N48 (90), ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010 წ.
EXCLUSIVE ფოტო
`პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
სიყვარულის ორდენის კავალერი გვ. 6-8
პირველი ლედი ჟურნალისტის ამპლუაში
ექსკლუზიურად
ლევან ხურცია საყვარელ ქალს მალავს
EXCLUSIVE
ლევან ხურცია: მისი სახელი არ დაიწერება! მანანა აბრამიშვილი: ჩვენს სიყვარულს ბევრი ემტერება
ა ა ილი ილი წ წ რ რ ო ქო ა ა ქ ი ილი ლ წ ი რ წ ქო ქორ ა ი წილ ქორ
გვ. 2
პირადი EXCLUSIVE
იურად ზ უ ლ კ ს ქ ე “ მისთვის ი ა ტ მ ი ა „პრ
გვ. 4-5
ჯვრისწერა მამადავითზე თორნიკემ და ნინომ იქორწინეს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
1
თამარ გონგაძე ლევან ხურციას და მანანა აბრამი შვილის სიყვარულის ისტორია 8 თვის წინათ დაიწყო. მაშინ რუსთაველის თეატრში სპექტაკლი „გონზაგოს მკვლ ელობა“ იდგმებოდა. მსახიობები სწორ ედ ამ სპექტაკლის რეპეტიციებიდან დაახლოვდნენ. მერე იყო „სტუმარ-მა სპინძელი“, სადაც მანანა ქადაგის რო ლშია და ზვიადაურს - ანუ ლევანს, ყე ლს ჭრის. მოკლედ, ეს სამსახურებრივი რომანი თეატრში ორი თვის წინათ გა ხმაურდა. მანამდე კი წყვილი რომანს საგულდაგულოდ მალავდა. ლევანი 28 წლის არის, მანანა კი 29-ის. ხურციასგ ან განსხვავებით, რომელიც ამ თემაზე არ საუბრობს, მანანამ უკომენტაროდ არ დაგვტოვა.
ლევან ხურციას ფარული რომანი გამჟღავნდა EXCLUSIVE
მანანა აბრამიშვილი: - ინიციატივა, რო გორც ყოველთვის, მამაკაცისგან მოდის. ამ შემთხვევაშიც ლევანისგან წამოვიდა. მაგრ ამ არც მე მინდა ამ ეტაპზე ამაზე საუბარი. რაც გვიან ხდება რაღაცების აფიშირება, მით უკეთესია. სიყვარულსა მალვა უნდაო. მომა ვალში რა იქნება, არ ვიცი. მართალია ერთმ ანეთისთვის ძვირფასები ვართ, მაგრამ ჯერ კიდევ გარკვევის სიტუაციაში ვიმყოფებით.
- ბედნიერი ხართ? - ალბათ, ვარ. მინდა ეს ურთიერთობა ყო ველგვარი ხელისშეშლის გარეშე იყოს. - ხელს ვინ გიშლით? - საზოგადოება. მე და ლევანი ორივე რთ ული ადამიანები ვართ. რაღაცები ხან მოგვ წონს და ხან - არა. თანაც ზოგი რას ამბობს და ზოგი - რას. თეატრში რასაც გეუბნებიან, ის უკუღმა უნდა შეაბრუნო და ის არის სიმა რთლე, ანუ იმას ფიქრობენ. - თქვენს სიყვარულს მოწინააღმდეგე ჰყავს? - ამას ხმამაღლა არავინ ამბობს, მაგრამ ვგ რძნობ. ბევრი მოწინააღმდეგე ჰყავს. ეს იგრძ ნობა მამაკაცებისგანაც და ქალბატონებისგა ნაც. თურმე ბევრი „პაკლონნიკი“ მყოლია და არ ვიცოდი. ვგრძნობ, მათ არ მოსწონთ ჩვენი ურთიერთობა. იქით ლევანის თაყვანისმცემ ლები ეჭვიანობენ. - ამბობენ, ლევანს ბევრი ქალბატონი ეტრფისო. - მე ეს ძალიან მომწონს. თუ მამაკაცი ბევრ ქალს არ მოსწონს, არც მე მომეწონება. - ლევანი რას ამბობს თქვენ თაყვანის მცემლებზე? - არ გვისაუბრია ამაზე, მაგრამ, რა თქმა
ბაჩო ჩაჩიბაია: „მე ორივე ძალიან მიყვარს. ხშირად ერთად ვართ. ბედნიერი ვარ, რომ ას ეთი მეგობრები მყავს. მანანა „სტუმარში“ ჩემი შვილის როლს თამაშობს და მას შემდეგ სულ ვხუმრობთ. მამიკოს მეძახის და მე შვილს ვე ძახი. რაც შეეხება ლევანს, ბევრი უნდა ვთქვა, რომ მასზე ვილაპარაკო. მისთვის იმდენს გა ვაკეთებ, რასაც შევძლებ. ლევანი ჩემი ხუთი ძმაკაციდან ერთ-ერთია. თუ ბედნიერები იქნე ბიან, მეც ბედნიერი ვიქნები“. 2
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
თე ატ `Loრალ Sto ve ურ ი ry~
უნდა, მამაკაცს არ სიამოვნებს ასეთი ფაქტი. თუმცა ჩვენს შორის ამის გამო კონფლიქტი არ წარმოქმნილა. - ქორწინებას გეგმავთ? - ქორწინებაზე ლაპარაკი გვქონდა, მაგრ ამ ჩვენივე სურვილით შევაჩერეთ. ჯერ ადრეა ამაზე ლაპარაკი. ეს ნაბიჯი ადვილი გადასა დგმელი არ არის. დროც უნდა და ურთიერთო ბაში ბევრი რამ არის გასათვალისწინებელი. ლევანი ამ ურთიერთობაზე საუბრის წი ნააღმდეგი იყო. ფოტოგრაფს უთხრა: თან მეგრელი ვარ, თან მსახიობი, და ამას უნდა გამომტეხოსო. ლევან ხურცია: - პირადზე ლაპარაკი ტაბუდადებული თემაა. პირადზე სა ჯაროდ არასოდეს ვლაპარაკობ. პი რადი - პირადია. ადამიანებს გვინდა ვიღაცების სარკმელში შევიხედოთ. რატომ? როცა იმ სარკმელს არ გვ იღებენ? ჩემს თავგადასავლებზე და მით უფრო სასიყვარულო თე მაზე არ ვლაპარაკობ. - ვი ცით, რომ ახ ლა შე ყვ არებული ხართ. - ეგ საიდან იცით? - პატარაა თბილისი. - თბილისი კი პატარაა, მა გრამ სიყვარულთან მიმართ ებაში - „ახლა შეყვარებული ხარ“ - მე არ ვიცი. მე სიყვარ ულთან ჩემი დამოკიდებულე ბა მაქვს. - მანანა აბრამიშვილი გი ყვართ? - ასე საჯაროდ ამაზე ლაპარაკი არ არის კარგი, მით უმეტეს ასე კონკ რეტულად და სახელითა და გვარით. მოდი, ჯერ ჩვენ გადავწყვეტთ რა ღაცებს და მერე, კი ბატონო. აი, საქართველოში ეს არის კიდევ: როცა ვიღაცასთან გავივლი, ან რაღაც მოხდება, სიმპათია იქ ნება, მორჩა, უყვარს, ეგ არის! როგორ შეიძლება ასეთი და მოკიდებულება? ძალიან ბე ვრი დეტალია გასათვალისწინე ბელი. ელემენტარულად, გრძნობ აა და ურთიერთობა. ეს ადამიანი ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთ ვის, მაგრამ ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ჩვენ რაღაც გადაწყვეტილი გვაქვს. „სცენა ქალივით არის, თუ ბოლომდე მისი არ იქნები, არც ის იქნება შენი~. შენი არსება უნდა აჩუქო და ისიც გაჩუქებს თავს. ეს მიხეილ თუმანიშვილის სიტყვებია და მთლიანად ვეთანხმები.
ზაალ ჩიქობავა: „მე ვიცი, მსმენია ლევანისა და მანანას რომანზე. ამ ურთიერთობის მოხარული ვარ“.
ირაკლი სანაია: „მანანა ჩემი ჯგუფ ელია. არაჩვეულ ებრივი ადამიანია. ლევან ხურცია გვ ერდით დამიდგა. მი სი თეატრში მოსვლა ძალიან მაგარია. ერთად რომ არიან მიხარია. მათ შემოევლოთ ჩემი სიცოცხლე. ყველან აირად გვერდით დავუდგები. ერთხელ თეატრში საჭმლისთვის ფულს ვაგრ ოვებდით. ლევანმა მანანას ჰკითხა, სად ქეიფობთო? ისე ჰკითხა, როგორც შეყვარებულმა კაცმა იცის მხოლოდ. მანანას ვკითხე, ასე რატომ გკითხამეთქი? მან დამიმალა, მეგობარიაო. ლევანმა მითხრა, ერთად ვართ, ჩემი შეყვარებულიაო. დროებით მალავდნენ ურთიერთობას და ერთი თვეა, რაც ეს ამბავი გავიგე“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
VALEGE
ბარაკ ობამას ტუჩზე 12 ნაკერი დაადეს ბარაკ ობამას ტუჩზე 12 ნაკერი დაადეს. ეს ის შემთხვევაა, როცა ამ ინციდენტს თა ვის თავზე არც ერთი ტერორისტული ორ განიზაცია არ აიღებს, ობამას ტუჩი კალა თბურთის თამაშის დროს გაუსკდა. თამაშის დროს ყველაფერი ხდება. ჰოდა, ბარაკს თა ვისი მეგობრის ხელის იდაყვი მაშინ მოხვდა, როცა ის ბურთის დაუფლებას ცდილობდა. თეთრი სახლის გასაღები მან უფრო უსაფ რთხოდ და ინციდენტების გარეშე მოიპოვა, ვიდრე კალათბუთის ბურთი. თეთრი სახლი სხვა დეტალებს არ ახმოვანებს. ცნობილია მხოლოდ, რომ კალათბურთს ობამასთან ერთად მისი მრჩევლები და ნათესავებიც თამაშობდნენ. ისინი ვაშინგტონში „მადლ იერების დღის“ აღსანიშნად ჩავიდნენ. ინ ციდენტი ვაშინგტონში მდებარე ფორტ მაკნეირის სამხედრო ბაზაზე მდებარე სპ ორტულ კომპლექსში მოხდა. ობამას სამე დიცინო დახმარება სპორტული დარბაზის სამედიცინო კაბინეტშივე აღმოუჩინეს.
ფოტო: ირაკლი დავარაშვილი
ქართველმა მორაგბეებმა ამერიკასაც მოუგეს 8 წუთი იყო გადაცილებუ ლი საქართველოსა და აშშ-ის მორაგბეთა ეროვნული ნაკრ ებების მატჩის ძირითად დრ ოზე, როდესაც ანგარიშში 5 ქულით ჩამორჩენილმა ქართველმა მორაგბ ეებმა პრაქტიკულად შეუძლებელი შე ძლეს და ამერ
იკელთა ჩათვლის მოედნის სიახლოვეს დანიშნულ სტ უმართა შერკინების მიუხედ ავად, ჯერ ბურთი მოიპოვეს (ეს მასპინძელთა კაპიტანმა ირაკლი აბუსერიძემ მოახ ერხა), შემდეგ კი, იქვე, ერ თი ზუსტი პასი გააკეთეს და ლექსო გუგავა სრულიად თავისუფლად დატოვეს. მა
ნაც არ დაახანა და ლელოს დაფიქსირებით ანგარიში გა ათანაბრა – 17:17. მერაბ კვ ირიკაშვილმა კი, ზედ ზუსტი გარდასახვა მიაყოლა და სა ქართველოს ნაკრებმა 19:17 გაიმარჯვა. ეს საქართველოს ნაკრებ ის ბოლო ტესტ-მატჩი იყო ამ წელს, გაისად კი რეიტინგში ჩვენს „ბორჯღალოსნებს“ მსოფლიოს რეიტინგში და წინაურებულებს ვნახავთ.
ჩვენი მაღაზიების მისამართები: 1. სავაჭრო ცენტრი GTC. ვეკუას ქ.#3, ტელ: 99 51 43 2. ჰიპერმარკეტი GOODWILL. ფარნავაზ მეფის ქ.#1; ტელ: 72 69 13 3. კოსტავას ქ.#24; ტელ: 99 79 05 4. ჭავჭავაძის ქ.#34 (პიქსელის შენობა)
თუ გსურთ განათავსოთ თქვენი რეკლამა გაზეთ `პრაიმტაიმში~ საუკეთესო ადგილას, საუკეთესო ფასად დაგვიკავშირდით!
ტელ: 877 748 719, იმეილი: reklama.primetime@gmail.com სარეკლამო სამსახურის უფროსი – მარიტა დამენია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
3
თორნიკემ და ნინომ დეა თავბერიძე
ნინო ქორიძისა და თორნიკე გოგრიჭიანის სიყვარულ ზე, „პრაიმტაიმი“, დაახლოებით ერთი თვის წინათ წერდა. დიდ მარხვამდე ერთი დღით ადრე, 27 ნოემბერს, წყვილმა ჯვარი მამა დავითის ეკლესიაში დაიწერა. ტაძრიდან გე ზი „კონკასკენ“ აიღეს და ხელი იქ მოაწერეს. ბოლოს კი, გაბედნიერება რესტორან „ფაეტონში“ აღნიშნეს.
ამ წყვილს სერი ალმა არამარტო პო პულარობა, დიდი სი ყვარულიც მოუტანა. ერთმანეთზე ჭკუა ეკ ე ტე ბა თ ო - ა მბ ობ დნ ე ნ მეგობრები. გოგო, ბი ჭზე უფროსიაო, - ჭორა ობდნენ თბილისელები. ერთი სიტყვით, რამდ ენიმეთვიანი რომანისა და კეთილმოსურნეთა თუ არაკეთილმოსურნ ეთა განსჯის შემდეგ, წყვილმა იქორწინა. „ერ თადერთი რისი თქმაც ამ წამს შემიძლია, ის არის, რომ უზომოდ ბე დნიერი ვარ“, - მითხრა ტაძრიდან გამოსულმა დედოფალმა. „უზომოდ მიყვარს და მინდა, რომ ბოლომდე ასე ბედნიე
რები ვიყოთ“ - თქვა სი ძემ. ბედნიერება მათ კახა ქორიძემაც უსურვა, რომე ლიც ჯვრისწერაზე მოგვ იანებით გამოჩნდა. სპეც იალურად ამ დღისთვის, ლონდონიდან, ნინო ქორი ძის 18 წლის შვილი, ირაკ ლი ჩამოვიდა. ცერემონი ის შემდეგ, ტაძრის ეზოში გარსშემოხვეული მეგობრ ები, ნინოს გაბედნიერე ბას ულოცავდნენ და კო მპლიმენტებით ავსებდნენ - ძალიან ლამაზი ხარო. ეკ ლესიაში შეკრებილი უცხო ბავშვები კი ერთმანეთს ხმამაღლა ეუბნებოდნენ - ნახე, ეს მსახიობი ხომ „გოგონა გარეუბნიდან“-ში არის? ის ბიჭიც. ვააა, ქო რწილი აქვთ?!...
თორნიკე და ნინო შვილთან, ირაკლისთან ერთად
კახა ქორიძე, ნინოს მამა 4
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მ იქორწინეს EXCLUSIVE ექსკლუზიურად „პრაიმტაიმისთვის“ - ჯვრისწერა მამადავითზე
, ნინო რასელი ა დ ო ნ ი ნ ე: მეჯვარ ქორიძის ფერს საუკეთეს „ყველა ბ ორივეს, ის რვე მ ოს ვუსუ ზი წყვილია, რო ა მ ეთი ლა ათი ცხოვრებაც მ მგონია, ზად უნდა წარი ა ი ასე ლამ დარწმუნებულ . ს ო თ მარ ი“. ვარ ამაშ
კოკო როინიშვი ლი, თორნიკ ეს მეჯვარე: „დიდ ბედნიერე ბას და ყოვე ლივე კარგს ვუ სურვებ ორივეს. ასე უყვარდეთ ერთმანეთი, რო გორ ც ახლ ა უყვართ“.
, თო აჩიკო სოლოღაშვილი ი: რ ა რნიკეს მეგობ ბუბა გოგორიშვილი , თორნ იკეს მეგობარი: „ვუსურვებ, რომ მთელი ცხოვ რება ისე უყვარდეთ ერ თმანეთი, როგორც ახლა უყვა რთ და ისე უძგერდეთ გული, რო გორც ახლა უძგერთ. გამრავლებას ვუსურვ ებ“. © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თელობა, „წარმატება, ჯანმრ სურვო. ვუ და ნ მი ა ბ ე ლ ვ ა რ გამ არებუ ხ გა და ი ბ ე რ ე სულ ბედნი ეგრძ ღ დ სა ლები იყვნენ. ცოტა გრამ მა ს, ი დ მ ო მ გა ელოსავით ავ ვერ მ რო დღეს ისეთი დღეა, იყ ი რ ე ი ნ დ ბე და ნ მი ს. ა ცდები ამ ას ლ ე ყვ და ი ს ოს ჩვენი უახლოე ი“. რ ა ბ ო გ მე ლი ე რ ა ვ თვის საყ ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
5
ლეგენდა
თამარ გონგაძე
ე
ს არ იყო მხოლოდ კონცერ ტი, რომელსაც შეძლების დაგვარად გამოპრანჭული, დაყენებული სახით მოუსმენ. ეს იყო ემოციებით გადაფა რული ორსაათიანი დღესასწა ული, რომლის მორევში ყოფნას სულაც არ სჭირდებოდა პროფ ესიონალის ყური. კონცერტს ოპერის „არმცოდნეც“ ისეთივე გაბრწყინებული სახით უსმე ნდა, როგორითაც - „მცოდნე“. არამხოლოდ საქართველოში, მსოფლიოშიც კი, ალბათ, დი დი იშვიათობაა ასეთი მაღალ დონეზე ორგანიზებული კო ნცერტი, რომელიც ყველას ერ თნაირად ჩუქნის დაუვიწყარ წუთებს. სიტყვები - „დომინგო ლეგენდაა“, „დიდი ტენორია“ - თითქოს გეცოტავება კიდეც. 69 წლის ტენორი დარბაზში სა ოცარ მუხტს გზავნიდა. ყოველ გამოსვლაზე ახალი ენერგიით სავსე უბრუნდებოდა სცენას და თანაბრად ესიყვარულებოდა ორკესტრსაც და დარბაზსაც.
„შვიდჯერ წამოდგა დარბაზი. სპეც იალურად დავითვალე. ვიცი, ეს მომღ ერლისთვის რას ნიშნავს, დომინგოსთვ ის განსაკუთრებით, როცა ვიცნობ მის ხასიათს. კულისებში ცრემლიც გადმ ოუგორდებოდა... ძალიან ემოციურია. მიუხედავად იმისა, რომ დიდი მომღერ ალია, დარბაზისგან ამხელა სითბო და სიყვარული, მგონი, არასდროს მიუღ ია. თავმდაბალი, საოცრად ცხოვრების მოყვარული და ენერგიული ადამიანია. რაც მას ჩანაწერები და ნამღერი აქვს, ალბათ, გინესის წიგნში შევა. კარგი მა მა და მეოჯახეა. უყვარს თავისი ერი და ფეხბურთი. საერთოდ, ძალიან კაცთ მოყვარეა. როცა მღერის, ზევით, ღმერ თებს ეთამაშება. კონცერტის ფინალში ნამღერი მეგრული სიმღერა ჩემთვის სიურპრიზი არ ყოფილა, მაგრამ ისე გამოუვიდა, ლამის ცრემლი ჩამომიგო რდა... მგონი დომინგოს ვაწყენინე, მეც რომ არ ვიმღერე. მზად არ ვიყავი, არც კოსტიუმი მქონდა ჩამოტანილი. მაგრ ამ არა უშავს, შევურიგდები“ - კულისე ბში მითხრა ბადრი მაისურაძემ და მაეს ტროს აედევნა... თავი გამოვიჭირე - როცა დომინგო სცენაზე იდგა, გვერდით ვერ ვიხედე ბოდი, სუნთქვაშეკრული ვუსმენდი. ისე კი, ბათუმის პიაცას სილამაზით მო ხიბლული, იმის გასახსენებლად, რომ საქართველოში ვიყავი, ხშირ-ხშირად ვათვალიერებდი ქართველ სელებრ
ნინო მაჩაიძე
ნინო სურგულაძე
ითებს. იტალიაში გეგონებოდათ თავი. სტუმრები ამას ხშირად იმეორებდნენ. მაესტრომ იდირიჟორა კიდეც. მერე „ბესამო მუჩოზე“, სცენის დეკორაცი ებად მორთული თეთრი ვარდები და რბაზში გადაყარა. ფანტასტიკური იყო დუეტები პაატა ბურჭულაძესთან და ლადო ათანელთან, მაგრამ ლამაზ ქა ლბატონებთან დუეტები ცალ-ცალკე სპექტაკლები იყო. ნინო მაჩაიძეს „ტა ნგო“ ეცეკვა. დარწმუნებული ვარ, ნი ნოს ეს ცეკვა არასდროს დაავიწყდება. ნინო სურგულაძე ესპანელი მაესტრ ოსთვის საოცრად ტემპერამენტიანი პარტნიორი აღმოჩნდა. შთაბეჭდილება გრჩებოდა, თითქოს მათ შორის ძალი ან უმნიშვნელო ასაკობრივი სხვაობაა და ერთმანეთს საოპერო სცენაზე შე აბერდნენო. ძალიან ემოციური იყო ქე თი ქემოკლიძესთან და ეთერ ლამორი სთან დუეტები. მათ გვერდით, ჭაღარა მაესტრო, საოცრად ჯენტლმენური და ახალგაზრდა ხდებოდა. ესპანური სითბოთი სავსე ღიმილს უხვად აფრქ ვევდა. მეგრული სიმღერა ისე იმღერა, ძნელი იყო ემოციების გაკონტროლე ბა. ეს მისი სიურპრიზი და საჩუქარი იყო. ბისზე შვიდჯერ მაინც გამოვიყვ ანეთ. დაღლა არ ეტყობოდა. დარბაზი მაესტროს „აგიჟებდა“ და - პირიქით. ეს ენით აუწერელი ტანდემია, ემოც იური ტანდემი. თითქოს მაესტრო და მაყურებელი ერთმანეთს ეჯიბრებო დნენ, რომელი უფრო ადრე დანებდ ებოდა. პლასიდოს ქართველი მაყუ რებელი ვერ ელეოდა. ამიტომაც ამ ტანდემმა კულისებში გადაინაცვლა. გეზი კულისებისკენ ავიღე. საოცრად დაწითლებული ხელის გულები მეწვ ოდა. დავიხედე და გამახსენდა, ტაშს გამეტებით რომ ვუკრავდი. პატრიარქ მა მომღერლებს საჩუქრები გადასცა. ემოციებისგან დაცლილი კეთილი და თავმდაბალი პლასიდო იდგა და ავტო გრაფებს დაუნანებლად არიგებდა. ბე დნიერი ჩანდა. „იოლი აღმოჩნდა მასთან მუშა ობა. ძალიან თავმდაბალია. დიდი ადამიანია და არანაირი კაპრიზი არ ჰქონია. მისნაირი ადამიანები ორ განიზატორებს არანაირ განსაკუთ რებულ მოთხოვნებს არ უყენებენ“ - მითხრა დათო საყვარელიძემ.
მაესტრო ბათუმით მოხიბლულა. როგორც ჩანს, ასეთ სილამაზეს არ ელოდა. ის მშენებარე ოპერაშიც მი იყვანეს და წაიმღერა, იქაურობა „და ტესტა“ კიდეც. ნინო მაჩაიძეს კულისებში მამამ შეაკითხა. შვილი არ გამიჭყლიტონო, ამბობდა. ძალიან ლამაზი და ნიჭი ერია. ანჯელინა ჯოლის ვამსგავსებ. რატი ამაღლობელმა კონცერტის დაწყებამდე ნინოზე მითხრა: „ ნინო მაჩაიძის ფანი ვარ, ამას პირდაპირ ვამბობ. ის არის ხმით კალასი და გა რეგნულად - ჯოლი.“ ნინოს პლასიდ ოსთან „ტანგოზე“ ვკითხე: „ცეკვა არ დაგვიგეგმავს, აბსოლუტურად სპ ონტანურად ვიცეკვეთ. ფანტასტი კური ადამიანია. უბედნიერესი ვარ მასთან ერთად რომ ვიდექი სცენაზე. ძალიან კმაყოფილი ვარ. ყველაზე ლამაზი და ემოციებით სავსე საღამო იყო, რაც კი ოდესმე მინახავს.“ ნინო სურგულაძის ჩაწერა კონც ერტამდე მინდოდა. მაგრამ, როგო რც აღმოვაჩინე, ოპერის მომღერლე ბი კონცერტამდე სასტუმროს ნომე რში სხედან და არავის ეკონტაქტებ იან. ნინოს თავისი ტელეფონიც კი მშობლებისთვის ჰქონდა მიბარებუ ლი, რომ არავის შეეწუხებინა. „მეტი ჩარა“ კულისებში ვნახე. „ზღაპრული ადამიანია დომინგო. მიუხედავად მისი ასაკისა და დატვირთვისა, სა ოცარი ენერგია აქვს. საქართველოს დაუვიწყარი საღამო აჩუქა. ასეთი აღფთოვანებული ქართველი მაყუ რებელი არ მინახავს. ის, უბრალოდ, ძალიან უყვართ. ყველასთან ერთად მეც ძალიან ბედნიერი ვარ.“
ეთერ ჭყონია-ლამორისს ბუნე ბრივია მეგრულად ამღერებულ მა ესტროზე ვკითხე. „ვატყობდი, რომ მისთვის მეგრული სიმღერა რთული იყო, თუმცა ყველამ ნახეთ, როგორ იმღერა. ძალიან უბრალო ადამიანია, უშუალოა და ძალიან ადვილია მასთ ან ერთად სიმღერა. არაჩვეულებრი ვი კონცერტი იყო და სწორედ იმიტ ომ, რომ საქართველოში ჩატარდა“.
ეთერ ჭყონია-ლამორისი
დომინგომ ოპერის შენობა `დატესტა~
პირველი ლედი ჟურნალისტის ამპლუაში 6
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
კულისებში © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბათუმში ლადო ათანელი: „უსაყვარლესი და კეთილი პიროვნებაა. მზად არის ხე ლი ყველას გაუწოდოს და დაეხმაროს. გაგიჟებული და აღფრთოვანებულია ქართველი მაყურებლით. მათი სიყვარ ული იმით გამოხატა, რომ კიდევ ჩამო სვლის სურვილი გამოთქვა“. კონცერტს ყველა სფეროს ელიტა ესწრებოდა. მეც პი აცათი და დომინგოთი მო ხიბლულ საზოგადოებას ჩამოვუარე. ლაშა ბუღაძის ოპერ ისადმი ტრფობის ამბავი მოგეხსენებათ. ორი თვის წინათ დათო საყვარელ იძემ, ჩემი ინტერვიუთი, ლაშას ოპერაში სიმღერა შესთავაზა. არიებს სე რიოზულად ასრულებს. რატი ამაღლობელმა You Tube-ზე დადო კიდეც, როგორ მღერის ლაშა ოპ ერას. მოკლედ, ბუღაძე ერთ-ერთი ყველაზე ემ ოციური მაყურებელი იყო. იჯდა და არიას არ ტოვებდა, რომ არ აჰყოლოდა. „დომინგო ცოცხლად, დირიჟორის ამპლუაში არ მყავდა ნანახი. უყვარს დირიჟო რობა. მაგრამ უპირველესად დიდი ტენორია. ისტორიული ხმა აქვს. მე ოცე საუკუნის ბოლო დიდი ტენორია.“ რუსუდან ფეტვიაშვილი: „დომი ნგოსთან შეხვდერა ჩემი ოცნება იყო. სპეციალურად ჩავედი იტალიაში, მე უღლესთან ერთად, მაგრამ ნახვა ვერ მოვახერხე. ახლა ბედნიერი ვარ. ვერ წარმომედგინა, რომ საქართველო ში პლასიდო დომინგოს კონცერტზე მოვხვდებოდი. პიაცა შენების დროს მოვინახულე. ფანტასტიკური გარე მოა. გემოვნებით არის გაკეთებული. ნამდვილად იტალიური გარემოა შე ქმნილი.“ ლევან წულაძე: „დაუვიწყარი კო ნცერტია. ბედნიერებაა დომინგოს მოსმენა. ქართველი შემსრულებლებ ის გამო ხომ ორმაგად ამაყი ვარ. საოც არი გარემოა. იტალიაზე უკეთეს გარე მოში ვარ“. ზაალ ჩიქობავა: „ემოციებისგან შეიძ ლება თავი ვერ შეიკავო, იმდენად ემოც იურია ეს ყველაფერი. გამაოგნებელი კო ნცერტია. გარემო საოცარი. დამავიწყდა სად ვარ, მაგრამ ზუსტად ვიცი, რომ ბა თუმში ვარ. აქ მისი სურნელი და ემოცია ტრიალებს. მართლაც საოცრებაა მაეს ტრო დომინგო“.
„ვატყობდი, რომ მისთვის მეგრული სიმღერა რთული იყო~
სპონტანური ტანგო ნინო მაჩაიძესთან თემურ ჭყონია: „პიაცა ის საქართველოა, როგორიც უნდა იყოს. ხალხი ამბობს, არ გვგონია თუ საქართველოში ვართო. მე მგონია, რომ რეალურ სა ქართველოში ვართ. დომინგოს პირველად მილანში მოვუსმინე. წარმოუდგ ენლად მაღალი დონის მომღერალია. ასაკი არ ეტყობა. მაღალ ხელოვნებას ასაკი არა აქვს“. გიგი წერეთელი: „გარემოა ძალიან მაგარი. ბევრს არ სჯერა, რომ საქართველოშია. ევროპულ ქვეყანაში ჰგონიათ თავი. თავიდან რომ კარგ განწყობაზე დგები მერე ყველაფერი კარგად გეჩვენება. სილა მაზე და ჰარმონია ყველასთვის ახლოა“. ოსმან თურანი: „პლასიდო დიდი მოვლენაა და მაქსიმალურად შევეცადე, რომ დრო გამომეყო და მის კონცერტს დავსწრებოდი. ბათუმს კვარტალში ერთხელ შეამჩნევ ცვლილებას“. ბოლოს კულისებში ისევ დათო საყვარელიძეს გადავაწყდი. „აუცილებლად უნდა, რომ ისევ ჩამოვიდეს და თბილისში ჩაატაროს კო ნცერტი. უნდა, რომ ბათუმში საფუძველი ჩაეყაროს ფესტივალს. ბათუმით გაგიჟებულია. ასეთ ქალაქს და პროფესიულ დახვედრას არ მოელოდა.“
ფრიდონ სულაბერიძე: „ვინც ამ კონცერტს ესწრება, ყველა ბედნ იერია. ძალიან აღელვებული და მო ხიბლული ვარ. მსოფლიო მოვლენა ჩამობრძანდა ჩვენთან. ახლოს პი რველად მოვისმინე. ბედნიერი ვარ, რომ ასეთ დიდ ხელოვანს ასე ახლოს შევხვდი. არაჩვეულებრივი გარემოა. ამ სცენაზე კლასიკოსებმა უნდა იმ ღერონ“. რატი ამაღლობელი: „მუსიკა ლური სამყაროსთვის დიდი დღ ესასწაულია. ძალიან დიდი მო მღერალია. გარემო ძალიან მო მწონს, მიუხედავად იმისა, რომ იტალიური კულტურის გარემოა, ძალიან ორგანულად ჩაჯდა ბა თუმის სივრცეში. მგონია, რომ განახლებულ ფლორენციაში ვარ. ცოტა უნდა მოცვდეს და უფრო კარგი იქნება. საერთოდ, ყველა პიაცას, დროის ხელი უნ და“. სოფო ნიჟარაძე: „ასეთი შანსი მაქვს და აუცილებლად უნდა გა ვიცნო დომინგო. მნიშვნელოვან ია მისი ჩამოსვლა. ყოველი წელი წინსვლის წელია ბათუმისთვის“. © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
P.S. ვინ იც ის, დომინგოს ნახვის შანსი კიდევ როდის მომეცემა. მართლა უბ ედნიერესი ვარ, რომ მას ცოცხლად მოვუსმინე, კულისებში ვნახე, სამა ხსოვრო ფოტოც გადა ვიღე და მისგან დამუ ხტული ერთ თვეს მა გარ განწყობაზე ვიქნები.
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
7
EXCLUSIVE
სიყვარულის ორდენის კავალერი დღეიდან „პრაიმტაიმი“ იწყებს ცნობილი ქართველი მუსიკისმ ცოდნე მაია დათუნაშვილის ყო ველკვირეულ რუბრიკას – ექსკლუზივები ლეგენდარ ული შემსრულებლების ცხოვ რებიდან. მაია დათუნაშვილ ის შეხვედრები და პირადი შთაბეჭდილებები მათთვის, ვისაც სურს, გახდეს ვარსკვ ლავი, ან, უბრალოდ, იცოდეს ისტორია მათ შესახებ, ვისაც მაია დათუნაშვილი მთელი მსოფლიო სახელით „27 წელი ვარსკვლავებთან“ იცნობს. ეს ჯილდო ოფიციალურად არ არსებობს, თუმცა, ხელოვნების მოყვარულ საზოგადოებას ყოვე ლთვის ჰყავს გმირი, რომელსაც ამ ჯილდოს სიამოვნებით მიანიჭ ებდა. თანამედროვე საოპერო სივრ ცეში ასეთი გმირი დიდი მაესტრო – პლასიდო დომინგო გახლავთ და ის ჩვენი ქვეყნის სტუმარი იყო. კარგად იცოდა, რომ საქართვე ლო საოცრად მუსიკალური, უნიკ ალური ისტორიის მქონე ქვეყანაა, ტალანტებით სავსე პატარა ქვეყ ანა, მაგრამ, ალბათ, ვერასდროს იფიქრებდა, რომ ამ ქვეყნის მეთა ური, რომელიც სტუდენტობისას ბილეთების რიგში ღამეებს ათ ევდა მისი ხმის მოსასმენად, „რი გოლეტოს“ გადასაღებ მოედანზე ეწვეოდა და საქართველოში მოიპ ატიჟებდა სრულიად ისტორიული კონცერტის გასამართად. დომი ნგოს ყველა გამოსვლა თავისთ ავად უკვე ისტორიულია, რადგან მსოფლიოს უდიდეს ტენორთაგან ის ერთ-ერთი ცოცხალი ლეგენდ აა, თუმცა ბათუმში გამართული კონცერტის განუმეორებლობა ჩვენთვის ბრწყინვალე ახალგაზრ და ქართველი მომღერლებისა და დიდი მაესტროს ტანდემით დარჩ ება ისტორიას. ...პირველად დომინგო „ტრავ იატას“ ძეფირელისეულ ვერსიაში ვნახე. საზოგადოდ, ტენორებისთ ვის გალანტურობა ჩვეულებრივი თვისებაა, თუმცა დომინგოს გა ლანტურობა ყოველთვის საოც არი მომხიბვლელობითა და ბუ ნებრიობით გამოირჩევა. მას არ სჭირდება ეფექტური სვლები თა ვისი ვოკალური და არტისტული უნიკალურობის წარმოსაჩენად. ასე მხოლოდ ის ვარსკვლავები იქ ცევიან, რომლებიც არა „ბედნიე რი შემთხვევის“ წყალ ობით, არამედ ბავშვობი დ ან ვ ე „გა ნწ
8
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ირულნი“ არიან დიდებისთვის. დომინგოს ცხოვრების გზაც სწ ორედ ასე წარიმართა. მუსიკალური ოჯახიდან – მუსიკალურ მოღვაწემ დე. მისი პირველი მთავარი როლი ალფრედის („ტრავიატა“) პარტია იყო მონტერეის თეატრში (ახლა უფრო მომწონს ჩემი სტატიის სა თაური. – მ.დ.). პირველი სასცენო წარმატება მალე პირად ცხოვრე ბასაც შეეხო. მისი სტუდენტობი სდროინდელი სიყვარული მარტა ორნელასი (სოპრანო) პლასიდოს მეუღლე გახდა. მშვენიერი წყვილი ისრაელში გადასახლდა და თელავივის საოპერო თეატრში დაიწყეს მოღვაწეობა. 3 წლის მანძილზე (1962-65) დომინგომ 12 პარტია შე ასრულა და 280 დადგმაში მიიღო მონაწილეობა. მარტამ კი, როგორც ეს ხშირად ხდება ხოლმე, თავისი ვოკალური კარიერა დაუნანებლად შეწყვიტა და მთლიანად მეუღლის საქმეებით დაკავდა. „ის არის ჩემი ყველაზე დიდი მე გობარი, მხსნელი და ყველაზე დიდი კრიტიკოსი“, – ამბობს დომინგო მე უღლის შესახებ. ოჯახური ტრად იცია ამ შემთხვევაშიც გაგრძელდა. პლასიდო (უფროსი ვაჟი) მენეჯმ ენტით დაკავდა, ხოლო ალვარო (უმცროსი ვაჟი) კომპოზიტორთა ახალგაზრდა თაობის საინტერესო წარმომადგენელია, რომლის ნაწა რმოებებსაც მამა ხშირად დირიჟო რობს. მარტა ორნელასი არაჩვე ულებრივად უძღვება ახალგაზრდა ნიჭიერი მომღერლების აღმოსაჩე ნად დაარსებულ კონკურსს, პლას იდო კი საოცარი ფანტაზიითა და ენთუზიაზმით მუშაობს ახალგაზრ და კოლეგების პოპულარიზაციაზე, რაც ხშირ შემთხვევაში მათი წარმ ატებული კარიერის გარანტიაა. ქა რთველებზე რომ არაფერი ვთქვათ, ამის შესანიშნავი მაგალითია რო ლანდო ვილაზონის, როგორც სა ოპერო ხელოვნების ახალგაზრდა ვარსკვლავის ამობრწყინება. – ჩემთვის უდიდესი სიამოვნე ბაა, გამოვიყენო ღმერთის ს ა ჩუქარი და
მივანიჭო სიამოვნება ხალხს. – ამ დევიზით დომინგო 40 წელია, ცხ ოვრობს და მოღვაწეობს. ამ ხნის მანძილზე მსოფლიოს უდიდესი სა ოპერო თეატრების სცენაზე შესრულებული აქვს მთავ არი პარტიები მოცარტის, ვერდის, პუჩინის, ჰენდელის, გლიუკის… ცნობილ ოპ ერებში, აქვს მიღებუ ლი უამრავი საპატიო ჯილდო. როგორც დი რიჟორი, დიდ პოპულა რიზაციას უწევს თანა მედროვე საოპერო და სიმფონიურ მუსიკას, დირიჟორობს ახალგა ზრდა ამერიკელ კო მპოზიტორთა ნაწარმ ოებებს, ხელმძღვანე ლობს ლოს-ანჯელესისა და ვაშინგტონის საოპერო თეატრებს, მუდმივად აწყო ბს საქველმოქმედო აქციებს, ეძებს და ეხმარება ახალგაზრ და, ნიჭიერ მუსიკოსებს. დაუღ ალავი მაესტრო 70 წლისაა. თუმცა, ერთხელ მაინც დაიღ ალა... სულ ხოტა ხნის წინ, გაზაფხ ულზე მთელი მსოფლიოს ყურადღ ება მისი ჯანმრთელობისკენ იყო მიმართული. მაშინ კიდევ ერთხელ ვინატრე ის, რაზეც, ალბათ, ყველ ას უფიქრია – გენიოსები არ უნდა კვდებოდნენ, ჯერ სასწაულით გა დარჩენილი, თუმცა უკვე დასუსტ ებული კარერასი, შემდეგ – დიდი პავაროტი, რომლის სიკვდილის მო ახლოება დომინგომ 2005 წელს უკ ვე იგრძნო და განაცხადა, რომ „სამი ტენორი“ ვერასდროს შეიკრიბებო და, ახლა კი – საოპერო ხელოვნების რენესანსის ნამდვილი მამა, საოც რად კეთილშობილი რაინდი – პლ ასიდო დომინგო… თუმცა, ეპოქა, რომელიც უნდა დასრულებულიყო, გადარჩა! გადარჩა სიყვარულის იმ ზღვა ენერგიით, რომელიც მას ხა ლხმა მისცა. „ჩემი სიყვარული ყოველ თქვე ნგანს“, – გამოუცხადა დომინგომ ღმერთსა და სამყაროს და ექვსი კვირის შემდეგ საზოგადოებამ მისი ბრწყინვალება ლა-სკალას სცენაზე „სიმონ ბოკანეგრაში“ იხილა. „რო ცა ვისვენებ, ჟანგი მეკიდება“, – ამ სიტყვების ავტორი გასულ წელს მისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ჯილდოს მფლობელი გახდა. ლეგენდარულმა სოპრანომ ბი რჯიტ ნელსონმა მისი რჩეული კო ლეგა მუსიკალურ ხელოვნებაში მიღწეული წარმატებებისთვის და აჯილდოვა. თავმდაბალმა მაესტრ ომ კი ახალგაზრდული გულწრფ ელობით გაიხსენა, როგორ გაშეშდა სცენაზე (მეტროპოლიტენი, „ტუ რანდოტი“) ბირჯიტ ნელსონის ხმის გაგონებისას. „მისი ხმა ჰიპნოზური მიმ ზი დვ ელ ო ბით,
ისეთი უნიკალური ძალით ჟღერს, რომ ჩემი პარტია დამავიწყდა. ვი დექი სცენაზე და მონუსხული, და მუნჯებული შევყურებდი, ვუსმენ დი ბირჯიტს. რომ არა დირიჟორი, დიდხანს ვერ გამოვიდოდი ამ მდ გომარეობიდან“, – ამბობს დომინგო და ბედნიერია, რომ სწორედ მას ერ გო კოლეგას პრემია. ასეთ გულწრფელ განცხადებებს ნამდვილი, რეალიზებული ვარსკვ ლავები ხშირად აკეთებენ. მეტსაც გეტყვით, მომღერალმა, რომელმაც თითქმის ყველა საოპ ერო კომპოზიტორის ქმნილებებში მოსინჯა ძალები, ვოკალური სკ ოლის თავისებურებების მიუხედავ ად, წლების განმავლობაში ვერ გა ბედა, შეხებოდა ვაგნერს (ტრისტა ნი და იზოლდა). დიახ, ტრისტანის ყოველთვის ეშინოდა და როგორც იქნა, 2005 წელს გაბედა და დასთ ანხმდა EMI-ს სტუდიის ერთ-ერთ ყველაზე ვარსკვლავურ ჩანაწერე ბში მონაწილეობაზე. დომინგოს პარტნიორი მისი კონკურსის კიდევ ერთი გამარჯვებული – შვედი ნინა შტიმი გახლდათ, რომელმაც შესა ნიშნავად გაართვა თავი საოპერო ლიტერატურაში სოპრანოს ყველ აზე გრძელ პარტიას. დომინგოს კი არც ამ შემთხვევაში დაუკარგავს იუმორი და ჩაწერის პროცესში მუ დმივად სთხოვდა სტუდიის მიკრ ოფონს – ჩამხედე თვალებში და ყვ ელაფერი დაუფარავად მითხარიო. ვაგნერსაც შეუთვალა ერთი-ორი საყვედური – „რას ერჩოდი ტრ ისტანს, ძვირფასო რიჰარდ? მის გაჭირვებას კიდევ ასეთი რთული პარტია უნდოდა? უამრავი, ურთუ ლესი ინტერვალი და მელი ზმა, ხმისთვის
წარმოუდგენელი დრამატიზმისა და ძალის მოთხოვნა, ენერგია, რომელსაც ეს პარტია მთლიანად გაცლის და იქვე უკან გიბრუნებს, მე ვფიქრობ, „ტრისტანი და იზ ოლდა“ უდიდესი ქმნილებაა საოპ ერო მუსიკის ისტორიაში“, – ამბო ბს დომინგო. ამ ისტორიულ ჩანაწერს ოპ ერის კრიტიკოსებმა „მასობრივი ხარაკირი“ უწოდეს, დომინგოს კი – ვაგნერის ტენორი. ეს შეფასება – გერმანელი ტენორებისთვის არ ცთუ ისე სასიამოვნო აღმოჩნდა, თუმცა, ფაქტს ვერსად გაექცევი – გერმანელების ვერტიკალური ტე ქნიკისგან განსხვავებით, დომინგ ომ ტრისტანი ჰორიზონტალურად იმღერა, ესეც არ იკმარა და შე სანიშნავი, იტალიური ლეგატოს ხაზი ისე ოსტატურად გამოიყენა, რომ ვაგნერის ქმნილება სულ სხ ვა ნაწარმოებად აქცია. საქართველოდან გამგზავრებ ის შემდეგ დიდი მაესტრო კიდევ ერთ საგანმანათლებლო პროექტს ჩაუდგება სათავეში. ეს პროექტი ბავშვებისთვის კლასიკური მუსი კის პოპულარიზაციას შეუწყობს ხელს. „მუსიკა უნდა იყოს მანდატური ყველა სკოლაში. ბავშვის სულმა და ცნობიერებამ უნდა მიიღოს და შეიყვაროს კლასიკური მუსი კა ისე, როგორც მათ უყვართ და იციან პოპულარული მუსიკა“, – აცხადებს დომინგო და უამრავ სა ინტერესო აქციას გეგმავს ამერ იკელი ბავშვებისთვის, ამ მიზნის განსახორციელებლად. თავისუფალი დრო არასდროს აქვს, არც თავს უფრთხილდება ისე, როგორც 70 წლის საოპერო ვარსკვლავი უნდა გაურთხილ დეს. ღამის 3 საათამდე შეუძლია დაელოდოს თავისი საყვარელი საფეხბურთო გუნდის თამაშს, ამ იტომ, როგორც ამბობს, უდიდესი ტვირთი მოეხსნა მხრებიდან, რო დესაც მადრიდის „რეალი“ ჩემპ იონთა ლიგას გამოეთიშა. საქართველოდან მისთვის უც ნობი ქვეყნის და პუბლიკის დიდი სიყვარული, თამარ კვესიტაძის სიყვარულის ქანდაკება და უწმი ნდესის მიერ ნაჩუქარი „ნატვრის ხე“ წაიღო. დარწმუნებული ვარ, თავად მიხვდება, რომ ქართველე ბი ნატვრის ხეს მხოლოდ სიყვარ ულით სავსე სურვილების ასრუ ლებას სთხოვენ. ალბათ, ასეთივე გრძნობით დაბრუნდება საქართველოში... ის ხომ სიყვარულის ორდენის კავა ლერია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გიორგი თარგამაძე პოლიტიკაში სრულწლ ოვანი გახდა. ახლა მას შეუძლია, პრეზიდენტა დაც იყაროს კენჭი. ქრ ისტიან-დემოკრატების ლიდერი წინა კვირას 37 წლის გახდა, დაბადების დღე „სკრომნად“ გადა იხადა. ჩვენმა პაპარა ცებმა ის აღმაშენებე ლზე ერთ-ერთ საბანკ ეტო დარბაზში ნახეს ოჯახთან და პა
პოლიტიკური ანომალია
ქეთი ხატიაშვილი ჯონდი ბაღათურია რომ გა ჯობებს, სჯობს, მართლა წახვიდე პოლიტიკიდან. განსაკუთრებით მაშინ, როცა ორი მოწვევის პარლ ამენტის თავმჯდომარე იყავი და ორჯერ ასრულებდი პრეზიდენტის მოვალეობას. ერთადერთი, რაც ნინო ბურჯანაძემ ვერ გაიმეორა, ეს რევოლუცია იყო. „ვარდების რევოლუცია“ მის პოლიტიკურ კა რიერაში ერთადერთია და განუმე ორებელი. ამ ფონზე ჯონდი ბაღათურიას პოლიტბიოგრაფია რა მოსატანია. როგორც ცა და ქვესკნელი. ბაღა თურიას არავინ სერიოზულად არ აღიქვამდა. ის ერთ წელზე მეტს თითქმის არც ერთ პარტიაში არ გაჩერებულა და ალბათ, არც არ სებობს ისეთი პოლიტიკური ძალა, ბაღათურიას გემო რომ არ გაესინ ჯა. მაგრამ კრიზისულ ვითარებაში ისიც კი მიხვდა, სად უნდა დამდ გარიყო. ამიტომაც, ჯერ პარლამ ენტში შევიდა და შემდეგ პოლიტი კოსების იმ ჯგუფში გაერთიანდა, რომლებიც 2012 წლის არჩევნების თვის ემზადებიან... არა, ჯონდი რომ გაჯობებს, აჯ ობებს, სალომე ზურაბიშვილს მი ბაძო და პარიზსა თუ ნიუ-იორკში თუ არ ჩაგესვლება, მოსკოვს მაინც მიაშურო. ნინო ბურჯანაძეს ხომ კრემლის კარს არასოდეს დაუკეტ ავენ. დიახ, იგორ გიორგაძეს თუ ინახავენ შავი დღისთვის ან თენგიზ კიტოვანს, რატომ არ შეიძლება, ნი ნოსთვისაც გამოინახოს ადგილი? ნინომ პოლიტიკაში საშემო დგომოც ვერ ჩააბარა. როცა სო ციოლოგები ეუბნებოდნენ, შენი რეიტინგი მინუსებში გავარდა და შენ, როგორც პოლიტიკოსი, სოცი ოლოგიაში მკვდარი ხარო, ბურჯ ანაძეს ირონიულად ეღიმებოდა. ის ირწმუნებოდა, რომ მიშას მისი ისე ეშინოდა, რომ სოციოლოგებს სო ლიდურ თანხებს უხდიდა, ეგ ქალი რეიტინგებში არ დავინახო, გაამინ უსეთო. მაგრამ ის, რაც ნინო ბურჯან აძის სახელობის პოლიტსეზონზე მოხდა, სწორედ ამ კვლევებს ადას ტურებს. მისი რეიტინგი მინუსებშ ია. რომ არა „ფორუმი“, ბურჯანაძე საერთოდ ვერავის გამოიყვანდა გარეთ. ნინოს რეიტინგთან დაკავშირ ებით ყველაფერი გარკვეული იყო, მაგრამ გაუგებარია, რას უშვრება „ფორუმი“ საკუთარ რეიტინგს. თუ ვინმემ საშემოდგომო პოლიტიკუ რი სეზონი წააგო, ეს სწორედ ფო რუმელი ბიჭები არიან. ამ სიტყვას შემთხვევით არ ვხმარობ. ძნელი წარმოსადგენია, რომ ამ მარცხის შემდეგ მათ კვლავ დაიბრუნონ პო ლიტიკოსის ტიტული. კუკავა-და ვითაშვილის დუეტმაც კი აჯობათ ჭკუაში. ბევრი იძახეს, ამ სეზონს არ გამოვტოვებთ და ძალებს არ დავიშურებთ გამარჯვებისთვისო, მაგრამ ცოტა ხალხი რომ დაინახეს, წაგებულ თამაშში აღარ ჩაერთვნენ – იმათ კიდევ მარცხი უნდათ, ისედ აც სულ დამარცხებულის პოზიცი აში არ არიან? ასე რომ, „ფორუმის“ პოლიტი კური რეიტინგის დაწევა მართლაც დასანანი იქნება. მათ საარჩევნო კურსიდან არ უნდა გადაეხვიათ. საერთოდ, იმას, როგორც ისინი პოლიტიკაში თამაშობენ, „ჟილკ ობა“ ჰქვია და სხვა არაფერი. აი, ეკა ბესელია, ალბათ, ერთა დერთი პოლიტიკოსია, ვინც ამ სა შემოდგომო სეზონზე ნამდვილი „ზვიოზდნი ჩას“ მოიწყო. ის ნამდ ვი ლად ამ აყი იყო, რო ცა 50-მდე მომიტინგე რუსთაველიდან დაძრა და ტელევიზიასთან მოიყვანა. მის გვერდით სხვა პოლიტიკური ლი დერები არ მდგარან, ეკა ბესელია თავად მართავდა ამ პროცესს. მართალია, მას გოგა ხაინდრავა ახლდა, მაგრამ ის ხომ უკვე ადამ იანურ სახესაც კი კარგავს საკუთა
რი აგრესიული საქციელით. ნეტა ამით რის თქმა უნდა, რას უსვამს ხაზს ჟურნალისტებთან თავისი უდიერი დამოკიდებულებით? ის არც პოლიტიკოსია და ჩემთვის არც რეჟისორი. მისი გადაღებული არაფერი მინახავს. ერთადერთი, რასაც ამბობენ, ეს აფხაზეთის ომ ზე ფილმია. თუმცა, მე სხვების ფი ლმები უფრო დამამახსოვრდა. სხვა ფილმი ხაინდრავას რეჟისორობით არც მე მახსენდება და არც სხვებს. თვითმარქვია ადამიანებზე კი სი ტყვას აღარ გავაგრძელებ. ასე რომ, ნინოს სეზონი ჩაფლავ და. ნინო ხალხზე გაბრაზდა და იმ მცირეოდენ მომიტინგესაც გაექცა, რომელიც რუსთაველზე სწორედ
მის დაძახებაზე გავიდა. არ უყვარს ნინოს ხალხი და რა ქნას. მისთვის ხალხი მტვერია, რომელიც ძვირ ადღირებულ სამოსზე არ უნდა მოგეცხოს. ასეთია ის. აი, კრემლის გაპიწკინებული ინტერიერი უფრო მოსწონს, ალბათ. გაზაფხულის სეზონს სოზარ სუბარი გახსნის. სტარტი უკვე აი ღეს. ნინო ბურჯანაძის ადგილს ქუჩაში სოზარ სუბარი დაიკავებს. ერთ დროს ყველაზე მაღალი რე იტინგი ნდობაში სწორედ მას ჰქ ონდა. და ეს რეიტინგი მან ირაკლი ალასანიას არ დაახარჯა. როგორც ჩანს, მისი ამბიცია სულაც არ იყო სხვის პოლიტიკურ კარიერაზე ზრ უნვა. ალბათ, სწორედ ასე აღიქვა
მდა ის ალასანიას. ასე რომ, ახლა, როცა ის ლიდე რად აირჩიეს, გასაგები ხდება, რომ ძირითადი ფსონიც სწორედ მასზე გაკეთდება. მაგრამ „გრეჩიხამ“ ერ თხელ უკვე მიაბრუნა ხალხის სა ხლში, ბურჯანაძე მეორე იყო, რა შანსები აქვს წარმატებისთვის სუ ბარს? არავითარი! თუმცა, ეს ჩემი შეფასებაა, დაველოდოთ გაზაფხ ულს... საბოლოო ჯამში კი, პოლიტი კა ის თამაში არ არის, სეზონურად რომ ითამაშო, თანაც ბანქოსავით, ხან მოიგო და ხან წააგო. ეს მუდმ ივი პროცესია. ეს კი რადიკალებს არ ესმით. მათი ქმედებები ისეთივე ანომალიური ჩანს, როგორც მო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რტიულ მეგობრებთან ერთად. თამადა თამაზ კვაჭანტირაძე იყო, ანუ თითოეული სადღეგრძ ელო კორექტულად შე სვეს, შემდეგ ქართული სიმღერებიც დასცხეს. გიორგი თარგ ამაძეს საპრ ე ზი დე ნტ ო ასაკშიც კი არ უცეკვია...
თხოვნები. ხალხს უკვე სხვა პრობ ლემები აქვს. სოციალური საკითხ ები და უმუშევრობა აწუხებს და ის უფრო მომთხოვნი ხდება პოლიტი კოსებისადმი. მათგან უფრო მეტს მოითხოვს, ვიდრე ხელისუფლების გადაყენებაა. ეს მეტი კი მათი პრ ობლემების გადაწყვეტაა და არა კონკრეტული პოლიტიკოსების სე ზონური ჩხუბი. ამით ყველა დაიღ ალა. ასე რომ, პოლიტიკაში ახალი ერა დადგა. ქუჩა დასრულდა. პოლიტიკოსები, რომლებმაც არჩევნების გზა აირჩიეს, უკვე გა მარჯვებულები არიან – ისინი გა დარჩნენ. ახლა მთავარია, ისინი არ ჩევნებზე ხალხმა აირჩიოს... ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
9
ბუ რ ჯ ა ნ ა ძე: მეგონა, გაცილებით მე
ხალხი იყო უკმაყოფი ხათუნა მგალობლიშვილი მირიან ბოქოლიშვილი კრება დარჩა მოწყენილიო, ამ აზეა ნათქვამი... ყოველ შემთხვ ევაში იქ მყოფებს მხიარულების ელფერი ნამდვილად არ დაჰკრა ვდათ. 25 ნოემბერს გამართული სახალხო კრება ისეთივე წარუმა ტებლად მიბარდა მრავალჭირნახ ულ რუსთაველის გამზირს, როგო რც წინა დანარჩენი... საზოგადო ებაზე განაწყენებული ლიდერები და ლიდერებზე განაწყენებული საზოგადოება – ასეთია ბურჯან აძის აქციის მთავარი რეზულტ ატი. კრება 15:00 საათზე დაიწყო, ხალხის რაოდენობა – მაქსიმუმ 10 ათასი კაცი... ორგანიზატორე ბი თავს იმშვიდებდნენ, 15 ათასზე მეტი ადამიანი მოვიდაო, თუმცა ყველანაირი გათვლებით ქაშუ ეთის ეკლესიიდან კინოთეატრ „რუსთაველამდე“ 10 ათასზე მე ტი ადამიანის ჩატევა ფიზიკურად შეუძლებელია. ავანსცენასთან სახელდახელოდ გაშლილ „ვიაიპი კარავში“ აწ გარდაცვლილი ბადრი პატარკაციშვილის ოჯახი შევნიშ ნეთ. ჩვენ პირველი სწორედ პატა რკაციშვილის დას, მზია თოთლ აძეს გავესაუბრეთ. – ქალბატონო მზია სახალხო კრებას უერთდებით? – აქ ვარ და შესაბამისად, ვუერ თდები.
10
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
– რას ელით დღევანდელი დღ ისგან? – იმას არ ველოდები, რომ მაინ ცდამაინც დღეს წავა ეს ხელისუ ფლება, მაგრამ ათვლის წერტილ ად მიმაჩნია ეს კრება. – თქვენი ოჯახი რამდენად მონაწილეობს კრების ფინანსურ უზრუნველყოფაში? – აბსოლუტურად არ მონაწი ლეობს. რამდენიმე წუთში გამოსვლე ბიც დაიწყო... ჯერ კონსტიტუცია გააუქმეს, მერე სააკაშვილი გადა აყენეს, მას მიაყოლეს აღმასრულ ებელი ხელისუფლება და ალტე რნატიული ორგანო – აღმასრულ ებელი საბჭო აირჩიეს. ანუ კრების მონაწილეებს თუ დავუჯერებთ, საქართველოს აღარც პრეზიდენ ტი ჰყავს, აღარც მთავრობა და აღ არც კონსტიტუცია აქვს. ქვეყანას ნინო ბურჯანაძე, გოგა ხაინდრავა და რამდენიმე ხელოვანი მართ ავს... რატომღაც 1990-იანი წლები და სამხედრო საბჭო გამახსენდა, როცა ზვიად გამსახურდიას და მხობის შემდეგ ქვეყნის მართვის სადავეები ჯაბა იოსელიანმა და თეგიზ კიტოვანმა ჩაიგდეს ხელში. სხვათა შორის, ბევრი ხელოვანი, რომელიც მაშინ „სამხედრო საბჭ ოს“ უჭერდა მხარს, დღეს უკვე სა ხალხო კრების „აღმასრულებელი საბჭოს“ მხარდამჭერია.
ხალხის სიმცირის მიუხედავად ბურჯანაძე ოპტიმიზმს არ კარგ ავდა. ნინო ბურჯანაძე: – კრებამ მიიღო ყველა გადა წყვეტილება, რაც საჭიროა იმის თვის, რომ დავიწყოთ კონკრეტუ ლი მოქმედებები. მოქმედებების დაწყება დამოკიდებულია იმაზე, რამდენი ადამიანი გამოვა ქუჩაში. დღეს მოვიდა გაცილებით მეტი ადამიანი, ვიდრე ჩვენ ველოდით. ეს არის 15 ათასი დელეგატი და 850 მხარდამჭერი. თუმცა ეს კი დევ არაა საკმარისი. ჩვენ უნდა გადავიდეთ ყველა რაიონში სამუ შაო გრაფიკში, ამისთვის საჭიროა ბევრი მუშაობა. დღეს ხელისუ ფლებას უნდობლობა გამოუცხა და საქართველოს მოსახლეობის ძალიან დიდმა ნაწილმა. ეს უკვე მოხდა. შემდეგი ნაბიჯი არის უკვე ამ გადაწყვეტილების აღსრულება. აქტიური მომზადებითა და მუშა ობით. – აღსრულების შემდეგ რა იქ ნება? – აღსრულების შემდეგ იქნება დემოკრატიული და სამართლიანი არჩევნები, საპრეზიდენტო არჩე ვნებზე მაქვს, პირველ რიგში, სა უბარი. – თქვენ იქნებით საპრეზიდ ნტო კანდიდატი? – მე მგონი, დღეს ამაზე საუბ
არი უადგილოა. ბურჯანაძე კი ირწმუნება, რომ 25 ნოემბერს იმაზე მეტი ადამია ნი მოვიდა პარლამენტთან, ვიდრე ამას ორგანიზატორები ვარაუდ ობდნენ, თუმცა მისივე მოგვარე, მსახიობი გია ბურჯანაძე არ მალა ვს, რომ ხალხის რაოდენობით აშ კარად უკმაყოფილოა. გია ბურჯანაძე, სახალხო კრ ების ერთ-ერთი ორგანიზატორი: – კრება ჩატარდა წარმატებით, ძალიან მნიშვნელოვანი გადაწყ ვეტილება მიიღო ხალხმა, თუმცა არ დაგიმალავთ და მასშტაბებით უკმაყოფილო ვარ. მეგონა, გაცი ლებით მეტი ხალხი იყო უკმაყო ფილო. ძალიან ბევრი სამუშაოა ჩასატარებელი. უფრო კარგი ორ განიზებაა გასაკეთებელი. კრების დასასრულს, როდესაც ლიდერები ხალხს დაემშვიდობნენ, რამდენიმე ლოკალური ინციდე ნტი მოხდა. აქციის მონაწილეები უკმაყოფილებას გამოთქვამდნენ, თუ რატომ შლიდნენ ხალხს და რა ტომ არ იღებდნენ უფრო ქმედით გადაწყვეტილებებს. აქციის რა მდენიმე მონაწილე პირადად ნინო ბურჯანაძესა და ნონა გაფრინდა შვილსაც კი დაუპირისპირდა. საღამო ხანს რუსთაველის გა მზირს 100-იოდე მომიტინგე და ორიოდე ლიდერიღა შემორჩა. იქ იმყოფებოდა „ეროვნული ფორუ მის“ ლიდერი კახა შარტავა, რო
მელსაც 25 ნოემბრის შეფასება ვთხოვეთ. – ბატონო კახა, რამდენად კმაყოფილი ხართ დღევანდელი დღით და ელოდით თუ არა უფრო მეტ ხალხს? – კრება ჩატარდა, გადაწყვეტი ლება მიღებულია. აქ შეკრებილი დელეგატების რაოდენობიდან გამომდინარე, ეს კრება ლეგიტი მურია. მოქმედებების დღესვე და წყებისთვის ხალხი არ იყო საკმარ ისი. ნურავის ნუ ეწყინება და არც ველოდი, რომ უფრო მეტი ხალხი გამოვიდოდა. ხშირად ბევრს ლაპა რაკობს საზოგადოება, მოგიწოდე ბს რაღაც ქმედებებისკენ და როცა ამ ქმედებებს იწყებ, თვითონვე არ გიდგება გვერდში. როგორც ჩანს, ეს საზოგადოება მაინცდამაინც ცუდად არ ცხოვრობს და მაინცდ ამაინც არც იმის წინააღმდეგია, რომ მიშას ზეწოლის ქვეშ იყოს. ჩვენ, ვინც არ ვეგუებით ამ რეჟი მს, სხვადასხვა საშუალებით ვიბრ ძოლებთ. ვისაც მონობა და შეჩვ ეული ჭირი ურჩევნიათ, ღმერთმა მშვიდობაში მოახმაროთ. – ბატონო კახა, აქციებზე ხა ლხის სიმცირე და ასეთი არაო რგანიზებულობა ხომ არ გამო იწვევს ოპოზიციის კიდევ უფრო დისკრედიტაციას? – დისკრედიტაციას გამოიწვე ვდა, ოპოზიციას ხალხი რომ გა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მეტი ილო მოეყვანა და საერთოდ არაფერი გაეკეთებინა. ჩვენ ხალხს ვუთხ არით, რომ, თუ მოხვალთ, ჩვენ მზად ვართ, დავიწყოთ მასშტა ბური საპროტესტო აქციები და გადავდგათ კონკრეტული ნაბი ჯები. თუ მაინც არ მოდის ხალხი, მაშინ ოპოზიციის დისკრედიტა ციასთან კი არა, უფრო სხვა პრ ობლემასთან გვაქვს საქმე. – და ხომ არ ფიქრობთ, რომ იგივე საზოგადოება ოპოზიციას არ ენ დო ბა და იმ იტ ომ არ მო დის? – ამასაც შეიძლება ნიშნავდეს ხალხის სიმცირე, მაგრამ იგივე ოპოზიციას ეს ხალხი უკიჟინებს, გამოდით ქუჩაშიო. – ბატონო კახა, უკაცრავად, მაგრამ რუსთაველზე მყოფი ხალხი კონკრეტულ ქმედებებს ითხოვდა თქვენგან, ალბათ, მხ ოლოდ ლიდერების მოსასმენად არ იყვნენ მოსულები... – დაუმორჩილებლობის გა მოცხადებას და უფრო ქმედითი ნაბიჯების გადადგმას 15 ათასი კაცი არ ყოფნის. ეს საკმარისია, რომ ლეგიტიმური ყოფილიყო კრ ების გადაწყვეტილება. ახლა გა გრძელებას სჭირდება 5-ჯერ მე ტი ხალხი. აქ მყოფი თითოეული ადამიანი თუ კიდევ 5 კაცს მოიყ ვანდა, მაშინ შეეძლოთ, პრეტენ ზია გამოეთქვათ – ამდენი მოვე დით და არაფერი მოიმოქმედეთო. – აშკარად იმედგაცრუებული ჩანხართ. ხომ არ ნანობთ, რომ ბოლო წუთებში შეუერთდით სახალხო კრებას? აისახება თუ არა 25 ნოემბერი „ფორუმის“ რეიტინგზე? – არც ერთ შემთხვევაში არ ვნანობთ, ამდენი ადამიანი შეიკ რიბა რუსთაველზე და როგორ შეიძლება, მათ გვერდში დგომა ვინანოთ. რაც შეეხება „ეროვნუ ლი ფორუმის“ რეიტინგს, თქვენ ხშირად მეკითხებით ხოლმე ამას. სიმართლე გითხრათ, ჩვენ არას დროს გვიმუშავია რეიტინგსა და იმიჯზე, ვცდილობთ, ვიმუშაოთ ისე, როგორც სწორად მიგვაჩნია. თუ ჩვენი ნაბიჯები მოიტანს რე იტინგს, ხომ კარგი, თუ არადა, არც ესაა პრობლემა. კრების მეორე დღეს რუსთ აველზე აქცია კვლავ განახლ და, თუმცა ხალხის დაახლოებით 5-ჯერ ნაკლები შემადგენლობით. როგორც ყველა აქციის დროს ხალხი საზოგადოებრივ ტელე ვიზიასთანაც მიიყვანეს, დაგმეს „მართული მედია“ და აქციაც მი ნავლდა... კრება დარჩა მოწყენ ილი...
გოგა ხაინდრავამ `რუსთავი 2~-ის ჟურნალისტს მიკროფონი წაართვა
დაპირისპირება ჟურნალისტებთან „შაპიტოდქცეული“ (მოსი არულე ცირკი) ხაინდრავა უკვე ოპოზიციასაც ესირცხვილება. ისინი ყველაფერს აკეთებენ, რომ ნებისმიერმა აქციამ და შე ხვედრამ მის გარეშე ჩაიაროს, მაგრამ გოგას ვერაფერს ეუბნ ებიან. სადაც არ ელოდებიან, სწორედ იქ ატეხავს ხოლმე ბუ ნტს. ოპოლიდერებსაც ყველაზე მეტად სწორედ ეს აღიზიანებთ. თუმცა სახალხო კრებისგან გა ნსხვავებით, ხაინდრავა ამდენს ვერ უბედავს „ქართული პარტ იის“ ლიდერებს. როგორც ჩანს, გოგას ყოფილი ძმაკაცების ეშ ინია. ან დააშინეს. ყოველ შემთ ხვევაში სულ ორიოდე დღის წინ ოქრუაშვილის პარტიის ყრილ ობაზე ისე მიიძურწა ხაინდრავა, ვერც ერთ ლიდერთან ვერ გაბე და ახლოს მისვლა. დიდ გულზე კი მარტო ჟურნალისტების და ნახვაზე მოვიდა. სამაგიეროდ მორიდება დაკარგა სახალხო პა რტიის აქციაზე და ისეთი ამბავი ატეხა, ლამის თავად ოპოზიც იამვე გამოიძახა პატრული მის
მოსაშორებლად. ბოლოს საქმე იქამდე მივიდა, რომ სახალხო კრების წარმომადგენლები სა თავო ოფისში რეკავდნენ: გოგა ისევ მოვიდა, ისევ უპირისპირდ ება მედიას და იქნებ მოაშოროთ აქაურობასო... ეს მაშინ ხდებ ოდა, როცა „საზოგადოებრივი მაუწყებლის“ ხელმძღვანელის კაბინეტში ოპოზიცია მოლაპა რაკებებს მართავდა. გარეთ კი შაშიაშვილი ჰყავდათ დატოვე ბული ხალხის გასართობად. თუ მცა მთავარმა გამრთობმა შაში აშვილს მიკროფონიც წაართვა და ხალხის ყურადღებაც. გოგა ხაინდრავა არაადეკვატ ური ხალისით მოვარდა აქციაზე და გეზი პირდაპირ ტელევიზი ის შესასვლელისკენ აიღო. ჟუ რნალისტებიც უკან გაჰყვნენ და როგორც კი თვალი მოჰკრა კამერებს, მაშინვე როსკიპების ძახილი დაიწყო. განსაკუთრებუ ლი აგრესიით იწევდა „რუსთავი 2“-ისა და „საზოგადოებრივი მა უწყებლის“ ჟურნალისტებისკენ. მათ მიკროფონებს ლოგოიანი
ღრუბელი მოაძრო და თავისი ძალების შესაძლებლობის ფარგ ლებში მოისროლა. გოგა ხაინდრავა: – ბატონო გოგა, თქვენი აქ მო სვლის მიზეზი რა არის? – იმიტომ რომ ქართველი ხა ლხი არის აქ და თავისი უფლებე ბის დაცვას ითხოვს. სადაც ქართ ველი ხალხის უფლებები ილახება, ყოველთვის ვიქნები იქ. სადაც ქართველი ხალხის უფლებებს ლა ხავს აი, ეს ტელევიზია (აქ უკვე ხა ინდრავა „რუსთავი 2“-ის მიკროფ ონს დასწვდა)... – ბატონო გოგა, კორექტულ ად და ხელი გაუშვით მიკროფ ონს (ხაინდრავამ ჟურნალისტს მიკროფონი წაართვა და უკან მოისროლა)... ჟურნალისტებთან დასაპირისპირებლად მოხვედ ით? – აქ მო ვე დი იმ იტ ომ, რომ ეს არის სიბინძურის მანქანა და სა როსკიპო. თქვენგან ქართველი ხალხის დასაცავად მოვედი აქ. შენ ჟურნალისტი არ ხარ, შენ ხარ ვანო მერაბიშვილის მსტოვარი...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
– თქვენ ვისი მსტოვარი ხართ, ბატონო გოგა? ხაინდრავამ ეს კითხვა უკომ ენტაროდ დატოვა, თუმცა ის და მისი თანმხლები ორი ახალგაზრ და ჟურნალისტებს ფიზიკურად დაუპირისპირდნენ. „რუსთავი 2“-ის ჟურნალისტ გოგონას ხე ლით შეეხნენ... გოგას იქ მისვლას კონკრეტული მიზანი არ ჰქონია. წინ და უკან მხოლოდ იმიტომ და დიოდა, რომ ამით ქაოსი შეექმნა. უკან ერთი ახალგაზრდა დაჰყვე ბოდა, რომელიც, უბრალოდ, ხე ლებს იქნევდა და თუ რომელიმე ჟურნალისტს მოხვდებოდა, ამით ხაინდრავასგან მორიგ „ბრავო მა ესტროს“ დაიმსახურებდა. ამდენ შეურაცხყოფას კი ვეღარ გაუძ ლო მარტო დარჩენილმა შაშიაშ ვილმა და ხაინდრავას მივარდა: – ნუ უპირისპირდები ჟურნალ ისტებს, რატომ იწვევ მათ? – მე უკეთ ვიცი, რასაც ვაკეთებ. ბოლოს ხაინდრავა მაინც ავარ და მანქანა-სცენაზე, თუმცა მას სიტყვით გამოსვლის უფლება არ ავინ მისცა.
`რუსთავი 2~-ის გადაგდებული მიკროფონი ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
11
E X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V U SI L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E IV US S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X 1 E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C CL EX V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E EX VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X E E V I S U L C VE EX IVE დეა თავბერიძე დათო ტეტელაშვილი „პრაიმტაიმის“ პაპარაცის ობიექტივში, ამჯერად მოდელი ნათია მაქაცარია მოხვდა. როგორც ნათია ამბობს, მოდელობას 2 წელია „შეეშვა“, მიუხედავად ამისა, ის ორივე „ფეშენ ვიკზე“ ვიხილეთ. რო გორც ამბობენ, ნათია ჟურნალისტებს არ წყალობს. თუმცა, „პრაი მტაიმმა“ მაინც შეძლო ნათიას დღის განრიგის დადგენა. დილის 10 საათიდან საღამოს 6 საათამდე სამსახურშია. მოდელი ერთ-ერთ სა დაზღვევო კომპანიაში მუშაობს. არც იმის დადგენა გაგვჭირვებია, სად ატარებს დროს მოდელი სამუშაოს შემდეგ. 2-დღიანმა დევნამ შედეგი გამოიღო...
მთელი ამ ხნის მანძილზე ტელეფონზე 15-ჯერ მაინც დარეკა
მაღაზია `ზემელთან~
5 ვრი მაღაზიაში ბე .. ა. ჯ რამ მოისინ 12
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S U SIV L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S CL EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V C LU X C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S U CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C 3SIVE E V I X S E U E L V I U C S L X U C E X E CL E V I E S V I U E EX S L U C 2 L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C 4 S L X U C E L X E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X XC EE E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C X E E V I S U L IVE EXC
EXCLUSIVE
როგორც შევიტყვე თ, შოკოლადის კარაქი და მიწის თხილი უყვა რს
თანხის გად ახ მოაგონდა, დისას `ვრიგლი~ დ მწვანე ა `M&M უნდა ეყიდა ~-იც
აფერი ... მაგრამ არ .. ა. იდ იყ
6
7
თბილისის მოდის ხვევით, კვირეულზე, შემთ ლ ამერიკიდან ჩამოსუ რო ნდ სა , პროდიუსერს ყდა. კერესელიძეს წააწ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
8
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
13
14
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ირაკლი ლაბაძე: „თბილისში ცუდი სახელი და მექალთანეს იმიჯი მაქვს“ თამარ გონგაძე
EXCLUSIVE
ბოლო დროს, „ლაბას“ ჟურნალისტები ხშირად ვხედ ავთ სხვადასხვა ტიპის თავშეყრის ადგილებში, მოდის კვირეულებსა თუ ფართებზე. სპორტსმენს მეგობრები ჰყავს შოუბიზნესში და შესაბამისად, „ტუსოვკებზე“ მი სი ნახვა იშვიათობა არ არის. ჭორაობის მოყვარულ ქა ლაქში ლაბაძეს მექალთანეობისა და ბოჰემური ცხოვრე ბისადმი ტრფობის იარლიყიც მიაკრეს. ამაზე ხუმრობს, გოგონები ჩემზე ამბობენ, ლაბაძეს მაინც ერთი დღით უნდიხარ, თავი დაანებეო. შოუბიზნესში გარეული ჩო გბურთელი, მწვრთნელის ამპლუაში, მალე ამერიკაში მი დის. პატარა ჩოგბურთელები ჩემპიონატზე მიჰყავს. გა მოტყდა, რომ უკვე მწვრთნელობის ეშხში შევიდა და თუ ადრე ბავშვებს სხვა მწვრთნელს ატანდა, ახლა თვითონ მიჰყვება. მაშ ასე, ირაკლი ლაბაძის პორტრეტი „პრაიმტაიმში“.
თავმდაბალი ჩოგბურთელი შვიდი წლის იყო კორტებზე თა მაში რომ დაიწყო. მამა მოყვარული ჩოგბურთელი იყო, რომელიც სპ ორტის ამ სახეობას ერთ წელში და ეუფლა. ამიტომ პატარა ირაკლის ყველა ჩოგბურთელობას უწინას წარმეტყველებდა. შეჯიბრებებმა თანდათან მოიტანა ჩოგბურთისა დმი სიყვარული. 14 წლის ასაკში რუსეთში „ნაიკ ის“ ტურნირი მოიგო. 16 წლისა ჩო გბურთელებში „პირველი ჩოგანი“ გახდა. იუნიორთა შორის მსოფლი ოს არაოფიციალური და ევროპის ოფიციალური ჩემპიონატი მოიგო. 18 წლის ლაბაძეზე უკვე ამბობენ, 50 ჩოგანს შორის მოხვდებაო და ანდრე აგასის და სან ბრასას ად არებდნენ. ქება არასდროს ჰყვა რებია. სამაგიეროდ წარმატებული შვილით მამა ამაყობდა. „როდესაც ჩემზე საქებარ სიტყვებს ამბობენ და უცხო ადამიანს გაცნობისას ეუ ბნებიან, ირაკლიმ აგასის მოუგოო, თავი სად წავიღო არ ვიცი.“ აგასის ნერვული სტრესი აგასის რომ მოუგო, 20 წლის იყო. ოცნება აუხდა. „108-ე ადგი ლას ვიყავი, წარმატებები ჩელე ნჯერების დონეზე მქონდა. ანდრე აგასი მსოფლიოში მეორე ჩოგანი იყო. მისი პოსტერი ოთახში მქონ და გაკრული. მამაჩემს ვთხოვდი, აგასისნაირი „მაიკა“ და შორტი მი ნდა-მე თქი. რა იყო, პა ნკი ხა რო, მეუბნებოდა. მისი კორტზე ჩაცმის სტილი მომწონდა. სულ „ნავაროჩე ნი ზმანები“ ეცვა. ჩემპიონატზე შა ნხაიში რომ ჩავედი და აგასი დავი ნახე, მასთან თამაში მომინდა. მო
დის მწვრთნელი და მეუბნება, ხვალ აგასის ეთამაშებიო. „დავიზმენდი“. ვერ დავიძინე. წარმოვიდგინე, აგასის კორტებზე 15 ათასკაციანი ტრიბუნა ისტერიკას აუტეხდა, გრიალით შეხვ დებოდა და არ „გამაფარჩაკოს“-მე თქი, ვფიქრობდი. თამაშისას აგასი
რომ გამოვიდა კორტებზე, მე ყურებზე პირსახოცი შემოვიხვიე ტაშის გრიალის ხმას რომ არ ავენერვიულებინე. რა ამბავი ატ ყდა. ძალიან შემეშინდა. მსოფლიოს მეორე ჩოგანს ეთამაშები, მოგებაზე არ ფიქრობ, მთავარია, არ „გაგაფა რჩაკოს“. კორტებზე ძალიან თავდ აჯერებული არასდროს ვყოფილვარ. მაგრამ ჩემი თამაში ვაჩვენე და აგასი დაიბნა. სხვათა შორის, იმ დღეს, ერთ კორტებზე ვხურდებოდით. იკითხა, სად არის საქართველოო? ჩოგბურ თის თამაში საერთოდ იციანო? დღეს ფრთხილად იყავიო, გააფრთხილეს. აგასიმ ჩაიცინა. შვიდით ხუთი, შვიდ ით ექვსი მოვუგე. აგასის თავისი კარიერის მანძილ ზე თამაშის შემდეგ სულ სამჯერ ჰქ ონდა ნერვული შეტევა. მათ შორის
გო მე გონ კა ებ რე ი ა ბი რ ან
ერთხელ ჩემთან წაგებისას. ჩოგანი პლაზმა ტელევიზორს ურტყა, ზე მოდან ხტოდა, იქვე დივანს ურტყა. ღრიალებდა და ჩოგანს ამტვრევდა. მე გასახდელში ვიყავი. მერე მოვიდა და მითხრა, არ ველოდი ასე თუ თამა შობდიო. მიზანს მივაღწიე.“ ეს იყო ირაკლის კარიერის პიკი. „ჩოგანი თავზეც გადამიმტვრევია“ დღეს ირაკლი რომ კარიერას და ემშვიდობა, მისი მარჯვენა ხელის მა ჯის ბრალია. ბავშვობაში ველოსიპე დით ხის ტოტს გადაახტა. მერე ხელი 17 წლის ასაკშიც მოტყდა. მართალ ია, „ლაბა“ ცაციაა, მაგრამ თამაში სას ორივე ხელითაც თამაშობდა. 50 ჩოგანში რომ შედიოდა, ფაქტობრი ვად, მოტეხილი მაჯით თამაშობდა. მაჯაზე სახვევს ისე იხვევდა, მტევანი უბუჟდებოდა. დაბუჟებულ მტევანს თამაშამდე 10 წუთით ადრე ავარ ჯიშებდა. „ძვალი დადიოდა მაჯაში. წელიწადში ორჯერ კორტიზონის ნე მსს ვიკეთებდი. ბოლო ორი წელი ძა ლიან მტკიოდა. 2006 წელს უიმბლდ ონის მერვედ ფინალზე სტადიონზე ნადალთან წავაგე. ისიც ცაციაა. ეს იყო ბოლო შეჯიბრი. წინა თამაშებზე ისე ნერვებმოშლილი ვიყავი, 5 დღეში 9 ჩოგანი გავტეხე და მარად საფინი სგან ნათხოვარი ჩოგანით ვეთამაშე ნადალს. შეიძლება პატარა რამეზე ისე ავფეთქდე, თითქოს ქვეყანა და ინგრა. ამ ბალახზე მარტო ძროხები უნდა დადიოდნენ-მეთქი, უი მბლდონზე ვყვიროდი. და დავიწყე ჩოგნების ლეწვა. თავზეც გა დამიტეხია ჩოგანი და მერე მთელი ღა მე თავი მტკიოდა. საფინის ჩოგანი 8 გრამით მძიმე იყო ჩემსაზე. კი მოვაცა ლე რაღაცები, მაგრ ამ მაინც მძიმე იყო და წავაგე. აი, ასე მაგრად არა პრ ოფ ეს იო ნა ლუ რა დ დავამთავრე კარიერა. 2008-ში უკ რაინაში ორი ტურნირი ვითამაშე და ძვალი გამებზარა. ექიმმა უკვე მითხ რა, ხელი მეოთხედ მოგტყდაო და კა რიერაც დავასრულე.“ მომთხოვნი მწვრთნელი ვენაში შვიდი წელი იცხოვრა. ამ ერიკაში მუშაობის შემოთავაზება ჰქონდა, ავსტრიაშიც უნდოდათ „ლა ბას“ დატოვება, მაგრამ... „ჩემს თბ ილისში გამოვიქეცი. ხალხს ჩემი აქ დარჩენა გაუკვირდა. არსად არ მივდ ივარ. ძალიან კარგად ვარ. წელიწად
„
“
ები ლ ე ოდ ნენ მ ი ელ მოვიდ ვ თ ქარ ანზე ჯ
ნახევრის წინ, კალი ფორნიაში, ნიკოლოზ ბასილაშვილს 4 თვე ვავარჯიშებდი. ბარში ამერიკელებთან ვიჩხ უბე, ისე რა ქართველი ვიქნებოდი. და სამი დღ ით დამაკავეს. წესია, 72 საათი უნდა იჯდე.“ - რამდენად პოპულარუ ლია ჩვენთან ჩოგბურთი? - ჩემს ბავშვობაში ბევრად მეტი თამაშობდა ჩოგბურთს. მთელი ცხ ოვრება ამ სპორტს დავუთმე და ჩე მთვის მტკივნეულია ის, რომ ბევრი არ თამაშობს დღეს ჩოგბურთს და არ არის პოპულარული. ახლა ზამთ რდება, აქ არც გათბობაა და როცა კორტებზე მოვდივარ, კორტები თი თქმის ცარიელია, ცოტა ბავშვი ვა რჯიშობს. - რა დაჯდება ჩოგბურთის თამა ში მოყვარულის დონეზე? - 40 ლარი ერთი ვარჯიში. კვირ აში სულ სამი დღე. - მწვრთნელის ამპლუაში რო გორი ხართ? - ძალიან მომთხოვნი. არ მიყვარს თამაშის დროს შიში რომ აქვთ. ფე ხებზე უნდა გეკიდოს შენთან სათა მაშოდ ვინ გამოვიდა კორტებზე. შენ ხომ მოსაგებად ხარ გასული? მე რა მინუსიც მაქვს, თავდაჯერება რომ არ მქონდა, არ მინდა იგივე ჰქონდეთ ბავშვებს. მოკლედ, ჩოგბურთელი კორტზე „ნაგლი“ უნდა იყოს. ბოჰემა „რატომ ვარ ბოჰემური? ხშირად არ ვსვამ, კლუბისთვის დავბერდი. არც ფეშენ ბოი ვარ. ბარებში ზოგჯ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ერ დავდივარ, თუმცა არა ადრინდ ელი რეჟიმით. 25 წლამდე ერთხელ დავლიე, სპორტული ცხოვრებით ვცხოვრობდი. აქ ჩამოსულმა კი ავიწყვიტე. რამდენიმეჯერ მაგრად დავლიე. მინდოდა მეგობრებთან ერთად დამელია. როცა მომინდება ორ ბოთლს დავლევ, არ მომინდება და არ დავლევ. არავის საქმე არ არ ის. ბოლოს, ერთი თვის წინ დავლ იე.“ პირადი „შეყვარებული დიდი ხნის წინ, ვენაში ვიყავი. რაც იყო იყო, ახლა „დალშე“, არ გვინდა ამ თემაზე. მას შემდეგ არ მყვარებია. არ შემხვე დრია ისეთი გოგო, რომ სიმპათია გამჩენოდა. თბილისში ცუდი სა ხელი და მექალთანეს იმიჯი მაქვს. არავინ მეკარება, სახელი გაფუჭე ბული მაქვს. ცუდი გამომიყვანეს. გული მწყდება, ასე რატომ ამბობენ, როცა არ მიცნობენ. თუ ათასში ერთხელ დავლევ, მერე ვიღაც გო გოსთან ერთად ვხუმრობ და ვლ აპარაკობ, ეს მექალთანეობაა? თბ ილისში ჭორაობა უყვართ. ერთხელ დალევ, 30-ჯერ დალიაო, შარდენზე სიარულმა დაღუპაო, ამბობენ. - მოდელებთან მეგობრობაში შენიშნული მყავხარ. სპორტსმე ნებს მოგწონთ მოდელები და... არის შანსი, რომ ამ სფეროს გო გონაზე იქორწინო? - არანაირი „პრასვეტი“ არ უჩანს მაგას. ადრე ქართველი მოდელე ბი ძალიან გამხდრები იყვნენ, ახლა ჯანზე მოვიდნენ, ავადმყოფებს არ გვანან.
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
15
ყრილობა თ მირიან ბოქოლიშვილი ახალი პარტია ძველი ტრადიციე ბით... გასულ კვირას ფილარმონიაში „ქართული პარტიის“ ყრილობა გაიმ ართა. თავმჯდომარედ სოზარ სუ ბარი აირჩიეს, თანათავმჯდომარეე ბად ირაკლი ოქრუაშვილი და ლევან გაჩეჩილაძე, გენერალური მდივნის პოსტი კოკა გუნცაძემ ჩაიბარა, პო ლიტიკური მდივანი კი ეროსი კიწმ არიშვილი გახდა. საკონცერტო დარბაზში „შავ სი აში“ შეყვანილ ჟურნალისტებს მუ შაობის საშუალება არ მოგვეცა. პრ ინციპში, ეს იქ მისულ არც ერთ ჟუ რნალისტს არ გაჰკვირვებია, თუმცა პირადად ჩვენთვის აღმოჩენა იყო ცენზორის ამპლუაში წარმოდგენი ლი ეროსი კიწმარიშვილის მეორე ნახევარი. ია კიწმარიშვილმა დარბ აზიდან „პრაიმტაიმის“ ფოტორეპო რტიორის გამოძევებაზე პირადად იზრუნა, გამოგვიცხადა, აქ მხოლოდ „ჩვენი“ ფოტოგრაფები და „ჩვენი“ კამერები მუშაობენო. ალბათ, ძნ ელი მისახვედრი არაა, თუ რომელ მედიასაშუალებებს გულისხმობენ „ჩვენში“.
როგორც ჩანს, ია კიწმარიშვი ლს პარტიის ყრილობა საკუთარი ჩვენება ეგონა და რომელ ჟურნალ ისტს როგორ უნდა გაეშუქებინა ეს „პაკაზი“, თავადვე განსაზღვრავდა. „პრაიმტაიმის“ ფოტოობიექტივის გამოჩენისთანავე ქალბატონი იამზე ჩვენკენ გამოემართა. – უკაცრავად, თქვენ რომელი გა ზეთიდან ხართ? – „პრაიმტაიმიდან“. – და ვინ მოგცათ შემოსვლის უფ ლება? – აღელვებული იამზე მობი ლურით ვინმე მაცაცოს დაუკავში რდა და „პრაიმტაიმის“ დარბაზიდან გაყვანა სთხოვა. დაცვაც მოიხმო ყოველი შემთხვევისთვის: თუ შეიძ ლება, გაიყვანეთო. – ერთი წუთით, ქალბატონო ია, ეს შეზღუდვა მარტო „პრაიმტაი მზე“ დააწესეთ? – არა, ფოტოგრაფები არ დაიშვე ბიან შიგნით. – როგორ, უამრავი ფოტოგრ აფია და „მაესტროს“ კამერაც იღ ებს, ხომ? – ზევით მიბრძანდით. ესენი ჩვენი ფოტოგრაფები არიან. სულ
ია კიწმარიშვილი `პრაიმტაიმს~ დარბაზის დატოვებისკენ მოუწოდებს
სამ ადამიანზეა დაშვებული ნება რთვა. იამზემ ზედა იარუსისკენ მიგვ ითითა, თუმცა, როგორც აღმოჩნ და, უბრალოდ, თავიდან მოგვიშ ორა. ყველა შესასვლელში დაცვა იდგა. იმის გამო, რომ ია კიწმარიშვილთან კუკუმალულობას თამა შს არ ვაპირებდით, ისღა დაგვრჩენოდა, „ქართ ული პარტიის“ ხუთკაცას გამოსვლისთვის „ივენთჰ ოლში“ დამონტაჟებული მონიტორიდან გვედევნები ნა თვალი.
16
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ვის ვნებებს აკმაყოფილებს გოგა ხაინდრავა?
ღონისძიებაზე ჩვეულ ამპლუა ში იყო წარმოდგენილი „ჩასვრილი
ოქრუაშვილი მის მიერვე შექმნილი სტრუქტურების დემონტაჟს გვპირდება
„ქართულმა პარტიამ“ ყრილ
გოგა ხაინდრავას მორიგი შეტევა ჟურნალისტებზე თბილისის“ ავტორი გოგა ხაინდრ ავა. როსკიპები, ბოზები და ჩასვ რილები – ძირითადად ასეთია მისი ლექსიკა, რომელიც, რა თქმა უნ და, არც ამჯერად შეცვლილა. და რბაზიდან გამოსულმა ხაინდრავამ კომენტარისთვის მისულ ჟურნალ ისტებს შეურაცხყოფა მიაყენა. აი, ასეთი დიალოგი შედგა ხაინდრავ ასა და მედიის წარმომადგენლებს შორის: გოგა ხაინდრავა: – თქვენ ხართ ბორდელების თა ნამშრომლები და აკმაყოფილებთ სააკაშვილის ვნებებს. – ბატონო გოგა, იქნებ ცოტა კორექტულად გააკეთოთ კომე ნტარი. – ძალიან კორექტულად ვამბობ, თქვენ ხართ როსკიპები. – ბატონო გოგა, ამ პარტიის საგარეო კურსზე რას იტყვით? იქნება თუ არა ეს პრორუსული პარტია? – პრორუსი არის თქვენი პა ტრონი სააკაშვილი, რომლის ვნ ებებსაც თქვენ აკმაყოფილებთ. – თქვენ ვის ვნებებს აკმაყოფი ლებთ? – მე ვაკმაყოფილებ საკუთარ ვნ ებებს, მაგრამ არა სახელმწიფოს ხა რჯზე. თქვენი პატრონისგან განს ხვავებით. თქვენ ხართ როსკიპები. ხაინდრავამ ასე ლანძღვა-გი ნებით დატოვა ფილარმონია. მო გვიანებით კი ჟურნალისტებზე გამარჯვება აბაშიძეზე მდებარე იაპონურ რესტორან „საკურაში“ აღნიშნა.
ობაზე საკმაოდ უცნაური დაპი რებები მისცა ხალხს, უცნაური და ცოტა სახიფათოც. გენერა ლურ მდივნად არჩეულმა კოკა გუნცაძემ ლამის მთელი სამართ ალდამცავი სტრუქტურების დე მონტაჟის შესახებ ისაუბრა. კოკა გუნცაძე: – ჩვენ გავაუქმებთ სოდ-სა და კუდ-ს, საფინანსო პოლიციას, სატელეფონო მოსმენებს, მანდ ატურის სამსახურს, შევქმნით მიუკერძოებელ სასამართლოს. მიუკერძოებელი სასამართ ლოს წინააღმდეგი, რა თქმა უნ და, არავინაა, თუმცა ძალოვანი უწყებების გაუქმება რამდენად სახარბიელო საქმეა, ეს თავად განსაჯეთ. თან ამ ინიციატივით გამოდის ის პარტია, რომლის ლიდერიც პირადად გახლდათ შინაგან საქმეთა მინისტრი და რომლის სახელსაც უკავშირდ ება ყველა იმ სტრუქტურის ჩა მოყალიბება, რომლის გაუქმე ბასაც ახლა გვპირდებიან. დი ახ, სწორედ ოქრუაშვილი იყო ის, ვინც შსს-ს პოლიტიზება მოახერხა, პირველი იყო, ვინც ფინანსური პოლიცია ბიზნეს ის რეკეტისთვის გამოიყენა და ერთ-ერთი პირველი იყო, ვინც სასამართლო მიკერძოებულად აქცია. ვერ გეტყვით, სამართ ალდამცავი უწყებების ნაცვ ლად რას სთავაზობენ მოსახლ ეობას. ქურდების ინსტიტუტი ხომ უკვე დიდი ხანია, წარსულ მა ჩაიბარა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თუ `პაკაზი~ ხათუნა მგალობლიშვილი ყრილობა არა და კარგად დადგ მული შოუ, სახელწოდებით „და პირებების სეტყვა“ კი ნამდვილად იყო. ვარდისფერი სათვალით იქ არავინ მისულა. ამაზე თავად „ხუ თს მინუს ერთმა“ იზრუნა. კოკა გუ ნცაძე, ლევან გაჩეჩილაძე, სოზარ სუბარი და ეროსი კიწმარიშვილი მთელი სამი საათის მანძილზე მხ ოლოდ ლამაზ დაპირებებს აფრქვე ვდნენ. ვისმა ნერვებმაც ვერ გაუძ ლო, იმათ დროზე ადრე დატოვეს „ოცნებების დარბაზი“ დანარჩენებ მა კი თვალები დახუჭეს და ოცნებე ბს გასაქანი მისცეს. თანაც სრულ იად სამართლიანად. ლევან გაჩეჩილაძემ სიტყვით გამოსვლისას პირობა დადო, რომ ნაკლებემოციური იქნებოდა. შე ასრულა კიდეც. თუმცა რამდენად შეასრულებს თავის ორიგინალურ დაპირებებს? მისი ყველაზე „ორიგ ინალური“ დაპირება ასე ჟღერდა: – ჩვენ დავძლევთ ხალხის სიღა ტაკეს. ჩვენ შევქმნით სამუშაო ად გილებს, ყველას ექნება საშუალება, საკუთარი შრომით მიიღოს შემო სავალი. ყველას ექნება საშუალება, საკუთარ შვილებს მისცეს ისეთი განათლება, როგორიც მას უნდა და ყველა ოჯახს ექნება საშუალება, წელიწადში ერთხელ მაინც დაისვე ნოს ნორმალურად... საინტერესოა, როგორ გამოიყ ურება ეს დაპირება ციფრებში. ანუ რამდენლარიან სამუშაო ადგილს გვპირდებიან ბიჭები ხელისუფლებ აში მოსვლისთანავე. ყველას ევროპაში სურს განა თლების მიღება, დასვენება კი, თუ ფეშენებელურ არა, ევროპულად კომფორტულ ადგილებში. ანუ, ვნახოთ, რამდენი იქნება თითოეული ჩვენგანის ხელფასი და შემდეგ თავად გასაჯეთ, რეალურია ეს დაპირება თუ არა. მაგალითისთვის ისევ ამ იდეის ავტორი, ლევან გაჩეჩილაძე ავიღ ოთ. ის, სხვათა შორის, ერთადერთ ია, ვინც ბოლოს შევსებულ დეკლ არაციაში (2008 წლის მონაცემები) გასა ვლად საკუთარი ორივე შვილის გა ნათლებისა და ასევე ტური სტუ ლი
ლევან გაჩეჩილაძის მეუღლე, ვაჟი და რძალი
მოგზაურობის ხარჯები შეიტანა. 2008 წელს ლევანმა მარტო 200 ათ ასი დოლარი შვილების განათლებ აში და ოჯახის წევრების მოგზაუ რობაში გადაიხადა: რატი გაჩეჩილაძის სწავლის ხა რჯი (წლიური) – 60 000 დოლარი. გიორგი გაჩეჩილაძის სწავლის ხარჯი (წლიური) – 60 000 დოლარი. ნინო მიქელაძის ტურისტული მოგზაურობის ხარჯი – 15 000 დო ლარი. ამდენივე დაუჯდა ლევანს რატი სა და გიორგის ტურისტული მოგზ აურობა, საკუთარი გასეირნება კი – ორმაგი, ანუ 30 ათასი დოლარი. გამოდის, ოჯახმა თვეში მარტო 16 ათასი დოლარი შვილების უმაღ ლესი განათლებისთვის და მათივე დასვენებისთვის უნდა გადადოს. ეს უკვე ისეთი ციფრია, რომ ყოველდღი ური წვრილმანების მიმატება აღარც ღირს. და ასეთ შემოსავალს ჰპირდება „ხუთკაცა“ საქართველოში თითოეუ ლი ოჯახის „მამა-მარჩენალს“... დაიჯერეთ?
რამდენიმე თვეში...
ნინოს თუ გადავურჩით ამ ზა მთარში, გაზაფხულზე ირაკლისთან ერთად მოგვიწევს სურათის გადა ღება. ეს ხურმობით. ისე კი, ორივე მათგანი – ბურჯანაძეც და ოქრუ აშვილიც (სათავისოდ) გამარჯვე ბას გვპირდება. ნინო გაიძახის, რომ ყველაფერი ძალიან მალე და მიშას წასვლით დასრულდება. ირაკლი კი ირწმუნება, რომ გაზაფხულამ დე არაფერი მოხდება და მხოლოდ რამდენიმე თვის შემდეგ მოვა „ის საოცნებო“... ორივეს გზა ცოტა სი სხლსა და ცოტაც დაპირისპირებას გვპირდება. ახლა, ალბათ, ბევრი უნ და ვიფიქროთ და მერე ავირჩიოთ, რომელი გვირჩევნია: ნინოსთვის დაღვრილი ცოტა სისხლი თუ „ოქ როსთვის“ გაღებული სულ ცოტა სა მოქალაქო დაპირისპირება... და თუ არც ერთი გვინდა და არც მეორე? ორივე ექსი გვარწმუნებს, რომ სხვა გზა, უბრალოდ, არ გვაქვს. ირაკლი ოქრუაშვილის გზა ას ეთია: – ჩვენ არ გვსურს კონფრონტაც იის გზა, მაგრამ ეს გარდაუვალია, ჩვენ არ გვსურს სამოქალაქო დაპი რისპირება, მაგრამ ვხვდებით, რომ ეს გარდაუვალია. ჩვენ არ ვაპირებთ თეთრი ხელთათმანებით ბრძოლას. ჩვენ დავიწყებთ ამ ბრძოლას და და ვამთავრებთ მას, რა ფასადაც არ უნდა დაგვიჯდეს. ჩვენ გვჭირდება რამდენიმე თვე... ასეთ გზაზე „გრეჩიხამ“ უკვე თქვა ერთხელ უარი და როგორც ჩანს, ის მწარედ ნანობს ამას: – ჩვენ გავიარეთ მანიფესტ აციების, მიტინგების, არჩევნ ების გზა. არ გვინდოდა კონფ რონტაციის გზით სიარული, უარი ვთქვით სისხლისღვრ აზე, მაგრამ ახლა სხვა გზა აღარ გვაქვს... და მაინც, რა შემთხვევაში წავა „ქართული პარტია“ სა მოქალაქო დაპირისპირებაზე... ამაზე პარტიის პოლიტიკურ მდ ივანს, ეროსი კიწმარიშვილს ძა ლიან მოკლე ახსნა აქვს: – სამოქალაქო დაპირისპირება იმ შემთხვევაში შეიძლება მოხდეს, თუ ხელისუფლება საზოგადოების ხმას ვერ გაიგებს... ვის გულისხმობს საზოგადოებ აში ეროსი, ეს უკვე აღარ დაუკონ კრეტებია...
`ქართული პარტიის~ მისტიკური ფინანსები
სექტემბრიდან მოყოლებული სრულიად მედია ელოდება „ქართ ული პარტიის“ ფინანსური დეკლ არაციის პრეზენტაციას. მაგრამ ამ დღის დადგომა არც ჩვენ გვეღირსა და არც საზოგადოებას. ლიდერე ბიც არ ჩქარობენ. მათთვის დრო ჯერ უდარდელად გადის. ხარჯავ ენ იმდენს, რამდენიც სურთ, თანაც ისე, რომ არავის აბარებენ ანგარი შს. უფრო სწორად საზოგადოებას, თორემ ვის წინაშეც ვალდებულები არიან, იმას დეტალური ხარჯთაღრ იცხვა მისდის... თავის დროზე ნინო ბურჯანაძეს 25 ათასი დოლარი დაუჯდა ფილა რმონიის ერთი დღით დაქირავება. შესაბამისად, იგივე თანხა დახა რჯეს „ქართული პარტიის“ ლიდე რებმა. ეს მხოლოდ ადგილი. გარდა ამისა, მათი შოუ, ბურჯანაძის შეხვ ედრისგან განსხვავებით, საკმაოდ მდიდრული იყო, იქვე გაიმართა „უცნობისა“ და მეტონიძის ახალი კლიპის პრეზენტაცია... მოკლედ, ეს ყველაფერი ჯამში საკმაოდ დიდ თანხებთან უნდა იყოს დაკავშირ ებული და ბუნებრივია, საინტერე სოა... ამ ყველაფერზე კი პასუხები ჯერ არ არის. კანონის მიხედვით, მათ ყრილობ ის ჩატარებიდან ერთი კვირის მანძ ილზე უნდა შეეტანათ განცხადება ცესკოში პარტიის ოფიციალურად დარეგისტრირების შესახებ და ამის შემდეგ უკვე ოფიციალურად მოუწ ევთ ყველა კითხვაზე პასუხის გაცე მა. მათ შორის ფინანსებზეც. ისინი კი დროს ბოლომდე იყენებენ და ყრილობის დასრულების შემდეგაც თუთიყუშებივით ისევ ისე იმეორე ბდნენ: – არსებობს შესაბამისი სამართ ლებრივი პროცედურები და ყველ აფერი თავის დროზე გახდება ცნობ ილი. ჩვენ არაერთხელ გვითქვამს, რომ ამისთვის არსებობს კანონი და
ყველაფერი ღია და საჯარო იქნება. ეს „ხუთკაცას“ ყველაზე კულტ ურული პასუხი იყო. ლევანმა საერ თოდ ვერ „გაიგო“, ფინანსები რას გულისხმობდა: – რას ნიშნავს „რაც შეეხება ფი ნანსებს?“ ეს რა კითხვაა? – ანუ საიდან ფინანსდება, ვინ აფინანსებს, რაზე იხარჯება... – ეს არ არის მთავარი... ვისთვის როგორ. ლევანისთვის ასეთი პასუხის გაცემა ყველაზე მა რტივია...
„ჩემი პრობლემები შენ“...
არ ვადარებ, მაგრამ აპრილის მიტინგებზე კობა დავითაშვილმაც ერთი დიდი ოჯახი უწოდა რუსთავ ელზე შეკრებილებს. მაშინ დავითა შვილმა ყველა იქ მისულს ნათელმირონის გაცვლა შესთავაზა. ეს 2009 წელს იყო. ახლა კი, 2010 წლის ნოემბრის ბოლოს, ლევან გაჩეჩი ლაძემ საკუთარ მხარდამჭერებს ერთმანეთის პრობლემების გაზიარ ებისკენ მოუწოდა: – ჩვენ ვქმნით ერთიან ოჯახს, სადაც თითოეული თქვენგანის პრ ობლემა ჩემი პრობლემა იქნება და პირიქით... მაშინ კობამ მალევე დაივიწყა მი ცემული პირობა, არც ნათლულებ ის რაოდენობა გაზრდია.... ვნახოთ, რამდენად მოხდება პრობლემების გაცვლა-გამოცვლა „ქართულ პა რტიასა“ და მის მხარდამჭერებს შო რის... თუმცა პირველივე პრობლემა იქვე დაახვედრეს ლიდერებს. პი რველ რიგში მოკალათებულებს უკნიდან ქალბატონებმა მიაძახეს, გენდერულ ბალანსში პრობლემები გაქვთ და თავს დაჩაგრულად ვგ რძნობთო... ლევანმა პირობა დადო, რომ სცენაზე მამაკაცი ლიდერების გვერდით სულ მალე ქალბატონებ იც გაჩნდებიან...
სოზარ სუბარი მეუღლესთან და შვილებთან ერთად
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
17
EXCLUSIVE
ლიკა ქვრივიშვილი: მარიამს წარბი ავუწიე
თამარ გონგაძე ლიკატო მალხაზ ქვრივიშვილის ქა ლიშვილია. ეს ის გოგონაა, მამის მე გობარი ქალის ძმ ას ერთი წლის წი ნათ ცო ლად რომ გაჰყვა და პრესა აალაპარაკა. მახოს მიმიკებით და სიცი ლით ჰგავს. მამა-შვ ილი მეგობრობს და ერთმანეთს რჩევებს აძლევს. ბუნებრივ ია სწყინთ, როდე საც ერთ-ერ თი მა თგანი მეორესთვ ის ნაკლებად მოსა წონ ნაბიჯს დგამს. შარშან მახო იყო ლიკაზე განაწყენ ებული, ახლა უკვე სურათი შეიცვალა და ქალიშვილი ვერ შეხვდა მამის არჩე ვანს ურეაქციოდ. მი უხედავად იმისა, რომ მარიამი (მალხაზის ახალი გატაცება) მისი ტოლია, ლიკა მასთან არ მეგობრობს. თუმცა მამის ბედნიერებისთ ვის ხელის შეშლას არ აპირებს. მას თავისი პი რადი ცხოვრება აქვს. „როგორ დაგიშალოთო?“ ხუთწლიან სამოდელო კარი ერას ქმრის სურვილით თავი და ანება. ახლა მოდის კვირეულებზე სტუმრის სტატუსით დადის და პოდიუმზე გამოსულ კოლეგებს თვალს ნაღვლიანად აყოლებს. ისე კი ბიზნესსა და მართვას ეუ ფლება. „ახლა ჩვენებებს რომ ვუყურებ, ძალიან გული მწყდება. თანაც რომ ვიცი ბექსთეიჯში რა ხდება, რა შეგრძნებაა გამოსვ ლა... შეიძლება უფულოდ გამო ხვიდე, მაგრამ ეს საქმე ისე გიყვ არს, ანაზღაურება არ გაინტერე სებს, ისევე, როგორც მსახიობს. შეყვარებულობის დროს კირიუშამ ბევრჯერ დამიყენა საკითხი - ან მე ან კარიერაო. რომელი კარიერა? საქართველოში მოდის სფერო სად არის ისე განვითარებული, რომ მის გამო სიყვარულზე უარი მეთქვა. სი ყვარული ვარჩიე.“ უკვე ერთი წელია, რაც შვიდი წლ ით უფროს კირილე ტყებუჩავას ცოლია. „პრესა რომ წერდით, თითქოს მე წა ვართვი შეყვარებული მამაჩემს, არ იყო ასე. ის და სოფო ერთმანეთს ჩვენი მი 18
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ამბობს, რომ კარგად არის და ბედნიერია. ხომ არ ჩავუშხამებ? სიყვარულმა ასაკი არ იცისო, ხომ გაგიგიათ. ალბათ, მართლაც ასეა. მახო რა ასაკის ადამიანთანაც არის, იმხელა ხდება. არც ეტყობა მარიამზე ამ დენი წლით უფროსი რომ არის. - ტოლები ხართ და არ მეგობრობთ? - არა. უფრო ნაცნობობას ვეძახი მასთ ან ურთიერთობას. - მათ მომავალს როგორ უყურებ? - თქვენს ინტერვიუში თვითონ თქვა, ცოლს არ ვარქმევო. მე არ ვეთანხმები. თუ არ დაარქვი ცოლი და ქმარი და ყველა გადაწყვეტს „გელფრე ნდი“ და „ბო იფ რენდი“ ჰყავდეს, ოჯახები აღარ შეიქ მნ ება. რა ვი ცი, მა მაჩემმა ასე გადაწყ ვიტა. - ბებია რას ამბო ბს? - ბებია ნახევრად რუსია და პრეტენზიული ქა ლია. თავიდან ყველას აკრიტიკებს, მერე რომ გაიცნობს, მოსწონს. - დედამ რა თქვა მახოს არჩევანზე? - მე მგონი არ გაუგია. არც აინტერეს ებს. თბილისში ყველა ერთმანეთის ცხოვ რებით ცხოვრობს. დედა გერმანიაში ცხ ოვრობდა და სხვისი პირადი ცხოვრება არ აინტერესებს. დედა გათხოვდა და 4 წლის და, მარიამი მყავს. გიორგი გურაბანიძე მეორე მამასავით მიყვარს. - მშობლების გაყრა როგორ გადაიტ ანე? - არც მახსოვს, შვიდი წლის ვიყავი, მა გრამ არც ერთის სითბო არ მომკლებია. ტრავმულად არ აღმიქვამს მათი გაყრა. - ვის ჰგავხარ? - ხასიათით მამას ვგავარ. გარეგნულ ად ბოლო ხანს დედას დავემსგავსე. - მსახიობობა არ გინდოდა? - კი, მინდოდა, როგორ არა. გიგა აგ ლაძის ფილმში უნდა მეთამაშა, მაგრამ არც დედას უნდოდა და არც - კირიუშას. დედას და ჩემ ქმარს ერთნაირი ხასიათი აქვთ. - ქმარი ასე გზღუდავს? მოდელობას დაემშვიდობე და არც ფილმში გათამა შა? - არ ვეჭიდავები. მის ნებას დავყვები ხოლმე. საერთოდ მტკიცე ხასიათი მაქვს, რაც მინდა, მინდა, მაგრამ დათმობებზეც მივდივარ. - ცხვირის პლასტიკური ოპერაცია როდის გაიკეთე? - სამი წლის წინათ, დათო ციციშვილ თან. ისე, ტუჩის გაკეთებაც მინდა... ყველ აფრის გაკეთება მინდა. მაგრამ ჩემ ქმარს არ უნდა პლასტმასის ცოლი. - შვილს ჯერ არ აჩენ? - შვილისთვის ჯერ მზად არ ვარ. მინდა შვილს ჭკვიანი და ჩამოყალიბებული დედა ჰყავდეს.
იან „ძალა-მეთქი, რა თხარი ა ტ ა პ “ ს ვუ მამაა ეწყინა დ
ზ ეზ ი თ არ დაშო რებიან. მამა კირ იუ შა სთ ა ნაც მეგობრობ და. ერთხელ მას მივყევი კი რიუშასთან სტუმრად. არც ვიცოდი ვინ იყო, მომეწონა და მაშინვე დამემართა „რაღაც“. ვერ ვხვ დები რითი მომხიბლა. 13 წლის ვიყავი. ის ლონდონში წავიდა და მე აქეთ ვკვდებოდი ისე მიყვარდა. მოგვიანებით როგორც მი თხრა, თურმე მასაც ვუყვარდი. მერე რა ღაც პატარა პერიოდი ორივეს შეყვარებ ულები გვყავდა, მაგრამ ბოლოს უკვე ვგ რძნობდით, რომ ერთმანეთის გარეშე არ შეგვეძლო. ომის მერე დედამ სასწავლებლად 7თვ ით ჰოლანდიაში გამიშვა. კირიუშას სკაი პით ველაპარაკებოდი. ერთხელაც იქ ჩა მომაკითხა. ეს არავინ იცოდა. მახო თავიდან ჩვენი ურთიერთობის წინააღმდეგი იყო. ჯერ მე დაველაპარაკე, მერე - კირიუშა. რა ვქნა, გიყვართ ერთმ ანეთი, როგორ დაგიშალოთო? დედა გამი ნაწყენდა. ყველაზე ბოლოს მე რატომ გა ვიგეო. დღეს დედასაც და მამასაც კირი უშასთან მშვენიერი ურთიერთობა აქვთ“.
„ხომ არ ჩავუშხამებ?“ - როგორი მამაა მახო? - თავისუფალი, მაგრად ვემეგობრები. მე მგონი უკუღმა მიდის, ახალგაზრდავდ ება. - და ძალიან ახალგაზრდა საყვარ ელი ქალი ჰყავს გვერდით... - მარიამზე, რადგან თითქმის ტოლები ვართ, ჭორები გაავრცელეს, ვითომ ჩემი მეგობარია. ასე არ არის. მახომ თვითონ მითხრა, მარიამი რომ მოსწონდა და „სითი ქლაბში“ გამაცნო. მამიდები რომ არიან, ხომ იცით? ისე შევხვდი მარიამს. წარბი ავუწიე. კარგად არც ახლა ვიცნობ. არიან თავისთვის. ხშირად არ ვნახულობ. მამას ჩემი რჩევებით ვაწუხებ. ძალიან პატა რაა-მეთქი, ვუთხარი და ეწყინა. სულ იმას
ნოდიკო ტატ თამარ გონგაძე ნოდიკო ტატიშვილი პირად საუბრებში თავის ძველ ცალმ ხრივ სიყვარულზე გაკვრით სა უბრობდა ხოლმე. მაგრამ ასე გულახდილად თუ ისურვებდა „პრაიმტაიმისთვის“ „ლავსთო რის“ გამხელას, არ მიფიქრია. არც სპეციალურად ამ თემაზე სასაუბროდ შევხვდი. საუბარმა თემა ისე ბუნებრივად მოიტანა და ისე უცებ აღმოვჩნდი ნოდი კოს სასიყვარულო ისტორიებში, რომ სტატიამ გეზი სპონტანუ რად იცვალა. მინდა გითხრათ: ნოდიკო შვიდი წლის წინანდელ სიყვარულს უემოციოდ დღემდე ვერ იხსენებს. ანა მაცაბერიძის სახელის ხსენებაზეც სხვანაირ ად უელავს თვალები. მოკლედ, მგონია, რომ ის თითქოს ბავშ ვური, მაგრამ ჭეშმარიტი სიყვ არული ნაკვერჩხალივით სადღ აც ბჟუტავს... რა ვიცი, რა ვიცი, ოპტიმიზმის საფუძველი ანას პასუხმაც მომცა. იქნებ შვიდი წლის შემდეგ იყოს to be continued... ძალიან გამიხარდებოდა. რომ შემძლებოდა, სტატიას მო რიკონეს რომელიმე ძალიან ლა მაზ მელოდიას დავადებდი და მის ფონზე წაგაკითხებდით ამ ცალმხრივი სიყვარულის ისტო რიას. ნოდიკომ კი გამომიცხადა, ამ თემაზე „პრაიმტაიმის“ მეშვ ეობით ასე საჯაროდ პირველად და უკანასკნელად ვსაუბრობო. სიურპრიზი ნოდიკო და ანა ერთ უბანში ცხოვრობდნენ და პარალელური კლასელები იყვნენ. ბუნებრივია, საერთო მეგობრები ჰყავდათ. მე ექვსე კლასში იყვნენ, როდესაც ნოდიკოს შეუყვარდა... „ჩემი სიყვარულის ამბავი - ჩემს ოჯახში, სამეგობროში თუ სანათე საოში ძალიან პოპულარული თემა იყო. რომ მხედავდნენ, სულ ანაზე მეკითხებოდნენ, როგორ არის, სად არისო? მართალია, პატარა ვიყავი, მაგრამ წლები რომ გადიოდა, ეს გრძნობა თანდათან მიძლიერდებ ოდა. ანას სახლის წინ სკამი იდგა და მეც იმ სკამზე ვიჯექი და მთელი დღე ველოდი ანას გამოჩენას. მნ იშვნელობა არ ჰქონდა წელიწადის რა დრო იყო, ციოდა თუ ცხელოდა. უბედნიერესი ვიყავი ერთხელ, რო ცა ანა გავახარე. უცხოეთიდან ბე ვრი საჩუქარი ჩამოვუტანე. მის კა რის მეზობელთან ვმეგობრობდი. ნატოს სახლიდან გამოვატყუებინე ანა, საუბარში გაართეს, მე კი მის დასთან სოფოსთან ერთად ანას ოთახში შევიპარე და სულ მოვრთე იქაურობა - კარადები, საწოლი. მე რე უკან ჩამოვბრუნდი, ანა, ვითო მც არაფერი, სხვათა შორის მოვი კითხე და წავედი. ამ დროს ერთი სული მქონდა როდის ნახავდა და დამირეკავდა ან ნატოსგან გავი გებდი მის რეაქციას. უცებ დამი რეკა და ძალიან გახარებულმა მადლობა გადამიხადა. ძალიან ბედნიერი ვიყავი. ყველაზე მეტად, რაც მომწ ონდა ის იყო, რომ კარგად სწ ავლობდა. გერმანული დაამთა ვრა და გერმანიშიც იყო ორჯერ“ - იხსენებს ნოდიკო. „თავის მოკვლა გადავწყვ იტე“ „მერვე კლასში ვიყავი, რომ ვამბობდი: ახლა დავს ვამ და ვეტყვი - ან გიყვარ ვარ, ან არ გიყვარვარ-მე თქი. რა უნ და ეთ ქვა? ანა ძალიან პატივმოყვარე იყო. რომ ვხედავდი, ვდებილ დებოდი. მის ხელს რომ შე ვეხებოდი, ვფითრდებოდი, ამქვეყნად არ ვიყავი, რაღაც მემართებოდა. ის ჩემს ასეთ მდ გომარეობას კარგად იყენებდა. ვი ცი, ძალიან მოსწონდა, რამდენიც არ უნდა ამტკიცოს, არაო. ერთხ ელ სკოლის დერეფანში ატირებ ული დავინახე. გული შემეკუმშა, რაღაც მეტკინა. გავარკვიე, მასწ ავლებლის ბრალი იყო. იმ მომე ნტში შემეძლო ის მასწავლებელი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ტიშვილის რვაწლიანი ცალმხრივი სიყვარულის ისტორია
EXCLUSIVE
„რატომ დამინგრიე ცხოვრება?“ სასტიკად მეცემა. ატირებული ანას დანახვა ჩემთვის ტრაგედია იყო. მა ხსოვს, მაშინ მითხრა: მეგობარივით მიყვარხარ და როგორც ბიჭი არ შემი ყვარდებიო. ჩემთვის ეს ტრაგედია იყო და თავის მოკვლა გადავწყვიტე. ამაზე ძალიან ნერვიულობდნენ დედაჩემი და ჩემი ხუთი წლით უფროსი და. ძალიან ემოციური ვარ და ჩემი ცუდად ყოფნა აღელვებდათ. მერე რაღაცნაირად ამ განწყობამ გადამიარა. მაინც იმ ედი მქონდა, დრო მოვიდოდა და ჩვენ ერთად ვიქნებოდით. ვიცხოვრებდით ერთ ლამაზ სახლში, გვექნებოდა ერ თი სარეცელი, გვეყოლებოდა შვილ ები. წარმოდგენილი მქონდა, როგორი ქმარი და მამა ვიქნებოდი... დღეს მი ხარია, რომ ასე მიყვარდა. ამ სიყვარ ულს ცუდად არც ერთი წამით არ ვიხს ენებ. მეორე კურსამდე, 19 წლამდე გა გრძელდა ჩემი სიყვ
„კიდევ ნდა ერთხელ უ ე, დ დავრწმუნ მდე ჟე რომ სიგი მიყვარს“ არუ ლი. მის გა რ ეშ ე ცხოვ რება ვერ წარმომ ედგინა, მაგრამ სა ბოლოოდ აღმოჩნდა, რომ ცალმხრივად ვი ყავი შეყვარებული.“ „მეგონა ჩე მი ცხოვრება დასრულდა“ „ცალ მხ რ ივი სიყვარ ული რამდენ ადაც დამთრგ უნველი და რთ ულია, იმდენად უფრო მეტად ცდილობ მოიპ ოვო ქალის გული. ჩემთვის, როგორც მამაკაცისთვის, ძა ლიან საინტერესოა ეს პროცესი, ანუ ქალის გულის მოპო ვების მცდელობა. ეს უფრო დიდი ურთიერთო ბაა. ქალისთვის უნდა იბრძოლო, კაცური მომენტია. მერე იმდენს თუ მი აღ წევ, რომ ქა ლს აც შე უყვარდები, ძალიან მაგარია. მა გრამ ჩემს შემთხვევაში ასე არ მოხდა. ჩვენი ურთიერთობა და სრულდა... - რატომ დაყარე ფარხმალი? მოგბეზრდა ბრძოლა? - არ მომბეზრდა. მერე უკვე იყო კამათი, არასასიამოვნო ურ თიერთობა. ასაკის მატებასთან ერთად ნელ-ნელა გავაცნობიე რე, რომ ძალით შეყვარებული არ მინდოდა ვყოფილიყავი. ბევრი ვიბრძოლე, არ შეგიყვარდი? ვე რაფერს დაგაძალებ. ისე, მივხვდი,
მთავარია, რეალისტი იყო. - ანას ცოლად მოყვანა არ გიფი ქრია? - კი, ერთი პერიოდი ვაპირებდი. მაშინ 17-18 წლის ვიყავი. აუ, ახლა 5 წლის შვილი მეყოლებოდა... ზუსტ ად ვიცოდი, რომ ის ჩემთან ბედნიერი იქნებოდა, ასეთი ბედნიერი ვერასდ როს ვერავისთან იქნებოდა. მაშინ ასე ვფიქრობდი. არასდროს ვყოფილვარ სულელი ბავშვი. ბოლოს მივხვდი, რომ ეს დაუშვებელი იყო და შევე შვი მის ცოლად მოყვანაზე ფი ქრს. იმ დროს ძალიან უბედური ვიყავი. გული მტკიოდა და ვფ იქრობდი, რომ ჩემი ცხოვრება დასრულდა... უნდა მეცხოვრა იძულებით, ასე უინტერესოდ მესწავლა. ყველაფერს ფერი დაეკარგა...“ „ისე უნდა შეგიყვარდეს, რომ გააფრინო“ „დღემდე პატივს ვცემ. წე ლიწადში ორჯერ შეიძლება ერთმანეთს შევეხმიანოთ. ახ ლა მისადმი სხვა დამოკიდებუ ლება მაქვს. ამას წინათ სკაიპში შევეხმიანე და ვკითხე: რატომ არ გიყვარდი, რას მერჩოდი, რა ტომ დამინგრიე ცხოვრე
ანა მაცაბერიძე: როგორ უნდა გითხრათ, რა იქნება მომავალში? ბა-მეთქი? ბევრი ვიცინეთ. პატივს გც ემდი, მაგრამ მეგობრულად მიყვარდი, ეს არ იყო ქალ-ვაჟური სიყვარულიო. - ანაზე გაბრაზებულმა ხომ არ გადაწყიტე, რომ პოპულარული გა მხდარიყავი და მისთვის რამე დაგე მტკიცებინა? - არასდროს მქონია ასეთი განწყო ბა. ჩემი პოპულარობა და ხალხის სი ყვარული იმისთვის არ გამომიყენებია, რომ ანასთვის რამე დამემტკიცებინა. უფრო ჩემს თავს ვუმტკიცებ რაღაცე ბს, ვიდრე სხვას. როცა თავს უმტკიც ებ, მაშინ უფრო თავდაჯერებული ხდ ები. სხვათა შორის, ანა „ჯეოსტარის“ რამდენიმე კონცერტზე იყო მოსული, საერთო მეგობრებმა მითხრეს. იმედ ია, მე მგულშემატკივრობდა. - ნოდიკო, რა იცი რა მოხდება? - არავინ იცის, მომავალში რა გველ ის. როცა ურთიერთობას ვამთავრებ, დიდი ძახილის ნიშნით ვამთავრებ. მა გრამ არ ვიცი, რა მოხდება. ერთი პე რიოდი ვამბობდი, როგორც ანა მიყვ არდა, ზუსტად ვიცი, ისე არავინ არას დროს შემიყვარდება-მეთქი. საერთოდ ადამიანი უნდა შეგიყვარდეს, მერე სი გიჟემდე უნდა შეგიყვარდეს. მერე ისე უნდა შეგიყვარდეს, რომ გააფრინო.
რ აღ ა ც პერიოდის გასვლის შემდეგ ხვდები, რომ ის არის, ერთადერთი. ოჯახი ჩე მთვის წმინდაა. მის სიწმინდეს სიყვარ ულის ხარისხი განაპირობებს. დედა ჩემს და მამაჩემს დღესაც ისე უყვართ ერთმანეთი, როგორც დაქორწინების ას უყვარდათ. გაოცებული ვუყურებ, როდესაც ერთმანეთს ძალიან თბილ ად მიმართავენ. დედას მაიკო ჰქვია და მამა მაკოს ეძახის, ის კორნელის - კო კოს და სულ ერთმანეთს ეძებენ, სად ხარო. შორიდან რომ ვუყურებ, ბედნ იერი ვარ. მინდა ოჯახს რომ შევქმნი, ისეთივე მყარი იყოს, როგორიც ჩემი მშობლების ოჯახია. ზუსტად ვიცი, ჩემი მეორე ნახევარი თბილი, ტკბილი, მოსიყვარულე და ჭკვიანი უნდა იყოს. ქარაფშუტა ცოლი არ მინდა. მთელი ცხოვრება მასთან ერთად უნდა ვიცხ ოვრო, საინტერესო უნდა იყოს. ყოველ დილით, რომ გადმოვბრუნდები, უნდა დავინახო, ვაკოცო და კიდევ ერთხელ უნდა დავრწმუნდე, რომ სიგიჟემდე მიყვარს. ყველაფერს გავაკეთებ იმ ისთვის, რომ ჩემი ცოლი მსოფლიოში ერთ-ერთი ბედნიერი ქალი იყოს. - ნოდიკო, სიყვარულმა ხომ არ გაგაჭაღარავა ასე? - არა, ემოციურობამ.
„ნოდიკო ძალიან ანა ჯულია ნოდიკო: `აქ ორიგინალური იყო“ ავს~ რობერტსს ჰგ ანა ხალისით იხსე ნებს ბავშვობაში მასზე ცალმხრივად შეყვარ ებულ ერთ საყვარელ ბიჭს. ანა მაცაბერიძე: - მაშინ ძალიან პა ტარა ვიყავი. ეტყობა ნოდიკო არ მომწონდა, მაგრამ საერთო მეგო ბრების წყალობით ხშ ირად გვიწევდა შეხვედ რა. როგორც ჩანს, არც ის მოქმედებდა, სახლის წინ რომ მხვდებოდა. ისე, ახლა ძალიან კარგად მა ხსენდება ამ სიყვარულის ისტორია. ნოდიკო ძალიან ორიგინალური იყო, ხშირ არს. ად გაოცებული დავრჩენილვარ. - ამ დიდი და ცალმხრივი სიყვ - რითი გაოცებდა? არულის გაგრძელებაზე რა აზრის - სახლში ხშირად მხვდებოდა სა ხარ? ჩუქრები. - არ ვიცი, არ მიფიქრია. როგორ - საჩუქრები შენახული გაქვს? უნდა გითხრათ, - რა თქმა უნდა. რა იქნება - რო გორ მო ხდა, რომ ას ეთი მ ომ ავ ა ნოდიკო არ შეგიყვარდა? ლში? მე - არ ვიცი. ეს ძველი ამბავია. ხომ არ - თავის მოკვლა რომ ჰქონდა ვიცი. გადაწყვეტილი, იცოდი? - მართლა? არ მახსოვს. ალბათ, რას ეტ ასე იყო... ყვი ნო - ეკრანზე პოპულარული ნო დ იკ ო ს დიკო რომ დაგინახავს, გულის ჩვენი მე სიღრმეში არ გინანია, რატომ არ შვეობით? მიყვარდაო? - მან იც - ვნანობ თუ არა, ამაზე არ მიფი ის, მე რა ქრია. ეს ხომ ძალიან ადრე იყო. თუ საც ვუსუ მცა სულ მიხაროდა მისი წარმატება. რვებ, აქ „ჯეოსტარში“ რომ იყო, ძალიან ვგ არ არის ულშემატკივრობდი, ვუმესიჯებდი. საჭირო. ჩემი აზრით, ძალიან კარგი ადამია ნია. მართლა ძალიან მიხარია ნოდი კოს წარმატება. - არ გითქვამს ხოლმე ნოდიკოს მე ვუყვარდიო? - თუ მკითხავენ ვუპასუხებ, ისე ამაზე ხაზი არ გამისვამს. - არავინ გყვარებია? - კი, მაგრამ ახლა არავინ მიყვ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
19
შალვა ნათელაშვილი:
„დეკემბრის დასაწყისია და ახლა მიტინგების დაწყება ცოტა დელიკატური საკითხია“ 20
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ხათუნა მგალობლიშვილი ცოტა რაჭული, სამაგიერ ოდ შალვასეულია. ზუსტად 7 წლის მერე მოუვიდა თავში იდეა – შექმნას საგამოძიებო კომისია, რომელიც „ვარდების რევოლუციას“ ისტორიაში შე იყვანს, როგორც სახელმწიფო გადატრიალებას. კომისია დაკომპლექტდება ექსპერტებით, საზოგადოების წარმომადგენლებით, ჟურნალ ისტებით, პოლიტიკოსებით. კო მისიაში თავად ნათელაშვილიც იქნება, ოღონდ ერთ შემთხვევ აში – თუ მას მიიწვევენ. წინა აღმდეგ შემთხვევაში შრომითი პარტიის ლიდერი მხოლოდ შო რიდან „გააკონტროლებს“ კომი სიის მუშაობას. ეს ნათელაშვილისეული, ყოველწუთიერი ბრძოლის სტ ილია. კომისიის შექმნამდე და დასკვნის დადებამდე ლეიბორ ისტები სანოემბრო აქციებს მხ ოლოდ და მხოლოდ სიტყვიერად უერთდებიან. თუ სასწაული მო ხდება და ოპოზიციის აქციები შედგება, ლეიბორისტებიც იტ ყვიან, პროცესს ჩვენ თავიდანვე შევუერთდითო. წინააღმდეგ შე მთხვევაში კიდევ უფრო განზე გადგებიან. „პრაიმტაიმს“ ესაუბრება „ლეიბორისტული“ პარტიის ლიდერი შალვა ნათელაშვილი: – ჩვენ სოლიდარობას ვუცხ ადებთ ყველა თავყრილობას, რომელიც დაასუსტებს და შე არყევს სააკაშვილის რეჟიმს. – და მაშინ რატომ არ უერთ დებით? – როგორ გით ხრ ათ? ეს ხომ ჩვენი ღონისძიებ ა არ არის? ეს კონკრ ეტ ული საზოგადო ებრ ივ-პოლიტ იკურ ი ძალებ ის ღონისძიებ აა, რომელთა ნა ც ჩვენ გვა ქვს სოლიდარ ული და მოკიდებ ულებ ა. მაგრა მ ეს არ არის ჩვენი ღონისძიებ ა. შეიძ ლებ ა ახლა მე შენთა ნ სახლში მოვიდე სტუმრ ად და ამ სტუმ რობ ის პასუხისმგებ ელი იყო ს შენი დაქალი? – მაგრამ ეს ცოტა სხვა სი ტუაციაა. ამ კრების ორგანი ზატორებმა ყველა ოპოზიც იურ პარტიას მოუწოდეს შე ერთებისკენ და უფრო მეტიც, მოღალატეებიც კი უწოდეს მათ, ვინც არ შეუერთდებოდნ ენ... – ეს ძალიან გაცვეთილი პი არია და არა მგონია, ასეთი რა ღაც ჩვენს მიმართებაში ვინმეს თავში აზრად მოსვლოდა. ჩვენ არ ვყავდით მხედველობაში, ალბათ... – ეს რა პოზიციაა? თუ გეში ნიათ, მორიგი წარუმატებელი მიტინგები თქვენს სახელთან აც არ ასოცირდეს? – ჩვენ წარუმატებლობასთან არასოდეს ვიქნებით ასოცირ ებულები, უბრალოდ, ჩვენ მი ტინგს დავნიშნავთ მაშინ, როცა კონკრეტული შედეგის იმედი გვექნება. – და როდის იქნება ეს „კო ნკრეტული შედეგის იმედი“? – აი, როცა გვექნება მაშინ. – აკრიტიკებთ ოპოზიციის იმ ნაწილსაც, რომელიც კონს ულტაციებს მართავს ხელისუ ფლებასთან... – მიმაჩნია, რომ ეს გზა არის ხელისუფლების გადარჩენა. – არც ერთი გზა არ მოგწ ონთ, ორივეს აკრიტიკებთ და როგორია მაშინ თქვენთვის მისაღები გზა? – ჩვენ ყველა გზა მოგვწონს, რომელიც იქნება რეალური ბრ ძოლის გზა და არა გარიგებების საფუძველი. – ანუ ეს ოპოზიცია ყველა გარიგების გზას ადგას, რადგ ან არც ერთის გვერდით არ დგ ებით?
– არა, რატომ? მე 25 ნოემ ბერს მივიჩნევ რეალური ბრძო ლის გზად და სწორედ ამიტომ გამოვუცხადე სოლიდარობა... მაგრამ ის არ უნდა დასრულდეს ტრადიციულად. ანუ მერაბიშვ ილთან შეხვედრით. იმედია, ეს არ მოხდება. – თუ გქონდათ კონსულტა ციები ორგანიზატორებთან? როგორ ფიქრობთ, მოხდება ეს შეხვედრა, რისიც თქვენ ასე „გეშინიათ“? – ჩვენ მუდმივად გვაქვს კო ნსულტაციები. ეს პროცესი არ წყდება. – შატბერაშვილმა მოსახლ ეობას მოუწოდა, არ გადაიხ ადონ გადასახადები... – არ უნდა გადაიხადონ. თუ ჩვენ დავაჩვევთ ხელისუფლებ ას, რომ ერთ ქვითარში ოთხი ტარიფის დაწესება გაუვიდა, მერე, ალბათ, ტყავს გაგვაძრო ბენ. არ უნდა გადაიხადოს მო სახლეობამ და როცა ეს ხელი სუფლება ჩავარდება კრიზისში, მერე ის თავად ეტყვის ნაგვისა და წყლის კომპანიებს, რომ მე თქვენ გამო გავკოტრდიო და აღარ იქნება ეს გადასახადები. – და მოსახლეობა არ ჩავა რდება კრიზისში, როცა უშუქ ოდ და უწყლოდ დარჩება? – ნუ, ერთი კვირა, ორი კვირა უნდა გაუძლონ... – მასე ამბობდნენ ოპოზ
იციის ლიდერები, როცა აპ რილის მიტინგებს იწყებდნენ, მაგრამ კრიზისში მაშინ ხელი სუფლება მაინც ვერ ჩააგდეს, პირიქით მოხდა... – მიტინგები სხვა თემაა. თან დეკემბრის დასაწყისია და ახლა მიტინგები ცოტა დელიკატური საკითხია... კლიმატის თვალსა ზრისით. – ანუ მორიგ დამარცხებას უწინასწარმეტყველებთ? – როგორც ძველად ამბობდ ნენ, ბრძოლას ყოველთვის აქვს აზრი. – თქვენ ამბობთ, რომ ყოვე ლწუთიერი ბრძოლის რეჟიმში ხართ, რა არის ამ ყოველწუთ იერი ბრძოლის შედეგი? – შედეგი არის თუნდაც ის, რომ უარი ვათქმევინეთ ხელი სუფლებას რეცეპტების აუცი ლებლობაზე, რის გამოც უწამ ლოდ დაიხოცებოდა ხალხი... და კიდევ იმდენი რამე გვაქვს გაკე თებული, აღარც მახსოვს. – თქვენი საუბრიდან გამო მდინარე, არჩევნები კონსტი ტუციით გათვლილ დროს ჩა ტარდება... – მიმაჩნია, რომ სააკაშვილი შეეცდება, საპარლამენტო არ ჩევნები ჩაატაროს ადრე და სა კუთარი თავის გადასარჩენად საპარლამენტო უმრავლესობა გაინაღდოს. სწორედ ამის საშუ ალება არ უნდა მივცეთ.
შალვა ნათელაშვილმა დისკი „გამოუშვა“ ზაფხულში – ნაყინი, ზამთარ ში – „კოკას“ დამატებული შალვ ას „ისტორიული ბრიფინგები“. ასეთი არის ხოლმე ნათელაშვ ილის პრესკონფერენციები. გა რდა იმისა, რომ პირველ საათზე დანიშნული ბრიფინგები მათი სავიზიტო ბარათია, წე ლს ლეიბორისტები გამდიდრდნენ და ყოველ „მიწვევ აზე“ ჟურნალ ისტებს ხან ნაყინით აგ რ ილ ებ დნ ე ნ და ხან „კო კა-კოლ ათ ი“. თუმცა ამ ყ ვე ლა ფე რ ს ბოლოს პლ აზმურ ტელე ვიზორში საკუ თარი ბრიფინგები მიემატა. გამეორება ცოდნის დედააო და ნა თელაშვილმა პრესკონფერენ ციების დისკი გამოუშვა. 2002 წლიდან მოყოლებული ყველა ბრიფინგი დისკზე ჩაწერა, და
ნომრა და ახლა ამ დისკებს პრ ესკონფერენციის დაწყებამდე ჟურნალისტებს ასმენინებს. უფ რო სწორად ასმენინებდა მანამ, სანამ ამ „ორიგინალურმა დახვ ედრამ“ მედიაში პროტესტი არ გამოიწვია და ლეიბორისტების პიარი არ აიძულეს, ტელ ევ იზ ორ იდ ან „გადმომდგარი“ ნათელაშვილი დ აე დუ მე ბ ინა. ამ ისტო რიაში ერ თად ერ თი, ყ ვე ლა ზ ე საი ნტ ერ ე სო დეტა ლი ის არის, რომ ზუსტად 2002 წლიდან მ ოყ ოლ ებ ულ ი შა ლვა ხან „live“-ში და ხანაც პლაზმური ეკ რანიდან თავს იმართლებს და სრულიად საქართველოს უხსნის, რატომ არ უერთდება ამა თუ იმ კონკრეტულ მიტინგს...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„ფორუმი“, ანუ „ბორჯომი“
ხათუნა მგალობლიშვილი ფ ორ უმ ელ ებ ი ს შეერთება სახალხო კრების წევრებს ორი მიზეზით გაუხ არდათ. ერთი, რომ მიტინგებზე სანიკი ძე-შარტავა საკუთარ მომხრეებს მიიყვანენ და შესაბამისად, მო მიტინგეთა რაოდენ ობაც შესამჩნევი გა
ხდება; და მეორე... ეს „აღმოჩენა“ ბურჯან აძის თანამოაზრეებ მა პირველივე გაფა რთოეულ სხდომაზე იპოვეს. მოლაპარა კებების მაგიდაზე, „ფორუმთან“ ერთად „ბორჯომიც“ გაჩნდა: – „ფორუმის“ შე მოერთება კიდევ იმიტომ არის კარგი, რომ „ბორჯომს“ გვ ასმევენ, აქამდე ვერ
ჯონდი „ბუნტაობას“ აგრძელებს
ამჯერად მან ასლან აბაშიძის დროინდელი პოლიტიკოსებისთვის მოიცალა და აჭარის ყოფილი უმაღ ლესი საბჭოს წევრებისთვის ხელფ ასების დანიშვნა მოითხოვა. ჯონდ იმ პირობა დადო, თუ მის სურვილს, უფრო სწორად მის პოლიტიკურ ახირებას არ შეასრულებენ, ეს ად ამიანები აუცილებლად გამოჩნდე ბიან ჰორიზონტზე. მუქარის არავის შეშინებია. პირიქით, აბაშიძის გახს ენებით ჯონდიმ მხოლოდ გაღიზი ანება გამოიწვია და მეტი არაფერი... რეალურად კი სულ სხვაგვარადაა. კანონის მიხედვით, აჭარის უმაღლე სი საბჭოს ყოფილ წევრებს პენსია არ ეკუთვნით. ამაზე მათ ცოტა ადრე, ჯერ კიდევ წევრობის დროს უნდა ეზრუნათ, ანუ მიეღოთ კანონი, რო მელიც მათი პენსიების საქმეს და არეგულირებდა. როგორც ჩანს, ჯო ნდიმ არ იცის სამართლებრივი გზის შესახებ და არც ის იცის, რომ მათზე პენსიების გაცემის ერთადერთი გზა არსებობს: ახალი კანონდებლობა...
ვსვამდით... კახა შარტავამ ნი ნო ბურჯანაძესთან იმ გაპიარებული 130 ათასი ხელმოწერის გარდა, რამდენიმე შეკვრა „ბორჯომიც“ მიიყოლა... ისე, საინტერე სოა, რა უფ რო გა უხარდათ მასპინძლ ებს: „ბორჯომი“ თუ დაბრაკული 130 ათ ასი ხელმოწერა?
ბურჯანაძისა და ტიმოშენკოს მდიდრული ჩაცმულობა
ერეკლე სტურუა დსთ-ს სივრცის ყველაზე მდ იდარი პოლიტიკოსი ქალები – ასე შეიძლება დავახასიათოთ იულია ტიმოშენკო და ნინო ბურჯანაძე... ერთს თუ ოპონენტები „ფქვილის პრინცესას“ ეძახიან, მეორემ ამაყად მოირგო „გაზის პრინცესას“ მეტს ახელი. მათ საკმაოდ ბევრი საერთო აქვთ: გადაჭარბებული ამბიცია, მა რგალიტები, ძვირადღირებული ბრ ენდები და რაც ყველაზე მთავარია – ვლადიმერ პუტინი. აღარაფერს ვა მბობ მათ რევოლუციურ წარსულსა და თანამებრძოლებისთვის ზურგის შექცევის იდენტურობაზე. თუმცა
ამჯერად პოლიტიკურ მსგავსებას არ შევეხებით. ვფიქრობ, არანაკლებ საინტერესოა, რამდენად ჰგავს მა თი გარდერობი ერთმანეთს. ბურჯანაძის ჩაცმულობით თუ ვიმსჯელებთ, ის ძირითადად ევ როპაში უნდა იმოსებოდეს. ბეწვის ქურქების გარდა, მის გარდერობში ათობით ცნობილი ბრენდის პალტ ოები და პიჯაკები ინახება. როგორც გავიგეთ, მისი ბოლო შენაძენი „ვა ლენტინოს“ ბეწვით გაწყ ობილი პალტოა, რომლ ის ფასი 6 ათას ევროს აღწევს. ქართველი დიზაინერების შეფასე ბით, „შანელის“ ფირმის ჩანთა, რომელსაც პ არ ლა მე ნტ ი ს ექს-სპიკერი ატ არებს, მინიმუმ 2500-ევროია ნია, 600 ევ რო
ბურჯანაძის სისუსტეა ძვირადღირებული მარგალიტები და ბრილიანტებიც. ამ მხრივ, მას არც იულია ტიმოშენკო ჩამორჩება...
ჯდება `ბულგარის~ ფირმის სათვ ალე. ბურჯანაძის სისუსტეა ძვირ ადღირებული მარგალიტები და ბრილიანტებიც. ამ მხრივ, მას არც იულია ტიმოშენკო ჩამორჩება. უკრაინის ექსპრემიერი, ისევე, როგორც საქართველოს ექსსპიკე რი, მდიდრული ბრენდების თაყვან ისმცემელია, განსაკუთრებით უყ ვარს „ივ სენ ლორანი“, „შანელი“ და „გუჩი“, თუმცა ტიმოშენკო ხშირად თავადვე ადგენს სამოსის ესკიზებს. ჟურნალისტებმა დათვალეს, რომ იულია ტიმოშენკო წელიწადში 200 ახალი „ნარიადით“ გამოდის პუბლიკის წინაშე. „ნარინჯისფერ რევოლუციამდე“ უკრაინას იულია ტიმოშენკო გრძე ლი, გაშლილი თმითა და ეროტ იკული მიხრა-მოხრით ახსო ვს. რევოლუციის შემდეგ ტიმოშენკომ შინიონი ჩა იწნა და მის მანერებშიც
უფრო აკადემიურობამ გამოანათა. ცნობილია, რომ იულია ვარცხნილ ობაში ყოველდღიურად 50 დოლარს იხდის. „ვარდების რევოლუციამდე“ კი ნინო ბურჯანაძე სწორი თმითა და საკმაოდ უბრალო კიკინით იყო წა რმოდგენილი. მოულოდნელად მან მარგარეტ ტეტჩერის ვარცხნილობა არჩია და საზოგადოების წინაშე ახ ალი იმიჯით წარდგა. ცნობილია, რომ ნინო ბურჯანაძის ვარცხნილობაზე „ისიპარი“ ზრუნავს, სადაც ფასიც და ხარისხიც საკმაოდ მაღალია. მრავალი მსგა ვსების მიუხედავად, არის ერთი და სა კმაოდ მნიშვნ ელოვანი განს ხვავება ამ ორ ქ ალ ბა ტო ნ ს
შორის: ანზორ ბურჯანაძის ერთა დერთი ასული ოჯახიდან ქონებამო მადლებული გამოვიდა პოლიტიკურ არენაზე, დნეპროპეტროვსკის ღა რიბულ ოჯახში გაზრდილმა იულია გრიგიანმა კი ჯერ სასურველი საქმ რო იშოვა, შემდეგ ტიმოშენკოების მილიონებად შეფასებული კაპიტა ლი სათავეშივე გაითავისა და პოლი ტიკურ აღმართს აუყვა.
`ბულგარის~ სათვალე და `შანელის~ ჩანთაა ნინო ბურჯანაძის `ვალენტინოს~ პალტო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
21
პიანისტის ახდენილი ოცნება
დეა თავბერიძე საფორტეპიანო კონცერტი, რო მელიც თვეების წინათ დაიგეგმა, ლამის ჩაიშალა. არადა ყველა მო საწვევი დარიგებული იყო. საფო რტეპიანო დუეტი, შვეიცარიაში მოღვაწე ქართველ პიანისტებს თეა ჭკუასელსა და ქრისტინე სუთიძეს უნდა შეესრულები ნათ. შოკისმომგვრელმა ინ ფორმაციამ ბევრი სტრესულ მდგომარეობაში ჩააგდო. გა ნსაკუთრებით თეა ჭკუასელი, რომელიც ამ დღეს მოუთმე ნლად ელოდა. პიანისტმა ქრ ისტინე სუთიძემ, ხელის ტრ ავმის გამო, ჩამოსვლა ვერ შე ძლო. ამბავი კი კონცერტამდე ორიოდე დღით ადრე გახდა ცნობილი. კონცერტი ნამდ ვილად ჩაიშლებოდა, რომ არა მუსიკალურ წრეებში ყველასთვის კარგად ცნ ობილი პიანისტი მედეა ალთუნაშვილი. ქრისტი
ნე სუთიძე სწორედ მან ჩაანაცვლა. მედეა კონსერვატორიის პროფ ესორია, კონცერტი ანულირებას სწორედ მან გადაარჩინა. საღამოს ორგანიზატორ ანი ლაღიძის შეფა სებით, საღამო მაინც ფანტასტიკუ რი გამოვიდა. თეა ჭკუასელი ჩემთვის, ძალიან დიდი დღეა, ბოლო კონცერტი 5 წლის წინათ, თბილისში ჩავატარე. თქვენს გა ზეთში იყო კიდეც ჩემს შესახებ სტ ატია, სათაურით - „თეა ჭკუასელი თბილისში კონცერტის ჩატარებაზე ოცნებობს“. აი, სწორედ ეს ოცნება ამიხდა. ხომ წარმოგიდგენიათ ამ კონცერტისთვის როგორ ვემზად ებოდით... ვღელავდი, რადგან ქა რთული პუბლიკის წინაშე გამოსვ ლა ძნელია. თან ჩემს პარტნიორს ასეთი რამ დაემართა. ეს მისთვის დიდი შოკი იყო. ისიც 5 წელია არ გამოსულა საქართველოში. ბოლო სამი დღის განმავლობაში ბევრი სტრესი გამოვიარეთ. დიდ მადლ
გიული ალასანიასთან ერთად
მედეა ალთუნაშვილი „მოხარული ვარ, რომ სცენაზე ვარ და ჩემს საყვარელ საფორტეპ იანო დუეტს ვუკრავ. ათ წელზე მე ტია, რაც ჩემი პარტნიორი მედიკო ფანიაშვილი გარდაიცვალა, მას შე მდეგ დიდ სცენაზე არ დამიკრავს. 20 წელი ვიყავით სცენაზე. ამ საფო რტეპიანო დუეტებს ხანდახან ჩემს სტუდენტებთან კონსერვატორიაში ვუკრავ ხოლმე. დღეს, ჩემს ახალ გაზრდობაში დავბრუ ნდი. მსმენელისგან აც დადებითი აურა მოდის. ჩვენს ახა ლგ აზ რდ ა შემ სრ ულ ებ ე ლთანაც ძალიან სასიამოვნოა და კვრა“. ია
თეა ჭკუასელი და ქრისტინე სუთიძე სწორედ ამ მიზნით გაიმართა ეს კონცერტი. კონცერტი თბილისის მერიის კულტურის განყ ოფილების ორგანი ზებით ჩატარდა და მთლიანად გიორგო ბის დღეს ასწაულს მიეძღვ ნა“.
გიული ალასან
„ძალიან დიდი სიამოვნებით ვუსმენდი. ხშირად რომ იყოს ამგვარი საკვირაო კონცერტები, უფრო კმაყოფილი ვიქნები. წინათ კონსერვატორიაში იმართებოდა, მუსიკალური სკოლის მოსწავლე ებისთვის, აბონიმენტებიც იყო. ეს ტრადიცია, რომ აღდგეს კარგი იქ ნება. სწორედ ასეთი კონცერტებია საჭირო პროფესიონალების გასა ზრდელად“. ნეკა სებისკვერაძე „საქართველოს საზღვრებს გა რეთ არაერთი ნიჭიერი და ძალიან წარმატებული ხელოვანი მოღვაწ ეობს, რომლებიც მართლაც მონა ტრებულნი არიან ქართველ მსმე ნელთან შეხვედრას. როცა ამის შე საძლებლობა გვეძლევა მაქსიმალ ურად ვცდილობთ, ეს ადამიანები ქართველ მსმენელს შევახვედროთ.
მედეა
ალთუნ
აშვილ
ი
EXCLUSIVE
გიორგობის საღამო
ობას ვუხდი ქალბატონ მედეას იმ ისთვის, რომ მხარში ამოგვიდგა და ჩემი დღესასწაული არ ჩაიშალა. ერთ დღეში, ერთი რეპეტიციით მოვახერხეთ ეს ლამაზი კონცერტი დაგვეკრა. დარბაზი ძალიან თბ ილად შემხვდა. ჩემი აქ ყოფნა მე რიის იდეა იყო, ორგანიზებაც მათ გაუკეთეს. აღფრთოვანებული ვარ იმ მოსაწვევებით, პროგრამებითა და აფიშებით, რომლებზეც მერიის კულტურის სამსახურმა იზრუნა. ყველაფერი უდიდესი გემოვნებით არის გაკეთებული. დიდი მადლობა ყველას... დღეს უბედნიერესი ადამ იანი ვარ. აი, თქვენს გაზეთს ჩემთ ვის რა კარგი ფეხი ჰქონია...
„ქუჩის დღეები“ „ოსკარზეა“ ნომინირებული
ეკა ჩიკვაიძე ლევან კოღუაშვილის ფილმი „ქუჩის დღები“ „ოსკარზე“ წარა დგინეს. ნომინაციაში „საუკეთ ესო უცხოური ფილმი“ მსოფლი ოს სხვადასხვა ქწვეყნებიდან 70 ფილმია წარდგენილი. ამერიკის კინოაკადემიის წევრები, ხმის მი ცემის წესით, ხუთეულს იანვარში გამოავლენენ. „ოსკარზე“ წარს ადგენად ფილმი კომპეტენტუ 22
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
რმა ქართულმა ჟიურიმ შეარჩია, მათ შორის იყო ოთარ იოსელიან იც. ფილმის პროდიუსერები ახლა კონტრაქტს აფორმებენ ამერიკულ კომპანია Global Film Initiative-თან, რომლებიც კანადაში ფილმის დისტ რიბუციას უზრუნველყოფენ. ფილმ ის ხუთ ნომინაციაში მოხვედრა მათ ინტერესშიც შედის. ლევან კოღუაშვილი: „ ალბათ, პატარა შანსებია, რომ ფილმი ხუ თეულში მოხვდეს, რადგან ბევრი
დიდბიუჯეტიანი ფილმია ნომინირე ბული, რომლის პოპულარიზაციის თვისაც ბევრ ფულს ხარჯავენ. კუ ლტურის სამინისტრომ მზადყოფნა უკვე გამოხატა, მაგრამ ჩვენ უნდა გავიგოთ რამდენად ღირს ამაში ფუ ლის დახარჯვა და რამდენად ეფექ ტური იქნება. მე, როგორც რეჟი სორს მიჭირს რაიმეს თქმა, რადგან მირჩევნია ფული საქმეში დაიხარ ჯოს, ვიდრე იმაში, რაც შეიძლება არ გამოვიდეს. ამერიკული კომპანია,
რომელთანაც ახლა ვაფორმებთ კო ნტრაქტს საკმაოდ ავტორიტეტუ ლია. ისინი ამბობენ, რომ ვიცით ეს პროცესი როგორ წარვმართოთო და ვნახოთ რა იქნება. ეს არის ლატარია და ამაზე ბევრი ფიქრია საჭირო“. რეჟისორი ამჟამად ახალ სცენ არზე მუშაობს. როგორც თვითონ ამბობს, ეს იქნება უნივერსალური ისტორია, რომელიც ქართველი და უცხოელი მაყურებლისთვისაც გა საგები იქნება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დიზაინერი მუზის გარეშე დათუნა სულიკაშვილი კვალიფიკაციას პარიზში აიმაღლებს EXCLUSIVE
დეა თავბერიძე შოკში ვართ. ეს იყო გრანდიოზული, კარგად გააზრებული და სრულ ყოფილი შოუ – ამგვარი შეფასებები უცხოელ ებისგან დათუნა სული კაშვილის კოლექციას მოჰყვა. უცხოურ პრეს აში კი მასზე უამრავი სტატია დაიბეჭდა.
დათუნა სულიკაშვილისთვ ის ეს „ფეშენ ვიკები“ იღბლიანი გამოდგა. მისი ნამუშევრებით უცხოელი კოლექციონერები დაინტერესდნენ. „ჯორჯიან ფეშენ ვიკს“ პარიზის მოდის სახლიდან შემოთავაზება მო ჰყვა. ახალგაზრდა დიზაინერი საფრანგეთში სტაჟირებაზე მიიწვიეს. მოლაპარაკებები უკ ვე დაიწყო. რამდენიმე კვირ აში ისიც გადაწყდება, რომელ სახლში გაივლის სტაჟირებას. ფრანგებს ძალიან მოეწონათ ბოლო კოლექცია, რომელიც დიზაინერმა თბილისის მოდის კვირეულზე გამოფინა. დათუნა სულიკაშვილი: „მთხოვეს, ჩემი წინა ორი კოლექციაც მეჩვენებინა. „ბა იერი“ არ ყიდულობს ტანსაც მელს შენგან, თუ მას, მინიმუმ, სამი ჩვენება არ აქვს ნანახი. გავაგზავნე წინა ორი ჩვენებ ის ფოტოები, ახლა მოლაპარა კება მიმდინარეობს, რომელ კოლექციას შეიძენენ და და მიკვეთენ. უკვირდათ, რომ 26 წლისამ გავაკეთე ეს ყველ აფერი, თაკო ჩხეიძეს უთხრ ეს: ასეთი შოუ რომ წაიღოთ, ნებისმიერ ქვეყანაში ძა ლიან წარმატებული იქ ნებაო. არა მგონია, რომ იქაც შოუ დავდგა. უბ რალოდ, იყიდიან მთელ კოლექციას, რომელიც შემდეგ სხვადასხვა მა ღაზიებში გაიყიდება“. შთაგონების წყარო „არ მიყვარს, როცა დიზა ინერებს მუზა ჰყავთ. როდე საც კონკრეტულ ადამიანზე ფიქრობ, ჩარჩოებში ექცევი. ამიტომ სჯობია, რომ რაღაც თემა აიღო და თავისუფალი იყო. მოგზაურობის დროს ყვ
ელაზე მეტად ვივსები ენერგიით და ყველაზე მეტი შთაგონება მოდის. ნიუ-იორკში ყოფნისას ბიბლიოთეკაში შევედი, ულამ აზესი იყო, საოცარი აურით. პი რველი მოდის კვირეულის თემა სწორედ ამ ბიბლიოთეკიდან წა მოვიდა, წიგნს დიდი ძალა აქვს... შემდეგ პარიზში ვიყავი, სადაც კათოლიკე მონაზონი დავინახე, იმდენად მომეწონა, რომ გავგიჟ დი. ადრეც მომწონდა, მაგრამ არ მიფიქრია, რომ გამომეყენები ნა... რთულია, რელიგიის თემას შეეხო, არასდროს გამომიყენე ბია არც ჯვარი და არც სხვა რე ლიგიური სიმბოლო. მონაზვნის ქუდმა სრულყოფილი სახე მისცა კოლექციას“. პირველი კოლექცია 20 წლის ამ გააკეთა. „მერიოტში“ გამართ ულმა ჩვენებამ დიდი წარმატება მოუტანა. მაშინ ბევრმა ცნობილმა ადამიანმა შეიძინა და თუნას კა ბები. ამას მეორე ჩვენ ება მოჰყვა,
მეორეს – მესამე... ბოლოს კოლე ქცია მეშვიდედ გამოფინა. ყველა ჩვენება წარმატებული გამოდგა. დათუნა სულიკაშვილი: „ნებისმიერი ადამიანი, რომე ლიც საქმის კეთებას იწყებს, ყო ველთვის ფიქრობს იმაზე, რომ წარმატებული იყოს. მეც ამას ვფიქრობდი. პირველ ჩვენებაზე, როდესაც ჩემი ნამუშევარი გა იყიდა, უზომოდ ბედნიერი ვი ყავი. მერე ამას თანდათანობით შევეჩვიე. ბოლო ჩვენებიდანაც გაიყიდა ბევრი რამ. ვაპირებ, გა ნვაახლო და ერთ კვირაში მაღა ზია „ფ-ლაბორში“ გამოვფინო. გაკეთდება „შოუ რუმი“ ისეთივე ვიდეოარტით, რომელიც ჩვენებ აზეც იყო. – შენს წარმატებაში, ნიჭთან ერთად, ალბათ, იღბალმაც ით ამაშა გარკვეული როლი? – ალბათ, კი... ჩემი გარემო ცვიდან გამომდინარე, ყოველთ ვის ისეთი მეგობრები მყავდა, რომლებსაც ეს სფერო ძალიან აინტერესებდათ. ისინი დღემდე მეხმარებიან და მათი აზრი ჩემთვის მნიშვნელოვან ია. ამ წრეში ვტრიალებ დი პატარაობიდან – ეს არის, ალბათ, ჩემთვის ყველაზე დიდი წარმ ატება. – სტაჟირების შემდეგ რას აპირ ებ, უცხოეთში და რჩენას ხომ არა? – სტაჟირება ყველა დიზაინერისთვის მნ იშვნელოვანია, ამიტომ საფრანგეთში აუცი ლებლად გავემგზა ვრები. აუცილებლად გავივლი ისეთ სახლში, რომელიც თითქმის სა უკუნეა, არსებობს. მა გალითად, დიორი, ლა
ნვინი, ივ სენ ლორანი, თუმცა ლაპარაკია ლა ნვინზე. იქ „ბაიერებსაც“ ვუყურებ, როგორ ქმნიან კოლექციას, როგორ კე თდება საერთოდ ყველ აფერი, ამის შემდეგ უკვე წარმოდგენილი მაქვს, თუ რას წარმოვადგენ თბილ ისის მოდის კვირეულზე. ეს, სავარაუდოდ, ვიცი კი დეც, თუ მცა ჯერ ამ აზე ლაპარაკი ძალიან ადრეა. წინ კიდევ ბევრი დროა, ამ იტომ შეიძლება ბევრჯერ შემეცვალოს აზრი. – მოდის კვირეულებმა ძალიან დიდი ბიძგი მოგც ათ დიზაინერებს... – კი, რა თქმა უნდა, მა გრამ მე მაინც იმის მომხრე ვარ, რომ კვირეული იყოს ერთი და ხარისხიანი. თბ ილისი და საერთოდ, საქა რთველო იმდენად პატარაა, რომ არ შეიძლება ტარდებ ოდეს მოდის ორი კვირეული. აქ არ არის იმდენი დიზაინერი, რომ მოდის ორი კვირეული აკეთო და თან არც დიზაინერებს აქვთ საშუალება, რომ ორივე კვირ ეულში მიიღონ მონაწილეობა. ახლაც ვერ ვხვდები, როგორ მო ვახერხე, რომ ორივე კვირეულში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მივიღე მონაწილეობა... მომხ რე ვარ, რომ გაერთიანდნენ, გააკეთონ ერთი და ის ერთი იყ ოს „ბომბი“. თბილისში მოდის კვირეული უნდა იყოს ისეთივე დღესასწაული, როგორიც არის პარიზში, ლონდონში და ნიუიორკში... დარწმუნებული ვარ, რომ მალე გაერთიანდებიან“. ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
23
„თბილისი Fashion Week“-ი დასრულდა და ქართველი დიზა ინერები ახალი შეთავაზებების მოლოდინში არიან. მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ჩამოსულმა მოდის სფეროს წარმომადგე ნლებმა, რამდენიმე აღმოჩენაც გააკეთეს და მომავალში ქართ ველ დიზაინერებთან თანამშრომლობას აპირებენ. კვირეულის დახურვა კლუბ–რესტორან „ქალაქურში“ აღნიშნეს. უამრავ სტუმართან ერთად, თაკო ჩხეიძემ უზ არმაზარი ტორტიც გაჭრა. თაკო ჩხეიძე: „საერთო შეფასება დადებითია და ძა ლიან ბევრი ადამიანი გვილოცავს. ეს ყველას წარმატ ებაა. უცხოელი სტუმრები აღფრთოვანებულები იყვნენ ჩვენი კვირეულით და მთავარია, რომ დაინტერესებაც დიდია. მოხარული ვარ, რომ წარმატებას ახალმა სახეებ მაც მიაღწიეს“.
თამუნა ინგოროყვა მსოფლიო დონის დიზაინერად აღიარეს „თბილისის მოდის კვირეული“ თა მუნა ინგოროყვას გრანდიოზული ჩვენ ებით დაიხურა. დიზაინერის ოთხ ფერში შექმნილმა კოლექციამ საფრანგეთიდან ჩამოსული სტუმრები დააინტერესა. ყვ ელა ერთხმად აღიარებდა, რომ ეს ის ხარისხია, რომელსაც პროფესიონალი დიზაინერი ნებისმიერ ქვეყანაში უნდა აკ მაყოფილებდეს. წლევანდელ კვირეულზე თამუნა ინგოროყვამ ძლიერი, კონტრასტ ული და ჰაეროვანი ქალის იმიჯი, რთული კონსტრუქციებით წარმოადგინა. ჩვენ ების დასრულებისთანავე თამუნას კაბების შესაძენად მსურველები კუ ლისებს მიაწყდნენ. მათ შო რის იყო ლიკა ევგენი ძეც, რომელმაც თამუნას მუქი ლ ურ ჯ ი კაბა შე იძინა.
ჯანაშიამ პოდიუმზე 6 წლის შვილი გამოიყვანა გვანცა ჯანაშია კვირეულზე ლამაზი კო ლექციით წარსდგა, თუმცა მისი ექვსი წლის გოგონას გამოსვლამ დეფილე აპლოდისმ ენტებით დახურა. პატარა ქეთევანი პოდი უმზე ისე პროფესიულად გამოვიდა, რომ ჩვენების შემდეგ დიზაინერთან მისულმა ყველა სტუმარმა მილოცვა ქეთევანის ქე ბით დაიწყო. თაკო ჩხეიძე ბექსთეიჯში შემოვიდა ფრაზით: გვანცა, შენი შვილი ჩემს სამოდელო სააგენტოში უნდა ავიყვანო. რა ბავშვია, გავგიჟდიო. „მინდოდა ჩემთან ერთად გამომეყვანა, მაგრამ მარტო გამოსვლა ისურვა. 18 აბრეშუმის კოსტიუმი წარმოვადგინე. ეს მს უბუქი ჩვენება იყო. ვფიქრობ, ქალი, რომელიც წარმოვადგინე თავისუფალი, თამამი და თავის თავში დაჯერებულია“.
კვირ ფავო მოდ
მო აძე, შ ქვას, მ ეულის იყო. გა რომ ყ ებაში ობდა, ებს ან ხურავდ „ძალ რია დ საპ ას ბლოა საც ჩ ასეთ გ აკ ის თა ნაც ს ია მ ბიჭოლ თელი ს აო ც ყველა ეთესო ოდეს
გიორგი შაღაშვილმა ფრანგები დააინტერესა ფრანგები გიორგი შაღაშვ ილის კოლექციითაც დაინტერე სდნენ. შავი, ნაცრისფერი და თეთრი გეომეტრიული სტილის მოდელების შექმნა დიზაინერმა კო პენჰაგენში დაიწყო და თბილისში დაასრულა. თებერვალში ამ კოლე ქციას კოპენჰაგენში გამართულ მოდის კვ ირეულზეც წარმოადგ ენს.
ჩუბიკას პერფორმანსი ნინო ჩუბინიშვილის, ნიკა მაჩაიძ ისა და ტუსია ბერიძის ერთობლივმა ნამუშევარმა ყოველგვარ მოლოდინს გადააჭარბა. შთაბეჭდილება დიდი იყო... სტუმრებს სცენაზე მოუხმეს, რამაც თავიდანვე დაბნეულობა გა მოიწვია. გაოცებით კითხულობდნ ენ: სცენაზე რა გვინდა? რა ხდება?... სცენაზე კი იყო ძველი
კარადები, შიგნით ჩუბიკას კაბებით, კარადის ჭრიალით შემოსული მუ სიკა, ტუსიას სიმღერა, ვიდეოა რტები, კომპოზიციები ჩუბიკას წიგნიდან... შთაბეჭდილე ბებით დატვირთული სტ უმრები და კარგ განწყო ბაზე მყოფი და სიტყვა ძუნწი ჩუბიკა. როდესაც
ვკითხე, რისი თქმა უნდოდა ამ პერფორმანსით, ასე მიპა სუხა: მადლობელი ვარ ყველასი. ჩვენ ჩვენი სა თქმელი ჩვენი ხელოვნ ებით ვთქვით, სიტყვი ერად კი სხვამ ილაპარ აკოს...
გუგა კოტეტიშვილი:
„ეს არის მაღალი მოდა, პლუს გა დაწყვეტილი კონცეპტუალურ ად. აქ ჩართული და გაერთიან ებულია ბევრი რამ. მგონი, ჩუ ბიკა ახალ ნაბიჯს სთავაზობს ხალხს. ეს საღამო არ არის მხოლოდ მოდის კვირეული სთვის, ეს კიდევ უფრო სხვა არტია. ეს, ჩემი აზრით, დიდი ხელოვნებაა“. 24
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
„მატერია დიზაინ
მას რენ მდინ ა ბეგაშ `გუდუს მოდ არაძე ვილთა მოდ ის სახლ თეატრ ნ ი კალ ის სახლ „მატერ ს ანდა ში მ ი ის“ ი თავა ძ ს რთქ ე, ლიკუ გარდა ნ ი ა ლ ჩიტა ა „ჩემ ია თვ ძე. იდა. ის ეს ჩვ “ ენებ ატ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რეულის ორიტი დელი
ოდელი ანი ჩიხლ შეიძლება ით მოდის კვირ ს აღმოჩენა არდა იმისა, ყველა ჩვენ მონაწილე დეფილე ნ ხს ნი და ან და. ლიან მიხა და თა ნაც სუხ ის მგ ე ა, როდე ჩვენებაზე მისიას ს რე ბე ნ , ც სა ო ვნ ო ა . ლას წი ი კაბა ცრ ებ ა ა , აზე საუკ ოა, რაც კი სმე მცმია“.
ა“ ახალი ნერით
ს~ ე ძახ ერთ იან და მ ა მხატ დ ჩნდე უდამ შო “ ერ ვარია. ბოდა. ლ თ ა ოთ -ერთი აგვისტო აშა დ დ ხ ა, თი ი დიზაი იზაინერ ან კა შე ნერი ი ნგელ ა - ქე ა. ი ა ტეს და თ თი ტი ი ეონა ყო. მგო ნი გ ამო გვივ
ბიჭოლა უცხოელებს მოეწონათ ბიჭოლას ახალი კოლექცია, მისი სტილისგან გა ნსხვავებით, ნაკლებ ექსცენტრიკული იყო. თუმცა დი ზაინერს ამჯერად სკანდალური თემა ჰქონდა - Stop Aids. მოდელები თმის ოთხკუთხედი კონსტრუქციით წარმოადგინა, რომელიც ბოლოს წითელი ლენტით აკინძა. „ამ ლენტით ვაჩვენე, როგორ გადის სისხლი ყველა ადამიანში და როგორი გადამდებია შიდსი, ბოლოს კი, სიკვდილზე იკინძება. ტანსაცმელი სპეციალურად სადა გავაკეთე, რომ აქცენტი შო უს ელემენტებზე ყოფილიყო. მინდოდა ბაერები დამეინტერესებინა. 22 წლისა ვარ და უკვე 7 ჩვ ენება მქონდა“. ლუქბუქისთვის ფოტოები მარი ნა კანი-მამასახლისმა გადაიღო. 1 დეკემბერს ბიჭოლა მარისთან ერთად გამოფენას აწყობს. სხვათა შორის, დიზაინერმა სტუმრებს სკამებზე ჩვენების წინ ლუქ ბუქი დაახვედრა. ბიჭოლას კოლექციამ უცხოელი სტუმრების მოწონება დაიმსახურა. ფრანგი ბაერი, ომამღაუ სტუმრებს შორის ერთ-ერთი ყველაზე გა მორჩეული იყო. კვირეულზე ბუმბულიანი ცალმხა რმოშიშვლებული სამოსით დადიოდა. ის ბიჭოლას ნიჭიერებით აღფრთოვანდა. „ბევრი არაფერი ვიცი ამ ბიჭზე, მაგრამ, როგორც მითხრეს, 22 წლისაა. კარგი ხაზი და გემოვნება აქვს. საერთოდ, კვირეუ ლის ორგანიზება მომწონს, ღიმილიან სახეებს ვხ ედავ. მიხარია აქ რომ მოვხვდი. მომწონს თბილისი“. ესტონელმა კრიტიკოსმა ბიჭოლას კოორდინატები ჩაინიშნა და სამომავლოდ გამოფენაზე დაპატიჟა. „უა ხლოეს მომავალში დიზაინერების გამოფენას ვაწყობ და მინდა ბიჭოლა დავპატიჟო. მისი კოლექცია ძალი ან მომეწონა. საუკეთესო იყო. ის ჩემი კომპლიმენტით ათი წლის შემდეგ იამაყებს“.
ეს მარიკა კენჭაძის პი რველი ჩვენება იყო, სხვათა შორის, ძალიან სრულყო ფილი და ლამაზი. დიზაინ ერი ჩვენების შემდეგ ისე ნერვიულო ბდა, კომენტ არის გასაკე თებლად ძალის მოკრება დასჭ ირდა. მასთან ბ ექ სთ ეი ჯშ ი ესტონური მო დის ჟურნალ ის „MOD“-ის რედ აქ ტო რი შევიდა და მარიკას კო ს ტი უმ ებ ს ფოტოებს უღ ებდა. შავი და პასტელური ფე რების 21 შიფონის კოსტიუმს სინდიკ ონი შიგნიდან დაადო, ჩხირები აქსესუარებად გა მოიყენა და როგორც ამბობს, ნაზი და ზედმეტად ქალური სტილი წარმოადგინა. მან ჩვ ენებაზე მარჯანიშვილის თე ატრის მსახიობი, სალი ნადირა ძე („შუა ქალაქში“ დათოს ცოლი) გამოიყვანა. „ძალიან მომწონს ეს ამპლუა. სასიამოვნოა პოდი უმზე გამოსვლა და მეგობრების თხოვნით გამოვდივარ“- აცხადე ბს სალი.
ახალი სახე მოდის
სფეროში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
25
ნაფიც მსაჯულთა მართლო სისტემა.
მე-17 საუკუნის გახმაურებული სასამართლო პროცესი – ბუშელის საქმე
ქეთი კაპანაძე საიდან დაიწყო ნაფიც მსაჯ ულთა სასამართლოს ისტორია? როგორი იყო ის საუკუნეების წინათ და რატომ ანიჭებდნენ ამ სისტემას უპირატესობას ძველ დროში? „პრაიმტაიმი“ ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოს წა რსულზე გიამბობთ:
როგორ ყალიბდებოდა ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო?
ნაფიც მსაჯულთა სასამართ ლოს მსგავსი სისტემა ანტიკურ ხანაშიც არსებობდა, მაგრამ ნა ფიც მსაჯულთა თანამედროვე სისტემის დაბადების დროდ და ადგილად მეთერთმეტე-მეთორმ ეტე საუკუნის ინგლისი ითვლება. თუმცა მარტო ინგლისისს მიაწ ერო ამ სისტემის ჩამოყალიბება, სწორი არ იქნება. ამ სისტემის შე ქმნას უძველესმა გერმანიკულმა ტომებმა და ნორმანდიელებმაც მისცეს ბიძგი. ამ უკანასკნელთა მიერ ინგლისის დაპყრობა კი გა რდამტეხი აღმოჩნდა ქვეყნისთ ვის. გერმანიკულ ტომებს ტრად იციად ჰქონდათ კარგი ყოფაქც ევის ადამიანებისგან ჯგუფის შე ქმნა, რომელსაც დანაშაულების გამოძიებისას ან ბრალდებულის გასასამართლებლად იყენებდნენ. ნორმანდიელებს კი ძალიან კა რგი ცენტრალიზებული მართლმ საჯულების სისტემა ჰქონდათ. ინგლისში მოხდა ამ ფორმების შერწყმა-შეზავება და საბოლოო ჯამში, მეთორმეტე საუკუნის შუა ხანებში ჰენრი მეორის მეფობი სას, აქ უკვე არსებობს თანამედრ ოვე ფორმის ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო. ჩვეულებრივ ისინი 6 ან 12 არიან. სხვათა შორის, ამ პერიოდში ინგლისის ზოგიერთ ნაწილში ამ სისტემას „ძველი ინ სტიტუტის“ სახელით მოიხსენი ებენ. მისი წევრები ძირითადად ადგილობრივი მმართველობის წარმომადგენლები არიან. საინ ტერესოა ის ფაქტიც, რომ პირვ ელ ინგლისელ ნაფიც მსაჯულებს თვითონ უწევდათ მტკიცებულე
26
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ბების მოძიება და ინფორმაციის მოპოვება ბრალდებულის დამნაშ ავეობის დასადგენად, რადგან სა სამართლოში ძალიან მცირე დო ზით იყო მოწმეთა ჩვენებები და მტკიცებულებებსაც მცირე ოდენ ობით წარმოადგენდნენ. მსაჯულ ის წყარო შეიძლება ყოფილიყო თა ვად პირველწყარო და გამოძიება. ნაკლებად სანდოდ ითვლებოდა ჭორი და ხმები. იმ პერიოდში წერი ლობითი სასამართლო გადაწყვე ტილებები იშვიათობას წარმოადგ ენდა. ნაფიცი მსაჯულები მხოლ ოდ აცხადებდნენ ვერდიქტს. რაც კი დაწერილი იყო, როგორც წესი, ის ყალბი გადაწყვეტილება გახლ დათ. ამგვარად ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოში პროცესის მიმდინ არეობას სამეფო მოსამართლეები აკონტროლებდნენ, ისინი პასუხო ბდნენ კანონთან დაკავშირებულ კითხვებსაც და აცხადებდნენ სასა მართლო გადაწყვეტილებას, რო მლის გასაჩივრებაც შეიძლებოდა. შერიფები კი ამ გადაწყვეტილებას აღასრულებდნენ. ერთი სიტყვით, სასამართლოში ფუნქციები კარგ ად იყო გადანაწილებული, სწორედ ასეთმა დახვეწილმა სისტემამ მი სცა მეფე ჰენრი მეორეს საშუალ ება, თავისუფლად, ქვეშევრდომთა უფლებამოსილებების გაფართოე ბის გარეშე, მათთვის სასამართლო ხელისუფლება გადაეცა. სხვათა შორის, ინგლისის მმარ თველობაში ისტორიული მოვლენა იყო 1215 წლის „თავისუფლებათა დიდი ქარტიის“ მიღება, რომელმ აც დიდი გავლენა იქონია ნაფიც მსაჯულთა ინსტიტუტის შემდგომ ბედზე. ქარტია ადგენდა ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოს დებუ ლებას, რომლის მიხედვითაც ყო ველი ადამიანი, დიდგვაროვანი თუ
თავისუფალი, ნაფიც მსაჯულებს ერთნაირად უნდა გაესამართლებ ინათ. ნაფიც მსაჯულთა სასამართ ლო სისტემის ჩამოყალიბება მე18 საუკუნეში დასრულდა. 1730 წელს ბრიტანულმა პარლამენტმა გამოსცა კანონი ნაფიც მსაჯულ თა მუშაობის გასაუმჯობესებლად. სწორედ ამ აქტით დადგინდა, რომ ნაფიც მსაჯულად მსახურების თვის ადამიანთა სიები უნდა შე დგენილიყო და გადაგზავნილიყო საგრაფოებში, შემდეგ ამ სიიდან კენჭისყრით შეერჩიათ მომავალი ნაფიცი მსაჯულები. საერთოდ, ინგლისში მეთვრამეტე საუკუნის სასამართლო რეფორმებმა ადამ იანებში ე.წ. სახელმწიფო პასუხი სმგებლობების ვალდებულებების გრძნობა განავითარა და ჩამოაყ ალიბა მიუკერძოებელი და ნეიტ რალური ნაფიც მსაჯულთა სასა
ეს ამბავი ლონდონის სასამართ ლოს ისტორიაში „ბუშელის საქმის“ სახელით შევიდა. ის 1670 წელს მოხდა. ამ დროს ნაფიც მსაჯულ თა სასამართლოში ორ ადამიანს უილიამ პენსა და უილიამ ლედის ასამართლებდნენ, ისინი ერთ-ერ თი რელიგიური ჯგუფის წევრები იყვნენ. იმ დროის კანონით ეკლე სიის გარეთ რელიგიური შეკრებ ები იკრძალებოდა, ხუთ ადამიანზე მეტის ერთად ყოფნა უკვე კანონდ არღვევად ითვლებოდა. ამიტომაც ორივე უილიამი დაიჭირეს და ნა ფიც მსაჯულთა სასამართლოს წი ნაშე წარადგინეს. მსაჯულებმა ბრ ალდებულები გაამართლეს. მოსა მართლემ კი ვერდიქტის მიღებაზე უარი თქვა და ნაფიცი მსაჯულები ამისთვის დააჯარიმა, თუმცა ეს ეც არ აკმარა და აიძულა, გამამტ ყუნებელი განაჩენი გამოეტანათ. მოსამართლის ბრძანებით ნაფიცი მსაჯულები სათათბირო ოთახში ჩაკეტეს და საჭმლის, წყლისა და საპირფარეშოს გარეშე დატოვეს.
ედუარდ ბუშელმა, რომელიც ნაფიც მსაჯულთა ჯგუფის წევრი იყო, უარი თქვა ჯარიმის გადახდ აზე და მოსამართლეს გამოუცხა და: „თქვენ ხართ გამოსამწყვდევი საჭმლის, სასმელის, გათბობისა და თამბაქოს გარეშე. თქვენ არ ფიქრობთ, რომ ამგვარად შეურ აცხყოფას აყენებთ სასამართლოს: ჩვენ მივიღებთ გადაწყვეტილებას ღმერთის დახმარებით, ან თქვენ მოგიწევთ შიმშილი“. ბუშელმა უშუალოდ სასამართ ლოს ხელმძღვანელობას მიმართა და „ჰაბეას კორპუსის“ მიღება მოითხოვა. „ჰაბეას კორპუსი“ იყო დოკუმენტი, რომლის მიხედვით აც უდანაშაულო პატიმარს ათავ ისუფლებდნენ. თავდაპირველად მოსამართლემ უარი თქვა ჰაბე ას კორპუსის დაკმაყოფილებაზე იმ მიზეზით, რომ, მისი თქმით, ეს მხოლოდ მეფის მოსამართლის უფლებამოსილება იყო და ამ დო კუმენტს მხოლოდ ჩვეულებრივი სისხლის სამართლის დანაშაულ ებზე იყენებდნენ. თუმცა სხვა მოსამართლეებმა ეს აქტი გამო სცეს და გამართლებული პირები პატიმრობიდან გაათავისუფლეს. სასამართლოს თავმჯდომარემ კი გამოსცა ბრძანება, რომლის მიხე დვითაც აიკრძალა ნაფიცი მსაჯ ულების დასჯა გამოტანილი განა ჩენისთვის. ცნობისთვის, ბუშელის საქმემ დე ნაფიცი მსაჯულების გაროზგ ვაც კი შეიძლებოდა. დაჯარიმებაც და ოთახში გამოკეტვაც ჩვეულე ბრივი ამბავი იყო. ურჩი მსაჯულ ები ზოგჯერ თვითონ ხდებოდნენ მსჯავრდადებულები, მათ ართმევ დნენ მიწას და სხვა ქონებას. იცით თუ არა, რომ...
ედუარდ ბუშელი
სად და როგორი იყო ნაფიც მსაჯულთა წინამორბედი სასამართლო?
ნაფიც მსაჯულთა სასამართ ლოს წინაპრად ძველ ათენში არსე ბულ დიკასტაის მიიჩნევენ. ასე მა შინდელ ნაფიც მსაჯულებს უწოდ ებნენ. ამ სასამართლო განხილვაში ნაფიც მსაჯულად 500 მოქალაქე მდე მონაწილეობდა. მათ ხელფას საც უხდიდნენ, ბევრს არა, მაგრამ მაინც ანაზღაურებად სამუშაოდ ითვლებოდა. ნაფიცი მსაჯულობა მხოლოდ 30 წელზე მეტი ხნის ად
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ა სასამართლო ამიანს შეეძლო. ეს „პროფესია“ ნე ბაყოფლობითი იყო. ათენის სასა მართლოში ამდენი ნაფიცი მსაჯ ული იმისთვის ჰყავდათ, რომ მათი მოსყიდვა შეუძლებელი ყოფილი ყო. ამდენი ადამიანის სიჩუმეს ვე რავინ იყიდის – ასეთი იყო ბერძ ნების აზრი. ნაფიცი მსაჯულები ათენში ფიცს დებდნენ, რომ იქნე ბოდნენ, სამართლიანნი და ორივე მხარეს თანაბრად მოუსმენდნენ, არავინ ითვლებოდა დამნაშავე მა ნამ, სანამ ნაფიცი მსაჯულები არ ჩათვლიდნენ მას დამნაშავედ.
როგორ უყრიდნენ კენჭს გადაწყვეტილებას ნაფიცი მსაჯულები ძველ ათენში?
მძიმე დანაშაულისთვის, რო გორიც იყო მკვლელობა, თავისუ ფლების მოსპობა, გადასახლება, სამოქალაქო უფლებების შელახვა და ა.შ. განაჩენს კენჭს ნაფიცი მს აჯულები ფარულად უყრიდნენ. ამისთვის მათ ჰქონდათ ორი დი სკი. ერთს ღერძის ადგილას ჩაღრ მავება ჰქონდა, მეორე სწორი იყო. ჩაღრმავებული ნიშნავდა „არას“, მთლიანი „კის“. რომ არ დაენახათ, რომელი დისკი აიღო ნაფიცმა მს აჯულმა, ეს უკანასკნელი დისკის ღერძის ადგილს საჩვენებელი და ცერა თითებით მალავდა. შემდეგ ამ დისკებს საგანგებოდ ლარნაკში ათავსებდნენ, საიდანაც მათი და თვლა ხდებოდა. რომელ ნაწარმოებშია აღწერი ლი ნაფიც მსაჯულთა სასამართ ლო ანტიკურ ხანაში და ვინ არის მისი ავტორი? ამ სისტემაზე მოგვითხრობს ძვ ელი ბერძენი დრამატურგი ესქილე თავისი ტრილოგიის („ორესტეას“) ბოლო ნაწილში – ტრაგედია „ევ მენიდეში“. საინტერესოა, რომ ამ პიესაში თორმეტი ნაფიცი მსაჯ ულია. ფიქრობენ, რომ ესქილემ ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო იმიტომ აირჩია თავისი ნაწარმოე ბისთვის და ღმერთების სასურველ სისტემადაც იმიტომ წარმოადგინა, რომ იმ პერიოდისთვის ეს სისტემა ეს-ესაა მკვიდრდებოდა და მის მი მართ ინტერესიც დიდი იყო.
საინტერესო ფაქტი
– ცნ ობ ილ ია, რომ შუა სა უკ უნეებში ნაფიც მსაჯულებს ნორმ ანდიაში მიწის თაობაზე დავების გადასაწყვეტად იყენებდნენ. აქ ნაფიცი მსაჯულები დიდგვაროვნ ები იყვნენ, თუმცა ჰერცოგს, რო
მელიც ყველაზე დიდი მიწათმფლ ობელი გახლდათ და ამავე დროს მეფის შემდეგ უდიდეს ძალაუფლე ბას ფლობდა, საკუთარი საქმის გა ნხილვისას მსაჯულობის უფლება არ ჰქონდა.
მართლმსაჯულების ეფექტურობის ევროპული კომისიის (CEPEJ) ანგარიში
ნაფიც მსაჯულთა სასამართლო საქართველოში ახალი ხილია, მა გრამ ევროპაში ეს სისტემა დიდი ხანია, მუშაობს. ბევრ ევროპულ ქვეყანაში არიან უბრალო მოქა ლაქეები მსაჯულებად ჩართულ ნი სისხლის სამართლის საქმეების განხილვაში. ევროპაში ეს სისტ ემა იმდენად პოპულარულია, რომ ზოგიერთ ევროპულ ქვეყანაში, მაგალითად, დიდ ბრიტანეთსა და სერბეთში, მას სამოქალაქო საქმ ეებშიც იყენებენ. 2010 წლის 25 ოქტომბერს ევ როპის საბჭოსთან არსებული მა რთლმსაჯულების ეფექტურობის
ნაფიც მსაჯულთა ევროპული სისტემები
ევროპული კომისიის დასკვნები გამოქვეყნდა, სადაც სხვა 47 ევ როპულ ქვეყანასთან ერთად საქა რთველოს სასამართლო სისტემის მუშაობაც შეფასდა. გარდა ამისა, ანგარიშში ნაფიცი მსაჯულების სისტემის ევროპული გამოცდილ ებაზეც საინტერესო ინფორმაცია ჩაიდო. ცნობისთვის, CEPEJ, ანუ მართლმსაჯულების ეფექტურო ბის ევროპული კომისია 2002 წელს დაარსდა და მისი მთავარი მიზანი ევროპის ქვეყნების სასამართლო ების მუშაობის გაუმჯობესებისა და სისტემის სრულყოფის ხელშეწ ყობაა.
მართალია, ჯერჯერობით სა ქართველოში ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოს მუშაობა არ მო ხვედრილა ევროპული კომისიის ანგარიშში, მაგრამ ჩვენთვის სა ინტერესოა ევროპული ქვეყნების გამოცდილება ნაფიც მსაჯულთა სისტემის კუთხით. აქვე ვიტყვით, რომ კომისიამ ანგარიშისთვის 2008 წლის მონაცემები გამოიყ ენა. ამ პერიოდისთვის ევროპის 21 ქვეყანაში მოქმედებდა ნაფიც მსაჯულების ინსტიტუტი. უმეტეს ად ეს სისტემა დასავლეთ ევროპის ქვეყნებშია აპრობირებული, მათ შორისაა საფრანგეთი, ესპანეთი, დიდი ბრიტანეთი, ჩრდილოეთ ირ ლანდია, იტალია, საბერძნეთი, ნო რვეგია. შვედეთი. ცენტრალური და აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყ ნებში ნაფიც მსაჯულთა სისტემა თითქმის არ არის დანერგილი. იქ, სადაც ეს სისტემა მუშაობს, ნაფიც მსაჯულებს ძირითადად სისხლის სამართლის საქმეებისთვის მიმა რთავენ, თუმცა ქვეყნების მიხედვ ით სისტემების სხვაობა მაინც არ ის. ავსტრიაში ნაფიცი მსაჯულები ყველა იმ დანაშაულს განიხილავენ, რისთვისაც, სულ მცირე, 5 წლის თავისუფლების აღკვეთაა გათვ ალისწინებული. აზერბაიჯანში ნა ფიც მსაჯულებს ბრალდებულის მოთხოვნის შემდეგ მიმართავენ, ან
მაშინ, როცა საქმე სამუდამო პატი მრობას ეხება. ხორვატიაში ნაფიც მსაჯულთა სისტემა ყველა სასამა რთლო ინსტანციაში მუშაობს ად მინისტრაციულისა და უზენაესი სასამართლოს გარდა. დანიაში ნაფიცი მსაჯულები იმ კრიმინალურ საქმეებს განიხი ლავენ, რომლებიც 4 წელზე მეტი დროით პატიმრობას გულისხმობს. საფრანგეთში ნაფიცი მსაჯულები სისხლის სამართლის საქმეებს გა ნიხილავენ პირველ ინსტანციასა და სააპელაციოშიც. პირველ ინსტ ანციაში – 9, ხოლო სააპელაციოში 12 ნაფიცი მსაჯულია. არასრულწ
ლე განიხილავს. ნაფიცი მსაჯ ულების სისტემას საბერძნეთში მხოლოდ ღალატისა და პოლი ტიკური დანაშაულის საქმეებში იყენებენ. ირლანდიაში ნაფიცი მსაჯულები კონსტიტუციით გა თვალისწინებულ უმნიშვნელოვა ნეს საქმეებს განიხილავენ, ნაფიც მსაჯულებს იწვევენ იმ საქმეები სთვისაც, რომელსაც ბრალდებუ ლი ან პროკურორი მოითხოვს. იტალიაში ნაფიც მსაჯულთა სა სამართლო მხოლოდ სისხლის სა მართლის ისეთ მძიმე დანაშაულ ებს განიხილავს, როგორიც, მაგ., განზრახ მკვლელობაა. მალტაში,
ლოვნების მიერ ჩადენილ დანაშა ულს ორი მსაჯული მოქალაქე და ერთი პროფესიონალი მოსამართ
ნაფიც მსაჯულთა კომპეტენცი აში შედის ისეთი დანაშაულები, რომელიც თავისუფლების აღკვ ეთას 10 წელზე მეტი ხნით ითვა ლისწინებს. შესაძლებელია ნაფიც მსაჯულთა სასამართლოს იმ და ნაშაულის დროსაც მიმართონ, რაც პატიმრობას 4 წელზე მეტი ხნით გულისხმობს, ოღონდ ნა ფიცი მსაჯულების მონაწილე ობა ბრალდებულმა უნდა მო ითხოვს. მონაკოში სისხლის სამართლის სასამართლოში საქმეს 3 ნაფიცი მსაჯული და საჭიროების შემთხვევაში, ერთი დამატებითი მსაჯული განიხილა ვს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
27
„ქალად აღარ ვვარგივარ, სარკეში ჩახედვა აღარ მინდა, ისე დამამახინჯეს“ ღუდუშაურის კლინიკის ექიმებს ახალგაზრდა ქალის დაინვალიდებაში ადანაშაულებენ
მარიტა დამენია ოცდაშვიდი წლის მანანა ძნ ელაძე სამი შვილის დედაა. ის ინვალიდია და როგორც თავად ყვება, მისი ინვალიდობა მესამე მშობიარობისას ექიმების მიერ გამოჩენილმა დაუდევრობამ გა მოიწვია. ოჯახის წევრები მიიჩ ნევენ, რომ ღუდუშაურის კლინ იკაში მას საკეისრო ერთადერთი მიზეზის გამო არ გაუკეთეს, ოჯ ახი სიღარიბის ზღვარს ქვემოთ იმყოფებოდა და მანანას პოლი სით უნდა ემშობიარა. როგორც მისი მეუღლე ზვიად სამადაშვ ილი იხსენებს, მანანას პირვ ელი ორი შვილიც ღუდუშაურის კლინიკაში ჰყავს გაჩენილი. მე სამე ფეხმძიმობაც ნორმალური ჰქონდა, ამიტომაც ასეთ გართ ულებას ვერასდროს წარმოიდგ ენდნენ. ყველაფერი კი იქიდან დაიწყო, რომ ბოლო პერიოდში მანანა, უბრალოდ, გაცივდა. ზვიად სამადაშვილი: „ჩვენ სი ღარიბის ზღვარს ქვემოთ ვიმყოფ ებთ, ამიტომ ჩემს მეუღლეს პოლი სით უფასო მშობიარობა ეკუთვნ ოდა, ბოლო დღეებში რაღაც გაცი ვდასავით და ცოტათი ახველებდა. მშობიარობამდე ოთხი დღით ადრე ღუდუშაურში დავაწვინეთ პათო ლოგიურ განყოფილებაში. წინა მშობიარობაზეც დიდი ბავშვი გა აჩინა, ოთხ კილოზე მეტი. ამიტომ საფრთხე ისევ არსებობდა, რომ ნაყოფი დიდი იქნებოდა. ექიმებმა ფილტვებზე მოუსმინეს და თქვეს თურმე, რომ არანაირი პრობლე მა არ იყო, უბრალოდ, შესაძლოა, დიდი ნაყოფი დიაფრაგმას აწვე ბა და ხველას ეს იწვევსო. თუ მცა მე პირადად არც ერთი ექიმი 28
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
EXCLUSIVE
არ დამლაპარაკებია. იქ დაცვა დგ ას და შიგნით არც გიშვებენ“. მანანა ძნელაძე: „ძალიან მა ხველებდა, ფეხებიც დასიებული მქონდა და მშობიარობის მოსვლის დრომდე რამდენიმე დღით ად რე დავწექი, რომ მაინც ექიმების მეთვალყურეობის ქვეშ ვყოფილ იყავი, თორემ მანამდე ჯანმრთ ელობის არანაირი პრობლემა არ მქონია. მეუბნებოდნენ, დიდი ნა ყოფი ხველას იწვევსო, არადა ისე ვიყავი, რომ წოლაც მიჭირდა. მო ვიდოდნენ, ნოშპას გამიკეთებდნენ და გადიოდნენ, ექიმებს ვუხსნიდი, რომ თავს ძალიან ცუდად ვგრძნო ბდი, სუსტად ვიყავი და ჩემით ვერ ვიმშობიარებდი...“ მიუხედავად მშობიარეს კატე გორიული მოთხოვნისა, ექიმები მაინც არწმუნებდნენ, რომ ყველ აფერი კარგად იყო და ის საკეისრო ჩარევას არ საჭიროებდა. მანანა ძნელაძე: „დაწოლა ვერ
შევძელი, გვერდებში ბალიშები შე მიყუდეს და ფაქტობრივად, მჯდო მიარემ ვიმშობიარე. შეშინებულები კი მიყურებდნენ, მაგრამ მაინც მა მშვიდებდნენ, ყველაფერი კარგ ად იქნებაო. ბავშვი წონით ძალიან დიდი იყო – ხუთი და ასი. წარმოი დგინეთ, ამხელა ბავშვი საკეისროს და გამოკვლევების გარეშე გამა ჩენინეს, მარტო შარდისა და სისხ ლის ანალიზი გამიკეთეს. თურმე ფილტვები ამ დროს წყლით ყოფი ლა სავსე, ჭინთვებმა კიდევ უფრო დაამძიმა და გულიც ჩაუთრევია. მესამე დღეს, ბავშვს რომ ძუძუს ვაწოვებდი, ცუდად გავხდი. ბავშვი ლამის ხელიდან გამივარდა, შემო ვარდნენ ისევ და ნოშპები გამიკე თეს. ვუთხარი: ამ ნემსებს მაინც ნუღარ მიკეთებთ, ჰაერი აღარ მყ ოფნის, ცუდად ვარ-მეთქი, ჟანგბა დის ბალონითაც ვეღარ ვისუნთქე. ამიყვანეს რეანიმაციაში და გაირ კვა, რომ სითხე უკვე გულამდე იყო ასული, მერე აპარატზე შემაერ თეს და აღარაფერი აღარ მახსოვს. თურმე ოპერაცია გამიკეთეს და საშვილოსნო და საკვერცხეები ამ ომიღეს. მერე მითხრეს, რომ სეფს ისი წასულა მთელს ორგანიზმში. არადა ინფექცია საიდან შეიჭრა და სეფსისი რატომ განვითარდა, დღ ემდე არ ვიცი. ჩემებს კი უთხრეს, რომ სისხლი მთლიანად მოწამლ ული მქონდა და გადარჩენის შანს იც ორმოცდაათი ორმოცდაათზე იყო. ერთი კვირა რეანიმაციაში ვიყავი აპარატზე, ბოლოს ჩემებს უთხრეს, რომ გულზე დიდი პრობ ლემა მქონდა, კარდიომიოფატია განვითარდა და მთელი ცხოვრება უნდა იმკურნალოსო. ისიც თქვეს, რომ ბავშვს ხელში ვეღარ დავიჭე რდი და ვეღარც ძუძუს მოვაწოვე ბდი“. თუმცა მანანა ძნელაძის პრობ ლემები აქ არ დასრულებულა, სი რთულეები ნელ-ნელა კიდევ იჩენ და თავს. მანანა ძნელაძე: „ხუთი თვის მერე თიაქარი ჩამომიყალიბდა. მუ ცელი იმხელა გამიხდა, რომ მუხლ ებზე მიდევს. ნაწლავები და ყველ აფერი გადმოყრილი მაქვს. თურმე
ოპ ერ ა ცი ი ს შემდგომ პე რიოდში მოხდა მუცლის ფ არ ი ს გახსნა, მერე გადამიღეს ექოსკო პია, ეს ოპერაცია ახლიდან არის გასაკეთებელი, თორემ მთელი ნა წლავები გადმოგეყრებაო. მაშინ კიდევ იმხელა მუცელი არ მქონდა და ახლა მართლა მუხლებზე მიდე ვს. სითხე მიდგება, გუშინწინ ათი ლიტრი სითხე ამომიღეს. ყოველდ ღე 25-25 ლიტრა წყალს მიღებენ. არადა ნახევარ ლიტრაზე მეტი წყლის დალევა არ შეიძლება. რომ დამინახოთ, ქალად აღარ ვარგივ არ, სარკეში ჩახედვა აღარ მინდა, ისე დამამახინჯეს...“ მანანა ძნელაძეს სამი მცირეწ ლოვანი შვილი ჰყავს, 6 წლის, ოთ ხი წლის და სამი წლის, მას ბავშვე ბის მოვლა არ შეუძლია, მხოლოდ თვრამეტი კვადრატული მეტრის მოცულობის ოთახში ახერხებს გა დაადგილებას. ეს პასუხისმგებლ ობა თავის თავზე ბავშვების მამას აქვს აღებული, რომელიც ასევე მეორე ჯგუფის ინვალიდია, ამ ოჯ ახის ცხოვრებას კი ადვილი ნამდ ვილად არ ეთქმის. ზვიად სამადაშვილი: „სამი წე ლი წამლებით ვასულდგმულებ დით. ექიმებმა თქვეს, რომ ფარის გახსნა არასწორმა ოპერაციამ გა მოიწვია. თუმცა სეფსისი რატომ
განვითარდა, ეს ჩვენთვის უცნო ბია. ყოველ წამს მის სიკვდილს ველოდებოდით. სიტუაცია რომ გართულდა, „ჯოენის“ კლინიკაში წავიყვანეთ. იქ კარდიოლოგმა გი ორგი კაჭარავამ მოკიდა ხელი. ათი დღე იწვა საავადმყოფოში, მერე სამ დღეში ისევ მივიყვანე, რადგან მუცელში წყალი ჩაუდგა და მიყვ ანისთანავე კლინიკური სიკვდილი განუვითარდა, ჩვენი ბედი, რომ იმ დროს საავადმყოფოში იყო. ეს ამ ბავი ერთი თვის წინ მოხდა, გული გაუჩერდა, გამოიყვანეს მდგომა რე ობ დან. 18 დღე იწ ვა და მე რე ისევ აპარატი ჩაუდგეს გულში, რომელსაც დეფიბრილატორი ჰქ ვია, დაცვის მიზნითაა დაყენებუ ლი. ელექტროშოკია და კიდევ რომ განვითარდეს კლინიკური სიკვდი ლი, ეს აპარატი გულს აამუშავებს. ყოველ საღამოს წნევა უვარდება. მუცელში ისევ წყალი უდგება, ყო ველ ნახევარ საათში წონის კონტ როლია საჭირო, რომ წყალი მეტი არ მოუვიდეს, რვა დასახელების წამალს სვამს. მე არავის დასჯა ან დაჭერა არ მინდა, საზღვარგარეთ სჭირდება ამას ოპერაცია და ჯერ გულის პრობლემები უნდა მოგვ არდეს, რომ მუცელზე გაუკეთდეს ოპერაცია. ახლა 17 ათასი სადაზღ ვევო კომპანია „ალფამ“ ჩაგვირიც ხა, რომ გულზე აპარატი დაეყენებ ინათ. სადაზღვევოში ჩვენი ლიმი ტი ამოვწურეთ, მაგრამ იმისთვის, რომ ჩემს ცოლს მუცლის ფარის ოპერაცია გაუკეთონ, ჯერ გულის პრობლემები უნდა მოუგვარდ ეს. ამიტომ ვითხოვ ღუდუშაურ ის კლინიკისგან, რომ დაშვებული შეცდომები გამოასწორონ. დამე ხმარონ ჩემი მეუღლის გადარჩენ აში, რადგან ამ ბავშვებს მამაზე მეტად დედა სჭირდებათ.ზოგჯერ ვფიქრობ, ფანჯრიდან გადავხტე და თავი მოვიკლა, აღარ შემიძლია ამათი ტანჯვის ყურება, მაგრ ამ მერე საერთოდ პატრონი აღარ ეყოლებათ...“ როგორც ზვიად სა მადაშვილი ამბობს, მას ექიმების სახე ლებისა და გვარებ ის დასახელება არ შეუძლია, რადგან ს აა ვა დმ ყო ფო შ ი არც კი უშვებდნენ ხოლმე. ჯანდაცვის სამინისტრომ უკვე ჩაატარა ამ საკითხ ზე მო კვ ლე ვა და და ადგინა, რომ რომ ზაზა სინაურიძემ უნდა დასვას ექიმების – დავით ვასაძის, მე დეა ადამიას, მარინა სამსონაძის, ქეთევან მინდაძის, მამუკა კაპანა ძის, მამუკა ნემსაძის პროფესიული პასუხისგებლობის საკითხი. ჩვენ ვცადეთ ამ თემაზე ღუდუ შაურის კლინიკიდანაც მიგვეღო რაიმე სახის კომენტარი, რამდენ იმე უშედეგო მცდელობის შემდეგ სამედიცინო დარგში დირექტორის ზაზა მეტრეველის მდივანმა გვ იპასუხა: „ამ თემაზე ბატონი ზაზა კომე ნტარს ვერ გააკეთებს, რადგან სა ქმის კურსში არ არის, ხოლო ზაზა სინაურიძე ამჟამად საქართველო ში არ იმყოფება, მივლინებით არის საზღვარგარეთ, ამიტომ ვერავინ გიპასუხებთ“. ოჯახი მართლაც გაუსაძლის პირობებში ცხოვრობს, მათ და ხმარება სასწრაფოდ სჭირდებათ. ბლოკის კედლებზე შპალერიც კი არ აქვთ გაკრული. ხუთ ადამია ნს ორ რკინის საწოლზე და დამტ ვრეულ ტახტზე სძინავს. ხოლო ახალგაზრდა გოგო, რომელსაც ჯანმრთელობის ურთულესი პრ ობლემები აქვს, ამ ოთახიდან გა მოსვლასაც ვერ ახერხებს. მას სა მი შვილი ჰყავს გასაზრდელი და ყოველთვის, როცა ცუდად ხდება, პატარები მის საწოლთან ტირიან და იხვეწებიან, რომ ვინმემ მათი დედა გადაარჩინოს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გვანცა ჯანაშიამ მოდის
EXCLUSIVE ნელა ესკიზები შექმნა და რბილ ქსოვილებს კიბეების ფორმა მი სცა. კაბებს დიდი თეთრი სამაჯურები შეუხამა, არქიტექტურ ულად აგებული ფიგურებიც მაქსიმალურად კიბეებს მიამსგავ სა. გაზაფხული-ზაფხულის კოლექციისთვის დიზაინერმა საკმ აოდ ნათელი ფერები გამოიყენა: ბევრი თეთრი, ფირუზისფერი, მდოგვისფერი და ა.შ. საბოლოოდ, თავდაჯერებული, თამამი და ლაღი ქალის იმიჯი შექმნა.
სფეროში
დაბრუნება Show Room-ით აღნიშნა ეკა ჩიკვაიძე გვანცა ჯანაშია სამოდელო ბიზნესს უბრუნდ ება. 3 -წლიანი პაუზის შემდეგ, წლევანდელ თბ ილისის მოდის კვირეულზე საკუთარი კოლე ქცია წარმოადგინა და მოდის სფეროში უკვე აქტიურად დაიწყებს მუშაობას. დაბრუნება დიზაინერმა კვირას, კოლეგებთან და მეგო ბრებთან ერთად, საკუთარ მაღაზია „Flabour“ში „შოუ რუმით“ აღნიშნა და სტუმრებს მოდის კვირეულზე გამოტანილი კიბეების თემაზე შექმ ნილი კოლექცია წარმოუდგინა. წლევანდელი წელი გვანცასთვის საკმაოდ წარმატებული აღმოჩნდა. ჯერ ქართველი დიზაინერების ორი მაღაზია – თბილისსა და ბათუმში გახსნა, ახლა კი უკვე დიზაინერის ამპლუაშიც მოგვევლინა.
გვანცა ჯანაშია: „სამი წელია, რაც სალონი აღარ მა ქვს. მართალია საქორწინო კაბების შეკვეთები მაინც მქონ და, მაგრამ ვთვლი, რომ, როგორც დიზაინერი გაჩერებული ვიყავი. ბოლოს „მეიდანში“ ვაჩვენე ჩემი კოლექცია და მას შემდეგ აღარაფერი გამიკეთებია. ბავშვები პატარა მყავდა და კიდევ ბევრი წვრილმანი იყო, რაც მუშაობაში ხელს მიშლიდა. ამ Show Room-ით მინდა ჩემი დაბრუნება აღვნიშნო. წლევანდელ მოდის კვირეულზე პირველად ვმონაწილეობდი და ამიერიდან აღარ გავჩერდები. დიდი სიამოვნება და კომფორტია, როცა ყვ ელა წვრილმანზე შენ არ გიწევს ზრუნვა და მხოლოდ კოლექც იაზე ხარ მობილიზებული. ორგანიზატორები ამით გვანებივრე ბენ“. გვანცამ ახალი კოლექცია კიბეების თემაზე შექმნა. ეს იდეა თავში დიდი ხანი უტრიალებდა და ახლა განახორციელა. ნელ© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გვანცას გაზაფხულის მოდის კვირეულისთვის კოლექციის თემა უკვე შერჩეული აქვს და ამ თემაზე მალე მუშაობას აც დაიწყებს. მანამდე მისი მაღაზია თბილისის მოდის კვირეულზე ჩამოსულ მო დის სფეროს უცხოელ წარ მო მა დგ ენ ლე ბთ ან იწყებს თანამშრომლ ობას. ურთიერთობე ბს ნელ-ნელა საფუ ძველი ეყრება და შესაძლოა ახლო მომავალში მა ღაზიაში გამო ტანილი ქართ ველი დიზაინ ერების ტანს აცმელი უც ხ ოე თშ ი ც ვიხილოთ.
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
29
თეატრალური ხარჯ რა ჯდებოდა ადრე სპექ ტაკლები?
რეზო შატაკიშვილი რა ჯდება ის სპექტაკლები, რო მლის სანახავადაც თეატრში და ვდივართ? ეს, ალბათ, უინტერესო არ უნდა იყოს როგორც გადასა ხადების გადამხდელისთვის, ისე, თუნდაც, უბრალოდ, ცნობისმო ყვარეობის გამო. ამ ცნობისმოყვარეობის დასა კმაყოფილებლად, „პრაიმტაიმმა“ ინფორმაციები რუსთაველისა და მარჯანიშვილის თეატრებში მო იძია. რუსთაველის თეატრის დიდ სცენაზე წელს გოგა თავაძის მიერ დადგმული „დაბოლილი მთვარე“ – 46 930 ლარი დაჯდა, მცირე სც ენაზე გოშა გორგოშაძის დადგმუ ლი „სტუმარ-მასპინძელი“ – 14 040 ლარი, რობერტ სტურუას მიერ შარშან დიდ სცენაზე დადგმული „ბიდერმანი და ცეცხლისწამკიდე ბელნი“ – 72 900 ლარი, „ვარსკვ ლავბიჭუნა“ – 26 850 ლარი, გიო მგელაძის მიერ ექსპერიმენტულ სცენაზე დადგმული „გაიღიმეთ, ჩიტი გამოფრინდება“ 4 340 ლა რი დაჯდა. გოჩა კაპანაძის „მოხუ ცი ჯამბაზები“ (მცირე სცენა) – 30 500 ლარი, გაგა გოშაძის „გონზაგ ოს მკვლელობა“ (მცირე სცენა) – 7 800 ლარი, რობერტ სტურუას „ჰა მლეტი“ – 21 500 ლარი, „დარისპ ანის გასაჭირი“ – 4 500 ლარი. მარჯანიშვილის თეატრს დიდ სცენაზე სპექტაკლის დადგმა, სა შუალოდ, 50 ათასი ლარი უჯდება, მცირე სცენაზე – 25 ათასი. ასევე, საშუალოდ, კოსტიუმებზე თანხის 30% იხარჯება, დეკორაციასა და ჰონორარებზე – 35%-35%... მარჯანიშვილის თეატრში ამ ჟამად ყველაზე ძვირადღირებული სპექტაკლი ლევან წულაძის „პიგმ ალიონია“, მისი დადგმა 65 914 ლა რი დაუჯდა თეატრს. აქედან 20 746 ლარი კოსტიუ მებზე დაიხარჯა, 22 ათასი – დე კორაციაზე, 23 165 – ჰონორარე
30
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ბზე. როგორც წესი, ჰონორარები გაიცემა დრამატურგზე, კომპოზ იტორზე, მთარგმნელზე, ქორეოგ რაფზე, რეჟისორზე – მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ის მიწვეულია. თავად ლევან წულაძე ჰონორარს მხოლოდ მაშინ აიღებს, როცა წე ლიწადში 4 სპექტაკლის ზემოთ და დგამს კიდევ სპექტაკლს. „ქაქუცა ჩოლოყაშვილი“ მარჯ ანიშვილის თეატრს 59 910 ლარი დაუჯდა. აქედან 19 495 ლარი – კოსტიუმებზე დაიხარჯა, 20 990 ლარი – დეკორაციაზე, 19 425 ლა რი – ჰონორარებზე. „ზაფხულის ღამის სიზმარი“ 51 955 ლარი და ჯდა (18 436 ლარი – კოსტიუმებზე, 22 663 – დეკორაციაზე, 10 855 – ჰონორარებზე). გიზო ჟორდანიას მიერ დადგმუ ლი „ლუარსაბ თათქარიძე“ 34 872 ლარი დაჯდა (5 500 ლარი – კოსტ იუმებზე, 16 872 – დეკორაციაზე, 12 500 ლარი – ჰონორარებზე). ლე ვან წულაძის „ხანუმა“ 34 305 ლარი დაჯდა (6 813 ლარი – კოსტიუმე ბზე, 18 095 – დეკორაციაზე, 9 397 ლარი – ჰონორარებზე). ასევე, ლევან წულაძის მიერ მცირე დარბაზში დადგმული „ქა ლი ძაღლით“ 33 473 ლარი დაჯდა (4 971 ლარი – კოსტიუმებზე, 7 840 – დე კო რა ცი აზე, 20 657 ლა რი – ჰონორარებზე). დიდ სცენაზე ლევან წულაძისა და დიმიტრი ღვ თისიაშვილის დადგმული „ეუხენა ბა ლბ ოა“ 30 294 ლა რი და ჯდა (6 681 ლარი – კოსტიუმებზე, 12 363 – დეკორაციაზე, 11 250 ლარი – ჰო ნორარებზე). რა დაჯდა თემურ ჩხეიძის სპ ექტაკლები? „ანტიგონე“ – 18 865 ლარი, „არტ ხელოვნება“ – 16 196 ლარი. სულ ახლახან სხვენში და დგმული „ბრმა მხედველი“ კი – 21 771 ლარი. კოსტიუმებზე 219 ლა რი დაიხარჯა, დეკორაციაზე – 2 801 ლარი, ჰონორარებზე – 18 750 ლარი....
როგორც თეატრმცოდნე ვასილ კიკნაძე აღნიშნავს, საბჭოთა პერი ოდში, თეატრი გეგმიან მეურნეობ ის სისტემას ეფუძნებოდა. ყველ აფერი წინასწარ იყო დაგეგმილი და გათვალისწინებული – წელი წადში რამდენი ახალი სპექტაკლი უნდა დადგმულიყო, მსახიობს რა მდენი სპექტაკლი უნდა ეთამაშა, რეჟისორს – რამდენი უნდა დაედ გა. წლის ბოლოს კულტურის სამი ნისტროს კოლეგია მკაცრად იბარ ებდა გეგმას. ტარანი თვლით იყო. რუსთაველისა და მარჯანიშვი ლის თეატრებს წელიწადში 5 ახ ალი სპექტაკლი უნდა დაედგათ, 2 ძველი სპექტაკლი – კაპიტალურად აღედგინათ, ან ისიც ახალი უნდა დაედგათ. რაიონის თეატრებს კი წელიწადში 7 ახალი სპექტაკლი უნდა გამოეშვათ. რუსთაველის თეატრში რიგით რეჟისორს წელი
მზადდა მამაკაცის 20 და ქალის 8 კოსტიუმი, თავისი თავსაბურავებ ით. როგორც ანგარიშფაქტურიდან ირკვევა, შალის საკოსტიუმე თე ატრს მეტრი 16 მანეთად შეუძენია, 60 მეტრი დასჭირვებიათ და 960 მანეთი გადაუხდიათ, შალის საკა ბე მეტრი 8 მანეთად უყიდიათ, 40 მეტრში – 320 მანეთი დახარჯულა. კრებლიშენი – მეტრი 7 მანეთად და ათ მეტრში 70 მანეთი წავიდა, ატ ლასი 4 მანეთი ღირებულა, ხავე რდი – 5 მანეთი, ბიაზი კი – მანეთი. თეატრმა 500 მანეთად 14 წყვი ლი მამაკაცის „აზაიცკი“ და ქალის 8 წყვილი ფეხსაცმელი შეკერა... მა მაკაცის 17 პარიკი (წვერულვაშიან ად) და ქალის 5 პარიკი თეატრს 500 მანეთი დაუჯდა. სპექტაკლში მთელი იატაკი ქს ოვილით იყო დაფარული (ე.წ. „პა ლავიკი“), იყო პანორამა, ამ ყველ აფრისთვის თეატრმა 1 500 მეტრი „დუნიტკა“ და ასი მეტრი ბიაზი შე იძინა, ორძაფა ბიაზიც („დუნიტკა“)
„შუშანიკის წამება“ დადგა. ამ სპექ ტაკლის დადგმა რუსთაველის თე ატრს 8 ათასი მანეთი დაუჯდა. 2 850 მანეთი დაიხარჯა კოსტ იუმებზე – დაამზადეს მამაკაცის 15 ცალი ქიტონი, მოსასხამი, ქა ლთა კოსტიუმები. 350 მანეთად მამაკაცის 8 წყვილი და ქალის 6 წყვილი ფეხსაცმელი. 500 მანეთი დაიხარჯა 5 ცალ ქალისა და 8 ცალ მამაკაცის პარიკზე. „პალავიკის“ და პანორამის დასამზადებლად შე იძინეს 800 მეტრი ბიაზი და 400 მე ტრი „დუნიტკა“ – მეტრი მანეთად, დაიხარჯა 100 მანეთის გუაში, 50 მანეთის წებო, 50 მანეთის თოკი... ჯამში, 1500 მანეთი დაჯდა. ხის დეკორაციები – 360 მანეთი. მუსი კალურ გაფორმება – 500 მანეთი, ფოტოგადაღება – 150 მანეთი... 1979 წელს დადგმული მოლიერ ის „ტარტიუფი“ თეატრს 7 500 მა ნეთი დაუჯდა. 1800 მანეთი დაჯდა მამაკაცის 15 და ქალის 18 კოსტიუმი – მოლი ერის პერიოდის კოსტიუმები. ასევე 20 ქუდი. 800 მანეთი დაჯდა მამა კაცის 10 წყვილი მაღალყელიანი ჩექმა და 15 წყვილი ქალის ფეხსაც მელი. 20 პარიკი – 600 მანეთი და უჯდა თეატრს. სამი ვეება დიქტის პანელი, მა გიდები, სკამები – 650 მანეთი. „პა ლავიკი“, სცენის ჩაცმულობა – 1 300 მანეთი. ხუთი ცალი ნატურა ლური ზომის ბუჩქისა და 15 ადამ იანის ფიგურის დამზადება, სხვა რეკვიზიტებთან ერთად – 1 100 მანეთი... როგორც ვხედავთ, იმ წლებში, საშუალოდ, სპექტაკლი 7-9 ათას მანეთი ჯდებოდა, თუმცა ეს ხარჯ ები ზემოთ იწევდა, როცა სპექტა კლში ბევრი მსახიობი იყო დაკავე ბული, ან დეკორაცია ბევრად უფ რო გრანდიოზული კეთდებოდა.
გეგმები და გეგმები
წადში 3 სპექტაკლი უნდა დაედგა, ორი მაინც... „პრაიმტაიმი“ რუსთაველის თე ატრის მუზეუმში დაცული სამი სპ ექტაკლის დეტალურ ხარჯთაღრ იცხვას გაეცნო. რობერტ სტურუამ 1974 წელს დადგა სუმბათაშვილ-იუჟინის „ღა ლატი“. როგორც ხარჯთაღრიცხვ აშია აღნიშნული „ღალატის“ და დგმა რუსთაველის თეატრს 9 200 მანეთი დაუჯდა. თუმცა, აქვე უნდა განვმარტ ოთ, რომ ეს თანხა მხოლოდ სპექ ტაკლის გამოსაშვებად საჭირო მა სალის ფულია, თორემ ამ თანხიდ ან არც რეჟისორ რობერტ სტურ უასთვის გადაუხდიათ რამე, არც მხატვარ გოგი მესხიშვილისთვის. ისინი თეატრის შტატში იყვნენ და ხელფასს იღებდნენ. ასევე, ხელფასს იღებდნენ ყვ ელა იმ საამქროს მუშები (მკერავ ები, დურგლები, ზეინკლები, ბუ ტაფორები, გრიმიორები...), ვინც ამ დეკორაციებს ამზადებდნენ. ჰონორარი მხოლოდ იმ შემთხვ ევაში გაიცემოდა, თუ შემოქმედი თეატრის თანამშრომელი არ იყო. „ღალატის“ კოსტიუმებზე დაიხ არჯა 1610 მანეთი. ამ ფულით და
და ჩვეულებრივი ბიაზიც მანეთი ღირებულა. „პალავიკის“ და პანო რამის დამზადებასა და მოხატვაზე, დეკორაციის შეღებვაზე 1 880 მა ნეთი დაიხარჯა. საორკესტრო ორმოს გადახუ რვასა და ხის დეკორაციების აგებ აზე 1235 მანეთი წავიდა. შეიძინეს 10 კუბური მეტრი ხის მასალა, კუ ბური მეტრი 60 მანეთად. ასევე, 50 კვადრატული მეტრი 10-მილიმე ტრიანი დიქტი, კვადრატული მე ტრი 4 მანეთად, 150 კვ. მეტრი 44 მმ-იანი დიქტი, კვადრატული მე ტრი 2 მანეთად... ადამიანის ზომის 18 ფიტულის დამზადება და დეკორაციაზე ბიაზ ის გადაკვრა-დამუშავება თეატრს 1800 მანეთი დაუჯდა, ლითონის კონსტრუქციები – 340 მანეთი. არ ადა, თქვენ წარმოიდგინეთ თეატ რმა მხოლოდ ლითონის ოთხკუთხა მილი 400 მეტრი შეიძინა, მაგრამ რა გი ნდა, თი თქ მის მუ ქთა იყო – მეტრი ათი შაური... მუსიკალური გაფორმება 500 მანეთი დაჯდა, მუსიკის ჩაწერა – 300 მანეთი. როლებისა და პიეს ების გადაბეჭდვა – 50 მანეთი, ფო ტოგადაღება – 100 მანეთი. 1978 წელს ნანა ხატისკაცმა
როგორც ვასილ კიკნაძე განმ არტავს, საბჭოთა დროში, თეატრს ყოველდღე უნდა ეთამაშა სპექტა კლი, თეატრი მხოლოდ ორშაბათს ისვენებდა, სანაცვლოდ კი კვირა დღეს უნდა ყოფილიყო ორი სპექ ტაკლი – დილით და საღამოს. პა რალელურად კი ყველა თეატრი ვა ლდებული იყო, გასვლითი სპექტა კლები ჰქონოდა, მაგალითად, რუ სთაველის თეატრს 60 სპექტაკლი მაინც უნდა ეთამაშა რაიონებში. რაიონულ თეატრებს კიდევ უფრო მეტი გასვლითი სპექტაკლები უნ და გაემართათ სოფლებში. ასე და დიოდა რუსთაველის თეატრი სო ფლებში, დაბებში. ვასილ კიკნაძეს უნახავს დუშეთის კლუბში ნათამა შევი „ოტელოც“ და სხვადასხვა ქა ლაქების სტადიონებზე ნათამაშევი „ოიდიპოს მეფეც“. 80-იან წლებამდე, გამოცხადებ ული სპექტაკლის მოხსნა არავის შეეძლო, კულტურის მინისტრსაც კი. ვასილ კიკნაძე: „ეს საკითხი იდ ეოლოგიურ დონეზე იყო აყვანილი, სპექტაკლზე მისული საბჭოთა მუ შათა კლასის, ინტელიგენციის უკ ან გაბრუნება არ შეიძლებოდა და გამოცხადებული სპექტაკლი უნდა ეთამაშათ ყველაზე ექსტრემალურ სიტუაციაშიც კი. მახსოვს, კოტე მახარაძეს გარდაეცვალა დედა და სპექტაკლს თამაშობდა, ასევე მე დეა ჩახავას შინ ცხედარი ესვენა და თამაშობდა პრემიერას, ედიშერ მაღალაშვილს ძმა გარდაეცვალა და თამაშობდა... მსახიობს უნდა ჰყოლოდა დუბლიორი და მას შე ეცვალა, თუ დუბლი არ იყო, ან მა საც არ შეეძლო, თეატრის დირექც იას ჰქონდა უფლება, დაევალებინა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჯთაღრიცხვა
პრემიერა 14 წლის შემდეგ – გოგი დოლიძის ახალი ალბომი
რა ჯდება სპექტაკლის დადგმა?
გმას ვინ შეასრულებდა? მსახიობს რა უნდა ექნა, თუ თეატრი არ და ნიშნავდა იმ სპექტაკლს, სადაც ის თამაშობდა? ან თუ არ დააკავებდნ ენ? გეგმის შეუსრულებლობის შე მთხვევაში კი მსახიობს იქით უნდა მიეტანა ფული, უნდა დაქვითვოდა ხელფასიდან, მეტიც, კინოში, ტე ლევიზიაში, გახმოვანებაში მიღე ბული ჰონორარი თეატრში უნდა ჩარიცხულიყო. როგორც ვასილ კიკნაძე იხსენებს, ეს არასოდეს მო მხდარა, და ეს კანონი ყოველთვის ქაღალდზე რჩებოდა, ფორმალურ ხასიათს ატარებდა....
რომელიმე მსახიობისთვის და სპექტაკლამდე ერთი საათით ადრე მიეცა როლი და შეეშვა სც ენაზე, ყოველგვარი რეპეტიციის გარეშე. ხშირად როლი ხელში ეჭირათ და ისე თამაშობდ ნენ...“ გეგმა მსახიობებსაც ეხ ებოდათ, კატეგორიების მიხედვით განსაზღვრული იყო, წელიწადში რამდენი სპ ექტაკლი უნდა ეთამაშათ. ვასილ კიკნაძემ „პრაიმტაი მს“ უჩ ვე ნა 1987 წლ ით და თარიღებული დოკუმენტი მსახიობების მიერ გეგმის შეუსრულებლობაზე. სოფი კო ჭიაურელი, ელენე ყიფშ იძე, მედეა ჯაფარიძე, დოდო ჭიჭინაძე კატეგორიის გარეშე მსახიობები იყვნენ, როგორც ყველაზე მაღალი დონის მს ახიობები. მათ წელიწადში 192 სპექტაკლი უნდა ეთ ამაშათ, მაგრამ, როგორც დოკუმენტიდან ირკვ ევა, იმ წელს გეგმა ვერც ერთმა ვერ შეასრულა, ელენე ყიფშიძემ 46 სპ ექტაკლი ითამაშა, მედეა ჯაფარიძემ – 25, სოფიკო ჭიაურელმა მხოლოდ 9 სპექტაკლი. გურანდა გა ბუნია და ქეთევან კიკნ აძე უმაღლესი კატეგო რიის მსახიობები იყვნენ, მათაც 192 სპექტაკლის თამაში ევალებოდათ, მაგრამ ვერც მათ მო ახერხეს გეგმის შესრ ულება, გურანდა გა ბუნიამ 73 სპექტაკლი ითამაშა, ქეთევან კიკნაძემ – 6. პირვ ელი კატეგორიის არტისტების გეგმა კიდევ უფრო მძიმე იყო, წელიწადში 240 სპექტაკლი უნდა ეთამაშათ... იმდ რო ინ დე ლი წესის მიხედვით, თუ მსახიობი ამ გეგმის ზემოთ ითა მა შე ბდ ა, დ ამ ატ ებ ი თ უნდა გადა ეხადათ გა მ ოს ვლ აშ ი , მაგრამ ამ გე
თამარ გონგაძე კლუბ-რესტორან „ქალა ქურში“ გოგი დოლიძის ორი უცნობი სიმღერის პრემიერა შედგა. საღამო დათო არჩვაძემ მოაწყო და გოგის მეგობრებსა და კოლეგებს მოუყარა თავი. დისკი „ბიჭები“, რომელშიც ეს ორი „ახალი“ სიმღერა შევიდა, ყველა მათგანს საჩუქრად გადა ეცა. ერთი სიმღერა 1991 წელს ჩაიწერა, მეორე - 1995 წელს. სიმღერების ავტორი ლილიკო ნემსაძეა, სიმღერები ეკა ბაქრ აძის და მორის ფოცხიშვილის ლექსებზე შეიქმნა. მაშინ ჩანა წერი დაიკარ
გა. ახლახან კი „სანო სტუდიის“ ხმის რეჟისორმა ერ იკ ქუთათელაძემ მისი ახლებუ რი არანჟირება გააკეთა. „მე მაშინ სტუდენტი ვიყა ვი. მორისის და ეკას ლექსები ავიღე და გოგის სიმღერები და ვუწერე. არ ვიცნობდი. ძალიან კეთილი ადამიანი იყო და ჩემი სიმღერები ჩაწერა“ - ამბობს ლილიკო. ნიკო ლეკიშვილი: „გოგი სა უკეთესო მომღერლების სამე ულში შედიოდა. სამწუხაროდ, სოლო კონცერტის ჩატარება ვერ მოასწრო... სანამ საქართ ველოში სიმღერა იარსებებს, გოგი დოლიძეც იქნება“. ივიკო საყვარელიძე: „რაც დრო გა დის, მით უფ რო ვრ წმ უნდებით, რა მომღერალი გვ ყოლია. გოგის სიმღერას გულგ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რილად ვერ ვუსმენ. მომწონს გოგის რომ ბაძავენ. მისნაირი მომღერალი ჩვენ არ გვყავს. გა მორჩეული იყო“. ვიკა დოლიძე: „გოგი ჩვენი ქვეყნის და პატრიოტიზმის სუ ლი და გამოძახილი იყო. ჩვენი ქვეყნის სავიზიტო ბარათი იყო და ეს მისი მთავარი ღირებულე ბაა. გოგის ახლოს ვიცნობდი, ამით ბედნიერი ვარ“. გოგის 25 წლის შვილი, ლევა ნი, საღამოთი ძალიან კმაყოფ ილი იყო. „მე რამდენიმე თვით ადრე გავიგე ამ სიმღერების შე სახებ. დიდი მადლობა ყველას, ვინც მათ გადარჩენაში მონაწი ლეობდა. ამ სიმღერების შინა არსი დღესაც აქტუალურია“. აჩიკო ნიჟარაძე გოგის სი მღერების შემსრულებელია. მშობლებმა შეაყვარეს. „ქართ ველების ერთად ყოფნა“ ჩემი საყვარელი სიმღერაა. მთელი საქართველოს საყვარელი სი მღერაა. მომწონს ძველი სიმღ
ერების შესრულება. ეს ორი ახ ალი სიმღერა ისეთივე საყვარ ელი გახდება, როგორც გოგის სხვა დანარჩენი სიმღერები. ნუკრი კაპანაძე: „ის რომ ფრაზას ამოაქსოვდა და ამოჰ ყავდა, მსგავსად ვერავინ იმ ღერებს. ბოლომდე ქარგავდა სიმღერებს. ამ ორი სიმღერით გოგი თავიდან დაიბადა და მის ნამღერ ფრაზაზე ისევ ჟრუანტ ელი მივლის“.
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
31
სააკაშვილის სამშვიდობო მესიჯები
ლევან ჯიშკარიანი სტრასბურგში პრეზიდენტ სააკაშვილის გამოსვლა ნამდ ვილად ისტორიული იყო. ჯერ ერთი, სტრასბურგის ან ბრიუ სელის „ევროპული სასახლეები“ არც ისე ხშირად ეთმობათ ევრო კავშირის არაწევრი ქვეყნების ლიდერებს. უფრო მეტიც, ევრო კავშირის სახელმწიფოთა პრეზ იდენტები და პრემიერებიც კი იშვიათად სარგებლობენ ასეთი პატივით თუ შესაძლებლობით. სტრასბურგში გამოსვლა „ისტორიულად“ მიიჩნია თვით საფრანგეთის დიდმა პრეზიდ ენტმა ფრანსუა მიტერანმაც კი, ხოლო მისმა წინამორბედმა, ვალერი ჟისკარ დე ესტენმა სწ ორედ ევროპარლამენტში წარა დგინა საერთოევროპული კო ნსტიტუციის პროექტი. ესე იგი, ევროპის სასახლეში გამოსვლა ნებისმიერი პოლიტიკოსისთვის დაახლოებით ისეთივე პატივი და ისეთივე განსაკუთრებული იშვიათობაა, როგორც, მაგალი თად, ნობელის პრემიის მიღება. ბუნებრივია, სააკაშვილს თა რჯიმანი არ დასჭირვებია. პრ ეზიდენტი არა მხოლოდ შექსპი რისა და ჰიუგოს ენაზე მეტყვე ლებდა, არამედ ლაპარაკობდა „ევროპულად“, შინაარსის თვ ალსაზრისითაც. მაგალითად, ანაკლიაზე მო ყოლისას მან თქვა, რომ იქ რუ სებმა და მარიონეტებმა „დისკ ოთეკები და კინოთეატრი დაწვ ეს, მაგრამ მაინც აღვადგინეთ“. არადა, რუსებმა ხომ ბევრი სხვა რამეც დაწვეს – მაგალითად, სე ნაკის ან გორის სამხედრო ბა ზები. მაგრამ ევროპელისთვის დისკოთეკა, კაფე, კინოთეატრი უფრო გასაგები და მისაღებია – ეს არის სიმბოლო ადამიანის, პიროვნების თავისუფლების, ანუ იმ ღირებულების, რომელს აც ეფუძნება დასავლური, ევ როპული ცივილიზაცია. ამიტომ ევროდეპუტატებისთვის ეს მა გალითი ბევრად უფრო გასაგები იქნებოდა, ვიდრე თუნდაც გო რის ცენტრში „ისკანდერის“ რა კეტის ჩამოგდება. სააკაშვილის „სპიჩმა“ კიდევ ერთხელ დაადასტურა, რომ მო სწონს ვინმეს თუ არა, ეთანხმ 32
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ება ვი ნმე თუ არა, სა ქა რთ ვე ლომ ბოლო ორი წლის განმავ ლობაში მაინც მოახერხა ძალიან მნიშვნელოვანი პოლიტიკური რეალობის დაფიქსირება დასა ვლეთში: რომ აგვისტოს ომი იყო არა ქართულ-აფხაზური ან ქა რთულ-ოსური, არამედ რუსეთსაქართველოს კონფლიქტი!!! რუსებისთვის კი, რა თქმა უნდა, ბევრად კომფორტული იქნებოდა 90-იანი წლების ვი თარების განმეორება, როდესაც თვითონ ვითომ „არაფერ შუაში იყვნენ და მხოლოდ მოჩხუბრებს „აშველებდნენ“. ის, რომ ევრო პელებისთვის სავსებით მისა ღები და ბუნებრივი აღმოჩნდა სააკაშვილის პარალელები პრ აღაში რუსული ტანკების შე ყვანასთან, ნამდვილად ად ასტურებს, რომ ქართულმა პოლიტიკამ ამ ძალზე მნ იშვნელოვან მიზანს აშკა რად მიაღწია. სწორედ ამიტომ, მოსკ ოვის მოწოდება „აფხაზეთთ ან და სამხრეთ ოსეთ თან სამშვიდობო ხელ შე კრ ულ ებ ის გ აფ ორ მე ბი ს “ შესახებ უკვე აბს ურ დუ ლა დ აღიქმება. თუ ეს რუსეთს აქ არ თვ ე ლოს კონფ ლიქტია და ევრ ოპ ელ ი დ ეპ უტ ა ტე
ბი სააკაშვილს ტაშს უკრავენ ალექსანდრე გალიჩის ციტატის მოყვანისას (ჩეხეთში საბჭოთა არმიის შეყვანის შესახებ), მაშინ რა შუაშია „სამშვიდობო ხელშ ეკრულება თბილისსა და ცხინ ვალს“ ან „თბილისსა და სოხუმს“ შორის? ხელშეკრულება უნდა გაფორმდეს თბილისსა და მოსკ ოვს შორის! საქართველო ამაზე თანახმაა. რაც შეეხება ძალის გამოუყენებლობას, სააკაშვი ლმა სტრასბურგში საზეიმოდ განაცხადა, რომ არ გამოიყენებს ძალას „მარიონეტული ხელისუ ფლებებისა და რუსული საოკ უპაციო ჯარების წინააღმდეგ“. ამ განცხადებას ძა ლიან საინტერესო რეაქცია მოჰყვა ევ როპაშიც და რუსე თშიც. რუსეთის სა გარეო საქმეთა სა მინისტრომ კვლავ გაიმეორა სისუ ლელე, რომლისაც დ ას ავ ლე თშ ი აღარავის სჯერა: „კო ნფ
ლიქტი საქართველოსთან ჩვენ კი არ გვქონია – ეს იყო კონფ ლიქტი საქართველოსა და მის ეროვნულ უმცირესობებს შორი სო“. მაგრამ საფრანგეთის საგა რეო საქმეთა სამინისტრომ, სულ რამდენიმე საათში, რაც სააკ აშვილი ტრიბუნიდან ჩამოვიდა, მოსკოვს მოუწოდა, „თავის მხ რივ, აიღოს ასეთივე პასუხისმგე ბლობა ძალის არგამოყენებაზე“. ანუ, პრეზიდენტ სააკაშვილის ინიციატივამ კიდევ ერთხელ ჩააყენა მოსკოვი საკმაოდ არ ასასიამოვნო მდგომარეობაში: ევროპიდან ეს ყოველივე ასე გა მოიყურება: „2 წლის წინათ იყო რუსეთ-საქართველოს კონფლი ქტი. საქართველო მზადაა, ხელი მოაწეროს რუსეთთან სამშვიდო ბო შეთანხმებას, მაგრამ რუსეთი უარს აცხადებს; მაშინ საქართ ველომ ცალმხრივად განაცხადა, რომ კისრულობს სამშვიდობო ვალდებულებებს, მაგრამ რუსე თი, თავის მხრივ, ასეთ ვალდებ ულებას არ კისრულობს. მაშ, ვინ არის აგრესორი?“ გარდა ამისა, მივაქციოთ ყუ რადღება ძალიან მნიშვნელოვ ან ნიუანსს, რომელიც წითელ ხაზად გასდევდა სააკაშვილის გამოსვლას. მას აბსოლუტურად არაფერი უთქვამს, არც ერთი სიტყვით არ უხსენებია მოლა პარაკება „სტატუსის“ შესახებ აფხაზ და ოს სეპარატისტებთან. იგულისხმება, რომ ამგვარი მოლაპარაკება შეიძლება გაიმ ართოს და აუცილებლად გაიმ ართება კიდეც მხოლოდ დეოკ უპაციის, ანუ რეგიონებიდან რუსეთის ჯარების გასვლის შემდეგ. ეს არის აბსოლუტუ რად სწორი პოზიცია, რომელიც სამუდამოდ გვაშორებს შევა რდნაძისეული „წყლის უაზროდ ნაყვის“ მრავალწლიანი პოლი ტიკისგან, როდესაც შეურიგებ ელ სეპარატისტებთან სრულიად უაზრო და არაფრისმომცემ მო ლაპარაკებას ვაწარმოებდით მა შინ, როდესაც აფხაზეთშიც და „სამხრეთ ოსეთშიც“ ყველაფერს მოსკოვი აკონტროლებდა. თუ მცა, თავი ისე ეჭირა, თითქოს მხოლოდ „შუამავალი“ და „მშვი დობის მტრედი“ იყო.
საქართვ
ცხინვალის მისადგ ომებთან მეოთხე ქვ ეითი ბრიგადის 42-ე ბატალიონი მტრის ცეცხლს იგერიებდა. მოწინააღმდეგ ის მიერ ნასროლმა ტყვიამ ბატალიონის სამედიცინო ნაწილის კაპრალს, თენგიზ ჭაღალიძეს მკლავში გაუა რა. დაჭრილ კაპრალს თანა მებრძოლებმა რამდენჯერმე შესთავაზეს საცეცხლე ზო ნიდან გაყვანა, თუმცა ჭაღა ლიძისგან მათ უარი მიიღეს. რამდენიმე წუთში კი რუსუ ლმა ავიაციამ ტერიტორიის დაბომბვა დაიწყო. დაჭრილი თენგიზი ჭურვის ნამსხვრე ვმა იმსხვერპლა. თენგიზ ჭაღალიძე 1988 წლის 16 ივნისს, ქობულეთის რაიონის სოფელ ციხისძირში, ჭაღალი ძეების მრავალშვილიან ოჯახში დაიბადა. არასრული განათლება ბობოყვათის საშუალო სკოლაში მიიღო, თუმცა სწავლა აღარ გა უგრძელებია. სკოლის დასრულ ების შემდეგ სამხედრო სავალდ ებულო სამსახურში გაიწვიეს. სა ვალდებულო სამსახური ბათუმში გაიარა, რამდენიმე თვე კოდორის ხეობაშიც იმსახურა. შოთა ჭაღალიძე დაღუპუ ლის მამა: „ ბავშვობიდან წყნა რი და თავაზიანი იყო. სწავლის დასრულების შემდეგ სამხედრო სავალდებულო სამსახურში წავი და, ამ პერიოდში მცირე ხნის გა ნმავლობაში კოდორის ხეობაშიც მოუწია ყოფნა. იმდენად მოეწონა სამხედრო ცხოვრება, რომ წელი წადნახევრის შემდეგ, როდესაც სავალდებულო სამსახური მოიხ ადა, რეგულარულში საკონტრა ქტო სამსახურზე წასვლა გადა წყვიტა. ჩაირიცხა მეოთხე ქვეი თი ბრიგადის 42-ე ბატალიონში. შემდეგ სამედიცინო დანაყოფში მოხვდა, ერაყში წასასვლელად ემზადებოდა, თუმცა ბოლოს ომი დაიწყო და მისი ბატალიონი ცხინ ვალში შევიდა. “ ზინა ჭაღალიძე დაღუპუ ლის დედა: „ოჯახში ყოველთვის თბილი და მოსიყვარულე იყო, ძალიან უყვარდა თავისი და-ძმ აც. თენგიზს ტყუპისცალი ჰყავს, ჩემი ქალიშვილი, განსაკუთრე ბული დამოკიდებულება სწორედ მასთან ჰქონდა. მახსოვს, როდე საც პირველი ხელფასი აიღო და სამხედრო ნაწილიდან სახლში დაბრუნდა, ჩემთან მოვიდა, დედა რა გაჩუქოო მკითხა. მესიამოვნა მისგან ასეთი თბილი ჟესტი. შემდ ეგ ბათუმში წავიდა და სარეცხის მანქანა და სხვა საყოფაცხოვრე ბო ტექნიკა იყიდა, ოჯახში რაც მოძველებული იყო გამოცვალა. არ უყვარდა ფულის ტყუილად ხა რჯვა, ყოველთვის აინტერესებდა ოჯახისთვის რამე შეემატებინა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
როგორც კი ნაწილიდან უკან ბათუ მში ბრუნდებოდა, საყიდლებზე მი დიოდა. ყველაფერი ჩვენთვის უნდო და. ნეტა ასეთი შვილი ყველა დედას ჰყავდეს“. ომის დაწყებამდე რამდენიმე თვ ით ადრე კაპრალმა, თენგიზ ჭაღა ლიძემ თანამებრძოლებთან ერთად სამედიცინო მომზადების სპეცია ლური კურსები გაიარა. ბატალიონი ერაყში სამშვიდობო მისიისთვის ემზადებოდა თუმცა მეოთხე ბრიგ ადის მედიკოსებს მიღებული ცო დნის პრაქტიკულად გამოყენების საშუალება რუსეთის წინააღმდეგ ომში მოუწიათ. მიუხედავად მოწი ნააღმდეგის ავიაციის გამუდმებული შეტევებისა, ქართველმა მედიკოსე ბმა ფრონტის წინა ხაზზე არაერთი დაჭრილი ჯარისკაცის სიცოცხლე იხსნეს და მოახერხეს მათი დროული ევაკუაცია. შოთა ჭაღალიძე, მამა : „სახლ იდან ბოლოს 28 ივლისს გავიდა, დი ლით მოწყენილი იყო, გაცილებისას თითქოს გვერდზე გადიოდა. ვკითხე, შვილო რა გჭირს-მეთქი, მიპასუხა, მამა ვნერვიულობ, არ მინდა რომ ბრ იგადაში დამაგვიანდეს და ამისთვის საყვედური მივიღოო. არასდროს არ მიუღია საყვედური ჯარში. არასდრ ოს აგვიანებდა სამსახურში, ერჩივნა სახლიდან ადრე წასულიყო და დრ ოულად ყოფილიყო სამხედრო ნაწი ლში. აგვისტოს შუა რიცხვებისთვის ერაყში წასასვლელად ემზადებოდნ ენ, ამისთვის მომზადების სპეცია ლური კურსი გაიარეს. სამედიცინო მომზადების კურსის დასკვნითი ეტ აპი უნდა ჰქონოდათ, თუმცა შვიდში ომი დაიწყო. მისი ბატალიონი ცხინ ვალის მიმართულებით წავიდა. ბიჭე ბმა თავგანწირვით იომეს და უკანაც განდევნეს მოწინააღმდეგე, მაგრამ შემდეგ რუსეთმა ავიაციით დაბომბა მათი პოზიციები, როკის გვირაბიდ ან კი დიდი რაოდენობით ცოცხალი ძალა და ჯავშანტექნიკა შემოიყვა ნა. თენგიზი მედიკოსი იყო და, რო
გორც მისმა მეგობრებმა მითხრეს, ბევრი დაჭრილისთვის აღმოუჩენია პირველადი სამედიცინო დახმარ ება. ცხინვალიდან რომ გამოდიოდ ნენ ოსური პოზიციებიდან ცეცხლი გახსნეს, ტყვია თურმე ხელში მოხვ და თენგიზს, საკმაოდ სერიოზული ჭრილობა მიუღია მკლავში, თუმცა პირველადი სამედიცინო დახმარება საკუთარ თავს თვითონ გაუწია. მი სი მეგობრები, ექიმები მისულან და უთქვამთ, წამო გაგიყვანთ აქედან და გორის ჰოსპიტალში უკეთესად მოგხედავენო, მაგრამ თენგიზს უთ ქვამს ეს რა სალაპარაკოა, ბიჭებს ჩე მზე გაცილებით სერიოზული ჭრილ ობები აქვთ და ისინი გაიყვანეთო.“ ზინა ჭაღალიძე დაღუპულის დედა: „სახლიდან რომ გავიდა უხას იათოდ იყო, თუმცა ამის მიზეზი არ გვიკითხავს. შეიძლება იცოდა კიდეც ბიჭებისგან, რომ კონფლიქტის ზო ნაში ცეცხლი იყო გახსნილი ოსური მხრიდან და ამას განიცდიდა. საერ თოდ ჩუმი და წყნარი ბავშვი იყო. თუ საჭიროდ არ ჩათვლიდა არაფ ერზე არ საუბრობდა. თენგიზს ცო ლი არ ჰყავდა, არც ის გამიგია რომ შეყვარებული ჰყოლოდა. საერთოდ ასეთ თემებზე საუბარი არ უყვა რდა. როდესაც სახლიდან წავიდა, რამდენიმე საათში ჩემს ქალიშვილს ესაუბრა ტელეფონით. მოგვიანებით კი ჩემს დისშვილს დაურეკა. ანერვი ულებული ყოფილა. ამის შემდეგ არ დაურეკავს. ჩვენ ვეცადეთ დავკავში რებოდით, მაგრამ ტელეფონები არ იჭერდა, ვერაფრით ვერ დავუკავშ ირდით.“ მეოთხე ქვეითი ბრიგადის ჯარი სკაცები ცხინვალის შემოგარენში, ხეხილის ბაღში განლაგდნენ. დაჭრ ილ კაპრალს აქაც შესთავაზეს საცე ცხლე ზონიდან გაყვანა, მაგრამ ოცი წლის ჯარისკაცმა, მასზე გაცილე ბით უფროს და გამოცდილ თანამე ბრძოლებს კვლავ უარით უპასუხა. საკმაოდ მძიმე ჭრილობით თენგიზ ჭაღალიძე დაჭრილი თანამებრძო
თენგიზ ჭაღალიძის მშობლები
თენგიზ ჭაღალიძე ლთა დახმარებასაც ახერხებდა და საკუთარ თავსაც პატრონობდა. ზინა ჭაღალიძე დაღუპულის დედა: „სანამ დაიღუპებოდა მანმადე რამდენიმე ჯარისკაცისთვის ჭრ ილობა შეუხვევია. ჩემი ნათესავის შვილი მსახურობს შეიარაღებულ ძალებში. უკან დახევისას ერთად ყოფილან. თენგიზისთვის უთქვამს, იარაღი დაუტოვე ბიჭებს, ისინი წა მოიღებენ, წამო გაგიყვან გორის ჰო სპიტალში, იქ უსაფრთხოდ იქნები, ჭრილობას კარგად დაგიმუშავებენ და ცოტა ხანში თავსაც უკეთ იგრძ ნობო. გაუბრაზდა თურმე, გაგიჟდი, ქვეყანას ახლა აქ ვჭირდებით, ჯა რისკაცები ვართ, ჩვენი დანიშნულ ება ჩვენი მიწის დაცვაა, აქედან ამ ნაკაწრის გამო გამოვიდე და ბიჭები დავტოვოო?! არავის დაუჯერა და ბოლომდე მისი თანამებრძოლების გვერდით იდგა .“ რამდენიმე წუთში კი ქართველი ჯარისკაცების დისლოკაციის ადგი ლი მოწინააღმდეგის მოიერიშეებმა დაბომბეს. 9 აგვისტოს, დაღუპული თენგიზ ჭაღალიძის ცხედარი იმავე
ტერიტორიაზე დაკრძალეს, სადაც დაიღუპა... რამდენიმე დღეში ტე რიტორიას რუსეთის საოკუპაციო ჯარები აკონტროლებდნენ. ოკუპ ანტებმა ქართულ მოსახლეობას დაღუპული მეომრების ცხედრების გამოტანის უფლებაც კი არ მისცეს. შოთა ჭაღალიძე, მამა: „მისი და ღუპვის შესახებ არაფერი ვიცოდით. არ ვეგუებოდი იმ აზრს, რომ ჩემი შვილი გარდაიცვალა. ვეძებდი ყვ ელგან, სადაც ხელი მიმიწვდებოდა, თუმცა უშედეგოდ. 26 აგვისტოს სა ქართველოს პატრიარქის უშუალო ჩარევის შემდეგ დაღუპული ბიჭების ცხედრები კონფლიქტის ზონიდან გადმოასვენეს და ძმათა სასაფლაო ზე დაკრძალეს. ამ დროისათვის უკვე თბილისში ვიმყოფებოდი. ჩავაბარე დ.ნ.მ-ის ანალიზი და სახლში დავბ რუნდი. პასუხი სამ თვეში მოგვივ იდა, სადაც ეწერა, რომ ჩემი შვილი ერთ-ერთი იყო იმ ჯარისკაცებიდან, ვინც საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობისთვის ბრძოლაში დაიღ უპა. რომ არა პატრიარქის უშუალო მონაწილეობა - მათი ცხედრების გა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
დმოსვენებაში, იქნებ ახლა ჩემი შვ ილის საფლავიც არ მქონოდა.“ დაღუპული ჯარისკაცის მამა შვ ილის ოცნებებს იხსენებს და თავად იმ ადგილას ჩასვლაზე ოცნებობს, სადაც კაპრალმა ჭაღალიძემ სიცო ცხლის ბოლო წუთები გაატარა. „ბევრი გეგმები ჰქონდა. ბევრი ოცნებები. უნდოდა სახლი აეშენები ნა და ყველას ერთად, ბედნიერად გვ ეცხოვრა. ძალიან მინდა იმ ადგილზე ჩავიდე სადაც ჩემი შვილი დაიღუპა, თუმცა ახლა იქ რუსული საოკუპაც იო ჯარები დგას და ეს შეუძლებე ლია. მინდა საკუთარი თვალით ვნ ახო ის ადგილი, სადაც ჩვენი ბიჭები რუსულმა ჭურვებმა იმსხვერპლა და იქ დავუნთო სანთელი მათ ხსოვნას. ისტორია იტყვის თავის სიტყვას. შე მდეგი თაობები მაგალითს აიღებენ მათგან და მჯერა, რომ ჩვენი ქვეყანა მალე გაერთიანდება. ძნელია შვილის დაღუპვა, ძნელია, როცა ის შენს გვ ერდით აღარ არის, თუმცა მე ამაყი ვარ იმით, რომ ჩემი შვილი საქართ ველოს გმირია.“
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
33
ერთი მსახიობის დაუჯერებელი ისტორია ეკა ჩიკვაიძე
რუსთაველის თეატრში სანამ მოხვდებოდა ბევრი სიძნელის გადატანა მოუწია. თეატრალურ უნივერსიტეტში სწავლის ფული რომ გადაეხადა, დამლაგებლად და „სტაიანშიკადაც“ მუშაობდა. ღამეებს ათენებდა, რომ პროფ ესიულ მსახიობად ჩამოყალიბე ბულიყო. ბევრი წვალების მიუხ ედავად, ირაკლი სანაიას, მაინც არაფერი გამოსდიოდა. წარმატ ება მხოლოდ პროექტ „დასში“ გა მარჯვების შემდეგ მოვიდა. ირაკლი სანაია: „ბავშვობაში სკოლა სტუდია „ბერიკები“ დავა მთავრე. სცენაზე ფეხი პირველ ად გოგი თოდაძემ ამადგმევინა. 1999 წელს პრეზიდენტის სტ იპენდიატი გავხდი. გერმანიაში გამართულ ფესტივალზე მამა კაცის საუკეთესო როლისთვის პრიზი მომცეს და ამის შემდეგ გადავწყვიტე თეატრალურში ჩა მებარებინა. მაშინ ძალიან გაჭი რვებულად ვცხოვრობდით. მამა მუშა იყო, დედა უმუშევარი. თე ატრალურში ფასიანზე მოვხვდი და ფული ვერ გადავიხადე. ხშირ ად დედა სკოლაში ისე მიშვებდა, რომ ცარიელ ჩაისთან ერთად შაქრის მაგივრად კანფეტს მი დებდა პირში. მერე ჯარში წამი ყვანეს და წელიწადნახევარი სა მხედრო აკადემიაში ვიმსახურე. ეს ჩემთვის ფაქტობრივად, სამო თხიდან ჯოჯოხეთში გადაგდება იყო. ყაზარმაში ვერ ვისწავლიდი, ამიტომ იქ ყოფნისას კიბის ქვეშ გავიკეთე ოთახი, მოვასუფთავე, პატარა ნათურა დავიდგი და და ვიწყე სწავლა, რომ თეატრალუ რში ჩამებარებინა. პატრონი არ მყავდა, რომ ჩემთვის ხელი წაეშ ველებინა. წიგნები ჩემით მოვი ძიე, ქორეოგრაფთან წავედი და ცეკვა ვისწავლე, მეტყველება ზეც ვიმუშავე და ჩავაბარე, თუ მცა ამჯერადაც ფასიანზე. მაშინ ძალიან თამამი ვიყავი და რასაც ჩავიფიქრებდი ყველაფერი ბო ლომდე მიმყავდა. ჩემი ჯარში ყოფნისას მინისტრი დავით თე ვზაძე იყო. შევედი და ვუთხარი:
ავტოსადგომიდან რუსთაველის თეატრის დასში ირაკლი სანაია: „დღემდე, პრემიერა როცა მაქვს, ბილეთს ვიღებ და ერთ ადგილს დედაჩემისთ ვის ვტოვებ“
EXCLUSIVE
სპექტაკლი – `ბენიამინი~
პრეზიდენტის სტიპენდიატი ვარ და იქნებ კლუბი დამითმოთ და ჯარისკაცებს ცეკვას ვასწავლიმეთქი. დამთანხმდა და ჯარისკ აცებს ჯარის ცეკვა დავუდგი. თე ატრალურში მოხვედრის შემდეგ, გლდანის მეტროს გვირაბში და ვიწყე ღამე დალაგება. ხელფასი მიზერული იყო – 100 ლარი. მერე ავტოსადგომზეც ვმუშაობდი, ბე ნზინგასამართ სადგურზეც და იქ მოცემულ ხურდებს ვაგროვებდი, რომ სწავლის ფული გადამეხადა. ახლა რომ მახსენდება, მბურძგლა ვს. მზესუმზირის პლანტაციაშიც ვიპარებოდი, ერთ ტომარას ვავს ებდი და გლდანის ბაზრობაზე 25 ლარად ვაბარებდი“. პროექტ „დასის“ გამარჯვე ბული ერთი პერიოდი გორის თეატ
კადრი ფილმიდან – `უშენოდ მგონი მოვკვდები~
რში მუშაობდა და წამყვან მსახიო ბად ითვლებოდა, თუმცა ხელფასი მაინც ძალიან დაბალი იყო. პარა ლელურად, გორის სკოლაში ბავშ ვებს თეატრის ისტორიას, მეტყვე ლებას და პანტომიმას ასწავლიდა. მეგობარმა პროექტ „დასში“ მონა წილეობის მიღება შესთავაზა, მა გრამ უარი მიიღო. „საქართველოში ყველაფერი ჩაწყობით არის და არ მინდა-მე თქი. ჩემს მეგობარს გავყევი საბუ თების შესავსებად და იმდენი ხანი ველოდე, რომ მოწყენილობისგან მეც შევავსე, თუმცა ძალიან ბანა ლურად. ჩემი ცხოვრებისეული და მატერიალური წინსვლა, მას შემდ ეგ დაიწყო, რაც „დასი“ მოვიგე და მივხვდი, რომ ჩაწყობა არ ყოფი ლა“. გაუმართლა და რუსთაველის თეატრში მოხვდა. ერთწლიანი კო ნტრაქტის მიუხედავად, ის ახლაც რუსთაველის თეატრის დასშია. პროექტში ირაკლი თავიდანვე რო ბერტ სტურუას ფავორიტი იყო. „შეიძლება არ უნდა ვამბობდე, მაგრამ თეატრში რომ ვცხოვრობ დით, ერთ დღესაც რობერტ სტ ურუა მოვიდა და მითხრა, იცოდე შენი „ბალელშიკი“ ვარო. პროექტ ის დროს ეს სიტყვები დიდ სტიმ ულს მაძლებდა. რომ გავიმარჯვე მა შინ ას ეთი რამ მი თხ რა – იყო ერთი ულამაზესი გენერალი და ყველა ინტელიგენტი ქალი მისკენ იყო გადახრილიო. ეს ამბავი სტ ალინისთვის შეუჩივლიათ. სტალ ინი ფანჯარასთან იდგა და უთხრა, ისღა დაგვრჩენია, მისი გვშურდ ესო და ბატონმა რობერტმაც ხელი ამიწია. ეს ჩემთვის ისეთი სიტყვები იყო, რომელიც ცხოვრების ბოლომდე გამყვება“. 28 წლის ირაკ ლი ახლა რუსთ აველის თეატ რში 4 სპექტა კლშია დაკავე ბული: „გაიღიმე ჩიტი გამოფრინ დება“, „სალამუ რა“, „კვერცხი“ და პოლონელი რეჟისორის მიერ დადგმულ ახალ სპექტაკლში „ბე ნიამინი“. პარა ლელურად მთ ავარ როლებშია
34
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
გადაღებული, ორ ქართულ ფილმ ში: ლევან თუთბერიძის „უშენოდ მგონი მოვკვდები“ და რამაზ ჩაჩა ნიძის „სპამი“. „უშენოდ მგონი მოვკვდები“ ჩე მი პირველი ფილმი იყო. კამერასთ ან ისე ვერ ვშლიდი ხელს, როგორც სცენაზე, ამიტომ დაუკმაყოფილე ბლობის გრძნობა მქონდა და არ ვიცოდი რა გამეკეთებინა. მიშა გო მიაშვილს დიდი წვლილი მიუძღვის ფილმის ცხოვრებაში ჩემი გაზრ დისთვის. ყველაფერს გზადაგზა მაჩვენებდა და ჭკუას მარიგებდა. ფილმში არის ისეთი მომენტი, სა დაც მე მიშას თავში უნდა ჩავარტ ყა და ვუთხრა „დროზე, შე ჩემა“. ძალიან მერიდებოდა, სიცილი მი ტყდებოდა და ბევრი დუბლი გავა ფუჭე. პრემიერაზე ბევრი ვიტირე. ძალიან იმოქმედა ჩემზე ჩემმა გმ ირმა და ისეთი თვალით ვუყურე, თითქოს მე არ ვთამაშობდი“. თეატრში ნაპოვნი სიყვარული „დასი“ რომ მოიგო რუსთავ ელის თეატრთან, კონტრაქტი მისმა მომავალმა მეუღლემ, თეო მიმინოშვილმა გაუფ ორმა. ახლა თვითონ ასე ხუმრობს, მერე სამუდამო კონტრაქტი მე გავუფორმ
ეო. წლინახევრის თამარი ჰყავთ და შვილების ყოლას კიდევ აპ ირებენ. ირაკლის უნდა მესამე შვილი პატრიარქს მოანათვლინ ოს. პატარა თამარის დაბადებამ დედის სიკვდილი გადაატანინა. დედის თემა დღემდე მტკივნ ეულია მისთვის. „დედა ჩემთვის ყველაზე კარგი და გემოვნებიანი მაყურებელი იყო. რომელი სპექ ტაკლის პრემიერაც არ უნდა ყო ფილიყო, ყოველთვის მოდიოდა. არ ვიცი ფულს საიდან შოულობ და, მაგრამ ყოველთვის მოჰქონ და ჩემთვის ყვავილები. დღემდე რუსთაველის თეატრში პრემიე რა რომ მაქვს ერთ ბილეთს ვყ იდულობ და არავის ვპატიჟებ. ამ ერთ ადგილს დედაჩემისთვის ვტოვებ. მინდა მადლობა გადა ვუხადო, რომ ასეთი გამზარდა. მისი დამსახურებაა“. მსახიობობის პარალელურად, ირაკლი სტიქაროსანი და მგალ ობელია. მომავალში საკუთარი სტუდიის გახსნას აპირებს, სა დაც ბავშვებს ცეკვაში მო ამზ ად ებ ს. შ ეა რჩ ევ ს კარგ პედა გოგებს და ბ ავ შვ ებ ს სწორი გზის გავლაში და ეხმარება“.
თამარი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
6 წლის მომღერალს დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებენ
ლიზი შაქარაშვილი ეკა ჩიკვაიძე
ლიზი შაქარაშვ ილი ახლა 6 წლის არის და ყველა უკვე მის განსაკ უთრებულ ხმაზე ლაპარაკობს. თა ნამედროვე ქართ ველი კომპოზიტ ორების სიმღერებს მღერის და სპეციალურად მისთვის უკვე სიმღერებსაც წერენ. შარშან მაია კაჭკაჭიშვი ლის შემოქმედებით საღა მოზე უამრავ ცნობილ მო მღერლებთან ერთად გა მოვიდა და ერთადერთი იყო, ვინც „ჩემო თბილისო“
ცოცხლად შეასრულა. 4 წლ ის იყო, როცა ბულგარეთში გამართულ პრესტიჟულ ფე სტივალზე პირველი ადგილი აიღო და მისმა ნამღერმა ყვ ელაზე მაღალი შეფასებები დაიმსახურა. ხშირად საახ
ალწლო კონცერტებზე გამოდის და უამრავი მაყურებლის წინაშე ცოცხლად სიმღერის არასდროს ეშინია. პი რველი ადგილი და პრ იზები აქვს აღებული სიღნაღში და მოზარდ მაყურებელთა თეატ რში გამართულ ფესტ ივალებზეც. 3 წლის იყო, როცა სი მღერა საბავშვო სტუდია „ბომბორაში“ დაიწყო და დღემდე ლია ხორბალაძ ესთან ემზადება. მისი სი მღერა მალე „ბომბორას“ 15 წლის იუბილესთან და კავშირებით გამოშვებულ დისკშიც შევა. პედაგოგი სთვის ის განსაკუთრებუ ლი მოსწავლეა და მასზე დიდ იმედებს ამყარებს. საახალწლო კონცერტი სთვის, მასწავლებელმა მას რუ სული რომანსის სტილში სიმღ ერა „პრივეტ მადამ“ დაუწერა. სამღერად ისეთი რთული იყო, რომ არავინ იჯერებდა პატარა ბავშვი თუ ამას შეძლებდა. ლი ზის სიმღერა საფრანგეთიდან სტუმრად ჩამოსულმა ფრანგმა მუსიკოსმაც დაუწერა. ერთ-ერთ კონცერტზე მისული ფრანგი სტ უმრები, ლიზის შესრულებით ისე აღფრთოვანდნენ, რომ ფოტოები
და სიმღერა სამშობლოში წაიღ ეს, ყველას უნდა ვანახოთ, რო გორი პატარა გოგო გყავთ, რო მელიც ფრანგულად ასე კარგად მღერისო. ლიზი ახლა პირველ კლასშია და ლექსების წერაც დაიწყო. ქართველი მომღერლე ბიდან ყველაზე მეტად მერაბ სე ფაშვილი უყვარს. უნდა გინეკო ლოგი და მომავალში ცნობილი მომღერალი გამოვიდეს. ახლო მომავალში პატარა მომღერალი შეიძლება საბავშვო სატელევი ზიო პროექტშიც ვიხილოთ. ლია ხორბალაძე (ლიზის პე დაგოგი): „ლიზი თოჯინაა, რო მელმაც არაჩვეულებრივად იცის სიმღერა. ძალიან ნიჭიერია და აუცილებლად იტყვის თავის სი ტყვას არა მარტო ქართულ სც ენაზე, არამედ ქვეყნის გარე თაც, რადგან სხვა პასუხისმგე ბლობით უდგება ამ საქმეს, რაც ძალიან მნიშვნელოვ ანია. განსაკუთრებული
მოსწავლეა და კარგი იქნება, თუ მოუსმენენ და რომელიმე მუსიკალურ პროექტში მიიღ ებს მონაწილეობას. წელს დი დი გეგმები გვაქვს. უცხოეთში მივდივართ ერთ-ერთ ძალიან პრესტიჟულ ფესტივალზე. და რწმუნებული ვარ, ლიზისთვის წ არ მა ტე ბუ ლ ი გამოსვლა იქ ნება“.
დათო ლომიძე „კა17“-ში
საკუთარ ანტიპოდს თამაშობს
`
~
იც გორ ი ო რ თ ნ, დნე ხარ ისე ვარ ო ბ ნე ი რა მეუბ ვრებაშ ნიკი~ ა ცხო , `ბაბ იო იყავ
თორნიკე ყაჯრიშვილი მსახიობი მომღერალი, ჯგ უფ „სტრინგის“ სოლისტი და სერიალ „კა17“-ის ერთ-ერთი მთავარი გმირი, დათო ლომი ძე, მაყურებლისთვის ალბათ ჯერ კიდევ მაშინ გახდა ცნობ ილი, როდესაც ქართული ფე ხბურთისა და მის ფანკლუბის პიარ აქცია დაიწყო. ცნობილი სიმღერა, „ჩვენ ერთი გუნდი ვართ“ და მისი სახემოხატული შემსრულებელი, ალბათ, ყველ ას ახსოვს.
„ჩვენ ერთი გუნდი ვართ“ „მუსიკალური კარიერა, მეათე კლასში დავიწყე. მე და ჩემმა მეგობრ ებმა ჩამოვაყალიბეთ ჯგუფი „სტრი ნგი“, რომელიც დღემდე არსებობს. ამ ხნის განმავლობაში ვიღაც გვაკ ლდებოდა, გვემატებოდა და ასე შე მდეგ... თავიდან ბრიტ–პოპს და როკს „ვუბერავდით“. მაშინ მუსიკალური ცხოვრება თითქმის არ არსებობდა, მერე ქვეყნის ვითარება შეიცვალა და ახალი პროექტები წამოვიდა. მეც ერთ-ერთი პროექტის ნაწილი გავხ დი. „ჩვენ ერთი გუნდი ვართ“ ეს იყო 2007 წელს, ქართული ფეხბურთისა და მისი ფანკლუბის პოპულარიზა
ცია, რომ და იწ ყო. მგ ონი ცუ დი არ გამოვიდა, მაგრამ ფეხბურთელებმა მაინც ვერ ისწავლეს თამაში. ამ სიმღ ერის კომპოზიტორები და ტექსტის ავტორები აჩიკო გულედანი და ვახო ბაბუნაშვილი არიან. მე, უბრალოდ, შემსრუ ლებელი ვიყავი“. სამი წლით უმცრ ოსი და ჰყავს, თვითონ 26 წლის არის. პროფ ესიით მსახიობია, თე ატრალური უნივერ სიტეტი დაამთავრა. გარკვეული პერიოდი მთელი ჯგუფი, ვაკის სარდაფში დასაქმ და. ორ სპექტა კლს თამაშობდ ნენ, „ათვინიერებენ მიმინოს“ და „ბედნიერი ერი“. მეგობრების სადიპლომო ფი ლმებშიც რამდენიმე როლი აქ ვს ნათამაშები. ახლახან „ბანის“ რეკლამაში გადაიღეს. ქუჩაში უკვე ბევრი ცნობს და ხშირად ეკითხებიან „გადმოხვედი ბანზე?“ „რაც ყველაზე ძალიან გიყვარს“ საახალწლო ფილმ ში, საუნდტრეკს სალომე კორკოტაშ ვილი და დათო მღერიან. ყველაფერი კი მეათე კლასში და იწყო... ერთ-ერთ კლასელთან და კი დევ რამდენიმე მეგობართან ერთად, მუსიკალური ჯგუფის შექმნა გადა წყვიტა. ჯგუფს „სტრინგი“ დაარქვ
ეს. წლების განმავლობაში ჯგუფის შემადგენლობა იცვლებოდა, მაგრამ მთავარი მიმართულება არასდროს დაუკარგავს. „ალბომი ჩავწერეთ, მაგრამ ჯერ არ გამოსულა და ისიც არ ვიცით, როდის გამოვა. რა საც 10 წლ ის წი ნათ ვუკრავდით ის სიმღ ერებია შესული. ბოლო პერიოდში რამდენიმე კონცერტის ჩანაწერს გადავავლე თვალი, მივხვდი, რომ საშინე ლებაა. მაშინ ვამბობ დით, რომ ბრიტ-პოპს ვუკრავთო, მაგრამ ახლა ვხვდები, რომ ჭუ ჭყიან პანკს ვუკრავდით. ყოველთვის მიკვირდა, ჩვენს კონცერტებზე პანკი გოგონები რატომ მოდიანმეთქი. მაშინ „ოაზისის“ ზეგა ვლენის ქვეშ ვიყავით. საბოლოო ჯამში ინდივიდუალიზმს მივაღწიეთ. რაც ინტერნეტი ამუშავდა, შეიძლება ითქვას, რომ ბევრმა გაიცნო ჯგუფი „სტრინგი“. ახალ ალბომებს ვწერთ. ბოლო დროს ჩავწერეთ ალბომი „ბე 52“, სადაც 12 სიმღერაა შესული“. „კა17“ გიორგი კიკალეიშვილთან, რომე ლიც სერიალ „კა17“-ის რეჟისორია, დიდი ხნის ნაცნობობა აკავშირებს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მასთან საქმიანი ურთიერთობა ადრეც ჰქონია. ჯგუფ „სტრინგის“ ერთ-ერთი კლიპი, „კიკალას“ გადა ღებულია. სერიალში რატი ჩივაძეა. ამბობს, რომ მისი გმირი რეალური დათოსგან რადიკალურად განსხვ ავებულია. „ექსტრემალი ადამიანია, აქვს ძალიან ბევრი ვალი, უყვარს მო ტორბოლა და გოგონები. ქუჩური ცხოვრებით ცხოვრობს, მაგრამ „ბლატნოი“ არ არის. საკმაოდ ჯა ნმრთელი და ექსცენტრულია. არ ეწ ევა, არ სვ ამს და არ იკ ეთ ებს. მუშაობის პროცესში ბევრ აღმოჩე ნებს ვაკეთებდი. გადაღების პროც ესში, როცა რაღაც უნდოდათ რომ გამეკეთებინა, მიხსნიდნენ. არ არ ის აუცილებელი მსახიობი მაშინვე მიხვდეს ყველაფერს. მეუბნებოდნ ენ, დათო, ცხოვრებაში როგორიც ხარ ისეთი იყავიო. `ბაბნიკი~ არა ვარ. ბავშვობაში, როგორც ყველა ბიჭი, მეც ბევრ გოგოს ვუკრავდი თვალს, მაგრამ დრო გადის და კა ცად ყალიბდები. არკვევ, რა გინდა, ვინ გინდა და რას წარმოადგენ“. პირადზე ლაპარაკი არ უყვარს. ამ თემაზე მხოლოდ კონკრეტული პასუხით შემოიფარგლა. „ჩემი გუ ლი დაკავებულია. ბედნიერი ვარ, რომ ჩემი საყვარელი ადამიანი ვი პოვე, რომელიც მიყვარს. მარტო იმის თქმა შემიძლია, რომ ჩემს პრ ოფესიასთან ახლოს არის“. ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
35
თორნიკე ყაჯრიშვილი ვადაგასულ საკვებ პრ ოდუქტს ქართულ სასუ რსათო ქსელში კვლავაც მრავლად ნახავთ. „პრაი მტაიმს“ ამ საკითხზე არ აერთი სტატია აქვს დაწე რილი, მაგრამ პრობლემა კვლავ აქტუალურია. 22 ნოემბერს, მარჯანიშვი ლზე მდებარე ერთ-ერთ ცნობილ სუპერმარკეტ „ბიფესში“ (ბადენ-ბა დენში) „ლიდერ ფუდის“ „ღორის მკერდი შებო ლილი“ შევიძინე. ამ პრ ოდუქტს ვადა 15 დღის წინ ჰქონდა გასული (შე ფუთულია 09.10.10. ვარგ ისია 07.11.10). როდესაც მაღაზიის ადმინისტრატო რს საქმის ვითარება ავუხ სენით და კომენტარის გა კეთება ვთხოვეთ, მოგვიბ ოდიშა, ალბათ, გაგვეპარ აო და ამ საქმის გარკვევა დაიწყო. თამარ ქაფიანიძე, „ბიფე სის“ ადმინისტრატორი: „თქ ვენ როდის შეიძინეთ? დღეს? ძალიან ცუდია. ვინ დგას იმ სე
ვადაგასული „ღორის მკერდი შებოლილი“ EXCLUSIVE „ბიფესში“
ქციაში, გავარკვევ, ვნახავთ და შევამოწმებთ. ძალიან ვწუხვარ, რომ ვადაგასული პროდუქტი იყო ჩვენს მაღაზიაში. თქვენ რომ მაშინვე დაგებრუნებინათ ეს პრ ოდუქტი, ფულს აუცილებლად დაგიბრუნებდით უკან. ალბათ, კონსულტანტებს გაეპარათ რა მე. საერთოდ, კონსულტანტები ა მო წმ ებ ე ნ
პროდუქტების ვადიანობას და მერე მე ვამოწმებ, მაგრამ, ეტ ყობა, მაინც გაიპარა შეცდომა“. მაღაზია „ბიფესი“ 1998 წლ იდან არსებობს და 24-საათიან რეჟიმში მუშაობს. სუპერმარ კეტი მომხმარებლის სიმცირეს ნამდვილად არ უჩივის. ვადაგა სული პროდუქტების პრობლე მა იმედია, მომავალი წლიდან ამოიწურება, რადგან სურს ათის უვნებლობის, ვეტერი ნარიისა და მცენარეთა და ცვის ეროვნული სამსახური პირველი დეკებრიდან, სა ჯარო სამართლის იური დიულ პირად – სურსათის უვნებლობის სააგენტოდ გადაკეთდება. სააგენტო უფლებამოსილი იქნება, ნებისმიერ საწარმოში საკუთარი ინიციატივით აწარმოოს ინსპექტირება. შეგახსენებთ, რომ აქამდე ეს უწყება მხოლოდ კანო ნით გათვალისწინებულ ჩა რჩოებში იყო მოქცეული. რო გორც სურსათის უვნებლობის, ვეტერინარიისა და მცენარეთა დაცვის ეროვნულ სამსახურში აცხადებენ, სააგენტოს საქმია ნობა მომავალი წლიდან ეფექ ტური და შედეგიანი გახდება.
ba
ba
ar r
„კორკოტამ“ „თიკო და ნინოს“ კოსტიუმი ვერ მოირგო
ar r
„ფრანი“, „პაპარაცი“ და „მგზავრები“ „გადააგდეს“ სპორტის სასახლეში „ფრანის“, „პაპარაცის“ და „მგზავრების“ კონცერტზე ორ განიზატორებს იმედი გაუცრუვდათ. „წლის კონცერტად“ წოდებული საღამო, მედი ის ყველა საშუალებით, ორი კვირით ადრე დააანონსეს, თუმცა სპორტის სასახლე იმ დღეს ნახევრად ცარიელი იყო. მაცაცო კევლიშვილი, საღამოს ორგანიზატორი: „არ დავმალავ, უფრო მეტ ხალხს ველოდით, მაგრამ, როგორც ჩანს, „მგზავრების“ „ფრანისა“ და „პაპარაცის“ მსმენელი, ჩემსავით კომფორტის მოყვარული აღმოჩნდა. ალბათ, მათ ისიც არ იცოდნენ, რომ სპორტის სასახლე შესანიშნავად გარე მონტდა. მიუხედავად იმისა, რომ ყველაფერი ისე არ იყო, როგორც მე მინდოდა, მაყურებელთა რა ოდენობას ვგულისხმობ, სხვამ ყველაფერმა იმაზე უკეთესად ჩაიარა, ვიდრე ველოდი. მაყურებლის მეტ რაოდენობას ელოდებოდნენ მონაწილეებიც. სალომე კორკოტაშვილი: „უფრო მეტ ხალხს ველოდით, ეტყობა ბიუჯეტი არ ჰქონდათ საკმარ ისი, ან დაეზარათ მოსვლა. მუხტი კარგი იყო, იმიტომ, რომ სულ პატარები იყვნენ, ყველა ავიყოლ იეთ და ძალიან მომეწონა“. 36
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ar r
სამოდელო სახლმა „თიკო და ნი ნო“ სპეციალურად ამ კონცერტისთვის, სალომე კორკოტაშვილს გამოსასვლელი კოსტიუმი შეუკერა. როგორც არმოჩნდა, მომღერლის გემოვნება დიზაინერებისას არ დაემთხვა და სალომე კონცერტზე „სე ქენდ ჰენდის“ მაღაზიაში ნაყიდი ტანსაც მლით გამოვიდა. წითელ პიჯაკში, კრემის ფერ მინი ბოლოსა და ამ ფერისავე მაღა ლქუსლიან ფეხსაცმელში, მომღერალი თავს კომფორტულად გრძნობდა. სალომე კორკოტაშვილი: - ვერ მოვირგე. არ იყო ჩემი სტილი. სცენაზე კარგად რომ ვიგრძნო თავი, კომფორტულად უნდა მეცვას. – რა ფირმის ტანსაცმლით გამოხვ ედი კონცერტზე? – „მანგოს“ და ,,აქსესუარის“- ის ტანს აცმელი მეცვა. რაც მომწონს იმას ვიცვამ და არ მაკომპლექსებს „ძონძებში“ რომ ვყ იდულობ.
ba
კა“ მამის „ფრანჩიე ტზე კონც რდ იყო პირველა
კონცერტის ყველაზე პატარა მსმენელი და მაყუ რებელი, წლის და ორი თვის თომა ჩიხლაძე იყო. „ფრან ის“ წევრის გაგა ჩიხლაძის შვილი, მამის კონცერტს პირველად ესწრებოდა. თუმცა ხმამაღალ მუსი კას, პატარა თომასთვის დისკომფორტი სულაც არ შეუქმნია, პირიქით, მუსიკაზე ცეკვავდა და ღიღინებდა. გაგა ჩიხლაძე: „თომა „ფრანჩიკა“, პატარა ფრ ანია. სმენა აქვს და გიტა რები უყვარს. წყნარი და მხიარული ბავშვია“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჰოლივუდის ვარსკვლა ვმა სტივენ დორფმა, სულ ახლახან სოფია კოპოლას ფილმში („სადღაც“)ითამაშა, რომელიც ვენეციის კინოფე სტივალზე მთავარი პრიზის მფლობელი გახდა. მსახიო ბისთვის ეს დიდი წარმატება და მის კარიერაში ერთ-ერთი საუკეთესო როლია...
„
... ჩემი გმირი განიცდის საშუალო ასაკის კრიზისს იძირება ლოთობასა და ორგიებ ში. ცნობილი ხდება და დიდებას კარგავს. არა აქვს ურთიერთობა ოჯახთან, პრაქტიკულად არ იც ნობს თავის ქალიშვილს, მაგრამ მდგომარეობა აიძულებს საკმ აოდ დიდი დრო გაატაროს ამ არ აჩვეულებრივ გოგონასთან - რო მელიც საბოლოოდ მას შეცვლის. გოგონას წყალობით ის სხ ვანაირი გახდება. - მოგეწონა ფილმი? -დიახ. აღფრთოვანებული ვარ. ადამიანებთან ურთიერთობისას ძალიან მიმართლებს. მაგრამ სო ფია კოპოლასთან მუშაობა და ის, როგორ მოვხვდი ამ ფილმში, ჩემს კარიერაში გარდატეხის მომენტ ია. მე ეს მაშინვე ვიგრძენი, გადა ღების დაწყებამდე. მიხარია, რომ ვენეციაში ასე კარგად მიიღეს სურათი. ისე, სოფიას დიდი ხანია ვიცნობ. - როგორ გაიცანით ერთმან ეთი? - 1990-იანი წლების დასაწყის ში, ჩვენი საერთო ნაცნობის ზოი კასავეტისის წყალობით. - სოფიამ როდის შემოგთავ აზა პირველად ჯონი მარკოს როლი? - ორი წლის წინათ ძალიან ცუ დი პერიოდი მქონდა. საშინლად განვიცდიდი დედის დაკარგვას მას ტვინის სიმსივნე ჰქონდა. მხ ოლოდ 59 წლის იყო, არაჩვეულ ებრივი პიროვნება. მაშინ ფილმში („ ჯონი დ“) მიღებდნენ. ჩემთვის დიდი პატივი იყო მაიკლ მანთან მუშაობა. მაგრამ ძალიან გამიჭი რდა. აბსოლუტურად დაცლილი ვიყავი. გადაღების დამთავრების შემდეგ აგენტმა დამირეკა და მი თხრა: სოფიამ ახალი ფილმი ჩა იფიქრა. ფილმის პროდიუსერი, ფრედ როსი შენს კანდიდატურას განიხილავს. დავინტერესდი რაზე იყო ფილმი. სიუჟეტმა მომხიბლა. ორი კვირის შემდეგ პარიზში გა ვემგზავრე, რომ პირადად დავლ აპარაკებოდი სოფიას. მან უამრ ავი შეკითხვა დამისვა და მთხოვა თმები არ შემეჭრა. თუმცა როლი ოფიციალურად არ შემოუთავაზ ებია. დარწმუნებული ვიყავი, რომ ფილმში მოვხვდებოდი. - არ გეშინოდა, რომ როლს ვერ მოერეოდი? - ძალიან დაძაბული ვიყავი. ე რთ ი
“
სული მქონდა როდის დაიწყებო და გადაღებები. ვგრძნობდი, რომ ეს როლი კარდინალურად განსხვ ავდებოდა იმისგან, რასაც ადრე ვთამაშობდი. ასეთ პერსონაჟზე პირველად ვმუშაობდი - მოზრ დილი მამაკაცია, რომელიც შინა გან ევოლუციას განიცდის. როლი თითქმის უსიტყვო იყო, მაგრამ მასზე მუშაობა უფრო ძნელი აღ მოჩნდა. ვიდრე ფილმებში სადაც უამრავი პერსონაჟი, სროლები და აფეთქებებია. - რო დის გა იგე, რომ რო ლი ნამდვილად შენია? - ლოს-ანჯელესში დაბრუნებ ამდე, ერთი დღით ადრე სოფი ამ დამირეკა. უკვე ერთი კვირა ხდებოდა რაც პარიზში ვიყავი. შევატყობინე, რომ იძულებული ვარ გავემგზავრო და დავუმატე: „თუ მე ის ვარ, ვინც შენ გჭირდე ბა, შემიძლია დავბრუნდე“. მეორე საღამოს დამირეკა და როლი შე მომთავაზა. ეს დედაჩემის გარდ აცვალების წლისთავზე მოხდა. ვფიქრობ, ამ ორ ამბავს შორის რაღაც კავშირია. დედას ყოვე ლთვის უნდოდა, რომ მე უფრო ჩამოყალიბებული პერსონაჟი მე თამაშა. მას ძალიან მობეზრდა ჩემი უარყოფითი გმირები. ოცნე ბობდა, რომ ოდესმე ზრდასრულ მამაკაცს ვითამაშებდი. როდესაც ამის შესახებ სოფიას მოვუყევი, თავდაპირველად არც კი დაიჯ ერა. ამიტომაც ეს ფილმი ჩემთვის ბევრს ნიშნავს. ეს როლი დედაჩე მს ეძღვნება. - ძნ ელი იყო, ალ ბათ, კამე რის წინ პარტნიორების გარეშე თამაში? - ძნელიც და სასიამოვნოც. ძნელია ითამაშო უსიტყვო სცენ ები - მსახიობს სიტყვები სჭირდე ბა. არის ფილმში მომენტი, როცა ჩემი ქალიშვილი მიემგზავრება, კადრში კი მოშორებით ვერტმფ რენი ჩანს, რომელიც ძალიან ხმ აურობს. მინდოდა მეყვირა: „მაპა ტიე, მე შენ უსაზღვროდ მიყვარ ხარ, მე იდიოტი ვარ, მე საშინელი მამა ვარ“. მაგრამ სოფიამ მითხ რა: არა, მე მჭირდება ეს ემოცია, მაგრამ შენ მხოლოდ უნდა თქვა: „მაპატიე შენ გვერდით რომ არ ვიყავი“. ასეთი სცენები ყველაზე ძნელი იყო, მაგრამ სოფია მართ ალი აღმოჩნდა. ფილმის პირველი ათი წუთი ნამდვილად თამამია. თითქმის უსიტყვო. დიალოგი მხ ოლოდ მაშინ იწყება, როცა ელი გამოჩნდება. მოკლედ, ყველაფ ერი ნიუანსებზეა აგებული. - ჯონი მარკოსთან რაიმე სა ერთო გაქვს? - ალბათ რაღაც კი. ისიც ხომ მსახიობია. მნიშვნელოვანი გა ნსხვავებაც არის. ძალიან ადრე მომიწია ფილმებში გადაღება. პოპულარობა მომიტანა „პიროვნ ების ძალამ“ და ფილმმა „ბითლზი – ოთხს პლიუს ერთი“. შემდეგ რა ღაც დროით დავიკარგე, არც თუ ისე წარმატებულ პროექტებში ვმ ონაწილეობდი. არაჩვეულებრივ ადამიანებთან მომიწია მუშაობა, ფილმში „ღვინო და სისხლი“, პრ ოდიუსერებთან ჯეკ ნიკოლსონ თან და ჯერემი თომასთან. ჩვენ დღემდე ვმეგობრობთ. სამი წლის წინ ამ რო ლს ალ ბათ ვერ მო ვერეოდი. მთელი გზის გავლა მომიწია, უახლოესი ადამიანი დავკარგე, რომ ამ პერსონაჟ ისთვის მოვმწიფებულიყავი. - შენ გმირს წინა ისტორია აქვს? - დიახ, სწორედ ამიტომ ვა მბობ, მიუხედავად რაღაც სა ერთოსი, ჩვენ სხვადასხვანაირ ები ვართ. მე მთელი ჩემი ცხოვ რება კინოში ვარ. - სოფიამ როლში ადვილად გაგარკვია? - ის ფანტასტიკურია, მე ეს ვიცოდი. რბილი ხასიათი აქვს, ტაქტიანია, ყოველთვის იცის რა უნდა და მტკიცედ დგას თავისა
სტივენ დორფი – „სადღაც“ ზე. სოფია ყოველთვის მშვიდია, ხმას არასოდეს უწევს. მანამ აკ ეთებს დუბლს, სანამ თავისას არ მიაღწევს. - შენი გაგებით დეტალების მიმართ ყურადღება რას ნიშნ ავს? - მაგალითად, მას ძალიან აღ ელვებს ჯინსის ან მაისურის მა რკა. პირველი ნახვისას თქვენ იქნებ ყურადღება არ მიაქციოთ, მაგრამ მეორედ აუცილებლად მიაქცევთ. სწორედ ეს თვისება აქცევს, მას იმ რეჟისორად ვინც არის. სულ კადრში ვარ, არცერთი წამი არ დამისვენია - ეს დიდი წნ ეხია. თან ჩემს გმირს არ ჰქონდა დიდი მონოლოგები, იგი თითქმის სულ ჩუმადაა. მსახიობს ყოველთ ვის აქვს რეკვიზიტი - მე ლუდი და სიგარეტი მომცეს. - ამბობენ, რომ გადაღების წინ პატარა მსახიობ ელ ფანინგ თან დამეგობრდით. მოგვიყევით. - მოყოლილი მაქვს, მაგრამ კი დევ გეტყვით. სოფია ძალიან ჭკ ვიანი რეჟისორია. არასოდეს არ უთქვამს, რომ ჩვენ რომელიმე სც ენის რეპეტიცია უნდა გავიაროთ.
სინამდვილეში ეს ასე ხდებოდა: „სტივენ, წამოიყვანე ელი სკოლ იდან. შენ იქ სამ საათზე უნდა იყო, შემდეგ რომელიმე კაფეში წაიყვა ნე, ნაყინი შესთავაზე, ხოლო ხუთ საათზე სახლში მიიყვანე.“ მე ას ეთი რეაქცია მქონდა: „როგორ, მარტო მე და ელი?“. პირველ შე ხვედრაზე სახლიდან ორ საათზე გამოვედი, ვინაიდან ელის სკოლა საკმაოდ მოშორებით იყო ჩემი სახლიდან. გზაში ვეწეოდი. შემდ ეგ შევწუხდი, მანქანაში ხომ სი გარეტის სუნი დადგა. მეშინოდა, უსაფრთხოების ღვედები არ და მვიწყებოდა. როდესაც სკოლიდან გამოვიყვანე, აღმოჩნდა, რომ ელ ის ნაყინი არ უყვარს. ალტერნატ ივაზე მომიწია ფიქრი. ელმა „Color de mill“ -ში (კერამიკის სახელოსნო) წასვლა შემომთავაზა. გაგონილი მქონდა ეს სახელოსნო, ჩემი უმ ცროსი დები ხშირად დადიან იქ. რაღაც საშინელი კერამიკული სა ფერფლე გავაკეთე. ელმა კი მშვე ნიერი დოქი გამოძერწა, რომელიც შემდეგ სოფიას აჩუქა. ასეთი იყო ჩვენი პირველი ურთიერთობა. ეს მშვენიერი იყო. საყვარელი ბავშ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ვია და თან ძა ლი ან ნი ჭი ერი მს ახიობი. შემდეგ მასთან სკოლაში ფრენბურთის მატჩს ვესწრებოდი. საოცრად უცნაური შეგრძნება დამეუფლა - ასი წელია სკოლაში არ ვყოფილვარ. თამაშს ელის მშ ობლებთან ერთად ვუყურებდი. ერთად წავედით ბოულინგზე. სო ფიას გეგმამ იმუშავა. გადაღების დაწყებისას ჩვენ უკვე ძალიან და ვახლოვდით და თამაშიც გაგვია დვილდა. ნიჭიერი მსახიობია და თანაც კარგი ბავშვი. - ფილმის ბოლოს ჯონის იმ ედი უჩნდება? - კი, ნამდვილად. - ფილმში მონაწილეობამ კა რიერაზე შენი შეხედულება შე ცვალა? - დიახ. მომავალში ალბათ უფ რო გულდასმით შევარჩევ პროე ქტებს. ძალიან მინდა დიდ რეჟი სორებთან ვიმუშაო, ვიამაყო იმით რასაც ვაკეთებ. ჩემს კარიერაში იყო როლები, რომლებითაც უკმა ყოფილო ვარ. თითოეული სამუშაო აღმაფრენას უნდა იწვევდეს. არა აქვს მნიშვნელობა ვინ ხარ, მსახ იობი, მხატვარი თუ ჟურნალისტი. ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
37
გიორგი წითური
ობამას ახალი წიგნი
მაფიოზური გარჩევები დიდ ეკრანზე
სამი საუკეთესო ალბომი
შეუცვლელი პროდიუსერი
პოტერის ყველაზე დიდი წარმატება
თანდათ „პოტერიადა“ ან დასასრულს უახლოვდება, რაც იმის მანიშნებელია, რომ როულინგი ისევ დაწერს ახ ალ წიგნს პატარა ბიჭზე - ნა იარევით შუბლზე, ან ყველ აფერი მართლაც ისტორიას ჩაბარდება. ბრიტანელმა მწერალმა ოპრა უინფრისთან აღიარა, რომ ადვი ლად შეძლებს კვლავ პოტერს და უბრუნდეს და არა მხოლოდ მერვე, არამედ წიგნის მეცხრე, მეათე ნა წილებიც დაწეროს. განცხადებამ პოტეროლოგებში ახალი იმედი გა აჩინა, თუმცა ჰარის როლის შემს რულებელმა, დენიელ რედკლი ფმა, პოტერის კიდევ ერთხელ თამაშზე სასტიკი უარი განაცხ ადა. ჩანს ბავშვობიდანვე „ჰო გვორსტში“ გაზრდილს, სწავლა მობეზრდა. ეს, რა თქმა უნდა, ხუმრობით, თუმცა იმ მსახიო ბებისაც მესმის, ვისაც კარი ერის მრავალფეროვნება სწყუ რიათ და სულ არ უნდათ ერთ გმირში ჩაკეტვა. დაწერს თუ არა როულინგი ახალ წიგნს ჯადოქარ ბიჭუნა ზე? ალბათ, უფრო არა, რადგ ანაც წიგნის ისტორია დასრულ ებულია და მისი გაგრძელება უფრო სერიალს დაემსგავსება, ვიდრე რაიმე მნიშვნელოვან ნამუშევარს. ისიც სათქმელია, რომ როულინგს ფინანსურად სულაც არ უჭირს, რომ თავისი გმირები თავიდან გააცოცხლოს წიგნის ფურცლებზე. ჭეშმარიტ ება მოითხოვს, ბრიტანელის მორი გი რომანი ვახსენოთ, სულ დეტე ქტივი რომ იყოს, მაინც გაიყიდება, ბოლოს და ბოლოს მკითხველის ინტერესის გამო. თუმცა ეს ყველ აფერი მომავლის საქმეა, მთავარი
კი, მო რიგი ფილმია, რომელიც ეკრანებზე სულ ახლა ხანს გამოვიდა. „ჰარი პოტერი და სიკვდილის საჩუქრები“ პოტერის საბოლოო ფილმის პირველი ნაწილია, რომე ლმაც გამოსვლისთანავე, 300 -მი ლიონიანი ბარიერი გადალახა და ფილმის ბიუჯეტი, 250 მილიონი, უმალვე აინაზღაურა. კრიტიკოს ების განცხადებით, ახალი პოტერი აქამდე გამოსულ ფილმებს შორის საუკეთესოა. ის პოზიტიური განც ხადებებიც გასათვალისწინებელია, რომლებიც ფილმის ნახვის შემდეგ, სოციალურ ქსელში გავრცელდა. ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი როულინგის შეფასება აღმოჩნდა, ბრიტანელმა მწერალმა „სიკვდი ლის საჩუქრები“ წიგნის საუკ ეთესო ეკრანიზაციად აღიარა. ასეთი განცხადება კი, რაც „ჰა რი“ დიდ ეკრანზე გადაბარგდა, მისგან არავის მოუსმენია. დევიდ იეტსის გადაღებული მორიგი „პოტერი“ თავიდანვე ორ ნაწილად გაიყო. პროდიუ სერების თქმით შეუძლებელი იყო წიგნის მასალა 3 - საათ იან ფილმში ჩაეტიათ, თუმცა არავისთვის საიდუმლო არ არის, რომ ორად გახლეჩილი პროდუქტი, შემოსავალსაც ორმაგს შემოიტანს – ვინ არ ნახავს პოტერის ბოლო სერიას? ფილმის მეორე ნაწილი 3D ფორმატში იქნება გადაღებული. ხოლო პირველმა ეკ რანებზე ჩვეულებრივი ფორმატით უმასპინძლა მაყურებელს. „პოტერის“ სამგანზომილებიან ფორმ ატში ყურება მხოლოდ მო მავალ წელს მოგვიწევს. ფილმის მუსიკალური მხ არე ისევ უმაღლეს დონეზეა,
მარტო საუნდტრეკში ნიკ კე ივის არსებობა რად ღირს, ხოლო რაც შეეხაბა სცენ არს, წიგნთან შედარებით, იგი უფრო „გამდიდრებულია“, ანუ დამატებულია ისეთი სცენები, რომლებიც ჰოლივუდის სტანდა რტებში ჯდება და ფილმს ხან უფ რო საშიშს, ხან კი უფრო რომანტ იკულს ხდის. ასეა თუ ისე, მაყურე ბელს კვლავაც ათასი მიზეზი აქვს იმისთვის, რომ კინოთეატ რში წავიდეს და კიდევ ერთხელ მოხვდეს იმ ჯა დოსნურ სამყარ ოში, რასაც „ჰარი პოტერი“ ჰქვია.
სტივენ კინგის
ოფიციალური ათეული
ყოველ წელს, ცნობილი ამერ იკელი მწერალი სტივენ კინგი, წლის საუკეთესო ფილმების ათეულს ადგე ნს და ჟურნალ „Entertaimnet Weekly“-ში აქვეყნებს. 2009-ში მწერლის არჩე ვანი კეთრინ ბიგელოუს „ქარიშხლის მბრძანებელი“ აღმოჩნდა, რომელიც კინგის ათეულში მოხვედრის შემდ ეგ, „ოსკარის“ მფლობელი გახდა და მოსალოდნელ ტრიუმფატორს, ჯეიმს ქემერონის „ავატარს“, ყველა მთავარ ნომინაციაში აჯობა. 38
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
წელს ათეულის სათავეში მეთ რივზის „შემომიშვი“ მოხვდა, რომელიც ამჟამად ყველაზე პოპულარულ და უკვე გადაღე ჭილ თემას – ვამპირისა და ადამიანის ურ თიერთობას ეხება. 12 წლის ბიჭი ახალ გაზრდა გოგოს დაუმეგობრდება, რო მელიც უეცრად ვამპირი აღმოჩნდება. მოკლედ, ახალგაზრდა ბიჭის პირველი უიღბლო სიყვარული, სტივენმა წლის ფილმად აირჩია, მაგრამ თუ ერთი წლის წინათ მისი არჩევანი ყველა არსებული თუ არარსებული პრემიის მფლობელი გახდა, წელს ამის ალბათობა პრაქ ტიკულად ნულის ტოლია. აღსანიშნავია, რომ კინგის არ ჩევანი, უმეტესწილად რადიკა ლუად განსხვავდება კრიტიკოსებ ის არჩევანისგან, მაგალითად, თუ კრიტიკოსები ერთხმად აღიარებენ ვინმეს ნამუშევარს, სტივენმა შესაძლოა ის ათეულშიც კი არ მოახვედროს. მაგა ლითისთვის, ქრისთოფერ ნოლანის „შავი რაინდი“, მწერალმა 2008 წლის საუკეთ ესო ფილმად აღიარა, ხოლო კრიტიკოს ებმა იგი „ოსკარის“ ნომინაციაშიც კი არ შეიყვანეს. 2009-ის სიაში მეორე ადგილზე „ბოლო სახლი მარცხნიდან“ მოხვდა, ხოლო მეათე პოზიცია ათეულში, რონალდ ემერიხის ფანტასტიკამ, „2012“-მა დაიკავა. წელს კინგის ათეულში „სოციალური ქსელი“ მე ოთხე ადგილზეა, რომელზეც მწერალმა მოკლედ განაცხადა „ფილმი იმ ადგილე ბშია ძლიერი, სადაც ოლივერ სტოუნის ახალი „Wallstreet“ სუსტია. ამერიკელი მწერლის ათეულის სრული სია კი, ასე გა მოიყურება:
1 „შემომიშვი“
5 „მძარცველები“
8 „მონსტრები“
2 „ქურდების ქალაქი“
6 „გაჩუმდი და იმოქმედე“
9 „თავქარიანები“
3 „დასაწყისი“
7 „ჰიმერა“
10 „მწვანე ზონა“
4 „სოციალური ქსელი“
„შემომიშვი“ კინგმა ათწლეულის საუკეთესო ჰორორად აღიარა, რითიც ფილმს, რომელსაც შემოსავლების მხრივ, ნამდვილად პრობელმა ჰქონდა, ახალი ცხოვრების შანსი მი სცა. ვინ არ მოისურვებს სტივენის ათეულში პირველ ადგი ლზე მყოფი ფილმის ნახვას, ყველაფერი რომ დავივიწყოთ, მარტო ინტერესის გამო წახვალ კაცი კინოთეატრში. მარტიდან სტივენ კინგი, თვითონ წერს კომიქსს ვამპირ ების შესახებ, თუმცა მწერალი მათი რომანტიზაციის წინა აღმდეგია და აცხადებს, რომ ვამპირს, როგორც მკვლელობ ის მანქანას, ისე უნდა შეხედო და არ შექმნა მისგან, რომა ნტიკული, სიყვარულით აღსავსე არსება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სტუდია „Working Title“-მა ლევ ტოლსტო ის უკვდავი რომანის „ანა კარენინას“ გა დაღება დააპირა. ვერ გეტყვით, ეს მწერლის 100 წლისთავს ეძღვ ნება, თუ უბრალოდ, პროდიუსერებმა ჩა თვალეს, რომ ახალი „ანა კარენინას“ დრო დადგა. სცენარს, არც მეტი არც ნაკლები, თვით ტომ სტოპარდი დაწე რს, რომლისთვისაც ჰოლივუდთან თანამშ რომლობა ახალი ხილი ნამდვილად არ არის. ინგლისელ დრამატ ურგს, უმეტესწილად, შექსპირის ადაპტაცი ას ანდობდნენ, თუმცა, როგორ გაუმკლავდება სტოპარდი ტოლსტო ის, ამას მხოლოდ დრო გვაჩვენებს.
ახალ პროექტში რეჟისორის სავარძელი ჯო რაითმა მოირ გო, რომელიც ჯეინ ოსტინის ეკრანიზაციებით არის ცნობ ილი. არჩევანი პირდაპირ შეიძ ლება ვაღიაროთ – საუკეთესოა, რადგანაც რეჟისორს არაერთ ხელ ჰქონია შეხება მხატვრულ ლიტერატურასთან, თუმცა მი სთვის ტოლსტოის გადაღება, მაინც ერთი დიდი გამოცდა იქ ნება. „ანა კარენინას“-თან დაკა ვშირებით, რა თქმა უნდა, პი რველი კითხვაა, ვინ შეასრუ ლებს მთავარი გმირის როლს, ანუ, ვინ ჩაუვარდება მატარე ბელს. პროდიუსერების და რე ჟისორის განცხადებით, ანას როლზე თავიდანვე მხოლოდ ერთადერთი კანდიდატურა არ სებობდა, ბრიტანელი მსახიობი კირა ნაითლი. ეს, ჯო რაითისა და ახალგა ზრდა მსახიობის რიგით მესამე, ერთობლივი ნამუშევარი იქნე ბა. როგორც ჩანს, ერთ-ერთი მიზეზი, რომ პროდიუსერებმა ახალგაზრდა ნაითლი საპასუ ხისმგებლო როლზე აირჩიეს, ის
ახალი ანა კარენინა არის, რომ მას რაითთან მუშაობ ის გამოცდილება აქვს. ასაკობ რივი განსხვავების მიუხედავად, კირა როლს პასუხისმგებლობით მოეკიდა. ანა კარენინას როლის თამაში პატარა საქმე ნამდვი ლად არ არის. ბოლოს, ანას რო ლი, ეკრანზე ჯერ სოფი მარს ომ განასახიერა, ხოლო სერგეი სალავიოვის ფილმში -ტატიანა დრუბიჩმა, რომელიც სულ ახ ლახანს თბილისშიც აჩვენეს. მაყურებელთა აზრი ორად გა იყო, ზოგმა კინოთეატრი აღფრ თოვანებულმა დატოვა, ზოგსაც ახალი ფილმი ძალიან გაწელილი ეჩვენა. კირა ნაითლის მიერ შესრ
ულებულ კარენინას მხოლოდ მომავალ წელს უნდა ველოდოთ, რადგანაც ჯერ სცენარზე მუ შაობის პროცესშია. ხოლო მს ახიობი და რეჟისორი ამჟამად სხვადასხვა პროექტებით არიან დაკავებულნი. მეორე ფილმი, რომელსაც 2011-ში ვიხილავთ, სტივენ სპ ილბერგის მორიგი ნამუშევარია. ფილმი ამერიკის მეთექვსმეტე პრეზიდენტის აბრაამ ლინკოლ ნის შესახებაა და მისი ბიოგრა ფიის უმთავრესი ეპიზოდების დეტალურ ანალიზს მოიცავს. პროექტში თავიდან ლაიამ ნისონი ფიგურირებდა, თუმცა მსახიობმა როლზე უარი განა
ცხადა. მის მაგივრად კი, სპ ილბერგმა, „ოსკარის“ ორგზის ლაურეატი, დენიელ დეი ლუისი აიყვანა. „ლინკოლნი“ დიდი ხა ნია პროექტის დონეზე არსებო ბს, რის გამოც პრესაში მასზე ირონიითაც კი საუბრობდნენ, თუმცა ამჟამად, მომავალი ფი ლმით სტუდია „Dream Work“ დაინტერესდა, რაც რეჟისო რს ნამდვილად ხელებს უხსნის. ამრიგად, 2011-ში ორი ისეთი პროექტი არსებობს, რომელიც ნამდვილად გამოიწვევს მაყუ რებლის ინტერესს. ანუ, შეგვ იძლია ვივარაუდოთ, რომ მომა ვალ წელსაც მოწყენის საშუალ ება არ მოგვეცემა.
შურით აღსავსე ისტორიები აბელიდან და კაენიდან მოყოლებული, მსოფლიოს ისტორიაში არაერთი ფუ რცელი ჩაიწერა შურის გა მო ჩადენილი დანაშაულისა - ხელოვნებიდან დაწყვებუ ლი, პოლიტიკით და კრიმ ინალური გარჩევებით და მთავრებული. არსებული მაგალითებიდან, ყველაზე ცნობილი, თუ, რა თქმა უნ და, რელიგიას არ შევეხე ბით, ისევ აბელის და კაენ ის, მოცარტის და სალიერის ისტორიებია.
ცნობილი კომპოზიტორი სალი ერი, ხვდებოდა რა, მოცარტის გენი ას, ყველანაირი ხერხით ცდილობდა მის მოშორებას, რაც საბოლოო ჯა მში გამოუვიდა კიდეც, თუმცა თვ ითონ ამით არც უკეთესი გახდა და არც უფრო პოპულარული. ორი კო მპოზიტორის ისტორია წლების მანძ ილზე, სხადასხვა ავტორებმა, ისეთი მიმზიდველი გახადეს, რომ შურიანი სალიერის პიროვნება, დიდი ხანია ლეგენდის ფარგლებს გასცდა და სი ტყვა შურის სინონიმადაც კი იქცა. აღსანიშნავია, რომ ისტორიულ რე ალობასთან ამ ამბავს არანაირი კა ვშირი არა აქვს, რომ მოგონილი ლე გენდის უნებლიე წევრი – სალიერი, საერთოდაც არ იყო იმ ტიპის კაცი, რომელმაც მოცარტი, მისი ნიჭის გა მო სიკვდილისთვის გაიმეტა. თუმცა, თუ სადმე საუბარი შურს ეხება, პირვ ელ მაგალითად არაფერში დამნაშავე სალიერი მოჰყავთ, რომელიც სხვათა შორის, მოცარტის ნაწარმოებებსაც ასრულებდა, ხოლო შემდგომში თვით ბეთჰოვენის პედაგოგი იყო. რა თქმა უნდა, ეს ისტორია საერთოდ ეწინ ააღმდეგება „ამადეუსის“ შინაარსს,
მილოშ ფორმანის ცნობილი ფილმ ისა, სადაც რეჟისორმა ისტორიული ჭეშმარიტება მეორე ხარისხოვნად აქცია და ხაზი მხოლოდ ადამიანების შინაგან ვნებებს გაუსვა. საწყალი სა ლიერი კი, არაფრის გულისთვის კვ ლავ დამნაშავედ იქცა. 1997 წელს მილანში, ოფიციალური სასამართლო პროცესი გაიმართა, სადაც მთავარი „დამნაშავე“ ანტონიო სალიერი მო სამართლეებმა, ბრალდებით – მოცა რტის მოწამვლა, გაამართლეს და ის ტორიული უსამართლობა 200 წლის შემდეგ აღადგინეს. 1882 წელს რობერტ ფორდმა თა ვის ცხოვრებაში საბედისწერო გასრ ოლა მოახდინა და ამერიკის ნომერ პირველი დამნაშავე, ჯესი ჯეიმსი მოკლა. ჭეშმარიტებამ იზეი მა და ბოროტმოქმედი, რო მელმაც თავისი ცხოვრების მანძილზე არაერთი ძარცვა თუ მკვლელობა ჩაიდინა, დაისაჯა. მაგრამ აქ პატარა ნიუანსია, რომელსაც ისევ შურისკენ მივყავართ. რო ბერტ ფორდი ჯესი ჯეიმსის გუნდის წევრი იყო და ბავშ ვობიდან მისი ერთგული თაყვანისმცემელიც, თუ მცა წლების მანძილზე აღფრთოვანება შურში გადაეზარდა, რის გა მოც, პოლიციის მიერ დანიშნულ ანაზღა ურებას დათანხმდა და ჯეიმსი მოკლა. ამის შემდეგ ფო რდი აღიარებას და წარმატებას ელოდა, თუმცა ყველაფერი ზუ სტადაც, რომ საპ ირ ი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სპიროდ მოხდა. ჯესი ჯეიმსი ლეგე ნდად იქცა, ხოლო რობერტ ფორდი ყველასთვის მიუღებელ პიროვნებად – მოღალატედ, რომელმაც შურის გა მო ბავშვობის კერპი გაწირა და მო კლა. 2007 წელს ენდრიუ დომენიკმა ჯესის და რობერტის ურთიერთობის შესახებ ფილმი გადაიღო „როგორ მოკლა მშიშარა რებერტ ფორდმა ჯე სი ჯეიმსი“, სადაც ჯესის როლი ბრედ პიტმა, ხოლო ფორდის - კეისი ეფლე კმა შეასრულა. ასევე შური ფიგურირებდა ლენო ნის მკვლელობაში 1980 წელს, რო დესაც მისმა ერთგულმა ფანმა, მარკ ჩეპმენმა, ცნობილ მუსიკოსს რამდ ენჯერმე ესროლა და თავისი ნებით პოლიციას ჩაბარდა. წლების შემდეგ ჩეპმენი განაცხადებს – ჯონი რომ გადარჩენილიყო, აუცილებლად გამიგებდაო. ამჟამად კი, ჩეპმ ენი ისევ ციხეში რჩება და შე წყალების თაობაზე არაერთი თხოვნის მიუხედავად, სავა რაუდოდ მთელ ცხოვრებას იქ გაატარებს, როგორც კაცი, რო მელმაც უაზრო შიზოფრენია მდე დასული შურის გამო, მეოცე საუკუნის უდიდ ესი მუსი კ ოს ი , ჯონ ლე ნონი მო კლა...
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
39
„ფორმულა კრეატივი“ ახალი ოთხი ფილმით ეკა ჩიკვაიძე „ფორმულა კრეატი ვმა“ ამჯერად ტრადიც ია დაარღვია და ახალი ფილმი კინოთეატრებში, არა საახალწლოდ, არამ ედ ახალი წლის შემდეგ გამოვა. შემქმნელებმა ახალი კონცეპტუალური პროექტი წამოიწყეს და ოთხი სხვადასხვა ჟანრის ფილმის გადაღებას აპ ირებენ. პირველი ფილმი დრამა იქნება და რეჟი სორი რატი რამიშვილი გადაიღებს. ფილმს, სა ხელწოდებით „Ctrl+ S“ მა ყურებელი სავარაუდოდ თებერვლის შუა რიცხვე ბში იხლავს. ახალგაზრ დული დრამა სკოლის მო სწავლეების ცხოვრებაზე მოგვითხრობს. ასახავს მათ სასიყვარულო ურ თიერთობებს და იმ პრ ობლემებს, რაც შეიძლება შეყვარებულ თინეიჯერ წყვილს დაემართოს. ობ იექტურად, ამ პრობლე მების გადალახვაში მათ ცოტა ვინმე თუ შეიძლება
მიშა მშვ
ილდაძე
დაეხმაროს. მთავარ როლე ბში 16-17 წლის არაცნობა დი სახეები ითამაშებენ. კასტინგი უკვე ერთი თვეა მიმდინარეობს და სავარა უდოდ კიდევ გაგრძელდ ება. სცენარზე ლევან ლო მინაძემ, ვახუნა ქავთარ აძემ და ანინამ იმუშავებს. საპროდიუსერო ჯგუფი პარალელურად დანარჩენ სამ ფილმზეც მუშაობს და ახალი პროექტებით ქართ ული ბაზრის ათვისებას აპირებენ. მომდევნო ფი ლმების რეჟისორი გიორგი ლიფონავაც იქნება. რატი რამიშვილი: `ეს ფი ლმი დრამაც არის და კომედი აც. იქნება რამდენიმე კომი კური პერსონაჟიც. ერთგვარი `LoveStory~-ა, სადაც თინეიჯ ერებს ჯერ უყვარდებათ ერ თმანეთი და მერე პრობლემები ექმნებათ. ზოგს გადალახავენ, ზოგს – ვერა. სათაურიც თემა ტურია, რადგან ამ ახალგაზრ დებს, რა გრძნობებიც იმ ეტ აპ ზე აქ ვთ, უნ დათ, რომ `და
„მყუ დრ ომ“ ლალ ი მორ ოშ კი ნა სთ ან „Love Story“ უარყო
40
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ასეივონ~. ეს ხუმრობით არის ნათქვამი, თუმცა მოგვიანებით ხვდებიან, რომ ეს ნამდვილად საჭირო იყო~. მიშა მშვილდაძე: „ჩვენი აზ რით, მივაგენით კინოს კეთე ბის ეკონომიკური წარმატების ფორმულას. პირველ რიგში ქა რთულ ბაზარზე. თუ კინო გა ცოცხლდება და დამოუკიდებ
ეკა ჩიკვაიძე მას შემდეგ, რაც პროე ქტ „კოდი“-ს მონაწილეები თბილისში დაბრუნდნენ, ყველა იმაზე ლაპარაკობს, ლალი მოროშკინას და გია ცინაძეს „Love Story“ აქვთო. ლალი ჩვენთან საუბარში იმასაც ამბობდა, ჩვენ ჯა ნმრთელი ადამიანები ვართ, ერთი თვე სიყვარულის და მოფერების გარეშე ყოფნა შეუძლებელიაო. გავრცე ლებულმა ხმებმა გია ძალი ან გააღიზიანა და ირწმუნ ება, რომ მათ სასიყვარულო ურთიერთობა არა აქვთ და ლალი უბრალოდ, მისი კა რგი მეგობარია. გია ცინაძე: „ჩვენ არც შეყვარებულები ვართ და არც „Love Story“ გვაქვს. ქართველები ამას სექსთან რატომ აიგივებენ ვერ ვხვდ ები. ჩვენ მართლა ჯანმრთ ელი ადამიანები ვართ და თუ ერთმანეთს ორი ადამ იანი ეხუტება ან კოცნის, ეს შეყვარებულობანას არ ნი შნავს. მე სიმართლის დამა ლვა არ მიყვარს და არც ლა ლიშია პრობლემა. ის, რასაც ჩვენზე ამბობენ, სიმართლე არ არის და ამიტომ ძალი ან გავბრაზდი. ლალი ჩემი მეგობარია და თბილისშიც მეგობრობის ფორმატში ვაგრძელებთ ურთიერთო ბას. 21-ე საუკუნეში ლალის მსგავსი მეგობარი ყველას უნდა გვყავდეს, აი ეს არის სიმართლე“.
ელი მყარი ბიზნესი იქნება, რომელსაც შიდა ბაზარი მაქსიმ ალურად ათვისებული ექ ნება, მთელს მსოფლიოში ქართული კინოს მიმართ დაინტერესება გაჩნდება, როგორც ფენომენი, რო მელიც წერს ფულს. ჩვენ გვაქვს ამის რესურსი“.
ილი
მიშვ რატი რა
სიახლე!
დავით ტატიშვილის სამედიცინო ცენტრი ახალ კლინიკაში გთავაზობთ ბავშვთა სამკურნალო–დიაგნოსტიკურ კომპლექსს
ახალი კლინიკა ახალი სიტყვა თქვენი ჯანმრთელობის სამსახურში!
•დიდი გამოცდილების მქონე პედიატრები და სხვადასხა დარგის წა მყვანი სპეციალისტები • თანამედროვე სტანდა რტების ბავშვთა სტაც იონარი •ბავშვთა ამბულატორი ული და სარეაბილიტაც იო მომსახურებათა ფა რთო სპექტრი •უახლესი აპარატურით და ტექნოლოგიებით აღ ჭურვილი ლაბორატო რიული, რენტგენოლო გიური, ექოსკოპიური, ენდოსკოპიური და სხვა დიაგნოსტიკური მიმა რთულებები ჯანმრთელი ბავშვი ჩვ ენი მშვიდი აწმყო და ბე დნიერი მომავალია !
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საზოგადოებრივი პროკურატურა ქუჩის მენტალიტეტის წინააღმდეგ მირიან ბოქოლიშვილი
მოზარდების ინფორმირება ადრეულ ასაკში და საზოგა დოებასთან მეტი კომუნიკა ცია – ასეთია „საზოგადოებრი ვი პროკურატურის“ ძირითადი ფუნქცია. პროექტი, რომელიც 2006 წლიდან ხორციელდება, უკვე კონკრეტულ შედეგებზე გადის. აღმოიფხვრა თუ არა არას რულწლოვნებში ქუჩური მენტ ალობა და რა სახის პრობლემე ბი იკვეთება მოზარდებში? „პრ აიმტაიმი“ „საზოგადოებრივი პროკურატურის“ ერთ-ერთ ინ იციატორს, მთავარი პროკურ ორის მოადგილეს, დავით საყვ არელიძეს ესაუბრა. დავით საყვარელიძე, მთავ არი პროკურორის მოადგილე: – ეს პროექტი არის ერთ-ერთი ყველაზე აქტუალური, რომელიც ბოლო პერიოდში წამოვიწყეთ. პროექტის მთავარი მიზანია წა რსულის გაურკვეველი სტერეო ტიპებისა და გაუცხოების დანგ რევა საზოგადოების თვალში. ის იმიჯი, რომელიც წარსულში ჰქონდა პროკურატურას, იყო ძალიან დიდი პრობლემა. ჩვენ ვმუშაობთ ცნობადობის გაზრდა ზე, ვაცნობთ ხალხს, რეალურად რას ვაკეთებთ. საზოგადოებას თან მარტივ და გასაგებ ენაზე საუბარი, გარკვევა იმისა, თუ რა პრობლემები იკვეთება ამა თუ იმ რაიონში, ამ პროექტის ძირითა დი დანიშნულებაა. ვსწავლობთ დანაშაულის გამომწვევ მიზე ზებს და ვცდილობთ, ვიმუშაოთ პრევენციული კუთხით. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ეს
პროექტი მიზნად ისახავს არას რულწლოვნებთან დაახლოებას, რათა მათ თავიდანვე სწორი წა რმოდგენა შევუქმნათ. ეს ხდება ძალიან უშუალო გარემოში და მათ ვუხსნით, რატომ არ უნდა ჩაიდინონ დანაშაული, რამ შეიძ ლება მიიყვანოს ისინი არასწორ ცხოვრებამდე, ესაა ხელზე „გა მაზვა“, ე.წ. ქუჩური გაგება, საქმ ის გარჩევები, კაიბიჭობა და ა.შ. ჩვენ მათ ვუხსნით, რომ ჯობია, იყო კარგი ბიჭი, ვიდრე კაიბიჭი. კონტაქტში შედარებით რთულად შემოსაყვანი არასრულწლოვნებ ისთვის გვაქვს სპეციალური პრ ოგრამები, ისინი დაგვყავს ექსკ ურსიებზე, ვაწყობთ სხვადასხვა სპორტულ ღონისძიებებს, რათა უფრო დავახლოვდეთ. ამაში პი არის ელემენტი იმდენად არაა, რამდენადაც მათთან დაახლოებ ის სურვილი. – როგორია მათი დამოკიდე ბულება თქვენდამი? – ძალიან ნორმალური, თავი დან ცოტა ეჭვის თვალით გიყუ რებენ, თავსმოხვეული ეჩვენე ბათ, მაგრამ მერე რამდენადაც უშუალოდ დაელაპარაკები, მით უფრო შემოდიან შენთან კონტ აქტში. ვაგრძნობინებთ იმას, რომ ჩვენც ვიყავით სკოლის მოსწავ ლეები, ისეთივე ჩვეულებრივი ბიჭი ვიყავი, როგორებიც ისინი არიან ახლა. სასკოლო პროექტი ერთ-ერთი მასშტაბურია საზო გადოებრივი პროკურატურის ფარგლებში, დანარჩენი აქტივო ბები ხორციელდება უშუალოდ საზოგადოების წარმომადგენლ ებთან. – რამდენად აქტუალური პრ ობლემაა დღეს ქუჩური მენტ ალობა? – საბედნიეროდ, ქურდული
სამყაროს მენტალიტეტი უკვე ძალიან სუსტია, თუმცა ძველ ბიჭური მენტალიტეტი ჯერ კი დევ შემორჩენილია. თავს ვერ მოვიტყუებთ, რომ ეს პრობლემა ბოლომდე აღმოვფხვერით. ამ აზე ვმუშაობთ არა მარტო ჩვენ, არამედ ბევრი სხვა ინსტიტუტი, იგივე განათლების სამინისტრო, პოლიცია და ა.შ. კომპლექსურად ვცდილობთ ამ მენტალიტეტის შეცვლას. იმიტომ გვინდა დავუ ახლოვდეთ ახალგაზრდებს, რომ ვაჩვენოთ, ძველი ბიჭი კი არ არ ის წარმატებული, პროკურორ საც შეუძლია იყოს წარმატებ ული ადამიანი, კარგად გამოიყ ურებოდეს, ჰქონდეს კარგი ანაზ ღაურება, კარგი მანქანა, უფრო საინტერესო თემებზე ისაუბროს, ვიდრე კრიმინალმა. თუმცა ვიმე ორებ, რომ სამუშაო ჯერ კიდევ ბევრია, რადგან ზოგან ძველბი ჭური და არა ქურდული მენტ ალიტეტი, ჯერ კიდევ მყარადაა ფესვგადგმული. – რა ასაკში აწყდებით ასეთ მენტალობას? – ეს მოდის სკოლის ასაკიდ ან. მე-8 კლასიდან ზემოთ, რო ცა ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების სტადიაშია არასრულწლოვანი. მაგრამ მათი შენკენ წამოყვანა და დამეგობრება რთული არაა. საილუსტრაციოდ მიგვაქვს კო ნკრეტული ქეისები. მაგალითად, იყო შემთხვევა, როცა რამდენიმე არასრუწლოვანმა სკოლის მოსწ ავლემ ჩაიდინა ყაჩაღობა და ამ დროს სიცოცხლეს გამოასალმა ტაქსის მძღოლი, მინიმალური თანხის გამო, სულ რაღაც 120 ლარი ჰქონდა ამ ადამიანს ხე ლზე. ეს კაცი იმის გამო მოკლეს, რომ თავანი ჰქონდათ ჩასატანი, სამი შვილის მამა სიცოცხლეს მხოლოდ ამის გამო გამოასალ მეს. ასევე, ვესაუბრებით, თუ რა მდენი თვითმკვლელობა მომხდა
ჩემპიონატებზე „გამაზული“ თანხები და ფატალური შედეგით დასრულებული შემთხვევები რა მსოფლიო ჩემპიონატის დროს ხელზე „გამაზული“ და წაგებული თანხის ვერჩაბარების გამო. ას ეთ, სრულიად გაუგებარ ფენო მენებსა და დანატოვარზე ვც დილობთ, აქტიურად ვიმუშაოთ. ჩვენი მიზანია, მოზარდები კი არ შევაშინოთ – თუ ამას გააკეთებ, მე შენ დაგიჭერ, არამედ უნდა ავ უხსნათ, თუ რა შედეგით შეიძლე ბა დამთავრდეს ეს ყველაფერი. ასევე, საინტერესო პროგრამა გვაქვს შემუშავებული არასრუ ლწლოვანი პრობაციონერებისთ ვის. აქტიურად ვცდილობთ მათ ინტეგრირებას თანატოლებთან, გვქონდა საზაფხულო სკოლა, სა დაც რამდენიმე პრობაციონერი არასრულწლოვანი თანატოლე ბთან ერთად ისვენებდა. ყოველდ ღე ჩაგვყავდა მათთან სხვადასხვა სფეროს წარმატებული ადამიანი, კახა ბენდუქიძეც კი დავიყოლი ეთ მათთან შესახვედრად. ისინი უხსნიდნენ, როგორ მიაღწიეს წარმატებას. პრობაციონერე ბს, რომლებმაც განსაკუთ რებით იაქტიურეს და თავი გამოიჩინეს, გავუწიეთ რე კომენდაცია, ვადაზე ადრე რომ მოხსნოდათ პირობითი მსჯავრი. 15-მდე მათგანი დავასაქმეთ კიდეც სხვადა სხვა ორგანიზაციებში. – არასრულწლოვნების გა ნრიდების პროგრამაზეც მინდა გკითხოთ... გამოითქვა ეჭვი, რომ ეს პროგრამა, პირიქით, წაახალისებს არასრულწლო ვნებში დანაშულს.... – არა, არავითარ შემთხვ ევაში. ამის პრეცედენტი არც ერთ ქვეყანაში არ მომხდარა, სადაც ეს პროგრამა მუშაობს. საზოგადოებამ მი ნდა ძალიან სწორ ად გაიგოს, რომ აქ არ არის საუბარი მძიმე დანაშაულ ებზე. არასრუ ლწლოვანი შეიძ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლება არ წავიდეს ციხეში, თუმცა მას დანაშაულისთვის დაეკისრე ბა სამოქალაქო ვალდებულებ ები, რომლის შეუსრულებლობის შემთხვევაში მის მიმართ გამოიყ ენება უკვე საპროცესი კოდექსით გათვალისწინებული ნორმები. – რაც შეეხება რეგიონებში მუშაობას. ძირითადად რა კა ტეგორიიის ხალხს ხვდებით, თუ არის კონტინგენტი განსაზღვ რული? – არა, მნიშვნელობა არა აქვს ამას. მაგალითად, შეიძლება შე ვხვდეთ მცხეთის რაიონის სო ფელ მისაქციელის მოსახლეობას და ვკითხოთ, რა პრობლემები აქვთ. ნუ, ძირითადად იქ აგარაკ ების გაქურდვა იყო გავრცელე ბული. აგარაკის გაქურდვა ცოტა ძნელად გასახსნელი დანაშაულ ია, რადგან დროშია გაწელილი. შეიძლება წლიდან წლამდე არ ჩავიდეს ადამიანი აგარაკზე და დიდი ხნის შემდეგ აღმოაჩინოს, რომ აგარაკი გაქურდულია. ჩვენ მათთან ერთად ვმსჯელობთ, რა შია გამოსავალი, მაგალითად, შე ვთავაზეთ, რომ დასასვენებელი აგარაკების მესაკუთრეებმა აა გროვონ გარკვეული რაოდენობ ის თანხა და დაიქირაონ დარაჯი, რომელიც მუდმივად დაკავდება ამ საქმიანობით. შეიძლება თვეში 5-10 ლარის გაღებამ ეს ადამია ნები ააცილოს ქურდობას. გარდა ამისა, გვაქვს სხვადასხვა ძალიან აქტიური მიმართულებები იგივე უმაღლეს სასწავლებლებთან თა ნამშრომლობის კუთხით. გავა ფორმეთ მემორანდუმი უნივერ სიტეტებთან. მიმაჩნია, რომ დღ ეს საქართველოს პროკურატურ ამ მიაღწია იმ სტანდარტს, რომ ჩვენი პროკურორები გამოვიყე ნოთ სალექციო კურსისთვის. პრ აქტიკოსი პროკურორები დადიან სასწავლებლებში და თავიანთ გამოცდილებას უზიარებენ სტ უდენტებს. გვაქვს ღია, საჯარო ლექციები სხვადასხვა უმაღლეს სასწავლებლებში. ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
41
თორნიკე ყაჯრიშვილი ყოველ კვირა დღეს, საღამოს 7 საათზე, რადიო „აფხაზეთის ხმა“ ,,თბილისური საღამოები დავით არჩვაძესთან ერთად“ წარმოგ იდგენთ. სევდიანი სატრფიალო სიმღერების ავტორი უკვე მესა მე კვირაა, რადიო „აფხაზეთის ხმის“ თანამშრომელი გახდა. დათო არჩვაძე: „სულ მქონდა სუ რვილი, რადიოს ან სატელევიზიო გადაცემის წამყვანი ვყოფილიყავი. ხშირად მიფიქრია, როგორი წამყვანი ვიქნებოდი. გამიმართლა, რადიოს ხე ლმძღვანელობამ დამირეკა, კომპლი მენტით დაიწყო შემოთავაზება, შენ კარგი რესპონდენტი ხარ და კარგი წამყვანიც იქნებიო. ჩემი გადაცემის მზადება თითქმის ოქტომბრიდან და იწყო. პირველი გადაცემის სტუმრები ლაშა ღლონტი და ნინო ჩხეიძე იყვნენ. მგონი კარგი გამოვიდა. ამ გადაცემის გასვლის შემდეგ, ჩემმა ახლადშეძ ენილმა კოლეგებმა, კომპლიმენტები მითხრეს. იყო კრიტიკაც. მამაჩემი ჩე მი პირველი კრიტიკოსია. ახალ სიმღ ერას რომ ვწერ, ჯერ მას ვასმენინებ. პირველი წნეხი თუ გაიარა, ყველაფ ერი კარგად არის. კრიტიკას მთელი ცხოვრება დიდი სიხარულით ვიღებ. შემოქმედისთვის ეს აუცილებელია, რომ გაიზარდოს. ჯობია იმ წუთას გე წყინოს, ვიდრე შეგაქონ, შეგაქონ და ერთ დონეზე დარჩე. ახალ სამსახურ ში ძალიან კარგად მოვეწყვე. აქამდე რესპონდენტის ამპლუაში მიწევდა ყოფნა, ახლა თავად ვარ რესპონდე ნტების მასპინძელი. რა თქმა უნდა,
„როგორც წამყვანი, ვიზრდები“ დათო არჩვაძე ახალ ამპლუაში თავს კარგად გრძნობს პასუხისმგებლობამაც მოიმატა. თავი დან ვნერვიულობდი, მაგრამ ამ გადა ცემის ფორმატი, იმდენად ჩემია, რომ, როგორც თევზი წყალში ისე ვგრძნობ თავს. თავიდან გადაცემა ათეულის სახით დავიწყეთ, ცოტა ცვლილებები შევიტანეთ და სიმღერების ნუმერაცია აღარ იქნება. იქნება მხოლოდ 10 საუკ ეთესო სიმღერა, რომელსაც გამუდმ ებით ითხოვს ხალხი. აქამდე სტუმარი მეორე ბლოკში მყავდა ხოლმე, ახლა მთელი გადაცემის განმავლობაში მე ყოლება. სტუდიაში სიმღერები ცოცხ ლად შესრულდება. მინდა, რომ გადა ცემა მრავალფეროვანი იყოს. ყოველ კვირას, საღამოს 7 საათზე გავდივ ართ ეთერში და დარწმუნებული ვარ, ჩემი მსმენელი საათნახევრის გამნავ ლობაში დიდ სიამოვნებას მიიღებს. უკვე სამი გადაცემა გავიდა ეთერში~.
„როგორც წამყვანი, ვიზრდები“ სანამ ეთერში დავჯდებოდი რე პეტიციებს გავდიოდი. რამდენიმე პი ლოტიც ჩავწერეთ. ერთი სიტყვით, ბევრი წნეხი გავიარე და თვენახევრი ანი მზადების შემდეგ გავბედეთ, რომ ეთერში გავსულიყავი. პირველი გადა ცემა ცოცხალ ეთერში არ იყო, ჩანა წერი გავიდა, როგორც ხდება ხოლმე. გაცილებით დიდი სიამოვნება მივიღე
შემდეგ გადაცემებში, რადგან LIVE-ი სხვა შეგრძნებაა, სხვანაირი მუხტი მოდის. როგორც მეუბნებიან თანდათ ან ვიხვეწები. გადაცემაც იხვეწება და მგონი მთლიანობაში კარგი გამოვიდა. იმასაც გაგიმხელთ, რომ არც ერთი გადაცემა, რაც უკვე ეთერში გავიდა, წინასწარ არ დამიგეგმავს. წინასწარ არც ის ჩამინიშნავს, რა სიმღერაზე რა ისტორია უნდა გამეხსენებინა. ყველ აფერი სპონტანურად მიდის და უფრო ცოცხალი გამოდის. მართალია ჯერ სამი გადაცემა გავიდა ეთერში, მაგრ ამ ვხვდები, რომ, როგორც წამყვანი, ვიზრდები. ბოლო გადაცემა ძალიან კარგი გამოვიდა. მთავარანგელოზობა დღე იყო, იმ დღეს მთელი საქართვე ლო ქეიფობდა, ძალიან ბევრმა ადამ იანმა დარეკა. აფხაზეთიდანაც დაგვ ირეკეს. იმასაც გეტყვით, რომ, რაც რადიოში დავიწყე მუშაობა, უკვე სამ საღამოზე მიმიწვიეს წამყვანად. – ანუ, რადიოს გარდა წამყვანობა უკვე საღამოებზეც გიწევთ?.. – ძალიან მსიამოვნებს, ვფიქრობ, რომ წამყვანობა ჩემი სფეროა. მომე ცა საშუალება, ხალხის მოთხოვნების მიხედვით არჩეული სიმღერა გავუშვა და ამ სიმღერასთან დაკავშირებული ისტორია გავაცნო მსმენელს. გადაცე მის სტუმარს მე ვირჩევ. ძირითადად ქართული, ტრადიციული სიმღერის
შემსრულებლები იქნებიან, ვინც ახ ლოს არიან ჩემს მუსიკალურ გემოვნ ებასთან. მოგეხსენებათ ამ სფეროში ვტრიალებ, ჩასაფრებული ვიქნები, რომ მათი ახალი სიმღერების პრეიმე რა ჩემს გადაცემაში მოხდეს. – ალბათ, თქვენი ახალი სიმღერ ების პრეზენტაციაც, ამ გადაცემაში იქნება. – უპირატესობა „აფხაზეთის ხმას“ ექნება, მაგრამ სხვა მედიასაშუალე ბებშიც მექნება სიმღერების პრეზ ენტაცია. მეუხერხულება, როდესაც ათეულში, ლაშა ღლონტის „მონატრ ებიხარ ფიქრებს“ და „ქალებს ნაფერე ბს“ მთხოვენ, მაგრამ სხვა რა გზაა, ეს სიმღერები უცვლელად ლიდერობენ. ყველა მეუბნება, რომ, რაც ხალხს მო სწონს, ის უნდა გაუშვაო. არ მიყვარს, როდესაც წამყვანი თავის სიმღერას უშვებს და საქებარ ესემესს კითხულ ობს საკუთარ თავზე.
ბუმი დაიწყო, მიხარია, რომ კინოში რაღაც ხდება. შეიძლება ჩემი პროფ ესიით კინოშიც ვცადო ბედი. კამე რასთან ბავშვობიდან მაქვს შეხება. „პიონერ ფილმში“ დავდიოდი, გრიშა ჩიგოგიძე იყო ჩემი პედაგოგი. ბატონი გრიშა გვასწავლიდა ოპერატორობას, რეჟისორობას, წამყვანობასა და მს ახიობის ხელოვნებას. შემდეგ ლალა თაბუკაშვი ლთანაც დავდიოდი“.
„შეიძლება კინოშიც ვცადო ბედი“ წამყვანობა ისე მომწონს, თუ სატე ლევიზიო გადაცემის წაყვანა შემოთა ვაზეს, უარს ნამდვილად არ ვიტყვიო. პროფესიით კინომენეჯერია, თეატრა ლური აქვს დამთავრებული. „ჩემი პროფესიით არასდროს მი მუშავია. ბოლო პერიოდში ფილმების
გაატარე „უნიქარდი“, რას კარგავ? თქვენ ყოველდღიურად ბევრ ფულს ხარჯავთ. მობილურზე აქტიურად გიწევთ საუბარი, სუ პერმარკეტებში სიარული, ავტო მანქანის ხარისხიანი საწვავით ავსება, ექიმების და ესთეტიკური ჯანმრთელობის ცენტრების მო ნახულება. დადიხართ აფთიაქებ ში ფარმაცევტული და ჰიგიენური საშუალებების შესაძენად. თუმცა, ყველაზე საინტერე სო მაინც შაბათ-კვირაა, როცა სამსახურისგან დასვენებულებს შეგიძლიათ საყიდლებზე იაროთ. შეიძინოთ ლამაზი სამოსი, საჩუ ქრები ძვირფასი ადამიანებისთ ვის. გაატაროთ სასიამოვნო საღა მოები ბარებსა და რესტორნებში. იქნებ უკვე ახალი სახლი შე იძინეთ ან ძველი გაარემონტეთ? მაშინ ინტერიერის განახლებაც მოგიწევთ. ასეთ დროს ხომ ძვ ირფასი ნივთების და ხარისხიანი 42
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ავეჯის შეძენა დიდ სიამოვნებას მოგანიჭებთ, მაგრამ, ამასთან ერ თად, საკუთარი თავის მოვლაც არ უნდა დაივიწყოთ, თქვენ ხომ სალონებშიც ხშირად დადიხართ, აქტიური ადამიანი ხართ და შე საბამისად, „უნიქარდიც“ თქვენი ცხოვრების ბარათია. შეიძლება „უნიქარდი“ უკვე გაქვთ და იყენ ებთ, ან უბრალოდ საფულეში გი დევთ, ყოველ ჯერზე გატარება კი გეზარებათ. მაშინ გადახედეთ თქვენს ყოველდღიურობას და თავად მიხვდებით რამდენი ქულა დაკარგეთ ამ დროის განმავლო ბაში და რამდენი შანსი გაუშვით, რომ დახარჯული თანხის სანაცვ ლოდ, საჩუქრები მიგეღოთ.. „უნიქარდის“ საშუალებით შე გიძლიათ ყველაფერი უკან, საჩუ ქრებად დაიბრუნოთ: მობილურზე დახარჯული სასაუბრო დრო, სა წვავი, რომელსაც თქვენი მანქანა
ხარჯავს, ძვირფასი ტექნიკა, რო მელიც შეიძინეთ ან თუნდაც სა გზური ევროპაში. გაატარე „უნიქარდი“, რას კა რგავ?! მე ბარათის აქტიური მო მხმარებელი ვარ და მისი გამო ყენება არასდროს მავიწყდება. მერე რა, თუ მარკეტში მხოლოდ შოკოლადს ვყიდულობ 2 ლარად. „უნიქარდის“ უნიკალურობა ხომ იმაშია, რომ მისი გამოყენება ყოველთვის შეიძლება, როდესაც ყიდულობ. ამიტომ „უნიქარდზე“ ქულები ყველაზე სწრაფად გროვ დება. „უნიქარდის“ პარტნიორთა რი ცხვიც სულ უფრო იზრდება და ამ ბარათით სარგებლობა უკვე 1000-მდე ობიექტში შეგიძლიათ. თან სანამ თქვენ ამ ბარათის გამოყენება გეზარებათ, „უნიქარ დისგან“ უკვე ათასობით ადამია ნმა მიიღო ასიათასზე მეტი საჩუ
ქარი. „უნიქარდის“ განახლებული კატალოგიდან ან ვებგვერდიდან www.unicard.ge 2000-ზე მეტი სა ჩუქრის არჩევა შეგიძლიათ. საჩუ ქრის მიღება კი შესაძლებელია, როგორც სახლში, ასევე „უნიქარ დის“ ახლადგახსნილ სერვისცე ნტრში, რომელიც თამარ მეფის გამზირზე N8-ში მდებარეობს. მათ კი, ვი საც ბა რა თის გა ტარება ავიწყდება, იცოდეთ რომ „უნიქარდი“ ყოველთვე, ხან თვ ეში რამდენიმეჯერ საინტერესო აქციებს აწყობს სხვადასხვა პა რტნიორ კომპანიებთან ერთად. აქციის პერიოდში კი გაზრდილ ან გაორმაგებულ ქულებთან ერთად, თქვენ ფასდაკლების და საჩუქრ ების მიღებაც შეგიძლიათ. სექტ ემბერში სწავლის დაწყებასთან დაკავშირებით `IKKS junior~-ის მაღაზიებში მისულ „უნიქარდის“ მომხმარებლებს გაორმაგებული
ქულების და საჩუქრების მიღება შეეძლოთ. ოქტომბერში ტანსაც მლის მაღაზია `Giordano~ -ში მი სულმა „უნიქარდის“ მომხმარე ბლებმა 20%-მდე ფასდაკლება და გაზრდილი ქულები მიიღეს. ნოემბერში კი, ფრანგული ტანს აცმლის მაღაზია „cop-copine“-ში მისულ „უნიქარდის“ მფლობელე ბს 30%-მდე ფასდაკლება, გაზრ დილი ქულები და საჩუქრები და ხვდათ (აქცია „cop-copine“-ში 30 ნოემბრამდე გასტანს). წამახალისებელი აქციები გა გრძელდება! ახლა ხომ ხვდები რამდენი სა ჩუქარი დაკარგე? ნუ იქნები პასი ური, აღარ გაუშვა ხელიდან შანსი და დაიწყე ქულების აქტიური და გროვება. შენ, კიდევ ბევრი საჩუ ქარი გელოდება.
R
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ამერიკიდან ჩამოსულ დიზაინერს ვირუსები შეესია
ფოტო: TFW-ის ოფიციალური პარტნიორი I See Studio დეა თავბერიძე უტა ბექაია საქართველოს 12-წლიანი გა ნშორების შემდეგ ესტუმრა. თბილისის „ფეშენ ვიკზე“ უტას თეატრალიზებული კოსტიუმები ბევრმა მოიწონა. ის ნიუ-იორკშიც თეატრალურ კოსტიუმებზე მუშა ობს. ასევე, წერს ლექსებს, ქმნის მუსიკას, ძალიან უნდა რე ჟისორობა. როცა ამის საშუალება მომეცე მა, აუცილებად გ ავ აკ ეთ ე ბ ამასაცო, ამბო ბს.
თბილისს თავის ამერიკელ პა რტნიორთან, უილიამ მორგ ენთან ერთად ესტუმრა, თებე რვალში კი მასთან ერთად გრანდიოზულ თეატრალურ შოუს ნიუ-იორკში აწყობს. ამჯერად ჩვენებისთვის 2 კვირაში მოემზადა. საბო ლოოდ ყველაფრით კ მა ყო ფი ლ ი იყო, გარდა ერთი რამისა... კავკასიური ვი რუსები შემო მესიაო: „რაც აქ ჩამოვედი, ბევრი
უჩვეულო რამ დამემართა. ჩამო სვლისთანავე ავად გავხდი. ხან რა ამტკივდა და ხან – რა. ახლაც ყური მტკივა, ანთება მაქვს. არადა ავად საერთოდ არ ვხდები. მგონი, ყველა ვირუსი ერთად შემეყარა“. მოდის სამყაროში უტა ბექაია: „90-იან წლებში მცირე აკადემიაში ვსწავლობდი დიზაინს, ოღ ონდ ინდუსტრიულს. მაგ დროს ჩემი მეგობარი გელა კუპრაშვილი ავანგა რდული მოდის ასამბლეას აწყობდა. ეს 1996 წელს იყო. მეც ჩავერთე. ძალიან მაგარი გამოვიდა. მახსოვს, სასწაულე ბი მოვახდინე მაშინ, გუაშით შევუღებე მოდელებს თმები. ძალიან მოეწონათ. რუსებმა შეგვარჩიეს და მოსკოვში ჩვ ენებაზე წაგვიყვანეს. ამის შემდეგ აქაც მქონდა ჩვენება, რაღაცებს ვაკეთებდი, თუმცა ტყუილად, არაფრისთვის... ბო ლოს 1998 წელს ჩამირტყეს ვიზა და ამერიკაში გავიქეცი“.
თეატრებში ვაფორმებდი. მერე, კი ნოშიც ვიმუშავე. ასე დავმკვიდრდი კინოსა და თეატრის მხატვარად“. „ფეშენ ვიკზე“ „ჩემმა მეგობარმა მითხრა: არ გინდა, გააკეთო რამე „ფეშენ ვიკი სთვისო“? 18 კოსტიუმი ორ კვირაში შევქმენი. ეს კოსტიუმები შეგიძლია ჩაიცვა კიდეც. ისე, მე კოსტიუმებს ვაკეთებ, მოდა არ მომწონს. უფრო მხატვრულს ვანიჭებ უპირატესობას. პრეტ-ა-პორტე არ არის ჩემი საქმე. მაგრამ ჩემდა უნებურად ასე მოხდა. ჩემთვის ეს არის მხატვრული ნამუ შევარი, რომელიც შეიძლება კომე რციულად აქციო... თბილისში მუშაობა ყველაზე ძა ლიან მინდა. სამომავლოდ აპრილშ იც გავაკეთებ ჩვენებას თბილისის „ფეშენ ვიკზე“.
ამერიკა „წარმოიდგინეთ უცხო ქვ ეყანა, ინგლისური არ იცი, სახლი არა გაქვს, ვისთან მიდიხარ, არც ეს იცი. არან აირი დასაყრდენი არა გაქვს. თავიდან ძალიან რთული იყო. სად და რად არ მი მუშავია... გარკვე ული პერიოდის შე მდეგ გამახსენდა, რომ თბილისში ერთ კაცს ვიცნობდი, ნიუ-იორკიდან იყო და დიზაინის კომპ ანია ჰქონდა. მას და ვეკონტაქტე. სამუშაოდ ამიყვანეს. სპორტული ტანსაცმლის ჩანახატე ბით დავიწყე... დაახლო ებით ერთ წელიწადში კი რუსმა რეჟისორმა სლავა სტიპნოვმა მთხოვა, ჩემი თეატ რი გააფორმეო. ძალიან ეფექტური გამოვიდა. არ აფრისგან ღირებული შე იქმნა. ამ ნამუშევრის შემდ ეგ ბევრი დაინტერესდა. სპ ექტაკლებს უკვე სხვადასხვა
ქართველმა მოდელებმა მოსკოველი დიზაინერი გააბრაზეს დეა თავბერიძე ლიკა ალადაშვილს ჩვენების ბო ლოს სიბრაზის არაფერი ეტყობოდა. არადა, მოსკოვიდან „ფეშენ ვიკისთ ვის“ ჩამოსული დიზაინერი ქართ ველ მოდელებს თურმე ძალიან გაუბრაზებიათ. საქმე ჩხუბამ დეც კი მისულა. ეს რამდენიმე დღის შემდეგ „რედისონში“ გა მართულ „შოუ რუმზე“ ლიკასგ ანვე შევიტყვე. აღნაგობიდან გამომდინარე, მოდელობას თურმე მოსკოვში მასაც სთავ აზობდნენ, მაგრამ... ლიკა ალადაშვილი: – მოდელობა ნამდვილად არ მინდა. აქ ისე ვეჩხუბე მოდელებს, ვინმე რომ ასე მეჩხუბოს, გავგიჟ დებოდი და პოდიუმიდან გავიქც ეოდი... – თუ ასე ფიქრობ, რაღატომ ეჩხუბე მათ? – „კუპალნიკს“ არ იცვამდნენ და გამაბრაზ ეს. ბოლოს შავ „კალგოტკებზე“ ჩაიცვეს და სულ დაიკარგა. ისე არ გამოიყურებოდა, როგორც ჩა ფიქრებული მქონდა. ბევრი „ნარიადი“ ამოვიღე ამის გამო. ამან, რა თქმა უნდა, ძალიან გამაბრაზა. – რას ფიქრობ, ეს რისი ბრალია, კომპლექს ის? – რა ვიცი, ასე მითხრეს, ვეღარ გავთხოვდებ ითო. იქნებ პირიქით მოხდეს და ყველანი დათხ ოვდეთ-მეთქი (იცინის). ძალიან სერიოზული პა ნიკა იყო იმ დღეს. ერთს მკერდი ცოტათი უნდა გამოჩენოდა. ერთ-ერთი შემპირდა, მე ჩავიცვამო, მაგრამ ბოლოს ამ კოსტიუმის ამოღებაც მომიხდა. ასე მითხრა, სააგენტოდან გამომაგდებს ჩემი უფროსიო...
ბოლოს კი ყველაფერი იმით და გვირგვინდა, რომ კაბებს რედბ ულიც გადაასხეს... ლიკა ალადაშვილმა „ფეშენ ვიკზე“ მაქმანია ნი ნიღბებით დაამახსო ვრა ყველას თავი. ბევრის მოწონება დაიმსახურა, ზოგიერთის – კრიტიკა, ზოგმა ისიც თქვა, ვიღაცის ნამუშევარს მაგონებსო: „ისეთმა ხალხმა, ვისი აზ რიც ჩემთვის მნიშვნელოვანი იყო და ვისაც მართლა ესმის საქართველოში მოდა – ავთო ცქვიტინიძემ, თამუნა ინგო როყვამ, თაკო ჩხეიძემ, ჯიჯი რეჯინმა ნამუშევრები მომი წონეს. დანარჩენს კი, თუ არ მოეწონათ, ეგ ჩემი პრობლემა არ არის“. სამი წელია, რაც გათხოვილია. მისი ქმარი მოსკოვში გაზრდილი ქართველია, პროფესიით იური სტი. „ყველანაირად ხელს მიწყობს. კარგია, განსხვავებული პროფეს იისანი რომ ვართ. ისიც ჩემსავით გარეკილი რომ იყოს, გავგიჟდებო დიო~, – ხუმრობს ლიკა. ლიკა 8 წელია, მოსკოვში ცხ ოვრობს, უნივერსიტეტიც იქ და ამთავრა. პირველი გამოფენა 17 წლისას თბილისში „აჭარა მიუზიკ ჰოლში“ ჰქონდა. მას შემდეგ იყო უამრავი ჩვენება. ახლა ძირი
თადად საქორწილო კაბებზე მუშაობს. „საერთოდ, ყველაფერს მე თვითონ ვაკე თებ. ვერავის ვენდობი. ნიღბები სულ ჩე მი ხელით დავამზადე. ტანსაცმელი ვერ მოვასწარი, ძალიან გადავიღალე, მაგრამ გამოვჭერი და ისე ჩამოვიტანე. ამ ნიღბ ებით მინდოდა ამორძალების სახე და ხასიათი გადმომეცა. თავიდან ვფიქრო ბდი, რკინის ყოფილიყო, მაგრამ ისეთი არ გამოდიოდა, როგორიც ჩავიფიქრე, ამიტომაც გადავწყვიტე, სპეც იალურად დამუშა ვებული მაქმანის გან გამეკეთებინა“. ამორძალები „ამ ნი ღბ ების შექმნას სა მი თვე მო ვუნდი. თანამე დროვე ფრანგი მწერლის ვებერის რამდენიმე წიგნი წა ვიკითხე და აქედან გამომდინარე ავიღე ეს თემა. ამ წიგნმა შთამ აგონა. წიგნში ნათქვამია, რომ პირველი ამორძალები კავკასიაში იყვნენ. დიპლომის თემადაც ქართველი ქალი ავიღე. ამ შე მთხვევაში გადავწყვიტე, მებრძოლი ქა ლის სახე შემექმნა. ჩემთვის ქართველი ქალი მებრძოლთან ასოცირდება. მეც მებრძოლი ხასიათის ვარ“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სამომავლოდ „იმ დღეს დიღმის სამმართველოდან ქართველი სპეცრაზმელები გამოვიდნ ენ. ისეთი მაგარი ფორმები, „შიტები“ და ნიღბები ჰქონდათ, გაოგნებული დავრჩი, ძალიან მომეწონა. სამომავლოდ ვიცი, რომ ჩემი კოლექცია ისევ მებრძოლი ხასიათის იქნება. ოღონდ ჯერ მინდა ამოვისუნთქო. თუმცა უკვე ვიცი, მო მავალი „ფეშენ ვიკისთვის“ რა უნდა გავაკეთო“. „არავის არაფერს ვუმტ კიცებ“ „ეს ჩვენება ძალიან დიდი გამოცდილება იყო ჩემთ ვის. როგორ მოვეკიდე იცით, ამ საქმეს? სამი თვით აბსოლუტურად ყველაფერს მოვწყდი. მინდოდა, ბოლომდე და ვხარჯულიყავი. თუმცა აქ მაინც გავუჭორივარ ზოგიერთებს. არავისთვ ის არაფრის დამტკიცებას არ ვცდილობ. ჩემთვის ვისი აზრიც მისაღები იყო, მათ და დებითად შემაფასეს. არის მს ოფლიო ტენდენციები... თუ მათ გადაუხვევ, შენი კოლექცია გოიმობა გამოდის. ჩემი კი, ვფიქრობ, ნორმალ ური გამოვიდა. შეიძლება კოლექციას არ ემჩნევა, მაგრამ მე მაქსიმალური გავაკეთე. ალბათ, ამიტომაც იყო ჩვ ენება ემოციური...“ ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
43
წიგნს „გმირი“ „სოფლის 2015 წელს ევროპის დედაქალაქი თბილისი იქნება მაშენებელი 2010“-ის ტიტული მიენიჭა თორნიკე ყაჯრიშვილი 26 ნოემბერს, გაზეთ „პრაიმტაიმს“ ერის მო ამაგეთა დაჯილდოება ზე, 2008 წლის საომარი ბატალიების ამსახველი წიგნის გამოცემისთვის – „გმირი“ „სოფლის მა შენებელი 2010“-ის ტი ტული მიენიჭა. 28 ნომი ნაციაში დასახელებული
44
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ნომინანტების დაჯილდ ოება კლუბ „ტრიუმფში“ გაიმართა. ღონისძიე ბის ორგანიზატორი გა ერთიანებულ შემოქმედ ხელოვანთა კავშირების დირექტორები და თეატ რების ადმინისტრაციები იყვნენ. პროექტის პარტ ნიორები არიან: ეკონომ იკის და მდგრადი განვ
ითარების სამინისტრო, კულტურის და ძეგლთა დაცვის სამინისტრო, საქართველოს საპატრ იარქო და შეზღუდულ შესაძლებლობათა, ხანდ აზმულთა და მზრუნველ ობა მოკლებულ ბავშვთა მომსახურების სააგენ ტო. ერის მოამაგეთა და ჯილდოება წელს მეექ ვსედ გაიმართა. ღონისძ იების ორგანიზატორები ყოველ წელს სახელმწი ფო სტრუქტურებს, ას ევე წარმატებულ კომპ ანიებს, აჯილდოებენ საინტერესო პროექტ ებისთვის. რომლებიც ხელს უწყობენ ხელო ვნების, კულტურისა და სპორტის განვითარებას. პროექტის მიზანია სა ზოგადოებას ინფორმაც ია მიაწოდოს ქართულ ბაზარზე არსებული ლი დერი კომპანიების საზო გადოებაზე ზრუნვისა და ქომაგობის მაგალითების შესახებ. ასევე მოახდი ნოს კომპანიების სოცი ალური პასუხისმგებლ ობების სტიმულირება, ქვეყნის მშენებლობის პოზიტიურ პროცესებში და მხარი დაუჭირონ ხე ლოვნებას, კულტურას და სოციალურ პროექტ ებს.
ევროპის 2015 წლის ახ ალგაზრდულ ოლიმპიურ ფესტივალს თბილისი უმას პინძლებს. შაბათს, სერბეთ ის დედაქალაქ ბელგრადში, ოლიმპიური კომიტეტების 39-ე გენერალურ ასამბლ ეაზე გამართულ წილისყ რაში, თბილისმა ჩეხეთის ქალაქ ბრნოს აჯობა. გადამწყვეტ არჩევნებში მონაწილეობა ევროპის 49 ქვეყნის ოლიმპიური კომი ტეტის წარმომადგენელმა მიიღო. 26-მა მხარი თბილ ისს და უჭ ირა, 21-მა – ბრ ნოს, ხოლო 2-მა თავი შეიკ ავა. წილისყრამდე, კანდიდ ატ ქალაქებს, მხარდაჭერის მოსაპოვებლად 25-25 წუ თი დაეთმოთ. ქართულმა პრეზენტაციამ ნამდვილი ფურორი მოახდინა. როგო
რც ჩანს, ნანახმა რუსეთიც იმდენად მოხიბლა, რომ პო ლიტიკური ვნებები გვერ დით გადადეს და 2015 წლ ის ზაფხულში ოლიმპიადის საქართველოში ჩატარებას მხარი რუსეთმაც დაუჭირა. საქართველოს ეროვნუ ლი ოლიმპიური კომიტეტის პრეზიდენტი გია ნაცვლი შვილი: - უდიდესი გამარჯვე ბა მოვიპოვეთ, ძლიერ კო ნკურენტთან. ასამბლეის წევრთათვის, უშუალოდ დარბაზიდან გააკეთეს გა ნცხადებები თბილისის მე რმა გიგი უგულავამ და სახელმწიფო მინისტრმა გია ბარამიძემ. თბილისიდ ან ვიდეოჩართვა გაკეთდა, რომელშიც ევროპის ოლიმ პიურ ოჯახს საქართველოს პრეზიდენტმა მიხეილ სა
აკაშვილმა მიმართა. ჩვენი პრეზენტაცია გაჯერებული იყო ფოლკლორული ელემ ენტებით, თბილისის სპორ ტული ინფრასტრუქტური სა და ზოგადად, ქალაქის ღირსშესანიშნაობების შე სახებ შექმნილი კლიპებით. დუეტმა „ჯორჯიამ“ ცოცხ ლად შეასრულა სპეციალუ რად „თბილისი-2015“-ის თვის შექმნილი სიმღერა. ეს ყველაფერი ისეთი ლამაზი და შთამბეჭდავი გამოვიდა, ბევრმა წინასწარაც კი მო გვილოცა გამარჯვება. თუ მცა მთლად ისეც არაა სა ქმე, რომ ეს უპირატესობა პრეზენტაციამ მოგვაპოვ ებინა. გამარჯვებას წინ წე ლიწადნახევრიანი სამზად ისი უძღვოდა და ბედნიერი ვარ, რომ ამ შრომამ შედეგი გამოიღო.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კობა ინასარიძე საქართველოს ნაკრებისა და მოსკოვის `ლო კომოტივის~ მცველი მალხაზ ასათიანი უკვე მე რვე სეზონია, რუსეთის ჩემპიონატში თამაშობს და მიუხედავად იმისა, რომ მალხაზი რუსულად მთლად კარგად ვერ ლაპარაკობს, ჩვენი რუსი კოლეგებისთვის იქ მოთამაშე ქართველთაგან ყვ ელაზე სასურველ რესპონდენტად სწორედ ასათ იანი ითვლება. ინტერესიც ბუნებრივია. ასათია ნი რუსეთში ერთ-ერთ საუკეთესო ფეხბურთე ლად ითვლება. თუმცა იყო დრო, მისთვის საქართველოს ნაკრების კარი რომ დაიხურა – ექტორ რაულ კუპერი ასათიანს ეროვნულ გუნდში ცოცხალი თავით არ ათამ აშებდა. ახლა ნაკრებ ის მწვრთნელი თემურ ქეცბაიაა, ასათიანი კი – ჩვ ენი გუ ნდ ის გამორჩეული ფიგურა.
– მთელი ცხოვრება სა ქ არ თვ ელ ო ს ნაკრებში თა მაშზე ვოცნებ ობდი, და წარმ ოიდგინეთ, რა დღეში ვიყავი მაშინ, როცა კუპერი ეროვნულ გუნდში სათამა შოდ არ მეძახდა. ჩემთვის ეს მტკივნეული იყო და ძალიან განვიცდიდი. ახლა კი ბედნიე რი ვარ, როცა მოედანზე ჩემი ქვეყნის უპირველესი გუნდის მაისურით გავდივარ. – ბავშვობაში კიდევ რო მელ გუნდს გულშემატკივრ ობდი? – ბავშვობაში ყოველთვის ოცნებობ, ვინმეს დაემსგავსო. მე „მილანს“ ვგულშემატკივრობდი და ძალიან მომწონდა იტალიური ფეხბ ურთი. რატომ? ვერ გეტყვით. მაშინ საქართველოს ეროვნული ნაკრები არც მსოფლიოს და არც ევროპის ჩემპიონატების შესარჩევ ციკლში არ თამაშობდა. ამიტომ ყოველთვის მქონდა არჩევანი, ვისთვის მეგულშ ემატკივრა და მხარს იტალიელებს ვუჭერდი. როდესაც კახი კალაძე „მილანში“ გადავიდა, იტალიელების მიმართ მეტი სიმპათია გამიჩნდა. – კახისთან მეგობრობ თუ მხ ოლოდ სანაკრებო თამაშებისას ხვდებით ერთმანეთს? – როცა ნაკრებში ჩამოვდივართ ხოლმე, რა თქმა უნდა, ძალიან ახლო ურთიერთობა გვაქვს, სხვა დროს კი ერთმანეთს იშვიათად ვნახულობთ, ის მილანში ცხოვრობს, მე – მოსკ ოვში. – ისე, იტალიას ვგულშემატკ ივრობდიო, თქვი, და იტალიის ნა კრების წინააღმდეგ რამდენჯერმე თავადაც გითამაშია... – ამ მხრივ, გამიმა რთლა, რადგან იტ ალიელები შესარჩევ ჯგუფში ჩვენთან ერთად ხშირად ხვ დებიან. მათ მო ედანზე ოთხჯერ დავ უპ ირ ის პი რდ ი. ახლა, თითქმის „ნა
ბიჭია!~ მალხაზ ასათიანი ცოლის გარეშეც თავს მშვენივრად გრძნობს თესავები“ ვართ, ერთმანეთს ისე კა რგად ვიცნობთ. – ადრე ნაკრების მწვრთნელთან კონფლიქტი გქონდა, ახლა კი ერ ოვნული გუნდის მთავარი მწვრ თნელი თემურ ქეცბაიაა... – მასთან ერთად საქართველოს ნაკრებში მითამაშია. ის კარიერას ამთავრებდა და რამდენიმე შეხვ ედრა ერთად ჩავატარეთ. კარგია, რომ ქართველი მწვრთნელი გვყავს. მან ჩვენი მენტალიტეტი უკეთესად იცის. ის ძალიან მონდომებულია. როდესაც თამაშობდა, ყოველთვის ბოლომდე იხარჯებოდა. როგორც მწვრთნელი, ქეცბაია ძალიან ემოც იურია. ფეხბურთელებმაც ვუთხ არით, რომ მასთან ერთად, როგო რც ვარჯიშის, ასევე თამაშის დროს, ბოლომდე დავიხარჯებით. რა გამო ვა, მომავალში გამოჩნდება. ჯერჯ ერობით, დამეთანხმები, საქმეები კარგად მიდის. – გამოდის, რომ საქართვე ლოს ნაკრებს სწორედ ქართ ველი თავკაცი სჭირდება? – არ ვა მბ ობ, რომ ის აუ ცილებლად ქართველი უნდა იყოს. თუმცა ამჟამად ეს ყვ ელაზე სწორი არჩევანია. ჩვენ ხომ უკვე გამოვცად ეთ სხვადასხვა მწვრთნ ელ ები, მათ შო რის, უც ხოელებიც. – მომავალში, შენ არ აპირებ მწვრთნელ ობას? – არა, ეს ჩემი საქმე არაა. თუმცა, ასე ბე ვრი ამბობს, მერე კი მწვრთნელები ხდებ იან. შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაშიც იგივე მოხდეს. მწვრთნ ელი რომ იყო, ძა ლიან მტკიცე ნერვ ები უნდა გქონდეს. – მერვე წელია, მოსკოვში ცხოვ რობ და რუსი კო ლეგებისგან გა მიგია, რუსული კიდევ ვერ ისწა ვლაო. მართალ ია?
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
– კი, ასეა. სკოლაში რაც ვისწავ ლე, ის ვიცი. 8 წლის განმავლობაში არც წი ნს ვლა მა ქვს, არც – უკ უს ვლა. თანაგუნდელებს უკვირთ და მეკითხებიან: რვა წელია, ჩვენთან ხარ და რუსული როგორ ვერ ისწა ვლეო. ზოგჯერ ისეთი მარტივი რამ მეშლება, თვითონ მეცინება. საქა რთველოში რომ ჩამოვდივარ და შე მდეგ უკან ვბრუნდები, ყველაფერი თავიდან იწყება. თანაგუნდელები ხუმრობენ, რომ ჩემი საქართველო ში გამოშვება არ შეიძლება. თუმცა, ხალხთან რუსულად საუბრის არ მე რიდება. ტელეკამერების წინ კი ნა მდვილად მიჭირს. იქ რას ვამბობ, არ ვიცი. მერე, როდესაც ვუყურებ, მე ცინება ხოლმე. – მოსკოვში ქართული კერძები არ გენატრება? – აბა, როგორ შეიძლება იმერელ კაცს ქართული სამზარეულო არ მოენატროს?! ხაჭაპური და საცივი მიყვარს. თუმცა, იმერული ხაჭაპუ რი, აჭარული – ნაკლებად. თუმცა, ფეხბურთელებისთვის ყველაფრის ჭამა არ შეიძლება, ზოგიერთი კერძი მეტისმეტად ცხიმიანია. – იცი საჭმლის გაკეთება? – მგონი, ახალი არაფერი იქნება თუ გეტყვი, რომ მარტო კვერცხის შეწვა ვიცი. – ღვინოს სვამ? – მხოლოდ ნატურალურს, ისიც, როცა ქუთაისში სახლში ვარ ხოლმე. სუფრასთან რომ ვზივარ, ცოტას ყო ველთვის ვსვამ. ნატურალური ღვ ინო ჯანმრთელობისთვის სასარგებ ლოა. ზომიერად ყველაფერი კარგია. – ცეკვა იცი? – არა, ცე კვა ნა ღდ ად არ ვი ცი. როდესაც სხვებს ვუყურებ, ყოვე ლთვის ვფიქრობ – რატომ არ ვისწ ავლე-მეთქი? მიყვარს, როდესაც მე გობრების ცეკვას ვუყურებ. – ფეხბურთის გარდა, რა გაინ ტერესებს? თავისუფალ დროს რო გორ ატარებ? – ჯერჯერობით, უცოლო ვარ და თავისუფალ დროს, მეტწილად, მე გობრებთან ერთად ვატარებ. – ბიჭი თუ შეგეძინა, ფეხბურ თზე შეიყვან? – რა დრ ოს ბი ჭია! ჯერ ცო ლი უნდა მოვიყვანო და ბიჭზე და მის ფეხბურთელობაზე მერე ვილაპარა კოთ. – ისე, ჯერ არ აპ ირ ებ ცო ლის მოყვანას? არც შეყვარებული გყ ავს? – ჯერ არა და არც შეყვარებული მყავს. ჯერჯერობით თავს ისედაც მშვენივრად ვგრძნობ, მერე კი ვნ ახოთ, კარგი გოგონების მეტი რა არის...
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
45
საჩუქარი ხანდაზმულებს
27 ნოემბერს, სავაჭრო ცენტრ „ქარვასლაში“, მეხუთე სართულზე, ,,ჯი. მარტის“ ქვებრენდის სახით ინოვაციური სწრაფი კვების ობიე ქტი „პანორამა ბუფეტი“ გაიხსნა. პირველ დღეს სწრაფი კვების ობ ექტმა მედიის წარმომადგენლებს უმასპინძლა. საგანგებოდ მათთვის კერძების დეგუსტაცია და სახალი სო „პანორამა-ტურნირი“ მოეწყო. 13:00 საათიდან კი ობიექტმა მომხ მარებლებს უმასპინძლა. მოწვეულ სტუმრებს, „პანორამა ბუფეტმა“ უგემრიელესი კერძებისა და ტკბი
ლეულის მრავალსახეობა შესთავ აზა. ქართული სწრაფი კვების ბა ზარზე ახალი მოთამაშე მუშაობის განსხვავებული ფორმატით გამო ირჩევა, რადგანაც მომხმარებლებს პირველად აქვთ საშუალება მიირ თვან „შვედური მაგიდის“ პრინცი პით, ადგილზე გააკეთონ არჩევანი 300-მდე დასახელების მზა საკვებ სა და საკონდიტრო ნაწარმს შო რის, ან ისარგებლონ „Take Away“-ს სერვისით. როგორც „ჯი. მარტის“ ქსელის
გენერალური დირექტ ორი, ეკატერინე ჩხაბერ იძე აცხადებს „პანორამა ბუფეტი“ ახალი ინოვაც იური პროექტია საქართ ველოში და მომხმარებე ლს ბევრ სიახლეს შესთ ავაზებს. ეკატერინე ჩხაბერ იძე: ,,ჯი. მარტმა“ დღეს თბილისელებს ახალი ქვ ებრენდი შესთავაზა. აქ დემოკრ ატიული კონცეფციაა, სამზარეუ ლო ღიაა. სტუმრის თვალწინ ხდება
თაკო შარმიაშვილი „საქ არ თვ ელ ოს ლატარიის კომპან ია“ საქველმოქმედო აქციების სერიას აგ რძელებს. ამჯერად, კომპანიამ სიურპრ იზი ხანდაზმულებს მოუწყო. 22 ნოემ ბერს, გიორგობის დღესასწაულის წი ნა დღეს კომპანიის წარ მო მადგენ ლებ მა ტკბილეული და საყ ოფ აც ხო ვრ ებ ო ტექნიკა პირადად მიუტანეს 90 წლის შოთა პერანიძეს, 75 წლის მიხეილ ზანდ უკელსა და 75 წლის გურამ ასპანიძეს. მოხუცებმა საჩუქრ ები ოჯახთან ერთად შეარჩიეს. სამივე მათგანს „საქართ ველოს ლატარიის კომპანიამ“ სარეცხი მანქანები გადასცა. გიორგი ბარკალ აია, „საქართველოს ლატარიის კომპან იის“ გაყიდვებისა და მარკეტინგის დირე ქტორი: – ჩვენთვის განს აკუთრებით სასიხა რულო და მნიშვნ ელოვანი მოვლენაა, როდესაც იმ ხალხს ვეხმარებით, რომლ ებსაც ძალიან სჭირ დებათ დახმარება. ძალიან სასიამოვნოა, როდესაც შეგიძლია, თუნდაც მცირედით გაულამაზო ცხოვრე ბა ღვაწლმოსილ მო ქალაქეებს და პატივი
კერძების მომზადება და თავადაც აქტიურად არ ის ჩართული ამ პროც ესში. ეს არის ერთგვარი ინტერაქტიული კული ნარული სანახაობა. სა კვების ფასები ნებისმიე რი ფენისთვის მისაღე ბია, ასორტიმენტი მრავ ალფეროვანი. არ ვართ მხოლოდ ქართულ სამზარეულოზე კონცენტრირებული, აქ წარმოდ გენილია მსოფლიო სამზარეულო და 300-მდე კერძის სახეობა. ძალი
„ჯი. მარტის“ ინოვაციური სწრაფი კვების ქვებრენდი – „პანორამა ბუფეტი“ 27 ნოემბერს ამუშავდა 46
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
სცე მათ. „ ს აქ არ თვ ელ ო ს ლატარიის კომპანიის“ მიერ გამოჩენილი ყუ რადღებით ნასიამოვ ნები დარჩნენ მოხუ ცები. 90 წლის შოთა პერანიძე ამბობს, რომ ასეთი ყურადღება მი სი ასაკის ადამიანი სთვის ძალიან მნიშვნ ელოვანია. შოთა პერანიძე: – 21 ნოემბერს 90 წელი შემისრულდა, იუბილეს მეორე დღეს ლატარიის კომპანიი დან მოვიდნენ და ას ეთი ლამაზი საჩუქარი გამიკეთეს. ძალიან სა სიხარულო დღე იყო, დიდი მადლობა მინდა ვუთხრა ამ ადამიანე ბს. სამამულო ომის ვეტერანი გახლავართ, წლების წინათ საპასუ ხისმგებლო თანამდ ებობაც მეკავა... ახ ლა მოხუცებულობის დროს ჩემი წარსულის დაფასება ძალიან მა ხარებს. მეუღლე, უპ ატიოსნესი ადამიანი, დავკარგე ორი თვის წინ, ეს სარეცხი მანქ ანა ნამდვილად გვჭი რდებოდა... „ ს აქ არ თვ ელ ო ს ლატარიის კომპან ია“ მუდმივად ატარ ებს საქველმოქმედო აქციებს, კომპანია რამდენჯერმე უკვე დაეხმარა საბავშვო სახლებს და როგორც თავად ამბობენ, ეს აქციები სისტემატურ ხასიათს მიიღებს.
ან სასიამოვნო გარემოა შექმნილი სტუმრებისთვის, ლამაზი ხედით. ვფიქრობ, რომ ეს ზუსტად ის პრ იორიტეტებია, რაც საქართველოში მოქმედ მსგავსი ტიპიის რესტორნე ბისგან განგვასხვავებს. ,,პანორამა ბუფეტი“ „ჯი. მარტის“ ახალი ბრენ დია. დარწმუნებული ვარ თავისი გა მორჩეული ატმოსფეროთი, ლამაზი ხედით, უგემრიელესი კერძებით და საოცარი ფასებით მომხარებლის დიდ მოწონებას დაიმსახურებს და თბილისელების უსაყვარლეს ადგი ლად იქცევა~. „პანორამა ბუფეტის“ გახსნაში ნახევარი მილიონი ევროს ინვესტ იცია ჩაიდო და 70 ადამიანი დასაქმ და. კვების წარმოების ხაზი კი სპეც იალურად მოწვეულმა უცხოელმა სპეციალისტმა ააწყო. „ჯი. მარტის“ საზოგადოებასთან ურთიერთობის მენეჯერი, ნატალია დარჩიაშვილის თქმით, „ჯი. მარტი“ მომხმარებელს კიდევ ბევრ სიახლეს შესთავაზებს. ნატალია დარჩიაშვილი: „ჯი.მა რტის“ მომხმარებელს დავპირდით, რომ მუდმივად სიახლეებს შევთავ აზებდით. ზუსტად 5 თვე გავიდა და უკვე ახალი ქვებრენდის პრეზენტა ცია გვაქვს. „პანორამა ბუფეტი“ 600 კვადრატულ მეტრ ფართობზეა, რომელიც მოიცავს ბარს და კაფეს. შვედური მაგიდის განლაგების პრ ინციპით მოწყობილ ნაწილში, მომხ მარებელი მსოფლიო სამზარეულოს ყველაზე გემრიელ კერძებს აღმო აჩენს. „პანორამა ბუფეტი“ ასევე კორპორატიული მომსახურეობის სერვისსაც დანერგავს“. „ჯი. მარტი“ ქართული კაპიტა ლით შექმნილი ქსელია, რომელიც ამ ეტაპზე მსხვილი ფორმატის სუ პერმარკეტებს „ქარვასლასა“ და „თბილისი ცენტრალს“მოიცავს, თუმცა უახლოეს მომავალში ქსელი თბილისის ცენტრალურ უბნებშიც გაფართოვდება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
PEOPLE’S
TOP 10 გვ.8
ტაშის კვირა იყიდება ლეგენდა გვ.3
TV Critics - Much WE გვ.5 გვ.5
გვ.2
გვ.8
პირველი მეორე სიცოცხლე ჭიათურაში
გვ.4
გვ.6
ვინ შექმნის ინტერნეტის სახეს?
გვ.7
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
47
ტაშის კვირა 90
„ადამიანი ემოციებს საკუთარი სხეულის მე შვეობით გამოხატავს, ტაში სწორედ ერთ-ერ თი ასეთი შემთხვევაა. ხელების განვითარებ ულობა ერთ-ერთი უმ ნიშვნელოვანესია იმ ელემენტებს შორის, რომლებიც ადამიანს ადამიანად აქცევენ. როცა მაიმუნები ხე ებიდან ჩამოძვრნენ, ხელები გაუთავისუფ ლდათ. თავიდან ისინი ხელებს როგორც ინ სტრუმენტებს ისე იყ ენებდნენ. თუმცა, დრ ოთა განმავლობაში, ხელების დახმარებით ემოციების გადმოცემა დაიწყეს. აპლოდისმენტი სხეუ ლის ენ ის ერთ-ერ თი სა ხეობაა, ის ენთუზიაზმის ენაა. საუკეთესო აპლოდი სმენტი სპონტანურად წა რმოიქმნება. ნაძალადევი აპლოდისმენტი კი სტვენა ზე უარესია. ის არის არამ ატერიალური ჯილდო. ის გადამდებია. ხანგრძლივი აპლოდისმენტი მთელი ცხ ოვრებისა და უდიდესი ბე დნიერების ტოლფასია“. ეს აპლოდისმენტებზე გაკეთებულ, დისქავერის ფილმში ფსიქოლოგ უილფ რედ გიოტერის მონათხრო ბია. სანდრო ლომინაშვილ მა დადო ფეისბუქზე, ტაშს ეხებოდა და აქაც ამიტომ გაგიზიარეთ, ბუნებრივია, ვიდეო უფრო ეფექტურია :) სტრასბურგი არ ვიცი ოპოზიციონე რები სინამდვილეში რო გორ შეხვდნენ პრეზიდენ ტის გამოსვლას ევროპა რლამენტში, ფაქტია, რომ დიდ პოლიტიკაში მათზე უკეთ გათვითცნობიერე
48
ბული ადამიანები იმ დღეს დარბაზში ისხდნენ და სააკ აშვილს ტაშს უკრავდნენ... რეალურად, როცა ადამ იანი მსგავს გამოსვლას აკ რიტიკებ, ან მის მნიშვნელ ობას და ხარისხს ვერ ხვდები, ან უბრალოდ, შენს პოლიტი კურ კურსს სჭირდება, რომ ასე გააკეთო. ჩემთვის ორივე შემთხვევა საკმაოდ მიუღებ ელია. თუ იმას ვერ ხვდები, რომ ნატოს დადგენილება, მასზე დახარჯულ კარტრი ჯზე ძვირი ღირს – პარლამ ენტის ნაცვლად სულ სხვა დაწესებულების რიგში უნდა იდგე. ხოლო თუ სინამდვი ლეში ყველაფერს ძალიან კარგად ხვდები, მათ შორის, იქ დაკრული ტაშის ბუნებრ იობის დონეს, მაგრამ მაინც რაღაცებს მიედ-მოედები,
უბრალოდ, ცუდი ხარ. წინა კვირას, სრულიად შემთხვევით მომესმა, რო გორ საუბრობდა ორი ოპოზ იციონერი, რომ პრეზიდენ ტის სიტყვა აფხაზეთისა და ოსეთის ჩაბარებას ნიშნავდა. რომელი რომელს ატყუებდა, ვერ მივხვდი, ალბათ, ორივე. საკმაოდ ევროპულად დალაგებული და შვიდი; ამ ერიკულად ჰიპურ-პაცეფი სტური და ბოლომდე ქართ ული... მომწონს, როცა უც ხოეთში ქართველებს ტაშს უკრავენ - სუხიშვილი იქნება, ქინქლაძე თუ სააკაშვილი. დომინგო რა მაგარი იქნება პარალე ლურ რეჟიმში, ორი ყურით, დომინგოსა და ბურჯანაძის აპლოდისმენტების მოსმენა.
25 ნოემბერს თბილისსა და ბათუმში, თითქმის პარალე ლურად ისმოდა აპლოდისმ ენტები... პლაჩიდო დომინგოს კო ნცერტი აქამდეც მხოლოდ ტელევიზიით მქონდა ნანახი. მაშინ ვერაფრით წარმომედ გი ნა, რომ ის ერთ დღ ეს აქ იქნებოდა და მე კონცერტს კვლავ მხოლოდ ტელევიზი ით ვნახავდი. ვერ მომიხე რხდა წასვლა, თუმცა „რაც უფრო შორს ხარ, მით უფრო ვტკბები“ ამუშავდა. „კური ერის“ ჩართვაში დანახული საღამო ზუსტად ისევე მომე წონა და მომინდა, როგორც ადრე ნანახი კონცერტები. ძალიან კარგია, როცა ეს შე ნთან ხდება. უფრო მეტად გრძნობ თავს მსოფლიოს ნა წილად.
საქართველო ძალიან მდიდარია საოპერო ვარს კვლავებით და უგუნურება იქნებოდა, ადრე თუ გვიან, ეს საჩუქარი ქვეყანას სწ ორად არ გამოეყენებინა. თითქოს გადამწვარი სკ უდიერის ოპერა მოვინანი ეთ და აღვადგინეთ. რასაც ვხედავ ამ კუთხით მართ ლა გახურებული მუშაობა მიდის, პარალელურად 3 ქალაქში მიმდინარეობს ოპ ერის აღდგენა თუ მშენებ ლობა. ბათუმის თეატრში ლე გენდარული ტენორიც მი ვიდა და დაბრუნების პირო ბა დადო. ან კი რატომ არ უნდა გასჩენოდა დაბრუნ ების სურვილი. მთელი წლ ის განმავლობაში შეიძლება ერთ-ერთი ყველაზე დასა მახსოვრებელი კონცერტი ყოფილიყო. ობიექტურად ამ მოვლენის გამკრიტიკე ბელი, ალბათ, არ უნდა არ სებობდეს. მიტინგი ძალიან ცუდია, როცა ვიღაც ბრაზობს, გაბრაზ ებული კაცი საქმეს ვერ აკ ეთებს. ყველაზე დიდი, რაც მას შეუძლია, სხვებისთვის თავისი ბრაზის გადადებაა. ასე გადაწყვიტეს გაბრ აზებულმა პოლიტიკოსე ბმა შეკრება, ტაში უკრეს, ხალხიც მოიკრიბეს, ბევრს ეცადნენ თუ ცოტას, საბო ლოოდ ხალხიც გააბრაზეს. რა სიამოვნებას იღებენ ამ ით, ჩემთვის უცნობია. თუ მცა, ალბათ, რაღაცას იღ ებენ, მართლა. როცა მარგიანი ხარ, ან უბრალოდ, მარგინალი, ალ ბათ, გაბრაზებაც კი თავს საჭიროდ და ძლიერად გა გრძნობინებს ხოლმე. მაგრ ამ ხალხს რაღას ერჩიან?!
ISSN 1987-7404
9 771987 740005 ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
იყიდება ლეგენდა ქალაქის ლეგენდების ათეული რომ შეადგინოთ, ვახტანგ გორგასლის ხო ხობთან, მადათოვის კუნძ ულთან, საიათნოვასა და სხვებთან ერთად, იქ აუცი ლებლად მოხვდება საფე ხბურთო კლუბი თბილისის „დინამო“, რომელიც თბილ ისისთვის ყოველთვის გა ცილებით მეტი იყო, ვიდრე საფეხბურთო კლუბი... ეს „დინამოს“ ქალაქია, ქალაქი, რომელიც უკვე 20-30 წელია საკუთარ გუ ნდს ეძ ებს და ვერ უპ ოვ ია. ამიტომ ხდება ხოლმე მსოფლიოსა თუ ევროპის ჩემპიონატზე სხვადასხ ვა ქვეყნის დროშებით რომ გამოეფინებიან ქუჩაში ად ამიანები. მათ ურბანულ კოდში უდევთ ფეხბურთის სიყვარული, თუმცა ამ კო დის გაშიფვრას წლებია ვე ღარავინ ახერხებს... რაც სხვა მრავალ უბედურებას თან ერთად, პირველ რიგში, დამოუკიდებლობის წლებში „დინამოში“ მოღვაწე უნია თო მენეჯერების ბრალია. თუმცა სანამ მმართველებს მივდგები, ცოტას ზოგად სიმახინჯეებზე დავწერ... როგორ მოვიდა აქამდე „დინამო“ გამონაკლისი არ ყოფილა. როგორც კი საბჭოთა კავშირს გამოვხ სენით, ეს ჩვენი ქვეყანა ისე მოვირგეთ, როგორც ძროხ ების ფერმა. ყველა უახლ ოეს ძროხას ეკვეთა და წვ ელა დაუწყო. მაშინ არავინ ფიქრობდა, რომ ერთიანად ჯიქნებს მიძალებულ ხალხს, საქონელი მალე შიმშილით დაეხოცებოდა. რეალურად ხომ თივის მომტანი კაცი არ იყო დარჩენილი... ახლა ვხვდები რა მოსწ ონდათ უფროს თაობებს კომუნიზმში... დიდი მთიბ ავები არც ჩვენი საბჭოთა წინაპრები იყვნენ, კვირაში ერთი-ორჯერ თუ მოუსვა მდნენ ხოლმე ცელს, თუმცა ფერმაში თივა სულ იყო. შე საბამისად, ძროხა ხან მეტს იწველიდა, ხან -ნაკლებს, მა გრამ შიმშილით არ კვდებო და. მეორე მომენტი ის იყო, რომ საქონელი სხვას ეკუთ ვნოდა. რამდენიც არ უნდა მოეწველა, ქართველი მაინც ყოველთვის ფიქსირებულ დოზას იღებდა და კმაყოფ
ილი იყო. თუმცა ამ კმაყოფილებამ საბოლოოდ გაზარმაცებამ დე მიგვიყვანა. დამოუკიდ ებლად ცხოვრებისა და შრ ომის რაციონალურად გა დანაწილებისთვის მოუმზა დებლები აღმოვჩნდით. ასე შემოგვახმა ხელებში „დინა მოც“ და მთელი დანარჩენი ფერმაც... საბჭოეთის დროს დაგროვებულის გამოწველ ას 4-5 წელი თავისუფლად ეყო. შემდეგ კი, თუ ვინმეს 1 ძნა თივა მოჰქონდა, უკან მინიმუმ 1 ტონა რძის წაღე ბა სურდა. „დინამო“ „დინამოს“ ირგვლივ ყო ველთვის ხმაური იყო. ხან ვინ დაიჭირეს, ხან ვის ჩამო ართვეს, ხან ვის მიჰყიდეს. მე, როგორც გულშემატკი ვარი, ყოველ ცვლილებას იმედით ვხვდებოდი. მერე რა, რომ კახა თარგამაძე გა რეწარია, მთავარია გუნდი იყოს კარგად – დაახლოებ ით ასე ვფიქრობდი. იმიტომ, რომ ვე რც მა შინ და ვე რც ახლა, ვერაფრით ვხვდები, როგორ შეიძლება მსგავს პროდუქტს ფლობდე და არ ავითარებდე. „დინამოს“ გამო ატეხ ილ ჭიდაობას იმ შემთხვევ აში ექნებოდა ახსნა, თუკი
რომელიმე მფლობელი სა ფუძვლიანად მიხედავდა გუნდს და მას რეალურად დაუბრუნებდა გულშემატ კივარს. რამდენიც არ უნდა ისაუბრონ, დღეს კონკრე ტული მფლობელების დროს მიღწეულ წარმატებებზე, ფაქტია, რომ ბოლო 20 წლ ის განმავლობაში „დინამოს“ საშინაო მატჩებზე საშუალო დასწრება 2000-სს არ აღემ ატება. მილიონ-ნახევრიანი ქალაქის ლეგენდარული გუ ნდისთვის კი ეს კატასტრო ფის ტოლფასია. გუნდში ბადრი პატარკ აციშვილის მოსვლის პირვ ელ წლებში, აღორძინების შანსი, ალბათ, ყველაზე რეალური იყო. თუნდაც ის, რომ გუნდს ვებსაიტი გა უჩნდა და ვარჯიშებზე ყვ ელა მოთამაშეს ერთნაირი ფორმა ეცვა, რაღაც იმედს მაძლევდა. რას ვიზამთ, სა ქართველო ხომ ხელიდან გაშვებული შანსების ქვეყ ანაა... ამ პერიოდში გუნდმა საქართველოს ჩემპიონობა სა და თასთან ერთად, დსთ თასი მოიგო. ივო შუშაკს ძალიან კარგი გუნდი ჰყავდა და თითქოს ძალიან ახლოს იყო დრო, როცა ტრიბუნებ ზე გულშემატკივრის რიცხ ვი მინიმუმ გაორმაგდებოდა მაინც. მაგრამ მოსკოვში
მიღწეულ წარმატებას მო რიგი გამოწველა მოჰყვა – გუნდიდან, გაუგებარ ვი თარებაში, თითქმის ყველა ლიდერი წავიდა. მარტო ვლადიკავკაზის „ალანია ში~, დღემდე გამოუძიებელი შეთანხმების საფუძველზე „დინამოს~ 4 თუ 5 მოთამაშე გაიყიდა. გაგრძელება ყველ ასთვის მოულოდნელი იყო, „დინამომ“, პირველად და მოუკიდებლობის პერიოდ ში, უეფას თასის ჯგუფურ ეტაპზე გააღწია – თუმცა ეს ამ ამბის ერთადერთი ნათე ლი მხარეა. სანამ ჯგუფში მოხვდებოდა, დავით პეტრ იაშვილის მმართველობაში მყოფმა გუნდმა ზედიზედ 3 ტაიმბოლი ითამაშა. ტაიმ ბოლი, პირველ ტაიმში წა გების მიუხედავად, მატჩის მოგებას ნიშნავს და სხვა დასხვა ბუქმეიკერები მასზე უმაღლეს ფსონს იძლევიან. ბელორუიის „ბატესთან~, ჩეხურ „სლავიასთან~ და პოლონურ „ვისლასთან ~ მა ტჩები, ასე თუ ისე უხმაურ ოდ მიილია. უკვე ჯგუფში „პანიონისთან~ ნათამაშები 5:2 (1:2 პირველი ტაიმის შე მდეგ) კი დიდი სკანდალის წინაპირობა გახდა. მაშინ ტოტალიზატორებში ბევრი მილიონი მოიხსნა და უე ფაში სერიოზულ სანქციებ საც განიხილავდნენ. ეჭვები
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბუნებრივია, ხელმძღვანე ლობაზე და მფლობელებზე იყო, მით უმეტეს ბერძნული „პანიონისის~ პრეზიდენტი სალვატორ ბეოსი განთქმ ული ნაძირალა იყო საფე ხბურთო წრეებში. მაშინ „დინამო“ გადარჩა, თუმცა დღემდე ზუსტად ვერ ვხვდ ები რა იყო გუნდისთვის უკ ეთესი, მსგავსი გამოძრომა თუ რამდენიმეწლიანი დისკ ვალიფიკაცია... საბოლოოდ „დინამო“ გაუსვენებელი მკვდრის მდ გომარეობაში დარჩა. როცა სახლში მიცვალებულია, სე ქსისთვის არავის სცალია. შესაბამისად, ვერ იბადება ახალი სიცოცხლე და ასე სტაგნაციაში მიილია ბოლო რამდენიმე წელი. მოთამაშეები აქ არაფერ შუაში არიან, უბრალოდ, ბა ზაზე რაღაც დალპა. P.S. გასულ კვირას პატარკ აციშვილის ოჯახმა განაცხ ადა, რომ მზად არიან გუნდ ის ინტერესებით იხელმძღვ ანელონ და „დინამო“ ისეთ ინვესტორს დაუთმონ, ვინც მას სასურველ დონემდე აი ყვანს. დღეს ცოტა სხვა დროა, 2010 წელს თუ „დინამოში“ ვინმე მოვა, დიდი იმედი მა ქვს, რომ 90-იანების მეთო დიკით აღარ იმოქმედებს. ეს წელი ქართული სპორტი სთვის და, რაც ყველაზე მთ ავარია, ფეხბურთისთვის, წარმატებული გამოდგა. მისი საუკეთესო ფინალი კი ახალი „დინამოს“ დაბადება შეიძლება გახდეს. გუნდისა, რომელიც ტრიბუნაზე მა ყურებელს დააბრუნებს და, რომელიც ძალიან ხანგრძ ლივი პაუზის შემდეგ, კვლავ ქალაქის სიმბოლოდ იქცევა. ბარსელონა ულამაზესი ქალაქია, თუმცა მსოფლი ოში საგრადა ფამილიაზე მეტი გულშემატკივარი ყო ველთვის კამპ ნოუს ბინა დრებს ეყოლებათ.
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
49
პირველი მეორე სიცოცხლე ჭიათურაში „დილის 11 საათზე ყვ ელა ავტობუსი სავსე იყო ხალხით, ყველანაირი ხა ლხით... დავიძარით ჭიათ ურისკენ, სადაც მზიანი ამინდი დაგვხვდა. ფართ იზე საბაგიროთი ავედით. ჩასულ ხალხს ნელ-ნელა ადგილობრივები ემატებ ოდნენ და მალე ყველაფ ერი გათბა. მასპინძლები წვავდნენ მწვადს და ადამ იანები ერთმანეთს ეცნო ბოდნენ. ყველამ ძალიან კარგ ად დაუკრა. ფესტივალმა ბევრად გადააჭარბა მო ლოდინს. ყველა ბედნიე რი იყო. არტისტებისთვის ეგზოტიკაა მსგავს ადგი ლებში დაკვრა. სრულიად განსხვავდება ყოველკვი რეული ივენთებისგან და მსგავსი საღამოები ყოვე ლთვის ბევრად ნაღდი გა მოდის. ამიტომ გადავწყვ იტეთ, რომ შემდეგი ივენ თი აბასთუმანში, პირველ ივე თოვლის მოსვლისას გავაკეთოთ“. მომწერა თომა ჩალა ძემ, რომელმაც გარდა იმისა რომ ჭიათურაში ძა ლიან კარგი სეტი დაუკრა, მთლიანად ფესტივალის ჩატარებისთვისაც ძალიან დიდი ძალისხმევა გაიღო. ძალიან კარგად მესმ ის, როცა თომა ამბობს, რომ მსგავსი ივენთები ბევრად ნაღდი გამოდის. ამის ახსნა ადრეც რამდ ენჯერმე მიცდია და ერთ, შეიძლება სულელურ, მა გრამ დასკვნამდე მივედი. საქართველოში მთელი ის უბედურებები, რომლებიც ქვეყანას გადახდა, ყველ აზე ღრმად ადამიანების აურაში ჩაინერგა. ჯერ კიდევ საკმაოდ რთულია იყო ქართველი და აურა ბოლომდე გინათებდეს. აურა, როგორც მოგეხსნე ბათ გადამდებია. ამდენად, როცა დახურულ კლუბში რამდენიმე აურადამძიმ ებული ადამიანი შედის, ისინი მალევე ავრცელებენ ხოლმე მათდაუნებურად ჩაბუდებულ სევდას. შე მდეგ აურა მთელ კლუბ ში დგ ება და მე რე ხდ ება ბოთლების გადალეწვა და დაცვასთან ჩხუბები. ღია სივრცეში კი ნიავი ოდნავ დაგიბერავს, შენი აურა, წარსულითა და დარდებ ით სადღაც ძალიან შორს მიაქვს. დგახარ სრულიად დაცლილი და ღრუბელივ ით იწოვ პოზიტივს. კარგ
50
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
ად ყოფნის სურვილი ამ დრ ოს ყვ ელა უა ზრო ამბიციაზე ძლ იერია. შესაბამისად, მხოლოდ პოზიტივი მისდის არტისტსაც... შემდეგ უკვე „რასაცა გასცემ შენია“ ხდება და ემოციების გაცვლა იწყება. ცხოვრებაში კი მთავარი ემოციების გა
ცვლა და სიხარულის გაზი არებაა. DJ Gio Shengelia: „ჯა მში ორიათასზე მეტი ად ამიანი მოვიდა, რაც ყველა მოლოდინს აღემატებოდა. საოცარი დღე გამოვიდა. ვფიქრობ, მსგავსი რამ ძა ლიან ხშირად უნდა ხდებ
ასეთი ივენთები, რამდენადაც ჩვენ ერთად ბრძოლის გარდა, ერთად გა რთობაც უნდა ვი სწავლოთ. ხალხი უფრო მშვიდობი სმოყვარე ხდება. ცეკვა ადამიანე ბის გახსნისთვის საუკეთესო საშუ ალებაა. საერთოდ არ გამკვირვებია,
ოდეს. გარდა იმისა, რომ რეგიონებში კულტურულ მუტხს აძლიერებს, ეს ქა რთველების ახლებური ურთიერთობისა და თანა ცხოვრების ფორმებს აყ ალიბებს. მოგონილი ამ ბიციების, სნობიზმის და კუთხობრივი დისკრიმი ნაციისგან ათავისუფლე ბს ახალგაზრდებს. სამწუხ აროდ, დრომ ისე მოიტანა, რომ ჩვენ თავიდან გვაქვს ერთმანეთის სიყვარული სა სწავლი, მუსიკა კი ამ დროს ყველაზე კარგი მასწავლე ბელია“. Jorjick: „მაგარი იყო, ბე ვრი ხალხით და პოზიტივით. აუცილებელი იმდენადაა
რომ ბევრი სხვადასხვა ინ ტერესები ადამიანის კონც ენტრირების მიუხედავად, არცერთი ინციდენტი არ მომხდარა. მე მივესალმები ყველა ისეთ ინიციატივას, რომე ლიც დარდისა და ვარამისკ
ენ არ იქნება მიმართული“. P.S. ყველამ იცის რამხ ელა როლი ითამაშა თავის დროზე ამერიკის განვ ითარებაში მუსიკამ. რა როლი მიუძღვით იგივე ჰიპებს საკუთარი მოსა ხლეობისთვის მშვიდობის სიყვარულის ჩანერგვაში. სიმშვიდე ადამიანის ბუ ნებრივი მდგომარეობაა, სიავე და აგრესია, დროთა განმავლობაში დაავადებ ასავით ემართებათ ხო ლმე ადამიანებს. ამ დრ ოს რთულია დაუჯერო პოლიტიკოსებს ან თუ ნდაც მასწავლებლებს. „დამშვიდდი და გაიღიმე“ შენი ასაკის მუსიკოსისგ ან ბევრად უფრო დამა ჯერებლად ჟღერს. ეს არტისტები ჰიპე ბი არ არ იან, ყვ ელ ას სა კუთარი პროფესია და სამსახური აქვს. თუმცა ყველაზე დიდი საქმე, რა საც ისინი აკეთებენ, სწ ორედ მუსიკაა. მუსიკას კი ყველა გამოვლინებაში ერთადერთი მიზანი, ად ამიანის გაკეთილშობილ ება აქვს... დომინგო იქნე ბა ეს, ნიკა ჯაფარიძე თუ ბობ დილანი.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ხმები მსგავსი კონკურსის ხი ბლიც ეს არის, რაც უნდა სამართლიანად ან უსამ ართლოდ მოეჩვენოს მაყუ რებელს გადაწყვეტილება, მასზე პასუხისმგებელი მხ ოლოდ თვითონ არის... ზურა მოსიავა რომ „ჯე ოსტარს“ ვერ მოიგებდა, ეს პირველი რამდენიმე კონც ერტის შემდეგაც შეგვეძ ლო გვევარაუდა. მას არც შეძლებული ლობისტები ჰყავდა და არც მდიდარი ოჯახი. ხმების დათვლისას „მაჩვი“ ყოველთვის აუტს აიდერების შორიახლოს ტრიალებდა. მეორე მომენტია, რომ „ჯეოსტარში“ მთავარი გა მარჯვება არ არის. ეს იქ იდანაც ჩანს, რომ გასული წლების ნიჭიერი, მაგრამ ნაადრევად გავარდნილი მონაწილეები, დღეს ფი ნალისტებზე არანაკლები სიმპატიით სარგებლობენ. უბრალოდ, ძალიან მაგარი პრეცედენტი იქნებოდა, სახალხო კონკურსი, ანდე რგრაუნდიდან მოსულ უნ იჭიერეს ბიჭს მოეგო. ალბათ, ჩვენთვის ჯერ ცოტა ადრეა გუგა ჭყონია, ზურა მოსიავა ან თუნდაც იგივე ანი ხანჩალიანი. ჯერ კვლავ ლევან შარვაძეს და აჩიკო ნიჟარაძეს ვაძლევთ ხმას. ამ ორი ადამიანის მი მართ პატივისცემის გარდა არაფერი მაქვს, მაგრამ ფა ქტია, რომ მუსიკალურ სა მყაროში, მათ ერთი გრამი სიახლეც კი არ შემოუტ ანიათ. სიახლე კი სწორედ ის ელემენტია, რომლის გარეშეც ქართული სცენა შოუბიზნესად ვერასდროს იქცევა. არა, თუ გვსურს მხოლოდ ქვეყნის საზღვრ ებში ჩავიკეტოთ, შიდა ბა ზრისთვის იგივე გიორგი სუხიტაშვილი გადასარევი პროდუქტია. ქართველი მსმენელი ახალგაზრდა შე მსრულებლისგანაც დიდი სიამოვნებით მოისმენს იმ ას, რაც წლების წინათ სხვა მომღერლებისგან ესმოდა. მაგრამ ქვეყნის გარეთ მს გავსი პროდუქტი მხოლოდ ემიგრანტების ქორწილებ ში თუ გაიყიდება. გიორგი და აჩიკო, კი დევ კარგი შემთხვევებია, ძალიან სასაცილო მდგო მარეობაში აღმოვჩნდებით წლევანდელი „ჯეოსტარი“ ანი სირაძემ რომ მოიგოს. მისი ლიდერობა შეიძლება ბევრი ფაქტორით აიხსნას, მაგრამ არა ნიჭით და მუ სიკალურობით. ერთი, რომ პატარა გოგოა, ანუ ბევრ, მასზე ოდნავ უფროს ბიჭს მოსწონს და უმესიჯებენ... მისი „ვანია“ კლიპის ბიუჯ ეტი იმაზეც მიგვანიშნებს, რომ ბავშვი ქუჩიდან და მი წისქვეშა გადასასვლელი დან არ მოსულა კონკურ სზე... მოკლედ, ბევრი ხმა და პირველობა გასაგებია. აი რატომ მოხვდა ანი საუკ ეთესო 12 კაცში, ამის ახსნა კი, ძალიან მიჭირს და სავა რაუდოდ საკუთარ გადაწყ ვეტილებას დღეს ჟიურიც უნდა ნანობდეს.
TV Critics - Much WE დემონსტრირებას „უშიკა“ ყველაზე კარგად ახერხე ბს. ჩვენთან თითქოს სტ ერეოტიპად ჩამოყალიბდა, რომ ფოლკლორის კარგ შემსრულებელს, არც მო ბილური უნდა ჰქონდეს, არც მანქანა და საქართ ველოს გარდა ფეხი არსად უნდა ჰქონდეს დადგმული. ნამდვილი ქართველი თუ ხარ, დღეს უნდა გიჭირდ ეს, წარსული გეამაყებ ოდეს და მომავლის იმედი გქონდეს. სრული აბსურდ ია – დღეს თუ იწუწუნე და კვდომას შეეგუე, ხვალ უკ ვე მკვდარი იქნები და არც შენი წარსული ენდომება ვინმეს. ვწყვეტ წერას, ტაშს ვუ კრავ გიორგი უშიკიშვილს და გადავდივარ შემდეგ თავზე. Much We
ტზე, ზურას შემდეგ ყველაზე ნალკები ხმა სწორედ ამ სამე ულს ჰქონდა. საბოლოოდ ყველაფერი კარგია, ისიც, რომ „მაჩვი“ გა ვა რდა და ის იც, რომ ანი სირაძე ლიდერია... დღეს გუ ლდამწვარი მაყურებელი, ალბათ ზუსტად ამას იმსახუ რებს. ერთგვარი უსამართლ ობის განცდა, აუცილებლად გაზრდის პროექტის რეიტინ გს. გასულ სამშაბათს ყველ აზე აქტუალური თემა ხომ სწორედ ზურას გავარდნა იყო. მაყურებელი, ალბათ, ამ ის შემდეგ კიდევ უფრო დიდი ყურადღებით დააკვირდება პროექტს... იქ კიდევ დარჩ ნენ მარგალიტები, ოთო ნემს აძის, სოფო გელოვანისა და ინდირა ჯგერენაიას სახით. მით უმეტს ბოლო კონცერ
„უშიკა“ როგორც ჟიური იტყვის ხოლმე, მე არ მჩვევია მსგავსი ეპითეტების კეთება, მაგრ ამ ეს ადამიანი ჩვეულებრივი გენიოსია. მისი მოღვაწეობა პასუხია მათთვის, ვინც მი იჩნევს, რომ ქართული ფო ლკლორი მხოლოდ ლამაზი წარსულია. გიორგი იმ მიზა ნმიმართული პოლიტიკის ნა წილია, რომლის მიზანიც წა რსულსა და მომავალს შორის მყარი კავშირის დამყარებაა.
ჩვენთან ხომ ძირითადად ასე ხდებოდა: ვიცოდით 2 ცი ხე და 5 ეკლესია და სრულიად საქართველოს სკოლის ბავშ ვები ამ მარშრუტებზე დაჰყ ავდათ ხოლმე ექსკურსიამ ძღოლებსა და დამრიგებლე ბს. შესაბამისად, წარსულის მიმართ ინტერესი მინელდა და ჩვენი ისტორია ერთგვარ მკვდარ მუზეუმად გადაიქ ცა... ციხეც, ეკლესიაც და სი მღერაც იმაზე მეტი გვაქ ვს, ვიდრე აქამდე ვიცოდით. რატომღაც ახალქალაქის შორიახლოს პრეზიდენტის მონახულებული ციხე გამახს ენდა. რომლის შესახებ აქამ დე არაფერი გამეგო... არადა ის ბევრად ძველი ყოფილა, ვიდრე ნებისმიერი სხვა ძე გლი, რომელიც ექსკურსიებ ზე მინახავს. ეს სიმღერებიც პირველად მოვისმინე, ახალი ქართველების მიერ ზუსტად ისეთივე ორგანულობით შე სრულებული, როგორც ამას მათი წინაპრები აკეთებდნენ. ფოლკი ძველს არ ნიშნავს, ის ნიშნავს სახალხოს და ამის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გამოვარდა და გამოვა რდა, აწი ვეღარ დააბრუ ნებ, თან არც არის საჭირო. მთავარი უკვე მიღწეუ ლია და ეს ადამიანი ყველ ამ გაიცნო, კაპრიზებით, ახირებებით, სირთულეე ბით და რაც მთავარია, უდ იდესი ნიჭით. ახლა ჯერი კარგ პროდიუსერებზეა... სათანადო მუშაობის შე მთხვევაში ეს ადამიანი, პი რველ ეტაპზე, თავისუფლ ად გაავსებს თბილისურ დარბაზებს. მოუფიქრეთ კარგი პროგრამა, აუყვან ეთ პიარ ტექნოლოგიების სპეციალისტი, იმიჯმეიკ ერი, კიდევ ვიღაცები, ვის პროფესიებსაც ქართული სახელები არ ჰქვიათ. და ლაქებისა და თერძებისთვ ის სხვაც ბევრი გვყავს. შექმენით მარგალიტის გან პროდუქტი, რომელიც გარდა იმისა, რომ ქვეყნის სახელისთვისაც კარგია, თქვენს ჯიბეებსაც შეასქ ელებს. ახლა თუ ყველა დარდებში გადავვარდით და „როგორ გავარდა“ ვი ძახეთ, „ჯეოსტარი 2011“საც ანი სირაძე მოიგებს, 2012-საც და შე მდ ეგ, თუ კატაკლიზმებს გადავურჩ ით, ხომ მოიგებს და მოიგ ებს. P.S. გასულ კვირას „ბრ ავოში“ ალეკო ბერძენიშ ვილი გამოჩნდა და საბო ლოოდ სუპერფინალშიც გავიდა. ესეც სირცხვილია, არ შეიძლება ქვეყანაში ას ეთი მუსიკოსი გვყავდეს და მსმენელი მას მხოლოდ სატელევიზიო შოუებში ხვდებოდეს. ვიღაცები ამ ბობენ, რომ ეს არ იყიდება და ხალხი ამისთვის მზად არ არის. და ვინ სცადა გა ყიდვა და ვის მოუბრუნდა? არ შეიძლება ყველაფრის ხალხის დაბალ გემოვნებ აზე გადაბრალება... ბატონო პრეზიდენტო, ჩამოასახლეთ 10.000 პრ ოდიუსერი... 10 მაინც!
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
51
ფოტო: ანა კობახიძე
ყველა მსურველს, აქვს საშუალება გამოგვიგზავნოს თავისი ფოტო, რომელიც გამოხატავს მის პირად სტილს. გთხოვთ დაგვიკავშირდეთ შემდეგ ი-მეილზე: tbilisistreetstyle@ gmail.com www.styletbilisi.net
1
ქრისტი ყიფშიძე
2
ჯიჯი რეჯინი
3
თეონა თავართქილაძე
4
თიკო სადუნიშვილი
პალტო: KENZO შარვალი: Diesel სათვალეები: Ray-Ban
პერანგი: Boss ჩანთა: Louis Vouitton ფეხსაცმელები: Vintage მაისური: Diesel
1
2
3
4
კაბა: Margiela მძივი: Lavin ბოტები: Chanel
ტყავის ქურთუკი: Lavin შარვალი: Max Jacobs პეხსაცმელები: Max jacobs პულოვერი: Naf Naf
52
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ვინ შექმნის ინტერნეტის სახეს? სან დრ ო ასა თი ან ი
info@sandroasatiani.com
ინტერნეტი იმდენად სწრა ფად იცვლება და ვითარდება, რომ ძნელია დღეს განსაზღვ რო, როგორი იქნება ხვალ. ფაქტია, რომ ადამიანის რო ლი ინტერნეტში სულ უფრო და უფრო იზრდება, ვინაიდან დღეს თავად მომხმარებლები აყალიბებენ ინტერნეტის თა ნამედროვე სახეს თავიანთი ფოტოებით, კომენტარებით, ვიდეოებით. პირველ ეტაპზე სხვადასხ ვა ინტერნეტსერვისები ტრ ადიციული მედიის მუშაობის მოდელს იმეორებდნენ. მაგა ლითად, გაზეთების ვებგვერდ ებზე უბრალოდ ნაბეჭდი ეგ ზემპლარების ელექტრონული ასლები იყო განთავსებული. ანუ, ინტერნეტში ზუსტად ის იდებოდა, რაც იბეჭდებოდა. დღეს კი, სხვადასხვა მედიასა შუალების ვებგვერდი თითქოს თავისი დამოუკიდებელი ცხ ოვრებით ცხოვრობს. ვინაიდ ან ინტერნეტში ხშირად ისეთი მასალაც იდება, რაც ტრადიც იუ ლი სახით არ ყო ფი ლა გა მოქვეყნებული. გაზეთები თა ვიანთ ვებგვერდებზე ხშირად ვიდეომასალასაც ათავსებენ. მაგრამ, რაც მთავარია, დღეს ამა თუ იმ მედიასაშუალების მუშაობის პროცესში, თავად მომხმარებლებიც აქტიურ მო ნაწილეობას იღებენ, თავიანთი კომენტარებით და სოციალ ური ქსელების საშუალებით, საინტერესო პუბლიკაციების ნაცნობ მეგობრებში გავრცე ლებით. მაგალითად, სულ რაღაც 10 წლის წინათ რაიმე სტატია რომ მომწონებოდა, გაზეთის რამდენიმე ეგზემპლარს ვიყი დდი და მეგობრებს დავურიგე ბდი, ან რაც უფრო რეალურია, უბრალოდ, ჩემი სიტყვებით მოვუყვებოდი ნაცნობებს სტ ატიის შინაარსს. ხოლო თუკი ჩემი აზრის თავად გაზეთის რედაქციისთვის გაზიარების სურვილი მექნებოდა, წერი ლის გაგზავნა მომიწევდა, თა ნაც ეს წერილი ან მივიდოდა სტატიის ავტორამდე, ან-არა. დღეს კი გაზეთებსა და ჟურნ ალებში გამოქვეყნებული მა სალები ინტერნეტში მათსავე ვებგვერდებზე ქვეყნდება. შე საბამისად, თუკი ვინმეს რო მელიმე სტატიის გაზიარების სურვილი გაუჩნდა, ეს ერთი ღილაკის მარტივი დაჭერითაა შესაძლებელი. როგორც წესი, უმეტესობა FACEBOOK-ს მი მართავს. აქ, შენ მიერ გაზი არებულ სტატიას ყველა შენი მეგობარი ხედავს. და ხშირად კომენტარების სახით დისკ უსიაც იმართება. დისკუსიაში სრულიად უცნობი ადამიანები ერთმანეთში პოლემიკაში შე დიან. თუ კომენტარებს თვალს გადაავლებთ, შეიძლება თავად სტატიაზე არანაკლებ საინტე რესო მოსაზრებებიც ნახოთ. ყოველთვის საინტერესოა სხვა ადამიანებთან შეხედულებების გაზიარება.
თუკი თავად სტატიის ავ ტორს მკითხველის აზრი დააი ნტერესებს, საკმარისი იქნება, გამოცემის ვებგვერდზე და ტოვებულ მკითხველების კო მენტარებს გადახედოს. შესაბამისად, მომხმარებე ლი არა მარტო კითხულობს, არამედ თავის ნაცნობ მეგო ბრებში ავრცელებს იმას, რაც თავად საინტერესო ჰგონია და ამასთან ერთად, თავისი კომე ნტარებით ამდიდრებს ინტე რნეტში გავრცელებულ მასა ლას. ინტერნეტის განვითარებ აც, ალბათ, სწორედ ამ კუთხით გაგრძელდება. მომხმარებლის როლი სხვადასხვა სერვისებში კიდევ უფრო გაიზრდება. დღ ეს ესა თუ ის მედიასაშუალება თავის ვებგვერდზე ბლოგერ ებს პატიჟებს, რათა უბრალო მკითხველები ან საინტერესო პიროვნებები დაიხმაროს თა ვისი ვებრესურსის განვითარ ებაში. აქვე ისიც უნდა ითქვას, რომ ზოგჯერ ბლოგერები თა ვისი რეიტინგით ბევრ ტრად იციულ მედიასაშუალებას სჯ ობნიან. თავად სახელწოდებაც – სოციალური მედია – ბევრ ისმთქმელია.
ახალი თაობა
ახალი თაობისთვის ინტე რნეტი სრულიად ბუნებრივი გარემოა. დღეს ბავშვები უკ ვე კომპიუტერთან მუშაობას კი აღარ სწავლობენ, არამედ პირველივე კლასიდან კომპ იუტერის დახმარებით იღებენ ცოდნას. რაღაც დოზით კომპ იუტერმა უკვე მასწავლებლ ის ფუნქციაც შეითავსა. ადრე თუკი ბავშვებისთვის ცოდნის მხრივ, ავტორიტეტები მასწ ავლებლები იყვნენ, დღეს, სა ძიებო სისტემის დახმარებით, ნებისმიერ შეკითხვაზე პასუ ხის მოძებნაა შესაძლებელი. ამიტომ ბუნებრივიც არის, რომ მომავალში კომპიუტერს კიდევ უფრო დიდი როლი ექ ნება ადამიანის ცხოვრებაში. როგორი უცნაურიც არ უნდა იყოს, კომპიუტერის საშუალ ებით რეალური ცვლილებების განხორციელებაც შესაძლებ ელია. 2010 წლის ივლისში PH International-ის სამართლებრ ივი განათლების პროგრამამ საქართველოში ახალი კომპ ონენტი წამოიწყო, სახელწ ოდებით – „სოციალური მედია სკოლაში“. საერთაშორისო ორგანიზაციამ თბილისის, რუ სთავის, ქუთაისის და ბათუმის სკოლების უფროსკლასელები შეკრიბა და ინტერნეტში სა კუთარი რესურსების შექმნისა და მართვის ტრენინგები ჩა უტარა. პროექტის მიზანი იყო, რომ ბავშვებს ინტერნეტის სა შუალებით თანამოაზრენი მო ეკრიბათ და რეალურ პრობლე მებზე ემსჯელათ. თავიანთი შესაძლებლობების შესაბამისი ცვლილებებიც განეხორციე ლებინათ. უფროსკლასელებმა უცებ აუღეს ალღო ინტერნ ეტს, ეს გასაკვირიც არ არის, ვინაიდან ინტერნეტი მათთვის ახალი არ იყო. საბოლოო ჯა მში ბევრი საინტერესო ინიც იატივა განხორციელდა.
http://greenrustavi.word press.com/ ეს ბლოგი ეკოლოგიის თე მაზეა. ძირითადად რუსთავის პრობლემებს ეხება. თუ ძველ პოსტებს ჩაათვალიერებთ ვი დეოსიუჟეტებიც შეგხვდებ ათ. ბავშვებმა ქუჩაში გამვ ლელებისგან აიღეს ინტერვიუ და რამდენიმე მათ მიერ ჩა ტარებული აქციაც ვიდეოზე გადაიღეს. ბლოგზე დატოვე ბული კომენტარებიდან ჩანს, რომ ის თემები, რომლებიც ბლოგზეა განთავსებული, სხ ვა თანატოლებსაც აინტერეს ებთ. http://hearthelp1.word press.com/ ამ ბლოგს ოპტიმისტური სათაური ამშვენებს – ხე ლოვნება გადაარჩენს მსოფ ლიოს! – და შესაბამისად, ხე ლოვნებას ეძღვნება. ბლოგის ავტორი, პერიოდულად, თანა ტოლ ხელოვანთა შესახებ აქ ვეყნებს ინფორმაციას. თავის მოსაზრებებს უზიარებს ყვ ელას, ვინც ხელოვნებით არ ის დაინტერესებული. ძალიან საინტერესოა მისი რეპორტ აჟი სოფლიდან - ახალი სამგ ორი. სადაც ბლოგის ავტორმა ადგილობრივი კლუბის და კლუბში დაბინავებული სტ უდია „სალე“-ს შესახებ მოყვა. h t t p : / / k i n d w o r l d . w o rd press.com/ ამ ბლოგის ავტორმა უფ როსკლასელებმა გადაწყვი ტეს ბავშვთა სახლს დახმარ ებოდნენ. თავიანთ მეგობარ რეჟისორს მოელაპარაკნენ, ბავშვთა სახლის დირექტორს შეუთანხმდნენ და დღესდღ ეობით სპექტაკლზე მუშაობ ენ. ბავშვთა სახლის აღსაზრ დელები დიდი ენთუზიაზმით მოეკიდნენ საქმეს. სპექტა კლი საქველმოქმედო იქნება, შემოსული თანხა ისევ ბავშ ვთა სახლს გადაეცემა. http://publicorder.word press.com/ ამ ბლოგს ადამიანი და კა ნონი ჰქვია. ახალგაზრდა ბლ ოგერი ერთი შეხედვით ისეთ თემებზე მსჯელობს, რომლ ებიც თითქოს მის ასაკს არ შეეფერება. თუმცა თავის მხ რივ, უფროსებს ყველა ეს პრ ობლემა მოგვარებული რომ ჰქონდეთ, მაშინ სამსჯელოც არაფერი იქნებოდა. http://tbiliselicxovelebi. wordpress.com/ ამ ბლოგს თბილისელი ცხ ოველები ჰქვია. პატარა ბლ ოგერი თბილისის ზოოპარკის ბინადრებისა და უპატრონოდ დარჩენილი ცხოველების ამ ბებს ყვება. თუკი თვალს თავადაც გა დაავლებთ ამ ბლოგებს, ნახა ვთ, რომ ჩვენი უფროსკლასე ლები, სოციალური მედიის ეს პატარა წარმომადგენლები, ნამდვილად არ ჩამოუვარდე ბიან ტრადიციული მედიის წარმომადგენლებს. ალბათ, მომავალში კიდევ უფრო მეტი ბლოგი გაჩნდე ბა საქართველოში და კარგი იქნება, თუკი ინტერნეტი ყვ ელას უფრო მეტი საქმის გა კეთებაში დაგვეხმარება.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
http://greenrustavi.wordpress.com/
http://hearthelp1.wordpress.com/
http://kindworld.wordpress.com/
http://publicorder.wordpress.com/
http://tbiliselicxovelebi.wordpress.com/
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
53
CRITICS
FOOD
Menu
შეიძლება ითქვას, რომ გასულ კვირას რუბრიკამ, ტელევიზორში გადაინაცვლა და „იმედის“ ეთერში „პრაიმ მენიუ“ გამოჩნ და. ტელევიზია უფრო დიდი მასშტაბია და იმედი მაქვს, რომ საქართველოში კვების ინდუსტრიის დახვეწაში, გადაცემა საგა
ზეთო რუბრიკაზე მეტ წვ ლილს შეიტანს. ტელევიზიით მაყურებელი უკეთ აღიქვამს რეალობას, თავისი თვ ალით ხედავს სამზარეულოს, რომელზეც გაზეთში აქამდე მხოლოდ გადმოცემით იგებდნენ. საუკეთესო შემთხვევებში, შე პარვას ვახერხებ და ფოტოები გამომა ქვს... ბუნებრივია, საგაზეთო ვერსიას და კონფიდენციალურობას თავისი ეფექტი და ღირსება აქვს. თუმცა, „პრაიმ მენიუ“,
ალბათ უფრო ადვილად მიაგნებს რესტ ორანს, რომელსაც საუკეთესოს ტიტუ ლის ტარების უფლება აქვს. პირველი გადაცემის ობიექტი შარდ ენზე მდებარე „ლ'ექსპრესი“ იყო. ის, რო გორც ინტერიერით, ასევე კერძებითა და მომსახურე პერსონალის უნიფორმებით, ერთ-ერთი ყველაზე ფრანგული და მაშა სადამე, დახვეწილი რესტორანია. იდეა ლური მიმართულებაა მათთვის ვისი კუ ჭიც ევროპულ ხასიათზეა ან უბრალოდ,
ტვინის გასახურებელი საქმიანი შეხვედ რისთვის, მყუდრო გარემოს ეძებს. ვიტრ ინიდან ეიფელი არა, მაგრამ ასევე ფრან გი შარდენის ქუჩა ჩანს, რომელიც სამხ რეთ-ევროპულად მაგიდებით არის სავსე. გადაცემის ორ წამყვანს განსხვავებ ული როლები აქვთ მორგებული, კოსტა არველაძე აქტიური და კომუნიკაბელუ რია, სალომე უფრო მშვიდი, დაკვირვებუ ლი და კრიტიკული. ოპერატორთან ერთად მზარეულთან შესვლით, კოსტამ ფართო საზოგადოებ ისთვის აქამდე უცნობი „ლ'ექსპრესი“ გვ აჩვენა. კულინარიულ თემაზე გაკეთებუ ლი გადაცემების ყველაზე საინტერესო ნაწილი სწორედ სამზარეულოში ხდება ხოლმე. მზარეულობის ოსტატობის ყუ რება ყველა გურმანისთვის სასიამოვნოა. საბოლოოდ 3G-ს გოგოებმა და სალომემ, მწვანე სოუსით მორთმეული კალმახი მი ირთვეს. საინტერესოა შეფასების 10 -პუნქტი ანი ანკეტაც. გადაცემაში მოწვეული გუ რმანები 20 -ბალიანი სისტემით აფასებენ ექსტერიერს, ინტერიერს, სისუფთავეს, პერსონალის უნიფორმას, მუსიკის შესა ბამისობას გარემოსთან, სუფრის სერვ ირებას, მომსახურების ოპერატიულო ბას, კერძის გემოსა და მის ვიზუალურ მხარეს. „ლ’ექსპრესმა“ 18.3 ქულა მიიღო, რაც სამართლიანად მაღალი შეფასებაა. ამავე გადაცემაში იაპონური რესტ ორანიც შეაფასეს. აბაშიძეზე, ყველაზე რესტორნულ ტერიტორიაზე მდებარე „საკურა“, უკვე წლებია საქართველოში საუკეთესო სუშით არის ცნობილი. გა დაცემის ნახვამდე ვერაფრით წარმოვ იდგენდი, რომ „საკურას“ შეფმზარეული ქართველი კაცი იქნებოდა. საბოლოოდ „საკურამ“ 18.36 ქულა მიიღო... მოკლედ, გადაცემა დაიწყო, საქართ ველოში პირველი პრეცედენტია, რაც იმედს მაძლევს, რომ დროთა განმავლო ბაში, როგორც რესტორნები, ასევე მა თი კლიენტები, ბევრად უფრო ფაქიზად მიუდგებიან ისეთ მნიშვნელოვან თემას, როგორიც კვებაა. კაცზე ათმა ხინკალმა და ორმა ქაბაბმა ღიპებში საკმაოდ არაე სთეტური გამოსახვა ჰპოვეს.
TOP SONGS 01. Lupe Fiasco - Never Forget You Ft. John Legend
01. Underworld - Bird 1 01. მსუბუქი ყოფაქცევის ხუთოსანი
02. The Last Shadow Puppets - Standing Next To Me 03. Simian Mobile Disco - Aspic
02. ღალატზე 03. წითელი ბორცვი 04. სოლტი 05. საზიზღარი გოგონები 06. ცოცხლად დამარხული
04. Cameo - Word Up! 05. Boys Noize - Don’t Believe The Hype (Housemeister Remix) 06. Jeff The Brotherhood Bone Jam 07. Vitalic - Trahison
07. დასაწყისი 08. მძარცველები 09. შრეკი სამუდამოდ 10. მე–60 ბორცვის ქვემოთ
54
ორშაბათი 29 ნოემბერი, 2010
08. Cut Copy - Where I’m Going 09. Jeff The Brotherhood Dreamscape 10. Gorillaz - Crystalised (The XX Cover)
02. Mike Ponser - Cooler Than Me (Boson Remix) 03. The Beatles - Come Together (A.Skillz Remix) 04. KanYe West & Jay-Z Ft. La Roux - That’s My Bitch 05. Lupe Fiasco - The Show Goes On
01. Sara Lazarus - It’s Crazy 02. Jamiroquai - Smoke and Mirrors 03. Ntjam Rosie - Space of You 04. Nouvelle Vague R’garde 05. Bright Eyes - First Day of My Life
06. Wintersleep - Weighty Ghost
06. Gotan project - Peligro
07. Sigur Ros Vs. Mobb Deep - Shook (Emancipator Mash Up)
07. Erik Truffaz & Sophie Hunger – Let Me Go
08. Chromeo Ft. La Roux - Hot Mess (Remix) 09. Bassnectar & Datsik - YES 10. Robyn - Indestructible (A-Trak Remix)
08. Till Bronner - In My Secret Life 09. Etta James - Cry Me a River 10. Nina Simone - Since I Fell For You
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება