N28, ორშაბათი, 21 სექტემბერი, 2009 წ.
`პრაიმტაიმი~
ყოველკვირეული გაზეთი
ფასი 1 ლარი
პირველი ექსკლუზივი
ს ი რ ტ ს ი მინ ი შ გ ნ ა რ
შალვა რამიშვილი სკანდალური შოუს წამყვანი ხდება 7 გვ 4
4 გვ 1
ე ქს კლ უზ იუ რა დ პ ირ ად ი
გოროზიას ცოლი დაუბრუნდა ბათიაშვილის ქალიშვილი მილიონერის რძალია
რატომ ეგონათ ჯეოსტარელი ნანა ჩიქავა გუბერნატორის საყვარელი
გვ 2
გვ 4
სკანდალი ჟვანიას კლინიკაში ვინ არის დამნაშავე ახალშობილის სიკვდილში?!
6 გვ 1
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
1
დღიუ
#1 მიუ 3:25, 17 სექტემბე რი, თბილისის აეროპორტი
ირინა ბათიაშვილი და ვალერი გელაშვილი უმცროსი
თამარ გონგაძე კვირას, 20 სექტემბერს, სამების საკათედრო ტა ძარში ირინა ბათიაშვილმა და ვალერი გელაშვილმა ჯვარი დაიწერეს. ცნობილი პოლიტიკოსის, ირაკლი ბათიაშვილისა და მილიონერის, ვალერი გელაშვილის მეგობრობა დანათესავებით დასრულდა. სწორედ მა მებისგან გაიცნეს ერთმანეთი შვილებმა და პოპულა რულ მძახლებს მიუძღვით წვლილი ამ ქორწინებაში. 19 წლის ირინა და 23 წლის ვალერი ივლისში დაინიშ ნნენ. მოგვიანებით დანიშნული სარძლო გელაშვილ ების ოჯახში ვილნიუსში სტუმრად რამდენიმე დღით ჩავიდა. ვალერი ბიზნესმენის უმცროსი ვაჟია და მან განათლება საზღვარგარეთ პრესტიჟულ სასწავლე ბლებში მიიღო. სწორედ ამიტომაც ჯვრისწერის ცერე მონიას უამრავი უცხოელი ესწრებოდა. მათი ნაწილი – ნეფის, ნაწილი კი ბატონი ვალერის სამეგობრო იყო. ბარსელონიდან და ვილნიუსიდან ჩამოსული სტუმ რები გაოცებული სახით აკვირდებოდნენ ქართულ და მართლმადიდებლურ რიტუალს. ვალერი გელაშვილი ვილნიუსში ცხოვრობდა. ბედნიერია, რომ მისმა ვაჟმა ქართველი ცოლი შეირთო. ვალერი გელაშვილი: „ჩემი ცხოვრების მისწრაფება იყო, ოჯახი საცხოვრებლად საქართველოში გადმომ ეყვანა. ბედნიერი ვარ შვილის ბედნიერებით. მთავარ ია, რომ ჩემი შვილი დავაფუძნე საქართველოში, შემდ
ეგში ჩემთვისაც იოლი იქნება აქ ჩამოსვლა. მთავარია პირველი ნაბიჯი. ირინას 10 წლის ასაკიდან ვიცნობ და მიხარია, რომ ჩვენი მეგობრობა ასე დამთავრდა“. ძალიან ბედნიერი იყო პატარძლის მამაც. სახეზე აწერია, რომ მეამბოხე ქალიშვილის არჩევანით ფრიად კმაყოფილია. ირაკლი ბათიაშვილი: „უდიდეს ბედნიერებას ვგ რძნობ. მე მგონი, კარგი სიმამრი ვარ, იმიტომ, რომ თვითონ სიძეა ძალიან კარგი. უაღრესად დადებითი გრძნობები მაქვს, იმიტომ, რომ კეთილშობილი, ღირს ეული, ჭკვიანი და ვაჟკაცი პიროვნება შემხვდა სიძის სახით“. პატარძალს – ცნობილი კუტურიეს, სტატკევიკუს ის გრძელი, შლეიფიანი კაბა, ნეფეს კი თეთრი ჩოხაახალუხი ამშვენებდა. სხვათა შორის სტატკევიკუსი ბიორკის დიზაინერია და იგი ქორწილშიც იმყოფებოდა. საქორწინო მაყრიონმა სამების საკათედრო ტაძრიდან ოთხი ლიმუნიზინით გეზი მთაწმინდის პარკისკენ აი ღო. ქართული წესის თანახმად, დროის გაყვანის მი ზნითა და სამახსოვრო ფოტოების გადასაღებად ასულ ნეფე-პატარძალს გეგმა წვიმამ ჩაუალა. პატარძალი ლიმუზინიდან ვერ გადმოვიდა, შესაბამისად, ვერც ფოტოსესია შედგა. მექორწილეებმა გეზი პირდაპირ „მეტეხი პალასისკენ“ აიღეს.
ვალერი გელაშვილი და ირაკლი ბათიაშვილი
2
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ყველა ოცნება, რო მელიც არ აგისრუ ლდა, არ აგისრულდა მხოლოდ იმიტომ, რომ იმაზე ცოტა ხა ნს იოცნებე, ვიდრე საჭირო იყო. რეგი სტრაცია გავიარე, ველოდები რეისს მიუნხენის მიმართ ულებით. აქედან იწ ყება მოგზაურობა,
მაისში ლონდონში უნდა წავს ულიყავი, საინტერესო გეგმები მქონდა, ბევრი შეხვედრა დავგ ეგმე, გაზეთში რამდენიმე ექსკ ლუზიური ინტერვიუსა და ბრიტ ანული დღიურების გამოგზავნას ვაპირებდი. საერთოდ, ლონდონი ჩემი პირველი ტურისტული ოც ნება იყო და ისედაც, ბავშვობაში ყველაზე ხშირად გაერთიანებ ული სამეფოს დროშას ვხატავდი. ალბათ, იცით, რომ ბრიტან ეთის საკონსულო თბილისში „ქო რთიარდ მერიოტის“ შენობაში, თავისუფლების მოედანზე მდებ არეობს. როცა პასპორტის გამო სატანად მივედი, ფიქრებით უკვე „ქემდენ სტრიტზე“ ვიყავი. რიგში ჩემს წინ უჩვეულოდ ცოტა, ორი ადამიანი იდგა, მე ბოლო ვიყა ვი და უსიამოვნო ეჭვებმა ჯერ კიდევ მაშინ მომაკითხა, როცა პირველი ქალბატონი უარით გა მოისტუმრეს... იმ დღეს მხოლოდ სამი უიღბლო და დაწუნებული ადამიანი დავუბარებივართ და როცა გოგონამ უარის შესახებ მითხრა, აღარაფერი მიკითხავს, უკვე ჩემს აწყობილ გეგმებსა თუ ოცნებებს ვემშვიდობებოდი. ლი ფტში მუცლის ტკივილი და ოდ ნავი თავბრუსხვევა ვიგრძენი, თუმცა კინო ოდნავ მოგვ იანებით იწყებოდა... ან მთავრდებოდა. მოედანზე არაფ ერი მოძრაობს, ჰაერი მხოლოდ საკნის „ცე ლოფნის“ კალთებს არხევს, რამდენიმე ადამიანი მზეს ეფიც ხება, „ქორთიარდის“ შესასვლელთან საოც რად მძაფრი შარდის სუნი დგას. ვხედავდი უძრავ რეალობას, რო მე ლიც ფო ნად ედო იმ დროს ჩემს თვალებში გაჩენილ ორ ჯადოსნურ სიტყვას: Gამე Oვერ. ამ სიტყვების დანახვა კი ადრეული ბავშვობიდან მეზიზღებოდა, იმ დრ ოიდან, როცა თბილისში პირველი სათამაშო კომპ იუტერები გამოჩნდა და მე ბრიტანეთის დროშის დახატვა დავიწყე.
რომელზეც სულ ცოტა ხნის წინ ფიქრიც გამიჭირდებოდა. მიუნ ხენში 4 საათში ვიქნები, იქიდან 2 დღეში – ვენაში, მერე მადრიდი, ბარსელონა, პარიზი, ბრიუსელი, ამსტერდამი, რომი. ყველა ქალა ქიდან რაღაცას მოვიწერები. უკ ვე რამდენიმე საინტერესო ინტე რვიუ დავგეგმე, თუმცა ძირითა დად მაინც დღიურის ჟანრში და ჯერ კორუაკის გავლენით. სულ მჯეროდა, რომ ბავშვი და მოგზ აურობა იყო საუკეთესო, რისი გაკეთებაც კაცს შე ეძლო, მე მოგ ზა უ რ ობ ი თ ვიწყებ. ქ ა რ თუ ლ ა ერ ო პორ ტშ ი ვტო ვე ბ გ ოგ ო ებს, რო მ ლე ბი ც საკ მა ოდ კ არ გ ი უ ცხ ო ური ავია კომ პა ნი ის ქ არ თუ ლ წარ მო მა დ გენ ლო ბა ში მ უშ აო ბე ნ . კ ომ პა ნი ა , თავის მხ
ურები
უნხენი რივ, მათგან მხოლოდ ღიმილს ითხოვს და ამაში ხელფასს უხ დის, თუმცა გოგონებს მაინც შეუძლიათ, შუბლშეკრულებმა შემოგხედონ: „უიმე, ცოტა ყუ რადღებით, რა!“ ვერ დავიჯერებ, რომ ეს ღიმილზე ადვილია. „დაიწყო ჩასხდომა რეისზე ნომერი 3215, მიუნხენის მიმა რთულებით“.
4:50, 17 სექტემბერი, ცა
აქ ბევრიც არაფერი მაქვს მოსაყოლი, უბრალოდ, ქვესათ აურის იდეა, უფრო სწორად კი
ვეცდები, დავთვალო და გამო ვიკვლიო, ჩემი სასტუმროს გარშ ემო უფრო მეტი საშაურმეა თუ თბილისში, ტექნიკური უნივერ სიტეტის, ე.წ. გეპეის მიმდებარე ტერიტორიაზე. მიუნხენი აქაურობის უდიდესი ზეიმის – „ოქთოუბა-ფესტისთვ ის“ ემზადება. ლუდის ფესტივ ალზე ყოველწლიურად ხუთი მი ლიონი ტურისტი ჩამოდის. ყველა ვიტრინაში, სადაც შაურმა არ იწვება, ბავარიული ტრადიციუ ლი სამოსი იყიდება. ლუდის ფე სტივალზე ხალხის დიდი ნაწილი სწორედ ასე იცვამს. ქალაქში უკ ვე ჩამოსულია საფესტივალოდ მომართული ხალხის დიდი ნაწი ლი და არა მგონია, ფესტივალის დღეებში იმაზე მეტს სვამდნენ, ვიდრე ახლა. როცა გაზეთი გა მოვა, ფესტივალი უკვე გახურე ბული იქნება, თუმცა მე ვერ და ვესწრები – იმ დროისთვის ვენაში ვიქნები. თბილისიდან გამოფრენამდე ცოტა დავლიე, უფრო სწორად ცოტ-ცოტა, მაგრამ ბევრჯერ და წარმოიდგინეთ, როგორი ბედნ იერი ვიქნებოდი, როცა თბილის ში დამთვრალს, ნაბახუსევზე მი უნხენში გამეღვიძებოდა. ლუდი აქაურობის მთავარი ღირსებაა
იყიდება, ერთი სახელი – ლუდი არ უნდა ერქვას. აქაც გამორჩ ეული ადგილია აუგუსტინერის ლუდსახარში, უზარმაზარი ქა რხნის პირველ სართულზე უა მრავი მაგიდა დგას და სადაც ადგილს დაინახავ, იქ უნდა და ჯდე. ჩვენს მაგიდასთან სამი ავ სტრალიელი იყო, სპეციალურად ბევრი ლუდის დასალევად ჩამო სული. აქ, რაც ყველაზე მეტად დამამახსოვრდა, აუგუსტინერის ზემოქმედების მიუხედავად, იყო ის თავისუფლება და ღიმილი, რომელსაც სრულიად უცნობი ადამიანები ერთმანეთთან ურ თიერთობაში ავლენდნენ. მიმტ ანი, რომელიც სტაბილურად იღ იმოდა, ჩვენ ჯორჯიას გვეძახდა, ჩვენი მაგიდის მეზობლებს კი – ავსტრალიას. ლუდის მოსმისას ავსტრალიელები გვიღიმოდნენ და ჩჰეერს Gეორგია-ს შემოგვ ძახებდნენ, ავსტრალიის ხსენება არც ჩვენ დაგვვიწყნია. აქ ბევრი ქართველია, რამდ ენიმე დღეში ვეცდები, ერთი ძა ლიან საინტერესო ბიჭი ჩავწერო. ლუკა ჰუფნაგელი დედით ქართ ველია, მისი დედა ქართულ სამრ ევლოში გალობს, თავად ლუკა კი მიუნხენის „ბაიერნის“ 16 წლამ დელთა გუნდის საუკეთესო თა ვდამსხმელია. არის საუბარი იმ აზე, რომ ლუკამ საქართველოს ასაკობრივ ნაკრებში ითამაშოს და ეს მართლა საშვილიშვილო საქმე იქნება. მოგვიანებით წავედი აქაურობის საუკეთესო კლუბ „რეგისტრატუ რში“, სადაც ჩემი ფავო რიტი დიჯეი, ლუსიანო უკრავდა. უცნაურია, რომ მთელი ჩემი პრომოუ ტერული კარიერის განმავ ლობაში ლუსიანოს ჩამოყვ ანას ვცდილობდი და ვერა ფრით მოვახერხე, სამაგიეროდ გერმანიაში ჩამოსვლის პირველ სავე საღამოს მის „ივენთზე“ მო ვხვდი. ეს კლუბის უკანასკნელი საღამო იყო, მალე აქაურობის ად გილას ავტოსადგომი აშენდება,
მისამართი მომეწონა – ცა. მეძი ნება.
მიუნხენი
და მიუხედავად იმისა, რომ სა მამულო პროდუქტს ყოველთვის უპირატესობას ვანიჭებ, მაინც ვფიქრობ, რომ იმას, რასაც სა ქართველოში ვსვამთ და იმასაც, რაც მიუნხენში თითქმის ყველგან
თუმცა, ჩვენგან განსხვავებით, ეს აქაურებს პრობლემას ნამდვი ლად ვერ შეუქმნის. გერმანია ჩე მთვის ყოველთვის ელექტრონულ მუსიკასთან ასოცირდებოდა (პო რნოსა და ლუდთან ერთად) და იმ ედი ნამდვილად არ გამცრუებია. მიუნხენი. BMW-ს ქარხანა და ბევრი არაადამიანურად ლამაზი შენობა, თუმცა სიჩქარეში ყვ ელაფრის დაწერას ვერ ვასწრებ. შემდეგ ნომერში უფრო მეტსა და საინტერესოს წაიკითხავთ. სტატიის დამთავრება მანქანის უკანა სავარძელზე მიხდება. მა ქვს იმედი, რომ დანიშნულების ადგილის სიახლოვეს ინტერნეტს ვიპოვი და ტექსტს, თავის ფოტო ებიანად, რედაქციაში გადავაგზ ავნი.
ეკა გოგუა – 17 წლის
ჩვენი სასტუმრო აქაური აღ მაშენებლის გამზირის, ყოფილი პლეხანოვის ერთ-ერთ პარალე ლურ ქუჩაზე მდებარეობს. აქ ძა ლიან რთულია გერმანელის და ნახვა და პლეხანოვიც მეტწილად თურქების სიმრავლემ გამახსენა. შეიძლება რთული გამოსაცნობი არ იყოს, რომელი ცოდვის გამო მიეზღოთ გერმანელებს, მაგრამ მთლად ჯერალდ ასამოასთვისაც არ მემე ტება აქაურობა.
მოკლედ, დავიწყე და ერთი თვის განმავლობაში აქედან მო გწერთ, ჩვენ ევროპელები ვართ და ამაში აქ უფრო ვრწმუნდები. ამიტომ უფრო საწყენია, რომ სა ბჭოების ზეგავლენამ ასე დაგვ აშორა ჩვენს პირვანდელ სახეს. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
3
ზაზა გოროზიას მო
დაუბრუნდა
თამთა კობახიძე 4
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
მათზე ქორწინების დღიდან ავრცელებენ ჭორებს, დაშორდნენო, ზაზა გოროზიასა და თამთა კობახიძის წყვილს პრესასთან საუბარი არ უყვარს, სწორედ ამიტ ომ ინტერვიუ, რომელიც გუბერნატორმა და მოდელმა `პრაიმტაიმს~ მისცეს, ექსკლუზიურია და მათი თანაცხ ოვრების პიკანტურ დეტალებსაც მოიცავს. ზაზას და თა მთას სამწლიან თანაცხოვრებაში ყველაზე კრიტიკული ერთი წელი იყო, მაშინ, როცა ისინი ცალ–ცალკე ცხოვ რობდნენ, და მაშინ როდესაც ვრცელდებოდა ხმა, რომ გოროზია მოდელ ცოლს დაშორდა. წყვილი დღეს ერთა დაა, მსგავს ჭორზე კი მხოლოდ ეცინებათ. ინტერვიუს დროს გუბერნატორმა ერთი ჭორი თა ვადვე გაგვანდო, მასთან ჟურნალისტს დაურეკავს და ზუგდიდელ მომღერალ გოგონასთან რომანის შესახებ უკითხავს. როგორც ამბობენ, ეს გოგონა ჯეოსტარელი ნანა ჩიქავაა. სხვათა შორის ეს ჭორი კულუარულად ჯე ოსტარის მიმდინარეობის დროსაც ვრცელდებოდა, მაშინ ამბობდნენ, რომ ნანას, რომელსაც ჟიური არც ისე სწყ ალობდა, გოროზია ლობირებდა, მით უმეტეს ახალბედა ჯეოსტარელი ფინალისტიც კი გახდა, ამასთანავე ნანა თითოეული კონცერტის ესემეს–ლიდერიც იყო. ზუგდ იდელები კი ამბობდნენ, რომ ყოველი კონცერტის დღეს `ჯეოსელის~ ბარათები რიგდებოდა ქუჩებში ნანას მხარ დასაჭერად, არადა ჩიქავა არც ისეთი შეძლებულია, რომ ესემეს–ლიდერობისთვის ებრძოლა. ზაზა გოროზია ჩი ქავასთან რომანს, რა თქმა უნდა, უარყოფს და მხოლოდ თავის ლამაზმან ცოლზე საუბრობს, რომელიც თურმე ძალიან ეჭვიანი ყოფილა. -როგორ დაიწყო თქვენი ურთიერთობა? ზაზა: -სანამ ქორწილი გვექნებოდა, მანამდე ერთი წლით ადრე გავიცანით ერთმანეთი, თამთამ მაშინვე მო მხიბლა, ძალიან ლამაზი და ჭკვიანი იყო. -როგორ ახერხებდით ერთად ყოფნას, როცა საცხ ოვრებლად ზუგდიდში იყავით გადასული? – გამოკიდებული ვიყავი თბილისსა და ზუგდიდს შო რის. საღამოს თბილისში მოვდიოდი და დილას უკვე ზუ გდიდში ვიყავი. ყოველ მეორე დღეს თბილისში ჩამოვდ იოდი, რომ თამთა მენახა. ხანდახან კი, როცა სიურპრიზ ის გაკეთება მინდოდა, თამთას მეგობრები მიწყობდნენ ხელს. თამთა: - ერთხელ იყო შემთხვევა, როცა ჩემმა მეგო ბარმა მითხრა, თაყვანისმცემელმა მომაკითხა და დაბლა ჩამომყევი, რომ არ წამიყვანოსო. როცა ჩავედი მანქანა დავინახე, რომელიც ზაზას მანქანას ჰგავდა, მაგრამ არ მიფიქრია, რომ ზაზა იყო, რადგან ვიცოდი, რომ იმ დრ ოს შეხვედრაზე უნდა ყოფილიყო. დავინახე და გავიფი ქრე, ვაიმე, ზაზას როგორ ჰგავს-მეთქი. ახლოს მივედი და ზაზა შემრჩა ხელში. ასეთი რამეები ხშირად ხდებოდა. ზოგჯერ ჩვენებებზე შემთხვევით მოვკრავდი ხოლმე თვ ალს, როცა მეგონა, რომ ზუგდიდში იყო. - თამთა, ეს პატარა გოგო ზაზამ როგორ მოგხიბლა? ზაზა: - ჯერ მე ვიტყვი, თამთამ პირველ რიგში გარე გნობით მომხიბლა, შემდეგ უფრო ახლოს რომ გავიცანი, მისი ხასიათიც ჩაჯდა ჩემს ინტერესში და შემდეგ ყველ ანაირად ვცდილობდი და მოვახერხე კიდეც, რომ მისი გული დამეპყრო. თამთა: - წარმოიდგინეთ, როგორი ძნელი იყო შეყვარ ებულობის პერიოდი, ადამიანი რომ გიყვარს გინდა სულ მის გვერდით იყო, ზაზა კი სულ სამეგრელოში იყო და ერ თი სული მქონდა ხოლმე როდის ჩამოვიდოდა. -ზაზა, თუ გახსოვს როდის უთხარი პირველად მი ყვარხარ? -როგორ არ მახსოვს, მაგრამ არ ვიტყვი. -რატომ? -ეს ჩვენი საიდუმლოა. -რომანტიკული გარემო შეუქმენი თუ სპონტანუ რად უთხარი? -ეს სპონტანურად მოხდა, სადღაც მივდიოდით და უც ებ ძალიან მომინდა, რომ მეთქვა - მიყვარხარ და ვუთხ არი, თუმცა სანამ ამას ვეტყოდი, თვითონაც ხვდებოდა... ცოტა დაგვიანებით მომიწია სიყვარულის ახსნა. - პასუხი მაშინვე მიიღე, თუ ცოტა გაწვალა? - არა, პასუხი მაშინვე არ მიმიღია, შეიძლება ითქვას, რომ ცოტა მაწვალა. შემდეგ ყველაფერი ქართული ტრ ადიციის მიხედვით გვქონდა - ნიშნობა, მერე ქორწილი. - შეყვარებულობის პერიოდში რა სიურპრიზებს უწყობდი? - ყველაზე მეტად რასაც ვუკეთებდი და რითაც ვაკვ
ოდელი ცოლი
ა
რატომ ეგონათ ჯეოსტარელი ნანა ჩიქავა გოროზიას საყვარელი
ირვებდი, ის იყო, რომ სადაც არ მელოდა, იქ აღმოვჩნდ ებოდი ხოლმე. თამთა: - მე ვერ ვპასუხობდი მსგავსი სიურპრიზებით, რადგან არ შემეძლო სამეგრელოში ჩასვლა და სიურპრ იზის მოწყობა. თუმცა ზაზა ისე მანებივრებდა, რომ ჩემი სიურპრიზები უკვე აღარ იყო საჭირო. - ამბობენ, რომ ქორწინების მერე ურთიერთობები იცვლება და სხვა ეტაპზე გადადის, თქვენს შემთხვევ აში თუ შეიცვალა რამე? ზაზა: - ჩვენ უფრო დავახლოვდით. ცხოვრებამ მოგვ ცა იმის საშუალება, რომ ერთმანეთი იმაზე მეტად გვყვ არებოდა, ვიდრე გვიყვარდა. რა თქმა უნდა, სხვა ხიბლი აქვს იმას, რომ შენი საყვარელი ქალი ბედნიერია და შე ნზე ბედნიერი კაცი არ არსებობს. ჩვენ ერთი წელი ზუგდ იდში ვიცხოვრეთ ერთად, მერე თამთამ ჩააბარა და ისევ ცალ-ცალკე მოგვიწია ყოფნა. ეს, ჩვენი თანაცხოვრების პერიოდში ყველაზე რთული წელი იყო. ღამე ისევ გზაზე ვიყავი გამოკიდებული, ხანდახან თამთაც ჩამოდიოდა, ბევრჯერ ინსტიტუტიც გაუცდენია და მერე პრობლემები შექმნია. ამიტომ წელს აკადემიურის აღება გადავწყვიტ ეთ, რათა მომავალი წლისთვის ეს პრობლემა მოვხსნათ. აქედან გამომდინარე, თამთა ამ ერთ წელსაც ჩემთან ერ თად გაატარებს ზუგდიდში. თამთა: - წარმოიდგინეთ, როგორია - ქმარი ზუგდიდ შია და ცოლი თბილისში. ახლოს რომ ყოფილიყო ცოტა, მაშინ კიდევ არა უშავდა, მაგრამ იმხელა გზა, მართლა საშინელებაა. ზაზა: - ისეთი დატვირთული გრაფიკის მერე, როგო რიც მე მაქვს, სახლში მიდიხარ და მეუღლე არ გხვდება, საშინელება იყო. მთელი დღის განმავლობაში ბევრჯერ ვსაუბრობდით ტელეფონით და მოკლედ, ვწვალობდით. - თამთა, დიასახლისობა გამოგდის? - რომ გითხრათ ღომს ვაკეთებ-მეთქი მოგატყუებთ, მაგრამ რაღაცების კეთება გამომდის. როცა გავთხოვდი, საერთოდ არაფრის კეთება არ ვიცოდი. სახლში არც მქ ონდა იმის აუცილებლობა, რომ რამის კეთება მესწავლა, რადგან ბებია და დედა თავზე დამფოფინებდნენ. ზაზა: - ზუგდიდში მე და თამთა ნაქირავებში ვცხოვრ ობთ. ოჯახის მეპატრონე გვეხმარება რაღაცების კეთე ბაში. გარდა ამისა, ზუგდიდელი ჯგუფელი მყავს რომე ლიც, ხშირად მოდის ჩემთან, თამთას სადილების კეთებას ასწავლის. სადილების გარდა, მეგრულსაც ასწავლის. -ისწავლე მეგრული? თამთა: - ცოტა მესმის უკვე. ზაზა: - ჯერ ლაპარაკით ვერ ლაპარაკობს, მაგრამ ჩვ ენ რასაც ვლაპარაკობთ უკვე ვერ ვუმალავთ, ყველაფ ერი ესმის. თავიდან ჩემს მეგობრებს ვუთხარი, ვინც მე გრულს ასწავლის, ჩემი მტერი იქნება-მეთქი, რადგან ხომ უნდა იყოს ისეთი ენა, რომელიც ცოლს არ ესმის, მაგრამ თამთამ ჩემზე მეტად იეშმაკა და ჩუმად ისწავლა. - ზაზა, პატარა მეუღლეს ათამამებ? - აქეთ მივლის და მათამამებს. ხშირად ხდება ხოლმე, რომ სახლში ძალიან გვიან მოვდივარ და დილით ადრე გა ვდივარ. ურთიერთობაში ეს პრობლემაც გვიდგას, მერე თამთა იწყებს, მე ორი–სამი დღით ჩამოვდივარ, შენ კი დევ გვიან მოდიხარ და მოკლედ, როგორც ხდება ხოლმე ქალების ტექსტი, სულ ჯუჯღუნებს. მაგრამ შუა დღეს ვცდილობ, შეცდომა გამოვასწორო და სადილად ვეპატი ჟები. ამით, ცოტა არ იყოს ვთაფლავ. თამთა: - აჰა, გასაგებია, როგორ გაყიდე ახლა შენი თავი, აწი ვეღარ მომთაფლავ. - რაზე კამათობთ? - უაზრობებზე ვკამათობთ, ისე რომ ხანდახან აღარც მახსოვს რითი დავიწყეთ კამათი. უფრო ხშირად კი ჩემს დაგვიანებებზე მოგვდის კამათი. თამთა: - ძირითადად, მართლა მის დაგვიანებაზე ვკ ამათობთ, რადგან სანამ არ მოვა, მეც არ ვიძინებ და ოთხ საათამდე ველოდები ხოლმე. ვეუბნები, ზაზა გთხოვ მა ლე მოდი, მაგრამ მაინც გვიან მოდის. - რაც დაქორწინდით მას შემდეგ ამბობენ, რომ გო როზია ცოლს გაშორდაო. როგორ ფიქრობთ, რატომ გორდება ეს ჭორი? ზაზა: - გუშინაც დამირეკეს და მითხრეს, ცოლს გაშო რდიო და ერთ ზუგდიდელ მომღერალზე გვითხრეს, მა გასთან გაქვს ურთიერთობაო, ამაზე მთლად გავგიჟდი, ეს უკვე მომაბეზრებელიც არის და დამღლელიც. უკვე აღარ ვიცი ამ კითხვას რომ მისვამენ რა უნდა ვუპასუხო. წარმოიდგინეთ, როგორი სამტკიცებელია, რომ ცოლს არ
გაშორებიხარ. ხშირად ხდება ხოლმე, როცა ჟურნალისტი მირეკავს და მეკითხება - ცოლს რატომ გაშორდიო, როცა არას ვპასუხობ, მაინც თავისას იმეორებენ, მერე ვეუბ ნები - აი, ჩემს გვერდით არის და დაგალაპარაკებ-მეთქი, ხშირად ხდება ხოლმე მსგავსი ზარის დროს - თამთა ჩემთან არის. ამაზე ბევრჯერ ვიფიქრე და მივხვ დი, რომ ჭორი მხოლოდ იმიტომ გორდება, რომ მე და თამთას ფაქტობრივად ცალ-ცალკე ცხ ოვრება გვიწევს. თამთა: - ისე დავიღალეთ ამ ჭორებით, რომ უკვე ამ ბოლო დროს მხოლოდ ვიცინით. - რომელი უფროა ეჭვიანი და რაზე ეჭვი ანობთ ხოლმე? ზაზა: - თქვი, თამთა, თქვი. თამთა: - მე უფრო ეჭვიანი ვარ, თუ მცა ვერ ვიტყვი, რომ გიჟი ეჭვიანი ვარ. როცა ღამის ოთხ საათზე ქმარს ტელეფონი ურეკავს, ბუნებრივია დაგაინტერესებს, ვინ რეკავს. ვფ იქ რობ, მა რტო მე არა ვარ ასე, ჩემს სიტუაციაში ყველა ცოლი ანალოგიურად მოიქცეოდა. ზაზა: - ხანდახან, როცა ტელეფონი რეკავს, ისეთი თვალებით უყურებს, ვე უბნები, მიდი თამთა თუ გინდა უპასუხე-მეთქი. მერე უხარია ხოლმე, რომ თვითონ როგო რც ფიქრობს, ისე არ აღმოჩნდება. ისე, არც არასდროს შეხვედრია სა ეჭვიანო ვინმე, თორემ მგონი მერე მართლა გამშორდებო და. თამთა: - ხა ნდახან მრცხვე ნია ხო ლმე, რა დგან ზაზა სულ არ არის ეჭვიანი, ხომ შეიძლება ადამ იანმა რაღაცაზე მაინც იეჭვიანო. ალბათ იმიტომ აც, რომ მე საბაბს არ ვაძლევ, მაგრამ თვითონაც არ მაძლევს საბამს, თუმცა მე მაინც ვეჭვ იანობ. - ერთმანეთის ჩაცმაში თუ ერევით? თამთა: - ზაზა მაძლევს ხო ლმე რჩევებს, მაგრამ ისეთს არა, მე რომ არ მომეწონოს. ზაზა: - წინასწარ განვსა ზღვრე ჩაცმის „მენიუ“ და იცის, რა უნდა ჩაიცვას. თამთა: - თუმცა, რაც არ უნდა ჩამეცვა, მაგას მაინც არასდროს ვიცვამდი. ასე რომ ჩაცმის პრობლემა არა გვაქვს. - სად ერ თო ბით ხო ლმე? ზაზა: - უფრო მეგობრებ თან ერთად ოჯახებში. იშვი ათად ვჩნდები ხალხმრავალ ადგილებში. ორჯერ ვიყავი ცოლთან ერთად დისკოთეკ აზე და ორივეჯერ გაზეთებში დაიწერა. - ბავშვის გაჩენას არ აპირ ებთ? ზაზა: - სწორედ მაგისთვის ვემზ ადებით და გვინდა, რომ ერთწლიანი აკადემიური ნაყოფიერად გამოვი ყენოთ.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
5
6
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
`იდიოტოკრატია 2 ანუ ყველაფერი კარგად იქნება~ თამარ გონგაძე
დეზინფექციის მინისტრი მივლინებაში მიდის. აეროპორტში გაიცნობს ანის, ანუ შორენა ბეგაშვილს და თან წაიყვანს. მინისტრი და მისი საყვარელი გოას პლაჟზე ირუჯებიან. გომელაურის გმირს სულ თან ახლავს მოადგილე – სანდრო მარგალიტაშვილი .
გოგა ბარბაქაძე და ირაკლი აფაქიძე სომხებს ანსახიერებენ, გოაში ისვენებენ და მსჯელობენ სად ჯობია, სომხეთში თუ გოაში? აშოტა და სურენა შეკრულები არიან და ინდოეთში ქართველებს უთვალთვალებენ...
მინისტრი გოგა, პარკში განტვირთვის დროს. ინდური გადმოცემის თანახმად, სპილო რომ ხორთუმს დაგადებს, გლოცავს. „გოაში ყველა დაბოლილი დადის, ჩვენც შესაბამისად ასე ვიყავით. ფხიზელზე ვერ გავრისკავდი სპილოსთან ასე ახლოს მისვლას.“ 2 კვირიანი გადაღების დროს 4 სპილო ჰყავდათ დაქირავებული. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
7
„ისანში სასმელი წყლით იწამლებიან?“ თორნიკე ყაჯრიშვილი უკვე სამი თვეა, ისანში, სა ექიმოს #2-ში მდებარე სამხედ რო ჰოსპიტალში შესახლებული დევნილები მასობრივად იწამ ლებიან. ბაღდადის ქუჩის სავალ ნაწილზე, უკვე რამდენიმე თვეა, სარემონტო სამუშაოები მიმდ ინარეობს. როგორც დევნილები ამბობენ, სწორედ ამ მიზეზით არ მიეწოდებოდათ სამი დღის განმავლობაში წყალი. მათივე თქმით, წყლის მილები დაზიანდა და სასმელ წყალში ფეკალური მასები შეერია. ამის გამო სამო ცამდე დევნილი ინფექციურ სა ავადმყოფოშიც მოხვდა, თუმცა სტაციონარულ მკურნალობას მხოლოდ 10 მათგანი გადიოდა. როგორც ლტოლვილები აცხა დებენ, მათ ბევრჯერ მიმართეს ლტოლვილთა და განსახლების სამინისტროს, მინისტრის მო ადგილეს ბესო წერედიანს, ას ევე, ამ ტერიტორიის კურატორს – მამუკა თეთრაშვილს, თუმცა მხოლოდ დაპირებები მიიღეს. ვითარების გასარკვევად „პრაი მტაიმი“ სამხედრო ჰოსპიტალის ტერიტორიაზე გავიდა, სადაც ასეთი სურათი დაგვხვდა: ამ ტე რიტორიაზე, ორი დაჭაობებული გუბეა, საიდანაც ფეკალური მა სები ამოდის, ერთ-ერთი კი საბა ვშვო ბაღის შენობიდან ხუთი-ექ ვსი მეტრის მოშორებითაა. მაყვალა ზინდირიშვილი, მო წამლული საბა ზინდირიშვილის დედა: – ივნისიდან ასეთი მდგომარე ობაა, ლტოლვილთა და განსახლე ბის მინისტრის მოადგილეს ბესო წერედიანს დავურეკეთ და გვით ხრა, მოვალთ და გავაკეთებთო, მაგრამ უკვე მეოთხე თვე დაიწყო და არაფერი შეცვლილა. – აქ გვითხრეს, რომ წყლით ბევრი ადამიანი მოიწამლა... – მართალია. თვითონაც მეწვა ბავშვი ინფექციურში, ხილიანზე. ამ წყლით მოიწამლა, აი, ეს ბავშ ვიც ორჯერ მოიწამლა და ორჯე რვე ბავშვთა ინფექციურში წაიყ ვანეს. – ხომ შიეძლება, სხვა რამით მოწამლულიყო? – როგორ შეიძლება, სხვა რა მით მოწამლულიყო, როცა ამ ტე რიტორიაზე მცხოვრები 60 ადამ იანზე მეტი მოიწამლა და ყველას ერთი და იგივე სიმპტომი ჰქონდა, პირღებინება, დიარეა და მაღალი სიცხე. ჩემი ოჯახიდან ექვსივე წევრი ცუდად ვიყავით, ყველას ეს სიმპტო მები გვქონდა. როგორ შეიძლება, სხვა რამეს დავაბრალოთ? თქვენ თვითონაც ხედავთ, რა სიტუაციაა, პირდაპირ ონკანთან ამოდის ფეკა ლური მასები. ექიმებმაც მითხრეს, წყლით ხართ მოწამლულებიო. 3 სე ქტემბერს გამოვიყვანე ბავშვი საავა დმყოფოდან. იყო თუ არა ლტოლვილთა და გა ნსახლების სამინისტრო საქმის კუ რსში და რატომ ვერ მოხერხდა სამი თვის განმავლობაში ამ პრობლემის მოგვარება? ამ კითხვით ლტოლვი ლთა და განსახლების სამინისტორს მივმართეთ. აი, რა კომენტარი გა აკეთა ამ უწყების პრესსამსახურმა: მიუხედავად არაერთგზის გაფრთხ ილებისა, რომ დევნილებმა დატო ვონ ეს ობიექტი და გადავიდნენ ჩვენ მიერ შეთავაზებულ სხვა ობიექტზე, მათი მხრიდან ყოველთვის უარყოფ ითი პასუხი იყო. ბუნებრივია, ჩვენ ძალას ვერ გამოვიყენებდით. ისნის ჰოსპიტალი მძიმე მდგომარეობაშია და რეაბილიტაციას არ ექვემდებარ ება. შევნიშნავთ, რომ დევნილების უმრავლესობა შეიჭრა ობიექტზე, ისარგებლა რა ქვეყანაში არსებული ვითარებით და უკანონოდ დაიკავა ფართი. ჩვენ ძალაში ვტოვებთ ჩვენს შეთავაზებას, მათი სხვა ობიექტზე გადაყვანის თაობაზე, თუკი ისინი დასთანხმდებიან. 8 ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
10 კითხვა გიორგი თარგამაძეს `კონსულტაციები ყველასთან გვაქვს~
პოლიციელის მკვლელობაზე და შეწყალების კომისიაზე: – პირველ რიგში, დაჭრილებს ვუ სურვებ გამოჯანმრთელებას. მინდა აღვნიშნო, რომ ოპოზიცია არასოდეს ითხოვს იმ პატიმრების განთავისუფ ლებას, რომლებიც ორჯერ და სა მჯერ იხდიან სასჯელს ადამიანების დაყაჩაღებისა და მკვლელობის გამო. ოპოზიცია მხოლოდ იმ პატიმრების განთავისუფლებას ითხოვს, რომე ლთა მიმართაც არსებობს განსაკუთ რებული მტკიცებულებები, რომ ის ინი ან პოლიტიკური კონიუნქტურის გამო იდევნებიან, ან ისეთი დანაშა
ულისთვის, რომელიც არ ითვალისწ ინებს 8 და 10-წლიან სასჯელს. რაც შეეხება დამნაშავე რეხვიაშვილს, ის შეწყალებული იყო შეწყალების კო მისიის გვერდის ავლით. უშუალოდ, პრეზიდენტმა მოაწერა ხელი მის შე წყალებას. ეს ადამიანი არ ყოფილა იმ სიაში, რომელიც შეწყალებისთვის ოპოზიციამ გადასცა ხელისუფლ ებას. შეწყალებების პროცესი მა რთლაც უნდა გახდეს გამჭვირვალე და დასაბუთებული საზოგადოების წინაშე, რადგან არის ხოლმე შემთ ხვევები, როდესაც ოპოზიციის მიერ წარდგენილ რამდენიმე ადამიანს შე
იწყალებენ და მერე ამ რიცხვს მიაყ ოლებენ რამდენიმე ათეულ პატიმა რს, რომელთა შესახებაც ოპოზიციამ არაფერი იცის. ასეთ გადაწყვეტილე ბებზე ლოგიკურად არსებობს სამა რთლიანი ეჭვებიც. ორჯერ ყაჩაღო ბაზე და მკვლელობაზე ნასამართ ლევი ადამიანი რომ ქუჩაში არ უნდა აღმოჩნდეს, ამას რად უნდა ფიქრი ან მსჯელობა? ქრისტიან-დემოკრატები მხარს ვუჭერთ ქვეყანაში წესრიგისა და დისციპლინის დამყარებას. ადამ იანი ჩადენილი დანაშაულის გამო უნდა დაისაჯოს და ადეკვატური პასუხი აგოს. მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ საქართველოს გადატე ნილ საპატიმროებში უსამართლო განაჩენით მოხვედრილი პატიმრებ ის მიმართ არ უნდა შეამსუბუქოს სახელმწიფომ დამოკიდებულება. მე ვიზიარებ პრეზიდენტის მოსაზრ ებას, რომ პოლიციელები დაკომპ ლექსდნენ იარაღის ხმარების გამო, მაგრამ ამის თავი და თავი ის კი არ არის, რომ ვიღაცამ ოპოზიციის მი ტინგზე დაღუპულების სურათები გამოაკრას, არამედ ის, რომ თავის დროზე მოხდა ძალაუფლების გადა მეტება. ამიტომ არასწორად მიმაჩნ ია პარალელის გავლება რამდენიმე დღის წინ მომხდარ კრიმინალსა და იმ ფაქტებს შორის, როცა უსამარ თლოდ და ძალაუფლების გადამე ტების გამო დაიღუპა ბევრი ახალ გაზრდა. პოლიციას ჩვენ იმისთვის ვუხდით ხელფასს, იმისთვის არიან ისინი სათანადოდ აღჭურვილნი, რომ მაქსიმალურად აიცილონ თა ვიდან ისეთი ოპერაციები, რომე ლიც შეიძლება დასრულდეს ვინმეს სიკვდილით. თუმცა, როცა ამის აუ ცილებლობა არსებობს, ჩვენს პო ლიციას აქვს უფლება, გამოიყენოს იარაღი და იყენებს კიდეც. არასაპარლამენტო ოპოზიცია სთან კონსულტაციებზე: – ძალიან ბევრ პოლიტიკურ პა რტიასთან მიმდინარეობს კონსულ ტაციები სხვადასხვა თემაზე. მათ შორის, უპირველესად, ყველაზე აქტუალურია საარჩევნო კოდექსი, საარჩევნო გარემო და შემიძლია, დაგიდასტუროთ ის, რომ თითქმის ყველა პოლიტიკურ პარტიასთან სხვადასხვა თემაზე გვაქვს კონს
ულტაციები. კონსულტაციები არის საკმაოდ ინტენსიური. ყველაში იგ ულისხმება ყველა, თუმცა ბურჯან აძესთან და მის გუნდთან საარჩევნო კოდექსთან დაკავშირებით ნამდვი ლად არ მიმდინარეობს კონსულტა ციები, გასაგები მიზეზების გამო. ისინი დისტანცირებულები არიან საარჩევნო თემაზე, რამდენადაც არ აპირებენ თვითმმართველობის არჩევნებში მონაწილეობას. რაც შე ეხება ალასანიას პარტიას, მათთან კონსულტაციები გვაქვს. ამ ეტაპზე საუბარი მიმდინარეობს საარჩევნო გარემოზე. ჯერჯერობით ალიანს ებზე საუბარი არ არის. მერის კანდიდატურაზე: – ამ საკითხს განვიხილავთ, თუმცა ჯერ ყველაფერი არ არის ნათელი. ჯერ გასარკვევია კანონმდებლობის დონეზე, თბილისის გარდა, საქართ ველოს სხვა თვითმმართველ ქალა ქებშიც მოხდება თუ არა პირდაპირი წესით მერების არჩევა. ამას ჩვენთვის ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. ჩვენ ვფიქრობთ ყველა მიმართულებით, რაც იმას ნიშნავს, რომ ვფიქრობთ ჩვენს კანდიდატურაზეც. თუმცა მი გვაჩნია, რომ ამ თემების წინ წამოწე ვა ჯერ ნაადრევია, ახლა გაცილებით აქტუალურია საარჩევნო გარემო, ვის ვირჩევთ და რა უფლებამოსილებით. ისე კი მიგვაჩნია, რომ მერის პირდაპ ირი არჩევნები არა მარტო თბილისში, არამედ მთელს საქართველოში უნდა ჩატარდეს. საერთო კანდიდატურაზე: – ჩვენ განვიხილავთ ნებისმიერ ვარიანტს. კიდევ გავიმეორებ, რომ მერი სხვა თვითმმართველ ქალა ქებშიც პირდაპირი არჩევითობით უნდა ირჩეოდეს, ამას დიდი მნიშვნ ელობა აქვს სწორედ იმიტომ, რომ თვითმმართველობის არჩევნები არ არის მარტო თბილისის არჩევნები. სხვაგანაც უნდა მოხდეს მერის არჩე ვა პირდაპირ, ასევე საკრებულოებს უნდა გაეზარდოთ უფლებამოსილე ბები, მათ შორის საბიუჯეტოც. თუ კი ამ საკითხების გათვალისწინებით მოხდება თემის განხილვა, მაშინ, ვფიქრობ, რომ კოორდინაციას ოპ ოზიციურ ძალებს შორის დიდი მნიშ ვნელობა ექნება და ასევე, მნიშვნელ ოვანი იქნება საერთო ოპოზიციური წარმატების თვალსაზრისით.
?
კახა ბედუქიძემ არ იცის, რა გადაცემისთვის ამზადებენ – ბატონო კახა, გადაცემის წამყვანობისთვის ემზადებით, გავიგეთ... – არა, არა, ვე რა ფე რზე ვერ გიპასუხებთ ჯერ. მე თვითონაც არ ვიცი, რაზე გესაუბრე ბით... – რა ტი პის გა დაცემა იქნება? ამბობენ, პირველ არხზე გავაო? – ხომ გი თხ არით, არ ვიცი არაფერი ჯერ. უბრალოდ, ჭორია ას ეთი და აბა, ჭო რე ბზე ხომ არ დ აგ ელ აპ ა რაკებით? – მაგრ ამ თქვეს, წ ამ ყვ ა ნი იქნე ბაო... – ხო, ა მბ ო ბ ე ნ , მ ე ც
გავიგე. მაგრამ ეს ხმები ქალა ქში დადის. ჩემთვის ჯერ არავის არაფერი უთქვამს... – თქვენ არ დაგკავშირებიან ტელევიზიიდან? – არა, არავის არ დაურეკავს. თუ გინდათ, შემეხმიანეთ ხოლმე კვირაში ერთხელ და თუ რამე იქნება, გეტყვით. – ისე, დასთანხმდებით, თუ შემოგთავაზებენ? – ჯერ არ აფ ერი არ ვი ცი...
10 კითხვა დავით დარჩიაშვილს `ვისაც აინტერესებს იმან იმარჩიელოს~ აფხაზეთის ეკლესიის მოთხოვ ნაზე: – ეკლესია ყველა დემოკრატ იულ ქვეყანაში პოლიტიკისგან გა მიჯნულია. ამიტომ პოლიტიკოსს ჰკითხო საეკლესიო საკითხები, არ არის სწორი. მიმაჩნია, რომ დამო უკიდებლობის ნებისმიერი ფორმა არის მიუღებელი, ასე ცალმხრივად და ძალადობის გზით. ამ დროს ეთ ნიკური წმენდის შედეგები ყველაფ ერში იჩენს თავს. ისე კი, საეკლესიო და სასულიერო საკითხებზე თავად ეკლესიიდან უნდა კეთდებოდეს კო მენტარები და როგორც ვიცი, კეთდ ება კიდეც. გასაგებია, რომ რუსულ ეკლესიას განსაკუთრებით ახას იათებს პოლიტიკური შეკვეთების შესრულება და საერთოდ, პოლიტი კაში ყოფნა. მაგრამ, ჩემი აზრით, სა ეკლესიო საკითხები არის ეკლესიისა და მღვდელმთავრების გასარჩევი. ოპოზიციაზე, ერთიან ლიდერსა და კონსულტაციებზე: – ბუნებრივია, ოპოზიციის სა მოქმედო გეგმა ზოგადად არ არის უინტერესო საკითხი საზოგადოებ ისთვის. მათ საკუთარი ფუნქციური გადმოსახედიდან საკუთარი გეგმა და ფუნქციები აქვთ და პრიორი ტეტებით დადგენილი, ალბათ. მე რასაც ვაკეთებ და მე რასაც ვემს ახურები, იქ სულ სხვა საკითხებია მნიშვნელოვანი. არასაპარლამენტო ოპოზიციას, როგორც უნდა, ისე გა მოხატოს საკუთარი თავი, ოღონდ ეს უნდა მოექცეს კანონის ფარგ ლებში. მიმაჩნია, რომ აქციების გა ნახლების შემთხვევაში გარკვეული რაოდენობა გამოვა ქუჩაში, რადგან უკმაყოფილების ნიადაგი არსებობს ნებისმიერ გარდამავალ საზოგადო ებაში. ყველას თავისი შეხედულება აქვს პოლიტიკაზე, მომავალზე, ყვ ელას საკუთარი წუხილი აქვს და ბუ ნებრივია, ადამიანების ნაწილი ქუ ჩის ფორმას არასოდეს გადაუხვევს. ამაში არაფერი დასაძრახი არ არის. მე შეიძლება, არ ვეთანხმებოდე იმ მოთხოვნებს, რასაც ისინი აყენებენ ხოლმე ქუჩაში, მით უმეტეს, რადი კალური ფორმით. თუმცა, ადრე თუ გვიან, არჩევნებზე გახდება ცნობ ილი, ვის უჭერს მხარს საზოგადო ება. მთავარია, ფოკუსირება იმაზე, რომ საარჩევნო სისტემა იყოს მი
საღები. ამისგანაც არ იკავებს თავს ხელისუფლება და მუშაობს კიდეც საკითხზე. ვისაც უნდა ამ საკითხ ებზე მუშაობა, მუშაობს კიდეც და არც კონსენსუსია პრობლემა. კარი ყველასთვის ღიაა. თუმცა ახლა სა ქართველოს, მთელი ხელისუფლებ ისა და მით უმეტეს, მთელი პოლი ტიკური სპექტრის წინაშე ძალიან ბევრი რადიკალური ამოცანა დგას, რომელზეც ყველამ თავისი გადმოს ახედიდან უნდა იფიქროს. ეს ამოც ანები გაცილებით მნიშვნელოვანია, ვიდრე, ვთქვათ, არასაპარლამენტო ოპოზიციის რაღაც ნაწილი აირჩევს თუ არა ერთ ლიდერს. არ მინდა იმ აზე საუბარი, გუბაზ სანიკიძე ეკა ბესელიასთან რა ურთიერთობებში იქნება ან როდის, რაზე შეთანხმდ ებიან ან პირიქით. ეს მათი საქმეა და დავუტოვოთ მათ. ვისაც აინტერეს ებს, იმათ არჩიონ. მე სხვა საკითხები მაინტერესებს. მე ამ წუთას წარმ ოვადგენ პოლიტიკურ ფიგურას და მართალი გითხრათ, ნაკლებად მა ინტერესებს, გაერთიანდება თუ არა ოპოზიცია და საერთოდ, რას იზამს. ეს მათი ნებაა. რუსეთსა და ევროსაბჭოზე: – რუსეთის დუმის წარმომადგე ნლების ნაწილს წარმოდგენა არა აქვს, რას ნიშნავს ევროპის საბჭო და საერთოდ, ნებისმიერი რეგიონალ ური თუ გლობალური საერთაშორი სო ორგანიზაცია. მათ ამის განათლ ება არ ჰყოფნით და მათი რეალობის შემეცნება ძალიან განსხვავდება თანამედროვე სტანდარტებისგან. ისინი ვერ ასხვავებენ მეთექვსმეტე საუკუნეს ოცდამეერთესგან. ამ იტომ არ ესმით, რა არის ევროსა ბჭოში ყოფნა. თუმცა არის მეორე ნაწილი, რომელსაც ესმის, რომ სა ერთაშორისო ორგანიზაციაში ყო ფნა დაახლოებით იგივეა, გაქვს თუ არა მეზობელთან ურთიერთობა. თუ არ გაქვს, ესე იგი პრობლემები შეგექმნება. ამ ნაწილს ესმის, რომ ორგანიზაციიდან გასვლა, ან კარის გაჯახუნება, ან გარიცხვა ეს არის სერიოზული დიპლომატიური მარც ხი, რომელიც აუცილებლად აისახე ბა ქვეყნის შიდა და საგარეო პოლი ტიკაზე, ეკონომიკაზე, სოციალურ ყოფაზე, თუმცა მაინც ნიშნის მოგე ბით საუბრობენ და ამით ცდილობ
?
ენ შანტაჟის განხორციელებას. ამან კი შეიძლება ვიღაცები დააფიქროს, რუსეთის იზოლირება ხომ არ გამო იწვევს დამატებით პრობლემებს. აქ არის ერთი მთავარი ამოსავალი წე რტილი. ყველა ორგანიზაციას აქვს პრინციპები, რომელზეც აწერ ხელს, როცა ამ ორგანიზაციაში წევრია ნდები. თუ ამ პრინციპებს არღვევ, ორგანიზაციის პრესტიჟის საკითხ ია, რომ სანქცია განახორციელოს, რადგან რთულია ერთმანეთის ხე ლისკვრა საერთაშორისო დონეზე. ბუნებრივია, რომ საკითხი დროში გაიწელება და ნელ-ნელა დაგროვ დება კრიტიკული განწყობის მასა, რომ, სა ბო ლოო ჯა მში, ესა თუ ის გადაწყვეტილება იქნას მიღებული. მე არ მახსოვს ისეთი პრეცედენტი, რომ 72 ხელმოწერა შეგროვილიყოს ამ ორგანიზაციაში ერთ-ერთი წევრ ისთვის ხმის უფლების შესაჩერებლ ად. დღეს თუ ხვალ ეს რუსეთისთვის
`მე, პრეზიდენტი და მსოფლიო ჩემპიონი~ მერაბ ბერძენიშვილის კულტურის ცენტრ `მუზაში~ ჟურნალისტ ლალი მო როშკინას წიგნის `მე, პრეზიდენტი და მსოფლიო ჩემპიონი~ პრეზენტაცია გა იმართა. როგორც წიგნის ავტორმა, ლალი მო როშკინამ აღნიშნა, წიგნი მიუძღვნა მისი თაობის ადამიანებს, რომლებიც თავის დროზე საქართველოში ძმათა მკვლელ ომებში დაიღუპნენ. მოროშკინას თქმით, ეს არის რომანი, რომელშიც არის ავტო ბიოგრაფიული, ისტორიული ელემენტე ბი, ასევე იუმორი. მას იმედი აქვს, რომ წიგნი საინტე რესო იქნება როგო რც უფროსი თაობ ისთვის, ასევე ახალ გაზ რდ ებ ის თვ ის აც, რადგან, მისი თქმით, მასში მოთხრობილია, როგორც კომუნისტ ური პერიოდის, ასევე, საქართველოს თანამე დროვე ცხოვრების სა ინტერესო დეტალები. ლალი მოროშკინამ წიგნის `მე, პრეზიდენტი და მსოფლიო ჩემპიონი~ პრეზენტაცია გამართა წიგნს უძღვის რუსე თში მოღვაწე ცნობილი ჟურნალისტის – თინა
კანდელაკის რეცენზია, რომელშიც აღნიშნულ ია, რომ ეს წიგნი `განწ ირულია~ წარმატების ათვის, რადგან ასეთი წიგნის გამოცემა საქა რთველოს ბაზრისთვის სენსაციაა. წიგნი დღეიდან უკ ვე გავიდა გაყიდვაში, ხოლო ერთ კვირაში გამოჩნდება რუსულ ენაზე გამოცემული წიგნიც. ქართულენ ოვანი ვერსიის ტირა ჟი 5000 ცალია.
თორნიკე ყაჯრიშვილი რა ზიანის მოყენება შეუძლია მაღაზიაში და ბაზრობაზე ნაყიდ ძეხვს? და რითი მზადდება ეს პროდუქტი? ამ კითხ ვებზე პასუხის მისა ღებად „ჯანმრთელი სამყაროს“ დირექტ ორს, ექიმ ეპიდ ემიოლოგ ზურაბ ფუტკარაძეს ვე საუბრეთ. ზურაბ ფუ ტკარაძე: – როგორი ძეხვი იყიდება დღეს ქართულ ბაზარზე? – უხარის ხო ხორცპრ ოდუქტები და ხორცი ადრეც ი ყი დე ბო დ ა და ახლაც არ ის ბაზარზე. მარტივ მა გალითს გე ტყვით, დღეს ბ აზ რო ბა ზ ე კამეჩის ხო რცს, როგორც საქონლის ხო რცს ისე ყიდიან და ვინც არ
ძალიან მტკივნეული იქნება. საპარლამენტო გეგმებზე: – საკომიტეტო მოსმენაზე განვ იხილავთ საქართველო-ევროკავშ ირს შორის თავისუფალი ვაჭრობის ხელშეკრულების პერსპექტივებს. განხილვის პროცესში ვართ და ვმ უშაობთ საქართველო-ევროკავშ ირის ურთიერთობების ახალ პერს პექტივებზე. ამ პერსპექტივებს სჭ ირდება განხორციელება, თუმცა ამ ყველაფერს სჭირდება დრო. ასევე, სჭირდება რიგი საკანონმდებლო აქტების ჰარმონიზაცია ევროპულ სტანდარტებთან. საბოლოო ჯამში, ეს მუშაობა მიზნად ისახავს საქა რთველოს დაახლოებას ევროპულ პოლიტიკურ, ეკონომიკურ და კუ ლტურულ ხედვასთან. ეს კონსულ ტაციები ახლაც მიმდინარეობს და სწორედ ამას განვიხილავთ ამჟამად, მთავრობის წარმომადგენლებთან ერთად.
აც ბევრია ხორცპროდუქტების გადამამუშავებელი საამქრო, სადაც ელემენტარულ პირობე ბს ვერ იცავენ. როდესაც ერთ ოთახში ხდება - ხორცის დამუ შავება, დარბილება, მაცივარში შენახვა და მისი შეფუთვა, იქ ვერ დაიცავ სანიტარიას. დიდია ალბათობა, რომ ძეხვი სანამ სა რეალიზაციოდ დახლებზე მო ხვდება, საამქროშივე იყოს გა ფუჭებული. ძეხვიდან შეიძლე ბა ისეთი დაავადება შეგხვდეთ, როგორიც ბოტულიზმია და ყვ ელაფერი ფატალური შედეგით დამთავრდეს. სურსათის უვნე ბლობისა და ხარისხის ზედა მხედველობის სამმართველოს საიტზე - 2007 წლის მონაცემე ბით, გამოქვეყნებულია შემო წმებული ხორცპროდუქტების დაახლოებით 60 ანალიზი. თი თქმის 60%-ზე მეტი დარღვე ვაა აღმოჩენილი. სამწუხაროდ, კონკრეტულად რა დარღვევა აღმოჩნდა და რომელი ხორც პროდუქტები შემოწმდა არ იყო მითითებული. ეს ციფრები კი იმაზე მეტყველებს, რომ დაცუ ლები არა ვართ. – მართალია, რომ ამბობენ ძეხვში მუყაოს ურევენო? – ადრე ტუალეტის ქაღალდს ურევდნენ. 2005 წელს ხორცი ინდოეთიდან შემოჰქონდათ, რომელსაც გარეული ხარის ხო რცს ეძახდნენ. მიუხედავათ იმ ისა, რომ ძალიან იაფი ღირდა, ბევრი ქვეყანა ამ ხორცს არ ყი დულობდა, რადგან არ იყო რე კომენდებული. საქართველოში ეს ხორცი განუსაზღვრელი რა ოდენობა შემოდიოდა. – ძეხვში კიდევ სხვა რა მი ნარევებია? – ძეხვეული სამი სახის არის, მოხარშული, შებოლილი და ნა ხევრად შებოლილი. მოხარშულ ძეხვში სტანდარტით სპეცია ლური ფქვილია დაშვებული. ამ იტომაც ღირს მოხარშული ძეხვი ექვსი-შვიდი ლარი. ახლა თითქ მის ყველა ძეხვს შებოლილი აწ ერია, არადა სინამდვილეში არ არის შებოლილი. მოხარშული ძეხვის, სარდინის შენახვის ვადა - 36 საათია, 72 საათია ნახევრად შებოლი ძეხვის, რა თქმა უნდა, თუ ის მაცივრში ინახება. მაგრამ დღეს მაღაზიებში და ბაზრობ ებზე, დახლმაცივარში თითქმის არ ინახება, რაც კატასტროფაა და მეტი არაფერი. ამ დროს ირ ღვევა ტემპერატურული რეჟიმი და პროდუქტში მიკრობიოლო
ძეხვი საშიშია! იც ის ვერ ხვ დე ბა. რომ არ მ ოგ ატ ყუ ო ნ გაი თვ ალ ის წ ინეთ რჩევა: კამეჩს უფ რო წვრილი ძვალი და თეთრი ქო ნი აქ ვს, აი ს აქ ონ ელ ს კი, მსხვლი ძვალი და მ ოყ ვი თა ლ ო ქონი უნდა ჰქ ონდეს. დღეს
გიური დაბინძურება ხდება. პი რადად შემემთხვა ასეთი ფაქტი, ცოტა ხნის წინს სომხური ძეხვი შევიძინე. ერთი კილოგრამიც არ იქნებოდა და დაახლოებით 16 ლარი გადავიხადე. სახლში რომ მივიტანე და დავჭერი, სუნი არ მომეწონა, გემო გავუსინჯე და გაფუჭებული იყო. მაღაზიაში მივიტანე და უპრობლემოდ ჩა იბარეს, მაგრამ როდესაც სასა ქონლე ზედნადები მოვითხოვე, მაინტერესებდა ვინ იყო მისი მწარმოებელი, მითხრეს ხვალ ან ზეგ მობრძანდით და განახე ბთო. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
9
დიდი ჭორები
ქეთი ხატიაშვილი პოლიტიკაში თამაშების ახალი სეზონი გაიხ სნა. გაზაფხულის სეზონი ქუჩის ოპოზიციის მა რცხით დასრულდა. ფინალში, ანუ არჩევნებში, ხელისუფლებას ზომიერები შეხვდებიან. და მი უხედავად იმისა, რომ საარჩევნო რინგი ჯერ მზ ად არ არის, კულისები სავსეა ინტრიგებით, გა რიგებებით... არავის არ უნდა, წაგებული დარჩეს. ხელისუფლებამ რამდენიმე და თანაც სერიოზ ულ პოლიტიკურ მიწისძვრას გაუძლო. ოპოზიცია მიხვდა, რომ გარედან „ქაჯეთის ციხის“ (როგორც ამას სალომე ამბობს ხოლმე) აღება შეუძლებე ლია, ამიტომაც ახლა სიმძიმის ცენტრი ვერტიკ ალზე გადაიტანეს – ეგებ იქ მეორე ოქრუაშვილი ან ბურჯანაძე იპოვონ. ოღონდ, ახლა ტაქტიკა შეიცვალა – „ოქრუაშვილი“ ვერტიკალზე უნდა დარჩეს და სააკაშვილის გუნდი შიგნიდან გაბზ აროს... ზომიერები დარწმუნებულები არიან, რომ სანამ ქუჩაში რადიკალები ხმაურობენ, ხელი სუფლებაში არაფერი შეიცვლება. ანუ, რადიკა ლიზმი სახელისუფლებო გუნდს კრავს და კიდევ უფრო აძლიერებს. ეს დაადასტურა როგორც ნო ემბრის, ისე აპრილის აქციებმა. ამიტომაც ზომი ერების გეგმა ასეთია: აცადეთ ხელისუფლებას... როცა ისინი არ ინერვიულებენ და როცა გარეთ ოპოზიციის სახით „მტერი“ არ ეყოლებათ, მაშინ ეს „მტერი“ შიგნით გაჩნდებაო. მაგრამ მთლად ასე დალხენილადაც ვერ იქნე ბიან... ესმით, რომ მოდუნებისთვის დრო არა აქ ვთ... მალე ადგილობრივი არჩევნებია... ამიტომაც გარედან „უნდა მიაწვნენ“... ასეთ დროს რადიკა ლური ოპოზიციის კულისებში ჭორები იბადება... სხვათა შორის, საინტერესოა, რომ როგორც ნოემბერში, ისე აპრილში ერთი და იგივე ჭორები აგორდა ერთსა და იმავე პირზე. მაშინ შეტევას სააკაშვილზე ახორციელებდნენ, ამიტ ომაც ქუჩის ოპოზიცია ამტკიცებდა, რომ: სააკ აშვილმა ბარგი უკვე ჩა ალაგა და გველოდება, როდის მივცემთ დერე ფანს, რათა უსაფრთხოდ დატოვოს ქვეყანაო... ოპოზიცია ჭორებში სა აკაშვილის გაქცევის ზუ სტ დროსაც კი ასახელებ და ხოლმე. რამდენიმე ხნის წინათ ჭორი სუბელიანზეც აგ ორ და. ეს მა შინ იყო, როცა ეს უკანასკნ ელი საზღვარგარ ეთ იმყოფებოდა. მაშინ მოულოდ 10
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ნელად გაჩნდა ინფორმაცია: კობა სუბელიანს იჭერენო. სცენარი თითქმის მძაფრსიუჟეტიანიც კი გამოვიდა. წარმოიდგინეთ: კობა მიდის საბი უჯეტო ფულთან, სეიფებს ხსნის, მერე ლარებს ტომრებში იწყობს, ამ დროს მას დაინახავენ, ის კი ფულთან ერთად გარბის... ისტორია ამერიკ ული ჰეფი-ენდით სრულდება – სუბელიანი ახერ ხებს საზღვრის გადალახვას... როგორ მოგწონთ? მაგრამ მთავარია, რატომ აგორდა ეს ჭორი მაინ ცდამაინც სუბელიანზე? შეიძლება რეიტინგების გამო. ამ რიცხვებს დღეს ყველა უყურებს. ჰოდა, შეამჩნევდნენ, რომ სუბელიანი სწორედ იმ ელ ექტორატშია პოპულარული, რომლის მითვლაც ოპოზიციას თავად სურს. მაგალითად, იგივე დე ვნილებში. ამ კოზირის მოჯოკვრას ცდილობს ოპოზიცია ამ ჭორით, ალბათ... როცა ამ ჭორზე და საერთოდ, პოლიტიკურ ჭო რებზე ოპოზიციას ეკითხები, ისინი ამბობენ, რომ ასეთი საქმეებით მხოლოდ ხელისუფლებაა დაინ ტერესებულიც და დაკავებულიც... მაგალითიც მოჰყავთ: ერთხელ ელისაშვილს ცრუ ინფორმაცია მიაწოდეს, იმან კიდევ არც გადაამოწმა, ისე გააჯ აზა და თავი სასაცილო მდგომარეობაში ჩაიგდოო. ეს ამბავი ასე მომხდარა: ვიღაცას დაურეკავს „კა ვკასიაში~ და ელისაშვილისთვის აპრილის აქცი ების დროს მიუწოდებია ინფორმაცია: ხელისუ ფლება ხალხს რიყეზე ეძახის, თავისი მომხრეების მობილიზაციას იწყებსო. ამ დროს ელისაშვილს სტუდიაში წორედ ლევან გაჩეჩილაძე ეჯდა. ჟურნ ალისტმა თქვა ასეთი ფრაზა: ახლა უტყუარი ინ ფორმაცია მომაწოდესო... ამის მერე ლევანმა და ალეკომ ამ თემაზე დაიწყეს მსჯელობა და ხელი სუფლებას საკმაოდ მსუყე ბრალდებებიც წაუყენ ეს, მათ შორის საზოგადოებრივი დაპირისპირების მიმართულებითაც... საბოლოო ჯამში კი, რიყეზე არანაირი მიტინგი არ მიმდინარეო ბდა... ოპოზიცია დარწ მუნებულია, რომ ასეთ დ ეზ ინ ფო რმ აც იე ბ ს ხელისუფლება ავრც ელებს იმისთვის, რომ აჩვენოს: რამდენად ცრუობენ ხოლმე პო ლიტიკოსები და ჟურნ ალისტები. ხელისუფლებას ოპ ოზიციის ასეთ განმარ ტებებზე მხოლოდ ეცინება: საქმე არა გვაქვს მეტი, ეგენი ისედაც იშვიათად ამბო ბენ სიმართ ლესო.
მეთიუ ბრაიზას ამერიკელი „რკინის ლედი“ შეცვლის დავით ავალიშვილი მას შემდეგ, რაც ამერიკის სახე ლმწიფო მდივნის მოადგილის პო სტი (ევროპისა და ევრაზიის საკი თხებში) დენიელ ფრიდის ნაცვლად ფილიპ გორდონმა დაიკავა, ბუნე ბრივად დაისვა საკითხი, რომ ჩვენი რეგიონის მრავალწლიანი „კურა ტორი“ ამ ოფისში, მეთიუ ბრაიზა, აგრეთვე, შეიცვლებოდა დემოკრ ატებისთვის უფრო ხელსაყრელი და კომფორტული ფიგურით, რო მელიც რეალურად განახორციე ლებს სახელმწიფო მდივან ჰილარი კლინტონისა და ფილიპ გორდონის ახალ („გადატვირთვის“) პოლიტი კას რუსეთის მიმართ. თუმცა მეთ ბრაიზა შორს არ მიდის – ბაქოში ინ იშნება ელჩად. ბევრი ექსპერტი მიიჩნევს, რომ ვაშინგტონი აპირებს, კვლავ აღია როს სამხრეთ კავკასია რუსეთის გავლენის სფეროდ, მაგრამ მეთიუ ბრაიზას შემცვლელის ვინაობა ამ ჭორებს საბოლოოდ აცამტვერებს: ჰილარი კლინტონმა რეგიონის კურატორად ქალბატონი თინა ქა იდენაუ (ქაიდანოვა) დანიშნა, რომე ლიც სახელმწიფო დეპარტამენტში ერთ-ერთ ყველაზე გამოცდილ და აგრესიულ დიპლომატად ითვლება. გარეგნულად ეს ქალბატონი არც ისე იმპოზანტურია, როგორც სახე ლმწიფო მდივანი კლინტონი, თუ მცა სპეციალისტები ამბობენ, რომ მან უკვე დაამტკიცა თავისი ძალა და გავლენა კოსოვოში მოღვაწეო ბისას. თინა ქაიდენაუ ორი წლის გა ნმავლობაში იყო ამერიკის პირველი ელჩი კოსოვოში – მას შემდეგ, რაც მისი დამოუკიდებლობა ჯორჯ ბუ შის ადმინისტრაციამ ცნო. ამით კიდევ ერთხელ დასტურ დება, რომ ვაშინგტონი უმთავრეს საკითხებში ცდილობს, საგარეო პოლიტიკის მემკვიდრეობითობა შეინარჩუნოს და თუ კოსოვოს მიმართ ამერიკული პოზი ცია არ იცვლება, ასევე, არ შეიცვლება იგი საქართვე ლოს მიმართაც. ესე იგი, ამერიკა კვლა ვინდებურად არ მიიჩნევს კანონიერად აფხაზეთისა და „სამხრეთ ოსეთის“ დამ ოუ კი დე ბლ ობ ას და რუსეთის მიერ ამ ტერიტორიების ფაქტობრივ ანექ სიას. გარდა ამისა, ამერიკა არც არ ასდროს დაეთ ანხმება „პარალე ლებს“ კოსოვოსა და საქართველოს სეპ არ ატ ის ტუ ლ რეგიონებს შო რის, რა კი ორ ივე შემთხვევ აში ეთნიკური წმენდის მსხვ ერპლს უჭერს მხარს. საგარეო საქმეთა სამინისტროდან ინფო რმირებული წყაროს ცნობით, ამერიკელმა დიპლომატმა გრიგოლ ვაშაძესთან შეხვედრი სას დაადასტურა, რომ ამერიკისთვის სწორედ ეთნიკური წმენდის ფაქტს ჰქონდა მნიშვნელობა: ამ ერიკა კოსოვოელებს მხარს უჭერდა იმიტომ, რომ ისინი იქცნენ ეთნიკური წმენდის ობიექტად. ისევე, როგო რც ქართველები – „სამხ
რეთ ოსეთსა“ და აფხაზეთში. გარდა ამისა, თინა ქაიდენაუს დანიშვნა შესაძლოა, იმის მომასწ ავებელიც იყოს, რომ ვაშინგტონი ემზადება სერიოზული გარღვე ვისთვის ჩვენს რეგიონში: იგულ ისხმება ყარაბახის კონფლიქტის გადაწყვეტა (საერთაშორისო სამშ ვიდობო ძალების შემოყვანით, რაც რუსეთის მარცხს ნიშნავს) და საქა რთველოსთვის უსაფრთხოების სა ერთაშორისო გარანტიების შექმნა. ქაიდენაუ იყო ერთ-ერთი მთავ არი „არქიტექტორი“ იმ სამხედროპოლიტიკური სისტემისა, რომე ლიც ჩამოყალიბდა ბალკანეთზე და ამ რეგიონიდან რუსეთის გაძევებას ნიშნავდა. არ არის გამორიცხული, თინა ქაიდენაუმ სამხრეთ კავკას იაშიც სცადოს ამგვარი სისტემის შექმნა. ყოველ შემთხვევაში, მისი დანიშვნა უეჭველად იმას გულისხ მობს, რომ რაკი რუსეთმა საქართ ველოს ტერიტორიების ოკუპაცია კოსოვოს პრეცედენტით ახსნა, ამერიკამ ეს გამოწვევა მიიღო და მზად არის გააფთრებული პოლი ტიკური ბრძოლისთვის ჩვენს რე გიონში. ამით ვაშინგტონი თითქოს პა სუხობს მოსკოვს და იღებს გამო წვევას. ესე იგი, მოწინააღმდეგეს პირდაპირ ეუბნება: „აბა, ვნახოთ ვინ-ვის“. უახლოეს წლებში გამოჩნდება, სინამდვილეში ვინ მოიგებს სამხ რეთ კავკასიის „პრიზს“, ვინ წავა და ვინ დამკვიდრდება ამ რეგიონში. რაკი რუსეთმა აქ სხვების შემოშვ ებაზე უარი განაცხადა და სამხრეთ კავკასია თავის საკუთრებად გამო აცხადა, ეს პროცესი შეიძლება მთ ელი კავკასიიდან მისი გაძევებით დასრულდეს. მოსკოვმა ხომ თვითონ დააყენა ასე საკითხი: „ან მე – ან ვაშინგტონი და არა ორივე ერთად“. ამის საპა სუხოდ, ამერიკამ რინგზე „მძიმ ეწონოსანი“ დიპლომატი გამო იყვანა, რომელიც მოკრივეს გარეგნულად არ ჰგავს, მაგრამ სინამდვილეში ძალიან ძლიერი მოწინააღმდეგეა. არ არის შემთხვევითი, რომ თინა ქაიდენაუს დანიშვნის შემდეგ მოსკოვში ალაპარ აკდნენ „ყარაბახის მიმ არ თუ ლე ბი თ“ მომუშავე მინსკის ჯგუფის ხელმძღ ვანელობის შეცვ ლაზე. ამ ჯგუფში შე იძლება საგარეო საქმეთა მინისტ რის მოადგილე, გრიგორი კარა სინი დაინიშნოს – ნაცვლად ელჩ იური მერზლიაკ ოვ ისა. რაც შე ეხ ება საქართველოს შიდ აპ ოლ იტ იკ ურ სამზარეულოს, „პრ აიმტაიმის“ ცნობ ით, ოპოზიციასთან შეხვედრისას თინა ქაიდენაუმ მათ ურ ჩია საქართველოს კონსტიტუციის ფა რგლებში ემოქმედათ, რაც იმას ნიშნავს, რომ 2013 წლამდე ვა შინგტონი რაიმე სერი ოზულ ცვლილებებს არ გეგმავს და ამგვარ პროექტებს არც მხარს დაუჭერს.
ტ ი ლ ო პ ხმაური არაფრის გამო
მერის ერთიან კანდიდატზე შეთანხმდებიან ესენი? საკმარისი იყო, კონსერვატორებს პრაიმერის იდეა წამოეყენებინათ, რომ ოპოზიცია ში ნამდვილი ტროას ომი ატყდა. ერთმანეთს მძიმე წონის ორი ოპოზ იციონერი – ლევან ბერძენიშვილი და კობა დავითაშვილი შეასკდნენ. ჰო, დიდი ხმაური იყო, ჭექა-ქუხილი გეგონებოდათ. ლევან ბერძენიშვილმა, ჩვეული ენაკვიმატობით, კონსერვატორე ბს სილა გააწნა: კი მაგრამ, ამ პრაიმერს რომ ჩააბჟირდით, იცოდეთ მაინც, რას ნიშნავს. პრაიმერი ერთი პარტიის შიგნით ტარდებაო... ანუ, ლევანმა ამ დამცინავი ფრაზით დაქსაქსულ და სუსტ ოპოზ იციას მთელი თავისი პოლიტიკური წონით გადაუარა. კონსერ ვატორებმა უპასუხეს, მაგრამ სჯობდა, გაჩუმებულიყვნენ, ეგებ კიდევ შეენარჩუნებინათ საკუთარი სახე. მათ კი ერთი ფრაზით დაადასტურეს ბერძენიშვილის ეჭვები: კი, სუსტები ვართ და ამიტომაც გვინდა, თავს ვუშველოთო. გუჯაბიძის ფრაზა: „პრ აიმერი იმიტომ გვინდა, რომ დაპირისპირება არ იყოს მერის კანდიდატურაზეო“, სწორედ ამას ნიშნავს. თუმცა, კობა დავი თაშვილმა ლევანის სიტყვები პირად შეურაცხყოფად მიიღო და კიდევ კარგი, რომ დუელები აკრძალულია და თანაც უკვე დი დი ხანია, თორემ აუცილებლად ესროდა ბერძენიშვილს თეთრ ხელთათმანს. – ლევან ბერძენიშვილს უნდა ახსოვდეს, რომ პრაიმერი სა ქართველოში ერთხელ უკვე ჩატარდა 2005 წელს და სხვადა სხვა პარტიები მონაწილეობდნენ მასში, მათ შორის ლეიბორ ისტები და მემარჯვენეებიო... – ეგ კი ვიცი, – გამოეპასუხა კობას ლევანი, – და ისიც მჯ ერა, რომ საქართველოში სხვა ექსპერიმენტებიც შეიძლება ბევრი ჩატარდეს, მაგრამ ამით ხომ სიტყვა პრაიმერის მნიშვნ ელობა არ შეიცვლებაო... – ჩაეღიმა ბერძენიშვილს. მემგონი, მას გადაწყვეტილი აქვს, თავის პატარა კოლეგებს უცხო სიტყვათა განმარტებითი ლექსიკონი გაუგზავნოს საჩუ ქრად. ერთხელ ასეთი ძღვენი ხომ მაია ნადირაძეს უსახსოვრა, შეიძლება სიყვარულითაც, თუმცა, გაბრაზებულმა კი უთხრა: რომ არახუნებ მაგ უცხო სიტყვებს, ჯერ მათი მნიშვნელობა ისწავლეო. ალასანიას პარტია ახლა თეთრხელთათ მიანის როლს თამაშობს, ანუ ვითომ ის ეთი სუფთები ვართ, შიდა პოლიტი კურ ყირამალაში არაფერი გვეს აქმებაო. არადა, ბურჯანაძემ რაც ეგენი ქუჩის მტვერში აგორავა... მაგრამ რა ვიცი, თეთრი ცოტა პრეტენზიული ფერია და მტვე რი გადადის... პრაიმერის ომში მათ ოდნავ ჩაყვეს ცხვირი. ზურაბ აბაშ იძემ თქვა: ჯერ ყველა პარტია ჩამოყა ლიბდეს და კო ნკრეტულ პო ზიციას მაშინ დავ აფ იქ ს ირებთო...
პოლიტიკური ფლირტი
კონსტანტინე გამსახურდიას ალასანია თვალში აღარ მო სდის. ეგ თუ ხელისუფლებაში მოვიდა, ისევ ოპოზიციაში და ვრჩებიო, – განაცხადა მან. ალასანიამ კი ყველას ერთი მოკლე ფრაზა დაუგზავნა, რა თქმა უნდა, კულისებში: ყველა ფეხებზე მკიდია, თუ ერთიან კანდიდატურაზე ვერ შევთანხმდებით, ნუ შევთანხმდებით, მე მაინც ვიყრი კენჭსო. არაფერს ვამატებ, ფრ აზა მართლაც ასეთი იყო... კოკო იმდენად გაღიზიანდა, გზავნი ლი ოფიციალურად გაუგზავნა: მეტი საქმე არა მაქვს, ვიღა ცებს ტრამპლინები მოვუმზადოო. არ უნდა და რა ქნ ას. ჯერაც არაფერი ისმის ლევან გაჩეჩილაძისგან. ელოდებიან, რომ ის თავის კანდიდატურას აუცი ლებლად დააყენებს. თუმცა, „უცნობი“ ირწმუნ ება: ტყუილად გაქვთ მაგის იმედი, მე და ჩემს ძმას არანაირი მსგავსი ინტერესბი არა გვაქ ვსო... ამაზე უკვე დანარჩენებს ეღიმებათ და მათ შორის ირაკლი ალასანიასაც: კი მაგრამ, შენ ნოემბერშიც ასე ამბობდი, მაგრამ ლე ვანი საპრეზიდენტო კანდიდატი გახდაო...
ტროას ცხენი
ალასანია ყველაზე მეტად გიორგი თარგამაძეს უტევს. გიორგი ადასტურებს: ჩვენ მოლაპარაკებები მართლაც გვაქვსო, თუმცა, კონკრეტიკისგან თა ვს იკავებს. თუმცა, როგორც ჩვენთვის არის ცნობილი, ალასანია თა რგამაძისგან მერობის კანდიდატზე ითხოვს მხარდაჭერას(კიდევ რა უნდა!!!). გიორგი თანახმა ყოფილა, ოღონდ იმ შემთხვევაში, თუ მე რებს სხვა ქალაქებშიც აირჩევენ. მაგალითად, ბათუმში ან ქუთა ისში. ირაკლის თუ გიორგი თბილისში დაუჭერს მხარს, ირაკლიმ გიორგის ბათუმში უნდა დაუჭიროს... თუმცა, ამ შეთანხმებას პე რსპექტივა არა აქვს – მერს მხოლოდ თბილისში აირჩევენ. შე საბამისად, ქრისტიან-დემოკრატები ჯერ ვითარებას ზვერავენ. ერთ-ერთი ინფორმაციით, მათ თვალი რუსუდან კირვალიშვილს დაადგეს, თუმცა, „ამ მშვენიერ ელენეს“ მათ ტროადან ნამდ ვილად არ გაატანენ. ამ საქმეში მათ ტროას ცხენის აგებაც არ უშველით.
მთავარი წესი
ყველაზე დიდი ინტრიგა ახლა იმ კომისიაშ ია, სადაც ოპოზიცია და ხელისუფლება ერთად სხედან და ადგილობრივ არჩევნებზე მუშაობ ენ. კანონმდებლობა უნდა შეიცვალოსო, – ყვ ელა ერთად აღიარებს. ხელისუფლებასთან დაახლოებული წყაროს ცნობით, სახელისუ ფლებო გუნდი აპირებს, საკრებულოს შემადგ ენლობის არჩევითობაშიც შეიტანოს ცვლილე ბები. ანუ მერს თუ აირჩევენ, მაშინ საკრებულ ოს შემადგენლობაც მხოლოდ მაჟორიტარებით უნდა დაკომპლექტდეს. ანუ, პარტიული სიები არ იქნება, თითოეული უბანი მაჟორიტარული წესით აირჩევს თავის წარმომადგენელს საკრ ებულოში...
ი ბ ე ბ ე გ ი რ გა ცალკე ინტრიგები დაიწყო წვრილ ოპ ოზიციაში. ერთკაციანი პარტიები ახლა მსხვილ პარტიების კარებზე უბრახუნე ბენ: გვიშველეთ, ვიღუპებით და შეგვიფ არეთო. ისინი ჯერ არ ჩქარობენ. პროც ესი მიმდინარეობს. კოკო გამსახურდია აქ ყურადღების ცენტრშია. გასაგებიც არის, ის ხომ პირველი პეზიდენტის შვილია, მას სამეგრელოში პატი ვს სცემენ. რამდენიმე ხნის წინათ მაისაშვილმა დიდი სკანდალი მო აწყო: კოკო და კაკო ნოღაიდელს ეკვრებიანო... ვის გაუბედა, – ბორგავდა კოკო, გაბრაზდა და მაისაშვილი მოისროლა, ისევე, როგორც ნოღაიდელი. მაისაშ ვილი ხომ არ ტყუოდა, სადღ აც მართლაც ასე იყო – ნოღა იდელი ჯერ ასათიანს შეხვდა, მერე გამსახურდიას, მერე პირიქით, ორივეს ერთად და საბოლოოდ ორივესგან უარი მიიღო. ახლა გამსახურდია ად ასტურებს, რომ მას კავშირი აქ ვს მხოლოდ ასათიანთან. თუმცა, ორივე მოლაპარაკებებს აწარმო ებს ერთ-ერთ დიდ პარტიასთან... ვნახოთ, რა გამოვა აქედან... ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
11
ნანკა კალატოზიშვილი
ელისო ბოლქვაძე
გრიგოლ ვაშაძე
ნინი ბადურაშვილი
12
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
გია ცაგარეიშვილი
იური პიმონოვი („თელასის” გენერალური დირექტორი)
კახა ლომაია
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
13
ექსკლუზიური ინტერვიუ მინისტრის რანგში
ზურაბ პოლოლიკაშვილი, მეუღლე და ნიკა რურუა კანის ფესტივალზე ლალი ლაშხი
ზურაბ პოლოლიკაშვილს ქართული ეკონომიკის ბედ-იღბალი ქვეყნის პირვ ელმა პირმა დაახლოებით ერთი თვის წინ ჩააბარა. ასაკის მიუხედავად, 32 წლ ის მინისტრს საკმაოდ შთ ამბეჭდავი პროფესიული გამოცდილება აქვს. მისი კარიერა „თიბისი ბანკის“ საერთაშორისო ოპერაციე ბის მენეჯერობიდან დაიწ ყო და ბანკის ცენტრალური ფილიალის დირექტორობ ით გაგრძელდა. შემდეგ პოლოლიკაშვილმა საბანკო კარიერას დიპლომატია არ ჩია და საგარეო საქმეთა სამინისტროში გადაინაც ვლა, საიდანაც ესპანეთში საქართველოს ელჩის პო სტზე გაიგზავნა. ესპანეთში ელჩის თანამდებობაზე 3-წლიანი მოღვაწეობის შე მდეგ პოლოლიკაშვილი კვ ლავ სამშობლოში, ამჯერად ეკონომიკის მინისტრის რა ნგში დაბრუნდა. მინისტრი, რომელიც დღემდე ყველა სფეროში წარმატებით მო ღვაწეობდა, ამბობს, რომ ამჯერად მისი პროფესიუ ლი წარმატება ქართველი ხალხის წარმატების პირდ აპირპროპორციული იქნე ბა, ამიტომც გულშემატკი ვრობას ითხოვს. 14
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ესპანეთის მეფე ხუან კარლოსთან ერთად
ზურაბ პოლოლიკაშვილი: „ მ იგ ულ შე მა ტკ ივ რე თ “ რომელ სფეროში უფრო კა რგად გრძნობთ თავს – ბიზნეს ში? დიპლომატიაში თუ აღმასრ ულებელ ხელისუფლებაში? – ძალიან კარგად მახსენდე ბა 7-წლიანი მოღვაწეობა „თი ბისი“ ბანკში. საინტერესო იყო შემდგომი დიპლომატიური მო ღვაწეობა საგარეო საქმეთა სა მინისტროდან ესპანეთის სრულ უფლებიან ელჩობამდე, თუმცა ცხოვრებაში ყველაფერს თავისი ეტაპი აქვს. ყველგან, სადაც არ უნდა ვიყო, ვცდილობ, საქმე კა რგად გავაკეთო.
შვილები – გიო და ნიკა
ფეხბურთელ კარლოს პუიოლთან ერთად
ღაც თანამდებობისთვის.
უღლე და არც ხელმძღვანელი.
როგორ დაახასიათებთ საკუ თარ თავს. რას მიიჩნევთ საკუთარ ღირსებად და ნაკლად?
რა არის ყველაზე დიდი განტვი რთვა თქვენთვის?
– საკუთარ ღირსებებზე საუბ არი მიჭირს, სჯობს, სხვამ შემაფა სოს. ნაკლი კი ყველას მრავლად გვაქვს:-) კომუნიკაბელური ხართ? რა ტომ არ გიყვართ ინტერვიუების მიცემა? :)
– ვარ ფეხბურთის დიდი გულშ ემატკივარი. მოგზაურობა ჩემთ ვის ყველაზე დიდი განტვირთვაა. მე და ჩემს მეუღლეს უზარმაზარი სამეგობრო წრე გვყავს და უკვე არ ამარტო საქართველოში. იმ ქვეყნე ბიდან, სადაც ვყოფილვარ, ძალიან ბევრი მომწონს. განსაკუთრებით მიყვარს ესპანეთი.
რთულია სამშობლოდან შორს ცხოვრება? ნოსტალგიის გრძნობ ას თუ შეუწუხებიხართ ოდესმე? – ჯერ კიდევ სტუდენტობის პე რიოდში მომიწია საზღვარგარეთ ცხოვრებამ. ვსწავლობდი საფრან გეთში. ნოსტალგია მუდამ თან მდ ევდა. ესპანეთში ყოფნის დროს დე პრესიული მომენტებიც კი მქონია. ბედნიერი ვარ, რომ საქართველოში დავბრუნდი.
– კომუნიკაბელურობა ჩემი ერთ-ერთი მთავარი მახასიათებ ელია. რაც შეეხება ინტერვიუების მიცემას, ჩემი ჰობია-მეთქი, რომ გითხრათ, არ ვიქნები მართალი, თუმცა ვცდილობ, ჟურნალისტებს, მათი პროფესიული საქმიანობის შესრულებაში ხელი არ შევუშალო. ჩვენი ინტერვიუ სწორედ ამის მაგა ლითია, თორემ ისე, „ინტერვიუები პირად საკითხებზე“ არ მიყვარს. ჰალსტუხში თავს კომფორტუ ლად გრძნობთ? იცით, ჰალსტუხის გაკეთება?
მეუღლესთან ერთად როგორი უფროსია ზურაბ პო ლოლიკაშვილი? – ყოველთვის მახსოვს, რომ სულ „უფროსი“ არ ვყოფილვარ. ვცდილობ, ჩემს ირგვლივ მყოფ ადამიანებს, ზემოდან და მხოლ ოდ „უფროსის“ პოზიციიდან არ ვუყურო. მიიჩნევთ თუ არა თავს წა რმატებულ ადამიანად? თქვენი ცხოვრების მიზანი? კარიერაში რა არის ის პროფესიული პიკი,
რომლის მიღწევაც გინდათ? – წარმატებული, ალბათ, ვარ, რაც, ალბათ, ჩემი საქმისადმი სი ყვარულით არის განპირობებული. ამჯერად ჩემი წარმატება პირდაპ ირპროპორციულად ქართველი ხა ლხის წარმატებაც იქნება. ასე რომ, მიგულშემატკივრეთ:-) რაც შეეხება პროფესიულ პიკს – ვნახოთ: ვფიქ რობ, არსებული პოზიცია საკმაოდ მაღალია და საპასუხისმგებლო. ისე, გულწრფელად გეტყვით, არას ოდეს მიფიქრია და მიბრძოლია რა
– 16 წლიდან და ესე იგი, 16 წე ლია, ვმუშაობ. ასე რომ, ჰალსტუხი ჩემი მუდმივი აქსესუარია. ხშირად, მგონი, უჰალსტუხოდ უფრო არაკ ომფორტულად ვგრძნობ თავს. როგორი ხართ ოჯახში? რო გორი ქმარი ხართ? დიქტატორი ოჯახის უფროსი ხართ თუ დემო კრატი? – ოჯახში აღარ ვიცი, როგორი ვარ, იმიტომ, რომ აღარ ვარ:-) დღ ეში 18 საათი ვმუშაობ, ხანდახან მე ტიც. რაც ესპანეთიდან ჩამოვედით, ჩემს მეუღლეს მარტო უწევს ყველა საოჯახო საქმესთან გამკლავება, თუმცა ჩემს ასეთ გრაფიკს მიჩვეუ ლები არიან.
პლასიდო დომინგოსთან ერთად
ბაზარში ყოფილხართ? გურმ ანი ხართ? – გურმანი ნამდვილად ვარ. ძალიან მიყვარს სხვადასხვა ქვ ეყნების ტრადიციული კერძების დაგემოვნება. მეტსაც გეტყვით, ბაზარში პროდუქტების შერჩევაც, მეუღლესთან ერთად, დიდ სიამოვ ნებას მანიჭებს და ვიცი. თუ ძალიან გამიჭირდა, საჭმელსაც მოვამზ ადებ, თუმცა სხვის მომზადებულს ბევრად უფრო გემრიელად მივი რთმევ. მკაცრი მამა ხართ? შვილებს სუ რვილებს ყოველთვის უსრულებთ? ბარსელონას პრეზიდენტ ხუან ლაპორტასთან ერთად
– მკაცრი არც მამა ვარ, არც მე
ჩოგბურთელ რაფაელ ნადალთან ერთად ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
15
ჩვილი ბავშვის ს კლინიკისა და
მარიტა დამენია რომ არა ექიმების დაუდევრობა, როგორც ბავშვის ნა თესავები ამტკიცებენ, პატარა ანა-მარია დღესაც ცო ცხალი იქნებოდა და მშობლებთნ ერთად საქართველოში იცხოვრებდა, თუმცა, სამწუხაროდ, ის ორი თვის ასაკში გარდაიცვალა. მისმა მშობლებმა კი შვილის საშინელი სიკვდილის შემდეგ საქართველოში დარჩენა ვეღარ შე ძლეს და საცხოვრებლად შვეიცარიაში გადავიდნენ. მაია კაკულიასთვის 2008 წლის 9 ოქტომბერი ბედნიერი დღე იყო. მას ძალიან პრესტიჟულმა და ცნობილმა ექიმმა ნა ნა დოლიძემ, რომელიც ქალაქის ერთ-ერთ, ასევე, პრეს ტიჟულ კლინიკაში „ბიბიდაში“ მუშაობს, საკეისრო გაუკ ეთა და ქვეყანას პატარა ანა-მარია მოევლინა, თუმცა საათ-ნახევრის შემდეგ ყველაფერი თავდაყირა დადგა. ბავშვს მოულოდნელად ტანზე წითლად გამოაყარა. რა იყო მიზეზი? ექიმებს პასუხი არ ჰქონდათ, ბავშვი ჯერ იაშვილის კლინიკაში გადაიყვანეს, შემდეგ ჟვანიას პე დიატრიულ კლინიკაში, თუმცა ზუსტ დიაგნოზს ვერსად ეუბნებოდნენ, ან ყოველ შემთხვევაში ახლობლებს უმ ალავდნენ. ბავშვის მშობლებმა და ნათესავებმა, მხოლ ოდ მისი გარდაცვალების მოწმობაში წაიკითხეს, რომ ბა ვშვს სეფსისი ჰქონდა. 16
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ნათესავები ფიქრობენ, რომ ბავშვის გა რდაცვალებაში „წვლილი“ მხოლოდ ერთ ექიმს არ შეუტანია. მათ გარკვეული პრ ეტენზიები აქვთ როგორც ნანა დოლიძის მიმართ, ასევე პოლიკლინიკის პედიატრის, ლალი მაისურაძისა და ჟვანიას კლინიკის რეანიმაციული განყოფილების ექიმების მი მართაც. თუმცა დავიწყოთ სულ თავიდან: ვინაიდან ბავშვის მშობლები შვეიცარი აში იმყოფებიან, ჩვენ გარდაცვლილი ანამარია იბოიანის ბიცოლას, მარიამ კვაჭაძეს გავესაუბრეთ: „ჩემს მულს ადვილი ფეხმძიმობა ნამდ ვილად არ ჰქონია, თუმცა კონსულტაციის პირველი დღიდან ნანა დოლიძე ჰყავდა აყ ვანილი და მის ორსულობას ის აკონტროლ ებდა. უბრალოდ, ერთხელ ქალბატონი ნანა შვებულებაში იყო, მაიას ტონუსი ჰქონდა და ფეხმძიმობის მეექვსე თვეზე თირკმელე ბის შეტევაც მოუვიდა. მაშინ ღუდუშაურის კლინიკაში დავაწვინეთ, მაგრამ თირკმელე ბზე უმკურნალეს და ყველაფერმა გაუარა. მშობიარობის ჩათვლით სულ ნანა დოლიძის ხელში იყო. ის გვპირდებოდა, რომ ყველაფ ერი გართულების გარეშე ჩაივლიდა და სა განგაშოს ვერაფერს ხედავდა. მშობიარო ბის მერვე თვეზე ჩემმა მულმა წყლები და ღვარა და ნაადრევი მშობიარობა დაეწყო. ბავშვი ჯდომით იყო, თუმცა ფიზიოლოგიუ რი მშობიარობაც შეიძლებოდა, მაგრამ ექ იმმა გადაწყვიტა, საკეისრო გაეკეთებინა“. მართალია, ოპერაციამ კარგად ჩაიარა, მაგრამ, როგორც მარიამ კვაჭაძე იხსენებს, ექიმის საქციელი მაშინვე უცნაურად მოეჩ ვენა. „ძალიან თვალში საცემი იყო ჩემთვის რა, იცით? როცა მაია საკეისროზე შეიყვანეს, იქ ვიყავი და ბავშვი რომ დაიბადა, ვინც პი რველად ექიმი ნახა, მე ვიყავი. რომ გამოვი და, დავინახე და ისეთი უცნაური სახე ჰქონ და, ჩვენკენ კი არ მოდიოდა ან კი არ გვიყ ურებდა, რომ ეთქვა, როგორ იყვნენ დედა
და ბავშვი, ცდილობდა, თავი აერიდებინა ჩვენთვის. ძალიან შემკრთალი და დაბნეუ ლი იყო, თითქოს თვითონაც არ იცოდა, რით დაეწყო და რა ეთქვა. მერე კი თქვა, ბავშვი ჯანმრთელი დაიბადა და მერე რა მოხდა, არ ვიცი. დაბადებიდან ერთ საათში ბავშვს კანზე ისეთი ტიპის გამონაყარი გაუჩნდა, როგორიც არასდროს მინახავს, მოსკოვშიც უამრავი მშობიარე მიმიღია, თბილისშიც, მაგრამ მსგავსი არაფერი მინახავსო. იქ იყო დათო დავარაშვილიც და ექიმებ ის მთელი ბრიგადა, თუმცა ვერავინ ახსნა, ბავშვს რა სჭირდა“... პასუხის გაცემა ექიმებს კიდევ დიდი ხნ ის განმავლობაში გაუჭირდათ. ნათესავებს ისეთი შთაბეჭდილება რჩებოდათ, თითქოს შეკრულ ჯაჭვს დაყვებოდნენ. ნანა დოლი ძემ მშობლებს ანა-მარიას მიყვანა იმ პო ლიკლინიკაშივე ურჩია, სადაც თვითონ უწ ევდა ორსულებს კონსულტაციას. ბავშვი აღრიცხვაზე პედიატრ ნანა მაისურაძესთან აიყვანეს. შემდეგ ნანა დოლიძემ, იაშვილის კლინიკაში გაგზავნა, თუმცა იქიდან ბავშვი ჟვანიას სახელობის პედიატრიულ კლინიკ აში გაუშვეს, სადაც საბოლოოდ დაიღუპა კიდეც. გარდა ამისა, მაია კაკულია რეზუსუარ ყოფითიანი იყო. როგორც მოგვიანებით ნათესავებმა გაარკვიეს, მისთვის სამშობ იაროში უნდა გაეკეთებინათ ნემსი ანტი ვირუსიმუნოგლობულინი. ეს იყო ნემსი, რომელიც უნდა გაკეთდეს ორსულობის 28ე კვირაზე. თუ ორსულობა ნორმალურად მიმდინარეობს, ამ ნემსის საჭიროება არ არ სებობს. ეს ნემსი უზრუნველყოფს, რომ დე დის შემდგომი ფეხმძიმობა წარმატებული იყოს და ბავშვი ჯანმრთელი დაიბადოს. მარიამ კვაჭაძე: „ჟვანიას კლინიკაში გადაიყვანეს და ორი კვირა ბავშვი ისე იყო მოთავსებული რეან იმაციაში, რომ რა სჭირდა, არ ვიცოდით. ანტიბიოტიკებით მკურნალობდნენ, ჩემს
სიკვდილში ჟვანიას „ბიბიდას“ ექიმებს ადანაშაულებენ
მულს შესთავაზეს, ვირუსებზე და შიდსზე ანალიზები გაეკეთებინა, თუმცა, მას უკ ვე გაკეთებული ჰქონდა ეს ანალიზები და სრულიად ჯანმრთელი იყო. მოკლედ, იქაც ამბობდნენ, რომ დიაგნოზს ვერ სვამდნენ... ისე მოკვდა, რა სჭირდა არ ვიცოდით. ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ბავშვს ინფექცია ჭი პლარის გადახვევისას შეეჭრა. თუმცა ის ინი ამტკიცებენ, შესაძლოა, დედას ჰქონდა რაიმე ინფექციაო. ჩვენ ასეთ შემთხვევაშიც ნანა დოლიძესთან გვაქვს პრეტენზია, რა დგან მას ინფექციის არსებობის შესახებ ორსულობისას უნდა შეეტყო. თავიდანვე რატომ არ გვითხრეს, რა სჭირდა? თავიდა ნვე რომ გვცოდნოდა, ყველა ღონეს ვიხმარ დით ბავშვის გადასარჩენად. 25 დეკემბერს, საღამოს, დედა გამო უშვეს სახლში. სისხლი მიგვატანინეს და გვითხრეს, რომ, თუკი გემოგლობინის დო ნე აიწევდა, მაშინ ბავშვი ამ კრიტიკული მდგომარეობიდან გამოვიდოდა, თუმცა, როგორც მერე გვითხრეს, ბავშვს ზედმეტი სისხლი გადაუსხეს და სისხლი ფილტვებში ჩაუდგა, ოჯახის წევრები სახლში ვიყავით ამ დროს, 26 დეკემბერი თენდებოდა, და რეკეს და გვითხრეს, ბავშვის მდგომარეობა კრიტიკულიაო. არც გვეუბნებოდნენ, მკვდ არი იყო თუ ცოცხალი. რომ მივედით, ჩემი მეუღლე და ბავშვის მამა შეიყვანეს რეანიმაციაში. ბავშვი საში ნელ მდგომარეობაში იყო, ყველგან სისხ ლჩაქცევის ლაქები ჰქონდა, თვალებზეც კი. მამა რომ გამოვიდა, ისე იყო განერვიულე ბული, რკინის კარს ფეხი მიარტყა და ფეხი მოსტყდა, ჩემს მულს ისტერიკა დაემართა. ნორმალური თუ დარჩებოდა, არც გვეგ ონა. უმისამართოდ იხედებოდა და ერთი საათის განმავლობაში ისე იცინოდა, რაღაც რომ გაგიხარდება ძალიან. სანამ სახეში არ ვურტყით, მდგომარეობიდან ვერ გამოვი ყვანეთ. წარმოგიდგენიათ, ადამიანს გული მისდიოდა, მამას ფეხი მოსტყდა და არავინ
მოგვეშველა. კარი ჩაკეტეს და წყალიც არ მოგვაწოდეს. ბავშვი აპარატზე იყო მიერ თებული. დედას ვერ ვეუბნებოდით, რომ კვდებოდა. სახლში რომ წამოვედით, იქ ვც ადეთ, ოჯახურ გარემოში გვეთქვა რამე, მაგრამ უკვე ისე იყო გათიშული, რეაქცია აღარ ჰქონდა. საერთოდ, არაადეკვატური გახდა...“ გარდაცვლილი ანა-მარია ნათესავებმა პირდაპირ კუკიის სასაფლაოზე გადაიყვა ნეს და იქ დაკრძალეს, ბავშვის მამა გენადი იბოიანი ეროვნებით ქურთია, თუმცა ბავშ ვის გარდაცვალებამდე ცოტა ხნით ადრე ის მართლმადიდებლად მოინათლა, მონათლეს პატარა ანა-მარიაც. როგორც ჩვენთვის გახდა ცნობილი, ამ თემის ირგვლივ მოკვლევა უკვე დაწყებულ ია ჯანდაცვის სამინისტროშიც, თუმცა თა ვად ექიმები საკუთარ ბრალეულობას უა რყოფენ. გინეკოლოგი ნანა დოლიძე ამტკ იცებს, რომ ბავშვის დაინფიცირება დედის მუცელში მოხდა. ჩვენს შეკითხვაზე, რატომ არ გააფრთხილა დედა წინასწარ, რომ ბა ვშვი ჯანმრთელი არ იქნებოდა, გვიპასუხა, რომ მას ამის განსაზღვრა ორსულობის პე რიოდში არ შეეძლო. ნანა დოლიძე: „მე ყველა პაციენტს ვეუბნები: ეცად ეთ, ორსულობის პერიოდში არ გაცივდეთ, არ შეგხვდეთ ვირუსი. იმის საშუალება ნა მდ ვი ლად არ მა ქვს, რომ ყვ ელა ჩე მს ნა თქვამზე ხელი მოვაწერინო. ეს ინფექცია ბავშვს რამდენად დააზარალებდა, მე ამის განსაზღვრა არ შემიძლია. და არც არავის არ შეუძლია. რომ ამოვიყვანე, კანი სუფთა იყო. ერთი შეხედვით არაფერი ეტყობოდა, მაგრამ ერთ საათში შემოვიდა პედიატრი. რომ მოვრჩი, მერე ვნახე, კანი იყო დახეთქ ილივით და იყო ინფექციური დერმატიტი. დედას თირკმელის ანთებით გამოუვლინდა ინფექცია, ბავშვს კი – მშობიარობის შემდ ეგ. მთელი ორსულობა ორსული უნდა გყ
ავდეს იმ სტრესის ქვეშ, რომ ბავშვი დაგე ბადება ავადმყოფი? როგორ ფიქრობთ, ასე უნდა ვუთხრათ? რა უნდა გამეფრთხილებინა, გენაცვალე, რას მეუბნებით, ედოსკოპიაზე ყველაფერი კარგად იყო ბოლო წუთამდე და როგორ ფი ქრობთ, რატომ უნდა მეთქვა, რომ ბავშვი არ იქნებოდა ჯანმრთელი? ამას ვერავინ ვერ გათვლის. თქვენ გინდათ ახლა რაღაც ის ატყდეს... პირველად დაწერეს საჩივარში, რომ სა მშობიაროში ჭიპლარიდან შეეჭრა ინფექც ია. ვიღაცამ უთხრათ, ალბათ, რომ ასეთი რამ შესაძლებელია, მაგრამ გამორიცხულ ია, აქ ყველაფერი სტერილურია“. თუმცა პოლიკლინიკის პედიატრი ლალი მაისურაძე ხელს გინეკოლოგებისკენ და ჟვ ანიას კლინიკისკენ იშვერს. მან წაგვიკითხა ზუსტი დიაგნოზი, რომელიც ბავშვს ჟვან იას კლინიკაში დაუსვეს; „აქტიური ნეონატალური სეფსისი, ჰი პოვოლემიური მდგომარეობა, ცეენესის ჰიპოქსიურ იშემიური დაზიანება, ნერვული სისტემის აგზნებადობის დათრგუნვის სი ნდრომი, სუნთქვის უკმარისობა, პირველი ხარისხი, თრომბოჰემორა, გულის თანდაყ ოლილი მანკი ღია არტერიული სადინარი, ღია ოვალური ხვრელი“... ლალი მაისურაძის აზრით, ამდენი თანდ აყოლილი პათოლოგია რომ ჰქონოდა ბავშ ვს, ეს, წესით, ექოსკოპიითა და ორსულო ბისას ჩატარებული ანალიზებითაც უნდა შეეტყოთ. ლალი მაისურაძე; „მაშინ ახალდაბადებულ ბავშვებს პოლი სებს აძლევდნენ, მაგრამ, რადგან ბავშვი ასეთი მძიმე დაიბადა, არავის არ უნდოდა სიკვდილიანობა დაწეროდა. თემქაზე, სა დაც ცხოვრობდნენ, პოლიკლინიკაში უარი უთხრეს და მე ადამიანურად შევედი მათ მდგომარეობაში და უბრალოდ, უფასო პო ლისი დავურეგისტრირე. თუმცა დიაგნოზი
ჟვანიას კლინიკაში დაუსვეს. პოლიკლინიკ აში ნამდვილად ვერ შევძლებდით ასეთი გა მოკვლევების ჩატარებას. თუმცა ბავშვი კარგად წამოვიდა წინ, ჭა მდა, ღუღუნებდა, მერე ისევ გაუმეორდა გამონაყარი და საავადმყოფოში გავუშვი. იქ კი ოთხ დღეში დაიღუპა. მიმაჩნია, რომ მე დამნაშავე არ ვარ. აქ ადმინისტრაციული საყვედური გამომიცხადეს, რადგან, წესით, ამ ბავშვს თემქაზე უნდა ევლო და აქ დადი ოდა. სიცოცხლისთვის შეუთავსებელი მა ნკები განვითარდა. უბრალოდ, აქ დავა აქ ვთ რაზე, იცით? კონსულტაციის პერიოდში არ მიდიოდა ორსულობა კარგად და ამის გამო ჩამოუყალიბდა ბავშვს მანკები. ორსულობისას ან თავიდანვე, რომ ეთქვ ათ, რომ მძიმე ბავშვია, ცოტა სხვანაირად მივხედავდითო. მშობლებსაც არ ეგონათ, რომ ასეთი მძიმე იყო. ექიმი იმისთვისაა, რომ დედა საქმის კუ რსში უნდა ჩავაყენოთ. იყო ჯანმრთელობ ის დარღვევა და იმიტომ დაიწყო ნაადრევი მშობიარობა. ადამიანურად შევდივარ ამ ხა ლხის მდგომარეობაში. დიდი ტრაგედია გა დაიტანეს, ამიტომ ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს, მისი შვილი როგორი დაიბადება“. ჩვენ დავუკავშირდით ჟვანიას კლინიკის რეანიმაციის განყოფილების მთავარ ექიმს, გია ნიჟარაძეს, თუმცა მან კომენტარზე უა რი განაცხადა: სანამ ჯანდაცვის სამინისტ როს დასკვნა არ გვექნება, ვერაფერს ვიტყ ვითო. რაც შეეხება ჯანდაცვის სამინისტროს, სამედიცინო საქმიანობის კონტროლის სა აგენტომ მოკვლევა უკვე დაიწყო და ექსპ ერტებისგან შემდგარ საბჭოსაც უკვე გა დაეგზავნა შესაბამისი მასალები. როგორც სააგენტოში გვითხრეს, ზუსტი პასუხი გა მოვლენილი დარღვევების შესახებ დაახ ლოებით თვე-ნახევარში გახდება ცნობილი. მკითხველს პირობას ვაძლევთ, რომ ამ პრ ოცესს თვალყურს ბოლომდე მივადევნებთ. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
17
ონისე ონიანი
ა ი ც ემო
თათია პაჭკორია „მ
გახარებულია...
საჭესთან ვზივარ, მარჯანიშვილის თეატრის დასის მმართველი მირეკავს და მე უბნება: -ხვალ სამ საათზე რეპეტიციაზე უნდა მოხვიდე, ლევან წულაძე დგამს სპექ ტაკლს და როლი მოგცაო. სიხარულით გადავირიე, მაგრამ „ვაიმე, რა კარგიას“ მეტს ვერაფერს ვამბობ. გვერდით მეუღლე მეჯდა, რა ხდებაო, გაოცებული მიყურებდა. მერე ჩემი სიხარული გადაედო და ისიც აყვირდა - yes, რა კარგიაო!!! მოკლედ, ექსკ ლუზივი გაქვთ, ლევან წულაძე სპექტაკლს დგამს, თუმცა ჯერ არ ვიცი, რა სპექტა კლია, რა ჩანაფიქრი აქვს. როგორც ვხვდები, კომედიური ჟანრის იქნება. მე მზად ვარ, მოქოქილი ვარ სამუშაოდ. სხვათა შორის, ბეთანიაში ბატონ ლევან წულაძესთან ორი კვირით დავისვენე და არაფერი უთქვამს ამ როლთან დაკავშირებით. ვმეგობ რობთ და თუ რამე მიჭირს, ჩემს გვერდით არიან ლევანი და მანანა, მაგრამ რაღაც ზღვარი მაინც არსებობს, რომელსაც არ უნდა გადააბიჯო.
ტელეწამყვანი სახლში დაბრუნდა ავთო ჩიტიძე ჟურნალისტი თათია პაჭკორია სახლში დაბრუნდა. ასეთი ემოცია გაუჩნდა მას შემდეგ, რაც „საზოგადოებრივ მაუწყებელზე“ ჟურნალისტს ახალი ტოქშოუს პროექტი დაუმტკ იცეს. თათია პაჭკორია მალე „პირველ არხზე“ გაუძღვება ტოქშოუს, რომელსაც, სავარა უდოდ, „მთელი ტელევიზია“ ერქმევა – გადაცემა ქართული ტელევიზიისა და ჟურნალ ისტიკის შესახებ. თათია ამ პროექტით იმ ტელევიზიაში დაბრუნდა, სადაც ფეხი აიდგა. პროფესიით აღმოსავლეთმცოდნე ტელევიზიაში 1994 წელს, „მეორე არხზე“ მოხვდა. მიჰყ ავდა საინფორმაციო გამოშვება „ინფორმაცია მეორე არხზე“. მას შემდეგ საკუთარი პრ ოფესიისკენ აღარც გაუხედავს. მოიწამლა ტელევიზიით და როდესაც მის კარიერაში არის პერიოდები ტელევიზიის გარეშე, თავს ცუდად გრძნობს.
განიცდის...
განვიცდი, როდესაც იმას ვერ ვაკეთებ, რისი გაკეთებაც მინდა. ვთქვათ, რაღაც დღ ესასწაული მაქვს და მინდა ვიღაცასთან ერთად ვისიამოვნო და ვერ ვახერხებ, განვიცდი. მიყვარს დაგეგმილი ცხოვრება. ღამით ვგეგმავ მეორე დღეს და თუ დაგეგმილიდან რო მელიმეს ვერ ვაკეთებ, ძალიან განვიცდი. შეიძლება პატარა რამეც განვიცადო. ჩვენთან მუზეუმში რუსიკო მუშაობს, რომელსაც „განცდა“ შევარქვი. ვთქვათ, სცენიდან გამოსვ ლის შემდეგ ხელსახოცი მოვთხოვე და არ აღმოაჩნდა, ტირილს იწყებს, ვაიმეო და არის ერთ ამბავში. რატომ ტირი-მეთქი, ვეკითხები და განვიცდიო. ისე მოსწონს „განცდა“ რომ დავარქვი... ყველა ასე მიმართავს. მეგარდერობეს „სევდა“ დავარქვი, ერთ მაღალ ბიჭს „ტალღა“... ჩემს მიერ შერქმეული სახელი ჯერ არავის გაუპროტესტებია.
შეშინებულია...
შიშთან გასული წელი ასოცირდება. მეშინია, როდესაც ჩემი შვილები განსაცდელში ვარდებიან. მამა ვარ და მათ უნდა ვმფარველობდე. შარშან ჩემი მეუღლე თბილისში წა მოვიდა ომი რომ დაიწყო. მე შვილებთან ერთად რაჭაში დავრჩი. ერთად ვიძინებდით. უმ ცროსი ღამ-ღამობით კითხვებს მისვამდა: -ჩვენ მოვკვდებით? ბომბი ჩამოვარდება? უფ როსი ჩუმად განიცდიდა. ხუთი ნაბიჯი რომ გადამედგა, ისიც ხუთ ნაბიჯს გადმოდგამდა და მომყვებოდა. წამით არ მტოვებდნენ, ჩემთან ერთად თავს დაცულად გრძნობდნენ. 23 აგვისტოს დაგვრთეს ნება, რომ გორი გამოგვევლო და წამოვედით. მანქანაში სრული სიჩუმე იდგა, ხმას არც დედაჩემი იღებდა და არც შვილები. რომ არ შეშინებოდათ, აქეთიქით ყურება არ დამიწყია, რაც შეიძლებოდა სწრაფად უნდა გამევლო გორი. იგოეთი გამოვიარეთ თუ არა სტრესი მოგვეხსნა და თითქოს გავცოცხლდით. 18 ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
თათია პაჭკორია: – ტელევიზიაში ზაზა დარასელმა მიმი ღო. მან მაქცია იშვიათი ბედის ადამიანად. ტელევიზიამ ძალიან ბევრი რამ მასწავლა. „ჭადრაკის დაფის“ 70 გადაცემა ჩემთვის 70 რომანის წაკითხვა იყო. ის, რომ ეს ფილმები საინტერესო და კარგი გამოვიდა, იმის მანი შნებელია, რომ საინფორმაციო სკოლა მქ ონდა გავლილი. ... ტელეჟურნალისტის კარიერაში იყო პე რიოდები, როდესაც მისი არავის ესმოდა. ტელეპროექტებით ერთი ტელევიზიიდან მე ორეში დადიოდა, მაგრამ ზოგან არ ეცალათ, ზოგან არ უსმენდნენ. თათია პაჭკორია: – ამ სფეროში ყველაზე მნიშვნელოვან ია, მოძებნო ადამიანი, რომელიც ბოლომდე მოგისმენს და დაინახავს შენს პროექტს. იყო პერიოდები, როდესაც ჩემი საერთოდ არ ეს მოდათ. ძალიან კარგად მახსოვს ჩემი თავი სხვადასხვა ტელევიზიების პირველი პი
რების კართან. სამი-ოთხი წელი მუდმივად მოლოდინის რეჟიმში ვიყავი, როდის დადგ ებოდა ჩემი დრო. ერთი პერიოდი პარლამენ ტში ვმუშაობდი და სულ იმის განცდა მქონ და, რომ არ ვცხოვრობდი. მხოლოდ ტელე ვიზიის კედლებში ვსუნთქავ თავისუფლად. ტელეკომპანია „იბერიაშიც“ ვმუშაობდი, მა გრამ მის ეთერში გასვლამდე წამოვედი. იქ აც ვერ გამიგეს. ძალიან გულნატკენი ვიყა ვი, ვამბობდი კიდეც, ტელევიზიისკენ აღარ გავიხედავ-მეთქი, მაგრამ მალევე მივხვდი, რომ მე ტელევიზიის გარეშე, უბრალოდ, არ შემეძლო. მეორე სიცოცხლე ტელეკომპანია „მზემ“ მომცა, როდესაც მქონდა ბედნიერე ბა, გამეკეთებინა ფილმები 70 წარმატებულ ადამიანზე. მათი საშუალებით მეც ვთქვი ჩემი სათქმელი, რომ ცხოვრებაში მუდმივ ად უნდა იბრძოლო წარმატებისა და თავის დამკვიდრებისთვის. ... როდესაც ტელეწამყვანი ჭადრაკის და ფის ფინიშში გავიდა, ერთწლიანი პაუზა
თელ ტელევიზიაზე“
ონისე ონიანი
ა ი ც ემო
ხალისიანია...
გასტროლებით ერევანში ვიყავით. შექსპირის ფესტივალი იყო და „ზაფხულის ღა მის სიზმარი“ გვქონდა წაღებული. ყოველთვის ვხალისობ, როდესაც გასტროლებზე ვარ. ყველანაირ პრობლემას რაღაც დროით ვტოვებ და იუმორის თვალსაზრისით ვიხსნები. ერევანი ჩემს წარმოდგენაში ტუფის ქვისგან ნაშენი ჩვეულებრივზე ჩვეულებრივი ქალა ქი იყო. ჩავდივარ და ვხედავ, სისუფთავეა, წესრიგია, მოქალაქეებმა იციან, სად უნდა გადავიდნენ და მწვანე შუქნიშანს ელოდებიან. შევედით ღია კაფეში, გოგო ცოცხალ ჯა ზს მღერის, თავს იკლავს, ანგრევს იქაურობას და არავინ არ ცეკვავს, წყნარად სხედან, ჭამენ და სვამენ. უცებ მუსიკაზე დავიწყე ცეკვა, აბსოლუტურად ფხიზელი ვიყავი. ლელა მებურიშვილი ამყვა, მაია კაციტაძე, მანანა კაზაკოვა და გეფიცებით, ყველა იქ მყოფი წა მოდგა და სულ ანშლაგით, ტაშით და დიდი ამბით ჩაიარა ჩვენმა ცეკვამ. ყველამ ძალიან ვიხალისეთ.
აიღო, რადგან ჩათვალა, რომ იმ ეტაპზე სა თქმელი აღარაფერი ჰქონდა. ოთხი თვით საზღვარგარეთ წავიდა და ოთხი სატელე ვიზიო პროექტის მონახაზი გააკეთა, მათ შორის ტოქშოუ „მთელი ტელევიზია“, რო მელიც დღევანდელი ტელესივრცისთვისაც დროული აღმოჩნდა. თათია პაჭკორია: – ტოქშოუში გვინდა მოვყვეთ ქართული ტელევიზიის შესახებ 1956 წლიდან დღემ დე. იმ ადამიანების შესახებ, ვინც შექმნეს ქართული ელექტრონული მედიის ისტორია და ვისმა ობიექტივმაც არაერთი საინტერე სო მოვლენა არეკლა. კიდევ ერთხელ ვაჩვ ენოთ მაყურებელს ის საარქივო მასალები, რომლებიც ჩვენმა უფროსმა კოლეგებმა დატოვეს. ყველა თაობა საკუთარ ჟურნალ ისტიკას ქმნიდა, თუმცა მისი მიზნები და ეთიკური ნორმები ყოველთვის უცვლელი იყო. ჩვენ შევეცდებით, ამ ღირებულებებზ ეც ვისაუბროთ. ჟურნალისტებთან ერთად, ჩვენი სტუმარი იქნება მაყურებელიც. შე ვეცდებით, ერთად გავარკვიოთ, საერთოდ, ვინ ვართ ჩვენ, ჟურნალისტები, და როგორ ვექცევით ჩვენს პროფესიას. ასევე, როგორ გვექცეოდნენ და გვექცევიან ჩვენ. მადლობა გვაქვს გადასახდელი ჩვენი უფროსი კოლე გებისთვის, რომლებმაც საკუთარი მხრებით მოიტანეს ქართული ტელევიზია დღემდე. ნურავინ იტყვის, რომ რომელიმე ეპოქაში იყო ადვილი ქართულ ტელევიზიაში მუშა ობა. ერთი სიტყვით, სათქმელი ბევრია, კა რგიც და ცუდიც. – რა ტიპის წამყვანი იქნებით? ეს ხომ თქ ვენთვის ახალი ამპლუაა. – ეს ჩემთვის, როგორც ჟურნალისტი სთვის, საეტაპო პროექტია. დიპლომატიაში არსებობს ტერმინი – ინტელექტუალური განიარაღება. გადაცემაში ამ მეთოდს გა მოვიყენებ. მე არ ვიქნები არბიტრი, მაგრამ არც მხარე. თუ ვინმეს ჩემ მიმართ პრეტენ ზია გაუჩნდება, თავისუფლად შეეძლება, ეს გადაცემაშივე თქვას. მეც მაშინვე გავცემ პასუხს. მინდა, რომ აგრესია მოიხსნას პრეს ისა და ტელევიზიის მიმართ. ჩვენ ნელ-ნელა ვკარგავთ ჩვენს პროფესიას, ნდობასა და პა ტივისცემას. ეს ტოქშოუ ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია, რადგან ვაკეთებ იმ პროფ ესიაზე, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს.
– „პირველი არხის“ ხელმძღვანელობამ პროექტი უცვლელი სახით დაამტკიცა? – გია ჭანტურია არ არის ჩემი მეგობარი. მას ვიცნობდი ისე, როგორც ყველა იცნობს ერთმანეთს მედიასივრცეში. პირველი შეხვ ედრისთანავე მივხვდი, რომ ის ჩემი თანა მოაზრეა. ყველაზე კარგია, როდესაც არხის ხელმძღვანელი შენი თანამოაზრე ხდება, ეს ნებისმიერ მეგობრობაზე მეტია. როდესაც გია ჭანტურიას ჩემი გადაცემის პროექტი წარვუდგინე, შუა პრეზენტაციის დროს გა მაჩერა და მითხრა: შენ, უბრალოდ, ამ პროე ქტის დაწერა დამასწარიო და ჩემი სათქმელი თავად დაასრულა. ამ შემთხვევამ ტოქშოუს ერთი გადაცემის იდეაც მომაწოდა – როგორ ხდება ტელეპროექტების იდეების ხორცშე სხმა, როგორ იბადება და ქრება გადაცემე ბი. წარმატების ნახევარია ასევე ისიც, რო დესაც კონსულტანტისა და პროდიუსერის ამპლუაში მოგიჩენენ ისეთ პროფესიონალს, როგორიც ჟურნალისტი მაია რამიშვილია. ამჯერად პროექტის ვიზუალურ მხარეზე ვმ სჯელობთ, ჯერ კიდევ ბევრი თემაა გასავლ ელი. ერთი სიტყვით, ჩვენ ვემზადებით თქ ვენთან შესახვედრად!
აღშფოთებულია...
ამჟამად სახლში რემონტი მაქვს და ძმასთან ვცხოვრობ. 29 აგვისტოს უნდა ჩაებარ ებინათ მუშებს გარემონტებული სახლი, მაგრამ აქამდე გაიწელა. ერევნიდან ჩამოსულს რაღაც დეტალები დაუმთავრებელი რომ დამხვდა, უკვე აღვშფოთდი. ტყუილი მაშფოთ ებს. ეს მუშების სენია. აღშფოთება იწყება გაოცებით, მერე აღშფოთდები და დუღილით გადადიხარ გამხეცებაში. გამხეცება უკვე გასვანებაა. ანუ გასვანებას ვიწყებ! მაშფოთ ებს, როდესაც ადამიანი ღირსეულად არ იქცევა. როცა ღირსეული ხარ, ყველაფერი კა რგად გამოგდის და სხვაც არ მოგყავს აღშფოთებაში. სხვათა შორის, მალე ვმშვიდდები, ოღონდ ძალიან თუ არ მატკინეს გული. ასეთ დროს მირჩევნია მხოლოდ გამარჯობით შემოვიფარგლოთ.
ემოცია არ აქვს...
თუკი ადამიანს ჩემთან არ სურს ურთიერთობა და იგნორირებას მიკეთებს, არ მესა ლმება, ვატარებ და ემოცია არა მაქვს. არ გინდა? კარგად იყავი. თუ ჩემს გარშემო ად ამიანებზე რაღაც მოგონილია და მნიშვნელოვანი არ არის - უემოციოდ ვატარებ. ძალით გამოსროლილი რომ უნდა შემახოს, თუნდაც ჭორი, ვითომ არაფერი, ყურადღებას არ ვაქცევ. თუ სიმართლესთან ახლოსაა, ვალში არ ვრჩები და ერთ-ორ გესლიან ფრაზას ვუბრუნებ. თუ საერთოდ არ არის სიმართლესთან და არ მეხება, ვიღიმები, გენაცვალე, რამდენიც გინდა ილაპარაკე-მეთქი. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
19
შემზარავი მკვლელობა
საგარეჯოში 65 წლის მამაკაცმა ცოლი ეჭვიანობის ნიადაგზე მოკლა და სახლი გადაწვა
სულიკო ხუციშვილი
მირიან ბოქოლიშვილი ეს ისტორია საგარეჯოელებს, ალბათ, კა რგახანს ემახსოვრებათ. რამდენიმე დღის წინ 65 წლის სულიკო ხუციშვილმა მისივე ასაკის მეუღლე სადისტურად გამოასალმა სიცოცხ ლეს. მოხუცი ცოლ-ქმარი ინციდენტის დროს სახლში მარტო იყვნენ. კაცმა კვალის დაფარვ ის მიზნით სახლს ცეცხლი წაუკიდა და ელოდ ებოდა, როგორ დაიწვებოდა სიკვდილისპირას მყოფი ქალბატონი. გეგმა მარტივი იყო, გათვ ლაც – საკმაოდ ეშმაკური. ქალის გარდაცვა ლების მიზეზად ხანძარი უნდა დასახელებუ ლიყო, დაქვრივებული კაცი კი, ალბათ, სამძ იმრებსაც მიიღებდა დამწუხრებული სახით. მაგრამ გეგმამ ვერ გაამართლა. მეზობლებმა ღამე ხუციშვილების სახლი კვამლში გახვეუ ლი შენიშნეს და სასწრაფოდ დასახმარებლად გაემართნენ. მათ შემთხვევის ადგილზე მო ულოდნელად იმაზე უარესი სურათი დახვ დათ, ვიდრე ელოდნენ. 65 წლის ქალბატონს თავი მთლიანად გადახეთქილი ჰქონდა და მომაკვდავი შველას ითხოვდა. იქვე, ოთახის კუთხეში კი, სადაც ცეცხლი ჯერ არ იყო გა დასული, მისი მეუღლე იდგა და ამ ყველაფერს მშვიდად უყურებდა. ქალს მძიმე ჭრილობები თავის არეში შეშის ნაჭრით ჰქონდა მიყენებული. მკვლელობის იარაღი კაცმა ცეცხლში დაწვა. „პრაიმტაიმი“ მკვლელობ ის დეტალების გასარკ ვევად შემთხვევის ადგილზე ჩავი და. ხუციშვ ი ლე ბი ს სახ ლი მთ
დავით ლალიაშვილი, ექიმი 20
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ლიანად განადგურებული დაგვხვდა. ხანძარს თითქმის არაფერი გადაურჩა. მეზობლები ყვებიან, რომ მომაკვდავი ნინო ხუციშვილის გამოყვანა ძლივს მოახერხეს, მათვე გამოუყ ვანიათ სახლიდან სულიკო ხუციშვილიც, რო მელმაც მეზობლების დანახვისას თვითმკვლ ელობის სცენა გაითამაშა და მუცლის არეში დანით მსუბუქი ჭრილობა მიიყენა. თუმცა მე ზობლები კაცს ეშმაკობას მალევე მიუხვდნენ. ცოლ-ქმარი საგარეჯოს რაიონულ საავადმყ ოფოში გადაიყვანეს. ადგილზე სამართალდა მცველებიც გამოცხადნენ. კაცს ბრალი განზ რახ მკვლელობაში წაუყენეს. მის პალატასთან კი ბადრაგი დააყენეს. ქალბატონი მაყვალა, მეზობელი: „რა გი თხრათ, აბა, შვილო, ცეცხლის კვამლზე გა მოვედით. ღამის პირველი საათი იყო დაწყ ებული. ეს ცოლ-ქმარი ზოგადად ჩაკეტილად ცხოვრობდნენ. იშვიათად კონტაქტობდნენ მეზობლებთან. თვითონ ძალიან გაფუჭებუ ლი კაცი იყო, მაგრამ ცოლს ამბავი გარეთ არ გამოჰქონდა, ეშინოდა და იმიტომ. უვარგისი კაცი იყო, მაგრამ ასეთ რაღაცას მაინც არ ვე ლოდით. შვილებთანაც ცუდი ურთიერთობა ჰქონდა. ორი ვაჟი ჰყავს და ორივე იძულებ ული გახადა, სახლიდან წასულიყო. თვითონ თქვა, ფხიზელი ვიყავიო და არც ნანობდა არ აფერს, პირიქით, ამბობდა, ეს კარგა ხნის წინ უნდა გამეკეთებინაო“. ბატონი გია, მეზობელი: „ხუციშვილები აქ 1987 წლიდან ცხოვრობენ. 6-7 წლის წინათ ცოლ-ქმარი რუსეთში იყვნენ წასულები. ქალი იქ მუშაობდა, ვაჭრობდა. ნახევრად რუსი იყო, დედის მხრიდან. ახლა მხოლოდ პენსიაზე ცხ ოვრობდნენ, ორივენი ინვალიდები იყვნენ. მე ურნეობაც არაფერი ჰქონიათ. სულიკომ აქვე აღიარა, რომ თვითონ მოკლა, დამალვა აღარ გამოდიოდა. საწყალ ქალს თავი მთლიანად გა დახეთქილი ჰქონდა. შეიძლება ახალგაზრდო ბისდროინდელი შურისძიება იყო. უთქვამს, ადრე მღალატობდაო“. საგარეჯოს საავადმყოფოში გვითხრეს, სულიკო ხუციშვილი ციხეში გადაიყვანესო, თუმცა, როგორც გავარკვიეთ, გართულებებ ის თავიდან აცილების მიზნით, ის ამჟამადაც ციხის საავადმყოფოში მკურნალობს. რაც შეეხება ნინო ხუციშვილს, იგი სტაც იონარში უმძიმეს მდგომარეობაში მიიყვანეს. ქალს, რომელსაც არცთუ დიდი ხნის წინ ტვ ინში გაჟონვა დაემართა, თავის არეში რამდ ენიმე ნახეთქი ჭრილობა აღენიშნებოდა. დავით ლალიაშვილი, საგარეჯოს საავ
ადმყოფოს ექიმი: „პაციენტს აღ ენიშნებოდა ქალა-ტვინის ტრავმა, კეფის არეში დაჟეჟილი, სკალპირე ბული ჭრილობა, ასევე, ჭრილობები ჰქონდა მარცხენა ყურისა და შუ ბლის მიდამოებში. მდგომარეობა იყო უმძიმესი. შემოსვლისთანავე ჩაუტარდა პირველადი დახმარება. ღუდუშაურიდან გამოვიძახეთ კა ტასტროფის ცენტრი, რომელმაც მდგომარეობა ასევე უმძიმესად შეაფასა. კატასტროფის ცენტრმა თქვა, რომ პაციენტი საჭიროებს თბილისში გადაყვანას სპეციალი ზებულ კლინიკაში, მაგრამ იმის გამო, რომ ნეიროქირურგიული პროფილის რეანიმაციაში ადგილე ბის უკმარისობა იყო, თბილისმა პაციენტი არ მიიღო. მეორე დღეს კი თბილისში გადაყვანაზე თავად ახლობლებმა თქვეს უარი. პრინ ციპში, პაციენტი უკვე უიმედო იყო. მისი მდგომარეობა გლაზგოს შკალით 3-4 ქულით შეფასდა, რაც ნიშნავს, რომ ტვინი პრაქტიკულად გათიშულია“. გარდაცვლილს ორი შვილი და ოთხი შვილ იშვილი ჰყავდა. როგორც ამბობენ, უფროსი ვაჟი სწორედ მამასთან კონფლიქტის გამო წავიდა სახლიდან და ოჯახთან ერთად ცალკე ცხოვრება გადაწყვიტა. თუმცა სულიკოს უმ ცროს ვაჟთანაც დაძაბული ურთიერთობა ჰქ ონია. განსაკუთრებით რძალს ერჩოდა და შვ ილების მოკვლითაც კი ემუქრებოდა. სულიკო ხუციშვილმა მართალია, მკვლ ელობა აღიარა, მაგრამ რა გახდა ამ დაუნ დობელი მკვლელობის მიზეზი, ჯერ კიდევ გაურკვეველია. ახლობლები ამბობენ, რომ ის ყოველთვის მკაცრი იყო, ცოლს ხშირად ამწა რებდა, მაგრამ ქალი სხვაგან ამის თქმას ვერ ბედავდა. მკვლელობის ერთ-ერთ მოტივად ეჭვიანობა განიხილება. ეს ვერსია თავად ოჯ ახის ახლობლებისთვისაც ცნობილია. ჩვენ გა რდაცვლილის ნათესავებს დავუკავშირდით. ისინი ახლა სასამართლო პროცესს ელოდებ იან, რათა მათ ოჯახში დატრიალებული ტრაგ ედიის რეალური მიზეზი შეიტყონ. გურამ ალექსიშვილი, გარდაცვლილის მძახალი: „სასამართლოს ველოდებით. ჩვენც გვაინტერესებს, რას დაასახელებს სულიკო მკვლელობის მოტივად, თუმცა დაახლოებით კი ვიცით, რასაც იტყვის. შარიანი კაცი იყო, მისგან არაფერია გამორიცხული. ღმერთს მა
დ ლო ბ ა , რომ ბავშვები იქ არ იყვნენ. ჩემს შვილსაც და სიძესაც ემუქრებოდა, ბავშვებს დაგიხოცა ვთო. ნინოს შვილებთანაც და რძლებთანაც გადასარევი ურთიერთობა ჰქონდა, სახლიც კი ჩემი სიძის სახელზე გააფორმა, შეიძლება ამის გამოც იძია შური. უფროს შვილთან კი ურთიერთობა საერთოდ აღარ ჰქონდა, აიძუ ლა, სახლიდან წასულიყო, არც კი ელაპარაკ ებოდა“. ლალი ალექსიშვილი, მძახალი: „უთქვამს, ეს იმიტომ გავაკეთე, რომ მღალატობდა, ადრე ბოზობდაო. აბა, მაგას ვინ დაიჯერებს, მაგრამ ვიცი, რომ სახლის დაწვაც და ცოლის მოკვ ლაც ადრევე ჰქონია დაგეგმილი, უბრალოდ, მაინც ვერ წარმოვიდგენდით, რომ ამას მართ ლა გააკეთებდა. ის კი არადა, ბავშვების და ხოცვაც სდომებია. ამით უნდოდა, შური ეძია ყველაზე. კარგად დაგეგმა ყველაფერი: უთო ჩართო, რადგან ხანძარი გარდაცვლილ ნინოს დაჰბრალებოდა, ვითომ ჩართული დარჩა და ამან გამოიწვია ხანძარი. არ არის გამორიცხ ული, გაქცევაც ჰქონოდა ჩაფიქრებული“. ამჟამად, ცოლის განზრახ მკვლელობაში ბრალდებული სულიკო ხუციშვილი, როგორც გითხარით, ციხის საავადმყოფოშია გადაყვ ანილი. მას იზოლატორში რამდენიმე დღეში მოათავსებენ. მის ბედს კი მალე სასამართლო გადაწყვეტს.
ნინო მაჩაიძემ ლოს-ანჯელესის ოპერის სეზონი გახსნა
„ლა სკალაში“ ნაპოვნი სიყვარული და აღიარება
ავთო ჩიტიძე
ქართველმა სოპრანო ნინო მაჩაიძემ ლოსანჯელესის ოპ ერის თეატრში, 12 სექტემბერს, სპექტაკლით -„სი ყვარულის ნექტ არი“- სეზონი გა ხნსა. ქართველი სოპრანოსთვის ეს მორიგი წარმატ ებაა. „ლა სკალას“ სცენაზე ევრო პელ მაყურებელს თავი „რომეო და ჯულიეტადან“ ჯულიეტას პარტ იით შეაყვარა.
...მის ი საკ ონ ცე რტ ო გან რი გი უკვ ე რამ დე ნი მე წელ ზე ა გაწ ერ ილ ი...
„
მყავს საქმრო, იტალიელი საოპერო მომღ ერალი და თავს ბედნიერად ვგრძნობ. ...იწყება ჩემი ამერიკული კარიერა... წარმატებების სერია მომღერ ალს კვლავ ელოდება. ნიუ-იორკ ში, 2010 წელს მეტროპოლიტენ ის სცენაზე გამოვა. კონტრაქტი უკვე გაფორმებულია. ლონდონის „კოვენტგარდენის“ სცენაზეც უკ ვე დაგეგმილია სამი საოპერო სპ ექტაკლი ნინოს მონაწილეობით. პირველი სოლო კონცერტი 17 წლის ასაკში გამართა და იმავე წელს კონსერვატორიის სტუდენტიც გახდა. მოგვიანებით, სა კ უთ ა რი ძალები „ლა სკალას“ აკადემიის მისაღებ გამოცდებზეც სცადა და ბედმა იქაც გაუღიმა. 400 მს ურველიდან მხოლოდ ნინო მიიღეს. იტალიელმა მაყურე ბელმა ქართველი გოგონა „ლა სკალას“ სცენაზე სპექტაკლით -„პოლკის ქალიშვილით“ გაიცნო. პირველი პოპულარობაც ამ სპექ ტაკლმა მოუტანა. ნინო მაჩაიძეს საცხოვრებელი ბინა მილანში აქვს, მაგრამ სახლ ში იშვიათადაა. მისი საკონცერ ტო განრიგი უკვე რამდენიმე წე ლზეა გაწერილი. მას სხვადასხვა ქვეყანაში ელიან. ძალიან უყვარს ლამაზად და გემოვნებით ჩაცმა. რთული სამუშაო გრაფიკის შემდ ეგ მისთვის საუკეთესო განტვი რთვა – შოპინგია და ეს პროცესი ყველაზე მეტად მილანსა და ვენა ში უყვარს. ნინოსთან ინტერვიუ ლოს-ან ჯელესის საოპერო თეატრში გა მართული სპექტაკლის შემდეგ ჩავწერეთ.
ნინო მაჩაიძე: – ლოს-ანჯელესის საოპერო თეატრი ერთ-ერთი უმნიშვნელო ვანესი თეატრია საოპერო სივრ ცეში. მისი ხელმძვანელი პლასიდო დომინგოა. პირველად მომეცა სა შუალება ამერიკელი მსმენელის წინაშე გამოვსულიყავი. პრემიე რამდე ერთი თვით ადრე ჩავედი ლოს-ანჯელეში და ყველანაირად მოვემზადე ამერიკული პრემიერი სთვის. ამ პრემიერით იწყება ჩემი ამერიკული კარიერა. რამდენიმე თვეში „მეტროპოლიტენის“ სცენ აზე ვიმღერებ, კონტრაქტი უკვე გაფორმებულია. ძალიან კარგ შემ ად გე ნლ ობ აშ ი
მო ვხდი. – რამდენად განსხვავ დება ევროპული და ამერ იკული საოპერო მუშაობის პრინციპები? – არა, დიდი განსხვავება ნამდვილად არ არის. ჩემთვის მნიშვნელობა არა აქვს სად გა მოვალ. მთავარია კარგი მაყურე ბელი იყოს და კარგად ვიმღერო... მადლობა ღმერთს, შესაძლებლო ბა მქონდა, მსოფლიოს საუკეთ ესო სცენებზე გამოვსულიყავი. – პროფესიის არჩევისას რამ იქონია გავლენა? – რაც თავი მახსოვს ვმღერი. როცა პირველად მკითხეს, რა გი ნდა ცხოვრებაში აკეთოო, მაში ნვე ვთქვი - სიმღერა! არასდროს
შემიცვლია ინტერესი. ალბათ, დე დის გავლენა იყო, რადგან ძალიან უყვარდა ოპერა. 6 წლის ვიყავი, როცა ფორტეპიანოზე შემიყვანა, მაგრამ პედაგოგმა შემატყო, რომ რასაც ვერ ვუკრავდი იმას ვმღე როდი. 8 წლისას ნოდარ ანდღ ულაძემ მომისმინა და ვო კალის განყოფილებაზე გადამიყვანეს. ამის შემდეგ დავიწყე სა ოპერო ვოკალზე ი ნტ ენ სი ურ ა დ მუშაობა. კონს ერვ ატ ორ ია ში ჩავაბარე თუ არა, იმავე წელს თბ ი ლი სი ს
ოპერისა და ბალეტის თეატრის დასის შემადგენლობაში მოვხდი. – არასდროს გინანიათ, რომ ცხოვრებაში ეს რთული გზა აი რჩიეთ? – არა, არანაირად. სიმღერა მთ ელი ჩემი ცხოვრებაა. ვერ ვიტყვი, რომ სიმღერას ჩემი ბავშვობა შე ვწირე. ესაა სიამოვნება, რომელს აც მუდამ ვიღებ. „ლა სკალას“ აკადემიაში მოხვ ედრის შემდეგ ჩემს ცხოვრებაში წარმატებების მთელი სერია დაიწ ყო. მაშინ დავრწმუნდი, რომ ყველ აფერი უნდა სცადო. თუ არ ცდი, წარმატება არ მოვა. ულამაზესი ორი წელი გავატარე მილანში, „ლა სკალას“ აკადემიაში. იღბლიანი აღმოვჩნდი - პირველივე ეტაპზე სერიოზული პარტიები მომცეს. მაშინვე ჩავჯექი „ლა სკალას“ სა ოპერო რეპერტუარში. – თქვენ რომ გიყურებთ შთაბ ეჭდილება მრჩება, რომ თანამე დროვე საოპერო სფეროში დიდი ყურადღება გა რეგნობასაც ენიჭ ება. ეს ახალი ტე ნდენციაა? – გარეგნობა დღეს ძალიან მნი შვ ნე ლო ვ ანია თანა მ ედ რო ვ ე ო პე რა შ ი . რეჟ ის ორ ებ ი მ ომ ღე რლ ი სგან სულ უფ რო მეტ სირთ ულეს ითხოვენ პ ლა სტ იკ აშ ი . დღეს ოპერის მ ომ ღე რა ლ ს გ ას უქ ებ ი ს
უფლ ებ ა არა აქვს. – ამის გამო მუდმივად დიეტ აზე ყოფნა გიწევთ? – ერთადერთი მაკა რონი შევზღუდე. სხვა მხრივ პრობლემა არ მა ქვს. დიეტებით თავს არ ვიკლავ. – გიყვართ შოპი ნგი? ყველაზე დიდი რაოდენობით რას ყი დულობთ? – ფეხსაცმელს და
ჩანთებს. – გარეგნულად ანჯელინა ჯოლის გამსგავსებენ. ახლა ლოს-ანჯელესში ხართ. მანდაც აღნიშნავენ მსგავსებას? – აქ ორმაგად გაამახვილეს ყურადღება. ქუჩაში რომ მივდ ივარ ხალხის მზერით ვხვდები, ფიქრობენ, ეს ანჯელინაა თუ არაო. – იქნებ ბედმა გაგიღიმოთ და ჰოლივუდიდან შემოთავაზებაც მიიღოთ... – სიამოვნებით. კინოში თა მაშზე მხოლოდ იმ შემთხვევაში დავთანხმდები, თუ ოპერასთან იქნება დაკავშირებული. – წარმატებული კარიერის პარალელურად პირადი ცხოვ რებაც მოიწყეთ? – კი, ჩემი პირადი ცხოვრებაც წარმატებულია. მყავს საქმრო, იტალიელი საოპერო მომღერალი და თავს ბედნიერად ვგრძნობ. ერთმანეთი „ლა სკალას“ აკადემ იაში გავიცანით. ჯერ ვმეგობრო ბდით და შემდეგ ეს ყველაფერი სიყვარულში გადაიზარდა. – კარგია რომ ორივე ოპერის მომღერლები ხართ? – კი, რადგან ვფიქრობ, როცა წყვილი ერთი პროფესიის არიან, უფრო მეტი გაგებაა ურთიერ თობებში. რომ არა ასეთი თანხ ვედრა, შეიძლება სხვას გაჭირვ ებოდა ჩემი რეჟიმის გაძლება - ადრე უნდა დავიძინო, ბევრი უნდა ვიმოგზაურო... ახლა ჩემი საქმრო ლონდონშია, მე - ლოსანჯელესში. როგორც კი თავისუ ფალ დროს მოვნახავთ, მაშინვე შეხვედრებს ვგეგმავთ. – დაქორწინებას როდის აპ ირებთ? – ჯერ არ ვიცი. ამაზე ჯერ არ
ვფიქრობ. ალ ბათ ამის დროც მოვა. გავიცანი მისი იტალიური ოჯახი და აღმოვაჩინე, რომ ქართულ ოჯახს ძალი ან ჰგავს. – საბოლოოდ საქა რთველოში დაბრუნ ებას აპირებთ ? – ალბათ არა. თანაც ჩემი სა ქმრო იტალიელია. მეც ძალიან შევეჩვიე იტალიაში ცხოვრებას. ალბათ მილანში დავრჩები საცხ ოვრებლად და სიბერესაც იქ გა ვატარებ. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
21
უცოლო მარი გულორდავა ერთი მნიშვნელოვანი მსგავსების გარდა, კაცებს ძნელად თუ უპოვი საერთოს. ისინი წარმატებულები, ძლიერები და გავლენიანები არიან, თუმცა, ასაკის მიუხედავად, მაინც ვერ ახერხებენ ოჯახის შექმნას. ან ამური არ სწყალობთ ან თავად აქვთ პრობლემები – ძნელად იღებენ გადაწყვეტილებას. ქართველი მანდილოსნებიც ელიან... ზოგს მოთმინების ფიალაც ეწურება, მაგრამ რა ქნან? „პრაიმტაიმმა“ ამ თემაზე მინიგამოკითხვა ჩაატარა. როგორც აღმოჩნდა, მანდილოსნების უმრავლესობამ ლევან ვარშალომიძეს დაადგა თვალი. ეს სიმპათიური გარეგნ ობის მამაკაცი, რომელსაც, თბილ ღიმილთან ერთად, ჯიბეში სქელი საფულეც უდევს, მართლაც რომ სასურველია. გასა კვირიც არ არის, სიაში რომ პირველობს. დღეს ხომ ის მთელი აჭარის ბატონ-პატრონია... ბათუმს კი მიხეილ სააკაშვილი ევროპას ადარებს ხოლმე. ასე რომ, ვის არ უნდა ევროპაში სიმპათიურ მამაკაცთან ერთად ცხოვრება... მეორე ადგილზე ნიკა გილაური გავიდა. ადრე, როდესაც ის მხოლოდ ენერგეტიკის მინისტრი იყო, ქალების გულებს დი დად ვერ აღელვებდა. შემდეგ და შემდეგ, ძალაუფლებასთან ერთად, ფანებიც მომრავლდნენ. გილაურს ძალიან უყვარდა ღამის კლუბებში სიარული. ბევრი სასიყვარულო რომანიც ჰქონდა, მათ შორის ჟურნალისტებთანაც... თუმცა, ახლა ხელი მოჰკიდეს და საქმეებში უკრეს თავი ისე, რომ გართობისთვის ვეღარ იცლის. პრემიერობა იოლი საქმე ხომ არ არის?! თანაც ეკონომიკური კრიზისის ფონზე... სიაში ნიკას მამუკა ახვლედიანი მოსდევს. თითქმის ფეხდაფეხ... მთავრობის მეპატრონე რომ გაუსწრებდა მერიის მაღა ლჩინოსანს, ეს ცხადი იყო. ქალებს ძლიერი მამაკაცები მოსწონთ. მამუკაც ისეა ჩაფლული თბილისის პრობლემებში, რომ პირადი ცხოვრებისთვისაც ვეღარ იცლის. ერთი ცნობილი სიმღერისა არ იყოს: „პერვიმ დელომ, პერვიმ დელომ სამალი ოტი, ნო ა დევუშკი, ა დევუშკი პატომ“... ესეც სამეული... ვინ იცოდა ადრე გიორგი ტუღუში? მხოლოდ მეგობრებმა, მაგრამ მას შემდეგ, რაც ომბუდსმენი გახდა, გასათხოვარმა ქალბატონებმაც შენიშნეს. გიორგი, ფრთხილად... მიბაძე შენს კოლეგებს ზემოთ, რეიტინგში... ჯერ სამსახური, შემდეგ... კახა ბაინდურაშვილიც ახალია რეიტინგებში. ქვეყნის ფინანსები აქვს ჩაბარებული და ქალებთან ახლა მისი კავშირები შეიძლება ასმაგად სახიფათოც იყოს. შოუბიზნესის ყველასათვის ცნობილმა, ასევე დასაოჯახებელმა სახეებმა სასურველი მამაკაცის ღიად დაფიქსირების გან თავი შეიკავეს. მართლებიც არიან – შანსი ყველას უნდა მისცე და თანაც თანაბრად. ნინა წკრიალაშვილი და ნინი ბადუ რაშვილი უფრო თამამები აღმოჩნდნენ. ნინას გილაური ჭკუით მოსწონს, ვარშალომიძე კი – ვიზუალურად. რაც შეეხება ცნობილ სასიძოებს, მხოლოდ ორი მათგანი აღმოჩნდა გაბედული. პირად თემებზე „პრაიმტაიმს“ მხოლოდ მამუკა ახვლედიანი და გიორგი ტუღუში დაელაპარაკნენ.
მამუკა ახვლედიანი: – რამდენი წლის ხართ? – 35 წლის. – ე.ი. დაოჯახების ასაკს დი დი ხანია გადასცდით. აქამდე რატომ ხართ მარტო? – რა ვიცი. ალბათ, ჯერჯერობ ით, ვერ მივიღე გადაწყვეტილება, რომ ცოლი მომეყვანა. – წუნია ხომ არ ხართ? – არა. – როგორი ქალები მოგწონთ? – ვაიმე დედა, რა ვიცი. ეგეთი ჩამოყალიბებული გემოვნება ნა მდვილად არ მაქვს, რომ ქალების სტერეოტიპი მქონდეს შედგენ ილი. ზოგს ქერა მოსწონს, ზოგს – შავგვრემანი, მაგრამ მე ასე არ ვარ. ყველა ქალს თავისი სილა მა ზე და ხი ბლი აქ ვს. რაც შე ეხ ება წუნიაობას, თუ ასე დავსვით საკითხი, მაშინ მინდა, რომ ქალი უფრო მეტად იყოს მორჩილი და დამოკიდებული კაცზე, ვიდრე კა ცი – ქალზე. – რა კრიტერიუმებს უნდა აკ მაყოფილებდეს ქალი, რომ თქ ვენი მეორე ნახევარი გახდეს? – ამაზე არასოდეს მიფიქრია. ალბათ, საოჯახო საქმე აუცილე ბლად უნდა იცოდეს. გული ოჯახ ისკენ უნდა ჰქონდეს და ნამეტა ნი გარეთ არ უნდა იყურებოდეს. გემრიელი საჭმლის კეთება თუ ეცოდინება, კარგი იქნება და თუ არა, აუცილებელი არც არის. – თქვენ თუ იცით გემრიელი საჭმლის მომზადება? – სამწუხაროდ, არა. – რამდენად რომანტიკული ხართ? – ნაკლებად ვარ რომანტიკ ული. სიმართლე გითხრათ, უფრო პრაგმატიკოსი ვარ, ვიდრე რომა ნტიკოსი. 22
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ოები
ნუკა კაციტაძე სოსო პავლიაშვილის დაბადების დღეზე აღმოჩნდა
„კარაოკეს სიმღერაში დაგვათენდა“
აჩიკო, ნუკა და სოსო
– რას გააკეთებდით საყვარ ელი ქალის გამო? – ეს ისეთი კითხვაა, რომ ბანა ლურ პასუხს ვერ გავცემ, ამიტომ დაფიქრებაა საჭირო. – დაფიქრდით და ისე მიპასუ ხეთ. – მე ვფიქრობ, რომ ეს ყველ აფერი სიტუაციამ, გარემომ და საყვარელმა ქალმა უნდა მოიტან ოს, რომ იმ მომენტში მოგინდეს მისთვის რამე სასიამოვნოს გაკე თება.ზოგჯერ ეს შეიძლება სიტყ ვიერად გამოხატო და ზოგჯერაც რაიმე ნივთის მირთმევით. – რა უნდა გააკეთოს ქალმა, რომ თქვენი გული მოიგოს? – ალბათ, უფრო მეტად თავი სი საქციელით უნდა მოიგოს ჩემი გული. ვფიქრობ, თავდაჭერილი უნდა იყოს და მიუკარებელიც, რომ მისკენ ლტოლვის ჟინი და სურვილი გამიჩნდეს. – ამჟამად თქვენი გული და კავებულია? – სერიოზულად – არა. შეიძლე ბა სიმპათიის ობიექტი არსებობს, მაგრამ შეყვარებული არ ვარ. – დაოჯახებას როდის აპირ ებთ? – ამას ბევრი მეკითხება. ჩემს ოჯახში და ახლობლებში ეს სა კითხი ყველაზე აქტიურად დგას. მაგრამ როგორც მათ, თქვენც ასევე გიპასუხებთ: არ ვიცი, რო დის... ამ ყველაფერს დრო და სი ტუაცია გადაწყვეტს, მაგრამ ვფ იქრობ, უცოლოდ ყოფნა დიდხანს აღარ უნდა გავაგრძელო, რადგან უკვე ბევრი დრო გავიდა და, ყვ ელაფერს რომ თავი დავანებოთ, ნელ-ნელა ვბერდები. გიორგი ტუღუში: – რამდენადაც ვიცი, 32 წლის ბრძანდებით და აქამდე უცოლო
ხართ, რატომ? – დრო არ მქონდა და მაგიტომ, ალბათ. – რისი დრო არ გქონდათ, სი ყვარულის? – არა, ამაზე აქამდე სერიოზ ულად არც მიფიქრია. – რას ამბობთ?! 32 წლის გა ხდით და ცოლის მოყვანაზე არ გიფიქრიათ? – ეს ჩემი საქმეა. – შეყვარებული არასოდეს გყოლიათ? – კი, მყოლია, მაგრამ, როგო რც ხედავთ, საბოლოო ნაბიჯი ვერ გადავდგი. – როგორი ქალები მოგწონთ? – კონკრეტული მახასიათებ ელი ნიშნები გაინტერესებთ თუ ეროვნება? – ორივე ერთად. – ყველანაირი ქალი შეიძლება მომეწონოს. თმის ფერის მიხედვ ით ქალებს არ ვყოფ. – რის მიხედვით ანაწილებთ? – უბრალოდ, იმ ქალთან, რო მელიც მოგეწონა, საერთო ინტე რესები უნდა გქონდეს. – რომანტიკული მამაკაცი ხართ? – ვერ ვიტყვი, რომ ძალიან რო მანტიკული ვარ, მაგრამ რომანტ იკულობის რაღაც ელემენტები ჩემში არის. – რას გააკეთებდი საყვარელი ქალის გამო? – შეიძლება რომელიმე შეხვედ რაზე არ წავიდე და მას შევხვდე (იცინის). – სიურპრიზებს თუ უკეთებთ ქალებს? – კი, როგორ არა. – ე.ი. რჩეული გყოლიათ. – მარტო არ ვარ, თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ რჩეული მყავს.
თამარ გონგაძე პროფესიით მსახიობი ნუკა კაცი ტაძე 1985 წლის „მის საქართველოა“. ყოფილი მოდელი ახლა სამოდელო სააგენტო „ნატალის“ ხელმძღვანე ლის თანაშემწეა და „ფეშენ ვიკის“ გა კეთებაზე წლებია, ზრუნავს. მოლა პარაკებებს აწარმოებს სხვადასხვა ქვეყნის დიზაინერებთან, მათ შორის „თათა-ნაკასთან“. იმედოვნებს, რომ მარტში დიდ „ფეშენ ვიკს“ საქართ ველოც შეუერთდება. „სადღაც უნდა გამოგვიძებნონ ადგილი და ჩავებათ. საქართველოს არასდროს მიუღია მონაწილეობა „ფეშენ ვიკში“. წელს მივიღებთ.“ ნუკა მოსკოვში ერთთვიანი ვიზი ტის დროს სოსო პავლიაშვილის და ბადების დღეზე მოხვდა. „ჩემი შვილი, ლადო მოსკოვის სა მხატვრო აკადემიაში სწავლობს. ჩა ვაკითხე, რომ სასწავლებლად აქ გა დმომეყვანა. წამოსვლის წინა დღეს, მეგობრეთან ერთად, შემთხვევით სოსო პავლიაშვილის დაბადების დღ ეზე აღმოვჩნდი. და ბა დე ბის დღე ერთ-ერთ ქა რთულ პრესტიჟულ რესტორანში გადაიხადა. არაჩვეულებრივ, სამი ნაწილისგან შემდგარ რესტორანში დახურული და ღია დარბაზები და ქართული ფაცხებია. ისეთი მოვლ ილია, საქართველოში რომ არ არის. თემურ თათარაშვილი ამ რესტორ ნის დახურულ დარბაზში მღერის. სტუმრების მიღება ღია ცისქვეშ გაიმართა, მერე 200 კაციან სუფრ ასთან მიგვიწვიეს. ცნობილი მომღ ერლები, მოცეკვავეები, რომენის თეატრის მსახიობები იყვნენ დაპა ტიჟებული. ვარსკვლავთცვენა იყო. იუბილეს „ვარსკვლავების ფაბრიკ ის“ ერთ-ერთი გამარჯვებული უძ ღვებოდა. თამადაც ის იყო, არაჩვე ულებრივად წარუძღვა სუფრას. ქართველები ერთ სუფრასთან მოვხვდით - აჩიკო მეფარიძე, თამრ იკო გვერდწითელი, ია ნინიძე, და თო ხუჯაძე ცოლთან ერთად იყო. უთბილესი და უტკბილესია ლევანი, სოსოს შვილი, „კოპიო“ მამაა. ძალიან კარგად მღერის. რომენის თეატრის წამყვან მსახ იობ ქალთან მივედი, თქვენი გაცნ ობა მინდა-მეთქი და ისტორია მოვუ ყევი - თეატრალურში რომ ვაბარე ბდი ბოშურად ვიმღერე, ვიცეკვე და მიშა თუმანიშვილმა მკითხა, რომელ თეატრში აპირებ მოხვედრასო. ძა ლიან მომწონს რომენის თეატრი-მე თქი, ვუპასუხე. ამ ქალმა შემამოწმა, რომელი სიმღერა იმღერეო? „ხასიამ
რედადორე“-მეთქი. რო გორც მითხრეს, ეს არის ერთ-ერთი ურთულესად სამღერი, ძალიან გული სამაჩუყებელი, გრძნობ ით სავსე სიმღერა. გაგი ჟდა ეს ქალი, რამ გამღ ერაო?! სოსო 45 წლის გახდა. არაჩვეულებრივი ცოლშვილი ჰყავს. ხედავ, რო გორ უყვართ ერთმანეთი. სოსოს მეუღლემ ორჯერ გამოიცვალა ტანსაც მელი. წესია, როგორც ჩანს... ხომ იცით, ყველა ქალისთვის საინტერე სოა, რა აცვიათ, როგორ გამოიყურებიან... მით უმ ეტეს, სხვა ქვეყანაში. აქ დაბალსაც და მაღალსაც დაბალ ქუსლიანი ფეხს აცმელი აცვია. იქ ყველა ძალიან მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლით დადის და სწორი, გრძელი თმა აქ ვთ. ზოგს დაგრძელებუ ლი, ზოგს თავისი. სოსოს ცოლის დაქალები მოცე კვავეები არიან და ვაკვ ირდებოდი, არ ჭამდნენ. ჩვენ, ქართველები გოჭის ხორცს დავეძგერეთ. საღამოს შოუც ჰქონ და - ბრაზილიელი მო ცეკვავეები ცეკვავდნენ. ყველა მომღერალმა მი უძღვნა თითო სიმღერა იუბილარს, რუსებმაც და ქართველებმაც. სოსო მაც იმღერა. იქ მიღებული ას ეა - რომ იქ ეი ფებ, მე რე კარაოკე კლუბში უნდა წახვიდე და დილამდე იმღერო. კალინინის პრ ოსპექტზე არაჩვეულებ რივი, მოდური კარაოკე ყოფილა. ახალგაზრდე ბიც იქ წავიდნენ და თან გავყევი. თემურ თათარა შვილი და აჩი მეფარიძე წამოვიდნენ. უკვე ღამის 2-ის ნახევარი იყო. „ბადა გონის“ დამფუძნებლები ისე გულიანად მღეროდ ნენ, მე ვინ მამღერებდა?!. დილის რვა საათამდე იქ ვიყავით, სიმღერაში და გვათენდა. 3 საათში უკვე თბილისში მოვფრინა ვდი... ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
23
მე ვარ დიეგო
გაგრძელება 1990 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალში კი გავედით, მაგრამ ნახევარფინალში ჩვენ დავა მარცხეთ მასპინძელი ქვეყნის ნაკრები და მანა მდე იტალია დავატოვებინეთ ბრაზილიელებს და ამდენ “დანაშაულს” ერთად, ვგრძნობდი რომ არ გვაპატიებდნენ. ჩემი ძმის ამბავიც, რომელსაც სკანდალური გაგრძელება მოჰყვა ჩვენს ბაზაზე ტრიგორიაში, მომეჩვენა რომ სულაც არ იყო შე მთხვევითი და ფინალამდე რამდენიმე დღით ად რე, პირდაპირ შეტევაზეც გადმოვიდნენ. დილით აივნიდანვე აღმოვაჩინე რომ ალყაში ვიყავით და ჩვენი ბაზის გარშემო უამრავი ხალხი იყო შეკრ ებილი “რომასა” და იტალიის დროშებით. არგე ნტინის ეროვნული დროშა კი, რომელიც მანამდე ამაყად ფრიალებდა ბაზის შესასვლელთან, იმ დილით დაფლეთილი დაგვხვდა. ამის მოთმენა, მართლა აღარ შემეძლო და იქვე, მაშინვე ვუთხარი ჟურნალისტებს ყველ აფერი, რასაც ვფიქრობდი ჩემპიონატის მასპინ ძლებზე, რადგან ჩვენს მიმართ მტრული დამო კიდებულება უკვე აშკარა იყო და ეს უკვე სც ილდებოდა ფეხბურთის საზღვრებს. ისიც ვთქვი რომ ჩვენ ისე გვექცევიან როგორც ბოშებსა და ინდიელებს ექცეოდნენ და მათ აშკარად არასწო რი წარმოდგენები აქვთ არგენტინისა და არგე ნტინელების შესახებ. ყველაზე უარესი კი ის იყო რომ იქ ისეთი რა ღაცეები ვთქვი, რაც არასოდეს მაპატიეს და მო მავალი ფინალიც ვახსენე, იმიტომ რომ აშკარად იგრძნობოდა როგორ ცდილობდნენ ჩვენს წინა სწარ დამარცხებას. მახსოვს რომ 7 ივლისს, შაბათ დღეს, რომის ოლიმპიური სტადიონის სანახავად წავედით, სა დაც გერმანელების წინააღმდეგ ფინალში უნდა გვეთამაშა. მაშინ და იქ მითხრა გრონდონამ რომ ცუდი წინათგრძნობა ჰქონდა ფინალთან დაკა ვშირებით და მე კი ძალიან გავცხარდი, რადგან ვერ წარმომედგინა რომ ხულიო ამას მეტყოდა. თუმცა ფინალის მერე უარესი გააკეთა, მოვიდა ჩემთან და საშინელება მითხრა: “არა უშავს, ჩვენ რაც შეგვეძლო, ის გავაკეთეთ”... არადა ჩვენ თამაში მოგვპარეს და იმ მატჩის ბედი უკვე მანამდე გადაწყვიტეს თუნდაც იმის გამო, რომ საჯაროდ ვაკრიტიკებდი აველანჟს საეჭვო კენჭისყრებისა და ფინანსური მაქინაცი ების გამო. ამიტომაც ის ფინალი თავიდანვე ცუ დად დადგმული სპექტაკლი იყო და ეს დასაწყ ისშივე გამოჩნდა, როცა არგენტინის ეროვნული ჰიმნის აჟღერებას, შეურაცხმყოფელი რეაქცია მოჰყვა. როცა ეკრანზე ჩემი გადიდებული გამო სახულება დავინახე, მივხვდი რომ ახლა მთელი მსოფლიო მიყურებდა ტელევიზორების საშუალ
24
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ებით და იმ ნაძირლების მისამართით, ვინც ჩემს ქვეყანას შეურაცხყოფას აყენებდა, მიმართვა გავაკეთე. ესპანურად ვთქვი “ბოზიშვილები”, მა გრამ ტუჩების მოძრაობა ისეთი მკაფიო მქონდა რომ ისინიც კი, ვინც ესპანური არ იცის, ადვი ლად მიხვდებოდა რისი თქმაც მინდოდა. ჩვენ, მსოფლიოს ჩემპიონები, ისევ გერმანელ ების პირისპირ ვიდექით ბრძოლის ველზე, რო გორც ოთხი წლის წინ, მაგრამ ჩვენ ბევრი ჩვენი ჯარისკაცი გვაკლდა ახლა, მექსიკის ფინალისა გან განსხვავებით. ისინი იყვნენ ფიზიკურად ჩვენზე ძლიერები, მაგრამ ჩვენ მაინც ღირსეულად ვიბრძოლეთ, მი უხედავად იმისა რომ ბუჰვალდმა დასაწყისშივე ისე ჩამარტყა ფეხი, რომ იმთავითვე გასაგები ყოფილიყო ჩემთვის თუ როგორი მატჩი მელო და. თუმცა იმის ზუსტად წარმოდგენა, რაც მო ედანზე მოხდებოდა, მაშინაც ძნელი იყო და ახ ლაც ძნელი დასაჯერებელია რომ მსაჯს მთელი ოცდახუთი წუთის განმავლობაში, სასტვენი არ უხმარია. პირველი ტაიმის ბოლოს კი მსაჯთან პირდაპირ მივედი, ფეხები ვაჩვენე და პირდაპირ ვთხოვე რომ ერთი გერმანელი მაინც, სიმბოლ ურად მაინც დაეჯარიმებინა. მსაჯმა კი მეორე ტაიმში ჩვენს ნეგრო მონსონს მოედანი დაატოვ ებინა იურგებ კლინსმანის წინააღმდეგ უხეშად თამაშის გამო და მსოფლიოს ჩემპიონი გუნდის შემადგენლობიდან, მხოლოდ მე დავრჩი მოედ ანზე. ჩემს შვილს დალმას დავპირდი რომ სახლში მსოფლიო თასით დავბრუნდებოდი, მაგრამ ახლა იმის ახსნა დამჭირდებოდა, რაც ყველაზე მძიმე და მტკივნეული იყო ჩემთვის. მისთვის უნდა ამ ეხსნა ის, რომ ფეხბურთშიც არსებობდა მაფია, მაგრამ არა ის, რომელიც ფიზიკურად კლავს, არამედ ის, რომელიც შენს კარში ისეთ პენალტს ნიშნავს, რომელიც არ არსებობს და პირიქით _ შენ არ გაძლევს იმას, რაც ნამდვილად გეკუთვ ნის. არგენტინა-გერმანიის ფინალში სწორედ ეს მოხდა, თუმცა ამის ახსნა ჩემი გოგონასთვის, ძა ლიან ძნელი იყო. და იმ თამაშის მერე, გულწრფელად ვიტირე უსამართლობის გამო და ჩემი ცრემლების არც მრცხვენოდა. ბილარდომ გოიკოჩეა გამომიგზ ავნა რომ მოედნიდან გავეყვანე და ხალხს ჩემი ცრემლები არ დაენახა, მაგრამ რატომ არ უნდა სცოდნოდა მსოფლიოს ის, რაც სინამდვილეში მოხდა იმ დღეს და ამიტომაც აველანჟს ხელი არ ჩამოვართვი. აველანჟს დემონსტრაციულად არ ჩამოვართვი ხელი, რადგან დარწმუნებული ვიყა ვი რომ იმ სიბინძურეში მისი ხელიც ერია. ვიცოდი რომ ყველაფერი ამის შემდეგ ჩემი ცხოვრება შეიცვლებოდა, მაგრამ თუ ასეთი სა
შინელი გახდებოდა, მაინც ვერ წარმოვიდგენდი. განსაკუთრებით საშინელი იყო პირველი რამდ ენიმე თვე მსოფლიო ჩემპიონატის დამთავრების შემდეგ და ოქტომბერში ბუენოს-აირესში ჩავედი. საბუთებს ხელი მოვაწერე, გიიერმო კოპოლას და ვემშვიდობე და ჩემი საქმეები ჩემს ახალ წარმომ ადგენელს ხუან მარკოს ფრანჩის ჩავაბარე. 1990 წლის 11 ოქტომბერს კი ჟურნალისტები სთვის განცხადება გავაკეთე: “მე მივიღე ჩემთვის ძალიან მტკივნეული და მძიმე გადაწყვეტილება ნაკრების დატოვებასთან დაკავშირებით, მიუხედავად იმისა რომ ჩემთვის ასეთი საამაყო და ძვირფასია არგენტინელების კაპიტნობა. თუმცა მე სხვა გზა არა მაქვს და იძ ულებული ვარ ეს ნაბიჯი გადავდგა, რადგან არ მინდა რომ ჩემს გამო ებრძოდნენ არგენტინის ნაკრებს და ჩემი ქვეყნის სახელსა და ღირსებას. მე არ მინდა რომ ჩვენ გვატყუებდნენ და იმის მე რე რაც მსოფლიო ჩემპიონატის ფინალში გაგვ იკეთეს, ჟოაო აველანჟს ისე იღებდნენ არგენტ ინაში, თითქოს არაფერი მომხდარა. აველანჟის არგენტინელი მასპინძელი გრონდონა კი ფიფას ვიცე-პრეზიდენტია და მან მაშინ თითიც კი არ გაანძრია იმის საწინააღმდეგოდ, რაც იტალიაში გაგვიკეთეს. არგენტინის ნაკრები ჩემი სულისა და ცხოვრების ნაწილია, მაგრამ მე იძულებული ვარ ეს გავაკეთო...” ამ ჩემს ნაბიჯს საშინელი რეაქცია მოჰყვა და რას აღარ მიწოდებდნენ, მაგრამ გადამწყვეტი კვირა, მაინც გაზაფხულზე მელოდა. 1991 წლის 12 მარტს ნაკრების ახალმა მწვრთნელმა კოკო ბასილემ ჩემს წარმომადგენელს დაურეკა ჩემთ ან შეხვედრის სურვილით და მანამდე კი ბასილე ყოველთვის საჯაროდ იმეორებდა რომ ნაკრების ათნომრიანი მაისური მე მხოლოდ მეკუთვნო და. მარკოსმა სიტყვასიტყვით მითხრა ის, რაც ნაკრების ახალი მწვრთნელისაგან მოისმინა და ჩემთვის სასიამოვნო იყო განსაკუთრებით იმის გაგება რომ ბასილეს ჩემი ადამიანურად თანაგრ ძნობა სურდა მაშინ, როცა მართლა მიჭირდა. კვირას, 17 მარტს, ნეაპოლში “ბარი” მივიღეთ – გუნდი, რომელთანაც იმთავითვე დაპირისპირ ება გვქონდა იტალიის ჩემპიონატში და ერთით ნოლი მოვიგეთ ძოლიტას გოლის წყალობით. ჯანფრანკო ძოლა, როგორც წესი, ჩემი შემცვლ ელი იყო ხოლმე, მაგრამ იმ დღეს ორივემ ერთად ვითამაშეთ. თუმცა არც ერთ ჩვენგანს, იმის წა რმოდგენაც კი არ შეგვეძლო რომ უკანასკნელად ვთამაშობდით ერთად რადგან იმ მატჩის შემდეგ დოპინგ-კონტროლზე გამიყვანეს. სინამდვილეში ეს იყო შურისძიება, რომელიც ჩემს წინააღმდეგ კარგა ხნის წინ იყო დაგეგმილი და ბოლოს და ბოლოს განახორციელეს კიდეც.
იტალიაში ჩატარებული დოპინგ-კონ პასუხი ჩვენს გამარჯვებაზე, რომლ დაც მასპინძელი იტალიელები მუნდ ვაგდეთ და მილიონები დავაკარგინე ანტონიო მატარესე, ფედერაციი ტი, რომელიც წარმოშობით ბარიდა დოპინგ-კონტროლი მომიწყო იმ მატ სწორედ იმ დღეს მიყურებდა როგო და მახსოვს რომ მაშინ გავიფიქრე რ ძალიან ძნელი იქნებოდა იმ ქვეყან ბის გაგრძელება. იმ ლაბორატორიის გამოკვლევებ ვო იყო, იტალიელებმა თუ არა, იმ ღ ნამდვილად იცოდა, რომელიც მაშინ ყველაფერს და ახლაც ყველაფერს ხ ჩემი უკანასკნელი მატჩი კი “ნაპ დგენლობაში, 1991 წლის 24 მარტს ვ ნუაში და “სამპდორიასთან” ოთხით გეთ. ის ერთადერთი საპასუხო გოლ მე გავიტანე თერთმეტმეტრიანით დ ცხოვრების ყველაზე სევდიანი გოლ ნაკრებში ჩემი დაბრუნება კი რას გადაიდო თხუთმეტთვიანი დისკვა გამო და მთელი ეს დრო ფიქრში გავ მე ვფიქრობდი დიდხანს და ყველ ამიტომ ახლა მინდა ვთქვა იმ დოპი ლის შესახებაც, რომელიც 1994 წლ ჩემპიონატზე ჩამიტარეს და მას შე ავი ჭორი არსებობს იმ დღესთან ით. არადა ტყუილია თითქოს ფიფა სპეციალურად ყველაფრის ნება მომ მუნდიალზე გამოვსულიყავი და მერ თობა მომიწყვეს. სინამდვილეში კი ე რაზეც ფიფას ველაპარაკე და გრონდ ვე, ის იყო რომ ჩემთვის მუნდიალის ჩ საშუალება მოეცათ იმ დოპინგ-კონ ტარების მერეც. თუმცა ამის ნაცვლ დნახევრით ამიკრძალეს ფეხბურთი თანაც იქ, ამერიკის შეერთებულ შ ქვეყანაში, სადაც ეფედრინს ყველა ბეისბოლისტებიც, კალათბურთელე ხბურთელებიც. და ყველაზე უარესი კი ის იყო რო მითხრეს რომ ეფედრინი გამოვიყე მდვილეში მთელი სულითა და გულ ვითამაშე იმ ჩემპიონატზე, რომ გამ ნდოდა კიდევ ერთხელ და ეფედრინ არაფერ შუაში იყო. მთელმა საფეხბ არომ კი მაშინაც იცოდა ძალიან კა ლაც მშვენივრად იცის რომ ეფედრი დროს ვერაფრით დაგეხმარება. იმ მუნდიალზე კი ისეთი სუფთა გორც არასდროს, რადგან ვიცოდი
რ ო
ნტროლი იყო ლის შედეგა დიალიდან გა ეთ. ის პრეზიდენ ან იყო და ის ტჩის შემდეგ, ორც მაფიოზი რომ ჩემთვის ნაში ცხოვრე
ბი რომ საეჭ ღმერთმა ხომ ნაც ხედავდა ხედავს. პოლის” შემა ვითამაშე ჯე თ ერთი წავა ლი იმ მატჩში და ეს იყო ჩემი ლი. საკვირველია ალიფიკაციის ვატარე. ლაფერზე და ინგ-კონტრო ლის მსოფლიო ემდეგ უამრ დაკავშირებ ამ მომატყუა, მცეს ოღონდ რე კი მუხანა ერთადერთი, დონას ვთხო ჩამთავრების ნტროლის ჩა ლად წელიწა ის თამაში და შტატებში, იმ ანი იყენებენ: ებიც და ფე
ომ მე არც კი ენე და სინა ლით იმიტომ მარჯვება მო ნი კი მართლა ბურთო სამყ არგად და ახ ინი სირბილის ჩავედი, რო რომ ეს იყო
მარადონას ავტობიოგრაფიული წიგნი
დათო ტურაშვილის ექსკლუზივი
ჩემი უკანასკნელი შანსი ჩემი გოგოებისთვის იმის დასამტკიცებლად რომ მე ნამდვილი ფეხბურთელი ვიყავი და ამიტომაც ვიყვ ირე ასეთი სიხარულით იმ გოლის შემდეგ, რომელიც ბერძნებს გავუტანე. არან აირი ნარკოტიკიც არ მჭირ დებოდა არც რევანშისთვის და არც იმ გოლისა და არც იმ სიხარულისთვის, რომელიც მთელი მსოფლიოს დასანახად გიჟივით გამო ვხატე. ამიტომაც ვიტირე მაშინ და ახლაც ვტ ირივარ ხოლმე იმის გამო, რაც ოთხმოც დათოთხმეტში გაგვიკეთეს, იმიტომ რომ ჩვენ იმ წელს უეჭველი ჩემპიონები ვიყა ვით და ეს ოცნება მართლა უხეშად წაგვარ თვეს.რეალურად კი ის, რაც მაშინ ამერიკის შეერთებულ შტატებში მოხდა, გაცილებით ადრე დაიწყო. თებერვალში კოკო ბასილეს შევხვდი, თუმცა ნაკრებში მანამდე ჯერ კიდევ ერთი თვით ადრე, 13 იანვარს მქონდა გამოძა ხება და რასაკვირველია პრობლემები შემექმნა პრეზიდენტთან ამხანაგურების გამო კლუბიდან გაშვებასთან დაკავშირებით. მაშინ უკვე სევილი აში ვთამაშობდი და იქ კი პრეზიდენტი ლუის კუ ერბასი იყო, რომელიც მე ვერ დამაკავებდა ვერა ფრით და თვითმფრინავში ჩავჯექი. ორი ამხანაგური უნდა გვეთამაშა, მაგრამ ორივე მნიშვნელოვანი იყო: პირველი ბრაზ ილიასთან არგენტინის საფეხბურთო ასოც იაციის საუკუნოვან იუბილესთან დაკავშ ირებით და მეორე კი დანიასთან არტემიო ფრანჩის სახელობის მეგობრულ თასზე. ნაკრებში უკვე იმდენ ხანს არ მქონდა ნა თამაშები, რომ ბუენოს-აირესში ჩასვლისას სრულიად სხვაგვარად დაკომპლექტებული გუნდი დამხვდა. ჩემს ცხოვრებაში პირველი შემთხვევა იყო რომ ახალ ნაკრებს ვუერთდებოდი და ამიტომაც ჩასვლისთანავე ჟურნალისტე ბთან პირველივე შეხვედრისას, რამდენიმე თემა განვმარტე. უპირველესად მადლობა გადავუხადე კოკო ბასილეს ნაკრებში მო წვევისათვის, რადგან ეს ჩემთვის შინ და ბრუნება იყო არგენტინის ეროვნულ მა ისურთან ორწელიწადნახევრიანი განშ ორების შემდეგ. თუმცა მე ყოველთვის ვგრძნობდი რომ მაინც არგენტინის ნა კრების წევრი ვიყავი, ვარ და ვიქნები... გაგრძელება შემდეგ ნომერში
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
25
კოკო გამსახურდია პარლამენტში ოქტომბერში შევა „კინტოების რევოლუციაში მონაწილეობას არ ვაპირებთ“
მირიან ბოქოლიშვილი საბედისწერო მაკრატლის ტყვეობაში მყოფი რადიკალური ოპოზიცია ქუჩაში ხა ლხის ორგანიზებას კი არა, ერთმანეთთან დაჯდომასა და სამოქმედო გეგმაზე შეთა ნხმებასაც კი ვეღარ ახერხებს. ახლა ისინი უკვე კარგად ხვდებიან, რომ ქუჩა არაა ის ადგილი, სადაც პოლიტიკურ პროცესებზე გავლენის მოხდენას შეძლებენ, მაგრამ რა უყონ იმ პირობას, რომელიც მათ პარლამ ენტი წინ დადეს?! მართალია, ხელისუფლ ება მზადაა, მათ კუტიურიეს მაკრატლით დაჭრილი მანდატები აღუდგინოს, მაგრამ ისინი სწორედ ამ მაკრატლის ტყვეობაში მოექცნენ და ვეღარ გაურკვევიათ, რომე ლი მიმართულებით განაგრძონ მარში. თუ მცა არიან ისეთებიც, რომლებმაც გადა წყვიტეს, ამჯერად მაინც დაემორჩილონ პოლიტიკურ „ზნაკებს“ და ქუჩურშემოქმე დებითი პროცესიდან კანონშემოქმედებით პროცესში ჩაერთონ. ასეთია, მაგალითად, კონსტანტინე გამსახურდია, რომელიც პარლამენტში შესვლის შესახებ ოფიცია ლურ განცხადებას ოქტომბერში გააკეთ ებს. კოკო ამჟამად ევროპასა და შეერთე ბულ შტატებში გადის კონსულტაციებს და როგორც მისმა პოლიტიკურმა მდივანმა სანდრო ბრეგაძემ გვითხრა, საკმაოდ სო ლიდურ პირებთან აქვს შეხვედრები. სანდრო ბრეგაძე: – პარლამენტში შესვლის საკითხი ჯერ არ არის გადაწყვეტილი, მაგრამ ცალსახად შემიძლია გითხრათ, რომ ჩვენი დასავლელი მეგობრები პირად საუბრებში პარლამენტში ოპოზიციური ძალების შესვლას გვირჩევენ. ესაა მათი რჩევა და სურვილი. არ არის გა მორიცხული, ჩვენ პარტნიორების რჩევა გა ვითვალისწინოთ.
– ოპოზიცია ამბობს, რომ კონსულტა ციების რეჟიმში არიან, თუმცა ჯერჯერ ობით შედეგი არ ჩანს... თქვენც ხართ ჩა რთულები ამ კონსულტაციებში? – კონსულტაციები გვაქვს, მაგრამ მკაფ იოდ ჩამოყალიბებული პოზიცია არ არსებობს. არის აზრთა სხვადასხვაობა, ისევე, როგორც 9 აპრილის აქციების დროს. ჩვენ თუ გვექნება ვინმესთან ურთიერთობა, ეს იქნება ეროვნულ ძალები. ყველა ყველასთან ვეღარ იქნება, რა დგან ჩვენ ამ პერიოდმა ნათლად დაგვანახა, რომ ამას შედეგი არ მოაქვს. – ანუ, თუ აქციები დაიწყო, არ შეუერთ დებით? – ორი-სამი ათასი ადამიანის უაზროდ წინ და უკან ტარებას არ ვაპირებთ. ეს იწვევს ხა ლხში პროტესტს. შემდგომში – უიმედობას. გარკვეულმა უუნარობამ გამოიწვია ის, რომ 9 აპრილის აქციების შემდგომ ეს რეჟიმი გა ძლიერდა. აქედან გამომდინარე, არ ვაპირე ბთ, ამ საქმეში მონაწილეობა მივიღოთ, თუ მცა, სხვებისგან განსხვავებით, არ გვაქვს პიროვნული გაღიზიანება ხელისუფლების წარმომადგენლების მიმართ. მტრობა აქვთ ძირითადად იმ ადამიანებს, რომლებიც ახ ლო წარსულში ხელისუფლებაში იყვნენ და შემდგომში რაღაც კონფლიქტის გამო წამო ვიდნენ, ან გამოუშვეს იქიდან. ჩვენ ვებრძვ ით სისტემას და არა პიროვნებებს. – რომელ ეროვნულ ძალებს გულისხ მობთ? ვინ იქნება თქვენი პარტნიორი, იქ ნებ დაგვიკონკრეტოთ? – გადაავლეთ თვალი, რომელია ეროვნუ ლი ძალა. კონკრეტულად ვერ ჩამოვთვლი, მაგრამ გეტყვით კრიტერიუმებს. უნდა იყოს ეროვნული ღირებულებების მატარებელი, ამავე დროს არ ვითანამშრომლებთ იმ ძალე ბთან, რომლებიც ახლო წარსულში შევარდ
ნაძის, ან სააკაშვილის მსახურები იყვნენ. – ეჭვი მაქვს, ბურჯანაძ ეს გულისხმობთ... – იცით, რა?! ქალბატონი ნი ნოს მიმართ პიროვნული პრობ ლემა არ მაქვს, მაგრამ რამდენადაა იგი ეროვნული ძალა, ძნელი სათქმე ლია. რამდენად გააზრებული აქვს მას ერ ოვნულ-განმათავისუფლებელი მოძრაობის საფუძვლები, მერაბ კოსტავასა და ზვიად გამსახურდიას იდეალები, ჩემთვის უცნობია. რა თქმა უნდა, ქართულ პოლიტიკურ სპექ ტრში ცოტაა ისეთი ძალა, რომელსაც სააკაშ ვილისა და შევარდნაძის დროს მილიონები არ უშოვია, მაგრამ მერწმუნეთ, ასეთი ძალები ნამდვილად არიან. ჩვენ არ დავუჭერთ მხარს იმ ძალებს, რომლებიც კინტოების რევოლუ ციის მოწყობას აპირებენ. კინტოების რევო ლუციაში მონაწილეობას ნამდვილად არ მი ვიღებთ. – ცნობილია, რომ კონსტანტინე გამს ახურდია დასავლეთში მართავს შეხვედ რებს, რა შედეგებით ელოდებით მას პა რტიაში? – ბატონი კონსტანტინე იმყოფება ჯერ ევროპაში, შემდეგ გაემგზავრება შეერთე ბულ შტატებში. შეხვედრები აქვს მაღალ პოლიტიკურ წრეებთან. ამ ვიზიტმაც აჩვენა, რომ ჩვენი დასავლელი პარტნი ორების აბსოლუტური უმრავლესობა ოპოზიციის პარლამენტში შესვლას ემ ხრობა. ოქტომბერში ჩამობრძანდება ბატონი კონსტანტინე და მივიღებთ ისეთ გადაწყვე ტილებას, რომელიც ადეკვატური იქნება რო გორც პარტნიორების რჩევების, ასევე ჩვენი ამომრჩევლების მოთხოვნების. – ანუ უნდა ველოდოთ, რომ პარლამენ
ტში შესვლის შესახებაც ოქტომბერში გა აკეთებს განცხადებას... – დიახ, ალბათ, გადაწყვეტილება ოქტო მბერში გამოცხადდება, თუმცა იქამდე გაიმ ართება ეროვნული ძალების ყრილობა, სა დაც მივიღებთ გადაწყვეტილებას, როგორ უნდა ვიმოქმედოთ.
“უდოს” კომისია იცვლება ვინ იქნება კომისიის თავმჯდომარე და რამდენ პატიმარს გაუშვებენ ახალწალმდე?
მირიან ბოქოლიშვილი პენიტენციალური სისტემის რეფორმა უკვე პირველ შე დეგებს დებს. პატიმრების შვებულებების შემდეგ სრულიად იცვლება ვადამდე ადრე გათავისუფლების მექანიზმი. ე.წ. უდოს სისტემა სრულიად გა ნახლებული სტრუქტურით თვის ბოლოსთვის ამოქმედდება. რო გორც „პრაიმტაიმს“ სასჯელაღ სრულების, პრობაციისა და იუ რიდიულ საკითხთა მინისტრმა დიმიტრი შაშკინმა განუცხადა, კომისიის ახალი შემადგენლობა საბოლოოდ პარასკევს ჩამოყა ლიბდება, თუმცა უკვე ცნობ ილია, რომ ამ კომისიას მინისტ რის მოადგილე ლევან ზარანდია უხელმძღვანელბს. კომისიის 6 წევრი სამინისტროს წარმომად გენელი იქნება, ასევე კომისიაში შევლენ არასამთავრობო ორგა ნიზაციის, საპარლამენტო უმ რავლესობისა და უმცირესობის თითო-თითო წარმომადგენელი. დიმიტრი შაშკინი: „თუ ად რე კომისიაში მხოლოდ 6 კაცი იყო და ისინიც მხოლოდ სასჯ 26
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ელაღსრულების დეპარტამენტს წარმოადგენდნენ, ახლა იქნება ერთი დეპუტატი უმცირესობი დან, ერთი _ უმრავლესობიდან და ერთიც არასამთავრობო სე ქტორიდან. პირობით ვადამდე განთავისუფლების პრინციპი მთლიანად იმაზეა აგებულია, როგორ იქცევა პატიმარი სასჯ ელაღსრულების დაწესებულე ბაში. ანუ ესაა ყველაზე დიდი ბერკეტი, რომელიც აქვს სასჯ ელაღსრულების დაწესებულების დირექტორს. დაწესებულების დირექტორი ყოველდღიურ კო ნტაქტშია პატიმართან და სწორ ედ მას აქვს საშუალება, დააკვი რდეს მის ქცევას საპატიმროში. აქედან გამომდინარე გასცემს იგი რეკომენდაციას განთავის უფლდეს თუ არა პირობით ვადა მდე ესა თუ ის პატიმარი“. რაც შეეხება კომისიის წევრ ების ვინაობას, როგორც აღვნიშ ნეთ, კომისიას ლევან ზარანდია უხელმძღვანელებს, რომელიც სამინისტროში საგამოძიებო სა ქმიანობასა და უშუალოდ სასჯ ელაღსრულების დეპარტამენტს კურირებს, საპარლამენტო უმ
რავლესობიდან კომისიაში შევა გია არსენიშვილი, უმცირესობი დან კი დიმიტრი ლორთქიფანი ძე. „ენჯეოშნიკის“ ვინაობა კი, რომელიც კომისიის პირველ სხ დომას დაესწრება, ამ კვირაში გაირკვევა. მას თავად არასამთა ვრობოები წარადგენენ. თუმცა კომისია როტაციის წესით იმუშ ავებს და გარდა სამინისტროს 6-კაციანი კვოტისა, წევრები სამ თვეში ერთხელ შეიცვლებიან. „როტაცია შეეხებათ პარლამ ენტარებსა და არასამთავრობოს წარმომადგენლებს. დანარჩენები კი მუდმივმოქმედი წევრები არ იან. კომისიის პირველი სხდომა უკვე 30 სექტემბერს გაიმართე ბა“, _ ამბობს დიმიტრი შაშკინი. „პრაიმტაიმი“ დაინტერესდა, რამდენად დიდი რისკია ვადამდე ადრე განთავისუფლების მექანი ზმში. შაშკინი ამბობს, რომ ნე ბისმიერ ჰუმანურ აქტს ახლავს რისკები, დიმიტრი შაშკინი: „პატიმარს რომ „უდო“ შეეხოს, ეს მთლიანად მის საქციელზეა დამოკიდებული. დაწესებულებებს ჰყავთ სოციალ ური მუშაკები და ფსიქოლოგები,
რომლებიც პატიმართან ოცდა ოთხსაათიან რეჟიმში მუშაობ ენ. კომისიის გადაწყვეტილება კი დამოკიდებული იქნება იმაზე, თუ როგორ დახასიათებას მისც ემს მას დირექტორი. ანუ თუ დი რექტორი ხედავს, რომ კარგად იქცევა და ის სახიფათო არ არის საზოგადოებისთვის, მაშინ აძ ლევს პოზიტიურ დახასიათებას. ამასთანავე, დირექტორმა კომი სიის წევრებს უნდა დაუსაბუთოს საკუთარი რეკომენდაცია. კიდევ ერთი დამაზვეველი ფაქტორი ის გახლავთ, რომ, შეწყალებისგან განსხვავებით, „უდო“ ეხება მხ ოლოდ იმ პატიმრებს, რომლებ საც სასჯელის გარკვეული ვადა უკვე მოხდილი აქვთ“. ერთი სიტყვით, „უდოს“ გა ნახლებული კომისია პირველად 30 სექტემბერს შეიკრიბება. ჯე რჯერობით არ კონკრეტდება, რამდენი პატიმრის საკითხს გა ნიხილავენ პირველივე სხდომა ზე, თუმცა, როგორც ჩვენთვის ცნობილია, კომისია ახალ წლამ დე სასჯელს ასობით პატიმარს შეუცვლის. ისინი ყოველი თვის ბოლოს შეიკრიბებიან ხოლმე.
პოლიტიკური კოზანოსტრა ნინო ბურჯანაძის კორუფციული ოდისეა პაატა გაგნიძე რა ქონებას მალავენ ბურჯანაძეე ბი? მილიონები, რომელიც არც ერთ დოკუმენტში არ ფიქსირდება; ბიზნეს ები, რომელიც ფარულად კონტროლდ ება და შავი საქმეები, რომელზეც არ ლაპარაკობენ... ეს ყველაფერი ბურჯ ანაძის ოჯახია...
თბილისი „პრაიმტაიმი“ შეეცადა, გარკვეულიყო ბურჯანაძე-ბიწაძის წყვილის იმ მრავალმი ლიონიან ქონებაში, რომელსაც დეკლარაც იებში არ აფიქსირებენ. თუმცა ეს ერთობ რთული საქმე აღმოჩნდა. როგორც წესი, ოლიგარქიული ბიზნესის შემოსავლის და თვლის უტყუარი კრიტერიუმი არ არსებობს. რადგან ხელისუფლებაში ყოფნისას ნაშოვნი ქონება მუდამ ნათესავ-მეგობრებზეა გადა ფორმებული. ბურჯანაძეების ოჯახში კი 3 ყოფილი ოლიგარქია – ანზორი, ნინო და ბა დრი ბიწაძე. დღემდე გაურკვეველია, რა ქო ნებას ფლობენ ხოდორკოვსკი, ბერეზოვსკი, გუსინსკი, უკრაინიდან – კუჩმა, მისი სიძე პანჩუკი ან იულია ტიმოშენკო. ქა რთველი ოლიგარქები – ვანო ჩხ არტიშვილი თემურ ბასილია, ლევან მამალაძე თუ ასლან აბაშიძის კლანი. ანზორ ბურჯანაძემ უცხოური კრედიტი ხომ მიითვისა და მისი გადა ხდა ნინომ სახელმწიფოს აჰკიდა. მანამ არ დაუჭ ირა ზურაბ ნოღაიდელის პრემიერობას მხარი, სანამ მამამისის 15-მილიონიანი კრ ედიტის ჩამოწერის გარანტია არ მიიღო ნოღაიდელისგან. ეს ცნობილი ამბავია. ბურჯან აძე არც ამას
დასჯერდა და ორთაჭალაში „პურპროდუ ქტების კორპორაციის“ 5 სართულიც იყიდა პრივატიზაციის გზით – სულ 17 ათასი კვ/მ. ახლა ეს ფართი გაქირავებული აქვთ. 1 კვ/მ ორთაჭალაში მინიმუმ 150 დოლარი ღირს, ერთ თვეში ქირა კი 2 მილიონ 550000 ათ ასი დოლარია. სახელმწიფოსგან კაპიკებად ნაყიდი ფართი ანზორ ბურჯანაძემ 400 დო ლარად რომ გაყიდოს, მაშინ 6 მილიონ 800 ათას დოლარს ჩაიჯიბავს. არადა ხუთივე სართული 220 ათას ლარად აქვს ნაყიდი. ანზორ ბურჯანაძის კუთვნილებაა ტელევი ზიის გვერდით მდებარე ვაკე-საბურთალოს გამგეობის შენობის 3 სართული მათ შორის მე-3-4 სართული, სადაც გამგეობა ზის. არ არის გამორიცხული, ნინომ სახელმწიფოს ქირა მოსთხოვოს, მამაჩემის კუთვნილი ფა რთით სარგებლობთო. ამავე შენობაში და ანზორ ბურჯანაძის სართულზეა რაიონის საგადასახადო და ეკოპოლიცია. ამ სამი სა რთულის ფასიც მრავალმილიონიანია, რა დგან ეს საბურთალოს ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული ადგილია. ბურჯანაძეებს ეკუთვნით ფალიაშვილის #53-ში მდებარე კაფე „დელ-მარი“, ასევე პურის საცხობი „დელ-მარი“ დიდ დიღომში, პეტრიწის ქუჩაზე. კაფე მ. თურმანიძის სახე ლზეა რეგისტრირებუ ლი, პურის საცხობი კი ვახტანგ ცირეკიძეზე, თუმცა ყველამ კარგ ად იცის, რომ ორივეს ბადრის ძმა, რემი ბი წაძე აკონტროლებს. სხვათა შორის, რემი ბი წაძე ვახტანგ ცირეკიძის ოჯახის ნათლიაა.
რეგიონებში ნინო ბურჯანაძის მფარველობით ან
$
ზორ ბიწაძემ ქუთაისის საავიაციო-ტექნ იკური ქარხნიდან, ჯართის სახით, უნიკ ალური ტექნოლოგიები გაზიდა უკრაინ აში. დარჩენილი ზოგი ჯართად ჩააბარეს, ზოგი მეორად დანადგარად. არადა 2 წლ ის წინათ ეს ტექნოლოგიები უკრაინაში იყო ნაყიდი. ამ ამბავს მაშინ კინაღამ შე ეწირა ქარხნის დირექტორი ირაკლი კო ხრეიძე და იმერეთის ვიცე-გუბერნატორი ზურაბ ქაჯაია. თუმცა, ნინომ იყოჩაღა და ირაკლი ოქრუაშვილის მიერ დაჭერი ლი კოხრეიძე ჩვეული ფეხების ბაკუნითა და მუქარით: მავიწროებთ, ჩემს ხალხს გასაქანს არ აძლევთ და მაიძულებთ, ოპ ოზიციაში წავიდეო, ირაკლის იმერეთის პოლიციის სამმართველოდან გააშვები ნა. არადა საქმე უკვე გამოძიებული იყო, პროკურატურას ჰქონდა გადაცემული და დღე-დღეზე ზურაბ ქაჯაიაც უნდა დაეჭ ირათ დოკუმენტური მტკიცებულებები თა და კოხრეიძის აღიარებითი ჩვენების საფუძველზე. ოქრუაშვილმა ნინოს „გა უსწორა“ და მაშინდელ გენპროკურორს ზურაბ ადეიშვილსაც ააღებინა ხელი ამ საქმის ბოლომდე გამოძიებაზე. არადა ნინოს ოჯახის დარდი ჰქონდა. ქარხნი დან ფოთის პორტის გავლით ეს ტექნოლ
ოგიები ჯართად ხომ ფირმა „ანრეს“ გა ჰქონდა. „ანრეს“ დამფუძნებელი ანზორ ბურჯანაძეა, ფირმის სახელწოდება კი შვილიშვილების (ან-ზორი და რე-ზიკო) სახელების პირველი ორი ასოს აბრევი ატურაა. ამბობენ, ამ საქმიდან ანზორ ბურჯანაძეს 7 მილიონი დოლარი ერგოო, ზოგი 10 მილიონსაც ასახელებდა, მაგა ლითად, თემურ შაშიაშვილი, რომელიც კოხრეიძეს ქაჯაიასა და ბურჯანაძეებს ქუთაისის დამაქცევრებს ეძახდა და ამ და მრავალ დანაშაულში სდებდა ბრალს, თუმცა რაც ნინო ოპოზიციაშია, შაშიაშ ვილი ამ თემებზე აღარ საუბრობს.
ასე, დაუსრულებლად ბურჯანაძეების სახელი არ სცილდება სავაჭრო ცენტრ „მეგალაინს“. ქუთაისში ასევე მათი ოჯახის საკუთრებაა ლითო ფონის ქარხანა, ელექტრომექანიკური ქარხანა და ქარხანა „ავანგარდი“. სამივე ქარხანაში მილიონობით უნიკალური ტე ქნოლოგია იყო, მაგრამ, როცა ქუთაისს ბურჯანაძეები აკონტროლებდნენ, ის ტე ქნოლოგიებიც უკვალოდ გაქრა. სხვათა შორის, ქარხნების გაძარცვასა და კაპი კებად მათი პრივატიზების გამო შალვა ნათელაშვილი სარჩელის შეტანასაც აპირებდა ბურჯანაძეებისა და ქაჯაიას წინააღმდეგ, მაგრამ ნინოს გაოპოზიც იონერებამ ეს საქმეც შეაჩერა – შალვაც საეჭვოდ დადუმდა. ბადრი ბიწაძეს ეკუთვნის 15000 ჰა ტყე თეთრიწყაროს რაიონში. ეს მაშინ, როცა ბურჯანაძის პარტიის ლიდერები კახა ბენდუქიძეს ტყეების გასხვისებაში ედავებიან. ბადრი ბიწაძის საკუთრებაა სარფში საზღვაო ზოლში მდებარე 6000 კვ/მ-ის მიწის ნაკვეთი, სადაც სასტუმ როს აშენებას აპირებენ. ბათუმში ბადრი ბიწაძის ბიძაშვილის გიორ გი ბიწაძის სახელზეა რეგისტრი რებული სამშენებლო კომპანია, რომელიც ხიმშიაშვილისა და ერას ქუჩების მიმდებარე ტე რიტორიაზე აპირებდა სასტ უმროსა და საცხოვრებელი კორპუსის აშენებას. სხვათა შორის, ეს ის ხიმშიაშვილ ის ქუჩაა, საიდანაც ბადრი ბიწაძემ 15-წლიანი ცხოვ რების მერე ორდერიანი ხალხი გამოასახლა – სა საზღვრო დეპარტამენტის ბინებიაო, არადა, როცა იქ ეს ხალხი შესახლდა, მაშინ საქართველოს სასაზღვრო სამსახური არ არსებობდა. სსრკ-ის თავდაცვის სამინი სტროს ეკუთვნოდა, სსრკ-ის დაშლის მერე კი ეს ხალხი შესა ხლდა. ბადრიმ ხალხი გამოასახ ლა. ამბობენ, გიორგი ბიწაძე თავისას არ იშლის და ამ კორპუსებს დაან გრევს და სასტუმრო და საცხოვრებელი სა ხლები 2-, 4-სადარბ აზოიანი, 6-სართულ იანი სახლი უნდა აა შენოსო. პირობა ას ეთი ყოფილა – რაკი ბადრი მიწის პრობ ლემას მოაგვარებდა და ხალხს გაასახლე ბდა, იმ კორპუსებიდან სანაცვლოდ 4-ვარსკვ ლავიან სასტუმროს მიიღებ და, 2000 კვ/მ საცხოვრებელ ფა რთს და 1000 კვ/მ კო მე რც იულ ფართს კორპუსებში. თუ ეს პრ ოექტი განახორციელეს, ბურჯ ანაძეთა ქონებას ასეულობით მილიონი ქონება შეემატება. მა რტო სასტუმრო, 350-ნომრიანი, 4-ვარსკვლავიანი უნდა იყოს – ასეთი იყო გარიგება.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
27
„დილა მშვიდობისა, საქარ
ავთო ჩიტიძე „რუსთავი 2“-ის დილის გადა ცემა „დილა მშვიდობისა, საქა რთველო“ ახალ სეზონზე განა ხლებული სახეებით დაბრუნდა. გადაცემის მთავარმა დიასახ ლისმა ნინო არაზაშვილმა ეკრა ნს მიღმა გადაინაცვლა. დილის ქალ წამყვანებს გვერდით სიმპ ათიური მამაკაცები მიუსვა და ამგვარად ფემინისტური გუნდი მამაკაცებით გადაახალისა. ნინო არაზაშვილის ახალი აღმოჩენები: დილის წამყვანი ქალების მეწყვი ლეები - ვასიკო ივანოვ-ჩიქოვა ნი და იმედა არაბული, ამინდის წამყვანები: ლიკა ქორქია და მა რიამ ასათიანი, სპორტის მიმო მხილველი: თავად სპორტსმენი - ტატო ტყეშელაშვილი და ინტე რნეტის ამბების მაცნე - ალექსა ნდრე ბაგრატიონ-დავითაშვილი. ნინო არაზაშვილი: – რახან ბუნებაში ყველაფერი წყვილდება, გადავწყვიტეთ, რომ „რუსთავი 2“-ის დილის წამყვა
ნებიც ეთერში დაგვეწყვილებინა. ბიჭი წამყვანების დიდი კასტინგი მოვაწყე. ვფიქრობ, საინტერესო ტელეწყვილები გამოგვივიდა. სა ერთოდ, ჩვენი დილის გადაცემა ყოველთვის სატელევიზიო სეზო ნის დასაწყისში ნუცას სკოლას ემ სგავსება. მუდმივად ახალ კადრებს ვიმატებთ, ჯგუფში ახალი ხალხი არაპროფესიონალების სახით მო გვყავს. იმისთვის, რომ გამოუცდე ლი ტელეკადრი ეკრანზე დავსვათ, ძირითადად, ორი ადამიანი ვმუშაო ბთ. მანანა ბერიკაშვილი მეტყველე ბაზე და მე ყველაფერ დანარჩენზე. 35 კაციან გუნდში არავინ იყო ცა ცია და ახალ თანამშრომლებში ერ თდროულად 5 ცაცია აღმოვაჩინეთ. – ახალ სახეებს რამდენი ხანი დასჭირდათ მოსამზადებლად? – ძალიან ცოტა. მაგალითად, იმედა არაბულს ერთი კვირა დასჭირდა. წამყვანად მსახიობები არ მიყვარს. მათ მიმა რთ ძალიან კრიტიკული ვარ, მე ჩვენება, რომ ეკრანზე ზედმეტად
არქიტექტურული პრემია 2009
ხელოვნურები არიან, ზედმეტად არტისტობენ. ამიტომ, ვცდილო ბდი, ამ კასტინგში მსახიობები არ ყოფილიყვნენ. ერთადერთი გამო ნაკლისი იმედა არაბულზე გავაკე თე, რომელსაც მსგავსი ნიშნები არა აქვს. ის ეკრანზე ძალიან გაფილტ რული და ბუნებრივია. კარგი ხმის ტემბრი და სამეტყველო აპარატი აქვს, საკმაოდ გონებაგახსნილი და არანორმალურად მონდომებულია. დიქტორად დარჩენა არ უნდა. სრ ულუფლებიანი წამყვანობა სურს, რაც ძალიან მისასალმებელია. – ეკრანიდაან გაუჩინარების გადაწყვეტილების მიღება არ გა გიჭირდათ? – არა, მე ძალიან ბევრი საქმე მა ქვს. უკანასკნელი ორი თვის განმავ ლობაში არცერთი დღე არ დამისვ ენია და ღამეში 4 საათზე მეტი არ მძინავს. ახალი სახეები და ახალი სიცოცხლე ამ ეტაპზე გადაცემი სთვის გაცილებით მნიშვნელოვანი იყო. ყოველთვის მქონდა სურვილი, რომ დილის გადაცემა ქალების აუ
ჟურნალი „სტილი“ თბილისის მერიას თან და საკრებულოსთან ერთად - თბილ ისობაზე, არქიტექტურულ პრემიას მეოთ ხედ გასცემს. ყოველწლიური კონკურსი არქიტექტორებისა და დიზაინერების წარმოსაჩენად არის გაკეთებული. გამა რჯვებულებს, კომპეტენტური ჟიური, შემდეგ ნომინაციებში გამოავლენს: ინ დივიდუალური საცხოვრებელი შენობა, საზოგადოებრივი შენობა, მრავალბინი ანი საცხოვრებელი სახლი ან კომპლე ქსი. საცხოვრებელი სახლის ინტერიერი, საზოგადოებრივი შენობის ინტერიერი, რეკონსტრუქცია-რესტავრაციის პროე ქტი, საუკეთესო პროექტი, საუკეთესო სტუდენტური პროექტი, კონკურსგ არეშე მონაწილე. არქიტექტურული პრემია მიენიჭებათ არქი ტექტორებსა და დიზაინერებს, მშენებლობის, არქიტექტურისა და დიზაინის სფეროში რეალიზებული ან სარეალიზაციო საუკეთესო პროექტებისთვის. გამარჯვებულ არქი ტექტორებს და დიზაინერებს ჟიურის 35 კაციანი შემადგენლობა გამოავლენს, სადაც უცხოელი სპეციალისტებიც შედიან. ნოვატორულ პროექტებში გამარჯვებულები საკუ თარი იდეების რეალობად ქცევას ადვილად ახერხებენ. მაგალითად, გასულ წელს, ამ ნომინაციაში გამარჯვებულმა ახალმა პროექტმა დღეს უკვე მშენებლობის სახე მიიღო. 28
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
დიტორიაზე არ ყოფილიყო გათვ ლილი. მინდოდა, რომ ის თემებიც გაშლილიყო, რომელიც მამაკაცე ბსაც აინტერესებთ. ... ალექსანდრე ბაგრატიონ-დავი თაშვილი ალექსანდრე თავის მომავალს კალათბურთის მოედანზე ხედავდა, მაგრამ მიღებული ტრავმის გამო ამ სფეროს ჩამოშორდა და ჟურნ ალისტიკით დაინტერესდა. პროფ ესიადაც ეს საქმე აირჩია. თუმცა სანამ ტელევიზიაში მოხვდებოდა, ფოტოგრაფიით ინტენსიურად იყო გატაცებული. სიმაღლეში ალექსა ნდრე 202 სანტიმეტრია – ასაკით კი 22 წლის. ალექსანდრე ბაგრატიონ-დავი თაშვილი: – დილით ადრე ადგომა ჩემთვის რთული არ ყოფილა, რადგან წლებ ის განმავლობაში კალათბურთზე დავდიოდი და დილით ადრე ვიწყ ებდი ვარჯიშს. ტელევიზია ჩემს ცხ
ოვრებაში ზუსტად იმ დროს გამო ჩნდა, როდესაც ამის ყველაზე დიდი სურვილი მქონდა. იმდენი ენერგია მაქვს, ლამის იატაკის ჯოხი ავიღო და მთელი სტუდია გავაპრიალო. ჩემი ფუნქცია დილის ეთერში ინ ტერნეტ-ამბების გადმოცემაა. იმის გამო, რომ ინტერნეტში ყველაზე მეტად ინფორმაციები დიზაინზე, ვიდეო-არტებზე და ფოტოგრაფ იაზე მაინტერესებს, შესაბამისად, შევეცდები მაყურებელიც დავაინ ტერესო, რომ ამ თემატიკის ინტე რნეტ-გვერდები ნახონ. ჩემი ბლოკ ის დევიზია – „მეტი ინფორმაცია ნაკლები ჩეთი“. ვებრძვი ჩეთებს და „ოდნოკლასნიკებს“. რუსული შო კოლადი კარგია, მაგრამ რუსული სოციალური ქსელი - ცუდი. „პრაი მტაიმის“ მკითხველს ვთხოვ ამ სა იტზე არ შევიდნენ. შევეცდები, პრ ოპაგანდა გავუწიო ფოტოგრაფიას, ვიდეოვიზუალურ ხელოვნებას და ყველაფერ კარგს. ჩემს მაყურებე ლს ცუდს არაფერს ვურჩევ, რადგან ისინი უკვე ძალიან შემიყვარდნენ.
გამარჯობა დუტა „ვა ბანკს“ დუტა წაიშვანს „ვა ბანკი“ თავიდანვე დუტას უნდა წაეყვანა, თუმცა მაშინ მოლაპარაკება არ შედგა, მარტივად რომ ვთქვათ, ხელფასზე ვერ შეთანხმდნენ. სწორედ იმ დროს, ტელეკომპანია „იმედზე“ მისი გადაცემა „ქალები და კაცები“ გაჩნდა. „რუსთავი 2“-დან წასულმა წამყვანმა მაყურებელს „დუტა ფროდაქშენის“ პროდ უქტი წარუდგინა. ახალი სეზონის გახსნასთან დაკავშირებით, გავრცელდა ინფორმაცია, რომ „ვა ბანკს“ აჩი არველაძე წაიყ ვანდა, თუმცა, როგორც აღმოჩნდა, მხოლოდ პირველ გადაცე მას წაუძღვება - დუტასთან ერთად. ყოფილი წამყვანი მიშა მშვილდაძე აცხადებს, რომ ეს ცვლილება მისი სურვილი არ ყოფილა. „ამ შოუში რაღაც სიახლე რომ უნდოდათ, ვიცოდი. თუმცა ეს ცვლილება ჩემი ინიციატივა არ ყოფილა და არც უკ უინიციატივით შემიწუხებია ვინმე.“
თველო“ – ახალი სახეებით ... იმედა არაბული იმედა არაბული „რუსთავი 2-ის“ ეთერში პირველად წელიწადნახევ რის წინ, რეალითი შოუს „დასის“ შემადგენლობაში გამოჩნდა. დამწ ყებმა მსახიობმა რუთაველის თე ატრის დასში ადგილი ვერ მოიპოვა, მაგრამ კარიერაში წარმატებული ნახტომი მაინც გააკეთა. ტელე წამყვანი გახდა და ამ ეტაპზე მუ სკომედიის თეატრში დოის ახალ სპექტაკლში, „მაკბეტში“ არის და კავებული. იმედა არაბული: – ტელეწამყვანობის სურვილი მქონია, მაგრამ ჩემი ოცნება არ ყოფილა. ნინო არაზაშვილმა შემა ტყობინა, რომ დილის გადაცემის წამყვანების ქასტინგი ტარდებოდა. ქასთინგზე ყველაზე საშინელი ჩემი გამოსვლა იყო. დარწმუნებული ვი ყავი, რომ ტელეწამყვანობის შანსი ხელიდან გავუშვი, მაგრამ მეორე დღეს დამიკავშირდნენ და მითხრეს,
ალექსანდრე რომ კიდევ უნდა სინჯოო. ნინო არ აზაშვილმა დაიჯერა, რომ შემიძლ ია დილის გადაცემის წამყვანი ვიყო და ბოლომდე მენდო. მეორე სინჯ ებზე ბევრად უკეთესი იყო. ერთი კვირა ინტენსიური მომზადების ეტ აპს გავდიოდი და ეთერში დავჯექი. ახლა ვცდილობ ტელეწამყვანობა შევისისხლხორცო და გავითავისო. ჩემი მსახიობობა მეხმარება ალბათ იმაში, რომ აზრს უკეთ გადმოვცემ. ჩემი დილით გამოჩენით, ერთი ად ამიანი მაინც თუ გავახალისე და კარგ ხასიათზე დავაყენე, გამიხა რდება. ეკრანზე ჩემი პარტნიორი გვანცა დარასელიაა, რომელიც ძალიან მეხმარება. რეკლამის დრ ოს რჩევებსაც მაძლევს. ვფიქრობ, დილის ცხოვრების გრაფიკში მალე ჩავჯდები. ჩემს თავს ვუმეორებ ხო ლმე, რომ მაყურებელს არ აინტერ ესებს მე მეძინება თუ არა, მას სა უკეთესო ემოცია უნდა გადავცე. ვფიქრობ, ჩემი ტელეწამყვანობა თეატრალურ ცხოვრებაში ხელს არ შემიშლის.
... ლიკა ქორქია 21 წლის ლიკას ტელეკარიერა ტელეკომპანია „202“-ით დაიწყო. შემდეგ იყო ტელეკომპანია „მზე“, მაგრამ პოპულარობა მაინც მო დელობამ მოუტანა. ის სამოდელო სააგენტო „ნატალის“ ერთ-ერთი წარმატებული სახეა. ამ ყველაფ ერთან ერთად, ლიკა სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტიცაა და აპირებს, რომ ყბა-სახის ქირურგი გახდეს. ლიკა ქორქია: – დღეს პირველი ეთერი მქონდა და დილის 5 საათზე გაღვიძება მო მიწია. ასე ადრე ცხოვრებაში პი რველად გავიღვიძე. მანამდე მიჩვ ეული ვიყავი, რომ დილით ძაღლი მაღვიძებდა, ახლა კი მე ვასწრებ გაღვიძებას. პრინციპში, დილის სამუშაო ჩემს ცხოვრებაში ბევრს არაფერს შეცვლის, რადგან ღამის ცხოვრების დიდად მოყვარული არც აქამდე ვყოფილვარ. ყოვე
იმედა ლთვის ისეთი დაკავებული ვიყავი, რომ მეგობრებისთვის და გართ ობისთვის მხოლოდ შაბათ-კვირას ვიცლიდი. ამინდის წამყვანი რომ ვარ, ვფიქრობ, ლოგიკურია, რა დგან ამინდის ცვალებადობა ჩემს განწყობაზე და დღის რეჟიმზე ყო ველთვის მოქმედებდა. ყველაზე მეტად ჩრდილო-დასავლეთ, სამხ რეთ-აღმოსავლეთ და ამგვარი ტე რმინების წარმოთქმა გამიჭირდა. შევეცდები ამინდის ისეთი წამყვა ნი არ ვიყო, მაყურებელმა რომ თქ ვას, ფანჯარაში მაინც გაიხედე და ამინდი ისე გამოაცხადეო. ... ვასიკო ივანოვ-ჩიქოვანი ვასიკოს ახალი სახეებიდან ყვ ელაზე დიდი სატელევიზიო და ჟურნალისტური გამოცდილება აქვს. რამდენიმე წელი მუშაობდა პირველ არხზე, თავიდან „მოამბე ში“ კორესპონდენტად, შემდეგ დი ლის საინფორმაციო გამოშვებაზე. 2 წლის წინ ტელევიზიიდან წავიდა და საკუთარ თავზე ბევრი პროფ
ესია მოსინჯა. ჰქონდა მცდელო ბა, რომ ბანკში დაეწყო მუშაობა, მაგრამ საბოლოოდ მიხვდა, რომ ეს ის სა ქმე არ არ ის, რო მე ლიც მან უნდა აკეთოს. ვასიკო თვლის, რომ ცნობისმოყვარე ადამიანია და ამიტომაც, მას მრავალფერო ვანი განათლება აქვს მიღებული – ისტორიული, არქეოლოგიური და პოლიტოლოგიური. ცნობის მოყვარე ბუნებამ ის ტელევიზი აში მიიყვანა. პირველი ხელფასი 7 წლის ასაკში აქვს აღებული. სა თამაშოების მაღაზიაში მუშაობდა და კარგად არკვევდა კლიენტებს, რომელი სათამაშო უნდა ეყიდათ მისი თანატოლი შვილებისთვის. არქეოლოგიას მაშინ დაუბრუნდ ება, როდესაც იმდენი ფული ექ ნება, რომ საკუთარი ექსპედიცია დააფინანსოს. ვასიკო ივანოვ- ჩიქოვანი: – ჩვენი დილის ეთერზე მუშა ობა წინა საღამოს იწყება. ყველ ანი ერთად ვსხდებით და გვიანო
ლიკა ბამდე ვგეგმავთ მეორე დილის გა დაცემას. გაღვიძება იმდენად დი დი პრობლემა არ არის ჩემთვის, რამდენადაც დაძინება. ძილის წინ ისევ გადაცემაზე და თემებზე ვფიქრობ და ძილიც მეკარგება. დაძაბულობა პირველივე დილის ეთერში მომეხსნა. ყველაზე დი დი პრობლემა ჩემთვის, ყოველ მეორე დღეს წვერის გაპარსვაა. აქამდე კვირაში ან ორ კვირაში ერთხელ თუ ვიპარსავდი. ძალი ან კარგი გუნდი დაგვხვდა და ეს ძალიან დაგვეხმარა. ჩემი მეწყვი ლე ეკა სამხარაძეა. ყველანაირად ცდილობს პატარა შეცდომაც კი გამომასწორებინოს. ... ტატო ტყეშელაშვილი
გახდა. პოფესიით იურისტია, მაგრ ამ სპორტის მიმართ ავადმყოფური სიყვარული ყველაფერს ფარავს. ის ბარსელონას ფანია. ტატო ტყეშელაშვილი: – ვერასდროს ვიფიქრებდი, თუ
ვასიკო ეკრანზე გამოვჩნდებოდი, მაგრამ როცა ეს შანსი მომეცა, მაშინვე იმაზე დავიწყე ფიქრი, რამდენად საინტერსო სპორტული მიმომხ ილველი ვიქნებოდი. დილით გადა ცემულ სპორტულ ინფორმაციას,
შეუძლია სპორტის მოყვარულის გუნება-განწყობილება რადიკა ლურად შეცვალოს. ამიტომ განს აკუთრებული მიდგომა და ინფო რმაციის შერჩევაა საჭირო. ყველ აზე მეტად, ალბათ, იმ ინფორმაც
ტატო იის მოყოლა გამიჭირდება, სადაც ჩემი საყვარელი ბარსა დამარცხდ ება. ამ მხრივ ტენდენციური ვიქნ ები. მეორე სპორტული წამყვანი სგან, დათო ფრანგიშვილისაგან ბევრ რამეს ვსწავლობ.
სპორტული მიმომხილველი თავადაც სპორტსმენია. თავიდან კალათბურთს თამაშობდა. მასაც ტრავმის გამო მოუწია თავის დანე ბება, მაგრამ სპორტული ჟინი მა ინც დაიკმაყოფილა და ალპინისტი
ბათუმის მეოთხე საერთაშორისო ფესტივალი „ოქროს ცხენთევზა“ თორნიკე ყაჯრიშვილი უკვე მეოთხე წელია, ბათუმში კინოს საერთაშორისო ფესტივ ალი ,,BIAFF’’ იმართება. წელს ფესტივალზე 20-22 ქვეყნიდან, დაახლოებით 55 ფილმი იქნება წარმოდგენილი. ასევე, 30 ფი ლმი ახალგაზრდული კინოს სე ქციაში. ბათუმის საერთაშორი სო ფესტივალი უმასპინძლებს სტუმრებს ევროპიდან, ამერიკის შეერთებული შტატებიდან, პო სტ-საბჭოთა სივრციდან და აზ იიდან. კონკრეტულად კი ჩამო ვლენ ცნობილი პოლონელი კი ნორეჟისორი– ქშიშტოფ ზანუსი (რომის პაპის მრჩეველი კულტ ურის სფეროში), იოს სტელინიგ – ჟიურის თავმჯდომარე, ცნობ
ილი ჰოლანდიელი კინორეჟი სორი, იესიმ უსტაო უსტაოღლუ (თურქეთი), ჰუსეინ კარაბიე (თუ რქეთი), ალპერ ოზჩანი (თურქ ეთი), სიდიკ ბარმაკი (ავღანეთი), მიხეილ კობახიძე – თავისი ფილმ ების რეტროსპექტივით, ნანა ჯო რჯაძე და ირაკლი კვირიკაძე. ნინო გიორგობიანი, „აირზენ ას“ პიარ-მენეჯერი, ფესტივალის სახე და წამყვანი: -ოთხი წელია ამ ფესტივალის სახე და წამყვანი ვარ. მარტო ჩე მი წამყვანობით არ შემოიფარგლ ება „აირზენას“ თანამშრომლობა ამ ფესტივალთან, რადგან ჩვენი კომპანია უზრუნველყოფს სტ უმრების და ასევე ფირების ტრ ანსპორტირებას. შარშან წითელი ატლასის კაბა მეცვა, რომლის ზუ
რგზეც სვაროვსკის თლებით ცხ ენთევზა იყო დახატული. ეს კაბა „დადუ და ლინკიმ“ შეკერეს. წელს ოქროსფერი კაბა იკერება, რომე ლსაც ასევე სვაროვსკის თვლე ბით ცხენთევზა უკვე წინ ექნება გამოსახული. რაც შეეხება ფესტ ივალს, შარშანდელთან შედარე ბით წელს უფრო ორგანიზებული იქნება. წელს საკმაოდ ბევრი სტ უმარი ჩამოდის და ვთვლი, რომ მათი ვიზიტი, როგორც ქართულ ფილმს, ასევე ჩვენს ქვეყანას წა ადგება. კინოფესტივალის სიმბ ოლო ცხენთევზაა. გამარჯვებულ რეჟისორებს და მსახიობებს ცხ ენთევზას პატარა ქანდაკებები გადაეცემა. კინოფესტივალი რვა დღე გა გრძელდება. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
29
რეზო შატაკიშვილი
ლანა
მგზნებარე
მას მუდამ ეტრფოდნენ მამაკაცე ბი, თან „ისერანი“ კი არა, მრავალ ქა ლთა საოცნებონი და ქვეყნისთვის ღი რებულნი. და ეს მისი ბედისწერა იყო, ადრეული ბავშვობიდან ადევნებული. მისი პირველივე სიყვარული საარაკო იყო. რეზო თაბუკაშვილისა და ლა ნა ღოღობერიძის ტრფობა პოეზიით დაიწყო და პოეტურად განივრცო. ისინი ერთად დადიოდნენ პიონერთა სასახლეში ლიტერატურულ წრეზე და მაშინ, 13-14 წლის ასაკში შეუყვა რდათ ერთმანეთი. თუმცა, როგორც მოგვიანებით თამაზ ჩხენკელი ლანა ღოღობერიძის სტრასბურგში ელჩად გამგზავრებისას გამოტყდება, ის მა რტო რეზო თაბუკაშვილს კი არა, ყვ ელას უყვარდა სამეგობროში, უყვა რდათ ცალ-ცალკე და ჩუმად... ლანა უყვარდა მთელ თაობას. ეს არ იქნება გაზვიადება, რადგან იმ ლიტერატურულ წრეში რეზოსა და ლანას გარდა, დადიოდნენ მელორ სტურუა, გურამ ასათიანი, თამაზ ჩხ ენკელი, რეზი თვარაძე, თამაზ პატა რიძე, ზურაბ კიკნაძე, არჩილ ბეგიაშ ვილი... მაშინ ეს 13-14 წლის გოგო-ბი ჭები (უფრო სწორად ბიჭები და ერთი გოგონა ლანა) ფარულად „გამოსც ემდნენ“ ხელნაწერ ჟურნალ „პატარა ეჟვანს“. ერთ-ერთ ნომერში ასე ეგებ ებიან ლანას: „ლანა, ბედნიერი იყოს შენი მოსვლა პოეზიის ოაზისთან შე კრებილ ბედუინებთან“. სწორედ იმ პერიოდში იწერება რე ზო თაბუკაშვილის სონეტები, რომე ლიც მაშინ არც დაბეჭდილა და არც ხელნაწერები შემონახულა. ისინი შე მოინახა ამ სონეტების ადრესატის – ლანა ღოღობერიძის ფენომენალურმა მეხსიერებამ. ჯერ კიდევ მანამ, სანამ თამაზ ჩხ ენკელი საჯაროდ აუხსნიდა სიყვარ ულს ლანა ღოღობერიძეს, ინტერვიუს დროს ვუთხარი: თქვენ უყვარდით რე ზო თაბუკაშვილს და არაერთი ლექსი გ ი
ძღვნათ-მეთქი. მას არც უცდია და მალვა, თუმცა სანამ რამეს იტყოდა, თვალებმა ისედაც გასცა – თვალები აენთო, სხივი ჩაუდგა და პირველად და ექსკლუზიურად ისაუბრა ღიად პრესაში იმ დიდ გრძნობაზე, იმ დიდ რომანზე, რომელიც მანამდე მხოლ ოდ ზეპირად, ლეგენდასავით დადი ოდა, როგორც რომანტიკული ამბავი სიყვარულისა. „...ეს ჩემი ცხოვრების ერთ-ერთი უმშვენიერესი ფურცელი იყო. მე ვი ყავი 13 წლის, რეზო – 14-ის. თავდ ავიწყებით გვიყვარდა ერთმანეთი და პოეზია. ერთმანეთისადმი დამოკიდე ბულებას ლექსებით გამოვხატავდით, რეზო ნამდვილად მშვენიერ ლექსებს წერდა“, – იტყვის ლანა ღოღობერიძე და ზეპირად გაიხსენებს რეზო თაბუ კაშვილის ლექსს: „შენმა თვალებმა ბევრჯერ მიზიდა, ბევრჯერ ამინთო გრძნობა ნაქარი, ალაბათ, შენა ხარ ჩემი იზიდა, შორ ეგვიპტეში ნაქანდაკარი. შენ რომ ფიქრებში არ ჩამეწანი, გამამწარებდა შენი შორეთი, მაგრამ ნეტავი არ გამეცანი, ერთ ტანჯვას მაინც ავიშორებდი. რომ ვიქნებოდი ცრემლი ობოლი შენს წამწამებზე გადმოკიდული... დაჰქრის თამამად ლექსი ფაფარა, შორს სამყოფელი დარჩა ტუჩების, ლურჯმა ოცნებამ გადამაფარა შენი წამწამის ფანჩატურები. გინდ ამ სტრიქონმაც ვერ მიგიზი დოს, გინდ მოქნეული დანა დამკარი, მაინც შენა ხარ ჩემი იზიდა, ტრფობის ლოდიდან ნაქანდაკარი“. სწორედ ამ ლექსით აუხსნის რეზო თაბუკაშვილი სიყვარულს ლანა ღო ღობერიძეს... გავა ჩვენი ინტერვიუდან რამდენ იმე წელი და ქალბატონი ლანა თავის მემუარებში კიდევ უფრო ვრცლად და დეტალურად გაიხსენებს თავის პირვ ელ დიდ სიყვარულს, გაიხსენებს 1942 წლის ზაფხულს, როდესაც პატარა ცემის პიონერთა
რეზო თაბუკაშვილი ლადო მესხიშვილი
30
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ბანაკში იყო და დღეები ელოდა, რომ კუკუშკას მისთვის ძვირფასი რეზო თაბუკაშვილი ჩაეყვანა მასთან... რო მელიც, ბოლოს და ბოლოს, ჩაიყვა ნს რეზოს და ისინიც მთელი დღეები დადიან ტყეში, მთის წვერზე თუ მდ ინარის პირას და ლაპარაკობენ, უსას რულოდ ლაპარაკობენ. „...ვლაპარაკობდით, რა თქმა უნ და, მხოლოდ მაღალ მატერიებზე, ცხოვრების არსზე, სიცოცხლზე, სი კვდილზე, პოეზიაზე, ყველაფერზე, გარდა ჩვენი გრძნობებისა... ვერც რეზო ხვდებოდა, რომ ჩემი ფარული ოცნების ობიექტი იყო და მე ხომ სა ერთოდ ვერ წარმომედგინა, რომ მი სი ლექსები რამენაირად მე მეხებო და. ეს მოხდა მერე, როცა თბილისში ჩამოვედით. იმ დღეს სკოლაში არ წავსულვარ, რაღაც გაურკვევლად ვგრძნობდი თავს, ლოგინში ვიწექი, ვერც ვკითხულობდი, ვერც ვერაფე რზე ვფიქრობდი. და უცებ მოვიდა რეზო, გვერდით დამიჯდა და საბა ნზე თავისი ხელით დაწერილი ლე ქსები დამიყარა, საერთო სათაურით – „ისევ შენ“...“ ლანა აიღებს და წაიკითხავს: „მა ინც შენა ხარ ჩემი იზიდა“... ან კიდევ: „ჩემო პატარა ბეღურა, გულში სიყვ არულს მაპარებ“... „წავიკითხე და ისე ავტირდი, თი თქოს რაღაც დიდი უბედურება და მატყდა თავს... რეზოს ვერ ვუყურე ბდი. მე ამდენს გეუბნები და შენ რამე მაინც მიპასუხეო, მითხრა ჩუმად. ის უჯრა გახსენი და ფურცლები ამოი ღე-მეთქი – ძლივს ამოვილუღლუღე“. რეზო ლანას უჯრაში მიაგნებს ლა ნას ლექსებს, ლექსს სიგარეტის ობ ოლ ნამწვებზე: „ცრემლებს ღვრიან ბნელ წვიმაში მოყოლილი, შენი ხელით დაგდებული ნამწვავები...“ მიხვდება, რომ ადრესატი თვითონ აა, რადგან სწორედ ის, „მარად მღელ ვარე“ ექაჩებოდა პაპიროსს პაპირო სზე – ლანას აივანზე. „ვიჯექი ლოგინში და თავს არ ვიღებდი. ბოლოს შევხედე რეზოს... იმასაც ღვარად მო სდიოდა ცრემლები. ასე ვისხ ედით ერთმანეთის გვერდით და გულამოსკვნით ვტიროდ ით – ორი, ერთმანეთის სიახ ლოვით გაბრუებული, ბავშვი... უცებ საშინელი ალმური მომე დო. გავიზომე სიცხე. 40 მქონ და. რეზოს ძალიან შეეშინდა, სახლში არავინ იყო, გულგახეთ ქილი გავარდა და ჩვენი უფროსი მეგობარი ციალა ჩხეიძე ამოიყვ ანა ჩემთან. გზაზე განწირულ ივით ეუბნებოდა თურმე, ლანა ძალიან ცუდად არის და რამე უნდა ვუშველოთო. როცა ისინი მოვიდნენ, მე აღარც სიცხე მქონ და და აღარც ვტიროდი, პირიქით, ისეთი გაბრწყინებული შევეგებე, რომ ციალამ, რომელმაც ყველაფ ერი იცოდა ჩვენს შესახებ, გამგ ებიანად ჩაიცინა, ვინაიდან რეზოს პანიკა მხოლოდ მის გრძნობებსა და ზღვარსგადასულ ფანტაზიას მიაწერა“.
ღოღობერიძის
რომანებზე მეორე დღეს რეზო ახალ ლექსს მიუტ ანს ლანას: „მოვფრინდი ყორანი, გულგამორიყული, დამიდგი სამერცხლო ბუდე, ვიცი, არ დამცინი, შორით რომ მიყურებ, ო, ნეტავ გიყვარდე მუდამ...“ „ამ გრადუსით გრძელდებოდა ჩვენი ურთიერთობა კიდევ რამდენიმე წელიწა დს. ლექსები, ლიტერატურული საღამო ები, სპექტაკლების საჯარო გარჩევები, ხეტიალი ქუჩებში, სკოლის გაცდენები...“ იყო ლიტერატურული საღამო ქუთაის ში. ეჭვიანობა. „ქუთაისის მთელი გოგოები რეზოზე გადაირივნენ: ის ხომ მართლაც არაჩვე ულებრივად ლამაზი იყო, თან პოეტი, თან ასეთი მღელვარებით კითხულობდა სა კუთარ ლექსებს, რა სჭირდებოდა კიდევ გოგოების გადარევას, ჩვენ ხომ ყველას, რეზოს მეგობრებს, მისი სადარი მსოფ ლიოში არავინ გვეგულებოდა. ერთადე რთი, ვინც ჩვენი გაგებით რეზოს უტოლ დებოდა, ბაირონი იყო, – ასეთი რანგის იყო ჩვენი თავმდაბლობა. ჰოდა, გოგოები გუნდად დასდევდნენ რეზოს. მე არ ვამხ ელდი, სიამაყის გამო, მაგრამ საშინლად ვიტანჯებოდი, და ბოლოს სულ უმიზეზო შეხლა-შემოხლა მოგვივიდა კიდეც – გელა თიდან ვბრუნდებოდით და ხიდზე გადასვ ლისას ისე თავგამეტებით ვიჩხუბეთ, რომ მე, გონდაკარგულმა, ხელი ვკარი და რეზო მოულოდნელობისგან მდინარეში გადა ვარდა... სულ ერთად დავდიოდით. რეზო დილაუთენია გამომივლიდა და მხოლოდ ღამე ვშორდებოდით ერთმანეთს. ვიღაცამ რომეო და ჯულიეტა შეგვარქვა, რაც ჩვენ სავსებით შევიფერეთ და ასე დავდიოდით ვერასა და სოლოლაკში ეს რომეო და ჯუ ლიეტად აღიარებული სასაცილო წყვილი – რეზო ჭაბუკს მაინც ჰგავდა, მე კი ჩემს 14 წელთან შედარებითაც კი უფრო პატა რად გამოვიყურებოდი. ორივეს „ტელეგრ ეიკები“ გვეცვა, მე დამატებით კალოშები, თანაც ე.წ „აზიაცკები“, წაგრძელებული და აწეული ცხვირით, რომლებსაც ვერ ვიხდ იდი იმიტომ, რომ ფეხსაცმელები ყოველთ ვის დახეული მქონდა...“ „გადაივლიან კიდევ ბევრი შემოდგომანი, ჩამივლი გვერდით, შემომხედავ, გაგეცინება, იფიქრებ სადღაც წამიკითხავს ძველი რომანი..“ დაუწერს რეზო ლანას. დასასრული დაიწყება. 16 წლის რეზო მოსკოვში წავა საერთაშორისო ურთიერთობათა ინსტიტ უტში სასწავლებლად. „რეზომ თავისი დახვეწილი და რატო მღაც სევდისმომგვრელი გარეგნობით, თავისი ნიჭიერებით, ტემპერამენტით, მჭ ევრმეტყველებით მაშინვე მიიპყრო რუსი ქალების ყურადღება. ეს კი თავისთავად გულისხმობდა იმას, რომ მე ჩემი პროვინ ციული გულუბრყვილობითა და მიდრ ეკილებებით, სრულებით აღარ შევე სატყვისებოდი მის ახალ წარმოდგე ნებს ცხოვრებაზე...“ თუმცა, ერთ-ერთ ბოლო წე რილში, რეზო ლანას იმას შე ახსენებს, რაც შტრაუსმა თქვა თავის ქორწილში, რომ ბედნიერება უნდა ეძებო არა დიდ და მდ იდარ სასახლეებში, არამედ პატარა ღარიბულ ქოხში. ამ წერილს რე ზოს შემობრ
უნებად აღიქვამს, მაგრამ... „... ჩვენი დაშორების გარდაუვალობა მაინც ფარფატებდა ჰაერში... ალბათ, გა დარჩენის მიზნით ერთი ცისფერთვალება, მხიარული, მარადუდარდელი ბიჭი, შემდ გომში ცნობილი ონკოლოგი შევიყვარე... იმ გრძნობიდან არაფერი არ გამომყვა. და მრჩა მხოლოდ მოგონება, ცისფერი თვალ ები და სახელი რევი...“ რევის ცისფერ თვალებს ლანა ლექსებს უძღვნის და მერე, როცა რეზო თბილისში ჩამოვა, ამ ლექსებს წაუკითახვს... „რეზო გაოგნებული დარჩა. ყველაფ ერს მოელოდა, ამის გარდა, რადგან დარწ მუნებული იყო, რომ, რაც არ უნდა გადა ხდენოდა თავს, რამდენიც გინდა სასახლ ეში გადახვეწილიყო, აქ ყოველთვის იქნე ბოდა ერთი გოგო, ერთგვარი თბილისელი პენელოპე, რომელიც დაელოდებოდა, მუ დამ და ყველაფრის მიუხედავად და ისიც დაბრუნდებოდა და წაუკითხავდა ლექსებს და ეს გოგო ყველაფერს გაუგებდა. რეზო კი ისევ წავიდოდა სადღაც, სხვაგან, სხვა ცხოვრებაში გადაეშვებოდა, მაგრამ ყოვე ლთვის იფიქრებდა იმ გოგოზე...“ მათი გზები გაიყარა. „ჩვენ ცალ-ცალკე, სხვადასხვა გზებით შევუდექით ცხოვრებას და, როგორც ჩა ნს, ესეც ბედისწერით იყო განსაზღვრუ ლი, ვინაიდან სულ ცოტა ხნის მერე რეზოს შეხვდა ქართული მშვენიერების სიმბოლო – მედეა ჯაფარიძე, რომელთანაც მთელი სიცოცხლე გაატარა, და მე – ლადო მესხ იშვილი...“ 20 წლ ის ლა ნამ მა სზე 13 წლ ით უფ როსი, ცოლშვილიანი ლადო მესხიშვილი ბაკურიანში სათხილამურო შეჯიბრებაზე გაიცნო... მანამდე ის „უკვე საკმაოდ შეჭა ღარავებული ახალგაზრდა კაცი“ რუსთ აველზე ნახა – იღლიაში უზარმაზარი პლ ანშეტები რომ ჰქონდა ამოიღლიავებული, მეგობარ გოგონასთან ერთად აედევნა და მანამ სდია, სანამ ეს პლანშეტები არ „და აყრევინა...“ „მოხდენილად ადგამდა ოდნავ მოღუ ნულ ფეხებს, მიდიოდა საოცრად შეკრ ული, წინმსწრები და ამავე დროს თავისუ ფალი ნაბიჯებით... მისი სილამაზე, მიხრამოხრა, ზამბარასავით შეკრული ტანი ისეთ ენერგიასა და სიცოცხლისადმი სწრაფვას ასხივებდა... მერე გავიგეთ, რომ არქიტე ქტორი იყო, დიდი მსახიობის ლადო მესხ იშვილის შვილიშვილი, ჰყავდა ცოლი და შვილები, ამავე დროს, მითქმა-მოთქმა მას მშვენიერ, ჩვენი აზრით, სრულიად გაუგ ებარი ასაკის, ანუ 40-ოდე წლის ქალებთან აკავშირებდა. ეს ყველაფერი მიმზიდველი იყო, იდუმალებით მოცული და მიუწვდ ომელი. მაგრამ იმ დადევნების მერე ის აღარსად შეგვხვედრია და გადაგვავიწყდა კიდეც. და, აი, უცებ იმ დღეს ბაკურიანში დავინახე...“ შეჯიბრებაში ორივეს 13 ნომერი შე ხვდა. ლადო მესხიშვილისთვის უიღბლო აღმოჩნდა ეს ნომერი – ფირნიშს მიახლო ებულს თხილამური გაექცა და ხეს შეასკდა იქ, სადაც ლანა იდგა. „მე გულგახეთქილი მივჩერებოდი. ის კი წამოდგა, ვითომც აქ არაფერიაო, ერთი მა გრად გადაიხარხარა, თოვლი დაიბერტყა, მომიახლოვდა, ნომერი მოიხსნა, გამომი წოდა და სიცილით მითხრა: იმედია, ეს რი ცხვი თქვენთვის უფრო იღბლიანი იქნება! მერე თვითონ თავისი ხელით შემიკრა ზუ რგზე ნომრის თასმები! ეს კი მართლაც მე ტისმეტი იყო. მე მეშვიდე ცაზე ავფრინდი“. იმ დღეს ლანამ ტრასა გაიარა, როგორც არასდროს და სლალომში მეორე ადგილიც მოიპოვა, რაც თბილისელისთვის არნახუ ლი წარმატება იყო.
„ლადო გადამეხვია და ისეთი სიხარუ ლით მომილოცა მეორე ადგილი, თითქოს თვითონ სულ ცოტა ხნის წინ არ გამოსთ იშვოდა შეჯიბრებას. მეც ყველაფერი და მავიწყდა, ასაკში განსხვავებაც და იდუმ ალი რომანების შარავანდედიც... იმ დღის მერე დროს დილიდან საღამომდე ერთად ვატარებდით: ლადო სლალომში მავარჯ იშებდა და ამ ვარჯიშში თავის დაუოკებელ ენერგიას აქსოვდა...“ ბაკურიანის იდილია თბილისში გაგრძე ლდა. თოვლიან მთებს კუს ტბა, უძოს მთა, აუზი, თბილისის ქუჩები ჩაენაცვლა. „ყველაზე საკვირველი ის იყო, რომ სი ყვარულის სფეროში თითქოს გამორჩეუ ლად გამოცდილი ლადო ჩემზე არანაკლებ გულუბრყვილო გამოდგა და მთელი წლის მანძილზე, მუდმივად ერთად ყოფნის მი უხედავად, ისიც ჩემსავით არ უტყდებოდა საკუთარ თავს, რომ მეგობრობის გარდა, სხვა ძალაც გვიზიდავდა ერთმანეთისკენ“. 1951 წლის 25 დეკემბერს, თბილისიდან გადაასახლებენ მათ, ვისაც ნათესავები ჰყავს საზღვარგარეთ. ლანას თავზარი დაეცემა, რადგან ლადოს დეიდა პარიზში ცხოვრობს, ბიძა საყოველთაოდ ცნობილი პარფიუმერიის მფლობელის, ამერიკელი ელენ რუბინშტეინის მეუღლეა. სახლიდან გავარდება მის საძებნად და რუსთაველზე, ოპერის პირდაპირ ლადოს გადაეყრება. „თურმე ისიც გულგახეთქილი დამე ძებდა: მეც ხომ დეიდები მყავდნენ საზღ ვარგარეთ! ერთი წამი მონუსხულებივით ვუყურებდით ერთმანეთს, მერე ორივე ად გილს მოვწყდით, ერთმანეთისკენ გავქან დით და გამზირის შუაგულში შევხვდით... გარშემო მანქანები დაქროდნენ, მძღოლე ბი რაღაცას გვიყვიროდნენ, ჩვენ კი ვიდე ქით ჩახვეულები და გაქვავებულები და ირგვლივ ვერავის და ვერაფერს ვამჩნევდ ით. აი, ასე დრამატულად და უჩვეულოდ, ხალხმრავალ ქუჩაში, დღისით-მზისით, თითქოს ჩვენდაუნებურად მოხდა იქამდე ჩვენი ღრმად ჩამალული გრძნობების ერ თმანეთისთვის გაცხადება!“ თბილისურ ეპოპეას ჩაენაცვლება განმ არტოება ლიძავაში. ჩააკითხავს ლიძავაში, სადაც ლანა დე დასთან და ახლობლებთან ერთად ისვე ნებს და თარგმნის თაგორს, ეტყვის, რომ იქით საქმე ჰქონდა და ისე გაუარა. „და იწყება რაღაც ზღაპრული ცხოვ რება. ისე ჩამოსული ლადო უსასრულოდ რჩება ჩვენთან, ყოველ შემთხვევაში მე უსასრულობად აღვიქვამ იმ რამდენიმე კვირას. ჩვენ მთელი დღეები ვცურავთ თა ვდაუზოგავად, ან ვსხედვართ ზღვისპირა ტყეში, ან სანაპიროზე, ნახევრად ზღვაში. მე ვთარგმნი, ლადო ყოველ ახალ თარგ მნილ სტრიქონს კითხულობს და მე ისეთი განცდა მაქვს, თითქოს ჩვენ ერთად ვთარ გმნით თაგორს ინგლისურიდან, რომელიც ლადომ არ იცის... ხშირად ლიძავისგან 5 კილომეტრით დაშორებულ ოქროსფერქვიშიან პლაჟზე მივცურავდით. ის ველური, უკაცრიელი სანაპირო ჩვენს ნამდვილ სამფლობელოდ იქცა. იქ გვავიწყდებოდა, რომ მარტო არ ვიყავით ამ ქვეყანაზე, რომ ძალიან ჩქარა უნდა გათავებულიყო ეს ჩვენი დიდი მოპა რული განმარტოება და თბილისის მტრულ გარემოში აღმოვჩენილიყავით და რომ იქ ყველა და ყველაფერი ეწინააღმდეგებოდა ამ განმარტოებას, ამ ერთმანეთით არსე ბობას, ჩვენ ისიც ვიცოდით, რომ იმ ყველ ას მხარეზე იყო ყველანაირი სიმართლე, ყოველგვარი ზნეობრივი კანონი, მოვალე ობა შვილებისა და ახლობლების მიმართ, რომ მას ჩვენ ვერაფერს დავუპირისპირებ
დით... ლადო წავიდა, მე ლიძავაში მარტო დარჩენილი ვწერდი: „... მე ცხელ ქვიშაზე ვიწექი მარტო და ზღვის მოქცევას თან მოჰქონდა ალ ერსი შენი“. მერე ისევ თბილისში შევხვდით ერთმ ანეთს. იქ, ჩემი მეგობრების გარდა, სულ რამდენიმე ოჯახი არსებობდა, სადაც მი გვესვლებოდა ერთად. მათ შორის ერთი, ყველაზე მიმზიდველი და სასიამოვნო იყო ნინო რამიშვილის სახლი ბარნოვის ქუჩა ზე... რეალობა უფრო და უფრო ძლიერად იჭრებოდა ჩვენს ურთიერთობაში და თა ნდათან ისე დამძიმდა ყველაფერი ირგვ ლივ, რომ არსებობა შეუძლებელი გახდა და ჩვენ მივიღეთ უაღრესად გონივრული გადაწყვეტილება – სამუდამოდ დავშორ ებოდით ერთმანეთს... ვიყავი გამომშრა ლი, როგორც წვიმას მოწყურებული მიწა... გადავწყვიტე ბაკურიანში წასვლა, მარტო, ლადოსა და მეგობრების გარეშე, ჩვენი და შორების მომენტში ლადომ ბაკურიანი მე დამითმო, ანუ ფიცი დადო, რომ არ ჩამო ვიდოდა და მე აღმოვჩნდი იქ, სადაც ყველ აფერი ლადოს მახსენებდა... და ია, მეორე თუ მესამე დღეს, უსაზღვრო სევდით შეპყ რობილი, მოვსრიალებ ტრასაზე და უცებ მესმის ისეთი მშობლიური შეძახილი, შეძა ხილი კი არა, ყვირილი, რომელიც ფარავს ყველა სხვა ხმას: მუხლები წინ! – მე სულს ვეღარ ვითქვამ, მუხლების წინ გაწევის ნა ცვლად, ფეხი მიშეშდება და ვვარდები, ზუ სტად იქ, სადაც დგას ლადო... დგას და და ჟინებული მზერით შემომცქერის. მე კარგა ხანს ვწევარ უღონოდ მიწაზე გართხმული, ლადო მიახლოვდება, თავის მძლავრ ხელე ბს შემომაჭდობს, ადგომაში მეხმარება... და უცებ სიცილი უტყდება... მე უეცრად ახლად ვიწყებ არსებობას, და იმ წუთიდან ცას თავის სილურჯე უბრუნდება, თოვლს – სითეთრე, ცხოვრებას – გემო, მე საერ თოდ მავიწყდება, რომ რაღაც გადაწყვე ტილებები მქონდა მიღებული... და ისევ იწყება ბედნიერებით აღსავსე ცხოვრება... ხანდახან მგონია, რომ 1949 წლის დი დთოვლიან ზამთარში, პლანეტის ერთ გა დაკარგულ წერტილში, ბაკურიანში, ჩვენ იმისთვის შევხვდით ერთმანეთს, 20 წლის მრავალჭირგამოვლილი და მაინც მიამიტი და თავქარიანი გოგო და 33 წლის, საქვ ეყნოდ გახმაურებული რომანების შლეი ფიანი, მშვენიერ ქალთა სათაყვანებელი შეჭაღარავებული კაცი, არქიტექტორი, მოთხილამურე და მთამსვლელი, რომ სი ყვარულში სამკვდრო-სასიცოცხლოდ შე ვრკინებოდით ერთმანეთს, ამ ბრძოლაში საბოლოოდ ორივე გადავრჩენილიყავით და მაღალი გამარჯვება მოგვეპოვებინა, არ ვიცი საკუთარ თავზე თუ ერთიმეორ ეზე. ... ღრმა კულტურული შრეების მიუხედ ავად, მძლავრ ინსტინქტებს ვერ უმკლავ დებოდა და მისი ვნებები პირველყოფილი სიმძაფრითა და უშუალობით იყო დაღდ ასმული; სილამაზისადმი ბუნებრივი სწრა ფვა ყველაზე აშკარად ქალისადმი მის და მოკიდებულებაში გამოიხატებოდა და ამ გზაზე სულ ახალ-ახალ ემოციებს ეძებდა და პოულობდა კიდეც, რაც კინაღამ ჩვენი დაშორების მიზეზიც გახდა, – უბრალოდ, განგებამ ისე ისურვა, რომ მისი ძლიერი გატაცების დროს მეც სხვა ემოციებში აღ მოვჩნდი დანთქმული და ამ შემთხვევითმა თუ კანონზომიერმა დამთხვევამ საბოლო ოდ გადაარჩინა ჩვენი წყვილი... მასთან ერთად ცხოვრება იყო მუდმივი ჭიდილი, დამარცხებებისა და გამარჯვებების უწყვ ეტი ჯაჭვი და ურთიერთობათა უმწვავეს წერტილში ახლად შერწყმით მოგვრილი ბედნიერება“...
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
31
რეზო შატაკიშვილი ბრძოლის ველზე გაჭრისას, ცოლშვილიანებს დასძახოდა: უკან დადექით! თავისავით სა ქორწინოებს კი წინ უხმობდა: საქორწინოები წინ წავედით! მოტივი მარტივი იყო – რას ეუ ბნებით თქვენს ცოლებს, შვილ ებს? ჰყვებიან, რომ ჯავშანჟილე ტი გაუხდია და ცოლშვილიანი ბიჭისთვის ჩაუცმევია... ნაღმმა მაშინ მოუღო ბოლო, როცა და ჭრილი ბიჭებისთვის ხელმეო რედ იძახებდა სასწრაფოს... აგვისტოს გმირი გოგიტა მაკრახიძე ქართლში, სოფელ შერთულში დაიბადა და გაიზ არდა, იქვე შეიყვანეს დაწყებ ით სკოლაში, შემდეგ საშუალო სკოლა მეზობელ სოფელში – ძევერაში დაამთავრა. დედა: „ძალიან ჭკვიანი, დამთმობი და თბილი ბავშვი იყო... ცელქობდა, მაგრამ სე რიოზული ხიფათები არასოდეს ჰქონია, ბავშვებთან, თუ თავის უფროს ძმასთან პატარა წაკი ნკლავების დროსაც კი, ყოვე ლთვის დამთმობი იყო. არას ოდეს არ ცდილობდა, თავისი გაეტანა... მეც, როცა სხვებთან ჩხუბობდნენ, რაც არ უნდა მა რთლები ყოფილიყვნენ, ყოვე ლთვის ჩემს შვილებს ვამტყუ ნებდი... სკოლაში ძალიან კარგად სწავლობდა, ხუთოსანი იყო, ენერგიული, მუდამ წარჩინებ ულთა დაფაზე იყო გამოკრ ული. გამორჩეულად უყვარდა ისტორია, განსაკუთრებით სა ქართველოს ისტორია აინტ ერესებდა და მერეც, სკოლა კარგა ხნის დამთავრებული ჰქ ონდა, 24-25 წლისამ თავიდან გადაიკითხა მთელი საქართვე ლოს ისტორია. ამბობდა, რომ საქართველოს ისტორია ყველა ქართველს უნდა სცოდნოდა... გერმანულს სწავლობდა ძალი ან კარგად, რუსულსაც კარგად ფლობდა. სულ ოცნებობდა, რომ ექიმი გამოსულიყო. მერე იურისტ ობა მოიწადინა...“ მაგრამ ისე მოხდა, რომ სკ ოლის დამთავრების შე მდეგ გორის ეკონომ იკურ ინსტიტუტში, ფინანსებზე და საბანკო საქმ ეზე ჩააბარა. მაშინ გორში არც სამედიცი ნო ფაკულტ ეტი იყო, არც ი ურ იდ იუ ლ ი , მშობლებმა კი თბილისში ვერ გაუშვეს. დედა: „თბ ილისში ვერ გა ვუშვით, მინდოდა, ახლოს მყოლოდა, რომ ყურადღება მიმექცია, მისი თ ან აკ ლ ას
32
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ელი რამდენიმე ბიჭი აბარებდა ეკონომიკურ ინსტიტუტში და ვურჩიეთ, აქ ჩაებარებინა, და გვთანხმდა...“ მეორე კურსი რომ დახურა, სავალდებულო ჯარში გაიწვი ეს. ჯარის მოვლის შემდეგ, ინ სტიტუტში სწავლა აღარ გაუგ რძელებია. გული აიყარა. დედა: „სწავლა ვეღარ გააგ რძელა, მიზეზი ჩვენი ეკონომ იკური მდგომარეობა იყო, მა შინ ბევრი ლექტორი თუ სწავ ლას აფასებდა, ბევრი ფულზე მუშაობდა, გამოცდები დოლა რებზე ბარდებოდა და ოჯახს ნამდვილად არ ჰქონდა ამის სა შუალება. მითხრა, რა ვქნა, დე და, ინსტიტუტს თქვენს ხარჯ ზე ვერ დავამთავრებ, მე ვერ შევძლებ, რომ ყველა გამოცდა ჩემით ჩავაბაროო. მერე ნანო ბდა, ძალიან ნანობდა, რომ უმ აღლესი განათლება არ ჰქონ და, იმიტომ, რომ ამან ძალიან შეუშალა ხელი. ბოლოს, როდე საც უფროსი სერჟანტის წოდე ბა მისცეს, უფრო მაღალი უნ და მიეცათ, მაგრამ უმაღლესი განათლების უქონლობის გამო არ მისცეს და გვითხრა კიდეც, რატომ თქვენ მაინც არ დამაძა ლეთ, რომ დამემთავრებინაო. გულს მაინც არ იტეხდა, ამბო ბდა, მაინც მივუბრუნდები და დავამთავრებო... ბოლოს, ჯა რში ინგლისურს ასწავლიდნენ 8 ბიჭს, მაღალი ქულები ჰქონ და და სექტემბერში ამერიკაში აგზავნიდნენ ორთვიან სწავლე ბაზე და იქიდან დიდი წოდებით უნდა დაბრუნებულიყო, მაგრამ აგვისტოში ომი დაიწყო...~ რუსეთთან ომის დაწყებამდე იყო ომი ცხოვრებასთან. ჯარისა და ორთვიანი რე ზერვის მოვლის შემდეგ, უი მედოდ ეძებდა სამსახურს. 80 ლარად მაღაზიის დაცვაში მუ შაობდა. მერე ბანკში მომუშავე მეგობრები დაჰპირდნენ დასა ქმებას, თუ კომპიუტერს ისწა ვლიდა. გაიარა კომპიუტერის კურსები, მაგრამ სამსახური ვეღარ უშოვეს, ბანკებში შემც ირებები იყო იმ დროს. არც აფ თიაქში მუშაობას თაკილობდა, მაგრამ ვერც იქ იპოვა სა მსახური. დედა: „მე რე დაიწყო სა კ ონ ტრ აქ ტ ო ჯარში ბიჭე ბის შესვლა. რ ეზ ერ ვშ ი ყ ოფ ნი სა ს , ო რფ ოლ ო ში რომ გა დ იო დ ა წვრ თნ ე ბს, ერთერთ გე ნ ერ ალ ს შეუქია, შენ ნ ამ დვ ილ ი ჯ არ ის კა ც ი ხარო. როგო რც ჯარი ს კა ც ი , ძა
ლიან დისციპლინებული იყო, შენიშვნას არავის მიაცემინებ და და ძალიან ბევრმა ოფიც ერმა ურჩია ჯარში სამსახურის გაგრძელება, ნამდვილ ჯარი სკაცად ხარ დაბადებულიო და სამსახური რომ ვერსად იშოვა, გადაწყვიტა, მართლაც ჯარში გაეგრძელებინა სამსახური. რომ გვითხრა, საკონტრაქტო ჯარში უნდა შევიდეო, არ მი ნდოდა, ვეხვეწებოდი, რასაც ჩვენ ვჭამთ, ის ჭამე, ოღონდ ნუ შეხვალ, ომი რომ დაიწყოს, ხომ იცი, პირველი თქვენ წაგი ყვანენ-მეთქი. დედა, მასე რომ ვიფიქროთ, რა მოგველის, რა ნაირი ცხოვრება იქნება და თუ სამშობლოს დასჭირდა, ეგ მს ხვერპლიც უნდა გავიღოთ, მა რტო შენ ხომ არ გიყვარს შენი შვილი, აფხაზეთში რომ ბიჭები დაიღუპნენ, იმათ დედებს თა ვისი შვილები არ უყვარდათო? რაღა ცუდზე ფიქრობ, 21-ე საუკუნეა, ომი აღარავის უნ და, ხელს ნუ შემიშლით, ცოტა ფული მომეცით საბუთებისთ ვის, ხომ იცი, მე დიდი ფულის მოყვარული არა ვარ, ამ ფულს მე არც მოვიხმარ, ოჯახს დაგე ხმარებითო. დავთანხმდით. ასი ლარი მისცა მამამისმა საბუთე ბისთვის. მოაგროვა საბუთები და ამ მოგროვილი საბუთებით 9 თვე ელოდა მიღებას. ყველას მოსწ ონდა, ნაკითხი, განათლებული ბიჭი ხარო, მაგრამ არ იღებ დნენ, სანამ ოქრუაშვილის მე გობარმა, სოსო მუმლაძემ არ შეაწია სიტყვა, ძალიან კარგი ვაჟკაცია და არ შეცდებით, თუ მიიღებთო. მიიღეს. 2004 წლიდან საკო ნტრაქტო ჯარში მსახურობდა. გორის ჯავშან-სატანკო ბატა ლიონში მზვერავების ოცეუ ლში მეკავშირედ იყო. უბედ ნიერესი კაცი იყო, პირველი ხელფასი რომ აიღო, არც ერთი კაპიკი თვითონ არ მოუხმარია, ყოველთვის ოჯახზე ფიქრობ და... ძმის ოჯახს ინახავდა... მეტყოდა ხოლმე, ფული ხელის ჭუჭყია, ნანო, ეგ რა საყვარელ ია, ოჯახსა და გაჭირვებულებს უნდა მოახმაროო. ყოველთვის გაჭირვებულ ების დახმარებაზე ფიქრობდა. რაც წამოიზარდა, სულ იმას მეუბნებოდა: დედა, ამ ქვეყ ანაზე სიკეთე ვთესოთ და სი კეთით დაგვიბრუნდებაო. მის სიკეთეს როცა არ ხედავდნენ, გული სტკიოდა, მაგრამ ამბო ბდა, ოღონდაც კარგად იყვნენ, რას ვიზამთ, ყველას ვერ დავა ნახვებთ სიკეთეს, მათ ასე ეს მით ცხოვრება, ვინც გამიგებს, გამიგებს, ვინც არა, ღმერთმა გაუმარჯოს, თავის გზით ია როსო. ღმერთმა აპატიოსო. ძალიან მორწ მუნე, ეკლესი ური ბიჭი იყო... ს აო ცა რ ი თანადგომა, ძმ აკაცობა იცოდა. თანაკლასელ გო გოებსაც ისე დაუ დგ ებ ო დ ა
ხ ოლ მ ე გ ვე რ დში, ოჯ ახის დანგ რევისას თუ რაღაც სხვა გასა ჭირის დროს, ისე და არიგებდა, რომ დარდს ავიწყებდა, მერე მიყვებ ოდნენ ხოლმე, გოგიტამ ისე დაგვარიგა, ისეთი შვება მოგვ ცა, დარდი დაგვავიწყაო. ძალიან დიდი იუმორის პა ტრონი იყო, სახუმარო ამბებს, არ ვიცი, სხვის მოგონილს თუ თავისას, ისე ყვებოდა, ისე მს ახიობურად, რომ ყველას სი ცილით ხოცავდა. კლასელები ქეიფობდნენ, ძმაკაცები თუ ჯარის ბიჭები, ყველგან თამა და იყო. სუ ფრა კა რგი სა დღ ეგრძელოებით, იუმორითა და ლექსებით მიჰყავდა. საქართ ველოზე უყვარდა ლექსების თქმა... სულ უკვირდათ ბიჭებს, ამდენს როგორ ასწრებს გოგა, ჯარშიც ერთი შენიშვნა არ ჰქ ონდა მიღებული, არც სოფელს აკლდებოდა, ქეიფსაც ასწრებ და, დახმარებასაც, გეგმიანი ბიჭი იყო, დროის განაწილება იცოდა... სოფლიდან სიარული უჭირ და და უმეტესად ყაზარმაში იყო, ბოლოს ინგლისურის სწ ავლა რომ დაიწყეს, 3 საათის შემდეგ ათავისუფლებდნენ, თან კრედიტით მანქანაც იყ იდა და სოფლიდან დადიოდა ბოლოს. უფრო ხშირად გვესაუ ბრებოდა, ოჯახზე ფიქრობდა, ძალიან დავაგვიანე ოჯახის შე ქმნაო. ძალიან პატარა ასაკში იყო შეყვარებული, 18 წლისას უყვარდა ერთი გოგონა, მაგრამ ყოველთვის ბევრს ფიქრობდა, შორს იხედებოდა და თქვა, ოჯ ახისთვის პატარა ვარ ჯერო. მერე რაღაც უმნიშვნელო მი ზეზების გამო დაშორდნენ ერ თმანეთს...“ ოჯახის შექმნაზე ფიქრი ფი ქრად დარჩა. რუსი მოადგა სა ქართველოს. მის მშობლიურ, ბუფერულ ზონაში მდებარე სოფელში სრ ოლების ხმა არც მანამდე იყო უცხო. დენთის სუნი ჰაერში ტრაილებდა. სოფელში იყო, ხვ დებოდა, მალე რომ განგაში ატ ყდებოდა და გამოსაძინებლად ადრე დაწვა. გამოძინებაც ვერ მოასწრო, 6 აგვისტოს ღამის 11 საათზე სროლები ატყდა. დედა: „პირველი თვითონ წამოხტა და გვამშვიდებდა, ნუ გეშინიათ, მანევრებიაო. მალე დაურეკეს, განგაშია, ჩამოდიო. წასასვლელად რომ გაემზადა, ვკითხე, რა იყო, შვილო, გამო გიძახეს-მეთქი? წავედი, ნანო, სამშობლოს დასაცავად, ნუ გე შინია, ორ დღეში აქ ვიქნებიო. წავიდა ჩემი შვილი და თვალით აღარ მინახავს. მართლაც ორ იოდ დღეში დაბრუნდა... დილითვე, 7 აგვისტოს, 9 საათზე საბრძოლველად წასუ ლან. თავიდან საქაშეთში მდგა რან. მერე, როგორც მისი თანა მებრძოლები მომიყვნენ, წინწინ იწევდნენ და ბოლოს ზემო ნიქოზში იდგნენ. თავის ძმასაც არ უმხელდა, სად იყო, სულ ამ შვიდებდა, საქაშეთში ვდგავა რთ, აქ არანაირი საფრთხე არ არის, მანქანა ხომ მანდაა, ბა ვშვები გაარიდე მანდაურობას, თბილისში წადითო. მე კარგად ვარ, თქვენს თავებზე იფიქრე თო. როგორც ბიჭებმა მითხრეს, გოგას ბრძოლის ველზე ყოფნა არ ევალებოდა, შტაბში უნდა ყოფილიყო, მაგრამ უთქვამს: სადაც ჩემი ოცეულის 19 ბიჭი იბრძვის, მეც იქ უნდა ვიყოო
და ყვ ე ლგ ა ნ წინ მიიწ ევდა... 9 აგვისტოს დაიღუპა. დილის 10-დან 11 საათამდე დაიჭრა...“ შენობაში 12-მდე და ჭრილი „სპეცნაზელი“ იყო, სისხლი სდიოდათ. სასწრაფო გამოიძახეს, აგვიანებდა. გოგი ტა მაკრახიძემ კვლავ დაკავშ ირება გადაწყვიტა, ოთახში ხმა იხშობოდა, კავშირი ვერ ხერხ დებოდა. გაურთხილებიათ, ნუ გახვალ, საშიშია, საცაა მოვა სასწრაფოო. ცოდონი არიან, სისხლისგან იცლებიანო. გა სულა. გამოუძახია სასწრაფო, ის-ის იყო, ჩაცუცქული კაბელს ახვევდა, ნაღმსატყორცნიდან ნასროლი ნაღმი რომ გასკდა მის ფეხთით. დედა: „იმათთვის მოყვან ილი სასწრაფო თვითონ დასჭ ირდა... სამი დიდი ჭრილობა მიიღო, ღვიძლი ჰქონდა გაგლ ეჯილი, თეძოს ძვალი გადატე ხილი და გარეთ გამოსული... ეჰ, რა ადვილად ლაპარაკობს დედა ამ ყველაფერს... მერე ამ ტალღამ ეს 90-კილოიანი ბიჭი 10-15 მეტრში გადაისროლა. დახეთქებამ კიდევ თავისი ქნა. შოკში ჩავარდნილი თვითონ, ყოველგვარი ჩარევის გარეშე გამოსულა მდგომარეობიდან, გონს მოსულა. უკითხავს, რა მოხდა, ბიჭებოო? არაფერი, გოგა, დაჭრილი ხარ და ახლავე გაგიყვანთო. იქით ამშვიდებდა, ნუ გეშინიათ, ბიჭებო, თავებს გაუფრთხილდითო. და დახუჭა თვალებიო. მერე, რომ ვეკითხ ებოდით: როგორ ხარ, გოგაო, ხმას რომ ვეღარ გვცემდა, თი თით გვაჩვენებდა, კარგად ვა რო. გამოვიყვანეთ ბრძოლის ველიდან, მაგრამ იმედი აღარ გვქონდა, რომ გოგას კიდევ შე ვხვდებოდითო. გარეთ, აფეთ ქების დროს გოგასთან ერთად ორი ბიჭი იყო, ერთი გადარჩა, მეორე ბარძაყში დაიჭრა, ის დაჭრილი ბიჭი გვიყვებოდა, რომ „ბეტეერით“ გადაიყვანეს ის და გოგა სასწრაფომდე, ტყ ვიავამდე ერთად ვიყავით. გზ აში ერთხელ ვკითხე, როგორ ხარ-მეთქი, ხელი რომ ვერ აწია, მეორე ხელი შეაშველა და ისე მანიშნა, კარგად ვარო. მეტი აღარ შევკითხვივარ, ძალიან მძიმედ იყო. ტყვიავში დაგვაშ ორეს, მე ტყვიავში გამიკეთეს ოპერაცია და გოგა არ ვიცი, სად წაიყვანესო. როგორც მერე გავარკვიეთ, თავის სამხედრო ექიმი გაჰყოლია გოგას, მძიმედ რომ იყო დაჭრილი, თბილისში გადაუწყვეტია წაყვანა, მაგრამ გზაში დაღუპვია, გზიდან მიბრ უნებულან და გორში მიუყვანი ათ მორგში. იმ ექიმს, როგორც მითხრეს, გოგას ქუდი წაუღია სახსოვრად...“ ოჯახმა გოგას ამბავი შუად ღისას გაიგო. გოგიტას მეგო ბრის მეუღლემ შეატყობინათ. მან ბრძოლის ველზე მყოფი მე უღლისგან მხოლოდ ის შეიტყო, რომ გოგიტა დაიჭრა და წამო იყვანეს. თბილისში გახიზნულ
მა ოჯ ა ხმ ა გოგ იტ ას ძებნა თბ ილისში დაიწ ყო, რომ ვერ მი აკვლიეს, სოფელში დარჩენილ მამას მიწვ დინეს ხმა და გორის ჰო სპიტალში ერთად მივიდნენ თბილისიდან ჩასული ძმა და სოფლიდან ჩასული მამა. გოგიტა დაჭრილების სიაში ვერ იპოვეს. არც დამატებით სიაში აღმოჩნდა. არადა იცოდ ნენ, რომ ნამდვილად გამოიყ ვანეს ბრძოლის ველიდან. მერე გარდაცვლილების სიაც ნახეს, არც იქ იყო და ერთადერთი გზ აღა დარჩა – მორში ძებნა. დედა: „საშინელი დღე გა დაიტანა, მორგში ეძებდა ძმას. ახლად შეყვანილი ბიჭები ერ თმანეთზე ეწყო. ერთ ოთახში ვერ იპოვა, ვერც მეორე ოთახ ში ნახა, მერე უთქვამთ, ერთი დამწვარი ბიჭი გვყავს, იქნებ ამოიცნოო და იქ რომ მიდიოდა, იმ დამწვარი ბიჭის სანახავად, გვერდზე მოიხედა და იქვე იყო მისი ძმა, ახალი შეყვანილი. თბილ-თბილი იყო ისევ. თვალ ები ღია ჰქონდა. დაუხუჭეს მა მამ და ძმამ თვალები, მაგრამ სახლში რომ მოასვენეს, ისევ თვალღია იყო...“ სოფელს თავზე რუსული ავ იაცია დასტრიალებდა. ძევერა ში, სულ ახლოს, მაკრახიძეების სახლიდან სადღაც კილომეტრ ში ჩამოაგდეს ბომბი. მეზობე ლი სოფლებიდან რეკავდნენ: რუსი მოდის, გაეცალეთო. სო ფელი იცლებოდა და ოჯახი იძ ულებული გახდა, 11 აგვისტოს დილით დაეკრძალა გოგიტა. დაკრძალეს და იმ საღამოსვე დატოვეს სოფელი. შინ მხოლ ოდ ხუთ სექტემბერს დაბრ დუნდნენ. სახლში ყველაფერი თავდაყირა დახვდათ. ატრა ილებული, აზელილი. ოთახის შუაგულში ლოგინი და ტანსაც მელი – შექუჩებული, იყო ცე ცხლის კვალიც და სალდათის ჩქემის კვალიც, რომელსაც ის ჩაუქრია... ოჯახში დღესაც ინახავენ დაწყებითი კლასების პედაგო გის მიერ გოგიტასთვის 4 კლ ასის დამთავრების შემდეგ ნა ჩუქარ ღია ბარათს წარწერით: „ცელქო და მოუსვენარო გო გიტა, ისეთი სახელოვანი ვაჟკ აცი დამდგარიყავი, რომ ამაყ ად მეთქვას ჩემი გაზრდილია. შენი პირველი მასწავლებელი გ. ჯოლბორდი“. დღეს აღარც მისი პედაგო გია ცოცხალი და აღაც მისი მა რთლაც სახელოვანი მოწაფე...
გ მ ი რ ი ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
33
„არტ ფორუმი“ აქ აღარ ცხოვრობს! კომპანია „არტ ფორუმი“ უკვე მესამედ იცვლის ოფისს. სტეფ ანე და კახუჩელა მეორე ოფისიდან ახლახან აიბარგნენ და აპ არატურა ჯერჯერობით სახლებში აქვთ შენახული. რაც სიმღერას შეეშვნენ და ხელი ბიზნესს მოჰკიდეს, ძალიან საქმიანები გახდ ნენ. ახლა, როგორც ჩანს, კიდევ უფრო უკეთესი ოფისის შოვნას და პროექტების განხორციელებას აპირებენ.
ერთი თბილისური დღე იდგა, ცვალებადი მოღრუბლულობით... სამსახურში მივდიოდი. უცებ ტე ლევიზიის მესამე პავილიონიდან დუტას ხმამაღალი საუბარი შე მომესმა, აშკარად გაბრაზებული ჩანდა და გარშემო მყოფებთან გაღიზიანებული ტონით საუბრო ბდა. შორიდან სიტყვები ვერ გავა რჩიე, რაზე ან ვისზე საუბრობდა. მივუახლოვდი და მივესალმე. კ ონ კუ რ ს – როგორ ხარ? რა მოხდა, რატომ „მის საქართველო ხარ გაბრაზებული? 2009“-ს მონაწილე გო – არაფერი არ მომხდარა. პირი გენების შერჩევა უკვე და ქით, ძალიან ბედნიერი ვარ და ასე სრულებულია. სამოდელო მგონია, თავიდან დავიბადე. სააგენტო „იმიჯ ცენტ – რატომ, რა მოხდა ას რმა“ 500 მსურველიდან 20 ეთი? გოგონა აარჩია და კონკურ – გუშინწინ სერიოზულ სისთვის მზადებაც დაიწყო. ავარიას გადავურჩი, ოღ გამართულ პრესკონფერენცი ონდ, მართლა სერიოზ აზე შერჩეული გოგონები ერთნ ულს... აირი შავი კაბებით გამოვიდნენ. ეს სიტყვები მითხრა „მარიონელას“ მიერ შექმნილი და გამეცალა. უკან კი ყვითელი ორნამენტებით გაწყობ მივდიე, მაგრამ მისგან ილი კაბები ოცივე გოგოსთვის ინ სხვა ვეღარაფერი გა დივიდუალურად შეიკერა. როგო ვიგე. ჩვენს შორის ეს რც ცნობილია, კონკურსში მონა საუბარი 15 სექტემბე წილე გოგონების ჩაცმულობაზეც რს გაიმართა. თუ მისი „მარიონელა“ იზრუნებს. ნათქვამით ვიმსჯელე „მის საქართველო 2009“ ქალაქ ბთ, დუტა 13 სექტემბერს ბათუმის თეატრში 11 ოქტომბ მოყვა ავარიაში. მთელი ერს გამოვლინდება. მანამდე კი „პრაიმტაიმის“ სახელით გოგონები, რომელთა ასაკიც ვულოცავ შოუმენს გადა 17-დან 25 წლამდეა, მომზად რჩენას და ვუსურვებ, სულ ებას „მედიში“ გადიან და ფო მწვანეზე ევლოს. ტოებს „კიკალა-სტუდიაში“ იღებენ. 34
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
უკვე კარგა ხანია ბოროტი ენები ჭორებს ავრცელებენ, ჯა ბა ბოჯგუა გარდაიცვალაო. მომღერალი კვლავ კომისშემდგომ მდგომარეობაშია და უკვე ოთხი თვეა, სახლშია. როგორც დე დამისი ამბობს, მგრძნობელობა აქვს, ყველაფერი ესმის, კო ნტაქტში თვალებით შემოდის, მაგრამ მეტყველების უნარი არა აქვს. უკვე ექვსი თვეა, ზონდირებულ კვებაზეა. „ყლაპვა უჭირს, არის შემთხვევა, კრიჭაც ეკვრება. ამიტომ ზონდის კუჭში გადა ტანა გარდაუვალია. ამისთვის სასწრაფო ოპერაცია სჭირდება, რო მელიც 2-დან 3 ათას ლარამდე ჯდება. როგორც ექიმმა ამიხსნა, ეს ჩვ ეულებრივი კუჭის ოპერაციაა.“- გვითხრა მანანა გვასალიამ. როგორც სასჯელაღსრულების სამინისტროდან გახდა ცნობილი, მომღერლის მკურნალობაზე უკვე 100 ათას ლარამდეა დახარჯული. იგი მკურნა ლობას ჯერ ღუდუშაურის კლინიკაში, შემდეგ კი სახლში გადის. როგო რც გავიგეთ, მას სიმსივნეც აღმოაჩნდა. სწორედ შიდსისა და სიმსივნის დიაგნოზის გაგებამ გააუარესა ჯაბას ჯანმრთელობის მდგომარეობა.
გიო ხუციშვილი გიო ხუციშვილმა უკვე რვა თვეა, რაც კომპანია „თელიანი ველის“ გენე რალური დირექტორის მოდგილის თა ნამდებობა დატოვა. როგორც ამბობს, თავისი სურვილით. სიახლეების მაძიებ ელი გიო ხუციშვილი ამჯერად კლუბის გახსნის იდეითაა შეპყრობილი. „ის ევ ღვინო და ისევ სიმღერაა ჩემი ახალი დაინტერესება. ბევრი
კლუ ბს ხსნ ის პროფესია გამოვიარე, როგორც სახე ლმწიფო სამსახური, ისე ბიზნესი და არ გავჩერდები. სასტუმრო „აჭარაში“ მი ნდა ქალაქური კლუბის გახსნა, ჩვეუ ლებრივ კლუბსაც აღვადგენთ.“ მოკლ ედ, გაივლის თუ არა ეკონომიკური კრიზისი, გიო კლუბსაც გახსნის და დაპირებისამებრ, გახსნა ზეც დაგვპატიჟებს.
თბილისის საერთაშორისო თეატრალური ფესტივალი 26 სექტემბრიდან 19 ოქტომბრამდე თბილისში პირველი საერთაშორისო თეატ რალური ფესტივალი გაიმართება. მას დედაქალაქის მერი გიგი უგულავა მრჩეველთა საბჭოს წევრებთან ერთად გახსნის. ფესტივალი სამი ნაწილისგან შედგება: საერთაშო რისო პროგრამა, ქართული სპექტაკლების პროგრამა და ვორქშოფები, ტრენინგები და გამოფენები. სპექტაკლებს წარმოადგენენ: თეატრალური დასები ინგლისიდან, კორეიდ ან, გერმანიიდან, ლიტვიდან, ხორვატიიდან, საფრანგეთიდან, სომხეთიდან, აზერბაიჯ ანიდან, თურქეთიდან და პოლონეთიდან. ფესტივალის სტუმარია კინოსაპროდიუსერო ჯგუფი კინოთეატრ „დოკი-მოსკოვიდან“. ქართული სპექტაკლების პროგრამაში მონა წილეობას 17 ქართული სახელმწიფო და დამოუკიდებელი თეატრი მიიღებს. ნეკა სებისკვერაძე: - ეს ფესტივალი აბსოლუტურად განსხვავ ებული იქნება თავისი მასშტაბით. ძალიან ბევრ საპატიო სტუმარს ველით, რომლებიც 9 ოქტომბრიდან – 12 ოქტომბრის ჩათვლით ნახავენ ქართული სპექტაკლების ციკლს, დაახლოებით 19 სპექ ტაკლს. ფესტივალს ალბათ ძალიან ბევრი მაყურებელი ეყოლება. ნიკა რურუა: - ეს ფესტივალი საქართველოს თეატრალური სა ზოგადოების ძალიან სერიოზული განაცხადია. ჩვენ გვინდა, რომ ის არა მხოლოდ რეგიონალურ, არამედ შავი ზღვის და ევროპის ერთერთ წამყვან ფესტივალად იქცეს. ამის პოტენცია არის: ჩამოდის -14ზე მეტი ქვეყანა, 300-ზე მეტი სტუმარი, მსახიობები, რეჟისორები და დასები. ჩვენ გვინდა, რომ ეს ფესტივალი ტრადიციულ საერთაშორისო ფესტივალად გადაიქცეს, სადაც მთელი მსოფლიო ჩამოვა.
ფარაჯანოვის ვარსკვლავი ჰოლივუდში მალე, ჰოლივუდში მსოფლიო ცნ ობილ ვარსკვლავებს შორის სერგო ფა რაჯანოვის ვარსკვლავიც გაიხსნება. ეს ფოტოხელოვანმა იური მეჩითოვმა გვ ითხრა, რომელიც ამერიკიდან რამდენ იმე დღის წინ დაბრუნდა. „ ეს ჩემი იდ ეაა, იქ კი დაგეგმილი აქვთ წიგნის გა მოცემა. ვარსკვლავის გახსნა, სწორედ
ამ წიგნის პრეზენტაციას მინდა დაემთხვეს“. მანამდე კი წიგნის გამოცემას იური მეჩითოვი საქა რთველოშიც აპირებს. წიგნს წამძ ღვარებული აქვს სიტყვები - ეძღვ ნება ყველა თავისუფალ ადამიანს. წიგნი ძირითადად შეგირდისა და ოს ტატის დიალოგზე იქნება აგებული.
ლიკა ევგენიძე თავის ლექსებზე შოუს დგამს პრეზიდენტს მალე დიპლომიანი რძალი ეყოლ ება. ნიკა ალასანიას ახლადშერთული ცოლი, ლიკა ევგენიძე მოსკოვში დიპლომის ასაღებად მიდის. მა ლე ნიჭიერი ხელოვანი ქართველი პუბლიკის წინაშე ორიგინალური პერფორმანსით წარსდგება. ლიკა თავის პოეზიაზე ნახევრად თეატრალიზებული შო უს დადგმას აპირებს. „ ჩემი ლექსებია და საერთო კონცეფციას კომპოზიტორ მიშა მდინარაძესთან ერთად შევიმუშავებ. ვფიქრობ, განსხვავებული სა ნახაობა გამოვა. მინდა ოქტომბერში მზად მქონდეს.“ ლიკას ქმ არი რეჟისორია, თუ მცა აღმოჩნდა, რომ ამ პერფომანსის შექმ ნაში არ მონაწილეობს.
ახალი სახე შოუ-ბ იზნეს ში დეა ლაბაძე ქა რთულ შოუბიზნესში ახალი სახეა - გოგონა ჯიპით და დაცვ ით. ის თბილისში პირველად, რამდ ენიმე დღის წინ, თბილისის ელიტის დასანახად, საკუთარი კლიპის პრეზენ ტაციაზე გამოჩნდა. სიმღერა, რომელზეც დეამ კლიპი გადაიღო, პატრიოტულ თემა ზე იყო. როგორც ამბობენ, საღამოს შემდეგ დეა მაშინვე ბათუმში, ლევან ვარშალომიძ ესთან შესახვედრად წავიდა. იმასაც ამბობენ, რომ ახალბედა მომღერალს საქართველოში სწორედ ვარშალომიძე ლობირებს. კლიპის პრეზენტაციის მეორე დღეს დეა მოსკოვში გაფრინდა. 21 წლის მომღერალი მოსკოვში დაიბადა. სიმღერა ექვსი წლიდან დაიწყო და მას შემდეგ რუსულ სცენაზე დგას, თუმცა ქართული ჰიტებიც აქვს შესრულებული, მათ შორის „გოგოვ, გოგოვ ფაცია“. დეამ უკვე საბოლოოდ გადაწყვიტა საქართველოში ჩამოსვლა და მუსიკალური კარიერის გა კეთება. იმიჯიც შესაფერისი აქვს და თუ კულუარულ ინფორმაციას ვენდობით, არც ურიგო პატრონი ჰყავს, აჭარ ის მთავრობის თავმჯდომარის, ლევან ვარშალომიძის სა ხით.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
35
„ხომ არ მოვკვდები, ექ პოლიციელის ბოლო ო
მარიტა დამენია „ამპრედუზო, მედუზო! სამშობლოს მთებო, თქვენი შვილი გივი აფციაური განებებთ თავსა!“ გივი აფციაურს ამ სიტყვების გამეორება ძალიან უყვარდა. საერთოდ, პაროდიები კარგად გამოსდიოდა. მეგობრები ამბო ბენ, ალბათ პოლიციელი რომ არ გამოსულიყო, მსახიობი იქნებო დაო, თუმცა მართლა კარგი პო ლიციელი იყოო. არ დასცალდა... 16 სექტემბერს თბილისში, უზნაძის ქუჩაზე 27 წლის რატი რეხვიაშვილმა დანით სამი პო ლიციელი დაჭრა: მიხეილ ბარა მიძე, გიორგი თაბორიძე და გივი აფციაური. სამწუხაროდ, 29 წლ ის გივი აფციაური საავადმყოფ ოში მიყვანისთანავე გარდაიცვ ალა... დღე უკანასკნელი იმ დილით გივი სახლიდან გა ნსაკუთრებით გახარებული გა მოვიდა, ორი დღის წინ, ქალაქის ერთ-ერთი მსხვილი ნარკორეა ლიზატორი დააკავა. მართალია, იცოდა იმ დღესაც კიდევ ერთი სერიოზული ოპერაციის ჩატა რება ელოდათ, მაგრამ გული ცუდს არაფერს უგრძნობდა, სა ღამოს კი განტვირთვას ნამდვი ლად შეძლებდა. ჯერ უახლოესი მეგობრის დაბადების დღის აღ ნიშვნას აპირებდა, მეორე დღეს კი მამისთვის უნდა მიელოცა იუბილე. დილის ათ საათზე ძველი თბ 36
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ილისის რაიონის პოლიციის სა მმართველოში თათბირი დაიწ ყო. ორი კვირის განმავლობაში „თი-ბი-სი“ ბანკის სათაო ოფ ისის მიმდებარე ტერიტორიაზე ოთხი ყაჩაღობა მოხდა. ერთი და იგივე აღწერილობის პიროვნება, ქუჩაში მიმავალ ქალბატონებს ოქროს სამკაულებს გლეჯდა და თავს გაქცევით შველოდა... წინა საღამოს ყაჩაღის ვინაობა და დგინდა. ამიტომ გადაწყდა - რატი რე ხვიაშვილს 16 სექტემბერს დააკ ავებდნენ. სამოქალაქო ტანსაცმელში გადაცმული პოლიციელები მი მდებარე ტერიტორიაზე გადა ანაწილეს. მალე ინფორმაცია შემოვიდა, რომ რატი რეხვია შვილი კიდევ ერთ ქალბატონს აყაჩაღებდა, გივი აფციაური, მიხეილ ბარამიძე და გიორგი თაბორიძე დანაშაულის ადგი ლისკენ გაიქცნენ. ყველაზე წინ მიხეილ ბარამიძე მირბოდა, ის რეხვიაშვილს წამოეწია და წი ნიდან მოექცა, მის უკან გიორგი თაბორიძე და გივი აფციაური მირბოდნენ. მათ დაინახეს, რომ დამნაშავე ხელებს იქნევდა, ეგ ონათ უბრალოდ პოლიციელს მუშტებით იგერიებდა. ამიტომ იარაღის გამოყენება არც უფ იქრიათ. რატი რეხვიაშვილმა ჯერ ბარამიძე დაჭრა, შემდეგ თაბორიძე და აფციაური. გივი აფციაური მას ზურგიდან მივა რდა. რეხვიაშვილმა დანა ჯერ სახეზე დაუსვა, შემდეგ მუცე ლში და ბოლოს გულში დაარტყა და არტერია გადაუჭრა. საბო ლოოდ, მისი დაკავება მეოთხე თანამშრომელმა -ბოხუამ შე
ძლო. დამნაშავე ძირს დააგდო. რეხვიაშვილმა ხელი ასფალტს დაარტყა და გასაშლელი დანა გაუვარდა... პოლიციელები კა რგა ხანს ვერ ხვდებოდნენ, რომ დაჭრილები იყვნენ... პირველად ძირს ბარამიძე დავარდა, მალე დანარჩენებიც მიხვდნენ, რომ სერიოზული ჭრილობები ჰქონ დათ. პოლიციელებ მა გამვლელი მა ნქანები გააჩერ ეს და დაჭრილ ები მიხაილოვის საა ვდ მყ ოფ ოშ ი გ ად აი ყვ ან ე ს . გივი აფციაურს გონება არ და უკარგავს და საო პე რა ც ი ოშ ი
შეყვანისას რამდენიმეჯერ ჰკ ითხა ექიმს, ხომ არ მოვკვდები დეიდაო... თუმცა, მუცელი მთ ლიანად სისხლით ჰქონდა სავსე და ოპერაციის დაწყებისთანავე გარდაიცვალა... შეწყალებული მკვლელი რატი რეხვიაშვილი სულ ერ თხელ იყო ნასამართლევი. სხვა თა შორის მაშინაც პოლიციის იმავე განყოფილების თანამშ რომელმა დააკავა. პოლიციის სამ მა რთ ვე ლ ოს შენო ბა დავით აღმ აშ ენ ე ბლის 113 ნ ომ ერ შ ი მ დე ბა რ ე ობ ს , ხო
ლო რეხვიაშვილი 111 ნომერში ცხოვრობდა და როგორც ჩანს, უბნის ნარკომანს საქურდლად შორს წასვლაც ეზარებოდა. მან მეზობლად გაჩერებული მანქ ანიდან მაგნიტოფონის ამოცლა სცადა, ამ დროს პოლიციის სა მმართველოს ახალი თანამშრო მელი ამირან კაციტაძე დაადგა თავზე და მისი დაკავება სცადა, თუმცა რეხვიაშვილი კიკ-ბოქს ინგში ვარჯიშობდა, ამიტომ კა ციტაძისთვის წინააღმდეგობის გაწევა მოახერხა, ბორდიურზე დააგდო და ცხვირი გაუტეხა. ის ქურდობისა და პოლიციისთვის წინააღმდეგობის გაწევისთვის დააკავეს. 2008 წლის დეკემბ ერში კი შეიწყალეს. „დაზარალებული“ სიყვარული გივი აფციაურმა მეუღლე ერ თი წლის წინ შეირთო. მათი სიყვ არულის ისტორიაც პროფესიუ ლი მოვალეობის შესრულებისას დაიწყო. ნატო ნიჟარაძე რკინიგ ზის დეპარტამენტში მუშაობდა და მას სამარშრუტო ტაქსში მობილური ტელეფონი ამ ოაცალეს. დაზარალებული გივი აფციაურმა დაკითხა და შეუყვარდა კიდეც. სა მი წელი ყურებამდე იყვნ ენ შეყვარებულები, 2008 წლის 23 სექტემბერს კი დაქორწინდნენ. იმ დღეს მათი ერთ-ერთი მეჯვარ ის დაბადების დღე იყო. გივი მეგობარს ეხუმრებოდა, ხომ ხედავ რამხელა დაბადების დღეს გიხდიო. ყველაზე მეტად შვილზე ოცნებობდა, მნიშვნ ელობა არ ჰქონდა გოგო ეყ ოლებოდა თუ ბიჭი, მისთვის
ქიმო?“ ოპერაცია
ლ ილ ო ს ტ რა გე დი ა
ექსკლუზიური რეპორტაჟი შემთხვევის ადგილიდან
თორნიკე ყაჯრიშვილი 17 სექტემბერს ლილოში საშინე ლი ტრაგედია დატრიალდა. ყოფი ლი ბეტონის ქარხნის ჩამონგრევას, 33 წლის ზაზა თედეშვილი ემსხვე რპლა. შენობის ნგრევა საღამოს ექ ვს საათზე მოხდა.
მთავარი იყო ამქვეყნად დიდი სიყვარულის ნაყოფი ეხილა. გმირი ცხინვალის ომის დროს, 7 აგვისტოს სამმართველოს ას ეული ცხინვალისკენ დაიძრა, ცხინვალის მისადგომებს რომ მიუახლოვდნენ დაბომბვა დაიწ ყო, ზოგს ისტერიკა დაემართა, თუმცა გივი აფციაური ყველას ამშვიდებდა. მერე უკვე როცა
ავტობუსიდან ჩამოვიდნენ, ჭუ რვები სულ ახლოს სკდებოდა. გივიმ თავისი სამი მეგობარი ძირს დააგდო და ზემოდან გა დაეფარა... სწორედ ასეთი და ამახსოვრდათ გივი აფციაური მეგობრებს, რომლებმაც მის შე სახებ გვიამბეს... ენერგიული, თავის საქმეზე შეყვარებული ვაჟკაცი, რომელიც ყოველთვის ცდილობდა პირველი დარტყმა სკუთარ თავზე აეღო.
უბედურ შემთხვევას სამი თვ ითმხილველი ჰყავს. სამი მუშა, გარდაცვლილთან ერთად, ბეტო ნის ქარხნის დემონტაჟს ახდენდა. თვითმხილველი: `ჩვენ გარეთ ვიყა ვით გამოსულები, უცებ საშინელი ხმა მომესმა და დავინახე შენობა როგორ წამოვიდა მიწისკენ. მოვა სწარი და დავიყვირე, ზაზა გარეთ გამოდი, შენობა ინგრევა-მეთქი. და ვინახე როგორ შემოტრიალდა, ორი ნაბიჯი გადმოდგა და... არადა სულ ორი ნაბიჯი დააკლდა, რომ გამოეს წრო“. შენობის ჩამონგევიდან დაახლო ებით 20 წუთში, სამაშველო სამსახ ურის მანქანები გამოჩნდნენ, რო მლებმაც ნანგრევებში ჩამარხული ადამიანის ძებნა მაშინვე დაიწყეს. თემურ გიორგაძე, საგანგებო სი ტუაციების საქალაქო სამსახურ ის უფროსი: ,,ამისთანა ნგრევებზე არსებობს გადარჩენის შანსი და ბევრჯერ გადაგვირჩენია სიცოცხ ლე, მაგრამ ახლა შანსი ნაკლებია, რადგან კონსტრუქცია ჩამოშლილ ია და სულ მტვრად არის ქცეული“. გარდაცვლილის ოჯახის წევრებმა
მომხდარის შესახებ ტელევიზიით შეიტყვეს. ხვიჩა თედეშვილი, გარდაცვლ ილის ძმა: „ტელევიზიით გავიგე და მაშინვე აქ გამოვიქეცი, არაფერი არ ვიცი საერთოდ, ის ვიცი, რომ ფი ნანსურად უჭირდა და აქ სამუშაოდ მოვიდა. როგორ იყო მორიგებული,
რამდენს აძლევდნენ, ან აქ როგორ მოხვდა არც ეს ვიცი.” შემთხვევის ადგილზე ქალაქის მერი - გიგი უგულავა მივიდა. გიგი უგულავა: „რაიმე ოფიცია ლური ნებართვა დემონტაჟზე გა
ცემული არ არის. სავარაუდოდ, აგ ურის შემდგომი გაყიდვის მიზნით, მცირე შემოსავლისთვის რამდენიმე ადამიანი მუშაობდა. ამაში ცხადია უკანონო არაფერია. სამწუხარო შე მთხვევა მოხდა, შენობა ჩამოინგრა და ერთი ადამიანია დაღუპული. სა ვარაუდოდ, დაშლის მომენტში ჩა მოიქცა კედელი და მთლიანი შენო ბა ჩამოიშალა. – ეს შენობა შპს „თბილწყალ კანალლილოს“ თუ ეკუთვნოდა და არსებობს თუ არა ოფიციალური საბუთი? – რამდენადაც ვიცი, ლიკვიდაც იაში გაშვებული შპს-ა. პრაქტიკუ ლად მიტოვებული ქონებაა, კერძო მესაკუთრე არ ჰყავს, შესაბამისად სახელმწიფო საკუთრებაა, მაგრამ უფუნქციო იყო. როგორც ქალაქის მერმა - გიგი უგულავამ ჟურნალისტებთან საუბ არში აღნიშნა, ბეტონის ქარხნის დე მონტაჟზე ოფიციალური ნებართვა არ იყო გაცემული. რატომ დაიწყო ცემენტის ქარხნის მეპატრონემ უნ ებართვოდ ობიექტის დანგრევა და ვინ აგებს პასუხს ზაზა თედეშვილის სიკვდილზე? ამას გამოძიება დაად გენს. საგანგებო სიტუაციების სა ქალაქო სამსახურის 50 მაშველი და 16 შინაგან საქმეთა სამინისტროს საგანგებო დეპარტამენტის თანამშ რომლები მთელი ღამის განმავლო ბაში, შეუჩერებლად მუშაობდნენ. თოთხმეტსაათიანი სამძებრო სამუ შაოს შემდეგ, მაშველებმა ზაზა თე დეშვილის ცხედარი იპოვნეს. გვამი ქალაქის ცენტრალურ პროზექტუ რაში გადაასვენეს.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
37
Austria, Belgium, Bulgaria, Cyprus, the Czech Republic, Denmark, E
ლევან ღვინიანიძე
Latvia, Lithuania, Luxembourg, Malta, the Netherlands, Poland, Portug მხრი?! #1 სასაფლაოზე ყველანი ვყოფილვართ. იქ მისვლა ყოველთვის სევდიან ემოციებთანაა დაკავშირ ებული და მეშინია ამ თემაზე მწერალი, წყევლის მსხვერპლი არ გავხდე. თუმცა, რომ არ ვთქვა, არ გამოვა... საქართველოში სასაფლაო ხშირად მარაზმატულ ფორმებს იღებს. ზოგან ორსართულიანი მარმარ ილოს სახლის მსგავსი კონსტრუქცია დგას. სხვა გან მაყალს და დიდი ზომის მაგიდებს შეხვდებით. ამგვარი დეველოპმენტით ხალხი, სავარაუდოდ, საკუთარი მიცვალებულისთვის პატივის მიგების მოტივით იფარგლება. თუმცა, თავად მიცვალებ ულისთვის ამას უკვე აღარანაირი მნიშვნელობა არა აქვს. ამ გაუგებარი ფენომენის ერთ-ერთი მიზეზი, შე იძლება, წლისთავებსა თუ რელიგიურ დღესასწა ულებზე საფლავზე მისული ახლობლების განცვი ფრება იყოს. „ნახე შვილმა რა პატივი სცა?!“ ჩვენ, შეიძლება, ძალიან კარგად ვხვდებოდეთ საბჭოე თიდან გადმოყოლილი ამ სიმახინჯის რეალურ სახეს, თუმცა ვერაფრით ვახერხებთ, მოვიშოროთ კომპლექსი სახელად: „მერე ხალხი რას იტყვის...“ სასაფლაოებზე ხშირია ქეიფი. პირადად, რამდენ იმე ადგილას მინახავს მაყალი - მწვადის შესაწვ ავად და გაზის პორტატული ქურები - სხვადასხვა გვარი კერძების გასაცხელებლად. სასაფლაოს ქეიფიდან კი ევროპამდე გზა არა თუ შორი ან რთული - საერთოდ არ არსებობს. თუმცა ამას დიდად არავინ განიცდის. პირიქით, თავის მოსაწონებლად ყველას მოეძებნება არგუმენტი - „ევროპელებს საკუთარი მკვდრები არ უყვართ!“
მხრი?! #2 თემიდან დიდად რომ არ გადავუხვიოთ, ორი სი ტყვით მეორე უნიკალურ ფენომენზე - „300 კაცი ან ქელეხებზე“გადავალ. არ ვიცი, სხვა ევროპული ამბიციის ქვეყნებში არსებობს თუ არა რაიმე მს გავსი, მაგრამ იმაში კი დარწმუნებული ვარ, რომ ჩვენს გარდა არავის ჭკუაში არ მოუვა გასვენებ ის შემდეგ - 300 კაციანი სუფრის გაშლა. მართ ალია, ქეიფი მიცვალებულის სადღეგრძელოდან მიცვალებულის სადღეგრძელომდე მიედინება, მაგრამ ბოლოს უკვე ცოტას თუ ვინმეს ახსო ვს, იმ დღეს მოხსენიებულ მიცვალებულთაგან კონკრეტულად რომლის გასვენებიდან მოვი დნენ აქ. ასეთ დროს თამადები ტრაგი-კომედიის შე დევრებს ქმნიან. როგორც წესი, ხშირად ჰყვებიან გარდაცვლილის პროფესიულ საქმიანობაზე, რომლის შესახებაც წინა სადღეგრძელოდან ამ სადღეგრძელომდე შუალედში მასთან მიმაგრებულმა ოჯ ახის კარგად მცოდნემ ან სულაც წევრ მა მოუყვა. „რესპუბლიკის წარჩინებ
38
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
მხრი?! #3 ული ინჟინერი...“ თუ ოჯახში ახალგაზრდა ჭირისუფალი გამოვა გონივრული ინიციატივით და ხმამაღლა იტყვის, რომ ამგვარი ქელეხი ბნელი მოვლენაა და მის გა კეთებას გაჭირვებულთა დახმარება და ეკლესიაში საკურთხის მიტანა სჯობს, „მერე ხალხი რას იტყვ ის...“- მასაც შეეფეთება. ქელეხი რომ საფუძველშივე მარაზმატული მოვლ ენაა იქიდანაც ჩანს, რომ როგორც წესი, ბოლო წლ ებში ახალგაზრდის გარდაცვალების შემთხვევაში, ქელეხებს აღარ აკეთებენ. ანუ, ამით რას ვამტკი ცებთ, რომ ახალგაზრდის წასვლით გამოწვეული ტკივილისას არ გვექეიფება, ხანში შესული ოჯახის წევრის დასაფლავების შემდეგ კი, სულაც არ გვიჭ ირს სუფრასთან მოკალათება?! სავარაუდოდ, ქელეხი სათავეს იმ დროიდან უნდა იღებდეს, როცა შორი გზიდან დარდის გასაზიარებ ლად ჩამოსულ ახლობლებს დიდი გზის უკან გავლ ამდე ჭირისუფალი უმასპინძლდებოდა. ეს ძალიან კეთილშობილი საქმე იყო და თუ სადმე ქართულ სტუმართმოყვარეობაზე ითქმება, ერთ-ერთ პირვ ელ მაგალითად ამ ამბის მოტანა შეიძლება. როცა საკუთარი დარდით დამძიმებული ოჯახი მაინც ახერხებდა მადლიერების გამოხატვას და სტუმ არზე ზრუნვას. თუმცა ქალაქის ძვირადღირებულ რესტორანში მოწყობილ დღევანდელ ქელეხებს ეს კეთილშობილი ტრადიცია მხოლოდ ლანდის სახით შემორჩა. დღეს უფრო თავის მოწონების ამბავია...
ახლა ცოტა მხიარულზე... მაგრამ ევროინტეგრაც იის გზაზე ასევე საკმაოდ დამაბრკოლებელზე. აქ ერთი ისტორია მახსენდება, რომელიც ან დათო ტურაშვილის წიგნში წავიკითხე, ან უბრალოდ, და თოს მოყოლილი მახსოვს. როცა სკოლის დამთავრების შემდეგ „ტურიკას“ გა მოუთქვამს ვარაუდი, რომ „უმაღლესში“ ჩაბარება საერთოდ არ ეჩქარა, მის ბებიას თვალზე ცრემლი მოსდგომია და უთქვამს: „მერე ხალხი რას იყვის, ბებოო?!“ ჩვენთან ოჯახი შვილს ხშირად სწორედ იმიტომ „ამ ზადებდა“ კომისიის თავმჯდომარეებთან და ამაში საკმაოდ სოლიდურ თანხასაც სწორედ იმიტომ დე ბდა, რომ 16 წლის შვილის გასტუდენტებით ახლო ბლებში თავი მოეწონებინათ. არადა ლოგიკურად, სკოლადამთავრებული ახალგა ზრდა, ჯანსაღი აღზრდის პირობებში, ჯერ საერთოდ ვერ უნდა იყოს ჩამოყალიბებული საკუთარ პროფეს იულ არჩევანში. არსებობენ გამონაკლისები, რომე ლთაც განვითარებულ მსოფლიოში ვუნდერკინდებს ეძახიან და მათ შეიძლება სკოლაშივე მიეცეთ დიპლ ომები, ხოლო წესიერი, ხუთოსანი მოსწავლეც კი სკ ოლის დამთავრებისას ჯერ კიდევ ბავშვი უნდა იყოს. შემდეგ სჭირდება მას დრო დასაფიქრებლად, გასა ანალიზებლად და არჩევანის დამოუკიდებლად გა საკეთებლად. საქართველოში არაერთხელ ყოფილა, როცა შეძლებული ოჯახის შვილები ფაკულტეტებს მშობლების მიერ შედგენილი შორტლისტებიდან ირჩევდნენ. „დღესდღეობით, ერთ-ერთი ყველაზე „ბლატნოი“ ფაკულტეტია, გოცირიძეების გოგომ დაამთავრა...“
Estonia, Finland, France, Germany, Greece, Hungary, Ireland, Italy,
რატ ომ ვერ
ვხდებით ევროპა Vol.2
მერე ხალხი რას იტყვის
gal, Romania, Slovakia, Slovenia, Spain, Sweden, the United Kingdom
P.S.
ზოგადად, ახალგაზრდებისთვის არჩევანის შეზღუდვა პროგრესის შემაფერხებელი ერთ-ერთი მთ ავარი წინაპირობაა. აქაც ხშირია არგუმენტი: „მერე ხალხი რას იტყვ ის...“ არც თუ იშვიათად, ამ საბაბით იზ ღუდებოდა ახალგაზრდების ჩაცმ ის სტილი თუ ვარცხნილობა. ზემო თაც ვახსენე, რომ ზოგი ახალგაზრ დის პროფესიასაც ოჯახი არჩევდა.
ადრეული ასაკიდან ხშირად მოსმ ენილი „მერე ხალხი რას იტყვის...“ თაობის დიდი ნაწილის აზროვნ ებაში სამუდამოდ იბეჭდებოდა. შემდეგ ეს შეზღუდვა თაობიდან თაობას გადაეცემოდა და ხშირად, ბაბუასა და შვილიშვილის აზრო ვნებას შორის ძალიან ცოტა განს ხვავება თუ მოიძებნებოდა. ამის თქმით, მემკვიდრეობისა და წი ნაპართა პატივისცემის აუცილე ბლობას სულ არ ვაყენებ ეჭვქვეშ. პირიქით, მათი ღირსეული იდეე ბის გასაგრძელებლად ახალი ფო რმების აუცილებლობაზე მინდა ვთქვა. დროის განმავლობაში ხომ ერთი და იმავე მიზნისკენ სავალი გზები სხვადასხვაგვარი ფორმებ ით გვხვდება. მათ გასავლელად კი, შესაბამისად, ახალ გარემოსთ ან ადაპტირებული სვლაა საჭირო.
სხვადასხვა ეპოქაში განსხვავ ებულ ფორმებს იღებს ახალგა ზრდული პროტესტიც, რომელიც თავის მხრივ, ახალი თაობის გა ძლიერების ძირითადი მექანი ზმია. მარტივი მაგალითისთვის: - ბაბუაჩემი თავისი თინეიჯერ ობის ომისშემდგომ წლებში მო ტოციკლით დადიოდა, რომელიც იმ დროის თბილისელ ახალგაზრ დებში საკმაოდ გავრცელებული ტრანსპორტი იყო. მამაჩემს „ბი ტლზის“ ზეობის პერიოდში გრ ძელი თმა ჰქონდა, მე შეიძლება დახეული ჯინსები მომწონდეს... აქ კი ერთი ძალიან საინტერესო და დასაფიქრებელი ფენომენი გვხვდება. „ხალხი რას იტყვის...“ ყველა თაობის ახალგაზრდები სთვის საერთო პრობლემა იყო, თუმცა მას შემდეგ, რაც ახალგა
ზრდები მშობლებად გარდაიქმნე ბოდნენ, თავადაც ხშირად იმეორე ბდნენ იმას, რისი მოსმენაც ადრე ასე არ მოსწონდათ...„ხალხი რას იტყვის, შვილო?“ ამის ახსნა შეიძლება სადღაც ეგოი ზმში იყოს ან ეგოისტურ ზრუნვა ში. როცა უფროსს სწამს, რომ მისი თაობა უკეთესი იყო და სურს, შვ ილმაც იმ კარგ, ძველ და ნაცად რე ლსებზე იაროს, რომელზე სიარულ იც შეიძლება ერთი მხრივ მართლა უსაფრთხო იყოს, თუმცა პროგრესი მხოლოდ სიახლეს და ცვლილებებს მოყვება. გამოცდილებამ გვიჩვენა, რომ იმ დრომ, როცა ძეხვის საამქროს დი რექტორი საკუთარ შვილსაც ამავე საამქროს დირექტორად ზრდიდა, დიდი წინსვლა ვერ მოგვიტანა.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
39
TOP 10 რესპოდენტი #3 – სანდრო ასათიანი რესპოდენტი #3 – სანდრო ასათიანი მაშ ასე! ათეულის სერია ლევან ღვინიანიძემ გა ხსნა, მან „youtube“–ის მუსიკალური კლიპების ათეული შეადგინა. შემდეგი ჩვენ დირექტორი იყო. ახლა კი ჯერი ჩემზე დადგა. მე კი გადავწ ყვიტე ვებსაიტების ათეული შემედგინა. 1. http://www.graphic-exchange.com ამ საიტზე ყოველგვარი კომენტარებისა და ახსნა-განმარტებების გარეშე იპოვნით გემოვნებიანი დიზაინის უამრავ ნიმუშს.
2. http://ffffound.com თუკი ეძებთ რაიმეს და თავადაც არ იცით რას, ეს საიტი თქვენთვისაა. საიტ ის მოდერატორები დასეირნობენ ინტერნეტში და მათი აზრით საინტერესო ვიზუალები გადმოაქვთ თავის საიტზე. 3. http://www.beatmagazine.net ისე ამ საიტს სიამოვნებით მივუჩენდი პირველ ადგილს, მაგრამ ამჯერად ასე იყოს... 4. http://logopond.com თუკი ლოგოტიპი გაქვთ გასაკეთებელი და იდეებს ეძებთ, მაშინ ამ საიტს უნდა მიაკითხოთ. აქ უამრავ საინტერესო მაგალითს იპოვნით. 5. http://wearesweet.net ეს კიდევ ერთი ქართული რესურსია. ერთხელ ხუთი ქართველი ახალგაზრ და შეიკრიბა და გადაწყვიტა, რაღაც გაეკეთებინათ... ამ საიტზე შეგიძლიათ იხილოთ, თუ რა გამოუვიდათ მათ.
6. http://omami.ru არაორდინარული დიზაინის ნიმუშები მოკლე და საინტერესოა ანოტაციე ბით. 7. http://www.chemamadoz.com ეს კი უბრალოდ საინტერესო ფოტოხელოვანის საიტია. ამ ფოტოების თვ ალიერებაში საინტერესო იდეები მომდის ხოლმე. 8. http://designwar.net საიტი, რომელზეც უამრავი დიზაინერის საინტერესო ნამუშევარს იპოვ ნით. ამ საიტზე ნახავთ ფოტოებსაც და პატარა ჩანაწერებსაც დიზაინის შე სახებ.
მითხარი, როგორ გაქვს და გეტყვი, თამარ გონგაძე ეს ის ადამიანები არიან, რომლებსაც საზოგადოება სხვა სფეროებიდან იცნობს, მაგრამ დღეს მათ გარკვეული პოსტი უჭირავთ და კაბინეტებში სხედან. მიუწვდომელი არცერთი მათგანი არ აღმოჩნდა. არც მდივან თან ჯდომა დაგვჭირვებია შეკითხვით - დალოდების საათები როდემდე აქვთ? შესაბამისად, არც ჭერის ბზარების წარმომავლობით დავინტერ ესებულვართ და საქმეზეც პირდაპირ გადავედით.
ნინო დარასელიც არ ზის მარტო კაბინეტში. უხარია, რომ ახალი ადგილსამყო ფელი დემოკრატიული გამო დგა და დაძაბული სამუშაო გრაფიკის მიუხედავად, ერ თამანეთს კომენტარებით ამ ხნევებენ. „კომპიუტერების გარდა მაგიდაზე ქაღალდებ ის ისეთი დასტა მიდევს, რომ დღის ბოლოს მისი მოწესრ იგებით ვარ დაკავებული. უა მრავი კითხვა შემოდის, ჩემს სიცოცხლეში ასეთ დაძაბულ გრაფიკში არ ვყოფილვარ.“ თუ საქმე თავისსავე შენო ნინო დარასელი ბაში, ეკონომიკის სამინისტ როში აქვს, ტელეფონით და კომპიუტერით კონტაქტს, ფეხით მისვლას ამჯობინებს. „ადგილზე ჯდომით გავსუქდები და ტიპიური კაბინეტის ად ამიანი გავხდები. ნელი არაფერი მიყვარს, სამინისტროში ლიფტი ძალიან ნელა მოძრაობს, ამიტომ კიბეებზე ავდი-ჩამოვდივარ. “ გიორგი უშიკიშვილი 2004 წლიდან ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრის ხე ლმძღვანელია. პირველად სხვა კაბინეტი ჰქონდა. „იქ ერთადერთი სკამი დამა ხვედრეს და მითხრეს, ყვ ელაზე კარგი სკამი თქვენ დაგახვედრეთო. თანამშრო მლების შეკრება რომ ვითხ ოვე, ყველა თავისი სკამით მოვიდა. აქ, ამ კაბინეტში სამი წელია ვარ. დიდ დროს არ ვატარებ. ძირითადად რე გიონში ჩაწერებზე და ექსპ ედიციებში დავდივარ. ერთ ადგილზე ჯდომის თვალსა ზრისით მოუსვენარი ვარ.“ აქედან გამომდინარე, მისი გიორგი უშიკიშვილი კაბინეტი განსაკუთრებუ ლად მოწყობილი არ არის. აქვს ნოუთბუქი, ტელევი ზორი და კალკულატორი... „ასე რომ, საშხაპე არა მაქვს და იმედები გაგიცრუეთ.“ კაბინე ტზე მისი ნაკლები ზრუნვა იმითაც არის განპირობებული, რომ ფოლკლორის სახელმწიფო ცენტრი აღმაშენებლის გამზირზე აპირებს გადასვლას, რომელიც ახლა რემონტდება.
9. http://www.coroflot.com აქ უამრავი დიზაინერის პორტფოლიოა. სხვათა შორს, თქვენც შეგიძლიათ განათავსოთ საკუთარი ნამუშევრები და შეკვეთებიც კი იშოვოთ ამ საიტის მეშვეობით.
ზაალ ჩიქობავა 10. http://www.sandroasatiani.com და ბოლოს, ჩემი საიტი, რომელზეც ნახავთ ჩემს წიგნებს, ილუსტრაციებს, პორტფოლიოს და ა.შ. 40
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
მუდმივად არეულია და მუდმივად ბევრი ადამიანი ირევა.“
ზაალ ჩიქობავას ოთახით უცებ მიხვდებით, რომ თეატ რის მმართველის კაბინეტში ხართ. ირგვლივ თეატრის მუ ზეუმის ექსპონატები, უნიკ ალური სპექტაკლების ესკი ზები და მხატვრებისგან სა ჩუქრად მიღებული ნახატები და შთამბეჭდავი ფოტოებია... ორ წელიწადნახევარია, რაც ეს თანამდებობა ჩააბარეს. დღეში 18 საათამდე აქ ატარ ებს, თუმცა საქმის სიყვარ ული დაღლას უმსუბუქებს. „ვცდილობ ნელ-ნელა შევა ვსო ჩემთვის საინტერესო, ნაჩუქარი ნივთებით. კაბი ნეტი ნელ-ნელა ემსგავსება თავის პატრონს. ჩემი ოთახი
რ ი კაბინეტი , ვინ ხარ შენ თაკო ჩხეიძე სამი წელია, რაც სა აგენტო „ჯეომოდ ელსის“ დამფუძნე ბელია. ეს კაბინე ტი მეორე წელია აქვს, თუმცა წელს გაცილებით აქტი ურად იყენებს სა ქმიანი შეხვედრე ბისთვის. ოთახი მეუღლესთან ერ თად - გემოვნებით მოაწყო. „ჩემთვის მნი შვ ნე ლო ვა ნი ა კაბინეტში თავი თაკო ჩხეიძე კ ომ ფო რტ ულ ა დ ვიგრძნო. ჩემი აზრით, პრაქტიკუ ლი და სადაა, პასტელის ფერებში გადაწყვეტილი. აქ მშვიდი აურაა და ყოველთვის დალაგებულია. ჩემი პროფესიიდან გამომდ ინარე, ჩემს მაგიდაზე მოდების ჟურნალებს წააწყდებით.“ თა კოს კაბინეტში არც დაქალების სტუმრობაა იშვიათობა. ფინჯ ან ყავასთან ერთად, ჭორაობა განტვირთვის საუკეთესო საშუ ალებაა.
ია ჩანტლაძემ აღიარა, რომ კაბი ნეტის ადამიანი არ არის. საქმიანი მოძრაობა გაცი ლებით მოსწონს, ვიდრე კაბინეტში ჯდომა. საქართ ვ ელ ო-ისრ აე ლი ს ბიზ ნე სპალ ატ აშ ი მომღერალი ახ ალი პროექტების დ ეპ არ ტა მე ნტ ი ს უფროსია. ორ წე ლზე მეტია, რაც ეს თანამდებობა აქვს და კაბინეტის შე ცვლაც მოასწრო. მის ოთახში სამი ია ჩანტლაძე ადამიანი ზის. აქ ედან გამომდ ინარე, მუსიკის მოსმენას მხოლოდ ყურსასმენით ახერხებს. მაგიდაზე სხვადა სხვა ქვეყნიდან ჩამოსული სტუმრის ნაჩუქარი ნივთები უდევს. კედელზე სიგელები და სერთიფიკატები აქვს გაკრული. „თუ გა სვლითი სამუშაოები არა მაქვს დილიდან გვიან საღამომდე ვარ კაბინეტში. ყავა არ მიყვარს, მაგრამ მისი დალევა მაინც მიწევს. ჩემი ოთახი ძალიან მომწონს...“
დათო გომართ ელი მერვე თვეა, რაც რადიო „აფ ხაზეთის ხმის“ დირექტორია და დიდ კაბინეტში ზის. მის მოწყობ აში ნაწილობრივ მიიღო მონაწი ლეობა. დიდად არ უყვარს კაბი ნეტზე ლაპარა კი, ჩვეულებრივი ოთახია თავისი ყველა საჭირო ატრ იბ უტ იკ ით ო. „საქმეების მო დათო გომართელი ს აგ ვა რე ბლ ა დ მოს ახ ერ ხე ბე ლი ოთახია. თათბირ ები ჩემს კაბინეტში ტარდება. მჯდომარე ხელმძღვანელი არა ვარ, ვმოძრაობ.“ მატერიალური თვალსაზრისით ყველაზე ძვ ირფასი ნივთი დათოს კაბინეტში - ტელევიზორია, საჭიროების მიხედვით კი - სათვალე, რომლის გარეშეც დირექტორი ვერც წაიკითხავს და ვერც დაწერს. სახლიდან მოტანილი დისკების კოლექციით კაბინეტში ფონოთეკა მოაწყო. სხვათა შორის, ამ კოლექციიდანაც ჟღერს რადიო „აფხაზეთის ხმაში“ მუსიკა.
ნატო ნიჟარაძე და ჩელე, „რუ სთავი 2“-ის დილის პროგრა მის ჩართვაზე, კობა სუბელი ანთან ერთად, ერთ კორპუსს მიადგნენ. იმ დროს კობა სუ ბელიანი თბილისის კორპუს ების შეღებვას კურირებდა. საეთერო ჩართვისთვის გა დამღები ჯგუფი ერთ მაღალ კორპუსს მიადგა, რომელსაც სვანები ღებავდნენ. მეტი ეფ ექტურობისთვის ნატო ნიჟა რაძე, ჩელე, კობა სუბელიანი და ოპერატორი ბიჭი კორპ უსის გარედან ხელოსნების ლიფტში შევიდნენ და მერვე სართულზე გაჩერდნენ. ხე ლში ფუნჯები დაიჭირეს და დაიწყეს კორპუსის ღებვა. ნა ტო ნიჟარაძე ჩვეულ ხალისი ან განწყობაზეა და კობა სუ ბელიანს კორპუსის შეღებილ ფრაგმენტს უქებს. ამ დროს ლიფტი მთელი სისწრაფით დაეშვა და კორპუსის შუაში შემთხვევით გაჩერდა. ნატო ნიჟარაძე მიკროფ ონს იყო ჩაბღაუჭებული, ჩელე – თოკებს, კობა სუ ბელიანი კი – ლიფტის სახელურს. შეშინებული კობა სახელურს ხელს არ უშვებს. ლიფტი ფანჯარ ასთან ახლოს გაიჭედა. ფანჯარასთან კი ბავშვი დგას და იყურება. ნატო ნიჟარაძე გახარებული შესცქერის ბავშვს და სთ ხოვს, ფანჯარა გაუღოს. ლიფტი სათადარიგო მუ ხრუჭებით გაჩერდა და ნებისმიერ მომენტში შე იძლება ჩაწყდეს. ბავშვი კი არხეინად პასუხობს: დედამ მითხრა, უცხოებს კარი და ფანჯარა არ გა უღოო.
იმედგაცრუებულმა ნატომ მაღლა აიხედა და სახურავზე სვან მუშე ბს დაუძახა, თოკი ჩამოგვიგდეთო. იფიქრა. თუ ლიფტი ჩაწყდა, თოკზე დავეკიდებითო. სვანებმაც თოკე ბის მთელი შეკვრა ჩამოუგდეს. ამ აზე სუბელიანი სულ გაგიჟდა, ნამდ ვილი სვანები ხართო.
ბოლოს, როგორც იქნა, ბავშვთან უფროსები მივიდნენ და ფანჯარაც გააღეს. კობა სუბელიანი პირველი გადახტა ფანჯარაში. როგორც კი თავი სამშვიდობოს დაიგულა, მე გობრებს დაურეკა და სთხოვა, ჩემს სახელზე ცხვარი გაუშვით ეკლესი აშიო.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
41
უკრაინის ერთ-ერთი ყველ აზე სასურველი სარძლო - ანი ლო რაკი გათხოვდა. პოპ ვარსკვლავმა და ევროვიზიის ფავორიტმა, ანი ლორაკმა მთელი აგვისტო ქორწ ილებში გაატარა. აგვისტოს შუა რიცხვებში სამოქალაქო ქორწილი კიევში გადაიხადა, ხელი მოაწერა თავის რჩეულ თურქთან, 30 წლის ბიზნესმენ - მურატ ნალკაკიოღლ უსთან და თვის ბოლოს, ანტალი აში, კურორტ ბელეკში, სასტუმრო „ადამ და ევაში“ ფეშენ ქორწილი მოაწყო, სადაც რუსული, უკრაინ ული და თურქული შოუბიზნესის ვარსკვლავების ნამდვილი აღლუ მი იყო. წყვილს თავიდანვე სურდა, რომ ქორწილი ორ ნაწილად გაეყო. ერ თი წყნარი, მშვიდი და ზედმეტი ყურადღების გარეშე, მეორე - გრ ანდიოზული ზეიმი. კიევშიც და თურქეთშიც ორივე ქორწილი, ხმ აურიანი აღმოჩნდა. ჟურნალისტე ბისთვის გზის ასაბნევად ნეფე-პა ტარძალმა მმაჩის ბიუროში დილის ათ საათზე გადაწყვიტეს მისვლა, მაგრამ იქ მათ უკვე ყველა ცნობ ისმოყვარე ჟურნალისტი ელოდა. ხელის მოწერის შემდეგ ბედნ იერმა ცოლ-ქმარმა ხალხის თვალწინ, ქუჩაში ვ ნე ბი ან ა დ ა კოცე ს
ე რთმანეთს. მურატმა საყვარელი ქალი ხელში აიტაცა და მეორე დღ ეს პატარძლის უხერხული ფოტო ებით აჭრელდა ადგილობრივი პრ ესა. უკრაინული ქორწილი უფრო ემოციური იყო. ხელის მოწერის შემდეგ ანი ლორაკს ცრემლებიც კი წამოუვიდა. ამ მნიშვნელოვან პროცესს, მხოლოდ 20 სტუმარი ესწრებოდა, წყვილის ოჯახის წე ვრები. სამაგიეროდ, ანტალიაში გამართულ საქორწინო მიღებაზე 200 სტუმარი იყო დაპატიჟებული, რომლებსაც კარებთან ანგელოზის ფორმაში გამოწყობილი გოგონები ხვდებოდნენ და სადღესასწაულო ვახშმის განრიგს აცნობდნენ. ქ ორ წი ლ ი ო რე ნო ვა ნ ი ი ყ ო , რუსული და
ურქული. ყველაზე ხანგრძლივი თ სიძე -პატარძლისთვის საჩუქრებ ის გადაცემის პროცესი იყო - სა ათნახევარი გრძელდებოდა. ახალდაქორწინებულებმა პი რველი ცეკვა -უიტნი ჰიუსტონის სიმღერის ფონზე იცეკვეს. შემდეგ სიძე სცენაზე ავიდა და საყვარელ ქალს ელვის პრესლის სასიყვარ ულო სერენადა უმღერა. ეს პატა რძლისთვის სრული სიურპრიზი იყო. ქორწილი ცეცხლოვანი მუ ცლის ცეკვების თანხლებით ჩატა რდა, რომელსაც თურქი ლამაზმ ანები ასრულებდნენ. ბოლო ეტაპი - გრანდიოზული ფეიერვერკი იყო. „ხვალ გავიღვიძებ და გავიხსენ ებ, დღეს რა მოხდა. ამ მომენტში კი ვტკბები ჩემს ცხოვრებაში ყვ ელაზე ლამაზი დღით. ძალიან მი ხარია, რომ ეს ჩემი ბედნიერება თქვენც გაიზიარეთ“- ეს სტუმრე ბისადმი პატარძლის სამადლ ობელი სიტყვები იყო. რ უს ულ ი შ ოუ ბი ზნ ეს ი ს ზოგ იე რთ მა
ვარსკვლავმა დატვირთული საკ ონ ცე რ ტო გრ აფი კი ს გ ამ ო
მოამზადა ავთო ჩიტიძემ
42
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ვერ შეძლო ანტალიაში ჩასვლა, ფილიპ კირკოროვმა და დიმა ბი ლანმა ტელეფონით მიულოცეს, ანდრეი მალახოვმა კი ემოციური და ძალიან თბილი სმს მისწერა. სოფია როტარუმ ულამაზესი ყვ ავილების თაიგული გაუგზავნა. თურქულ ქორწილში პატარძ ალს, დიზაინერ ეკატერინე შახო ვსკაიას თეთრი საქორწილო კაბა ეცვა - ხუთმეტრიანი შლეიფით. კაბა მთლიანად სვაროვსკის თვლებით იყო გაწყობ ილი. ს ად ღე სა სწ ა ულო ვახშამი ევ როპული კერძებით, ზღვის პროდუქტე ბით(75 კილოგრამი სამეფო კრევეტები იყო და ასევე -150 ქოქოსი) იყო სა ვსე. მხ ია რუ ლი ქორწილის შემდეგ ახ ალდაქორწინებულები - „ად ამ და ევ ას“ ყვ ელაზე კომფორ ტულ სამეფო ვილაში დაბი ნავდნენ. სპეციალურად ახა ლდ აქ ორ წი ნე ბუ ლ ებისთვის, სასტუმროს ხელმძვანელობამ სა მმეტრიანი საწოლი დადგეს, რომელიც, რა თქმა უნდა, მთლი ანად ვარდის არომატული ფურცლებით იყო დაფარუ ლი. ახალდაქორწინებულ ებს ქორწილის პირველი ღამე 1500 ევრო დაუჯდათ. უკრაინელ პოპვარსკ ვლავს თურქმა ქმარმა, ქორწილის ერთი კვირის თავზე, ძვირფასი საჩუქა რი გაუკეთა. სასტუმრო დან საკუთარ სახლში წაიყვა ნა. ანტალიის სანაპიროზე 100
ათას ევროდ ღირებული პატარა ვილა ანი ლორაკის საკუთრება გა ხდა. თურმე ანი ლორაკის ოცნება ყოფილა, რომ ხმელთაშუა ზღვაზე პატარა ციხესიმაგრე ჰქონოდა. ქმარმა ეს სურვილიც აუსრულა.
ვალერი მელაძის ცოლი ირ ინა, უკვე მიეჩვია ქმრის გარეშე ცხოვრებას და ამიტომ სამი ქა ლიშვილიდან უმცროსი, სონია, მეხუთე კლასში მარტომ წაიყ ვანა. თავად მომღერალმაც უკ ვე ინტერვიუებში აღიარა, რომ ცოლთან აღარ ცხოვრობს. რა ტომღაც ამ ოჯახურ დრამაში კიდევ ერთი ქართველი, ცნობ ილი სკანდალური ჟურნალისტი - ოთარ ქუშანაშვილიც ჩაერთო. მან მელაძის ოჯახური დრამის გარშემო კომენტარი გააკეთა და გა ნა ცხ ადა, რომ ეს, მე ლა ძეების ოჯახური კონფლიქტ ის ლოგიკური დასასრული იყო. ჯერ კიდევ ნახევარი წლის წინ ვიცოდი, რომ ვალერი სახლიდან წავიდა და ცალკე იქირავა ბინა. რატომ? იმიტომ, რომ ყველაზე ძლიერები და ღირსეულებიც კი, ვერ ახერხებენ შოუბიზნესის წნ ეხის გაძლებას. მახსოვს ვალე რის არაერთხელ უთქვამს, რომ სახლში მას არ აფასებენ, მაშინ როცა ათასობით ადამიანი კო ნცერტებზე ტაშს მიკრავსო. მი სი ცოლი თავის მხრივ თვლიდა, რომ ვარსკვლავი ქმარი მისთვის სითბოს და ყურადღებას ვეღარ იმეტებდა - აცხადებს ოთარ ქუ შანაშვილი. ოთარ ქუშანაშვილი არაე რთხელ შესწრებია ცოლ-ქმრის სკანდალებს. „ერთხელ ერთად ვსადილობდით „რუბლიოვკაზე“ რესტორანში. ირასა და ვალერას შორის სერიოზული კონფლიქტი დაიწყო. ლამის ხელჩართულ ბრ ძოლაზეც კი გადავიდნენ. ირა იძულებული გახდა იქაურობას გასცლოდა. ვალერი კედელთ ან მივაყენე და დაწყნარება და ვუწყე. მაშინ აღიარა, რომ უკვე ხუთი წელია ალბინაზეა შეყვ
არებული („ვიაგრას“ სოლისტი). როცა ვალერა ამას მეუბნე ბოდა, მივხვდი, რომ მას ოჯახი უკვე კარგა ხანია აღარ ჰყავს. უკან დასა ხევი გზაც არ ჰქონდა. ამ დროს ქართულად დავუწყე ლაპარაკი. ვარწმუნებდი, რომ ჩემი შეცდომები აღ არ გაემეორებინა. კა რგად მახსოვს 90-ია ნი წლების დასაწყისი, როდესაც მე და ძმები მელაძეები( თავიანთ ცოლებთან ერთად) „მაკდონალდსში“ ვვ ახშმობდით. მინდოდა, რომ ვალერის ოჯახი შეენარჩუნებინა. მა შინ არ ვი ცო დი, რომ ალბინამ მას ბიჭი გაუჩ ინა“. ძნელია გაარკვიო, ზუსტად როდის დაიწყო ვალერის და ალ ბინას რომანი. 2002 წელს ალბი ნა პირველად გამოჩნდა ვალერი მელაძის მუსიკალურ კოლექტ ივში. ის მომღერლის ბექ-ვოკა ლისტი იყო, ორი წლის შემდეგ ბიჭიც გააჩინა. კითხვაზე - ვინ იყო ბა ვშ ვის მა მა, ალბინა პასუხო ბდა – ის სი ყვ არ ულის ნაყოფია. ს ამ აგ იე რო დ , ალბინას მამამ ერთხელ გა ნაცხადა, რომ ბავშვის მამა შოუ ბი ზნ ეს თ ანაა კავშირში. ალბინას მოსკ ოვური ბინის მეზო ბლები ამბობენ, რომ წლების განმავლობა
ში, ვალერი, არასაქმიან საათ ებშიც ხშირად უნახავთ სექსუა ლურ ქალბატონთან სტუმრად. კომენტარს ამ საკითხზე ალბინა შემდეგნაირად აკეთებდა – გა სტროლებიდან ჩვენ ხშირად დი ლით დავრუნებულვართ და ვა ლერი სახლამდე მაცილებდა და ჩემოდნების ატანაში მეხმარებ ოდა. ოთარ ქუშანაშვილი თვლის, რომ ალბინა მელაძის ოჯახის დანგრევის მთავარი მიზეზი არ ყოფილა. „პრობლემა აქ სულ სხ ვაა. ირა იყო ქალი, რომელსაც უბრალოდ, ოჯახური ბედნიე რება უნდოდა, ამ დროს კი ქმ არი, სულ უფრო და უფრო იფ ლობოდა შოუბიზნესის ჭაობში. საბოლოოდ, ვალერი ნამდვილი კაცივით მოიქცა. ცოლ-შვილს დაუტოვა ყველაფერი და თვით ონ წავიდა.“ რაც შეეხება ალბი ნასთან ურთიერ თობას, ვალერის ხელი აქაც მოეც არა. ის საყვარ ელმა ქალმაც მ ია ტო ვ ა და ქუ შანა
შვილის სიტყ ვე ბით თუ ვი მსჯელებთ, ქა რთველი „პლ ეიბოი“ სრულ იად მარტოა. „ქარ თვ ელ ებ ი ძალიან მზრუ ნველი მამები არიან. როდე საც ვალერის შვილებზე ვე კითხები, მას თვალები უბ რწყინავს. ვფ იქრობ, რომ ახლა ვალერი სთვისაც და ირასთვისაც ყველაზე მნიშვნ ელოვანი მათი შვილები არიან. მინდა ად ვილ ად შ ე ძლ
ონ ამ პრობლემების გადალახვა და ბედნიერები იყვნენ“- აცხა დებს ვალერი მელაძის მეგობა რი - ოთარ ქუშანაშვილი.
ვალერი მელაძე ა დ ც ა მ ლ ცო ც ა მ ლ ე რ საყვა მიატოვა
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
43
იმუშაო vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
„მოდის სახლი“ აცხადებს ვაკანსიას მკერ ავის პოზიციაზე ძირითადი მოთხოვნა: გამოცდილება შესაბამის სფეროში. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ საკონტაქტო ტელეფონის ნომერზე: (+995 32)936697; განცხადების მიღების ბოლო ვადააა 2009 წლის 3 ოქტომბერი
თარჯიმანთა ბიურო აცხადებს ვაკანსიას თურქული ენის თარჯიმნის პოზიცი აზე. ძირითადი მოთხოვნები: განათლება შესაბამის სფეროში; გამოცდილება შესაბამის სფეროში; საოფისე პროგრამების ცოდნა(Word, Exell, Internet); კომუნიკაბელურობა. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ საკონტაქტო ტელეფონის ნომერზე:(+995 32)995046. განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 3 ოქტომბერი.
შპს „მნათობი“ აცხადებს ვაკანს იას დისტრიბუტორის პოზიციაზე მოთხოვნები: სქესი: მამრობითი; მართვის მოწმობა; გამოცდილება შესაბამის სფეროში; დაინტერესებულმა პირებმა გთხოვთ გამოგზავ ნოთ თქვენი რეზიუმე ელ-ფოსტაზე: mnatobi@ posta.ge ან დაგვიკავშირდით ტელეფონის ნომრებზე: (+995 32)579142; (+995 97)200800; განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 11 ოქტომბერი.
Cemi pirveli samsaxuri ჟურნალისტ ირაკლი მაისურაძის მოღვაწეო ბა ტელეკომპანია `საქართველოს ხმიდან~ დაიწყო. ამის პარალელურად სტომატოლ ოგიურ ფაკულტეტზე სწავლობდა, თუმცა სახსრების უქონლობის გამო სწავლისთ ვის თავის დანებება მოუწია და ძმის დახმარებით ჟურნალისტობას სერი ოზულად მიჰყო ხელი. აბიტურიენტობ ის პერიოდში „ყაზბეგში“ მტვირთავ ად მუშაობდა და საკმაოდ დიდ ანაზ ღაურებასაც იღებდა. ყოველდღიური ჯიბის ფული ჰქონდა და საღამოს მეგობრებთან ერთად გასართობად ხარჯავდა. `საქართველოს ხმაში~ ორი წლის მუშაობის შემდეგ საინფორმაციო ანალიტიკურ სააგენტო `გეა~-ში გადავი და, შემდეგ იყო ტელეკომპანია `მეცხრე არხი~, `მზე~ და ამჟამად `რუსთავი 2~-ში `კურიერის~ წამყვანია.
დაცვის სამსახ ური „ალგანი“ აც ხადებს ვაკანსიას სწრაფი რეაგირ ების თანამშრო მლის პოზიციაზე ძირითადი მოთხოვნები: სქესი: მამრობითი; ასაკი: 27-40წ; სიმაღლე: 190სმ-დან; გამოცდილება შესაბამის ოში.
სფერ
დაინტერესების შემთხვევაში, გთ ხოვთ დაგვიკავშირდეთ საკონტაქ ტო ტელეფონის ნომრებზე: (+995 32)353253; (+995 32)343762. მისა მართი: ქუთაისის ქუჩა #18. განცხადების მიღების ბოლო ვადაა - 2009 წლის 1 ოქტომბერი.
თარჯიმანთა ბიურო აცხადებს ვაკანს იას თურქული ენის თარჯიმნის პოზიცი აზე. ძირითადი მოთხოვნები: განათლება შესაბამის სფეროში; გამოცდილება შესაბამის სფერ ოში; საოფისე პროგრამების ცო დნა(Word, Exell, Internet); კომუნიკაბელურობა. დაინტერესების შემთხვევაში გთ ხოვთ დაგვიკავშირდეთ საკონტ აქტო ტელეფონის ნომერზე:(+995 32)995046. განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 3 ოქტომბერი.
გაზეთი „პრაიმტაიმი“ იწვევს მომხიბვლელ გოგონებს ფოტოსე სიაზე, გაზეთის მე-3 გვერდზე გამოსაქვეყ ნებლად. მსურველები დაგვიკავშირდნენ: 4094-81; 40-94-82.
44
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
ვებ-გვერდი www. janmrtelobainfo.ge ეს აჭიროება სარეკლ ამო აგენტი ძირითადი მოთხოვნა: გამოცდილება შესაბამის სფ ეროში. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ გამოგზავნოთ თქვე ნი CV ელ-მისამართზე: lela menabde@mail.ru ან დაგვიკავშირდეთ საკონტ აქტო ტელეფონის ნომრებ ზე: (+995 93)357544; (+995 32)369934;
სილამაზის სალონი „აკო“(რომელიც უკვე 6 წელია არსებობს), აცხადებს ვაკანსიას ქალისა და მამაკაცის სტილისტის, კოსმეტ ოლოგის პოზიციებზე ძირითადი მოთხოვნები: გამოცდილება შესაბამის სფ ეროში(სასურველია); კოსმეტოლოგს უნდა ჰქონდეს საკუთარი აპარატურა. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ სა კონტაქტო ტელეფონის ნომრ ებზე: (+995 32)354525; (+995 32)302593; (+995 95)559669; განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 11 ოქტომბ ერი.
შპს “NRG-Group”, ყავის სადისტრიბუციო კომპ ანია, აცხადებს ვაკანს იას დისტრიბუტორის თანამდებობაზე. ძირითადი მოთხოვნები: უმაღლესი განათლება; მამაკაცი, 25-დან 45 წლამდე; სავალდებულოა სამუშაო გა მოცდილება დისტრიბუციის სფეროში; ქართული და რუსული ენების ფლობა; დისციპლინირებულობა და ორგანიზებულობა; გუნდთან მუშაობის უნარი; პასუხისმგებლობის მაღალი გრძნობა. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ სრული CV გამოაგ ზავნოთ ქართულ ენაზე, აუ ცილებლად სურათით, ელ-მი სამართზე: nrg-group@mail.ru ან დაგვიკავშირდით შემდეგ ტელეფონის ნომერზე: (+995 99) 74 74 88; განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 27 სექტემ ბერი.
იმუშაო
jobs სამუშაო ადგილი : ჰიდროელე ქტრო სადგურები სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ აცხადებს კონკურსს აღგზნებისა და დაბალი ძაბვის სპეციალისტის თანამდებობაზე, სრულ საშტატო ერთეულზე. ამოცანები და მოვალეობები: აღგზნების სისტემების ტექნიკური უზრუნველყოფა, რომელიც იმ ართება ჰიდროელექტრო სადგურზე. საჭირო კვალიფიკაცია: განათლება: უმაღლესი განათლება (ენერგეტიკა, კიბერნეტიკა) პროფესიული მოთხოვნები: ელექტრონული ხელსაწყოების შეკეთების გამოცდილება; TTL, CMOS და სხვა ლოგიკურ სისტემებთან მუშაობის გამოცდილ ება; Scilloscope Annalyzer გაზომვის გამოცდილება. სხვა მოთხოვნები: MS Office, CAD; რუსული ენის ცოდნა, ინგლისური სასურველია; გუნდური პრინციპით მუშაობის უნარი. პირებს, რომლებიც აკმაყოფილებენ მოთხოვნებს შეუძლიათ გამო აგზავნონ რეზიუმე და შევსებული განაცხადის ფორმა ელექტრონ ულ ფოსტაზე: nino.pridonashvili@energo-pro.ge ან წარმოადგინონ აღნიშნული დოკუმენტები სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“-ს მისამართ ზე: სანდრო ეულის ქუჩა #1ა 2009 წლის 2 ოქტომბრამდე. გთხოვთ, სათაურში მიუთითოთ იმ თანამდებობის დასახელება, რაზეც აკეთ ებთ განაცხადს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, არ მოხდება განაცხადის განხილვა.
ცენტრი „სპარ“ აცხადებს ვაკა ნსიას მენეჯმენტის და მარკეტინ გის მასწავლებლის პოზიციებზე მოთხოვნები: განახლებული სასწავლო პროგრამები; პედაგოგიური ნიჭი და გამოცდილება. ოფის მენეჯმენტის საქმე: მოთხოვნები: თანამედროვე კურსი, პედაგოგიური ნიჭი და გამოცდილება. საბანკო საქმე მოთხოვნები: თანამედროვე საბანკო საქმის ცოდნა, ახალი ტექნოლოგიების გამოყენება საბანკო სისტემაში, პედაგოგიური ნიჭი და გამოცდილება. ინგლისური ენის მასწავლებელი. მოთხოვნები: პედაგოგიური ნიჭი, გამოცდილება, სწავლების სხვადასხვა მეთოდებზე სრული ინფორმაციის ქონა. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ გამოგზავნოთ თქვენი სრ ული CV ელ-ფოსტით: info@spar.ge ან დაგვიკავშირდით საკონტაქტო ტელეფონის ნომრებზე: (+995 32)374629; (+995 32)424700; (+995 32) 305212; (+995 93)188661; ვებ: http://www.spar.ge საკონტაქტო ინფორმაცია: თბილისი. ვაჟა-ფშაველას 16, 8 სართ. 811 ოთახი (მეტრო სამედიცინოსთან).
kviris favoriti
ამ კვირის ფავორიტი ავტო-სერვისის მეპატრონე გია ხურციძეა. თემქის მესამე მიკრო რაიონის N25-ში მდებარე „ტექნო მოტორსი“ - უკვე სამი თვ ეა, გახსნილი აქვს და მანქანის პატრონებს ყველ ანაირ მომსახურებას სთავაზობს. ბიზნესში გიას უკვე დიდი გამოცდილება აქვს. რამდენიმე წლის წინ ტანსაცმლის მაღაზია ჰქონდა გახსნილი და გარკვე ული დროის მანძილზე წარმატებით ამუშავებდა. დიდი ხნის წინ რუსეთში ცხოვრობდა და იქაც სხვადასხვა ბიზნესში იყო ჩართული. ამჟა მად თავისი საქმიანობით საკმაოდ კმაყ ოფილია და ავტო-სერვისის ობიექტის გა ძღოლასაც კარგად ახერხებს.
ჰოლდინგური კომპანია „თე გეტა მოტორსი“ აცხადებს ვაკანსიას ფინანსური დი რექტორის პოზიციაზე პროფესიული გამოცდილება: უმაღლესი ეკონომიკური განათლება; განათლება/ტრენინგები ბუღალტერიაში და ფინანსებში; მინიმუმ 3 წლიანი გამოცდილება ფინანსებში; მინიმუმ 1 წლიანი გამოცდილება მმართველ პოზიციაზე; გამოცდილება საგადასახადო შემოწმებაში; SAP/ERP -ს პროგრამასთან მუშაობის გამოცდილება სასურველია; ქართული ენის- სრულყოფილი ცოდნა, რუსული და ინგლისური მომხმარებლის დონეზე; შემდეგი პროგრამების ცოდნა: MS Office. პიროვნული თვისებები: მართვის კარგი უნარი; შრომისმოყვარე; პასუხისმგებლობის მაღალი გრძნობა; მოწესრიგებული; ორგანიზატორული ნიჭი. ძირითადი მოვალეობები: ჰოლდინგის კონსოლიდირებული ფინანსური ანგარიშების მომზად ება; ბუღალტრული ოპერაციების კონტროლი; ფინანსური განყოფილების კონტროლი; ბანკებთან ურთიერთობა; საერთაშორისო აუდიტებთან ურთიერთობა და პროცედურების კო ნტროლი. კომპანია გთავაზობთ კონკურენტულ ხელფასს 2 000 დოლარიდან და დამატებითი სარგებლის პაკეტს, ჯანმრთელობის დაზღვევით, კვებით, კორპორატიული მობილურით და ა.შ. ხელფასის ოდენობა დამოკიდებულია კანდიდატის გამოცდილებაზე და კვალიფიკაცია ზე. დაინტერესებულმა კანდიდატებმა უნდა გამოგზავნოთ თქვენი რე ზიუმე მისამართზე: vacancy@tegetamotors.ge არა უგვიანეს 2009 წლის 10 ოქტომბრისა. ან დაგვიკავშირდეთ შემდეგ ტელეფონის ნო მერზე: 24 44 44. გთხოვთ მიუთითოთ პოზიცია, რომელზეც აგზა ვნით რეზუმეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში თქვენი კანდიდატურა არ განიხილება.
სასტუმრო „ვილა ვი ტა“, აცხადებს ვაკანს იას გაყიდვების მენე ჯერ/ადმინისტრატორის პოზიციაზე ძირითადი მოთხოვნები: ამ სფეროში გამოცდილი და პროფესიონალი; რუსული და ინგლისური ენების ცოდნა (სასურველია); გამოცდილება შესაბამის სფ ეროში (სასურველია); კომუნიკაბელურობა; ენერგიულობა. გაყიდვების მენეჯერის და ად მინისტრატორის პოზიციების შეთავსების შემთხვევაში, და საქმებულმა პირმა შესაძლოა იმუშაოს ბაკურიანში. დაინტერესების შემთხვევაში, გთხოვთ გამოგზავნოთ თქვენი CV ელ-მისამართზე: vilavita@ mail.ru დაგვიკავშირდით საკო ნტაქტო ტელეფონის ნომერზე (+995 99)397771; განცხადების მიღების ბოლო ვადაა - 2009 წლის 30 სექტემ ბერი.
სილამაზის სალონი აცხადებს ვაკანსიას მამაკაცის და ქალის გამოცდილი სტილის ტისა და მანიკიურის სპეციალისტის პოზი ციაზე ძირითადი მოთხოვნა: სასურველია თავისი კლიენტ ურით; გამოცდილება შესაბამის სფერ ოში. დაინტერესების შემთხვევაში დაგვიკავშირდით საკონტაქტო ტელეფონის ნომრებზე (+995 32)760728;(საღამოს) (+995 98)251548 ნინო; განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 1 ოქტომბერი. ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
45
46
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
შალვა რამიშვილი სკანდალური შოუს წამყვანი ხდება
განახლებული „იმედის“ ეთერ ში „სიმართლის დროა“ – ახალი და სკანდალური გეიმშოუს წა მყვანი, არანაკლებ სკანდალუ რი ჟურნალისტი, შალვა რამი შვილი იქნება... 21 შეკითხვა და 21 პასუხი. რომელი აღმო ჩნდება აქედან ტყუილი? ამას სიმართლის დეტექტორი დაადგე ნს. მთავარი ინტრიგა კი 100 ათ ასი ლარია, რომელსაც გამარჯვე ბული სტუდიიდან გაიტანს. შეკი თხვებს სპეციალურად შერჩეული ჯგუფი ადგენს, რომელშიც ფსიქ ოლოგებიც შედიან. სტუმრების შერჩევაც წინასწარ მოხდება, გა დაცემაში მონაწილეობა შეუძლია ნებისმიერ ადამიანს, განაცხადის შევსების შემდეგ. შალვა რამიშვილი: – ეს არის ერთ-ერთი ყველაზე სკანდალური პროექტი და შესა
ბამისად, სული ამ პროექტისა, ჩე მი იმიჯისთვის, კონგენიალურია, სულით ერთნი ვართ... – მთავარი ინტრიგა რა არის? – თუ ადამიანი 21 შეკითხვას გასცემს გულახდილ პასუხს, სა ხლში წავა 100 000 ლარით. ამ ასთანავე, უნდა ითქვას, რომ ეს შეკითხვა არ არის ინტელექტუა ლური ხასიათის. – ვინ ადგენს შეკითხვებს და რა ხასიათის იქნება? – შეკითხვებს ადგენს ძალიან სერიოზული ჯგუფი, სადაც ფსიქ ოლოგებიც მუშაობენ. – როგორ მოხდება სტუმრების შერჩევა? – ეს უკ ვე ის ნოუ-ჰა უა, რო მელშიც მე არ ვერევი. გეტყვით, რომ იქნებიან როგორც ჩვეულე ბრივი ადამიანები, ისე ცნობილი სახეები. – კმაყოფილი ხარ შენი არჩე
ვანით? – დიახ, მე არ ვაკეთებ ისეთ არ ჩევანს, რომლითაც უკმაყოფილო ვარ. ნოე სულაბერიძე, გადაცემის პროდიუსერი: „ეს არის გეიმშოუ, რომელმაც მრავალ ქვეყანაში ძალიან დიდი აუდიტორია მოიც ვა. ვფიქრობ, რომ შოუ ძალიან საინტერესო გამოვა იქიდან გა მომდინარეც, რომ მას შალვა რა მიშვილი წაიყვანს, თავისთავად საინტერესო ადამიანი და თავისი საქმის პროფესიონალი. გადაცემა კვირაში ერთხელ გავა ეთერში და გათვლილია მო სახლეობის ყველა სეგმენტზე. რაც შეეხება შეკითხვებს, ძალი ან მრავალფეროვანი და მოულ ოდნელი იქნება. ეს გადაცემა „იმედის“ განახლებულ ეთერში გავა, დაახლოებით ერთ თვეში.
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009
47
48
ორშაბათი 21 სექტემბერი, 2009