Prime time N43

EXCLUSIVE

გვ. 4–5

N43, ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010 წ.

ნინო მაჩაიძე

&

გვიდო ლოკონსოლო

საკუთარ სიყვარულზე პირველად `პრაიმტაიმში~

`პრ­აი­მტ­აი­მი~ ყო­ვე­ლკ­ვი­რე­ული გა­ზე­თი ფა­სი 1 ლა­რი­

ვარსკვლავური Love Story

ვარსკვლავური ექსკლუზივი

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

1

პრ­ემ­იე­რი­სა და დე­ვნ­ილი გო­გოს 4-წლ­ია­ნი „ლა­ვს­თო­რი“ ქო­რწ­ინ­ებ­ით და­სრ­ულ­და­

კო­ნკ­იას ქა­რთ­ული ამ­ბა­ვი­ დეა თა­ვბ­ერ­იძე სა­ქა­რთ­ვე­ლოს პრ­ემ­იერ-მი­ნი­სტ­რი შა­მუ­გი­ებ­ის სი­ძე გა­ხდა. ნი­კა გი­ლა­ურ­მა ცო­ ლად აფ­ხა­ზე­თი­დან დე­ვნ­ილი 25 წლ­ის მა­რი­ნა შა­მუ­გია მო­იყ­ვა­ნა. ეს ამ­ბა­ვი ამ ორ­იო­ დე დღ­ის წინ გა­ხმ­აუ­რდა, თუ­მცა ბე­ვრი ინ­ფო­რმ­აც­ია პრ­ემ­იე­რის მე­უღ­ლე­ზე მე­დი­ამ ვერ მო­იპ­ოვა. რო­გორ გა­იც­ნო პრ­ემ­იე­რმა მო­მა­ვა­ლი მე­უღ­ლე, რო­გო­რი შე­ყვ­არ­ებ­ულ­ ები იყ­ვნ­ენ და ვინ არ­ის მა­რი­ნა შა­მუ­გია? ამ ყვ­ელ­აფ­ერ­ზე „პრ­აი­მტ­აი­მი“ ექ­სკ­ლუ­ზი­ ურ­ად მო­გი­თხ­რო­ბთ. მა­თი „ლა­ვს­თო­რი“ 4 წე­ლი გრ­ძე­ლდ­ებ­ოდა. გა­ცნ­ობა, ერ­თი შე­ხე­დვ­ით, ბა­ნა­ლუ­რად მო­ხდა. მა­შინ ნი­კა პრ­ემ­იე­რი კი არა, ფი­ნა­ნს­თა მი­ნი­სტ­რი იყო, ბა­ხტ­რი­ონ­ზე და­დი­ ოდა თმ­ის შე­სა­ჭრ­ელ­ად, სტ­ილ­ისტ მა­რი­სთ­ან. მა­რი­ნა კი სა­მო­დე­ლო სა­აგ­ენ­ტო­ში მუ­შა­ ობ­და და „მის სა­ქა­რთ­ვე­ლოს“ კო­ნკ­ურ­სა­ნტ­იც გა­ხლ­დათ. სწ­ორ­ედ სა­ლონ „პა­რა­დი­სო­ში“ ერთ-ერ­თი ვი­ზი­ტის დრ­ოს და­ინ­ტე­რე­სდა გი­ლა­ური მწ­ვა­ნე­თვ­ალ­ება მო­დე­ლი გო­გო­ ნა­თი, რო­მე­ლიც, რო­გო­რც ჩა­ნს, ბე­დმა ამ­ავე სა­ლო­ნში მი­იყ­ვა­ნა.

მა­რი­ნა შა­მუ­გი­ას შე­სა­ხებ მი­სი ახ­ლო მე­გო­ბა­რიც გვ­ეს­აუ­ბრა. რო­ გო­რც მი­სი ნა­ამ­ბო­ბი­დან გა­ირ­კვა, პრ­ემ­იე­რის ცო­ლს მშ­ობ­ლე­ბი და ერ­თი ძმა ჰყ­ავს, რო­მლ­ებ­იც ნუ­ცუ­ ბი­ძის პლ­ატ­ოზე ცხ­ოვ­რო­ბენ. დე­და დი­ას­ახ­ლი­სია, ძმა მა­გი­სტ­რა­ტუ­რა­ ში სწ­ავ­ლო­ბს სო­ხუ­მის ფი­ლი­ალ­ში, მა­მა მუ­შა­ობს. მა­რი­ნა ძი­რი­თა­დად მა­მი­და­სთ­ან, თე­მქ­აზე ცხ­ოვ­რო­ბდა და მშ­ობ­ლე­ბთ­ან მი­დი­ოდა ხო­ლმე.

სტ­ილ­ის­ტი მა­რი: – ბე­ვრი არ­აფ­ერი ვი­ცი, შო­რი­დან გა­ვი­გე, რომ ცო­ლად მო­იყ­ვა­ნა. მა­რი­ ნას ვი­ცნ­ობ, სხ­ვა­თა შო­რის. ძა­ლი­ან კა­რგი გო­გოა, ლა­მა­ზი, „კრ­ას­ავ­იც­აა“.

– თვ­ით­ონ ნი­კამ გა­გა­ცნ­ოთ?

– არა, მა­ნა­მდე ვი­ცნ­ობ­დი, ჩვ­ენ­ თან და­დი­ოდა.

– დი­დი ხა­ნია, ერ­თად არ­იან?

– წლ­ებ­ია უკ­ვე.

– თქ­ვენ ნი­კას ოჯ­ახ­საც იც­ნო­ ბთ, ხომ? მი­სი დე­დაც თქ­ვე­ნთ­ან და­ დის?

– დი­ახ, ვი­ცნ­ობ, მა­გრ­ამ დე­და კა­ რგა ხა­ნია, აქ აღ­არ და­დის.

– თუ იც­ით, რო­გორ შე­ხვ­დნ­ენ ნი­ კას მშ­ობ­ლე­ბი ამ ამ­ბა­ვს?

– რო­გო­რც ვი­ცი, ძა­ლი­ან კა­რგ­ად.

– თქ­ვენ იც­ოდ­ით, რომ ნი­კა და­ ქო­რწ­ინ­ებ­ას აპ­ირ­ებ­და?

– ბო­ლოს გა­ვი­გე, თვ­ით­ონ გო­გო­ნა ახ­ალ წლ­ებ­ამ­დე იყო მო­სუ­ლი.

– გი­ყვ­ებ­ოდ­ათ ნი­კას შე­სა­ხებ?

– კა­რგა ხა­ნი არ მყ­ავ­და ნა­ნა­ხი, მა­შინ უკ­ვე იც­ოდა, რომ ცო­ლად მი­ ჰყ­ვე­ბო­და, ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი ჩა­ნდა. ხომ იც­ით, რო­ცა სი­ყვ­არ­ულ­ია...

– სად გა­იც­ნეს ერ­თმ­ან­ეთი, იც­ ით?

– აქ ნა­ხა ნი­კამ, მო­ეწ­ონა და გა­იც­ ნეს ერ­თმ­ან­ეთი.

– თქ­ვე­ნს სა­ლო­ნში გა­იც­ნეს?

– კი, აქ მო­ხდა მა­თი გა­ცნ­ობა, მე­ ტს ვე­რა­ფე­რს გე­ტყ­ვით. მე­ტის თქ­მა არც არ­ის სა­ჭი­რო, წყ­ ვი­ლი დღ­ეს უკ­ვე ერ­თა­დაა. რო­გო­რც პრ­ემ­იე­რის აპ­არ­ატ­ში გვ­ით­ხრ­ეს, გი­ ლა­ურს არც ერ­თი დღე არ გა­უც­დე­ ნია, ის სა­მს­ახ­ურ­ში ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ­ად და­დის. ის­იც გა­ვა­რკ­ვი­ეთ, რომ მა­შინ, რო­ცა გი­ლა­ური ფი­ნა­ნს­თა მი­ნი­სტ­რი იყო, სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ერთ-ერ­თი ვი­ ზი­ტის დრ­ოს შა­მუ­გი­აც ახ­ლდა. ავ­თო ფა­ვლ­ენ­იშ­ვი­ლი, პრ­ეს­ ცე­ნტ­რის უფ­რო­სი: – ჩვ­ენც ახ­ლა გა­ვი­გეთ ეს ამ­ბა­ ვი. ვი­ცო­დი, რომ 3-4 წე­ლი ერ­თად იყ­ვნ­ენ. მო­ულ­ოდ­ნე­ლიც არ ყო­ფი­ ლა ჩე­მთ­ვის.

– თქ­ვენ იც­ნო­ბდ­ით შა­მუ­გი­ას?

– რა­მდ­ენ­იმე წლ­ის წი­ნათ, რო­ცა ნი­კა გი­ლა­ური ფი­ნა­ნს­თა მი­ნი­სტ­ რი იყო, ერთ-ერ­თი ვი­ზი­ტის დრ­ოს ახ­ლდა და იქ ვნ­ახე, სხ­ვა დრ­ოს არ მი­ნა­ხა­ვს. რო­გო­რც ნი­კამ მი­თხ­რა, ის თვ­ით­ონ გა­აკ­ეთ­ებს გა­ნც­ხა­დე­ ბას მი­სი და­ქო­რწ­ინ­ებ­ის შე­სა­ხებ, მე მე­ტი არ­აფ­ერი ვი­ცი.

2

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ცი­ცი ახ­ობ­აძე: – მა­იკო ჩე­მი მე­გო­ბა­რია, წლ­ებ­ ია ვი­ცნ­ობ, აქ გა­ვი­ცა­ნი, თბ­ილ­ის­ ში, ძა­ლი­ან კა­რგი გო­გოა.

– ის­იც აფ­ხა­ძე­ით­იდ­ან დე­ვნ­ ილ­ია?

– კი, სოხუმელია.

– იც­ოდ­ით, რომ პრ­ემ­იე­რის შე­ყვ­არ­ებ­ული იყო?

– და­ქა­ლია და რა თქ­მა უნ­და, ვი­ცო­დი.

– გი­ყვ­ებ­ოდ­ათ ხო­ლმე ამ­ბე­ ბს?

– მო­მი­ყვ­ებ­ოდა, აბა, რა...

– ნი­კა აკ­ით­ხა­ვდა ხო­ლმე ნუ­ ცუ­ბი­ძე­ზე?

– არ და­მი­ნა­ხა­ვს, ალ­ბათ, მო­ დი­ოდა კი­დეც. ისე, ნი­კას მძ­ღო­ ლს მო­ჰყ­ავ­და ხო­ლმე აქ. ძი­რი­თა­ დად მა­მი­და­სთ­ან ცხ­ოვ­რო­ბდა.

– რა­ტომ?

– რა ვი­ცი, ალ­ბათ, იქ უფ­რო მე­ტი კო­მფ­ორ­ტი ჰქ­ონ­და.

– თქ­ვენ რო­დის გა­იგ­ეთ, რომ გი­ლა­ური უყ­ვა­რდა?

– 4 წე­ლია, ვი­ცი...

„პრ­აი­მტ­აი­მმა~ ნუ­ცუ­ბი­ძის პლ­ატ­ოზე მა­ რი­ნა შა­მუ­გი­ას მშ­ობ­ლე­ბს­აც მი­აკ­ით­ხა. ქა­ ლბ­ატ­ონ­მა რი­მა მა­ნი­ამ (დე­დამ) მხ­ოლ­ოდ ის გვ­ით­ხრა, რომ ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რია და ძა­ლი­ან მო­სწ­ონს სი­ძე.

– ქა­ლბ­ატ­ონო რი­მა, სი­ძეს კა­რგ­ად იც­ნო­ ბთ?

– რო­გორ არ ვი­ცნ­ობ, რას ამ­ბო­ბთ...

– კმ­აყ­ოფ­ილი ხა­რთ შვ­ილ­ის არ­ჩე­ვა­ნით?

– რა თქ­მა უნ­და, მო­მწ­ონს.

– თქ­ვე­ნს გო­გო­ნას ძა­ლი­ან აქ­ებ­ენ...

– აბა, ცუ­დი რომ ყო­ფი­ლი­ყო, მო­იყ­ვა­ნდა?

– რო­გო­რი გა­ნწ­ყო­ბა გა­ქვთ?

– ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი ვარ, სხ­ვა დრ­ოს მო­ დით, უფ­რო კა­რგ­ად გა­გც­ემთ პა­სუ­ხს და კა­ რგ­ად­აც გა­გი­მა­სპ­ინ­ძლ­დე­ბით, ახ­ლა მე­ტს ვე­ რა­ფე­რს გე­ტყ­ვით.

ნი­კა გი­ლა­ური და მა­რი­ნა შა­მუ­გი­ა

EXCLUSIVE

ნუ­კი – „ნა­ჯა­ხის“ ცხ­ვი­რით და თა­მა­მი კა­დრ­ებ­ით

გა­რე­გნ­ობ­აში სლ­ავ­ური ეშ­ხი აქ­ვს. რო­გო­რც აღ­მო­ჩნ­და, ბე­რძ­ნუ­ლი (დე­და ნა­ხე­ვრ­ად ბე­რძ­ენი და ნა­ხე­ვრ­ად რუ­სია) სი­სხ­ლიც ურ­ევ­ია. ნუ­კი კო­შკ­ელ­იშ­ვი­ლი 10 წლ­ის იყო, სა­ნქტ-პე­ტე­რბ­ურ­გი­დან რომ ჩა­მო­ვი­და... და ქა­რთ­ვე­ლად ჩა­მო­ ყა­ლი­ბდა. ამ­ბო­ბს, რომ ძა­ლი­ან გა­უმ­არ­ თლა. სი­ლა­მა­ზის კო­ნკ­ურ­სს „იმ­ედ­ის“ დი­ ლა მო­ჰყ­ვა, ტე­ლე­წა­მყ­ვა­ნო­ბას კი – „კლ­ ინ­იკა“.

– სა­ნქტ-პე­ტე­რბ­ურ­გი თუ თბ­ილ­ისი?

– თბ­ილ­ისი.

– რუ­სი თუ ქა­რთ­ვე­ლი?

– ქა­რთ­ვე­ლი.

– ბუ­ნე­ბრ­ივი ფე­რის თმა რო­გო­რი გა­ქვს?

– „მო­რი­ჟაო“-მო­ყა­ვი­სფ­რო-მო­ყვ­ით­ ალო. 12 წლ­იდ­ან ხნ­ით ვი­ღე­ბა­ვდი, თმა მც­ვი­ოდა. ამ­დე­ნად, ბუ­ნე­ბრ­ივი თმ­ის ფე­ რის შე­გრ­ძნ­ება და­კა­რგ­ული მა­ქვს. ქე­რა თმა ძა­ლი­ან მო­მწ­ონს, „არ­ის“ ჩე­მში ეს ფე­რი.

– ამ­ბობ, რომ ეთ­ნი­კუ­რი ცხ­ვი­რი გა­ ქვს და ამ „ნა­ჯა­ხის“ რა მო­სწ­ონთ, ვერ ვხ­ვდ­ებ­იო.

– ამ ეთ­ნი­კუ­რი ცხ­ვი­რით რა­ღაც მხ­რივ ვა­მა­ყობ კი­დეც.

– ანუ მის პლ­ას­ტი­კურ ოპ­ერ­აც­ია­ზე არ ფი­ქრ­ობ?

– არა, არ ვფ­იქ­რობ.

– ოპ­ერ­აც­იე­ბზე მწ­ყრ­ალ­ად ხარ?

- წი­ნა­აღ­მდ­ეგი არ ვარ, ოპ­ერ­აც­ია უნ­ და გა­იკ­ეთო გა­რკ­ვე­ულ ას­აკ­ში. 60 წლ­ის ას­აკ­ში კა­ნის გა­სა­უმბ­ჯო­ბე­სე­ბლ­ად გა­კე­ თე­ბუ­ლი ოპ­ერ­აც­იის მო­მხ­რე ვარ, მა­გრ­ამ 19 წლ­ის გო­გო­ნას გა­რე­გნ­ობ­ის შე­ცვ­ლა სწ­ორ­ად არ მი­მა­ჩნ­ია, რა­დგ­ან­აც თი­თო­ ეუ­ლი ნა­კვ­თი რა­ღაც ხა­სი­ათ­ის მა­ნი­შნ­ ებ­ელ­ია.

– გა­რე­გნ­ულ­ად გა­ცი­ლე­ბით დი­დი ას­აკ­ის ჩა­ნხ­არ, ვი­დრე სი­ნა­მდ­ვი­ლე­ში ხარ...

– ბა­ვშ­ვო­ბი­დან ყვ­ელ­ას უფ­რო დი­დი ვე­გო­ნე, ვი­დრე ვი­ყა­ვი. ად­რე ვყ­ალ­იბ­დე­ ბო­დი, სი­მა­ღლ­ით­აც თა­ნა­ტო­ლე­ბზე მა­ ღა­ლი ვი­ყა­ვი. თუ­მცა ვერ ვი­ტყ­ვი, რომ გო­ნე­ბრ­ივ­ად ბე­ვრ­ად ვუ­სწ­რებ ჩე­მს ტოლ გო­გო­ნე­ბს.

– რა ფა­კუ­ლტ­ეტ­ზე სწ­ავ­ლობ?

– სა­ერ­თა­შო­რი­სო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბი და დი­პლ­ომ­ატ­ია.

– არ­ადა, პო­პუ­ლა­რუ­ლი ხარ, რო­გო­ რც მო­დე­ლი, ტე­ლე­წა­მყ­ვა­ნი და მს­ახ­ იო­ბი...

– ყო­ვე­ლთ­ვის სა­კმ­აოდ თა­მა­მი ვი­ყა­ვი. „მის სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ზე“ რომ არ მი­ვს­ულ­იყ­ ავი, ვე­რც „იმ­ედ­ში“ მო­ვხ­ვდ­ებ­ოდი. ჩვ­ენ­ ებ­აზე გა­ვი­ცა­ნი ია კი­წმ­არ­იშ­ვი­ლი, ვც­ადე მო­ნა­წი­ლე­ობ­ის მი­ღე­ბა, მო­ვხ­ვდი ოც­ეუ­ ლში... სა­რე­კლ­ამო პრ­ომ­ოს ჩა­წე­რის დრ­ ოს კი „იმ­ედ­ის“ დი­ლის წა­მყ­ვა­ნო­ბა­საც გა­მო­ვკ­არი ხე­ლი. ეს რე­ალ­ურ­ად ბე­დის ამ­ბა­ვია... „მის სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ზე“ „მის ტე­ ლე­გე­ნუ­რო­ბი­სა“ და „მის ინ­ტე­ლე­ქტ­ის“ ტი­ტუ­ლი მო­მა­ნი­ჭეს. მე­რე „კლ­ინ­იკა“... და ყვ­ელა ოც­ნე­ბაც ამ­ის­რუ­ლდა. ას­ეთი ტი­პის, მი­სტ­იკ­ური ჟა­ნრ­ის სე­რი­ალი სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­ში ჯერ არ გა­და­უღ­იათ. მი­ხა­ რია, რომ ქვ­ეყ­ანა, ამ მხ­რივ, ვი­თა­რდ­ება. თი­თო­ეუ­ლი სე­რია სრ­ულ­მე­ტრ­აჟ­ია­ნი მხ­ატ­ვრ­ული ფი­ლმ­ის დო­ნე­ზეა გა­და­ღე­ ბუ­ლი. ეს შრ­ომ­ატ­ევ­ად­ია. გა­ვი­ცა­ნი სა­ინ­ ტე­რე­სო ად­ამ­ია­ნე­ბი.

– შე­ნს პე­რს­ონ­აჟ­ზე რას იტ­ყვი?

– ან­ას ბე­ვრი ქვ­ეტ­ექ­სტი და „ბე­ქი“ აქ­ ვს. ეს ნელ-ნე­ლა ზე­მოთ ამ­ოვა და ყვ­ელა და­ინ­ახ­ავს. ერ­თი თა­მა­მი სც­ენა ვი­თა­მა­შე. სა­კმ­აოდ ძნ­ელ­ია მს­ახ­იო­ბი­სთ­ვის თა­მა­მი სც­ენ­ის თა­მა­ში. იმ­ედი მა­ქვს, ამ­გვ­არი, რთ­ულ­ად სა­თა­მა­შო სც­ენ­ები კი­დევ მე­ ქნ­ება. არ­სე­ბო­ბს მო­რა­ლუ­რი ფა­რგ­ლე­ბი, რის იქ­ით­აც ვერ წა­ვალ. სო­ცი­უმ­ის აზ­რი ძა­ლი­ან მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს. ვი­ნც არ ით­ვა­ლი­ სწ­ინ­ებს, ის თა­მა­მი კი არა, გი­ჟია.

– რო­გო­რი ბი­ჭე­ბი მო­გწ­ონს?

– ის­ეთ­ები, რო­მე­ლთ­ან­აც სუ­ლი­ერი და ინ­ტე­ლე­ქტ­უა­ლუ­რი შე­ხე­ბა მე­ქნ­ება.

– პო­პუ­ლა­რო­ბა რა­მდ­ენ­ად ით­ხო­ვს სა­ზო­გა­დო­ებ­აში თა­მა­შს?

– თუ პო­პუ­ლა­რუ­ლი ად­ამ­ია­ნი თა­მა­ შო­ბს, ჩე­მში პა­ტი­ვი­სც­ემ­ას არ იმ­სა­ხუ­რე­ ბს. პო­პუ­ლა­რო­ბას სა­ზო­გა­დო­ება – მა­ყუ­ რე­ბე­ლი, გუ­ლშ­ემ­ატ­კი­ვრ­ები გა­ძლ­ევ­ენ. რა­ტომ უნ­და ით­ამ­აშო მა­თთ­ან?! ამ­პა­რტ­ ავ­ნე­ბის შე­გრ­ძნ­ება არ მა­ქვს, არ­აფ­ერი არ შე­ცვ­ლი­ლა ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში. არ­ას­წო­რი იქ­ნე­ბა, რომ შე­ვი­ცვ­ალო იმ­ის გა­მო, რომ სე­რი­ალ­ში ვთ­ამ­აშ­ობ და დი­ლის წა­მყ­ვა­ნი ვარ. ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

3

ვა­რს­კვ­ლა­ვუ­რ

სა­კუ­თარ სი­ყვ­არ­ულ­ზ

EXCLUSIVE

გვ­იდო ლო­კო­ნს­ოლო: მე უკ­ვე წა­რმ­ომ­იდ­გე­ნია ჩვ­ენი სი­ბე­რე. 80 წლ­ის­ რომ ვი­ქნ­ ებ­ით, ალ­ბათ, გა­გვ­იჭ­ირ­დე­ბა სი­მღ­ერა, მა­გრ­ამ მა­ინც სი­ყვ­არ­ ულ­ით მო­ვუ­სმ­ენთ ერ­თმ­ან­ეთს. ბე­ვრ­საც ვი­ცი­ნე­ბთ. კა­რგი მო­ ხუ­ცე­ბი ვი­ქნ­ებ­ით. ავ­თო ჩი­ტი­ძე ნი­ნო მა­ჩა­იძ­ემ აღ­ია­რე­ბაც და სი­ყვ­არ­ულ­იც „ლა სკ­ალ­ას“ აკ­ად­ემ­ია­ ში იპ­ოვა. მს­ოფ­ლი­ოს ერთ-ერთ სა­უკ­ეთ­ესო სო­პრ­ან­ოდ აღ­ია­რე­ბუ­ლი ნი­ნოს გუ­ლი იტ­ალ­ი­ელ ტე­ნო­რს გვ­იდო ლო­კო­ნს­ოლ­ოს ეკ­უთ­ვნ­ის. მათ ერ­თმ­ან­ეთი „ლა სკ­ალ­ას“ აკ­ად­ემ­ია­ში გა­იც­ნეს, დღ­ეს კი დუ­ეტ­ებ­შიც ხშ­ირ­ად მღ­ერ­იან. გვ­იდო ახ­ალ წე­ლს სა­მღ­ერ­ად თა­ვის ოჯ­ახ­თან ერ­თად ჩა­მო­ვი­და ბა­თუ­მში. აღ­ფრ­თო­ვა­ნე­ბუ­ლი და­რჩა ქა­რთ­ვე­ლი მს­მე­ნე­ლით და ქა­რთ­ ული მა­სპ­ინ­ძლ­ობ­ით. „პრ­აი­მტ­აი­მმა“ შე­ყვ­არ­ებ­ულ წყ­ვი­ლს ექ­სკ­ლუ­ზი­ური ინ­ტე­რვ­იუ ჩა­ მო­არ­თვა.

ნი­ნო მა­ჩა­იძე: – ერ­თმ­ან­ეთი `ლა სკ­ალ­ას~ აკ­ად­ემ­ია­ში გა­ვი­ცა­ნით 2005 წე­ლს. თა­ვი­დან გა­ნს­აკ­უთ­რე­ ბუ­ლი სი­ახ­ლო­ვე არ ყო­ფი­ლა, სხ­ვე­ბთ­ან უფ­რო ვმ­ეგ­ობ­ რო­ბდი. რა­მდ­ე­ნ­ი­მე თვ­ეში უფ­რო და­ვა­ხლ­ოვ­დით, ჯერ და­ვმ­ეგ­ობ­რდ­ით და შე­მდ­ეგ ურ­თი­ერ­თო­ბა სი­ყვ­არ­ულ­ ში გა­და­იზ­არ­და. ყო­ვე­ ლშ­ემ­თხ­ვე­ვა­ში ეს ერ­თი ნა­ხვ­ით სი­ყვ­არ­ული არ ყო­ფი­ლა, რა­დგ­ან მე იმ პე­რი­ოდ­ში მხ­ოლ­ოდ სწ­ავ­ლა­ზე და სც­ენ­აზე ვფ­იქ­რო­ბდი.

– კა­რგ­ია რომ ორ­ 4

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ივე ოპ­ერ­ის მო­მღ­ერ­ლე­ბი ხა­ რთ?

– კი, რა­დგ­ან ვფ­იქ­რობ, რო­ ცა წყ­ვი­ლი ერ­თი პრ­ოფ­ეს­იის არ­ის, უფ­რო მე­ტი გა­გე­ბაა ურ­ თი­ერ­თო­ბე­ბში. რომ არა ას­ეთი თა­ნხ­ვე­დრა, შე­იძ­ლე­ბა სხ­ვას გა­ჭი­რვ­ებ­ოდა ჩე­მი რე­ჟი­მის გა­ ძლ­ება - ად­რე უნ­და და­ვი­ძი­ნო, ბე­ვრი უნ­და ვი­მო­გზ­აუ­რო... ჩე­მი სა­ქმ­რო ლო­ნდ­ონ­შია, მე ლოს-ან­ჯე­ლე­სში. რო­გო­რც კი თა­ვი­სუ­ფალ დრ­ოს მო­ვნ­ახ­ავთ, მა­ში­ნვე შე­ხვ­ედ­რე­ბს ვგ­ეგ­მა­ ვთ. რო­ცა მე­ორე დღ­ეს გვ­აქ­ვს სა­მღ­ერი, ორ­ივე ვწ­ყვ­ეტთ სა­ უბ­არს და მთ­ელი დღე სა­ხლ­ში მუ­ნჯ­ებ­ივ­ით და­ვდ­ივ­ართ. ამ დრ­ოს ყვ­ელ­აზე მეტ კი­ნო­ებს

ვუ­ყუ­რე­ბთ.

– რო­გო­რია თქ­ვე­ნი სი­ყვ­არ­ ული? რა­მდ­ენ­ად რო­მა­ნტ­იკ­ ულ­ები ხა­რთ?

– ბე­ვრი სი­ურ­პ­რი­ზი მა­ხს­ ოვს გვ­იდ­ოს­გან. ერ­თხ­ელ, გა­ სტ­რო­ლე­ბზე ვი­ყა­ვი ევ­რო­პის ერ­თ–ე­რთ ქვ­ეყ­ან­აში, გვ­იდო კი სხ­ვაგან იყო. სა­სტ­უმ­რო­ში ყვ­ ავ­ილ­ები გა­მო­მი­გზ­ავ­ნა. ეს ძა­ ლი­ან სა­სი­ამ­ოვ­ნო ჟე­სტი იყო.

– დაქორწინებას აპირებთ თუ არა?

– ჯერ არ ვი­ცი. ამ­აზე ჯერ არ ვფ­იქ­რობ. ალ­ბათ, ამ­ის დრ­ ოც მო­ვა. გა­ვი­ცა­ნი მი­სი იტ­ალ­ იუ­რი ოჯ­ახი და აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რომ ქა­რთ­ულ ოჯ­ახს ძა­ლი­ან ჰგ­ავს.

რი Love Story

ზე პი­რვ­ელ­ად `პრ­აი­მტ­აი­მში~

გვ­იდო ლო­კო­ნს­ოლო: – ნი­ნოს­ გა­ცნ­ობ­ის­თა­ნა­ვე მი­ ვხ­დი, რომ ეს იყო ად­ამ­ია­ნი, რო­ მე­ლიც ჩე­მნ­აი­რად აზ­რო­ვნ­ებ­და. აღ­მო­ჩნ­და, რომ ცხ­ოვ­რე­ბა­შიც და სც­ენ­აზ­ეც ერ­თნ­აი­რი მი­ზნ­ები გვ­ ქო­ნდა. გა­რდა ამ­ისა, იყო მი­ზი­ დუ­ლო­ბის ძა­ლაც, რაც ყვ­ელ­აზე მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია ურ­თი­ერ­თო­ბა­ში.

– რა­ თქ­მა­ უნ­და, გა­რე­გნ­ულ­ ად­აც მო­იხ­იბ­ლეთ.

– უნ­და ვა­ღი­არო, რომ პი­რვ­ელ­ ად გა­რე­გნ­ულ­ად მო­მე­წო­ნა. სა­ხემ და თვ­ალ­ებ­მა მო­მა­ჯა­დო­ვა. რაც ნი­ნო გა­ვი­ცა­ნი ერ­თი წუ­თით აღ­ არ მი­ფი­ქრ­ია, რომ ჩვ­ენ შე­იძ­ლე­ბა ერ­თად აღ­არ ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავ­ით.

– რო­გო­რია თქ­ვე­ნი სი­ყვ­არ­

ული, რა­მდ­ენ­ად რო­მა­ნტ­იკ­ულ­ ები ხა­რთ?

– ჩვ­ენი სი­ყვ­არ­ული ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი და რო­მა­ნტ­იკ­ულ­ია. წე­ ლი­წა­დნ­ახ­ევ­რის მა­ნძ­ილ­ზე ჩვ­ენი და­ტვ­ირ­თუ­ლი გრ­აფ­იკ­ის გა­მო ხშ­ირ­ად გვ­ქო­ნია და­შო­რე­ბე­ბი, მა­ გრ­ამ ეს ჩვ­ენს გრ­ძნ­ობ­ას უფ­რო ძლ­იე­რს ხდ­ის. ნი­ნო­სთ­ან არ­ას­დრ­ ოს მო­იწ­ყენ. ვფ­იქ­რობ, რომ ჩვ­ენი სი­ყვ­არ­ულ­ის ის­ტო­რია ყვ­ელ­აზე ლა­მა­ზია. გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლად რო­ მა­ნტ­იკ­ული ვარ, რო­ცა მა­რტ­ონი ვრ­ჩე­ბით.

– გვ­იდო, ნი­ნო რი­თი გა­ნს­ხვ­ ავ­დე­ბა იტ­ალ­იე­ლი ქა­ლე­ბი­სა­ გან?

– ნი­ნო ამ­აყი და ამ­ბი­ცი­ური ქა­ ლია, რა­საც ვა­ფა­სებ. რო­ცა ამ თვ­

ის­ებ­ებს ავ­ლე­ნს, მა­შინ ვხ­ვდ­ები, რომ ის იტ­ალ­იე­ლი კი არა, ქა­რთ­ ვე­ლია. ეს თვ­ის­ებ­ები ბე­ვრ ქა­რთ­ ვე­ლში და­ვი­ნა­ხე.

– მო­გწ­ონთ ქა­რთ­ვე­ლე­ბი და სა­ქა­რთ­ვე­ლო?

– მო­მწ­ონს თქ­ვე­ნი ქვ­ეყ­ანა და ხა­ლხი. უშ­უა­ლო ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბია აქ. ყვ­ელ­აფ­ერი სუ­ფთ­აა, ად­ამ­ ია­ნე­ბის გა­მო­ხე­დვა, ჟე­სტ­ები და გუ­ლე­ბი.

– რო­გო­რია სა­ყვ­არ­ელ ქა­ლთ­ან ერ­თად სც­ენ­აზე სი­მღ­ერა?

– რო­ცა ნი­ნო­სთ­ან ერ­ თად ვმ­ღე­რი უფ­რო მე­ ტად ვნ­ერ­ვი­ულ­ობ, ორ­ მა­გი პა­სუ­ხი­სმ­გე­ბლ­ობა მა­ქვს. რო­ცა სხ­ვე­ბთ­ან

ერ­თად ვმ­ღე­რი, არ მა­ინ­ტე­რე­სე­ბს პა­ რტ­ნი­ორ­ის გა­ნც­დე­ ბი. ნი­ნოს სპ­ექ­ტა­ კლ­ებ­ზე ძა­ლი­ან ვ ნ­ე რ­ვ ი­უ ლ ­ ობ.

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

5

ვარსკვლავთც ყველაზე გრანდიოზული საახალწლო შოუ ბოლო ათწლეულებში – ბათუმმა ყველა რეკორდი მოხსნა, ამდენი მსოფლიო ვარსკვლავი აქ ერთად არავის უნახავს. ხოსე კარერასი, ზურაბ სოტკილავა, ლადო ათანელი, ნინო მაჩაიძე, ნინო სურგულაძე, მარიკა გულორდავა, ლიზა ბათიაშვილი, რამაზ ჩიკვილაძე, სოფო ნიჟარაძე, ნინო ანანიაშვილი და განუმეორებელი სუხიშვილები – ბათუმი 2010 წელს უპრეცედენტო შოუთი შეხვდა. შავი ზღვისპირეთის განახლებულ ტურისტულ ცენტრში, წელს, ახალი წლის შესახვედრად, უცხოელი სტუმრების ასევე უპრეცედენტო რაოდენობა ჩამოვიდა. ტურისტები მეზობელი თურქეთიდან, უკრაინიდან და ევროპის სხვადასხვა ქალაქებიდან შთაბეჭდილებებს ვერ მალავდნენ, ასეთი ლამაზი, ბრჭყვიალა და ხმაურიანი ბათუმი ზამთარში არავის უნახავს. ბათუმური ვარსკვლავთცვენა თქვენთვის „პრაიმტაიმის“ ობიექტივიდან.

ხოსე კარერასი და სოფო ნიჟარაძე

გია გაგნიძე

ზურაბ სოტკილავა

კარნავალი იწყება 6

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ანსამბლი „რუსთავი~

ცვენა ბათუმში

ნინო ანანიაშვილი

ლიზა ბათიაშვილი

შოუს სახელწოდება – „ევროპული ახალი წელი~; რეჟისორი – ლაშა ონიანი; მონაწილეობენ – ქართველი ვოკალისტები, ხოსე კარერასი, ქართული ცეკვის ანსამბლები „სუხიშვილები~ და „რუსთავი~. მონაწილეთა რაოდენობა – 450 ადამიანი. ხანგრძლივობა – 2 საათი. მაყურებელი – 50 ათასი. ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

7

ევროპული ახალი 2010 წლის პირველი ნი­ნ ო სუ­რ გ­უ ლ­ა ძე დეკოლტეს წი­ნ ა­ა ღ­მდ­ე გ 9 წლ­ის შე­მდ­ეგ ნი­ნო სუ­რგ­ულ­ აძე ახ­ალ წე­ლს სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში პი­რვ­ელ­ად შე­ხვ­და. სა­ახ­ალ­წლო კო­ნც­ერ­ტი­სთ­ვის მო­მზ­ად­ება ძა­ ლი­ან მო­კლე დრ­ოში მო­ახ­ერ­ხა. სა­მი ლა­მა­ზი კა­ბა სპ­ეც­ია­ლუ­რად ამ კო­ნც­ერ­ტი­სთ­ვის იკა ბო­ბო­ხი­ ძემ შე­უკ­ერა. ვა­რდ­ის­ფე­რი ზღ­აპ­ რუ­ლი კო­სტ­იუ­მი კო­ნკ­ია­სთ­ვის და წი­თე­ლი კა­ბა კა­რმ­ენ­ის­თვ­ის ნი­ ნომ წი­ნა­სწ­არ მო­ირ­გო. რო­გო­რც აღ­მო­ჩნ­და, დე­კო­ლტ­ირ­ებ­ული კა­ბე­ბი არ უყ­ვა­რს და ცდ­ილ­ობს, ყო­ვე­ლთ­ვის კლ­ას­იკ­ურ­ად გა­მო­ იყ­ურ­ებ­ოდ­ეს. „სა­კო­ნც­ერ­ტო შე­ სრ­ულ­ება მა­ინც გრ­ძელ კა­ბა­სა და აკ­ად­ემ­იუ­რო­ბას მო­ით­ხო­ვს. მი­მა­ ჩნ­ია, რომ მა­ყუ­რე­ბე­ლმა აქ­ცე­ნტი ჩე­მს სი­მღ­ერ­აზე უნ­და გა­აკ­ეთ­ოს და არა დე­ კო­ ლტ­ ეზე“. აქ­ ვს ბე­ დნ­იე­რი კა­ბა და ფე­ხს­აც­მე­ლიც, რო­მლ­ით­აც დიდ წა­რმ­ატ­ებ­ებს მი­აღ­წია. ახ­ალ წე­ლს ყო­ვე­ლთ­ვის ტრ­ად­ იც­იუ­ლად ხვ­დე­ბა. წე­ლს ბა­თუ­მში დე­და­სთ­ან, თა­ვის პე­და­გო­გთ­ან და ოჯ­ახ­ის ახ­ლო­ბლ­ებ­თან ერ­ თად ჩა­ვი­და. „რო­მელ ქვ­ეყ­ან­აშ­იც არ უნ­და ვი­ყო, ყვ­ელ­გან არ­იან ქა­ რთ­ვე­ლე­ბი და ვც­დი­ლობ, მა­თთ­ან ერ­თად შე­ვხ­ვდე ახ­ალ წე­ლს. მათ ყო­ვე­ლთ­ვის აქ­ვთ სა­ახ­ალ­წლო სუ­ფრა. ნა­ძვ­ის ხე ჩე­მთ­ვის აუ­ცი­ ლე­ბე­ლი სა­ახ­ალ­წლო ატ­რი­ბუ­ტია. თუ ნა­ძვ­ის ხე არ მა­ქვს, ნა­ძვ­ის ტო­ტს ვშ­ოუ­ლობ ხო­ლმე და ლა­მა­ ზი სა­თა­მა­შო­ებ­ით ვრ­თავ. ერ­თხ­ ელ მა­რტ­ოც კი და­ვრ­ჩი, მა­გრ­ამ გა­რეთ გა­ვე­დი და ის­ეთი სა­ოც­არი გა­ნწ­ყო­ბა იყო, და­ხლ­ებ­ზე ოქ­რო­ სფ­ერი სუ­ვე­ნი­რე­ბი იყ­იდ­ებ­ოდა. ყვ­ელ­აფ­ერი ისე ზღ­აპ­რუ­ლად იყო მო­წყ­ობ­ილი, რომ სა­ერ­თოდ ვერ ვი­გრ­ძე­ნი მა­რტ­ოო­ბა“.

2009 წე­ლი მი­სთ­ვის ძა­ლი­ან წა­რმ­ატ­ებ­ული იყო, ზა­ლც­ბუ­რგ­ის სა­ოპ­ერო ფე­სტ­ივ­ალ­ზე ნი­ნო მთ­ ავ­არი ვა­რს­კვ­ლა­ვი გა­ხდა, თუ­მცა 2010 წე­ლი უფ­რო სა­ინ­ტე­რე­სო ექ­ნე­ბა. „წე­ლს ჩე­მი ოც­ნე­ბა ახ­დე­ ბა. სე­ქტ­ემ­ბე­რში „მე­ტრ­ოპ­ოლ­იტ­ ენ­ში“ მი­მი­წვ­იეს, რაც დი­დი წა­რმ­ ატ­ებ­აა. შე­მდ­ეგ იქ­ნე­ბა ლა სკ­ალა და ტო­კიო, სა­დაც პი­რვ­ელ­ად მი­ ვდ­ივ­არ და, ალ­ბათ, ნი­ნო ან­ან­ია­ შვ­ილ­თან ერ­თად ვი­ქნ­ები“.

პი­რ ვ­ე ლი ახალი წე­ლ ი სც­ე ნ­აზე

ავ­თო ჩი­ტი­ძე და ეკა ჩი­კვ­აი­ძე

ლა­დო ათ­ან­ელი ბა­თუ­მში წე­ლს დაძმ­ას­თან და ახ­ლო მე­გო­ბრ­ებ­თან ერ­თად ჩა­ვი­და. ახ­ალი წე­ლი პი­რვ­ელ­ად დე­დას მი­ულ­ოცა. ეს პი­რვ­ელი წე­ლი იყო, რო­ცა ტრ­ად­იც­ია და­არ­ღვ­ია და ახ­ალ წე­ლს ოჯ­ ახ­ში არ შე­ხვ­და. „სა­ერ­თოდ, ღია ცის ქვ­ეშ სი­მღ­ერ­აზე უა­რს ვა­მბ­ობ ხო­ლმე, მა­გრ­ამ ეს სა­მშ­ობ­ლოა და ას­ეთ სა­უც­ხოო გა­რე­ მო­ში მი­ვუ­ლო­ცეთ ახ­ალი წე­ლი ქა­რთ­ველ ხა­ლხს“. შა­რშ­ან­დე­ლი წე­ლი მი­სთ­ვი­საც სა­კმ­აოდ წა­რმ­ატ­ებ­ული იყო. ყვ­ელ­აზე სა­სი­ამ­ოვ­ნოდ ედ­ინ­ბუ­რგ­ის ფე­სტ­ივ­ალ­ზე გა­მო­სვ­ლა და­ამ­ახ­სო­ვრ­და. ას­ევე, მნ­იშ­ვნ­ ელ­ოვ­ანი იყო სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ლა­დო ათ­ ან­ელ­ის სა­ხე­ლო­ბის ფო­ნდ­ის და­არ­სე­ბა. „წე­ლს ყვ­ელ­აზე მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია, და­ვრ­ ჩე ჯა­ნმ­რთ­ელი, რო­გო­რიც აქ­ამ­დე ვი­ყა­ ვი, და შე­მდ­ეგ და­ნა­რჩ­ენი. იმ­ედი მა­ქვს, ეს წე­ლი სა­სი­კე­თოდ წა­რი­მა­რთ­ება და ყვ­ელა ჩვ­ენ­გა­ნის მი­ზნ­ები და სუ­რვ­ილ­ები აუ­ცი­ლე­ბლ­ად გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­დე­ბა. მთ­ელს მს­ოფ­ლი­ოში უა­მრ­ავი ტუ­რნე მა­ქვს და­ გე­გმ­ილი, მათ შო­რის სა­ქა­რთ­ვე­ლო­შიც – სა­გა­სტ­რო­ლო ტუ­რნ­ეს ოქ­ტო­მბ­ერ­ში სა­ქა­რთ­ვე­ლოს სხ­ვა­და­სხ­ვა ქა­ლა­ქე­ბში გა­ვმ­არ­თავ“.

ლა­დ ო ათანელი

მა­რ ი­კა გულორდ­ავას სი­მღ­ე რა ღია ცის ქვ­ე შ 24 წლ­ის ქა­რთ­ვე­ლი მო­მღ­ერ­ლი­სთ­ვის, მა­ რი­კა გუ­ლო­რდ­ავ­ას­თვ­ის 2009 წე­ლი გა­ნს­ აკ­უთ­რე­ბუ­ლად წა­რმ­ატ­ებ­ული იყო. მან „ლა სკ­ალ­ას“ აკ­ად­ემ­ია­ში ჩა­აბ­არა. ხშ­ირ­ად მას ქა­ რთ­ველ მა­რია კა­ლა­სს­აც უწ­ოდ­ებ­ენ. ოპ­ერ­ის დი­ვას გა­რე­გნ­ულ­ად და ხმ­ის ტე­მბ­რი­თაც ად­ არ­ებ­ენ.

2010 წლ­ის პი­რვ­ელ ღა­მეს მო­მღ­ერ­ალს იკა ბო­ბო­ხი­ძის კა­ბა ეც­ვა. „თა­ვი­დან რომ მი­ თხ­რეს, აქ და­გა­ხვ­ედ­რე­ბთ შე­კე­რილ კა­ბა­სო, ცო­ტა შე­მე­ში­ნდა. ვაითუ, არ მო­მწ­ონ­ებ­ოდა... მა­გრ­ამ რომ ჩა­ვი­ცვი, ისე მო­მე­წო­ნა, გა­ხდა აღ­არ მი­ნდ­ოდა. თა­ვი კო­მფ­ორ­ტუ­ლად ვი­გრ­ ძე­ნი. ჩე­მს გა­რდ­ერ­ობ­ში არ­ის ერ­თი შა­ვი კა­ბა, რო­მე­ლიც ჩე­მს ყვ­ელა წა­რმ­ატ­ებ­ას­თან ას­ოც­ ირ­დე­ბა. ამ კა­ბით მო­ვი­გე ბე­ვრი კო­ნკ­ურ­სი და რო­ცა მას ვუ­ყუ­რებ, მუ­დამ კა­რგ ხა­სი­ათ­ზე ვდ­გე­ბი.“

8

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

წელი ბათუმში

ღამე ბედნიერი კაბებით ნი­ნ ო მა­ჩ ა­ი ძე ორი საყვარელი მა­მ ა­კა­ცის გარემო­ცვ­აში ნი­ნო მა­ჩა­იძე სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ახ­ალ წე­ლს ბო­ლოს 4 წლ­ის წინათ, ბა­თუ­მში კი – პი­ რვ­ ელ­ად. მი­სთ­ვის სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ახ­ალი წლ­ის შე­ხვ­ედ­რა კა­რგ გა­ნწ­ყო­ბა­სთან და იღ­ბლ­იან წე­ლთ­ან ას­ოც­ირ­დე­ბა. „ახ­ალ წე­ლს სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­ში რომ ვხ­ვდ­ები, ის წე­ლი გა­ნს­აკ­უთ­რე­ ბუ­ლად წა­რმ­ატ­ებ­ულ­ია ხო­ლმე ჩე­მთ­ვის. რო­ დე­საც ბა­თუ­მში მო­მი­წვ­იეს, გა­მი­ხა­რდა, მა­გრ­ ამ ცო­ტა შე­მე­ში­ნდა ღია ცის ქვ­ეშ ზა­მთ­არ­ში სი­მღ­ერა. თუ­მცა ეს ში­ში მა­ლე და­ვძ­ლიე. ეს ახ­ალი წე­ლი გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი იმ­ით­იც იყო, რომ ჩე­მს გვ­ერ­დით ორი სა­ყვ­არ­ელი ად­ამ­ია­ნი – ჩე­მი იტ­ალ­იე­ლი შე­ყვ­არ­ებ­ული გვ­იტ­ოო და მა­მა­ჩე­მი იყ­ვნ­ენ. აქ­ამ­დე ორ­ივ­ეს­თან ერ­თად შე­ხვ­ედ­რას ვერ ვა­ხე­რხ­ებ­დი.“ სა­ახ­ალ­წლო კო­ნც­ერ­ტზე ნი­ნომ იმ­ღე­რა ჯუ­ლი­ეტ­ას არ­ია, რო­მე­ლმ­აც მას მს­ოფ­ლიო აღ­ია­რე­ბა მო­უტ­ანა. ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს ქა­რთ­ ველ სო­პრ­ან­ოს პა­რტ­ნი­ორ­ობ­ას თა­ვი­სი შე­ყვ­ არ­ებ­ული უწ­ევ­და. ნი­ნოს სა­სც­ენო კა­ბე­ბი ბა­თუ­მში და­ახ­ვე­დრ­

სა­შ ო­ბაო

ღვ­ე ზ­ე ლი

სო­ფო

ეს. ორ­ივე ძა­ლი­ან მო­ეწ­ონა. მი­სი გე­მო­ვნ­ებ­ითა და მო­თხ­ოვ­ნე­ბით იყო შე­ქმ­ნი­ლი – ლა­მა­ზი, მდ­იდ­რუ­ლი და გრ­აც­იო­ზუ­ლი. არ უყ­ვა­რს დე­ კო­ლტ­ირ­ებ­ული კა­ბე­ბი. „სც­ენ­აზე კა­ბას დი­დი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა აქ­ვს. სულ სხ­ვაა, იმ­ღე­რო ჯი­ნს­ ებ­ში და სა­ღა­მოს კა­ბა­ში. ჩე­მს გა­რდ­ერ­ობ­ში არ­ის ერ­თი ყვ­ელ­აზე ბე­დნ­იე­რი, ია­სა­მნ­ის­ფე­რი კა­ბა. მა­მამ მი­ყი­და პი­რვ­ელი სო­ლო კო­ნც­ერ­ ტი­სა­თვ­ის, რო­ცა 17 წლ­ის ვი­ყა­ვი. ამ კა­ბით მო­ვი­არე თი­თქ­მის ყვ­ელა კო­ნკ­ურ­სი და ყვ­ელა მო­ვი­გე. „ლა სკ­ალ­ას“ აკ­ად­ემ­ია­შიც ამ კა­ბით მი­მი­ღეს.“ 2009 წე­ლი ნი­ნო მა­ჩა­იძ­ეს ლა­მა­ზი და წა­რმ­ ატ­ებ­ული დე­ბი­უტ­ებ­ით და­ამ­ახ­სო­ვრ­დე­ბა. სე­ ქტ­ემ­ბე­რში ლოს–ან­ჯე­ლე­სის სა­ოპ­ერო სე­ზო­ ნიც სწ­ორ­ედ მან გა­ხს­ნა. 2010 წლ­ის­გან კა­რი­ ერ­აში ბე­ვრ წა­რმ­ატ­ებ­ას ელ­ოდ­ება, ქო­რწ­ილს კი ამ წე­ლშ­იც არ გე­გმ­ავს. „2010 წე­ლს ჩე­მი დე­ბი­უტი შე­დგ­ება ლო­ნდ­ონ­ში „კო­ვე­ნტ­გა­რდ­ ენ­ის“ სც­ენ­აზე და ყვ­ელ­აფ­ერს გა­ვა­კე­თებ, რა­ თა ჩე­მი გა­მო­სვ­ლა წა­რმ­ატ­ებ­ული იყ­ოს.“

ნიჟა­რა­ძი­სგ­ან

მო­სკ­ოვ­იდ­ან სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში და­ბრ­უნ­ ებ­ის შე­მდ­ეგ სო­ფო ნი­ჟა­რა­ძი­სთ­ვის წე­ლს ყვ­ელ­აზე შთ­ამ­ბე­ჭდ­ავი ახ­ალი წე­ლი იყო. სა­კო­ნც­ერ­ტო სა­ახ­ალ­წლო კო­სტ­იუ­მე­ბი ქა­რთ­ვე­ლი ამ­ომ­ავ­ალი ვა­რს­კვ­ლა­ვი­სთ­ ვის სი­მონ მა­ჩა­ბე­ლმა შე­ქმ­ნა. მე­ლნ­ის­ ფე­რი კა­ბა, რო­მე­ლიც სო­ფოს ყვ­ელ­აზე მე­ტად მო­ეწ­ონა, ხო­სე კა­რე­რა­სთ­ან დუ­ ეტ­ში სი­მღ­ერ­ის დრ­ოს ეც­ვა. „ძა­ლი­ან სა­სი­ამ­ოვ­ნოა მა­სთ­ან მუ­შა­ობა. რო­ცა პი­ რვ­ელ­ად მა­სთ­ან ერ­თად ვი­მღ­ერე, გუ­ლი მქ­ონ­და ამ­ოვ­არ­დნ­აზე, მა­გრ­ამ შე­მა­ქო და ცო­ტა და­ვწ­ყნ­არ­დი. ძა­ლი­ან კა­რგი ად­ ამ­ია­ნია“. დუ­ეტი სო­ფომ სპ­ეც­ია­ლუ­რად მო­სკ­ოვ­იდ­ან ჩა­მო­სულ პა­რტ­ნი­ორ­თან, ალ­ექ­სა­ნდრ მა­რა­კუ­ლი­ნთ­ან ერ­თა­დაც შე­ას­რუ­ლა. ამ გა­მო­სვ­ლი­სთ­ვის წი­თელ, ფუ­შფ­უშა კა­ბას გა­სა­ხდ­ელ­ში სა­კმ­აოდ დი­დხ­ანს ირ­გე­ბდა. მე­სა­მე კა­ბა შავ-თე­ თრ ფე­რე­ბში იყო გა­და­წყ­ვე­ტი­ლი და წინ ფა­რთო და ბრ­ჭყ­ვი­ალა ქა­მრ­ით იკ­ვრ­ებ­ ოდა. ეს კა­ბა მო­მღ­ერ­ალს „ავე მა­რი­ას“ შე­სრ­ულ­ებ­ის­ას ეც­ვა. სი­მღ­ერ­ის დრ­ოს სო­ფო­სთ­ვის ვი­ზუ­ ალ­ური მხ­არე ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია. უყ­ვა­რს მკ­ვე­თრი ფე­რე­ბი და დე­კო­ლტე. აქ­ვს ბე­დნ­იე­რი, ვა­რდ­ის­ფე­რი კა­ბა, რო­ მე­ლიც ბა­იდ­ენთან შე­ხვ­ედ­რა­ზე ეც­ვა, თუ­მცა ძა­ლი­ან ეფ­ექ­ტუ­რი კა­ბა ყვ­ელ­ ას და­ამ­ახ­სო­ვრ­და და სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ ღო­ნი­სძ­იე­ბე­ბზე ვე­ღარ იც­ვა­მს. „ძა­ლი­ან მი­ყვ­არს ფე­რა­დი ტა­ნს­აც­მე­ლი. თუ ახ­ ალ კა­ბას ვი­ძენ ან ვი­კე­რავ კო­ნკ­რე­ტუ­ ლი დღ­ის­თვ­ის და ეს დღე წა­რმ­ატ­ებ­ით ჩა­ივ­ლის, ჩე­მთ­ვის ის უკ­ვე ბე­დნ­იე­რი კა­ბაა, ე.ი. კა­ბა შე­დგა“. გა­სუ­ლი წე­ლი სო­ფო ნი­ჟა­რა­ძეს თა­ ვი­სი მრ­ავ­ალ­ფე­რო­ვნ­ებ­ით და­ამ­ახ­სო­ვრ­ და. ბე­ვრ ქვ­ეყ­ან­აში მო­უწ­ია მო­გზ­აუ­რო­ ბა და მთ­ელი წლ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში ცუ­ დი დღე თი­თქ­მის არ ახ­სე­ნდ­ება. 2010 წლ­ის­გან ბე­ვრ სი­ახ­ლეს ელ­ის, აქ­ვს მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი შე­მო­თა­ვა­ზე­ბა და შე­ სა­ძლ­ოა, მც­ირე დრ­ოით სხ­ვა ქვ­ეყ­ან­აში წა­სვ­ლაც მო­უწ­იოს. სა­შო­ბა­ოდ ოჯ­ახ­ური ტრ­ად­იც­ია აქ­ ვს. სა­ხლ­ში ყო­ვე­ლთ­ვის ამ­ზა­დე­ბენ სა­ შო­ბაო ღვ­ეზ­ელს – ყვ­ელ­ითა და კვ­ერ­ ცხ­ით. ტრ­ად­იც­ია არც წე­ლს და­ირ­ღვ­ ევა და ღვ­ეზ­ელ­ის გა­მო­ცხ­ობ­აში დე­დას სო­ფოც და­ეხ­მა­რე­ბა. ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

9

თბილისი 2010 – საახალწლ ერეკლე სტურუა ქა­რთ­ვე­ლე­ბმა სა­ახ­ალ­წლო სუ­ფრ­აზე მა­მა­პა­პურ ფი­ალ­ებს შა­მპ­ან­ურ­ის ფუ­ ჟე­რე­ბი რომ მი­ვუ­დგ­ით გვ­ერ­დით, აი, სწ­ორ­ედ მა­შინ მი­ვხ­ვდი, რა სა­რგ­ებ­ლო­ბა მო­აქ­ვს გლ­ობ­ალ­იზ­აც­იას... სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში ახ­ალ წე­ლს არ­ჩე­ვა­ნის თა­ვი­სუ­ფლ­ ებ­აა – გნ­ებ­ავთ ალა-ფუ­რშ­ეტი, გნ­ებ­ავთ ტრ­ად­იც­იუ­ლი ქა­რთ­ული კე­რძ­ები... თუ­მცა ეს ყვ­ელ­აფ­ერი რო­დია. მა­ლე თო­ვლ­ის პა­პა­სთ­ან ერ­თად ქუ­ჩე­ბში სა­ნტაკლ­აუ­სიც გა­მო­ჩნ­და, ბო­ლო ხა­ნს კი უკ­ვე ვბ­ედ­ავთ და ახ­ალ წე­ლს ქუ­ჩა­ში ვხ­ვდ­ ებ­ით. სწ­ორ­ედ ამ უკ­ან­ას­კნ­ელს მი­ნდა თქ­ვე­ნი ყუ­რა­დღ­ება მი­ვა­პყ­რო. ქუ­ჩა­ში ახ­ალი წლ­ის შე­ხვ­ედ­რა უკ­ვე რა­მდ­ენ­იმე წე­ლია, ტრ­ად­იც­იად და­მკ­ვი­დრ­და, თუ­ მცა, ამ მხ­რივ, წლ­ევ­ან­დე­ლი წე­ლი მა­რთ­ლაც გა­მო­რჩ­ეუ­ლი და შე­იძ­ლე­ბა ით­ქვ­ ას, უპ­რე­ცე­დე­ნტ­ოც იყო. სა­ქა­რთ­ვე­ლოს თი­თქ­მის ყვ­ელა დიდ ქა­ლა­ქში ხა­ლხი 2010 წე­ლს გა­ლა კო­ნც­ერ­ტე­ბი­თა და გრ­ან­დი­ოზ­ული ფე­იე­რვ­ერ­კით შე­ხვ­და. ყვ­ ელ­აზე პო­მპ­ეზ­ური სა­ნა­ხა­ობა კი ბა­თუ­მსა და თბ­ილ­ის­ში მო­ეწ­ყო... თბ­ილ­ის­ში მთ­ავ­არი სა­ახ­ალ­წლო ღო­ნი­სძ­იე­ბა 2009 წლ­ის 31 დე­კე­მბ­ერს 11:00 სა­ათ­ზე და­იწ­ყო. „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის მო­ედ­ან­ზე“ ათ­ას­ობ­ით ად­ამ­ია­ნი ერ­თად ელ­ ოდ­ებ­ოდა 2010 წე­ლს... ქუ­ჩა­ში იმ­დე­ნი ხა­ლხი გა­მო­ვი­და, რომ თვ­ით ოპ­ოზ­იც­ ია­საც კი შე­შუ­რდ­ებ­ოდა... ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რე­ბმა წე­ლს გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული ფო­რმ­ატი არ­ჩი­ეს და უპ­ირ­ატ­ეს­ობა 80-ია­ნი წლ­ებ­ის მს­ოფ­ლიო ჰი­ტე­ბს მი­ან­იჭ­ეს... კუ­ლი­ სე­ბი პი­რდ­აპ­ირ სა­კრ­ებ­ულ­ოს შე­ნო­ბა­ში მო­ეწ­ყო, სა­დაც ქა­რთ­ვე­ლი შე­მს­რუ­ლე­ ბლ­ები შე­რის, და­ია­ნა რო­სის, ბო­ნი­ემ­ისა და სხ­ვა მე­გა ვა­რს­კვ­ლა­ვე­ბის მს­გა­ვს სა­კო­ნც­ერ­ტო კო­სტ­იუ­მე­ბს ირ­გე­ბდ­ნენ. „პრ­აი­მტ­აი­მი~ დე­და­ქა­ლა­ქის ცე­ნტ­რა­ლურ მო­ედ­ან­ზე გა­მა­რთ­ული შო­უს ეპ­ იც­ენ­ტრ­შიც იყო.

10

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ლო შოუ მსოფლიო ჰიტებით

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

11

2010 დეა თა­ვბ­ერ­იძე ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს გა­და­რბ­ენ­ებ­ზე მყ­ოფ­მა მო­მღ­ერ­ლე­ბმა, უა­მრ­ავ სტ­უმ­არ­თან ერ­თად, „თუ სა­იდ­ში“ მო­იყ­არ­ეს თა­ვი. სა­ღა­ მო გი­ორ­გი ყი­ფშ­იძ­ეს მი­ჰყ­ავ­და. ჰო­და, ერთ დრ­ოს „პრ­აი­მტ­აი­მზე“ გა­ნა­წყ­ენ­ებ­ული მს­ახ­იო­ბი ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს შე­მო­ვი­რი­გე კი­დეც და ეს ის­ტო­რი­ული:) ფა­ქტი ფო­ტო­ზეც აღ­ვბ­ეჭ­დეთ. ცო­ტა მო­გვ­ია­ნე­ბით კი ფო­ტო­რე­პო­რტ­იო­რის ობ­იე­ქტ­ივ­მა ერ­თმ­ ან­ეთ­ის სი­ახ­ლო­ვი­თა თუ სა­სმ­ელ­ით გა­ბრ­უე­ბუ­ლი ცოლ-ქმ­რის ვნ­ებ­ია­ნი კო­ცნ­აც და­აფ­იქ­სი­რა... გი­ორ­გი ახ­ალ წე­ლს ტრ­ად­ იც­იუ­ლად ოჯ­ახ­ის წე­ვრ­ებ­თან ერ­თად სა­ხლ­ში შე­ხვ­და, მა­გრ­ამ მე­კვ­ლეს, რო­მე­ლს­აც მი­სი ოჯ­ახ­ის­თვ­ის კა­რგი ფე­ხი აქ­ვს, არ და­ლო­დე­ბია, „თუ სა­იდ­ში“ მო­იჩ­ქა­რო­და. ამ სი­ჩქ­არ­ეში სუ­რვ­ილ­ის ჩა­ფი­ქრ­ებ­აც კი და­ავ­იწ­ყდა. თუ­მცა, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლია, რომ ეს წე­ლი წი­ნს­ვლ­ისა და წა­რმ­ატ­ებ­ის წე­ლი იქ­ნე­ბა. მა­ტე­რი­ალ­ური მხ­არ­ეც გა­უუ­მჯ­ობ­ეს­დე­ბა და სა­ქმ­ეე­ბიც ბე­ვრ­ად უკ­ეთ­ეს­ად წა­უვა. მა­ნა­მდე კი „თუ სა­იდ­ში“ სხ­ვე­ბის გა­რთ­ობ­ასა და გა­ნწ­ყო­ბის ამ­აღ­ლე­ბა­ზე ფი­ქრ­ობს. მე­ნე­ჯერ ირ­ინ­კა­სთ­ან ერ­თად, სხ­ ვა­და­სხ­ვა პრ­იზს ათ­ამ­აშ­ებს და ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს სტ­უმ­რე­ბს სა­ჩუ­ქრ­ებ­ით ულ­ამ­აზ­ებს. ანი ჩი­კვ­ილ­აძე გი­ორ­გი ყი­ფშ­იძ­ის ცო­ლს, ანი ჩი­კვ­ილ­აძ­ეს ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს მე­უღ­ლის შე­რჩ­ეუ­ლი კა­ბა ეც­ვა. კა­ბის გა­რდა, გი­ორ­გი­სგ­ან სხ­ვა უა­მრ­ავი სა­ახ­ალ­წლო სა­ჩუ­ქა­რიც მი­იღო. „ბე­დნ­იე­რი ვარ. გი­ორ­გი ყუ­რა­დღ­ებ­ია­ნი ად­ამ­ია­ნია. ის­ ეთ­ია, რო­გო­რიც მე მი­ნდა რომ იყ­ოს და იმ სი­თბ­ოს მა­ძლ­ევს, რო­მე­ლიც მჭ­ირ­დე­ბა“. მი­უხ­ედ­ ავ­ად იმ­ისა, რომ ან­იმ ახ­ალ წე­ლს სა­კმ­აოდ მო­ილ­ხი­ნა, მე­ძი­ნე­ბაო, მი­თხ­რა. ახ­ალი წლ­ის სუ­რვ­ილ­ ები თუ­რმე არ უხ­დე­ბა, მა­გრ­ამ იხ­ტი­ბა­რი მა­ინც არ გა­იტ­ეხა და სუ­რვ­ილი წე­ლს­აც ჩა­იფ­იქ­რა. „სა­ნტა-კლ­აუ­სის ძა­ლი­ან დი­დხ­ ანს მჯ­ერ­ოდა. ვფ­იქ­რობ, რომ ეს კა­რგ­ია, ბა­ვშ­ვო­ბას გი­ხა­ლი­სე­ბს. ახ­ლა გი­ორ­გის შვ­ილ­საც ვე­უბ­ ნე­ბი, რომ სა­ნტა-კლ­აუ­სი არ­სე­ ბო­ბს“. რო­გო­რც მი­თხ­რა, პა­ტა­რა ნა­ტა­ლია შვ­ილ­ივ­ით უყ­ვა­რს და სა­ახ­ალ­წლო სა­ჩუ­ქრ­ებს მი­სთ­ ვის, გი­ორ­გი­სთ­ან ერ­თად, ის­იც არ­ჩე­ვს.

ირ­ინ­კა – TWO SIDE - ის მე­ნე­ჯე­რი­

და­თო ილ­ურ­იძე ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს „თუ სა­იდ­ ში“ ერთ დრ­ოს სა­კმ­აოდ პო­პუ­ლა­ რუ­ლი, ამ­ჯე­რად კი ეკ­რა­ნი­დან გა­უჩ­ინ­არ­ებ­ული და­თო ილ­ურ­იძ­ეც აღ­მო­ვა­ ჩი­ნე. მე­გო­ბრ­ებ­თან ერ­თად, გე­მრ­იე­ლად ილ­ხე­ნდა. სა­ღა­მოს თა­ვი­სი­ვე ბე­ნდი ულ­ამ­აზ­ებ­და. რო­გო­რც შე­ვი­ტყ­ვე, „ვა­ნო ჯა­ვა­ხი­შვ­ილ­ის შო­უს“ და­ტო­ვე­ბის შე­მდ­ეგ ბე­ნდს, რო­მლ­ის ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლიც იყო, ის­ევ „და­თო ილ­ურ­იძ­ის ბე­ნდი“ ჰქ­ვია. „ახ­ალ წე­ლს ჩე­მს ბე­ნდ­თან ერ­თად რუ­სთ­ავ­ელ­ზე ვი­ყა­ვი. სა­ნტა-კლ­ აუ­სე­ბის ფო­რმ­ებ­ში გა­მო­წყ­ობ­ილ­ებ­მა ბა­ვშ­ვე­ბი გა­ვა­ხა­რეთ. მე­რე კი აქ, „თუ სა­იდ­ში“ და­ვა­გვ­ირ­ვი­ნეთ და ნო­დი­კოს გა­მა­რჯ­ვე­ბაც აღ­ვნ­იშ­ნეთ“. სა­ნტა-კლ­ აუ­სით თა­ვი­სი პა­ტა­რა გო­გო­ნა – 2 წლ­ის კა­ტოც გა­ახ­არა. ძვ­ელ­ით ახ­ალ წლ­ ამ­დე კი ჩა­ფი­ქრ­ებ­ული აქ­ვს, სა­ ნტა-კლ­აუ­სთ­ან ერ­თად, ნა­თლ­ულ­ები მო­ინ­ახ­ულ­ოს და რვ­ავე ნა­თლ­ ულს თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ას­თან ერ­ თად სა­ჩუ­ქრ­ები ჩა­მო­ურ­იგ­ოს.

ვა­ხო ჭუ­მბ­ურ­იძე მა­კა ზა­მბ­ახ­იძ­ეზე უზ­ომ­ ოდ შე­ყვ­არ­ებ­ული ქმ­არი, ცო­ ლის გა­მო­სვ­ლას მე­რი­ის შე­ ნო­ბი­დან ად­ევ­ნე­ბდა თვ­ალს. ახ­ალ წე­ლს შა­მპ­ან­ურ­ით შე­ ხვ­და. შე­მდ­ეგ, „დუ­ეტ ჯო­რჯ­ ია­სთ­ან“ ერ­თად, რა­მდ­ენ­იმე რე­სტ­ორ­ან­იც მო­ია­რა და ბო­ ლოს „თუ სა­ით­ში“ აღ­მო­ჩნ­და. მა­კა წე­ლს მე­უღ­ლემ „პი­ლი­ გრ­იმ­ის“ ბი­ჟუ­ტე­რი­ით და­ას­ აჩ­უქ­რა. „რო­ცა მა­ღა­ზი­აში შე­ვე­დი, მი­ცნ­ეს, არ­ჩე­ვა­ნშ­იც და­მე­ხმ­არ­ნენ და მა­კა­სთ­ვის და­მა­ტე­ბით სა­ჩუ­ქრ­ებ­იც გა­ მო­მა­ტა­ნეს“. უყ­ურ­ად­ღე­ბოდ არც მა­კას და­უტ­ოვ­ებ­ია ქმ­ არი და სა­ჩუ­ქრ­ად „სი­ეი­ჩის“ სუ­ნა­მო გა­და­სცა. ამ ახ­ალი წლ­ის­გან ვა­ხო ახ­ალ სა­მს­ახ­ ურს ელ­ოდ­ება. სა­რე­კლ­ამო კო­მპ­ან­იის მე­ნე­ჯე­რი აპ­ირ­ ებს, ძვ­ელ პრ­ოფ­ილს და­უბ­ რუ­ნდ­ეს და სა­ქმ­ია­ნო­ბა ბა­ნკ­ ში გა­აგ­რძ­ელ­ოს. სხ­ვე­ბი­სგ­ან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, სა­ახ­ალ­წლო მო­ლო­ცვა „პრ­აი­მტ­აი­მი­სთ­ვი­ საც“ არ და­ვი­წყ­ებ­ია. წა­რმ­ატ­ ება და მრ­ავ­ალი კა­რგი რე­სპ­ ონ­დე­ნტი გვ­ის­ურ­ვა.

12

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ლე­ნუ­კა ყი­ფშ­იძე ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს მხ­ია­რუ­ლმა ლე­ ნუ­კა ყი­ფშ­იძ­ემ „პრ­აი­მტ­აი­მს“ სა­იდ­უმ­ლო გა­უმ­ხი­ლა. რო­გო­რც შე­ვი­ტყ­ვე, მხ­ია­რუ­ ლე­ბი­სა და მის სა­ხე­ზე აღ­ბე­ჭდ­ილი ბე­დნ­ იე­რე­ბის მი­ზე­ზი მა­რტო ახ­ალი წლ­ის ღა­მე არ ყო­ფი­ლა – შე­ყვ­არ­ებ­ული ვარ და მა­ლე გა­თხ­ოვ­ებ­ას­აც ვა­პი­რე­ბო, მი­თხ­რა. შე­ყვ­ არ­ებ­ული ჯა­ბა ჭი­ნჭ­არ­აძ­ეა. რო­გო­რც ლე­ ნუ­კა­სგ­ან შე­ვი­ტყ­ვე, და­ქო­რწ­ინ­ებ­ას წე­ლს აპ­ირ­ებ­ენ. მა­ნა­მდე კი ჯა­ბა შე­ყვ­არ­ებ­ულს „შო­პი­ნგ­ებ­ით“ ან­ებ­ივ­რე­ბს. „წე­ლს ბე­ვრი სა­ჩუ­ქა­რი მი­ვი­ღე, მა­გრ­ამ ყვ­ელ­აზე მე­ ტად ჩე­მმა სა­ყვ­არ­ელ­მა ად­ ამ­ია­ნმა გა­მა­ხა­რა, ჯა­ბამ „შო­პი­ნგი“ მო­მი­წყო და რაც მი­ნდ­ოდა, ყვ­ელ­ აფ­ერი მი­ყი­და“. ლე­ ნუ­კას თუ­რმე ახ­ალი წლ­ის სუ­რვ­ილ­ებ­ის არ სჯ­ერა. მი­უხ­ედ­ავ­ ად ამ­ისა, 12 სა­ათ­ზე სუ­რვ­ილი მა­ინც ჩა­ იფ­იქ­რა – რაც გუ­ლით გი­ნდა, ყო­ვე­ლთ­ვის ყვ­ ელ­აფ­ერი გა­მო­დი­სო.

რა­ტი დუ­რგ­ლი­შვ­ილი „ახ­ალ წე­ლს არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვად შე­ვხ­ვდი, „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის მო­ედ­ან­ზე“ შე­კრ­ებ­ილი ხა­ლხი და­დე­ბი­თად იყო და­მუ­ხტ­ული. მო­მღ­ერ­ალს კი რა სჭ­ირ­დე­ბა? ად­ამ­ია­ნე­ბის მო­ მღ­იმ­არი სა­ხე­ები“, – მი­თხ­რა რა­ტი დუ­რგ­ლი­შვ­ილ­მა. „დუ­ეტ ჯო­რჯ­იას“ „თუ სა­იდ­შიც“ არ­ან­აკ­ლე­ბი სი­ყვ­არ­ულ­ით შე­ხვ­დნ­ენ. რა­მდ­ენ­იმე სი­მღ­ერა ორ­ჯერ გა­ამ­ეო­რე­ბი­ნეს. „ესა-მე­სა“ კი, რო­მე­ლიც რა­ტის მა­მამ ჯერ კი­დევ მა­შინ და­წე­რა, რო­დე­საც რა­ტი და­ბა­ დე­ბუ­ლიც არ იყო, სა­მჯ­ერ ამ­ღე­რეს. „ბე­დნ­იე­რი ვარ, რომ მა­მა­ჩე­მის სი­მღ­ერ­ები ხა­ლხს ასე უყ­ვა­რსო“, – ამ­ბო­ბს რა­ტი. ტრ­ად­იც­იას თუ­რმე არც ამ ახ­ალ წე­ლს უღ­ალ­ატა და მა­ კას სა­ჩუ­ქა­რი უკ­ვე მი­არ­თვა: „დი­დი ბა­ყა­ყი ვა­ჩუ­ქე (იც­ინ­ის), დღ­ეს მა­ღა­ზი­აში ვი­ყა­ვით და ვუ­თხ­არი, რაც გი­ნდა, ის შე­არ­ჩიე-მე­თქი. ჰო­და, ბა­ყა­ყი შე­არ­ჩია. რბ­ილი და­სა­ჯდ­ომი სკ­ამ­ია, მეც ძა­ლი­ან მო­მე­წო­ნა და ჩე­მთ­ვი­საც უნ­და ვი­ყი­დო“.

2010 თა­მარ გო­ნგ­აძე მა­შინ, რო­დე­საც „ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი მო­კვ­და­ ვნი“ ახ­ალი წლ­ის შე­სა­ხვ­ედ­რად ტრ­ად­იც­იუ­ ლად თუ არ­ატ­რა­დი­ცი­ულ­ად ემ­ზა­დე­ბო­დნ­ ენ, ჟუ­რნ­ალ­ის­ტე­ბი „სა­შო­ვა­რზე“ სხ­ვა­და­სხ­ვა კლ­უბ­ებ­სა და რე­სტ­ორ­ნე­ბში გა­და­გვ­ან­აწ­ილ­

ეს. მე თბ­ილ­ის­ის ზღ­ვა­ზე კლ­უბ -რე­სტ­ორ­ ანი მხ­ვდა წი­ლად. სა­ახ­ალ­წლო კა­რნ­ავ­ალ­ის მთ­ავ­არი მო­ქმ­ედი გმ­ირ­იცა და ორ­გა­ნი­ზა­ ტო­რიც ლა­ლი მო­რო­შკ­ინა და მისი კომპანია („მოროშკინა და კომპანია~) გა­ხლ­დათ. მუ­დამ დე­კო­ლტ­ირ­ებ­ული, „გუ­ლმ­ოს­ული“, ლა­ლის მო­თხ­ოვ­ნის მი­უხ­ედ­ავ­ად, სტ­უმ­რე­ბს მა­ინ­

ჯა­ბა ქა­რს­ელ­ აძე მე­ორე დღ­ეს უკ­ვე ლო­ნდ­ონ­ში მი­ ფრ­ინ­ავ­და, თუ­მცა, სა­ახ­ალ­წლო კა­რნ­ ავ­ალ­იდ­ან წა­სვ­ლას არ ჩქ­არ­ობ­და. ინ­გა გრ­იგ­ოლ­იას ტა­ლღ­ აზე ყო­ ფნ­ ამ არც იმ ღა­მეს მი­ატ­ოვა და სი­მღ­ერა Bell ჟუ­რნ­ ალ­ის­ტზე მი­ძღ­ვნ­ილი ქა­რთ­ული სტ­რო­ფით და ფუ­რც­ლით ხე­ლში და­ას­რუ­ლა. „ მეც დღ­ეს თქ­ვენ ცო­ცხ­ ლად გი­მღ­ერ­ებთ და ხვ­ალ ინ­გა­სთ­ან მი­ ვდ­ივ­არ... ყვ­ელ­ას გი­ ლო­ცა­ვთ. „პრ­აი­მტ­აი­ მს“ დიდ წა­რმ­ატ­ებ­ას და დიდ ტი­ რა­ ჟს გი­ სუ­რვ­ებთ...“ გა­თა­მა­ შე­ბუ­ლი პრ­იზ­ებ­იდ­ან „ვი­ზა გო­ლდი“ ჯა­ბა­ საც შე­ ხვ­ და და ლა­ ლი­მაც არ და­აყ­ოვ­ნა: - ქა­რს­ელ­აძ­ეს მო­გე­ ბა­ღა აკ­ლდ­აო...

ცდ­ამ­აი­ნც არ მო­უკ­ლა­ვთ თა­ვი კო­ქტ­ეი­ლის კა­ბე­ბი­თა და სა­დღ­ეს­ას­წა­ულო ნი­ღბ­ებ­ით მო­ რთ­ვა-მო­კა­ზმ­ვა­ში. სა­მა­გი­ერ­ოდ, მო­რო­შკ­ინა ბრ­წყ­ინ­ავ­და ისე, ფო­ტო­აპ­არ­ატი მი­სი მი­მა­ რთ­ულ­ებ­ით და­უკ­ით­ხა­ვად ჩხ­აკ­უნ­ობ­და. სა­ღა­მო­ზე სხ­ვა­და­სხ­ვა სა­ხა­ლი­სო შე­ჯი­ბრი მო­ეწ­ყო. სა­ჩუ­ქრ­ები მო­სა­წვ­ევ­ებ­ის ნო­მრ­ებ­ით

გა­თა­მა­შდა. სა­კმ­აოდ დი­დი კლ­უბ-რე­სტ­ორ­ანი ათ­ას­ მა სტ­უმ­არ­მა მა­რთ­ალ­ია ორ სა­ათ­ში, თუ­მცა უკ­ვე 2010 წე­ლს შე­ავ­სო. ზღ­ვა­ზე ულ­ამ­აზ­ესი ყო­ფი­ლა ახ­ალი წლ­ის შე­ხვ­ედ­რა, მა­რთ­ალ­ია ხე­ლო­ვნ­ურ ზღ­ვა­ზე,

თვ­ალ­ში­სა­ცე­მად კა­რნ­ავ­ალ­ური იყო მა­ რჯ­ან­იშ­ვი­ლის თე­ატ­რის მს­ახ­იო­ბი - ლი­კა ქო­ბუ­ლა­ძე, და­სთ­ან და ქა­ლი­შვ­ილ­თან ერ­ თად. „მა­ნგ­ოს“ კა­ბა ქა­ლი­შვ­ილ­მა პა­რი­ზი­ დან ჩა­მო­უტ­ანა. აქ­ტი­ურ­ად მო­ნა­წი­ლე­ობ­ და კო­ნკ­ურ­სე­ბში.

მი­შა ან­დღ­ულ­აძ­ის ცო­ლი ორ­სუ­ლა­დაა. შვ­ილს რო­ დის ელ­ოდ­ები-მე­თქი, რომ ვკ­ით­ხე, პა­სუ­ხი არ და­ამ­ თა­ვრ­ებ­ინა (ცნ­ობ­ის­თვ­ის - თე­ბე­რვ­ალ­ში), და­იცა, ჯერ ჰკ­ით­ხე ვინ არ­ის, სა­იდ­ან არ­ისო? პრ­ეს­იდ­ან „წა­რმ­ომ­ ავ­ლო­ბა“ რომ გა­ვუ­მხ­ილე... მი­შა ან­დღ­ულ­აძე: „ააა, „პრ­აი­მტ­აი­მია“ ? სა­დღ­აც ხა­რთ ჩა­სა­ფრ­ებ­ული? არ­აფ­ერი არ ის­მის, ისე ძა­ლი­ ან კა­რგ­ად ვარ. ააა? არ მე­სმ­ის! რო­დის და­გი­რე­კოთ?“ ასე და­იყ­რუა თა­ვი... მე­რე მის ცო­ლს მი­ვუ­ბრ­უნ­დი.

- შვ­ილ­ის სქ­ესი იცი? მი­შა (ცო­ლს): არ გე­სმ­ის, არ­აფ­ერი არ გე­სმ­ის. თქ­ ვენ გა­გა­გე­ბი­ნე­ბთ რა გვ­ეყ­ოლ­ება.

ახ­ალი წლ­ის ღა­მი­სთ­ვის შე­უფ­ერ­ებ­ლად გა­სა­ოც­რად აგ­რე­სი­ული აღ­მო­ჩნ­და ვა­ნო ჯა­ვა­ხი­შვ­ილი. რო­დე­საც მათ სუ­ფრ­ას­თან ფო­ტო­ებს ვი­ღე­ბდ­ით, შე­ამ­ჩნ­ია თუ არა, რომ კა­დრ­ში მო­ხვ­და, ფო­ტო­გრ­აფს გა­მო­უდ­გა, ფო­ტო მა­ ჩვ­ენე და ახ­ლა­ვე წა­შა­ლეო. თა­ვი­დან გვ­ეგ­ონა ხუ­მრ­ობ­და, მა­გრ­ამ, რო­გო­რც აღ­მო­ჩნ­და, მი­სი ხუ­მრ­ობა (?) მხ­ოლ­ოდ გა­და­ცე­მი­სთ­ვის და­წე­რილ სც­ენ­არ­შია. ჩვ­ენი რე­აქ­ცი­ის მს­გა­ვს­ად, გა­ოც­და მი­სი ცო­ლიც - არ იც­ის, ჟუ­რნ­ალ­ის­ ტე­ბთ­ან ასე მო­ქც­ევა რომ არ შე­იძ­ლე­ბაო. კა­რგი იქ­ნე­ბო­ და, კო­ნს­ულ­ტა­ცი­აზე მა­ნა­მდე გა­ეტ­არ­ებ­ინა „შო­უმ­ენი“ ქმ­არი. სხ­ ვა­თა შო­ რის, არც ც ო­ლ ი ა ც­ე კ­ვ ა . ერ­თ ა­დ ე­ რთი შო­ უმ­ენი ვი­ ნც ცო­ლი ს კ­ა მ­ზ ე არ და­ აბა, ოთო ლო­მთ­აძე იყო. ნი­კა გრ­იგ­ოლ­იამ მე­ორე ნა­ხე­ვა­რს თა­ვი­სი ხუ­მრ­ობა აკ­მა­რა და მა­ლე გა­უჩ­ინ­არ­და. სა­მა­გი­ერ­ ოდ, „ქლ­აბ შო­უს“ აჭ­არ­ელი ჯე­ქს­ონი და ჯიმ ქე­რი - ამ­იკო ჩო­ხა­რა­ძე, თა­ვის შე­ყვ­არ­ებ­ულ­თან ერ­თად მუ­ხლ­ჩა­უხ­რე­ლად ცე­კვ­ავ­და. მა­რთ­ალ­ია მა­ნა­მდე „და­მე­მუ­ქრა“ ჩემ შე­ყვ­არ­ებ­ულ­თან ერ­თად ფო­ტოს არ­აფ­რით არ გა­და­გა­ღე­ბი­ნე­ბო, თუ­მცა..

ან­რი ჯო­ ხა­ძემ შე­ზა­ რხ­ოშ­ებ­ულ­მა შე­მ ო­ი რ­ბ ი­ნ ა, ათ­ას ად­გი­ლას ვი­ყა­ვი, მა­გრ­ამ ას­ეთი სა­დღ­ეს­ ას­წა­ულო გა­ ნწ­ყო­ბა არ­სად მი­ნა­ხა­ვსო. მე­რე სა­მი სი­მღ­ერა და­აგ­რი­ალა და თვ­ალი მო­კრა თუ არა ფო­ტო­გრ­აფს, მა­ში­ნვე იყ­ვი­რა - ეს „პრ­აი­მტ­აი­მის“ პა­პა­რა­ ცია და იც­ოდ­ეთო. აც­ეკ­ვე­ბუ­ლი სა­ზო­გა­დო­ება მო­ულ­ოდ­ნე­ლად შე­ცბა და მი­მო­იფ­ან­ტა. ეტ­ყო­ბა, ან­რი ჩვ­ენს პა­პა­რა­ცულ გვ­ერ­ დე­ბზე იმ­დე­ნჯ­ერ მო­ხვ­და, ამ­ით „შუ­რი“ იძ­ია ჩვ­ენ­ზე. არა უშ­ავს, ჯერ ერ­თით ნუ­ლია, თუ­მცა...

შვ­ილ­ის სქ­ესი ანი გი­უნ­ტე­რმ­აც სა­იდ­ უმ­ლოდ და­ტო­ვა. ან­დღ­ულ­აძ­ის ცო­ლის მს­გა­ვს­ად, ის­იც თე­ბე­რვ­ალ­ში ხდ­ება დე­ და. ტრ­ად­იც­ია მა­ნაც და­არ­ღვ­ია და პი­რვ­ ელ­ად შე­ხვ­და ახ­ალ წე­ლს კლ­უბ-რე­სტ­ ორ­ან­ში. პრ­ინ­ცი­პში, ქმ­არ­თან ერ­თა­დაც პი­რვ­ელ­ად შე­ხვ­და... კა­რნ­ავ­ალ­ის შტ­რი­ხი ტე­ლე­წა­მყ­ვა­ნს მა­რჯ­ვე­ნა წა­რბ­ზე ჰქ­ონ­ და „უპ­რე­ცე­დე­ნტო შე­მთ­ხვ­ევ­აა, რო­დე­ საც თმა და მა­კი­აჟი შე­მი­ნა­რჩ­უნ­და 12 სა­ათ­ამ­დე. თან გა­მო­ძი­ნე­ბაც მო­ვა­სწ­არი. გა­ნწ­ყო­ბა­ზე ამ­ან­აც იმ­ოქ­მე­და.“ „გე­სის“ ოქ­რო­სფ­ერი ჩა­ნთა მო­იგო და ძა­ლი­ან გა­ უხ­არ­და. მა­ია ბა­რა­თა­შვ­ილს მი­ უზ­ იკლ -City Of Angels-დან ჯა­ზუ­რი კო­მპ­ოზ­იც­ია უნ­და ემ­ ღე­რა, თუ­მცა დი­სკი კლ­უბ­ის აპ­არ­ატ­ურ­ამ ვერ წა­იკ­ით­ხა და უც­ებ გა­და­წყ­ვი­ტა, რომ ცო­ცხ­ლად „თბ­ილ­ისო“ ემ­ღე­რა და რო­გო­ რც მო­სა­ლო­დნ­ელი იყო, ძა­ლი­ან­აც „მა­გრ­ ად.“ „კა­რგ­ია, რომ არ და­უკ­რა. ფო­ნო­გრ­ამ­ აზე მუ­შა­ობ­ას მი­ჩვ­ეუ­ლი არა ვარ. მი­ხა­რია, კა­რგი ექ­სპ­რო­მტი გა­მო­ვი­და, აკ­აპ­ელ­აში სი­მღ­ერა მე­რჩ­ივ­ნა“.

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

13

თო­რნ­იკე ყაჯრიშვი­ლი რე­სტ­ორ­ან „კრ­უი­ზში“ სა­ახ­ ალ­წლო პრ­ოგ­რა­მა და­თქ­მულ დრ­ოზე ერ­თი სა­ათ­ით გვ­იან და­იწ­ყო. რე­სტ­ორ­ნის მე­ორე სა­ რთ­ულ­ზე შე­კრ­ებ­ილ ევ­რო­პელ სტ­უმ­რე­ბს ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი ნი­კა ხა­ ჩი­ძე და მს­ახ­იო­ბი თა­კო აბ­აშ­იძე არ­თო­ბდ­ნენ. პი­რვ­ელ სა­რთ­ულ­ზე შე­კრ­ებ­ილი სა­ზო­გა­დო­ებ­ის გა­ მხ­ია­რუ­ლე­ბას კი გე­მის კა­პი­ტა­ნი მიშა ზაქარიაშვილი ცდ­ილ­ობ­და. სა­ახ­ალ­წლო სა­ღა­მო ფე­იე­რვ­ერ­ კით და­იწ­ყო. სტ­უმ­რე­ბს შო­უბ­იზ­ ნე­სის წა­რმ­ომ­ად­გე­ნლ­ები მო­წყ­ ენ­ის სა­შუ­ალ­ებ­ას არ აძ­ლე­ვდ­ნენ. ორ­ივე სა­რთ­ულ­ზე უა­მრ­ავი პრ­ იზი გა­თა­მა­შდა. რე­სტ­ორ­ან „კრ­ უი­ზში“ მხ­ია­რუ­ლე­ბა დი­ლა­მდე გა­გრ­ძე­ლდა.

თა­კო აბ­აშ­იძე, მს­ახ­იო­ბი: „ახ­ალი წე­ლი ჩვ­ენი პრ­ოფ­ეს­იის ად­ ამ­ია­ნე­ბი­სთ­ვის სუ­ლაც არ არ­ის და­სვ­ენ­ებ­ის პე­რი­ოდი, მა­გრ­ამ, რო­დე­საც ახ­ალი წლ­ის სა­დღ­ეს­ას­წა­ულო სა­ღა­მო მი­მყ­ავს, ყვ­ელ­ აზე მე­ტად მე ვე­რთ­ობი ხო­ლმე. თუ წა­მყ­ვა­ნი არ იქ­ნე­ბი ძა­ლი­ან კა­რგ ხა­სი­ათ­ზე, სტ­უმ­რე­ბს­აც ვერ გა­ამ­ხი­არ­ულ­ებ. დღ­ეს ძა­ლი­ან ბე­ვრ პრ­იზს გა­ვა­თა­მა­შე­ბთ... რას ვე­ლო­დე­ბი ამ წლ­ის­გან? მე ყო­ ველ წე­ლს ვე­ლო­დე­ბი სა­სწ­აუ­ლს ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში და ვი­ცი, რომ ერთ დღ­ეს ეს აუ­ცი­ლე­ბლ­ად მო­ხდ­ება. თან ახ­ლა ახ­ალი წლ­ის ჯა­დო­სნ­ური ღა­მეა! 12 სა­ათი რომ გა­ხდა, სუ­რვ­ილი ჩა­ვი­ფი­ქრე. მხ­ოლ­ოდ იმ­ას გე­ტყ­ვით, რომ ეს ჩე­მს პრ­ოფ­ეს­იას უკ­ავ­ში­რდ­ება. ზუ­სტ­ად ვი­ცი, რომ ამ­იხ­დე­ბა“.

ნი­კა ხა­ჩი­ძე, ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი: „წა­მყ­ვა­ნო­ბა ჩე­მთ­ ვის ახ­ალი ამ­პლ­უა არ არ­ის. ხშ­ირ­ად ვარ წა­მყ­ვა­ნი სხ­ვა­და­სხ­ვა ღო­ნი­სძ­იე­ბე­ბზე, მით უმ­ეტ­ეს, სა­ახ­ალ­ წლო დღ­ეე­ბში. ბო­ლო რა­მდ­ენ­იმე წე­ლია, ოჯ­ახ­ში ვე­ღარ ვხ­ვდ­ები ახ­ალ წე­ლს. რო­გო­რც ხე­და­ვთ, დღ­ ეს ამ გე­მის კა­პი­ტა­ნი ვარ“. მა­მუ­კა ონ­აშ­ვი­ლის ახ­ალი წე­ლი 31-ში შუ­ად­ღი­სას და­იწ­ყო მა­მუ­კა ონ­აშ­ვი­ლი ახ­ალ წე­ლს უკ­ვე რა­მდ­ენ­იმე წე­ლია, კო­ნც­ერ­ ტით ხვ­დე­ბა. ეს ტრ­ად­იც­ია არც წე­ლს და­რღ­ვე­ულა: „31 დე­კე­მბ­ ერს ახ­ალი წლ­ის აღ­ნი­შვ­ნა ხუ­თი სა­ათ­იდ­ან და­ვი­წყე. ჯერ მა­რნ­ეუ­ ლს მი­ვუ­ლო­ცე ახ­ალი წე­ლი, მე­რე სა­გა­რე­ჯო­ში ჩე­მს კა­ხე­ ლე­ბს, მე­რე „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის მო­ედ­ან­ზე“, გა­ლა კო­ნც­ერ­ ტზე ვი­მღ­ერე. აქ­აც რა­მდ­ ენ­იმე სი­მღ­ერ­ას შე­ვა­სრ­ ულ­ებ და მე­რე სხ­ვა­გან მი­ვდ­ივ­არ“.

„ზო­დი­აქ­ოს ნი­შნ­ით ლო­მი ვარ და ვე­ფხ­ვთ­ან რო­გორ ვი­ქნ­ები, არ ვი­ცი“ თა­მუ­ნა მი­ქე­ლა­ძე „კრ­უი­ზში“ ყო­ვე­ლდ­ღე მღ­ერ­ის, თუ­მცა ახ­ალი წლ­ ის ღა­მეს გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბით ღე­ლა­ვდა. „შა­რშ­ან იყო ჩე­მი წე­ლი. მი­ნდა, რომ 2010 წე­ლი ყვ­ელ­ას­თვ­ის კა­რგი წე­ლი იყ­ოს და ყვ­ელ­აფ­ერი ცუ­დი 2009 წე­ლს წა­ეღ­ოს. ზო­დი­აქ­ოს ნი­შნ­ით ლო­მი ვარ და ვე­ფხ­ვის წე­ლთ­ან რო­გორ ვი­ქნ­ები, არ ვი­ცი. ორ­ივე ცხ­ოვ­ელი სა­კმ­აოდ ძლ­იე­რია, ერ­თმ­ან­ეთს პი­რვ­ ელ­ობ­ას არ უთ­მო­ბენ. მჯ­ერა, რომ ეს წე­ლი კა­რგი იქ­ნე­ბა ჩე­მთ­ვის“.

კა­ბუ ახ­ალ წე­ლს ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ­ად შე­ხვ­და მს­ახ­იო­ბი და რე­პე­რი კა­ბუ, მე­გო­ბა­რთ­ან ერ­თად, რე­სტ­ ორ­ან­ში შუ­აღ­ამ­ის­ას მო­ვი­და. „ოჯ­ახ­ში შე­ვხ­ვდი ახ­ალ წე­ლს, ორი ჭი­ქა და­ვლ­იე და მე­გო­ბრ­ებ­თან წა­ვე­დი. მი­ნდა, რომ ეს წე­ლი ყვ­ელ­ას­თვ­ის ის­ეთი იყ­ოს, რო­გო­რც ჯერ არ­ას­დრ­ოს ყო­ფი­ლა“. კა­ბუმ, მე­გო­ბა­რთ­ან ერ­თად, ახ­ალი სი­მღ­ერა ჩა­ წე­რა, რო­მე­ლიც ოთ­არ რა­მი­შვ­ილს ეკ­უთ­ვნ­ის. ვე­რი­კო ტუ­რა­შვ­ილ­მა ახ­ალ წე­ლს სუ­რვ­ილ­ის ჩა­ ფი­ქრ­ება ვერ მო­ას­წრო ვე­რი­კო „კრ­უი­ზში“ ოთხ სა­ათ­ზე მო­ვი­და. „ახ­ალ წე­ლს „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის მო­ედ­ან­ზე“, სც­ენ­აზე შე­ვხ­ვდი. ვე­ფხ­ვის წე­ლში ძა­ლი­ან ბე­ვრ სი­ახ­ ლეს ვე­ლო­დე­ბი და ვნ­ახ­ოთ, რა იქ­ნე­ბა. 12 სა­ათ­ზე სუ­ რვ­ილ­ის ჩა­ფი­ქრ­ებ­აც ვერ მო­ვა­სწ­არი, იმ­იტ­ომ რომ გრ­იმს ვი­კე­თე­ბდი და სც­ენ­ აზე გა­ვრ­ბო­დი“. ვე­რი­კომ „კრ­უი­ზში“ 20 წუ­თის გა­ნმ­ ავ­ლო­ბა­ში სა­მი სი­მღ­ერა შე­ ას­რუ­ლა, შე­მდ­ეგ ის­იც სხ­ვა რე­სტ­ორ­ან­ში გა­ეშ­ურა. და­თო არჩვაძე „კრ­უი­ზში“ შუ­აღ­ამ­ის­ას მო­ვი­და „სა­მი კო­ნც­ერ­ტი კი­დევ მე­ლო­დე­ბა და უკ­ვე ძა­ლი­ან და­ღლ­ილი ვარ. სა­ხლ­ში და­ვლ­იე ორი ჭი­ქა ღვ­ინო, მე­რე სა­და­რბ­აზ­ოს­თან თე­ატ­რა­ლუ­რი ინ­სტ­იტ­უტ­ის კვ­არ­ტე­ტის ბი­ჭე­ბმა მო­მა­კი­თხ­ეს და იქ­აც ორი ჭი­ქა მი­ვა­მა­ტე. რომ არ მო­გა­ტყ­ უოთ, ჩე­მთ­ვის მთ­ავ­არი ძვ­ელ­ით ახ­ალი წე­ლია. ამ­იტ­ომ, 31 დე­კე­მბ­ერი მა­ინც გა­რთ­ობ­ის და სა­მუ­შაო ღა­მეა“.

14

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

თი­კა ჯა­მბ­ურ­იას მე­უღ­ლემ სა­ახ­ალ­წლ­ოდ მო­ბი­ლუ­რი ტე­ ლე­ფო­ნი აჩ­უქა თი­კა ჯა­მბ­ურ­ია მე­უღ­ლე­სთ­ან, ბე­ქა­სთ­ან ერ­თად „კრ­უი­ზში“ 2 სა­ ათ­ზე მო­ვი­და. შა­ვი „ტუ­ლის“ კა­ბა­ში გა­მო­წყ­ობ­ილ თი­კას, შა­ბი­ამ­ნი­სფ­ ერი კო­რს­ეტი და ან­გე­ლო­ზის ფრ­ თე­ბი ამ­შვ­ენ­ებ­და. თი­კა ჯა­მბ­ურ­ია: – არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რივ გა­ნწ­ყო­ბა­ზე ვარ, უკ­ვე მე­ოთ­ხე წე­ლია, ახ­ალ წე­ლს „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ ის მო­ედ­ან­ზე“ ვხ­ვდ­ები.

– სა­ჩუ­ქა­რი თუ გა­უკ­ ეთე მე­უღ­ლეს?

– ბე­ქამ მა­ჩუ­ქა მო­ბი­ლუ­ რი ტე­ლე­ფო­ნი, რო­მე­ლიც ძა­ლი­ან მი­ნდ­ოდა. მე ვა­ჩუ­ ქე სნ­ოუ­ბო­რდი, ძა­ლი­ან უყ­ვა­რს სრ­ია­ლი.

„ვი­ზა­რდ­გრ­უპ­მა“ და „ის­თე­რნ ფრ­ომ­ოუ­შე­ნმა“ ავ­სტ­რი­ელი ჯა­ზმ­ენ­ები, „პა­როვ სტ­ელ­არი ბე­ნდ­ თან“ ერ­თად, სწ­ორ­ედ სა­ახ­ალ­წლო ღა­მეს ჩა­მო­ იყ­ვა­ნეს. სა­ღა­მო „ივ­ენთ ჰო­ლში“ დი­ჯეი ალ­ექს ლი­მამ გა­ხს­ნა. სა­ზო­გა­დო­ება რომ გა­ხუ­რდა, მე­ რე „პა­როვ სთ­ელ­არი“ სა­მს­აა­თი­ანი პრ­ოგ­რა­მით შე­უე­რთ­და სა­ახ­ალ­წლო ღა­მეს. ამ­აღ­ლე­ბუ­ლი

გა­ნწ­ყო­ბა ის­ევ ლი­მას თა­ნა­მე­დრ­ოვე რე­პე­რტ­ უა­რმა შე­ცვ­ალა და ყვ­ელა გა­ამ­ხი­არ­ულა. და ამ არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რივ ამ­ერ­იკ­ულ სა­ღა­მო­ზე „პა­როვ სტ­ელ­არ­ის“ სა­მი სი­დი და ჯონ მა­კლ­აფ­ლი­ნის კო­ნც­ერ­ტის ორი ბი­ლე­თი გა­თა­მა­შდა. ჯა­ზმ­ენი თბ­ილ­ის­ში ახ­ალი პრ­ოგ­რა­მით 27 აპ­რი­ლს ჩა­მო­ ვა და კო­ნც­ერ­ტს ფი­ლა­რმ­ონ­ია­ში გა­მა­რთ­ავს.

ბე­ქა ხო­ფე­რია, თი­კას მე­უღ­ლე: – სა­მწ­უხ­არ­ოდ, ერ­თად ვერ შე­ვხ­ვდ­ ით ახ­ ალ წე­ ლს. თი­ კა კო­ნც­ერ­ტზე, ღია ცის ქვ­ეშ შე­ხვ­და, მე – სა­ხლ­ში და მე­რე მი­ვა­კი­თხე. ახ­ლა მე­ გო­ბრ­ები გვ­ელ­ოდ­ ებ­იან და მათ შე­ვუ­ ერ­თდ­ებ­ით.

ნი­ნო ჩხ­ეი­ძეს მე­უღ­ლემ ძვ­ირ­ ფა­სი კო­ლიე და სა­ყუ­რე­ები აჩ­უქა ნი­ნო ჩხ­ეი­ძე „კრ­უი­ზში“ ტყ­ავ­ის „ზმ­ან­ით“ მო­ვი­და.

– 31-ში დღ­ის­ით სულ არ მქ­ონ­ია იმ­ის შე­გრ­ძნ­ება, რომ ახ­ალი წე­ლი მო­დი­ოდა. დი­ლი­დან გა­და­რბ­ენ­აზე ვი­ყა­ვი. მთ­ელი დღე რე­პე­ტი­ცი­ები მქ­ონ­და, სა­ღა­მოს სა­ხლი მო­ვა­წე­ სრ­იგე და ახ­ალ წე­ლს ოჯ­ახ­თან ერ­თად შე­ვხ­ვდი. შე­მდ­ეგ, სა­ნამ „თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­ის მო­ედ­ან­ზე“ მი­ ვი­დო­დით, მე და ჩე­მმა მე­უღ­ლემ სამ ოჯ­ახ­ში მო­ვა­სწ­არ­ით მე­კვ­ლედ მი­სვ­ლა. ახ­ლა პი­რდ­აპ­ირ „თა­ვი­სუ­ ფლ­ებ­ის მო­ედ­ნი­დან“ მო­ვდ­ივ­არ. აქ­ედ­ან უკ­ვე მე­გო­ბრ­ებ­თან წა­ვალ.

– სა­ჩუ­ქრ­ები თუ მი­იღე?

– კი. ჩე­მმა მე­უღ­ლემ მა­ჩუ­ქა ულ­ამ­აზ­ესი კო­ლიე და სა­ყუ­რე­ები. რო­გო­რც ნი­ნომ გვ­ით­ხრა, ახ­ ალი წლ­ის დღ­ეე­ბში გა­ნს­აკ­უთ­რე­ ბუ­ლად და­ტვ­ირ­თუ­ლი გრ­აფ­იკი აქ­ვს: „ხვ­ალ ვა­პი­რებ, რომ მე­გო­ ბრ­ები და­ვპ­ატ­იჟო ჩე­მთ­ან. ზეგ ჩა­წე­რა მა­ქვს სტ­უდ­ია­ში. სამ ია­ ნვ­არს – ზუ­გდ­იდ­ში კო­ნც­ერ­ ტი. ოთხ ია­ ნვ­ არს კი რუ­ სა მო­რჩ­ილ­აძ­ის ახ­ალი სი­ მღ­ერა უნ­და ჩა­ვწ­ერო, რომ შვ­ იდ იანვარს, რუსას სოლო კონც­ერ­ტი­სთ­ვის მო­ვა­სწ­როთ“.

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

15

ვინ სად და რო კო­ბა სუ­ბე­ლი­ანი: – ახ­ალი წლ­ის და­დგ­ომა რა­მდ­ენ­იმე წუ­თით ად­რე მთ­ელს სა­ქა­რთ­ვე­ლოს სვ­ან­ეთ­იდ­ან მი­ვუ­ლო­ცე. მე­სტ­იის ცე­ ნტ­რში კო­შკ­ებ­ის ფო­ნზე ვი­ყა­ვი და ისე შე­ვს­ვი ახ­ალი წლ­ის სა­დღ­ეგ­რძ­ ელო. მა­ნა­მდე სუ­ბე­ლი­ან­ებს ვე­სტ­ უმ­რე, ჩე­მს ბი­ძა­შვ­ილ­ებს, და კუ­ბდ­ არ­ის მო­მზ­ად­ებ­ის რი­ტუ­ალს და­ვე­ სწ­არი. წე­ლს სვ­ან­ებს, ახ­ალ წე­ლთ­ან ერ­თად, ახ­ალი ავ­ტო­ბა­ნის შე­ნე­ბაც მი­ვუ­ლო­ცე, გზა მა­ლე ავა სვ­ან­ეთ­ამ­ დე, პრ­ეზ­იდ­ენ­ტი თა­ვის და­ნა­პი­რე­ბს შე­ას­რუ­ლე­ბს – სვ­ან­ეთი გა­მო­ცო­ცხ­ ლდ­ება და ეკ­ონ­ომ­იუ­რად გა­ძლ­იე­რდ­ება, რაც მე გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბით მა­ხა­რე­ბს. იქ­იდ­ან ბა­თუ­მში მე­უღ­ლე­სთნ ერ­თად წა­ვე­დი და კი­დევ ერ­თი სა­ოც­რე­ბის მო­მს­წრე გა­ვხ­დი. ძა­ლი­ან ამ­აყი ვი­ყა­ვი, რომ ქა­რთ­ვე­ლე­ბს­აც შე­გვ­იძ­ლია მს­გა­ვსი დღ­ეს­ას­წა­ულ­ებ­ის მო­წყ­ობა. ად­რე ას­ეთი რამ მა­რტო ტე­ლე­ვი­ზი­ით მქ­ონ­და ნა­ნა­ხი, მა­გა­ რი იდ­ეა იყო. ახ­ლა აჭ­არა მა­რტო ზა­ფხ­ულ­ობ­ით აღ­არ იქ­ნე­ბა ხო­ლმე პო­პუ­ლა­რუ­ლი. სხ­ვა­თა შო­რის, სუ­ფრ­აზე არც ვყ­ოფ­ილ­ვარ, კო­ნც­ერ­ ტი­დან პი­რდ­აპ­ირ და­სა­ძი­ნე­ბლ­ად წა­ვე­დი. ბე­დო­ბა­საც გა­მო­ძი­ნე­ბა და მე­უღ­ლე­სთ­ან ერ­თად ყო­ფნა და­მე­ბე­და. ისე, ბა­ვშ­ვო­ბი­დან მო­ყო­ლე­ ბუ­ლი სულ პა­ტრ­ია­რქ­თან ვხ­ვდ­ებ­ოდი ახ­ალ წე­ლს, ეს ჩვ­ენი ოჯ­ახ­ური ტრ­ად­იც­ია იყო, მა­გრ­ამ, რაც კე­თი­ლმ­ოწ­ყო­ბის სა­მს­ახ­ურ­ის უფ­რო­სი გა­ვხ­დი და მე­რეც, მი­ნი­სტ­რო­ბი­სას ან ქუ­ჩა­ში ვხ­ვდ­ებ­ოდი, ან დე­ვნ­ ილ­ებ­თან ოჯ­ახ­ში. რაც შე­ეხ­ება მე­კვ­ლე­ობ­ას, ბე­ვრ­ჯერ ვყ­ოფ­ილ­ვარ მე­კვ­ლე და სა­დაც ფე­ხი შე­ვდ­გი, ყვ­ელ­ამ გა­იხ­არა, ცუ­დი არ­ავ­ის არ­აფ­ერი შე­მთ­ხვ­ევ­ია.

ილ­ია მე­ორე

77 წლ­ის გა­ხდა სრ­ულ­იად სა­ქა­რთ­ვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პა­ტრ­ია­ რქს 4 ია­ნვ­არს და­ბა­დე­ბის დღე ჰქ­ონ­და. უწ­მი­ნდ­ეს­მა და უნ­ეტ­არ­ეს­მა ილ­ია მე­ორ­ემ 77 წლ­ის იუ­ბი­ლე აღ­ ნი­შნა. ილ­ია მე­ორე, ერ­ის­კა­ცო­ბა­ში ირ­აკ­ლი ში­ოლ­აშ­ვი­ლი, 1933 წლ­ის 4 ია­ნვ­არს ვლ­ად­იკ­ავ­კა­ზში, გი­ორ­გი ღუ­დუ­ შა­ური-ში­ოლ­აშ­ვი­ლი­სა და ნა­ტა­ლია კო­ბა­იძ­ის ღვ­თი­სმ­ ოს­ავ ოჯ­ახ­ში და­იბ­ადა.

1952 წე­ლს, ვლ­ად­იკ­ავ­კა­ზის 22-ე სა­შუ­ალო სკ­ოლ­ის და­მთ­ავ­რე­ბის შე­მდ­ეგ, სწ­ავ­ლა მო­სკ­ოვ­ის სა­სუ­ლი­ერო სე­მი­ნა­რი­აში გა­ნა­გრ­ძო.

1957 წლ­ის 16 აპ­რი­ლს სა­სუ­ლი­ერო აკ­ად­ემ­იის მე-2 კუ­რს­ის სტ­უდ­ენ­ტი ილ­ია მე­ორე, სა­ქა­რთ­ვე­ლოს მა­ში­ ნდ­ელი კა­თო­ლი­კოს-პა­ტრ­ია­რქ­ის, მე­ლქ­ის­ედ­ეკ მე­სა­ მის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვით, თბ­ილ­ის­ის წმ. ალ­ექ­სა­ნდ­რე ნე­ვე­ლის სა­ხე­ლო­ბის ტა­ძა­რში ბე­რად აღ­კვ­ეც­ეს და მას სა­ხე­ლად ილ­ია უწ­ოდ­ეს. 1960 წე­ლს და­ამ­თა­ვრა მო­სკ­ ოვ­ის სა­სუ­ლი­ერო აკ­ად­ემ­ია პი­რვ­ელი ხა­რი­სხ­ის დი­პლ­ ომ­ით.

1963 წლ­ის 26 აგ­ვი­სტ­ოს სა­ქა­რთ­ვე­ლოს მა­ში­ნდ­ელი კა­თო­ლი­კოს-პა­ტრ­ია­რქ­ის ეფ­რემ მე­ორ­ის მი­ერ არ­ქი­ მა­ნდ­რი­ტი ილ­ია ბა­თუმ-შე­მო­ქმ­ედ­ის ეპ­არ­ქი­ის ეპ­ის­ კო­პო­სად აკ­ურ­თხ­ეს, 1967 წე­ლს კი ცხ­უმ-აფ­ხა­ზე­თის ეპ­ის­კო­პო­სად გა­და­იყ­ვა­ნეს. ორი წლ­ის შე­მდ­ეგ ილ­ია მე­ორე მი­ტრ­ოპ­ოლ­იტ­ის ხა­რი­სხ­ში აი­ყვ­ან­ეს. ილ­ია მე­ ორ­ემ სო­ხუ­მში 11 წე­ლი და­ჰყო. სა­ქა­რთ­ვე­ლოს კა­თო­ლი­კოს-პა­ტრ­ია­რქ­ის, და­ვით მე­ხუ­თის გა­რდ­აც­ვა­ლე­ბის შე­მდ­ეგ კი, 1977 წლ­ის 23 დე­კე­მბ­ერს სა­ქა­რთ­ვე­ლოს მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ელი ეკ­ლე­ სი­ის წმ­ინ­და სი­ნო­დმა კა­თო­ლი­კო­სი ილ­ია მე­ორე პა­ ტრ­ია­რქ­ად აი­რჩ­ია. ილ­ია მე­ორ­ის ინ­ტრ­ონ­იზ­აც­ია 1977 წლ­ის 25 დე­კე­მბ­ერს სვ­ეტ­იც­ხო­ვლ­ის სა­კა­თე­დრო ტა­ ძა­რში მო­ხდა.

16

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

მი­ხე­ილ მა­ჭა­ვა­რი­ანი: – ახ­ალ წე­ლს ტრ­ად­იც­იუ­ლად შე­ვხ­ვდ­ ით. ამ წე­ლს ჩე­მი შვ­ილ­ები იყ­ვნ­ენ ჩვ­ენი მე­კვ­ლე­ები, თა­ვად მო­ინ­დო­მეს ასე... შა­ რშ­ან ჩე­მი მე­გო­ბა­რი იყო, პო­ლი­ტი­კო­სი მე­კვ­ლე არ გვ­ყა­ვს ხო­ლმე. პი­რვ­ელ­ში ჩე­მს კლ­ას­ელ­თან შე­ვი­კრ­იბ­ეთ ძვ­ელი მე­გო­ბრ­ ები, უკ­ვე თი­თქ­მის 30 წე­ლზე მე­ტია, მა­სთ­ ან ვი­კრ­იბ­ებ­ით ოჯ­ახ­ებ­ით და დრ­ოს ერ­თად ვა­ტა­რე­ბთ, ორ­ში ჩე­მი მე­გო­ბრ­ები ჩე­მთ­ან მო­დი­ან. ბე­დო­ბა­ზე პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი ჩე­მთ­ან არ მო­დი­ან...

– მე­რე ბე­დო­ბა­ზე რომ პო­ლი­ტი­კო­სე­ბს არ იბ­ედ­ებთ, სა­ხი­ფა­თო არ არ­ის?

– რა ვი­ცი, კა­რგ­ად მა­ქვს და­ ცდ­ილი... აქ­ამ­დე თუ რი­სკ­ია­ ნი არ ყო­ფი­ლა, ესე იგი არც აწი იქ­ნე­ბა... სა­ლო­მე ზუ­რა­ბი­შვ­ ილი, „სა­ქა­რთ­ვე­ლოს გზა“ : – ახ­ალ წე­ლს შე­ვხ­ვდი სა­ხლ­ში, მე­უღ­ლე­სთ­ან ერ­ თად. ეს იყო ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი სა­ახ­ალ­წლო ღა­მე. ჩე­მი ქა­ ლი­შვ­ილი 2 ია­ნვ­არს, ბე­ დო­ბას ჩა­მო­ვი­და ჩვ­ენ­თან. და­გვ­ებ­ედა და სწ­ორ­ედ ამ დღ­ეს გვ­ქო­ნდა სა­ოჯ­ახო წვ­ეუ­ლე­ბა.

– თუ გა­ქვთ რა­იმე გა­ ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი სა­ოჯ­ახო ტრ­ად­იც­ია?

– არ­აფ­ერი გა­ნს­აკ­უთ­ რე­ბუ­ლი. სა­ახ­ალ­წლო სუ­ ფრ­აზე თა­ვად ვი­ზრ­უნე. გა­ვა­კე­თე გო­ზი­ნა­ყი და ხა­ რჩო.

– ვინ იყო თქ­ვე­ნი მე­ კვ­ლე?

– ჩვ­ენი მე­კვ­ლე იყო ჩე­მი მე­უღ­ლის შვ­ილ­იშ­ვი­ლი. მე თა­ვად არ­ას­ოდ­ეს ვყ­ოფ­ილ­ ვარ ვი­ნმ­ეს მე­კვ­ლე.

– პა­რტ­ნი­ორ-პო­ლი­ტი­ კო­სე­ბს თუ მი­ულ­ოც­ეთ ახ­ალი წე­ლი, ან ერ­თად ხომ არ აპ­ირ­ებთ აღ­ნი­შვ­ ნას?

– არ­ან­აი­რად. პო­ლი­ტი­ კა და ახ­ალი წე­ლი სხ­ვა­და­ სხ­ვა რა­მეა.

ო­გორ შე­ხვ­და 2010 თი­ნა­თინ ხი­და­შე­ლი, „რე­სპ­უბ­ლი­კუ­რი პა­რტ­ ია“: – ახ­ალ წე­ლს, ტრ­ად­ იც­იუ­ლად, სა­ხლ­ში ვხ­ ვდ­ები ხო­ლმე, ოჯ­ახ­თან ერ­თად.

– მე­კვ­ლე ვინ იყო?

– და­თოს ძმ­ის­შვ­ილი, ასე ყვ­ელ­აზე მა­რტ­ივ­ია ხო­ლმე.

– ბა­ვშ­ვე­ბს თუ სჯ­ერ­ ათ თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ის და თუ და­აბ­არ­ეს სა­ჩუ­ქრ­ ები?

– პა­ტა­რამ და­აბ­არა, მას ჯერ სჯ­ერა და თვ­ით­ მფ­რი­ნა­ვი აჩ­უქა თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ამ, უფ­რო­სი კი უკ­ვე

დი­დია...

– თა­ნა­გუ­ნდ­ელ­ებს თუ მი­ულ­ოც­ეთ ახ­ალი წე­ლი?

– კი, ყვ­ელ­ას მი­ვუ­ლო­ ცე ტე­ლე­ფო­ნით.

– ალ­ას­ან­ია­საც?

– კი, ირ­აკ­ლი­საც.

– პა­რტ­ია­ში თუ გა­ქვთ რა­იმე პო­ლი­ტი­კუ­რი ტრ­ად­იც­ია ახ­ალ წე­ლთ­ ან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით?

– კი, გვ­აქ­ვს. ძვ­ელ­ით ახ­ალ წე­ლს ყო­ვე­ლთ­ვის ერ­თად ვხ­ვდ­ებ­ით ხო­ლმე სა­დმე.

– წე­ლს­აც შე­ხვ­დე­ ბით?

– დი­ახ...

ნე­სტ­ან კ ი­რ თ­ა ძ ე , „ლე­ი ბ­ო რ­ი ს­ ტუ­ლი პა­რტ­ ია“: – ძა­ლი­ან ტრ­ ად­იც­იუ­ლად შე­ვხ­ ვდ­ით ახ­ალ წე­ლს, ყვ­ელა ერ­თად, ოჯ­ახ­ ში. რო­ცა ახ­ალი წე­ლი დგ­ება და ერ­თმ­ან­ეთს მი­ვუ­ლო­ცა­ვთ ხო­ლ­მე, მე­რე უკ­ვე ზო­გი სად მი­ დის და ზო­გი – სად. სა­ახ­ ალ­წლო სუ­ფრ­აც ერ­თო­ბლ­ ივ­ად მო­ვა­მზ­ად­ეთ. მე გა­ვა­ კე­თე გო­ზი­ნა­ყი, მო­ვხ­არ­შე კვ­ახი და ვი­ყი­დე ათ­ასი ჭრ­ელა-ჭრ­ ულა კა­მფ­ეტი. და­ნა­რჩ­ენი ჩე­ მმა დე­ ბმა გა­ აკ­ეთ­ეს.

– რა არ­ ის თქ­ვე­ნი ოჯ­ ახ­ის სა­ახ­ალ­ წლო ტრ­ად­ იც­ია?

– ტრ­ად­იც­ია არ­ის ის, რომ ჩვ­ენი მე­კვ­ლე ვარ მე.

– რო­გო­რი ფე­ხი გა­ქვთ სა­კუ­თა­ რი თა­ვი­სთ­ ვის?

– ძა­ლი­ ან კა­რგი.

31შ ი რ ა­მ დ ­ ენ­იმე წუ­ თით გა­ვდ­ივ­არ სა­ხლ­იდ­ან გა­რეთ, ჩა­ვი­სე­ირ­ნებ ხო­ლმე რუ­სთ­ავ­ელ­ზე, რომ მე­რე უფ­რო და­ფა­სე­ბუ­ლი მე­კვ­ლე ვი­ყო და მე­რე შე­მო­ვდ­ივ­არ სა­ ხლ­ში.

– სა­ახ­ალ­წლო ზე­იმ­ზე ხომ არ გა­გი­ვლ­იათ რუ­სთ­ავ­ელ­ზე სე­ირ­ ნო­ბი­სას?

– სხ­ვა­თა შო­რის, გა­ვი­არე და ბა­თუ­მის კო­ნც­ერ­ტს­აც ვა­დე­ვნ­ებ­ დი თვ­ალ­ყუ­რს. მა­მუ­კა კა­ცი­ტა­ძე, „ახ­ლე­ბი“: – ახ­ალ წე­ლს, ტრ­ად­იც­იუ­ლად, სა­ხლ­ში შე­ვხ­ვდი, მე­უღ­ლე­სთ­ან და შვ­ილ­თან ერ­თად. მე­ორე შვ­ილი, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში არ იმ­ყო­ფე­ბა და ეს გუ­ლნ­აკ­ლუ­ლო­ ბას წა­რმ­ოა­დგ­ენ­და ჩე­მთ­ვის. შე­ მდ­ეგ მო­ვი­დნ­ენ სტ­უმ­რე­ბი. ჩვ­ენი მე­კვ­ლე იყო ჩე­მი მე­უღ­ლის მა­მა, ანუ ჩე­მი სი­მა­მრი და ჩე­მი მე­გო­ბა­ რი ნუ­გზ­არ ჭე­იშ­ვი­ლი.

– რო­გო­რი ფე­ხი აქ­ვს?

– კა­რგი ფე­ხი აქ­ვს, ყო­ველ შე­ მთ­ხვ­ევ­აში, პი­რვ­ელ­ად არ ყო­ფი­ ლა ის ჩვ­ენი მე­კვ­ლე. მეტ-ნა­კლ­ებ­ ად შე­სა­ძლ­ებ­ლად სა­ზე­იმო გა­რე­ მო შე­იქ­მნა და ასე შე­ვხ­ვდ­ით ახ­ალ წე­ლს.

– თუ გა­ქვთ რა­იმე ტრ­ად­იც­ია პა­რტ­ია­ში ახ­ალ წე­ლთ­ან და­კა­ვშ­ ირ­ებ­ით?

– რა­იმე გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბუ­ლი და­ თქ­მე­ბი არ გვ­აქ­ვს ნა­მდ­ვი­ლად. თუ­მცა ერ­თი დღე ნა­მდ­ვი­ლად გვ­ აქ­ვს არ­ჩე­ული, რო­ცა ვი­კრ­იბ­ებ­ით და ქა­ლა­ქგ­არ­ეთ გა­ვდ­ივ­ართ ხო­ ლმე, უფ­რო კა­ხე­თი­სკ­ენ. ეს ხდ­ება ყო­ვე­ლი წლ­ის 22-23 ნო­ემ­ბე­რს. ამ დრ­ოს ყო­ვე­ლთ­ვის ჩვ­ენ­ებ­ური ქა­ რთ­ული გი­ორ­გო­ბა გვ­აქ­ვს ხო­ლმე.

– თქ­ვენ რო­გო­რი მე­კვ­ლე ხა­ რთ?

– მა­რთ­ალი გი­თხ­რათ, მა­რტო ერ­თხ­ელ ვი­ყა­ვი მე­კვ­ლე და მა­ინ­ცდ­ ამ­აი­ნც კა­რგ­ად არ მა­ხს­ენ­დე­ბა ის

წე­ ლი, უფ­ რ ო ს წ­ო რ ­ ად მე კი არა, იმ ოჯ­ახს არ ახ­ს ე­ნ დ­ე ბა კა­რგ­ად. ეს იყო მე­ზო­ ბლ­ის ოჯ­ახ­ ში, პი­რვ­ელ­ში მე მი­ვე­დი მა­ თთ­ან და სამ ია­ ნვ­არს ელ­ექ­ტრ­ ობ­ის გა­მო ნა­ძვ­ის ხეს ცე­ცხ­ლი გა­ უჩ­ნდა. მა­რთ­ალ­ია, ხა­ნძ­არი ლო­კა­ლი­ზე­ ბულ იქ­ნა, მა­გრ­ამ იქ და­სრ­ულ­და ჩე­მი მე­კვ­ ლე­ობა. ამ­ის შე­მდ­ეგ, მა­რთ­ალი გი­თხ­რათ, მე­ კვ­ლე არ­ას­ოდ­ეს ვყ­ოფ­ ილ­ვარ და არც მა­ინ­ცდ­ ამ­აი­ნც მე­პა­ტი­ჟე­ბი­ან.

– თუ მი­ულ­ოც­ეთ პა­ რტ­იულ მე­გო­ბრ­ებს 2010 წლ­ის და­დგ­ომა?

– რა თქ­მა უნ­და, მე ყო­ვე­ ლთ­ვის ვუ­ლო­ცავ ჩე­მს მე­გო­ ბრ­ებს ახ­ალ წე­ლს და სა­ერ­ თოდ, ყვ­ელა დღ­ეს­ას­წა­ულს. ზო­გს იმ­ავე ღა­მით მი­ვუ­ლო­ცე, ზო­ გს – მე­ ორე დღ­ ეს... ეს მი­ ლო­ცვ­ები იყო სა­ტე­ლე­ფო­ნო...

– ვინ იქ­ნე­ბა „ახ­ლე­ბის“ მე­ კვ­ლე პა­რტ­ია­ში?

– იც­ით, ას­ეთი ტრ­ად­იც­ია, რომ პა­რტ­იის მე­კვ­ლე კო­ნკ­რე­ ტუ­ლად ერ­თი ან ჩვ­ენ მი­ერ არ­ჩე­ული ად­ამ­ია­ნი იყ­ოს, არ გვ­აქ­ვს. მე­კვ­ლე კა­რგ­ია მა­ შინ, რო­ცა ის ბუ­ნე­ბრ­ივ­ად მო­დის და კი­დევ უფ­რო კა­რგ­ია მა­შინ, რო­ცა თო­ვლ­ში კვ­ალს გა­მო­იყ­ ვა­ნს და ისე მო­ვა შე­ნს სა­ხლ­ამ­დე... ჩვ­ენი პა­ რტ­იის მე­კვ­ლე ოფ­ის­ში ვი­ნმე იქ­ნე­ბო­და უკ­ვე, ან და­რა­ჯი ან და­ცვა... ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

17

ყვ­ელ­აზე იღ­ბლ­ია­ნი 2010 ახ­ალ ქა­რთ­ველ მი­ლი­ონ­ერს უც­ხო ად­ამ­ია­ნე­ბი ცო­ლო­ბას სთ­ხო­ვენ ატ­ყუ­ებ­დნ­ენ, „იღ­ბლ­ია­ნი და­რტ­ ყმ­ის“ ბი­ლე­თე­ბს ვყ­იდ­ულ­ობ­დი, მა­ გრ­ამ არ­ას­ოდ­ეს მო­მი­გია რა­მე, რაც იღ­ბლ­ია­ნი და­რტ­ყმ­ის ბი­ლე­თე­ბზე ფუ­ლი და­ვხ­არ­ჯე, ალ­ბათ, მა­ნქ­ან­ის შე­ძე­ნი­სთ­ვის ნა­ხე­ვა­რი ფუ­ლი იქ­ნე­ ბო­და“. „გა­მა­რჯ­ობ­ათ, გი­ლო­ცა­ვთ მი­ ლი­ონ­ის მო­გე­ბას, უბ­რა­ლოდ, ვუ­ყუ­ რე გა­და­ცე­მას და თქ­ვე­ნი ემ­ოც­იე­ბი რომ ვნ­ახე, თვ­ალ­ზე ცრ­ემ­ლი მო­მა­ დგა“ _ ეს ის ერთ-ერ­თი სა­ტე­ლე­ფო­ ნო შე­ტყ­ობ­ინ­ებ­აა, რო­მე­ლიც ნო­ნამ სრ­ულ­იად უც­ხო ად­ამ­ია­ნი­სგ­ან მი­ იღო. ას­ეთი ეს­ემ­ესი უა­მრ­ავი იყო.

25 წლ­ის ბა­თუ­მე­ლი ფა­ რმ­აც­ევ­ტი ნო­ნა ჯო­რთ­მე­ნა­ ძე ყვ­ელ­აზე ნა­თე­ლი მა­გა­ლი­ თია იმ­ისა, რომ ახ­ალი წლ­ის ღა­მეს სა­სწ­აუ­ლე­ბიც ხდ­ება. ეს ამ­ბა­ვი თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ას არ­ან­აი­რად არ უკ­ავ­ში­რდ­ ება, სა­სწ­აუ­ლი ამ­ჯე­რად, თი­ ბი­სი ბა­ნკ­მა მო­ახ­დი­ნა. ნო­ნამ თი­ბი­სის გა­თა­მა­შე­ ბა­ში მი­ლი­ონი ლა­რი მო­იგო, გა­მა­რთ­ლე­ბაც ამ­ას ჰქ­ვია, დღ­ეს ის ყვ­ელ­აზე ბე­დნ­იე­რი ად­ამ­ია­ნია. უა­მრ­ავი გე­გმ­ით და ახ­ალი ცხ­ოვ­რე­ბით. ნო­ნა ჯო­რთ­მე­ნა­ძე, მე­ უღ­ლე­სთ­ან ავ­თა­ნდ­ილ ჭა­ღა­ ლი­ძე­სთ­ან ერ­თად ბა­თუ­მში, აღ­მა­შე­ნე­ბლ­ის და­სა­ხლ­ებ­აში 6 500 დო­ლა­რად ნა­გი­რა­ვებ ბი­ნა­ში ცხ­ოვ­რო­ბს. თა­ვად პსპ აფ­თი­აქ­ში მუ­შა­ობს, მე­ უღ­ლე „ბე­კოს“ მა­ღა­ზი­აში, თი­ბი­სის ან­აბ­არ­ზე 6 თვ­ის წინ შე­ტა­ნი­ლი და­ნა­ზო­გი, 12 000 დო­ლა­რი, რო­მლ­ის წყ­ალ­ობ­ით­აც ის­ინი მი­ლი­ ონ­რე­ბი გა­ხდ­ნენ, ბი­ნის შე­ სა­ძე­ნად უნ­დო­დათ. რო­გო­ რც ამ­ბო­ბენ მა­თი ცხ­ოვ­რე­ბა შე­იც­ვლ­ება, ის­ინი ბი­ნას აუ­ ცი­ლე­ბლ­ად იყ­იდ­იან, ის­ევ ბა­თუ­მში, თუ­მცა არა ერ­თს, არ­ამ­ედ რა­მდ­ენ­იმ­ეს, ოჯ­ახ­ ის სხ­ვა წე­ვრ­ებ­ის­თვ­ის. მი­ ლი­ონ­ერი ნო­ნა პსპ-ში მუ­ შა­ობ­ას გა­აგ­რძე­ლე­ბს. ნო­ნა: და­ახ­ლო­ებ­ით 10-ის ნა­ხე­ვა­რზე მი­ვე­დი სა­ხლ­ში, სტ­უმ­რად ვი­ყა­ვი დე­და­ჩე­მთ­ან, სა­ხლ­ში რომ მო­ვე­დი სა­ლა­თის მზ­ად­ება და­ვი­წყე, მე­უღ­ლე და­წვა და თი­ბი­სის გა­თა­მა­შე­ ბას უყ­ურ­ებ­და, ტე­ლე­ფო­ნმა და­რე­კა, თუ­მცა არ მი­პა­სუ­ხია ნა­ცნ­ობი რე­კა­ვდა და ვი­ფი­ ქრე მე­რე და­ვუ­რე­კავ-მე­თქი. იმ სა­ღა­მოს გა­თა­მა­შე­ბას მე არ ვუ­ყუ­რე­ბდი, ვა­მბ­ობ­დი ჩვ­ ენ ვინ მო­გვ­აგ­ებ­ინ­ებს-მე­თქი, მე­უღ­ლემ მი­თხ­რა 2 ნო­მე­რი ამ­ოი­ღეს და მე­რე ის­ევ ჩა­ყა­ 18

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

რეს ის ნო­მრ­ები ახ­ლა ერ­თს ამ­ოი­ღე­ბენ და, ალ­ბად, შე­ნს­ას ეძ­ებ­ენო „ 877 პი­რვ­ელი ოთ­ხი ცი­ფრ­იც შე­ნია“ - ამ­ბო­ბს მე­ უღ­ლე... ავ­თო უკ­ვე ცუ­დად იყო და სი­გა­რე­ტს სი­გა­რე­ტზე ეწ­ეო­და. ამ დრ­ოს ტე­ლე­ფო­ნმა და­რე­კა ტე­ლე­ვი­ზო­რში, თუ­ მცა ჩვ­ენ­თან ზა­რი არ გა­მო­სუ­ ლა, მგ­ონი ბო­ლო ორი ცი­ფრი შე­ცდ­ომ­ით აკ­რი­ფა კა­ხიმ. მე­ რე გა­მო­ვი­და ჩვ­ენ­თან ზა­რი და რაც მო­ხდა, ალ­ბად, მო­ის­ მი­ნეთ ვკ­იო­დით... ამ­ას­ობ­აში ჩე­მი ძმა მო­ვი­და, მე­ზო­ბლ­ებ­ იც შე­მო­ცვ­ივ­დნ­ენ, ზო­გს წნ­ევ­ ის აპ­არ­ატი მო­ჰქ­ონ­და, ზო­გს წა­მლ­ები, კა­ხის ხმა არ გა­მი­ გო­ნია სა­ერ­თოდ... რა­ზე იყო გა­თა­მა­შე­ბა თა­ვი­დან ის­იც არ ვი­ცო­დი, რე­კლ­ამ­ებ­ში აჩ­ვე­ნე­ ბდ­ენ სა­ახ­ალ­წლ­ოდ მი­ლი­ონი თა­მა­შდ­ებ­აო, ბი­ნა­საც ამ­ბო­ ბდ­ნენ... ახ­ლაც არ მჯ­ერა... ჯე­რჯ­ერ­ობ­ით ცხ­ოვ­რე­ბის ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ რი­ტმს მი­ვყ­ვე­ ბით... და­ახ­ლო­ებ­ით ნა­ხე­ვა­რი სა­ათ­ის შე­მდ­ეგ და­მი­რე­კეს, სა­იდ­ან ხარ ის მა­ინც გე­თქ­ ვაო, თუ­მცა მე ის­ეთ ემ­ოც­იე­ ბში ვი­ყა­ვი დრ­ოის შე­გრ­ძნ­ება აღ­არ მქ­ონ­და, რას ვა­კე­თე­ბდი სა­ერ­თოდ არ ვი­ცო­დი... გა­თა­ მა­შე­ბე­ბის არ მჯ­ერ­ოდა, რო­ცა ამ­ბო­ბდ­ნენ გა­მა­რჯ­ვე­ბუ­ლე­ბი „გმ­ად­ლო­ბთ, მო­ვი­გე“, მე­გო­ნა ჩა­წყ­ობ­ილი იყო... პი­რვ­ელ რი­ გში ჩე­მს ოც­ნე­ბას შე­ვი­სრ­ულ­ ებ და სა­უკ­ეთ­ესო ბი­ნას შე­ვი­ ძენ, ახ­ლა ნა­გი­რა­ვე­ბში ვა­რთ, ბი­ნას ვუ­ყი­დი ჩე­მს ძმ­ას და ქმ­რის ძმ­ებს, და­ნა­რჩ­ენ­ით რას გა­ვა­კე­თებ, ჯერ არ ვი­ცი. ავ­თა­ნდ­ილი: ოთ­ახ­იდ­ან გა­სუ­ლი ვი­ყა­ვი, რო­ცა ტე­ ლე­ფო­ნის ხმა მო­მე­სმა, ტე­ ლე­ვი­ზო­რი არ მქ­ონ­და ჯერ ჩა­რთ­ული, ნო­ნას ვუ­თხ­არი შე­იძ­ლე­ბა გა­თა­მა­შე­ბა და­იწ­ყო და ჩვ­ენი ნო­მე­რი იყ­ოს-მე­თქი. ტე­ლე­ვი­ზო­რი ჩა­ვრ­თე, ნო­ნამ ტე­ლე­ფო­ნს რო­ცა და­ხე­და ნა­

ცნ­ობი იყო და თქ­ვა მე­რე და­ვუ­რე­კა­ვო, ჩა­ვრ­თე, ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ­ად და­ვწ­ექი, და­ ახ­ლო­ებ­ით 11-ის 10-15 წუ­თი იქ­ნე­ბო­და. მთ­ელი თვე ის­ეთი და­ტვ­ირ­თუ­ლი ვი­ყა­ვი სა­მს­ახ­ურ­ში მე­ძი­ნე­ბო­და, გა­თა­მა­შე­ბას მა­ინც ვუ­ყუ­რე­ბდი, კა­ხი რას მო­იმ­ოქ­მე­ დე­ბდა ის­იც მა­ხს­ოვს, დე­ტა­ლუ­რად რომ იძ­რო­ბს კო­სტ­იუ­მს, ხე­ლე­ბს იკ­აპ­იწ­ებს იღ­ ებს ნო­მე­რს აღ­მო­აჩ­ენს, რომ ორ­ია, ნო­ნას ამ დრ­ოს ვე­უბ­ნე­ბი ის ჩვ­ენი არ იყო ახ­ლა ჩვ­ენ­სას ეძ­ებ­ენ-მე­თქი, თუ არ ვც­დე­ბი, ათ­ ას­ამ­დე ბი­ლე­თი იყო გა­თა­მა­შე­ბა­ში, ად­რე არ მჯ­ერ­ოდა გა­თა­მა­შე­ბის, მე­გო­ნა ხა­ლხს

ნო­ნა: აუ­ცი­ლე­ბლ­ად და­ვტ­ოვ­ებ გა­რკ­ვე­ულ თა­ნხ­ას თი­ბი­სი ბა­ნკ­ში, მჯ­ერა უკ­ვე ამ გა­თა­მა­შე­ბის... ჩე­ მი ნო­მრ­ის გა­მო­ცხ­ად­ებ­ის შე­მდ­ეგ 5 წუ­თში უა­მრ­ავი სმს მო­მი­ვი­და. იმ დღ­ეს არ წა­მი­კი­თხ­ავს, მე­რე ვნ­ახე ზო­გი სა­სა­ცი­ლო იყო, ზო­გიც სა­სი­ ამ­ოვ­ნო, მა­გა­ლი­თად, ერ­თი მწ­ერ­ და თუ არ გა­მი­ყოფ თა­ნხ­ას ღმ­ერ­ თმა არ შე­გა­რგ­ოსო, ზო­გი „ჩა­წყ­ ობა ხომ არ არ­ის, ნა­მდ­ვი­ლად თუ მი­იღ­ეო“, ზო­გმა მკ­ით­ხა „კა­რგ­ად თუ ხარ, ისე გა­თი­შე ტე­ლე­ფო­ნიო“, ან­გა­რი­შის ჩა­რი­ცხ­ვა­საც მთ­ხო­ვდ­ ნენ და ცო­ლო­ბა­საც.

საბას ახალი წელი ჟა­ნა მა­ნუ­კი­ანი: „აი ახ­ლა აქ გა­დმ­ოვ­ედ­ით. ბა­ვშ­ ვი­სთ­ვის გა­მო­ყო­ფილ თა­ნხ­ას ვი­ ხდი ქი­რა­ში, მა­გრ­ამ და­ხმ­არ­ება ორ თვ­ეში იწ­ურ­ება, მე­რე, ალ­ბათ, ის­ევ ქუ­ჩა­ში და­ვრ­ჩე­ბით. თქ­ვე­ნი სტ­ატ­ იის შე­მდ­ეგ ქა­ლმა და­მი­რე­კა, შე­მხ­ ვდა მა­ნქ­ან­ით და 50 ლა­რი მა­ჩუ­ქა. მე­რე და­ხმ­არ­ება გა­მო­მი­ყვ­ეს, 90 ლა­რის ოდ­ენ­ობ­ით, 6 თვ­ით. ას­ევე, 54 ლა­რს ვი­ღე­ბდი. თქ­ვე­ნი სტ­ატ­ია და­ბე­ჭდ­ილი იყო, ვა­ჩვ­ენე კი­დეც. და­ხმ­არ­ებ­ის ფუ­ლი ძი­რი­თა­დად ქი­ რა­ში მი­დის. ბა­ვშ­ვს რომ ვა­ჭა­მო, პე­ტრ­ია­შვ­ილ­ზე უფ­ასო სა­სა­დი­ლო­ ში მი­ვდ­ივ­ართ დი­ლით, და­სა­მა­ლი რა მა­ქვს“.

100 ლა­რად ნა­ქი­რა­ვებ ოთ­ახ­ში სა­კმ­არ­ის­ზე მე­ტი სი­ცი­ვეა. და­ბზ­ არ­ული კე­დლ­ები ნა­ჭრ­ებ­ით­აა ამ­ ოვ­სე­ბუ­ლი. ოთ­ახ­ში ერ­თი რკ­ინ­ის სა­წო­ლი, ერ­თი კა­რა­და და პა­ტა­რა მა­გი­დაა. ცო­ტა ხნ­ის წინ ნა­ჩუ­ქა­რი ეტ­ლიც გა­უტ­ყდ­ათ და ახ­ლა ჟა­ნას პა­ტა­რა სა­ბა მთ­ელი დღე ხე­ლში აყ­ ვა­ნი­ლი და­ჰყ­ავს. ამ­ბო­ბს, რომ სა­ხს­ რე­ბი სტ­კი­ვა, მა­გრ­ამ ამ­ის მი­უხ­ედ­

მი­რი­ან ბო­ქო­ლი­შვ­ილი პა­ტა­რა სა­ბას ის­ტო­რი­აზე „პრ­ აი­მტ­აი­მი“ ერთ-ერთ პი­რვ­ელ ნო­მე­ რში წე­რდა. მა­შინ რე­და­ქც­ია­ში და­ გვ­იკ­ავ­ში­რდ­ნენ და გვ­ით­ხრ­ეს, რომ ახ­ალ­გა­ზრ­და ქა­ლი მც­ირ­ეწ­ლო­ვან შვ­ილ­თან ერ­თად ვე­რა­ზე ერთ-ერ­ თი ჯი­ხუ­რის სა­კუ­ჭნ­აო­ში, ნე­სტ­სა და სი­ცი­ვე­ში ცხ­ოვ­რო­ბდა. ჩვ­ენ, რა­ღა თქ­მა უნ­და, ამ ამ­ბით მა­ში­ნვე და­ვი­ნტ­ერ­ეს­დით და სა­კუ­ჭნ­აოს მი­ ვა­კი­თხ­ეთ. ნა­ნა­ხმა ყო­ვე­ლგ­ვარ მო­ ლო­დი­ნს გა­და­აჭ­არ­ბა. 39 წლ­ის ჟა­ნა მა­ნუ­კი­ანი 10 თვ­ის ბა­ვშ­ვით ხე­ლში იმ­ედს არ კა­რგ­ავ­და, სჯ­ერ­ოდა, რომ, ად­რე თუ გვ­იან, გა­მო­ჩნ­დე­ბო­ და ვი­ღაც ღვ­თი­სნ­იე­რი და ქუ­ჩა­ში და­რჩ­ენ­ილ დე­და-შვ­ილს და­ხმ­არ­ებ­ ას გა­უწ­ევ­და. ჟა­ნამ ის­იც გვ­ით­ხრა, რომ იმ სა­კუ­ჭნ­აო­შიც სწ­ორ­ედ ღვ­ თი­სნ­იე­რი ად­ამ­ია­ნის და­ხმ­არ­ებ­ით მო­ხვ­დნ­ენ. მა­ნა­მდე კი ღა­მეს ჟა­ნა – ღია ცის ქვ­ეშ, პა­ტა­რა სა­ბა კი ნა­ ჩუ­ქარ ეტ­ლში ათ­ენ­ებ­და... ასე გა­

დი­ოდა დღ­ეე­ბი. მას შე­მდ­ეგ, რაც „პრ­აი­მტ­აი­მში“ ამ შე­მზ­არ­ავი ის­ტო­რი­ის შე­სა­ხებ და­იბ­ეჭ­და, დე­და-შვ­ილ­ის მდ­გო­მა­ რე­ობ­ით რა­მდ­ენ­იმე ად­ამ­ია­ნი და­ინ­ ტე­რე­სდა, თუ­მცა და­ხმ­არ­ება მა­ინც მი­ზე­რუ­ლი აღ­მო­ჩნ­და. ჟა­ნას მა­რტ­ ოხ­ელა დე­დო­ბი­სთ­ვის 54-ლა­რი­ანი და­ხმ­არ­ება და­ენ­იშ­ნა, ას­ევე 6 თვ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში ბა­ვშ­ვის კვ­ებ­ის­თვ­ის 90 ლა­რი გა­მო­უყ­ვეს... ამ თა­ნხ­ით ჟა­ნამ „ნა­ხა­ლო­ვკ­აში“, ბე­ჟა­ნი­შვ­ილ­ ის ქუ­ჩა­ზე პა­ტა­რა ოთ­ახი იქ­ირ­ავა, მე­პა­ტრ­ონ­ეს თვ­ეში 100 ლა­რს უხ­ დის. ჩვ­ენ მას ამ­ჯე­რად `ნა­ხა­ლო­ვკ­ აში~ ვე­სტ­უმ­რეთ, რა­თა გა­გვ­ერ­კვ­ ია, რო­გორ შე­ხვ­და 2010 წე­ლს სა­ბა, რო­მე­ლიც უკ­ვე 1 წლ­ისა და ოთ­ხი თვ­ის­აა. სი­მა­რთ­ლე გი­თხ­რათ, ამ ხნ­ის გა­ ნმ­ავ­ლო­ბა­ში მათ ცხ­ოვ­რე­ბა­ში დი­ დად არ­აფ­ერი შე­ცვ­ლი­ლა... დე­დაშვ­ილი და­ახ­ლო­ებ­ით 6 კვ.მ ფა­რთ­ის ოთ­ახ­ში ახ­ლაც სი­ცი­ვე­ში და სა­არ­ სე­ბო მი­ნი­მუ­მის გა­რე­შე ცხ­ოვ­რო­ბს.

ავ­ად, ერ­თი წუ­თი­თაც არ უფ­იქ­რია ბა­ვშ­ვის გა­შვ­ილ­ებ­აზე. „მუ­შა­ობა არ მე­ზა­რე­ბა, პი­რი­ ქით, მა­გრ­ამ ბა­ვშ­ვი სად და­ვტ­ოვო. ბა­ვშ­ვი აქ ვერ ძლ­ებს და ქუ­ჩა­ში რო­ გორ გა­ძლ­ებს. მე ჩე­მს შვ­ილს არც გა­ვყ­იდი და არც გა­ვა­შვ­ილ­ებ. მი­ რჩ­ევ­ნია, ასე წვ­ალ­ებ­ით გა­ვზ­არ­დო და ჩე­მთ­ან იყ­ოს. ახ­ლაც თქ­ვენ რომ და­მი­რე­კეთ, სა­სა­დი­ლო­დან მო­ვდ­ იო­დი, სა­ჭმ­ელი ქვ­აბ­ით წა­მო­ვუ­ღე. მე­უბ­ნე­ბო­დნ­ენ, ბა­ვშ­ვი უპ­ატ­რო­ნო სა­ხლ­ში ჩა­აბ­არ­ეო, მა­გრ­ამ ამ­ას არ გა­ვა­კე­თებ. ჩხ­უბ­იც კი მო­მი­ხდა ამ­ ის გა­მო, პო­ლი­ცი­ამ­დე მი­ვი­და სა­ ქმე. ახ­ლა ფუ­ლს რომ ავ­იღ­ებ, „კა­ ლი­ას­კა“ უნ­და ვი­ყი­დო, მი­თხ­რეს, 25 ლა­რად იყ­იდ­ებ­აო. „კა­ლი­ას­კით“ ტა­რე­ბა ად­ვი­ლი იყო, ახ­ლა ხე­ლით და­მყ­ავს“. პა­ტა­რა სა­ბა მა­მას არ­ას­დრ­ოს უნ­ახ­ავს. მან ბა­ვშ­ვი და­ბა­დე­ბა­მდე მი­ატ­ოვა. თა­ნა­ტო­ლე­ბი­სგ­ან გა­ნს­ ხვ­ავ­ებ­ით, ის არც სა­ახ­ალ­წლო სა­ ჩუ­ქრ­ებს ელ­ოდ­ება. მხ­ოლ­ოდ კე­თი­ ლი ად­ამ­ია­ნე­ბის იმ­ედ­ზეა. ას­ეთ­ები კი ნა­მდ­ვი­ლად არ­სე­ბო­ბენ...

ვი­საც დე­და-შვ­ილ­ის და­ხმ­არ­ებ­ის სუ­რვ­ილი გა­უჩ­ნდ­ებ­ათ, შე­უძ­ლი­ათ, და­გვ­იკ­ავ­ში­რდ­ნენ რე­და­ქც­იის ნო­ მე­ რზე: 822 40 94 81/82, ან პი­ რდ­ აპ­ ირ და­უკ­ავ­ში­რდ­ნენ ჟა­ნა მა­ნუ­კი­ანს: 858 48 92 71.

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

19

სა­ახ­ალ­წლო კო­ქტ­ეი­ლი ეკა ჩიკვაიძე ახ­ალ წე­ლს სა­ დ ღ­ე ს­ა ს­წ ა­უ ლ ო გა­ნწ­ყო­ბის შე­სა­ ქმ­ნე­ლად, რა თქ­მა უნ­და, შე­სა­ბა­მი­სი სა­სმ­ელი გვ­ჭი­რდ­ ება. რაც მთ­ავ­არ­ ია, სა­სმ­ელი აუ­ცი­ ლე­ბლ­ად ტკ­ბი­ლი, რბ­ილი და გრ­ად­ უს­ია­ნი უნ­და იყ­ოს. სა­ახ­ალ­წლო კო­ქტ­ ეი­ლის მო­სა­მზ­ად­ ებ­ლად და­ახ­ლო­ებ­ ით ხუ­თი სა­ხის სა­ სმ­ელი სა­კმ­არ­ის­ია და სა­ღა­მოც მხ­ია­ რუ­ლად ჩა­ივ­ლის. `ბამბა რუმსის~ ბა­რმ­ენ­მა სა­ნდ­ რომ თა­ვი­სი სა­ავ­ ტო­რო სა­მი სა­ახ­ ალ­წლო კო­ქტ­ეი­ ლის რე­ცე­პტი გა­ გვ­იმ­ხი­ლა. რა­დგ­ან ახ­ალი წე­ლია, რა თქ­მა უნ­და, კო­ ქტ­ეი­ლის ფე­რე­ ბიც მხ­ია­რუ­ლი უნ­ და იყ­ ოს – წი­ თე­ლი, მწ­ვა­ნე და ფო­ს ფ­ო რ­ი ს­ფ ე­რ ი. სა­დ ღ­ე ს­ა ს­წ ა­უ ლო კო­ქტ­ეი­ლე­ბის და­ მზ­ად­ება ყვ­ელ­ას შე­უძ­ლია, მთ­ავ­ არი მხ­ოლ­ოდ სა­ სმ­ელ­ის ხა­რი­სხი და თქ­ვე­ნი ფა­ნტ­ აზ­იის უნ­არ­ია.

წი­თე­ლი სა­ ­ ახ­ალ­წლო კო ი: ლ ი­ ქტ­ე არ­აყი „გრ­ . ­ უ­სი“ – 30 გრ ეიგ ე­ (თ ი დ რ ა­ კ ­ ბა . თრი) – 30გრ ნი – ­ე წვ ის რ კ­ კე­ნ . გრ 40 ი­ მა­რწ­ყვ­ის ლ . გრ 15 – ქი­ორი

მ წ­ვ ა­ნ ე ს ა­ა ხ­ა ლ­წ ლ ო კო­ქტ­ეი­ლი: ბა­კა­რდი – 30გრ. არ­აყი „გრ­ეი­ გუ­ სი“ – 30გრ. ფო­რთ­ოხ­ლის წვ­ ენი – 40 გრ. მა­ნგ­ოს შნ­ა პ­ სი – 20გრ. ფ ო­ს ფ­ო რ­ი ს­ ­ ლ­წლო კო­ქტ ფე­რი სა­ახ­ა . ეი­ლი: გუ­სი“ – 30გრ არ­აყი „გრ­ეი­ გრ. ბა­კა­რდი – 30 ­აპ­სი – 15გრ. შნ ის ლ ხ­ ო ­ თ რ ­ გრ. ო ფ ლი­ქი­ორი – 15 ის ნ ა­ ნ ­ ბა მკ­ვა­ხე – 15გრ. ვა­შლ­ის წვ­ენი 25გრ. ნი ე ­ წვ ს ი ს­ ან­ან­ა

კო­ქტ­ეი­ლის მო­მზ­ად­ებ­ის წე­სი სა­კმ­აოდ ად­ვი­ლია – ჩა­ვა­სხ­ამთ „შე­იკ­ერ­ში“ ყვ­ელა ამ სა­სმ­ელს და ავ­ურ­ევთ. მთ­ავ­არი ამ შე­ მთ­ხვ­ევ­აში ჭი­ქის მო­რთ­ულ­ობ­აა. კო­ქტ­ეი­ ლმა რომ გე­მო არ და­კა­რგ­ოს, ჭი­ქა წი­ნა­ სწ­არ უნ­და გა­იყ­ინ­ოს და ყი­ნუ­ლე­ბი ში­გნ­ ით არ უნ­და ჩა­იყ­არ­ოს. ჭი­ქის გა­რშ­ემო კა­ ნტ­ის გა­სა­კე­თე­ბლ­ად მხ­ოლ­ოდ შა­ქა­რი და იმ ფე­რის წვ­ენ­ია სა­ჭი­რო, რა ფე­რის კო­ ქტ­ეი­ლს­აც აკ­ეთ­ებთ. ჭი­ქის ზე­და­პი­რს ჯერ წვ­ენ­ში, შე­მდ­ეგ შა­ქა­რში ამ­ოვ­ავ­ლე­ბთ და კო­ქტ­ეი­ლის ჩა­სა­სხ­მე­ლად ჭი­ქაც მზ­ად არ­ის. ორ­იგ­ინ­ალ­ურ­ობ­ის­თვ­ის ფო­რთ­ოხ­ ლის პა­ტა­რა ნა­ჭე­რი ჭი­ქას მი­უმ­აგ­რდ­ება. სრ­ული კო­მფ­ორ­ტი­სთ­ვის, პა­ტა­რა ფე­იე­ რვ­ერ­კს­აც თუ ჩა­არ­ჭო­ბთ ფო­რთ­ოხ­ალ­ზე – უფ­რო ხა­ლი­სი­ანი ახ­ალი წე­ლი გე­ქნ­ებ­ათ.

სა­ჩუ­ქა­რი „პრ­აი­მტ­აი­მს“ სა­ახ­ალ­წლო ტო­რტი „ით­ის­გან“

20

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

სა­კო­ნდ­იტ­რო „ითი“-მ გა­ და­წყ­ვი­ტა, „პრ­აი­მტ­აი­მი­სთ­ვის“ სა­ახ­ალ­წლო ტო­რტი გა­მო­ეც­ ხო. გა­და­ვწ­ყვ­იტ­ეთ, სა­დღ­ეს­ას­ წა­ულო ტო­რტ­ის მო­მზ­ად­ებ­ის პრ­ოც­ესს ჩვ­ენც და­ვს­წრ­ებ­ოდ­ ით... ტო­რტ­ის მზ­ად­ება დი­ლი­ დან და­იწ­ყო. სა­მზ­არ­ეუ­ლო­ში ქა­ლბ­ატ­ონი იზო კვ­ერ­ცხ­ის თქ­ვე­ფის პრ­ოც­ეს­ში და­გვ­ხვ­ და. ცო­ტა ხა­ნში ყა­ვის ბი­სკ­ვი­ ტიც გა­მო­ცხ­ვა. ას­ეთი სა­ხის ბი­სკ­ვი­ტს ყა­ვი­სა და კა­კა­ოს­გან და­მზ­ად­ებ­ული კრ­ემი უხ­დე­ბა. ამ­იტ­ომ, ნი­გო­ზსა და ალ­უბ­ალ­ ში არ­ეუ­ლი კრ­ემი ბი­სკ­ვი­ტის შუა ფე­ნე­ბს შო­რის აღ­მო­ჩნ­და. ამ­ით ტო­რტ­ის მო­მზ­ად­ებ­ის ერ­თი ნა­წი­ლი და­სრ­ულ­და და ყვ­ელ­აზე მთ­ავ­არს, ტო­რტ­ის მო­რთ­ვის ჯე­რი და­დგა. დე­კო­ რა­ტო­რმა ან­ამ გა­და­წყ­ვი­ტა, სა­ახ­ალ­წლო ტო­რტი წი­თლ­ ად მო­ერ­თო. ამ­იტ­ომ, ბი­სკ­ვი­ ტი წი­თე­ლი კრ­ემ­ით და­ფა­რა, ზე­ვი­დან კი ჟო­ლოს წი­თე­ლი ჟე­ლე მო­ას­ხა. შა­ქრ­ის­გან და თე­თრი შო­კო­ლა­დი­სგ­ან და­მზ­ ად­ებ­ული სა­ახ­ალ­წლო დე­კო­ რა­ცი­ები სპ­ეც­ია­ლუ­რად და­ მზ­ად­და. ოქ­რო­სფ­ერი ლე­ნტი ან­ამ ტო­რტ­ის ქვ­ედა ნა­წი­ლს შე­მო­აკ­რა, ზე­ვი­დან თე­თრ­ად „Prime time“ და­ აწ­ ერა და შე­ მდ­ეგ მის გა­რშ­ემო მო­რთ­ვას შე­უდ­გა. შა­ქრ­ის ნა­ძვ­ის ხე, თო­ვლ­ის ბა­ბუა, ბე­ვრი გუ­ლი, შო­კო­ლა­დის დე­კო­რა­ცი­ები და თე­თრი შო­კო­ლა­დი­სგ­ან სა­გა­ ნგ­ებ­ოდ და­მზ­ად­ებ­ული ფი­ფქ­ ები წა­რწ­ერ­ის გვ­ერ­დით მო­ექ­ ცა. რა თქ­მა უნ­და, კუ­თხ­ეში, ას­ევე შო­კო­ლა­დი­სგ­ან და­მზ­ ად­ებ­ული „2010“-ც მი­ვა­ბით და სა­ახ­ალ­წლო ფე­რა­დი ტო­რტი სა­ბო­ლო­ოდ და­სრ­ულ­და. ჩვ­ენი ექ­სკ­ლუ­ზი­ური, „პრ­აი­მტ­აი­მუ­ ლი“ ტო­რტი ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი და გე­მრ­იე­ლი გა­მო­ვი­და.

რუ­სა მო­რჩ­ილ­აძ­ის სო­ლ ო კო­ნ ც­ე რ­ტ ი 7 ია­ნვ­არს, კლ­უბ „ტრ­იუ­მფ­ ში“, კო­მპ­ოზ­იტ­ორ რუ­სა მო­რჩ­ ილ­აძ­ის სო­ლო კო­ნც­ერ­ტი გა­იმ­არ­ თე­ბა. კო­ნც­ერ­ტში მო­ნა­წი­ლე­ობ­ას შო­უბ­იზ­ნე­სის თი­თქ­მის ყვ­ელა წა­რმ­ ომ­ად­გე­ნე­ლი მი­იღ­ებს. შე­სრ­ულ­დე­ბა, რო­გო­რც ძვ­ელი ჰი­ტე­ბი, ას­ევე ახ­ალი სი­მღ­ერ­ებ­იც. რუ­სა მო­რჩ­ილ­აძე: ,,რა­მდ­ენ­იმე ახ­ალი სი­მღ­ერ­აც იქ­ნე­ბა, ნი­ნო ჩხ­ეი­ძის და გვ­ ან­ცა და­რა­სე­ლი­ას შე­სრ­ულ­ებ­ით. მო­ ნა­წი­ლე­ობ­ას „ჯე­ოს­ტა­რე­ლე­ბიც“ მი­ იღ­ებ­ენ, მი­ნდა რომ ძვ­ელი, უკ­ვე გა­ ჰი­ტე­ბუ­ლი სი­მღ­ერ­ები სა­კუ­თა­რი ინ­ტე­რპ­რე­ტა­ცი­ით შე­ას­რუ­ლონ.“

ლი­კა ყა­ზბ­ეგს ზღ­აპ­რე­ბის სჯ­ერა ლი­კა ყა­ზბ­ეგ­მა 25 დე­კე­მბ­ერს კა­თო­ლი­კუ­რი შო­ბა აღ­ ნი­შნა. ლი­კა მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ელ­ია და, რო­გო­რც თა­ვად ამ­ ბო­ბს, ყვ­ელ­აზე ხშ­ირ­ად მა­მა­და­ვი­თის ეკ­ლე­სი­აში ეს­წრ­ება ლო­ცვ­ებს, თუ­მცა 25 დე­კე­მბ­ერი წე­ლს მი­სთ­ვის გა­მო­რჩ­ეუ­ ლი იყო. ებ­რა­ელ­თა სა­ხლ­ში მი­წვ­ეულ სა­შო­ბაო წვ­ეუ­ლე­ბა­ზე ყა­ზბ­ეგ­მა ჰო­მე­ოპ­ატ, თი­ნა თო­ფუ­რი­ას­თან ერ­თად პა­ტა­რა სა­შო­ბაო რი­ტუ­ალ­იც კი ჩა­ატ­არა. ორ­ივე ქა­ლბ­ატ­ონ­მა ქა­ ღა­ლდ­ის ნა­გლ­ეჯ­ებ­ზე სა­კუ­თა­რი სა­იდ­უმ­ლო სუ­რვ­ილ­ები და­წე­რეს. მე­რე ეს ქა­ღა­ლდ­ები თა­ვი­სი სუ­რვ­ილ­ით და­წვ­ეს, ფე­რფ­ლი ღვ­ინ­ოში ჩა­ყა­რეს და ეს ღვ­ინო მთ­ლი­ან­ად გა­ მო­ცა­ლეს... სუ­რვ­ილი ერ­თი წლ­ის მა­ნძ­ილ­ზე უნ­და ას­რუ­ლდ­ეს, ჰო­და ლი­კაც ელ­ოდ­ება... სუ­რვ­ილს დი­ზა­ინ­ერი ბუ­ნე­ ბრ­ივ­ია, არ გვ­იმ­ხე­ლს, თო­რემ აღ­არ ამ­ის­რუ­ლდ­ებ­აო...

ლს ­ემ შვ­ი

­ჩვ­აძ ა­თო არ

დ

წ­ერ­ა

ა“ და­უ

ნ „ია­ვნ­ა

დ ა­თ ო არ­ჩვ­აძე ცო­ლთ­ან გა­ შო­რე­ბის შე­მდ­ეგ რო­მა­ნტ­იკ­ულ­ად ამ­ღე­რდა. სი­მღ­ერა - „მო­ნა­ტრ­ებ­ იხ­არ ფი­ქრ­ებს“ - შე­მდ­ეგ და­თომ „ია­ვნ­ანა“ მო­ნა­ტრ­ებ­ულ შვ­ილს და­უწ­ერა. რო­გო­რც და­თომ გვ­ ით­ხრა, სი­მღ­ერა მა­ლე ჩა­იწ­ერ­ება. „უა­მრ­ავი სი­ურ­პრ­იზი მა­ქვს ჩე­მი მს­მე­ნე­ლი­სთ­ვის. ახ­ლა ვწ­ერ ჩე­მი შვ­ილ­ის­თვ­ის სი­მღ­ერ­ას და ჩე­მს მე­გო­ბრ­ებ­თან ერ­თად ძა­ლი­ან ტკ­ ბილ „ია­ვნ­ან­ას“ ვუ­მღ­ერ­ებ“.

ნი­ნო მა­ჩა­იძ­ის ბა­თუ­მში სტ­უმ­ რო­ბას ექ­სც­ეს­ებ­ისა და პრ­ობ­ლე­ მე­ბის გა­რე­შე არ ჩა­უვ­ლია. მი­ლა­ ნი­დან გა­დმო­ფრ­ენ­ილი ქა­რთ­ვე­ ლი მო­მღ­ერ­ალი თბ­ილ­ის­ში ერ­თი ჩე­მო­დნ­ის გა­რე­შე ჩა­მო­ფრ­ინ­და. დრ­ოის სი­მც­ირ­ის გა­მო და­კა­ რგ­ული ჩე­მო­დნ­ის ის­ტო­რია ვერ გა­მო­იძ­ია და ბა­თუ­მში ნი­ რწ­ამ­ხა­დრი ჩა­ვი­და. და­კა­რგ­ულ ჩე­მო­და­ნში ქა­ რთ­ვე­ლი სო­პრ­ან­ოს ძვ­ირ­ ფა­სი სა­სც­ენო კა­ბე­ბი, სა­მკ­ აუ­ლე­ბი და ფე­ხს­აც­მე­ლე­ბი იდო, რო­მე­ლიც მო­მღ­ერ­ ალს ბა­თუ­მის შე­მდ­ეგ ევ­ რო­პის ქვ­ეყ­ნე­ბში და­გე­ გმ­ილი კო­ნც­ერ­ტე­ბი­სთ­ვის სჭ­ირ­დე­ბო­და. ამ უს­ია­მო­ვნო ინ­ცი­დე­ნტ­მა კო­ნც­ერ­ტა­მდე მო­მღ­ერ­ალს ხა­სი­ათი გა­უფ­ უჭა. აღ­მო­ჩნ­და, რომ ავ­ია­კო­ მპ­ან­ია­ში მი­სი ჩე­მო­დნ­ის ას­ავ­ ალ-და­სა­ვა­ლი არ­ავ­ინ იც­ოდა. მო­მღ­ერ­ალი შე­ეგ­უა, რომ სა­სც­ენო კა­ბე­ბი და­კა­რგა და ახ­ალი კო­სტ­იუ­მე­ბის შე­ძე­ნა­ზე ფი­ქრ­ობ­და, მა­გრ­ამ ახ­ალი წლ­ის პი­რვ­ელ­ივე დღ­ეს, მას სი­ხა­რუ­ ლით აც­ნო­ბეს, რომ მო­მღ­ერ­ლის სა­მგ­ზა­ვრო ჩა­ნთა ნა­პო­ვნ­ია და მა­ლე პა­ტრ­ონს და­უბ­რუ­ნდ­ება.

ავ­თოს ო სა­შო­ბა ც­იე­ბი ტრ­ად­ი ავ­თო ცქ­ვი­ტი­ნი­ძე შო­ბას ყო­ვე­ლთ­ვის გა­ ნს­აკ­უთ­რე­ბით ელ­ოდ­ ება. შო­ბის და­დგ­ომ­ას ის ტრ­ად­იც­იუ­ლად, სა­ ხლ­ში ხვ­დე­ბა და რო­ გო­რც წე­სი, სა­ხლ­ის ყვ­ელა ფა­ნჯ­არ­ას­თან სა­ნთ­ელ­საც ან­თე­ბს. ეს ძვ­ელი ტრ­ად­იც­იაა, მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლე­ბი ფა­ნჯ­არ­ას­თან სა­ნთ­ ლის და­ნთ­ებ­ით უფ­ ალს სა­ხლ­ამ­დე გზ­ას

„უკ­ვა­ლა­ვდ­ნენ“, რომ მი­სი მა­დლი ყვ­ელა ოჯ­ახ­ში გა­დმ­ოს­ულ­ იყო... ავ­თო ცქ­ვი­ტი­ნი­ძე: _ სა­ერ­თოდ ვა­კის ეკ­ლე­სი­აში და­ვდ­ივ­არ და მო­ძღ­ვა­რიც იქ მყ­ ავს. ძა­ლი­ან მი­ყვ­არს შო­ბის დღ­ეს­ას­წა­ული. ყო­ველ შო­ბა­ზე დე­და­ ჩე­მი აც­ხო­ბს ხა­ჭა­პუ­ რე­ბს კვ­ერ­ცხ­ით და ჩე­ მთ­ან მო­აქ­ვს ხო­ლმე...

ეკა კვ­ალ­ია­შვ­ილს 18 თე­ბე­რვ­ალს ფი­ლა­რმ­ონ­ია­ში სო­ლო კო­ნც­ერ­ტი აქ­ ვს. ცო­ცხ­ალ ბე­ნდ­თან ერ­თად ეკა ძვ­ ელ და ახ­ალ სი­მღ­ერ­ებს შე­ას­რუ­ლე­ბს. კო­ნც­ერ­ტზე ან­სა­მბლ „ალ­ილ­ოს­თან“ და ან­რი ჯო­ხა­ძე­სთ­ან ერ­თად დუ­ეტ­ებ­საც იმ­ ღე­რე­ბს. ას­ევე, კო­ნც­ერ­ტზე აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­ელი ვა­რს­კვ­ლა­ვი აუ­გუნ კა­ზი­მო­ვა გა­მო­ვა. „ჩე­მი კო­ნც­ერ­ტე­ბი 2 სა­ათ­ზე ნა­კლ­ები არ­ას­ოდ­ეს გრ­ ძე­ლდ­ება. ახ­ალ­მა წე­ლმა შე­მა­ფე­რხა, თო­რემ უკ­ვე სე­რი­ოზ­ულ­ად ვმ­უშ­აობ ამ სო­ლო კო­ ნც­ერ­ტზე.“ 8 მა­რტს მა­მი­და­მი­სის, მა­რი­კა კვ­ალ­ია­შვ­ ილ­ის სა­ღა­მო და ვა­რს­კვ­ლა­ვის გა­ხს­ნაა და­ გე­გმ­ილი. მე­რე მო­სკ­ოვ­ში უნ­და გა­ემ­გზ­ ავ­როს, სა­დაც კო­ნც­ერ­ტს ჩა­ატ­არ­ებს.

ბა­ვშ­ვე­ბის ყვ­ელ­აზე სა­ყვ­არ­ელი „მე­ზღ­აპ­ რე“, თუ­რმე მუ­დამ მა­რხ­ულ­ობს. თუ­მცა აღ­ ია­რე­ბს, რომ ყვ­ელ­აზე მე­ტად ზა­ფხ­ულ­ის, მა­ რი­ამ­ობ­ის მა­რხ­ვის და­ცვა უჭ­ირს. ბა­ბი­ლი­ნამ არც ამ­ჯე­რად და­არ­ღვ­ია წე­სი და სა­შო­ბაო დი­დი მა­რხ­ვაც და­იც­ვა. მა­გრ­ამ რა­მდ­ენ­ად მო­ახ­ერ­ხე­ბს ეს დღე ეკ­ლე­სი­აში შე­ხვ­ედ­რით აღ­ნი­შნ­ოს, ეს უკ­ვე მის სა­მს­ახ­ურ­ზეა და­მო­ კი­დე­ბუ­ლი. 7-ში მას ბა­ვშ­ვე­ბი უკ­ვე პა­რლ­ამ­ ენ­ტშ­იც ელ­იან. ნა­ტო სუ­ლხ­ან­იშ­ვი­ლი, იგ­ივე ბა­ბი­ლი­ნა: წმ­ინ­და თა­მა­რის სა­ხე­ლო­ბის ეკ­ლე­სი­აში და­ ვდ­ივ­არ, რო­მე­ლიც დო­ლი­ძე­ზე მდ­ებ­არ­ეო­ბს. არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი მო­ძღ­ვა­რი გვ­ყა­ვს მე და ჩე­ მს შვ­ილ­ებს - მა­მა ზა­ქა­რია. მა­ქს­იმ­ალ­ურ­ად ვც­დი­ლობ, რომ ხშ­ირ­ად ვი­არო ეკ­ლე­სი­აში. ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

21

ჯუ­მბ­ერ ლო­მი­ნა­ძე: რო­გო­რც იქ­ნა მე­მუ­არ­ებ თა­მარ გო­ნგ­აძ­ე გზ­აში ვფ­იქ­რო­ბდი, რა­ მდ­ენ­ად სა­ინ­ტე­რე­სო უნ­და იყ­ოს რე­სპ­ონ­დე­ნტი, რომ სპ­ ონ­ტა­ნუ­რად, თან დი­დი ხა­ ლი­სით, ჩა­ჯდე მა­ნქ­ან­აში და მთ­აში გა­ნმ­არ­ტო­ვე­ბუ­ლს ჩა­აკ­ით­ხო. აღ­მო­ჩნ­და, რომ ჩე­მი ფო­ტო­გრ­აფ­იც იგ­ივ­ეს ფი­ქრ­ობ­და, 80 წე­ლს მი­ტა­ნე­ ბულ, ჯუ­მბ­ერ ლო­მი­ნა­ძე­ზე. ფი­ზი­კო­სს შე­ნი­სლ­ულ, ულ­ ამ­აზ­ეს აბ­ას­თუ­მა­ნში ავ­აკ­ ით­ხეთ. სა­სტ­უმ­როს შე­სა­სვ­ ლე­ლთ­ან იდ­გა და გვ­ელ­ოდა. „ვი­ფი­ქრე ჩა­მო­სვ­ლა თუ გა­ და­იფ­იქ­რეს-მე­თქი. მა­გრ­ამ რას ნი­შნ­ავს, ახ­ალ­გა­ზრ­დე­ ბი რომ ხა­რთ, და­სხ­ედ­ით და უც­ებ წა­მო­ხვ­ედ­ით“ - თბ­ილი ღი­მი­ლით შე­გვ­იძ­ღვა თა­ვის სა­მფ­ლო­ბე­ლო­ში. ასე მხ­ოლ­ ოდ მის ას­აკ­ში იღ­იმ­ებ­იან, გვ­ია­ნი შე­მო­დგ­ომ­ის მზ­ის და­მტ­კბ­არი სი­თბ­ოთი... ჩაი მო­გვ­იდ­უღა... გუ­ლუ­ბრ­ყვ­ილ­ ოდ უხ­არ­ოდა ჩვ­ენი სტ­უმ­ რო­ბა და ეს მის ნე­ბი­სმ­იერ სა­ქც­იე­ლში ჩა­ნდა, გა­ზქ­ურ­ ის ან­თე­ბა­შიც კი. მე­ნდ­ეთ, ჟუ­რნ­ალ­ის­ტი­სთ­ვის ას­ეთი რე­სპ­ონ­დე­ნტი დი­დი ფუ­ფუ­ ნე­ბაა. ლო­ყე­ბზე „ია­მო­ჩკ­ ები“ გა­ქვს ლი­ას მს­გა­ვს­ადო, მი­თხ­რა 10 წუ­თის მი­სუ­ლს. 10 წლ­ის წინ გა­რდ­აც­ვლ­ილ მე­ უღ­ლე­სთ­ან ერ­თად დღ­ემ­დე ცხ­ოვ­რო­ბს. ამ­ას მა­ში­ნვე გა­ გრ­ძნ­ობ­ინ­ებს. ახ­ლა მე­მუ­არ­ებს წე­რს და გა­ნმ­არ­ტო­ვდა. უფ­რო სუ­ფთა და მყ­უდ­რო ად­გი­ლს სად შე­არ­ჩე­ვდა. ის­ევ მშ­ობ­ლი­ური ობ­სე­რვ­ატ­ორ­ იი­სკ­ენ გა­მო­უწ­ია, ჯერ კი­დევ ენ­ ერ­გი­ულ­მა და ახ­ალ­გა­ზრ­დუ­ლმა გუ­ლმა. წე­რა რომ და­ღლ­ის, ტყ­ეში სა­სე­ირ­ნოდ ჩა­დის და თო­ვლ­ია­ნი მთ­ის­თვ­ის და­მა­ხა­სი­ათ­ებ­ელ სი­ ჩუ­მე­ში ბე­ვრ რა­მე­ზე ფი­ქრ­ობს... ხშ­ირ­ად მა­ინც მა­რა­დი­სო­ბა­ზე და ლი­აზე... „აბ­ას­თუ­მა­ნში ზა­მთ­არ­ში მი­ყვ­არს ამ­ოს­ვლა. გა­ნმ­არ­ტო­ებ­ის სა­შუ­ალ­ებ­აა, თან თო­ვლ­ია, სა­სწ­ აუ­ლად სუ­ფთა ჰა­ერ­ია. ყვ­ელ­აფ­ ერ­ზე მე­ფი­ქრ­ება. ლი­აზე ვფ­იქ­ რობ... ძა­ლი­ან მა­კლ­ია.“ 80 წლ­ის ჯუ­მბ­ერი - 50 წლ­ის გუ­ლით „ყვ­ელა მე­უბ­ნე­ბა, რომ არ მე­ ტყ­ობა 80 წე­ლს რომ ვარ მი­ტა­ნე­ ბუ­ლი. ლია ამ­ბო­ბდა, ბა­ვშ­ვი­ვით გი­ხა­რია ყვ­ელ­აფ­ერ­იო. ას­ეც არ­ის, გუ­ლუ­ბრ­ყვ­ილ­ობა „გშ­ვე­ლის“. სა­ იდ­უმ­ლო, ალ­ბათ, სუ­ლშ­ია. იმ­დე­ნი რა­მე მა­წუ­ხე­ბს, მო­სკ­ოვ­ში ონ­კო­ ლო­გი­ურ სა­ავ­ად­მყ­ოფ­ოში ოპ­ერ­ აც­ია მა­ქვს გა­კე­თე­ბუ­ლი, ჰე­პა­ტი­ ტი... მა­გრ­ამ გუ­ლი მა­ქვს 50 წლ­ის. მე ლია მა­სუ­ლდ­გმ­ულ­ებს... დღ­ემ­ დე მა­სთ­ან ერ­თად ვც­ხო­ვრ­ობ... ჩე­მთ­ან სა­ხლ­ში რომ მო­ხვ­იდ­ეთ, გა­მო­ფე­ნის ფო­ტო­ები კე­დლ­ებ­ზე მა­ქვს გა­მო­ფე­ნი­ლი. 2000 წე­ლს ცი­სფ­ერ გა­ლე­რე­აში მო­ვა­წყ­ვე გა­ მო­ფე­ნა, სა­დაც 300 ფო­ტო მქ­ონ­ და წა­რმ­ოდ­გე­ნი­ლი. მზ­ად­ება მრ­ავ­ალი მი­მა­რთ­ულ­ებ­ით ბი­ნა­ში ყვ­ელ­გან წი­გნ­ები და ფუ­რც­ლე­ბია, ნა­წი­ლი ჩე­მო­დნ­ებ­ ში. უა­მრ­ავი დი­აპ­ოზ­იტ­ივი მა­ქვს, ნე­გა­ტი­ვე­ბი და სხ­ვა, უნ­იკ­ალ­ური ფო­ტო­მა­სა­ლა და­მი­გრ­ოვ­და. ბა­ვშ­ ვო­ბი­დან ვი­ღე­ბდი ფო­ტო­ებს. ვფ­ იქ­რობ, თა­ვი რო­გორ მო­ვუ­ყა­რო ამ ყვ­ელ­აფ­ერს. თან სპ­ონ­სო­რიც მო­სა­ძე­ბნ­ია. 100-ზე მე­ტი ვი­დეო კა­სე­ტი­დან DVD-ზე გა­და­ვი­ყვ­ანე მთ­ელი მა­სა­ლა. მა­ქვს 8 მმ-ია­ნი კი­ნო და ვი­დეო უძ­ვე­ლე­სი სა­ინ­ ტე­რე­სო კა­დრ­ები, ას­ევე გა­და­ 22

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ფი­ქრი მა­რა­დი­სო­ბა­ზე და...ლი­აზე

ძვ­ელი „ბა­რა­ხო­ლშ­იკი~

„მე­მუ­არ­ები მთ­ელ ჩე­მს ცხ­ ოვ­რე­ბას მი­ეძ­ღვ­ნე­ბა. მო­მა­ვა­ლი წლ­ის 20 სე­ქტ­ემ­ბე­რს 80 წლ­ის გა­ვხ­დე­ბი და მი­ნდა მა­ნა­მდე გა­ მო­ვცე. ვა­კე­თებ ფი­ლმ­საც. წე­რა შა­რშ­ან და­ვი­წყე. მთ­ ელი ცხ­ოვ­რე­ბა ამ­აზე ვფ­იქ­რო­ ბდი. ძა­ლი­ან რთ­ულ­ია მე­მუ­არ­ებ­ ის წე­რა. დე­დამ ძვ­ელი „ბა­რა­ხო­ ლშ­იკი“ შე­მა­რქ­ვა. მე­მუ­არ­ებს მი­ნდა წა­ვუ­მძ­ ღვ­არო სო­მე­რს­ეთ მო­ემ­ის, ჩე­მი უს­აყ­ვა­რლ­ესი მწ­ერ­ლის სი­ტყ­ ვე­ბი - „წა­რმ­ატ­ებ­ის სა­იდ­უმ­ლო­ ყვ­ან­ილი ცი­ფრ­ულ ფო­რმ­ატ­ში. ამ მა­სა­ლი­დან ვა­პი­რებ რა­მდ­ენ­იმე მც­ირ­ემ­ეტ­რა­ჟი­ანი ფი­ლმ­ის გა­და­ ღე­ბას. მე­რლ­ინ მო­ნრ­ოს გა­რდა ყვ­ელ­აზე ეჭ­ვი­ან­ობ­და 1953 წე­ლს მო­სკ­ოვ­იდ­ან სა­ხლ­ში, არ­და­დე­გე­ბზე თბ­ილ­ის­ში ვბ­რუ­ნდ­ ებ­ოდ­ით მე და ჩე­მი ახ­ლო მე­გო­ბა­ რი. კუ­რს­კის ვა­გზ­ალ­ზე ვა­რთ და ჩა­ვს­ხე­დით მა­ტა­რე­ბე­ლში. ის იყო მა­ტა­რე­ბე­ლი უნ­და გა­სუ­ლი­ყო, რომ უც­ებ ორი გო­გო­ნა შე­მო­ახ­ტა ვა­გო­ ნს. ერთ-ერთ მა­თგ­ანს მა­ში­ნვე მი­ვა­ ქც­იე ყუ­რა­დღ­ება. ლია ცა­ბა­შვ­ილიკი­კა­ჩე­იშ­ვი­ლი, ჩე­მი მე­გო­ბა­რიო, გა­მა­ცნო ლა­მა­რა ვეკუამ. ალ­ბათ, ერ­თი ნა­ხვ­ით შე­ყვ­არ­ება ნა­მდ­ვი­ ლად არ­სე­ბო­ბს. ბე­დი რომ არ­სე­ბო­ ბს, ამ­აში ეჭ­ვი უკ­ვე აღ­არ მე­პა­რე­ბა. ლი­ას ბო­ლო დღ­ეს აუ­ღია ბი­ლე­თი და სწ­ორ­ედ ჩე­მს ვა­გო­ნში გვ­ერ­დით

კუ­პე­ში აღ­მო­ჩნ­და. ვი­დრე ლია ცო­ლად გა­მო­მყ­ვე­ ბო­და, ზა­ფხ­ულ­ში გა­გრ­აში წა­ვე­ დით. მე კა­რგ­ად ვც­ურ­ავ, მო­სკ­ოვ­ის უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის ფი­ზი­კის ფა­კუ­ლტ­ ეტ­ის ჩე­მპ­იო­ნი ვი­ყა­ვი, კა­რგი ფი­ზი­ კუ­რი მო­ნა­ცე­მე­ბი მქ­ონ­და. შე­ყვ­არ­ ებ­ული ვი­ყა­ვი და და­უვ­იწ­ყა­რი ზა­ ფხ­ული გა­ვა­ტა­რეთ ერ­თად, რო­მე­ ლიც მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა და­უვ­იწ­ყარ მო­გო­ნე­ბად და­რჩა. სი­ყვ­არ­ულ­ზე ბე­ვრი მი­ფი­ქრ­ია... 10 წე­ლი გა­ვი­და და არ არ­სე­ბო­ბს დღე, მე ლი­აზე არ ვი­ფი­ქრო... 1977 წე­ლს, თი­თქ­მის ერ­თი წე­ლი, ამ­ერ­იკ­აში პრ­ინ­სტ­ონ­ ის, ტე­ხა­სის და ლოს-ან­ჯე­ლე­სის უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტე­ბში ვი­ყა­ვი მი­ვლ­ინ­ ებ­ული. ამ პე­რი­ოდ­ში ლია ჩა­მო­ვი­ და ჩე­მთ­ან, ჩე­მი კო­ლე­გე­ბი კა­რგ­ად იც­ნო­ბდ­ნენ და აე­რო­პო­რტ­ში მას 5 გა­მო­ჩე­ნი­ლი ფი­ზი­კო­სი და­ხვ­და. ზე­მო­თხ­სე­ნე­ბუ­ლი უნ­ივ­ერ­სი­ ტე­ტის გა­რდა, ჩვ­ენ ერ­თად სა­ინ­

თა­გა­ნია, ილ­აპ­არ­აკო სი­მა­რთ­ლე, ისე, რო­გო­რც შენ გე­სმ­ის“. ვი­ ნა­იდ­ან მე­მუ­არ­ებ­ის წე­რის დრ­ ოს ად­ამ­ია­ნი ას­აკ­შია, მას რა­ღა­ ცა უპ­ირ­ატ­ეს­ობა აქ­ვს და ის­ევ მო­ემს და­ვე­სე­სხ­ები: „სი­ბე­რის ყვ­ელ­აზე დი­დი უპ­ირ­ატ­ეს­ობა, სუ­ლის თა­ვი­სუ­ფლ­ებ­აა. სი­ბე­რე გვ­ათ­ავ­ის­უფ­ლე­ბს შუ­რის, ზი­ ზღ­ისა და სი­ავ­ის­აგ­ან.“ 40 წლ­ის წინ, რო­დე­საც ფი­ ზი­კის ინ­სტ­იტ­უტ­ში ვმ­უშ­აო­ბდი, ბა­ტო­ნმა ელ­ეფ­თერ ან­დრ­ონ­იკ­ აშ­ვი­ლმა შე­სა­ნი­შნ­ავი მო­გო­ნე­

ტე­რე­სო მო­გზ­აუ­რო­ბა გვ­ქო­ნდა ლოს-ალ­ამ­ოს­ში. ეს ის ად­გი­ლია, სა­დაც ამ­ერ­იკ­ელ­ებ­მა და­ამ­ზა­დეს პი­რვ­ელი ატ­ომ­ური ბო­მბი და გა­ მო­სც­ად­ეს 1945 წლ­ის 16 ივ­ლი­სს ალ­ამ­აგ­ორ­დო­ში. იქ არ­ის შე­სა­ნი­შნ­ ავი ბი­რთ­ვუ­ლი ია­რა­ღის მუ­ზე­უმი. ვი­ნა­იდ­ან მე მთ­ელი დღ­ეე­ბი სე­მი­ ნა­რე­ბით და დი­სკ­უს­იე­ბით ვი­ყა­ვი და­კა­ვე­ბუ­ლი, ეს უნ­იკ­ალ­ური მუ­ ზე­უმი ვერ და­ვა­თვ­ალ­იე­რე. სა­მა­ გი­ერ­ოდ, ჩე­მმა მე­გო­ბრ­ებ­მა ლი­ას აჩ­ვ­ენეს ყვ­ელ­აფ­ერი და სა­კმ­აოდ გა­ოც­ებ­ულ­ებ­იც და­რჩ­ნენ ლი­ას გა­თვ­ით­ცნ­ობ­იე­რე­ბუ­ლო­ბით. მათ ხომ არ იც­ოდ­ნენ, რომ ის ჩე­მთ­ან ერ­თად მუ­შა­ობ­და ურ­ალ­ში ბი­რთ­ ვუ­ლი შე­ია­რა­ღე­ბის ცე­ნტ­რში, მა­ რთ­ალ­ია ექ­იმ­ად, მა­გრ­ამ ზო­გა­დად წა­რმ­ოდ­გე­ნა ჰქ­ონ­და ყვ­ელ­აფ­ერ­ზე. ფრ­ან­გმა დრ­ამ­ატ­ურ­გმა მ. სო­ ვა­ჟო­ნმა ბრ­ძა­ნა: „ლა­მა­ზი ქა­ლი არ უნ­და იყ­ოს მე­ტი­სმ­ეტ­ად ჭკ­ვი­ანი,

ბე­ბი გა­მო­აქ­ვე­ყნა. მა­შინ მი­თხ­ რა, „ჯუ­მბ­ერ, პა­რა ტე­ბე პი­სატ მე­მუ­არი“. გუ­ლში გა­ვი­ფი­ქრე, რა დრ­ოს ჩე­მი მე­მუ­არ­ებ­ია-მე­თქი. მა­გრ­ამ შე­ცდ­ომა და­ვუ­შვი, მა­შინ რომ არ და­ვი­წყე წე­რა. ცო­ტა ხნ­ ის წინ კუს ტბ­აზე ვი­ყა­ვი, უც­ებ რა­ღაც ენ­ერ­გი­ის მო­ზღ­ვა­ვე­ბა ვი­გრ­ძე­ნი. მე­მუ­არ­ებ­ის წე­რას ასე ვი­წყ­ებ - „ვა­შა, ვა­შა, ვა­შა, რო­გო­ რც იქ­ნა ვი­წყ­ებ მე­მუ­არ­ებ­ის წე­ რას. ამ­ის­ათ­ვის წლ­ები, თვ­ეე­ბი, კვ­ირ­ეე­ბი, დღ­ეე­ბი და სა­ათ­ები ვე­მზ­ად­ებ­ოდი.“

ამ­ას ყუ­რა­დღ­ება გა­და­აქ­ვს.“ ლია ლა­მა­ზიც იყო, ძა­ლი­ან ჭკ­ვი­ან­იც და ამ­ავე დრ­ოს არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვად ფა­ქი­ზი და გუ­ლი­სხ­მი­ერი. ნე­ბი­სმ­ იერ ას­აკ­ში მი­მზ­იდ­ვე­ლი, ლა­მა­ზი და სუ­ლი­ერ­ად ამ­აღ­ლე­ბუ­ლი იყო. გა­სა­ოც­არი ერ­თგ­ულ­ება იც­ოდა. გა­რდ­აც­ვა­ლე­ბა­მდე ათი თვ­ით ად­რე მღ­ვდ­ელი მო­მა­ყვ­ან­ინა, სი­მს­ ივ­ნი­სგ­ან თმ­აგ­აც­ვე­ნი­ლი სა­წო­ლში იწ­ვა და ჯვ­არი ისე და­ვი­წე­რეთ. არ უყ­ვა­რდა ამ ფო­ტოს ნა­ხვა. მი­სი გა­ რდ­აც­ვა­ლე­ბის მე­რე გა­ვრ­ცე­ლდა ხმა, ჯუ­მბ­ერ­მა ლა­ლი მო­რო­შკ­ინ­ას დე­და მო­იყ­ვა­ნა ცო­ლა­დო. ხმა ჩე­ მა­მდე რომ მო­ვი­და, ვთ­ქვი, რა­ღა დე­და­მი­სი, ლა­ლი მო­მწ­ონს და მას მო­ვი­ყვ­ან ცო­ლად-მე­თქი.“ ჩე­მს ახ­ლა­დდ­აბ­ად­ებ­ულ შვ­ილს სკ­ამ­ებ­ზე ეძ­ინა „ჩე­მი შვ­ილი, გი­ორ­გი, 30 დე­ კე­მბ­ერს მო­სკ­ოვ­ში გა­ჩნ­და. რომ

ბ­ის წე­რას ვი­წყ­ებ მკ­ით­ხოთ, რო­მე­ლი ახ­ალი წე­ლია ჩე­მთ­ვის ყვ­ელ­აზე ბე­დნ­იე­რი, არც და­ვფ­იქ­რდ­ები - ეს იყო 1954 წლ­ის 30 დე­კე­მბ­ერი. მე და ლია სტ­უდ­ ენ­ტე­ბი ვი­ყა­ვით. ლია მო­სკ­ოვ­ის მე­ორე სა­ხე­ლმ­წი­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო ინ­სტ­იტ­უტ­ის, პე­დი­ატ­რი­ის ფა­კუ­ ლტ­ეტ­ის სტ­უდ­ენ­ტი იყო, წა­რჩ­ ინ­ებ­ით და­ამ­თა­ვრა. გი­ორ­გი თე­ ბე­რვ­ალ­ში უნ­და გა­ჩე­ნი­ლი­ყო, ლია კი დე­კე­მბ­რის ბო­ლოს მე­უბ­ნე­ბა, სა­მშ­ობ­ია­რო­ში წა­მი­ყვ­ან­ეო. 31ში დი­ლით უკ­ვე ბი­ჭის მა­მა ვი­ყა­ ვი. ჩე­მს სი­ხა­რუ­ლს სა­ზღ­ვა­რი არ ჰქ­ონ­და. უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის მა­ღლ­ივ კო­რპ­უს­ში ლე­ნი­ნის მთ­ებ­ზე ვც­ხო­ ვრ­ობ­დით. ჩე­მი ოთ­ახი ერ­თი ად­ ამ­ია­ნი­სთ­ვის იყო გა­ნკ­უთ­ვნ­ილი. მე და ლია კი ვე­ტე­ოდ­ით, ბა­ვშ­ვი კი ორ შე­ერ­თე­ბულ სკ­ამ­ზე გვ­ეწ­ვი­ნა. გუ­ლი მწ­ყდ­ება, სუ­რა­თი რო­გორ ვერ გა­და­ვუ­ღე.

ურ­ალი და კი­შტ­იმ­ის ბი­რთ­ვუ­ლი აფ­ეთ­ქე­ბა 1955 წლ­ის ბო­ლოს ფი­ზი­კის ფა­კუ­ლტ­ეტ­ზე, ჩვ­ენ­თვ­ის ორი უც­ნო­ბი მე­ცნ­იე­რი მო­ვი­და და მო­ გვ­იწ­ყვ­ეს გა­მო­ცდა. სა­მუ­შა­ოდ გვ­გზ­ავ­ნი­დნ­ენ. შე­მდ­გომ გა­მო­ ირ­კვა, რომ ეს­ენი იყ­ვნ­ენ ან­დრ­ეი სა­ხა­რო­ვი და ია­კობ ზე­ლდ­ოვ­იჩი (შე­მდ­გო­მში ორ­ივე სა­მგ­ზის სო­ცი­ ალ­ის­ტუ­რი შრ­ომ­ის გმ­ირი). ად­გი­ ლი, სა­დაც ჩვ­ენ უნ­და გვ­ემ­უშ­ავა, გა­ნლ­აგ­ებ­ული იყო ურ­ალ­ის ულ­ამ­ აზ­ესი ტბ­ებ­ის მა­ხლ­ობ­ლად -სუ­ნგ­ ულ­ში, ოფ­იც­ია­ლუ­რი და­სა­ხე­ლე­ბა ჩე­ლი­აბ­ინ­სკ-70. ერ­თი წლ­ის შე­მდ­ ეგ, იქ, მო­სკ­ოვ­იდ­ან ლი­აც ჩა­მო­ვი­ და და ექ­იმ-პე­დი­ატ­რად და­იწ­ყო მუ­შა­ობა.

1957 წლ­ის სე­ქტ­ემ­ბე­რში სუ­ნგ­ ულ­იდ­ან, სა­დაც ვც­ხო­ვრ­ობ­დით, ძვ­ელი ქა­ლა­ქის კა­სლ­ის მა­ხლ­ობ­ ლად (კა­სლი ცნ­ობ­ილ­ია თუ­ჯის ქა­ნდ­აკ­ებ­ებ­ის და სხ­ვა­და­სხ­ვა ნი­ მუ­შე­ბის და­მზ­ად­ებ­ით), ჩე­ლი­აბ­ინ­ სკ 70-ში უზ­არ­მა­ზა­რი ბი­რთ­ვუ­ლი აფ­ეთ­ქე­ბა მო­ხდა. ეს აფ­ეთ­ქე­ბა კი­ შტ­იმ­ის სა­ხე­ლწ­ოდ­ებ­ით არ­ის ცნ­ ობ­ილი და 30 წე­ლი სა­იდ­უმ­ლოდ ინ­ახ­ებ­ოდა. ლი­ას, რო­გო­რც ექ­იმს, მო­უხ­და ამ „და­ნა­გვ­ია­ნე­ბულ“ ტე­ რი­ტო­რი­აზე მუ­შა­ობა. რო­დე­საც იგი ობ­იე­ქტ­ის ტე­რი­ტო­რი­აზე ბრ­ უნ­დე­ბო­და, მი­სი „ვა­ლი­ნკ­ები“ იმ­ დე­ნად რა­დი­აქ­ტი­ული იყო, რომ ად­გი­ლზე ხდ­ებ­ოდა მი­სი და­წვა. ალ­ბათ ეს­ეც იყო იმ გა­ნუ­კუ­რნ­ებ­ ელი სე­ნის მი­ზე­ზი, რო­მე­ლიც მას მრ­ავ­ალი წლ­ებ­ის შე­მდ­ეგ შე­ეყ­ არა.“ პლ­აზ­მის ფი­ზი­კი­დან პლ­აზ­მურ ას­ტრ­ოფ­იზ­იკ­ამ­დე 1958 წე­ლს, რო­დე­საც ურ­ალ­ იდ­ან და­ვბ­რუ­ნდი, მუ­შა­ობა მე­ცნ­ იე­რე­ბა­თა აკ­ად­ემ­იის ფი­ზი­კის ინ­ სტ­იტ­უტ­ში და­ვი­წყე. ამ­ჟა­მად რე­ალ­ური ხდ­ება ხე­ ლო­ვნ­ური მზ­ის შე­ქმ­ნა, უფ­რო ზუ­ სტ­ად კი, მა­რთ­ვა­დი თე­რმ­ობ­ირ­თვ­ ული რე­აქ­ცი­ებ­ის გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­ ება. უმ­არ­თა­ვი თე­რმ­ობ­ირ­თვ­ული რე­აქ­ცია, რო­გო­რც ცნ­ობ­ილ­ია, გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­და 50-ია­ნი წლ­ებ­ის და­სა­წყ­ის­ში, რო­დე­საც ფი­ზი­კო­ სე­ბმა პი­რვ­ელი წყ­ალ­ბა­დის ბო­მბი აა­ფე­თქ­ეს. ამ­ჟა­მად უდ­იდ­ესი სა­ ერ­თა­შო­რი­სო პრ­ოე­ქტი ხო­რც­იე­ ლდ­ება, რო­მე­ლშ­იც ყვ­ელა წა­მყ­ ვა­ნი სა­ხე­ლმ­წი­ფო მო­ნა­წი­ლე­ობს. ეს პრ­ობ­ლე­მა უფ­რო აქ­ტუ­ალ­ური ხდ­ება იმ­ის გა­მო, რომ ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ ივი ენ­ერ­გი­ის წყ­არ­ოე­ბი (ქვ­ან­ახ­ში­ რი, ნა­ვთ­ობ­პრ­ოდ­უქ­ტე­ბი, ალ­ტე­ რნ­ატ­იუ­ლი ენ­ერ­გი­ის წყ­არ­ოე­ბი), უა­ხლ­ოეს დრ­ოში გა­მო­ილ­ევა და ვერ და­აკ­მა­ყო­ფი­ლე­ბს მზ­არდ მო­ თხ­ოვ­ნას. რაც შე­ეხ­ება ატ­ომ­ურ ენ­ერ­გი­ას, ურ­ან­ის სა­ბა­დო­ებ­ის მა­ რა­გი დი­დია, თუ­მცა პრ­ინ­ცი­პში, შე­ზღ­უდ­ული. ამ­ის გა­რდა, არ არ­ის გა­მო­რი­ცხ­ული შე­სა­ძლო ავ­არ­ია, რაც 1986 წე­ლს ჩე­რნ­ობ­ილ­ის შე­ მთ­ხვ­ევ­აში მო­ხდა.

შვილთაშვილები

შვილი,გოგა ლომინაძე ოჯახთან ერთად „ვი­დრე ად­ამ­ია­ნი ცო­ცხ­ალ­ია, არც მო­მა­ვლ­ის ში­ში გა­უნ­ელ­დე­ბა, არც უკ­ეთ­ეს­ის მო­ლო­დი­ნი“

აკადემიკოსი,საგდეევი და მისი მეუღლე, სიუზანი (ეიზენჰაუერის შვილიშვილი)

ლიასთან ერთად

აბასთუმანი,ობსერვატორიის წინ

ტელესკოპთან

და­უვ­იწ­ყა­რი კო­ნც­ერ­ტი კა­რნ­ეგი ჰო­ლში

ძა­ლი­ან მი­ყვ­არს ჯა­ზუ­რი მუ­სი­კა. ჩე­მთ­ვის და­უვ­იწ­ყა­რია რა­მდ­ენ­იმე შე­ხვ­ედ­რა ლე­გე­ნდ­არ­ულ მუ­სი­კო­ სე­ბთ­ან.

1977 წე­ლს, რო­დე­საც ხა­ნგ­რძ­ ლი­ვი მი­ვლ­ინ­ებ­ით პრ­ინ­სტ­ონ­ის უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტში ვი­ყა­ვი, მო­ვუ­სმ­ ინე დე­ივ ბრ­უბ­ეკს და მის ორ ვა­ ჟი­შვ­ილს. იქ­ვე ვი­ყი­დე ფი­რფ­იტა „ბრ­უბ­ეკ­ებ­ის ორი თა­ობა“. გუ­ლი

მწ­ყდ­ება, მათ გვ­ერ­დით ვი­ყა­ვი და სუ­რა­თი არ გა­და­ვი­ღე ან ფი­ რფ­იტ­აზე ავ­ტო­გრ­აფი არ გა­ვა­კე­ თე­ბი­ნე.

1980 წე­ლს ხა­ნგ­რძ­ლი­ვი მი­ვლ­ ინ­ებ­ით ვი­მყ­ოფ­ებ­ოდი ია­პო­ნი­ის დიდ სა­მე­ცნ­იე­რო ცე­ნტ­რში, ნა­ გო­ია­ში. ერ­თა­დე­რთ კო­ნც­ერ­ტზე ორ ჯა­დო­ქა­რს - ქა­უნთ ბე­ის­ის და ელა ფი­ცჯე­რა­ლდს მო­ვუ­სმ­ინე, რო­მე­ლთა ფი­რფ­იტ­ებ­იც შე­ვი­ძი­ ნე. აქ პრ­ინ­სტ­ონ­ში და­შვ­ებ­ული შე­ცდ­ომ­ის გა­მო­სწ­ორ­ება მი­ნდ­ ოდა, მა­გრ­ამ ია­პო­ნე­ლმა ფა­ნე­ბმა ამ­ის სა­შუ­ალ­ება არ მო­მც­ეს.

1999 წლ­ის 1 სე­ქტ­ემ­ბე­რს ლია გა­რდ­აი­ცვ­ალა... ჩე­მს მე­გო­ბა­რს გა­მო­ჩე­ნილ ქა­რთ­ველ დი­რი­ჟო­რს - ვა­ხტ­ანგ ჟო­რდ­ან­იას გა­უგ­ია ეს ამ­ბა­ვი და გა­მო­მი­გზ­ავ­ნა დე­პე­შა. „ძვ­ირ­ფა­სო ჯუ­მბ­ერ, 13 სე­ქტ­

ემ­ბე­რს კა­რნ­ეგი ჰო­ლში ტა­რდ­ება კო­ნც­ერ­ტი ჩე­მი დი­რი­ჟო­რო­ბით. შე­სრ­ულ­დე­ბა დი­მი­ტრი შო­სტ­აკ­ ოვ­იჩ­ის მე-7 სი­მფ­ონ­ია. აფ­იშ­აზე იქ­ნე­ბა წა­რწ­ერა „ეძ­ღვ­ნე­ბა ლია ლო­მი­ნა­ძის და­უვ­იწ­ყარ ხს­ოვ­ნას“. ეს აფ­იშა, რო­მე­ლიც მან შე­მდ­გომ გა­მო­მი­გზ­ავ­ნა, ჩე­მს ოჯ­ახ­ში ინ­ ახ­ება, რო­გო­რც რე­ლი­ქვ­ია. ძა­ლი­ან მი­ყვ­არს ოს­კარ პი­ტე­ რს­ონ­ის „სა­აღ­დგ­ომო სი­უი­ტა“ ის­ევე, რო­გო­რც მი­სი სხ­ვა ნა­წა­ რმ­ოე­ბე­ბი, მი­სი­ვე შე­სრ­ულ­ებ­ით. მე მგ­ონ­ია, მას თა­ვი­სი შე­მო­ქმ­ედ­ ებ­ით მს­მე­ნე­ლი იდ­უმ­ალ­ებ­ით მო­ ცულ სხ­ვა სა­მყ­არ­ოში გა­და­ჰყ­ავს. და­ბო­ლოს, ჩე­მი ახ­ალ­გა­ზრ­დო­ ბის უს­აყ­ვა­რლ­ესი (დღ­ემ­დე) გლ­ენ მი­ლე­რის უკ­ვდ­ავი მე­ლო­დი­ები... ჩე­მს მო­ბი­ლურ ტე­ლე­ფო­ნზე დღ­ ეს­აც ჟღ­ერს „ჩა­თა­ნუ­გა ჩუ­ჩუს“.

ეს სი­ტყ­ვე­ბი ჩვ­ენი დრ­ოის ერთ-ერთ უდ­იდ­ეს მწ­ერ­ალს, პო­ ეტ­სა და მო­აზ­რო­ვნ­ეს - ოთ­არ ჭი­ ლა­ძეს ეკ­უთ­ვნ­ის. მე ვა­მა­ყობ, რომ ოთ­არი და თა­მაზ ჭი­ლა­ძე­ები ჩე­მი ბა­ვშ­ვო­ბის მე­გო­ბრ­ები არ­იან. ეს ცი­ტა­ტა შე­მთ­ხვ­ევ­ით არ გა­მო­მი­ ტა­ნია ჩე­მი ინ­ტე­რვ­იუს და­სა­სრ­ ულს. ას­ეთ­ია ად­ამ­ია­ნის ბუ­ნე­ბა. იგი ცხ­ოვ­რო­ბს სი­ვრ­ცე­სა და დრ­ ოში. სტ­ივ ჰო­უკ­ინ­გმა სა­მყ­არ­ოს წა­რმ­ოშ­ობ­ისა და შა­ვი ხვ­რე­ლე­ბის თე­ორ­ია და­ამ­უშ­ავა. ეს არ­ის დი­ დი აფ­ეთ­ქე­ბის თე­ორ­ია, რო­დე­საც არც სი­ვრ­ცე და არც დრო არ არ­ სე­ბო­ბდა. ეს მო­ხდა და­ახ­ლო­ებ­ით 12.7 მი­ლი­არ­დი წლ­ის წი­ნათ. ას­ ეთი მს­ოფ­ლმ­ხე­დვ­ელ­ობა აწ­ყო­ბდა რე­ლი­გი­ას, ვი­ნა­იდ­ან თუ ად­რე არ­აფ­ერი არ იყო, ამ ყვ­ელ­აფ­რის შე­ქმ­ნა მხ­ოლ­ოდ ღმ­ერ­თს შე­ეძ­ლო. რო­დე­საც ჰო­უკ­ინ­გს და­უს­ვეს კი­ თხ­ვა - თქ­ვენ გჯ­ერ­ათ ღმ­ერ­თის? მან ას­ეთი პა­სუ­ხი გა­სცა: - ჩე­მი თე­ორ­იის შე­ქმ­ნის დრ­ოს, მე ღმ­ ერ­თის არ­სე­ბო­ბა არ და­მჭ­ირ­და. სულ მა­ლე ჟე­ნე­ვა­ში უდ­იდ­ეს კო­ლა­იდ­ერ­ზე (ამ­აჩ­ქა­რე­ბე­ლზე) გრ­ან­დი­ოზ­ული ექ­სპ­ერ­იმ­ენ­ტი გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­დე­ბა, რო­მე­ლს­აც მთ­ელი მს­ოფ­ლიო მო­უთ­მე­ნლ­ ად ელ­ის. უზ­არ­მა­ზა­რი სი­ჩქ­არ­ით მო­ძრ­ავი ატ­ომ­ური ბი­რთ­ვე­ბის და­ჯა­ხე­ბის დრ­ოს, იმ­იტ­ირ­ებ­ულ იქ­ნე­ბა დი­დი აფ­ეთ­ქე­ბის პრ­ოც­ ესი. ზო­გი­ერ­თი ფი­ქრ­ობს, რომ წა­რმ­ოი­ქმ­ნე­ბა შა­ვი ხვ­რე­ლე­ბი... მა­გრ­ამ სი­ნა­მდ­ვი­ლე­ში ამ­ის სა­ში­ შრ­ოე­ბა არ არ­სე­ბო­ბს. სა­ამ­აყ­ოა, რომ ამ ექ­სპ­ერ­იმ­ენ­ტში მო­ნა­წი­ ლე­ბს 30-40 შე­სა­ნი­შნ­ავი ქა­რთ­ ვე­ლი მე­ცნ­იე­რი და ინ­ჟი­ნე­რი, მათ შო­რი­საა მს­ოფ­ლი­ოში აღ­ია­რე­ბუ­ ლი - გია დვ­ალი. ზე­მოთ დრ­ოზე ვი­სა­უბ­რე და მი­სი კა­ვშ­ირი სა­ზო­გა­დო­ებ­ას­თან შე­სა­ნი­შნ­ავ­ად გა­მო­ხა­ტა ჭი­ლა­ძემ: „ვი­დრე არ­სე­ბო­ბს დრო, აუ­ცი­ლე­ ბლ­ად მე­დრ­ოვ­ეც იქ­ნე­ბა, ის­ევე რო­გო­რც მე­ცნ­იე­რი, ან­და მე­თე­ ვზე... მთ­ავ­არ­ია, სა­ზო­გა­დო­ება იყ­ოს მტ­კი­ცე და იო­ლად არ იც­ ვლ­იდ­ეს ერ­თხ­ელ და სა­მუ­და­მოდ ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბულ აზ­რს მა­რა­დი­ ულ ცნ­ებ­ებ­ზე“. ერთ-ერ­თი მა­რა­დი­ული ცნ­ება ჩე­მთ­ვის ჩე­მი ოჯ­ახ­ია. მა­დლ­ობ­ ელი ვარ ჩე­მი დი­დი ოჯ­ახ­ის, რო­ მე­ლიც ყო­ვე­ლთ­ვის გვ­ერ­დით მი­ დგ­ას. ჩე­მი შვ­ილი გი­ორ­გი, გე­ოგ­ რაფ-გე­ოლ­ოგი, ჩე­მი რძ­ალი ირ­ინა ნა­ჭყ­ებ­ია, ის­ტო­რი­ულ-მე­ცნ­იე­რე­ ბა­თა დო­ქტ­ორი. შვ­ილ­იშ­ვი­ლე­ბი ნო­და­რი და ჯუ­მბ­ერი. და­ბო­ლოს, სა­მი მა­რგ­ალ­იტი შვ­ილ­თა­შვ­ილი - გი­ორ­გი, მა­რი­ამი და ქე­თი­ნო. მე მა­დლ­იე­რი ვარ ჩე­მი ახ­ლო ნა­ თე­სა­ვის ლა­ურ­ას, მი­სი ჩე­მდ­ამი მზ­რუ­ნვ­ელ­ობ­ისა და ყუ­რა­დღ­ებ­ ის­ათ­ვის. მა­გრ­ამ „რო­გო­რც არ უნ­და გა­გვ­ იჭ­ირ­დეს, ყო­ვე­ლთ­ვის გვ­ახ­სო­ვდ­ეს - წინ მა­რა­დი­სო­ბაა!“ მა­დლ­ობა, ოთ­ არს, ას­ეთი შე­გო­ნე­ბი­სთ­ვის.

23 ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ნო­დი­კო ტა­ტი­შვ­ილ

„ახ­ლა რომ გა­ვჩ­ერ­დე მო­ვკ­ვდ­ები კი­დეც“

24

-შო­ კში ვარ, ვერ ვე­ გუ­ ები ამ ყვ­ელ­აფ­ერს, რაც ჩე­მს თა­ვს მო­ხდა. თა­ვი ჯერ კი­დევ სი­ზმ­ არ­ში მგ­ონ­ია. ყვ­ელ­აზე მე­ტად რაც მა­ხა­რე­ბს და რის გა­მოც ვარ ამ და­დე­ბით ეი­ფო­რი­აში, ხა­ლხ­ის დი­დი სი­ყვ­არ­ული და სი­თბ­ოა. ეს ყვ­ელ­აზე მთ­ავ­არ­ია და ყვ­ელ­ან­აირ ტი­ტუ­ლს ჯო­ ბია.

- მო­მღ­ერ­ლე­ბს, სა­ქა­რთ­ვე­ ლო­ში ას­ეთი რამ ახ­ას­ია­თე­ბთ - დრ­ოთა გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში მა­ დლ­იე­რე­ბის გრ­ძნ­ობა სა­დღ­აც ქრ­ება და ვა­რს­კვ­ლა­ვუ­რი სე­ ნით ავ­ად­დე­ბი­ან. შე­ნც შე­იც­ ვლ­ები?

- მე­ ტყ­ ობა რა­ მე? იცი ჩე­ მში რა შე­იც­ვა­ლა? ის სი­თბ­ო, რო­მე­ლს­აც ხა­ლხ­ის­გან ვი­ღებ, მს­ურს მათ ათ­მა­გად და­ვუ­ბრ­

-სა­ნამ ყვ­ელ­აფ­ერი შე­ნდ­ ას­ას­იკ­ეთ­ოდ და­გვ­ირ­გვ­ინ­დე­ ბო­და, გრ­ძნ­ობ­დი, რომ ას­ეთი და­სა­სრ­ული ექ­ნე­ბო­და?

-სა­ერ­თოდ, კო­ნკ­ურ­სე­ბზე ვც­დი­ლობ, გა­რკ­ვე­ულ წა­რმ­ ატ­ებ­ას მი­ვა­ღწ­იო. ეს ჟი­ნი სა­ ერ­თა­შო­რი­სო კო­ნკ­ურ­სე­ბზ­ეც მა­ქვს. რო­დე­საც ჩა­ვდ­ივ­არ, აუ­ ცი­ლე­ბლ­ად უნ­და გა­ვი­მა­რჯ­ვო. ლი­ტვა, ლა­ტვ­ია, ყა­ზა­ხე­თი, ბე­ლო­რუ­სია, მო­ლდ­ოვ­ეთი, მა­ ლა­იზ­ია... ყვ­ელა კო­ნკ­ურ­სი­დან ლა­ურ­ეა­ტი და­ბრ­უნ­და, ბე­ვრი სა­პა­ტიო პრ­ემ­ია ჰქ­ონ­და, ბე­ ვრი პრ­იზი, მო­ულ­ოდ­ნე­ლი სი­ ურ­პრ­იზ­ებ­იც... მა­გა­ლი­თად, ყა­ზა­ხე­თში ჯერ პრ­ეზ­იდ­ენტ ნა­ზა­რბ­აე­ვის და­ბა­დე­ბის დღ­ ეზე მი­იწ­ვი­ეს, შე­მდ­ეგ კი დე­ და­ქა­ლა­ქო­ბა­ზე ის კო­ნც­ერ­ტი

უნო. უა­რყ­ოფ­ით­ის­კენ რომ შე­ იც­ვა­ლო, უა­ზრ­ოდ ამ­ბი­ცი­ური და ძა­ლი­ან ცუ­დი ად­ამ­ია­ნი უნ­ და იყო. ვა­რს­კვ­ლა­ვუ­რი მა­ნი­ით შე­პყ­რო­ბი­ლი ად­ამ­ია­ნე­ბი მა­ღი­ ზი­ან­ებ­ენ. ღმ­ერ­თმა და­მი­ფა­ როს, ვი­ნმ­ეს ზე­მო­დან ყუ­რე­ბა და­ვუ­წყო.

- თა­ვი­დან ბე­ვრს გა­უკ­ ვი­რდა ნო­დი­კო ტა­ტი­შვ­ილი რომ „ჯე­ოს­ტა­რში“ ნა­ხეს, რამ გა­და­გა­წყ­ვე­ტი­ნა მო­ნა­წი­ ლე­ობა?

- ჩე­მთ­ვი­საც უთ­ქვ­ამთ. მა­ რთ­ალი გი­თხ­რა, არ მე­სმ­ის რა­ტომ უკ­ვი­რდ­ათ. მუ­სი­კა და სი­მღ­ერა, ჩე­მთ­ვის ჰო­ბი და გა­ რთ­ობა არ არ­ის. ყო­ვე­ლწ­უთ­იე­ რი და ყო­ვე­ლწ­ამ­იე­რი მო­თხ­ოვ­ ნი­ლე­ბაა. ეს არ­ის სა­ქმე, რო­მე­ ლიც მი­ყვ­არს და რო­მლ­ით­აც ვც­ხო­ვრ­ობ. ბო­ლო პე­რი­ოდ­ში კი იმ­დე­ნად გა­ჩე­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ ვი, რომ დე­პრ­ეს­ია და ნე­ვრ­ოზი და­მე­წყო. „ჯე­ოს­ტა­რი“ ღმ­ერ­ თის წყ­ალ­ობ­აა. რო­მე­ლიც ასე ჩე­მდ­ას­ას­იკ­ეთ­ოდ და­გვ­ირ­გვ­ ინ­და.

გა­ხს­ნა, რო­მლ­ის და­ხუ­რვ­აზ­ეც უი­ტნი ჰი­უს­ტო­ნმა იმ­ღე­რა: „სწ­ორ­ედ ეს კო­ნკ­ურ­სე­ბი და­მე­ ხმ­არა, რომ დღ­ემ­დე მო­ვს­ულ­ იყ­ავი, მქ­ონ­ოდა შე­მა­რთ­ება, ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი სტ­აბ­ილ­ური მო­ მღ­ერ­ალი და „ჯე­ოს­ტა­რის“ ყვ­ ელა კო­ნც­ერ­ტზე ღი­რს­ეუ­ლად მე­მღ­ერა“. პი­რვ­ელ კო­ნც­ერ­ ტზე რომ გა­მო­ვი­და ექ­ვსი წლ­ის იყო. დე­ბი­უტი ფი­ლა­რმ­ონ­იის დიდ სა­კო­ნც­ერ­ტო და­რბ­აზ­ში შე­დგა. ალ­ექ­სა­ნდ­რე ბა­სი­ლა­ იას სი­მღ­ერა - ჩხ­იკ­ვე­ბის დუ­ ეტი, ქრ­ის­ტი­ნე ჩა­რკ­ვი­ან­თან ერ­თად შე­ას­რუ­ლა. მა­ნა­მდე კი მუ­სი­კა­ლურ სა­სწ­ავ­ლე­ბე­ლში კო­მი­ის­იის წე­ვრ­ები გა­აო­ცა.

-მუ­სი­კა­ლურ სა­სწ­ავ­ლე­ბე­ ლში დე­დამ ექ­ვსი წლ­ისა შე­მი­ ყვ­ანა. გა­მო­ცდ­აზე მო­ვი­თხ­ოვე დე­და შე­მო­სუ­ლი­ყო და აკ­ომ­პა­ ნი­მე­ნტი მას გა­ეკ­ეთ­ებ­ინა. შე­ მო­ვი­და, და­უკ­რა და ორ ხმ­აში ვი­მღ­ერ­ეთ, კო­მი­სია გა­ოც­და, ასე პა­ტა­რა ორ ხმ­აში რო­გორ მღ­ერ­ისო, ძა­ლი­ან მო­ეწ­ონ­ათ. დე­დაც კა­რგ­ად მღ­ერ­ის, ჩე­მი

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

დაც „ნე­რგ­ებ­ში“ მღ­ერ­ოდა ად­ რე. მა­მა ვერ მღ­ერ­ის და ძა­ლი­ ან გა­ნი­ცდ­ის ამ ამ­ბა­ვს. მე­ორე მუ­სი­კა­ლუ­რი სა­ სწ­ავ­ლე­ბე­ლი და­ამ­თა­ვრა, ვო­ კა­ლის გა­ნხ­რით, თუ­მცა თვ­ ლის, რომ მო­მღ­ერ­ლი­სთ­ვის ყვ­ელ­აზე დი­დი გა­ნა­თლ­ება ვო­კა­ლის პე­და­გო­გის კა­რგი გა­კვ­ეთ­ილ­ებ­ია. „ ამ­აში გა­მი­მა­ რთ­ლა, ჩე­მი პე­და­გო­გი ძა­ლი­ან კა­რგი კო­მპ­ოზ­იტ­ორი ნა­ნა და­ ოშ­ვი­ლია. ექ­ვსი წლ­იდ­ან მი­სი მო­სწ­ავ­ლე ვარ. ის რომ არ ყო­ ფი­ლი­ყო, ასე ნა­მდ­ვი­ლად ვერ ვი­მღ­ერ­ებ­დი. ფი­ნა­ლზ­ეც იყო და მი­თხ­რა რომ ბე­დნ­იე­რია“.

-მშ­ობ­ლე­ბი თუ ეს­წრ­ებ­ ოდ­ნენ კო­ნც­ერ­ტს? მა­ხს­ოვს, ად­რე მი­თხ­არი, ნე­რვ­იუ­ლო­ ბის გა­მო და­რბ­აზ­ში ჯდ­ომ­ას ტე­ლე­ვი­ზო­რში ყუ­რე­ბას ამ­ ჯო­ბი­ნე­ბე­ნო.

- ყო­ვე­ლთ­ვის ნე­რვ­იუ­ლო­ ბდ­ნენ. და­რბ­აზ­ში პი­რვ­ელ­ად იყ­ვნ­ენ. ფი­ნა­ლა­მდე ვუ­თხ­არი, დი­დი შა­ნს­ია ვერ გა­ვი­მა­რჯ­ვო, ამ­იტ­ომ თუ წნ­ევა არ აგ­იწ­ევთ და ტა­ხი­კა­რდ­ია არ და­გე­მა­ რთ­ებ­ათ, იმ შე­მთ­ხვ­ევ­აში წა­ გი­ყვ­ანთ-მე­თქი. შე­მპ­ირ­დნ­ენ, არ ვი­ნე­რვ­იუ­ლე­ბთო. ბე­ვრი ვა­ლე­რი­ანი და­ვა­ლე­ვი­ნე და ასე წა­ვი­ყვ­ანე ორ­ივ­ენი კო­ნც­ ერ­ტზე. ერ­თა­დე­რთი, რა­ზეც გუ­ლი და­მწ­ყდა, ის არ­ის, რომ ჩე­მი და არ იყო და­რბ­აზ­ში. უც­ ხო­ეთ­შია, სწ­ავ­ლო­ბს, სა­კმ­აოდ წა­რჩ­ინ­ებ­ული სტ­უდ­ენ­ტია, რაც ძა­ლი­ან მა­ხა­რე­ბს. თუ­მცა, ძა­ლი­ან მა­კლ­ია. რო­დე­საც ჩე­ მი გა­მა­რჯ­ვე­ბა გა­მო­აც­ხა­დეს, ჩე­მმა მე­გო­ბა­რმა მა­ში­ნვე და­ ურ­ეკა და თუ­რმე, სი­ხა­რუ­ლი­ სგ­ან ატ­ირ­და. მეც სულ ხმ­ის კა­ნკ­ალ­ით მე­ლა­პა­რა­კე­ბო­და. უბ­ედ­ნი­ერ­ესი იყო.

-მშ­ობ­ლე­ბს რო­გო­რი რე­ აქ­ცია ჰქ­ონ­დათ? შენ რას გა­ ნი­ცდ­იდი, რო­დე­საც და­რბ­აზ­ იდ­ან მათ უყ­ურ­ებ­დი?

- დე­და­ჩე­მის აც­რე­მლ­ებ­ული თვ­ალ­ები გვ­იან შე­ვნ­იშ­ნე. მა­ნა­ მდე კი, რო­ცა ჩე­მი სა­ხე­ლი და გვ­არი გა­მო­აც­ხა­დეს, მე­გო­ნა რომ ფე­ხქ­ვეშ მი­წა გა­მო­მე­ცა­ ლა, ბა­ვშ­ვე­ბი რომ შე­მო­მე­ხვ­ივ­ ნენ, ყე­ლთ­ან და გუ­ლზე სპ­აზ­მი მქ­ონ­და. ცრ­ემ­ლე­ბი ღა­პა­ღუ­ პით მდ­იო­და, ამ­ის შე­მდ­ეგ და­ ვა­ფი­ქს­ირე დე­დაც და ყვ­ელა ჩე­მი ახ­ლო­ბე­ლიც, ვი­ნც მგ­ულ­ შე­მა­ტკ­ივ­რო­ბდა.

-შე­ყვ­არ­ებ­ულ­იც იყო?

-არა, შე­ყვ­არ­ებ­ული არ მყ­ ავს, მა­გრ­ამ ყო­ფი­ლი შე­ყვ­არ­ ებ­ული იყო.

-რა­ტომ ყო­ფი­ლი?

- დი­დი და სა­ოც­არი სი­ყვ­ არ­ული მქ­ონ­და. შვ­იდი წე­ლი მი­ყვ­არ­და ერ­თი გო­გონა ანა. ირ­გვ­ლივ ყვ­ელა გა­და­რე­ული

ლი:

ე

დეა თა­ვბ­ერ­იძე რო­დე­საც გა­მა­რჯ­ვე­ბუ­ლად გა­მო­მა­ცხ­ად­ეს იმ­დე­ნად და­ვი­ბე­ნი, რომ ბო­ლოს რა პრ­იზ­ებ­იც ჩა­მო­თვ­ალ­ეს ვერ გა­ ვი­გე. მე­რე მი­თხ­რეს - 10 000 ლა­რი მი­მი­ღია, ას­ევე ალ­ბო­მი, რო­მლ­ის ჩა­წე­რა­ზეც დი­დი ხა­ნია ვო­ცნ­ებ­ობ. ვი­დეო კლ­ იპი. ქრ­ის­ტეს სა­ფლ­ავ­ზე გა­მგ­ზა­ვრ­ება, ერ­თკ­ვი­რი­ანი და­სვ­ენ­ება წი­თე­ლი ზღ­ვის სა­ნა­პი­რო­ზე ორ­კა­ცი­ანი სა­გზ­ურ­ით. ელ­ტონ ჯო­ნის კო­ნც­ერ­ტზე და­სწ­რე­ბა პრ­აღ­აში, ას­ევე რა­დიო „ფო­რტ­უნ­ას“ ფა­ვო­რი­ტი გა­ვხ­დი და სა­ჩუ­ქრ­ად ძა­ლი­ან კა­რგი მი­კრ­ოფ­ონი გა­დმ­ომ­ეცა. მის ცხ­ოვ­რე­ბა­ში ბე­ვრი წა­რმ­ატ­ება ყო­ფი­ლა, უა­მრ­ავი პრ­იზ­იც და სა­ერ­თა­შო­რი­სო კო­ნკ­ურ­სე­ბის აღ­ია­რე­ბაც. თუ­ მცა, „ჯე­ოს­ტა­რში“ გა­მა­რჯ­ვე­ბას მი­სთ­ვის სულ სხ­ვა ემ­ოც­ია ახ­ლდა თან.

იყო. რა­დგ­ან ჩე­მი ყო­ვე­ლი დღე ან­ათი იწ­ყე­ბო­და და ან­ათი მთ­ ავ­რდ­ებ­ოდა. დღ­ეს სი­ცი­ლით ვი­ხს­ენ­ებთ მეც და ან­აც ამ ყვ­ ელ­აფ­ერს. ამ­ის შე­მდ­ეგ იყო გა­ტა­ცე­ბე­ბი, მა­გრ­ამ სე­რი­ოზ­ ული სი­ყვ­არ­ული არ მქ­ონ­ია.

-მა­ინც რას იხ­სე­ნე­ბთ?

- ზა­მთ­არ­ში ყი­ნვ­აში ვი­ცვ­ ამ­დი, ოჯ­ახს ვე­მშ­ვი­დო­ბე­ბო­დი და ან­ას სა­და­რბ­აზ­ოს­თან მი­ ვდ­იო­დი. სა­ათ­ობ­ით ვე­ლო­დე­ ბო­დი რო­დის გა­მო­ჩნ­დე­ბო­და. მე­ექ­ვსე კლ­ას­იდ­ან პი­რვ­ელი კუ­რს­ის ბო­ლო­მდე მი­ყვ­არ­და.

-ას­ეთი დი­დი სი­ყვ­არ­ული რამ და­ან­გრ­ია?

-რომ გა­ვი­ზა­რდ­ეთ აღ­მო­ჩნ­ და, რომ მას არ ვყ­ვა­რე­ბი­ვარ. უფ­რო ზუ­სტ­ად მე­გო­ბრ­ულ­ად ვუ­ყვ­არ­დი, მე კი, რო­გო­რც ქა­ ლი მი­ყვ­არ­და. მე­რე ვი­კა­მა­თეთ და და­ვც­ილ­დით. ძა­ლი­ან ვი­ტა­ ნჯ­ებ­ოდი ამ ყვ­ელ­აფ­რით.

- გა­მა­რჯ­ვე­ბა მო­გი­ლო­ცა?

-არ ვი­ცი, სმს-ები ჯერ არ მი­ნა­ხა­ვს. ყვ­ელა ვერ წა­ვი­კი­ თხე, და­ახ­ლო­ებ­ით 200 სმს-ია მო­სუ­ლი... კო­ნც­ერ­ტზე იყო და მგ­ულ­შე­მა­ტკ­ივ­რო­ბდა. მა­ რთ­ალ­ია, ერ­თმ­ან­ეთს ახ­ლა ხშ­ ირ­ად ვერ ვხ­ვდ­ებ­ით, მა­გრ­ამ ძა­ლი­ან კა­რგი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვ­აქ­ვს.

- ძა­ლი­ან ჩა­რჩ­ენ­ილი გა­ ქვს ეს სი­ყვ­არ­ული გუ­ლში,

შე­იძ­ლე­ბა, რომ მი­უბ­რუ­ ნდე?

- უბ­რა­ლოდ, ვი­ცი, რომ ძა­ლი­ან მი­ყვ­არ­და, ის­იც ზუ­ სტ­ად ვი­ცი, რომ ნა­მდ­ვი­ლი სი­ყვ­არ­ული იყო. სი­ცო­ცხ­ლის ბო­ლო­მდე მე­მა­ხს­ოვ­რე­ბა. მი­ ვუ­ბრ­უნ­დე?- არ ვი­ცი, არა მგ­ ონ­ია... თუ­მცა, გრ­ძნ­ობ­ებ­თან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით, გა­და­ჭრ­ით ვე­ რა­სდ­როს ვე­რა­ფე­რს ვა­მბ­ობ. შე­იძ­ლე­ბა მო­ხდ­ეს, შე­იძ­ლე­ბა არა... არ ვი­ცი.

-სა­მო­მა­ვლ­ოდ რას აპ­ირ­ ებ? ეს - ნა­მდ­ვი­ლად გე­ცო­ დი­ნე­ბა.

-არ­ას­ოდ­ეს არ მე­ზა­რე­ბა ის, რა­საც ვა­კე­თებ და ყო­ვე­ლთ­ვის ვც­დი­ლობ მა­ქს­იმ­ალ­ური გა­ვა­ კე­თო. შე­მო­ქმ­ედი არ­ას­დრ­ოს უნ­და ჯე­რდ­ებ­ოდ­ეს იმ­ას, რაც აქ­ვს. ახ­ლა რომ გა­ვჩ­ერ­დე მო­ვკ­ვდ­ები კი­დეც... მგ­ონ­ია, რომ სა­მო­მა­ვლ­ოდ­აც ყვ­ელ­აფ­ ერი კა­რგ­ად იქ­ნე­ბა და იმ­ას გა­ვა­კე­თებ, რაც ჩე­მი გა­სა­კე­ თე­ბე­ლია. ალ­ბო­მს და­ვი­წყ­ებ, მე­რე ვი­დეო რგ­ოლს გა­და­ვი­ ღებ, მი­ნდა რომ სა­ინ­ტე­რე­სო და მუ­სი­კა­ლუ­რად ღი­რე­ბუ­ლი რა­ღა­ცე­ბი გა­მო­მი­ვი­დეს.

ნოდიკო დასთან ერთად

ეს ახ­ალი წე­ლი ისე და­იწ­ყო ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბა­ში, რომ ყო­ველ ფე­ხის ნა­ბი­ჯზე სა­სწ­აუ­ლე­ბი ხდ­ება. დღ­ეს სი­ონ­ის ტა­ძა­რში წი­რვ­აზე ვი­ დე­ქი, მა­მა დე­მე­ტრ­ემ სტ­იქ­არ­ოს­ანს უთ­ხრა, სა­კუ­რთ­ხე­ვე­ლში შე­მო­იყ­ვა­ ნეო. შე­ვე­დი და მი­სმა უწ­მი­ნდ­ეს­ობ­ამ წმ­ინ­და ნი­კო­ლო­ზის ხა­ტი გა­დმ­ომ­ცა. გა­მა­რჯ­ვე­ბა მო­მი­ლო­ცა და და­მლ­ოცა. ეს სა­ჩუ­ქა­რი მო­ულ­ოდ­ნე­ლი იყო ჩე­ მთ­ვის. წმ­ინ­და ნი­კო­ლო­ზს ყო­ვე­ლთ­ ვის ვე­ვე­დრ­ებ­ოდი წი­ნს­ვლა მქ­ონ­ოდა ცხ­ოვ­რე­ბა­ში. ჩე­მი სუ­რვ­ილ­ები ამ­ის­ რუ­ლდა, ამ წა­მს კი ძა­ლი­ან გა­ხა­რე­ ბუ­ლი ვარ. „ჯე­ოს­ტა­რში“ გა­სვ­ლა­მდე უწ­მი­ნდ­ეს­ის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვა მქ­ონ­ და, დღ­ეს კი­დევ ერ­თხ­ელ მი­ვი­ღე ეს მა­დლი მი­სგ­ან და ბე­დნ­იე­რი ვარ.

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

25

მა­მა იო­ანე ტა­ძრ­ის­ რა­ღა­ცას შე­ვც­ვლ­იდი. დღ­ეს რომ და­ მი­დო რა­მდ­ენ­იმე გზა, რაც გა­მი­ვლ­ია, ის­ევ ბე­რო­ბას ავ­ირ­ჩე­ვდი. ის ბე­დნ­იე­ რე­ბა, რა­საც მა­შინ ვე­ძი­ებ­დი და ბე­ დნ­იე­რე­ბა მე­გო­ნა – ყო­ვე­ლდ­ღი­ური დრ­ოს­ტა­რე­ბა, მე­გო­ბრ­ებ­ში ყო­ფნა, ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ ვნ­ებ­აზე, სა­კუ­თა­რი თა­ვის სი­ამ­ოვ­ნე­ბა­ზე ფი­ქრი... ეს ყვ­ ელ­აფ­ერი დღ­ეს ძა­ლი­ან დიდ მკ­რე­ხე­ ლო­ბად მი­მა­ჩნ­ია. რა სი­ყვ­არ­ული და სი­ხა­რუ­ლიც მქ­ონ­და, დღ­ეს ის ყვ­ელ­ აფ­ერი შე­იც­ვა­ლა. არც ერ­თი დღე არ მი­ნა­ნია, რომ ამ გზ­ას და­ვა­დე­ქი და და­ვტ­ოვე ცხ­ოვ­რე­ბი­სე­ული ვნ­ებ­ები და სი­ამ­ოვ­ნე­ბა.

არც ერ­თი დღე არ მი­ნა­ნია, რომ ამ გზ­ას და­ვა­დე­ქი და და­ვტ­ოვე ცხ­ოვ­რე­ბი­სე­ული ვნ­ებ­ები და სი­ამ­ოვ­ნე­ბა „ხშ­ირ­ად ვი­ხს­ენ­ებ ზა­ზა ხე­ლა­იას და მა­ქვს სი­ნა­ნუ­ლი ყო­ვე­ლი წა­რს­ ული დღ­ისა“, – ეს სი­ტყ­ვე­ბი მა­მა იო­ ან­ეს ეკ­უთ­ვნ­ის, მღ­ვდ­ელ-მო­ნა­ზო­ნს, წა­რს­ულ­ში ცნ­ობ­ილ ჟუ­რნ­ალ­ის­ტს, თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ის პი­რსა და, უბ­რა­ლოდ, თბ­ილ­ის­ელ ახ­ალ­გა­ზრ­დას, რო­მე­ლმ­აც ერთ დღ­ეს ყვ­ელ­აფ­ერ ამ­ქვ­ეყ­ნი­ურ­ზე უა­რი თქ­ვა და თა­ვი უფ­ალს მი­უძ­ღვ­ნა. ჩე­მთ­ვის ცო­ტა რთ­ული იყო მა­მა­ოს­ თან მის წა­რს­ულ­ზე სა­უბ­არი, რა­დგ­ან მე ვი­ცნ­ობ­დი ზა­ზა ხე­ლა­იას – აქ­ტი­ ურს, ხა­ლი­სი­ან­სა მხ­ია­რუ­ლს. მეც, ის­ ევე, რო­გო­რც მის არ­აე­რთ მე­გო­ბა­რს, მი­ჩნ­ებ­ოდა კი­თხ­ვე­ბი, რო­მლ­ებ­ზეც პა­სუ­ხი მხ­ოლ­ოდ ახ­ლა მი­ვი­ღე. ექ­სკ­ ლუ­ზი­ურ­ად „პრ­აი­მტ­აი­მი­სთ­ვის“ მა­მა იო­ან­ეს ცხ­ოვ­რე­ბა ერ­სა და ტა­ძა­რში.

26

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

რა­ტომ მი­ვი­ღე ეს გა­და­წყ­ვე­ ტი­ლე­ბა? – ეს კი­თხ­ვა ძა­ლი­ან ბე­ვრ­მა და­მი­სვა – ახ­ლო­ბლ­ებ­ მა, მე­გო­ბრ­ებ­მა. რომ მო­დი­ოდ­ ნენ, მე­უბ­ნე­ბო­დნ­ენ, რო­გო­რი აქ­ტი­ური იყ­ავი, რო­გორ გი­ხა­ რო­და ცხ­ოვ­რე­ბაო... გა­ვი­არე ეს ყვ­ელ­აფ­ერი, იყო წა­რმ­ატ­ ებ­ული კა­რი­ერ­აც, სა­მს­ახ­ური, მა­გრ­ამ მო­ხდა ამ ყვ­ელ­აფ­რის გა­და­ფა­სე­ბა. იმ დრ­ოს, რო­ცა ას­ეთი აქ­ტი­ური ვი­ყა­ვი, რო­ცა ცხ­ოვ­რე­ბას სხ­ვა­ნა­ირ­ად ვუ­ ყუ­რე­ბდი, მი­ვხ­ვდი, რომ მთ­ ავ­არი მა­კლ­და. დღ­ეს ჩე­მთ­ვის ბე­დნ­იე­რე­ბა სულ სხ­ვა რამ არ­ის, ვი­დრე მა­შინ. დღ­ეს რომ ვუ­ყუ­რებ, ვფ­იქ­რობ, თა­ვი­დან რომ და­ვი­წყო ცხ­ოვ­რე­ბა, ბე­ვრ

ბრ­ძო­ლა სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან ყო­ყმ­ან­ის პე­რი­ოდი იყო და დი­დხ­ ან­საც გა­გრ­ძე­ლდა. ბრ­ძო­ლა სა­კუ­ თარ თა­ვთ­ან – ეს ყვ­ელა ად­ამ­ია­ნს აქ­ვს, მით უმ­ეტ­ეს ის­ეთს, რო­მე­ლიც ყო­ვე­ლდღ­იუ­რად აქ­ტი­ურ ცხ­ოვ­რე­ ბა­შია ჩა­რთ­ული, გი­ნდა სა­მს­ახ­ური თქ­ვით, გი­ნდა მე­გო­ბრ­ები, რა თქ­მა უნ­და, დი­დხ­ანს ვყ­ოყ­მა­ნო­ბდი, მა­გრ­ ამ დი­დი იყო სუ­რვ­ილი, და­მე­ტო­ვე­ ბი­ნა ერი და წა­ვს­ულ­იყ­ავი ბე­რში. ეს ძა­ლა ღმ­ერ­თმა მო­მი­ვლ­ინა და სწ­ორ­ ედ ღვ­თის ძა­ლით მო­ხდა ეს, იმ­იტ­ ომ რომ მე არ­ას­დრ­ოს არ მი­ფი­ქრ­ია, რომ ვარ ძლ­იე­რი. ყო­ყმ­ან­ის მი­ზე­ზი ძა­ლი­ან ბე­ვრი რამ იყო. პი­რვ­ელი ის, რომ, რო­დე­საც გყ­ავს შვ­ილ­ები და ის­ინი ის­ეთ ას­აკ­ში არ­იან, რომ მათ გზ­აზე და­ყე­ნე­ბა სჭ­ირ­დე­ბათ, თან რო­დე­საც ორი ბი­ჭი გყ­ავს, ერ­თი 11 წლ­ის, მე­ორე კი 19-ის. ის­ეთი თა­ობ­აა და ის­ეთი ას­აკ­ია, რომ მათ მა­რთ­ლა სჭ­ირ­დე­ბათ მა­მა, რო­მე­ლიც გზ­აზე და­აყ­ენ­ებთ, ყვ­ელ­ან­აი­რი თვ­ალ­სა­ზრ­ ის­ით, მა­გრ­ამ სწ­ორ­ედ ამ­ის შე­მდ­ეგ, რო­ცა ვი­ფი­ქრე და გა­და­ვლ­ახე ეს ყო­ ყმ­ანი, მი­ვხ­ვდი, რომ ჩე­მი ამ ნა­ბი­ჯით ჩე­მს შვ­ილ­ებს ცუ­დს არ გა­ვუ­კე­თე­ ბდი და მხ­ოლ­ოდ კა­რგ­ის მო­ტა­ნა შე­ მე­ძლო. სწ­ორ­ედ ამ­ას მე­უბ­ნე­ბო­დნ­ენ მე­გო­ბრ­ებ­იც, შვ­ილ­ები გყ­ავს, რა­ტომ იღ­ებ ამ გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა­სო, მა­გრ­ამ მე მათ ვუ­პა­სუ­ხე: რო­ცა სუ­ლი უფ­რო ძვ­ირ­ია, ვი­დრე სხ­ეუ­ლი და ხო­რცი, ვხ­ვდ­ები, რომ სუ­ლი­ერ­ება და ჩე­მი მდ­გო­მა­რე­ობა, მე­ტად შე­ეწ­ევა ჩე­მს შვ­ილ­ებს, ჩე­მი ლო­ცვა, ჩე­მი და­რი­გე­ ბა, უფ­რო მე­ტად წა­ად­გე­ბათ, ვი­დრე ჩე­მი ერ­ში ყო­ფნა-მე­თქი. წა­რმ­ოი­ დგ­ინ­ეთ ახ­ლა მე რომ ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი რო­მე­ლი­მე თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ის პი­რი და მა­ტე­რი­ალ­ურ­ად­აც მდ­იდ­არი, შე­იძ­ ლე­ბო­და ჩე­მი შვ­ილ­ებ­ის­თვ­ის რა­მე უბ­ედ­ურ­ება მო­მე­ტა­ნა, ან და­მე­ტო­ ვე­ბი­ნა თუ­ნდ­აც მი­ლი­ონი დო­ლა­რი და მე­თქ­ვა: აი, შვ­ილ­ებო, ეს ფუ­ლი ჩე­მგ­ან გქ­ონ­დეთ... და ამ ფუ­ლს კა­ რგი არ მო­ეტ­ანა მა­თთ­ვის, მა­გრ­ამ დღ­ევ­ან­დე­ლი ჩე­მი მდ­გო­მა­რე­ობ­ით ამ­ის­გან და­ზღ­ვე­ული ვარ და მხ­ ოლ­ოდ და მხ­ოლ­ოდ კა­რგ­ის მო­ტა­ნა შე­მი­ძლ­ია. რო­დე­საც ხარ წა­რმ­ატ­ებ­ ული თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ის პი­რი და წა­რმ­ ატ­ებ­ული ბი­ზნ­ეს­მე­ნი, მა­ინც სა­ფრ­ თხ­ილ­ოა ურ­თი­ერ­თო­ბა შვ­ილ­ებ­თან. დღ­ეს ჩე­მს შვ­ილ­ებ­თან უფ­რო ახ­ლოს ვარ, უფ­რო მე­ტად უფ­როს ვა­ჟთ­ან. რა თქ­მა უნ­და, უჭ­ირს ამ­ას­თან შე­ გუ­ება, ძა­ლი­ან მძ­იმ­ედ­აც შე­ხვ­და, მა­გრ­ამ სა­უბ­რე­ბმა, ჩე­მთ­ან ურ­თი­ერ­ თო­ბამ ის და­არ­წმ­უნა, რომ მე სწ­ორი ნა­ბი­ჯი გა­და­ვდ­გი. უფ­რო­სი ვა­ჟი და­ ეს­წრო ჩე­მს ბე­რად აღ­კვ­ეც­ას, ჩე­მთ­ ვი­საც ძა­ლი­ან მძ­იმე იყო, რო­დე­საც ის ტა­ძა­რში და­ვი­ნა­ხე, მა­გრ­ამ ღმ­ერ­ თს ვთ­ხო­ვე, მო­ეცა ძა­ლა, რომ ჩე­მს შვ­ილს ისე აღ­ექ­ვა ეს ყვ­ელ­აფ­ერი, ისე და­ენ­ახა, იმ სი­მა­რთ­ლით და­ენ­ ახა, რა­საც ჩე­მი ნა­ბი­ჯი ჰქ­ვია, რა­დგ­ ან მა­ინც იც­ით, რომ ბრ­ძო­ლა დი­დია, ბრ­ძო­ლა ჩე­მს შვ­ილ­საც ექ­ნე­ბო­და, მა­გრ­ამ მა­დლ­ობა ღმ­ერ­თს, გა­და­ლა­ ხა და დღ­ეს ხშ­ირ­ად ამ­ოდ­ის ჩე­მთ­ან მო­ნა­სტ­ერ­ში, ხშ­ირ­ად ვს­აუ­ბრ­ობთ. იმ­ედი მა­ქვს, და­ად­გე­ბა ჭე­შმ­არ­იტ მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ლურ გზ­ას, იც­ხო­ვრ­

კენ მი­მა­ვალ გზ­აზ­ე ებს ეკ­ლე­სი­ურ­ად და იმ შე­ცდ­ომ­ ებს, რო­მე­ლიც მე და­ვუ­შვი მთ­ელი ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბის მა­ნძ­ილ­ზე, არ გა­იმ­ეო­რე­ბს. უმ­ცრ­ოს ვა­ჟთ­ან არ მქ­ონ­ია სა­უბ­არი, ის ჯერ პა­ტა­რაა. იმ­ედი მა­ქვს, გა­იზ­რდ­ება პა­ტა­რა და­ვი­თიც და გა­იგ­ებს იმ ნა­ბი­ჯის სი­სწ­ორ­ეს, რაც მე გა­და­ვდ­გი. ის უკ­ვე ამ­ოდ­ის ხო­ლმე ეკ­ლე­სი­აში, მა­გრ­ამ ასე რომ მი­ყუ­რე­ბს, შე­ცვ­ ლილ ფო­რმ­აში, კა­ბა­ში, წვ­ერ­ში, რა თქ­მა უნ­და, მი­სთ­ვის ძნ­ელ­ია, თუ­მცა ნელ-ნე­ლა ეჩ­ვე­ვა და იმ­ ედი მა­ქვს, ბო­ლო­მდე ყვ­ელ­აფ­ერს ისე გა­იგ­ებს, რო­გო­რც არ­ის. მე გა­ვა­კე­თე არ­ჩე­ვა­ნი და მა­რთ­ლაც ას­ეა, ად­ამ­ია­ნი თა­ვად აკ­ეთ­ებს არ­ჩე­ვა­ნს თა­ვის ცხ­ოვ­რე­ბა­ზე და მხ­ოლ­ოდ შე­მდ­ეგ ღმ­ერ­თს სთ­ხო­ვს და ღმ­ერ­თიც ეხ­მა­რე­ბა. ასე მო­ხდა ჩე­მს შე­მთ­ხვ­ევ­აშ­იც, ვლ­ოც­ულ­ ობ­დი და ღმ­ერ­თს ვთ­ხო­ვდი, რომ გა­ვე­ხა­დე მო­ნა­ზვ­ნო­ბის ღი­რსი და დი­დე­ბა უფ­ალს, შე­ის­მი­ნა ჩე­მი ლო­ცვა-ვე­დრ­ება – დღ­ეს მე ყო­ვე­ლდ­ღი­ური დრ­ოს­ტა­ უკ­ვე ბერ-მო­ნა­ზო­ნი ვარ. ამ გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბის მი­ რე­ბა, მე­გო­ბრ­ებ­ში ყო­ფნა, ღე­ბა­ში დი­დი რო­ლი ით­ამ­ ყო­ვე­ლდ­ღი­ურ ვნ­ებ­აზე, სა­ აშა ჩე­მმა მო­ძღ­ვა­რმა მა­მა კუ­თა­რი თა­ვის სი­ამ­ოვ­ნე­ბა­ზე იო­ანე კი­კვ­აძ­ემ, რო­მე­ლიც ფი­ქრი... ეს ყვ­ელ­აფ­ერი დღ­ეს დღ­ეს მა­მა და­ვი­თის ეკ­ლე­ ძა­ლი­ან დიდ მკ­რე­ხე­ლო­ბად სი­ის წი­ნა­მძ­ღვ­არ­ია. ფა­ქტ­ მი­მა­ჩნ­ია. რა სი­ყვ­არ­ული და ობ­რი­ვად, მან და­მა­ყე­ნა ამ სი­ხა­რუ­ლიც მქ­ონ­და, დღ­ეს რაც უფ­ გზ­აზე, მან ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბა ის ყვ­ელ­აფ­ერი შე­იც­ვა­ლა. რო მე­ტს რა­დი­კა­ლუ­რად შე­ცვ­ალა მ თ­ა ვ­ა ზ ­ და მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა ყო­ვე­ლთ­ვის ობ­დნ­ენ, ეს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა მით მა­დლ­იე­რი ვი­ქნ­ები მი­სი. ყო­ვე­ლი უფ­რო მტ­კი­ცდ­ებ­ოდა. რო­დე­საც წუ­თი, ყო­ვე­ლი დღე, რო­მე­ლიც მა­ ერ­ში ვც­ხო­ვრ­ობ­დი, სხ­ვა­ნა­ირ­ად სთ­ან მა­ქვს გა­ტა­რე­ბუ­ლი, ჩე­მთ­ვის ვა­ფა­სე­ბდი ცხ­ოვ­რე­ბას. ის, რაც ძა­ლი­ან ფა­სე­ულ­ია, დი­დი სკ­ოლ­აა. დღ­ეს მი­მა­ჩნ­ია უზ­ნე­ობ­ად, მა­შინ წა­რს­ულ­ის მე­გო­ბრ­ები მე­გო­ბრ­ებ­ის მხ­რი­დან იყო გა­ და­რწ­მუ­ნე­ბის მც­დე­ლო­ბა. იყო ეგ­ ოი­ზმ­ის გა­მო­ხა­ტუ­ლე­ბაც, რა­დგ­ან ეს ის ად­ამ­ია­ნე­ბი არ­იან, ვი­სთ­ან­ აც ყო­ვე­ლდ­ღი­ური ურ­თი­ერ­თო­ბა მქ­ონ­და. ის მო­მე­ნტ­ია, რო­ცა მათ სა­ერო ცხ­ოვ­რე­ბა­ში შო­რდ­ები, ამ­იტ­ომ მა­ინც იყო გა­და­რწ­მუ­ნე­ ბის მც­დე­ლო­ბე­ბი. ის სი­ყვ­არ­ული, რო­მე­ლიც მქ­ონ­და ჩე­მი მე­გო­ბრ­ ებ­ის მი­მა­რთ, გა­მი­ას­მა­გდა, უფ­რო ჭე­შმ­არ­იტი, ნა­თე­ლი და უა­ნგ­არო გა­ხდა. იყ­ვნ­ენ ად­ამ­ია­ნე­ბი, მე­გო­ ბა­რთა ჯგ­უფი, რო­მლ­ებ­იც დი­დი სი­ხა­რუ­ლით და­მი­დგ­ნენ გვ­ერ­დზე და ჩე­მი ეს ნა­ბი­ჯი შე­აფ­ას­ეს ვა­ჟკ­ აც­ურ ნა­ბი­ჯად, მა­გრ­ამ იყ­ვნ­ენ მე­ გო­ბრ­ები, რო­მლ­ებ­იც ცდ­ილ­ობ­დნ­ ენ (რა თქ­მა უნ­და, არა ბო­რო­ტუ­ ლად), ის­ევ ერ­თად ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავ­ით იმ ცხ­ოვ­რე­ბა­ში, რო­მე­ლშ­იც დი­დი დრო გა­ვა­ტა­რეთ. მა­გრ­ამ შე­მდ­ეგ, რო­დე­საც და­ვს­ხე­დით და რა­მდ­ენ­ იმე სა­ათი ვი­სა­უბ­რეთ, ჩე­მმა სი­ ტყ­ვე­ბმა ის­ინი და­აფ­იქ­რა და ჩე­მი პა­სუ­ხე­ბის მო­სმ­ენ­ის შე­მდ­ეგ არც ერთ ჩე­მს მე­გო­ბა­რს ჩე­მთ­ვის აღ­ არ უთ­ქვ­ამს, რომ ერ­ში და­ვბ­რუ­ნე­ ბუ­ლი­ყა­ვი. იყო შე­მო­თა­ვა­ზე­ბე­ბი სა­მს­ახ­ურ­იდ­ან­აც, თა­ნა­მდ­ებ­ობ­ რი­ვად, იყო მა­ღა­ლა­ნა­ზღ­აუ­რე­ბა­ დი სა­მს­ახ­ურ­ებ­ის შე­მო­თა­ვა­ზე­ ბაც, მა­გრ­ამ მე უკ­ვე მტ­კი­ცე ვი­ ყა­ვი ჩე­მს გა­და­წყ­ვე­ტი­ლე­ბა­ში და

და­თუ­ნა

მე­გო­ნა, რომ ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივი ცხ­ ოვ­რე­ბის წე­სი იყო, რა­საც ახ­ლა ვუ­კრ­ძა­ლავ ჩე­მს მე­გო­ბრ­ებს და ჩე­მთ­ან მო­სულ ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ ად­ ამ­ია­ნე­ბს, მა­შინ შე­იძ­ლე­ბა ტა­შიც და­მე­კრა და შე­მე­ქო ის­ინი. ამ­იტ­ომ ღვ­თის წყ­ალ­ობ­ით, იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს, რო­მლ­ებ­იც უზ­ნე­ოდ ცხ­ოვ­რო­ბდ­ ნენ, დღ­ეს შე­მი­ძლ­ია, ვუ­თხ­რა, რა არ­ის უზ­ნე­ობა და მა­ქვს იმ­ედი ღვ­ თი­სა, რომ ის­ინი გა­და­აფ­ას­ებ­ენ, რა არ­ის სა­სა­რგ­ებ­ლო. ზა­ზა ხე­ლა­ია რა თქ­მა უნ­და, ძა­ლი­ან ხშ­ირ­ ად მა­ხს­ენ­დე­ბა ზა­ზა ხე­ლა­ია და ვერ გა­ვუ­რბ­ივ­არ. იმ­იტ­ომ რომ ას­ეა ად­ამ­ია­ნი, რო­ცა 37 წე­ლი გა­ ნვ­ვლე ერ­ში, სა­დაც ყვ­ელ­აფ­ერი ვნ­ახე – წა­რმ­ატ­ებ­აც წა­რუ­მა­ტე­ ბლ­ობ­აც, სი­ყვ­არ­ულ­იც, სი­ძუ­ლვ­ ილ­იც, მო­ფე­რე­ბაც, ჩხ­უბ­იც, რა თქ­მა უნ­და, რა­ღაც მო­მე­ნტ­ებ­ში ეს ყვ­ელ­აფ­ერი თა­ვს იჩ­ენს, მა­გრ­ ამ წა­რს­ულ­ზე ფი­ქრი უკ­ვე ჩვ­ენი სა­ქმე აღ­არ არ­ის, მა­ქვს სი­ნა­ნუ­ ლი ყო­ვე­ლი წა­რს­ული დღ­ისა და დღ­ეს მხ­ოლ­ოდ ვფ­იქ­რობ მო­მა­ვა­ ლზე. მო­მა­ვა­ლზე, რომ ღვ­თი­სთ­ ვის სა­სა­რგ­ებ­ლო სა­ქმე ვა­კე­თო და მო­ვი­კრ­იბო ძა­ლა და ვი­ცხ­ოვ­რო მო­ნა­ზვ­ნუ­რად. რო­დე­საც მო­ნა­ ზო­ნი სა­კუ­თარ თა­ვთ­ან რჩ­ება, ყვ­ ელ­აზე მე­ტად ფი­ქრ­ობს ღმ­ერ­თსა და თა­ვის ცო­დვ­ებ­ზე, რო­ცა აქ­ვს სი­ნა­ნუ­ლი იმ ცო­დვ­ებ­ისა და ევ­

გუ­გა­

ედ­რე­ბა ღმ­ერ­თს მთ­ელი გუ­ლით, რომ შე­იწ­ყა­ლოს და შე­უნ­დოს გა­ ვლ­ილი ცხ­ოვ­რე­ბა. რაც შე­ეხ­ება ფი­ქრ­ებს, ფი­ქრ­ები და ტკ­ივ­ილი არ­ის იმ ად­ამ­ია­ნე­ბზე, რო­მლ­ებ­იც არ­ას­წო­რად ცხ­ოვ­რო­ბენ და შენ უკ­ვე იცი, რა იქ­ნე­ბა მო­მა­ვა­ლში და ბე­ვრ რა­მე­ზე გუ­ლი გტ­კი­ვა, რომ ეს ად­ამ­ია­ნე­ბი ვერ ამ­ჩნ­ევ­ენ ამ­ას, ვერ ხე­და­ვენ, შენ უკ­ვე იცი, რომ რაც მათ ჰგ­ონ­იათ კა­რგი და ჭე­შმ­არ­იტი, ეს სა­ვს­ებ­ით მი­უღ­ ებ­ელ­ია ღვ­თი­სთ­ვის, ამ­იტ­ომ ამ­ აზე მტ­კი­ვა ხო­ლმე გუ­ლი, მა­გრ­ამ მა­ინც ყვ­ელ­აზე მე­ტად, რა თქ­მა უნ­და, ვფ­იქ­რობ ჩე­მს სი­ნა­ნუ­ლზე, ღმ­ერ­თზე და ვფ­იქ­რობ, რა იქ­ნე­ბა მო­მა­ვა­ლში. ღმ­ერ­თთ­ან შე­ხვ­ედ­რის ში­ში სა­ერ­თოდ, მო­ნა­ზო­ნს ში­ში უნ­ და ჰქ­ონ­დეს ერ­თი – ეს არ­ის სა­ მს­ჯა­ვრ­ოზე წა­რდ­გო­მი­სა და ღმ­ ერ­თთ­ან შე­ხვ­ედ­რის ში­ში. ჩვ­ენი ცო­დვ­ებ­ისა და ჩვ­ენი ცხ­ოვ­რე­ბის გა­მო გა­მო­რი­ცხ­ულ­ია, ღი­რსი ვი­ ყოთ სა­სუ­ფე­ვე­ლში შე­სვ­ლი­სა. ამ­ ის ში­ში არ­სე­ბო­ბს და ეს ში­შია მთ­ ავ­არი ში­ში, რო­მე­ლიც მა­ქვს და ამ­ იტ­ომ­აა, რომ ღმ­ერ­თს ყო­ვე­ლთ­ვის ვე­ვე­დრ­ებ­ით და ვლ­ოც­ულ­ობთ, რომ შე­გვ­ინ­დოს შე­ცო­დე­ბა­ნი ნე­ ბს­ით­ნი თუ უნ­ებ­ლი­ეთ­ნი და მო­გვ­ იტ­ევ­ოს. მე­ორე, რაც ყო­ვე­ლდ­ღი­ ური ში­ში აქ­ვს ად­ამ­ია­ნს, ის ში­ში უკ­ვე და­ვძ­ლიე და გა­და­ვლ­ახე. სა­ერ­თოდ კი, ად­ამ­ია­ნს ში­ში უნ­და ჰქ­ონ­დეს მხ­ოლ­ოდ ღმ­ერ­თის და უნ­და გა­მო­იჩ­ინ­ოს სი­ფრ­თხ­ილე. ღმ­ერ­თმა არ მო­მა­შო­როს ის ში­ში, რომ მხ­ოლ­ოდ მა­სთ­ან შე­ხვ­ედ­რის მე­ში­ნო­დეს.

ათ­ეულ ქა­ლა­ქში მო­წყ­ობ­ილ­ია სა­მრ­ევ­ლო­ები, გვ­აქ­ვს პა­რი­ზში ეკ­ლე­სია, გვ­აქ­ვს ბა­რი­ში, სა­დაც წმ­ინ­და ნი­კო­ლო­ზის სა­ფლ­ავ­ია. ას­ევე, რა­მდ­ენ­იმე ქა­ლა­ქში ჰყ­ავთ სა­სუ­ლი­ერო პი­რე­ბი, მო­ძღ­ვრ­ები და ყვ­ელა სა­მრ­ევ­ლოს ჰყ­ავს რა­ მდ­ენ­იმე ას­ეუ­ლი მრ­ევ­ლი. ფო­ნდს რა­მდ­ენ­იმე ქა­ლა­ქში გა­კე­თე­ბუ­ლი აქ­ვს სა­კვ­ირ­აო სკ­ოლ­ები ბა­ვშ­ვე­ ბი­სთ­ვის. იმ ბა­ვშ­ვე­ბმა, რო­მლ­ებ­ იც სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ცხ­ოვ­რო­ბენ, დი­დი რი­სკ­ია, რომ და­ივ­იწ­ყონ ქა­ რთ­ული ენა, ის­ტო­რია და ამ­იტ­ომ ეს სკ­ოლ­ები სპ­ეც­ია­ლუ­რად მა­თთ­ ვის ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა. აქ ის­წა­ვლ­ება ქა­რთ­ული ენა, ლი­ტე­რა­ტუ­რა, სა­ ქა­რთ­ვე­ლოს ის­ტო­რია, ეკ­ლე­სი­ის ის­ტო­რია, ქა­რთ­ული სი­მღ­ერა, გა­ ლო­ბა და ცე­კვა. ეს ფო­ნდი ემ­სა­ხუ­ რე­ბა ტე­ქნ­იკ­ური ბა­ზის შე­ვს­ებ­ას, წი­გნ­ებ­ის გა­გზ­ავ­ნას, გა­მო­ფე­ნე­ბის მო­წ ყ­ო ბ­

ასა და ა.შ. ჩვ­ენი უწ­მი­ნდ­ეს­ისა და უნ­ეტ­არ­ეს­ის, ილ­ია მე­ორ­ის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვით ძა­ლი­ან დი­დი მნ­იშ­ვნ­ელ­ობა ენ­იჭ­ება და ყუ­რა­დღ­ება ექ­ცე­ვა ქა­რთ­ულ ემ­იგ­რა­ცი­ას, მათ ყო­ფას, მათ ცხ­ოვ­რე­ბას, მათ და­ხმ­არ­ებ­ას, სა­მშ­ობ­ლო­ში და­ბრ­უნ­ებ­ას, უწ­ მი­დე­სის ლო­ცვა-კუ­რთ­ხე­ვა არ­ ის, რომ ყვ­ელა ქა­რთ­ვე­ლი, რო­ მე­ლიც, გა­რკ­ვე­ული მი­ზე­ზე­ბის გა­მო, სა­ზღ­ვა­რგ­არ­ეთ ცხ­ოვ­ რო­ბს და მუ­შა­ობს, სა­ბო­ლო­ოდ და­ბრ­უნ­დეს თა­ვის სა­მშ­ობ­ლო­ ში. სწ­ორ­ედ ამ­ას ემ­სა­ხუ­რე­ბა ეს ფო­ნდი. იმ­ედ­ია, გა­იზ­რდ­ება, მთ­ელ მს­ოფ­ლი­ოს მო­ედ­ება და იზ­რუ­ნე­ბს ყვ­ელა იმ ქა­რთ­ვე­ ლზე, რო­მე­ლიც თა­ვის სა­მშ­ ობ­ლო­ში არ ცხ­ოვ­რო­ბს. მა­დლ­ ობ­ელი ვარ მე­უფე აბ­რა­ამ­ის, რომ მან მო­მცა სა­შუ­ალ­ება და გა­მხ­ადა ღი­რსი, ვი­მს­ახ­ურო ამ ფო­ნდ­ში. მა­რთ­ალ­ია, ეს ფო­ნდი სულ რა­მდ­ენ­იმე თვ­ეა, ჩა­მო­ყა­ ლი­ბდა, მა­გრ­ამ ძა­ლი­ან ბე­ვრი ად­ამ­ია­ნი და­გვ­იდ­გა გვ­ერ­დით. ეს­ენი არ­იან უც­ხო­ეთ­ში მო­ ღვ­აწე ქა­რთ­ვე­ლი მე­ცე­ნა­ტი გი­ორ­გი კა­პა­ნა­ძე, შო­თა არ­ვე­ ლა­ძე, თბ­ილ­ის­ელი ბი­ზნ­ეს­მე­ნი და­ვით ბუ­აძე, რი­სთ­ვი­საც დიდ მა­დლ­ობ­ას ვუ­ხდი მათ და იმ­ ედი მა­ ქვს, რომ კი­ დევ ბე­ ვრი ად­ამ­ია­ნი გა­მო­ჩნ­დე­ბა, ვი­საც სუ­რვ­ილი ექ­ნე­ბა, ფო­ნდს ამ კე­ თილ სა­ქმ­ეში დე­ხმ­არ­ოს. მე კი მთ­ელი ჩე­მი შე­გნ­ებ­ული ცხ­ოვ­ რე­ბით ვი­ქნ­ები ამ ეპ­არ­ქი­აში, არ და­ვზ­ოგ­ავ ძა­ლას, რომ ბო­ ლო­მდე ვე­მს­ახ­ურო ქა­რთ­ველ ხა­ლხს, ღმ­ერ­თმა და­ლო­ცოს ჩვ­ენი უწ­მი­ნდ­ესი და უნ­ეტ­არ­ ესი ილ­ია მე­ორე. მრ­ავ­ალ შო­ბა ახ­ალ-წე­ლს და­ეს­წრ­ოს ყვ­ელა მა­რთ­ლმ­ად­იდ­ებ­ელი ოჯ­ახი და მა­ლე გა­ერ­თი­ან­ებ­ულ­იყ­ოს სა­ქა­რთ­ვე­ლო. კი­დევ ერ­თხ­ელ მი­ნდა იმ ად­ამ­ია­ნე­ბს, რო­მლ­ ებ­თან ერ­თა­დაც ერ­ში ვც­ხო­ ვრ­ობ­დი და ბე­ვრ რა­მე­ზე გუ­ლი ვა­ტკ­ინე, შე­ნდ­ობა ვთ­ხო­ვო და მუ­ვუ­ლო­ცო ეს ახ­ალი წე­ლი, ყო­ვე­ლთ­ვის ვი­ლო­ცებ მა­თთ­ ვის.

მო­მა­ვა­ლი დღ­ეს­დღ­ეო­ბით და­სა­ვლ­ეთ ევ­ რო­პის ეპ­არ­ქი­აში გა­ხლ­ავ­ართ, სა­ დაც ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბუ­ლია ფო­ნდი. და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პის ეპ­არ­ქი­ის ხე­ ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლი არ­ის მი­ტრ­ოპ­ოლ­ იტი აბ­რა­ამი, ეპ­არ­ქი­ის უა­ღრ­ეს­ად ღი­რს­ეუ­ლი მმ­არ­თვ­ელი, რო­მლ­ის მე­შვ­ეო­ბი­თაც ძა­ლი­ან ბე­ვრი კე­ თი­ლი სა­ქმე გა­კე­თდა. მი­სი ლო­ ცვა-კუ­რთ­ხე­ვით ჩა­მო­ყა­ლი­ბდა ფო­ნდი, რო­მე­ლიც ემ­სა­ხუ­რე­ბა და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პა­ში მც­ხო­ვრ­ებ ქა­რთ­ვე­ლთ­ათ­ვის სა­მრ­ევ­ლო­ებ­ის მო­წყ­ობ­ას. მო­გე­ხს­ენ­ებ­ათ, რომ და­სა­ვლ­ეთ ევ­რო­პის რა­მდ­ენ­იმე

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

27

ტ ი ლ პო ქა­რთ­ვე­ლი პო­ლი­ტი­კო­სე­ბი კუ­რი­ოზ­ებ­ითა და უხ­ერ­ხუ­ლი სი­ტუ­აც­იე­ბით ყო­ვე­ლთ­ვის გა­მო­ირ­ჩე­ვი­ან. გა­მო­ნა­კლ­ისი არც გა­სუ­ლი წე­ლი ყო­ფი­ლა. „პრ­ აი­მტ­აი­მმა“ წლ­ის პო­ლი­ტი­კუ­რი კუ­რი­ოზ­ები მო­იძ­ია. აი, ვინ რო­გორ იც­ელ­ქა გა­სულ წე­ლს...

ლე­ვან ვე­ფხ­ვა­ძე: – 2008 წლ­ის აგ­ვი­სტ­ოში პა­რლ­ამ­ენ­ტი­დან დე­პუ­ტა­ტე­ბი წა­ვე­დით გო­რში. გზ­აში მო­ვხ­ვდ­ით და­ბო­მბ­ვა­ში. მა­ნქ­ან­აში ვი­სხ­ედ­ით: ნი­კა ლა­ლი­აშ­ვი­ლი – პო­ლკ­ოვ­ნი­კი, პა­ატა და­ვი­ თა­ია – გე­ნე­რა­ლი და მე – უმ­ცრ­ოსი ლე­იტ­ენ­ან­ტი. ოღ­ონდ გა­ნს­ხვ­ავ­ება არ­ის ის, რომ მე უმ­ცრ­ოსი ლე­იტ­ენ­ან­ტი იმ­ იტ­ომ ვარ, რომ უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტი მა­ქვს და­მთ­ავ­რე­ბუ­ლი და ამ­ათ კი­დევ კუ­რს­ები აქ­ვთ გა­ვლ­ილი. მო­კლ­ედ, რომ ჩა­მო­ ვა­რდა რა­მდ­ენ­იმე ბო­მბი, გა­აჩ­ერ­ეს მა­ნქ­ანა, გა­დმ­ოვ­იდ­ნენ და და­წვ­ნენ ძი­რს. მე გა­შე­შე­ბუ­ლი ვდ­გა­ვარ, ვერ მი­ვხ­ვდი, რა­ტომ უნ­და და­ვწ­ვე. თუ ბო­მბი მო­გხ­ვდ­ება, რა­ღა მნ­იშ­ვნ­ ელ­ობა ექ­ნე­ბა, და­წო­ლი­ლი იქ­ნე­ბი თუ ფე­ხზე მდ­გო­მი. ეს­ენი მი­ყუ­რე­ბენ ქვ­ემ­ოდ­ან გა­ოც­ებ­ულ­ები და მე­უბ­ნე­ბი­ან: ბი­ჭო, და­წე­ქიო. მე ვე­უბ­ნე­ბი, სად უნ­და და­ვწ­ვე, ახ­ალი პე­რა­ნგი მა­ცვ­ია, ახ­ალი შა­რვ­ალი და ღია ფე­რის კო­სტ­იუ­მი-მე­თქი... რუ­სე­ბს არ შე­ვუ­ში­ნდი და არ და­ვუ­წე­ქი მტ­რის ბო­მბ­ებს ძი­ რს, ლა­ლი­აშ­ვი­ლი და და­ვი­თა­ია კი ეგ­რე­ვე გა­უწ­ვნ­ენ ძი­რს მტ­რის თვ­ით­მფ­რი­ნა­ვე­ბს...

ლე­ვან ვე­ფხ­ვა­ძე: – სა­პა­რლ­ამ­ენ­ტო გა­მო­სვ­ლე­ბი­დან წლ­ის ფრ­აზა თქ­ვა ჯო­ნდი ბა­ღა­თუ­რი­ამ. ძა­ლი­ან სე­რი­ოზ­ულ სა­კი­თხ­ზე ვკ­ ამ­ათ­ობ­დით ერთ-ერთ მო­რიგ სხ­დო­მა­ზე. ბა­ღა­თუ­რი­ამ მო­ით­ხო­ვა სი­ტყ­ვა, გა­მო­ვი­და და ბა­ქრ­აძ­ეს მი­მა­რთა შე­ მდ­ეგი სი­ტყ­ვე­ბით: ბა­ტო­ნო და­ვით, თქ­ვენ კა­რგ­ად უნ­ და გა­იგ­ოთ, რომ ამ პა­რლ­ამ­ენ­ტში არ­ის უმ­რა­ვლ­ეს­ობა, არ­ის უმ­ცი­რე­სო­ბა და ვარ მე, ჯო­ნდი ბა­ღა­თუ­რია...

კო­ბა ხა­ბა­ზი: – რო­ცა აჭ­არ­აში ჯა­ნდ­აც­ვის მი­ნი­სტ­რად და­მნ­იშ­ ნეს, მა­შინ ხა­ლხ­თან შე­ხვ­ედ­რე­ბზე და­ვდ­იო­დი, თან ძა­ლი­ან ხშ­ირ­ად და ბე­ვრს... ამ შე­ხვ­ერ­დე­ბზე სი­არ­ ულ­ის­ას ვა­კვ­ირ­დე­ბო­დი, ჩე­მი რო­მე­ლი მი­მა­რთ­ვა მო­სწ­ონ­და ხა­ლხს და მე­რე იმ სი­ტყ­ვე­ბს ხშ­ირ­ად ვი­მე­ორ­ებ­დი. მა­შინ სა­ზო­გა­დო­ებ­ის­გან წა­მო­ვი­და აგ­რე­სია, ძა­ლი­ან რე­აგ­ირ­ებ­დნ­ენ იმ­აზე, რომ ჯა­ნდ­ აც­ვის მი­ნი­სტ­რი არ იყო ექ­იმი. ამ­იტ­ომ ამ­ის აღ­მო­ ჩე­ნი­დან პი­რვ­ელ­ივე შე­ხვ­ედ­რა­ზე ვთ­ქვი ას­ეთი ტე­ ქს­ტი: მა­რთ­ალ­ია, მე არ ვარ ექ­იმი, მა­გრ­ამ მე მყ­ავს ექ­იმი და, ახ­ლო­ბლ­ები მყ­ავს ექ­იმ­ები და ყვ­ელ­აფ­ერ ამ­ას თა­ვი რომ და­ვა­ნე­ბოთ, ად­რე თუ გვ­იან, მეც თქ­ვე­ნი პა­ცი­ენ­ტი გა­ვხ­დე­ბი-მე­თქი... ამ სი­ტყ­ვე­ბმა ჯა­დო­სნ­ურ­ად იმ­ოქ­მე­და. რო­გო­რც ჩა­ნს, ყვ­ელა მა­ თგ­ან­მა ლა­ნც­ეტ­ის ქვ­ეშ წა­რმ­ომ­იდ­გი­ნა და ამ­ან დი­ დი სი­ამ­ოვ­ნე­ბა მი­ან­იჭა თი­თო­ეუ­ლს. მეც ავ­დე­ქი და ყვ­ელა შე­ხვ­ედ­რა­ზე ამ ჯა­დო­სნ­ურ სი­ტყ­ვე­ბს ვი­მე­ ორ­ებ­დი. ბო­ლოს ფს­იქ­ია­ტრ­იუ­ლი სა­ავ­ად­მყ­ოფ­ოს მო­ნა­ხუ­ლე­ბის ჯე­რი და­დგა. მეც მი­ვე­დი, და­მხ­ვდ­ნენ ექ­იმ­ები და და­ვი­წყე ჩე­მი და­ზე­პი­რე­ბუ­ლი ტე­ქს­ტი: მა­რთ­ალ­ია, მე არ ვარ ექ­იმი, მა­გრ­ამ... ბო­ლოს და ბო­ლოს, ად­რე თუ გვ­იან, მეც თქ­ვე­ნი პა­ცი­ენ­ტი გა­ ვხ­დე­ბი-მე­თქი და მი­ვხ­ვდი, რომ ეს ნა­მდ­ვი­ლად არ მი­ნდ­ოდა... სა­სწ­რა­ფოდ გა­და­ვა­კე­თე ტე­ქს­ტი, მა­გრ­ ამ იქ მყ­ოფ ექ­იმ­ებ­ზე შთ­აბ­ეჭ­დი­ლე­ბა ვე­ღარ მო­ვა­ ხდ­ინე. ეს მათ სა­ხე­ებ­ზე ემ­ჩნ­ეო­დათ...

28

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

კო­ბა სუ­ბე­ლი­ანი: – ეს ის­ტო­რია რომ მო­ხდა, მე მა­შინ სტ­იქ­არ­ოს­ანი ვი­ყა­ვი სი­ონ­ის ეკ­ლე­ სი­აში. სა­პა­ტრ­ია­რქ­ოში შე­ვა­რდ­ნა­ძე იყო მო­სუ­ლი, მე და მე­ორე სტ­იქ­არ­ოს­ ანი, კა­ხა ოჩ­ია­შვ­ილი პა­ტრ­ია­რქს ვე­მს­ახ­ურ­ებ­ოდ­ით – სა­სმ­ელს ვუ­სხ­ამ­დით. სტ­უმ­რე­ბს შო­რის იყო ნი­ნო ბუ­რჯ­ან­აძ­ეც, მა­შინ ის ჯერ კი­დევ ხე­ლი­სუ­ფლ­ ებ­აში გა­ხლ­დათ. რო­ცა „ბო­რჯ­ომი“ გა­თა­ვდა, ინ­იც­ია­ტი­ვა გა­მო­ვი­ჩი­ნე, სა­ მზ­არ­ეუ­ლო­ში გა­ვი­ქე­ცი და „ბო­რჯ­ომი“ გა­მო­ვი­ტა­ნე. თუ­რმე „ბო­რჯ­ომ­ის“ ბო­თლ­ში ას­ხია 96%-ია­ნი სპ­ირ­ტი. ჩე­მი ჭკ­უით, „ბო­რჯ­ომი“ ნი­ნო ბუ­რჯ­ ან­აძ­ეს და­ვუ­სხი, თან ფუ­ჟე­რში ცო­ტა „ბო­რჯ­ომი“ იყო ჩა­რჩ­ენ­ილი და რომ და­ვა­სხი, აშ­უშ­ხუ­ნდა ჩვ­ეუ­ლე­ბრ­ივ­ად, რო­გო­რც „ბო­რჯ­ომ­მა“ იც­ის ხო­ლმე, ამ­იტ­ომ ეჭ­ვი არ­ავ­ის შე­ჰპ­არ­ვია. ნი­ნო­მაც ჭი­ქა პი­რდ­აპ­ირ მო­იყ­უდა, და­ლია და კი­ნა­ღამ იქ­ვე გა­იგ­უდა... იქ რაც მო­ხდა, მა­გას რე­აქ­ცი­აც არ ჰქ­ვია. წა­ რმ­ოი­დგ­ინ­ეთ, მო­იყ­უდა, რო­გო­რც „ბო­რჯ­ომი“ და აღ­მო­ჩნ­და სპ­ირ­ტი. ამ­ას კა­ციც ვერ გა­უძ­ლე­ბდა და ქა­ლბ­ატ­ონი – მით უმ­ეტ­ეს. მა­ში­ნვე წა­მი­ყვ­ან­ეს და­კი­თხ­ვა­ზე. ცა­ლკე და­ცვ­ამ და­მკ­ით­ხა, თი­თქ­ოს შე­გნ­ებ­ულ­ად გა­ვუ­კე­თე... არ­ადა იმ შე­ხვ­ედ­რა­ზე არ­აყი მა­რთ­ლა იყო და მა­ნა­მდე შე­ვთ­ავ­აზ­ეთ კი­დეც, მა­გრ­ამ უა­რი გვ­ით­ხრა. მე­რე კი­დევ „ბო­რჯ­ომ­ის“ ბო­თლ­იდ­ან, მე მე­გო­ნა, „ბო­რჯ­ომს“ ვუ­სხ­ამ­დი, რა ვი­ცო­დი, თუ იმ ბო­თლ­ში მზ­არ­ეუ­ლე­ბი სპ­ირ­ტს ინ­ახ­ავ­დნ­ენ სხ­ვა­და­სხ­ვა სა­ჭმ­ლის შე­სა­ზა­ვე­ბლ­ად?

კო­ბა სუ­ბე­ლი­ანი: – თბ­ილ­ის­ის მე­რე თე­ლა­ვში ვა­ბა­რე­ბდ­ით ხა­ ლხს ან­გა­რი­შს. მა­შინ ყვ­ელა სა­მი­ნი­სტ­რომ წა­რმ­ ოა­დგ­ინა სა­კუ­თა­რი „ნა­წა­რმი“. ჩვ­ენ გვ­ქო­ნდა ას­ აწ­ყო­ბი სა­ხლი, ზუ­სტ­ად ის­ეთი, რო­გო­რიც წე­რო­ ვა­ნშ­ია. თე­ლა­ვშ­იც დი­ლი­დან ად­რე ჩა­ვე­დი, ბუ­ ნე­ბრ­ივ­ია, ეს სა­ხლი ავ­აწ­ყვ­ეთ, ში­გნ­იდ­ან­აც მო­ ვა­წყ­ვეთ. ბო­ლოს ისე და­ვი­ღა­ლე, რომ ლო­გი­ნზე ჩა­მო­ვჯ­ექი, კე­დე­ლს მი­ვე­ყუ­დე, მე­სი­ჯს ვა­გზ­ ავ­ნი­დი და მი­მე­ძი­ნა... ხა­ლხ­მა და­იწ­ყო მო­სვ­ლა. ყვ­ელა სა­მი­ნი­სტ­როს კუ­თხ­ეს და­ცვა ჰყ­ავ­და მი­ჩე­ნი­ლი, ერ­თი თა­ნა­მშ­რო­მე­ლი ჩვ­ენ­თა­ნაც იდ­გა და ხა­ლხი რომ მო­დი­ოდა ამ კო­ტე­ჯთ­ან, ჩვ­ენ­მა ად­გი­ლო­ბრ­ივ­მა პო­ლი­ცი­ელ­მა თა­ვი­სი ჭკ­უით მი­ერ­თგ­ულა და იქ მყ­ოფ­ებ­ის­თვ­ის კა­ ხუ­რი კი­ლო­თი უთ­ქვ­ამს, მი­ნი­სტ­რს სძ­ინ­ავს, და­იღ­ალა, ის­ვე­ნე­ბს და ნუ შა­აწ­უხ­ებ­თო... ეს ხა­ლხ­იც, ალ­ბათ, ნა­ხე­ვა­რი სა­ათ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ ბა­ში მე­ლო­დე­ბო­და და ბო­ლოს პრ­ოტ­ეს­ტი გა­ მო­ხა­ტეს, რა, თე­ლა­ვში და­სა­ძი­ნე­ბლ­ად ჩა­მო­ვი­ დაო? ეს ის­ტო­რია გა­იგო და­ვით სა­ყვ­არ­ელ­იძ­ემ და იმ­ან გა­მი­ვრ­ცე­ლა...

გია ხუ­რო­შვ­ილი, მთ­ავ­რო­ბის სა­პა­რლ­ამ­ენ­ტო მდ­ივ­ანი: – სა­ერ­თოდ, ძა­ლი­ან სა­ინ­ტე­რე­სოა პა­რლ­ამ­ენ­ტში ძა­ლთა გა­და­ნა­წი­ლე­ბა. მე პი­რა­დად ყო­ვე­ლთ­ვის ვა­კვ­ირ­დე­ბი ხო­ლმე და ის­იც ცნ­ობ­ილ­ია, რომ გა­რკ­ვე­ულ ად­ამ­ია­ნე­ბს ყო­ვე­ლთ­ვის მი­აკ­უთ­ვნ­ებ­ენ ვი­ღა­ცის სა­ხე­ლს, სულ ამ­ბო­ბენ, ამ­ის გუ­ნდი, იმ­ის გუ­ნდი... მა­გრ­ამ აი, ნა­ხეთ, რო­გო­რი დი­ფე­რე­ნც­ია­ცია იყო თა­ვის დრ­ოზე, წი­ნა მო­წვ­ევ­ის პა­რლ­ამ­ენ­ტში. მა­შინ ძი­რი­თა­დად იყო ქა­ლე­ბის და­ჯგ­ უფ­ებ­ები. შუა ფლ­ან­გზე გა­ნლ­აგ­ებ­ული იყ­ვნ­ენ ბუ­რჯ­ან­აძ­ის ქა­ლე­ბი, მე­რე უკ­ ანა ფლ­ან­გი გა­მა­გრ­ებ­ული ჰქ­ონ­დათ ნა­დი­რა­ძის ქა­ლე­ბს და აქ­ეთ, მა­რჯ­ვე­ნა ფლ­ან­გზე გა­ნლ­აგ­ებ­ული იყ­ვნ­ენ ბა­დრ­ის ქა­ლე­ბი. იყო ერ­თა­დე­რთი გა­ნუ­მე­ორ­ ებ­ელი ქა­ლი, რო­მე­ლიც არც ერთ და­ჯგ­უფ­ებ­აში არ შე­დი­ოდა, მა­ში­ნაც კი. ეს იყო გუ­გუ­ლი მა­ღრ­აძე და ას­ევე და­რჩა ის „გა­ნუ­მე­ორ­ებ­ლად“ მა­რტო... ახ­ლა, დღ­ევ­ან­დელ პა­რლ­ამ­ენ­ტში ას­ეთი სა­ინ­ტე­რე­სო „რა­სკ­ლა­დი“ აღ­არ არ­ის. ეს იმ­ იტ­ომ, რომ ძა­ლი­ან სე­რი­ოზ­ული დე­ფი­ცი­ტი გვ­აქ­ვს ქა­ლე­ბის, ბა­ლა­ნსი და­რღ­ ვე­ულ­ია, მა­გრ­ამ მა­ინც არ­ის გუ­გუ­ლი მა­ღრ­აძ­ის შე­მც­ვლ­ელი, ანუ გუ­გუ­ლი მა­ ღრ­აძ­ის ალ­ტე­რნ­ატ­ივა. აბა, თუ გა­მო­იც­ნო­ბთ, ვინ არ­ის ეს ად­ამ­ია­ნი? ოღ­ონდ ქა­ლი არ და­ას­ახ­ელ­ოთ... ეს არ­ის ჯო­ნდი ბა­ღა­თუ­რია...

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

29

ნიუ–იორკი

ჰონგ–კონგი

ბერლინი

კიევი

სინგაპური 30

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

სიდნეი

მოსკოვი

პარიზი

ტოკიო

ლას ვეგასი

ლონდონი

ათენი ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

31

პი­რვ­ელ ლე­დის...შო­თი­მდე მი­სა­ღწ­ევ

დეა თა­ვბ­ერ­იძე

შო­თა არ­ვე­ლა­ძის წი­გნ­ის პრ­ეზ­ენ­ტა­ ცი­აზე უა­მრ­ავ­მა ად­ამ­ია­ნმა მო­იყ­ არა თა­ვი. თა­ვად ავ­ტო­რი წი­გნ­ებ­ზე ავ­ტო­გრ­აფ­ებ­ის წე­ რას, თი­თქ­მის ორი სა­ათი მო­უნ­და. უზ­ომ­ოდ გა­წე­ლილ რი­გში უა­მრ­ავ ცნ­ ობ­ილ სა­ხეს მო­ჰკ­ რა­ვდ­ით თვ­ალს. რი­გში ნე­ბა­ყო­ფლ­ ობ­ით ჩა­მდ­გა­რნი, ში­გა­და­შიგ შო­თის ეხ­უმ­რე­ბო­დნ­ენ კი­დეც: აჩ­იმ გა­ აგ­რძ­ელ­ოს წე­რა, ვინ მი­ხვ­დე­ბაო... და სა­ქმ­ეც უფ­რო გა­იო­ლდ­ებ­ოდ­აო. არც ქვ­ეყ­ნის პი­რვ­ ელ ლე­დის უს­არ­გე­ ბლ­ია თა­ვი­სი სტ­ ატ­უს­ით და შო­თი­ მდე მი­სა­ღწ­ევ­ად თი­თქ­მის 20 წუ­თი და­სჭ­ირ­და... შო­ თის ავ­ტო­გრ­აფი „პრ­აი­მტ­აი­მს­აც“ ხვ­და წი­ლად. ჰო­ და, წი­გნ­ის გა­და­ ფუ­რც­ვლ­ის­თა­ნა­ვე ჩე­მი ყუ­რა­დღ­ება ფე­ხბ­ურ­თის კო­რი­ ფე­ებ­ის კო­მე­ნტ­არ­ ებ­მა მი­იქ­ცი­ეს...

იქ­ნებ ამ წი­გნ­ის წა­კი­თხ­ვის შე­მდ­ეგ, ჩე­მი შე­ცდ­ომ­ები აღ­არ გა­იმ­ეო­რონ... ბი­ოგ­რა­ფი­ის და­წე­რა და წი­გნ­ად გა­მო­ცე­მა მე­გო­ბა­ რმა, და­თო თა­ვა­რთ­ქი­ლა­ძემ გა­და­აწ­ყვ­ეტ­ინა. თა­ვი­დან გა­ იო­ცა: მი­ხე­ილ მე­სხს და და­ვით ყი­ფი­ანს არ­აფ­ერი და­უწ­ერ­იათ და მე ხომ არ და­ვწ­ერო. თუ­მცა, გა­რკ­ვე­ული დრ­ოის მე­რე და­თომ იდ­ეა ის­ევ შე­ახ­სე­ნა და გა­და­წყ­ ვი­ტა, წი­გნი და­ეწ­ერა. შო­თი არ­ვე­ლა­ძე: - მი­ნდ­ოდა ამ­ით რა­ ღა­ცნ­აი­რად მა­დლ­ ობა მე­თქ­ვა ჩე­მი

32

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ოჯ­ახ­ის­თვ­ის, თა­მუ­ნა­სთ­ვის, რო­მლ­ის გა­რე­შეც ვე­რა­ფე­რს მი­ვა­ღწ­ევ­დი, ყვ­ელ­ას­თვ­ის, ვი­ნც მუ­დმ­ივ­ად გვ­ერ­დში მე­დგა და მე­ხმ­არ­ებ­ოდა... ას­ევე მი­ნდ­ოდა, მო­მა­ვა­ლი თა­ობ­ის­თვ­ის, ვი­ნც ამ გზ­ის გა­ვლ­ას ახ­ლა აპ­ირ­ებს, ჩე­მი გა­ნვ­ლი­ლი სპ­ორ­ტუ­ლი ცხ­ ოვ­რე­ბა სა­ინ­ტე­რე­სო და სტ­იმ­ ულ­ის მი­მც­ემი ყო­ფი­ლი­ყო. იქ­ ნებ ამ წი­გნ­ის წა­კი­თხ­ვის შე­მდ­ ეგ, მათ ჩე­მი შე­ცდ­ომ­ები აღ­არ გა­იმ­ეო­რონ, რაც წა­რმ­ატ­ებ­ის მი­ღწ­ევ­ას გა­უა­დვ­ილ­ებთ.

ვ­ად თი­თქ­მის 20 წუ­თი და­სჭ­ირ­და...

თა­მუ­ნა მე­ლა­ძე

ქე­თი დო­ლი­ძე

გი­გი უგ­ულ­ავა და სანდრა რულოვსი

ნა­ნა ქა­რთ­ვე­ლი­შვ­ილი და ბუ­ბა კი­კა­ბი­ძე

ლა­ლი მო­რო­შკ­ინა

მე­რაბ ჟო­რდ­ან­ია და შოთი არველაძე

,,ეს წი­გნი არ არ­ის მხ­ოლ­ოდ ფე­ხბ­ურ­თზე...~ მო­რტ­ენ ოლ­სე­ნი: ეს არ­ის პი­ რო­ვნ­ება, რო­მე­ლს­აც ყვ­ელა ის თვ­ ის­ება აქ­ვს, რა­საც თა­ნა­მე­დრ­ოვე ფე­ხბ­ურ­თში ვა­ფა­სებ... გა­რდა იმ­ ისა, რომ ამ­დე­ნი გო­ლი გა­აქ­ვს, და­ უკ­ვი­რდ­ით, რო­გორ ეხ­მა­რე­ბა თა­ ნა­გუ­ნდ­ელ­ებს გა­და­ცე­მე­ბით; ჩვ­ენ სა­ქმე გვ­აქ­ვს ევ­რო­პუ­ლი ფე­ხბ­ურ­ თის ყვ­ელ­აზე მა­ღა­ლი კლ­ას­ის მქ­ ონე ერთ-ერთ მო­თა­მა­შე­სთ­ან.

ალ­ექ­სა­ნდ­რე ჩი­ვა­ძე: ბე­დნ­იე­ რი ვარ, რომ მი­სი მწ­ვრ­თნ­ელი ვი­ ყა­ვი, მა­გრ­ამ უფ­რო ბე­დნ­იე­რი ვი­ ქნ­ებ­ოდი, ერ­თად რომ გვ­ეთ­ამ­აშა. ლუ­ის ვან გა­ალი: მე ვი­სთ­ან­ აც ოდ­ეს­მე მი­მუ­შა­ვია, მათ შო­რის - შო­თა არ­ვე­ლა­ძე ყვ­ელ­აზე სა­უკ­ ეთ­ესო თა­ვდ­ამ­სხ­მე­ლია. თა­მუ­ნა მე­ლა­ძე, შო­ თის მე­ უღ­ლე: ძა­ლი­ან გა­ხა­რე­ბუ­ლი და აღ­ელ­ვე­ბუ­ლი ვარ. წი­გნ­იც, მგ­ ონი, ძა­ლი­ან კა­რგი გა­მო­ვი­და. გვ­ ინ­და, რომ ყვ­ელ­ას მო­ეწ­ონ­ოს. თუ ეს წი­გნი პო­ზი­ტი­ვს შე­იტ­ანს მკ­ ით­ხვ­ელ­ის ცხ­ოვ­რე­ბა­ში - ბე­დნ­იე­ რე­ბი ვი­ქნ­ებ­ით. ერ­თად ვკ­ით­ხუ­ ლო­ბდ­ით, შე­ცდ­ომ­ებს ვე­ძე­ბდ­ით, ერ­თად ვი­ხს­ენ­ებ­დით ამ­ბე­ბს, რომ სა­ინ­ტე­რე­სო გა­მო­სუ­ლი­ყო. ნა­ნა მე­ლი­წკ­აუ­რი-ქა­რთ­ვე­ ლი­­შვ­ი­ლი (წი­გნ­ის რე­და­ქტ­ორი): - ეს წი­ გნი არ არ­ ის მხ­ ოლ­ ოდ

ფე­ხბ­ურ­თზე, სი­ყვ­არ­ულ­ზეა, სა­ მშ­ობ­ლოს, ოჯ­ახ­ის, არ­ჩე­ული პრ­ ოფ­ეს­იის სი­ყვ­არ­ულ­ზე... ძა­ლი­ან ბე­დნ­იე­რი ვარ, რომ მა­თი ოჯ­ახი გა­ვი­ცა­ნი. ისე ზრ­უნ­ავ­ენ, გუ­ლშ­ ემ­ატ­კი­ვრ­ობ­ენ, ისე უყ­ვა­რთ ერ­ თმ­ან­ეთი... ღმ­ერ­თო, ას­ეთი ასი ოჯ­ახი მა­ინც რომ იყ­ოს სა­ქა­რთ­ ვე­ლო­ში, არ­ას­ოდ­ეს გა­და­ვშ­ენ­ დე­ბით... ცო­ტა შო­რს ვი­ყა­ვი ფე­ ხბ­ურ­თი­სგ­ან, მა­გრ­ამ შო­თიმ შე­ მა­ყვ­არა... ვფ­იქ­რობ, ვი­საც კი ეს წი­გნი ჩა­უვ­არ­დე­ბა ხე­ლში, ერ­თი ამ­ოს­უნ­თქ­ვით წა­იკ­ით­ხა­ვს, თან არ­აე­რთ­ხელ... ლა­ლი მო­რო­შკ­ინა: შო­ თის ვკ­ით­ხე, კრ­იზ­ისი ხომ არა გვ­აქ­ ვს წი­გნ­ებს რომ ვწ­ერთ-მე­თქი. ეს ხუ­მრ­ობ­ით... ისე, შო­თიმ ის ცხ­ ოვ­რე­ბა გა­ია­რა, რო­მე­ლზ­ეც ღი­ რს ლა­პა­რა­კი, ღი­რს აღ­წე­რა, რომ მო­მა­ვა­ლმა თა­ობ­ამ გა­იზ­ია­როს. მს­ია­მო­ვნ­ებს, რომ ვი­ნც გა­ვი­არ­ ეთ ეს გზა, ძა­ლა მო­ვი­კრ­იბ­ეთ და და­ვწ­ერ­ეთ. რაც უფ­რო მე­ტი პრ­ ოფ­ეს­იო­ნა­ლი და­წე­რს თა­ვის გა­ ნვ­ლილ გზ­აზე, გა­ცი­ლე­ბით სა­ჭი­ რო იქ­ნე­ბა და გა­მო­სა­ყე­ნე­ბე­ლი მო­მა­ვა­ლი თა­ობ­ის­თვ­ის... დღ­ეს ბა­ვშ­ვო­ბა გა­მა­ხს­ენ­და. ჩვ­ენ ერ­თი ბა­ვშ­ვო­ბა გვ­ქო­ნდა. ბი­ჭე­ბის დედმა­მა და ჩე­მი მშ­ობ­ლე­ბი ბა­ვშ­ვო­ ბის მე­გო­ბრ­ები არ­იან. მე იმ სუ­ ფრ­ას­თან გა­ვი­ზა­რდე, სა­დაც კი­ჭა

(შო­თის მა­მა) იყო ხო­ლმე თა­მა­და. ეს და­უვ­იწ­ყა­რი დღ­ეე­ბია. კა­რგ­ია, რომ ბი­ჭე­ბს­აც მა­მი­სე­ული იუ­მო­ რი გა­მო­ჰყ­ვათ.

მე­რაბ ჟო­რდ­ან­ია: შო­ თი ის ფე­ხბ­ურ­თე­ლია, რო­მლ­ის კა­რი­ერ­ ის და­სრ­ულ­ებ­ის შე­მდ­ეგ ჩვ­ენ ვთ­ ქვ­ით, რომ ქა­რთ­ულ ფე­ხბ­ურ­თში ერ­თი სე­რი­ოზ­ული, ძა­ლი­ან დი­ დი ეპ­ოქა და­სრ­ულ­და, რო­მე­ლს­აც შო­თა არ­ვე­ლა­ძის ეპ­ოქა ერ­ქვა. ჩვ­ენი ფე­ხბ­ურ­თის ის­ტო­რი­აში ეს ცო­ტა ვი­ნმ­ეზე თუ შე­იძ­ლე­ბა ით­ ქვ­ას. შო­თი ყო­ვე­ლთ­ვის მა­გა­ლი­ თი იყო არა მა­რტო ახ­ალ­გა­ზრ­დე­ ბი­სთ­ვის, არ­ამ­ედ თა­ვი­სი თა­ობ­ის ყვ­ელა იმ ფე­ხბ­ურ­თე­ლი­სთ­ვის, ვი­ ნც მის გვ­ერ­დით თა­მა­შო­ბდა. იმ­ ედი მა­ქვს, რომ იგი მო­მა­ვა­ლშ­იც თა­ვის სა­მწ­ვრ­თნ­ელო კა­რი­ერ­ას ისე გა­აგ­რძ­ელ­ებს და ბევრს გა­აკ­ ეთ­ებს ქა­რთ­ული ფე­ხბ­ურ­თი­სთ­ ვის, რო­გო­რც ეს თა­ვი­სი ფე­ხბ­ურ­ თე­ლო­ბის დრ­ოს გა­აკ­ეთა. ბუ­ბა კი­კა­ბი­ძე: ის, ვი­ნც წე­რს, რა­ღაც ბი­ოგ­რა­ფი­აც აქ­ვს, ალ­ბათ. შო­თი­კოს, რო­გო­რც ქა­რთ­ული ფე­ხბ­ურ­თის წა­რმ­ომ­ად­გე­ნე­ლს, დი­დი ბი­ოგ­რა­ფია აქ­ვს. რო­ცა მი­ თხ­რა, წი­გნ­ის და­წე­რას ვა­პი­რე­ბო, ძა­ლი­ან გა­მი­ხა­რდა. თვ­ით­ონ ნე­ რვ­იუ­ლო­ბს, აი­ნტ­ერ­ეს­ებს მკ­ით­ხვ­ ელი რო­გორ შე­ხვ­დე­ბა ამ წი­გნს...

სა­მი­ვე­ნი თა­ვი­და­ნვე ენ­ამ­ახ­ვი­ლე­ბი და ნი­ჭი­ერ­ები იყ­ვნ­ენ. სხ­ვა­ნა­ირ­ად არც შე­იძ­ლე­ბა იყ­ოს. ბა­გრ­ატ­იო­ნის სი­სხ­ლი აქ­ვთ ნა­ხე­ვრ­ად. მა­გა­თთ­ან ყო­ფნა ყო­ვე­ლთ­ვის კა­რგ­ია, ძა­ლი­ ან მხ­ია­რუ­ლე­ბი არ­იან. გი­გი უგ­ულ­ავა: წი­გნი ჯერ არ წა­მი­კი­თხ­ავს... ისე, ცო­ტა ნა­ად­რე­ ვია შო­თი­სგ­ან წი­გნ­ის და­წე­რა, მე­ მუ­არ­ებ­ის ას­აკ­ში არ არ­ის, მა­გრ­ამ მე­ორ­ეს მხ­რივ, მი­სა­სა­ლმ­ებ­ელი და კა­რგ­ია. ყვ­ელა დრ­ოის ერთ-ერ­თი სა­უკ­ეთ­ესო ფე­ხბ­ურ­თე­ლია. მი­ ხა­რია, რომ დღ­ეს აქ­ტი­ურ­ად არ­ის ჩა­რთ­ული ახ­ალ­გა­ზრ­დე­ბის აღ­ზრ­ და­ში, ეს ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია.

ქე­თი დო­ლი­ძე: შო­თი, აჩი, რე­ ზი­კო ჩე­მთ­ვის გა­ყო­ფი­ლი არ არ­ ის. ის­ეთი შთ­აბ­ეჭ­დი­ლე­ბა მა­ქვს, რომ შო­თი ამ წი­გნს მა­რტო თა­ვის თა­ვზე არ წე­რდა. წე­რდა აჩ­ისა და რე­ზის მა­გი­ვრ­ად­აც. სა­ერ­თოდ, ეს უდ­იდ­ესი სი­ყვ­არ­ულ­ის გა­მო­ვლ­ინ­ ებ­აა თა­ვი­სი პრ­ოფ­ეს­იის მი­მა­რთ. ამ წი­გნ­ში, რა თქ­მა უნ­და, შო­თი­ კოს თა­ვმ­და­ბლ­ობ­ის გა­მო არ შე­ვი­ დო­და ის უზ­არ­მა­ზა­რი სა­ქვ­ელ­მო­ ქმ­ედო სა­ქმ­ეე­ბი, რა­საც აკ­ეთ­ებ­დნ­ ენ ძმ­ები არ­ვე­ლა­ძე­ები. ის, რომ ეს წი­გნი მხ­ოლ­ოდ ფე­ხბ­ურ­თს ეხ­ება, კი­დევ ერ­თი ნი­შა­ნია, რომ ის­ინი ფე­ხბ­ურ­თის გე­ნით და­იბ­ად­ნენ...

ახ­ალ წე­ლს მე­კვ­ლე­ობა ტყ­უპ­ებ­მა ით­ავ­ეს

თა­მრ­იკო დო­ლი­ძე, შო­თის დე­და: – ძა­ლი­ან ვნ­ერ­ვი­ულ­ ობ­დი, მა­გრ­ამ მი­სი გა­ნვ­ლი­ლი წლ­ები იმ­დე­ნად ღია იყო სა­ზო­ გა­დო­ებ­ის­თვ­ის, რომ გა­რკ­ვე­ ული ინ­ტე­რე­სი გა­მო­იწ­ვია. მე, რო­გო­რც მშ­ობ­ელი, კმ­აყ­ოფ­ილი ვარ. ჩე­მთ­ვის მი­სი ყო­ვე­ლი დღე ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია... სხ­ვა რო­გორ მი­იღ­ებს, არ ვი­ცი. რო­გო­რც ქა­ლბ­ატ­ონ­მა თა­ მრ­იკ­ომ მი­თხ­რა, რე­ზი­სგ­ან გა­ ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, თუ­რმე, ტყ­უპ­ები სი­ცე­ლქ­ით გა­მო­ირ­ჩე­ოდ­ნენ. გა­წყ­ობ­ილი სუ­ფრა ახ­ალ წლ­ ამ­დე არ­ას­დრ­ოს მი­დი­ოდა ისე, რო­გო­რც ქა­ლბ­ატ­ონ თა­მრ­იკ­ოს ჰქ­ონ­და გა­თვ­ლი­ლი. თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ებ­ად - ნა­მდ­ვი­ლი ბა­ბუ­ები ჰყ­ავ­დათ. მე­კვ­ლედ ჯერ ბა­ბუა ჰყ­ავ­დათ, ერთ ახ­ალ წე­ლს კი მე­ კვ­ლე­ობა ტყ­უპ­ებ­მა ით­ავ­ეს და ფე­ხბ­ედ­ნი­ერ­ებ­იც აღ­მო­ჩნ­დნ­ენ, ამის შემდეგ ოჯ­ახ­ში ტყ­უპ­ებ­ის მე­კვ­ლედ შე­მო­სვ­ლა ტრ­ად­იც­ იად და­მკ­ვი­დრ­და. წი­გნ­ში, ბა­ვშვ­ობ­იდ­ან მო­ყო­ ლე­ბუ­ლი დღ­ემ­დე, თი­თქ­მის ყვ­ ელა მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი ამ­ბა­ვი აქ­ვს მო­თხ­რო­ბი­ლი. შო­თი­სთ­ვის და­ მა­ხა­სი­ათ­ებ­ელი იუ­მო­რით აღ­წე­ რი­ლი ამ­ბე­ბი წი­გნს ბე­ვრ­ად სა­ინ­ ტე­რე­სოს ხდ­ის და შე­იძ­ლე­ბა ით­ ქვ­ას, რომ ერ­თი ამ­ოს­უნ­თქ­ვით იკ­ით­ხე­ბა. კუ­ლუ­არ­ულ ამ­ბე­ბს ამ­ჯე­რად გვ­ერ­დს ავ­უვ­ლი, მი­სი წა­კი­თხ­ვა მკ­ით­ხვ­ელ­ის­თვ­ის მი­ მი­ნდ­ვია. მე მხ­ოლ­ოდ ერთ მა­გა­ ლი­თს მო­ვი­ყვ­ან, რა­მაც ჩე­მზე ძა­ ლი­ან იმ­ოქ­მე­და. „1981 წლ­ის 13 მა­ისს მხ­ოლ­ოდ შვ­იდი წლ­ის ვი­ ყა­ვი, მა­გრ­ამ იმ დღ­ეს ჩე­მი მე­ ხს­იე­რე­ბი­დან ვე­რა­ფე­რი ამ­ოშ­ ლის... ჩვ­ენ­მა „დი­ნა­მომ“ ხომ ევ­რო­პის თა­სე­ბის თა­სი მო­იპ­ ოვა!.. ის­იც კი მა­ხს­ოვს, ტე­ლე­ ვი­ზო­რთ­ან ვინ სად ვი­სხ­ედ­ით... ქა­რთ­ვე­ლი ხა­ლხი ას­ეთი ბე­დნ­ იე­რი არ­ას­ოდ­ეს მი­ნა­ხა­ვს... ეს ქა­რთ­ვე­ლი ერ­ის ნა­მდ­ვი­ლი, დი­ დი გა­მა­რჯ­ვე­ბა იყო!“ ეს ბა­ვშ­ვო­ბის მო­გო­ნე­ბაა. მა­ შინ მი­სი ოც­ნე­ბა „დი­ნა­მო­ში“ თა­ მა­ში იყო... ბა­ვშ­ვო­ბის ოც­ნე­ბა­ სთ­ან ერ­თად სხ­ვა ბე­ვრი ოც­ნე­ ბაც აუ­ხდა და მს­ოფ­ლი­ოში ცნ­ ობ­ილ ფე­ხბ­ურ­თე­ლა­დაც იქ­ცა. დღ­ეს კი ერ­თი დი­დი სუ­რვ­ილი აქ­ვს, რო­მე­ლიც და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ ლია, რომ ად­რე თუ გვ­იან აუ­ცი­ ლე­ბლ­ად აუ­ხდ­ება: „ვნ­ატ­რობ, რომ სა­ქა­რთ­ვე­ლო­ში, სა­ქა­ რთ­ვე­ლო­სთ­ან ერ­თად მი­ვა­ღწ­ იო რა­ღა­ცას. არ ვგ­ულ­ის­ხმ­ობ მხ­ოლ­ოდ ევ­რო­პის ან მს­ოფ­ ლიო ჩე­მპ­იო­ნა­ტის ფი­ნა­ლურ ტუ­რნ­ირ­ში გა­სვ­ლას. ჩე­მთ­ვის უფ­რო მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ან­ია ის­ეთი გუ­ნდ­ის ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა, რო­ მლ­ის­თვ­ის­აც ას­ეთი წა­რმ­ატ­ებ­ ები ჩვ­ეულ სა­ქმ­ედ იქ­ცე­ვა.“ ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

33

სახელისუფლებო

ნაძვის ხეები წე­ლი­წა­დში ერ­თხ­ელ პა­რლ­ამ­ენ­ტი მა­რტო ბა­ვშ­ვე­ბი­სთ­ვის მუ­შა­ობს. ამ დღ­ეს სა­კა­ნო­ნმ­დე­ბლო ორ­გა­ნო ყვ­ელა სა­დღ­ეს­ას­წა­ულო ცე­ნტ­რზე უფ­რო მხ­ ია­რუ­ლი და მო­რთ­ულ­ია. და­ვით ბა­ქრ­ აძ­ის მა­გი­ვრ­ად, „სა­ახ­ალ­წლო სხ­დო­მა“ თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ას მი­ჰყ­ავს და ჩა­ქუ­ჩის მა­გი­ვრ­ად ჯა­დო­სნ­ური ჯო­ხი „ბრ­ახ­ უნ­ობს“... ამ დღ­ეს აქ არ­ავ­ინ ით­ხო­ვს სი­ტყ­ვას და არც კა­ნო­ნპ­რო­ექ­ტე­ბზე კა­მა­თო­ბს, მი­კრ­ოფ­ონ­ებ­შიც მხ­ოლ­ოდ მი­ლო­ცვა და სა­შო­ბაო სი­მღ­ერა ის­მის. სა­ახ­ალ­წლო ტრ­ად­იც­ია სა­კმ­აოდ ძვ­ ელ­ია. ის ჯერ კი­დევ ზუ­რაბ ჟვ­ან­იას თა­ ვმ­ჯდ­ომ­არ­ეო­ბი­დან მო­დის და გა­მო­ნა­ კლ­ისი არც ახ­ალი წე­ლი იქ­ნე­ბა. 6, 7 და 8 ია­ნვ­არს დე­პუ­ტა­ტე­ბი და პა­რლ­ამ­ენ­ ტის თა­ნა­მშ­რო­მლ­ები სა­კუ­თა­რი შვ­ილ­ ებ­ითა და შვ­ილ­იშ­ვი­ლე­ბით სა­მს­ახ­ურ­ში აუ­ცი­ლე­ბლ­ად მი­ვლ­ენ, მა­გრ­ამ არა სა­ მუ­შა­ოდ... ის­ინი სა­ახ­ალ­წლო ზე­იმს და­ ეს­წრ­ებ­იან, სა­ჩუ­ქრ­ებ­საც მი­იღ­ებ­ენ და თუ მო­უნ­დე­ბათ პო­ლი­ტი­კუ­რი გა­მო­სვ­ ლე­ბის ნა­ცვ­ლად ლე­ქს­ებ­საც იტ­ყვ­იან. და­ვით ჯა­ნი­აშ­ვი­ლი, პა­რლ­ამ­ენ­ტის აპ­არ­ატ­ის ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლი: – ეს იქ­ნე­ბა სა­ათ­ნა­ხე­ვრ­ია­ნი პრ­ოგ­რა­ მა, რო­მე­ლს­აც წე­ლს ბა­სტი-ბუ­ბუ შე­მო­ გვ­თა­ვა­ზე­ბს. შა­რშ­ან სხ­ვა ორ­გა­ნი­ზა­ცია იყო, თუ­მცა ის­ინი იმ­იტ­ომ არ შე­გვ­იც­ვლ­ ია, რომ არ მო­გვ­ეწ­ონ­ენ. უბ­რა­ლოდ, ყო­ ველ წე­ლს სი­ახ­ლე შე­მო­გვ­აქ­ვს, მო­მა­ვალ წე­ლს­აც სხ­ვე­ბს მო­ვი­ყვ­ანთ, თუ მშ­ვი­ დო­ბა იქ­ნა. ზე­იმ­ზე იქ­ნე­ბა სა­ჩუ­ქრ­ებ­იც, რო­მე­ლშ­იც ძი­რი­თა­დად ტკ­ბი­ლე­ული და ხი­ლი შე­დის... ნა­ძვ­ის ხე შა­რშ­ან­დე­ლი გვ­ ექ­ნე­ბა. ზე­იმი გა­იმ­არ­თე­ბა რუ­სთ­ავ­ელ­ის და­რბ­აზ­ში. ეს ზე­იმი ძი­რი­თა­დად პა­რლ­ ამ­ენ­ტა­რე­ბი­სა და პა­რლ­ამ­ენ­ტის თა­ნა­მშ­ რო­მლ­ებ­ის შვ­ილ­ებ­ისა და შვ­ილ­იშ­ვი­ლე­ ბი­სთ­ვის მზ­ად­დე­ბა, ვი­საც 13 წლ­ამ­დე პა­ტა­რა ჰყ­ავს. სა­ათ­ნა­ხე­ვრ­იან სა­ზე­იმო პრ­ოგ­რა­მას ბა­ბი­ლი­ნა და თო­ვლ­ის ბა­ბუა გა­უძ­ღვ­ებ­ იან. ნა­ტო სუ­ლხ­ან­იშ­ვი­ლი პა­რლ­ამ­ენ­ტში

ბა­ბი­ლი­ნას რო­ლში პი­რვ­ელ­ად წა­რდ­გე­ბა. თო­ვლ­ის ბა­ბუა კი „ბა­სტი-ბუ­ბუს“ დი­რე­ ქტ­ორი გიო იქ­ნე­ბა. ბა­ბი­ლი­ნა: – პრ­ოგ­რა­მა არ­ის ძა­ლი­ან მხ­ია­რუ­ლი, სი­მღ­ერ­ებ­ით სა­ვსე და ის ით­ვა­ლი­სწ­ინ­ებს მა­ყუ­რე­ბლ­ის, ანუ ბა­ვშ­ვე­ბის ჩა­რთ­ვა­საც. ჩვ­ენი კო­ნც­ერ­ტე­ბი ყო­ვე­ლთ­ვის ან­იმ­აც­ იუ­რი იყო და ყო­ვე­ლთ­ვის ვა­ხე­რხ­ებ­დით ბა­ვშ­ვე­ბის აყ­ოლ­იე­ბას. და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვარ, პა­რლ­ამ­ენ­ტშ­იც ასე იქ­ნე­ბა. სა­ჩუ­ქა­რი 900 ბა­ვშ­ვზ­ეა გა­თვ­ლი­ლი. თუ­მცა პა­რლ­ამ­ენ­ტს ეყ­ოლ­ება სტ­უმ­რე­ ბიც. 100 დე­ვნ­ილი პა­ტა­რა, რო­მლ­ებ­იც პა­რლ­ამ­ენ­ტის ნა­ძვ­ის ხის ზე­იმს და­ეს­წრ­ ებ­იან და და­სა­ჩუ­ქრ­დე­ბი­ან. პა­რლ­ამ­ენ­ტი­სგ­ან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, ახ­ ალი წე­ლი მის და­დგ­ომ­ამ­დე აღ­ნი­შნ­ეს კა­ ნც­ელ­არ­ია­ში. 27 დე­კე­მბ­ერს იქ ერ­თდ­ღი­ ანი სა­ახ­ალ­წლო ზე­იმი გა­იმ­არ­თა მზ­რუ­ ნვ­ელ­ობ­ამ­ოკ­ლე­ბუ­ლი 800 ბა­ვშ­ვი­სთ­ვის. ნა­ძვ­ის ხე იქ­აც დი­დი იყო და სა­ჩუ­ქრ­ები იქ­აც თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ამ და­არ­იგა. ავ­თო ფა­ვლ­ენ­იშ­ვი­ლი: – და­ახ­ლო­ებ­ით 8 თვ­ეა, პრ­ემ­იე­რმა ახ­ალი სა­მს­ახ­ური შე­ქმ­ნა კა­ნც­ელ­არ­ია­ ში, რო­მე­ლიც ზრ­უნ­ვე­ლო­ბა­მო­კლ­ებ­ული ბა­ვშ­ვე­ბის პრ­ობ­ლე­მე­ბს სწ­ავ­ლო­ბს. ჩვ­ენ კო­ნკ­რე­ტუ­ლად ვი­ცით, ბა­ვშ­ვთა რო­მელ სა­ხლ­ში რა უჭ­ირთ და რა აკ­ლი­ათ. სწ­ორ­ ედ ეს ბა­ვშ­ვე­ბი იყ­ვნ­ენ სტ­უმ­რად ჩა­მო­სუ­ ლე­ბი რე­გი­ონ­ებ­იდ­ან. მა­თთ­ვის რუ­სთ­ავ­ ელ­ის თე­ატ­რმა წა­რმ­ოდ­გე­ნაც გა­მა­რთა და ბა­ვშ­ვე­ბიც გა­ერ­თნ­ენ. სა­ახ­ალ­წლო პრ­ოგ­რა­მა აქ­ვს პრ­ეზ­იდ­ ენ­ტის რე­ზი­დე­ნც­ია­საც. იქ სა­მც­ხე-ჯა­ ვა­ხე­თი­დან უნ­არ­შე­ზღ­უდ­ული ბა­ვშ­ვე­ბი ჩა­მო­ჰყ­ავთ და პრ­ეზ­იდ­ენ­ტის სა­სა­ხლ­ეს ათ­ვა­ლი­ერ­ებ­ინ­ებ­ენ. ეს ტრ­ად­იც­ია რე­ზი­ დე­ნც­იის გა­ხს­ნი­დან მო­ქმ­ედ­ებს, მა­გრ­ამ ახ­ალ წე­ლთ­ან და­კა­ვშ­ირ­ებ­ით ბა­ვშ­ვე­ბს თო­ვლ­ის ბა­ბუ­აც ხვ­დე­ბათ სა­ჩუ­ქრ­ებ­ით სა­ვსე ხუ­რჯ­ინ­ით. სა­ახ­ალ­წლო გა­ნწ­ყო­ბა რე­ზი­დე­ნც­ია­ში 7 ია­ნვ­რა­მდე გა­გრ­ძე­ლდ­ ება.

საახალწლო ზეიმი რეზიდენციაში

პრეზიდენტის ნაძვის ხე საახალწლო ზეიმი კანცელარიაში საახალწლო ნაძვის ხე პარლამენტში

34

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

კობა ინასარიძე სპ­ორ­ტი­სა და ახ­ალ­გა­ზრ­ დო­ბის სა­ქმ­ეთა დე­პა­რტ­ამ­ენ­ ტმა 2009 წლ­ის სა­უკ­ეთ­ესო სპ­ორ­ტს­მე­ნად ბე­რძ­ნულ-რო­ მა­ულ ჭი­და­ობ­აში ევ­რო­პის ბრ­ ინ­ჯა­ოს პრ­იზ­იო­რი და მს­ოფ­ ლი­ოს ვი­ცე-ჩე­მპ­იო­ნი მა­ნუ­ჩარ ცხ­ად­აია და­ას­ახ­ელა. ეს შა­ბა­თს მო­ხდა, რო­ცა დე­პა­რტ­ამ­ენ­ტმა წლ­ის შე­დე­გე­ბი ფი­ლა­რმ­ონ­ია­ ში, „ივ­ენთ-კლ­უბ­ში“ შე­აჯ­ამა და, სპ­ორ­ტს­მე­ნის გა­რდა, სა­უკ­ ეთ­ეს­ონი კი­დევ სამ ნო­მი­ნა­ცი­ აში გა­მო­არ­კვ­ია – ფე­დე­რა­ცია, ნა­კრ­ები და მწ­ვრ­თნ­ელი. ღო­ ნი­სძ­იე­ბას რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­ რის დი­რე­ქტ­ორი ზა­ალ ჩი­ქო­ ბა­ვა უძ­ღვ­ებ­ოდა, მუ­სი­კა­ლურ ნო­მრ­ებ­ში კი, და­ვით ილ­ურ­იძ­ ის ბე­ნდ­თან ერ­თად, ჯე­ოს­ტა­ რე­ლე­ბიც მო­ნა­წი­ლე­ობ­დნ­ენ. თა­ვდ­აპ­ირ­ვე­ლად სა­უკ­ეთ­ ესო ფე­დე­რა­ცია გა­მო­ავ­ლი­ნეს – სა­ქა­რთ­ვე­ლოს რა­გბ­ის კა­ვშ­ ირი. შე­მდ­ეგ კა­ლა­თბ­ურ­თე­ლთა ჯე­რი და­დგა – სა­უკ­ეთ­ესო ნა­ კრ­ებ­ის ტი­ტუ­ლიც მათ ერ­გოთ და სა­უკ­ეთ­ესო მწ­ვრ­თნ­ელ­ად­აც კა­ლა­თბ­ურ­თე­ლთა სე­რბი და­ მრ­იგ­ებ­ელი იგ­ორ კო­კო­შკ­ოვი და­ას­ახ­ელ­ეს, რო­მე­ლმ­აც ჩვ­ენი გუ­ნდი B დი­ვი­ზი­ონ­იდ­ან A-ში აღ­აზ­ევა. და­ას­ახ­ელ­ეს სხ­ვა­და­სხ­ვა სა­ ხე­ობ­ებ­ში თა­ვგ­ამ­ოჩ­ენ­ილი სპ­ ორ­ტს­მე­ნე­ბი და სა­უკ­ეთ­ეს­ოს გა­მო­ცხ­ად­ებ­ის დრ­ოც დადგა. კო­ნვ­ერ­ტი კუ­ლტ­ურ­ის, ძე­გლ­ თა და­ცვ­ისა და სპ­ორ­ტის მი­ნი­ სტ­რმა ნი­კო­ლოზ რუ­რუ­ამ გა­ ხს­ნა და... გა­სუ­ლი წლ­ის სა­უკ­ ეთ­ესო სპ­ორ­ტს­მე­ნი –მა­ნუ­ჩარ ცხ­ად­აია! მი­ნი­სტ­რმა, ცხ­ად­ია, ცხ­ად­აია შე­სა­ბა­მი­სად და­აჯ­ ილ­დოვა. ღო­ნი­სძ­იე­ბის და­მა­ მთ­ავ­რე­ბე­ლი აკ­ორ­დი კი სპ­ორ­ ტის დე­პა­რტ­ამ­ენ­ტის ემ­ბლ­ემ­ის ფე­რე­ბში გა­კე­თე­ბუ­ლი უზ­არ­ მა­ზა­რი ტო­რტ­ის გა­ჭრა იყო. რა თქ­მა უნ­და, ეს პა­ტი­ვი, ის­ევე, რო­გო­რც ყვ­ელ­აზე მო­ზრ­დი­ლი ნა­ჭე­რი, ცხ­ად­აი­ას ერ­გო, რო­მე­ ლმ­აც ის, სი­მბ­ოლ­ურ­ად, მე­გო­ ბრ­ებ­თან ერ­თად და­აგ­ემ­ოვ­ნა. თუ­მცა მი­ლო­ცვ­ებ­სა და ინ­ტე­ რვ­იუ­ებ­ში გა­რთ­ულ­მა ეს რო­ გორ მო­ახ­ერ­ხა, ვერ გე­ტყ­ვით.

– ტო­რტ­ის მი­რთ­მე­ვა­საც არ გა­ცლ­ით, არა?

– რას ამ­ბო­ბთ, ვი­სა­უბ­როთ, რა პრ­ობ­ლე­მაა, – გვ­ით­ხრა მა­ ნუ­ჩა­რმა და და­ვი­წყ­ეთ...

მო­ულ­ოდ­ნე­ლი სი­ხა­რუ­ლი

დი­დი მა­დლ­ობა ყვ­ელ­ას ას­ეთი აღ­ია­რე­ბი­სთ­ვის. ძა­ლი­ან დი­დი ემ­ ოც­იაა, კო­ნკ­ურ­ენ­ცი­აც დი­დი იყო და გა­მი­ხა­რდა გა­მო­რჩ­ევა. ნა­მდ­ვი­ ლად არ ვი­ტყ­ვი, რომ ვე­ლო­დე­ბო­ დი „სა­უკ­ეთ­ეს­ოდ“ და­სა­ხე­ლე­ბას, რა­დგ­ან კო­ნკ­ურ­ენ­ტე­ბი სა­კმ­აოდ ძლ­იე­რე­ბი იყ­ვნ­ენ. აღ­ია­რე­ბა ძა­ ლი­ან დი­დი სტ­იმ­ულ­ია ჩე­მთ­ვის. შე­უდ­არ­ებ­ელი გრ­ძნ­ობ­აა, რო­ცა შე­ნი ქვ­ეყ­ნის სა­უკ­ეთ­ესო სპ­ორ­ ტს­მე­ნად გა­სა­ხე­ლე­ბენ. მა­დლ­ობა ყვ­ელ­ას, ვი­ნც გვ­ერ­დით მე­დგა და წვ­ლი­ლი შე­იტ­ანა ჩე­მს წლ­ევ­ ან­დელ წა­რმ­ატ­ებ­ებ­ში. ვე­ცდ­ები, მო­მა­ვა­ლში კი­დევ უფ­რო დი­დი ნა­ბი­ჯე­ბი გა­და­ვდ­გა მს­ოფ­ლიო ას­პა­რე­ზზე სა­ქა­რთ­ვე­ლოს კი­დევ უფ­რო უკ­ეთ­ეს­ად წა­რმ­ოს­აჩ­ენ­ად.

იყო და გა­ვხ­დი ევ­რო­პის პრ­იზ­ იო­რი და მს­ოფ­ლი­ოს ვი­ცე-ჩე­მპ­ იო­ნი. ცხ­ად­ია, ეს წა­რმ­ატ­ებ­აა, მა­გრ­ამ მს­ოფ­ლიო ჩე­მპ­იო­ნა­ტის ფი­ნა­ლში იყო მს­აჯ­თა მი­კე­რძ­ოე­ ბა, რა­მაც ჩე­მპ­იო­ნო­ბა და­მა­კა­ რგ­ვი­ნა. აი, ამ­აზე მწ­ყდ­ება ძა­ლი­ ან გუ­ლი, თო­რემ ისე წა­რმ­ატ­ებ­ ული სე­ზო­ნი იყო.

სა­ქა­რთ­ვე­ლოს ნა­კრ­ებ­ის წე­ვრი უნ­გრ­ეთ­ში გა­ვხ­დი

სე­ზო­ნი სუ­ლაც ცუ­დად და­ ვი­წყე – სა­ქა­რთ­ვე­ლოს ჩე­მპ­იო­ ნა­ტზე წა­ვა­გე... თუ­მცა, სა­ბე­ დნ­იე­როდ, ყვ­ელ­აფ­ერი კა­რგ­ად და­სრ­ულ­და. სა­ქა­რთ­ვე­ლოს ჩე­ მპ­იო­ნა­ტის შე­მდ­ეგ ნა­კრ­ებ­ში მო­ ხვ­ედ­რის ერ­თა­დე­რთი შა­ნსი უნ­ გრ­ეთ­ის დი­დი პრ­იზ­ის ტუ­რნ­ირი იყო. იქ მე და ჩე­მი კო­ნკ­ურ­ენ­ტიც ვჭ­იდ­აო­ბდ­ით. ვი­ნც უკ­ეთ­ეს­ად გა­მო­ვი­დო­და, ნა­კრ­ებ­შიც ის მო­ ხვ­დე­ბო­და. ცხ­ად­ია, ას­ეთ პი­რო­ ბე­ბში ჭი­და­ობა ძა­ლი­ან ძნ­ელი იყო, მა­გრ­ამ, რო­ცა უკ­ან და­სა­ხე­ ვი გზა არ­აა... უნ­გრ­ეთ­ში უფ­რო კა­რგ­ად მე ვი­ჭი­და­ვე და ნა­კრ­ებ­ შიც მო­ვხ­ვდი.

მს­ოფ­ლი­ოს ფი­ნა­ლი

წა­მი­თაც ვერ ვი­ვი­წყ­ებ იმ ფი­ ნა­ლს. ამ სი­მწ­არ­ეს მხ­ოლ­ოდ მა­ შინ გა­და­ვლ­ახ­ავ, თუ ღმ­ერ­თმა ინ­ება და მს­ოფ­ლიო ჩე­მპ­იო­ნი გა­ვხ­დი. ის შე­ხვ­ედ­რა რომ და­მთ­ ავ­რდა, მე­რე გა­სა­ხდ­ელ­ში ჩე­მთ­ ან მე­ტო­ქეც შე­მო­ვი­და – აზ­ერ­ბა­ იჯ­ან­ელი ფა­რიდ მა­ნს­ურ­ოვი და თა­ვი­სი ჭკ­უით მა­ნუ­გე­შა, გუ­ლი არ გა­იტ­ეხო, ყვ­ელ­აფ­ერი ხდ­ება, შენ კი­დევ მო­იპ­ოვ­ებ დიდ წა­რმ­ ატ­ებ­ებ­სო, მა­გრ­ამ ამ­ას დი­დად არც და­ვუ­მშ­ვი­დე­ბი­ვარ.

ახ­ალი სე­ზო­ნი

ჩე­მი წო­ნა ერთ-ერ­თი ყვ­ელ­ აზე და­ტვ­ირ­თუ­ლი და რთ­ულ­ია. აქ და­ახ­ლო­ებ­ით შვ­იდ-რვა კა­ცს თა­ნა­ბრ­ად შე­უძ­ლია ლი­დე­რო­ბი­ სთ­ვის ბრ­ძო­ლა. გა­აჩ­ნია, კო­ნკ­ რე­ტუ­ლი შე­ჯი­ბრ­ებ­ის­თვ­ის ვინ რო­გორ იქ­ნე­ბა მო­მზ­ად­ებ­ული. ძი­რი­თა­დი კო­ნკ­ურ­ენ­ტე­ბი­დან გა­მო­ვა­რჩ­ევ იგ­ივე მანს­ურ­ოვს, რუ­სე­თის სა­ხე­ლით მო­ას­პა­რე­ ზე ევ­რო­პის ჩე­მპ­იონ ამ­ბა­კო ვა­ჩა­ძეს, რო­მე­ლთ­ან­აც ევ­რო­პა­ ზე წა­ვა­გე, მა­გრ­ამ მს­ოფ­ლი­ოზე მო­ვუ­გე. აგ­რე­თვე, და­ვა­სა­ხე­ლებ კუ­ბელ პე­დრო მუ­ლე­ნს, ირ­ან­ ელ აფ­შინ ბი­აბ­ან­გა­რდს, ფრ­ანგ ოლ­იმ­პი­ურ ჩე­მპ­იონ სტ­ივ ჟე­ნოს, თუ­მცა სხ­ვე­ბიც არ­იან ძლ­იე­რე­ ბი. სა­ჭი­დაო ყვ­ელ­ას­თა­ნაა და ასე და­ყო­ფაც პი­რო­ბი­თია.

ყვ­ელ­აფ­ერს ვი­წყ­ებ თა­ვი­დან...

რაც შე­ეხ­ება სა­მო­მა­ვლო გე­ გმ­ებს, ცო­ტა ხნ­ის წინ მუ­ხლი ვი­ ტკ­ინე და ვა­რჯ­იში მხ­ოლ­ოდ ათი დღ­ის წინ გა­ნვ­აა­ხლე. ფო­რმ­ის აღ­დგ­ენა თუ მო­ვა­სწ­არი, სა­ქა­ რთ­ვე­ლოს ჩე­მპ­იო­ნა­ტზ­ეც ვი­ჭი­ და­ვებ, თუ არა და გა­მო­ვტ­ოვ­ებ. ვნ­ახ­ოთ, ამ სა­კი­თხ­ში სა­ბო­ლოო სი­ტყ­ვა მწ­ვრ­თნ­ელ­ებ­მა და ექ­იმ­ ებ­მა უნ­და თქ­ვან. თუ ქვ­ეყ­ნის ჩე­მპ­იო­ნა­ტში ვერ ვი­ჭი­და­ვე, მა­ შინ მა­ რტ­ ში ოქ­ როს დიდ პრ­ იზ­ზე გა­მო­ვალ ის­ევ უნ­გრ­ულ „სო­მბ­ათ­ჰე­იში“, სა­დაც შა­რშ­ან გა­ვი­მა­რჯ­ვე. ყო­ველ შე­მთ­ხვ­ევ­ აში, სე­ზო­ნის ყვ­ელა უმ­ნი­შვ­ნე­ ლო­ვა­ნეს ტუ­რნ­ირ­ში ვა­პი­რებ ოხ, ეს მს­აჯ­ები მო­ნა­წი­ლე­ობ­ას და კა­რგ­ად მე­სმ­ მა­რთ­ლაც ორ­მა­გი გრ­ძნ­ობა ის, რომ ყვ­ელ­აფ­ერი თა­ვი­და­ნაა და­მი­ტო­ვა – სა­დე­ბი­უტო სე­ზო­ნი და­სა­წყ­ები.

მა­ნუ­ჩარ ცხ­ად­აია

2009

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

35

ქა­რთ­ვე­ლი პრ­იმა-ბა­ლე­რ დეა თა­ვბ­ერ­იძე ჰი­უს­ტო­ნი, ჰო­ნკ­ონ­გი, რო­მი, ბა­რს­ელ­ონა, პე­კი­ნი, მო­სკ­ოვი, ათ­ენი... ეს არ­ას­ რუ­ლი ჩა­მო­ნა­თვ­ალ­ია იმ ქვ­ ეყ­ნე­ბი­სა, სა­დაც ქა­რთ­ველ ბა­ლე­რი­ნას ბო­ლო წლ­ინ­ახ­ ევ­რის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში აღ­ფრ­ თო­ვა­ნე­ბუ­ლი მა­ყუ­რე­ბე­ლი ფე­ხზე და­მდ­გა­რი უკ­რა­ვდა ტა­შს.

Tbilisi-St.PeterburgLondon თბ­ილ­ის­ის ქო­რე­ოგ­რა­ფი­ ული სა­სწ­ავ­ლე­ბლ­ის შე­მდ­ეგ, მი­სი და­ჟი­ნე­ბუ­ლი თხ­ოვ­ნი­სა და პე­და­გო­გე­ბის რჩ­ევ­ის შე­ დე­გად 12 წლ­ისა სა­ნქტ-პე­ ტე­რბ­ურ­გში გა­ემ­გზ­ავ­რა და ვა­გა­ნო­ვას სა­ხე­ლო­ბის ბა­ლე­ ტის აკ­ად­ემ­ია­ში ჩა­ირ­იც­ხა. რა­მდ­ენ­იმე წლ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ ბა­ში კო­ნს­ტა­ნტ­ინ ტა­ჩკ­ინ­ის „რუ­სუ­ლი ბა­ლე­ტის“ და­სის წე­ვრი იყო. 2002 წე­ლს და­სი და­ტო­ვა. ამ­ის მი­ზე­ზი მო­ულ­ ოდ­ნე­ლი მო­წვ­ევა გა­ხდა, რო­ მე­ლიც ინ­გლ­ის­ის ერ­ოვ­ნუ­ლი ბა­ლე­ტი­დან მი­იღო. ახ­ალ სა­მუ­შაო გა­რე­მო­სთ­ან შე­გუ­ ება თა­ვი­დან ძა­ლი­ან გა­უჭ­ ირ­და. დღ­ეს კი ლო­ნდ­ონ­ის ერ­ოვ­ნუ­ლი ბა­ლე­ტის პრ­იმაბა­ლე­რი­ნაა. ცო­ტა ხნ­ის წინ ქა­რთ­ვე­ლი პრ­იმა-ბა­ლე­რი­ ნით „შა­ნე­ლის“ სა­ხლ­ის მთ­ავ­ არი დი­ზა­ინ­ერი კა­რლ ლა­გე­ რფ­ელ­დი და­ინ­ტე­რე­სდა და `Ballets Russes~ და­არ­სე­ბის ასი წლ­ის­თა­ვთ­ან და­კა­ვშ­ირ­ ებ­ით, სპ­ეც­ია­ლუ­რად ელ­ენე გლ­ურ­ჯი­ძი­სთ­ვის მო­მა­კვ­და­ ვი გე­დის კო­სტ­იუ­მი შე­ქმ­ნა. კა­ბა, რო­მე­ლს­აც 2500 ბუ­მბ­ ული და­სჭ­ირ­და, 100 სა­ათ­ის გა­ნმ­ავ­ლო­ბა­ში იკ­ერ­ებ­ოდა. ლა­გე­რფ­ელ­დის მი­ერ და­ხა­ ტუ­ლი ელ­ენე გლ­ურ­ჯი­ძის `სკ­ეჩი ~ არ­აე­რთ ჟუ­რნ­ალ­ში გა­მო­ქვ­ეყ­ნდა. სულ ახ­ლა­ხან კი ელ­ენე პა­რი­ზი­დან სა­ჩუ­ ქრ­ად სა­ხე­ლო­ვა­ნი დი­ზა­ინ­ ერ­ის მი­ერ შე­სრ­ულ­ებ­ული ნა­ხა­ტის ორ­იგ­ინ­ალ­ით მი­ იღო.

– ეს კა­ბა რი­თია თქ­ვე­ნთ­ ვის სხ­ვა კა­ბე­ბი­სგ­ან გა­მო­ რჩ­ეუ­ლი?

– ამ „ტუ­ტუს“ (სა­ბა­ლე­ტო კა­ბა) ჩა­ცმ­ის უფ­ლე­ბა მხ­ოლ­ ოდ მე მა­ქვს, რა­დგ­ან „ჩე­ მზე“ შე­იკ­ერა, ეს­აა ძი­რი­ 7 წლ­ი თა­დი გა­ნს­ხვ­ავ­ება. კა­ბა დ ნა­მდ­ვი­ლი ბუ­მბ­ულ­ით­ თო­რმ ­ან ვც ე ­ ტი წ ­ეკ­ვავ. აა გა­წყ­ობ­ილი. ლა­გე­ ვხ­ვ დ ი , რო ლ­ისა კ რფ­ელ­დის იდ­ეის თა­ ვი მბ იმ ს ბ ნა­ხმ­ად, და­მა­ტე­ბით ოდ, ე­ვრი რ ა­ლე­ტი­ს ი­ სა­ყე­ლოც გა­უკ­ეთ­ ა ოჯ­ა ხ­ურ ­მის, კე­რთ­ და. სა­ბა­ლე­ტო კრ­ შე­წი რ ­ ძ ვ­აც ი სი­თ იტ­იკ­ამ, ის­ევე, რო­ ბ­ოს ­ შე­მე გო­რც ჩე­მმა ქმ­არ­მა, ­ძლო . ერ­თი კი­თხ­ვა და­სვა – აქ­ამ­დე გვ­ეგ­ონა, რომ გე­დს კი­სე­რი ს ი­ყ ვ­ა რ ­ ულ­ის გა­ცე­მა­ში უნ­და უჩ­ან­დეს, აქ კი­დევ ფა­ რა­ვე­ნო. ერ­თი სი­ტყ­ვით, პრ­ემ­იე­რის რომ ზღ­უდ­ავს. ინ­გლ­ის­ის ერ­ოვ­ნუ­ მე­ორე დღ­ეს თა­ნხ­მო­ბა მი­ვი­ღე, სა­ ლი და­სის პრ­იმა-ბა­ლე­რი­ნო­ბა ამ მს­ ხვ­ერ­პლს მო­ით­ხო­ვს. რე­პე­ტი­ცი­ებ­ ყე­ლოს გა­რე­შე გა­მო­ვს­ულ­იყ­ავი. ის, კო­ნც­ერ­ტე­ბი­სა და გა­სტ­რო­ლე­ ელ­ენე გლ­ურ­ჯი­ძეს სა­ხე­ზე ყო­ ბის გა­მო ოჯ­ახ­ის­თვ­ის და მე­გო­ბრ­ ვე­ლთ­ვის ბე­დნ­იე­რი ღი­მი­ლი და­ ებ­ის­თვ­ის მხ­ოლ­ოდ შა­ბა­თი რჩ­ება. სთ­ამ­აშ­ებს. მს­ოფ­ლი­ოში ცნ­ობ­ილ ჟუ­რნ­ალ­ის­ტე­ბი­სთ­ვის კი სა­კმ­აოდ რე­სპ­ონ­დე­ნტ­ია, ბა­ლე­რი­ნას ამ­ის­თვ­ის ბე­ვრი მი­ზე­ მო­უხ­ელ­თე­ბე­ლი ზი აქ­ვს: თბ­ილი და ლა­მა­ზი ოჯ­ახი, თუ­მცა თვე-ნა­ხე­ვრ­ის მც­დე­ლო­ბის მო­სი­ყვ­არ­ულე მე­უღ­ლე, პა­ტა­რა შე­დე­გად მა­სთ­ან ინ­ტე­რვ­იუს ჩა­წე­რა სა­ნდ­რო და თა­ვბ­რუ­და­მხ­ვე­ვი წა­რმ­ მა­ინც მო­ვა­ხე­რხ­ეთ. ატ­ებ­ები. თუ­მცა, ყვ­ელ­აზე მთ­ავ­არი – 7 წლ­იდ­ან ვც­ეკ­ვავ. თო­რმ­ეტი ბა­ვშ­ვო­ბი­სას მი­ღე­ბუ­ლი დე­დის რჩ­ ევ­აა – რა­საც აკ­ეთ­ებ, ყვ­ელ­აფ­ერ­ში წლ­ისა კი მი­ვხ­ვდი, რომ ბა­ლე­ტი­სთ­ სი­ყვ­არ­ული და ღი­მი­ლი უნ­და ჩა­აქ­ ვის ბე­ვრი რა­მის, კე­რძ­ოდ, ოჯ­ახ­ური სო­ვოო. ჰო­და, დღ­ემ­დე ასე მო­დის. სი­თბ­ოს შე­წი­რვ­აც შე­მე­ძლო. ახ­ლა, ერ­თა­დე­რთი, რა­ზეც გუ­ლი წყ­დე­ბა, რო­გო­რც მშ­ობ­ელს, მე თვ­ით­ონ მი­ დრ­ოის დე­ფი­ცი­ტია – სი­თბ­ოსა და კვ­ირს, რომ ჩე­მი გა­ვი­ტა­ნე და 12 წლ­ 36

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ის ას­აკ­ში პე­ტე­რბ­ურ­გში აღ­მო­ვჩ­ნდი. სა­ნამ ბა­ვშ­ვი და მე­უღ­ლე შე­ავ­სე­ბდ­ ნენ ჩე­მს ცხ­ოვ­რე­ბას, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ ლი ვი­ყა­ვი, რომ ბა­ლე­ტი მთ­ელი ჩე­მი ცხ­ოვ­რე­ბა იყო. ახ­ლა კი ცხ­ოვ­რე­ბის ერ­თი ძა­ლი­ან მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი ნა­წი­ ლია, მა­გრ­ამ უფ­რო მნ­იშ­ვნ­ელ­ოვ­ანი ფა­სე­ულ­ობ­ები და ად­ამ­ია­ნე­ბი მყ­ავს გვ­ერ­დით.

– რთ­ულ­ია, იყო ლო­ნდ­ონ­ის ერ­ ოვ­ნუ­ლი ბა­ლე­ტის პრ­იმა-ბა­ლე­რი­ ნა?

– ეს ბე­ვრ მუ­შა­ობ­ასა და პა­სუ­ხი­ სმ­გე­ბლ­ობ­ას მო­ით­ხო­ვს, რო­გო­რც კო­ლე­გე­ბის, ას­ევე მა­ყუ­რე­ბლ­ის წი­ ნა­შე.

– რო­გორ მი­აღ­წი­ეთ ამ მწ­ვე­რვ­ ალს – ნი­ჭი­სა თუ და­უღ­ალ­ავი მუ­ შა­ობ­ის წყ­ალ­ობ­ით?

– ბა­ლე­ტში, ის­ევე, რო­გო­რც ნე­ბი­ სმ­იერ სხ­ვა პრ­ოფ­ეს­ია­ში შრ­ომ­ის­მო­ ყვ­არ­ეო­ბის გა­რე­შე არ­აფ­ერი გა­მო­ვა. რო­გო­რც იტ­ყვ­იან, რაც უფ­რო მე­ტს მუ­შა­ობ, მით უკ­ეთ­ეს­ად გა­მო­გდის. თუ­მცა ბა­ლე­ტი ის­ეთი რა­მაა, თუ­კი ნი­ჭი და ბუ­ნე­ბრ­ივი მო­ნა­ცე­მე­ბი არ გა­ქვს, სა­მწ­უხ­არ­ოდ, შრ­ომა ვერ უშ­ ვე­ლის.

– რა­მდ­ენ სა­ათს მე­ცა­დი­ნე­ობ­ დით დღ­ ეში? ახ­ ლაც იგ­ ივე დრო გჭ­ირ­დე­ბათ?

– თუ­კი სპ­ექ­ტა­კლ­ებს არ ჩა­ვთ­ ვლ­ით, 8 სა­ათი გა­მო­დის. სპ­ექ­ტა­ კლ­ის დღ­ეს კი – 12-13 სა­ათი. ჩვ­ენს პრ­ოფ­ეს­ია­ში რაც უფ­რო ზე­მოთ ად­იხ­არ, მით უფ­რო მე­ტი მუ­შა­ობა გჭ­ირ­დე­ბა. თა­ვი­დან ტე­ქნ­იკ­ას ხვ­ეწ, მე­რე ცდ­ილ­ობ, დრ­ამ­ატ­ული მხ­არე

აი­თვ­ისო, შე­მდ­ეგ კი შე­ინ­არ­ ჩუ­ნო და გა­აღ­რმ­აო ის, რა­საც მი­აღ­წიე. თუ­კი გი­ნდა, გა­იზ­ არ­დო, გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბის მუ­დმ­ ივი სუ­რვ­ილი ის­ევე სა­ჭი­როა, რო­გო­რც ნე­ბი­სმ­იერ სხ­ვა პრ­ ოფ­ეს­ია­ში. რო­გო­რც კი თვ­ით­ კმ­აყ­ოფ­ილ­ება გი­ჩნ­დე­ბა, იწ­ყე­ ბა და­ღმ­ას­ვლა.

– თქ­ვე­ნი სა­ყვ­არ­ელი პა­ რტ­ია რო­მე­ლია?

– ჟი­ზე­ლი და მა­ნო­ნი. ეს ორი რო­ლი რო­გო­რც ტე­ქნ­იკ­ ურ­ად, ას­ევე დრ­ამ­ატ­ულ­ად, ძა­ლი­ან მო­მთ­ხო­ვნი რო­ლია და ჩე­მთ­ვის ყვ­ელ­აზე ახ­ლო­ ბე­ლია.

– არ­ის თუ არა სა­ბა­ლე­ტო პა­რტ­ია, რო­მლ­ის შე­სრ­ულ­ ებ­აც გი­ნდ­ათ და ოც­ნე­ბად გა­ქვთ?

– „ევ­გე­ნი ონ­ეგ­ინ­ში“ არ­ას­ დრ­ოს მი­ცე­კვ­ია და დი­დი სი­ ამ­ოვ­ნე­ბით გა­მო­ვა­სწ­ორ­ებ­დი ამ ნა­კლს.

– ბა­ლე­ტთ­ან და­კა­ვშ­ირ­ ებ­ულ რა­იმე სა­ინ­ტე­რე­სო ის­ტო­რი­ას ხომ ვერ გა­იხ­სე­ ნე­ბთ?

– ალ­ ბათ, ბე­ ვრი ვერ და­ იკ­ვე­ხვ­ნის იმ „სა­მზ­არ­ეუ­ლო ვი­რტ­უო­ზო­ბე­ბით“, რა­საც ბა­ლე­ტის სა­სწ­ავ­ლე­ბლ­ის მო­ სწ­ავ­ლე­ები სჩ­ად­იო­დნ­ენ. მა­ გა­ლი­თად, შე­მე­ძლო უთ­ოზე „გრ­ენ­კი­სა“ და „ყი­ყლ­იყ­ოს“ შე­ წვა. ბა­ვშ­ვო­ბი­სას, ალ­ბათ, მო­ ნა­ცე­მე­ბი­დან გა­მო­მდ­ინ­არე, სწ­რა­ფად და­ვრ­ბო­დი, ცე­ლქ­იც ვი­ყა­ვი და ეზ­ოს ბი­ჭე­ბთ­ან ერ­ თად ყვ­ელა გა­რა­ჟსა და ხე­ზე და­ვძ­ვრ­ებ­ოდი. ას­ევე, სა­ხლ­ის წა­რმ­ოდ­გე­ნე­ბი მი­ყვ­არ­და და სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­საც ვდ­გა­მდი.

– თქ­ვე­ნი პა­ტა­რაც ცე­ლქ­ ია?

– სა­ნდ­რო ხუ­თი წლ­ის­აა, ვე­რც­ხლ­ის წყ­ალ­ივ­ით­აა, მო­ უს­ვე­ნა­რი. ძა­ლი­ან უყ­ვა­რს მუ­ ზე­უმ­ებ­ის და­თვ­ალ­იე­რე­ბა და პა­რკ­ში სე­ირ­ნო­ბა. მე და ჩე­მი ქმ­არი ვც­დი­ლო­ბთ, თა­ვი­სუ­ ფა­ლი დრო მთ­ლი­ან­ად მას და­ ვუ­თმ­ოთ. ჩე­მს სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ზე მი­სი და­სწ­რე­ბის პი­რვ­ელი ორი ცდა ჩა­იშ­ალა, რა­დგ­ან ჩე­მს გა­მო­ჩე­ნას ყო­ვე­ლთ­ვის ემ­ ოც­იუ­რად ელ­ოდ­ებ­ოდა. ერ­ თი კვ­ირ­ის წინ „კო­ლი­ზე­უმ­ში“ მთ­ელი თა­ვი­სი კლ­ას­ით მო­ვი­ და. ძა­ლი­ან ამ­აყ­ობ­და, მა­გრ­ამ „მა­კნ­ატ­უნ­ათი“ კმ­აყ­ოფ­ილი არ და­რჩა, გრ­ძე­ლი სპ­ექ­ტა­ კლი იყ­ოო, მი­თხ­რა.

– გრ­ ჩე­ ბათ თუ არა დრო ოჯ­ახ­ის­თვ­ის?

– იმ­დე­ნი არა, რა­მდ­ენ­იც მს­ურს. ძლ­იერ მხ­არ­და­ჭე­რას ვგ­რძ­ნობ ოჯ­ახ­იდ­ან და, პი­რვ­ ელ რი­გში, მე­უღ­ლის დე­დის მხ­რი­დან, რი­სთ­ვი­საც ქა­ლბ­ ატ­ონი ირ­ინ­ას უა­ღრ­ეს­ად მა­ დლ­იე­რი ვარ.

– რა­მდ­ენ­ად კა­რგი მზ­არ­ ეუ­ლი ხა­რთ? კე­რძ­ებ­ის მო­მზ­ად­ება თუ გე­ხე­რხ­ებ­ათ და ყვ­ელ­აზე უკ­ეთ რო­მე­ლი გა­მო­გდ­ით?

– გუ­ რმ­ ანი ვარ. მე მგ­ ონი, არც ისე ცუ­დი კუ­ლი­ნა­რიც, რა­დგ­ან ქმ­ არ – შვ­ილ­ის სა­ხით სა­კმ­აოდ მკ­აც­ რი შე­მფ­ას­ებ­ლე­ბი მყ­ავს. ვც­დი­ლობ, სა­დი­ლი თა­ვად მო­ვა­მზ­ადო და ამ­ით თა­ვს­აც ვა­სი­ამ­ოვ­ნო და ოჯ­ახ­საც. ქა­რთ­ული კე­რძ­ებ­ის მო­მზ­ად­ებ­აც შე­მი­ძლ­ია და უც­ხო­ურ­ის­აც. ერ­თა­ დე­რთი აჯ­აფ­სა­ნდ­ალ­ის და­ხვ­ეწა მი­ნდა, რა­დგ­ან, რო­გო­რც ჩე­მი მე­ უღ­ლე ამ­ბო­ბს, ბა­დრ­იჯ­ნის ძა­ლი­ან გე­მრ­იე­ლი სუ­პი გა­მო­მდ­ის, მა­გრ­ამ არა აჯ­აფ­სა­ნდ­ალი.

– რა პრ­ოფ­ეს­იი­საა თქ­ვე­ნი მე­ უღ­ლე?

რი­ნა ლო­ნდ­ონ­ის სც­ენ­აზ­ე

ელ­ენე გლ­ურ­ჯი­ძე­

სა­ახ­ალ­წლო სამზ­ად­ისი ნა­ძვ­ის ხეს აქ სა­კმ­აოდ ად­რე, დე­

– გა­ნა­თლ­ებ­ით იუ­რი­სტ­ია, მა­ გრ­ამ თი­თქ­მის 15 წე­ლია, რაც სა­ტე­ლე­ვი­ზიო ბი­ზნ­ეს­შია. ანუ მი­სი თქ­მით, „არ­ხე­ბს აკ­ეთ­ებს და ყი­დის“.

– არ უჭ­ირს ბა­ლე­რი­ნა მე­უღ­ ლის დღ­ის რე­ჟი­მის ატ­ანა?

– ერ­თი შე­მთ­ხვ­ევა გა­მა­ხს­ენ­და. ერთ შა­ბა­თს ჩე­მი მე­უღ­ლე დი­ლის რე­პე­ტი­ცი­ას და­ეს­წრო, მე­რე კი და­ვი­ყო­ლიე, რომ სპ­ექ­ტა­კლ­საც და­სწ­რე­ბო­და. რო­დე­საც სა­ხლ­ში ვბ­რუ­ნდ­ებ­ოდ­ით, ჩე­მმა კლ­ას­ელ­ მა, სა­მე­ფო ბა­ლე­ტის წა­მყ­ვა­ნმა მო­ცე­კვ­ავ­ემ სლ­ავა სა­მო­დუ­რო­ვმა და­მი­რე­კა და თა­ვის პრ­ემ­იე­რა­ზე და­გვ­პა­ტი­ჟა. გა­ხა­რე­ბუ­ლი და­ვთ­ ან­ხმ­დი... ჩე­მმა ქმ­არ­მა წა­რბ­იც კი არ შე­იხ­არა, წა­ვი­დე­თო. ამ დრ­ ოს კი თბ­ილ­ის­იდ­ან მე­გო­ბა­რმა და­ურ­ეკა და, კი­თხ­ვა­ზე, რო­გორ ხა­რო, შე­მო­მხ­ედა და ღი­მი­ლით ას­ეთი რამ უპ­ას­უხა: რა ვი­ცი, დი­ ლით ბა­ლე­ტი, დღ­ის­ით ბა­ლე­ტი, სა­ღა­მო­საც ბა­ლე­ტი და ახ­ლა შენ მი­თხ­არი, რო­გორ ვი­ქნ­ებ­იო.

– გყ­ავთ თუ არა ქა­რთ­ვე­ლი მე­გო­ბრ­ები?

– სა­მწ­უხ­არ­ოდ, ბა­ვშ­ვო­ბის მე­ გო­ბრ­ებს ძა­ლი­ან ად­რე და­ვშ­ორ­ დი და კო­ნტ­აქ­ტი ვერ შე­ვი­ნა­რჩ­ უნე. ქა­რთ­ულ სა­ზო­გა­დო­ებ­ას­თან და მე­გო­ბრ­ებ­თან ჩე­მმა მე­უღ­ლემ თა­ვი­დან და­მა­კა­ვშ­ირა და ახ­ლა მის წრ­ეს­თან ვმ­ეგ­ობ­რო­ბთ ოჯ­

ახ­ებ­ით. მო­უც­ლე­ლო­ბის გა­მო მე­ გო­ბრ­ებს არც ისე ხშ­ირ­ად ვხ­ედ­ავთ, მა­გრ­ამ ყო­ვე­ლი შე­ხვ­ედ­რა ნა­მდ­ვილ დღ­ეს­ას­წა­ულ­ად და არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­ რი­ვად თბ­ილი ხა­ლხ­ის თა­ვშ­ეყ­რად იქ­ცე­ვა ხო­ლმე.

– „თე­მზ­და­ლე­ული“ – რა­ტომ გა­ქვთ ეს ელ­ექ­ტრ­ონ­ულ მი­სა­მა­ რთ­ად?

– უკ­ვე 15 წე­ლია, ეს ჩვ­ენი ოჯ­ ახ­ის იმ­ეი­ლია. ბე­ვრს მო­ეწ­ონა ეს სა­ხე­ლი, ბე­ვრ­მა გა­ით­ავ­ისა, მო­თხ­ რო­ბა­შიც კი გა­მო­უყ­ენ­ებ­იათ. ფუ­ძე რომ თე­რგ­და­ლე­ულ­თა­ნაა კა­ვშ­ირ­ ში, ალ­ბათ, ყვ­ელ­ას­თვ­ის გა­სა­გე­ბია.

15 წლ­ის წი­ნათ ლო­ნდ­ონ­მა ის ად­გი­ ლი და­იკ­ავა, რაც მე-19 სა­უკ­უნ­ეში პე­ტე­რბ­ურ­გს ეკ­ავა.

– რა რჩ­ევ­ას მი­სც­ემთ და­მწ­ყებ ბა­ლე­რი­ნე­ბს?

– მგ­ონი, ჩე­მა­მდე ეს ვი­ღა­ცას უთ­ქვ­ამს :)))) – სწ­ავ­ლა, სწ­ავ­ლა და სწ­ავ­ლა! შრ­ომა, შრ­ომა და შრ­ომა.

– რო­დის და­გე­უფ­ლათ პი­რვ­ ელი დი­დი სი­ხა­რუ­ლი და შე­გრ­ძნ­ ება.

– პი­რვ­ელი სი­ხა­რუ­ლის გა­ხს­ ენ­ება რთ­ულ­ია. ალ­ბათ, რო­დე­საც მშ­ობ­ლე­ბმა იტ­ალ­იი­დან, გრ­ძე­ლვ­ ად­ია­ნი მი­ვლ­ინ­ებ­იდ­ან უზ­არ­მა­ზა­რი თო­ჯი­ნე­ბი ჩა­მო­მი­ტა­ნეს. ან ალ­ბათ, მა­შინ, რო­დე­საც სა­ბა­ლე­ტო სა­სწ­ავ­ ლე­ბე­ლში მი­მი­ღეს. უდ­იდ­ესი სი­ხა­ რუ­ლი კი, რა თქ­მა უნ­და, სა­ნდ­როს მო­ვლ­ინ­ება იყო.

კე­მბ­რის და­სა­წყ­ის­ში დგ­ამ­ენ. ქუ­ჩე­ბს სა­შო­ბა­ოდ ან­ათ­ებ­ენ. ამ­იტ­ომ, სა­ნდ­ როს თხ­ოვ­ნაც, ნა­ძვ­ის ხის და­დგ­მის თა­ობ­აზე, სწ­ორ­ედ მა­შინ კმ­აყ­ოფ­ილ­ დე­ბა. აწი უკ­ვე მას ვა­ნდ­ობთ ნა­ძვ­ის ხის მო­რთ­ვას, თუ­მცა სა­თა­მა­შო­ებ­ის შე­ძე­ნა ოჯ­ახ­ური ღო­ნი­სძ­იე­ბაა, რო­ მე­ლშ­იც, სა­ნდ­რო­სთ­ან ერ­თად, მეც სი­ამ­ოვ­ნე­ბით ვმ­ონ­აწ­ილ­ეობ. სა­ნდ­რო წე­რი­ლე­ბს უწ­ერს თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ას და სა­ჩუ­ქრ­ებს სთ­ხო­ვს. თა­ნაც მკ­აც­რად აკ­ონ­ტრ­ოლ­ებს, რას აჩ­უქ­ებ­ენ მშ­ობ­ ლე­ბი, რომ თო­ვლ­ის ბა­ბუ­ის სა­ჩუ­ქრ­ ები არ გა­იმ­ეო­რონ. ისე აქ­ვს სა­ქმე და­ყე­ნე­ბუ­ლი, რომ სა­ჩუ­ქრ­ებს ყვ­ელ­ ას­გან იღ­ებს. სა­ერ­თოდ, სა­ახ­ალ­წლო სა­ჩუ­ქრ­ებ­ის შე­რჩ­ევა ჩვ­ენს ოჯ­ახ­ში გა­ნს­აკ­უთ­რე­ბით გა­სა­იდ­უმ­ლო­ებ­ული და შრ­ომ­ატ­ევ­ადი, მა­გრ­ამ სა­სი­ამ­ოვ­ ნო პრ­ოც­ეს­ია. თო­ვლ­ის ბა­ბუ­აც გვ­ყა­ ვს, „სნ­ეგ­ურ­აჩ­კაც“ და ჩე­მს შე­მთ­ხვ­ევ­ აში, „თო­ვლ­ის დე­დო­ფა­ლიც“ (ინ­გლ­ ის­ის ერ­ოვ­ნუ­ლი ბა­ლე­ტის ზა­მთ­რის რე­პე­რტ­უა­რი­დან). რაც შე­ეხ­ება სა­ახ­ალ­წლო სა­მზ­ად­ ისს, რო­გო­რც წე­სი, ვც­დი­ლობ, ად­რე და­ვი­წყო. ეს პე­რი­ოდი გა­ნს­აკ­უთ­რე­ ბით და­კა­ვე­ბუ­ლი ვარ თე­ატ­რში. შო­ ბა-ახ­ალი წლ­ის სე­ზო­ნი ბე­ვრ­ის­თვ­ის ბა­ლე­ტთ­ან ას­ოც­ირ­დე­ბა, შე­სა­ბა­მი­ სად, დე­კე­მბ­ერ­სა და ია­ნვ­არ­ში სა­ მი-ოთ­ხი სპ­ექ­ტა­კლი მა­ქვს კვ­ირ­აში. ამ­იტ­ომ ინ­და­ური უკ­ვე სა­ყი­ნუ­ლე­შია, ნი­გო­ზი და­ჭრ­ილ­ია, თე­ვზ­ეუ­ლსა და ბო­სტ­ნე­ულს ბო­ლოს, სა­ლა­თე­ბთ­ან და ხა­ჭა­პუ­რთ­ან ერ­თად, 31-ში დი­ლი­დან მო­ვა­მზ­ად­ებთ (გო­ჭს აქ არ ყი­დი­ან).

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

37

სტეფანე

ზალიკო ბერგერი 38

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ილი

ვანიკო თარხნიშვ

ანრი ჯოხაძე და ლალი მოროშკინა

ლერი ხაბელოვი

ლაშა ონიანი

ლენუკა ყიფშიძე ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

39

ლე­ვან ღვ­ინ­ია­ნი­ძე­

ევ­რო­პა­ში ახ­ალი წე­ლი ყვ­ელ­აზე ად­რე სა­ ქა­რთ­ვე­ლო­ში დგ­ება, რაც, შე­იძ­ლე­ბა, მო­მა­ ვა­ლში სა­კმ­აოდ წა­რმ­ატ­ებ­ული მა­რკ­ეტ­ინ­გუ­ ლი ხრ­იკი გა­მო­დგ­ეს... სა­დღ­ეს­ას­წა­ულო ტუ­ რი­ზმ­ის გა­ნვ­ით­არ­ებ­ის­თვ­ის. შე­სა­ბა­მი­სად, მთ­ელი ევ­რო­პის ზა­მთ­რის კუ­რო­რტ­ებ­იდ­ან, 2010 წე­ლი პი­რვ­ელ­ად გუ­და­ურ­სა და ბა­კუ­ რი­ან­ში და­დგა. ახ­ალი წე­ლი კი არ­სად ის­ეთი ახ­ალი არ არ­ის, რო­გო­რც ნა­მდ­ვილ ზა­მთ­არ­ ში, თო­ვლ­ში, მთ­ებ­ში, თე­თრ­ში და ყი­ნუ­ლის ლო­ლო­ებ­ში. წე­ლს პი­რვ­ელ­ად შე­ვხ­ვდი ახ­ალ წე­ლს ზღ­ ვის დო­ნი­დან 2003 მე­ტრ­ზე, გუ­და­ურ­ში. სა­სტ­უმ­რო „მა­რკ­ოპ­ოლ­ოს“ რე­სტ­ორ­ან­ში ზუ­მბა, „ჩვ­ენ­ებ­ურ­ები“ და ბე­ვრი უკ­რა­ინ­ელი ტუ­რი­სტი იყო. გა­რეთ ამ დრ­ოი­სთ­ვის უც­ნა­ ურ­ად ცო­ტა თო­ვლი, რო­მე­ლიც, შე­იძ­ლე­ბა, სრ­ია­ლი­სთ­ვის იდ­ეა­ლურ პი­რო­ბე­ბს ვერ ქმ­ ნი­და, მა­გრ­ამ ვი­ზუ­ალ­ის­თვ­ის სრ­ულ­იად სა­ კმ­არ­ისი იყო. ზუ­მბა & „ჩვ­ენ­ებ­ურ­ები“ მათ მუ­სი­კას მა­რტ­ივ ენ­აზე შე­იძ­ლე­ბა Folk n’ Roll ეწ­ოდ­ოს. აქ­ამ­დე მო­სმ­ენ­ილი არ მქ­ონ­ იდა. ზუ­მბ­ასი ვი­ცო­დი „ვა­შლ­ის გა­მყ­იდ­ვე­ლო“, „გა­მა­რჯ­ობა აფ­ხა­ზე­თო შე­ნი“ და რა­მდ­ენ­იმე სხ­ვა პო­პუ­ლა­რუ­ლი სი­მღ­ერა... ხო­ლო „ჩვ­ენ­ ებ­ურ­ები“, და­რწ­მუ­ნე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი, რომ ლა­ზი მუ­სი­კო­სე­ბი უნ­და ყო­ფი­ლი­ყვ­ნენ. გი­ორ­გი კა­ ლა­ნდ­იას ბრ­ალ­ია მთ­ლი­ან­ად. თუ­რმე, ძა­ლი­ან კა­რგი პრ­ოე­ქტი ყო­ფი­ლა უკ­რა­ინ­ელ, კო­რე­ელ, ქა­რთ­ვე­ლე­ბი­ან­ად ყვ­ელა გა­ერ­თო. სა­მწ­უხ­არ­ოდ, ბო­ლო წლ­ებ­ის გა­ნმ­ავ­ ლო­ბა­ში ქა­რთ­ული ფო­ლკ­ლო­რის გა­თა­ნა­მე­დრ­ ოვ­ება ბო­ლო­მდე ერ­თფ­ერ­ოვ­ანი და უნ­იჭო გა­ მო­დი­ოდა ხო­ლმე... ზუ­მბ­ას და „ჩვ­ენ­ებ­ურ­ებს“ ნა­მდ­ვი­ლად ხა­რი­სხ­ია­ნი ვე­რს­ია აქ­ვთ. სა­ერ­თოდ, ახ­ალი წე­ლი, ივ­ენ­თის მუ­სი­კა ორ­გა­ნი­ზა­ტო­რე­ბი­სთ­ვის ცა­ლკე ტვ­ინ­ის ჭყ­ლე­ ტაა. ამ დრ­ოს მუ­სი­კას თა­ვი­სთ­ავ­ად არ­სე­ბუ­ლი სი­ხა­რუ­ლის შე­ნა­რჩ­უნ­ება ევ­ალ­ება, რაც გუ­და­ ურ­ში სა­კმ­აოდ წა­რმ­ატ­ებ­ულ­ად მო­ხე­რხ­და. უკ­რა­ინა & კო­რეა სა­სტ­უმ­როს ლი­ფტ­ში ყო­ველ შე­სვ­ლა­ზე ჩე­მს გა­რდა მი­ნი­მუმ 4 უკ­რა­ინ­ელი და სა­შუ­ალ­ოდ, ერ­თი კო­რე­ელი შე­მო­დი­ოდა. უკ­რა­ინ­ელ­ებ­ის სი­მრ­ავ­ლე დი­დად არ გა­მკ­ვი­რვ­ებ­ია. არც ის, რომ რაც არ უნ­და შე­უხ­ედ­ავი იყ­ოს უკ­რა­ინ­ელი ქა­ლი, ქა­რთ­ველ კა­ცს ყო­ვე­ლთ­ვის შე­უძ­ლია მას თა­ვდ­ავ­იწ­ყე­ბით მი­აშ­ტე­რდ­ეს. ბრ­ენ­დია, ფა­ქტ­ ობ­რი­ვად. ყვ­ელა ქა­რთ­ვე­ლი სტ­უნ­დე­ნტი ბი­ჭის ოც­ნე­ბაა. ახ­ლა აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რომ უკ­რა­ინ­ულ­ად მხ­ოლ­ოდ იუ­შჩ­ენ­კო და სპ­ორ­ტუ­ლი არ­ხის, სპ­ ორტ1-ის კო­მე­ნტ­ატ­ორი ლა­პა­რა­კო­ბენ... პი­რვ­ ელი - ნა­სნ­იპ­ოდ­ელ­ატ­ის და რა­ღა­ცე­ბს ამ­ბო­ბს ხო­ლმე. მე­ორე - კუ­ტე­ვო­ის, შტ­რა­ფოი მა­იდ­ან­ ჩის და ა.შ... და­ნა­რჩ­ენ­ები სტ­აბ­ილ­ურ­ად, რუ­ სუ­ლად მე­ტყ­ვე­ლე­ბან. ახ­ალ წე­ლს­აც ორ­ჯერ შე­ვხ­ვდ­ით - მე­ორ­ედ 2 სა­ათ­ზე, უკ­რა­ინ­ული დრ­ოით. კო­რე­ელ­ებს რაც შე­ეხ­ებ­ათ, მა­თი ახ­ალი წე­ ლი იმ­დე­ნად დი­დი ხნ­ით ად­რე და­დგა, რომ რო­ცა ჩვ­ენ ფე­იე­რვ­ერ­კე­ბის სრ­ოლა და­ვი­წყ­ეთ, მა­თთ­ვის უკ­ვე ბე­დო­ბა იყო. თუ­რმე, ბე­დო­ბა კო­რე­ული ტრ­ად­იც­იაა და მათ ენ­აზე „ბე­ნკუ“ ჰქ­ვია... მა­რთ­ლა კი არა...:))) ორი პა­ტა­რა ამ­ბა­ვი: ლი­ფტ­ში პი­რვ­ელ­ში დი­ლას მხ­ვდ­ება უკ­რა­ 40

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ინ­ელი კა­ცი, ჯი­ბი­დან „კო­კა-კო­ლის“ ბო­თლი უჩ­ანს, რო­მე­ლშ­იც გა­მჭ­ვი­ რვ­ალე თე­თრი სი­თხე ას­ხია. სა­ვა­რა­ უდ­ოდ ჭა­ჭა, რა­დგ­ან „კო­კა-კო­ლის“ ბო­თლს ფა­ნტ­ას სა­ხუ­რა­ვი აქ­ვს და­ხრ­ ახ­ნი­ლი. მე­სა­მე­დან პი­რვ­ელ სა­რთ­ულ­ ამ­დე გა­მა­ლე­ბით რა­ღა­ცას ფი­ქრ­ობ­და და ლი­ფტ­ის კა­რი რომ გა­იღო, მკ­ით­ხა: извини брат, што такое фарчак? ფა­რჩ­ აკ­ის ეტ­იმ­ოლ­ოგ­იუ­რი ამ­ბა­ვი ის­ედ­აც არ ვი­ცი, თან რო­გო­რი ას­ახ­სნ­ელ­ია?! ვუ­თხ­ არი, რომ ნი­შნ­ავ­და ტა­ხტს, რა­კი ლი­ფტ­იდ­ ან გა­მო­სვ­ლი­სას პი­რვ­ელი სწ­ორ­ედ ტა­ხტი და­ვი­ნა­ხე. პი­რვ­ელი ია­ნვ­რის დი­ლას კი­დევ, მა­რტ­ივი გა­და­წვ­ეტ­ილ­ებ­ებ­ის გა­რე­შე ძა­ლი­ან რთ­ული იქ­ნე­ბო­და ცხ­ოვ­რე­ბა. ყვ­ელა ის­ევ მთ­ ვრ­ალ­ია და ასე, თო­თხ­მე­ტა­მდე... და მე­ორე პა­ტა­რა ამ­ბა­ვი კო­რე­ელ­ებ­ის შე­ სა­ხებ. ორ ია­ნვ­არს პი­ნგ-პო­ნგ­ის სა­თა­მა­შოდ და­რბ­აზ­ში შე­ვე­დი. და­მხ­ვდა აბ­სო­ლუ­ტუ­რად კლ­ას­იკ­ური კა­დრი, ორი კო­რე­ელი დი­დის რუ­ დუ­ნე­ბით უტ­კა­პუ­ნე­ბდა რა­კე­ტე­ბს. წა­რმ­ოგ­იდ­ გე­ნი­ათ, მა­თთ­ვის და­მე­ცა­და, რო­დის და­ამ­თა­ ვრ­ებ­დნ­ენ თა­მა­შს?! მა­გათ მთ­ელი ცხ­ოვ­რე­ბა შე­უძ­ლი­ათ პი­ნგ-პო­ნგი ით­ამ­აშ­ონ, ორ­შიც შე­ გნ­ებ­ულ­ად იბ­ედ­ებ­დნ­ენ... ბე­დო­ბა, ხო მა­გა­თი მო­გო­ნი­ლია. სა­სტ­უმ­რო­ში ოც­ამ­დე კო­რე­ელი ცხ­ოვ­რო­ბს. ნე­ტავ კო­რე­აში გუ­და­ური ვინ გა­ აბ­აზ­რა? თო­ვლი დე­კე­მბ­რის ბო­ლოს გუ­ და­ურ­ში ასე ცო­ტა თო­ვლი არ მა­ხს­ენ­დე­ბა. პი­რვ­ელ ტრ­ას­აზე, ფა­ქტ­ობ­რი­ვად, თო­ვლი მხ­ოლ­ოდ მი­წას ფა­რა­ვდა, კუ­დე­ბზ­ეც კი ქვ­ები ჩა­ნდა ალ­აგ-ალ­აგ. თუ­მცა, თბ­ილ­ის­ში წა­მო­ სა­სვ­ლე­ლად მა­ნქ­ან­იდ­ან თო­ვლს ნა­ხე­ვა­რი სა­ათი რომ ვწ­მე­ნდ­დით, მა­შინ ვი­ფი­ქრე, ის­ევ ის კე­ნჭ­ებ­ ია­ნი პი­რვ­ელი ტრ­ასა ხომ არ ჯო­ბდა მე­თქი. თო­ვა ორ­ში დი­ლი­დან და­იწ­ყო. ტრ­ას­აზე ის­ეთი და­უჯ­ერ­ებ­ელი ნი­სლი იყო, რომ სა­კუ­თა­რი ალ­ კო­ჰო­ლუ­რი თა­ვგ­ად­ას­ავ­ ლე­ბის ამ­ბა­ვი უფ­რო მე­ გო­ნა, ვი­დრე ბუ­ნე­ბრ­ივი მო­ვლ­ენა. თუ­მცა, რო­ცა და­ვა­ფი­ქს­ირე, რომ მა­რთ­ლა ას­ეთი ნი­სლი იყო და არა ახ­ალ წე­ლს მი­ღე­ბუ­ლი გრ­ად­უს­ის შე­დე­გი, უკ­ვე გვ­ია­ნი იყო... გა­უკ­ვა­ლა­ვში ის­ეთი ვი­ფრ­ინე, პი­რდ­აპ­ირ ფა­სა­ნა­ურ­ში და­ვე­ ცი. მე­რე თო­ვა შე­წყ­და, ღრ­უბ­ელი არ­სად წა­სუ­ლა და უკ­ვე გვ­იან ღა­მით ისე და­უშ­ ვა, რომ დი­ლას პა­რკ­ინ­გზე მა­ნქ­ან­ებ­ის ფო­ რმ­ის თო­ვლი იდო. თბ­ილ­ის­ში წა­მო­სვ­ლაც ას­ეთ თო­ვლ­ში მო­მი­ხდა - რე­და­ქც­ია­ში ეს მა­სა­ლა რომ და­მე­წე­რა. ძა­ლი­ან და­მე­ნა­ნა თო­ვლი. რა­ღა ახ­ლა მო­ხვ­ედი-მე­თქი, ვუ­თხ­არი. კო­რე­ელ­ები პი­ ნგ-პო­ნგს თა­მა­შო­ბდ­ნენ...

ახ­ალი წლ­ის და­სა­წყ­ისი სა­უკ­ეთ­ესო პე­რი­ოდ­ია გა­სუ­ლი წლ­ის მო­ვლ­ენ­ებ­ის ან­ალ­იზ­ის­თვ­ის. 2009 წე­ლი სუ­ლაც არ ყო­ფი­ლა გა­მო­ნა­კლ­ისი და ისიც, რო­გო­რც წი­ნა წლ­ები, სკ­ან­და­ლე­ბით იყო და­ტვ­ირ­თუ­ლი. თქ­ვე­ნს ყუ­რა­დღ­ებ­ას ყვ­ელ­აზე ხმ­აუ­რი­ან სკ­ან­და­ლე­ბზე შე­ვა­ჩე­რე­ბთ.

2009 წლ­ის სკ­ან­და­ლე­ბი

ბო­ლო დრ­ოს ბუ­ლვ­არ­ული პრ­ესა ხშ­ირ­ად წე­რდა ცნ­ობ­ილი გო­ლფ­ის­ ტის - ტა­იგ­ერ ვუ­დს­ის არ­აე­რთ­გულ ხა­სი­ათ­ზე და იმ­აზე, რომ ყო­ვე­ლი შე­სა­ძლ­ებ­ლო­ბი­სთ­ან­ავე ის ცო­ლს ღა­ლა­ტო­ბდა. 2009 წლ­ის მი­წუ­რუ­ლს სპ­ორ­ტს­მე­ნი ავ­არ­ია­ში მო­ყვა, რის შე­მდ­ეგ­აც, უკ­ვე ყვ­ელ­ას­თვ­ის ნა­თე­ ლი გა­ხდა მი­სი სა­სი­ყვ­არ­ული ის­ტო­

სი­მა­რთ­ლე ავ­არ­იით

რი­ები. ერთ-ერ­თი ვე­რს­იით ავ­არ­ია ცო­ლთ­ან ჩხ­უბ­ის შე­მდ­ეგ მო­უვ­იდა. ავ­არ­იის მო­მე­ნტ­ში მას რა­მდ­ენ­იმე ქა­ლი ეჯ­და მა­ნქ­ან­აში. ავ­არ­ია ძლ­იე­ რი არ იყო, მა­გრ­ამ სკ­ან­და­ლი ნა­მდ­ ვი­ლად ხმ­აუ­რი­ანი გა­მო­ვი­და. სკ­ან­და­ლის შე­მდ­ეგ სპ­ორ­ტს­მე­ ნის სა­ყვ­არ­ლე­ბის სია გა­მო­ქვ­ეყ­ნდა, გა­მო­არ­ჩი­ეს სა­უკ­ეთ­ესო რვა ქა­ლი –

ნა ა ი რ ი მ ნაცე

რა­მდ­ენ­ად­აც წა­რა­მტ­ებ­ულ­ ია მო­მღ­ერ­ალ რი­ან­ას კა­რი­ერა, იმ­დე­ნად იუ­იღ­ბლო იყო მი­სი პი­რა­დი ცხ­ოვ­რე­ბა წე­ლს. 2009 წლ­ის თე­ბე­რვ­ალ­ში გა­ვრ­ცე­ლდა ნა­ცე­მი მო­მღ­ერ­ლის ფო­ტო­ები. შა­ვკ­ან­ია­ნი მო­მღ­ერ­ლის სა­ხე­ზე ჩა­ლუ­რჯ­ებ­ული და და­სი­ებ­ული უბ­ნე­ბიც იყო. ეს ყვ­ელ­აფ­ერი გა­ ვრ­ცე­ლე­ბუ­ლი ხმ­ებ­ით, მი­სმა შე­ ყვ­არ­ებ­ულ­მა, მს­ახ­იო­ბმა კრ­ის ბრ­აუ­ნმა გა­აკ­ეთა. დღ­ემ­დე უც­ნო­ბია კო­ნფ­ლი­ ქტ­ის მი­ზე­ზე­ბი, მა­გრ­ამ ამ­ის შე­მდ­ეგ წყ­ვი­ლი ერ­თად არ­ავ­ის უნ­ახ­ავს. კრ­ის ბრ­აუ­ნზე სი­სხ­ლის სა­მა­რთ­ლის სა­ქმ­ეც აღ­იძ­რა და რი­ან­აც თა­ვი­სუ­ფა­ლი ქა­ლი გა­ ხდა.

ემი უა­ინ­ჰა­უსის მკ­ურ­ნა­ლო­ბა მა­მა­კა­ცე­ბით

სკ­ან­და­ლი მს­ოფ­ლიო ჩე­მპ­იო­ნის სქ­ეს­ის გა­მო

2009 წე­ლს კრ­ის­ტი­ნა ორ­ბა­კა­იტ­ეს უმ­ცრ­ოსი შვ­ილი მო­სტ­აც­ ეს. 11 წლ­ის დე­ნის გა­მტ­აც­ებ­ელი სა­კუ­თა­რი მა­მა აღ­მო­ჩნ­და. ალა პუ­გა­ჩო­ვა და კრ­ის­ტი­ნა ორ­ბა­კა­იტე და­ხმ­არ­ებ­ას ყვ­ელ­ას­გან ით­ ხო­ვდ­ნენ. მო­გვ­ია­ნე­ბით, რუ­სლ­ან ბა­ის­არ­ოვ­მა გა­ნა­ცხ­ადა, რომ დე­ნის უბ­რა­ლოდ, სუ­რვ­ილი ჰქ­ონ­და მე­ტი დრო გა­ეტ­არ­ებ­ინა მა­ მა­სთ­ან და ბა­ვშ­ვს არ მო­სწ­ონ­და კრ­ის­ტი­ნას ახ­ალ მა­მა­კა­ცთ­ან ურ­ თი­ერ­თო­ბა. ამ ოჯ­ახ­ურ დრ­ამ­ას ბე­ვრი პი­კა­ნტ­ური დე­ტა­ლი მო­ჰყ­ვა. კრ­ის­ ტი­ნამ ტე­ლე­ვი­ზი­ით აღ­ია­რა, რომ მას ყო­ფი­ლი ქმ­არი სც­ემ­და და გა­ყრ­ის მი­ზე­ზიც ეს იყო. ჩე­ჩნ­ეთ­ის სა­სა­მა­რთ­ლომ ბა­ვშ­ვი მა­მას მი­ აკ­უთ­ვნა, მო­სკ­ოვ­ის სა­სა­მა­რთ­ლომ - დე­დას. სა­ბო­ლო­ოდ, მო­ლა­ პა­რა­კე­ბა შე­დგა – ბა­ვშ­ვი დე­დის არ­ყო­ფნ­ის პე­რი­ოდ­ში მა­მა­სთ­ან იქ­ნე­ბა და პი­რი­ქით.

ოფ­იც­ია­ნტ­ებ­იდ­ან და­წყ­ებ­ული „პლ­ ეი­ბო­ის“ ვა­რს­კვ­ლა­ვე­ბით და­მთ­ავ­ რე­ბუ­ლი. ცნ­ობ­ილი გა­ხდა, რომ ტა­ იგ­ერს ქა­ლე­ბიც ღა­ლა­ტო­ბენ. ერ­თმა სა­ყვ­არ­ელ­მა, ცნ­ობ­ილ გო­ლფ­ის­ტს, რქ­ები ჯო­რჯ კლ­უნ­ის­თან და­ად­გა. წლ­ის ბო­ლოს კი ის ცო­ლმ­აც მი­ატ­ ოვა და სა­ყვ­არ­ლე­ბმ­აც.

ემი უა­ინ­ჰა­უსი თა­ვი­სთ­ავ­ად ქა­ლი სკ­ან­და­ლია. მას სკ­ან­და­ლე­ბი უყ­ვა­რს სც­ენ­აზ­ეც და პი­რად ცხ­ოვ­რე­ბა­შიც. ამ წე­ლს მო­მღ­ერ­ალ­მა გა­და­წყ­ვი­ტა გა­შო­ რე­ბო­და თა­ვის შე­ყვ­არ­ებ­ულს - ბლ­ეიკ ფი­ლდ­ერ სი­ვი­ლოს. ამ­ის­თვ­ის კი მშ­ვე­ ნი­ერი გა­რე­მო აი­რჩ­ია. კა­რი­ბის კუ­ნძ­ ულ­ებ­ზე სა­რე­აბ­ილ­იტ­აც­იო კლ­ინ­იკ­აში და­წვა. მკ­ურ­ნა­ლო­ბის დრ­ოს კი ფე­რა­ დკ­ან­ია­ნი მა­მა­კა­ცე­ბი არ და­უკ­ლია. ახ­ალი ცხ­ოვ­რე­ბა მო­მღ­ერ­ალ­მა ახ­ ალი ძუ­ძუ­ებ­ით და­იწ­ყო. მკ­ერ­დი ორი ზო­მით გა­იდ­იდა და რო­მა­ნი გა­აბა ჯო­ რჯ ფო­რმ­ენ­ის შვ­ილ­თან. მს­უბ­უქი ათ­ლე­ტი­კის ჩე­მპ­იო­ნი, ალ­ ბათ, ყვ­ელ­აზე მო­ულ­ოდ­ნე­ლი სკ­ან­და­ ლის გმ­ირი გა­ხდა. ბე­რლ­ინ­ში გა­მა­რთ­ ულ ჩე­მპ­იო­ნა­ტზე პრ­ეს­ის ყუ­რა­დღ­ებ­ის ობ­იე­ქტ­ში არა ახ­ალი რე­კო­რდ­ები, არ­ ამ­ედ ჩე­მპ­იო­ნის სქ­ესი გა­ხდა. 800- მე­ ტრ­იან სი­რბ­ილ­ზე ქა­ლე­ბს შო­რის მო­ ნა­წი­ლე­ობა მი­იღო კა­სტ­ერ სე­მე­ნიმ, რო­მე­ლმ­აც გა­იმ­არ­ჯვა კი­დეც. გე­ნდ­ერ­ ულ­მა ტე­სტ­მა აჩ­ვე­ნა, რომ ჩე­მპ­იო­ნი ნა­ ხე­ვრ­ად ქა­ლი და ნა­ხე­ვრ­ად მა­მა­კა­ცია. სკ­ან­და­ლის ჩა­სა­ცხ­რო­ბად მს­უბ­უქი ათ­ ლე­ტი­კის ფე­დე­რა­ცი­ამ, მზ­ად­ყო­ფნა გა­ მო­თქ­ვა ოპ­ერ­აც­იის და­სა­ფი­ნა­ნს­ებ­ლად, რო­მე­ლიც სა­მხ­რეთ აფ­რი­კელ ჩე­მპ­იო­ნს სრ­ულ­ფა­სო­ვან ქა­ლად აქ­ცე­ვს.

ჩე­ჩნ­ურ – რუ­სუ­ლი შუ­რი­ს­ძი­ება

რუ­სი ქა­ლე­ბი სტ­აბ­ილ­ური ოჯ­ახ­ის მტ­რე­ბი მთ­ელ ჰო­ლი­ვუ­დში არ­ავ­ინ ელ­ოდა, რომ სა­მა­გა­ლი­თო მე­ოჯ­ახ­ედ ცნ­ობ­ილი, მელ გი­ ბს­ონი ოჯ­ახს და­ან­გრ­ევ­და. 7 შვ­ილი ცო­ლს შე­ატ­ოვა ხე­ლში და რუ­სი მო­მღ­ერ­ლი­სკ­ენ გა­ იქ­ცა. ამ ამ­ბის შე­მდ­ეგ ამ­ბო­ ბენ, შვ­ილ­ებ­მა მა­მას ღა­ლა­ ტი არ აპ­ატ­იეს და დღ­ემ­დე არ ელ­აპ­არ­აკ­ებ­ია­ნო. სა­ნამ სა­სა­მა­რთ­ლო გა­შო­ რე­ბუ­ლი წყ­ვი­ლის ქო­ნე­ბას ან­აწ­ილ­ებ­და, რუ­სმა ლა­მა­ზმ­ ან­მა ჰო­ლი­ვუ­დის მა­მაც გუ­ ლს, ქა­ლი­შვ­ილი ლუ­სია გა­ უჩ­ინა. კი­დევ ერ­თმა რუ­სმა ლა­ მა­ზმ­ან­მა და­ან­გრ­ია წე­ლს სხ­ ვი­სი ოჯ­ახი. მუსიკოსი რო­ნი ვუ­დი უკ­ვე ახ­ალ­გა­ზრ­დად არ ით­ვლ­ება, მა­გრ­ამ ეს არ უშ­ლის ხე­ლს აქ­ტი­ურ­ად იც­

ხო­ვრ­ოს და და­იპ­ყრ­ოს ის­ეთი გო­გო­ნე­ბის გუ­ლი, რო­მლ­ებ­ იც მას შვ­ილ­იშ­ვი­ლად ეკ­უთ­ ვნ­იან. ამ წე­ლს მუ­სი­კო­სმა რო­მა­ნი გა­აბა რუს გო­გო­ნა კა­ტია ივ­ან­ოვ­ას­თან. ყვ­ელ­ას ეგ­ონა, რომ ეს რო­მა­ნი მო­რი­ გი გა­ტა­ცე­ბა იქ­ნე­ბო­და, მა­ გრ­ამ მუ­სი­კო­სი არც სკ­ან­და­ ლს მო­ერ­იდა და რუ­სი გო­გო­ ნას გა­მო, ცო­ლს­აც და­შო­რდა. არც ეს კა­ვშ­ირი აღ­მო­ჩნ­და ხა­ნგ­რძ­ლი­ვი. კა­ტი­ამ თა­ვი­ სი უა­ზრო ეჭ­ვი­ან­ობ­ის გა­მო სა­ყვ­არ­ელი მა­მა­კა­ცი და დი­ დი ფუ­ლი და­კა­რგა. ერ­თხ­ელ, რო­დე­საც რო­ნიმ გა­და­წყ­ვი­ტა ოჯ­ახ­ურ წრ­ეში ვა­ხშ­ამი, კა­ ტი­ამ ის­ტე­რი­კა მო­აწ­ყო, რის შე­მდ­ეგ­აც, კა­ტი­ას თა­ვი­სი სა­ ყვ­არ­ელი მო­ხუ­ცი აღ­არ უნ­ახ­ ავს.

ი ვ ­ ა ლ ­ ვ ს­კ რ ­ ა ვ კ რო

სი­ლვ­იო ბე­რლ­უს­კო­ნი, ალ­ბათ, 2009 წლ­ის ყვ­ელ­აზე სკ­ან­ და­ლუ­რი პე­რს­ონაა. ჟუ­რნ­ალ­მა „Rolling Stone“-მა მას 2009 წლ­ის როკ ვა­რს­კვ­ლა­ვიც უწ­ოდა. სი­ლვ­იოს სა­ყვ­არ­ლე­ბის შე­სა­ხებ ყო­ვე­ლთ­ვის ლე­გე­ნდ­ები და­დი­ოდა. ყვ­ელ­აფ­ერს აქ­ვს სა­ზღ­ვა­რი და ეს წე­ლი იტ­ალ­ იე­ლი პო­ლი­ტი­კო­სის ცო­ლი­სთ­ვის უკ­ან­ას­კნ­ელი წვ­ეთი აღ­ მო­ჩნ­და. მო­კლ­ედ, მან გა­ნქ­ორ­წი­ნე­ბა მო­ით­ხო­ვა. მი­ზე­ზი გა­ უთ­ავ­ებ­ელი ორ­გი­ები მე­ძა­ვე­ბთ­ან, რო­მა­ნი არ­ას­რუ­ლწ­ლო­ვან მო­დე­ლთ­ან და პი­რო­ბა, რომ ცო­ლად მო­იყ­ვა­ნდა იტ­ალ­იელ ტე­ლე­წა­მყ­ვა­ნს. ახ­ლა ვე­რო­ნი­კა ბე­რლ­უს­კო­ნი ქმ­არ­თან აღ­არ ცხ­ოვ­რო­ბს და თა­მა­მად სა­უბ­რო­ბს ყო­ფი­ლი ქმ­რის ავ­ად­მყ­ოფ­ურ მი­დრ­ ეკ­ილ­ებ­ებ­ზე, სე­ქს­უა­ლურ და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბა­ზე და კი­დევ ბე­ ვრ მა­ნკ­იერ მხ­არ­ეზე. სე­ქს­უა­ლუ­რი სკ­ან­და­ლე­ბის გა­მო, წლ­ის ბო­ლოს ბე­რლ­უს­ კო­ნი სა­მა­გა­ლი­თოდ და­ის­აჯა. ის სც­ემ­ეს.

მო­ამ­ზა­და ავ­თო ჩი­ტი­ძე­მ

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

41

რო­გო­რი უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო

„მი­მი­ნო“

ფი­ლმ­ის სა­ხე­ლწ­ოდ­ება _ მი­მი­ნო; გა­და­ღე­ბის დრო _ 1977 წე­ლი; ჟა­ნრი _ კო­მე­დია; რე­ჟი­სო­რი _ გი­ორ­გი და­ნე­ლია; სც­ენ­არ­ის ავ­ტო­რე­ბი _ რე­ზო გა­ ბრ­ია­ძე და ვი­ქტ­ორ ტო­კა­რე­ვი; კო­მპ­ოზ­იტ­ორი _ გია ყა­ნჩ­ელი; მს­ახ­იო­ბე­ბი _ ვა­ხტ­ანგ კი­კა­ბი­ძე, ფრ­უნ­ზე მკ­რტ­ჩი­ანი, ელ­ენა პრ­ ოკ­ლო­ვა, ევ­გე­ნი ლე­ონ­ოვი, კო­ტე და­უშ­ვი­ლი, რუ­სლ­ან მი­ქა­ბე­რი­ძე, არ­ჩილ გო­მი­აშ­ვი­ლი და სხ­ვე­ბი. ფი­ლმ­ის ხა­ნგ­ძლ­ივ­ობა _ 92 წუ­თი.

ავ­თო ჩი­ტი­ძე გი­ორ­გი და­ნე­ლი­ას რვა წე­ლი და­სჭ­ირ­და, ვი­დრე კი­ნო­ფი­ლმ „მი­ მი­ნოს“ სა­ბო­ლოო ვა­რი­ან­ტს გა­და­ იღ­ებ­და. თა­ვი­დან იყო ის­ტო­რია მფ­ რი­ნავ მა­მა­კა­ცზე და იგი კო­მე­დი­ურ ხა­სი­ათს სუ­ლაც არ ატ­არ­ებ­და. ის ის­ტო­რია რე­ჟი­სო­რს რე­ზო გა­ბრ­ია­ ძემ თვ­იმ­ფრ­ინ­ავ­ში მო­უყ­ვა. მო­ვგ­ია­ ნე­ბით, სა­მუ­შაო პრ­ოც­ეს­ში ვი­ქტ­ორ ტო­კა­რე­ვი ჩა­ერ­თო და ახ­ალი სც­ენ­ არი და­იწ­ერა, მა­გრ­ამ არც ის და­მტ­ კი­ცდა. მა­შინ და­ნე­ლი­ამ გა­ნა­ცხ­ადა, რომ იქ­ნე­ბო­და მე­სა­მე ვა­რი­ან­ტი ქა­რთ­ველ პი­ლო­ტზე, რო­მე­ლიც მთ­ იან კუ­თხ­ეში და­ფრ­ინ­ავ­და. „მო­სფ­ილ­მი“ კა­ტე­გო­რი­ულ­ად ით­ხო­ვდა, რომ გა­და­ღე­ბე­ბი მა­ლე და­წყ­ებ­ულ­იყო, რა­თა კი­ნო­წა­რმ­ ოე­ბა­ში გე­გმა შე­სრ­ულ­ებ­ულ­იყო. ამ­იტ­ომ „მი­მი­ნოს“ გა­და­ღე­ბე­ბი ისე და­იწ­ყო, რომ ფი­ნა­ლის სა­ბო­ლოო ვა­რი­ან­ტი არ არ­სე­ბო­ბდა. მნ­იშ­ვნ­ ელ­ოვ­ანი დე­ტა­ლე­ბი გა­და­ღე­ბე­ბის პრ­ოც­ეს­ში იქ­მნ­ებ­ოდა. „მა­დლ­ობა ღმ­ერ­თს, რომ გა­ვი­ცა­ნი მშ­ვე­ნი­ერი ად­ამ­ია­ნი, მფ­რი­ნა­ვი კა­რლო სა­მუ­ კა­შვ­ილი, რო­მე­ლმ­აც თუ­შე­თში გა­ და­გვ­აფ­რი­ნა. ამ ფრ­ენ­ის­ას მი­ვხ­ვდი, რო­გო­რი უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო ვა­ლი­კო მი­ზა­ნდ­არი. მი­სი რო­ლი, ფა­ქტ­ობ­ რი­ვად, ფრ­ენ­ის­ას და­იწ­ერა“ - იხ­სე­ ნე­ბს და­ნე­ლია. მთ­ავ­არი რო­ლის შე­მს­რუ­ლე­ ბლ­ად ვა­ხტ­ანგ კი­კა­ბი­ძე უა­ლტ­ერ­ ნა­ტი­ვო იყო. ფრ­უნ­ზიკ მკ­რტ­ჩი­ანი კი სრ­ულ­იად შე­მთ­ხვ­ევ­ით მო­ხვ­და. სც­ენ­არი­სტ­ები დი­დხ­ანს ფი­ქრ­ობ­ დნ­ენ, ვინ შე­იძ­ლე­ბო­და და­ხვ­ედ­რო­ და ქა­რთ­ველ პი­ლო­ტს სა­სტ­უმ­რო „რო­სი­ას“ ნო­მე­რში. დღ­ეს აღ­არც კი ახ­სო­ვთ, ვინ წა­მო­იყ­ვი­რა პი­რვ­ელ­ად სო­მე­ხი მს­ახ­იო­ბის კა­ნდ­იდ­ატ­ურა, მა­გრ­ამ, რო­გო­რც კი მი­სი სა­ხე­ლი გა­ჟღ­ერ­და, სც­ენ­არ­ის­ტე­ბმა მა­ში­ ნვე შე­ქმ­ნეს სა­ხა­სი­ათო პე­რს­ონ­აჟი.

42

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

„თა­ვდ­აპ­ირ­ვე­ლად „მი­მი­ნო­ში“ უნ­და ყო­ფი­ლი­ყო ორი გმ­ირი - ვა­ლი­კო მი­ ზა­ნდ­არი და თბ­ილ­ის­ელი რუ­სი, რო­ მე­ლიც ევ­გე­ნი ლე­ონ­ოვს უნ­და ეთ­ ამა­შა. თბ­ილ­ის­ელი რუ­სე­ბი ცა­ლკე კა­სტ­აა, ის­ინი მო­სკ­ოვ­ელ­ებს სა­ერ­ თოდ არ ჰგ­ვა­ნან. მა­გრ­ამ სა­მხ­ატ­ვრო სა­ბჭ­ომ და­იწ­უნა და შე­მდ­ეგ გა­ჩნ­და სო­მ­ხის იდ­ეა, რა­დგ­ან სო­მხ­ები ქა­ რთ­ვე­ლე­ბს ყვ­ელ­აფ­ერ­ში ეჯ­იბ­რე­ბი­ ან“- იხ­სე­ნე­ბს ვა­ხტ­ანგ კი­კა­ბი­ძე. რე­სტ­ორ­ნის ქე­იფ­ის სც­ენ­აში მს­ახ­იო­ბე­ბი რე­ალ­ურ­ად არ­იან მთ­ ვრ­ალ­ები. „რე­სტ­ორ­ანი გა­და­სა­ღე­ ბად ღა­მის 12 სა­ათ­ზე და­გვ­ით­მეს, გა­ნა­თე­ბის და­ყე­ნე­ბა და გა­და­ღე­ბის მზ­ად­ება ხა­ნგ­რძ­ლი­ვი პრ­ოც­ეს­ია. ამ­ იტ­ომ, მე და ფრ­უნ­ზი­კამ გა­ვშ­ალ­ეთ ერთ-ერთ მა­გი­და­ზე სუ­ფრა. რო­დე­ საც და­ნე­ლია მო­გვ­ია­ხლ­ოვ­და, აღ­მო­ აჩ­ინა, რომ ორ­მა კა­ცმა სა­მი ბო­თლი არ­აყი და­ვლ­იეთ. გა­ბრ­აზ­და, მა­გრ­ამ ჩვ­ენ ვუ­მტ­კი­ცე­ბდ­ით, რომ მთ­ვრ­ალ­ ები არ ვი­ყა­ვით. ფრ­უნ­ზი­კამ ცე­კვ­ის დრ­ოს სწ­ორ­ედ სი­მთ­ვრ­ალ­ის გა­მო ვერ აი­ღო ია­ტა­კი­დან ცხ­ვი­რს­ახ­ოცი, რო­მე­ლიც შე­მდ­ეგ მე ავ­არ­თვი“- ამ­ ბო­ბს კი­კა­ბი­ძე. მო­სკ­ოვ­ის ეპ­იზ­ოდ­ები გა­და­ღე­ ბუ­ლია 30 გრ­ად­უს­იან ყი­ნვ­აში. სც­ ენ­არ­ის მი­ხე­დვ­ით კი კი­კა­ბი­ძეს ლა­ ბა­და აც­ვია, მკ­რტ­ჩი­ანს - ქუ­რთ­უკი. და­ნე­ლი­ას ბუ­ბა და ფრ­უნ­ზი­კა სა­კუ­ თარ სა­ხლ­ში მი­ჰყ­ავ­და გა­სა­თბ­ობ­ად და სა­სა­დი­ლოდ. ამ დრ­ოს­აც ბე­ვრი სა­ინ­ტე­რე­სო ეპ­იზ­ოდი იქ­მნ­ებ­ოდა. მა­გა­ლი­თად, და­ნე­ლი­ას­თან სა­ხლ­ში ჩა­ის სმ­ის პრ­ოც­ეს­ში და­იბ­ადა ეპ­იზ­ ოდი, „კრ­აზ­ის“ და­კა­რგ­ვის შე­სა­ხებ. ფი­ლმ­ში პა­ტა­რა რო­ლით თა­ვად და­ნე­ლი­ამ­აც ით­ამ­აშა. აე­რო­პო­რტ­ ის ეპ­იზ­ოდ­ში, რო­დე­საც აც­ხა­დე­ბენ ჩა­სხ­დო­მას რე­ის­ზე - თბ­ილ­ისი-მო­ სკ­ოვი, ჰო­ლში შე­მო­დის თვ­ით­მფ­რი­ ნა­ვის ეკ­იპ­აჟი მე­თა­ურ­თან ერ­თად. მე­თა­ური გია და­ნე­ლი­აა. ვა­ლი­კო მი­ზა­ნდ­არი მთ­ის სო­ფე­ ლში ცხ­ოვ­რო­ბდა. ამ­იტ­ომ გა­და­ღე­ ბე­ბის ნა­წი­ლი თუ­შე­თში მი­მდ­ინ­არ­ ეო­ბდა. „მთ­ის ხა­ლხი გვ­აღ­მე­რთ­ებ­და. მე ძა­ლი­ან და­ვუ­ახ­ლო­ვდი მფ­რი­ნა­ვს. მა­საც ვა­ლი­კო ერ­ქვა. ღა­მით, ჩუ­მად, თუ­შე­თი­დან გა­და­ვფ­რი­ნდ­ებ­ოდ­ით აზ­ერ­ბა­იჯ­ან­ში და სა­ზა­მთ­რო­ებს ვი­პა­რა­ვდ­ით. შე­მდ­ეგ კი მთ­ ის მო­სა­ხლ­ეო­ბას ვუ­რი­ გე­ბდ­ით. იქ სა­ზა­მთ­რო არ მო­დი­ოდა და ჩვ­ენს ნა­და­ვლს გუ­ლის ფა­ ნც­ქა­ლით ელ­ოდ­ნენ. ომ­ალ­ოს სო­ფლ­ის უხ­ Лариса

უც­ეს­ები დი­დი პა­ტი­ვით მპ­ატ­იჟ­ებ­ დნ­ენ და, რა თქ­მა უნ­და, სა­სმ­ელ­საც მთ­ავ­აზ­ობ­დნ­ენ, რო­მე­ლზე უა­რის თქ­მაც სი­კვ­დი­ლის ტო­ლფ­ასი იყო. და­ნე­ლი­ამ სი­ტუ­აც­იი­დან გა­მო­სა­ვა­ ლი იპ­ოვ­ნა და სო­ლფ­ის უხ­უც­ეს­ებს უთ­ხრა, მძ­იმე და­ავ­ად­ება სჭ­ირს კი­ კა­ბი­ძეს და მი­სთ­ვის და­ლე­ვა არ შე­ იძ­ლე­ბაო. ამ­ის შე­მდ­ეგ სა­სმ­ელს აღ­ არ­ავ­ინ მთ­ავ­აზ­ობ­და.“ ფი­ლმ­ის ფი­ნა­ლში იყო ფრ­აზა, რო­მე­ლიც სა­ბო­ლო­ოდ, ფი­ლმ­ში არ მო­ხვ­და. ვა­ლი­კო მშ­ობ­ლი­ურ სო­ფე­ ლში ჩა­დის და მი­სთ­ვის ძვ­ირ­ფა­ს, პა­ტა­რა აე­რო­დრ­ომ­ის­კენ მი­დის. ამ დრ­ოს კი აე­რო­დრ­ომ­ის უფ­რო­სი ეუ­ ბნ­ება - „მი­მი­ნო, უკ­ან­ალ­ზე შა­რვ­ალი გა­ქვს გა­რღ­ვე­ულ­იო“. ვა­ლი­კო პა­სუ­ ხო­ბს - „გა­იხ­ედე მა­რჯ­ვნ­ივ - მშ­ვე­ნი­ ერი ყა­ზბ­ეგ­ია, მა­რც­ხნ­ივ - ია­ლბ­უზი. მა­ღლა აი­ხე­დე, რა ლა­მა­ზი ცა და მზ­ ეა. რა­ღა ჩე­მს უკ­ან­ალს უყ­ურ­ებო?“ გა­და­ღე­ბე­ბს ტრ­ავ­მე­ბის გა­რე­შე არ ჩა­უვ­ლია. მა­რთ­ალ­ია, სა­გა­ზა­ფხ­ ულ­ოდ ჩა­მუ­ლმა კი­კა­ბი­ძემ მო­სკ­ოვ­ ის 30 გრ­ად­უს­იან ყი­ნვ­ებს გა­უძ­ლო და არ გა­ცი­ებ­ულა, მა­გრ­ამ იმ ეპ­იზ­ ოდ­ის გა­და­ღე­ბი­სას, რო­დე­საც მი­ მი­ნო ყი­ნუ­ლის მო­ედ­ან­ზე გა­რბ­ის, მს­ახ­იო­ბი წა­იქ­ცა და თა­ვის სე­რი­ოზ­ ული ტრ­ავ­მა მი­იღო.

Ивановна

ცე­ნზ­ურა სა­ბჭ­ოთა ცე­ნზ­ურ­ის ყვ­ელ­აზე დი­დი ძა­ლა სწ­ორ­ედ „მი­მი­ნომ“ იწ­ვნ­ია. ბრ­ეჟ­ნე­ვის დრ­ოს ფი­ლმ­იდ­ან ამ­ოი­ღეს სც­ენა, რო­დე­საც ბუ­ბას და ფრ­უნ­ ზი­კას გმ­ირი ლი­ფტ­ში ორ ია­პო­ნე­ლთ­ან ერ­თად მგ­ზა­ვრ­ობ­ენ. ერთ-ერ­თი ია­პო­ნე­ლი კი­თხ­ულ­ობს - „რა­ტომ აქ­ვს ყვ­ელა რუ­სს ერ­თნ­აი­რი სა­ხე?“ შე­ მდ­ეგ, სა­ბჭ­ოთა ხე­ლი­სუ­ფლ­ებ­ის სა­თა­ვე­ში ან­დრ­ოპ­ოვი მო­ვი­და და ფი­ლმ­ იდ­ან გა­ქრა ეპ­იზ­ოდი, სა­დაც ვა­ლი­კო მი­ზა­ნდ­არი მშ­ობ­ლი­ურ თე­ლა­ვში რე­კა­ვს გე­რმ­ან­იი­დან და ის­რა­ელ­ის თე­ლა­ვი­ვში მო­ხვ­დე­ბა. ჩე­რნ­ენ­კოს ეპ­ოქ­აში ფი­ლმ­იდ­ან ამ­ოი­ღეს ეპ­იზ­ოდი, რო­დე­საც სა­სა­მა­ რთ­ლო შე­ნო­ბი­დან გა­მოჰ­ყა­ვთ სა­მშ­ობ­ლოს მო­აღ­ალ­ატე სა­ვე­ლი კრ­ამ­არ­ოვ­ის გმ­ირი და ამ­ბო­ბს „იზ­ვი­ნი გე­ნა­ცვ­ ალე, ლეტ ჩე­რეზ პი­ატ პო­მა­გუ“. გო­რბ­აჩ­ოვ­ის მო­სვ­ლის და მშ­რა­ლი კა­ნო­ნის შე­მო­ ღე­ბის შე­მდ­ეგ ფი­ლმ­იდ­ან ამ­ოი­ღეს რე­სტ­ორ­ან „რო­სი­ აში“ ენ­დო­კრ­ინ­ოლ­ოგ­ებ­ის ბა­ნკ­ეტ­ის სც­ენა. სა­ბჭ­ოთა კა­ვშ­ირ­ის და­შლ­ის შე­მდ­ეგ ფი­ლმ­ში ეს ყვ­ელა ეპ­იზ­ ოდი კვ­ლავ შე­ვი­და, ია­პო­ნე­ლე­ბის სც­ენ­ის გა­რდა.

„ორი ძმ­ის“ ორ­დღ­ია­ნი

პრ­ემ­იე­რა

რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რში თა­ნა­მე­დრ­ოვე იტ­ალ­იე­ლი დრ­ამ­ატ­ ურ­გის – ფა­უს­ტო პა­რა­ვი­დი­ნოს „ორი ძმა“ რო­ბე­რტ სტ­ურ­უას მა­გი­სტ­რა­ნტ­ის – რე­ზო შა­ტა­კი­შვ­ილ­ის მე­ხუ­თე სპ­ექ­ტა­ კლ­ია. მა­ნა­მდე იყო ტე­ნე­სი უი­ლი­ამ­სის „გა­თე­ლი­ლი პე­ტუ­ნი­ები“, ლო­რდ და­ნს­ ენ­ის „მო­ელ­ვა­რე აღ­სა­ვლ­ის კა­რი“, „ომ­ ის წუ­თი­სო­ფე­ლი“ და ჟან-კლ­ოდ კა­რი­ ერ­ის „უფ­ლი­სწ­ული და ჭე­შმ­არ­იტ­ება“... ეს მხ­ოლ­ოდ და­სა­წყ­ის­ია. რე­ჟი­სო­რო­ბა­მდე იყო კი­დევ ორი პრ­ოფ­ეს­ია. იუ­რი­სპ­რუ­დე­ნც­ია და ჟუ­ რნ­ალ­ის­ტი­კა. რე­ზოს სპ­ექ­ტა­კლ­იც სწ­ ორ­ედ ამ­იტ­ომ იყო ზო­გი­სთ­ვის აღ­მო­ ჩე­ნა. მას, რო­გორ ჟუ­რნ­ალ­ის­ტს, ბე­ვრი იც­ ნო­ ბს. ამჟამად ის “პრაიმტაიმთან” თანამშრომლობს, შესაბამისად მისი სპექტაკლისადმი ჩვენი ინტერესი გასაგებია. რო­გო­რც რე­ჟი­სო­რი კი, ამ ზა­ფხ­ულს წა­რდ­გა ფა­რთო აუ­დი­ტო­ რი­ის წი­ნა­შე – რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რის მც­ირე სც­ენ­აზე გა­ნხ­ორ­ცი­ელ­ებ­ული სპ­ექ­ტა­კლ­ით – „უფ­ლი­სწ­ული და ჭე­შმ­ არ­იტ­ება“. ფე­რა­დო­ვან და სი­მს­უბ­უქ­ით სა­ვსე ზღ­აპ­არს ორი ძმ­ის მძ­იმე ის­ტო­რია მო­ ჰყ­ვა – 22-23 დე­კე­მბ­ერს რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რში, ექ­სპ­ერ­იმ­ენ­ტულ სც­ენ­აზე „ორი ძმ­ის“ პრ­ემ­იე­რა შე­დგა. ერთ ჭე­რქ­ვეშ ცხ­ოვ­რო­ბს ორი ძმა და უმ­ცრ­ოსი ძმ­ის შე­ყვ­არ­ებ­ული გო­ გო­ნა – ერ­იკა. მა­გრ­ამ სა­ბე­დი­სწ­ერო სა­მკ­უთ­ხე­დი იკ­ვრ­ება – ერ­იკ­ას უფ­რო­ სი ძმა ბო­რი­სი უყ­ვა­რდ­ება, ბო­რი­სს – ერ­იკა. მო­ზღ­ვა­ვე­ბულ ვნ­ებ­ებს ორ­ივე ცალ-ცა­ლკე ებ­რძ­ვის. ერ­იკა გა­პა­რვ­ას აპ­ირ­ებს, მა­გრ­ამ რჩ­ება და ცდ­ილ­ობს, გა­უმ­კლ­ავ­დეს ვნ­ებ­ებს. ბო­რი­სი ღია ბრ­ძო­ლას უც­ხა­დე­ბს ერ­იკ­ას, ფა­რად მის სი­ბი­ნძ­ურ­ეს იყ­ენ­ებს, რომ უმ­ ცრ­ოს­მა ძმ­ამ – ლე­ვიმ ერ­იკა გა­უშ­ვას სა­ხლ­იდ­ან. ერ­იკ­აც და ბო­რი­სიც ცდ­ ილ­ობ­ენ, და­ამ­არ­ცხ­ონ ვნ­ება, ერ­თმ­ან­ ეთს არ უტ­ყდ­ებ­იან. ძმა გრ­ძნ­ობს, რაც ხდ­ება მათ თა­ვს. ტრ­აგ­ედ­იის თა­ვი­დან ას­აც­ილ­ებ­ლად ის ჯა­რში მი­დის. შინ და­რჩ­ენ­ილი ერ­იკა და ბო­რი­სი მო­ზღ­ ვა­ვე­ბულ ვნ­ებ­ას ვერ უმ­კლ­ავ­დე­ბი­ან და სა­რე­ცე­ლს იზ­ია­რე­ბენ. ჯა­რი­დან დრ­ოზე ად­რე და­ბრ­უნ­ებ­ულ ლე­ვის ყო­ფი­ლი შე­ყვ­არ­ებ­ული შინ ხვ­დე­ბა... ლე­ვი მხ­ოლ­ოდ მე­ორე დღ­ეს არ­კვ­ევს ურ­თი­ერ­თო­ბე­ბს ერ­იკ­ას­თან. ერ­იკა გა­ რბ­ის, მე­რე მა­ინც უკ­ან ბრ­უნ­დე­ბა და ტრ­აგ­ედ­იაც ტრ­ია­ლდ­ება. სა­მკ­უთ­ხე­დი მკ­ვლ­ელ­ობ­ით ირ­ღვ­ევა – უმ­ცრ­ოსი ძმა ერ­იკ­ას კლ­ავს. ძმ­ები კვ­ლავ ძმ­ებ­ად რჩ­ ებ­იან... სც­ენ­აზე არ­ის ბე­ვრი ტკ­ივ­ილი,

ვნ­ებ­ებ­თან ჭი­დი­ლი და სი­კვ­დი­ლი... სპ­ექ­ტა­კლ­ში ჩა­ნს ძმ­ებ­ის დე­დაც, რო­ მე­ლთ­ან­აც შვ­ილ­ებს მი­მო­წე­რა აქ­ვთ. ძმ­ები დე­დას მხ­ოლ­ოდ იმ­ას წე­რენ, რო­ გო­რიც უნ­დათ, რომ მა­თი ცხ­ოვ­რე­ბა იყ­ოს... რე­ჟი­სო­რმა სც­ენ­აზე შე­მო­იყ­ვა­ნა თა­ვად დრ­ამ­ატ­ურ­გი – ფა­უს­ტო პა­რა­ ვი­დი­ნო, რო­მე­ლიც მე­ზო­ბე­ლი სა­ხლ­ იდ­ან უთ­ვა­ლთ­ვა­ლე­ბს ამ ის­ტო­რი­ას. ის­იც ერ­იკ­აზ­ეა შე­ყვ­არ­ებ­ული შო­რი­ დან. სწ­ორ­ედ მა­სთ­ან შე­ხვ­ედ­რის იმ­ედ­ ად და­ატ­არ­ებს რძ­ეს, წე­რი­ლე­ბს, გა­ზე­ თსა და გუ­ლის ჯი­ბე­ში თე­თრ ვა­რდ­ებს, იმ იმ­ედ­ით, რომ ოდ­ეს­მე კა­რს ერ­იკა გა­უღ­ებს... ეს „ოდ­ეს­მე“ ახ­დე­ბა კი­დეც, მა­გრ­ამ მა­შინ, რო­ცა ფა­უს­ტოს აღ­არც იმ­ედი აქ­ვს და აღ­არც ვა­რდი... სპ­ექ­ტა­კლ­ში მთ­ავ­არ რო­ლე­ბს ირ­ აკ­ლი ჩხ­იკ­ვა­ძე (ბო­რი­სი), შა­კო მი­რი­ ან­აშ­ვი­ლი (ლე­ვი), სო­ფი მა­იე­რი (ერ­იკა) ას­რუ­ლე­ბენ. ფა­უს­ტო პა­რა­ვი­დი­ნოს – პი­რვ­ელ­კუ­რს­ელი ბე­ქა მი­ქა­ძე. დე­დას – ცნ­ობ­ილი მს­ახ­იო­ბი მა­ნა­ნა სუ­რმ­ავა. ირ­აკ­ლი ჩხ­იკ­ვა­ძე რე­ზოს წი­ნა სპ­ ექ­ტა­კლ­ებ­შიც თა­მა­შო­ბდა. რო­გო­რც რე­ზო ამ­ბო­ბს, მა­სთ­ან მუ­შა­ობა ძა­ლზე სა­ინ­ტე­რე­სოა და კვ­ლა­ვაც აპ­ირ­ებს მის და­კა­ვე­ბას. სც­ენ­აზე მხ­ოლ­ოდ სა­მი ფე­რია გა­ მო­ყე­ნე­ბუ­ლი: შა­ვი, წი­თე­ლი და თე­თრი. ეს­ეც რე­ჟი­სო­რის და­მა­ხა­სი­ათ­ებ­ელი თვ­ის­ებ­აა – ფე­რე­ბის გა­მო­ხშ­ირ­ვით თე­ ატ­რა­ლუ­რი ატ­მო­სფ­ერ­ოს მო­ხე­ლთ­ებ­ ას ლა­მო­ბს. რე­ზო შა­ტა­კი­შვ­ილი: ფე­რე­ბის „გა­ მო­ცლ­ის­კენ“ მი­დრ­ეკ­ილ­ება თა­ვი­და­ნვე მქ­ონ­და, „გა­თე­ლილ პე­ტუ­ნი­ებ­ში“ მხ­ ოლ­ოდ ლუ­რჯი და ყვ­ით­ელი მქ­ონ­და გა­მო­ყე­ნე­ბუ­ლი, „მო­ელ­ვა­რე აღ­სა­ვლ­ის კა­რში“ – თე­თრი, ლუ­რჯი, შა­ვი და ვე­ რც­ხლ­ის­ფე­რი. ფე­რა­დო­ვან ზღ­აპ­არ­შიც კი ცა­ლკ­ ეულ სც­ენ­ებ­ში მხ­ოლ­ოდ 2-3 ფე­რი მქ­ონ­და და­ტო­ვე­ბუ­ლი სც­ენ­აზე. პა­რა­ ვი­დი­ნოს პი­ეს­ის თა­მა­ში წი­თე­ლში, შა­ ვსა და თე­თრ ფე­რე­ბში გა­და­ვწ­ყვ­იტე. გმ­ირ­ებს ერ­ღვ­ევ­ათ მო­რა­ლი, მა­გრ­ამ მა­თში არ­ის სი­სპ­ეტ­აკე, რა­დგ­ან ის­ინი გა­ნი­ცდ­იან იმ­ას, რაც მათ თა­ვს ხდ­ ება, ამ­იტ­ომ­აც დო­მი­ნი­რე­ბს თე­თრი, რო­მე­ლიც ეხ­ამ­ება შა­ვსა და წი­თე­ლს – მო­ზღ­ვა­ვე­ბულ ვნ­ებ­ას, მო­ახ­ლო­ებ­ულ ტრ­აგ­ედ­იას.

– რა­ტომ გა­და­წყ­ვი­ტეთ მა­ინ­ცდ­ამ­ აი­ნც ამ პი­ეს­ის და­დგ­მა?

– მი­ნდ­ოდა სც­ენ­იდ­ან მე­სა­უბ­რა იმ­ აზე, თუ რო­გორ ებ­რძ­ვი­ან ახ­ალ­გა­ზრ­ დე­ბი ვნ­ებ­ებს და რო­გორ მა­რც­ხდ­ებ­იან. უყ­ვა­რთ, იტ­ან­ჯე­ბი­ან, მა­გრ­ამ მა­თში სჭ­არ­ბო­ბს ვნ­ება, რა­დგ­ან, რო­ცა სრ­ულ­ ყო­ფილ ად­ამ­ია­ნს ნა­მდ­ვი­ლად უყ­ვა­რს, მას ეს ჭე­შმ­არ­იტი სი­ყვ­არ­ული აძ­ლე­ ვს ძა­ლას, რომ თა­ვად ეს სი­ყვ­არ­ული

და­თმ­ოს. მათ ეს ვერ შე­ძლ­ეს. ჩვ­ენც ვერ ვი­ჩე­ნთ ხშ­ირ­ად ამ გმ­ირ­ობ­ას, ვერ მი­ვდ­ივ­ართ მა­შინ, რო­ცა წა­სა­სვ­ლე­ლე­ ბი ვა­რთ, ვერ ვს­ვა­მთ წე­რტ­ილს მა­შინ, რო­ცა ის და­სა­სმ­ელ­ია. ჩე­მმა გმ­ირ­ებ­მაც ვერ შე­ძლ­ეს ეს და სწ­ორ­ედ ამ­იტ­ომ­ აც და­კა­რგ­ეს ბო­ლოს ყვ­ელ­აფ­ერი. არ მი­ნდ­ოდა, მო­რა­ლი­სტი ვყ­ოფ­ილ­იყ­ავი. უბ­რა­ლოდ, ვა­ჩვ­ენე, რომ ეს ად­ამ­ია­ნე­ბი ასე ცხ­ოვ­რო­ბენ და ას­ეთ­მა ცხ­ოვ­რე­ბამ მო­იტ­ანა ეს შე­დე­გი. მა­ყუ­რე­ბე­ლმა გა­ ნს­აზ­ღვ­როს, იც­ხო­ვრ­ოს ასე და მი­იღ­ოს ეს შე­დე­გი, თუ მო­იქ­ცეს სხ­ვა­ნა­ირ­ად და თა­ვი­დან აი­ცი­ლოს ას­ეთი ტრ­აგ­ედ­ია... იტ­ალ­იუ­რი ენ­ის კვ­ირ­ეუ­ლის ფა­ რგ­ლე­ბში რუ­სთ­ავ­ელ­ის თე­ატ­რში უნ­ და შე­მდ­გა­რი­ყო იტ­ალ­იუ­რი პი­ეს­ებ­ის კი­თხ­ვა. ბა­ტო­ნმა რო­ბე­რტ­მა მა­გი­სტ­ რა­ნტ­ებს კე­ნჭ­ის­ყრ­ით გა­გვ­ინ­აწ­ილა 4 იტ­ალ­იუ­რი პი­ესა. მე პა­რა­ვი­დი­ნოს ეს პი­ესა მე­რგო. შე­მო­ვი­კრ­იბე თა­ნა­მო­აზ­რე­ები. და­ ვი­წყ­ეთ მუ­შა­ობა. თა­ვი­დან თა­რგ­მა­ნი არ­ცთუ ისე გა­მა­რთ­ული იყო და სო­ფო თო­რთ­ლა­ძემ და­გვ­აკ­ავ­ში­რა იტ­ალ­იის სა­ელ­ჩოს, ქა­ლბ­ატ­ონ ხა­თუ­ნა ცხ­ად­აძ­ ეს, რო­მე­ლმ­აც უმ­ოკ­ლეს დრ­ოში თა­ვი­ დან გვ­ით­არ­გმ­ნა ეს პი­ესა სა­გა­ნგ­ებ­ოდ და მე ვი­ტყ­ოდი, არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვად. პი­ეს­ებ­ის კი­თხ­ვა ოქ­ტო­მბ­ერ­ში შე­დგა. მო­გვ­ეწ­ონა პი­ეს­აც და ერ­თად მუ­შა­ობ­ აც. ამ­იტ­ომ, ვთ­ხო­ვე ბა­ტონ რო­ბე­რტს, რომ გა­ვა­გრ­ძე­ლე­ბდი მუ­შა­ობ­ას ამ შე­ მა­დგ­ენ­ლო­ბა­სთ­ან და და­ვდ­გა­მდი სპ­ ექ­ტა­კლს. სწ­ორ­ედ ბა­ტონ რო­ბე­რტ­ის მხ­არ­ და­ჭე­რი­თა და თე­ატ­რის მმ­არ­თვ­ელ­ ის ზა­ალ ჩი­ქო­ბა­ვას ხე­ლშ­ეწ­ყო­ბით მი­ვე­დით პრ­ემ­იე­რა­მდე. თა­ნა­დგ­ომა ნა­მდ­ვი­ლად არ და­გვ­კლ­ებ­ია. დი­დი მა­დლ­ობა მი­ნდა გა­და­ვუ­ხა­დო ბა­ ტონ რო­ბე­რტს, ბა­ტონ ზა­ალს, ას­ ევე ქა­ლბ­ატ­ონ მა­რი­ნა ამ­აღ­ლო­ბე­ ლს, ბა­ტონ და­ვით უფ­ლი­სა­შვ­ილს, ბა­ტონ მე­რაბ მე­რა­ბი­შვ­ილს, პა­ატა ჯა­ნე­ლი­ძეს, ვა­თა მა­ტა­რა­ძეს, სო­ფო ჟვ­ან­იას თა­ნა­დგ­ომ­ის­თვ­ის.

– რო­გო­რც აღ­ინ­იშ­ნა, შე­ნი წი­ნა სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ის­გან გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ით, ეს შე­და­რე­ბით მძ­იმე ის­ტო­რია იყო. რა­ მდ­ენ­ად რთ­ული აღ­მო­ჩნ­და შე­ნთ­ვის ას­ეთ სპ­ექ­ტა­კლ­ზე მუ­შა­ობა?

– „უფ­ლი­სწ­ული და ჭე­შმ­არ­იტ­ება“ მა­რთ­ლაც ფე­რა­დო­ვა­ნი და ფრ­ან­გუ­ ლი სი­მს­უბ­უქ­ით სა­ვსე პი­ესა იყო, მა­გრ­ამ სხ­ვა სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ში არ იყო მა­ინ­ცდ­ამ­აი­ნც „მს­უბ­უქი წო­ნის“ ის­ ტო­რი­ები – „ომ­ის წუ­თი­სო­ფე­ლში“ ომ­გა­მო­ვლ­ილი, ომ­ის­გან გა­ნა­დგ­ურ­ ებ­ული ბი­ჭის თა­ვგ­ად­ას­ავ­ალი იყო, „მო­ელ­ვა­რე აღ­სა­ვლ­ის კა­რში“ მო­ქმ­ ედ­ება აღ­სა­ვლ­ის კა­რთ­ან ხდ­ებ­ოდა და მო­ქმ­ედი პი­რე­ბი გა­რდ­აც­ვლ­ილ­ ები იყ­ვნ­ენ...

შე­ფა­სე­ბე­ბი სპ­ექ­ტა­კლ­ის შე­მდ­ეგ ნი­ნო კა­სრ­აძე, მს­ახ­იო­ბი: – სა­ მწ­ უხ­არ­ოდ, ისე აე­წყო, რომ რე­ზოს წი­ნა სპ­ექ­ტა­კლ­ებ­ზე არ ვყ­ოფ­ილ­ვარ და ეს პი­რვ­ელი იყო, რო­მე­ლს­აც და­ვე­სწ­არი. გუ­ლა­ხდ­ილ­ად გე­ტყ­ვით, უჩ­ვე­ულ­ოდ გა­ კვ­ირ­ვე­ბუ­ლი და­ვრ­ჩი. ვი­საც რე­ზოს წი­ნა სპ­ექ­ტა­კლ­ები ნა­ნა­ხი ჰქ­ონ­და, მა­თთ­ვის უჩ­ვე­ულო არ­აფ­ერი ყო­ფი­ლა, მა­გრ­ამ მე რე­ზოს სულ სხ­ვა ამ­პლ­უა­ში ვი­ცნ­ობ­დი, ანუ, რო­გო­რც ჟუ­რნ­ალ­ის­ტს. უჩ­ვე­ულ­ ოდ კმ­აყ­ოფ­ილი და­ვრ­ჩი, იმ­დე­ნად სხ­ ვა­ნა­ირი სპ­ექ­ტა­კლი ვნ­ახე. ეს იყო პრ­ ოფ­ეს­იო­ნა­ლი­ზმ­ით, გუ­ლწ­რფ­ელ­ობ­ით, სა­ქმ­ის­ად­მი და­მო­კი­დე­ბუ­ლე­ბით სა­ვსე სპ­ექ­ტა­კლი და რაც მთ­ავ­არ­ია, იყო სა­ ინ­ტე­რე­სო მი­გნ­ებ­ები მს­ახ­იო­ბე­ბთ­ან მუ­ შა­ობ­აში. სი­ახ­ლე ის იყო, რომ მო­დი­ოდა ად­ამ­ია­ნუ­რი ურ­თი­ერ­თო­ბა. ჩე­მთ­ვის პი­რა­დად იყო სა­სწ­აუ­ლი, თა­ნა­გრ­ძნ­ობა გა­მო­იწ­ვი­ეს მს­ახ­იო­ბე­ბმა, რე­ჟი­სო­რის ხე­ლმ­ძღ­ვა­ნე­ლო­ბით. მს­ახ­იო­ბე­ბი არ­აჩ­ ვე­ულ­ებ­რი­ვე­ბი იყ­ვნ­ენ.

და­რე­ჯან ხა­რშ­ილ­აძე, მს­ახ­იო­ბი: – სპ­ექ­ტა­კლ­ში იყო ბე­ვრი რე­ჟი­სო­რუ­ლი მი­გნ­ება. მე ვი­ცი სა­ერ­თოდ რო­გორ მუ­შა­ ობს რე­ზო, მი­მუ­შა­ვია მა­სთ­ან. ეს იყო ტრ­აგ­ იკ­ული ის­ტო­რია და და­სრ­ულ­ებ­ის­ას მთ­ლი­ ან­ად ემ­ოც­იე­ბით ვი­ყა­ვი სა­ვსე. რე­ზოს წი­ნა სპ­ექ­ტა­კლი იყო მს­უბ­უქი და ფე­რა­დო­ვა­ნი. ეს სრ­ულ­იად გა­ნს­ხვ­ავ­ებ­ული გა­მო­ვი­და. აქ იყო სა­მი ად­ამ­ია­ნის ცხ­ოვ­რე­ბა, რო­მლ­ებ­საც უე­ რთ­მა­ნე­თოდ ცხ­ოვ­რე­ბა არ შე­უძ­ლი­ათ, არ­ადა მათ ერ­თად ყო­ფნ­ას ტრ­აგ­ედ­ია მო­აქ­ვს. რე­ზო არ­ის ძა­ლი­ან ღრ­მა, ემ­ოც­იუ­რი და სწ­ორ­ედ ამ კუ­თხ­ით იპ­ოვა მან სა­ინ­ტე­რე­სო რა­ღაც ამ პი­ ეს­აში. არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვი ემ­ოც­ია იყო სპ­ექ­ტა­ კლ­ის ბო­ლოს და იც­ით, ალ­ბათ, ას­ეც ხდ­ება ხო­ლმე რე­ალ­ურ ცხ­ოვ­რე­ბა­ში. ხშ­ირ­ად ჩვ­ენც მთ­ავ­არი გმ­ირ­ის მს­გა­ვს­ად გვ­ინ­და გა­ქც­ევა, მა­გრ­ამ გა­სა­ქც­ევი არ­სად გვ­აქ­ვს... მს­ახ­იო­ბე­ ბიც არ­აჩ­ვე­ულ­ებ­რი­ვად იყ­ვნ­ენ შე­რჩ­ეუ­ლე­ბი, ზუ­სტ­ად გა­დმ­ოს­ცეს ემ­ოც­ია და ის, რაც მა­ ყუ­რე­ბე­ლს უნ­და და­ენ­ახა, ეგ­რძ­ნო... სპ­ექ­ტა­ კლ­მა ნა­მდ­ვი­ლად მო­ახ­დი­ნა ზე­მო­ქმ­ედ­ება...

შა­ლვა გა­წე­რე­ლია, რე­ჟი­სო­ რი: – მო­მე­წო­ნა, რა თქ­მა უნ­და, ახ­ალ­გა­ზრ­და, და­მწ­ყე­ბი რე­ჟი­ სო­რია რე­ზო. მი­სი მხ­რი­დან ეს სპ­ექ­ტა­კლი სა­ინ­ტე­რე­სო იყო. მს­ახ­იო­ბე­ბიც მო­მე­წო­ნნ­ენ, სა­ ერ­თო ჯა­მში, და­დე­ბი­თი ემ­ოც­ია გა­მო­იწ­ვია. სპ­ექ­ტა­კლ­ის ასე ჰა­ რი-ჰა­რა­ლო­ზე შე­ფა­სე­ბა არ შე­ იძ­ლე­ბა, მას უფ­რო ღრ­მა მს­ჯე­ ლო­ბა უნ­და, რომ არ შე­უშ­ალო ხე­ლი ის­ევ და ის­ევ რე­ჟი­სო­რს ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში. მე, ალ­ბათ, პი­რად სა­უბ­არ­ში, რო­ცა რე­ზოს ვნ­ახ­ავ, აუ­ცი­ლე­ბლ­ად ვე­ტყ­ ვი ჩე­მს შე­ნი­შვ­ნე­ბს, რო­მე­ლიც მა­ქვს, თუ­მცა, სა­ერ­თო ჯა­მში, და­დე­ბი­თი ემ­ოც­ია გა­მი­ჩნ­და. ეს შე­ნი­შვ­ნე­ბი არ­ის ძა­ლი­ან პრ­ოფ­ ეს­იო­ნა­ლუ­რი, ძა­ლი­ან კე­რძო და არა ასე სა­თქ­მე­ლი. ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

43

44

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

ოთხშაბათი 6 იანვარი, 2010

45