უკავშირებენ. მათი მთავარი მრჩეველი კი ლელა იქნება. ტე ლეშეყვარებულთა ისტორიებს „იმედზე“ მარტიდან ვნახავთ, მანამდე კი იმ წყვილის დღევ ანდელი ცხოვრება, რომლებმაც ბედი ერთმანეთს 15 წლის წინათ დაუკავშირეს. ლელა და მამუ ლიჩა გულახდილი რესპონდე ნტები არიან. ლელა განვლილ წლებსაც იხსენებს, ინტერვიუს კი ახალ გადაცემაზე საუბრით ვიწყებთ... ლელა წურწუმია: – ამ სახის შოუ გადის რუსეთის ცენტრალურ არხზე – „ოერტეზე“. მისი წამყვანი ცნობილი მსახიობი ლარისა გუზეევაა. მეც წამყვანი ვიქნები, მეყოლება ორი თანა წამყვანი – მაჭანკალი და ასტრ ოლოგი, რომლებიც კონკრეტულ ადამიანს, ქალს ან ვაჟს, რჩევებს მისცემენ. ერთი მთავარი გმირის გულის მოსაპოვებლად სამი ადამ იანი იბრძვის. ისინი სამ სხვადასხ ვა ოთახში სხედან. ჩვენ ვურჩევთ, სამი პრეტენდენტიდან რომელი შეესაბამება მას ხასიათით, ზოდი აქოთი... გადაცემის ბოლოს გო გონა ან ვაჟი მეწყვილეს ირჩევს. – ე.ი. ფიქრობ, რომ ამ საქმ ეში მრჩევლად გამოდგები... – სხვადასხვა საკითხთან და კავშირებით ჩემი მეგობრებიც ხშირად მთხოვენ ხოლმე რჩევას... მართალი გითხრათ, ამ შემთხვევ აში ცოტა სარისკოც არის, მაგრ ამ ეს ყველაფერი ძალიან მსუბუქ ფორმებში იქნება. შემოთავაზე ბა „იმედისგან“ იყო, შევხვდით, შევჯერდით და დავთანხმდი. რა თქმა უნდა, ჯერ ბევრი რამ არის დასახვეწი, უნდა შევხვდე პროდ იუსერს, თანაწამყვანებს, უნდა დაიწეროს პროექტი... ძალიან კა რგი გასართობი გადაცემაა და ჩემთვის ძალიან ნაცნობი. წარმ ატებული, საინტერესო და კარგი რესპონდენტები მონაწილეობენ ხოლმე ამ შოუში. ვნახოთ, საქა რთველოში როგორი გამოვა. ჩვ ენი მძიმე ხასიათი და მენტალობ აც გასათვალისწინებელია, თუ მცა, თუ ქართულ ტელესივრცეში გამოჩნდა გადაცემა „სიმართლის დრო“, სადაც გულახდილად სა უბრობდნენ თავიანთ ინტიმურ რაღაცებზე, არც ეს უნდა იყოს რთული. როგორ მოირგებს წამყვანის ამპლუას, ამას მაყურებელი გა ნსჯის. თავად კი თავდაჯერებ ულია. არც ისეთი გამოუცდე ლია, რომ ამას ექსპერიმენტი დაარქვას და ისეთ წინადადებას დასთანხმდეს, რისი იმედიც არა აქვს. სწორედ ამ თავდაჯერებ ულობისა და პასუხისმგებლობ ის შედეგია, რომ ლელა დღემდე წარმატებული ქალის იმიჯს ინ არჩუნებს. ლელა წურწუმია: „ბევრს ვფ იქრობ, ვმუშაობ, ყურადღებით ვაკვირდები და ვაკონტროლებ ყვ
24
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ელაფერს. გვერდში მყავს კარგი გუნდი და ყველაზე მთავარი – პრ ოდიუსერი მამულიჩა, რომელიც ჩემს საქმეებს ძალიან კარგად უძ ღვება. სწორად არის ყველაფერი გათვლილი – მარკეტინგი, პიარი, რეკლამა, ყველაფერი მაქვს თა ვის დროზე და სწორად ვალაგებთ ამას. ეს ადვილი ნამდვილი არ არ ის. მუდმივად ფორმაში უნდა იყო და მაყურებლისთვის საინტერე სო. თუნდაც ჩემი სოლო კონცერ ტი, რომელიც ფილარმონიაში 11 წლის შემდეგ გაიმართა... ძალიან კარგად მახსოვდა 11 წლის წინა ნდელი ემოციები, ამიტომ უნდა გამეკეთებინა ისეთი კონცერტი, რომელიც იმ კონცერტზე ნაკლ ები არ იქნებოდა. დაახლოებით 5-6 თვე ვიმუშავეთ, ეტყობოდა კიდეც. საბოლოოდ ისე გაკეთდა, როგორც მინდოდა. წესრიგი და სიძლიერე ხასიათში მაქვს. ას ევე, ორგანიზატორული ნიჭი და კარგი მეხსიერება. და კიდევ, თუ ადამიანს რამეს შევპირდები, თა ვს მოვიკლავ და აუცილებლად გავაკეთებ“. თუმცა ხელოვან ადამიანებს აქვთ რაღაც თავიანთი ახირებ ები და გამონაკლისი არც ლე ლაა, მოახერხა და კაპრიზები დაძლია. მიუხედავად ამისა, ზო გიერთს ახლაც პრეტენზიული ჰგონია, ბევრიც ფიქრობს, რომ ლელას ცხოვრება ია-ვარდით აა მოფენილი, თუმცა მასთან საუბრისას ირკვევა, რომ წინა აღმდეგობებთან გამკლავებაც უხდება და პოპულარობის გამო ბევრის დათმობაც. ლელა წურწუმია: – ჩვენი პროფესია შორიდან ძალიან ლამაზად ჩანს, მაგრამ ასე ნამდვილად არ არის. ჩვენც ჩვეულებრივი მოკვდავები ვართ, ვცივდებით, განვიცდით, ვნერვი ულობთ... უბრალოდ, პროფესია მოითხოვს, რომ სულ ფორმაში ვიყოთ, რადგან ჩვენ გამადიდე ბელი შუშით გვიყურებენ – პრესა, ტელევიზია, ნებისმიერი ადამია ნი... ამიტომ უფრო მოზომილი ხდები. ჩვენ ჩვენი ცხოვრების წესი და რაღაცები შევცვალეთ. პოპულარობის გამო, რაღაცები დავთმეთ. – მაინც რის და თმობა მოგიხდა? – თუნდაც ის, რომ ჩემს შვილთან არ მაქვს ხშირი ურ თიერთობა, ის ბე ბიასთან ცხოვრო ბს. ელემენტარულს ვიტყვი, ვიღაცამ რაღაცაზე ნერვ ები მოგიშალა, ხომ შეიძლება ემოციუ რად გამოხატო? მე ამას ვერ ვაკეთებ, რაღაცის გამო უკ ან ვი ხევ, არ მი ნდა, თვალშისაცემი ვი ყო. ვცდილობ, ჩემი პრობლემა სხვას არ მოვახვიო. ის, რაც ჩემი გასაკეთებე ლია, მხოლოდ და მხ ოლოდ მე უნდა გავა კეთო. საერთოდ, პო ზიტიური ადამიანი ვარ, ჩემს ცხოვრებას უფრო მეტად ღიმი ლსა და სიცილში ვა ტარებ და არც იუმო რი მღალატობს. მყ ავს არაჩვეულებრივი
ლელა წურწუმია „იმედზე“ E
EXCLUSIV
თ შემოთა დაკავშირები ან თ მ ლ ი ფ ლ ა „ახ თხრათ, ხელო ფილა. რომ გი ივაზება არ ყო ში აქტიურად ჩავერთვებ რგ ვს, ვნების ამ და უებთ, მე ჩემი საქმე მაქ ყ ო ტ ს ა გ აბ მო ეს , ა რდ მეთქი რმატებული ვა მი, რომელშიც წა ღელვებს, თუმცა ის ფილ მა ა ლუტურად არ ამაშე – ზაზა ურუშაძის „დ ნ თ ჩ ვი ო მ ც ი აღ შ ი ლ ე ლ მ რო ტებუ ა ძალიან წარმა რჩი ჩემთან“, ში კმაყოფილი ვარ, ადამი ბა და. მთლიანო . ნური ფილმია“
შოუს წაიყვანს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სთვის მამულიჩა აუცილებელი იყო“ მეგობრები, არაჩვეულებრივი ოჯ ახი. გარკვეულწილად ადამიანი თავის ბედს თვითონვე ქმნის. მი ნდა გითხრათ, რომ ლაღად ვცხო ვრობ, მიხარია ცხოვრება და ყო ველი დღის გათენება. პრობლემა ვის არა აქვს, მაგრამ არ ვუყურებ შეშინებული. ოპტიმისტი ვარ, გა მოსავალს ყოველთვის ვეძებ და ღვთის წყალობით, მიმართლებს. დეპრესიული არ ვარ, არა მცალია დეპრესიისთვის. დაძლეული კაპრიზები – როდესაც 15 წელი ადამია ნთან ცხოვრობ, რაღაცას თმობ, კომპრომისზე მიდიხარ, მერე ყვ ელაფერი თავისთავად ლაგდება. იმ კაპრიზებზე, რაც მას არ მოსწ ონდა, უარი ვთქვი. მივხვდი, რომ შეიძლებოდა ჩვენს ურთიერთო ბაში რაღაც ბზარი გაეჩინა და ნე გატივი მოეტანა, ამიტომ დავთმე. მართალი გითხრათ, დიდად პრ ეტენზიული არ ვარ, თუმცა კომფ ორტი მიყვარს და საქმესთან მიმა რთებაში ძალიან მომთხოვნი ვარ. ამ შემთხვევაში კომპრომისზე არ მივდივარ. რაც შეეხება ჩემს ოჯ ახსა და პირადს, ფაქტობრივად, ჩემი პირადი ცხოვრება დახურუ ლი თემაა საზოგადოებისთვის. პი რადი ცხოვრება არის პირადი და ის ზომიერად უნდა იყოს დაცული. – შეგიძლია, დღეს თქვა, რომ მაქსიმუმი გააკეთე და მიიღე ცხ ოვრებისგან? – დღევანდელი გადმოსახედ იდან თუ ჩემს განვლილ ცხოვ რებას გადავხედავთ, ცოტა არ გამიკეთებია ნამდვილად. მაგრამ ვფიქრობ, რომ მთელი ცხოვრება წინ მაქვს და მინდა, რომ ჩემი და ნარჩენი ცხოვრებაც საინტერესო და ნაყოფიერი იყოს. კმაყოფილი ვარ, თუმცა ჩემი ახალგაზრდობის საუკეთესო წლები ყველაზე მძიმე პერიოდში გავიარეთ მე და ჩემმა თაობამ, უმძიმეს მდგომარეობაში იყო ჩვენი ქვეყანა, მორალურად ვიყავით დათრგუნულები. კარგი იქნებოდა, 19-20 წლის ვყოფილ იყავი და მაშინ მომხდარიყო ეს ყველაფერი, რაც ახლა ხდება. რა ღაც-რაღაცებს უფრო სხვანაირ ად გავაკეთებდი, თუმცა ყველაზე მძიმე პერიოდში შევდგი ფეხი ქა რთულ სცენაზე და მაშინაც კი რა ღაცას ვახერხებდი. ეტყობა, ჩემი ხასიათი მაძლევდა სტიმულს. მამულიჩა ლელას ცხოვრებაში „მამულიჩას გამოჩენამ დიდი სტიმული მომცა. რადიკალურად შეცვალა ჩემი ცხოვრება. ის, რა საც პატარა დოზებით და ისე ვა კეთებდი, როგორც შემეძლო, კაცმა სხვანაირად გააკეთა. უკვე დაცული ვიყავი. მარტო ქალი ძნ ელია. ვიღაც ასე გიყურებს, ვიღაც ისე, ვიღაც სერიოზულად აღგიქვ ამს, ვიღაც – არა... როდესაც კაცი გყავს გვერდში, ადამიანი, რომე ლიც გიცავს, ეს უკვე ძალიან დი დი პრივილეგია და ფუფუნებაა. ასე რომ, ჩემი ცხოვრებისთვის მამულიჩა აუცილებელი იყო... ძა ლიან კარგი ადამიანია, ჯანსაღი ურთიერთობა გვაქვს. გვიყვარს ერთმანეთი, ვკამათობთ კიდეც, ვჩხუბობთ, ვთანხმდებით, ვიცი ნით, ძალიან ნორმალურად ვცხო ვრობთ. არაფერი გადამეტებული. უბრალოდ, ძალიან კარგი თანხ ვედრაა ჩვენ შორის, კარგად ვართ“. ლელასა და მამულიჩას ცხ ოვრებაში სხვა სიახლეც არის. ვარსკვლავების სახლში რემო ნტი დღე-დღეზე დამთავრდება
„მინდა გითხრათ, რომ ლაღად ვცხოვრობ, მიხარია ცხოვრება და ყოველი დღის გათენება“
და ცოლ-ქმარი საცხოვრე ბლად იქ გადავა. მეგობრ ების მოწვევას, რომლებსაც ისინი ხშირად სტუმრობენ, სწორედ ახალ ბინაში აპ ირებენ. არადა ზოგიერთ მათგანს სტუმრის სტატ უსი ნამდვილად მოეხსნება, მეზობლად იქნებიან, მათ შორისაა: დოი, ავთანდილი, კახა ცისკარიძე, ნატო მე ტონიძე, ნიკა ლომიძე, ნიკო ლოზ რაჭველი, გიორგი უშ იკიშვილი... უმრავლესობა ვარსკვლავების სახლში უკ ვე გადავიდა. ცოლ-ქმარი კი მანამდე ძველ ბინაში ცხოვ რობენ, თავისუფალ დროს მეგობრებთან ატარებენ, სადილად და სავახშმოდ კი კაფეში დადიან... ინტერვ იუც ერთ-ერთ კა ფე ში ჩა ვწერეთ. ბოლოს საუბარში მამულიჩაც ავიყოლიეთ. მამულიჩა: „თავიდან ბე ვრი სიტუაცია გაუგებარი იყო ჩემთვის, შოუბიზნესი საქართველოსთვის მაინც უცხო ხილი გახლდათ. ცო ტა სხვანაირი მეჩვენებოდა და იმ ადამიანებს, რომლებიც შოუბიზნესში იყვნენ, როგორ გითხრათ, ცოტა სხვა თვალ ით ვუყურებდი. მაგრამ მერე ნელ-ნელა ლელამაც ცოტა ხელი შემიწყო და სხვანაირ ად დავუწყე ყურება. დღეს ამ ბიზნესს ჩემს ბიზნესად მივი ჩნევ. ძალიან საინტერესო ად ამიანები არიან...“
„აუხდენელი სურვილების მეტი რა არის, უბრალოდ, რეალობასთან უნდა იყოს ახლოს, ამიტომ ყოველთვის იმ რეალობაზე ვოცნებობ, რაც შეიძლება, რომ ახდეს“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„სიტყვა ცოლი ცოტათი მაღიზიანებს“ – ლელა, პირველ რიგში, ძალიან კომფორტული ადამ იანია ჩემთვის, უფრო – ძალი ან ახლო მეგობარია, ჩვენ ერ თმანეთს აბსოლუტურად ყვ ელაფერში ვენდობით. გვაქვს ჩვენი საქმე, არ ვეჭვიანობთ დიდი დოზით ერთმანეთზე, ეს არის ყველაზე მთავარი. თუ შენს მეორე ნახევარს არ ენდე, გაგიჭირდება... ამ ქვეყ ანაზე არ მეგულება ადამიანი, რომელიც მეორეზე რაღაც პატარა დოზით არ ეჭვიან ობს, მაშინ დებილი უნდა იყ ოს. ეჭვიანობასაც კარგი გა გებით ვამბობ. ვინმეზე კი არ ვეჭვიანობ, საერთოდ... შე იძლება დრო გაკლია მასთან ურთიერთობის, უფრო მეტი გინდა, ზოგჯერ გინდა, რომ სულ ერთად იყოთ... – ამბობენ, რომ პირველ მეუღლეს ლელას სიყვარ ულის გამო დაშორდით, ეს მართალია? – არ ვიცი, რა ჭორები და დის და რო გორ, მა გრ ამ რე ალობაში მე და ჩემი პირველ მეუღლე, რომელიც ძალიან კარგი ადამიანია და დიდ პა ტივს ვცემ, ძალიან პატარები ვიყავით, როცა შევუღლდით. დაახლოებით 7 წელი ვიცხ ოვრეთ ერთად, ნიკოლოზი გვყავს. სიმართლე გითხრათ, ჩემს ცხოვრებაში ლელას გა მოჩენამ ჩვენი გაშორების პრ ოცესი, ალბათ, უფრო დააჩ ქარა. ამას ვერ მოვიტყუები. თუმცა უკვე გაშორებულები ვიყავით, ლელასთან რომ და ვიწყე სიარული. მაგრამ რო ცა ოფიციალურად მეუღლე მყავდა, მაშინ ლელასთან ჩვ ეულებრივად ვმეგობრობდი. ანუ ვიყავით ძალიან კარგი მეგობრები.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
25
ექიმი ტელევარსკვლავის ცხოვრ დეა თავბერიძე დიდი დრო არ გასულა, რაც ის პი რველად გამოჩნდა ტელეეკრანზე და იმ წუთიდან სუპერპოპულარულია. პროფესიით ექიმს, ქართულ „საპნის ოპერაში“ სრული ტრანსფორმაცია მოუწია. ოთარ ტატიშვილს პირადზე საუბარი არ უყვარს, თუმცა ამჯე რად ჩვენთვის გამონაკლისს უშვებს და ცხოვრების ყველაზე დელიკატურ მომენტებზე, მეუღლესთან ერთად, საუბრობს. ოთარ ტატიშვილი და თიკა სვან იშვილი უკვე 15 წელია, ერთად არიან. სამედიცინო ინსტიტუტში გაცნობასა და დაახლოებას მოსკოვში გამგზავრ ება მოჰყვა, შემდეგ თბილისში და ბრუნება, წლობით ნაქირავებ ბინაში ცხოვრება და ბოლოს ბახტრიონზე, ერთ-ერთი კორპუსის მეცხრე სართ ულზე მყუდრო და პატარა ბინაში დამკვიდრება. ბინა პატარაა, მაგრამ გემოვნებით მოწყობილი, მასპინძელი – ძალიან უშუალო და თბილი. თიკა სვანიშვილი: „ბევრს ჰგონ ია, რომ სასახლეში ვცხოვრობთ, არ ადა ხანდახან, როცა ლიფტი არ არის, მეცხრე სართულზე ფეხით ამოვდი ვართ ხოლმე. 13 წელი ნაქირავებში ვიცხოვრეთ. ეს იყო ისეთი 13 წელი, რომ ვერ აგიწერთ, აბარგებულ-და ბარგებული, მოკიდებული პატარა ბავშვით, ვერ წარმოიდგენთ, რამდ ენი ბინა გამოვიცვალეთ და რამდენი წვალება გავიარეთ. ერთ დღესაც ვთ ქვით – საკუთარი ხომ უნდა გვეღირ სოს როდესმე. მერე აღმოვაჩინეთ, რომ ჩვენი ახლობლები ყიდიან ბინას ბახტრიონზე. ასე მოვხვდით აქ. არ
ადა დადის მილიონი ჭორი, ოთარ ტატიშვილს ზემდგომმა პირებმა გა დაუხადეს კრედიტი, აჩუქეს მანქანა, ბინა... შემიძლია, ყველა მსურველს ვაჩვენო საბუთი, რომ მანქანის ვა ლი და სახლის კრედიტი ჯერ კიდევ არ დაგვიფარავს. ამაზე საერთოდ არ ვლაპარაკობ ხოლმე, მაგრამ დავიღა ლე, იმდენად ხშირად მესმის ეს“. „მომთხოვნი საერთოდ არ არის“ „ოთარის ტრადიციული ქართ ული ხასიათი ჭამა-სმასა და ქეიფში გამოიხატება. დანარჩენში – არა. 15 წელია, ერთად ვცხოვრობთ, თან ის ეთი 15 წელი, რომ ზოგისთვის, ალ ბათ, ეს 35 და 40 წელს უდრის. პირვ ელი წლები ძალიან რთული გვქონდა, მოსკოვში ვცხოვრობდით ერთი თვის ბავშვით, იყო მატერიალური პრობ ლემებიც... გადავლახეთ და ურთიერ თობას არაფერი დასტყობია. ხანდ ახან ვფიქრობ ხოლმე – ქმარია თუ, საერთოდაც, ერთად დავიბადეთ? მეგობრული და ძალიან კეთილია. მო მთხოვნი არ არის, კარგი ქმარია...“ პოპულარული ქმრის ცოლობა „პოპულარული ქმრის ცოლობა სასიამოვნოა. განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც „შუა ქალაქი“ პიკში იყო. ვეუბნებოდი: უბედნიერესი ადამიანი ხარ-მეთქი. ახლაც, როგორი დამწუხ რებულიც არ უნდა მოდიოდეს ქუჩაში ადამიანი, ოთარს რომ შეხედავს, სახე ებადრება. ყველა ეფერება, შენ გენა ცვალეო, ამაზე დიდი ბედნიერება რა
26
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
არის? მეც მოვყვები ხოლმე ამ თბილ დამოკიდებულებაში. მაგრამ რთ ულიც არის რაღაცები. თავიდან იყო ძალიან ბევრი ჭორი. ჯერ საერთოდ არ მოქმედებდა და მეცინებოდა, მე რე ერთი პერიოდი ვღიზიანდებოდი. სულ ერთი და იგივე თემები ტრია ლებდა, მირეკავდნენ, მეუბნებოდნენ, მობილურსა და „ფეისბუკზე“ ათასგვ არ სისულელეს მწერდნენ“. ჭორები ქალებთან დაკავშირებით „მიმტკიცებდნენ, შენ რომ გგონია, სამსახურშია, აქა და აქ არისო... მუ დმივად ასე იყო. საქართველოში რა დალევს „კეთილ“ ადამიანებს. სულ ვეუბნები ოთარს: მთავარია, ისე მო იქცე, რომ ამან ტკივილი არ მოგვაყ ენოს არც მე, არც შენს შვილებს, არც მშობლებს... ერთმა არასწორად გა დადგმულმა ნაბიჯმა შეიძლება მთ ელი ცხოვრება დაგინგრიოს. როცა ადამიანები ამდენი წელი ერთად ცხ ოვრობენ, ეჭვიანობა და ასეთ თემაზე ფიქრი, სისულელეა. მთავარია, რომ ერთმანეთს ვენდობით“. ოთარ ტატიშვილი: „თიკა პროფ ესიით სტომატოლოგია. ოღონდ მე არ მიღებს კბილს, ძალიან პრეტენზი ული ხარო და თავის მეგობრებთან მაგზავნის. ერთმანეთი სამედიცინო ინსტიტუტში გავიცანით, მე ვამთავ რებდი, მერე მოსკოვში ერთად წავე დით. ჯვრისწერა გვქონდა, ქორწილი, ასე ტრადიციული, ნეფე-დედოფლის სადღეგრძელოებითა და ქართულის ცეკვით – არა. ჯვარიც შეუღლები დან 2-3 წლის მერე მეტეხში დავიწე რეთ... ძალიან მაგარია თიკა, უგემრი ელეს კერძებს ამზადებს. ჩემი ცოლი
სნაირ საცივს ვერავინ აკეთებს, შეიძ ლება სუბიექტური ვარ, მაგრამ ახალ წელს თიკასნაირი გემრიელი საცივი ვერსად ვჭამე“. ოთარ ტატიშვილი ურთიერთობა შიც ისეთივე უშუალო და იუმორით სავსე აღმოჩნდა, როგორც ეკრანზე ჩანს. გადატვირთული გრაფიკის გა მო ის ინტერვიუსთვის ძნელად მო სახელთებელია – კლინიკაში ექიმად მუშაობს, რადიო „იმედში“ – ჯაზის „თერაპევტად“, სამედიცინო უნივერ სიტეტში – ლექტორად, სუფრასთან კი თამადაა ბრწყინვალე. თუმცა, რო გორც შევიტყვე, თამადობა მაინცდ ამაინც არ უყვარს, მაგრამ ამბობენ, კარგად გამოსდისო და ამიტომაც ხშირად თამადობს. მჭევრმეტყველ ება არც ჩვენს საუბარს დაჰკლებია. ინტერვიუს ჩაწერისას რამდენიმე წუთით ისეთი შეგრძნება დამეუფლა, თითქოს „შუა ქალაქიდან“ გაუჩინ არებულ ირაკლი ჩხეიძესთან ვიყავი სტუმრად. უბრალოდ, სცენას „შუა ქალაქის“ დეკორაცია აკლდა, სადღ ეგრძელოს – სასმელი და ირაკლი ჩხეიძეს – ღიპი, ტატიშვილმა „შუა ქალაქის“ მერე თურმე 30 კგ დაიკლო. ოთარ ტატიშვილი: „მე ვერ ვატყ ობ, მაგრამ ყველა მეუბნება, გიხდება, წლები მოგაკლდაო. გიხდებაზე არ არის, არაფერი მეტეოდა, ჩემი ჩაცმა სულ პრობლემა იყო. როცა სასწორ ზე დავდექი და 122 კგ აჩვენა, ლამის გული შემიწუხდა. ჯერ დიეტაზე და
ვდექი, მერე ცურვა დავიწყე, ვარჯ იშიც, ახლა ნორმირებულად ვჭამ. ვცდილობ, ერთსა და იმავე დროს, ერთი და იგივე შუალედით ვისაუზმო და ვისადილო. შაბათ-კვირას კი, იც ოცხლე, არ ვიკლებ არაფერს – არც დალევას და არც ცომეულს, მერე მთელი კვირა ისევ ფორმაში ვდგები და ეს მეხმარება წონის შენარჩუნებ აში. სიმართლე გითხრა, მსუბუქად ვარ, თუმცა, გავფრინდები-მეთქი, ასე არაა. უბრალოდ, რაც მომწონს, ის მაცვია. მეგობრებმა იციან, რომ ჩემი ყველაზე კარგი საჩუქარი ჯაზის დისკი ან სპორტული მაისურია. ამიტ ომ, როცა ევროპაში მიდიან, ვაბარებ ხოლმე. მაისური სულ პრობლემა იყო, ჩემს ზომას ვერ პოულობ დნენ. ეს პრობლემა მომეხს ნა. ახლა ზაფხულში ჩემი საყვარელი ნაკრებების მაისურები მაცვია, ოღ ონდ ის, რაც მიყვარს, მადრიდის „რეალის“ ფორმას წამებითაც ვერ ჩამაცმევ“. შუა ქალაქი – „შუა ქალა ქში“ თამაში ჯერ არ მენატრება. არც ისე დიდი ხანი გავიდა. ეს იყო ზუსტად გა თვლილი ნაბი ჯი. გასაგებია, ბევრი ჯერ კი დევ ვერ შეეგუა ამ ყველაფერს, მაგრამ გარწმუ
ნებთ, რომ ყველაფერი ისევ ისე აგორდება და ისევ ისე დაიქოქება, თან ახლა რაღაც ცვლილებებია დაგეგმილი. – ამბობენ, ღლონტებისა და ჩხეიძეების „შუა ქალაქი“ ბევრად რეიტინგული იყოო. – ადრე იმასაც ამბობდნენ, მო გვბეზრდა და აღარ ვუყურებთო. 4 წელი მიდიოდა ეს ყველაფერი. სჯობია, პატარა უკმაყოფილების გრძნობა დარჩეს მაყურებელს, ვი დრე თქვას, ყელში ხართ ამოსულიო. მესმის მაყურებლის, ეს არა მარტო პერსონაჟის სიყვარულია, არამედ მიჩვევაც. თუმცა, სჯობს, დროზე დაამთავრო და ახალი დაიწყო, მა ყურებელიც ნელ-ნელა შეეჩვევა და „შუა ქალაქი“ ისევ აკრეფს. – საახალწლო სერიაში ისევ გა მოჩნდი, კიდევ თუ გიხილავთ? – არ ვიცი, როგორც სცენარისტე ბი გადაწყვეტენ, ისე იქნება. შეიძლე ბა, 10-სერიაში ერთხელ დასჭირდეთ ეს პერსონაჟი და გამოვჩნდე. შეიძ ლება – არა, ვერ გეტყვი... – რაც შეეხება „ღამის შოუს“, რთულია წამყვანობა? – ძალიან საინტერესოა, რაღაც მომენტში აზარტიც მეტია. სულ სხ ვა ფორმატია. გასაგებია, რომ სც ენარისტები აქაც გყავს, გადაცემას ჯგუფი ამზადებს და მარტო ოთარ ტატიშვილი არაა, მაგრამ აქ პასუხი სმგებლობა მაინც შენია, რადგან შენ ჩანხარ, შენ მიგყავს, შენ კითხულობ მონოლოგს, შენ წარადგენ სტუმ
„ვცდილობ, სიკვდილის წინ არ ვინანო რაღაცრაღაცები“...
თიკა სვანიშვილი: „მირეკავდნენ, მეუბ ნებოდნენ, მობილურსა და „ფეისბუკზე“ ათას გვარ სისულელეს მწ ერდნენ... მიმტკიცებდ ნენ, შენ რომ გგონია, სამსახურშია, აქა და აქ არისო“...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რება, როცა კამერა გამორთულია ოთარ ტატიშვილი: „არც ერთ სოციალ ურ ქსელში არა ვარ დარეგისტრირებუ ლი. ვინც წაიკით ხავს ამ სტატიას, მინდა იცოდეს, რომ თვითმარქვი აა ყველა, ვინც ჩე მი სახელით უმეგ ობრდება“...
ოთარ ტატიშვილი და თიკა სვანიშვილი – ექსკლუზიური ფოტოსესიით „პრაიმტაიმისთვის“ არს... ადრენალინია „ღამის შოუ“, აქაც ვგეგმავთ სიახლეებს. სტუმრები, რომლებიც დაამახსოვრდა
– ასეთი არაერთია – კახა ბენდუქ იძე, დათო ტურაშვილი, გრიგოლ ვაშა ძე, ირაკლი ალასანია, „პასიანსის“ ბი ჭები, ზვიად ძიძიგური, ნინო კალანდ აძე... ზვიად ძიძიგური ძალიან გახსნი ლი, თავისუფალი და აბსოლუტურად უკომპლექსო იყო. ჯიგარია, მოკლედ. ყვებოდა, ღადაობდა, მეც მეკაიფა, თა ვის თავზეც იხუმრა და წავიდა. იგივე ალასანია, ზუმბაც... ამ გადაცემის შე მდეგ ძალიან დიდ პატივს ვცემ ამ ად ამიანებს. რასაც ვერ ვიტყვი სხვებზე, რომლებიც ელემენტარულად არ მო დიან, ოპოზიციის წარმომადგენელე ბი. არადა რატომ არ უნდა მოვიდნენ? პოლიტიკაზე ვსაუბრობთ, პიროვნულ შეურაცხყოფას ვაყენებთ ვინმეს თუ რა? ჩვენ, უბრალოდ, ვხუმრობთ ყვ ელაზე – მიშა სააკაშვილზეც, ბიძინა ივანიშვილზეც, ალასანიაზეც... ეს იუ მორისტული შოუა. უბრალოდ, ჩვენ, ქართველებს, გვაქვს რაღაცაზე ტვინი მომართული ავადმყოფურად. – შოუ აძლევს მაყურებელს იმ ის საშუალებას, რომ დაფარული ამოიცნოს და უკეთ შეიცნოს ად ამიანი... – თუ ადამიანი ისეთი გახს ნილია, როგორიც იყო კახა ბე ნდუქიძე, გრიგოლ, ვაშაძე და ისინი, რომლებიც ჩამოვთვალე, მაშინ კი... – რამდენად დამოკიდებუ
ლია სტუმრის გახსნა შენზე? – რა თქმა უნდა, წამყვანზე ბევრი რამ არის დამოკიდებული, მაგრამ არ ის ადამიანი, რომელსაც ვერ გახსნი. მყოლია ასეთი სტუმრები. აქედანაც მომივლია, იქიდანაც, მაგრამ არაფ ერი, შეუვალია. საბოლოო ჯამში, რა ღაცას დაამონტაჟებ და გადაცემას გამოიყვან, მაგრამ შინაგანი დისკომ ფორტი გექმნება. ისეთი ადამიანები გაჭედილან ჩემს შოუში, ვერც კი წარმ ომედგინა, თუ ისინი ხმას ვერ ამოიღე ბდნენ. შეიძლება მეორედ რომ მოვი დნენ, სხვანაირად იყოს, ან პერიოდი ჰქონდათ ისეთი, მაგრამ იმ დღეს ეს არ იყო მათი დღე. – შენ და ვანო ჯავახიშვილი თუ შეხვედრიხართ ერთმანეთს, თუ გი საუბრიათ თქვენს შოუებზე? – რაც ღამის შოუს წამყვანი გავხდი, არა, მანამდე კი – არაერთხელ. მერვე-მეცხრე კლასში მსახიობობა ძალიან მინდოდა – ისე დავამთავრე სკოლა, რომ სა მედიცინო ინსტიტუტის გარდა, სხვა უმაღლესი სასწავლებელი თუ არსე ბობდა, ნამდვილად არ მეგონა. არადა მერვე-მეცხრე კლასში მსახიობობა ძალიან მინდოდა. ჩემს ოჯახში სხვა სპეციალობა არ განიხილებოდა, რაც თავი მახსოვს, სულ მესმოდა, – ექიმი უნდა გამოხვიდეო. რატომ, არ ვიცი. მიმაჩნია, რომ ასეთი მიდგომა არასწო რია, ეს მშობლებისთვისაც მითქვამს, ჩემს შვილებს ასე არ ვეუბნები. – ექიმი გყავდათ ვინმე? – კი, ბებია, ქალბატონი ალექსანდ
რა ფაღავა, საქართველოს დამსახურ ებული ექიმი იყო. სტომატოლოგი ქი რურგი. დედა და მამა – არა. ისე, ტატი შვილები გარშემო, იცოცხლე, ოხრად არიან ექიმები. თან კარგი ექიმები. მოსკოვში – დისერტაცია მოსკოვში დავიცავი, მედიცინის დოქტორი გახლავართ და სამედიცინო უნივერსიტეტის ასოციი რებული პროფესორი. მოსკოვში 6 წე ლი დავყავი, ჯერ ორდინატურაში ვი ყავი, მერე ასპირანტურაში. იყო დარჩ ენის შანსი, ძალიან კარგი ურთიერთო ბა მქონდა იმ ქირურგიის ინსტიტუტის განყოფილების გამგესთან, სადაც ვმუშაობდი, ჩირიკაევთან. უბრალოდ, მოსკოვი არ არის ჩემი ქალაქი, რუსე თში ვერ ვიცხოვრე. ბევრი მეგობარი დავტოვე იქ, ზოგი ციმბირიდან იყო, ზოგი – ინგუშეთიდან, იყვნენ საქართ ველოდანაც. ისინი დარჩნენ, მე – ვერა. – ეს ექიმი კაცი ოდესმე თუ იფიქ რებდი, რომ ბავშვობის ოცნება აგ იხდებოდა და ექიმობას მსახიობობა საც შეუთავსებდი? – არა, ხელი მქონდა ჩაქნეული, აღ არ მეგონა. ყველაფერი შემთხვევით მოხდა. ეს „ღამის შოუს“ ბიჭების და მსახურებაა. მათ გავახსენდი. გავიარე ერთი ტური, მეორე, მერე დამირეკეს, ფორმიდან არ ამოვარდნილხარ და სერიალში გვჭირდებიო. ასე დავიწყე. შემოვრჩი და დავრჩი „ღამის შოუს“ სტუდიაში. ეს ჩემი სახლია, რის გარე შეც არ შემიძლია. კლინიკაში რომ ვა მთავრებ საქმეებს, შანსი არ არის, აქ რომ არ შემოვიარო, ეს ავტომატურად
ხდება. ამ საქმიან კაცს გადაღლილობას ოჯახური სიმყუდროვე და ნამდვილი ჯაზი უნაზღაურებს. მისივე გემოვნებ ით მოწყობილ კუთხეში ჯაზშემსრულ ებელთა უამრავ დისკთან ერთად 1960 წელს გამოცემულ ჯონ კოლტრეინის ვინილის ფირფიტასაც აღმოაჩენთ, რომელიც სპეციალურად მისთვის მე გობარმა დავით გიორგაძემ ამერიკაში აუქციონზე შეიძინა. „როგორი ტიპი ვარ, იცი? ამ სახლიდან აბსოლუტუ რად ყველა ნივთი შემიძლია გაგატა ნო, მაგრამ ეს ფირფიტა რომ წაიღო, უნდა მომკლაო“, – ამბობს... ჯაზის სიყვარული ბავშვობიდან მოჰყვება, მოგვიანებით კი მუსიკა, რომელზეც ასე აფანატებს, ცოლსაც შეაყვარა და შვილებსაც. „ოჯახი ჩემთვის ყველაფერია, ცოლია, შვილებია“ – ამ ეტაპზე ჩემთვის ცხოვრება შვ ილებისთვის ღირს. როცა შვილები კა რგი გყავს, ჯანმრთელად არიან და მა თთვის აკეთებ ყველაფერს, ამაზე დი დი ბედნიერება არაფერია. ცდილობ, შენი შეცდომები არ გაიმეორონ. ბანა ლურია, მაგრამ ასეა. არც შენ გინდა, გაიმეორო ის შეცდომები, რაც გგონია, რომ შენს მშობლებს შეეშალათ. მე მა გალითად, ჩემს შვილს ბევრ ისეთ რა მეზე არ ვსჯი, რაზეც მე ვისჯებოდი, თუმცა რაც არ უნდა თანამედროვეები ვიყოთ, ყოველთვის იქნება მშობლებსა და შვილებს შორის განსხვავება. – როგორც ვიცი, ორი ბიჭი გყავს პირველ ცოლთან, მეორესთან კი ერ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თი გოგონა. – კი, ორი ბიჭი მყავს, ზუკა 19 წლ ის არის, მეორე კურსზეა სამედიცინო ინსტიტუტში. სამედიცინო მენეჯერი იქნება. „კავეენს“ თამაშობს აქტიურ ად. შოთი 15 წლისაა, ნანიკო – 13-ის. ორივე უკრავს, ერთი დასარტყამ ინ სტრუმენტზე, მეორე ფორტეპიანო ზე. მუსიკა გოგოსაც უყვარს, მაგრამ ინსტრუმენტთან ვერანაირად ვერ და ვსვით. სადღეგრძელო დიდ პატივს ვცემ დალაი ლამას, ძალიან ბრძენი ადამიანია. ასეთი გა მონათქვამი აქვს მას: ადამიანები ხშ ირად წირავენ თავიანთ ჯანმრთელ ობას, რომ იშოვონ ბევრი ფული, მერე ამ ფულის უდიდეს ნაწილს ხარჯავენ იმაში, რომ თავიანთი ჯანმრთელობა აღიდგინონო. ამასობაშიო ისე ად არდებთ თავისი მომავალი, რომ ვერ ტკბებიან აწმყოთიო. თანო, არც აწმყ ოში ცხოვრობენ და არც მომავალშიო. ცხოვრობენ ისე, თითქოსო არასდრ ოს მოკვდებიანო და სიკვდილის წინ ნანობენ იმას, რომ არასოდეს არ უც ხოვრიათო. მგონი, დღევანდელობით ტკბობა არის ბედნიერების ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი. რატომ გგონია, რომ 2 წლის მერე უფრო ბედნიერი იქ ნები? მე ვცდილობ, სიკვდილის წინ არ ვინანო რაღაც-რაღაცები. პრობლემა ბევრია, მაგრამ ცხოვრება სხვანაირად არც შეიძლება იყოს... ამ ყველაფრად კი ცხოვრება ღირს, დღევანდელ დღედ ღირს და იმად, რომ ხვალ არ თქვა, გუ შინ რა ბედნიერი ვყოფილვარ და ვერ ვაფასებდიო“. ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
27
„პრაიმტაიმის“
EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE |
my View მარიტა დამენია „საბჭოთა ხელისუფლების თვის მოსახერხებელი იყო, გა ნსაკუთრებით საშიში ადამ იანები გიჟებად გამოეცხადე ბინა. ასე ხომ მათ აღარავინ დაუჯერებდათ. ამ მეთოდის შესახებ მეტ-ნაკლებად ყველა ადამიანისთვისაა ცნობილი, თუმცა დღემდე არ არსებო ბდა არანაირი მონაცემები, რეალურად ვინ გადიოდა იძ ულებით „მკურნალობას“ ფს იქიატრიულ საავადმყოფოში. ამ პროექტის განხორციელ ებაზე ფიქრი პეტრე ბაგრატ იონ-გრუზინსკის ისტორიაზე მუშაობისას დავიწყე. „ხალხ ის მტრებიდან“ რეალურად კიდევ ვინ „მკურნალობდა“ იძულებით ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში? ასეთი მო ნაცემები, უბრალოდ, არ არ სებობდა. პირველ რიგში კი, მათი სახელებისა და გვარებ ის მოძებნა იყო საჭირო. ამის გასარკვევად იმ ადამიანების მონაცემები მოვიძიეთ, ვინც კი 1929 წლიდან 1988 წლის ჩა თვლით ფსიქიატრიული საავ ადმყოფოს სარეგისტრაციო ჟურნალში გაუტარებიათ. ეს სიები საქართველოს შინა გან საქმეთა სამინისტროს არქივმა მათთან დაცულ სი სხლის სამართლის საქმეებს შეადარა. ყველა ის ადამიანი, რომელიც ერთდროულად ფს იქიატრიულ საავადმყოფოშ იც იყო აღრიცხული და „KGB“შიც, პოლიტპატიმარი აღმო ჩნდა. ცემას, შეურაცხყოფასა და გონების დასაქვეითებელი წამლების მიღებას ყველა ვერ უძლებდა. უმეტესობამ სიცო ცხლე სწორედ ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში დაასრულა. ჩვენი რუბრიკის პირველი გმ ირი – თავადი აკაკი მიქელაძე კომუნისტებმა საქართველოს სიყვარულის გამო, გიჟად შე რაცხეს. საერთოდ, ყველა ამ ადამიანის თავგადასავალი უნიკალური და საინტერე სოა. მათ ისტორიებს ჩვენ სულ მალე ერთად შევკრებთ და მკითხველს წიგნის სახით შევთავაზებთ. მანამდე კი „პრაიმტაიმის“ ყოველ ნომე რში საქართველოს ისტორიის დღემდე უცნობ ფურცელს გა დაშლით“.
მე აკაკი მიქელაძე ვარ! 1922 წლის 24 დეკემბერი იდგა. სოფელ კულაშის მოსახლეობა თა ვჩახრილი მიუყვებდა გაყინულ გზ ას, ყველა დუმილს არჩევდა. სიჩუმეს მხოლოდ ბათუმში რუსი ჯარისკაცის ხელით მოკლული შალიკო კანდელ აკის ცოლის, ლიუბას ქვითინი არ ღვევდა, რომელიც ქმრის კუბოს მი ჰყვებოდა. შავი კაბის კალთაზე უკან ადევნებულ ბავშვებს ჩაევლოთ ხელი და აქეთ-იქით გაოგნებული იყურებ ოდნენ. სასაფლაოს რომ მიუახლოვ დნენ, ხალხს მაღალი, თაფლისფე რთვალება კაცი გამოეყო. ოფიცერი აკაკი მიქელაძე ყოფილი თავადი იყო. მან ახალუხიდან ოთხად დაკე ცილი ქაღალდი ამოიღო და გამოსა თხოვარი სიტყვა ხმამაღლა, მთელი სოფლის გასაგონად წაიკითხა. ასეთ სითამამეს არავინ ელოდა: „მოქალაქენო, აჰა, უდანაშაულო მსხვერპლი, ბოროტის ხელით მო კლული, ყველასთვის საყვარელი ადამიანი – შალიკო კანდელაკი. ძმაო შალიკო, შენმა სიკვდილმა თავზარი დასცა არა მარტო შენს ოჯახსა და შენიანებს, არამედ ყველას, ვისაც შე ნი სახელი გაუგონია... ...შენ მოულოდნელად დაეცი ბა თუმში, რუსის ჯარისკაცის ხელით და ეგ მოვლენა დამაფიქრებელია, 28
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
„კომუნის შიზოფრ
ქართული კავალერია თუ ეგ მარცხი იყო, ეგ გაუგებრობა იყო. უსათუოდ დღეს აქ უნდა ყოფი ლიყო იმ დაწესებულების წარმომ ადგენელი, სადაც შენ მსახურობდი. ეს გვირგვინები, რომელიც გიძღვნა შენ იმ შტაბმა, პირადად მე არ მაკმ აყოფილებს, რადგან ჯერ კიდევ ბუ რუსითაა მოცული შენი მკვლელობა. მეიმედება, მე ამ სიტყვაზედ დამაპა ტიმრებენ, მაგრამ მე მაინც ვიტყვი. სიკვდილი შენს მკვლელს, ზიზღი და კრულვა“. გლეხები – სამსონ სტურუა, ან ტონ სტურუა, კოტე კანდელაკი, და თო კანდელაკი და პავლუშა კიკაჩე
იშვილი შეშინებულები ადევნებდნენ თვალს აღელვებულ თავადს. ამის შემდეგ აკაკი მიქელაძემ, თა ნასოფლელებს სთხოვა, შემოწირუ ლობა გაეღოთ შალიკოს საფლავზე პატარა ძეგლის დასადგმელად. ას ევე, შესთავაზათ, შეექმნათ სპეცია ლური კომისია, რომელიც ბათუმის შტაბსა და ჩეკას სპეციალურ წერი ლს გაუგზავნიდა, სადაც შალიკო კა ნდელაკის მკვლელის სასტიკად და სჯას მოითხოვდნენ. ცხადია, მკვლელი არავის და უსჯია, სამაგიეროდ ჩეკას წარმომ ადგენლები 30 დეკემბერს სახლში
მიადგნენ აკაკი მიქელაძეს და ქუთა ისის საგუბერნიო გამოსასწორებელ სახლში გადაიყვანეს. თუმცა მიქელა ძე ამ აზრს შეგუებული იყო და გადა წყვეტილი ჰქონდა, ასე ადვილად არ დანებებოდა. ამიტომაც პოლიტბიუ როს გამომძიებელს, კიკალიშვილს სიტყვას არ არჩენდა. როცა გამწარ ებულმა გამომძიებელმა დაუყვირა, აკაკი მიქელაძე მას დაემუქრა კიდეც. სხვათა შორის, ეს დიალოგი სრული სიზუსტითაა აღწერილი დაკითხვის ოქმში: – ფრთხილად იყავი, კიკალიშვ ილო, შენ სულ მაგ სტოლთან კი არ
იჯდები. – შენ მიქელაძე, გაჩუმდი, თორემ იცოდე, ჩაგაგდებ პადვალში! – მიუგო კიკალიშვილმა. – მე ვარ აკაკი მიქელაძე და შენ პა დვალში ვერ ჩამაჯენ, კიკალიშვილო!ფეხზე წამოხტა თავადი და სცადა, გამომძიებლისთვის დაერტყა. კიკალიშვილმა გადაწყვიტა, მი ქელაძის წინააღმდეგ სხვა მეთოდით ემოქმედა. ის დანაშაულს არ მალა ვდა და გამოსატეხიც არაფერი სჭ ირდა. ახლა მთავარი იყო, საქმე ისე შემოებრუნებინათ, რომ თავადის რევოლუციური განწყობა სხვებსაც
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ახალი პროექტი
EXCLUSIVE | EXCLUSIVE | EXCLUSIVE
სტური რენია“
ქართველი სამხედრო მფრინავები 1921 წელს
EXCLUSIVE
რეპრესირებულები
არ გადასდებოდათ. ამიტომ სიბრაზე მოთოკა და თავადს წყნარად უთხრა: – კარგი, ამხანაგო მიქელაძე, და წყნარდი ახლა და მშვიდად ვილაპა რაკოთ, – შესთავაზა თავადს. მიქელაძე თავისი საქციელით კმ აყოფილი დარჩა, ამიტომ მშვიდად დაჯდა და ჩვენების მიცემა განაგრ ძო. მეორე დღეს კი ეს ამბავი პირის დასაბანად გამოსულმა სხვა პატიმრ ებს უამბო. თან სიცილით დააყოლა: „კიდო რა იცით ამხანაგებო? კუჭუ ხიძე პოლიტბიუროს თავმჯდომარე პარტნოი ყოფილა, შარვალი დამეხა და ჩამოვიდეს ერთი დამიკეროს, უთ ხარით“. მიქელაძე მაშინვე დაასმინეს. პირველ იანვარს ციხის თანამშ რომელმა ქალმა, ნინა კუკულავამ ქუთაისის მაზრის პოლიტბიუროს პოლიტპარტიათა რწმუნებულის, ამხ. ნოე კალანდაძის სახელზე წერი ლი აფრინა, სადაც დეტალურად მო ყვა, დილის ათ საათზე ფანჯარაზე გადმომდგარმა, როგორ გაიგონა, რას უყვებოდა მიქელაძე პატიმრებს პირის დაბანისას... „ტუსაღებმა შეჰყ ვირეს: „სუ, გაჩუმდი, არ გაგიგონონ“, „ქალბატონო ნინა, თქვენ არ დაგვას მინოთო“, – ასე ასრულებს ნინა კუ კულავა თავის წერილს, რომლითაც,
სახალხო გვარდია ფაქტობრივად, განაჩენი გამოუტანა აკაკი მიქელაძეს. საქმეშივე ინახება პატარა ფურც ელი, რომელზეც აკაკი მიქელაძემ ეს ამბავი ლექსად ჩაწერა: „არ მოვწონვარ კიკალიშვილს ჩამომაგდო ბნელ პადვალში იმასა გთხოვთ თუ მე რა ვსთქვი გუშინ დილას ფეხსალაგში“. თავადმა ლექსი არ იკმარა და კი დევ მოძებნა პატარა ფურცელი, რო მელზეც ასეთი წარწერა გააკეთა: `გუშინ რაცა ვსთქვი, დღესაც ვიტყ ვი. გადაეცით კიკალიშვილს, მისი არ მეშინია, ვერ ამომთხრის ენას და კბ
ილებს“. 1 იანვარი 1923 წ. როგორც ჩანს, გადაწყვიტეს, მი ქელაძე გიჟად გამოეცხადებინათ, რათა მისი გამოხტომები სერიოზ ულად აღარავის მიეღო. აკაკი მიქე ლაძეს პირადად მიამართვინეს სპ ეციალური კომისიისთვის, რომ მისი ფსიქიკური მდგომარეობა შეემოწ მებინათ. მიზეზად კი ის დასახელდა, რომ ოფიცერს ფრონტზე თავში ტყ ვია მოხვდა, რომელიც ვერ ამოუღეს, ამის გამო ნერვები ძალიან ცუდ მდ გომარეობაში ჰქონდა. მსგავსი შინაარსის წერილი დააწ ერინეს 4 იანვარს აკაკი მიქელაძის
დედას ნესტან გიორგაძეს, ხოლო 29 იანვარს ჩეკას ასეთივე წერილი გა უგზავნა დეიდამ – დომინიკა ზურაბ აბაშიძის ასულმა. ეს ქალბატონი წე რილით ადასტურებდა, რომ აკაკი მი ქელაძე ნამდვილად გიჟი იყო. 1923 წლის 13 თებერვალს აკაკი მიქელაძემ პოლიტბიუროს თავმჯდ ომარეს მიმართა წერილით, სადაც ის ითხოვდა, მისთვის დაბანის საშუალ ება მიეცათ: „ვინაიდან თითქმის ორი თვე არ ის, რაც დაპატიმრებული ვართ და ამ ხნის განმავლობაში ტანი არ დაგვიბ ანია, რის გამოც უსუფთაობა ძალიან გვაწუხებს. ციხეს კი არ აქვს საშუ ალება, ამ მოკლე დროში გაათბოს აბანო, ამიტომ გთხოვთ, მოგვცეთ საშუალება, ვისარგებლოთ ქალაქის აბანოთი“. აკაკი მიქელაძემ ციხეში ექვსი თვე გაატარა. იქიდან კი გიჟის სტატუს ით გამოუშვეს. სამაგიეროდ საქმეში დარჩა მისი ლექსები, რომელსაც მი ქელაძე „სევდიანის“ ფსევდონიმით წერდა: „მრავალტანჯული სამშობლოს თავზე კვლავ აიშალა შავი ღრუბლები, არაბთა ჯარი, მკვლელი სტუმრე ბი“. რას აკეთებდა აკაკი მიქელაძე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
1923 წლიდან 1930 წლის ჩათვლით, უცნობია, თუმცა 1930 წლის 10 თე ბერვალს ის ფსიქიატრიულ კლინიკ აში დააწვინეს, დიაგნოზით – დეგე ნერატიული ფსიქოზი, იგივე ალცჰ ეიმერის დაავადება. თუ სამედიცინო კუთხით შევხედავთ, ეს ნელა პროგრესირებადი ტვინის დაავ ადებაა, რომელიც ნერვული უჯ რედების რეგენერაციის შედეგად ვითარდება და ძირითადად მოხუ ცებს ემართებათ. ეს დაავადება ჭკუასუსტობასა და ინტელექტის დაქვეითებას იწვევს. სჭირდა თუ არა აკაკი მიქელაძეს დეგენერატი ული ფსიქოზი რეალურად? ახლა ეს ძნელი დასადგენია, თუმცა მისი წარსულიდან გამომდინარე, დიაგ ნოზი რეალურად ის განაჩენი იყო, რომელიც შეურიგებელი ხასიათის გამო, მას საბჭოთა ხელისუფლებ ამ გამოუტანა. რა ბედი ეწია ამის შემდეგ აკაკი მიქელაძეს, უცნო ბია. ცნობილია მხოლოდ ის, რომ მას მემკვიდრეები არ დარჩენია. აკაკი მიქელაძის გარეგნულ მო ნაცემებზე კი მხოლოდ სიტყვიერი ინფორმაცია შემოგვრჩა; სიმაღლე – საშუალოზე მაღალი, მოგრძო სახე, შავი თმები, თაფლისფერი თვალები, შავი, ძირს დაშვებული ულვაშები... ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
29
დუეტი „ჯორჯია“ განსხვავებული ამპლუით ეგვიპტეში დასვენების „ჯორჯიამ“ შემდეგ, დუ ახ ე ებაზე დაიწ ალი გეგმების განხორც ტმა ყო ფიქრი. ამ იელ ჯერ პლუით უნდათ წარსდგნენ დ ად ახალი ამ გადაიღონ. ა ახალი კლი პიც მაკა ზამბახ ახალი სიმღერ იძე: ძალიან ბევრი გეგმები ის ჩაწერას ვა გვაქვს. პი სტილში. გვინ და, რომ სხვა რებთ, განსხვავებულ ამპლუაში წარ ოთ თავი. ქარ მოვ თუ და გვინდა კლი ლი სიმღერა იქნება აუცილ აჩინ პი გადავიღოთ ე . ახლა დავიწყე ბლად ფიქრი და 2 თვ თ ამაზე ეში, ალბათ, გა ნვახორციელე ბთ.
„თბილისი ლაივი“ სიცრუის დეტექტორით
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ანსამბლი „სუ ის წინ უკრაი ხიშვილები“ ცოტა ხნ ნა მემორიალური ში ძველი კლასიკური პროგრამით წა ყოველდღიურ ვიდნენ. ი კონცერტებ ის შემდეგ საქართველოშ ი დაბრუნდებია თვე-ნახევრის შემდეგ ნ და სულ ახა ლ პროგრა მაზე დაიწყებ ენ მუშაობას. „სუხიშვილ ების“ სამომა ვლო გეგმები თ დარჩენილმა თეა დარჩიამ ბილისში ლოდ“ გაგვიმხ „საიდუმ ილა. თეა დარჩია: ახლა ანსამბლი ჯერ მოგზაურობაშია. ძველი პროგრამა უკრა ინას 10 წელია არ უნახავს და შოკში არიან. რომ ჩამოვლენ, განმეორებით, ალბათ, სამი სოლო კონცერტი გვექნება, რომ ქა რთველებმა ერთმანეთი არ დახოცონ, რადგან ვერ მოახერხეს კონცერტზე მო სვლა და ბევრი ნაწყენი დაგვრჩა. მერე, სულ ახალი პროგრამა გაკეთდება. და კონსერვდება მემორიალური პროგრა მაც, „ასა ფართიც“ და სულ ახალ პროგ რამას სიმფონიურ ორკესტრთან ერთად გავაკეთებთ. ნამდვილი სასწაული, ქა რთული ბალეტ-მოდერნი იქნება“.
3 თებერვალს კომპოზიტ ორმა მაია კაჭკაჭიშვილმა დაბადების დღე „მისონში“ აღნიშნა. არაფერი დაუგეგ მავს. შოუბიზნესის - მომღ ერალმა, კომპოზიტორმა, დი ზაინერმა თუ „ტელევიზიონ შიკმა“ მეგობრებმა იუბილა რს დაბადების დღე მიულოც ეს. ამ დღეს ტრადიცია აქვს. დილით აუცილებლად ცუდ ხასიათზე უნდა იყოს. მერე ნელ-ნელა გუნება გამოუკეთ დება და საღამოს კარგ ხასი ათზე დგება. „ყველაზე გა მორჩეული დაბადების დღე მაქვს, იმიტომ, რომ ყველაზე
თიკო სადუნიშვილი დუბა იდან გარუჯული და გამხდარი დაბრუნებულა. ახალი ეთერის თვის ემზადება, სადაც, გაგვიმ ხილა და სიცრუის დეტექტორს იყენებს. „რუბრიკებს ვამატებთ. ჭო რების გადამოწმება გვექნება. დიდი დოზით გარეთ გადავიღე ბთ სიუჟეტებს. სტუდიაში სტ უმართან გვექნება ათი ბლიც შეკითხვა დეტექტორის თანხ ლებით. უხერხული, მაგრამ უწ ყინარი შეკითხვებით“. 30
„სუხიშვილები“ ახალი ქართული ბალეტ მოდერნისთვის ემზადებიან
ბევრი მეგობა რი დავპატიჟე. ძალიან მაგა რია, რომ ვცხო ვრობ, მიხარია. მთავარია შინა განად იყო ახალგა ზრდა, თორემ წლებს მნიშვნ ელობა არ აქვს“.
მაიკოს და ლევან ლაზარიშვილს ტყუპები - შვიდი წლის ზუკა და და თუნა ჰყავთ. დღეს ლევანი და მაიკო ერთად აღარ ცხოვრობენ, თუმცა ის ინი მეგობრობას განაგრძობენ. ერთ წელია ლევანი ყაზახეთშია, კონტრა ქტით მღერის. ერთ თვეში ისევ უკან მიდის.
ეკა მამალაძემ სასცე სოლო კონცერტით აღ ლარმონიის დიდ დარბ ლტურის სამინისტროს ხელოვნების საღამოებ ართა. მომღერალი ამ კ ანს ემზადებოდა, თავი მაყურებელს 19 სიმღერ მასთან ერთად, თბილის სტრი (ვახტანგ კახიძის ხ ნი ბრეგვაძე და ნატალი საღამოს ეკა მამალაძის და კომპოზიტორებიც დ დასთან და შვილთან ერ კი, საკმაოდ ემოციური ეკა მამალაძემ, ნანი ბრე თელაძემ დაასრულეს, რ ხიძე და ნანი ბრეგვაძე ა ბისზე მისი საყვარელი გოვ, შავთვალა“ გამოვი
ეკა მამალაძე
ნახევარი ვემზადებო აუდიტორიის წინაშე ნიშნა, რომ ძალიან აკ მე თვითონ მიჭირს ჩ ნცერტს ვინც დაესწ შემოდიოდნენ ჩ
„ნელ-ნელა მთანხ დათუნა სულიკაშვილ ხნის, სტუდენტობის დ ბარი აღმოჩნდა. „მინდა რგი სიმღერების შექმნ საუკეთესო ვუსურვო. ბ ანამშრომლია. პიჯაკე რავს არ ეტ თა ცებ ამბო ამ, ბოლ ნელ-ნელა მთანხმდება
„მაიკო ძალიან დი მუსიკაა“ ლილიკო ნემსა ძალიან მაგარი დაბა ბის დღეა, ყველა ერთ ვართ და ერთმანეთს ვეხუტეთ. მაიაკო ჩე
მაია კაჭკაჭიშვილი 31 წლის გახდა რატი დურგლიშვ ილი: მაიას „კაჭო“ ლელა წურწუმიამ დაარქვა და იმ ის მე რე სულ ასე ვე ძახით. დაახლოებით 16 წელია ვიცნობ და მისი ყველა ნაბიჯის გამზია რებელი ვარ. ყველასგან გა ნსხვავებული მეგობრობა იც ის. სუ ლს და გუ ლს მო გცემს. რაღაცნაირი გოგოა, კოლორიტული. მიყვარს და ბევრ ადამიანს უყვარს.
ლევან ლაზარიშვილი: მე და მაია შე მოქმედებითად სულ ერთად ვიქნებით. გუ ლით და სულით ვულოცავ. ყველაფერ კარგს ვუსურვებ. პირველ რიგში შემოქმედებით წინსვლას. თავისი შესაძლებლობე ბის მაქსიმუმი გაეკეთებინოს და მსოფლიოსთვის ბევრი კარგი სი მღერა ეჩუქებინოს. მიყვარს მი სი „მატირე“, „თავს ამარიდებ“, რომელიც თავის დროზე მე დამიწერა. ახლა ამ სიმღერას „ა სტუდიო“ მღერის. - რა აჩუქე? - კეთილი სურვილები.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ენო მოღვაწეობის 30 წელი ღნიშნა. „ხმა გულისა“ ფი ბაზში 2 თებერვალს, კუ ს პროექტის „ქართული ბი“-ს ფარგლებში გაიმ კონცერტისთვის დიდხ ისი რეპერტუარიდან კი რა შესთავაზა. სცენაზე, სის სიმფონიური ორკე ხელმძღვანელობით), ნა ლია ქუთათელაძე იდგნენ. ის კოლეგები, მუსიკოსები დაესწრნენ. ეკამ დუეტები დე რთად შეასრულა. კონცერტი ი სიმღერით „მიზეზს ვეძებ“, რეგვაძემ და ნატალია ქუთა რომელსაც ადრე ჯანო კა ასრულებდნენ. მომღერალი სიმღერითაც -„გოგოვ, გო იდა.
ე: ამ კონცერტისთვის თვეოდი, ძალიან ძნელია ამხელა გამოსვლა და ყველამ აღ კადემიური კონცერტი იყო. ჩემს თავზე ლაპარაკი. კო წრო, აღფრთოვანებულები ჩემთან და მილოცავდნენ.
ხმდება“ ლიც მაიკოს დიდი დროინდელი მეგო ა წარმატება, კა ნა და ყველაფერი ბევრჯერ გვით . კაბები და ები შემიკე ს მისთვის. არ ის პრ ტე ნზ იუ ლი. ამამ რაღა ბზე უარს ობს. მაგრ ლო დროს, ა. დი
აძე: ადე თად ჩა ემი
1
ს
ივანა მილაის პირველი ქართული კლიპი ეკა მამალაძე 30 წელი სცენაზე
მომღერლის ივანა მილა ცოტა ხნის წინ უკრაინელიდიკო ტატიშვილის ჩაწე ნო და ის, დათუნა მგელაძისა ას („ია, ლიუბლუ გრუზინა“) რილ ერთობლივ სიმღერ კაჭკაჭიშვილის სიმღერაზე უკვე კლიპიც აქვს. მაიკოორაშვილმა ორ ღამეში გა კლიპი რეჟისორმა ზაზა ც ორიგინალურად მოეწყო. დაიღო და პრეზენტაცია nce-ში, ივანა მილაიმ მე ა 2 თებერვალს, Cafe' De Fra დენიმე სიმღერა შეასრულ გობრების წრეში ჯერ რამაციაც მოაწყო. ავთანდილის ტ ნ ე ზ ე პრ იკოს და მერე კლიპის ბილმა მომღერალმა ნოდ საღამოს კაბაში გამოწყო ერა. „ჯეოსტარელები“ ეგვი და დათუნას გარეშე იმღიან წასულები და საღამოს ვერ პტეში დასასვენებლად არ France-ის პარალელურად, სა დაესწრებოდნენ. Cafe' Deდაცემა „პროფილშიც“ გაიმართა. ტელევიზიო პრემიერა გა ედ ივანამ ყოფილი სპორტსმენი ქართველი მამაკაცის სახ საიმიჯო ფოტოსესიებიც მასთან რით საქა რატი წითელაძე აარჩია და ტაციამდე ივანამ შამპანუ ერთად გადაიღო. პრეზენ დალია და „თქვენ გენაცვალეთო“ ლო ე მამაკაცს რთველოს სადღეგრძ ნმე კონკრეტულ ქართველ მიმართა ქართველებს. ვივის სიმღერაში, ივანამ საიდუმლოდ გულისხმობს თუ არა თა ეზენტაცია კი მალე უკრაინაშიც იგ დატოვა. ახალი კლიპის პრ ეგმება.
იუბლიუ „ია, ლზ “– გრუ ინქავენ ანუ, „თ ეთ“ გენაცვაანლ ივ ა ან მილაისგ
მეგობარია. ასაკობრივად კარგი პერი ოდი აქვს. ვიცი, კიდევ ბევრს გააკეთებს. მაიკო ძალიან დიდი მუსიკაა. ძალიან ნი ჭიერია. „ჩუმად მინატრე“ ნინი ბადურაშვილი: ბე დნიერი ყოფილიყოს მთელი ცხოვრება. ამას იმსახურებს. გამოცდილი მყავს, მართლა კარგი ადამიანია. ტურნეე ბში რომ დავდივართ, ერ თად ვერთობით, მხიარუ ლი ადამიანია. მსოფლიო მასშტაბებზე გასული ყოს. მიყვარს მისი „ჩუ მად მინატრე“. ბევრი ჰიტი აქვს დაწერი ლი, მაგრამ ეს ჩემია და განს ა კუ თრ ებ უ ლად მიყვ არს.
აღების პროც ზაზა ორაშვილი: გად , რადგან საახალ ესი საკმაოდ მძიმე იყო დით. ივანაც და ბ ე ღ ვი წლო პერიოდში ღონისძიებებით ბიჭებიც საახალწლო თადერთი თავი ერ ი. ლ უ ბ იყვნენ დაკავე ე, დაქანცულებმა სუფალი დრო იყო ღამ ი ღამე გავათე ორ ა მ ბ ე ლ და გადაღლი გვეღო. შეიძლე ა ნეთ, რომ ეს კლიპი გად ლია ამის თქმა, უ ხ რ ე უხ ა ტ ბა ჩემგან ცო ოფილი ვარ შე ყ ა მაგრამ, მე პირადად, კმ მ მაყურებე რო ვს, ქ მა დი ე დეგით და იმ ფილი იქნე ო ყ ა კმ ლიც ისეთივე ებითი ბა, როგორც შემოქმედ დროს ის ბ ე ბ ე ღ ა დ გა . ჯგუფი რხუ ე უხ იყო შედარებით საც ლ ე მ რო ც, ი ბ ე რ დ ლი კა თუ ი, დ ბ ე დ ვ კლიპში ვერ ჩა თ ე ას ა ც რო ა, ი რ ა ვ ა მთ მცა როს პროდუქტს ქმნი, ოქ არ ა, ვ ც ი და დი ე ლ ა შუ გა ის და ო ბ რ გადააჭა აკეთო, რაც ჩაფი ქრებული გაქვს. რაც მთავარია, კლიპი ვულგ არ არული არის.
ივანა მილაი: ძა ლიან მომწონს თბ ილისში მუშაობა და მიხარია, რომ ეს კონცერტი დღეს შე დგა. ჩემი სითბო, პო ზიტივი და სიხარული, ბოლომდე გავუზიარე ქართველებს და იმედი მაქვს, რომ ამ სიხარუ ლს ჩემთან ერთად ყველა გაიზიარებს. ჩემთვის ეს მერვე კლიპია, საქართ ველოში პირველი. მჯერა, რომ როგორც ამოტრიალებ ული რვიანია უსასრულობის სიმბოლო, ასე იქნება მერვე კლიპი ჩემი შემოქმედების უსასრულობის ნიშანი. ჩემს პირად ცხ ოვრებას კი მხ ოლოდ ჩემთვის დავიტოვებ.
რატი წითელაძე © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
31
„ეს ყველა დიდი ქართველის ოცნება იყო“ „ივანიშვილს,როგორც პოლიტიკოსს არ ვიცნობ. მისგვერდით ისევ ძველი სახეები გამოჩნდნენ. იმპერიის ძლიერ შემოტევას, რომელიც ჩვენს სახელმწიფოებრიობას საფრთხეს უქმნის, თავი უნდა დავაღწიოთ“
„პოზიტიური ნამდვილად ჭარბობდა“ ზურაბ ლეჟავა მხატვრობამდე მს ახიობი იყო. ათლეტური აღნაგობის სიმპათიურ ლეჟავას ნათამაშევი აქვს ფილმებში: „არსენა“, „გიორგი სააკაძე“, „ქეთო და კოტე“, „მალახოვის ყორღ ანი“, „მწვერვალთა დამპყრობნი“. თუ რმე მარჯანიშვილის თეატრშიც თამა შობდა და სპექტაკლში საკუთარ სი მღერას ასრულებდა. ასეთი კარიერის მიუხედავად, სამხატვრო აკადემიაში ჩააბარა. წლების მანძილზე მხატვართა კავშირის თავმჯდომარე და სამხატ ვრო აკადემიაში სამრეწველო გრაფ იკის კათედრის გამგე გახლდათ. „მამა ჩემთვის ავტორიტეტი იყო. ვმეგობრო ბდით, თუმცა გარკვეული დისტანცია მქონდა, რადგანაც მის მნიშვნელოვნე ბას ვაღიარებდი. ყველა ადამიანი გა ნუმეორებელი და განსაკუთრებულია, მაგრამ მამა ძალიან სოციალური იყო. სრულიად სხვადასხვა წრის ადამიანე ბთან ჰქონდა ახლო, მეგობრული ურ თიერთობა. საზოგადოების თავისებურ მაკავშირებლად აღიქმებოდა“. ლეჟავების სახლში მხატვრები, არ ქიტექტორები, მწერლები იკრიბებოდნ ენ. „ეს იყო ერთგვარი კლუბი, კულტ ურული კერა. ადამიანის ბუნებას წარსულისადმი სენტიმენ ტალური დამოკიდე ბულება ახასიათებს, მაგრამ ჩემს ბავშვო ბაში პოზიტიური ნა მდვილად ჭარბობდა“. სამხატვრო აკადემ იაში პედაგოგად 80-ია ნი წლების დასაწყისიდან მუშაობს. ხელოვნებათ მცოდნეებს და მხატვრ ე ბ ს ვიზუალურ ფოლკლორს, 50-60-იანი წლების ფერწერას, ბაროკოს ეპოქ ის ხელოვნებას ასწავლის. ოც წელზე მეტი ხნის მუშაობის შედეგია ალბო მი - „კოლხური ოდა სახლები რაჭაში“ , რომელიც კულტურის სამინისტროს (ნიკა ვაჩეიშვილის დამსახურებით) და ხმარებით 2007 წელს გამოიცა. ალ ბომში წარმოდგენილია ტრადიციული ხალხური ხუროთმოძღვრების მნიშვნ ელოვანი მემკვიდრეობა, რომლის კე რა იყო რაჭა. ალბომში ზურაბ ლეჟავას ნახატებიც არის. „მესხეთ ჯავახეთში ისეთი ძეგლებია დაცული, რომელიც მსოფლიო კულტურული მემკვიდრეო ბის მეტად მნიშვნელოვანი ნაწილია. ის შესაძლებლობას იძლევა ჩვენში კუ ლტურული ტურიზმი მაღალ დონეზე განვითარდეს. ვიმედოვნებ, რომ დარბ აზებზე ისეთივე კატალოგი გამოიცემა, როგორც რაჭის ოდებზე“. პოლიტიკა „ხელოვნება შეიძლება ილუსტრაც იულად პოლიტიზირებული იყოს. მაგრ ამ არანაკლებ მნიშვნელოვანი არის ის, რომ ხელოვნება კულტურულ პოლი
32
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
EXCLUSIVE
თამარ გონგაძე ხელოვანების ოჯახში თითქოს კე დლებიც სხვანაირია. სხვა აურა მოდის და ფანჯრებიდან ქუჩაც სხვანაირად ჩანს. ჩემი რესპონდენტი, ხელოვნებ ათმცოდნე სამსონ ლეჟავა, მხატვარ ზურაბ ლეჟავას შვილია. ზურას მა მა კი, პოეტი და საზოგადო მოღვაწე, პლატონ ლეჟავა, ცნობილი სიმღერებ ის - „საქათმეში შეპარულა მელასა“ და „გიმნაზისტი, გიმნაზისტკას“ ავტორია. ეს სიმღერები იმდენად აღიარებული იყო, რომ ხალხურად მიიჩნევდნენ. პლ ატონი გრიგოლ რობაქიძისა და ვანო სარაჯიშვილის მეგობარი და ერთ-ერ თი პირველი ელჩი ყოფილა თურქეთში. სამ წარმატებულ თაობას წყვეტა არც მეოთხე თაობაში ჰქონია - ლეჟავების ოჯახში ეთნო-მუსიკალური ჯგუფი „ლეჟავები დეციში“ სამსონის ვაჟებმა დააარსეს. „თაობებს შორის კავშირი მნიშვნელოვანია. ოთხივე თაობას ჩვ ენი საავტორო ნამუშევრები გვაქვს. ახლა ვქმნით თანამედროვე ეთნომუ სიკას. „ლეჟავები დეციში“ მუსიკალურ წრეებში პოპულარულია. უკვე სამი დი სკი გამოვუშვით“. საინტერესოა ასეთი ხელოვანის დამოკიდებულება დღევან დელობასთან დაკავშირებით. ჩვენ პო ლიტიკას შევეხეთ.
სამსონ ლეჟავა მესამე თაობა ხელოვანების ოჯახიდან ტიკურ ძალად იქცეს. პოლიტი კა და კულტურა ერთმანეთისგან გამიჯნულად არ უნდა წარმოვი დგინოთ. ხელოვანის დანიშნულ ება არა მხოლოდ სოციალური პრობლემების წარმოჩენა და გა მძაფრებაა, არამედ მარადიულ ღირებულებებზე ორიენტირება. პოლიტიკური ასპექტი შეიძლება უფრო შეფარულად იყოს, მაგრამ სიღრმისეულად დიდ სივრცეებზე გადიოდეს. „გერნიკაში“ პიკასომ პოლიტიკურ სიმძაფრეზე თავისი რეაგირება მოახდინა. ვიეტნამის ომის შეწყვეტაში საკუთარი როლი ითამაშა ჰიპების მოძრაობამაც და „ბითლზის“ შემოქმედებამაც. ჩვ ენს საზოგადოებაში დიდი როლი ეკისრება ეკლესიას, რომლის კარი ყველასათვის ღიაა. ჩვენი პატრია რქის მოვლენებისადმი ბრძნული
დამოკიდებულება სიტუაციის და ბალანსებას ნიშნავს. ყველა მისი სულიერი შვილია და ის საზოგა დოებას დაპირისპირებულ ძალე ბად ვერ დაყოფს. სულ ერთობაზე საუბრობს. კონფლიქტები იმის გამო ხდება, რომ ჩვენ დიალოგის და ერთმანეთისთვის ყურის და გდების კულტურა გვაკლია. იმის ილუზია აქვთ, რომ რაც უფრო მეტად ხმამაღლა საუბრობენ, მეტ ჭეშმარიტებას ამბობენ. ეს ქაოსია. თანამშრომლობა ბევრად უკეთეს ია, ვიდრე დაყოფა და დანაწევრ ება. ერი ერთობაა. ბიძინა ივანიშვილის ქველმო ქმედებას ვიცნობ და მესიმპათ იურება. ის იყო ანონიმი. ივანიშ ვილს, როგორც პოლიტიკოსს არ ვიცნობ. მის გვერდით ისევ ძველი სახეები გამოჩნდნენ. იმპერიის
ძლიერ შემოტევას, რომელიც ჩვ ენს სახელმწიფოებრიობას საფრ თხეს უქმნის, თავი უნდა დავაღწ იოთ. ამ ხელისუფლებისა მომწონს ის, რომ მისთვის სტრატეგიულია ევროატლანტიკურ სტრუქტურ ებში ინტეგრირება. ეს ყველა დი დი ქართველის ოცნება იყო - ერ ეკლე მეორის, ილია ჭავჭავაძის, მერაბ მამარდაშვილის... რუსული სახელმწიფოს პრობლემას იმაში ვხედავ, რომ ის საკუთარ თავს ეწინააღმდეგება. არჩევანი ვერ გაუკეთებია. ისინიც რომ დასა ვლეთის მიმართულებით წავიდნ ენ, მნიშვნელოვანი იქნებოდა. ოპოზიცია კონსტრუქციული უნდა იყოს და არა ჩასაფრებული. მმართველობასთან ერთად ოპ ოზიცია სახელმწიფოს შენების
თანაშემოქმედი უნდა იყოს. სახე ლმწიფომ შენებაში სერიოზული ნაბიჯები გადადგა. ქართველებს პოზიტიურის დანახვის უნარი გვ აკლია. მოკლედ, დღეს სახიფათო გარემოში ვართ. თითქოს ხომა ლდი ვართ ბობოქარ ოკეანეში და საით მივემართებით, არ ვიცით. პატრიარქი ჩვენი თავისებური ღუზაა. უნდა ვეძებოთ მოკავშირ ეები, ეს მოკავშირე კი დასავლეთ შია. დავით აღმაშენებელი მოკა ვშირეებს ჯვაროსნებთან ეძებდა. რომ არა ჩვენი ბერებისა და ჩვენი პატრიარქის ლოცვა და რომ არა მისი ვაჟკაცური ნაბიჯე ბი, საქართველოს ძალიან გაუჭ ირდებოდა. საქართველოს ღვთის იმედი და სასოება ახასიათებს. ეს ორიენტირი არასდროს უნდა და ვკარგოთ“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
8 აგვისტოს ცხ ინვალის მისადგ ომებთან იყვნენ გა ნლაგებულნი. ტანკი აუფეთქდა და ეკიპ აჟიანად ამოვარდა კან ტუ ზი რე ბუ ლი. საავიაციო დაბომბ ვა გაგრძელდა და ბრძოლის ველიდან ვეღარ გამოაღწია. წინა დღეებში მე გობრებისთვის უთ ქვამს: ,,რუსები ვერ მოგვერევიან თუ სა ავიაციო არ გამოიყ ენესო~ – საბედისწ ერო მისთვის სწორ ედ მტრის საავიაც იო იერიში გახდა. თამთა ხურციძე (და): `შოთა ქუთაისში 1980 წლის 19 მარტს დაიბადა. 1997 წელს დაამთავრა ვანის რაიონის სო ფელ საპრასიის სკოლა. სხათა შორის, შოთა, მშობლებს ქო რწინებიდან 5 წლის მერე შეძე ნიათ. ჩვენ სამნი ვიყავით. ორი ძმა და ერ თი და. მე ყვ ელ აზე უმცროსი ვარ. აქედან გამომდ ინარე, მისი ბავშვობის შესახებ მშობლების გადმოცემით ვიცი. სკოლაში კარგად სწავლობდა. კარგად იხსენებენ მასწავლე ბლები. ძალიან კეთილი და სხ არტი ბავშვი ყოფილა. ყველა სფეროში ერთნაირად ნიჭიერი. გაწონასწორებული და მშვი დი. პატარა, რომ ვიყავი, სა დმე თუ წავიდოდა კანფეტები მოჰქონდა-ხოლმე. მე მისთვის პატარა, საყვარელი დაიკო ვი ყავი. სკოლიდან რომ მოვიდო დი მშობელივით მეკითხებოდა: - აბა, რა ხდებოდა სკოლაშიო. ის ჩემთვის ძმაც იყო, მეგობა რიც და მშობელიც. ძალიან მე გობრული ურთიერთობა გვქო ნდა. ჩემს სამეგობროსთანაც ერთობოდა-ხოლმე. ჩემს მეგო ბრებს ძალიან უყვარდათ. მხ იარული, ხალისიანი ადამიანი იყო. მოწყენილი შოთა არავის ახსენდება. ჯარის ამბებს სულ ვეკითხებოდი, აბა, რა ხდებამეთქი? თათუშ, ნახე მალე ჩემი ტანკი მეყოლებაო – მპასუხობ და. ჩვენ ძალიან, ძალიან კარგი და-ძმობა გვქონდა. ძმებსაც
კარგი ურთიერთობა ჰქონდათ. 1998 წელს გაიწვიეს სამხ ედრო სავალდებულო სამს ახურში. 2000 წელს, სწავლის პარალელურად, საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში მსახ ურობდა. მას პატრიოტული სულისკვეთება ჰქონდა. მამი სგან გამოჰყვა ეს სულისკვე თება. მამა 1993 წლიდან სა ქართველოს შეიარაღებულ ძა ლებში მსახურობდა.
შოთა ხურციძე
შოთა ბოლოს სოფელში 2008 წლის 30 ივნისს იყო. მა შინ სურათი გადავუღე. თურმე ეს მისი ბოლო ფოტო ყოფი ლა. ჩამოსული რომ იყო მაშინ გვითხრა, 10 აგვისტოს ისრა ელში მივდივარო სამხედრო სწავლებაზე. მთელი თავისი ნივთები ჩაალაგა და წაიღო. მერე შეიძლება ვეღარც მოვა ხერხო ჩამოსვლაო. ომი რომ დაიწყო გვეკონტაქტებოდა და გვაიმედებდა, კარგად ვარო. სხვათა შორის ჩემი მეორე ძმ აც ჯარში იყო, მაშინაც და ახ ლაც მსახურობს. ერთმანეთს ვერ ეკონტაქტებოდნენ. არადა ორივე ცხინვალში იყო, მაგრამ სხვადასხვა პოზიციებზე. 7 აგ ვისტოს მამას ესაუბრა ტექნ იკის მოწყობაზე. წინა ხაზზე ვართ და დედას არაფერი უთ ხრაო. იცოდა, მამა ვაჟკაცურ ად გაუგებდა. მე კიდევ ამაოდ ველოდი მის ზარს... 8 აგვისტ ოს ცხინვალის მისადგომებთან მოხდა ეს ყველაფერი, საავია ციო დაბომბვისას. 19 აგვისტოს კი სოფლის სა საფლაოზე დავასაფლავეთ... ჩემ ი ძმი სგან არაფე რი და გვრჩა ოჯახს, გარ და აკადემ იის ფორმი სა და მისი მობ ილუ რი ტელ ეფონ ისა. ბოლოს რომ იყო ჩამ ოსულ ი ტელეფონ ებ ი გავ ცვ ალ ეთ. ჩემ თვის გან ძი ა ეს ტელ ეფ ონ ი. კიდევ არ მჯ ერა მისი დაღ უპ ვა, ასე მგო ნი ა წასულ ია და მალე მოვა... დე დამ ვაჟკაცუ რად გადაიტანა მისი დაღ უპ ვა. ერთ ხე ლ დე დას უთხ რა, როც ა შოთ ას გა რდაცვ ლი ლ ნათ ლულს, გიო რ გი მარგი ევ ს ტირ ოდა: `დედა, გმი რე ბს არ სტი რიან ო~. დედა არამარტ ო შოთას დასტირის, არამე დ ამ ომში დაღუპ ულ ყვ ელა ვაჟკაცს. ხშირად ამბ ობ ს: `საქ ართვ ელ ოში უცნ ობ ი ჯა რისკაცე ბი არ არსებ ობ ენ ო~. მართლ აც, რომ ასე ა~...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
33
U C L X C E X E E V I E S V U C SI L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C X E E V I ლი X ვიL E აშC S E V ნწურ კი I U ხა E კა S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E ილ S L იკ V ო სუ I U C ხი შვ S L ილ X ი C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E X E E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C EX E V I S U L C VE EX IVE ნიკოლოზ რაჭველი და ნეკა სებისკვერაძე 34
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
მაია ასათიანი © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
I E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E C E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S CL EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I E S EXCLUSI V I U US CL L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X EE V I S U E EმაXმუCლLიჩUა და E EXCLUSIVE EXC L C X E V I E S V I U S L მი შა V ან I U C დღ ულ S L X აძ ე U C E X E CიL`ჯორჯია~ E V I Xეტ E S V I U E Eდუ S L U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X VE EXCLU VE EXCLUSIVE EXC SIVE EXCLUSIVE E V I S U L I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X I XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E X E VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X EE V I S U L C X IVE E
რუსკა მაყაშვილი © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბიჭი ივანიშვილი ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
35
გიორგი წითური
უამრავი საინტერესო ფესტივ ალის მიუხედავად, თავისი მასშტა ბურობით „ოსკართან“ ვერავინ მი დის. ვერ გეტყვით, ეს კონკრეტული შოუს ბრალია, თუ იმ ფინანსური შესაძლებლობებისა, რაც ჰოლივუ დურ კინოს აქვს. უბრალოდ, „ოს კარი“ თავისი უამრავი მინუსის მი უხედავად, თავის სტატუსს მაინც
36
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
არ კარგავს და უამრავი ხელოვანი სთვის სანატრელ ნივთად რჩება. ეს ჩვეულებრივი ლოგიკაა - გაღიარებს ამერიკა, მაშინ გაღიარებს მთელი მსოფლიო, ხოლო ამერიკის გულის მთავარი გასაღები სწორედ მოოქ როვილი ბიძია ოსკარია. რაც არ უნდა უკმაყოფილო ვი ყოთ აკადემიის გადაწყვეტილებით,
იმის იმედი, რომ ახალი ნომინაცი ები მაინც უკეთესი იქნება, მუდამ არსებობს, ეს მსოფლიო „მოსახლ ეობის“ ერთგვარი იდეა ფიქსია. ზოგს იმედი აქვს, რომ აქტუალ ური საავტორო კინო გახდება, ზო გიც ბლოქბასტერის გამარჯვებას უჭერს მხარს, თუმცა ყველაფრის მიუხედავად, „ოსკარი“, ალბათ, ერ თადერთია, ვისაც შეუძლია ორივეს ერთდროულად გაუცრუოს იმედი. ჰოლივუდის გადაგვარების შე სახებ დიდი ხანია მიდის საუბარი, თუმცა ამის სერიოზულად აღქმა უაზრობაა, რადგანაც კონკრეტუ ლი სისტემა როდის არ იყო გადა გვარებული, ვერ გეტყვით, უბრა ლოდ, ყოველთვის გამოჩნდებოდნ ენ რეჟისორები, რომლებიც ყოველ ათწლეულში მსოფლიოს ახალ შე დევრს ჩუქნიდნენ. ამრიგად, რაიმე გადაგვარებაზე საუბარი ზედმეტ ია, როცა საერთო სურათი წლების მანძილზე უცვლელია. უბრალოდ, ამჟამად, ჰოლივუდის ფინანსურმა მხარემ ძალიან დიდი ცვლილება განიცადა, რის გამოც საავტორო კინო უფრო ჩრდილში მოხვდა, რო მელშიც ყოველთვის იყო. რიგით 84 -ე „ოსკარმა“ სიახლის შეგრძნება არ მოიტანა, თუმცა ერ თი რამ უკვე სამუდამოდ დაამტკ იცა - მხოლოდ „ოსკარს“ შეუძლია ყოველ წელს უფრო უაზროდ მო იქცეს და ამის მიუხედავად, მსოფ ლიოში ყველაზე მეტი მაყურებელი ჰყავდეს. გამოცხადებულმა ნო მინაციებმა არა ერთი კრიტიკოსი დატოვა გაკვირვებული, რადგანაც ნომინანტების უმრავლესობა, უბ რალოდ, უაზრობისა და სისულე ლის შუაში ტრიალებს და კინემა ტოგრაფთან არანაირი შეხება არა აქვთ. გასაგებია, როცა ზოგადად წე ლი არ ვარგა, რის გამოც იძულებ ული ხარ ნომინაციებში ცუდიდან შედარებით ნორმალური მაინც აა რჩიო, მაგრამ როცა წლის მანძილ ზე არა ერთი ფილმი გამოდის, რო მელიც თავისი წყობით ზუსტადაც „ოსკარის“ ნომინანტია, მაშინ შენი უაზრო გადაწყვეტილებები მართ ლაც გაუგებარია. მაგალითისთვის, არ შეიძლება ყველა ახალ ნამუშევარზე მარტ ინ სკორსეზეს ნომინირება, იმის მიუხედავად, რომ ბოლო წლების ერთ-ერთი საუკეთესო რეჟისორია. ჩნდება შეგრძნება, რომ სკორსეზეს უფრო ინსტინქტურად უჭერენ მხ არს, ვიდრე ფილმის ღირსებით. ასევე ინსტინქტების დონეზეა განვითარებული მერილ სტრიპის ყოველი ახალი ნომინაცია, მსახიო ბს უკვე შეუძლია აღარ იკითხოს ნომინირებულია თუ არა, რადგან აც წლის მანძილზე ერთხელ მაინც თუ გამოჩნდა ეკრანებზე, „ოსკარი“ ვერ გაუძლებს და ერთ ნომინაციას, მართლაც მშვენიერ მსახიობს, აუ ცილებლად აჩუქებს. უცნაურია ზოგადად „ოსკარის“ ბუნებრივი თვისება, თვალები და ხუჭოს და რომელიმე მსახიობის წარმატებები ისე არ შეიმჩნიოს, თი თქოს ჰოლივუდში რაც ხდება, მას საერთოდ არ ეხებოდეს. მაგალი თისთვის ლეონარდო დი კაპრიო, რომელიც რა მიზეზით არ მოხვდა საუკეთესო მსახიობთა რიცხვში, მხოლოდ „ოსკარმა“ და რაღაც ზე ციურმა ძალებმა თუ იციან. არ გა ხსენებიათ ნომინაციაში, ალბათ, წლის საუკეთესო მსახიობი რაიან გოსლინგი, რომელმაც ასე თუ გა აგრძელა, „ოსკარს“ არაერთხელ აჩ ვენებს ვინ არის ამერიკის ახალი სა მსახიობო თაობის მთავარი წევრი. ყველაზე დიდი უცნაურობა,
რაც წელს „ოსკარმა“ ჩაიდინა, ეს გარი ოლდმანის ნომინირებაა, რომელიც ნამდვილად იმსახურებს „ოსკარს“ ფილმისთის „ჯაშუშო, გადი გარეთ“. უცნაური ის გახლავთ, როგორ მიხვდა „ოსკარი“ ამას, ალბათ, ვინმე ჭკვიან მა უკარნახა - ოლდმანი წარადგინეთ, თავის გასამართლებელი მაინც გექნ ებათო.
მნიშვნელოვანი ფილმი, მოგვწონს თუ არა ის, საერთოდაც არ გახსენებიათ. თუმცა ერთი მადლობა აკადემიას ნა მდვილად უნდა ვუთხრათ - წლის სა უკეთესო უცხოურ ფილმში ნიკიტა მი ხალკოვი არ არის მოხსენიებული, ეს უკვე მართლაც ზედმეტი იქნებოდა. კომპოზიტორი ჯონ უილიამსი „ოსკარმა“ თავის ნომინანტებში ორ
რა დიდი ღირსებისთვის მოხვდა საუკეთესო მსახიობის ნომინაციაში ჯორჯ კლუნი, საერთოდ გამოცანად რჩება, ფილმი „შთამომავლები“ და მისი განსახიერებული გმირი, „წლის ჟოლოს“ უფრო იმსახურებდნენ, ვი დრე ასეთ აღიარებას. კიდევ ერთხელ დააფასა კინო აკადემიამ ვუდი ალენი, რომელსაც უკვე დიდი ხანია აღარ აინტერესებს რას ფიქრობს მასზე ბიძია ოსკარი და მით უმეტეს აღარ ადარდებს, ექნება თუ არა მის ფილმს რაიმე ნომინაცია. „შუაღამე პარიზში“ აკადემიას რომ არ შეემჩნია, მართლაც სირცხვილი იქ ნებოდა, რადგან ვუდი ალენის ბოლო წლების ფილმებიდან, მისი პარიზული მოგზაურობა ნამდვილად გამორჩეუ ლია. რაც შეეხება უცხოურ ფილმებს - რატომღაც ნომინაციებში საერთო დაც არ მოხვდა ლარს ფონ ტრიერის „მელანქოლია“. ჩანს, აკადემიას უბრა ლოდ, რეჟისორის და მისი ბოლო დრ ოინდელი გამონათქვამების შეეშინდა, რის გამოც, წლის ერთ-ერთი ყველაზე
მოცდაშვიდჯერ აირჩია, ამით, ალ ბათ, ყველანაირი რეკორდი მოხსნა. მართალია უილიამსი მშვენიერი კო მპოზიტორია, თუმცა 47 ნომინაცია, ალბათ, მაინც ზედმეტია. ეტყობა აკ ადემიას სურვილი აქვს ახალი გინესის რეკორდი დაამყაროს, სხვანაირად კონკრეტული ფაქტს ვერ ახსნი. რაც შეეხება ნომინირებულ კომპ ოზიციებს, აქ სულ ორი სიმღერა Man or Muppet და Real in Rio, რაც ასევე კურიოზად შეიძლება ჩაითვალოს, რა დგანაც ორივე ტრეკი არაფრითაა გა მორჩეული, რის გამოც მისი გაზრდა მაგალითად ხუთამდე, აკადემიისთვის პრობლემა არ უნდა ყოფილიყო. რიგით 84-ე დაჯილდოება 27 თე ბერვალს გაიმართება და თავისი პო მპეზურობით, კიდევ ერთხელ შეახსე ნებს მთელ მსოფლიოს, თუ ვინ არის დღევანელ კინემატოგრაფში წამყ ვანი. სიმართლისთვის უნდა ითქვას, რაც უფრო დრო გადის, ეს ნაკლებად თუ ვინმეს აღელვებს, ჩანს, „ოსკარის“ ყურებაც მხოლოდ ინსტინქტია და სხ ვა არაფერი.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
“ ი კ ო ლ რ ე „შ სერიალების პოპულარიზა ციამ თავის ლოგიკურ პიკს ჩვენი საუკუნის დასაწყისში მიაღწია, თუმცა სერიალმა, როგორც ცალკე ფენომენმა, დიდი ხანია რაც თავისი გზა დაიწყო. 21-ე საუკუნეში და მტკიცდა მარტივი ჭეშმარიტ ება, რომ კარგად შექმნილი სერიალი, შეიძლება არაფრით ჩამოუვარდებოდეს ხარისხ იანად დადგმულ კინოფილმს, უფრო მეტიც, შეიძლება ჯო ბდეს კიდეც მას.
ახალი სერიალები საზოგადო ებისთვის ხანდახან გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ახალი კინოფილმი, პირველ რი გში, სერიალის მორიგი ნაწილი ყოველ კვირას გამოდის და უმ ეტესწილად ზუსტად იმას გვთა ვაზობს, რასაც მისგან ველით. აღსანიშნავია მეორე ფაქტორიც, მაღალბიუჯეტიან სერიალებში დიდი ხანია, რაც პირველი დონის ვარსკვლავები თამაშობენ, ეს კო ნკრეტულ პროდუქტს ორმაგად მიმზიდველს ხდის. ბოლო ათწლეულის მანძილ ზე საზოგადოებამ არა ერთი მნიშვნელოვანი სერიალი იხ ილა, რომელიც მოსახლეო ბისთვის ძილის წინ მისა ღები პატარა აბი, ერ თგვარი „ნარკოტ იკი“ გახლდათ. ბოლო წლების მანძილზე არ დარჩა ჟანრი, რომელშიც სე რიალების შემქ მნელებს თავისი თავი არ მოესინჯოთ - იქნებოდა ეს ფანტას ტიკა, ფენტეზი თუ კრ იმინალური თემა. თუმცა მათ შორისაც მოიძებნებოდა ისეთი, რომელიც ყველა პარა მეტრით, ერთი თავით უსწრებდა ყველას. მაგალითად, „დაკარგულები“ თავისი საიდუმლო კუნძულით, თუ „შეშლილები“, თავისი ესთე ტიკური მიდგომით ყველაფრის მიმართ. რა თქმა უნდა, აქაც მთავარი ადამიანის გემოვნებაა, მაგალითად, ზოგისთვის „სოპრ ანოს“ ოჯახური გარჩევები იყო ყველაზე მნიშვნელოვანი, ზოგი სთვის კი, ჯორჯ მარტინის შექმ ნილი სამყარო, სერიალში „სამე ფო კარის თამაშები“. ბოლო წლებია სერიალების მაღალი ხარისხი, არჩევანის მა რთლაც დიდ საშუალებას იძლე ვა, თუმცა ბოლო ორი წლის მთ ავარ გამარჯვებად ბევრისთვის მხოლოდ ერთი სერიალი რჩება - „შერლოკი“. ბრიტანული სერიალის წარმ ატება ძალიან ბევრ ფაქტორს უკავშირდება, თუმცა ამის ერთი სიტყვით ახსნა რთული რამ არ ის. მაშ ასე, რატომ გახდა არტურ კონან დოილის მოთხრობების მი ხედვით შექმნილი „შერლოკი“ ეს ოდენ პოპულარული? შერლოკ ჰოლმსის და ექიმი უატსონის თავგადასავლები კი ნემატოგრაფს ყოველთვის იზიდ ავდა, რის გამოც კინოისტორიას არა ერთი ფილმი თუ სერიალი ახსოვს, რომელიც კონან დოილ ის მიერ შექმნილ გმირებს ეხებ ოდა. ბოლოს შერლოკი ყველაზე აქტუალურად გაი რიჩიმ აქცია, რითიც თითქოსდა დროებით ამ ოწურა კონკრეტული თემა. გაი რიჩის შერლოკი კომიქსის მიხედვით გადაღებული მაღალი ხარისხის ფილმი გახლდათ, რო
მელმაც ფილმის კრიტიკოსებიცა და პროდიუსერებიც კმაყოფილი დატოვა. რიჩის ჰოლმსი თამამი ინტერპრეტაცია იყო იმისა, რა საც კონან დოილის მოთხრობები გვთავაზობდა. აღსანიშნავია, რომ ინგლისელი რეჟისორის ორიენტ ირი კონან დოილი არასდროს ყო ფილა, რის გამოც მის მიმართ არ სებული პრეტენზიები, უბრალოდ, უსაფუძვლოა. რაც შეეხება ბრიტ ანელების მიერ შექმნილი „შერლ ოკის“ წარმატებას - სერიალის უმ თავრესი პლუსი ზუსტადაც კონან დოილის მოთხრობები და მის მიერ შექმნილი გმირებია. მთავარი განსხვავება, რაც „წი გნსა“ და სერიალს შორის არის, ეს მოცემული დროა, ახალი შერლ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ოკის ისტორია ჩვენს საუკუნეში ვითარდება, რითიც, რა თქმა უნდა, ორიგინალისგან ძალიან განსხვავდება. თუმცა ის, რაც ამ შემთხვევაში სცენარისტებმა გააკეთეს, მხოლოდ უმაღლესი შექების ღირსია. მათ უბრალოდ, შერლოკი ჩვენს პერიოდში წარმ ოიდგინეს და თან არ დაივიწყეს ის ყველაზე მნიშვნელოვანი დე ტალები, რითიც კონან დოილის გმირები ესოდენ გამორჩეულები არიან. საუბარი არ უნდა, რომ ახალ, ანუ 21-ე საუკუნის შერლოკს, აუცილებლად დასჭირდებოდა მობილური, გამოიყენებდა ინ ტერნეტს და ისარგებლებდა ყველა იმ ხელსაწყოთი, რო მელიც ასე „აკლდა“ მისი წიგნის გმირს. თუმცა ამ „პატარა ნიუანსების“ გა მოკლებით, შეგვიძლია ვაღიაროთ, რომ ახალი შერლოკი ზუსტადაც კონან დოილის ახალი ინტერპრეტაციაა და არა ახალი გამოგონილი გმირი. თუ გაი რიჩისთან ჰოლმსისგან განსხვავებულ პერსონაჟს ვხვდ ებით, სერიალ „შერლოკში“, იმის მიუხედავად, რომ სერიალის ის ტორია 21-ე საუკუნეში ვითარდ ება, გვყავს ნამდვილი ჰოლმსი, რომელსაც ანალოგი არ გააჩნია. სერიალის მთავარი პლუსი ზუსტადაც ის დეტალებია, რო მლითაც ასეთი მნიშვნელოვანია ბრიტანეთის მთავარი გამომძიე ბელი და მისი უცვლელი პარტნი ორი უატსონი. მაგალითად, თუკი წიგნში ექიმი უატსონი შერლოკ ის ამბებს ფურცელზე წერს და ასე აცნობს ხალხს, ფილმში მის გმირს თავისი ინტერნეტ ბლოგი აქვს - ასეთი მაგალითები სერი ალში მართლაც ბლომად არის, რაც ახალ შერლოკს ბევრად უფ რო აქტუალურს და საინტერე სოს ხდის. სტივენ მოფატის და მარკ გა ტისის სერიალი ჰოლმსის კინო ბიოგრაფიაში ახალი სიტყვაა, რომლითაც არა მხოლოდ კონან დოილის ერთგული მკითხველ ები, არამედ ყველა ის ადამიანიც დაინტერესდება, რომლისთვის აც ხარისხიანი სერიალია მნიშვნ ელოვანი. რაც შეეხება მსახიობებს, მათ პროფესიონალიზმში ეჭვი არც სერიალამდე ეპარებოდა ვინმეს, თუმცა ამ შემთხვევაში ბენე დიქტ კანბერბეტჩმა (შერლოკი) და მარტინ ფრიმენმა (უატსონი) ისე ოსტატურად მოახერხეს ჩვ ენს დროში მე-19 საუკუნის გმ ირები გაეცოცხლებინათ, რომ მათი შემყურე ეჭვიც არ გეპა რება - მობილურით ხელში ეს შერლოკ ჰოლმსია, ხოლო ახალ ბლოგს კომპიუტერში ზუსტად აც ექიმი უატსონი წერს. პოპულარული სერიალის ჯე რჯერობით მხოლოდ ორი სე ზონია გამოსული, რომლებშიც სამ-სამი სერიაა, რაც მომავა ლი, რიგით მესამე სეზონის მო ლოდინს უფრო მნიშვნელოვანს ხდის, თუმცა აქ ერთი მნიშვნ ელოვანი პრობლემა არსებობს - სერიალის მთავარი გმირები სხვადასხვა მაღალბიუჯეტიან ფილმებში არიან დაკავებულნი, (მაგალითად, მარტინ ფრიმენი პიტერ ჯექსონის „ჰობიტში“ ბი ლბო ბეგინსის როლს თამაშობს) რის გამოც მესამე სეზონს მხ ოლოდ 2013 წელს თუ ვეღირსებ ით, მაგრამ ისეთი სერიალისთვ ის, როგორიც „შერლოკია“, მერწ მუნეთ, მოცდა ნამდვილად ღირს.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
37
თინა ვარდანაშვილი თავისი ცხ my View თამარ გონგაძე ადრინდელი ქართული ფილმებ ის ყურება მიყვარს. სხვანაირი სი სუფთავე მოდის... „როცა აყვავდა ნუში“ მათ სიაშია. არ მბეზრდება. რეალურ ამბებზე აგებული სასიყვარ ულო სამკუთხედში დატრიალებული ტრაგედია, ლანა ღოღობერიძემ და გია ყანჩელმა მარად ახალგაზრდულ ფილმად აქციეს. ხათუნას როლის შე მსრულებელთან ინტერვიუს ჩაწერა რომ დამევალა, გამიხარდა. მომწონს მისი გმირი - შეყვარებული მეამბოხე გოგონას სახე. თინა ვარდანაშვილს ერთი კვირა ვეძებდი. ის ხომ მსახ იობი არ არის, მოძებნა ამიტომაც გამიჭირდა. ინტერვიუზე წასვლამდე რედაქციაში მითხრეს - იცი, თინას ქალიშვილი ჰყავს გარდაცვლილი... ასეთ დროს რესპონდენტთან მისვლა ძალიან გამძიმებს. გზაში ცდილობ დაალაგო აზრები და მერე ისევ გე რევა ყველაფერი. ცხოვრებაში რა ღაც ისტორიები მეორდება. ფილმში ხათუნას ავარიით მეგობარი, ლექსო უკვდება. აღმოჩნდა, რომ ავარიამ ცხოვრებაშიც განუკურნებელი ტრ ავმა მიაყენა. 16 წლის ქალიშვილი დაეღუპა. 22 წელია ქალბატონი თინა ამ ტკივილს ატარებს... მის სახეზე ხა თუნას ნაკვთებს ვეძებდი. ძველი ეშხი შემორჩენილი აქვს, თუმცა ფოტოს გადაღებაზე რომ დაგვეყოლიებინა, მე და ფოტოგრაფს დიდი ძალისხმევა დაგვჭირდა. ახლა, საშინლად არ მო მწონს ჩემი თავი, ფორმაში არ ვარო. მისი ასეთი განწყობა გასაკვირი არც არის. მაშ ასე, დავბრუნდეთ 43 წლის წინ - „როცა აყვავდა ნუში“. „ბიჭვინთამ გამხსნა“ „53-ე სკოლაში ვსწავლობდი. ლა ნა ღოღობერიძე ფილმისთვის ახ ალგაზრდებს ეძებდა და სასინჯი ფოტოები გადაიღეს. ფილმზე რომ დამამტკიცეს და გადაღება დაიწყო, სკოლა უკვე დამთავრებული მქონდა. იმ დროისთვის 17 წლის გოგოსთვის კინოში გადაღება ძალიან სასიხარუ ლო იყო. თან, ეს ჩემი პირველი სამს ახური იყო, რომელშიც ხელფასს მი ხდიდნენ. თავიდან გადაღება ძალიან გამიჭირდა. არანაირი გამოცდილება არ მქონია და კამერა რომ ირთვებ ოდა, ვიძაბებოდი. ფილმში ჩემი თა ნატოლები თამაშობდნენ, არც ერთი არ იყო პროფესიონალი, ყველას პი რველად ჰქონდა კინოში თავი შე მოყოფილი, მაგრამ არავის ისე არ გასჭირვებია, როგორც - მე. ბავშვი ვიყავი, მაგრამ პასუხისმგებლობის გრძნობა მქონდა, ვნერვიულობდი. პავილიონის გადაღებებზე უფრო და ძაბული ვიყავი, ვიდრე ქუჩის. საკლ ასო ოთახში გადაღებები მიჭირდა, გაკიდება, ჩანთის ჩარტყმა. რეჟისო რი რომ მკარნახობდა, შიგნიდან კი
არ მოდიოდა ეს მოქმედება, თავით ვაკეთებდი. ლაპარაკიც თეატრალუ რი არ უნდა ყოფილიყო. მაგრამ თავი გავართვი. ზურას ვთხოვდი დახმარ ებას. ისიც მელაპარაკებოდა, მიხსნი და. მერე უკვე გავიხსენი. ბიჭვინთა ში წასვლამ და იქაურმა სიტუაციამ გამხსნა. ისტორიების მეტი რა იყო. ბიჭვინთაში არც ერთს მშობელი არ გვახლდა. ცოტა ხანი უფროსმა დამ ჩამომაკითხა და ეგ იყო. ძირითადად მარტოები ვიყავით. ჩვენი ასაკის ახ ალგაზრდები ხომ იცით, უფროსებს გავუძვრებოდით. სასტუმროს ბოლო სართულზე ბარი იყო, ყოველ საღა მოს იმ ბარში ვიყავით და შუა ღამე მდე ვცეკვავდით. ლიძავაში ვიპარე ბოდით, ვითომ ბიჭვინთაში ზღვა არ იყო. ამას ისე ვაკეთებდით, რომ ლა ნას არ გაეგო, თორემ მოგვკლავდა. გადამღები ჯგუფი არც გვაწუხებდა, მაგრამ დილამდე გრიალის და ბარე ბის თავზე დამხობის უფლებას, ალ ბათ, არ მოგვცემდნენ. გადასაღები დღე რომ დამთავრდებოდა, უფრო სები დარწმუნდებოდნენ, რომ ჩვენ ნომრებში შეყუჟულები ვართ, დილის გადაღებებისთვის ვემზადებით, ვისვ ენებთ, ამ დროს კი ჩვენ გამოვძვრებ ოდით და ზემოთ ავდიოდით. ყოველი დღე ზეიმივით იყო. სულ სამი გოგო ვიყავით, მე, ეკა მაღალაშვილი, (ფი ლმშიც ეკა) და მუსიკალური ოპერატ ორი გოგო, დანარჩენი ბიჭები და მა თგან გათამამებულნიც ვიყავით. მე რე ჩამოვიდნენ ნუგზარ კვაშალი და დათო აბულაძე და ლანამ მოიფიქრა, მუსიკალური სცენა ზღვის ნაპირზე გაეკეთებინა. მიყვარს „ნუში“. მცნო ბდნენ, მხოლოდ თბილისში კი არა, ზღვაზე რომ მივდიოდი, მაჩერებდ ნენ, თქვენ ხათუნა არ ხართო? ამით თავს ვიწონებდი, მიხაროდა. არაჩვე ულებრივ ხალხთან მომიწია მუშაობა. დოდო აბაშიძე ბუხუნა, მხიარული და საყვარელი კაცი იყო. სესილიასთან გადასაღებ მოედანზე მე შეხება არ მქონია. არც ლია კაპანაძესთან. ჭა ბუა ამირეჯიბი, მამაჩემის როლშია, არაჩვეულებრივი პიროვნებაა“. ხათუნა „ჩემი ქმარი დღემდე მეძახის ხო ლმე - ხათუნააა. ჩემი გმირის მიმართ სიმპათიით ვიყავი გამსჭვალული. ჩე მი ჰქონდა ყველაფერი, გარდა ზოგი ერთი გამოსვლებისა, როდესაც ზუ რას საქციელის გამო ტუქსავს. ასეთი ჩარევები ნაკლებად მახასიათებს. და ნარჩენად ჩვეულებრივი გოგოა. ყვ ელა კლასშია გამორჩეული გოგო ან ბიჭი, რომელსაც აქვს რაღაც ძალა. ზურა ყიფშიძე ძალიან განსხვავდე ბოდა თავისი გმირისგან, თავმდაბა ლი ბიჭი იყო. ალბათ, ახლაც ასეთია. გოგა ფიფია უფრო თავისუფალი და გახსნილი იყო“. საყვარელი კადრი... „ფილმში საკუთარი თავი იმ კა დრში მომწონს, მე და ზურა ველო
„ეს იყო ბავშვური კოცნა“ 38
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
სიპედით რომ მოვდივართ და გია ყანჩელის არაჩვეულებრივი მუსიკა ადევს. რომ ვისმენ, თუკი რაიმე გა ტაცება მქონია, ეს მუსიკა მახსენებს და სენტიმენტებში მაგდებს. ფილმის დამთავრების კადრიც მომწონს, ხა ლხში გაფანტულები რომ მოვდივ ართ, კადრი რომ ჩერდება და ტიტრ ები იწყება.
მეგობრობა მქონდა, ვიდრე ზურასთ ან. მე და ზურას საერთო მეგობრები გვყავდა და თავისთავად მეგობრული წრე შეიკრა. რაღაცნაირად არ აე წყო ისე, როგორც კინოს გადაღების დროს ხდება, რომანი რომ იწყება და მერე გრძელდება. თუმცა ბიჭვინთა ში, ბარში ცეკვის დროს, შეიძლება ახალგარზდული პატარა ფლირტი,
თინა ვარდანაშვილი: „ახალგაზრდობის ფასი, რომელიც ძალიან მალე გარბის, არაფერია“ - კამერის წინ ვიძაბებოდიო აღ ნიშნეთ და კოცნის კადრის გადაღე ბა გაგიჭირდათ? - არა. არ მქონია განცდა, არიქა, რაღაც საშინელება ჩავიდინე-მეთქი. ეს იყო ბავშვური კოცნა. ასეთი სცენ ების გადაღება არც მაშინ უჭირდათ. ორი რეალური ისტორია „სხვათა შორის, ეს ფილმი ნამდ ვილ ფაქტებზეა გადაღებული. თბ ილისში ორი ამბავი მოხდა - სათხ ილამურო სპორტში წაგებულ შვილს შეძლებულმა მამამ გაამარჯვებინა და მეორე - ავარიას გარდაცვლილს აბრალებდნენ. ორივე ქალაქში ცნ ობილი ოჯახების ისტორია იყო და ძალიან დიდი სკანდალები მოჰყვა. ლანამ ისტორიები ფილმში გააერთ იანა. მაშინ პატარა ვიყავი, მაგრამ ეს ისტორიები ვიცოდი. მახსოვს, მერე ის ოჯახები ლანაზე განაწყენდნენ“. „შეიძლება ორივესთან...“ „იმ დროს სულ მეკითხებოდნენ, იყო თუ არა „რამე“ ჩემსა და ზურას შორის. ჩემს „პადრუგებს“ ვეუბნებო დი კიდეც, ახლა მკითხავენ ამ თემასმეთქი. არა, აბსოლუტურად არაფერი ყოფილა. გოგა ფიფიას ფილმის გა დაღებამდე ვიცნობდი, ერთ სკოლაში ვსწავლობდით. მასთან უფრო მეტი
უწყინარი ინტრიგა იყო. მაგრამ წუ თიერი, რომელიც მოტრიალდები და აღარ გახსოვს. - ზურასთან თუ გოგასთან? - შეიძლება ორივესთან, აღარ მა ხსოვს... როდესაც ასეთ სიტუაციაში ხარ, შეიძლება ერთგანაც იყოს და მეორეგანაც. როგორც ფილმში იყო, ზუსტად იგივე გრძელდებოდა ცხოვ რებაშიც. მერე, გადაღება რომ დასრ ულდა, ფაქტობრივად სამივე დავი შალეთ. მე, ფილმის ეკრანზე გამო სვლიდან ძალიან მალე, გავთხოვდი, გოგამაც ცოლი შეირთო. ზურამ კი კინოში გადაღება გააგრძელა. ძალი ან პოპულარული გახდა.
ხათ „რო აყვ ნუ
„ჩარი რამა“ „ნუშს“ გადაება ნიკოლოზ სანიშვ ილის „ჩარი რამას“ გადაღება. მთავარ როლზე დამამტკიცეს და არიქა, გავქ ანდი. იქ ლენა ყიფშიძე თამაშობდა. გადაღებების დროს ერთად ვცხოვრ ობდით და ძალიან დავმეგობრდით. ჩვენი მეგობრობა მერეც გაგრძელდა. ლენას ყველა ასაკის მეგობარი ჰყავ და. ზურასთან ასეთი მეგობრობა არ გაგრძელებულა. თუმცა ახლა ქუჩაში რომ ვხედავ, ძალიან მიხარია. „ჩარი რამაში“ ასაკოვანი ხალხი თამაშობს და ისე კარგად, როგორც „ნუშის“ გადასაღები მოედანი, არ მა ხსენდება. მხოლოდ გოგი ქავთარაძე იყო ახალგაზრდა, რომელიც ბათუმში მუშაობდა და გადაღება დასრულ დებოდა თუ არა, მაშინვე გარბოდა. ამიტომ მოწყენილობა იყო. მხოლოდ ლენა მახალისებდა. მერე „რაიკომის მდივანში“ ნინო მასწავლებლის რო ლში გამოვჩნდი და ეგ იყო. მოწოდე ბით მსახიობი არ ვიყავი. კინომ ვერ მომწამლა. თანაც, რომ გითხრათ, ნახევარი კინოსტუდია დამდევდა, წა მოდი, კინოში უნდა გადაგიღოო, არც ეს ყოფილა. შეიძლება „ნუშიდან“ „ჩა რი რამაში“ რომ მოვხვდი, განხიბვლა მქონდა და ამანაც იმოქმედა. ამიტომ გეოფიზიკოსი გავხდი. ძალიან მოდუ რი პროფესია იყო. ვიფიქრე, ექსპედ იციებში ვივლი-მეთქი. მაგრამ გავთ ხოვდი და შვილები გავაჩინე“. „ადვილია მასთან ცხოვრება“ „ჩემი მუღლე მერაბ ქობულაძეა, მხ ატვარ სერგო ქობულაძის შვილი. ისიც მხატვარია. მერაბი ჩემი დის მეგობარი იყო. ერთხელაც, დამ ქობულაძეების სახლში წამიყვანა. ახლა, თქვენ რომ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხოვრების ტრაგედიაზე გვიყვება
„ბიჭვინთაში, ბარში ცეკვის დროს, შეიძლება ახალგარზდული პატარა ფლირტი იყო, მაგრამ წუთიერი. როგორც ფილმში იყო, ზუსტად იგივე გრძელდებოდა ცხოვრებაშიც“
ა მერაბი და თინ კლუბებში დადიხართ და გრიალებთ, ისეთი მოდური და სალონური სიტუაც ია იყო მერაბთან. და მეც იქ სიარულს მოვუხშირე. მერე დავახლოვდით და სი არული დავიწყეთ. ერთხელ რესტორან ში ვიყავით და იქიდან რომ წამოვედით, შევუღლდით კიდეც... 20 წლის ვიყავი. მაშინ საშა რეხვიაშვილი ფილმ „მხატვა რს“ იღებდა და მიმიწვია, მაგრამ არჩე ვანის წინაშე რომ დავდექი, ავირიე და საბოლოოდ ოჯახი ვარჩიე. მერაბი კე თილშობილი ადამიანია. დიდი შინაგანი ინტელექტი აქვს. ადვილია მასთან ცხ ოვრება. იუმორის გრძნობა ჰქონდა. 65 წლისაა, ჩემზე ხუთი წლით უფროსია, მაგრამ ადრე დაბერდა. სმა უყვარდა. თავიდან ბოჰემა მეც მომწონდა, მაგრამ მერე მომბეზრდა და მივატოვეთ“. ტრაგედია „ორი ქალიშვილი გავაჩინე - სალომე და ლიზიკო. დედობამ ბევრი რამ შეცვ ალა ჩემში. მერე, 1990 წელს, სალომე 16 წლის ასაკში ავარიაში მოყვა და გა რდაიცვალა... კითხვაც არ უნდა, ძნელ ად გადასატანია. 37 წლის ვიყავი. მაშინ
EXCLUSIVE
თუნა ოცა ვავდა უშიდან“ ეკლესიას დავუახლოვდი, მაგრამ მერე დავშორდი. არ ვიცი, რატომ, მაგრამ რაღაცნაირად ვერ ჩავერთე. ეტყობა, არ მიშველა, ვერ გამიქარწყლა ტკივ ილი. რწმენა მაქვს, მაგრამ მუხლმორთ ხმული მორწმუნე არ ვარ. მინდა შვილ თან კავშირი, მინდა დამესიზმროს, მა გრამ როცა ამის სურვილი მომეძალება, მაშინ წყდება ყოველგვარი კავშირი. ახლა შვილიშვილებით ვარ დაკავე ბული. შაბათ-კვირას ჩემთან მოდიან და სულ იმაზე ვფიქრობ, რა გავუკეთო, რა დავახვედრო. მეორე ქალიშვილი, ლი ზი, მხატვარია, მაგრამ არ მუშაობს“.
„ყანჩელის მუსიკა სენტიმენტებში მაგდებს“ ცხოვრება „საკმაოდ მძიმე ცხოვრება გავიარე. კარგი ცხოვრება სისავსით ცხოვრებაა.
მაგრამ ამის საშუალება ყველას არ აქ ვს. ცხოვრება სიყვარულია, გაგებაა, ათასი ღირებულებაა. ამხელა ტრაგ ედიის შემდეგ, ეს ღირებულება მიად ვილებს ცხოვრებასთან გამკლავებას. სწორად ცხოვრება ძალიან ძნელია. მილიონ შეცდომას უშვებს ადამიანი, ისეთსაც, რომლის გამოსწორება ძნ ელია. ბევრჯერ დამიშვია ასეთი გამო უსწორებელი შეცდომა. ეს რომ გაწევს, ამიტომ მიდიხარ აღსარებაზე. ძნელ ია... რომ შემეძლოს უამრავ რამეს შე ვცვლიდი. ასაკს აღარ ვებრძვი. ახალგაზრდო ბაში ხან ჩოგბურთზე დავდიოდი, ხან ცხენით ვჯირითობდი. ჯირითის შიში მქონდა, ვერ დავძლიე, მაგრამ მაინც დავდიოდი. ჩემ ჭიას ვახარებდი. უკვე მოვეშვი და გავსუქდი. წონაში ძალიან მოვიმატე და თავს არ ვუვლი. თმას არ ვიღებავ, ჯერ არ გამჭაღარავებია. იყ ოს, როგორც არის. სიძნელეებს რომ ვაწყდები, მეზარება მათი გადალახვა და ხანდახან ხელს ჩავიქნევ ხოლმე. ახ ალგაზრდობის ფასი, რომელიც ძალი ან მალე გარბის, არაფერია“.
`ადვილია მასთან ცხოვრება~
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
39
ავთანდილ მახარაძე: „არაფერი მაინ my View
დეა თავბერიძე
მასთან შეხვედრას მკით ხველი დიდი ხანია ნატრობს. ის კი ათეული წელია, დუმს და ჟურნალ-გაზეთებისთვის არაფერს ამბობს... კითხვა ბევრია – სად არის, რატომ არ ჩა ნს, რას აკ ეთ ებს? ალ ბათ, სასწაულის წყალობ ით მერგო ბედნიერება, რომ მსახიობთან, რომელსაც მაყურებელი ასეა დანატრ ებული, დიდხანს მესაუბრა. მისი ჩემდამი თბილი დამო კიდებულება ისევე ჩარჩება მეხსიერებას, როგორც ერთ დროს „მონანიების“ ყურე ბისას მიღებული შთაბეჭდი ლება, რომელიც მაშინ ჩემზე ვარლამმა მოახდინა. იყო ბევრი შეკითხვა გულახდ ილი პასუხებით, თუმცა იყო ფრაზაც – „კერძო საუბარში უამრავ რამეზე გესაუბრე ბით, მაგრამ, რა თქმა უნდა, გამოსაქვეყნებლად – არა“! ამიტომაც უამრავჯერ შე ვცვალე მიღებული გადაწყ ვეტილება. ბოლოს კი ჩემს თავს მაინც ვუბრძანე: ჩართე დიქტოფონი, ეს არის შანსი, რომელიც მეორედ შეიძლება არ მოგეცეს... თავის გასამა რთლებლად მხოლოდ ერთი პასუხი მაქვს – ჟურნალისტი ვარ. უნებურად ნოდარ ტა ბიძის ლექცია მახსენდება: კარში თუ არ შეგიშვეს, ფა ნჯრიდან უნდა გადაიპაროთ, რომ სასურველი ინფორმაც ია მოიპოვოთო. სასურველი ინფორმაცია ხელთ მაქვს, თუმცა სტატიას ინტერვიუს სახით არ ვაქვეყნებ, მიუხ ედავად ჩართული დიქტოფ ონისა, კერძო საუბრისას ნათქვამ რამდენიმე დეტალს ჩემთვის შევინახავ და ვიტო ვებ იმედს, რომ ამ მასალის გამოქვეყნებით ჩემს საყვარ ელ და გამორჩეულ მსახიობს გულს არ ვატკენ. და ამ თა მამი ნაბიჯისთვის, რომელს აც ისევ და ისევ პროფესიას გადავაბრალებ, მას ბოდიშს მოვუხდი. ავთანდილ მახარაძე: „მარტო თქვენ არ მეუბნებით ამას, რომ და კა რგ ული ვარ და არ ვჩ ან ვარ. რას ნიშნავს არ ჩანხარ? შოუებსა და ტე ლეეკრანზე რატომ არ ვჩნდები? იქ, სადაც გამოჩენის აუცილებლობა არ არის და ვერაფერს ახალს ვერ ვიტყ ვი, არ მაინტერესებს გამოჩენა, არ მინდა. არ მიიღოთ ეს რაღაც ჩემს ახირებად, ქედმაღლობად, კეკლუც
40
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ობად, უბრალოდ, იმდენი ვინმე ჩანს, რომ არ არის საჭირო და სადაც არ ვარ საჭირო, იქ რატომ უნდა ვიყო? ჩვენ ვისწავლეთ ძალიან კარგი ლა პარაკი, მაგრამ, სამწუხაროდ, დაგვ ავიწყდა, როგორ უნდა ვითამაშოთ კარგად, როგორ უნდა შევქმნათ სა ხე კარგად. ამას იმიტომ გეუბნებით, რომ მიხვდეთ, რატომ არ ვიძლევი ინტერვიუებს. შეგიძლიათ, გამამტ ყუნოთ, შეგიძლიათ, დამეთანხმოთ, ეს სხვა რამ არის, მაგრამ პრინციპუ ლად წინააღმდეგი ვარ ეგეთი რამე ების. როდესაც არ ხმაურობ, იძახიან, რომ კარჩაკეტილ ცხოვრებას ეწევი. გასაგებია, ვერავის აუკრძალავ ვერც თქმას და ვერც დაწერას. მაგრამ ეს არ შეესაბამება სიმართლეს. ასე არ არის, მე ძალიან დაკავებული ვარ, ბევრ საქმესაც ვაკეთებ, ბევრი მიზა ნიც მაქვს. რა უნდა იყოს ჩემი მიზანი, გარდა ფილმში მონაწილეობისა და როლების შექმნისა?“
მოპარული
„მონანიების“ შემდეგაც იყო უა მრავი ფილმი, რომელშიც ავთანდილ მახარაძე გადაიღეს, ბოლოს ახალგა ზრდა რეჟისორის ზაზა რუსაძის ფი ლმში ითამაშა, გადაღებები შემოდგ ომაზე დამთავრდა. როგორც გავიგე, ახლაც ახალ ფილმში იღებენ და არის სხვადასხვა შემოთავაზებაც. თუმცა დეტალებს, პირად საუბარშიც კი, საიდუმლოდ ტოვებს, გაუკეთებელ საქმეზე წინასწარ არ მიყვარს საუბ არიო. არამარტო გაუკეთებელ სა ქმეზე, თავის შექმნილ გმირებზეც, რომლებიც თითოეული ჩვენგანის მეხსიერებიდან არასოდეს წაიშლება, სიტყვაძუნწია. ამას ასე ხსნის: „გადა საღებ მოედანზე ხდება ისეთი რამ, თუკი ეს შემოქმედებას ეხება, რო გორც კი ამას იტყვი, რა დიდიც არ უნდა იყოს თავისი არსით, იმ წამსვე პატარავდებაო“. ერთადერთი წიგნი, რომელშიც ის დაწვრილებით ყვება „მონანიებასა“ და თენგიზ აბულაძ ეზე, რეჟისორ ნანა ჯანელიძის „ან არეკლებია“. ამიტომაც სანამ მსახ იობთან საუბარს დავუბრუნდებით, გთავაზობთ ამონარიდებს წიგნიდან. ამონარიდები „ანარეკლიდან“ ავთანდილ მახარაძე: „მონანიების გადაღების შემდეგ თენიგზს ვუთხარი: როგორ მანდე ამ ხელა საქმე? მე შენს ადგილას, მსახ იობებს, რომელთანაც არ მიმუშავია, ორ მთავარ როლს ვერ ვანდობდი-მე თქი“. ... „ეს ყველალფერი ასე დაიწყო: მო ვიდა თენგიზი, მე სახლში არ ვიყავი, დატოვა სცენარი და თქვა, აბელს მი აქციოს ყურადღებაო. არტისტს რომ სცენარს დაუტოვებენ, რას იზამს? იმ როლს წაიკითხავს ყურადღებით, რომელსაც სთავაზობენ. მართლაც, დავუკვირდი და გენიალური როლია აბელი, მაგრამ ვარლამზე გავგიჟ დი. შევხვდი რეჟისორს, მადლობა
გადავუხადე და ვეუბნები: ძალიან კარგი როლია აბელი, მაგრამ ვარლ ამი უფრო მომეწონა და იქნებ ერთი სინჯი ვარლამისაც გადავიღო-მეთქი. კარგი, მოვიფიქრებო, მითხრა. ორი კვირის შემდეგ მეუბნება: არც სინჯი გვინდა, არც ფოტო, ორივე როლს შენ ითამაშებო. ორივე როლზე არც კი მი ოცნებია, მე ვთქვი, აბელს ვარლამი
მირჩევნია-მეთქი. ამიტომ ვუთხარი, ორი როლი როგორ მანდე?“ ... „სხვადასხვანაირი რეჟისორი არ სებობს, ისევე, როგორც არტისტი. შეიძლება რეჟისორი შენთვის მუშა ობდეს, ცდილობდეს, შეგასწავლოს პროფესია, გაგხადოს პროფესიო ნალი, აქ უამრავი ნიუანსია, მაგრამ
თენგიზი სხვა ტიპის რეჟისორი იყო. თუ რამე ცოდნა, პროფესიონალიმზი მქონდა დაგროვილი, ყველაფერს ერ თად მოუყარა თავი და გადმომანთხ ევინა. მას ჰქონდა უნარი, დიდი ამოც ანა დაესახა თავისთვისაც და სხვისთ ვისაც“. ... „ვარლამის ეპიზოდებიდან ძალი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნტერესებს, როლის თამაშის გარდა“
ინტერვიუ
სო იყო, უყოყმანოდ იღებდა“. ... „თენგიზ აბულაძე ის კაცი იყო, რომელიც ყოველ წამს, ყველასა და ყველაფერს აკონტროლებდა, მაგრ ამ ამას სხვას არ აჩვენებდა. ერთი ჩა ნთა ჰქონდა და მახსოვს, კახიმ თქვა: ცოლ-შვილს დატოვებს და ამ ჩანთას – არაო. თენგიზი ხშირად იმეორებდა ერთ ფრაზას: ხელოვნება ეს არის ქაოსიდან ჰარმონიის შექმნა. რატომ ამბობდა ამას? მისი შემოქმედება ეს იყო – ქაოსიდან ქმნიდა ჰარმონიას. მას შეეძლო ასი სიტყვიდან აეღო ის ერთი სიტყვა, რაც იყო მისთვის მთ ავარი. თენგიზი იღებდა მხოლოდ იმას, რაც მისი კონკრეტული საქმის თვის იყო საჭირო. თენგიზი არანორმალურად სუ ფთა კა ცი იყო, არა მხ ოლ ოდ სუ ლიერად, ფიზიკურადაც. მის ყველა ფილმში არის სისუფთავე, სიწკრი ალე.... ახლა მე რამდენიც უნდა ვილაპა რაკო, ვერ გადმოვცემ, რა იყო თენგ იზ აბულაძე. იტყვი და პატარავდება. შეუძლებელია აღწერა, როგორი რე პეტიციები გვქონდა ბათუმის სა სტუმროში. როგორც კი ლაპარაკს ვიწყებ, ყველაფერი უფასურდება, ყველაფერი ნულია იმასთან შედა რებით, რასაც მაყურებელი ხედავს ეკრანზე. მე თუ დღეს მსახიობი ვარ და ვინმე მიცნობს, ეს იმიტომ, რომ არსებობდა თენგიზ აბულაძე“. თენგიზ აბულაძე მომავალში „გა ნდეგილისა“ და „კაცია ადამიანის“ გადაღებას აპირებდა. მერე თურმე გალაკტიონზეც ფიქრობდა. ილიაც და გალაკტიონიც ბატონ ავთანდ ილს უნდა ეთამაშა, მაგრამ?.. „ბა ტონ თენგიზს ძალიან დიდი გეგმები ჰქონდა, მაგრამ, სამწუხაროდ, გამო გვეცალა ხელიდან და ეს ყველაფერი არ შესრულდა. სამწუხაროდ-მეთქი, რომ ვამბობ, ეს კიდევ მოკრძალებუ ლი სიტყვაა, თორემ შეიძლება ითქვ ას – საუბედუროდ. ბევრი გეგმა იყო, ბატონ თენგიზთან განსაკუთრებით. იყო სხვებთანაც. ახლა ამას რაღა მნ იშვნელობა აქვს. ეს უკვე განვლილი დროა და ვეღარავინ დააბრუნებს“.
ან მომწონს ინტელიგეციასთან შეხვ ედრა – იქ იმდენი ნიუანსია, ერთ სც ენაში იმდენი გადასვლაა. აბელთან კი აღსარება მიყვარს. ეს სცენა მილიონ ნაირად შეეძლო გადაეღო, მაგრამ მან აპარატი არ მომაშორა, სხვა კადრით არ შეუშალა ხელი. ვარლამის შეშლილობის ეპიზოდ ებზე ბევრს ვფიქრობდი და მომწონ
და. თუნდაც იმიტომ, რომ ვარლამი დაბერდა და უკვე სხვა რამ ხდებოდა მის სულში. რაღაც განსხვავებული მინდოდა, გამეკეთებინა. მართლაც, ერთი სცენა მოვიფიქრე და ვაპირე ბდი, მარტო მეჩვენებინა თენგიზის თვის. ერთხელაც, დასვენების დღე გვქონდა და ბულვარზე ვსეირნობ დით. მაშინ ჩამოვუგდე სიტყვა ამაზე
და ვაჩვენე, იქნებ ასე გაიაროს-მეთქი. მიყურა, მიყურა და მითხრა, ობიექტ ზე წავიდეთ, იქ ვნახოთო. წავედით, უფრო თამამად ჩავატარე ეს სცენა და მაშინვე იყვირა, კამერა მოიტან ეთ და გადავიღოთო. ესეც არის იმის დასტური, რომ თენგიზი ნებისმიერ შეთავაზებას ყურადღებით უსმენდა. თუ დარწმუნდებოდა, რომ საინტერე
სამწუხაროდ, იგივე ისტორია აქვს იტალიელ ცნობილ კინოსცენ არისტთან და რეჟისორთან შეხვედ რას. „ერთხელ ამერიკაში“ და სხვა ცნობილი ფილმების რეჟისორი სე რჟიო ლეონე ქართველი მსახიობით „მონანიების“ ნახვის შემდეგ დაინ ტერესდა. იტალიელის პროექტში ავთანდილ მახარაძესა და რობერტ დე ნიროს ერთად უნდა ეთამაშათ. მოსამზადებელი სამუშაოები დაწყ ებული ჰქონდათ, ლეონესაც შეხვდა მოსკოვში, მაგრამ, სამწუხაროდ, ლე ონეც გარდაიცვალა. ასე რომ, ნიჭსა და შრომას იღბალიც თუ არ დაჰყვა, რთულდება საქმე... თუმცა, თბილის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ის ფორუმზე ასეთი წარწერაც ვიპო ვე: ნიჭიერ ადამიანებს არ აფასებენ, მივიწყებული ჰყავთ ავთანდილი. თავად მსახიობი კი ამ სიტყვებს არ ეთანხმება. ავთანდილ მახარაძე: „ტყუილია, ნიჭიერ ადამიანებს ყველა აფასებს. უბრალოდ, ჩვენს საქმეში, ჩვენს ქვ ეყანაში ნიჭიერი ადამიანი ვერ ავლე ნს თავის შესაძლებლობებს, ეს სხვა რამ არის. ელემენტარულად პროფ ესიონალიზმი მოისპო, ჩემი აზრით, პროფესიონალიზმი აღარ არის და სასაცილოა ის, რასაც ჩვენ ვუყურე ბთ. ჩემს პროფესიაზე ვლაპარაკობ მხოლოდ და მხოლოდ. ეს საკმაოდ რთული საკითხია და ამას თუ ადამ იანი საფუძვლიანად შეეხე, გაცამტ ვერდება ძალიან ბევრი რამ, რასაც დღეს საქმის გაკეთებად მიიჩნევენ. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ნიჭიერი ად ამიანები არ არსებობენ, ჩვენზე უფ რო ნიჭიერებიც არიან და მოვლენ კიდეც, მაგრამ, სამწუხაროდ, სკოლა მოისპო, საერთოდ, და ეს არის ძალი ან ცუდი. არ იწერება კარგი სცენარ ები, არ კეთდება მსახიობებისთვის კარგი ფილმები, არ კეთდება როლე ბი... სამწუხაროდ, კარგა ხანს გაგრ ძელდა ეს პერიოდი. ალბათ, კიდევ გაგრძელდება რაღაც გარკვეული დრო. ხელოვნება ნაკლებად არის, სხვა რამეზე უფრო არიან გადასუ ლნი ადამიანები... ეს ასე ხდება...“ თავად კი თვითდაჯერებული რომ ყოფილიყო და გმირის ხასიათი ზუსტად გადმოეცა, კბილები დაიძ რო, წონაში 40 კგ დაიკლო და არც ფეხშიშველა სიარულს შეუშინდა ათ გრადუსიან ყინვაში. ამ ფაქტებს ვა გიფ მუსტაფაევის ფილმს „ნაციონ ალურ ბომბს“ მიაწერენ. ბატონი ავ თანდილი ამ რეჟისორზეც საუბრო ბს: „აზერბაიჯანში არის რეჟისორი, რომელთანაც სამი მთავარი როლი ვითამაშე. ძალიან ნიჭიერი კაცია ვა დიმ მუსტაფაევი. ეს ფილმები 1991, 2001, 2004 წლებში გადავიღეთ... მა რთალია, კბილები მართლა ამოვიღე და ძალიან ბევრიც დავიკელი, ოღ ონდ სხვადასხვა ფილმებისთვის გა კეთდა ეს. რამდენი რამ გცოდნიათ და ჩემგან რა გინდოდათ (იცინის)? – ბატონო ავთანდილ თქვენს შესახებ უამრავ რამეს წერენ ინ ტერნეტში, ძალიან ბევრი თბილი და მონატრებული სიტყვაა. ენატ რებით მაყურებელს და ყველას აი ნტერესებს, როგორ ხართ. – უთხარით ყველას, მშვიდობით არის და ძალიან კარგად გრძნობს თავს-თქო. ვისაც კი ვახსოვარ, ყვ ელას დიდი მოკითხვა ჩემგან, დიდი სიყვარულით... მე არანაირი შეხება არ მაქვს ინტერნეტთან. გულახდ ილად გითხრათ, ჩემს პროფესიაში ეს არაფერში დამეხმარება. ამიტომ არ მაინტერესებს. იცით, არაფერი მაინტერესებს როლის თამაშის გა რდა“.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
41
პრობლემა – ჭარბი წონა ხათუნა მგალობლიშვილი
10 ნაბიჯი წონაში დასაკლებად, სასურველი ზომების მიღება სამ თვ ეში, სასიკვდილო დიეტა – მსგავსი შეთავაზებები ყველგან კეთდება. სტატისტიკურად ცნობილი არ არის, პროცენტულად რა რაოდენობას აწ უხებს ჭარბწონიანობა, თუმცა ამაზე რომ ყოველი მეორე ადამიანი წუწუ ნებს, ეს ფაქტია. ყველა მათგანის მი ზანია, ნებისმიერ ფასად გახდეს, თუ მცა მათი მინიმუმიც კი არ ცდილობს, გაარკვიოს მიზეზი, რატომ მოიმატა წონაში... მაგალითად, ერთმა გოგონამ წო ნაში მარტო იმიტომ მოიმატა, რომ კიბოს „გაქცეოდა“. თუმცა ეს არ ყო ფილა მისი გადაწყვეტილება. „თავდ აცვა“ მისმა ქვეცნობიერმა სცადა... ამ გოგოს დეიდას სიმსივნე ჰქონდა. როგორც ამ დაავადებას სჩვევია, ქა ლბატონი ძალიან გახდა და ბოლოს დაიღუპა. ეს ყველაფერი გოგონას თვალწინ ხდებოდა. ანუ მას გონებაში ჩარჩა გამხდარი, ავადმყოფი დეიდა და აზრი – რაც უფრო გამხდარია ად ამიანი, მით უფრო ავადმყოფია. გადა წყვიტა, რომ თავად მას ეს არასოდეს უნდა დამართნოდა. გადაწყვეტილე ბის აღსრულებაზე კი მისმა ქვეცნობი ერმა „იზრუნა“ და ყველაზე მარტივი გამოსავალიც იპოვა... ნეიროპროგრ ამისტის, ვახტანგ ჯაფარიძის განც ხადებით, მასთან დასახმარებლად მი სული ადამიანების 20-30%-ს სწორედ ჭარბი წონა აწუხებს. თუმცა ეს უკვე ნაპოვნი მიზეზია რეალური პრობლე მის. მაგალითად, შეიძლება ადამიანს ჰქონდეს ოჯახური პრობლემა, ან და ძაბული ურთიერთობა მეუღლესთან და სუ ლაც ვერ ხვ დე ბო დეს, რომ ეს ყველაფერი, არც მეტი, არც ნაკლები, ზედმეტი წონის ბრალია...
ვახტანგ ჯაფარიძე, ნეიროლინ გვისტი: – აუცილებელია მიზეზის პოვნა, რამ გამოიწვია წონაში მატება, ისე ვერ მოგვარდება პრობლემა? – მიზეზის პოვნა სასურველია, მაგრამ არა აუცილებელი. ხანდახან ადამიანის ქვეცნობიერი გადაწყვე ტს, რომ მოიმატოს. ეს გადაწყვეტი ლება თავად ამ პიროვნებით არის განპირობებული. ამიტომ საჭიროა, ვიპოვოთ, როდის იქნა მიღებული ქვ ეცნობიერის მიერ მომატების გადა წყვეტილება. მიზეზი შეიძლება იყოს მარტივი. ეს შეიძლება აღმოჩნდეს თავდაცვა: რაც უფრო სქელია ქონი, მით უფრო დაცულია ორგანიზმი. რო დესაც ადამიანი მოთავსებულია სტ რესულ გარემოში, ეს შეიძლება იყოს სამსახური, სადაც ადამიანი გრძნობს, რომ მის მიმართ არ არიან კეთილგ ანწყობილები, ამ დროს მისი ქვეცნო ბიერი გადაწყვეტს „ჩინური კედლის“ აგებას თავდაცვის მიზნით. პირადად მე აგვისტოში 102 კილოს ვიწონიდი, ახლა ვარ 89 კილო. წონის რაოდენ ობა დასწავლილია. ანუ წარსულში, რაღაც მიზეზის გამო, ცნობიერად თუ გაუცნობიერებლად, ვასწავლე ჩემს ორგანიზმს, რომ იწონიდეს მეტს. ეს გადავასწავლე და ამის შემდეგ ძალი ან მარტივად დავიკელი, ყოველგვარი დიეტის გარეშე. საინტერესო მაგალი თს გეტყვით იგივე პრობლემაზე. მე ვმუშაობდი ერთ ჭარბწონიან ქალბ ატონთან, რომელსაც ძალიან უნდო და დაკლება. დავიწყეთ მიზეზის ძიება და როცა ის აღმოვაჩინეთ, ორივემ ძა
42
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ლიან ბევრი ვიცინეთ. – რა იყო მიზეზი? – ამ ქალბატონმა უნივერსიტეტის დასრულების შემდეგ გადაწყვიტა, რომ საზოგადოებაში წონა შეეძინა. ზოგადად, არაცნობიერი გადაწყვე ტილების შესასრულებლად ირჩევს ყველაზე მარტივ გზას. სწორედ ამ მო მენტიდან ქალბატონმა დაიწყო წონაში მატება. ანუ, როცა გადაწყვეტილებას იღებ, მთავარია, ამ გადაწყვეტილებას სწორი მიმართულება მისცე. დანარჩ ენს ქვეცნობიერი გააკეთებს. წინააღ მდეგ შემთხვევაში შესაძლოა, სცენარი შეიცვალოს. – როგორ დაუბრუნეთ ამ ქალბატ ონს ძველი წონა? – ეს ძალიან მარტივი იყო. მისი გო ნება დავაბრუნე წარსულში, ამ გადა წყვეტილების მიღების მომენტამდე და გამოვიკვლიე მიზეზი, რა აკლდა მას იმ მომენტში, როცა აღნიშნულ გადაწყვე ტილებას იღებდა – თავდაჯერებულ ობა, მომავლის რწმენა, კომპეტენცია. შემდეგ ეტაპზე შევძინე ეს ყველაფერი და დავაყენე სწორ ლიანდაგზე. – დიეტის გარეშე დაიკლო წონა? – რა თქმა უნდა. ჩვენ, უბრალოდ, წონის ზუსტი განსაზღვრება მოვახდ ინეთ. ეს იყო და ეს. – თქვენს შემთხვევაში რა გახდა წონაში მატების მიზეზი? – აქაც მარტივად იყო საქმე. სტუდ ენტობის დროს ერთ-ერთი ლექტორი მყავდა გაიდეალებული, ჩემთვის ის წარმატებული პროფესიონალის მოდე ლი იყო. და ეს ადამიანი საკმაოდ ჭარბ წონიანი გახლდათ. მე მას მივბაძე... და აღმოჩნდა, რომ მივბაძე წონაში... – ანუ შეიძლება იდეალის მიბაძვა სცადო და შედეგად სულ სხვა რამ მი იღო? – რა თქმა უნდა. სხვათა შორის, ამით აიხსნება ფანების თვითმკვლელ ობებიც. ასეთ დროს ხდება იდეალთან ასოცირება, რასაც კარგთან ერთად არასასარგებლო რაღაცებიც მოაქვს. მთავარია, იცოდე გაფილტვრა. ანუ ეკოლოგიური რაღაცები ამოიღო, არ აეკოლოგიური დატოვო. უნდა ფლობ დე ამის ტექნოლოგიას. ზოგადად, თუ თქვენ არ გაქვთ თქვენი ცხოვრების შესახებ ვიზუალური წარმოდგენა, თქ ვენმა იმუნურმა სისტემამ შეიძლება გადაწყვიტოს, რომ თქვენ სიცოცხლე არ გინდათ... – და შეიძლება მოვკვდე? – გააჩენს რაიმე საშინელ დაავად ებას... უარყოფითი აზრები გიქმნით
უარყოფით განწყობას. უარყოფითი განწყობა მოქმედებს თქვენს გადაწყ ვეტილებებზე და მოკლედ რომ გითხ რათ, საკუთარ თავს „უჩალიჩებთ“. – როგორ უნდა მივაღწიოთ წონის დაკლებას? – იმისთვის, რომ ქვეცნობიერს გა ვაგებინოთ, რა გვინდა ამისთვის, ძა ლიან მარტივი მეთოდები არსებობს. 1. ჩამოვაყალიბოთ ჩვენი მიზნობრივი წონა: რამდენს გვინდა, რომ ვიწონი დეთ და რისთვის გვინდა. ამ დროს ძალიან მნიშვნელოვანია, საკუთარი თავი დავინახოთ ვიზუალურად თავი დან ფეხებამდე. ანუ თქვენ ზუსტად უნდა გქონდეთ წარმოდგენილი, მიზნ ის მიღწევისას როგორი იქნებით. თუ ამას ვერ ახერხებთ, მაშინ არსებობს მარტივი გამოსავალი: ამოჭერით ნები სმიერი ჟურნალიდან თქვენთვის სასუ რველი წონის ტანი, მიამაგრეთ მას თქ ვენი თავი და ხშირად შეხედეთ ხოლმე. ეს არის დამხმარე საშუალება, რომ მოხდეს ზედმეტი წონის გადასწავლა. ჩვენმა არაცნობიერმა უნდა ისწავლოს ახალი წონის შენარჩუნება. ოღონდ სა ნამ ისწავლის, ის აუცილებლად უნდა განიცადოს. ოღონდ უნდა მოახერხოთ, რომ თქვენს თავს გვერდიდან უყურ ოთ. რადგან, თუ თქვენ ოცნებაში შე ქმნით საკუთარ სასურველ სხეულს, შეხვალთ მასში და დარჩებით. თქვენი ქვეცნობიერი გადაწყვეტს, რომ მიზა ნი მიღწეულია და არაფერსაც არ გააკ ეთებს იმისთვის, რომ გახდეთ. იმის შემდეგ, როცა ზუსტად და ვინახავთ, როგორი გვინდა, რომ გავხ დეთ, შემდეგი, ანუ მე-2 ეტაპია: გავა ცნობიეროთ, რა დადებითი მომენტები მოჰყვება გახდომას. ოღონდ ეს დადე ბითი მომენტები მართლაც უნდა მო გვწონდეს. თუ არ მოგვეწონება, ქვეც ნობიერი დივანიდან არ ადგება ისეთი რაღაცის გასაკეთებლად, რაც გულით არ გინდა. ეს დადებითი მომენტი შეიძ ლება იყოს: ჩაიცვა ის ტანისამოსი, რო მელიც გინდა და მოგწონს, იმოძრაო თავისუფლად, აკეთო ისეთი რაღაცე ბი, რასაც აქამდე ზედმეტი წონის გამო ვერ აკეთებდი. ეს ყველაფერი გააჩენს მოტივაციას. მე-3 ეტაპი – ვიპოვოთ ზედმეტი წონის დადებითი მომენტები, ანუ რა ში მჭირდება ეს ჭარბი წონა? ქვეცნო ბიერი რაღაცის გამო ინარჩუნებს ამ წონას. მაგალითად, ზედმეტი წონა მა ძლევს საშუალებას, არ მივიქციო სხვა მამაკაცების ყურადღება, შესაბამისად, არ იეჭვიანებს ჩემი მეუღლე და არ და
მენგრევა ოჯახი. ამ პლუსის გასწვრ ივ უნდა დავწეროთ მისივე შესაძლო უარყოფითი მხარე – თუ თქვენ იწონ ით ზედმეტს, მართალია, არ მიიქცევთ სხვა მამაკაცის ყურადღებას და არც თქვენი ქმარი იეჭვიანებს, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ ოჯახი არ დაგენგრე ვათ. ამ შემთხვევაში თქვენი ზემდეტი წონა გაკარგვინებთ მიმზიდველო ბას, რაც უშუალო კავშირშია ოჯახის შენარჩუნება-დანგრევასთან. დიდი შანსია, რომ თქვენმა მეუღლემაც და კარგოს ინტერესი თქვენ მიმართ. ზე დმეტი წონის ფარული პლუსების აღ მოჩენა სერიოზული ნაბიჯია იმისკენ, რომ ქვეცნობიერის მიმართულება შევაჩეროთ. ანუ საკუთარ თავს ახალი რწმენა-წარმოდგენა დავასწავლოთ. ეს ახალი რწმენა-წარმოდგენა უნდა ვაპრაქტიკოთ. ან ძილის წინ ან მაშინ, როცა ემოციურად დატვირთულები ვართ, უნდა დავუსვათ კითხვა საკუ თარ თავს. ფურცელზე უნდა დავწერ ოთ კითხვა: ზედმეტი წონის დაკლება მეხმარება ოჯახის შენარჩუნებაში? უნდა დაველოდოთ შინაგანი სამყარ ოდან მოსულ პასუხს. თუ ის იქნება, ვთქვათ – არ მჯერა. ეს კითხვა ისევ უნდა დავსვათ და სანამ არ დამთავ რდება კონტრარგუმენტები, ეს იქნე ბა საკმარისი. ამის შედეგად ყველა ის პლუსი, რომელიც აქვს ჭარბ წონას, გადავა მინუსებში. თქვენი ქვეცნობი ერი კი ისწავლის ახალ ფორმატს.
– ამ ყველაფრის პარალელურად დიეტა საჭირო არ არის? – საერთოდ, წონაზე მუშაობისას აუცილებელია ექიმ-დიეტოლოგთან კონსულტაცია. რადგან ამ დროს სა ქმე გვაქვს ფიზიკურ ცვლილებებთან. ზუსტად უნდა ვიცოდეთ, რა ტემპში რამდენის დაკლება შეგვიძლია. თუ თქვენ ამას გაუაზრებლად გააკეთებთ და ეს საბოლოოდ ფარისებრი ჯირკ ვლის დისფუნქციის ფასად დაგიჯდ ებათ, რა თქმა უნდა, არ ღირს. რაც შეეხება დიეტას, ამ დროს აუცილე ბელია სამი რამ: ერთსა და იმავე დრ ოს ჭამა, 4-საათიანი შუალედებით. ამ რეჟიმის დაცვა აუცილებელია. ასევე აუცილებელია ერთი თეფშის პრინცი პის დაცვა. ანუ უნდა მიიღოთ ის რა ოდენობა საკვები, რაც ერთ თეფშზე ეტევა. და მესამე – დღეში 10 წუთი ფიზიკური ვარჯიში. გნებავთ ცურვა, გნებავთ სირბილი... – როდესაც სასურველ წონაზე დავდგებით, შემდეგ მისი შენარჩუნ ებისთვის რა უნდა გავაკეთოთ? – იმისთვის რომ შეინარჩუნოთ წო ნა, საჭიროა ისევ და ისევ ორი წესის დაცვა: ერთი და იგივე დროს ჭამა და ფიზიკური ვარჯიში. თუ თქვენ ამას სისტემატურად იცავთ, აღარ მოიმატ ებთ. ერთხელ და ორჯერ დარღვევით არაფერი დაშავდება, მაგრამ, თუ წე სებს სისტემატურად დაარღვევთ, მა შინ წონაშიც მოიმატებთ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბევრი მარილი „სითი ტაიმში“
ბარ-რეს ტო რა ნი „სითი ტაიმი“ ლე ონიძის ქუჩაზე მდ ებარეობს. როგორც შევიტყვეთ, სულ ახ ლახან გაუხსნიათ. ჩასასვლელი შენო ბის კუთხიდან აქვს, ძველ თბილისურ სა რდაფზე დიზაინერ ების კარგი მუშაობა ნაყოფიერი გამომდ გარა. რაც მთავარ ია, ბარში ჩასულებს სიგარეტის ბუღი და საჭმელების სუნი არ გვეცა. არც ყაყა ნი ისმოდა, მხოლოდ ერთი მაგიდა იყო დაკავებული. მიმტ ანმა ეს იმით ახსნა, რომ ჯერ ახალი გა ხსნილები არიან. მოკლედ, მაგიდასთან მოვთ ავსდით და მენიუს დათვალიე რებას შევუდექით. რამდენიმე კერძის შე
მადგენლობა მიმტანმა რუსულ ენაზე აგვიხსნა, როგორც ჩანს, ქართულად ლაპარაკი უჭირდა. არადა ჩემს ქვეყანაში ასეთ და წესებულებაში რომ ჩემს ენაზე უნდა მელაპარაკონ, ეს დაუწ ერელი კანონია. მოკლედ, ჩვენი შეკვეთა ასე გამოიყურებოდა:
მწვადის ასორტი, ნიგვზიანი ბა დრიჯანი, ტუნისის სალათი, ხა ჭაპური, ხილის კოქტეილი და წვენები. სანამ შეკვეთებს მოგვიტანდნ ენ, იქაუ
რობის დათვალიერებით გავე რთეთ. ყველაზე ცუდად მაინც ყოველ მაგიდაზე ჩამორიგებუ ლი იასამნისფერი ხელოვნური ყვავილები მომხვდა თვალში, რომელიც კონტექსტიდან იყო ამოვარდნილი, რადგან, სტან დარტულად, ასეთი თაიგულები
აბაზანას ან საპერფარეშოს უფ რო უხდება, მაგიდაზე კი სასუ რველია, ბუნებრივი ყვავილები დადგან, ან საერთოდ შეიკავონ თავი. შეკვეთილი კერძებიდან პი რველად ტუნისის სალათი მო იტანეს, სალათი საშინლად მლ აშე იყო და არ მომეწონა, თუმცა შემდეგში მოტანილი კერძების ფონზე აღარ დამიწუნებია. ყველაზე შოკისმომგვრელი ჩემთვის მეგრული ხაჭაპური აღ მოჩნდა – ძალიან მარილიანი და ძალიან უგემური. ასეთი ცუდი ხაჭაპური ქუჩის საცხობებშიც კი არ შემიძენია. როცა მიმტანს ამის შესახებ ვუთხარით, ბოდი ში მოგვიხადა, აუცილებლად გა დავცემ მზარეულსო. თუმცა მზ
არეული აქ არაფერ შუაში იყო. ხაჭაპურში თუ კარგი ყველი არ დევს, მზარეული ვერაფერს უშ ველის. ყველზე კი, ეტყობა, თა ნხები დაზოგეს. ხაჭაპურის შე მდეგ ნიგვზიანი ბ ად რი ჯა ნ ი მოგ ვი ტა ნე ს, რომელიც დი დად გემრიელი არ იყო, თან ის ეთი უცნაური გემო დაჰკ რავა, დიდხანს ვა რჩევდით, ნამდვილად ნიგვზისგან იყო დამზ ადებული თუ თხილის გან, თუმცა საბო ლოო დასკვნამ დე მა ინც ვერ მივედით. ცოტა ხანში მიმტანი მოვიდა და გვითხრა, თქვენს კოქტეილს ოდნავ შეაგვიანდება, ყინული უნდა მოვიტანოთო. ცოტა ხანში ყინული მართლა დიდი ყუთით შემოიტანეს და არც კოქტეილში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დაიშურეს და არც წვენში, სადაც უზარმაზარი ლოდები ეყარა, წვ ენის დასაზოგად, თორემ ამ ყი ნვაში რა გვეყინულებოდა. თუმცა, საკვებისგან განსხვ ავებით, კოქტეილი ნამდვილად გემრიელი იყო. ბო ლოს და ბო ლოს, მთ ავარი კერძი მწვადის – ასორტი მო ი ტა ნე ს , რ ომ ელ ი ც ვიზ უა ლუ რა დ ძალიან კარგად გამოიყურებოდა და გემოთიც ნო რმალური იყო, მა გრამ დანარჩენი სა კვებით ხასიათი ისე მქონდა გაფუჭებული, რომ გემო ვეღარც ამ კერძს ჩავატანე. სამაგიეროდ ანგა რიში მოგვიტანეს მსუყე და მადიანი, თანაც რუსუ ლად. ჯამში კი, ამ ყველ აფერში 83 ლარი გადა ვიხადეთ.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
43
ლუბა გოლოვინამ ლონდონის ოლიმპია
კობა ინასარიძე ლონდონის ოლიმპიური თამაშები ახლოვდება და დღეიდან „პრაიმტაიმი“ უფ რო ახლოს გაგაცნობთ იმ ქართველ სპორტსმენებს, რომლებმაც ამ საიუბილეო, 30-ე ოლიმპიური თამაშების ლიცენზია მოიპოვეს და ლო ნდონში იასპარეზებენ. სა ქართველოს ჯერჯერობით 11 ლიცენზია აქვს, მაგრამ ეროვნული ოლიმპიური კო მიტეტის ვარაუდით, ჩვენი დელეგაცია ლონდონში 30-35 სპორტსმენით იქნება წარმ ოდგენილი. ჩვენ კი ბატუტზე მხტომელი ლუბა გოლოვინათი დავიწყოთ. ჯერჯერობით სწორედ ლუბა გო ლოვინაა ის მე-13 სპორტსმენი, ვინც ქართულ ყულაბას მე-11 ლი ცენზია შემატა. ლუბას ლიცენზ იის აღება აქამდეც რამდენჯერმე შეეძლო, თუმცა ეს საქმე 2012 წლისთვის გადადო და წარმატებას იანვარში, ოლიმპიადის მასპინძე ლი ლონდონის სალიცენზიო ტუ რნირზე მიაღწია. წელის ტრავმის მიუხედავად, ბატუტზე მხტომელი ქართველი გოგონა ტურნირის რვა საუკეთესო სპორტსმენს შორის მოხვდა და თბილისში ლიცენზიით დაბრუნდა... „ლიცენზია რომ აქამდე ვერ ავიღე, ეს ამბავი მეც ძალიან მა ნერვიულებდა. შანსი რამდენჯე რმე მქონდა, მაგრამ გარკვეული მიზეზების გამო ვერ გამოვიყენე. მსოფლიო ჩემპიონატზე შეცდომა დავუშვი, ხტომისას ლეიბს შევეხე და მსაჯებმა ეს არ მაპატიეს. მე რე ტრავმა მივიღე და ამან უფრო გამანერვიულა. იანვარში, ლონდ ონის სალიცენზიო ტურნირზე წა სვლას საერთოდ არ ვაპირებდი, მინდოდა, მკურნალობა დამეწყო, მაგრამ ლიცენზიის აღებისთვის იძულებული გავხდი, იმ ტურნირ
44
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ში მიმეღო მონაწილეობა. ტრავმა იქაც მაწუხებდა, თუმცა ძალიან მოვინდომე და სასურველ შედე გსაც მივაღწიე“, – ამბობს 22 წლის ლუბა გოლოვინა, რომლისთვის აც ლონდონის ოლიმპიადა მეორე იქნება. ოთხი წლის წინათ პეკი ნის ოლიმპიადაზე ლუბა მეექვსე ადგილზე გავიდა. ლონდონში, რა თქმა უნდა, ის ძველი შედეგის გა უმჯობესებაზე ფიქრობს და აქვს კიდეც შანსი, მედალი მოიპოვოს. „ლონდონში მედლის მოპოვების შანსიც მაქვს და დიდი სურვილიც. ნამდვილად შემიძლია, სამეულში მოვხვდე, მაგრამ საამისოდ მეტი უნდა გავაკეთო, ვიდრე აქამდე ვაკეთებდი. ახლა კონკრეტულად ოლიმპიადისთვის მზადებას რომ დავიწყებ, ბევრ რამეზე მომიწევს უარის თქმა. სხვანაირად არ გამო ვა. ჯერჯერობით კი ვმკურნალობ და ვისვენებ. დისკოზი მაქვს და ყოველდღე ფიზიოთერაპევტთან დავდივარ. ვარჯიშს რამდენიმე კვირაში განვაახლებ“. ლუბა გოლოვინა 5 წლის იყო, როცა პირველ შეჯიბრში მიიღო მონაწილეობა. პატარა ბავშვი მწ ვრთნელებმა მოსკოვში წაიყვანეს და იქ ისე იხტუნავა, ყველა გაოც ებული დატოვა... „ისეთი ცელქი ვიყავი, თურმე ხალხს ტელევიზორსაც არ ვაყუ რებინებდი. მოუსვენარ ბავშვს კი ენერგია რომ სადმე დამეხარჯა, მშობლებმა 3 წლისა ტანვარჯი შზე მიმიყვანეს. მშობლებიც ძვ ელი ტანმოვარჯიშეები არიან და ჩემი პირადი მწვრთნელი დღესაც მამაჩემია. მოკლედ, ვალენტინა კლიმოვასთან მივედი და ჩემი კა რიერაც ასე დაიწყო. მას მერე, ბა ტუტის გარდა, არაფერზე მიფიქრ ია. 5 წლის ვიყავი, როცა პირველ ტურნირში მივიღე მონაწილეობა. პირველი დიდი ტურნირი ჩემთვის მსოფლიოს 2010 წლის ჩემპიონა ტი იყო. დანიის ქალაქ ოდენსეში ვიყავი და იქ მეორე ადგილი დავი კავე“.
EXCLUSIVE
ბატუტზე ბრილიანტის ტექნიკით
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ადის ლიცენზია ტრავმიანმა მოიპოვა
ლუბა გოლოვინა ექ ვსი წელი ყოფილ ფეხბ ურთელ ვლადიმერ გეგე შიძეზე იყო შეყვარებ ული. თურმე დღედაღამ ერთად იყვნენ, თუმცა დაქორწინება წინა ზა ფხულში გადაწყვიტეს.
„ჩემი მომავალი მეუღლე, თურმე, ჩემი სახლის გადაღმა ეზოში ცხოვრობდა, მაგრამ ერთმანეთს არ ვიცნობდით. ერთხელაც ჩემს ეზოში თავის ძმაკაცებთან გადმოვიდა და ჩვენი ამბავიც მაშინ დაიწყო. ვარჯიშებსა და შეჯიბრებებ
ლუბა გოლოვინაზე ამბობენ, რომ ბრილია ნტის ტექნიკა აქვს. მისი ილეთების საერთო კოეფიციენტი 14.4-ია, თუმცა მარაგში ისეთი სირთულის მალაყები აქვს, ყველაფერი რომ კარგად გამოიყენოს, ლონდონში ოქროს მე დალსაც მიიღებს. „კი, ეგ მართალია. ამბობენ, რომ ბრილია ნტის ტექნიკა მაქვს და სხვა სპორტსმენები სგან ამით გამოვირჩევი. ვარჯიშებზე ძალიან რთულ ილეთებს ვამუშავებ და მგონი, კარგ ად გამომდის. ზოგადად, ჩემი ილეთების კო ეფიციენტი 14.4-ია. ეს ნებისმიერ შეჯიბრზე ფინალში მოსახვედრად საკმარისია, ფინალში კი, თუ საჭირო იქნება, ილეთებს გავართულ ებ და იმედი მაქვს, ოლიმპიადის მედალსაც მივიღებ. იმ ილეთების შესახებ ბევრმა არაფ ერი იცის, ასე ვთქვათ, ჩემი საიდუმლო იარა ღია და თუ დამჭირდა, აუცილებლად გამოვი ყენებ“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ზე მაკითხავდა, გარეთ თა იგულით მხვდებოდა. ექვსი წელი შეყვარებულობის პერი ოდი გვქონდა, თუმცა ჩემი კა რიერის გამო დაქორწინებას ვერ ვახერხებდით და მხოლ ოდ აგვისტოში გადავდგით ეს ნაბიჯი. ჯერ ფეხმძიმედაც არ ვარ. ოლიმპიადამდეც არ აფერს ვაპირებთ, ლონდონის მერე კი ბავშვიც გვეყოლება“. ამბობენ სპორტსმენი ქა ლის ქმრობა ძალიან რთულ იაო. ხან უცხოური შეკრებ ები, ყოველდღიური ვარჯიშ ები, ტურნირიდან ტურნირზე გამგზავრება... „როცა გიყვარს, მა შინ ყველაფერი იოლია. ჩვენს შემთხვევაშიც ას ეა. ჩემი მეუღლე ყველ ანაირად მიწყობს ხელს, რომ ჩემს საქმეში დიდ წარმატებას მივაღწ იო. ასე იყო აქამდე და ასე გაგრძელდება მო მავალშიც. მაშინ, როცა ოლიმპიადის ლიცენზია ჯერ კიდევ არ მქონდა, სწორედ მეუღლე მამხნე ვებდა, მაწყნარებდა და მეუბნებოდა, რომ ლიცე ნზიას აუცილებლად ავ იღებდი“. ლუბა მშვიდი და გა წონასწორებული ადამ იანია. არ არის პრეტენ ზიული და მისი აწეული ხმა ჯერ არავის გაუგია. თუ ბრაზობს, მხოლოდ საკუთარ თავზე. „ერთადერთი მაშინ ვბრაზდები და გამოვდ იავრ წონასწორობიდან, როცა ბატუტზე ვხტუ ნავ და რაიმე ილეთი არ გამომდის. აი, მაშინ ვნ ერვიულობ და რომ ვნ ერვიულობ, უარესიც მე მართება. ზოდადად კი, ძალიან წყნარი ვარ და ისე ვცხოვრობ, როგო რც ყველა ნორმალური ადამიანი. რაიმე არაჩვე ულებრივი თვისება არ მაქვს“.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
45
ეკა ჩიკვაიძე პრემიერა მოლდოვაში საერ თაშორისო ფესტივალ „კლას ფე სტიზე“ შედგა. ამჯერად კი, უკვე ახალი – მინის თეატრის სახელით, თბილისელი მაყურებლის წინაშე წარსდგნენ. 1,2 თებერვალს, რუ სთაველის თეატრის ექსპერიმენ ტულ სცენაზე, რეჟისორმა რეზო შატაკიშვილმა ტენესი უილიამსის „მინის სამხეცე“ წარმოადგინა. პი ესა ერთი ოჯახის სევდიან ისტო რიაზე მოგვითხრობს. გმირები რეალობას მოწყვეტილი ადამიანე ბი არიან, რომლებიც ცხოვრებაში საკუთარი ადგილის დამკვიდრებას ცდილობენ. ტომი თავის წარმოს ახვაში წარმოდგენილ მომავალზე ოცნებობს, ქმრისგან მიტოვებული დედა წარსულშია დარჩენილი და შვილების მომავალზე დარდობს, ხეიბარი და – ლაურა, მინის ფიგურებით შექმნილ სამყაროშ ია შეხიზნული. ჯიმი ტომის თანამშრო მელია, რომელიც თითქოს ოჯახს მხ სნელად უნდა მო ევლინოს, ხეიბარი ქალიშვილის ხელი ითხოვოს, თუმცა ამაოდ... ისინი, ტე ნესი უილიამსის გმირები, ყველ ანი „მინის სამხ ეცის“ ბინარადნი არიან... „ეს არაა სპექტაკლი უმ წეო ადამიანებზე, ესაა სპექტაკლი ადამიანის უმწეობაზე, ამ პირქუშ სამყაროში“ – ამბობს კიდეც რეჟი სორი. მაყურებლის წინაშე წარსდგ ნენ მსახიობები: ირაკლი ჩხიკვაძე, მედეა ახალაძე, ნათია ქარუმიძე და დათო დავითულიანი. რეზო შატა კიშვილი და მისი მცირერიცხოვანი დასი, მინის თეატრის სახელით, აქ ტიურად დაიწყებენ მოღვაწეობას.
„მინის სამხეცე“ რუსთაველის თეატრში
მინის თეატრმა არსებობა რუსთაველის თეატრში დაიწყო თეატრი არ ასტაციონარ ული იქნება და მოძრავი დასი, როგო რც საქართვე ლოს ტერიტო რიაზე, ისე ქვ ეყნის გარეთ, ს ხვ ად ას ხვ ა სცენებზე ითამაშებენ. „მინის სამხ ეცე“ თეატრის სავიზიტო ბარათია, რომელსაც მოლდოვური წარმატ ების შემდეგ, თბილისშიც დადები თი შეფასებები მოჰყვა. მარინა კახიანი: „ძალიან სიმპ ათიური სპექტაკლია. მე ვფიქრობ, საკმაოდ სერიოზულ და პროფეს
იულ დონეზეა რეჟისორის მიერ დადგმული. მსახიობებიც მომეწონა და მომავალში წარმატებებს ვუსუ რვებ“. გოჩა კაპანაძე: „მთლიანობაში სპექტაკლმა ძალიან კულტურული, ნორმალური და კარგი შთაბეჭდი ლება დამიტოვა. ძალიან სასიამ ოვნო მოულოდნელობაა, რადგან ასეთ დრამატურგიაზე აღარ მუშა ობენ, კარგია, რომ ამას მიუბრუნდა რეზო და ძალიან კარგი შედეგი აჩვენა. ქართველი მაყურებლის ხა სიათიდან გამომდინარე, 2 საათი და 20 წუთი უსმინო ამ სპექტაკლს და მთლიანად ჩართული იყო მასში, იმას ნიშნავს, რომ კარგად არის სა თქმელი დაჭერილი და საინტერესო
ნამუშევარია“. რეზო შატაკიშვილი: „იმით, რომ ეს სპექტაკლი არ დაიშალა და ისევ გააგრძელა სიცოცხლე, კმაყ ოფილი ვარ. მით უმეტეს, რომ ერ თი მსახიობი შევცვალეთ. დარბაზი უსმენდა და მაყურებლის რეაქცი ასაც ამით ვგრძნობდი. ამ ტიპის სპექტაკლში მოსმენაა მთავარი, რადგან სევდიანი ამბავია. ნოდარ გურაბანიძის შეფასებამ ცოტა გა მათამამა. მოეწონა სპექტაკლი, და დებითად შეაფასა, შემაქო და მისი შექება ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნ ავს. თუნდაც მარტო ამისთვის ღი რდა ერთი წარმოდგენის თამაში“. ნათია ქარუმიძე (ლაურა): „სა ქართველოში ყველაზე რთულია
თამაში, რადგან აქ ყველაზე კრიტ იკული მაყურებელია, მაგრამ დღეს ძალიან დაგვეხმარა დარბაზი. ჩვენი მუხტების გაცვლა მოხდა და მე კმ აყოფილი ვარ“. ირაკლი ჩხიკვაძე (ტომი): „ყო ველთვის, როცა ვთამაშობ, ვცდი ლობ იმდემად რეალური და ცოცხ ალი იყოს გმირის თითოეული ფი ქრი და სიტყვა, რომ მაყურებელი როცა უყურებს, თავისი ცხოვრება გაახსენოს. დიდი მადლობა თი თოეულ ადამიანს, ვინც დაჯდა და უყურა სპექტაკლს, მადლობა მათ, ვისაც ორი საათით მაინც გაჰყვება ფიქრი ამ სპექტაკლიდან, რადგან მთავარი მიზანი სწორედ ეს არის, რომ ადამიანი დააფიქროს“.
„ელექტრონული ყულაბა“ საქართველოს ბანკისგან ალბათ, ყოველდღე ფიქრობ, მორჩა, ხვალიდან ფულის დაგრ ოვება უნდა დავიწყო. მაგრამ, როცა დათქმული „ხვალ“ დგება, ამის გაკეთება ძალიან გიჭირს. ფული ისეთი რამეა, თითქოს ხა რჯვას თვითონ გთხოვს. არადა, რა მაგარი იქნება, რაღაც ჯადო სნური ყულაბა რომ არსებობდეს, რომელსაც, რაც უფრო მეტს მო აკლებ, მით უფრო მეტი მოემატ ება. ამაზე ხომ ყველა ოცნებობს. საქართველოს ბანკი კი თქვენი ოცნებების ახდენის ადგილია. დღეიდან ის მომხმარებელს ახალ პროდუქტს – „ელექტრონულ ყუ ლაბას“ სთავაზობს.
46
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
„ელექტრონული ყულაბა“ ფუ ლის დაგროვების ძალიან მოსახე რხებელი საშუალებაა. პრაქტი კულად, შეგიძლიათ, თანხის გადა დებაზე აღარც იზრუნოთ. თქვენს მაგივრად ამას საქართველოს ბანკის პლასტიკური ბარათი გააკ ეთებს. ფული შეგიძლიათ, უბრა ლოდ, ხარჯოთ, „ელექტრონული ყულაბა“ კი თანხას დაზოგავს და დააგროვებს. პრინციპი ძალიან მარტივია და ბევრი ფიქრიც არ სჭირდება. თქვენ ავტომატურად დააგროვებთ ფულს ყოველთვის, როდესაც პლასტიკური ბარათი დან თანხას დახარჯავთ. თანხის დაგროვება ხდება ბარათით ნე
ბისმიერი საბანკო ოპერაციის გა ნხორციელებისას – თქვენ მიერ წინასწარ მითითებული ოდენობის თანხა ბარათიდან ავტომატურად გადაირიცხება თქვენასვე ანაბ არზე. „ელექტრონული ყულაბით“ სარგებლობა ძალიან მარტივია – თქვენ ირჩევთ ნებისმიერი მოცუ ლობის თანხას, დაწყებული 0.50 თეთრით (აშშ დოლარი/ევრო/ გირვანქა სტერლინგი), დამთავ რებული 10 ლარით(აშშ დოლარი/ ევრო/გირვანქა სტერლინგი). ამის შემდეგ, ნებისმიერი საბანკო ოპ ერაციის განხორციელებისას, ბა ნკი მომხმარებლის მიერ არჩეულ თანხას ავტომატურად გადარი ცხავს საქართველოს ბანკში მო მხმარებლის მიერ მითითებულ ან აბარზე, რომელსაც ასევე დაერ იცხება საპროცენტო სარგებელი. აღსანიშნავია, რომ „ელექტრონ ული ყულაბით“ სარგებლობა უფ ასოა. ამრიგად, მომხმარებელი, შეუმჩნევლად და ყოველგვარი დამატებითი ძალისხმევისა და და ნაზოგის გარეშე ახერხებს თანხის გადადებას და დაგროვებას. ახლა მთავარია, ვიცოდეთ, როგორ გახდეს „ელექტრონული ყულაბა“ ჩვენი. ამისთვის საჭი როა მხოლოდ საქართველოს ბა ნკის პლასტიკური ბარათი და მოქმედი ანაბარი საქართველოს ბანკში. ანაბარზე დაგროვილი თა ნხის მოცულობა დამოკიდებულია სწორედ თქვენ მიერ განხორცი ელებული საბანკო ოპერაციების
რაოდენობაზე. თუკი თქვენ ანაღ დებთ თანხას ბანკომატის ან ბა ნკის სერვისცენტრის მეშვეობით, ყიდულობთ ნივთს ან მომსახურ ებას პლასტიკური ბარათით, ას ევე სარგებლობთ საქართველოს
ბანკის ონლაინ გადახდებით ან თანხის გადარიცხვებით, სწორედ თქვენ შეგიძლიათ, ისარგებლოთ „ელექტრონული ყულაბით“ და მა რტივად დააგროვოთ თანხა. r
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ეკა ჩიკვაიძე თბილისის ხანდაზმულთა პა ნსიონატის ეზოში უკვე მეხუთე წელია ეკლესიის მშენებლობა მიმდინარეობს. საქართველოში პირველად, წმინდა მარკოზ ეფ ესელის სახელობის ტაძარი შე ნდება. წმინდა მარკოზი ეფესოს მიტროპოლიტი, იმ მღვდელმთავ რებიდან, რომლებმაც 1437 წელს, ფერარო-ფლორენციის კრებაზე, ლათინებისგან სამხედრო-ფინა ნსური დახმარების იმედით გა ყიდეს მართლმადიდებლობა და კათოლიკური მრწამსი მიიღეს, ერთადერთი იყო, რომელმაც არ მოაწერა ხელი უნიის აქტს და ამით, ჩვენთვის მართლმადიდ ებლობის შენარჩუნება შეძლო. მართლმადიდებლობის შენარჩუნ ებაში შეტანილი მისი დიდი წვლი ლის მიუხედავად, წმინდა მარკოზ ეფესელის სახელობის ეკლესია საბერძნეთის გარდა, აქამდე არც ერთ მართლმადიდებლურ ქვეყან აში არ არსებობდა. საქართველო ში ამ ეკლესიის მშენებლობა ხანდ აზმულთა პანსიონატის ყოფილი დირექტორის თამთა დემურიშვ ილის ინიციატივით დაიწყო, იდეა კი ცოტა უცნაურად და უფრო სა ინტერესოდ გაჩნდა. თამთა დემურიშვილი: „თბილისის ხანდაზმულთა პა ნსიონატის დირექტორად 20072010 წლებში ვმუშაობდი. ჩემი ამ სამსახურში მისვლის პირველივე დღეს, ერთი ბებო შემოვიდა ჩემთ ან და მთხოვა, მე რომ გარდავიც
ვლები, ცელოფანში გახვეულს და წესის აგების გარეშე მიწას ნუ მი მაბარებო. ამ ყველაფერმა ძალიან შემძრა და მივხვდი, რომ აქაურო ბას ძალიან აკლდა სულიერება. ეს ჩემთვის, ალბათ, ერთგვარი მოტივაცია იყო და აქტიურად დავიწყე ამ პრობლემის მოგვარ ება. აღმოჩნდა, რომ აქ 5 მოხუცი მოსანათლი იყო და ჯანდაცვის სამინისტროს დახმარებით მოვნ ათ ლეთ, 2 ბე ბოს ნა თლ ია მე ვი ყავი. ამ პერიოდში ბევრი მოხუცი გარდაიცვალა და მაშინვე დავუ რეკე ჩემს მოძღვარს, მამა ანტონს და პირველი მოხუცი, ვინც ჩემს ხელში გარდაიცვალა, დავასვ ენეთ სამლოცველო დარბაზში, პანაშვიდი გადავუხადეთ და ა.შ. რამდენჯერმე კიდევ ამოვიდა მა მაო, აღსარებები ჩაიბარა და მო ხუცები აზიარა. ძალიან ხშირად იყო იაღოველების შემოსევები და ამას აქტიურად ვებრძოდით. საპა ტრიარქოს ვთხოვე და ორი მოძღ ვარი მოვიდა ჩვენთან, მამა ვახტ ანგი და მამა დავითი, რომლებიც ყოველ ხუთშაბათს მოდიოდნენ, აღსარებას იბარებდნენ, აზიარე ბდნენ და ლოცვებს კითხულობ დნენ. ეს დღემდე ასე გრძელდება. ერთ დღესაც, ჩემს კაბინეტში ვი ჯექი, 2 იანვარი იყო და ტელევი ზორში მამა გაბრიელზე გადიოდა გადაცემა, სადაც მის სასწაულე ბზე ჰყვებოდნენ. ეზოში გავიხე დე, სადაც ულამაზესი ნაძვნარი იშლება, მომენტალურად ეკლესია
საქართველოში პირველად, წმინდა მარკოზ ეფესელის სახელობის ეკლესია შენდება
წარმომიდგა თვალწინ და ისევ გა მეფანტა ფიქრები. შინაგანად უკვე გამიჩნდა სურვილი, რომ იქ ეკლე სია ამეშენებინა. ერთი ჩვეულებ რივი ადამიანისთვის, რომელსაც ჩვეულებრივი ხელფასი აქვს, ცოტა მკრეხელური აზრი იყო და მაშინვე მამაოსთან წავედი. მან მითხრა, შენ თუ ფორმალურ მხარეს მოაგვა რებ, რაც მიწის გადმოცემასთან და გაფორმებასთან არის დაკავშირებ ული და ძალიან რთულიაო, ძალიან კარგი აზრია და ღმერთი თავისით ააშენებსო. გამოვედი თუ არა, გლ დანი-ნაძალადევის რაიონის გამგ ებელს, ნოდარ სანდუხაძეს დავუ რეკე და ამ ორმა ადამიანმა იმწუ თიდანვე დავიწყეთ ეკლესიის მშ ენებლობაზე ზრუნვა. ერთ დღეში დავურეკეთ ყველას და ჩავრთეთ. ყველა გვერდში დაგვიდგა. პირვ ელი თანხა, რაც ჩვენს ანგარიშზე ჩაირიცხა, მერიის 5000 ლარი იყო, ამის შემდეგ კიდევ დაგვეხმარა მე რია. გოგა ხაჩიძე გვერდში დაგვ იდგა. ერთ ჰექტრამდე მიწა საპა ტრიარქოს დაუმტკიცდა. ზოგმა ბეტონი გვაჩუქა, ზოგმა სხვადა სხვა მასალები და ასე დავიწყეთ მშენებლობა. პანსიონატის მოხუ ცებმა შესაწირი ყუთი დამადგმე ვინეს და ყოველ პენსიაზე, შემო წირულობას აგროვებდნენ. ისე სწრაფად ხდებოდა ყველაფერი, რომ გაოგნებული ვიყავი. თვალ სა და ხელს შუა, ეს ეკლესია ისე ადიოდა, რომ სულ ვფიქრობდი, სიზმარში ვარ-მეთქი“.
მარკოზ ეფესელის ხატი გარდა იმისა, რომ საქართველო ში წმინდა მარკოზ ეფესელის სახე ლობის ეკლესია არ არსებობდა, მისი ხატიც ძნელად მოსაძიებელი აღმოჩნდა. წამოწყებას სასწაულე ბრივმა შემთხვევამაც შეუწყო ხე ლი. „რადგან ეკლესია პანსიონატის ეზოში იყო, მინდოდა, რომ თუ მო ხუცების და ბავშვების მფარველი წმინდანი არსებობდა, მისი სახე ლობის ყოფილიყო, მაგრამ ჩემმა მამაომ მირჩია, რომ მარკოზ ეფეს ელი ის წმინდანია, ვინც ჩვენ მართ ლმადიდებლობა შეგვინარჩუნა და
მისი სახელობის იყოსო. აღმოჩნდა, რომ მისი სახელობის ეკლესია, არა მარტო საქართველოში, რუსეთშ იც არ არსებობდა. მხოლოდ საბე რძნეთშია. შემდეგ ხატს ვეძებდი, მაგრამ ვერსად აღმოვაჩინე. ბევრი ძებნის შემდეგ ინტერნეტში ერთი ხატი ვიპოვნე, რომელზეც ძალიან მკრთლად ჩანდა და ამოვბეჭდე. ამ ის შემდეგ ერთ ხატმწერთან დამა კავშირეს, რომელსაც ასევე არ ჰქ ონდა ეს ხატი. ერთ საათში მივედი და ეს ბიჭი ამ ხატით დამხვდა. რო გორც კი მელაპარაკეთ, 10 წუთში მოხუცი ბებო შემოვიდა, მითხრა, ეს მარკოზ ეფესელის ხატია და ყი დვა შემომთავაზაო. სანამ ფულის გამოსატანად შესულა, ეს ბებო გა მქრალა. ეს ხატი არ დამითმო ამ ბიჭმა, მაგრამ ორი ხატი დამიწერა და გამომატანა. ერთი ხატი პატრ იარქს გავუგზავნეთ საჩუქრად, თუმცა აკურთხა, ეამბორა და უკან გამომიგზავნა. მარკოზ ეფესელის სახელობის ტაძარი საქართველოში არ არსებობს და ღმერთი შეგეწე ვათ ამ საქმეშიო. ეკლესიის მშენებლობის დასამთავრებლად ახლა სულ ცოტა არის დარჩენილი. ტა ძარი აშენებულია და გადა ხურვა სჭირდება. „ერთი თვეა უკვე გაჩერებუ ლია მშენებლობა, მართლა ყველა რესურსი ამოვწურეთ. ერთი თვის წინ ინტერნეტით დავით ბაქრაძეს შევეხმიანე და ერთ კვირაში გამო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხმაურება იყო და დაგვეხმარნენ. იმ საღამოს გადაწყდა, რომ მერია კი დევ 2000 ლარით დაგვეხმარებო და, მერაბ სამადაშვილმა 10 ტონა ცემენტი მოგვიტანა, წყალტუ ბოდან კი კრამიტი ჩამოგვიტანეს გადასახურად. თითქმის ყველა მასალა გვაქვს, არმატურა და წვ რილმანი სამუშაო დეტალები გვ ჭირდება. პრეზიდენტსაც მივმარ თე ინტერნეტით, მაგრამ, ალბათ, ვერ მიაღწია ინფორმაციამ. მივმ ართავ პრეზიდენტს, თუნდაც ახ ალგაზრდა ბიზნესმენებს და უც ხოეთში მცხოვრებ ქართველებს, რომ იქნებ დაგვეხმარონ. თუნდაც ახალგაზრდების ჯგუფი, ვისაც მშ ენებლობა ეხერხება, მოვიდნენ და მხარში დაგვიდგნენ, როგორც მუშა ხელი. აქამდე, არც ერთი მსხვილი კომპანიისთვის არ მიმიმართავს, სულ მინდოდა, რომ იქნებ მხოლოდ მეგობრების დახმარებით დავამთ ავროთ-მეთქი, მაგრამ გაგვიჭირდა. მართლა პირველად ხდება საქართ ველოში ამ წმინდანის სახელობის ტაძრის აგება, თან, მხოლოდ ახ ალგაზრდების მიერ. სპონტანურად მოხდა, რომ სულ ახალგაზრდების მიერ აშენდა და იმედია, თავის და დგმასაც მოვახერხებთ“.
მშენებლობის ფონდის ანგარიშის ნომერი: `თი-ბი-სი~ ბანკის მთაწმინდის ფილიალი. საბანკო კოდი (MFO) -
220101821.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
47
ლორა დადიანი
ნიკო ფიროსმანის შედევრი – „ორთაჭა ლის ტურფა“ ახლაა შეუფასებელი, თო რემ საუკუნის წინათ ერთი ჩვეულებრივი სამიკიტნოს აბრა იყო და თბილისის მოქალაქეებს იმაზე მიანიშნებდა, რომ ამ შენობაში ფულის სანაცვლოდ ქალები მოემსახურებოდნენ. კომუნისტური რეალ ობიდან ძლივს გამო მძვრალებს გვიკვი რს, მაგრამ თბილის ში არც ჰომოსექსუა ლისტები აოცებდათ და არც მეძავები. მა თთვის სპეციალური დაწესებულებები და ქუჩები არსებობდა და თბილისში სექსის ნაკლებობას არც ერ თი გაქანების ადამ იანი არ განიცდიდა. შენობები კი, რომე ლშიც მაშინდელი სა როსკიპოები იყო გა ნთავსებული, ძველ თბილისში დღესაც დგას. წითელი ქუჩა ორთ აჭა ლიდ ან გლდ ანამდე საერთოდ, სარ ოს კიპო ების არსებ ობ ა მთელ მსო ფლიო ში ათასწლეულ ებ ს ითვ ლის. სა ნამ ვახტანგ გორ გა სა ლი გო გირდი ს წყლებ ში ჩამ ხრ ჩვ ალ ხოხობ ს იპოვი და და სან ამ თბ ილი სელი აშუღე ბი ბაიათ ებს ააკვნესებ დნენ, ძვე ლ შუმ ერ ე ბს ჩვენს წელ თა ღრ იცხვ ამდე 4000 ათ ასი წლ ის წი ნ ათ ჰქ ონდათ „კაკუმი“, ანუ სექ სის ტაძარი. ამ ტაძარ ში Ishtar-ის – სექსი სა და ომი ს ქალღმ ერ თის სადიდებ ელ ი ლოცვე ბი აღე ვ ლინებოდა. ამ ტაძ არ ში მოღვ აწე ქალ ებ ი სამ კატეგ ორ ია დ იყვნენ დაყოფილ ები. პირ ვე ლი კლასი ს ქურუმები სექ სუ ალურ რიტ უალებშ ი მონ აწ ილეო ბდნ ენ. მათ ქვემო თ საფ ეხ ურ ზე მდგომი ქალ ებ ის მოვ ალეო ბა ტაძარში მოსულ ი „მლო ცვ ე ლებ ის“ მომსახუ რე ბა იყო, ხო ლო ყველაზე დაბალი დონ ის ქალებ ს ტაძრი ს გარ ეთ ყოფ ნა და კლი ენტები ს მომ სა ხუ რე ბა ევალებოდათ. ყვე ლა ეს ქალი ტაძარში ცხოვრ ობდა და ღრ მად იყო დარწმუნ ებული, რომ ღვთისმსახურებ ას ეწე ოდ ა. მსგავსი ტიპის სექ სის ტაძ რე ბი ყველა მაღ ალკულტურ ულ სა ხელ მწიფოში არს ებობდა, მათ 48
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
EXCLUSIVE ძველი თბილისის საროსკიპოების ისტორია
შორ ის ინდ ოეთში, ჩინეთ სა და საბერ ძნ ეთ შიც და რადგა ნ სა ქარ თვ ელო ევრ ოპელობ ას ძვ ელთ აგ ან ვე იჩემებდა, არც ამ ამბავ ში ჩამ ორ ჩენია დანარ ჩენ მსო ფლიო ს და... გაშალეს ქა რთვ ელებმა ხელი ორთ აჭალის ბაღებში. ორთ აჭ ალას ხსენება ზე მა ინცდა მა ინ ც დღევა ნდელ ორ თაჭ ალას ნუ წარ მო იდგენთ, ამ ადგ ილას ერთ დრო ს მტკვა რი ორა დ იტო ტებო და და გრა ნ დიო ზუ ლ კუნძულს – ჭალაკს უვლიდა გარ შემო, რომელიც სიგ რძ ით დაა ხლოებით 852მ, სი გ ა ნ ით კი 40მ იყო. კუ ნძ ულზე ბუნ ებ რივა დ გახ ლდ ათ გაშ ენ ებ ელ ი ულა მა ზე სი, და ბურ ულ ი ბაღ ი, ამი ტო მ ცხე ლ დღ ე ე ბ ში იქ ქე ი ფი და დრ ოსტ არ ებ ა თბი ლი სე ლი მა მაკ აც ებ ის თვ ის საუ კე თე სო გას არ თო ბს წარ მო ად გე ნდ ა. იქვ ე მდე ბა რე ობ და სამ იკ ი ტნო ებ ი, სად აც ორთ აჭ ალ ელ ტურ ფე ბს ნახ ავ დი თ. მოკ ლ ედ, კუნ ძუ ლზ ე იმდ რო ინ დე ლი მაღ ალ ი წრი ს მამ აკ აც ებ ი კა რგა დ ერთ ობ ოდ ნე ნ. ლიტ ერ ა ტურ ას ა და სექ სშ ი პაე ქრ ობ ა აქ ჩვე ულ ებ რი ვი ამბ ავ ი იყო, თუმ ცა, ორთ ოდ ოქ სუ ლი წე სებ იდ ან გამ ომდინარე, ცო ლია ნი მამ აკაცებ ი ასეთ ადგი ლებში სახ ალხო დ გამოჩ ენას მაინც ერიდებო დნენ, თანაც სამ იკ იტნო ებში ვენერ იული დაა ვა დე ბე ბით დასნებო ვნებ ის შან სი დიდი იყო და თუ დაა ვ ადე ბა ს ცოლს გადასდებდი,
თაჭალის ბაღ ებ ს ხიდით უკა ვ შირ დებო და დოლაბ აურის კუ ნძული, სადაც ქალებ ის მისა ყვა ნა დ სპეციალურ ი აბა ნო ებ ი იყო მოწყო ბილი. თუ ორთ აჭალაში შედარ ე ბით მაღ ალი წრის ადა მიანებ ი დაიარ ებ ოდნენ, მემწვანილე ებისა და მუშებ ისთვის გლდა ნის სარ ოსკიპო ებ ი არსებ ობ და. მაშინდელ თბილისში დასავლ ეთ საქართველოსკენ მიმავალი გზა სწორედ სოფელ გლდანზე გადიოდა და აქ ძირითადად თა ვადის მიერ შეცდენილი გლეხ ის ქალები მუშაობდნენ. ტურფ ებს მათ არავინ ეძახდა. ძველ თბილისში დოლაბა ურის აბანოების გარდა, სხვა აბანოებში ქალისა და კაცის
ამას განსაკუთრებულ მოვლენ ად არც არავინ მიიჩნევდა. „პუბლიჩნი დომ“ XIX საუკუნის თბილისი სა ვსე იყო „პუბლიჩნი“ სახლებით. მაშინდელი პრესის ინფორმაც იით, თბილი სშ ი ცხრ ამ ეტ ამ დე ასე თი დაწ ეს ებ ულ ებ ა ფუნ ქ ციო ნი რე ბდ ა. ასე თი დაწ ეს ე ბულ ებ ი იყო, მარ ჯა ნი შვ ილ ის ქუჩ აზ ე, აღმ აშ ენ ებ ლი ს გამ ზ ირი ს ვორ ონ ცო ვი ს ნაწ ილ ზე, მუშ ტა ედ ის ბაღ ში და „დინ ა მოს“ მიმ დე ბა რე ტერ იტ ორ ი აზე. სავ არ აუ დო დ, სარ ოს კ იპო ს ფუნ ქც ია შეთ ავ სე ბუ ლი ჰქო ნდ ა ქარ ვა სლ ას აც, სად აც სას ტუ მრ ოს ოთა ხე ბი საა თო ბ ით ქირ ავ დე ბო და კიდ ეც. თბ
გეო რქ აღა-არწ რუ ნი ს მიე რ როს ტო მ მეფ ის დრო ს, 1650 წელ ს, აგე ბუ ლი ქარ ვა სლ ის საძ ირ კვ ელ ზე აშე ნდ ა. ქარ ვა ს ლაშ ი გან თა ვს ებ ულ ი იყო ოც დაც ამ ეტ ი სას ტუ მრ ო ოთა ხი. 1855 წელ ს შენ ობ ა ხან ძა რმ ა შეი წი რა და რეს ტა ვრ აც იი სა ს გად აკ ეტ ეს კიდ ეც. ქარ ვა სლ ის ცენ ტრ ი მის ი შიდ ა ეზო ა, რო მელ სა ც გარ შე მო ორ სარ თ ულა დ გან ლა გე ბუ ლი ოთა ხები ერტყმის. თბილისის საროსკიპ ოებში საკმაოდ მიღებული ფო რმა იყო უცხოელი ქალის სტუმ რობა, ქართველი „კნიაზებისთ ვის“ პრესტიჟადაც კი ითვლებ ოდა ფრანგ ან იტალიელ ქალთან ღამის გატარება. მთელ ქონებას დაახურდავებდნენ, ოღონდ მათ
ეს დიდ სირ ცხვილა დ ითვლებ ოდა. იმა თთ ვის კი, ვინც ჯანმ რთე ლო ბა ზე განსა კუთრ ებ ით ზრუ ნა ვდ ა, ორთ აჭალის მისა დგო მე ბშ ი კინტო ებ ი მალულად თხის ნაწ ლა ვებსაც ყიდდნენ. სხვ ათ ა შორის, თბილისის სა როს კიპო ებში ერთ ი საინტ ერ ე სო ტრა დიციაც არსებ ობ და, საე კლეს იო დღესა სწაულების დრო ს არა ვი ნ მუშაო ბდა. ორ
ერთად სიარული მიღებული არ იყო. აქ დღეები გადანაწი ლებული ჰქონდათ. ერთ დღეს მხოლოდ ქალები დადიოდნენ, მეორე დღეს მხოლოდ კაცები – კინტოებთან ერთად, რომელთა შორისაც „მამათმავლობა მე ტად გავრცელებული იყო“, ანუ იმდროინდელი საზოგადოება მამათმავალი კაცების მომსახ ურებითაც სარგებლობდა და
ილი სშ ი შემ ორ ჩე ნი ლი ქარ ვა ს ლებ ი ძირ ით ად ად XIX საუ კუ ნ ის ბოლ ოს აა აგე ბუ ლი, მათ გა ნ ერთ-ერთ უმნ იშ ვნ ელ ოვ ან ეს არწ რუ ნი ს ქარ ვა სლ აშ ი დღე ს თბი ლი სი ს ისტ ორ იი ს მუზ ეუ მ ია გან თა ვს ებ ულ ი. ქარ ვა სლ ამ სახ ელ წო დე ბა მფლ ობ ელ ის სახ ელ იდ ან გა მომ დი ნა რე მიი ღო. ის XIX სა უკუ ნი ს პირ ვე ლ ნახ ევ არ ში
ღამეულ თავგადასავლებზე მეორე დღეს მთელ თბილისს ელაპარაკა. ცოტა გვიანდელ პერიოდში თბილისის საროსკ იპოებში რუსის ქალებმაც და იწყეს ჩამოდინება და ცხადია, ქართველ კაცებში დიდი მოთხ ოვნით სარგებლობდნენ, თუმცა კომუნისტების მოსვლის შემდეგ საროსკიპოების მუშაობა თბილ ისში არალეგალური გახდა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE EXCLUSIVE my View ეკა ჩიკვაიძე ბეგი ლოგუა რადიო სი ვრცეში უკვე დიდი ხანია ერთ-ერთი ყველაზე პოპუ ლარული წამყვანია. განს აკუთრებული ხმის ტემბ რითა და ეთერის დინამი კურობით უამრავი ფანი შეიძინა – მის ხმას ყველა იცნობს, თუმცა ვიზუალ ურად ვერავინ. „არ დაიდ არდოში“ უკვე 8 წელია მუშაობს და ამჟამად ორი საავტორო გადაცემის წა მყვანია. 30 წლის წამყვანი პროფესიით ეკონომისტია. რადიოს პარალელურად კი, რესტორნების ქსელ „მირზ აანის“ პიარ მენეჯერია. ბეგი ლოგუა: „რადიოს წა მყვანობა 18 წლიდან დავიწყე. ბავშვობაში საბჭოთა კავშირის გარკვეულ ტერიტორიაზე სა კმაოდ ხანგრძლივად მომიხდა მოგზაურობა ავტობუსით, თან პატარა ვოლქმენი მქონდა და უც ხოურ რადიოსადგურებს ვუსმენ დი. მაშინ მივხვდი, რომ ეს ჩემი მოწოდებაა და საქართველოში რომ დავბრუნდი, გადავწყვიტე წამყვანი გავმხდარიყავი. თავი დან დასავლეთში, ზუგდიდის ორ რადიოსადგურში ვმუშაობდი. პირველად რომ გავედი ეთერში, ძალიან ვინერვიულე და ჩემს ერთ გამოცდილ კოლეგას ვკითე აზ რი, როგორი იყო-მეთქი, მითხრა, ცუდი არ იყო, მაგრამ საინფორმ აციოს წამყვანად გამოდგებიო. ეს შეფასება ჩემთვის გულში ჩარჭ ობილი დიდი ლურსმანივით იყო. რა თქმა უნდა, არ არის ცუდი სა ინფორმაციოს წამყვანობა, მაგრ ამ ჩემი მიზანი სულ სხვა რამ იყო. მერე საკუთარ თავზე დავიწყე მუშაობა და დღემდე სულ ვუსმენ უცხოურ რადიოებს, ბევრს ვსწა ვლობ იქიდან. რადიო „არ დაიდ არდო“ რომ იქმნებოდა, საღამოს ეთერის წამყვანი მამაკაცი სჭირ დებოდათ, რომელსაც სავარაუდ ოდ კარგი მოქეიფის ხმა და კაცუ რი ტემბრი ექნებოდა. მაშინ 22 წლის ვიყავი და მაშინაც მოქეიფე კაცის ხმა მქონდა. საუბრის ორი მანერა მაქვს საერთოდ. ერთი შე მართებულად ომახიანი და მეორე უფრო მოდუნებული. ამიტომ ხან მცნობენ, ხან ვერა. მიხარია, რომ ამ ბოლო დროს ხვდებიან ვინ ვარ. იგივე, ტაქსს რომ გავაჩერებ, ან მაღაზიაში შევალ, ხშირად უკით ხავთ შენ ხარო? და გამკვირვებია, როგორ მცნობენ. რადიოს სპეც იფიკა ის არის, რომ არ ჩანხარ და იმდენად დიდი ინტერესი აქვთ მს მენელებს, რომ ამოსულან კიდეც რადიოში და გავუცვნივარ“. მეორე პროფესია „რადიოს პარალელურად, ყო ველთვის მქონდა მეორე საქმე. დღემდე ორი ცხოვრებით ვცხო ვრობ. პროფესიით საერთაშო რისო ეკონომიკის მაგისტრი ვარ და ფინანსურ სტრუქტურებშიც მიმუშავია. ყოფილა შემთხვევები, რომ დღე ციფრებზე ვსაუბრობ დი და საღამოს რადიოში დოქზე და ღვინოზე ვლაპარაკობდი. მე რე მივხვდი, რომ ეს ჩემი არ იყო. მიუხედავად იმისა, რომ ცუდი ეკ ონომისტი არ ვარ, ბევრად უკეთ ესი წამყვანი ვარ. ალბათ, ჯობდა თავის დროზე ჟურნალისტიკაზე ჩამებარებინა. ახლა პიარით ვარ დაკავებული და ვცდილობ ეს პრ ოფესიაც ავითვისო. ახლოს არის რადიოსთან და მიადვილდება“. მოქეიფე ბეგი „არ დაიდარდოს“ წამყვანს შე
`იმდენად დიდი ინტერესი აქვთ მსმენელებს, რომ ამოსულან კიდეც რადიოში~ საბამისად მოქეიფეს იმიჯიც აქვს. ხშირად ეთერშიც დაულევია და მო წვეული სტუმრებისთვის სუფრაც გაუშლია. ამბობენ, მსმენელებს ეთ ერში ნასვამი ბეგი უფრო უყვართო. „მოქეიფე“ იმიჯის გამო ხშირად კუ რიოზულ სიტუაციაშიც აღმოჩენი ლა. „მოქეიფე ბეგი ცოტა უფრო წყ ნარია, ვიდრე ეთერში. რატომღაც ჩემგან ელოდებიან, რომ თავზე უნ და დავიმხო იქაურობა და სიგიჟეები ვაკეთო. დაახლოებით შეიძლება, მაგრამ მთლად ასეც არ არის. არ მი ყვარს თამადობა, რადგან ერთგვა რი პასუხისმგებლობაა ჩემთვის და ერთგვარი დაძაბვაც. სუფრასთან მიყვარს განტვირთვა, ამიტომ მოად გილეობა მირჩევნია. ვგიჟდები კონი აკზე, უფრო ხშირად ვსვამ არაყს და ამ ბოლო დროს მივხვდი, რომ ღვინ ოს უკეთესი სიმთვრალე აქვს. რამდ
ენიც გინდა, იმდენჯერ ვმჯდარვარ ეთერში ნასვამი, მაგრამ აბსოლუ ტურად ყველაფერს ვაკონტროლებ და უბრალოდ, კარგ ხასიათზე ვარ. მსმენელი ამჩნევს ამას და არც მე ვმალავ. ხშირად მიწევს ხოლმე ვი რტუალურ სუფრაზე ყოფნა. ხშირად სტუმრისთვისაც დაგვიდგამს ნამდ ვილი ღვინო და მინი-ქეიფი გაგვიმ ართავს ეთერში. ბევრი ისტორიაა ამ თემასთან დაკავშირებით რადიოში, ზოგჯერ დავუძაბივარ კიდეც. ყო ფილა შემთხვევა, ამოსულა მამაკაცი სურსათით და სასმელით დატვირ თული სავსე პარკებით, ვიქეიფოთო, მაგრამ ყველაზე მთავარი ხინკალი იყო, რომელიც მოსახარში ამოიტანა და რომ გაიგო „არ დაიდარდოს“ ხი ნკლის მოსახარში არ ჰქონდა, გაგი ჟდა. ერთხელ გურიიდან ჩამოგვივ იდა ამანათი, რომელშიც ჩემთვის და ჩემი კოლეგებისთვის, 3-ლიტრიანი
თაფლის არაყი, საოჯახო კონსერ ვები და სხვა კიდევ უამრავი პროდ უქტი იყო. ბევრი სუვენირიც მოუტ ანიათ, ხისგან გამოთლილი ჯვარიც მაჩუქეს, რომელსაც სახლში დიდი მოწიწებით ვინახავ. ამღერებული წამყვანი ქართულ რადიოში იმდენი ხანია მუშაობს, რომ ორი სიმღერა თვ ითონაც ჩაწერა. მისი საავტორო გადაცემებიდან ერთ-ერთი „უდარ დელი ათეულია“, სადაც მათი მო ნიტორინგით შედგენილ ქართული სიმღერების ათეულს აცხადებენ, მეორე კი „დამზადებულია საქართ ველოში“. „ბოლო პერიოდში რამდენიმე ტელეგადაცემა და სტატია მიეძღვ ნა იმას, რომ საქართველოში მხოლ ოდ მდარე ხარისხის პროდუქცია მზადდება. მე და ჩემმა ხელმძღვა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნელობამ გადავწყვიტეთ, ხაზი გა გვესვა იმ მაღალი ხარისხის მუსი კისთვის და გადაცემა „დამზადებუ ლია საქართველოში“ გავაკეთეთ, სადაც ძალიან კარგი და ღირებული ქართველი მუსიკოსები გვყავს ხო ლმე სტუმრად. მე თვითონ საერ თოდ არ ვმღერი, მაგრამ ვღიღინებ. კომპოზიტორმა ნატო თოთიბაძემ ორი სიმღერა მაჩუქა. ერთი ქალზ ეა, მეორე თბილისზე. ერთ-ერთის ტექსტი კი ნანა ცინცაძემ მაჩუქა. ჩემთვის ჩავწერე ისე, რომ დავბერ დები შვილიშვილებს მოვასმენინებ, თუ მცა ჯერ არც ცო ლი მყ ავს და არც შვილი. დასაოჯახებელი თუ დაუოჯახებელი ვარ, კიდევ საკი თხავია. ცოტა ვიორჭოფე, მაგრამ ჩემი სიმღერა ერთი ორჯერ ეთერ შიც გავუშვით. უბრალო ექსპერიმ ენტი იყო, ჩემი ჭია გავახარე და სც ენას შეურაცხყოფა არ მივაყენე“. ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
49
რუსუდან დაუშვილი
სამთო ინჟინერი, დიდი ბრიტანეთ ის არმიის პოლკ ოვნიკი, რადიო „ამერიკის ხმის“ ქართული რედა ქციის დირექტორი მერაბ კვიტაშვილი ემიგრაციაში კა რგადაა ცნობილი, ქართულმა საზო გადოებამ კი ის გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრე, 1990 წელს გაიცნო „ლიტერატურულ საქართველოში“ გამოქვეყნებული გიორგი გაჩეჩილა ძის წერილით და დოდონა კიზირიას მიერ თარგმნილი „მემუარებით“, რო მელიც მერაბ კვ იტაშვილის გარდ აცვალების შემდეგ წიგნად გამოიცა.
ლავრენტი ბერია 50
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
მერაბ კვიტაშვილი
კვიტაშვილები წარმოშობით რა ჭიდან არიან. ციხიან აზნაურებს, კვ იტაშვილებს, ეკუთვნოდათ სოფლ ები: ველევი, ბეთლევი, შხივანა, ზემო და ქვემო კრიხი, სხვავის ნაწილი და ა.შ. ველევში ხშირად იმართებოდა დოღი. კვიტაშვილები განთქმულნი იყვნენ მოჯირითეებითა და ცხენსა შენებით. მერაბი 1902 წლის 2 ივლისს და იბადა, დედამისის, მართა მიქელაძის დედულობაზე ლანჩხუთში. მამამისი სიმონი ოდესაში ნოვოროსიისკის უნ ივერსიტეტის იურიდიული ფაკულტ ეტის დამთავრების შემდეგ ქუთაისის თავადაზნაურთა მარშლის, სვიმონ წერეთლის მდივანი იყო, მერე ბაქო ში გადასახლდა, სადაც ქართველ მრ ეწველთა იურისკონსულტი და აკაკი ხოშტარიას სანავთობე ამხანაგობის „რუპენტოს“ 5 დირექტორიდან ერთერთი გახდა. 1918 წელს მერაბი ახალდაარ სებული ქართული უნივერსიტეტის სიბრძნისმეტყველების ფაკულტ ეტის სტუდენტი გახდა. 1919 წლის დეკემბერში კვიტაშვილების ოჯახი 4 შვილით: ნინო, მერაბი, ვახტანგი, თამარი, დროებით ლონდონში გადა სახლდა, გვარად „კეი“ მიიღო. მერა ბი ოქსფორდის ორუელის კოლეჯში ჩაირიცხა, ფულს ის ინგლისური ფი რმა იხდიდა, რომელშიც მამამისი მუ შაობდა. საქართველოს ოკუპაციის შემდეგ ფირმამ ფული შეუწყვიტა. მერაბი უფრო იაფ ბირმინჰემის უნ ივერსიტეტში გადავიდა და სამთამ ადნო ტექნოლოგიების ფაკულტეტი დაამთავრა. ბრიტანეთის იმპერიაში შემავალ მრავალ ქვეყანაში მოუწია მუშაობა და დიდი ავტორიტეტიც მოიპოვა. II მსოფლიო ომმა მერაბს აფრიკაში, განაში (ოქროს ნაპირი) მოუსწრო, სადაც ოქროს მადნის გადამამუშა ვებელი ქარხნის დირექტორად მუ შაობდა. მაშინვე მიიღო ბრიტანეთის ქვეშევრდომობა და არმიაში ჩაირიც ხა. დაამთავრა ოფიცერთა და სამხ ედრო სადაზვერვო-საინფორმაციო სკოლა. ჩრდილო აფრიკაში 2 წელი შტაბშიც მუშაობდა და საბრძოლო ოპერაციებშიც მონაწილეობდა. რა მდენიმეჯერ მსუბუქად დაიჭრა, ერ თხელ თავში და დროებით მხედვე
ლობაც დაკარგა. კონტრდაზვერვის ოფიცრად იყო ლიბიაში, სპარსეთში. მერაბს ფერეიდანშიც უმოგზაურია და უზარმაზარი ფოტო, ფონო და ეთნოგრაფიული მასალა ჩამოუტ ანია. მსახურობდა მაიორის, შემდეგ პოლკოვნიკის ჩინით. წარადგინეს გენერლის ხარისხზე. ომის დამთავ რების გამო ჩინის მიღება ვერ მოას წრო. სამაგიეროდ, მიღებული აქვს მრავალი საბრძოლო მედალი, სიგე ლი, ჯილდო. 1952 წელს მერაბ კვიტაშვილი ამ ერიკაში გადასახლდა, ჯერ ნიუ-იო რკში, შემდეგ ვაშინგტონში დასახლ და. დაქორწინდა პარიზში დაბადე ბულ რუს ემიგრანტ ირინე კედროვ აზე. შეეძინათ 2 ქალიშვილი. ელისომ დაამთავრა კაროლინის უნივერსიტე ტი საერთაშორისო სამართლის განხ რით, შემდეგ ეკონომიკის დოქტორი გახდა. მერიმ ვირჯინიაში ჯორჯ მე ისონის უნივერსიტეტი დაამთავრა გეოლოგიის განხრით, მოიპოვა მა გისტრის ხარისხი. გოგონებში კვიტ აშვილების გენმა იმძლავრა და ცხენ ოსნობამ გაიტაცა. შეჯიბრებებში მე დლები და ქების სიგელები მოიპოვეს. გივი კობახიძის ცნობით, 1984 წელს ელისომ გვარი „კეი“ „კვიტაშვილად“ აღიდგინა და გათხოვების შემდეგაც არ გადასულა ქმრის გვარზე. „მგონი მერისაც შეუჯდა ცდუნება და გვ არის დაბრუნებას აპირებსო“. მერაბ კვიტაშვილი ერეკლე ორბელიანმა „ამერიკის ხმის“ რედაქციაში მიიწ ვია. მუშაობდა ფსევდონიმით „ნიკო რაჭველი“. იმავდროულად იყო პარი ზში დაარსებული ჟურნალის „ბედი ქართლისა“ კორესპონდენტი. 1963 წელს მერაბი ქართული რედაქციის დირექტორად დანიშნეს. მეტისმეტი დაძაბული რიტმის გამო, რამდენჯე რმე მოუვიდა გულის შეტევა, ერთი პირდაპირ რედაქციაში, ამიტომ 1972 წელს პენსიაში გავიდა. გარდაიცვ ალა 1991 წლის იანვარში. მერაბ კვიტაშვილის ბიოგრაფიაში ყველაზე მნიშვნელოვანია 1943 წლის ნოემბერში თეირანის კონფერენცი აზე ბრიტანეთის დელეგაციაში მისი ჩარიცხვა. 1943 წლის ნოემბერში თეირან ის კონფერენციაზე სამი ქვეყნის, სსრკ-ს, აშშ-სა და დიდ ბრიტანეთის
ჩერჩილი თეირანში
პეტრე ხვედელიძე და მერაბ კვიტაშვილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
Famous
Georgians მეთაურებს – სტალინს, რუზველტსა და ჩერჩილს უნდა გადაეწყვიტათ მსოფლიოს მომავალი. კონფერენ ციაზე საბჭოთა მხარეს სტალინი, ბერია და მისი ქართველი თანამშ რომლები წარმოადგენდნენ, დიდ ბრიტანეთს ასევე ქართველი – მერაბ კვიტაშვილი (ნიკოლას კეი). 1942 წლის შემოდგომაზე გერმ ანელები ამიერკავკასიას მიუახლ ოვდნენ. მოკავშირეთა წინაშე მის წინააღმდეგ მოსახლეობის დარაზმ ვის საკითხი დადგა. სსრკ მცოდნეთა შორის გავრცელებული 16-პუნქტი ანი ანკეტიდან კვიტაშვილის პასუხე ბი ყველაზე საინტერესო აღმოჩნდა. ყურადღება მიიქცია მისმა სამხედ რო, საინჟინრო განათლებამ, რუსუ ლი, ქართული და სპარსული ენების ცოდნამ და დიპლომატიურ სამსახ ურში მიიწვიეს. „მაშ, თქვენ თქვენი ძველი სამეფოს აღდგენა გსურთ? ის არ გყოფნით, რომ ქართველი მთელი რუსეთის იმპერიას განაგებს?!“– და ინტერესებულა ჩერჩილი. მალე მე რაბი სსრკ საკითხებში ჩერჩილის მრჩეველი გახდა „მემუარებში“ კვიტაშვილი აღწე რს თეირანის კონფერენციის მიმდ ინარეობას, როგორ გადაულაპარაკ ებდნენ ქართულად ერთმანეთს სტ ალინი და ბერია, ან როგორ საუბრო ბდნენ ქართველი პირადი მცველები. ბერია ბაქოში დაიბადა, გაიზარდა და, რა თქმა უნდა, კარგად იცნობდა ბაქოელ ქართველებს. ინგლისელი ოფიცრის ფორმისა და ლონდონური გამოთქმის მიუხედავად, როგორც ჩანს, ეცნო და მეთვალყურეები მი უჩინა. ერთ დღეს კი მიადგა და პი
რდაპირ ჰკითხა ვინაობა. მერაბმა წინასწარ დამუშავებული ლეგენდა უამბო, რომ მამა ინგლისელი ჰყავ და, დედა კი ქართველი, რაჭიდან. დედის გვარი უთხრა, მიქელაძე. ბე რია დაეჭვდა „რაჭაში მიქელაძეები არ არიანო“. მეორე დღეს ბერიამ უკვე იცოდა ვინ იყო და რა წარმ ომავლობის. ისიც კი უთხრა, რომ მარიამ ორახელაშვილი-მიქელაძე მისი ნათესავი იყო. ორჯერ მოუწ ყო თავდასხმა და მერაბი სიკვდილს ორჯერვე ძლივს გადაურჩა. მისი თანამგზავრებიდან ერთი დაიღ უპა, მეორე დაიჭრა. იძულებული გახდა ყველაფერი ჩერჩილისთვის მოეხსენებინა. ჩერჩილმა სტალინს კატეგორიულად მოსთხოვა, შეეწ ყვიტათ მისი თანაშემწის დევნა. ბე რიამ მხოლოდ ამის შემდეგ დაანება თავი. „მემუარებში“ მოთხრობილია, როგორ აღნიშნეს ჩერჩილის დაბა დების დღე. „ბანკეტზე დაახლოებ ით ოცდაათამდე სტუმარი იქნებო და: მთავრობის პირები, მარშლები, გენერლები, ადმირალები, ელჩე ბი – დასავლეთისა და საბჭოეთის თითქმის ყველა გამოჩენილი ლი დე რი... მათ შო რის იყო ერ თი ქა რთველი – სტალინი-ჯუღაშვილი, ფაქტობრივად შეიძლება ითქვას, რომ ის იქ ცენტრალური ფიგურა იყო... გარდა ამისა, უაღრესად სა ინტერესო, ჭეშმარიტად განსაცვი ფრებელი იყო ის ფაქტი, რომ მთელ ამ ელიტას იცავდა სამი ქართველი: გენერლები წერეთელი და ნაჭყებია საბჭოთა მხრიდან და მე, კაპიტანი (როგორც მაშინ ვიყავი) მერაბ კვიტ
აშვილი დასავლეთის მოკავშირეთა მხრიდან. წინა ოთახში მხოლოდ ორი კაცი ვიყავით, ორივე ქართ ველი – წერეთელი და მე, რომლებ საც დროდადრო მესამე ქართველი ნაჭყებია შეუერთდებოდა ხოლმე... მთელ იმ საათების განმავლობაში, რაც სადილი გრძელდებოდა, წერე თელს, ნაჭყებიასა და მე ხელთ გვ ეპყრო მსოფლოს ბედი, სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით. საელჩოში შესვლის და გამოსვლის დროს მე არასოდეს მჩხრეკდნენ და არ გამი ჭირდებოდა შემეტანა და ამეფეთ ქებინა რამე ძლიერი ყუმბარა, რო მელიც თუ ყველას არა, დამსწრეთა უმრავლესობას მაინც ამოხოცავ და. იმ ორ ქართველს, წერეთელსა და ნაჭყებიასაც შეეძლოთ იგივე გა ეკეთებინათ. ეს რომ მომხდარიყო, ძნელი წარმოსადგენია, რა მიმართ ულება მიეცემოდა იმ ომსა და მს ოფლიოს მომავალსაც“. ეს ვრცელი ამონარიდი კვიტაშვილის წიგნიდან, გვიჩვენებს, თუ რა როლი დააკისრა მეორე მსოფლიო ომის იმ ეტაპზე ბედმა 3 ქართველს. როცა ჩერჩილი წინა ოთახში გამოსულა, მერაბს მისთვის წერე თელი წარუდგენია. „ჩანს, ჩვენ ქა რთველებით ვართ გარშემორტყმუ ლიო“,– უხუმრია ჩერჩილს... თუ ჩვენთვის შალვა წერეთელი სა და კაპიტონ ნაჭყებიას გვარები ცნობილია, უნდა ვიცოდეთ კვიტ აშვილის, იმ მესამე ქართველის გვარიც, რომელსაც 1943 წლის 30 ნოემბერს რამდენიმე საათის განმ ავლობაში ხელთ ეპყრო მსოფლიოს ბედი...
ჩერჩილის სადღეგრძელო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
51
თამრი ფხაკაძე
გეძღვნება შენ
ჩვენ სამნი
გაგრძელება( დასაწყისი #146)
კ ო კ ი: ლიზის ტყუი ლი ვუთხარი. ვუთხარი, ზეგ ჩამოვფრინდებითქო. არ მიყვარს აეროპორტ ებში დახვედრები და სე ნტიმენტები. არც გაცი ლებები. მაინც მეჩვენება, რომ ვიღაც დამხვდა. ვიღაც მაწუხებს. მანქანა აქ მყავს და ტოვებული. აეროპორტის სადგომზე. ანჯელო... ანჯელო... სწორი თქვი, ისე. კარგი იქნებოდა ფეხით გამე ვლო. ა ნ ა: აეროპორტში ვარ. წარმოდგენაც არ გა ქვს, რომ გხვდები. ვდგა ვარ კუთხეში. ჩამოფხატ ული მაქვს ქუდი და შავი სათვალე მიკეთია. და გხედავ! მოღუშუ ლს. ოდნავ დაღლილს. მა რტოს. საშინლად არაჩემ სას და საშინლად ჩემსას. თბილად მევსება სიცა რიელე. ქალაქი ქალაქს ემსგ ავსება და დღე დღეს. დავბრუნდი. მეც. ჯ ა ბ ა: თემურა ვნახ ეთ დღეს. ნაცემი. გასაპა რსი. დაბერებული, ჩემი. მაგრა შემეცოდა. ყე ლში რო მომაწვა რაღაც, კინაღამ ავტირდი ფარჩ აკულად, ბოზიშვილი ვი ყო. სიგარეტი მივუტანეთ, ცოტა რამე-რუმე, რაღაც. ზარო იყო, ტყუპები და მე. მე ცოტა დიდხანს და ვრჩი. მომენატრა თემუ რას ბაზარი. სიბრძნეები, რამე. მეთქი, რა ხარ, როგორ ხარ, ნაღდი მითხარი. ღმერთზე ვფიქრობო. მეთქი, - ააქ?! - რო იც ოდე, აქ რა მუღამი აქვს ღმერთზე ფიქრს, ეგრევე გაისრო კებოდი, ბრატ. - რავი, ბრძენი შენ ხარ. უკეთ იცი. - ღმერთზე ფიქრი ის ეთია, ბრატ, ნახევარი სა ათი არ ეყოფა. არც ერთი. არც სამი. სროკი უნდა. - აშენებულხარ, აბა, ძმ აო! მე ტი ხო არ მო ვი თხოვოთ, რამე რო იყოს, ჰა?! ხო არ დავამატები ოთ, ჩემი? - ციხეზე ბრატ, შეიძ ლე ბა იყო და თან შე ნი მონასტერი გქონდეს ში გნით. ლიჩნი. - თავისას ებერება თემურა, - იჯექი, ბრატ. იფიქრე. ინანიე. ეს რატო. ის რატო... - ეე, ეგ რე რო იყ ოს, გამოისყიდიდი და მორჩა, ძმაო! მეორედ აღარ მო ხვდებოდი. რა, გამოხვალ, აღარ მოიპარავ, ბოზიშვ ილი ვიყო? - იასნია, მოვიპარავ, ბრატ. იასნია. მაგრამ... - აბა, ღმერთს აბოლ ებ, ძმაო? თუ ღმერთისგ ან დაბრო გინდა, ძმაო? მიდი თემურა, იპარე, მე
52
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
რე ჩემზე იფიქრე, გააუპატიურე, მერე კიდე ჩემზე იფიქრე... - აბა, რო მეფი ქრ ება ბრ ატ, არ ვიფიქრო? - ეგრე არაა, ბოზიშვილი ვიყო! ან იპარე და ღმერთს თავი დაანებე, ან არ იპარო და ღმერთთან იყავი, ძმ აო!.. - საღოლ, ბრატ! საღოლ!! ჩასა წერი სიტყვა იყო! საუკუნის სიტყვა, ბრატ! ბრავო, ბრატ! და ტაში არ შემოკრა? თავი საზიზღრად ვიგრძენი. რა ჩემი საქმეა, კაცი ღმერთთან რო დის და როგორ მივა. რა ჭკუებს ვა რიგებ, ჩემი... რომელი უცოდველი მე ვარ! დღეს არა, ხვალე მკვლელი დამერქმევა. რომელი კათალიკოსპატრიარქი ვარ, ღმერთთან ურთი ერთობას რო ვასწავლი ადამიანს. - მაპატიე, ძმაო, - ვეუბნები, - შენ როგორც გაგისწორდება, ძმაო, ღმ ერთთანაც ისე მიდი და კაცთანაც. დაივიწყე, ბოზიშვილი ვიყო. თემურა კეთილია. ეგრევე იღიმ ება და მოკაკვული საჩვენებელი თი თით მანიშნებს, აქეთ მოიწი, ყური მათხოვეო და მიჩურჩულებს: - გაუპატიურება უძახე შენ და, რო არ მეხმარა ის წაკლები, ის იქ ნებოდა გაუპატიურება, ბრატ... ფჰ ჰჰჰ.... ქალი რო ბარკლებს ცხვირთ ან მოგიტანს და ძუძუებს თვალებზე აგაფარებს, გრეხია, თუ არ გაჟიმე, ბრატ! ეშმაკმა იცის მაგათი ბოზი თავი და ტანი, რომელი მეტი შეურ აცხყოფის მიყენებაა, გაჟიმვა თუ არგაჟიმვა! ჰოდა, ბარემ გაჟიმვა, რა! ტკბილად მოსაგონარი მაინც დარჩება ქალს, არა, ბრატ?! შენ რას შვრები, ფრაკი და ყელზე ბაბოჩკები აღარ გჭირდება, ბრატ? მეთქი, მესიჯს მიგზავნის ყოვე ლდღე, „არა კაც კლა“, მეტს არაფ ერს... - შენც არ კლა, ბრატ! - ჰოდა, აესს ეგრე გავუტარო, არა?! - დავისვი თითი შრამზე. - გიხდება, ბრატ. კაცურია, რა გინდა! - მისმინე, თემო... - ვეუბნები, - რაც ეს მაქვს, სხვა ვარ, ძმაო. აღ არაფერი მიხარია. ცხოველი გავხ დი, ძმაო! დაჭრილი ცხოველი რო დარბის ტყე-ღრეში გაცოფებული, გაბოროტებული... რაც აეს მაქვს, არ გამიცინია, ძმაო, არ დამიძინია, ძმაო! ვიღაცა მოკლა ჩემში შიგნ ით იმ ნაბიჭვარმა, ძმაო! მომკლა! არ გეგონოს, რო არ მომკლა, ძმაო! აღარაა ის ჯაბა, ძმაო! სხვა გამხადა ვიღაც!.. კაცურად დავეჭერი, ბაზა რი არაა, გავიგებდი, ძმაო, მარა ნა ბოზრულად გამიმეტა იმ დამპალმა, თემო, მთელი ცხოვრებით ამაწეპა
სახეზე სიმახინჯე, ძმაო! და გულში ბოღმა... - აკრეფილი გაქვს... - თქვა თე მურამ. - მაგარი. - მერე? სოლომონის ბეჭედი უნ და გაიხსენო, ბრატ. - სოლომონის ბეჭედი? - მაგარი დავიბენი. ვინ სოლომონის, ვფიქ რობ, რა ბეჭედი, როდის მოპარა... მოწვა ეგრევე, რო ტყემალზე ვარ. - სოლომონ ბრძენის ბეჭედზე ვამბობ, ბრატ. ბიბლიაში როა. ბეჭე დზე ეწერა მასტს „ესეც გაივლის“... ეგეთი რამე ეწერა. მივხვდი. - მე სო ლო მონ ბრ ძე ნი არ ვარ, ძმაო. ჯაბა ვარ, ძმაო. ჯაბა იდიოტი, ძმაო. - მე რე რა, ბრ ატ? შე ნიც გა ივ ლის. ძაღლი გაეძრო. მორჩით ბაზარს, დრო ამოიწურაო. - წავედი, აბა. - მხარზე დავარტყი ხელი თემურას - მაინც არ მითხარი, შენ როგორ ხარ... - საკაიფოდ, ბრატ. მოსაპარი არ აფერია, ეგ ტეხავს. და გაიყვანეს. გული მაგრა დამიმძიმდა. ისევ ვზივარ. მაგიდას ვუყურებ. და უცებ გამეცინა. პასტა იდო, საწერი. აღარ დევს, ჩემი! მაინც მოტეხა. გარეთ გამოვედი. უკვე მარტის ბოლოა. სახეში სი თბო გირტყამს. ჩიტები ჭკუაზე არ არიან. მზეა. ზემოთ ავიხედე. ლურჯი, ლუ რჯი ცაა. ვუყურებ ეგრე, მამალი გიჟივით. ვიღაცას ვეძებ იქ. მეთქი, სადა ხარ... მანდ? როგორი ხარ... დამენახე!.. მართლა იცი ყველაფერი? ჩვ ენი ამბებიც?.. ჩვენი დვიჟენიებიც? მართლა იცი? მართლა ესეც გაივ ლის?
ნი შუქ-ჩრდილებით, შენი ხაზებით. შენს ბოზობაში ეჭვიც კი შემეპა რა. რამე სხვა ხომ არ ხარ? მომწონს, რაღაც! მომწონს ეს ედემის ბაღი და ჯინსიანი ადამი. ევა ჩაკბეჩილ ვაშლს აწვდის. ქვევ ით - ქაოსი. როგორც ვხვდები, ერ თმანეთში არეული ძველი და ახალი სამყარო. ბაბილონის გოდოლი და ოსვენციმი... კაენი... ჰიტლერი... ათ ასი რამე და ვინმე. სევდა. თავში რაები გიტრიალებს, ბო ზო? აი ესეც. პირამიდები ქალის სხ ეულში. სავარაუდოდ, შენში. ფარა ონი ცალ ფეხზე ბოტასით. ესეც, ბორდელი. კარგია. შენი გამოცდილებიდან ხომ არაა, ბოზო? რამდენადმე მაინც, ალბათ. რაღაც, მეტისმეტად ტიპიურია ყველა პოზა და მიმიკა. სავარაუდოდ, შენ ეს ყვ ელაფერი კარგად იცი. ეს მეძავი? ესეც შენ ხარ? მეძავი წმინდანის აურით თავზე. შენ ხარ, აბა ვინ! შენი თვალებია, ბოზო! თმა - შავი გველები. იატაკზე ფორთოხ ლის კანები ყრია. რა ნაღვლიანად მიყურებ? რა იყო? რა აღმოაჩინე? ვიღაც შემოვიდა. ნაბიჯების ხმა ექოსავით ისმის ცარიელ დარბაზში. ეს რაღაა? ისევ დროებით თამა ში? ეტყობა, თამაში შენი სტიქიაა. ესეც ავტოპორტრეტი. აწერია კიდეც „ავტოპორტრეტი“. შუაზე გაყოფილი ქალი. ნახევარი - შიშვ ელი მეძავი, ნახევარი - მონაზვნის
კაბაში და თავსაბურავში. მონაზვ ნის ხელში - ვაშლი, მეძავის მაჯაზე, - ძაფით დაკიდებული ჯვარი... ისევ თამაში. ავტოპორტრეტთან ჩვენი გზები შეიყარა. ჩემი და იმ მეორე დამთ ვალიერებლის. უნებურად მისკენ ვიხედები. ის ბიჭი არ შემრჩა?! შეუძლებე ლია ვინმეში შემეშალოს. შრამი სა ფეთქლიდან ნიკაპამდე. ისევ ის შავი ტყავის ქურთუკი. შავი ხუჭუჭა თმა. ჰო. ისაა. აქ რა უნდა? წამით დამაკვირდა. ბუნდოვნად ვეცნე, ალბათ. ვერ გამიხსენებს. თითქმის არ იყო გონს. შეიძლება, ისე მიცნო... ხომ მც ნობენ ხოლმე ისეც. დარბაზის მეორე ნახევარი ნელა მოვიარე. ის ბიჭი კი ავტოპორტრე ტის წინ დადგა და დადგა. ასე და ვტოვე. შენი თამაშების განწყობა ამეკ იდა, ბოზო. საღამოს მესიჯს გიგზავნი. „კა რგად ხატავ“. მეტი არაფერი. ჯ ა ბ ა: მაგრა მევასა ის ნახატი! შენ ხარ, ბაზარი არაა. მაგის გუ ლისთვის მოვედი. ჩემზე რო იყოს, მოვტეხავდი აქედან და სახლში წა ვიღებდი. თემურა მყავდეს სვაბოდაზე, ეგ არ გაუჭირდებოდა... მაშინაც მაგ ნახატზე დავები. გა ხსნაზე. მარა ხალხი და მარიაჟი მი შლიდა. ახლა მარტო ერთი ვიღაც მასტი გაეძრო. მაგარი მეცნო ისე, ბოზიშვილი ვიყო. ასიანი მინახავს სადღაც. ია სნია, ამ დილაუთენია რახან მოვიდა, რაღაც ინტერესი აქვს... ისე ვიეჭვიანე, გეგონება, რამე! გეგონება, ჩემი ხარ... საკაიფო ნახატია. სხვებიც მო მწონს ზოგი, მარა ეს უფრო... ამაში უფრო გხედავ, რაღაც. უფრო მესმ ის შენი. ისე, ცოტათი მეც ეგრე ვარ. შუაზე გაპობილი, ჩემი! ნახევარი - გიჟი, - გაქცევა, გამოქცევა, დვიჟ ენიები, ქალები, იარაღი, მოსაწევი... ნახევარი - რავი, მონაზნობამდე და ბერობამდე ვერ ვქაჩავ, მარა რაღაც ჩემი პონტი მაქვს, მაინც. ცოტა ის ეთი ფიქრი... თემურასთან ბაზარი ეგეთებზე... შანდლებს ვაკეთებ, ჯვ რებს, ანგელოზებს... ყველა ეგრეა, ალბათ, ცოტათი. ასწორებს. მეორე კვირაა „არა კაც კლა“ მომდის. თავიდან მაგარი ავკრიფე. მერე გამიარა. მივეჩვიე
ა ნ ა: მთელ ჩემს სხეულს და სუ ლს გიჟურად უხარია. ერთად ვართ! ერთ ქალაქში! სა ერთო გვაქვს ცა, და მზე, და მარტის ფორიაქი... კ ო კ ი: გალერეაში კინოსტუდ იამდე შევიარე. გამოფენა ჯერ კიდევ იყო. ბილე თი ავიღე და შევედი. ჩემს მეტი არავინაა. ჯერ ძალიან ადრეა. აი, თურმე, რა! ბევრად უფრო სა ინტერესო ბოზი ყოფილხარ, ვიდრე მეგონე. კარგია. მშვენივრად დადიხარ თხელ ყინულზე. შენი ფერებით, შე
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
და ანგელოზი კიდეც. მომწერე, თუ გევასება. ბაზარი არაა. შენ შენი თქვი. მე ჩემსას ვიზამ. ცხოვრებაც წავა ეგრე, ჯიგრულად, თავის მუღამზე... ა ნ ა: რა წარმოუდგენელი სიხა რულია, საყვარელო? ჩემს გამოფე ნაზე მიხვედი? და ნახე? და მოგე წონა?! შეგეძლო დაგემალა კიდეც, რომ იყავი. მე ხომ ვერასდროს გავიგე ბდი? მაგრამ არ დამიმალე! არ დაგენა ნა ჩემთვის ეს სიხარული... არა! მე ვერ ვაოკებ თითებს! ბე დნიერებისგან აცახცახებული ჩემი თითები არც კი მეკითხებიან, ისე კრეფენ მესიჯს: „მიყვარხარ“. არც მე მენანება. თუ მცა შენ, ალ ბათ, ასე არ გა გეხარდება. შეიძლება, სულაც არ გაგეხარდეს? ვინ იცის, იქნებ გაღი ზიანდე კიდეც. რა ვქნა, შეუძლებელია გააჩერო წვიმა, ან ამომავალი მზე, ან ტალღა ოკეანეში... ხომ იცი - `it’s impossible~... კ ო კ ი: „მიყვარხარ“? რა სისულელეა! რა სისულელეა, ბოზო! წარმოდგენა არ გაქვს, როგორ მოწყდი რეალობას. ჯ ა ბ ა: რავი! სიყვარულია იქ ნებ... სიყვარულის აზზე მაინცდამაი ნც არ ვარ. ჯერ არავინ მყვარებია. დავასება, ჰო! ბაზარი არაა! ეგეთები ოხრად. დვიჟენიები. აქეთ-იქით სი რბილი, დახვედრები, შეხვედრები, მოსახვევებში ზასაობა, რავი, სე ქსი... მარა ეგრე რო, ღამეები არ მძინ ებოდა - არა, ბოზიშვილი ვიყო... ეგრეა. ღამეები არ მძინავს, მწ ვანეთვალება... თვალწინ მიდგახარ. გამოფენაზე რო მიჩურჩულე, არ მოკლაო, შენი სუნთქვა ყურზე მო მაფრინდა. იმისთანა დამაჟრიალა, კინაღამ წავიქეცი, კინაღამ გული წამივიდა... ისე, საავადმყოფოში რო დამა დექი, იქიდან დავები. რაღაც გესხა, რაღაც მაგარი საკაიფო. ხო ცოფი მჭირდა მაშინ, მაინც ვიგრძენი. გა მთიშა. იმათ ნარკოზზე უფრო. მაგარი მჯერა, რო ჩემი პისტოლ ეტი შენთანაა. ნამცხვრით რო გაიჩითე, მაგა ნაც გაასწორა. „კურტკას ატელიეში გავაკერინებ, - მაგანაც. კომპიუტერების დანახვაზე რო
გაიღიმე, მაგანაც. ხანდახან, ბოზიშვილი ვიყო, მა რთლა მინდა დავიკიდო ბოღმა და შენი ხათრით მართლა აღარ მოვკ ლა ის ნაბიჭვარი. მინდება, რო გა გისწორო. ხანდახან მეჩვენება, რო ერთიერთზე ეგრეც გეუბნები, „არ მოვკლავ, ბაზარი არაა, შენ თუ გა გისწორდება“... ხანდახან ვფიქრობ რო, რამე ის ეთი გავუჩალიჩო იმ დამპალს... ან დავაბრმავო, ან დავაყრუო, ან დავა კოჭლო... რავი, უარესიც შეიძლება. მარა არ დავბრიდო. აუ, მწვანეთვალება, შენ რო... შე ნთან რო... ვერ ვფიქრობ ამაზე, ჩემი. ბოზი შვილი ვიყო, პლანზე უფრო მაბო ლებს მაგაზე ფიქრი. შენ რო... ხო აზზე ხარ... შენ რო... აუ ჩე მი, ცუ დად ვხ დე ბი! არა, იმ ენა შიშველი და ლოგინში კი არა... პროსტო, ხელის გადახვევა, ახლო მოსვლა, კოცნა რო წარმოვიდგინო - ცუდად ვხდები, ჩემი! ძარღვებში მაჟრიალებს... მაგარი უცნაურად მინდიხარ, მაგარი სხვანაირად, ჩემო მარიხუანა... მარიხუ... ანა... ა ნ ა: საშინლად დავიღალე. ოფ ისში ბევრი სამუშაო იყო და კლიე ნტიც - გულისგამაწვრილებლად პედანტი. სტეფანემ, ანუ შეფმა გამომიცხ ადა, რომ სათანადოდ კონტაქტაბე ლურ ფორმაში არ ვარ. რომ მაკლია დღეს ღიმილი და კეთილგანწყობა, რომ ასე კლიენტებს დავაფრთხობ, რომ თუ ასე გაგრძელდა, ხელფასს მომიხსნის და გამომუშავებაზე გა დამიყვანს. ცხვირ-პირი საძაგლად უბზინა ვს. ამ ყველაფერს ყალბი ღიმილით მამცნობს. ხმა შემპარავად ჟღერს. მომლოდინედ. რას ელი მაინც, იდიოტო? მუხლ ებში ჩაგივარდები და რაღაც-რაღა ცებს დაგპირდები? თან, საძაგელი ჩვევა აქვს, - სა უბრისას ყურზე მიყურებს, ან ყე ლზე, ან სულაც მკერდზე, თვალებ ში კი არა! რაო, ბევრი კარნეგი იკითხე, ინ დაურო? ბევრი ივარჯიშე კომერც იულ ღიმილში სარკის წინ? სულ ტყ უილად! ასე იოლად ვერ შეინიღბები! ვიცი, რა კონტაქტაბელურობა და რა გამომუშავებაც აგიტყდა. ვი ცი, ბუხართან მოფიქრებული შენი ზანტი და ბოზი გეგმის დედააზრი. გინდა, მოკლე გზას დამაყენო. გი ნდა უცებ, ვითომ თავზარდაცემი სგან, ვითომ აღელვებისგან ქალურ ხრიკს მივმართო, დაგიჯდე წინ მე ტისმეტად ფეხიფეხშემოდებული, სახეზე ისტერიულად ავიფარო ხე ლები, და გადმოვყარო ცრემლი. შენ წამოიზლაზნო, თავს წამომადგე, მოხვიდე ამაზრზენად ახლოს და მე კი არ შევინძრე და გაცქერინო ზე დხედი ჩემს ძუძუებზე და ზედ ცხ ვირწინ შენს იმედმოცემულ პენისს ვგრძნობდე. შენ გადამისვა თავზე ხელი და ზეთოვანი ხმით მამცნო, რომ სანერვიულო არაფერია, ყველ აფერი კარგად იქნება, თუ... თუ... და ხელს მხრიდან ქვემოთ, მკერდისკენ წაიღებ სვლა-გეზის განაღდებულ ობაში, მწვანე შუქში დარწმუნებუ ლი... იდიოტო! ამ ბინძურ და მარტივ გეგმაზე დააშენე შენი ოცნების ბო რდელი? - მისმინე, სტეფანე, - ვეუბნები და სიგარეტს აუჩქარებლად ვუკი დებ, - მისმინე. ზუსტად ოთხი სარე კლამო სააგენტოა, სადაც დღესვე სიხარულით მიმიღებენ. თან, დიდი სიხარულით, სტეფანე. ხელფასსაც მშვენიერს მომცემენ. მე ამერიკული
გამოცდილება მაქვს, არ დაგავიწყ დეს. ჩემი საქმე კარგად ვიცი. შემი ძლია ახლავე ჩავალაგო ნივთები და წავიდე. Nო პრობლემ! - მხრებს ვი ჩეჩავ და ვუღიმი არხეინად. - რა სი სუ ლე ლეა... - სა ხე ერ ევა, - დაივიწყე. ეს უბრალოდ... მე, რასაკვირველია, ვაფასებ შენს... რა ნივთები... გულისამრევი უკანდახევაა! მობილური ურეკავს. - ჰო. შვიდისთვის. კარგი, წამო ვიღებ. ჰო. როგორც გინდა. სულე რთია-მეთქი! გინდა შეწვი, გინდა მოხარშე! მე რა ვიცი... თიშავს. - არაჩვეულებრივი ცოლი გყავს, - ვეუბნები. - დაივიწყე, რაც გითხარი, ოქეი? მე, პრინციპში, პირიქით... მაისიდან ხელფასის მომატებას ვაპირებ შე ნთვის და ერთი ორი ადამიანისთვის აქ. - შენ მაწყენინე, სტეფ, - ვეუბნე ბი, - ახლა, გინდ შეწვი, გინდ მოხა რშე, წყენა წყენაა. დღის ბოლოს წვიმს ისევ. მანქ ანით დავბორიალებ სველ ქუჩებში. მეღიმება. არ არსებობს ამქვეყ ნად არავითარი ჩემი მომლოდინე ოთხი სარეკლამო სააგენტო! ჩემი ამერიკული გამოცდილება კი სექს ის ფარგლებს არ ცდება... გულს უცნაური სევდა მიხრავს. უსამართლობის შეგრძნება და სი
რომელიმე საბა ვშვო სახლს. ლიზი, ალბათ, უკვალოდ გაქრ ება. ლიზი გაქრება! ეჭვიანობის სცენ ებიანა. სუნამოების სურნელიანა. სადმე, კიბის ქვეშ რომ ვიცხოვრო. პუ რზე და წყალზე. და იქ ვკვდებოდე... ჩემს თავზე, ვიღა ცების ნაბიჯებქვეშ დამპალი ხის კიბე რომ ჭრაჭუნობდეს. ყველას მივავიწყდე. ჩემთვის, მარტო რომ ველოდე სიკვდილს... შენც მიმივიწყებ, ბოზო? თუ ისევ მიფრ ენ სულელურ მესიჯებს, რომ გიყვ არვარ. ა? ან რაღაც ქარაგმებს: „სტრავი ნსკი გიყვარს?“ დავიღალე! დავიღალე...
მარტოვე. მანქანას რატომღაც, ზოომაღ აზიის წინ ვაჩერებ. გადმოვდივარ და მთელი ორმოცი წუთი ვახსნე ვინებ გამყიდველ ქალს აგონომალ ების, კომეტების, პეპელთევზების, პირანიების ცხოვრების წესს. აკვა რიუმების უდრტვინველ, ნაღვლი ან სიმშვიდეს ვეძლევი. ბოლოს ისე ვტოვებ მაღაზიას, რომ არაფერს ვყიდულობ, მაგრამ გამყიდველი ქა ლი სულაც არაა გაღიზიანებული. პირიქით, აშკარად ენანება საუბრის შეწყვეტა. ერთმანეთს უკარნეგო დაც მშვენივრად ვუღიმით და ძვ ელი მეგობრებივით ვშორდებით. კეთილგანწყობა სულ ტყუილად დამიწუნე, სტეფანე! კონტაქტურო ბაც! მიმყვება თევზების მისტიკური სიმშვიდე. საყვარელო... სად ხარ? მესიჯს გიგზავნი, - „სტრავინსკი გიყვარს?“ პასუხი მოდის - „არა“. ძალიანაც კარგი...
რავი, მადლიერებაა, თუ რა! მა გარი მენატრება და მაგარი მიბნევს თავგზას ჩემ ამბავში. ჩემი ა ნ ა...შა. ჩემი პლ...ა ნ ი. ჩემი მარიხუ...ა ნ ა... პისტოლეტს სად ინახავ, ჩემი ბე ლა მაფია? ლიფებში და ბიკინებში? თუ ზეთის საღებავებში? სად? თემურა უნდა ვნახო. შენზე მაგრებიც მუშაობენ ძმაო, - ვეტყვი - გული მომპარა ერთმა. წა იღო, ჩემი! ითრია.
კ ო კ ი: ყველა ჩემი სახლი გლახ აკებს რომ დავურიგო - ქალაქშიც, მთაშიც, ზღვისპირზეც... მანქანაც გავაჩუქო. საბანკო ანგარიშები ნუ ლზე დავიყვანო. მთელი ჩემი აპარ ატურა უსასყიდლოდ რომ გადავცე
ჯ ა ბ ა: ზარო მეუბნება, რო მა დლიერებისგან დავები. რო მადლ იერებამ ამიყვანა. ანუ, გადამარჩინა ქალმა და გავჭედე... თორე, ისე რო მენახა სადმე, ისეთი არც არაფერი, სიმნ... ქალია, რა! ვზროსლი, თან.
ა ნ ა: მარჯვნივ მივდივარ - მა რცხნივის გავლით. ანუ, კინოსტუდ იის გავლით - სამსახურში. ნელა, ნელა ჩავუვლი მა ნქანების სადგომს და მის ჯიპს ვე ძებ. შენი მანქანა რაღაცით შენ გგ ავს, ძვირფასო... რაღაც აუხსნელი, პირქუში შარმით. მაგრამ სადაა? სად ხარ? გაზს ფეხს ვაჭერ და მივფრინავ. აგიკვიატე! ავად ვარ შენით! კა რგად ვარ შენით! გიჟი ვარ შენით! ბრძენი ვარ შენით! ქალი ვარ შენით! ვ ა რ შენით! მინდა და გამოგიგონე! შენი იყო ესე იგი ის ცარიელი ნიშა ჩემში! შენ უნდა მორგებოდი! შემოვიხსენი სიმარტოვის სა
ლტე, როგორც ხელყ უმბარის მჭიდი და ვტ რიალებ, ვბზრიალებ ასაფეთქებლად მზა! ფეთქებადი ვარ! მაგრამ ნუ შეგეშინდება, საყვარ ელო! ხელშიც რომ შეგა ფეთქდე, ნუ შეშინდები! გამიძელი... მი ხა რია! - ის, რომ მივფრინავ გადაჭარბებ ული სიჩქარით! ის, რომ შეგიყვარე გადაჭარბებ ული სიჩქარით! ის, რომ ჩემს დათაყვანებულ ოფ ისში მიმაქვს უხილავი სტიქიები და ვარ ფეთქ ებადი შენი მოლოდინი სგან. სადაც არ უნდა იყო ახლა და სადაც არ უნდა მივდიოდე ახლა, მოვქრი ვარ შენკენ და უკან დასა ბრუნებელ ხიდებს ვაფე თქებ გზადაგზა! ოფისში შესული სტ ეფანეს ლაღად ვესალმ ები და ვეკითხები: - რა ქენით, შეწვით თუ მოხარშეთ? - რა... - ოჯახური ბედნიე რება! - აააა... - აზრზე მო დის ბუხრის კატა, - ხე ლუხლებელი დევს მა ცივარში. - რაო?! როგორ თუ მაცივარში, სტეფ! სა სწრაფოდ, თერმული დამუშავება! გალღობა, გათბობა! ცეცხლი, სტ ეფანე!! გაღიმებულები ვი ძირებით ჩვენ-ჩვენ კომპიუტერში. კმაყ ოფ ილი ვარ, რომ ყვ ელაფერი გარკვეულია. მშვენივრად იცის, რომ შარვალს არასდროს ჩავხდი. დაცვის ბიჭი შემო დის ყვავილებით ხე ლში. - ქალბატონო ანა, ეს თქვენ მოგართვეს... - ვინ? - არ ვი ცი... შა ვი BMW იყო. შრამი ჰქონ და ბიჭს ლოყაზე... - რა ტომღაც, წითლდება. სტეფანე სათვალ ის ზემოდან მიყურებს ყოვლად ფარხმალდაყ რილად. ყვავილებს ვაზაში ვდებ და მესიჯს ვაგზავ ნი - „გმადლობ. საღამოს ჩაიზე გეპატიჟები“. და მისამართი.
გაგრძელება შემდეგ ნომერში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
53
კოტე მარჯანიშვილისა და ნა თორნიკე ყაჯრიშვილი
კოტე მარჯანიშვილი სა და ნატო ვაჩნაძის დღემდე უცნობი ფო ტოები, უნიკალური ექ სპედიციის ამსახველი ფოტომასალა და ორ ტომეული, რომელიც ძა ლიან ბევრ საინტერესო ისტორიას ინახავს... ადამიანი, რომელმაც უნიკალური ფოტოარ ქივი და 40-იანი წლებ ის ისტორიული მოვლ ენა – არმაზისხევში, სამთავროს ქართლის მეფეთა რეზიდენციის გათხრები ფოტოზე ას ახა, ერთი ჩვეულებრ ივი თბილისელი კაცი, არქიტექტორი ირაკლი ქავთარაძე იყო... მოგონებები და უნიკალური ფოტოარქივი ირაკლი ქავთარაძე ბევრს მოგზაურობდა. აკეთებდა ჩა ნაწერებს და ძალიან ბევრ ფოტოს იღებდა. უნიკალური ჩანაწერები მის ცხოვრებას, ხოლო ფოტომასალა 1930-დან 60-იანი წლების საქართველოს ასახავს. ეს ყველაფერი რომ მომავალში უფრო ღირებული გახდებოდა, კარგად იცოდა, მაგრამ ამაზე ხმამაღლა არას დროს საუბრობდა. დასაბეჭდ ად გამზადებული ნეგატივები, წლების განმავლობაში მისი ძმისშვილის, ნანა ქავთარაძის ოჯახში ინახებოდა. უნიკალ ური ფირები 80 წლის წინანდ ელ საქართველოს კარგად ას ახავს... ნანა ქავთარაძე, ირაკლი ქავთარაძის ძმისშვილი: „პრ ოფესიით უცხო ენის პედაგოგი ვარ. 27 წელი უნივერსიტეტში ინგლისურს ვასწავლიდი. ჯა ნმრთელობის პრობლემების გამო უკვე წლებია სახლში ვარ. ხშირად ვათვალიერებ საოჯ ახო ალბომებს. დაახლოებით ორი წლის წინ სახლში უამრავი ფირი აღმოვაჩინე. პატარა ნე გატივებზე კარგად არ ჩანდა ადამიანების სახეები, მაგრამ ვხვდებოდი, რომ ამ კადრებში ძალიან საინტერესო პერიოდი და ადამიანები უნდა ყოფილი ყვნენ. ბოლო წელიწად-ნახევრ ის განმავლობაში ბევრი ფოტო დავბეჭდე. ვისარგებლებ შემთ ხვევით და დიდ მადლობას გა დავუხდი ქალბატონ რუსუდან ჯანაშიასა და ბატონებს ოთარ ჯაფარიძესა და გურამ ყიფი ანს. სწორედ ამ ადამიანებმა ამოიცნეს ფოტოზე აღბეჭდ ილი არმაზისხევის გათხრები და ასევე, ის ცნობილი ადამია ნები, რომლებიც ამ ექსპედიც იას ესწრებოდნენ... უნიკალური ორტომეული, სადაც ბიძაჩემს საკუთარი მო გონებები აქვს დაწერილი, ძა ლიან ბევრ საინტერესო ისტო რიას მოიცვას. საინტერესოა მისი ჩანაწერები სპორტზე, ცი რკზე, თეატრზე და ექსპედიც იებზე... საინტერესო ეპიზოდ ები აქვს მოგონებებში ცნობილ ფსიქიატრზე, მიხეილ ასათ იანზე. როცა მასთან მეგობრ ები იკრიბებოდნენ, ასათიანს თურმე სახლში პაციენტები 54
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ნატო ვაჩნაძე
პირველად `პრაიმტაიმში~
ЕХCLUSIVE მიჰყავდა. როგორც შემდეგ მი ხეილის მეუღლეს ირაკლისთვის უთქვამს, ეს მისი მკურნალობის მეთოდიაო...“ კოტე მარჯანიშვილის პორტ რეტი, რომელიც სავარაუდოდ ოპერისა და ბალეტის თეატრთ ან უნდა იყოს გადაღებული, და ასევე, ნატო ვაჩნაძის დღემდე უცნობი ფოტო, სადაც მსახიო ბს ბოშური სტილის კაბა აცვია, დაახლოებით 1930-იან წლებშია გადაღებული. ნატო ვაჩნაძის ფოტო უკვე კინოს და თეატრის მუზეუმის საკუთრებაა, მა რჯ ანიშვილის უნიკალური ფოტო, რომელიც ამჟამად ნანა ქავთარ
აძის საოჯახო ალბომში ინახება, მალე „თეატრის, მუსიკის, კინო სა და ქორეოგრაფიის სახელმწი ფო მუზეუმის“ საკუთრება გახდ ება... „თავის მოგონებებში ძალი ან საინტერესო ეპიზოდები აქ ვს აღწერილი კოტე მარჯანიშ ვილზე და მის რეპეტიციებზე. როგორც ერთ-ერთ მოგონებაში წერს, ძალიან უნდოდა, ეკრანზე, ან თეატრის სცენაზე გამოჩენი ლიყო. ერთხელ, ბიძას, პეტრე ქავთარაძეს სთხოვა, რომ კოტე მარჯანიშვილთან ეშუამდგომლა და რაიმე სპექტაკლში ეპიზოდ ური როლი მიეცა. მარჯანიშვი
ლს პეტრეს თხოვნაზე უარი არ უთქვამს, მაგრამ როდესაც რე ჟისორს ირაკლის გამოსაცდელ ად ექიმის როლი მიუცია, თურმე ისე ნერვიულობდა, რომ მარჯ ანიშვილს უთქვამს, თვითონ არ ის მოსაბრუნებელიო... შემდეგ ერთ-ერთ ფილმში ეპიზოდურ როლში გადაუღიათ... ის თვლიდა, რომ ეს მოგონე ბები და ფოტოები საზოგადოებ ისთვის საინტერესო იქნებოდა. ამ სიტყვებით ამთავრებს წიგნს: `ეს არის განვლილი წლები. წინა ნდელი სიხარული და მწუხარება განცდილი. ერთი სიტყვით, ყვ ელაფერი ის, რაც ახსოვს ჩვენს
სულს... გულახდილად, უბრალო ენით აღვწერე ჩემი განვლილი გზა. არ შევხებივარ ჩემს შეხე დულებებს დღევანდელ ცხოვ რებაზე, ეს ძალიან შორს წაგვიყ ვანდა, არც მიზნად დამისახავს, თუმცა სათქმელი ბევრი მაქვს. ყოველ შემთხვევაში, გეტყვით, საერთოდ, რაც მოსაწონია, ყვ ელაფერი მომწონდა და მომწ ონს. როგორ შეიძლება იმის მო წონება, რაც მოსაწონი არ არის, დასაძრახისი ყოველთვის და საგმობია. არ ვიცი, მკითხველი რას იტყვის, მე კი მაინც კმაყოფ ილება მივიღე. ადამიანს, როდე საც რაღაც აქვს დასაწერი თავის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ტო ვაჩნაძის უცნობი ფოტოები ჩვენ ვისხედით, სულ ვიღაც იჭ ყიტებოდაო. იქნებ როგორმე ნა ტოსთვის მოეკრათ თვალი, ფა ნჯარასთან სულ ვიღაც იდგა“.
ქართლის მეფეთა რეზიდენცია და ვარძია ირაკლი ქავთარაძის 1500-ზე მეტი ფოტონამუშევარი, რომე ლიც ცოტა ხნის წინ კინოსა და თეატრის მუზეუმს ნანა ქავთარ აძემ გადასცა, უნიკალურ ფო ტოკოლექციას წარმოადგენს. არქივის ყველაზე ღირსშესანი შნავი ნაწილი 1938 წლიდან 44 წლამდე პერიოდს, არმაზისხ ევის, სამთავროს, დიდოეთის, ქლუხორის, ქსოვრისის, კლდ ეეთისა და კიდევ სხვა უამრავი ექსპედიციის ამსახველ ფოტო ებს მოიცავს. „არმაზისხევის გათხრები დე ტალურად აქვს გადაღებული, ლამის საათებით აქვს აღწერილი ყველაფერი. როგორც წერს, სა მარხების აღმოჩენა იმდენად მნ იშვნელოვანი მოვლენა იყო, რომ ქართული ინტელიგენცია ხშირ ად სტუმრობდა. რა დროს რომე ლი სამარხი გახსნეს და რა ნივთი იპოვეს, ყველაფერს ინიშნავდა... აქვე ისიც უნდა აღვნიშნო, რომ დაახლოებით 1947-დან 1953 წლამდე, პირველად ბიძა ჩემმა და ცნობილმა არქეოლ ოგმა გივი გაფრინდაშვილმა დაიწყეს ვარძიის აღორძინება. მათ ჩაატარეს პირველი აღწერა და დაიწყეს პატარ-პატარა რე სტავრაციის კეთება. როგორც ამბობდა, ვარძიამ ძალიან ბევრ და საინტერესო სტუმარს უმას პინძლა“.
ირაკლი ქავთარაძე
არმაზის საფლავის გახსნა
კოტე მარჯანიშვილი თავზე და მის გარემოცვაზე, ეს უკვე კარგია, ბედნიერ კაცად ვთვლი თავს, მიცნობენ ისეთს, როგორიც ვარ...“
„ნატო ვაჩნაძის ძმა, სანდრიკა, ირაკლის უახლოესი მეგობარი იყო...“ ირაკლი ქავთარაძე 1907 წე ლს თბილისში დაიბადა. საშუ ალო განათლება სათავადაზნ აურო გიმნაზიაში მიიღო. მისი კლასელები ყოფილან სოლიკო ვირსალაძე, სანდრიკა ანდრონ იკაშვილი (ნატო ვაჩნაძის ძმა)
და პეტრე ოცხელი. როგორც მოგონებებით ირკვევა, პეტრე ოცხელი სამხატვრო სასწავ ლებელში სწორედ ირაკლი ქა ვთარაძემ მიიყვანა. თვითონაც კარგად ხატავდა და მომავალი პროფესიის არჩევაზე დიდხანს არ უფიქრია. სწავლობდა მოსე თოიძის სამხატვრო სასწავლე ბელში. სამხატვრო აკადემიაში კი არქიტექტურულზე ჩაირიც ხა. სამხატვრო აკადემიის და მთავრების შემდეგ, ისტორიის მუზეუმში, არქეოლოგიის განყ ოფილებაში დაუწყია მუშაობა. მისი არქიტექტორობით თბილ ისში რამდენიმე შენობა აშენდა,
მათ შორის, ახლანდელი #51 საჯარო სკოლა. დიდი წვლილი მიუძღვის მაშინდელი „ლენინის მოედნის“ რეკონსტრუქციაშიც. მომავალი მეუღლე, ექიმი თა მარ ბუკია, ბორჯომში გაიცნო. მათ ერთი შვილი, გურამი გაუჩ ნდათ. ჰყავს ორი შვილიშვილი – ირაკლი და ლევან ქავთარაძ ეები. „მაშინ სიმონ ჯანაშია, ივ ანე ჯავახიშვილი და ნიკო ბე რძენიშვილი მასზე უფროსები იყვნენ, მაგრამ კარგი მეგობრ ობა აკავშირებდათ. უახლოე სი მეგობრები კი მისი ასაკის არქეოლოგები, ანდრო აფაქ
იძე, ალექსი რობაქიძე და გოგი ლომთათიძე ყოფილან... მისი ახლობლები იყვნენ მსახიობე ბი: ვასო გოძიაშვილი, უშანგი ჩხეიძე და დავით გამრეკელი. ეს ადამიანები ძალიან ხშირად იკ რიბებოდნენ მის ოჯახში. თვით ონ ირაკლი, გრიგოლ რობაქიძის ნათლული იყო და ყოველთვის ამაყობდა ამით. ნატო ვაჩნაძის ძმა, სანდ რიკა, ირაკლის უახლოესი მე გობარი იყო. მათი მეგობრობა სიცოცხლის ბოლომდე გაგრძე ლდა. ამბობდა, როცა სანდრო სთან ვმეცადინეობდით, იმ ოთ ახის პატარა ფანჯრიდან, სადაც
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
55
ლაშა ხმალაძის გადამწყვეტი ლელო კობა ინასარიძე ლაშა ხმალაძე 8 წლის იყო, როდესაც ძმამ რაგბიზე მიიყ ვანა, რამდენიმე წელიწადში კი ისეთი შედეგი აჩვენა, სხვა დასხვა ასაკობრივ ნაკრებში მიიწვიეს. 18-წლამდელები, 19-წლამდელები, 20-წლამდელები, შვ იდკაცა ნაკრები. ერთი სიტყვით, ამ ნიჭიერმა მორაგბემ ყვ ელა ის საფეხური გაიარა, რომლის წყალობითაც უმთავრეს ნაკრებში აღმოჩნდა. ეროვნულ გუნდში კი დებიუტი 2008 წლის 11 ივნისს სამხრეთ აფრიკის A ნაკრებთან ჰქონდა. მას შემდეგ კიდევ რამდენიმეჯერ უხმეს ნაკრებში – რუმინეთში, ერთა თასის გათამაშებაზე. მაგრამ მთავარი მაინც წინ ელ ოდა – ბორჯღალოსანთა შოტლანდიელმა დამრიგებელმა რი ჩი დიქსონმა ლაშა ხმალაძე ახალი ზელანდიის მსოფლიოს თასისთვის გამოიძახა და არც შემცდარა.
E V I S U L EXC
„როდესაც თოდუამ ბურთი ჩა სათვლელი ხაზისკენ გადაგზავნა, დან არაზუსტად ურტყამს. ბორჯ ფეთიანივით გავიქეცი, გზადაგზა საქართველოს მორაგბეთა ერ ღალოსნებმა იერიში განაგრძეს, კი ბურთს ვეძახდი, ახტი, ახტი-მე ოვნული გუნდი ახალ ზელანდიაში ლაშა ხმალაძემ ბურთი მარჯვენა თქი. ყველაფერი სწორედ ისე მო მიმდინარე მსოფლიოს თასზე ჯგ ფრთაზე სიჩქარეაკრეფილ ალექ ხდა, როგორც მინდოდა. ბურთი უფის ბოლო შეხვედრას ატარებს. სანდრე თოდუას გადააწოდა, მან ხელში მოვიგდე და ლელო დავდე. ბორჯღალოსანთა მეტოქე არგე რამდენიმე მეტრით წინ წაიწია და ვერ წარმოიდგენთ, მაშინ რას ვგ ნტინაა. ორი წაგებული და ერთი რძნობდი. მსოფლიოს თასზე არ მოგებული შეხვედრის შემდეგ სა გენტინისთვის ლელოს დადება ქართველოს ნაკრებს სამხრეთა არასდროს დამავიწყდება. და მა მერიკელებთან ღირსეული თამა ინც, ეს ლელო მთელი გუნდის და ში სურთ და მიზანსაც აღწევენ. მსახურება იყო“, – გვითხრა ლაშა ...32-ე წუთია, ანგარიში კი თოდუამ. იანივით გავიქეცი, თ ე `ფ არ გახსნილა. მსოფლიოს რიჩი დიქსონმა არგენტინ , თასზე იქამდე ჩატარებულ ასთან მერაბ კვირიკაშვილის გზა კი ბურთს ვეძახდი ა დ ა გზ ორმოც შეხვედრაში, ნუ ნაცვლად 10 ნომრის პოზი ლოვანი ფრე ამდენი ხნ ახტი-მეთქი. ყველაფერი ციაზე აქამდე 15 ნომრად ი, ტ ახ ით არც ერთ მა ტჩ ში არ მო თამაშე ლაშა ხმალაძე გა ც რ ო შენარჩუნებულა და აგერ, რედ ისე მოხდა, როგ ამწესა. ამბობდა, წინა შეხვ ო სწ არგენტინელებმა შეტევა ედრებში კარგად ითამაშა, მარცხენა ფრთიდან წამო მინდოდა. ბურთი ხელში ოღონდ სხვა პოზიციაზე და იწყეს. დაზღვევაზე გადა ახლა მისი 10 ნომრად გამო სული ურჯუკაშვილი არგე მოვიგდე და ლელო ცდასაც ვაპირებო. თავად ნტინელი შემტევის შეჩერებას ლელოს ავტორი კი აღიარებს: დავდე~ ცდილობს, მაგრამ არგენტინ „ახალ ამპლუაში თამაშისას, ელი ხელიდან უსხლტება და ბევრი კი ვინერვიულე, მაგრამ, ლელოთი ანგარიშს ხსნის. მგონი, არამიშავდა. ძალიან მო ლელოს გაშვების შემდეგ, სა ვინდომე, მწვრთნელმაც ყველაფ ქართველოს ნაკრები გადადის შე ერი კარგად ამიხსნა და ალბათ, ტევაზე და ჯარიმის შესრულების მეც კარგად გამომივიდა“. ფე ხ ით დრ ო უ ლ ად შე ა ც უ რა, თა უფლებას იღებს. ეგაა, ურჯუკა სხვა კი როგორც უნდა იყოს, შვილი ხელსაყ ნაკლუბელსა და თანაგუნდელს ფაქტია, ჩვენ მისი ლელო კიდევ ფე ხ ს უწ ყ ო ბ ს ხმ ა ლ ა ძე, ას წ რ ე ბს რელი სიტუ ბევრჯერ გაგვახსენდება. აციი არგენტინელს და თბილისის „ლე ხმალაძესთან დაკავშირებით, ლოს“ ორი უკანახაზელის ტა თბილისის „ლელოს“ და იმავდრ ნდემი არგენტინელების ლელოს ოულად საქართველოს A ნაკრ ლელოთი პასუხობს. ხმალაძე სა ების მთავარი მწვრთნელი ლევან ქართველოს ნაკრებში პირველ მაისაშვილი მოგვიანებით იტყვის: ლელოს ზეიმობს, ურჯუკა „როდესაც ნაკრებში 15 ნომრის შვილი ზუსტად იყენებს პოზიციაზე პრობლემა გაჩნდა, რეალიზაციას. საქართ ნაკრების თავკაცებს ხმალაძის ველოს ნაკრებმა ტა რეკომენდაცია გავუწიე. ის ძა იმი 7:5 მოიგო. ეგაა, ლიან ძლიერი და მიზანდასახული მოგებული პირველი მორაგბეა. ყველა საქმეს სულითა ტაიმის შემდეგ ბო და გულით აკეთებს. ამიტომაც არ რჯღალოსნები მე გამკვირვებია მისი ასეთი წარმ ტოქესთან და ცა ატება. ხმალაძე ძალიან ძლიერია ლკე და მსაჯთან ჰაერში თამაშისას, ბურთს ოსტა ბრძოლაში ვერა ტურად იჭერს, ფეხსაც კარგად ფერს გახდნენ ხმარობს და ეგრეთწოდებული პი და არგენტინა ნგ-პონგის დროს შეუძლია თამაში 25:7-ს იგებს. მეტოქის ნახევარზე, შორს გადა 56
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
იტანოს. ამასთანავე, ფანტასტი კური მცველია და ეფექტურია შეტევების დროს“. ...ხმალაძე ჯარიმების შესრ ულებისას მოიკოჭლებს, თუმცა ბოლო ხანებში მის დახვეწაზე ბე ვრს მუშაობდა და საჭიროებისას, კარში დარტყმაც შეუძლია. ერთი სიტყვით, საქართველოს ნაკრებ ისთვის რიგით მესამე მსოფლი ოს თასი ისტორიის საკუთრებაა და მასთან მოგონებები თუ გვ აკავშირებს. კარგი კი ისაა, რომ მსოფლიოს თასზე ასპარეზობის გამოცდილება ახალგაზრდებმა მიიღეს, მათ შორის ეროვნული ჩემპიონატის მორაგბეებმაც. ლა შა ხმალაძემაც, რომელსაც თავის გამოჩენის საშუალება კიდევ არ აერთხელ მიეცემა. „შოტლანდიასთან რაც ვითა მაშეთ, ეს არ იყო მაქსიმუმი. რაც შეგვიძლია, ის არ გვითამაშია. ამ ის მი ზე ზი, ალ ბათ, ის იყო, რომ ფსიქოლოგიურადაც შებოჭილები ვიყავით. მაინც პირველი თამაში იყო. შოტლანდიის დარ გუნდთან ორჯერ ან სამჯერ თამაშის გა მოცდილება რომ გვქონოდა, სულ სხვა შედეგს მივიღებდით. თამაში რომ დამთავრდა, სიხარული არც დაუმალავთ. მაგრად ვეჭიდავეთ. ინგლისთან შეხვედრამდე შოტლ ანდიასთან თამაში არაერთხელ გავარჩიეთ. მწვრთნელმა სუსტ მხარეებზე, არ ასწორ გადაწყვეტი ლებებზე მიგვით ითა, რაც შემდგომ მატჩებში შეძლ ებისდაგვარად
გამოვასწორეთ. უფრო მოვეშვით ფსიქოლოგიური წნეხისგან – ინ გლისთან დასაკარგი არაფერი გვქონდა და ამიტომაც უკეთ ავ თამაშდით, გავიხსენით“, – ასე იხსენებს მსოფლიოს თასს ლაშა ხმალაძე. ...მეორე ტაიმის საწყის ათწუ თეულში საქართველოს ნაკრებს ინგლისელებთან რიცხობრივი უპირატესობა აქვს, მაგრამ ინიც იატივას ინგლისი ეუფლება. ანგა რიშიც მათ მიჰყავთ – 17:10. დრ ოის ამ მონაკვეთში ალბიონელ ები ზეწოლაზე გადადიან, ახლოს არიან მორიგ ლელოსთან, მაგრამ ლაშა ხმალაძეს ინგლისელი მო რაგბე ბურთის დამიწებამდე გვ ერდით ხაზს იქით გაჰყავს. საქა რთველო ლელოსგან გადაარჩინა. „შოტლანდიასთან თამაშს თუ სათადარიგო სკამიდან ვადევნებ დი თვალ-ყურს, ინგლისთან ერთი ტაიმის თამაშის საშუალება მომე ცა. აი, რუმინეთთან კი სრულად ვითამაშე. თამაშამდე არაერთხელ თქვეს, თუ შემოგვითვალეს, უნდა მოგიგოთ, აქ ამისთვის ვართ ჩა მოსულებიო, მაგრამ იგივე მიზა ნი გვამოძრავებდა ჩვენც. მათთან რომ წაგვეგო, დიდი სირცხვილი იქნებოდა. აქ აღარ ჩამოგვესვლ ებოდა. ვიცოდით, როგორ უნდა გვეთამაშა და მიზანსაც მივაღწ იეთ. რიჩი გვეუბნებოდა, საქართველოს ღირსება უნდა დაიცვათ, მო ედანზე როგორც მე ომრები, ისე უნდა გახვიდეთო. როგო რც მთავარსარდ ალი, ისე გვმო ძღვრავდა“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კობა ინასარიძე
საქართველოს მორაგბეთა ერ ოვნული ნაკრების ახალი მწ ვრთნელი, ახალზელანდიელი მილტონ ჰეიგი და მისი თანაშე მწე კრის გიბსი გასულ კვირას თბილისში ჩამოვიდნენ და სა ქართველოს რაგბის კავშირთან კონტრაქტები გააფორმეს. მწვრთნელები საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის სამინისტროში მინისტრს, ლა დო ვარძელაშვილს შეხვდნენ და ოფიციალურად გააფორმეს 2-წლიანი ხელშეკრულება, და მატებით კონტრაქტის 2 წლით გახანგრძლივების პერსპექტ ივით. მთავარი მწვრთნელი, მილტონ ჰეიგი მთელი წლის განმავლობაში საქართველოში იქნება, მარტში კი თბილისში მისი ოჯახის წევრებიც ჩამო ვლენ. შერკინების მწვრთნელი კრის გიბსი წლეულს საქართ ველოში შვიდ თვეს დაჰყოფს, ახალზელანდიურ „ვაიკატოს თან“ კონტრაქტის ამოწურვის შემდეგ კი, 2013 წლიდან, საქა რთველოში მინიმუმ ერთ წელს იმუშავებს. მწვრთნელები ევროპის ერთა თასის სამზადისს 30 იანვრიდან შეუდგებიან და უახლოეს დღეებში სანაკრებო შემა დგენლობასაც ოფიციალურად დაასახ ელებენ. სია ჯერ არ ხმაურდება, თუმცა, ფრანგულმა კლუბმა „მონპელიემ“ თავის ოფიციალურ საიტზე უკვე განათავსა ინფორმაცია, რომ ნაკრებში გამოძახე ბულნი არიან 2011 წლის საქართველოს საუკეთესო მორაგბე მამუკა გორგოძე და პირველხაზელი მიხეილ ნარიაშვილი. ნა რიაშვილს „მონპელიეს“ ძირითად გუნდ ში ახლახან ჰქონდა დებიუტი „ჰაინეკენის თასზე“, მალე კი მისი დებიუტი ბორჯღა ლოსანთა რიგებშიც შედგება. საქართველოს ნაკრებს პირველი თა მაში 4 თებერვალს, უკრაინასთან დნ ეპროპეტროვსკში ელის, შემდეგი შეხვ ედრა – მადრიდში, ესპანელი „ლომების“ წინააღმდეგ გაიმართება. პორტუგალიე ლებს თბილისი 25 თებერვალს უმასპინძ ლებს, გასვლითი მატჩი რუმინელებთან 10 მარტს, ბუქარესტში გამართება, ხო ლო ევროპის ერთა თასის ბოლო შეხვედ რა თბილისში, 17 მარტს, რუსეთის წინა აღმდეგ შედგება. მილტონ ჰეიგი და კრის გიბსი, ნაკრ ების გარდა, სარაგბო აკადემიაშიც იმ უშავებენ, სადაც სწავლება სრულიად ახლებური სისტემით წარიმართება. სპ ეციალისტები კონსულტირებას გაუწევ
ძალზე კმაყოფილი არიან საერთაშორი სო დონეზე მუშაობის შესაძლებლობით: „ნაკრების მომზადება მსოფლიო თასი სთვის ნებისმიერი მწვრთნელის კარი ერის კულმინაციაა. საამისოდ, ჩვენ სა კვალიფიკაციო ეტაპი უნდა გავიაროთ, მაგრამ ეჭვი არ მეპარება, ამას იოლად შევძლებთ“, – დაამატა ჰეიგმა. შეგახსენებთ, რომ ბორჯღალოსნების თავკაცის პოსტზე მილტონ ჰეიგი შოტლ ანდიელ რიჩი დიქსონს შეცვლის, კრის გიბსი კი მისი ასისტენტი იქნება, რომე ლიც ძირითადად შერკინების მოთამაშე ებთან იმუშავებს. ჰეიგის თანამშემწეები იქნებიან ასევე ილია მაისურაძე და ილია ზედგინიძე. „საქართველოს ნაკრები კარგი, ძა ლიან საინტერესო გუნდია. ეს თქვენმა ნაკრებმა ახალ ზელანდიაში გამართულ მსოფლიო თასის გათამაშებაშიც და ამტკიცა. გუნდის ყველა თამაშს ყურა დღებით დავაკვირდი და საკმაოდ დიდი პოტენციალი დავინახე. სწორედ ამიტომ დავთანხმდი საქართველოს ნაკრებში მუშაობას. ასევე, მადლობა უნდა ვუთხ რა ნაკრებში ჩემს წინამორბედებს, მათ საქართველოს ნაკრების წინსვლისთვის დიდი სამუშაო გასწიეს. ვფიქრობ, ჩვენ შეგვიძლია, ერთად კიდევ უფრო წარმატ ებულად ვიასპარეზოთ საერთაშორისო არენაზე“, – ესეც მილტონ ჰეიგმა თქვა.
ბორჯღალოსნები კრის გიბსის ჩააბარეს
ენ როგორც ახალგაზრ დულ ნაკრებებს, ასევე ქართული კლუბების მწვრთნელებს და საქა რთველოში იმ ქვეყნის ცოდნას მოიტანენ, რო მლის მკვიდრნი, შეიძ ლება ითქვას, რაგბით სუნთქავენ. კონტრაქტის თანახმად, ყოველი წლის ბოლოს მოხდება გაწე ული მუშაობის შეფასება. სწორედ ამ შეფასებაზე იქნება დამოკიდებული კონტრაქტის შემდგომი გახანგრძლივება. ჰეიგი, რომლის ხე ლფასიც თვეში 9 ათასი დოლარი იქნება, იმედოვ ნებს, რომ საქართველოს ეროვნულ ნაკრებს მისი დამრიგებლობის პირველ 12 თვეში იტალიისა და შოტლანდიის დო ნეზე აიყვანს. „ვფიქრობ, ქართველი ბიჭები ამას ად ვილად შეძლებენ. მსოფლიო თასის დრ ოს მათ მედგარი წინააღმდეგობა გაუწ იეს შოტლანდიას, არგენტინასა და თვით ინგლისსაც კი. საქართველოს ნაკრები საკმაოდ ძლიერია შერკინებაში. დაცვის
კიდევ უფრო გაუმჯობესებას, ვფიქრობ, სწრაფად მოვახერხებთ. მაგრამ, ჩემი აზ რით, უმთავრესი სამუშაო შეტევაში გვ ექნება. მსოფლიოზე ბიჭებმა მხოლოდ სამი ლელო დადეს, არადა, სივრცე რომ დაენახათ, გაცილებით მეტ ქულას მოიპ ოვებდნენ“, – თქვა მილტონ ჰეიგმა. ახალზელანდიელი სპეციალისტები
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მთავარი მწვრთნელ ის სიტყვებს მოკლედ მისმა თანაშემწე კრის გიბსმაც დაამატა: „საქართველოს ნა კრებში მუშაობა კარგი შესაძლებლობაა, ჩვ ენი ცოდნა გამოვამჟ ღავნოთ. ვფიქრობთ, ამ გუნდს კარგი მომა ვალი აქვს. ჩვენთვის პატივია ასეთი სერი ოზული გამოწვევის მიღება“. სხვათა შორის, გა სულ კვირაშივე სა ქართველოს რაგბის კავშირის პრეზიდ ენტად, მომდევნო 4 წლის ვადით, ისევ გია ნიჟარაძე აირჩ იეს. რაგბის კავშირ ის პრეზიდენტობაზე მხოლოდ ერთი კანდიდატი აც ხადებდა პრეტენზიას, ნიჟარაძე ამ თა ნამდებობაზე 25-მა კლუბმა წარადგინა. არჩევნებიც, შესაბამისად, უმტკვნეუ ლოდ, ყოველგვარი ვნებათაღელვის გა რეშე ჩატარდა, მას რაგბის თემმა ერთხ მად დაუჭირა მხარი და ქართულ რაგბის მომავალი ოთხი წლის განმავლობაში ის ევ გიორგი ნიჟარაძე უხელმძღვანელებს.
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
57
„ვისოლმა“ ნავთობიმპორტიორთა დაჯილდოებაზე ხუთ ნომინაციაში გაიმარჯვა კომ პა ნი ა „ვის ოლ ის თ ვის“ 2011 წელ ი საკ მა ოდ წარ მა ტე ბუ ლი გამ ოდ გა. კომ პა ნი ა დიდ ხნი ს წინ ათ მოპ ოვ ებ ულ ნიშ ას არ კა რგა ვს და რაც მთა ვა რი ა, სულ უფრ ო და უფრ ო ვით ა რდე ბა. გამ არ თუ ლი ინფ რა ს ტრუ ქტ ურ ა, კარ გი მენ ეჯ მ ენტ ი, ხარ ის ხი ან ი პრ ოდუ ქც ია და მაღ ა ლი სოც ია ლუ რი აქტ ივ ობ ა – ეს ის კომ პო ნე ნტ ებ ია, რ ომ ლი სგ ან ა ც „ვის ოლ ის“ წარ მ ატე ბი ს ფორ მუ ლა შედ გე ბა. წელ ს სა ქარ თვ ელ ოს ნავ თ ო ბპ რო დუ ქტ ებ ი ს მ წა რმ ოე ბე ლთ ა , იმპ ორ ტი ორ თა და მომ ხმ არ ებ ელ თა კა ვში რმ ა ნავ თო ბს ექ ტო რ ში წარ მა ტე ბუ ლი კომ პ ანი ებ ის დაჯ ილ დო ებ ის ცერ ემ ონ ია ლზ ე „ვის ო ლი“ ხუთ მნი შვ ნე ლო ვა ნ ნომ ინ აც ია ში დაა ჯი ლ დოვ ა. ნავ თო ბპ რო დ უქტ ებ ის სექ ტო რშ ი ყვე ლა ზე მეტ ი, 3132 ადა მი ან ი კომ პა ნ ია „ვის ოლ ჯგუ ფს“ ჰყა ვს დას აქ მე ბუ ლი. კომ პა ნი ა ქვე ყნ ის მას შ ტაბ ით 105 ავტ ოგ ას ამ არ თ სად გუ რს ფლო ბს, შეს აბ ა მის ად, ის ავტ ოგ ას ამ არ თი
გურმანებს და არამარტო მათ, თუ სურვილი გაქვთ მექსიკ ური კერძების საიდუმლოება „და აგემოვნოთ“ აუცილებლად უნდა ეწვიოთ რესტორან „მეხიკოს“, რო მელიც სულ ორიოდე დღის წინ დი ღომში გაიხსნა. კერძების დეგუსტ აცია რამდენიმე დღის წინ მოეწყო, მოწვეულ სტუმართა შორის კრის ტი ყოფშიძეც იყო. როგორც მოდე ლისგან შევიტყვეთ, მექსიკური სა მზარეულო გამორჩეულად უყვარს.
სად გუ რე ბი ს ყვე ლ აზე ფარ თო ქსე ლ ის მფლ ობ ელ ია ს აქ არ თვ ელ ოშ ი . „ვის ოლ მა“ საზ ო გად ოე ბა ზე მზრ უ ნვე ლი კომ პა ნი ის ტიტ ულ იც მო
იპო ვა და ქარ თუ ლი სპო რტ ის გან ვი თა რე ბა ში შეტ ან ილ ი წვ ლილ ის თვ ის დაჯ ილ დო ვდ ა. „ვის ოლ ჯგუ ფმ ა“ 25 მილ იო ნ ლარ ამ დე ინვ ეს ტი ცი ა გან ახ ო რცი ელ ა ქარ თუ ლი ფეხ ბუ რ თის ა და სხვ ა სპო რტ ულ ი სა ხეო ბე ბი ს გან ვი თა რე ბი სთ ვი ს. ვან ო მთვ რა ლა შვ ილ ი, „ ნ ავ თო ბპ რო დუ ქტ ებ ი ს მწა რმ ოე ბე ლთ ა, იმპ ორ ტ იორ თა და მომ ხმ არ ებ ე ლთა კავ ში რი ს“ თავ მჯ დ ომა რე: „ამ ტრა დი ცი ულ ღო ნის ძი ებ ას ჩვე ნ უკვ ე მერ ვე დ ვატ არ ებ თ. პირ ვე ლა დ 2005 წლი ს 5 იან ვა რს გაი მა რთ ა და ზოგ ჯე რ მიკ ვი რს კიდ ეც, რომ უკა ნ მოვ იტ ოვ ეთ მთე ლი რვა წელ ი. ამ ხნი ს გან მა ვლ ობ აშ ი ჩვე ნს თვა ლწ ინ გან ვი თა რდ ა სახ ელ მწ იფ ოც და ბიზ ნე სი ც. 2005 წლა მდ ე ქვე ყნ ის ბიუ ჯ ეტშ ი ნავ თო ბპ რო დუ ქტ ებ ის სექ ტო რი და ნ დაა ხლ ოე ბი თ 100 მილ იო ნი ლარ ი შედ იო და გად ას ახ ად ებ ის სახ ით, დღე ს ეს მაჩ ვე ნე ბე ლი ასე ულ ობ ით მილ იო ნი ლარ ით აა გაზ რდ ი ლი. ნავ თო ბპ რო დუ ქტ ებ ის სფ ერო ში მოღ ვა წე კომ პა ნი ებ ი კი ვით არ დე ბი ან ევრ ოპ ულ ი დო ნის ა და სტა ნდ არ ტე ბი ს შეს ა ბამ ის ად და მთლ ია ნო ბა ში შე იძლ ებ ა ითქ ვა ს, რომ ყოვ ელ ი წელ ი მომ დე ვნ ოზ ე წარ მა ტე ბ ული ა. სოს ო ფხა კა ძე, „ვის ო ლის“ სამ ეთ ვა ლყ ურ ეო სა
სოს ო ფხა კა ძე
ი ქართველი დიზაინერებ იაფფასიან ხაზს ქმნიან დიზაინერმა ანუკა ქებუ რიამ იაფი ხაზის გაკეთება გადაწყვიტა. სულ მალე მისი ფეხსაცმელები და აქსესუ არები სერიული წარმოებისა გახდება და ყველასთვის ხე ლმისაწვდომი იქნება. დიზა ინერს „გრატო პასაჟში“ უკვე შერჩეული აქვს ფართი, სადაც მაღაზიას გააკეთებს.
კრისტი ყიფშიძე: `ზუსტად ისეთი სა მზარეულოა, ჩემს გემოვნებაში რომ ჯდ ება, თან აქ, როგორც აღმოვაჩინე, უგემ რიელესი კერძებია, ძალიან მომეწონა. ვისიამოვნე. ამ რესტორანს აუცილე ბლად ხშირად ვეწვევი“. ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
ადვ ილ ია, ამა ს წინ უძღ ოდ ა „ვის ოლ ის“ ყვე ლა თან ამ შრ ო მლი ს თავ და უზ ოგ ავ ი შრო მა. 2011 წელ ს „ვის ოლ ჯგუ ფს“ ორი ახა ლი შვი ლო ბი ლი კო მპა ნი ა – სუპ ერ მა რკ ეტ ებ ის ქსე ლი „სმა რტ ი“ და „ვის ოლ ავტ ოე ქს პრ ეს ი“ შეე მა ტა. კო მპა ნი ა მთე ლი საქ არ თვ ელ ოს მას შტ აბ ით ახდ ენ ს ფრა ნგ ულ ი „ტოტ ალ ის ა და მის ი შვი ლო ბ ილი კომ პა ნი ის „ფინ ას“ ზე თებ ის ა და საპ ოხ ი მას ალ ებ ის იმპ ორ ტს ა და რეა ლი ზა ცი ას. ჩქა რო სნ ულ ი ავტ ომ აგ ის ტ რალ ის გორ ის მონ აკ ვე თზ ე „ვის ოლ მა დას ვე ნე ბი სა და მომ სა ხუ რე ბი ს პირ ვე ლი კო მპლ ექ სი გახ სნ ა. წელ სვ ე კო მპა ნი ა „AS24“-ის ექს კლ უზ ი ური პარ ტნ იო რი გახ და, ანუ სატ რა ნზ იტ ო გად აზ იდ ვე ბი ს მძღ ოლ ებ ი საწ ვა ვს „ვის ოლ ის“ ავტ ოგ ას ამ არ თ სად გუ რე ბშ ი ჩაა სხ ამ ენ. „ვის ოლ ის“ შვი ლ ობი ლმ ა კომ პა ნი ამ „ვის ოლ გა ზმა“, თელ ავ ში 17 სოფ ლი ს გა ზიფ იც ირ ებ ა დაა სრ ულ ა. კო მპა ნი ამ 25 ლარ ის ინვ ეს ტი ცი ა გან ახ ორ ცი ელ ა საფ ეხ ბუ რთ ო კლუ ბ „ტორ პე დო ქუთ აი სი ს“, „ავა ზა სა“ და სხვ ად ას ხვ ა სპ ორტ ულ ი კომ პლ ექ სე ბი ს გა ნვი თა რე ბი სთ ვი ს. „ვის ოლ ი“ გან ვი თა რე ბა ს 2012 წლე სა ც გან აგ რძ ობ ს და საკ უთ არ მო მხმ არ ებ ელ ს კიდ ევ უფრ ო მრ ავა ლფ ერ ოვ ან სია ხლ ეე ბს შე სთა ვა ზე ბს. R
`მექსიკური საიდუმლო~
მარინა ლეთოდიანი რესტ ორან `მეხიკოს~ დამფუძნე ბელი: „ჩვენი მზარეული წლების მანძილზე მექსიკაში იმყოფებოდა, იქ დაეუფლა უგემრიელესი კერძ ების მომზადებას. ამიტომაც არის მისი კერძები ყველასგან გამორჩ ეული, არის ინდივიდუალიზმიც, ჩაქსოვილი აქვს ფანტაზიაც, მრავ ალფეროვანია... ერთ-ერთ კერძს, რომელსაც მზარეულმა `მეხიკოს საიდუმლო~ დაარქვა, დღეს აეხდ ება ფარადა, მისი ერთ-ერთი დე კორი ცოცხალი მწყერია... დღეს, აქ, შემთხვევით არავინ მოსულა, საზოგადოების ის ნაწილი შევა რჩიეთ, რომლის აზრიც ჩვენთვის მნიშვნელოვანია. ყველანაირ შე ნიშვნას მივიღებთ, რადგან აზრი, რომელსაც თქვენ გამოთქვამთ, ჩვენთვის ხაზი იქნება, რომელსაც მომავალში გავყვებით“.
58
ბჭო ს თავ მჯ დო მა რე: „ყვ ელა ფე რი იმა ზე მიუ თი თე ბს, რომ ეს წელ ი გაც ილ ებ ით კა რგი იყო, ვიდ რე შარ შა ნდ ელ ი და ჩვე ნთ ვი ს ძალ ია ნ მნი შვ ნ ელო ვა ნი ა, ყოვ ელ ი ახა ლი წე ლი გას ულ ზე კარ გი იყო ს, სხ ვათ ა შორ ის, წლი ს დას აწ ყი ს ში ჩვე ნ პირ ვე ლი ერო ვნ ულ ი ბიზ ნე სდ აჯ ილ დო ებ ა „მერ კ ური 2011“-ის ორი ძირ ით ად ი ჯილ დო მივ იღ ეთ; გავ იმ არ ჯ ვეთ იმ ნომ ინ აც იე ბშ ი, სად აც გამ არ ჯვ ებ ულ ი კომ პა ნი ებ ი საზ ოგ ად ოე ბა მ გამ ოა ვლ ინ ა. კომ პა ნი ას 30-პრო ცე ნტ ია ნი ზრდ ა ჰქო ნდ ა და სოლ იდ ურ ი ინვ ეს ტი ცი ებ ი გან ვა ხო რც ი ელე თ. წელ ს ჩვე ნთ ვი ს ყვე ლ აზე წარ მა ტე ბუ ლი პრო ექ ტი მაი ნც „სმა რტ ი“ იყო, სად აც 400 ადა მი ან ი დავ ას აქ მე თ და ძალ ია ნ გვა ხა რე ბს ის ფაქ ტი ც, რომ გვყ ავ ს ახა ლი შვი ლო ბ ილი კომ პა ნი ებ ი, მაგ ალ ით ად, „ვის ოლ ავ ტო ექ სპ რე სი“. ქალ აქ გორ თა ნ გავ ხს ენ ით დას ვე ნ ები სა და მომ სა ხუ რე ბი ს უნი კ ალუ რი ცენ ტრ ი, სერ იო ზუ ლი ინვ ეს ტი ცი ებ ი გან ვა ხო რც ი ელე თ სპო რტ ში. ჩვე ნთ ვი ს ძა ლია ნ მნი შვ ნე ლო ვა ნი ა ასე თი დაჯ ილ დო ებ ებ ის ჩატ არ ებ ა. ეს ნათ ლა დ და გამ ჭვ ირ ვა ლ ედ წარ მო აჩ ნე ს, ვის უჭი რა ვს ღირ სე ულ ი ადგ ილ ი ქარ თუ ლ ბიზ ნე სშ ი“. ცხა დი ა, იყო გამ არ ჯვ ებ უ ლი და წარ მა ტე ბუ ლი, არც ისე
ანუკა ქებურია: `რაოდენ ობის ხარჯზე ფასი ფაქტობრივად განახევრდება. ეს იქნება მზა პრ ოდუქცია, სხვადასხვა ზომებში. უკვე დაწყებულია მზადება და 15 მოდელი ზომებშიც მზად არის. ფე ხსაცმელების გარდა იქნება ჩანთ ები, შარვლები, მაისურები და სხვა აქსესუარები~.
იაფიან ხაზზე მუშაობს დათუნა სულიკაშვილიც. პროდუქცია მზ ადების პროცესშია და დაახლოებ ით ერთ კვირაში უკვე მზად იქნება. როგორც დიზაინერი ამბობს, კო ლექცია საინტერესოდ შეფუთული და ცოტა იუმორით გაკეთებული იქნება. დათუნა სულიკაშვილი: `ია ფიან ხაზს წელიწადში ოთხჯერ გა ვაკეთებ, იქნება ეს ერთკვირიანი და ხუთდღიანი შოუ რუმები. ზუსტად სად მოეწყობა, ამ დეტალებზე ახ ლა მიდის მოლაპარაკება. ყველან აირი სამოსი იქნება, თუმცა უფრო ყოველდღიური, ვიდრე საღამოს კა ბები. არაჩვეულებრივი როლინგები იქნება. შესაძლოა კარიკატურებიც ნახოთ~.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
60
ორშაბათი, 6 თებერვალი, 2012
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება