რომან ზოიძე ალექსანდრე ონიანი სერგეი გოროზია თეიმურაზ ბერიძე გოგა აბრამიშვილი ერეკლე ყულოშვილი გიორგ კირაკოზაშვილი დათო ელიზბარაშვილი გია და გელა რომელაშვილები უშანგი (შმაგი) სოფრომაძე გელა ჭედია მელია რეზო მამისაშვილი ლევან ჭოჭუა ელგუჯა ინაური ალექსანდრე თანდაშვილი გიორგი ჯავახიშვილი ლევან N32 (74),ანწუხელიძე ორშაბათიკახა 9 აგვისტო, 2010 წ. გიორგი კოშაძე ნიკა ყალაბეგაშვილი გიორგი ბერიკაშვილი ილია ბაბუციძე ვახტანგ გზირიშვილი მებაღიშვილი ზურაბ ბეგიაშვილი ლერი ლაგურაშვილი გიორგი ნადარეიშვილი სოსო ღვინიაშვილი ზურაბ აბრამაშვილი მურადაშვილი გოგიტა მაკრახიძე ივანე ელიკაშვილი ლევან დევდარიანი გიორგი მამუკაშვილი ლევან მანძულაშვილი ზაზა ონისე დოიჯაშვილი გიორგი ბადრიაშვილი ლევან მიდელაშვილი იოსებ ბეჟუაშვილი რეზო ახალკაცი მამუკა ბეკურ ჯიმშერ კურდღელაშვილი მიხეილ დვალიშვილი ასლან შაინიძე დავით ბლიაძე ასილ განჯელაშვილი ზეჭაბუკ მიჩი ზურაბ ურიგაშვილი რამაზ ერაშვილი ჯიმშერ ტოროშელიძე ივანე კვალიაშვილი ზაზა დოთიაშვილი მიხეილ ცერცვ ოთარ სუხიტაშვილი ვიტალი თაყაძეოთარ ქარელი იოსებ მეხატურიშვილი ოლეგ ჭონაშვილი ამირან რაზმაძე შალვა გაბუნია რაულ მჟავანაძე ვალერი გოგნაძე გოგა ბერაია დიმიტრი ჯაილოვა გიორგი ღვინჯილია ირაკლი ჯანელ ოთარ კიკალეიშვილი მამია ფანცულაია ზაურ მახარაშვილი ვაჟა შაინიძე თემურ ბოკუჩავა თემურ ფიჩხაია თიგიშვილი ზვიად დათუაშვილი საბა დადვანი ზაზა ფერაძე გიორგი წიქარიშვილი რეზო ალავერდაშვილი ავთან ქამაშიძე არტემ ბალახაშვილი ალია ბარდაველიძე არჩილ ბერიანიძე ზაზა ბირთველიშვილი დევი ჩადუნელი ჭაღალიძე დათა ხურცილავა გიორგი ღვინიაშვილი გიორგი ქათამაძე ზვიად ბარბაქაძე ირაკლი მორბედაძე ფილიპე მგალობლიშვილი გიორგი რომელაშვილი `პრაიმტაიმი~ ყოველკვირჯიქია ეული გაგოგა ზეთიჭითანავა ფასი 1 ლარიზვიად კაცაძე ზაქარია კვირიკაშვილი შაინიძე ილია შეყლაშვილი ლევან თეფანია ზაურ თენიეშვილი ვეფხია ჯიშკარიანი გიზო წულაია ალექსანდრე ზ ვალერი ციცქიშვილი ამირან მამალაძე ზაზა გლუნჩაძე გიორგი ჯოჯუა კობა სერგია მერაბ ჭელიძე ზურაბ ბალაშვ ედნარ დიასამიძე ფელიქს კაკაურიძე ფრიდონ თურმანიძე მამუკა სამაკაშვილი ზურაბ ნაჭყებია ანზორ გელდიაშვილი პაატა კოპალიანი ლევან კოხრეიძე მარლენ ბარამია ლევან მელქაძე ზურაბ ტურაშვილი რომან უგრეხელიძე მიხეილ იოსავა ზაზა ბოჭოიძე მალხაზ აბაშიძე ომარ ასლანიძე ბადრი ბასილაძე ბადრი ბერანძე დანელია ვლადიმერ დავითაშვილი ნოდარ დევნოზაშვილი ზურაბ ეფაძე ფრიდონ ბრეგაძე ილია გაბუნია გიორგი შაინი გიგა გოგორიშვილი ირაკლი ბაზაძე მურთაზ ირემაძე შმაგი კუპატაძე ავედიკ ლომიძე თამაზ მელიქიძე ახობაძე მერაბ თუთისანი გიორგი ნანუაშვილი ალექსი ნატროშვილი თამაზ ნიკიტინი ნიკოლოზ ფორჩხიძე შმაგი ტარიელ ქამაშიძე გოგიტა ქარჩავა შალვა ტრაპაიძე შოთა ხურციძე გიორგი ტატუაშვილი კახაბერ თავგორაშვი რუსლან წულაძე კობა წურწუმია შმაგი ხაიკაშვილი კობა ხარჩილავა კახაბერ ხუბულური ალბერტ ბალხამიშვილ თეიმურაზ ჭიტაძე ემზარ წილოსანი შალვა დოლიძე დავით დვალიშვილი რომან ზოიძე ალექსანდრე ონიანი სერგეი გო
გვ. 6–7
გმირი
გმირი
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
1
2
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
3
ნინო სურგულაძის ექსკლუზიურად პირადი „მომენატრა შენი ხილვა“ დეა თავბერიძე 24 წლისამ ლა სკალას სეზონი გახსნა. პირველი ქართველი მომღერალი იყო, რომელსაც ამის ბედნ იერება ხვდა წილად. როსინის „მოსე და ფარაონზე“ ბილეთი 2 000-დან 2 500 ევრომდე ღირდა. ნინო სუ რგულაძე კი მსოფლიო ვარსკვლავებს შორის იდგა. ამას მოჰყვა მოწვევები ინგლისიდან, კოპენჰაგენ იდან, ბარსელონადან, გერმანიიდან, ჩიკაგოდან, იაპონიიდან. მალე ნინო სურგულაძის დებიუტი მე ტროპოლიტენ ოპერაშიც შედგება... მიუხედავად ამ წარმატებებისა ღიმილით მეუბნება: „ვიღაცისთვის შეიძლება ეს ძალიან დიდი მიღწევა იყოს, მაგრამ ჩემთვის, მხოლოდ დასაწყისია“...
ნინო სურგულაძის ვარსკვ ლავური მომავალი ბარსელონ ას საერთაშორისო კონკურსმა გადაწყვიტა. 21 წლისამ მონა ცემები თავად გაგზავნა. სასწ აული ის იყო, რომ თბილისში, ოპერის სცენაზე, ჯერ ნამღ ერიც არ ჰქონდა. არადა, ბარს ელონაში არიების შესასრულ ებლად გაემგზავრა. უნდოდა ჩაკეტილი სივრცისთვის თავი დაეღწია და თავისი შესაძლებ ლობები გამოეცადა. გარისკა,რისკი ჩემთვის აუცილებელიც იყოო... „მინდოდა დავრწმუნებ ულიყავი ღირდა კი ეს ყველაფ ერი?.. ჟიურის თავმჯდომარედ, უდიდესი მომღერალი, ჯოან საზერლენდი რომ დავინახე, ლამის გავგიჟდი. პირველ ტუ რზე გული ამოვარდნაზე მქ ონდა. გასვლის წინ ჩემს თავს ვუთხარი, რაც კი გაგაჩნია - ენ ერგია, სურვილი, გრძნობა, ყვ ელაფერი ამაში უნდა ჩადო. მე რე რა, რომ ასეთ მაყურებელს მიჩვეული არ ხარ. შენ შეძლებ. ვმღეროდი, მაგრამ ირგვლივ ვერაფერს ვხედავდი.“ უპრე ცედენტო შემთხვევა მოხდა და ჟიურის თავმჯდომარემ მომღ ერალი ტაშით დააჯილდოვა. რასაც სამივე ტურში გასვლა, ფინალი და 4 პრიზი მოჰყვა. ამ პრიზებს შორის იყო ლა სკალ ას ორწლიანი აკადემია. აქედან დაიწყო დამოუკიდებელი ცხ ოვრება, თბილისთან განშორება და აღმა სვლა კარიერაში...
მატებას ხელს უშლის. არადა დი ეტაზე ყოფნაც ხშირად უხდება. სხვა აკრძალვებიც აქვს. არ ეწევა, არ სვამს, თბილ ლუდს თუ არ ჩა ვთვლით, - ხმას უხდებაო. ნაყინი კონსერვატორიაში ჩაბარებისთ ანავე დაივიწყა: „რეჟისორები არა მხოლოდ მუსიკალურ, ესთეტი კურ მხარესაც ყურადღებას აქ ცევენ. ამიტომაც ბევრ რამეზე ვამბობ უარს. კოლეგები პრემიე რის მერე წარმატებას ყოველთვის რესტორანში აღვნიშნავთ. ჰოდა, ბევრჯერ გასუქების შიშით, ერთი სალათა შემიკვეთავს. არის დღეე ბი, რომ მაცივარში სპეციალურად არაფერი მაქვს. თბილისში ნახევა რი წელია რაც არ ვყოფილვარ. არ დაიჯერებ და ხინკალი არ მიჭამია. არადა, ვგიჟდები ისე მიყვარს, მა გრამ რეჟისორმა წამოსვლის წინ მითხრა: ეს სახე ცოტა უნდა გაახ დუნოო... საჭმელებს მე თვითონ ვამზადებ. დამხმარე ქალი არ მყ ავს. გადადებული კულინარი არა ვარ, მაგრამ ხანდახან მიყვარს ქართული კერძებით უცხოელებ ის გაოცება. საცივზე გიჟდებიან. ამას წინათ, ლატვიელი რეჟისორი მოვიწვიე, ჯგუფთან ერთად იყო. ქართულ- ევროპული სუფრა გა მომივიდა. ძალიან მოეწონათ ბა დრიჯანი ნიგვზით. უყვარს კინოსა და მუზეუმებში სიარული, შოპინგი, ხვდება საინ
იტალია, მილანი 10 წელია რაც იტ ალიაში ცხოვრობს. სახლი მილანში აქვს. თუმცა იმდენად ხშირ ად უწევს მოგზაურო ბა, რომ თი თო თვ ით სხვადასხვა ქვეყანაში უხდება დაბინავება. სახლს ყოველთვის თეატრიდან მოცილე ბით ქირაობს. ფეხით სიარული წონაში მო ხოსე კარერასთან ერთად 4
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ტერესო ადამიანებს. ამაყობს ყვ ელა წარმატებული ქართველით. მაგრამ ქართველებთან ხშირი ურ თიერთობა არა აქვს. მეგობრები მთელს მსოფლიოში მყავს მიმო ფანტულიო. ცოტა ხნის წინ ლო ნდონში, ქეთი მელუასთან ერთად, საერთო მეგობრის დაბადების დღეზე მოილხინა. კახი კალაძეს კი, მიუხედავად იმისა, რომ ერთ ქალაქში ცხოვრობენ, არასოდეს შეხვედრია. „სულ ვხუმრობ. კახის ოპერა არ უყვარს და მე ფეხბურ თი-მეთქი. ერთხელ ნინო ანანია შვილი თავისი საბალეტო დასით იყო ჩიკაგოში, მე ჩემი სპექტაკლ ებით და იქ შევხვდით ერთმანეთს. ასეთი რაღაცები ძალიან მახარე ბს“... პირად ცხოვრებაზე ლაპარა კი არ უყვარს. სხვების მაღიზიან ებსო. თუმცა, ქალური წაჭორავე ბა მაინც გამოგვივიდა. ჭორაობა -კარიერაში წარმატებული, როგორც ქალი სიმარტოვეს არ ნანობ, ან გათხოვებას არ აპირ ებ? - ჩემს ადგილზე წარმოიდგინე თავი. ჯდები თვითმფრინავში, მი ფრინავ იაპონიაში, მერე ერთ თვ ეში სხვაგან. როდესაც ამ რეჟიმით ცხოვრობ, რომელი ადამიანი აგ იწყობს რიტმს? როცა ამ პროფეს იას ირჩევ, უნდა იცოდე, რომ ბევრ რამეს გამოაკლდები, ძალიან ხშ ირად იქნები მარტო... ეჭვიანი სა ქმეა, ბევრს ითხოვს და არაფერს გპატიობს. სხვას თუ გვიანობამდე კლუბში ყოფნა შეუძლია. მე ამის დრო არასდროს მქონია. 12 -ზე გვიან თუ დაიძინე, მეორე დღეს ვერ იმღერებ. რეალურად მსხვერ პლის გაღება გიხდება. მაგრამ ეს არის არჩევანი... მთავარია გიყვ არდეს ის, რასაც აკეთებ. სამაგი ეროდ შედეგად იმდენ ენერგიას და ბედნიერებას იღებ, რომ სიმა რტოვესაც არ ნანობ. ალბათ, და დგება ის მშვენიერი დღეც, როდე საც მარტო არ ვიქნები... - ამბობენ, უცხოელი მამაკა ცები ქართველებზე ბევრად თა ვისუფლები და უკომპლექსოები
სოფი ლორენთან ერთად არიანო? -არ მაქვს მაგის გამოცდილება. ფლირტის დონეზეც კი. (იცინის) იმიტომ კი არა, რომ ისინი არ მო მწონს. შეიძლება ასეც არის... კა ვკასიური ხასიათი იმდენად არის ჩვენში გამჯდარი, რომ უცხოეთში ევროპელებს როცა ვუყურებ, ბე ვრად რბილები მეჩვენებიან. ჩემი ბევრი მეგობარი გათხოვდა უც ხოელზე. მგონი, მე ზედმეტად პა ტრიოტი ვარ. რა ვიცი, დღეს ასე ვამბობ, მაგრამ ხვალ შეიძლება სხვა რამ მოხდეს. დღესდღეობით მართლა ვერ მოვიცალე მაგ საკი თხისთვის. - როცა გეცალა მაშინ თუ იყ ავი შეყვარებული? - სიყვარული, ალბათ, განმიც დია, როგორ არა. მაგრამ ძალიან დიდი ხნის წინ. ადრეულ ბავშვო ბაში სერენადებიც იყო. ლამაზად მახსენდება ერთი თაყვანისმცემ ელი, სახლში მოსული 100 ვარდ ით. ამჯერად ჩემთვის ყველაზე დიდი სიყვარული ჩემი ოჯახი, მშობლები და ძმისშვილები არ იან. ასევე ჩემი საქმე და ის, რომ ხალხს ვახსოვარ, მეუბნებიან - გვ იყვარხარ და გგულშემაგტკივრ
ობთო. ეს ძალიან ბევრს ნიშნავს. დღეს ამით ვცხოვრობ. ხვალ რა იქნება, არ ვიცი. გათხოვებამდე ექსკლუზივს აუცილებლად მო გცემ... - ხელოვანები ცოტათი უც ნაურები არიან, ახირებები თუ გაქვს? - კი, რა თქმა უნდა. ჩემს საქმ ეში ძალიან პრეტენზიული ვარ. მინდა შედეგი მაქსიმალურად კარგი იყოს. ამის გამო, შეიძლე ბა რაღაცნაირად დავიძაბო, და მომთხოვნიც ვიყო. სხვა შემთხვ ევაში ყველასთან თბილი ურთი ერთობა მაქვს. შედეგად დიდი სიყვარული და სითბო რჩება. ეს არის ნამდვილი... ადამიანებში მიყვარს უბრალოება, გულწრფ ელობა და ერთგულება, არ მი ყვარს ამპარტავნება. რა თქმა უნდა, ყველა განსხვავებულია, შეიძლება მინუსიც ბევრი იყოს და პლუსიც, მაგრამ ეს სამი რამ ძალიან მნიშვნელოვანია. -ამბობენ, ნინო სურგულაძ ეს რამდენიმე პლასტიკური ოპ ერაცია აქვს გაკეთებულიო... - მართლააა, ხუმრობ? ეს ჩე მი ტუჩებია. ვინ ლაპარაკობს
ასეთ რაღაცებს? „მეტიჩარა“ ნანახი აქვთ? ზუსტად ისეთივე ტუჩები მაქვს დღესაც. მკერდიც ნამდვილად ჩემია. მე პირიქით, მიხარია, ბუნებრივი რომ ვარ.) დახატვაც არ მიყვარს. გრიმსაც იშვიათად ვიკეთებ. ჯერჯერობ ით, მადლობა ღმერთს, ყველაფ ერი რიგზეა და პლასტიკური არ მჭირდება. ერთადერთი, ძალიან ძვირფას კოსმეტიკას ვხმარობ. ხშირად ვცვლი კრემებს. კრ ემიც არ მიყვარს, მაგრამ ჩემი სახე ჩემი პროფესიის ნაწილია და გამუდმებით ფორმაში უნ და ვიყო. - როგორი უნდა იყოს მა მაკაცი, რომელიც შეგიყვარ დება? მარია კალასს არ ვედრები, ძა ლიან დიდი მომღერალი იყო, ჩემი იდ ეალია, მაგრ ამ გამოჩნდა ონასისი, და ავიწყა ყველ აფ ერი და ამ ქალმაც ყვ ელაფერი და კარგა. ასეთი რამ ნამდვი ლად არ მი ნდა. ვთვლი, რომ ურთი ერთობა უნ და იყოს ჯანმრთ ელი და როდესაც ადამიანი შეგიყვ არებს, შენი საქმეც უნდა ესმოდეს. „მეტიჩარა“ „7 წლიდან ხე ლოვნების სკოლ აში დავდიოდი. იქ მიუზიკლებს ვდ გამდით. პირველ ექსპერიმენტულში ვსწავლობდი. მა სწავლებელს სა
კლასო ოთახში უცნობი ქალი შე მოჰყვა. უცნაური ბავშვი ვიყავი, მერხიდან ლამის გადმოვვარდი ისე დამაინტერესა რა ხდებოდა. არაფერი უთქვამთ. უბრალოდ, გოგონები აგვაყენეს. მერე იმ ქა ლმა თავისთან მიხმო. ეტყობა ძალიან მონდომებული სახე მქ ონდა. სახელი და გვარი ჩაინიშნა, წლოვანება მკითხა და ტელეფონი ჩაიწერა, დაგირეკავთო. როცა გა ვიდა, მასწავლე ბელმა გვითხრა - რეჟისორი იყო, ფილმს იღებენ და მთავარ გმირს ეძებენო... ტე ლეფონის ზარს მთ ელი დღე ვე ლოდებოდი, სა ხლში წინ და უკან დავდიოდი, ბო ლთას ვცემდი და ვიმეორებდი - ეს როლი გადაწყვე ტს ჩემს ცხოვრე ბას-მეთ ქი. დამირეკეს. ამ ფილმა მართლა ბე ვრი რამ შე ცვალა. მერე სასინჯ გა დაღ ებ ებ ზე სკო ლი და ნ წამიყვანეს. ჭამაც ვერ მოვასწარი. მაგრამ მშვე ნიერი სცენა დ ამ ხვ დ ა , „მამ ას თა ნ“ ერთად უნდა მეს ად ილ ა. კატლეტები დაგ ვი დე ს. სამი დუბლი გადავიღეთ და სულ შევჭამე. არაფერი და რჩა. ფილმზე 350 ბავშვი იყო, მე დამამტკიცეს. მე - და დე ლფინი „ადიდასი“. რომელიც ძალიან საყვარელი და ადამ იანივით გონიერი იყო. ყურა
დღებას როდესაც არ ვაქცევდი, ეჭვიანობდა და წყალს მასხურებ და. ყველაფერს აკეთებდა, რომ ჩემთან ეთამაშა. დავმეგობრდით. მერე ეს დელფინიც დაგვეღუპა. ქარიშხალმა ვოლიერი დაანგრია და წყალმა გაიტაცა. რამდენიმე დღეში ზღვამ გამორიყა. ძალიან განვიცადე... „მეტიჩარას“ 2 წელი გაგრაში ვიღებდით. საუკეთესო წლები იყო. პატარას ყველა მეფე რებოდა, მანებივრებდნენ. მაგრამ მე მაინც ვდიდობდი, როლს სერი ოზულად ვეკიდებოდი. ცურვა არ ვიცოდი, ამის გამო შემცვლელი მოიყვანეს - ეს გააკეთებსო. გავგ იჟდი, რას ჰქვია ეს გააკეთებს, და ცურვაზე დავიწყე სიარული. ერთერთი გადაღების დღეს სიცხე მქონდა, მაგრამ წყალში მაინც ჩავხტი... მეჩვენება, რომ ცხოვ რებაში ყოველთვის სადღაც მე ჩქარება, თითქოს დრო არაფერზე მყოფნის. ბიოგრაფიის მოყოლას როდესაც ვიწყებ, ძალიან ბევრი რაღაცაა. იქ კინო, ესტრადა, ოპ ერა... წასვლა, წამოსვლა...“ კონსერვატორია „მეტიჩარას“ „ვალსი პეჩორა ზე“ და „მარტივი პასიანსი“ მოჰყ ვა... კინოსადმი ნოსტალგია მთ ელი ცხოვრება გაჰყვა. შეიძლება მსახიობიც გამხდარიყო. ამასთან დაკავშირებით მშობლებთან დი სკუსია ჰქონდა. ბოლოს კონსერ ვატორიაში ჩაბარება გადაწყდა. „ესტრადაზე ცოტა წარმატება ვნ ახე, ცოტა ტაში და ასე თუ ისე, რა ღაც შედეგი მქონდა. იქ კი ნული დან მომიწია ყველაფრის დაწყება. ბავშვობაში ოპერა არ მომწონდა. სულ ვამბობდი რა საშინელებაა, როგორ ყვირიან-მეთქი... მაგრამ ხშირად მიხდებოდა მოსმენა. მა მას უყვარდა ძალიან. დროთა გა ნმავლობაში, ალბათ, ეს ნელ-ნელა ჯდება შენში“... ესტრადიდან კლასიკაზე „ესტრადიდან კლასიკაზე გა დასვლა ძალიან გამიჭირდა. ში ნაგანი, სერიოზული ბრძოლები
მქონდა, იყო შიშიც, რომ არაფერი გამოვა. მერე კი იმდენად შემი ყვარდა, მთლიანად ჩავერთე. ძა ლიან ბევრი ადამიანი მედგა გვ ერდში. მგულშემატკივრობდნენ. კარგად მახსოვს სოფიკო ჭიაურე ლისა და ბიძინა კვერნაძის გამხნევება. კონსერ ვატორიაში ჩემს პი რველ კონცერტზ ეც მოვიდნენ. ერ თხელ სოფიკოს სტუმრად ელენე ობრაზცოვა ჰყ ავდა. დამირეკა, გადაცემაში უნ და მოხვიდეო. შევცბი, ელენეს წინაშე როგორ ვიმღერო, თა ვხედობა ხომ არ იქნება-მე თქი. ზუსტ ად შენ უნ და იმღ ერ ოო... მე და ნიკუშა მემანიშვილი მივედით. ბა რბარა სტრე იზანდის სი მღერა ვიმღ ერე, შემდეგ კ არ მე ნ ი შევასრულე. დაძაბულო ბა ობრაზც ოვას სიტყვე ბმა მომიხსნა - ვიგრძენი რომ როლში იყავი. ბევრ მომღერ ალს მოვუსმინე, მაგრამ ვერცერთმა შეძლო იმის გადმ ოც ემა, რაც არ ის ჩა დებული პერსონაჟის იდეაშიო. ამ სიტყვებმა დიდი ბიძგი მომცა. შე მდეგ კი ძალიან კარგი პედაგოგი შემხვდა, რომელიც დღემდე არ შემიცვლია. გულიკო კარიაული. გაკვეთ
ილები ტელეფონითაც გვაქვს ხშირად.“ „რიგოლეტო“ წელს მნიშვნელოვანი წელია, ახალი კინოფილმის პრემიერაც იქნება - 136 ქვეყანაში, მათ შო რის - საქართველოც. რეპეტიცი ები უკვე მიმდინარეობს. რიგო ლეტოს იღებენ. სადაც რიგოლე ტოს პარტიას დომინგო შეასრუ ლებს, მე მადალენას. რაიმონდი ჩემს ძმას ითამაშებს. ამ ფილმის ფილმოგრაფი, ოთხი „ოსკარის“ მფლობელი, ვიტორიო სტორ აროა. რეჟისორი კი, ევრო პაში საკმაოდ ცნობილი მარკო ბელოკიო...“ მომენატრა შენი ხი ლვა... „როცა საშუალება მა ქვს, ყოველთვის ჩამოვდ ივარ საქართველოში, რომ ჩემებს ჩავეხუტო. ახლა ამის საშუალება კლიპმა მომცა. მინდოდა ეს სიმღ ერა ყველასთვის საჩუქა რი ყოფილიყო. განსხვავ ებულიც გამოვიდა, იმიტ ომ, რომ სამივე სხვადა სხვა ტიპის მომღერალია. მომღერლებთან ერთად კარგი გადამღები ჯგუფი შეიკრიბა. ფონოგრამა გიგა კუხიანიძისაა. რე ჟისორი შალვა შენგელ ია, პროექტის პროდიუსე რი - თინა ყაჯრიშვილი. კლიპი ძალიან მცირე დროში გადავი ღეთ, მაგრამ კარგი გამოვიდა. მეგობრები მეუბნებიან სითბო მოდისო და მიხარია. თან ყველ ას გვაწუხებს ეს საკითხი, გაგრა ძალიან თბილად მახსენდება და სულ მენატრება. ასეც დავარქ ვი - „მომენატრა შენი ხილვა“. ნოსტალგიურია, სევდაც არ ის, მაგრამ იმედიც მოდის. თუ მოეწონება მაყურებელს, ძალიან ბედნიერი ვიქნები. ეს ნინო სურგულაძის გულის ნადებია.“
EXCLUSIVE
ნინო სურგულაძე ლა სკალას სცენაზე
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
5
გმირი – ვ მათ სახ
ყაყაჩოს სიმბოლიკა
დეა თავბერიძე გაზეთმა „პრაიმტაიმმა“ აგ ვისტოს ომში გმირულად და ღუპული ბიჭების ხსოვნის კვირა წიგნის – „გმირების“ გამოცემით გახსნა. წიგნში თა ვმოყრილია 168 მებრძოლის ისტორია. ისინი ჩვეულებრივი ადამიანები იყვნენ ცხოვრე ბისეული გამოცდილებითა და თავგადასავლებით, ადამიანუ რი სისუსტეებითაც კი. მაგრამ სამშობლოსადმი სიყვარული, თავდადება და საქართველოს მთლიანობა მათი უპირველესი და სასიცოცხლო ინტერესი გა ხლდათ. თითოეული მათგანის მამა ცობას მიუძღვნა „პრაიმტაიმმა“ ყაყაჩოების აქციაც, რომელიც არა მხოლოდ წიგნის პრეზენტა ციაზე მოსულ ყველა სტუმარს ეკეთა, არამედ უამრავ სხვა ად ამიანს, თბილისშიც და საქართ ველოს სხვადასხვა რეგიონშიც. პრეზენტაცია მუსკომედიის ეზოში გაიმართა. მას 500-მდე სტუმარი, აგვისტოს ომში ნა ბრძოლი მეომრები და დაღუპუ ლი გმირების ოჯახის წევრები ესწრებოდნენ. ასევე, მოვიდნ ენ უსინათლოთა საზოგადოებ იდან. ისინი პირველები იყვნენ,
6
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
რომლებიც ამ რუბრიკას გამო ეხმაურნენ. რამდენიმე თვის წინ უსინათლოებმა თეატრალიზებუ ლი წარმოდგენაც გამართეს და გმირები სცენაზე გააცოცხლეს. „პრაიმტაიმმა“ „გმირი“ ბრაილის შრიფტითაც გამოსცა, რომელს აც უსინათლოთა საზოგადოებას საჩუქრად გადასცემს... ძნელად თუ შეიძლება იპოვო ის სიტყვა ან ფრაზა, რომელიც ამ ემოციას გადმოსცემს. მათი სახე ლები ყოველთვის უნდა გვახსო ვდეს, მათი გაღიმებული სახეები უნდა გვაიმედებდეს და გვჯერო დეს, რომ მათ მიერ დაწყებული ბრძოლა არ დასრულებულა და მას ჩვენ გამარჯვებით დავასრ ულებთ. პრეზენტაციაზე, ნიკა მემა ნიშვილის დირიჟორობით, გია ყანჩელის ვოკალურ-ინტრუმენ ტული ნაწარმოების – „პატარა იმბერის“ პრემიერა შედგა. პრემ იერამდე მუსკომედიაში მისულმა საზოგადოებამ აგვისტოს ომში დაღუპულ გმირებს ერთწუთია ნი პატივი მიაგო. მეომრების დე დები წიგნებს ეფერებოდნენ და კოცნიდნენ, კიდევ ერთხელ (და, ალბათ, უკვე მერამდენედ) იხსე ნებდნენ შვილების ბავშვობასა და აგვისტოს ომს...
„შვილმკვდარი დედისთვის ნუგეში არ არსებობს. ერთადე რთი ნუგეში მისი დაფასებაა. მე ვამაყობ ჩემი შვილით და მადლ ობელი ვარ, რომ დააფასეს!..“ – ამ ქალბატონმა, წიგნის პრეზენტა ციაზე მოსული ყველა დედის სა თქმელი თქვა. მუსკომედიის ეზოში დედე ბთან ერთად მოსული პატარებიც დარბოდნენ. ზოგიერთ მათგანს მამა საერთოდ არ უნახავს, ზოგს არ ახსოვს... მიუხედავად ამისა, 3 წლის ნიკუშამ წიგნში მამის ფო ტო ამოიცნო და ღიმილითა და სიამაყით მითხრა: აი, მამა... მერე, გულზე დაბნეულ ყაყაჩოზე მიმი თითა, მეც მინდაო. მის მომღიმარ თვალებს, დედისგან განსხვავებ ით, ნაღველი არ ამძიმებდა. მაგრ ამ ისინი ხომ გმირების შვილები არიან და მათ ტკივილთან ერთად სიამაყის გრძნობაც აქვთ... ზაალ სამადაშვილი: „მძიმე დღეები ჰქონდა საქართველოს, მაგრამ იმ ბიჭების გმირობამ, ვისი ხსოვნის პატივსაცემადაც აა შეკრებილი აქ საზოგადოება, საქართველო გადაარჩინა. მართ ალია, საქართველოს ეს დაღვ რილი სისხლის ფასად დაუჯდა, მაგრამ ასე იყო ჩვენს ისტორიაში
მამუკა ღაღანიძე
იცნობდეთ ელებით
გია ბარამიძე
ზაალ სამადაშვილი
ნიკა მემანიშვილი
სი გმი რე ბი ს ხსოვნა აუცი ლებლად უნ და შეინახოს. მათ გასწირეს ყველაზე ძვ ირფასი, რაც კი ადამიანს ც ხო ვრ ებ ა ში გააჩნია – საკუთარი ს იც ოც ხლ ე . ამ თავგანწი რვის ფასად ს ამ შო ბლ ო დაიცვეს. „პრ ა იმ ტა იმ ი ს “ ინი ცი ატ ივ ა არის მხარ დასაჭერი. ეს კ ეთ ილ შო ბ გიგი უგულავა ილური იდ მეუღლესთან ერთად ეა, როგორც ვიცი, თაკო ფხაკაძისაა. აქცია ნამდვილად მუდამ“. საკმაოდ სოლიდურად იყო გა სოფო ხალვაში: „ეს დღე არა კეთებული, ისე, როგორც ამ ჯა მარტო მე, ალბათ, არავის არას რისკაცების ხსოვნას ეკადრება. ოდეს დაავიწყდება. მოხარული ძალიან ამაღელვებელი იყო ის ვარ, რომ წიგნი გამოიცა. ამ დიდი მომენტი, რომ ამ პრეზენტაციას საქმისთვის, ყველას სახელით მა ესწრებოდნენ დაღუპული მეომ დლობა მინდა გადავუხადო „პრ რების ოჯახები. ჩემზე უზარმა აიმტაიმს“. მახსოვს, ომის დროს ზარი შთაბეჭდილება მოახდინა რა უმძიმეს ვითარებაში ვიყავით. გია ყანჩელის სიმფონიურმა ნა მაგრამ, როდესაც კონკრეტულ წარმოებმა. ის, რაც ნიკა მემანი ადამიანებს უყურებ, რომლებიც შვილის ხელმძღვანელობით ორ თავიანთ ახლობლებს ვეღარასო კესტრმა შეასრულა ნამდვილად დეს ნახავენ, უფრო ხვდები, თუ დაუვიწყარი იყო“. რა საშინელება იყო ეს ყველაფ ინგა გრიგოლია: „ძალიან მნ ერი. მაშინ ერთობლივი სიმღერა იშვნელოვანი და ამაღელვებელი ჩავწერეთ, თბილისში ჩამოსულ საღამო იყო. ყოველთვის, ყველა სხვა ქვეყნის პრეზიდენტებთან ნომერში ვკითხულობდი გმირებ ერთად ვიდექით და ვმღეროდით. ის ისტორიას. ამ საღამოს კი ჩვენ რაღაც სხვა ემოციასთან იყო და თვალებში ვუყურებდით იმ ადამ კავშირებული. იმ პერიოდში ყვ იანებს, რომლებმაც ის ბიჭები გა ელაფერი ერთად მქონდა – შიში, ზარდეს, ამ ომს რომ შეეწირნენ. პროტესტი, პატრიოტიზმმა ორ მადლობა მინდა თქვენს გაზეთს მაგად გაიღვიძა ჩემში. ამ პატრ ვუთხრა. მე ეს მადლობა მაში იოტული გრძნობით ავივსე მაში ნაც ვთქვი, როდესაც თბილისის ნაც, როდესაც გმირების სახელე საკრებულოს სხდომა შედგა. 2 ბს აცხადებდნენ“. წლის თავზე ეს იყო ყველაზე სე ზაზა შენგელია: „თუკი ქართ რიოზული აქცია, რომელიც აგ ველი ერი ღირსეული ერია, თავი ვისტოს ომს გაგვახსენებს. ერთი
კ ვი რ ა შეუძლია მთელ ქვეყანას ამ ყაყაჩოს სიმბოლოთი გაერთიანდეს. მე მინდა ამ თქვენი აქციით კი დევ ერთხელ მივაგო პატივი დაღუპული ბიჭების ხსოვნას...“ გიგი უგულავა: „არ არ სე ბობს სიტყვა, არ არსებობს მო ქმედება, რომელიც ამ ტკივილს შეამსუბუქებს. დიდი ტკივილი მიადგა მთელ ქვეყანას და განს აკუთრებით დაღუპულთა ოჯ ახებს, მაშინ, როდესაც 2 წლის წინათ რუსეთი თავს დაესხა სა ქართველოს. ხანმოკლე, მაგრ ამ ტრაგიკული ომის შედეგად დავკარგეთ ძალიან ბევრი ვაჟკ აცი. ეს არის აუნაზღაურებელი ტკივილი. მაგრამ ამავდროუ ლად ეს ის სისხლია, რომლის ფასადაც საქართველო გადა რჩა და ამ ქვეყანამ განაგრძო განვითარება. მთავარი სწორედ ეს არის“. გიორგი ბარამიძე: „ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ აგვისტ ოს აგრესიის მსხვერპლნი, ის ადამიანები, რომლებმაც უკან არ დაიხიეს და თავი დასდეს თავისი ერის კეთილდღეობ ისთვის, იყვნენ ცნობილნი და ეს გადაეცეს ჩვენს მომავალ თაობას, რათა ეს თაობები აღ იზარდონ ამ გმირების მაგალი თზე“. ლიზა ბაგრატიონი: „ცრ ემლიანი წელი იყო, მაგრამ მაინც იმედიანი. რადგან ასე ვერ დათმობ, ამდენი ვაჟკ აცის დაღუპულ სულს. მათი ხსოვნის უკვდავყოფასთან ერ თად, ალბათ, მოვახერხებთ, იმ საქმის მშვიდობიანად დაგვირ გვინებას, რომელსაც ისინი შე ეწირნენ“. P.S. ამჯერად „პრაიმტაი მმა“ წიგნად გამოსცა მხოლ ოდ იმ გმირების ისტორიები, რომლებიც თავდაცის სამი ნისტროში მსახურობდნენ, სექტემბერში კი იგეგმება მო მდევნო ტომის გამოცემა, სა დაც უკვე იმ ბიჭების შესახებ მოგითხრობთ, რომლებიც სა მშობლოს შინაგან ჯარში სა მსახურისას შეეწირნენ...
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
7
ტურიზმის კვლე დეპარტამენტის თავმჯდომარის მოადგილე: – 2010 წლის პირველ ნახევარში საქართველოში სულ 782 932 ათასი უც უცხოელი ტურისტების რაოდენობა საქართველოში, გასულ წელთან ხოელი მოგზაური ჩამოვიდა. აქედან 753 ათას 181 ტურისტი იყო. მინდა შედარებით, 36%-ით გაიზარდა. კვლევა გაეროს მსოფლიო ტურიზმის გითხრათ, რომ რუსეთიდან ჩამოსულები არიან ეროვნებით ქართველე ორგანიზაციის რეკომენდაციით ეკონომიკის სამინისტროს ტურიზმის ბი, რომლებიც პერიოდულად ჩამოდიან საქართველოში ოჯახებისა და დეპარტამენტმა ჩაატარა. ის ყოველწლიურად ტარდება და სწორედ მისი მეგობრების სანახავად. ვიზიტორების ეს ტიპიც ითვლება ტურისტად საშუალებით ირკვევა სად, რამდენი ხნით და რა მიზნით მოგზაურობენ – 24%. თუმცა საინტერესოა, რომ ჩამოსულების 34% საქმიანი ვიზიტით უცხოელები საქართველოში. აღმოჩნდა, რომ საქართველოში ყველაზე ჩამოდის, დასასვენებლად – 24% და მხოლოდ 1% ფიქსირდება, რომელიც ხშირად თურქები ჩამოდიან. თურქების შემდეგ აზერბაიჯანელები მოდი საქართველოში სამკურნალოდ ჩამოდის. მაგრამ არა კურორტებზე. ეს ნა ან. სიაში მეოთხე ადგილზე რუსეთია. წილი ჩამოდის უშუალოდ თბილისში. ისინი არიან ძირითადად მეზობელი ირანი წელს სიაში პირველად მოხვდა. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ საქართ ქვეყნებიდან და ვიზიტის მთავარი მიზანი არის ზოგ შემთხვევაში თმის ველოსადმი ინტერესი ყოველწლიურად იზრდება. გადანერგვა, ზოგ შემთხვევაში კი სტომატოლოგიური მომსახურება. პე ბექა ჯაყელი, ეკონომიკის სამინისტროს, ტურიზმისა და კურორტების რიოდულად ეს რაოდენობა იზრდება, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია. ხათუნა მგალობლიშვილი
რამდენს ხარჯავს საშუალოდ ერთი ტურისტი
გააჩნია, ის ქართველია თუ უცხოელი. როგორც აღმოჩნდა, უცხოეთიდან შემოსული ტურისტების 51% სასტუმროში ჩერდება და ჩვენთან ისინი და ახლოებით 11 დღეს რჩებიან. საშუალოდ კი, მათი დანახარჯი 1654 დოლარს აღწევს. ქართველს გაცილებით ნაკლები – 303 ლარი ეხარჯება. როგორც სა მინისტროს წარმომადგენელი ხსნის, ეს განპირობებულია იმით, რომ შიდა ტუ რისტების 32% დასასვენებლად ძირითადად საკუთარ სოფლებში მიემგზავრე ბიან, შესაბამისად, მათ საცხოვრებელში ქირის გადახდა აღარ სჭირდებათ. ქართველი ტურისტების 12% მოგზაურობისას ფულს „შოპინგებში“ ხარჯ ავს, ჩამოსული უცხოელებიდან კი „შოპინგ ტურებს“ მხოლოდ 8% აწყობს.
ყველაზე მონახულებადი ადგილები
უცხოელი ტურისტებისთვის პირველ ადგილზე თბილისია. თბილ ისის შემდეგ მოდის ბათუმი. ბექა ჯაყელი: – ბათუმი თანდათანობით ხდება საქმიანი შეხვედრების ქალაქი. კვლევა მოიცავს წელიწადის პირველ 6 თვეს, შესაბამისად, მასში არ შედის ზაფხულის პერიოდი. მიუხედავად ამისა, ვიზიტების მხრივ, მაინც მეორე ადგილზე გავიდა. ბათუმისთვის ძალიან მნიშვნელოვ ანი იყო 2010 წელი, როცა გადაწყდა, რომ ახალი წელი შიდა ტური სტებს გაეტარებინათ ბათუმში. ეს იყო ძალიან მომგებიანი და იაფი ტარიფი. აჭარაში სულ 452 ათას 800 ტურისტი ჩავიდა. საინტერე სოა, რომ შიდა ტურისტი სჭარბობდა, მაგრამ 133 ათას 622 ადამია ნი უცხოელი იყო. ანუ არის 173% ზრდა. ძალიან წარმატებით მიდის სეზონი. ეს იმის დამსახურებაა, რომ უმჯობესდება ტურისტული ინფრასტრუქტურა, ეწყობა ძალიან ბევრი ფესტივალი და კულტურ ულად ძალიან დატვირთული გრაფიკია. ფუნქციონირებს მტირალ ას ეროვნული პარკი. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ გაიზარდა შიდა ტურისტების ინტერესი თვითონ შიდატურებზე. მოთხოვნილებაა რამდენიმედღიან ტურებზე ხევსურეთის, სვანეთის, თუშეთის მიმა რთულებით. ამ შემთხვევაში ტურისტული კომპანიების ხვედრითი წილი ძალიან დაბალია. ვფიქრობთ, რომ ეს არის მოსახლეობის ბუ ნებრივი მოთხოვნა, რომ იმოგზაუროს საქართველოს ტერიტორიებ ზე. სურვილის გაზრდის მიზეზი შეიძლება აიხსნას – ინფრასტრუქ ტურის განვითარება მაღალმთიან რეგიონებში, გზების მოწესრიგ ება, ახალი ტურისტული ობიექტების მოწესრიგება, ინფორმაციული ხელმისაწვდომობა, სხვადასხვა სახალხო დღესასწაულის აღნიშვნა. სახალხო დღესასწაულების განვითარება ხელს უწყობს შიდატური სტული სექტორის განვითარებას. ასევე, იგეგმება ახალი ტურისტ ული ადგილების კეთილმოწყობა. მაგალითად, ყვარელი, ლოპოტა... დიდი პერსპექტივები აქვს ფარავანის ტბას. ამ წუთას იქ არაფერი არ არის. მალე დიდი დატვირთვა ექნება ქუთაისსაც. მიმდინარეობს სათაფლიის რეკონსტრუქცია. ქუთაისი თანდათან იძენს ტურისტ ული ქალაქის იერსახეს. ბაგრატი და გელათი – ეს ყველაფერი შესა ძლებლობას იძლევა, რომ ქუთაისი აქტიურად ჩაერთოს. 8
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
როგორც ისინი აცხადებენ, საჩუქრებს მეგობრებისთვის და ოჯახის წევრებ ისთვის ყიდულობენ. ბექა ჯაყელი: – თუმცა შიდა ტურისტებისთვის, რომელიც დასასვენებლად აჭარაში მი ემგზავრება, ბუნებრივია, დანახარჯები იზრდება და მან შეიძლება ათას ლა რსაც მიაღწიოს და აღემატოს კიდეც. არის ერთი უცნაური დეტალიც. ბექა ჯაყელის განცხადებით, უცხოელი ტურისტების 81% მამაკაცია. ეს ის შემთხვევაა, როცა შედეგს ახსნა არ აქვს. ტურიზმის დეპარტამენტის თავმჯდომარის მოადგილეს მიაჩნია, რომ ეს ჩვ ეულებრივი მოვლენაა და მთელს მსოფლიოში ასე ხდება.
ევების შედეგები ტურისტების მიერ დასახელებული პრობლემები
ბექა ჯაყელი: – ღირსშესანიშნავ ადგილებამდე კეთდება მისასვლელი გზები. მაგალითად, ზუგდიდიდან მესტიამდე კეთდება გზა. ახალციხიდან ვარძიამდე მისასვლელი გზაც უკვე სამუშაო ეტაპზეა. უცხოელების მიერ დასახელებული პრობლემა საგზ აო ნიშნებთან დაკავშირებით წლის ბოლოს აღარ იარსებებს. საგზაო დეპარტამენტთან ერთად უკვე გამზადებული გვაქ ვს საგზაო ნიშნები, რომლებზეც უცხოურ და ქართულ ენაზე მინიშნებული იქნება ყველა საჭირო ინფორმაცია და ის წლის ბოლოსთვის ყველა საჭირო ადგილას განთავსდება. ის განსაკ უთრებით ინდივიდუალურ ტურისტებს სჭირდებათ.
ინფორმაციის წყარო
რეკლამო კლიპების საშუალებით გაკეთებული რეკლამა ეფ ექტურია. სარეკლამო რგოლები იყო უკრაინაში, ზამთრის სეზონზე ხდებოდა საქართველოს სათხილამურო ტურიზმის პოტენციალის პოპულარიზაცია. ასევე, ბალტიის ქვეყნებში, თელავივში, ისრაელში კეთდებოდა რეკლამები. ეს არის მომხ მარებლების მოზიდვის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მარკეტინ გული იარაღი.
უცხოელი ტურისტების 9,6% ნომერ პირველ პრობლემად მოუწესრიგებელ გზებსა და გადატვირთულობას ასახელებს, 3,5% – საგზაო ნიშნების არარსებობასა და კომუნიკაციის პრ ობლემას. მომსახურე პერსონალის დიდმა ნაწილმა უცხო ენ ები არ იცის. შესაბამისად, ტურისტების დიდი ნაწილი კომუნი კაციის პრობლემად სწორედ ამას ასახელებს. გამოკითხულთა მხოლოდ 1,2%-ია მომსახურების დონით უკმაყოფილო. სხვათა შორის, მომსახურებაში პრობლემებს ქართველი ტურისტებიც ვერ ხედავენ. გამოკითხულთა მხოლოდ 6%-მა დაასახელა ის პრობლემად.
აღმოჩნდა, რომ ტურისტების ინტერესი საქართველოს მი მართ სწორედ სატელევიზიო რეკლამებმა გაზარდა. ბექა ჯა ყელის განცხადებით, ძალიან მნიშვნელოვანია, საიდან და რა სახით მიიღებს ტურისტი ინფორმაციას: – ძალიან მნიშვნელოვანია და საბედნიეროდ, იზრდება სა ტელევიზიო მედიის როლი გადაწყვეტილების მიღებაში. სა
ბექა ჯაყელი
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
9
სალომე ზურაბიშვილი საგა რეო საქმეთა მინისტრად 2004 წელს დაინიშნა. შესაბამისად, მი სი პირველი დეკლარაციაც 2004 წლის 19 აპრილით თარიღდება. მისი, როგორც მინისტრის, ყო ველთვიური შემოსავალი 2 980 ლარს შეადგენდა. მისი მეუღლე, ჯანრი კაშია 2004 წელს „იმედის“ წამყვანი იყო. მისი თვიური შემო სავალი ამ პერიოდისთვის 1000 ლარს შეადგენს. გარდა ამისა, ზურაბიშვილის მეუღლე საფრ ანგეთში პენსიასაც იღებს, თვეში 600 ევროს ოდენობით. ზურაბიშვილმა მინისტრობის პერიოდში მთლიანი სახელფასო თანხის სახით 28 ათას 172 ლარი მიიღო. 2004 წელს სალომე ზურაბი შვილს საქართველოში ანგარიში არ გააჩნია. მის სახელზე საბანკო ანგარიში მხოლოდ საფრანგეთშ ია გახსნილი და იქ 80 ათასი ევ რო ფიქსირდება. მის პირად სა ხელზეა ასევე 3 ათასი დოლარი და ბინა პარიზში, რომელიც 300 ათას ევროდაა შეფასებული. ჯანრი კაშიას სახელზეა გა ფორმებული: როიალი, რომე ლიც 3000 დო ლა რად არ ის შე ფასებული; ორი ცალი ხალიჩა, ამერიკასა და ევროპაში ნაყიდი. სულ 11 ათასი დოლარის ღირე ბულების. 2005 წელს სალომე ზურაბი შვილი დეკლარაციას უკვე რო გორც ყოფილი მინისტრი, ისე ავსებს. ამ დროისთვის სალომეს საქართველოს ორ ბანკში აქვს პირადი ანგარიში: „სახალხო ბანკი“ – 13 ათას 380 ლარი. „ბაზის ბანკი“ – 14 791 ათასი ლარი. ჯანრი კაშია: „საქართველოს ბანკი“ – 14 ათასი ლარი. გარდა ამისა, სალომე ზურა ბიშვილის პირად ანგარიშზე „ჩნ დება“ საფრანგეთში მცხოვრები ბიძაშვილისგან მიღებული 20 000 ევრო. ირაკლი ოქრუაშვილმა ქო ნებრივი დეკლარაცია პირველად მინისტრის მოადგილის რანგში შეავსო. იუსტიციის მინისტრის მოადგილის გარდა, ამ დროი სთვის მას შემოსავალი ჰქონ და შპს „ჯეოსელიდან“ და შპს „ლონდონგეითი საქართველოს“ სადაზღვევო კომპანიიდან. „ჯე ოსელშიც“ და სადაზღვევო კო მპანიაშიც ირაკლი სამეთვალყურეო საბჭოს წევრის სტატუსს ატარებდა. ასევე, მის სახელზეა რეგისტრირე ბული „ოქრუაშვილი და პარტნიორ ები“. 2000 წელს ირაკლისა და მისი მე უღლის, ირინა გორდელაძის სახე ლზეა 16 ათას ლარად ღირებული ავტომანქანა და 9 ათას ლარად ღი რებული ავეჯი. გარდა ამისა, მათ საბანკო ანგარი შზე არის თანხის მინიმალური რაოდ ენობა. ირაკლი ოქრუაშვილი: „აბსო ლუტბანკში“, ვიზა ბარათზე – 26 აშშ დოლარი. ირინა გორდელაძე, „აბსოლუტბ ანკში“, ვიზა ბარათზე – 100 აშშ დო ლარი. ირაკლი ოქრუაშვილის სახე ლზე ასევე ცალკე ფიქსირდება 80 ათასი დოლარი. ხოლო მისი მეუღ ლის, ირინა გორდელაძის სახელზეა 2 ათასი დოლარი. 2007 წელს ირაკლი დეკლარაციას უკვე ეკონომიკის ყოფილი მინისტ რის რანგში ავსებს. ოჯახის საკუ თრებაში „ჩნდება“ ახალი საცხოვრე ბელი სახლი თბილისში, რომელიც 123 ათას 600 ლარადაა შეფასებული. კვლავ მათ საკუთრებაში რჩება 9 ათ ას ლარად შეფასებული ავეჯი, რომე ლსაც ბოლო დეკლარაციაში ირინა გორდელაძის სახელზე გაფორმებ ული ახალი ავეჯი მიემატა – 4 340 ევროს ღირებულების. საბანკო ანგარიშები. ირაკლი ოქრუაშვილის სახელზე 10
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ხათუნა მგალობლიშვილი
გადამდგარი ჩინოვნიკების ქო ნება „გაჩინოვნიკებამდე“ თუ რმე საკმაოდ მოკრძალებულად გამოიყურებოდა. შესაბამი სად, მათი პირველი ქონებრივი დეკლარაციაც ჩვეულებრივი ადამიანის შესაძლებლობებს ასახავს. უფრო სწორად, „მდე“ ისინი მოკვდავების რიგებში წერიან. აი, „შემდეგ“ კი უკვე ზეადამიანები ხდებიან...
ირიცხება 5 ათასი აშშ დოლარი. ამის გარდა, მისი ანგარიშებია: „ბანკი რესპუბლიკა“ – 32 425 ლა რი. „თი-ბი-სი ბანკი“, ვიზა ბარათზე – 39 387,34 აშშ დოლარი. „თი-ბი-სი ბანკი“, კოსმო ბარათი – 2547,46 ლარი. ირინა გორდელაძის სახელზეა 30 ათასი ევრო. ირაკლის მინისტრის რანგში სა მივლინებო ხარჯებად გამოყოფილი აქვს 31 017 ლარი, ხოლო მის მეუღ ლეს, რომელიც ამ პერიოდისთვის აშშ-ს საერთაშორისო განვითარების სააგენტოში მუშაობს, სამივლინებო ხარჯებად გამოყოფილი აქვს 1765 აშშ დოლარი. ირაკლია ალასანიამ თავისი კა რიერა ყველაზე გრძელსახელწოდე ბიანი თანამდებობით დაიწყო. 2001 წელს მან ქონებრივი დეკლარაცია სა ქართველოს ეროვნული უშიშროების საბჭოს აპარატის უშიშროების საკი თხთა სამსახურის უფროსის რანგში შეავსო. ამ პერიოდში მის სახელზეა გაფორმებული საცხოვრებელი ბინა თბილისში, დოლიძის ქუჩაზე, რომე ლიც 40 ათას აშშ დოლარადაა შეფა სებული. გარდა ამისა, მის სახელზე ირიცხება 1,700 აშშ დოლარი, ხოლო მისი მეუღლის, ნათია ფანჯიკიძის სა ხელზე – 850 აშშ დოლარი. 2009 წელს ირაკლისა და ნათიას ქონებას ემატება ნათიას სახელზე გაფორმებული მშენებარე საცხოვ რებელი ბინა ამაღლების ქუჩაზე –
გადამდგარი ჩინოვნიკების დეკლარაციები
130 კვადრატული მეტრის ოდენობ ით. ამ პერიოდისთვის ირაკლი გაერ თიანებული ერების ორგანიზაცი ასთან საქართველოს უკვე ყოფილი წარმომადგენელია. საბანკო ანგარიშები. ირაკლი ალასანია: „ჩეიზ ბანკში“ (აშშ) – 1900 აშშ დო ლარი. „ბაზის ბანკი“ – 825 ლარი. ასევე, ირაკლი ალასანიას სახე ლზე ფიქსირდება 6 ათასი აშშ დო ლარი. ნათია ფანჯიკიძე: „ჩეიზ ბანკში“ (აშშ)– 1500 აშშ დო ლარი. ნინო ბურჯანაძე გადამდგართა სიას რიგით მეოთხე შეუერთდა. „სა პატიო ჩინოვნიკური დოკუმენტი“ მან პირველად 1998 წელს შეავსო. მაშინ ბურჯანაძე საქართველოს პარლამენტში მუშაობდა, საკონს ტიტუციო, იურიდიულ საკითხთა და კანონიერების კომიტეტის თავმჯდ ომარის მოვალეობას ასრულებდა. მისი მეუღლე, ბადრი ბიწაძე 1998 წელს გენერალური პროკურორის მოადგილე, მთავარი სამხედრო პრ ოკურორის პოსტით იწონებდა თავს. ცოლ-ქმრის ყოველთვიური, სახე ლფასო შემოსავალი ამ პერიოდის თვის ასე ნაწილდება. ნინო ბურჯან აძე: 550 ლარი პლუს ანგარიშიდან მიღებული 15%-იანი შემოსავალი. ბადრი ბიწაძე: 350 ლარამდე პლუს ანგარიშებიდან მიღებული 15%-ია
ნი შემოსავალი. ამ დროისთვის ბურჯანაძე-ბიწა ძის ოჯახის ქონებას წარმოადგენდა: საცხოვრებელი ბინა თბილისში, რო მლის მფლობელიც იყო თავად ნინო ბურჯანაძე. ბინის ღირებულება იმ დროისთვის 95 ათასი ლარი იყო. თბ ილისის ბინის გარდა, მათ სახელზე ამ პერიოდში ფიქსირდება: აგარაკი ბორჯომში, ბადრი ბიწა ძის სახელზე – 25 ათასი ლარი. სახლი სოფელ ორბეთში, ცაგერის რაიონში, მფლობელი ნინო ბურჯან აძე – 15 ათასი ლარი. სახლი სოფელ ცხრუკვეთში, ჭი ათურის რაიონში, მფლობელი ბადრი ბიწაძე – 8 ათასი ლარი. მსუბუქი ავტომანქანა, ნინო ბუ რჯანაძის სახელზე – 16 ათასი ლარი. მსუბუქი ავტომანქანა, ბადრი ბი წაძის სახელზე – 38 ათასი ლარი. მათივე სახელზეა გახსნილი საბა ნკო ანგარიშები. ნინო ბურჯანაძე: სადეპოზიტო ანგარიში – 12 ათასი ლარი; საკორე სპონდენტო ანგარიში, „ინტელექტ ბანკში“– 1650 დოლარი. ბადრი ბიწაძე: სადეპოზიტო ან გარიში „აბსოლუტბანკში“ – 28 ათასი დოლარი. საკორესპონდენტო ანგა რიში – 250 დოლარი. 2007 წლის 10 მაისს ნინო ბურჯ ანაძემ ბოლოჯერ შეავსო ქონებრივი დეკლარაცია. მას შემდეგ მას კანო ნი აღარ ავალდებულებს ამ პროც ედურის შესრულებას. შესაბამისად, მისი კეთილი ნებაც არ ყოფილა გა
ნმეორებით, თუნდაც თანამდებობის გარეშე დარჩენილს შეევსო დეკლარ აცია. 1998 წელთან შედარებით ოჯ ახის ბიუჯეტიც გაიზარდა და თანა მდებობებიც. ნინო ბურჯანაძე – საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარე. შესა ბამისად, მას უკვე კონკრეტული თა ნხა აქვს გამოყოფილი სამივლინებო ხარჯებისთვის – 14 ათას 224 ლარი, ხოლო სადეპუტატო უფლებამოსი ლებისთვის – 36 ათას 600 ლარი. ბადრი ბიწაძე – სასაზღვრო დეპა რტამენტის თავმჯდომარე. ბადრის სამივლინებო ხარჯები 8 663 ლარს შეადგენს. გაზრდილია მათი ქონებაც და შესაბამისად, გაცილებით გაძვირებ ულია მათი ძველი ქონებაც: ბინა თბილისში, ენგურის ქუჩაზე, ნინოს სახელზე – 350 ათასი ლარი. აგარაკი ბორჯომში, ბადრი ბიწა ძის სახელზე – 55 ათასი ლარი. სახლი სოფელ ორბეთში, ცაგერის რაიონში, ნინო ბურჯანაძის სახელზე – 30 ათასი ლარი. სახლი სოფელ ცხრუკვეთში, ჭი ათურაში, ბადრი ბიწაძის სახელზე – 15 ათასი ლარი. ავტომანქანა „მიცუბიში პაჯერო“, ბადრი ბიწაძის სახელზე – 20 ათასი ლარი. მიწის ნაკვეთი საგურამოში ბადრი ბიწაძის სახელზე – 10 ათასი ლარი. შესაბამისად, გაზრდილია საბა ნკო ანგარიშებიც. 2007 წლისთვის ნინო ბურჯანაძის სახელზეა „დოიჩე ბანკში“ – 42 ათასი ლარი და „თი-ბისი“ ბანკში – 6 425 დოლარი. გარდა ამისა, ოჯახის თითოეულ წევრზე და რიცხულია გარკვეული თანხა. ნინო ბურჯანაძე – 5 ათასი ლარი. ბადრი ბიწაძე – 8 ათასი ლარი. ანზორიკო ბიწაძე – 1500 ლარი. რეზიკო ბიწაძე – 1500 ლარი. აღმოჩნდა, რომ ყველაზე ბევრ ჯერ ქონებრივი დეკლარაცია ზურაბ ნოღაიდელს აქვს შევსებული. თუ მცა ყველას მსგავსად მანაც მინიმა ლური ქონებრივი დეკლარაციით და იწყო 1998 წელს და მისი ქონება და შესაბამისად, შემოსავლებიც საგრძნ ობლად გაიზარდა 2008 წლამდე. 1998 წელს ზურაბ ნოღაიდელი საქართველოს პარლამენტის წევრი იყო. მას ამ პერიოდისთვის მხოლოდ მიწის ნაკვეთი ჰქონდა, თავისი სახლ ით, აჭარაში. კერძოდ, ქობულეთში, რომლის ღირებულება 100 ათასი ლარი იყო. ასევე, ზურას სახელზ ეა 5 623 ათასი აშშ დოლარი „ბაზის ბანკში“. მომავალი პრემიერი, მეუღ ლესთან ერთად, ფასიან ქაღალდებს ფლობდა (მინიმალური ღირებულე ბის). მისი მეუღლის სახელზე ამ დრ ოისთვის მხოლოდ ორი, ჯამში, 4 500 დოლარად შეფასებული ბეჭედი ფი ქსირდება. 2008 წელს ნოღაიდელმა უკვე გადამდგარი პრემიერის რანგში შე ავსო დეკლარაცია. ამ დროისთვის მის ქონებას შეემატა საცხოვრებელი ბინა თბილისში – ჭავჭავაძის ქუჩა ზე, რომელიც გაფორმებულია ნინო ცინცაბაძეზე. მისი ფასი არის 350 ათასი ლარი. საკუთარი სახლი ქობუ ლეთში, რომლის ღირებულებაც 100 ათასიდან 180 ათასამდე გაიზარდა და ახალი ბინა ბაკურიანში ნინო ცი ნცაბაძის სახელზე – 90 ათასი ლარის ღირებულების. ცოლ-ქმარს აქვს ვადიანი და უვ ადო ანაბრები სხვადასხვა ბანკებში. ნინო ცინცაბაძე: ვადიანი ანაბარი „რესპუბლიკა ბანკში“ – 135 000 აშშ დოლარი. ზურაბ ნოღაიდელი: უვადო ანაბ არი „თი-ბი-სი ბანკში“ – 73 462 ლარი. საბანკო ანგარიშები. ზურაბ ნოღაიდელი: 15 556 აშშ დოლარი და 2 300 ლარი. ნინო ცინცაბაძე: 2 360 აშშ დოლა რი და 3 500 ლარი. სწორედ ამ პერიოდში ხელმძღვა ნელობს უკვე გადამდგარი პრემიერი „კალა კაპიტალს“, საიდანაც საბო ლოო შემოსავლად დაფიქსირებულია 223 000 აშშ დოლარი.
რატომ საპრეზიდენტო მოდელი? ლევან ჯიშკარიანი სექტემბრიდან საქართველოში პოლიტი კური ცხოვრება კვლავ იფეთქებს. „მკვდარი სეზონი“ დასრულდება და ქართველი პოლიტი კოსები, აგრეთვე, პოლიტიკით „სპორტულად“ დაინტერესებული საზოგადოება ისევ დაუბ რუნდება კამათს ახალი კონსტიტუციისა და სახელმწიფო მოწყობის მოდელების შესახებ. ეს კამათი ჩვენს ქვეყანაში 1991 წლიდან მიმდინარეობს. მაშინ ქართ ველებმა ერთმანეთი დახო ცეს და ქვეყანა დააქციეს იმ მოტივით, რომ „გერმანული მოდელი სჯობს ფრანგულ მოდელს“. საბოლოოდ ამერიკულმა მოდელმა გაიმარჯვა, რომე ლიც 1995 წლის კონსტიტუცი ის საფუძველი გახდა. თუმცა, „მოდელებზე“ კამათის მოყვარ ულებს ეს დისკუსია ესმით, რო გორც „პრეზიდენტის დატოვება ან უარყოფა“. ესე იგი „საქართ ველო პრეზიდენტით თუ საქა რთველო პრეზიდენტის გარეშე“. ხოლო ვინაიდან მსოფლიოში არ არსებობს რესპუბლიკა პრეზიდენ ტის გარეშე (თუნდაც სიმბოლური უფლებებით), ოპოზიციონერთა ნაწილი მონარქისტი გახდა. განსაკ უთრებით კომიკურია, რომ მონარქ იას ე.წ. „რესპუბლიკური პარტიის“ წევრებიც მიემხრნენ. დემეტრაშვილის პროექტი ამ დი სკუსიას წერტილს უსვამს; შემოთა ვაზებული მოდელი უფრო საპრეზიდენტოა (ფრანგულის მსგავსი), ვიდრე საპარლამენტო. მართალია, პრეზიდენტი უშუალოდ არ მონაწი ლეობს მთავრობის ფორმირებაში, მაგრამ მას რჩება პარლამენტის დათხოვის უფლება და თვითონ იღებს გადაწყვეტილებებს საგარეო პოლიტიკის ყველაზე მნიშვნელოვან საკითხებ ზე. ამ მოდელის მიხედვით, პარლამენტი პასუ ხისმგებელია საკუთარ გადაწყვეტილებებზე. ესე იგი პარლამენტში წარმოდგენილი პოლი ტიკური ძალები ვერ შექმნიან მუდმივ კრიზისს და საქართველოში არ მივიღებთ სიტუაციას, როდესაც წელიწადში სამი მთავრობა იცვლ ება. პარლამენტის ასეთი პასუხისმგებლობაც სწორედ საპრეზიდენტო მმართველობისთვის აა დამახასიათებელი; ხოლო საპარლამენტო მოდელებში პრეზიდენტს პარლამენტის დათხ ოვის უფლება არა აქვს. ჩვენს ქვეყანაში საპრეზიდენტო მოდელის სასარგებლოდ კი რამდენიმე არ გუმეტის მოტანა შეიძლება. 1) ქვეყნის ტერიტორიის 20 პროცენტი ოკუპირებულია. აგ რესიის განახლების საფრთხე არ სებობს. ასეთ ვითარებაში აუცი ლებელია მყარი და სტაბილური ხელისუფლება, რათა მტერს ახ ალი აგრესიის საშუალება და სა ბაბი არ მიეცეს. ამგვარ საბაბად კი მან სავსებით საკმარისად შე იძლება ჩათვალოს პოლიტიკური არეულობა და ქაოსი თბილისში; 2) საპარლამენტო მოდელი მისაღებია მხოლოდ მაღალი პო ლიტიკური კულტურისა და ხანგ რძლივი სახელმწიფო ტრად იციის ქვეყნებში, სა დაც არსებობენ ძლიერი პო ლიტიკური პარტიები, ხოლო სო
ციალურ ძალებს თანამშრომლობისა და ურ თიერთკომპრომისების საუკუნოვანი გამო ცდილება აქვთ. როდესაც სახელმწიფო ახლად ყალიბდება, მას ძლიერი ცენტრი სჭირდება; 3) საქართველოში ეკონომიკური და სოცი ალური რეფორმების პროცესი არ დასრულ ებულა. ამ რეფორმების გაგრძელება და მათი ლოგიკურ დასასრულამდე მიყვანა საპარლ ამენტო მოდელის პირობებში შეუძლებელია, რადგან „პარტიათა დიქტატურ ის“ დროს (როგორც ამ მოდე ლს უწოდებენ) პარტიები პო პულისტური მოსაზრებებით მოქმედებენ და ხელს უშლიან მტკივნეული, თუმცა ქვეყნი სთვის სამომავლოდ აუცილე ბელი ნაბიჯების გადადგმას. საპრეზიდენტო მოდელის უპირატესობა კი ისაა, რომ ძლიერი, სტაბილური და ცენტრალიზებული ხელი სუფლება უფრო მეტადაა მომართული სამომავლო პროექტებზე, ქვეყნის პერსპექტივაზე, მის გა ნვითარებაზე, ვიდრე ყოველდღიური პოპუ ლისტური ამოცანების გადაწყვეტაზე; 4) საქართველოში მოსახლეობის სახელმწი ფოებრივი შეგნება და ცნობიერება მხოლოდ ახლა ყალიბდება. ხალხი კი (მო გვწონს ეს თუ არა) მიჩვეულია ხელისუფლების პერსონიფიცირებას. წინააღმდეგ შემთხვევაში ეს არა პოლიტიკური კულტურის ამაღლებას, არამედ ნიჰილიზმსა და ანარქიას გამოიწვევს; 5) საპრეზიდენტო მოდელის სასარგებ ლოდ მეტყველებს ჩვენი ქვეყნის ისტორიაც. 1992-1995 წლებში საქართველო, ფაქტობ რივად, საპარლამენტო რესპუბლიკა იყო. იმ დროინდელი სახელმწიფოს მეთაური – შევა რდნაძე მთავრობას აკომპლექტებდა პარლ ამენტში წარმოდგენილ პოლიტიკურ პარტ იებთან შეთანხმებით. მას არც პარლამენტის დათხოვის უფლება ჰქონდა. ყველა ნაბიჯს იმის მიხედვით დგამდა, თუ რა რეაქციას გა მოიწვევდა ეს პარლამენტში და პარტიებში. შედეგად, ხელისუფლებამ ქვეყანას ვერც ერთი საფრთხე თავიდან ვერ ააცილა: ჯერ ომში ჩაითრია, შემდეგ კი ამ ომიდან შედარე ბით ნაკლები დანაკარგით გამოსასვლელად აუცილებელ ნაბიჯებს ვერ დგამდა (პარლ ამენტის შიშით), ომი სრული კრახით დაას რულა, ხოლო ქვეყანაში სამოქალაქო ომი განახლდა. ფაქტია, რომ სა ქართველოში მეტ-ნაკლები სტაბილურობა მხოლოდ მას შემდეგ დამყარდა, რაც საპარლამენტო მოდელი სა პრეზიდენტომ შეცვალა 1995 წელს. აქედან გამომდინარე, სა პრეზიდენტო მმართველობის „ფრანგული მოდელი“, რა საც ახალი კონსტიტუცია გვ თავაზობს, საქართველოსთ ვის დღევანდელ პირობებში ოპტიმალური და მიზანშ ეწონილია სწორედ ქვეყნის და არა რომელიმე პა რტიის ან პიროვნების ი ნტ ერ ე სებიდან გამ ო მდინ არე.
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
11
ტატო ტყეშელაშვილი და ეკა ამირეჯიბი
12
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ანრი ჯოხაძე
ნანკა კალატოზიშვილი
ირაკლი მაისურაძე
მყუდრო ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
13
„ყველა ეს შეგრძნება მარტო ჩემია“
ვის ურევს „შინი“ თავის შხამს
ორი კურდღლის მადევარი გიორგი ზანგური თამარ გონგაძე „ორი კურდღლის მადევარი ვარ, ორი პრ ოფესია მაქვს“ - ამბობს გიორგი ზანგური. მისი თამაშიც დაგამახსოვრდება და მის მიერ წაკითხული ლექსიც. იხარჯება ბოლომდე და შემოქმედებითი წვის დროს სხვა არაფერი აი ნტერესებს - ან სცენა ან ფურცელი! გიორგის სამსახიობო კარიერა საყმაწვი ლო სტუდია „ცეტებიდან“ დაიწყო. თეატრა ლური უნივერსიტეტის დასრულებისთანავე, ანუ 2004 წლიდან, სულ თეატრშია. სადიპლ ომო, თეატრ „დურუჯში“ ითამაშა. შემდეგ იყო თუმანიშვილის, ქუთაისის ლადო მესხ იშვილისა და სამეფო უბნის თეატრები. ახ ლა თუმანიშვილის კინომსახიობთა თეატრში „ჰამლეტში“, მეფე კლავდიუსის როლზე მუ შაობს. თეატრალურ როლებს არ უჩივის და არც ქართული სერიალების მიღმა დარჩენილა. თუმცა „კლინიკა“ და „ჟამი ყვავილობისა“, ორივე დაუხურეს. ერთგან მთავარ გმირს, მწერალ ლუკას თამაშობდა, მეორეგან - მო ძღვარს.
14
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
„შეწყვეტილი როლი რთულია, სასიამოვნო ნამდვილად არ არის. მაგრამ, არა უშავს, ცხ ოვრება გრძელდება.“ - რთულია მსახიობობა? - ყველა საქმე რთულია, თუ პროფესიუ ლად მიუდგები და მთელ ძალისხმევას ჩადებ. მთავარია გიყვარდეს. თეატრი და ზოგადად მსახიობობა, ფანატიკოსების სამყაროა. თუ მასზე ბოლომდე შეყვარებული იქნები, შედე გს მიაღწევ. ლექსები ლექსების ორი კრებული აქვს. მესამეს გამოშვებას დეკემბრამდე აპირებს. მართავს საღამოებს უნივერსიტეტებში, სკოლებში. „ვისაც პოეზია უყვარს, ყველას ვუკითხავ.“ დაუწერია ქაღალდის ნაგლეჯზე, სიგარეტის კოლოფზე, ხელსახოცზე. რეპეტიციის დრ ოსაც, როცა ისვენებს, ფურცელი აუღია და ლექსი დაუწერია. - ორივე პროფესია ისეთი გაქვს ბოჰემუ რი ცხოვრება რომ ახლავს თან... - ბოჰემურად, ყველა ქართველი კაცი ცხ ოვრობს. დაწყნარებული მსახიობი და მშვიდი პოეტი ვერ იქნები. არ გამოვა. მეც ბოჰემური ვარ, ზომიერ ფარგლებში. ტროტუარზე არ ვსვამ. - ლექსი ბახუსის დროს დაგიწერიათ? - რა თქმა უნდა. - ხშირად? - მთვრალი ხშირად არ ვარ. - საკუთარი ლექსები ზეპირად იცი? - ბევრი ვიცი, ყველა - არა. ზეპირად ლექსს არ ვკითხულობ, შეიძლება რაღაცები შემეშა ლოს და ამიტომ წიგნიდან ვკითხულობ. - რა გაწერინებს ხოლმე ლექსს? - უფრო შინაგანი განწყობა, რაღაც შეგრ ძნება გეუფლება და წერა გინდება. შეიძლება მომინდეს წერა, მერე რაღაცის გამო შევწყვ იტო და სხვა დროს გავაგრძელო. როდესაც ადამიანში ემოციები და შეგრძნებები მატუ ლობს, უნდა დაიცალოს. მე ამ ემოციებად და ცლილ ლექსებს და როლებს „შემოქმედებით ნაგავსაყრელს“ ვეძახი. სად დაიცლები - მუ სიკაში, მხატვრობაში სცენაზე თუ ეკრანზე, მნიშვნელობა არა აქვს. მთავარია გასცე, რომ მერე სული დაიმშვიდო. - ნაგავსაყრელს რატომ ეძახი? - ნაგავივით აგდებ ემოციას შენგან, მერე მშვიდდები. არ ვარგა ბევრი მღელვარება. გა წონასწორებული უნდა იყო. თუ ვღელავ, ვწ ერ და ვმშვიდდები. - ცეცხლის პირას დაგიწერია ლექსი? - კოცონთან დამიწერია და ის ლექსი ცე ცხლში ჩამიგდია კიდეც. ალბათ, გასამეტებე ლი იყო... - შენი ცოლი ვინ არის? - ნინო დოლიძე, კინორეჟისორი. - შვილი? - 9 თვის დემეტრე, რომელიც გაჭრილი ვა შლივით მგავს, ოღონდ შავგვრემანია. - შეგცვალა მამობამ? - არა, არ ვიცვლები. შვილი ყველაზე მეტს ნიშნავს, მაგრამ არ შევცვლილვარ. - შენი სიყვარულის ისტორიაზე მოგვიყ ევი. - ნაკლებად ვლაპარაკობ ამაზე. არ მიყვ არს. ყველა ეს შეგრძნება მარტო ჩემია. არას დროს ვყვები. არც სხვისი მაინტერესებს. - პოეტების და მსახიობების სიყვარულ ის ისტორიებით არ დაინტერესებულხარ? - წლები როდესაც გადის, მერე ყვებიან ამ აზე. გალაკტიონზე და ოლიაზე, ლადოსა და ანაზე... ახლა არ არის საინტერესო ჩემზე იც ოდნენ სახლში ვინ ვარ. - ჩვენ გვაინტერესებს. - მაშინ იმედს გაგიცრუებთ.
EXCLUSIVE მამუკა ღაღანიძე: „გვინდა წამოვგორდეთ და დავისვენოთ“ თამარ გონგაძე ანსამბლ „შინის“ სოლისტი, მამუ კა ღაღანიძე, ორი დღით საქართვე ლოში ჩვენი პროექტის გამო ჩამო ვიდა. მან წიგნი - „გმირის“ პრეზ ენტაციაზე, გია ყანჩელის ნაწარმ ოები „პატარა იმბერი“ ვოკალურად გააფორმა. ნაწარმოები პირველად 2003 წელს ინგლისში შესრულდა. „ეს გენიალური ნაწარმოები, მთლი ანად ტრაგიკულია. მიუხედავად იმ ისა, რომ დღევანდელ საქართველოს ესადაგება, არა მხოლოდ ჩვენთვის, არამედ მთელი მსოფლიოსთვის არ ის დაწერილი. გია ყანჩელი მსოფ ლიო დონის კომპოზიტორია. მას ყვ
არი“ შექმნა, ძველი „შინელები“ ახალი პროგრამით მოგზაურობენ. პროექტი „ეგ არი“ დროებით შეჩერებულია. როგორც მამუკა ამბობს, ყოფილ წევრებთან ერ თად, ისევ შეიკრიბებიან და პროექტის ფარგლებში, კონცერტებს გამართავენ. ახლა „შინი“ სამი წევრისგან შედგება: ზაზა მიმინოშვილი, მამუკა ღაღანიძე და ზურა გაგნიძე. პროექტებიდან გამომდინ არე, სხვადასხვა ქვეყნებში მუსიკოსებს იმატებენ. ახლახან ლატვიური პროექტი გააკეთეს. „რიგასთან ერთი საოცრად ლამაზი ადგილია, ზღვის პირას, კოშრაკი ჰქვია, სადაც, რიგელ მუსიკოსებთან ერ თად, სიდი ჩავწერეთ. ლატვიურ ფოლკ ლორს „შინის“ შხამი შევურიეთ. საოცრად
ელა უსმენს. მის ყველა ნოტს დიდი დატვირთვა აქვს.“
კარგი სიდი გამოვიდა და ფოლკლორულ ჩარტში პირველ ადგილას გავიდა.“ ახლა კორსიკულ გუნდთან „აფილეტ ასთან“ ერთად ახალ ალბომს წერენ. „მა თი სიმღერები საოცრად ჰგავს ქართულ ხალხურ სიმღერებს. სიმღერას რომ და იწყებენ, კახური გეგონება. მათ ყოველ ახალ ალბომში 2-3 ქართული სიმღერა შედის. - საქართველოში დასვენებას როგორ გეგმავთ? - ეგ რთული საკითხია. ამდენი ხნის წასულებს ბევრი პრობლემა გვხვდება. მაგრამ ზღვაზე აუცილებლად უნდა წავი დეთ. არაფერზე არ ვიფიქრებთ, გვინდა წამოვგორდეთ და დავისვენოთ.
„შინს“ ტურნე მაროკოში, ესპა ნეთსა და პერმში ჰქონდა. მამუკა თბილისში პირდაპირ პერმიდან ჩა მოვიდა. 6 აგვისტოს კი კონცერტის შემდეგ დიუსელდორფში გაფრინდა. შემდეგი კონცერტი შტუტგარდტშია დაგეგმილი. აგვისტოს მეორე ნახე ვარში „შინის“ წევრები ერთად ჩამო დიან დასასვენებლად. 20 აგვისტოს ბათუმში კონცერტი აქვთ. ჯგუფი, შეიძლება სტამბულსაც ეწვიოს. ახალი „შინი“ მას შემდეგ, რაც „შინს“ რამდენ იმე წევრი გამოეყო და ჯგუფი „ეგ
ბათუმი თამუნაზე და ვახოზე ალაპარაკდა
ბათუმიდან
ორი თვის წინათ, ლუდსახარშ „მირზ აანი“-ს გახსნაზე, „ღამის შოუ“-ს ბიჭები და „შუა ქალაქის“ მსახიობები შეგვხვ დნენ. მაშინ ვახო ბიჭიკაშვილმა გვით ხრა: „არსებობს ადამიანი, რომელიც ძალიან მომწონს, მასაც მოვწონვარ და ერთად ვართ. მეტი არაფერი. არც ცო ლია, არც შეყვარებული...“ ამის მერე, ვახო „სერიალის მსახიობებს შეერია, თამუნა ნიკოლაძეს დიდხანს ელაპარაკა და წასვლის წინ გა რეთაც გააცილა. რა თქმა უნდა, ეს ამბავი არ გამოგვეპარა და სუ რათიც გადავუღეთ.... ახლა ამბობენ „შუა ქალაქი“-ს ქეთე
EXCLUSIVE
ვან ღლონტს და ვახო ბიჭიკაშვილს რო მანი აქვთო. ამ თემაზე თბილისში უფრო აქტიურად ბათუმის „ჯაზ-ფესტივალის“ მერე დაიწყეს ჭორაობა. თითქოს წყვილი იქ ერთად იყო ჩასული და საკმაოდ საეჭ ვოდაც იქცეოდა. ხშირად განმარტოებით ისხდნენ და ერთმანეთის მიმართ გრძნ ობას არ მალავდნენ... ყველაზე მეტად ხა ლხს, მათი ასაკი მოხვდა თვალში, თამუნა ვახოზე 9 წლით უფროსია. 32 წლის თამუნა ნიკოლაძემ და 23 წლ ის ვახო ბიჭიკაშვილმა ერთმანეთი, დიდი ხნის წინათ, თეატრალურ უნივერსიტე ტში გაიცნეს. საერთო მეგობარიც ბევრი ჰყავთ და საზოგადოებაში ერთად ხშირად ჩნდებიან. თუმცა, რომანს ორივე უარყოფს. თამუნა ნიკოლაძე: „ძალიან მაინტერესებს ვინ გითხრათ ეს ამბავი? ჩამისაფრდნენ „ტიპე ბი“? ჭორია და მეცინება. ვახო ჩემი დიდი ხნის მეგობარია. მართალია სხვადასხვა თაობ ას ვეკუთვნით, მაგრამ ერთმ ანეთს თეატრალური უნივერ სიტეტიდან ვიცნობთ. საერთო მეგობარიც ბევრი გვყავს. – ბათუმში ერთად არ ყოფილხ ართ? – ბათუმში ვიყავით, მაგრამ ვახოს გარდა კიდევ ბევრი ჩვენი მეგობარი იყო, მათ შორის ჩემი დაც. სხვა საეჭვო ვერა ვინ შენიშნეს? რაც ეკრანზე გამოვჩ ნდი ჩემზე ჭორი არ გამიგია. მე რიდება, ეს ამბა ვი ვახომ რომ გა იგოს, უხერხულ მდგომარეობაში ჩავარდება. მე მეცინება და იმ
ედი მაქვს ვახოსაც გაეცინება“. – რატომ გავრცელდა თქვენზე ეს ჭო რი, ნასვამები ხომ არ იყავით? – როგორ მაინტერესებს ვინ მოგაწო დათ ეს ინფორმაცია. ნეტა საიდან მოიტ ანეს. ვახოს კი უყვარს დალევა და ხშირად ვქეიფობთ ხოლმე, მაგრამ მე საერთოდ არ ვსვამ. ისე ვახო ძალიან საყვარელია და ერთად ხშირად ვერთობით. – ანუ შენს ცხოვრებაში სიახლე არ არის? – თამუნა არავისზეა შეყვარებული. ისვენებს, ძალიან კარგად გრძნობს თავს და სექტემბერში ძალიან მაგარი ახალი როლისთვის ემზადება თეატრში. ალბათ, ჩემს შემოქმედებაზე მე ტად, ჩემი პირადი ცხოვრება გაინტერესებთ, ამიტომ სიახ ლე თუ იქნება, არ დავმალავ. ვახო იქნება ეს, თუ პეტრე, ექსკლუზიურად თქვენ შე გატყობინებთ. ვახო ბიჭიკაშვილი: „რა ხართ ეს „პრაიმტაიმი“? თბ ილისი ჭორების ქალაქია და ესეც მორიგი ჭორია. არაფ ერი ხდება ჩვენს შორის. ბათუმში მარტო არ ვ ყო ფი ლვ არ თ წასულები. ბე ვრი საერთო მ ეგ ობ არ ი გვყავს და ხშ ირად ერთად გვიწევს ყო ფნა. ისე სულ ცნობილ ხა ლხთან მა კავშირებენ. ხან ვისი „შე ყვა რე ბუ ლ ობა“ დამა ბრალეს და ხან ვისი“.
გიგა კვენეტაძემ ცოლად ნინო წიკლაური მოიყვანა „ჩვენი შეუღლება გიგას სურვილია“
თამარ გონგაძე ექვსწლიანი ფარული რომანის შე მდეგ მომღერალმა გიგა კვენეტაძემ და მისმა პროდიუსერმა ნინო წიკლ აურმა მოსკოვში იქორწინეს. როგორც იქნა, გიგამ 32 წლის ასაკში გაბედა 39 წლის ნინოს ცოლად შერთვა. უკვე სა მი თვეა ერთად არიან. მოსკოვში ნინო ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული პრობლემის გამო ჩავიდა. იქ ოპერაცია გაიკეთა, თუმცა არ აკონკრეტებს, რი სი. „ეს უკვე ძალიან პირადულია. პლ ასტიკური ოპერაცია არ გამიკეთებია.“ ახლად დაქორწინებული წყვილი არბატთან ახლოს ოროთახიან ბინაში ცხოვრობს. ბინა ნუგზარ წიკლაურმა გიგას ორი წლის წინათ ათხოვა. მაშინ ამბობდნენ, გიგა მოსკოვში ნინომ წა იყვანაო. უკვე სამი წელია კვენეტაძე მოსკოვშია. დათო ხუჯაძის სტუდია „მიუზიქსთარში“ მუშაობს. არანჟირე ბას აკეთებს და სიმღერებს წერს. მის სიმღერებს ჟასმინი, სოსო პავლიაშვ ილი, „ა სტუდიო“ მღერიან. უკვე ნინოც ჩაება რუსულ შოუბიზნესში და ქმრის სიმღერებზე რუსულ ტექსტებს წერს. დაქორწინება ვიწრო წრეში აღნი შნეს. დათო ხუჯაძე გიგას მეჯვარე იქნება. ქორწილის გადახდას საქართ ველოში აპირებენ. გიგას სურს, რომ ჯვარი მშობლიურ ქალაქში, ქუთაისში დაიწეროს. მახსოვდა, გიგამ და ნინომ ერთმან ეთი ქობულეთში, ბარში გაიცნეს. თუ მცა, ნინომ გაცნობის ადგილად თბილ ისში ერთ დროს ძალიან პოპულარული „16 რაუნდი“ დაასახელა. წიკლაურს 20 წლის ქალიშვილი (სა ლომე ხმალაძე) და სამი წლის შვილიშ
ვილი ჰყავს. ნინო „პირველი სტერეოს“ მუსიკალური ხელმძღვანელი გახლ დათ. უვადო შვებულებაში გამიშვესო, ამბობს. რაც გიგას ვიცნობ, მისი და ნინოს რომანზე მუდმივად მესმოდა. თუმცა ამ თემაზე ღიად არასდროს უსაუბრ იათ. 24 საათი ერთად იყვნენ. მეგონა ურთიერთობას ახლაც დამიმალავდ ნენ. გიგა კვენეტაძე: „ცოლად მოვიყვ ანე ადამიანი, რომელიც დიდი ხანია მი ყვარს და მასაც ვუყვარვარ. - 6 წელი რატომ გაიწელა ურთიერ თობა? - ალბათ, იმიტომ, რომ ვსწავლობ დით ერთმანეთს. დიდი ხანი კი მოგვ იწია სწავლა, მაგრამ მაინც. ხომ იცით, მშიშარა მამაკაცების ამბავი, ცოლის მოყვანის რომ ეშინიათ. თუმცა სჯობს გვიან, ვიდრე არასდროს. ჩვენ უკვე სა უბრის გარეშე, თვალებით ვხვდებით ერთმანეთის სურვილს. ნინო წიკლაური: - ჩვენ 6 წელია ერთად ვართ და ამას არ უარვყოფ. თუმცა ჯვრისწერა და ქორწილი ჯერ არ გვქონია. ჩვენი შეუღლებაც გიგას სურვილია. მისთვის მე ყოველთვის საყვარელი ადამიანი ვიყავი და ვარ. ჩემთვის ის ძალიან მნიშვნელოვანი პი როვნებაა. - დედამთილმა როგორ მიგიღოთ? - გიგას კარგი დედა ჰყავს, ხშირად ვსაუბრობთ. საერთოდ, კარგი კულტ ურული ოჯახისშვილია გიგა. მის გა რშემო ყველა კარგი ადამიანია. ძალიან კარგი და ჰყავს. ძალიან კარგად მექც ევიან. გადასარევი პიროვნებები არიან.
- ქორწინებას როდის გააოფიცი ალურებთ? - არ ვიცი. ღმერთის ნებაა, დროს ვერ დავასახელებ. ქორწინება საპასუ ხისმგებლოა და ერთობლივად გადა ვწყვეტთ, როდის იქნება ან საერთოდ იქნება თუ არა. - ჯერ კიდევ კითხვის ნიშნის ქვეშაა? - ყველაფერი ღმერთის ნებაა, ხვალ რა იქნება, თქვენ, იცით? - არა, თუმცა თქვენ ხომ ამბობთ, რომ შე უღლდით? - დიახ, მაგრამ არც მე ვიცი, ხვალ რა იქნება. - რო გორ მი იღეს თქვენს ირ გვლივ მეგობრებმა თქვენი ქორწინება? - მე მოსკოვში პი რველად არ ჩამოვსულ ვარ. ხშირად ჩამოვდივარ და ყოველთვის კარგად მხვდებ იან. აქ ბევრი მეგობარი გვყავს და მათგან კა რგ დამოკიდებულე ბას ვგრძნობ. - გასაგებია, მა გრამ ცოლის სტ ატუსით პირველ ად ჩახვედით. - მოგვილოცავენ მაშინ, როდესაც ეს ურთიერთობა სრულ ყოფილი და კანონიერი ქორწილით დაგვირგვინ დება. აი, მაშინ იქნება აფიშირებული ჩვენი ერთად ყოფნა.
EXCLUSIVE
ექვსწლიანი ფარული სიყვარულის ისტორია ქორწინებით დასრულდა
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
15
ნი ნ ო ბუ რ ჯ ა პოლიტიკოსი თუ ქეთი ხატიაშვილი ამ ქალს აქვს პრეტენზია, ჭკუა გვასწავლ ოს და არამხოლოდ... მას აქვს დიდი ამბიცია, მართოს ქვეყანა. დიდი ამბიცია და მცირე შესაძლებლობები. თავის დროზე, როცა ის პარლამენტის თავმჯდომარე იყო, უცხოელი ექსპერტები გაოცებულები კითხულობდნენ: კი მაგრამ, რატომ არ არის ბურჯანაძე პო პულარული? რატომ სარგებლობს ის ასეთი დიდი სიმპათიით დასავლეთში და რატომაა ასეთი არაპოპულარული საქართველოში? ძალიან დიდხანს ვერ იჯერებდნენ, რომ ნინო ბურჯანაძე და დემოკრატია ერთმანეთთან დაახლოებით ისე იყვნენ, როგორც კატა და თაგვი. რა ქნას, არ ესმის ბურჯანაძეს დე მოკრატია, სამაგიეროდ კარგად გრძნობს ოჯახის ინტერესებს. სწორედ ასეთი დასკ ვნის გაკეთების უფლებას გვაძლევს მისი პოლიტიკური კარიერა. პოლიტიკაში ის ვერ გაიზარდა და ბოლომდე თმაგაშლილ შუ რისმაძიებელ ქალად დარჩა. სწორედ ასეთ შთაბეჭდილებას ტოვებს მისი რადიკალიზმი პოლიტიკაში და მუქარანარევი პოლიტიკური განცხადებები – ამ ხელისუფლებას დღეს და ვამთავრებო, აპრილში რომ იძახდა. პოლიტიკაში ის ყოველთვის ვაჭრობდა. ამ მხრივ, ის თავისუფლად შეიძლება შე ვადაროთ „გრეჩიხას“. თუ თავის დროზე, ნოემბრის აქციების შემდეგ, „გრეჩიხამ“ ყვ ელასთვის მოულოდნელად იპოდრომზე მისული ხალხი დაშალა და შემდეგ ხმები გავრცელდა – დიდი ფული აიღო და ამიტ ომაც გარეკა სახლებში მომიტინგეებიო, ნი ნო ბურჯანაძემაც ივაჭრა იმავე ნოემბერში. მაშინ ნინომ მიშას მხოლოდ ერთი პირობით დაუჭირა მხარი – მან პოლიტიკური მემკვი დრის სტატუსის გარანტია მოითხოვა. ანუ, როცა 7 ნოემბრის მიტინგის დარბევის შე მდეგ ბურჯანაძე პარლამენტის ტრიბუნიდ ან აცხადებდა: ძალიანაც სწორად მოიქცა ხელისუფლება, თავის დროზე ნიკოლოზ პი რველსაც რომ ესროლა ხალხისთვის, რევო ლუცია არ მოხდებოდაო, – მას ეგონა, რომ პრეზიდენტობისკენ მიმავალი პოლიტიკუ რი ხალიჩა განაღდებული ჰქონდა. ერთ-ერთი ინფორმაციით, სააკაშვილს მან „ნაციონალურ მოძრაობაზე“ კონტრო ლის ხელში აღება მოსთხოვა. ანუ პარლამ ენტის გაკონტროლება. მას ეგონა და, ალ ბათ, დარწმუნებული იყო, რომ, თუ პარტია სა და პარლამენტს ხელში ჩაიგდებდა, მაშინ მიშასაც მალევე გაისტუმრებდა სახლში. ასე ესმოდა მას გამარჯვება. ანუ მისთვის პო ლიტიკა ღირებულებებით ბრძოლა კი არა (გამოდის რომ), ინტრიგებითა და ვიღაცების გაწევ-გამოწევით ადგილის დამკვიდრებაა. ამიტომაც სიაც შეადგინა, ვინც, მისი აზ რით, ამ ხალიჩაზე გავლის დროს მას მახეს დაუგებდა. ამ სიაში, რა თქმა უნდა, გიგა ბო კერია პირველ ადგილას იყოს. სწორედ მა შინ პარლამენტიდან რამდენიმე სახე გაქრა. მეორე მოთხოვნა უკვე პოლიტიკურ-ინ ტრიგნულიც აღარ არის, უფრო კურიოზ ულია. მან, არც მეტი, არც ნაკლები, საკუთა რი ქმრის ხელშეუხებლობა მოითხოვა. უშ იშროების საბჭოზე ლამის ოფიციალურად გააფორმებინა ეს გარანტია. ბადრი ბიწაძე ზე ხმაც კი არ ამოიღოთო, – ასეთი ყოფილა ნინოს მოთხოვნა. უფრო ადრე ბურჯანაძემ მამამისს უშ ველა და ზურაბ ნოღაიდელის გაპრემიერე ბისთანავე მილიონობით ვალი ჩამოაჭრა. ანზორ ბურჯანაძეს ყველაფერი, როგორც იტყვიან, ხახვივით შერჩა. ბადრისაც შერჩა. ჰოდა, ყველას შერჩა და ბურჯანაძემაც ძალა იგრძნო, ეგონა, პრეზ იდენტობაც შერჩებოდა. ნინომ „ნაციონალური მოძრაობის“ ხე ლში ჩასაგდებად რეალური ბერკეტები მო ითხოვა, მხოლოდ პარლამენტის მისთვის მიუღებელი ფიგურების „გაწმენდით“ საქმე
16
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ან ა ძე მაფიოზი? არ დასრულებულა. მას და მხოლოდ მას უნ და ჰქონოდა პარტიული სიის ცესკოში შეტა ნის უფლება. ეს მას იმის გარანტიასაც აძ ლევდა, რომ ამ სიებში, ვისაც უნდოდა, იმას ჩაწერდა. ნინოს ამ პირობებს ნაციონალები საეჭ ვო სიმშვიდითა და დუმილით შეხვდნენ. ამას ნიშნავს სუსტი პოლიტიკოსი. როცა არ გესმ ის, ამ სიჩუმის უკან რა იმალება. პარლამენ ტში მაშინ ოპოზიციიდან ერთი საინტერესო მოთხოვნა წამოვიდა – ცესკოში სიების წა რდგენის უფლება ეგებ მხოლოდ ერთ პირს კი არა, ორს ჰქონდეს პარტიიდანო. ნინო ბუ რჯანაძე ოპოზიციის ამ მოთხოვნას სიხარუ ლით დაეთანხმა – რატომაც არა, ჩვენ ხომ ვთანამშრომლობთო. ის უკვე როლში იყო შეჭრილი. ეგონა, რეალურად თავად წყვე ტდა მნიშვნელოვან საკითხებს. ნაციონალ ები ამ ინიციატივას დუმილით შეხვდნენ. ამიტომაც იყო, ნინომ სიებთან დაკავშირ ებით ბოლო წუთს რომ ატეხა ამბავი და გა მოაცხადა, მივდივარო. მას ეგონა და, ალბათ, დარწმუნებულიც კი იყო, რომ ნაციონალებს არჩევნებსმიღმა დატოვებდა, რაკიღა სიებზე ხელს არ მოაწერდა. არც კი ახსოვდა, რომ მის გარდა, სხვასაც ჰქონდა სიებზე ხელის მოწე რის უფლება დაკანონებული. ნინოს ეს არ ახ სოვდა, ნაციონალებმა კი იცოდნენ. ეს მისი პოლიტიკური გადადგომის მეორე შემთხვევა იყო. პირველად მან „სმკ“ დატოვა იმ მოტივით, რომ მისმა თანაპარტიელმა რე ზო ადამიამ პრესკონფერენცია გამართა და ბადრი ბიწაძეს კორუფციაში თითქმის ღიად დასდო ბრალი. ნინო აღშფოთდა და პარტია დატოვა, თუმცა, როგორც თავად განაცხ ადა, ედუარდ შევარდნაძეს უთხრა, მე ჟვან იას გავემიჯნე ამით, თორემ ისევ შენს გვერ დით ვრჩებიო. თუმცა, რევოლუციის პირას მან განაცხადა, რომ ის იყო პირველი, ვინც შევარდნაძეს დაუპირისპირდა. გავა წლები და ნინო იგივეს გაიმეორებს. ის მოგვიანებით იტყვის, რომ სააკაშვილის გუნდი ერთადერთი მიზეზით დატოვა – იც ოდა, რომ ხელისუფლება აგვისტოს ომისთვ ის ემზადებოდა. სინამდვილეში კი მან მხოლ ოდ იმიტომ დატოვა ნაციონალური გუნდი, რომ სიებში ხალხი არ ჩაუსვეს. ასე რომ არ ყოფილიყო, ნინო არ გადადგებოდა მაინ ცდამაინც საარჩევნო რეგისტრაციის ვადის ამოწურვის მიწურულს. რა, მაშინ გაიგო, რომ ხელისუფლება ომისთვის ემზადებო და? მაგრამ პოლიტიკაში, როგორც ჩანს, ის ტყუილების მოყოლას უფრო არჩევს, ვიდრე პოლიტიკურ არგუმენტებზე დაყრდნობას. თუმცა, არგუმენტი რომ გქონდეს, რაღაც ღირებულებების მატარებელი უნდა იყო. ნინო ბურჯანაძეს ასეთი ღირებულებები, ჩემი აზრით, არ გააჩნია. სხვა შემთხვევაში ის პოლიტიკურ ბარბად არ ჩამოყალიბდებოდა. თუმცა, თოჯინა ბარბი სიმპათიურია, პოლი ტიკაში ნინოს საქციელი კი სიმპათიების სფ ეროს სცილდება... ეს არის ქალი, რომლისთვისაც პოლიტიკა ზე საპატიო მაფიოზობა იყო, ანუ ის არის ად ამიანი, რომელიც პოლიტიკას ყველა ეტაპზე საკუთარი ოჯახის ინტერესებს არგებდა. რედაქციისგან: „პრაიმტაიმის“ მკითხვ ელებმა კარგად იციან, რომ ჩვენ ხშირად ვბეჭდავდით და ვბეჭდავთ ნინო ბურჯან აძის შესახებ სხვადასხვა სახის ინფორმ აციას. რამდენჯერმე ჩვენი ყურადღების ცენტრში მისი მეუღლე ბადრი ბიწაძეც აღ მოჩნდა. თუმცა, ნინოს მაშინ არ უჩივლია. მასალები კი შეიცავდა ზოგჯერ კორუფც იულ და ზოგჯერ მის მიერ გასაიდუმლოებ ული ხასიათის ინფორმაციას. მაგალითად, მის შეხვედრებს პუტინის მსტოვრებთან და ასე შემდეგ. ამაზე არ უჩივლია და წყნეთის აგარაკზე იჩივლა... რატომ? თავისი დუმი ლით ყველა სხვა მასალას ეთანხმება და ად ასტურებს? როგორც ჩანს, ასეა.
ალასანიას ახალი ოფისი ხათუნა მგალობლიშვილი ეს უკვე მეოთხე შეცვლილი ოფისია ალასანიასთვის. „თავისუ ფალმა დემოკრატებმა“ ასე თუ გააგრძელეს, ისინი მალე თბილისს „ამოწურავენ“ და მთელ დუნიას მოედებიან... ალასანიამ, საკუთარ გუნდთან ერთად, პირველად ახლების ოფ ისში დაიდო ბინა. უფრო სწორად ისინი მაშინ „ალიანსის“ სახელით მოქმედებდნენ და შესაბამისად, არც ირაკლის სჭირდებოდა და მოუკიდებელი „შტაბი“. მოგვიანებით და სხვათა შორის, მალევე, როგორც კი ალასანიას საკუთარი შემოსავალი, ძალა და დამოუკ იდებლობის ამბიციები გაუჩნდა, მაშინვე იქირავა ცალკე ოფისი ვეძისში, ჩერქეზიშვილის ქუჩაზე. როგორც ჩანს, თავისიანებთან ერთად მას „საიდუმლო თათბირების“ მოწყობაც სჭირდებოდა. დამოუკიდებელი ოფისი კი ამისთვის ზედგამოჭრილი იყო. ეს სი ამოვნება ირაკლისა და მის გუნდს მაშინ დაახლოებით 3000-3500 დოლარი უჯდებოდათ. მაისის დასაწყისში მათ მორიგი „ნოვოსელიე“ ჰქონდათ. ამჯე რად ალასანიამ ვეძისიდან საირმეზე გადაინაცვლა. საირმე შევა რდნაძისდროინდელ ისტორიას უკავშირდება. შევარდნაძისდრო ინდელ საქართველოში საირმე მაშინდელი ძალოვანი უწყებების საყვარელი საცხოვრებელი ადგილი იყო. იმ პერიოდში ირაკლი ალასანიაც უშიშროებაში მუშაობდა. შესაბამისად, გამორიცხული არ არის, სწორედ მაშინდელი სიმპათიების გამო აერჩია უკვე ოპ ოზიციაში გადასულს ახალი ოფისიც. საირმეზე საკუთარი სახლის ტიპის ოფისს საკმაოდ დიდი და ლამაზი ეზო ჰქონდა. უძრავი ქო ნების სააგენტოს „ლიბოს“ შეფასებით, ეს სიამოვნება ალასანიას დაახლოებით 5 ათასი დოლარი უჯდებოდა. თვეში, რა თქმა უნდა. აღმოჩნდა, რომ ირაკლიმ ოფისი კიდევ ერთხელ და უკვე მე ოთხედ შეიცვალა და ახლა ის საბურთალოზე, ცაგარელის ქუჩა ზე გადავიდა. ოფისი აქაც საკუთარი სახლის ტიპისაა. ის სამსარ თულიანია და როგორც უძრავი ქონების სააგენტოებმა შეაფასეს, მისი ქირაობა პარტიას, სავარაუდოდ, 4000-5000 ათასი დოლარი უჯდება... ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
17
ნანუკა გოგიჩაიშვილი ლას ვეგასში ემინემისთვის მიდის
„სულ ვამბობ, თუ მინდა ვიყო წარმატებული ად ამიანი, მხოლოდ იმ იტომ, რომ ოდესმე მაინც შევხვდე ემინემს.~
თამარ გონგაძე „ვიცე მის საქართველო“ ნანუკა გოგიჩაიშვილი „მის სამყაროზე“ გაემგზავრა. როგორც ამბობს, „მის საქა რთველოს“ კონკურსზეც იმ იტომ მიიღო მონაწილეობა, რომ უცხოეთში წასულიყო. თუმცა ამერიკაში სამსახიო ბო განხრით წასვლა უფრო უნდა, ვიდრე სამოდელო ბი ზნესში. კალიფორნიის სამს ახიობო სკოლაზეც ფიქრობს. ეს სამომავლოდ. წინ 23 აგ ვისტო და მსოფლიოს ლამა ზმანების დაჯილდოების ცე რემონიალია. „მის სამყარო“ ამერიკაში წლების წინ ჩატა რდა. ახლა მეორედ ტარდ ება. ნანუკა ამბობს, რომ ამ მხრივ, ძალიან გაუმართლა, რადგან ამერიკაში მოხვედრა უნდოდა. ნანუკა ლას ვეგასში მა რტო გაემგზავრა. როგორც კონტრაქტით იყო გათვალის წინებული, თავი აეროპორტ იდან უნდა წარმოეჩინა. „და მხვდებიან ფოტოგრაფები და იქიდანვე დაიწყება განხილ ვა, როგორი ხასიათი გაქვს, როგორ იღიმები, ხუთეულში მოხვედრის შანსი გექნება თუ - თხუთმეტეულში. ფორმაში უნდა ვიყო, მაკიაჟით, ცოტა დაღლილის იმიჯით, მაგრამ ქუსლებზე და გამოპრანჭუ ლი.“ ნანუკას ფორმაში თავის მოყვანა დამოუკიდებლად 18
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
მოუწევს, რადგანაც ვიზაჟისტ ის წაყვანის საშუალება არ იყო. „მიხარია მხოლოდ საკუთარი თავის იმედად რომ მივდივარ. ორმაგად დავიხარჯები და სხვა პასუხისმგებლობით მოვეკიდე ბი საქმეს. კამერასთან ბევრად უფრო მობილიზებული ვიქნ ები.“ გამგზავრებამდე ღიმილზ ეც ივარჯიშა. „ქალბატონმა ია კიწმარიშვილმა მასწავლა, როგორ შევინარჩუნო ღიმილი დიდხანს ისე, რომ თოჯინასა ვით ყალბად პირდაღებული არ ვიყო. სამხრეთ ამერიკიდან, ვე
ნესუელიდან, მექსიკიდან „მი სები“ ძალიან დიდი ხნით ადრე ემზადებიან და სულ ბრწყინვა ლედ გამოიყურებიან. მათ ვა რცხნილობის გაკეთებას, ღიმი ლის, სიარულის მანერას, ყველ აფერს პროფესიონალი ასწავლ ით. არსებობს ვიდეორგოლები, რომელიც გასწავლის როგორ უნდა მოიქცე. კონკურსის ღი მილი სხვანაირია, ქუჩაში რო გორც იღიმები, კონკურსზე ისე ვერ გაიღიმებ. ცოტა მიჭირს საკონკურსო ღიმილის სწავლა, რადგანაც ხმაურიანი სიცილი ვიცი. სულ ამაზე მსაყვედურო ბენ, კაი რა, ნანუკა, რანაირად იცინიო.“ სიცილის გარდა ნანუკა აკვა აერობიკით და გარუჯვით იყო დაკავებული. „მეიქ აფის“ გაკე თების შესწავლა პროფესიონალ ვიზაჟისტთან გაიარა. ორი კაბა „მარიონელამ“ შეუკერა, ნაცი ონალური და დაჯილდოების. შლეიფიანია და ბრჭყვიალა. „ძალიან მასშტაბური, მაღალი დონის კონკურსია და ყველან აირად ფორმაში უნდა იყო.“ ყველაზე მაგრად 21 წლის ქალიშვილის მარტო გაშვებაზე გოგიჩა ნერვიულობდა. „არ მი კითხავს, მაგრამ კარგი ხდება თუ ცუდი, მამაჩემი სულ განი ცდის. დედაჩემს არაერთხელ უთხრა, გაჰყევიო. რატომღაც ჰგონია გვიან ვიზრდები. იძ აბება, როდესაც თაყვანისმც ემელი რაღაც საჩუქარს გამო მიგზავნის. მკითხა კიდეც, შენ ბიჭი მეგობრები გყავსო? სერი ოზულად ღელავს ამ თემაზე.“
ემინემი ვინც ნანუკას ბავშვობიდან იცნობს, იცის, რომ მას მთელი ცხოვრება ემინები სერიოზულ ად უყვარს. „სულ ვამბობ, თუ მინდა ვიყო წარმატებული ად ამიანი, მხოლოდ იმიტომ, რომ ოდესმე მაინც შევხვდე ემინემს. ისიც ვიცი, რომ მას ქვეყნად არავინ აინტერესებს, მისით
დაინტერესებული ადამიანებიც კი. მისი თვისებებიც მიყვარს. ზოგადად მომწონს, როგორც მამაკაცი. ერთი ცოლი ჰყავს და ოთხჯერ დაშორდა-შეურიგ და. თავისი ბავშვობის სახლში ცხოვრობს, პაპარაცების მსხვ ერპლი არ გამხდარა. ვაფასებ! ამერიკაში სასწავლებლად წა სვლა მის გამო მინდა.“
ხუჯაძის მშობლებმა ჯვარი დაიწერეს
დათო ხუჯაძე სამი დღით სტუმრობდა საქართვე ლოს. ვიზიტის მიზეზი სერიოზული აღმოჩნდა. თეა ხუჯაძე, დათოს და: „ჩვენმა მშობლებმა, თე მურმა და მეგიმ, იმერეთში, ჩვენს სოფელში, ნაბო სლევში დაიწერეს ჯვარი. თან დედაჩემის დაბადე ბის დღე იყო. ასე რომ, ორივე ერთად აღვნიშნეთ. დათო 26 ივლისს მოსკოვში დაბრუნდა. თბილისში ერთი დღეც არ გაჩერებულა“.
ფეისების „FACEBOOK“ დეა თავბერიძე ჩემი რესპონდენტები ვირტუალური სამყ აროს გმირები არიან. სოციალურ ქსელში გა ბმული საზოგადოების დიდი ნაწილი. ისინი აქ ერთობიან, ერთმანეთს აზრებს უზიარებენ და ხანდახან სამსახურებრივ მოვალეობასაც ასრულებენ. მათ ხშირად ფეისბუქზე ნახავთ. კრისტი ყიფშიძის პროფილი, მოდელისთვის შესაფერისი, პროფესიული ფოტოებით გამოირჩევა. გატაცება უკვე პროფესიად ექცა და ფოტოგრაფის იმიჯს არც ფეისბუქზე ღალატობს. კრისტისგან განსხვავებით მაია დარსმელიძემ ვირტ უალური „მეგობრები“ დააფრთხო. ჯიჯი რეჯინი ექსპერიმენტე ბს ატარებს, „პოკერ სტარის“ დამფუძნებელს, ირაკლი ჩხიკვიშვ ილს კი მწარედ არ გაუმართლა. მაშ ასე, ექსკლუზიურად „პრაი მტაიმისთვის“ თბილისელი ფეისების გასართობი, ვირტუალური ისტორიები.
მაია დარსმელიძეს ფეისბუქმა ბენდი შეაქმნევინა „ფეისბუქის ხშირი მომხმარებელი ვარ. ყოველთვის გამომაქვს ხოლმე განწყობა. ეს რაღაცნაირად მათავისუფლებს. ხანდახან ისეთ ხასიათზე ვარ ხოლმე, რომ შეიძლება რაღაც საოცრებები დავწერო. ახლა ძალიან მაგარი ავატარი მაქვს. დაჭმუჭნული და დაღრეჯილი ბებოს ფოტო ვნახე და მთავარ გვ ერდზე დავდე. ამის გამო ძალიან „სტრანმა“ ტიპებმა, რომლებმაც ჯერ დამიმატეს და საერთოდ არ ვიცნობდი, მეგობრების სიიდან ამომშალეს. ამაზე ბევრი ვიხალისე. ფეისბუქი არის მგონი „სტილ ჟი ზნი“, რაღაც ამდაგვარი. მე, ძალიან მართობს. სხვათა შორის ბევრ საინტერესო ინფორმაციასაც ვიგებ. შემოქმედებით მხარეშიც წამეშველა, ჯგუფი ფეისბუქით შევქმენი. ხანდახან, ფეისბუქს მოვუყვანივარ განწყობაზე. შეიძლება ეს ერთგვარი დაავადებაც იყოს. არამარტო ფეისბუქი, ინტერნეტზე დამოკი დებული ხდები. ძალიან აქტიური ინტერნეტ მომხმარებელი ვარ. არ შემიძლია ვაკუუმში ყოფნა. სულ მინდა ვიცოდე რა ხდება ჩემს ირგვლივ და არამარტო ჩემს ირგვლივ.“
კრისტი თუ კრისტის პატენტი? „ყველა მეუბნება ახალ ფოტოს ველოდებით შენგანო. მეც ვდ ებ, რა მიდის ჩემგან)), ფეისბუქზე უკვე 5 წელია ვარ. მაშინ, ალ ბათ, მარტო მე ვიყავი საქართველოში. ამერიკიდან მეგობარმა გამომიგზავნა რექვესტი და დავრეგისტრირდი. მიყვარს კომუ ნიკაციები. ადრე ტელეფონი იყო და ტელეფონით ვჭორაობდი. ახლა - ინტერნეტია. ძალიან გამარტივებულია ყველაფერი. ამ იტომაც მომწონს. ბევრ საქმესაც ვაკეთებ. მგონი ყველა ასეა. ფეისბუქზე, სტუდიასთან დაკავშირებით ძალიან ხშირად მწერენ. ხშირი მიმოწერა მაქვს ჟურნალისტებთან, ფოტო გრაფებთან, დიზაინერებთან. ყველა ფეისბუქში ზის. საერთოდ ბევრი საიტი მქონდა. ერთ დღ ესაც ყველა გავაუქმე და მარტო ფეისბუქზე დავრჩი. თუმცა, ვიცი, რომ „ოდნოკლასნიკზე“ არსებობს პროფილი, ჩემი სახელითა და გვარ ით, ჩემი ფოტოებით, მაგრამ „ოდნოზე“ მე არ ვარ. ჩემმა მეგობარმა მითხრა: ოდნოებში რომ დამამატე და მოგწერე, რატომ არ მპასუხობო. მერე მეგობრის ნიკით მივწერე წაშალე-მეთქი, მაგრამ არ წაშალეს... ფეისბუქზე ხშირ ად მეკითხებიან, მართლა შენ ხარ კრ ისტი? ერთხელ მკითხეს, შენ კრისტი ხარ თუ კრისტის პატენტიო?“
ჯიჯი რეჯინი გაძარცვისგან ფეისბუქმა იხსნა
ირაკლი ჩხიკვიშვილის არშემდგარი რომანი „თავგადასავლებიც ბევრი მაქვს ფეისბუქთან დაკა ვშირებით. ახლა საათნახევარს ვატარებ, მაგრამ დამოკი დებულიც ვყოფილვარ. გაიარა ამ პერიოდმა. ერთი მაგარი ისტორია შემემთხვა. ერთ-ერთ „ვეჩერინკაზე“, 2 გოგო მომე წონა. დები იყვნენ. ორივე კარგი იყო, მაგრამ ერთი განს აკუთრებით. საერთო მეგობარი გვყავდა. მეორე დღეს პახმელიაზე გავიღვიზე და ვერსად გავედი. მერე კი პოვნა რომ დავაპირე და ძმაკაცს მივმართე - ფეისბუ ქზე შედი ჩემს პროფილზე და იპოვიო. ასე ვიპოვე ჩემი მეგობრის პროფილზე 2 და. დავუკავშირდი, მივწერე ჩემი მობ. ნომერი. დავეკონტაქტეთ ერთმანეთს და შევხვდით. ასე ვხვდებოდით ერთი კვირა. ერთხელაც სიტყვამ მოიტანა და ვკითხე - მაშინ ფართიზე, რატომ გაქრი ასე მალე-მეთქი. მომიბრუნდა და რომელ ფართ იზეო. საერთოდ აზრზე არ იყო. აღმოჩნდა, რომ იმ ფა რთიზე არც ყოფილა))... ფეისბუქი გასართობად მშვენიერი რამ არის, მაგრამ რეკლამირებაშიც გეხმარება. მაგალითად, სპორტული პოკერის ფედერაციის გვერდი გვაქვს. სადაც ნებისმიე რი ინფორმაცია არის ჩვენს შესახებ. არის ბიზნეს წრეე ბი, რომლებიც ხშირად შედიან ამ გვერდზე და ფეისბუქის მეშვეობით კონტაქტზე გამოდიან... არის ბევრი გაცნობის მსურველიც. ერთი ისტორიაც მახს ენდება. ფეხი მქონდა მოტეხილი. სახლში ვიჯექი. საქმე არ მქ ონდა და ფეისბუქით ხშირად ვერთობოდი. ვიღაცამ დამიმატა. მერე ძმაკაცები მესტუმრნენ. ფოტოებს რომ გადავხედეთ, ძა ლიან მოგვეწონა. მართლა მაგარი გოგო იყო. მომწერა ვუპასუ ხე თან ნორმალური შთაბეჭდილება დატოვა. საკმაოდ აზრიანი იყო ყველაფერში. ბოლოს ტელეფონის ნომრებიც გავცვალეთ. გადის 2 თუ 3 წუთი მობილი რეკავს, უცხო ნომრით. ყველანი ვე ლოდებით, ვფიქრობთ, რომ უეჭველი ეს გოგოა. ეგრევე ვუპასუხე და იქედან კაცის, ბოხი ხმა - „ზდრასტი იკა“. ქალის ფოტო სპეცია ლურად ჰქონდა ბიჭების შესაბმელად. არადა, მანამდე ფეისბუქზე მომწერა ჩვეულებრივი არ გეგონოო))).“
„ფეისბუქით 2 წელზე მეტია რაც ვსარგებლობ. წინათ მარტო უცხოელებთან მქონდა კავშირი. ახლა ვიზიტკებზე მოდური ფეისბუქია. როცა ვინმეს გაიცნობ, პირველი კითხვა ეს არის - ფეისბუქზე ხარ? დამიმატე. მერე ურთიერთობა ასე გრძელდება. საქმის მხრივ, ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია. ფეისბუქიდან გამომდინარე, ვატყობ, ქართულ ბაზარს რა უნდა. ან ზოგადად რა ხდება. როგორ ეტენება ვიღაცა ვიღაცას. ამით ვხალისობ. ახლახან პა ტარა ექსპერიმენტიც ჩავატარე. დავწერე სტატუსი - ყველაზე ლამა ზი ქალი მსახიობი, წამყვანი... ბოლოს იყო უბრალოდ ქალი. რატომ გავაკეთე იცი, რა იყო მიზანი? როდესაც ფეისბუქზე შედიხარ იქ უამრავ კომენტარს ნახულობ. შეიძლება ვიღაც ძალიან მახინჯი იყოს, მაგრამ, შეძრომის მიზნით, ასეთ კომენტარს უწერენ - შენ „კრასავიცა“ და „კრასავიცების“ „კრასავიცა“... კომპლიმენტი კომპლიმენტზე. დამაინტერესა რა მოხდებოდა, ვინ რას და წერდა. სახალხოდ არც ერთმა არ მიიღო მონაწილეობა. ამ კვლევით მივხვდი, რომ ერთმანეთს ეპირფერებიან... მათ შორის მეც. ერთ მოდელს ჩემს მიერ გადაღებულ ისეთ საშინელ ფოტოზე მიუწერეს სასწაული ხარ და ასეთი ფოტო ჯერ არ მინახავსო, ლამის გული შემიწუ ხდა... წარწერა მხოლოდ იმიტომ იყო გაკეთებული, რომ ფოტო მე გადავიღე. არადა, იმაზე ბევრად უკეთესი ფოტოც არის იმ გოგოსი. ერთი პერიოდი ვფიქრო ბდი წამეშალა ფეისბუქი, მაგრამ მერე გადავიფი ქრე. სერიოზულად ვმონაწილეობ და ძალიან ვე რთობი. თან ძალიან ბევრ რამეს ვსწავლობ. ჩემს გულისტკივილსაც ვწერ. ამას წინათ, დაცვა და მჭირდა ორი დღით. და ფეისბუქი დამეხმარა. ვი ღაცამ ჩემი ოფისის გაძარცვა მოინდომა. ფულს ვერ წაიღებდა. მაგრამ იყო - აპარატურა, კომპ იუტერი, ფოტო აპარატები. ერთი სიტყვით, ისე დამაზარალებდა, რომ ვერ ვიმუშავებდი. 4 წელია რაც იმ ოფისში ვარ და მსგავსი შემთხვევა არ ყოფილა. ფანჯარა იყო მთლიანად ჩამოხსნილი. შემოსვლისას ტრანსფორმატორი ჩამოვარდა, საშინელი ხმა ჰქონდა, მეზობლებიც კი გარეთ გამოიყვანა. ამან შეაშინა და გაიქცა. ეტყო ბა პროფესიონალი არ იყო, რადგან სამხ ილები იქვე დატოვა. ჩვენ დაგვხვდა რკ ინის ლომი, „სალფეთკები“, ხელთათ მანები... რამდენიმე დღეში ფანჯარა შევცვალე და სიგნალიზაცია დავაყენე, მანამდე კი, ფეისბუქის მეშვეობით, ახ ლობლის ახლობელმა დაცვა გამომიგზავ ნა და 2 დღე ის იყო.“
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
19
ხათუნა მგალობლიშვილი სასოწარკვეთილმა, ოღონდ ქართველმა დიასახლისებმა ერთ დღესაც აღმოაჩინეს, რომ მათ საყვარელ სერიალსა და, საერთოდაც, ბევრ საყვარელ გადაცემას ვეღარ ნახა ვდნენ. სულ ტყუილად ეძებეს საკუთარ ტელევიზორებში „ტნტ“-სა და „დტვ“-ს არხები. ისინი უკვე გათიშული იყო. მა ნამ, სანამ მიზეზების გასარკვევად „აიეტის“ ოპერატორთან დაკავშირებას შეძლებდნენ, საკუთარი ვერსიებიც განიხი ლეს. სამზარეულოებში, რა თქმა უნდა. სწორედ ერთ-ერთი დიასახლისის სამზარეულოში გაჩნდა საკმაოდ რეალური და ლოგიკური ვერსია რუსული არხების გათიშვის შესახე ბაც. როგორც ამბობენ, სწორედ ეს ორი არხი იყო მთავარი კონკურენტი ქართული ტელევიზიების, რადგან სწორედ ამ ორ არხზე გადის ძალიან ბევრი ისეთი გადაცემა, რომელთა ანალოგებიც ჩვენს ტელესივრცეში გაჩნდა. თუმცა პრინციპით – „რუსებს ეს სტილი უხდებათ“, გადა ცემის ქართული ვარიანტით ნაკლებად თუ იყო ვინმე მოხიბლული. არხების გათიშვაც ამ მიზეზს დაუკავშირეს, სავარაუდოდ, არავის სურდა შედარებები და პარალე ლები გავლებულიყო ქართულ და რუსულ ვარიანტებს შორის. მით უმეტეს, პირველი სკანდალი და მწარე გამოცდილებაც უკ ვე არსებობს ქართულ ტელესივრცეში. ის „სამსონაძეების ოჯახში“ „დატრიალდა“. შალვა რა მიშვილს, ეტყობა, ძალიან უყვარს სიმპსონები. სავარა უდოდ ამავე მიზეზით ის ადგა და საყვარელი მულტიპლიკა ციური ფილმის ანალოგი საქართველოშიც შექმნა. ოღონდ ამისთვის მას თავი ზედმეტად არ შეუწუხებია და არც ლი ცენზია აუღია, არც ნებართვა და ყველაფერს რომ თავი და ვანებოთ, საქმის კურსშიც კი არ ჩაუყენებია „სიმპსონები“. ამერიკელებიც სწორედ ამან გააოცა. მათი მოთხოვნა იყო ქართულ ვარიანტს ან ლიცენზია შეესყიდა, ანდა სერიალის ეთერში გაშვება შეეწყვიტა. არც პირველი მოთხოვნა შესრ ულდა და არც მეორე. სერიალი დღესაც ეთერში გადის. კუ ლტურულად რომ ვთქვათ, რამიშვილს შერჩა. თუმცა მას ამაზე არც თავის დროზე უდარდია: – შემიძლია, თამამად გითხრათ, რომ ჩვენ ჩვენი წარმატ ების იმედი გვაქვს და არა 20-წლიანი წარმატებული „სიმპ სონების“. ეს ორი, სრულიად განსხვავებული პროექტია. მი მაჩნია, რომ ოჯახური კომედიის გაკეთებაზე „კოპირაითი“ არც ერთ ორგანიზაციას არ შეიძლება ჰქონდეს. ეს არის ოჯახზე შექმნილი, ქართულ რეალობაზე მორგებული სე რიალი. რომელ საავტორო უფლებებზე მელაპარაკებით, ჩვენ ხომ „სიმპსონებს“ არ ვაკეთებთ? ეს სამსონაძეებია. ეს სულ სხვა ფორმატია, ეს არის სერიალი სამსონაძეებზე. ყვ ელა მსგავსება საავტორო ლიცენზიის ქონას არ მოითხოვს. იგივე სახელები, იგივე მუსიკა და იგივე სცენები რომ გამოგვეყენებინა და აუთენტური არ ყოფილიყო, სხვა საქმეა... სამსონაძეებისგან და რამიშვილ ისგან განსხვავებით, გუნცაძეების ოჯახში საქმე ცოტა უკეთესადაა. სე რიალს ლიცენზიაც აქვს და გადაღების უფლებაც, თუმცა ის იმდენად მიმსგავსებულია რუსულ ვარიანტთან, რომ მაყურებლების ნაწილი მას რუსული ვარიანტის ცუდ ვერსიას უწოდებს. შედარებამდე კი რუსული არხების გათიშვის მეორე ვე რსიასაც მოგახსენებთ. ის გაცილებით სერიოზული და სკ ანდალურია. მარეგულირებელი კომისიის განცხადებით, მსგავსება სერიალებსა და გადაცემებს შორის არაფერ შუ აშია. მარეგულირებლის განმარტება რუსული არხების გა თიშვის შესახებ გაცილებით სკანდალური აღმოჩნდა. მაუწ ყებლობების რეგულირების დეპარტამენტის უფროსის, გიორგი რატიშვილის განცხადებით, „ტნტ“-სა და „დტვ“-ს ტრანსლირება მას შემდეგ შეწყდა, რაც გაირკვა, რომ ხელშ ეკრულება ყალბი ყოფილა: – არაფერ შუაშია სერიალები და გადაცემები. ჩვენ რუ სული მხრიდან მივიღეთ ინფორმაცია, რომ ეს არხები არ ალიცენზირებულად გადიოდა და შესაბამისად, გადავამო წმეთ კიდეც. აღმოჩნდა, რომ ხელშეკრულება იყო ყალბი და ამიტომაც გაითიშა ისინი. არ ვიცი, როდის ჩაირთვება ანდა საერთოდ ჩაირთვება თუ არა. – ჩივის თუ არა რუსული მხარე, ან დაჯარიმდა თუ არა ქართული მხარე ამის გამო? – კი, ჯარიმა დაეკისრა ქართულ მხარეს, თუმცა რუ სული მხარე არ ჩივის. უბრალოდ, ტრანსლირებაა შე წყვეტილი. ყალბი ხელშეკრულების ავტორი საქართველოს კა ბელური ტელექსელების კავშირია. კავშირში გაერთი ანებულია რიგი ქსელები, რომელთა ერთობა აფორ მებს ხელშეკრულებებს სხვადასხვა არხებთ ან. სწორედ მათი მე შვეობით, უფრო სწ ორად კი მათი ყალბი ხ ელ შე კრ ულ ებ ი ს მეშვეობით გადაიცემ ოდა რუსული არხე ბის ნაწილი საქა
20
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
რთველოს ტერიტორიაზეც. ტელექსელების კავშირი კომე ნტარზე უარს აცხადებს. როგორც აღმოჩნდა, მთელი ხელმ ძღვანელობა ერთდროულად არის გასული შვებულებაში და მათთან დაკავშირება თანამშრომლებისთვისაც კი შეუძლე ბელია... ახლა კი ისევ „სასოწარკვეთილი დიასახლისების“ მთავ არ პრობლემას დავუბრუნდეთ... „ბუკინების ოჯახი“. ეს არ ის რუსული მხიარული სერიალი რომელიც „ტნტ“-ზე გადის. სწორედ ამ სერიალის ანალოგია გუნცაძეების ოჯახი, სადაც რუსული ვარიანტიდან გადმოთარგმნილი დიალოგები და კითხვა-პასუხიც კი პირდაპირ არის ჩასმული. ბუკინების ოჯ ახის მამაც, გუნცაძეების მამის მსგავსად, ფეხსაცმელების მა ღაზიის მფლობელია, რომელიც უზომოდ არის შეყვარებული ლუდზე და მუდამ წუწუნებს ცოლ-შვილის მოთხოვნების გა მო... ორივე შემთხვევაში ოჯახში ორი შვილია, უფროსი და და უმცროსი ბიჭი. ორივე ოჯახს ახალგაზდა წყ ვილი ჰყავს მეზობლად.... მოკლედ, მსგავს ება მართლაც ბევრია. დაახლოებით იგივე პრობლემაა ექსტრასენსების ბრძოლაშიც. გადაცემის რუსული ანალოგი „დტვ“-ზე გადის. ამჟამად ორივე არხი, „დტვ“-ცა და „ტნტ“-ც გათიშულია. არის ინფორმაცია, რომ მარეგულირებელმა ის შეგნებულად გათიშა. ლოგიკურია. არავის არ უნდა, შედარება მოხდეს უკეთესთან. და ეს უკეთესი თუ ხელმისაწ ვდომი არ იქნება, უკმაყოფილოც ნაკლები აღმოჩნდება. არხების გათიშვის ამ ვერსიას ორივე მხარე უარყოფს – მარე გულირებელიც და ტელევიზიებიც. გიორგი მეგრელიშვილი, „ექსტრასენსთა ბრძოლის“ წამყვანი: – არ მოგატყუებთ და სულ თავიდან ვისაც მიჰყავდა რუ სულ არხზე ეს გადაცემა, მას ვუყურებდი. სწორედ მისგან მაქვს გადმოღებული გადაცემის დასასრულს ორი თითის კომბინაციის ვარიანტიც, თითქოს იარაღს ისვრის. თუმცა ვცდილობ, რომ არავის დავემსგავსო. მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს ჯერ კარგად არ გამომდის. პროდიუსერმა მითხრა, ცოტა მკაცრი და განსხვავებული ვყოფილიყავი, ჩემეული ტიპა ჟი შემექმნა. ეს არ არის მხიარული და გასართობი გადაცე მა, რომ მეც მხიარული წამყვანი ვიყო... მართალი გითხრათ, მაგარი იქნებოდა, ინგლისური და სხვა, საზღვარგარეთული ვარიანტების ნახვის საშუალება რომ მქონდეს. არა მგონია, რომ ცუდები ვიყოთ, ან იმის გამო გათიშონ რუსული არხე ბი, რომ მაყურებელმა შედარება არ გააკეთოს. ბუნებრივია, რუსეთში ექსტრასენსების რაოდენობაც გაცილებით დიდია და გამოცდილებასაც აქვს დიდი მნიშვნელობა. თუმცა თუ გინდათ, შევეჯიბროთ... ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით. ისე, ის ადამიანები, ვინც რუსული გადაცემის პირველი სეზონი ნახა, ამბობენ, რომ დიდი სხვაობა ჩვენსა და მათ შორის არ არის. გადაცემა ნელ-ნელა იხვეწება, ასე მოხდა რუსეთშიც და ასე იქნება ჩვენთანაც. აი, წარმოიდგინეთ, ახლა ერევანმა რომ გააკ ეთოს ასეთი ტიპის გადაცემა, ბუნებრივია, მას აუცილებლად შეადარებენ ქართულ ვარიანტს, ეს ლოგიკურია. მეგრელიშვილისგან განსხვავებით, „გუნცაძეების ოჯახის“ პროდიუსერი აცხადებს, რომ მსგა ვსება ლოგიკურია და ამაში გასაკვირიც არაფერია. მიშა მშვილდაძე: – რუსული არხების იმის გამო გათიშვა, რომ შედარება არ მომხდარიყო რუსულ და ქართულ ვარიანტს შორის, ეს არის აბსურდული. ჯერ ერთი, ჩვენ გადმოვიღეთ ამერიკული ვა რიანტისგან და არა რუსულისგან. ეს სერიალი ამერიკაშიც, რუსეთშიც და საქართველოშიც იდენტურია. უბრალოდ, დე ტალებშია განსხვავება. მაგალითად, თუ ამერიკაში ამერიკ ული ფეხბურთია რომელიმე სერიაში, რუსეთში ის ხოკეითია შეცვლი ლი, ჩვენთან კი ფეხბურთზ ეა ორიენტაცია. იმის გამო, რომ მე სერიალს ვიღებ, რუსულ არხებს არავინ არ გათიშავს...
რატომ გაითიშა „ტნტ“ და „დტვ“?
მარიტა დამენია
ძველი მერიის უკან, ტაბიძის ოცდასამ და ოცდაოთხ ნომრ ებში ერთმანეთის პირდაპირ ორი სახლი დგას. გადმოცემ ის თანახმად, ორმა სომეხმა ვაჭარმა ამ სახლების მშენ ებლობა ერთდროულად და იწყო, ერთი უფრო მდიდარი იყო – ტერ აკოფოვი და მან სახლის ფასადი საოცარი ორ ნამენტებით შეამკო. მეორე მიხვდა, რომ მეზობელს კონკ ურენციას ვერ გაუწევდა და უცნაური გადაწყვეტილება მიიღო – მთელი ფასადის პე რიმეტრზე მეორე სართულის ფანჯრების თავზე გამოსახა მასკარონი – ადამიანის სახე, რომელსაც ეშმაკისეული იე რი აქვს და ენას ყოფს. როცა აკოფოვმა თავისი სახლის ფასადით ტრაბახი დაიწყო, მეორე ვაჭარმა მიუგო: სამა გიეროდ, მე ყოველ დილით, აივანზე რომ გამოვალ, შენს ლამაზ სახლს დავინახავ და ხასიათი გამომიკეთდება, შენ კი გარეთ გამოსვლისას აუცილებლად გაგიფუჭდება ხასიათი და შენი საქმეებიც ცუდად წავაო. მასკარონიანი სახლის აგების ზუსტი თარი ღი ცნობილი არ არის, აკოფ ოვის სახლი კი 1898 წლითაა დათარიღებული. ამ სახლის ფასადის ორნამენტებზე იტ ალიელმა ხელოსანმა ანდრეო ლეტიმ იმუშავა, მისი სახელი სადარბაზოს კარის ქვემოთ მარმარილოს მოზაიკაზეა ამ ოტვიფრული. ამ ხელოსნის შესრულებულია ორნამენტ ები ქაშუეთის ტაძრის პერა ნგზეც.
ორი სახლის ამბავი
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
21
ანაკლიადან უშბამდე ანაკლია
ი ი ვ ლ ი კ ტ ს ი ვ ა თ ს ი თ ე ს რუ რუსეთი უკვე გამოეხმაურა სა ქართველოს მისწრაფებას, განავი თაროს ტურიზმი. მათ აღიზიანებთ ყველაფერი, რაც საქართველოში მშენებლობებს უკავშირდება, განს აკუთრებით კი კონფლიქტისპირა ზონებში. საკმარისი იყო, ანაკლიაში ფეშენებელური ოტელი გახსნილი ყო ტურისტებისთვის, რომ რუსეთში პოლიტიკოსებს თავის ტკივილი და ეწყოთ. დიმიტრი როგოზინმა საკუ თარი პოლიტიკური შეხედულებები ვერ დაფარა. ის ყველაფერში დასა ვლეთის ხელს ხედავს. დიმიტრი როგოზინს არ მოსწონს, რომ საქართველოში მასობრივი ეკ ონომიკური დახმარება მოედინება. მისი თქმით, ეს აფხაზეთისა და ოს ეთის საცდუნებლად კეთდება. რო გორც ჩანს, კონფლიქტურ ზონებში მოსახლეობა უკმაყოფილოა რუსუ ლი გავლენებით. მათ ხომ რეალური დამოუკიდებლობა კი არა, სიღარიბე და მონობა მიიღეს. მშენებლობე ბის პროცესს საქართველოში რო გოზინმა „ქართული კაპიტალიზმის ვიტრინა“ უწოდა. როგორც ჩანს, ამ ვიტრინის შემდეგ აფხაზებსა და ოს ებს რუსეთისკენ თავის მიბრუნება ძალიან უჭირთ. „ეს ძალიან სახიფათო ტენდენცი ებია, რამდენადაც, თუ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ხელისუფლებ ები ამ რესპუბლიკების ეკონომიკის
აღდგენის ამოცანას ვერ გაართმევ ენ თავს, საქართველოს მოსაზღვრე რაიონებთან ეკონომიკური დისბალ ანსი გაჩნდება. ამ დისბალანსს კი, საქართველოს წარმატებებისა და ამ სახელმწიფოების ჩავარდნის საილ უსტრაციოდ პროპაგანდისტული მი ზნებით აქტიურად გამოიყენებენ“, – აღნიშნა როგოზინმა. მისივე თქმით, აფხაზეთი ტოტა ლურ ეკონომიკურ ბლოკადაშია, მა შინ, როცა საქართველოში ფული მიედინება. ისე, როგოზინმა მაინც უნდა იცოდეს, რომ მოსკოვს თავად შეეშინდა თავის დროზე დასავლეთ ის კაპიტალის აფხაზეთსა და ცხინ ვალში შესვლა. ამიტომაც მათ კარი მჭიდროდ მიუკეტა. რუსეთს კი თავი სი გასაჭირი აქვს, იქ კორუფცია ისე ყვავის, რომ რეგიონებში კი არა, რუსეთის ცენტ რშიც კი ბევრი ვერა ფერი კეთდება. მოსკოვს ის იც არ მოსწონს, რუსები რომ ს აქ არ თვ ე ლოს ხელი სუფლებ ას აქ ებ
ენ, აქ გზებიც იგება და დასავლური ტი პის მშენებლობებიც მიმდინარეობს და ჩვენ რაღა ჯანდაბა დაგვემართაო. პუ ტი ნს კი არ უნ და ჯანდაბად ჩანდეს, გან სა კუ თრ ებ ით სააკაშვილის გვ ერდით. ამიტომ აც ვერ იტ ანს, ალბათ. სვანეთი, ას ეა თუ ისე, აგვისტო 2010 ტ ურ ის ტე ბი ს თვის საქართვე ლოში ბევრი რამ კეთდება. ხე ლის უ ფ ლე ბა ს ვე ს ურ ს , ლოს კლიმ ს აქ ა ატური პირობები საამისოდ რთ მაქსიმალურად გამოიყენოს. ეს იშვი ათი ქვეყანაა, სადაც თქვენ ზღვაში ბანაობისა და გარუჯვის შემდეგ შე გიძლიათ, თოვლიან მთებში გადაინ აცვლოთ და სრიალით გული იჯეროთ...
ახალი საკურორტო ზონა
22
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ექვთიმე ტაყაიშვილის სამუშაო მაგიდა
ექვთიმე თაყაიშვილის უკანასკნელი პორტრეტი
1921 წელს, კომუნისტების მი ერ საქართველოს ანექსიის შემდ ეგ, საქართველოს მენშევიკურმა მთავრობამ ქვეყანა დატოვა და ემიგრაციაში, საფრანგეთში წავი და. გახიზნულმა მთავრობამ სა ქართველოს განძის დიდი ნაწილი თან წაიღო: თბილისის მუზეუმში დაცული ძვირფასეულობა, უნიკ ალური ხელნაწერები, ზუგდიდის დადიანისეული, გელათისა და მა რტვილის სამონასტრო ქონება, თბილისისა და ბორჯომის სასა ხლეების განძეულობა და სხვა მრ ავალი. ამ დროს, ექვთიმე თაყაიშ ვილი-თბილისის უნივერსიტეტის ერთ-ერთი დამაარსებელი, საქა რთველოს ეთნოგრაფიის ფუძე მდებელი, არქეოლოგი, ისტორი კოსი, რუსთველოლოგი და დიდი საზოგადო მოღვაწე – ბევრი სხვა ქართველის მსგავსად, გადაწყეტს პარიზში წასვლას. მაგრამ მისი მიზანი არა ემიგრაცია, არამედ, უცხოეთში ქართული საგანძურ ის დაცვა იყო. „ძალაუნებურად მომიხდა ემიგრანტობა, რათა არ მოვშორებოდი ჩვენი ერის სასიქა დულო კულტურულ საგანძურს, დამეცვა იგი ყოველგვარი საფრ თხისაგან“- წერდა ექვთიმე. საფრანგეთში, ქართული სა განძურის დასაკუთრებას ბევრი ცდილობდა. თავიდან, ბრიტან ეთისა და ნიუ-იორკის მუზეუმ ებს სურდათ მთლიანად კოლე ქციის შესყიდვა. ადგილობრივი მთავრობა კი მოითხოვდა განძის საფრანგეთისათვის გადაცემას. მეორე მსოფლიო ომის დროს, უკ ვე გერმანელებმა მოინდომეს, ქა რთული განძის ხელში ჩაგდება. განძეულს, ოკუპირებული პარი ზიდან ვერ გაიტანდნენ, ამიტომ, ექვთიმემ და რამდენიმე ქართვე ლმა, ძვირფასეულობა სარდაფში ჩაიტანეს და ყუთებს ზემოდან სამშენებლო ნაგავი დააყარეს. „გერმანელების მიერ საფრანგე თის აღების შემდეგ, მუდმივ ში შსა და ტერორში ვიყავი. აღარც საარსებო მქონდა. ასეთი გაჭი რვების მიუხედავად, არამც თუ სახელმწიფო ნივთი, არამედ ჩემი საკუთარი ისტორიული ნივთებიც არ გამიყიდია... თუმცა, მქონდა ისეთი ნუმიზმატიკური ერთეულ ები, რომ შემეძლო გავმდიდრებ
ულიყავი... დაწყევლილი მყავდა ყოველი ქართველი, რომელიც ის ტორიულ ნივთს სამშობლოს და უკარგავდა“. ექვთიმე უკიდურეს გაჭირვებაში ცხოვრობდა. მას და მის მეუღლეს ერთი თხა ჰყავდათ, ხშირად მხოლოდ მისი რძით კმაყ ოფილდებოდნენ, რადგან პურის ფულიც კი არ ჰქონდათ. 1931 წე ლს, ხანგრძლივი და მძიმე ავად მყოფობის შემდეგ, მისი ყველაზე ახლო მეგობარი და ნუგეში ემიგ რაციაში, მეუღლე, ნინო პოლტ არაცკაია გარდაიცვალა. 1944 წლიდან საფრანგეთის დროებითი მთავრობის სათავე ში დეგოლის მოსვლისთანავე სა ფრანგეთსა და საბჭოთა კავშირს შორის დიპლომატიური ურთი ერთობა აღდგა. დეგოლის ბრძა ნებით, ქართულ განძს ყადაღა მოეხსნა და მისი საქართველოში დაბრუნება გახდა შესაძლებელი. უკვე ღრმად მოხუცი ექვთიმე თა ყაიშვილი, 1945 წლის 11 აპრილს, უკლებლივ ყველა ექსპონატთან ერთად, საქართველოში დაბრუნ და. თავიდან, მას დაუფასეს ღვ აწლი და ჩამოსვლისთანავე, უკვე საბჭოთა კავშირის აკადემიის წე ვრობა და პროფესორობა მიანიჭ ეს. ექვთიმე თაყაიშვილი სამშ ობლოში დაბრუნების შემდეგ, ვერაზე, ვაშლოვანის ქუჩაზე, თავისი მეუღლის ძმის, ივანე პო ლტარაცკისა და მისი მეუღლის, ლიდას(რომელიც ექვთიმეს ძმის შვილი იყო), სახლში დასახლდა. ის ცალკე ოთახში დაბინავდა. ექვთიმეს კარის მეზობელი, გავა
შელების ოჯახი ყოფილა. ქალბ ატონი ცაცა ყურაშვილი, სწორედ გავაშელების ოჯახის წევრია. ის კარგად იცნობდა ექვთიმე თაყა იშვილს და ცხოვრების უკანასკნ ელ წუთებში მის გვერდით იყო. „როდესაც ბატონი ექვთიმე ჩვენს მეზობლად დასახლდა, უკვე ღრ მად მოხუცი გახლდათ. მე, მაშინ ახალგაზრდა ქალს, მისმა ნათე სავებმა მთხოვეს, დავხმარებოდი. ეს ჩემთვის დიდი პატივი იყო და სიამოვნებით დავთანხმდი. ბატონ ექვთიმეს ფეხი სტკიოდა და სა ხლიდან ნაკლებად გადიოდა. სა ხლს დიდი აივანი ჰქონდა და ჰა ერზე, იქ გადიოდა ხოლმე. მე ვე გზავნებოდი ბევრ საქმეზე, მაშინ ტელეფონები სახლში იშვიათობა იყო და ამიტომ ხშირად წერილები მიმქონდა სხვადასხვა ხალხთან... ხშირად მეცნიერებათა აკადემია ში მიხდებოდა სიარული, ხელფ ასიც მე მომქონდა. ყოველდღე, საუზმის შემდეგ, უნდა შევსულ იყავი და მისთვის გაზეთები წა მეკითხა... დილის 10 საათზე სა უზმობდა. ორი მოხარშული კვერ ცხი, ორცხობილა და ყავა რძით... ეს იყო მისი საუზმე. სადილი 2 საათზე ჰქონდა. სადილის შემდ ეგ საწერ მაგიდასთან ჯდებოდა და მუშაობდა... ცოტა გადამეტე ბულად მეჩვენება იმის ლაპარაკი, თითქოს გაჭირვებაში და სიდუ ხჭირეში ცხოვრობდა. ის ოჯახი ძალიან უვლიდა და დიდ პატივს სცემდა. მოახლეც კი ჰყავდა... საქართველოში დაბრუნების შე მდეგ, ბატონ ექვთიმესთან ურ თიერთობის მსურველი ძალიან
ბევრი იყო, მაგრამ თვითონ ცო ტას თუ იკარებდა. 3 ადამიანი მა ხსოვს ყველაზე კარგად, ვინც მას ხშირად სტუმრობდა. იროდიონ სონღულაშვილი, გოგი ლომთათ იძე და სოსო მეგრელიძე. განსაკ უთრებით იროდიონ სონღულაშ ვილი, მასზე შეიძლება ითქვას, რომ მისი ოჯახის წევრი იყო. ვერ გეტყვით, ურთიერთობაში ძალი ან გახსნილი და თბილი იყოთქო, პირიქით, მკაცრი და მომთხო ვნი გახლდათ. ბევრი ლაპარაკი არ უყვარდა. ამბობდნენ, ას ეთი სიტყვაძუნწი, მეუღლის გარდაცვალების შემდეგ გახდაო. არ უყვარდა სა ქმიანის გარდა, რამე შე კითხვას თუ დაუსვამდი. მის ოთახში დიდი საწე რი მაგიდა, საწოლი და წიგნების კარადა იდგა... თითქოს ყველაფერი ნო რმალურად იყო, მშვიდად ცხოვრობდა, მუშაობ და... 1953 წლის თ ებ ერ ვა ლ ი იყო. ჩვენს სახ ლთ ან მან ქა ნა გ აჩ ე რდა, რა
მდენიმე ადამიანი გადმოვიდა და ბატონი ექვთიმეს ოთახისაკენ გაემართა, ისინი ,,კგბ“- ს თანა მშრომლები იყვნენ... რამდენიმე საათში, უკან უკვე საკაცით მო იყვანეს. არავინ იცის რა უქნეს იმ ჯოჯოხეთში, ამის წარმოდგენაც კი მიჭირს... ყოველ შემთხვევაში, ამის მერე, ექვთიმე ლოგინად ჩა ვარდა, მეტყველების უნარი და კარგა და მალევე გარდაიცვალა. რა მეთოდით და როგორ, არ ვი ცი, მაგრამ ფაქტია, რომ ექვთიმე „კგბ“- მ მოკლა. ყველაზე მძიმე კი ის გა ხლ ავთ, რომ თუ მა ნა მდე მისი მონახულების მსურვე ლი ბევრი იყო, ავადმყოფობის დროს, აღარავინ გამოჩენილა... ეს, რა თქმა უნდა, მის უახლოეს გარემოცვას არ ეხება... შემზარ ავი იყო მისი დაკრძალვაც, რას იზამ, ეშინოდა ხალხს, დრო იყო ასეთი, მაგრამ ეს უდიდესი ქართ ველი, რომელმაც თავის ქვეყანას მთელი ცხოვრება შესწირა, ვაკის სასაფლაოზე მხოლოდ ორმოცდ აჩვიდმეტი ადამიანის თანდასწრ ებით დაკრძალეს...“ 1963 წელს, ექვთიმე თაყაიშვი ლის დაბადების 100 წლისთავზე, მისი ნეშტი ვაკიდან, დიდუბის პანთეონში გადაასვენეს, იქვე გა დმოასვენეს, მისი საფრანგეთში გარდაცვლილი მეუღლე, ნინო პოლტარაცკაია. 2002 წლის 17 ოქტომბერს, საქართველოს მართ ლმადიდებელი ეკ ლესიის წმინდა სინოდმა, ექ ვთიმე თა ყ აი შვ ილ ი წმი ნდ ან ად შერაცხა და მას სახე ლად „წმინ და ექვთიმე ღვთ ის კა ცი“ უწოდა.
ცაცა ყურაშვილი ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
23
ეკა ჩიკვაიძე დიზაინერმა ლაკო ბუკიამ ქართველი კალათბურთელების ცოლებს ევროპის ჩემპიონატის შესარჩევი თამაშებისთვის სპეციალური საჩუქარი გაუკეთა და სა გულშემატკივრო მაისურები შეუკერა. მათი თამაშითა და, ზოგადად, კალათბ ურთით აღფრთოვანებულ დიზაინერს ამ პროექტის გაკეთების იდეა წელს გაუჩ ნდა და 5 დღეში 23-მდე მაისური შეკერა. ნაკრების თეთრ და წითელ ფერებში შექმნილ მაისურებს დიზაინერული დეტალები დაუმატა: მხრები წითელი ატლა სის ნაჭრებით გააფორმა და ყველას საკუთარი ნომერი და გვარი მიაკრა. გამზ ადებულ მაისურებს კალათბურთელებმა საკუთარი ხელმოწერები დაუმატეს და საბოლოოდ მათი ცოლებისთვის ორიგინალური საგულშემატკივრო ფორმები გამოვიდა. ვისაც ცოლი არ ჰყავს, მაიკები თავიანთ მეგობარ გოგოებს დაურიგ ეს. იმის გამო, რომ საქართველოს ნაკრებში მოთამაშე Green-ს საქართველოში არც ცოლი ჰყავს და არც მეგობარი გოგონა, მისი მაისური თვითონ დიზაინერმა მოირგო. ახალ ფორმებში გამოწყობილები კი, ყველა ერთად, 2 აგვისტოს გამა რთულ პირველ თამაშზე შეიკრიბნენ.
ექსკლუზივი კალათბურთელთა ცოლებისთვის EXCLUSIVE
ნიკა ცქიტიშვილის ოჯახისთვის მაისურები და მატებით შეიკერა. მისი ცოლის, სოფოს გარდა, სა გულშემატკივრო ფორმები ნიკას დას, ნინო ცქიტიშ ვილსა და მის შვილსაც ეცვათ. სოფო უკვე მეცხრე თვეშია, თუმცა ქმრის თამაშებს მაინც აქტიურად ესწრება. სოფო გოგებაშვილი: „ეს ფორმები ძალიან დიდი სტიმულია ჩვენი ნაკრებისთვის. ემოციებისა და მხ არდაჭერის გამოსახატავად საკმაოდ ორიგინალური ფორმაა მოფიქრებული. ალბათ, ყველა თამაშზე ამ მაისურს ჩავიცვამ. სექტემბრის დასაწყისში უკვე ბა ვშვს ვაჩენ. გოგოა, თუმცა ჯერ არ გადაგვიწყვეტია, რას დავარქმევთ. ბავშვის ნათლიები ჩვენი მეჯვარ ეები იქნებიან, მათ შორის ზაზა ფაჩულია. შვილების გაჩენას მომავალშიც ვაპირებ. ნიკას ოთხი შვილი უნ და, მე – სამი“.
ლაკო ბუკია: „რომ არ დაჩაგრ ულიყო, მისი მაისური მე ჩავიცვი. ეს ჩემი საჩუქარია კალათბურთელები სთვის. ძალიან მიყვარს კალათბურ თი და რამდენიმე კალათბურთელი ჩემი მეგობარიცაა. შარშანაც დავდ იოდი თამაშებზე და სულ მინდოდა, ჩემი გულშემატკივრობა რაიმე ფო რმით გამომეხატა. რადგან დიზაინ ერი ვარ, მათ მხარდაჭერაში პატარა წვლილი ასეთი ორიგინალური ხერხ ით შევიტანე“.
გიორგი ცინცაძის ცოლმა ტრადიციას არ უღალატა და თა მაშზე იმ მაისურით მოვიდა, რო მელიც შარშან სპეციალურად შეაკერინა ესტონეთში. თურმე კარგად ჰქონია დაცდილი და მი უხედავად იმისა, რომ ახალი მა ისურიც მოეწონა, მაინც ძველი არჩია. ანა ცინცაძე: „სანამ ესტონე თიდან ჩამოვიდოდით, ეს მაის ური შარშან იქ შევაკერინე. კარგ ად მაქვს დაცდილი და მიყვარს. რადგან შარშან მეცვა, წელსაც ეს მეცმევა და არ გავიხდი“.
საქართველოს ნაკრების მოთამაშეებმა ცოლებისთვის ახალი შეკვეთაც გააკეთეს. მალე მათთვის ზუ სტად ნაკრების ფორმის მცირე ზომის მაისურები შეიკერება. სალომე მგელაძე, ნიკა მეტრეველის ცოლი: „ძალიან კარგად მოვირგე ეს მაისური და საქართველოს ნაკრებს უფრო კარგად ვუგულშემატკივრებ. მალე ნაკრების მაისურებიც გვექნება და ორივეს ჩავიცვამ ხოლმე. ისე, კალათბურთის გულშემატკივარი მას შემდეგ გავხდი, რაც გავთხოვდი, მანამდე უფრო ფე ხბურთი მიყვარდა“.
ორიგინალური პროექტით თურმე ფეხბურთელების ცოლებიც დაინტერე სდნენ და მათთვის მაისურების შეკერვას ითხოვენ, თუმცა დიზაინერი ჯერჯერ ობით უარზეა: „კალათბურთელებს იმიტომ გავუკეთე, რომ ძლიერი გუნდია და წარმატებულები არიან. იმდენად კარგად თამაშობენ, რომ დაიმსახურეს. ეს პროე ქტი მხოლოდ მათთვისაა განკუთვნილი, მაგრამ თუ სერიოზული მოთხოვნა იქნე ბა, შეიძლება ფეხბურთელების ცოლებსაც შევუკერო“. 24
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
მუსიკალური ფონი ფანკის, ბლუზისა და ჯაზის ელემენტებით. ეს ახალი მუსი კალური „ქავერ ბენდია“ - სუხიშვილების ახალი საკლუბო პროგრამით. ბენდში შვიდნი არიან. დოლი, ბასი და დასარტყამი ინსტრუმენტები „სუხი შვილებს“ ეკუთვნით. ვოკალისტები და ბენდის სხვა შემადგენლობა თბილისური „გრანდ კაფეს“ მუსიკალური ჯგუფია. ერთობლივი ბენდის პროდიუსერი - ილიკო სუხიშვილი. პირველი მუსიკალური საღამო ქობულეთის ახლადგახსნილ ზღვისპირა კლუბ „ბუმერანგში“ შედგა. ეს, ის განსაკუთრებული შემთხვევა იყო, როცა ღამის კლ უბში გასართობად შეკრებილი სტუმრები ნაკლებად ცეკვავდნენ და უბრალოდ, სუხიშვილების კლუბურ რითმებს, დაახლოებით სამი საათის განმავლობაში სი ამოვნებით უსმენდნენ. თუმცა მელომანები სცენაზე ილიკოს მიერ ბენდთან ერ თად შესრულებულმა იმპროვიზებულმა საკლუბო კომპოზიციამ მაინც ააცეკვა.
SIVE
EXCLU
კლასიკური სუხიშვილების კლუბური იმპროვიზაცია აჭარაში კლასიკური ანსა მბლის ახალ კლუბურ პროგრა მაზე „პრაიმტაიმთან“ ნინო სუხიშვ ილმა ისაუბრა: „ჩვენ არა ერთი პროგ რამა გვქონდა, მაგალითად, „ასა“, მაგრამ ეს პროექტი დიდი ხანია დასრულდა. ის იყო საცდელი ხასიათის, რომელსაც რატომღაც დაუმატეს სიტყვა „ფართი“. ახლა გვაქვს ახალი, „ასას“ მსგავსი პროგრამა, საკლ უბო ვერსია. მე მინდა ზუსტი შესწორ ება შევიტანო, რადგან ხალხს ხშირ ად ერევა ჩვენი ძველი „ასა“, ახალ პროგრამაში. ეს სრულიად განს ხვავებული რამეა. ახალი „ასა“ უფრო საკონცერტო პროგრა მაა, საკლუბო ვერსია, ახალ გაზრდული და გასართობი, რომელიც გათვლილია ღამის კლუბებისთვის. ძირითად ნა წილს ჩვენი ბენდი ასრულებს. ეს არის „ეთნო-ფოლკი“. დღეს წარმოდგენილი პროგრამა სრ ულიად ახალია. ხაზგასასმელია, რომ ამ პროგრამაში შედის პიაც ოლას მუსიკაზე დაკრული არგე ნტინული ტანგო, რომელსაც ჩვენი დასი ასრულებს. არის ასევე საკლ უბო ვერსიისთვის შექმნილი ხალხურ თემებზე აგებული სხვადასხვა ცეკვა. მაგალითად, ხევსურული, ხანჯლური, ლაზურიც. ეს სხვადასხვა ვერსიები სა კმაოდ წარმატებული და პოპულარუ ლი აღმოჩნდა ახალგაზრდებში. ასე რომ, ეს საკლუბო პროგრამა ხშ ირად გადადის დისკოთეკაში. ამ მხრივ, ჩვენი ბენდის მუ სიკალური ნაწილი მუ შაობს ხოლმე.“
დავით ოქიტაშვილი: „ძალიან გვინდოდა, რომ აქ შეკრებილი ფართო საზოგადოების თვის, სუხიშვილების ახალი მუსიკალური ბენდი გაგვეცნო.“ ბუმერანგის სტუმრები აქვე ნახავენ და მოისმენენ სუხიშვილების ახალი „ასას“ საკლუბო ვერსიას. საერთოდ, პროგრამა სეზონის განმავლობაში ძალიან საინტერესო და დატვირთული გვაქვს. რაც მთავარია, იქნება ცოცხალი, ნამდვილი მუ სიკა, ყველა თაობის ადამიანისთვის.“
ალანა გაგლოევა: „დღეს პირველად ვარ ამ კლუბში, ძალიან მომეწონა აქაურობა. ბენდს ვუსმენ და ვტ კბები. სუხიშვილებმა არაჩვეულებრივი იმ პროვიზაცია შემოგვ თავაზეს. მივესალმები აჭარაში კლუბური ცხ ოვრების განვითარებ ას. ბევრი გასართობი ადგილი აქ ჩამოსული დამ სვ ენ ებ ლე ბი სა თ ვისაც კარგია და ზო გადად, ტურისტული ინფ რა სტ რუ ქტ ურ ის განვითარებასაც ხელს უწყობს.“ ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
25
რატომ ერთიანდებიან ქართული სამოდელო სააგენტოები? ეკა ჩიკვაიძე
საქართველოში მოდისა და სამოდელო ბაზრის განვითარებისთვის, წამყვანი სამოდელო სააგენტოები გაერთიანებას აპირებენ. ბაზა, რომელიც მალე საქართ ველოში შეიქმნება, ქართველ მოდელებს, პროფესიონალად ჩამოყალიბებაში და ეხმარება. თანამშრომლობის იდეა ნატალი სამადალაშვილს ეკუთ ვნის. რამდენიმე თვის წინ, სა მმა სააგენტომ, თანამშრომლ ობის შესახებ შეთანხმებასაც მოაწერა ხელი, თუმცა ეს ყვ ელაფერი მხოლოდ ფურცელზე დარჩა. ახლა ამ საკითხს უფ რო სერიოზულად უყურებენ, თუმცა არიან ისეთებიც, რომლებიც გაერთიანებ აში აზრს ვერ ხედავენ და სამოდელო ბაზრის გა ნვითარების არანაირი იმედი არა აქვთ.
ლალი ტოტიკაშვილი (სააგენტო ArtFace):„ამ ყველაფერს თანამშრომლობა უფრო ერქმევა, ვიდრე გაერთიანება. მოდის სფერო უნდა განვითარდეს და მოდელებს მეტი სამუშაო უნდა მიეც ეთ. ჯერ არაფერზე ვართ ჩამოყალი ბებული, თუმცა ვისაც სურვილი ექ ნება, ყველა შემოგვიერთდება.“
ნატალი სამადალაშვილი (სააგ ენტო „ნატალი“): „გაერთიანებას ვაპირებ იმისთვის, რომ განვითარ დეს ჩვენი სფერო, ცოტა გავხსნათ ევროპისკენ გზა. სამოდელო სფ ეროში ახლა სრული ანარქიაა, რაც აუცილებლად უნდა გამოსწორ დეს, პროფესიულ დონეზე უნდა დადგეს ყველაფერი“.
თაკო ჩხეიძე (სააგენ ტო Geo Models ): „მივე სალმები ამ წამოწყებას, რადგან ეს ბაზა გააკონტრ ოლებს მოდელების ხარი სხს ბაზარზე, მათ ჰონორა რსა თუ დონეს. ყოველთვის თანახმა ვარ თანამშრომლობ აზე. ჩვენ შეგვიძლია ერთიანი ძალებით, თუნდაც მოდელების უფლებები დავიცვათ. მთავარია მოდელებს დავეხმაროთ, გა ვუკეთოთ „პრომოუშე ნი“, როგორც სა ქარ თვ ელ ოშ ი, ისე საზღვა რგარეთ“.
სოფო ჭყონია: „საქართველო არ არის იმხელა ქვეყანა, რომ მოდის განვითარებაზე ილაპარაკო“ სოფო ჭყონია (სააგენტო „ამსა“): „მსოფლიოში არსად არ ის მიღებული სააგენტოების გაერთიანება, არც საერთო ბაზა არსებობს. როგორც ვატყობ, ეს რაღაც ახალია. სააგენტოები ყველგან დამოუკიდებლად არსებობენ, მაგრამ, რადგან საქართ ველოში სამოდელო ბაზა საერთოდ არ არსებობს, არ აქვს მნიშ ვნელობა გაერთიანდები თუ არა. თუ შემომთავაზებენ გავერთ იანდები, მაგრამ ეს ვის რას მისცემს. არ არის საქართველო იმ ხელა ქვეყანა და არც იმხელა ბაზარი აქვს, რომ ილაპარაკო მო დაზე და მოდის განვითარებაზე. ამ მხრივ, დასაწყისშიც არ ვართ, არც ბიზნესია, არც კონკურენცია. იმის პრეტენზია, რომ აქ უნდა იყოს ის, რაც პარიზში ხდება, გამორიცხულია და არასდროს იქნება“.
26
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
„ჩემი იმიჯის მიღმა სხვა ბიჭი იმალება“ თამარ გონგაძე ჯაბა ქარსელაძემ ახალი კლიპი გადაიღო. ეს პირველი კლიპია, რომლის პროდიუსე რობაც მომღერალმა თავზე აი ღო. ჩაერია სცენარში, თვითონ გადაწყვიტა, სად და როგორ ეთამაშა... შედეგით იმდენად კმაყოფილია, რომ კლიპის პრ ეზენტაციამდე (რომელიც ოქ ტომბერშია დაგეგმილი) ვერ ითმენს. „მოდი ნუ ვიფიქრებთ ბე ვრს“ ასე ჰქვია სიმღერას, რომელიც ლილიკო ნემსაძ ემ დაუწერა. კომპოზიტორმა მელოდიის ფორტეპიანოზე დაკვრა დაასრულა თუ არა, ჯაბა ემოციებმა მოიცვა. „მთელი ცხოვრება წინ გა დამეშალა. მეშინოდა, სიმღ ერის დროს, არ ამტირებოდა.“
ინგა ლელა კაკულიამ გადაარჩინა
ჯაბა ქარსელაძე მჭედლის როლში ლილიკოსთან ეს მისი პირვ ელი ერთობლივი ნამუშევარია. მანანა გურგენიძემ კი, უკვე მეათე ტექსტი დაუწერა ჯაბას. „მანანას ღამის 12 საათზე და ვურეკე. ახალ მელოდიასთან დაკავშირებით, ემოციებს ვერ ვფარავდი.მახსოვს ვუთხარი ფრაზა - ნუ ვიფიქრებთ ბევრს... ეს მანანა გურგენიძის საუკეთ ესო ტექსტია.“ სიმღერის ჩაწერა კოტე ნონიკოვმა მელოდია მოისმინა თუ არა, ჯაბა გააფ რთხილა: სერიოზული სამღერაა და თუ მომზადებული არ ხარ, ამ სიმღერას ასე მალე ვერ ჩა წერო” მაგრამ ჯაბა სტუდიაში შევიდა, ყურსასმენი გაიკეთა, თვალები დახუჭა და... ,,ამ სიმღ ერაში ყველაზე კარგი ნამღერი, რაც არის პირველ დუბლზეა ჩაწერილი. სანამ ჩაწერას დავი წყებდი, ლილიკოს დავურეკე, მოდი სიმღერას ვწერ-მეთქი. ნა ხევარ საათში მოვალო, მითხრა. მაგრამ სიმღერა ძალიან მალე, ერთ ამოსუნთქვაზე, 20 წუთში ჩავწერე და აღარ მოხვიდე, უკვე ჩავწერე-მეთქი, დავურეკე. ლი ლიკო გაოცდა. მჭედელი კლიპი კინორეჟისორმა ნინო ხატიაშვილმა გადაიღო. ჯაბამ სცენარში ცვლილება შეიტანა. „მეტი ინტრიგა ჩავდე, უფრო გავამძაფრე რაღაც კონკრეტუ ლი სცენები.“ კლიპი 12 გადასაღები მო ედანზე 3 დღეში გადაიღეს. გადაღებები იპოდრომზე, ეთ ნოგრაფიულ მუზეუმში, ლისის ტბაზე, ქარსელაძის სახლის ეზ ოში, სამჭედლოში მიმდინარეო ბდა. კლიპი კინო ფირის მსგავს ფირზეა გადაღებული. მომღერ
ალი ნამუშევარს ფილმს უწოდ ებს და აჟიტირებულია. თვითონ სულ რამდენიმე კადრში ჩანს. ძირთადად მაინც მთხრობელის როლშია ანუ ამბავს სიმღერით ყვება. „ჩემთვის უბრალო რო ლი შევინახე. მჭედელის როლში ვარ. კლიპში ბევრი ადამიანი თამაშობს. ცნობადი სახეები არ გვინდოდა...“ ჯაბას მეგო ბრებთან ერთად ვიდეო რგოლ ში თვალს გიორგი ნაზღაიძეს, გიორგი უგრელიძეს („მისტერ საქართველოს“ მონაწილე) და სალომე წვერაიძეს მოჰკრავთ. „კლიპში ყველა ადამიანი თავის თავს დაინახავს. ეს ვიდეო რგ ოლი ყველაფერზეა, რაც ადამ იანს შეიძლება დაემართოს: ტკ ივილი, ღალატი, განშორება... ვიცი, დიდი რეზონანსი მოჰყვ ება. ყველა თავისებურად აღიქ ვამს.“ - და შენთვის რატომ აარჩიე მჭედლის უბრალო როლი? - ყველა კლიპში ლამაზი, გლ ამურული, შეღებილი, დამაკი აჟებული ვარ. აღარ მინდოდა ასეთი ვყოფილიყავი. ამიტომ გამურული მჭედელი ვითამაშე. გადაღებას ხმაურის გარეშე არ ჩაუვლია. გადასაღებად სპ ეციალურად გადაკეტილ ერთერთ ქუჩაზე მოსახლეობამ პო ლიცია გამოიძახა, საშინლად ხმაურობენ, ხელს გვიშლიანო. კლიპი ტრაგიკულად მთავ რდება. გადაღების დროს გიორ გი უგრელიძე ლამის დაასახიჩ რეს. „რაღაც შეგვეშალა, მაგრამ კადრი გამოვიდა ისეთი ბუნებრ ივი... შეიძლებოდა ცუდი ფინა ლი მოჰყოლოდა. ნუ მაყოლებ.“
იმიჯის მიღმა სხვა ბიჭი იმალ ება. განა ვინმეს რამეს ვუმტ კიცებ? არა, ჩემთვის გადავიღე. იმდენად კარგი გამოდის, შვილ ივით მიყვარს და ოქტომბრამდე თუ მოვითმინე და არ გავუშვი, კარგი იქნება. - სიმღერას რა ტექსტი აქ ვს? - „დღე დღეს მისდევს, წამი წამს, ვიცი, რომ წამებს ითვლი შე ნც და თუ არ უნ დათ ჩვ ენი ერთად ყოფნა სხვებს, მოდი ნუ
ვიფიქრებთ ბევრს“... ჯაბა სექტემბრიდან ორი წლით სასწავლებლად მონა კოს სამეფო სკოლაში მიდის. ახლა საერთაშორისო სიმდ იდრის მართვა უნდა შეისწა ვლოს. „ვგრძნობ, რომ მონაკოში გამგზავრება მომავალში რა ღაც სერიოზულ სიახლეს მო მიტანს.“
ინგა გრიგოლიას ექსტრა სენსების სჯერა. სულ მათკენ მივილტვი და არასდროს არ მიღებს არც ერთი ექსტრასენს იო, ამბობს. ამ პროფესიის ხა ლხისადმი ასეთი დამოკიდებუ ლება და რწმენა ერთი ფაქტის შემდეგ გაუმყარდა. „ერთხელ პატარა პლასტიკური ოპერაც იის გაკეთება დავაპირე. ეს გა დაწყვეტილება მხოლოდ ჩემმა ექიმმა და ორმა დაქალმა იც ოდა. დაინიშნა ოპერაციის დღე და რიცხვი. მოულოდნელად დამირეკა მარიკუნა სალუქვ აძემ და გასაოცარი რამ მკით ხა: შენ ოპერაციის დღე გაქვს დანიშნულიო? კი-მეთქი და გა ვოგნდი, ვერაფრით მივხვდი, საიდან შეიძლებოდა ეს მარი კუნას სცოდნოდა. გააგრძელა: ლელა კაკულიამ დამირეკა, გადაეცი, არ გაიკეთოსო. სულ გადავირიე. შეუძლებელი იყო ეს ინფორმაცია მის ყურამდე მისულიყო. იმდენად იმოქმედა ჩემზე და შევშინდი, ოპერაცია გადავიფიქრე. ექიმს დავურეკე და ისე, რომ მიზეზი არ მითქვა მს, უარი ვუთხარი. მას შემდეგ ამ ოპერაციის გასაკეთებლად აღარც მივსულვარ. როგორ შე იძლებოდა არ დამეჯერებინა მისი? მოგვიანებით ქალბატონ ლელას დავუკავშირდი, მაგრამ ჩვენი შეხვედრა არ შედგა.
სათქმელი „ჩემს შინაგან განწყობას რაც დღემდე მქონია, ამ სიმღ ერით და კლიპით გაიგებთ. ჩემი ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
27
ჩინური წარმოების იაფფასიანი ტელეფონები სიმსივნეს უწევს პროვოცირებას? თორნიკე ყაჯრიშვილი ჩინურმა იაფფასიანმა მობილურმა ტელეფონებმა რომ წალეკა ქვეყანა, ამაში ახალი არაფერია. როგორც წინა ნომერში ვწერდით, ამ ტელეფონების საგარანტ იო ვადები სამი დღიდან ერთ წლამდე მერყეობს და ხარისხი, ფასთან ერთად, დაბალია. „პრაიმტაიმი“ ამ ჯერად იმით დაინტერესდა, რამდენად უსაფრთხოა ეს ტელეფონები ჯანმრთელ ობისთვის და აკმაყოფილე ბს თუ არა სიხშირის დასა შვებ ნორმას? როგორც მო ბილური კომუნიკაციების ექსპერტი, ზაზა ასათიანი ჩვენთან საუბარში აცხადე ბს, ქვეყანაში არ მოწმდება ამ ტელეფონების სიხშირე. ზაზა ასათიანი: „შანჟაი“ – ყალბ ტელეფონს ნიშნავს და ეს სახელწოდება ჩინე თის რეგიონიდან „შენჟენ იდან“ მოდის. ჩინეთის ბევრ რეგიონშია განთავსებული ნახევრად ლეგალური ფა ბრიკები. ეს ყველა სახელო ვანი ბრენდის გლობალური პრობლემაა. მოგეხსენებათ, რომ ტელეფონი უშუალო შეხებაშია სხეულთან. ხშ ირად ჯიბეში გვიდევს ან ხელში გვიჭირავს და ასე შე მდეგ. ორი ორგანიზმის ხშ ირი კავშირი კი გარკვეული ქიმიური რეაქციაა. საზოგა დოებას კარგად ემახსოვრ ება, რამდენიმე წლის წინათ მომხდარი დიდი სკანდალი. ერთ-ერთი ჩინური კომპ ანია, რომელიც ბავშვის, პლასტმასის სათამაშოებს აწარმოებდა და ამერიკაში ყიდდა, კანცეროგენული აღმოჩნდა. კანცეროგენი კი სიმსივნის პროვოცირებას უწყობს ხელს. სამწუხაროდ, ხშირია არასწორი მეთოდე ბით წარმოებული პლასტმ ასის ნივთები. – კანცეროგენულის გა რდა, ყალბმა ჩინურმა ტე ლეფონებმა კიდევ რით შე იძლება ავნოს ადამიანის ჯანმრთელობას? – შეიძლება, ოფლიანობ ას იწვევდეს, ან ფეხის და ბუჟებას და ასე შემდეგ, მა გრამ ჩვენ არ გვაქვს ზუსტი ინფორმაცია ამის შესახებ, რადგან ქვეყანაში არ მოწმ დება სიხშირე და პლასტმ ასი, რომლისგანაც შედგება ტელეფონის კორპუსი. ამის შესამოწმებელი ლაბორა ტორია ძალიან ძვირი ღირს და ეს ფუფუნება არ გვაქვს. სიხშირე, ანუ SAR გამოსხ ივების რაოდენობის ერთე ულია. ჩვენ არ ვიცით, რას ასხივებს ყალბი იაფფასია ნი ჩინური ტელეფონები და საინტერესოა, ორგანიზმი რა რაოდენობის სიხშირეს შთანთქავს. წესით, ეს შე მოწმებული უნდა იყოს და აკმაყოფილებდეს გათვალ ისწინებულ სტანდარტს, მა გრამ მისი საზომი აპარატი, როგორც უკვე გითხარით, საქართველოში არ გვაქვს. სიხშირის დასაშვები ნორმა
28
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ევროკავშირში, 1,6 ვატი/კი ლოგრამზეა, ამერიკაში კი – 2. მაგრამ ასეთი ტიპის მო ბილური ტელეფონების სი გნალი საეჭვოა, რადგან მი წისქვეშა ფაბრიკებს, სადაც ეს ტელეფონები მზადდება, არ უღირთ გარკვეული თა ნხის გაღება, რათა შეამოწ მონ, რამდენად უსაფრთხოა მათ მიერ წარმოებული პრ ოდუქტი. როდესაც ლაბო რატორიულად ამოწმებ იგ ივე ტელეფონს, ლიცენზია უნდა აიღო, ლიცენზია კი თავისთავად გარკვეულ გა დასახადებთან არის დაკავშ ირებული, რაც თავისთავად ზრდის პროდუქციის თვით ღირებულებას. იატაკქვეშა ფაბრიკებს, რა თქმა უნდა, არ უღირთ ლიცენზიის აღ ება და აქედან გამომდინ არე, ეს ტელეფონები იაფად იყიდება. შესაბამისად, სიხშ ირე, ანუ სიგნალი, კარკასი და ბატარეის ხარისხი ამ ტე ლეფონების ძირითადი პრ ობლემაა. ხშირად გამიგია, ჩემი მობილურის ბატარეამ გაჟონაო, ეს ბატარეებიც ისეთივე დარღვევით კეთდ ება, როგორც ტელეფონები. ბოლო პერიოდში, ასეთი მო ბილური ტელეფონები აქ ტიურ გამოყენებაშია მოზა რდებში. რა თქმა უნდა, მო ზარდის ჯანმრთელობა და სიცოცხლე ბევრად უფრო დაცული უნდა იყოს, ვიდრე ზრდასრული ადამიანის. მშ ობლები, რომლებიც ასეთი ტიპის მობილურ ტელეფო ნებს ყიდულობენ შვილების თვის, დიდ რისკზე მიდიან. სანამ მომხმარებლის უფ ლებები არ იქნება კანონით დაცული, ჩვენ თავად უნდა დავიცვათ ჩვენი ოჯახის წევრების ჯანმრთელობა. ნამდვილად არ ღირს, გადა იხადო იაფი და ამით პრობ ლემები შეიქმნა. არის უა მრავი სხვადასხვა ბრენდის ორიგინალი ვერსია, რომე ლიც შეგიძლიათ, იყიდოთ და იყოთ დაცული, თუნდაც შიშის ფაქტორისგან. – როგორ განასხვაოს მომხმარებელმა ყალბი ჩინური მობილური ტელე ფონი ორიგინალისგან? – თუ ასეთ ტელეფონსა და ორიგინალ ტელეფონს დაიჭერთ ხელში, იმ წამს ვე მიხვდებით, განსხვავება რაშია. იგივე კარკასით, პლ ასტმასის ხარისხითა და ასე შემდეგ. როდესაც ორივე ტელეფონის მენიუს გახს ნით და ეკრანს შეხედავთ, მაშინვე შეატყობთ განსხვ ავებას, როგორ საცოდავად გამოიყურება უხარისხო ტელეფონი. ყველა ოფიცია ლურ დისტრიბუტორს აქვს ჰოლოგრამა, რომელიც ნი შნავს და ადასტურებს, რომ ეს ტელეფონი არის ოფიც იალურად საქართველოს რეგიონისთვის წარმოებუ ლი. ორიგინალი ბრენდის კომპანიებში ასობით ადამ ია ნი ზის და ფი ქრ ობს ტე ლეფონის უსაფრთხოების
ზაზა ასათიანი მაქსიმალურ შემცირებაზე, მის დიზაინზე და ასე შემდ ეგ. უხარისხო და იაფფასიან ტელეფონებს რამდენიმე ინჟინერი აწყობს და მათთ ვის მთავარია, სქემა ჩატიონ კორპუსში. ამ ტელეფონებს ორ თვეში ეწყება პრობლემა და მათი უმრავლესობა შეკე თებას არ ექვემდებარება. მე მათ შუალედურს ვუწოდებ, რადგან ინჟინრული მონა ცემებით სათამაშოსა და ნამდვილ ტელეფონს შორი საა, ოღონდ ეს საშიში სათა მაშოა. ის ორგანიზაციები, რომლებიც მომხმარებელთა უფლებებს იცავენ, ძირითა დაd საკვები პროდუქტების მიმართულებით მუშაობენ. მაგალითისთვის, ამერიკაში არსებობს ფედერალური საკომუნიკაციო კომისია და ნებისმიერი მობილური ტე ლეფონი მომხმარებელთან მომხვედრამდე გადის სე რტიფიცირების პროცესს. ასევე, ხდება რუსეთსა და ევროკავშირში. იმ მომხმარებლის 90%მა, რომელიც ასეთ ტელე ფონს ყიდულობს, კარგად იც ის, რომ ეს ჩი ნუ რი წა რმოების ყალბი პროდუქ ტია. გადაწყვეტილების მიღებისას, დაფიქრდით, ღირს თუ არა ეკონომიის გაკეთება ყველაზე ძვირ ფასზე – ჯანმრთელობაზე.
დავეხმაროთ ლაშა გზირიშვილის! თორნიკე ყაჯრიშვილი ორი წლის და შვიდი თვის ლაშა გზირიშვი ლს, ახლა ყველაზე მეტად, ჩვენი დახმარება სჭირდება. ბავშვს სხვა დაავადებებთან ერთად, ტუბერკულოზის ნიშნები აქვს და სასწრაფოდ გამოსაკვლევია. დალი გზირიშვილი ბებია: „ბავშვი დღენაკ ლული, ენცეფალიტით, გულის მანკითა და პა რკუჭთა შუა ძგიდის დეფექტით დაიბადა... იმ უნიტეტი დაბალი აქვს და ადვილად ავადდება. ცოტა ხსნის წინ სასუნთქი გზების ანთება ჰქ ონდა და საავადმყოფოში მოვხვდით. მარცხენა ფილტვში ჯირკვალი აღმოაჩნდა. ჯერ ჩამოყა ლიბებული ტუბერკულოზი არ აქვს, მაგრამ თუ არ ვუმკურნალეთ, ამას უკვე ვეღარ გადაიტ ანს. ჩემი ქალიშვილი მარტოხელა დედაა. ნა ხევრად, სარდაფში ვცხოვრობდით, მეზობელს შევეცოდეთ და დროებით თავისთან შეგვიკედ ლა. მე არ ვმუშაობ, ბავშვს ვერ ვტოვებ. ჩემი გოგო დამლაგებლად მუშაობს, საჭმელი მაინც რომ მოიტანოს. ყოველდღიურად ესაჭიროება სხვადასხვა წამლები: აქტიდრანაი, მულტიტ აფსი, ფლუდიტეკი, ბაქტოქსი. ახლაც ახველე ბს, ამ წუთშიც ავად არის, მაგრამ ექიმთან ვერ წაგვიყვანია. რენtგენის გადასაღები ფული მე ზობლებმა ქუჩა-ქუჩა შეგვიგროვეს. ოთხი დღ ეა, ბავშვს მარტო წიწიბურას ვაჭმევთ... ბევრი წამალი სჭირდება, მაგრამ ახლა მარტო მუკა ლტინს ვასმევთ.“ იმედი გვაქვს, რომ გულთან მიიტანთ პატარა ლაშას გაჭირვებას და დაეხმა რებით.
893 53 91 01 დალი გზირიშვილი
ობამას უცნაური დაბადების დღე
ეს ამბავი საქართველოში რომ მო მხდარიყო, ჭორების დიდი კორიანტე ლი დატრიალდებოდა. რას არ იტყო დნენ, პოლიტიკოსებიდან დაწყებული და ისევ პოლიტიკოსებით დასრულ ებული. თუმცა, ამერიკელები, როგო რც ჩანს, ასეთ რაღაცებს ისეთი ეჭვის თვალით არ უყურებენ, როგორც ჩვენ. შეიძლება მენტალიტეტის გამო, შეიძ ლება იმის გამოც, რომ იქ ბევრი სხვა გასართობი აქვთ და პოლიტიკოსებს იმდენად ცნობისმოყვარე თვალებით არ უყურებენ... თუმცა, ჭორაობა ხომ უნივერსალური რამ არის და ამით თა ვს ყველა ქვეყანაში ირთობენ. მოკლედ, ეს ის პირველი შემთხვევა იყო, როცა ობამამ თავისი დაბადების დღე მარტომ აღნიშნა, ანუ ჩინოვნიკ ურ წრეში და არა ოჯახის წევრებთან ერთად. მისი ოჯახის წევრები ესპანე
თში ატარებენ არდადეგებს. ობამა კი ამასობაში 49 წლის გახდა. თუმცა, სიურპრიზების წყება ამით არ დასრულებულა. ალბათ, ესეც ის პირველი შემთხვევაა, როცა ობამას თვის განკუთვნილი ტორტი პრეზიდ ენტის საიდუმლო სამსახურმა სადღ აც „გადამალა“... ტორტი ბარაკ ობ ამასთვის ამერიკის პროფკავშირების ლიდერემა შეუკვეთეს. ბუნებრივია, ეს ტორტი არც უბრალო იქნებოდა და არც იაფფასიანი, მაგრამ ამერიკის პრეზიდენტს ის თვალითაც არ უნახ ავს. ღია განცხადებაში პრეზიდ ენტმა ამ ინციდენტზე დიპლ ომატიური სინანული გამო თქვა. მან თქვა, რომ ამის შე სახებ საკუთარ საიდუმლო სამსახურს დაელაპარაკება და ყველაფერს გაარკვევს. სხვა კომენტარები ამასთან
დაკავშირებით არ გაკეთებულა. საინტერესოა, ასეთი რა საიდ უმლო ინფორმაცია მოიპოვეს ობამას სამსახურებმა, რომ პრეზიდენტის საჩუქარი სასწ რაფო წესით გააქრეს. ობამამ ამ საკითხზე მხოლოდ იხუმრა: ალბათ, ისე მო ეწონათ ტორტი, რომ თვითონ მიირთვესო.
ამერიკა მაინც სულ სხვაა
ახლა კი წარმოიდგინეთ, საქართველოში რომ დაწესდეს ბიძინა ივანიშვილის გადასახადი – ის ხომ დღემდე ყველაზე მდიდარ ბიზნესმენად ითვლება. თუმცა, ვინ იცის, ზუსტად როგორ გამოიყურება ქართველი მილიარდერების პირველი ხუთეული. ეს სულ სხვა ისტორიაა. თემას რომ მივუბრუნდეთ, ამერიკაში გადავინაცვლოთ. ბილ გეიტსი უკვე გამოვიდა ინიციატივით, საკუთარი ქო ნების ზუსტად ნახევარი ქელმოქმედებაში ჩადოს. ასეთივე ინიციატივით გამოვიდა იორენ ბაფეტიც. ისინი ამერიკის მი ლიარდერების სიის სათავეში არიან მოქცეული. გეიტსის ან გარიშზე 59 მილიარდია, ბაფეტი მეორე ადგილზეა, თავისი 52 მილიარდით. ამ ინიციატივით ამერიკის უმდიდრესი ადამიანები რამდ ენიმე კვირის წინ გამოვიდნენ. სულ მალე კი მათ 38-მა მილი არდერმა აუბა მხარი. ისინიც მზად არიან, საკუთარი ქონების ნახევარი ქველმოქმედებას შესწირონ. მათ შორისაა რეჟისო რი ჯორჯ ლუკასი, რომელიც 89-ე ადგილზეა და 3,9 მილი არდი აქვს, ასევე ექსმერი და ბიზნესმენი მაიკლ ბლუმბერგი, რომელიც სიაში 25–ე ნიშნულს იკავებს, თავისი 11,5 მილიარ დი დოლარით.
ყვითელი
პოლიტიკა სად ებრძოლონ ემიგრანტებს – საზღვრებზე თუ სამშობია როებში?
ემიგრაცია ციფრებში
კი იცინიან ეს ჩვენი პოლიტიკოსები – აბა, ამას რეებს ლაპა რაკობს მიშიკოო, მაგრამ აქ ფაქტი უკვე ციფრებში აისახა. თუ მცა, ჩვენი ურწმუნო თომებისთვის შესაძლოა, არც კვლევებია სარწმუნო – ყველაფერზე ამბობენ, გაყალბებულია, გაყალბებ ულიო. ამჯერადაც, ალბათ, ასე იქნება, თუმცა, კვლევა ჩაატარეს დსთ-ს სივრცეში და მათ შორის ამ სივრციდან გასულ საქართ
ველოშიც. აღმოჩნდა, რომ, საერთო ჯამში, 70 მი ლიონ ადამიანს აქვს სურვილი, დატოვოს საკუთარი ქვეყანა და უცხოეთში წავიდეს სამუშაოდ. ეს კი მთ ლიანი მოსახლეობის 24%-ია. სიაში ლიდერობს მოლდოვა, სომხეთი და ბელო რუსი. სომხების 44%-ს სურს, დროებით სხვაგან წავი დეს სამუშაოდ, მუდმივად სხვაგან ცხოვრების სურვ ილი სომხების 39%-მა დააფიქსირა, მოლდაველების 53%-ს სურს სამუშაოდ სხვაგან წასვლა და მხოლოდ 36% დარჩებოდა უცხოეთში საცხოვრებლად. ბელორუსში ციფრები ასე გამოიყურება: სამუშა ოდ წასვლის მსურველი 35%-ია, ქვეყნის დატოვების სურვილი კი მხოლოდ 20% აქვს. საქართველო 10%-შიც კი არ შედის. აღმოჩნდა, რომ ქართველებს მაინც მოსწონთ ის, რაც ქვეყ ანაში ხდება. რუსებმა ამ სიას „პატრიოტი მოქალაქეებიც“ კი დაარქვეს, მაგრამ საქართველო შიგნით მაინც არ შეიყვანეს. იქ ძირითადად ცენტრალური აზიის ქვეყნები მოხვდნენ – ტაჯიკე ბი, თურქმენები და უზბეკები.
ამერიკის კონგ რესში მიიჩნევენ, რომ კონსტიტუცი აში მნიშვნელოვანი ცვლილება უნდა შეიტანონ. კონგრე სმენებს იმ მუხლის გადახედვა სურთ, რომელიც ამერიკაში დაბადებულ ნე ბისმიერ ჩვილს ავტომატურად აძლევს ამერიკის მოქა ლაქეობას. ანუ, თუ შესწორებას მიიღებენ, ემიგრანტებ ის შვილები მოქალაქეობას ვერ დაიკანონებენ. კონსტი ტუციის მე-14 მუხლის ჩასწორება 1868 წელს მიიღეს და მის თანახმად, ნებისმიერი, ვინც ამერიკის შეერთებული შტატების ტერიტორიაზე დაიბადებოდა, ავტომატურად იღებდა მოქალაქეობას. ამ ჩასწორების შემდეგ მოქალა ქეობა მიიღეს ამერიკაში ჩამოყვანილმა მონებმა და მა თმა შვილებმა. მე-14 მუხლის ჩასწორებას თავისი დამცველები უკვე გამოუჩნდნენ. ანუ ისინი, ვინც კონგრესმენების მოსაზრ ებებს არ იზიარებენ, ამტკიცებენ, რომ კონსტიტუციაში შეტანილი ცვილებებით ისინი ამერიკის ფუნდამენტურ ღირებულებებს შეეხებიან და რომ ეს სულაც არ უშლის ხელს ემიგრაციას. მთავარი პრობლება მაინც საზღვარზ ეა და არა სამშობიაროებში. ოფიციალური მონაცემებით, ამერიკაში მხოლოდ 2009 წელს 10,8 მილიონი ემიგრანტი შევიდა. ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
29
რეზო შატაკიშვილი
არაერთ მსახიობს შეჰყვარებია ერთმანეთი როლში. ანდა თუნდაც უბრალოდ თეატრში, მაგრამ ამ „ნიუსს“ არასდროს არავინ მიიჩნე ვდა უბრალო ნიუსად. თუ საზოგადოდ „ქორწ ინებით დასრულებულ სამსახურებრივ რო მანს“ – ერთობ პროზაულად იღებდა ყველა, ასევე, ყველა ინტერესით ენთობოდა, როცა ეს სამსახურებრივი რომანი თეატრში ჩაღდ ებოდა და გვირგვინს იდგამდა. მათი გრძნობებიც თითქოს სცენაზე დგანან... „პრაიმტაიმი“ გიამბობთ თეატრალურ წყვი ლებზე, იმ ოჯახებზე, რომელიც შექმნეს მს ახიობებმა, ან მსახიობმა და რეჟისორმა...
თეატრალ მაკო საფაროვა და ვასო აბაშიძე
ვერიკო ანჯაფარიძე და მიხეილ ჭიაურელი
საფრანგეთიდან საქართველოში დაბრუნებულმა გიორგი ჯაბადარმა თეატრალური სტუდია დააარსა. რეპეტიცია-მეცა დინეობებს საგარეჯოში გადიოდნენ. სტუდიას მალე მოსკოვ იდან დაბრუნებული ვერიკო ანჯაფარიძე შეუერთდა. სწორედ იქ ნახა 24 წლის მიხეილ ჭიაურელმა პირველად ვერიკო... ნახა და შეუყვარდა. „მოდიოდა ქალი დიდი ნაბიჯით. ეცვა აბრეშუმის გრძელი კაბა... არაჩვეულებრივად მაღალი ყელი. ვერ გაიგებდი, თვალებით ვის უყურებდა, ოდნავ მოზრდილი ცხვირი, უწესრიგოდ, ფაფარივით გადმოყრილი თმა, ყველას მოგვესალმა და მომეჩვენა, რომ განსაკუთრებული ყურადღ ებით მე შემომხედა. მე მას პირველად ვხედავდი... და ვხედავ დი მხოლოდ მას!.. ეზოში მწვანეზე ჩამოვსხედით ყველა. მო ხდა ისე, რომ ვერიკო ჩემთან ახლოს დაჯდა. რა ბედნიერებაა!.. ბედნიერებას განვიცდიდი და არ მესმოდა, რას ნიშნავდა ეს... ჯაბადარმა ახალგაზრდა მსახიობ ქალს სთხოვა, რამე წაეკით ხა. ვერიკომ სასტიკი უარი განაცხადა, სთხოვდნენ ჩვენი მს ახიობებიც. „ვთხოვ, იქნებ დამიჯეროს“, – გავიფიქრე და თი თქმის ჩურჩულით ვთქვი: მეც ძალიან გეხვეწებით-მეთქი, მან ერთი შემომხედა და დაუყოვნებლივ დაიწყო... რატომ დაიწყო მაინცდამაინც მაშინ, როცა მე ვთხოვე? არ ვიცი... რა ახლოს იყო მისი ხელი დაბლა, ხალიჩაზე. ვეღარაფერს ვგრძნობდი... მე ტაში არ დავუკარი, დავიხარე და ხელზე ვაკოცე...“ – ასე მო იგონებს მიხეილ ჭიაურელი ვერიკოსთან პირველ შეხვედრას, მათ შორის დიდი გრძნობა გაჩნდება, მაგრამ ვერიკო ცოლად გაჰყვება არა ჭიაურელს, არამედ – 11 წლით უფროსს, სახე ლოვან შალვა ამირეჯიბს, გამოჩენილ პოლიტიკურ მოღვაწეს, ეროვნულ-დემოკრატს, პოეტსა და ჟურნალისტს, ნამდვილ ვა ჟკაცს. ჯვრისწერიდან გამოსულ ვერიკოს გული შეუღონდა... მას უკვე მიხეილ ჭიაურელი უყვარდა, მიხეილ ჭიაურელი უკვე ცოლშვილიანი იყო იმ დროს... ამბობენ, რომ მამამ სთხოვა ვე რიკოს სიკვდილის წინ – ცოლად გაჰყოლოდა შალვა ამირეჯ იბს. ალბათ, ვერიკოც ფიქრობდა, რომ სხვისი ცოლი თუ გა ხდებოდა, უფრო დაიმორჩილებდა საკუთარ გულს... მაგრამ ვერ დაიმორჩილა... ისინი ერთმანეთს დაშორდნენ. მაგრამ ამ ირეჯიბს ის უკანასკნელ ამოსუნთქვამდე უყვარდა. ემიგრაცი აში წასულსაც არ შეურთავს ცოლი... ვერიკო ცოლად გაჰყვა მიხეილ ჭიაურელს...
ნატო გაბუნია და ავქსენტი ცაგარელი
ქართული თეატრის მე ორე პრიმამ – ნატო გაბუნი ამ კი ბედი უკვდავ „ხანუმას“ ავტორს, დრამატურგსა და მსახიობს ავქსენტი ცაგარე ლს დაუკავშირა. 25 წლის ცაგარელი უგონოდ იყო შე ყვარებული 23 წლის ნატო გაბუნიაზე, სწორედ ნატო სთვის დაწერა „ხანუმა“. მალე დაქორწინდნენ კიდეც, ნატო გაბუნიამ ხანუმა პირველად 23 წლისამ განასახიერა. ამ როლს ის სიკვდილამდე თა მაშობდა...
30
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
საქართველოში მსახიო ბთა ქორწინების ტრადიც იას მაშინვე ჩაეყარა საძი რკველი, როგორც კი ილია ჭავჭავაძემ პროფესიული ქართული თეატრი აღად გინა – 1979 წელს. ვასო აბ აშიძე დასში მიღებულ მაკო საფაროვას დაცინვით შეხვ და, ბავშვიც კი უწოდა. მაკო ხომ მაშინ მხოლოდ 19 წლის იყო... ვასო აბაშიძე – 25-ის... ვასო დასცინოდა, მაგრამ მა ლევე, მაკოს სცენაზე გამო სვლისთანავე, შეხედულება შეიცვალა და მისი ნიჭის თა
ყვანისმცემლად მოგვევლი ნა. მალევე ოჯახის შექმნაც შესთავაზა, მაკომ იუარა, ხუ მრობა ეგონა... ვასომ ხელი მეორედ გორში გასტროლე ბისას სთხოვა მაკოს. მაკომ კვლავ ცივი უარი სტკიცა, ვასო მტკვრისკენ წავიდა, მაკოს ელდა ეცა – თავს და იხრჩობსო, გამოედევნა და... უთხრა, რომ ცოლად გაჰყ ვებოდა. იქორწინეს, მალე ქვეყანას ტასო აბაშიძე მოევ ლინა. ვასო აბაშიძემ და მაკო საფაროვამ ერთად 47 წელი იცხოვრეს...
გიორგი შავგულიძე და ლიზა ვაჩნაძე
გიორგი შავგულიძე 23 წლის იყო, მსახიობი ლიზა ვაჩნაძე რომ შეუყვარდა. ლიზა ვაჩნაძე „ყვარყვარ ეში“ გულთამზეს თამაშო ბდა, შავგულიძე – ერასტის და წისქვილის სცენაში, რო დესაც უშანგი ჩხეიძე-ყვ არყვარე მუხლზე ისვამდა ვაჩნაძე-გულთამზეს, ერას ტი-შავგულიძე საშინლად ნერვიულობდა და რეპლიკ
ას არ უცდიდა, ისე ხტებოდა საფარიდან, განზე ისროდა ყვარყვარეს და სცენას აფ უჭებდა. იმდენჯერ გააფუჭა სცენა, რომ ბოლოს თვითონ შეყვარებულმა უსაყვედურა, გვაცადე თამაშიო. უსაყვე დურა და არათუ ადრე აღარ გადმოხტა შავგულიძე საფა რიდან, საერთოდ დააგვიანა, ისე დააგვიანა, რომ ბოლოს თვითონ უშანგი ეძახდა – „ჟორჟიკა, ბიჭო, გამოდი“. გადმოხტა შავგულიძე და ყვარყვარე იქით ისროლა, გუ ლთამზე – აქეთ... სპექტაკლის მერე გაბუტული ბავშვივით აუხსნა შავგულ იძეს – ამან მთხოვა, გვაცალე ალერსიო... მას მერე კი, რაც უშანგი ჩხეიძემ შავგულიძის პორტსიგარში ლიზა ვაჩნაძის ფოტო ნახა, რეპლიკას ადრე ამბობდა... აღდგენილ „ხატიჯეში“ ლიზა ვაჩნაძე ხატიჯეს თამაშობდა, ხატიჯეს დედას – მარჯანიშვილის მეუღლე ელენე დონაური (ვაჩნაძე). მათ ერთნაირი, შავი კაბები ეცვათ და სახეზე შავი ჩადრები ჰქონდათ ჩამოფარებული, მარჯანიშვილის მეუღლე ლიზა ვაჩნაძეზე ადრე მოიკაზმა, ჩავიდა კულისებში და... მას ზურგიდან მოეხვია შავგულიძე. ჯერ მარჯანიშვილის მეუღ ლე გადაირია, შემდეგ – შავგულიძე, როცა ხელში შეყვარებ ულის ნაცვლად რეჟისორის ცოლი შერჩა. მარჯანიშვილმა მეორე დილით წყვილად დაიბარა შავგ ულიძე და მისი სატრფო. მარჯანიშვილმა აღელვებულ და აწურულ შავგულიძეს თბილად დაუცაცხანა, რაო, ფიქრობ, რომ ყველა ვაჩნაძეს უნდა ეხვეოდე? მაცადეთ, დავბრუნდები მოსკოვიდან და თეატრში გრანდიოზულ ქორწილს გადაგიხდ ით, – დაჰპირდება მარჯანიშვილი შეყვარებულებს, მაგრამ ის მოსკოვიდან ვეღარ დაბრუნდება... გრანდიოზული ქორწილი ვერ შედგება, მაგრამ გიორგი შა ვგულიძე და ლიზა ვაჩნაძე იქორწინებენ...
სოფიკო ჭიაურელიგიორგი შენგელაიაკოტე მახარაძე
სოფიკო ჭიაურელი და გიორგი შენგელაია 19 წლისები იყვნენ, მოსკ ოვის კინოინსტიტუტში სწავლობდნენ, როცა და ქორწინდნენ. თუმცა მათი დიდი რომანი აქ, თბილის ში დაიწყო. სოფიკოსა და გიორგის 5 წელი უყვარდ ათ ერთმანეთი. ნატო ვა ჩნაძის ტრაგიკულად და ღუპვის შემდეგ, ვერიკო ანჯაფარიძე ზრუნავდა თავისი მეგობრის უმცრ ოს ვაჟზე... სოფიკოსა და გიორგის ორი ვაჟი შეეძინათ, ცხოვრება მიდიოდა, მაგრამ მერე და მერე მათ ურთიერთობაში ბზარი გაჩნდა. „ჩემს ცხოვრებაში დააკ აკუნა მეორე დიდმა სიყვარულმა – კოტე... ცხოვრებაში, მით უმეტეს, პირად ცხოვრებაში არ მოქმედებს არანაირი კანონე ბი, მე მეწერა, რომ ორჯერ მეყვარებოდა...“ – ამბობდა სოფი კო. მათ ერთმანეთი სცენაზე შეუყვარდათ. ვერიკო ანჯაფარი ძემ „ურიელ აკოსტა“ აღადგინა. ივდითს სოფიკო თამაშობდა, ურიელს – კოტე და... „კოტეს მანამდეც ვიცნობდი, ხშირად იკვეთებოდა ჩვენი გზები თეატრში, მაგრამ... „ურიელმა“ დაგვღუპა... ყველაფერი სპონტანურად მოხდა, მას ცოლი ჰყავდა, მე – ქმარი... ამ ყველაფერს უფრო კრიმინალური შარავანდ ედი ადგა, ვიდრე რომანტიკული. ყველა ჩვენს წინააღმდეგ იყო, სა კუთარი შვილებიც კი... გაგანია რომანი გვქონდა, მაგრამ ბავშვე ბის გამო ვერ ვწყვეტდი ოჯახის დანგრევას. კოტე გიჟდებოდა. მა ხსოვს, ვიყავით პოდმოსკოვიეში, იყო ზამთარი, ღამე და ნამქერი. გამოვედით რესტორნიდან და კოტემ მითხრა: ან მეტყვი ჰოს, ან არადა თავს მოვიკლავო. მე ვუთხ არი: კარგად იყავი. ის ავიდა ყველ აზე მაღალ ადგილას, რაც კი იქ იყო და ბაც, თოვლიან ხრამში ისკუპა. მეც, არც დავფიქრებულვარ, ისე ვისკუპე, გადავყე ხრამში, სიბნელეში. ცოცხალ-მკვდრები ძლივს ამოვედით იქიდან... მერე და მერე, როდესაც ჩვენი ახ ლობლები დარწმუნდნენ, რომ ჩვენი ურთიერთობა ძალიან სერიოზული იყო, ყველაფერი თავის ადგილზე დალაგდა. 30 წელი ვიცხოვრეთ მე და კოტემ სიყვარულსა და თანხმობაში...“ – იხსენებდა სოფიკო ჭიაურელი.
სესილია თაყაიშვილი და ვასო გოძიაშვილი
სესილია თაყაიშვილმა და ვასო გოძიაშვილმა ერ თმანეთი ფაღავას სტუდია ში გაიცნეს. ისინი ჯერ სცენაზე იყ ვნენ ცოლ-ქმარი. სტუდ იაში, გორგო ფულდის „ვი რის ჩრდილში“ ვასო გო ძიაშვილი ვირის პატრონს თამაშობდა, სესილია კი – მის ცოლს. მერე ცხოვრე ბაშიც მისი ცოლი გახდა, რუსთაველის თეატრშიც ერთად მოღვაწეობდნენ. მერე მარჯანიშვილი თე
ატრიდან წავიდა, მალე მას გოძიაშვილი გაჰყვა და სე სილიაც მარჯანიშვილთან გადავიდა. მაგრამ მალე სესილია და ვასო გოძიაშ ვილი ერთმანეთს დაშო რდნენ. სესილიამ მარტო გაზა რდა ბიჭი. აღარ გათხოვ ილა. იმ დიდი სიყვარულის ერთგული დარჩა. თბილის ში ფეხს აიდგამს ლეგენდ ები სესილიას პატიოსნება სა და ზნეობრივ სისპეტაკ ეზე...
ლური წყვილები ბელა მირიანაშვილი და კახი კავსაძე
ბელა მირიანაშვილისთ ვის კახი კავსაძე პირველი მეუღლე არ იყო, მაგრამ მა თი სიყვარული დღემდე სა არაკოდაა და ასე დარჩება კიდეც. ძნელად თუ შეძლებს ვინმე იმას, რაც კახი კავსაძ ემ შეძლო – ბედისწერისთვის თვალი გაესწორებინა, ჰყ ვარებოდა სნეული მეუღლე და მისი ერთგული დარჩენ ილიყო მისი გარდაცვალების შემდეგაც... პირველად თვალი თეატ რალურ ინსტიტუტში მოჰკ რა, მაშინვე დაებინდა გონე ბა, მაგრამ თქმა ვერც მაშინ გაუბედა და ვერც შემდეგ კარგა ხანს, სანამ „მასოვკ ის“ მსახიობი იყო... მსახიობი, რომელსაც მიშა თუმანიშვ ილი თეატრში შემთხვევით მოხვედრილად მიიჩნევდა...
მალე კახი კავსაძემ დაამტკ იცა, რომ ის არ იყო შემთხვ ევით მოხვედრილი თეატრში და მეტიც, თუმანიშვილის ფავორიტი მსახიობის – ბე ლა მირიანაშვილის მეუღლე გახდა. „მახსოვს, ერთხელ ვისხ ედით მე, ბელა, ბატონი მიშა, რობიკო... ბევრნი ვიყავით, ბელამ რაღაც რეპლიკა თქ ვა, რაზეც ბატონმა მიშამ უპ ასუხა, „ა, ტი მალჩი დევოჩკა, ი ზნაი, ჩტო ტვაია სუდბა ზა ვი სიტ ოტ მე ნია“. ბე ლამ კი არ დააყოვნა: „ია ნე დევოჩკა, ია აკტრისა ტეატრა რუსტ აველი, ა მაია სუდბა ზავი სიტ ოტ ეტოვა ჩელავეკა“ და ჩემზე მიუთითა...“ სიამაყით გაიხსენებს „პრაიმტაიმთან“ კახი კავსაძე...
ელენე ყიფშიძე და ეროსი მანჯგალაძე
ელენე ყიფშიძის პირველი მეუღლე ეროსი მანჯგალაძე იყო, მათ სტუდენტობისას ძალიან უყვარდათ ერთმანეთი. ამ ბობენ, რომ შეყვარებულმა ეროსიმ ელენესთან არშიყობისთ ვის სახელგანთქმულ გიორგი ტოვსტონოგოვსაც კი სცემა... ეროსი და ლენა შემდეგ დაქორწინდნენ, მაგრამ ვერ აეწყო მათი ურთიერთობა. მალე დაშორდნენ. ეროსის აღარ მოუყ ვანია ცოლი. ამბობდნენ, რომ სიკვდილამდე ლენა უყვარდა... დაშორებიდან რამდენიმე წლის შემდეგ ელენე ყიფშიძემ უმ ამოდ გააჩინა ზურა და ზურასთან ერთად დაიბადა მითიც, რომ ზურა ეროსის ბიჭია. ამ მითის თვითონ ზურასაც სჯერა კარგა ხანს. ეს მითი გარდატეხის ასაკში დაემსხვრა ზურას. „მახსოვს, სოფელში ვიყავი. ასე წარმადგინეს, გაიცან ით, ესაო, ეროსის ბიჭიაო. გავგიჟდი, ვინ ეროსის ბიჭი ვარ-მეთქი, დავიწყე ყვირ ილი, ბოლოს და ბოლოს გა მაგებინეთ, ვინ ვარ, რა ვარ, ვი სი შვ ილი ვარ... 13-14 წლის ვიყავი, როცა გავიგე, ვინ იყო მამაჩემი – მარჯან იშვილის თეატრის მსახიო ბი ავთო ვერულეიშვილი...“ – იხსენებდა ზურა ყიფშიძე.
მედეა ჩახავა-ნოდარ ჩხეიძე-კოტე მახარაძე
მ ედ ე ა ჩახავას ინ ს ტი ტუ ტშ ი შესვლისთან ავე დაადგა თვალი ნო დარ ჩხეიძემ. ნოდარი უფ როსი იყო, სა მედიცინო ინ სტიტუტიდან გ ად ას ულ ი . პოეტ გიორგი ქუჩ იშ ვი ლი ს ვაჟი, ბობოქა რი და ბო ჰე მური ნოდარი გ ოგ ონ ებ ი ს ყურადღებით იყო განები ვრებული, მე დეასაც სიამ ოვნებდა, ას ეთ ბი ჭს რომ მ ოს წო ნდ ა . „შემომანათე ბდა ხოლმე თვალებს. ძალიან ლამაზი თვალები ჰქონდა... მერე უკვე გამაცილა, გამომაცილა. თქმით არაფერს მეუბნებოდა, მაგრამ ხშირად საქციელი უფრო მეტს ამბობს. მერე, ალბათ, მითხრა კიდეც, ეს დიდი ხნის ამბავია...“ – იხსენებდა უკვე მხ ცოვანი მედეა. ნოდარ ჩხეიძესა და მედეა ჩახავას ვაჟი შეეძინათ – თემურ ჩხეიძე... მერე მათი გზები გაიყო. მედეა კოტე მახარაძის ცოლი გა ხდა... ქვეყანას მოევლინა მაკა მახარაძე, ივიკო მახარაძე... გამოხდა ხანი და მათი ცხოვრების გზაც გაიყო. ისინი ერ თმანეთს დაშორდნენ. იყო წლები, როცა ერთმანეთს ხმას არ სცემდნენ, მაგრამ დრომ ყველაფერს უწამლა და მათ უკანას კნელ ამოსუნთქვამდე შესანიშნავი ურთიერთობა ჰქონდათ...
სალომე ყანჩელი და გიორგი ტოვსტონოგოვი
გიორგი ტოვსტონო გოვი თავიდან მხოლოდ პედაგოგი იყო სალომე ყანჩელის. შემდეგ თა ვდავიწყებით შეუყვა რდათ ერთმანეთი და ტოვსტონოგოვი სალო მეს ქმარი და ორი ვაჟის მამაც გახდა. მაგრამ... რამდენიმე წელში და შორდნენ. სასამართ ლომ შვილებზე მეურ ვეობა ტოვსტონოგოვს დააკისრა. ტოვსტო ნოგოვი მალე ლენინგ რადში გადაიყვანეს და ვაჟებიც თან წაიყვანა... ტოვსტონოგოვს არას ოდეს აკლდა ქალები, რომანები, მაგრამ ცო ლი, როგორც ასეთი, აღარ შეურთავს და სა ლომე ყანჩელი ინარჩუ ნებდა ტოვსტონოგოვის ერთადერთი ცოლის ტიტულს...
ნანა ფაჩუაშვილი და ტრისტან ყველაიძე
რუსთაველის თეატრის მსახიობები ნანა ფაჩუაშვილი და ტრისტან ყველაიძე განგებამ ჯერ კიდევ ინსტიტუტში შეახ ვედრა, მაგრამ მეორე კურსელი ნანა ცოლად სხვას გაჰყვა... მაგრამ ქორწინება უიღბლო გამოდგა, მეტიც, ტრაგიკული – ნანა ფაჩუაშვილი 2 თვის ფეხმძიმე იყო, მისი მეუღლე რომ დაიღუპა... ნანას ვაჟი შეეძინა. თამაზი 3 წლის იყო, ნანა რომ ტრისტან ყველაიძის ცოლი გახდა. იყო კონფლიქტები, პრობლემები, მა გრამ ტრისტან ყველაიძის დაღუპვამდე ისინი ერთად იყვნენ. „ერთხელ მომართვა მინდვრის ყვავილები. ეს იყო გედის სიმღერასავით – პირველი და უკანასკნელი ყვავილები, რო მლებიც მან მომართვა. დეკემბერში, გასტროლებიდან რომ დავბრუნდი, აეროპორტში დამხვდა და ყვავილები მომართვა, იანვარში კი გარდაიცვალა...“ (ნანა ფაჩუაშვილი).
მარინე თბილელი და აკაკი დვალიშვილი
რუს თა ვე ლ ის თეატრში მი ღებულ მარინა დომ ბრ ოვ სკ ა იას მფარველად აკაკი ვასაძე მოევლინა. მან დაანათლა ფს ევდონიმი თბ ილელი. მალე მარინა აკაკი ვასაძის რძალი გახდა – მსახ იობის პირველი მეუღლე აკაკი ვასაძის ვაჟი გოგი ვასაძე იყო. შეეძინათ ბიჭი – აკაკი ვა საძე უმცროსი. მაგრამ მალე დაშორდნენ... მ ოგ ვი ან ე ბით მარინა თბ ილელი ცოლად გაჰყვა რეჟისო რსა და კუ ლტ ურის ცნობილ მოღვაწეს აკაკი დვალიშვილს. შეეძინათ ქალიშვილი – ბა ია დვალიშვილი. მოგვიანებით მსახიობი ანკეტაში ჩაწერს: „30 წელიწა დია, მე და ჩემი მეუღლე სიამტკბილობით ვუქცევთ ერთმ ანეთს ღრანჭს“.
იზა გიგოშვილი და მერაბ თავაძე
იზა გიგოშვილის პირველი მეუღლე აკადემიკოსის ვაჟი, კიბერნეტიკ ოსი არტურ პროკოპჩუკი იყო. იზამ და არტურმა ერთმანეთი მინსკში გა იცნეს და დაოჯახდნენ. შეეძინათ ია. იზამ თბილისში დაბრუნების შემდეგ თეატრალურ ინსტიტუტში ჩააბარა, მერაბ თავაძე მისი ჯგუფელი იყო. იზას მეუღლესთან ურთიერთობა დაეძაბა, ოჯახი პრაქტიკულად ენგრ ეოდა. მერაბი გვერდში დაუდგა, როგორც მეგობარი, თუმცა ფარულად სხვა გრძნობები ჰქონდა... მერაბ თავაძე მეორე კურსზე იყო, ირმა გური ელი რომ შეირთო ცოლად. ორი ვაჟი შეეძინა, ოჯახი ვერც მას აეწყო. ცო ლს გაშორდა. იმ პერიოდში იზაც დაშორდა ქმარს. გადაწყვიტეს, ერთად ყოფნა, რამაც დიდი მითქმა-მოთქმა გამოიწვია. აირია ყველაფერი, ურ თიერთობები ოჯახებში, ახლობლებში. ყველა წინააღმდეგი იყო. ბოლოს და ბოლოს, დაქორწინდნენ. შეეძინათ ნიკა თავაძე. ერთად მუშაობდნენ რუსთაველში, ერთად გადავიდნენ მარჯანიშვილის თეატრში. იზა გიგო შვილი მალევე დაბრუნდა რუსთაველში, მერაბ თავაძემ კინოში გადაინ აცვლა. შემდეგ ერთად დააარსეს სამეფო უბნის თეატრი... ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
31
რუსული აგრესია: ცდა მეორე? დავით ავალიშვილი საქართველოში ინტერვ ენციის მეორე წლისთავზე რუსული მედია, ოფიციალუ რი პირები თუ არაოფიციალ ური ექსპერტები გარკვეულ დაბნეულობას ამჟღავნებენ. ერთი მხრივ, რუსეთის გენე რალური შტაბის მაღალჩინ ოსანი, ანატოლი ნაგოვიცინი ცხინვალში სტუმრობისას ამბობს, რომ „საქართველო ახალი ომისთვის არ ემზადე ბა“, თუმცა საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე, გრ იგორი კარასინი აცხადებს: „თბილისს არ უთქვამს უარი სამხედრო გეგმებზე, ამიტომ საომარი მოქმედებების გა ნახლება გამორიცხული არ არის“. ამ გეგმების არსებობის საბუთად კი რუს დიპლომ ატს ორი ასეთი არგუმენტი მოჰყავს: პირველ რიგში, „სა ქართველოს ხელისუფლებას არ უცნია აფხაზეთისა და სა მხრეთ ოსეთის დამოუკიდ
ებლობა და ამ ტერიტორიებს ისევ საქართველოს ნაწილე ბად მიიჩნევს“. ხედავთ? თურმე რაკი საქართველომ სეპარატი სტული რეჟიმები არ ცნო, მაშასადამე, უკვე ამიტომაა აგრესორი. ისე, ძალიან სა ინტერესოა, ქალბატონი ბუ რჯანაძე და ბატონი ნოღა იდელი თუ ითვალისწინებენ ამ არგუმენტს? ესე იგი, ხე ლისუფლებაში მოსვლისთ ანავე თუ არ ცნობენ აფხა ზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობას, კარასი ნი, ალბათ, მათაც დაადან აშაულებს ახალი ომისთვის მზადებაში. ამ ბრალდების თავიდან აცილების ერთადე რთი საშუალება (საქართვე ლოს ნებისმიერი მომავალი მთავრობისთვის) სეპარატი სტთა „დამოუკიდებლობის“ ცნობაა. კარასინის მეორე საბუ თი კი ასეთია: საქართველო ომისთვის იმით ემზადება,
რომ... ზოგიერთი ქვეყანა მას აძლევს საშუალებას, სხვა დასხვა საომარ ოპერაციაში მიიღოს მონაწილეობა და ამ ით საბრძოლო მზადყოფნის დონე აამაღლოსო. იგულის ხმება ავღანეთი, სადაც უკვე ათასზე მეტი ქართველი სა მხედრო მსახურობს. არადა, ზოგიერთ ქართველ ოპოზ იციონერს რომ ჰკითხო, ქა რთველების მონაწილეობას იმ ოპერაციაში თურმე არავ ითარი აზრი არა აქვს. კარასინის ეს ბოლო განც ხადება უფრო ამერიკელების წინააღმდეგაა მიმართული, მაგრამ საეჭვოა, ამან რაიმე შედეგი გამოიღოს – თუ ავ ღანეთში ამჟამად შექმნილ ვითარებას გავითვალისწი ნებთ, საიდანაც ნატოს წე ვრი ქვეყნები და ამერიკის უერთგულესი მოკავშირეები კურდღლებივით გარბიან. რუსეთი კი ხელის შეშლის მეტს არაფერს აკეთებს. მთლიანობაში, მოსკოვის
ბოლოდროინდელი წინააღ მდეგობრივი განცხადებები სიტუაციის შემოწმების მც დელობაა. ანუ, რუსეთი ამ ოწმებს, როგორი იქნება და სავლეთის შესაძლო რეაქცია ჩვენი ქვეყნის წინააღმდეგ აგრესიის გაგრძელების შე მთხვევაში. სწორედ ეს აგრესია არ არის გამორიცხული და არა საქართველოს მხრიდან ძა ლის გამოყენება ტერიტო რიული მთლიანობის აღ სადგენად. თუ დასავლეთი ისეთივე გულგრილი და დო ნდლო აღმოჩნდა, როგორც 2008 წლამდე იყო, ხოლო თბილისში მორიგი არეუ ლობა დაიწყო და მოვლენ ები „ყირგიზული სცენარით“ განვითარდა, გამორიცხული არ არის, რუსეთმა აგრე სია განაახლოს და უკვე მთელი საქართველოს დაპყრობა ან რეჟი მის შეცვლა სც ადოს.
რუსულ პრესაში უკვე გა მოჩნდა პუბლიკაციები, რო მელთა ავტორები წუხან, რომ მოსკოვმა სეპარატისტებს კი გადაუწყვიტა პრობლემა, მა გრამ თვითონ საქართველოს პრობლემა ვერ გადაწყვი ტა და 2008 წლის აგვისტოს შედეგად მეზობელი ქვეყ ანა სამუდამოდ გადაიკიდა, რაც რუსეთისთვის ძალიან არაკ ომ ფო რტ ულ ია. ე ს ე იგი, მოსკოვი ან უნდა შეურ იგდეს მეზობლ ად მოძულე ქვეყნის არსებობას, ან დაიპ ყროს ეს ქვეყანა, რათა აიძულოს, იმეგობროს მა სთან. ახალ ოპერაციას კი შეიძლება „მეგობრობისადმი იძულება“ დაერქვას.
გრიგორი კარასინი
32
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
საქართვ
9 აგვისტოს ც ხი ნვ ალ თა ნ 19 წლის გიორგიმ უ კა ნა სკ ნე ლა დ იბძროლა. თანა მებრძოლები „წი ქარას“ ეძახდნენ. ტანკების უკან მდგარან, როცა რუსულ ავიაციას მათი მძიმე ტექნ იკა დაუბომბავს და ერთი სერჟან ტი დაუჭრია. მძ იმედ დაჭრილ სე რჟანტს ბიჭების მიხედვა გიორგი სთვის უთხოვია. „წიქარას“ ავტო მატი ხელში აუღია და ბიჭებისთვის შეუძახია, მომყ ევითო. ალმოდე ბულ ტანკებს შო რის წინ გაჭრილა, მის უკან ვინც იყო, ყველა გადა რჩა, თავად გიორ გი კი ცეცხლიდან აღარ გამოსულა. სამ შო ბლ ოს თვ ის ბრძოლაში დაეცა 19 წლის გმირი, რომელსაც აგვი სტოში ქორწილი უნდა ჰქონოდა. 2008 წლ ის ზა ფხული გიორგის ცხოვრებაში ყვ ელაზე ლამაზი და დასამახსოვრებე ლი უნდა ყოფი ლიყო...
ველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
8 წე 8 9 1 ს გი გიორ აგვისტო 0 ლს 3 რში დაიბ ხაშუ 18 წლისა ადა. არისკაცი ჯ უკვე იყო.
რიატში. ჯარის ცხოვრება ძალიან მოსწონდა. ერთი წელი იყო სავალდებულოში. 2007 წლის 25 ივნისს მოაწ ერა ხელი კონტრაქტს. ვაზი ანში 42-ე ბატალიონში მსახ ურობდა. ბოლოს სახლიდან 4 აგვი სტოს, დილაუთენია გავიდა. ძილბურანში ვიყავი, როცა გიორგის ხმა მომესმა: „აბა, ჰე, კარგად იყავითო“ . ჩემს რძალსაც ვკითხე, ბოლოს რა გითხრა-მეთქი? ასე მითხრა, ერ აყ ში ისე არ წა ვალ, თუ ბიჭი არ მეყოლებაო. ეს იყო ორშაბათი დილა, 4 აგვისტო, ვაზიანიდან 6-ში წაიყვანეს. ბოლოს 8-ში ველაპარაკეთ, დე და ვარ და მა ინც ვუ თხ არი, რომ, თუ რა მე ხდ ება ისეთი, ერთი ნაბიჯით უკან დაიხიე-მეთქი, გაბრაზდა და მითხრა: შენ ასეთი ლაპა რაკი არ გეკადრება, მე ათი ნაბიჯით წინ თუ არ წავედი, ჩემს ძმებს რა პასუხი გავც ეო?!“
მარინა ბარბაქაძე, დედა: „30 მაისს ცოლი მოიყვანა და ქო რწილის გადახდას 30 აგვისტ ოს აპირებდა. 6-ში დაგვირეკა და გვითხრა, ამ შაბათ-კვირას ვერ ჩამოვალო, შემდეგ მეუღ ლეს ელაპარაკა და ქორწილის ამბები დაგეგმა. 38 წლის დედა ვარ, ბიჭების მშობლებში ყველაზე ახალგა ზრდა... დედები მეუბნებიან, ვაჟკაცურად გიჭირავს თავიო. არ ვიცი, ალბათ, ჯარისკაცის სული გადმოვიდა ჩემში. მიმა ჩნია, რომ იმ დაღუპული ჯა რისკაცების უკვდავსაყოფად
ღირს ცხოვრება. ძალიან მინდა ჯარში წასვლა, მაგრამ, როგო რც გიორგის დედა, არ მიმიღეს, შენ გმირი შვილი გაზარდე და ჩათვალე, რომ ახლა მთელი ჯა რი შენ გეკუთვნისო...“ დედა: „16 წლის ვიყავი, გი ორგი რომ მეყოლა. ჩემი პირვ ელი შვ ილი იყო. თი თქ მის ერ თად გავიზარდეთ მე და ჩემი შვილები. გიორგი თავის ასაკ თან შედარებით სერიოზული იყო. სანამ მოწვევა მოუვიდოდა, თვითონ გამოცხადდა კომისა
გიორგის მოძებნა დეენემ ის ანალიზის შედეგად გახდა შესაძლებელი, ის მუხათგვე რდის სასაფლაოზე 25-ე ნო მრად იყო დაკრძალული. დე დას მისი გადმოსვენება არც უფიქრია, გმირები ერთად არიან და მისი ადგილიც იქ არისო, ამბობს. გმირის აღ მზრდელ დედას შვილის აყ ვანა აქვს განზრახული, რომ სამშობლოს კიდევ ერთი ვა ჟკაცი აღუზარდოს... „ძალიან რთულია მის გა რეშე ცხოვრება, დიდია ეს ტკივილი, თუმცა არც ის სიყვარული და სიამაყეა მც ირედი, რომელიც გიორგიმ 19-წლიანი ცხოვრებით და მიტოვა. ღირს ცხოვრება, თუნდაც ამ ბიჭების სახე ლზე... აუცილებლად ავიყვან შვ ილს და მჯ ერა, ამ შვ ილ საც ღმერთი გამომიგზავ ნის“.
გიორგი წიქარიშვილი, კაპრალი
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
33
ჩვეულებრივი ამბავი
თამარ ყურაშვილი
შეგიძლიათ, წარმოიდგინ ოთ ქალაქი, სადაც არანაირი გასართობი არ არის? არც თეატრი, არც კლუბი, არც რესტორანი... ქალაქი, სადაც ქუჩები ჩაბნელებულია და თუ წვიმა მოვიდა, გაუვალი ტა ლახია? სადაც საყოველთაო მოწყენილობის დასაძლევად ადამიანები თავს ერთმანეთ თან სტუმრობით ირთობენ. სახლში მართავენ წარმოდგე ნებს, კითხულობენ ლექსებს, თამაშობენ ბანქოს, ყველასა და ყველაფერზე ჭორაობენ, სინანულით იხსენებენ ძველ დიდებას, მისტირიან წარს ულს, და აწმყოსთან შეგუებას ცდილობენ...
ვფიქრობ, ასეთი ქალაქის აღ ქმა ძნელი არ უნდა იყოს. არც ამ ქალაქში მცხოვრები ერთი ყმაწ ვილი კაცის წარმოდგენა გაგვ იჭირდება, რომელიც საზოგა დოების სული და გულია. მერე რა, რომ შეუხედავია, კოჭლი და თან ღარიბი... სამაგიეროდ, კარგ ლექსებს წერს, კარგად ცეკვავს, აზარტულ თამაშებს გატაცებით თამაშობს, და ქალებსაც ეარშ იყება. მართალია, მობეზრებულ სტუმარს, ხშირად ოჯახის უფ როსის ბრძანებით მსახურები ეუბნებიან, ბატონები შინ არ არ იანო, მაგრამ ეს სულაც არ უშ ლის ხელს სხვაგან შეიაროს. ის ედაც ბევრი ნათესავ-მეგობარია ამ დაწყევლილ ქალაქში! მამამისი, ერთ დროს ძალიან მდიდარი კაცი, ქეიფსა და დრ ოსტარებას გადაჰყვა და იმის მაგივრად, თავი დამნაშავედ ეგ რძნო, აქეთ ამადლიდა და ხშირ ად სცემდა... შვილის სკოლის
სახელმძღვანელოებისთვის ფუ ლი არასდროს ჰქონდა... შვილი კი მაინც სწავლობდა, თან ლექს ებს წერდა, სიყვარულზე, მარტ ოსულობასა და ბედთან შეურიგ ებლობაზე... ხან ვის ეარშიყება და ხან- ვის. არც ქმრიან ქალებს ერიდება და ქალაქში ცნობილ ლამაზმანებსაც დაუფარავად ეტრფის. მართალია, უიმედოდ, მაგრამ მაინც. როცა სევდა შე მოაწვება, ან მთაზე ადის, ან მდ ინარის ნაპირას ჩამოჯდება და ფიქრობს... უნივერსიტეტში ჩა ბარებაზე უკვე ხელი ჩაიქნია. მა მისგან ისეთი პასუხი მოისმინა, რომელსაც, ელოდა კიდეც. „ფუ ლი არ გვაქვსო...“ გავლენიანმა ბიძამაც უარი უთხრა. ხეიბრო ბის გამო, სამხედრო კარიერაც გამოირიცხა... ერთადერთი, რაც დარჩა, საოფისე სამსახური იყო, თუნდაც გადამწერად. იშოვნა კიდეც. პედანტი იყო და საბუ თებს ისე გულდასმით უვლიდა,
ყველას უკვირდა. მერე სამუშა ოდ სადღაც გაამწესეს, იქ ფული წააგო და სხვაგან გაიქცა, იქ სხ ვაგან გაცივდა, ბევრი ლუდი და ლია და მოკვდა. 28 წლის იყო. დაკრძალვას ახლობლები ვერ დაესწრნენ... ფული არ ჰქონდათ და იმიტომ. მოგვიანებით ახლო ბლებმა ფული შეკრიბეს, მისი ლექსები წიგნად მაინც გამოვც ეთო. ის ლექსებიც ძლივს მოიძ იეს. ფული მამას მისცეს, მამამ უბრალო ფიქალის დადება მო ახერხა შვილის საფლავზე, კრ ებული კი ვერ (თუ არ) გამოსცა. მერე გავიდა წლები და ერთმა კარგმა კაცმა თქვა, მოდით, ეს კაცი თავის მშობლიურ ქალაქში ჩამოვასვენოთო. სხვებმაც მხ არი აუბეს და რის ვაივაგლახით მოძებნეს საფლავი და ჩამოას ვე ნეს. ჯერ ერთ ად გი ლას და ასვენეს, მერე კიდევ სხვაგან და ბოლოს დიდების შარავანდედით შემოსეს.ასე დამთავრდა ეს ამბა ვი. ეს ადამიანი ნიკოლოზ ბარა თაშვილია, რომელიც ბიძამისს, გრიგოლ ორბელიანს ერთ-ერთ
წერილში სწ ერდა: „სა კვი რვ ელ ია, რომ ქართვე ლს კაცს, რა ოდენიც დი დებული და ძლიერი უნდა შეიქმნეს, არა აქვს ეს შორს მხედველობა, რომ, როდე საც დაატ ყობს თავის თავს, ვბერ დებიო, ჰპ ოვოს თავის მემ კვ იდ რე დ ვინმე, მოამ ზადოს, მისც ეს გზა სოფე ლში, გამოიყ ვანოს კაცად და როდესაც თვითონ და ეცეს (საბო ლოო არ არის რა ამ საწუთროში), მაშინ მაინც კიდევ ჰქონდეს შემძლებლობა და ხმა ერსა შორის თავის მე მკვიდრის შუამავლობით! ახლა მე იმას ვამბობ, რომ მე შინა განი ხმა მიწვევს საუკეთესო ხვედრისაკენ, გული მეუბნება, რომ შენ არ ხარ ახლანდელის მდგომარეობისთვის დაბადე ბულიო! ნუ გძინავსო! მე არა მძინავს, მაგრამ კაცი მინდა, რომ ამ პატარა ღრე-კლდეს გამიყვანოს და დავდგე გაშლ ილს ადგილს. ოჰ, რა თავისუ ფლად ამოვისუნთქავ მაშინ, რა ხელმწიფურად გადავხედავ ჩემს ასპარეზსა! ჩემი ფიქრი მანდეთ მოჰქრის. ეცადე, რომ რენენკამფთან დამანიშვნინო. ხომ ამ პირობით წახველ, რომ ეგ მოგეხდინა ჩემთვის. ვიცი, დაგავიწყდა, მაგრამ არა, არ დაგვიწყებია. ეს იმ სნეულების ბრალია, რომლისა გამო, ქართ ველი თავისიანს არ გამოადგე ბა.“ 21 აგვისტო, 1843 წელი.
სიახლე!
დავით ტატიშვილის სამედიცინო ცენტრი ახალ კლინიკაში გთავაზობთ ბავშვთა სამკურნალო–დიაგნოსტიკურ კომპლექსს
ნიკოლოზ ბარათაშვილი – ლადო გუდიაშვილი 34
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ახალი კლინიკა ახალი სიტყვა თქვენი ჯანმრთელობის სამსახურში!
•დიდი გამოცდილების მქონე პედიატრები და სხვადასხა დარგის წა მყვანი სპეციალისტები • თანამედროვე სტანდა რტების ბავშვთა სტაც იონარი •ბავშვთა ამბულატორი ული და სარეაბილიტაც იო მომსახურებათა ფა რთო სპექტრი •უახლესი აპარატურით და ტექნოლოგიებით აღ ჭურვილი ლაბორატო რიული, რენტგენოლო გიური, ექოსკოპიური, ენდოსკოპიური და სხვა დიაგნოსტიკური მიმა რთულები ჯანმრთელი ბავშვი ჩვ ენი მშვიდი აწმყო და ბე დნიერი მომავალია !
პიკასო და მისი ქალები
„როცა პიკასოზე ვფიქრობ, ჩემს ცნობიერებაში შორეული ახალგაზრ დობის დღეები ცოცხლდება და კიდევ უფრო მიმზიდველად მეჩვენება კაფე „როტონდა“ – ადგილი, სადაც მას ვხ ვდებოდი ხოლმე. ერთხელ მაგიდასთან მარტო ვიჯექი და ყავას ვსვამდი. შემო ვიდა პიკასო… თან წვრილ ჯაჭვზე გა მობმული პატარა ფრანგული პუდელი მოიყვანა. გამიხარდა, ჩემს მაგიდასთ ან რომ დაჯდა… ვაკვირდებოდი მის სახეს, ხელებს, მოძრაობას… გასაოც რად ლამაზი, პატარა ხელები ჰქონდა. რაღაც მოუსვენრობა ემჩნეოდა. შემდ ეგში, როცა შედარებით უფრო კარგად გავიცანი, მივხვდი, რომ მოუსვენრობა მისი ხასიათის თვისება ყოფილა. არ ასოდეს სხვანაირი არ მინახავს. როცა უმოძრაოდ და უგუნებოდ გამოიყურ ებოდა, მაშინაც კი მოუსვენარი იყო. ამ თვისებას კიდევ უფრო უსვამდა ხაზს მისი საოცრად ცოცხალი თვალები. უკვე შეჭაღარავებული შავი თმა ჰქონდა. ხშირად მინახავს სევდიანი, ფიქრში წასული. საათობით ჩუმად იჯდა ხოლმე „როტონდაში“. მერე ჩემკენ მოტრიალდა და მკითხა: რომელი საათიაო… არაფრანგული აქცენტი მქონდა. გეტყობათ, აქაური არ ხართო. ჯორჯია თუ გაგიგონიათ-მეთქი? ოო, დიახ, დიახ… როგორ არა, გამიგონია. პარიზში რას აკეთებთო? მხატ ვარი ვარ-მეთქი. სასიამოვნოა. მე პიკასო ვარ. – მითხრა და მთლიანად ჩემკენ მოტრიალდა. გამომკითხა, როგორა ხარ, გამოფენებში თუ იღებ მონაწილეობასო. კი-მეთქი. გაეცინა. შენ უკვე წინ წასულხარო. შემდეგ გამაფრთხილა: – არ დაგჩაგრონ, აქ პარიზიაო“- წერდა ლადო გუდიაშვილი. ესპანელი მხატვრის სრული სახელია: პა ბლო დიეგო ხოსე ფრანცისკო დე პუალო ხუან ნეპომუკენო მარია დე ლოს რამედიოს კრისპინ კრისპიანო სანტისიმა რუის პიკასო. პიკასო დე დის გვარია. ესპანელი ქალები არასოდეს გადა დიან ქმრის გვარზე. ამიტომ შვილები ატარებენ როგორც დედის, ასევე მამის გვარს. დაბადება მეანი ქალი შიშით შეჰყურებდა გონდაკარ გულ ახალგაზრდა დონა მარიას, რომელმაც იმ წუთას იმშობიარა და ვაჟი გააჩინა. პალატაში ახალშობილის ბიძია შევიდა, ექიმი სალვადორი. დედას რომ არ დაენახა, უნდოდა სასწრაფოდ გაეტანა მკვდარი პაწიას სხეული ოთახიდან. სა ლვადორი მსხვილ სიგარას ეწეოდა, ამოსუნთქ ვისას კვამლი პირდაპირ ბიჭუნას უსიცოცხლო სახეზე შეაბოლა, ახალშობილი შეიშმუშნა და ატირდა. ასე გაიგო პირველად მსოფლიომ უდ იდესი მხატვრის - პაბლო პიკასოს ხმა. ეს 1881 წლის ოქტომბერში მალაგაში, მასწავლებელ ხოსე რუის ბლასკოს ოჯახში მოხდა. მე ვარ მეფე! პაბლომ ყოველგვარი წვალების გარეშე მა დრიდის სან-ფერნანდოს სამეფო აკადემიაში ჩააბარა და ასევე იოლად მიატოვა სწავლა. გა ნაცხადა, რომ იქ საინტერესოს არაფერს ასწა ვლიდნენ. ბიძია სალვადორმა, რომელიც ადრე გულუხვად უგზავნიდა ყმაწვილს ფულს, მა ტერიალური დახმარება შეუწყვიტა. მომავალი მხატვარი გაჭირვებით ცხოვრობდა, რაც, რა თქმა უნდა, მეგობრებთან ონავრობაში ხელს არ უშლიდა. „გადაწყვეტილებების მიღება და ღვინებამდე დავიწყე, - იხსენებდა პიკასო, და ბრძენებას შეიძლება ჩემთვის ხელი შეეშალა“. პიკასო მონმარტრზე ოცნებობდა - ღარიბი მხატვრების სამოთხეზე, სადაც სრული თავი სუფლება მეფობდა. დონ ხოსემ შვილს გადაწყ ვეტილებაზე უარი ვერ ათქმევინა. 1900 წლის ოქტომბერში, ჯიბეში სამასი ფრანკით, პაბლო ფერმწერთა მექაში გაემგზავრა. გამგზავრების წინ, ცხრამეტი წლის მხატვარმა, ავტოპორტ რეტი დახატა და შავი საღებავით მიაწერა: „მე ვარ მეფე!“, ეჭვიც არ ეპარებოდა, რომ პარიზს დაიპყრობდა. პიკასო რავინიაის მოედანზე მდებარე უც ნაური დასახელების „ბატო-ლავუარის“ (მტირ ალი სამრეცხაო) სახლში დაბინავდა. ამ საზო გადოებრივ ხის ხუხულაში, სადაც არც შუქი იყო და არც გათბობა, ჯერ არაღიარებული გე ნიოსები ცხოვრობდნენ - ღარიბი მხატვრები და
„მე ვარ მეფე!“
მათი მეგობარი ქალები. ერთ დილით იქ, პაბლო, სქელჩოლკიან და მწვანე თვალებიან გოგონას შეხვდა. სახლის ბინადარნი მას შესანიშნავ ფერნანდას ეძახდნ ენ. მზეთუნახავის დანახვაზე ახალგაზრდას და ავიწყდა, იქ რატომ მივიდა და ოთახში ცარიელი ჭურჭლით დაბრუნდა. მეორედ გოგონას დერე ფანში შეხვდა, გზა გადაუღობა და თავის სტუდ იაში შესვლა სთხოვა. ქალი შევიდა და დარჩა. იმ დღეს მხატვარმა მშვენიერ არსებას გულის ფო რმის პატარა სარკე აჩუქა. ასეთი განძის დაპატრონების შემდეგ, ეჭვი ანმა პიკასომ, სახლი დაიქირავა და ყოველი გა სვლისას საყვარელს ოთახში კეტავდა. მის მუ ზას შეეძლო დივანზე წოლილიყო, ბულვარული რომანები ეკითხა. როდესაც საყვარლებს ქირის ფული არ ჰქონდათ, ოთახში იკეტებოდნენ და წაფარებული საბნის ქვეშ იწვნენ. ხშირად რძესა და კრუასანებს იპარავდნენ. საყვარლები, ცოლები და ისევ საყვარლები ერთხელ, მხატვრის ახლობელმა, გერტრუდა სტაინმა მუშაობის პროცესში მიუსწრო - პაბლო მინიატურული მომხიბლავი ქალის პორტრეტს ხატავდა. ავტორმა ნახატს „ჩემი მზეთუნახავი“ უწოდა. გერტრუდამ მაშინვე განუცხადა მაღა ლსა და სულელ ფერნანდას: „შენ ვერ იქნები „ჩემი მზეთუნახავი“. მაშინ ვინ არის იგი? მალე ფერნანდა და პიკასო ერთმანეთს დასცილდნენ. მათ შორის ევა გუელი, მეტსახელად „თოჯინა“, ჩადგა. პაბლომ ქალთან მხოლოდ სამი წელი იც ხოვრა. ომის პირველივე ზამთარს ევა ჭლექით გარდაიცვალა. დასაფლავებიდან რამდენიმე ხანს პიკასო კარჩაკეტილად ცხოვრობდა. 1917 წლის გაზაფხულზე, მისმა მეგობარმა, ჟან კო კტომ, გულის გადასაყოლებლად დიაგილევის ახალი სპექტაკლისთვის „რუსული ბალეტი“ დე კორაციებისა და კოსტიუმების შექმნა შესთავ აზა. ორივე რომში გაემგზავრა, სადაც რუსული დასი საგასტროლოდ იმყოფებოდა. პიკასო დღ ისით დეკორაციებს ხატავდა, ღამით მთვარის შუქზე მოცეკვავეებთან ერთად სეირნობდა. იგი დასს ჯერ საფრანგეთში, შემდეგ ნეაპოლში გაჰყვა - მხატვარს ბალერინა შეუყვარდა. ყმაწ ვილი ოლგა ხოხლოვა კორდებალეტში ცეკვავ და და თან ირწმუნებოდა, რომ დიდგვაროვანი გენერლის ქალიშვილი იყო. „რომ იცოდე რა ლამაზია, რა ამაყად უჭირავს თავი, ნამდვილი არისტოკრატია“, - წერდა პაბლო გერტრუდა სტაინს. მან გოგონა თავის სახელოსნოში დაპა
ტიჟა, ისიც მივიდა და მაშინვე ერთმანეთისადმი ლტოლვა იგრძნეს. წამოსვლისას ოლგამ წაიბ ორძიკა და ფეხი იღრძო. „რადგან ჩემი ბრალია, რომ ვეღარ იცეკვებ, ვალდებული ვარ, ცოლად მოგიყვანოთ“, - უთხრა პიკასომ ბალერინას. 1918 წლის ზაფხულში წყვილმა დარიუს ქუჩაზე მდებარე რუსულ ეკლესიაში დაიწერა ჯვარი. მომავალმა ათეისტმა საცოლის გამო გაიღო ეს მსხვერპლი. მოგვიანებით პაბლო გერტრუდა სტაინს სი ამაყით უყვებოდა, რომ ცოლისთვის პირველი კაცი იყო. ქორწილის შემდეგ ხოხლოვამ ბალე ტს თავი დაანება, ესპანურის შესწავლა დაიწყო, რომ ქმართან მის მშობლიურ ენაზე ელაპარაკა. ოჯახი ბოესის ქუჩაზე, ორსართულიან სახლში, დაბინავდა. პირველ სართულზე პიკასომ სახე ლოსნო მოიწყო, მეორე სართული ცოლმა ელ იტურ სალონად აქცია. პაბლომ მანქანა იყიდა, მძღოლი დაიქირავა, ძვირფასი კოსტიუმიც შე იძინა. მალე პიკასო მიხვდა, რომ ის და მისი ცოლი არა მარტო სხვადასხვა სართულზე, არამედ სხ ვადასხვა სამყაროში ცხოვრობდნენ. ოლგას მყ უდრო ოჯახური ცხოვრება უნდოდა, პიკასო კი ამას მძიმე უღლად, ხელოვნებისთვის დამღუპ ველად მიიჩნევდა. მათი მოწყენილი ურთიერ თობა ცოტათი ვაჟის, პაოლოს დაბადებამ გა ახალისა. მხატვარი გიჟდებოდა შვილზე, ყოველ თვე მის პორტრეტს ხატავდა. 1927 წლის ზა მთარში მხატვრის ტილოზე ქერათმიანი ქალი გამოჩნდა. ახალ მუზას, მარია-ტერეზა ვალტერს ვალკირიას ეძახდა - ღია ფერის თმის, ცისფერი თვალებისა და იდეალუ რი აღნაგობის გამო. წყ ვილმა ერთმანეთი ქუჩაში გაიცნო. „თქვენი პორტ რეტის დახატვა მინდა, მე პიკასო ვარ“, - უთხრა ქალს. მისმა სახელმა ჩვ იდმეტი წლის გოგონაზე არანაირი შთაბეჭდილება არ მოახდინა. ახალ მუზას ხელი ჩაჰკიდა და უთხრა: „დარწმუნებული ვარ, ჩვ ენ ორნი ბევრ შესანიშნავ საქმეს გავაკეთებთ“. ჟან
კოკტო ტყუილად კი არ ამბობდა, რომ პაბლო მხატვრის დიდებას სიხარულით გაცვლიდა დონ ჟუანის დიდებაზე. ზაფხულში პიკასო, ოჯახთან ერთად, საფრ ანგეთის სამხრეთით გადაბარგდა, თავისი ვა ლკირიასთვის კი იქვე იქირავა სახლი. როდესაც საყვარლებმა ყოველგვარი სიფრთხილე დაივ იწყეს, შეურაცხყოფილი ოლგა შინიდან წავიდა. პიკასო განქორწინებას სთხოვდა, მაგრამ იგი უმ ტკიცებდა, რომ ჯერ ისევ უყვარდა ქმარი - ცო ლის გამუდმებული უარი მხატვარს აცოფებდა. მხატვარი თავისუფალ დროს კაკბებს, კუ რდღლებს, ბოცვრებს და ყვავილებს ხატავდა. მაგრამ ყველაზე ხშირად მას მტრედების ხატვა უყვარდა და სახელოსნო მათი ფიტულებითა და გალიებით ჰქონდა სავსე. მარია-ტერეზა „ხუთშაბათობით იყო მისი ქა ლი“, 1935 წელს მან პიკასოს ქალიშვილი მაია გაუჩინა. პიკასო დაჰპირდა, რომ ცოლთან განქ ორწინების შემდეგ ბავშვს შვილად აღიარებდა, მაგრამ გოგონამ მაინც ვერ მიიღო მამის გვარი. მხატვარი დათანხმდა, შვილის ნათლია გამხდა რიყო - მარია-ტერეზა პიკასოსგან არასოდეს არაფერს ითხოვდა, იქნებ ამიტომაც მას თავის „საუკეთესო ქალს უწოდებდა?“ თუმცა, ქალთა გულთამპყრობელი, სულ უფრო ხშირად ხატა ვდა ლამაზთითებიან წითელმანიკიურიან გოგო ნას, მას დორა მარი ერქვა. პიკასო მისი თითებით მოიხიბლა. დორა პროფესიონალი ფოტოგრაფი აღმოჩნდა. პროგრესულად მოაზროვნე ჭკვიან გოგონას მხოლოდ ერთი ნაკლი ჰქონდა - უკ იდურესად ნერვიული იყო. მცირე წყენაზეც კი ტიროდა. „ვერასოდეს დავხატე მომღიმარი, - იხ სენებდა პიკასო, - ჩემთვის ის ყოველთვის მტირ ალა ქალი იყო“. ომის შემდეგ პიკასომ დორას საფრანგეთის სამხრეთით სახლი აჩუქა, სამწუხაროდ, იქ ცხოვ რება ვერ მოახერხა - საყვარელთან განშორების შემდეგ დორა ფსიქიატრიული საავადმყოფოს პაციენტი გახდა. პარიზის ოკუპაციის წლებში პიკასოს ხატვა არ შეუწყვეტია. ომის შემდგომ საშემოდგომო გამოფენაზე უამრავი ტილო გამოფინა, მათ შო რის „ინტერიერი“ შიშველი ქალის ფიგურით, იგი ოცი წლის ფრანსუაზა ჟილო გახლდათ. გოგონა მხატვარს შვილიშვილად შეეფერებოდა. „ასეთი ლამაზი გოგონა მხატვარი ვერ გახდება!“ - წამო იძახა პაბლომ და ფრანსუაზა სახლში მიიპატიჟა - აბაზანის მისაღებად. ფრანსუაზამ პიკასოს ვაჟი კლოდი და ქალი შვილი პალომა გაუჩინა. თითქოს მხატვარი ბე დნიერი იყო, რასაც ვერ იტყოდით მის მეგობა რზე. ფრანსუაზას ეჩვენებოდა, რომ თავის მოწო დებას უღალატა. 1953 წელს მხატვრისგან წავი და, შვილებიც წაიყვანა და განაცხადა, რომ და რჩენილი ცხოვრების ისტორიულ ქანდაკებასთან გატარებას არ აპირებდა. პიკასოს მარტოობის ყოველთვის ეშინოდა. მის ახალ ფავორიტს ჟაკლინ როკი ერქვა. პა ბლომ ქალი ცოლად შეირთო და კანთან ახლოს, ვილა „ლა კალიფორნიაში“ დასახლდა. ჟაკლინი ქმარს აღმერთებდა. თანდათან ცოლმა ქმარს მეგობრები ჩამოაშორა, შემდეგ შვილები, დაარ წმუნა, რომ ქონების მოსახვეჭად შვილებს მამის სიკვდილი უნდოდათ... მხატვარი 1973 წელს გა რდაიცვალა. პიკასო ვოვნარგის პატარა სამრეკ ლოში დაკრძალეს. გთავაზობთ მისი ცოლებისა და ცნობილი სა ყვარლების სიას: ფერნანდა ოლივიერი - პირველი სიყვარული, ის იყო 18 წლის, პიკასო - 23. ევა გოუელი - ევა - 27, პიკასო - 31. გაბ ლესპინოსე - ცნობილია, რომ ის ძალიან ახალგაზრდა იყო, პაბლო კი ამ დროს - 34. ოლგა ხოხლოვა - პირველი ცოლი, ოლგა - 26, პიკასო 36. მარია ტერეზა ჩალტერი - მარია - 17, პიკასო - 46. დორა მარი - დორა - 29, პიკასო - 55. ფრანსუა გინოტი - 21, პიკასო - 61. ჟენევიევა ლაპორტე - მისი ერთ-ერთი ბოლო საყვარელი, ის იყო 20 წელზე ცოტა მეტის, პიკა სო კი - 70. ჟაკლინ ღოქუე - მეორე ცოლი - 27, პიკასო 79 .
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
35
დეა თავბერიძე მასზე ამბობენ, ირმა ნი ორაძეზე არანაკლებ ცეკვ ავსო. თვითონ ამ სიტყვე ბზე ეღიმება... მსოფლიოში აღიარებული ბალერინას დისშვილი, ქეთი პაპავა, ვე ნის შტაც-ოპერის პრიმა ბა ლერინაა. დეიდას მსგავსად, ისიც დიდ თეატრებში ცეკვ ავს, სადაც ყოველთვის ხა ლხმრავლობაა. მასაც ტაშით ეგებებიან და ავტოგრაფებს სთხოვენ... კრიტიკოსებმა ქეთი პაპავა ანა კარენინას როლის საუკეთესო შემსრუ ლებლად დაასახელეს. ავ სტრიაში საცხოვრებლად, 5 წლის წინ, პეტერბურგიდან გადავიდა. პეტერბურგში, დეიდამ 10 წლისა წაიყვანა და ბალერინობაზე მეოცნე ბე პატარა გოგონას ოცნება აუხდინა. ქორეოგრაფიული აკადემიის დამთავრების შე მდეგ, 13 წლის ქეთი, მარი ნის თეატრში მიიღეს. სადაც 5 წელი იცეკვა...
ქეთი პაპავა ვენის შტაცოპერის პრიმა ბალერინა
დასვენება ზამთრის არდადეგები არ გვ აქვს, რადგან ყოველ ზამთარს შტაც – ოპერის საახალწლო კო ნცერტი, ვენიდან ტელევიზიით, მთელ მსოფლიოს გადაეცემა. ამ კონცერტში უკვე მესამე წელია ვიღებ მონაწილეობას. წელს ვალენტინომ შექმნა ჩვენთვის კოსტიუმები. ჩამოსული იყო და რამდენიმე დღე ჩვენთან მუშა ობდა. საკმაოდ თბილი და კეთი ლი ადამიანია. ასე რომ დასვენ ება მარტო ზაფხულში მიწევს. დასვენების დღეებს ყოველთვის საქართველოში ვატარებ, აუცი ლებლად მშობლები უნდა ვნახო.
ას ერინ აქვს ლ ა ბ „ ბი გ ცემე ებლად ა ნ ო მ “, ქეთი პაპავა უცილ და ა იცეკვოო იშის ირმა იმ პერი უნდა ტანვარჯ მა. ოდში ძირითადად ა ლ გ ას ტრ ოლ ებ ზ ე უთხრ წავლებე ონას ს იყო, მაგრამ, რო ოგ ან მა რა გ დესაც ჩამოდი პატა რულისაგ იმდა, ოდა, ყოველთვის სიხა აუციმც ბაზე მეხმარებოდა, დღ ები ინო ესაც ასეა. ერთად თვალ მ ბალერ ა... დ ვვარჯიშობთ ხოლმე. ის ხო ცნებობ ო როგორც ყველა ბავშვი მეც ვოცნებობდი, დეიდას მსგავსად ცნობილი გავმხდარ იყავი. ირმასთან ერთად მეორე დეიდაც მზრდიდა, მზია ნიორ აძე. რომელიც მეტროპოლიტ ენ ოპერისა და პარიზის გრანდ ოპერის მეცო სოპრანოა. მათ შემაყვარეს თეატრი. ირმა ჩე მთვის ყოველთვის ნომერ პი რველი ბალერინაა. ბავშვობაში ყველაზე მეტად რაც არ უყვარდა პეტერბურ გის ყინვები იყო. დღეს, პეტე რბურგის წლები კარგად აგონ დება, იმ პერიოდში, მსოფლიო მოიარა. პირველი სპექტაკლი შეჰერეზადა იყო. რომელიც ვენეციის ცნობილ ნიღბების ფესტივალზე გაიმართა. შეჰე რეზადას მაკნატუნა მოჰყვა, შემდეგ დოსტოევსკის „კროტ კაიას“ მსოფლიო პრემიერა სოფიაში. ვენის შტაც – ოპერ აში წამყვანი პარტიები, - პრ იმადონა, მანონი, კარმენი... და თანამედროვე ქორეოგრა ფების მიერ დადგმულ სპ ექტაკლებში სოლოები... იტალიაში 2-ჯერ , საქ ვე ლმ ოქ მე დო კონცერტზე მიიწ ვიეს. კარმენი იც ეკვა. მაყურებელი აღფ რთ ოვ ან ებ ით შეხვდა. სექტემბრ იდან შტაც-ოპერა იაპო ნიას სტუმრობს. როლი თავიდან, ძალიან ნელა შევდივარ რ ოლ შ ი . ანა კარე ნინ ა ზე
მუშაობისას წიგნის გადაკითხვა მომიხდა. ყოველთვის ასეა, ვკით ხულობ ყველა მასალას, შემდეგ კ ი ქორეოგრაფია და მუსიკა მეხმარება. არა აქვს მნ იშვნელობა სად ვარ, სულ როლზე ვფიქრობ... ს პე ქტ ა
კლის შემდეგ კი ვწყნარდები. ყვ ელაფერს ვივიწყებ და რეალობას ვუბრუნდები. ვენაში ვენაში მარტო ვცხოვრობ. გა თხოვილი არ ვარ. ახლა იწყება ყველაზე დატვირთული და კარგი წლები. ახლა უნდა გავაკეთო ის, რაზეც ბავშვობიდან ვოცნებობ დი. კიდევ ბევრი მაქვს სათქმე ლი... თეატრში 9 საათზე მივდ ივარ. ჯერ კლასიკის გაკვეთ ილია, შემდეგ რეპეტიციები, ნახევარსაათიანი პაუზა და შვიდის ნახევრამდე ისევ რე პეტიცია, საღამოს სპექტაკლი. კვირა დასვენების დღეა. თავისუ ფალ დროს მეგობრებთან ერთად ვერთობი. მიყვარს დისკოტეკა, კოკტეილი, ხანდახან ტეკილა საც ვსვამ. მიყვარს დუნაიზე კატერით სეირნობა, ალპე ბში მთებთან სტუმრობა. გემრიელი კერძებიც. დი ეტაზე არასოდეს ვყოფ ილვარ, გამიმართლა გე ნეტიკურად გამხდარი ვარ... პირველი დიდი სი ხარული პირველი დიდი სი
36
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ტომბერში უნდა გაიმართოს. ამ პარტიაზე მუშაობა წლის ბო ლოს დავიწყე, იმედია პრემიერა წარმატებით ჩაივლის.
ხარული ჩემთვის მარინის თეატ რში მოხვედრა იყო. ამ სიხარულს მოჰყვა ვენის შტაც-ოპერის სო ლო კონტრაქტი და ანა კარენი ნას პრემიერა. პირველად, როდე საც ეს წიგნი წავიკითხე სკოლაში ვსწავლობდი, მაშინვე ვიფიქრე კარგი იქნებოდა, ვინმეს ბალეტი დაედგა. შემდეგ ვოცნებობდი ან ას გმირი მე მეცეკვა და სწორედ ეს ოცნება ამიხდა. თვითონ ვიბრ ძოლე ამისთვის. შევედი დირექტ ორთან, დავარეკინე ქორეოგრა ფთან, ქორეოგრაფი პეტერბურ გიდან ჩამოვიდა, მნახა, მოვეწონე და როლზე დამამტკიცა. შემდეგ დასს 2-კვირიანი შვებულება ჰქ ონდა. მე თეატრში დავრჩი და ქო რეოგრაფთან ერთად ყოველ დღე 6 საათი ვმეცადინეობდი. ნაბიჯე ბს ვსწავლობდი... თანამედროვე ბალეტია, რთული. როდესაც სპ ექტაკლი ვიცეკვე და „პაკლონ ზე“ გამოვედი, ხალხი წამოდგა. ეს ძალიან იშვიათად ხდება, რო დესაც ავსტრიის საზოგადოება ფეხზე დამდგარი ტაშს გიკრავს. საოცარი დღე იყო. უბედნიერესი ვიყავი. საოცნებო როლი საოცნებო როლი მქონდა. ეს ტატიანაა ევგენი ონეგინიდან. ოცნება ამიხდა და პრემიერა ოქ
უცნაური შემთხვევა სცენაზე ბოლოს ანა კარენინას სპ ექტაკლზე უცნაური რამ შემე მთხვა. კულისებში კოსტიუმი გამოვიცვალე და უკანვე გა ვედი სცენაზე. იქ კი გავშეშდი. საწოლი, რომელიც უნდა დამხ ვედროდა, არ იდგა. მუშები იქვე იყვნენ. სპექტაკლის ყურებით გართულებს საწოლის სცენაზე დადგმა დავიწყებოდათ. ჯერ ჩუმად ვუთხარი, მერე ხმამაღ ლა. ბოლოს ინგლისურიდან და გერმანულიდან რუსულზე გა დავედი. მაინც ვერაფერი გავა გებინე და ქართულად დავიწყე ყვირილი. აი მაშინ კი გამოფხიზ ლდნენ და მიხვდნენ, რაც უნდა გაეკეთებინათ... მაგრამ შუქი აინთო ... ვდგავარ სცენის შუა გულში და მუშებს ქართულად ვუყვირი. თეატრის ახალი დი რექტორი გაოცებული მიყურე ბდა. იმდენი სპექტაკლები მაქვს ნაცეკვი, რაც არ უნდა დაძაბუ ლობა იყოს, არ ვიბნევი. რაღაც სცენა გავითამაშე და კული სებში შევბრუნდი. ბოლოს გა მოიტანეს საწოლი, დავწექი და ჩემთვის, გულში ბევრი ვიცინე... საქართველოში სულ თან დამაქვს საქართ ველოდან წაღებული წმინდა ნი კოლოზისა და ღვთისმშობლის ხატი. მათ მფარველობას ვგრძ ნობ. სპექტაკლამდე 5 წუთით ადრე კი, ყოველთვის დედას ვურეკავ, რომ სანთლები დამი ნთოს, მაშინ ვიცი, ყველაფერი მართლა კარგად ჩაივლის... საქართველოში ერთადერთ ხელ, 2006 წელს ვიცეკვე. ირმა ნიორაძის შემოქმედებით საღა მოზე, პიცოლოს მუსიკაზე დუ ეტი შევასრულე, შეყვარებულ თა ტანგო... ჩემი ნატვრაა, რომ, რომელიმე სპექტაკლით ჩამო ვიდე საქართველოში და ჩემი ხალხისთვის ვიცეკვო. იმედია ახლო მომავალში ეს ნატვრა ამ ისრულდება...
ბათუმიდან
20-წლიანი პაუზის შემდეგ, რესტორანი „მახი ნჯაური“ დაბა მახინჯაურში ძველი იერსახით, ისევ თეთრად შეიმოსა.
ოცწლიანი ნოსტალგიის შემდეგ… ზღვისპირეთს სავიზიტო „მახინჯაური“ დაუბრუნდა
1927წელს აშენებული კომპლექსი დღესაც განუმეორებელ იერსახეს ატარებს. შვიდი სასტუმრო ნომერი, ღია და დახურული კაფეები, საკო ნფერენციო დარბაზი. რესტორანი სტუმრებს ქართულ და ევროპულ სამზარეულოს სთავაზობს. აქ ცნობილი ბერძენი მზარეულის მარკოს კულინარიულ ნიმუშებს გაეცნობით. ამ კოლორიტული კომპლექსის რეკონსტრუქცია ერთი წელი მიმდინარეობდა, რისთვისაც ნახევარი მი ლიონი ლარი დაიხარჯა. რესტორნის მესაკუთრე სასტუმროების ქსელი „რჩეულია“. მაშ ასე, მათთვის, ვისაც ნოსტალგია აქვს, ვინც ბათუმისკენ მიდის, ან ბათუმს შორდება ზღვისპირეთის თეთრი სავიზიტო ბარათი უკვე თქ ვენს სამსახურშია. გაითვალისწინეთ, რესტორანს ერთდროულად 250 სტუმრის მიღება შეუძლია.
მესამე ფილმზე მუშაობა იწყება დაღლილი, თუ მცა შედეგით კმ აყოფილი ჩანდა.
„გული +“
„პრაიმტაიმის“ მკითხველ მა უკვე იცის, რომ „სანგუკოს“ და „კონტროლზსტუდიო“-ს ერთობლივი პროექტი „5“-ის ფარგლებში, ორი ფილმის გა დაღება დასრულდა. თამარ შავგულიძის „დაბადებულები საქართველოში“ და ნიკა მაჩა იძის „თამაში“-ს შემდეგ, ჯერი მესამე ფილმზეც დადგა. ირაკ ლი ჩხიკვაძის „გული+“-ის გა დაღებები ძირითადად ბათუ მშია დაგეგმილი და სავარაუდ ოდ ერთ თვეს გასტანს. პროექტი „5“-ის შემოქმედ ებითმა ჯგუფმა კი, ორი ფი
ლმის დასრ ულება, pool party-ით აღ ნიშნა, სადაც „პრა იმ ტა ი მიც“ დაპა ტ იჟ ებ ულ ი იყო. საღა მომ ძალიან მხი არ ულ ად ჩაიარა, ყო ველი ჯგუფ ის წე ვრი გა დაღებების პროც ესს იხსენებდა და მუშაობით ოდნავ
შეყვერბუ ლთა დახმარებ ის ფონდი შ.პ.ს. „გული +“ ორგა ნიზაციაა, რომე ლიც უიღბლოდ და უიმედოდ შ ეყ ვა რე ბუ ლ ებს, თავიანთი რჩეულების გუ ლის დაპყრობა ში ეხმარება. ამ ორგ ან იზ აც ია ს ოფისი აქვს, რო მელშიც ფსიქ ოლოგები, მარკეტოლოგები, დიზაინერები, ფილოსო ფოსები მუშაობენ. ისინი თავდაპირველად იკვლ ევენ ადამიანების ფსიქ ოტიპს, მოთხოვნილე ბებს და ფასეულ ობებს, შემდეგ ამ ფასეულობ ებზე აგებენ ი ნდ ივ იდ უ ალურად გათვლილ კამპანიას, რომელიც ძირითადად წარმატ ებით სრულდება და ბედნიერი წყვილები ერთად აგრძელებ
ენ ცხოვრებას. ამ მომსახურებ აში „გული +“-ის თანამშრომლ ები ჩვეულებრივ, გასამრჯე ლოს იღებენ. ფილმის კონკრეტულ შემთ ხვევაში საქმე ეხება მდიდარ, სიმპათიურ, საქმიან, ყველას თვის სასურველ ბიჭს. ნიკას თბილისელი სნობი გოგონა ეკა, ნასვამს სახლში შეიტყუებს და მასთან ერთ ღამეს გაატარებს. ამის შემდეგ ნიკას, ეკას ოჯახი ულტიმატუმს უყენებს. მან ეკა ცოლად უნდა მოიყვანოს. ნიკას კი, ამასობაში სხვა უყვარს. ეს კი უკვე საბედისწერო სამკუთ ხედია. ნიკა გამოუვალ მდგომა
რეობაშია, მეგობარს უყვება თავის ტრაგიკულ ამბავს. ამ დროს ტელევიზორში ორგა ნიზაცია „გული +“-ის რეკლ ამა გადის. აღმოჩნდება, რომ ნიკას მეგობარ გიორგის უს არგებლია „გული +“-ის მომს ახურებით და შედეგად ერთ თვეში ცოლიც მოუყვანია. და იმედებული ნიკა და გიორგი „გული +“-ში მიდიან... ირაკლი ჩხიკვაძის წინა ნა მუშევრებს თუ გავითვალისწი ნებთ, მისი მორიგი პროექტიც საინტერესო და ვიზუალურად ლამაზი უნდა გამოვიდეს, ყო ველ შემთხვევაში ამის ყველა პირობა არსებობს... ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
37
„თამუნას არ უყვარს ხმაურიანი ადგილები“
თამარ გონგაძე თამუნა ნიკოლაძის (ქეთევან ღლონტის) 4 წლით უმცროსი და, სოფო ნიკოლაძე, თბილისში ერთერთი გამოუსწორებელი „ტუსო ვშიცაა“. არ არსებობს თბილისში
რომ მეშინოდეს. ინგლისიდან უამრავი ჟუ რნალი ჩამოვიტანე. სულ Gossip-ები, ანუ ჭორები. არავინ თქვას, რომ სხვი სი ცხოვრება არ აინტერ ესებს. ვიქტორია ბექჰემს შუბლის კუთხეში რომ „პრ იშიკი“ აქვს, მიახლოებული ზუმით პაპარაცი საიდან უღ ებს, არავინ იცის. ინგლისში მთელი პრესა ამაზეა აგებული. ერთხელ ნიდერლანდებში „პრ აიმტაიმის“ სტ ილის გაზეთში მოვხვდი, როგო რც იმ წლის ყვ ელაზე ხშირი სტუმარი. ჩემი დიდი ფოტოა დაბ ეჭ დი ლი, ოღონდ დიდი ასოებით ჩემი მეგობრის სა ხელი და გვარი
ენტში მეორე მდივნად, ორი წელი საკონსულო დეპარტამენტში, მერე სავიზოში. ექვსი თვეა, რაც Georgian Trade Corporation-ის მაღაზიათა ქს ელის - „ბალის“, „ტრუსარდისა“ და „კაშარელის“ მარკეტინგის მენეჯე რია.
ქეთევან ღლონტის 5 - დიპლომიანი „ ტ უს ოვ ში ც ა “ დ ა - ს ო ნ ი ა რაიმე ფართი, ავთერფართი თუ „ტუსოვკა“, რომელსაც სოფო არ ესწრება. 28 წლის აქტიურ ადამ იანს, ასეთ წრეებში, სონიას სახე ლით იცნობენ. თუმცა ოჯახისთვ ის ის მაინც სოფოა. არც უფროსი და ეგუება მის „სონიაობას“. „გა ნებივრებული არა ვარ, თვითონ ვინებივრებ თავს“, - მითხრა და მასზე წარმოდგენა რომ შემქმნ ოდა, მომიყვა:„ სკოლაში, მასწ ავლებელი დედას ეუბნებოდა, თამუნა რომ კარგად გაზარდეთ, ამას რატომ ვერ მიხედეთ?“ 5 დიპლომით „გამიკვირდა ჩემი ჩაწერა რომ მოგინდათ. აქტიურ ცხოვრებას ვეწევი, უფრო სწორად, ქართ ული მენტალიტეტისთვის აქტი ურს, თორემ ისე - ჩვეულებრივს.“ კლუბური ცხოვრების მოყვ არულ სონიას 5 დიპლომი აქვს. ან როდის მოასწრო ამდენი? და ამთავრა: საზღვარგარეთის ქვეყ ნების პოლიტიკური და ეკონომ იკური გეოგრაფიის ფაკულტეტი, სასტუმროს მენეჯმენტი, გაეროს დიპლომატიური სკოლა, ჰოლა ნდიური უნივერსიტეტი, ინგლის ის, ისბურნის დიუკების კოლეჯი. საგარეო საქმეთა სამინისტ როში 5 წელი მუშაობდა. სამი წელი ეკონომიკურ დეპარტამ
ყველას მეგობარი სონიას სამეგობრო წრე ძალი ან ფართო და მრავალფეროვანია. ვის არ აღმოაჩენთ მის გვერდით - როკერებიდან დაწყებული დიზა ინერებით დამთავრებული. „ჩემს სამეგობროში ბევრი პოპულარული ადამიანია. თუმცა, ვერც მათი და ვერც ჩემი დის პოპულარობას ვერ ვგრძნობ. ძალიან ვერთობი ჯიჯი სთან ერთად. ერთხელ რეჯინი სა ხლში წავიყვანე. ბებიაჩემიც სოხუ მელია და სადილის დროს გაარკვ იეს, რომ ჯიჯის ბებიას იცნობდა და თვითონ მისი ბიძის ნათლიაა. ერთმ ანეთს გადაეხვივნენ და ატირდნენ. ჩემი უახლოესი მეგობარია ქრისტი ყიფშიძე. სანამ ბიჭოლა ბრენდი გა ხდებოდა, მანამდე ვიცნობდი. ასევე დიდი ხანია, რაც დათუნა სულიკა შვილთან ვმეგობრობ.“ როკ კონცერტებზე ყოველთვის დადის. ამ მიმდინარეობას ძალიან დიდი ხანია უსმენს. „ამ სფეროდან იცნობს გიორგი გიორგანაშვილს, „ბახალას“. Me And My Monkey-ს მს მენელი ვარ. ამ ბენდის ვოკალისტი, სანდრო ჩინჩალაძე ჩემი მეგობარია. ვუსმენ „ვიტამინსაც“. „არ „მკიდია“ კლუბური ცხოვრებით გატაცე ბის გამო, სონიას თავის მართლება მოუხდა. „ახალგაზრდა ვარ და რა ტომ არ უნდა გავერთო? რადგან
თემიკო ჭიჭინაძემ „მამაჩემის გელფრენდზე“ უარი თქვა ფილმში „მამაჩემის გელფრენდი“ თემიკო ჭიჭინა ძეს საკრედიტო სამსახურის უფროსის როლი უნ და შეესრულებინა. ორი სარეპეტიციო შეხვედრაც შედგა და ის-ის იყო გუნდი შეიკრა, რომ მსახიობმა მოულოდნელად ფილმის რეჟისორს, ნიკა ხომასუ რიძეს უარი უთხრა. ჭიჭინაძე რუსთაველის დასს ედინბურგში ფესტივალზე ერთი თვით 2 აგვი სტოს გაჰყვა. ფილმის გადაღებები კი 2-დან 13 აგვისტოს ჩათვლით არის დაგეგმილი. „ვგავ ართ ჩვენ ლტოლვილებს?!“ ასე ჰქვია სპექ ტაკლს, რომელსაც ინგლისელი რეჟისორი ალეკ ბლაითი დგამს. „ფილმზე გული და მწყდა. შეკრული გუნდი ვიყავით. თუმცა ამ გასტროლზე უარს ვერ ვიტყოდი, რადგანაც ინგლისის სამეფო თეატრის და რუსთაველ ის თეატრის ერთობლივი პროექტია. თან დიდი ხნის დაგეგმილია. ნიკა ხომასურიძესაც გაწე რილი გრაფიკი აქვს და ჩემს გამო გადაღებას ვერ გადადებდა“ - ამბობს თემიკო ჭიჭინაძე. მის ჩანაცვლებას რეჟისორი და პროდიუსერი და ვით დარჩიათი აპირებს.
38
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
აწერია. ერთხელ ვარშავაში, ქუჩაში პოლონეთის პირვ ელმა არხმა გამაჩე რა, რაღაც გათამაშება იყო. იქ დგას საბჭოთა კავშირის დროინდ ელი კულტურის მუ ზეუმი. პოლონელე ბი ამ შე ნო ბას ვერ იტანენ. მკითხეს, ამ შენობას რას უზამ დიო? ვარდისფრად გადავღებავდი-მე თქი. გაუხარდათ და „მონოპოლი“ მოვიგე. რატომღაც ყურადღ ებას ვიქცევ. ალბათ, იმიტომ, რომ სულ გა ღიმებული დავდივარ. თბილისში იშვიათად იღიმიან...
ერთობი, თვალშისაცემი ხარ და ყვ ელას თამამი ჰგონიხარ.“ - ალკოჰოლს თუ სვამ? - აბა, კლუბში ისე ხომ არ ვიქნ ები? მიყვარს სასმელი „კუბა ლი ბრი“ - „თავისუფლება კუბას“ და ეს ყველამ იცის. ნასვამი ათმაგად მხია რული ვარ. - თამუნას საერთოდ არ უყვარს კლუბური ცხოვრება? - თამუნას არ უყვარს ხმაურიანი ადგილები. ბავშვობიდან ასეთია. ურჩევნია სახლში, მეგობრებთან ერთად ყოფნა. თამუნა ტრადიციუ ლად, „შუა ქალაქის“ მსახიობებთან ერთად ერთობა. მე უფრო აქტიური ვარ. სხვათა შორის, მე და თამუნა ჯაზ ფესტივალზე ბათუმში, ერთად ვიყავით. გამიკვირდა, რომ „პრაიმტ აიმი“ არ ჩაუსაფრდა. თუმცა მაინც მოხვდა თქვენს ფურცლებზე. ავთე რფართიზე მასაკელასთან ერთად ძალიან მაგარი დრო ვატარეთ. თქ ვენ, არც აუზზე მინახიხართ. - ასე გვათვალიერებდით? - აბა რა. მე თქვენი არ მეშინია, მაგრამ შეიძლება პაპარაცის გვერ დში ისეთი ფოტო აღმოაჩინო, გული გაგისკდეს. თუმცა მე, გართობაში ხელს არ მიშლით. რაც თქვენთან იწერება, ჰაერიდან მოტანილი არ აფერია. სიმართლეს ამბობთ. - „გკიდია“ ვინ რას იტყვის? - არ „მკიდია“. მე ტრადიციული ოჯახიდან ვარ. როცა სახლიდან გა მოვდივარ, ჩემი ოჯახის სახე ვარ. თავისუფალი ქალი ვარ, არც ქმარი მყავს. ისეთს არაფერს ვაკეთებ,
„ქართველ ბიჭებს ვერ ვუგებ“ ამბობს, რომ ახლა მის პი რად ცხოვრებაში საინტერესო არაფერი ხდება. დაახლოებით 5 თვეა, რაც შეყვარებულს დაშო რდა. „გაცილებით წყნარად ვგრძ ნობ თავს, როდესაც მარტო ვარ და ვმუშაობ. - 5 თვის წინ ვის დაშორდი? - რუსი იყო. დიდ ხანს ვიყავით ერთად, მაგრამ ორივენი სამშობ ლოებში დავბრუნდით. რუსეთის ვიზა მაქვს და როცა მომინდება, ნებისმიერ დროს შემიძლია ჩა ვიდე. ქართველთან სერიოზული ურთიერთობა არც მქონია. მგ ონი, ქართველ ბიჭებს ვერ ვუგებ ...“ - ერთმანეთის თაყვანისმც ემლებს დები კრიტიკულად აფ ასებთ? - ახლა ამ თემას ერთმანეთში ნაკლებად განვიხილავთ. ადრე თამუნას ერთი თაყვანისმცემელი არ მომწონდა და სახლიდან ვუ გდებდი. - სამაგიერო არ გადაუხდია? - არა, ჩემი და ანგელოზია. ყვ ელაზე კეთილი, პატიოსანი და კა რგი ადამიანი. ქართველი ქალის ნამდვილი სახეა. - რას გეგმავ? - მე უნდა ვხცოვრობდე ნიუიორკში. ევროპაში თავის დამკ ვიდრება რთულია, ამერიკაში ჩადიხარ თუ არა, ამერიკელი ხდ ები. ამერიკასთან დაკავშირებით გეგმები მაქვს, მინდა საქართვე ლო ვასახელო. ახლა, დასასვენებ ლად, პორტუგალიაში მივდივარ.
საქართველოს ეროვნული მუზეუმის განვითარებას ევროკავშირი მილიონ ორასი ათასით აფინანსებს
დავით ლორთქიფანიძე მარიტა დამენია ეროვნული მუზეუმი წლის ბოლოსთვის სა ზოგადოებას სრულიად განსხვავებულად წა რუდგება. ევროკავშირის მიერ მილიონ ორასი ათასით დაფინანსებული პროექტის ფარგლე ბში მოხდება მისი რეაბილიტაცია, რესტავრა ცია ჩაუტარდება მუზეუმში დაცულ ექსპონ ატებსაც, ყველაფერი მუდმივად განახლებადი გახდება და რაც ყველაზე მთავარია, თბილისში შეიქმნება მუზეუმების ქუჩა, რომელიც ხელო ვნების მუზეუმის შენობიდან ეროვნულ გალე რეამდე გაგრძელდება. ეროვნული მუზეუმის დირექტორი დავით ლორთქიფანიძე ამ პროე ქტზე დიდ იმედებს ამყარებს და მიიჩნევს, რომ საბოლოოდ ეს ხელს შეუწყობს ქვეყანაში ტუ რისტების მოზიდვასა და საზღვარგარეთ საქა რთველოს პოპულარიზაციას. დავით ლორთქიფანიძე: „პროექტ ის დაწყებამდე კონსულტაციები გვქო ნდა სმისტონის ინსტიტუტთან. ეს არ ის ამერიკის მუზეუმების გაერთიანება, იუნესკოსთან და ცალ-ცალკე ბევრ ორგანიზაციასთან. ჩვენ ვმონაწილეო ბთ ძალიან მნიშვნელოვან პროექტში – „თვინინგი“. ევროკავშირი ამ პროგრა მას იყენებს არაევროპული ქვეყნების ევროკავშირის სტანდარტთან მიახ ლოებისთვის. ჩვენი მუზეუმის პარტნი ორი ორი წლის განმავლობაში იქნება ბერლინის მუზეუმების გაერთიანება. თბილისში გაიხსნება ნაციონალური კონსერვაცია-რესტავრაციის ცენტრი, სადაც თანამედროვე ტექნოლოგიის დაცვით იქნება შენახული ყველა ჩვ ენი ძირითადი ექსპონატი და იქვე მო ეწყობა ლაბორატორია, ექსპონატების კვლევისა და რესტავრაციისთვის. ამის გარდა, ჩვენი პარტნიორია ბერლინის მუზეუმების გაერთიანება. გერმან ელებს აქვთ მუზეუმების კუნძულის პროგრამა. ეს არის ევროპაში ყველა ზე დიდი პროექტი, თუ როგორ უნდა იყოს მუზეუმები ჩართული ქალაქის ინფრასტრუქტურაში. მუზეუმს თავისი წვლი ლი უნდა შეჰქონდეს ქალაქის განვითარებაში. ბევრ ქვეყანაში მუზეუმებში შესვლა უფასოა, ტურისტები ფულს კაფე-ბარებში, საგამოფენო დარბაზებში ხარჯავენ, მუზეუმებში სუვენი რებს ყიდულობენ, აქედან ბიუჯეტი ივსება და შესაბამისად, სახელმწიფოსაც მეტი სტიმული ეძლევა მუზუემის დაფინანსებისთვის. ჩვენი მუზეუმების მდებარეობა ძალიან კარგია ამ თვალსაზრისით, ერთ ქუჩაზეა განლაგებული მუზეუმები, ეროვნული ბიბლიოთეკა და ერ ოვნული გალერეა, ამიტომაც ჩვენ შეგვიძლია, მუზეუმების ქუჩა გვქონდეს და ეს სისტემაში ჯდება. მნახველს ერთი ბილეთით რამდენიმე მუზეუმის დათვალიერება შეეძლება. მისი გა ნვითარება მუდმივად მოხდება, მაგალითად, ბერლინში მუზეუმების კუნძულის პროექტს
მანფრედ ნავროტი 2015 წლამდე ავითარებენ. რამდენად სწორად უნდა ვიყოთ განვითარე ბული და რა როლი უნდა გვქონდეს საზოგადო ებაში? წლის ბოლოს დასრულდება მუზეუმისა და ეროვნული გალერეის რეაბილიტაცია, ამის შე მდეგ გამოყენებული იქნება ძალიან სერიოზ ული მარკეტინგული სტრატეგია. იმისთვის, რომ აქ, რაც შეიძლება მეტი ადამიანი მოვიდეს, საზოგადოებასთან ურთიერთობის ყველა სა შუალებას გამოვიყენებთ, მათ შორის სოციალ ურ ქსელებსაც, „ფეისბუქზე“ უკვე გვაქვს ერ ოვნული მუზეუმის გვერდი. მუზეუმი მარტო იმისთვის არ არსებობს, რომ ნივთები შეინახ ოს. იქ მოეწყობა არა მარტო მუდმივი გამოფე ნები, არამედ გვექნება დროებითი საგამოფენო
ტელევიზიებითაც. ეს არის ის გზა, რომლითაც ჩვენ ტურისტებს ვიზიდავთ. ასეთი გამოფენე ბი ქვეყნის გარეთ ხშირად ეწყობა. რამდენიმე დღეა, ფლორენციაში გაიხსნა ღვინის გამოფე ნა, იქ არის დიდი წარწერა „ღვინის სამშობლო საქართველოა“, ანუ ჩვენ ვემზადებოდით, სამი წლის განმავლობაში, რომ ქვეყნის გარეთ უფ რო პოპულარულები გავმხდარიყავით“. როგორც დავით ლორთქიფანიძემ ჩვენთან საუბრისას აღნიშნა, სკოლებში უკვე დადიან მუზეუმის თანამშრომლები, რომლებსაც იქ სხვადასხვა ექსპონატების ასლები მიაქვთ და ბავშვებს მათ ისტორიას აცნობენ. პედაგო გებისთვის ტარდება რამდენიმედღიანი სემი ნარები, მუდმივად ეგზავნებათ ინფორმაცია მეცნიერების თანამედროვე მიღწევებზე: „თუ
ბერლინის მუზეუმების კუნძულის ესკიზი სივრცეებიც, რომელიც აქ არ იყო. პროექტამ დე საზღვარგარეთ სამი წელი მიმდინარეობდა ჩვენი გამოფენების სერია. ჩატარდა 12 გამო ფენა, გამოიცა რვაენოვანი კატალოგი. ჩვენმა ექსპონატებმა მოიცვა ბერლინი, პარიზი, ინ გლისი, საბერძნეთი, ამერიკა, ნიუ-იორკი, ვაში ნგტონი, ლოს-ანჯელესი. სტოკჰოლმი, ესპანე თი... სხვათა შორის, შვეციასა და ესპანეთში იმ დროს ჩატარდა გამოფენები, როდესაც ისინი იყვნენ ევროკავშირის თავმჯდომარე ქვეყნები. ძალიან დიდი წარმატებები ჰქონდა ამ გამოფე ნებს, ძალიან კარგი სტატიები გამოქვეყნდა. ძირითადი თემა იყო კოლხეთზე, არგონავტ ებზე, მედეაზე და ასე შემდეგ. „ნიუ-იორკ თა იმსში“ დაიწერა, რომ მითი არგონავტების შე სახებ მხოლოდ მითი არ არის და ეს არის სამე ცნიერო რეალობა. პოზიტიურად შუქდებოდა
ჩვენ მეცნიერება არ გავაგრძელეთ, მაშინ არ ასერიოზულ დაწესებულებად ვიქცევით. სხვა თა შორის, საქართველო პირველია, ვინც ამ და ძმობილებულ ქვეყნებში გახდა გამარჯვებული და ბრიუსელში ეს სამუდამოდ დაფიქსირდება. სხვათა შორის, ბოსტონის უნივერსიტეტის სტ უდენტებს ლექციები უტარდებათ დმანისის საველე სკოლაში, ჩვენ ნელ-ნელა მოსამზადებ ელი ბაზა ვხდებით... “ გარემონტებულ მუზეუმებში ექსპონატები ისე გამოიფინება, რომ მნახველს განსაკუთ რებული სიამოვნება მიანიჭოს, დამონტაჟდება განსხვავებული განათებები, შეიქმნება ყველ ანაირი პირობა იმისთვის, რომ ექსპონატები დაცული იყოს დაზიანებისგან. გარდა ამისა, ყველა ექსპონატს ექნება თავისი საგანმანათ ლებლო პაკეტი და ყველა მსურველი საჭირო
ინფორმაციას მიიღებს მის შინაარსზე. დავით ლორთქიფანიძე: „გერმანიასთან ყოველთვის ძალიან მჭიდრო ურთიერთობა გვქონდა, მუზეუმის პირველი დირექტორიც გერმანელი იყო – გუსტავ რადე. ორივე მხარ ის სურვილია, რომ ეს თანამშრომლობა ძალი ან დიდხანს გაგრძელდეს. სხვათა შორის, უნ იკალური ექსპონატებია დაცული არა მარტო თბილისში, არამედ საქართველოს რეგიონებ შიც. სვანეთის მუზეუმში არის უნიკალურზე უნიკალური მასალა, დმანისის მუზეუმში, ვა ნში, სიღნაღის მუზეუმში, ახალციხის მუზე უმში. ვერ წარმოიდგენთ, სვანეთიდან ჩამო ტანილ ექსპონატებს რამდენი ჭია ჩამოჰყვა, მათ მკურნალობა და რესტავრაცია სჭირდება, თუმცა ამას მხოლოდ იმ შემთხვევაში აქვს აზ რი, თუ შემდეგ ექსპონატებს უკეთეს პი რობებში დავაბრუნებთ“. პროექტის განხორციელებაში აქტიურ ად მონაწილეობს დავით ლორთქიფანიძის გერმანელი მრჩეველი მანფრედ ნავროტი, რომელიც ფიქრობს, რომ ქართული კუ ლტურის სიმდიდრის გათვალისწინებით, მუზეუმებს ტურისტების მოსაზიდად უდ იდესი პოტენციალი აქვს. მანფრედ ნავროტი: „კარგია, რომ თბ ილისში შეიქმნება მუზეუმების ქუჩა და „თვინინგის“ პროექტში, რომელიც დაფი ნანსებულია ევროკავშირის მიერ, გაკე თდება რესტავრაცია-კოსერვაციის ცე ნტრიც, რომელიც ხელოვნების მუზეუმს აქვს უკან მოდგმული. ქართული მხრიდან პროექტში საკმაოდ კვალიფიციური სპ ეციალისტები არიან ჩართული და ამის გარდა, 40 გერმანელი ექსპერტიც გვყავს მოწვეული. ჩვენ გერმანულ გამოცდილებ ას გავუზიარებთ ქართველ კოლეგებს. გე რმანიის გაერთიანების შემდეგ იქ მოხდა მუზეუმების გაერთიანებაც. პროექტში ჩართულები იქნებიან ინჟინრები, არქიტე ქტორები, პიარის სპეციალისტები...“ როცა ბატონ მანფრედს ვთხოვე, საქა რთველოში მიღებულ შთაბეჭდილებებზე ესაუბრა, მითხრა, ამისთვის დიდი დრო დამჭ ირდებაო: „საქართველოს კულტურას უდიდ ესი ისტორია აქვს, ის პრეისტორიული ხანიდან იწყება. მოკლედ, ამაზე საუბარი ჩემთვის ძა ლიან ძნელია. საქართველოს მუზეუმს შესწევს იმის ძალა, რომ წარმოადგენდეს, საქართვე ლოს იდენტურების საფუძველს და მოახდი ნოს ქვეყნის პოპულარიზაცია, ბევრ მუზეუმს დიდი როლი აქვს შესრულებული ქალაქების განვითარებაში. მუზეუმს შეუძლია, მოიზიდოს ტურისტები, რომლებიც ქართულ კულტურას გაეცნობიან. მაგალითს მოვიყვან. მე თვითონ ბერლინიდან ვარ, რა თქმა უნდა, ის თბილის ისგან განსხვავდება, ბერლინში ყოველწლიურ ად მილიონობით ტურისტი ჩამოდის და მათგან ხუთი მილიონი ყოველწლიურად – კონკრეტუ ლად მუზეუმების სანახავად“. ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
39
გიორგი
წითური
მეოცე საუკუნეში გა დაღებული ერთ-ერთი ყვ ელაზე ცნობილი ფანტას ტიკა, ჯორჯ ლუკასის ვა რსკვლავური საგაა, უფრო სწორად კი, 6 სრულმეტრ აჟიანი ფილმი, რომელთა მთლიანი სახელი – ვარსკვ ლავური ომებია.
ვარსკვლავური ომები ანუ ჯედაიზმი, როგორც რელიგია მეოცე საუკუნ ეში გადაღებული ერთ-ერთი ყვ ელაზე ცნობილი ფ ან ტა სტ იკ ა , ჯორჯ ლუკასის ვარ სკ ვლ ავ უ რი საგაა, უფ რო სწორად კი, 6 სრულ მეტ რა ჟი ა ნი ფილმი, რომ ელ თა მ თლ ია ნ ი სახელი – ვარსკვ ლავური ომებია. აგერ უკვე 50 წლ ის მანძილზე, რთულად თუ მოიძებნება ადამიანი, ვისაც ეს სამყარო ერთხელ მა ინც არ უნახავს. ვარსკვლავური ომების მთ ავარი თემა, ფანტასტიკურ სამყაროში აგებული, ორი თა ობის, ანაკინ და ლუკ სკაივო კერის ცხოვრების ისტორიაა. ჯორჯ ლუკასმა ათწლეულები მოანდომა ახალი გალაქტიკის შექმნას. ამ სამყაროში ადამია ნები და სხვა სულიერი „უცხო“ არსებები ერთად ცხოვრობენ. სიუჟეტის მთავარი გმირები, ჯედაები და სითხები არიან. 6-თავიანი საგის მთავარი სი უჟეტური ხაზი, ამოუწურავი
40
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
თემა, ნათელისა და ბნელის დაპირისპ ირებაა. ჯედაების ორ დენი, რაღაცით, მასონურ წყობას წააგავს, უბრა ლოდ, თავისი იდე ოლ ოგ იი თ უფრო ბუდი ზმისკენ იხ რება. ჯედა ისთვის მთ ავარი „ენ ერგიაა“, რომელიც მთელს გ ალ ა ქტიკას ამ ოძრავებს და ერთ დიდ ცივილი ზაციად ქმნის. ჯედაი, დადე ბითი ენერგიის მთავარი მატარე ბელი და დამცვე ლი ფარია. საგის ისტორიაც, ზუ სტად ამ ენერგიის მხოლოდ დადები თი მიზნებისთვ ის გამოყენებას ეხება, რომელსაც ყველანაირად ხე ლს უშლიან, უარყ ოფითი სითხები. სითხები, ტო ლკიენის შავბ ნელი გმირების, ორკების უფრო გ ან ვი თა რე ბუ ლ ფორმად შეიძლე ბა ჩაითვალოს. ის ინი ძალაუფლების ხელში ჩასაგდებ ად, ყველაფერზე მიდიან და საგის მთავარ გმირს, ანაკინ სკაივოკე რს ბნელი მხარის მორჩილადაც გა ხდიან. ანაკინ სკაივოკერი, დღ ემდე ფანტასტიკური კინოს ყვ ელაზე ცნობილი გმირია. დართ ვეიდერი, თავისი შა ვი ფერის სამოსით და ნიღბით, მთელი საგის განუყრელი ნაწი ლია. მასში იმალებოდა გზას
აცდენილი ჯედაი ანუ ნათელი, რომელიც საბოლოოდ, ყველა ჩადენილ ცოდვას გამოისყი დის. გაუთავებელი ომიანობის პერიოდში, დართ ვეიდერის საქციელი, იმედსაც კი ბადე ბდა ხალხში. თუ პირველ-ორ სერიაში, ვეიდერი, ტირანიისა და დიქტატურის სახეს წარმ ოადგენდა, საგის დასასრულს ჩანს, რომ შავი ნიღბის ქვეშ ცხ ოვრობს ადამიანი, რომელიც ჩვეულებრივ სუნთქავს, უყვა რს, და აქედან გამომდიანრე ცხოვრობს.
ც ხლ ე ს გან აგ რ ძ ობ ს . ათასგვ არი თა მაშ ებ ი, ს ერ ი ა ლე ბ ი , მულ ტფ ილ მ ები და სათამაშოები, ყველაფერი ეს ლუკასის ისტო რიის განუყრელი ნაწილია. ყველაზე საოცარი ამბავი კი, ჩვენი საუკუნის დასაწყისში მოხდა, როდესაც ბრიტანეთ
ვარსკვლავური ომები დღ ესაც, როგორც ფულის კეთე ბის, ასევე „ათასი“ ფანის დამშ ვიდების „ცოცხალი ფაბრიკაა“. საგის დასრულების მიუხედავ ად, ისტორია გრძელდება და ვა რსკვლავური გალაქტიკა სიცო
ში, გამოკითხვისას დადგინდა, რომ მოსახლეობის დიდი ნაწი ლი, თავის რელიგიად, არა ქრ ისტიანობას, მუსულმანობას თუ ბუდიზმს, არამედ სწორედ ჯედაიზმს აღიარებდა. რა თქმა უნდა, აქ მოსახლეობის იუმო
რის გრ ძნო ბა ც გ ას ა თ ვ ა ლი ს წ ინ ე ბ ელ ი ა , თ უმ ც ა პ რო ცე ნ ტულად საკმ აოდ დიდი მაჩვენებელი, ჯედა იზმის, ოფიციალურ რელიგიად აღიარებას მოითხოვდა. ჯე დაიზმი ამჟამად, ოფიციალურ რელიგიად ითვლება, ხოლო მი სი მიმდევრები ძალას, ანუ და დებით ენერგიას ყველაზე დიდ მუხტად აღიარებენ, როგორც მთელი სამყაროს შემკვრელს. ლუკასის საგა, მას უკვე აღ არ ეკუთვნის. ის ხალხმა ისე განავრცო, ათასგვარი ლეგე ნდებითა თუ წინასწარმეტყ ველებებით, რომ არა მარტო ახალ მიმდევრობად, არამ ედ კულტად იქცა, კულტ ად - რომელსაც ეთაყვა ნებიან და სწამთ...
სხვადასხვა სოციალურ ქსელებში თუ უბრალოდ, ჟუ რნალ-გაზეთებში, მარიხუანას ლეგალიზაციასთან და კავშირებულ აჟიოტაჟს, გადავწყვიტე, მეც შევუერთდე. პირველი ასოციაცია, ლეგალიზაციასთან დაკავშირ ებით, ჰოლანდიაა, კერძოდ კი - ამსტერდამი.
საქართველოში, „ოდნოკლასნიკები“-ს შემდეგ, ფეისბუკ მანიაზე გადასული მომხმარებელი, ლოგიკურად „ტვიტერი“თაც უნდა დაინტერესებულიყო. საკვირველია, მაგრამ ეს, არ მოხდა.
ტურიზმის მთავარი მამოძრავებელი ძალა სხვადასხვა სოციალურ ქს ელებში თუ უბრალოდ, ჟურნ ალ-გაზეთებში, მარიხუანას ლეგალიზაციასთან დაკავშირ ებულ აჟიოტაჟს, გადავწყვიტე, მეც შევუერთდე. პირველი ასოციაცია, ლეგა ლიზაციასთან დაკავშირებით, ჰოლანდიაა, კერძოდ კი - ამსტ ერდამი. ეს ქვეყანა პირველი მაჩვენ ებლია იმისა, რომ ამ ნარკოტ იკის ლეგალიზაციაში არანაი რი საფრთხე არ არის – თუმცა, არც ევროპის სხვა კუთხეშია პრობლემა მარიხუანას მოწევა. ზოგადად ადამიანს, სამოთხ ისკენ მიუწევს გული. „მწეველ თათვის“ დედამიწაზე ასეთი სა მოთხე ჰოლანდიაა, და რადგან დედამიწაზე სამოთხე არ არსე ბობს, ჰოლანდიის შემთხვევაშ იც, ეს ამბავი იდეალიზებულია. Coffeshop - ის არსებობა, ამ
ამბავს უფრო ხელს უწყობს, რა დგან რეალურ სამყაროში, არ სებობს რეალური კაფე, სადაც შეგიძლია შეხვიდე, მარიხუანა შეიძინო და ჭიქა ყავასთან ერ თად გემრიელად გააბოლო... ეს ლეგალიზაციის მომხრე ად ამიანისთვის, ალბათ, ყველაზე დიდი ოცნებაა... რაც აკრძალ ულია, ის ბევრად უფრო საინ ტერესო და მომხიბვლელია. Coffeshop - ში სხვადასხვა სორტის მარიხუანა, დაახლო ებით 4 ევროდან 20 ევრომდე ღირს და ყველანაირ მომხმარე ბელზეა გათვლილი. გამყიდვე ლს ერთი-ორ კითხვას უსვამ, ის კი თავის სფეროში დახელო ვნებული, ზუსტად გიხსნის, თუ რა შედეგამდე მიგიყვანს კონკ რეტული ნარკოტიკი. ოფიციალურად იკრძალება Coffeshop -ში მარიხუანას გარე რეკლამა, 18 წლამდე მოზარდ
ისთვის ნარკოტ იკის მიყიდვა და, რაც არ უნ და პარადოქსულად ჟღერდეს, თვ ითონ Coffeshopისათვის მარი ხუანას მიყიდვა. Coffeshop -ს შეუძლია გაყი დოს ნარკოტიკი, მაგრამ შეძენის უფლება არა აქ ვს... ერთი-მე ორეს გარეშე რომ შეუძლებე ლია, ამ აზე კა ნონში არაფერია ნათქვამი. შესა ბამისად, კანონი ყოველდღე ირ ღვევა. ამაზე კი ყველა თვალს ხუჭავს. კაფეში იყიდება, მარიხუან ასაგან გაკეთებული სხვადასხ ვა პროდუქტი, მათგან ყველაზე პოპულარული ე.წ „კექსები“ -ა. მარიხუანისგან დამზადებ ულ კექსს, ორი პლიუსი აქვს: პირველი, როგორც ყველა კე ქსი, ანაყრებს და მეორე, რო გორც ყველა მარიხუანა, აბ ოლებს. ბოლო წლებში ამსტერდა მში Coffeshop -ის რაოდენობა საგრძნობლად, 1 500-იდან 600-მადე, შემცირდა. უმეტეს წილად კონსერვატორული პა რტიის ზეწოლის შედ ეგ ად. ასევე შეუძლებე ლია ახალი Coffe shop – ის გახსნა, თუკი რომელიმე არ დაიხურა. ჰოლანდიაში, ვანგოგისა და სხვა ბევრი ღირსშესანიშნაობის მიუხ ედავად, ტურიზმის მთავარი
მამოძრავებელი ძალა, სწორედ მარიხუანაა. საქართველოში ეს ფანტასტიკის სფეროს უფრო წააგავს. ჰოლანდია და საქა რთველო რადიკალურად განს ხვავებული კულტურის ქვეყ ნებია და სულაც არ არის მოსალოდნელი, რომ ამ ნ არ კო ტი კი ს ლ ეგ ალ ი ზაციით, იგ ივე შედეგს მივ იღ ებ თ, რაც ნიდე რლა ნდ ე ბშია. ჩვენს შემ თხ ვე ვ აში, ყვ
ელაფერი ბევრად უფრო რთ ულად არის, ვიდრე ეს ერთი შეხედვით ჩანს და სანამ რაიმეს გადავწყვეტთ, წინ უნდა გავი ხედოთ და მომავალ თაობაზე ვიფიქროთ. უნდა დავფიქრდეთ, იმ ზე გავლენაზე, რასაც თუნდაც რა მდენიმე Coffeshop - ის გახსნა მოახდენს ახალგაზრდებზე, სა ჭიროა თუ არა სურათის ხელო ვნური იდეალიზება... ყველაფ ერი კარგად ასაწონ-დასაწონია, მით უმეტეს, გზის დასაწყის ში. მთავარია სწორი სტრა ტეგია, რომელიც სავალალო შედეგებამდე არ მიგვიყვანს. მთავარია, ცივ გონებაზე მიღე ბული გადაწყვეტილება... ამ თემაზე ხმამაღლა ლა პარაკი, უკვე კარგის ნიშანია, რადგან პრობლემა რომ არ არსებობდეს, არც მისი გა დაწყვეტის აუცილებლობა გაჩნდებოდა.
„გამოუსადეგარი“ ტვიტერი
საქართველოში, „ოდნოკლასნიკები“-ს შემდეგ, ფეისბუქ მანიაზე გადასული მომხმარებელი, ლოგიკურად „ტვიტერი“- თაც უნდა დაინტერესებულიყო. საკვირველია, მაგრამ ეს, არ მოხდა. რატომ არ მოგვეწონა და არ ავიტაცეთ მიკრობლოგინგის სისტემა გაუგებარი იყო, თუმცა პასუხი, თურმე მოსახლეობის რაოდენობაშია. საქართველოს ინტერნეტ მომხმარებლის რაოდენობას, სრულიად აკმაყოფილებს Facebook-ი და „ოდნოები“, და მათ სიახლის არანაირი მოთხოვნილება არა აქვთ, გინდაც ეს, ისეთი პოპულარული ინტერნეტ
საიტი იყოს, როგორიც - ტვიტერია. საიტი არ არის ისეთი მრავალფუნქციური, როგორც Facebook-ია, აქ არ არის სხვადასხვა სახის თამაშები. საქართველოში, მოსახლეობის უმრავლესობა კი, სოციალურ ქსელში, სწორედ თამაშით არის დაკავებული. ამ დროს, ტვიტერის მოკლე მესიჯები საუკეთესო ხერხია, მსოფლიოს გააცნო, რითი ხარ დაკავებული ამ კონკრეტულ წამს და რას აპირებ უახლოეს მომავალში. საქმე არა მხოლოდ საქართველოში, არამედ, ყველა პატარა ქვეყანაშია. Facebook -ისა და ტვიტერის პარალელური არსებობა, ასეთ ქვეყნებში, ერთი მომხმარებლისათვის, მიუღებელია. აღსანიშნავია, რომ დასავლეთში, ტვიტერი, „ვარსკვლავებსა“ თუ პოლიტიკოსებში ძალიან პოპულარულია, რაც წესით, ამ საიტის მიმართ ინტერესს უნდა ზრდიდეს.
ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ტვიტერი ეშტონ კატჩერია, მისი ბლოგი ყოველდღე იცვლება, რაც შესაბამისად, მისი ფანების რიცხვს ზრდის. ტვიტერები აქვთ ასევე სხვადასხვა ქვეყნის პრეზიდენტებსა და პარლამენტარებს, მთავარი სამაუწყებლო ბაზა მათთვის ტვიტერია. ბრიტანეტში კი მაღალი თანამდებობის პირებისათვის სავალდებულოა, ამ საიტის მეშვეობით, მოსახლეობას ყოველდღიურად ანგარიში ჩააბარონ. ლაპარაკი იმის თაობაზე, რომ საქართველოში ტვიტერის პოპულარიზაცია მალე მოხდება, ცოტა ნაადრევია, რადგან ხალხი ჯერ „ოდნოებიდან“ არ „ჩამომხტარა“. ჩვენ ტვიტერს, ალბათ, მაშინ ავითვისებთ, როდესაც დასავლეთის მოსახლეობა მას მოიბეზრებს და რამე სულ ახალზე გადავა... ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
41
EXCLUSIVE
მამაჩემის „გერლფრენდის” გადაღებები დაიწყო
თეა ხომერიკი 2 აგვისტოს ახალი ქა რთული ფილმის, მამაჩემის „გელფრენდის“ გადაღებები დაიწყო. ფილმის სცენარი პროდიუსერ ნიკა ავალიანს ეკუთვნის. სცენარის იდეა ჯერ კიდევ მაშინ გაუჩნდა, როცა ჰოლივუდურ „ჯორჯ იაზე“ მუშაობდა. ნიკა ავალიანი: „ამ ფი ლმზე დიდხანს ვფიქრობდი, რაღაც ახალი მინდოდა, ის ეთი, რაც მანამდე საქართ ველოში არ გადაღებულა. ტარანტინო და გაი რიჩი ჩე მი საყვარელი რეჟისორები არიან და სცენარი მათ სტ ილში დავწერე. ბევრს უკვი რს, სახელმწიფო მინისტრის მოადგილეს ამ ფილმთან რა კავშირი მაქვს, არადა ჩემმა სცენარმა კიდევ ერთი კა რგი საქმე გააკეთა. მე დიას პორების კუთხით ვმუშაობ და ჩემი ძირითადი ფუნქცია, უცხოეთში წასული ქართვე ლებისთვის საქართველოში სამუშაო გარემოს შექმნაა. ამიტომაც შევაჩერე არჩე ვანი ახალგაზრდა ქართ ველ რეჟისორზე, ნიკა ხო მასურიძეზე. ის ძირითადად ლოს-ანჯელესში მუშაობს და ვფიქრობ, მისი სამშობ ლოში დასაქმებით კარგ ტე ნდენციას ჩავუყარეთ საფუ ძველი. ფილმზე საუკეთესო გადამღები ჯგუფი და მსახ იობები მუშაობენ. ასე რომ, მაყურებელს, ქართული კი ნოსივრცისთვის სულ ახალ, საინტერესო სანახაობას ვპ ირდებით“. “პრაიმ ტაიმს”, საშუ ალება მოგვეცა, სამუშაო პროცესს დავსწრებოდით. გადაღებები ჭავჭავაძის გა მზირზე ერთ-ერთ სახლში ვითარდება. ფილმი სავსეა დაძაბული მომენტებით, სა სიყვარულო სამკუთხედე ბით და რაც მთ ავ არ ია, სა ინტერესო შავი იუმორით. როგორც დაგვპირდნენ, გა დასაღებ მოედანზე ფილმის დასრულებამდე კიდევ შეგვ ახედებენ... ასე რომ, დაგვ ელოდეთ. 42
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
რატომ დაბრუნდა შოთა ბაბუნაშვილი ისრაელიდან ექვს თვეში? ისრაელიდან – ზესტაფონში
– ისრაელში ნორმალური პირობები მქონდა. თუმცა წმ ინდა სპორტული თვალსაზრისით... უმაღლეს ლიგაში გადა სვლისთვის ვიბრძოდით, მაგრამ ვერ მოვახერხეთ. მერე კი ოჯახური პრობლემები გაჩნდა და ისრაელიდან ექვსი თვის შემდეგ წამოვედი. ექვსი თვის განმავლობაში მხოლოდ სამი კვირით მოხერხდა მეუღლისა და ბავშვების იქ ჩაყვანა. ფაქტ ობრივად, მთელი ნახევარი სეზონის განმავლობაში მარტო ვიყავი. სახლი მქონდა მონატრებული. ძალიან გამიჭირდა და დაბრუნებაც ამიტომ გადავწყვიტე.
„ოჯახი მომენატრა...“
– ზამთრიდან მოყოლებული ისრაელში, რიგით მეორე ლი გაში, ნეშ ციონის „სექციაში“ ვიყავი. დავასრულე ჩემპიონატი და სახლში დავბრუნდი. არ დაგიმალავთ და უცხოეთის სხვა გუნდებში გადასვლის ვარიანტებიც მქონდა, მაგრამ საბო ლოოდ არჩევანი მაინც „ზესტაფონზე“ გავაკეთე. ამ კლუბში ყველაფერი დალაგებულია, მაღალი დონის პროფესიონალე ბი არიან, ამბიციური და სტაბილური კლუბია, თან შინ ვარ, ოჯახი ქუთაისში მყავს და უსაშველო მონატრების გრძნობ აც აღარ მაქვს. ერთი სიტყვით, სწორედ ოჯახის მონატრების გამო გადავწყვიტე „ზესტაფონში“ თამაში. იმერულ კლუბთან 2-წლიანი კონტრაქტი გავაფორმე. არც იმას დაგიმალავთ, რომ ერთი კვირის წინაც დამირეკა აგენტმა ისრაელიდან და მითხრა, სასწრაფოდ უნდა ჩამოხვიდე, ფინანსურად კარგი წინადადება გამოჩნდაო, თუმცა უარით გავისტუმრე. თანაც „ზესტაფონთან“ კონტრაქტი უკვე გაფორმებული მქონდა.
როცა სახლი გენატრება...
კობა ინასარიძე
...იშვიათია, როცა ფეხბურთელი საქართველოდან უცხოეთს მიაშურებს, მალევე კი უკან დაბრუნდეს და კარიერა ისევ აქ გააგრძელოს. უმეტესად, მი დიან და იქვე რჩებიან, წელიწადში ერთი-ორჯერ თუ ჩამოვლენ ხოლმე... შოთა ბაბუნაშვილმა სა
ქართველოს წინა ჩემპიონატი ქვეყნის ჩემპიონ რუსთავის „ოლიმპში“ დაიწყო, მერე ისრაელს მიაშურა და ექვს თვეში უკანვე დაბრუნდა, ახლა „ზესტაფონში“ ჩაირიცხა. ამ ქუთაისელმა ფეხბ ურთელმა, როგორც თვითონ გვითხრა, უცხოეთში ოჯახის გარეშე ვერ გაძლო, სახლი მოენატრა...
სექცია
– ისრაელში ჩემს გუნდს ცოტა დააკლდა მთავარ ლიგაში გადასასვლელად. წინა გუნდს ქულით ჩამოვრჩით, მეორეა დგილოსანმა კი 2 ქულით გაგვისწრო. ჩემთან ერთად „სე ქციაში“ გაგა ჩხეტიანი და გიორი ჭელიძე იყვნენ, მაგრამ არ ვიცი, ახლა ისინი რას აპირებენ, შეიძლება დარჩნენ, შეიძლე ბა ისინიც წამოვიდნენ. იქ სულ ერთად ვიყავით და შეიძლება ითქვას, თავიც ერთად გაგვქონდა. ყველგან ერთად დავდიო დით. კი, ისრაელში ძალიან ბევრი ქართველია, მაგრამ ამ ექვს თვეში ბევრის გაცნობა ვერც მოვასწარი. თან არ ვარ ის კაცი, ყოველდღე ქუჩაში და რესტორანში ვიყო. თამაშებისა და ვა რჯიშების შემდეგ სახლში ვიყავი და ვისვენებდი.
„კარგი მეოჯახე ვარ...“
– ოჯახთან ყოფნას არაფერი მირჩევნია. ვფიქრობ, რომ ძა ლიან კარგი მეოჯახე ვარ. თუ სადმე გასართობად დავდივარ, ყველგან მეუღლესთან და ბავშვებთან ერთად. თან რეჟიმსაც ვიცავ და ისე არასდროს ვაკეთებ, ჩემს სპორტულ ფორმას რამე დავაკლო. ამ ყველაფერში კი, რა თქმა უნდა, მეუღლეც ხელს მიწყობს და ამისთვისაც მისი მადლობელი ვარ. და სა ერთოდ, ჩემთვის ჩემი ოჯახი ყველაფერია... ოჯახის გარეშე ჩემი ცხოვრება წარმოუდგენელია.
ტყუილს ნუ გამაგონებთ
– მგონი, გაწონასწორებული ადამიანი ვარ. ძალიან ძნ ელად, ვინმემ მოთმინება დამაკარგვინოს. ყველაზე ძალიან ტყუილს ვერ ვიტან, მირჩევნია, ყველაზე მწარე სიმართლე მითხრას კაცმა, ვიდრე ტყუილი. მეც ვცდილობ, ტყუილი არ ასდროს ვთქვა. ისე კი კეთილ და ალალ-მართალ კაცთან ურ თიერთობას არაფერი სჯობს და ჩემს სამეგობროში თითქმის ყველა ასეთია.
პროფესიონალი
– კონკურენცია ყველა ამბიციურ გუნდშია. პროფესიონა ლი ვარ და „ზესტაფონის“ სასტარტო შემადგენლობაში დასა მკვიდრებლად მზად ვარ ამ კონკურენციაში ჩავერთო. იმედი მაქვს, შესაძლებლობა მომეცემა და ჩემსას დავამტკიცებ. „ზესტაფონი“ ჩემთვის ახალი გუნდია, მაგრამ ყველას კარგ ად ვიცნობ, გოგა ფიფიასთან, ზაალ ელიავასთან, თორნიკე აფციაურთან, გიორგი ონიანთან ერთად ადრეც ვთამაშობდი. ჩვენს ეროვნულ ჩემპიონატში დიდი ხანია ვარ. მწვრთნელ გია გეგუჩაძის ხელმძღვანელობით კი ადრეც ვთამაშობდი. თბ ილისის „დინამოში“ მასთან ერთად ვიყავი. ის პერიოდი კარგ ად დამამახსოვრდა, მწვრთნელმა იცის ჩემი შესაძლებლობე ბი და ერთად მუშაობა „ზესტაფონშიც“ არ გამიჭირდება.
კიევში
– დიახ, მართლაც ვიყავი უკრაინაში, მაგრამ ეს ამბავი ის ევ და ისევ ზესტაფონელთა გუნდს უკავშირდებოდა. საქმე ის არის, რომ გუნდს გვიან შევუერთდი, ავსტრიაში მოვდიოდით მოსამზადებლად და იქ გასამგზავრებლად სავიზო პრობლე მის მოგვარებას თბილისში ვერ ვასწრებდი. კიევში კი ყველ აფერი მალე გაკეთდა და გუნდს აღარ ჩამოვრჩენილვარ. ვი ცი, რომ კიევში ჩემს წასვლას ბევრი მითქმა-მოთქმა მოჰყვა, მაგრამ კიევში ყოფნის ნამდვილი მიზეზი მხოლოდ ვიზის დრ ოულად გაკეთება იყო.
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
43
44
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
ბულვარი, რომელიც აფხაზეთში დასრულდება რუსები იმდენად შეშფოთდნ ენ და აღშფოდნენ იმის გამო, რაც კონფლიქტურ ზონებთან ხდება, რომ განცხადებებს განცხადებე ბზე აკეთებენ. არ მოსწონთ სა ქართველომ სულ ორ წელიწადში ომის შედეგად დანგრეული სახლ ებისა და გზების მშენებლობა რომ დაასრულა და ახლა ახალ ევრო პულ პროექტებსაც ახროციელ ებს. ეს, შეიძლბა, პუტინისთვის ჟღერს განმუხურის ბულვარის სახელწოდება - „თავისუფლების
ბულვარი“ - სიმბოლურად, თორემ ჩვენთვის (ბევრწილად აფახების თვისაც) ის მაინც იმედის მომცემი და შენებისკენ მიმავალი გზა არ ის. ამის შესახებ განმუხურში და ვით ბაქრაძემაც ისაუბრა. დავით ბაქრაძე: _ ეს ბულვარი ისევ ისეთი სა კუთრებაა აფხაზებისა და ოსი ხალხის, როგორც ყველა ეთნი კური წარმომადგენლისა ჩვენს სამშობლოში. ეს ბულვარი და მთავრდება აფხაზეთში და ეს
მოხდება აუცილებლად. ეს ბუ ლვარი გააერთიანებს საქართ ველოს... ორი წლის შემდეგ ეს არის პასუხი საქართველოს არ აკეთილმოსურნეებისთვის. დღ ეს განმუხური ისევ ცოცხალია, ბევრად უფრო ლამაზი, კეთი ლმოწყობილი და თანამედროვე, ვიდრე - ორი წლის წინ. ეს არის პასუხი იმ ადამიანებისთვის, რო მლებიც ფიქრობენ, რომ საქა რთველოს დამონება ტანკით და ცეცხლით შეიძლება. ეს არის ღი
რსეული საზოგადოების პასუხი. ბულვარი ანაკლეიდან იწყე ბა და განმუხურში გრძელდება, თუმცა, არ სრულდება. მალე ის რუსების მიერ ოკუპირებული აფხაზეთის ტერიტორიაზეც გა ივლის. დავით ბაქრაძესთან ერ თად ანაკლეაში და განმუხურში ლიტვის ექსპრეზიდენტი ვალდ ას ადამკუსიც ჩავიდა. ადამკუსი 2008 წელს ომის დროს ერთ-ერთი იმ პრეზიდენ ტთაგანი იყო, რომელიც თბილ
ისში ჩამოვიდა და ქართველებს მხარი დაუჭირა. ანაკლეაში, სა დაც მისი სახელობის ბულვარი სულ მალე გაიხსნება, ლიტვის ექსპრეზიდენტმა ომი კიდევ ერ თხელ გაიხსენა და დასძინა, რომ ის ყოველთვის იდგა და კვლავაც იდგება ქართველი ხალხის გვერ დით. დავით ბაქრაძე და ვალდას ადამკუსი განმუხურში საგანგ ებოდ გამართულ კონცერტსაც დაესწრნენ.
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010
45
„ვისოლმა“ გულშემატკივრებს „ტორპედო ქუთაისის“ განახლებული გუნდი და სამომავლო გეგმები გააცნო 7 აგვისტოს „ვისოლმა“ ქუ თაისის ცენტრალურ სტადიო ნზე „ტორპედო ქუათაისის“ გულშემატკივრებსა და მედიის წარმომადგენლებს ერთი თვის მუშაობის შედეგები გააცნო. გუნდის ახალმა მფლობელმა ლეგენდარულ საფეხბურთო კლუბ „ტორპედო ქუთაისს“, უპირველეს ყოვლისა, ისტორი ული სახელი დაუბრუნა და მისი განვითარებისთვის ყოველწლი ურად 2 მილიონი ლარის ინვე სტიციას გეგმავს. „დღეს განახლებული „ტორპ ედო ქუთაისის“ წარდგენა მო ხდა. ჩვენ წარვადგინეთ ყველა ის ადამიანი, რომელიც თავდაუ ზოგავად იბრძოლებს იმისთვის, რომ „ტორპედო ქუთაისი“ იყოს წარმატებული გუნდი. 14 აგვი სტოს „ოლიმპთან“ გვაქვს თამაში და გამარჯვების იმედი გვაქ ვს. „ტორპედო ქუთაისი“ არის წ არ მა ტე ბი ს დიდი ისტორია, რომელშიც „ვი სოლ ჯგუფი“ ახალ მიღწევ ებს ჩაწერს. ქართული სპ ორტის განვით არებაზე ზრუნ ვა „ვისოლის“ ს ოც ია ლუ რ ი პასუხისმგებლ ობის სტრატე გიის ერთ-ერ თი ძირითადი მიმ არ თუ ლე ბ აა. „ტორპედო ქუთაისის“ გა
ნვითარებას ოთხი მიმართულ ებით ვგეგმავთ. პირველი – ეს იქნება საფეხბურთო ინფრასტრ უქტურის განვითარება. გაგრძე ლდება სტადიონის საერთაშორი სო სტანდარტებით მოწყობა და შეიქმნება კლუბისთვის ბავშვთა ფეხბურთის განვითარებისთვის საჭირო თანამედროვე საწვრთ ნელი ბაზა. მეორე მიმართულ ება გუნდის გაძლიერება იქნება. უმაღლეს ლიგაში თამაშის გამო ცდილების მქონე რამდენიმე ფე ხბურთელი უკვე დავიმატეთ. მე სამე მიმართულება გულშემატ კივართა მხარდაჭერის გაზრდაა და ამ კუთხით ქუთაისელების იმედი გვაქვს. მეოთხე მიმართ ულება ბავშვთა ფეხბურთის გა ნვითარება იქნება. ჩვენ გვჯერა, რომ ამ სტადიონზე კიდევ არაე რთი ცნობილი ფეხბურთელი გა იზრდება“, – აცხადებს „ვისო
ლის“ სამეთვალყურეო საბჭოს თავმჯდომარის მოადგილე და „ტორპედო ქუთაისის“ კლუბის პრეზიდენტი ლევან ფხაკაძე. „ტორპედო ქუთაისზე“ მზ რუნველობა „ვისოლმა“ დაახ ლოებით ერთი თვის წინ დაიწ ყო. პირველ ეტაპზე გუნდი ახ ალი მწვრთნელით გაძლიერდა. „ტორპედო ქუთაისს“ 2008-2009 წლებში საქართველოს საუკეთ ესო მწვრთნელად აღიარებული ნესტორ მუმლაძე ჩაუდგა სა თავეში. „ვისოლ ჯგუფის“ ნაწი ლად ქცეულმა განახლებულმა გუნდმა უკვე წინასასეზონო 11 ამხანაგური შეხვედრიდან 10 გამარჯვებით დაასრულა და მხ ოლოდ ერთი ითამაშა ფრედ. სპორტისა და ახალგაზრ დულ საქმეთა დეპარტამენტის მინისტრი, ლადო ვარძელაშვი ლი აცხადებს, რომ „ტორპედო
ქუთაისს“ ძველი დიდება დაუბ რუნდება და განახლებული გუ ნდი არა მარტო საქართველოში, ევროპაშიც წარმატებულად ია სპარეზებს. ლადო ვარძელაშვილი: „პირვ ელ რიგში, მინდა, ქუთაისელებს მივულოცო ახალი სტადიონი, რო მელიც ევროპული სტანდარტების აა და ასევე, ახალი გუნდი. იმედი მაქვს, რომ ეს გუნდი იქნება ერთერთი საუკეთესო, არა მარტო სა ქართველოში, არამედ ევროპაშიც. ქუთაისს ყოველთვის კარგი გუნდი ჰყავდა და იმედია, ის დიდება და უბრუნდება, რომელიც ადრე ჰქონ და“. „ტორპედო ქუთაისის“ გულშ ემატკივრები ახალ მფლობელსა და ფეხბურთელებზე დიდ იმედ ებს ამყარებენ. ფეხბურთელები კი მათ იმედების გამართლებას ჰპირდებიან.
გიორგი დათუნაიშვილი, ფეხბ ურთელი: „ჩვენ ყველაფერს გავა კეთებთ იმისთვის, რომ გავიმარჯ ვოთ. ქუთაისელები ჩვენს გამარჯ ვებებს ელოდებიან და ყველანაი რად ვეცდებით, მათ ეს იმედები არ გავუცრუოთ“. „ვისოლ ჯგუფს“ ქართული სპ ორტის განვითარებისთვის არაე რთი პროექტი განუხორციელე ბია. ლეგენდარული ფეხბურთე ლის, მიხეილ მესხის სახელობის საფეხბურთო სკოლა „ავაზას“ სრული რეაბილიტაცია „ვისოლ ჯგუფმა“ 2009 წელს დაასრულა და უძველესი სკოლა უეფას სტ ანდარტების შესაბამისად მოაწ ყო. სკოლაში დღეისთვის სხვა დასხვა ასაკობრივ ჯგუფში დაახ ლოებით 350 ბავშვი ვარჯიშობს. „ვისოლმა“ 2008 წელს შეისყიდა უძველესი ქართული რაგბის კლ უბი „ყოჩები“, რომელიც უკვე „ვისოლი-ყოჩე ბის“ სახელით წ ა რმ ატ ებ ი თ იღებს ასპარე ზობებში მო ნ აწი ლ ეო ბ ა ს . ამას გარდა, „ვისოლმა“ ოთ ხი სპორტკომ პლექსი შექმნა თბილისში სხ ვადასხვა სპ ორტული სა ხეობებისთვის, რომელიც ყო ველ თვ იუ რა დ 1000-მდე ბავშ ვის ჯანსაღ მო მავალზე ზრუ ნავს.
R
R
46
ორშაბათი 9 აგვისტო, 2010