N30, ორშაბათი, 5ოქტომბერი, 2009 წ.
`პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
exclusive
7 გვ 2
ლატარია დაიწყო
ე ქს კლ უზ იუ რა დ პ ირ ად ი
გვ 4
ლიკას
„სამი სურვილი“ და იღ ბლიანი „შვიდიანი“ – გამდიდრების ახალი გზა 1 ოქტომბრიდან აზარტის მოყვარულებს მომენტალური ემოციების მიღების კიდევ ერთი საშუალება აქვთ. საქართველოს ლა ტარიის კომპანიამ გაყიდვაში გამოუშვა ორი სახის მომენტალური სათამაშო ლატარია – „სამი სურვილი“ და „შვიდიანი“. აზარტულ ადამიანებს შანსი აქვთ, 1 ლარიდან 1000 ლარი მოიგონ.
ცხოვრების
ტრაგედია exclusive
,,ფსიქიკურად ვარ ცუ დად... ექიმები ამბობენ, რომ ეს იყო მშობიარობის სტრესი... ზოგი ამბობს, რომ ეს არის არაბედნიერი ცხოვრების გამო. ზოგიერ თი ამბობს, რომ გაციებ ული ვიყავი და მენინგიტის შედეგად გავხდი ცუდად.~
მალხაზ ქვრივიშვილს შვილმა საყვარელი
7 გვ 1
ქმარს გაშორდა 4 გვ 3
ურ გომი ესმ დ მ ე შ მ ,,...მე ბების არ დები რ ო ო თ შ რ ა თიე ოცა დ ა დაშო გო ის. რ ანს, უნდ ე მე ი რ მე, ადამ . იქ მე ჭირი მ . . ი ე ნ ე დ შ დ რ ა და ე ზე ბრობ ენაცვალ გ შენ .. ~ . ეტია
სო ნ ვერა ,,ვერავი ამ სიტუ გებს დეს გაი ვერ მიხვდე ა ა რა აციას დ გ ო ორ დ რ , ა რ ა ბ მოხდა.~ ნაირად
ლიკა ქვრივიშვილი
u
l xc
e
e
v si
პირველი ქორწილი ,,რედისონში~
სიძე და სიმამრი
დააკარგვინა
თიკა ჯამბურიამ და ბექა ხოფერიამ ქორწილის ღამეც ,,რედისონში~ გაატარეს
გვ 7
გოგა ხაინდრავა მედიასთან ახალ სკანდალში ეხვევა
6 გვ 4
რა პასუხი მიიღო ხაინდრავამ “რუსთავი 2”–ის ჟურნალისტისგან ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
1
თბილისური რეზო შატაკიშვილი
თეატრალური
თბილისის საერთაშორისო თეატრალურ ფესტივალზე მაყურებელმა ამ დროისთვის უკვე იხილა ლიტვის ახალგაზრდა გენიად გამოცხადებული - ოსკარას კორშუნოვასის „რომეო და ჯულიეტა“, პოლონელი იანუშ ვიშნიევსკის -„ქარიშხალი“ და ისევ ლიტვის გენიოსად სახელდებული ეიმუნტას ნეკროშიუსის - „ფაუსტი“. ფესტივალი გრძელდება, ეშხში შედის, თუმცა საკითხავია რამდ ენადღა მოახერხებენ სხვები ლიტველი გენიების მიერ თამაშის ასე აწეული თამასის პირობებში ჩვენს კვლავ მოხიბვლას, მით უფრო განცვიფრებას. მათ უკვე მიჭყლიტეს პოლონელები, როგორც აქლემებმა კოზაკი...
„რომეო და ჯულიეტა“
სამზარეულოში
პოლონური ქარიშხალი ფარდა ახდილია და იმთავითვე ხვდები, რომ მონტ ეკები და კაპულეტები აქ, სამზარეულოში დაუპირისპი რდებიან ერთმანეთს. რომ აქ გათამაშდება ზეაწეული ტრაგედია, მარადუჭკნობი რომანტიკული ტრფობის ამბავი. თითქოს დაახლოებით ხსნი კიდეც რეჟისორის რებუსს _ რომ ვერონა ყველგანაა, რომ ყველგან მტრო ბა, სიძულვილი მეფობს, მაგრამ რას წარმოიდგენ, რომ კაპულეტები და მონტეკები ცომითა და ფქვილით და ერევიან ერთმანეთს, სოცშეჯიბრს მოაწყობენ ცომის ზელვაში, რომ ცომის ფალოსებს „ამოაგდებენ“ და ერ თმანეთს, მის ზომაში გაეჯიბრებიან, რომ მონტეგები უფრო დიდს „იქონიებენ“, კაპულეტები -დანით მოჭრიან სხვაობას და გაასწორებენ ფალიკურ „მთა-ბარს“. ნახავ ამ მხიარულ დატაკებას და ვერ წარმოიდგენ, როგორ უნდა განვითარდეს ამ არასერიოზულ ატმო სფეროში სერიოზული ტრაგედია. მაგრამ კორშუნოვ ასი ნაბიჯ-ნაბიჯ აგრძელებს შენს გაოცებას და დასა სრული არა აქვს, არც ცომის, ფქვილის, ცომსაზელის ახალ-ახალ ფუნქციებს და არც საერთოდ, რეჟისორის ფანტაზიას. შენს წინ უწყვეტ შადრევნად იღვრება მისი მიგნებები. ის არ გვთავაზობს ოპტიმისტურ ტრაგედ იას, რომეოსა და ჯულიეტას სიკვდილის შემდეგ რომ ზავდებიან. ის ამ ზავის გარეშე ასრულებს სპექტაკლს და დასაღუპად იმეტებს კაპულეტებსაც და მონტეგებ საც _ დასაღუპად იმეტებს სიძულვილის საყოველთაო გარემოს, რომელიც ყველგან ბუდობს, ისევე ყველგან, როგორც ყველგანაა სამზარეულო. ის, არც ზეაწეულ ისტორიას გვიყვება - რომანტიულ სიყვარულზე. ის გვ იჩვენებს, თუ როგორ მიჰყავს მტრულ გარემოს გოგოს და ბიჭის ჩვეულებრივი სიყვარული ტრაგედიამდე. ამ მტრულ გარემოში ყველა ერთნაირია, ერთი ცომისგან არიან მოზელილები... მათი მტრობა უსაგნოა. მიზეზი არც კი ახსოვთ, რაზე დაეტაკნენ ოდესღაც ერთმან ეთს, მაგრამ ეს მტრობა თაობიდან თაობას გადაეც ემა, კვიცები გვარზე ხტიან და მათთვის მტრობა, სიძულვილი მარტო თვითგამოხატვის, თვით დამკვიდრების ფორმად კი არა, სა ერთოდ ცხოვრების წესად ქცეულა. რეჟისორს ეს ამბავი მოაქვს
მართლაც გამაოგნებელი თეატრალური ფორმით, გახე ლებული პირობითობით და ერთობ პირქუშ, ჩაჟამებულჩაჟანგებულ სამზარეულოში თვალწარმტაცი სანახოაბა იშლება _ სავსე ემოციით, მგზნებარე არტისტიზმით, ულევი კომიკური ოინებით, პიკანტურ-სექსუალური „შტუკებით“, რომელიც არანაირად არაა უხამსი და უმ ალ ხარხარს იწვევს, ვიდრე გულისრევას. იქნება ეს მე რკუციოს ავხორცი ხუმრობები _ რომეოს „გამოსაფხიზ ლებლად“, თუ ტიბალტის გასაცოფებლად, მისი ტიტვ ელი მუცლის ბენვოლიოს დოლად ქცევა, თუ რომეოს თავი ერთობ პიკანტური ძიძის ფეხებშუა. ლიტველი ძიძა მართლაც და გასაოაცარი და დაუვიწყარია, თავისი ნა ფაზებით და პატარა წყენისას დიდი ჩემოდნით გაქცევის მცდელობებით. მსახიობებიდან უპირველესად სწორედ ძიძა - ელგა მიკულიონიტე და მერკუციო _ დაინიუს კა ზლაუსკასი იპყრობენ ყურადღებას. კორშუნოვასის სპექტაკლში მარტო მსახიობები კი არა, ყველაფერი თამაშობს, რაც კი სცენაზეა, ქვაბის თა ვსახური _ მარაოს „როლშია“, ალუმინის ჯამი _ ჯული ეტას შარავანდედის „როლში“, გაბრტყელებული ცომი _ დასაპატიჟებელთა სიას განასახიერებს, ყვავილების ნა ცვლად, კოვზები, ჩანგლები, ქაფქირები, ჩამჩები მიაქვთ რომეოსა და ჯულიეტას საფლავზე. პარისისთვის ჯიბე ში ჩაჩრილი ცომის გასაბრტყელებელი - მიცემული პი რობაა _ ჯულიეტას მითხოვებისა, ფქვილი _ ხან ჩხუბის იარაღია, ხან ჩხუბის წინ ტანზე შესაზელ-შესაფრქვევი, როგორც ბრძოლის აუცილებელი პირობა, ხან აუცილე ბელი ატრიბუტი ლორენცოს რიტუალებისთვის, ხანაც გმირების გარდაცვალების მაცნე _ როდესაც ისინი სა ხეებს იფეთქავენ ფქვილით და ხანაც ცრემლები: გარდაცვლილ რომეოსა და ჯულიეტასთან მოდიან ყველა, პატარა საცრებით და ცრიან ფქვილს უსასრულოდ, როგორც ცრემლე ბს... მუდამ მოგორავე ვეება ცომსაზელი კი სპექტაკლის ბოლოს იმ ადგილად გვევლი ნება _ სადაც უეცრად ცვივიან კარგა ხანს სტატიურ პოზაში გარინდებული მკვდარი რომეო და ჯულიეტა, რათა თავიდან „მო იზილნონ“ და იშვნენ...
ოთარ ჭილაძე რატი ამაღლობელი ოთარ ჭილაძე მე-20 საუკუნის ძალიან დიდი პროზაი კოსია, მაგრამ უდიდესია მისი პოეზიაც. გალაკტიონის მერე არსებოს დიდი ვაკუუმი და ძნელია წერო ისეთი პოეტის შემდეგ, როგორიც გალაკტიონია. ოთარ ჭილაძე ერთადერთი თუ არა, ერთ-ერთი პოეტია, რომელმაც პო ეზიაში ეს ვაკუუმი შეავსო. გენიოსები ცხოვრებაში მძიმე პიროვნებები არიან და საზოგადოება მათ პატიობს ამ სიმძიმეს. ოთარ ჭილაძეს საზოგადოების მხრიდან მსგავსი პატიება არასდროს და სჭირდება. იგი ცხოვრებაშიც ისეთივე ნიჭიერი იყო, რო გორიც პოეზიაში. 2
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
კორშუნოვასის სპექტაკლის გან განსხვავებით, ცოტა ძნელია ერთმნიშვნელოვნად თქვა პო ლონელ იანუშ ვიშნიევსკის „ქა რიშხალზე“, მოგეწონა თუ არა. ეს, სწორედ იმ ტიპის სპექტა კლია, რომელსაც უმრავლესობა „მოიწონებს“ _ აქაოდა ყველ აფერი მესმისო. ასეც იყო სპექ ტაკლის დამთავრების შემდეგ _ მხოლოდ რამდენიმე თეატრა ლურმა ავტორიტეტმა, სწორედ თეატრალურ ენაში გაწაფულმა პერსონამ თქვა, რომ ან ვერ გა იგო, ან არ მოეწონა. არადა, მა რთლაც და როგორ უნდა მოიწ ონო, ან დაიწუნო, თუ არ გაიგე? და როგორ უნდა გაიგო, როცა თავად რეჟისორი დაპირებულ სუბტიტრებზე უარს ამბობს და სანაცვლოდ თეატრი სცენების მოკლე ანოტაციას გთავაზობს? თან მაშინ, როცა ტექსტს გადა მწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება და თან, არც შექსპირს მიჰყვე ბა, რომ ივარაუდო მაინც რამე. შექსპირს მიჰყვება კი არა, სპექ ტაკლში შექსპირის გარდა გამო ყენებულია ელიოტის, ოდენის, იეშმუკის და ფსალმუნთა წიგნის ტექსტები. ეს უფრო ვიშნევსკის აპოკალიპტური ხილვებია შექს პირის „ქარიშხლის“ მოტივებზე, ვიდრე თვით „ქარიშხალი“, თუ ნდაც მისი თავისუფალი ინტე რპრეტაცია. ეს აპოკალიპტური ხილვები კი მართლაცდა შემაძრ წუნებელი და შემზარავია. მსახ იობთა მიერ მიგნებული ხასიათ ები მკვეთრია და სახიერი, ცალკ
ეული სცენები - შთამბეჭდავი. ეს სცენები კი, ხშირ შემთხვევაში, გადაუბმელის შთაბეჭდილებას ტოვებს - სცენას ატარებს ერ თი მსახიობი, გადის, შემოდის მეორე, ის იწყებს... თითქოს ეს ერთი მთლიანობა კი არა, სწორ ედ იმ გარდაცვლილი სამყაროს დამსხვრევების მოზაიკაა, რო მელსაც სპექტაკლის დასაწყისში კუნძულზე მცხოვრები სულები დასტირიან. გმირები მოთქვამენ, გოდებენ, მათი შემსრულებელნი ყურადღებას იპყრობენ შესრულ ების მაღალი კლასით, ოსტატო ბით, მაგრამ თანაგანცდა მაინც არ ჩნდება. შესაძლოა იმიტომაც, რომ კონკრეტულ მომენტში ვერ არკვევ _ ვინ რას გოდებს და შე საძლოა იმიტომაც, რომ არცაა ეს მათი მიზანი _ თანაგანცდა დაბადონ შენში. მათი მიზანია შეგზარონ. მაგრამ ფაქტია, ის ინი მაინც მოკლებული არიან იმ სცენიურ გადამდებლობას, რაც ლიტველ არტისტებს გააჩნდათ. მოდიხარ სპექტაკლიდან და ახ ალი თეატრლური ენის ძიებაში მყოფი პოლონელი რეჟისორის ხილვები ისე ფრიალებს შენს ტვ ინში, როგორც მის სპექტაკლში მასხარის თავზე შემოდგმული სარეცხი ტაშტის თავზე გამოკი დებული პაწაწუნა თეთრი ნიფხ ავი. ისე, ეს მიგნება მართლაც შთამბეჭდავია, ისევე, როგორც სულები - კუს ბაკანივით მუდამ თან რომ დაატარებენ კარს, და უმაგიდოდ, სუფრად გაშლილი თეთრი ზეწარი...
ქნება, ს არც ი ლავაც: ი , ა ლ ი ყოფ ა კვ რაც არ აც იყო, იქნებ რება, რ ვ კ მაგრამ სნება, ან შეი ლელი წავა… ხ ს ი მ ა ვეთ, წა ვ გზა გ ი მოვა, ცოტაც მადრო ლ ე ლ ვ იც მომს ონდ ურცელ ალ, ოღ მეც წავ ვავსო ბოლო ფ ოვე, ტ ე ბარემ შ ურო ეს სიმარ ი. წ ვ ლ ე ო ნ მ ს ა ს, და ოუხ ბდი. წარსულ იაქი ამ ეს ფორ რდა, ჩაბარდა ა თავს ვირთო დ უ ს გაუფას როს ვკლავდი ება არ მსურ . დ ვრ რითაც აგვარად ცხო თ. მშვიდობით ჭილაძე ვ ხ ო ს დლ ბ ოთარ მე კი ვით. მა ა ყ ი დ ა კარგ
ფესტივალი
ნეკროშიუსის რეზო შატაკიშვილი მნახველს გულგრილს ნამდ ვილად ვერ დაგტოვებდა ეი მუნტას ნეკროშიუსის „ფაუს ტი“. თუმცა, შესაძლოა მისგან უფრო მეტს ელოდნენ მისივე „ოტელოთი“ გაოგნებულები და კიდევ უფრო მეტს, ვისაც თბ ილისური ანეგდოტის არ იყოს, თავად არ დაულევია ლიმონა თი (არ უნახავს ნეკროშიუსის „ოტელო“), მეზობელმა დალია (ნახა) და უთხრა ძაან, ძაან კა რგიაო. ამაში კი, ნეკროშიუსი დამნაშავე ნამდვილად არაა. ისე, ამ სპექტაკლის კრიტიკ ას, ალაგ-ალაგ რუსულ პრეს აშიც გადაწყდებით, საფირმო მეტაფორებს უწუნებენ, ნეკრ ოშიუსი მიწას მოსწყდა, მაგრ ამ ვერ გაფრინდაო. ერთ-ერთ სცენაზე პირდაპირ ახსენებენ ფარაჯანოვის „საიათნოვად ანააო“. (სხვათაშორის ეს აქაც ენიშნათ). ის კი არა, რუსებმა ნეკროშიუსს თოკებით გაკეთე ბულ კარდიოგრამაც დაუწუნ ეს, რომელსაც თბილისში ხა ნგრძლივი ოვაცია მოჰყვა. რას ვიზამთ, მიუხედავად იმისა, რომ რეჟისორმა უზარმაზარი ძვალი დადო სცენაზე - ენას ძვალი მაინც არა აქვს... მისი „ფაუსტი“ გაგაოგნებდ ათ პროფესიული კეთილსინდი სიერებით - როგორც რეჟისო რის, ისე მსახიობების მხრიდან. რეჟისორის ხედვის დიაპაზონ ით, ჰიპერმეტაფორულობით, ატმოსფეროს შექმნის დიდი უნარით. იმ ატმოსფეროსი, რომელიც 4 საათი გაძლებინ ებს დარბაზში (დღეს ეს არც თუ იოლია). გაძლებინებს და მეტიც - გიტაცებს. იტაცებს მა თაც კი, ვი საც არც ხუ თას გვერდიანი ტრაგედია „ფაუს ტი“ აქვს წაკითხული და ჭერში აკიდულ სუბტიტრებისთვის თვალის დევნებაც უჭირს (მი თუმეტეს რუსულად იყო). ას ეთი კი, დამერწმუნეთ, ბევრი იყო იქ. ბევრმა ისიც კი ვერ გა იგო, რომ ნეკროშიუსს თავისი სცენიური ვერსიისთვის აღებ ული ჰქონდა გოეთეს ტრაგედ იის მხოლოდ პირველი ნაწილი. ის არ გვიჩვენებს მეორე ნაწი ლს, სადაც საბოლოოდ ფაუსტი იმარჯვებს მეფისტოფელზე. ის სპექტაკლს ასრულებს გრ ეთჰენის სამსჯავროთი, თავად ფაუსტის მოგზაურობა კი გრ ძელდება. მაგრამ საქმეც ესაა, ნეკროშიუსის მაყურებელთან
სხვაგვარ კომუნიკაციაზე მი უწვდება ხელი. იგი მაყურებელს არაფერს უმალავს - მსახიობებს გამო აქვთ ძალზე ყოფითი საგნები, ჩვენს თვალწინ აწყობენ მათ და ქმნიან სცენურ ეფექტს. მა გალითად, სცენის ორ მხარეს დგებიან მსახიობები, ჭიმავენ ბაწრებს და რიგ-რიგობით ამ ოძრავებენ, შენს წინ გასაოც არი ეფექტია - მოგაგონებს უმალ კარდიოგრამას, ანდა შე საძლოა სულაც ფაუსტის სუ ლის ღელვად, შინაგან წინააღ დეგობებად აღიქვა. გამოდიან მსახიობები, ბაწრებით ფარანს ჭიმავენ და ამოძრავებენ - რო მელიც განუზომელ ეფექტს ახ დენს და ნათურის მოხსნის შე მდეგ ობობასაც მოგაგონებს, რომელიც თითქოს წინასწარ მეტყველებს ფაუსტის გაბმას მეფისტოფელის მახეში. ანდა სულაც უბრალო - პა ტარა თეფშებს იარაღს ესვრ იან და ამსხვრევენ. იცი, რომ არაფერი - თეფშები იმტვრევა, ილეწება მაგრამ ეფექტი გა ნუმეორებელია. ალაგებენ და აშრიალებენ უამრავ წიგნებს - სულისშემკვრელი სცენაა, ან და, პერანგს ქარით ბერავენ, მაგრამ ეფექტი განუზომელია. ანდა, უბრალო ძაფისართავი მანქანებისგან, იკვრება კომპ ოზიცია - ხდება ტაძარი. ხე დავ, რომ ძა ფის სა რთ ავი მა ქნანებია, მაგრამ ეს საგნები მოულოდნელად ლამაზდებიან, სასწაული შენს თვალწინ ხდება - უბრალო საგნებისგან სცენ ური ექფეტის გარდა იბადება ულამაზესი მეტაფორა, რო მლის ამოხსნა არც ისე იოლია, მაგრამ რომც თავი და ბოლო ვერ გაუგო, იგი მაინც ახდენს უდიდეს ზეგავლენას - ქმნის ატმოსფეროს, რომელიც მო ქმედებს მაყურებელზე, მისი მეტაფორები კონტაქტს ამყა რებენ მის არაცნობიერთან და გადასცემენ მასში კოდირებულ ინფორმაციას. ცნობიერად კი ეს მეტაფორები ფრიად საამო საყურებელია და კარგი თავს ატეხი რებუსიც. ნეკროშიუსს უყვარს რებუ სებიც, გამოცანებიც. მეტიც, ის სამყაროს განიცდის, რო გორც გამოცანას - მიცემულს ადამიანისთვის. სწორედ აქედ ან მომდინარეობს მისი სპექტა კლების ვიზუალის ფანტასტი კურობა და მხატვრული აზრო ვნების მითოლოგიზმი.
ნადია პეტროვა – 22 წლის
„ფაუსტი“
მომწონს ირაკლი ალასანია, სექსუალური მამაკაცია, ემპერამენტი ეტყობა, განსაკუთრებით ტუჩები მომწონს. ყველაზე არასიმპათიურად მომღერალი სტეფანე მიაჩნია. უბრალოდ ამბობს, რომ მის გემოვნებაში არ ჯდება. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
3
ლიკა ქავჟარა
ცხოვრების ტრაგე
მარი გულორდავა ის ლეგენდად უნდა ქცეულიყო, მთელი ეპ ოქა შეექმნა, მსოფლიოს უძლიერესი და უმდი დრესი ადამიანების მუზა გამხდარიყო... ამის თვის ყველაფერი ჰქონდა. ღმერთმა ღვთიური სილამაზე და სრულყოფილება უბოძა, მაგრამ ამ შესაძლებლობებიდან ლიკა ქავჟარაძემ ვე რაფერი გამოიყენა. თითქოს ბედისწერამ და საჯა... იქნებ ლიკა შეცდა? ახლა ამ კითხვაზე ყველას თავისი პასუხი და არგუმენტი აქვს. ამბობენ, რომ მას ავადმყოფობამ შეუშალა ხე ლი... ლიკა ყველაფერს სიყვარულს აბრალე ბს... იმდენად ლამაზი იყო, რომ, როგორც ჩანს, მამაკაცებისგან თავი ვერ დაიხსნა, კარიერას „უღალატა“ და ფორტუნამაც ზურგი აქცია. თუმცა, ეს ხომ ისეთი თემაა, სადაც სხვადასხვა მოსაზრებები არსებობს. ლიკა ქავჟარაძემ პირად ცხოვრებაზე „პრ აიმტაიმს“ ექსკლუზიური ინტერვიუ მისცა... – როგორ გახსენდებათ თქვენი კარიერის და საწყისი? – ლაღი ბავშვობა არ მქონია. ხუთი წლიდან მუ სიკას ვსწავლობდი, 12 წლიდან დამეწყო კინოკა რიერა და ასე ვუთავსებდი ერთმანეთს მსახიობო ბასა და მუსიკას. სანამ „ნატვრის ხეში“ გადამიღე ბდნენ, მანამ ხუთ ფილმში მქონდა მონაწილეობა მიღებული და აქედან გამომდინარე დამამტკიცეს როლზე. როდესაც ჩემს ნამუშევარს პირველად ვუყურებდი, არასოდეს არ მომწონდა. – „ნატვრის ხემ“ აღიარება მოგიტანათ, ალ ბათ, არც ისე იოლი იყო იმ პერიოდში პოპულა რობა? – გეთანხმებით, ძალიან ძნელი იყო. ქუჩაში რომ გავდიოდი, თითით საჩვენებელი ვიყავი. აი, ეს ის არ არის, ვინც ვირზე იჯდაო. რატომღაც ყვ ელა ვირზე ჯდომის ეპიზოდს იხსენებდა. მქონდა ისეთი პერიოდი, როცა ქუდითაც კი დავდიოდი, რომ ხალხს არ ვეცნე. – ალბათ, ბევრი თაყვანისმცემელი გყავდათ? – კი, ძალიან ბევრნი იყვნენ. უამრავი წერილი მომდიოდა მთელი საბჭოთა კავშირიდან, ძირითა დად ყველა სიყვარულს მიხსნიდა. – როგორ იგერიებდით თაყვანისმცემლებს? – იცით, რა? მე არც მქონდა დრო, რომ ვინმეს თან ურთიერთობა მქონოდა. – პირველად როდის შეგიყვარდათ? – საბავშვო ბაღში. შემდეგ უკვე, როცა 14 წლის ვიყავი. დავინახე ბიჭი ეზოში და ერთი ნახვით შე მიყვარდა, ურთიერთობა ვერ დავამყარეთ, რადგ ან ძალიან გაუბედავი გრძნობა იყო. – ანუ ცალმხრივად გიყვარდათ? – არა, ორმხრივი იყო, იმასაც ვუყვარდი, მაგრ ამ კონტაქტს ვერც ერთი ვერ ვბედავდით. მარტო ვიზუალური კონტაქტი გვქონდა. – იმ ბიჭის სახელიც არ იცოდით? – როგორ არ ვიცოდი, ოთარ ნიშნიანიძე იყო, მაგრამ, ხომ გეუბნებით, იმდენად წმინდა სიყვარ ული იყო, რომ ვერც ერთი ამის თქმას კი არა, ერ თმანეთის გაცნობასაც ვერ ვბედავდით. – და შემდეგ მეუღლე შეგიყვარდათ, არა? 4
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
– დიახ, ასეა, ჩემი პირველი ვირტუალური ს იყ ვა რუ ლ ი დრომ წაიღო, მერე გავი ცანი ჩემი მეუღლე. ეს იყო ბათუმში. თუ მცა მე ის ფ იქ რე ბი თ შ ევ იყ ვა რ ე , ბიცოლაჩემმა მითხრა, რომ ვუყვარდი, მე კი ვფიქრობდი და ასე შემიყვ არდა, თორემ დი დად შეხვედრები და ურთიერთობა არ გვქონია. – ვის უკავშირდ ება თქვენი პირველი კოცნა? – ჩემი პირველი კოცნა ჩემს პირველ მეუღლეს უკ ავშირდება. ეს იყო ზამთარში, უნივერსიტეტის ბაღში. სიმა რთლე გითხრათ, არ მომეწონა, ჩემს ფანტაზიაში კოცნა სხვა გვარად წარმომედგინა, მაგრ ამ იმედები გამიცრუვდა. – როგორ გადაწყვიტეთ დაქორწინება? – ტრადიციულად დავქ ორწინდით. – ალბათ, ულამაზესი პატარძალი იყავით? – არ ვიცი, ვერ გეტყვით. – გათხოვების მერე, როგორ გაგრძელდა თქ ვენი ცხოვრება? – გათხოვების მერე ვავ ადმყოფობდი. მქონდა დე პრესიები. – ძალიან ბევრს საუბ რობენ თქვენს ავადმყ ოფობაზე. საინტერესოა, სინამდვილეში რა სჭირს ლიკა ქავჟარაძეს? – იცით, რა? ფსიქიკურ ად ვარ ცუდად. – რა მიზეზით? – ექიმები ამბობენ, რომ ეს იყო მშობიარობის სტრესი. ზოგი ამბობს, რომ ეს არის არაბედნიერი ცხოვრების გამო. ზოგიერთი ამბო ბს, რომ გაციებული ვიყავი და მენი ნგიტის შედეგად გავხდი ცუდად. – თქვენ როგორ ფიქრობთ?
– მე ვ ფი ქრ ო ბ , რომ ავად არასწორი ცხოვრების გამო ვიყავი. – რას უწოდებთ არასწორ ცხოვ რებას? – ოჯახური მდგომარეობა მქონდა ასეთი. – თავს არ გრძნობდით ბედნიე რად? – არა, თავს ნამდვილად არ ვგრძ ნობდი ბედნიერად. – კონფლიქტები გქონდათ მე უღლესთან? – არა, კონფლიქტი არ გვქო ნია, უბრალოდ, ჩვენ დამოუკიდ ებელი ცხოვრება არ გვქონდა, ყველა ერეოდა ჩვენს ცხოვრე ბაში და ა.შ. – ალბათ, ამ ყველაფრის ფონზე სიყვარულიც გა ქრა... – დიახ. – თქვენ უკვე დეპრესიაში იყავ ით, როდესაც ოჯახი დაანგრიეთ. არ გიფიქრიათ იმაზე, რომ უფრო მეტი სტრესის ქვეშ აღმოჩნდებოდით ოჯ ახის დანგრევის შემდეგ? – არა, არა, მაგაზე არ მიფიქრია,
ბი? – ყურადღებით, სიყვარულით, სი თბოთი, კომპლიმენტებით, საინტე რესო საუბრებით. – ძნელია თქვენი გულის მოგება? – კი, ძალიან ძნელია. – თქვენი ქალური სისუსტეები რა არის? – იცით, რა? შეიძლება. ვიღაცამ მაწყენინოს და გული დამწყდეს, თო რემ სხვა ქალური სისუსტეები არ მა ქვს. ვფიქრობ, რომ ძლიერი ქალი ვარ და ცხოვრებამ გამაძლიერა. – თქვენზე ამბობენ, რომ სასმ ელი გიყვართ... – კი, სასმელი ძალიან მიყვარს, გუ შინ დავლიეთ და ახლაც გადავკარი „პახმელიაზე“. – რა უნდა გააკეთოს მამაკაცმა, თქვენი გული რომ მოიგოს? – ალბათ, ძალიან ყურადღებიანი უნდა იყოს და მე უნდა მიყვარდეს სი გიჟემდე. – დღეს რა დოზით გიყვართ? – შეიძლება ითქვას, რომ დღეს ვარ სიგიჟემდე შეყვარებული. – თქვენი რჩეული თქვენზე პატა რაა თუ დიდი? – ჩემზე დიდია, ცნობადი სახეა,
exclusive
აძის
ედიები რადგან უკვე ვგრძნობდი, რომ სწ ორედ ოჯახში შექმნილი სიტუაციის გამო ვიყავი ცუდად. და რაც კი შემე მთხვა, ყველაფერი სწორედ ოჯახის გამო ხდებოდა. – რა შეგემთხვათ, ქალბატონო ლიკა, იქნებ უფრო კონკრეტულად გვითხრათ? – უსიყვარულობა, სხვა სიყვარულ ის მოთხოვნა. – ანუ იმის სურვილი გქონდათ, რომ სხვა ვიღაც გყვარებოდათ? – დიახ. – და ამ სიყვარულის ობიექტი თუ არსებობდა? – კი, არსებობდა. – ვინ იყო? – ამდენი გულახდილობაც არ შე მიძლია. – მერე შედგა ეს სიყვარული? – კი, შედგა, მაგრამ მალევე დასრ ულდა. – ანუ თქვენს ცხოვრებაში ყველა სიყვარული, რომელიც მოვიდა, ტრ აგიკული იყო? – გეთანხმებით, ასე იყო. როცა მყ ვარებია, ყველა სიყვარული ტრაგიკ ულად დასრულებულა. – რატომ? – არ ვიცი, ვერ გეტყვით. საერთოდ, ყოველთვის მაქსიმალისტი და მომთ ხოვნი ვიყავი, ყოველთვის იდეალურ სიყვარულს ვეძებდი და ალბათ, გარკ ვეულწილად, ამის ბრალიც იყო. – დღეს როგორ მდგომარეობაში ხართ? – ძალიან კარგ მდგომარეობაში ვარ. – იპოვეთ იდეალური სიყვარ ული? –კი, ვიპოვე. – არადა ამბობენ, რომ ქმარს გა შორდით... – მართალი ხართ, ქმარს გავშორ დი, მე და ლევან შანიძეს დღეს არაჩ ვეულებრივი მეგობრული ურთიერ თობა გვაქვს. – რას ნიშნავს თქვენთვის იდეა ლური სიყვარული? – როდესაც უკვე გაქვს გამოცდ ილება, მაშინ უნდა შეეცადო, არ იყო ისეთი მაქსიმალისტი, როგორიც იყავი და რაღაც დათმობებზე უნდა წახვიდე. – თქვენ რა დათმეთ? – იცით, რა? რაღაც დიდი და გა ნსაკუთრებული არ დამითმია. უბრა ლოდ, როცა ადამიანს არ შეუძლია, უნდა გაუგო და მიიღო ისეთი, როგო რიც არის. – რით განებივრებენ მამაკაცე
ოღონდ თავის სფეროში. – ვინ არის? – ვერ გეტყვით, რადგან მას არ უნ და, რომ ვთქვა. – როგორ გაიცანით? – ამ ადამიანს ბავშვობიდან ვიცნ ობდი, უბრალოდ, ახლა აღმოვაჩინეთ, რომ ერთმანეთი მოგვწონს, როგორც ქალსა და მამაკაცს, და ერთად ყოფნა გვინდა. – როგორ ფიქრობთ, ეს თქვენი უკანასკნელი სიყვარულია? – კი, ნამდვილად ასეა. დარწმუნე ბული ვარ, ის ადამიანი, რომლის გვ ერდითაც ახლა ვარ, ცხოვრების ბო ლომდე მეყვარება. – რა სიურპრიზებს უკეთებთ თქ ვენს შეყვარებულს? – მე მას ჩემი თავი ვაჩუქე. – თვითონ რით განებივრებთ? – თვითონ ძალიან ყურადღებიანია, საჩუქრებს მიკეთებს, სულ მირეკავს, მეხუმრება, ძალიან ჯანსაღი იუმო რის პატრონია. ხანდახან მაშინებს ხოლმე, მეუბნება, წავედიო და იცის, რომ ამაზე ვნერვიულობ, რადგან მი ნდა, დარჩეს. – სად დადიხართ გასართობად ერთად? – იცით, რა? არ უყვარს ხოლმე გა მოჩენა, მეუბნება, რომ მე ლამაზი ვარ და თვითონ უშნოა. – არადა დარწმუნებული ვარ, ძა ლიან სიმპათიური მამაკაცი იქნე ბა... – ოოო, კი ძალიან სიმპათიურია, ოღონდ მართლა. – კარგით, რა... ვინ არის, მითხ არით. – (ფიქრობს) მამუკა მათიაშვილი. – ძალიან კარგი. იმედია, ქორწ ილში დაგვატიჟებთ. – ქორწილი არ უნდა. – რატომ? – რა ვიცი, ასე ურჩევნია. – როგორ ფიქრობთ, როგორი იქ ნება ლიკა ქავჟარაძე წლების შემდ ეგ? – ყოველთვის ვეცდები, რომ ლამა ზი ვიყო და ფორმა შევინარჩუნო. – საკუთრ თავს სექსუალურ ქა ლად მიიჩნევთ? – კი, აბა, როგორ? ვფიქრობ, რომ ძალიან სექსუალური ვარ. მამუკაც მე უბნება, რომ ძალიან სექსუალური ვარ. – მამუკა არ ეჭვიანობს, ასეთი ლამაზი ქალი რომ ჰყავს გვერდით? – კი, როგორ არა, ძალიან აზიატია. თუ ვიღაცას დაველაპარაკე, გიჟდება. მე კი ვკვდები სიცილით.
ტალიავინის სკანდალური
დოკუმენტი „ფაქტები რუსეთის გამტყუნების საშუალებას იძლევა“ რა წერია ტალიავინ ის დასკვნაში? ფაქტები, არგუმენტები და ანალ იზი... „პრაიმტაიმს“ პო ლიტოლოგი ანდრო ბა რნოვი ესაუბრა: – რამდენიმე დღეა, რაც ეს დოკუმენტი გა მოქვეყნდა, მაგრამ ცო ტა თუ აანალიზებს მას ღრმად. არადა, ეს აუცი ლებელია იმისთვის, რომ ვთქვათ მთავარი – იძ ლევა თუ არა გამოქვეყ ნებული ფაქტები მსგავსი დასკვნების გაკეთების საშუალებას. დასკვნა არ ის ასეთი, რომ ”საქართ ველოს შეტევით აღინიშნა ფართომასშტაბიანი შეია რაღებული კონფლიქტის დაწყება”. ეს არის ორაზ როვანი ფრაზა, რომელს აც სხვადასხვა ფორმაში ატრიალებენ. თუმცა, დოკუმენტში მოყვანილი ფაქტები საფუძველს იძ ლევა ვთქვათ, რომ ჩვენს მიერ ცხინვალზე შეტევა მანამდე არსებულ დაუს რულებელ პროვოკაციე ბზე პასუხი იყო, რასაც ელოდა კიდეც რუსეთი. შეიძლება ვიმსჯელოთ იმის შესახებ, თუ რამდენ ად ადეკვატური ან ეფექ ტური იყო ჩვენი პასუხი, მაგრამ დოკუმენტი ნა თლად აჩვენებს, რომ კო ნფლიქტის ავტორ-დამგ ეგმავი და ხელშემწყობი ნამდვილად რუსეთი იყო. დასკვნას წინ უსწრ ებს რამდენიმეაბზაციანი მონათხრობი რუსეთის მხრიდან პროვოკაციების შესახებ. ანუ, ცეცხლის გახსნამდე იყო ხანგრძ ლივი პერიოდი პროვ ოკაციების, სროლების, შეტაკებებისა... და საერ თოდ, აპრილში დაიწყო ესკალაცია. ანუ საქართ ველოს მიერ განხორცი ელებული შეტევა არ არის განცალკევებით მდგარი. რეალურად ეს იყო რე აქცია ყველაფერ იმაზე, რაც 7 აგვისტოს წინ უს წრებდა. ეს დოკუმენტში რამდენჯერმე არის განმ ეორებული. სხვა საკითხია, რამდ ენად სწორი და ადეკვა ტური იყო საქართველოს რეაქცია პოლიტიკური და საერთაშორისო სამართ ლის თვალსაზრისით. ერ თადერთი, ცალსახად არ ის ნათქვამი, რომ ასეთი რეაქცია არ იყო სწორი სამართლებრივი თვალ საზრისით. ეს მოსაზრება კი განმარტებულია იმით, რომ საქართველოს ხელი ჰქონდა მოწერილი სოჭის
ხელშეკრულებაზე. – შევარდნაძის დროს? – დიახ, ეს ის დოკუმე ნტია, რომელზეც შევა რდნაძეს ხელი მოაწერ ინეს ხელისგრეხითა და ცემა-ტყეპით. და სხვათა შორის, რომელშიც არაფ ერი წერია ხელშეკრულე ბიდან გამოსვლის მექანი ზმებზე. მეორე ძალიან მნიშ ვნელოვანი დეტალი. იქ წერია: ქართველებმა ვერ დაგვარწმუნეს, რომ 8 აგ ვისტომდე რუსეთის ჯა რის მასობრივი შესვლა ხდებოდა ცხინვალშიო. თუმცა იმავე აბზაცში წე რია, რომ რუსეთის გარკ ვეული ჯარები იმ რეგი ონში უკვე იმყოფებოდნ ენ. ლაპარაკია რუსეთის ჯარზე და დაზუსტებულ ია, რომ არ იგულისხმება სამშვიდობო ძალები. იქ ვე ისიც წერია, რომ აქვე იმყოფებოდნენ მოხალი სეები და დაქირავებული მკვლელები. აქ ჩნდება კი თხვა – კი მაგრამ, ეს დაქი რავებული მკვლელები და მოხალისეები ვინ არიან? ეს არ ნიშნავს, რომ იქ რე ალურად მიმდინარეობდა ძალების კონცენტრაცია? მე ვფიქრობ, რომ მიდი ოდა... რუსები ამბობდნენ, რომ ძალების გარკვეულ ნაწილზე როტაცია მიმდ ინარეობდა. ვთქვათ, ასეც იყო. მაგრამ ამ მოხალი სეებზე და დაქირავებულ მკვლელებზე რა ვთქვათ? კოკოითიმ დაიქირავა ეს ხალხი? – აქედან გამომდინ არე, ამ დოკუმენტს ეტ ყობა, რომ იყო ზეწოლა რუსეთის მხრიდან? ამ ბობენ, რომ რუსეთმა დი დი ფული გადაიხადა... – არ ვიცი. ძალიან ძნ ელია ამაზე რამის თქმა. მა გრ ამ ის, რომ ეს არ ის პოლიტკორექტული დო კუმენტი, ცხადია. როცა რაიმე აზრის გამოთქმა გვინდა, ამას ისე ვახერხ ებთ, რომ კითხვები არ დარჩეს. ამ დოკუმენტში ეს ასე არ არის. იმიტომ, რომ წერია რაღაც. მერე ამ რაღაცას მოსდევს ფა ქტები და რომ წაიკითხავ, ვერ იგებ, რატომ არის ასეთი ფორმულირება. ამას გარდა, მე მიკვირს, რატომ არაფერი წერია ამ დოკუმენტში ცხინვალი დან მოსახლეობის ევაკ უაციაზე, რომელიც ერთი კვირით ადრე განხორ ციელდა. ზუსტად ერთი სიტყვით არის ნახსენები, რომ რა ღაც მო ხდა. მა
გრამ რატომ მოხდა, რაზე მიუთითებს ეს?.. ანუ, არ აფერია ნათქვამი იმაზე, რომ რუსეთი სპეციალუ რად აკეთებდა იმას, რომ ვითარება არ განმუხტუ ლიყო. ამ ყველაფრის მიუხ ედავად, დოკუმენტი არ არის ცუდი. ფაქტუალუ რი მასალა თავიდან ბო ლომდე ისეთია, რომე ლიც რუსეთის სრულად გამტყუნების საშუალებას იძლევა. მეტსაც გეტყვით, თვითონ დოკუმენტში რუსეთის ყველა ნაბიჯი შეფასებულია, როგორც საერთაშორისო სამართ ლის დარღვევა. არც ერთ კომპონენტში არ არის გამართლებული რუსე თი. როგორც ვხვდები, ის ხმამაღალი ფრაზაც სწორედ ამის საკონპენ საციოდ არის ჩაწერილი, რომ რუსეთისთვის თავში არ ჩაერტყათ. ერთადე რთი, რაზეც კითხვის ნი შანია დასმული, ეს არის ის, რომ, თუ მართლაც ქა რთველები დაესხნენ თა ვს რუს სამშვიდობოებს, ანუ მაშინ, ბუნებრივია, რუსეთს ექნებოდა ლე გიტიმური საფუძველი, შევარდნილიყო და დაეწ ყო ბრძოლა. მაგრამ აქვე წერია მათი დამოკიდე ბულება, ამაში ჩვენ ვერ დავრწმუნდითო. ამ დო კუმენტში ერთი რაღაც ძალიან ნათელია. წერია, რომ საქართველოს ხელი სუფლების პოლიტიკა არ იყო ეფექტური, სხვათა შორის, წერია ისიც, რომ არც ევროკავშირის პო ლიტიკა იყო სწორი და ის იყო საკმაოდ ინერტული. გასაგებად წერია, რომ ეს ყველაფერი იყო დიდი
სახელმწიფოს, ანუ რუ სეთის ზეწოლის დიპლ ომატიის შედეგი. მეორე მხ რივ, წე რია, რომ იყო პატარა სახელმწიფოს, ანუ საქართველოს ზედმ ეტი სითამამის შედეგი და ამ პატარა სახელმწიფომ ვერ გათვალა, რა შედეგე ბი შეიძლებოდა მოჰყოლ ოდა მის სითამამეს. და მესამე მხრივ, წერია, რომ ეს იყო საერთაშორისო საზოგადოების, დასავლ ეთის, ევროპის ინერტუ ლობისა და არასაკმარისი ჩართულობის შედეგი ამ რეგიონში. ის, რომ პოლიტიკა სულ სხვანაირი უნდა ყო ფილიყო, ჩემთვის უდავ ოა. თუმცა დასკვნაში არ წერია, ავიცილებდით თუ არა ომს, სხვანაირი პო ლიტიკა რომ გვქონოდა. ან რა მოხდებოდა, თუ საქართველო დროულად არ უპასუხებდა რეგი ონში რუსების ძალების კონცენტრაციას, ან რა მდენად დროული იყო ჩვ ენი პასუხი. ამ კითხვებზე პასუხს დოკუმენტში ვერ ნახავთ. ახლა საქართველოში ყველა პოლიტიკური ძა ლის მიზანი უნდა იყოს ის, რომ მოხდეს საზოგა დოების აზრის და პოლი ტიკური სპექტრის კონს ოლიდირება იმის შესახებ, თუ როგორი უნდა იყოს პოლიტიკა კონფლიქტ ებთან დაკავშირებით. აქ კინკლაობა არ შეიძლება. უნდა იყოს სერიოზული, პროფესიონალური დება ტები. და არა ერთმანეთ ზე გადაბრალება, ეს შენი ბრალია, ეს – შენი... უნდა აწონ-დაწონონ, რეალურ ად რა უნდა ვაკეთოთ.
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
5
6
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
დეტალები
გურამ როგავასთან ერთად
თუ ხაინდრავას შეუძლია, ჟურნ ალისტები განიკითხოს, ესე იგი, მეც მაქვს იმის უფლება, რომ საზოგადო ების აზრი გაზეთის ფურცლებზე წარმოვადგინო (ეს ჩემი უშუა ლო მოვალეობაა). ხაინდრავ ას პოლიტიკურ წარსულზე საუბარს აზრი არ აქვს, ახალს ვერაფერს გეტყვით, თან უკვე არც არის სა ინტერესო – საზო გადოებამ ისედაც ყველაფერი გაიგო (იყო დრო, რო ცა „უცნობი“, იგივე გია გაჩეჩილაძე ნიღბებს უფასოდ არიგებდა, თუმცა, სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, ის ყველამ ვერ მოირგო, ქართველი ხალხის პირისპირ ხაინდრავ აც, სხვების მსგავსად, შეუნიღბავი დარჩა და ამით, მგონი, ვერაფე რი მოიგო). როცა ჟურნალის ტებს ხაინ დრავა მორალის კითხვასა და ეთიკ აზე საუბარს დაგვიწყებს და თან „ნა ძირალებო, აგენტებო, პიდარასტებ ოს“ მოგვაძახებს, იქ პოლიტიკაზე საუბარი მეტისმეტია. ოპოზიციაში ბევრი მოაზროვნე ადამიანია, მაგრამ აშკარაა, რომ გა რკვეული ნაწილი გონებადაბინდ ულობას უჩივის. როგორც ამბობენ, ზოგჯერ ამის მიზეზი ნარკოტიკებ ია, ზოგჯერ უბრალოდ ბოღმა და კიდევ ვინ იცის, რა?! მოკლედ, გოგა ხაინდრავასა და ჟურნალისტების „შესაშურ“ ურთიერთობაზე გიყვებ ოდით. 28 სექტემბერს პარლამენტთ ან აქცია – „დაიცავი სიცოცხლე!“ გაიმართა, სადაც გოგა ხაინდრავაც იმყოფებოდა. მცირეხნიანი პაუზის შემდეგ, კვლავ რუსთაველის გამზ ირზე გამოსული ხაინდრავა, რომე ლიც გალიიდან გამოფრენილ ჩიტს ჰგავდა, „რუსთავი 2“-ის ჟურნალის ტს, ნატო მახვილაძეს შეურაცხმყო ფელი სიტყვებით მიესალმა. დიალ ოგი ასე გაგრძელდა: – ბერეზოვსკი ნახე? – ჰკითხა ირ ონიული ღიმილით ხაინდრავამ ჟუ რნალისტს. – ვერ ვხვდები, რაზე მეკითხები? – მახვილაძემ დაბნეულობა ვერ და მალა. – ბერეზოვსკი ნახე „ტრუსიკში“? – ეგ შენმა ცოლმა ნახოს – უპას უხა ჟურნალისტმა ამ ინციდენტის შემდეგ გო გა ხაინდრავამ ჟურნალისტის თავისუფლებაზე, ზოგადად, ქართ
უ ლ მედიაში არსებულ ვითარებაზე სა კუთარი ხედვა მინიაქციაზე შეკრებ ილ საზოგადოებასაც გაუზიარა: „ყვ ელა ტელევიზიის დედა მოვ...ან და თქვენ ყველას ჯოჯოხეთის ცეცხლი არ აგცდებათ“. ოპოზიციის ლიდე რის ამ ფრაზას, როგორც ხდება ხო ლმე, ტაში და ოვაციები მოჰყვა. მართალია, აქციას „დაიცავი სი ცოცხლე!“ ერქვა, მაგრამ ოპოზიც იამ სასიკვდილოდ მაინც გაგვიმეტა, განაჩენიც გამოგვიტანა და ჯოჯო ხეთშიც გაგვისტუმრა (ყველამ სა კუთარ ცოდვებზე იფიქროს. მგონი, ასე უკეთესი იქნება). ამ ინცი დენტზე მო გვიანებით ხაინდრავას განმარტე ბა ვთხოვე, მან ხელები გამ იშ ალ ა და ძველ ბიჭურად, მ ის თვ ი ს დამახასი ათე ბე ლი პოლიტი კური ტე რმინოლ ო გი ი თ ს აქ მი ს გარჩევა დამიწყო, თან თავის მართლება სცადა. აი, ხაინდრავ ას კომენტარიც სიტყვასიტყვით, უცვლელად: „აუდე აქედან შე ნაბი ჭვარო! ნატო მახვილაძემ მითხრა. მე არაფერი ვუთხარი. უბრალოდ, ბერეზოვსკიზე ვკითხე: რატომ არ
დაინტერესდა „ვითომჟურნალისტი“ ბერეზოვსკის გასაიდუმლოებული თბილისური ვიზიტით? როცა მე ლეგალურად ჩავდიოდი ლონდ ონში და ბადრი პატარკაციშვი ლს, ბერეზოვსკის ვხვდებოდი, მაშინ ტელევიზიები ამ ამბებს ხომ აშუქებდნენ?! ეს არის, თქ ვენი აზრით, ჟურნალისტიკა? მე ამ ადამიანებს ჟურნალისტებად არ მივიჩნევ და ვექცევი ისე, როგორც ფარულ აგენტებს ექ ცევიან ცივილიზებულ საზოგა დოებაში. თუ ეს ვინმეს არ მო სწონს, უამრავი ცივი წყალია საქართველოში და შეუძლია, მიირთვას“. „წვერებიანი“ პოლიტიკო სის საქციელით ნატო მახვილ აძე ისეთი განერვიულებული იყო, რომ იმ დღ ეს არ აფ ერი ვკითხე, მგონი, მართლაც ცივი წყლის დალევა თუ უშ ველიდა, რომ გონზე მოსუ ლიყო... მეორე დღეს კი ერ თმანეთს, სრულიად შემთხვევით, პარლამენტში შევხვდით, ნატომ მი თხრა, ამ თემის გახსენება არ მინდა და ამაზე არ ვისაუბროთო... ფაქტ ობრივად, არც არაფერია სასაუბრო, ყველაფერი ხომ ისედაც ცხადია. როცა ხვდები, რომ პოლიტიკაში თავს ვერ დაიმკვიდრებ და მხოლოდ ცარიელი ადგილი ხარ, როცა აანა ლიზებ არსებულ მდგომარეობას და იცი, რომ ღირსეული პოლიტიკური ოპონენტი არ გყავს, რადგან ბრძო ლის უფლებაც კი დაკარგე, რა თქმა უნდა, მიდიხარ კონკრეტულ დასკვნ ამდე. დიახ, შენი სისუსტეები მედიამ გამოააშკარავა და სწორედ ჟურნ ალისტების „ბრალია“, რომ ახლა აღარავინ გიჯერე ბს. ამიტომაც არ უყვა რთ „ხაინდრავებს“ ჟუ რნალისტები, ჩვენ პოლიტი კოსების სუსტი მხარეები დაგანახეთ და მათ ეს არ მოეწონათ. ჩვენ ისინი არ შევაქეთ, რადგ ან ამას არ იმსახუ რებდნენ. ამიტომაც გვეძახიან: „ნაძირა ლებო, აგენტებო, პი დარასტებოს“. კი, ბა ტონო, დაგვიძახეთ! p.s. „სიცოცხლე ან რაიმე ამის მსგავსი“ საინტერესო ფილმია. თუ დრო გექნებათ, აუცი ლებლად ნახეთ, თუმცა გოგა ხაინ დრავასთან ამას არანაირი კავშირი არა აქვს.
„სიცოცხლე ან რამე ამის მსგავსი“ – ფილმი ახ ალგაზრდა ჟურნალისტ ქალზეა, რომელიც უსახ ლკარო წინასწარმეტყველისგან შეიტყობს, რომ მისი სიცოცხლე რამდენიმე დღეში დასრულდება. შესაძლებელია ბედისწერა შეცვალო? – მთავარ კითხ ვაზე პასუხს ანჯელინა ჯოლი ეძებს. რეჟისორ სთივ ენ ჰერეკის ეს ფილმი თითქოს არაფრით გამოირჩევა, მაგრამ, მეგობრების თხოვნით, უკვე მეორედ ვუყუ რე, მერე გონებაში ამერიკულ და ქართულ მედიას შორის პარალელები გავავლე, მალე სხვებიც ავიყ ოლიე და ერთიანი სახალხო სიცილის ფესტივალი გავმართეთ, მედიის თავისუფლებაზე ყველამ სა კუთარი იუმორისტული შეფასება წარმოადგინა. ამ თემაზე საუბრის დროს იმდენი ვიცინე, რომ სი ცოცხლე საგრძნობლად გავიხანგრძლივე (კრიტიკ ულად განწყობილი მკითხველი, ალბათ, მისაყვედ ურებს: „რა გაცინებს, მედია სულს ღაფავს და თავზე გემხობაო!“ მაგრამ მე მაინც გულახდილი ვიქნები და არაფერს შევალამაზებ). თუ მეცნიერების დასკვნა სიცილის დადებით თვისებებთან დაკავშირებით სი მართლეა, დარწმუნებული ვარ, დიდხანს მომიწევს „პრაიმტაიმში“ ჟურნალისტური დღიურების გამოქვ ეყნება და პოლიტიკურ თუ აპოლიტიკურ დეტალებზე საუბარი. სიცილი ჩემი ცხოვრების განუყოფელი ნა წილია. როცა „ლეიბორისტების“ ბრიფინგებს ყოვე ლდღიურად ესწრები, ხშირ შემთხვევაში ეს ერთა დერთი ადეკვატური რეაქციაა, რომელიც შეიძლება იმ მომენტში ჟურნალისტს გაუჩნდეს. რა თქმა უნდა, გოგა ხაინდრავასთან ინტერვიუს არ ვგულისხმობ, სა დაც ძირითადად „ბოზიშვილი ვიყოს“ მოსმენა მიწევს (ამაში სასაცილო არაფერია)!
ბაჩუკი ქარდავას ხშირად ღალატობენ ლალი ლაშხი ქართული პოლიტიკისთვის ღა ლატი უცხო ხილი არ არის. თუ გა ნსაკუთრებით ძლიერი მეხსიერება არ გა ქვთ ვინ ვის რა მდ ენ ჯერ და რატომ უღალატა, ალბათ, ვერც და იმახსოვრებდით. ღალატის მაგალი თების საძიებლად წარსულში ქექვა სულაც არ არის საჭირო. საზოგა დოებამ სულ რამდენიმე თვის წინ იხილა ჯერ ერთ გუნდად შეკრული ოპოზიცია, შემდეგ კი ნაწილ–ნაწილ დაქსასქსული და ერთმანეთის ლა ნძღვა გინებით დაკავებული პოლი ტიკური სუბიექტები. ღალატზე ხშ ირად საუბრობენ, თუმცა გვარებს არ ასახელებენ. მოღალატეების გვ არებს “პრაიმტაიმთან” ინტერვიუში არც ბაჩუკი ქარდავა ასახელებს, თუმცა თუ მის პოლიტისტორიას თვალს გადაავლებთ ადვილად მი ხვდებით ვის გულისხმობს მოღალა ტეებში. საგულისხმოა, რომ იმ პო ლიტიკოსთა უმრავლსეობა, რომლ ებმაც ედეპეს ლიდერს სხვადასხვა დროს უღალატეს დღევანდელ ოპ ოზიციურ სპექტრშია თავმოყრილი. ·პოლიტიკურ პარტნიორებს უღალატია თქვენთვის? - თქვენ ამას ეკითხებით ადამია ნს, რომელიც ქართულ პოლიტიკა შია? რა თქმა უნდა, და თან ხშირად. ღალატზე ძალიან მწვავე და მძაფრი რეაქცია მაქვს. ვცდილობ ის ახსნა განმარტებები, რაც მოღალატეებს აქვთ, არ მოვისმინო. იმიტომ, რომ ეს თითიდან გამოწოვილი ამბებია. მათ ამას პირში მივახლი-ხოლმე. გვარებს ვერ დავასახელებ იმიტომ, რომ ისინი ქართულ პოლიტიკაში არიან. ძირითადად ოპოზიციაში.
·მოღალატეებს როგორ უხდით „სამაგიეროს“? - ღვარძლიანი ნამდვილად არა ვარ. მით უმეტეს, როცა პოლიტიკა ში ხარ, იმის უნარი უნდა გქონდეს, რომ „გაციება“ მალე მოახერხო და პრაგმატული იყო. სამაგიეროს გადახდას ნამდვილად არ ვცდი ლობ, მაგრამ ამ ადამიანებთან ურ თიერთობისას სიფრთხილეს ვიჩენ. ·ერთი სიტყვით, ქართულ პო ლიტიკას როგორ შეაფასებდით? - უდიდესი ქაოსი და უბედურება, რომელიც აუცილებლად უნდა და ლაგდეს. ასე ქართული პოლიტიკა ვერ განვითარდება. პოლიტ-კულტ ურა უნდა ჩამოყალიბდეს და პოლი ტიკოსებმა პირველ რიგში ის უნდა ვისწავლოთ, რომ ჩვენ პოლიტიკო სები ვართ და არა მტრები. ქართულ პოლიტიკაში ბევრი რამ სხვანაირი ხდება. · ოპოზიციას? - მეც ამ ოპოზიციის ნაწილი ვარ და არ მინდა ჩემმა კოლეგებმა ცუ დად გამიგონ, მაგრამ ჩემი შეფასება მკაცრი იქნება. ვთვლი, რომ ოპოზ იცია იმ ადამიანის მდგომარეობაშ ია, რომელიც საკუთარ შეცდომებ ზე ვერ სწავლობს. ·ოპოზიციის დანარჩენ ნაწი ლთან აპირებთ თუ არა თანამშ რომლობას? - არ გამოვრიცხავ, რომ იდეუ რად მონათესავე პოლიტიკურ პა რტიებთან მოგვიწიოს ურთიერთო ბა. ხაზგასმით გეტყვით, რომ იდ ეურ მოკავშირეებს ვეძებთ. ქაოტ ურ და დიდ გაერთიანებაში შესვლას არ ვაპირებთ. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
7
10 kiTxva
სალომე ზურაბიშვილს ტალიავინის დასკვნაზე:
– ამ დასკვნაში პირდაპირაა ნათქვამი, რომ სააკაშვილმა დაიწყო მილი ტარისტული აგრესია ოსეთის წინააღმდეგ. სიახლე არ არის, რომ რუსეთი თავისი პოლიტიკით, წლების განმავლობაში მოქმედებდა ორმაგი სტანდა რტებით. ერთი მხრივ, ვითომ აღიარებდა საქართველოს ტერიტორიულ მთ ლიანობას და მეორე მხრივ, იქ რუსულ პასპორტებს არიგებდა, ასევე, მიმა რთავდა სხვა ძირგამომთხრელ საქმიანობას. აქ ნათქვამია ძალიან მნიშვნ ელოვანი რამ: კოდორში არ ყოფილა ქართული აგრესია და იქ პირველი შე ტევა დაიწყეს რუსმა და აფხაზმა შეიარაღებულმა ფორმირებებმა. ეს ჩემთ ვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ჩანაწერია და პირველ ეტაპზე სწორედ ამაზე უნდა მოგვეხდინა რეაგირება, რათა რუსეთი, საერთაშორისო ძალისხმევით, იძულებული გახდეს, გაიყვანოს შენაერთები კოდორიდან და ახალგორიდან. მნიშვნელოვანია, მოყვება თუ არა ამ დასკვნას რაიმე შედეგი. დასკვნით ევ როკავშირმა ხელები არ უნდა დაიბანოს აქ არსებულ ვითარებაზე. მან უნდა აიძულოს საქართველოს ხელისუფლება, გაატაროს დემოკრატიული კურსი, რუსეთს კი უნდა წაუყენოს მოთხოვნა, რომ დააბრუნოს ჯარი ომამდე არსე ბულ პოზიციებზე, ანუ გაათავისუფლოს კოდორი და ახალგორი.
სამომავლო გეგმებზე:
– გამოიყენებს თუ არა ოპოზიცია ამ დასკვნას ახალი საპროტესტო ტა ლღის ასაგორებლად? ჯერ ერთი, მე არ ვფიქრობ, რომ ამ დასკვნას მოუთ მენლად ველოდებოდით, რადგან ჩემთვის უკვე წინასწარ იყო ცნობილი, ვინ დაიწყო ომი. ამიტომ ამაზე ჩვენ ვერ ავაგებთ პოლიტიკას. ვერ ვიტყვით, რომ ამ დასკვნის გამოქვეყნების შემდეგ დავიწყებთ ბრძოლას, რადგან ეს ბრძოლა დიდი ხნის წინაა დაწყებული. თუმცა ეს გარკვეულწილად ცვლის სიტუაციას, რადგან სააკაშვილის ნდობის კრედიტი ამის შემდეგ კიდევ უფ რო დაქვეითდა. ოპოზიციამ 9 აპრილის შემდეგ გაიარა ძალიან სერიოზული ბრძოლის 100 დღე. ეს არ იყო მარცხი. ვფიქრობ, რომ ეს იყო წარმატებული ბრძოლის ერთი ეტაპი. საზოგადოებამ თავისი რესურსი ძალიან სწორად დაინახა. ხელისუფლება ძალიან სერიოზულად შევანჯღრიეთ, ფაქტობრი ვად, მოხდა მისი პარალიზება და მას შემდეგ ვეღარ იბრუნებს მართვის ბე რკეტებს. იყო თუ არა ეს ამ მიტინგების მიზანი? რა თქმა უნდა, ერთ-ერთი მიზანი ესაა – სააკაშვილის ხელისუფლებიდან ჩამოცილება ეტაპობრივად. მართალია, საბოლოო მიზნისთვის არ მიგვიღწევია, მაგრამ ეს ბრძოლა ჯერ ხომ არ დამთავრებულა. ბრძოლა გრძელდება სწორედ საბოლოო მიზნის მი საღწევად.
ოპოზიციის დაქსაქსულობაზე:
– ამ დღეებში მოვიარე თითქმის ყველა პოლიტიკური ძალა. ვერ ვიტყვი, რომ ოპოზიცია დაქსაქსულია. განსხვავებები არსებობს, მაგრამ ამაზე მეტი ერთობა არც შეიძლება, ალბათ. დღეს თითქმის ყველა თანხმდება, რომ ეს ხელისუფლება უნდა წავიდეს და შეიცვალოს არჩევნების გზით. არავინ არ აპირებს, ძალისმიერი მეთოდით ჩაიგდოს ხელში ძალაუფლება. ურჩხულთან ბრძოლაში ყველა საშუალება მისაღებია. თუმცა დღესვე იმის გამოცხადება, რომ არჩევნებში უნდა მივიღოთ მონაწილეობა, არასწორია. შესაძლებელია არჩევნებში მონაწილეობა, მაგრამ ეს დღეს სალაპარაკო არაა. ამაშია მთ ავარი განსხვავება ჩემსა და იმ ძალებს შორის, რომლებიც არჩევნებისთვ ის უკვე აქტიურად ემზადებიან. მიმაჩნია, რომ ბრძოლა დღეს იწყება, ჩვენ საკუთარი ნებით დავუსვით წერტილი იმ ასდღიან საპროტესტო ტალღას. ახლა დროა მეორე ეტაპის.
ბრძოლის სავარაუდო სცენარებზე:
– ბრძოლა იქნება ყველგან – ქუჩაშიც და აჩევნებზეც, ალბათ. ყველაზე უპრიანია ბრძოლა გარედან. ეს ჩვენთვის ად ვილად ხელმისაწვდომი იქნება. შეიძლება არჩევნები უფრო ადრე დაინიშნოს და ამისთვისაც მზად უნდა ვიყოთ. ჩვენ ამ ეტაპზე ვართ სრულიად გაჩერე ბულები და ვაკვირდებით პროც ესებს. იქნება თუ არა ერთობა ბესელია-ბურჯანაძე-ზურაბი შვილს შორის? ამ კითხვაზე პა სუხი მარტივია. ერთობა იქნება ყველასთან ერთად. რაც შეეხება ალასანიას, რაღაცებში ვეთანხ მები, რაღაცებში – არა, მაგრამ ჩვენ ვიბრძვით საერთო მიზნის თვის. მე ბლოკში ვერასოდეს ვერ მნახავთ. მიმაჩნია, რომ ის ასდღ იანი ბრძოლა გამართლებული იყო და დარწმუნებული ვარ, ეს ხაზი უნდა შევინარჩუნოთ. მე ამ სცენ არის მომხრედ ვრჩები. ხვალ რომ დავიძახოთ – ნახავთ რამდენი ხალხი გამოვა. თქვენც აქ ხართ და მეც. კონკრეტული გეგმა არ არსებობს. ვმუშაობთ რამდენიმე სცენარზე. თუ მცა ჯერ არ გა გა ნდობთ. ამის შეჯერე ბა მოხდება ხალხთან ერთად. არ შეიძლება კაბინეტში გაწერო ყველაფერი და მერე ხალხი ამ სცენარით ატარო. ეს უნდა იყოს ადაპტირე ბული საზოგა დოებასთან და არსებულ ვითა რებასთან.
8
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
სექსი
? ? ? ი შ ტ ნ ე ? პარლამ ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? სანდრო ურუშაძე
საკომიტეტო სხდომაზე და თო ბაქრაძემ დეპუტატები ში დსზე სალაპარაკოდ გაუშვა, მათ კი სექსზე ილაპარაკეს. თანაც საკმაოდ მოკრძალებუ ლად. როგორც ჩანს, ბევრ მა თგანს სერიოზული კომპლექს ებიც აქვს. ტრადიციულად აქ ტიურ ჯონდი ბაღათურიას არ უაქტიურია. თუმცა, ადრე, თუ გახსოვთ, ისიც თქვა: „ფლეიბო ის“ არასოდეს ვათვალიერებო... მაგრამ ამ სფეროში განსაკ უთრებული ცოდნა არც სხვებს გამოუვლენიათ. საქართველო ში ისიც არ იციან, რამდენჯერ, ანუ რა სიხშირით ამყარებენ ერთმანეთთან სექსუალურ კა ვშირს წყვილები. დეპუტატებმ
აც ამაზე იდავეს. და როგორც ჩანს, მერე ყველა საკუთარ გა მოცდილებას დაეყრდნო. ვიღა ცამ (ვინაობას განგებ არ ვასა ხელებთ) თქვა: – ვიღაცას შეიძლება ათი წლის განმავლობაში ჰყავდეს ერთი სექსუალური პარტნიორი და მას ხვდებოდეს წელიწადში ორჯერ. ეს კი მისთვის იყოს რეგულარული. გააჩნია, რა ას აკისაა... – ვიღაცას ამის მოთხოვ ნილება შეიძლება, კვირაში სამჯერ ჰქონდეს ან გნებავთ, ყოველდღე და ესეც რეგულა რული ურთიერთობაა... როგორც მიხვდით, „ამაში“ დეპუტატებმა სწორედ სექსუა
რამდენად ინტელექტუალუ რები არიან ჩვენი პოლიტიკო სები?.. „გამოცდა“ ყველაზე აქტიური დეპუტატით, ჯონდი ბაღათურიათი დავიწყეთ. ხუთ კითხვაზე პასუხის გასაცემად ბაღათურიას ზუსტად 54 წამი დასჭირდა. თუმცა შედეგი არც ისე სახარბიელო აღმოჩნდა... – გაერთიანებული საქართვე ლოს პირველი მეფე? – ბაგრატ მესამე. – რა წერია კონსტიტუციის პი რველ მუხლში? – ააა... ვერ ვიხსენებ... (სწორი პ ას უხ ი : საქართვე ლო არის დამ ოუ კი დ ებელი, ერთი ანი და განუყო ფელი სახელმწიფო...) – რამდენი შვილი ჰყავდა და ვით აღმაშენებელს? – დავითს ჰყ ავდა დემე ტრე და... ორი შვ ილი ჰყავ და... ( ს წო რ ი პასუხი: 5) – ვინ არ ის „განთიადის“ ავტორი? – არ ვიცი (ჩუმად ამბობს)... (სწორი პასუ ხი: აკ აკი წე რეთელი) – რას ნ იშ ნა ვ ს „ პ რა ი მ ტაიმი“? – მმმ... ყველაზე კა რგი დრო..
ლური ურთიერთობები იგულ ისხმეს. მოკლედ, გამოცდილება ყველას სხვადასხვა აღმოაჩნდა და ვერაფრით რომ ვერ შეჯერდ ნენ, ჯანდაცვის სამინისტროს ერთ–ერთმა წარმომადგენელმა სანდრო ურუშაძემ გამოსავალი მოძებნა: – კარგი იქნება, მრიცხველ ებს თუ დავაყენებთ და აღვრ იცხავთ, ვის რამდენჯერ აქვს სექსი... ეს რომ შალიკომ გაიგოს (ნა თელაშვილმა, რა თქმა უნდა)... ისე კი, აქ უფ რო სხ ვა რა მეა მთავარი – ხელისუფლების რომელ უწყებას დაავალებენ დეპუტატები სექსის გამრიცხვ ელიანებას.
ანიკაშვილის ინიციატივა
ქრისტიან–დემოკრატები ონკოლოგიისა და კარდიოქი რურგიის სახელმწიფო პროგრამების დაფინანსების გაზრ დას და ამ პროგრამებით სარგებლობაზე ასაკობრივი შე ზღუდვების გაუქმებას მოითხოვენ. ფრაქციის ინიციატივა მაგდა ანიკაშვილმა სპეციალურ ბრიფინგზე გააჟღერა. ამ ეტაპზე პროგრამები მხოლ ოდ იმ პირების დაფინანსებას ითვალისწ ინებს, რომლებიც 60 წელს არიან გადა ცილებულნი. არსებული რეალობით კი, როგორც ერთი, ისე მეორე დაავადება, ბევრად ადრეულ ასაკში ვლინდება. იმ ადამიანთა რიცხვი კი, რომლებ საც მკურნალობის ფინანსები არ გააჩნიათ, გაცილებით მეტია. ქრ ისტიან–დემოკრატები მიიჩნევენ, რომ პაციენტთა ასაკობრივ ჯგ უფებად დაყოფა უსამართლო და ალოგიკურია. ამიტომ 2010 წლის ბიუჯეტში ამ პროგრამე ბის დაფინანსების გაზრდასთ ან ერთად, ასაკობრივი ზღვა რის მოშლასაც ითხოვენ.
სასამართლოს მუშაობაში ჩარევისთვის დაისჯებით
პრეზიდენტის დავალება შესრ ულებულია. ახალი კანონპროექტი ზუსტად ორ თვეში მომზადდა და მასზე მუშაობას პარლამენტი მა ლე დაიწყებს. კანონის დამტკიცე ბის შემდეგ კი ნებისმიერი პოლი ტიკოსი და სახელმწიფო მოხელე, სასამართლო პროცესში ჩარევის შემთხვევაში, მკაცრად დაისჯე ბა. ახალი კანონპროექტის მიხე დვით, „ნაცნობი მოსამართლე“ და „დაზარალებული მეგობარი“ აღარ იარსებებს. ყოველ შემთხვევაში, პოლიტიკაში მოღვაწეებისთვის. და თუ ვინმე მაინც გაბედავს და ჩაერევა, მას მინიმუმ – ჯარიმა, მაქსიმუმ კი სამ წლ ამდე ციხე დაემუქრება. ლაშა თორდია, პარლამენტის წევრი: – საჯარო მოხელეებზე იქნება ჯარიმა 5 ათასი ლა რის ოდენობით, ხოლო პოლიტიკური თანამდებობის პირის ჩარევის შემთხვევაში – 10 ათასი ლარი. გაცი ლებით მძიმე, უხეში ჩარევისთვის ან ზეწოლის შემთ ხვევაში ჩამრევი დაისჯება 1-3 წლამდე თავისუფლ ების აღკვეთით.
„აქციებს დავიწყ ებთ, მიშას გავუშვ ებთ – როდის ან რო გორ, არ ვიცით“
თან ყველაფერი, თან არაფ ერი. ეს ქუჩის ოპოზიციაა. გეგმ ები გრანდიოზული აქვთ, ოღონდ ვირტუალური. „ცხადში“ მარტო ერთს ამბობენ, სააკაშვილი უნდა გავუშვათო. ყოველ შემთხვევაში ამის სურვილი აქვთ, მაგრამ რო
გორ აპირებენ ამის გაკეთებას, ამაზე ხმამაღლა არ სა უბრობენ. არც იმ ას აკონკრეტებენ, როდის ან როგორ დაიწყებენ ამ „სა ოცარი გეგმის“ გა ნხორციელებას. ყვ ელაფერი იქნებაო, ამტკიცებენ, მაგრამ როდის – ეს არ უნდა ჰკითხოთ. ღიზიან დებიან. თან ყველა ერთნაირად. გუბაზ სანიკიძე – გრანდიოზულ გე გმებზე: – ჩვ ენ არ ვა პი რებთ ადგილობრივ არჩევნებში მონა წილეობას. იმიტომ, რომ ადგილობრივი არჩევნები ქვეყანაში არ ცვლის სიტუაციას. ჩვენ ვაპირებთ სააკ აშვილის გაშვებას. – როგორ აპირებთ? – როგორ ვაპირებთ და ქმედ ება გამოავლენს ამას. უნდა გა
ვუშვათ იმიტომ, რომ ის არის სა ერთაშორისო დამნაშავე. ეს და დასტურდება კიდეც ტალიავინის დასკვნით, ალბათ. არჩევნებამდე არ უნდა მივიყვანოთ საქმე. და ვინც მიიღებს მონაწილეობას, არავის არ დავუჭერთ მხარს, ჩვ ენ ძალიან მალე განვაახლებთ აქ ციებს. – როდის? – დაწყებული გვაქვს გეგმის შემუშავება. აქამდე ვმუშაობდ ით რეგიონებში, 180 შეხვედრა გავმართეთ. ახლა დავბრუნდით თბილისში. – რეგიონებში შეხვედრები ამოწურეთ? – არა, რას ამბობთ... სანამ აქ ციები განახლდება, კიდევ წავა ლთ... – ვისთან მართავთ კონსულ ტაციებს? – ყველასთან. ყველა პოლიტი კურ პარტიასთან. ჩვენი ქვეყანა ახლა ძალიან მძიმე სიტუაციაშია და მალე უნდა დავასრულოთ ეს რეჟიმი. ბევრმა ხელი ჩაიქნია, მა გრამ ძალიან მალე იქნება კვან ძის გახსნა.
ირაკლი
10 kiTxva
? ? ? ? ? ლევან გაჩეჩილაძეს ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? არჩევნებზე:
– არჩევნებში მონაწილეობაზე ბევრი მეკითხება. გიპა სუხებთ, რომ არ მაქვს ამ საკითხზე პასუხი და ვერც იმას გეტყვით, მხარს დავუჭერ თუ არა ალასანიას, არ მაქვს ამ აზე პოზიცია დღეს. მერის არჩევნებში მონაწილეობას მა შინ მივიღებ, თუ ამაზე შევთანხმდებით ოპოზიციაში, თუ ამას მოითხოვს ხალხი და საზოგადოება.
ხელისუფლებაზე:
– ეს ხელისუფლება უნდა წავიდეს. ჩვენი მთავარი მიზა ნიც ეს არის. ეს უნდა მოხდეს უმტკივნეულოდ. არ მინდა, მათზე და იმ ცვლილებებზე საუბარი, რასაც ისინი ახლაც ახორციელებენ, ერთი მინისტრი მეორეს ადგილას გადაჰყ ავთ და... არ მაქვს ამაზე კომენტარი, საერთოდ.
მომავალ გეგმებზე:
– რას დაგპირდით ისეთს? სამოქმედო გეგმებზე მიმდ ინარეობს შეხვედრები, მიმდინარეობს აზრების გაცვლაგამოცვლა. ღრმად ვარ დარწმუნებული, რომ თავისთავად ამ ქვეყანაში არაფერი მოხდება. ამიტომ ბრძოლის გაგრ ძელება არის ძალიან აუცილებელი და მნიშვნელოვანი. სავარაუდოდ, ისევ აქციებით გაგრძელდება, აბა, სხვა რა იარაღია ჩვენს ხელში? თუმცა ზოგი მიიჩნევს, რომ არჩე ვნების გზა არის სწორი, მაგრამ მე ამ გზასაც ვერ ვხედავ ჯერჯერობით. იმიტომ ვერ ვხედავ, რომ წინა არჩევნებთან შედარებით არაფერი შეცვლილა, იგივე სიტუაციაა. ანდა თუ რამე შეიცვალა, შეიცვალა უარესობისკენ. მაგალი თად, „პირველი არხი“, თავდაცვის მინისტრი, პროკურორი და ასე შემდეგ...
კონსულტაციებზე:
ალასანიას სიზმარი...
– კონსულტაციები მიმდინარეობს ყველასთან – ბურჯ ანაძესთანაც და ალასანიასთანაც. როგორც კი მზად ვიქნ ებით, მაშინვე დავიწყებთ აქციებს. მე ყველა აქციას პატი ვს ვცემ. მებრძოლი სული ისევ უნდა გამოვიდეს ქუჩაში და დაიწყოს ბრძოლა. ყველამ თავისი სიტყვა უნდა თქვას.
რეიტინგზე:
– მე რეიტინგისთვის არ ვიბრძვი და არც არასოდეს მი ბრძოლია ამისთვის. არც კი მაინტერესებს, რამხელაა ჩემი რეიტინგი ან სად ვდგავარ. არ ვაქცევ ყურადღებას საერ თოდ. მე ვიცი, რომ ბრძოლას გავაგრძელებ ამ რეჟიმის დასასრულებლად. არ ვთვლი, რომ აქციების განახლებით ან არჩევნებზე უარის თქმით ჩემი რეიტინგი დაიკარგება. საზოგადოება ასეთიც არის და ისეთიც. ჩვენ ვიმოქმედებთ საზოგადოების მოთხოვნის მი ხედვით.
აქციებზე:
მამუკა კეიდია „ალიანსი საქართველოსთ ვის“ ლიდერმა და ქართულ პო ლიტიკას აგვისტოს ომის შედე გად მოვლენილმა „კინდერსი ურპრიზმა“ – ირაკლი ალასანიამ განაცხადა, რომ აპირებს, იბრძ ოლოს თბილისის მერობისთვის, რაკი, მისი თქმით, „თბილისის მერის ოფისი არა მხოლოდ თბ ილისის მერის ოფისი იქნება, არამედ იქნება პოლიტიკური პროცესებისა და მეტიც, ხელი სუფლების ცვლილების დასა წყისი“. ეს ერთი ფრაზაც საკმ
არისია იმის გა სათვლელად, რა ელის თბილისს, თუ ამ განწყობის პოლიტიკოსი მო ევლინება მერად. ეს იქნება მუდმ ივი სკანდალი, დაპ ირ ის პი რე ბა, „ქულების ჩაწერა“ ქვეყნის ინტერესე ბის ხარჯზე... არც ისაა გამორიცხული, ახალი ას ლან აბაშიძე მივიღოთ. ამჯერად დედაქალაქში. ანუ, ირაკლი ალასანიასთ ვის თბილისის მერობა არის მხ ოლოდ და მხოლოდ ტრამპლინი პრეზიდენტობისკენ და მისთვის სწორედ ეს იქნება მთავარი – არა ბუნკერების მოწყობა, არა ავარიული სახლები, არა გზებ ის შეკეთება, არა განათება, არა დაუმთავრებელი მშენებლობე ბი, არამედ პოლიტიკური გნ იასი, მუდმივი დაპირისპირება
ცენტრალურ ხელისუფლებას თან და ხანგრძლივი მზადება სა პრეზიდენტო არჩევნებისთვის, რაც 2010 წლიდან 2013 წლამდე გასტანს. ამ პერიოდში კი (პოლიტიკუ რი ინტრიგებისა და ალიაქოთის დროს) – თბილისელები და მათი „ობივატელური ინტერესები“, რასაკვირველია, არავის ეხსო მება. მიხეილ სააკაშვილის მაგა ლითი რომ მოჰყავთ, ვინც 2002 წელს თბილისის საკრებულოს თავმჯდომარე გახდა – თბილ ისის საკრებულო და მისი თავმ ჯდომარე, ფაქტობრივად, სიმბ ოლური ორგანოები იყო და არ ავითარ რეალურ ძალაუფლებას არ ფლობდა. შესაბამისად, საკრებულოს თავმჯდომარეობა სააკაშვილი სთვის მხოლოდ ტრიბუნა იყო და მერის ფუნქციებში ვერ შეიჭ რებოდა. ახლა კი სულ სხვა ვი თარებას მივიღებთ.
– აქციებმა შედე გი ვერ გამოიღო, მიშას გადაყენების თ ვა ლს აზ რი სი თ , თორემ მან ძალი ან ბევრი შედეგი მოიტანა – საზოგა დოება გაამთლიანა, ერთად დააყენა, სა მოქალაქო პასუხი სმგებლობა გააჩინა. სააკაშვილი სწორედ ამ აქციებით ვამხილ ეთ არა მარტო ქვეყნის შიგნით, არამედ ქვეყნის გარეთაც. ეს შედეგი მნ იშვნელოვანია, მაგრამ ბრძოლა რომ უნდა გაგრძელდეს, ამ აზე საუბარი ზე დმეტიც არის. როდის გა გრძელდება ა ქც იე ბ ი , ამაზე ვერ გ იპ ას უ ხებთ, ვა ნგა ხომ არ ვარ, არა?
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
9
ვირუსი პიკს ტალიავინის საახალწლოდ კომისიამ მწვადიც მიაღწევს დაწვა და შამფურიც
!!!
ხათუნა მგალობლიშვილი ევროპულმა შედეგებმა ქართვე ლები დააპანიკა. ერთ დღეში H1N1 ვირუსით დაინფიცირებული 701 ადამიანი გამოვლინდა. საქართვე ლოში ჯერ მხოლოდ ოცდაორმა ადამიანმა გადაიტანა ვირუსი და ოცდაორივეს ისტორია „ჰეფი ენდით“ დასრულდა. მაგრამ პი კი ჯერ კიდევ წინ არის და თან ძალიან ახლოს. ჯანდაცვის სა მინისტროს განცხადებით, ტა ლღა ორ კვირაში დაიწყება და პიკს იანვარ-თებერვალში მიაღწევს. პიკი რამდენ იმე თვე შენარჩუნდება და ივნისიდან კლებას დაიწ ყებს. ჯანდაცვის სამინი სტრო ადასტურებს, რომ იქნება აფეთქებები, მაგრამ პირობას დებენ, რომ ეს არ მოხდება საქართველოში. არ არსებობს სავა რაუდო რიცხვი, რამდენი ადამიანი დაინფიცირდება პიკის დროს, თუ მცა ცნობილია, რომ დაავადებულ თა 70% იქნება შრომისუნარიანი, ანუ 40 წლამდე ასაკის ადამიანები. განგაშის ერთ-ერთი მიზეზიც სწორ ედ ეს არის. მიუხედავად ამისა, სამინისტრო მიიჩნევს, რომ ვირუსის დასახვედ რად 100%-ით მზ ად არ ის. პა რლ ამენტი კი ჯანდაცვას გატარებულ პოლიტიკას უწუნებს და ამას იმით ამტკიცებს, რომ მოსახლეობა არ ფლობს ინფორმაციას, როდის და იწყება ეპიდემია, არც ის იცის, რო გორ უნდა შეხვდეს ან რა უნდა გააკ ეთოს თავდაცვისთვის. რეალურად კ ი თავდაცვის სამი საშუ ალება არსებობს: 1. რაც შეიძლე ბა ხშირად დავი ბანოთ ხელები; 2. თავშეყრის ადგილებზე ნაკლ ებად ვკოცნოთ ერ თმანეთს; 3. ჩატარდეს გრ იპის სეზონური ვაქცინაცია. ამ რჩევებს მსოფლიო ჯანდ აცვის ორგანიზა ცია გვაძლევს, რა დგან ვირუსი მხოლოდ აირწვეთოვანი გზით ვრცელდება. მას არანაირი კავშირი არ აქვს საკვ ებთან, ანუ დაავადება არ გადადის პროდუქტით და წყლით.
პირველი ორი რჩ ევის შესრულება მარტივია. მესამე კი – შეუძლებელი, რადგან საქართ ველოში არ არსებობს გრიპის სეზო ნური ვაქცინა. ჯანდაცვის სამინი სტრო არ წუხს ამაზე და მიზეზს ბიზნესს უკავშირებს. ნიკოლოზ ფრუი ძე, ჯანდაცვის მინი სტრის მოადგილე: – დღევანდელ დღ ეს ჩვენ არ გვაქვს სეზონური ვაქცინ აციის ჩატარების სა შუალება. ეს არ არის გამოწვეული არც მთავრობის უნიათო 10
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
ბით და არც დაუფიქრებლობ ით. აქ სხ ვა პრ ობ ლე მაა. ყვ ელა ფარმაცევტული კომპანია რამდენიმე წლით ადრე ადგენს ვაქცინის გეგმას. როცა საქართ ველოში სამი წლის წინათ შედგა ეს გეგმა და გრიპის სეზონური ვაქცინები შემოვიდა, არ გაიყიდა. იგივე მოხდა მეორე წელსაც. მე სამე წელს სხვადასხვა ფარმაცევ ტულმა კომპანიებმა ეს ვაქცინაც იები აღარ შეუკვეთეს. რატომღაც მოსახლეობაში არ არის პოპულა რული სეზონური ვაქცინაცია. სამინისტრო საზოგადოებას ად ანაშაულებს. პარლამენტი კი სულ სხვანაირად ფიქრობს. თუმცა ახლა დამნაშავის ძებნა უკვე გვიანია, რა დგან სწორედ ამ მიზეზით ჩნდება განგაშის მეორე მიზეზი – შეიძლე ბა, ვირუსმა მუტაცია განი
ცადოს. ნიკოლოზ ფრუიძე: – თუ ერთსა და იმავე ადამიანს შეხვდება ჩვეულებრივი გრიპი და აღნიშნული ვირუსი, დიდი შანსია, რომ ერთ ორგანიზმში მოხვედრი ლმა ამ ორმა ვირუსმა მუტაცია გა ნიცადოს და გამოვიდეს ერთი ახ ალი, ძალიან მძიმე ვირუსი. ეს არის ყველაზე დიდი საშიშროება, რომე ლსაც სადღეისოდ ჯანდაცვის მს ოფლიო ორგანიზაცია ელის. არსებული ინფორმაციით, მუ ტაციის შემთხვევაში ევროპის ქვეყნები შესაბამის ვაქცინას შეიმუშავებენ და მათ ამის თვის მხოლოდ თვე-ნახევა რი დასჭირდებათ. შექმნიდან რამდენიმე თვეში ვაქცინა გაიყიდება, თუმცა გაიყიდ ება პრივილეგიების მიხე დვით. ანუ არარსებულ ვაქცინაზე უკვე არის რი გი. რიგში პირველი ევრო პული ქვეყნები დგანან. მხოლოდ მათი დაკმაყ ოფილების შემთხვევაში გავრცელდება ის ღარიბ და განვითარებად ქვეყ ნებში. ამას კი ღარიბი და განვითარებადი ქვეყნე ბი უკვე აპროტესტებენ, მათ შორის საქართვე ლოც, და აქ ვთ ას ეთი მოთხოვნა: – ჩვენ მივმართავთ გა ერ ოს, რომ მან სთ ხოვოს ან მოსთხოვოს ვაქცინის მწარმოებლებს, გამო გონებული ვაქცინის გარკვეული პროცენტი გადასცეს ღარიბ და განვითარებად ქვეყნებს.
დავით ავალიშვილი როგორც მოსალოდნ ელი იყო, ევროპელების მიერ შექმნილმა კომი სიამ, „აგვისტოს მოვლ ენების“ თაობაზე, მძიმე ვითარებიდან ნამდვილად „ევროპული“ გამოსავალი იპოვა: დ ო კ უ მ ე ნ ტ ს დიპლომატიური ენიდან თუ გადმოვთარგმნით, ეს იმას ნიშნავს, რომ ცხინ ვალზე შეტევა ქართული მხრიდან სრულებითაც არ ყოფილა „არაპროვო ცირებული“, როგორც რუსები ამტკიცებდნენ, ხოლო ქარაგმულად მი ნიშნებულია, რომ სწორ ედ რუსეთმა შეძლო ომის პროვოცირება ოსი სეპა რატისტების მეშვეობით. დასკვნაში, აგრეთვე, დაგმობილია რუსეთის მრავალწლიანი დამპ ყრობლური პოლიტიკა საქართველოს ამ რეგი ონის მიმართ – პასპორ ტების დარიგება, ოსების შეიარაღება და ასე შე მდეგ. მოხსენებაში უა რყოფილია აბსურდული ბრალდებები „ოსთა გე ნოციდზე“, დადასტურ ებულია, რომ „სამხრეთ ოსეთში“ განხორციელდა ქართველების ეთნიკური წმენდა, თუმცა არაფერ ია ნათქვამი იმაზე, რომ 162 დაღუპული ოსიდან აბსოლუტური უმეტეს ობა სწორედ „ბოევიკი“ იყო, ხოლო ქართული მხრიდან ბევრად მეტი მშვიდობიანი მოქალაქე დაიღუპა. მთლიანობაში ეს მა ინც არ არ ის ის ეთი და სკვნა, როგორსაც ქართ ული ოპოზიცია ელოდა – ხელებს რომ იფშვნეტდ ნენ სიხარულით: „აი, ტა ლიავინი საქართველოს დაადანაშაულებს და ხე ლისუფლებას იოლად და ვამხობთო“. როგორც ჩანს, ამ „კო ზირმა“ არ გაამართლა და ის ვერ იქნება გამოყენე ბული, რაკი ტალიავინი არანაკლებ პასუხისმგე ბლობას რუსეთს აკისრე ბს. რაც შეეხება მთავარ ეპიზოდს: 7-8 აგვისტოს ამბებს, ამ თემაზე არ წყ დება და, ალბათ, კიდევ დიდხანს არ შეწყდება კამათი. ბევრი დღესაც მიიჩნევს, რომ მიზანშეწ ონილი იქნებოდა, თვით სამხრეთ ოსეთში განლ აგებულ ქართულ ქვედ ანაყოფებს, გენერალ ყუ რაშვილის მეთაურობით, გაემართათ თავდაცვითი ბრძოლები ლიახვის ხე ობაში. სხვა ქართულ სო ფლებში, ხოლო საქართ ველოს შეიარაღებული ძალები არ შესულიყვნენ რეგიონში. ამით ქართ ულ მხარეს მიეცემოდა შესაძლებლობა, მთელი მსოფლიოს თვალწინ და ეფიქსირებინა, რომ ომი დაიწყეს ოსმა სეპარატი
სტებმა. თუმცა, ამ არგუმენტ ის ავტორები ორ, ძალიან მნიშვნელოვან გარემოებ ას არ ითვალისწინებენ: პირველ რიგში, ისი ნი გულისხმობენ, რომ გენერალ ყურაშვილის მებრძოლები, ქართული მოსახლეობის ევაკუაც იის შემდეგ, იმ სოფლ ებში დარჩებოდნენ და დღეების, კვირების განმავლობაში გმ ირულ წინააღმდეგ ობას გაუწევდნენ მტერს. თუმცა პრეზ იდენტი სააკაშვი ლი, როდესაც შე ტევის გადაწყვე ტილებას იღ ებდა, მეორე შესაძლებლო ბასაც ითვა ლის წი ნე ბდ ა: კერძოდ, ის მ ეო მრ ებ ი , რ ომ ლე ბი ც ყოველმხრივ ა ლყ აშ ემ ო რ ტყ მუ ლნ ი დარ ჩე ბო დ ნენ ქართულ ანკლავებში, როგორც კი შ ეა ტყ ობ დ ნენ, რომ „გა რედან“ მათ დახ მა რე ბა ს არავინ აპირ ებდა, სულ რ ამ დე ნი მ ე საათის მასი რებული ცე ცხლის შემდ ეგ, უბრალოდ, დ აყ რი დნ ე ნ იარაღს და (ისევე, როგო რც 2004 წლ ის ზაფხულში) მტერს ჩაბა რდე ბო დნ ენ. შემდეგ მათ ცხინვალში ჩამოიყვანდნენ და მთელი მსოფლიოს თვალწინ ის ევ სამარცხვინოდ დააჩ ოქებდნენ. მეორედ ასეთ თავლაფის დასხმას ქა რთული ცნობიერება უკ ვე ვეღარ გადაიტანდა და ეს მიხეილ სააკაშვილმა კარგად იცოდა. გარდა ამისა, თუკი სა ქართველო შეეცდებოდა მთელი მსოფლიოსთვის იმის დემონსტრირებას, რომ იგი მხოლოდ თავს იცავს ოსური ფორმირ ებების შეტევისგან, ამას შედეგად ის მოჰყვებოდა, რომ მთელი მსოფლიოს თვის ეს იქნებოდა არა „რუსულ-ქართული“, არ ამედ „ქართულ-ოსური“ კონფლიქტი, ხოლო და სავლეთი ნებისმიერ კო ნფლიქტში ყოველთვის სუსტს უჭერს მხარს და მის არგუმენტებს ისმენს. აი, ამ ორი მო სა ზრ ების გათვალისწინების გარეშე ხელისუფლების ცალსახად დადანაშაულ ება („გარედან“ ჯარი რას შეჰყავდა, მოსახლეობის ევაკუაცია მოეხდინა და
თავდაცვითი ბრძოლები ქართულ სოფლებში გა ემართაო) – სრულებით უსაგნოა. შეგახსენებთ, პრეზიდენტ სააკაშვილის ბოლოდროინდელ განც ხადებას: „თუ თბილის ის თავზე ოსური დროშა აღიმართებოდა, დასა ვლეთი აბსოლუტურად გულგრილი იქნებოდა და ამას ჩვენს საშინაო საქმ ედ ჩათვლიდაო“. რაც შეეხება იმას, „კა რგი, ვთქვათ, ჯარი შეეყ ვანა, ოღონდ ცხინვალს ნუ შეუტევდა და ნუ და ბომბავდაო“, – ფაქტია, რომ სეპარატისტთა სა ცეცხლე წერტილების უმრავლესობა (საიდან აც თამარაშენი და სხვა სოფლები იბომბებოდა) სწორედ ცხინვალში იყო განლაგებული და თუ სა ომარი მოქმედება იწყება, შემდეგ უკვე სამხედრო მიზანშეწონილობის ლო გიკა ერთვება საქმეში. 162 დაღუპული ოსი „ბოევიკიდან“ აბსოლუ ტური უმრავლესობა სწორედ ცხინვალში დაიღუპა. გარდა ამისა, „გარედან ჯარის შეყვანა“
ნებისმიერ შემთხვევაში მაინც აგრესიად გამო ცხადდებოდა ტალიავ ინის მიერ, ოღონდ უკვე არა „რუსულ-ქართული“, არამედ „ქართულ-ოს ური“ ომის ფარგლებში. უბრალოდ, ტალიავინის დასკვნაში ამ შემთხვევ აში გაჩნდებოდა ასეთი ჩანაწერი: „მრავალწლ იანი ქართულ-ოსური სამხედრო კონფლიქტის ესკალაცია 8 აგვისტოს სამხრეთ ოსეთის ტერი ტორიაზე ქართული არ მიის შესვლით დაიწყო, ხოლო რუსეთი იძულებ ული გახდა, რეგიონში ჯარები შეეყვანა ამ კო ნფლიქტის შეწყვეტის, მშვიდობიანი მოსახლეო ბის დაცვისა და „სამშ ვიდობოთა“ გადარჩენის მიზნით, რის უფლებასაც მას ადრე გაფორმებული შეთანხმებები აძლევდა. ისტორიაში „შავ-თე თრი“ ფერები საერთოდ არ არსებობს და ტყუი ლად ცდილობს ზოგი ერთი მხოლოდ ამ ფე რებში დაგვიხატოს ურ თულესი ისტორიული პანორამა.
კვირის მთავარი ინტრიგები
ქეთი ხატიაშვილი რადიკალმა ქალებმა, როგორც ჩანს, შურისძიება გადაწყვიტეს. ნინო ბურჯანაძე, ეტყობა, არ აპ ირებს, მშვიდად უცქიროს ირაკლი ალასანიას პერსონას. წინა კვირაში მან ხომ საკუთარი თავი – პოლიტი კურ მაგნიტად, საკუთარი ალიანსი კი პოლიტიკურ ცენტრად გამოაც ხადა. ალასანია მერის არჩევნებ ისთვის ემზადება. და ქუჩის პოლი ტიკოსი ქალებიც მახეს სწორედ აქ დაუგებენ. ირაკლი ჯერ ეკა ბესელიას „შე მოელანძღა“: იჩქარა, რა იცის, რა ხდება? ეგებ სულაც იცვლება პოლი ტიკაში თამაშის წესებიო. მერე ოპ ერის მომღერალმა, ლელიკო ჯაფა რიძემ „შეაჩვენა“: არა, ირაკლი მესია არ არის... ალასანია 100% „ცეერუს“ აგენტია... შტერი უნდა იყო, ამას ვერ ხვდებოდე... უკვე დაიწყო გამყიდვე ლური მოქმედებებიო... გაცილებით თავშეკავებული იყო ქუჩის „დირიჟორი“ – ლევან გაჩე ჩილაძე: ალასანიაზე ცუდს იმიტომ არ ვიტყვი, რომ სააკაშვილთან ბრ ძოლაში შეგვეშლება ხელიო. ანუ, პრეტენზიები ლევანსაც აქ ვს... მაგრამ, როგორც ჩანს, ჯერ არ იტყვის. ქუჩა არ აპირებს, ალასანია არჩევნებთან მიუშვას. მას ვერ პა ტიობენ ინტრიგებსა და ტყუილებს. ის ხომ აპრილის დღეებში ყველას „აბოლებდა“: მე თუ გავხდები ლი დერი, ხელისუფლება ვადამდელ
არჩევნებს დანიშნავს და მხარი დამიჭირეთო. მაგრამ მისი მოსატყ უებელი კბილი ყველას მოცვლილი აღმოაჩნდა. ამიტომაც არ გადაყლ აპეს. ბურჯანაძესა და გაჩეჩილაძეს, როგორც ჩანს, ცენტრის ქუჩაში შე ნარჩუნება სურთ. ისინი ირაკლი სთან მისვლას არ აპირებენ. თანაც, სადღა უნდა ჩაეტიოს მათი ინტე რესები? ალიანსმა ყველა მთავარი პოსტი უკვე გაანაწილა: ალასანიას მერობა უნდა, სუბარს – საკრებულ ოს თავმჯდომარეობა. ჰოდა, არც ლე ვა ნი და მით უფ რო არც ნი ნო ოპოზიციის ერთიანობის ფასადის როლში დგომას არ დასთანხმდები ან.
გეგმები და მესიები გეგმები ორივე მხარეს აქვს, მათ შორის რადიკალურიც. ბურჯანაძ ეს ხომ უკვე ვეღარც წარმოუდგენია თავისი თავი რევოლუციის გარეშე. ლოგიკურიც არის – მას ახლა მხოლ ოდ არეულობა თუ უშველის. ლევანს ქუჩა ყოველთვის ემორჩილებოდა. პოლიტიკური მინიშნებები უკვე გაკეთდა. ლელიკო ჯაფარიძე: – მეეჭვება, ეს არჩევნები საერ თოდ შედგეს, – ოპერის მომღერალ მა მინიშნება სწორედ ადგილობრივ არჩევნებზე გააკეთა, – ბოლო წუთს შეიძლება ისეთი რამ მოხდეს, რომ
ჩაიშალოს... უფრო ადრე მსგავსი მინიშნება ეკა ბესელიამაც გააკეთა. შესაძლ ოა, ამ დიდ ინტრიგაზე ლევან გაჩე ჩილაძემაც იცის რაღაც. ამიტომაც საკუთარი პოზიციის დაფიქსირებას არ ჩქარობს. დუმილის უფლებას იყ ენებს გუბაზ სანიკიძეც. არც ის ჩქარ ობს საკუთარი კანდიდატურის მერის პოსტზე დასახელებას. მოკლედ, ქუჩაში ისევ რადიკალურ მეთოდებზე ფიქრობენ. ყველაფრი დან ჩანდა, რომ ისინი ტალიავინის დასკვნას პუტინზე უფრო დიდი სუ ლმოუთქმელობით ელოდნენ. ახლა რადიკალები კატეგორიულად მოით ხოვენ სააკაშვილის დასჯას. მათი გეგმა ტალიავინამდე ასეთი იყო: გადასცენ საერთაშორისო ტრ იბუნალს საქართველოს ხელისუფლ ება. თუმცა, ახლა ეს დოკუმენტი მათ ამის საშუალებას არ აძლევთ. მაგრამ ეს ხომ რადიკალებისთვის ბევრს არ აფერს ნიშნავს. – მათი სათანადო რეაგირების გარეშე დატოვებას ქვეყნისთვის შე საძლოა, კატასტროფული შედეგი მოჰყვეს, – აცხადებს ბურჯანაძე და მეტს აღარ აკონკრეტებს. ისედაც გა საგებია, რომ ამ „კატასტროფისგან“ თავდაცვის ერთადერთ საშუალებად საკუთარ თავს მიიჩნევს. მესიანისტური განწყობა ირაკლი ალასანიასაც აქვს. ქართული აკადემ იის ერთ-ერთი ლიდერი, ნუკრი ქანთ არია ამ თემაზე საკმაოდ კონკრეტუ
ლად საუბრობს: – ის ვერ იქნება ჩვეულებრივი მე რი, – ამბობს ქანთარია ალასანია ზე, – მერი, რომელიც თავის ქალაქს უვლის... მერი ცვლის რეჟიმს... თუ თბილისში კლიმატი ოპოზიციურად გაფორმდა, ეს სხვა ქალაქებსაც გა დაედება... ანუ, ალიანსი არ მალავს, რომ ირაკლის თბილისის პრობლემების მოსაგვარებლად კი არ სჭირდება მერობა, არამედ ხელისუფლების შე საცვლელად. თბილისი ნამდვილად ფრონტის ხაზს დაემსგავსება, სადაც ჩვენ მოთმინებით უნდა ვუცქიროთ, როგორ ცდილობენ პოლიტიკოსები საკუთარი ამბიციების დაკმაყოფილ ებას. მაგრამ მესიანისტური იდეოლო გია ასე მარტივადაც არ მთავრდება. აგრესიული გეგმა, როგორც ჩანს, ალიანსსაც აქვს. ქანთარიას განმარ ტებით: თუ არჩევნები გაყალბდება, „ჩვენ ყველანაირი ხერხითა და ფო რმით ვიცავთ ჩვენს ხმებს. შენობებში არ ვიჭრებით, შევდივართ(?)... ხალხ თან ერთად უნდა შევიდეს ლიდერი მერიაში, დაიკავოს გამგეობები...“ მაგრამ საქმეც სწორედ ის გახლ ავთ, რომ ყველა, ვინც აგებს, აცხა დებს, რომ არჩევნები გაყალბდა. წი ნა არჩევნებზე ყველა ოპოზიციური პარტია, „გრეჩიხა“ იქნებოდა ეს თუ ნათელაშვილი, აცხადებდა, რომ ეს მათ გაიმარჯვეს და აიღეს უმრავლ ესობა...
ასე რომ, მესიები საბრძოლველად მზად არიან. მათ ორივეს ხალხი სჭ ირდება.
პერსონა ნონ... მოკლედ, ალასანიასა და ბურჯ ანაძის პოლიტდაჯგუფებას შორის დაძაბულობა თითქმის პიკს აღწევს. სანამ ქუჩაში იდგა, ირაკლი ერთი სიმპათიური და გაწონასწორებული პოლიტიკოსი იყო, ახლა რადიკალე ბისთვის ის აგენტი და მოღალატეა. ასეთივე გაურკვეველი პოზიციები აქვს სოზარ სუბარს. ადრე ის ყველა ოპოზიციური ძალის კერპი იყო, ახლა კონკურენტი გახდა. ადრე, როცა ხე ლისუფლება მის, როგორც ომბუდს მენის, მიმართ ამბობდა, რომ ის პო ლიტიზებულია, არავის სჯეროდა ოპ ოზიციაში. ახლა ბევრს ეჭვი შეეპარა. ბესელიამ პრეტენზიები ვერ დამალა: ჩემი შვილი რომ დაიჭირეს, მასალები მივუტანე და რეაგირებაც კი არ მო ახდინა... ტელეფონის ზარებსაც კი არ უპასუხაო... კიდევ უფრო აჭრი ლია სოზარზე ლევან გაჩეჩილაძე.... აქციაზე მომიტინგეებმა არ მიიღეს და დაუსტვინეს, როგორც აპრილში ნინო ბურჯანაძე გააგდეს კინაღამ მიტინგიდან. საინტერესოა, რომ რამდენიმე დღის წინ, როცა ალასანია ტალიავინ ზე განცხადებას აკეთებდა, მას უკან უსუფაშვილი და გამყრელიძე ედგნენ და არა სოზარ სუბარი... ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
11
შალვა ნათელაშვილი
ბერძენიშვილი და მაღლაფერიძე
12
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
დათო ტყეშელაშვილი
ბესო ჩუბინიძე
გიორგი ტუღუში
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
13
ავთო ჩიტიძე
ქართული ფილმის – „სამი სახლ ის“ მსოფლიო პრემიერა მონრეა ლის კინოფესტივალზე გაიმარ თა. კანადაში ფილმი რეჟისორმა ზაზა ურუშაძემ, მსახიობმა ნატო მურვანიძემ და კინოსტუდია „და მოუკიდებელი კინოპროექტის“ წარმომადგენელმა, ქეთი მაჭა ვარიანმა წარადგინეს. ქართული ფილმი კანადის დედაქალაქში ოთხჯერ აჩვენეს. გადატენილი დარბაზი და სეანსის დასრულებ ისთანავე დარბაზშივე გამართ ული დისკუსიები ფილმის აშკა რა წარმატებაზე მეტყველებდა. ანშლაგის გამო მაყურებელი და რბაზში ფეხზეც კი იდგა. ფილმის ავტორები ასეთ პრემიერას არ ელოდნენ. მონრეალის ფესტივ ალის შემდეგ ფილმმა მსოფლიოს მასშტაბით მოგზაურობა დაიწყო და წინ კიდევ ბევრი ფესტივალი ელის. მსოფლიო პრემიერის შე მდეგ „სამი სახლი“ თბილისის კინოთეატრებში კიდევ ერთხელ დატრიალდება.
„სამი სახლი“ – წარმატებული მსოფლიო პრემიერა მონრეალში ერთი ნახატისა და „სამი სახლის“ ისტორია ფილმის სცენარის ავტო რი და რეჟისორი ზაზა ურუშ აძეა. ფილმის ორიგინალური ისტორია, ანუ ერთი ნახატის მოგზაურობა სამ ეპოქასა და სამ ოჯახში, ზაზას ფანტაზიის ნაყოფია. „ეროვნულ კინოცე ნტრში“ გამოცხადებული კო ნკურსისთვის ზაზამ ფილმის სცენარი დაწერა და დაფინანს ებაც მოიპოვა. ნაწილი – „ერ ოვნულმა კინოცენტრმა“, ნა წილი კი „დამოუკიდებელმა კინოპროექტმა“ დააფინანსა. ქართული კინოვარსკვლავებით გაჯერებული ფილმი მილიონი ლარი დაჯდა. „არ ვიცი, საიდან გამიჩნდა ამ ფილმის გადაღე ბის იდეა. უბრალოდ, მინდოდა, გადამეღო ფილმი ადამიანე ბზე, რომლებიც ცხოვრობენ, ქრებიან, თავიანთ კვალს ტო ვებენ... ერთმანეთს ისტორიები თავისთავად აეწყო. ის ნახატი, რომელიც მთელი ფილმის გა ნმავლობაში ტრიალებს, ჟანრი ლოლაშვილს ეკუთვნის“. ზაზამ ფილმის პერსონაჟები სცენარის წერის პროცესშივე შეარჩია. ჟანრი ლოლაშვილთან და ზურა ყიფშიძესთან ერთად სერიალში უკვე ჰქონდა ნამუ შევარი. ნატო მურვანიძესთან კი პირველად მოუწია საქმიანი ურთიერთობა და იმდენად მო ეწონა, რომ ის მის შემოქმედ ებით მუზადაც კი იქცა. „ვფიქ რობ, მსახიობებმა ამ ფილმში, საკუთარ პერსონაჟებთან მუ შაობისას, საუკეთესო შედეგე ბი მიიღეს. ვერ ვიტყვი, რომ ეს ფილმი კომერციულია, მაგრამ მაყურებლისთვის საინტერე სოდ საყურებელი ფილმია“. 14
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
რეჟისორი ახალ ფილმზე იწყე ბს მუშაობას. მას საფრანგეთის კინოკომპანია დააფინანსებს. ის „სამი სახლისგან“ განსხვავ ებული იქნება – უფრო კომერც იული და სიუჟეტშიც თრილერის მეტი ელემენტი შევა. „ფილმი კომერციული მხატვრული ღირე ბულებების ხარჯზე არ იქნება. უბრალოდ, სცენარი გამოვიდა უფრო მძაფრსიუჟეტიანი. მო ვლენები აგვისტოს ომის შემდეგ ვითარდება. ფილმი პირდაპირ არ ეხება ომს, მაგრამ ზოგიერთ გმ ირზე ის გავლენას ახდენს“. ფილმში მთავარ როლს კვლავ ნატო მურვანიძე შეასრულებს. თუ „სამ სახლში“ ნატო მეორე მსოფლიო ომისდროინდელი გე ნერლის ცოლს თამაშობს, ახლა პროვინციელი, სოფლელი ქალი გახდება. „ხანდახან ხვდები, რომ ყველა მსახიობთან კარგად ვერ მუშაობ. ნატო ძალიან კარგი მს ახიობია. ყოველთვის ვგრძნობ, როგორ გააცოცხლებს როლს. მუშაობაც ძალიან იოლია ნატო სთან. ამიტომაც მეორე ფილმ შიც სიამოვნებით ვიმუშავებ მა სთან“.
ახალი თრილერი
ცხოვრებაში წყნარი, მხია რული და მიმტევებელი ბუნების ზაზა ურუშაძე გადასაღებ მო ედანზე ნამდვილი დიქტატორ ია. ის მიიჩნევს, რომ თუ რეჟი სორი გადასაღებ მოედანზე დი ქტატორი არ არის, მაშინ ეს ფი ლმზე უარყოფითად აისახება. „მაგრამ მაინც ყველაფერი მსახიობებზეა დამოკი დებული. ვფიქრობ, ამ მხრივ მიმართლებს. ქართველი მსახიო ბები არანაირად არ ჩამ ოუ ვა რდ ებ ია ნ მსოფლიოში აღია რებულ კინოვარს კვლავებს“. საზღვარგ ა რე თ
ული შემოთავაზებების მიუხედ ავად, მას კინოს გადაღება მხ ოლოდ საქართველოში ანიჭებს სიამოვნებას და საზღვარგარეთ წასვლაზე არც ფიქრობს. რე ჟისორებიდან ყველაზე მეტად კშიშტოფ კიშლოვსკი და ლარს ფონ ტრიერი უყვარს. უცხოელი ვარსკვლავებიდან მის ფილმებს ყველაზე მეტად კეიტ ბლან შეტი და ტიმ როტი მოუხ დებოდნენ. ჟანრი, რო მელსაც რეჟისორი ხელს არასდროს მოჰკიდებს, მარტივი მელოდრამა და ეროტიკაა. როცა გადასაღებ მო ედანზე არ არის, ზაზა მთ ელ დროს ოჯახთან ატარ ებს. უფროსი ქალიშვილი მამის კვალს გაჰყვა და სარეჟისორო ფაკუ ლტეტზე ჩააბარა, თუმცა თავად ზაზა ამის წინააღმდეგი იყო. „არ მინდოდა, ჩემი შვილიც რე ჟისორი გამხდა რიყო, რადგან შეიძლება, ის უნ ებლიედ მოექცა ჩემი გავლენის ქვეშ. მაგრამ მა ლე დავრწმუნდი, რომ კინო არან ორმალურად უყ ვარს. ჩემი მცდე ლობა, უარი ეთქვა რ ეჟ ის ორ ობ აზ ე , უშედეგოდ დასრ ულდა“.
კონცერტის წინ ყოველთვის ვლოცულობ... დეა თავბერიძე რუსთაველის თეატრის დიდ სცენაზე პიანისტ გიორგი მიქა ძის სოლო კონცერტი გაიმართა. კონსერვატორიის მეოთხე კურს ის სტუდენტი მრავალი საერთა შორისო კონკურსის ლაურეატია. რუსთაველის თეატრისთვის კი მუსიკოსი, კომპოზიტორმა გია ყანჩელმა აღმოაჩინა. ერთ-ერთ ჯაზ საღამოზე მოუსმინა და შე მდეგ რობერტ სტურუას წარუ დგინა. რუსთაველის თეატრის დიდ სცენაზე პიანისტის გამოსვლას ბევრი მაყურებელი ელოდა. გა ნსაკუთრებული ღელვა კი და რბაზში მჯდომ ჭაღარა მამაკაცს ემჩნეოდა, რომელიც სცენას თვ ალს არ აშორებდა. ის გიორგის პედაგოგია. რევაზ თავაძე, პედაგოგი: „ვღელავ. აქ დაკვრა გამო რჩეული სიძნელეა. ამ სცენაზე ბევრი ფანტასტიკური სპექტა კლი დადგმულა, მაგრამ საინ ტერესოა, პიანისტის გამოსვლა და აკადემიურ სტილში დაკვრა რამდენად მოვა შესაბამისობაში დარბაზთან და მაყურებლის მო ლოდინთან... ბედნიერი ვარ, რომ კარგი მოსწავლე მყავს. მასთან ჩატარებული ყოველი გაკვეთილი დიდი სიამოვნებაა ჩემთვის. რაც მთავარია, ძალიან ნიჭიერი და მი ზანსწრაფულია“. გიორგი მიქაძე რამდენიმე კვ ირაა, რაც ამერიკის შტატ ტეხა სში გამართული ფესტივალიდან დაბრუნდა, სადაც მსოფლიო მა სშტაბით შერჩეულ ოთხ პიანის ტს შორის აღმოჩნდა. საქართვე ლოში დაბრუნებული კი რობერტ სტურუამ ახალ სპექტაკლში, პი ანისტის ამპლუაში მიიწვია. რობერტ სტურუა: „ჩვენ ვმუშაობთ სპექტაკლზე „ბიდერმანი და ცეცხლისწამკი დებელნი“, მუსიკა გია ყანჩელის არის. მანვე შემოგვთავაზა, სპექ ტაკლში მუსიკა ცოცხლად - შესა ნიშნავ მუსიკოსს, გიორგი მიქა ძეს შეესრულებინა. თეატრს ძა ლიან შეუყვარდა ეს ახალგაზრდა და ნიჭიერი კაცი“. მოცარტის, მესიანის და მუსო რგსკის ნაწარმოებებთან ერთად, გიორგი მიქაძემ ის მუსიკაც და უკრა, რომელიც „ბიდერმანსა და ცეცხლისწამკიდებელნში“ გაიჟ ღერებს. გიორგი მიქაძე: „დღევანდელი დღით კმაყოფ ილი ვარ და ბედნიერი იმით, რომ ბატონმა რობერტმა რუსთაველ ის თეატრში კონცერტის ჩატარე ბის საშუალება მომცა. კონცერ ტის წინ ყოველთ ვ ი ს ვ ლო ცუ ლო ბ ხოლმე, რაც მ ამ შვ იდ ებ ს და ძალასაც მმატებს“.
„ქალები საქართველოდან“ სევდიანი ფილმი ქართველ ქალებზე
„ქალები საქართველოდან“ – ეს ფილმის სათაურია, რო მელმაც ბათუმის საერთაშორისო კინოფესტივალზე სა ყოველთაო აღიარება მოიპოვა. ესაა ფილმი, რომლის ყურებისას მაყურებელი ცრემლებს ვერ იკავებს, რომე ლშიც ამერიკაში სამუშაოდ წასული რვა ქალის რეალ ური ყოფაა ნაჩვენები. საკუთარ ოჯახის წევრებს მონა ტრებულები ამერიკელ დავრდომილ მოხუცებს უვლიან. მიღებული გასამრჯელოთი კი, საქართველოში მათი ოჯახის წევრები ცხოვრობენ. თვეში მხოლოდ ერთი დასვენების დღე აქვთ, რომელსაც ბრუკლინში ერთად ატარებენ, არალეგალურ სასტუმროში. ეს არის დღე, რო დესაც ქართველი ქალები ცდილობენ, დაივიწყონ მძიმე ყოფა, რომელიც უფრო მონობას ჰგავს. ავთო ჩიტიძე ქართველი ემიგრანტების ამერიკული ცხოვრება ახალ გაზრდა რეჟისორის, ლევან კოღუაშვილის სადიპლომო ნამუშევარია. ის ნიუ-იორკის კინოსკოლის კურსდამთ ავრებულია. ქართველი ქა ლების სევდია ნმა და ტრაგ იკულმა ის ტორ იე ბმ ა მსო ფლ იო კ ინ ობ ა
ლევან კოღუაშვილი თავისი პი რველი სრულმეტრაჟიანი მხატვრ ული ფილმის პრემიერისთვის ემზა დება. ფილმი ახალგაზრდა ადამია ნზეა, რომელიც რთულ სიტუაციაში აღმოჩნდება და არჩევანის წინაშეა: ან ზნეობაზე უნდა თქვას უარი, ან იბრძოლოს მის შესანარჩუნებლად. „ჩემი აზრით, ნებისმიერ სიტუაცია ში შეუძლია ადამიანს შეინარჩუნოს თავისი ზნეობრივი სახე, რაოდენ გაჭირვებულ ან გამოუვალ სიტუაც იაშიც არ უნდა აღმოჩნდეს. ეს ჩემი ფილოსოფიაა და ახალი ფილმიც ამ ის შესახებაა.“ მთავარ როლში არაპროფესიონ ალი მსახიობი და პროფესიონალი მხატვარი - გუგა კოტეტიშვილია. ეს მისი პირველი კინო როლია. „მიყვ არს არაპროფესიონალ მსახიობებთ ან მუშაობა. მათ აქვთ ის სიმართლე, რომელიც ხშირად პროფესიონალ მსახიობს არა აქვს. ფილმს შეიძლება
ზარზე დიდი ინ ტერესი გამო იწვია. როგორც თავად რეჟისორი ამბობს, მგონი უცხოელებს უფ რო კარგად ესმით ამ ფილმის, ვიდრე ქართველებს. დო კუმენტურმა ფილმ მა სარაევოსა და ბულგარეთის კი ნოფესტივალებზე აღიარება მოიპ ოვა. მალე კი ფი ლმი პრაღაშიც
ჩავა. „ფილმი ტრაგედიაზეა, სა დაც ბევრი სილამაზეა და ბევრი არასწორი დამოკიდებულება. ეს იყო ჩემთვის მოტივი. იყო ისტორიები, რომლებიც, სამწ უხაროდ, ფილმში ვერ მოხვდა. იყო ქალი, რომელიც სიმსივნით დაავადებულია და თავდაუზო გავად მუშაობდა, რომ ფული საქართველოში, ოჯახის წევრ ებისთვის გამოეგზავნა. სანამ ფილმზე მუშაობას დავიწყებდი, ეს ქალი გარდაიცვალა... საერ თო ჯამში, ამ 53 წუთში ფილმი, თავისი ემოციებით, შედგა. სა
ზოგადოება ძალიან მატერიალ უსტური გახდა, რაც ჩემთვის ძალიან მტკივნეულია. ოჯახის წევრები ეჩვევიან, იმას რომ შეუძლიათ ერთი მათგანი გაწ ირონ საზღვაგარეთისთვის და იქიდან გამოგზავნილი ფულით იცხოვრონ. როდესაც შენ იმით ხარ კმაყოფილი, რომ დედა შენისგან გამოგზავნილი ფულით მაგარ მანქანას ყიდულობ, - ამორალ ურია. საერთოდ სხვა ფენომენია, როდესაც ქმარი ცოლს სამუშა ოდ 10 წლით უშვებს
და ის, ამ ხნ ის გან მა ვლ ობ აშ ი, მისი გამოგზ ავნილი ფუ ლით ცხოვ რობს.“
ხანდახან არაპროფესიონალი უფრო მოუხდეს.“ ფილმის სცენარში კორექტ ივები ჰოლივუდის ვარსკვლავმა, ჯოდი ფოსტერმაც შეიტანა. მან ნიუ-იორკის კინოსკოლის სტუდ ენტების ახალი ფილმების სც ენარების წაკითხვა მოინდომა. ლევანმა ჯოდი ფოსტერთან ელ ექტრონული მიმოწერა გამართა და ახალი ფილმის სცენარში მისი შენიშვნებიც გაითვალისწინა. „ჩვ ენ კარგი შემოქმედებითი ურთი ერთობა ჩამოგვიყალიბდა. ჩემთვის მნიშვნელოვანი იყო ეს კონტაქტი - ასეთმა დაკავებულმა ადამიანმა გამონახა დრო, რომ ახალგაზრდა რეჟისორის და სცენარისტის 150 გვერდიანი სცენარი სამჯერ წაეკ ითხა. მისგან პასუხები მეორე დღ ესვე მომდიოდა. მალე უკვე ფილმ საც გავუგზავნი.“ ახალგაზრდა რეჟისორი მომა ვალშიც რეალისტური ფილმების გადაღებას აპირებს. თვლის, რომ ძალიან საინტერესო დროში ცხოვ რობს. „მინდა ჩემს ფილმებში ჩვენი დღევანდელი რეალობა ვაჩვენო. მგ ონია, რომ ძალიან საინტერესო დრ ოში ვცხოვრობთ, რთულში, მაგრამ საინტერესოში. რთული ცხოვრება კი კინოსთვის ყოველთვის საინტე რესოა. თბილისში უამრავი კინოთე მაა.“ ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
15
მირიან ბოქოლიშვილი თავდაღწეულ ერთ-ერთ ქართველს ავღანეთის ომი ახალი დაწყებ ჩამოუტანია. ული იყო... ფარქაშვილების ოჯახის „პრაიმტაიმი“ ფარქაშვილების უფროსი ვაჟი პირველივე სამხედ ოჯახს კარალეთში ესტუმრა. სახლ რო გაწვევაზე ომის ეპიცენტრში ში ბიძინას ძმა, გია, და 80 წლის მამა მოხვდა... გიას სახლში 2 წელიწად- დაგვხვდნენ. ნახევარს ელოდნენ. მერე ყველან გია ფარქაშვილი, დაკარგულის აირი იმედი გადაეწურათ... სოფელს ძმა: „ბიძინა 13 აგვისტოს წაიყვა ის უკვე კარგა ხნის გამოგლოვილი ნეს. იმ დროისთვის სოფელში მხ ჰყავდა, როცა გია მოულოდნელად ოლოდ მოხუცებიღა იყვნენ. ბიძინა შინ საღ-სალამათი დაბრუნდა. აღ და კიდევ რამდენიმე ბიჭი დარჩნენ მოჩნდა, რომ კარალეთელი ახალ მარტო. გარეთ გავიდნენ ბიჭები უბ გაზრდა ტყვედ ჩავარდა, თუმცა ანში. გზაზე გაჩერებულა მანქანა თავის დაღწევა მოახერხა. და ქართულად დაუძახიათ: ბიჭებო, მას შემდეგ 20 წელზე მეტი გა აქეთ მოდითო. ეგონათ, რახან ქა ვიდა. ფარქაშვილების ოჯახში კი რთულად დაგვიძახეს, ქართველე თითქოს ისტორია მეორდება... ამ ბი არიანო. აღმოჩნდა, რომ ოსები ჯერად, უგზო-უკვლოდ გიას უმცრ იყვნენ. იარაღის მუქარით სამივე ოსი ძმა, ბიძინა დაიკარგა. ის 2008 ახალგაზრდა წაიყვანეს. ჩემი ძმა წლის აგვისტოს ომის მსხვერპლია, ცხინვალამდე ჩამოუსვამთ და ერთომის ცოცხალი მსხვერპლი. ცოცხ ერთი ოსისთვის უჩუქებიათ – აჰა და ალი იმიტომ, რომ მის დაბრუნებას შენ გაუსწორდიო. დანარჩენები ცხ 80 წლის მამა ისეთივე იმედით ელ ინვალში წაუყვანიათ, მაგრამ ვიღაც ოდება, როგორც წლების წინათ უფ ღვთისნიერი გამოჩენილა და ის ორი როს ვაჟს ელოდებოდა. მეორე დღესვე სახლში დაუბრუნე 44 წლის ბიძინა ფარქაშვილი გა ბია, ბიძინას კვალი კი არსად ჩანს“. სული წლის 14 სექტემბერს ოსურმა სულიკო ფა ბანდფორმირებებმა ტყვედ აი ყვანეს. ის ერთ-ერთია იმ 28 სამოქალაქო პირს შო რის, რომელთა ბედიც ამ დრომდე გაურკვეველია. მათი მოძიება, უბრალოდ, ვერ ხერხდება. არც ისაა ცნობილი, ცოცხალია თუ მკვდარი, ყოველ შემთხვ ევაში დნმ-ის ანალიზი არც ერთი გარდაცვლილის მო ნაცემებს არ ემთხვევა. სად და რა პირობებში ამყოფებენ ოსი სეპარა ტისტები ქართველ ტყვეს, რომლის შესახებაც აგერ უკვე ერთი წელია, ინფორმ აციის მოძიება ვერ ხერხდე ბა? სოფელში ამბობენ, რომ ქაშვილი ბიძინა ფარქაშვილი ჩრდი ბიძინა ფარ ლოეთ ოსეთში, კერძოდ კი, ბესლანში ნახეს. ამის დადა სტურება ოფიციალურ დო ნეზე ვერ ხერხდება და ჩვენ ვერც ის პიროვნება ვიპოვეთ, რქაშვილი, დაკარგ რომელმაც ბიძინა უშუალოდ ნახა. ულის მამა: „ჩემი თვალით ვუყუ კარალეთში ეს ამბავი ტყვეობისგან რე, როგორ წაიყვანეს ჩემი შვილი.
ქართველი ტყვეები
ბესლანში მივვარდი, რას შვრებით, ადამიანები არ ხართ-მე თქი?! მაგრამ ყური არ მათხოვეს. ხელი მკრეს და ასე მითხრეს, თუ არ გაჩუმდ ები, ადგილზე გაგათავებთო. მერე სახლშიც შემოვიდნენ, მანქანის წაყვ ანა უნდოდათ, მაგრამ, რომ ვერ დაქოქეს, მე გამისწორდნენ, კონდახი ჩამარტ გია და სულიკო ყეს, ხელი მომტ ფარქაშვილები ეხეს. საერთოდ, ძირითადად მა ნქანებსა და ახ რა უამბეს „პრაიმტაიმს“ ომის დროს კარალეთიდან ა ლგ აზ რდ ებ ს გატაცებული ქართველი მამაკაცის შესახებ? ეძებდნენ, ტყვედ რომ წაეყვანათ“. კარ ალ ეთ ე ლი გოჩა მანუ ადამიანმა შეგვიკედლა, იმათ მო 80 წლის მოხუცი იმედს არ კარგ ჩარაშვილი ბო ატყუა, ამათ მე გავუსწორდებიო. ავს. ამბობს, რომ, ადრე თუ გვიან, ლო ადამიანია, ვინც მაგრამ სინამდვილეში სახლში გა მისი შვილი შინ დაბრუნდება. ბიძინა ცოცხალი ნახა. ის და კი დმოგვაპარა, ბიძინა კი წაიყვანეს სულიკო ფარქაშვილი: „ამბო დევ ერთი მათი მეგობარი ოსებმა და მას შემდეგ არ მინახავს“. ბენ, რამდენიმე ტყვეს ტყეში ამუშ ფარქაშვილთან ერთად გაიტაც ჩვენ ბიძინა ფარქაშვილის უგზო- ავებენო, ჩემი შვილიც იქ უნახავთ. ეს. უკვლოდ დაკარგვის შესახებ კარა ითქვა, რომ ბესლანში ჰყავთ გადა გოჩა მანუჩარაშვილი: „ჩვ ლეთის გამგებელსაც ვესაუბრეთ. ყვანილი“. ენ მისაბმელში აგვყარეს, ბი ზვიად ბერიანიძე დარწმუნებულია, ბიძინას შესახებ აგვისტოს ომის ძინა კაბინაში აიყვანეს. მერე რომ ბიძინა ოსეთის ტერიტორიაზე დროს შექმნილ ტყვეთა გაცვლის ცხინვალში ჩამოგვსვეს და იმყოფება და ცოცხალია. კომისიაშიც აქვთ ინფორმაცია. კო ერთ-ერთ ადამიანს გადაგვ სხვათა შორის, ომის დაწყებიდან მისიის წევრი სოფო ხორგუანი დღეს ცეს. გაქცევა გვინდოდა, მა არცთუ დიდი ხნის წინ ბიძინამ სა გადაჭრით ვერ ამბობს, რომ ბიძი გრამ იარაღი მოგვიშვირეს კუთარი სახსრებით სოფელში წმინ ნა ფარქაშვილი მოკლულია, თუმცა – გადაგჭრით ახლავე შუაზეო. და გიორგის სახელობის სალოცავი ფაქტია, რომ მისი მოძიება ერთი მთვრალები იყვნენ და ფეხებზე ეკ ააშენა. გატაცებისას მამასაც ამ სი წელია, ვერ ხერხდება. ოჯახში კი კვ იდათ ყველაფერი. ბიძინა არ ჩამო ტყვებით გამოემშვიდობა – ღმერთი ლავ დაკარგულ შვილს ელოდებიან, უსვამთ. ჩვენ ვიღაც ნორმალურმა დამიფარავსო. ისევე, როგორც 20 წლის წინათ.
რუ ს ე თ ის თა ვ ზე დამოკლეს მახვილი აქანავდა დავით ავალიშვილი „პრაიმტაიმმა“ უკვე იწინას წარმეტყველა სექტემბრის და საწყისში, რომ ევროპის საბჭოს საპარლამენტო ასამბლეა არ შე უწყვეტდა რუსეთს უფლებამოსი ლებას და არ ჩამოართმევდა ხმის უფლებას. ამის მიზეზი კი გახდ ებოდა ევროპის მრავალმხრივი დამოკიდებულება რუსულ ენერ გორესურსებზე თუ ირანზე მოსკ ოვის პოლიტიკურ გავლენაზე. ოღონდ ევროპელებს, მეორე მხრივ, არც საკუთარი პრესტიჟის შელახვა სურდათ. მათ მიიღეს რამდენიმე რეზოლუცია, რუსეთი თავხედურად აცხადებს, რომ ამ რეზოლუციებს არ შეასრულებს, ხოლო ევროსაბჭო უძლურია, სა პასუხოდ რამე იღონოს. ევროპული ორგანიზაციისთვ ის ასეთი მდგომარეობა სამარც ხვინოა. თანაც არა მხოლოდ იმ იტომ, რომ საქართველოს ტერი ტორიული მთლიანობის უზრუნვ ელყოფა არ ძალუძთ, არამედ იმ მიზეზითაც, რომ არ შეუძლიათ, საკუთარი რეზოლუციების შესრ ულება აიძულონ ერთ-ერთ წევრ სახელმწიფოს და მის წინააღმდ ეგ სანქციების გატარებასაც ვერ ბედავენ. ამგვარი მდგომარეობა კი იმ საშიშროებას შეიცავს, რომ ევრო 16
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
პის საბჭომ საერთოდ დაკარგოს გადაწყვეტილებების მიღებისა და ადამიანის უფლებათა დარღ ვევისთვის სანქციების გატარე ბის უნარი, ვინაიდან ნებისმიერი, ვისაც „დასჯიან“, უეჭველად იტ ყვის: მაშინ რატომ ვერ ბედავთ რუსეთის დასჯას – იმიტომ, რომ ბევრი გაზი და ნავთობი აქვს? გამოდის, ევროპული ცივი ლიზაცია და მისი ღირებულე ბები არა ადამიანის უფლებები; არა უმცირესობების დაცვა; არა ეთნოწმენდის დაგმობა, არა რუ სეთთან გაზის სფეროში თანამშ რომლობა ყოფილა, არამედ „გა ზპრომის“ ლოკვა. მაშ, რაღა საჭიროა, ესოდენ წარმომადგენლობითი ორგანო? თუკი ესაა მთავარი, მაშინ მინი სტრები ხვდებიან რუს მინისტ რებს და გაზის საკითხები იქვე განიხილება.
ყოველკვარტალური როზგვა
ამ მძიმე ვითარებიდან (როგო რც უკვე დაიწერა) ევროპარლ ამენტარებმა გონებამახვილური გამოსავალი იპოვეს: ყოველ სე სიაზე რუსებს ლანძღავენ, თათხ ავენ; თავზე ლაფს ასხამენ, მისი გარიცხვის საკითხს განიხილავენ, შემდეგ რამდენიმეთვიან ვადას
აძლევენ, რომლის დროსაც რუ სეთი კვლავ არც ერთ გადაწყვე ტილებას არ შეასრულებს; მერე ისევ მოვა მორიგი სე სიის დრო, კვლავ დაიწყებს რუ სული დელეგაცია სირბილს კუ ლუარებში, მოეწყობა ევროპულ დედაქალაქებში რუსეთის საკა ნონმდებლო ორგანოს ხელმძღვა ნელთა ოფიციალური ვიზიტები (რა თქმა უნდა, პირველ რიგში, დასავლეთ ევროპის ქვეყნებში) და ისევ დამამცირებელი თხოვნა პატარა საქართველოს პრობლე მატიკაზე. დიპლომატიის ხელოვნება გვ ასწავლის, რომ ასეთი მდგომარე ობა უაღრესად არახელსაყრელია იმ ქვეყნისთვის, ვინც მუდმივად იძულებულია, იბრძოლოს, ეხვე წოს კოლეგებს საკითხის მხოლოდ გადადებაზე, გადატანაზე და თან დაემუქროს, რომ, თუ ევროსაბჭ ოდან გარიცხავენ, მაშინ ის სამუ დამოდ დატოვებს სტრასბურგს და „ჩააგდებს“ გაეროს უშიშრო ების საბჭოში ირანის საწინააღმდ ეგო რეზოლუციას. მეტიც, შეიძ ლება ირანს რაკეტსაწინააღმდე გო სს-400 ან „ისკანდერის“ ტიპის რაკეტები მიაწოდოს, რომლებიც საქართველოში გამოიცადა. ამაზე ევროპელები პასუხო ბენ, რომ „ისკანდერები“, რა თქმა
უნდა, ცუდია, მაგრამ საკითხზე მაინც მსჯელობდნენ – მსჯელო ბა ხომ ხმის ჩამორთმევაზე ნაკლ ებ კომფორტულია რუსეთისთ ვის? სინამდვილეში, რუსი დეპუტა ტები, თუ ყოფილ პოლიტოლოგს ყურადღებით მოვუსმენთ, უკვე ახლავე მოითხოვენ კარის „გაჯა ხუნებას“, ანუ დებატებში მონაწი ლეობის საერთოდ არმიღებას. თუმცა, მიიღებენ თუ არა ის ინი მონაწილეობას, შედეგი მაინც იდენტური იქნება, რაკი დებატე ბსა და რუსეთის გაუთავებელ თავლაფის დასხმას მაინც მთელი ევროპა მოისმენს. არადა დებატე ბში მონაწილეობისას უპასუხებენ მაინც. სინამდვილეში, დიპლომატ იურ ენაზე ეს მოწინააღმდეგის „შებოჭვასა“ და მის მიმართ არ გუმენტის მოპოვებას ნიშნავს. მაგალითად, საფრანგეთის საგა რეო საქმეთა მინისტრმა ბერნარ კუშნერმა მოსკოვში ყოფნისას ირანის საკითხი განიხილა. ეს გა ნხილვა ისე არ განვითარდა, რო გორც მას სურდა, ამიტომ რუს კოლეგებს მაშინვე შეახსენა სა რკოზი-მედვედევის შეთანხმების შესრულების აუცილებლობა აფ ხაზეთიდან და „სამხრეთ ოსეთ იდან“ ჯარების გაყვანის სახით.
ლიკა ქვრივიშვილი
exclusive
ბედნიერები იყვნენ, გზა დავუთმეთ. – ლიკას დედა როგორ შეხვდა ამ ამბავს? – ყველას ცუდი რეაქცია ჰქონდა. ხომ წარმოგიდგენიათ, საქართვე ლოში ვცხოვრობთ და ქართული სა ზოგადოების აზრი უნდა გაითვალი სწინო. თუმცა მაინც ვერავინ ვერა სოდეს გაიგებს ამ სიტუაციას და ვერ მიხვდება რა, როგორ და რანაირად მოხდა. ყოველ შემთხვევაში ფაქტია, რომ ჩემს ქალიშვილს შეუყვარდა კი რილე ტყებუჩავა, მასაც უყვარს და ერთად არიან. – რას ნიშნავს ვერავინ გაიგებს, რა მოხდა? – იცით, რა? ბევრი ვერ გაიგებს იმ სიტუაციას, რომ ჩემი მეგობარი გო გონას ძმას შეუყვარდა ჩემი შვილი. – თქვენ გაიგეთ? – ნუ ახლა თავიდან მეც არ მომწ ონდა და ვერ გავიგე, მაგრამ ბოლოს შეეგუები იმიტომ, რომ შენი შვილია. – როდესაც თქვენს შვილს ეუბნ ებოდით, რომ ეს ურთიერთობა არ მოგწონდათ, რას გპასუხობდათ? – იცით, რა? მე და ჩემი მეგობარი დავშორდით, როგორც შეყვარებ ულები, და მერე გადაწყვიტეს ბავშ ვებმა დანარჩენი. – იმის თქმა გინდათ, რომ თქვე ნი ერთად ყოფნის პერიოდში ბავშ ვებს არ შეყვარებიათ ერთმანეთი? – რა ვიცი, იქნებ შეუყვარდათ კი დეც, მაგრამ ჩვენ არ ვიცოდით. – მალხაზ, შეგიძლიათ, თქვენი ყოფილი მეგობრის ნომერი მომც ეთ? – ახლავე დაგალაპარაკებთ, მა გრამ აუცილებელია, რომ ეს დაწე როთ? – ვფიქრობ, დასამალი არაფერია. – ხო, მაგრამ ისეთი მომენტია, ჩემი ცოლის ძმამ მოიყვანა ჩემი შვ ილი და ამას საზოგადოება ვერ გა იგებს. – აკი ჩემი ცოლი არ იყოო? – ბატონო? არა, მე ცოლი არ მყ ოლია. – ცოლი როგორ არ გყოლიათ, ლიკას დედა ხომ თქვენი ცოლი იყო? – კი. გინდა, სოფო დაგალაპარა კო? – მინდა...სოფო, გამარჯობათ. იცით, რა მაინტერესებს? რა რეაქ ცია გქონდათ, როცა გაიგეთ, რომ თქვენს ძმას მალხაზის ქალიშვილი უყვარდა? – რომ არ დ აგ იმ ალ ო თ , თ ავ იდ ა ნ ხუმრობა მეგ ონ ა და ბა ვშვური ა რა ს ერი ო ზ უ
მალხაზ ქვრივიშვილს შვილმა საყვარელი დააკარგვინა რიგები ტ ნ ი ი რ უ ხ ა ბოის ოჯ ლეი
ქართველი ფ
კითხვაზე. როგორც გვითხრა, მარი გულორდავა ფო, ანუ თა ვი სი სი ძის და, მი ამ ისტორიის მთავარი გმირ სო ები ლიკა ქვრივიშვილი და კი სი ცოლი არ ყოფილა, უბრალოდ, რილე, იგივე კირუშა ტყებუჩავა მეგობარი გოგონა იყო და ერთმ არიან. ლიკა – მალხაზ ქვრივი ანეთს დაშორდნენ. თუმცა იმ პე შვილის ქალიშვილი, კირუშა კი რიოდში, როცა მალხაზს ვესაუბ მალხაზის მეორე ცოლის ძმაა. რებოდი, სოფო მის გვერდით იყო კირუშასა და ლიკას ერთმანეთი და მალაპარაკა. ამას ჰქვია, ფიცი შეუყვარდათ და დღეს, ოჯახის მწამს, ბოლო მაკვირვებსო. წევრების წინააღმდეგობის მი უ ხე და ვა დ , უკვე ცოლქმარი არიან. „პრაიმტაიმი“ ლიკასთან და კ ავ ში რე ბა ს ც დი ლო ბდ ა , დაა ხლ ოე ბი თ სამი საათის გან მა ვლ ობ ა ში ტელეფონს არავინ იღებდა, შემდეგ კი ლი კას მობილურზე კირუშამ გვიპას უხა. – გამარჯობ ათ, „პრაიმტაი მიდან“ გირეკა ვთ. თუ შეიძლება, ერთ კითხვაზე გვ იპასუხეთ? – არ შეიძლება, შას და და სოფო, კირუ ობარი გოგონა არ ვიძლევით ინტე გ რვიუებს. მალხაზის მე – როდის შეგი ყვარდათ თქვენ და ლიკას ერთმანეთი? საინტერე – ხომ გითხარით, სო ცხოვრებით ცხ რომ არაფერს არ გეტყვით. – გასაგებია, მაგრამ იქნებ მი ოვრობს მსახიობის თხრათ, დაქორწინება როდის გა ოჯახი, ალბათ, თქ ვენც დამეთანხმე დაწყვიტეთ? ბით... – შენ რა, მეღადავები? – მალხაზ, გი – რატომ? – აბა, ხომ გითხარი, რომ არაფ ლოცავთ ქალიშვ ერს არ გეტყვი-მეთქი და მაინც შე ილის გათხოვებ ას. ნსას აწვები... – გმადლობთ. ვიღაცამ ახალბედა სიძეს სიტყ – იცით, რა მაინ ვა შეაშველა: კი მაგრამ, რას ელაპ არაკები, გაუთიშეო და კირუშამაც ტერესებს? რა რეაქ რჩევა გაითვალისწინა – ტელეფო ცია გქონდათ, როცა ნი ეგრევე გათიშა. შემდეგ კი არ გაიგეთ, რომ თქვენი ანაირი ტელეფონიდან ზარს აღარ სიძე თქვენი მეორე უპასუხეს. უფრო გამბედავი მალხ ცოლის ძმა გახდა? – ცოლი არა მყავს. აზ ქვრივიშვილი აღმოჩნდა, რომე – აბა, ვინ არის თქვენი ლმაც კომენტარს თავი არ აარიდა. გულახდილად გვიპასუხა ყველა სიძე?
– ჩემი ცოლისძმა არ იყო, ჩემი მეგობარი იყო. – ვინ იყო თქვენი მეგობარი? – ის გოგონა, რომლის ძმამაც მოიყვანა ცოლად ჩემი შვილი. – ანუ თქვენი ცოლი არ ყოფი ლა? – არა ცოლი არასოდეს არ ყო ფილა, ხელი არ გვაქვს მოწერილი და არც ჯვარი გვაქვს დაწერილი. – მე ვიცი, რომ თქვენ ქალი შვილის ქორწინების წინააღმდ ეგი იყავით... – თავიდან, რა თქმა უნდა, წინა აღმდეგი ვიყავი, მაგრამ მერე სიყ ვა რუ ლს წინ არ და ვუდექი. რო ცა ვუყურე ბდით, რომ ბავშვე ბ ი
ლობა, მაგრამ შემდეგ უკვე შოკი იყო. – მალხაზმა თქვა, რომ მისი ცო ლი კი არა, მეგობარი გოგო იყავ ით... – კი, ეს ასე იყო. – მალხაზმა გვითხრა, რომ ლი კასა და კირუშას სიყვარულის შე მდეგ დაშორდით. დღეს კი ისევ ერ თად ხართ, რა ხდება? – ეს იმ იტ ომ, რომ მე და მა ლხ აზი ვმეგობრობთ და ვიმეგობრებთ, ალბათ, მთელი ცხოვრება. რადგან ჩემთვის ყველაზე ახლობელი ადამ იანია მალხაზი. – მით უმეტეს, უკვე დანათესა ვდით. – (იცინის) ჰო, უკვე ოჯახებით და ვნათესავდით. – ცოტა უცნაური კი არის, მა გრამ იცით, რა მაინტერესებს? არ შეიძლება, მაინც არ იყოს ძველი ვნება, თუნდაც სიყვარული დარჩ ენილი... – მალხაზი ჩემი მეგობარია და აქ დამთავრდა ყველაფერი. თამუნა თვალავაძე, მალხაზ ქვ რივიშვილის პირველი ცოლი, ლი კას დედა. – ქალბატონო თამუნა, რას ფი ქრობთ თქვენი ქალიშვილის ქო რწინებაზე, რომელიც მალხაზის მეორე ცოლის ძმას გაჰყვა? – იცით, რა? ჩემი თანხმობის გა რეშე, არ გაქვთ უფლება, რამე დაწე როთ. – ეს რას ნიშნავს? – იმას, რომ მე ვარ სასტიკი წინა აღმდეგი, რომ ჩემი შვილის პირადი ცხოვრება გახდეს განსჯის საგანი. გაფრთხილებთ, ჩემი თანხმობის გა რეშე არც ერთ სიტყვას არ დაწერთ, თორემ სადაც არ უნდა იყოთ, ამოგ ქექავთ და მერე ნახავთ, რა მოგივათ, პასუხს გაგებინებთ, მე გაგაფრთხ ილეთ. ეს ერთი. მეორეც, ჩემი სიძე არ გახლავთ მალხაზ ქვრივიშვილის ცოლისძმა. – ის მისი მეგობარი გოგონას ძმაა. – იცით, რა არის? ვის ვისთან სძ ინავს და ვის ვისთან დაუძინია, მე მგ ონი, ამაზე წერა სირცხვილია, რადგ ან ეს ადამიანის პირადი ცხოვრებაა. ჩემი შვილი გათხოვდა, ჰყავს მშვენი ერი ქმარი, იწერს ჯვარს და უყვარს თავისი მეუღლე. მე არ ვეხები მალხ აზს და მის პირად ცხოვრებას, მას უამრავი მეგობარი გოგონა ჰყოლია. – მათ შორის თქვენი სიძის დაც. – ეს აბსოლუტურად მალხაზის პირადი საქმეა და თქვენ რატომ ერ ევით მის ცხოვრებაში? – თქვენი სიძის ოჯახთან და სო ფოსთან თუ გაქვთ ურთიერთობა? – რა თქვენი საქმეა. – მე კითხვას ვსვამ და თქვენი ნებაა, მიპასუხებთ თუ არა.
მალხაზ ქვრივიშვილი სიძესთან ერთად ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
17
მიშა ანდღულაძე
ა ი ც ემო
კაბუს გ
თამარ გონგაძე
ა
ეი პათოლოგიაა, ნორმალურობა არ არის - კაცს კაცი შეუყ ვარდეს. იყვნენ, რა ვქნა... ერთი კი მიშლის ხელს, მა გრამ ვნახავ და აღარ შე მიშლის. ვიღაც გიორგი რეკავს, ტო, და ტიპი არ მეშვება, პროს ტა რეკავს.
მერ იკა - დემოკრ ატიის პიკია! ზანგი აირჩიეს პრეზიდენტად. სნუპ დოგი და თუფაქი დაიბადა. კიდევ კენედი მოკლეს.
გახარებულია... ზუგდიდში შოუს ბიჭებს კონცერტი უნდა გვქონოდა და ძალიან გამიხარდა. არ ვარ ნამყოფი და მაინტერესებდა. მოვისმენდი რამე ეგზოტიკურს, ზუგდიდურ ლაპა რაკსs. თავისებური ეგზოტიკაა. მიყვარს, როდესაც ქალაქგარეთ ან რაიონში გვაქვს კონცერტები, იმიტომ, რომ სულ ვხალისობთ. ამ დროს, მოგეხსენებათ, ცხოვრება სავსეა კურიოზებით. როცა მიხარია, სახის კუნთები მეჭიმება და პირის მიდამოებში ეს კუნთები გვერდზე გადის, იწელება, ოღონდ ძალიან არა, თვალის ქუთუთოების ნაოჭები მეჭიმება. სპეციფიkური ემოციაა... გამახარა - ევროკავშირმა რომ გაგვამ ართლა და რუსეთი - შავ დღეშია.
ვ
ერ - დავბ რ უნ დე ბ ი აფხაზეთში.
კ
განიცდის... ამას წინათ სამსახურიდან გავედი და BMW-ს ვიღაც დეგენერატი მძღოლი წინ უცნაურად ჩამიდგა და მოულოდნელად დავამუხრუჭე. კინაღამ დავარტყი. ძალიან განვიცადე. ასეთი განცდები ყოველდღე მაქვს. ფეხით მოსიარულეებისთვის შუქნ იშნების ხელით დასარეგულირებელი რომ დააყენეს და მოქალაქეები მწვანე შუქს თავისთვის აინთებენ, ვჩერდები, მაგრამ არ არსებობს ერთი მანქანა რომ ჩუმ-ჩუმად არ გადაიპაროს. ამ დროს მინდა, დავეწიო და ცოლობა ვთხოვო! მინდა წვეტიანი შუ ბით განვგმირო. განვიცდი, როდესაც ქალბატონი გაჩერების ნაცვლად მოდის და მანქანას ეჯახება, ანუ ცდილობს, რომ ბოლოჯერ გადავიდეს, მაგრამ... ჩვენ ყველ აფერს ვაკეთებთ იმისთვის, რომ მან გააგრძელოს ცხოვრება.
ვამ ლი - მოსაწევი, სიგარეტი, ხანძარი, ბუხარი, მწვადი... მიყვარს ხორციანი საჭმელი. კვამ ლზე კარგიც ვთქვი და ცუდიც.
რთ ი პერიოდი - ჩე მს საყვარელ საქმეებს, მსახიობობას და რეპერო ბას ვერ ვეკიდებოდი იმიტ ომ, რომ წამალს ვიკეთებდი, ნარკომანი ვიყავი. ამის საერთოდ არ მრცხ ვენია.
იღა ბი - ცხოვრების მთავარი ატრიბუტი! მის გარეშე არ იქნებო და - არც დემოკრატია, არც დიპლომატია, არც თეატრი და ოპერა, არც პოლიცია, არც ჟურნალისტი და მონადირე. ნიღაბი უკეთია ყვ ელას. ვერავინ დამარწმუნებს, რომ უნიღბოდ ცხოვრობს, თორემ გავყვები და ვიღაცას გამარჯობას რომ ეტყვის, მაშინ ვეტყ ვი - აი, თუ არ გიკეთია-მეთქი.
ურ ი ჩვენი არსობისა მოგვეც ჩვენ დღეს და მოგვ იტევენ ჩვენ თანანადებნი ჩვენი, ვითარცა ჩვენ მივუტევეთ თანა მდემბთა მათ ჩვენთა... დიდე ბა უფალს!
ჟ
შეშინებულია... შარშანდელმა ომმა შემაშინა, ცხოვრებაში ასე არაფერს შევუშინებივარ. ოჯახში აფხაზეთის ომისდროინდელი დეპრესია მახსოვს, მამაჩემი რომ ფიქრობდა, წავიდე თუ არაო და ხალხი რატომ არ მოდისო. გლობალური შიშია. ახლა აგვისტოშიც შემე შინდა, ხომ იყო ომის საშიშროება. შარშან ომის დროს თბილისში ვიყავი და ფშავში, მეუღლის სოფელში გვინდოდა ჩასვლა. ვფიქრობდი, თუ დაგვიპყრეს, იგორ გიორ გაძე მოვა, შოუები რუსულად გვექნება-მეთქი. ამას ვერ შევძლებდი. ამიტომ, ჩემ სიმამრს კარტოფილი მოჰყავს და იმას მივეხმარები-მეთქი... მანქანა მყავს განვად ებით და ფოთლებში ჩავმალავ-მეთქი... მაგრამ არ გამოვიდა ეს ჩანაფიქრი. 18
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
იპი ტაური - ამ სასმ ელმა მთაში გადამიყვ ანა, ცხვართან... დამილე ვია, ცხვარშიც ვყოფილ ვარ და ცხვრის სუნიც ამსვლია...
ზ
ღვ ა - არ მიყვარს, მლაშეა, აუზი მირჩ ევნია.
თ
ეთ რი - თო ვლი, მთა, ზამთარი... არ მიყვარს ზამთარი, გა ზაფხულის კლიენტი ვარ. სიცხე მთანგავს, სიცივე მღლის, სითბო მიყვ არს.
ი
ყო და არა იყო რა - იყო ერთი კახა აბუაშვილი, რომელიც 1974 წლის 19 აგვისტოს დაიბადა და ბე დნიერია. ცხოვრობს თავი სი წარსულით, აწმყოთი და მომავლით.
ნ პ
რო ძვირფასია და სწ ორად უნდა გამოიყენო. როგორც შენი საქმე ით ხოვს, ისე უნდა გამოიყენო და იმას უნდა დაუთმო.
ე
ბ
ავ შვობა - მოსა მზადებელი ეტაპია, ან კარგისკენ ან ცუდისკენ. ბავშვობაში გემჩნევა, ცხოვ რება რისთვის გამზადებს.
დ
ლ
ეო ნარდო და ვინჩი - გენიოსი კაცი იყო. იტალიაში რომ ვიყავი, გაოცებული დავრჩი მისი შე მოქმედებით. პატარა ვიყავი და ვერ აღვიქვამდი... რას უყურებ, უნდა იცოდე. შეგრძნება მქონდა, რომ რაღაც ცოცხალს ვუყუ რებდი და გამიღიმებდა, ან გაინძრეოდა.
მ
არლ ონ ბრანდო - ჩემთვის პერსონაჟი განგსტერი არ არის. არ ტისტიზმის მასწავლებელია, მაგრამ რომ უყურებ, შეიძლება საერთოდ ვერ გაიგო, რას აკეთებს. საოცარი არტისტია.
ო
მ ი - აგვისტო? არა, ყველაზე დიდი და მთავარი ომი ჩვენში, ქართ ველებშია.
რ
ს
ეპი აფრო-ამერიკელებ ის რელიგიად იქცა. „ბლექინთე რთეიმენთზე“ ერთ რეპერს და პროდ იუსერს ჰკითხეს: მოგწონთ ჰიპ-ჰოპი? მე პიცა მომწონს, ჰიპ-ჰოპის მწამსო. რეპი - რაც გაწუხებს, იმის თქმის საშუ ალებაა.
ამყ არო - ძალიან რთ ული, აგრესიული და საშიში რამეა. მაგრამ იმით ვარ ბედნიე რი, რომ ეს ვიცი. ცხოვრებას აღარ ვუყურებ ისე, რომ ბიძია პოლიციელი ბავშვებს არ ურტყამს და ყველა დე იდა კეთილია. გამოვიწრთე.
ანბა ნ ი უ ტ
ელე ფონი - ყველაზე საჭირო ნივთი. კავკასიუ რი ცარცის წრის „იყიდეთ, იყ იდეთ“ მაქვს ზარად დაყენებული. საერთოდ, „ნოკიისტი“ ვარ, მაგრამ ამჟამად „სონი ერიქსონი“ მაქვს. თე ატრალური სეზონი იწყება, შემოსა ვალიც მექნება და „ნოკიას“ ვიყი დი. აბა, ვინ გაჩუქებს?
ფ
ული კარგია, საჭიროა, ძალაა. არავის ეგონოს, რომ ფული არ არის მთავარი. არავის ეგონოს, რომ ფ უ ლ ი არ არის მ თ ა ვ ა რ ი!
ყ
საზ ღვროდ - ბედნ იერი ვარ იმიტომ, რომ თოჯინების სპექტაკლში, „ფაუსტში“ ვითამაშებ და ისევ ლევან წულაძესთან. ვა ხმოვანებ ახალგაზრდა და მოხუცი ფაუსტის თოჯინას.
ალ ი - დედა! აღარ მინდა მეტად გავავრ ცო, იმიტომ, რომ ვეღარ გავიგე ქალი ვინ არის, ვე ღარ ვცნობ. მთელი სამყ არო გაუზრდელდა.
ძ
ჩ
უმ ად ვარ, რო დე საც - ლაპარაკს აზრი არა აქვს. ისე, ამ ბოლო დროს სულ ჩუმად ვარ. ყველაფრის ლაპარა კს აზრი დაეკარგა. რაც გინდა ილაპარაკე, არავინ გისმენს. ყველა თავისას უბერავს.
ვითე ლი პრესა - საინტე რესო და სააცილოა. ჩემთვის ველ ი გაუგებარია, რატომ უნდა გაინტე - ბიჭი, ღვინო... რესებდეს ვიღაცის შიშველი ტაკო? ძველი თბილისი და ჯიგრ თურმე საინტერესოა, მაგრამ ობა... ცუდია ძველი საგნები, კაცმა არ იცის, რატომ. მაგალითად მანქანა. ახალი მა ნქანა მინდა და იმიტომ.
ც
ოლ ი - დოლი, ვალი დოლი... შვილები, ოჯახი, სითბო, სიყვარული... ცოლს გა შორებული ვარ, ამიტომ ჩემი შვ ილების დედაა, მეტს ვერაფერს გე ტყვით.
ჭ
ოლ ა - ჩემი მასწავლებე ლია, ტო... 1994 წელს რომ დამინახა წუმპეში ჩავდიოდი, ხე ლი მომკიდა, ამომიყვანა და ჩემგან გააკეთა ის, რაც დღეს ვარ. დღემდე მასწავლის, როგორ უნდა ვიყო მს ახიობი. ცოტა ვაბრაზებ, მა გრამ არა უშავს.
ხ
ვალ ისევ რეპეტიცია მექნება, ისევ მოვალ მა რჯანიშვილის თეატრში, ისევ დავიგვიანებ და ისევ მეჩხუბებ იან.
წ
ა ი ც ემო
ღ
მე რთი - სიყვ არული, სიმართლე, უნიღბო, სწორი და ჭეშმ არიტი გზაა.
ქ
მიშა ანდღულაძე
გახალისებულია... ვანო ჯავახიშვილთან შოუში სტუმრად იყვნენ საბავშვო ევროვიზიის გამარჯვე ბული „პრინცესები“ და ზაქრო ინწკირველს ჰქონდა ხუმრობა, რა კარგია რომ მოხვ ედით, შარშან „ბზიკებმა“ რომ გაიმარჯვეს, თავში აუსივდათო. ბზიკის ნაკბენი ხომ სივდება და აუსივდათო. ასეთ ულოგიკო ხუმრობაზე დიდხანს ვერ გაიცინებ, მომენტ ალური ათ წამიანი სიცილი და ხალისობა მქონდა. ასევე ვიხალისე, გიორგი თარგამაძ ეს რომ ეხუმრა ზაქრო. ასეთი გაწონასწორებული ადამიანის იმიჯი გაქვთ და მოდით, თუ შეგიძლიათ, გამოდით ჩარჩოებიდან, გაგვიკეთეთ თქვენი საყვარელი სალტოო.
ჯ
ოლი თუ ჯონჯოლი - ჯონჯ ოლი, რადგანაც უფრო რე ალურია, ჯოლი შორსაა. ჯო ლიმდე თუ მივალ, უკვე ძალიან ბებერი იქნება... მეც... ამიტომ ჯონჯოლი!
არ მატება - გისურვ ებთ ყველას, ჩემი თამადო ბით. წარმატებაა სახელი, ფული, ძალაუფლება, სიყვარული, ნამდვი ლიც და მოჩვენებითიც. ყველაზე მთავარია ცხოვრებაში.
შ
აურმ ა - გემრიელია, მშიე რზე და დაღლილზე „ას წორებს“ კოკა-კოლასთან ან მანგოს წვენთან ერთად. ოღონდ მერე ეგრევე უნდა დაიძინო.
აღშფოთებულია... შარშან ყველანი აღშფოთებულ-შეშფოთებული ვიყავით. სირცხვილის კორიდო რის დროს მეც ერის მტრად შემრაცხეს. რატომ ვიყავი, კაცმა არ იცის. აღშფოთებ ული ვიყავი სალომე ზურაბიშვილი პირადობის მოწმობებს რომ ამოწმებდა, რას ნი შნავდა ეგ?! დაცვის ფუნქცია შეითავსა, ერის ადამიანის, პატრიოტის თუ რისი, ვერ გავიგე. უსამართლობა იყო. შეიძლება იმ ადამიანებს, ვისაც ამ კორიდორის გავლა გვიწევდა, არ მოგვწონდა ჩვენი სამსახური, მაგრამ გვქონდა მისი შეცვლის შანსი?! თვითონ მოგვცემდა?! მაშფოთებს უსამართლობა.
ჰ
ამ ლეტ ი-ვით ამ აშ ე „ჰამლეტი“, პატარა რო ლი, მაგრამ მაინც. მეზობელი მყავს ჰამლეტა!
ემოცია არა აქვს... არის ასეთი საიტი - ფორუმ.ჯი, სადაც ფორუმელები თავიანთ აზრებს აფიქსირე ბენ. მაგალითად, ვკითხულობ, რომ მიშა ანდღულაძე უნიჭოა. მეორე დღეს წერია, ნიჭიერიაო. ერთ დღეს „კომედი შოუს“ რომ გალანძღავენ, მეორე დღეს დაწერენ, მა რთლა ძალიან ბევრი ვიცინე, მგონი ნელ-ნელა რაღაც გამოსდით ამ უბედურებსო. ამაზე ემოცია არა მაქვს და ვატარებ. არ ვამბობ, რომ ნიჭიერი ვარ, მაგრამ უნიჭო და დეგენერატიც არა ვარ. დედაჩემიც ასე ამბობს, არ ხარ შვილო შენ უნიჭოო. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
19
დათო დავარაშვილს მშობიარეს სიკვდილში
ადანაშაულებენ exclusive ხათუნა ჩანქსელიანი
მარიტა დამენია 29 წლის ხათუნა ჩა ნქსელიანი 11 ივლისს სამშობიარო „ბიბიდაში“ გარდაიცვალა. არადა ამას არავინ ელოდა. ხათუნას იდეა ლური ორსულობა ჰქონდა, თუმცა ოჯახმა თადარიგი მაინც წინასწარ დაიჭირა და ახლობლების რჩევით, გადაწყვიტა, მას ქალაქის ერთ-ერთ ყველაზე პრესტიჟულ და ძვირად ღირებულ ექიმთან დათო დავარა შვილთან ემშობიარა. იმას, რაც მშ ობიარობის შემდეგ მოხდა, არავინ ელოდა. ხათუნა ჩანქსელიანმა პა ტარა ნანა რამდენიმე წუთით გუ ლზე დაიწვინა, უკანასკნელი ძალე ბი მოიკრიბა, ბავშვს აკოცა და მალე გონებაც დაკარგა. მის სიკვდილს არავინ ელოდა. როგორც ხათუნას მშობლები – ნანული მინდიაშვილი და ზაურ ჩანქსელიანი ამბობენ, მა თი ერთადერთი შვილი სრულიად ჯანმრთელი იყო მირანგულა ლიპარტელიანი, ხათუნას მეუღლე: „მშობიარობა ძალიან კარგად მიდიოდა კონსულ ტაციაზე „ბიბიდაში“ დადიოდა, ექიმ ღამბაშიძესთან. მის მიერ ჩატარე ბული გამოკვლევებით ყველაფერი წესრიგში იყო, მაგრამ ჩვენ მაინც გადავამოწმეთ, ვაკეში „ინტერკ ლინიკაშიც“ გვყავდა მიყვანილი და ანალიზების პასუხებს ერთმანეთს ვადარებდით და არავითარი სხვა ობა არ ჩნდა. უბრალოდ, ერთხელ ცოტათი პროტრომბინმა მოუმატა და ერთხელაც გემოგლობინის აწევა დასჭირდა, თუმცა ეს ყველა ფეხმ ძიმესთვის ნორმალურია, წინასწარ არავის გავუფრთხილებივართ, რომ რაიმე გართულებას ექნებოდა ად გილი. ყველაფერი ბუნებრივად მი დიოდა, არაფრის შიში არ გვქონია, ბავშვიც კარგად ვითარდებოდა და დედაც კარგად გრძნობდა თავს. ხათუნამ მითხრა: თუ გაუძლებ, დაესწარიო. ბოლოს ძალიან ძლიერი ტკივილები დაეწყო, გაუტკივარება შეთანხმებული არ გვქონდა, თუმცა მერე ტკივილებს ვეღარ გაუძლო და თვითონ მოითხოვა, გამიკეთეთო. 20
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
იკეტეს და არ გაუღიათ. სულ სისხლს ნანა ლიპარტელიანი ი თხ ოვ დნ ე ნ . ოპერაცია რომ დასრულდა, გამო ვიდნენ და გვითხრეს, ძალიან ცუდი მდგომარეობაა, ჩვენ შე ი ს ე , საბამისი აპარატურაც არ გვაქვს, რომ წინასწარ ამიტომ „ემერჯენსში“ უნდა გადა ალერგიულობაზე სინჯები არ გაკე ვიყვანოთო. სისხლმა სტრუქტურა თებულა. თუ არ ვცდები, პრეპარატი დაკარგა, ფილტვში თრომბები წავი „ნაროპინი“ გაუკეთეს. გაუტკივარე და, რეზუსდადებითი იყო. თავიდან ბამ ონდავ შეუმცირა ტკივილების დაკონსერვებული სისხლი უსხეს, დრო, თორემ არ გაუჩერდა. მიზე მერე თქვეს, იქნებ თბილმა სისხლმა ზი, ყველაფერთან ერთად, ესეც შე უშველოსო. შემდეგ მოვიდა რეან იძლება იყოს, იქნებ გაუტკივარება ომობილი, მათ მაშინვე არ გადა რომ არ გაკეთებულიყო... ვერ გაიგ იყვანეს და მივხვდი, რომ ჩვენი ებ, რა... არ ვიცი. დავარაშვილი შე საქმე ცუდად იყო. ექვსი საათის მოდიოდა-გადიოდა, თავზე მორიგე მერე გადაიყვანეს. გვეუბნებოდ ექიმი ადგა... ნენ, გზაში დაიღუპებაო. სხვათა შორის, გაუტკივარება 12 ივლისს, 5 საათზე, გვით რომ გაუკეთეს, ერთი პერიოდი კა ხრეს, რომ დაიღუპა, მგონი, მანა ნკალმა დააწყებინა, მაშინ დავარა მდეც დაღუპული იყო. 100%-ით შვილიც შემოვიდა, ძალიან დავფ ვიყავი დარწმუნებული, რომ მის ეთდი, ვკითხე, ასე რატომ ემართება- ხელახლა გაჭრასა და წვალებას მეთქი, ეგ ბუნებრივი რეაქციაა, ში აზრი არ ჰქონდა, მაგრამ ისეთი შის ბრალიაო. ბავშვი რომ დაიბადა მომენტია რა, კიდევ ბოლომდე და მომყოლი რომ გამოჰქონდათ, მი რომ ცდილობ. პირიქით, ისე ვიქც თხრეს, გადიო. რომ გამოვედი... სა ეოდით, რომ ექიმები არ შეგვეწუხ შინლად იკივლა, უკან მივბრუნდი და ებინა, არ განერვიულებულიყვნენ უკან აღარ შემიშვეს.ერთი კარიდან და ავადმყოფისთვის მიეხედათ. რომ არ შემიშვეს, მეორე გამოვაღე, ახლა ასი პროცენტით ვარ და დავინახე, გოგონა ადგა თავზე და რწმუნებული, რომ ისინი რესპუბ წნევას უზომავდა. წნევა დაუვარდა, ლიკურისკენ გაიშვერენ ხელს... რომ აღარ გაესინჯა, დავარაშვილს ის კივილი არ ამომდის ყურები დაუძახეს. ეს ყველაფერი სადღაც დან, მაგ დროს ან კაპილარი გაუწ 20 წუთში მოხდა. კარი ჩაკეტეს, აღ ყვიტეს ან რაღაც დაუზიანეს და იმ არ შეგვიშვეს. მაშინ არ ვიცოდით, იტომ გახდა საჭირო საშვილოსნოს მაგრამ საშვილოსნოს ამოსაკვეთად ამოჭრა...“ წაიყვანეს. დავარაშვილმა გვითხრა, რა მოხდა სინამდვილეში? ამის შინაგანი სისხლდენა დაეწყოო, იმ გარკვევა „პრაიმტაიმმა“ ექიმებთან ოცი წუთის განმავლობაში მოხდა სცადა, თუმცა მათ პირში წყალი რაღაც, როცა მე იქ არ ვიყავი, ანუ ჩაიგუბეს. პირველ რიგში, დათო როგორც დავარაშვილმა აგვიხსნა, დავარაშვილს დავუკავშრდით. გვ სანაყოფე წყლების გადასვლა მო ინდოდა, მასთან ინტერვიუ შეგვეთ ხდა სისხლში. ანუ როცა მომყოლი ანხმებინა, თუმცა ის ჩვენმა ზარმა მოწყდა სისხლძარღვები უნდა შე ძალიან ააღელვა: კუმშულიყო და არ შეიკუმშაო. ჩვ – რის საფუძველზე აპირებთ სტ ენთვის ყველა პასუხი უცნაური და ატიის დაწერას? ბრძანებაა რამე, არადამაკმაყოფილებელია, მაგრამ თუ რა არის, ვერ გავიგე? ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელოვან – რა ბრძანება უნდა იყოს? ია, გავიგოთ, რეალურად რა მოხდა, – ეს ესა არ ხდება და იმიტომ გე იმიტომ, რომ ეს პასუხები მაინც ბუ უბნებით, რეკავთ და მეუბნებით, ეს რუსითაა მოცული. მინდა, ის მინდაო და ოფიციალუ ისიც გავიგეთ, რომ ერთი პერი რად უნდა მოგვმართოთ და ადმი ოდი გულიც გაუჩერდა, კარი დაგვ ნისტრაციაში დაწერეთ, როგორც
საჭიროა და... – რა უნდა დავწეროთ, ბატონო დათო... მე პირადად თქვენ მოგმ ართავთ და მოკლედ გვითხარით, ამ თემაზე კომენტარს გააკეთებთ თუ არა? – არა, მე არ მცალია საერთოდ... რას ვიზამთ, დათო დავარაშვილს მშობიარეთა რიგები უდგას, ახალ გაზრდა ქალის სიკვდილის მიზეზის გარკვევა კი, როგორც ჩანს, მოუც ლელების საქმეა. ვიფიქრეთ, სიმა რთლის დადგენას რესპუბლიკურ საავადმყოფოში მაინც შევძლებდით, თუმცა „ემერჯენსის“ რეანიმაციაში“ გვი თხ რ
ტთა რეგისტრაციას, რომ აზრადაც არ მოსდიოდა, სახეზე ნიღაბი აეფა რებინა. როგორია, ადამიანი რეანიმ აციაში შეჰყავთ და საავადმყოფოს მისაღებიდან საჩუქრად ვირუსს შე აყოლებენ... თან ეს გოგო წამდაუწუმ წინ და უკან დარბოდა, მისაღების ტელეფონი კი რეკვით სკდებოდა, ვინ იცის, რამდენ გაჭირვებულს სჭ ირდებოდა დახმარება. ერთ საათში ნატო ხურციძეც გა მოჩნდა, ხელში ხათუნა ჩანქსელიან ის ისტორია ეჭირა, თუმცა იქ არაფ რისდიდებით არ ჩაგვახედა, ისაო-ეს აო, მე უსაქმურად კი არ ვიყავი, ბევრი ვიწვალე, ბევრი ვეცადე, მაგრამ ვერც ექიმის სახელსა და გვარს გეტყვით და ვერც იმას, ეს გოგო რითი დაიღუპაო. თან და აყოლა, ჩემი კომპეტენციის ფა რგლებში, რაც შემეძლო, ყველ აფერი გავაკეთე და კომენტარს ვერ მოგცემთ ვერც მე და ვერც სხვა ვერავინო. ქალბატონო ნატო, როცა პრესცენტრი ასე იქცევა, ეს იმას ნიშნავს, რომ ის კომპეტ ენტური არ არის. და საერთო დაც, ამ ყველაფრიდან ისეთი შთაბეჭდილება დარჩა, რომ „ემერჯენსის“ ექიმმა „იქსმა“ პირში წყალი იმიტომ ჩაიგ უბა, რომ დავარაშვილის სა წინააღმდეგოდ არაფერი წა მოსცდეს. ამ თემასთან დაკავშირ ებით, ჯანდაცვის სამინისტ ა დ ნი ა ი სელ როს შესაბამისი დეპარტამ ხათუნა ჩანქლიპარტელიანი ენტის უფროსს გია თვალ ა ლ უ გ ნ ა რ მი ავაძესაც ვესაუბრეთ, რო მელმაც გვითხრა, რომ, იმ შემთხვევაში, თუ პაციენ ტის ახლობლები სამინისტროს ეს: ჩვენ, გენაცვალე, საჩივრით მიმართავენ, ეს შეიძლება განვვითარდით, პრესცენტრი ნატა კიდევ ერთი მიზეზი იყოს იმისთვის, გვყავს და მაგის გარეშე ვერავინ ვე რომ კლინიკა „ბიბიდა“ შემოწმდეს. რაფერს გიპასუხებთო. მეორე სართ და კიდევ, ჯანდაცვის სამინი ულზე პრესცენტრის თანამშრომელს სტროს თხოვნით, გვინდა მივმარ ნატას კი მივაგენით, რომელმაც რე თოთ, ყველა იმ ადამიანის ახლო ანიმაციის მისაღებში გვთხოვა და ბლებს, რომლებსაც მსგავსი ამბა ლოდება და თითქმის ერთი საათი გვ ვი შეემთხვევათ, უარი არ თქვან ალოდინა. ისე, ამ ერთ საათში ბევრი გვამის გაკვეთაზე, რადგან ექსპ „საინტერესო“ რამ ვნახეთ. მაგალი ერტიზის ჩაუტარებლობა ხშირად თად, მიმღებში ერთი გრიპიანი გოგო ხელს უშლის მათ სიმართლის და იჯდა, რომელიც ცხვირს წამდაუწუმ დგენაში და ვერც ექიმების მიერ დაჭმუჭნული ქაღალდის ნაგლეჯით ჩაწერილი დიაგნოზის გადამოწმ იხოცავდა და ისე ახდენდა პაციენ ება ხერხდება.
სოზარ სუბარი მიტინგიდან გააგდეს
ბურჯანაძეს ზ ურ გ ი ა ქც იე ს
ლელა ჩახვაძე
რატომ ტოვებენ „დემოკრატიულ მოძრაობას“ რეგიონული ორგანიზაციების წევრები?
ხათუნა მგალობლიშვილი ა-პოლიტიკური აქცია პოლიტიკური განცხადე ბით გაიხსნა, პოლიტიკური მუქარით გაგრძელდა და სამი „პარტიულ“-პოლი ტიკური დავალების „გაცე მით“ დასრულდა. გახსნა საინტერესო არ იყო. ის ყველაზე ბანალუ რი სამთვიანი მიტინგების გამოხმაურებას უფრო ჰგ ავდა. არც ხალხი მოვიდა იმდენი, რამდენსაც ორგანიზა ტორები ელოდებოდნენ. ამაყად დააანონსეს, 50 ათას კაცს მოვი ყვანთ და რუსთაველს დიდი ხნით გადავკეტავთო, მაგრამ იმედების გაცრუება არ შეიმჩნიეს. წვიმას დააბრალეს, მიშამ თავისი ჯა დოსნური ამინდის პულტი აამო ქმედაო. ისე, ამინდში რომ ბედი არ სწყალობთ, ფაქტია. მიტინგის წინა დღეს მზე იყო. მომდევნო დღეც მზიანი აღმოჩნდა. თავად მიტინგი კი წვიმიანი და თანაც უჩვეულოდ ცივი იყო. რუსთავ ელზე მომსვლელების აღრიცხვა ჭრელი ქოლგების დათვლით გა მარტივდა. ქოლგები მონატრების მიხედვით დაწყვილდნენ. სამთ ვიანი პაუზის შემდეგ აღმოჩნდა, რომ რუსთაველის ნოსტალგია ბევრს თუ არა, რამდენიმე ათეულ ქალს მაინც გაუჩნდა: – სად დამეკარგე, ნომერი ხომ ჩაგაწერინე, ერთხელ მაინც და გერეკა... – აღარ მეგონა, თუ კიდევ გნ ახავდი. გაიხაროს ამ ოპოზიციამ, სხვა თუ არაფერი, მონატრებულ ხალხს მაინც ახვედრებს ერთმან ეთს... ეს ერთადერთი აპოლიტიკ ური საუბარი იყო აპოლიტიკურ მიტინგზე. ორგანიზატორების დაანონსებული მეორე პირობაც დაირღვა. „7 ნოემბერმა“ აქცია პოლიტიკოსებისგან დამოუკ იდებლად დაგეგმა და დაიმუქრა კიდეც, მიკროფონთან არც ერთ
პოლიტიკოსს არ მივუშვებთო. ტყუილი გამოუვიდათ. პირველი მიკროფონს გოგა ხაინდრავა მი ვარდა, ტრადიციული გინებითა და ფურთხებით... ხალხიც გამო ფხიზლდა – როგორც ჩანს, მიტი ნგებზე მეტად აგრესიის მიმართ აქვთ ნოსტალგია. მეორე პოლი ტიკოსი, ვინც პოლიტიკური სი ტყვით გამოვიდა, გუბაზ სანიკიძე იყო. მისი გამოსვლა, უნდა ვაღი აროთ, გაცილებით ზრდილობი ანი იყო – ყველაზე უზრდელური სიტყვა, რაც გუბაზმა იხმარა, „ნაძირალა“ იყო. გამოსვლის სუ რვილი ჰქონდა სოზარ სუბარსაც, მაგრამ ხალხმა არ მიიღო. მისი, როგორც პოლიტიკური ფიგუ რის, პირველი ვიზიტი მიტინგზე კრახით დასრულდა. სოზარი ხა ლხმა „შეაჩვენა“: – რატომ უნდა საკრებულოს თავმჯდომარეობა? არ გვჭირდ ება ეგ კაცი, არც მაგის უფროსი, „მიშა-2“ (ალასანია)... რა უნდა მაგას ჩვენთან, როგორ გაბედა აქ მოსვლა... აპოლიტიკურ მიტინგზე სამი პოლიტიკური დავალება „დაარ იგეს“. ქოლგიან მომიტინგეებს დაევალათ: დავალება #1. თითო ოჯახიდ ან მინიმუმ თითო კაცი გამოიყოს მიტინგებისთვის; დავალება #2. ბრძოლა მალე გაგრძელდება და დაღლა დაივიწ ყეთ; დავალება #3. ვინც ჩვენთან არ იქნება, ის მოღალატეა.
„დილით 300-ლარიან ტრენაჟორზე ვვარჯიშობ“ ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენის დროებითი საპარლამენტო კომიტეტის თავმჯდომარე შოთა მალა შხია ფიგურის შესანარჩუნებლად არც კუს ტბაზე დარბის და არც რომელიმე ფიტნესცეტრში ვარჯიშობს. უბრა ლოდ, დილით ადრე დგება და თავისი დის ნაჩუქარ 300-ლარიან ჩინურ ტრენაჟორზე ვარჯიშობს. ქრისტიან-კონსერვატიული პარტიის თავმჯდ ომარეს არც ღამის ცხოვრება იზიდავს, ღამის კლუბშიც კი არასდროს ყოფილა, თუმცა თუ 10, 11 და 12 წლის შვილებმა კლუბში წასვ ლა მოინდომეს, მამა აუცილებლად წაყვებ ათ. არც გადამეტებით ქეიფი და დროს ტა რება უყვარს, არასდროს დამთვრალა. „მე არ ვარ „ქართული“, ცუდი ორიენტაციის, ღვინით უგონოდ დათრობა გადამეტებუ ლი ქართულია, ქართველები სუფრაზე სამ-ოთხ სადღეგრძელოზე მეტს არ სვამ დნენ“. სამი დალიე, შეგერგება, არ დაით ვრებიიი, სამზე მეტს დალევ, იქვე ეშმაკად გადაიქცევიიი.
მირიან ბოქოლიშვილი ნინო ბურჯანაძე პარტ იაში ხალხის დაოკებას ვე ღარ ახერხებს. მისი თანაპა რტიელების ნაწილი ციხეში მოხვდა, ნაწილმა კი დროზე ადრე უშველა თავს და ნი ნოს ზურგი აქცია. ამბობენ, პარტიიდან ხალხის მასობრ ივი გადინება „დემოკრატიუ ლი მოძრაობის“ თავქალის ხისტ პოზიციებს უკავში რდებაო. ხშირ შემთხვევაში რაიონული ორგანიზაციის წარმომადგენლებს ისეთ და ვალებებს აძლევენ, რომლ ითაც სრულიად ადვილი შე საძლებელია, სამართალდა მცველებთან პრობლემები შეექმნათ. გათვლა საკმაოდ მარტივია – ბურჯანაძის ე.წ. პოლიტპატიმართა სია კიდევ უფრო შთამბეჭდავი გახდება და ნინოც ერთმნიშვნელო ვანი სიმკაცრით გამოსც რის – მიწიდან ამოვთხრიო. მაგრამ რაიონულ ოფისებ ში უფროსობის ეშმაკობას ნელ-ნელა, მაგრამ მაინც ჩასწვდნენ. უკვე ცნობილ ია, რომ პარტია სერიოზული ხმაურით დატოვა გურიის რეგიონული ორგანიზაციის ერთ-ერთმა ლიდერმა ლელა ჩახვაძემ. ის ლანჩხუთის ორგანიზაციას ედგა სა თავეში. „პრაიმტაიმის“ ინფორმაციით, ბურჯ ანაძის პარტიის დატო ვებას კიდევ ათობით წე ვრი და აქტივისტების დიდი ნაწილი გეგმავს. ჩვენ ლელა ჩახვაძეს დავუკავშირდით, რომელიც ეთიკური მოსა ზრებიდან გამომდინარე, პა რტიის დატოვების რეალურ მიზეზებზე ხმამაღლა არ სა უბრობს, თუმცა მინიშნებას ნამდვილად იძლევა. – ქალბატონო ლელა, რა ტომ გადაწყვიტეთ პარტიი დან წამოსვლა? – საჯარო სამსახურში ვა პირებ გადასვლას. განცხადე ბას უახლოეს დღეებში დავწ ერ ბურჯანაძის სახელზე. – გავრცელდა ინფორმ აცია, რომ კიდევ რამდენიმე ადამიანი აპირებს პარტიის დატოვებას... – მაგაზე კომენტარს ვერ გავაკეთებ. მე მხოლოდ ჩემი სახელით შემიძლია გესაუბ როთ. ალბათ, უახლოეს ხანში გამოჩნდება, კიდევ ვინ აპირ ებს პარტიის დატოვებას. – ანაზღაურება გქონ დათ? – არა, ანაზღაურება არ მქ ონია. – ქალბატონო ლელა, თქ ვენ რეგიონში ყოველთვის პოლიტიკურად აქტიურ ად ამიანად ითვლებოდით და საეჭვოა, მხოლოდ საჯარო სამსახურში გადასვლა გა მხდარიყო პარტიიდან თქვე ნი წამოსვლის მიზეზი. იქნებ გვითხრათ, რეალური მიზე
ზი რა იყო? – მე უკვე გითხარით მიზე ზი. – ანუ ხელისუფლებაში აპირებთ გადასვლას? – რატომ ხელისუფლებაში, საბაჟო სამსახურში. – კი მაგრამ, ფინანსთა სამინისტრო სახელისუფლ ებო უწყებაა... – პირდაპირ იმის თქმა, რომ ხელისუფლებაში მივდ ივარ, არასწორია. პოლიტი კურად ისეთი თანამდებობა არაა, რომ ხელისუფლებას თან გააიგივოთ. – ამბობენ, რომ იდეები, რომელიც „დემოკრატიულ მოძრაობას“ აქვს, თქვენთ ვის მიუღებელი აღმოჩნდა და სწორედ ამიტომ წამოხვ ედით... – იც ით, რა?! მე უკ ვე წა მოვედი პარტიიდან, იქ და მთავრდა პარტიული მოღვ აწეობა... ამიტომ უხერხულია იდეებზე საუბარი. – გასაგებია, მაგრამ თქ ვენ ამ პარტიის საკმაოდ აქტიური წევრი ბრძანდებ ოდით და შესაბამისად, იზია რებდით თუ არა ქალბატონი ბურჯანაძის ხედვებს? – როცა პარტიაში ვიყავი, ვიზიარებდი. – ამჟამად? – ამჟამად თვითონ პარტ იაში არ არიან ჩამოყალიბებუ ლი სამოქმედო გეგმაზე, არ არის გარკვეული, რის გაკე თებას აპირებენ. სტრატეგია გახლავთ გაურკვეველი. ამ დენად, მე აღარ მაქვს ინტე რესი ასეთ გაურკვეველ ვითა რებაში ყოფნის. – თავის დროზე როგორ აღმოჩნდით ბურჯანაძის პა რტიაში? – 2002 წელს ვიყავი „ნაცი ონალური მოძრაობის“ დამა არსებელი ლანჩხუთში. ახლო ურთიერთობა მქონდა ზურა ჟვანიასთან და მის გუნდთან. საჯარო სამსახურში გახლ დით 2007 წლამდე, შემდეგ წამოვედი. გურიაში ამ პერი ოდში გააქტიურდა ბურჯან აძის პარტია და მთხოვეს გა წევრიანება. იყო გარკვეული იმედებიც... მაგრამ მე ძირი თადად ენთუზიაზმზე მიხდ ებოდა მუშაობა. – ბურჯანაძის პოზიცია – უარი ყოველგვარ დიალოგს – რამდენად მისაღებია თქ ვენთვის, როგორც პარტიის ყოფილი წარმომადგენლის თვის? – მე ვფიქრობ, რომ დიალ ოგი ყველა შემთხვევაში გამა რთლებულია. რაღაც შედეგი მაინც ექნება. უმნიშვნელო რეზულტატი რომ ჰქონდეს, მაინც ღირს დიალოგი. ანუ პოზიციას, რომ არანაირი დი ალოგი არ უნდა შედგეს და პირისპირებულ მხარეებს შო რის, მე პირადად არ ვიზიარ ებდი და არც ახლა ვიზიარებ. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
21
„ეს უფრო სიზმარია შექსპირზე, ვიდრე თავად შექსპირი“ კონკურსი კორსანტიამ უსუბტიტრებოდ დარჩენილი მაყურებელი გახსნა
1 ოქტომბერს კონსერვა ტორია დიდმა ეიფორიამ და სტუმრიანობამ მოიცვა. პი ანისტთა თბილისის მეოთხე საერთაშორისო კონკურსი გაიხსნა და სხვადასხვა ქვეყ ნიდან ჩამოსული მრავალრი ცხოვანი ჟიური მაყურებელს წარუდგა. გახსნას ელჩებთან ერთად პირველი ლედი ესწრ ებოდა. მან ჟიურის ხუმრობ ით ურჩია კიდეც, კონკურსა ნტებს შორის ყურადღება ქა რთველებს და ჰოლანდიელს მიაქციეთო. ერიკ ფურნიემ კონსერვატორიის დარბაზის აკუსტიკა შეაქო. კონკურ სი ოთხ წელიწადში ერთხელ იმართება და მასში 16-დან 33 წლამდე ასაკის პიანისტე ბი მონაწილეობენ. ამჯერად კონსერვატორიაში12 ქართ ველი კონკურსანტი დაუკ რავს. ასევე მონაწილეობს ესპანელი, უკრაინელი, ეკვა დორელი, იაპონელი, პოლო ნელი, პერუელი, იტალიელი, სამხრეთ კორეელი, ჩინელი და ნიდერლანდელი მუსიკო სები. სპეციალურად ამ დღ ისთვის ალექსანდრე კორსან ტია ჩამოვიდა. კონკურსი შო პენის თემაზე რახმანინოვის ვარიაციებით გახსნა. პიანის ტს მონატრებულმა პუბლიკ ამ, საშა ბისზე როიალთან სა მჯერ დააბრუნა. ისიც დიდი სიამოვნებით უბრუნდებოდა ინსტრუმენტს და უკრავდა.
ოთარ მეღვინეთუხუცესი და გურანდა გაბუნია
თამარ გონგაძე პოლონელებმა თეატრალურ ფე სტივალზე პიესა „ქარიშხალი“ წარმ ოადგინეს, რომელიც შექსპირის მი ხედვით დაუდგამს რეჟისორ იანუშ ვიშნევსკის. რეჟისორმა რატომღაც გადაწყვიტა, რომ მის სპექტაკლს სუბტიტრები არ სჭირდებოდა და მა ყურებლებში მხოლოდ პოლონეთში ქართულად დაბეჭდილი ანოტაცია დაარიგა. ჩაბნელებულ დარბაზში სპექტაკლის მიმდინარეობის დროს ტელეფონების შუქზე გაჭირვებით კითხულობდა ქართველი მაყურე ბელი მდოგვისფერ მუყაოზე დაბე ჭდილ ანოტაციას. სცენის თავზე კი დიდი შავი ეკრანი უქმად ეკიდა. რუსულს ოდნავ მიმსგავსებულ პოლონურ ენაზე მაინც ვერაფერი გავიგეთ. თანაც სცენაზე დატრია ლებულ ქაოსურ წარმოდგენას შე ქსპირთან ნაკლები საერთო ჰქონდა. მეც საშუალება მომეცა დარბაზში მსხდომი მსახიობების და რეჟისო რების დაძაბული სახეებისკენ დრ ოდადრო თვალი გამეპარებინა. სიბნელის მიუხედავად, მათ გაკვირ ვებულ მზერას რომ გადავაწყდებო დი, ცოტა ვმშვიდდებოდი - პროფ ესიონალ თეატრალებსაც არაფერი ესმოდათ! მთავარი კი სპექტაკლის შემდეგ მელოდა - შთაბეჭდილებების „ასაკრეფი“ დრო რომ დადგა. პირველ სამიზნედ, ჯერ კიდევ
ზურა გეწაძე 22
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
მანანა კოზაკოვა და ლევან წულაძე
სპექტაკლის მსვლელობის დროს, გია ყანჩელი ამოვირჩიე. მისთვის სპექტაკლის კომპოზიტორის, ეჟი სატანოვსკის მუსიკაზე მინდოდა მეკითხა. მაგრამ ყანჩელმა ყველ აზე პირველმა დატოვა დარბაზი. მეორე რესპონდენტის ჩაწერის მც დელობაც კრახით დასრულდა. ოთ არ მეღვინეთუხუცესი გამექცა - რა შთაბეჭდილება, თუ ღმერთი გწამ სო... გურანდა გაბუნია სპექტაკლში გამოყენებული ცეცხლისგან აცრე მლებულ თვალებს იწმენდდა. მესამე იმედგაცრუებას ნამდვილად ვერ გა დავიტანდი. ამიტომ, ლევან წულაძეს თავი შევახსენე და ასე გამოვტყუე კომენტარი. ლევან წულაძე: „ეს, მე მგ ონი, უფრო სიზმარია შექსპირზე, ვიდრე თავად შექსპირი. პიესების მოტივე ბით გამოწვეული ექსპრესიონისტუ ლი რაღაც ხილვებია. ძალიან უცნა ური სპექტაკლია. მომეწონა ფინა ლური მსახიობი, კალიბანის შემსრუ ლებელი. ძალიან მადლობელი ვარ ქართველი მაყურებლის, რომელმაც ასე კეთილად მიიღო ასეთი რთული პიესა და სპექტაკლი.“ ნანი ჩიქვინიძეც დაბნეული ჩანდა და ეს არც დაუმალავს. ნანი ჩიქვინიძე: „ჩემდა სამწუხ აროდ და სამარცხვინოდ უნდა გითხ რათ, რომ სპექტაკლი ვერ გავიგე, იმ იტომ, რომ ამას შექსპირთან საერთო
ნანი ჩიქვინიძე
ძალიან ცოტა რამ აქვს. საინტერესო რომ არის, ჩანს. მიუხედავად იმისა, რომ ტექსტი არ მესმოდა, გრძნობ, რომ საინტერესო რეჟისორია. არ ვიცი რატომ ჩათვალეს, რომ სუბტ იტრების გარეშე გასაგები იქნებოდა. ანოტაცია დაარიგეს, მაგრამ არც ის იყო ბოლომდე გასაგები. მომეჩვენა, რომ რამდენიმე ძალიან კარგი მსახ იობი და საერთოდ, კარგი დასი ჰყ ავთ.“ ნანუკა ხუსკივაძემ უარყოფითი აზრის დაფიქსირებას ხუმრობა არ ჩია და „კოხორას“ ფრაზით, ღიმი ლით მომიშორა. ნანუკა ხუსკივაძე: „მე ვარ დე ბილი, ესაა ჩემი კომენტარი. „რომეო და ჯულიეტას“ შემდეგ მოსულიყა ვით. ამ სპექტაკლზე მთხოვთ კომე ნტარს?! არ გადამრიოთ ახლა!!!“ ნიკა წულუკიძემ, ინტრიგანი თე ატრმცოდნე ვარ და ჩემი კომენტარი არ გამოგადგებათო, თქვა, მაგრამ... ნიკა წულუკიძე: „პოლონელე ბს ორი დიდი კლასიკოსი რეჟისორი კანტორი და გროტოვსკი ჰყავთ, რო მლებმაც თავიანთი ახალი ხელწერა შექმნეს. ვიშნევსკი თან ეძებს და თან ვერ პოულობს თავის ხელწერას. ჩვ ენ მაინც მადლობელი ვართ ფესტ ივალის, რადგანაც ვიგებთ რა ხდება თეატრალურ სამყაროში. მე გახლ დით კრაკოვში და კარგ დონეზეა თეატრი, მაგრამ ეს ამ რეჟისორის სუსტი ნამუშევარია. მოუთმენლად
რუსიკო ბოლქვაძე და ნინო ბურდული
ველოდები ლიტველების „ფაუსტს“. არც ზურა გეწაძეს გასჩენია სუ რვილი, კომენტარი გაეკეთებინა „ქა რიშხალზე“. ამიტომ „რომეო და ჯუ ლიეტა“ შეაფასა. ზურა გეწაძე: „სპექტაკლს სა ცხობში გადატანილი სიტუაციის საინტერესო გადაწყვეტა ჰქონდა. გამომსახველობითი საშუალებებით იყო სავსე. მეორე მოქმედებაში ხელი შემიშალა თამაშის იმ ფორმამ, რაც არჩეული ჰქონდათ მსახიობებს, ანუ კლოუნადამ. რეჟისორი, დრამატ ული განვითარების მხრივ იმ სიღრ მეში არ ჩავიდა, რა სიღმეც აქვს შე ქსპირს ამ პიესაში.“ ერთადერთი გამონაკლისი, რომე ლიც სრულიად დადებითად განეწყო სპექტაკლის მიმართ, ნინო ბურდ ული იყო. ნინო ბურდული: „ემოციურად დატვირთული ვარ. გამიჩნდა კითხ ვებიც და საფიქრალიც. ძალიან სა ინტერესო სანახაობის მომსწრენი გავხდით. მე ასეთი, „საბალაგანო“ თეატრის თაყვანისმცემელი გახლ ავართ. განცდა მქონდა, რომ ძველ ამფითეატრში ტრიბუნებზე ვისხ ედით და ისინი შუაში თამაშობდნენ. ძველი თეატრის თანამედროვე ვა რიანტი წარმოადგინეს, რაც ძალიან მიყვარს.“
ნიკა წულუკიძე
თამარ გონგაძე
გავუშვათ „გაღმა ნაპირი“ „ოსკარზე“!
„ფილმი საქართვე ლოში არ უნახავთ და როცა ადამიანებს ეს აუბრები იმაზე, რაც არ უნახავთ, ჩემში უხერხულობას იწვევს. მე სხვის ადგილას ბო ლოს ვიტყოდი - კარგ ით რა, რა გაგვიჭირეთ საქმე, რაზე საუბრო ბთ-მეთქი“ - ამბობს გიორგი ოვაშვილი, რეჟისორი ფილმისა „გაღმა ნაპირი“, რომე ლიც თამამად შეიძლე ბა ითქვას, რომ წლის ფილმად იქცა.
სოსო ბარდანაშვილი
„შინის“ მუსიკა დაიწუნეს
ფილმზე მუშაობა რეჟისო რმა თებერვალში დაასრულა და მას შემდეგ, თითქმის არც ერთი კინოფესტივალის ყურადღების მიღმა არ დარჩენილა. ბერლინ ის, ბელგრადის, კანის, სიეტლის, პარიზის, კოპენჰაგენის, ანაპას ფესტივალების მთავარი ჯი ლდოების მფლობელია. წინ კი ყველაზე გრანდიოზული და პო მპეზური - „ოსკარის“ დაჯილდ ოების ცერემონიაა! ქართულ კინოს დღემდე არ ასოდეს გადაულახავს პირველი ეტაპი და მეორე ეტაპისთვის, როდესაც „ოსკარის“ კომიტეტი ნახულობს ფილმებს და 50 ფი ლმს არჩევს, არ დაუწყია მზად ება. „ოსკარზე“ წარსადგენი ნომი ნაციისთვის - „საუკეთესო უც ხოენოვანი ფილმი“, ჩატარდა ში და კონკურსი, რომელზეც გიორ გი ოვაშვილის „გაღმა ნაპირმა“ გაიმარჯვა. რეჟისორს მიაჩნია, რომ მისი ფილმით საქართველოს წარდგენა ეს ქვეყნის პრესტიჟის დაცვაა. წელს პირველად, „საუკ ეთესო ფილმზე“ და „საუკეთესო უცხოენოვან ფილმზე“ (აქამდე 5 იყო) 10 ნომინანტი იქნება.
სპეციალურად ფილმისთვის მუსიკა ჯგუფმა „შინმა“ შექმნა, მაგრამ პრაღაში ფილმზე მუსი კის დადების დროს აღმოჩნდა, რომ ერთმანეთს არ შეერწყა. მო კლედ, არაჩვეულებრივი მუსიკა დაიწუნეს და ფილმიც ოთხი თვე გაჩერდა. მერე სოსო ბარდანაშ ვილზე შეაჩერეს ყურადღება. სოსო ისრაელში მოღვაწ ეობს და იგი, უშუალოდ, კინოს კომპოზიტორია. როგორც ამბობენ, ამ ფილმისთვის განსაკ უთრებულად ემოციური მუსიკა დაწერა. „ამ ექვსი თვის განმ ავლობაში სხვადასხვა ქვ ეყანაში ბევრი ცრემლიანი მაყურებელი ვნახე. ძალიან ემ ოციურად იღებს ყველა. ბევრმა მითხრა, ვუძლებდით, რომ არ გვეტირა, მაგრამ როცა მუსი კა კულმინაციას აღწევს, ტანში ჟრუანტელი გვივლიდა და თა ვს ვეღარ ვიკავებდითო. სხვათა შორის, სოსოსთან თელ-ავივში ჩავედი და ფილმისთვის 30 ეპ იზოდიანი საუნდთრეკი დამახვ ედრა. იქვე, ცოცხალ ორკესტ რთან ერთად ჩავწერეთ მუსი კის პირველი ვარიანტი. სოსოს კიდევ ჰქონდა რაღაც მუსიკა, რომელიც მაინც წამოვაღებინე პრაღაში. იმ „რაღაც“ მუსიკაში აღმოვაჩინე ის, რაც იმუშავებდა ფილმზე. რეჟისორები ყურს უგ დებენ ავტორებს, მე ცუდი რე ჟისორი ვარ, არ ვუსმენ.“
მე ცუდი რეჟისორი ვარ, არ ვუსმენ.“
რი ი და თედო ბექაუ გიორგი ოვაშვილ
„ბედად ეს სიახლე დაგვემ თხვა, რაც შანსებს აორმაგ ებს. ამას ყოველგვარი ემოც იის გარეშე, რეალისტურად ვუდგებით და ჩვენში არან აირ ეიფორიას არ იწვევს. ვი ცი ერთი რამ: იმისთვის, რომ ფილმი შეამჩნიონ, მარტო ხარისხი არ არის საკმარისი. მთავარია, როგორ ფრომოუ შენს გაუკეთებ (რაც ქვეყნის პრეროგატივაა) იმიტომ, რომ ფილმი ქვეყნის სახეა. ფული თუ არ დაიხარჯა ფრომოუ შენში, ძალიან კარგი ფილმი შეიძლება მხედველობის არ ეს მიღმა დარჩეს. თუ გარკვე ული გზებით ვერ მოახერხებ, რომ „ოსკარის“ კომიტეტმა ნახოს შენი ფილმი და განწ ყობა შეექმნას, თვითონ არ წავა და სხვას გაუშვებს სანა ხავად. „ოსკარის“ აკადემიის რამდენიმე წევრს ვიცნობ და ერთ-ერთ მათგანთან სახლ შიც ვცხოვრობდი. ვიცი, რო გორც ხდება. აგყავს ამერიკ ელი აგენტი ან კომპანია, რო მელიც თავზე იღებს ფილმის
ფრომოუშენს, დაიქირავებს დარბაზებს, აჩვენებს ამ ფი ლმს, გააკეთებს ქვეყნის პრ ეზენტაციას. ეს თანხებთანაა დაკავშირებული. როდესაც ქვეყანა „ოსკარს“ იღებს, ეს ძალიან სერიოზული პოლიტი კური მოვლენაა. კულტურის სამინისტრო და ნიკა რურუა განსაკუთრებულ ყურადღებ ას აქცევს ფილმს. მისი ინიც იატივით და დაფინანსებით კა ნში იყო ორი ჩვ ენ ება. მა თი დახმარების გარეშე ასევე ვერ მოვხვდებოდი სიეტლში, სადაც ჟიურის მთავარი პრ იზი მივიღეთ, რომელიც ერთერთი ყველაზე პრესტიჟული ჯილდოა. ჩვენ ის კონკურსი მოვიგეთ, სადაც ყოველწლი ურად მსოფლიოდან 12 ყველ აზე პერსპექტიულ რეჟისორს თავისი სადებიუტო ნამუშევა რი გააქვს.“ რეჟისორი უკვე აწარმოებს მო ლაპარაკებას ამერიკელ აგენტე ბთან და ცდილობს, მეორე ეტაპზე გასასვლელად თავისი წყაროებით გაუკეთოს ფრომოუშენი ფილმს. ეს თუ არ გამოვიდა, ქყვეყანამ უნდა გამოიჩინოს ინტერესი. ოვ აშვილი ფილმის 50 ნომინანტს შო რის მოხვედრის შემდეგ მხოლოდ კულტურის სამინისტროს სთხოვს ფილმის მხარდაჭერას. მერე მესა მე ეტაპი დგება. 10 ნომინირებულ ფილმში თუ მოვხვდებით, თებერვ ლის შუა რიცხვებში შევიტყობთ.
ვინ მუშაობდა წლის ფილმზე „გაღმა ნაპირის“ პროდიუსე რები ყაზახი საინ გაბდულინი და გიორგი ოვაშვილი არიან. სწ ორედ ამიტომაც, ფილმი ქართ ულ-ყაზახურად არის წარდგენი ლი. გაბდულინი წარმატებული პროდიუსერია, თუმცა ის ასევე წარმატებული ბიზნესმენია, ხოლო კინო მისი ვნებაა. ასევე ირანელია ხმის რეჟისორიც და ოპერატორიც. სცენარის ავტო რი ნუგზარ შატაიძეა, კომპოზ იტორი - სოსო ბარდანაშვილი. მემონტაჟე სამხრეთ კორეელია, მხატვარი კი მერაბ ჯოხაძე. სხ ვადასხვა ეროვნების ადამიანე ბის შემოქმედებით ჯგუფში შე კრება გიორგის იდეა და ექსპერ იმენტი იყო. „მაინტერესებდა, განსხვ ავებული ხედვის, კინოტრად იციების და კულტურის მქონე ადამიანები, როგორ მუშაობენ და რა სინთეზს მოგვცემდა. ასევე მაინტერესებდა, ქართ ული რეჟისურის და ირანული კინოკადრის სინთეზი. დავი წყეთ ურთიერთობა თარჯიმ ანთან ერთად, მაგრამ მერე მივხვდით, რომ თარჯიმანს და კინოენას ერთმანეთთან საერ თო არაფერი ჰქონდა. დავრ წმუნდი, რომ კინოში სულაც არ არის აუცილებელი, ყველა ერთ ენაზე ვსაუბრობდეთ, ერ თი კულტურის მატარებლები
ვიყოთ... პირიქით, რაც უფრო განსხვავებულია, სინთეზი უფ რო კარგი გამოდის. ეს ახირება არ იყო. მაინტერესებდა, რას მივიღებდი, თუმცა გარკვეული რისკიც იყო.~ - მაინც რაზე დგას ფილმი? რამ მოუტანა მას ამდენი აღია რება და ტრიუმფი? - პროდუქტი უნდა იყოს სრ ულყოფილი და ხარისხიანი. ჩვენ არაფერი არ დაგვიშურებია ამის თვის. ერთ-ერთი პირობა ეს გახლ ავთ. მეორე - არის შემოქმედებ ითი მხარე. გუნდში მაღალი დონის პროფესიონალები მუშაობდნენ (ჩემ თავს არ ვგულისხმობ). მესამე - ეს არის თემა, რომელიც შარშან დელი ომის შემდეგ უნებურად აქ ტუალობის პიკს დაემთხვა. მთელ მსოფლიოში ცნობილი გახდა რუ სეთ-საქართველოს კონფლიქტი და ფილმიც ამას მოჰყვა. რომ უყურებენ, არ უჩ ნდებათ შეკითხვა, ეს რა კონფლიქტზეა და რომელ ქვეყნებზეაო. მოკლედ, ფილმის აქ ტუალობას განსაზ ღვრავს მისი თემის აქტუალობა. ამ კომპ ონენტების ერთობლ იობამ განაპირობა ის, რომ ფილმი შეუმჩნევ ელი არ დარჩენილა.
P.S. ფილმს 50 ფესტივალ ზე აქვს მიწვევა, თუმცა ბევრ ისთვის უარის თქმა უხდებათ. ფიზიკურად ვერ ახერხებენ ფე სტივალებზე წასვლას. გიორგი ოვაშვილი კი უკვე მარტო გაემ გზავრა რუმინეთში, ისრაელში, სამხრეთ კორეაში, თურქეთში, პოლონეთში... მე, პირადად, ძა ლიან მინდა, ფილმი „ოსკარზე“ მოხვდეს. წარმატებ ას ვუსუ რვებ „გაღმა ნა პირს“.
დანიის საერთაშორისო ფესტივალის, ჟიურის მთავარი ჯილდო
,,BUSTER~ ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
23
გაგრძელება მაროკოსთან ამხანაგური მატჩ ის შემდეგ კი, სწორედ ის ამბავი მოხდა, რომლის გამოც დისკრი მინაცია ვიგრძენი ‑ იაპონელებმა ვიზა არ მომცეს, როგორც ნარკომ ანობაში ეჭვმიტანილს. მართალია ძალიან გავბრაზდი, მაგრამ ჩემი თანაგუნდელების სოლიდარობამ, ცოტა მაინც დამამშვიდა ‑ არგე ნტინელებმა უარი თქვეს იაპონურ ტურნეზე და ამხანაგურებიც სულ სხვა გუნდებთან ჩავატარეთ. არადა ამხანაგურები ძალიან გვჭირდებოდა, რადგან მსოფლიო ჩემპიონატი ამერიკაში უკვე ახლო ვდებოდა, მე კი ვგრძნობდი რომ ეს ჩემი უკანასკნელი მუნდიალი იქნე ბოდა. შეიძლება ამიტომაც მინდოდა რომ ჩვენი ნაკრების მართლა მშვე ნიერ ბაზაზე ბოსტონთან ახლოს, ჩემი გოგოებიც - დალმა და ჯანი ნაც ყოფილიყვნენ და რა თქმა უნდა არა მხოლოდ ვარჯიშებს, არამედ ჩემს თამაშებსაც დასწრებოდნენ. ასე იმიტომ ვფიქრობდი რომ ჩემს ბოლო მუნდიალზე გამარჯვების დიდი იმედი მქონდა. ზურგს უკან უკვე სამი მსოფლიო ჩემპიონატი მქონდა, მაგრამ ჯობდა რომ გამო უცდელი დებიუტანტებივით დაგვ ეწყო, როგორც ეს იყო მაგალითად მექსიკაში ან იტალიაში, სადაც ყვ ელას მკვდრები ვეგონეთ და ფინა ლშიც კი გავედით. თუმცა მე მაინც ძალიან მაგრად ვემზადებოდი და სხვებთან შედა რებით, ორჯერ და სამჯერ მეტსაც კი ვაკეთებდი ნებისმიერ ვარჯიშ ზე. ნებისმიერისთვის, ვისაც ჩვენი მაშინდელი ნაკრები ახსოვს, დამე თანხმება რომ ჩვენ იმ ჩემპიონატზე მართლა მსოფლიოს საუკეთესო გუნდი ვიყავით. საუკეთესო თავდამსხმელი ბა ტისტუტა, რომელიც მაშინ საუკ ეთესო ფორმაში იყო, ჩვენ გვყავდა ბალბოსთან და კანიჯასთან ერ თად. ხოლო რასაც სიმეონე და რე დონდო ნახევარდაცვაში აკეთებ დნენ, სწორედ ისეთ შეტევებს განა პირობებდა, რასაც იმ ჩემპიონატზე არათუ ბერძნებმა, ნიგერიელებმაც კი ვერ გაუძლეს. ბებეტო და რომარიოც მეუბნე ბოდნენ რომ როცა ნახეს როგორ გავარღვიეთ ორანგუტანგებივით დიდი ნიგერიელები, მიხვდნენ რომ ჩვენ, არგენტინელებს ძალიან მა გარი გუნდი გვყავდა. ამას მეუბნე ბოდნენ ბრაზილიელები და ბრაზ ილიელები იმასაც მიხვდნენ რომ ჩვენ მათი მთავარი კონკურენტები ვიყავით ამერიკის მუნდიალზე. და მოხდა ის, რაც მოხდა. არასოდეს დამავიწყდება ის დღე – 1994 წლის 25 ივნისი. თამაშისა გან დიდი სიამოვნება მივიღე და ისეთი ბედნიერი ვიყავი, რომ გა ტანილი გოლის შემდეგ, არაფერზე ეჭვი არ გამჩენია. ან რა ეჭვი უნდა მქონოდა როცა დანამდვილებით ვიცოდი რომ აბსოლუტურად სუ ფთა ვიყავი. ტრიბუნებისკენაც იმიტომ გავიქეცი რომ ხალხთან ერ თად მინდოდა მეზეიმა ბერძ ნების კარში გატანილი ის ჩემი გოლი და თვალებით კი ჩემს კლაუდიასაც ვეძებდი.
არანაირი საეჭვო, იმ გოლის ასე აღნიშვნაში, მე არ მომჩვენებია, რა დგან ჩემპიონატის დაწყების წინ და მერეც, დოპინგ-კონტროლები გავლილი მქონდა უკვე და შედე გების მიხედვითაც სუფთა ვიყავი. ამიტომაც საერთოდ არ მეშინოდა არანაირი ახალი კონტროლის და ერთადერთი, რაზეც მაშინ ვფიქ რობდი, მხოლოდ მსოფლიო თასის მოგება იყო. სამი დღის შემდეგ, სამშაბათს, 28 ივნისს, ჩვენს ბაზაზე მატეს ვწ რუპავდი გოიკოჩეასთან ერთად, სანამ ორი თავისუფალი საათი გვქონდა, როცა მარკოსი გამოჩნ და სრულიად წაშლილი სახით და ვიფიქრე რომ ვიღაც ახლობელი გარდაეცვალა. უცებ მე მომიბრუნ და, რაღაც უნდა გითხრაო და იქვე გამიყვანა იმის სათქმელად რომ ჩემმა ბოლო დოპინგ-კონტროლმა დადებითი შედეგი აჩვენა. ისიც მი თხრა რომ ამით მანიპულირებას არ აპირებენო და კიდევ რაღაცას მე უბნებოდა, მაგრამ აღარაფერი მე სმოდა. ჩემთვის გასაგები იყო რაც მოხდებოდა ამის შემდეგ და თვალ ები ცრემლებით ამევსო. კლაუდიას ხელი გადავხვიე და ჩემი ოთახისკენ ერთად წავედით, მაგრამ ახლა უკ ვე პატარა ბავშვივით, ხმამაღლა ვტიროდი. მერე ჩემს ოთახში ვღ რიალებდი და კედელს გამეტებით ვურტყამდი მუშტებს და ფეხებს. არავინ მაჩერებდა, მაგრამ არც არაფერს მეუბნებოდა, რადგან მე ყველაზე კარგად ვიცოდი რომ იმ მუნდიალზე ისეთი სუფთა ვიყავი, როგორც არასდროს. თუმცა ადრე ნაჭამი ძღნერი სწორედ ახლა მიბრ უნდებოდა უკან და ჩემს სიმართ ლეში ვერავის დავაჯერებდი მსოფ ლიოში და იმ მსოფლიოს რწმენა, ახლა მეც დაკარგული მქონდა. არც ის ვიცოდი რა უნდა მექნა და როგორ გამემხნევებინა ბიჭები, რომლებიც ხედავდნენ რომ დღეში სამჯერ ვვარჯიშობდი და იცოდნენ რომ მოედანზე მე აღარ გამიშვებ დნენ. ოთხშაბათს, ოცდაცხრაში, და ლასში ჩავფრინდით, სადაც ბუ ლგარელებთან მატჩი გველოდა. სასტუმროსთან ჩვენი მეგობრები, ფანები და კეთილგანწყობილი ჟურნალისტები დაგვხვ დნენ, რომლებმაც ჯერ კიდევ არაფერი იცოდნენ იმის შესახებ რაც, ხდე ბო და ჩ ვე ნ ს წ ინ ა აღ
მდეგ და ღიმილით გვიღებდნენ ფო ტოსურათებს. სხვებთან ერთად, მეც ვუღიმოდი მათ, მაგრამ ამის გაკეთება, არც ისე ადვილი იყო ჩე მთვის იმ ტკივილის გამო, რომელს აც შიგნიდან ვგრძნობდი. იმავე საღამოს კი მოედნის გა საცნობად წავედით, როგორც ამას ვაკეთებდით ხოლმე მუნდიალებზე თამაშების წინ და მინდვრის საფა რიც გავსინჯეთ, მაგრამ სხვებთან ერთად მე აღარ მივარჯიშია, რა დგან ზუსტად ვიცოდი რომ მე ორე დღეს, ამ მინდორზე თამაშის უფლებას, მე აღარ მომცემდნენ. ერთი-ერთი ტრიბუნა ჟურნალის ტებითაც იყო სავსე და შორიდან მთხოვეს კიდეც რომ ერთ შეკითხ ვაზე მაინც მეპასუხა, მაგრამ მე მხ ოლოდ ხელის აწევით დავემშვიდო ბე მათ და წავედი. ღამით კი ჩვენი სასტუმროს ჰო ლში საშინელება ხდებოდა, რადგან უკვე ყველამ იცოდა ჩემი დოპინგკონტროლის შედეგების ამბავი და ისეთი ხმაური იდგა, რომ ნომერში ავედი. თუმცა დაძინება შეუძლე ბელი იყო და კიდევ ერთხელ, უკვე მერამდენედ შევეცადე, როცა კარი მარკოსმა შემოაღო და მითხრა რომ ყველაფერი დამთავრდა, რადგან განმეორებითმა ტესტმაც იგივე დაადასტურა და არგენტინის ფე ხბურთის ასოციაციის გადაწყვეტი ლებით, მე უკვე აღარ ვიყავი არგე ნტინის ნაკრების წევრი. რაღაც ყვირილისმაგვარი აღმო მხდა რომ ტირილი არ დამეწყო და მარკოსიც ჩემს დამშვიდებას შე ეცადა, ისევე როგორც სხვები, რო მლებიც ჩემს ოთახში შემოვიდნენ, მაგრამ ჩემი დამშვიდება იმ ღამეს, მართლა ძნელი იყო. მარკოსი და ფერნანდოც ამიტ ომ დარჩნენ ჩემთან დილამდე და მთელი ღამე თვალი არც მომიხუ ჭავს. მ ეო რ ე დღეს კი, როცა მთ
ელი გუნდი სტადიონზე წავიდა, მე სასტუმროში დავრჩი. ერთადერთი, ვისთვისაც მინდ ოდა ყველაფერი გულწრფელად ამ ეხსნა, არგენტინელი ხალხი იყო და ამიტომაც ადრეან პაენსას, ტელე ინტერვიუზე დავთანხმდი. და ვთ ქვი ის, რასაც მაშინ ვფიქრობდი და ახლაც გავიმეორებ: სინამდვილეში დღეს, მე ფეხები მომაჭრეს. მახსოვს რომ მაშინ, იმ მიმა რთვაში ნარკოტიკებიც ვახსენე, რომლის გამოც ორი წლით ადრე, პასუხიც ვაგე და სამართლიანად დავისაჯე კიდეც. მაგრამ ის, რაც ამერიკის მუნდ იალზე გამიკეთეს, ნამდვილი უსამ ართლობა იყო. ინტერვიუს დროს ჩემი გოგო ები რამდენჯერმე იმიტომ დავი ფიცე რომ არგენტინელებისთვის სწორედ იმის ახსნა მინდოდა რომ ამერიკაში ასეთი მონდომებით ნა რკოტიკების გამო კი არ ვთამაშობ დი, არამედ იმის გამო რომ ეს ჩემი უკანასკნელი მუნდიალი მეგონა, სადაც ჩემი სამშობლოს ღირსებასა და მაისურს ვიცავდი. მიუხედავად იმისა რომ კლაუ დიას შევპირდი რომ არ ვიტირებდი, ინტერვიუს ბოლოს მაინც გავტყდი და ცრემლებიც წამომივიდა. მაშინ ისეთი გრძნობაც მქონდა რომ აღარასოდეს მექნებოდა რევა ნშის სურვილი ფეხბურთში, რადგ ან მხოლოდ ფეხები კი არ მქონდა მოჭრილი, არამედ ხელებიც და რაც მთავარია ჩემი სულიც დაფლეთ ილი და განადგურებული იყო. ჩემს წინააღმდეგ ბრძოლა ფი ფამ უფრო ადრე დაიწყო, მაგრამ მათ უფრო მეტი სისხლი სწყურო დათ ჩემგან, იმიტომ რომ იმ ტკივ ილებისაგან, რომლებიც მანამდე მომაყენეს, მაინც ვერ ძღებოდნენ... მარკოსის ოთახიდან სხვა ოთ ახში გადავინაცვლეთ ბულგარ ელებთან თამაშის სანახავად რა მდენიმე ჟურნალისტთან ერთად, რომლებიც სტადიონზე არ წავი დნენ, მაგრამ მე მხოლოდ პირველ ოც წუთს გავუძელი, რადგან მეტი მართლა აღარ შემეძლო და ჩემს ოთახში წავედი. მარტო დავრჩი და კლაუდიას ბოსტონში დავუ რეკე, რომელმაც არ იცოდა თუ როგორ აეხსნა ჩემი გო გოებისთვის რატომ არ ვთამაშობდი დღეს ბულგარეთის წინა აღმდეგ და სიმწრი საგან ყელში რაღაც ბურთივით ვიგრძენი და ტელეფონი გავთ იშე. ვიგრძენი საშინე ლი მარტოობაც და ერთადერთი, რაც მი ნდოდა, ვენების გადა ჭრა იყო. იმ წუთებში სხვაზე ვერაფერზე ვფიქრო ბდი, რადგან მე უკვე 34 წლისა ვიყავი და მა რთლა უზარმაზარი ძა ლა და ენერგია გავიღე ამ მუნდიალისთვის მოსამზ ადებლად. იმ ბინძურმა ადამ იანებმა კი, ვინც მე მებრძოდა, ჩემს ქვეყანას და არა მარტო მე, მთავარი იმედი წაგვართვეს, მიუხ
ედავად იმისა რომ კოკაინს ეფედ რინი ვერ ცვლის და მათ ეს მშვენი ვრად იცოდნენ. თუ ჩვენი ნაკრების რომელიმე მოღალატე ექიმი ფიფას დავალებით ეფედრინს გვაძლევდა, ესეც ძალიან საეჭვოა იმიტომ რომ ნიგერიასთან თამაშის ბოლოს, და ღლილი კი არა, უბრალოდ მკვდ არი ვიყავი. კოკო ბასილეს ვთხოვე კიდეც მოედნიდან გაყვანა, მაგრამ არ შემცვალა და ვფიცავავ შვილებს რომ გასვლა იმიტომ მინდოდა, რომ ფეხზე ვეღარ ვიდექი. მინდოდა რომ არგენტინელები ახლა მაინც ყოფილიყვნენ ამაყ ები იმ ნაკრების გამო, რომელიც მარადონასთან ერთად მსოფლიო ჩემპიონი გახდებოდა. ამისთვის ამ ერიკის მუნდიალის წინ თხუთმეტი კილო დავიკელი და ღმერთსაც ვთ ხოვე რომ ყველაფერი კარგად და მთავრებულიყო, მაგრამ ღმერთი ალბათ ძალიან დაკავებული იყო და ისეთი დინოზავრებისთვის, როგო რებიც ბლატერი, აველანჟი და იო ჰანსონია, მაშინ ვერ მოიცალა. ის ხალხი კი, რომლებიც ყველ აზე ხშირად და ყველაზე ბევრს ლა პარაკობს ხოლმე სუფთა წესებით თამაშზე, ზოგჯერ ყველაზე ბინძ ურად თვითონვე იქცევა. ამიტომაც დღემდე არაფერია გარკვეული იმასთან დაკავშირებ ით, რაც მაშინ ამერიკის მუნდია ლზე მოხდა. ეს საკითხი ახლაც ღი აა და ერთადერთი, რაც მაშინვე ცხ ადი გახდა, ის იყო რომ ექიმ კარლ ოს პეიდროს ლაპარაკი არ აცალეს. მას არ მისცეს იმის საშუ ალება, რომ თავი სი აზრი საჯაროდ გამოეთქვა, რადგან ის ამტკიცებდა რომ სინჯარა, რომლის მიხედვითაც დასკვნ ებს აკეთებდნენ, და ხურული არც იყო. ამერიკის შეერთე ბულ შტატებში ყველას დავუპირისპირდი, რა დგან ყველაზე მქონდა ეჭვი რომ მებრძოდნენ და უამრავი ადამია ნის საწინააღმდეგოდ ვიყავი განწყობი ლი. ერთადერთი, ვისგანაც მხარ დაჭერას ვგრძ ნობდი, კოკო ბასილე და ჩვ ენი ნაკრების ბიჭები იყვნენ. ამიტომაც, იქიდან მოყო ლებული, ბრ ძოლას ვაგრ ძელებ, რადგან სიმ არ თლ ის თ ვის ბრძოლა არ ასოდეს არ არის გვიან. არასოდეს არის გვიან, იმიტომ რომ მაგალითად იტალ იის მაშინდელი დო პინ გ-კონ ტრ ოლ ის ხელახალი ლაბორა ტორიული კვლევის შედეგები, სასურველი იმედებით მავსებენ.
“ტრიბუნებ ტომ ისკენაც იმი ომ რ გავიქეცი, თად ერ ან თ ხ ლ ხა ზე მე ა დ მინდო ბერძნების იმა ილი კარში გატან და ი ლ გო ი ის ჩემ ჩე თვალებით კი აც ას ი დ უ ა კლ მს ყვ ვეძებდი... მე ად გ რ კა ზე ა ელ იმ ვიცოდი რომ ის მუნდიალზე ყა ეთი სუფთა ვიარ ვი, როგორც ასდროს~
24
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
რ ა ვ ე მ ო გ ე ი დ
მარადონას ავტობიოგრაფიული წიგნი
არადა იქ ახლაც არიან ადამია ნები, რომლებსაც ძალიან ცუდად ძინავთ, რადგან მაშინ მათ უთხრეს რომ ასე უნდა მოქცეოდნენ მარა დონას და ისინიც ასე მოიქცნენ. მე მინდა რომ ყველა გზა და სა შუალება გამოვიყენო სიმა რთლის დასა დგენად და როცა ჩემს უ და ნა შა უ ლობას და ვ ამ ტკ იც ე ბ , სამოცი წლის აც რომ ვი ყო, ფიფას კარს მა ინც შევაღებ წი ხლით და ყველას მოვთხოვ პასუხს იმისათვის, რაც გამიკეთეს... გაგრძელება შემდეგ ნომერში
‘‘ერთადერ ლწრფელად ამთი, ვისთვისაც მინდოდა ყვ ის, რასაც მაშ ეხსნა, არგენტინელი ხალ ელაფერი გუ ხი იყო და ვთ ინ ვფიქრობდ ქვი ი მდვილეში დღ ეს მე ფეხები და ახლაც გავიმეორებ: სინ მომაჭრეს” ა
დათო ტურაშვილის ექსკლუზივი
და იოზეფ ერმო კანედო ანგებო შე ლ გი , ნი ო ს ნ ა ლენარდ იოჰ სტო, ციურიხი, ფიფას საგ ნეს ნარკ აგვი ვედ ც ბლატერი – 24 , სადაც დიეგო დამნაშა ცირებულ იქ ბა ი ე ფ რ ი კ ლ ა შე ვ კ ... ს ი ბა იდ ი კრე შვეიცარიულ ხმარებაში, იგ ოტიკების მო დაეკისრა ჯარიმა 20 000 ა დ ნა 15 თვით ფრანკი...
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
25
დემნა გვასალია სამოსს მხოლოდ მაღალი მოდისთვის ქმნის
ანტვერპენი 2006 სადიპლომო ნაშრომი
ერთ მშვენიერ დღეს, ცნობილ ფრ ან გულ გა ზეთ „Le Figaro“-ში დე მნა სტატიას გადააწყდა საუკეთესო მო დის სკოლების შესახებ. ბუნებრივია, ანტვერპენის სამეფო სამხატვრო აკ ადემიამ მისი განსაკუთრებული ყუ რადღება მიიქცია. როდესაც ერთ-ერთ ყველაზე წარმატებულ ბელგიელ დი ზაინერთან, ვალტერ ვან ბაირენდო ნკთან ინტერვიუს გადიოდა, მას წარმ ოდგენაც არ ჰქონდა, თუ ვინ ქმნიდა ბელგიურ მაღალ მოდას. ანტვერპე ნულმა გამოცდილებამ მისი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა. სადიპლომო ნამუშევარი - კაცის კოლექცია, 2006 წლის ანტვერპენის აკ ადემიის ერთ-ერთ სა უკეთესო ნამუშევრად ჩაითვალა. ეს უკვე დე მნას დიდი წარმატების დასაწყისი იყო. თუმცა, 2004 წელს მისი ნამუშევარი სა ხელწოდებით - „Fully Dressed Without A Smile“, წლის საუკეთ ესო კოლექციად აღ ია რეს „ITS # THREE“ ახალგაზრდა დიზაინ ერების ფესტივალზე, რომელიც ყოველწ ლიურად იტალიაში იმართება. კოლექცია ითავსებდა კლასიკურ, ბი ჭურ და ამ ავე დრ ოს, მოდურ ელემენ ტებს. დიზაინერი თავიდანვე კაცის კოსტიუმებზე იყო ორიენტირებული, ამიტომაც არ გაჭირვებია შეექმნა სა მოსი, რომელიც უცნაური ფორმის მი უხედავად, მაინც ინარჩუნებდა კაცურ სილუეტს. „STEREOTYPES“ – ეს იყო პროექტი 2007 წლის ტოკიოს მოდის კვირეული სთვის, რომელიც დემნა გვასალიამ და მისმა ანტვერპენელმა მეგობარმა, ჰე ლენა ლუმელსკიმ ერთობლივად წარმ ოადგინეს. 2008 წელს დიზაინერმა ძირითადი მიმართულება შეცვალა და ათენის მოდის კვირეულისთვის ქალის კოლე ქცია წარმოადგინა. მან დემნას არან აკლები წარმატება მოუტანა. ამ კოლე ქციის შექმნის იდეა იმ ყოველდღიური
ვერასოდეს იო ცნებებდა მოდის სამყაროში მო ხვედრაზე, რომ არა `ბერიკონის კავკასიური მო დის ფესტივალი 2001~, სადაც სო ხუმელმა დიზა ინერმა, დემნა გვასალიამ კო ლექცია წარმ ოადგინა და მე-2 ადგილი აიღო. ამავე წელს მისი ოჯახი გერმანია ში გადავიდა სა ცხოვრებლად.
26
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
რუტინისა და არსებული რეალობის გათვალისწინებით დაიბადა, რაც მის ირგვლივ იყო. დემნამ ეს კოლექცია შექმნა ქალისთვის, რომელიც მის წა რმოსახვაში, აღფრთოვანებით ატარ ებდა დიზაინერის შექმნილ სამოსს. კოლექცია გეომეტრიულია და ოთხკ უთხა სილუეტზეა ორიენტირებული. დემნა გვასალია დღეს უკვე მეის ონ მარტინ მარჯიელასთვის მუშაობს. მარჯიელა ყველაზე წარმატებული ბე ლგიელი დიზაინერია, რომელმაც ან ტვერპენის აკადემია დაამთავრა. იგი მუშაობდა Jean Paul Gaultier-თან, იყო Hermes-ის ბრენდის ქალის ხაზის მთ ავარი დიზაინერი. დღეს დღეობით მარჯიელა მა ღალი მოდის სამყაროში ცალკე ბრენდის სახით არის წარმოდგენილი და თავისუფლად უწევს კონკურენციას Com me des Garcon-ს. დე მნას დიდი ხნის ოც ნება იყო ამ ბრენდის ერთ-ერთ დიზაინერ ად მუშაობა, რადგან თვლიდა, რომ მარტინ მარჯიელამ მოდის სა მყაროს სრულიად გა ნსხვავებული ელფერი შესძინა. სამწუხაროა ის, რომ საქართველოში დემნა გვ ასალიას ნიჭისა და წარმ ატების შესახებ საზოგა დოებას ძალიან ცოტა რამ სმენია. სა ამაყოა, რომ მან ჩვენი სახელი მაღალი მოდის ბაზარზე გაიტანა. ვინ წარმოი დგენდა, რომ თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის სოხუმის ფილიალის ეკონომიკის ფაკულტეტის კურსდა მთავრებული, დღეს მარჯიელას სა ხელთან იქნებოდა ასოცირებული და მისი სამოსი მხოლოდ სპეციალური შეკვეთით, განსაკუთრებული მომხმა რებლისთვის შეიკერებოდა. დემნა მო მავალ გეგმებზე არასოდეს საუბრობს, ბედნიერია იმით, რასაც აკეთებს და ერთადერთი, რაზეც ოცნებობს, სიბე რეში ზღვისპირა პატარა სახლია, სა დაც შეძლებს საყვარელ ადამიანთან ერთად ცხოვრებას და თევზაობას.
ქალის კოლექცია
პროექტი „ახალი ტალღა“ და კონკურსი რუსთაველის თეატრში
დეა თავბერიძე რუსთაველის თეატრი შანსს აძლევს ყველას, ვისაც სურვ ილი აქვს, რომ მისი პიესა რუ სთაველის თეატრის ექსპერიმ ენტულ სცენაზე დაიდგას – ახ ალგაზრდა ხელოვანების მხარ დაჭერის მიზნით იწყებს პროე ქტს „ახალი ტალღა“. პიესები და მასზე მომუშავე მხატვრები კონკურსის გზით შეირჩევიან. პიესების მიღება უკვე დაწყებ ულია და იგი რამდენიმე თვე გაგრძელდება. შემდეგ შესარჩ ევი კონკურსიც ჩატარდება და საბოლოოდ, ჟიურის გადაწყვე ტილებით, ათი პიესა შეირჩევა. სპეციალური კომისია, რომე ლიც კონკურსში გამარჯვებუ ლებს გამოავლენს, ზაალ ჩიქო
ბავას, რობერტ სტურუას, ლი ლი ფოფხაძის, თამარ ბოკუჩა ვასა და ბასა ჯანიკაშვილისგან შედგება. უპირატესობა ისეთ პიესებს მიენიჭება, რომლებიც აქამდე არც ერთ თეატრში არ დადგმულა და ორიგინალობ ითაც გამოირჩევიან. შერჩევის ას გათვალისწინებული იქნება თემატიკაც (დღევანდელი სა ზოგადოებისთვის აქტუალურ თემებზე). ამ პროექტის ფარგლებში, 12-დან 14 ოქტომბრის ჩათვ ლით, ახალგაზრდა ქართველი სცენარისტებისთვის რუსთ აველის თეატრში ლონდონიდ ან ჩამოსული დრამატურგები „უორქშოფს“ ჩაატარებენ, თე მაზე: აწმყო... წარსული... მო მავალი.
„სამი სურვილი“ და იღბლიანი „შვიდიანი“ – გამდიდრების ახალი გზა
ავთო ჩიტიძე 1 ოქტომბრიდან აზარტის მო ყვარულებს მომენტალური ემ ოციების მიღების კიდევ ერთი საშუალება აქვთ. საქართველოს ლატარიის კომპანიამ გაყიდვაში გამოუშვა ორი სახის მომენტალ ური სათამაშო ლატარია – „სამი სურვილი“ და „შვიდიანი“. აზარ ტულ ადამიანებს შანსი აქვთ, 1 ლარიდან 1000 ლარი მოიგონ. საქართველოს ლატარიის კო მპანია 10 წლიან ექსკლუზიურ უფლებას ფლობს ლატარიის ორგანიზებასა და ჩატარებაზე. კომპანია იყენებს უახლეს სათა მაშო ტექნოლოგიებს, ტექნიკურ
მოწყობილობებს და ნოუჰაუს სა თამაშო ბიზნესში. 10 წლის განმ ავლობაში ის 4 მილარდი ლარის შემოსავალს ვარაუდობს. აქედან 21,5 პროცენტიანი დაბეგვრის შედეგად ბიუჯეტში შეტანილი 900 მილიონი კულტურის, სპორ ტისა და ძეგლთა დაცვის სამინი სტროს პროექტებს მოხმარდება. მომავალში ამ 2 ახალ ლატა რიას, ლოტო და ბინგოც დაემ ატება. როგორც გადასახადების ერთ-ერთი ყველაზე მსხვილი გადამხდელი, საქართველოს ლა ტარიის კომპანია ერთადერთია საქართველოში, რომელიც ორ მაგად იბეგრება – შემოსავლისა
და მოგების გადასახადით. გა რდა ამისა, მომენტალური გა თამაშების ბილეთების საერთო გაყიდვებიდან მიღებული შემო სავლის 50 % საპრიზო ფონდში გადავა, რაც მოგების მეტ შანსს იძლევა. კომპანიაში 120 ადამია ნი დასაქმდა. ლოტოს დამატების შემთხვევაში კიდევ 4000 სამუ შაო ადგილის შექმნა იგეგმება. საქართველოს ლატარიის ოფ ისი ჭავჭავაძის გამზირზე ქალა ქის მერმა, გიგი უგულავამ და ამ პროექტის უცხოელმა პარტნი ორებმა გახსნეს. ქალაქის მერმა პირველი ბილეთიც გადაფხიკა, თუმცა არაფერი მოუგია.
კაზინო „ივერია“ არტ-ზონა „რედისონში“ „ჩვენებურები“ პოლონურ დუეტში გაიხსნა
სასტუმრო „რედისონში“ კაზინო „ივერია“ გაიხსნა. პრეზენტაცია საკმაოდ პომპეზური იყო. შოუ-ბიზნესის ცნობად სახეებთან ერთად „ივერიის“ გახსნას ბიზნეს-ელიტაც ესწრებოდა. საღამოზე ლელა წუ რწუმიამ და დუეტმა „ჯორჯიამ“ იმღერეს, შემდეგ თორმეტი საათიც დადგა და საზოგადოება სათამაშოდ მიიწვიეს. „ფიშკები“ ელვის სისწ რაფით იყიდებოდა, „რულეტკა“-ში ხან უმართლებდა შოუ და ბიზნეს ელიტას, ხანაც - არა. მსახიობი კახა მიქიაშვილი პირველ მაგიდასთნ დაჯდა და ლურჯი `ფიშკებით~ დაიწყო ბედის ცდა. მამულიჩა ჯერ მეგობარ მოთამაშეებს უცქერდა, შემდეგ კი მათ ციფრებსაც კარნ ახობდა. როგორც რატი დურგლიშვილმა გვითხრა, აზრზე არ არის, რა ხდება იმ წითელ მაგიდასთან, რომელმაც ასე მონუსხა დამსწრე საზოგადოება. გიო ხუციშვილი კონკურენტ გარემოში სათამაშოდ არ მოსულა. როგორც თქვა, მხოლოდ სიტუაცია აინტერესებდა. საღა მოს კულმინაცია უზარმაზარი ტორტის გაჭრა იყო.
ავთო ჩიტიძე 25 სექტემბერს კლუბ „33 ა“ში, თანამედროვე პოლონური კულტურის დღეები „ART ZONA 2009“ გაიხსნა. ფესტივალი წლის საუკეთესო ფოტოჟურნალისტ ქალად აღიარებულ იუსტინა მე ლნიკევიჩის ფოტოსურათების გამოფენით გაიხსნა. ფოტოგა მოფენასთან, პოლონური კინოს ფესტივალი - „სისტემაში ცხოვ რების სიურეალიზმი“ გაიმართა, სადაც მათი ცნობილი ფილმები: „დათუნია“, „მოგზაურობა მდინ არეზე“, „სექსმისია“ და სხვა ფი ლმები იყო ნაჩვენები. ფესტივ ალის ფარგლებში - პურის მოედ ანზე -„ყოველდღიური ცხოვრება ბეთლემში“ გაიმართა აქცია-გა სეირნება ქალაქში. სპეციალუ რად ფესტივალისთვის თბილის ში უზარმაზარი დეკორაციებით, ცნობილი პოლონური თეატრი - „Teatr Osmego Dnia“ ჩა მო ვი და და ვარდების რევოლუციის
მოედანზე ორი დღის განმავ ლობაში უპრეცედენტო წარმ ოდგენა – „კიდობანი“ გაიმართა. განხორწციელდა ერთობლივი პროექტებიც: სამი - პოლონუ რი, ალტერნატიული თეატრის და მოძრაობის თეატრის ფერადი და ცეცხლოვანი აქცია - „კარნ ავალი ქალაქის გარშემო“. საბო ლოოდ, პოლონური კულტურის დღეები, 4 ოქტომბერს, კონც ერტით დაიხურა. კლუბ „33 ა“-ს სცენაზე შავკანიანი პოლონელი მუსიკოსი და ნიაზ დიასამიძე, შემდეგ ჯგუფი - „Psio Crew“ და ანსამბლი „ჩვენებურები“ გამო ვიდნენ. არტ-ზონამ ორგანიზა ტორების იმედები გაამართლა. ქართველ და პოლონელ ხელოვა ნებს შორის საინტერესო კავშირ ები გაჩნდა. მაგდა ნოვაკოვსკა – ფესტივ ალის ავტორი და ორგანიზატო რი: „არტ-ზონა, როგორც წარმ
ატებული პროექტი, შედგა. ეს იყო ექსპერიმენტი, რომელმაც გაამართლა. ის ფაქტი, რომ პო ლონური თეატრების უდიდესი დეკორაციების ჩამოტანა შევძ ელით, მეტყველებს იმაზე, რომ ჩვენ ყველანაირი დაბრკოლება ღირსეულად დავძლიეთ. ასეთი მრავალფეროვანი და საინტე რესო არტ ღონისძიებები მთელ რეგიონში პირველად ჩატარდა. მაყურებელი დაინტერესდა ფო ტოგამოფენებით, პოლონური ფილმებით და თეატრებით. არტზონამ კონკრეტული შედეგიც გამოიღო. „ჩვენებურებმა“ და პოლონურმა ჯგუფმა „შოპრემ“ ერთად მუშაობა გადაწყვიტეს და ამის შედეგად პოლონური ჯგუფის რეპერტუარში რამდენ იმე ქართულ–პოლონური კომპ ოზიცია შევა. ამ კონკრეტულმა ფაქტმაც გადაგვაწყვეტინა, რომ არტ-ზონა ყოველწლიურ ფესტ ივალად იქცეს.“ ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
27
- ეკა კვალია შვილს ავიყვანდი მძევლად. არ მომწონს და იმიტომ. (იცინის) თუმცა, სიმღერას ვერ ვასწავლიდი, დარწ მუნებულია, რომ ძალიან მაგრად მღერის. გამოვკეტავდი. მართლა კი არა... ვშაყირობ... ვანო ჯავახიშვილს ჩავსვამდი სარდაფში, საშინელებებს რომ იგონებს იმიტომ. ვაშიმშილებდი, მერე კი გამოსასყიდსაც მოვითხოვდი 100 000 დოლარს. ეკაში კი შაურსაც არ მოვი თხოვდი.
ბერ ეზ ოვ სკ ის მოვიტაცებდი და 5 მილიარდს წავართ მევდიიი. ამასობაში მეგრულს ვასწავლიდი. ავიყვანდი სადმე ახალაშენებულ, კომფორტულ სახლში და კარგ პირობებშიც მე ყოლებოდა. მაშ როგორ... მაგრაა ამ გარედან ჩავკეტავდი. შიგადაშიგ შევიდოდიი, ღომს და სულგუნს არ
მარინა ბერიძე
მოვაკლებდი. მერე, მეგრულ საც ვასწავლიდი და ფულს როცა მივიღებდიიი ბერეზო ვსკისთან ერთააად მეგრულ-ებრაულ სიმღერასაც ჩავწერდიიი... ვაიმე რა კარგი იქნებოდააა, რა კარგია 5 მი ლიარდიიი, როგორ გავახარებდი ჩემს ქართველებს. როგორ მიყვარს ფულს რომ მჩუქნიან, ვგიჟდებიიი.
ეთერ კაკულია
ვის აიყვანდით მძევლად და იძებნება ქალი პოლიტიკოსი ლალი ლაშხი იძებნება ქალი პოლიტიკოსი – ამ შინაარსის აბრას, ალბათ, მალე ყველა პარტიის შესასვლელთან დაინახავთ. ეს, რა თქმა უნდა, ხუ მრობით, ისე კი, რაც თავში და ვწერეთ რეალობიდან შორს არაა. საქმე იმაში გახლავთ, რომ ახალი კანონპროექტით, რომლის ინიც იატორიც რუსუდან კერვალიშ ვილია, პარტიების დაფინანსების საკითხი სწორედ იმაზე იქნება დამოკიდებული, თუ რამდენად სოლიდურად იქნებიან წარმოდგე ნილნი მანდილოსნები, ამა თუ იმ პ არ ტი ი ს მ იე რ
28
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
აკანონმდებლო ორგანოში გაყვ ს ანილ დეპუტატთა შორის. 10/2-ზე ეს ის თანაფარდობაა, რომლითაც პარლამენტში გასულმა პოლიტი კურმა პარტიებმა სქესთა შორის ბალანსი უნდა დაიცვან. 100-პრ ოცენტიან დაფინანსებას პარტიები მხოლოდ ამ შემთხვევაში მიიღებენ. თუმცა 100-პროცენტიანი და ფინანსება, ოცნებების სფერო იქ ნება გია თორთლაძის პარტიისთ ვის. არა იმიტომ, რომ ის პარლამ ენტში 6 კაცსაც ვერ შეიყვანს (რაც, ალბათ მოსალოდნელია), არამედ იმიტომ, რომ ის პოლიტიკაში და შესაბამისად საკუთარ პარტიაშიც, ქალების წინააღმდეგია. საკუთარი მოსაზრება თორთლაძეს კანონპ როექტის ავტორისთვის პირში მი უხლია და უთქვამს, რომ პოლიტი კაში მატრიარქატის გაბატონებას არ დაუშვებს. `ერთ–ერთ სხდომა ზე გია თორთლაძემ მითხრა - არ დავუშვებ, რომ მატრიარქატი გაბა ტონდეს და პოლიტიკაში ქალბატ ონები მრავლად იყოთო...~– ამბობს რუსუდან კერვალიშვილი. პრინციპში გია თორთლაძე კა ვკასიელი კაცია და მისი მენტალ იტეტიდან გამომდინარე ეს შეიძ ლება კიდეც ეპატიოს, მაგრამ აი, საფრანგეთის პრეზიდენტს კი ნა მდვილად ვერ გავუგებთ. შუაგულ ევროპაში გაზრდილმა ნიკოლა სა რკოზიმ, თითქმის 4 მილიონი ევრო გადაიხადა იმის გამო, რომ პარტია ში ქალები არა ჰყავს. თუმცა სარკოზის და თორთლა ძის მსგავსი პოლიტიკოსები ქართ ულ პოლიტიკაში ალბათ, არც თუ ისე ბევრი იქნებიან. სხვა თუ არაფ ერი, ფინანსური დაინტერესების გამო მაინც ჩასვამენ საკუთარ
საარჩევნო სიებში პოლიტ-სუბი ექტები მანდილოსნებს. ასე, რომ მოემზადეთ, პოლიტიკაში ქალები მოდიან. . . თუმცა ეს მომავალში, მა ნამდე კი `პრაიმტაიმი~ იმ მანდ ილოსნებს გაესაუბრა, რომლებიც დღეს პარლამენტში არიან წარმ ოდგენილნი. აღმოჩნდა რომ საკა ნონმდებლო ორგანოში ქალი დე პუტატების შესანიშნავი შვიდეუ ლია წარმოდგენილი: ანიკაშვილი მაგდალენა, გოგორიშვილი ხათუ ნა,ვერულაშილი მარიკა,ოჩიაური ხათუნა,თაქთაქიშვილი ჩიორა,კე რვალიშვილი რუსუდანი,ხერხეუ ლიძე ეკა. ყველა მათგანს პოლი ტიკაში ქალის როლზე საკუთარი წარმოდგენა აქვს. თუმცა ერთ საკითხზე ყვ ელა თანხ მდება. პო ლიტიკაში ქ ალ ებ ი ა უც ილ ე ბ ლე ბე ლ ია...
ხათუნა ოჩიაური :
„საქართველოში ძალიან ბე ვრი აქტიური ქალია, ამიტომ არ მესმის, რატომ ხდება ისე რომ პოლიტიკაში ბევრი მათგ ანი არ არის წარმოდგენილი.... ქალების მიმართ განსაკუთრე ბული უგულებელყოფა არ შე მიმჩნევია ქართულ პოლიტიკა ში. თუმცა კვოტების დაწესებას რაც ეხება მართალი გითხრათ მე არ ვიცი ეს უფრო დამამცირ ებელია ქალისთვის თუ ის რომ ბუნებრივად მოხვედეს ამა თუ იმ სიაში. თუ ღირსეულია გინდ ქალი იყოს გინდ კაცი ვფიქრობ, რომ თანაბარი უფლება უნდა ჰქონდეს, თუმცა რუსიკოს ინ იციატივას არ ვეწინააღმდეგ ები. მხოლოდ ის რომ ვიცოდე, რომ ინიციატივა ქალბატონ რუსიკოს ეკუთვნის მხარს და ვუჭერდი, რადგან მას უდიდეს პატივს ვცემ.~ მაგდა ანიკაშვილი:
თორთლა გია თხრა არ მი ძემ დავუშვებ, რომ მ ატ რი არ ქა ტ ი გაბატონდეს და პოლი ტიკაში ქალბატ ონები მრავლად იყოთო...
უბრალოდ არანორმალუ რია, რომ საქართველოს პარლ ამენტში მხოლოდ 7 დეპუტატია ქალი. ბევრად უფრო მაღალი მაჩვენებელი აქვთ აფრიკის ქვ ეყნებს. არ ვფიქრობ, რომ რე გულირება იქნება ხელოვნური. კანონს მხარს დავუჭერ, თუმცა ჩვენ ფრაქციაში არის აზრთა
მარიკა ვერულაშვილი:
`როგორც ქალი, ამ კანო ნპროექტს მხარს დავუჭერ, თუმცა პირადად ჩემი მა გალითიდან გამომდინარე, მინდა ვთქვა, რომ დღესდღ ეობით ეს პრობლემა საქა რთველოში არ დგას. ხელო ვნურად ვერავის ასწავლი და ვერც პროფესიონალებს შექმნი. უნდა მოვიდეს ახ ალი თაობა და მგონია, რომ ეს თაობა უკვე მოდის. შესა ბამისად ეს პრობლემაც აღ არ დგას. თუ პოლიტიკაში მოვლენ ნიჭიერი განათლ ებული ქალები მგონია, რომ მათ ხელს არავინ შეუშლის წინსვლაში.~
ს ხვ ა დ ას ხ ვ აო ბ ა და ვც დილობ გა დმო ვი ბი რო თანაგუნდელები. ზოგადად გე ნდერული საკითების მიმართ დამოკიდებულება არის გულგ რილი და ირონიული და ეს არ მიმაჩნია სწორად.“
-მძევლად სიამ ოვნებით ავიყვანდი მდიდარ რუს ვარსკვლა ვს. მაგალითად, ფილიპ კირკოროვს. მაგას ხომ სი სუფთავემანია ჭირს, ფანები როცა ეხებიან ცუდად ხდება. ჰოდა, მძევლად აყვანილს ძა ლიან ჭუჭყიან ოთახში ჩავკეტ ავდი და ბევრ ფანს მივუსევდი. გამოსასყიდად 10 მილიონს მოვი თხოვდი.
ნინი ბადურაშვილი
მძევ ლად? ჟირი ნოვსკის, ბნელ სარდაფში გამოვკეტ ავდი. იქ, სადაც არან ორმალურად ცუდი პი რობები იქნებოდა. ვაში მშილებდი და ვირთხებს და მატლებს მივუსევდი. გამოსასყიდს არ მოვითხოვ დი, ცხოვრების ბოლომდე იქ ვამყოფებდი...
ანრი ჯოხაძე
-პუტინს ავიყ ვანდი მძევლად. ქვევრში ჩავსვა მდი და იქ ვა წვ ალ ებდი. დიდი სიამოვ ნებით გავაკეთებდი ამას და ამ სიამოვნე ბას არანაირ თანხ აზე არ გავცვლიდი.
დათო ოქიტაშვილი
რა პირობებში ამყოფებდით? გენმოდიფიცირებული პროდუქტები
თორნიკე ყაჯრიშვილი ზურა ფუტკარაძე, „ჯანმრთ ელი სამყაროს“ დირექტორი, ექ იმი ეპიდემიოლოგი: – მეცნიერების აზრი ორ ნაწი ლად იყოფა. ნაწილი ამტკიცებს, რომ გენმოდიფიცირებული პრ ოდუქტი კარგია, ნაწილი კი სა პირისპირო აზრისაა. გენური ინ ჟინერიით პროდუქტის მოყვანა ადვილია და თან კარგი მოსავალი მოდის, მაგრამ ასეთი პროდუქ ტი დაბალი ღირებულებისაა. მისი შენახვის ვადა გაცილებით ხანგ რძლივია. ასეთი პროდუქტების გამოყვანის მიზანია თვითდამცავი შესაძლებლობების გაუმჯობესე
მომხმარებელმა თვითონ უნდა გა დაწყვიტოს, როგორი პროდუქტი უნდა შეიძინოს. მე მგონი, მათ აქვთ ამის უფლება. საქართველოს მო სახლეობის დაახლოებით 70 ქართულ ბაზარზე პროცენტი მარხვაზეა და გენმოდიფიცირებული პროდ მარხვის პერიოდში მხ უქტების ბუმია. რას ნიშნავს გენმოდიფ ოლოდ მცენარეული იცირებული პროდუქტი და რა მდგომარეობაა პრო დუ ქტ ებ ი თ დღეს ქართულ ბაზარზე? გენმოდიფიცირებულ იკვებება, მაგრ პროდუქტში ხელოვნურადაა შეყვანილი სხვადასხვა ამ, როდესაც ცხოველური გენი. აქედან გამომდინარე კი, ასეთი პროდ გენმოდიფიც უქტები შეიცავს ცხოველის გენეტიკურ თვისებებს. „პრაი ირებულ კა მტაიმი“ ადრეც წერდა გენმოდიფიცირებულ პროდუქტებსა რ ტო ფი ლ ს და „კარტახენის“ ოქმზე, მაგრამ ერთხელ კიდევ განგიმარტავთ, ან პომიდო რას ნიშნავს „კარტახენის“ ოქმი. ეს პროექტი პარლამენტმა რა რს იყიდის, მდენჯერმე ჩააგდო და მანამ არ მიიღო, სანამ პატრიარქმა თავის ეპისტოლეში გენმოდიფიცირებული პროდუქტების მავნებლობაზე თავ ის თა ვ არ ისაუბრა. ეს არის ოფიციალური დოკუმენტი, რომლის მიღების ად მარხვას შემთხვევაშიც, ქვეყანას შეუძლია, გააკონტროლოს საზღვარზე შე ა რღ ვე ვ ს , რადგან ამ მოსული პროდუქცია. „კარტახენის“ ოქმის მიხედვით, ყველა გე პროდუქტე ნმოდიფიცირებულ პროდუქტს მინიშნება უნდა ჰქონდეს გაკე ბში ცხოვ თებული, თუმცა დღეს ერთ პროდუქტსაც ვერ იპოვით მსგავსი ელური გენია მინიშნებით. სოფლის მეურნეობის სამინისტროს პრესსამს შეყვანილი, ცხ ახურში აცხადებენ, რომ მიმდინარეობს ლაბორატორიის ოველურ გენში მშენებლობა, რომელიც უმაღლესი დანადგარებით აღ კი ცხოველური იჭურვება და შეძლებს, დაადგინოს, გენმოდიფიც ცილაცაა. აქედან ირებულია თუ არა პროდუქტი. პროდუქციის გამომდინარე, მარხვა მარკირება და უშუალო კონტროლი კი ირღვევა. ახლა ბაზრობ საბაჟო სამსახურს ეხებაო. აზე რომ გავიდეთ და ნებისმ იერ მოვაჭრეს ვკითხოთ, თქვენი ბა. უნდა ვთქვათ, რომ ამ მიზანს გენმოდიფიცირებულ ხორცს ცხ პროდუქტი გენმოდიფიცირებული მიაღწიეს კიდეც. დღეს ბაზარზე ოველებს აჭმევენ, ჩვენთან კი ადამ ხომ არ არის-თქო? ოჯახს გაიწყვ არსებული პროდუქტების 100 პრ იანები იკვებებიან. ასეთი პროდუქ ეტს, რა გენმოდიფიცირებული, ჩე ოცენტიდან 80 პროცენტი იმპო ტები იმიტომაც ღირს იაფი. მს ეზოშია მოყვანილიო, გვეტყვის. რტირებული პროდუქტია, რაც იმას – როგორ უნდა გაარჩიოს მო 90-იან წლ ებ ში, ჯერ კი დევ ია ნიშნავს, რომ შემოსული ბოსტნე მხმარებელმა გენმოდიფიცირებ პო ნ ი ა ში, აქ ტ უ ა ლ უ რი იყო ნი ტრატ ული და სხვა პროდუქტები გენმ ული პროდუქტი ნატურალური ებითა და ნეტრიტებით მოყვანილი ოდიფიცირებულია. იმპორტირ სგან? საკვები პროდუქტი. ამ პერიოდში ებული პროდუქტის თითქმის 100 – ძნელია, ვიზუალურად გაარ ვიყავი იაპონიაში, ბოსტნეულსა და პროცენტი გენმოდიფიცირებულია, ჩიო, პროდუქტი გენმოდიფიცირ ხილს ეწერა: ნიტრატებიანი პროდ განსაკუთრებით ხილ-ბოსტნეული: ებულია თუ ნატურალური, რადგან უქტი. ასეთი პომიდორი 500 იენი კიტრი, პომიდორი, კარტოფილი, ერთმანეთისგან არაფრით განსხვ ღირდა, ეკოლოგიურად სუფთა პო ნიორი, ლობიო, წიწიბურა, ასევე ავდება. ერთადერთი გამოსავალია მიდორი კი – 1 000 იენი. ეგრეთწოდებული „ჩიფსები“ და მისი მარკირება, როდესაც ყველა – მაინც, რატომ არის ცუდი ასე შემდეგ. ამბობენ იმასაც, რომ ასეთ პროდუქტს ექნება მინიშნება, ეს გენმოდიფიცირებული პოდუ ხორბალი და ხორცი გენმოდიფიც მხოლოდ ამის შემდეგ გახდება მო ქტი? ირებული შემოდის. სასაცილოა, სა მხმარებლისთვის გასაგები, როგორ – გენმოდიფიცირებული პროდ ტირალი რომ არ იყოს, უცხოეთში პროდუქტს ყიდულობს. წესით,
უქციის უსაფრთხოების შეფასები სას იკვლევენ: 1. ტოქსიკურობას; 2. ალერგიულობას; 3. კვებითი და ტოქსიკური თვისებების კონკრე ტულ კომპონენტებს; 4. ჩანერგ ილი გენის მდგომარეობასა და გენმოდიფიცირების გავლენას კვებაზე და ასევე, ნებისმიერ გა უთვალისწინებელ ფაქტორებს, რომლებიც გამოწვეულია გენის ჩანერგვით. მაგრამ ძირითადი სა მი პრობლემაა გამოსაყოფი – ეს ენია ალერგიული რეაქცია, გენის გადატანა და აუტოკროსინგი. მო დით, თითოეული განვიხილოთ და მკითხველი უფრო კარგად მიხვდე ბა, რატომ არის გენმოდიფიცირ ებული პროდუქტი ცუდი. 1. ალ ერგიულობა. პრინციპში, არ არის რეკომენდებული ჩვეულებრივი ალერგიული საკვები პროდუქტე ბიდან, იმ შემთხვევაში, თუ არ არ ის ნაჩვენები, რომ გადატანილი გე ნის ცილოვანი პროდუქტი არ არის ალერგიული; 2. გენის გადატანა. გენმოდიფიცირებული საკვები პრ ოდუქტის გენის გადატანა კუჭ-ნა წლავის ტრაქტის უჯრედებსა და ბაქტერიებში იმ შემთხვევაშია სა შიში, თუ გადატანილი გენი უარყ ოფითად იმოქმედებს ადამიანის ჯანმრთელობაზე; 3. აუტოკრ ოსინგი, ანუ ბუნებრივ პირობებში გენმოდიფიცირებული მცენარ ის გენის გადატანა-გადანერგვა ტრადიციულ კულტურაში, რაც გამოიწვევს ტრადიციული და გე ნმოდიფიცირებული კულტურის შერევას. აი, რატომ არის ცუდი გე ნმოდიფიცირებული პროდუქტი. ყველას ჰგონია, რომ ჯანმრთელ და სუფთა პროდუქციას მოიხმარს, მაგრამ სინამდვილეში კაცმა არ იცის, რას ვჭამთ. თუ გინდათ ჯანმ რთელი ცხოვრება, ნატურალური პროდუქტი უნდა მიირთვათ, მაგრ ამ ჯანმრთელი ცხოვრება ძვირად ღირებული სიამოვნება ყოფილა. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
29
რეზო შატაკიშვილი
დაუვიწყარ
`RmerTma damifaros TamaSisgan...~ 30
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
იზა გიგოშვილი – ლეგენდარ ული „კავკასიურის“ გრუშე ვაჩნ აძე. სამეფო უბნის თეატრის ფუ ძემდებელი. არტისტი, რომელმაც გაარღვია თეატრის მსახიობთა თავზე შეკრული მოჯადოებული წრე და მხოლოდ და მხოლოდ თე ატრში მოღვაწეობით გახდა ვარს კვლავი, სახელგანთქმული. შალვა გაწერელია სტუდენტე ბს, როგორც საარაკო ამბავს, ისე გვიყვებოდა, როგორ დაიფოთლა სახეზე ჯერ კიდევ სტუდენტი იზა გიგოშვილი ერთ-ერთი რეპეტიცი ის დროს კონკრეტული სცენის თა მაშისას და როგორ მეორდებოდა ეს ყოველივე, როცა იმ ეპიზოდს თამაშობდა. ის განუმეორებელი იყო სცენ აზეც და ცხოვრებაშიც. თუ არ უნდოდა, და მიზეზი ჰქ ონდა, შეეძლო, გამარჯობა არ ეთ ქვა ვიღაცებისთვის, და ამ დროს შეეძლო, საათობით ესაუბრა უბ რალო ხალხთან, ახალგაზრდებთ ან, არც ასაკს გაგრძნობინებდა, არც მდგომარეობას... მასთან პირველი ინტერვიუ 1995 წელს, მ თლ ა დ ა ხ ალ ბ ედ ა ჟ ურ ნ ალისტმა ჩავწერე... ფ რა გმ ე ნტი იმ ინტერვ იუდან: – ქალბატონო იზა, ვინმემ რომ გკითხოთ, ვინ ხარო, რას უპასუხებდით? – ალ ბათ, უბ რა ლოდ, რომ „მე ვარ ქართველი“. ჩემმა მშობლე ბმა სამშობლო გეოგრაფიულად კი არა, სულიერად შემაყვარეს და მე სხვაგვარი პასუხის გაცემა არ შე მიძლია. – მთელი კაცობრიობა თამა შობს ცხოვრებაში, მსახიობნი კი დამატებით – სცენასა თუ ეკ რანზე, არ გწყინდებათ ორმაგი თამაში? – არ მიმაჩნია, რომ ადამიანი თა მაშობს. ეს ისინი თამაშობენ, ვისაც ეს ძალუძს. თუ ადამიანი ალალია, ის ვერ ითამაშებს. ჯერ ერთი, სა ხეზე ემჩნევა, თვალები სულის სა რკეა. ის კი არა, მე სცენაზეც მიჭი რს „თამაში“, უფრო მირჩევნია, სც ენაზე ვიცხოვრო მთელი სულით, გულით, ისე, როგორც თეატრს გარეთ ჩემი სიალალით. თუ შენ „თამაშობ“, მაყურებელს არ სჯერა შენი, მისი მოტყუება კი შეუძლე ბელია. ძნელია, ჩემს თავზე ვთქვა, გულწრფელი ვარ-მეთქი, მაგრამ ალალი ადამიანი ყანაშიც ალალია, გარეთაც, ოჯახშიც, თეატრშიც. ღმერთმა დამიფაროს თამაშისგან. ბავშვობა ორ ძველთბილისურ უბანში გაატარა – სვანეთის უბ ანსა და „პესკაზე“. პატარა იყო, დედ-მამა რომ დაშორდნენ და ხან დედასთან იყო – სვანეთის უბანში, ხან დეიდასთან – „პესკაზე“, რადგ ან დედა მუშაობდა. ძველი თბილისი ძვალ-რბილში ჰქონია გამჯდარი. ის კი არა, სო მხურიც სცოდნია და გარშემომყო ფები არაერთხელ გაუკვირვებია სომხებთან სომხურად ლაპარა კით. მერე კი მას და მის მძახალს, ცნობილ მხატვარს, მურაზ მურვ ანიძეს, რომელმაც ასევე უბნიდან იცოდა სომხური, რიტუალად ჰქ ონიათ სომხურად ლაპარაკი. სკოლის დროს უამრავი თაყვან ისმცემელი ჰყავდა. მის აივანთან
იზა გიგოშვილზე ხშირად ნახავდით გიტარებით მი სულ და სერენადების მომღერალ ყმაწვილებს. იზა გიგოშვილი: „ჩემი პირველი სიყვარული იყო მეექვსე კლასში. ჩემს თაობაში ცოტა შორიდან სიყვარული ვიცო დით, ასე ახლოს ერთმანეთს არ ვე კარებოდით. ახლა რომ დაბადების დღეებია და ერთი ზრიალი... მახს ოვს, იმ ყმაწვილმა, რომელსაც მე ვუყვარდი, იები მომიტანა და ჩემი სახლის კიბეებთან დადო. ჩემმა მე ზობელმა დამიძახა: აი, ერთი პატა რა ბიჭი მოვიდაო, ეტყობა, უყვა რხარო. ვიცოდი, ვინც მოვიდოდა, ვინც მომიტანდა, შემდეგ პატარა ბარათიც დამიტოვა და მე მართ ალი ვიყავი, ის ბიჭი იყო ზუსტად... მერე მისი ოჯახი გადაასახლეს შუა აზიაში და ეს სიყვარული ტანჯვად გადაგვექცა. მერე ძალიან საინტე რესო პიროვნება დადგა და ძალიან კარგი ქართველი. ღმერთმა ხელი მოუმართოს. ეს ხომ ბავშვური სი ყვარული იყო... სიყვარული ყურადღებაა, უპ ირველესად. მე არ მწამს, როცა ადამიანს უყვარს, იტანჯება და ამ ტანჯვით მასაც სტანჯავს და ამ ბობს, მიყვარსო. არა, სიყვარული მაშინ არის, როცა იმდენად ბედნ იერი ხარ, რომ თითქმის მიწას არ ეხები, შენი სიყვარული არავის სტ ანჯავს და ზეაწეული ხარ. უნდა ეძიო ისეთი სიყვარული, რომელიც ადამიანს კი არ დააკნინებს, არამ ედ გაამდიდრებს. ჩემთვის საინ ტერესოა პიროვნება, რომელიც მამდიდრებს სულიერად, რაღაც სინათლეს შემოიტანს ჩემს ცხოვ რებაში. რომ გითხრათ, მოგატყუოთ, ერთი ადამიანი მიყვარდა-მეთქი მთელი ცხოვრება, ნამდვილად არ ვიქნები ალალი...“ სკოლის დამთავრების შემდეგ იზა ნათესავმა, რომელიც ბელო რუსში მსახურობდა, მინსკში წაიყ ვანა, სწორედ იქ გაიცნო მომავალი მეუღლე, აკადემიკოს ანდრეი პრ ოკოპჩუკის ვაჟი, კიბერნეტიკოსი არტურ პროკოპჩუკი, რომელთან აც გოგონა შეეძინა – ია. შემდეგ იზა თბილისში დაბრუნდა, მეუღ ლესთან ერთად, და მოულოდნელი გადაწყვეტილება მიიღო – მხატვრ ობის ნაცვლად მსახიობობა მოინ დომა და თეატრალურ ინსტიტუტს მიაშურა, მიუხედავად იმისა, რომ ინსტიტუტამდე სცენასთან არაფ ერი აკავშირებდა. „მხატვრობისთვის ვემზადებ ოდი და აკადემიაში დავდიოდი მოსამზადებლად. მსახიობი რომ არ გამოვსულიყავი, ჩემი ცხოვრე ბა მაინც იქნებოდა – ცხოვრება ხელოვანისა. ბავშვობიდან ვხატ ავდი და შეიძლება, უნიჭო ვყოფ ილიყავი, მაგრამ მაინც მხატვარი ვიქნებოდი. მხატვრის გამომსახ ველი საშუალება საღებავია, მასთ ან მუშაობა ჩემთვის რთული იყო. რამდენადაც ნიჭიერია მხატვარი, იმდენად მისი საღებავები ჰარმონ იას უნდა ქმნიდეს და მნახველზე ემოციურად მოქმედებდეს. ჩემი პროფესია კიდევ უფრო რთულია, იმიტომ, რომ უნდა დავაჯერო მა ყურებელი და აი, ის საღებავები, რომელიც მე იქ მხატვრობაში ვერ შევძელი, ჩემში გადმოვიტანე, მე ჩემი სულის საღებავები უფრო ავ აჟღერე. მგონი, არჩევანში არ შე ვმცდარვარ“.. ინსტიტუტში სწავლის სხვადა სხვა დროს მისი პედაგოგები იყვნ ენ დოდო ალექსიძე, რეზო მირც ხულავა, შალვა გაწერელია... იზამ
ინსტიტუტშივე გამოიჩინა თავი, რო გორც მომავალმა საინტერესო მსახ იობმა. ინსტიტუტშივე შეხვდა თავის მომავალ მეორე მეუღლეს – მერაბ თავაძეს. იზა და მერაბი ჯგუფელები იყვნ ენ. ამბობენ, რომ მერაბს თავიდანვე მოსწონდა იზა, მაგრამ იზა გათხოვ ილი იყო. მერაბ თავაძე ირმა გური ელზე დაქორწინდა, შეეძინა ორი ვა ჟი, მაგრამ ოჯახი ვერც ერთმა ვერ ააწყო, შინ ორივეს დაძაბული ურთი ერთობა ჰქონდა – იზასაც და მერა ბსაც. შემდეგ, მცირე სცენისთვის მი ხეილ თუმანიშვილმა მარსელ კარნეს „მატყუარების“ დადგმა დაიწყო, სპ ექტაკლი არ შედგა, მთავრობამ აკრძ ალა, მაგრამ იზა და მერაბი თეატრში მიიღეს. მერე ქმარს იზაც გაშორდა, მერაბიც – ცოლს და გადაწყვიტეს, ერთად ყოფილიყვნენ. მათი შეუღლე ბა სკანდალებისა და მითქმა-მოთქმის ფონზე მოხდა. მაგრამ ისინი ერთად იყვნენ ცხოვრებაშიც და მერეც, რო დესაც მარჯანიშვილის თეატრში შე სთავაზეს გადასვლა, იქაც ერთად გა დავიდნენ. იმ დროს, მარჯანიშვილის თეატრიდან ახალგაზრდობა წავიდა და გიგა ლორთქიფანიძის თაოსნო ბით რუსთავის თეატრი დაარსდა. თეატრი ახალგაზრდობის გარეშე დარჩა, თან სამხატვრო ხელმძღვანე ლად მათი პედაგოგი მივიდა – რეზო მირცხულავა, რომელმაც „მთვარის მოტაცებაში“ მერაბს – თარაშ ემხვ არის, იზას კი ძაბულის როლი შესთ ავაზა. ისინი წავიდნენ და შემდეგ, როდესაც სერგო ზაქარიაძე რუსთავ ელის თეატრში დირექტორად დაინ იშნა, ერთად დაბრუნდნენ... მერე იყო ლეგენდარული „კავკასიური“... ეროვნული კინოცენტრის ქართ ული კინოს მონაცემთა ბაზაში ვკ ითხულობთ – იზა გიგოშვილი იყო რუსთაველის თეატრის წამყვანი მს ახიობი, მას რობერტ სტურუას მუზა საც კი უწოდებდნენ. თავად რობერტ სტურუა მოგვიანებით დაწერს: „ჩემს, როგორც რეჟისორის, ჩამოყალიბე ბაში იზას უდიდესი წვლილი მიუძ ღვის. პირველი ნაბიჯები: „ვახშმობის წინ“, „ბრალდება“, „სეილემის პროც ესი“... და შემდეგ პაუზა... რას იზამ, თეატრში ხშირად ხდება ასე. სამუშაო არც მე მაკლდა და არც მას, მაგრამ, როგორც ჩანს, ორივეს მოგვეძალა ერთად მუშაობის სურვილი. ერთხელ კიბეზე შემომეფეთა, საყელოში ხელი ჩამავლო, მომქაჩა და ჩამჩურჩულა: „შე უნამუსო, ერთად აღარ უნდა ვი მუშაოთ?“ რეჟისორულმა ამპარტავ ნებამ მძლია და ვუთხარი, არა-მეთქი. რა იცოდა, რომ ერთ თვეში „კავკას იურ ცარცის წრეზე“ ვიწყებდი მუშა ობას და გრუშეს როლი ელოდა. ჩემი და თეატრისთვის საზიანოდ ჩემი და იზას გზები გაიყო. გული მტკივა, ვერ მოვასწარი, ვერ დავდგი „ალუბლის ბაღი“, სადაც მთავარი როლი უნდა ეთამაშა. ბედისწერამ ასე ინება. გრ უშე ვაჩნაძე – მხოლოდ ეს როლი რომ ეთამაშა იზას, მაინც უბადლო მსახ იობად დარჩებოდა“. ქალბატონი იზა კი, „კავკასიუ რის“ 20 წლისთავზე ჩემთან ინტე რვიუში იხსენებდა: „საფრანგეთში ვიყავი, რომ და ვბრუნდი, თეატრში ლილი ფოფხაძე შემხვდა და მითხრა, ბრძანება წამე კითხა. ვიფიქრე, დავაგვიანე და ბრძა ნება გამომიკრეს-მეთქი. მივედი, ვხ ედავ ბრეხტის „კავკასიური ცარცის წრის“ როლების განაწილებაა. პიესა წაკითხული არც მქონდა, გრუშე ვა ჩნაძე კი ბრეხტს სადღაც მეშვიდე უწ ერია. თუმცა ამას ჩემთვის არსებითი მნიშვნელობა არ ჰქონია. ძალიან გა მიხარდა, რობერტს რომ ვხვდებოდი, რადგან 8 წელი ისე გავიდა „სეილემის
პროცესის“ შემდეგ, რომ რობერტთან არ მიმუშავია. დავიწყეთ მუშაობა. ეს პერიოდი საოცრად რთული იყო. ის სტილი, რასაც რობერტი გვთავაზო ბდა, უცნობი იყო და ამიტომ ძალიან ბევრი ვიკითხე ბრეხტის გარშემო. ნა ნახი მქონდა „ბერლინერ ანსამბლის“ სპექტაკლები. დიდხანს ვიწვალეთ. თითქმის 6 თვე. თითოეულ ფორმაზე კარგა ხანს ვფიქრობდი. გია ყანჩელს მოჰქონდა მინიშნებითი მუსიკა, მესხ იშვილს ესკიზები და იცით, ჩემს გრ უშეს მაინცდამაინც ვერ ვხედავდი. მერე თვით ბრეხტი მომეხმარა. ის წერს: გრუშეს როლის შემსრულებე ლს ვურჩევ, ნახოს ნამუშევარი ბრეი გელისა „შეშლილი მარგარიტა“. მეც მოვძებნე და ვნახე, შემდეგ ჩავედი გარდერობში, მოვძებნე შესაფერისი კოსტიუმი: დაძონძილი პერანგი, წი ნსაფარი, ჩითები, სხვა წვრილმანი. ჯერი ვარცხნილობაზე მიდგა. მე ჩე მს თმას არასოდეს ვუჩიოდი, მაგრამ მაინც ხელს მიშლიდა, რადგან უფრო ლაღი თმა მაქვს. გრუშეს სევდიან სა ხეს უფრო მძიმე თმა მოუხდებოდა. სწორედ ამ დროს ჩემმა ქალიშვილმა სკოლა დაამთავრა და თმა შეიჭრა. მე ის ხორბლისფერი მძიმე თმა წავიღე თეატრში და პარიკი გავაკეთებინე. მაგრამ ვიცოდი, რომ რობერტს არ უყვარს პარიკი და საერთოდ, ბუ ტაფორიას ერიდება. ვფიქრობდი, როგორ მეთქვა მისთვის. მაგრამ ჩვ ენმა ქორეოგრაფმა იური ზარიცკიმ, მირჩია, არ მეთქვა და ისე მეთამაშა. მართლაც, პრემიერა ისე ვითამაშე, რომ რობერტმა მერე გაიგო, პარიკი რომ მედო თავზე და მითხრა, აღარ მოიხადოო. ჩემთვის ყველა გასტროლი ბე დნიერება იყო, რადგან მიგვქონდა ქართული კულტურა. რომ გვეკით ხებოდნენ, რომელ ენაზე ლაპარაკო ბთო, ამაყად ვპასუხობდი, რომ ვლ აპარაკობთ იმ ენაზე, რომელიც ქრ ისტეშობამდე არსებობდა. პირველად საარბრიუკენში გავედით, 30 წუთი გვიკრავდნენ ტაშს, სცენაზე ამოვიდ ნენ გერმანელი მსახიობები. ვეტე კი ნდმა, როგორც სპექტაკლში ვყავარ აყვანილი სიმონ ჩაჩავას, ისე ამიყვა ნა ხელში და ნახევარი საათი მხარზე ვეჯექი. რამდენი ვეხვეწე, მაგრამ არ ჩამომსვა. აი, მაშინ რომ დამთავრე ბულიყო ჩემი შემოქმედება, მაინც ბედნიერი ვიქნებოდი... სერვანტესის საერთაშორისო ფესტივალის დროს გზეთებში იბეჭდებოდა ჩემი დიდი ფოტოები და წერდნენ, რომ გრუშე იყო ფესტივალის დედოფალი... გე რმანიაში გასტროლების დროს გერმ ანელმა მსახიობმა ქალმა მომაკითხა სასტუმროში და ბავშვი დამაკავებინა ხელში, ბავშვი ატირდა და დაბრუნება დავაპირე, მაგრამ არ გამომართვა, მითხრა, გუშინ სპექტაკლზე ვიყავი, ქართველებს დიდი მადლი გაქვთ და მინდა ჩემს შვილზეც გადმოვიდესო. პირველ სკოლაში მესამეკლას ელებს დააწერინეს საკონტროლო – „რომელი მსახიობი მოგწონთ“ და ერთმა მოსწავლემ სულ ორი ფრაზა დაწერა: „ვნახე „კავკასიური ცარცის წრე“ და დედიკო უფრო შემიყვარდა“. მეგობრებმა თეატრსა და თეატრს გარეთ, „კავკასიურის“ შემდეგ ბავშ ვები აიყვანეს...“ იზა გიგოშვილი ტკივილით იხსე ნებდა, როგორ ჩამოაშორეს გრუშეს როლს. შემდეგ როლზე აღადგინეს და უკვე დუბლთან ერთად თამაშობდა. იზა გიგოშვილი: „თავიდან ერთა დერთი დუბლიორი მყავდა – ზეიკო ბოცვაძე. ზეიკო, გარდა იმისა, რომ ნიჭიერი ქალი იყო, გონიერებითა და კეთილშობილებითაც გამოირჩეოდა. რამდენიმე რეპეტიციას დაესწრო და რობერტს უთხრა, იცით რამე არ მო
ვალ რეპეტიციაზე და არ გეწყინოთ. რობერტი დასთანხმდა... შემდეგ, მო გვიანებით, დუბლიორი შემოიყვანეს. რაც შეეხება დუბლიორებს, ეროსი მანჯგალაძემ ახლებურად ააჟღერა აზდაკი, მან ითამაშა ბრძენი აზდაკი, რამაზისგან განსხვავებით, იმიტომ, რომ რამაზი მაინც იქით არის – კლ ოუნადისკენ (კარგი გაგებით). ეროსი იყო ბრძენი მოსამართლე, რომელიც დარჩა ქუჩაში უმუშევარი. ასეთი ტრ აგედია მოჰქონდა ეროსის. ჩემთვის ეს უფრო ახლოს იყო, უფრო რთული იყო ეროსისთან მუშაობა, რადგან ბრ ძენი კაცი იყო და ბრძენ აზდაკს თა მაშობდა“. იზა გიგოშვილს გრუშე უკვე ნა თამაშევი ჰქონდა, უკვე სახელოვანი არტისტი იყო, როცა დემონსტრაცია ზე გამოვიდა პირველად – ქართული ენის დასაცავად. თამარ ბუკიას რო მან „გაცვლაში“, სადაც ცალკე თა ვი ეთმობა 14 აპრილის მოვლენებს, ვკითხულობთ, რომ სწორედ მაშინ, როცა გამომსვლელები გაჩუმდნენ და ედუარდ შევარდნაძის საბოლოო სიტყვას ელოდნენ, „ჩოჩქოლი გაისმა, და უცებ ისარივით გამოვარდა ხალხ ის ჯგუფიდან ახალგაზრდა მსახიობი – იზა გიგოშვილი, იგი ფეხის ტერფ ებით ეჭირათ ბიჭებს. აი, ამ „თვით ნაკეთი“ ტრიბუნიდან გაისმა ირაკლი აბაშიძის ლექსი „ხმა კატამონთან“, რომელსაც იზა კითხულობდა. არ ვი ცი, რამდენი ათეული ათასი კაცი იდ გა იქ, იმ მოედანზე, მაგრამ ხალხმა სუნთქვაც კი შეაჩერა, რათა ლექსის მოსმენაში არ შეშლოდათ ხელი“. შემდეგ იყო 9 აპრილის ტრაგიკ ული ღამე, სადაც მსახიობი მოიწამ ლა. შემდეგ ზვიად გამსახურდიას ხე ლისუფლებას უჭერდა მხარს და რო გორც მოგვიანებით პრესით ღიად იტყვის, თეატრიდან 1993 წელს პო ლიტიკური ორიენტაციის გამო გამო აგდეს. იზა გიგოშვილი 1993 წლის იანვ არში მსახიობთა იმ 15-კაციან ჯგუფ ში შედიოდა, რომელიც გერმანელმა რეჟისორმა ესენში მიიწვია და იქ მა თი მონაწილეობით სამ თვეში სოფო კლეს ორი ტრაგედია დადგა – „ოიდი პოსი“ და „ოიდიპოსი კოლონოსზე“. იზა იოკასტეს თამაშობდა. გერმანიაში ყოფნისას გაიგო, რომ ის თეატრიდან გაუშვეს – როგორც თეატრიდან უნებართვოდ წასუ ლი... გერმანიიდან დაბრუნების შე მდეგ კი საკუთარი თეატრის გა ხსნაზე დაიწყო ფიქრი. შენობად სამეფო უბანში მიტოვებული, ძველი, დანგრეული ქარვასლის შენობა შეარჩია და მეუღლესთ ან და ვაჟთან, ნიკო თავაძესთან და თანამოაზრე მსახიობებთან ერთად მის გასუფთავებას შე უდგა. შენობა რომ შენობას და ემსგავსა, მოდავეები გამოჩნ დნენ, ებრაული თემი დაობდა, რომ იქ ძველად სინაგოგა იყო და დაბრუნებას ითხოვდნენ. დაიწყო დაუსრულებელი დავა შენობაზე. თეატრი 1997 წელს გაიხსნა. ამ დროისთის თავი იჩ ინა ავადმყოფობამ – ანალიზებმა ცხადყო, რომ სისხლის სტრუქტ ურა შეცვლილი იყო. როგორც ჩანს, უკვალოდ არ ჩაიარა 9 აპრილს მოწა მვლამ. ექიმებმა დაადგინეს, რომ მას მიელომური დაავადება (სისხლისა და ძვლების) ჰქონდა. მსახიობმა უა რი თქვა ქიმიის მიღებაზე. ექიმები მაქსიმუმ ორწლიანი სიცოცხლის გარანტიას იძლეოდნენ. ის მაინც წა მოდგა ფეხზე და 6 წელს იცოცხლა. აგრძელებდა მუშაობას. როდესაც მე რაბ თავაძე „ხვეულ კიბეში“ იღებდა,
ყავარჯნებს ყრიდა და გადასაღებ მო ედანზე დგებოდა. ასევე, სცენაზეც... სწორედ ამ ავადმყოფობის მატარე ბელმა ითამაშა შუშანიკი, შემდეგ ჯა ვარა „მოკვეთილში“. „მოკვეთილში“ მას უნიკალური დუბლი ჰყავდა – მისი მეგობარი, მსახიობი ლია გუდაძე ყო ველ სპექტაკლზე კულისებში იდგა, რომ იზას ცუდად გახდომის შემთხვ ევაში შეეცვალა... ერთი სპექტაკლის მსვლელობისას შენიშნა, იზა რომ ცუ დად იყო, სცენაზე შევიდა და მაყურე ბელი უკვე ორ ჯავარას უყურებდა... დათა თავაძე, შვილიშვილი: „იზა ძალიან გრძნობდა იმ იარებს, რაც საზოგადოებას მიაყენეს, ჩართული იყო პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაში, უფრო შემტევი და და მრტყმელი იყო. მას არ მოუწყვია ხა ვერდოვანი ცხოვრება, მიუხედავად იმისა, რომ შეეძლო, ფუფუნებაში, გა ნცხრომაში ეცხოვრა... ძალიან ცუდი კულინარი იყო, არაფრის მომზადება არ იცოდა. მახსოვს, ნატო ყვებოდა, სახლში მივედიო, ვხედავ, როგორ იხ არშება ცოცხალი ქათამი, ცოცხალი რა, მოუმზადებელი, იზამ პირდაპირ ჩადო ქვაბში, ფეხები გამოყოფილი, გაუპუტავი... არა, სულ არ აინტერ ესებდა სამზარეულო, ცუდი დიას ახლისი იყო ძალიან, მაგრამ ამას არაფერში არ შეუშლია ხელი... იზას არასოდეს არ უნდოდა ამ გლამურში ცხოვრება, უბრალო იყო ყველაფერ ში, ეს იყო მისი ერთ-ერ თი ყველაზე დიდი ღირსება. სულ არ აღელვებდა, რა ეცვა, ჩანჩურას ავით დადიოდა. პრე მი ერ ებ ზე მიდიოდა შე უღებავი, თუ მცა ცოდნით კარგად იცოდა ეს ამბავი, და ჯდებოდა, კრ ემები...“
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
31
გ
რეზო შატაკიშვილი მ არ აბ დი ს ველი. დედა-შვ ილი მოდის... ბიჭუნა აქეთიქით აცეცებს თვალებს. გმირ წინაპართა ფარ-ხმ ალს დაეძებს. ბიჭუნას საქართველოს ისტორია უყვარს. იმედგაცრ უებული დედას ეკ ითხება: დედიკო, აბა, სა დაა ხმ ლები? დედას ეღ იმება და უხ სნის, რომ ისინი მიწამ დაფარა. რა იც ის დედამ, რომ გამო ხდება ხა ნი და მის გ ვე რდ ი თ მომავალი ბი ჭი მომავალში მარაბდის გმირ ებზე არანაკლებ გმირობას ჩაიდენს, რომ ვეფხვივით იფ რენს ტანკიდან ტანკზე, რომ ომის ორომტრია ლიდან მშვიდობით გამო სული ალყაში ჩარჩენილ თანამებრძოლთა გადა სარჩენად შებრუნდება, დაიჭრება და... და მას ის თანამებრძოლები იქ და ტოვებენ. ლევან დე ვდა რი ან ი , სულ რაღ აც, 24 წლ ისა იყო. არც ცოლშვილი და რჩენია, არც შეყვარებ ული...
დარჩა სახელი – გმირის. დარჩა ბოლო ზარის პე რანგი, ბეჭებზე საკუთა რი ხელით ნაწერი წარწ ერით – „კაცობა-გმირ ობა“. ლევან დევდარიანი ლენტეხის რაიონში, სო ფელ ზესხოში დაიბადა. ერთ წლამდეც არ ყო ფილა მტირალა, მერე კი საერთოდ ხელი აუღია ტირილზე. დედა, ბელა შერვ აშიძე: „რაც ერთ წე ლს გადასცდა, არ მახსოვს, ეტიროს. რაღაცნაირი ძლიერი სულის პიროვნ ება იყო. რამეს რომ დააშ ავებდა და დავუძახებდი, აქ მოდი-მეთქი, იცოდა, რომ მოხვდებოდა, მაგრ ამ მაინც მოდიოდა და დგებოდა. რომ მოგეკლა, ვერ აატირებდი. ძალი ან უყვარდა მამამისი და უნდოდა, მას მგვანე ბოდა. არადა არ ჰგავ და, უფრო მე მგავდა და როცა ეტყოდნენ, მამას არ გავხარო, ჯიუტად ამტკიცებდა, კიო, მამას ვგავარო. ძალიან უყვა რდა ჭიდაობა და ყველა თავის თანატოლს ეჭიდ ავებოდა. რომ წააქცევდა და გაიმარჯვებდა, მერე სულ გული სწყდებოდა, რატომ წავაქციე, რატომ მოვერიე, ისინი ხომ ჩემი ძმაკაცები არიანო. ძალი ან მოსიყვარულე ბავშვი იყო, უმცროსი და-ძმა ჰყ ავს და არ მახსოვს, რამე ზე ეჩხუბათ“. 6 წლის იყო ლევანი, როცა ოჯახი სვანეთიდან აიყარა. სვანეთში სტიქია მძ ვინვარებდა, მათ სოფე ლში ზვავები არ ჩამოწო ლილა, მაგრამ ერთი თვე გადაუღებლად თოვდა. აღარც სოფელი ჩანდა, აღარც ნასოფლარი, ხა ლხი მაღალი ძაბვის სა დენების სიმაღლე თოვლ ზე დადიოდა. დედა: „დედაჩემის სოფელში ზვავებმა 26 ადამიანი იმსხვერპლა, მათ შორის დედაჩემის მა მა და ჩე მი ძმ ის ოთ
`ერთხელ ვკითხე: დედიკო, რას ეძ ახი კაცობას, ერთი შენებურად ამ იხსენი-მეთქი. მე რომ ვარ, დედიკო, ეს არის კაცობაო~ 32
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
მირი ხი შვილიშვილი. ჩვენს ახლობლებს, ვინც აქეთ გვყავდა, ჩვენც გამოტი რებული ვყავდით. მერე კომისია იყო ამოსული, კიდევ არ განმეორდეს, ზვავსაშიშროებააო და გარდაბანში ჩაგვასახ ლეს. ბავშვები გარდაბ ანს იოლად მიეჩვივნენ. ლევანს ძალიან უყვარდა გარდაბანი, მერეც, სტ უდენტი რომ იყო, თბილ ისში არ რჩებოდა, გარდ აბნიდან დადიოდა“. გარდაბანში რომ გა დმოვიდნენ საცხოვრე ბლად, დედამ იმ წელს სკოლაში არ შეიყვანა ლევანი, გარემოსთან შე გუება და სკოლაში სწავ ლა რომ არ გასჭირვებო და და ერთი წელი ბაღში ატარეს, ბავშვებს დაუმ ეგობრდა. მეორე წელს სკოლაში რომ მიიყვანა დედამ, მერხს მიუჯდა თუ არა, პი რვ ელი, რაც გააკეთა, ის იყო, რომ გვ ერდით მჯდომ ბიჭუნას ხელი დაუდო და მკლავის გადაწევა შესთავაზა, აბა, რომელი ვაჯობებთო. დედა: „იმ ბიჭუნამ ტი რილი მორთო – დედააა!!! ძლივს დააწყნარეს... სკოლაში ძალიან კა რგად სწავლობდა, გა მორჩეულად ჰუმანიტა რული საგნები უყვარდა, ქართული და ისტორია. საქართველოს ისტორი აზე გიჟდებოდა. მერე და მერე მისი საყვარელი ფილმი „მამაცი გული“ იყო. სულ იმას ამბობდა, როგორ უყვარს სამშობ ლოო, ყველაფერს ანაც ვალებს სამშობლოსო. „დათა თუ თ აშ ხი ა “ უყვ არ და ძ ალ ია ნ , სულ გახა ზული აქ ვს ის ფრ აზები, რაც მოსწონდა. სა ერთოდ, ძალიან უყვარდა კითხ ვა, მე ბიბლიო თეკაში ვმუშ აობდი. სანამ პ ატ ა
რა იყო, მიმყავდა და კი თხულობდა, ენციკლოპ ედიებს ჩაჰკირკიტებდა. მერე, რომ წამოიზარდა და იქ სიარული ეზარებ ოდა, სახლში მომქონდა მისთვის წიგნები. რამე ციტატა რომ შემხვდებ ოდა სამშობლოზე, სიყვ არულზე, ამოვუწერდი და მომქონდა ხოლმე. ამ ქვეყანაზე რაც სითბო და სიყვარული ვიცოდი, ყველაფერი ჩავაქსოვე ბავშვების გაზრდაში... დაწყებით კლასებში რომ სწავლობდა და რამეს და აშავებდა, ვეტყოდი, ნაზი მასწავლებელს ვეტყვიმეთქი. მერე მთელი დღე უკან დამდევდა და მეხვ ეწებოდა, დედიკო, ოღ ონდ არ უთხრა და აღარ აფერს დავაშავებო. ასევე იყო კარატეს მწვრთნ ელზეც, იმის ხათრი ჰქ ონდა უსაშველო. ძალიან უნდოდა ჭიდაობაზე სი არული, მაგრამ გარდაბ ანში არ იყო ჭიდაობის სექცია და მეორე კლასში რომ გადავიდა, კარატე ზე მივიყვანეთ. ძალიან კარგი მონაცემები ჰქონ და, წარმატებებსაც მი აღწია, მაგრამ ბოლომდე არ გაჰყვა. გარდატეხის წლებში, ერთი მომენტი გამომეპარა და ქუჩისკენ გაუწ
ია გულმა, მაგრამ მაინც ლანდივით სულ უკან და ვდევდით. ერთი წუთი არ იყო, რომ არ მცოდნოდა, სად იყო ლევანი“. მამა, ცაგო დევდარ იანი: „შავ ქამარზე, რომ ჩააბარა, მერე აიცრუა გული. ხუთჯერ თუ შვიდჯერ საქართველოს ჩემპიონი გახდა პატარებში, ორ ჯერ კავკასია მოიგო, მა გრამ ისეთი სიდუხჭირე იყო, ამის იქით ვერსად გავიდა. ერთ წრეზე ტრ იალებდნენ. სახელმწი ფოს არ ჰქონდა საშუალ ება, რომ სადმე გაეშვა, არც ოჯახში გვქონდა საშუალება, რომ საერთა შორისო შეჯიბრებებზე გაგვეყვანა. 9 თვე რომ კაცი ხელფასს ვერ აიღებ, და ისიც კაპიკებს, სად უნდა გაგეშვა? თბილის სა და ბაქოს ვერ გასცდა და უკვე ინტერესი დაკა რგა, მობეზრდა, თორემ მართლა იშვიათი მონა ცემები ჰქონდა. ერთხელ ფიზიკური მონაცემების შეჯიბრი ჩატარდა თბ ილისში, ყველა რაიონი დან იყვნენ. კინაღამ გა აგიჟა მსაჯები, 180-ჯერ ჩავიდა და ავიდა ცალი ფეხით. გააჩერეს, ბავშვი არ გადაიწვასო. 200-ჯერ აიწია მუშტებით, ტანით 60-ჯერ აიწია ძელზე. ხელებით მთელ სპორტ დარბაზს შემოუარა, 80 მეტრის მანძილზე. გაოგნდნენ. ამ დრ ოს მეხუთე-მეექვსე კლასის მოსწავლე იყო“. სკოლა რომ დაამთავრა, სწ ავლის გაგრძე ლება არ ისურ ვა. მშობლიურ სვანეთში წავიდა, მთელი ზაფხული და შემოდგომა იქ გა ატარა. დედა: „სვ ანე თი და ნ რომ ჩა მოვ ი და,
სულ მეგობრებში ტრ იალებდა. ვისაც ჩხუბი მოსდიოდა, ყველას ეს ეფერებოდა. ვინც საჩხ უბრად მიდიოდა, ყველას ლევანი მიჰყავდა, ძალა ნახეს მასში და მიჰყავ დათ. სულ ამაზე ვეჩხუბ ებოდით მე და მამამისი. ნუ ხარ ყველას სანაცვ ლო, ნუ ჩხუბობ-მეთქი. აბა, რა უნ და ვქ ნა, რომ შეგაგინებენ, ან დაგიყვ ირებენო. ვეხვეწებოდი, შვილო, შენ არავინ გაგი ნებს, შენ არავინ გიყვირ ის, თავი დაანებე-მეთქი. თავიდან არ ისურვა სწ ავლის გაგრძელება, მა გრამ მერე, მისი და რომ სტუდენტი გახდა, მასაც ჭკუაში დაუჯდა და ჩა ბარება გადაწყვიტა. ვა მზადებდით. მახსოვს, სვანური ქუდი უყვარდა ძალიან, მამაჩემმა აჩუქა და ქალაქშიც სულ იმ ქუ დით დადიოდა. მერე აღ არ იხურავდა, ძალიან მი კვირდა და გვიან გავიგე, თურმე მასწავლებელთან მიდიოდა, უბნის ბავშვები მანქანებს თოვლის გუ ნდებს უშენდნენ. ერთი აზერბაიჯანელის მანქ ანისთვისაც უსვრიათ, ის აზერბაიჯანელი გადმომ ხტარა და დაუწყია ამ ბა ვშვების გინება, ლევანი ბავშვებს გადაფარებია. ვის აგინებ, რომ აგინებ, ვინაა შენი საგინებელიო, დაწყებულა გაწევ-გამო წევა, უთეთქვია ის აზერ ბაიჯანელი, იმის ცოლი პოლიციაში გაქცეულა, ბიჭებს ლევანი გამოურ იდებიათ იქაურობას და იმის მერე სვანურ ქუდს თურმე მაგიტომ აღარ იფარებდა, იმ აზერბა იჯანელმა არ მიცნოსო. 2004 წელს ჩააბარა ტე ქნიკურ უნივერსიტეტში, სამართლისმცოდნეობა ზე. ვერის ბაღში, ერთი წელი კინგ-ბოქსინგშიც ვარჯიშობდა, მერე იქ აც მიანება თავი. გული აიცრუა. აფორიაქებუ ლი იყო ბოლო წლებში. შეყვარებული არ ყოფი ლა. ეჰ, ნეტა ყოფილი ყო შეყვარებული... სულ პირზე ეკერა კაცობა და გმირობა. ერთხელ ვკით ხე: დედიკო, რას ეძახი კა ცობას, ერთი შენებურად ამიხსენი-მეთქი. მე რომ ვარ, დედიკო, ეს არის კა ცობაო. ახლა, მისი ბოლო ზარის პერანგი ვნახე, ბეჭებზე თავისი ხელით უწერია დიდად: „კაცო ბა – გმირ ობა“. უნ ივ ერსიტეტი 2008 წელს დაამთავრა, ერთი სუ ლი ჰქონდა, დიპლომს როდის აიღებდა. სა მხედრო აკადემიაში
უნდოდა ჩაბარება. დი პლომი სექტემბერში მო გვიტანეს, ვერ მოესწრო მის აღებას... ვერ ნახა თავისი დიპლომი“. ლე ვან დევდარიანი ჯარში არ გაუწვევიათ. უნივერ სიტეტის დამთავრებადე, 2007 წლის გაზაფხულზე, თვითონ მიაკითხა კო მისარიატს, მაგრამ ხა ლისმა მაშინვე გაუარა, როდესაც უთხრეს, რომ კარანტინის მერე, რუსთ ავის კოლონიაში, კოშკ ურაზე მოუწევდა დგომა. მას ჯარისკაცობა უნ დოდა და კოშკზე დგომ ამ ვერ მოხიბლა. გამო უშვეს. მალევე, მეოთხე ქვეითი ბრიგადისთვის გამოცხადდა მიღება და ლევანიც კონტრაქტით წავიდა. დედა: „ჩვენ არ გვინ დოდა გაშვება, არ გვიჭ ირს ეკონომიურად, კი არ ვდუღვართ, მაგრამ არც გვიჭირს, არც საჭმელი აკლდა, არც სასმელი, მაგრამ თავისი სურვ ილი იყო, ალ ბათ, ბე დი სწერაც... ისე უყვარდა იქ ყოფნა, ისე მოსწონდა ჯარი, სულ სხვანაირი შთაბეჭდილებით იყო ცხოვრების მიმართ...“ მერე ომი დაიწყო... შინიდან ბოლოს 4 აგვი სტოს გავიდა. დედა: „იმის მერე არც მინახავს, ომი რომ და იწყო, არც მილაპარაკია, ტელეფონი ვაზიანში ჰქონდა დატოვებული. რომ ამბობდნენ, წინ სპ ეცრაზმი მიდისო, მეგო ნა, რომ ისინი უკან იქნე ბოდნენ, არადა, თურმე ესენი იყვნენ სპეცდანი შნულების სწრაფი რეაგ ირების ბატალიონი. ჩემი მეორე ბიჭი სვანეთში იყო იმ დროს, იმან დაგვ ირეკა, ლევანიც შეუყვა ნიათ ცხინვალშიო. ჩემი მულისშვილიც მსახურ ობდა ვაზიანში, იმასთან ულაპარაკია... ბიჭები მიყვებოდნენ მერე, მთ ელი ომის ქარ-ცეცხლი გამოუვლია. მე არ მინა ხავს, მომიყვნენ, ტელე ვიზიით ულაპარაკია ექ იმ გოგოს, რომელიც იქ დაიჭრა, იქ ერთი სვანი ბიჭი იბრძოდა, იმნაირი მე არაფერი მინახავსო. იმ ტერიტორიაზე, სადაც ეს მოხდა, ლევანის მეტი არავინ იყო სვანი... ჩე მს მაზლისშვილს ახლო ბელი ჰყავს ჯარში, ის მოუყვა, ბიჭები უყვებო დნენ, ის როგორ გადა რჩებოდა, ან როგორ არ დაიჭრებოდა, ტანკიდან ტაკზე ვეფხვივით ხტებ ოდა, დაფრინავდა, ისეთ ამბებში იყოო. ჩემმა მა
ზლისშვილმა სურათიც გამომართვა, ბიჭებს ან ახა და იმ ბი ჭე ბმა უთ ხრეს, ეგ არის, სურათი რად გვინდა, ისედაც ყვ ელამ ვიცითო. ყველამ იცის ლევანი, ვინც კი ცხინვალიდან ცოცხალი გამოვიდა. მართალი გი თხრათ, არ შემიძლია დავწვრილმანდე და ჩა ვუღრმავდე, ყველაფერი გამოვიკითხო, რა და როგორ იყო, ძალიან მი მძიმს“. მამა: „ვერც ლაპა რაკობენ, თვითონ მათ გამოსაყვანად შევიდა და ის იქ დატოვეს... ლე ვანმა სამშვიდობოს გა მოაღწია, მაგრამ იქ, შა ნხაის ტერიტორიაზე ბი ჭები ჩარჩნენ და, იმათ იქ ვერ დავტოვებო და უკან შებრუნდა. მაშინ დაიჭ რა ფეხში მძიმედ, მუხლს ზემოთ. მოუკლეს ბატა ლიონის უფროსი, შტ აბის უფროსი, ლევანის ჩათვლით ცხრა კაცმა ბუნკერს შეაფარა თავი, იქ რომ ჩა სუ ლან, ორი ოსი დახვედრიათ, ტყვედ აუყვანიათ, მერე კიდევ ორი ოსი ჩასულა და ის ინიც აუყვანიათ ტყვედ. ის ღამე იქ გაუთევიათ. ეს იქიდანაც დასტურ დება, რომ 10 აგვისტოს მათთან ერთად მყოფმა ასეულის სერჟანტმა გე ლა მებაღიშვილმა ცო ლთან დარეკა და უთხრა, რომ დაჭრილები ჰყავდა, მათ შორის ლევანიც. ლევანის გარდა, კიდევ ოთხი დაჭრილი იყო, მა გრამ ისინი მსუბუქად. დილით გამოსვლა რომ დაუპირებიათ, მებაღი შვილი „სტრახოვკაზე“ დამდგარა, მათთან ბუ ნკერში მყოფ ოფიცერს, ჩიხლაძეს ბრძანება გა უცია, რომ ცინცაძესა და ახიჯანიანს ლევანი უნდა გამოეყვანათ. თვითონ წინ ორი ოსი დაუყენებ ია, უკან – ორი და სამშ ვიდობოზე გამოსულს გაუშვია. დანარჩენი და ჭრილები თავის ფეხით გამოსულან. ლევანი იქ დატოვეს... ყველა გამო ვიდა მის გარდა. ამბო ბენ, მებაღიშვილს რომ უნახავს, ლევანი არავინ გამოიყვანა, ექიმთან ერ თად შებრუნებულა, მა გრამ ადგილამდე ვერც მიუღწევია, მოუკლავთ. ის ექიმი ვერაფრით ვერ ვნახეთ, რამდენად სწ ორ ია, არ ვი ცი. ის ბი ჭი მკვდარია, დანარჩენებს ეუხერხულებათ, ამათ თვის თავი გადადო, ამათ კი მიატოვეს. მებაღიშვ ილი ძმაკაცი იყო და შე ბრუნდებოდა“.
დედა: „ერთი რუსთავ ელი ბიჭია, ჩვენთან იყო ერთ საღამოს მოსული, ნასვამი იყო და ამბობდა: მე გადამარჩინე, მაგრამ მე ვერ გადაგარჩინეო... ამბობენ, გადაეფარა ბიჭებსო... მერე დიდხანს ვეძებდით. ომის დროს, თბილისელი ოსი გოგო ები იყვნენ ვლადიკავკა ზში დასასვენებლად, დე და ჰყავთ გარდაბნელი ქართველი, იმ გოგოებმა დარეკეს, ტელევიზიით ვნახეთ, ექიმი ლაპარა კობდა, ჩვენ გვყავს და ჭრილი ქართველი ჯა რისკაცი დევდარიანი, რომელიც თავისიანებმა დატოვეს და ჩვენ ვუ ვლ ითო. მე რე ოსი ახ ლობლები გამოვნახეთ, იურისტი ბიჭები არიან, თბილისში ჰქონდათ და მთავრებული, იმათ გა იკითხეს და გაიგეს, რომ იმ ბუნკერიდან რუსებს ამოუყვანიათ, მაგრამ იმ ბიჭებმა გვითხრეს, ჰოსპიტალების სიახ ლოვეს არ გვაკარებენო. მერე, ცხინვალის კომე ნდანტთან, რუს გენე რალთანაც გამოვნახეთ საერთო ახლობელი, და ვარეკინეთ. ერთ საათში დაურეკა, კი გვყავს ამნა ირი დაჭრილიო. ამ ჩვენ მა ახლობელმა სთხოვა, ან გამომიყვანეთ, ან მე შემომიშვით და გამოვი ყვანო, მაგრამ ორ საათ ში გადმოურეკეს, შეგვ ეშალა, სხვა არისო. ღმ ერთმა იცის, რა მოხდა“. მამა: „ჩემი ბიჭისა და გოგოს მობილურებზე გაუთავებლად ვიღაც რეკავდა და ხმას არ იღ ებდა. ერთადერთხელ, ჩე მმა გო გომ რომ ალო უთხრა, იმანაც ალოო და გათიშა, რუსული აქ ცენტი ჰქონდა. ერთა დერთი, რისი გაშიფვ რაც ჩვენ მოვახერხეთ, მოსკოვის კოდი იყო, ჩვენ უშიშროებას ვუ თხარით, მაგრამ ხელი არ მოკიდეს, ასე ყველ ასთან ირეკებაო. ჩემი ძალებით ვერ გავშიფრე. გასვენება რომ გავუკე თეთ, მიწყდა ეს ზარები. ცხედარი გვიან გადმოა სვენეს, ჯერ იქ იყო და კრძალული, მერე საპა ტრიარქომ რომ ბოლოს გადმოასვენა, დეენემის პასუხით, მათ შორის იყო. მუხათგვერდში იყო დაკრძალული, ექსპერ ტიზაც მოვითხოვე, მა გრამ მარტო ძვლებიღა იყო.. ვერანაირი საბუთი ვერ ვნახეთ. ან ნაწილში უნდა ყოფილიყო, ან ხე ლზე უნდა ჰქონოდა. არ სად არაა...“
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
33
შუბ ლა ძე მეორე შვილს ელოდება ნინო შუბლაძე მეორე შვილს ელოდება. ახლა მეოთხე თვ ეშია და ცდილობს, წონის მომატებისგან თავი დაიცვას. ამის გამო 7 საათის შემდეგ არ ვახშმობს. ტელეწამყვანის უფროსი ვაჟი, გიორგი ნოემბერში 3 წლის ხდება. „მოუცლელობის გამო ექოსკოპიამდე ვერ მივედი, რომ სქ ესი გავიგო. ისე, გოგონა მინდა და დის სახელს, სოფოს დავა რქმევ. ალეკოს მეორეც ბიჭი უნდა, ოღონდ ამ შემთხვევაში, ჯერ არ ვიცი რას დავარქმევ. ვეცდები, იანვრამდე ეთერში ჯდომა შევძლო. მერე უკვე ორსულობას შევირგებ.“
კლუბ „სითი ქლაბ რთელი კლუბის ერ ში“ ახალი ივენთებია მოსალოდნელ ი. დათო გომა თ-ერთი მეპატრო ნ თად, ყოველ პარა სკევსა და შაბათს, ეა და, მერაბ სეფაშვილთან ერ იმ ახალგაზრდებისთ ვის „ივენთები“ მო ღერებს ამ კლუბში. კვირაობით ეწყობა. ორ კვირ კარაოკე-ფესტივა აში ერთხელ კი, ლები ჩატარდება ,რომლის პროდიუ უტაშვილია. სერიც ნინო ზა ნინო ზაუტაშვი ჯიბრი. ხუთშაბათ ლი: „გვექნება შოკოლადის დღე, ბა ის საღამოს წარმა ტებული ქალები „ლ რმენების შე იზე“ წარმოსადეგ ყმაწვილებს ცეკვ აში „დანებდებიან ათინო-ფართ ვე საერთაშორისო “. კარაოკეში უკ ფესტივალები იმა რთება ტაივანსა ძალიან პოპულარ და ფინეთში და ულია. ჩვენ ჩვენს კარ ლავებს გავუშვებთ საერთაშორისო ფე აოკეზე გამოვლენილ ვარსკვ ეს საერთაშორისო სტივალზე. მინდა , რომ კარაოკ ფესტივალი საქარ თველოშიც მოეწყ ვუხდი გაზეთ „პრ აიმტაიმს“ ჩვენთან ოს. მადლობას თანამშრომლობის ქვს, ერთობლივად თვ ბევრ კარგ და საი ნტერესო პროექტს ის. იმედი მა ეს საქართველოს განტვირთვა სჭირ შევქმნით. დღ დება და ჩვენ ამას კლუბის გახსნაზე მოვახერხებთ!“ მომავალმა „მის სახლ „მარიონელ საქართველოებმა“ ასა“ სამოდელო თო ცქვიტინიძე პო და „თეთრი ოთახის“ 20 კაბა წარ მოადგინეს. ავ დიუმის წინ იჯდა და ინტერესით აკ რაც გამოუცდელ ვირდებოდა ჯე მო რეპერტუარით ქმ დელებს. დრო და დრო დათო გომა რთელი თავისი ნიდა მხიარულ გა ნწყობას.
ძეს ი ლ ო დ ო კ მა ა ბ ო ლ ე დ ო მ ს“ ე ლ ა ძ ა ა დ „ მაკო დოლი ძე „პირველი სტერეოს“ წა მყვანი იყო. „სითი ქლაბში“ ახალ „მისებს“ შორის პოდი უმზე რომ გამოვიდა, ბუნე ბრივია, გავოცდით. საგრძნ ობლად გამხდარა და მოდე ლის ამპლუა მოუხდა კიდეც. აღმოჩნდა, რომ ადრეც უნ დოდა პოდიუმზე გამოსვლა, მაგრამ თავს იკავებდა. შეიძ ლება, ეს იმითაც იყო გამო წვეული, რომ სიმაღლეში 172 სანტიმეტრია. მაგრამ მეგო ბრებს „დაუძალებიათ“, „მის საქართველოზე“ გამოდიო... მაკოც ,,უძლური აღმოჩნდა~ და 11 ოქტომბერს მიიღებს კიდეც მონაწილეობას კო ნკურსში. ავტომატურად ის
„იმ იჯცენტრის“ მო დელიც გახდა. „საერთოდ არ ვნერვიულობ, იმდენად მო მწონს ყოველდღიური ვარჯ იში, დიეტა და რეჟიმი“. გავრცელებული ჭორი, რომ თითქოს მაკო სალომე ღვინიაშვილის ყოფილ ქმ არს, ტატო აბულაძეს ხვდება, აბსურდი აღმოჩნდა. „ტატო ჩემი ნათესავია, მირონით ვა რთ დაკავშირებული და ოჯ ახებით ვმეგობრობთ. რატომ ტატო, როცა მილიონი მეგო ბარი მყავს?! შეყვარებული ვარ თუ არა, ამ აზე ჟუ რნ ალისტებთან არ ვსაუბრობ“. როგორც ჩანს, ჭორიკნებმა სალომესა და მაკოს შორის ფიზიკური მსგავსება დაინ ახეს და ჭორიც გაავრცელეს.
თიკა ფაცაცია „იმედის დილის“ წა მყვანი ხდება. მან ჩვენთან საუბარი არ ისურვა, თუმცა როგორც გა ვიგეთ, ის მარინკა ღარიბაშვ ილის და ნანა ყურაშვილ ის შემცვლელი იქნება და ყოველ სამუშაო დილას, მაყურებელს პირდაპ ირ ეთერში მიესალმე ბა. რამდენად მიიღებს მაყურებელი მომღერ ალს დილის შემეცნებ ითი პროგრამის წამყ ვანად, ეს დროის საკი თხია. ყველაფერი წინ არის, გადაცემა ჯერ ეთერშიც არ გასულა. 34
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
ნუკრი კაპანაძე ქმარს გაშორდა
ნუკრი კაპანაძემ და ალეკო დავითიანმა ჯვარი 2009 წლის მაისში დაიწერეს. მათი ერთერთი ხელისმომკიდე ყოფილი სახელმწიფო მინისტრი ვაჟა ლორთქიფანიძე იყო.
წლევანდელი `ჯე ოსტარის~ „ფავორიტი“ „დნნ-დშნ...“, იგივე ზვიად მომყოლაძე, ქუთაისელ ბიჭებს უცემიათ, როგორ შეგვარცხვინეო. ზვიადი, მიუხედავად დამარცხე ბისა, წლის „ჯეოსტარე ლად“ იქცა. უკვე აღარან აირი მნიშვნელობა აქვს, გავიდა თუ არა ის მეორე
ტურში. მისი „დნნ-დშნ“ ისეთი პოპულარული გა ხდა, რომ ის ვიდეორგო ლი, სადაც ზვიადი მღერ ის, ინტერნეტ საიტებზე ყველაზე მოთხოვნადია. და რაც მთავარია, არავის უჩნდება სურვილი, მისი „მოკრძალებული შემო ქმედების“ გამო მომღერ ალი სცემოს.
ლმში ი ფ მ ა ფშიძე ი ყ ა ი თქვ რ ა ზურ უ ბაზე ო ე ლ ი მონაწ
„სტრესი ან რაღაც მოულოდნელობა, შემო ქმედებაში მეხმარება ხოლმე. საქმე ამ მხრივ კარგად გამომდის... თუ მცა, არ მი ნდა, რომ და უსრულებლად ასე იყოს... მაგრამ?... ყოველ შემთხვევაში მე ვიპოვე გზა, სადაც მშ ვიდი და ბედ ნი ერ ი ვ იქ ნე ბ ი - ეს არ ის სიმღ ერა“.
ნ უკ რ ი კაპანაძის ბედნიე რება ხანმოკლე გამოდგა. მომღერალი, რომელიც მარტში გათხოვდა, უკვე ქმარს გაშო რდა... ნუკრი კაპანაძის მეუღლე ალეკო დავითიანი გახლდათ. ის, 20 წლის წინ, ამერიკაში გადავიდა საცხოვრებლად. ახალგათხოვილი ნუკრი მეუღლეს ხუმრობით ამ ერიკელ სვანს ეძახდა. ამერიკაში მცხოვრები ქვრივი ბიზნესმენი ალეკო დავითიანი კი მას ლამაზ ცხოვრებასა და შტატებში კარი ერას ჰპირდებოდა. როგორც ჩანს, მეუღლის სურვილი ნუკრისთვის ოცნებად დარჩა. პირველი გათხ ოვება და მარცხი სიყვარულში - ასეთ შეფასებას აძლევენ მომღ ერლის დღევანდელ მდგომარეობ ას მისი მეგობრები. თავად მომღ
ერალი კი სიმშვიდეს წინანდებურ ად სიმღერაში პოულობს. ნუკრი კაპანაძე: -აღარ ვიცი რა უნდა გითხრათ, ცხოვრებაა ამგვარი... ძალიან კა რგი ადამიანია, მაგრამ... ასე მო ხდა... თუ მცა, მი ნდა, რომ ყო ვე ლთვის კარგად იყოს. -დაშორების მიზეზი რა იყო? - გ ან სა კუ თრ ე ბული მიზეზი არ ყოფილა, უბრა ლოდ, ისე არ აგვეწყო ურ თ იე რთ ობ ა , როგორც გვ ეგონა. პირვ ელი გათხ ოვების და მარცხის შე მდეგ, როგორია თქვენი განწყო ბა ? -საერთოდ ჩემი ცხ ოვრება მოულოდნელობე ბით არის სავსე. ალბათ, ასე უნდა ყოფილიყო... -როგორც ვიცი, თქვენს მეუღ ლეს სურდა, ამერიკაში კარიერა მოეწყო თქვენთვის. -კი... როცა ადამიანი გვერდში გიდგას, სურს რომ რაღაც გაგიკე თოს, ამაში არაფერია გასაკვირი. პრინციპში, დაშორების შემდეგ კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რომ ჩემი ადგილი თბილისშია. -ამერიკაში იყავით წასული? -არა, არ წავედი. უფრო სწორ ად ვიზა არ მომცეს და... -ჯვრისწერაც გქონდათ, არა? - რა მნიშვნელობა აქვს თქვე ნთვის? კი, დავიწერეთ, მაგრამ ამ ას უკვე მართლა არანაირი მნიშვნ
ელობა არა აქვს.... დამთავრდა... იყო და არა იყო რა... -დღესაც გაქვთ ურთიერთო ბა? -მე შემდგომი ურთიერთობე ბის არ მესმის. როცა დაშორდ ები ადამიანს, უნდა დაშორდე... იქ მერე მეგობრობა და შენი ჭი რიმე, შენ გენაცვალე ზედმეტია. მაგრამ გთხოვთ ამ თემას წინა გვერდზე ნუ გამოიტანთ, არ მი ყვარს პომპეზურობა. მაშინაც, ეთერში რომ გავიდა ისიც არ მო მეწონა. - სწორედ იმ სიუჟეტში თქ ვით - მე ვიპოვე ჩემი სიყვარ ულიო, დღეს კი, როდესაც ეს ამბავი გავიგეთ, ძალიან გაგვ იკვირდა. ამიტომაც დაგიკავშ ირ დით, რომ გა გვ ეგო რა ხდ ება? - ისევ ვამბობ: იყო და არა იყო რა... ყველაფერი ხდება. ორმა ნორმალურმა, მშვიდმა ადამია ნმა მივიღეთ ეს გადაწყვეტილე ბა. დავასკვენით, რომ ასე ჯო ბია. არანაირი ტრაგედია. ზოგჯ ერ, როცა გგონია, რომ პოულობ და ის არის, ის არ აღმოჩნდება. ზოგჯერ კი, ვინც გგონია, რომ არ არის, სწორედ ისაა. ამით არ ის ეს ცხოვრება საინტერესო. ცხოვრება გრძელდება... ეს ყვ ელაფერი კი ჩემს სიმღერაში იჩ ენს თავს. ემოცია უფრო მოდის და კიდევ უფრო სხვანაირად და კიდევ უფრო საინტერესოდ ვმ ღერი. ორი დღის წინ ნუკრი კაპანა ძემ დისკი გამოუშვა, რომელშიც, ძირითადად, ახალი სიმღერებია შესული. დისკს სათაური ერთერთი სიმღერიდან შეურჩია „ნუკრი, ლექსითა და საკრავით.“
დ ებ ი „ ჯ ეო სტ არ ზ ე “
წლევანდელ „ჯეოსტარზე“ ცნობილი ადამიანების დების ბუ მია. შარშანდელი „ჯეოსტარის“ გამარჯვებულის, გიორგი სუხი ტაშვილის და, ნინა, კასტინგზე იმდენად მოეწონა მარინა ბერი ძეს, რომ სუხიტაშვილების მამის გაცნობა მოინდომა. შესაბამი სად, იგი წლევანდელი „ჯეოსტა
რის“ მონაწილე გახდა. მეორე და, სოფო, ბორის ბედიასია. მან მარი ნა ბერიძის სიმპატია კასტინგზ ევე მოიპოვა. მარინამ ის ბარბარა სტრეიზანდს შეადარა. მესამე, გვანცა, კომპოზიტორ მაია კაჭკ აჭიშვილის დაა, რომელიც ასევე იბრძოლებს „ჯეოსტარელის“ ტი ტულისათვის.
ზუ რა ყი ფშიძემ ბათუ მის კონოფესტივალზე ორი დღე გაატარა. ფესტივალ ების სტუმრობა ძალიან უყვარს. ყველაზე მეტად ედინბურგის ფესტივალი დაამახსოვრდა, სა დაც მთელი ქალაქი საფესტივ ალო განწყობით ცხოვრობს. ამ დროს მსახიობი კარგად ახერ ხებს განტვირთვას. სასტუმრო ებში ცხოვრებაზე გიჟდება. თუ მცა, არ უყვარს საფესტივალო მიღებები და ოფიციალური შე ხვედრები. ზურა ყიფშიძე კინომსახიობთა თეატრში პრემიერისთვის ემზა დება. გოგი ქავთარაძის სპექტა
კლ შ ი - „დოქტ ორი შტოკმანი“ - ერთ-ერთ მთავარ როლს ითამაშებს. რაც შეეხება კინოს, მსხიობმა საკმაოდ სერიოზულ შემოთავაზებაზე თქვა უარი. მას ამერიკელმა რეჟისორმა რენი ჰარვეიმ მთავარი როლი შესთ ავაზა ფილმში, რომელიც გასუ ლი წლის აგვისტოს ომს ეხება. ეს თემა ზურასთვის მძიმე და ემოციურია, ამიტომ უარი თქვა ამ როლზე. „არანაირი სურვილი არ მქონდა მეთამაშა ამ ფილმ ში. ძალიან დრამატული როლი იყო და არ ვიყავი მზად ამისთვ ის. უარი ვთქვი. იმედია არ ვინა ნებ.“
ბასას პროტესტი რუჯით ბასა ფოცხიშვილი თავისი ჩა ცმის სტილით ყოველთვის გამორჩ ეულია. მიხვდები, რომ თბილისში არ შოფინგობს. თუმცა აღმოჩნდა, რომ მსოფლიო კრიზისი მასაც შე ეხო და არც ახსოვს, ბოლოს სად და როდის იშოფინგა. ბასა ფოცხიშვილი: „ლამაზი ტანსაცმელი მიყვარს. გამორჩეუ ლი დიზაინერი არ მყავს. სპეცია ლურად საყიდლებისთვის არ და ვდივარ. შემთხვევით თუ გადავა წყდები რაიმე ტანსაცმელს და ძა ლიან მომეწონება, იმ შემთხვევაში ვყიდულობ. -რის გარეშე არ გადიხართ სა ხლიდან? - სახლიდან სი გარეტის, წითელი „უინსტონის“ და შოკოლადის გარე შე არ გავდივარ. ერთადერთი, რა შიც ცუდი გემო ვნება მაქვს, ეს შოკოლადის არ ჩევაა. შვეიცა რიული რძიანი შოკოლადი მი
ყვარს. როცა სადმე საზღვარგარ ეთ ვარ, იქიდან ჩამომაქვს შოკო ლადი. - რა სუნამოს ხმარობთ? - სუნამო „კლოდ მონტანა“ უკვე ძალიან დიდი ხანია მაქვს. ძალიან მაგარი სუნამოა, ჩემი სუნია. - დიეტაზე ხართ? - არა, არასოდეს ვყოფილვარ, იმიტომ, რომ ჭამა ერთ-ერთი დიდი სიამოვნებაა. - ბასა და რუჯი განუყრელია... - ახლა ჯერ კიდევ აუზზე ვწევარ და იქ ვირუჯები. ზამთარში სოლა რიუმში დავდივარ. ბიჭვინთის დროინდელი რუჯი მაქვს. არ გადამსვლია და სანამ ბი ჭვინთაში არ წავალ, მა ნამ სულ იქა ურ ი ნამზეუ რი მექნ ება. - ეს ერთ გვ ა რი პროტ ესტია? - კი, პრ ოტესტია.
გვანცა
ნინა ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
35
„არასოდეს ელოდეთ ბოდიშს ჩემი
კვერნაძე-ისაკაძის სკ
ბიძინა კვერნაძის სახლი კლდესთან მოშორებით დგას თამარ გონგაძე ამ თემაზე ჩვენ უკვე ვწერდით. სტატია ლიანა ისაკაძისა და ბი ძინა კვერნაძის ოჯახების დავას ეხება. საქმე სასამართლომდეა მისული. ვარსკვლავები აბანოთ უბანში ერთმანეთის მეზობლად ცხოვრობენ. ერთი ოჯახი ზედა ქუჩაზე, მეორე – ქვედაზე, თუმცა ერთ სახლში. კვერნაძეები ამბო ბენ, რომ ისაკაძეებისგან მათ სა ხლში გამუდმებით ჩადის წყალი. მევიოლინე ამ ფაქტს უარყოფს და იგი წყლის ჩასვლის მიზეზად სახლთან არსებულ კლდეს და კონდენსაციას ასახელებს. ლი ანა ისაკაძეს სასამართლომ 8 300 ლარის გადახდა დააკისრა. იგი თანხის გადახდის წინააღ მდეგი არ არის, თუმცა ეს თანხა მას ჯერ არ გადაუხდია. ბიძინა კვერნაძის მეუღლე, ქალბატონი ნუგეშა მესხი, მართალია, ცოტა მოგვიანებით, მაგრამ ვარსკვლა ვურ სკანდალს გამოეხმაურა და საკუთარი წერილის გამოქვეყნე ბა გვთხოვა. „პრაიმტაიმი“ მის გამოხმაურებას სრულად გთავ აზობთ.
ფაქტი და დემაგოგია
„7 სექტემბრის გაზეთ „პრაიმტ აიმში“ დაიბეჭდა ჟურნალისტ თა მარ გონგაძის ინტერვიუ ლიანა ის აკაძესთან. კორესპონდენტმა შე მდეგ მეც დამირეკა და შეხვედრა მთხოვა, ბიძინა კვერნაძესა და ლი ანა ისაკაძეს შორის სადავო საქმ ესთან დაკავშირებით, ინტერვიუს მისაცემად. ძალიან ვერიდებოდი ასე სახალხოდ სიმართლის გაცხ ადებას, რადგან მიმაჩნდა, რომ ის ძალზე სამარცხვინოა ისაკაძე-ჩა ჩავას ოჯახისთვის და არც ჩვენ გვეკადრება, თუნდაც სიმართლი სთვის, ძალაუნებურად სხვის უზ ნეობაში ფათური. როგორც ჩანს, სასამართლო ასეთ შემთხვევაში უფრო კამერული ფორმაა, საზო გადოების განსჯის საგნად რომ არ გადააქციო შენი, თუ სხვისი დავა. ამიტომ, მე სრულიად გარკვევით ავუხსენი, რომ არ ვაპირებდი ვა რსკვლავურ სკანდალზე (როგორც სათაურშია გამოტანილი) აყოლას. მაგრამ რაკი ქალბატონი ლიანა სრულიად უკადრის ტყუილებს 36
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
აცხადებს, აღარ მიმაჩნია საჭიროდ, მათთვის ანგარიშის გაწევა. არანაი რად არ ველოდი ტელეფონში გაკვ რით ნათქვამი ფაქტების ინტერვ იუში ხილვას, თუმცა ჩემი ნათქვამი ჟურნალისტს არ დაუმახინჯებია. რედაქციამ, თავის მხრივ, ფაქტ ების გამოსაკვლევად გამოგზავნა ფოტოკორესპონდენტი, რომელმაც დააფიქსირა არსებული სინამდვი ლე, რომელიც ისაკაძის წამოყენე ბულ უბადრუკ „ვითომ მიზეზებს“ სრულიად აბათილებს. ლიანა ისაკაძემ ჟურნალისტი მოატყუა, როდესაც უთხრა, რომ სახლი ებჯინება სველ კლდეს, სა იდანაც კედელი (სინამდვილეში კი ჭერი!) სველდება. ყველას შეუძლია მობრძანდეს და ნახოს, რომ ჩვენი სახლი ერთი მეტრითაა დაშორებუ ლი იმ კლდეს (ბოტანიკური ქუჩის მხარეს კედელი სრულებით არ ეხება კლდეს და მუდამ მშრალია) და ჭე რი, რომელიც ორი მეტრით მაღლ აა კლდეზე, არსაიდან არ შეიძლება სველდებოდეს, გარდა მათგან ჩამო ნადენი წყლისა. ეს თვითონ თქვენ, ქალბატონო ლიანა, და თამაზ ჩაჩა ვამ არაჩვეულებრივად იცით. ასევე, ტყუილია მიზეზად კონდენსატის მოშველიება. არ შეიძლება, კონდენ სატი ჩვენს ბინაში იმაზე მეტი იყოს, ვიდრე მთელ თბილისშია და არ შე იძლება, ასე ალაგ-ალაგ იწვევდეს წყლის დინებას. ბატონო თამაზ, როდესაც ხელი მოგეცარათ ყველანაირ არგუმენტ ებში კონდესატზე დაბრალებებით, მიადექით ახალ თემას – გეოლოგ იურ პროცესებს, ანუ გრუნტის წყ ლებს, რაც ჩვენს ბინასთან არაფერ შუაშია, რადგან ბინა მეოთხე სართ ულზეა და თქვენი იატაკის გარდა არსაიდან არაფერს ესაზღვრება. სასამართლომ აბსურდად ჩაგითვ ალათ ეს და თვითონ გათქმევინათ ამ „გადასარჩენ“ არგუმენტზე უარი. ამგვარად, საქმეში ჩაუხედავი საზო გადოება შეგყავთ შეცდომაში. 2003 წელს ადგილობრივმა სა სამართლომ განჩინება გამოიტანა (და არა მორიგება, როგორც თქვენ ამბობთ), თქვენგან მიყენებული ზა რალის 6000 ლარით დასაფარად. ჩაჩავა, რომელმაც წლების განმავ ლობაში გამოსცადა ჩვენი მიმნდო
ბლობა და მოთმინება, მოწმეების წინაშე გვპირდებოდა, ხუთი თვე დამაცადეთ და ყველაფერს გადავი ხდიო. თურმე მას ეს დრო თავის მხ რიდან შემხვედრი საჩივრის წამოსა წყებად სჭირდებოდა. რისი იმედით, არ მესმის, მაგრამ!.. დრო დაიკარგა, თუმცა მათი საჩივარი ისევ წარუმა ტებლად დამთავრდა. თურმე მაშინ გაუქმებული არ იყო ძველი განჩინ ება და შეგვეძლო, მათზე დაკისრებ ული თანხა მიგვეღო (მათ 2004 წელს 6000 ლარი არ გადაუხდიათ). ხუთი წლის შემდეგ, 2009 წელს მივიღეთ ქვითარი, რომ 2004 წლის განჩინება გაუქმებულია. როგორ მოგწონთ, 2003 წლის გა ნჩინებასა და 2004 წელს რატომღაც მოულოდნელად გაუქმებულ შეტყ ობინებას ახლა გვიგზავნიან – 2009 წლის 8 აგვისტოთი დათარიღებუ ლს. ლიანა ისაკაძე: „ ექვსი ათასი ლარი რომ უნდა გადამეხადა, მას შემდეგ ექვსი წელი გავიდა. ნახეს, რომ ჩვენგან არანაირი წყალი არ ჩა დიოდა და ის პირველი გადაწყვეტი ლება უნდა მოეხსნათ. კვერნაძეებს კიდევ არა აქვთ გამოტანილი განა ჩენი იმიტომ, რომ ელოდებიან, რომ მე ჯერ პირველ თანხას გადავიხდი და მერე მეორეს. ვეუბნები, მომი ტანეთ ფურცელი, რომ ვნახო თა ნხა, რა გადავიხადო-მეთქი. არა, ისე უნდა გადაიხადოო. თავი კოშმარულ კრიმინალში მგონია“. ქალბატონო ლიანა, თქვენ სირა ქლემას მსგავს მიამიტ იერს იღებთ, რომ აქ არ ცხოვრობთ და არაფერი იცით. ტყუილია! როცა თქვენს მენე ჯერს ვთხოვე, შეეტყობინებინა თქ ვენთვის ამის შესახებ, მან მითხრა, რომ თქვენი პოვნა ვერანაირად ვერ მოახერხა ამ მობილური კავშირის ეპოქაში! ასეთ ერთგულებას ვაფა სებ, მაგრამ არ მჯერა. ლიანა! რის საფუძველზე გაუქ მდა ძველი განჩინება. არ ვიცოდით, თუ ძველი რიცხვით ახლად დაწე რილი თანხის მოთხოვნა შეგვეძლო, თორემ თქვენ მართლაც ღირსი იყ ავით წყლის ყოველ ახალ ჩამოდინე ბაზე ხელახლა გეგოთ პასუხი. სამწ უხაროდ, ასეთი ჩასაფრება თქვენი მეთოდი უფროა. ქალბატონო ლიანა, თქვენ იტ ყუებით, როდესაც ამტკიცებთ, რომ თქვენს იატაკსა და ჩვენს ჭე რს შორის მეტრნახევრიანი ცარი ელი ადგილია. ის ადგილი, თქვენგ ან მოსყიდული მაშინდელი მერიის (მშენებელი ჭიპაშვილი) წყალობით, თქვენი მეუღლის მეთვალყურე ობით, შევსებულია ბეტონითა და ათასი ბალასტით. ყველას კარგად ახსოვს, რომ მე გთავაზობდით ვე რანდის გადახურვას ან სართულის დაშენებას, ოღონდ კი წყლის დენა შეჩერებულიყო. მაგრამ ინჟინერმა გაგვაფრთხილა, რომ დაშენება აღ არ შეიძლება, კონსტრუქცია ვერ გაუძლებსო. დაირღვა ყველა კომპ ეტენტური (სეისმომედეგობისა და ფიზიკის ინსტიტუტის) სამსახურის რჩევები, მსუბუქი კონსტრუქციით დაფარვის შესახებ. როგორ ფიქრობთ, თქვენ მიერ უკანონოდ დაშენებული ვერანდა უფრო მნიშვნელოვანია ქალაქისთ ვის, თუ ის, რომ ჭერი ჰქონდეს ამ ოთხსართულიან სახლს, სადაც, ჩვენ გარდა, კიდევ სამი ოჯახი ცხოვრო ბს? ფაქტობრივად, ჭერი არ გვაქვს, რადგან ის ვერანდა სულ ატარებს წყალს. კაცმა არ იცის, როდის ჩამო გვენგრევა ეს ჭერი. იმდენი წყალია ჩამოდენილი, რომ ჭერში, სიმკარებს შორის მარილების დიდი სტალაქ ტიდები კიდია. თქვენგან რომ წყ
ლის დენის პრობლემა გადაწყვე ტილიყო, მერიამ ამისთვის თავის დროზე 60 ათასი ლარი გამოყო. თუმცა ვინ განკარგა ეს თანხა, არ ვიცი. თქვენგან წარღვნილ ჩემს ბი ნაში იაფი, ზერელე კოსმეტიკური რემონტი გაკეთდა. ვნანობ, რომ ნება დაგრთეთ და ვერანდა შეგა ვსებინეთ, ოღონდ კი წყალი აღარ ჩამომსვლოდა თქვენგან. თქვენ კი შეავსეთ და გაუსწორეთ ვერანდა თქვენი ბინის იატაკის დონეს. მი ზეზი კვლავ რჩება აღმოსაფხვრ ელი. რა არის ჩვენს დროში ასეთი გადაულახავი? გარწმუნებთ, რომ ყველაფრის გასწორება და გადა ლახვა შეიძლება, გადაულახავი მხ ოლოდ არაპროფესიონალიზმი და უზნეობაა. ქალბატონო ლიანა, ალბათ, თქ ვენ შეცდომაში შეჰყავდით ქრონ იკულად უმუშევარ თქვენს სატე ლიტ მეუღლეს, რომელიც თქვე ნგან ფინანსდება და მერე, ალბათ, გაბარებთ სხვადასხვა ანგარიშს ნებისმიერი სიყალბის გარნირით და შეიძლება გეგონოთ, რომ მე ვიღებ ამ ფულს. გირჩევთ, გააკონ ტროლოთ, დანიშნულებისამებრ მიდის თანხა თუ არა. თქვენი ერ თად ცხოვრების გამოცდილება კი (საზოგადოებრივ აზრზე დაყრდნ ობით) უნდა გაძლევდეთ მისი ად ეკვატურობის ეჭვქვეშ დაყენების საფუძველს. ერთხელ, ზაფხულში ჩაჩავამ თავისი ტერასა მორწყა. მე სტუმ რად მყავდა მეზობლები და უცებ ვხედავთ, ჭერიდან წყალი ჩამოვი და და ელექტროგაყვანილობას ხა ნძარი გაუჩნდა. 15 მილი გაიტანესო, რომ წე რს, ყველამ ნახა, რომ თხუთმეტი ვე მილი სულ დაცხრილული იყო. ტყუილად რატომ გაიტანდით, რო დესაც თქვენ, ბატონო თამაზ, გა ბზარულ უნიტაზსაც ვერ ელევით: „ ამას მეორე სახლში წავიღებ, რა აქვს გადასაგდებიო!“ წყალი იქიდ ანაც ჩამოდის, რადგანაც იქვე და ტოვეთ. კულმინაცია ის არის, რომ წე რთ: „ორჯერ 200-200 დოლარი ჩავუგზავნე, იქნებ დაწყნარდესმეთქი. დავურეკე, გააკეთეთ, არა, რემონტი? ფული ნახმარია იმაზე, რაზედაც საჭიროა და ყურმილი დამიკიდა. ფულის საშოვნელად გააკეთა ეს ყველაფერი. ეს, თურმე კვერნაძეებს ეხება. ჯერ ერთი, უნ და გითხრათ, ასეთი პასუხები ჩემი სტილი არ არის! თქვენი შემდეგი წინადადება კი საფუძველს მაძლ ევს, უფრო მეტად გაგებინოთ პა სუხი თქვენ, ვინც ათას ბრალდებას მოიშველიებს, ოღონდ როგორმე სურათი აამღვრიოს. თქვენი წინა დადებებია: „წყალი მაშინ ჩამოგდ ით, როცა ადიდდება მტკვარი“... „კვერნაძეები თვითონ ასველებენ ჭერს, რომ მე დამაბრალონ“... „ეს არის მისტიკური წყალი“, – რა, პო ლტერგეისტია? – ვეკითხები. – აბა, რისთვის არსებობს სიტყვა პოლტ ერგეისტი? ასეთი რამეების ასახ სნელად. ჩამოდით, ბატონო თამაზ, სისულელეების ღრუბლებიდან. თუ მაგით აპირებთ ჭკვიანი კაცის შთაბეჭდილების შექმნას? ლიანა! თქვენს თავხედობას კი ზღვარი არა აქვს. როგორ ბედავთ ასეთ სიცრუეს? თქვენ ის ჩიტი არა ხართ, ფულს რომ ვინმეს მისცემთ და ხელწერილს არ მოსთხოვთ. ბა ტონო თამაზ, როცა თქვენგან ჩა მოსული წყალი შემდეგ ჩემს ქვედა მეზობლის ბინაშიც ჩავიდა და მათ მოგთხოვეს ანაზღაურება, თქვენ
უარი ვერ შეჰბედეთ, მაგრამ ხე ლწერილი კი ჩამოართვით! ლიანა ისაკაძე წერს - „არ შე მიძლია, რომ გულში ჩავიტოვო ცუდი, რადგან ვერ დავუკრავ.“ დაუკრავთ, ქალბატონო ლიანა, იმიტომ რომ ღვთისგან ფენომე ნალური მუსიკალური ნიჭით ხა რთ დაჯილდოებული, რასაც მეც ბევრჯერ მოვუხიბლივარ. მაგრ ამ ისიც ცნობილია, რომ თქვენი ტვინი საქმოსნობაზეც წარმატ ებითაა მიმართული. ეს 8 300 ლარი სიმბოლური თანხაც არ არის რემონტის გა საკეთებლად. თქვენ კი იძახით, ორჯერ 200-200 დოლარი გავუ გზავნეო. ვისი ხელით, ქალბატ ონო ლიანა? ვფიქრობ, თქვენი მეუღლის მეთოდია ასეთი გზ ით ფულის შოვნა. გარწმუნებთ, ჩემამდე არასოდეს მოსულა ეს „სარემონტო თანხა“, რომელსაც, ისევ გარწმუნებთ, არც მე ავიღ ებდი და არც ის მაჩუქებდა უხ ელწერილოდ. ჩვენმა ადვოკატმა დიმა გაბუნიამ სასამართლომდე არ მიიტანა ჩვენი თხოვნა მორი გების შესახებ. სასამართლოში კი მხოლოდ ამგვარი განჩინება გამოჰქონდათ - „დაეკისრა გა დახდა“. როგორ შეიძლება დღეს მოვითხოვო გადახდა, როდესაც ხვალ ისევ ჩამომივა წყალი. ამ აზე თავიდან ბოლომდე პასუხი სმგებელი ხართ თქვენ! უნდა აღმოიფხვრას ეს პრობ ლემა. ამას ვამბობ მერიის, ძე გლთა დაცვის გასაგონადაც. ეს უბანი იუნესკოს დაცვის ქვეშაა. ყველამ უნდა იცოდეს, რომ ას ეთი მდგომარეობაა და ვისგან - ეს თავისთავად გასაგებია, რა დგან აქამდე წყალი ყოველთვის ზემოდან ქვემოთ ედინებოდა. ყველა მომავალი წყლის დენა, რომელიც უსათუოდ გაგრძელდ ება (რაკი ზიანის აღმოსაფხვრ ელად ნამდვილი ძალისხმევა არ გამოიყენეთ), მოხდება მხოლოდ თქვენი მიზეზით და პასუხს სრ ულად აგებთ თქვენ, რაკი თქვენს ნებაზე ატრიალებდით სასამა რთლოს, მერიას, კომისიებს, რის შედეგადაც მერიის დაფინანსებ ით სამჯერ გაკეთებული რემო ნტიდან ერთ კვირაში ჯერ მოკრ ძალებული ნაკადულები ჩნდებო დნენ, შემდეგ სიმკარებს შორის წყლის კალაპოტები...
სხვადასხვა პერიპეტიები
ბორდელი ისაკაძის სახლში „დაახლოებით შვიდი-რვა წლის წინ, ისაკაძე-ჩაჩავამ სა ხლი ბორდელზე გააქირავეს. ამ „რომანტიულ დაწესებილებას“ მაშინდელი მერია მესვეურობდა და ის ოთხი თვე, რაც ეს „მოკრ ძალებული ოფისი“ არსებობდა, საშინელი სიტუაცია იყო. ერთერთი თანამფლობელი იყო ზე სტაფონის ფეროს მეპატრონე. ამ სახლში ყოველ საღამოს და დიოდნენ მერიის პირველი პირე ბი. მერე, მოგვიანებით, გადავა წყდით მათ სიმთვრალეში ხელმ ოწერილ, აჭრელებულ კედლებს. სახელისა და გვარების გარდა, იქ ეწერა საკმაოდ ეგზოტიკური პორნო-ფრაზები. ამ ქალბატ ონებისთვის ალბათ ქათინაური იყო, როდესაც ქალაქის პირველი პირები ასეთ „კომპლიმენტებს“ უტოვებდნენ კედლებზე. (რას არ მოიმოქმედებს მთვრალი კა ცი!) ღამის ათი-თერთმეტი სა ათისთვის მოდიოდა მაშინდელი პრივილეგირებული კასტა. იყო
დაუნდობელი სიმართლისთვის!“
ანდალის გაგრძელება ხმაური, ბილწსიტყვაობა, სროლ აც კი... მომღერლები დაიწყებდნენ ბიძინას სიმღერას „ვარდები არ არიან“... დილით ეს შოუ სირტაკით მთავრდებოდა, 15 კაცი ხელჩაკიდ ებული ცეკვავდა და ბრახუნობდა ჩვენს თავზე. ძლივს ჩავიძინებდით და უცებ გაგვაღვიძებდა ღრიანც ელი. პოლიციას რომ გამოვიძა ხებდით, გვპასუხობდა, არაფრით არ შეგვიძლია ამ საქმეში ჩარევაო, რადგან პოლიციაც შეკრული იყო მერიასთან. ერთხელ, ერთ-ერთი პირველი პირი მოვიდა, ღამე თქ ვენთან უნდა გავათენო და გავიგო, რამდენად გაწუხებენო. „- შეიძლე ბა თქვენ ისინი გაფრთხილებული გყავთ და ამაღამ საერთოდ არ ჰქონდეთ მიღება, ამიტომ არ გე ნდობით-მეთქი“ და გავისტუმრე. ლიანა, რა უნდოდა, თქვენს სახლ ში, წესით - ამაღლებული მუსიკის ტაძარში, ბორდელს?
„შევცდი, ვერანდის გაკე თების უფლება რომ მივეცი...“
მოგახსენებთ რამდენიმე ეპიზ ოდს ამ ხანგრძლივი ბატალიებ იდან: 1. ბატონო თამაზ, თქვენ რა დიოხულიგნობაც იკადრეთ, რო მელიც, როგორც ცილისწამება, კანონით დასჯადია. როცა არაფ ერზე გამოგეკიდეთ, შემდეგ უფ რო შორს წახვედით. წერილი მისწ ერეთ მაშინდელ პრეზიდენტს - ნა კომპოზიტორალი ბიძინა კვერნაძე ქვეყანას ანგრევსო. ლიტერატურულ პრესაში ინ ტრიგების გამო „კლიენტად“ წო დებულო ბატონო თამაზ, თქვენი პერსონა, როგორ განვიხილოთ წარსულში ნაექიმარი თუ აწმყოში და მომავლისთვის, მართლაც და „საექიმო“? 2. პირვანდელი პროექტით მა გათ პატარა აივანი ჰქონდათ, რო გორც ყველა სახლს აქვს ამ უბან ში. უბრალოდ, ისინი ჩვენი სახლის ჭერით, როგორც ვერანდით ისე სარგებლობდნენ. სადაც ახლა მა თი ღია ვერანდაა, ჩვენი საკუთრ ება, ანუ ჩვენი სახურავია. მე შევც დი, რომ ჩემს სახურავზე ვერანდის გაკეთების ნება მივეცი. მოკლედ, გ აა კ ეთ
კვერნაძის სახლი
ეს ამაღლებული ბრტყელი გადა ხურვა. ერთხელ, მათ სახლში ხანძარი გაჩნდა. ბოტანიკურის ქუჩა ვე ღარ იტევდა სახანძრო მანქანებს. დაგუბებული წყალი ერთი თვის შემდეგ ჩამოსკდა. კომისია გავუ გზავნე, მაგრამ კარს არავის უღებ დნენ. მარტო ჩვენ და მეზობლებმა ჩემი ბინიდან ერთად 32 ვედრო წყალი გავიტანეთ. ამას ხომ ყველ აფერს მოწმეები ჰყავს. თქვენ კი კონდენსატს ეძახით! 3.ერთხელ, ჩემი თხოვნით, ლი ანა ჩამოვიდა. სველი ჭერი რომ დაინახა, ასე დაგვამშვიდა: თქვენც ნუ აიხედავთ ჭერში. მოსკოვში ჩე მი ბინიდან როიალი რომ გაიტანეს, ვერც შევნიშნეო. ზნეობა ნახეთ! არც კი შეწუხდა. ვარსკვლავური დაავადებაა, რას იზამთ! 4. ერთი პერიოდი მაგათ სახლ ში ამერიკელებს ჰქონდათ ოფისი. მათ იცოდნენ, რომ დაზიანებული მილების გამო საშინელ დღეში ვი ყავით. ერთხელ, სისველის გამო, ელექტროფაზებიც აფეთქდა. ჩა მოვიდა ამ ფაქტით შეწუხებული ამერიკელი და 200 დოლარი დადო, გვაპატიეთ, იქნებ ეს ამ შემთხვევ აში ჩვენი ბრალიაო. ვწუხვართ ას ეთი მდგომარეობის გამოო. 5.როდესაც მეზობელმა ნამდ ვილი მიზეზი ნახა და უთხრა - „აი, თამაზ, საიდან მოდის წყალიო“, ჩაჩავამ სასწრაფო რეაქცია მისცა და შეემუდარა - „ოღონდ ნუგეშას არ შეატყობინოთო“... მე ვფიქრობ, ბატონო თამაზ, ესეც მეტყველებს იმაზე, თუ ვინ ხართ თქვენ. ამ შე მთხვევაში, ვფიქრობ, წესიერ ად ამიანს გაეხარდებოდა ნამდვილი მიზეზის პოვნა და საბოლოოდ აღ მოფხვრიდა.
„მათ ჩვენი ბინის შეძენა უნდოდათ“
„როდესაც ეს სახლი მივიღეთ, ჯერ კიდევ არ ვიყავით შესახლებ ული, შელესილიც კი არ იყო, რე მონტი უნდა გაგვეკეთებინა. დამი რეკა ლიანა ისაკაძის დედამ და მთ ხოვა: „ნახეთ ჩემი ვაჟის, ელდარის ოთხოთახიანი ბინა ვაკეში, მეცხრე საავადმყოფოს პირდ აპ ირ და თუ სუ ისაკაძის რვილი გექნებათ,
გავცვალოთ ბინები. თქვენ თქვენს შვილებთან იქნებით ახლოს, მე კი დევ ორივე შვილი ერთმანეთის მე ზობლად მეყოლებაო. წავედი, ვნ ახე, მაგრამ არ მოვინდომე. ეს ბინა აბანოთუბნის ხედით მომწონდა. ძალიან მოკრძალებული უარი ვუ თხარი ამ ქალბატონს. ეს იყო პირვ ელი შემოთავაზება. მას შემდეგ ამ ბინის ყიდვის შემოთავაზება გრძე ლდება. მეუბნებიან სხვისი მეშვეო ბით. მე ნამდვილად მივწერე ლიან ას, მომყიდეთ ბინა-მეთქი, რაკი ას ეთი აბეზარი მეზობლებისგან გა თავისუფლება მინდოდა. (წერილში გარკვევით წერია, თუ თქვენი ნება არ იქნება, ცხადია, ვერავინ გაიძ ულებთ-მეთქი. ასეც არის, მათ კი შეუძლიათ გაუსაძლისი მდგომა რეობა შეგვიქმნან.მთელი გასული ზაფხული თამაზი გვთავაზობდა, გავცვალოთ ბინებიო. ამას მოწმეე ბიც ჰყავს. უარი რომ მიიღო, მერე ასეთიშემოთავაზებამოგვცა:მაშინ ზა
სახლი და ტერასა
მთარში გადმოდით ჩემს სახლში, ჩვენ თქვენთან ჩამოვალთ და ზაფხულში ისევ დაბრუნდით თქვენს ბინაშიო. დაფიქრდით, ბატონო თამაზ! სრულიად წარმოუდგენელი იყო ჩვენგან სასამართლოს მიმართვა, რა დგან, ვფიქრობ, ყველა ადამიანს თავისი ზნეობა უნდა კარნახობდეს სამა რთალს, მაგრამ თქვენთან მიმართებაში ეს, უბრალოდ, შუძლებელი გახდა. საინტერესოა, რატომ მიგაჩნიათ, ქალბატონო ლიანა თავი ასე ხელშეუ ხებლად და პატივს არ სცემთ არანაირ კანონს?! თუ დიდ პავაროტის, სოფი ლორენს და თუნდაც, ამერიკის პრეზიდენტს შეექმნათ დიდი პრობლემები კანონის დარღვევის გამო, გარწმუნებთ, თქვენ უფრო მეტად გმართებთ, დაემორჩილოთ სასამართლოს მიერ სამჯერ გამოტანილ გადაწყვეტილე ბას. პირობას გაძლევთ, რაკი სასამართლოს გამუდმებით ლოიალური და მოკიდებულებაც ხელწამოსაკრავი გახდა „თქვენი აღმატებულებისათვის“, თქვენი დამოკიდებულების და პასუხისმგებლობის საკითხი უფრო ობიექტ ური და ქმედითი ორგანოების წინაშე დადგება. ცალკე თემაა სასამართლო, ადვოკატურა...უნდა გითხრათ, რომ მთელ ამ სისტემაში შედარებით ობიექტურია ექსპერტიზა, რაკი მათი პირადი პასუხისმგებლობის ქვეშ დგება შენობის საკითხი. ფუჭია თქვენი მტკიცე ბულება, რომ საქმე ჩვენი მხრიდან ვარაუდებს ეყრდნობა- არა, ბატონო! ეს არის ფაქტები, თანაც სათანადო სპეციალისტების მიერ ნანახიც, გაან ალიზებულიც და რეკომენდებულიც. უბრალოდ, ჩვენ შევცდით და ყოვე ლთვის ვენდეთ მოწმეების წინაშე თქვენს მუდმივ შეპირებებს, რომელსაც მუხთლად, იქვე, შემხვედრ საჩივრად აქცევდით. რისი იმედით? ამასობაში ხომ სახლი უფრო მეტად ზიანდება და პასუხისმგებლობა აქამდე თუ აგარ იდეს, მომავალში, მე მგონი, თქვენს უკანონო რეაბილიტირებას თავს არავ ინ გადააყოლებს! საჭიროების შემთხვევაში ეს თემა სათანადო განხილვის საგნად გადაიქცევა, რადგან ამ სახლში ჩვენს გარდა კიდევ სამი ოჯახი ბი ნადრობს! ვიცი, თქვენგან ყოველგვარი ბინძური ფანტასმაგორიაა შესაძლებელი. გრაფომანისთვის და რადიოხულიგნისთვის გზა ხსნილია. მკითხველმა მა პატიოს ეს იძულებული განმარტება. მე მეტად აღარ გამოგეხმაურებით. ამ საქმის ინტენსიურ დევნას ამ შეუსმენელ ადამიანებთან ურთიერთო ბაში, ჩემთვის გაუსაძლისი ბრძოლა სჭირდება, მაგრამ ისევ თქვენ გახსენით პანდორას ყუთი და რაკი ასე მოხდა, მიიღეთ ეს სიმართლე და არასოდეს ელოდოთ ბოდიშს, ჩემი დაუნდობელი სიმართლისთვის.
ნესტან მესხი, ბიძინა კვერნაძე
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
37
ვისაც ლიტერატურა უყვარს საფრანგეთიდან ინგლისში,
შეფ-
დეა თავბერიძე
მიწას ვთხრიდი და ცას რას ერჩიო - მისაყვედურეს. ცაში ავიჭერი და როდემდე უნდა ჩიჩქნო მიწაო-შემარცხვინეს. ჩრდილოეთით წავედი დადავიხუთე სამხრეთით წავედი დაგავიყინე. დასავლეთით წავედი დაჩალმიანებს გადავეყარე. აღმოსავლეთით წავედი დადემოკრატია დამხვდა. ფეხი არ მოვიცვალე დარით ვერ დაეტიე შენს ადგილასო- დამიტატანეს. შევიყვარე დაშემიძულეს. შევიძულე დაშემიყვარეს. დალაგდა ყველაფერი
ფიქრებში გ ახ ლა რთ ულ ი შოთა იათაშვილი
წინათ, ტრადიციულ პოეზიას შეჩვეულთათვის შოთა იათაშვ ილი ექსცენტრიკულ პოეტად ითვლებოდა. მაშინ ეს იმიჯი პო ეტმა თეთრი ლექსებით დაიმკვ იდრა. დღეს კი გარითმული ლე ქსების წერა დაიწყო. ბოლო წი გნში ამგვარი ლექსები მართლაც ჭარბობს. ბევრს მოსწონს, უფრო მეტს კი მისი ადრინდელი სტილი ურჩევნია და ამბობს, ძველი ახ ალს ბევრად სჯობსო. „ყველა თავისებურად აღიქვამს“ - ამბო ბს იათაშვილი და ეს ამბავი დი დად არ აღელვებს. პოეტისთვის მთავარი ისაა, რომ მკითხველი ჰყავს... მალე, ახალი წიგნის გა მოცემასაც აპირებს: „ლექსების კრებული, ფაქტობრივად, მზად მაქვს. რამდენიმე თვეა გამოცე მას ვფიქრობ, მაგრამ ბევრჯერ გადავდე. რატომღაც ფიქრი, ფი ქრად რჩება... ეტყობა, რაღაც არ მაკმაყოფილებს“. წიგნში, რომელსაც „მოძრაო ბა“ უნდა დაარქვას 2007 წლიდან დაწერილი ლექსები შევა. „ძი რითადად ძველებურად ვერლიბ რია.(ეღიმება) ორი წლის წინ რო მანზეც დავიწყე მუშაობა, მერე სხვა რომანის წერაც დავიწყე, მაგრამ?..“ ბევრჯერ დაწყებული და დაუმთავრებელი სხვადასხვა რომანი, დღესაც საწერ მაგიდაზე
უდევს. თემატიკასა და სიუჟეტს არ ამხელს. დარწმუნებულია, და წყებულ საქმეს მალე დაამთავრ ებს და მკითხველს მწერლის რა ნგშიც წარუდგება...
გიორგი მირზაშვილი ცხოვრებასთან ჭიდილში მ ოპ ოვ ებ ულ ი სიმდიდრით
მხატვარი, რომელიც ბოლო დროს ლექსის წერამაც გაიტაცა, მალე მესამე წიგნის ავტორი გა ხდება. „მოსვენებას არ მაძლევს რა ღაც... და ვგ რძ ნობ, რომ აუ ცი ლებლად უნდა დავწერო... მუზას უნდა მოვეჭიდო... ეს ჩემი ნადა ვლია. სხვისი ნადავლი შეიძლე ბა ფული იყოს ან ძალაუფლება, ჩემი ფიქრია...“ - ახალ კრებულ საც, რომლის გამოცემასაც მალე აპირებს, უნდა, რომ „ნადავლი“ დაარქვას. - „ახლა ასე ვფიქრობ, შემდეგ შეიძლება გადავიფიქრო და შევცვალო...“ ახალი სიტყვა დღევანდელ ქა რთულ პოეზიაში - ასე აფასებენ გიორგი მირზაშვილის ლექსებს, რომელიც მივიწყებული ქართ ული სიტყვებით არის გამდიდ რებული. მიუხედავად იმისა, რომ ლექსების წერა გვიან დაიწყო, გამორჩეული, თავისებური ხე
მარიამ ღლონტი
შოთა იათაშვილი ლწერით, პოეზიაში ადგილი თა ვიდანვე დაიმკვიდრა. განსხვავ ებული სტილი, ქვეტექსტებში ჩამალული განცდები და ორიგინ ალურად გადმოცემული შინაგანი განწყობა... ალბათ, ამიტომაც ამ ბობენ მასზე „ის არის მხატვარი, რომელიც ლექსებით ხატავსო“. თა ვად მხ ატ ვა რი კი ასე არ ფი ქრობს: „ ლექსები, უფრო ტვინის ვარჯიშია ჩემთვის. ნახატები კი ბევრად სავსეა. ხატვისას გათა ვისებული მაქვს, რასაც ვაკეთებ. ამიტომაც, ნახატი უფრო მოქმ ედებს. იქ მეტი ცოდნაა და უფრო დამაჯერებელია“. თუმცა, ლექსზეც ბევრს მუშა ობს. არის ერთი ხელის მოსმით დაწერილი ლექსებიც და... მრ ავალგზის გადაკეთებულ-გადმ ოკეთებულებიც... ლექსის წერა მისთვის საინტერესო პროცეს ია: „ფიქრობ, ილეთებს ეძებ, ცდ ილობ არ მოიტყუო და ის თქვა, რასაც გრძნობ, რასაც მართლა განიცდი. ვფიქრობ, რომ ამ ლე ქსებს სინაღდე არ აკლიათ.“ მი უხედავად ამგვარი შეფასებისა, გამორჩეული ლექსი არა აქვს. უფრო მეტიც, ბოლომდე არც ერ თი არ მოსწონს. „მარილი არ აკ ლია, არც წიწაკა, მაგრამ რაღაც აკლია მაინც... რა? არ ვიცი. ალ ბათ ძალა“... მკითხველი კი თვ ლის, რომ მირზაშვილის ლექსები ორიგინალურობასთან ერთად, მაგიური ძალითაც გამოირჩევი ან.
ვირთხა „აყრილ-დაყრილი ტახტი, მიყრილ-მოყრილი ვნება. მარილმოყრილი მადლი, დაუნახავი სევდა. მიდებ-მოდება ანცის, ქებათა-ქება ქალის. საქმეს გაჩარხავს მარდი. ხელებს გაჩაჩხავს ზანტი. მიდგებ-მოდგება ვირთხა, ლუკმას საწადელს მოღრღნის, არ გაუღიმებს ბედი, ბრძოლა სიკვდილთან -მოღლის. ვარდი დასუსხავს ჯინჭარს, აიკრავს გუდა-ნაბადს. მხატვარი მიყიდ-მოყიდის სურათებს ლამაზ-ლამაზს. აყრილ-დაყრილი სახლი, მიყრილ-მოყრილი წყენა. დახუნძლულია მადლით, სიცოცხლის გაელვება.“
38
გიორგი მირზაშვილი ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
საფრანგეთიდან ინგლისში, ინგლისიდან შოტლანდი აში, შოტლანდიიდან საქართველოში. 29 წლის ფრანსუამ საფრანგეთის ადგილობრივი რესტორნებიდან დაიწყო და ახლა თბილისის „ქორთიარდ მერიოტში“ მექსიკურ და კა ლიფორნიულ კერძებს ამზადებს. ალბათ საქართველოში ვერც მოხვდებოდა, რომ არა თავისი ქართველი მეუღლე, ნინო მსხილაძე, რომელსაც ინგლისის ერთ-ერთ სასტუმ როში შეხვდა. ნინო მაშინ იქ მიმტანად მუშაობდა, ფრან სუა –სამზარეულოში. მალევე დაქორწინდნენ და ცოტა ხნ ის შემდეგ საქართველოში გადმოვიდნენ საცხოვრებლად. ახლა ისინი ორი თვის ვაჟთან ერთად ცხოვრობენ. ნინო ბავშვთან არის, ფრანსუა კი უკვე ორწელიწად-ნახევარია „ქორთიარდ მერიოტის“ მთავარი მზარეულია და ცდილ ობს სტუმარს მრავალფეროვანი კერძი შესთავაზოს. ფრანსუა: – მექსიკური და კა ლიფორნიული კერძები უფრო მწ არეა და ქართველებს უფრო მო სწონთ ასეთი საჭმელი. მე და ჩემი ცამეტკაციანი პერსონალი, თითქ მის ყოველ დღე ვიკრიბებით და ერთმანეთს ვუზიარებთ იდეებს, რათა უფრო მეტი შევთავაზოთ მოსულ სტუმარს. ყველანაირად ვცდილობ, ჩემს კლიენტებს ვეკო ნტაქტო, რომ გავიგო, მოსწონთ თუ არა ჩვენს მიერ შეთავაზებუ ლი კერძი. ვეკითხები რა სურთ. თუ სტუმარს უნდა ის, რაც ჩვენს მენიუში არ არის, მაშინ ვცდილობ, მისთვის სასურველი კერძი მოვა მზადო. ქართული სამზარეულოდან ფრანსუა ხინკალს და ქაბაბს გა მოარჩევს. თვლის, რომ ყველაზე გემრიელად „შემოიხედე გენაცვ ალეში“ ამზადებენ. ტკბილის მო ყვარული არ არის,მაგრამ გამო არჩევს ფრანგულ და იტალიურ ნამცხვრებს ყავასთან ერთად, ას ევე ტირამისუს. ფრანსუამ ქართ ული კერძების მომზადებაც იცის. ქაბაბი, ხაჭაპური, ჩიხირთმა... – რამდენად ხშირად იგონებთ ახალ კერძს? – ძნელია ხშირად ახალი კერძის მოფიქრება. ძნელია, რადგან ჩვენ არ შეგვიძლია შევცვალოთ მენიუ როცა გვინდა. უნდა გამოვიყენოთ პროდუქტი,რომელიც მარკეტ ებიდან მოდის. ვცდილობთ, სა უკეთესო ხარისხი ავარჩიოთ და მოვამზადოთ განსაკუთრებული კერძები შეხვედრებისთვის, წვეუ ლებისთვის. – რამ გადაგაწყვეტინათ, მზ არეული გამხდარიყავით ? – თავიდან უმაღლეს სკოლაში ვიყავი. შემდეგ ვფიქრობდი, რა გამეკეთებინა. ჩემი მეგობრების უმრავლესობა მიდიოდა უნივერ სიტეტში სასწავლებლად, რა თქმა უნდა, მეც. არდადეგების დროს დავიწყე რესტორანში მიმტანად მუშაობა, რომ ცოტა ფული შემე გროვებინა. იქაურობა ძალიან მო მეწონა და გავაგრძელე. რვა წე ლია რაც აქ ვარ, სამზარეულოში. ძალიან მომწონს ჩემი სამსახური, არც ერთი დღე არ არის მსგავსი.
– მზარეული რომ არ ყოფი ლიყავით, ვინ იქნებოდით... –არქიტექტორი. –თავისუფალ დროს როგორ ატარებთ? –ვკითხულობ, ვხატავ, კინოებს ვუყურებ, ბავშვს ვეთამაშები და ცოლთან ერთად ვატარებ დროს. – ოჯახში, სადაც მამაკაცი ასეთ კერძებს ამზადებს, ალბათ, ქალისთვის რთულია სადილის გაკეთება, თქვენს ოჯახში ვინ აკეთებს სადილს? – უმეტესად ჩემი ცოლი. ის ძალიან კარგი მზარეულია. თავი დანვე უნდოდა სამზარეულოში ემუშავა, მაგრამ მე ვურჩიე, სასტ უმროს მიმღებში ყოფილიყო. ეს მისთვის უფრო ადვილი სამუშაო იქნებოდა. – როგორ მოგწონთ საქართ ველოში ცხოვრება? –მრავალფეროვანი და საინ ტერესო სამსახური მაქვს,რასაც ევროპაში ვერ იპოვნი. ხალხიც ძალიან თბილია. უკვე სამი წელია აქ ვარ და მიუხედავად ქვეყანაში არსებული რთული სიტუაციისა, ძალიან კარგად ვგრძნობ თავს. ვთანამშრომლობ ქართველ მზ არეულებთან და ვფიქრობ, რომ ყველაფერი არაჩვეულებრივად გამოსდით, განსაკუთრებით ქა ლებს. მათ შეუძლიათ მოამზადონ ისეთივე საჭმელი,როგორსაც ვა მზადებ მე. „Courtyard Marriott“–ში ხშირად ტარდება აქციები. სექტემბერ-ოქ ტომბერში ტარდება აქცია ლუდის მოყვარულთათვის. ამ ადამიანე ბისთვის შექმნილია სპეციალური კერძების მენიუ, რომლებიც, ფრ ანსუას თქმით, ძალიან უხდება ლუდს. სამომავლო გეგმები: – კარგი კითხვაა. სავარაუდოდ, „მერიოტ ში“ დავრჩები. არ არის გამორიცხ ული, ევროპაში ჩემი ოჯახის მო სანახულებლად დავბრუნდე. იმის გამო, რომ მე ფრანგი ვარ, ჩემი ცოლი კი ქართველი, რთულია შე საფერისი ადგილი იპოვნო სამუ შაოდ.
ინგლისიდან შოტლანდიაში, შოტლანდიიდან საქართველოში
-მზარეული საყვარელი კერძი: Mussels Mariniere – ზღვის მოლუსკები შემადგენლობა: მოლუსკები – 2კგ. დაჭრილი ხახვი – 200გრ. დაჭრილი ოხრახუში – 150გრ. კარაქი – 80გრ. თეთრი ღვინო.
მომზადების წესი:
გაწმინდეთ მოლუსკები, რომელიც გახსნილია, კერძისთვის არ გამოდგება. კარაქი, ხახვი და ოხრახუში დაახლოებით ერ თი წუთის განმავლობაში მოთუშეთ ქვაბში. დაამატეთ მოლუ სკები, დაახურეთ ქვაბს თავსახური და გააგრძელეთ მოთუშვა, სანამ მოლუსკები არ გაიხსნება. სუფრასთან მიტანამდე დაამატეთ თეთრი ღვინო. გააწყვეთ ფრანგულ პურთან და კარაქთან ერთად.
s i o c n a Fr vet i l o J
ტირამისუ შემადგენლობა: მასკაპონეს ყველი – 250 გრ. ვანილი –1 ჩ.კ. ყავის ლიქიორი (Tia maria ) – 3 ს.კ. ოთახის ტემპერატურის ესპრესო ან ძლიერი ყავა – 150 მლ. კრემი –150 მლ. შაქრის ჭიქურა – 4 ს.კ. რბილი ნამცხვარი (lady finger)- 16ც. კაკაოს ფხვნილი.
მომზადების წესი:
ათქვიფეთ მასკაპონეს ყველი ვანილთან, ყავის ლიქიორთან და 50მლ ყავასთან ერთად, სანამ ერთმანეთში კარგად არ აითქვიფე ბა. ათქვიფეთ კრემი შაქრის ჭიქურასთან ერთად, სანამ არ დარბილ დება და დაუმატეთ მასკაპონეს ნარევი. ჩაასხით დარჩენილი ყავა თასში. აიღეთ ერთი ცალი „LADY FIN GER“ და ჩადეთ ყავაში. გადადეთ გვერდზე და გააგრძელეთ დარჩენილი ბისკვიტით. ჩატეხეთ LADY FINGER-ი თასში, თავზე მოასხით მასკაპონეს ნა რევი და 20 წუთი მაცივარში გააცივეთ. გამოიღეთ მაცივრიდან და თავზე მოაყარეთ კაკაოს ფხვნილი. დესერტიც მზად არის! ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
39
FASHION Ciao Milano
Cavali
D&G
Dsquared 2
Gucci 40
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
მილანის მოდის კვირეული და სრულდა და მოდის მოყვარულებს ახლა უკვე შეუძლიათ შეაჯამონ ცნობილი ბრენდების მიერ წარმ ოდგენილი კოლექციების დადები თი და უარყოფითი მხარეები. სექტემბერი არის პერიოდი, როდესაც მოდის წამყვან ქალაქე ბში, ტრადიციულად, ერთი წლით ადრე, მსოფლიოს წამყვანი დიზა ინერები წარმოგვიდგენენ საგა ზაფხულო კოლექციებს და გვაც ნობენ მოდის სიახლეებს. წლევან დელი მილანის მოდის კვირეული იმით გამოირჩეოდა, რომ მასში მხ ოლოდ მსოფლიოს ისეთი წამყვანი ბრენდები იღებდნენ მონაწილეობ ას, როგორიცაა „Dolce & gabbana“, „Gucci“, „Giorgio Armani“, „Marni“, „Prada“, „Fendi“, „Dsqared2“, „Ro berto Cavali“ და ა.შ. „უნიკალური, დამშოკველი, ლამაზი, გასაგიჟებელი “ – ეს არ ის სიტყვები, რომელსაც „Miuccia Prada“-ს ახალი კოლექციის შე ფასებისას იყენებენ მოდის ექ სპერტები. „Prada“-მ 2010 წლის გაზაფხულის კოლექციისთვის გამჭვირვალე ფეხსაცმლის ვერსია წარმოგვიდგინა. მისი კოსტიუმები ფერთა გრადაციით გამოირჩევა და დაუსრულებელის ეფექტს ტო ვებს, თუმცა მთლიანობაში, თმის ბავშვური ვარცხნილობის ჩათვ ლით, განსაკუთრებულ აღფრთო ვანებას იწვევს. მოდის ექსპერტების შეფასე ბით, დომენიკო დოლჩემ და სტეფ ანო გაბანამ, XIX საუკუნის ბოლო პერიოდის მოდა გააცოცხლეს. მართალია, დიზაინერებმა ქალის კოლექცია წარმოგვიდგინეს, თუ მცა მასში აშკარად იგრძნობოდა კაცური სილუეტის სიჭარბე და მუქი ფერების ტონალობები. „D&G“-ს მსგავსად „Roberto Cavali“-ს საგაზაფხულო კოლექც იაც „უნისექსის“ ელემენტებით გამოირჩეოდა. დიზაინერმა გააე რთიანა კაცის და ქალის სამოსი, მაგრამ კრიტიკის საფუძველი გა ხდა ის ფაქტი, რომ მის კოლექცია ში ხედავენ „Jean Paul Gautier“-ს და „Marc Jacobs“–ის სინთეზს. Marni-მ კოლექცია „პოლკას“ სტილში წარმოადგინა, რომელიც ცენტრალური ევროპის სოფლის სტილის ელემენტებს ითავსებს. კოლექცია შესრულებულია პასტ ელის ტონალობებში და საინტე რესოდ არის განაწილებული. აღნიშნავენ, რომ Karl Lagerfildმა Fendi-ს ახალი კოლექციისთვის პარიზული ელემენტები გამოიყ ენა, რომელიც თითქოს უბრალო, სადა, მაგრამ ამავდროულად ძა ლიან ელეგანტურია. Giorgio Armani -მ ამჯერად ტრ ადიციას გადაუხვია და პოდიუმ ზე მოდელები მის კოლექციას „წყვილად“ არ წარმოადგენდნენ. კოლექცია, როგორც ყოველთ ვის, ქალურობით და აქტუალური 70-იანი წლების ელემენტებით გა მოირჩეოდა. Gucci-ს წლევანდელ კოლექც იაში გაერთაინებული იყო სექსუა ლური, სპორტული და ამავდროუ ლად, ძალაუფლების მოყვარული ქალის იმიჯი. DSquared 2-ის ტყუპებმა პოდი უმზე ტრადიციულად ნამდვილი შოუ მოაწყვეს. ამჯერად მოდელე ბი ლუდის ბოთლებით მოგვევლი ნენ, თუმცა ამერიკული სტილის კეპები, მოკლე ტყავის ქურთუკ ები, კუბოკრული პერანგები და ჯინსის შორტები უცვლელი და რჩა.
Giorgio Armani
Prada
Fendi
Marni
TOP 10 გაჩა ბაქრაძე
მანანა თოდაძემ რამდენიმე წლის წინათ კახეთში საკონცერტო ტურნეს მოწყობა გადაწყვიტა. შეარჩია რეპერტუარი, მრავალფეროვანი გარდერობი და დაიწყო კონცერტებიც.
ჩემ მიერ ყველაზე ხშირად მოსმენილი მუსიკის ათეული ამ ნომრის აწყობისას
1. Talking Heads – This must be the place 2. Steve Aoki - I’m in the house feat. [[[Zuper Blahq]]] 3. Late Of The Pier - Bears are coming 4. Wang Chung – Dance hall days 5. Modest Mussorgsky - Night On A Bald Mountain 6. Zoot Woman - Things are what they used to be 7. Fake Blood – The dozens 8. Joni Mitchell - California 9. The Dead Weather - Treat me like your mother 10. Me & My Monkey - With me
პირველი კონცერტის დასრულების შემდეგ მაყურებელმა ოვაციები არ დაიშურა. სცენასთან ერთი კახელი ხნიერი მამაკაცი მივიდა და ყვავილების ნაცვლად ჩურჩხელების კონა გადასცა, თან მოუბოდიშა, ყვავილები ვერ ვიშოვეო.
ეს ამბავი მთელ კახეთში გავარდა. მომღერალი თელავში ჩავიდა. იქაც ბევრი მაყურებელი დახვდა. დარბაზში სიმღერ-სიმღერით ჩასულ მომღერალს, რომელსაც მოკლე კაბა, დეკოლტე და ჩექმები ეცვა, ერთი კახელი მამაკაცი გაკვირვებული შესცქეროდა. უცებ აღმოხდა: „ნამდვილი საბრინაა“.
კონცერტის შემდეგ სცენასთან ერთი ქალბატონი მივიდა დიდი ყუთით და მანანას უთხრა: „ჩურჩხელები გაგვითავდა და ამიტომ კაკლის მურაბა მოგიტანეთ, უფრო გემრიელიაო“.
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
41
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
vacancy
შპს „ჰიგიენა პლუსი“ აცხადებს ვაკანსიებს ექსკლუზიური გერმანული ჰიგიენური საშუალებების აგენტის პოზიციაზე სასურველია, გამოგვეხმაურონ კატალოგებით მუშაობის გამოცდილების მქ ონე მანდილოსნები. დაინტერესების შემთხვევაში დაგვიკავშირდით შემდეგ ტელეფონის ნომე რზე: 47 99 87. ან გამოგვიგზავნეთ თქვენი cv შემდეგ ელექტრონულ მისამართზე: info@ hygieneplus.ge www.hygieneplus.ge
კომპანია „კრემ კარამელს“ ესაჭიროება გამოცდილი კონდიტ ერი. მოთხოვნები: შესაბამის საქმიანობაში გამოცდილება; ენერგიულობა. გთხოვთ, დარეკოთ მითითებულ ტელეფონის ნომრებზე: (+995 77)426440; (+995 77) 591589 დეტალუ რი ინფორმაციისთვის. ან გამოაგზავნოთ СV შემდეგ ელ.ფოსტაზე: kkiguradze@myway.com განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 24 ოქტომბერი.
შპს „სიხო ცენტრი“ აცხადებს ვაკანსიას მოლარის და კონსულ ტანტის პოზიციაზე. ძირითადი მოთხოვნები:
სქესი: მდედრობითი; კომუნიკაბელური; პასუხისმგებლიანი; მათემატიკური აზროვნების უნარი. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ, დაგვ იკავშირდეთ საკონტაქტო ტელეფონის ნომრ ებზე: (+995 32)662100; (+995 91)193907.
ბავშვთა გასართობი ცენტრი აცხადებს ჯამბ აზის ვაკანსიას. ძირითადი მოთხოვნები: სქესი: მამრობითი; ასაკი:18-დან 30 წლამდე.
ხორცის, ნახევარფაბრიკატების, გამაგრილებელი სასმ ელებისა და რძის პროდუქტების მწარმოებელი წამყვანი კომპანია სს „ნიკორა“ აცხადებს ვაკანსიას გამყიდველის, ბუღალტრის, კონსულტანტისა და დისტრიბუტორის თანა მდებობაზე. კორპორაცია „ნიკორა“ უკვე ათი წელია წარმატებით მოღვაწეობს საქართ ველოს საკვები პროდუქციის წარმოების ბაზარზე. კომპანია ფლობს რამდ ენიმე საამქროს, აქვს სადისტრიბუციო და საფირმო მაღაზიათა ქსელი და დღესდღეობით აწარმოებს ხორცისა და რძის პროდუქტებს, ნახევარფაბრი კატებს, თევზპროდუქტებს, პურფუნთუშეულს, უალკოჰოლო გაზიან სასმ ელებსა და ღვინოს. სს „ნიკორა“ არის მომხმარებელზე ორიენტირებული კომპანია, რომლის პრ იორიტეტულ საკითხად ითვლება უახლესი ტექნოლოგიების დანერგვა-გა ნვითარება. კომპანიის მთავარი ამოცანაა – შემდგომი განვითარება სოცი ალური პასუხისმგებლობის, თავის პარტნიორებთან გრძელვადიანი და უწ ყვეტი თანამშრომლობისა და მომხმარებლისადმი ერთგულების საკითხში. კომპანიაში დასაქმებული 1400 თანამშრომელზე მეტი, თავისი ენთუზიაზ მით, შემოქმედებითი უნარით, საქმის ერთგულებითა და პროფესიონალი ზმით ქმნის ერთ დიდსა და ძლიერ გუნდს. გამყიდველი საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: •არითმეტიკული ოპერირების უნარი •სწრაფი და ანალიტიკური აზროვნება •ყურადღებიანობა •მაღალი პასუხისმგებლობის გრძნობა •დაძაბულ რეჟიმში მუშაობის უნარი დისტრიბუტორი საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: •უმაღლესი განათლება •მართვის მოწმობა B კატეგორიის (C კატეგორია სასურველია) •კომუნიკაბელურობა •მაღალი პასუხისმგებლობის გრძნობა კონსულტანტი საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: •სწრაფი და ანალიტიკური აზროვნება •ყურადღებიანობა •მაღალი პასუხისმგებლობის გრძნობა •დაძაბულ რეჟიმში მუშაობის უნარი ბუღალტერი საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: •სავალდებულოა უმაღლესი განათლება საბუღალტრო განხრით (ან ბუღა ლტერიის კურსები) •ბუღალტრად მუშაობის არანაკლებ 2-წლიანი გამოცდილება •კომპიუტერული პროგრამების ცოდნა •სასურველია რომელიმე საბუღალტრო კომპიუტერული პროგრამის ცო დნა დაინტერესების შემთხვევაში, გთხოვთ, მობრძანდეთ სს „ნიკორას“ მთავ არ ოფისში შემდეგ მისამართზე – ნაძალადევის რაიონი, მერაბ ქავთარაძის #11. დამატებითი ინფორმაციისთვის დაგვიკავშირდით ტელეფონის ნომე რზე 69 01 07; 69 55 50 კონკურსი ჩატარდება რამდენიმე ეტაპად: I – რეზიუმეების გადარჩევა; II – ტესტირება; III – გასაუბრება. მხოლოდ დადებითი პასუხის შემთხვევაში დავუკავშირდებით მეორე ეტაპ ზე გასულ კანდიდატებს.
დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ, დაგვიკავშირდეთ საკონტაქტო ტელეფონის ნომერზე: (+995 77)724969.
კომპანიას ესაჭირ ოება სანტექნიკოსი.
განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 29 ოქტომბერი.
პროფესიული განვითარების ცენტრთან არსე ბული თარჯიმანთა ბიურო აცხადებს ვაკანს იას რუსულ-ინგლისური ენის თარჯიმნის თა ნამდებობაზე. აუცილებელი მოთხოვნები: ორი ენის ფლობა აუცილებელია; დიპლომში ან დიპლომის დანართში მითითებული უნდა იყოს დამატებითი ენა, რუსული ან ინგლის ური. დაინტერესებულმა პირებმა გთხოვთ, გამოგზავნოთ თქვენი CV ელმისამართზე: info@pdcgeo.ge ან მობრძანდით შემდეგ მისამართზე: ორთაჭალა, გორგასლის 77 (გენპროკურატურის მოპირდაპირე მხ არეს). ვებ-გვერდი: www.pdcgeo.ge საკონტაქტო ტელეფონის ნომრებია: (+995 32)722347; (+995 99)334700. 42
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
გაზეთი „პრაიმტაიმი“ იწვევს მომხიბვლელ გოგონებს ფოტოსე სიაზე, გაზეთის მე-3 გვერდზე გამოსაქვეყ ნებლად. მსურველები დაგვიკავშირდნენ: 40-94-81; 40-94-82.
ასაკი: 22-55 წელი. მინიმალური გამოცდილება 3 წელი. უპირატესობა მიენიჭება სპეც იალური განათლების მქონე კა ნდიდატს. კომპანიას ესაჭიროება ხელო სნის დამხმარე პიროვნება ასაკი: 20-45 წელი. აუცილებელია, შეეძლოს ტექნ იკური სამუშაოს შესრულება; სასურველია, ფლობდეს უცხო ურ ენას. სასურველია, ჰქონდეს გამო ცდილება დისტრიბუციაში; უპირატესობა მიენიჭებათ უმ აღლესდამთავრებულ კანდიდ ატებს. მსურველები დაგვიკავშირდით შემდეგ ტელეფონის ნომერზე: 40 41 11.
jobs ხორცის, ნახევარფაბრიკატების, გამაგრილებელი სასმელებისა და რძის პროდუქტების მწარმოებელი წამყვანი კომპანია სს „ნიკორა“ აცხადებს ვაკანსიას კონსულტანტის თანამდებობაზე კორპორაცია „ნიკორა“ უკვე ათი წელია, წარმატებით მოღვაწეობს საქართველოს საკვები პროდუქციის წარმოების ბაზარზე. კომპანია ფლობს რამდენიმე საამქროს, აქვს სადისტრიბუციო და საფირმო მა ღაზიათა ქსელი და დღესდღეობით აწარმოებს ხორცისა და რძის პრ ოდუქტებს, ნახევარფაბრიკატებს, თევზპროდუქტებს, პურფუნთუშე ულს, უალკოჰოლო გაზიან სასმელებსა და ღვინოს. სს „ნიკორა“ არის მომხმარებელზე ორიენტირებული კომპანია, რო მლის პრიორიტეტულ საკითხად ითვლება უახლესი ტექნოლოგიების დანერგვა-განვითარება. კომპანიის მთავარი ამოცანაა – შემდგომი გა ნვითარება სოციალური პასუხისმგებლობის, თავის პარტნიორებთან გრძელვადიანი და უწყვეტი თანამშრომლობისა და მომხმარებლისად მი ერთგულების საკითხში. კომპანიაში დასაქმებული 1400 თანამშრო მელზე მეტი, თავისი ენთუზიაზმით, შემოქმედებითი უნარით, საქმის ერთგულებითა და პროფესიონალიზმით ქმნის ერთ დიდსა და ძლიერ გუნდს. საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: სწრაფი და ანალიტიკური აზროვნება; ყურადღებიანობა; მაღალი პასუხისმგებლობის გრძნობა; დაძაბულ რეჟიმში მუშაობის უნარი. დაინტერესების შემთხვევაში, გთხოვთ, მობრძანდეთ 2009 წლის 5 ოქტომბრამდე, სს „ნიკორას“ მთავარ ოფისში შემდეგ მისამართზე – ნაძალადევის რაიონი, მერაბ ქავთარაძის #11. დამატებითი ინფორმ აციისთვის დაგვიკავშირდით ტელეფონის ნომერზე: (+995 32)690107; (+995 32)695550. კონკურსი ჩატარდება რამდენიმე ეტაპად: რეზიუმეების გადარჩევა; ტესტირება; გასაუბრება. მხოლოდ დადებითი პასუხის შემთხვევაში დავუკავშირდებით მეორე ეტაპზე გასულ კანდიდატებს.
ჰოლდინგური კომპანია „თეგეტა მოტორსი“ აც ხადებს ვაკანსიას ფინანსური დირექტორის პოზი ციაზე პროფესიული გამოცდილება: უმაღლესი ეკონომიკური განათლება; განათლება/ტრენინგები ბუღალტერიასა და ფინანსებში; მინიმუმ 3-წლიანი გამოცდილება ფინანსებში; მინიმუმ 1-წლიანი გამოცდილება მმართველ პოზიციაზე; გამოცდილება საგადასახადო შემოწმებაში; სასურველია SAP/ERP-ს პროგრამასთან მუშაობის გამოცდილება; ქართული ენის სრულყოფილი ცოდნა, რუსული და ინგლისური – მომხმარებლის დონეზე; შემდეგი პროგრამების ცოდნა: MS Office. პიროვნული თვისებები: მართვის კარგი უნარი; შრომისმოყვარე; პასუხისმგებლობის მაღალი გრძნობა; მოწესრიგებული; ორგანიზატორული ნიჭი. ძირითადი მოვალეობები: ჰოლდინგის კონსოლიდირებული ფინანსური ანგარიშების მომზად ება; ბუღალტრული ოპერაციების კონტროლი; ფინანსური განყოფილების კონტროლი; ბანკებთან ურთიერთობა; საერთაშორისო აუდიტებთან ურთიერთობა და პროცედურების კო ნტროლი. კომპანია გთავაზობთ კონკურენტულ ხელფასს 2 000 დოლარიდან და დამატებითი სარგებლის პაკეტს, ჯანმრთელობის დაზღვევით, კვებით, კორპორაციული მობილურითა და ა.შ. ხელფასის ოდენობა დამოკიდებულია კანდიდატის გამოცდილებასა და კვალიფიკაცია ზე. დაინტერესებულმა კანდიდატებმა უნდა გამოგზავნოთ თქვენი რე ზიუმე მისამართზე: vacancy@tegetamotors.ge არა უგვიანეს 2009 წლის 10 ოქტომრისა, ან დაგვიკავშირდით შემდეგ ტელეფონის ნო მერზე: 24 44 44. გთხოვთ, მიუთითოთ პოზიცია, რომელზეც აგზა ვნით რეზიუმეს, წინააღმდეგ შემთხვევაში თქვენი კანდიდატურა არ განიხილება.
სს „ბანკი კონსტანტა“ აცხადებს ვაკანსიას შიდა აუდიტის დეპარტამენტის უფ როსის პოზიციაზე სათავო ოფისში: საკვალიფიკაციო მოთხოვნები: უმაღლესი განათლება, სასურველია ეკონომიკური, საბანკო, საბუღალტრო ან ბიზნეს ადმინისტრირე ბის განხრით (მაგისტრის ხარისხი ჩაითვლება უპირატესად); შესაბამის პოზიციაზე ბანკში მუშაობის მინიმუმ 3- წლიანი მუშაობის გამოცდილება (აქედან ერთ წელი მენეჯერულ პოზიციაზე). პროფესიული და პიროვნული თვისებები: საქმისადმი დამოუკიდებელი მიდგომა; საოფისე კომპიუტერული პროგრამების ცოდნა; კომუნიკაბელურობა და გუნდური მუშაობის უნარი; საქმისადმი პატიოსანი დამოკიდებულება და პროფესიული ეთიკა; ექსტრემალურ სიტუაციაში მუშაობის უნარი; პრობლემების გადაჭრისა და გადაწყვეტილების მიღების უნარი; ინგლისური ენის ცოდნა აუცილებელია, სხვა უცხო ენის ცოდნა ჩაითვლება უპირატესობად. დაინტერესებულმა პირებმა წარმოადგინონ ავტობიოგრაფიები შემდეგ მისამართზე: სათავო ოფისი წერეთლის გამზ. 117 თბილისი 0119, საქართველო ტელ: (+995 32)401401 ან გამოგზავნონ ელექტრონული ფოსტით შემდეგ მისამართზე: jobs@constanta.ge გთხოვთ, მიუთითოდ ვაკანსიის დასახელება, წინააღმდეგ შემთხვევაში თქვენი განაცხადი არ განიხილე ბა. განაცხადების მიღების ბოლო ვადაა: 2009 წლის 10 ოქტომბერი.
სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ სა მცხე-ჯავახეთის ფილიალი აცხადებს კონკურსს საინფო რმაციო ტექნოლოგიების გა ნყოფილების ქსელის ადმინი სტრატორის თანამდებობაზე, სრულ საშტატო ერთეულზე. სამუშაო ადგილი: ქ. ახალციხე. ამოცანები და მოვალეობები: კომპიუტერული ტექნიკის კონტროლი, ტექნიკური პრობლემების გამოვლენა და გამართული მუშაობის ოპერატიული უზრუნველყო ფა; საჭირო კომპიუტერული ტექნიკის სპეციფიკაციების მომზადება; კომპიუტერული ტექნიკის პერიოდული პროფილაქტიკური სამუშა ოების ჩატარება; პროგრამული უზრუნველყოფის, ანტივირუსული პროგრამებისა და ბაზების განახლება და მოვლა. საჭირო კვალიფიკაცია: უმაღლესი განათლება; მსგავს სფეროში მუშაობის მინიმუმ 2-წლიანი გამოცდილება; რუსული და ინგლისური ენების საშუალოდ ცოდნა. საქმიანი თვისებები: კომუნიკაბელურობა; პასუხისმგებლობის მაღალი გრძნობა; მაღალი მოტივაცია; გუნდური პრინციპით მუშაობის უნარი; დეტალებზე კონცენტრირება. პირებს, რომლებიც აკმაყოფილებენ მოთხოვნებს, შეუძლიათ, გამო გზავნონ რეზიუმე, შევსებული განაცხადის ფორმა ელექტრონულ ფოსტაზე: ia.abuladze@energo-pro.ge ან წარმოადგინონ აღნიშნული დოკუმენტები სს „ენერგო-პრო ჯორჯია“ სამცხე-ჯავახეთის ფილი ალის მისამართზე: სულხან-საბას ქუჩა #2 2009 წლის 5 ოქტომბრის 17 სთ-მდე. გთხოვთ, სათაურში მიუთითოთ იმ თანამდებობის დასა ხელება, რაზეც აკეთებთ განაცხადს. წინააღმდეგ შემთხვევაში, არ მოხდება განაცხადის განხილვა. მხოლოდ შერჩეულ კვალიფიცირებ ულ კანდიდატებთან მოხდება დაკავშირება.
რესტორანი „ბორბ ალი“ აცხადებს ვა კანსიას მიმტანის პოზიციაზე. ძირითადი მოთხოვნები: სქესი: მდედრობითი; ასაკი: 30 წლამდე; გამოცდილება შესაბამის სფ ეროში; სასიამოვნო გარეგნობა; ენერგიულობა; კომუნიკაბელურობა. დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ, დაგვიკავშირდეთ სა კონტაქტო ტელეფონის ნომე რზე: (+995 99)358554. განცხადების მიღების ბოლო ვადაა 2009 წლის 24 ოქტომბ ერი.
პიცერია „თბილის ური პიცა“ აცხადებს ვაკანსიას პიცის დამტ არებლის პოზიციაზე მოთხოვნები: საკუთარი მოტორელი; მართვის მოწმობა; ასაკი: 25 წლამდე; სასურველია სტუდენტი. პიცერია „თბილისური პიცა“ აცხადებს ვაკანსიას მცხობე ლის, მზარეულის, მიმტანისა და მოლარის პოზიციაზე მოთხოვნა: მინიმუმ 3-წლიანი გამოცდ ილება შესაბამის სფეროში; დაინტერესების შემთხვევაში გთხოვთ, დაგვიკავშირდეთ ტელეფონის ნომერზე: (+995 32)479079. მისამართი: თავისუფლების მოედანი, სულხან საბას #4. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
43
44
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
ფედერაციის ახალი თავი-ზვიად სიჭინავა! ნაკრებს მალე, ალბათ, ქეცბაიას ჩააბარებენ კობა ინასარიძე საქართველოს ფეხბ ურთის ფედერაციას ახ ალი თავკაცი ჰყავს- წინა ხუთშაბათს, 1 ოქტომბ ერს, ეროვნული გუნდის ტექნიკურ ცენტრ „ბასაში“ გამართულ ფედერაციის რიგგარეშე ყრილობაზე დამსწრე 31 დელეგატიდან ორის გამოკლებით, ხმა 42 წლის ზვიად სიჭინავას მი სცა. ... იმ დღეს ჟურნალის ტებისთვის კარი დაკეტი ლი იყო და დაბაზში რა და როგორ ხდებოდა წვრი ლად ვერ გეტყვით, თუმცა კი წინასაარჩევნო ამბებს თუ გავიხსენებთ და გავი თვალისწინებთ იქ ბევრი ლაპარაკი და რაიმე კამა თის მსგავსი არაფერი იქ ნებოდა. დარბაზის კარიც ყრილობისთვის უჩვეულ ოდ მალე, სადღაც საათნა ხევარში გაიღო, ჟურნალ ისტებს გვიხმეს და ვიდრე ზვიად სიჭინავა ტელევი ზიებისთვის ინტერვიუებს არიგებდა, საბოლოო სიტყ ვისთვის ხმის დამთვლელი კომისიის თავმჯდომარეც მოემზადა, ამასობაში თა ვად სიჭინავაც გამოჩნდა და თავმჯდომარემ, ფიფაუეფას დამკვირვებლების თვალწინ პროცედურით
გათვალისწინებული ტექს ტი ჩაიკითხა და იქამდე პრ ეზიდენტობის ერთადერთ მსურველ კანდიტატს უკვე პრეზიდენტობა მიულოცა. ნუ იფიქრებთ, თითქოს ზე მოთთქმული ორი დელე გატიდან, რომელიმე სიჭი ნავას წინააღმდეგ წავიდა, კომისიის თავმჯდომარის თქმით, ორი ბიულეტენი საერთოდ გაუქმებულად ჩაითვალა. მერე, ცხადია, იყო მი ლოცვები და კეთილი სუ რვილები, ფედერაციის ახალ პრეზიდენტს დამს წრენი ოვაციით შეხვდნენ, თავად ზვიად სიჭინავას კი „სამადლობელი სიტყ ვა“ არც გაუგრძელებია და ეს თქვა: „ გმადლობთ მხ არდაჭერისთვის. ვეცდები თქვენი ნდობა გავამართ ლო და მსურს, ქართული ფეხბურთისთვის სასი კეთო საქმეების კეთები სთვის ყველას ერთ-ერთ გუნდში გაერთიანებისკენ მოგიწოდოთ. მზად ვარ ყვ ელა ოპონენტთან სათანა მშრომლოდ, ყველას სიტყ ვას გავითვალისწინებ და იმედი მაქვს წარმატებასაც მალე ერთად ვიზეიმებთ“. პრეზიდენტად ახალარ ჩეულ ზვიად სიჭინავას იმ წუთას სხვა სათქმელიც,
აბა სხ ვა რა უნ და ჰქ ონ ოდა, თუმცა კი, მოგვიანე ბით, სადღეისოდ ერთ ფრ იად აქტუალურ კითხვაზე პასუხის გაცემა მაინც მო უწია. ცხადია ფედერაციის პრეზიდენტის არჩევნების შემდეგ, ქართულ საფეხბ ურთო სამყაროში ახლა ყვ ელას საქართველოს ნაკრ ების მწვრთნელის ამბები და ვინაობა აინტერესებს. „ჩემი აზრით უპრიანია სა ქართველოს ნაკრებს ქა რთველმა მწვრთნელმა უხელმძღვანელოს. სწორ ედ ამ საკითხთან დაკავშ ირებით კი სურვილი მაქვს შევხვდე და ვესაუბრო თე მურ ქეცბაიას. შეხვედრის წიინააღმდეგი ალბათ, არც თავად თემური იქნება. თა ნაც ჩვენ ერთი საერთო მეგობარი გვყავს-სოსო ჭედია. მოკლედ, შევხვდ ებით ერთმანეთს, დავილა პარაკებთ და ვნახოთ რა გამოგვივა“- თქვა ზვიად სიჭინავამ. სოსო ჭედია კი სამწ ვრთნელო საქმეში თემურ ქეცბაიას მარჯვენა ხელია. სოსო თემურის თანაშემწ ედ ჯერ კიდევ კვიპროსის „ანართოზისში“ მუშაობდა, მერე საბერძნეთის „ოლიმ პიაკოსშიც“ ერთად იყვნენ და სავარაუდოდ, საქართ
ველოს ნაკრებშიც ერთად მოვლენ, ყოველ შემთხვ ევაში, დღესდღეობით ყვ ელაფერი სწორედ აქეთკენ მიდის... და კიდევ: როგორც ყვ ელა, ფეხბურთის ფედერა ციის ახალი პრეზიდენტიც ახალ სამსახურში თავისი გუნდით მისვლას აპირებს. ფედერაციის ახალი თანა მშრომლების ვინაობა ჯერ უცნობია და მათ შესახებ ზვიად სიჭინავა ამ კვირაში ისაუბრებს. უკვე ცნობილი კი ისაა, რომ ყრილობის დამთავრებისთანავე თავი ანთი პოსტები ვიცე-პრეზ იდენტებმა გოგი ქავთარ აძემ და უჩა უგულავამ საკუთარი სურვილ ით დატოვეს. ფე დერაციის აღ მას კო მი ს ა ხა ლ ი შ ემ ა დგენ ლო ბ ა ც ცნობ ილი ამ კვირაში გახდება. დ ან ა რჩენი „პრ აიმ ტა იმ ის“ მომდევნო ნო მერში...
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
45
exclusive
თიკას და ბექას ქორწილი „რედისონში“
სალონში
დაისის რეპეტიცია 46
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
ბოლო შტრიხები
თამარ გონგაძე „პრაიმტაიმის“ აგვისტოს ნომე რში თიკა ჯამბურიას და ბექა ხო ფერიას ნიშნობის ამბავი პირველად ჩვენ დავბეჭდეთ. ახალდაქორწინ ებულების ახალი ბინის პირველი სტუმარიც გახლდით. ამჯერადაც ჩვენ გვაქვს საქორწილო მზადებ ის ექსკლუზიური მასალა. წყვილი „პრაიმტაიმთან“ ერთად გადიოდა ცეკვის რეპეტიციას, იკერავდა სა ქორწილო ტანსაცმელს, დადიოდა სალონში... თიკა და ბექა გელა ფოცხიშვი ლის ცეკვის აკადემიაში სარეპეტი ციოდ მეჯვარეებთან ერთად მი ვიდნენ. მეჯვარეებმა „დავლური“ ისწავლეს, ნეფე-პატარძალმა კი - „დაისი“. ბექას მეჯვარეები ვატო ჩიხრაძე, გიორგი გულუა, რეზო ად ამია და თორნიკე თარხნიშვილი იყ ვნენ. თიკასი კი - ნინი ქარსელაძე, სალომე წვერაიძე და თიკო ბოლქ ვაძე. მეოთხე მეჯვარე მარიკა თხ ელიძე უნდა ყოფილიყო, მაგრამ მას ლონდონში სწავლა დაეწყო და ქო წილს ვერ ესწრებოდა. თიკა და ნინი მაღალქუსლიან ფეხსაცმელზე ცეკვას ეჩვეოდნენ, რეპეტიციებზე მხოლოდ ბექას ეცვა პროფესიული ჩუსტები. ბექა სახლ ში, დამოუკიდებლადაც გადიოდა რეპეტიციას. ქორეოგრაფმა დარღ ვეული დიეტაც კი შეამჩნია თიკას. „ბიჭოლას“ დიზაინით შექმნილ „წიულის“ და ატლასის კომბინირებ ულ კაბას, სალონი „ზენკა და მარი“, ერთი თვის განმავლობაში კერავდა. კაბას გრძელი შლეიფი ჰქონდა და სვაროვსკის თვლებით იყო გაწყ ობილი. თიკა, როგორც ყველა დე დოფალი, „პრიმერკებზე“ კაბას კრ იტიკული თვალით აკვირდებოდა. თეთრი ტყავის ფეხსაცმელიც, 13 სანტიმეტრიანი ქუსლით, ამ სალო ნში შეიკერა. სანამ დედოფალი სა ლონ „ალდო კოპოლაში“ (სალონმა საქორწილო ვარცხნილობა საჩუ ქრად გაუკეთა) ქორწილამდე ორი დღით ადრე საცდელ ვარცხილობას იკეთებდა, მანამ ბექა ავთანდილთან შავი სმოკინგის გამოსატანად მივი და. სხვათა შორის, ქორწილში ნინი ქარსელაძესაც ავთანდილთან შეკე რილი კაბა ეცვა. ნეფე-პატარძალს ჯვარი მათმა მოძღვარმა, მამა ელიზბარმა ქაშუ ეთში დასწერა. უზარმაზარი შლეი ფის აწევაში სხვა პატარებთან ერ თად, ნინის სამი წლის და, ანასტა სიაც მონაწილეობდა. ჯვრისწერის შემდეგ წყვილი - საპატრიარქოში პატრიარქმა დალოცა. სანამ წყვილი სამახსოვრო ფოტოსესიას იღებდა, სასტუმრო „რედისონის“ შესასვლე ლში დაგებული წითელი ხალიჩის გავლით ჰოლში სტუმრები გროვ დებოდნენ, სულ 320 კაცი. შესასვ ლელში თიკას ნათლული მარიკო დედასთან, ლელა წურწუმიასთან ერთად ვარდის ფურცლებიანი კა ლათით ელოდა. ღელავდნენ ნეფეპატარძლის მშობლები... ხათუნა ხოფერიას სალონ „თიკო და ნინოში“ შეკერილი კაბა ეცვა. ამ ავე სალონის კაბა ეცვა თიკას ერთერთ მეჯვარეს, სალომე წვერაიძეს, რომელმაც კაბა თავისი დიზაინით შეაკერინა. ახალდაქორწინებულების მოსვ
ლის შემდეგ ყვავილებით მორთული თაღის ქვეშ - ხელმოწერის ლამაზი რიტუალი გაიმართა და ამერიკულ მელოდრამებში ნანახი რიტუალი ქართულ რეალობაში გაცოცხლდა. ამიერიდან „რედისონს“ ამგვარი ტრადიცია ექნება, ქორწილის დაწყ ებამდე - ხელმოწერა. „ფრანგული საკონდიტრო ტო რტების სტუდიის“ მეპატრონემ, შა ლვა ქელბაქიანმა დედოფალს 350 კაცზე გათვლილი უზარმაზარი შო კოლადის ტორტი აჩუქა. სტუმრებს შორის უხვად იყვნენ შოუბიზნესის წარმომადგენლები და პოლიტიკოსები. ქორწილის მუ სიკალურ გაფორმებაზე რომა რც ხილაძის ბენდი ზრუნავდა. თამადა ამ საქმეში გამოცდილი და დახე ლოვნებული ბექა ოდიშარია გახლ დათ, რომელიც დროდადრო დათო არჩვაძისკენ გამოიხედავდა და სი მღერა შემაშველეთო, „უკვეთავდა“. თამადამ, მაგიდების ნომრების მი ხედვით დამსხდარ სტუმრებზე ძა ლიან იხალისა. მეხუთე მაგიდასთან ვიტალი ხარაზარაძე იჯდა, მეექვს ესთან დავით ტყეშელაშვილი. ვი ნც ეს სტუმრები ასე გადაანაწილა, პოლიტიკაში ვერ ერკვევა, ყოფილი პოლიტიკოსი 5-იანთან დასვა და ამ ჟამინდელი 6-იანთანო. „ფორტეს“ სიმღერაზე მეტად, თქვენი ხმა მო მენატრა, ბატონო ვიტალიო, ხუმრ ობდა ბექა... ზურა მანჯავიძე კი ასე წარადგინა - „მღერის დაძინებული ოპოზიციის დაუძინებელი ლიდე რი!“ ორ-ორი სიმღერა ყველა მომღ ერალმა შეასრულა. ხუთგაკვეთილიანი რეპეტიცი ის შემდეგ ბექას და თიკას „დაისმა“ მექორწილეები აღაფრთოვანა. ნე ფის მეჯვარეებს კი თამადამ ცეკვა დაუწუნა, თქვენ კაზაკებივით ცეკვ ავდით, ნეფე-პატარძალმა ცეცხლი დაანთოო. ეს იყო პირველი ქორწილი „რე დისონში“. ქორწილის და დარბაზის მორთვის ერთ-ერთი ორაგანიზატ ორი ნეფის დედა, ხათუნა ხოფერია გახლდათ. დარბაზის საზეიმო მო რთვაში „ჯორჯიან ივენთი“, „რედი სონი“. ხათუნა ხოფერია: „ მე მგონი ყველაფერი ძალიან კარგად გამო ვიდა. აქ არის კრეატიული პერსონ ალი, რომელიც მზადაა, მოისმინოს და შეასრულოს. მაგიდები ნაძვის ხესავით რომ დაგვეწყო, ჩემი იდეა იყო და მათ არანაირი წინააღმდეგ ობა არ გაუწევიათ.“ გუჯა ჯამბურია: „თიკამ წელს ყველაფერი მოასწრო, სრულწლოვ ანიც გახდა, სტუდენტიც და გათხ ოვდა კიდეც. ვიცოდი, რომ ორი წე ლია უყვარდათ ერთმანეთი და სულ ვკითხულობდი, სად არის-მეთქი? ახლა უკვე ვიცი მაინც სად არის... ბედნიერი ვარ, კარგი ოჯახი შეიქ მნა.“ ქორწილის ღამე თიკამ და ბექამ „რედისონში“ გაათიეს. დაახლოებ ით ერთ კვირაში მოსკოვში მიემ გზავრებიან, იქ ჩვენი მეგობრები არიან და ყველაზე კარგ დროს გა ვატარებთო. ბექას ბებია მოსკოვში ცხოვრობს და საქორწილო მოგზ აურობით მასთან ჩავლენ.
თიკას და ბექას მშობლები
მიშა ძოძუაშვილი, ზურა მანჯავიძე და ნუცა ჯანელიძე
დავით ტყეშელაშვილი, ლელა წურწუმია და გია ბარამიძე
გერმანული ლუდი საქართველოში
ხათუნა მგალობლიშვილი გერმანული ლუდის გურმან ებს არ მოუწევთ შორს წასვლა იმისთვის, რომ ნამდვილი, გე რმანული ლუდი დააგემოვნონ. რესტორან „მირზაანის“ ქსელმა წინამძღვრიშვილის 14 ნომერში საკუთარი ლუდსახარში გახსნა. გერმანულ ტექნოლოგიებზე და ყრდნობით დამზადებული „მი რზაანის“ ლუდი, როგორც მწარ მოებლები აცხადებენ, საკმაოდ პოპულარული გახდა. „მირზაანის“ ქსელის გენერა ლური დირექტორი, ნუგზარ ფი ფია: - ჩვენთან ლუდის მოყვარულს შესაძლებლობა აქვს, დაილიოს ნამდვილ გერმანულ ტექნოლ ოგიაზე დამზადებული ლუდი, რომელიც იწარმოება საქართვე
ლოში. ამას ვაკეთებთ ჩვენ თე ბერვლიდან და მინდა ვაღიარო, რომ უკვე საკმაო პოპულარობა მოვიპოვეთ. გერმანულ-ქართული ლუდის პრეზენტაცია რამდენიმე დღის წინ რესტორან „მირზაანში“ შე დგა. მოწვეული სტუმრები ძი რითადად ლუდის მოყვარულები იყვნენ და შესაბამისად, უარიც არავის უთქვამს თითო კათხა ლუდზე, რომელიც შემოსასვლე ლშივე უშველებელ მაგიდაზე იყო დალაგებული. საღამო ვასიკო ოდიშვილს მიჰყავდა, რომელმაც მოგვიანებით ლუდის შეჯიბრიც მოაწყო. ერთმანეთს ორი ახალ გაზრდა „დაუპირისპირდა“. პი რობები ასეთი იყო: სამი კათხა ლუდი ორ ლუდის მოყვარულს რაც შეიძლება მალე უნდა დაელ ია. გამარჯვებულმა „მირზაანის“
ასლარიანი ჩეკი მიიღო საჩუქრ ად. სტუმრებიდან ყველაზე მეტად „კიჭამ“ მოილხინა. „მირზაანის“ ლუდთან ერთად ლევან ლელა შვილმა ხინკალზე და მწვადზეც არ თქვა უარი. იმდენად იყო „რო ლში შეჭრილი“ რომ დიდხანს გვ ერდითაც არ გაუხედავს. საღამო რესტორნის შესასვლელთან უზ არმაზარი ფეიერვერკით დასრ ულდა. ფერადმა სანახაობამ სტ უმრები სულ წუთებით მოწყვიტა ლუდის კათხებს. ძალიან მალე ისინი კვლავ თევზეულობას და ლუდს დაუბრუნდნენ. ფეიერვ ერკამდე დავით კოდუამ „მირზ აანის“ სახელობის უშველები ტო რტი გაჭრა. მართალია სტუმრები ხუმრობდნენ, ლუდს ტორტზე უფრო ხინკალი უხდებაო, თუმცა უარი არც ტკბილზე უთქვამთ. ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009
47
48
ორშაბათი 5 ოქტომბერი, 2009