EXCLUSIVE
N43 (85), ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010 წ.
სკან დალ ი `პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
www.ptpress.ge
WEEK გვ.3
ვინ არისმვოის მალ მღ ავდ დე ერლ ა ი დ ქეთა წელ ა 24 ს ი .. . თოფურიას ნამდვილი მამა გვ.5
ი ურ ს ლ ა ნდ აკი სკა ქანდ იური მო ლუზვიუ კ ექს ნტერ ი
ზურაბ წერეთელი ოპოზიციას 7 მილიონით აფინანსებდა?
გვ.16
`პირველი „თვალი“ ვარ, ვინც მიხვდა, მათ შორის რომ რაღაც ხდებოდა~
ერთი თვე მთავარ ინტრიგამდე გვ.4
EXCLUSIVE
რას მალავენ ნინო ქორიძე და თორნიკე გოგრიჭიანი ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
1
`ბარამბო~ – ტკბილი ბრენდი ახალი პროდუქციით თითქმის ერთი წელია, რაც კომპანია „ბარამბო“ ქართულ ბაზარზე გამოჩნდა და მათი წა რმოებული ტკბილეული უკვე ქართველი მომხმარებლის საყვ არელ პროდუქტად იქცა. მუდამ კონტროლირებადი ხარისხის მქ ონე საწარმო, მომხმარებელს რე გულარულად ახალ პროდუქტს სთავაზობს და მრავალფეროვანი არჩევანის საშუალებას აძლევს. საწარმოს ამჟამად ორი ახ ალი ხაზი დაემატა, რისი საშუ ალებითაც მალე უფრო ფართო ასორტიმენტის პროდუქტს გა მოუშვებს. რამდენიმე დღეა, რაც ბაზარზე 3 სახის სამარხვო შოკო ლადი გამოვიდა. საწარმომ სამა რხვო შოკოლადს სპეციალური ცალკე ხაზი დაუთმო, რომ მცირე პროცენტი, რაც შოკოლადში არ ასამარხვო პროდუქტის მოხვედ რის ალბათობის შესაძლებლობას იძლეოდა, აღმოფხვრილიყო. შა ვი, ფორთოხლის და ლიმნის ცუ კატებით გამოშვებულმა ახალმა სამარხვო შოკოლადმა მომხმა რებელში უკვე დიდი მოთხოვნა გამოიწვია. ქარხანა მალე კანფეტ „ყარა-ყუმს“ და შოკოლადის კა ნფეტ „მარგალიტის“ 3 სახეობას გამოუშვებს. ახლო მომავალში „ბარამბო“ დიაბეტით დაავადებულ ადამია ნებზეც იზრუნებს და დიაბეტურ შოკოლადს გამოუშვებს. საქართ ველოში არაოფიციალური მონა ცემებით 800 000, ხოლო ოფიც იალურად 200 000 დიაბეტით და ავადებული ადამიანი ცხოვრობს, ამიტომ ასეთი სახის პროდუქტზე მოთხოვნა საკმაოდ დიდია და მა თი დაკმაყოფილება ძალიან მნიშ ვნელოვანია. შოკოლადი რამდენ იმე მომხმარებელზე უკვე დატე სტილია. დიაბეტური შოკოლადის გამოშვების უფლება საწარმომ ჯანდაცვის სამინისტროსგან მო იპოვა. კომპანია „ბარამბო“ 2009 წლ ის 11 მარტს ნატახტარში, 9 ჰე ქტარის ტერიტორიაზე გაიხსნა. შპს „ბარამბო“ სიდიდით და წა რმოების მოცულობით პირველი საკონდიტრო ქარხანაა ამიერკ ავკასიის მასშტაბით. დაარსე ბის დღიდან ქართულ ბაზარზე მათ 30 დასახელების პროდუქტი გამოიტანეს, ახლა კი ეს რიცხვი 60-მდე გაიზარდა. შოკოლადის ფილა, ბატონი, სხვადასხვა სა ხეობის შოკოლადის კანფეტები, ასორტი, კარამელის კანფეტები და ა.შ. ეს ის მცირე ჩამონათვა 2
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ლია, რასაც „ბარამბო“ თავის მო მხმარებელს სთავაზობს. ახლა, ახალი წლისთვისაც ემზადებიან და მრავალფეროვან სასაჩუქრე პროდუქტს შესთავაზებენ მომხ მარებელს. ნედლეულის შემოტანა ბელგ იიდან ხდება. რამდენიმე საუკ ეთესო ნედლეულის მოსინჯვის შემდეგ, „ბარამბომ“ ქართულ გემოვნებასთან ყველაზე მეტად მორგებული ნედლეული შეარ ჩია, რის შედეგადაც პროდუქტმა საკმაოდ მცირე დროში მოიპოვა პოპულარობა. მიუხედავად იმისა, რომ ნედლეული უკვე შემოწმებ ული და სერთიფიცირებული შე მოდის საქართველოში, საწარმო მაინც მუდმივად აწარმოებს მათ შემოწმებას ულტრათანამედრო ვე დანადგარებით აღჭურვილ ლაბორატორიაში. უდიდეს ტერიტორიაზე განთ ავსებულ საწარმოში წარმოუდგ ენელი სისუფთავეა. მომუშავე პერსონალისთვის სპეციალური ტანსაცმელია შეკერილი, რომე ლიც ყოველდღიურად ირეცხება. თითოეული მათგანი საწარმოში შესვლამდე დეზინფექციას გადის და თავზე ერთჯერადი მოხმარ ების ქუდს იხურავს. დიზაინერმა თათა ვარდანაშვილმა მათთვის სპეციალური ფეხსაცმელი შე ქმნა, რომ კომფორტულად ეგ რძ ნოთ თა ვი და ია ტა კი არ და ზიანებულიყო. თანამშრომლები სპეციალური ნიშნით შეირჩევიან. საწარმოში მწეველები ვერ მოხვ დებიან, აკრძალული აქვთ ასევე ქუსლიანი ფეხსაცმლის ჩაცმა და სუნამოს მოხმარება. დღესდღეობით „ბარამბოში“ 250 ადამიანზე მეტია დასაქმ ებული და მათი რიცხვი, პროდ უქციის სახეობების ზრდასთან ერთად, მატულობს. მომუშავეთა 60 პროცენტზე მეტი ახალგო რიდან დევნილები არიან, რო მლებიც 2008 წლის აგვისტოს ომის შემდეგ წეროვანში იყვნენ ჩასახლებულები. მომუშავე პე რსონალისთვის მგზავრობა და კვება უფასოა. მათი მინიმალური ხელფასი 400 ლარიდან იწყება. გარდა ამისა, ხშირად ჩამოდიან ტექნოლოგები ბელგიიდან და გე რმანიიდან, რომლებიც ქართველ კოლეგებს ტრეინინგებს უტარებ ენ და ყოველი ახალი ხაზის ამოქ მედებაში დიდი წვლილი შეაქვთ. საწარმოში სისუფთავე უმაღ ლეს დონეზეა აყვანილი. იატაკის სპეციალური დაფარვის საშუალ ებით მინიმალიზებულია მიკრო ჩაღრმავებები, რაც ჭუჭყის და გროვებას უშლის ხელს. დაყენე ბულია ფილტრები, რომლებიც რეგულარულად კონტროლდება და შიდა ტერიტორიას დაბინძ
ურებისგან, მტვრისგან და ბა ქტერიებისგან იცავს. უახლესი ევროპული დანადგ არები, ხარისხის მკაცრი კონტ როლი და საკონდიტრო პროდუქ ციის წარმოების თანამედროვე ტექნოლოგიები, კომპანიის მთავ არი ღირსებაა. ხარისხის და კვებითი უსაფ რთხოების რისკების კონტროლი ყველა დონეზე ხორციელდება. თანამედროვე ტექნოლოგიებით აღჭურვილ ლაბორატორიაში ნე დლეულის და თითოეული ჩამო სხმის მკაცრი შემოწმება ხდება. საწარმოში ხშირად იმართება ექსკურსიები, სკოლის მოსწავ ლეებს საშუალება ეძლევათ ტკ ბილეულის დამზადების პროცესს დააკვირდნენ. „ბარამბო“-ს მიზანია ლიდე რის პოზიცია დაიკავოს საქართ ველოში და გავიდეს სხვადასხვა მეზობელი ქვეყნების საკონდიტ რო ბაზარზე. ამჟამად მოლაპა რაკებები მიმდინარეობს აზერ ბაიჯანთან და ახლო მომავალში შესაძლოა ამ ქვეყანაში ქართული პროდუქტის ექსპორტიც განხ ორციელდეს. ივერი ბუაძე (მთავარი ტექნ ოლოგი): „ზაფხული ის პერიოდი იყო, რომ გაფართოებაზე და ახ ალი პროდუქტის გამოშვებაზე უნდა გვეზრუნა. დავამატეთ ორი – ბელგიური და დანიური ხაზი, რის შედეგადაც უფრო მაღალი ხარისხის შოკოლადს მივიღებთ და გამოვუშვებთ ე.წ. საბჭოური ტიპის კანფეტებს. ხალხს უფრო ხელმისაწვდომი პროდუქტი უნ და, თუმცა ეს ხარისხის ხარჯზე არ უნდა მოხდეს. ამავე დროს მრ ავალფეროვანი პროდუქტი უნდა შექმნა“. რა არის კომპანიის მთავარი პრიორიტეტი? – ჩვენი მთავარი მიზანია გავი გოთ რა უნდა ხალხს და როგორი ხარისხის. მომხმარებლისთვის მთავარი გემოვნური თვისებები და მაქსიმალურად ხელმისაწვდ ომი ფასებია. ჩვენი პრიორიტე ტი მაღალი ხარისხია. პროდუქტი პერმანენტული ხარისხის უნდა იყოს. ამისთვის ძალიან დიდი ძალისხმევა მიდის ჩვენგან, რო გორც ადამიანური რესურსების, ისე ფინანსების. მაღალი ხარისხ ის შენარჩუნებისთვის ერთ-ერ თი ყველაზე მთავარი ჰიგიენის დაცვაა. ჩვენ გვაქვს უსაფრთ ხოების სამსახური, რომელიც ამ ყველაფერს აკონტროლებს და ერთი შენიშვნისთვისაც კი, პასუ ხისმგებელი პირი ტოვებს სამსახ ურს, რადგან ერთი კომპრომისი იწვევს მეორეს და მიდის ხარისხ ის გაუარესება.
R
საქართველოს მოდის კვირეულის
გახსნა
35-მეტრიან პოდიუმად ქცეული მეტეხის ხიდი
ვერა ქობალია გიგი უგულავა მეუღლესთან, ლელა კილაძესთან ერთად
ლელა წურწუმია
ეკა ხოფერია
ია ფარულავა, დალი ჩიტალაძე, აჩიკო მეფარიძე და ნინო კუზანოვა
მოდის კვირეულის უცხოელი სტუმრები
დავით ბაქრაძე მეუღლესთან, მაკა მეტრეველთან ერთად
თამარ გონგაძე ასეთი ლამაზი და მოდური მეტეხის ხიდი, ალბათ, არავის ახსოვს. განა თებული ტაძრები 35 -მეტრიან პოდიუმად ქცეულ ხიდს გადმოჰყურებდა და საოცარ სანახაობას ქმნიდა. უცხოელი სტუმრები თვალებგაფართოებულნი ათვალიერებდნენ გარემოს. აშკარად არ ელოდნენ, სადღაც, საქართველოში ამ დონის „ფეშენ ვიკს“. საქართველოს მოდის კვირეულმა სტარტი ზუსტად მეტეხის ხიდიდან „ავთანდილის“ ჩვენებით აიღო. ეს ბრენდი ათი წლის გა ხდა და კვირეულის გახსნაც ორგანიზატორებმა მას მიანდეს. რიგით მეორე საქართველოს მოდის კვირეული მოდურად, ორგანიზებულად და ლამაზად გაიხსნა. როგორც დავაკვირდი, ქართველი სელებრითები უკვე მიეჩვივნენ სტენდის წინ პოზირებას, კვირეულებზე სიარული ხომ უკვე ჩვევადაც ექ ცათ. დავით ბაქრაძე ცოლის, მაკა მეტრეველის გვედით ამაყად იდგა და პი რველი შემთხვევა იყო, როდესაც „ფეშენ ვიკზე“ (მაკა კვირეულის პრეზიდ ენტია) კომენტარი არ გააკეთა. უცხოელი სტუმრები 35 -კოსტიუმიანმა ჰაეროვანმა კოლექციამ აღ აფრთოვანა. დიზაინერმა სექსუალური, გლამურული, ბავშვური, თუმცა რთულად დასაპყრობი ქალი წარმოადგინა. მოდელებს „ელის“ სტილისტის „მეიქაფი“ ჰქონდათ. იყვნენ თავდაჯერებულნი, რისი „წართმევაც“ცივმა ქა რმაც ვერ შეძლო. ჩვენების შემდეგ პრეტაპორტეს ფედერაციის პრეზიდენტი, ფრანგული, ამერიკული, ბერძნული, რუსული, უკრაინული „ვოგის“, ჟივანშის, ივ სენ ლორანის სტილისტები შეიკრიბნენ და ერთმანეთს შთაბეჭდილებას უზია რებდნენ. მათ შორის ყველაზე თვალშისაცემი, ფრანგული „ვოგის“ მთავარი სტილისტი, ოქროსფერჩალმიანი კეტრინ ბაბა იყო. სოფო ჭყონია კვირეულის არტ დირექტორია. უცხოელი სტუმრები მისი ჩამოყვანილი გახლდათ. „კეტრინ ბაბა ევროპის რამდენიმე ქვეყნის და ამერ იკის გარდა კვირეულებზე არ დადის, მაგრამ საქართველოში ჩამოსვლაზე ადვილად დამთანხმდა. მანამდე ქართველი დიზაინერების ნამუშევრები ნა ნახი არ ჰქონია.“ კეტრინ ბაბა: „აღფრთოვანებული ვარ ამ დიზაინერის სრულყოფილი კოლექციით. მისმა იდეამ და ტალანტმა მომხიბლა. მომწონს აქაურობა. არ ვიცი, ამაზე კარგი სანახაობა რა უნდა დამხვედროდა“. უცხოელი სტუმრები ჩვენების შემდეგ ავთო ცქვიტინიძეს შეხვდნენ. დი ზაინერი იცინოდა. „მათ ეგონათ ტყეში ჩამოვიდნენ. ამ დროს ჩვენებით აღ ფთოვანდნენ. „ვოგის“ სტილისტს ძალიან მოეწონა ჩვენება, სტილი დაცული გაქვსო, მოკლედ, მაქო. მოდელებმაც ფანტასტიკურად იმუშავეს. ყველა აღფთოვანებული იყო, მტერიც და მოყვარეც. მინდოდა, ათი წლის იუბილის ჩვენება შემაჯამებელი ყოფილიყო, მგონი გამოვიდა. ეს გამოკითხული ხა ლხისგან ვიცი“ - მითხრა ავთანდილმა. მაკა მეტრეველი (საქართველოს მოდის კვრეულის პრეზიდენტი): „პირვ ელ რიგში განათებული ქალაქით აღფთოვანდნენ. ხიდზე გამართულ ჩვენ ებაზე თქვეს, რომ ძალიან კარგი არჩევანი იყოო. მოდა და ძველი თბილისი ერთად მოეწონათ. კეტრინ ბაბამ თქვა, ავთანდილს ძალიან ლამაზი კაბები ჰქონდა და როგორც ჩანს, უყვარს კაბების კეთებაო. გაგიჟდნენ ჩვენს სა ჭმელზე. ჰქონდათ ოფიციალური შეხვედრები ეკონომიკის მინისტრთან, პა რლამენტის თავმჯდომარესთან. ყველაფერს ვაკეთებთ, რომ კმაყოფილები დარჩნენ“. ქართველი სელებრითი ქალბატონები მეტწილად შავ კაბებში იყვნენ გა მოწყობილი. ნინა წკრი ალაშვილი: „სპეციალურად დღეს, ავთანდილის პატივსაცემ ად მისი კაბა ჩავიცვი. ეს კაბა შარშან დეკემბერში შევიძინე და რატომღაც დღეს პირველად მაცვია. გამომადგა“. ვერა ქობალია გამოტყდა, რომ მოდის კვირეულზე და საერთოდ ჩვენებ აზე, პირველად მოხვდა. ის „ზარას“ პიჯაკით იყო. ვერა ქობალია: „ქართველი დიზაინერების მაღაზიებს დროის უქონ ლობის გამო ვერ ვსტუმრობ. მიხარია, რომ საშუალება მაქვს კვირეულზე მათ ნამუშევრებს გავეცნო და მოწონების შემთხვევაში მათთან შევიკერო. მინდა, რაც შეიძლება მეტი ტანსაცმელი და პროდუქცია ვიყიდო საქართ ველოში. ხელვაჩაურის პროდუქცია ძალიან მომეწონა. ავთოს ერთხელ შე ვხვდი, მხოლოდ ხუთი წუთით და მაშინ დამპატიჟა თავის ჩვენებაზე“. ეკა ხოფერია: „ეს კაბაც და ყელსაბამიც „ავთანდილის“ არის. მე ავთოს ხშირი კლიენტი ვარ. ჩვენ ვმეგობრობთ. ბევრი პროექტი ერთადაც გაგვიკ ეთებია. მისი ბევრი ნამუშევარი მომწონს“. ლელა წურწუმია მელას ქურქით იყო. „ეს ის ბრენდია, რომელიც მხოლ ოდ ბეწვზე მუშაობს. მე მიყვარს ქურქი. ლამაზი, თბილი და კომფორტუ ლია.“ თიკო სადუნიშვილის კაბა კოლექციის სტილისტიკის იყო. კრემისფერი კაბა სამ დღეში შეიკერა. თიკო სადუნიშვილი: „ჩემი ვარცხნილობა ავთოს თემიდან ამოვარდნილ ია, მგონი უფრო ინტრიგაა. რაც მთავარია, ყველა მიხვდა, რომ „ავთანდილი“ მაცვია“. ჩვენების შემდეგ, კლუბ „თუსაიდში“ ავთერფართიზე, იუბილარი „ავთა ნდილის“ ტორტიც გაიჭრა.
ნინა წკრიალაშვილი
„...მათ ეგონათ ტყეში ჩამოვიდნენ~. ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
3
თამარ გონგაძე მახსოვს, ადრე თორნიკე გოგრიჭიანი ჩემს სტატია ში ეშტონ კატჩერს მივამს გავსე. თურმე გ აუ ა ზ რე ბე ლ ი , ქ ალ ურ ი ი ნტ უი ც იით, გამი კეთებია ეს მსგავსება. ეშტონ კატჩ ერის მსგავსად, თო რნიკემაც სულ მალე რომანი მასზე უფროს და დემი მური ვით მომხიბვლელ ნინო ქო რიძესთან გააბა. ჰოლივუდე ლი კოლეგებისგან განსხვავ ებით, წყვილი ერთად ჯერჯ ერობით არსად ჩნდება, თუ არ ჩავთვლით გადასაღებ მოედანს, სადაც მხოლოდ გადამღები ჯგუფია. ახლა თორნიკეს პერსონაჟსაც (სე რიალში „გოგონა გარეუბ ნიდან“) იშვიათად იღებენ და ნინოს გმირიც ნაკლებად ჩანს. თითქოს მოილაპარაკ ესო, თორემ გადასაღებ მო ედანზე მათ ერთად დაფი ქსირებას მარტივად მოვ ახ ერ ხე ბ დით.
ნინო ქორიძე: „ვიცი, რომ ინტერვიუ გინდათ და დაკა ვშირებას ცდილობთ. ახლა ვერ დაგელაპარაკებით. მე საერთოდ არ მიყვარს ინტერვიუს მიცემა. ახლა, მით უმეტეს, არ მინდა. გადავდოთ ცოტა ხანი. დაახლო ებით ერთი თვე და მერე ყველ აფერს გეტყვით. სხვას არავის დაველაპარაკები. არც ერთს არ გვინდა ჯერჯერობით პრესაში გამოჩენა. ეს ორივეს გადაწყვე ტილებაა“. ქორიძეების ოჯახში ნინოს რომანს პოზიტიურად აფასებენ. მართალია, თორნიკე თავისი რეჟიმის გამო მა თთან სტუმრობას იშვიათად ახერხე ბს, მაგრამ ის ნინოს ოჯახის წევრებს ძალიან მოსწონთ. ჩვენ ნინოს დას, სოფოს ვესაუბრეთ. ის „პრაიმტაიმის“ წინა ნომრის სტატიით კმაყოფილი ჩა ნდა. სოფო ქორიძე: – ჩვენ ძალიან ჩვეულებრივი, ნო რმალური და დადებითი დამოკიდე ბულება გვაქვს თორნიკესა და ნინოს რომანზე. ვიცი, სტატიას ძალიან დი დი გამოხმაურება და ინტერესი მო ჰყვა. – იცნობთ თორნიკეს? – კი, ვიცნობ. ძალიან კარგი ბი ჭია. – ხშირად გსტუმრ ობთ? – ისეთი დაკავებულია, რომ იშვიათად გვსტუმ რობს. – რამდენი ხანია, რაც იც ით მათ ურთიერთობაზე? – არ ვიცი, ვერ გეტყვით. არ ვარ ინტერვიუს მიცემას მიჩვეუ ლი და... – მისგან თანხმობა გვქონდა, როცა წინა ნომერში მზადდებოდა სტატია. შეიცვალა შეყვარებული ნინო? – მაინც ინტერვიუს მართმევთ. – ხომ არ აპირებენ უახლოეს მო მავალში დაქორწინებას? – არ ვიცი და მე რომ ახლა ზედმ ეტი ვთქვა, არ მინდა. თორნიკე გოგრიჭიანი, შეიძ ლება ითქვას, დათო დოიაშვილ ის აღმოჩენილი მსახიობია. ბო ლოს და ბოლოს, 23 წლის ბიჭს „მაკბეტის“ როლიც კი ანდო. დათო დოიაშვილი: „მე მსახ იობების პირადი ცხოვრებით დაინტერესებული არ ვარ. თუ მცა შემიძლია, გითხრათ ის, რომ თორნიკე სულ შეყვარებ ულია. როცა ადამიანი შეყვარ ებულია, ბედნიერია და ეს კარგ ია“. 4
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
EXCLUSIVE ს წყვილი ის“ ორ „ლავსთ ი დიდ აურება მ ხ ო მ ა გ . მოჰყვა
ერთი თვე მთავარ ინტრიგამდე – რას მალავენ ნინო ქორიძე და თორნიკე გოგრიჭიანი რუსკა მაყაშვილი, იგივე ანჩო, ერთ-ერთი პირვ ელი აღმოჩნდა, რომლის დაკვირვებულმა თვალმა შეყვარებულ წყვილს „რაღაც“ შეატყო. რუსკა მაყაშვილი: „თორნიკე ჩემი მეგო ბარია. ერთ-ერთი პირველი „თვალი“ ვარ, ვინც მიხვდა, მათ შორის რომ რაღაც ხდებ ოდა. მათი სიყვარულის ისტორია ზაფხულ ში, შვებულებაში გასვლამდე დაიწყო. დაახ ლოებით ივლისში. გადაღებები ქარვასლაში გვქონდა. გადაღებებს შორის სულ ისხდნენ და ძალიან ბევრს ლაპარაკობდნენ. ეს ეგრე ვე შევნიშნე და ვიეჭვე. თორნიკესთან მივედი და ვკითხე, რა ხდება-მეთქი? მას გაეღიმა და არ ვიციო, მიპასუხა. მერე ნინოსაც დავეკი თხე... მოკლედ, ძალიან უყვართ ერთმანეთი და ძალიან მიხარია, ერთად რომ არიან“.
ებს ე ძ ი რ ქო ჭიანი ი რ გ აჩიკო სოლოღაშვილი თორნიკეს მეგო ო გ ბარი და კოლეგაა. თ აჩიკო სოლოღაშვილი: „მე ამ სიყვარულ ოსწონ მ ის შესახებ ცოტა მოგვიანებით გავიგე, როცა უკვე არსებობდა ეს ურთიერთობა. თორნიკე ყოველთვის კარგი მე გობარი და კარგი ადამიანია. იგივეა დღესაც. სიყვარული ეხმარება, კიდევ უფრო უკ ეთესი გახდეს და წინ წავიდეს თავის საქმეში. სტიმულს აძლე ვს. სამწუხაროდ, ერთი თვეა, არ მინახავს. 24-საათიან სარე პეტიციო რეჟიმში ვარ. რო გორც ვიცი, ძალიან კარგ ად არის“.
ნიკა წულუკიძე სერიალის – „გოგონა გარეუბნიდან“ სცენარზე მუშაობს. თორნიკეს გმირი ნიკა კეკელი ძე მალე დადგება ფეხზეო, დაგვპირდა. სცენარისტს ნინოსა და თორნიკეს რომანზე ჩვენი გაზეთის წინა ნომრიდან შეუტყვია. ნიკა წულუკიძე: „სცენარისტი გადაღების პროცესს არ ესწრება. გადაღებებზე ცალ-ცალკე მოდიოდნენ და მიდოდნენ. ბნელ კუთხეებში კიდევ ერთად არ შემინი შნავს. როცა ორ არაჩვეულებრივ ადამიანს ერთმ ანეთი უყვადებათ, ამაზე კარგი რა უნდა იყოს. ასაკი, დრო და ბუღალტერია რა შუაშია, რო ცა ორ ადამიანს ერთმანეთი უყვართ. ქალი თუ მოგინდება, 63 წლის იქნება თუ 23-ის და იმასაც თუ მოუნდები, მოკლე ჩართ ვა უნდა მოხდეს. თორნიკე ბოლოს მაღაზიაში შემხვდა, ლუდს ყიდუ ლობდა. არ მიკითხავს ამ რომანზე“.
EX C
თეა ხომერიკი
LU SI V
E
ვინ არის ქეთა თოფურიას ნამდვილი მამა 24 წლისაა და უკვე იმდენად პოპულარულია, რომ მისი ცხოვრება ყველასთვის თვალშისაცემია. ამით აიხსნება ის ინტერესიც, რომელსაც საზოგა დოებაში მისი ყოველი გამოჩენა იწვევს. ცნობისმო ყვარე თბილისს ამჯერად ქეთა თოფურიას ნამდვი ლი მამის ვინაობა აინტერესებს. მას შემდეგ, რაც „პრაიმტაიმმა“ ზურაბ ბიბილეიშვილისა და სოსო ორჯონიკიძის შვილების – ნინუცასა და ნიკოლოზის ქორწინების შესახებ დაწერა, რედაქციაში რამდენ იმე ზარი შემოვიდა, ჩვენთვისაც გასაკვ ირი... ანონიმური ინფორმაციის მიხედვით, ქეთა აწ გარდაც ვლილი კრიმინალური ავტო ამ ბრა ზი ლი ურ ი რიტეტის, ანდრო თოფურიას შვილი „საპნის ოპერის“ არ არის. როგორც გვითხრეს, ის ნატას სცენ არით განვითარე (ქეთას დედას) თბილისის ყოფილი პრემ გადამოწმება ჩვენ ბული ამბის ორივე მხარეს იერის ზურაბ ბიბილეიშვილისგან ჰყავს. თან გა მოკლედ, ჩვენ არაფერს ვამტკიცებთ, ლეიშ დავწყვიტეთ. სანამ ზურაბ ბიბი ვილს დავუსვამდით უბრალოდ, გეუბნე შვილს, შეკითხვას, მის ბით იმას, რაზეც ქეთას ნაჩვენი ინფორმაციის მიხედვით, ხ თ ბი ლი სშ ი , ლს დავ ევარძმას, ანდრო ბიბილეიშვი უკავშირდით. გვი ნდოდა, ნინუ სხვადასხვა ცასთან, ანდროს და თ ავ შე ყ თუმცა ის ამჟამად სთან გასაუბრებაც, თბ რის ად ყოფება, მის საკო ილისში არ იმ ნტ გილებში კი არავინ პასუხ აქტო ნომერს ობს. ჩუმად სა მხოლოდ ანდროს ამიტომ ჩაწერა უბრობენ. მოვახერხეთ: – გაზეთ „პრაიმტაი მიდან“ გა წუხებთ. ჩვ ანდრო ენთან, რედაქც ბიბილეიშვილი იაში, დარეკეს და გვითხრეს, ანდრო ქეთა თოფურიას ძმააო. რას იტყვით ამის შესახებ? როგორც გავიგეთ, გაგიცნიათ კიდეც ერთმანეთი. – დიდი ხანია, ვიცნობ ქეთას... ბავშვობიდან. – როდის გაიგეთ, რომ თქვენ და ქეთა და-ძმა იყავით? – ეგ ეგრე არ არის. რამდენადაც ვიცი... მაგის შესახებ ჭორები რომ დადის, ვიცი, მაგრამ რეალობა რომ არ არის, ესიც ვიცი. ქეთა რომ ჩემი და იყოს, აქამდე მეცოდინე ბოდა. – რატომ დადის, აბა, ეს ჭო რები? – თბილისში რამდენი ჭორი და დის, არ იცით? ბევრ რამეს ამბო ბენ. რა არის სიმართლე და რა – არა, ძნელი გასარკვევია. – ისე, თქვენ და ქეთას თუ გქონიათ ამის შესახებ საუბარი? – იცით, რა? ძალიან პირად რაღაცას მეკითხებით. ნამდვილად არ მაქვს სუ რვილი, ეს ყველაფერი უფრო კარგად და დეტალურად განვიხილო თქვენთან. ერ თს გეუბნებით, რომ ეს რეალობას არ შე ესაბამება. – საიდან იცით, რომ რეალობას არ შე ესაბამება, მამას ჰკითხეთ? – კიდევ ერთხელ გეუბნებით, ძალიან პი რადულ რაღაცებს მეკითხებით. ამის იქით აღარაფერს გეტყვით. – ბოლოს როდის ნახეთ ქეთა? – დაბადების დღეზე.
ანდრო თოფურია
ანდროსთან საუბრის შე მდეგ ჩვენ ზურაბ ბიბილეიშ ვილს დავუკავშირდით. ბიბი ლეიშვილმა კატეგორიულად გამორიცხა ქეთას მამობა. თქვა, რომ მხოლოდ ტელე ვიზორში უნახავს მისი შვილ ის მეგობარი, არადა, როგო რც ჩვენმა წყარომ გვითხრა, ბატონმა ზურაბმა შვილებს ქეთას ამბავი თავად უთხრა. ბიბილეიშვილების შემდეგ ჩვენ ნატას (ქეთას დედას) და ვურეკეთ.
ნატა ბუცხრიკიძე
– მე თქვენს გაზეთს ინტერვიუს არ ვაძლევ. რაც გინდათ, ის დაწერეთ. სად იმალება სიმართლე, ძნელი დასადგენია, მით უმეტეს, რომ დედა შვილის მამის ვინაობას აგ ერ უკვე 24 წელია, საგულდ აგულოდ მალავს. ნატასა და ქეთას ახლობლები „პრაიმტაი მთან“ პირად საუბარში არ უარყ ოფენ იმ ფაქტს, რომ ქეთა ანდროს შვილი არ იყო, თუმცა ნამდვილი მამის ვინაობა, რო გორც ამბობენ, არც თავად იციან. თუმცა უნდა ით ქვას, რომ ქეთამ ანდრო თოფური ას გარდაცვა ლება მძიმედ გადაიტანა. დაკ რძ ა ლ ვი ს შ ემ დ ეგ ის საზ ოგ ად ოე ბ ის წინაშე მო სკოვში ცოტა ხნის წინ გამო ჩნ და და რო გორც რუსული პრესა წერდა, კლუბში ზრდი ლობის გული სთვის მივი და, რადგან სულაც არ ემხიარულ ებოდა.
– ქალბატონო ნატა, ჩვენთან, რედაქციაში, ინფორმაცია შემო ვიდა, რომ ქეთას ნამდვილი მამა ზურაბ ბიბილეიშვილია. რამდენ ად შეესაბამება ეს ინფორმაცია სიმართლეს? ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
5
თბილისო წლის სამაგიდო წიგნი – ეს იყო წიგნის საღამო. უფრო სწორად კონკურსი, სადაც ყოველთვის ღირსეუ ლი იმარჯვებს. ასეთი იყო თავად ჟიურის წევრების შე ფასება. „გალას“ კონკურსზე 6 ნომინაციიდან ორ ნომინა ციაში გამარჯვებულები პა რლამენტის თავმჯდომარემ და კულტურის მინისტრმა დააჯილდოვეს. წლის საუკეთესო სამაგიდო წი გნად „პრაიმტაიმის“ მიერ გამოცე მული წინგი – „გმირი“ დასახელდა. გამარჯვებულად ის სწორედ და ვით ბაქრაძემ წარადგინა: – ძალიან კარგია, რომ ამ ფორმ ით ხდება მწერლობის წახალისება. ეს ღონისძიება შედგა და აქ გამა რჯვებული თითოეული ნომინანტი ნამდვილად ღირსეულია. მართალი გითხრათ, ვღელავ კიდეც... გილო ცავთ ამ გამარჯვებას... „გმირზე“ „პრაიმტაიმი“ გამოსვ ლის დღიდან მუშაობს, ანუ თითქ მის ორი წელია. აქ თავმოყრილია აგვისტოს ომში დაღუპული გმირ ების ისტორიები. თამარ ფხაკაძე, „პრაიმტაიმის“ და მფუძნებელი: – ამ წიგნზე მუშა ობდა და მას ქმნიდა „პრაიმტაიმის“ მთ ელი გუნდი. რადგან ეს წიგნი აღიარეს სა უკეთესო სამაგიდო წიგნად, ეს იმას ნი შნავს, რომ ჩვენ სულ გვემახსოვრება ქვეყ ნისთვის დაღუპული გმირები და მათი ვა ჟკაცობის ისტორია...
წლის საუკეთესო წიგნის ნო მინაციაში გამარჯვებული კი ნიკოლოზ რურუამ დაასახელა – ზურაბ ლეჟავას „ვაშლის ნა კბენი კარალიოკზე ოქტომბრის თვეში“... წელს „გალას“ რიგით მეოთ ხე კონკურსი ჩატარდა. სხვათა შორის, ეს არის ერთადერთი კონკურსი, სადაც წლიდან წლ ამდე სულ უფრო მეტი და მეტი გამომცემლობა გამოთქვამს მო ნაწილეობის სურვილს. წელს 24 გამომცემლობიდან 120-ზე მეტი წიგნი იყო ნომინირებული. თუ მცა მათგან ჟიურიმ მხოლოდ 18 წარადგინა ნომინაციაზე. გამა რჯვებულების გამოსავლენად ხუთკაციანი ჟიური მუშაობდა: ნინო ქაჯაია (მთარგმნელი), დიმი ტრი ერისთავი (მხატვარი), ლაშა იმედაშვილი (მწერალი), ზურაბ სამადაშვილი (მწერალი) და მამუ კა ხერხეულიძე (მწერალი). გამა რჯვებულ ავტორებს 4-ათასლა რიან პრემიასთან ერთად მოქანდაკე ოჩიაურის „კოლხური ცულის“ ას ლებიც გადაეცათ. დაჯილდოების ცე რემონია დედაენის ბა ღში. ღია ცის ქვეშ, ორ კესტრის თანხლებით მიმდინარეობდა. „გალას“ მომავალ წელს მეხუთე, საიუ ბილეო წელი შეუსრუ ლდება. კონკურსი ოთ ხი წელია საკრებულოს ინიციატივითა და მე რიის მხარდაჭერით ტა რდება.
„გმირი“
თბილისობა „33ა“-ში „თბილისობამ“ მთელი ქალაქი აახმაურა, თბილ ისი კვირის ბოლოს ჩვ ეულებრივი რეჟიმით არ ცხოვრობდა. არ მოგატყ უებთ და ქუჩების ასეთი „გადატვირთვა“ გულს ახ არებს, რადგანაც, როცა იცი, რომ ქალაქის ნერვი ფეთქავს და საშუალებას გაძლევს, ამ შემთხვევაში პარასკევ საღამოს, უბ
რალოდ, გაერთო და დაის ვენო, ანუ „თბილისობით“ დატკბე, უკეთესი რა უნდა იყოს. ჩემი არჩევანი კლუბ „33ა“ -ზე შეჩერდა, რადგანაც იქ თა ნამედროვე მუსიკის კონცერტი იმართებოდა, ხოლო თვითონ სი ტყვა „თანამედროვე“ იმდენ ჟა ნრს შეიძლება შეიცავდეს, რომ ზუსტადაც იქ გადავწყვიტე წა სვლა.
პირდაპირ შემიძლია გითხ რათ, ერთი წამითაც არ მინანია, რადგანაც, როგორც იტყვიან, კონცერტი შედგა. ყველაზე კარგი, რაც იყო, ეს ჟანრების სხვადასხვაობაა, ანუ ყველა მოსულს იმ „პროდუქ ტით“ შეეძლო დაკმაყოფილება, რაც სურდა. კლასიკა, ეთნო, რო კი, ფანკი, ელექტრო – საწუწუნო არაფერი გვქონდა. კონცერტი სიმფონიურმა კვარტეტმა გახსნა, რომელმაც მოცარტის მუსიკა შეასრულა, მართალია, იქ მოსული მაყურე
ბელი კლასიკური მუსიკისთვის ნაკლებად აღმოჩნდა მზად, მა გრამ, მგონია, ნახევარი საათი მოცარტის მოსმენა არასოდ ეს არავის აწყენს. კლასიკური მუსიკა კი საკმაოდ წარმატებ ულმა ჯგუფმა – „დეციშებმა“ შეცვალა, რომლებმაც კარგად მოახერხეს მაყურებლის აყ ოლიება თავისი ეთნომუსიკით. საღამოს მანძილზე სხვადასხვა სტილის ჯგუფები ერთმანეთს ცვლიდნენ, ნიაზ დიასამიძემაც დაუკრა და მაყურებელი საღა მოთი ნასიამოვნები დატოვა.
მანანა მენაბდის კონცერტმა ანშლაგით ჩაიარა
თბილისობის სახალხო დღესასწაულის ფარგლებში, 22 ოქტომბერს, „სამეფო უბნის თეატრმა“ მანანა მენაბდეს უმასპინძლა. „აქ ედანა და“ ასე ერქვა მენაბდის ახალ ალბომს, რომლის პრეზენტაცია-კონცერტი ამ საღამო ზე შედგა. კონცერტზე ყველა ის 11 სიმღერა შესრულდა, რომელიც ახალ ალბომშია შესუ ლი. ცოცხალ ბენდთან ერთად ბექ-ვოკალს ჯეოსტარელები უწევდნენ. მონატრებული მა ყურებლის თხოვნით, მომღერალმა რამდენიმე ძველი სიმღერაც შეასრულა. საღამოს მთავ 6
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
არი გმირი ცოტა ღელავდა, მაგრამ კონცერ ტმა სრული ანშლაგით ჩაიარა. მანანა მენაბდე: „30 წელია გიტარით გამო ვდივარ ხოლმე. დიდი ხანია ორკესტრთან ერ თად არ მიმღერია. ძალიან ვღელავდი, რადგან ქართველ მსმენელს ვხვდებოდი. ძალიან დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა დავით მალაზონიას, რომელიც დამეხმარა ამ კონცერტში და თბილ ისის მერიას, რომლის დახმარების გარეშე დღ ევანდელი საღამო არ მოეწყობოდა.“
ნტერი
ანი გიუ
ფორმაში
არ არის
ასე გა ახლა გიუნტერი ექვსი ლი ი შვ ... ბა ე მოიყურ მცა თუ , ნა ი ჩ ა გა თვის წინ მი ჯერ კი ა რ გ ო ლ კი დი ი შვ ელი“ აქვს. დევ „მოსაშორებ რჯიშობს ვა ს, ბ ო ბ როგორც ამ დასაკლებ და ჭარბი წონის რძვის, თუ იბ დ ა რ უ ი ტ აქ ად რომ თავის მცა მოგვეჩვენა, მოუკლო. ად რ ა მოვლას აშკ ვდგები. ში ა მ რ ფო ა ლ -ნე „ნელ არ არ ს, ბ ე მ ო დ ნ ი მო ი თუ ქალ ვლის მო ის ვ თა მ სებობს, რო , ჩემი მე ს. ო ლ თვის ვერ მოიცა ომდინარე, მ გა ან დ ი ი ს ე პროფ მაკიაჟი მა ვინდომებ“. დღის მცა „წა თუ , ქვსო, გვითხრა ყურებოდა. გამოი შლილი“ , რომ მაკი „ისეთი სახე მაქვსათზე გაკე სა დ ი აჟს ჭამს. შვ ცხრა საათ თებული მაკიაჟი აკეთებელი ს გა ლა ხ ა ზე ხელ ილობ სახე მაქვს. ისე, ვცდ რიობისკენ ბ ე ნ დავასვენო. ბუ ება“. მოკლ მაქვს მიდრეკილ ხე რომ და სა მა რ ე ტ ედ, გიუნ ასვენა აშკარაა.
ობა 2010 ი ლ ე ხ ა ნ საწ
სახალხო დღესასწაული „თბილისობ ის“ ფარგლებში, 23 ოქტომბერს „ვარ დ ების რევოლუციის“ მოედანზე, სახალ ხო საწნახელი გაიმართა. 12 მეტრის სი გრ ძის საწნახელში სპეციალურად ამ დღ ისთვის შეძენილი 7 ტონა ყურძენი, გი გი უგულავამ, გია ბარამიძემ, დავით ბა ქრ აძემ და მერიისა და საკრებულოს წა რმომადგენლებმა დაწურეს. ამ პროც ესს თბილისში სტუმრადმყოფი მსოფლიო ს 46 ქალაქის მერი და ვიცე-მერი ესწრებ ოდა. ყურძნის დაწურვა რევაზ ლაღიძის ცნ ობ ილი სიმღერის „თბილისოს“ თანხლ ებით დაიწყო. მიუხედავად იმისა, რომ წვ იმდა, ამინდს დღესასწაულისთვის ხელი არ შე უშლია. „თბილისობისთვის“ საწნახელის და მზ ადებასა და მასში ღვინის დაწურვას სა ფუ ძველი 2005 წელს ჩაეყარა.
ყველის გამოფენა
გიორგი ნაზღაიძემ მოდის კვირეულზე თავის მოწონება თა ვისი სიახლეებით დაიწყო. ჯერ ფრანგული სარეკლამო სააგ ენტოდან მიღებულ შემოთა ვაზებაზე გველაპარაკა, მერ ე ოთხი თვის წინ გაკეთებუ ლი „ახალი ცხვირი“ სულ ცხვირ წინ გვიტრიალა. ბოლოს კი ღია წა ბლისფერი თმის „ჩვენებაც“ მო გვიწყო. „პარიზში ვიყავი და სა რეკლამო სააგენტოში შევიარე. იქ მოწონება დავიმსახურე, თვენახევარში მივემგზავრ ები და კონტრაქტსაც გამი ფორმებენ. პარიზიდან რომ ჩამოვედი თმა შავად შევიღებე, მაგრამ სა შინლად არ მომიხდა და გადავიღებე. წვ ერი ბუნებრივად ნაზღაი ძე „რიჟა“ მაქვს და შეღები მ „ახალ“ ცხვ თმაც მას შე ირს ლი თმა ვუხამე“. შეუ
ხამა
ირაკლი რუსაძის ჩვენებას ბიჭოლა ისეთი სახით უყურებ და, რომ კოლექცია ჩვენების და სრულებისთანავე შევაფასებინე. „ირაკლის კოლექცია საშინლად არ მომეწონა. დაცული არ ჰქონდა ხაზი, აბსოლუტურად არ იყო გა მართული, ფერიც კონტექსტიდან იყო ამოვარდნილი. შთაბეჭდი ლება დამრჩა, რომ სხვადასხვა კოლექციის ნაკრები წარმოა დგინა. პრინციპში, ირაკლის დიზაინერის განათლება არა აქვს.“
ამ ბიჭოლრუსა ი ირაკლ ლექცია ძის კობრაკა და , „ვარდების რევო საწნახელის გარდა რთული ყველის ე „ქა ლუციის“ მოედანზ ხე ლის სხვადასხვა სა ე ყვ რ ე მი ს“ ი ლ ხ სა გა ა. თ რ ა მ ი გა ყიდვა ობის გამოფენა-გა რეთ ეგ ო: იყ ი ლ ი ნ ე გ დ მოფენაზე წარმო არი რების ყველი“, მდნ წოდებული „მეხსიე გი“, ას რ „ჩო – ბა ო ე ხ სა ი ყველის ერთ-ერთ გუ კალური მეგრული ევე სრულიად უნი და “ რა უ ხ ხეობა: „ავც დის ყველის ორი სა „ჭეღრა“. ციის“ მოედანზე მი „ვარდების რევოლუ ა ბ ო ლ ბ ე ლ ძ ა ს შე ლს ებე სულ დამთვალიერ ლე ნებინა და დაწვრი ჰქონდა, დაეგემოვ ვა სხ ს ი ლ ე ყვ ღო ე მი ბითი ინფორმაცია სახებ. დასხვა სახეობის შე
ავტოშოუ
საწნახელთან და ყველ ის გამოფენაზ ე მისულ სტ ურებს არც ან მანქანების გა ტიკვარული მოფენა გა მორჩებოდათ. ღონისძიების ფარგლებში სა ა დილერებმა მხ ვტომობილო ოლოდ ერთი დღით, უახლე სი მოდელები უპრეცედენტო ფასდაკლე ბით გაყიდეს.
რიძე ა ფ ა ჯ ა ლაშ - რუსაძის მუ ზა
ირაკლი რუსაძ ის ჩვენებაში ერთადერთი ბი ჭი მოდელი მონ ა წილეობდა. როგ ორც აღმოჩნდა, ეს ერთადერთი მოდელი - ლაშა ჯაფარიძე - მის ი მუზა ყოფილა. მუზა დამწყებმა დი კმაოდ შილიფად ზაინერმა სა წარმოგვიდგ ინა - მოკლე შეხ სნილი ხალათით . ხალათიდან მთ ელ სიგრძეზე გა მოჩენილ ფეხს აპლოდისმენტე ბიც მოჰყვა. ირ ა მუზა სითბოთი კლიმ თავისი მოიხსენია, მუ ზამ კი ას ეთი რამ თქ ვა მა სზე: „ჩემი მსგავსი პრ ოპორციები უნ და გქონდეს, რო მ ირაკლის შეკე რილი სამოსი მო ირგო. ის პატა რა ზომის სამო სს კერავს, ეტყო ბა, მერე თვითო ნ რომ დარჩეს.“ ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
7
ზამეკანიუსი ქეთი ხატიაშვილი სოციოლოგების ენაზე ისინი არ არსებობენ. შესაბამისად, მათი რეიტინგების გასაზომად ფუ ლს არავინ დახარჯავს... ისინი არც პოლიტიკოსების ენაზე არსებობენ. პოლიტიკა უკვე ძალიან განსხვავდება იმისგან, რასაც ისინი გვთავაზობენ – ლენინის გზისგან... სოციოლოგების ენაზე ნინო ბურჯანაძის, ზუ რაბ ნოღაიდელისა და ოქრუაშვილის პარტიები არ არსებობს. მათი რეიტინგები მინუსებშია გა ვარდნილი. თუმცა, თავად ყოველთვის ირონიულ რეპლიკებს ისვრიან: ჩვენ ამ რეიტინგების არ გვჯერაო. მათ არც ნოემბრის წარუმატებლობ ის სწამდათ და არც აპრილის... ახლა ნოემბერში იგეგმება აქციები და, როგორც თავად ამბობენ, სისხლიც დაიღვრება... ადამიანები, რომლებსაც ხელისუფლებაში მოსასვლელად ცხედრები სჭ ირდებათ, პოლიტიკოსები არ არიან. მაგრამ ამას ისინი მაინც ვერ გაიგებენ... ვე რც იმას მიხვდებიან, რა საჭიროა ის, რასაც ახლა გავიხსენებთ. არ მოსწონთ საკუთარი თავი სარკ ეში, ამიტომაც ყოველთვის აპროტესტებენ. ვინ აპირებს, ნოემბერში მორალი წაგვიკით ხოს და გვასწავლოს, როგორ უნდა ვიცხოვროთ უკეთესად? ვინ არიან ისინი, ვინც გვეუბნებიან, რომ მათ იციან, როგორ უნდა ვიცხოვროთ ჩვენ. მაგალითად, ნინო ბურჯანაძე რამდენიმე დღ ის წინ უკმაყოფილო იყო: კი მაგრამ, ამ ხალხს ექსპლუატაციას უწევენ, დაბალი ხელფასები აქ ვთო... ჰო, სხვა საქმეა, რომ ხელფასებით ყველა უკმაყოფილოა, მაგრამ ბურჯანაძეს როდესმე მისი პარლამენტის თავმჯდომარეობის ან პრ ეზიდენტობის მოვალეობის შესრულების დროს ვინმესთვის, თუნდაც თავისი თავისთვის უკით ხავს: რამდენი აქვს ხელფასი მასწავლებელს ან პენსიონერსო (თანაც მაშინ ხელფასებს შევარდ ნაძე საერთოდაც არ არიგებდა)? მაგრამ ბურჯ ანაძეს უხერხულობა არც დასტყობია. მეტიც, მას ეს თემა, მგონი, საერთოდაც არ აინტერესებდა, ამიტომაც არც იცის. სამაგიეროდ ზუსტად იც ოდა, რამდენი ფული იყო საჭირო ოჯახში, აქ კი მას ნამდვილად არ ჰქონია „ტორმუზი“. წლიდან წლამდე ერთადერთი, რასაც ითხოვდა, ეს მისი მეუღლისთვის ბიუჯეტის გაზრდა იყო, წლიდან წლამდე ეს იყო მისი ერთადერთი საზრუნავი. ასე რომ, გასაგებია, რისთვის იბრძვის ნინო ბურჯან აძე – ფულისთვის. მას გავლენა ამისთვის სჭირ დება და არა იმიტომ, რომ საქართველო იღუპება. ისე, თუ ქალბატონს მართლა ვერ წარმოუდგენია რუსეთის გარეშე ცხოვრება (ხომ შეიძლება ასეც იყოს), პუტინი მას სიამოვნებით შეიკედლებს. რუ სეთს არც იგორ გიორგაძისთვის უთქვამს უარი და არც ლევან მამალაძისთვის. ფულის სიყვარულში ნინო ბურჯანაძეს არც ეროსი კიწმარიშვილი ჩამოუვარდება. მან თავის დროზე საკუთარი მეგობრებიც კი „გადააგდო“ ფულის ხელში ჩასაგდებად. „რუსთავი 2“-ის ის ტორია სინამდვილეში სწორედ ამით იწყება. ის ხომ ამ წამოწყებაში მარტო არ იყო და ვერც იქნე ბოდა. მას ფიქრია ჩიხრაძე და თედო ისაკაძე ჰყ ავს „გადაგდებული“. „რუსთავი 2“-ის უკან სწორ ედ ისინი იდგნენ. მერეც ამბობდნენ, რომ ეროსი, უბრალოდ, თავს იპიარებდა და არხს სავაჭროდ იყენებდა. „მაესტრომ“ დაადასტურა, რომ ეროსი კიწმარიშვილის პროფესიონალიზმი ტელევიზი აში სრული ბლეფია. „მაესტროსგან“ მან ვერაფე რი გააკეთა. ამბობენ, რომ აქ მან „უცნობი“ გა აბრაზა – „უცნობს“ გადაცემის გაკეთება სურდა და ეროსიმ უარი უთხრაო... ადრე „რუსთავი 2“-ს იყენებდა სავაჭროდ, ახლა „მაესტროს“ იყენებს. თუმცა, მაშინ სხვა დრო იყო, ყველა ვაჭრობდა და ეს „ბაზარზე“ ფასებს სერიოზულად ზრდიდა. ცნობილი ფაქტია: „ვარდების რევოლუციის“ დრ ოს შევარდნაძის ხელისუფლებას კიწმარიშვილმა მილიონი დოლარი მოსთხოვა – ამ თანხას თუ მო მცემთ, რევოლუციას გამოვეთიშებიო. ისინი ხომ ისეთი კორუმპირებულები იყვნენ, რომ თანხაზე უარი უთხრეს – მგონი, მხოლოდ გამრავლება იც ოდნენ და თუ გაყოფაც არსებობდა, ვერ წარმოე დგინათ. ამიტომაც კიწმარიშვილი რევოლუციის გვერდით დადგა და ერთ-ერთი პირის შუამდგომ ლობით მილიონი დოლარი ბადრი პატარკაციშვი ლისგან ისესხა. შემდეგ ბადრიც „გადააგდო“. მაგრამ ახლა სხვა დროა. „მაესტროთი“ ასე სა რფიანად ვერ ივაჭრებ – აღებმიცემობაში ხელი სუფლება არ მონაწილეობას. ამიტომაც ეროსი იმას უნდა დასჯერდეს, რასაც იშოვის, მას არ შე უძლია, რომელიმე მხარის დაშანტაჟება: შენ თუ არ მომცემ, მაშინ ის მომცემს და მთელ არხს შენს
8
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
წინააღმდეგ ვამუშავებო. სინამდვილეში ხომ ეს დემოკრატია კი არა, პირადი ბიზნესია. რა განსხვავებაა ეროსისა და ნინოს შორის? ორივე ფულის სუნს მიჰყვება. და ახლა ისინი გაბედავენ, კიდევ ერთხელ „დაგვაბ ოლონ“ და გვითხრან, როგორ წუხან საქართვე ლოს გამო... ლევან გაჩეჩილაძეც ერთ-ერთი ამათგანია. ეს ერთი მჭიდია – ყველა ერთმანეთს ჰგავს... ვაჭრ ობა არც მისთვის არის უცხო. ის, რაც ნოემბერში იპოდრომზე მოხდა – ლევანმა ხალხი რომ დაშალა – დღემდე იწვევს ეჭვებს. ამბობენ, ლევანმა მაშინ ფული აიღოო. ოპოზიციამ მაშინაც დაიწყო ჭო რაობა, როცა ერთ დღეს ის საკუთარ მეუღლესთ ან ერთად ევროპაში საშოპინგოდ წავიდა. მოკლ ედ, ეს ქალაქი ოღონდ აჭორავე. თქვეს, როგორც ჩანს, „გრეჩიხამ“ ფული იშოვაო. მალე ის ზურაბ ნოღაიდელის გვერდით დადგა. ახლა „გრეჩიხა“ და ეროსი ირაკლი ოქრუაშვი ლის პარტიაში არიან. ისე, „ქართული პარტია“ რა ლოგიკით დაირქვეს, გაუგებარია. თუ ზემო ჩამოთვლილ ფაქტებს გავითვალისწინებთ, აჯობებდა, „ფულის პარტია“ დაერქვათ. მაგრამ მათ ხომ ხალხის მოტყუება სჭ ირდებათ, ამიტომაც პიარი ასე უფ რო ადვილია. რაც შეეხება თავად ირაკლი ოქ რუაშვილს, მას დიდი შანსები ჰქ ონდა, მაგრამ ამბიციები, ალბათ, მაინც სჭარბობდა. ფული არც მი სთვის იყო უცხო. მეტიც, მას სუ რდა ქვემო ქართლისგან ას ლან აბაშიძის მსგავსი აჭარა შეექმნა. ანუ, რეგიონი, რომელიც მხოლოდ მას დაექვე მდებარებოდა. ეს ვაჭრ ობისთვის სჭირდებოდა. რაც უფრო დიდი გავლენ ები გაქვს, მით უფრო სარფ იანად შეიძლება ივაჭრო. ირაკლი ოქრუაშვილს სუ რდა, ქვემო ქართლისგან საფაშოს შექმნა და ამას დამატებული თავდაცვის სისტემა. ირაკლი ოქრუ აშვილს შეეძლო დიდი სავაჭრო მარათონის გა მართვა, თუმცა წააგო. წააგო იმიტომ, რომ სა ქართველოში პოლიტიკა იცვლებოდა და ყველას, ვინც სავაჭროდ იყო მო სული, გვერდზე მოუწია გადგომა. ამიტომაც პირადად მე მიკვირს სოზარ სუბარის ეროსისა და „გრეჩიხას“ გვერდით გამოჩენა. თითქ ოს ადრე ის სულაც არ იყო ვაჭარი. ნუთუ, ახლა გულით სურს, ამ სექტის წევრი გა ხდეს? შესაძლოა, მასში უფრო კომპლექსებია, ვი დრე ამბიციები. მას ეშინ ია, რომ „ძველმა ბიჭებმა“ არ გარიყონ. შესაძლოა, ადრე მას სურდა კიდეც, მგვანებოდა ისეთებს, როგორიც „გრეჩიხაა“ ან ეროსი... ახლა კი ფიქრ ობს, რომ ამის შანსი აქ ვს. ადრე მისთვის თითქ ოს ღირებულებები იყო პრიორიტეტული, ახლა კი ჩემთვის მისი ახალი გარემოცვა, რომელიც მხოლოდ ვაჭრობაზეა ორიენტირებული და გავლენების მოპოვე ბაც ამიტომ სურს, ნა მდვილი აღმოჩენა იყო. ანუ არიან ადამიანე ბი, რომლებსაც გავლენ ები სჭირდებათ იმისთვ ის, რომ სარფიანად ივაჭ რონ და ჩვენი და ქვეყნის კი არა, საკუთარი ცხოვ რება შეცვალონ. იცხო
ვრონ მდიდრულად, უზრუნველად... შექმნან მხოლოდ მათთვის მისაღები და სასურველი სამყარო... ახლა მათ, უბრალოდ, არ ესმით, რა მო ხდა, რატომ ვერ ახერხებენ ძველებურად ცხოვრებას. ნოემბერში ისინი უკვე იყვნენ ერთად – ეროსი, ოქრუაშვილი, „გრეჩიხა“... აპრილშიც სცადეს. მაგრამ, როგორც ჩანს, ხალხს, რომლის გამოყენებასაც ისინი იარაღად ცდილობენ, აღარ სურს ჯინის როლი შეასრულოს, ამიტ ომაც რეიტინგებში, ბურჯანაძით დაწყებული და ოქრუაშვილით დასრულებული, მინუსებში არიან. ისინი ნულამდეც კი ვერ აღწევენ. ბურჯ ანაძის რეიტინგი მინუს 73-ია, „გრ ეჩიხასი“ – მინუს 60. და ამით ყველაფერი ნათქვამია.
პოლიტიკური კლონები
მირიან ბოქოლიშვილი
ცოტა ხნის წინ ერთ-ერთ გადაცემაში მომიწია მონაწილეობა, რომლის თემაც გახლდათ – ახალგაზრდები პოლიტიკაში. ჟურნალისტები კითხვებს ვუსვამდით ახალგაზრდა ოპოზიციონერებს... იმ დღეს ერთი დიდი აღმოჩენა გავაკეთე – ეს გოგო-ბიჭები გაჭრილი ვაშლივით ჰგვანან თავიანთ ლიდერებს. აბსოლუტურად იდენტურია მათი საუბრის მანერა, ჟესტიკულაცია, გარეგნობა, ვარცხნილობა, ხმის ტემბრიც კი... ჩემს წინ ისხდნენ უმცროსი გუბაზი, უმცროსი თარგამაძე, უმცროსი ალასანია და ა.შ... აქამდე მეგონა, რომ ეს იდენტურობა მხოლოდ ლეიბორისტებისთვის იყო დამახასიათებელი. მშრომელთა პარტიაში ხომ ყველა ისე ჰგავს შალვა ნათელაშვილს, როგორც საკუთარი სისხლი და ხორცი. ერთხანს ვფიქრობდი კიდეც, რომ ლეიბორისტებში გაწევრიანების მთავარი კრიტერიუმი შალვა ნათელაშვილთან მსგავსებაამეთქი, მაგრამ სხვა პარტიებშიც თუ ანალოგიური სიტუაცია იყო, ვერაფრით წარმოვიდგენდი. არადა რამდენადაც ჩემთვის ცნობილია, საკუთარ ლიდერთან გენეტიკური კავშირი არც ერთ მათგანს არა აქვს. მაშინ რატომ ემსგავსებიან ისინი უფროს პოლიტიკოსებს? ჩვენ გამოვყავით ორი განსაკუთრებული მსგავსების მქონდე ახალგაზრდა: „ეროვნული ფორუმიდან“ შალვა კიკნაველიძე, რომელიც ერთი-ერთზე ჰგავს გუბაზ სანიკიძეს და „ქრისტიან-დემოკრატებიდან“ ლაშა აივაზაშვილი, უმცროსი გიორგი თარგამაძე... აქამდე მეგონა, რომ ახალგაზრდები უფროს პოლიტიკოსებს მხოლოდ იმისთვის სჭირდებოდათ, რომ, რუსთაველზე პარლამენტის წინ გარკვეული ტერიტორია შეევსოთ, თუმცა, როგორც თავად ამბობენ, მთლად ასეც არაა საქმე.
იპოვეთ განსხვავება
შალვა კიკნაველიძე, „ეროვნული ფორუმის“ ახალ გაზრდული ორგანიზაციის ლიდერი: – ჩვენი ფუნქცია მხოლოდ ქუჩის აქციებში მონაწილე ობა ნამდვილად არ არის. ვახორციელებთ საკმაოდ ბევრ პროექტს, რომელშიც ჩართულია არა მხოლოდ „ფორუ მის“ პარტიული აქტივი, არამედ ნებისმიერი ახალგაზრ და. ორგანიზებას ვუწევთ ინტერპარტიულ პროექტებს... იმ საპროტესტო აქციებში, რომლებიც ბოლო პერიოდში საქართველოში გაიმართა, ახალგაზრდული „ფორუმი“ საკმაოდ წარმომადგენლობით მონაწილეობდა. თუმცა პოლიტიკაში არის რაღაც წესები: პირველი – რისთვის კე თდება ეს აქცია? მეორე – რა შედეგზე უნდა გავიდეთ და რა არის ამის მიზანი. როცა საჭიროდ ჩავთვლით, ჩვენ კვ ლავ მივიღებთ მიტინგებში მონაწილეობას. – ვაკვირდები შენს საუბარს და ძალიან გამსგავსებ გუბაზ სანიკიძეს... მას ბაძავ? – გამიჭირდება ამ კითხვაზე პასუხი, თუმცა რამდენ იმეჯერ გვქონდა ამაზე საუბარი, მეგობრებმა მითხრეს, გუბაზს ჰგავხარო. გუბაზთან არ მაქვს არანაირი ნათესა
ური კავშირი, მაგრამ ერთს გეტყვით – ჩვენ ვსწავლობთ უფროსებისგან და თუ არსებობს ჩვენს შორის რაიმე მს გავსება, ეს, ალბათ, ბუნებრივია. ლაშა აივაზაშვილი, „ქრისტიან-დემოკრატების“ ახ ალგაზრდული ორგანიზაციის ერთ-ერთი ლიდერი: – ჩემი აზრით, ახალგაზრდული ორგანიზაციები არის ერთგვარი კადრების სამჭედლო. როგორც მოგეხსენებ ათ, პარტიებში თაობათა ცვლა გარდაუვალია, ამიტომ საჭიროა კვალიფიციური კადრების მზადება. დედა-პა რტიის დაინტერესებაც ახალგაზრდული განვითარებით ძალიან მაღალია, იქნება ეს საზღვარგარეთ კვალიფიკ აციის ამაღლება, თუ შიდა პროექტები. გვაქვს გაცვლითი პროგრამებიც... – თქვენი ახალგაზრდული ორგანიზაცია დედა-პა რტიის მსგავსად არ გამოირჩევა ქუჩის აგრესიული აქ ციებით. რატომ? – ჩვენ ვფიქრობთ, რომ მხოლოდ აქციებითა და ქუჩაში გამოსვლებით არ მიიღწევა ის შედეგი, რაც ახალგაზრ დებსა და ზოგადად, ქვეყანას სჭირდება. ჩვენთვის კონს
ტრუქციულობის ნიშნული არის უმთავრესი და სწორედ ამისკენ გვინდა, რომ წავიდეს ქვეყანაში პოლიტიკური სიტუაცია. გადაწყვეტილება უნდა მიიღებოდეს მოლაპა რაკებათა მაგიდასთან... – ძალიან ბევრი თვისებით ჰგავხარ გიორგი თარგამ აძეს. არა მხოლოდ იდეებით, არამედ გარეგნულადაც... – ვერ გეტყვი. სხვათა შორის, ამას ბევრი ამბობს. არა მხოლოდ ჩემთან მიმართებაში, არამედ სხვა პარტიების ახალგაზრდულებზეც. ჩემი აზრით, გარდა იმისა, რომ ში ნაარსობრივი თანხვედრაა დედა პარტიასა და ახალგაზრ დულს შორის, არსებობს კიდევ სხვა ნიუანსები, რომლებ იც განაპირობებს გარეგნულ მსგავსებებსაც. ეს, ალბათ, ბუნებრივია, როცა ადამიანები აკეთებენ ერთ საქმეს. თუ ეს გარეგნობაშიც გამოიხატება რაღაც დოზით არა მგონ ია, უჩვეულო იყოს. ეს საკმაოდ ბუნებრივი რამაა. P.S. ერთი სიტყვით, ფოტოებიდანაც ხედავთ, რომ მსგავსება ნამდვილად რეალურია... ფსიქოლოგებიც კი ამას ერთი ძველი ანდაზით ხსნიან: ხარი ხართან რომ დააბა, ან ზნეს იცვლის ან ფერსაო.
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
9
10
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
მეორე რიგში პირველები ხათუნა მგალობლიშვილი ირაკლი ალასანიას ოპოზიციის რისხვა საკუთარ თავზე აქვს გამოცდილი. ალასან იას იმიტომ, რომ ის ერთ დროს, ადგილობრივ არჩევნებს ვგულისხმობ, მეორე რიგში პირველი იყო. ანუ პირველი იყო ხელისუფლების შემდეგ. ოპოზიცია კი დაუსრულე ბლად ცდილობს, „გააფუჭოს“ მეორე რიგში მყოფი პირველი. ალასანიას გაფუჭება მარტივად შეძლეს. შეიძლება ითქვას, რომ ამ პროცესს თავად ირაკლიმაც შეუწყო ხელი თუნდაც ზურაბ ნოღაიდელთან გაქცევით და მერე ისევ გა მოქცევით. მაშინ მისი მაღალი რეიტინგი უსწრაფესი ტემპით დაეშვა. ნოღაიდელი სა ფრთხობელად კარგად გამოიყენეს. ოპოზიციამ სწორედ მაშინ მოიგონა ტერმინი: „ყვ ელა მინუს ერთი“, ანუ მინუს ნოღაიდელიო. და ყველას, ვინც მის გვერდით ჩნდებოდა, ამინუსებდნენ, გამონაკლისი არც ირაკლი ალასანია იყო. ნოღაიდელი ოპოზიციისთ ვის მაშინ ჯერ კიდევ შავი ჭირი გახლდათ. თუმცა მოგვიანებით, როცა დასჭირდათ, თავადვე ამოუდგნენ გვერდით. თუმცა ნოღაიდელამდე ირაკლის იმით „ბრაკავდნენ“, რომ ის ორი დათოს გვერდით იდგა. ირაკლი კი კარგი და რეიტინგულია, მაგრამ უს უფაშვილი-გამყრელიძის გვერდით მდგომი არავის გვჭირდებაო... ასეთი იყო მაშინდ ელი ოპოზიციური მიდგომა. ეს ნაბიჯები ირაკლის ძვირად დაუჯდა. ვერ გეტყვით, რა ისწავლა მან ამ საფე ხურების გავლით, ან თუ გაუგო რამე ქართულ პოლიტიკას, თუმცა ფაქტია, რომ ირ აკლის შემდეგ რიგში ქრისტიან-დემოკრატები დგანან. ახლა სრულიად ოპოზიცია, ვითომ და ნამდვილიც, სწორედ გიორგი თარგამაძის „დაჯგუფებას“ ებრძვის. მიზეზი, ალბათ, გასაგებია – მათი რეიტინგი ოპოზიციაში ყველაზე სოლიდურია. ანუ გიორგის უჭირავს ერთ დროს ირაკლის ადგილი – მეორე რიგში პირველი... სპეცტესტირებაც ექსკლუზიურად ქრისტიან-დემოკრატებისთვის იგეგმება. შეიძლება ითქვას, რომ დემოკრატებმა პირველი გამოცდა ჩააბარეს. ყოველ შემთ ხვევაში, არ ჩაჭრილან. საინტერესოა ისიც, რომ ხაფანგი „ფორუმის“ მიერ იყო დაგე ბული. ეს ისტორია უკვე კარგად დაზეპირებულ 130 ათას ხელმოწერას უკავშირდება, რომელიც გუბაზ სანიკიძემ და მისმა „ამალამ“ საარჩევნო გარემოს გაუმჯობესების მოთხოვნისთვის შეაგროვა და პარლამენტში სწორედ ქრისტიან-დემოკრატების ხე ლით შეაგზავნა... სწორედ აქ უნდა გათამაშებულიყო ორმაგი თამაში. თუ პარლამენ ტი „ფორუმისა“ და კიდევ 7 პარტიის თამაშის წესს აჰყვებოდა, ბუნებრივია, ამ პლუსს „ფორუმი“ თავად მიიწერდა: აი, რა მაგრები ვართო... ქრისტიან-დემოკრატებს არავინ ახსენებდა, პარლამენტს რომ ეს წინადადება არ „დაებრაკა“. ახლა „ფორუმს“ ასეთი პოზიცია უჭირავს: ჩვენ ყველაფერი გავაკეთეთ გარეთ, დანარჩენი ქრისტიან-დემო კრატებს უნდა ემარჯვათ, მაგრამ... მოკლედ, მარცხი თარგამაძის გუნდს „შეაწმინდ ეს“... მაგრამ ვერ ვიტყვით, რომ ქრისტიან-დემოკრატებმა ყველაფრის გაკეთება არ სც ადეს შიგნით, ანუ პარლამენტში. ყოველ შემთხვევაში, ასეთი შთაბეჭდილების დატო ვებას აქტიურად ცდილობდნენ. „ფორუმის“ ინიციატივის გამო ლევან ვეფხვაძე პი რდაპირ ბიუროზე დაუპირისპირდა ხათუნა გოგორიშვილს, რომელმაც პარლამენტის საბოლოო გადაწყვეტილება გაახმოვანა. ჰა, დასცა ბეჭებზე? ასეთი სიტყვებით დასრულდა პარლამენტში გოგორიშვილივეფხვაძის დაპირისპირება. ოღონდ დოკუმენტი რომ უამრავი ხარვეზით იყო შედგენ ილი, ამას თურმე შემდგენელიც, შემტანიც და პასუხისმგებელი პირიც (ლევან ვეფხ ვაძე) თავიდანვე აღიარებდნენ, ოღონდ კულუარებში. ხუმრობდნენ კიდეც, ეს საკითხი რომ არ გავა, ჩვენც ვიცითო... თუმცა საბოლოო უარის თქმისას ოპოზიციამ კულტ ურული ხმაური მაინც ატეხა, თანაც პირდაპირ ბიუროზე. ლევან ვეფხვაძე: – ძალიან კრიტიკული იყავით. მაშინ გვითხარით, როცა თვითმმართველობამ უარი განაცხადა ხელმოწერებზე, ასეთ შემთხვევაში როგორ უნდა მოვქცეულიყავით? ქრისტიან-დემოკრატების ერთ-ერთმა ლიდერმა სცადა, დამნაშავის სტატუსი სა კრებულოსთვის მიეკრა, მაგრამ არაფერი გამოუვიდა. ერთადერთი, რაც მის მცდე ლობას მოჰყვა, ეს ხათუნა გოგორიშვილის ვრცელი „სემინარი“ იყო. გოგორიშვილს არ დაეზარა და დეტალურად ახსნა, რას დააშავებდა საკრებულო ხელმოწერების დამტ კიცებით, რა მოხდებოდა ასეთ შემთხვევაში და რა წერია ნოტარიუსის კანონის 38-ე მუხლში... ხათუნა გოგორიშვილი: – საკრებულოს ხელმოწერები რომ დაედასტურებინა, ის თავის უფლებამოსილებას გადააჭარბებდა. სხათა შორის, როცა ამ საკითხის ინიცირება მოხდა, თქვენ (ლევან ვე ფხვაძეს მიმართავს) იყავით პირველი, ვინც თქვით, რომ ეს ხელმოწერები დარღვევით იყო შემოსული. გარდა ამისა, იგივე ინიციატივა, ოღონდ უკვე ქრისტიან-დემოკრატ ების მიერ, ზუსტად ორი კვირის წინ იყო შემოტანილი. მათ ასეთ საქციელს უფრო სხვა ეპითეტი შეეფერება... ისე, არ მესმის, რატომ არ დაელოდეთ ჯერ ჩვენი კომიტეტის დასკვნას და რატომ მერე არ დაარეგისტრირეთ იგივე ინიციატივა... ლევან ვეფხვაძე: – ჩვენ საინიციატივო ჯგუფმა მოგვართა და არაფერი არ მოგვიპარავს. ისე, რატომ აღშფოთდით, ქალბატონო ხათუნა? – თქვენ, ეტყობა, ჩემი აღშფოთება არ გინახავთ... ლექცია გიგი წერეთლის სიტყვებით დასრულდა: – გატყობთ, მოგწყინდათ ლექციის მოსმენა და ამიტომ მინდა გახაროთ, რომ შე მდეგ სხდომაზე თქვენ აღარ მოგიწევთ ამ ლექციის მეორე კურსის მოსმენა. გი ლოცავთ... ისე, ლევანს სულაც არ ეტყობოდა, რომ მაინცდამაინც გული დასწყდა უარის მიღებაზე. ამასაც აქვს თავისი ახსნა და თანაც ლოგიკური. საკი თხი სხდომაზეც რომ მოხვედრილიყო, მას წარმატების შანსი მაინც არ ჰქონდა. ეს ორივე მხარემ ძალიან კარგად იცოდა. შესაბამისად, ქრისტიანდემოკრატებს არანაირად არ სურდათ წინასწარვე წამგებიან თამაშში ჩაბმა. მაგრამ თავის დროზევე უარიც ვერ უთხრეს „ფორუმს“, ამით ისინი ავტომატურად მოხვდე ბოდნენ ოპოზიციის მიერ გაყოფილი ოთახის იმ ნაწილში, სადაც „ვითომოპოზიციის თვის“ განკუთვნილი ადგილია....
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
11
ხატია შამუ გია გია გუმბერ და იძე
DJ თენგ ო და ნი კა
ძე
ავთო 12
ინი ტ ი ვ ქ ც
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
მამულიჩა
ლევან ჯიბღ აშვილი
ზ
რა ა ხ ა ლაშ
ი
ილ ვ შ ი
რატი დურგ ლიშვილი დ ა მაკა ზამბა ხიძე ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
13
თავდასხმა გროზნოში
პუტინისეული „კადიროვშჩინის“ კრახი
14
ლევან ჯიშკარიანი სწორედ იმ დროს, როდესაც რუსეთის ნომინალური პრეზიდ ენტი მედვედევი ფრანგულ დო ვილში სარკოზისა და მერკელს ხვდებოდა, ჩეჩენმა მებრძოლებმა მორიგი მამაცური თავდასხმა გა ნახორციელეს გროზნოში. ისინი ყოველთვის ზუსტად არჩევდნენ ხოლმე დროს ამგვარი აქციებ
ეზიდენტი“ ცუდად ხვდებოდა რო გორც რუსეთის მოქმედი პრეზიდ ენტის, ასევე მომავალი პრეზიდენ ტის (პუტინის) ყურს. მათ მიაჩნიათ, რომ რუსეთში მხოლოდ ერთი პრ ეზიდენტი უნდა იყოს, ხოლო რეგი ონების და მათთან გათანაბრებული ავტონომიების ხელმძღვანელებმა (როგორც ჩეჩნეთმა) უნდათ „მეთა ური“ დაირქვან, უნდათ „გენერა
ისთვის, რათა თავდასხმას არა მხოლოდ სამხედრო მნიშვნელ ობა ჰქონოდა, არამედ პოლიტი კურიც. ძალაუნებურად მახსენდება შამილ ბასაევის რეიდი რუსულ ქალაქ ბუდიონოვსკში 1996 წე ლს, სწორედ იმ დღეს, როდესაც პრეზიდენტი ელცინი პირველად მონაწილეობდა „დიდი შვიდეუ ლის“ შეხვედრაში. ეს მისთვის სა მარცხვინო მოვლენა იყო. ისევე, როგორც იმ დასავლელი ლიდე რებისთვის, ვინც ასეთი სახელმ წიფოს პრეზიდენტი მსოფლიოს ყველაზე პრესტიჟულ კლუბში მიიწვია. თავდასხმა გროზნოში განხ ორციელდა წინასწარ შერჩეულ ობიექტზე – ჩეჩნეთის ე.წ. პა რლამენტზე, რომელიც რამზან კადიროვის კანცელარიის როლს ასრულებს. ამ უკანასკნელმა „ჩე ჩნეთის გენერალური მდივანი“ დაირქვა, რადგან „ჩეჩნეთის პრ
ლური მდივანი“. 19 ოქტომბერს, როდესაც შეტე ვა განხორციელდა, პარლამენტის შენობაში იმყოფებოდნენ რუსი დე პუტატები ერთ-ერთი რეგიონიდან. მებრძოლები „ტაქსში“ ისხდნენ და კარიბჭის გაღებას ელოდნენ. სადე პუტატო მანქანის შესვლისას კარი მართლაც გაიღო და „ტაქსი“ მასთ ან ერთად შევარდა ეზოში. ოთხმა მებრძოლმა მაშინვე სროლა აუტეხა კადიროვის ჩაფრებს. ერთ-ერთმა თავი აიფეთქა. ბუნებრივია, ისინი სიკვდილზე მიდიოდნენ და ეს კა რგად იცოდნენ. არც კი ელოდნენ, ალბათ, რომ შენობაში შეჭრასა და იქ გამაგრებას შეძლებდნენ. მაგრამ მაინც მოახერხეს და ოპერაცია რუ სულმა „სპეცნაზმა“ მხოლოდ დღის ბოლოსთვის დაასრულა მლიანად. სამი მებრძოლი დაიღუპა, მაგრამ მტერიც მრავლად გაიყოლა. ამ შემთხვევაში, ჩეჩნების მიზა ნი იმის დემონსტრირება იყო, რომ პუტინ-მედვედევის ცრუ განცხა
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
დებების მიუხედავად, ჩეჩნეთის პრობლემა გადაწყვეტილი არ არის და ჩეჩნური წინააღმდეგობა გრ ძელდება. მათ, რასაკვირველია, შეეძლოთ, რუსულ რაზმს სადმე მთის ბილიკზე ჩასაფრებოდნენ და ამოეწყვიტათ, როგორც ბევრჯერ გაუკეთებიათ, მაგრამ ამგვარი თა ვდასხმებისგან დასაცავად რუსე ბმა ასეთ ხერხს მიაგნეს: პუტინის ბრძანებით, ჯერ კიდევ რამდ ენიმე წლის წინათ, ყველა რუ სულ სამხედრო კოლონას, რო მელიც მთიან ადგილებში გა დაადგილდება, ჩეჩენი ქალები, ბავშვები და მოხუცები მიჰყავს მძევლების სახით. ანუ, თუ კო ლონაზე თავდასხმა მოხდება, ისინიც დაიხოცებიან. გარდა ამისა, წესად აქვთ თავდასხმის ადგილიდან ყველაზე ახლომდ ებარე ჩეჩნური სოფლის მთლი ანად გადაწვა – გადაბუგვა და დედაწულიანად ამოწყვეტა! (აქვე: და ამის „პატრონი“ ზოგიერთი რუსი „ინტელექტ უალი“ და ნამუსგარეცხილი „ინტელიგენტი“ თუ ხელოვანი (ევგენი ევტუშენკოს მაგვარი) ჩვენ გვადანაშაულებს „ხუთდ ღიანი ომის“ დროს ჰუმანიტა რული სამართლის დარღვევა ში მაშინ, როდესაც არც ერთი ოსი ქალი და ბავშვი არ დაღუპულა, ხოლო 162 მოკლული ოსიდან 99 პროცენტი არა მშვიდობიანი მაცხ ოვრებელი, არამედ „სამხრეთ ოს ეთის“ არმიის ჯარისკაცი იყო“. გროზნოში განვითარებული მო ვლენები ადასტურებს, რომ პუტი ნის გეგმა ჩეჩნეთის ინტერგაციისა და ლოიალობის ყიდვისა სრული კრახით დასრულდა. არამზადა კა დიროვი მხოლოდ მანამ არის ჩეჩნ ეთის „გენსეკი“, სანამ რუსულ ხი შტებზე ზის. ჩეჩენ ხალხს ის სძულს და ეზიზღება, თუმცა იტანს და ურ იგდება, რათა რუსულ შოვინიზმს მორიგი გენოციდის განხორციელ ების საშუალება არ მისცეს. ამ ფონზე საქართველოს მხრი დან უვიზო რეჟიმის დაწესება სწ ორედაც დროული და ჭკვიანური ნაბიჯია, რადგან „მებრძოლები“ სა მხედრო გზით (ყაზბეგის გავლით) ჩვენს ქვეყანაში ნამდვილად არ ჩა მოვლენ, ხოლო ჩვეულებრივ ჩეჩნ ებს უნდა ჰქონდეთ ალტერნატივა:
სასწავლებლად, დასასვენებლად, მსოფლიოში სამოგზაუროდ გაემ გზავრონ რუსეთში (რომელიც გე ნოციდს უწყობს) თუ საქართველო ში, რომელსაც მათთვის არაფერი დაუშავებია. მთლიანობაში, „კადიროვის პრ ოექტი“ მოსკოვს მეტისმეტად დი დი ფული უჯდება და შედეგი კი არ მოაქვს. ამ პროექტის მიზანი იყო, დაესვათ ჩეჩნეთის სათავეში ეროვ ნებით ჩეჩენი ნაძირლების ჯგუფი, მოესყიდათ ის დიდი ფულით და მისი ხელით ჩაედინათ ნაძირლობ ები. კადიროვი მულტიმილიონერია. ისევე, როგორც მისი გარემოცვა. მანქანების ზღაპრული კოლექცია აქვს და „ჰამერებს“ ყოველ თვე იც ვლის. სასახლეებსა და იქ მოწყობ ილ ზოოპარკებზე ხომ აღარაფერს ვამბობ. მაგრამ ჩეჩნური საზოგა დოების ბუნებიდან გამომდინარე, კადიროვიც კი ყველაფერს ვერ „იკისრებს“. მაგალითად, როცა რუ სულმა სპეცსამსახურებმა ჩეჩენი ადამიანის უფლებათა დამცველი, ნატაშა ასტემიროვა მოკლეს, კადი როვმა ეს მკვლელობა დაგმო. სა მაგიეროდ, „გენერალური მდივნის“ ჩაფრებმა აქტიური მონაწილეობა მიიღეს ჟურნალისტ ანია პოლიტკ ოვსკაიას მკვლელობაში, რადგან ის რუსი იყო და არა ჩეჩენი. ესე იგი, მოსკოვმა საკუთარი ხელით გამოზარდა ჩეჩნეთში ნა ციონალისტური, ველური, ხარბი, დაუნდობელი მმართველი ელიტა, რომელიც მთლიანად ჩეჩნურია და
ამ ხალხის ყველაზე უარყოფითი თვისებების მატარებელიც. ამ ელიტით უნდათ ჩეჩნეთის მართ ვა. მაგრამ ეს მხოლოდ მანამ გა მოუვათ, სანამ რუსეთი ძლიერია და ნავთობზე ფასი 90 დოლარს უკაკუნებს. საკმარისია რუსეთს „ფეხი გადაუბრუნდეს“, დასუ სტდეს და ფინანსური ნაკადები შეწყდეს, რომ იგივე კადიროვი პირველი ააფეთქებს რუსულ ბა ზას და თავისი ხელით დახოცავს მოსკოვიდან გამოგზავნილ ჩინო ვნიკებს. მოსკოვში ამ საფრთხის სა პასუხოდ უკეთესი ევრაფერი მოიფიქრეს და სტალინური დე პორტაციის განმეორებას ცდ ილობენ. ოღონდ ეკონომიკური მექანიზმებით; ესე იგი, ჩეჩნებისა და მთელი ჩრდილოკავკასიის და ცლა და რუსეთში გადასახლება სურთ: სთავაზობენ სამუშაო ად გილებს კრასნოიარსკისა და ტი უმენის მხარეში – ნავლად იმისა, თვით ჩეჩნეთში და რეგიონში შე იქმნას სამუშაო ადგილები ინვე სტიციების განხორციელებით. თუმცა, საეჭვოა, ამ მეთოდმ აც გაამართლოს. ჩრდილოეთ კავკასიაში თავის შესანარჩუნ ებლად რუსეთს, პირველ რიგში, საქართველოს ლოიალობა და კე თილგანწყობა, მისი მოკავშირეო ბა სჭირდებოდა ისტორიულად, რაც სამუდამოდ დაკარგა აგვი სტოს აგრესიით და ჩვენი ქვეყნის 20 პროცენტის ოკუპაციით.
დომხალი საფრანგეთში, დოვილსა და ტვინებში
მამუკა ჭელიძე გასულ კვირას საფრანგე თის ნორმანდიულ სანაპირო ზე, დაბა დოვილში, ნიკოლა სარკოზი, ანგელა მერკელი და დიმიტრი მედვედევი შეიკრი ბნენ. ეს ძალიან მნიშვნელოვ ანი შეხვედრა იყო, რომელმაც ერთდროულად რამდენიმე ფა რულ გარიგებას ან გარიგების მცდელობას ახადა ფარდა. დოვილის შეხვედრა პირდ აპირ უკავშირდება ლისაბო ნში დაგეგმილ ნატოს სამიტს. ნორმანდიაში ყოფნისას დიმი ტრი მედვედევს საქართველო არც ერთხელ არ უხსენებია (სარკოზისგან განსხვავებით), მაგრამ მიხეილ სააკაშვილის აჩრდილი ამ სამიტს მაინც და სტრიალებდა. საქმე ისაა, რომ რუსეთის პრეზიდენტი ლისა ბონში ჩასასვლელად პირობას აყენებდა: საქართველოსთვის ნატოს „საგზაო რუკის“ საკი თხი სამიტზე არც კი უნდა გა ნხილულიყო. აბა, ომი დაიწყეს ამის გამო 2 წლის წინათ და ახ ლა რომ ნატოს სამიტმა კიდევ საქართველოსთვის „მაპ“-ის საკითხზე იმსჯელოს, მით უმ ეტეს, გადაწყვეტილება მიიღ ოს – ხომ იქნება რუსული პო ლიტიკის სრული კრახი? როგორც ჩანს, მედვედევმა მერკელ-სარკოზისგან ასეთი დაპირება მიიღო. შესრულდე ბა თუ არა, ან შეძლებს თუ არა „ბებერი ევროპის“ ეს ორი ლი დერი სხვებიც დაარწმუნოს, საერთოდ არ განიხილონ თემა – სხვა საქმეა. ხოლო რამდენ ად მნიშვნელოვანია მედვედ ევისთვის მიხეილ სააკაშვილის ფაქტორი, ბოლო სენსაციური სიახლიდან ჩანს: რუსულ გა ზეთ „კომერსანტის“ ცნობით, მედვედევმა გადაწყვიტა, ბო იკოტი გამოუცხადოს მიუნხე ნის ყოველწლიურ კონფერენ ციას უსაფრთხოების თემაზე მხოლოდ იმიტომ, რომ წელს ორგანიზატორებმა საქართ ველოს პრეზიდენტი მიიწვიეს და სიტყვით გამოსვლაც შესთ ავაზეს. მედვედევმა ეს პირად შეურაცხყოფად მიიღო, მაგრ
ამ გერმანელები გაჯიუტდნენ. ეს თითქოსდა ნაკლებმნიშვნელ ოვანი ეპიზოდი იმას ადასტურე ბს, რომ ევროპაშიც სულ უფრო აღიზიანებთ რუსული ჭირვეუ ლობა. ლისაბონის სამიტზე რეალ ურად რა მოხდება – ჯერ არავინ იცის. შეიძლება ბევრი მოულ ოდნელობაც იყოს. ყოველ შე მთხვევაში, მედვედევს არავინ დაჰპირებია, რომ საქართველოს საკითხი საერთოდ არ იქნება ნა ხსენები და არ განიხილება. მათ შორის ნატო-რუსეთის საბჭოზე, რომელიც პი რველად ტარდება აგვი სტოს აგრესიის შემდეგ. მედვედევის „პასით“ ნიკოლა სარკოზიმ, ცო ტა არ იყოს, ბუნდოვანი განცხადება გააკეთა „ოსი ტყვეების“ შესა ხებ. ეს არის ევროსა ბჭოს ადამიანის უფლე ბათა კომისრის, თომას ჰამერბერგის ყბადაღ ებული მოხსენების შე დეგი, რომელშიც მან სამ დაკარგულ ოსს გა ნსაკუთრებული ყურა დღება მიაქცია. თუმცა ცხინვალის ციხეებში არა სამი, არამედ ათ ეულობით ქართველი იტანჯება, ხოლო ქართ ველი ტყვეების წამების შესახებ მსჯელობაზე ან ამ საკითხის მოხსენ ებაში შეტანაზე იმავე ჰამერბერგმა უარი იმ მოტივით განაცხადა, რომ... „ისინი უგზო-უკვლოდ დაკარგულნი არ არიან: აწამეს, მოკლეს და ოსები ამას არც მა ლავენ, აი, თქვენ (ქართველები) კი მალავთ, სად გყავთ ოსები დამალულიო“. ბუნებრივია, სარკოზი, რო მელსაც იმავე მედვედევმა 12 აგვისტოს შეთანხმება თავზე გა დაახია, ასეთ შანსს ხელიდან არ გაუშვებდა და „ოსი ტყვეებიც“ იმიტომ ახსენა. აქვე უნდა ითქვას: ის, რომ ბორის ჩოჩიევმა და ოსმა სეპა რატისტებმა „სამი ოსი ტყვის“
თემა ასე ბრწყინვალედ გამოიყ ენეს და ჰამერბერგის მოხსენება ჟენევაში თავის დიპლომატიურ გამარჯვებად გამოაცხადეს (სა მწუხაროდ, არც ცდებიან ამ აში) – უპირველესად ზოგიერ თი ქართული „არასამთავრობო ორგანიზაციის“ დამსახურებაა, რომლებიც სეპარატისტებისა და იმპერიალისტებისთვის სასა რგებლო თემებს აქტიურად აპ იარებენ ან სიბრიყვით, ან (კიდევ უარესი) ვიღაცების დავალებით. ეს დამსახურება მათ ნამდვილად
სიცოცხლო ინტერესებზე მიდგ ება ხოლმე საქმე, ევროპელები ნაკლებდიპლომატიურნი და პი რდაპირნი ხდებიან: „15 წლის შემდეგ რა მოხდება, არ ვიცით, მაგრამ ჯერჯერობით არანაი რი უვიზო მიმოსვლა შენგენის ქვეყნებს რუსეთთან არ ექნე ბათო“. აქ ძალიან დიდი როლი შეასრულეს ჩვენმა მეგობრებმა (მართლა მეგობრებმა) ბალტიის სახელმწიფოებიდან, რომლებიც „ვიზებთან“ დაკავშირებით საკი თხს მარტივად და სამართლიან
არ უნდა „დაეკარგოთ“. და თუ ჰგონიათ, დაეკარგებათ – მწარ ედ ცდებიან! ნუ გაგიკვირდებათ, თუ ლისა ბონის სამიტზე საქართველოსთ ვის „მაპ“-ის მინიჭების საკითხის განხილვისას მედვედევის მეგო ბრები ჰამერბერგის მოხსენებას დაიმოწმებენ. საბაბი ხომ უნდათ უარის სათქმელად? რაც შეეხება დოვილის სხვა შედეგებს: მერკელმაც და სა რკოზიმაც პირდაპირ უთხრეს უარი მედვედევს უვიზო რეჟი მის დაწესებაზე! როცა მათ სა
ად სვამენ: რატომ უნდა მიეცეს უვიზო რეჟიმი რუსეთს მანამ, სანამ ასეთი რეჟიმი ჯერ იმ ქვ ეყნებთანაც კი არ არის დაწესე ბული, რომლებიც ევროკავშირის „აღმოსავლეთის პარტნიორობ ის“ პროგრამაში მონაწილეობენ? რუსეთი კი ამ პროგრამას (ისევე, როგორც დასავლეთს, ზოგადად) მტრულად მიიჩნევს. ესე იგი, უვ იზოდ ჯერ ქართველები, მოლდ აველები და ა.შ ივლიან ევროპაში და მხოლოდ ამის შემდეგ – რუ სები. მედვედევმა ეს შეურაცხყოფა
გადაყლაპა: დოვილის სამი ტი ხომ კიდევ იმ მიზანსაც ის ახავდა, „ბებერ ევროპასა“ და ამერიკას შორის ჩამოეგდო „ჩორტი“. ეს მოსკოვის გრძელვ ადიანი პოლიტიკაა: როგორმე დაარღვიოს ატლანტიკური ერ თობა, შეიტანოს განხეთქილება საფრანგეთ-გერმანიასა და ინ გლის-ამერიკას შორის, ითამაშ ოს საფრანგეთის ნაციონალის ტურ ამბიციებზე და გერმანიის ისტორიულ კომპლექსებზე. სამწუხაროდ, ზოგი რამ მა ინც გამოსდის, პირველ რიგში, იმის გამო, რომ დალოცვილი საფრანგე თი თანდათან ევროპისა და მთელი მსოფლიოს „ავადმყოფ წევრად“ იქ ცევა. ამაზე ბოლო მო ვლენებიც მეტყველებს: პრეზიდენტმა სარკოზიმ გადაწყვიტა, საპენსიო ასაკი 60 წლიდან 62 წლ ამდე გადაეწია და ამას კინაღამ რევოლუცია მოჰყვა: 16-17 წლის ლა წირაკები საფრანგეთის ქალაქებში მანქანებს წვავენ, ყველაფერს ან ადგურებენ და სახელმ წიფო ლამის პარალიზე ბამდე მიიყვანეს. თურმე, სკოლის მო სწავლეები, სტუდენტები და უბრალოდ, უსაქმუ რები იმით არიან აღშფ ოთებულნი, რომ 60 წლის ასაკში აღარ მოუწევთ პენსიაზე გასვლა. სინა მდვილეში, ბუნტი და არ ეულობა მოსწონთ, ხოლო სა პენსიო ასაკი მხოლოდ საბაბია. რუსები სარკოზის ამ სისუსტ ეს ხედავენ და მაქსიმალურად ცდილობენ, ისარგებლონ. თუ სარკოზიმ აქ გამარჯვებას ვერ მიაღწია და საფრანგეთი პრეზ იდენტ მიტერანისდროინდელი სოციალისტური მარაზმიდან ვერ გამოათრია, ეს ევროპის კიდევ ერთი მარცხი და პუტი ნის აღორძინებულ იმპერიაზე მისი კიდევ უფრო მეტად და მოკიდებულების მიზეზი გახდ ება. ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
15
ზურაბ წერეთელი ქართულ ოპოზიციას
7 მილიონით აფინანსებდა? პირველად „პრაიმტაიმში“ სკანდალური მოქანდაკის ექსკლუზიური ინტერვიუ
ლევან ჯავახიშვილი
მოსკოვის მერის, იური ლუჟკოვის პოსტიდან გადაყენებისთანავე, რუსული პოლიტიკური ელიტის ერთი ნაწილი იმ ხალხს დაეტაკა, რო მელთაც სხვადასხვა დროს გარკვეული შეხება ჰქონდათ ლუჟკოვთან. ლუჟკოვის მოწინააღმდეგე პოლიტიკოსები, ჟურნალისტები და ობივატ ელები ქართველ სკულპტორს, ზურაბ წერეთელსაც მისდგნენ. კერძოდ, ადამიანთა გარკვეულმა ჯგუფმა მოისურვა მოსკოვში წერეთლის მიერ 1997 წელს დადგმული პეტრე I მონუმენტური ქანდაკების აღება ან სხვა ქალაქში გადატანა. იმ დროს, როცა ეს ხმაური ატყდა, ზურაბ წერეთელი საფრანგეთში იმყოფებოდა. რამდენიმე დღის წინ ის მოსკოვში დაბრ უნდა და ექსკლუზიური ინტერვიუ მოგვცა.
EXCLUSIVE
– ბატონო ზურაბ, რუსეთში თქვენს გარშემო ატეხილ ბოლოდროინდელ მოვლენებთან დაკავშ ირებით მინდა გკითხოთ. იმასაც ამბობდნენ, რუ სეთი დატოვა და საფრანგეთში წავიდაო. – არა, ეგ ჭორი იყო, ვისგან წამოვიდა ეგ ჭორი, ნა მდვილად არ ვიცი. მე საფრანგეთში საქმიანი ვიზი ტით ვიყავი. გასკონიაში დავდგი ჩემი შექმნილი სკ ულპტურა, ოთხი მუშკეტერი – დარტანიანი და სამი მუშკეტერი. გარდა ამისა, ჩემი პერსონალური გამო ფენა გაიმართა. კიდევ შემომთავაზეს სამომავლოდ გამოფენის მოწყობა. მქონდა საქმიანი შეხვედრები უცხოელ შემოქმედებთან, ესპანეთსა და იტალიაში გაიმართება პერსონალური გამოფენები და ამასთან დაკავშირებულ დეტალებს ვაზუსტებდი. აი, ეს იყო საფრანგეთში ჩემი ყოფნის მიზეზები და მიზანი. – როგორ ფიქრობთ, რუსეთში დადგმულ თქვენს სკულპტურებს რაიმე პრობლემები ხომ არ შეექმნ ებათ? – არავითარი, არავითარი... უბრალოდ, პოლიტი კური დაპირისპირებისას, აქცენტი რატომღაც ჩემზე გადმოიტანეს. მოსკოვის მერის მოვალეობის შემსრულებელი, რესინი იყო ერთ-ერთი მომხრე პეტრე I ძეგლის აღებ ისა, ზოგიერთ პოლიტიკოსთან ერთად. რესინი გამოვიდა ამ დღეებში რუსეთის ტელევი ზიით და მეც მაქო და პეტრეს ძეგლიც. – ფიქრობთ, რომ პოლიტიკურ თამაშებში, პო ლიტიკური მიზნებისთვის გამოიყენეს თქვენი სა ხელი და შემოქმედება? – კი, ნამდვილად ასე იყო, ვიღაცას უნდოდა, აქ ცენტი ჩემკენ გადმოეტანა წმინდა პოლიტიკური საკითხებიდან. ვინ რა მოიგო ამით, არ ვიცი, მაგრამ მე არაფერი წამიგია – რეკლამა გამიკეთეს. მე შემო ქმედი ვარ, ხელოვანი და პოლიტიკისგან თავი შორს მიჭირავს. ეცადნენ, მაგრამ ვერ გამაიგივეს პოლიტი კასთან. არც რუსეთისა და არც მსოფლიოს არც ერ თი ქვეყნის არც ერთ ქალაქში არ დამიდგამს ძეგლი, რომელიც მხოლოდ ამა თუ იმ ქალაქის ხელმძღვანე ლობის დაკვეთა იქნებოდა. ჩემი ძეგლების დადგმას ყოველთვის და ყველგან მხარს უჭერდა, კონკრეტუ ლი ქალაქების მოსახლეობის უმრავლესობა. ასე იყო 1997 წელსაც, როცა პეტრე I ძეგლი დავდგი. – იური ლუჟკოვთან თქვენს მეგობრობასაც უს ვამდა ხაზს მედიის ერთი ნაწილი... – ლუჟკოვთან ბოლო 5 წელია, არანაირი ურთიერ თობა არ მქონია, აღარც მეგობრული და არც საქმია ნი. ეს ყველამ კარგად იცის, ვისაც მართლა აინტერ ესებს ჩემი ურთიერთობები. – ბატონო ზურაბ, თბილისის ზღვაზე „საქართ ველოს მატიანე“ როდის გაიხსნება? – ნოემბერში, ღმერთმა ქნას, ყველაფერი კარგად იყოს და ნოემბერში უნდა გაიხსნას. ახლა მალე გამო ვაგზავნი სკულპტურებს, ცოტა კი გაჭირდა ტრანსპ ორტირება. – და რას აგზავნით, რა დარჩა იქ დასადგმელი? – 1 ასურელი მამა. ქრისტეს სიმბოლური საფლავი – 8-მეტრიანი, ბიბლიური პერსონაჟები – 5-მეტრიანი, ჰო, ილიკო სუხიშვილი და ნინო რამიშვილი, კინოფი ლმ მიმინოს გმირები. ბევრია დასადგმელი, მაგრამ მოესწრება. ჯერ წარმოიდგინეთ, იმდენი მძიმე სამუ შაო შესრულდა თბილისის ზღვაზე. – ერთ-ერთ გაზეთში, ადრე გამოქვეყნდა ოპოზ იციის დამფინანსებელი ადამიანების სია. ამ 17-კა ციან სიაში თქვენც იყავით, თითქოს 7 მილიონით აფინანსებდით ოპოზიციას. ამაზე კომენტარი არ გაგიკეთებიათ. – იმიტომ, რომ აბსურდი იყო, არანაირ ოპოზიციას არ ვაფინანსებ, არანაირი კავშირი არ მაქვს მათთან და რაზე გამეკეთებინა კომენტარი?ყურით მოთრ 16
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ეულ ბრალდებაზე? სიმართლე გითხ რათ, არც დავინტერესებულვარ, საიდან და როგორ მოხვდა ჩემი გვარი იმ სიაში. მე ხომ ვიცი, რომ მართალი ვარ, ისიც ვიცი, გონიერი ადამიანები არ დაიჯერებენ ამას და ეს სრულიად საკმარისია ჩემთვის. მე მაქვს ჩე მი ხელოვნება, ჩემი შემოქმედება და ჩემი ქვეყნის სიყვარული, ამას კი ვერავინ წამართმევს. – თქვენ რუსეთის სამხატვრო აკადემიის პრ ეზიდენტიც ბრძანდებით. ამ პოლიტიკურმა ხმ აურმა თქვენს თანამდებობაზე ყოფნასაც ხომ არ შეუქმნა საფრთხე? – არა, არანაირი პრობლემა არ შემქმნია, 40 ათასი მხატვარი მიჭერს მხარს. იქ ვიღაც ორი პინგვინია, რომლებიც დამიპირისპირდნენ და სულ ეგ იყო. ხომ გითხარით, რეკლამა გამიკეთეს. – საქართველოში არსებულ სიტუაციას როგორ შეაფასებთ? თუნდაც ხელოვნების განვითარების კუთხით. – საქართველოში საკმაოდ ნორმალური სიტუ აციაა. ხელოვნებისთვის არის თავისუფლება. ხელოვანმა უნდა აჩვენოს თავისი დამო კიდებულება სამყაროს მიმართ, ეს არის მისი მისია, ფუნქცია. ამის გაკეთებას კი, საქართველოში, არავინ არავის უშლის, როგო რც ვიცი. გარდა ამისა, ვიცი, რომ გალამაზდა ბათუმი, თბ ილისში ბევრი რამ შეიცვალა, იმედია, მალე რეგიონებსაც მისწვდება სხვადასხვა სი კეთე. ახლა, ყველამ გაიგო, რომ წესრიგია საქართველოში, ამას ხომ ყველა ხედავს. ჩემი ბევრი ნაცნობი და ახლობელი იყო საქართველოში და ძალიან გამიხარდა. აღტაცებას რომ ვერ მალავენ ჩემი ქვეყნის მშვენიერებ ით და იმ სასიკეთო ცვლილებებით, რაც ქვეყანაში ხდება. ტურისტების რაოდენობამ ძალიან იმატა და ეს მომწონს. – ამერიკაში უნდა დადგმუ ლიყო თქვენი მონუმენტი – ქრ ისტეფორე კოლუმბი. რატომ არ დასრულდა ეს საქმე აქამდე? – ახლა დასრულდება, დეკემბ ერში უნდა წავიდე, თან უნდა წა ვიყვანო მთელი გუნდი, ვინც ამ სკ ულპტურაზე მუშაობდა. კოლუმბის ქანდაკება 12-მეტრიანია, 2000 დე ტალია დასამონტაჟებელი, ეგრე იოლი ხომ არ არის? პეტრე I დიდია, პეტრე 94 მეტრია. – მოსკოვს მერობის 4 კანდიდატი ჰყავს, როგორ ფიქრობთ, რომელიმე მათგანთან, არჩევის შემთხვევაში პრობ ლემები ხომ არ გექნებათ? – არა, არანაირი პრობლემა არ მე ქნება. ჩემი დევიზია: „ხელოვნება ხელოვნებისთვის“ და სხვა არანაირ საქმეებში არ ვერევი, რაც ხელოვნ ებასთან კავშირში არ არის. პეტრე I ქანდაკების მოსკოვიდან გა დატანის შესახებ ლაპარაკი მას შემდეგ საერთოდ შეწყდა, რაც გაზეთმა „კომსომ ოლსკაია პრავდამ“ საკუთარ ვებგვერდზე სპეციალური გადაცემა მიუძღვნა ამ სა კითხს და ინტერაქტიური გამოკითხვაც მოაწყო. კითხვაზე: უნდა აიღონ თუ არა მოსკოვიდან პეტრე I ძეგლი, გამოკითხ ულთა 80 პროცენტი პეტრე I ძეგლის აღ ებისა და სხვაგან გადატანის წინააღმდ ეგი აღმოჩნდა.
ხუთი პატიმარი ქალი ჰოსპიტალიზებულია მირიან ბოქოლიშვილი
ინტოქსიკაციის შემთხვევები სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში... „პრაიმტაიმისთ ვის“ ცნობილი გახდა, რომ ორიოდე დღის წინ ქალთა კოლონიაში ერთდროულად რამდ ენიმე პატიმარი შეუძლოდ გახდა. მდგომარეობა იმდენად გართულდა, რომ პატიმრების ნაწილი ინფექციურ საავადმყოფოში გადაიყვანეს. არსებობს თუ არა ვითარების გართულების საფრთხე და კონკრეტულად რამ გამოიწვია მოწამვლა? ჩვენ ამის გასარკვევად ინფექციურ საავადმყოფოს ვეწვიეთ. საავადმყოფ ოს დირექტორის მოადგილემ, მარინა ეზუგბაიამ დაგვიდასტურა, რომ ხუთი პატიმარი ინტოქსიკაციით მართლაც გადის მკურნალობას, თუმცა მათი მდგომარეობა სიცოცხლი სთვის საშიშროებას არ წარმოადგენს.
რამ გამოიწ ვია მოწამვ ლა?
EXCLUSIVE მარინა ეზუგბაია: – ჩვენთან მოთავსებულია ხუთი პატიმარი ქალბატონი. ისინი სტაციონარში შემოიყვანეს 20 ოქტომბერს, დაახლოებით 21:00 საათზე. ამჟამად ორის მდგომარეობა დამაკმაყოფილ ებელია, სამის – შედარებით რთული. ცხელ ება, ღებინება და ფაღარათი იმ ორ პაციენ ტს აღარ აღენიშნება. რაც შეეხება დანარჩენ სამს, კლინიკური მკურნალობა გრძელდება. შემოსვლისთანავე ჩაუტარდათ ადეკვატური მკურნალობა. – რამ გამოიწვია ინტოქსიკაცია? – მიღებული აქვთ მრავალფეროვანი საკვ
ები. კონკრეტულად ვერ გეტყვით, რა საკვებ ზეა საუბარი. ამას ლაბორატორიული კვლე ვის შემდეგ დავადგენთ. დინამიკაში სჭირდე ბა დაკვირვება. – რამდენადაც ჩვენთვის ცნობილია, კი დევ რამდენიმე პატიმარი გადაყვანილია სხვა სტაციონარში... – არა მგონია, მე არ მაქვს ამის შესახებ ინ ფორმაცია. თუ ინტოქსიკაციასთან გვაქვს სა ქმე, ალბათ, მათაც ჩვენთან გადმოიყვანდნენ. ვერ დაგიდასტურებთ ამ ფაქტს. როგორც საავადმყოფოში განგვიმარტეს, მოწამვლა საკვებმა გამოიწვია. სასჯელაღსრ
ულების დაწესებულებებს, მათ შორის ქალთა და არასრუწლოვანთა საერთო და მკაცრი რეჟიმის კოლონიას, საკვები პროდუქტებით კომპანია „მეგაფუდი“ ამარაგებს. კომპანიაში გამორიცხავენ, რომ ინტოქსიკაცია მათ მიერ შეტანილ საკვებს გამოეწვია. „მეგაფუდის“ სა ზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი შოთა მაჭავარიანი ამბობს, რომ მათი პროდუქტი ხარისხიანია და კომპანია ხარისხ ზე მთლიანადაა პასუხისმგებელი. შოთა მაჭავარიანი: – ეს რომ ჩვენს საკვებთან დაკავშირებული მოწამვლა ყოფილიყო, უფრო მასობრივი იქ
ნებოდა, რადგან ამ საკვებს მიირთმევს ყველა პატიმარი. მე დანამდვილებით შემიძლია გი თხრათ, რომ ეს არ ყოფილა „მეგაფუდის“ სა კვებით გამოწვეული. ამაზე აბსოლუტურად პასუხისმგებლები ვართ. სასჯელაღსრულების სამინისტროში კი დაგვიზუსტეს, რომ მოწამვლა გარედან შე მოტანილმა საკვებმა, კონკრეტულად კი ახ ლობლის მიერ ამანათის სახით შეგზავნილმა ქათმის ხორცმა გამოიწვია. სამინისტრო, პა ტიმრების ახლობლებს მოუწოდებს, ციხეებში ჯანმრთელობისთვის საშიში პროდუქტების შეგზავნისგან თავი შეიკავონ.
„ხუთკაცა“ დარეგისტრირებას შეგნებულად არ ჩქარობს ხათუნა მგალობლიშვილი
„ქართული პარტია“ იუსტიც იის სამინისტროს არქივში რიგით 216 ნომრად შევა. მანამდე თითქმის ყველას ისტორია იუსტიციის სამინი სტროში დარეგისტრირებით დაიწყო, „ქართულ პარტიაში“ კი ყველაფერი პირიქითაა. ანუ ჯერ პრეზენტაცია გაიმ ართა არარსებული პარტიის და განაცხადის შეტანას „გა პიარებიდან“ სამი კვირის მერეც კი არ ჩქარობენ. სამართლებრივი პროცესი კი ასეთია: განაცხადი პა რტიის დარეგისტრირების შესახებ ორგანიზატორმა საკუთარი ხელმოწერით ყრ ილობის ჩატარებიდან ერთი კვირის ვადაში უნდა წარა დგინონ იუსტიციის სამინი სტროში. ყრილობის ოქმი კი ნოტარიუსის მიერ უნდა იყ ოს დამოწმებული. ლიდერმა, განცხადებასთან ერთად, უნდა წარადგინოს პარტ იის არანაკლებ ათასკაცი ანი სია, პარტიის წესდება, იურიდიული მისამართი, პარტიის ბეჭედი, ემბლემა და 500-ლარიანი სარეგისტ რაციო გადახდის დამადასტ ურებელი ქვითარი. ამ ყველ აფრის ჩაბარებიდან პარტია ერთი თვის ვადაში მიიღებს პასუხს.
ეროსი კიწმარიშვილის განცხადე ბით, პარტია ყრილობას 24 ნოემბერს ჩაატარებს. შესაბამისად, მათ განცხა დების შეტანის ვადა 24 ნოემბრიდან ზუ სტად 1 დეკემბრამდე ექნებათ. ასე რომ, ჯერ არც განაცხადია შესული სამინი სტროში და არც დოკუმენტების მოგრ ოვებაა დაწყებული. მანამდე ულიდერო პარტიაში ყველა კითხვაზე და მით უმ ეტეს, ნებისმიერ ფინანსურ საკითხთან დაკავშირებით ასეთ პასუხს იძლევიან: როცა პარტია დაარსდება, ყველაფერი იქნება გამჭვირვალე, ჩვენ საზოგადოებ ას წარვუდგენთ ყველანაირ ინფორმაც იას დაფინანსებაზე... სხვათა შორის, დარეგისტრირებაარდარეგისტრირების მთავარი ინტრ იგაც სწორედ პარტიის წესდებაში დე ვს. კანონი მოითხოვს, რომ წესდებაში დეტალურად ჩაიწეროს შემდეგი ინ ფორმაცია: პარტიის ქონების შექმ ნის წყაროები და მისი გამოყენების წესები. პარტიის საქმიანობის მიზნ ები, ამოცანები და მათი განხორცი ელების ფორმები. ეროსი კიწმარიშვილი: – პრეზენტაციის დრ ოს ფი ნა ნსებზე რატომ უნდა მესაუბრა? ყველა კითხვას ისე გაეცემა პასუ ხი, როგორც ამას ქართული კანო ნმდებლობა მოითხოვს. ქართული კანონმდებლობა კი „ვერ აიძულებს“ ვერც ეროსის და ვერც ერთ წევრს „ხუთკაცადან“, რომ ფინანსებზე დარეგისტრირებამდე ის აუბროს... ეს კიწმარიშვილმაც ძალიან კარგად იცის და დანარჩენებმაც. შესა ბამისად, ვითომ პოლიტიკური ტრ იუკიც, არარსებული პარტიის პრ ეზენტაცია მოეწყოთ, სწორედ ამ დეტალს ემსახურებოდა.
„პრაიმტაიმმა“ პარტიის 5-სართულ იანი ოფისი ჯერ კიდევ ორი კვირის წინ აღმოაჩინა. ოფისი, რომლის ყოველთ ვიური ქირაც დაახლოებით 20 ათასი დოლარია. გაურკვეველია, რა ფინა ნსებითა და რა შემოსავლებით იხდიან ლიდერები ამ თანხებს. საერთოდაც, ისიც უცნობია, რა შემოსავლებით ფუნქციონირებს ან აპირებს ფუნქცი ონირებას „ქართული პარტია“. დღეს ამაზე მხოლოდ ვერსიები და ჭორები დადის. კითხვა უამრავია, თუმცა ამ კითხვებს ოთხივე ლიდერი თვითკმაყ ოფილი სახით ირიდებს: ყველაფერს გაიგებთ, როცა ეს კანონით გახდება საჭიროო. სხვა ოპოზიციური პარტიის წარმომ ადგენლებს დაგვიანებულ რეგისტრაცი ასთან დაკავშირებით კომენტარის გაკე თება არ სურთ. ისინი მარტივად ხსნიან: როცა უნდოდათ, მაშინ ჩაატარეს პრეზ ენტაციაო... მანამდე კი პასუხს, და თანაც კა ნონით, თანაპარტიელები ლევან გაჩე ჩილაძისგან ითხოვენ. ის ჯერ კიდევ „დაიცავი საქართველოს“ ლიდერია. რადგან საზოგადოებრივი მოძრაობის რეორგანიზაციის ან ლიკვიდაციის შე სახებ იუსტიციის სამინისტროში მო თხოვნა არ შესულა. ლევანმა მხოლოდ სიტყვიერად და ისიც ერთხელ გააკეთა განცხადება, „დაიცავი საქართველო“ დავტოვეო... თუმცა სხვას ამტკიცებენ წევრები. ქეთი დოლიძე: – არ შევკრებილვართ, არც შევხვე დრილვართ. მეც მხოლოდ ის გავიგე, რომ ლევანმა დატოვა „დაიცავი საქართ ველო“. ამიტომ ჯერ ვერანაირ კომენტ არს ვერ გავაკეთებ. შევიკრიბებით და ყველაფერი მერე გადაწყდება... ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
17
თბილისის მე-13 ჯაზფესტივალი თამამი პრ ოგრამით ეკა ჩიკვაიძე ან თბილ 27 ოქტომბრიდ ლისთვის ა ვ ი ტ ს ე ზფ ისი ჯა promotion rn ემზადება. Easte მინისტ სა ს ი რ უ ტ და კულ ავალ მრ ზე ა რო წელს ყველ სიური ნ ე ტ ინ და ი ნ ა ფეროვ -13 საერთა პროგრამით მე სტივალს წა შორისო ჯაზფე გორც ორგა რო რმოადგენს. ხადებენ, ეს ნიზატორები აც ცამეტია“, გი რ ა ყველაზე „კ ეშინიათ და რომლისაც არ ელიან. თ ი ბ ე დიდი იმედ
თბილისის საკონცერტო დარბაზში, ოთხი დღის განმავ ლობაში, ტრადიციულად, მს ოფლიოს ჯაზვარსკვლავების კონცერტები გაიმართება. დღ ეში ორი კონცერტის შემდეგ „ივენთ ჰოლში“ ჯემსეიშენები მოეწყობა, სადაც ახალგაზრდა ქართველი ჯაზშემსრულებლე ბი გამოვლენ და საშუალება ექნებათ არაოფიციალური და უშუალო კონტაქტი დაამყა რონ მსოფლიოს ვარსკვლავე ბთან.
მე-13 საერთაშორისო ჯაზფესტივალს წელს, ახალგაზრ და მესაყვირე, კრისტიან სკოტი თავის ჯგუფთან ერთად გახს ნის, რომელმაც ფურორი მოახ დინა თანამედროვე მუსიკალუ რ ინდუსტრიაში. ასევე, მაქქოი თაინერის თავის კვარტეტთან ერთად, რომელიც ერთ-ერთი ყველაზე ცნობადი ხმაა იმპრ ოვიზაციულ მუსიკაში. ჯაზფესტივალის ისტორიის განმავლობაში წელს პირველ ად ხდება, როცა თბილისს დიდი
ვარსკვლავი ვოკალისტი ქა ლბატონები ეწვევიან. 28 ოქ ტომბერს კონცერტს ერთ-ერთი პირველი ვოკალისტი ქალი და ორი „გრემის“ მფლობელი და იანა რივზი გამართავს. 29-ში კი ჯაზმომღერალი და პიანის ტი ქალბატონი რიჩელ ფერელი თავის ბენდთან ერთად გამოვა. ფესტივალის ფარგლებში თბილისს ასევე ჯგუფი „ჯაზის ჯვაროსნები“ (The Jazz Cru saders) ეწვევიან, რომლებმაც 60-იან წლებში საფუძველი ჩა
უყა რე ს ჯაზის თანამედროვე გაგებას. ამის შემდეგ ჯგუფის წევრებმა ცალ-ცალკე დაიწყეს მოღვაწ ეობა, თუმცა დიდი ევროპული საფესტივალო ტურნეებისთვის ახლა ისევ გაერთიანდნენ; ლე გენდარული მუსიკოსის ჯო ზა ვინულის მუსიკას, ჯგუფი The Syndicate-ისევ გააცოცხლებს. მის საიუბილეო 75 წლისთავთ ან დაკავშირებით მუსიკოსებმა ახალ ალბომში „ჯო ზავინული
75“ და უკრეს, რომელმაც საუკეთესო ჯაზალბომისთვის შარშან „გრ ემი“ აიღო. 30 ოქტომბერს ფესტივალს ნიუ-იორკის სტუდიური მუ სიკოსების ბენდი L'imege და ცნობილი ჯგუფი The Original Blues Brothers Band-ი დახურა ვენ, რომლებიც ამ დღეს Blues Brothers-ის ფილმის გადაღე ბის 30 წლისთავსაც აღნიშნ ავენ.
თეონა ელიზბარაშვილის „შთამბეჭდავი ქალი“ ეკა ჩიკვაიძე წლევანდელ მოდის კვირეუ ლზე თეონა ელიზბარაშვილმა სინაზე, ქალურობა და სიუხეშე ერთ კოლექციაში გააერთიანა. ნაცრისფერ, შავ, ხაკისფერ და ბეჟ ფერებში დიზაინერმა შთ ამბეჭდავი ქალი წარმოადგინა. კოლექცია საკმაოდ მოკლე დროში, 3 კვირაში, საკუთარ სალონში შეკერა. იდეა ბოტიჩე ლის ნახატიდან „ვენერას დაბადება“ წამოვიდა, როკის ელემენტე ბი დაამატა და
საბოლოოდ კოლექციას ორი სახელი დაერქვა, ბოტიჩელის „ვენერა“ თუ „როკი“? თხელ ქს ოვილზე აქტიურად არის გამო ყენებული როკის ელემენტები: რკინის მეტალები, ჯაჭვები, ქა მრები და ა.შ. კაბებს ბევრი და უმუშავებელი და ბოტიჩელის ნახატის დეტალები აქვს. თხელ კაბებს თბილი შუზები მოარგო, ქალური და უხეში ელემენტი ერთად ფეხსაცმელშიც გამოიყ ენა და შუზი ქუსლთან და ტრ აქტორ ძირთან ერთად შექმნა. როკის სტილში დიზაინერი თა ვადაც შეიჭრა და კოლექციის შესაბამისად შავი მანიკი ურები წაისვა. 20-მდე ნამუშე ვარი თეონამ გუშინ,
მოდის კვირეულის ფარგლებში რუსთაველის თეატრის მცირე დარბაზში წარუდგინა საზოგა დოებას. ახალი კოლექცია „იმ იჯ ცენტრის“ მოდელებმა მუქი მაკიაჟით და შავი ტუჩებით წა რმოადგინეს. თეონა ელიზბარაშვილი: „საერთოდ დიზაინერს 1 თვე მაინც უნდა ჰქონდეს, რომ კო ლექცია შეკეროს. მართალია ძალიან მოკლე დროში მომიწია შეკერვა, მაგრამ მთელი გული ჩავდე. საკოლე ქციოდ ნაჭერი რომ უნდა მე ყიდა, დამხ ვდა ქსოვ ილი, რო მელ ზე ც
ვიფიქრე, რომ კოლექც იისთვის გამოვიყენებდი. რომ შევიძინე, სანამ მოდე ლს დავჭრიდი აღმოჩნდა, რომ ქსოვილზე გამოსახუ ლი ქალი ბოტიჩელის „ვე ნერა“ იყო და ისე გამოვიდა, რომ „ვენერას“ მივუძღვენი კოლექცია, ოღონდ როკის ელემენტებით. ნაჭერმა ვენე რასკენ წამიყვანა, ამ თემაზე მუშაობამ – როკისკენ და სა ხელიც თავისით დაერქვა“. 18
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
EXCLUSIVE
ანუკა ქებურია მამაკაცებს აღარ ენდობა დეა თავბერიძე გათანამედროვებ პილოტის ეშენ ვი არები და „ფ ბური ული აქსესუ ქე კა უ ან დული კამდე“ გაყი თემა და ს ი ი ც ა ი ავ ას ქუდები... ეაც დი რომლის იდ ველმა კოლექცია, თ რ რველმა ქა ზაინერს პი სარიონ ქებურიამ ბე მფრინავმა ა. ნ ო გ ა ა შთ
ყოველ სადმე ღთივრისსშვცდილობ, როდესა მივდივარ, ქა ესანიშნავ ადგი ც რთული ბრენ ლ არა აქ დი ჩავიაცსვა. იშვნელო თუ საზვღსვმან ბ ა ე რგარეთის „ფ ს თბილისია, ეშენ ვიკები“. ანუკა ქებურია: „ეს კოლექცია ბაბუას დავუკა ვშირე. წელს, მისი აფრენიდან 100 წლისთავი შესრულდა. თემაც საინ ტერესოა და ახლოს არის ჩემთან. აქსესუარები, რომლებიც ჩვენებაზე წარმოვადგინე: პილოტის შლემები, სათვალეები, ქამრები, ჩანთები, ბა ვშვობიდან მქონდა სახლში, სულ ვთ ამაშობდი და ძალიან მომწონდა“. „ჯორჯიან ფეშენ ვიკი“ ჩვენება, სტანდარტულისა და ჩვ ეულებრივისგან იმით განსხვავდე ბოდა, რომ შოუს სახე ჰქონდა. მაყუ რებელი შოუთიც კმაყოფილი დარჩა და ჩვენებაზე წარმოდგენილი ახალი კოლექციითაც. აქსესუარებთან ერ თად დიზაინერმა 20 ფეხსაცმელი წარმოადგინა: „რაოდენობას როცა ზრდი, ხარისხი ყოველთვის ეცემა, აქედან გამომდინარე, მირჩევნია 50 წყვილის ნაცვლად 20 წყვილი იყოს გატანილი, მაგრამ საინტერესო და ხარისხიანი“. ანუკა ქებურიას სახე ლი გასული „ფეშენ ვიკის“ შემდეგ ბევრისთვის გახდა ცნობილი. მისი ფეხსაცმელების ფასი 400-დან 1000 ლარამდე მერყეობს. მიუხედავად ამისა, უამრავი შეკვეთა აქვს. პოპუ ლარობამ, სახელთან ერთად ბევრი შრომაც მოუტანა: „წელიწად-ნახე ვარია არ დამისვენია... „ფეშენ ვიკის“ შემდეგ ძალიან ბევრი შეკვეთა მივი ღე, მერე გვანცა ჯანაშიას მაღაზიის გახსნა იყო, რასაც „ბათუმი ენჯელი სთვის“ კოლექციის შექმნა მოჰყვა. ამ ზაფხულს გადარბენები მქონდა. დილით ბათუმში ჩავდიოდი, საღა მოს უკან ვბრუნდებოდი. სექტემბრ იდან კი „ჯორჯიან ფეშენ ვიკისთვის“ დავიწყეთ მზადება. „თბილისი ფეშენ ვიკშიც“ ვმონაწილეობ... ასე რომ მუშაობის გიჟური რეჟიმი მა ქვს“.
ატრში გავიზარდე. რეპეტიცია იყო, სპექტაკლი, თუ გასტროლი სულ თან დავყავდი დედას. რუსთაველის თე ატრის კულისები სახლივით მქონდა. ერთხელ ბაბუასაც ვყავდი გადაღე ბაზე. მაგრამ, როდესაც ვთქვი თე ატრალურზე უნდა ჩავაბარო-მეთქი, ბაბუამ ისეთი სახით გამომხედა, რომ გადავიფიქრე. მაშინ სპექტაკლებიც ნაკლებად იდგმებოდა და ფილმებ საც ნაკლებად იღებდნენ. მახსოვს სპექტაკლებზე შუქიც ქრებოდა. პა რტერში სანთლებს ანთებდა მაყუ რებელი... ეს მომენტიც იყო. მაგრამ მერე მე თვითონ გადავიფიქრე. მსახ იობობა ისეთი პროფესიაა, რომ შენს თავზე მეტად რეჟისორზე ხარ დამო კიდებული. აქ კი პირიქით...“ მსახიობის ნიჭი „რამდენიმე დღის წინ „მაფიის ღა მეში“ მქონდა ჩაწერა. იქ ბევრი ჩემი მეგობარი იყო, მაგრამ ვერავინ მიხვ და, რომ მაფიოზი ვიყავი. ეტყობა მს ახიობის ნიჭი მაქვს, თუმცა რეალურ ცხოვრებაში ადამიანებთან თამაში არ შემიძლია. თუ კი ვინმესადმი უა რყოფითად ვარ განწყობილი ყოვე ლთვის სახეზე მეტყობა. არ ვიცი ეს კარგია, თუ ცუდი, მაგრამ ასეა.“
ფლა. დღ ეს იხ სენებს: „მაშინ ვთ ქვი - ეს ის არის რაც მე მი ნდა“. იქ დი ზა ინერად 5 წელი იმუშავა. რასაც ლონდონში ფე ხსაცმლის დი ზაინის მოკლე კურსი მოჰყვა, შემდეგ საკუთა რი სამკერვალო გახსნა. გამოფენა შარდენზეც ჰქ ონია. თუმცა პი რველი სერიოზ ული კოლექცია მარტში, „ჯორჯ იან ფეშენ ვიკზე“ გაიტანა. „შეკვეთ ებს არც მანამდე ვუჩიოდი, მა გრამ „ჯორჯია ფეშენ ვიკის“ შემდეგ უფრო ცნობილი გავხდი“.
პირადი ცხოვრება „16 წლის გავთხოვდი. 13 წლიდან მყავდა შეყვარებული ირაკლი ხუნდ აძე, ერთ სკოლაში ვსწავლობდით. 15 წლისა მომიტაცა და წყნეთში ჩვენს მეგობართან, გიორგი მირცხულავა სთან წამიყვანა. დედამ დამაბრუნა. მოკლე ექსკურსი ბავშვობიდან ხატავს, სამხატვრო ერთი წლის შემდეგ გავიპარეთ და აკადემია დაამთავრა. 2001 წელს კი ისევ წყნეთში აღმოვჩნდით. 9 წელი „რუსკი სილუეტის“ ჩვენებაზე მიიღო ვიყავით ერთად. 2 წელია რაც ერთმ მონაწილეობა. ჟიურის წევრი მაკა ანეთს დავცილდით. 11 წლის ნატუკა ასათიანი იყო, უკვე ცნობილ დიზაინ გვყავს. ფაქტობრივად ერთად ვართ ერს, ანუკას კოლექცია მოეწონა და გაზრდილები. სამეგობრო წრეც ერ 19 წლის ახალბედა დიზაინერი თავი თი გვყავს. დავცილდით, მაგრამ მე სთან სტაჟირებაზე წაიყვანა. მაკასთ გობრული ურთიერთობა გვაქვს. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვობი ან ერთი წელი დაჰყო. იქ მიხვდა, რომ ტანსაცმელი ნაკლებად იზიდავდა. დან ერთად გავიზარდეთ სხვადასხვა უფრო აქსესუარების, ქამრ ინტერესები და აზროვნება ჩამოგვ ებისა და საყურეების კე იყალიბდა. სხვადასხვა ტიპები ვართ. თება მოსწონდა. შემდეგ ბევრი ჩვენი შეხედულება აღარ ემ „სანდალში“ ფეხსაცმლ თხვეოდა ერთმანეთს. არ გვიჩხუბია, ის ტექნოლოგიას დაეუ არც ერთი არ ვართ კონფლიქტური. „ფეშენ ვიკამდე“ ანუკას ერთმანეთს ცივილურად დავცილ თბილისში ბესარიონ ქებუ დით. ის ჩემი ბავშვობაა. რიას ან თენგიზ არჩვაძის ჩემი ქმრის მერე არავინ შემყვარე შვილიშვილად იცნობდ ბია. ცოტა ნაკლებად მჯერა კიდეც ნენ. თეატრალები კი კაცების. ირაკლი მთელი ბავშ ამბობდნენ - ნატო არ ვობა იმას იძახდა ცოლად ჩვაძის გოგოაო. გუ თუ არ გამომყვები თავს შინ მამაჩემმა მითხ მოვიკლავო, მერე, - თუ რა: დღეს ჩემი თავი გამშორდები თავს მოვი ერთს ასე გააცნეს კლავო, დღემდე ცოცხ - ანუკა ქებურიას ალია და რა ვიცი აბაა... მამააო. (იცინის, საუბარში კი მეგობარი ერთვება) „თეატრში გა მარიკა მახა ვიზარდე“ ტელი, ანუკას და „ყოველთვის ვი ირაკლის საერ ცო დი, რომ ჩე მი პრ თო მეგობარი: ოფესია აუცილებლად „მე ვარ მო ხელოვნებასთან იქ მსწრე, ირაკ ნებოდა დაკავშირებ ლი რომ თა ვს ული. მსახიობობაზეც მშობლები ძალიან მეხმარებიან. განსაკუთრებული იკლავდა. კა მიფიქრია, სხვანაირ მნიშვნელობა ჩემთვის დედის აზრს აქვს. მამაც რგად მახს ად არც შეიძლებოდა, ძალიან დამეხმარა, კოლექციისთვის დოკუმენტური ოვს ეს მო მე ფაქტობრივად თე
მასალა მან მოიძია.
ნტი. გიჟებივით მი ვცვივდით. კარებზე ვაბ რა ხუ ნე ბდ ით, ვყვიროდით - ჩქარა კარი გააღე, თავი არ მოიკლაო. კარიც გა იღო და რას ვხ ედავთ... ირაკლი ნე ტარებით უყურებს ფეხბურთს...“ ანუკა ქებურია: „აქედან გამომდ ინარე ცოტა ნდობა დავკარგე კაცების მიმართ, მათი არ მჯერა. რა თქმა უნდა, სასიამოვნოა თ აი გუ ლე ბი ც , თბილი სიტყვე ბიც, ყურადღება და ის, რომ ვი ღაცას მოსწონხარ. კომპლიმენტი ქალს ყოველთვის სჭირდება, მაგრ ამ?.. ეტყობა დადგა ჩემს ცხოვრე ბაში ის ეტაპი, რომ ჩემს თავს მი ვხედო. სერიოზული ურთიერთობა არავისთან მინდა. ცხოვრების ამ ეტაპზე ასეა. თუმცა, ალბათ, რო ცა ნამდვილად გიყვარს ამას ვერც გააკონტროლებ. ჰოდა თუ ვინმე შემიყვარდება, ალბათ, არ ვიფი ქრებ, რომ საქმე მაქვს, „ფეშენ ვი კი“ მოდის და არ მცალია... როცა გიყვარს ყველაფერი სხვანაირ ადაა. ჯერ თავი ვერავინ შემაყვ არა“...
სკოლაში ყოველთვის ყველაზე მეტი ლექსი მე ვიცოდი. ეს ბაბუას დამს ახურება იყო. თენგიზს დავყავდი გადაღებაზე, იპოდრომზე. ტყეში მა სეირნებდა. ძალიან საინტერესო და ლამაზი ბავშვობა მქონდა. ბაბუასაც უხარია ჩემი წარმატება“. „ფეშენ ვიკები“ „ყოველთვის მინდოდა ჩემი პრ ოდუქცია საზღვარგარეთ გამეტანა. სამწუხაროდ ამის საშუალება არას ოდეს მომეცა. ეს საკმაოდ დიდ თანხ ებთან არის დაკავშირებული. ძალიან მიხარია, რომ თბილისში ტარდება „ფეშენ ვიკები“ და ბევრი უცხოელი სტუმარია მოწვეული,
ნატუკა „მე და ჩემს ქმარს ერთი წრე გვყავდა. მთელი სამეგობრო 24 საათი ერთად ვიყავით. 16 წლის ასაკში გავთხოვდი. 17 წლისა დედა გავხდი. ძიძა არ მყოლია, ჩემი მეგობრები ძი რითადად ჩემთან იყვნენ. და ასე ყველამ ერთად გავზარდეთ ნატუკა. სახელი მე შევურჩიე. დედაჩემის სახელი დავარქვი. ვიზუალურად მამას ჰგავს, ხასი ათით მე, ლაპარაკის მანერებით ჩემს მეგობრებს. (იცინის) ერთმ ანეთის აზრს ყოველთვის ვითვ ალისწინებთ. საკმაოდ დამოუკ იდებელია. წინა „ფეშენ ვიკზე“ იმდენი საქმე მქონდა, რომ თვ ითონ ჩავიდა ქეთი ჩხიკვაძესთ ან ატელიეში და კაბა შეუკვეთა. არაჩვეულებრივად ხატავს. ფე ხსაცმლის ჩანახატებს როდესაც ვაკეთებ კორექტივებიც შეაქვს ხოლმე. მე და ნატუკას მეგო ბრული ურთიერთობა გვაქვს. ხანდახან როცა მკაცრად ვესა უბრები - ასე იცის ხოლმე თქმა -კაი ანუკი, ნუ დედობ რაა... ან დედის როლს ნუ თამაშობ რაა.“ ბაბუა, თენგიზ არჩვაძე „თენგიზ არჩვაძე არაჩვე ულებრივი ბაბუა იყო და არის. ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
19
გაუჩინარებული გოგოები სტატისტიკის დეპარტამენტის მონაცემები ასეთია:
2000 წელს დაიბადა 25 674 ბიჭი და 23 126 გოგო, 2001 წელს – 25037 ბიჭი და 22 552 გოგო. 2002 წელს – 24 519 ბიჭი და 22 086 გოგო. 2003 წელს – 24 469 ბიჭი და 21 725 გოგო. 2004 წელს – 26 039 ბიჭი და 23 533 გოგო. 2005 წელს – 24 469 ბიჭი და 21 858 გოგო. 2006 წელს – 25 236 ბიჭი და 23 405 გოგო. 2008 წელს – 31 720 ბიჭი და 24 845 გოგო. 2009 წელს – 32 385 ბიჭი და 30 992 გოგო.
მარიტა დამენია
კაცები საქართველოში დიდი უპირატესობით სარგებლო ბენ და ამ უპირატესობას ის ინი ჯერ კიდევ ჩანასახოვან მდგომარეობაში მოიპოვებ ენ. ვაჟის დაბადება ქართულ ოჯახებში დიდ სიამაყედ ითვლება და იმისთვის, რომ იამაყონ, მზად არიან, სა კუთარი ქალიშვილები მუცე ლშივე ამოხოცონ. მოკლედ, თითქმის ყველა შეთანხმებუ ლია იმაზე, რომ ერთი ბიჭი ოჯახში აუცილებელია და იმაზეც, რომ ოჯახის ქონება მხოლოდ გვარის გამგრძელ ებელს ეკუთვნის. ალბათ, ამ მახინჯი წარმოდგენების „ბრალია“ ბოლოდროინდელი სტატისტიკური მონაცემე ბიც, რომლის თანახმადაც საქართველოში ბევრად მეტი ვაჟი იბადება, ვიდრე ქალი.
სქესის დაგეგმვა შეუძლებელია
რამდენი გოგონა შეეწირა აბორ ტს, ამის ოფიციალური სტატისტი კა, უბრალოდ, არ არსებობს. სქესის დადგენა, როგორც წესი, 12-13 კვ ირაზე ხდება, ამის შემდეგ კი აბორ ტის გაკეთება აკრძალულია და შე საბამისად, არალეგალურიც. მაკა გეგეჭკორი, ექიმი-რეპრ ოდუქტოლოგი: `საერთოდ, ეს ძალიან ქართული ფენომენია და ალბათ, გარკვეულ წილად, ამ თვალსაზრისით, აზიუ რი. მე მქონია სხვა აზიელებთან ურთიერთობა და ვიცი, იქ რაც ხდ ება. ეს არის მამრობითი სქესის მშ ობლის სიამაყის საბაბი და გარკვე ულწილად მათ უნდა ჰყავდეთ ბიჭი, თუმცა გოგოც უხარიათ. საქართ ველოში ამ ბოლო დროს მოდაშია სქესის დაგეგმვა, თუმცა სქესს ჩვენ ვერ დავგეგმავთ. სქესი ზევით იგ ეგმება. ანუ როგორი ქრომოსომ ული ნაკრებით გაჩნდება ქალი და ვაჟი, ამას ვერც ხელოვნური განა ყოფიერების დროს განსაზღვრავ. არსებობს სხვადასხვა გამოთვლები ვითომ სისხლის, ასაკის, დაბადების თარიღის მიხედვით. ზოგიერთ კლ ინიკაში ასეთი ცხრილები გამოკრ ულიც კია და რახან ეს ცხრილები გამოაკრეს, ეს ნიშნავს, რომ საქა რთველოში ვაჟებზე კვლავ განს აკუთრებული მოთხოვნილებაა და ასეთი დაწესებულებები ვაჟის მს ურველებს მიიზიდავს. თუმცა ამ ყველაფრის არსს, უჯრედის დონე ზე თუ ხარ ჩაწვდომილი, მიხვდები, რომ ეს ძალიან არასერიოზულია. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, სქესის დაგეგმვა წინასწარ არავის შეუძ ლია. ის მეთოდი კი, რომლითაც მა რთლა შეიძლება, გადაწყვიტო, რა სქესის ბავშვს გააჩენ, ძალიან არ აეთიკური და უზნეოა, იმიტომ რომ შენ შენი კაპრიზის გულისთვის რომ 20
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ანუ ამ წლებში სულ საქართველოში გა ჩნდა 265 615 ბიჭი და 236 681 გოგო. ანუ მთლიანობაში 2000-2009 წლებში 28 934 ბიჭით მეტი მოევლინა ქვეყანას.
გყავდეს ვაჟი, ან პირიქით, გოგონა, წირვა გამოგყავს შენი მომავალი შვილისთვის. რითაც ოდნავ მაინც შეიძლება სქესი დაგეგმო, მხოლ ოდ ჯანმრთელობის პრობლემიდან გამომდინარე, ანუ როცა სქესთან შეჭიდებულ დაავადებასთან გვაქვს საქმე, რისი დადგენაც მხოლოდ ქრ ომოსომული ანალიზითაა შესაძლ ებელი. თუმცა აქაც ბევრს მიაჩნია, რომ ღმერთი როგორსაც გაძლევს, ისეთი უნდა იყოს. ახლა უნდა ვთქვა ულტრასონ ოგრაფიაზე. ძირითადად ულტრას ონოგრაფიით, ექოსკოპიით ხდება სქესის დაგეგმვა. ისევ კომერც იული მიზნების გამო, ექოსკოპიას ეყრდნობიან ძალიან ადრეულ ვა დებზე და ვარაუდობენ, რომ რომე ლიღაც სქესის ბავშვი ჰყავთ. რაც არსობრივად არასწორია. რვა-ცხრა კვირის ვადაზე სქესის მიწოდება პაციენტისთვის არ შეიძლება. ორ სულობის ამ ვადაზე იწყება მხოლ ოდ სქესის დიფერენციაცია, ორივე სქესის ემბრიონი ამ დროს ერთნ აირად გამოიყურება ეს პროცესი, მთავრდება სადღაც 13-14 კვირის ვადაზე, როცა უკვე აბორტი კრიმ ინალად ითვლება. არასამედიცინო დაწესებულებაში, არადაშვებულ ვადაში გაკეთებული აბორტი ყველა არის კრიმინალი და საშიში, როგო რც დედის ჯანმრთელობისთვის, ისე იმ პერსონალისთვის, ვინც ამას აკეთებს. ბუნებას არ უყვარს, რო ცა მის წესებში ერევიან და დაგრ ოვილი უარყოფითი ენერგია მერე შეიძლება უკან მოგვიბრუნდეს“.
„კანონი“
ბევრ ქართულ ოჯახში, იმ შემთ ხვევაშიც კი, თუ რამდენიმე ქალი შვილი და მხოლოდ ერთი ვაჟი ჰყ ავთ, მამისეული ქონება მთლიანად ვაჟებს ერგებათ. მართალია, კანო ნში ასე არ წერია, მაგრამ ამის შესა ხებ წარმოდგენაც არა აქვთ. ქალე
ბიც შეგუებული არიან იმას, რომ მამისეულ სახლში, წვრილმანების გარდა, არც არაფერი ეკუთვნით. კახა კოჟორიძე, იურისტი: „სამოქალაქო კოდექსი განსაზ ღვრავს მემკვიდრეობის საკითხებს, მათ შორის, ვინ არის უფლებამო სილი, რომ მიიღოს გარდაცვლილი პირის ქონება. პირველი რიგის მე მკვიდრეებად ითვლებიან მეუღლე, შვილები და მშობლები. შვილებთან მიმართებაში არ არის არანაირი და თქმა და მითითება, რომ ვაჟი სა რგებლობს უფრო მეტი უფლებით, ვიდრე ქალიშვილი. არც ერთ კანო ნში არ აქვს კაცს განსაკუთრებული უფლება მინიჭებული. ზოგადად, თანასწორობის პრინციპი, პირველ რიგში, განმტკიცებულია საქართ ველოს კონსტიტუციით, რომელიც ქალსა და მამაკაცს თანაბარ მდგო მარეობაში აყენებს. პრაქტიკაში ხშირია შემთხვევ ები, როცა ოჯახში მიიჩნევენ, რომ მამისეული ქონება ბიჭს უნდა და რჩეს. თუ ამაზე ყველა მხარე თა ნახმაა, ეს პრობლემა არაა. თუ ქალიშვილი მშობლების ქონებაზე პრეტენზიას გამოთქვამს, მაშინ მას თანაბარი უფლება აქვს, მი იღოს ქონება. მას შეუძლია, მიმა რთოს ნოტარიუსს და მოითხოვოს თავისი წილი. იმ შემთხვევაშიც კი, თუ მშობელს ანდერძი მარტო ვა ჟიშვილის სასარგებლოდ ჰქონდა დაწერილი, კანონმდებლობა ითვა ლისწინებს სავალდებულო წილის უფლებას, ანუ ქალიშვილს მაინც ეკუთვნის ქონებიდან იმის ნახევა რი, რაც ანდერძის არარსებობის შემთხვევაში უნდა მიეღო“. ძნელია, როცა ოცდამეერთე საუკუნეში კიდევ საჭიროა იმაზე საუბარი, რომ ქალებს ელემენტა რულად სიცოცხლის უფლება აქვთ. კანონის დონეზე ყველაფერი გარკ ვეულია, ახლა მთავარია, მენტალ ურ დონეზე გავერკვეთ.
სიახლე!
დავით ტატიშვილის სამედიცინო ცენტრი ახალ კლინიკაში გთავაზობთ ბავშვთა სამკურნალო–დიაგნოსტიკურ კომპლექსს
ახალი კლინიკა ახალი სიტყვა თქვენი ჯანმრთელობის სამსახურში!
•დიდი გამოცდილების მქონე პედიატრები და სხვადასხა დარგის წა მყვანი სპეციალისტები • თანამედროვე სტანდა რტების ბავშვთა სტაც იონარი •ბავშვთა ამბულატორი ული და სარეაბილიტაც იო მომსახურებათა ფა რთო სპექტრი •უახლესი აპარატურით და ტექნოლოგიებით აღ ჭურვილი ლაბორატო რიული, რენტგენოლო გიური, ექოსკოპიური, ენდოსკოპიური და სხვა დიაგნოსტიკური მიმა რთულებები ჯანმრთელი ბავშვი ჩვ ენი მშვიდი აწმყო და ბე დნიერი მომავალია !
„ექიმები დროს შეგნებულად წელავდნენ, უნდოდათ, პაციენტი დაღუპულიყო“
მარიტა დამენია
თედიაშვილების ოჯახი გორის სამხედრო ჰოსპიტალის ექიმებს არაკომპეტენტურობასა და უპასუხისმგებლობაში ადანაშაულებენ, ისინი მოითხოვენ, მათ წინააღმდეგ განზრახ მკვლელობის მცდელობისთვის სისხლის სამართლის საქმე აღიძრას. როგორც ოჯახის უფროსი აკაკი თედიაშვილი ყვება, ივლისში ჰოსპიტალის ექიმებმა მისი მეუღლე ლალი რაზმაძე სიკვდილის პირას მიიყვანეს, არადა ის საავადმყოფოში თავისი ფეხით მივიდა. აკაკი თედიაშვილი: „თირკმლის შეტევა ჩემს მეუღლეს 4 ივ ლისს, ღამის ოთხ საათზე მოუვიდა. სასწრა ფო ორჯერ გამოვიძახეთ, თუმცა შვება ვერ იგრძნო და ამიტომ გამთენიისას საკუთარი მანქანით გორის ჰოსპიტალში გადავიყვან ეთ. პირველადი დახმარების შემდეგ კარდიო გრამა გადაუღეს. ექოსკოპისტმა ავთანდილ ქოიავამ გვკითხა, გულის პრობლემები ხომ არ ჰქონდა, თურმე პირველი კარდიოგრამის გადაღებისას ელექტროდები სწორად ვერ მო ათავსეს და გულის სერიოზული ცვლილებე ბი დაფიქსირებულა, ამის გამო მერე ბოდიში მოგვიხადეს და ხელახლა გადაუღეს. გულზე არაფერი აღმოაჩნდა. რაც შეეხება თირკმე ლს, მიმღების ექიმმა დავით ჯღირაძემ ჩემს შვილებს უთხრა, რომ კენჭი იყო დაძრული და შარსადინარში გაჩერებული, ამიტომ წვეთოვ ანები უნდა დაეყენებინათ და სამ დღეში კენჭი შარდის ბუშტში ჩამოვიდოდა, იქიდან კი მისი გამოდევნა რთული აღარ იქნებოდა. მოკლედ, არანაირ გართულებაზე საუბარი არ ყოფილა. გვითხრეს, რომ ხუთ დღეში ყველაფერი და სრულდებოდა. ახლა მთავარი იყო, სითხეე ბით დაეტვირთათ. გადაიყვანეს ქირურგიულ განყოფილებაში და მორიგე ექიმმა წვეთოვანი დაუდგა. ჩემი ცოლი ნელ-ნელა უფრო ცუდად გრძნობდა თავს, თან შარდზეც ვერ გადიოდა. კონკრეტულად არაფერი სტკიოდა, მაგრამ შეუძლოდ იყო. ჩემმა შვილმა გადაწყვიტა, მი სთვის წნევა გაეზომა, მაგრამ წნევა დავარდ ნილი იყო და პულსს ვეღარ პულობდა. ძალი ან ცუდად გახდა. შარდის ბუშტში კათეტერი ჩუდგეს და რეანიმაციულ განყოფილებაში გადაიყვანეს. ამის შემდეგ ავადმყოფის მდ გომარეობაზე მორიგე ექიმი მაკა მიქაძე გვეს აუბრებოდა ხოლმე. გამთენიისას გვაცნობეს, რომ სიტუაცია ძალიან დამძიმდა, ავადმყოფი სეფსისურ შოკში იყო და მისი მდგომარეობა სიცოცხლესთან შეუთავსებელი გახდა, გა
მოსავალი კი ამ მდგომარეობიდან არ არ სებობდა. შევთავაზეთ, ექიმი თბილისიდან ჩამოგვეყვანა, თუმცა უარი გვითხრეს, ყვ ელა სპეციალისტი აქ გვყავსო. ექიმმა ირინ ამ, რომლის გვარიც არ მახსოვს, გვითხრა, რომ დედამიწის ზურგზე ვერავინ დაადგე ნდა, რატომ განვითარდა სეფსისური შოკი. გადავწყვიტეთ მაინც გვეცადა და თბილის ში გადაგვეყვანა. მიუხედავად იმისა, გორის ჰოსპიტალში ყველანაირად ცდილობდნენ, გადავერწმუნებინეთ, ჩვენ მაინც გამოვიძა ხეთ რეანიმობილი კატასტროფის ცენტრი დან. თუმცა მისი მოსვლის შემდეგ ორსაათნახევარი მაინც შეგვაფერხეს. ამბობდნენ, ავადმყოფობის ისტორიას ვავსებთო, თუ მცა საბოლოოდ ხელზე მხოლოდ ფორმა ასი გაგვატანეს. წასვლის წინ მაკა მიქაძემ ჩემს შვილებს დაუძახა, ბლანკი მისცა და უთხრა, წასვლის მიზეზი ჩაეწერათ. ჩემმა შვილმა და წერა, რომ დედა საავადმყოფოში თავისი ფე ხით მივიდა, შემდეგ კი ისე დამძიმდა, რომ თბილისში გახდა გადასაყვანი. ამან ექიმი მდ გომარეობიდან გამოიყვანა, ამტკიცებდა, რომ ასე არ უნდა დაეწერა. შემდეგ მოითხოვეს, ასეთ ბლანკიან ქაღალდზე მხოლოდ ხელი მო ეწერა, თუმცა ჩემმა შვილმა უარი უთხრათ“. ოჯახის წარმომადგენლები ვარაუდობ ენ, რომ ექიმებს მხოლოდ მათი ხელმოწერა სჭირდებოდათ, რათა წაყვანის მიზეზში ის ჩაეწერათ, რაც თვითონ უნდოდათ. ყვებიან, რომ ამაზე უარის მიღებამ ექიმები ძალიან გააბრაზა. ლალი რაზმაძე: „მე ძალიან ცუდად ვიყავი და ყველაფერი კარგად არ მახსოვს, თუმცა მახსოვს, რომ ეს ექიმი, მაკა, საშინელი სიტყვებით მლანძღავ და, შეურცხყოფას მაყენებდა, როგორ არ გრ ცხვენია, რომ ასეთი მსუქანი ხარო. არადა მე ასთმა მაქვს ოცდახუთი წელია. ამის გამო ჰო რმონებზე ვზივარ და ამიტომაც გავსუქდი“.
EXCLUSIVE ლევან თედიაშვილი, ლალი რაზმაძის შვ ილი მიიჩნევს, რომ ექიმები დროს შეგნებულ ად წელავდნენ: „იმიტომ გვიშლიდნენ თბილისში წაყვანას, რომ უნდოდათ, აქ დაღუპულიყო. დიაგნო ზში ჩაწერდნენ სისხლძარღვების შევიწროე ბას და ამით მორჩებოდა ყველაფერი, თბილ ისში კი ყველაფერი გაირკვა“. აკაკი თედიაშვილი, ლალი რაზმაძის მე უღლე: „თბილისში, ღუდუშაურის კლინიკაში გა დმოვედით. მათ ძალიან გაუკვირდათ, ჩემი ცოლი ამ მდგომარეობაში რომ ნახეს და იკ ითხეს, ჰოსპიტალში უროლოგი თუ ჰყავდა თო. ღუდუშაურის უროლოგმა ავთანდილ იმედაძემ აგვიხსნა, სინამდვილეში რატომ შეიქმნა ასეთი მდგომარეობა. სადინარში გა ჩერებულმა კენჭმა თურმე შარდის შეხუთვა გამოიწვია, რამაც წარმოშვა ინფექციის წყ არო, შარდი უკან, თირკმელებში, დაბრუნდა, სისხლი მოიწამლა და მას მოჰყვა მთელი ორ განიზმის მოწამვლა. ღუდუშაურში სასწრა ფო ოპერაცია დანიშნეს და ლალი სიკვდილს
გამოსტაცეს ხელიდან. საკმარისი იყო, კიდევ ერთი საათი გაეჩერებინათ გორში, რომ და იღუპებოდა, ორგანიზმი კატასტროფული სიჩქარით იწამლებოდა, შარდმა გამოსასვ ლელი რომ ვერ ნახა, დაჩირქდა და უკან, თირკმელებში წავიდა. ყველა ორგანო პარა ლიზებული ჰქონდა და პერიოდულად გონე ბასაც კარგავდა“. თედიაშვილები მიიჩნევენ, რომ ეს ექიმები აუცილებლად უნდა დაისაჯონ, რადგან მათ თავიანთი უპასუხისმგებლობით ადამიანი სასიკვდილოდ გაწირეს. ჯანდაცვის სამინი სტრომ უკვე დააჯარიმა 1000 ლარით ექიმი არაბული, რადგან ის სერტიფიცირებულია ზოგად ქირურგიაშიდ ა უროლოგიურიპ აცი ენტი მიიღო. რაც შეეხება დანარჩენ ექიმებს მათ შეახებ გადაწყვეტილებას ექიმთა პროფ ესიული საბჭო მიიღებს. თავდაცვის სამინისტროს პრესსამსახ ურის უფროსის, სალომე მახარაძის განმ არტებით, ექიმი არაბული, უროლოგის გამო უძახებლობის გამო, არა მარტო დაჯარიმდა, არამე სამსახურიდანაც გაათავისუფლეს.
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
21
რ უ მ ე თ ი კ რ უ რ მიკი ი შ ა კ ი რ ე მ ა ს ნ ა ბაბლუ პრემიერაზე ეპატიჟება თამარ გონგაძე „13“-ის პრემიერაზე ბაბლუანების ოჯახს „ამირანში“ ამაოდ დავუწყე თვ ალიერება. მაშინ, როდესაც ქართვე ლები გახმაურებული ბლოქბასტერის სანახავად შეიკრიბნენ, მსოფლიო პრ ემიერას თავად ფილმის რეჟისორი, გელა ბაბლუანი ნიუ-იორკში ესწრებ ოდა. კინოთეატრში მხოლოდ რეჟისო რის და, ოლიკო იყო. ისიც იმ მიზეზით აღმოჩნდა თბილისში, რომ აქ ფილმში იღებენ. ფილმის აქტიურ რეკლამირ ებას თუ გავითვალისწინებთ, პრემიე რაზე მაინცდამაინც „ჭყლეტა“ არ ყო ფილა. ალბათ, უფრო არ იცოდნენ, 13 ოქტომბრიდან გადატანილი პრემიერა როდის გაიმართებოდა. სამაგიეროდ, ვინც იქ იყო, ფილმის დაწყებამდე ბო კალი ღვინით ისიამოვნა, მერე კი - ფი ლმით. ოლიკო ბაბლუანმა ბე ვრი ექსკლუზივი გაგვიმხილა. ოლიკო ბაბლუანი: „გელა ახლა ნიუ-იორკშია და მსოფლიო პრემიე რას ელოდება. იქ პრემიერას დაესწრ ებიან „13“-ში მონაწილე მსახიობები: მიკი რურკი, 50 Cent-ი, ბენ გაზარა. მიკი რურკი გელაზე მეტად ღელავს. ფილმში მამაც თამაშობს და გადაღე ბების დროს რურკს დაუმეგობრდა. მოტოციკლებით დადიოდნენ, ერთმ ანეთს ხელს უწევდნენ. პრემიერის წინ მიკის თემურთან დაურეკავს და უთქვამს, რატომ არ ჩამოხვედი, ხე ლის გადაწევაში კიდევ გვევარჯიშაო. ჩემი ძმა, გელა ამბობდა, გადაღებების დროს ორივე ხელს მიშლიდაო. მე სა ქართველოში გადაღებების გამო ვარ, თორემ საქართველოში პრემიერას ოჯახის ვერც ერთი წევრი ვერ დავე სწრებოდით. ჩუმად გეტყვით, მთელი ოჯახი ელოდება, როგორ მიიღებს ქა რთველი მაყურებელი ფილმს. ძალიან დიდი პასუხისმგებლობა დამაკისრეს. მე ამერიკულ „13“-ში არ ვთამაშობ. ამერიკაში ფილმს ამერიკული მარკ ეტინგით იღებენ. მსახიობებს იქაური გათვლებით ირჩევენ. ანუ გელას ორი წელი ნამდვილ დრაკონებთან ერთად მოუხდა მუშაობა. მაგრამ ამირანივით გაგლიჯა ჯაჭვები და გაიმარჯვა. - საინტერესოა, ბრედ პიტი თუ დაესწრება პრემიერას. მას ხომ „13“-ის პროდიუსერობა უნდოდა. - ბრედ პიტი და გელა ძალიან კარგ მეგობრებად დარჩნენ. ხშირად ერთად სადილობენ და პაპარაცები დაჰყვე ბათ. რას გელაპარაკებით ხედავთ? რას შვრებიან იცით? რესტორანში რომ ისადილებენ, მერე უკანა კარები დან იპარებიან, რომ პაპარაცებს გადა ურჩნენ. სხვათა შორის, 50 Cent-საც დაუმეგობრდა. გელას ისეთი გაგება აქვს, შეუძლია ყველას ეკონტაქტ ოს. ძალიან ძლიერი ტიპია. ძლიერები უყვართ და იმარჯვებენ. ჰოლივუდური პროე ქტი აქვს და თავი სივე სცენარით ისევ გადაიღებს ფილმს. კიდევ რა გითხრათ? - კიდევ რა იმე ექსკლუზი ური. - კარგი, მა შინ გეტყვით, რომ მთელი ჰოლ ივ უდ ი გ ელ აზ ე ა შეყვარებ ული:) 22
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ამერიკული „13“-ის გარშემო აზრი ორად გაიყო
ამ საინტერესო საუბრის შემდეგ პრემიერაც დაიწყო. ფილმს ეტყობა, რომ ამერიკულია. ესთეტიკით ბლ ოქბასტერია. თუმცა არ არის დაკა რგული რეჟისორის ხელწერა. რიმე იქს დამატებული აქვს საინტერესო დეტალები. მთავარი გმირის ტიპაჟი გიორგი ბაბლუანს (რომელიც ფრან გულ „13“-ში თამაშობს) მოგაგონებთ. შთამბეჭდავ სახეს ქმნის ასაკშემოპა რული მიკი რურკი. დაკვირვებული თვალი ფილმში ქართულ დეტალებს აც შეამჩნევს. მოკლედ, უნდა ნახოთ და ფრანგული „13“ ამერიკულ რიმე იქს შეადაროთ. მანამდე კი, რამდენ იმე ქართველი მაყურებლის აზრს გა ეცანით, რომელიც ორად გაიყო.
ნიკ ალასანი ა დავალება ა: „მეც რომ ფრან მივიღე, გუ ია უნდა ვნ ლი ვერს ახ ში პერფ ო. რიმეიქ ორ კარგი იყო მანსები , მომე წონა“.
ნიკა რურუა: „ეს ამერიკული ფილმია. იმედი მაქვს, ბლოქბა სტერი გახდება, რითაც გელას გზა გაეხსნ ება ამერიკულ ბა ზარზე. ცნობილი მსახიობები თამა შობენ და ყველ ანაირ მაყურე ბელზე ახდენს შთა ბე ჭდ ილ ე ბას. ასეთი, არც მიკი რურკი მა ხსოვს სადმე და არც ბენ გაზარა. რაც მთავარია, ქ არ თვ ელ ი რეჟ ის ორ ის გად აღ ებ უ ლია“.
ევგენიძე: ლიკა „გაგიჟებული ვარ, ისე მომეწონა. მე ფრან გული ნანახი არ მაქვს და უნდა ვნახო. მეუბ ნებიან, რომ სულ სხ ვადასხვა ესთეტი კაა. სიუჟეტი აქვს ძნელია ისეთი, გააფუჭო“.
ლევან კოღუაშვილი: „ორიგინალი ყოველთვის ჯობს რიმეიქს. თუმცა ამერ იკულს თავისი ღირსებები და პრინციპები აქვს. ვერ შეად არებ. მაყურებელი არაობი ექტურია ფილმის შეფასები სას, რადგან მას ფაქტობ რივად უკვე ნანახი აქვს ეს ფილმი“.
გიორგი მასხარაშვილი: „აქ ფროდაქშენის მეტი ჩა რევა ჩანდა. უკეთესობა კო მერციული მიმართულებით იყო. მე ვთვლი ფრანგული „13“ უკვე კლასიკად იქცა. თუმცა გელა ბაბლუანი ორი ფილმში იგრძნობა. მე დავი ნახე, რომ მან თავისი გაიტ ანა და არ ჩარია ამერიკელ ები. მიკი რურკი ყვ ელაზე შთამბეჭდ ავია. მომეწონა მთავარი გმირის სახე. მოკლედ, ორივეგან იგრძ ნობა რეჟისორის ნამუშევარი. გელა ბაბლუანი გელა ბაბლუანია“.
ბახალა: „ყვ ელაფერი პირვ ელი ჯობია, თუ მცა ეს ფილმი მომეწონა. მიკი რურკი ერთ-ერ თი საყვარელი მსახიობია. გა მიხარდა, მისი გმირი გელამ ბოლომდე რომ არ გაწირა“.
რატომ ჩაიშალა თემურ ჩხეიძის სპექტაკლი
ტი ს ნ ე იდ ლი ინც ნიშვი ში ჯა მარ თეატრ
დეა თავბერიძე
ვიდე რბაზში სიმშ მაც თავიდან და ა ბ ე დ ე მ ქ ლმა მო ტრაქ იყო. პირვე ან ა. რ ა ი ჩა დ უშფოთველა ლი მა ში შეკრები ტისას ფოიე მურ ჩხეიძის სპ ე ყურებელი თ იხილავდა. ზოგი ნ ექტაკლს გა ებდა, ზოგი რეჟი აქ მსახიობებს მ ყველ რა იყო, რო სურას. აშკა ის ზემოქმედების ლ დებაც ანი სპექტაკ მეორე მოქმე არბ ნ. ე ნ ვ დ ქვეშ იყ . ო მში დაიწყ მღ ჩვეულ რიტ მა ლ უ ს ო მ ან წა აზს სცენიდ .. ა. დაუარ ელვარებამ გა „ბრმა მხედველი“ სიცოცხლით სავსე, 40 წლ ის უსინათლო ქალს, თვალის ახელამ თავდაჯერებულობა წაართვა. ოპერაციამ ბედნიე რების სანაცვლოდ ტკივილი მოუტანა... „ბრმა მხედველი“ რეჟისორმა თემურ ჩხეიძემ ირლანდიელი დრამატურგის ბრაიან ფრილის პიესის მიხედვით დადგა. მოლი სუინის ისტორიის გათამაშე ბა მან სამ მსახიობს დააკისრა. ნანი ჩიქვინიძე, გოგა პიპი ნ აშ ვი ლ ი , ალეკო მა ხარობლიშ ვილი - სამი პერ სო ნა ჟი და ოსტატუ რად გათამა შ ებ ულ ი
ამბავი. მსახიობების პროფ ესიონალიზმს მათ მიერ შე ქმნილი სახეები ავლენდნენ. მართლაც რომ შთამბეჭდავი იყო. თუმცა, ამ შთაბეჭდი ლების ქვეშ მყოფი დარბ აზი, უეცრად მოვარდნილმა ძლიერმა ხმამ, ჯერ შეაშინა, მერე დააბნია, ბოლოს გამო არკვია და რამდენიმეწამიანი შოკის შემდეგ რეალობას და აბრუნა...
რეალობა ნახ ევ რა დჩ აბ ნე ლე ბუ ლ დარბაზში ხმაური გრძელდებ ოდა... ხმაურს ხროტინი დაერ თო. აფორიაქებული მაყურებე ლი დაზაფრული მისჩერებოდა გამნათებლის ადგილს. ზემოდან შეძახილი გაისმა, ექიმი არავინ ხართ? კაცი კვდება!.. ადამიანი, რომელიც ცუდად იყო, იატაკზე ეგდო და ფართხალებდა. - შუქი არ აანთოთ, არ შეიძლება, გაისმა იგივე ხმა. მაყურებელს ერთი მა მაკაცი გამოეყო და სწრაფად აი რბინა კიბე, ლადო კახაძის სახე გავარჩიე. კოვზი მოითხოვა. რამდენიმე წუთი დასჭირდა კრიჭაშეკრული მამაკაცის მდგომარეობიდან გამოყვ ანას. საერთო ნერვიულობას დარბაზში შემოსული თემურ ჩხეიძეც ინაწილებდა. სასწ რაფოს მოსვლამდე, მთავარი გაკეთებული იყო. ლადო კა ხაძეს პაციენტის გადარჩენ ას ულოცავდნენ. პაციენტს კი ლადო კახაძის იქ ყოფნას. როგორც მოგვიანებით გა ირკვა, სცენის გამნათებელს თამაზ დუდაშვილს ეპილეფსი ური შეტევა ჰქონდა... როცა მდგომარეობა სასი კეთოდ შემობრუნდა, მაღალი კიბის ბოლო საფეხურზე რეჟი სორ გიზო ჟორდანიას მოვკარი თვალი. გონზემოსულ გამნათ
ებელთან გამოსალაპარაკებლად ასულიყო. ჰოდა, ფოტოგრაფმა იფიქრა, ამ კადრის ხელიდან გა შვება დანაშაული იქნებაო და... აქ კი დაიწყო მესამე განყოფ ილება, რომლის მთავარი გმირი „პრაიმტაიმის“ მოძულე და მა რჯანიშვილის თეატრის პრესსა მსახურის უფროსი თამუნა ლა ლიაშვილი გახლავთ. დაჩაგრულ ის როლის მორგებას შეეცადა, თუმცა კაპასი დედაკაცის სცენა გაითამაშა და ბოლო ხმაზე აყ ვირდა - კაცი კინაღამ მოკვდა და თქვენ ფოტოებს იღებთ?! ხედა ვთ ხალხო „პრაიმტაიმი“ რას აკ ეთებს?! (გვჩაგრავს, იყო ქვეტექ სტი, გვატერორებს) „ეს კადრები რომელიმე გაზეთში რომ ვნახო, აი მერე ნახეთ რა მოგივათ. ერ თი სადმე დაიბეჭდოს!“ მის დამშ ვიდებას შევეცადე, მივხვდი, რომ ამაო იყო, აზრი არ ჰქონდა. გაკა პასებული თამუნა ლალიაშვილი კვლავ ბოლო ხმაზე ყვიროდა. -ნახეეეთ რას აკეთ
ებს „პრაიმტაიმი“?... სასწრაფოს ექიმმა მითხრა: მდგომარე ობა დამაკმაყოფილ ებელია, საშიში არ აფერია და 15 წუთში პაციენტი სახლში თა ვისივე ფეხით წავაო. თეატრი მაყურებე ლმაც დატოვა... მათ შორის იყო გიზო ჟო რდანიაც, რომელს აც თამაზ დუდაშვ ილის ამბავი ვკითხე. „უკეთაა, ექიმები ასე ამბობენ ეპილ ეფსია იყოო. ყოველ შემთხვევაში გული წაუვიდა და გაით იშა. რაც მთავარია გადარჩა“... თემურ ჩხეიძის „ბრმა ხილულს“ მა ყურებელი მარჯან იშვილის თეატრის მცირე სცენაზე 28 ოქტომბერს იხილ ავს.
ბი დრე ე ა კ „ეს მელიმ მ რო ში რო ე ეთ გაზ ხო, მერ ვნა ეთ რა ნახ ვათ!“ ი მოგ
P.S. თამუნა ლალიაშვილი ზრ დილობასთან, რომ მწყრალად იყო, ეს რამდენიმე ჟურნ ალისტისთვის ჯერ კიდევ თეატრა ლურ ფესტივალზე გახდა ცნობილი. თუმცა, ამ ნაკლ ის ასე სააშკარა ოზე გამოტანა თუ სიამოვნებასა და კმაყოფილებას ან იჭებდა, მართალი გითხრათ, არ ვი ცოდი.
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
23
მომღერალი ჯაბა ქარსელაძე ხშირად რომ ეხვევა სკანდალე ბში ეს ახალი ამბავი სულაც არაა. „პრაიმტაიმის“ არქივში ბევრი მსგა ვსი მასალა ინახება. მათ შორის ის, თუ როგორ დაესხნენ თავს „კავკასიის ბიზნეს სკოლის“ ლექტორ ქარსელაძეს საკუთარი სტუდენტები. როგო რც ჩანს, ჯაბას სკანდალები არც უცხოეთში ტოვებს. ჩვენთვის ცნობილი გახდა, რომ მონაკოს საერთაშორი სო უნივერსიტეტში სასწავლებლად წასული ქარსელ აძე, ამჯერად ლექტორის თავდასხმის ობიექტი გახდა. „პრაიმტაიმი“ ინფორმაციის გადამოწმების მიზნით მო მღერალს მონაკოში დაუკავშირდა.
ჯაბა ქარსელაძე მონაკოს უნივერსიტეტს უჩივის
თიკო სადუნიშვილმა საჩუქრად ხოხობი მიიღო
ჯაბა ქარსელაძე: – დიახ, ეს ინფორმაცია ნაწილო ბრივ მართალია. ლექტორმა ნამდვი ლად მომაყენა შეურაცხყოფა. ახლა მე ვუჩივი და შესაძლოა საერთოდ დაკარგოს სამსახური. რამდენიმე სტუდენტმა ლექტორების ასეთი დამოკიდებულების გამო უკვე და ტოვა უნივერსიტეტი. კონფლიქტი ჩემმა აქტიურობამ გამოიწვია, ერთერთი ლექტორი, გარკვეულ თემებს, შეცდომით გადმოგვცემდა, (ბუ ღალტერიას გვასწავლის). იგივე სა განს მეც ვასწავლიდი თბილისში და ვხვდები, როცა შეცდომას უშვებს. მე შესწორება გავაკეთე, ინტერნეტშიც ვნ ახე ის კონკრეტული საკითხი. სრულიად მოულოდნელად, ამ კაცმა, ბოლო ხმაზე მიღრიალა, გაეთრიე აუდიტორიიდანო და უცენზურო სიტყვებით მომმართა. ამის შემდეგ დეკანთან შევედი. ჩემი მოთხოვ ნაა, რომ კლასის თანდასწრებით ბოდიში მომიხადოს, ან დატოვოს სასწავლებელი. წინააღმდეგ შემთხვევაში, უკვე სასამართ ლოს მივმართავ და საქმის კურსში ჩავაყე ნებ სტუდენტების უფლებების დამცველ საერთაშორისო ორგანიზაციებს. როცა იმხელა პრესტიჟის მქონე უნივერსიტეტში ასწავლი, როგორიც მონაკოს უნივერსი ტეტია, უნდა იცოდე ელემენტარული ან აბანა: სტუდენტს შეურაცხყოფა არც ერთ შემთხვევაში არ უნდა მიაყენო. ამჟამად, სწავლის 1/3 მაქვს გადახდილი წინასწარ, ეს არის 5 ათასი ევრო. სულ ერთწლიანი კურსია. ვნახოთ რა გადაწყვეტილებას მი იღებს უნივერსიტეტის ხელმძღვანელობა. ჯაბა ქარსელაძე მონაკოს საერთაშორი სო უნივერსიტეტში, ერთი წლით, 6 სექტ ემბერს გაემგზავრა. ის სიმდიდრის მართ ვის ფაკულტეტზე სწავლობს.
ანრის ახალი იმიჯი
24
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
თეთრად შეღებილი ბლანჟე და „ტომ ფორდი“-ს უნომრო სათვალე, ანრის ბე ვრ რამეში გამოადგა. პირველ რიგში, კა რგ ხასიათზე აყენებს, თავისი მიუზიკლის გადაღებებისთვის სჭირდება და რაც მთ ავარია, გამოავლინა ვის აქვს საქართვე ლოში ყველაზე კარგი გემოვნება. „ჩემი ახალი იმიჯით გავარკვიე ვინ არის გე მოვნებიანი და ვინ არა. ვისაც ვთვლიდი, რომ გემოვნება ჰქონდა, ყველამ მითხრა, რომ ძალიან მიხდება. მე კმაყოფილი ვარ, კარგ ხასიათზეც მაყენებს და საქმისთვ ისაც საჭიროა“.
სერიალ „დეტექტივები“-ს გამოსვლის შემდეგ თბილისს ახალი სახეც შეემატა. ერთერ თი დეტექტივი, ლევან ჯიბღაშვილი, ცხოვრებაში კლუბური გართობის და ქალების მოყვარულია. როგორც ჩანს, გაპოპულარებულმა მსახიობმა, ამჯერად თიკო სადუნიშვილს დაადგა თვალი. რესტორან „მეიდანში“ გამა რთულ ერთ-ერთ საღამოზე გადაწყვიტა თავისი ორიგინალურობით გაეოცებინა. „თბილისი ლაივის“ ჩაწერის დროს, რესპონ დენტთან საუბრისას, ჯერ ვარდი მიართვა, ცო ტა ხანში კი კამერების წინ ხოხობიც მიუყვანა. მოულოდნელობამ თიკო დააბნია, ჯერ იფიქრა ეს საჩუქრები სხვისიაო, მაგრამ შეცდა...
მ ოკ ლე დ , თიკომ ვზე ბევ ამ ამბა ლევანი რი იცინა შ ეს აძ ლ კი თავი ე დარწმუნ ბლ ობ ებ შ ი ე ფარხმალ ბულია და ის დაყ ას არ ა რ პ ირებს.
ლევანი: „ქალი ჩემთვის უსაყვარლესი არსებაა და მინდა ყველა ქალს შეძლებისდაგვარა დ მოვეფერო, პატივი ვცე და ვასი ამოვნო. თუ გული გულობს და საქმეს დასჭირდა, ხოხობს კი არა ფაფარაშლილ ლომს მოვიყვა ნ. ყოველთვის ყველაფერი გამოდგ ება, რასაც ხარისხიანად აკეთებ. გამორიცხულია ამას შედეგი არ მოჰყვეს, იმ მომენტში თუ არა , შემდეგში აუცილებლად“.
თიკო: „ინტერვიუს ვწერ დი თამთა ჭელიძესთან და უცბად ვარდი შემოვიდა კადრში. ვიფი ქრე თამთას მიართვეს-მეთქი, მაგრამ მე აღმოვჩნდი. მერე ხო დ ხობიც მოვიდა. ლევანს კარგა არ ვიცნობ... მარტო ის ვიცი, რომ ი ამ ბოლო დროს პოპულარულ გამხდარა. ასე თუ გააგრძელა სა ო ჩუქრები, შეიძლება მალე უფრ დიდ საჩუქარსაც ველოდო. თუ ისევ ხოხბები მიგზავნა მალე ფე რმასაც გავაკეთებ : ) “
ნიკა წულუკიძემ წონაში 15 კილოს დაკლება გადაწყვიტა. სა ფულეში პლასტიკური ბარათის ჩასადებზე ზევიდან ჩამოწერილი სამდღიანი დიეტა მიაკრა, რომ ფულზე ხელი არ წასცდენოდა, მაგრამ მესამე დღეს პირობა მაინც დაარღვ ევინა. ერთ-ერთ რესტორანში, გაშლილ სუ ფრასთან დიდხანს იძახა არ შევჭამ არ შე ვჭამო, მაგრამ ელარჯი მაინც დააგემოვნა. მერე ამბობდა, დიეტა ქართველი კაცის საქმე არ არისო. „ორი დღე პირნათლად შევასრულე დიეტა. სა დმე სუში ან მსგავსი საჭმელი რომ შემოგთავაზონ შეიძლება არც მოგინდეს და უარი თქვა, მა გრამ ასეთ ქართულ საჭმელებს რომ დაინახავ, როგორ გინდა თა ვი შეიკავო. შარშანწინ 3 თვეში 14 კილოც დავიკელი, მაგრ ამ მაინც რთულია“.
ა კ ი ნ ო ფ ო ყ ს ი ბ ე ნ უ წულუკიძე
გ ნ ფ შ დ
ქეთი ჩხიკვაძემ წლევანდელ „ფეშენ ვიკზე“ ჭრელი შიფონის კაბები წარმოადგინა. შარშანდელი კოლექც იიდან ვარდის თემა გადმოიტანა, თუმცა სხვა ქსოვ ილში და ახლებურად გამოიყენა. 30-მდე მოდელში შავი ფერი და ბისერით ნაქარგი დეტალები სჭარბ ობდა, ასევე ხავერდის პიჯაკებიც წარმოადგინა. ქე თი: „შარშანდელი კოლექცია შავ-თეთრ ფერებში იყო ბოლომდე. რაღაც დეტალები ახალ კოლექციაშიც არის გამოყენებული, თუმცა განსხვავება სეზონშია, უფრო ფერადია და განსხვავებული ფორმებია, თუმცა სტილი იგივეა და ვისაც ჩემი ძველი კოლექცია ნანახი აქვს, მი ხვდება, რომ ჩემია“.
ა, ის ი ა
ელაზე ემ კოლექცია, საკუთარი ხელით, ყვ „ფეშენ ვიკისთვის“ ირაკლი რუსაძ ხმარებლად შექმნა. იდეები სი უ და ის მცირე დროში – 10 დღეში, სხვებ და რამდენიმე პერიოდის ნაზავი ურეალისტური ნახატებიდან აიღო თელი, სალათისფერი, კანისფ ი ყვ ი შ ა ი ც ქ ე ლ გამოუვიდა. ჭრელ კო ვრიდან, 4 მამაკაცის სამოსი იყო. ე შ უ მ ნა 23 ა. დ ბ ო ბ რ ჭა ი ვ შა და ერი ყურადღება თარგზე და ქსოვილ ახალ კოლექციაში ყველაზე დიდი ხვილა. ირაკლი: „კონკრეტულ ა მ ა გა ე ზ ა ბ ე ვ ა შ უ ების ახლებურ დამ ანი კოლექცია აბსოლუტურად მე თემატიკაზე არ მიმუშავია. მთლი ალი სახეობის ტანსაცმელი შე შევკერე, გამოჭრილი თარგიდან ახ ვქმენი“.
ჯიჯის ექსპერიმენტი – გამო ფენა ფარაჯანოვზე
დღეს სა ქართველოს ეროვნულ მუზეუმში ჯიჯი რეჯინის პერსონალური გამოფენა იხსნება. სერგო ფარაჯანოვისადმი მიძღვნილი ექსპოზიცია საქართველოს მოდის კვირეულს დახურავს. იდეის განხორციელება, რომელიც შარშან ჯერ კიდევ თბ ილისის მოდის კვირეულის დროს დაიგეგმა, მხოლოდ ახლა განხორციელდა. ცნობილი კინორეჟისორისა დმი მიძღვნილი პროექტი ფოტოგრაფისთვის გაცი ლებით რთული აღმოჩნდა, ვიდრე წარმოედგინა. უნ და მოეფიქრებინა რაღაც ახალი, რაც მის დინამიკასა და მოძრაობას ერთ კადრში არ ჩასვამდა. ერთი წლის განმავლობაში ჯიჯი მუდმივად მუშაობდა ამ პროე ქტზე, უყურებდა ფარაჯანოვის ფილმებს, შეისწავლა ფარაჯანოვი, როგორც ცალკე ხელოვნება და ამან უფრო შეაშინა... საბოლოოდ ერთ აზრამდე მივიდა, გაეკეთებინა ეტიუდები, რომელშიც მოძრაობა და დი ნამიკა არ დაიკარგებოდა. თითო ეტიუდი მინიმუმ 100 ფოტოს, მაქსიმუმ 500 ფოტოს შეადგენს და მნახველს შთაბეჭდილება რჩება, რომ ფოტოს უყურებს და ამავე დროს ის მოძრავია.
პროექტის დასაწყისში დაგეგმილი იყო, რომ გადაღებაში მონაწილეობა ცნობილ და გამოცდილ მსახიობებს მიეღოთ, როგორებიც არიან ნატო მურვანიძე, ნუცა კუხიანიძე და ა.შ. თუმცა ფოტოგრაფმა საბოლოოდ გადაიფიქრა. ფოტოებისთვის გამოიყენა თავისი აბსოლუტუ რად არაპროფესიონალი მუზა, რომელმაც ყველა მოლოდინს გადააჭარბა. ექსპერიმენტის სახით გა კეთებული გამოფენა, რომელიც ჯიჯიმ ფარაჯანო ვს მიუძღვნა, 12 ეტიუდისგან შედგება და სამ დღეს გაგრძელდება. თვითონ კმაყოფილია, თუმცა მაინც ქართველი ხალხის რეაქცია აშინებს. ჯიჯი: „ძალიან ვნერვიულობდი, რადგან რეალ ურად ვერ ვხვდებოდი როგორ უნდა გამეკეთებინა ეს ყველაფერი ისე, რომ თან ფარაჯანოვის ყოფილიყო, თან ჩემი. ისიც გავითვალისწინე, რომ მოდის ფოტო გრაფი ვარ და არც მინდა, რომ სხვა რაღაც გადავი ღო. არ მიცდია, მისი კადრების კოპირება. ეს აბსო ლუტურად სხვა რაღაცაა. ერთი წელი ვფიქრობდი ამაზე. ვერ მოვკლავდი იმ დინამიკას და მოძრაობას, რაც ფარაჯანოვის კადრებს აქვს, ამიტომაც შევქ მენი ეტიუდები. არის რამდენიმე რეჟისორის ყველ აზე ცნობილი კადრები, რითიც შორიდან დანახვის დროსაც მიხვდები, რომ ფარაჯანოვისადმი მიძღვნ ილ გამოფენაზე მოხვდი. დანარჩენი აბსოლიტურად სხვაა, მხოლოდ რეჟისორის ელემენტებით. არც გამოცდილი მსახიობების გადაღება მოვინდომე, რადგან ეს ჩემთვის იმდენად ექსპერიმენტი იყო, რომ უფრო დიდ ექსპერიმენტს ვერ ჩავატარებდი. თან არ მინდოდა გადაღების დროს იმაზე ეფიქრათ, რომ ეს სამსახურია, ფულს აიღებდნენ და წავიდოდნენ. ჩემმა მუზამ აბსოლუტურად შეასრულა ყველაფერი, რაც მინდოდა და მოლოდინსაც გადააჭარბა. მგონი საინტერესო გამოვიდა, მაგრამ არ ვიცი როგორ მიიღებს ამას ქართველი. როცა ფარაჯანოვის სახელია ჩარეული, ცოტა განერვიულებს“.
ზენკამ და მარიმ წელს ორ იგინალური კოლექცია შექმ ნეს. „ფეშენ ვიკის“ მოთხოვ ნა – არტი გაითვალისწინეს და თემად წვიმის წვეთი აირჩიეს. გაზაფხული-ზაფხულის კოქტ ეილის კაბები ნისლისფერ, ია სამნისფერ და წვიმის ფერებში გადაწყვიტეს. წვიმის წვეთის ფორმის კაბებს შუზები მოარ გეს. ჩანთა და ფეხსაცმელი თემიდან ცოტა ამოაგდეს და განსხვავებულ სტილში შეკე რეს. „ვცდილობთ, მაქსიმალ ურად მივყვეთ მოთხოვნებს, როგორც შარშან. წინა წელს ყოველდღიური ჩასაცმელი წარმოვადგინეთ, წელს უფ რო გამოსასვლელი. საბო ლოო ჯამში კმაყოფილები ვართ“. ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
25
თამარ გონგაძე
ყველას გვაქვს „ალბომში“ სამარცხვინო ფოტოები, ზოგიერთი მათგანის დანახვაზე გული რომ გვისკდება ან უბრალოდ მათი გამოჩენის გვრცხვენია. სელებრითები მეგობრობის ხარჯზე დავითანხმე თითო ასეთი ფოტო „პრაიმტაიმი სთვის“ გამოემეტებინათ. რესპ ონდენტები მათი უკომპლექსობით შევარჩიე. მოკლედ, იხალისეთ და თვალი გადაავლეთ, რომელი ფო ტოების რცხვენიათ „სთარებს“და რატომ.
სელებრითების სამარცხვინო ფოტოები „ეგეთი სამარცხვინო ფოტოა?“
ეს მაკა ზამბახიძეა. ნიძლავს თავისუფლად მოიგებთ, კაციშვ ილი ვერ გამოიცნობს, ვინ არის. ესეც ისრაელშია გადაღებული. აქ ცო ტა „წავიჟულიკე.“ ფოტო რატიმ მომა წოდა. „ალბათ, სიმღერა „End This Love“ის რეპეტიციის ფოტო გაქვთ. ვი ღაც პროფესიონალი გვიღებდა. ჩვენ ყურადღებას არ ვაქცევდით, ხმას ვაყენებდით. ამიტომ ვიზუ ალურად როგორ გამოვიყურებო დი, მაგაზე არც ვფიქროდი. და იცა, ეგეთი სამარცხვინო ფოტოა? ისე, საზღვარგარეთ ვერთობით, სხვა რა გზა გვაქვს. მერე ასეთ ფოტოებს რომ ვათვალ იერებ, ვკვდები სიცი ლით.“
ავდი“ ლ ა მ ვ ს ო „ამ ფოტ
ვრალია, არ ნამდვილად მთ ქუსლი მი . ია ლ ი ვ შ ა ლ ა ეს ნინა წკრი ნდიციამდეა ფეხსაცმლის იმ კო თამაშობს. და ა. ჩემს ნი ო ჰგ ნი ო ამავიწყდა და ფ ო კრ ის გადახდა დ ზე. დ ქ ა ხ შუ ა ს ა ის დ ლ გა თ ნ „დენის ვიჯექი, სა ში ა ბ , ო ქ ად უ შ თ უ ერ ს ე ბრებთან დაბადების დღ რომტად, მეგო და კლუბში ბე პ ს ექ ს ო მ ა ღ ირა იყო გვიან სა წავედი. შუა კვ ით დავთ „ბამბა რუმსში“ ო. მაგრად მოვილხინე, ვისკ სავარძ იყ ა), რ ი არ ჭ ი ხი მ ვრი ხალ ე (თან მო მელი გავიხად მღერა ვიმღერე. რას არ ვერი, ფეხსაც სი ა „მოლოკოს“ არა? მერე ელზე ავედი დ ლაფერი მახსოვს, როგორ ი, 32 ე ყვ . ფ და დავ იქრდ ვაკეთებდით თვალიერებდი აღამ თავი მოვიკა ვა მ ო რ ს ბ ე თ სურა ცი, კინ ასაკში კა ზე ასე მოვიქე წლის იუბილე ლი საშინელებაა. თუმცა ამ ქა ების დღეს. ლი. მთვრალი ლად რომ გაატარებ დაბად მე სულაც უ რ ნ, ა ა ი ი ბ რგია ასე მხ უაო, მეუბნე ჭკ ს ო ტ ა მ ე გ ან არის და როდის უნდა მო მ ასე გართობა უჭკუობასთ ო იც მოიქცე. შ რ კ ა ბ, ო ას არ ვფიქრ ბა 80 წლის ე ლ ძ ი შე ე ავთ, დამა ას დ კავშირებული. ლავდი, მაგრამ, როგორც ხე ა ვმ კი ს ამ ფოტო ივიდა.“ ლვა არ გამომ
რეცხო, ო მ ა ჩ მ ო რ ი ჟ ა ი კ ა მ „ .“ რას ემსგავსებაო.. ეს მუმიასავით „შენიღბული“ ქალბატონი თიკო სა დუნიშვილია. მასაც რცხვენია ამ ფოტოსი... „ამ ფოტოსი მრცხვენია. მთელი ღამე მქონდა გა დაღება. მხოლოდ სამი საათი მეძინა. რომ გავიღვიძე, სახე ისეთი დასიებული მქონდა, ცხოვრებაში რომ არ მქონია. ისევ გადაცემის პრომო იყო გადასაღები, ასეთი სახით გადასაღებად წასვლა კი შეუძლებელი იყო. სალონში პროცედურა ჩამიტარეს. „ფეისბუ ქზე“ ერთ ფოტოზე, სადაც მაკიაჟით ვარ, მიწერილი იყო, ეს მაკიაჟი რომ ჩამორეცხო, რას ემსგავსებაო. იმ დღეს მართლა არ შევიხედებოდი და ის მინაწერი გამახსენდა. ეს ნიღაბი რომ ჩამოგერეცხათ, მართლა რას ვგავდი! 20-წუთიანი მასაჟი გამიკეთეს, მერე გამაჯანსაღებელი ნიღაბი. სახე „აზრზე“ მოვიდა. ეს ფოტო ჩემი „სილამაზის“ პიკია. ასეთი ლამაზი კიდევ როდის ვიქნები, არ ვიცი.“
უკვე სამი თვეა „ჯეოსტარელი“ ვაჟა მანია ინგლისში სწავლობს. ლონდონის Tech Music School-ში ვოკალის განხრით ჩააბარა. დეკემბერში სწავლა უმთავრ დება და თბილისში დაბრუნებას აპირებს. მანამდე დატვირთულ რეჟიმში უწევს ცხ ოვრება და ცდილობს ამ მოკლე დროში ყველაფერი აითვისოს. ლონდონურ რი ტმს ადვილად შეეჩვია და არც მარტო ცხოვრება გაუჭირდა. „ძალიან გადატვირთული რეჟი მი მაქვს. დილის 7 საათზე ვდგები და 9 საათზე სწავლა მეწყება. 6 საათზე მიმთავრდება, თუმცა სახლში მეცა დინეობის პირობები არ მაქვს, ხალხი წუხდება და ამიტომ გვიანობამდე მიწევს ხოლმე დარჩენა. ყოველთვის მინდოდა ასეთ რეჟიმში მესწავლა და მემუშავა. ყოველი დღე, გაკვეთილი და მასწავლებლის ნათქვამი სიტყვა ჩემთვის ნაყოფიერი, მთავარი და მნ იშვნელოვანია. ვოკალის გარდა ტექნ იკურ საგნებსაც გავდივარ. მასწავლი ან მიკროფონთან მუშაობას, სცენაზე დგომას, ბექ-ვოკალის პარტიებს და ა.შ. კვირაში 3 სიმღერა უნდა მოვამზადოთ და ამ სიმღერების ძალიან ბევრი პარტ ია არსებობს. მიხარია, რომ აქ სწავლის საშუალება მომეცა“. ლონდონში მისი სასწავლებლად წასვლა „ჯეოსტარი“-ს საჩუქარი იყო, თუმცა ხანმოკლე დროით. სწავლის ერთ სემესტრამდე გაგრძელება, ვაჟამ კობა ნაყოფიას დახმარებით შეძლო. ენის პრ ობლემა რომ არ ჰქონოდა, ლონდონში ჩა სვლამდე, ინგლისის საკურორტო ქალაქ ბორმუტში ენის ერთთვიან კურსებზე წავიდა და წარმატებით დაამთავრა. ლო ნდონში ჩასულს, იქ ნოდიკო ტატიშვილი დახვდა და ქალაქის ახლო გაცნობაში დაეხმარა. ახლა ორსართულიანი სახლ ის მეორე სართულზე მარტო ცხოვრობს, სასწავლებელში 15 წუთში მიდის. ბევრი ქართველიც გაიცნო, თუმცა ცოტა თავი სუფალი დროის გამო მათთან შეხვედრას ორ კვირაში ერთხელ თუ ახერხებს. 26
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
EXCLUSIVE
ეკა ჩიკვაიძე
ვაჟა მანიას
ლონდონურ ი ა ცხოვრებ
„გოიმი ბიჭივით ვარ“ რატი დურგლიშვილმ ჩვენთვის ეს ორი ფო ა ტო გაიმეტა. აი, თურმე რა დღეშია წესიერი რატ ი სა ზღვარგარეთ. „ბოძს აშდოდის მერ იას თან ჩამოვეკიდე. უც ხოეთში ხა ლხი ხომ არ გვ ცნ ობს, მე და მაკა ისეთებს ვაკ ეთებთ, მერე ჩვენვე გვრც ხვენია. ამ ფოტოზე გოიმი ბი ჭივით ვარ. ასე ხომ საქართ ვ არ მოვიქცევი? მეორე ელოში უფრო მრცხვენია. მთ ფოტოსი ვრალი ვარ და კბილს ვიჩიჩქნი. დაახლოებით 5 ჭიქა ვისკი მაქვს დალეული. საერთოდ ვისკის დი დი მო ყვარული არა ვარ, მაგრ მაგარი იყო, ლამის ყუ ამ რის ძირებში შევიზილე.“
ფიროსმანი ლუვრში
სულითა და გულით მინდა, რომ ერთი ფიროსმანი ჰქონ დეს ლუვრს. იქვეა პიკასო, იქვეა ყველაზე აღიარებული თვითნასწავლი მხატვარი, მებაჟე ანდრე რუსო. მეც ვიცი აურაცხელი კატალოგი, სადაც ფიროსმანი გენიალური ქართველი მხატვრების გიგო გაბაშვილისა და ფიროსმანის მოხსენიებულია, როგორც რუსი მხატვარი. ძალიან მნ ნახატები საერთაშორისო აუქციონებზე იყიდება, როგორც რუსი მხატვრ იშვნელოვანია, ჩვენი ქვეყანა საუკეთესო ხელოვნების ების ნამუშევრები. ამის გამოსწორება პრესტიჟის საკითხია და სურვილი სახით წარმოჩინდეს და თანაც ლუვრში ან მეტროპოლ გვაქვს, მცირე წვლილი ჩვენც შევიტანოთ. ჩვენი მკითხველისთვის უკვე იტენ მუზეუმში. მაგრამ უფრო ლუვრს ვემხრობი, სა ცნობილია, რომ „პრაიმტაიმი“ იწყებს ახალ პროექტს – „გიგო გაბაშვილი, დაც, ალბათ, ორსეში მოხვდება და იქ კიდევ ვანგოგი და როგორც ფოტოხელოვანი“, რომლის ფარგლებში სურვილი გვაქვს, მოვაწყ სხვა გენიალური მხატვრები არიან. მთლად „აკტრისა ოთ გაბაშვილის დღეები ევროპაში და მთელს მსოფლიოს ვუთხრათ, რომ მარგარიტას“ ნუ დავუთმობთ, მაგრამ ერთ-ერთი კარგი გიგო გაბაშვილი ქართველია. როცა ამის შესახებ გია ბუღაძეს ვუთხ ნახატი შეგვიძლია დავთმოთ. ფიროსმანს, მაგალითად, არით, გვთხოვა, ახალი ინიციატივითაც გამოვსულიყავით – „ფიროსმანი ცუდი სურათი არა აქვს, ისევე, როგორც ვანგოგს. არ იან ასეთი მხატვრები, გამონაკლისის სახით, რომლებ ლუვრში“. თუ ქართული მხარე ლუვრს ფიროსმანის რომელიმე ნამუშევა საც ცუდი ნახატები არ აქვთ. აი, სეზანი რომ სეზანია, რს გადასცემს, იქ სამუდამოდ დაფიქსირდება, რომ ფიროსმანი ქართვე იმასაც აქვს ცუდი ტილოები. ლია და შესაბამისად, არსებულ გაუგებრობასაც ბოლო მოეღება. – როგორ უნდა მოხვდეს ფიროსმანი ლუვრში? გია ბუღაძე: ელი დარბაზი ვნახე ლურვის განაყოფში, ორსეს მუზეუმში. – კულტურის სამინისტრომ უნდა გააკეთოს შეთა – მე ვფიქრობ, რომ ჩვენი ყველაზე დიდი მხატვარი ფი სწორედ მაშინ გამიჩნდა იდეა, რომ იქ ფიროსმანიც უნდა ყო ვაზება. ლუვრს ასეთი ნახატები საჩუქრად გადაეცემა, როსმანია, ის საქართველოს სახეა. ყველაფერს რომ თავი ფილიყო. რა თქმა უნდა, რუსო არაჩვეულებრივია, თუმცა ეს ორმაგ მოგებაზეა გა დავანებოთ, თავად პიკასო იცნობდა ფიროსმანს, როგორც მაგრამ სად რუსო და სად ჩემი ფიროსმანი, რომე თვლილი. ჩვენ ვიღებთ ყველ მხატვარს. მართალია, პიროვნულად არ შეხვედრია, მაგრამ ლიც გაჯადოებს თავისი არაჩვეულებრივი, ადამ აზე დიდ საგამოფენო სივრცეში მხატვრის ცნობა სწორედ მისი ნამუშევრების ცნობაა. როდე იანური სითბოთი და ხატოვანებით, რომელიც მას ჩვენი ხელოვნების ნიმუშს. ეს საც ზდანევიჩებმა მას ფიროსმანის შესახებ უთხრეს, პატარა აქვს. ეს ხომ ათსაუკუნოვანი იკონოგრაფიული ჩვენი სახელია და ამაზე უნდა არაჩვეულებრივი ჩანახატი გააკეთა. ფიროსმანი ისეთი მხატ გამოცდილებაა და მასში როგორც ეროვნული გე ვიფიქროთ. მე წინა მინისტრე ვრების რიგს ეკუთვნის, რომლის მსგავსიც თითებზე ჩამოსა ნია, ისე განთავსდა. ფიროსმანის შემდეგ ჩემთვის ბთან მქონდა ამ თემაზე ურ თვლელია, ეგრეთწოდებული თვითნასწავლი მხატვარია. ეს იკონოგრაფია, როგორც ხელოვნება, დასრულდა. თიერთობა, მაგრამ, როგორც სიტყვა მე საერთოდ ნაკლებად მომწონს, მაგრამ მესმის, ასე დღეს არც ერთი ხატი, როგორც ხელოვნების ნი ჩანს, ძალიან ფრთხილობენ, რატომაც ამბობენ. ფიროსმანს ხომ ოფიციალური განათლება მუში, არ მაღელვებს, ეს უკ ვე რელიგიური და იმიტომ რომ შეიძლება ეს არ არ ჰქონდა მიღებული. მან მართლაც არ იცოდა წესები პირდ რიტუალური მოვლენაა. ფი ასწორადაც გაიგონ, რომ სა აპირი გაგებით. ფიროსმანს ძალიან მოსწონდა მხატვარი გიგო როსმანმა ეს ყველაფერი შე ხელმწიფოს ხელოვნების ნი ზაზიაშვილი, რომელსაც რუსული სკოლა ჰქონდა გავლილი. იწოვა, ესთეტიკურ მოვლ მუშები ქვეყნიდან გააქვს. კი მას აქვს ერთი ცნობილი ნახატი, დღეს ხელოვნების მუზეუმ ენად გარდასახა, საოცარი არ გაგვაქვს, გაგვაქვს და ში ინახება – „კაცი დოქით“. ფიროსმანს ძალიან მოსწონდა ეს ენერგეტიკა ჩადო და მთ მოვიპოვებთ სამუდამოდ. რა დოქი და ცდილობდა, ასეთივე დაეხატა და დაემრგვალებინა, ელი რელიგიურ-იკონოგ დგან ის სამუდამოდ დარჩება თუმცა არ „გამოუვიდა“ და კიდევ კარგი, რომ არ გამოუვიდა, რაფიული გამოცდილება ლუვრში. იქ რომ დაიწერება რადგან რაც დახატა, ის ფანტასტიკური იყო. ხალხურ იმპულსად აქცია. „ნიკო ფიროსმანი – ჯორჯია“. უკვე გია ბუღაძე მიიჩნევს, რომ ფიროსმანის გენიალურობა სწ ერთი, წარბებს რომ გადა წარმოიდგინეთ, რა მოხდება. ამას წინათ საუბარი იყო, რომ ორედ მისმა „უცოდინრობამ“ განაპირობა და მას რომ წესები აბამს ფიროსმანი, დავა ბრიტანულ გამომცემლობა „თაშენში“, რომელიც ერთ-ერთი ესწავლა, ფიროსმანიც არ იქნებოდა: – ხელოვნება, სპორტის კვირდეთ და შევადაროთ ყველაზე ცნობილია, ჩააგდეს ფიროსმანის გამოცემა. მე ვი მსგავსად, თამაშია. უბრალოდ, სპორტის რომელიმე სახეობა, თუნდაც წილკნის ღვთი ცი, რომ საბჭოში არიან რუსებიც და სწორედ ამიტომ. მაგრამ მაგალითად, ფეხბურთი უნდა ითამაშო წესების ფარგლებში. სმშობლის წარბებს და თუ ჩვენ ლუვრში მოვახვედრებთ ფიროსმანს, მაშინ „თაშენი“ ხელოვნებაში კი წესები გვჭირდება იმიტომ, რომ დავარღვი მიხვდებით, რომ ეს ერთი კი არა, ყველა გამოსცემს. ფიროსმანი რომ „თაშენს“ გამოეცა, ოთ. როცა წესების მიღმა გახვალ, მაშინ იბადება დიდი ხელო გენეტიკური ფესვიდან იქ მისი ნამდვილი წარმომავლობის შესახებაც უნდა დაეწერ ვნება. ფიროსმანის მსგავსი ხელოვანი, პირდაპირი გაგებით, მო დის. აი, ეს არ ის ფი ათ, ხოლო რუსებს ეს არ აწყობდათ. მათ კი ძალიან დიდი ფუ არ არსებობს, ხშირად მას რუსოს ადარებენ. ადრე რუსოს მთ როსმანი. და მე მთელი ლი შეაქვთ ამ გამომცემლობაში. მარიტა დამენია
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
27
ქართველი – Buddhuza ვენის კლუბებში
ეკა ჩიკვაიძე სიმღერების წერა 13 წლ იდან ძმასთან ერთად დაიწყო. 6 წლის იყო, როცა ზუგდიდში მუსიკალურ სკოლაში შეიყვა ნეს, მაგრამ 3 წელი იარა და დიდი ხვეწნა-მუდარის შემდ ეგ გამოიყვანეს. გიტარაზე დაკვრა თავისით ისწავლა და სიმღერების წერაც და იწყო. მეგობრებთან ერთად თავიდან ჯგუფი „Fire Bricks“ შექმნა და ძირითადად მეგო ბრების გასართობად უკრა ვდა. თბილისში გადმოსვლის შემდეგ პატარა Home Studio გააკეთა. ჯგუფი არ შეიქმნა, მაგრამ მარტო აგრძელებდა მოღვაწეობას. რამდენიმე მე გობარმა აკომპანიმენტი გა
უკეთა და საზოგადოებისთვის, ჯგუფთან ერთად, მარტო ერ თხელ, გადაცემა „უსმინე ცო ცხალს“-ში დაუკრა. ლევან ხუ ბულავა ახლა ავსტრიაში ცხოვ რობს, იქაურ ეუთოში მუშაობს და მედია ანალიზებს ადგენს. თან თავისი სტუდიაც წაიღო და მუშაობის გარდა ვენის კლუბ ებში ხშირად უკრავს ხოლმე. ლევან ხუბულავა: „ვერ ვი ტანდი მუსიკაზე სიარულს. მე და ჩემი ძმა ერთად, ჩვენით ვწერდით ხოლმე სიმღერებს და მერე მაგნიტოფონზე ვიწე რდით. სამწუხაროდ, ახლა არც ერთი ჩანაწერი აღარ შემოგვ რჩა. ერთი პერიოდი ხალხური მუსიკის ჯგუფშიც შემიყვანეს და იქ მომწონდა, 20 ბავშვი იყო და ვერთობოდი. მამა იქამდე არ
მოვასვენეთ, სანამ გიტარა არ გვიყიდა. ამის შემდეგ სკოლ იდან „შატალოზე“ მაგის გამო დავდიოდი, ერთი სული მქონდა სახლში როდის მივიდოდი და გიტარას ჩავიგდებდი ხელში. ყველაფერი ჩემით ვისწავლე. მერე ჩემს ძმას სხვა ინტერესე ბი გაუჩნდა და მე მარტო გავა გრძელე სიმღერების წერა და დაკვრა“. მის მუსიკას ალტერნატიუ ლი როკი ჰქვია. ჟანრებში ნა კლებად ერკვევა და თვლის, რომ მუსიკის ასეთი დახარი სხება მუსიკათმცოდნეების ან მსმენელების საქმეა. სიმღერ ებს ძირითადად ინგლისურად წერს, თუმცა ხშირად თავი სი გამოგონილი ენიდანაც ურთავს ხოლმე სიტყვებს. პროფესიით ლინგვისტია. 36 წლისაა და ვენაში მეორე ცოლთან ერთად ცხოვრო ბს. თავისუფალ დღეებში ვენის ბარებში და კლუბ ებ ში: Tunnel, Replugged, Carina და ა.შ. უკრავს. ჯგ უფი არც იქ ჰყავს, ამიტომ ლეპტოპის აკომპანიმენტით უკრავს და, როგორც თავის ჯგუფს, ყველგან ისე წა რადგენს. მის საღამოებზე ხშირად მისი თნამშრომლე ბი და იქაური ქართველები დადიან. წინა წელს ვენის ჯგუფების კონკურსშიც Vienna Band Contect 2009 მიიღო მონაწილეობა. მიუხ ედავად იმისა, რომ მეოთ ხედფინალში გადავიდა და
ხალხმაც უამრავი ხმა მისცა, ჟიურიმ შემდეგ ეტაპზე აღარ გაუშვა, შენ ჯგუფი არ ხარო... მომავალში ამაზეც იზრუნებს. იანვარში საქართველოში ჩამო ვა და შეიძლება რაღაც პროე ქტებში მიიღოს მონაწილეობა. მუსიკოსს შემოქმედებითი ფს ევდონიმიც აქვს – Buddhuza. მოსწონს ვენაში ცხოვრება და მუსიკასთან დაკავშირებით თა ვისი შეხედულებები აქვს. „ბავშვობაში დიდი ვიყავი და ბუთხუზას მეძახდნენ, მეც გა დავაკეთე და Buddhuza დავი რქვი. მალე, ალბათ, ჯგუფსაც შევქმნი. მართალია კონკურ
სზე იმის გამო დამიწუნეს, რომ ჯგ უფი არ მყ ავ და, მა გრამ ჟიურიმ ძალიან კარგი შეფასება დამიწერა. მუსიკა ჩემთვის იმ ირაციონალუ რის გამოხატვაა, რომელიც ყველა ჩვენგანშია. მე ცოტა ირონიით ვუყურებ საავტო რო უფლებებს და, რადგან ეს ჩემი არ არის, მე უბრალოდ გამომხატველი ვარ. თბილ ისში ჩამოსულიც სიამოვ ნებით დავუკრავდი, თუ, რა თქმა აუნდა, ორგანიზაცი ული საკითხები იქნება მოგვ არებული“.
DJ Aleks ge ნიუ-იორკში მიიწვიეს ერთად DJ ნიკასთან
თამარ გონგაძე მას კლუბურ სამყაროში Smile-ს ეძ ახ იან. ისე DJ Aleks ge-ია, პასპორტით კი ალექ სანდრე გელაშვილი. უკრავს deep house-ს და soul ful-ს. სა ქართველოში თითქმის არ არ სებობს კლუბი, სადაც არ და უკრავს. ორი თვის წინათ, ნიუიორკელ ქართველ დიჯეებთან, დიჯეი ნიკასთან და დიჯეი თენგოსთან ერთად რამდენიმე საქველმოქმედო ღონისძიება ზე დაუკრა. ქართული დიასპო რის დახმარებით დეკემბრისთ ვის ისევ დაგეგმილია ფართი ნიუ-იორკის წამყვან კლუბებ ში, მათ შორის „ვებსტერნ ჰო 28
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ლში“. დიჯეების სამეული ისევ იკრიბება, ამჯერად ამერიკაში. „ყველა დიჯეის ოცნებაა ნიუიორკში ისეთ წარმატებულ კლ უბში დაუკრას, როგორიც არის „ვებსტერნ ჰოლი“. ახლა ეს რე ალობაა. ჩემს კარიერაში ყველ აზე დიდი გამოცდილება იქნე ბა.“ 25 წლის ალექსი განათლებით ქიმიკოსია. „ლოუდერში“ დიჯე ობას დაეუფლა. როგორც ყველა დიჯეი, ისიც ღამურაა. პირველი ფართი კლუბ „მეიდანში“ ჰქონ და. მაშინ 20 წლის იყო. ნიჭიერი დამწყები დიჯეი მაშინვე და ტოვეს კლუბში. მერე იყო „Two Side“, „ქალაქური“, „Flat“, „Guru“ „სოჰო ლაუნჯი“... დღეს უკვე,
ცნობილ დიჯეებთან ერთად, დიჯეების ფანკლუბის წევრ ია. ახლა „Guru“ კლუბში უკ რავს. ნიუ-იორკში მოღვაწე დი ჯეების შესახებ სატელევიზიო სიუჟეტიდან შეიტყო. მერე, მო გვარე ნიკა გელაშვილს, იგივე დიჯეი ნიკას, ფეისბუქით დაეკ ონტაქტა. ინტერნეტში დაწყ ებული მეგობრობა ორი თვის წინათ ბათუმში „აჭარა მიუზ იკ ჰოლში“ გაგრძელდა. დი ჯეი თენგომ და ნიკამ დიჯეი ალექს ჯი საქართველოში ერთ-ერთ საუკეთესო დიჯე იდ აღიარეს. „მე გამიჭირდება ამ შეფა სების ჩემ თავზე გამეორება, თუმცა შემიძლია გითხრათ ის, რომ, რაც კი კლუბებში ნო რმალური ფართი მოწყობილა, ყველაზე დამიკრავს. ნიკა და თენგო ძალიან მაგარი დიჯეები არიან. ჩემზე გამოცდილებიც, ყველაფერი ცოტ-ცოტა ავით ვისე მათგან. მოკლედ, მიხარია ნიუ-იორკში ჩასვლა და მათთან ერთად დაკვრა. ოცნება ამიხდე ბა.“
ელენე კოლელიშვილი და ალექსი
EXCLUSIVE
თამარ გონგაძე
სანდრო მიკუჩაძეღაღანიძე – მსახიობი ბაბუის გვარით
ბაბუამ გაზარდა. ჯემალ ღაღანიძის შვილიშვილია. მი სი ბავშვობაც, ბუნებრივია, თეატრთან ასოცირდება. სა ნდროს პროფესიაც მსახიობი ბაბუის გავლენით განისა ზღვრა. „ბაბუაჩემს არ უნდოდა, რომ მსახიობი გავმხდარ იყავი. ეს დედაჩემის ინიციატივა იყო. თუმცა მსახიობო ბისკენ მე ჩემი მიდრეკილება და სურვილი მქონდა. თუმცა არავის არ ეგონა, რომ მე ამ გზას ავირჩევდი“. მსახიობი ბაბუა აღიარებს, რომ სანდრო სცენამაც მიიღო და კამე რამაც, რადგან ორივეგან თავისუფლად მუშაობს. „რესტ ორან „არაგვში“ ჩემი 70 წლის იუბილე იყო. სანდრომ ისე იცეკვა, ყველას ყურადღება მიიქცია. ჩემ გვერდით იჯდა გიგა ლორთქიფანიძე და თქვა: ეს ჩვენი კაცი არისო. ასე გადაწყდა სანდროს მომავალი პროფესიის საკითხი“, – ამ ბობს ჯემალ ღაღანიძე. ორი გვარით 22 წლის სანდრო რუსთაველის თეატრის დასში ირიცხება. სერიალ ში „გოგონა გარეუბნიდან“ მარინა კახიანის შვილის როლს თამაშობს. სანდრომ შარშან ერთი საინტე რესო ფაქტი „ჩაიდინა“. მეორე გვარ ად ცნობილი ბაბუის გვარი დაიმატა და მიკუჩაძე-ღაღანიძე გახდა. ბაბუა ამაყად ამბობს, ამ საქციელს დავუ ფასებო. „12 წლის ვიქნებოდი... სულ მე სმოდა: ბატონი ჯემალ ღაღანიძე, ბატონო ჯემალ! მომკიდებდა ხელს და ხან სად მატარებდა, ხან – სად. დავდიოდით ბევრს და ყველგან. რომ ვხედავდი, ბაბუას როგორ ეგებებ ოდნენ, ვუთხარი: მეც მინდა, ღა ღანიძე ვიყო-მეთქი. მეგონა, გვარი მომიტანდა ასეთ მდგომარეობას. თეატრალურში ისე ჩავაბარე, არ მი თქვამს, ვისი შვილიშვილი ვიყავი. 21 წლის ასაკში ბაბუის გვარის აღება გადავწყვიტე. დედაჩემი ჯემალის ერთადერთი ქალიშვილია და მინდ ოდა, მისი გვარი არ დაკარგულიყო. ამასობაში მიკუჩაძეების მხრიდან ცოტა უხერხული სიტუაცია შეიქმნა. გამინაწყენდნენ, პასპორტში დედის გვარი რომ ჩავიწერე. 21 წელი მიკუ ჩაძე იყავიო და... მოკლედ, მე ვარ მი კუჩაძეც, მაგრამ ღაღანიძეც. – ისე, ცოლი ხომ არ გადმოვიდა შენს გვარზე და სამი გვარი ხომ არ გაუხდა? – მიკუჩაძე-ღაღანიძე-სტურუა. არა, არ გადმოსულა. თუმცა გარშ ემო ამაზე ხუმრობდნენ. საპასპორ ტოში კიდევ ხუმრობდნენ, ბაგრატ იონ-მუხრანსკი და თარხან-მოურავი გაგვიგია, მაგრამ მიკუჩაძე-ღაღანი ძე აქამდე – არაო.
„ლიზიკოს ერთი კოცნა ჩე მთვის ყველაფერია“ დედისერთა სანდრო ხუთი შვილ ის ყოლას აპირებს. შვილს აპრილის ბოლოს ელოდება. სქესს პრინციპუ ლად არ იგებს. „მთელი ჩემი ცხოვ რება ბიჭი მინდოდა, რომ მყოლოდა. ახლა გოგო მინდა“. ლიზიკო სტურუა 17 წლისაა, აბ იტურიენტია. ერთწლიანი „ლავს თორი“ აპრილში ქორწინებით დააგვირგვინეს. რომანტიკ ული პერიოდი სულ სხვა, ოჯახურმა რომანტიკამ შეცვალა. ლიზიკო: ერთად ვი ღვიძებთ, დილით კბილ ებს ერთად ვიხეხავთ. უფრო მეტი რომანტი კაა, რადგან ახლა ერთად ვცხოვრ ობთ და უფ რო ახლოს გავიცანით ერთმანეთი... – სანდრო, რო გორ გა იგე, რომ მამა ხდებოდი? – გონიოში ვი ყავით. ერთ საღამოს ძალიან მაგრად ვიჩხ უბეთ, მერე დავწექით, ერთმანეთს ზურგები შევაქციეთ და დავიძი ნეთ. დილით მდუმარ ედ ორივე ჭერს ვუყუ რებდით... ლიზიკო: სანდრო, რაღაც უნდა გითხრამეთქი, ვუთხარი. არ მი ნდა შენთან ლაპარაკიო. არც ჩვენს მომავალ შვ
ილზე-მეთქი, ვკითხე. და ამ დროს თავი გამოყო საბნიდან და გაეღიმა. მეც შოკში ვიყავი. იმ წუთის გაგე ბული მქონდა ორსულობის ამბავი. ვიღას ახსოვდა, რომ ნაჩხუბრები ვიყავით. ჩამეხუტა მაშინვე და უცებ ყველას გავაგებინეთ ეს სიახლე. – ლიზიკო, შენც სამსახიობოზე აბარებ? – ან პიარზე, ან ტურიზმზე, ჯერ ვფიქრობ, არ გადამიწყვეტია. მსახ იობობა მინდოდა, მაგრამ სანდრომ გადამაფიქრებინა. სანდრო: რთულია მსახიობობა და თანაც ვუფრთხილდები ჩემს მე უღლეს. ლიზიკო: სანდრო ეჭვიანია. სანდრო: ეგ თავისთავად. თუ პრ ოფესიული თვალით მივუდგებით, სცენაზე არ ვიეჭვიანებდი. მაგრამ არ მინდა, რომ ლიზიკო მსახიობი იყ ოს. – ესე იგი „გრუზინი“ ხარ. – არის მომენტები, ევროპელი ვარ, ისე, ალბათ, მაგ გაგებით ქართ ველი ვარ. – მოერგე ოჯახურ ცხოვრებას? – ლიზიკოს რომ ჰკითხო, ვერ მო ვერგე, მაგრამ სხვები თვლიან, რომ ძალიან შევიცვალე. – ლიზიკო, რით შეცვალე ქმ არი? ლიზიკო: ყველაფრით შევც ვალე. შემოვატრიალე 90%-ით. სანდრო: ლიზიკოს ერთი კო ცნა ჩემთვის ყველაფერია. „ნარკომანი“ „დოლიძელი“ ბიჭი სთვის ქუჩაში დგომა და მისი წესები უცხო არ ყოფილა. თუმცა პროფესიამ ნელ-ნე ლა ისე შეცვალა, რომ დღეს უკვე დატვირ თული გრაფიკისა და გადაღებების გამო წესიერად ორსულ ცო ლს აც კი ვერ ნა ხულობს. – ქუჩა პროფეს იის გა მო კი არა, უფრო შეგნებით, სურვილითა და აზ როვნების შეცვლის გამო მივატოვე. ისე, ერთი თბილ ისელი ბიჭი ვარ. – შენს როლე ბზე მოგვიყევი. – პირველი
სპექტაკლი იყო „ვარსკვლავთ ბიჭუნა“. მერე იყო „სტიქსი“. ამ სპექტაკლში იმ როლს ვასახი ერებ, რომელსაც დათო იაშვ ილი, „იაშკა“ თამაშობდა. პა სუხისმგებლობა უფრო მეტი დამეკისრა. ახლა ველოდებით პრემიერას „ქალი წარსულიდ ან“. საკმაოდ საინტერესო და სკანდალური უნდა გამოვი დეს... – რატომ მოგცეს ნარკომ ანის როლი? – სერიალის სცენარისტს, ნიკუშა წულუკიძეს, საკმაოდ დიდი ხანია ვიცნობ. როცა სცენარს წერდა, ალბათ, რა ღაც დაინახა ჩემში, ალბათ, ნარკომანის ჰაბიტუსი ან მა ნერები. როცა სინჯები გა დამიღეს, ჩემში დაიჭირეს გიორგის როლი. მიუხედავად იმისა, რომ დო ლიძეზე დავიბადე და შეხება მქონდა ქუჩასთან, არასოდეს არ მქონია შე ხება ნარკოტიკებთან. მე სულ სხვა გართობები მქონდა და სულ სხვა გა რემოცვაში ვიყავი. – სხვა გართობა რა გქონდა, ვი ოლინოზე დადიოდი? – არა, თუმცა ათწლედში ჩავა ბარე და ეს, ალბათ, იყო პიანისტი დედისა და ბებიის გავლენა. დღეს მარტო ჩემთვის ჩემებურად ვუკრავ. – ალბათ, ვიზუალის გამო შეგა რჩიეს სერიალში... – ალბათ... ახლა ვამბობ, რომ, ალ ბათ, სპექტაკლში უარს ვიტყვი ასეთ როლზე. თუ საინტერესო როლი იქ ნება, მაშინ შეიძლება დავფიქრდე. – რატომ იტყვი უარს? – დაშტამპვა რომ არ მოხდეს. – ტიპაჟი ხარ ისეთი, დოლი ძელი ბიჭი ადვილად შეხვიდ ოდი როლში. – გინდ დაიჯერე, გინდ – არა, ყველა როლის შესწავლა მჭირ დება. ყველა მეუბნება, რომ ისე მაგრად გამოგდის... პრინცი პში, გიორგი შენ ხარო... ანუ მე გამოვდივარ ფულის გამომძალვე ლი და ნარკომანი. ისე, ფულის გამოძალვა კი დევ შეიძლება, სახლში ვთხოვ ხოლმე, ფული მჭირდება და მომე ცით-მეთქი. – ლიზიკო, რით ამსგავსებ სანდროს გიორგის? – ალბათ, „ბლატ
დედასთან ერთად აობით“ უფრო. ლაპარაკის მანერებით. სანდრო: „ვაფშე“ არ გამომდის ეს როლი. – რა არ მოგწონს? – ბევრი რამ არ მომწონს. ალბათ, ვიღაცისთვის ამ როლით მართლა ნარკომანი ვარ და ვიღაც, ვინც კა რგად მიცნობს, ასე არ ჩათვლის. – იცნობ ახლოს ვინმე ნარკომ ანს, ვისგანაც იღებ ამ მანერებს? – ყოფილა შემთხვევა, რომ თვით ონ ნარკომანებს დაუწუნებიათ ჩემი შესრულებული როლი. ნარკომანობა მარტო ცხვირის ფხანააო? – პოპულარობა როგორი განც დაა? – პოპულარული ვარ? – რადგან მოვედით... – არასოდეს არ მქონია ის განც და, რაც სერიალის შემდეგ გამიჩნდა. ხალხი მც ნობს. როცა თეატრა ლურში ვაბარებდი, არ ვფიქრობდი, რომ პოპულარული უნდა გავმხდარიყავი. ვიცრ უებ, რომ ვთქვა, არ მომწონს-მე თქი. ქუჩაში რომ გაივლი და ხალხი გც ნო ბს, ეს, რა თქმა უნდა, ს ას ია მო ვ ნოა. ბავშვე ბიც მეუბნე ბიან, თქვენ ხომ ის ხართ... კი, მომწონს ეს მომენტი.
იდან რ ე ი „ამ ნის ა მ ო ნარკ ე უარს ზ როლ ყვი“ ვიტ
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
29
ოპოზიციის ჩრდილოვანი კაბინეტი ხათუნა მგალობლიშვილი ოპოზიცია საკუთარმა სურვილებმა შეაშინა. მოთხ ოვნები, რომლის გამოც ერთ დროს მიტინგობდნენ და ჭექა-ქუხილებს გვპირდებოდნენ, დღეს უკვე უკან მიაქ ვთ. მაგრამ ხმამაღლა არ ამბობენ და ისეთი პოზა უჭ ირავთ, თითქოს მათი მთავარი მოთხოვნა – ვადამდელი არჩევნები – ხელისუფლებამ კიდევ ერთხელ უარყო. სინამდვილეში კი ამ საკითხზე ორივე მხარე კულუარ ებში ბევრს ხალისობს. უმრავლესობის განწყობა ასეთ ია: ისე, კი იმსახურებენ ვადამდელ არჩევნებს... თვითონ ოპოზიცია კი სამოსანი მოსწავლესავითაა, რომელიც გაკვეთილზე იმალება, რომ მასწავლებელს თვალში არ მოხვდეს და დაფასთან არ აღმოჩნდეს. ზუსტად ასე ემ ალებიან ხელისუფლების წარმომადგენლებს, რომ მათი მოთხოვნა არ გაახსენდეს ვინმეს... ეშინიათ, მოულოდ ნელად ვადამდელი არჩევნები თავს არ დაატყდეთ. და რომ ეშინოდეთ, ამის მიზეზი ყველას აქვს – ბურჯან აძესაც, ოქრუაშვილის ახალ პარტიასაც, „ფორუმსაც“ და, ქრისტიან-დემოკრატებთან ერთად, ირაკლი ალასანიასაც... მიზეზი მარტივია, მათ გეგმ ებზე რომ აღარაფერი ვთქვათ, საკუთარი გუნდებიც კი არ ჰყავთ ჯერ... ამდენწლიანი ბრძოლის მერე, ახლა ღა აღმოაჩინეს, რომ ხელისუფლების გადაყენების მოთხოვნის გარდა, თურმე კიდევ არის საჭირო რაღაც. ეს რაღაც მინიმუმ სამომავლო გეგმებია და მაქსიმ უმ ჩრდილოვანი კაბინეტის „რუკა“. ამაზე ისინი არც ოცნებობენ და არც მსჯელობენ. უბრალოდ, მათს ლექსიკონში გაჩნდა ორი ახალი ტერმინი: ხელისუ ფლების გადაყენების მეორე დღე და ჩრდილოვანი კაბინე ტი... თავად მიიჩნევენ, რომ ესეც კარგია. უფრო სწორ ად, თვლიან, რომ საზოგა დოებას ამ ორი ტერმინის „ტრიალით“ გაცილებით მარტივად „დააბოლებენ“... ხელისუფლების გადა გდების მსურველი ბევრია. ყველა თავის ორბიტაზეა „გამაგრებული“ და ყველა დარწმუნებულია, რომ სა სიკვდილო „ანასხლეტი“ სწორედ მისი ორბიტიდან გავარდება. ეს ორბიტები მეტ-ნაკლებად ახლოსაა რუსეთთან ან დასავლ ეთთან. უფრო რუსეთთ ან. ზურაბ ნოღაიდელი, ნინო ბურჯანაძე, ოქ რუაშვილი თავისი ხუ თკაცათი – ესენი უკვე
30
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ერთმანეთის კონკურენტები არიან რუსეთთან მიმართ ებაში. არც ერთს არ ადარდებს, რომ საკუთარი გუნდი არ ჰყავს. არც ის ადარდებთ, რომ ორ სამინისტროსაც კი ვერ „გაქაჩავენ“ მინისტრების კანდიდატურებით... კულუარებში ბევრს ლაპარაკობენ ნოღაიდელი-ოქ რუაშვილის პარიზულ შეხვედრაზე და თითქოს მოლა პარაკების დეტალებმაც კი გამოჟონა. თურმე „ნოღას“ რევოლუციის მერე ძველი პოსტის, ანუ პრემიერ-მინი სტრის სავარძლის დაბრუნება უნდა. თუ „ოქრო“ მის ამ პირობას მიიღებს, მაშინ პუტინის კაბინეტში მრავალ გზის ნამყოფი ნოღაიდელი ახალ „ქართულ პარტიას“ რუსეთში გზას გაუკვალავს და იქ მიიყვანს, სადაც ჯერ არს... თავისი პრეტენზია ჰქონია ნინო ბურჯანაძესაც. მისი ოცნება რომ პრეზიდენტობაა, ოღონდ არა მოვა ლეობის შემსრულებლის სტატუსით, ეს ყველამ კარგად ვიცით, თუმცა ნინომ იცის, რომ „ვერ შესწვდება“ და ხმ ამაღლა არც ამხელს საკუთარ ოცნებასო... ის, ალბათ, პარლამენტის თავმჯდომარეობას ისევ სიხარულით მიიღებდა... „ოქროს“ პარტიიდან, ლევან გაჩეჩილაძეს არასოდეს ჰქონია საოცნებო თანამდებობა. მისი მაქს იმუმი თბილისის მერობის კანდიდატობა იყო... მომავა ლში კი მისი ოცნება, ალბათ, ისევ ერთი, კარგი, აწყობი ლი ბიზნესი იქნება... მოკლედ, „საკუთარი ორბიტის“ პრეზიდენტებს ქვეყ ნის პრეზიდენტობაზე ამბიცია ნაკლებად აქვთ. უფრო სწორად, შეიძლება აქვთ კიდეც, მაგრამ ერთმანეთს არ წმუნებენ, რომ არ უნდათ. ესეც პოზაა, თორემ ყველამ კარგად იცის, რომ ვერც ერთი მათგანი ხელისუფლების სათავეში ვერ მოვა რუსეთის დახმარების გარეშე. მო სკოვში კი, რაოდენ სასაცილოც არ უნდა იყოს, იგორ გიორგაძის სახელი და გვარი ჯერ კიდევ კარგად ახსოვთ. ანუ მოსკოვს ყველა მათგანთან ასეთი პირობა აქვს: თავად გადაწყვეტს, ვინ ვინ იქნე ბა. მაგალითად, ნინო მათთვის ზედმეტად ამ
ბიციურია. მათ კი ამბიციური კი არა, უბრალოდ, კარგი „შემსრულებელი“ სჭირდებათ. საერთოდაც, ამ ტიპის პოლიტიკოსებს 2 სერიოზული საფრთხე ელით. ერთი, რომ ცნობილია, რევოლუცია საკუთარ შვილებს კლ ავს... და მეორე, ის რომ, თუ რუსეთი ამ ადამიანების გამოყენებით საკუთარ გეგმას განახორციელებს, ნდ ობასაც დაკარგავს მათ მიმართ. ეს ლოგიკურიც იქნება. რუსეთმა თუ შეძლო მათი „დავერბოვკება“, რატომ ვერ შეძლებს სხვა, ნებისმიერი? ცალკე ორბიტაზე „დაფრინავენ“ ქრისტიან-დემოკრ ატები და თავისუფალი დემოკრატები. უგუნდოდ არიან ესენიც. მართალია, თითზე ჩამოსათვლელია, მაგრამ თარგამაძეს მაინც ჰყავს რამდენიმე წევრები. აი, ირაკ ლი ალასანიას კი ერთადერთი, ვინც გვერდით უდგას, ზურაბ აბაშიძეა. მათ ხელისუფლების შეცვლის სურვ ილი, და მით უფრო რევოლუციის გზით, არ აქვთ. უფრო სწორად, ილუზიებით არ ცხოვრობენ... რეალობას შედა რებით რეალურად აღიქვამენ. თუმცა უგუნდოდ დარჩ ენილები ხელისუფლებაში მოსვლა კი არა, არჩევნებზეც ვერ გავლენ ფონს... მათი შანსი ერთია. ის ინი უნდა გაერთიანდნენ. უფრო ლოგიკუ რი იქნება, თუ ვიტყვით, რომ ეს გაერთი ანება ირაკლი ალასანიას ინტერესებში უფრო შედის...
გია ბუღაძის „ნისლიანი კედლები“ ტილოზე გალამაზებული ქალაქის უცნობი დეტალები დეა თავბერიძე
დეა თავბერიძე
რამდენიმე დღის წინ თბილ ისში ერთი საინტერესო წიგნის პრეზენტაცია გაიმართა. „პარი ზიდან ვაშინგტონამდე საქართ ველოზე ფიქრით“ - ამ წიგნში, ორი ემიგრანტის მეგობრობაა ასახული. მკითხველი საბჭოთა კავშირის დროს მიჩქმალულ ამ ბებს ეცნობა. საინტერესო და ფასდაუდებელ ისტორიებს.
საფრანგეთიდან ამერიკაში გაგზავნი ლი პირადი წერილების ავტორი ლევან ზურაბიშვილია, წერილების ადრესატი კი ამერიკაში მცხოვრები პეტრე ხვედ ელიძე. პეტრე ხვედელიძე საფრანგეთისა და ამერიკის ძველი ქართული ემიგრაცი ის ცოცხალი მემატიანეა. წიგნის ავტო რმა ციცინო ჯერვალიძემ ეს წერილები სწორედ ამერიკაში მცხოვრები პეტრე ხვედელიძისგან მოიპოვა. ეს წიგნი, რო მელშიც საფრანგეთიდან გაგზავნილი 45 წერილია შესული, ლევან ზურაბიშვილის ხსოვნას მიეძღვნა.
ქუჩის დღიური
როდესმე იფიქრებდი, რომ კორპუსი ასეთი შთამბეჭდავი შეიძლებოდა ყოფილიყო? - მე კითხება მეგობარი და ნახატისკენ მივყავარ. მხატვრის საიდუმლოს იმ წამსვე ვწვდებით მზის სხივმა ითამაშა დიდი როლი. ასე ვათვ ალიერებთ - შეფიცრული სახლების ფასადე ბს, დაბზარულ კედლებს, უსახურ ღობეებს, ნახევრადდანგრეულ თუ გადამწვარ სახლებს. ეს ვერაა, ეს ვერცხლის ქუჩა, ეს კი ნახალო ვკაშია, - მეუბნება მოგვიანებით მხატვარი. ალბათ, ბევრჯერ ჩამივლია კიდეც, მაგრამ ყურადღება არც კი მიმიქცევია. ან რატომ უნ და მიმექცია?.. თუმცა, რეალურისგან განსხვ ავებით, გულგრილად ნამდვილად ვერ ჩაუვ ლი გია ბუღაძის ტილოებს. შუქ-ჩრდილებით გალამაზებული ნამუშევრები გნუსხავენ და გაჩერებას გაიძულებენ, რომ სიამოვნებით დატკბე...
გია ბუღაძე
„გამოფენებს მიჩვეული ვარ. ამ ნამუშევრების შექმნისას დიდი სიამ ოვნება მივიღე, ცოტა რაღაცა ვისწ ავლე ჩემს ქუჩებსა და იმ ნაპრ ალებზე კედლებზე რომ არის. ყველაფერი კი იმისთვისაა, რომ მეტი შევიმეცნო. მგ ონი ხატვა ცოტა უფრო უკეთესად გამომდის, ვი დრე ნახევარი წლის წი ნათ... გაყიდვით, წინა სწარ ვიცი, არაფერი გაიყიდება. თბილის ისთვის საკმაოდ დიდი ფასები დავადე...“
„
დიმა ერისთავი, მხატვა რი: „მე მახს ოვს გია ბუ ღაძის პირვ ელი გამოფე ნა. მა შინ არ ვ იც ნო ბდ ი . იმდენად მი იქცია ნახა ტებმა ჩემი ყურ ად ღე ბა, რომ დავიმა ხსოვრე. იმის მერე ძალიან ბევრს მუშაობს. სხვადასხ ვა პერიოდი გაიარა. ხშირად ცვლის მანერას, თემას... ეს პერიოდი კი ყველაზე მეტად მომწონს. იმიტომ, რომ ამ ტი ლოებზე ჩემი უსაყვარლესი ქალაქი ააჟღერა...“ ამირ კაკა ბაძე, მხატ ვარი: „გიას შე მოქ მე დე ბას პატივს ვცემ. ეს თე მა კი ძალიან ორ იგი ნა ლუ რი ა. ს ხვ ად ას ხვ ა ქ ალ აქ ებ ი ს ი ნტ იმ ურ ი კუთხეები, მე ასე დავარქვი. პატარა ეზოები. ფანჯრების განათება ვიტრაჟ ივით. ეს არის ის, რაც ადამია ნმა თავისი სიყვარულითა და შემოქმედებით შექმნა“.
საქართველოზე ფიქრით
ირაკლი ალასანია: „ძალიან კარგია, რომ ნამდვილი ჭეშმ არიტი რაინდების შესახებ გამოვიდა წი გნი. ახალგაზრდობა ეზიარება იმას, თუ რა აქვთ გაკეთებული საქართველოსთ ვის და დიასპორისთვის. მე ბატონ პეტრ ეს პირადად ვიცნობ მეამაყება და ამ დიდ წამოწყებას მივესალმები“. წიგნის პრეზენტაციისთვის, სპეცია ლურად საფრანგეთიდან, ლევან ზურა ბიშვილის მეუღლე ქალბატონი ზეინაბ კედია ჩამოვიდა, რომელსაც მღელვარე ბისგან ხმა უთრთოდა: „მადლობელი ვარ საქართველოსი და ჩემი ხალხის, რომ ას ეთი პატივი მიაგეს ლევანს...“ ამაყი იყო შვილიშვილიც, თეიმურაზ გუგუშვილი: „ძალიან საინტერესო იყო იმის გაგება თუ როგორი განწყობა იყო მის მიმართ აქ, საქართველოში. ამაყი და ბედნიერი ვარ“. წიგნის პრეზენტაციას ემიგრანტ ის შვილი სალომე ზურაბიშვილიც ესწრ ებოდა.
ზეინაბ კედია და ლევან ზურაბიშვილი (1950 წ.)
სალომე ზურაბაშვილი: „გაკვირვებული ვიყავი, როდესაც მი თხრეს, რომ ასეთი წიგნი მზადდებოდა. მართლა არ მეგონა, რომ 35 წლის შემდეგ შეიძლებოდა ამგვარად პიროვნების გა ცოცხლება. რომელმაც მთელი ცხოვრე ბა იმისთვის გადადო, რომ საქართველოს დამოუკიდებლობის აზრი არ ჩამკვდარ იყო. მამაჩემის დიდი ოცნება დამოუკიდ ებელ საქართველოში დაბრუნება იყო. ეს წიგნი კარგად ასახავს მის მოღვაწეობა სა და წვლილს“.
პეტრე ხვედელიძე
ეს ჩემი ქალაქის წარსულის ნისლით და ბურუსით დაღარუ ლი კედლებია, რომელიც სიცოცხლის სუნთ ქვამ ჯერ ადამიანის ხელით და შემდგომ მზის მწველი სხივებით, ქარის ქროლვით, წვიმის წვეთებით თუ თოვლიანი სუსხით განახორც იელა და ჩაწერა... ჩემი სერია „დანისლული კედლები“ წარსულის ვიტალური და ამავე დროს ნაღვლიანი ჩანაწერებია
„ ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
31
პერევის გამარჯვება დავით ავალიშვილი
ჟენევის მოლა პარაკებათა მორიგ რაუნდს ამჯერად კო ნკრეტული და საქართვე ლოსთვის სასარგებლო შედეგი მოჰყვა: რუსები კბილების ღრჭი ალით, ძალიან უხალისოდ, მაგრამ მა ინც ტოვებენ საჩხერის რაიონის სოფელ პერევს! მკითხველს შევახსენებ, რომ ეს ქართული სოფელი, რომელიც ე.წ. „სამხრეთ ოსეთის“ საზღ ვარზე მდებარეობს, რუსმა ოკუპანტებმა 2008 წლის 12 აგვისტოს დაიკავეს. ისინი საჩხერესთან მდებარე სამთო მსროლელთა სკოლისკენ მიიწევდნენ, რომელიც ფრანგუ ლი არმიის დახმარებით შეიქმნა 3 წლით ადრე. ბუნებრივია, იმ ობიექტსაც გორისა და სენეკის ბაზების ბედი ეწეოდა, ანუ რუსები პირწმინდად გაძარცვავდნენ, ყველაფერს წაიღებდნენ უნიტაზების ჩა თვლით და შემდეგ ააფეთქებდნენ. მაგრამ აქ საფრანგეთი ჩაერია, ჩვენს ქვეყანაში მისი ელჩი ერიკ ფურნიე საჩხერეში ჩავიდა და რუსული არმადაც საჩხერისკენ აღარ დაიძრა, რაკი მოსკ ოვიდან შესაბამისი ბრძანება მიიღო. ბუნებრივია, რუსულ გენერალიტეტს ბოღმა ახრჩობდა, რომ საჩხერის გაძარცვისა და აწიოკების უფლება არ მიეცა. ამიტომ პერევს ჩაებღაუჭა და არაფრით მისი დათმობა არ უნდოდა. სოფელი პერევი, ყველა საბჭოთადროინდელი რუკითაც სამხრეთ ოსეთის ავტონომიური ოლ ქის გარეთ მდებარეობდა და ამ სოფლის დაპყრობა სარკოზი-მედვედევის შეთანხმების აშკარა დარღვევა იყო. ამის მიუხედავად, რუსებს არაფრით არ უნდოდათ უკან დახევა, რადგან, ჯერ ერთი, ამით სარკოზი-მედვედევის შეთანხმებას გააცოცხლებდნენ (არადა ძალიან უნდოდათ ეს ხელშეკრულე ბა ყველას დაევიწყებინა); გარდა ამისა, ქართული მხარე და მთელი მსოფლიო პერევიდან რუსული ჯარის გასვლას „უკან დახევის დასაწყისად“ აღიქვამდა. მოსკოვში, ალბათ, კარგად ახსოვთ, რომ გრანდიოზული საბჭ ოთა იმპერიის ნგრევა მაშინ დაიწყო, როდესაც კომუნისტური რეჟიმი პატარა კუნძულ გრენადაზე დამარცხდა. სწორედ ამიტომ მოჰყვა მოსკოვში მწარე რეაქცია პერევიდან წინა „გასვლის“ შემდეგ სო ფელში ქართული პოლიციის შესვლას. პუტინს ძალიან არ უნდა თუნდაც სადმე დაიხიოს უკან. იცის: ერთხელ თუ დაიხია, მერე ვეღარ გაჩერდ ება. ეს მისი სისუსტის მაჩვენებელია. თუმცა ამ შემთხვევაში სხვა გზა, უბრალოდ, არ ჰქონდათ – თვითონ კი იძახიან სარკოზი-მედვედევის შე თანხმება აღარ არსებობსო, მაგრამ პარიზსა და ვაშინგტონში სხვაგვარად ფიქრობენ. როგორც ჩანს, სერიოზულადაც „აწვებოდნენ“ მოსკოვს და ბოლოს აიძულეს, უკან დაეხია. ამით (ვიმე ორებ) რუსეთმა აღიარა, რომ სარკოზი-მედვ ედევის შეთანხმება ისევ მოქმედებს; ხოლო ეს შეთანხმება მხოლოდ პერევიდან რუსული ჯა რის გაყვანას არ გულისხმობდა. იქ შავით თე თრზე წერია, რომ რუსულმა ჯარმა უნდა და ტოვოს ყველა ის ტერიტორია, რომელიც 2008 წლის 7 აგვისტოს შემდეგ დაიკავა. დასავლეთი კი, რაკი დაინახა, რომ ზეწოლას შედეგი მოაქვს, მოთხოვნებს კიდევ უფრო გა ამკაცრებს. ანუ, ბუნებრივად იბადება კითხვა: რით და როგორ აიძულეს რუსეთი, უკან დაეხია პერევიდან? როგორც ჩანს, აქ მთავარი როლი შეასრულა ნატოს მოახლოებულმა სამიტმა და იმ გააფთრებულმა ფარულმა ბრძოლამ, რომე ლიც სამიტთან დაკავშირებით მიმდინარეობს.
32
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
რამდენიმე დღის წინ რუსეთის საგარეო საქმ ეთა მინისტრს ნატოს გენერალურმა მდივანმა დაურეკა და ჰკითხა: „ბოლოს და ბოლოს, აპ ირებს თუ არა პრეზიდენტი მედვედევი ლისა ბონში ჩასვლას?“ პასუხი ასეთია: ლისაბონში მედვედევი მხოლოდ იმ შემთხვევაში ჩავა, თუ საქართველოს კანდიდატის სტატუსი არ მიენ იჭება. ანუ ე.წ MAP-ს არ მოგვცემენ. არადა, ნატოს წევრი ბევრი ქვეყანა (განს აკუთრებით აღმოსავლეთ ევროპელი მეგობრ ები) მოითხოვენ, ნატომ სამიტზე რადიკალური გადაწყვეტილებები მიიღოს, რადგან რუსეთი არ ასრულებს სარკოზი-მედვედევის შეთანხ მებას, დაპყრობილი აქვს საქართველოს ტე რიტორიის დიდი ნაწილი და ისევ ემუქრება დამოუკიდებელ ქვეყანას ახალი აგრესიით. საბუთად სწორედ პერევის ფაქტი მოჰყავ დათ. ამის საწინააღმდეგოდ კი თვით პუტი ნის ისეთი მეგობრებიც კი ვერ დასძრავდნენ კრინტს, როგორიც ბებია მერკელია. ამიტომ რუსეთმა გადაწყვიტა, ოხვრითა და კბილების ღრჭიალით „ცოტა“ დაეთმო, რათა სათქმელი ჰქონდეს: „ხომ ხედავთ, გავდივარ, შეთანხმე ბას ვასრულებ და საქართველოს სხვა ტერი ტორიებს არ ვემუქრებიო“. დაუჯერებენ თუ არა – სხვა საკითხია. გერმანელი ბებია, რა თქ მა უნდა, დაუჯერებს.
ამ შემთხვევაში მთავარი პრობლემა უფრო პროპაგანდისტული ხასიათისა იყო. როდესაც მოსკოვში საბოლოო გადაწყვეტილება მიიღეს პერევის განთავისუფლების შესახებ, საგარეო საქმეთა სამინისტროში ევროკავშირის წარმ ომადგენლები დაიბარეს და უთხრეს: თუ გი ნდათ, პერევიდან წავიდეთ, მაშინ თქვენს თა ვზე აიღეთ პასუხისმგებლობა, რომ ქართული მხარე ამ ფაქტს თავის გამარჯვებად არ გა მოაცხადებს, რუსეთს არ დაამცირებს და პე რევში პოლიციას არ შეიყვანსო. ეს მოთხოვნა კიდევ ერთხელ აჩვენებს, რამდენად ეშინიათ პუტინსა და მედვედევს თუნდაც მცირე წარუ მატებლობისა საქართველოს მიმართულებით მაშინ, როდესაც ჩვენს პატარა ქვეყანაზე გამა რჯვება შოვინისტური რუსული საზოგადოებ ისთვის ძალიან მნიშვნელოვან, შეიძლება ით ქვას, გადამწყვეტ ფაქტორადაც კი იქცა მოახ ლოებული საარჩევნო ციკლის პირობებში. მაგრამ ევროკავშირისთვის წაყენებული მოთხოვნა იმდენად აბსურდული იყო, რომ მის შესრულებას ვერავინ შეძლებდა. საქართვე ლოს ოფიციალურმა წარმომადგენლებმა (ყვ ელამ ერთნაირად) პერევის განთავისუფლება სწორად შეაფასეს, როგორც დასავლეთის ზე წოლის შედეგი და არა კეთილი ნების გამოვლ ინება რუსეთის მხრიდან.
გაუგებარია, ნუთუ მოსკოვში მადლობას ელოდნენ? თუ რუსულ სააგენტოებს გადავხ ედავთ ამ დღეებში, საერთოდ ვერ აღმოვაჩე ნთ ქართველი პოლიტიკოსების განცხადებე ბს, რომ პერევიდან წასვლა რუსეთის მხრიდან კეთილი ნების გამოვლინება არ არის და დასა ვლეთის ზეწოლის შედეგია. მაგრამ ასეთი გა ნცხადებები ხომ ნამდვილად კეთდებოდა?! ესე იგი, სააგენტოებს კრემლის რომელიღაც ლა ბორატორიიდან აქვთ მითითება – ქართული პოზიციის გაჟღერებით პუტინისა და მედვედ ევის ავტორიტეტი არ შელახონ. პროპაგანდისტული თვალსაზრისით, ამ შე მთხვევაში, ქართულმა მხარემ სწორი ტაქტიკა აირჩია. მაგალითად, კარგი მიგნება იყო ინფო რმაცია სოფელში განაღმვითი სამუშაოების ჩატარების შესახებ. ამაზე მეტი „დედის გინე ბა“ წარმოუდგენელია! ანუ თბილისმა ევრო კავშირის თხოვნა გაითვალისწინა და პერევში აღლუმი არ მოუწყვია, არც რაიმე მკვეთრი განცხადება გაკეთებულა, მაგრამ ფართოდ გაშუქებული „განაღმვითი სამუშაოები“ ოკუპ ანტების გაძუნძულების შემდეგ, მოსკოვისთვ ის ბევრად მეტი შეურაცხყოფა იყო! თუმცა, ამაზე ვერაფერს იტყოდნენ და „კბილების ღრჭიალი“ პერევსმიღმა, დანარჩენ ოკუპირებულ ტერიტორიაზე განაგრძეს.
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
9 აგვისტოს რუსულმა ავ იაციამ იერიში გორზე მი იტანა. იმ ავბედით დღეს სა ქართველოს ისტორია, სამშ ობლოსთვის თავდადებული გმირების სახელებით, ისევ შეივსო. არჩილ ბერიანიძე გორის ნაწილის დაბომბვის დროს დაიღუპა. გული უგ რძნობდა, მაგრამ წამიც არ შეყოვნებულა, ისე გავიდა ბრძოლის ველზე. დღეს მის საქმეს მეუღლე აგრძელებს, ნათია გოგიშვილმა აჩის სა ხელზე ფორმა ჩაიცვა. გოგიშვილი ნათია (მეუღლე): „ომი რომ დაიწყო არასდროს მიფიქრია, რომ აჩის რამე დაემ ართებოდა. თვითონ მას ჰქონდა წინათგრძნობა. გაიძახოდა, მე მალე მოვკვდებიო და ბავშვებს განსაკუთრებულად ეფერებოდა. ბოლო პერიოდში სასწაულად მო სიყვარულე და თბილი გახდა. ძა ლიან შეიცვალა. არ მეგონა თუ ეს ის აჩიკო იყო. მეტ დროს ბავშვე ბთან ატარებდა. არსად არ უშვე ბდა სულ უნდოდა, რომ გვერდზე ჰყოლოდა. ეზოშიც არ უშვებდა. მოსწრებაზე იყო და სულ ჩქარ ობდა. უფროსი ვაჟი ბებიასთან სოფელში გვყავდა, პატარა ჩემთ ან იყო. ბოლოს, ომის წინა დღეს გვნახა. 7 აგვისტოს გავიდა სახლ იდან. მეზობელი იხსენებს, გარეთ რომ გავიდა, ისე ამოხედა გული სტკენით ფანჯრებსო და თავი გააქნიაო. მერე შუადღეს ისევ მობრუნდა, ნივთები წაიღო და წავიდა. ჩვეულებრივად დაგვემ შვიდობა. ხვალაც გნახავთო. 9-ში დილის 11 საათზე ჩამოაგდეს ბო მბი. გორის ნაწილიც დაიბომბა. ბოლო სატელეფონო კავშირიც 8-ში იყო ღამის სამ საათზე. გაგვ აფრთხილა შეიძლება გორის ნა წილის დაბომბვა დაიწყოს და არ შეგეშინდეთ ბავშვებს მიხედეთო. მერე კიდევ ერთი საათის შემდეგ დარეკა, ნუ გეშინიათ პანიკაში ნუ ვარდებით, ხვალ გნახავთო. ეს ბოლო ზარი იყო.. მას მერე ტე ლეფონი გამორთული ჰქონდა. ვფიქრობდი, დასატენი იყო და მაგითი ვიწყნარებდი გულს, მა გრამ იმაზე ვიეჭვე, სხვისგან რომ არ დამირეკა. როგორც თვითმხ ილველები ამბობდნენ, ძალიან სწრაფად მოხდა ყველაფერი. აჩი რომ დაიღუპა სოფელში მშობლებთან გადაასვენეს. ბავშ ვები რომ მივიყვანეთ, მიცვალებ ულს ცრემლი შევნიშნეთ თვალ ზე. ძალიან იმოქმედა ამ ყველ აფერმა. მისი ოცნება იყო, რომ ბავშვი ფეხბურთზე შეეყვანა. უფროს ვაჟს ძალიან უყვარს ფე ხბურთი და ავუსრულეთ ოცნება. დადის ფეხბურთზე. პატარა ადრე
ამბობდა მამაჩემივით ჯარისკაცი უნდა გამოვიდეო. სულ ახსენებს, ენატრება. ახლა 7 წლისაა. არჩილი ოჯახში პირველი შვ ილი იყო. 1972 წლის 27 აპრილს დაიბადა. 2 წლით უმცროსი ძმა ჰყავს. გორის რაიონის სოფელ სეღდულეთში დაამთავრა სკ ოლა. კარგი მოსწავლე ყოფილა. მერე გაიწვიეს ჯარში და მოიხადა სავალდებულო. 2 წლის მერე გო რის სატანკოში გადმოვიდა, ზე მდეგად. მე თვითონ ცხინვალიდან ვარ. პირველად რომ აირია 92 წელს, მაშინ გამოვედით ცხინვალიდან. სეღდულეთში მყავს ბიძაშვილი, დასასვენებლად ჩავდიოდით ხო ლმე და იქ გავიცანი. მერე გაჩნდა სიმპატიები, შემიყვარდა, შევუყვ არდი. ასე გავყევი ცოლად. მაში ნაც ჯარში მსახურობდა. შეყვარებულები რომ ვიყავით სიურპრიზების გაკეთება ძალიან უყვარდა. ყვავილები მოჰქონდა ხოლმე. ძალიან კარგი მამა იყო ბავშ ვებისთვის. პირველი შვილის მე რე უნივერსიტეტი დავამთავრე. ვახუნა 5 წლის რომ გახდა, მეორე შვილი, ლაშაც გავაჩინე. უფროსი სერჟანტი რომ გახდა, ბინა მივი ღეთ. 3 წელი ვიყავით ამ სახლში ერთად... რომ ვიფიქრე გვეშვე ლა-მეთქი და ამოვისუნთქეთ, მაშინ დაგვემართა ეს უბედურ ება. ერთად სულ 11 წელი ვიცხ ოვრეთ. სიზმარში სულ ვნახულობ, სულ იცინის. ნაღვლიანი და მო ჩხუბარი არასდროს მინახავს. ცოცხლად მეცხადება. ძალიან ხუმარა იყო. ხელფასს რომ აიღებდა, და მირეკავდა - გამოდი ხელფასი ავიღე, ბავშვები გამომიყვანე სამსახურთან და მეც გამოვალ მალეო. უფრო ბავშვებისთვის ყიდულობდა ყველაფერს. მე, იც ოდა რომ სამკაულები მიყვარდა და მჩუქნიდა-ხოლმე. ძალიან პუ ნქტუალური და მოწესრიგებული იყო, თან საკმაოდ მკაცრი. მისი თანამშრომლები ამბობდნენ, სა ხლში თუ იცინოდა საერთოდ არც გვეგონაო. მე პედაგოგი ვარ და აქამდე ჯართან არანაირი კავშირი არ მქონია. თავიდან ძალიან გამიჭი რდა სამხედრო ფორმის ჩაცმა. ყველგან აჩის ვხედავდი. ახლა ძა ლიან მივეჩვიე და მიყვარს ჩემი ფორმა. მეხუთე ქვეით ბრიგად აში ვმსახურობ, საქმის მწარმო ებელი ვარ. მის გარეშე ცხოვრება საში ნელებაა. იტყვიან, დრომ ყველ აფრის დავიწყება იცისო, მაგრამ ჩემთვის ასე არ არის. “
არჩილ ბერიანიძე
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
33
თეა თუთბერიძის შვილი პირველად მამამ ნახა
EXCLUSIVE თამარ გონგაძე 20 ოქტომბერს თეა თუთბ ერიძემ „ჰერაში“ საკეისრო კვეთით ვაჟი გააჩინა. ბა ვშ ვის წო ნა 3 კი ლო და 400 გრამია, სიგრძე – 50 სანტიმ ეტრი. პატარას გეგა დაარ ქვეს. სახელი თეამ ბავშვის მამასთან შეთანხმებულად შეარჩია. როგორც თეა ამ
ბობს, მამამ შვილი დაბადე ბისთანავე ნახა. თეამ შვილი მეგობარი ბიჭი სგან, გუგა ჟღენტისგან გააჩინა. ერთმანეთი ზამთარში „ფეისბუ ქით“ გაიცნეს. ამ თემაზე „პრაი მტაიმს“ ექსკლუზიური სტატია ეწერა. 27 წლის გუგა ქლაბერია და ამჟამად სტამბულში კლუბ „ინდიგოში“ უკრავს. ის უკრავს, აგრეთვე, მოსკოვისა და კიევის
კლუბებშიც. კლუბურ სამყაროში მას „გუგუჩის“ სახელით იცნო ბენ. მას რამდენიმე თვის წინათ ვესაუბრეთ, როდესაც მესამე ცოლი (ლიზი მარკოიშვილი) ახალი შერთული ჰყავდა და ბავშვსაც ელოდებოდა. გუ გას 6 წლის ალექსანდრე და 2 წლის ნუცი პირველი და მეორე ცოლე ბისგან შეეძინა. ამ თემაზე ჩვენს ინტერვიუში თვითონვე იხალისა,
ბრაზილიური სერიალიაო. თბილისში ჩამოსვლა ქლ აბერმა შვილის დაბადებას და ამთხვია. თუმცა რამდენიმე თვის წინ ამბობდა, რომ შესა ძლოა, ჩამოსვლა და გვარის მიცემა ვერ მოეხერხებინა.
– მე არანაირ ვალდებულებას არ ვაკისრებ. ისე, ყოველდღე მო დის და ნახულობს. – მალე მონათლავთ? – ჯერჯერობით დაგეგმილი არ მაქვს. – მამის კვალს რომ გაჰყვეს და დიჯეობა მოუნდეს? – ეს მისი გადასაწყვეტია. მე არ ჩავერევი, თუმცა უფრო სე რიოზული პროფესია რომ აირჩ იოს, უკეთესი იქნება. – ანუ თქვენს კვალს რომ გა ჰყვეს? – არ ვიცი. – სამსახურში მალე გახვ ალთ? – სამი კვირა სახლში ვიქნები, მერე გავალ. ბოლო ორ კვირამდე ვმუშაობდი. ორი კვ ირა წოლითი რეჟი მი მქონდა. – როგორია დედობა? – პირველ რი გში, პასუხისმგე ბლობაა. მარტივი არ არის.
თეა თუთბერიძე: – გუგამ შვილი ჩემზე ადრე ნახა. რადგან საკეისრო გავი კეთე, ბავშვი ისე გაიყვანეს, რომ ვერ ვნახე. – რა გითხრათ შვილის ნა ხვის შემდეგ გუგამ? – განსხვავებული ემოცია არ ჰქონია. როგორც ყველა მშობელს, გუგასაც ისეთ ივე ემოცია ჰქონდა. მს ჯელობდა იმაზე, თუ ვის ჰგავს? დაასკვნეს, რომ მამის მხარეს არ ის. – ვისთან ერთად მსჯელობდა? – მამიდასთან და მამიდაშვილებთან ერ თად. მათაც ნახეს ბავშ ვი. ამბობენ, რომ ფერით გუგას დედას ჰგავს. – ძიძა უნდა ავიყვა ნოო, ორსულობისას გეგმავდით. – რა თქმა უნდა, ავიყვან. მე მარტო ვერ გავზრდი. – გყავთ შერჩ ეული? – რამდენიმე კა ნდიდატი შერჩეუ ლი მყავს. ომ ფერით – შვილის გა „ამბობენ, რ ჰგავს“ ს ზრდაში გუგა მო გუგას დედა გეხმარებათ?
ჩვენი მაღაზიების მისამართია: თბილისი, ჭავჭავაძის გამზირი N56, ტელ.: 25 03 20 თბილისი, გლდანის რაიონი, ხიზანიშვილის ქუჩა, ავეჯის სახლის მიმდებარე ტერიტორია თბილისი, დიდუბის რაიონი, წერეთლის გამზირი N65, ტელ.: 34 81 12
34
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
„
EXCLUSIVE
საფრანგეთი ჩემი დედულეთია, საქართველო – მამული თორნიკე ყაჯრიშვილი
მამით ქართველია და დედით – ფრ ანგი. 29 წლის იყო, პირველად რომ ნახა ფრანგი ბებია და დედის ნათე სავები. ვაჟა, ილია, გალაკტიონი... ეს იმ კლასიკოსების არასრული ჩამო ნათვალია, რომელიც საფრანგეთში მოღვაწე ქართველმა პროფესორმა, გასტონ ბუაჩიძემ ფრანგულად თარგ მნა. ქართველი მეცნიერი, სორბონის უნივერსიტეტის დოქტორი და ნანტ ის უნივერსიტეტის პროფესორი, სა მენოვანი მწერალი გასტონ ბუაჩიძე, თბილისში 1935 წლის 21 ოქტომბერს დაიბადა. უკვე 20 წელია, ოჯახთან ერთად საფრანგეთში, ქალაქ ნანტში ცხოვრობს და პროფესიულ მოღვაწ ეობას ეწევა.
პირველად საფრანგეთში... 30 წლის შემდეგ გასტონ ბუაჩიძე: „მამა ინჟინერი იყო და ამის გამო ხშირად უწევდა მოგზაურობა სხვადასხვა ქვეყნებში. 10 წელი საფრანგეთში მოუწია ცხ ოვრებამ, ელექტროხაზი გაჰყავდა საფრანგეთიდან ერთ-ერთ ქალაქში. იქ ყოფნის პერიოდში გაიცნო დედა ჩემი. იქორწინეს თუ არა, საქართვე ლოში ჩამოვიდნენ. მამა უკრაინაში რომ გამოიძახეს სამუშაოდ, ლვოვში დავსახლდით. სკოლა იქ დავამთავ რე და პროფესიის არჩევაზე დიდხ ანს არ მიფიქრია, ფრანგული ენისა და ლიტერატურის ფაკულტეტზე ჩავაბარე. ჩემი მომავალი მეუღლეც იქ გავიცანი. მაშინ 23 წლის ვიყავი, სვეტლანა – 21-ის. წარმატებით და ვამთავრე უნ ივე რს იტ ეტ ი და თბილისში ჩამოვედით სა ცხოვრებლად“. ლ ვო ვი და ნ დაბრუნებული გასტონი პრ ოფესიულ კარი ერას თბილისში იწ ყე ბს და უნ ივე რს იტ ეტ ში ფრანგულ ლი ტ ერ ატ ურ ა ს ასწავლის, სვ ეტლანა კი – რუსული ენასა და ლიტერა ტურას ვახტ ანგ ჭაბუკიან ის ქორეოგრა ფიულ სასწავ ლებელში, მო
“
მავალ ბალერინებსა და ბალერონებს. სვეტლანა სა ბუცკაია, გასტონ ის მეუღლე: „1959 წელს გავიცანით ერთმანეთი. ერთ წე ლში ვიქორწინეთ და თბილიში ჩამოვე დით. შეგვეძინა ორი შვილი, ანა და ანდრ ია. ჩვენს შვილებს სამენოვანი სახელი სპეციალურად დავარქ ვით. დედაჩემი ანას, ფრანგულად ანეტას ეძახდა, ანდრიას კი – ანდრ ეს. სახლში ყოველთვის სამ ენაზე ვსაუბრობდით. ანასა და ანდრიას ბავშვობიდან ფრანგულად, რუსუ ლად და ქართულად ველაპარაკე ბოდით. ორივე ქართულ სკოლაში შევიყვანეთ და ბავშვები ერთმანეთს ყოველთვის ქართულად ელაპარაკ ებოდნენ“. ქართულ-ფრანგულ-უკრაინული ოჯახი საფრანგეთში პირველად 30 წლის შემდეგ ჩადის. იმ პერიოდში საბჭოთა კავშირის ქვეყნების გარდა ვერსად გახვიდოდი. რამდენჯერმე ვითხოვე გასვლაზე ნებართვა, მა გრამ ყოველთვის უარს ვიღებდიო, ამბობს გასტონი. 1991 წელს პირვ ელად ჩადის პარიზში და და საბეჭდად გამზადებულ ვეფხ ისტყაოსანს, ერთდროულად რამდენიმე საგამომცემლო სახლს უგზავნის. წიგნის ბე ჭდვაზე თანხმობას, „აღმო სავლური ლიტერატურის გამომცემლობის“ სახლიდ ან მალევე იღებს და საფრ ანგეთში პირველ წიგნს უშვებს. შემდეგი წიგნ ებიც ამ საგამომცემლო სახლის დახმარებით იბეჭდება. „სამ ენაზე ვაზროვნებ“ სვეტლანა საბუცკაია: „ჩვენი შვილებიც საფრან გეთში, ნანტში ცხოვრობენ. ანა 47 წლის არის, ქართ ული კლასიკური ფილო ლოგიის სპეციალისტია. ქართველი მეუღლე და ორი ვაჟი ჰყავს. ანდრია
პროფესიით ინფორმატიკის სპეც იალისტია. 36 წლისაა, დაოჯახებას ახლა აპირებს. ბავშვობაში უკრაინ აში ზაფხულობით დედაჩემთან და ჩემს დებთან ყოველ წელს ჩამყავდა. ისინი ყოველთვის ქართველებად მი იჩნევდნენ თავს. ორივემ ქართული სკოლა დაამთავრა“. გასტონ ბუაჩიძე: – ბატონო გასტონ, თქვენ რო მელ ენაზე აზროვნებთ? – იმ ენაზე, რომელზეც ვწერ. სა ერთოდ, სამ ენაზე ვაზროვნებ. ეს იშვიათი მოვლენაა, მაგრამ ასეა. ახ ლაც, თქვენ რომ გელაპარაკებით, ქართულად ვაზროვნებ. ჩემს მეუღ ლესთან რუსულად ვაზროვნებ და საფრანგეთში – ფრანგულად... – ეს ძნელი არ არის? – რამდენი ენაც იცი, იმდენი ად ამანი ხარო, ნათქვამია... „ჯერ ნუ ვიფიქრებთ სიბერეზე“ – ახლა დიუმას ცენტრის მოწვევ ით ჩამოვედი თბილისში, წიგნი უნდა წარვადგინო. საფრანგეთში ახლახან გამოვეცი წიგნი „ფეხდაფეხ“, რო მელშიც დიუმასა და ჟიდის მოგზ აურობაა აღწერილი. ამ ცენტრმა უკვე მესამედ მომიწვია. შარშან უნ ივერსიტეტის მოწვევით ლექციები წავიკითხე. რაც საფრანგეთში ვც ხოვრობთ, უკვე მეხუთედ ჩამოვდ ივართ საქართველოში. საფრანგე თი ჩემი დედულეთია, საქართველო – მამული. ძირითადად შემოდგომის პერიოდში გვიწევს ჩამოსვლა. ამის მიზეზი ჩემი მოუცლელობაა. მთელი წელი დაკავებული ვარ სწავლებით. მართალია, უნივერსიტეტში დავა მთავრე მუშაობა და ახლახან გავედი პენსიაში, მაგრამ „ბრეტანის“ ლიტე რატურული აკადემიის კომისიის წე ვრიც ვარ. – სად აპირებთ სიბერის გატარე ბას? – როდესაც ერთ ჩვენს აკადემიკ ოს მეგობარს 80 წლის იუბილე მი ვულოცეთ, სამადლობელ სადღეგ რძელოში ასეთი რამ თქვა: ძნელად წარმომიდგენია, რომ რაღაც დრო დადგება და მე დავიწყებ დაბერებას. ჯერ ნუ ვიფიქრებთ სიბერეზე, სჯ ობს იქამდე მივაღწიოთ...
სამი კულტურა და სუფრა სვეტლანა: „ახლახან დავწერე წი გნი – „სუფრა მბრძანებელი“, რომე ლშიც ზღაპარივით არის მოთხრო ბილი ქართული სამაგიდო სუფრის ფილოსოფია, ფსიქოლოგია და რი ტუალები. ჯერ არ გამომიქვეყნე ბია და იმედია, მალე ნახავს დღის სინათლეს. ვფიქრობ, რომ ეს წიგნი ქართულ და ფრანგულ ენებზე უნ
„ყველაზე მეტად ვეფხისტყაოსა ნზე მუშაობამ მომანიჭა სიამოვნება. ამ წიგნის თარგმნას 14 წელი მო ვანდომე და სხვა თარგმანებისგან განსხვავებით, ეს წიგნი სრული რი ტმის შენარჩუნებით ვთარგმნე. რო დესაც წიგნს ერთი ენიდან მეორეზე თარგმნი, ის სულ სხვა სიცოცხლეს იძენს. „ფიროსმანი, ანუ ირმის გა ნავარდება“ – ამ წიგნში ქართული
და დაიბეჭდოს. ქართულ სამზარ ეულოს ჩვენი ფრანგი მეგობრებიც კარგად იცნობენ. იციან ხაჭაპური, ხინკალი, რომელსაც ჩვენი ქალიშვ ილი კარგად ამზადებს. საფრანგე თში ჩვენი სუფრა ყოველთვის მრავ ალფეროვანია. ქართულ კერძებთან ერთად, პოლონური, უკრაინული და ფრანგული კერძებია. ისევე აღ ვნიშნავთ კათოლიკურ დღესასწა ულებს, როგორც მართლმადიდებ ლურს. ჩემი დედამთილი კათოლიკე იყო და ჩვენ ორ ახალ წელსა და ორ აღდგომას აღვნიშნავთ. ვსვამთ სა ქართველოსა და ახლობლების სა დღეგრძელოს, ვიხსენებთ მათაც, ვინც დაგვტოვეს და ჩვენთან აღარ არიან“.
ფერწერის ნაამბობია მოთხრობილი. დიდი დანაკლისია, რომ ამ წიგნის ქართული ვარიანტი არ არსებობს. როდესაც წიგნზე ვმუშაობდი, ისეთი შეგრძნება მქონდა, რომ თითქოს ნი კალა მეხმარებოდა მისი სურათების აღქმაში. ამ წიგნში მთავარი გმირი ფუნჯია, რომელიც ყვება ყველაფ ერს. მინდა გავაერთიანო სამი მხატ ვარი – ფიროსმანი, ლადო გუდიაშ ვილი და დავით კაკაბაძე, რომელს აც „ქართული ფერწერის რომანს“ დავარქმევ“. ახლახან დაამთავრა „დათა თუ თაშხიას“ თარგმნა და მალე წიგნად გამოსცემს. თბილისს 28 ოქტომბ ერს დატოვებს და აქაურობას მო მავალ შემოდგომამდე დაემშვიდობ ება. გასტონ ბუაჩიძეს თბილისის სა პატიო მოქალაქის წოდება მიანიჭეს.
14 წელი ვეფხისტყაოსნის თა რგმნაში
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
35
ჟერარ დეპარდიე და კა როლ ბუკე ერთმანეთს ბე რტრან ბლიეს ფილმებში ხვ დებოდნენ. მათი რომანიც გადასაღებ მოედანს უკავ შირდება. კაროლი ჟერარის ცხოვრებაში მუდმივად არსე ბობდა. თითქოს მის ცხოვრე ბას ლაიტმოტივად გასდევდა. ცოლის და საყვარლების პა რალელურად, ლამაზი ბუკე დეპარდიეს ცხოვრების გა ნუყოფელი ნაწილი იყო. ერთმანეთი, 1979 წელს, ბერტრან ბლიეს „ცივი საუზ მის“ გადაღებებზე გაიცნეს. კაროლი ძალიან მომხიბვლ ელი იყო. დეპარდიე ასეთ სა ცდურს ვერ გაუძლებდა. მგზნებარებითა და ტემპ ერამენტით ის ლამაზმანის თაყვანისცემას ცდილობდა, მაგრამ კაროლი სერიოზული ქალბატონი აღმოჩნდა და დე პარდიეს მაცდურ რევერანს ებს არ უპ ას უხა. არც დე პა რდიეს ჰქონდა სერიოზული ურთიერთობის განწყობა: ცოლიანი იყო და ოჯახიდ ან წასვლას არ გეგმავდა.
გზა
დეპარდიე პროვინციულ, ღა ტაკ ოჯახში გაიზარდა. 12 წლ ის ასაკისთვის შეუფერებლად მოწიფული ჟერარი იტაცებდა ავტომობილებს, ქურდობდა, ერთობოდა მარიხუანით და უყ ვარდა ქალები, რომლებიც მა სზე უფროსი და გამოცდილნი იყვნენ. მისი თანატოლები კი ამ დროს თოჯინებით თამაშობდ ნენ. ერთხელაც 16 წლის ჟერარი საავადმყოფოს საწოლში თავის უმძიმესი ტრავმით აღმოჩნდა. მერე მიხვდა, რომ ასე ცხოვრება არ სურდა. იყიდა ბილეთი პარი ზამდე და, ახლობლებთან დაუმ შვიდობებლად – რომ არ გადაეთ ქმევინებინათ, გაემგზავრა. სა დგურზე დეპარდიე შემთხვევით მეგობარს შეხვდა, რომელიც სა მსახიობო კურსებზე სასწავლად მიემგზავრებოდა და ჟერარიც აიყოლია. ბუნებრივმა ნიჭმა და დამა ხასიათებელმა გარეგნობამ გზა გაუკაფა. იმავე სამსახიობო კუ რსების წყალობით, ჟერარმა, თავისი მომავალი ცოლი გაიცნო – ელიზაბეტ გუინოტი. ერთი ნა ხვით შეუყვარდა. ელიზაბეტი საუნივერსიტე ტო განათლებითა და შესანიშნ ავი ინგლისურით, დიდ გავლენას ახდენს დეპარდიეზე, რომელმაც მხოლოდ 6 კლასი დაამთავრა და ისიც, ვაი-ვაგლახით. 1970 წელს ისინი დაქორწინდნენ და ერთად 26 წელი იცხოვრეს. ბავშვების – გიიომისა და ჟიულის – აღზრდა, ძირითადად, ელიზაბეტმა აიღო თავზე, ჟერარი კი ხშირად არ იყო სახლში, წლიდან წლამდე სა მუშაო გრაფიკი სულ უფრო იტ ვირთებოდა. რეჟისორმა სერჯიო მოატ იმ ბუკე თეატრალურის გამო ცდების ჩაბარებაზე დაიყოლია. მიიღეს! მალე ლუის ბუნუელმა შენიშნა და ფილმში „სურვილის ბუნდოვანი ობიექტი“ როლი შე სთავაზა. სურათი „ოსკარით“ და აჯილდოვეს. 36
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ჟერარ დეპარდიე და კაროლ ბუკე
„კაროლს მხოლოდ ერთი ნაკლი აქვს – ეჭვიანია“ სამსახურეობრივი რომანი
ალბათ, არსებობს რაღაც პრ ოფესიული კანონზომიერება იმ აში, რომ ბუკე და დეპარდიე ერ თმანეთს გადასაღებ მოედანზე ისევ შეხვედროდნენ. ბერტრან ბლიე 1984 წელს მუშაობდა ფილმ ზე „ნაპირი მარჯვენა, ნაპირი მა რცხენა“. დეპარდიე და ბუკე ისევ შეხვდნენ ერთმანეთს. იმ დროი სთვის დეპარდიემ უკვე ბევრი რამ იცოდა კაროლზე. იცოდა, რომ ჟან-პიერ რასანის ცოლია, ქმარს არ გაუბედნიერებია. იცოდა, რომ ქმრის გარდაცვალების შემდეგ ვა ჟიშვილებთან – დიმიტრისთან და ლუისთან ცხოვრობდა, პარიზის ახლოს. ბავშვები და საქმე – მისი მთავარი საზრუნავი. რა თქმა უნდა, ბუკესაც გაუხ არდა ახალი შეხვედრა. დეპარდ იე მიუხვდა მის მარტოობასა და წუხილს, მიუხედავად იმისა, რომ ქალი ცდილობდა, დაეფარა განწ ყობა. ისეთი ყურადღებით, სინა ზითა და მზრუნველობით აავსო, რომ კაროლმა მალე იგრძნო თავი ძლიერად. ბევრი ბედნიერი დღე გაატარეს ერთად. ქალმა იცოდა, რომ კაციც ბედნიერი იყო. მაგრ ამ... რომანი სამსახურეობრივად დარჩა. გადაღებები დასრულდა და ისინი თავიანთ ცხოვრებას და უბრუნდნენ. კაროლს უმძიმდა ჟე რარის გარეშე ცხოვრება, მაგრამ არც მისი ოჯახის დანგრევა სუ რდა. ჟერარიც უფრთხილდებოდა ოჯახს, თუმცა ელიზაბეტის ერ თგული უკვე აღარ იყო. დიდი ხა ნია კოლეგა-მსახიობებს ეჭირათ მასზე თვალი.
სენეგალელი
ჟერარს, 17 წლით უმცროსი, სენეგალელი მოდელი კარინ სი ლუ შეუყვარდა. საერთოდ, კა რინს რომანი ახალგაზრდა მსახ იობ ვინსენტ პერეზთან ჰქონდა გაჩაღებული, სერიოზულად ფი ქრობდნენ ქორწილზეც. მაგრამ ბედნიერი ოჯახური ცხოვრების შანსი იმ მომენტისთვის ვინსენ ტს არ ჰქონდა: მეტოქედ ჟერარ დეპარდიე მოევლინა. კარინმა მა ლე მისგან ქალიშვილი როქსანა გააჩინა. ამის შემდეგ დეპარდიეს ოჯახურ ცხოვრებას დიდი ნაპრ ალები გაუჩნდა, ხოლო ცხელი სე ნეგალელი - საქმროს დაუბრუნდა. ამ ამბებზე კაროლ ბუკეს რეაქცია ისეთივე იყო, როგორც დეპარდ იეს მეუღლის. მხოლოდ იმ განსხვ ავებით, რომ კაროლს არ შეეძლო იმის დაჯერება, რომ ჟერარმა უღ ალატა. 1989 წელს ისევ ბლიეს ფილმ ში „ზედმეტად ლამაზი შენთვის“ ცოლ-ქმრის როლი ითამაშეს. ამ ფილმის შემდეგ ბუკეს „საფრან გეთის ერთ-ერთი საუკეთესო მს ახიობი ქალი“ უწოდეს. ამასობაში კაროლი „შანელის“ სახეც გახდა.
უზარმაზარი სარეკლამო ბანერე ბი ყველგან ეკიდა. დეპარდიე, უყ ურებდა მათზე გამოსახულ კარო ლს, და უკვირდა, რომ მასთან ასე თბილი, რბილი და უბრალო კარო ლი აქ მიუწვდომელ ყინულის დე დოფალს ჰგავდა. დეპარდიე სერი ოზულად გაიტაცა მეღვინეობამ.
ამერიკაში
დეპარდიემ ჰოლივუდის მიწვ ევა მიიღო. ბევრს მუშაობდა და ხშირად ურეკავდა ყოფილ ცოლს, ეკით ხებოდა შვილებზე. ბუნებრივია, ურეკ ავდა კაროლსაც. გან სა კუ თრ ებ ულ ი საუბრები მათ შო რის არ ყოფილა. ერთმანეთს ყოვე ლდღიურ ამბებს უყვებოდნენ. კაროლმა ჟე რართან ჩასვლა გადაწყვიტა. რა მე როლი უნდა მიეღო ჟერართ ან შესახვედრად, რადგან მხოლოდ გადასაღებ მო ედანზე ხვდე ბოდნენ. ქალი ამერიკაში ჩა ფრინდა... დეპა რდიეს ბედნიე რებას საზღვა რი არ ჰქონდა. ვერც კი ივარ აუდებდა, რომ ასე ცუდად და მარტო იგ
რძნ ობ და თავს მის გარეშე. სიხარული არ იყო ხანგრძლივი – ვიღაცამ უამბო, რომ ერთ-ერთი დიდი კინომოხელე კაროლის საყვარელი გახდა, ამიტ ომ დაპატიჟეს ჰოლივუდშიო. დე პარდიე ღრიალებდა. თუმცა მალე ის და კაროლი უკვე ერთად იყვნ ენ... შეყვარებულმა წყვილმა ერ თად ცხოვრება დაიწყო. მათ თავიანთ გრძნობებზე არ ანაირი განცხადება არ გაუკეთებ იათ და ყველა ინტერვიუში მოხე
რხებულად უვლიდნენ გვერდს თა ვიანთ ურთიერთობას. უბრალოდ, უყვარდათ ერთმანეთი, უვლიდნენ ვენახს, ქმნიდნენ ახალ ღვინოებს, თამაშობდნენ ფილმებში. სიყვარ ულზე საუბარი არ სჭირდებოდათ – ამ სიყვარულით ცოცხლობდნენ. ჟერარი კაროლთან ოჯახის შექმ ნაზე ოცნებობდა, ცოლობას სთ ავაზობდა. რა თქმა უნდა, კაროლი თანახმა იყო, მაგრამ მტკიცედ ამ ატებდა – თუკი ყველა ჩემს პირო ბას შეასრულებო.
ლონის იატაკზე ცვიოდა...
ღვინო „კაროლ ბუკე“
კაროლი და დეპარდიე 2005 წლის შემდეგ ერთად აღარ ყოფი ლან. კაროლმა მხოლოდ ის თქვა: ძალიან მიყვარდა, მაგრამ და ვშორდითო. განშორებაზეც ისე უხალისოდ საუბრობდნენ, რო გორც ერთობლივ ცხოვრებაზე. ჟერარსაც წამოსცდა ერთხელ: „კაროლს მხოლოდ ერთი ნაკლი აქვს – ეჭვიანია“. მეგობრული და საქმიანი ურთიერთობა შეინარჩუნეს. ერთობლივ მფლობელობაში პარიზის ცენტრში ორი რესტ ორანი აქვთ. კაროლმა ინტე რიერი გააფორმა, ჟერარი კი ღვინით ამარაგებს. ...განშორებიდან ერთი წლ ის შემდეგ, დეპარდიემ თავისი ახალი ღვინის პრეზენტაცია მოაწყო. ღვინოს „კაროლ ბუკე ლა კრუა დე პეიროლი“ დაარ ქვა. სასმელი მსუბუქია, ოდნავ მწკლარტე, გემოთა რთული შე რწყმაა და მსუბუქია.
„მარადიული სიყვარულ ის არ მწამს“
საყვარელ ქა ლთან ცხოვრების პარალელურად, ჟე რარის ამერიკელი საყვარლების სი აც იზრდებოდა... ერთხელაც, დეპა რდიე, რომელიც კაროლთან ერთად ისვენებდა, სრულიად მოულოდნელად მარტო გაემგზავრა პარიზში. სწორედ მა შინ გაახსენდა კაროლს მეგობრის სიტყვები: ჟერართან ცხოვრება იგივეა, რაც კუნძულზე გააშენო ვაზი, სადაც ყოველ წუთს შეიძლე ბა ვულკანი ამოიფრქვეს. მეორე დღეს კაროლიც გაემგზავრა პარი ზში... კაროლი დეპრესიას ახალი ვარხცნილობით შეებრძოლა. გრ ძელი წაბლისფერი თმა, რომელიც ჟერარს სიგიჟემდე უყვარდა, სა
- მემუარებში „მოპარული წე რ ილ ებ ი “ დიდი მადლიერებით წერთ თქვენი ცხოვ რების ქალებზე... - ჩემი საყვარ ლებისგან ძალიან დავალებული ვარ, ყველაფრით. ქა ლებთან მართლა შეიძლება ყველაფ რის სწავლა. ჩემი ბევრი მეგობარი ძლიერი ქალი იყო. ისინი ჩემში ლო დინის სურვილს ა ღვ იძ ებ დნ ე ნ , რომ უფ რო მო მთმენი და ინერ ტული ვყოფილ იყავი... თუმცა იმ ქალებზე რომ ვისაუბრო, ვისთანაც მიცხოვრია, ძალიან უინტერესო იქნება. ჩემი ცხოვრების განმავლობაში საოც არი ქალები მყოლია. როცა ერთმ ანეთს ვშორდებოდით, არასდროს ვრჩებოდით მტრებად - მხოლოდ მეგობრებად. განქორწინება ყო ველთვის ძვირი მიჯდებოდა, არ დავმალავ, მაგრამ ეს ხომ მხოლ ოდ ფულია?! ფული ფეხებზე მკ იდია! ყველაზე ლამაზ ქალებს გა უჩენიათ ჩემთვის შვილები. ათი სხვადასხვა ქალისგან ოცი შვილი მყავს. ვინმესთვის ეს შეიძლება ამორალურია, მაგრამ რა ვქნა, იფიქრონ, რაც სურთ. სამაგიერ ოდ, მე თავისუფალი ადამიანი ვარ. არ მჯერა მარადიული სიყვ არულის, ან სიყვარულის – კუბოს კარამდე.
ალექს მორგანი „რა გითხრათ, ჩემი მომხიბვლელობა საათივით რომ მუშაობდეს, მე ოჯახი მექნებოდა და ძველებურ ად ცოლიანი მამაკაცი ვიქნებოდი“ – ეს სიტყვები ალ ეკ ბოლდვინს ეკუთვნის, ცოტა ხნის წინ მან ინტერვიუ მისცა, პირად ცხოვრებასა და კარიერაზე. - როდესაც ისეთი მშვენიერი წყვილი, როგორც ალეკ ბო ლდვინი და კიმ ბესინჯერია, არა მარტო შორდება ერთმანეთს, არამედ წლების მანძილზე ერთმანეთთან ომი აქვთ, ძალიან ძნ ელია მიიღო ერთმნიშვნელოვანი პასუხი - ვინ არის დამნაშავე? ყველა თქვენი მეგობარი და ნათესავი, მიუხედავად იმისა, როგორი დამოკიდებულება გაქვთ მათთან, ერთხმად აღნიშნავ ენ, რომ თქვენი ქორწინება ნამდვილად არ იყო კურთხეული. - მე ძალიან მიყვარდა კიმი. ისევე ძლიერად, როგორც მამა ჩემი და დედაჩემი. როდესაც მან განმიცხადა, უნდა დაგშორდეო, ისეთი ტკივილი ვიგრძენი, თითქოს მუცელში დამარტყეს და სუ ნთქვა გამიჩერდა. მახსოვს, როგორ გავიგონე პირველად ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე სასიხარულო ამბავი, რომ კიმი ბავშვს ელ ოდება. ჩვენ კიმის თანაშემწესთან ერთად ვიდექით დიდ ოთახში, კიმის სახლში, ლოს-ანჯელესში. ძალიან დაბნეული და უბედური ჩანდა. თითქოს რაღაც საშინელებას მაუწყებდა. ცოლი მელაპა რაკებოდა თავის ეჭვებზე ჩვენს ქორწინებასთან დაკავშირებით. მახსოვს რა საცოდავად მიყურებდა მისი თანაშემწე. საბედნიე როდ კიმმა მაშინ ოპერაცია არ გაიკეთა. მე ცხოვრება ნიუ-იორკში მინდოდა, რა თქმა უნდა, ქალაქგ არეთ. იქ ჩემი სახლია, ჩემი ადგილი. მაგრამ კიმს არ უნდოდა. ის მიმტკიცებდა, რომ აქაური კლიმატი ჩვენს ქალიშვილს ვნებდა, რის გამოც ასე ხშირად ავადმყოფობდა. მე კი ვთვლიდი, რომ ეს ნორმალურია, სჯობს გრიპი და გაციება ბავშვობაშივე გადაიტ ანო. მას არავისი ნახვა არ უნდოდა. არ სურდა ჩემს ამხანაგებთან შეხვედრა. სულ განმარტოება და მარტო ყოფნა სურდა, როგო რც ლოკოკინას თავის ნიჟარაში. კიმს პანიკური შიში აწუხებდა. ჩემი მცდელობა დავხმარებოდი უფრო ამძაფრებდა სიტუაციას. იგი მაინც გაემგზავრა ლოს-ანჯელესში ჩვენს შვილთან ერთად. - თქვენ წიგნი დაწერეთ („დაპირება თავის თავისთვის“) - გა ნქორწინების შემდეგ, დედის გავლენის შესახებ, მამისა და შვ ილების დამოკიდებულებაზე. - დიახ, და ჩემს მოქმედებას ბევრი პათოლოგიურს ეძახის, ვი ნაიდან მე მინდა რაც შეიძლება ბევრი დრო გავატარო საკუთარ შვილთან. ხოლო ჩემი ყოფილი ცოლი, თავის მრავალრიცხოვან, ძვირადღირებულ ადვოკატებთან ერთად, მრავალი წელი ათას გვარ ხრიკს იგონებდა, რომ როგორმე არ შევხვედროდი მას – აი ერლინს. ჩემს წიგნში ვთქვი ყველაფერი, რაც მინდოდა, გავა ანალიზე არა მხოლოდ ფსიქოლოგიური ასპექტი, არამედ ჩვენი სასამართლოს დაუგეგმავი მოქმედება. მე მაიძულებდნენ სპეც იალური კურსი გამევლო ფსიქოთერაპევტთან, როგორც ადამ იანს, რომელიც ვერ თოკავს თავს და ნერვებს, მახსოვს კურსის გავლის შემდეგ, ქუჩაში ვიდექი და ვტიროდი... დამცირებისთვის და სიხარულისგან რომ შევძელი გადამელახა მორიგი წინააღმდ ეგობა იმ გზაზე, რომელიც მომცემდა შვილთან ნორმალური ურ თიერთობის საშუალებას. მეუბნებოდნენ - დაიხიე უკან და შეხვდები შენს ქალიშვილს, როცა ჩვენ მოგცემთ ამის უფლებასო. ხანდახან ღამით მიწევდა გადაფრენა კალიფორნიაში, რათა ლანჩის დროს ვყოფილიყავი აიერლინთან, მათი თანხმობით. საღამოთი კი ისევ უკან ვბრუ ნდებოდი. მითხარით შემეძლო უკან დახევა? მით უმეტეს ვხვდ ებოდი რითი იყო გამოწვეული ჩემი ყოფილი ცოლის ასეთი მო ქმედება. მარტო მე არ ვიტანჯები. ჩვენ ბევრნი ვართ, მამები, ვისი კანონიერი და ადამიანური უფლებები შვილების მიმართ, ითელება მათი დედების მიერ. ისინი ასე შურს იძიებენ ყოფილ მეუღლეებზე. თუ მე აღარ მჭირდები, ესე იგი არც ჩემს შვილს უნდიხარ. და ჩვენ, მამები, ამ ის გამო ვტოვებთ ყველაზე მნიშვნელოვანს, ჩვ ენი შვილების გაზრდის დროს, მაშინ როდესაც ყველაზე მეტად ვჭირდებით მათ. მე აშკარად ვგრძნობდი ამ ბიოლოგიუ რი საათის წიკწიკს. ყველა ადამიანს სტაბ ილურობა და გამძლეობა სჭირდება. მე კი მსხვერპლი გავხდი კომპანიისა, რომელიც მიმართული იყო ჩემი სტაბილური და მიმნ დობი დამოკიდებულების ჩაშლისა, ქალი შვილთან ურთიერთობაში. მე თავს ვგრძ ნობდი ბიძად, რომელიც ხანდახან თავის ძმისშვილს ხვდება. იცით, წიგნის გამოსვ ლის შემდეგ, რამდენი წერილი მომდის ასეთივე დაჩაგრულებისგან, როგორიც მე ვარ? მე მივეჩვიე ასეთ უბედურ ცხ ოვრებას მწუხარებაში. რა გითხრათ - ამ ბრძოლამ შემჭამა და მთელი ჩემი ძალა წაიღო. - უფრო უარესი კი ჯერ კიდევ წინ იყო. მხედვე ლ ობ აშ ი მაქვს ის ისტორია, რ ოც ა თ ქვ ენ ი ჩანაწერი ავტ ომ ო პასუხეზე, ინტ ერ ნ
ალეკ ბოლდვინი
მარტოხელა
მამაკაცი ეტში მოხვდა და ნამდვილი ქარიშხალი გამოიწვია. თქვენ შვილს რომ დროზე ვერ დაურეკეთ და დედამისი ამის გამო „ლამაზი“ სი ტყვებით შეამკეთ. - იმ დროისთვის სასამართლოს გადაწყვეტილებით უფლება მქონდა კვირაში ოთხჯერ დამერეკა შვილისთვის. მაგრამ ხალხს არ ესმის, როგორ ვცხოვრობდი. იმ ზარის შემდეგ დამესიენ, რო გორც ძაღლების ხროვა (ვხვდები ვის შეეძლო იმ საუბრის გამო ქვეყნება). ჩემი ცხოვრება მთლიანად ამ ზარებს და იშვიათ შეხვ ედრებს ემორჩილებოდა. ათასჯერ დავრეკე დანიშნულ დროს და ავტომოპასუხე მპასუხობდა. გავცოფდი. ეს მართალია, მაგრამ, ამისთვის მე უკვე ათასჯერ მოვიხადე ბოდიში. როდესაც ეს ინ ტერნეტში გამოჩნდა, სიკვდილი მინდოდა. თავის მოკვლაც კი და ვაპირე... ქუჩაში ვიღაც ქალები მიყვიროდნენ. ეს ამბავი რამდენ იმე კვირას გრძელდებოდა. ნამდვილად მინდოდა თავის მოკვლა. ყოველ ღამე ვლოცულობდი. კათოლიკურ ოჯახში გავიზარდე და დღემდე ვესწრები მესას. „უფალო ისე მოხდეს, რომ ხვალ არ გა ვიღვიძო“. ჩემს მეგობრებს, ჩემს დას ბეტის და ძმას სტივენს ცუ დი დღე დაადგათ. ისინი ყოველდღე, მთელი წლის მანძილზე, ის მენდნენ ჩემს კვნესას.
როგორ მოხდა ეს? რატომ მოხდა ეს? მე ხომ მხოლოდ კარგი ურთიერთობა მინდოდა ჩემს შვილთან. მე, ალბათ, თავი იმიტომ არ მოვიკალი, რომ არ მინდოდა ასეთი საჩუქარი გამეკეთებინა ჩე მი ცოლისთვის და მისი უსინდისო ადვოკატებისთვის. მადლობა უფალს, ყველაფერი დამთავრდა და მე მოვახერხე ნორმალ ური ურთიერთობის დამყარება აიერლინთან. იგი ჩამო ვიდა ჩემთან 50 წლისთავზე, რომელიც სიურპრიზ ად მომიწყვეს ნათესავებმა და მეგობრებმა. - დავუბრუნდეთ თქვენს მომხიბვლელობ ას. თქვენ ადვილად მოახერხეთ მისი დემონს ტრირება ფილმში „უბრალო სირთულეები“, სადაც თქვენი პარტნიორი მერილ სტრიპი იყო. განუმეორებელი ხართ ყოფილი ქმრის როლში, რომელსაც ხელახლა უყვარდება ყოფილი ცოლი. მიუხედავად იმისა, რომ ახალგაზრდა ცოლი ჰყავს უკვე. რად ღირს ის ერთი სცენა ნოუთბუქთან, რომელიც ლეღვის ფოთლის როლს ასრულებს. სა ინტერესოა, რომ თქვენ არ შეგეშინდათ სიშიშვლის, მიუხედავად იმისა, რომ თქვენი სხეული ისეთი აღარაა, რო გორც ახალგაზრდობაში იყო. - მადლობელი ვარ კომპლიმე ნტისთვის (იცინის). საქმე ისაა, რომ რომანტიკული კომედია უფროსე ბისთვის, განსხვავდება ჩვეულე ბრივი რომანტიკული კომედიის გან. ხანდაზმულთათვის კომედია უფრო დრამატული და პატიოსანი უნდა იყოს. გესმით? ხოლო რაც შე ეხება ჩემს სიშიშვლეს, იცით, როგორ ეცნობი სცენარს? წევხარ შენთვის ლოგი ნში, კითხულობ, მანჰეტენის შუქის ანარეკლი ანათებს ოთახს, გვერდით ერთი ჭიქა ღვინო გაქვს, იცინი და შენ თავს არ უსვამ კითხვას, როგორ მიიღებ შენ თვითონ ამ ფილმში მონაწილეობას? (იცინის) მე ზუსტად დავუსვი ჩემ თავს ასეთი კი თხვა, მაგრამ მერილთან ერთად თამაშზე უარის თქმა ვერ შევძ ელი. სამაგიეროდ ჩემი საკმაოდ ბეწვიანი მკერდის მოპარსვა მომიხდა და საკმაოდ შესუქებული სხეულის ოქროსფერი ნამზეურით დაფარვა. - როდესაც ორმოცდაათი წელი შეგისრულდათ განაცხადეთ, რომ აღარ ვიმუშავებო, გადაიფიქრეთ? - იცით, ბავშვობიდან ყველაფერს მე ვაკეთებდი. თოვლის გადაბერტყვა თუ ბალახის გაკრეჭა, თე ფშების რეცხვა და ათასი რამ. მე უფროსი ვიყავი, ჩემი უმცროსი დები და ძმები დროს როგორც კი იხელთებდნენ, სათამაშოდ გარბოდნენ. მე სულ ვმუშაობდი. 50 წლისა ვარ, მინდა დავისვენო. ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
37
კ ეს პრ
რადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკ კლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირა რადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ რადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკ ლ უბ კლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპი ი რა რადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ რადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკ კლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირა რადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ რადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკ კლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირა რადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ რადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპი რადიექსკ რადპი „პრაიმტაიმის“ პრესკლუბი იქნებოდა ძალიან მნიშვნელოვანი ლიც რეგიონების მოსახლეობამდე მოგიდგენთ ნინო ბურჯანაძ გადაწყვეტილება საქართველოს მიიტანს ინფორმაციას სახალხო კლუზწაეს:რი ურადპირა კ ზიურადპირადიექსკლუ უკარ დპი რა კონდ ფლიქიექ ტურ ტერს იტო რილ ებთანუ კრეზ ბასთი ან და ვშირა ებით. ეს ჯერ – ბათუმში წინა კვირაში ჩატა დაკავშირებით. თუმცა მაშინ არ და იდეის დონეზეა, ამიტომ სხვა დეტა რდა ჩვენი პირლ ველი უ გასზ ვლა.ი ამუვარ კონკა რედპი ტე, რადგან არ დოდ და იექ ბს ვერ გეტყს ვით. კლუზიურ რადიექ სკ რმინა სკლუზიურადპირადლეიექ შეკრებაზე იყვნენ აჭარის ყველა წინასწარ მესაუბრა ამაზე. საგარეო – უკვე ბევრჯერ ახსენეთ, რომ რაიონისა და გურიის სამი რაიონის მინისტრთან შეხვედრისას ნამდვი ოპოზიციაში არსებობს ნამდვილი რადპი დასიექ რადიექსკლუზიურადპი იექ სკ წარმომარ დგენა ლები, ევე, მათ დასკ ლადლ იყო უ საუბზ არი ი პერუ ევთრ ან დაა კადპი და ფსევდოოპრ ოზია ციუდ რი პა რტიე ურიგდათ სპეციალური ანკეტები, ვშირებით. მე მაშინ ვთხოვე კიდეც ბი. შეგიძლიათ, რომ კონკრეტუ კლუზრო ი დპი რა ლ ზიურადპირადიექსკლუ ზდაი რა მლიუ თაცრ ისია ნი და იწყებენ სახა მინიდ სტრიექ ს, რომ გაეყვს ანაკ ჯარ ი დაუ ლად ასაუ ხელრ ოთ, ა ვისდპი გულისხ ლხო კრების მხარდამჭერების შე დავინახე მათი მხრიდან მზაობა ამ მობთ? გროვებას. მულ შაობაუ გაგზ რძელ დუნარ ბიჯა ის გა დადგმის. რუსრ ულ-ქა რდ თ იექ – ეს ასე იყოს ყოკ ველლ თვის.უ „ვარზ დ ი რადიექ სესკ ი დპი ა სკლუზიურადპირადებიექ ურ ება ყველგან. ძალიან გამიხარდა, ულ ურთიერთობაში ეს პროცესი ის რევოლუციამდე“, შემდეგაც რომ ინტერესი იყო ძალიან დიდი. უნდა გაგრძელდეს. უბრალოდ, ჩვ და არა მგონია, რომ საჭირო იყოს ა დ იექ ლვხუ ზამიი უ რ აოდპირადიექსკლუზიურადპი რ სკ რადპი ადგილორ ბრივი მო სახლ ეობა გამოსკ ენ ვერ ედავთ ს შე საძლ ებლ ჩემგან კონკრ ეტუა ლიდ პარიექ ტიების ხატავდა განცვიფრებას, რომ ადგი ბას, სანამ სააკაშვილია ხელისუფლ დასახელება. ამას ხალხი ისედაც საუ დაც რ შევია კრიდპი ბეთ, იყო სავსე. ებაში. ძალზ იან ი კარგ ად რ ხვდეა ბა. დპი როცა ოპ კლუზლი, ი რა დიექსკლუზიურადპირადიექსკლუ უ რა სახალხო კრების მხარდამჭერებიც – ახალი პარტიის შექმნასთან ოზიციური პარტიები ხალხს ჰპ აცხადებდს ნენ,კ რომ თი აქ ტიუ რიუდა კავა შირდპი ებით გავრცელ და ა ინფდ ო იექ დებიან და ს მერკ ე რე ალუუ რადზ ამ ი ლ ურ რადიექ ლასეუ ზ ი რ რ სკლუზიურადპირადირდაიექ მხარდაჭერა იყო მოულოდნელი, რმაცია, რომ თქვენთან იყო აქტი პირებებიდან არაფერი გამოდის, რადგან შიშის სინდრომი იქ არის ძა ური კონსულტაციები, თუმცა თქ ების მიმართ და უფრო მეტიც, კრ ვართ დარწმუნებული, რომელ პა მაგრამ არა იმიტომ, რომ ეს ვერ შე რადპი რ უ ი უ ა სკ ლიან დიდ ი. ამა შეკდ რებიიექ თ ჩვენ კიდევსკ ვენ ლ ამ პარ ტიაზ სთან თაუ ნამშრ რომა ლდპი ძლეს, არამედრ იმიტ ომ,დ რომიექ არ გა ებაში არგრ აერთა იანდ ებისიექ მიზეზად ს რტკ იასლ და რო მელზ ლიდი ერსუ მივრ ცემთადპი ერთხელ დავინახეთ, რომ პრობლე ობაზე უარი განაცხადეთ მარტო ბევრი თქვენ გასახელებთ... ხმას. ქალბატონმა ნონამ მითხრა აკეთეს, საზოგადოება ამას ძალიან ი ძაუ ლიარ ნ სწო დ გვესმის, რაც იმ მი ზეზიექ ით, რომ ვერ იღელ თ გაუ კარზ გად ი ხვდუ ება.რ ასეა თი დპი პარტიები კლუზმესაქბი არადპი რა დ სმიკ ზ– მეი ავილდპი ა რა მიუ ზეზირ ნამდ ად არ გავმ რ პირ დად პირ: იექ ის, რომ ჩვენს დღკ ეს ლ ერ უ ართველოში არსებობს და ჩვენი რანტია, ყოფილიყავით ლიდერი?.. ხდარვარ არშემოერთების. ოპოზ თად ვდგავართ, არ ნიშნავს იმას, პირდაპირ ერთვებიან სახელისუ ხედვა ზუს სტაკ დ ემლ თხვეუ ვა იმზ ხედვი ას,ურ – პი ელ ნაწილს ნა მდვა ილდ ად იექ ფლ ებო სცენარს ში.კ როლ ცა საუ უბრობ, იციის ნაწილ სხვალ თა შო რის, რომრ არჩა ევნდპი ების შემთხვერ ვაშია მედ სი, კ უ ზმათიუ იექ ზიურ რადიექ არვდპი რ რაც რეგიონებში არსებობს. ჩვენ, ვადასტურებ. ჩვენთან მოლაპარა შორის „დაიცავი საქართველო“ და თქვენ დაგიჭერთ აუცილებლად მხ რომ ხანგრძლივი მოლაპარაკების სამწუხაროდ, ასევე, დავრწმუნდით კებები ნამდვილად იყო. პირიქით „ფორუმი“ ოფიციალურად შემოერ არსო. მე მესმის ეს და სწორედ ამ პროცესზე უნდა წახვიდე ხელისუ რ ლ ურადპი რ იექ სკ რადპი იმაშიც, რ რომა სად აკაშვიექ ილს ბათუმისკ მოხლ და, შეუ მოთზ ავაზი ებაუ ნამრ დვილა ადდპი ფლებასთან და სააა რჩედ ვნო გა რემოს თებულია სა ხალა ხოდ კრებიექ ას. ასევე, ს იტკ ომაც ვდგუ ავარზ თ ერი თად. და ზოგადად, საქართველო უნდა და სწორედ იყო ლიდერობაზე. მე ჩვენ წინასწარი კონსულტაციები – როგორ ფიქრობთ, რამდენად გაუმჯობესებისთვის 8 თვე უნდა რისუ ტებირ სთვა ის დპი და თავისი გა ამისდ გამიექ ო მათ მადლს ობაკ ს ვუ ხდი.უ დახზ არჯო... ნუ, მე არა მინდპი და, ვთქვა, გვ ქონი და უ სხვრ ა პაა რტიდპი ებთან, ჩვენ რ შესა აძლ ებეიექ ლია, რომ „ქა ულ მა უ კლუზტუ ი რა ლ ზ დ სრთკ ლ იუ რ რა რემოცვისთვის. ეს ჩვენთვის აბსო ჩემი პასუხი კი გახლდათ ასეთი: მე შევთავაზეთ თითქმის ყველა პოლი პარტიამ“ რაღაც კუთხით მაინც რომ ვინმე გარიგებულია ხელისუ ლუტურად მიუღებელია. რა თქმა ვერ ვხედავ საჭიროებას, გავხდე სხ ტიკურ პარტიას, ვისთანაც თანა მიაღწიოს წარმატებას რუსეთთან ფლებასთან. თუმცა ეს პროცესი, რადიექ სკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ უნდა, საქართველო არის სტუმარ ვა პარტიის ლიდერი, მაშინ, როცა მშრომლობას მოვიაზრებდით. თუ ურთიერთობაში, მით უფრო მა პირველ რიგში, ვის აწყობს? რა თქ თმოყვარე ქვეყანა, რა თქმა უნდა, ჩვენი პარტია ძლიერად ფუნქციონ „ფორუმს“ იმის პრობლემა გაუჩ შინ, როცა ასეთი განცხადებები მა უნდა, ხელისუფლებას. შესაბამი რადპი ა დგაიექ იმეუსარ რარა იექ კ ლ უ უთურ დ სკ ძალიან რ გვინდ ა და გვიხარდება,სკ ირელ ბს. გაუ რდაზ ამისა, ერთა ოდდპი სად, ის პარტრ იაც ა ხელ ისუიექ ფლების ნდა, რომ მათ სუდ რდათ, ეს მხარ ს მათ ი მხ რიდ ან ზ გაკეი თდა. მცა,ადპი რომ ბევრი უცხოელი ტურისტი ჩა ვერ ვხედავ იმის საჭიროებას, რომ დაჭერა ჩემს მერე გაეკეთებინათ, თუ გავიხსენებთ იმ პერიოდს, რო ჩუმი მხარდამჭერია. ნინო ბურჯ ვიდეს, გრაა მ ესდპი არ უნდა ხდებ შექმდ ნილიიექ ყო ახალი პას რტკ ია, ლ რადგუ ანაძზ ეს არ ასო დესრ უთქა ვამს ტყუილი ჩვ ენ შე გვუ ეძლრ ო თა მდევრობაზე რ ცაა ირდ აკლიიექ ოქრუაშვილ რულ სე უ კლუზმოოდი უმარ რა ზ ი ანმიდპი სმაკ ი უ დპი რა ეს ადგილობრივი მოსახლეობის ან სახალხო კრება არის ის ძალა, პოლიტიკური მოლაპარაკება გვ თს საკმაოდ არაეთიკური განცხა და არც იტყვის. ამ პროცესიდან ჩვ ხარჯზე. ბათუმში კიდევ ერთხელ რომელსაც ყველა პოლიტიკოსი ეწარმოებინა. მაშინ ეს წინადადება დებებით მიმართა და სხვათა შო ენ შეგნებულად გაგვმიჯნეს. მათი რადიექ კადლ უ დპი რ სკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ გამოჩნდა,ს რომ გილ ობრზ ივი ი მოუმარ ქსიმა ალუ რად უნდა ედ გას ა გვედ რ იექ „ფორუმის“ მხრიდან ძალიან აქტი რის, მაშინ თქვენც ირაკლისთან მიზანია, რომ ნინო ბრუჯანაძე და სახლეობის ინტერესები აბსოლუ დში მთავარი მიზნის მიღწევაში – ურად იქნა ატაცებული და ძალიან ერთად ხელისუფლებაში იყავით, რჩეს რადიკალურ და მარგინალურ ა უარზ რ ა ლ უზ რ ა დ სკ რადპი ტურად რ უგულ ებდ ელყოიექ ფილია, მიწასკ ვადალ მდელი ჩევი ნებიუ ს და ნიშა ვნადპი ნიშაზე. მე აღარ რ და ვკო ნკრეიექ ტდები, დადებითი რ გამო ხმად ურებიექ ა მოჰყვა ს შეეკ ცად ეთ, რომ მისიი შეცუ დომა გაადპი პრაქტიკულად არ არის ბათუმე და შემდეგ ხელისუფლების შექმნა. მათი მხრიდან. მაშინ თქვეს, არან მოგესწორებინათ... რადგან არ მინდა ჩემი რომელიმე ბისუ საკურ თრეა ბაში. ნათლად ჩანს, მე არ ასოიექ დეს ვაყენებს საკკ ითხს ასე:უ განზ ცხადი ებაუ გახდ ეს მი ზი, ოპოზ აი რი ი მნიშუ ვნელ ობაა არდპი აქვს, ვინ შე რა – რას ამ, შეცდომეს ბი ყვ ელ ას უ კლუზლე ი დპი რა დ ლ ზ რ დიზიექ კ ლ რ აზედპი რა რა ტიპის ქვეყანას აშენებს სააკაშ თუ არ ვიქნები ლიდერი, არ მივიღებ უერთდება პირველი ამასო. მე ეს მოსდის და მათ შორის პოლიტი იციამ უარი თქვას სახალხო კრებ ვილი, როცა იღებს მემედ აბაშიძის, მონაწილეობას რომელიმე პროც გულწრფელად დავიჯერე, თუმცა კოსებსაც. ოქრუაშვილის მაშინდ აზე. რდია ურ რადიექ ლ უდაზროი რ ადდპი დიექ სირკ ლიყოუ ზ უ ახადდპი დიდი ქარს თვეკ ლის ძეგლს ცაუეს ში. რა გან, განსხვავერ ბით ა იმ პო – ოპოზიცს იუკ რი ლ პარუ ტიებზ ის ი რამდენიმე კვ ის წინ ინტ ერვი ელირ განც ება ნამდვილად დიდიექ პარალელურად ვაშენებთ ძალიან ლიტიკოსებისგან, რომლებიც ახლა იუ „ფორუმის“ ერთ-ერთ წევრთან შეცდომა იყო. ეს არ ნიშნავს იმას, მთავარი კრიტიკა ის არის, რომ უცნაურრ ძეგლს... თუიექ მცა ნათლადსკ იწყელ ბენ რე ალზ ურ ი პოლუ იტირ კურ ა სადპი მათთვის მიუ ღება ელიდ ა ხე ლისუ რადპი ად უ ა„ფო დრიექ კ ლ უმირ რ იექ სკ და აღმოჩნდრ ა, რომ უმს“ ჰქონ ს რომ ოქ რუაშუ ვილზ ისთვი ის ან სი პაადპი დავინახეთ, რომ ხელისუფლებას ქმიანობას, მე ძალიან კარგად ვიცი, და პრეტენზია, რომ ის უნდა ყოფი რტიისთვის აუცილებლად ჩაკეტი ფლების შეცვლის რევოლუციური შეუ ეშინრ და ჩვ რომ გადაწყ რომდ ლიდიექ ერი ხელოვნს ურაკ დ ვერ გზა. სახი ალხო ებია ს ერთ-ერ თმა წამუ ყვანრ ი საა ხალდპი ხო კრებაში. რ ლია იქდ ნება იექ რაიმე გზების რუკ სეთლ ში. უ კლუზისე ი აენი,დპი რა ლშეულიზყოი ზ უკრრ დპი რა ვიტა, მთელი მთავრობით ჩამოსუ იქმნება. თუ ლიდერი ხარ, რომც არ მოკლედ, მიზეზი არ გამოელიათ. თუმცა ბუნებრივია, რომ ასეთი ორგანიზატორმა, ლელიკო ჯაფა ლიყო ბათუმში, რომ რამე არ გამო გერქვას ლიდერი, მაინც გახდები, თუ რეალური ბრძოლა გვინდა, რა ტიპის განცხადებები მოლაპარაკე რიძემ კი განაცხადა, რომ იქნება ლ უ უ რ ანაპდპი რ კლუზიურ რადიექ სრაკ ლ ი რ ა ჰპარვოდა. საც ვერუ დააზ ბრალ ებუყო ველა გვადპი რი ნომინაციირ ს, და სახდ ე იექ სიიექ სხლი, აჯანყს ება... დროს მიზეზს ებზკ ეა სა უბარ ია?ზი ბების წი ირობებს ართ ულეა ბს.დ სააკაშვილს, ეს არის ის, რომ ბა ლების და შეთანხმების გარეშე. თუ – ჯერ ერ თ ი, ბა ტონი ლელიკო – არ თვლით, რომ სახალხო კრ ვერ ვიტყვი, როგორ წარიმართება თუმში და ზოა გადდ ად, სა ქართველოსკ ლიდლ ერი ვერ ხარ, მა შინ, რაც არ ა უნდპი ნამდვილად არ ის ა აქტდ იურიიექ მხარ რ იექ უ ზ ი უ რ ა იექ კ ლ ი უ რ სკ რადპი ება ზედმეტრ ად პო ლდ იტიზ ებულია? ს მათ ი თა ნამუ შროზ მლობა, რამდრ ენადადპი ში რატომ არ არის 6 თვე საზღვაო და იძახონ, რომ ლიდერი ხარ, მაინც – სახალხო კრება ვერანაირად ხშირი იქნება მათი ურთიერთობები, დამჭერი სახალხო კრების, თუმცა ნდი.უ მაგრ რამა ის დპი მაინც ატყუებს დაიდ შლებიექ ა ეს ერთობა.ს რო გოლ რც ესუ ის არ ის უ საინრ იციატ ო ჯგუფის ვერ იქნუ ება რ არაპა ოლდპი იტიზებული, რ მაგა რამდ მე არ აერთხელ მის თქვკ ამსლ და უ კლუზამმთიი რა კ ზი იექ ზარი აივდპი რა ელს მსოფლიოს. არ არის ბათუ მოხდა რამდენიმე ხნის წინ, როცა რადგან მას მიზანი აქვს პოლიტიკუ ახლაც ვიმეორებ, რომ ნებისმიერი წევრი. ბუნებრივია, მის აზრს აქვს მში 6 თვე საცურაო სეზონი და ვის გამოცხადდა ლიდერი და მის ირგვ რი. განსხვავება პარტიასა და სახა რესურსი რუსეთთან ურთიერთო მნიშვნელობა, თუმცა საბოლოო გა რადიექ სკლუზიულივ რშეაიკდპი ა კ უ ზპაიუ იექ სმიკ უ ურ ვატყუებთ? რიბნენ ოპოზირ ციურ ი დ ძა იექ და წყვეტილებას იღლ ებს სწ ორზ ედ ი ლხო კრებასს შორ ის ლ არის ის, რომ ბის რ დალაა გებდპი ისა, საქართვერ ლოსა ინდ – თქვენ ერთ-ერთ ინტერვიუში ლები, ეს შეკრება მალევე დაიშალა რტია იბრძვის ხელისუფლებაში მო ტერესების უპირველესი გათვალის ხალხი და არა ნებისმიერი ჩვენგანი. ბრძანეთ, რევიექ იდან რუსუსკ მარტ ივ უ მამრზ ავლეი ბად. დერა ადდპი მოვლენათა გარ ნვით არდ ების იექ სხვადა სვლისთვისრ და სა კუდ თარიიექ ლიდერის ს წინკ ებით, ოყენზ ებულ უნ და იქ ნას.ადპი რადპი რრომაპედ ლ ულირ ა ლგამუ ი უ რ ა სკ ლი ჯარის გაყვანაში გარკვეული გამოვლენა ხდება თავისთავად. ეს გაპრეზიდენტებისთვის. სახალხო – არის ინფორმაცია, რომ თქ სხვა სცენარი არსებობს და ბატონ ილი მიგიძღვით. თუ შეგიძლ კონკრეტულ პიროვნებაზეა დამო კრებაში კი ასე არ არის. სახალხო ვენ ყრილობისთვის სპეციალური ლელიკოს არსად არ უთქვამს, რომ კლუზწვიათ,ლი ურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირა დააკონკრეტოთ, რა წვლილი კიდებული, ვისაც ან აქვს ლიდერის კრებაში არიან ადამიანები, რომლ გაზეთის გამოშვებას აპირებთ. თუ უნდა, ეს სცენარი განხორციელ შეიტანეთ? თვისებები, ან არ აქვს. მე წარმატ ებსაც ნამდვილად ვერ დააბრალებ, შეგიძლიათ, გვითხრათ, რა ტირა დეს. მაგრამ თუ ხელისუფლება სა რადიექ სქვი,კრომ ლვიუ რ ასუდპი რპარა კხელ უ უ ავა,დპი იექ კ ზ ურ – მე ვთ ყავზ ი საქი მისუებ ას ვუ რვებ ყველა იმ ტიდ ას, იექ კუ თარი ხალხის ს წი ნალ აღმდეუ გ წა ვა ი რომ იბრძვის ან ან ლისუ ფლზ ებაშიი ჟითრ გამო ან რა ტიპისრ გაზეა თიდ კურსში და ვფიქრობ, რომ ჩემმა რომელიც რეალურად შეებრძოლ მოსვლისთვის ან რომელიმე ლიდე იქნება და საიდან დაფინანსდება? და მის მოთხოვნას არ გაიგონებს, ჩასვლამაც სად უბარიექ მაც გარკვესკ ება ლ არსებუ ულ ზ ხელიი სუფ ლებრ ას, ოღ არ არის გამორრ იცხუ ლი, რომ მოვლ რის ხელისრ უფლა ებად ში მო საყვანად. სკ – გილ დასტუ ურეზ ბთ ამ ინუ ფორ მაცადპი რადპი რდაა უ ადპი იექ ი რ ა დ იექ სკ ული წვლილი შეიტანა ამ პროცეს ონდ მართლა შეებრძოლება. სხვათა შორის, ჩვენ ასეთი პირობა იას და ეს იდეა ბათუმის შეხვედრა ენები ასე განვითარდესო, ეს თქვა ალბათ, გახსოვთ, როცა მოსკ – ოპოზიციის მხრიდან კრიტ გვაქვს დადებული: არჩევნების და ზეც გამოითქვა, რომ გაკეთდეს გა მან. სახალხო კრების თვითმიზანი კლუზში. დპი რა სხაკ ლ ზიურადპირადიექსკლუზიურადპირა ოვი იდანუ პირრ ველა ად ჩა მოვედი, მაშინ იკად ძალიექ იან დიდია სა ლხო კრუ ნიშვნის შემთხვევაში არც ერთი არ ზეთი ან ცნობის ფურცელი, რომე ნამდვილად არ არის რევოლუცია. გავაკეთე განცხადება, რომ მალე რადიექ სკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურ 38 ექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურადპირადიექსკლუზიურად ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
თორნიკე ყაჯრიშვილი 24 ოქტომბერს, თბილისობის ფა რგლებში, სასტუმრო „რედისონში“ საერთაშორისო გამოფენა-კონკ ურსის – „არქიტექტურული პრემია 2010“-ის დაჯილდოების ცერემო ნიალი გაიმართა. საერთაშორისო კონკურსი „არქიტექტურული პრ ემია 2010“ როგორც წინა წლებში, წელსაც საცხოვრებელი თუ საზო გადოებრივი სივრცის, შენობების, ინტერიერისა და დიზაინის სფეროს მოიცავდა. კონკურსში 248 არქიტე ქტორი და დიზაინერი მონაწილეობ და. წარმოდგენილი იყო 310 ობიე ქტი. 17 ნომინაციაში ორი, სამი და ოთხი საუკეთესო ობიექტი შეირჩა. გამოვლინდა გამარჯვებული, „არქი ტექტურული პრემია 2010“, ინდივი დუალური საცხოვრებელი სახლის რეალიზებულ ნომინაციაში (კერძო ვილა), აჯერბაიჯანელ კამალ მუ ხასანოვსა და ჯახანგირ ახუნდოვს მიენიჭათ. კონკურსის მიზანია სა უკეთესო პროექტების წარმოჩენა და იმ არქიტექტორებისა თუ დიზა ინერების დაფიქსირება, რომელთაც თავისი წვლილი შეაქვთ არქიტექტ ურის განვითარებაში. კონკურსში ნამუშევრები შემდეგი ნომინაციების მიხედვით განიხილებოდა: 1. ინდი ვიდუალური საცხოვრებელი სახლი (რეალიზებული); 2. ინდივიდუალ ური საცხოვრებელი სახლი (პროე ქტი); 3. საზოგადოებრივი ნაგებობა (რეალიზებული); 4. საზოგადოებრი ვი ნაგებობა (პროექტი); 5. მრავალ ბინიანი საცხოვრებელი სახლი ან კომპლექსი (რეალიზებული); 6. მრ ავალბინიანი საცხოვრებელი სახლი ან კომპლექსი (პროექტი); 7. საცხ ოვრებელი ინტერიერი (რეალიზებ ული); 8. საცხოვრებელი ინტერიერი (პროექტი); 9. საზოგადოებრივი ინ ტერიერი (რეალიზებული); 10. საზო გადოებრივი ინტერიერი (პროექტი); 11. რესტავრაცია-რეკონსტრუქცია (რეალიზებული); 12. რესტავრა ცია-რეკონსტრუქცია (პროექტი); 13. ქალაქგეგმარებითი პროექტები (რეალიზებული); 14. ქალაქგეგმა რებითი პროექტები (პროექტი); 15. ლანდშაფტური არქიტექტურა (რე ალიზებული); 16. ლანდშაფტური არქიტექტურა (პროექტი); 17. სტ უდენტური პროექტი; 18. კონკურ სგარეშე მონაწილე. კონკურსგარეშე პროგრამაში, სა მშენებლო კომპანიებს, არქიტექტ ორებსა და დიზაინერებს შესაძლებ ლობა ჰქონდათ, „არქიტექტურული პრემია 2010“-ის ვებგვერდზე (სპ ეცლინკზე „კონკურსგარეშე მონა წილე“) წარმოეჩინათ ბოლო წლების მანძილზე რეალიზებული შენობები. ასევე საინვესტიციო ქალაქგეგმა რებითი და არქიტექტურული პროე ქტები, იგივე მოთხოვნების დაცვით. ნინო ლაღიძე, ჟურნალ „სტილის“ რედაქტორი: „ჟურნალი „სტილი“ უკ ვე 11 წე ლია, გა მო დის. ერთგულ მკით ხველს ორ თვეში
ერთხელ შეუძლია, ჩვენს ნომერში არქიტექტურული სიახლეების გა ცნობა. ჩვენ ვცდილობთ, მაქსიმალ ურად გავაშუქოთ არქიტექტურული სიახლეები. კონკურსის ჩატარების იდეა 2006 წელს გაგვიჩნდა. თავი დან არქიტექტორებმა რეალიზებ ული პროექტების შემოტანა დაიწ ყეს. შემდეგ, ისეთი დიდი დაინტე რესება გამოიწვია კონკურსმა, რომ საერთაშორისო ხასიათი მიიღო“. არქიტექტორების სტიმულირებ ისთვის, მათი ნამუშევრების პოპუ ლარიზაციისთვის და საზოგადოებ აში მშენებლობისა და არქიტექტ ურის რეიტინგის ასამაღლებლად – საუკეთესო არქიტექტურული ნამუშევრებისა და საუკეთესო ინ ტერიერების გამოსავლენად, „არ ქიტექტურული პრემია 2006“ წელს, ჟურნალ „სტილის“ ეგიდით, პირვ ელად ჩაატარა. კონკურსმა პროფ ესიონალების, სამშენებლო და არ ქიტექტურული კომპანიების, საზო გადოების მნიშვნელოვანი ნაწილის ინტერესი გამოიწვია. მონაწილეების მსურველთა რიცხვი გაიზარდა და პროექტმა საერთაშორისო დატვირ თვა მიიღო. „ბოლო სამი წელია, ჩვენი მხარ დამჭერი მერიაა. ნომინაციების რა ოდენობა ყოველწლიურად იზრდება და წელს თითქმის გაორმაგდა. წლ ევანდელ კონკურსში მონაწილეობ დნენ როგორც ქართველი, ისევე დანიელი, ფრანგი, მექსიკელი, ამერ იკელი, იაპონელი, არაბი, აზერბაიჯ ანელი და სომეხი არქიტექტორები. ეს არის ინტერნეტკონკურსი, სადაც კონკურსანტები ნამუშევრებს პი რდაპირ საიტზე ტვირთავენ. საკო ნკურსო ნამუშევრებს აფასებს რო გორც პროფესიული ჟიური, ასევე საზოგადოებრივი. პროფესიული ჟი ური პროფესიონალი არქიტექტორ ებითაა დაკომპლექტებული, საზო გადოებრივი ჟიური კი – საზოგადო მოღვაწეებით, რომელთა აზრიც მნ იშვნელოვანია ჩვენთვის. წინა წლებ თან შედარებით ძალიან დიდი სხვა ობაა წარმოდგენილი ნამუშევრების თვალსაზრისით. ყოველწლიურად მატულობს შედეგი და ხარისხი“. 17 ნომინაციაში გამარჯვებულ კონკურსანტებს, არქიტექტურული პრემია 2010“-ს პრიზი „ზარაფხანამ“ დაამზადა. კონკურსის საინფორმაც იო მხარდამჭერები, „პრაიმტაიმთან“ ერთად, სხვა მედიასაშუალებებიც იყ ვნენ. ლაურეატებისთვის და საუკეთ ესო ნომინანტებისთვის საჩუქრები, სხვადასვხა კომპანიებთან ერთად, თბილისის მერიამაც დააწესა. გამა რჯვებულ არქიტექტორებს გადა ეცათ მცირე ფორმის სკულპტურა, ლაურეატის დიპლომი, ალტერნატ იული ჟიურის პრემია და პროექტის მხარდამჭერებისგან და სპონსორე ბისგან პრემიები. გამარჯვებულ პროექტებს ჟურნალი „სტილი“ მთლიან ად დაუთმობს მომდევნო ნო მერს.
თამარ გონგაძე საზოგადოებრივი მაუწყებლის „რადიო ერთს“ ღამის 12 საათზე უკვე ორჯერ ვსტუმრობდი. გა დაცემა „ღამის ტრამვაიმ“ 11 ოქ ტომბერს ახალი რუბრიკა გაუშვა. „ღამის პრაიმტაიმი“ - ასე ჰქვია ახალ გადაცემას, რომელსაც რა დიოს ხუთი წამყვანი ამზადებს. გადაცემაში ჩვენი გაზეთის სკან დალურ, ე.წ. მეოთხე-მეხუთე გვ ერდის სტატიას განიხილავენ და პირდაპირ ეთერში რესპონდენტს რთავენ. პირველ გადაცემაში ის ეთი გულით გამომივიდა დალო ცვა - ბედნიერი იყოს ჩემი ფეხი თქვენს გადაცემაში-მეთქი, რომ მეორედაც მე მომიხდა „ღამის პრაიმტაიმში“ სტუმრობა. წამყვა ნებს ბასა ფოცხიშვილი არ ჩაერ თოთ, არ ვსაუბრობ პირადზეო. სამაგიეროდ წამყვანები, მარიამ შავგულიძე და სოფო ვასაძე მე ორე გადაცემით დარჩნენ კმაყოფ ილები. მაკა შალიკაშვილი „ღამის ტრამვაიში“ ისეთივე გულახდილი იყო, როგორც ჩემს ინტერვიუში.
ËÐÜØâ ßáÐØÜãÐØÜØ ყოველ ორშაბათს - „ღამის ტრამვაიში“
მარიამ შავგულიძე ჩვენ „ფეისები“ კი არა, „ვოისები“ ვართო, ხუმრობენ გოგონები. მათ რადიოში მუშაობის სამ-ოთხწლიანი გამოცდილება აქვთ. „პიკის საათ ელმა“ წამყვანებმა რადიოს რეორ განიზაციის დროს ხელმძღვანელო ბას ახალი გადაცემის პროექტი წა რუდგინეს. ასე გადაერთნენ დილის წამყვანობიდან ღამურობაზე. „უკვე ჭოტები ვართ. ეთერის მერე 5 საათ ამდე არ გვეძინება. როცა ეთერში არ ვარ, ჰგონიათ, რომ ვისვენებ. არ ადა მაშინაც რადიოს ვუსმენ, ჩვენს გადაცემას, რომლის მომზადებაში თითოეულს გვაქვს მონაწილეობა მიღებული “ - ამბობს სოფო ვასაძე. გადაცემას გუნდურად ამზადე
მუსიკალური გადაცემა აქტუალური თემებით და გემოვნებიანი მუსიკით. ეთერში მაისიდან გავედით“ - ამბობს მარიამ შავგულიძე. გადაცემას ბლოკი „ღამე პრაი მტაიმთან“ გაზეთის მაღალი რეიტ ინგის გამო დაამატეს. „ყველას აი ნტერესებს ამ გაზეთის სტატიები. ბუნებრივია საგაზეთო სკანდალი ჩვენს მსმენელსაც ახალისებს. თა ნაც ორი მედია საშუალების თანა მშრომლობაც კარგი გამოვიდოდა. „პრაიმტაიმი“ ბრენდია და გადაცე მაც რეიტინგული გამოვა. რესპონ დენტებს ეძლევათ საშუალება ან ვა სოფო უარყონ ან თავი იმართლონ სკ მ საძე: „გვინდა რო ლ ანდალურ თემებზე“ - ამბობს ი უძ ს“ ი „ღამის ტრამვა მარიამი. ი მ ს მოუ ობის გამო კი არ ტუალ თამარ ჯანიაშვილი 12 წე აქ ი ს ლია „რადიო ერთის“ ხმის ნონ, არამედ მი ნ ი დ მ გამო რეჟისორია. მის ხელში ბე ური თემებიდან მ რო ი ბ ე თ წუ არე. სამ საათს ვრმა წამყვანმა გაიარა. „ტრ კავენ, აკლია, მაშინაც რე არ ამვაელებს“ „პიკის საათიდან“ ბენ წამყვა რომ ეთერიდან იცნობს. გაგვიშვან“. ნები - მარი წამყვანები პროდიუსერის გა ამ შავგულიძე, რეშე მუშაობენ. თემებს მისი აქტუ სოფო გუდუაძე, ალობის მიხედვით ირჩევენ და „ღა სოფო ვასაძე, თამუნა აბრამიძე და მის ტრამვაიში“ ღამის 12 საათიდან პაპუნა ჭელიძე. „დავწერეთ პროე 3 საათამდე კვირაში ხუთი დღე „ვა ქტი ისეთი გადაცემისთვის, როგო ტმანობენ“. ზაფხულის ჩათვლით გა რსაც ჩვენ, ახალგაზრდები მოვუსმ დაცემის წამყვანი გიორგი სუ ენდით. ეს უნდა ყოფილიყო ღამის ხიტაშვილიც იყო.
„არქიტექტურული პრემია 2010“ აზერბაიჯანელმა არქიტექტორებმა მიიღეს ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
39
გიორგი
წითური
ჰელოუინი მოდის...
31 ოქტომბერს ჰელოუინი და დგება, ალბათ, ერთ-ერთი ყველ აზე „სახალისო“ დღესასწაული მთელი წლის მანძილზე. უკვე ერ თი თვეა, რაც არა მხოლოდ მსოფ ლიოში, არამედ საქართველოშიც ამ დღისთვის ემზადებიან, რათა ერთი ღამით, გაერთონ – ზოგი ახალ უცნაურ გრიმს იგონებს, ზოგი გამორჩეულ ტანსაცმელს იკერავს, ზოგიც უბრალოდ, ყვ ელაფრის სანახავად ემზადება, სანახაობა კი, ჰელოუინზე მართ ლაც ბევრია. ჰელოუინის ტრადიცია კელტ ე ბ ისგან მოდის, ხოლო მე ოცე საუკუნეში ყვე ლა ზე
ჯეიმს ქემერონის „ავ ატარი“-ს გამოსვლის შემდეგ, ბევრ მა ირწმუნა, რომ ფილმის ჩვენების ჩვეულებრივი პროცესი ისტორიას ბარდებოდა, ხოლო „3D“ ფორმ ატი თანდათანობით ყველაფერს დაიპყრობდა. სამგანზომილები ანი სამყარო, მაყურებლისთვის, ბევრად უფრო მ იმ ზი დვ ელ ი აღმ ოჩ ნდ ებ ო და და რომ ძვ ელი ჩვეულებრივი ფორმატი, არანაირ მოგებას აღარ შემო იტანდა. საოცრად წარმ ატებული „ავატარ ის“ შემდეგ, მორიგი ფილმი, რომელიც მაყურებელმა „3D“ში იხილა „ტიტანების ბრძოლა“ იყო. მართალია ფილმი გადაღების შემდეგ იქნა გადაყვანილი „3D“ ფორმატში, თუ მცა მაყურებლის მოზიდვა მაინც მოახერხა. „ტიტანების“ შე მდეგ მაყურებე ლი ერთხელ და სამუდამოდ და რწმუნდა, რომ თუ ფილმი თავიდან სამ განზომილებ აში არ
40
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
დიდი პოპულარობა ინგლისურენ ოვან ქვეყნებში მოიპოვა. საერთო გლობალიზაციასთან ერთად ჰე ლოუინმა ფესვები მთელ მსოფ ლიოში გაიდგა. დღესასწაულის მთავარი ატრიბუტიკა მასკარად ია, რომელშიც სხვადასხვა ფორმ ებში გამოწყობილი ხალხი, იქნება ეს დრაკულა თუ ფრანკენშტეინი, ერთმანეთის „შეშინებას“ცდილ ობს. ჰელოუინი უფრო კომედიური სტილისტიკის დღესასწაულია, სა დაც არსებული „საშიში“ გმირები უფრო ამ ყველაფრის ირონიზაც იაა, ვიდრე გაფეტიშება. საუბარი, რომ ჰელოუინი სატანის მიმართ ქედის მოხრაა, უბრალოდ არას ერიოზულობაა და სხვა არაფერი. სამწ უ ხა რო დ ჩვე ნთ ან ჩატ არ ე ბული ეს დღე სა ს წ აუ ლ ი არა ად ე
კვატურად იქნა აღქმული, რის გამოც ახალგაზრდა ხალხი არა ერ თხელ დაარბიეს იმის გამო, რომ უბ რალოდ გართობა სურდათ. იმედია წელს ასეთი არაფერი მოხდება და ჩვეულებრივი მასკარადი, თუნდაც „საშიში“, ყველანაირი ქვეცნობიერი შიშის გარეშე ჩაივლის. ჰელოუინის მთავარი ნიშანი გოგრაა, სახე ლად „ჯეკის მნათობი“, რომელზეც პირი და თვალ ებია ამოჭრილი, თვითონ გოგრაში კი, სანთელი ან რაიმე ნათურაა მოთავსებული. ირლანდიაში მთავარი ატრიბუტი, უმეტესწილად სტაფილოსფერი ან შავი სა ნთელია, რომელსაც სხვადასხვა არომატიზატორის სუ ნი აქვს. ხოლო მთავარი, რა თქმა უნდა, თვითონ მეჯლ ისია, კოსტიუმირებული დღესასწაული, რომლის გარეშეც მთელი ჰელოუინი თავის ხიბლს კარგავს. დიდი ზეგავლენა ჰელოუინზე კინემატოგრაფმა მოახდი ნა, რადგანაც სხვადასხვა სამოსი, ფილმის გმირების მიხე დვით იქმნება, მაგალითად, ფრანკენშტეინის გმირი ერთი-ერ თზე ჰგავს ფილმის პროტოტიპს, ხოლო დრაკულას სამოსის არჩევისას, არჩევანი გაცილებით მეტია, რადგანაც ამ გმირის ასობით ვარიანტი არსებობს. შესაძლებელია საკუთარი აზროვნების ჩართვა და კოსტიუ მის საკუთარი ფანტაზიით შექმნა. ზარმაცებისთვის კი იდეალუ რი ვარიანტი არსებობს, მაგალითად, სახის თეთრად შეღებვა, ან ტუჩთან წითელი საღებავით პატარა სისხლის დახატვა. მოკლედ, არჩევანი თქვენზეა, ჰელოუინზე სტანდარტული დრეს-კოდი არ არსებობს...
სამ ნი ა ი ბ ე ლ ი მ ო ზ ნ გა სამყარო
იქნებოდა გადაღებული, ბილეთში ფულის გადახდა სრული უაზრობა იყო. „ტიტანები“ ფარსს უფრო ჰგავდა, ვიდრე სამგანზო მილებიან პროდუქტს – პროდიუ სერთა ხრიკს, „ავატარის“ შემდეგ, რაც შეიძლება მეტი ფული ამოე ღოთ. ქემერონის ფილმის შემდეგ, ყველაზე დიდი წარმატება ტიმ ბა რტონის „ალისა საოცრებათა ქვეყ ანაში“ ხვდა წილად, ფილმის ვიზუ ალურმა მხარემ ყველა ასაკის მაყუ რებლის დაკმაყოფილება შეძლო. მეორე საკითხი კი, ფილმის სცენარი გახდა, რომელიც არაფრად არ ვარგოდა და საოცარი ეფექტების მი უხედავად, ნამუშევარს
გარდაუვალ წუნს უქმნიდა. აღსანიშნავია, რომ „3D“ ფორმ ატი საკმაოდ ძვირი სიამოვნებაა, რის გამოც მას წინასწარ მომგებიან პროექტებზე იყენებენ. უმეტესწი ლად გათვლა ფანტასტიკური ჟა ნრის ფილმზეა, სადაც ეფექტებით უფრო გაჯერებულია პროდუქტი. ბილეთის ფასი „3D“-ს შემთხვევაში
ორმაგია, რისი მეშვეობითაც ფი ლმი მასში ჩადებულ ხარჯებს იო ლად ფარავს. ფიასკოს შემთხვევაში კი, დანაკარგიც ორმაგია, რაც ახალ ფორმატს უფრო სახიფათოს ხდის, ვიდრე ეს ერთი შეხედვით ჩანს. აგ რეთვე მსოფლიოს კინოთეატრების მხოლოდ 30 პროცენტი თუ იქნება მზად სამგანზომილებიან ფილმებს
უმასპინძლოს, რაც საერთაშორი სო ბაზარზე პროდუქტს კიდევ ერთ დიდ პრობლემას უქმნის. პირველი ვინც შეგნებულად უარი განაცხადა „3D“ ფორმატ ზე, ჰარი პოტერის მორიგი სერი აა. პროდიუსერებმა „სიკვდილის საჩუქრები“-ს პირველი ნაწილის გადაღების შემდეგ, გადაწყვიტეს, ფილმი ჩვეულებრივ ფორმატში გაეშვათ და „3D“ მეორე ნაწილი სთვის შემოენახათ. პირველ რიგში მათი შიში კინოთეატრების სიმც ირემ გამოიწვია, ხოლო მეორე კი, „პოტერი“ „3D“-ში გადაღებული არ იყო, ხოლო მისი შემდგომი გა დამუშავება, გარკვეულ ფინანსურ ხარჯებთან იქნებოდა დაკავშირებ ული. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ „სიკვდილის საჩუქრებმა“ სა სიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს ახალ ფორმატს. „3D“-ში არაერთი წარსულში გა ხმაურებული ნამუშევარი იქნება გადაყვანილი, მაგალითად, ჯეიმს ქემერონი „ტერმინატორი 2“-ის თა ვიდან გაცოცხლებას გეგმავს, ხო ლო ჯორჯ ლუკასი თავის ვარსკვ ლავურ საგას ახალ სიცოცხლეს მი სცემს. ექვსნაწილიანი ფილმი 2020 წლამდე მთლიანად „3D“ ფორმატში გადავა. ლაპარაკი იმის შესახებ, რომ სამგანზომილებიანი სანახაობა, ჩვ ეულებრივ კინოს მოკლავს, ნაად რევია, პირველ რიგში არაკომერ ციული და უბრალოდ, არამაღალ ბიუჯეტიანი ფილმები ყოველთვის იარსებებენ, რის გამოც „3D“ მხოლ ოდ ვიზუალურად დატვირთულ პრ ოდუქტზე იქნება გათვლილი, რო მელსაც მაყურებელი, ნამდვილად არასდროს მოაკლდება...
31 ოქტომბერს ჰელოუი ნი დადგება, ალბათ, ერთერთი ყველაზე „სახალისო“ დღესასწაული მთელი წლის მანძილზე. უკვე ერთი თვ ეა, რაც არა მხოლოდ მსოფ ლიოში, არამედ საქართვე ლოშიც ამ დღისთვის ემზა დებიან, რათა ერთი ღამით, გაერთონ.
ლონდონის კინოფესტივ ალი, ბრიტანეთის კინოინსტ იტუტის ეგიდით ოქტომბრის მეორე ნახევარში ტარდება. წლევანდელ პროგრამაში მთ ავარ ინტერესს დენი ბოილის „127 საათი“, რობ ეპშტეინის და ჯეფრი ფრიდმანის „ყმუი ლი“ და ამ წლის კანის ფესტ ივალის ლაურეატი ტაილან დური ფილმი „ბიძია ბუნმე, რომელსაც ახსოვს თავისი ცხოვრება“ იწვევს. ასევე აღ სანიშნავია რუსი რეჟისორის ალექსეი პოპოგრებსკის „რო გორ გავატარე ეს ზაფხული“, რომელიც საკონკურსო პროგ რამაში თვითონ ფესტივალის არტ-დირექტორმა შეიყვანა. „ყველაზე ცნობილი ფესტივალ ები – ვენეცია, კანი, ბერლინი, უმ ეტესწილად პროფესიონალებზე და პრესაზე არიან ორიენტირებულე ბი, ხოლო ჩვენი მთავარი ორიენტ ირი - მაყურებელია“ - განაცხადა ფესტივალის არტ-დირექტორმა სანდრა ჰებორნმა. ლონდონის ფესტივალი მა რთლაც ყველანაირ ფესტივალურ ნიუანსებს მოკლებულია – აქ ვერ ნახავთ ვარსკვლავების ზღვას, არ არსებობს წითელი ხალიჩა, თვითონ ნომინაციების არსებობაც მინიმუ მამდეა დაყვანილი, რაც საერთოდ არ უშლის ხელს ფესტივალს მრავ ალფეროვანი პროგრამით გამოირ ჩეოდეს. წელს ფესტივალზე 197 მხატ ვრული, 36 დოკუმენტური, 112 მოკლემეტრაჟიანი ფილმია წარდ გენილი მსოფლიოს 67 ქვეყნიდან. ასევე, ფესტივალზე 11 მსოფლიო, ხოლო 33 ევროპული პრემიერაა დაგეგმილი. ფესტივალი არასდროს გამო ირჩეოდა გლამურული სახით, თუ მცა ბოლო წლებში მაინც გაუჩნდა საკონკურსო პროგრამა – პრიზი მხ ოლოდ ხუთია, ბრიტანეთის კინოინ სტიტუტის სტიპენდია, საუკეთესო დოკუმენტური ფილმი, საუკეთესო ბრიტანული დებიუტი და ყველაზე ნოვატორული ფილმი. მთავარი ჯილდო კი ყველგან ერთია – წლის საუკეთესო ნამუშევარი. ფესტივალი სხვადასხვა პროგ რამებით არის დაყოფილი – „ახალი ბრიტანული კინო“ რომლის სათა ურიც თავად მიუთითებს, რომელ ფილმებს შეიცავს კონკრეტული პროგრამა. „საგანძური არქივებიდან“ – ამ კონკრეტულ პროგრამაში ყველა ის ფილმია ნაჩვენები, რომელიც წლების მანძილზე ისტორიის მი ერ დავიწყებული იქნა, თუმცა თა ვისი აქტუალობა არ დაუკარგავს. მოკლედ, ყველა ის შედევრი, რო მელიც თავის დროზე რიგიანად შეფასებული ვერ იქნა, კინოსამყ აროს მიერ. „მსოფლიო კინო“ – აქ წარმოდ გენილია ფილმები აზიიდან, აფრი კიდან, ლათინური ამერიკიდან, ამ ავე კატეგორიაში გადის ამერიკაც. „ევროპული კინო“ – ევროპის კინო პროდუქცია და „ექსპერიმენ ტი“, რომელშიც უმეტესწილად ნო ვატორული და ექსპერიმენტული ნამუშევრებია ხოლმე ნაჩვენები.
ჯეიმს ქემერონის „ავატ არი“-ს გამოსვლის შემდეგ, ბე ვრმა ირწმუნა, რომ ფილმის ჩვ ენების ჩვეულებრივი პროცესი ისტორიას ბარდებოდა, ხოლო „3D“ ფორმატი თანდათანობით ყველაფერს დაიპყრობდა. სამგ ანზომილებიანი სამყარო, მაყუ რებლისთვის, ბევრად უფრო მი მზიდველი აღმოჩნდებოდა.
ფილმების მოკლე მიმოხილვა
ლონდონის კინოფესტივალი, ბრიტან ეთის კინოინსტიტუტის ეგიდით ოქტომბ რის მეორე ნახევარში ტარდება. წლევან დელ პროგრამაში მთავარ ინტერესს დენი ბოილის „127 საათი“, რობ ეპშტეინის და ჯეფრი ფრიდმანის „ყმუილი“ და ამ წლის კანის ფესტივალის ლაურეატი ტაილან დური ფილმი „ბიძია ბუნმე, რომელსაც ახ სოვს თავისი ცხოვრება“ იწვევს.
ლონდონის კინოფესტივალი
დენი ბოილი „127 საათი“ – „ოს კარის“ ლაურეატი, ფილმით „მილი ონერი გარეუბნიდან“, დენი ბოილი, მაყურებლის წინაშე ოპტიმისტური ტრაგედიით წარდგა. საქმე რეალ ური ისტორიის მიხედვით არის გა დაღებული და ალპინისტი არონ რალსტონის ისტორიას გვიყვება. არონი იუტას კანიონის ერთ-ერთ ნაპრალში ჩაიჩეხა, ხოლო ხელზე კი დი დი ზო მის ლო დი და ეცა. სა კუთარი თავის გადასარჩენად ახ ალგაზრდა ალპინისტი რადიკალურ სვლაზე წავიდა და ლოდის ქვეშ მოყოლილი ხელი მოიჭრა. ფილმი ზუ სტ ად იმ 127 სა ათს ეხ ება, რო მელიც არონ რალსტონმა კანიონში გაატარა. მთავარი გმირის როლი ჯეიმს ფრანკომ შეასრულა, ხოლო სცენარზე, დენი ბოილთან ერთად, თვითონ არონმა იმუშავა. „127 სა ათში“ ყველაზე რთულად საყურებე ლი სცენა ხელის ამპუტაციაა, რო მელიც ბოილის მიერ დეტალურად არის გადაღებული.
რობ ეპშტეინი და ჯეფრი ფრიდმა ნი „ყმუილი“ – ფილმი ბიოგრაფიული ჟანრის არის და ცნობილი ამერიკელი პოეტის ალან გინზბერგის ცხოვრების გარკვეულ პერიოდს მოიცავს, კერძოდ კი, მისი შემოქმედების საწყის ეტაპს. ფილმს სახელწ ოდება გინზბერგის ყველაზე ცნობილი პოემის „ყმუილის“ გა მო ეწოდა, საიდანაც ამერიკელი პოეტის აღიარების ხანა დაიწყო. პოემამ გამოსვლისთანავე დიდი გამოხმაურება ჰპოვა – ზოგი გინზბერგში მომავალ გენიოსს ხედავდა, ზოგი კი, მას ათასგ ვარ ლაფს ასხამდა. „ყმუილი“ სკანდალურად ცნობილი პოემა გახდა და საქმე იქამდეც კი მი ვიდა, რომ გინზბერგს, თავისი ნაწარმოების გამო, სასამარ თლოში უჩივლეს. ფილმში ერ თმანეთში გადახლართულია, სასამართლო პროცესი და გი ნზბერგის პირადი ცხოვრება, „ბიტნიკების“ საწყისი პერიოდი და თვითონ პოემა „ყმუილი“. ფესტივალზე, დოკომენტური
ფილმების პროგრამაში, ასევე ნაჩვენ ები იქნება ფილმი უილიამ ბეროუზე, რომელიც გინზბერგივით, ბიტ-თაობ ის განუყრელი ნაწილია.
HOWL
ალექსეი პოპოგრებსკი „როგორ გავატარე ეს ზაფხული“ – ბერლინის კინო ფესტივალის ერთ-ერთი მთავარი ლაურეატი, ალექსეი პოპოგრ ებსკის ეგზისტენციალური დრამა „როგორ გავატარე ეს ზაფხული“ გა ხდა. ლონდონის ფესტივალზეც რუსულ ფილმს დიდი შანსი აქვს წლის ფილმის ტიტულის მფლობელი გახდეს. ფილმის ვითარება ჩრდილოეთ ოკეანის ერთ-ერთ კუნძულზე ვითარდება, სადაც ორი მთავარი გმირი მსოფლიო ცივილიზაციასაა მოწყვეტილი, გარე სამყაროსთან კავშირის ერთადერთი საშუალება კი, ძველი რაციაა. ორი ადამიანის ურთიერთო ბაზე აგებული დრამა, მართლაც რომ გამორჩეული ფილმია საკონკურ სო პროგრამაში. ფილმის პრემიერა 2010 წლის 17 თებერვალს შედგა, რის გამოც მისი ხილვა ქართველ მომხმარებელს ინტერნეტში უკვე დი დი ხანია შეუძლია. რიგით 54-ე ლონდონის კი ნოფესტივალი 28 ოქტომბერს დაიხურება, სადაც ხუთივე გამარჯვებული დასახელდ ება. თუმცა, როგორც მაღლა აღვნიშნეთ, ფესტივალისთვ ის ეს მხოლოდ ფორმალობაა, რადგანაც მთავარი ის ახალი, ხარისხიანი პროდუქციაა, რომელიც ასე ენატრება ხო ლმე მაყურებელს... ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
41
მსახიობ სალომე ბეზარაშვილს თავდამსხმელმა სხეულის მძიმე დაზიანება მიაყენა მირიან ბოქოლიშვილი
28 ოქტომბერს თბილისის კინოთეატრე ბში ახალი ქართული ფილმის – „სეზონის“ პრემიერა იგეგმება, თუმცა ღონისძიებას ფილმის ერთ-ერთი მონაწილე შესაძლოა, ვერ დაესწროს. 22 წლის სალომე ბეზარა შვილს რამდენიმე დღის წინ მძიმე ოპერ აცია ჩაუტარდა. ახალგაზრდა მსახიობს ექიმმა დავით ციციშვილმა სახეზე 54 ნაკერი დაადო. ოპერაცია მას შემდეგ გა ხდა საჭირო, რაც სალომე ბეზარაშვილს ახვლედიანის ქუჩაზე თავს დაესხნენ და სახეში მინის საგანი ჩაარტყეს. რატომ დაჭრეს 22 წლის მსახიობი? ვინ არის ეჭვმიტანილი და მოხდა თუ არა მი სი დაკავება? „პრაიმტაიმისთვის“ ცნობილი გახდა, რომ საქმეში ეჭვმიტანილის სტატუსით, ასევე ახალგაზრდა ქალბატონი, სოფო შაბუ რიშვილი ფიგურირებს. მის წინააღმდ ეგ სისხლის სამართლის საქმე სხეულის განზრახ მძიმე დაზიანების მუხლითაა აღძრული. როგორც ჩვენი ინფორმატორი გვიყვება, ეჭვმიტანილზე სამართალდა მცველებმა ძებნა გამოაცხადეს, რადგან ის კრიმინალური შემთხვევის შემდეგ იმალება. თავდასხმის მიზეზი საკმაოდ ბანალურია – ეჭვმიტანილსა და დაზარა ლებულს შორის გარეგნული მსგავსება. როგორც ჩვენთვისაა ცნობილი, დაზარა ლებულმა გამოძიებას უკვე მისცა ჩვენ ება და თავდასხმაც დეტალურად აღწერა. „პრაიმტაიმი“ კომენტარისთვის დაზარა ლებულს დაუკავშირდა, რომელმაც დაგვ იდასტურა, რომ მას სახეზე მრავლობითი ჭრილობები მართლაც სოფო შაბურიშვ ილმა მიაყენა.
გამოძიება ეჭვმიტანილის სტატუსით ახალგაზრდა გოგოს ეძებს... ოპერაციამდე – სალომე, იქნებ მოგვიყვე, რა მოხდა რეალურად? – რეალურად მოხდა ის, რომ ამ გოგომ ჭიქა შემალეწა სახეში. – სამართალდამცველებს თქვენ მიმართეთ? – მე არ დავკავშირებივარ. თვითონ მოვიდნენ შემთხვევ ის ადგილზე. თუმცა, როგორც ვიცი, ეს სოფო დაკავებული არაა ჯერჯერობით, რადგან საქმე ახლა აღიძრა. – გავიგეთ, მიმალვაში იმყოფებაო? – ვერ გეტყვით, ალბათ, გამოცხადდებოდა ძებნა. წესით, უნდა მიიმალოს, არა? – თქვენ უკვე დაგკითხეს, რამდენადაც ვიცით... – კი, სახლში იყვნენ მოსულები და ჩვენება მივეცი. – კონფლიქტი რამ გამოიწვია, თუ შეგიძლია, გვით ხრა?
ოპერაციის შემდეგ – რატომღაც იმ გოგოს ჰგონია, რომ გარეგნულად ვგავარ და სულ ამას იძახდა, როგორც ვიცი. საკმაოდ აგრესიული გოგოა. – ნასვამი იყო? – ალბათ, კი. – მანამდე რა ურთიერთობა გქონდათ შაბურიშვილ თან? – არავითარი ურთიერთობა არ მქონია. თვითონ დადი ოდა და იძახდა, მგავსო. ეს ვერ აიტანა. – ალბათ, გეცოდინება, ზოგადად, რას წარმოადგენს... – არ ვიცი, ალბათ, უფრო შორიდან მიცნობდა. „პრაიმტაიმის“ ინფორმაციით, მომხდარზე გამოძი ება სისხლის სამართლის კოდექსის 117-ე მუხლით მი მდინარეობს. ბრალის დამტკიცების შემთხვევაში ეჭვმ იტანილს 7-დან 9 წლამდე პატიმრობა ემუქრება.
უკვე თბილისში თბილისობის ფარგლებში 22 ოქტომბერს სასტუმრო Holiday Innის (ყოფილი სასტუმრო „აჭარა“) წინასწარი დათვალიერების ცერე მონია გაიმართა. მოწვეულ სტუმარს სასტუმრო ღვინით, კერძებითა და ცოცხალი მუსიკის თანხლებით გაუმასპინძლდა. წითელი ლენტი საზეიმოდ თბილისის მერმა გიგი უგულავამ გაჭრა და თბილისელებს კიდევ ერთი სასტუმროს გახსნა მიულოცა. ერთ-ერთი ყველაზე მასშტაბური პროექტი საერთაშორისო დო ნის 4-ვარსკვლავიანი სასტუმროა და 252 სასტუმრო ოთახს დაიტევს. დასაქმდება 150 ადამიანი. მსოფლიოში სასტუმროების ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ბრენდი Holiday Inn ქართველ მომხმარებელს მა ღალი ხარისხის მომსახურებასა და კომფორტს საუკეთესო ფასების შეხამებით ჰპირდება. პროექტის ღირებულება 28 მილიონი დოლა რია. სასტუმროს აღჭურვისთვის და მშენებლობის დასრულებისთვ ის „საქართველოს ბანკმა“ 12 მილიონი დოლარის მოცულობის სესხი გასცა. სასტუმრო Holiday Inn-ის გახსნა ნოემბრის შუა რიცხვებშია დაგეგმილი. გიგი უგულავა: „ნებისმიერი ქალაქისთვის და განსაკუთრებით თბილისისთვის ასეთი სასტუმროს გახსნა ძალიან მნიშვნელოვანი მოვლენაა. სამწუხაროდ, სასტუმრო „ივერიასთან“ ერთად სასტუმრო „აჭარა“ ჩვენი უბედურების, ტრაგედიისა და ტკივილის გამოხატულე ბაა. დღეს ორივეს მსოფლიო ბრენდები ოპერირებენ, მაგრამ ტკივ ილი მაინც ტკივილად რჩება, სანამ ჩვენ რეალურად არ შევძლებთ, გადავლახოთ და მოვაგვაროთ ის პრობლემები, რაც მოსახლეობას აწუხებს. მინდა ჩვენს ქალაქს მომავალ თბილისობას კიდევ უფრო სა ინტერესო სიახლეები ვუსურვო“. 42
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
დის მკვლელობაში ეჭვმიტანილი შესაძლოა, ციხეს გადაურჩეს... მირიან ბოქოლიშვილი
22 ოქტომბერს ფონიჭალაში მომხდარი საზარელი მკვლელობის ირგვლივ სხვადასხვა ვერსიები ვრცელდება. საკუთარი დის მკვლელობაში ეჭვმიტანილ გიორგი ფოლადაშვილს ზოგი შეურაცხად პიროვნებად ახასიათებს, ზოგი კი მის ქმედებას ნარკოტიკულ ზემოქმედებას უკავშირებს. გარდაცვლილის ახლობლები ღია კომენტარისგან თავს იკავებენ, თუმცა პირად საუბარში არ მალავენ, რომ ეჭვმიტანილი რამდენიმე თვის წინ ასათიანის ქუჩაზე მდებარე ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში მკურნალობის კურსს გადიოდა. ახლობლებს პრეტენზიები აქვთ ფსიქიატრიული საავადმყოფოს ხელმძღვანელობასთანაც, რადგან ფოლადაშვილს მკურნალობის დასრულებამდე საავადმყოფოს დატოვების საშუალება მისცეს. იმ შემთხვევაში, თუ ექსპერტიზამ გიორგი ფოლადაშვილი მართლაც შეურაცხადად ცნო, არაა გამორიცხული, მას სასჯელაღსრულების დაწესებულებაში თავისუფლების აღკვეთის ნაცვლად, იძულებითი მკურნალობა მიესაჯოს. მკურნალობდა თუ არა ფსიქიატრიულში ეჭვმიტანილი? ამ ინფორმაციის გადასამოწმებლად ჩვენ საავადმყოფოს დირექტორს დავით ზურაბიშვილს დავუკავშირდით, თუმცა მისი თქმით, პაციენტების ვინაობა კონფიდენციალურია.
დავით ზურაბიშვილი: – ამ პიროვნების შესახებ ვერაფერს გეტყ ვით. ეს არის დახურული ინფორმაცია. გარდა ამისა, ჩვენ 300-მდე პაციენტი გვყავს და ყვ ელას სახელსა და გვარს ვერ დავიმახსოვრე ბთ. – და როგორ შეგვიძლია, გადავამოწმოთ? – ვერანაირად ვერ გადაამოწმებთ. ერთა დერთ შემთხვევაში შეგიძლიათ ინფორმაც იის მიიღება, თუ სასამართლოსგან გექნებათ ოფიციალური წერილი, ან პირადი ადვოკატის თანხმობა. – ბატონო დავით, რამდენად დაცულია ტერიტორია და შეუძლია თუ არა ფსიქიკ ური პრობლემების მქონე პაციენტს საავ ადმყოფოს თვითნებურად დატოვება? – არსებობს ორი ტიპის მკურნალობა – იძ ულებითი და ღია ტიპის მკურნალობა. გააჩნია რა შემთხვევასთან გვაქვს საქმე. – ანუ ნაწილს თავისუფლად შეუძლია და ტოვოს საავადმყოფოს ტერიტორია? – არა, ასე ნამდვილად არაა. როცა აღარაა
საჭირო მკურნალობა, ცხადია, მხოლოდ მაშინ ტოვებენ. – და თუ მკურნალობა არაა დასრულებ ული და მაინც დატოვეს საავადმყოფო... – ასეთი შემთხვევა პრაქტიკულად არ ყო ფილა. – ანუ? – პრაქტიკულად არა, ნიშნავს, რომ – არა. იმ შემთხვევაში, თუ დადასტურდა, რომ ეჭვმიტანილი დანაშაულის ჩადენის დროს ფს იქიკურად ჯანმრთელი იყო, მას ციხეში 15 წე ლის გატარება მოუწევს. რამაზ ტყებუჩავა, დეტექტივი: – 1983 წელს დაბადებულმა გიორგი ფო ლადაშვილმა, ცივი იარაღის გამოყენებით, ყელისა და მუცლის არეში ჭრილობები მი აყენა საკუთარ დას, 1981 წელს დაბადებულ ეკატერინე ფოლადაშვილს, რომელიც მიღე ბული დაზიანებების შედეგად გარდაიცვალა, რის შემდეგაც ეჭვმიტანილი შემთხვევის ად გილიდან მიიმალა. იმავე დღეს, მკვლელობის ჩადენიდან რამდენიმე საათში ეჭვმიტანილი
საპატრულო პოლიციას ჩაბარდა. დაკავე ბული აღიარებს ჩადენილ დანაშაულს. გა მოძიებას აწარმოებს თბილისის შს მთავარი სამმართველო. გამოძიება მიმდინარეობს საქართველოს სსკ-ის 108-ე მუხლით, რაც ითვალისწინებს 15 წლამდე თავისუფლების აღკვეთას. 23 წლის ეკა ფოლადაშვილი მეუღლესთან და წლინახევრის ქალიშვილთან ერთად ქვემო ფონიჭალაში ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობდა. ოჯახმა ცხედარი ექსპერტიზის დასრულების შემდეგ სოფელ ჭიკაანში გადაასვენა. ბადრი ვალიევი, გარდაცვლილის მეზო ბელი: – ძალიან კარგი გოგო იყო. ექთნად მუშაობ და საავადმყოფოში, ქმარი დისტრიბუტორია. გვიან საღამოს, მგონი, 11 საათზე მომხდარა ეს ამბავი. როგორც თქვეს, ბევრი ჭრილობა აქვს. ყელი აქვს გამოჭრილი და 7-8 ჭრილობა კიდევ – ზურგში. ქმარიც სახლში ყოფილა, მა გრამ ვერაფერი გაუგია. გვიან მოდის სამსახ ურიდან და ალბათ, იწვა. აბაზანაში მოუკლა
ვს. შემოსულა და უთქვამს, ფული მჭირდება სასწრაფოდ, წაგებული მაქვსო, 500 დოლარს სთხოვდა ამ საწყალს. რომ არ მიუცია, მოკლა და გაიქცა. ქმარმა იპოვა აბაზანაში გარდაც ვლილი. მერე კი თვითონ მივიდა პოლიციაში და ჩაბარდა. ამბობენ, შეურაცხადიც იყოო. ფსიქიატრიულში მკურნალობდა, მაგრამ გა მოიქცა. ხათუნა ცხადაია, მეზობელი: – ჯერ დედასთან ყოფილა ფულის სათხ ოვნელად, მას უარით რომ გამოუსტუმრებ ია, დას მიაკითხა. როგორც მე ვიცი, წამლის ზემოქმედების ქვეშ იყო. ისე კი შეხება არ მქონია ამ ბიჭთან არასდროს და ვერ გეტყ ვით ზუსტად. იმავე დილით გავიგე ეს ამბავი, გავოგნდით. ახალგაზრდა გოგო როგორ გა იმეტა?! ამჯამად მომხდარზე წინასწარი გამოძი ება სისხლის სამართლის კოდექსის 108-ე მუ ხლით მიმდინარეობს. გამოძიების პროცესში გაირკვევა, იყო თუ არა შეურაცხადი გიორგი ფოლადაშვილი დანაშაულის ჩადენის დროს.
ეჭვმიტანილი გიორგი ფოლადაშვილი ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
43
უპრეცედენტო გამოფენა 3D
ფორმატში – ხვალ თბილისელებს დიდი სიურპრიზი ელით
დეა თავბერიძე პირველად საქართველოში სამუზეუმო ექსპონატები ტრიდე ფორმატში – იდეა, „ჯიპას“ კურს დამთავრებულს, რუსუდან ჭინჭ არაულს ეკუთვნის. რუსუდანი, ამ უპრეცედენტო პროექტის განხორციელებას, ჯგუფელებ თად ერთად, ხვალ, 26 ოქტომბ ერს კინოს, თეატრის, მუსიკის და ქორეოგრაფიის მუზე უმში აპირებს... პროექტი - „ჯიპას“, კულტურის სამინისტროს, „გრ ანდ კაზინოსა“ და „ჯიემსი ჯგუფ ის“ დახმარებით კეთდება. რუსუდან ჭ ინ ჭა რა უ ლს „ჯიპაში“ ღ ონ ის ძ იების მა რ თვ ის ა და სა ზოგ ად ო ე ბა სთ ა ნ უ რთ იე რთ ო ბის კურსის დამთ ავრების შემდეგ დი პლომი უნდა დაეცვა. მუზეუმითაც ამიტომ დაინტერესდა. თავდაპ ირველად სურდა შეეტყო საიდან მოდიოდა და სად ინახებოდა ქართ ული კოსტიუმები. კვლევის შედე გად კარგარ ეთელის 6 ნ ომ ერ შ ი მ დე ბა რ ე და ყველ ა სთ ვი ს ნ აც ნო ბ და ლა მაზ შე ნობ ას მია დ გა. ეს ის შე ნობ აა, რ ომ ე ლმაც სი მაცაცო (რუსუდან) ჭინჭარაული
44
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
ყვარულის სასა ხლესთან ერთად აჩრდილების სა სახლის სახელიც დ აი მკ ვი დრ ა . ამბობენ, მუზე უმში აჩრდილები სახლობენო... მ აც აც ო (რუსუდან) ჭინჭარაული: „ვინა იდან მუზეუმში რეკონსტრუქცი აა, კოსტიუმების ნახვა ვერ მო ვახერხე. თუმცა, მუზეუმის დი რექტორმა, გიორგი კალანდიამ სიყვარულის სასახლეზე საინტე რესო ისტორია მომიყვა. მართ ალია კოსტიუმების გამო მივედი, მაგრამ იმდენად დავინტერესდი, რომ მუზეუმის შესახებ ინფო რმაციის შეგროვება დავიწყე. ვიფიქრე, კარგი იქნებოდა მუზე უმების პოპულარიზაციაზე მე მუშავა და პროექტიც გავაკეთე. შემდეგ გამიჩნდა იდეა საქართ ველოს სხვა მუზეუმებსაც და ვეხმაროთ პოპულარიზაციაში, რომ განვითარდეს და გადავა რჩინოთ. სიყვარულის სასახლეც თავიდან ბოლომდე სერიოზულ რეკონსტრუქციას ითხოვს. მუშაობის პერიოდში ისე შე ვიჭერით როლებში, რომ ძალიან სერიოზული სამუშაო გამოგვ ივიდა. დაფინანსებაც იმაზე მე ტი მოვიპოვეთ, ვიდრე გვქონდა. პასუხისმგებლობა დიდი იყო, ამ
იტ ომ ყველანაირი ღონე ვიხმარე, რომ კარგი გამოსულიყო. პირა დად შევხვდი ბატონ ნიკოლოზ რურუას და ჩემი პროექტი გა ვაცანი. დაინტერესდა. რომ არა მისი თანადგომა, ძალიან გაგვ იჭირდებოდა, შეიძლება არც გამოსულიყო. ასე რომ, „ჯიპას“ გარდა, კულტურის სამინისტრო, „გრანდ კაზინო“, „ჯიემსი ჯგუფ იც“ დაგვეხმარა...~
სიყვარულის სასახლე
პრინცმა კონსტანტინე ოლ დენბურგმა ეს სასახლე, სიყვარ ულის ნიშნად, ქართველ ლამაზმ ანს აგრაფინა ჯაფარიძეს აჩუქა. პრინცმა მოახერხა, პეტრე და დიანის მეუღლეს სიყვარულით თავბრუ დაახვია და შვილებია ნად ცოლად შეირთო. პროექტის ფარგლებში სწორედ შვილებთან ერთად გადაღებული ფოტოს გა ცოცხლება მოხერხდა. მაცაცო (რუსუდან) ჭინჭარ აული: „ნიღბის ფორმის მოსაწვევები
გავაკეთეთ. რო ცა 1882 წე ლს პრინცი და აგრაფინა სასახლეში საცხოვრებლად გადავიდნენ. მიღებაზე სტუმრებს ნიღბებით დახვდნენ. სტუმრებიც ნიღბებ ით ყოფილან. ამიტომაც გვაქვს ჩვენც მოსაწვევი-ნიღაბი. იქნება პერფორმანსიც, რომელიც ამ გა ცრეცილ ამბავს მოყვება, რომე ლიც, მიუხედავად დრო ჟამისა, დღესაც ცოცხალია. ერთი სიტყ ვით, დამთვალიერებელს წინ კა რგი სანახაობა ელოდება. მუზე უმს აგრაფინა ჯაფარიძის სამი თუ ოთხი ფოტო ჰქონდა. მოხდა სასწაული, ჩემს ჯგუფში აგრა ფინა ჯაფარიძის შთამომავალი აღმოჩნდა, მას სახლში 9 ფოტო აღმოაჩნდა. რომლებსაც, დიპლ ომის დაცვის დღეს, მუზეუმს სა ჩუქრად გადავცემთ... ყველაზე მთავარი კი ტრიდე ფორმატია. ვინაიდან მუზეუმი რეკონსტრ უქციაშია, დასათვალიერებლად ვერ შედიხარ. ამჯერად, დამთვა ლიერებელი მუზეუმში შეუსვლ ელად შეძლებს დაცული ექსპონ ატების დათვალიერებას.“
სცენაზე შექმნილი ვარცხნილობები და ქართველი დიზაინერების ახალი ტენდენციები მარიტა დამენია კვირას წყნეთის „კოპალაში“ გამართულ ღო ნისძიებაზე იტალიელმა სტილისტმა ჯუზეპე დენარდისმა და ქართველმა მოდელებმა სა ოცარი სანახაობა მოაწყვეს. შოუ პანტომიმის თეატრის მსახიობებმა გააფორმეს და ძალიან საინტერესო გამოვიდა. დენარდისმა კი, რომე ლიც იტალიის ხელოვნების სკოლის პედაგოგი და კომპანია „ჯუნგლ ფევერის“ ამბასადორია, სცენაზე ოცამდე მოდელი შეღება და სხვადა სხვანაირი ვარცხნილობები გაუკეთა. მან სრულიად განსხვავებული ახალი ტე ქნოლოგიები და კომპანია „ჯუნგლ ფევერის “ პროდუქცია გამოიყენა, რომლის დისტრიბუტორიც სა ქართველოში კომპანია „კოსმო ტრეიდია“. საინტერესო ვარცხნილ ობებთან ერთად მოდელებს არანაკლებ საინტერესოდ ეცვათ. მათ ჩაცმულობაზე კი ატელიე სალონმა „ბუკკიმ“ იზრუნა. „ბუკკის“ კოსტიუმებს დები – ირმა და ინგა ბუკიები ქმნიან და ეს მათი პირველი ჩვენებაა. ღონისძიების ორგანიზატორებმა თავად გადაწყვიტეს მათთან თანამშრომლობა. ირმა ბუკია, დიზაინერი: „ორგანიზატორებს მოეწონათ ჩვენი კოლე ქცია, ჩათვალეს, რომ სცენაზე შექმნილ ვარც ხნილობებს სწორედ ასეთი სამოსი მოუხდე ბოდა, რამაც ძალიან გაგვახარა. ჩვენი სამოსი მართლაც განსხვავებული და ორიგინალური სტილისაა და ქართველმა მოდელებმა, რომლ ებიც კასტინგის საშუალებით შეირჩნენ, საკმ აოდ კარგად მოირგეს. ჩვენ არ ვართ პროფ ესიონალი დიზაინერები, თუმცა ჩვენს საქმეს დიდი სიყვარულით ვაკეთებთ და ამიტომაც კა რგად გამოგვდის. ეს ჩვენი პირველი ნაბიჯია და ვფიქრობთ, თუ ასეთი ტემპით გავაგრძელებთ, დიდ წარმატებებს მივაღწევთ“.
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
45
ლევან კუტალიას მოთამაშე გოგოები არ უყვარს კობა ინ
ასარიძ
ე
ნახევა 21 წლი რმცველი ლე ბავი გა საა, მაგრამ ბ ვან კუტალია ე დ ჯ ის კლუ ახდა თავს. 1 ვრი საინტერე ერ 8 ბ სო ამ იდან წლი „სლავი აში“ რო ბოსნიის დედ სა იყო, ზუგდი საუკეთ აქალა დ მ გადა გავიდა ესო ლეგიონ ვიდა. მეორე ქ სარაევოს ერთა შ წ დ ორის მ ელს ბოსნიის პირველ ა „სლავიას“ ე ი ო იიდან წ ი გოლიც მან სტორიაში ევ რე ადგილზე რ გ ა ა ებმა და მოსვლა სკან იტანა. თუმც ოტურნირებზ დ ე ა რი შეუ მეკარეების მ ალით მოუწი ლევანს ბოს ნ წვრთნე რაცხყო ა, თანა გუ ლ ფ ქართვე ლოს 21 ა მიაყენეს. ც მა ვარჯიშზე ნდელ ნობ ფიზ -წლ ახლა კ უტალი ამდელთა ნა ისთვის, ლევ იკუ ან კ ა „ატრომ რ იტოსში საბერძნეთის ებშიც თამაშ ი სა ობ უ “ ებენ კი დეც. ზუ ისინჯება და, მაღლესი ლიგ და. ის ალ გ ლი კუტ ალია, ჯ დიდში დაბადე ბათ, დაიტოვ ბუ ერ ამ უკვე სამ წელ დასაოჯახებ ლ-გაზრდი ელი ზე ჰყავს დ ა როგო მეტია, გული ა, მაგრ სს რც კლუბშ ი ჩაირი კი საბერძნე წორი თის ცხებ ინდება ა, დაქორწ . კონტრაქტი და დაქორწინება
გოგოში გულწრფელობ ას ვაფასებ. რაც მთავარია, გამგები უნდა იყოს. ჩემი შე ყვარებული მარი ქირია ზუ სტად ასეთია – ის ზუგდიდში გავიცანი, სამ წელზე მეტია, ერთმანეთი გვიყვარს და ოჯ ახებმაც იციან, რომ მალე და ვქორწინდებით. ჯერ კლუბ ში უნდა ჩავირიცხო. მიყვარს გამხდარი გოგონები, თმის ფერს მნიშვნელობას არ ვა ნიჭებ, არც სიმაღლეზე მაქვს გართულება. პირიქით, ძალიან მაღლები არ მომწონს. რასაც გოგოში ვერ ვიტან, გულწრფ ელობა რომ აკლია და გრძნობ ებზე თამაში უყვარს.
წიგნი, დისკოთეკა, მწვადი და ხან... ღვინოც
თავისუფალ დროს ძალი ან მიყვარს სეირნობა, მაგრამ ყველაზე უფრო, წიგნი მიზი დავს. საერთოდ, კითხვა მიყვ არს. ნებისმიერი ჟანრის ნაწა რმოებს შემიძლია ჩავუჯდე. დისკოთეკებიც მომწონს, მა გრამ მაინცდამაინც ხშირად არ დავდივარ. სამზარეულო? მაგარი „ხო რცისტი“ ვარ, მწვადზე ვგიჟ დები. ბოსნიაში როცა ვცხო ვრობდი, რესტორანში მივდ იოდი, მწვადის მაგვარს ვუკვ ეთავდი და იმას მივირთმევდი. აბა, რა მექნა, მენატრებოდა. რაც შეეხება სასმელს, ზო 46
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
გჯერ 2-3 ჭიქა სპორტსმე ნისთვის კარგიცაა. ახალ წელს ვსვამ ხოლმე ღვინოს. თუ ალ კოჰოლზე მიდგება საქმე, ღვინო ყველაფერს მირჩევნია. მაგრამ სასმელი მხოლოდ მაშინ, როცა შვებულებაში ვარ.
BMW, სპორტული ტანსაცმელი, „მამაცი გული“, რეპი
... მანქანა არ მყავს, მაგრამ მალე მეყოლება. BMW 475 მომწ ონს და მაგას ვიყიდი. ... სპორტულ სტილში ჩაცმა მიყვარს. თუ აუცილებლობა არ მოითხოვს, კედები და დახეული ჯინსი მირჩევნია კლასიკურ სტ ილს. თუ საჭიროება გახდა, ერთი დღე როგორმე ჩავიცვამ შარვალკოსტიუმს. ... ფილმებს რაც შეეხება, ის ტორიული ჟანრისები მიყვარს. მაგალითად, „მამაცი გული“, უი ლიამ უოლასის გმირი განსაკუთ რებულია. ... მუსიკა? რეპს ვუსმენ, მომწ ონს 2 PAC, ემინემი, 50 CENT.
აღსარებას ხშირად ვაბარებ
ეკლესიაში კვირაში ერთხელ მაინც დავდივარ. ზუგდიდში ჩემი მამაო მყავს, რომელსაც აღსარე ბას ვაბარებ ხოლმე. ყოველ დი ლა-საღამოს ვლოცულობ. ძალიან ეკლესიური ვარ. და კიდევ, მინდ ორზე ისე არ გავდივარ, სამჯერ რომ არ გადავიწერო პირჯვარი.
...საერთოდ, უზრუნველი ბა ვშვობა არ მქონია, ბევრ რამეს მოკლებული ვიყავი. ოჯახს ეკონ ომიკურად უჭირდა. ფეხბურთზე რომ შევედი და ცოტა წამოვიზა რდე, ბუცის საყიდელი ფულიც არ მქონდა. მონდომებით ვიპოვე ჩემი გზა. მშობლებს რაც შეეძ ლოთ, ხელს მიწყობდნენ, ჩემი ფეხბურთელობა ძალიან უხარ იათ.
სკანდალი „სლავიაში“
ბოსნიის კლუბში კი ვთამაშ ობდი, მაგრამ „სლავია“ სერბებ
ის დაარსებული კლუბია და იქ მუსლიმანს თამაშის უფლება არ აქვს. ანუ, სულ სერბები თამა შობენ. მუსლიმანურ კლუბებში კი ქრისტიანი ვერ ითამაშებს. ინციდენტი წლევანდელი წლის დასაწყისში მომწიფდა. ხელფასი 2 თვე დააგვიანეს, მე კი უბრა ლოდ, უფულოდ დავრჩი. ერთა დერთი უცხოელი ვიყავი გუნდში. იქაურები კიდევ გაჩერდებოდნენ უფულოდ, ვინმეს გამოართმევ დნენ, ისესხებდნენ, მე რა უნდა მექნა... „სლავიას“ პრეზიდენტთ ან მივედი და ვუთხარი, ან ფული მომეცით, ან ვარჯიშს ვწყვეტ-მე თქი. ხვალ-ზეგ, ხვალ-ზეგ დაპი რებებში გავიდა რამდენიმე დღე, ვიჯექი შინ და არც სავარჯიშოდ არ მივდიოდი. მერე მწვრთნელ მა მთხოვა, ივარჯიშეო. მივედი ვარჯიშზე და თანაგუნდელები ცუდად დამხვდნენ, კაპიტანმა მომახალა „წადი შენი საქართვე ლოც და შენი დედაცო“... საერ თოდ, სერბებს საქართველო არ უყვართ. არ მინდა პოლიტიკაზე გადავიდე, მაგრამ ასეა. კაპიტნ ისკენ გავიწიე, მაგრამ სახეში თავი ჩამარტყა, მერე მეკარეების მწვრთნელი და სხვა ფეხბურთე ლებიც დამერივნენ, გავითიშე და საავადმყოფოში წასაყვანი გავხ დი. თავი გამუდმებით მტკიოდა, კბილები კი ჩამოტეხილი მქონ და. იქ გაჩერება წარმოუდგენელი იყო, მაშინვე წამოვედი გუნდიდ ან. თა ვი დან ასე არ ვი ყა ვი გუ
ნდში, გულშემატკივრებისგან და პარტნიორებისგან სითბ ოს ვგრძნობდი, მაგრამ რაც ფინანსური კრიზისი დაიწყო კლუბში, ყველაფერი აირ-და ირია.
საქართველოდან რომ მივდივარ ხოლმე, ორი თვე ძალიან მიჭირს
ახლა საბერძნეთში ვარ და მენატრება ჩემი ზუგდიდი. მე ამაყება, რომ ქართველი ვარ. ჩვენში სულ სხვანაირი, თბ ილი მოპყრობა იციან, უცხო ეთში ასე არაა. 19 წლის რომ ვიყავი, ბოსნიის მთავარი ნა კრების მწვრთნელმა, მირო სლავ ბლაჟევიჩმა, იქაური მოქალაქეობა შემომთავაზა, ჩემს ნაკრებში გათამაშებო. უარი ვთქვი. მაინც დარეკეს საქართველოში, გაიგე, აპირ ებენ შენს ნაკრებში გამოყე ნებას თუ არაო. დავრეკე თბ ილისში და მითხრეს, ბოსნიის პასპორტი არ აიღო, 21-წლამ დელთა ნაკრებში დაგვჭირდ ებიო. მეც ალალად ვუთხარი ბლაჟევიჩს, მადლობა ნდობ ისთვის, მაგრამ ქართველი ვარ და ჩემი ქვეყნის სახელით თამაში მინდა-მეთქი. საქართველოში რომ ჩამო ვდივარ და მერე ისევ უცხო ეთში ვბრუნდები, თავიდან 2 თვე ძალიან მიჭირს ხოლმე. ახლაც ასე ვარ.
PEOPLE’S
TOP 10 გვ.8
კვირა გვ.2–3
ქუჩის ქ ჩ სს სტილი სტ ტილ ლი ი
დათაგული აზრები
TYL
L TTY YL
L TTY YL
L TTY YL
S EET TS
S EET TS
L TTY YL
E TTR RE
E S
E RE TTR
EE S S
გვ.4
E RE TTR
EE S S
E RE TTR
EE SS
E TR
EES S S EET TS
ETS
გვ.6
S EET TS
გვ.5
„ჟენევის კონვენცია“ კიბერ ომე ბი ს დასარეგულირებლად
VAR OTIMO
„ანტრე“
გვ.8
გვ.7
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
47
ამ კვირის პო ლიტიკური, თუ აპოლიტიკური მო ვლენები გაზეთში საკმაოდაა მიმო ხილული – პერე ვიდან დაწყებული, მედვედევის მიუნ ხენში არჩასვლით გაგრძელებული და თბილისობით დამთავრებული. თუმცა სხვაც ბევრი რამ მოხდა საინტე რესო...
კვირა კვირის მთავარ მოვლ ენაზე, თბილისობაზე, ამ ნომერში იმდენი დაიწერა, იმდენი ფოტო ჩაიდო, რომ რა გითხრათ ახალი არ ვი ცი. ჩემს აზრს გეტყვით და ამით შემოვიფარგლები. არასოდეს მიფიქრია თუ დადგებოდა თბილისობა,
ალი და ნინო ის, რაც თავიდანვე და ბე ვრი ქვეტექსტის გარეშე ჩანს: ძალიან წარმატებული თანა მედროვე ქართველის მიერ შექმნილი მონუმენტი, ესთე ტიკური კუთხით, ძალიან ცო ტა კითხვის ნიშანს აჩენს. ძა ლიან ლამაზია. ვიღაც მაინც მოახერხებს, ალისა და ნინოს ძეგლს ან ზო მას დაუწუნებს, ან ფერს, უფ რო მეტი, ალბათ, იმ ფინანს ების გამოკვლევას შეუდგება, რაც მონუმენტის აღმართვა ზე დაიხარჯა. ყველაზე მეტად ერუდირებულები კი, ალბათ, იმ ას იტ ყვ იან, რომ „ალი და
პარკი
ნიუ-იორკის ცენტრალ პარკის დაბადების თარიღად 1857 წელი მიიჩნევა. თუ ქალაქის ზედხედი გინახავთ, აუცილებლად მიხვდებოდით, რამდენად ძვირფასია ნიუ-იორკისთვის მისი მწვანე და მართკუთხედი გული. 2005 წელს, ქონების შემფასებელმა სააგენტო „მილერ სამუელმა“ ის 528,783,552,000 დოლარად შეაფასა. როგორ ეწოდება ამ ციფრს, ამაზე მხოლოდ ვარაუდი შემიძლია :) საქართველოში პარკების კულტურა არასდროს გვ ქონია, ყოველ შემთხვევაში რაც მე დავიბადე, პარკებში მხოლოდ საყვარელი ბაბუები დადიოდნენ ნარდისა და დომინოს სათამაშოდ... ისიც ერთმანეთის სანახავად. ან თბილისში სასწავლებლად ჩამოსული სტუდენტები. ქალაქელი ახალგაზრდები პარკებს არასდროს წყ ალობდნენ, რატომღაც ყოველთვის კაფეები ერჩივნათ. ნიაზ დიასამიძემდე ისიც ვერავინ მოიფიქრა, კაფე პა რკში გაეკეთებინა. არადა როცა შეგიძლია, ასფალტისა და ბეტონისგან ქალაქშივე დაისვენო, ამას არაფერი სჯობს. წინა კვირას გახმაურდა „მზიურისა“ და ზოოპარკის ტერიტორიებზე ერთიანი პარკის გაშენების იდეა. რა მდენიმე უცხოელი დიზაინერი მუშაობს ამ პროექტზე და რაღაც დროის შემდეგ დედაქალაქშიც გაჩნდება ად გილი, რომელიც ქალაქის მაცხოვრებლებს, როგორც თბილისს, ერთმანეთსაც ბევრად მეტად შეაყვარებს. ამ ამბავში ძალიან მნიშვნელოვანია ზოოპარკის თბ ილისის ზღვაზე გადატანის ინიციატივა. დღეს საწყალი ცხოველები ხილიანისა და ვაკის კორპუსებს უყურებენ. თავად ვოლიერები კი დამოუკიდებლობის პირველ წლ ებში მრავლად გაჩენილი ავტოფარეხებისგან არაფრით განსხვავდება. არადა ზოოპარკი ერთ-ერთი ის ელემენ ტია, რაც განვითარებულ ქალაქს აუცილებლად სჭირ დება.
48
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
რომელიც ასეთი სიამაყით და მამახსოვრდებოდა, როგორ წელს. ამისთვის რამდენიმე მიზეზი მაქვს. პირველ რიგში ის, რომ „პრაიმტაიმის“ წიგნმა - გმირი, „გალას“ დაჯილდოე ბაზე „წლის საუკ ეთესო სამაგიდო წიგნის“ ნომინაცი აში გაიმარჯვა. ძა ლიან ამაყი ვიყავი. ბავშვობაში ყოვე ლთვის ტელევი ზიით ვუყურებდი სხვებს როგორ აჯ ილდოებდნენ და არ მიფიქრია, ისეთი
ნინო“ ყურბან საიდმა გრიგოლ რობაქიძის გველისპერანგიდან გადააკატავა... არის ამაში ლო გიკაც და სიმართლეც, თუმცა ფაქტი ერთია, ქვეყნის სწორი მი მართულებით განვითარების შე მთხვევაში, ძეგლს არც დემონტ აჟი ემუქრება და არც მუზეუმში გადატანა. ადრე თუ გვიან, ის აუცილებლად გახდება ბათუმი სა და აქედან გამომდინარე, სრ ულიად საქართველოს სიმბოლო. ახლა ცოტა ქვეტექსტებზე... ბოლო პერიოდში აზერბაიჯანი დასავლეთის მიმართულებით ძა ლიან გააქტიურდა, რაც საქართ ველოსთვის საკუთარ დასავლ ურ ორიენტაციაზე არანაკლებ მნიშვნელოვანი ამბავი უნდა იყ ოს. ერთად უფრო ადვილია.
85
შემოდგომაც დადგებოდა ჩვ ენც რომ დაგვაჯილდოებდნ ენ. მეორე მიზეზი, ასევე ლამა ზი და ჭრელი ღონისძიებებია. მომწონს, რომ თბილისობა დროს მიჰყვება და ტრადიციუ ლთან ერთად, ის ევროპულიც არის. მაგალითად, ქუჩებში თათარას ადუღებენ, მწვადებს წვავენ, პარალელურად კი „ფე შენ ვიკი“ მიმდინარეობს, ან ტიკვარული და თანამედროვე მანქანების გამოფენა ეწყობა... მომწონს ევროპულობისა და ტრადიციულობის ეს სინთეზი. რაღაც ახალი და უცხოა, თა ადრე რატომღაც მაზოხი სტურად გვეამაყებოდა კი დეც, შავი ზღვის აქეთ მარტო ყოფნა და ამან შედეგი რომ არ მოგვიტანა, მერეღა მივხვდით, რომ მეზობელთან მეგობრობა სჯობია, თუ ამის ორმხრივი სურვილიცაა. ეს ძეგლი ზღვის იქითა მხრიდან მოცქირალი კონტინენტისთვის ერთგვარი ნიშანია იმისა, რომ აქეთ ნაპი რზე უკვე ორნი ვართ. აქამდე რატომღაც მეზო ბლებთან არსებულ განსხვავ ებებს უფრო ვეძებდით, ვიდრე მსგავსებებს. რაკი ასე დაცი ვნა უფ რო ად ვი ლი იყო, თან საკუთარი რეალური სახის დანახვაც აღარ გიწევს. „ალი და ნინო“ კი საპირისპირო ტე
ნაც მშობლიურიც... ვიცი, ამაზე ბევრს გაეც ინება, ზოგს ირონიულადაც კი, მაგრამ მაინც ვიტყვი, ჭრელი განწყობილებების მიუხედავად, მომწონს ძლიე რნი ამა ქვეყნისანი ხალხთან ერთად ქუჩებში რომ დადიან და ტრიბუნაზე არ დგ ან ან. ზემოდან ქვევით რომ არ გვიყურებენ. ადრე ხომ ასე იყო... მოკლედ, ეს თბილისობა გამორჩეული იყო... ნდენციის დამკვიდრებისკენ გადადგმული ნაბიჯია. ქა რთველისა და აზერბაიჯან ელის ურთიერთობამ უკვე მოახერხა მსოფლიო ბესტ სელერად ქცევა, ახლა ჯერი მათ ქვეყნებზეა... რატომაც არა, თუკი ერ თად უკეთესია?!
ტრამვაი
ტრამვაის ხსენებაზე ორი განსხვავებული ასოციაცია მომდის: 90-იანი წლების გაპარტახებული გარეუბნები თბილისში და ეკოლოგიურად სუფთა ამსტერდამი. წინა კვირას, როცა თბილისში მერები შეიკრიბნენ, ქა ლაქში ტრამვაის დაბრუნების იდეა გაჟღერდა. ბუნებრ ივია, ბიუჯეტის დამთვლელები და, „რა ვქნათ, ტრამვაი ვჭამოთ“, აქაც გამოჩნდებიან. ჩვენ ხომ ყოფითმა პრობ ლემებმა იმდენად დაგვასუსტა, რომ ხშირად პურის იქით მართლა ვერაფერს ვხედავთ. ასე გახდა ეკოლოგია მე ორეხარისხოვანი თემა. რეალურად კი CO2-ის ემისიის შემცირება სიმსივნური დაავადებების რისკსაც შეამცი რებს. მაშინ, როცა მთელი მსოფლიო პლანეტის გადარჩენ აზე ფიქრს იწყებს, ვიღაც შენობების თეთრად გადაღებვ ას გვთავაზობს, საამიროებში ნულოვანი ეკოდაზიანების ქალაქს აშენებენ,
გასული კვირის ძალიან მნ იშვნელოვან მოვლენად მიმა ჩნია ლუკას ჰუფნაგელისთვის ქართული პასპორტის გადა ცემა და მისი 17 წლამდელთა ნაკრებში თამაში. მისი ამბავი პირველად მი უნხენში გავიგე, როცა „პრაი მტაიმისთვის“ იქაურ დიასპო რაზე ვაკეთებდი დღიურებს... მარტივად რომ ვთქვათ, ძალიან საინტერესო დინა მიკასთან გვაქვს შეხება: იყო ეტაპი, როცა საქართველო დან მხოლოდ მიდიოდნენ, ბევრნი და ყველგან. შემდეგ ხდებოდნენ ძალიან წარმატ ებულები, რაც მეტნაკლებად ყველას გვიხაროდა. შემდეგ იყო „გოგშელიძის პერიოდი“, როცა ქვეყანამ მათ დაბრუნ ებაზე ზრუნვა დაიწყო. ვისი დაბრუნებაც მოხერხდა ყვ ელა დაბრუნდა. ლუკასის პერიოდამდე იყო რამდენიმე ნატურალიზაცი ის შემთხვევა, ხალხმა ყველა
ნატურალიზებული სპორ ტსმენი შეიყვარა. ფრენ ბურთელებმა ოლიმპიად აზე ზუსტად ისე გაიხარეს რუსეთის დამარცხებით, როგორც სხვა ქართველი სპორტსმენები გაიხარებ დნენ. შარშანდელ აგვისტ ოში კი 11.000 ათასი ადამ იანი სპორტის სასახლეში, მოედნის ცენტრში მდგარი, აცრემლებული ტაი ელისის გვარს სკანდირებდა. ბევრი სხვა ფსევდოეროვნული ფასეულობისგან განსხვავ ებით, ეს მართლა ქართულ ია. თუმცა ნატურალიზაცია ცალკე, სხვა მასალის თე მაა. ლუკასის თემა ჩემთვის ბევრად მნიშვნელოვანი და ფასეულია. ისე მომიხდა, რომ დიასპორები ბევრი ვნ ახე, იქაური ბავშვები თი თქმის სულ საქართველოს სახელით რამის კეთებაზე ოცნებობენ. უმეტესად ფე
ამსტერდამი
ხბურთზე, ბავშვებში ხომ მინისტრობაზე და ბიზნესმე ნობაზე ფიქრები არააქტუა ლურია. ფეხბურთისთვის კი ლუ კამ ძალიან კარგი პრეცედ ენტი შექმნა, ისიც კარგია, რომ ლუკასი ჰუფნაგელია და დედა ჰყავს აფციაური. ქა რთველობისთვის მხოლოდ გვარი რომ არ არის საჭირო და საკმარისი, ამის უამრავი მაგალითი არსებობს. ძალიან ველოდები როდის გაიზრდ ება და ეროვნულ ნაკრებში ითამაშებს. იქ ბავშვებს სა ქართველო ძირითადად სხვა ქართველი ბავშვების გამო უნდათ, ბებიებისთვის, ბა ბუებისთვის, ძალიან ბევრი რამისთვის. დარწმუნებული ვარ ლუკასი ახლა ძალიან კა რგად არის, როცა სტატიას ვწერ ნაკრებს ორი თამაშის შემდეგ ჯგუფიდან გასვლის ძალიან კარგი შანსი აქვს, შვედეთს არ უნდა დაუთმონ არაფერი. ლუკამ ორივე თა მაშში ძალიან კარგად ითამ აშა, ჭკვიანი ბიჭია, დისციპ ლინით და ძალიან კარგი აღ ზრდით. პირველად ყველაზე მეტად და ახლოს ის საქართ ველოს, ალბათ, შაბათს იგ რძნობს. არის დებიუტი, პი რველი ოფიციალური მატჩი, მაგრამ არსებობს პირველი გადამწყვეტი მატჩი... სპორ ტში კი, ალბათ, ეს ყველაზე მაგარი ამბავია. ძალიან მინდა ხვალ სტ ადიონზე ბევრი ხალხი მო ვიდეს. ეროვნული ნაკრები, ეროვნული ნაკრებია, რა მნიშვნელობა აქვს რა ასაკ ის ქართველები თამაშობენ. მით უმეტეს მატჩი გადამწყვ ეტია და საშინაო... Midi Lukas! Georgien Uber Alles!
ტაირონ ელისი
ლუკა
ლისაბონი
გიორგი გოგშელიძე
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
49
დათაგული აზრები
„ჟენევის ომები ს სანდრო ასათიანი
info@sandroasatiani.com Facebook-ში ასეც ხდება ხოლმე, კედელზე ფოტოს დაიდებ, ქვემოთ კომენტარის სახით მოზრდილ ტექსტს მიუწერ, ფოტოში მეგობრებს მონიშნავ და ფართო აუდიტორია უკვე განაღდებული გაქვს. ხშირად, ძალიან საინტერესო, სასაცილო და გაზეთის მკითხველისთვის გასაზიარებელ ტექსტებს ვა წყდები ხოლმე. ამ ნომერში ირაკლი ჩხიკვიშვილს გაგაცნობთ. „ჩხიკვის“ ორი ძალიან საინტერესო მიმართულება აქვს ცხოვრებაში, არის პოკერის ფედერაციის პრეზიდენტი და მისი გენიალური წინაპრის, გრიგოლ რობაქიძის ფონდის თავმჯდომარე. მოკლედ, ირაკლი ჩხიკვიშვილის დათაგული ფოტომოთხრობა: 10 კანონი მამაკაცთა საყურადღებოდ! 1. გაითავისეთ – ყველა ქალი ვერასოდეს იქნება თქვენი. ნუ დაარწმუნებთ თავს, რომ ყველა თქვენ გიყურებთ, ყველას თქვენ უყვარხართ, იმიტომ, რომ... (მიზეზი არ არსებობს) – ეს ილუზიაა – მიწაზე მყარად დადექით, ღრმად ჩაისუნთქეთ და გააგრძელეთ გზა... 2. წყალბურთელი ბიჭის დანახვაზე – თავშიც კი არ გაივლოთ აზრი: „ამის ტანი მომცა და ჩემი გა ქანება“ – ან პირიქით! – არც თქვენს უბანშია სხვა ჰაერი! – არ შეუკვეთოთ ღვინო სახელწოდებით: „ბე ლაია სუხაია“. არც „მოკრი ასფალტისფერი“ მანქანით „იგაზაოთ“. როგორც ჩვენ არ გვიყვარს სექსის დროს მოჭიკჭიკე ქალები, ისე არ უყვართ მათ პაემანზე მოქადაგე მამრები... მოერიდეთ მოფერებით დამოკლებულ და დაუმოკლებელ, მაგრამ მახინჯ სიტყვებს – მაგ: „სიხა“, „კუკლა“, „დონე“, „მაგი“ – „მე ეგეთი პიროვნება ვარ!“ და ა.შ. 3. ქალები თქვენს ფეხსაცმელს აკვირდებიან! გეომეტრიული ფიგურის მქონე „წვეტაკები“, ოთხკ უთხა, მართკუთხა, სამკუთხა და კვადრატული ფეხსაცმელი არ გამოგადგებათ...ზომაზე მეტად ნუ გააპრიალებთ – თმის გასასწორებლად სარკეც არსებობს. წინდა ფეხსაცმლის ფერთან შეახამეთ და არა პერანგის. ნუ შეიკრავთ პერანგს ბოლო ღილზე, თუმცა ხუთ ღილზე ჩახსნაც არ არის რეკომენდ ებული. ნუ იცხოვრებთ პრინციპით – „რაცხა მაქვს კი მიხდება“. შეეცადეთ დაიგდოთ ღიპუცები, უმკუ რნალოთ ბუასილს და პადაგრას. დაიცავით ესთეტიკისა და ჰიგიენის მინიმუმი მაინც. დილა-საღამოს გადაივლეთ შხაპი და აღარ დაგჭირდებათ „ტუმბუჩკაში“ „თეიმუროვას მაზის“ დამალვა! 4. უცბად არ გაიგოთ ამ პუნქტის შინაარსი, მაგრამ მაინც ვწერ!!! „პეპიტა“ პიჯაკს ნუ შეუხამებთ კო პლებიან პერანგსა და ზოლებიან ჰალსტუხს! ქორწილებსა და ბანკეტებზე, სულაც არ არის აუცილებე ლი კოსტюმის ჩაცმა, მაგრამ თუ თქვენსას არ იშლით, ჩაიცვით – მხოლოდ თქვენს ტანზე მორგებული – ისე, რომ ნათხოვარს არ ჰგავდეს! ამოიღეთ ხმარებიდან სიტყვათა კომბინაცია – „შარვალ-კოსტუმი“, ანუ „პიჯაკი, ჟილეტი და ორი შარვალი“, ვინაიდან სიტყვა კოსტუმი პირდაპირი მნიშვნელობით, ორეუ ლს, ან სამეულს ნიშნავს! სანამ დასცინებთ სპორტულ შარვალზე ლაკის ფეხსაცმლით მოსეირნე კაცს – შეამოწმეთ თასმები ვინმემ წინდებში ხომ არ ჩაგიტანიათ... 5. მიჯნურს თეატრში თუ დაპატიჟებთ კოფეინი დალიეთ! კინო-თეატრში შეგიძლიათ გამოიძინოთ - იმ შემთხვევაში, თუ კონკრეტულ ფილმს ავოე.გე-ზე უკვე უყურეთ - შეეცადეთ შინაარსი მთელ და რბაზს არ მოუყვეთ! თქვენი გემოვნებით არ უყიდოთ სუნამო, ყვავილების შეძენისას ხელს ნუ ახლებთ ყვითელ ვარდებს და ჯვრის ფორმის მქონე გვირგვინებს - „ზოგს, რომ თაიგული ჰგონია“. სადილის დროს ყველაფერს ნუ შეჭამთ - საინს ნუ მოაპრიალებთ, კერძის მეოთხედი მაინც გაუყავით. ალკოჰო ლი თუ შემოგელევათ, შეუკვეთეთ - ობიექტის ჭიქიდან ნუ დალევთ! 6. პაემანზე მოერიდეთ მეგობრებთან ერთად სიარულს! დაივიწყეთ ტექსტი : „დაქალიც წამოიყვა ნე“. ფეხის ბაკუნით არ აჰყვეთ მუსიკას, არ იღიღინოთ ამოჩემებული სიმღერები. ტაქსით თუ იმგზავ რებთ, უკან დასხედით, მძღოლის გვერდზე დაჯდომას სხვა დროსაც მოახერხებთ. გაუვარჯიშებლად არ მოჰყვეთ ანეკდოტები, არ დაიკვნიტოთ ფრჩხილები, არ ისაუბროთ იმ თემებზე, რაშიც ვერ ერკვევ ით, არ იკამათოთ! - მოკლედ, რაც შეიძლება ჩუმად იყავით! 7. ამ პუნქტის დასახვეწად, მეც აქტიურად ვმუშაობ!!! თავზე არასოდეს გაიკეთოთ სათვალე, ნურც გულზე ნუ დაიბნევთ. ნუ ჩაიცმევთ მხოლოდ ერთი ბრენდის სამოსს, წარწერებზე მეტად ერთმანეთს ფერთა გამა უხდება! სპორტულ პიჟამოზე ოქროს საათის, ოქროს სათვალის და სამკაულების ტარება სასტიკად აკრძალულია. ნუ წამოწვებით ყველგან – აცადეთ მასპინძელს ფრაზის დამთავრება: „იგრძ ენით თავი, როგორც საკუთარ სახლში“. ოჯახებსა და კაფეებში სტუმრობისას დაიცავით რეგლამენ ტი! მასპინძელი ოჯახის დიასახლისს ნურასოდეს ჰკითხავთ: – „დღეს რა გვაქვს სადილად?!“ ...თავშეყ რის ადგილას მყოფ ქალს საჯაროდ ნუ შესთავაზებთ სარეცლის გაყოფას! 8. სექსის დროს აუცილებლად გაიხადეთ წინდები! თქვენი ინიციატივით არ ჩააბნელოთ ოთახი, არ იკვნესოთ და იკრუსუნოთ პარტნიორზე ხმამაღლა! შეეცადეთ დროზე ადრე არ ჩაგეძინოთ, თუ ატყო ბთ, რომ გეძინებათ მარტომ დაიძინეთ! ცეკვისას არ იკუნტრუშოთ! ეცეკვეთ მხოლოდ საპირისპირო სქესის წარმომადგენლებს, ეულად ცეკვა – სასტიკად აკრძალულია. აკონტროლეთ ზომიერების გრ ძნობა! 9. სუფრასთან შეეცადეთ მოიგოთ სასურველი ქალის გული და არა საჭირო კაცის, რომელსაც შე უძლია გზა გაგიკვლიოთ. ნურსად და ნურასოდეს ჩამოთვლით „ექსების“ ნუსხას! ნურც დიდ პოეტს მიბაძავთ და წარსული სიყვარულის შესახებ, აწმყოს ნუ მოუყვებით! 10. მეათე პუნქტის შედგენა კი მკითხველისთვის მომინდვია...
50
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
დიდი ხნის წინათ, ლეონ არდო და ვინჩიმ ნეაპოლის მმართველს წერილი მისწ ერა. ლეონარდო მეფეს სა მსახურს სთავაზობდა. ის დეტალურად აღწერდა თა ვის გამოცდილებასა და შე საძლებლობებს. ამ ჩამონა თვალში ძირითადი ნაწილი საომარი მანქანების შექმ ნასა და საფორთიფიკაციო ნაგებობების აგებას ეკავა. ბოლოში კი ლეონარდო იმ ასაც აღნიშნავდა, რომ მხ ატვარიც იყო. როგორც ჩა ნს, აღორძინების ხანაშიც, როდესაც ადამიანის მისწ რაფებები ამაღლებულისა და მარადიულისაკენ იყო მიმართული, ომი მაინც დიდ როლს თამაშობდა. აღორძინების ხანამ რა ხანია ჩაიარა, ადამიანი კი დევ უფრო ჰუმანური და ცივილიზებული გახდა, მა გრამ მავნე ჩვევებს მაინც ვერ გადაეჩვია. ომი კვლა ვაც, ჩვენი პლანეტის სხვა დასხვა ნაწილში, მძვინვარ ებს და ქართველებს ამის შესახებ არ გვესწავლება. ასევე შეიცვალა ომის წა რმოების წესებიც, უფრო მეტიც, გაჩნდა საერთაშო რისო ჰუმანიტარული სამა რთლის ცნება და შეიქმნა ჟენევის კონვენციები. ეს დოკუმენტი არეგულირებს შეიარაღებული კონფლიქტ ების მსვლელობას და ცდ ილობს, შეამციროს მისი შე დეგები. კონვენციები იცავs იმ ადამიანებს, რომლებიც უშუალოდ არ მონაწილეობ ენ საბრძოლო მოქმედებ ებში (მაგალითად, სამოქა ლაქო პირებს, ექიმებს და ჰუმანიტარული ორგანიზა ციების თანამშრომლებს), ან კი მათ, ვინც აღარ მონაწი ლეობს საბრძოლო მოქმედ ებებში. მაგალითად, დაჭრ ილებს, სამხედრო ტყვეებს და ა. შ. პირველი კონვენცია ჯერ კიდევ 1864 წელს იყო მიღე ბული. დღევანდელი სახე ამ დოკუმენტებმა 1949 წელს, სამამულო ომის შემდეგ მი იღო, თუმცა, მოგვიანებით, მასში გარკვეული დამატე
ბები შევიდა. კონვენციები ვრცელდება არამარტო იმ ქვეყნებზე, რომლებმაც მას ხელი მოაწერეს, არამედ სა ვალდებულოა ყველასთვის. ამ დოკუმენტში ჩამოყალი ბებულია საკმაოდ მკაცრი ნორმები ეგრეთწოდებული „სერიოზული დარღვევების“ წინააღმდეგ. ხოლო ადამ იანები, რომლებიც „სერი ოზულ დარღვევებში“ ან მსგავსი ქმედებების ხელშ ეწყობაში არიან შემჩნეულ ნი, უნდა გასამართლდნენ, მიუხედავად მათი მოქალა ქეობისა.
ახალი რეალიები
დრო მიდის, ცხოვრება იცვლება და დღეს ჩვენ ახ ალი რეალიების მოწმენი ვართ. ცოტა ხნის წინათ, სამხედრო ეთიკის სპეცია ლისტმა, ბუფალოს სახე ლმწიფო უნივერსიტეტიდან (University at Buffalo) რე ნდ ოლ დიპერტმა (Randall R. Dipert) განაცხადა, რომ აუ ცილებელია ჟენევის კონვ ენციის ანალოგის შექმნა კიბერ ომებთან მიმართებ ით, რომლებიც უკვე მსოფ ლიოს სხვადასხვა კუთხეში მძვინვარებs. სულ ცოტა ხნის წინათ, ირანის ატომ ური ობიექტები დავირუსე ბული იყო კომპიუტერული პროგრამით – სტუქსნეტით (Stuxnet). ამის შესახებ ვრ ცლად „პრაიმტაიმის“ წინა ნომერში ეწერა. ექსპერტე ბი ერთხმად განმარტავდ ნენ, რომ ეს კიბერთავდასხ მა იმდენად მასშტაბური და ისეთი პროფესიონალიზმით იყო შესრულებული, რომ მისი განხორციელება მხ ოლოდ რომელიმე ქვეყნის სამთავრობო სტრუქტურ ებს შეეძლოთ. ასევე ნათე ლია რუსეთის როლი საქა რთველოსა და ესტონეთის მიმართ განხორციელებულ კიბერთავდასხმებზეც. ჩი ნელი ჰაკერებიც თავისი სახელმწიფოს წინაშე დაკი სრებულ მოვალეობებს პი რნათლად ასრულებენ...
ჩვეულებრივი მოქალაქეები
მაგრამ რა ზიანი შეიძლე ბა მიაყენოს კიბერ, თავდას ხმამ ჩვეულებრივ მოქალა ქეს? „მონაცემთა ბაზების და
კონვენცია“ კიბერ დასარეგულირებლად ზიანებამ, საკომუნიკაციო სისტემებისა და ენერგო ,ქსელების, საბანკო სისტ ემების ბლოკირებამ, შე იძლება მთელი ქალაქების დაბნელება, საწარმოებისა და ჯანდაცვის ობიექტების მწყობრიდან გამოსვლა გა მოიწვიოს. ამ ყველაფერმა კი, შეიძლება სავალალო შედეგები მოუტანოს ჩვეუ ლებრივ მოქალაქეებს“ – აღნიშნავს დიპერტი და ამ ატებს, რომ „სამწუხაროდ, არ არის მიღე ბული არანაი რი დოკუმენტი, კიბერ ომთან მ იმ არ თე ბა შ ი , რომელიც ოდნავ მაინც ჰგავს ჟე ნევის კონვენციას. შესაბამისად, შეუძ ლებელია მსგავსი კონფლიქტების თა ვიდან აცილება ან
დარეგულირება“.
სანავიგაციო სისტემაში შეცდომაა
კომპიუტერი რომ სულ უფრო დიდი როლს თამა შობს ჩვენს ყოველდღიურ ობაში, ამაში დღითი დღე ვრწმუნდებით. ეს ამბავი რამდენიმე წლის წინათ მო ხდა. ინგლისში სამედიცინო დახმარების მანქანას პაცი ენტი ერთი ჰოსპიტალიდან მეორეში გადაჰყავდა. სა სწრაფო მანქანის სანავიგა ციო სისტემაში არსებული შეცდომის გამო, მძღოლმა, პაციენტი სულ სხვა სამედი ცინო დაწესებულებაში მი იყვანა, რომელიც ქვეყნის მეორე ბოლოში მდებ არეობდა. შესაბა მისად, პაციენტს რამ დე ნ
იმე საათის გ ან მა ვლ ო ბაში მოუწ ია წინ და უკან სი არუ ლი. ს აბ ე დნი ე
იმე წელი გავიდა და დღეს მთელი რიგი ქვეყნების სა ტრანსპორტო ქსელები და აეროპორტები კიდევ უფრო დამოკიდებულია ელექტრ ონულ მოწყობილობებზე. შესაბამისად, კიბერომის შემთხვევაში, უამრავი უდ ანაშაულო ადამიანის სიცო ცხლე შეიძლება საფრთხის წინაშე აღმოჩნდეს.
რა გველის ახლო მომავალში
როდ, პ აც იე ნტ ი ს მდგომარეობა მძიმე არ იყო და შემთხვევას მს ხვერპლი არ მოჰყოლია. მა შინ ბევრი იმაზეც ალაპარ აკდა, რომ კომპიუტერულ ტექნიკაზე ესოდენ დიდი დამოკიდებულება კარგს ვერაფერს მოგვიტანსო. ამ შემთხვევის მერე რამდენ
რენდოლ დიპერტი აღნი შნავს, რომ დღევანდელი სი ტუაცია ცივი ომის პერიოდს წააგავს, როდესაც დიდი სა ხელმწიფოები აქტიურად მუშაობდნენ ახალი ტიპის იარაღის განვითარებაზე, ხოლო ჩვეულებრივმა მოქალაქეებმა თითქმის არაფერი იცოდნენ ამ იარაღის მავნე ზეგა ვლენაზე. შესაბამი სად, კიბერომებიც, მისი აზრით, იგივე სცენარით განვ ითარდება: მცირე ზომის დივერსიე ბი, ინფორმაციული დაპირისპირებები მიმართ ული ახალი ტიპის იარაღის „საველე“ პირობებში გამო საცდელად, რაც, თავის მხ რივ, რაღაცა ტიპის წონასწ ორობამდე მიგვიყვანს. თა ვისი მოსაზრებები რენდოლ დიპერტმა ინტერნეტში გა მოაქვეყნა, მისი სტატიის გა ცნობა შემდეგ მისამართზეა შესაძლებელი: http://www. buffalo.edu/news/11862.
ჟენევის პირველი კონვენცია 1864
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
51
TYL
L TTY YL
E TR
L TTY YL
EE S S
E RE TTR
S EET TS
L TTY YL
EE S S
E RE TTR
S EET TS
Y TTYLL
E RE TTR
EE SS E S
ქუ ქ ჩის ს სტ სტ ტილ ლ ლი ი
E RE TTR
EES S S EET TS
S EET TS
ETS
ფოტო: ანა კობახიძე
ყველა მსურველს აქვს საშუალება გამოგვიგზავნოს თავისი ფოტო, რომელიც გამოხატავს მის პირად სტილს და ჯდება მოცემულ ფორმატში. გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ შემდეგ ი-მეილზე: tbilisistreetstyle@ gmail.com www.styletbilisi.net
1
2 გამოგზავნილი ფოტო
1 2 3 4
52
დავიდ მესხი კომბინიზონი: Maya bach
სალომე მაჩაიძე პიჯაკი: Richmond მაისური: Helmut Lang შარვალი: May Back სამაჯური: Jacobs
უშო რუხაძე მაისური: American Eagle ჯინსი: NEXT ფეხსაცმელი: Levi’s
ნიცა ჯოჯუა კაბა: Jacqueline de young კოლგოტი: Wolford ფეხსაცმელი: Celine
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
3
4
სიყვარული, ბავშვობა, ოჯ ახი... ლონდონმა მომცა: განათლ ება, გართობა, თავისუფლება, სიყვარული, უამრავი მუსიკა და მიმდინარეობა, არჩევანი, ცხოვრების სტილი, კულტურა, რეალობის შეგრძნება...
VAR 6-7 წელი პრომოუტე რობას შევწირე, ოთოსთა ნაც მაშინ დავმეგობრდი. ლონდონიდან კიდევ ერთ არაჩვეულებრივ ადამიანთ ან და DJ-სთან, Cliff Brownთან ერთად ჩამოვიყვანეთ, ჩვენმა საერთო მეგობარმა და მე. ის იყო ყველაზე შე მოსავლიანი ივენთი, რომე
მეგობრები: ჩემი მეგობრ ები ჩემი სიმდიდრეა და ეს ყვ ელა ნორმალური ადამიანის შემთხვევაში ასეა. ჩემი მეგო ბრები თბილისშიც და ლონდ ონშიც, მეტ–ნაკლებად, ჩემს ჭკუაზე არიან და ჩემს რეალ ობაში ცხოვრობენ. ისინი მუსი კის და სიყვარულის ენერგიის მატარებელი ხალხია. მეგობრ ებთან დღის გატარება მიხსნის პრობლემის გადაჭრის დეპრ
ერი ვიყავი და დღეს ლონდონი ჩემი სახლ ია. ბრიტანეთი ჩემი მეორე ქვეყანაა და, როგორც საქართვე ლოს, ისევე დიდი ბრ იტანეთის მოქალაქე ვარ. DJ Otimo: ვსწავლ
მათ შო რის მეც, ეს London City-ა... სა ღამოს მაისური, კო მპიუტერი და ბევრი მუსიკა.
OTIMO ესიულ მომენტებს, რომლებ იც ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. London Clubbing: ლონდონი მსოფლიო ქლაბინგის ერთ-ერ თი ცენტრია, ისევე, როგორც ბერლინი თუ იბიცა. აქ არის კომერციულიც და ანდერგრა უნდიც. აქ მთავარია, საკუთარ გემოვნებაში იყო ჩამოყალი ბე ბუ ლი და იც ოდე, ვინ სად უკრავს, ყველა აუცილებლად იპოვის იმას, რაც უყვარს. თვ ითონ განსაზღვრავ, სად და როგორ საზოგადოებაში იყო საღამოს განმავლობაში. აქვეა ის ფაქტორი, რომ ლონდონი გართობის მოყვარული ქალა ქია და მეგობრებთან ვიქენდის
ლიც გამიკეთებია, მიუხედ ავად იმისა, რომ ძალიან ბე ვრი ცნობილი ტიპი მყოლია ჩამოყვანილი, ათასზე მეტი ბილეთი სწორედ ოთოს და კლიფის დღეს გაიყიდა. რუ ბრ იკა ME VAR ად რეც წარმოგიდგენდათ უცხოეთში მცხოვრებ კრ ეატიულ ახალგაზრდა ქა რთველებს, შემდეგ, რაღაც პერიოდი შეჩერდა და ახლა ისევ ვიწყებთ. მოკლედ, ოთო ძლიერი შვილი, ოტიმო :) Me Var: ოთო ძლიერიშვ ილი, Otimo. უკვე 11 წელია ბრიტანეთში ვცხოვრობ, ჩამოვედი, როცა თინეიჯ
ბედნიერი ვარ: როცა პოზიტიური ხალხია ჩემს გარშემო, მეგობრებიც ბე დნიერები არიან, უკრავს მუსიკა, რომელიც მაცეკვ ებს... როცა ჩემი ოჯახია ჩემთან ერთად ან ჩემი და თბილისიდან კარგ ინფო რმაციებს მაწვდის. მუსიკა/iphone, საფულე.
ველოსიპედი,
ნივთები, რომლებიც სულ თან მაქვს თბილისში: ჩანთა, მუსიკა/iphone, სიგარეტი, სა ფულე. ბოლო ნივთი, რომელიც შე ვიძინე: მაისური ამ ვიქენდის
ის.
მეშინია: არაადამიანებ
10 წლის შემდეგ თავი წარმომიდგენია: ...ბედნიე რი ოტიმო, რომელიც ბევრს მოგზაურობს და უკრავს იმ მუსიკას, რომელიც მის ვი ლაზე შეკრებილ მეგობრ ებს მოსწონთ :) ახლა ჩემთვის მთავარია: შევიქმნა ის გარემო, რომე ლშიც ოჯახისა და მეგობრ ებისთვის მეტი დროის გა მოყოფას შემაძლებინებს. ამაზე ვმუშაობ და ამ მიზნ ამდე გზა საკუთარი ბიზნ ესის წამოწყებაზე გადის.
ობდი Londonshi Foundation-ში, სწავლის პერიოდში დავიწყე ელექტრონული მუსიკის სფ ეროში მოღვაწეობა. London Metropolitan University-ს ბა რში ჩემი პირველი სეტი დავუკა რი და შემდეგ აქვე დავიწყე ყოველკვირეული ივენთების მოწყობა, ჩემს მეგობრებთან ერთად აქ ბევრი საინტერესო რამის გაკეთება მოვასწარი. ჩემს გარშემო სულ მუსიკოსე ბი გაჩნდნენ, ზოგი ახალი, ზო გი ძველი მეგობარი. ასე დაიწ ყო ჩემი მუსიკალური კარიერა და, სწავლის პარალელურად, ჰობის ჩამოყალიბება.
გატარებას ხალხი მთელი კვ ირა ელოდება. მეც ასე ვარ.
თბილისმა მომცა: გამძლე ობა, სიმტკიცე, მეგობრების
ნივთები, რომლებიც სულ თან მაქვს ლონდონში: ჩანთა,
ქლაბინგისთვის. ჩემი სამუშაო გარემოა დღ ისით ოფისი და ბევრი პინგვი ნივით გამოწყობილი ადამიანი,
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
53
„ანტრე“
როცა რაიმე პროექტ ის წამოწყებას აპირებ ენ, ტელევიზიაში იქნება თუ სარესტორნო ბიზნ ესში, ბუნებრივად თავი დანვე იბადება კითხვა – რამდენად რეიტინგული იქნება სიახლე. „ანტრე“ ახალი არ არის, ქვემოთ შევეცდები გადმოგცეთ რატომ დამჭირდა მსგა ვსი შესავალი... ქართულ ტელესივრცე ში ყველაფერი უხარისხოს, ბანალურისა და მობეზრ ებულის გამართლებად სწ ორედ რეიტინგი იხმარე ბა. „ხალხი ამას უყურებს.“ – პროდიუსერი ათასჯერ ნანახის ათასმეერთედ გა
მეორებას სწორედ ამ ფრ აზით ამართლებს. სარესტ ორნო ბიზნესშიც ქალაქის ათასშვიდასმეცამეტე სა ხინკლის მფლობელი, თუ კი მას სახინკლის გახსნის მიზეზს ჰკითხავენ, წინა მორბედების წარმატებაზე მოგიყვება და ისიც ასე იტ ყვის: „ხალხი ამას ჭამს.“ „ანტრე“ ყველაზე კარგი მაგალითია იმისა, რომ ხა ლხი ახ ალს და კა რგს იმ აზე არანაკლებ წყალობს, ვიდრე ძველს და გამო ცდილს. შეჩვეული ჭირის სიყვარული ჩვენ, ალბათ, საბჭოეთიდან მოგვდგამს, როცა სიახლე დასავლეთ თან, კაპიტალიზმთან და იქიდან მომდინარე საფრ
თხეებთან გაგვიიგივეს, თორემ მართლა არ მგონ ია, რომ ხალხი, რომელი მე წამყვან არხზე, ახალ, კარგ პროექტს ნაკლებად დააფასებს, ვიდრე თვალ ებში მაზოლების ამომყვ ან გადაცემებს. „შეჩვეული ჭირი მირჩევია...“ – რატომ უნდა გერჩივნოს საერთოდ ჭირი რამეს?! „ანტრე“ ის, ყველაზე მეტად, ჩემი მეგობრების შვილებს უყვა რთ. სტაბილურად პროგრესი რებადი ქსელი და ბავშვების სიყვარული, იმის გარანტიაა, რომ ადრე თუ გვიან ეს ბრენდი თბილისის ისეთივე განუყრ ელი ნაწილი გახდება, როგო
რიც თავის დროზე ლაღიძის წყლები იყო. არა, პროფილი განსხვავებულია, მაგრამ დღ ევანდელი რუბრიკის ობიექტს სახალხოობისა და ტრადიციუ ლობის ძალიან კარგი პერსპე ქტივა აქვს. მსგავსი სახელები კი ქალაქის „შეკვრას“ და „მო ქალაქეობანას“ ძალიან ეხმა რება ხოლმე. ამიტომ, დღეს, კიდევ უფრო დასანანია, რომ ლაღიძის სახელით მხოლოდ ერთი საშუალო ხარისხის სა ხაჭაპურე მუშაობს და ისიც სა ბურთალოზე. ამ ბრენდს აქვს ის სტაბილ ურობა, რომელიც საქართვე ლოში რესტორნებისთვის ძა ლიან უცხოა. მიზეზი საკმაოდ პროზაულია: ყოველდღე ერ თნაირი „სენდვიჩისა“ და სალა თის კეთება უფრო ადვილია, ვიდრე – ყოველდღე ერთნაი რად გემრიელი ხინკლის. დღეისთვის „ანტრე“ სა კუთარ ნიშაში ძალიან კარგ პოზიციებს იკავებს, მეორე
მსგავსი გაქანების ქსელი სა ქართველოში არ მახსენდება. ინტერნეტიანი და ნამცხვრის სურნელიანი ჰაერი, აქ უცხო ელების და მშვიდი გარემოს მოყვარული ქართველების მო ზიდვის საშუალებაა. მომსახურების კუთხითაც ერთ-ერთი ყველაზე კარგი მდ გომარეობაა. დანარჩენი უკვე გემოვნების საკითხია, ვიღაცას მოსწონს აქ აური კერძები, ვიღაცას – არა. თუკი ორ კაცზე 20 ხინკ ლისა და ორი ქაბაბის შეკვეთა ოდესმე ანეკდოტად იქცევა, ეს ერთ-ერთი მსგავსი ტიპის არ აამბიციური და მშვიდი კვების ობიექტების დამსახურება იქ ნება. ქათმის სალათი – 6 ლარი. ფორთოხლის წვენი – 4 ლა რი. „ანტრეზე“ არავინ ამბობს, რომ იაფია, საამისოდ ძალიან კარგად და ევროპულად გამო იყურება.
TOP SONGS 01. Para one - Dudundun (MSTRKRFT Remix) 01. ნაბიჯი წინ 3D 02. მეგობარზე მეტი 03. ჩვენ მიგვიღეს! 04. პრომეთეის გზა
03. Boys Noize - Transmission (Tiga Remix) 04. Housemeister - What you want (Siriusmo remix)
05. პატარა კაცი
05. Zombie Nation - Squeek (Bart B More Remix)
06. ბოროტების სავანე 4
06. Maxwell - Bad Habits (Dave Nada Club Mix)
07. სათამაშოების ისტორია 3 08. თავზეხელაღებული შურისმაძიებელი 09. ნაპირი 10. ალფა და ომეგა: ეშვიანი საძმო
54
02. Dj Mehdi feat. Futura Breakaway
ორშაბათი 25 ოქტომბერი, 2010
07. Designer Drugs - Riot (Stereoheroes Remix) 08. Foals - One (Swedish House Mafia Cover) 09. D.I.M. - Kleine Traume (Electric Rescue Remix) 10. Apparat - Sayulita
01. Metric - Help I’m Alive (Krusha Remix)
01. Solomon Burke & De Duk - Good For Nothing
02. Wale - Hold You
02. Three Plus - Is This Love
03. Animal Collective - Daily Routine (Phaseone Remix)
03. Keb Mo - Everybody Be Yourself
04. Generationals - Trust
04. Queen Latifah - Close Your Eyes
05. Cee-Lo Green - Old Fashioned
05. Lisa Ono - Take The Train
06. 50 Cent - Far East Movement
06. Eric Clapton - River Runs Deep
07. N.E.R.D. - Nothing On You
07. Gene Vincent - Be Bop A Lula
08. The Hood Internet - Freeze, Barbra! (Young Dro Vs Duck Sauce) 09. The Bloody Beetroots - WARP (Feat. Steve Aoki) (Dirtyphonics DubStep Remix) 10. Kid Cudi - Erase Me Ft. Kanye West
08. Rod Stewart - What A Difference A Day 09. Till Bronner - River Man
10. Eric Clapton - Rocking Chair