ანი ლომთაძე
`პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი
EXCLUSIVE
N03 (97), ორშაბათი 17 იანვარი, 2011 წ.
www.ptpress.ge
EXCLUSIVE
ეს მოხდა ბარსელონაში
ფეხბურთის ფედერაციის შეფმა გვ. 6–7
ნათია გამცემლიძე
შეყვარებულია
გვ. 16–17
20 წლით
უმცროს გოგონაზე იქორწინა
„მართლმადიდებელ მშობელთა კავშირი“ შესაძლოა ეკლესიიდან განკვეთონ
გვ. 4–5
სკანდალი მწერალთა კავშირში პოეტ მებურიშვილის თვითმკვლელობის EXCLUSIVE დეტალები გვ. 21
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
1
პირველად ბრო EXCLUSIVE
ნუცას პრემიერა ქართული პოპურით ბევრი რამ არასწორად მოხდა და საერთოდ, იმ ქვეყანაში ბე ვრი რამ არასწორად ხდება. ხომ უნდა გინდოდეს სიმღერა, რომ იმღერო? და როგორ ვიმღერო იმ ქვეყანაში, სადაც არ გემღ ერება? თითქმის 20 წლის წინ ნუცა შანშიაშვილი რუსი რეჟისორის რომან ვიტიუკის მუზა გახდა. ვიტიუკმა ნუცას ედიტ პიაფ ისეული ხმა და შესრულების მანერა, ქართველ პრიმასთან, ნინო ანანიაშვილთან გამართ ულ წვეულებაზე შეაფასა, რასაც ნუცას წარმატებული სამსახიო ბო კარიერა მოჰყვა. სპექტაკლი „ლეგიონერი“, მიხეილ ეფრემოვის „ჩერტა“, შემდეგ ფილმები-„ტუ რეცკი მარშ“, „კანონი“, თუმცა ნუცას მაინც ვიტიუკისეულ „ლე გიონერში“ შესრულებული ედიტ პიაფის როლით უფრო იცნობენ და დღემდე რუსეთის ედიტ პიაფს უწოდებენ... „თაუნ ჰოლში“ მოსული მს მენელის დიდ ნაწილს სწორედ რუსეთის ემიგრაცია წარმოა დგენდა. „იცით, ჩვენც წა მოვედით თავის დროზე რუსეთიდან და რა გასა კვირია, რომ ნიჭიერ და წარმატებულ მომღერ ალს კარიერის გაკეთე ბა ამერიკაში სურს“- ამ ბობდნენ ნუცას პრემიე
ნუცა და თემური
თეა თუაშვილი სპეციალურად „პრაიმტაიმისთვის“ აშშ-დან „როგორ ვიმღერო იმ ქვეყანაში, სადაც არ გემღ ერება?“ რუსეთში წარმატებული კარიერის შემდეგ ნუცა შანშ იაშვილი ამერიკის შეერთებული შტატების დაპყრობას აპირებს. მანჰეტენი, ნიუ-იორკის გული - თაიმ-სქვერი, ბროდვეის ცნობილი თეატრი „თაუნ ჰოლი“ თითქმის 2 თვე ნუცა შანშიაშვილის „ჯაზის მისტერიების საღამოს“ აანონსებდა.
2
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ნუცა პირველი ქართველი ჯაზ-შემსრულებელია, რომე ლმაც ბროდვეიზე თავისი პი რველი სოლო-კონცერტი გამა რთა. პრემიერა, პუბლიკისთვის მოულოდნელად, ქართული პო პურით დაიწყო. ბენდს, რომე ლიც ძირითადად ფერადკანიანი მუსიკოსებისგან შედგებოდა, აქამდე ქართული სუფრული სიმღერები მოსმენილი არ ჰქ ონდა, თუმცა, როგორც ნუცა ამბობს, რეპეტიციებზე ამ სიახ ლის მიმართ ჯერ გაკვირვებას შემდეგ კი აშკარა სიმპათიას გა მოხატავდნენ. ნუცას კარიერის ახალი წელი ამერიკაში 14 იანვ არს დაიწყო. ნუცა შანშიაშვილი: „იცით, დღევანდელი დღე მთელი სა ქართველოს სახელით მიხარია. ჯერ არც ერთ ქა რთ ვე ლს არ უმღერია ჯაზი ბროდვეიზე და იმედი მაქვს, რომ ერთმა თუ გა ჭრა ეს გზა, სხვაც შეძლებს ამ ქვეყანაში წარმატებების მიღწ ევას. - შეიძლება ჩაითვალოს, რომ თქვენ რუსეთიდან გადმ ობარგდით და კარიერას ახ ლა შეერთებულ შტატებში იწყებთ? არის ეს კავშირში, ცოტათი მაინც, იმ ვითარე ბასთან, რაც დღეს საქართ ველო-რუსეთს შორის არსე ბობს? - მე, როგორც ხელოვანს, რუსეთში მოღვაწეობის პრობ ლემა არ მქონია, თუმცა რუსი პოლიტიკოსების მხრიდან სა ქართველოსთან მიმართებაში
რაზე მოსული მისი თაყვანისმც ემლები. ეს 10 წლის წინ ისევ ნიუ-იო რკში მოხდა... ნუცა შანშიაშვ ილი რომან ვიტიუკის თეატრის დასთან ერთად გასტროლებით ამერიკის შეერთებულ შტატ
ებში იმყოფებოდა. სწორედ აქ გაიცნეს ერთმანეთი ამერიკაში მოღვაწე პროდიუსერმა თე მურ თაგიევმა და ნუცამ. თუ მცა თემური ნუცათი მანამდე უკვე მოხიბლული იყო. თემურ თაგიევი: „სპექ ტაკლამდე ფილმ „ტურეცკი მარშში“ ვნახე ნუცა აბსოლი ტურად შიშველი, და მაშინ გა ვიფიქრე, რომ ის ჩემი უნდა ყოფილიყო და მას მერე ასე ვართ. მე საკმარისად ძლიერი მკლავები მაქვს იმისთვის, რომ ნუცას არასდროს მივცე ჩემგან წასვლის საშუალება... ნუცა შანშიაშვილი: „თა ვიდან მართლაც ვერ წარმომ ედგინა, როგორ შეიძლებოდა ამხელა დისტანციაზე ურთიერ თობა, მე - რუსეთში, თემური - ამერიკაში, თუმცა, როგორც ჩანს, როცა ორ ადამიანს ერ თმანეთი უყვარს, დაბრკოლება არ არსებობს. ჩვენ, როგორც ასეთი, ოჯახი არა ვართ, ჩვენ ე. წ. „სი მა რთ ლის არ მია“ ვა რთ, რომელიც უსამართლობ ას ებრძვის და ცდილობს, რომ ნიჭიერმა და ხელოვანმა ადამ იანებმა უფრო მეტი აღიარება მოიპოვონ. თემურმა, რომელიც ნუცას პროდიუსერიცაა, ნუცას ოც ნება აუხდინა. „ჩვენი დიდი ხნ ის ოცნება და ჩანაფიქრი იყო, რომ ქართველ მომღერალს ჯაზი ბროდვეიზე შეესრულე ბინა“- მითხრა თაგიევმა. წარმოდგენის კონცეფცია, სცენარი და რეჟისურა მთლი ანად ნუცა შანშიაშვილს ეკუთ ვნის. ნუცას დედა, მზია მაღლაკ ელიძე, ცნობილი ქართველი მსახიობია, პრ ემიერაზე ის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ოდვეიზე
VALEGE
14 „თაუ იან ნ ჰო ვარ ლ ი, 2 ი“ 011 წ
.
შვილის გვერდით იყო. „მეც ნიჭიერი ვიყავი, მაგრამ ნუცამ მაჯობა“- სიამაყით ამბობდა ქა ლბატონი მზია... ნუცას „ჯაზის მისტერიები“ „თაუნ ჰოლში“ სრული ანშლ აგით ჩატარდა. ქართული, რუ სული, ფრანგული, ინგლისური ჯაზური კომპოზიციები, მათ შორის, ნუცას ფავორიტი შემს რულებლის ელლა ფიტჯერალ დის სიმღერები პუბლიკის აღ ტაცებას იწვევდა. ნიუ-იორკის პრემიერის შე მდეგ ნუცას ჩიკაგოში, ბოსტ ონში, ლოს-ანჯელესში და სანფრანცისკოში ელოდებიან. „თაუნ ჰოლი“ კი პრემიერე ბის სეზონს განაგრძობს. ნუცას მერე სადებიუტო გამოსვლა „თაუნ ჰოლის“ უძველეს სცენ აზე ვანესა პარადის ექნება...
ჩვენი მაღაზიების მისამართები:
ფოტო: ირაკლი დავარაშვილი
`დღევანდელი დღე მთელი საქართველოს სახელით მიხარია. ჯერ არც ერთ ქართველს არ უმღერია ჯაზი ბროდვეიზე~
1. სავაჭრო ცენტრი GTC. ვეკუას ქ.#3, ტელ: 99 51 43 2. ჰიპერმარკეტი GOODWILL. ფარნავაზ მეფის ქ.#1; ტელ: 72 69 13 3. კოსტავას ქ.#24; ტელ: 99 79 05 4. ჭავჭავაძის ქ.#34 (პიქსელის შენობა)
თუ გსურთ განათავსოთ თქვენი რეკლამა გაზეთ `პრაიმტაიმში~ საუკეთესო ადგილას, საუკეთესო ფასად, დაგვიკავშირდით!
მზია მაღლაკელიძე
ტელ: 877 748 719, იმეილი: reklama.primetime@gmail.com სარეკლამო სამსახურის უფროსი – მარიტა დამენია
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
3
ზვიად სიჭინავას ექსკ თამარ გონგაძე
ზვიად სიჭინავაზე ბევრი რამ ვიცოდი-მეთქი, რომ ვთქვა, ძა ლიან დიდი და არაპროფესიული ტყუილი გამომივა. თუმცა, ამით მე კი არა, სპორტული ჟურნალ ისტებიც ვერ დაიკვეხნიან. რა ტომღაც ვიცოდი, რომ ჟურნალ ისტებთან ურთიერთობა არ უყ ვარდა და ცუდი რესპონდენტი იყო. თუმცა მისმა ინტერვიუმ ამგვარი ეჭვი საერთოდ გააქარ წყლა. შემოდგომაზე, ფეხბურ თის ფედერაციის პრეზიდენტი, სილამაზის სალონ „ნატალიში“ შევნიშნე. მერე გავიგე, პატარა გოგო მოიყვანა ცოლად და ასე იმიტომ უვლის თავსო. მისი ვა რცხნილობა და ჩაცმის სტილიც თითქოს ხაზს უსვამს ამ მოსაზრ ებას. კვამლი არც ამ შემთხვევა ში ასულა ცეცხლის გარეშე. 45 წლის ზვიად სიჭინავამ მართ ლაც იქორწინა 24 წლის გოგონა ზე. სიჭინავა რომ შოუბიზნესის წარმომადგენელი ყოფილიყო, ეს ამბავი გაცილებით ადრე გავრ ცელდებოდა. თუმცა ჩვენ მაინც ექსკლუზიურად გთავაზობთ ამ სიყვარულის ისტორიას, რომე ლიც თავად ზვიადმა გვიამბო. ზვიად სიჭინავა 2009 წლის 1 ოქტომბრიდან ფეხბურთის ფე დერაციის პრეზიდენტია. 12 ია ნვარს ახალ საპრეზიდენტო არ ჩევნებზე განაცხადი მხოლოდ მან შეიტანა. შეიძლება ითქვას, ამ თანამდებობაზე მას კონკურ ენტი არ ჰყავს. სიყვარულის ისტორია ზვიად სიჭინავა: ანი ლომთაძე მაისში შევირთე ცოლად. ანის დე და აფხაზი ჰყავს, გვარამია. - ის თქვენზე ბევრად უმცრ ოსია. - ასაკი რაში მეტყობა? მომიყვ ანეთ 20 წლის ბიჭი და ნებისმიერ თემაზე დავენაძლევები. - როგორ გაიცანით? - მეგობარმა მომცა ანის ნომე რი და დავურეკე. მაშინ სოხუმში იყო, დედასთან და დასთან ერთად და სამი თვე ტელეფონით ველა პარაკებოდი. დილის ექვს საათზე ვურეკავდი. - რატომ? - მე ადრე ვდგები და მასაც ვა ღვიძებდი. რაღაც დებილობებს ვეკითხებოდი. - რას? - კაცი გატაცებული რომ ხარ, თამაშში ხარ ჩართული და ცდილ ობ მოხიბლო. მაინც 45 წლის კაცი რომ 24 წლის გოგოს ურეკავ, უნდა ითამაშო. ხან ვუმღეროდი. - რას უმღეროდით? - რაღაც-რაღაცებს. დილით რომ გაიღვიძებ, სიმღერას გაიხ სე ნებ და მე რე მთ ელი დღე რომ აგეკვიატება და ვერ მოიშორებ, ხომ იცით? ასე რაღაც გამახსენ დებოდა და ვუმღეროდი. სიმღერა - Love me tender, love me sweet ცუდად გამომდის, მაგრამ ვუ მღეროდი. მაინც ჩემი თაობის სიმღერაა. - და ანი დილის ექვს სა ათზე გყვებოდათ საუბარ ში? - ძა ლი ან „ნა გლი“ ვარ და ასჯერ ვურეკავდი, არ ვეშვებ ოდი. ტელეფონს გამორთავდა და მერე მის დას და დედას ვაწუ ხებდი. მთავარია მიზანი. - და ტელეფონით მოახერხეთ მისთვის თავის შეყვარება? - იმდენი ლექსი და სიმღ ერა ვიცი... მე თეატრში ვმუშაობდი და ბევრი ლექსი ვიცი. ეს ენინს, ლერმონ ტოვს, პუშკინს ვუკ ით ხა ვდ ი. ცუდ ხასიათზე 4
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ფეხბურთის ფედერაციის შეფმა 20 წლით უმცროს გოგონაზე იქორწინა როცა ვიყავი, „მწირს“ ვუკითხავდი. - ძალიან რომანტიკული ხართ. - ნებისმიერი კაცი რომანტიკოს ია. - სიყვარული ტელეფონით აუ ხსენით? - კი, ტელეფონით. საერთოდ, ნე ბისმიერი კაცი შეგიყვარდება, როცა გიგებს. გარეგნობას არ აქვს მნიშ ვნელობა. მთავარი სულია. ნოდარ დუმბაძე გახსოვთ - ჩვენი სული ჩვ ენს სხეულზე ათასჯერ მძიმეა და ამ სულის ტარებაში უნდა მივეხმაროთ ერთმანეთსო. - მერე რა იყო? - ჩამოვიდა და ბათუმში შევხვდ ით. დაცვა მოყვებოდა, და და დაქა ლი. - მანამდე ფოტოთი იცნობდით მხოლოდ? - მხოლოდ ფოტოთი. შეიძლება არ დამიჯეროთ, მაგრამ მთავარი გარეგნობა არ არის. - ამ დროს, ფოტოებიდან ჩანს, რომ თქვენი მეუღლე ლამაზია. - ჰოო? მამაკაცები კაპრიზულები ვართ. გვინდა, ხან დომინო ვითამა შოთ, ხან მეგობრებთან წავიდეთ. ქალმა ეს ჩვენი `კაპრიზები~ უნდა მოითმინოს. - ტელეფონში ასე როგორ გა იცანით და გამოიცანით ანი? - მე ხომ გამოცდილება მაქვს. პასუხებს რომ მცემდა, ვშიფრავდი. თან მე ყველაფერს ვიმახსოვრებ. ერთსა და იმავე შეკითხვაზე მეორ ედ სხვა პასუხს თუ გამცემდა, მივხ ვდებოდი, რომ აფერისტი იყო. - რომ დაინახეთ აღელდით? - ჩემს ასაკში გულის აჩქარება არ შეიძლება. კაცი ყოველთვის შეყვარ ებული უნდა იყოს. - სანამ ცოლად მოიყვანდით, ის ერთი თვე, დღესასწაულებს უწყო ბდით? - არა. როგორც „ერთხელ ამერ იკაშია“, ჩვენც ისე მხლებლებით და ვდიოდით. - არც ჯვრისწერა გქონიათ, არც ქორწილი, არც საქორწინო მოგზაურობა? - არა. სამსახურში დავდიოდი, ვერ ვიცლიდი. თუმცა ყველაფერი წინ არის. მარტში შვილს ველოდე ბით, გოგონას. პირველი ქორწინებ იდან ორი ვაჟი მყავს. - პირველი მეუღლე ვინ იყო? - არ მინდა მისი გახსენება. ის ებრაელია, ცოლად რომ შევირთე, 17 წლის ვიყავი. ახლა გერმანიაში ცხოვ რობენ. ვადიმი 26 წლისაა და კობა 19-ის. ვადიმს მეგო ბარი გოგონა ჰყავს. ჯერ ხელი არ მოუწერიათ. - მოკლედ, გახდით ანის ხე
ანი ლომთაძე
ლა? - ანი უნდა გახდეს ჩემხელა. მე ჩვიდმეტი წლის ვარ. ის ქალია, პრ აქტიკულია. მე ქარაფშუტა ვარ, და ვფრინავ. - შეიცვალეთ? - მარტის შემდეგ შევიცვლები, ქალიშვილი რომ შეგვეძინება. - ჩაცმის სტილი, სალონში სი არული, ეს შეცვლა არ არის? - ყოველთვის ასე ჩაცმული ვიყა ვი. მოსაწესრიგებლად კი კვირაში ერთხელ სალონში დავდივარ. მო გწონთ შავფრჩხილებიანი, სუნიანი კაცი? - „გრუზინი“ ქმარი არ ხართ? - არა, „სვაბოდა!“ არ წახვიდე და ნუ იზამ - უკვე ბლოკადაა. აკრძალ ული ნაყოფი ტკბილიაოა, ხომ იცით. არ უნდა აკრძალო. არ უნდა ჰკადრო ის, რაც არ გინდა შენ გკადრონ. უნ და ენდო. პრობლემაც არ არის. - ახლაც იმდენჯერ ურეკავთ, რამდენჯერაც იმ სამი თვის განმ ავლობაში? - არა. - დილის ექვს საათზე ლექსებ საც აღარ უკითხავთ? - როცა სძინავს, კი. რომ იღვიძე ბს, აღარ. ხომ მოსმენილი აქვს, მე ორედ რატომ უნდა წავუკითხო? - ახლა რა ხდება ოჯახში? - ახლა ჩვეულებრივ, როგორც ყველა ოჯახში, უკმაყოფილებები ჩვენთანაც არის. მაგრამ ქალებს სულ ბანკეტის გაგრძელება გინდათ. ეგრე არ ხდება. ცხოვრებას მისი რე ალობა აქვს. ჩემი სამსახურით ვარ გატაცებული და ოჯახმა უნდა გამი გოს. მე დიდი პასუხისმგებლობა მა კისრია. სამსახურში ღიმილით რომ დავდივარ, ათასი შეხვედრების მერე სახლში დაღლილი, ცუდ ხასიათზე მივდივარ. ეს არ ესმის ქალს. პროვინციული კულტურა ზვიადის ბერძენი ბაბუა საბერძ ნეთიდან ნოვოროსიისკში იყო გა დასახლებული. სოფელ სპარტაში დასახლდა. იქ დაიბადა ზვიადიც. დედა, მარია პოპულიდისია. საცხ ოვრებლად სამეგრელოში გადავი დნენ. სკოლა ზუგდიდში დაამთავრა, სოხუმში ეკონომიკის ფაკულტეტზე ისწავლა. მერე იყო ხარკოვი და მო სკოვი. თუ დიპლომებს მნიშვნელობა აქვს, რამდენიმე მაქვს - ეკონომის ტის, ბუღალტერ აუდიტის, რადიო აპარატურის ინჟინრის, იურისტის და სახელმწიფო მართვის. განათლ ება სულ რუსეთში მაქვს მიღებული. ჩემთვის ყველაზე დიდი განათლება ზუგდიდის მეოთხე საშუალო სკოლ აა. ადამიანი ყველაფერს სკოლაში სწავლობს, დანარჩენი კონტაქტები და გამოცდილებაა. რასაც უმაღ ლესში ვსწავლობთ, ცხოვრებაში ნა კლებად ვიყენებთ. ყველაზე ნაღდი, რაც მეოთხე სკოლიდან მომყვება, მეგობრობა და კაი ბიჭობაა. მეგობა რს რომ არ უნდა უღალატო და ქალს პატივი სცე, ამას ვერსად ისწავლი. ეს ქუჩაა. მე ზუგდიდური და პროვ ინციული კულტურა მაქვს და ეს არასდროს „მიტყდება“. ამას ვერ შეცვლი. თეატრალური ტრიუმფი 1994 წელს, 29 წლ
ის ზვიად სიჭინავა, მოსკოვის ტერე ზა დუროვას სახელმწიფო თეატრის დირექტორი გახდა. როგორც ამბო ბს, ნაძლევის წყალობით. სერგეი აბრამოვთან მეგობრობდა, რომლის ცოლიც იყო ტერეზა დუროვა. „ტე რეზას ბაბუა ქართველი ყოფილა. აბრამოვი მერე პუტინის თანაშემწე იყო. იმ დროს თეატრი ძალიან ჩამკ ვდარი იყო. სპექტაკლებზე 15 კაცი დადიოდა. „პერაშკოვაიაში“ ვისხედ ით და ტერეზამ დაიწუწუნა, ხალხი თეატრში არ დადის, მსახიობებს ხელფასს ვერ ვუხდი და მაისიდან თეატრს დავხურავო. ვუთხარი, არ არსებობს ცხოვრებაში ისეთი სა ქმე, რომ არ გამოვიდეს-მეთქი. თქ ვენ ქართველებმა ლაპარაკის მეტი რა იცითო, ტერეზამ მითხრა. მოდი დავნაძლევდეთ-მეთქი. სიმბოლურ ად, ერთ ჭიქა ყავაზე დავნაძლევდ ით. ერთი წლის განმავლობაში სულ რომ ავტომატით დავადგე, თეატრს მაყურებელს დავუბრუნებ-მეთქი. 25 მაისს თეატრის დირექტორად კულტურის მინისტრმა დამნიშნა. ისეთ აზარტში შევედი, ვერც გავიგე როგორ გავიდა ათი წელი. სპექტა კლშიც მომიხდა თამაში. რუსეთში, რაც უფრო გენიოსი მსახიობი ხარ, მით უფრო მეტად „ახლობლობ“ არ აყთან. იმდენად კარგად ვიცოდი სპ ექტაკლი „ნიატკუდა ს ლუბოვიუ“, რომ მუსიკოსის როლში ნიკალაი რი ბაკოვი შევცვალე. კლოუნადა იყო.“ იმ წლის ბოლოს გაივსო დარბ აზი. დუროვას თეატრი მაყურებე ლს ვერ იტევდა. ერთხელ ზვიადთან ასაკიანი ქართველი მივიდა. „ზუ გდიდელი ვარ, შვილიშვილები მო ვიყვანე და მოვატყუე, რომ თქვენი ნაცნობი ვარ, მაგრამ ადგილები არ გვაქვსო. რიგებს შორის გასასვლე ლში სკამები ჩავდგით და დავსვით. საფრანგეთში, ავინიონში ჩამქონდა სპექტაკლები. ბევრი ქვეყანა გასტ როლებით მოვიარეთ. იყო პრიზები და წარმატებები. - რა იყო ამ წარმატების საიდ უმლო? თქვენ ხომ მანამდე ამ სფ ეროსთან შეხება არ გქონიათ? - ყველაფერი უნდა გააკეთო. მე სცენის მუშაც ვიყავი, ხმის რეჟი სორიც, გასტროლებზე ავტობუსის საჭესაც ვუჯექი. ორსართულიანი ავტობუსი ვიყიდე და მსახიობებს დავატარებდი. სცენარსაც ვწერდი, მოკლედ, სპექტაკლებს ვყიდდი. მიყვარდა „კაპუსტნიკების“ კეთება. ვიღებდი ფოტოებს. ყველაფერი მო ვსინჯე. თავისუფალ თეატრთან ვთან ამშრომლობდი. მაშინ „ცვეტში“ იყო ეს თეატრი. „კომედიანტები“ ჰქონდათ ჩამოტანილი. სპექტა კლის შემდეგ ტირილით გა მოდიოდნენ მაყურებლები. ვფიქრობ, სპექტაკლი შენი ქვეყნის ტკივილს გამოხატავს. ახლა თეატრს როგორ ვუყუ რებ იცი, ნახევარი სპექტაკლის მერე სცენის დეკორაციაზე და განათებაზე გადამაქვს ყურა დღება. ავთო ვარსიმაშვილი მე უბნება, მიყვარს შენ რომ მოდი ხარ სპექტაკლზეო. იცის, რაც არ მომწონს, არ დავუმალავ. - ასეთი ტრიუმფის შემდეგ, როგორ დატოვეთ თეატრი? - დაღლილობა და დეპრესია
დამემართა. საით მივდივარ-მეთქი, თავს ვეკითხებოდი. მეგონა იქ შე წყდა ყველაფერი. ერთ დღეში გადა ვწყვიტე თეატრიდან წამოსვლა. ყვ ელაფერი იქ დავტოვე. არგენტინაში შეძენილი „ფოკუსების“ კოლექცია და კარტები მქონდა. ერთი პერიოდი „ფოკუსებით“ ვიყავი გატაცებული. დეპრესიამ სამი თვე ვნუკოვოში, აგარაკზე, ჩემს ორ დიდ ძაღლთან ერთად გამომკეტა. მუსიკა, ბუნება და „რუსკაია ბანია“ - ეს იყო ჩემი მხ სნელი. არც მეგობრებს ვეკონტაქ ტებოდი. - მერე რა იყო? - მერე, კომპანია „რესმაშის“ ფი ნანსური დირექტორი ვიყავი. კომპ ანია მთელ რუსეთში თეატრისა და მონასტრების აღდგენას ემსახურე ბოდა. მე გამიკეთებია მოსკოვის, ას ტრახანის, ნოვგოროდის კრემლების რეკონსტრუქცია, დიდი და მცირე თეატრების რესტავრაცია... ამით შემიძლია დავიკვეხნო კიდეც. რუსეთის დატოვება - რუსეთის დატოვება არ გაგი ჭირდათ? - მიუხედავად იმისა, რომ თავს მშვენივრად ვგრძნობდი, მქონდა ნორმალური ხელფასი, კომპანიის პროცენტები და შეკვეთები სახე ლმწიფოსგან, არ გამჭირვებია. ჩემი აგარაკის სახლზე ომის დროს სა ქართველოს დროშა ფრიალებდა, რამაც პრობლემები შემიქმნა, მი ლიციასთან შეტაკება მქონდა. იქვე აეროპორტია. აფრენილი მთავრობა ქართულ დროშას ხედავდა. მაგრ ამ მქონდა არგუმენტი - მაჩვენეთ, სად წერია, რომ არ შეიძლება დროშ ის აღმართვა და ჩამოვხსნი-მეთქი. იმხელა ძაღლები მყავდა, თუ არ მოკლავდნენ ისე ვერ შემოვიდოდნ ენ სახლში. პრინციპის ამბავი იყო. კაი ბიჭი ვიყავი, „მაყუთი“ მქონდა და მინდოდა ჩემი გამეტანა, რატო მაც, არა? უკვე იმ დროს, ჩემს ძმაკ აც რუსებს ვებრძოდი. მადლობელი ვარ, რომ შევძელი მეჩვენებინა, რომ აქაც კარგად ვარ. დედა მედარდებოდა, უნდა ჩა მოვსულიყავი. რუსეთში ინფორმ აციულ ვაკუუმში ვიყავი და აქ ჩა მოსულს სულ სხვა ვითარება რომ დამხვდა, აწონ-დაწო ნვა დავიწყე. შვ
EXCLUSIVE
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კლუზიურად პირადი ის 4 ლ წ მ2 5 4 „ რო გოს ი კაც ის გო უნდა წლ კავ, შო“ ე ურ თამა ი ებულებით ჩამოვედი, მაგრამ მოხდა ისე, რომ და ვრ ჩი. იმ დრ ოს ნო დარ ახალკაცი გადადგა. შევხვდი ფეხბ ურთელებს. რა ჩემი გასაკეთებე ლია ეს საქმე-მეთქი, ვამბობდი. ეგრე ყველა იტყვისო, მპასუხობ დნენ. დღესაც რომ არ უნდათ ამ პასუხისმგებლობის თავზე აღება, იქედანაც ჩანს, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებზე განაცხადი მხოლოდ მე შე ვიტანე. შაბათ-კვირას რე გიონებში დავდივარ, რომ გავიგო ხალხის აზრი. 100-დან 60 ერთნაირ პა სუხს რომ იღებ, ესე იგი იმ გზით უნდა წახვ იდე და გეცოდინება, რომ სა ქმ ის 60 პრ ოცენტი გაკეთებუ ლი გაქვს, ხალხის 60 პროცენტი შენსკენაა. ვი ღაც გამოდის და მეუბნება, გამ არ თუ ლი ქართული არ გაქვსო. გა მ არ თუ ლ ი რუსული მა ქვს-მეთქი. რა ვქნა, საბჭოთა კავშირში დავი ბადე. - თქვენს წი სქვილზე ასხამს წყალს ის ფაქტი, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებზე მხოლოდ თქვენი განაცხადია შე ტანილი? - შეიძლება. მაგრამ აქ ყოფნა დოგმა არ არის. მთ ავარია, სანამ დრო გაქვს ის მაქსიმუმი გააკეთო, რაც შე გიძლია. მე ისეთი გვარიდან ვარ, რომ წარმატებული ფე ხბურთელები გვყავს, მაგრამ ფეხბურთში ყოფნის ამბიცია არ მქონია. მე პირველ რიგში ჩემს თავს ვუმტკიცებ. „ჟილკა“ და იღბალი უნდა გქონდეს. ისე ერთი დღეც ნუ მაცხოვროს ღმერ თმა. დაღესტნელები „ჟილკიანები“ არიან, ჩვენ „პონტის“ ხალხი ვართ. გარდა ამისა, ზევიდან უნდა შეგეწყოს ხელი. - ბედისწერის გჯ ერათ? - კი, აბა რა. ყვ ელაფერი ბედია. თუ ჭკვიანურად კითხულობ, იმ და წერილი წიგნის თან მი მდ ევ რო ბა ს მიჰყვები, თუ არადა, უცებ-უცებ უნდა გა დაფურცლო.
ანი ლომთაძე - გამოგიტოვებიათ და გადაგი ფურცლავთ უცებ? - კი, აბა რა. უნდა იჩქარო და არ უნდა გეშინოდეს. საცოდავია ის, ვისაც ბევრი აქვს და ბევრის დაკა რგვის ეშინია. კარგად ხარ, როცა სამყოფი გაქვს, რომ ჭამო, ჩაიცვა, მეგობრების გარემოცვაში ისიამო ვნო, თეატრში და კინოში წახვიდე და წიგნი წაიკითხო. ათონის მთაზე „ათონის მთაზე მამა ზენონთან დავდივარ. ხომ სასულიერო პირია, მაგრამ მაგარი ტიპია. მასთან წელი წადში სამჯერ ჩასვლა მსიამოვნებს. პროვოკაციულ შეკითხვებს ვუსვამ. ერთი პერიოდი სხვადასხვა სარწმუ ნოების შესწავლით ვიყავი გატაცე ბული. ბიბლიაში შეკითხვები დამი
გროვდა. ერთხელ ვეკითხები - მა მაო ზენონ, ღმერთმა სექსის გამო რატომ გაგვწირა და სამოთხიდან გამოგვყარა? სად წაიკითხეო, მკ ითხა. ბიბლიაში-მეთქი. ადამიანე ბს ყველაფრის ახსნა გინდათ. თან იმის გაგონება, რისიც გაწყობთო. ეკლესიაში იმიტომ მოდიხართ, რომ რაღაც გინდათ, რაღაცას ით ხოვთ, რომ მიიღოთო. შენმა შვილ მა და რძალმა შენს მიერ აკრძალ ულ მეზობელთან რომ დაიწყონ სიარული და ქეიფი, რას იზამო? მოვკლავ-მეთქი, უცებ ვუთხარი. შენ მო კა ლი და მან გა უშ ვაო. ყვ ელაფერი გავიგე. ნახევარ საათში მეკითხება, კიდევ როდის ჩამო დიხარო? სამ თვეში, რას მთხო ვთ-მეთქი? რა მიპასუხა იცით? ის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ბიბლია ჩამომიტანე, სექსზე რომ წერია, ძალიან მაინტერესებსო. ფილოსოფია - თქვენი ფილოსოფია რა არ ის? - ყველაფერი დამტკიცებაა. შენ თავს, მშობელს, მეზობელს, მე გობრებს - ყველას რაღაცას უმტკ იცებ. ყველა დღე ასეთი დასამტკი ცებელია. თუ რაიმეს არ ამტკიცებ, ის დღე დაკარგულია და ერთი ნა ბიჯი უკან გაქვს გადადგმული. მტ ერი უნდა გყავდეს. სტიმულია. ცხ ოვრებაში შენი უნდა გაიტანო. ამ მხრივ არაფერი შეცვლილა. დათა თუთაშხია მიყვარს. მეგრელისთვ ის მისაბაძი გმირი სხვა ვინ უნდა იყოს? ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
5
თამარ გონგაძე ეს ამბავი ერთი წლის წინათ დაიწყო, თუმცა თვენახევრის წინ ბარსელონაში დაგვირგვ ინდა. ნათია კი წლების შემდ ეგ, ალბათ, ასე გაიხსენებს: ეს იყო ბარსელონაში... ცოტა ხნის წინ ქალაქში ჭორები გავრცე ლდა, ნათია გამცემლიძე გათხ ოვდაო. ხმებს ფეხი ჭიჭიკომ და ბიჭიკომაც ააყოლეს და ეთერით დაიწყეს თემის განხილვა - რო გორი შეიძლება იყოს ნათია გა მცემლიძის ქმარი? თხოვდება თუ არა ნათია? ხუმრობას ახალი წელი მოჰყვა, ახალ წელს ცხელცხელი ამბები... მოკლედ, ნათია ჯერ არ გათხოვილა, თუმცა სა ქმრო უკვე ჰყავს. ყველაფერში თანმიმდევრობით გაგარკვევთ. „უცნობში“ ნათიას გათხოვება აქტუალურია ხუთი წელია ნათია გამცემლიძე რადიო „უცნობის“ თანამშრომელია. ჯერ კორესპონდენტი, შემდეგ - წამყ ვანი. ახლა საინფორმაციო გამოშვებ ის პროდიუსერი და გადაცემა „დიალ ოგების“ წამყვანია. „მაესტროზე“ ორი წელი გადაცემა „უცნობი კავკასია“ მიჰყავდა. ნათია გამცემლიძე: სამსახურში ჩემი გათხოვება აქტუალურია. ჭიჭი კო და ბიჭიკო სისხლს მიშრობენ, ეთ ერში მიცხადებენ - თხოვდება თუ არა ნათია გამცემლიძეო? მერე მსმენელი რეკავს და გარჩევები მიდის: ნათიას ქმარი ოქროს „პერსტენიანი“ და ჯა ჭვებიანი არისო. ამ დროს ლევანს არ უყვარს ოქროს სამკაული და სხვა რა მე მაინც მომიგონონო,- ამბობს. - შენს გათხოვებაზე ჭორი რა ტომ გავრცელდა? - 1 დეკემბერს, ჩემი დაბადების დღეა და სალომე ჩარკვიანთან ერ თად ბარსელონაში წავედი. რესტ ორანში, მოულოდნელად, ლევანი თავის მეგობრებთან და სომბრერო იან მარიაჩებთან ერთად დამხვდა. მირეკავდნენ, მართლა გათხოვდიო? მერე, რომ ჩამოვედი, რადიო „უცნო ბში“ გია გაჩეჩილაძე და ბასა ჯანიკა შვილი გაბრაზებულები დამხვდნენ, როგორ მოგვატყუე, შენ „სვადებნიში“ ყოფილხარ და ჩვენ არ ვიცოდითო. არ მიჯერებდნენ და თავის მართლე ბა მომიწია. ლევანს ჯერ არ იცნობენ და აინტერესებთ მისი გაცნობა. რა ტომღაც გაჩნდა მოსაზრება, რომ გა თხოვების შემდეგ აღარ ვიმუშავებ. ერთმა კიდეც ჰკითხა ლევანს, აღარ იმუშავებს „უცნობშიო“? ამ დროს პი რიქით, უნდა დავიტვირთო. მინდა მა გისტრატურაში ჩავაბარო. არა მგონ ია, გათხოვება ხელისშემშლელი იყოს. „მაესტროში“ - ვამონტაჟებ“ ნათია ლევან გოგსაძეს ხუთი წე ლია იცნობს. ლევანი მისი სიძის, ბექა ოდიშარიას მეგობარია. ის „GT Group“ის გენერალური დირექტორია. „ვიცი, მანქანებთან აქვს შეხება. დანარჩენს, მართალი გითხრათ, არ ვეკითხები და არ ვეძიები“ - ამბობს ნათია. ლევანი 39 წლისაა, ნათია 27-ის. როგორც ამბობენ, მანამდე არც ერთს არ ჰყვარებია. ლევანი ერთი წლის წინათ გააქ ტიურდა. ნათიას მობილურზე მისი ნომერი უფრო და უფრო ხშირად ფი ქსირდებოდა. ნათია შეხვედრაზე წი ნადადებებს თავიდან იშორებდა. „ეს ის შემთხვევა იყო, რომელიც ნამდვილად არ მინდოდა. რომ დამი რეკავდა, გამოგივლიო, ვპასუხობდი გოგონები მანქანით არიან და სახლში გამიყვანენ-მეთქი. შეკითხვაზე, სად ხარ და რას აკეთებ, „მაესტროში“ ვარ და ვამონტაჟებ-მეთქი, ვპასუხობდი. მეშვიდედ რომ დამირეკა და იგივე ვუ პასუხე, ფილმს იღებ თუ რას ამონტა ჟებ ამდენსო, მითხრა.“ ლევანმა ქალის გულის მოგება სა ჩუქრებით და სიურპრიზებით დაიწ ყო. საჩუქრებს აგზავნიდა სახლშიც და სამსახურშიც. „ერთხელ დამირეკა, წამოდი ვისადილოთო. რადიოში ვარ, ეთერი მაქვს, არ მცალია, თან ფორთ 6
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
EXCLUSIVE
ეს მოხდა ბარსელო ნ
ა
ნათია გამცემლიძე შეყვარებულ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ოხლის დიეტაზე ვარ-მეთქი. ნახე ვარ საათში, „უცნობში“, ერთი ყუთი ფორთოხალი მომივიდა.“
აში
„ეს იყო ბარსელონაში...“ ნათიას ცხოვრებაში ეს ყველ აზე განსხვავებული დაბადების დღე იყო. პირველად ბარსელონაში, დაქალთან ერთად და დიდი სიურ პრიზით. მამაკაცი, რომელიც მისი გულის მოგებას სხვადასხვა, ორიგ ინალური ხერხებით ცდილობდა, იმ რესტორანში დახვდა, სადაც ნათია შევიდა. „თურმე ჩემმა დაქალმა იცოდა ლევანი სადაც გველოდა და სიტყ ვა არ დასცდენია. ჩემი დაბადების დღე ძალიან კომფორტულად გა ვატარე. ვიმხიარულეთ, ვიცეკვეთ, მოვილხინეთ. - რა გაჩუქა? - დაბადების დღე და ჩემთვის სამახსოვრო საჩუქარი მომიძღვნა. ყველაფერი ისეთი ლამაზი და ემ ოციური იყო. საერთოდ, არაემო ციური და არარომანტიკული ვარ, მაგრამ ეს ის შემთხვევა იყო, როდე საც ემოციები ვერ დავმალე. ცოტა ზედმეტიც მომივიდა. ასეთ სიტუ აციაში არასდროს ვყოფილვარ და არ ვიცოდი, რა უნდა მექნა. „უცებ ხვდები, რომ გინდა“ მეორე დღეს ნათია და სალომე პრაღით უნდა გამოფრენილიყვნენ, ლევანი სტამბულით. მოულოდნე ლად პრაღის
, ა ი გ „კარ შენი ა როც სთვის ი გულ ვიან“ იბრძ
ე ლია
რ ეი ს ი გ ად ა ი დ ო . „ლევანს ტ ირ ი ლით დავუ რეკე, ასეთი სიტუ აციაა-მეთქი. მოკლედ, ჩვენც ს ტა მბ ულ ი თ გ ამ ოვ ფ რინ დი თ. ბ არ ს
ნათია და ლევანი ელონიდან სტამბულში ჩაფრენას ვერ ვასწრებდით და მეგობრები
შაყირობდნენ, თვითმფრინავის ფრთა ცალი ხელით ეჭირა, რომ არ გაფრენილიყოო. მოკლედ, სიტუაც იებმა და გარემომ სერიოზულ ნაბი ჯზე დამაფიქრა. თუმცა, ბარსელ ონაში რომ არ ჩამოსულიყო, არან აირი პრეტენზია არ მექნებოდა, იმიტომ, რომ მას მანამდე არანაირი სტატუსი არ ჰქ ონდა ჩემს ცხოვრებაში. - ანუ 1 დეკემბრამდე „ტკბილი ნოემბერი“ არ გქონიათ? - ჩემთვის არა, მისთ ვის იყო „ტკბილი ნო ემბერი“, იტკბილ ებდა. ჩემთვის ახლა დატკბი ლდა. - მოვი და სიყვარ ული? - კი. - რითი შეგ ცვ ა ლა? - ამას მას შემდ ეგ მივხვდ ები, როდე საც ერთად ვიც ხო ვრ ე ბთ. ახ ლა ეი ფორიაში ვარ და ამაზე საფიქრ ალად არ მცალია. როდესაც ვნერვიულ ობ, მადაზე მოვდივარ და ჭამას ვუმატებ. თუ დიეტობისას ერთი თვე მხოლოდ ყავას, ვაშლს და ფორთოხალს ვჭამ, ამ
დროს საჭმელებზე გადავდივარ და წონაში ვიმატებ. - საბოლოოდ რითი მოინად ირა შენი გული, ბრძოლით? - თუ ადამიანი არ მოგწონს, რაც არ უნდა იბრძოლოს, არ გი ნდა. ანუ მისი ბრძოლა გადამწყვ ეტი არ ყოფილა. თუმცა კარგია, როცა შენი გულისთვის იბრძვიან. ხომ იცი, როგორ ხდება, ან უცებ ხვდები რომ გინდა, ან არ გინდა და მორჩა! - ეს მოხდა ბარსელონაში... - კი, ბარსელონაში. - რომ ჩამოხვედით? - ტრადიციულად აეწყო ყველ აფერი. - შეხვედრები, პაემნები... - პაემნებს ვერ დავარქმევ, ჩვენ ძალიან ბევრი საერთო მეგობარი გვყავს და მათთან მივდივართ. - ხშირად სად ხვდებით? - ჩე მი დის, მა კუ ნას სა ხლში. ძალიან ლამაზი და კომფორტული სახლი აქ ვს, სადაც სულ სტუმრიან ობაა და ლევანსაც ძალიან უყვარს იქ მოსვლა. სამსახურის მერე სულ იქ ვარ. დამირეკავს, სად ხარო, მაკუნასთან ვარ, სუფრას ვშლი-მეთქი და მოდის. ახალ წე ლსაც ჯერ ოჯახებში შევხვდით და მერე მაკუნასთან წავედით. ჩემი დები მხიარულები არიან. ერთი ჩოხაში, მეორე ფილარმ ონიიდან, კანფეტების შემოყრით მოვიდა სახლში, მხიარულობდნენ. მე მეძინებოდა და ცუდ ხასიათზე ვიჯექი. ლევანმა იკითხა, დები რა მხიარულები ხართ და ეს აყვანილი ხომ არ არისო? - დაქორწინებას როდის გეგმ ავთ? - გეგმაშია, მაგრამ გადაწყვე ტილი არ გვაქვს. თარიღი ჯერ არ დაგვითქვამს. - ქორწილი? - 500-კაციან ქორწილს მირჩევ ნია მეჯვარეების ვიწრო წრეში აღ ნიშვნა და მერე სადმე საქორწინო მოგზაურობაში წასვლა. - სად იცხოვრებთ? - წავკისში აქვს სახლი. ალბათ, იქ ვიცხოვრებთ. - როგორია ლევანი? - საერთოდ, ყოველთვის ჩემზე გაცილებით უფროსები მომწონ და. მეგობრები მეუბნებიან, შენ 15 წლის ასაკშიც დიდი იყავიო. ძა ლიან აქტიური და მხიარულია. მე ყველაფერზე ვწუწუნებ და ზუზუ ნის რეჟიმში ვარ. ის ამას მშვიდად „ატარებს“. ხმას არ იღებს. არაფ ერი ეზარება. ძალიან კომფორტუ ლი ადამიანია.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
7
დავით ავალიანი გუბაზ სანიკიძე უჩინმაჩინის ქუ დივით არის. რაც არ უნდა გააკეთოს, როგორც არ უნდა უღალატოს საკუ თარ პარტნიორებს, მაინც ახერხებს წყლიდან მშრალად ამოსვლას. წყლის ამღვრევაც შეუძლია იმ იმედით, რომ ოქროს თევზი აუცილებლად აუსრ ულებს ოცნებას. თუმცა, სხვა თემაა რაზე ოცნებობენ ისეთები, როგორიც გუბაზ სანიკიძეა. ალბათ ფულზე, სხ ვა ვერაფრით ახსნი მის პოლიტიკურ კარიერას. ეროვნული მოძრაობიდან პირდაპირ რუსულ ორბიტაზე ისკუპა. როგორც ჩანს, რუსეთს მართლა ჰყავდა ეროვნულ მოძრაობაში თავი სი აგენტურა. სხვა ვერაფრით ახსნი იგივე ირინა სარიშვილის კავშირს იგ ორ გიორგაძესთან. წარმოიდგინეთ, ქალი, რომელიც თითქოს საქართვე ლოს დამოუკიდებლობისთვის იბრძ ოდა, მოგვიანებით კაგებეს გენერლ ის პოლიტიკურ პარტიაში მოხვდა. როგორც ჩანს, მაშინ, 90-იან წლებში სარიშვილმა, და არა მხოლოდ მან, შეასრულა თავისი მისია, ანუ ის, რაც მოსკოვს უნდოდა. შეასრულა იმით, რომ დაუპირისპირდა ზვიად გამსახ ურდიას. ეს უბრალო დაპირისპირება არ ყოფილა. მაშინ ედპ-მ დააფიქსირა ორხელისუფლებიანობა, არ ცნო გა მსახურდიას არჩევნები და სხვა პა რტიებთან ერთად შექმნა კონგრესი. გამსახურდია „ამხილა“ გორბაჩოვთან ალიანსში და სამოქალაქო დაპირისპ ირების პროვოცირებაც მოახერხა. სწორედ ასეთი სქემა მოქმედებს დღესაც, ოღონდ ირინა სარიშვილი უკვე გათამაშებული და გაჭრილი (მო ჯოკრილიც კი) კარტია, შესაბამისად ქართულ პოლიტიკაში სხვები გამოჩნ დნენ. ვინ შეიძლება მოსკოვის ჩაპმანი იყოს საქართველოში? ირინა სარიშვილი და გუბაზ სანი კიძე ბევრი რამით განსხვავდებიან ერთმანეთისგან, ოღონდ მხოლოდ ბიოლოგიურად, პოლიტიკაში მათ ბე ვრი საერთო აქვთ. ორივე ეროვნული მოძრაობიდან მოვიდა. ორივე თითქ ოს დამოუკიდებელი საქართველო სთვის იბრძოდა და ორივეს მიმართ ხალხს ჰქონდა არა მხოლოდ დიდი ნდობა, არამედ დიდი პატივისცემაც. მათ უსმენდნენ და ტაშს უკრავდნენ. სარიშვილი გიორგაძესთან წავიდა, გუბაზ სანიკიძე - ასლან აბაშიძესთან. ორივე რუსულ ორბიტაზე აღმოჩნდა. და თუ ადრე საქართველოს დამოუკ იდებლობისთვის იბრძოდა, შემდეგ უკვე აბაშიძესთან ერთად (რომელიც ასევე იგორის მსგავსად კაგებეს გენე რალი იყო) ყველაფერს აკეთებდა იმ ისთვის, რომ საქართველო საბჭოთა ზონიდან არ გამოსულიყო. გუბაზ სანიკიძე 80-იან წლებში სი რიაშიც წავიდა სასწავლებლად. საბჭ ოთა კავშირის დროს ასეთი ფუფუნე ბის საშუალება მხოლოდ იმათ ჰქონ დათ, ვინც კაგებესთან იყო კავშირში. მათი ნებართვის გარეშე ხომ, წითელ ზონაში მანქანასაც კი ვერ იყიდდი, არათუ უცხოეთში წახვიდოდი სადმე. განსხვავება მხოლოდ ერთია - ირ ინა სარიშვილის მსგავსად გუბაზ სანიკიძე ჯერ გაჭრილი კარტი არ არის. ამიტომაც, მას დღემდე უწევს რუსულ ორბიტაზე ბრუნვა. იმდენი პატივიც არა აქვს, რომ ნინო ბურჯან აძის ან ზურაბ ნოღაიდელის მსგავსად პუტინს ხელი ჩამოართვას. როგორც ირინა, ასევე გუბაზიც, ალბათ, დაბალ საფეხურზე დგანან და მითითებებს ასრულებენ. და რადგან რუსული ბრძოლის გეგმა და სტილი არ იცვლება, ახლა გუბაზს მოუწევს გააკეთოს ის, რაც ადრე სარიშვილმა გააკეთა. ანუ და აფიქსიროს ორხელისუფლებიანობა, გამოიწვიოს სამოქალაქო დაპირი სპირება და ასე შემდეგ. ამიტომაც, გუბაზ სანიკიძემ პოლიტიკური ფლ ირტი ნინო ბურჯანაძესთან გააბა. როგორც ადრე სარიშვილი, ისე ახლა გუბაზ სანიკიძე და ნინო ბურჯანაძე ცდილობენ დააფიქსირონ ორხელი სუფლებიანობა. სახალხო კრება მათ ისევე აირჩიეს და ლეგიტიმურობაც ისევე მიანიჭეს, როგორც თავის დრ ოზე ედპ-მ სხვა პარტიებთან ერთად 8
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ირინადან გუბაზიმდე შექმნა კონგრესი. და კიდევ ერთი განსხვავება, მა შინ ჩვენც გამოუცდელები ვიყავით, მაშინ კონგრესს ხალხმა მხარი და უჭირა, ბევრს სჯეროდა, რომ სა რიშვილის უკან საქართველო და ხალხის ინტერესები იდგა. მაგრამ ახლა, როცა ჩვენ საკუთარ თავზე ვიწვნიეთ პოლიტიკოსების შეცდ ომები, როცა თითოეული ჩვენგანის ოჯახი მაშინდელი (90-იანი წლების) სისხლიანი გარჩევების ტკივილ ით დღემდე ცხოვრობს, სახალხო კრებას აღაც მხარდაჭერა აქვს და აღარც ძალა იმისათვის, რომ რაიმე სახის დესტაბილიზაცია კიდევ გა მოიწვიოს. გუბაზ სანიკიძე მაინც ცდილ
ობს, ასეა ყოველთვის, როცა რე ალობისთვის კი არა, სხვისთვის გიწევს თვალის გასწორება. ასეა, როცა შენ არ შეგიძლია საკუთარი თავი წარმართო პოლიტიკაში, სწ ორედ მაშინ გიწევს პარტნიორების გამოცვლა, ვიღაცების გადაგდება, შუა გზაზე მიტოვება. სანიკიძეც ასეა. პოლიტიკაში მან ბევრი პა რტნიორი გამოიცვალა. თუმცა, თითოეულ მათგანს ერთი რამ აე რთიანებდა - რუსული ორბიტა. ასე იყო ასლან აბაშიძიდან მოყოლე ბული და ნინო ბურჯანაძით დასრ ულებული. სხვა ორბიტაზე (პროდ ასავლურზე აღარ არის ლაპარაკი), საკუთარზეც კი, გუბაზი ჯერ არ ავის უნახავს.
მსგავსებები და განსხვავებები
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სააკაშვილი ამერიკაში: ჩვენ გვჭირდება ეკონომიკური დახმარება და არა იარაღი მალხაზ დვალი პრეზიდენტის ვიზიტი ამერიკ აში იმაზე უფრო დატვირთული და შედეგიანი აღმოჩნდა, ვიდრე ერ თი გამოჩენილი ამერიკელი მოღვ აწის ხსოვნისადმი მიძღვნილ ღო ნისძიებაზე დასწრება შეიძლებო და ყოფილიყო. როგორც ცნობილ ია, მიხეილ სააკაშვილი ამერიკაში გაემგზავრა რიჩარდ ჰოლბრუკის ხსოვნის პატივსაცემად. ამერიკის დღევანდელმა ადმინისტრაციამ განსაკუთრებული პატივი მიაგო ამ შესანიშნავ დიპლომატს, რომე ლმაც 90-იანი წლების პოლიტიკა ში უნიკალური როლი შეასრულა და ბალკანეთზე სერბული ნაცი ზმის განადგურებით ევროპის სა ბოლოო გაერთიანებასაც შეუწყო ხელი. ბევრისთვის მოულოდნელად, აღმოჩნდა, რომ ჰოლბრუკის საპა ტივცემულო ღონისძიებებზე მი ხეილ სააკაშვილი თეთრმა სახლ მა, ესე იგი პირადად ბარაკ ობამამ მიიწვია, რაც უკვე ბევრად მეტია, ვიდრე კერძო ვიზიტი ცნობილი მოღვაწის სამგლოვიარო საღამო ზე. მივაქციოთ ყურადღება, რომ სააკაშვილს ერთად შეხვდნენ ამ ერიკის პრეზიდენტი და ვიცე-პრ ეზიდენტი, რაც ძალიან იშვიათად ხდება. თან ინიციატივა ქართულ მხარეს არ ეკუთვნოდა: თვით ბა რაკ ობამამ გამოთქვა სურვილი, სააკაშვილს შეხვედროდა. თეთრი სახლის პრეს-რელიზში დასმული აქცენტები კი ადასტურებს, რომ საუბრის ძირითადი თემა ეკონომ იკა იყო, რაც მთლიანად თავსდე ბა საქართველოს ხელისუფლების ბოლოდროინდელ პროექტებში. სააკაშვილის ამერიკაში გა
მგზავრებამდე, რუსული მედია, როგორც ყოველთვის, სამხედრო დახმარებაზე აკეთებდა აქცენტს. კრემლთან დაახლოებულმა სააგ ენტოებმა, ანონიმ სამხედრო წყ აროებზე და სპეცსამსახურებზე დაყრდნობით, გაავრცელეს ინფო რმაცია, თითქოს საქართველოს პრეზიდენტს ამერიკაში ძვირად ღირებულ იარაღს დაპირდნენ. ის ტერიკა ისეთი მასშტაბების იყო, პენტაგონმა ოფიციალური განც
ხადებაც გაავრცელა ამ დეზინფ ორმაციის უარსაყოფად. სი ნამდვილეში, მიხეილ სააკაშვილს ამერიკელებისთვის იარაღი არ უთხოვია. ყველა ინფორმაცია, რომელიც ამ ვიზიტთან დაკავშირ ებით ვრცელდება, იმას ადასტუ რებს, რომ მისი მიზანი ამერიკის გან არა სამხედრო, არამედ ეკონ ომიკური მხარდაჭერის მიღებაა. ესე იგი, არა იარაღი (რამდენიც არ უნდა გვქონდეს, რუსულ აგრესიას
დამალული ხათუნა მგალობლიშვილი „ეროვნულ საბჭოში“ რამდენ იმე პარტიის ერთობას თავიდანვე ეჭვის თვალით შეხედეს ექსპერ ტებმაც და საზოგადოებამაც. თუმცა დასკვნა მალევე დაიდო: ერთობა ფულის სანაცვლოდ. რე ალური მიზეზი მართლაც ფინა ნსები იყო. თუმცა, ინტერესები მეორე მხარესაც ჰქონდა. ზურაბ ნოღაიდელს ლიდერო ბა უნდოდა და გახდა. დანარჩენ წევრებს ნოღაიდელის ფინანს ები აინტერესებდათ და მიიღეს კიდეც. ოღონდ არა იმ რაოდენ ობით, რისი იმედიც ჰქონდათ. განხეთქილებაც ამ მიზეზით მო ხდა. საბჭოში შემავალი პარტიე ბი მალევე მიხვდნენ, რომ ნოღა იდელი არც ისეთი ხელგაშლილი იყო, როგორც ეს შორიდან ჩანდა. საბჭოს დაშლის მიზეზი მისივე ლიდერის სიძუნწე რომ გახდა, ეს ცნობილი ფაქტია, მაგრამ არის დეტალები, რომლებიც აქამდე არ გახმაურებულა. დაშლის პირას მისული საბჭოს წევრები ბოლოს ერთმანეთს ერ თობის სახელწოდებაზე ხოცავდ ნენ. ნოღაიდელი ირწმუნებოდა: „ეროვნული საბჭოდან“ ვისაც უნ და, წავიდეს, ის ჩემი საკუთრება დარჩებაო. ზუსტად იგივეს გაჰყ ვიროდა ზვიად ძიძიგური, კობა დავითაშვილთან ერთად. სახელწ ოდება, კანონით, უმრავლესობას რჩებოდა. უმრავლესობა კი ძიძი გური-დავითაშვილი იყვნენ და... როგორც ცნობილი გახდა, ერთო ბაში დატოვების სანაცვლოდ ზვ იად ძიძიგურს ნოღაიდელისთვის 3 მილიონ 500 ათასი დოლარი
მოუთხოვია. ლოგიკურია, რომ ნოღაიდელი 3 მილიონს და მით უმეტეს, კიდევ 500 ათასს „ეროვ ნულ საბჭოში“ დარჩენის სანაცვ ლოდ არ გადაიხდიდა. დღეს ვაჭრობის ამ ფაქტს ყვ ელა უარყოფს. თავად ზვიად ძი ძიგური უკვე სიცილით იხსენებს ამ ბრალდებას და მიიჩნევს, რომ ის კარგად მოძველებული ბორო ტი ჭორია: – მე არ ვფლობ არანაირ ინფო რმაციას იმის შესახებ, რომ ნო ღაიდელს რამე მოვთხოვე და თუ თქვენ იცით, მითხარით... ისე, ეგ ინფორმაცია ძველია უკვე... სიძველისა რა მოგახსენოთ და ზუსტად ასეთივე მხიარული ტონით უარყო ძიძიგურმა თავის დროზე „ტოიოტას“ მარკის ჯიპის ისტორიაც, რომელიც ძალიან მა ლე დადასტურდა. ეს ისტორიაც ნოღაიდელს უკავშირდება. მაშინ ერთობაში მოჩვენებითი სიმშვი დე იყო. ეს ის პე რი ოდ ია, რო ცა ექსპრემიერს ჯერ კიდევ ჰქონდა გამარჯვების იმედი და შესაბამი სად, პარტნიორებსაც საჩუქრებ ით ახარებდა. ასეთი ერთ-ერთი საჩუქარი იყო ზვიად ძიძიგურის მანქანა. ისევ ოპოზიციიდან გა ჟონა ინფორმაციამ, რომ ნო ღაიდელმა კონსერვატორებს ერთგულებისთვის საჩუქრ ები ჩამოურიგა. როგორც წყარო ყვება, მან ზვიად ძიძიგურს ძვირადღირე ბული მანქანა უყიდა. რო გორც წესი, ადრესატები მსგავს საკითხებზე კო მენტარის გაკეთებას არც კადრულობენ. ან
მარტონი მაინც ვერ გავუმკლავდ ებით), არამედ ინვესტიციები, თა ვისუფალი ვაჭრობა, სამუშაო ად გილები და ვალების გადავადება. ქართული ოპოზიცია მოუთმე ნლად ელის 2013 წელს, როდესაც საქართველომ (წესით) ბიუჯეტიდ ან ყოველი მესამე ლარი ვალების გადახდას უნდა მოახმაროს. ასეთ ივე მოუთმენლობით ელიან ამას მოსკოვშიც, მაგრამ არ ითვალისწ ინებენ, რომ სანამ ამერიკის მხარ
დაჭერა გვექნება, ვაშინგტონი არ დაუშვებს საფინანსო ორგანიზა ციების მიერ ომგადატანილი და ოკუპირებული ქვეყნის მოხრჩო ბას (რუსეთის გასახარად). ანუ, მიხეილ სააკაშვილის მთ ავარი მესიჯი ამერიკაში სწორ ედ ეს იყო: „ჩვენ გვჭირდება არა იარაღი, არამედ ეკონომიკური მხარდაჭერა!“ ეს ამერიკისთვის აც ბევრად ხელსაყრელია. მა რთლაც: იარაღის მოწოდებამ რუსეთს შეიძლება დამატებითი კოზირები შესძინოს ამერიკის და შანტაჟებისთვის. ეკონომიკური დახმარების წინააღმდეგ კი ასე აშკარად ვერ წავლენ. თუმცა, კუ ლუარულად შეიძლება კიდეც იჭ იჭყინონ, მაგრამ ეს ანგარიშგას აწევი ნამდვილად არ იქნება. გარდა ამისა, მივაქციოთ ყუ რადღება, რომ თეთრი სახლის ინ ფორმაციაში არაფერია ნათქვამი, ისაუბრეს თუ არა პრეზიდენტე ბმა რუსეთის მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში გაწევრიანებაზე. ძალიან კი უნდათ მოსკოვში, ამ ერიკამ ამის გამო საქართველოზე ზეწოლა განახორციელოს, მაგრ ამ მიხეილ ხოდარკოვსკის მიმართ აშკარად სტალინური მეთოდების გამოყენება ვაშინგტონს ყოველგ ვარ მოტივაციას უკარგავს, რათა მოსკოვს ამ პროცესში დაეხმაროს. ყველა შემთხვევაში, ეს ვიზი ტი და უპრეცედენტო შეხვედრა ერთდროულად ობამა-ბაიდენთან ამერიკის იმდენად აშკარა მხარ დაჭერაა, რომ ამის იგნორირებას ვეღარავინ შეძლებს: ვერც პუტი ნი და ვერც მისი მეგობრები თუ გავლენის აგენტები საქართვე ლოში.
სკანდალი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
უკეთეს შემთხვევაში, უბრალოდ, უარყოფენ. თუმცა ფაქტები ყო ველთვის საინტერესოა და ჩვენც ძიძიგურს პირდაპირ ახალ მანქან ასთან „წავუსწარით“. აღმოჩნდა, რომ ბატონ ზვიადს „ტოიოტას“ ჯიპი ჰყოლია, რომლის საბაზრო ღირებულება 10 ათასი დოლა რია... ასეთივე წარმატებით უარყვეს 3 მილიონის ისტორიაც, თუმცა ბოლოს ყველა ერთ საინტერესო დეტალს ამატებდა... ავთო დავითაია, „მოძრაობა ქრისტიანული საქართველოსთ ვის“ თავმჯდომარე: – ჩვენ ფინანსებზე საუბარს არასოდეს ვესწრებოდით. 6 პა რტიიდან 3 იყო საარჩევნო სუბი ექტი, შესაბამისად, როცა ისინი ფინანსებს განიხილავდნენ, ჩვენ ამ შეკრებებს არ ვესწრებოდით. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
9
შალვას „ახალი გზა“
იამ“ ულმა პარტ „ლეიბორისტ ები დროებით თემ სოციალური დო და საგარეო ა დ გა გვერდზე თანაც, მიჰყო ხელი. ელა ას კ ი ტ ი ლ პო თ ნა ვა ლ ნს, შა როგორც ჩა ო არდა ლ წ ლ ა ხ ა სა შვილი არც ავს“ გონებას. ის იშ დეგებზე „თ თულ რეჟიმშია და რ ჩა დ ა ვ ი მ დ მუ ობაც“ „მიუმხრობლ ა ბ ო რ ვ მიმდე . შედეგია სწორედ ამის შალვა ნათელაშვ ილი: – ჩვენ გვინდა ყველა სახელმწიფოსთან გვ ქონდეს კარგი ურთიერ თობა, მაგრამ არ ვიყოთ არც ერთ სამხედრო ბლ ოკში. ასეთია „მიუმხრობ ლობის“ მოკლე განმ არტება. თავისი იდეის „გენიალურობის“ კიდევ უფრო გასამყარებლად ნათელაშვილმა ნატოს
კიდევ ერთხელ გადაუა რა: – ეს არ ის 5 ათ ასი გაბერილი ჩინოვნიკის ერთობა, რომლებსაც 50 ათასი ევრო აქვთ ხე ლფასი. ლეიბორისტების შე ფის სიტყვებს, რა თქმა უნდა, მისი ყველა თა ნაპარტიელი იზიარებს. განსხვავება მარტო ერ თია. დანარჩენები შალვ ას ახალ იდეას მოძველ
ებულად აფასებენ. გიორგი გუგავა: – „მიუმხრობლობა“ სულაც არ არის ახალი მიმდევრობა. ეს საკმაოდ ძველია. ჩვენი გეოპოლ იტიკური მდებარეობისა და იმ სიტუაციის გამო, რაშიც ახლა ვიმყოფ ებით, საქართველო არ უნდა იყოს არც ერთი სა მხედრო ბლოკის წევრი. უარი უნდა ვუთხრათ ყველას. ეს კი, უპირვე
ლეს ყოვლისა, უნდა გა ხდეს საფუძველი, რომ მშვიდობა დამკვიდრდეს და ასევე, გაჩნდეს პერს პექტივა ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენ ის. „მიუმხრობლობის“ პოლიტიკა არ აგერიოთ ნეიტრალიტეტში. მსოფ ლიო ქვეყნების უმეტ ეს ობა, ალ ბათ 2/3, არც ერთ სამხედრო ბლოკში არ არის გაწევრიანებუ ლი.
ბადრიმ ნინოს პოლიტ კარიერა შეიწირა ახლა თავს უფლებას არ მისცემს, თორემ ბურჯანაძე ქმარს, ალბათ, გაეყრებოდა კიდეც. სწორედ ბადრი ბიწა ძის დამსახურებაა, რომ ნინო ბურჯანაძე ჯერ ბესელიამ მიატოვა და შემდეგ „ფორუ მმა“. მისი მეუღლის პროვ ოცირებულმა თემამ – გამო ართვა თუ არა „გრეჩიხამ“ მილიონები ხელისუფლებას – ბურჯანაძის კარიერას წე რტილიც კი დაუსვა. ნონა გაფრინდაშვილისამარა და რჩენილი ბურჯანაძე ახლა „ფორუმს“ საყვედურობს, უდროო გამიჯვნამ კრება სე რიოზულად დააზარალაო. – 28 დეკემბრისთვის ჩვენ მზად ვიყავით, შეკრება ჩაგვ ეტარებინა. მაგრამ „ფორუმის“ დისტანცირების გამო ყველ აფრის გადადება და გადათა მაშება მოგვიხდა, – ირწმუნება გაფრინდაშვილი... კრება ვერის საკალათბურ თო დარბაზში უნდა ჩატარე ბულიყო და თბილისის ათივე რაიონის წინააღმდეგობის კომიტეტის თავმჯდომარეე ბი უნდა წარედგინა. როგორც ჩვენთვის გახდა ცნობილი, წი ნააღმდეგობის კომიტეტების წევრები და თავმჯდომარეები ძირითადად „ფორუმის“ ხალხ ით იყო დაკომპლექტებული, შესაბამისად, ახლა ნინოს ად ამიანური რესურსის სერიოზ ული დეფიციტი აქვს. სწორედ ამიტომ ელოდებიან მოუთმე ნლად „ფორუმსაც“ და ეკასაც თავთავიანთი ხალხით. თუმცა აჩქარებას არც ერთი აპირებს და, მით უმეტეს, არც მეორე, ანუ „ფორუმი“. რეზო შავიშვილი: – არანაირი წვლილი არ მი გვიძღვის იმაში, რომ სახალხო კრებას რიამე გეგმა ჩაეშალა. ვერ დავეთანხმებით კრების წევრებს, თითქოს არსებობდა გეგმა და ის ჩაიშალა, იმიტომ რომ ჩვენ გავემიჯნეთ. „ფორუმი“ კი სულაც არ გრ ძნობს თავს დამნაშავედ. 10
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ვინ
ქალმა, რომელიც საცვლე ბზე ჯერ ქართულ და შემდეგ რუსულ მედიაში საუბრობდა, ხან სობჩაკს „ეზასავებოდა“ სცენაზე და ხან საეჭვო კავშ ირებში ფიქსირდებოდა დეპუ ტატთან, მოულოდნელად სააკ აშვილის კრიტიკას მიჰყო ხელი და დიდი ექსპერტივით ეკონ ომიკური ციფრების ენაზეც ალაპარაკდა. ისე, როცა პოლი ტიკურ განცხადებებს აკეთებს, ეროტიკულ სამოსს კარადაში ტოვებს და მოკრძალებულად იმოსება. რას ლაპარაკობს? დაახლოებით ისეთ განც ხადებებს აკეთებს, როგორსაც პუტინი. ამიტომაც აღარ გა ვიმეორებთ. თინამ, ასე თუ ისე, ჩაიცვა, პო ლიტიკური ლექს იკაც, ასე თუ ისე, აითვისა და ახლა მხოლოდ ერთი რამ და რჩა – იმ ის
დემონსტრირება, რომ ის პოლი ტიკოსების წრეში მიღებულია. თუმცა, ამის კეთება მთლად „მწვერვალით“ დაიწყო. დიმი ტრი მედვედევმა გაოცება ვერ დამალა, როცა კანდელაკმა სა ხალხოდ გასცა მათი „საიდუმ ლო“. ერთ-ერთ შეხვედრაზე კანდ ელაკმა ასეთი რამ თქვა: – მედიის ტექნოლოგიები იმ დენად არის განვითარებული და ისეთ დონეზეა ასული, რომ, მაგალითად, მე დღეს დილით „ტვიტერში“ შევძელი ცოტა მე ჭორავა რუსეთის პრეზიდენტთ ანო, – ამ დროს კანდელაკის გვერდით მართლაც იდგა მედვედევი. რუსეთის პრეზიდ ენტს სახეზე გაოცება დაეტყო. ის აშკარად არ ელოდებოდა კა ნდელაკისგან მსგავს „აღიარებას“ და ვერც ასე მსუბუქად გაატარა მისი საქციელი. მოგვ
თინა კანდელაკი არჩევნებისთვის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სახალხო კრების ფინანსური მხარდა მჭერი ნინო ბურჯ ანაძეა. ამაში ეჭვიც არავის ეპარებოდა, თუმცა თავად ნინო ბურჯანაძე და კრ ების დანარჩენი წე ვრებიც კატეგორი ულად უარყოფდნენ ამას. მაგრამ ნონა გაფრინდაშვილმა ყვ ელაფერი თავადვე გაშიფრა... მისდაუ ნებურად. მაინც ყვ ელაფრიდან ჩანს, რომ ჭადრაკის თა მაში პოლიტიკასთან ახლოსაც არ არის. ნონა გაფრინდა შვილი, მსოფლიოს ხუთგზის ჩემპიონი ჭადრაკში: – ნინო ბურჯანაძ ემ კრების წევრებს პირდაპირ გვითხრა, თუ თქვენ მიიღებთ
იანებით, უკვე პრეზიდენტის გამოსვლაში, მედვედევმა ჟუ რნალისტს ცოტა ირონიულად უპასუხა: – დღეს დილიდან იმდენი სა ქმე მქონდა... მათ შორის, „ტვ იტერში“ ტელეწამყვანთან მი მოწერას ვაწარმოებდიო... „ტვიტერი“ სოციალ ური ქსელია, სადაც, ბე ვრ ცნობილ ადამიანთან ერთად, რუსეთის პრეზ იდენტიც არის დარეგი ს ტრ ირ ებ უ ლი.
გად აწ ყვ ეტ ილ ებ ას, რომ სახალხო კრებ ისგან მოხდეს ჩემი დისტანცირება, მე დავემორჩილები ამ გად აწ ყვ ეტ ილ ებ ა სო... ჩვენ ასეთი გა დაწყვეტილება არ მივიღეთ, სულელები ხომ არ ვართ? ნინო ბურჯანაძე რომ სა ხალხო კრებისგან განზე გადგეს, კრ ება გაჩერდება და ვეღარ იმუშავებს. ჩვენ გვჭირდება მისი თანადგომა და ის პა რტიული თუ ადამია ნური რესურსი, რაც ნინოს გააჩნია... ისე, ნონა გაფრ ინდაშვილმა კიდევ ერთი, ძალიან საინ ტერესო ფრაზა თქ ვა. თა ნაც ეს სი ტყ ვები სპეციალურად 25 ნოემბრისთვის
გამოშვებულ საინ ფორმაციო გაზეთში დაიბეჭდა. ამით იმ ის თქ მა მი ნდა, რომ გაზეთს თავად აკონ ტროლებდნენ, თავა დვე ამოწმებდნენ და წესით, ასეთი ფრაზა არ უნდა „გაპარვო დათ“. მაგრამ, რო გორც ჩანს, ეს იმდე ნად ბუნებრივი იყო, რომ... ნონა გაფრინდა შვილი: – როცა საზღვა რგარეთ ისეთ კანო ნს იღებენ, რომელიც ხალხს არ მოსწონს, მთელი ერი ირაზმება და იბრძვის. იქ ფულს არავის ურიგებენ. ანუ, სახალხო კრ ებ ას აქ ფუ ლის და რიგება უწევს იმის თვის, რომ ხალხი ქუ ჩაში გამოვიდეს?
2010 წლის დეკემბერი
ანა და დავით ბაგრატიონები შვეიცარიაში
აგრესიული ნოღაიდელი
„ჩაუშვა“ ნინო
პარტია „სამართლიანი სა ქართველოსთვის“ კუთვნილი ბანერის წინ ნოღაიდელმა ბო ლოჯერ გამართა ბრიფინგი. აღიარა, რომ ეს ფაქტი მისთვის ძალიან მტკივნეულია: – ამ ლოგოს თქვენ ამ ოფის ში, პრინციპში, ბოლოჯერ ხე დავთ. რომ გითხრათ მახარებს ეს-თქო... მაგრამ ლიდერი ცდილობს არ შეიმჩნიოს და გაწონასწორ ებული სახეც შეინარჩუნოს. სწორედ ამიტომ ჟურნალის ტებთან ოთახში გაღიმებული სახით შემოვიდა და იქით „გაგვ ამხნევა“, რატომ ხართ მოწყენ ილებიო... ეს „დაყენებული“ სიმშვიდე დიდხანს არ გაგრძელდა. მე დიიდან წამოსულმა კითხვებმა მისი რეალური ხასიათიც გამო აჩინა: – წყნარად იყავით ახლა სუ ყველა! ამ უაზრო კითხვებს, რომელსაც ახლა მე მისვამთ, პასუხს არ გავცემ. თუ თქვენ განმისაზღვრავთ ახლა მე რო მელ პარტიის გამგეობაში და ვრჩები და რომელში არა? ან თქვენ განსაზღვრავთ იმას, რას ვიტყვი და რას არა? თუ ასეთი დავალება გაქვთ მოცემული რედაქციებისგან? თუ გინდათ, რომ მაინცდამაინც ისე ვთქვა, როგორც თქვენ გინდათ? თქვენ ჯობია იფიქროთ თქვენს პასუ ხისმგებლობაზე საკუთარი სი ნდისის და საზოგადოების წი ნაშე. ქართულად არამკაფიოდ ჩამოვაყალიბე ჩემი აზრი, რაიმე გაუგებარი ვთქვი? ყველა კითხ ვაზე პასუხი მოგეცით. თუმცა, თქვენ გინდათ გადასცეთ ის, რაც დავალებული გაქვთ. ალ ბათ ასე იყო სქემა დახატული და არ ჩავჯექი ამ თქვენს სქემ აში...არც ჩავჯდები... აქ ერთ-ერთი ჟურნალისტი შეეპასუხა და პარტიიდან გაგდ ებული თავმჯდომარის შეფა სებები მერე ერთბაშად ყველამ გააპროტესტა: – რატომ გვაყენებთ შეურ აცხყოფას? რა შუაშია სქემა? კითხვას გისვამთ და გვიპასუხ ეთ... კითხვას პასუხი მაინც არ გა ეცა. ასე უნდოდა ნოღაიდელს და იმიტომ. აი, ასე აგრესიულად და არწმუნა ნოღაიდელმა მედია, რომ ის „სიბერეში არ აპირებს საკუთარი იდეების შეცვლას“. საახალწლო მოლოცვით დაწყ ებული ბრიფინგი ლანძღვით დასრულდა.
ემზადება © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
11
12
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ეკა ბესელია სახალხო კრების დაფინანსებით ინტერესდება მირიან ბოქოლიშვილი „პრაიმტაიმის“ კითხვებს ეკა ბესელია პასუხობს: – ქალბატონო ეკა, თქვენი და სხვა არასამთავრობოების ინიც იატივას, შექმნილიყო სპეცია ლური კომისია ბურჯანაძე-გა ჩეჩილაძის სკანდალის გამოსა ძიებლად, ქალბატონ ნინოს გა ღიზიანება მოჰყვა. მან გირჩიათ, ბესელიამ ჯერ მისი ყოფილი ლი დერის, ირაკლი ოქრუაშვილის საქმეები გამოიძიოსო... – დავაზუსტოთ, ეს ინიციატივა უფლებადამცველმა ნანა კაკაბა ძემ გაახმოვანა და მე მომმართა, რაზეც ვუპასუხე, რომ, რადგან ხელისუფლება დუმს, საზოგადო ება უნ და იყ ოს აქ ტი ური და სა ზოგადოებრივმა კომისიამ გამო იკვლიოს ყველა მნიშვნელოვანი ფაქტი – 7 ნოემბრის მოვლენები, 5 იანვრის საპრეზიდენტო არჩევნ ები, გაუხსნელი მკვლელობები და ა.შ. ქალბატონ ნინო ბურჯანაძეს შევახსენებ, რომ მე ვიყავი ირაკლი ოქრუაშვილის ადვოკატი, რომლის მოვალეობაა ადამიანის დაცვა და არა ბრალმდებლის როლის თამა ში. ძალიან მაღალი კვალიფიკაც იის იურისტმა ეს, წესით, კარგად უნდა იცოდეს. გარდა ამისა, ირაკ ლი ოქრუაშვილის მხრიდან 2007 წელს მოხდა სააკაშვილის მხილება და იმავდროულად მან თავისი ბრ ალეულობაც აღიარა. მან ისაუბრა ისეთ ფაქტებზე, რომ, თუ დადა სტურდებოდა, ხელისუფლების პირველ პირებთან ერთად, მისი ბრალეულობაც იკვეთებოდა. ეს არის სრულიად განსხვავებული მოცემულობა ბურჯანაძე-გაჩეჩი ლაძის დაპირისპირებისგან. მე არ ვიცავ ირაკლი ოქრუაშვილს, მა გრამ ფაქტია, რომ მან სააკაშვილს წაუყენა ძალიან მძიმე ბრალდებე ბი, განსხვავებით ნინო ბურჯან აძისგან, რომელმაც ოპოზიციის ლიდერების მისამართით გახსნა ცეცხლი. ქალბატონი ნინოსგან ასეთ რეპლიკებს ვერ მივიღებ. რა ღაც არ მახსენდება, ოქრუაშვილის ხელისუფლებაში ყოფნის დროს, როდესაც მე მას საჯაროდ ვაკრ იტიკებდი უკანონო დაპატიმრებ ების გამო, პარლამენტის მაშინდ ელ თავმჯდომარეს ხმა ამოეღო. დიახ, საზოგადოებრივმა კომისიამ ყველაფერი უნდა გამოიძიოს, მათ შორის გაყალბებული საპრეზიდ ენტო არჩევნებიც. მაინტერესებს, ქალბატონი ნინო კვლავაც მიიჩნე ვს, რომ ეს არჩევნები არ გაყალბ ებულა?! – და ეს კითხვები არ გქონდათ ბურჯანაძესთან, როდესაც მას სახალხო კრების ფორმატში ხვ დებოდით? – დღეს ქალბატონ ნინო ბურჯ ანაძის ოპოზიციონერობაში ეჭვი არ მეპარება, მაგრამ მისი ხელი სუფლებაში ყოფნის დროს დაშვ ებული შეცდომების გამო ყოვე ლთვის მქონდა და მაქვს კითხვები, ეს კითხვები არ მომიხსნია დღის წესრიგიდან. თუმცა სააკაშვილის რეჟიმის წინააღმდეგ ერთობლივი ბრძოლის აუცილებლობა, ამ კი თხვების მიუხედავად, იდეის ირგვ ლივ ერთობას არ გამორიცხავდა.
ჩემთვის გაუგებარია, სახალხო კრ ების დახურულ ფორმატში მაინც რატომ არაფერი თქვა ნინო ბურჯ ანაძემ იმ ფაქტების შესახებ, რა ზეც ბატონი ბიწაძის ინტერვიუშია საუბარი? ამის შესაძლებლობა მას არაერთხელ ჰქონდა. აღმასრულ ებელი საბჭოსთვის ეს ინტერვიუ სრულიად მოულოდნელი აღმოჩნ და. – კი მაგრამ, ბურჯანაძე რა ვა ლდებულია, მისი და, მით უმეტ ეს, მისი მეუღლის ინტერვიუები სახალხო კრებას შეუთანხმოს? – არცთუ დიდი ხნის წინ კრების საბჭომ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ჩამოყალიბებულიყო საერთო პრესსამსახური, შეთანხმებულიყო ინტერვიუები და საჯარო გამო სვლები. ეს თვითონ ქალბატონი ნინოს იდეა იყო. ნებისმიერ შემთ ხვევაში, როდესაც საუბარია ასეთ უმძიმეს ბრალდებებზე, აღმასრ ულებელი საბჭო საქმის კურსში უნდა ყოფილიყო. – თუმცა ქალბატონი ნინო თქ ვენც და „ეროვნულ ფორუმსაც“ ბრძოლის ველიდან გაქცევაში გადანაშაულებთ. ის ამბობს, რომ კრებას სწორედ მაშინ სჭირდება გვერდში დგომა, როცა მას თავს ესხმიან... – გაქცევა მე სხვისი მინახავს, ჩემი გაქცევა კი არასოდეს არ ავის უნახავს და ვერც ნახავს. მე სამართლიანობის იდეის დამც ველი ვარ და არა მგონია, რომ ეს პიროვნებების დაცვასთან უნდა გაიგივდეს. თუ ქ-ნი ნინო მის და ცვას გულისხმობდა, ჩემთვის ეს სხვადასხვა რამეა. მე ნინო ბურჯ ანაძეც დამიცავს, სადაც ვხედ ავდი, რომ ვიღაც უსამართლოდ ექცეოდა, მაგრამ დღეს მის მო ქმედებას ვერ ვამართლებ და მას ეს პირადად გულწრფელად ვუ თხარი. სამწუხაროდ, სიმართლე არავის უყვარს. როცა სახალხო კრების სტრუქტურა დაიწყებს სწ ორ მოქმედებებს, მე ვიქნები მისი აქტიური მონაწილე, მაგრამ, რო ცა ხედავ, რომ შენი მოსაზრებები აბსოლუტურად განსხვავებულია, ან იძულებით უნდა გააკეთო ის, რისიც არ გჯერა (რასაც მე ვერ გა ვაკეთებ), ან დისტანცირება მოახ დინო. 25 ნოემბერს მე ვითხოვდი, სახალხო კრებას გამოეცხადებინა შეკრების შემდეგი თარიღი. არ ვე თანხმებოდი მოსაზრებას, რომ ეს პროცესები გაურკვეველი ვადით, მომავალი წლისთვის გადადებუ ლიყო, და მაინტერესებს, რისთვის ჩატარდა სახალხო კრება, თუ მას მყისიერი მოქმედებები არ მოჰყ ვებოდა? კრება დასაწყისი კი არა, პროცესის პიკი უნდა ყოფილიყო. როდესაც 26 ნოემბერს მოვაწყვე მსვლელობა, აქციის მონაწილეებ თან და საბჭოს რამდენიმე წევრ თან ერთად, რუსთაველიდან ტე ლევიზიისკენ, ეს ნაბიჯი შეფასდა, როგორც არაადეკვატური და პრ ოვოკაციული ქმედება. თუ შენ მზ ად ხარ რეალური ბრძოლისთვის, ასეთი ტიპის გადაწყვეტილებები არ უნდა გაშინებდეს და გაფრთხ ობდეს. ის დღე ჩემთვის ბევრ კი თხვაზე იყო პასუხი. – წეღან ცეცხლის გახსნა ახ
„არანაირი სურვილი არ მაქვს, ნინო ბურჯანაძის ფინანსებს მოვკიდო ხელი“ სენეთ და როგორ ფიქრობთ, რა ში დასჭირდა ნინო ბურჯანაძეს ცეცხლის გახსნა ოპოზიციის ში გნით? – მე ამას ვერანაირად ვერ ვხ სნი. როდესაც ოპოზიცია ისედაც სუსტია, სააკაშვილის ავტორიტა რული რეჟიმი კი ძლიერდება და სახალხო კრების იდეის ირგვლივ გაერთიანებაა საჭირო, ასეთ დრ ოს ოპოზიციის შიგნით დაპირი სპირების გაჩაღება გაუმართლ ებელი პოლიტიკური ნაბიჯია. თუ მას ასეთი ინფორმაციები ჰქონდა ლევან გაჩეჩილაძეზე, ახლა კი არა, ინაუგურაციის დღეს უნდა ეთქვა. მაგრამ მაშინ ქალბატონმა ნინომ ამის ნაცვლად განაცხადა, ქვეყან აში დემოკრატიააო. მე ვერ მივი ღებ ასეთ სიმართლეს, მით უმეტ ეს, ის იმ დროს იყო ქვეყნის პირვ ელი პირი და ბევრი რამის შეცვლა შეეძლო. თუ სამართლიანობაზეა ლაპარაკი, ბოლომდე უნდა ითქვ ას. სხვათა შორის, მე მას ვკითხე დახურულ ფორმატში – ნამდვი ლად ჰქონდა თუ არა ადგილი მისი თანდასწრებით ლევან გაჩეჩილა ძის მხრიდან ფულის მოთხოვნას. მან თქვა, რომ მისი თანდასწრებ ით ეს არ მომხდარა, ქალბატონმა ბურჯანაძემ მე ეს მითხრა და ასეთ ვითარებაში, ბუნებრივია, კითხვე ბი მიჩნდება ამ ყველაფრის გამო. – გამორიცხავთ, რომ გაჩეჩი ლაძეს მართლა მოეთხოვა ფუ ლი? – მე არ ვიცი ასეთი ფაქტი და არც არანაირი დოკუმენტი მინახა ვს. ეჭვებით ცილს ვერავის დავწ ამებ. ადამიანისთვის იარლიყების მიკერება და ცილისწამება უდიდ ესი ცო დვ აა. მე არ ვი ცავ ლე ვან გაჩეჩილაძეს, მასაც ბევრი შეცდ ომა აქვს დაშვებული, მაგრამ სი მართლე ისაა, რომ ის არ იყო იმ ტიპის ლიდერი, ერთპიროვნულად მიეღო გადაწყვეტილება, თუმცა გეტყვით, რომ ყოველთვის წინა აღმდეგი ვიყავი გაჩეჩილაძე-სა აკაშვილის დახურულ ფორმატში,
მარტო შეხვედრის. – ამ შეხვედრის შემდეგ არავ ითარი ეჭვი არ გაგჩენიათ? – მინდა გითხრათ, რომ გაჩე ჩილაძე, განსხვავებით სხვა ლი დერებისგან, საკმაოდ გახსნილი და გულწრფელი პოლიტიკოსია. ეს ყოველთვის აიოლებდა მასთან ურთიერთობას. მაგრამ შეცდომა იყო მისიც და სხვა პოლიტიკური ლიდერებისაც იპოდრომის აქ ციის ისე დასრულება, როგორც დასრულდა. მე ვეთანხმები და თო უსუფაშვილის განცხადებას – უნდა აირჩიო ერთ-ერთი გზა: ან კონსტრუქციული გზა და ჩაერ თო მოლაპარაკებებში, ან უნდა იყო შეურიგებელი და ბოლომდე იბრძოლო. მე მეორე გზას ვუჭე რდი ყოველთვის მხარს, გამომდ ინარე ამ ხელისუფლების ბუნები დან. – „ქართული პარტიის“ ლიდე რების მიმართ რაღაც განსაკუთ რებულ ლოიალურობას გამჩნე ვთ, კვლავ ოქრუაშვილთან ხომ არ აპირებთ დაბრუნებას? – არა, აქ ლოიალურობა არაფ ერ შუაშია. სამართლიანობა მა ლაპარაკებს. კიდევ ერთხელ ვა მბობ, რომ ოქრუაშვილს ჰქონდა უმძიმესი შეცდომები, როდესაც ის სათავეში ედგა ძალოვან უწ ყებებს, ამაზე ვსაუბრობდი სა ჯაროდ 2004 წლიდან. მე ოპოზ იციონერი, დაპატიმრებული ოქ რუაშვილის დამცველი გახლდით და არა ხელისუფლებაში მყოფის. დღეს მის პარტიაში მიბრუნებას არ ვაპირებ. – დაბოლოს, მინდა გკითხოთ ფინანსებზე. გაქვთ თუ არა ინ ფორმაცია, რა სახსრებით მოქმ ედებს სახალხო კრება, რა ფუ ლით მოხდა თუნდაც თბილისის ცენტრში რესპექტაბელური ოფ ისის დაქირავება? – მე მიმაჩნია, რომ კრება უნდა დაფინანსდეს საკუთარი მხარდა მჭერებით და სწორედ ამისთვის აა შექმნილი სპეციალური სახა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლხო ფონდიც. სახალხო ფონდმა უნდა უზრუნველყოს ყველა იმ ხარჯის გაღება, რომელიც სჭირ დება ამ მოძრაობას. თუ ხალხმა არ დააფინანსა ეს პროექტი, მა შინ კრების გადაწყვეტილებების რეალიზება ვერ მოხდება. არ მი მაჩნია სწორად, რომ რომელიმე ერთი პოლიტიკური პარტია აფ ინანსებდეს კრებას, ნებისმიერ შემთხვევაში მას ექნება საკუთა რი ინტერესების გატარების მც დელობა. – ესეც ხომ არ იყო ერთ-ერთი მიზეზი, რის გამოც უფლებამო სილება შეიჩერეთ? – ამ ეტაპზე მხოლოდ იმას გე ტყვით, რომ ერთ-ერთ შეხვედრა ზე მე დავსვი ეს კითხვები, თუმცა პასუხი ვერ მივიღე. მე არ ვიცი, ვისი ფინანსები დევს სახალხო კრ ებაში, რა წარმომავლობა აქვს ამ ფულს. ამ საკითხის გარკვევას შე ვეცადე საბჭოს შეხვედრაზე, რო მელსაც ესწრებოდა ქალბატონი ნინო ბურჯანაძეც, თუმცა ამაზე პასუხი ვერ მივიღე. იმ სკანდალუ რი ინტერვიუს მეორე ნაწილი სწ ორედ სახალხო კრების ფორმატში „ქართული პარტიის“ ლიდერების შემოსვლას ეხებოდა, რაც თურმე გარიგების საგანი იყო, როგორც ამას წერს ბატონი ბადრი ბიწაძე. ეს ძალიან შეურაცხმყოფელია ყვ ელასთვის. საბჭოში უწესიერესი ადამიანები არიან – ბატონი რეზო ესაძე, ქალბატონი ნონა გაფრინ დაშვილი, ბატონი გია ბურჯანაძე, გოგი ქავთარაძე, ელიზბარ ჯავე ლიძე და სხვებიც. ინტერვიუს ამ ნაწილით ხომ პირდაპირ ხდება აღიარება, ვისი მფარველობის ქვეშაა სახალხო კრების სტრუქტ ურა? ამაზე ხომ უნდა ეფიქრათ, რას გამოიწვევდა ეს ფაქტები. მე არანაირი სურვილი არ მაქვს, ქა ლბატონი ნინო ბურჯანაძის ან ვი ნმეს პირად ფინანსებს მოვკიდო ხელი. თქვენ მიერ ნახსენებ ოფ ისთან დაკავშირებითაც არაფერი ვიცი. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
13
ნინო გაბრიაძე და მათე კირვალიძე
შალვა ნათელ აშვილი
ნოდარ მელაძე პირველ რიგში სარკეს ასწორებს... 14
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
რატი დურგლი შვილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გოგა ბარბაქაძე
მამუკა ონაშვ ილი
აშია გიგი თევზაძე და სიმონ ჯან კოსტიუმირებულ საღამოზე © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მალხაზ ქვრივიშვილი და დავით ბახტაძე ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
15
„სომხური საფერავი“ „სომხური ჩურჩხელა“ და ქართული უპასუხისმგებლობა
დავით ავალიშვილი ევროპის ქალაქებში და ამერ იკაშიც კი, ჰიპერმარკეტთა დახლ ებზე ხშირად შეხვდებით ჩვენთვის ძალიან „ცნობად“ პროდუქციას სომხური შეფუთვითა და გაფორმ ებით. მახსოვს, ერთი ქართველი ისტორიკოსი იუტას შტატში „სომხ ურ ბორჯომსაც“ კი გადააწყდა. ჩვ ეულებრივი, ნაცნობი ბოთლი იყო, ნაცნობი სურათით და წარწერის ცნობადი მოყვანილობით. ერთი განსხვავება მხოლოდ: - წარწერა სომხური გახლდათ.
ამჯერად საინტერესოა, რომ ამერიკის სომხური დიასპორის „კრეატივი“ ქართულ ბრენდებთან და კავშირებით უკვე ევროპა ზეც ვრცელდება. კერძოდ, ევროპის ქალაქებში იყიდ ება „სომხური საფერავი“, „სომხური ჩურჩხელა“ და ასე შემდეგ. მაგრამ იმის მიუხედავ ად, „სომხური კონიაკია“ თუ „სომხ ური ბრენ დი“, რატომ არც ერთ ქა რთველ ბიზნ ესმენს არ მო უვიდა აზრად, იგი „ლოტკინ ზე“ ჩამოეს ხა და სხ ვა ქვე ყნ ებ ში გ აე ტა ნ ა ? არა იმიტ ომ, თითქოს ქართველი ბიზნესმე ნები კრისტალური პა ტიოსნების განსახიე რებანი არიან, არამედ იმის გამო, რომ სომხები თავის ბრენდებს უფრთ ხილდებიან და იცავენ. პირველ რიგში, იცავენ იურიდიულად: დაპატე ნტებულიც აქვთ და რეგი სტრირებულიც. ქართული მხარე კი, ჯერ კიდევ 1990-იანი წლებ
იდან დაწყებული, ოღონდ ვინმეს ფული გადაეხადა, მზად იყო სა ხელიც გაეყიდა და ღვინომასალ ებ იც. მაგალითად, თავის დროზე ქართული ბრენდები მაშინდელმა სოფლის მეურნეობის მინისტრმა ბაკურ გულუამ გაყიდა. სხვათა შორის, როდესაც პრ ესაში ქართული მხარის პირველი პრეტენზიები გაჟღერდა „სომხურ საფერავთან“ დაკავშირებით, სო მეხ მეღვინეთა კავშირმა სპეცია ლური განცხადება გამოაქვეყნა, რომელშიც გარდა პატენტის არარ სებობის (ფორმალურად) სავსებით მართებული არგუ მენტისა, იყო ერთი ძალიან საინტერესო პასაჟი: „ქართველი მეღვინეები თვითონ გვეხვეწებიან გავიტა ნოთ რუსეთში ქა რთული ღვინო სო მხური წარწერებით და სომხური პროდ უქციის სახითო“. რატომღაც, ამ ფრაზას ყურადღ ება არავინ მიაქცია, არადა იგი ადასტუ რებს, რომ ქართ ული ბრენდების გა ყიდვაში დიდი წილი მიუძღვით იმ ქართ ველ ბიზნესმენებს, რომლებსაც შემოსა ვლის მეტი არც არაფერი აინტერესებთ ამქვეყნად.
მობილური ოპერატორები საფინანსო წნეხის ქვეშ მერაბ გვილავა რამდენიმე წლის წინ, ერთ-ერ თმა დასავლურმა სარეიტინგო სა აგენტომ ჩაატარა კვლევა ყველაზე სტაბილური და „იოლი“ ბიზნესის გამოსავლენად. აღმოჩნდა, რომ არა მხოლოდ ყველაზე მომგებიანი, არ ამედ ყველაზე სტაბილური და სა მენეჯმენტოდ „იოლი“ სწორედ მო ბილური ოპერატორების ბიზნესია. იმავდროულად ყველაზე „გამჭვი რვალეც“ - ამ სფეროში რთულ ია (ძალიანაც რომ გინდოდ ეს) სხვადასხვა „ყავისფერი სქემების“ განხორციელება. შემთხვევითი როდია, რომ თითქმის ყველა პოსტსაბჭ ოურ ქვეყანაში მობილური ოპერატორების ბიზნესს ხელისუფლებასთან დაახ ლოებული პირები (მათი ოჯახის წევრები) ფლობ დნენ: ყირგიზეთის პრ ეზიდენტ აკაევის ქალი შვილი; უკრაინის პრეზ იდენტ კუჩმას მეუღლე; ყაზახეთის პრეზიდენტ ნაზარბაევის ქალიშვ ილი და პრეზიდენტ შევარდნაძის სიძე. ამ ით უნდოდათ ეთქვათ: ბიზნესის გარეშე ში მშილით მოვკვდებით, მაგრამ ხომ ხედავთ რა გამჭვირვალე და სუ ფთა საქმე გვაქვსო. ექსპრეზიდენტ ედუარდ შევარდნაძესაც ქჰონდა „ჯეოს ელის“ ჩაძირვის სურვილი, მაგრამ ვერ მოახერხა. და სწორედ ამ კონკ ურენციის წყალობით მოხდა, რომ საქართველოში მობილური სატე ლეფონო კავშირი ასე თუ ისე განვ ითარდა. მოგვიანებით, ამას მოჰყვა „ბილაინის“ შემოსვლა და დაიწყო, მაგრამ რა დაიწყო: ერთეთრიანი ტარიფები, უფასო წუთები, სხვა 16
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
დასხვა აქციები, რითაც საბოლოოდ მომხმარებელი დარჩა მოგებული. ამის მიუხედავად, საქართველოში საბაზისო წუთობრივი ტარიფი მა ინც ერთ-ერთი ყველაზე მაღალია მსოფლიოში. ფაქტობრივად იგი ათწლეულების განმავლობაში არ შეცვლილა. 1995 წელსაც 28, 8 თე თრი იყო და დღესაც ასეა. მაგრამ 16 წლის განმავლობაში ხომ უამრ ავი რამ შეიცვალა? მათ შორის ინფრასტრ უქტურა, მომხმარე ბელთა რაოდენობა და ასე შე მდ ეგ. ბა ზარი გაფართოვდა, უფრო მოქნილი და გად ახ დი სუ ნა რი ა ნიც გახდა. გასათვალისწინე ბელია, რომ ქვეყნე ბის უმრავლესობაში არა მხოლოდ წუ თობრივი გამავალი, არამედ შემომავალი ზარებიც ფასიანია. მაგრამ იქ უამრავი სხვა სქემა არსებობს ამის საკომპენსაციოდ. ტელეფონებს უფასოდ აც კი არიგებენ და ასე შემდეგ. საქართველო ში ამის კომპენსირება ხდებოდა „კარტელური“ შეთანხმებით საბაზო და როუმინგული ტარიფის შესახებ. ესე იგი „მაგთი“ და „ჯეოს ელი“ ტკბილად თანამშრომლობდნ ენ და, ფაქტობრივად, უარს ამბო ბდნენ კონკურენციის მთავარ ასპე ქტზე: ტარიფების რეგულაციაზე. სხვაგვარად თუ ვიტყვით, 28-თე თრიან ტარიფზე შეთანხმდნენ, ას ევე შეთანხმდნენ როუმინგის ფა სზე (ესე იგი საზღვარგარეთულ ტარიფზე 2 ლარი და 60 თეთრის ოდენობით), ხოლო ერთმანეთს კო
ნკურენციას უწევდნენ მხოლოდ დაფარვის არეალით (რაც საბოლო ოდ ერთმანეთს დაემთხვა) და მომხ მარებელთა გადაბირება-გადმობ ირებით: ცნობადი სახეები, იოლად დასამახსოვრებელი სარეკლამო კლიპები (ზოგი მათგანი ამ ჟანრის ნამდვილი შედევრი იყო) და ასე შე მდეგ. ეს სიამტკბილობა, რაოდენ უც ნაურიც უნდა იყოს, რუსული „ბი ლაინის“ შემოსვლამ დაანგრია, რაც კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ თუ რუსული კაპიტალი პოლი ტიკაში არ ერევა და რადიკალებს არ აფინანსებს, ნებისმიერი ინვე სტიცია განვითარებას და მდგო მარეობის გაუმჯობესებას უწყობს ხელს. ამის შემდეგ კომუნიკაციების მა რეგულირებელ კომისიასაც გაუჩ ნდა სურვილი, შეემოწმებინა, რამდ ენად შეესაბამება სიმართლეს, თი თქოს 1995-1996 წელს დაწესებული ტარიფი მარადიული და უცვლელია და რომ სხვა შესაძლებლობას დღ ევანდელი ბაზარი არ ქმნის. რომ არა მესამე კომპანია, რო მელმაც დიდი არევ-დარევა შეიტ ანა ჩამოყალიბებულ სქემაში, „მა რეგულირებელს“ შესაძლოა კიდევ დიდხანს არ გასჩენოდა ლოგიკური კითხვა: კი მაგრამ, თუკი ერთ კო მპანას შეუძლია პირველი წუთის შემდეგ ორთეთრიანი ტარიფი და აწესოს, ხოლო მეორე ამის შემდეგ 1 წუთსაც კი სჯერდება, მაშინ რატომ უნდა იყოს ყბადაღებული „საბაზო“ ტარიფი უცვლელი 15 წლის განმავ ლობაში?! აქედან გამომდინარე, 24 თეთრ ამდე შემცირება მხოლოდ პირველი ნაბიჯია, რასაც კეთლისმყოფელი პროცესი, ესე იგი ჯანსაღი კონკ ურენცია და მობილური კავშირის ევროპული სისტემის ჩამოყალიბება მოჰყვება.
„მართლმადიდე შესაძლოა
მირიან ბოქოლიშვილი სკანდალებით ცნობილ რა მდენიმე სასულიერო პირს შე საძლოა მღვდელმსახურების უფლება ჩამოერთვას და დედა ეკლესიიდან განიკვეთოს. სა უბარია „მართლმადიდებელ მშობელთა კავშირის“(მმკ) წა რმომადგენლებზე... საქმე ის გახლავთ, რომ ის ინი უარს ამბობენ ეკლესიებ ში ქართული საგალობლების შესრულებაზე და აცხადებენ, რომ მხოლოდ ბიზანტიური გა ლობაა კანონიკური. ამ საკი თხს წმინდა სინოდი და კათო ლიკოს პატრიარქიც არაერთ ხელ გამოეხმაურა. სინოდის განჩინების მიუხედავად, მმკ პოზიციას არ იცვლის. რა გადაწყვეტილება მიიღეს უმაღლესმა სასულიერო პირე ბმა? რომელ ტაძრებში სრულ დება ე.წ. ბიზანტიური გალობა და რა არგუმენტები აქვთ მმკ-ს წარმომადგენლებს? საქართველოს მასშტაბით ყველა მოქმედ ტაძარში „ბიზა ნტიური“ გალობის აკრძალვის შესახებ სინოდმა რამდენიმე მღვდელმსახურს გაფრთხილ ება ჯერ კიდევ 2003 წელს მი სცა. 2003 წლის 18 აგვისტოს კრ ების განჩინება: – წმიდა სინოდმა განაჩინა: ქართულ საეკლესიო გალობას ერისა და ეკლესიის ცხოვრება ში უმნიშვნელოვანესი ადგილი უკავია და განაპირობებს მის სულიერ, ზნეობრივ და კულტ ურულ განვითარებას. ამა თუ იმ ხალხისათვის გალობა, ისევე როგორც ენა, წარმოადგენს თვ ითმყოფადობის გამომხატველ უმნიშვნელოვანეს საშუალებას. აქედან გამომდინარე, ისტორი ულ ტრადიციებზე დაყრდნობით ვაცხადებთ, რომ საქართველოს მართლმადიდებელ ეკლესიაში კანონიკური გალობა იყო და არის მრავალხმიანი ქართული ტრადიციული გალობა. მისი აღსრულება სავალდებულოა ყოველ ქართულ ტაძარში და ყვ ელგან, ქართულ ენაზე აღვლენ ილი ღვთისმსახურების დროს. მგალობელთა გუნდებს ეძლე ვათ ლოცვა-კურთხევა, რათა ე.წ. რუსული, ევროპული და ბიზანტიური გალობა ნახევარი წლის განმავლობაში შეცვალონ ქართული კანონიკური მრავალ ხმიანი გალობით. სინოდის ამ განჩინებიდან ნა ხევარი წელიც გავიდა და შვიდ იც, თუმცა რამდენიმე ტაძარში დღესაც მოისმენთ ქართულ ენ აზე შესრულებულ ბიზანტიურ გალობას. პატრიარქის არაერთ გზის მოწოდების მიუხედავად „მართლმადიდებელ მშობელთა კავშირის“ ირგვლივ შეკრებილი სასულიერო პირები კვლავაც დაბეჯითებით ამტკიცებენ, რომ ერთადერთი კანონიკური გალო ბა ბიზანტიურია, თუმცა ისინი ამ საგალობლებს არა ბიზანტიურ, არამედ ქართულ ენაზე ასრუ ლებენ, ბიზანტიური მხოლოდ მოტივებია. „პრაიმტაიმი“ ამ სა კითხზე მმკ-ს თავმჯდომარეს, ავთანდილ უნგიაძეს დაუკავში რდა, თუმცა მან ინტერვიუზე უარი განაცხადა და მხოლოდ მცირე განმარტებით შემოიფარ გლა. – პატრიარქი აქ არაფერ შუაშ ია. ამაზე მუშაობს სპეციალური ჯგუფი. ესაა კანონიკურ გალო ბათა შემსწავლელი ჯგუფი. – ამ ჯგუფის წევრები, რო გორც ვიცი, ძირითადად თქვენი ორგანიზაციის წევრები არიან...
– რა თქმა უნდა, მაგრამ ამას რა მნიშვნელობა აქვს. და საერ თოდ, არ გვსურს ამ თემაზე სა უბარი. ეს არის საეკლესიო თემა. მიმდინარეობს მუშაობა და და დგენა იმისა, თუ რომელია კა ნონიკური გალობა. ეს საკითხი გადაწყდება ეკლესიის შიგნით. მოდით ჯერ ტერმინებში გაერკვ იეთ კარგად, ამით ვამთავრებ მე საუბარს თქვენთან. ქართულ საგალობლებთან დაკავშირებით საუბარი შედგა წმინდა სინოდის ბოლო სხდომა ზეც, რო მე ლიც 2010 წლ ის დე კემბერში გაიმართა. სხდომაზე კიდევ ერთხელ გაესვა ხაზი იმ ფაქტს, რომ საქართველოს სა პატრიარქოში შემავალ ყველა ეკლესიაში წირვა-ლოცვა უნდა ჩატარდეს ქართული მრავალხმ იანი გალობით. „ამ განჩინების დამრღვევთა მიმართ კი გამოყე ნებული იქნება კანონიკური ზო მები“. ზოგ მათგანს შესაძლოა მღვდელმსახურების უფლებაც კი ჩამოერთვას. ანჩისხატის ტაძრის მგალობ ელთა გუნდი იყო პირველი, რო მელმაც ძირძველი ქართული სა გალობლები გააცოცხლა. ჩვენ ამ პრობლემაზე მათ წარმომადგე ნელს ვესაუბრეთ. დავით შუღლიაშვილი, მუ სიკოლოგიის დოქტორი, ანჩი სხატის ტაძრის მგალობელთა გუნდის წევრი: – ეს პრობლემა საქართვე ლოში დაახლოებით 10 წლის წინ გაჩნდა. სამწუხაროდ, დღეს რიგ ტაძრებში ხდება ბიზანტიურ ჰა ნგზე ქართული ტექსტის გაწყ ობა. ეს არ არის არც ქართული გალობა და არც ბიზანტიური, რადგან მთლიანადაა დამახინჯ ებული. პრაქტიკულად ეს არის ბიზანტიური გალობის კარიკა ტურა, ეს არის ფსევდო ბიზანტ იური გალობა. – „მართლმადიდებელ მშობ ელთა კავშირი“ ამბობს, რომ ეს არის კანონიკური გალობა... – სწორედ ამ კავშირის ერთერთი ხელმძღვანელის მიერ გა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ებელ მშობელთა კავშირი“ ოა ეკლესიიდან განკვეთონ
აფხაზებმა რუსები კიდევ ერთხელ გადააგდეს
რა წერია წმინდა სინოდის განჩინებაში? მოცემულია წიგნი ბიზანტიურ გალობაზე, რომელიც რეალურ ად მისი დაწერილი არ არის. ეს არის ნათარგმნი კვლევა ბიზა ნტიური გალობისა, სადაც ჩა მატებულია უბრალოდ თავისი მოსაზრებები. საუბარი მაქვს ავ თანდილ უნგიაძეზე. ასე რომ, მე მათი პოზიცია არ მიკვირს. სხ ვათა შორის, ანჩისხატის გუნდი იყო პირველი, რომელმაც წლებ ის წინ ტრადიციული, ძირძველი გალობა ტაძარს დაუბრუნა და ჩვენთვის განსაკუთრებით სამწ უხაროა, როდესაც ამის უგულ ებელყოფა ხდება. – ანუ თქვენი მტკიცე პოზი ციაა, რომ ქართულ ტაძრებში უნდა სრულდებოდეს ქართ ული საგალობლები... – თვითონ პატრიარქი არ ის ის ადამიანი, რომელსაც საქართველოს ეკლესიის ავ ტოკეფალიის აღდგენაში სე რიოზული წვლილი აქვს შე ტანილი, ეს პროცესი ამ დო კუმენტით არ მთავრდება. ის, რომ ქართულ ტაძარში ღვთი სმსახურება ქართულ ენაზე მიმდინარებს, რაც ასევე აკ რძალული იყო თავის დროზე, ასეთივე კატეგორიისაა ქართ ულ ეკლესიაში ქართული გა ლობის საკითხიც. ეს არ არის მხოლოდ სასიამოვნო მუსიკა, ეს არის ჩვენი ეკლესიის ავ ტოკეფალიის, ჩვენი თვით მყოფადობის ნაწილი. – როდის შემოიჭრა ე.წ. ბიზანტიური გა ლობა ქართულ ტაძრ ებში? – ეს პრობლემა დგ ას აგ ერ უკ ვე 10–12
წელია. უცნაურია, რომ როცა იწ ყებოდა ქართული გალობის აღ ორძინება, სწორედ ამ პერიოდში გააქტიურდა ფსევდობიზანტიური გალობის პრობლემა. ერთი რჩევა მაქვს ამ საზოგადოებასთან და
განსაკუთრებით სამღვდელოების იმ ნაწილთან, რომელიც საზოგა დოებრივი აქტიურობით გამოირ ჩევა - თუკი ისინი იმ ენერგიას, რომელსაც ახარჯავენ ვითომ ბიზანტიური გალობის დამკვიდრ ებას, ქართული ტრადიციული გა ლობის განვითარებას მოახმარენ, გაცილებით უკეთესი სიტუაცია გვექნებოდა. – როგორ ფიქრობთ, საერ თოდ რა ტომ და დგა დღ ის წე სრიგში ამ საკითხის გააქტიურ ება? – გავკადნიერდები და ვიტყვი მოძღვრების მისამართით, რომლ ებიც ხშირად მიდიან ხოლმე ათ ონის მთაზე. ეს მართლაც წმინდა და განსაკუთრებული ადგილია. ეს ატმოსფერო მათზე აღმოჩნ და ისეთი შთამბეჭდავი, რომ ამოცანად დაისახეს ათონური სიტუაციის მექანიკური გადმ ოტანა მოხდეს საქართველო ში. თითქოს ეს არის გზა სული ერების გაღრმავების ქართულ ეკლესიაში, რაც საწყისშივე არის მცდარი დამოკიდებულე ბა. რა თქმა უნდა, უამრავი რამ გვაქვს მისაბაძი და სასწავლი ათონის ტრადიციიდან და მო ნასტრული ცხოვრებიდან, მაგრ ამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ უარი ვთქვათ ქართულ ტრადიციაზე და ქართულ მრავალხმიან გა ლობაზე. სინოდის გადაწყ ვეტილების შემდეგ სიტუ აცია გარკვეულწილად გამოსწორდა, თუმცა ძირითადად ამ ჯგ უფის მოთავეობით დღემდე არსებობს ფსევდობიზანტიუ რი კერები.
სკანდალი, რომელიც სოხუ მში, 30 დეკემბერს ჩატარებული ე.წ. „ერთობლივი კომისიის“ სხ დომასთან დაკავშირებით აგორ და, როგორც ჩანს, მარტივად არ დასრულდება. სერგეი ლავროვს წლის შემაჯამებელ პრეს-კონფ ერენციაზე ჰკითხეს, მართალია თუ არა, რომ „ქონებრივი საკი თხების“ განსახილველად შექმ ნილმა კომისიამ მიიღო აშკარად ნაცისტური გადაწყვეტილება: არ განიხილოს რუსეთის იმ მო ქალაქეთა საჩივრები, რომლებ იც წარმოშობით ქართველები არიან. ასეთი რამ ევროპაში გერმან ული ნაციზმის განადგურების შემდეგ არ მომხდარა: რომ სა ხელმწიფოს საკუთარი მოქალა ქეები ეთნიკური ნიშნით გაეყო: აი, ამათ საჩივრებს განვიხილავ, ესენი კი ჩემი მეორეხარისხოვა ნი მოქალაქეები არიან და მათი უფლებების დარღვევა არ მაღე ლვებსო. ბუნებრივია, ლავროვ მა ჩვეული უტიფრობით უარყო და განაცხადა: „კომისია ყველა იმ მოქალაქის უფლებათა დარღ ვევას განიხილავს, ვისაც აფხა ზეთში ბინა წაართვეს; ჩვენ მათ ეთნიკური ნიშნით არ ვყოფთო“. არადა, მინისტრის ეს განც ხადება პირდაპირ ეწინააღმდე გება აფხაზეთში ე.წ. რუსეთის საელჩოს მეორე მდივნის, დი მიტრი ვიშერნიოვის სიტყვე ბს. კომისიის სხდომაზე მან პი რდაპირ თქვა: „ერთობლივი გადაწყვეტილებით, რუსეთის ეთნიკურად ქართველი მოქალა ქეების საჩივრები არ განიხილე ბა“. გამოდის, მინისტრი მისმა ხელქვეითმა ჩააგდო უხერხულ მდგომარეობაში? რუსულ სახე ლმწიფო წრეეებში რომ სრული „ბარდაგია“, ახალი არ არის, მაგრამ ამ შემთხვევაში უფრო პროვოკაციასთან გვაქვს საქმე, რომელიც აფხაზურმა მხარემ მოუწყო „კეთილისმყოფელ“ რუ სეთს ჩვეული გაიძვერობითა და ეშმაკობით. ს ეპ არ ატ ის ტე ბმ ა შემდეგი პროვოკ აცია განახორც იელეს: საელჩოს
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მეორე მდივანს ათქმევინეს, რომ კომისია ეთნიკური ქართველე ბის საჩივრებს არ განიხილავდა. ხოლო თუ ვიშერნიოვი ამგვარ განცხადებას არ გააკეთებდა, მაშინ კომისია საერთოდ არ შე იკრიბებოდა. მაგრამ რომ გა აკეთა, რუსეთი მაინც დაზარა ლდა! რაც შეეხება თვით კომისიას, ჯერჯერობით მან მხოლოდ 40 საჩივარი მიიღო განსახილვე ლად (ალბათ მომჩივნებს წინასწ არ სისხლის ჯგუფს და თავის ქა ლის მოყვანილობას უმოწმებდ ნენ, როგორც ნაცისტები ჰიტლ ერულ გერმანიაში – „ქართველი არ გაგვეპაროსო“) და „სისხლით სუფთა რუსების“ მხოლოდ 6 სა ჩივარი დააკმაყოფილეს! 6 საჩივარი ათეულობით ათ ასიდან!!! თანაც, არ იკითხავთ როგორ დააკმაყოფილეს? – ბი ნებს კი არ უბრუნებენ, არამედ პირდებიან: რუსეთი რომ მიმდ ინარე წელს მილიარდებს გადმ ოგვირიცხავს საქართველოს ჯი ნაზე, ამ მილიარდებიდან გარკ ვეულ ნაწილს ახალი სახლების ასაშენებლად დავხარჯავთ, იმ სახლებში თურქეთიდან გადმოს ახლებულ მოჰაჯირებს შევასა ხლებთ და ბინებს თქვენც გიწყ ალობებთო. მერედა რუსეთს რომ არ მო ეწონოს მისი ფულით თურქეთ იდან „მოჰაჯირთა“ ჩამოსახლ ება? არ მოეწონება და ის 6 რუ სიც უბინაოდ დარჩება. მორჩა და გათავდა. ერთმა ჭკვიანმა რუსმა 200 წლის წინ თქვა, რომ ამ ქვეყან ას ორი მთავარი პრობლემა აქვს: ცუდი გზები და იდიოტები. გზებთან და კავშირებით, უკე თე სო ბ ისკენ ბე ვრი არაფ ერი იცვლ ება.
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
17
თამარ გონგაძე ამერიკელ ჯონისთან, სიღნაღში, ორშაბათის თათბირის წყალობით მოვხვდი, თანაც უცებ, იმ დღესვე და კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი სპონტა ნურობის ჭეშმარიტებაში. მარტივად რომ ვთქვა, დაუგეგმავი დაგეგმილს რომ სჯობს. ამ გაქართველებულ ამ ერიკელს დიდი ხანია ვეტრფი, ისე, პატრიოტულად. სულ ვამბობ ხოლმე, აბა, ნებისმიერი შეეჯიბრეთ ქართვე ლობაში-მეთქი. და მოულოდნელად მის „სამფლობელოში“ ამოვყავი თავი. სიღნაღში ნისლი და ფანტელები შე მოგვეგება. ჯონის თონისთვის ფიჩხ ები მოეტანა და დიდ ფუსფუსში იყო. მისი სადეგუსტაციო მარნის დიასახ ლისი თამრო (ჯონი ასე მიმართავს) ცომს ზელდა. ჯონი განსაკუთრე ბულ სტუმრებს ელოდა და თამროს გასძახებდა ხოლმე, „სირცხვილი არ შევჭამოთ“. სტუმრები ბოდბის წმინ და ნინოს მონასტრის მონაზვნები გა ხლდნენ. მონასტერში რომ ვიყავი და ტაძარს ვხატავდი, დედებს აინტერეს ებთ, ჩემი ტილოებისგან საბოლოოდ რა გამოვიდა და ახლა სტუმრად მო დიანო, - აგვიხსნა მე და ფოტოგრაფს (ალბათ, უკვე მეთანხმებით სპონტა ნურობაზე დასკვნაში). ჯონიმ რეზიდენცია შემოგვატარა და ძალიან „საყვარელი ქართულით“ დაიწყო თავისი ისტორიის მოყოლა. გულახდილი და ჰუმანურია. ვინ იც ის, რამდენჯერ აქვს მოყოლილი ის, რაც მასზე უცებ თავზე წამომდგარს მომიყვა, მაგრამ ერთი წამითაც არ მიგრძნია, რომ რაიმეს „მიხალტურებ და“ ან მოსასვლელი სტუმრების გამო ზერელედ მიმიღო. ამ ყველაფერთან ერთად ჩემს მასპინძელს ერთი ტილო უნდა დაესრულებინა, რომ დედები სთვის ეჩვენებინა. მე კი ფეხდაფეხ დავყვებოდი და კითხვებს ვაყრიდი. სტუმრების მოსვლამდე ჯონიმ ტი ლოს ბოლო შტრიხების დახატვა მო ასწრო, მე - ინტერვიუს აღება. სტუმრების მოსვლამდე ჯონ უერდემანი: თამროს იტალ იური წესით მოვაზელინე ცომი. პური როზმარინით, ნივრითა და ზეთის ხი ლით უნდა დავაცხოთ. ადრე თვითონ ვაცხობდი ამ პურს, მერე ქეთოს, ჩემს მეუღლეს ვასწავლე. ბოდბის მონა სტრის ეზოში როზმარინის ბუჩქები ლანდშაფტს ალამაზებს. მე ვკრეფ და მომაქვს. დედები მიყურებდნენ და მე კითხებოდნენ, რას დასდევ, ამ ბალა ხსო? ახლა, მათთვის სპეციალურად ვაცხობ როზმარინიან პურს, უნდა გავასინჯო. ქართულივით, თავისით ისწავლა ყველაფერი: ვაზის ჯიშების ისტო რიები, ღვინის დაყენების ტექნოლ ოგია, ფოლკლორი, სიმღერა, ხელით ნაქსოვი ხალიჩების წარმომავლობა... ჯონი იმითაც მდიდარია, რაც არ ის წავლება და ადამიანს განგება აძლე ვს, ანუ ნიჭით - სიყვარულის, ადამია ნობის და კაცობის. თანაც „ყველაზე“ ქართველი ამერიკელია. ალბათ, ამ იტომ შევიყვარეთ ქართველებმა. ჯო ნი თავის სამშობლოში არ არის ასეთი პოპულარული. იქ, როგორც მხატვა რს, ისე იცნობენ. პირველად სა ქართველო ში 16 წლ ის წ ინ ა თ , 1995 წ ელ ს ჩამ ო ვ იდ ა . მ აშ ი ნ 20 წლ ის იყო. თბ
ილისი, მცხეთა, შიო მღვიმე და ანან ური მოინახულა. თუმცა საქართვე ლოს შესახებ გაცილებით ადრე მო იპოვა ინფორმაცია. თინეიჯერობის ასაკში მისი თანამემამულეები თუ თანამედროვე დასავლურ მუსიკას უსმენდნენ, ჯონი ჯერ კლასიკურ მუ სიკას, შემდეგ კი სხვადასხვა ქვეყნის ფოლკლორს უსმენდა. გიტარაზე ეს პანურ ხალხურ მუსიკას - ფლამენკოს ეუფლებოდა, ფლეიტაზე - კლასიკას. ამბობს, რომ მის ქვეცნობიერში რომ არ ყოფილიყო, ასე ვერ მოიხიბლე ბოდა ქართული ფოლკითა და პო ეზიით. 1996 წელს სიღნაღში სახლი იყიდა. იმ პერიოდში მოსკოვის სამხ ატვრო აკადემიის სტუდენტი, ნახე ვრად რუსეთში, ნახევრად სიღნაღში იყო. მშობლებს რომ დაურეკა, საქა რთველოში სახლი ვიყიდეო, მათ ამ ქვეყნის არსებობა არც კი იცოდნენ. ძალიან გაუკვირდათ. ეგონათ, სწავ ლის დასრულების შემდეგ მათ შვილს კაპრიზი გაუვლიდა და სამშობლოში დაბრუნდებოდა. მაგრამ ასე რომ არ მოხდა, ბედს შეურიგდნენ. მერე ჯონს სტუმრად მამა ჩამოუვიდა და ეს „უც ნობი ქვეყანა“ ძალიან მოეწონა. თბ ილისი, თელავი, სიღნაღი და ბოდბის მონასტერი აჩვენა. „მეორე ჩამოსვ ლაზე უკვე ჩემს ჯვრისწერაზე ჩამო ვიდა. მთათუშეთში ავიყვანე. მაგრად მოიხიბლა. თქვა, რომ ეს იყო დედამი წაზე ყველაზე ეგზოტიკური ადგილი, სადაც კი ყოფილა. იმ პერიოდში, მე რომ აქ სახლი ვიყიდე, უშუქობა, უგ აზობა იყო. ბიზნესი ვისაც ჰქონდა, ყველა წუწუნებდა. დაძაბული სიტუ აცია იყო. ახლა უფრო მოსწონთ ჩემე ბს აქაურობა.“ „ვეფხისტყაოსანი“ ინგლისურად 30-ჯერ აქვს წაკითხული. გარკვეული მონაკვეთები ზეპირადაც იცის. ქა რთულად მხოლოდ რამდენიმე თავი აქვს წაკითხული. გამორჩეულად მო იხიბლა ვაჟა ფშაველას და გრიგოლ რობაქიძის შემოქმედებით. „ჩემი მე უღლე ფილოლოგია და წასაკითხად მაწვდიდა ქართულ პოეზიას. რატომ მომწონდა ჩემთვის უცხო ერის პოეზ ია, თვითონაც ვერ ვხვდებოდი.“ ჯონის რეზიდენცია უკვე გაქიზიყებულმა ჯონიმ, ხუ თი წლის წინათ, 300 წლის შენობა შე იძინა, სადაც მარანი, სადეგუსტაციო დარბაზი და სამხატვრო სახელოსნო აქვს მოწყობილი. აქ, ჯონის რეზიდე ნციაა. „იმიტომ ავარჩიე ეს შენობა, რომ თავისი სიძველით იყო საინტე რესო, თორემ გიბსოკარდონით ყვ ელგან შენდება სახლი, ამერიკაშიც და აფრიკაშიც. ეს ქვითკირის კედლ ები ჩემთვის ყველაფერია,“ - ჯონი ჩე მს გაოცებას განაგრძობს. მალე თა ვის სამფლობელოს ღვინის ბარს, ღია ვერანდას და საკონცერტო დარბაზს შემატებს.
ბა ო ლ თ ა ნ `თუ დებად დაბა ება, ითვლნ მე აქ მაში ბადე~ დავი
წარმომავლობა ჯონი პროფესიით მხატვარია. ნე რლენდის ქალაქ ბალტიმორის სამხ ატვრო აკადემიის დასრულების შე მდეგ, სწავლა მოსკოვის სურიკოვის სამხატვრო აკადემიაში გააგრძელა. „მაშინ მოსკოვში ყველაფერი ნაცრ ისფერი იყო, ჩამტვრეული, ჭუჭყიანი შუშებით. ამერიკის აკადემიაში თუ სტუდენტები ვარდისფერი თმებით, ნახევრად შიშვლები დადიოდნენ, აქ შარვალ-კოსტუმებში გამოწყობილ ები სწავლობდნენ.“ ჯონი კათოლი კურ ოჯახში დაიბადა. ნა ხევრად გერმ ანელი, ნახე ვრად შო ტ ლა ნდ ი ელ-ირლა ნდი ელ ია. 13 წელია, რაც მართ ლმადიდებ ე ლ ი
ი „თვალებ უნდა და გაახილო არ ი უმადურ “ ო უნდა იყ 18
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
EXCLUSIVE
გახდა. თელავის ფერიცვალების მო - თუ საჭიროა ბანს ვაძლევ. ამ ბო ნასტერში მოინათლა და როგორც ამ ლო დროს ბანი დეფიციტია. ბობს, თავიდან დაიბადა. ჯონის მამა, „ხოხბის ცრემლები“ ჯონ უერდემანი ფილოსოფოსი და დეგუსტაცია ბიზნესმენია. მას სამხატვრო გალე ჯონმა მარანში ჩაგვიყვანა, სადაც რეა აქვს ვირჯინიისა და ფლორიდის შტატებში. დედაც მხატვარია და ხე სიცივე, სიძველე და ღვინის მაცდ ლოვნების სკოლაში ასწავლის. ჰყავს ური აურა ტრიალებდა. ღვინისადმი განსაკუთრებული დამოკიდებულება და-ძმა, რომლებიც გაქა რთველებულ ძმას, სიღნ აღში ხშირად სტუმრობენ. - ჯონ, ქართველებს ირლანდიელებსა და შო ტლანდიელებს ვამსგავს ებ. - კი, თანაბარი სიგიჟე ები აქვთ. ბანი ჯონი ძველებურ, ხე ლით ნაქსოვ ხალიჩებს აგროვებს. ზოგს თვითონ იძენს, ზოგს მისი მეგობრ ები, რომლებიც ამ საქმეში დახელოვნებულნი არიან. ხალხური სიმღერების ჩა ნაწერებს რომ აკეთებს, ეს საქვეყნოდ ცნობილი ლაზარე როზმარინიანი პურით ფაქტია. 14 წლის წინათ, ათი მომღერლისგან ფოლკლორული აქვს. ისე უყურებს, როგორც ღვთი ანსამბლი „ზედაშე“ შეკრა. „ზედაშეს“ ურ სასმელს. „თავის“ ღვინოს „ხოხბის უკვე ექვსი ალბომი აქვს გამოშვებ ცრემლები“ ქიზიყელი პარტნიორის, ული. ბოლო ალბომს „აუღებელი ცი გელა ფათალიშვილის იდეით დაარ ხე“ ჰქვია. სანამ საკონცერტო დარბ ქვა. „გელას ვკითხე, ქიზიყში როგორ აზის რემონტს დაასრულებს, ჯონი შეიძლება მაღალი ხარისხის ღვინოს და მისი მეუღლე, ქეთევან მინდორ უწოდო-მეთქი? იფიქრა და მითხრა, აშვილი, ანსამბლს სახლში არეპეტ ხოხობი სიხარულისგან იტირებდა, იციებენ. ჯონს გეგმაში აქვს პატარა ასეთი ღვინის დალევის საშუალება სკოლის გაკეთება, სადაც ქართული რომ ჰქონოდაო.“ ღვინის ბოთლის სიმღერა, გალობა, ხუცური დამწ თვის ეტიკეტის ლოგო ესპანელმა ერლობა და ცეკვა უნდა ასწავლონ მეგობარმა მხატვარმა დაამზადა. ბავშვებს. სამომავლოდ, ღვინის ტუ გემრიელი სასმელი 2007 წელს ჩამო რებისთვის, ფოლკლორულ კადრებს ასხა. მარანში შვიდი სახეობის ღვინო ზრდიან. ზაფხულში „ზედაშე“ ჰოლა მზადდება. გამორჩეულად საყვარელი ნდიაში, ძველ, ევროპული მრავალხმ ჯიშის ღვინოები აქვს - „ხიხვი“, „რქაწ იანობის ფესტივალზე მიდის. ითელი“, „შავკაპიტო“ და „საფერავი“. - ჯონ, მღერი? ტექნოლოგიაში ქართველი პარტნი
ორი ეხმარება. „მე ღვინის ტურიზმს და მარკეტინგს ვაგვარებ, დანარჩენს - გელა.“ გელა ფათალიშვილი: ჯო ნი უზ ომოდ თბილი ადამიანია. მშრომელი და დაუზარელია. თავისი ცხოვრების ფილოსოფიით ძალიან განსხვავებ ული ადამიანია. უცხოელებისგანაც კი. ძლიერი სულის ადამიანია. მას საქართველო თავისი კუ ლტურით და სიძველით, სუ ლიერებით შეუყვარდა და არა ხაჭაპურით და ბადრიჯნით. ბევრი ოჯახისთვის დედა ტე რეზაა. ბევრს ეხმარება. მე და ნათიამ, ჩემმა ფოტო გრაფმა, სადეგუსტაციო მა რანში ღვინო დავაგემოვნეთ. „შავკაპიტომ“ და „საფერავმა“ ძალიან გვასიამოვნა. - ჯონ, რამდენს სვამ? - ადრე ბევრს ვსვამდი. იყო დრო, თელავში „ღვინის ზა ვრებთან“ ერთად სამ ლიტრს თავისუფლად ვსვამდი. ასაკ იან, ღიპიან კაცებთან ერთად ვიჯექი და „ვქაჩავდი“. ახლა ვცდილობ ნაკლებად დავლიო. თუმცა ღიპი მეც დამედო. ვთ ვლი, რომ კარგი და ხარისხიანი ღვ ინო ზომიერად უნდა დალიო. ღვინის არომატით უნდა ისიამოვნო და არა თრობით. ერთი ლიტრის დალევის შე მდეგ ღვინის გემოს ვეღარ იგებ. მერე უკვე სულ ერთია. ღვინო სულ ერთი არ უნდა გახდეს. თუ ღვინო სიწმინ დეა, მაშინ იმდენი უნდა დალიო, სანამ მისი ღირსების შეგრძნება და პატივი სცემა შეგიძლია. - საყვარელი სადღეგრძელო? - ღმერთის და ჩვენი სალოცავების სადღეგრძელო. - ღვინის ფილოსოფია რა არის? - კარგი ღვინო ვენახიდან იწყება. მიწა უნდა იყოს ეკოლოგიურად სუ ფთა. დღისით უნდა ცხელოდეს, ღა მით უნდა გრილოდეს. ვენახს ადგილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სტუმრად სიღნაღელ ჯონისთან
პოვა და აქ საქართველოში, მეზობლად აღმოჩნდი და ეს როგორ მოხდა-მეთქი? მე უღლემ მიპასუხა, შენ ეძებ დი და მე ვლოცულობდიო. წყვილს 9 წლის ლაზარე და 6 წლის გვანცა ჰყავს. გოგოს მამის ნიჭი გამოჰყ ვა, ბიჭს კონსტრუქციები და ინჟინრობა აინტერეს ებს. ქეთევანი ჯერ ბოდბის მონასტ ერში გალობდა, მერე წმინდა გი ორგის სახელობის ტაძარში. ახლა „ზედაშეს“ არეპეტიციებს. ჯონი ცოლს ორგანიზაციულ საკითხებ ში ეხმარება და თუ ანსამბლში ბანი გაცივდა, თვითონ მღერის. ჯონის სახელოსნოში მყუდრო და განათებული სახე ლოსნო აქვს, სადაც ზეთის საღე ბავის და შეშის სუნია, ამერიკული ღუმელი გუგუნებს და ქართული სული ტრიალებს. მისი ნახატების 80 პროცენტს ვაზი და ტაძრები შეადგენს. სახელოსნოს პირველ სართულზე მცირე გალერეა აქვს. ნახატებს ყიდის და ამ თანხით ღვინ ის ბარს აშენებს. მის ტილოებს ამერ იკასა და რუსეთში იცნობენ. „მინდა, რომ ეს ნახატები საქართველოდან არ წავიდეს და აქ დარჩეს ან მუზეუმში ან ვინმეს კერძო კოლექციას შეუერთდ ეს. თუმცა 2010 წელს აქ, იმაზე მეტი ნახატი გავყიდე, ვიდრე საზღვარგარ ეთ. რუსეთში არის კულტურა, თუ გა ნათლებული ადამიანი ხარ, კედელზე ნამდვილი ტილო უნდა გეკიდოს და არა ფოტო და რეპროდუქცია. აქ ვი საც ნახატების ყიდვის საშუალება აქ ვს, ტილოები ნაკლებად აინტერესებს და პირიქით.
უნდა იპოვო, რომ სხვა არ განიკითხო და აპატიო. არ უნდა მოეშვა ისე, რომ ეშმაკი მოგერიოს. - სიბერეს აქ გაატარებ? - სიბერე საერთოდ არ მინდა. არც აქედან წასვლაზე ვფიქრობ. არ ვფ იქრობ ამაზე. ვნახოთ, შვილები რომ გაიზრდებიან, რა გადაწყვეტილებას მიიღებენ და საით გადაწყვეტენ წა სვლას. ქართველიზაცია ჯონმა საქართველოში ცხოვრება ზე თავისი თანამემამულეები გადმოი ბირა. „რამდენიც გაგიხარდება, იმდენი. ზოგი მათგანი თბილისში, ზოგიც სი ღნაღში ცხოვრობს. ერთი ამერიკელი ბიჭი პრინსტონის უნივერსიტეტში დისერტაციას ქართულ გალობაზე იცავს. ჩემს ექვს ყოფილ მოწაფეს ამ ერიკის მთავრობის გრანტი აქვს აღ ებული და ახლა ქართული სიმღერის მეცნიერებით არიან დაკავებულნი.“ სტუმრები ამასობაში ძვირფასი სტუმრებიც მოვიდნენ. საოცარი სანახაობა იყო, როდესაც ოცამდე მონაზონი შემო ვიდა და ყურადღება ჯონს მიაპყრო. ჯონმა ისტორიის მოყოლა თავიდან დაიწყო, მაგრამ უკვე მონაზვნები სთვის და უფრო დიდი სიყვარულით გამსჭვალულმა - მხატვრობაზე, ფო ლკლორზე, ხალიჩებზე... იღუმენია თეოდორა (ბოდბის მონასტრის წინამძღვარი): ჯონს ვიცნობთ, რაც აქ არის. ნეტავ ყველა ქართველი ისეთი მართლმადიდებ ელი ადამიანი იყოს, როგორიც ჯო ნია. კოლორიტია და ამ ადგილისთვის მნიშვნელოვანი. ჩვენი კულტურის გა დასარჩენად და გატანისთვის ბევრს აკეთებს.
დედაოები `ხოხბის ცრემლების~ დეგუსტაციისას
უნდა ეცვალოს, დაღმართზე უნდა იყოს. ფესვს უნდა უჭირდეს წყლის მოპოვება. რაც მეტად უჭირს, მით გემრიელია ნაყოფიც და ღვინოც. სადაც წყალი უხვად მიეწოდება, არ არის ისეთი გემრიელი ნაყოფი. ვისაც მზამზარეული მამის ქონება ხვდება, არაფრის გამკეთებელია, ვინც შრომ ით ნულიდან იწყებს, საინტერესო ხდ ება მისი ცხოვრება. დაყენებული ღვ ინიდან კარგად ჩანს ღვინის ხასიათი. იმ ადგილის სული და მადლი აქვს ხოლმე. მეღვინის მთავარი ამოცანაა საუკეთესო ყურძენი მოიყვანოს, დუ ღების პროცესში ნაკლები პრობლემა ექნება. ნაკლები ქიმია შეერევა. თუ ღმერთმა ქართველები ყურძნის 540 ჯიშით დააჯილდოვა, ამ ჯიშებს მიხე დვა უნდა. თუ დედამიწაზე ყველაზე ძველი ღვინის ტრადიცია გაქვს და 8 ათასი წლის წინათ შენმა წინაპარმა ქვევრში ღვინო დააყენა, შენ ევრო პელების წესებზე რატომ უნდა გადა ხვიდე? მათ თავისი აქვთ და მათთვის შენი ქვევრის ღვინოა საინტერესო. - საყვარელი პროცესი? - ვაზთან ურთიერთობა. საერ თოდ, რასაც თესავ, იმას იმკი. თუ სი ნდისს, ნამუსს და სიყვარულს დათეს, შესაბამისად, მაგარი ბარაქიანი წელი გექნება. - გახდი ქიზიყელი? - კი, ბატონო. - როგორ მოიხსენიებ საქართვე ლოს, მეორე სამშობლოდ? - თუ ნათლობა დაბადებად ით ვლება, მაშინ მე აქ დავიბადე. ჩემი ადრინდელი ცხოვრება ამერიკაში დავტოვე. უგემრიელესმა „შავკაპიტ ომ“ და „საფერავმა“ თავისი ქნა და გასტრონომიულ თე მაზე ავლაპარაკდით. - რომელი ქართული კე რძი გიყვარს? - გებჟალია და ხაჭოს ხი ნკალი მიყვარს, ერბოთი და
შავი პილპილით. მიყვარს, სიდედრის ერით ჩაიარა. მძინარე ჯონს ხმა ისე გაკეთებული ხის სოკოს ჩაქაფული ტკბილად ჩაესმა, მაშინვე ადგა და ტარხუნით, ახალი ტყემლით და ბე გოგონას უკან გაჰყვა. „სპეციალუ ვრი მწვანილით. ფანტასტიკურია. რად არ უმღერია, სულ არ აინტ ხორცი ცხოვრებაში არ მიჭამია. ერესებდა ვინ უსმენდა. მეც გავე დი და მათ სასეირნოდ გავყევი.“ ბიზნესი ქართველ გოგოზე ცხრა თვ ჯონი ღვინის ტურებს აკეთებს, როგორც ქართველებისთვის, ისე ის მერე დაიწერა ჯვარი. ჯონი არაქართველებისთვის. ტურებს სხ 24 წლის იყო. ქორწილი თელა ვადასხვა კუთხეებში აწყობს. რომელ ვში, ვახვახიშვილების ძველ მარა კუთხეშიც არის, ტური იმ კუთხის ნში გადაიხადეს. 60-მა სტუმარმა ფოლკლორული სიმღერების თანხ დიდ ბუხართან, მომღერლების და ლებით მიმდინარეობს. უკვე ორი მოცეკვავეების გარემოცვაში მო წელია, ამერიკაში საქართველოს პრ ილხინა. „ისე ღრმად არის მიწაში ეს ოპაგანდას ეწევა. ძვირფას ღვინის ბა მარანი, რომ ზაფხულში ბუხარი გვენ რებში თავის ღვინოს - „ხოხბის ცრემ თო.“ - საქართველოში საცხოვრებლ ლებს“ ყიდის. ანსამბლებით ჩადის და ად ჩამოსულს, ბუნებრივია, ამერიკელებს ქართულ ფოლკლორს ქართველი ცოლი უნდა აცნობს. „ამერიკელები გადარე ი შეგერთო. ლ ე ულები არიან ქართული ღვინ თვ - ქართველი რომ ითა და სიმღერებით. ასეთ, „ქარ მ არ არ შემერთო, ისე რო , მაშინ მათთვის უცნობ სამყაროს არ ელოდებიან და აღფრ ავით უნდა ჰყვარებოდა რთო შემე ლს ჩემს ოდა საქართველო, რო თოვანებულები არიან. ეს, ე ბ გორც მე. ცოლთან ბიზნესის თვალსაზრის უცხო ჰყვარე “ ა პრეტენზია გამო ო ითაც მეხმარება და თან უნდ თველ ვთქვი, მთელი რ ა იგებენ, რომ საქართველო ქ სა დ ედ ამ იწ ა განსხვავებული და დასაფა შემოვიარე, სებელი ქვეყანაა. რომ სა სიყვარული ყ ვა რე ლ ი სიყვარული ცოტა მეორე ნა უცნაურად ეწვია, ფა ხევარი მე ნჯრებთან ჩაუარა და ისიც გაეკიდა. ჯონის თავის სახლში ეძინა. ქეთომ, მეზობელთ ან და ძმასთან ე რთ ა დ , სიმ ღ
ქეთო და ჯონი
- ყველაზე ძვირად რამდენად გა ყიდულა შენი ტილო? - ამერიკაში 20 ათას დოლარად. - ჯონ, რა დროს ისვენებ? - სულიერად ლოცვის დროს ვისვ ენებ. როცა ვხატავ, თავს სრულყო ფილად ბედნიერად ვგრძნობ. როცა დიდი დრო გადის და არ დამიხატა ვს, ძალიან ძნელია ჩემთვის. თითქოს ჟანგბადი მაკლია. ისე „ვიგრუზები“, რომ ჩემს ოჯახის წევრებს ურჩევნ იათ ოღ ონდ მე რა მე და ვხ ატო და ხელს მიწყობენ. როცა არ ვხატავ, არ ეულობაა. სიმღერა, მეღვინეობა, ჩემს გულთან ახლოსაა. მაგრამ ორი კვირა რომ გადაებმება და არ დამიხატავს, ყველაფერი მეზიზღება. ჩემი ნახა ტების ყველაზე დიდი კრიტიკოსი მე ვარ. არასდროს არა ვარ დახატულით კმაყოფილი. - ცოლს ხატავ? - დამიხატავს, მაგრამ ეზარება. ლაზარეზე ორსულად რომ იყო, ვხ ატავდი. რამდენიმე თვე გამეწელა ხა ტვა და ხმელ სკამზე უმოძრაოდ, მის მდგომარეობაში, ძალიან შეწუხდა. მას შემდეგ დახატვას რომ ვთავაზობ, მეუბნება, შენი ჭირიმე, ოღონდ მე არ დამხატო და ვინც გინდა ის დახატე, ხელფასს მე გადაგიხდიო. „აქედან წასვლაზე არ ვფიქრობ“ „ღმერთი სიყვარულია. ადამიანი თუ სიყვარულით ცხოვრობს, სჯ ობს საყვარელი ადამიანებისთვის ერბო-კვერცხი გააკეთოს სიყვარ ულით, საზოგადოებას უფრო გა მოადგება, ვიდრე უსიყვარულოდ შექმნილი მუსიკალური კომპოზ იცია. მთავარია, რამდენად მოსი ყვარულეა ადამიანი. - ყველაზე ხშირად რაზე ფი ქრობ? - ცოდვებზე. შენს თავში ძალა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
თამრომ საოცარი როზმარინიანი პურებიც შემოიტანა. სურნელს ღვინ ის ბარში შევყევით, სადაც რვა სახე ობის ღვინო თანმიმდევრობით ეწყო. დეგუსტაციაც დაურღვეველი თანმ იმდევრობით შედგა. „ჩინური“, „რქაწ ითელი“, „მწვანე“, „ქისი“, „თავკვერი“, „შავკაპიტო“, „საფერავი“, „საფერავი გაუფილტრავი“. საოცარ სანახაობას ქმნიდა - ღვინის დეგუსტაციაზე - დე დები დიდი ბოკლებით. ჯონი იდგა და ღვინოსა და ვაზზე დაუღალავად ყვებოდა. სკოლასა და ღვინის ბარზე თავისი გეგმები გააცნო. მე უკვე ყვ ელაფერი ვიცოდი და დეგუსტაციის საფეხურებს თამამად მივყევი. პატარა სასწაულები - ჯონ, შენს ცხოვრებაში რა სა სწაულები მომხდარა? - ჩემი ცხოვრება სასწაულებითაა სავსე. რუსეთში სამხატვრო აკადემ იაში ყველაზე ძლიერმა მხატვარმა, ვიაჩესლავ ნიკოლაევიჩ ზაბელანიმ თვითონ ამარჩია, რომ მის სახელოსნ ოში მესწავლა. ამას ვერც წარმოვიდ გენდი. მეორე სასწაული, პირველად საქართველოში რომ ჩამოვედი, თბ ილისში რესტორანში წამიყვანეს და იმ ანსამბლს - „სოინარის“ მოვუსმინე, რომელმაც 15 წლის ასაკში ამერიკ აში „დამშოკა“. მესამე, ვინც მინდოდა, რომ ჩემი შვილების დედა ყოფილი ყო და შემიყვარდა, ჩემი მეზობელი აღმოჩნდა. ქეთომ გამაცნო თავისი მოძღვარი, რომელიც საქართველო ში ყველაზე ახლობელი ადამიანი გა ხდა ჩემთვის. ეს არის მეუფე დავითი, ალავერდელი. აი, რა ვიცი, რომელია აქედან დიდი და რომელი პატარა სა სწაული. საერთოდ, ცხოვრება საოც რებაა. თვალები უნდა გაახილო და უმადური არ უნდა იყო, თორემ საოც რებები ყოველ წუთში და მომენტში ხდება. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
19
მერაბ გვილავა ახლოვდება 2012 წელი, როდე საც რუსეთში საპრეზიდენტო არ ჩევნები უნდა გაიმართოს. პოლი ტიკოსი, რომელიც კრემლს დაეუ ფლება, ხელისუფლებას, მინიმუმ, 6 წლით მოიპოვებს. ესე იგი 2018 წლამდე, როდესაც, ფიფას სამარც ხვინო გადაწყვეტილების შესაბამი სად, ამ ქვეყანაში მსოფლიო საფე ხბურთო ჩემპიონატი ჩატარდება. ბუნებრივია, ეს მოვლენა შესანი შნავი „პიარსაშუალება“ გახდება ნებისმიერი პოლიტიკოსისთვის, რათა ძალაუფლება კიდევ 6 წლით, ანუ 2024 წლამდე გაიხანგრძლივ ოს. რაკი პრეზიდენტობის კანდიდ ატი სინამდვილეში მხოლოდ ორია (ბორის ნემცოვი და გარი კასპარ ოვი სათვალავში ჩასაგდებნი ნამდ ვილად არ არიან), მედვედევსა და პუტინს შორის ფარული დაპირი სპირება სულ უფრო მძაფრდება. რუსი ექსპერტები ამას „ნოხისქვეშ ბრძოლას“ უწოდებენ, რაკი არც ერთ მხარეს არ აწყობს კონფლიქტ ის გამომზეურება. თუმცა, ზოგჯერ ქარაგმა (რუ სულად „ნამიოკი“) მეტისმეტად
„ბრძოლა ნოხის ქვეშ“
თვალშისაცემი ხდება. მაგალითად, რამდენიმე დღის წინ, კრემლში გამართულ სახელმწიფო საბჭოს სხდომაზე დიმიტრი მედვედევმა მოულოდნელად შეცვალა დღის წესრიგი და იქ შეკრებილ ჩინოსნ ებს უბრძანა, არა გამრავლების პრობლემებზე, არამედ მოსკოვში ნაციონალისტურ გამოსვლებზე ემსჯელათ. თანაც, გამჭვირვალედ „ჩაუნამიოკა“ პუტინს, რომელმაც ყვავილები მიიტანა კავკასიელების მიერ ვითომდაც „უდანაშაულოდ“ მოკლული ნაცისტი სვირიდოვის საფლავზე: „კონფლიქტში ერთ-ერ თი მონაწილის მხარდაჭერა რუ სეთს დაანგრევსო“. ამ სიტყვებზე გვერდით მჯდომი პუტინი უხერ ხულად შეიშმუშნა, რაკი ქარაგმა აშკარად მას ეხებოდა და ამას ყვ ელა მიხვდა. კაცმა რომ თქვას, დიმიტრი მე დვედევი ისეთივე იმპერიალისტია, როგორც პუტინი. მათ შორის გა ნსხვავება მხოლოდ ისაა, რომ პუ ტინს იმპერიის აღდგენა რუსული ნაციზმის გამოღვიძებით სურს, ხოლო მედვედევი დასავლეთში სა კუთარ იმიჯს უფრთხილდება, რო გორც შედარებით „ლიბერალის“
და „დემოკრატისა“. არ არის გამო რიცხული, 2012 წლის არჩევნებზე ორივემ წამოაყენოს კანდიდატ ურა. მანამდე კი ერთმანეთის პო ზიციათა დასუსტებას ცდილობენ. მაგალითად, რამდენიმე დღის წინ პრეზიდენტმა მედვედევმა რუსულ არმიაში სერიოზული საკადრო წმენდა განახორციელა. პირველ რიგში, ეს ცვლილებები ჩრდილო კავკასიურ სამხედრო ოლქს შეეხო, სადაც პუტინს ჯერ კიდევ 2000 წლიდან (ესე იგი ჩეჩნეთში მეორე ომის დაწყებიდან) სანდო კადრები ჰყავდა დანიშნული. არ არის გამორიცხული, 2012 წლის საპრეზიდენტო კამპანიის დროს, ჩრდილოეთ კავკასია კვ ლავ იქცეს ბრძოლის ასპარეზად, ისევე, როგორც პუტინის პირველი გამოჩენისას. ამიტომ მედვედევი საკუთარ კადრებს აძლიერებს. სა კადრო ცვლილებები შეეხო, აგრე თვე, მოსკოვის სამხედრო ოლქის მმართველ რგოლს (ეს უკვე აშკა რა მინიშნებაა იმაზე, რამდენად არ ენდობიან ერთმანეთს და რა მდენად ეშინიათ მოწინააღმდეგის ძალის, რომელიც წაგების შემთ ხვევაში, ყველაფერზეა წამსვლ
ელი) და ლენინგრადის სამხედრო დაჯგუფებას. ცნობილია, რომ მე დვედევიც და პუტინიც ლენინგრა დელები არიან. კიდევ უფრო საინტერესოა მე დვედევის ბრძოლა პუტინის ფა ვორიტის – საგარეო საქმეთა მი ნისტრ ლავროვის წინააღმდეგ. ეს უკვე საგარეო პოლიტიკას ეხება: დიპლომატიური უწყების „სფოუ კსმენი“, ანტიქართული ისტერიკე ბით ცნობილი ანდრეი ნესტერენ კო თანამდებობიდან მას შემდეგ განთავისუფლდა (დიპლომატიურ „ციმბირში“, ესე იგი ჩერნოგორია ში ელჩად უშვებენ), რაც ერთ-ერთ პრესკონფერენციაზე მოულოდ ნელად განაცხადა: გაეროს სანქ ციები რუსეთს ხელს არ შეუშლის, რათა ირანს დაპირებული რაკეტე ბი მიაწოდოსო. არადა, ირანისთვის რაკეტების მიყიდვაზე უარის თქმა მედვედევ-ობამას შეთანხმების მთ ავარი პირობა იყო. იგულისხმებ ოდა, რომ რუსეთი აღარ მიაწვდიდა ირანს „ს-300“ ტიპის რაკეტებს, სამაგიეროდ ამერიკა დაეხმარებო და რუსეთს „მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციაში“ შესვლისას. მათ შორის, საქართველოსთან „მოლა
პარაკების“ პროცესში. მაგრამ ირანის განაწყენება ძა ლიან არ ეპიტნავება რუსულ გე ნერალიტეტს, სამხედრო-სამრეწ ველო კომპლექსს და რუსულ დი პლომატიურ წრეებს. მათ კარგად ესმით, რომ უკვე ხელმოწერილი დოკუმენტის გაწყვეტა არა მხოლ ოდ ირანის მიერ გადასახდელ 500 მილიონ დოლარს დააკარგვინებთ, არამედ სერიოზულად შეარყევს რუსეთის ავტორიტეტს საერთა შორისო ასპარეზზე. მათ შორის ია რაღის ბაზარზე. ამიტომ, ლავროვის ბრძანებით, ნესტერენკომ სენსაციური განც ხადება გააკეთა, რის შემდეგაც საგარეო საქმეთა მინისტრი პრ ეზიდენტმა დაიბარა, ლაზათიანად გამოთათხა და „სპოუქსპერსონის“ გაშვება მოსთხოვა. თვით საქართველოს „დაუძინ ებელ მეგობარ“ სერგეი ლავროვს ასე იო ლად ვერ „გა უშ ვე ბენ“ – ეს რუსულ დიპლომატიას, ზოგადად, მეტისმეტად სერიოზულ პრობლე მებს შეუქმნის. მისი ბედი, ალბათ, 2012 წელს გადაწყდება – „ნოხისქ ვეშა ბრძოლის“ შედეგთა შესაბამი სად.
ზურაბ ნოღაიდელი: „არ დაგვარეგისტრირებენ და დედას ვუტირებ!”
ხათუნა მგალობლიშვილი მთავარი ინტრიგა მთავარი გა უგებრობაა. ანუ, ნოღაიდელი გა უშვეს და თან დაიჭირეს. პარტიის ლიდერობიდან გადააყენეს, მაგრ ამ გამგეობაში დატოვეს. „სამა რთლიანი საქართველოსთვის“ გა 20
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
მგეობის რიგით წევრად ის მაინც რჩება. ახალი გამგეობა ამას სა კმაოდ ლოგიკურად ხსნის. ნატო ხოხიაშვილი: – ის დარჩება ჩვენს გამგეობაში მანამ, სანამ არ დაფარავს კარდაკ არის დავალიანებას. ჩვენ რომ ის
გავრიცხოთ პარტიიდან მთლიან პა სუხისმგებლობას მოიხსნის... ზურაბ ნოღაიდელი მსგავს კი თხვებზე ძალიან ღიზიანდება: – რომელი პარტიის გამგეობის წევრად ვრჩები? მე ეს საკითხები არ მაინტერესებს... – იმისთვის რომ ახალი პარტია შექმნათ, ძველი უნდა დატოვოთ, თორემ ეს ხელს შეგიშლით ახლის შექმნაში... – ძველი რატომ შემიშლის ხე ლს? – იმიტომ, რომ ამას კანონი ითვალისწინებს... – რატომ გგონიათ, რომ ვერ გა ვიგე რასაც მეკითხებით და თარგ მნა მჭირდება? – იმიტომ, რომ არ გვპასუხო ბთ. – უკვე გიპასუხეთ.... ეს იქნება ფორმალურად ახალი პარტია და შინაარსობრივად ძველი... ახლა თქვენ რას მეუბნებით, რომ მე ვერ
ვიმოქმედებ ისე, როგორც მე ეს მი ნდა? ამას ნახავთ. – ახალი გამგეობა ითხოვს პა რტიის კუთვნილი დოკუმენტაც იის გადაცემას... – რა დოკუმენტაციებს ითხოვენ? – ფინანსურს და არა მარტო... – მე არ მეხება უკანონო მოთხოვ ნების საკითხი. ისინი უკანონოდ ით ხოვენ ამას და თუ ვინმე უკანონოდ აპირებს რაიმე წაგვართვას, მთლად მასეც არ არის. ისე, პარტიის შენა რჩუნებაც რომ გვდომოდა, მასაც შევინარჩუნებდით. – ანუ არ გინდათ? – არა, არ ღირს დროის დაკარგ ვა. ის ადამიანები, ვინც ჩანან ჩვენი პარტიის სახელით ცოდო არიან არამარტო დღევანდელ საქართვე ლოში, არამედ ხვალინდელშიც. ყვ ელას, ვინც ამ უკანონობაში მიიღო მონაწილეობა პასუხი აუცილებლად მოეთხოვება, ისინი ყოველთვის იქ ნებიან დარტყმის ქვეშ, ეს უნდა იც
ოდნენ მათ. – თვენ ადასტურებთ, რომ კა რდაკარის პრინციპით ჩატარე ბული გამოკითხვის დავალიანება არსებობს? – .... დავალიანება არსებობს თუ არ არსებობს აწი არკვიოს ადეიშვ ილმა და მერაბიშვილმა... – არსებობს ბერკეტები, რომლ ითაც ვაპირებთ მოქმედებას. თუ არ იმოქმედებს ამ ქვეყანაში კანონის ძალა, მაშინ იმოქმედებს ძალის კა ნონი. ძალას დავუპირისპირებთ ძა ლას. ეს ძალა კი აუცილებლად დაას რულებს არსებული ხელისუფლების რეჟიმს. კონკრეტულად როგორ და რას ვიზამთ, ამაზე არათუ მზად არ ვარ, არც ვაპირებ ჯერ ამაზე საუბ არს. – დარწმუნებული ხართ რომ ახალ პარტიას დაარეგისტრირ ებთ? – არ დაგვარეგისტრირებენ და დედას ვუტირებთ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ირმა მებურიშვილი
ილს, რომელიც გამომცემლო ბა „მერანში“ 25 წელი პოეზიის განყოფილებას ხელმძღვანე ლობდა, უმწვავესად დაუპ ირისპირდა გამომცემლობის დირექტორი, პოეტი ვაჟა ოთ არაშვილი. ოთარაშვილმა ღვ აწლმოსილი პოეტი სამსახურ იდან დაითხოვა, გამგეობის სხ დომაზე კი უცენზურო ს იტ ყვ ე
ბით მოიხ სენია. საქმე ლამის ფი ზიკურ შეურაცხყოფამდეც კი მივიდა, თუმცა დაპირისპირ ებული მხარეები დროულად გააშველეს. ამ ამბიდან დაახ ლოებით ერთ კვირაში ტაგუ მებურიშვილი სიცოცხლეს თვითმკვლელობით ასრულე ბს. გამგეობის სხდომაზე მომხ დარი სკანდალი კი რატომღაც ჩა იფარცხა. დღეს ამ ისტორიას სხდო მის ოქმის გარდა თ ვი თმ ხი ლვ ელ ე ბიც ადასტურებენ. რამდენიმე მწერ ალი დეტალურად იხსენებს თუ რო გორ შეურაცხყოფ და გამომცემლო ბის დირექტორი მებურიშვილს. მათ ნაწილს გასაგები მიზეზების გამო, საჯაროდ ამაზე სა უბარი დღეს აც არ სუ რს. თუმცა ჩვენ ექ ს კლ უზ ი ური ი ნტ ერ ვი უ მოგვცა გარდაც ვლილის ქალიშვ ილმა, რომელსაც თვი თმ კვ ლე ლო ბ ასთან დაკავშირ ებით საკუთარი ვერსიები აქვს. ირმა მებურიშვ ილი, პოეტი: – ამ დეტალებზე ჯერ არსად მისა უბრია და დღესაც არავის დასჯას არ
ვითხოვ, ყველას ღმერთი მიუზ ღავს. საერთოდ ვაჟა ოთარაშვილი დესპოტური ხასიათის ადამიანია. მე მოგვიანებით გავიგე, რომ გა მგეობის იმ სხდომაზე საცემადაც კი გაიწია მამაჩემზე, 72 წლის და მსახურებულ პოეტს ფიზიკურ ანგარიშსწორებას უპირებდა. ასე უთხრა, წადი, აქ არავის სჭირდე ბიო, უნიჭო პოეტი უწოდა. წადი და პენსიას გამოგიგზავნიო. თვ ითონ მამაჩემს ჩემთვის არაფერი უთქვამს, საერთოდ არ უყვარდა საკუთარ პრობლემებზე საუბ არი. მე მოგვიანებით შევიტყე იმ ადამიანებისგან, რომლებიც ამ სხდომას ესწრებოდნენ. გამგ ეობის სხდომა იყო პარასკევს, ერთ კვირაში კი თავი მოიკლა. დღეს ვაჟა ოთარაშვილს დანა შაულს ვერ დავუმტკიცებ, ვერ ვეტყვი, რომ ადამიანი თვით მკვლელობამდე მიიყვანა, მა გრამ ფაქტია, რომ სწორედ ამ ინციდენტმა გამოიწვია ტრაგედია. მოგეხსენებათ, როდესაც ხარ დამსახურებ ული პოეტი, გცემენ პატი ვს და ერთ მშვენიერ დღეს გამოგიცხადებენ, რომ შენ ხარ უნიჭო და არავის სჭ ირდებიო, ძნელი გადასა ტანია. მით უმეტეს ასაკ ოვანი ადამიანისთვის. ადამიანის მკვლელობ ისთვის მარტო ცივი იარაღი არაა საჭირო, შეიძლება ის მორალუ რად გაანადგურო და სიკვდილამდე მიიყ ვანო. – ანუ, რომ და ვა კონკრეტოთ... თქვენ რა ინფო რმაცია გაქვთ, რა მოხდა ოთხი წლის წინ მწერალთა კავშირის გამგეობის სხდომაზე? – ამ სხდომაზე მამაჩემს მიაყ ენეს სერიოზული შეურაცხყოფა და გამოაგდეს სამსახურიდან, სხვათა შორის იქვე გამხდარა ცუ დად. იქიდან სიმონა ბალახაძეს, რომელიც იყო გამგეობის წევრი, წაუყვანია ექიმთან. – თავის დროზე თუ დაიწყო გამოძიება ამ ფაქტზე? – სამართალდამცველებისთ ვის მაშინ მე არ მიმიმართავს. დღეს ამას აზრი აღარ აქვს, უკ ვე ჩავლილი ამბავია. სიმართლე გითხრათ, არც მსურს ვინმეს პა სუხისმგებლობის დაყენება, ყვ ელას ღმერთი განსჯის. მამაჩემი არ იყო მხოლოდ თანამშრომელი, ის იყო მაღალი რანგის პოეტი და ასეთ შეურაცხყოფას არ იმსახუ რებდა. როგორც ჩანს ვაჟა ოთარ აშვილი იმიტომ დაუპირისპირდა, რომ შეეშინდა გამომცემლობა „მერანის“ წილი არ მოეთხოვა, არადა მთელი გამომცემლობა რამდენიმე ადამიანმა საკუთარ ჯიბეში ჩაიდო. შესაძლოა არც ეს ყოფილიყო მიზეზი, მას უბრა ლოდ არ სურდა გამომცემლობა ში არასასურველი ადამიანის ყო ფნა, რადგან სურდა მთლიანად ემართა სიტუაცია. მას უნდოდა გამომცემლობა საკუთარ დუქნად გადაექცია და მოახერხა კიდეც. – ანუ მამათქვენს ჰქონდა გა მომცემლობაში საკუთარი წი ლი და ეს იყო დაპირისპირების ერთ–ერთი მიზეზი? – ეს არის ჩემი ვარაუდი, რა დგან დაპირისპირება ზუსტად იმ პერიოდს ემთხვევა, როცა „მერა ნის“ აქციების ნაწილი გაიყიდა და საკმაოდ დიდი თანხები აიღეს. გამომცემლობის ნაწილი მწერ ალთა კავშირს დარჩა, სადაც ახ
ტაგუ მებურიშვილი
მირიან ბოქოლიშვილი სკანდალი, რომლის შესახე ბაც ახლა გიამბობთ, წლების მანძილზე გარკვეული მიზეზე ბის გამო არ გახმაურებულა. საუბარია ოთხი წლის წინ მომხ დარ ტრაგედიაზე, რომლის ირ გვლივ დღესაც საკმაოდ ბევრი ბურუსით მოცული კითხვა ჩნ დება. საქმე ცნობილ ქართველ პოეტს, ტაგუ მებურიშვილს ეხება. საზოგადოებას კარგ ად ახსოვს 2007 წელს ვაჟა- ფშ აველაზე მომხ დარი უბედური შემთხვევა. იმ წლის 10 აპრილს ტაგუ მებურიშვ ილმა სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. 72 წლ ის პოეტი საცხოვ რებელი კორპუსის მე-4 სართულიდან გადმოხტა. თვი თმ კვ ლე ლო ბ ასთან დაკავშირებით იმ პერიოდშიც გავრ ცელდა სხვადასხვა ვე რსიები, თუმცა ამაზე ხმამაღლა საუბარს ყვ ელა ერიდებოდა. გარდ აცვლილის ქალიშვილი, პოეტი ირმა მებურიშვ ილი პირველად „პრაიმტ აიმთან“ თვითმკვლელ ობის რეალურ მიზეზებზე საუბრობს. სულიერი აშლილობა თუ თვითმკვლელობამდე მიყვ ანა? რა მოხდა ტრაგედია მდე რამდენიმე დღით ადრე გამართულ მწერალთა კავშ ირის გამგეობის სხდომაზე? ვინ და რატომ ებრძოდა პო ეტს, რომლის პოეზიასაც კრიტ იკოსები „უმაღლესი რანგის“ კვალიფიკაციას აძლევენ? მწერალთა კავშირში დღემ დე ინახება გამგეობის სკანდა ლური სხდომის სტენოგრამა... ირკვევა, რომ ტაგუ მებურიშვ
EXCLUSIVE
პოეტ ტაგუ მებურიშვილის თვით– მკვლელობის გაუხმაურებელი დეტალები
რა წერია მწერალთა კავშირის სკანდალურ ოქმში?
ლა „ეროვნული მწერლობაა“ გა ნთავსებული. – მამათქვენს როგორი და მოკიდებულება ჰქონდა თავად ოთარაშვილის მიმართ? – ნუ, ამ კამათის შემდეგ მამა ჩემს მაყვალა გონაშვილისთვის მიუწერია, რომ ვაჟა ოთარაშვილი არის საშიში კაცი და როგორმე ჩამოაშორეთ მწერალთა კავშირ სო. ეს წერილი დღემდე ინახება მაყვალა გონაშვილის სამუშაო მა გიდის უჯრაში. როცა გამოაგდო სამსახურიდან მაყვალამ გამომც ემლობიდან მწერალთა კავშირში გადასვლა შესთავაზა, თუმცა არც იქ მისულა და რამდენიმე დღეში თავი მოიკლა. ძალიან გულმოკ ლული იყო სამსახურიდან ასე რომ გაუშვეს, იტირა კიდეც, თუმცა გამგეობის სხდომაზე მომხდარი ინციდენტის შესახებ ხმაც არ და სცდენია. სხვათა შორის მამაჩემი არ არის პირველი შემთხვევა. – რას გულისხმობთ? – მას კიდევ რამდენიმე კაცი ჰყავს გამეტებული. თუმცა კო ნკრეტულად იმ შემთხვევაში რა მოხდა ვერ გეტყვით. არ მაქვს ინფორმაცია. ადამიანი ღირსების გამო ცხოვრობს, შენ რომ ამ ღი რსებას შეულახავ ადვილი შესა ძლებელია თავი მოიკლას, ხომ?! ჩვენ ამ ისტორიის შესახებ თავად ვაჟა ოთარაშვილსაც და ვუკავშირდით. „ეროვნული გა მომცემლობის“ აწ უკვე ყოფილი ხელმძღვანელი ვერც 2007 წლის აპრილში გამართულ გამგეობის სხდომას იხსენებს და ვერც მა სსა და ტაგუ მებურიშვილს შო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რის არსებულ დაპირისპირებას. ის მებურიშვილის სამსახურიდან გათავისუფლების ფაქტსაც კატე გორიულად უარყოფს. ვაჟა ოთარაშვილი: – 2007 წელს? აბა რა უნდა გი თხრა, გუშინ რა მოხდა ის არ მა ხსოვს, 2007 წლის ამბავი როგორ გავიხსენო. – საერთოდ ტაგუ მებურიშვ ილსა და თქვენს შორის არსე ბულ დაპირისპირებაზე რას გვ ეტყვით? – არავითარი დაპირისპირება არ ყოფილა, პირიქით, პატივს ვც ემდი და ხელფასს იღებდა გამო მცემლობაში. – თუმცა, როგორც ვიცი, თქ ვენ ის სამსახურიდან გაათავ ისუფლეთ? – არავის არ გაუთავისუფლე ბია. ესეც მცდარი ინფორმაციაა. ის იყო გამომცემლობის რედაქტ ორი. სამწუხაროდ თვითმკვლელ ობით დაასრულა სიცოცხლე. – დიახ და როგორც ამბობენ, თვითმკვლელობა ზუსტად დაემ თხვა თქვენს მიერ მისი სამსახ ურიდან გათავისუფლებას... – არაფერი არ დაემთხვა. რას ამბობენ ახლა ვერ გავიგე, რომ ვითომ ვაჟა ოთარაშვილმა მოაკ ვლევინა თავი ტაგუ მებურიშვ ილს?! სამწუხაროდ, გამომცემლობის ყოფილმა დირექტორმა ამ თემა ზე საუბრის გაგრძელება აღარ ისურვა, შესაბამისად კვლავ პა სუხგაუცემელი რჩება ამ სკანდა ლის ირგვლივ არსებული რამდენ იმე კითხვა. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
21
ლევან გაბრიაძის სადებიუტო ნამუშევარს „ვიკრუტასები“ ჰქვია. რეჟისორის განცხადებით, მან რუსული სიტყვა, აღარ გა დმოთარგმნა და პირდაპირ ორიგინალი დატოვა. ფილმის პრ ოდიუსერი, ცნობილი რეჟისორი, თემურ ბეკმამბეტოვია, რომე ლიც ქართველი მაყურებლისთვის ცნობილია, როგორც თავისი „ღამის გუშაგით“, ასევე ჰოლივუდში წარმატებული „საკმაოდ სახიფათოთი“. „ვიკრუტასების“ პრემიერა 14 თებერვალს არის დაგეგმილი და მასში მთავარ როლებს, რუსეთის ყველაზე პო პულარული მსახიობები, კონსტანტინ ხაბენსკი და ივან ურგა ნტი ასრულებენ. ქალის მთავარ როლს კი ჰოლივუდის ვარსკვ ლავი მილა იოვოვიჩი. ლევან გაბრიაძე ამჟამად თბილისში იმყოფება, რის გამოც მასთან შეხვედრა სავალდებულოდ ჩავთვალე და დავუკავშირ დი. ინტერვიუ ლევანის მამის, ცნობილი ქართველი დრამატურ გისა და რეჟისორის რევაზ გაბრიაძის თეატრში ჩავწერეთ. - ბატონო ლევან, როგორ დაიბადა ფილმის იდეა და რა პერიოდში დაიწერა სცენარი? - „პინგ-პონგს“ ვთამაშობდი თემურ ბეკმამბეტოვთან და ზუ სტად თამაშის პერიოდში შემომთავაზა ფილმის გადაღება. იქ ამდე ვიწრო სპეციალობით ვმუშაობდი, სარეკლამო რგოლებს ვიღებდი, რეკლამიდან კინოში გადასვლა რთული რამ არის, რა დგანაც ეს ორი რამ აბსოლუტურად განსხვავდება ერთმანეთ ისგან. რეკლამაში გაძლევენ სცენარს და შენ იმ 30 წამში უნდა ჩაატიო სიუჟეტი ანუ 30 წამი არ დაკარგო მაყურებელი. ხოლო კინოში, 90 წუთის მანძილზე მხოლოდ დრამატურგიით თუ შეიძ ლება ამის მიღწევა, რეკლამაში კი დრამატურგია ცოტაა.. - და ასე „პინგ-პონგის“ თამაშის დროს დაიბადა იდეა? - ვთამაშობდით და მკითხა, კინოს გადაიღებო? მე ვუთხარი მეშიანია-მეთქი. შემდეგ მან ჩააწოდა და – შეეშვი მაგ შიშებსო. მოკლედ, აქეთ – იქით ჩაწოდებებში დავთანხმდი. ბეკმამბეტოვი ჩემი მეგობარია, 18 წელია ერთად ვმუშაობთ, ძალიან ნიჭიერი ადამიანია, თავის თავში ითავსებს როგორც სარეჟისორო, ასევე საპროდიუსერო თვისებებს. შემდეგ კი ფიქრი დავიწყე – კინოს
რომ იღებ მთავარია შენი მაყურებელი მონახო. მაგალითად, კა მერონმა მოახერხა თავისი „ავატარით“ ყველანაირი საზღვრები წაეშალა, ყველა უყურებს. დანარჩენ რეჟისორებს, უფრო სწორ ად კი, პროდიუსერებს, კერძო სეგმენტზე უწევთ გათვლა – არ დაიჯეროთ, რომ ფილმი რეჟისორის არის, მთავარი პროდიუ სერია, თუ რეჟისორმა ყველაფერი თავის თავზე აიღო, ესე იგი, თავის პროექტის პროდიუსერიც გახდა. საუკეთესო ფილმისთვ ის „ოსკარს“ პროდიუსერებს ტყუილად კი არ აძლევენ. - მოკლედ, მეც ჩემს მაყურებელზე დავიწყე ფიქრი, ანუ რა სეგმენტზე უნდა გამეთვალა იგი, ვის ესიამოვნებოდა. ვისთ ვის გამეკეთებინა ის 90-წუთიანი სიზმარი, რასაც კინო ჰქვია. აქედან გამომდინარე, მივხვდი, რომ ყველაზე მეტად მინდოდა, ჩემი ფილმი ბავშვებისთვის ყოფილიყო, რადგანაც კონტაქტში უფრო ადვილად შეიძლება შემოვიდნენ, ფანტაზიაში არ არიან შეზღუდულები და თან ბავშვობაში თუ შეაყვარე და დაიმეგობ რე პატარა მაყურებელი, ის უკვე მთელი ცხოვრება შენია. ასე დავიწყე მუშაობა. თვითონ ფილმი სიყვარულზე, გამართლება ზე და მთავარი გმირის დაღვინებაზეა, რომელსაც ბედი ოდნავ გაუღიმებს და თუ სურს მისი მთლიანად მოპოვება, თავის ქმედ ებებზე პასუხისმგებელი უნდა გახდეს. შემდეგ მივხვდი, რომ კომედიის გაძლიერება ექშენით შეიძ ლებოდა, რის გამოც ფილმში რამე მოქმედება უნდა ყოფილი ყო. რა შეიძლებოდა მომეფიქრებინა ისეთი, რაც ბავშვებს უყ ვართ? რადგან მე თვითონ ფეხბურთი მიყვარს, გადავწყვიტე ეს თემა ამეღო. ბევრი ბავშვი ოცნებობს, ზოგს კოსმონავტობა სურს, ზოგს ჯაშუშობა, მე კი სულ ფეხბურთელობა მინდოდა. მახსოვს, ღამე ამ ფიქრით ვიძინებდი – როგორ ვთამაშობდი თბ ილისის „დინამოში“ ან ბრაზილიის ნაკრებში, როგორ გამქონდა გოლები. ამ კონკრეტულ ფილმში ზუსტად იმის შექმნა მსურდა, რაზეც ბავშვები ოცნებობენ ხოლმე. - ანუ შეგვიძლია ვთქვათ, რომ ფილმი ბავშვებისთვის არ ის? - საოჯახო ფილმია, ჩემი თვ ითმიზანი იყო, რომ
ყვე ლ ასთვის ყოფილი ყო ანუ მთ ელი ოჯახით წა მოსულიყვნენ კინ ოთ ეა ტ რში. ფილმის მოქ მე დე ბა 22
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ლევან გაბრიაძის დებიუტი – „ვიკრუტასები“
EXCLUSIVE
გიორგი წითური
მილა იოვოვიჩთან ერთად
ზაფხულში ვითარდება, შევეცადეთ ზამთრით დაღლილი მაყუ რებლისთვის ზაფხულის 90 წუთი მაინც გვეჩუქებინა ... - როგორ შეარჩიეთ მსახიობები და იყო თუ არა ვინმეზე წინასწარი გათვლა? - როცა სცენარზე ვმუშაობდი, ვიცოდი, რომ მთავარ რო ლში ხაბენსკი იქნებოდა. მეორე მსახიობი ვანია ურგანტია, მოსკოვის ყველაზე გონებამახვილი და ნიჭიერი კაცი, სამწუხ აროდ, საქართველოში არ იცნობენ. ჩამოსული იყო აქ და ერ თმა კაცმა ძლივს იცნო, მაგრამ რუსეთში დიდი პოპულარობით სარგებლობს. ერუდირებულია და ძალიან სწრაფად აზროვნებს. სანამ შენ რაიმე ისტორიას უყვები, იგი უკვე მზად არის ხუმრობ ით უპასუხოს მოყოლილს. გადაღებისას ასე ორასი კაცი ვმუშ აობდით, ხოლო ურგანტმა მთელი ჯგუფი გაამხიარულა – რას არ იგონებდა, ხან პიანინოზე უკრავდა, ხან ხუმრობდა, მოკლედ, სულ მოძრაობაში იყო. ამით ფორმას ინარჩუნებდა. - არ შემიძლია მილა იოვოვიჩზე არ გკითხოთ. - მილაც ურგანტისნაირი აღმოჩნდა, მთელი ჯგუფი აიყვანა ხელში. სიმართლე გითხრათ, ფილმის გადაღება ისე დავიწყე ქა
ლის როლის შემსრულებელი არ მყავდა, თუმცა ბეკმამბეტოვმა, არ ინერვიულო, დაიწყე გადაღება და მანამდე ვიპოვითო. თემუ რი რისკიანი კაცია, მოთამაშე, ამიტომ დავიწყეთ მუშაობა, ხო ლო შემდეგ დავურეკეთ მილას, რომელიც დაგვთანხმდა. პირვ ელი რუსულენოვანი ფილმია მილასთვის და ძალიან ძნელი იყო მისთვის მუშაობა, ენის ათვისება. მილამ იცინა, იტირა, იმღერა, ანუ რაც კი შინაგანი ემოცია ჰქონდა, კამერის წინ ყველაფერი გამოხატა. - როდის შედგება ფილმის პრემიერა, არის თუ არა უკვე დაგეგმილი მისი თბილისში ჩვენება. სამომავლო გეგმები თუ გაქვთ, მაგალითად, ახალი ფილმის პროექტი თუ არსე ბობს? - ფილმის პრემიერა 14 თებერვალს არის დაგეგმილი მო სკოვში, თუმცა, კინოთეატრებში, სავარაუდოთ, 25-ში გამო ვა. საქართველოშიც დაახლოებით ამ პერიოდშია დაგეგმილი ფილმის ჩვენება. სამომავლო გეგმებს რაც შეეხება – ერთი დღით და ერთი პროექტით ვცხოვრობ, მერე რა იქნება, არ ვი ცი.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რუსუდან დაუშვილი 1966 წლის 20 ნოემბერს პა რიზის ქართველობამ დიდი ზე იმით აღნიშნა შოთა რუსთაველ ის 800 წლის იუბილე. საფრანგე თში მყოფ ქართველ ლტოლვი ლთა სათვისტომოსა და პარიზში მცხოვრებ ქართველ მწერალთა და ჟურნალისტთა კავშირის ძა ლისხმევით, იუბილე კარგად იყო ორგანიზებული - დაიბეჭდა მო საწვევები და პროგრამები, ჩატა რდა საზეიმო საღამო. იუბილეს მიეძღვნა ჟურნალ „კავკასიონის“ XI ნომერი, რომელშიც მეთაური წერილის ავტორი, რედაქტორი ვიქტორ ნოზაძე იყო. იმ დროი სთვის უკვე სახელმოხვეჭილ მკ ვლევარსა და მეცნიერს ,,ჟურნ ალ-გაზეთების რედაქტორობის მრავალწლიანი გამოცდილება ჰქონდა: „საქართველოს რესპუბ ლიკა“ (1919) - თბილისი, ჟურნ ალი „კავკასიონი“ (1929-31), ჟუ რნალი „ორნატი“ (1933-35), გა ზეთი „თეთრი გიორგი“ (1935-36), ჟურნალი „ქართლოსი“ (1937-39) - პარიზი, ჟურნალი „მამული“ (1951-53) - ბუენოს-აირესი, არ გენტინა, ჟურნალი „კავკასიონი“ (1966-77) - პარიზი. ვიქტორ ნოზაძე 1893 წლის 17 სექტემბერს, ზემო იმერეთ ის სოფელ წირქვალში დაიბადა. ივანე ნოზაძისა და აღათი გაფრ ინდაშვილის ოთხი შვილიდან, ვიქტორი უფროსი იყო. ვიქტორ ის მომდევნო, მარო, ივანე მაჭა ვარიანის მეუღლე, შედარებით ადრე გარდაიცვალა, უმცროსი ძმა, ცნობილი ფუტურისტი პო ეტი, პავლე (პალიკო) 1937 წელს რეპრესიებს შეეწირა, ვიქტორი და გიორგი კი საქართველოს ოკ უპაციის შემდეგ ემიგრაციაში აღმოჩნდნენ. 1913 წელს, ვიქტორმა, ქუთა ისის სათავადაზნაურო გიმნაზ ია ოქროს მედლით დაამთავრა, რომელსაც ცნობილი პედაგოგი და საზოგადო მოღვაწე იოსებ ოცხელი ხელმძღვანელობდა. როგორც ვიქტორი „კავკასიო ნში“ 1967 წელს დაბეჭდილ თა ვის მოგონებებში წერდა: „არც მე ვიყავი თავადი და არც აზნაური! ქართული გიმნაზიის კარი ყველ ასთვის ღია იყო და სწორედ ამით ხასიათდებოდა იგი (ისე, როგო რც თბილისის ქართული გიმნ აზია), წოდებრივი ან ეროვნული დაბრკოლება იქ არ არსებობდა. მთავარი იყო ამ გიმნაზიის ახ ალგაზრდობა ქართული სული სკვეთებით აღეზარდა...“ 1920 წელს, როცა დამოუკიდებელი საქართველოს მთავრობამ 80მდე ახალგაზრდა შეარჩია ევრო პის ქვეყნებში უმაღლესი განა თლების მისაღებად, მათ შორის იყო „ქართული სულისკვეთებით აღზრდილი“ ვიქტორ ნოზაძეც. ლონდონიდან მალე ბერლინში გადავიდა, სადაც თავმოყრილი იყო ქართველ სტუდენტთა უმ რავლესობა. უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ, 1928 წე ლს, საფრანგეთში გადავიდა და პარიზში დასახლდა, სადაც ყველაზე მრავალრიცხოვანი ქა რთული დიასპორა არსებობდა. სწორედ პარიზში დაიწყო ვიქტ ორმა აქტიური ლიტერატურულსაგამომცემლო და პოლიტიკური მოღვაწეობა. ქართული საზოგადოება ვი ქტორ ნოზაძეს იცნობს, რო გორც შესანიშნავ რუსთველო ლოგს, „ვეფხისტყაოსნის გა ნკითხვანის“ 6 წიგნის ავტორს. „ვეფხისტყაოსნის“ შესწავლა მან ჯერ კიდევ II მსოფლიო ომამდე დაიწყო. გაზეთ „თეთრი გიორ გისა“ და ჟურნალ „ქართლოსის“ ნომრებს „ვეფხისტყაოსნის“ სი მფონია-ლექსიკონი ჰქონდა და რთული. ომის დროს, გერმანია ში დაიწყო. ნაშრომი 10 წიგნად ჰქონდა ჩაფიქრებული, მაგრამ
ვიქტორ ნოზაძე
დაიბეჭდა მხოლოდ 6 - „ფერთამ ეტყველება“(1953), „მზისმეტყვე ლება“, „ვარსკვლავთმეტყველება“, რომელშიც ჩართული იყო „ბუნე ბისმეტყველება“ (1957), „საზოგა დოებათმეტყველება“ (1958). ეს ოთხი წიგნი სანტიაგო დე ჩილეში დაიბეჭდა, ყველაზე მონუმენტ ური, 560-გვერდიანი „ღვთისმეტ ყველება“ (1963) და „მიჯნურთმ ეტყველება“ (1975) კი - პარიზში დაასრულეს, მისმა ძმამ გიორგი ნოზაძემ და მიხეილ ქავთარაძემ.
რტო რუსთველოლოგიაში, არამედ მთელ ქართულ ლიტერატურაში. ამ წიგნების დაწერა და გამოცემა დიდი გმირობა იყო საქართველოსა და მშობლიურ ლიტერატურას მო წყვეტილი ემიგრანტისა და ისეთი ხელმოკლე ადამიანისთვის, რო გორიც ვ. ნოზაძე გახლდათ. მით უმეტეს, რომ თითქმის 30 წელი იხეტიალა სხვადასხვა ქვეყნებში საფრანგეთი, გერმანია, ავსტრია, არგენტინა, ჩილე, ესპანეთი... სანამ 1960 წელს კვლავ პარიზში დაბრ
ესებს წიგნი“. რუსთველოლოგიის გარდა ვ. ნოზაძის მოღვაწეობის დიაპაზონი და ინტერესების სფერო მეტად ფა რთოა: ლიტერატორი და ისტორი კოსი, მთარგმნელი და მეცნიერი, ლექსიკოგრაფი და ჟურნალისტი, პოლიტიკური და საზოგადო მოღვ აწე. თავისი ხანგრძლივი სიცოცხ ლის მანძილზე მრავალი მნიშვნელ ოვანი ქართული საქმის ინიციატო რი და შემოქმედი იყო, რის გამოც, ქართული ემიგრაციის ერთ-ერთმა
სიმონ ბერეჟიანი, ვიქტორ ნოზაძე, დავით მარჯანიშვილი და შალვა მაღლაკელიძე წინასიტყვაობაში მითითებულია კიდევ 4 წიგნი: „ზნეთამეტყველ ება“, „სიყვარულთმეტყველება“, „სიბრძნისმეტყველება“ და „მსოფ ლმხედველობა“, რომელთა გამო ცემაც ვერ მოასწრო. ამის შესახებ ის 1966 წელს, თბილისში, პედაგოგ დიომიდე ცქვიტინიძესაც სწერდა, რომელთან მიმოწერაში დაწვრი ლებით აღწერდა „განკითხვებზე“ მუშაობას: „მაქვს დამზადებული „ვეფხისტყაოსნის“ „სიყვარულთმ ეტყველება“ და „ვეფხისტყაოსნის“ „სიბრძნისმეტყველება“, მაგრამ მხ ოლოდ მასალებია ჯერ და ამას და ჯდომა და დალაგება, დაწერა და გაშალაშინება სჭირდება. დრო ვერ ვიშოვნე, დრო მაკლია და ამასთან ერთად, სექტემბერში 73 წელიც მისრულდება!“ მსოფლიო ლიტერატურასა თუ რელიგიებში დაძებნილ პარალე ლების წყალობით ეს წიგნები ენ ციკლოპედიური ხასიათის და, ამ დენად, უნიკალურნი არიან, არა მა
უნდებოდა და საბოლოოდ ლევი ლში დამკვიდრდებოდა. თვითონვე აწყობდა ტექსტს ლინოტიპზე, თვ ითონვე კინძავდა და დაინტერესე ბულ პირებს თუ ორგანიზაციებს უსასყიდლოდ უგზავნიდა. ასაკის, გადაღლილობისა და ავადმყოფობ ის მიუხედავად, მუშაობას განაგრ ძობდა: „სიცოცხლის უკანასკნელ თვეებში ვიქტორს დაღლილობა შეეტყო, ნერვიულობა ემატებოდა. ზოგჯერ სიანჩხლესაც იჩენდა, მა გრამ მუშაობის ტემპები არ შეუნ ელებია და სიცხიანი ავადმყოფი ლინოტიპს უჯდა“,- წერდა მიხეილ ქავთარაძე. 1969 წელს ნოზაძე გულისტკი ვილით სწერდა ცქვიტინიძეს: „ჩე მი წიგნის გამოცემა ადვილი საქმე არ არის, რადგან ადვილი არ არის დიდი თანხის მოგროვება - ეს გასა კვირველი არ არის, - ვისაც ასეთი საქმე აინტერესებს, მას ფული არა აქვს, ვისაც ფული აქვს, ასეთი კი ცოტაა - მას საერთოდ არ აინტერ
აღიარებულმა ავტორიტეტმა მი ხაკო წერეთელმა მას „პატრიარქი“ და „თანამედროვე საქართველოს გიორგი მთაწმინდელი“ უწოდა. მიუხედავად სიძნელეებისა, წი გნების თანადროულად, ვ. ნოზაძე სქელტანიანი ჟურნალების „მამუ ლისა“ და „კავკასიონის“ გამოცემა საც ახერხებდა, რომელთა ხარჯ ებსაც, შემოწირულობის სიმცირის გამო, ხშირად საკუთარი ჯიბიდან ფარავდა. „რა ვქნა, ბატონო ჩემო! მიხდება მარტოდ მუშაობა, რადგ ან ყველა საკუთარი საქმით არის დატვირთული და თუ მცირე ფუ ლად დახმარებას მაწვდიან ხოლმე, ან ჩემი წიგნის, ან „კავკასიონის“ გამოცემისათვის, ამითაც კმაყოფ ილი ვარ“, - სწერდა ცქვიტინიძეს. ამ დაძაბულ და შრომატევად საქმიანობას 1963 წელს ქართულგერმანულ ლექსიკონზე მუშაობა დაემატა, როდესაც დოქტორი კი ტა ჩხენკელის გარდაცვალების შე მდეგ, შვეიცარიელმა ქართველო
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ლოგმა ქალებმა - ლეა ფლურმა, იოლანტა მარშევმა და რუთ ნო იკომმა - დახმარებისთვის ვიქტ ორ ნოზაძეს მიმართეს. კიტა ჩხ ენკელმა ლექსიკონის მხოლოდ 6 რვეულის გამოცემა მოასწრო, 11 წლის განმავლობაში კი, 1974 წ. ბოლო 26-ე რვეულის გამო სვლამდე, ვ.ნოზაძე ციურიხში, ლექსიკონის ხელნაწერზე სამუ შაოდ წელიწადში რამდენჯერმე ჩადიოდა. „სტამბაში მუშაობა დიდ დროს მართმევს, დიდ დრ ოს მართმევს ციურიხში მუშაობ აც, მაგრამ როგორ ვთქვა უარი, როდესაც ციურიხელი ქალები თავდადებით ემსახურებიან ქა რთულ საქმეს, ისე, როგორც ქართველი ქალები მონასტერში ღმერთსაც ემსახურებოდნენ და ქართულ წიგნებზეც ზრუნავდნ ენ“. ქართველ ემიგრანტთა სი ყვარულითა და პატივისცემით მოცული, უამრავ საქმეებში ჩა ფლული ხანდაზმული მეცნიე რი, ხანმოკლე ავადმყოფობის შემდეგ, 1975 წლის 24 აპრილს, 83 წლისა გარდაიცვალა. ლევი ლის ქართველთა სასაფლაოს კიდევ ერთი საფლავი შეემატა, ქართულ საზოგადოებას კი - კი დევ ერთი სინანული, რომ სი ცოცხლეში ვერ დავუფასეთ ეს განუზომელი ღვაწლი ქართული კულტურის წინაშე და ბევრჯერ ვატკინეთ გული ისედაც სამშ ობლოდაკარგულ და საქართვე ლოს სიყვარულით ანთებულ კი დევ ერთ თავდადებულ ქართვე ლს, რომელმაც მთელი თავისი ცხოვრება, შემოქმედება და წი გნები შორეულ სამშობლოს უძ ღვნა. თითქმის 60-წლიანი თა ვაუღებელი შრომის შედეგად, ვიქტორ ნოზაძემ უმდიდრესი მემკვიდრეობა დატოვა, რომე ლსაც სათუთად უვლიდნენ მისი ძმა და რძალი გიორგი და ლიდა ნოზაძეები. სწორედ მათი ანდე რძის საფუძველზე ჩამოიტანა ვიქტორ ნოზაძის არქივი გურამ შარაძემ 1996 წლის დეკემბერში 1921 წელს გატანილ სამთავრო ბო არქივის პარიზულ (ლევი ლის) ნაწილთან ერთად. არქივი დაცულია ივანე ჯავახიშვილის სახელობის თბილისის სახელმ წიფო უნივერსიტეტის ქართ ული ემიგრაციის მუზეუმში. ვიქტორ ნოზაძის შრომები 10 ტომად უნდა გამოცემულიყო. ემიგრაციაში გამოქვეყნებული ნაშრომების გარდა, ტომებში უნდა შესულიყო ნოზაძის გამო უქვეყნებელი თხზულებები და ეპისტოლარული მემკვიდრეო ბაც. გამოცემის რედაქტორმა, გურამ შარაძემ, 2004-7 წლებ ში მოასწრო 3 ტომის დაბეჭდვა (მე-4 ტომი გადაცემულია დასა ბეჭდად). ამ 10 ტომეულით ვი ქტორ ნოზაძის შემოქმედება სა მშობლოს უბრუნდება და ქართ ული კულტურის შემადგენელი ნაწილი ხდება. ვ. ნოზაძე დარწ მუნებული იყო, რომ ეს ოდესმე მაინც მოხდებოდა და, ალბათ, ამიტომ დაამთავრა თავისი „ვე ფხისტყაოსნის განკითხვანის“ მე-5 წიგნი არსენ ბულმაისის ძის სიტყვებით: „დიდ არს ძალა სიყვარულისა, რომელი მორჩ ილ ჰყოფს გონებასა შეკადრებ ად შეუკადრებელთა ვითარ ესე იქმნა აწ ჩემზედა... ვითარმედ ყოველი წერილი ძეგლი არს მე ტყუელი, გამომჩინებელი აღმწ ერლისა საუკუნოდ, რომელიმე საქებელ ყოფად, ხოლო სხვისა განქიქებად უმეცრებისა, ვითარ ვხედავ აწ ჩემდა“. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
23
შესა ძველით ახალი წლის ებრ ლ სე ი ლ ე ვ თ რ ქა ხვედრად ებში ლ ი გ ად ა ვ ითები სხვადასხ რდ კუ იმ ნ ვი ენ. ნ დ ლ ი წ გადანა ლმა ე ვ რ „პი ო, ყ წ ღელფართი მოა საღა ი ლ უ ი ტ ა რ ო პ რ კო არხმა“ და ნინი მო, თაკო გაჩეჩილაძემ უმსში“ ბარ მ „ბა ა მ ლ ი ვ შ ა რ ბადუ ღამე, ს ი წლ ი ლ ა გაატარეს ახ პოლში“ ო ნ „მო კი ემ ძ ა ხ ჯო ი ანრ „გააჯაზა“.
კურდღელფ ართიზე სტუმრები ა რ მივიდნენ
უსამსახუროდ დარჩენილმა ვინიმ ძველით ახალ წელს ორ იგინალური ივენთის მოწყობა გა დაწყვიტა და სტუმრებს თავი „ბო ულინგ ცენტრალში“ კურდღელფ ართიზე მოუყარა. უფრო სწორად, უნდოდა რომ მოეყარა, მაგრამ არ გ ამ ოუ ვი დ ა . დაპატიჟებუ ლმა ფეისებ მა ძველით
ახალი წლის შეხვედრა სხვაგან არჩიეს. სადღესასწაულოდ მორთულ „ბოულინგ ცენტრალში“ ერთი ხელიც საკმარისი აღმოჩნდა იმისთვის, რომ იქ მყოფი ცნობილი ადამიანები „ჩა მოგეთვალა“: გოგი ჩას ოჯახი (სამნი იყ ვნენ და კიდევ კარგი სამივე ცნობადი სახეა) და ლევან ლელაშვილი, ერთ დროს მაესტროელი ლუკა, იგივე მზია შარაშიძე, რომელიც იუბილარი იყო და მასპ
ინძელმა ვინიმ სიურპრიზად ტორტი დაახვედრა, ზაალ სულაკაური და გვანცა ზაქარეიშვილი... სტ უმარს კურდღლის რაიმე აქსესუარი უნდა ჰქონოდა. საღამო ორგანიზებული და სახალისო იყო. ვინც მივიდა, კარგად გაერთო. ვინი: კურდღელფართის გ აკ ეთ ე ბის იდეა 3 იანვარს მომ ივ იდ ა. „ ბ ოუ ლი ნ გ ცენ ტრ ალ ის“ დამ ფუ ძნ ებ ე ლი ვა ჟა კუ პატაძე ჩემი მ ეგ ობ არ ი ა .
იდეა მოეწონა და სადღაც კვირანახ ევარში გავაკეთეთ. გადავწყვიტეთ, რომ დახურული ყოფილიყო. მომღ ერლები არ მოვიდნენ, სამაგიეროდ, ახალი ჯგუფი „ლოსიტატო“ ჯიფსი კინგს ნიჭიერად „აკოპირებდა“. ძალიან ბევრ ადამიანს დავურე კე, მაგრამ ვერ მოვიდნენ იმიტომ, რომ ზოგი საერთოდ ძველით ახ ალ წელს საქართველოში არ ხვ დება, ზოგი ავად არის, ზოგს გა სვლითი კონცერტი აქვს. ლევან ჯავახიშვილი უნდა მოსული ყო“- გულდაწყვეტილი იყო ვინი, სამაგიეროდ იმ ედს არ კა რგ ავ და - „იმ ედია ამ წელიწადში მუშაობას დავიწყებ და დავოჯახდები“.
ლ ე ი ღ „ბამბარუ დ რ უ კ მსშიც “ აქტუალური იყო 1 4 იანვარს, „ბა მბა“ თაკო გაჩეჩილა ძეს, დი ჯეი „ძვ ალს“, „თი ელ“-სა და „სამორის“ მასპ ინძლობდა. გალიაში ჩასმული თეთრი კურდღელი, რომელიც ბარის „სტოიკაზე“ იდგა, სა ღამოს ერთ-ერთი მთავარი დე კორაცია იყო. როგორც ყოვე ლთვის, სტუმრები დათქმულ დროზე ერთი საათით გვიან მო ვიდნენ. თაკო გაჩეჩილაძის გა მოსვლამდე, კლუბში, „თი ელი“ და „სამორი“ მიქსავდნენ. ძველ ით ახალი წლის ღამე „ბამბაში“ დილამდე გაგრძელდა.
ხსოვს რა ძე: არ მა დღევან ა ლ ი ჩ ე ჩ . თაკო გა ერა შევასრულე ი“ ჩემი მღ ბაშ მდენი სი ს ჩათვლით, „ბამ ველთვის ი ყო დელი დღ ხე კონცერტია. ღ თ ლმე და დ უკვე მეო ამო გამოდის ხო “. ღ რ კარგი სა ან კმაყოფილი ვა ი ესაც ძალ
24
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ნინი ბადურაშვილმა ძვ ელით ახალი წელი ოჯახთან ერთად დაიყენა და მერე მე გობრის, თაკო გაჩეჩილაძის კონცერტზე მოვიდა „ბამბ არუმსში“. ნინი ბადურაშვილი: დღეს თა კოს კონცერტი იყო და სამი სიმღ ერა მეც ვიმღერე. დაძინებას არ ვაპირებ და აქედან რომ წავალთ, ალ ბათ, მეგობრებს შევუერთდებით.
ი არაბულ ბიჭოლა თ ი ნამზეურ ამოვედი მი „გუშინ ჩ ვის კუ . ზღ ლანიდან , არაბეთში ზ ტ რორ ე ა იქაური ვიყავი დ მაქვს. „ზაგარი“ ბლად არ ე დასასვენ რ, საქმეებზე ა ვყოფილვ ული. ჩემს ას წ ი ვ ა ყ ვი ლეა, რი სიახ რ ვ ე ბ კენ პ ა ე ები დ ახა ლი იდ აქვს, რომე მ ოექტები ოგადოება ზ ლსაც სა ით თვ ბ ე ო ლ ხ ა ა დ ლ ი ხ ი ში ენახევარ ვანდელი ე ღ ავს. დ ძალიან საღამო ალიან ძ , ა მაგარი , რომ ა გამიხარდ ი ნა მ ე ჩ ი ბევრ ახე“. ცნობი ვნ
მთა ჭე სა და თა გამო ი ძ ი ნ ე ო წ ი ო ი ტრ მისას ინო ძ უცვლელ ტურაშვილის, ნ არდენზე შუაღა ით სხვაგან შ დ , ო ო “ კ დ ი ო ი ი რ ვ ე რ ვ „ტ უბის აქ მო ცვლელი : „სანამ ხალი კლ ლიძის უ იკო ტურაშვილი დაგვპატიჟა, ა ან კარგი სა ი მა რ ჩნდა. ვე ჩვენმა მეგობარ მოვდივართ. ძალ ვდივართ“. ი ვიყავით. ციაზე და იქიდან ა მეგობრებთან მ ერთ-ერთ ბა ა ლ დ ტ ა ხ ნ ა თ ე ა ზ რ ე დ ე “ დაპ პრ ან „ბამბაში ე და პირ გობრებთ ღამო იყო ჭელიძე: „მეც მე ო და ნინო ვნახ ნვარს ისეთი ვერიკ ელ ია თამთა . შემდეგ ემბერსა და პირვ ი დ ვ ხ ვ ე რში შ 1 დეკ ვედით. 3 ირ აქ მო ლი გრაფიკი გვ უ თ რ დ ი ა ვ თ დატ 14-ში ერ ვს, რომ რია. ამ კლ აქ ა ვიხ ყოფნა გ ი სტუმრები ირ უბის ხშ ეს ერთ-ერ ღ დ , თ რ და ვა ამოვნო თი სასი ამო იყო“. ღ კარგი სა
სულიკაშვ ილ წლის ღამე მა ძველით ახალი „რ მეთვრამეტ ედისონის“ ე სართულ დიზაინერი ზე გაატა უბში მეგობ დათუნა სულიკაშვილი, რა რ ძველით ახა ებთან ერთად იყო მო კლ სული. ლ წელს „რ ბლებთან ერ ე თად შევხდიო დისონში“, ახლო გავერთეთ . „ძალიან კა და რ დით გასართ ახლა „ბამბარუმსში“ გად ობად. ძალი მოვე ა კო გაჩეჩილ აძეზე გავგი ნ ვისიამოვნე, თა ჟდი“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
მხიარულება `ტრიუმფში~ კლუბ „ტრიუმფში“ პირველარხელები ახალ წელს ერთად შეხვდნენ. კორპორატიულ საღამოს ტელე ვიზიის ყველა თანამშრომელი უკლებლ ივ ესწრებოდა. ერთი ლოგიკური შეკი თხვა გაგვიჩნდა, ტელევიზიაში პროგრამის გასაშვებად ვინ დატოვეს? საღამოს თავისი დრ ესკოდიც ჰქონდა - თეთრები! თუმცა 600-ვე თანამშრომე ლი თეთრ სამოსში არ წარმოიდგინოთ. ამ მხრივ „დარღ ვევები“ უხვად იყო. თურმე დრესკოდის ყველაზე დიდი დამრღვევი ნინო ქაჯაიაა, არასდროს იცავს. საღამო სიმღერით გაიხსნა, რომელიც თითქმის ყველა პირვ ელარხელმა ერთად იმღერა.
ოდით წამყვანები დრესკბით, ღონისძ
ის~ `პირველიტაირუხლ ი კორპორა ძველით ახალი წელი
ნინოსგან განსხვავე ო საყევარაშვ იების წამყვანს, სოფ თრი კაბა ეცვა. ილს სადედოფლო თე ასევე წამყვანი , რი ო ი ნ მისი პარტ მოხიბლ თემო კვირკველია, ალებდა ი რ ტ ს და ს რ გა ული ღამო სა ად რ უ და სპეციალ ნაყიდ ად რ ლა 0 30 ის ვ სთ წუნე წუ ზე ბ ე ტ თეთრ კე და ბდა, რომ დავუჩოქე ო. ა მესვარ საყევარა სოფო საათამდე 12 : შვილი თ პროგრამის მიხედვი , რი ე ფ ა ლ ე ყვ ის ლ ვ ჩაი უ ს ი ვ თა ო შემდეგ უფრ ფლად გავერთობით. ჯერ ჩვენი თანამშრო მლები, ტელეწამყვა ნები და ჟურნალის ტები იმღერებენ, იქნება შემდეგ კარაოკე და დაჯი ლდოებაც. ყ ვე ლა ფე რმ ა მართლაც სცენ არის მიხედვ ით ჩაიარა. ეს ხომ ტელევი ზიის ღონისძ იება იყო.
ქა აღმოჩნდა, რომ ნინო ც ნა ჯაია ღონისძიებებსა ერად კლებად ესწრება. ამჯ ა და გამონაკლისი დაუშვ არიში თავის კოლეგებს ანგ გაუწია. ემის ნინო ქაჯაია: გადაც და გა მა ლ ე მ ო რ ყველა თანამშ წამოვს ად თ ერ მ რო თ, ე ტ ვწყვი დ ო ბ ე რ წ ს ვ და ულიყავით და , ისე ას. ბ ე ი ძ ს ი ნ ღო ით ამ გამოგიტყდებით, არ მიყვარს ასეთ კო რპორატიულ საღა მოებზე დასწრება. არც დავდივარ.
ლევან ჯავახიშვ კალური წარსულის მქონე მუსი ავიდა და ახალი არ არის. წამყვანი სცენაზე აზიც აა ოს ი ც ა მ რ ბ საინფო რ და ი ლ იწყო. მთე მინი ბენეფისი მო . ხა უ უარს თუხთ შვილი: რეპერტ ლევან ჯავახი ღერე მ ვი ვ. ე ჩ რ ვა ვად ყოველთვის თა World“ გის „Wonderful ლუი არმსტრონ . u“ Yo k oc „R ს“ ზი ? და „განზენ როუ ი წელი გიყვართ ვით“ რა - ძველით ახალ ები მთ რი ე ფ ს ი „ც მ ა - მიყვარს, მაგრ ვიცი. ხელწოდება, არ შუაშია ეს ორი სა
ი ახალი პროექტ იჯდა და საერთო ვახო სანაიას მა თან სერიოზულად
კვესიტაძე ამერიკაში მიდის
წ ეკა კვესიტაძე: გულ ია 1 ო, ყ ვი მ რო რფელი , 14 ნვარი ძალიან მიყვარს მა მ, ა ვ ქ ი ვ აღ ვერ რს ა იანვ სა ამ ია. რ ა ხ გრამ მაინც მი არ ღამოზე არ ვმღერი და ვ ე ჩ რ მი ნ თა ვცეკვავ და რთ ა ბ ო გ მე ს მ ჩე მ რო , ნია ეკვო. ან წავიდე და იქ ვიც . ეც დ კი რ ა ვ ი დ ვ მი - სიახლეები? ე - ამერიკაში სასწავლ ს ტ მე ა. ლ ვ ს წა და ბლად მინ ვერ დავაკონკრეტებ.
გია ჭანტურია თითქმის არ დამჯდარა. ცოლთან, ლელა ერთად, გურჯიშვილთან თანამშრომლების მუსიკა ლურ ნომრებს ხან სიმღ ერით ჰყვებოდა, ხან - ცე კვით. საჩუქრებსაც სცენ იდან თავად გადასცემდა ტელევიზიის უხუცეს თუ ყველაზე ახალგაზრდა თა ნამშრომელს. გია ჭანტურია: მიყვარს კორპორატიული საღამო ები, სხვა გარემოა, სხვანა ირად უყურებ თანამშრო მლებს. ყველანი გახსნილე ბი, გამოპრანჭულები არიან. უკლებლივ ყველა თანამშრო მელი აქ არის და მიხარია მა თი დანახვა. - როგორც მითხრეს, მრ ავალჟამიერი უნდა იმღე როთ. - მრავალჟამიერსაც ვიმღ ერებთ და სხვა სიმღერებსაც. როგორც აღმოჩნდა, ჩვენი თა ნამშრომლები ძალიან კარგად მღერიან. ისეთი მონაცემები აქვთ ტელევიზიის თითო გა ნყოფილებაში თითო ტრიო გაკეთდებოდა. 2010 წლის დადგომა ჩაგვივარდა. მაშინ ასეთი ღონისძიე ბისთვის სახსრები არ გვქონდა.
ხლა მო გამოაცოც ლევანმა საღაილი რომ კარგად მღერის, ეს
არ უყვარს
თი
შეფი ცოლთან ეთად მხიარულობდა
ვახო მაგიდას ერთებია. ყოველ შემთხვევაში შე მხიარულებას არ ჩვენ იქ ვიყავით. არ ნამ, სანამ ჯერობით სიმღერა ვახო სანაია: ჯერახოთ. რამდენი თანამშ ვნ მაქვს გეგმაში და , ახლა დავაფიქსირე. რომელი გვყოლიაემას როდის იწყებ? - შენს გადაც ყეთ მუშაობა და თვ - ჩვენ უკვე დავიწ ხო სანაის რეპორტ „ვა ა ვ ის ბოლოს გა ც არის, რაც აჟი“. ორი კვი რა არა ევრაზიის მ დ ნ ჩვენმა გუ ფონდის თანამშრომლობისრჯვა. ევ ა მ ი გა ში ს რ უ კ ნ კო ებ თებე როკავშირის შესახთ პროე ბ ე თ ე კ ვა რვალში ემას. ეს ქტს, ახალ გადაც მელიც რო უ, ო შ ქ თო ა ბ ე ნ იქ გავა „პი კვირაში ერთხელ რში. ე ეთ “ რველი არხის
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სიყვარულის პო ვნა საკუთარ თავსა ც უსურვა პი
რველად მაია ბა რათაშვ ილმა იმღერა. საღ ამოს გახსნის პრიორიტეტი მაინც მომღერალს მიანიჭეს. მომღერ ალმა ლაიო ნელ რიჩის სიმღე რა კინოფილმიდან „უ შეასრულა, სასრულო სი ყვარული“. სიმღე რა ყველა იმ ადამიანს მიუძღვნ ა, ვისაც ჯერ თავისი გულის სწ ორი არ უპოვ ია, მათ შორ ის - საკ უთარ თა ვს აც. მაია ბარათაშვილ ლი, დიდი სიყვარუ ი: ნამდვი ლი ვუსურვე, ოღონდ ისეთი, ცხ ოვრების ბო ლომდე რომ გაგყ ვება. ჩემთვის ნამდვილი ახალი წელი 14 იანვ არია და ახალი იმ ედებით ვხვდ ები. - ჩაიფიქრეთ? - მე სულ ვიცი, რა მინდა ცხ ოვრებაში. ამიტო მ ჩაფიქრება აღარ მჭირდება. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
25
თინათინ ნებუნიშვილის კარმენი დეა თავბერიძე თინათინ ნებუნიშვილს იტალიაში ვერდის მომღერ ალს ეძახიან. მოუსმინეს თუ არა, თქვეს: „პერფეტო“, მისი ხმა ვერდისთვის ზედგამოჭ რილიაო... იტალიამდე ავსტ რიაში, ბელვედერის კონკურ სზეც იგივე მოისმინა. მაიკლ შნაკმა თბილისში ოთხი ნიჭი ერი გოგონა შეარჩია. თინა თინი ყველაზე პატარა შემს რულებელი იყო... სამი წლის წინათ კი კონსერვატორიის დამთავრების შემდეგ სამი სტუდენტი – ომარ ჯოხაძე, ნინო გოგიჩაიშვილი და თინა თინ ნებუნიშვილი იტალიის ქალაქ ოზიმოში წავიდნენ. იტალიაში გამგზავრებამდე თბილისში, მეცო სოპრანოე ბის – თინათინ ნებუნიშვილ ისა და ანიტა რაჭველიშვი ლის საღამო გაიმართა... ამ კონცერტის აფიშას თინათი ნის სახლში, იტალიაში, საპა ტიო ადგილი უჭირავს.
ოზიმო და ქართველების მიერ მოჯადოებული ჟიურის თავმჯდომარე „ოზიმოს აკადემიაში ჩაბა რება ჯერ კიდევ სტუდენტე ბმა გადავწყვიტეთ, იტალიაში მოღვაწე ქართველმა პროფ ესორმა ალა სიმონიშვილმა გაიგო თუ არა ჩვენი სურვ ილი, მხარში ამოგვიდგა. და გვაკვალიანა. გამოცდებამდე გვითხრეს, ჟიურის თავმჯდ ომარე ძალიან რთული კაცი აო. ის კრიტიკოსი გახლდათ და მასთან სიმღერა არ იყო ადვილი. თუმცა სცენაზე ყო ველნაირი შიშის გარეშე გავე დი. ისეთი შემართება მქონდა, თითქოს მარია კალასი ვყოფ ილიყავი. თავი ამაყად ავწიე და... ყველა არიიდან მამღერა ნაწყვეტი. რეპერტუარში იყო, ასევე, სენ-სანსის „დალილაც“. კარგად ვმღეროდი, მაგრამ სე რჯო სეგანილე ფრანგი იყო. მე კი უნდა გამერისკა, მასთან ფრანგულ ენაზე რომ მემღერა, ამიტომ მივუბრუნდი და ვუთხ არი: მაესტრო, ნოტები სახლში დამრჩა, ვერანაირად ვერ ვიმღ ერებ, ამას ძალიან განვიცდი, დანარჩენი რაც გსურთ, მამღ ერეთ-მეთქი... მართლაც ასე მოიქცა... ამის შემდეგ სამივემ სოლფეჯიოს გამოცდაც ჩავა
„დარბაზში ტაში – ეს დიდი ემ ოცია და ბედნიერებ გრძნობ, რ აა. ო ანი ხარ, გ მ მნიშვნელოვ აფასებენ. სცენა სხვა სამყა რ ას გავიგებ ოა, მუსიკის ხმ თ სადღაც ქრ უ არა, ღელვა ება... ერთი ჩვევა მაქვს, სპექ ტა ჩვენოს ვკ კლამდე მამაო ითხ ლმე. ლოც ულობ ხო ვა მაძლიე რებს...“
ბარეთ. შედეგების ლოდინში 5 სა ათი მიილია. ძალიან ვღელავდით. ბოლოს, მდივანი გამოვიდა და გვითხრა: უნდა გადაიხადოთ ოფ იციალური გადასახადი – 85 ევ რო, მერე კი მთელი წელი უფას ოდ ისწავლითო. სიხარულისგან არ ვიცოდით, რა გვექნა. უფასოდ სწავლის უფლების მოპოვებას ნამდვილად არ ველოდით. ასე გა ვხდით ოზიმოს აკადემიის სტუდ ენტები. ძალიან მეამაყება ერთი რამ, ეს გამოცდები 9 დეკემბერს გვქონდა. 15-ში კი ერთადერთი ქართველი სტუდენტი ვიყავი, ვი ნც საშობაო კონცერტზე იმღერა. ეს ჩემთვის უდიდესი სიხარული და საშობაო საჩუქარი იყო...“
ამჯერად „სპექტაკლისთვის ვემზადები, კვირაში სამჯერ მასწავლებე ლთან დავდივარ. სახლშიც ვმ ეცადინეობ, ყოველდღე საათ-ნა ხევარს ვმღერი. აკომპანიმენტს მეუღლე მიკეთებს, მუსიკოსია, ფორტეპიანოზე უკრავს და ძა ლიან მეხმარება. ერთად მუშაობა გვართობს. ხანდახან ვკამათობთ კიდეც. მე მიყვარს იმპროვიზაც ია, პაოლო კი მიხსნის, ბიზემ ასე დაწერა და მეც ასე უნდა მოვისმ ინოო...“ ქართველების სიძე
პაოლოს ნათლობა
სახლში 26
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ქორწილი
„ბევრი რამ, რაც საქართველოში ჩვ ეულებრივი ამბავია, აქ მიუღებელია. მე ზობელი მეზობელთ ან არ დადის. შორი დან მოგიკითხავენ. აქ სტუმარი წინასწარ გირეკავს და სტუმ რობაზე გითანხმდ ება. გითანხმდება იმ აზეც, უნდა ავახშმო თუ არა. თავიდან ძა ლიან მიკვირდა. ასე დაემართა პაოლოს აც საქართველოში. შარშან ახალ წელს თბილისში შევხვდ ით და ორი კვირა დავყავით აქ. გაგი ჟდა, ძველით ახალ წლამდე რომ სუფრა არ ალაგებულა. და უპატიჟებელი და წი ნასწარ შეუთანხმებ ელი სტუმრების რა ოდენობამ გააგიჟა. იტალიაში დაბრუნ ებული ყველას ამას უყვებოდა. დალევა არ უყვარს, მაგრამ საქართველოში გა
ნსხვავებულები ასვეს. ახალი წლის ღამეს კი ჩემმა მეზობე ლმა ქალმა ლამის შოკში ჩააგ დო. ღამის ორ საათზე გვეს ტუმრა. კარი დედამ გაუღო. ჩვენ ვიძინებდით. ხმამაღალი მილოცვა მოგვესმა. პაოლო ვერ მიხვდა, რა ხდებოდა, თავისი სა ხელი ესმოდა და თვალებგაფა რთოებული მიყურებდა. მეზო ბლის ქალი ყვიროდა: პაოლო, რა დროს ძილია, ადექი, ქართველე ბის სიძევ, არ შეგვარცხვინოო. პაოლო გაკვირვებული მეკითხ ებოდა: ეს ქალი ვერ არისო? მო კლედ, ბოლოს ადგა და ძალიან მოილხინა... საქართველოდან დაბრუნების შემდეგ გადაწყვი ტა, მართლმადიდებლურად მო ნათლულიყო. 28 აგვისტოს, მა რიამობას იტალიაში მყოფმა ჩე მმა ქართველმა მეგობრებმა მაკა კიკნაძემ და ცოტნე ოთიაშვილმა მონათლეს. ერთ თვეში კი ჯვარ იც დავიწერეთ“. დიდი მომღერალი ოპერის მომღერალი შემთხვ ევით გავხდი. მე საცირკო-საეს ტრადო მუსიკალურში ვსწავლ ობდი, ჩემი ძმა კი კონსერვატო რიისთვის ემზადებოდა. დედამ ჩემი ძმის პედაგოგს, ჯონი სა რალიძეს უთხრა, ჩემი გოგონაც მღერისო. ბატონი ჯონი ძალიან დაინტერესდა. ასე გავყევი დე დას. თან გულში ვამბობდი, კლ ასიკა რაში მაინტერესებს-მეთქი. ბატონმა ჯონიმ კი მომისმინა, გაშეშდა და დედას უთხრა: ქა ლბატონო ლია, ამ გოგონას ფე ნომენალური ხმა აქვს. მგონი, ეს უფრო დიდი მომღერალი გა მოვა, ვიდრე ბიჭიო. ასე დავიწყე ჩემი ძმის მასწავლებელთან მე ცადინეობა. პირველი კონცერტი თვე-ნახევარში მქონდა. მაშინ 14 წლის ვიყავი. კონცერტმა დიდი ოვაციით ჩაიარა. მეც მომეწონა კლასიკური მუსიკა, მაგრამ ჩემი ოპერის მომღერლობა თბილისის ოპერის სოლისტმა ბატონ ჯე მალ მდივანმა უფრო განაპირო ბა. სწორედ იმ წელიწადს ოპერის სეზონი „აბესალომ და ეთერით“ გაიხსნა. კიაზოს როლს ბატონი ჯემალი ასრულებდა. საოცარი ხმა ჰქონდა, გახსენებაზე ახლაც კი ჟრუანტელი მივლის. მისმა ხმამ იმდენად იმოქმედა, რომ
ოპერის მომღერლობა გადავწ ყვიტე. ამ სპექტაკლის შემდეგ დავიწყე სისტემატური მუშა ობა ვოკალში და ფიქრი დიდ მომღერლობაზე“. პირველი დიდი სპექტაკლი „კონსერვატორიაში ჩაბა რების შემდეგ პირველი კო ნცერტი ბათუმში მქონდა. მე და მარინა ჯახუტაშვილმა შე ვასრულეთ ნანოს და მაროს დუეტი დაისიდან. მოულოდ ნელად, პირველი განყოფილ ების შემდეგ, სცენაზე ცეცხლი გაჩნდა. უზარმაზარი შავი ფა რდა აბრიალდა. 99 წლის 9 დე კემბერი იყო. ახლაც მახსოვს, რა სისწრაფით ამოვარდა ჩემი ძმა სცენაზე, ძალიან იყო შე შინებული. მშვიდობიანად და მთავრდა ყველაფერი. ხანძარი ჩააქრეს და ერთ საათში მეორე განყოფილებაც ვიმღერეთ. ოღონდ დილით 39 მქონდა სი ცხე და ყელი საშინლად მტკი ოდა...“ იტალიაში „თავიდან ენა არ ვიცოდი და ძალიან მიჭირდა. ვიცოდი მარტო „ბონჯორნო“ და „ბო ნასერა“. მაგრამ ძალინ თბილი ხალხია აქ, ადვილად შემოდიან კოტაქტში და სამ თვეში ავით ვისე. სპეციალურად დავდიოდი ბაზრობებზე, გამყიდველებს რაღაცებს ვეკითხებოდი და ბე ვრს ვალაპარაკებდი. მნიშვნელ ობა არ ჰქონდა, მაინტერესებდა თუ არა, ასე მჭირდებოდა. ეს მეთოდი ძალიან დამეხმარა. თა ვიდან ბევრ რამესთან მომიხდა შეგუება. ამჯერად ჩემს ოჯახში ქართული ტრადიციებია, რადგ ან მართლმადიდებლები ვართ. ახლა პაოლოს უხდება შეგუება ქართულ წეს-ჩვეულებებთან. ქათულ წესებს პაოლოს მეგო ბრებიც ვაზიარე, ქორწილში ყველას ყანწებით შევასვი ნეფედედოფლის სადღეგრძელო...“
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
„პრაიმტაიმი“ სენიგალიიდან დეა თავბერიძის რეპორტაჟი იტალიიდან
რად ჰგავდა კიდეც ქართველს. თუმცა ფერეიდნელი სპარსი აღმოჩნდა, სახელად კამიარი. მაკამ იხტიბარი არ გაიტეხა: არც გოჩა იყო ვენეციელი და არც ხვიჩა – ეგვიპტელი. იქნებ ესეც იმ სამასი ათასი ქართვე ლის შთამომავალია, შაჰაბასმა ქართლ-კახეთიდან რომ წაას ხაო... ხუმრობა იქით იყოს და ამ რესტორანში ბევრმა რამემ გამაკვირვა. ჯერ ის იყო საოც არი, რომ რესტორნის მეპატრ ონე წინსაფარაფარებული იდ გა და პიცას აცხობდა. ქართვე ლი „მენეჯერები“ გამახსენდა... მერე, როდესაც შეიტყო, რომ საქართველოდან ვიყავით, ძა ლიან გაიხარა, ბოთლით გე მრიელი სასმელი მოგვართვა, გიმასპინძლდებითო, ყველაზე საოცარი კი კამიარის მეუღლე აღმოჩნდა, რომელმაც ვაჟაფშაველა გვიხსენა: „რუსულ ლიტერატურას კარგად ვიცნ ობ: დოსტოევსკი, ჩეხოვი, ლე რმონტოვი, გოგოლი სულ გა დაკითხული მაქვს. ქართული ლიტერატურიდან კი მარტო ვაჟა ვიცი და საქართველოში სტუმრობა ოცნებად მაქვსო“.
შვეიცარიიდან იტალიას ვსტუმრობ, მატარებლით მივემგზავრები. შორი გზაა, მაგრამ სამი წლის უნახავ მეგობართან უნდა ჩავიდე და ამიტომაც დაღლილობას ვერ ვგრძნობ. ათსაათიანი მგზავრობის შემდეგ მარკეს რეგიონში ჩავაღწიე და იტ ალიის ზღვისპირა ქალაქში, სენიგალიაში აღმოვჩნდი. შთაბეჭდილება ოთხი დღის შემდეგ „ჩაო“, „ბონჯორნო“, „კო მესტა“? – ასე გაბადრული სახით მესალმებიან ჩემი ნა ცნობი იტალიელები. მიუხ ედ ავ ად იმ ისა, რომ ენა არ ვიცი, გამუდმებით რაღაცას მელაპარაკებიან, მიხსნიან და სწორედ მათი მონდომ ების წყალობით, ოთხ დღეში იმდენი სიტყვა ავითვისე, რომ თავადვე მიკვირს. კარგ ია იტალია და კარგები არიან იტალიელები. გემრიელი მო სალმება იციან, თბილი შეხვ ედრა, მაგრამ დახვედრისა რა მოგახსენოთ.ამაზე ქვემოთ... მშვიდი შვეიცარიელების შე მდეგ იტალიელები ზედმეტ ად ხმაურიანები მეჩვენენ. ქართველებზე მეტადაც კი. ხმაურობენ ქუჩებში, რესტ ორნებსა და ბარებში, საღა მომდე სახლებშიც. მაგრამ ივახშმებენ თუ არა, ისე მიყუ ჩდებიან, რომ გიკვირს, მიწამ
ბარი მოხუცებისთვის
ხომ არ ჩაყლაპა ეს ტემპერამ ენტიანი იტალიელებიო. ვახშ ამზე გამახსენდა, ჭამა ძალიან უყვართ, უფრო მეტიც, ყველ აზე დიდ ტრადიციად, ოჯახის
წევრთა შეკრება, ერთად სადი ლობა და ვახშმობა ითვლება. ეს ტრადიცია იტალიაში საუკ უნეების წინათ დამკვიდრდა და მას დღესაც ზედმიწევნით იცავენ. სადილის დროს ყველა დაწესებულება იკეტება. სენი გალიაში, ქალაქში, რომელშიც ვიმყოფები, შესვენება 5 საათი გრძელდება. სამუშაო საათები დილის 7-8 საათზე იწყება და საღამოს 8 საათზე ყველაფერი დაკეტილია, გარდა რესტორ ნებისა. სადილისა და ვახშმის დროს აქ სტუმრობა, დაპატი ჟების გარეშე, უხერხულად ით ვლება. რა გასაკვირადაც უნდა გეჩვენოთ, დარეკვაც უხერხუ ლია...
აღარ მინდა მაკარონი მაკარონი სუგოთი – ეს აქ „საპატიო“ კერძად ითვლება. მე კი ჩემს მასპინძელს ამ „პატი ვისცემას“, ალბათ, ვერასოდეს ვაპატიებ. გაგონილა ყოველდ ღე მაკარონის ჭამა?! ჩემი მასპ ინძელი სუზი ბარაცონი სიამაყ ით აღნიშნავს: ჩვენთან ქორწ ილში რვა სახეობის მაკარონს ვაკეთებთო, პაუზის შემდეგ კი მეკითხება: თქვენთან? ჩვენ მაკარონს მაშინ ვჭამთ, როცა სადილის მომზადება გვეზარ ება-მეთქი, ვპასუხობ ბრაზიანი ღიმილით... თეფშზე კი კვლავ მაკარონი მიდევს... ქართული პური და ვაჟა -ფშაველა იტალიურ რესტორანში
სტუმრობა
კამიარი
კამიარი მეუღლესთან
გით ხა რით, დახვედრ ის რა მოგახსენო თ-მეთ ქი და მარ თ ლაც ასეა. საქარ თველოში გა ზრდილსა და ქარ თულ სტუმ არმასპინძლო ბა ს მიჩ ვეულს მიჭირ ს ამა თი წვეულებ ის გა გებ ა. თავიდან გაო ცება ს ვერ ვმა ლა ვდი, ახლა მეღ იმებ ა... აქ კიდევ ერთ ხელ დავრწმუნ დი, რომ ევრ ოპაში წინასწა რი დარ ეკვისა და შეთ ანხმებ ის გარ ეშე სტუმრ ად ვერ ავისთა ნ მიხვა ლ, ყველა ზე ახლობ ლ ებთ ანაც კი. თუ ბაბ უა ს ვახშ მობ ისას შვილიშვილი ეწვია, ბაბ უა მ შეიძლებ ა ჩვეულებ რ ივა დ გაა გრ ძელო ს ჭამა, ყო ველგვარ ი შეწუხებ ის გარ ეშე. ამგვა რ ფაქტსაც შევესწა რი. მე და ჩემს მეგობ არ ს შვილიშ ვილზე მეტ ად გაგვიმა რთ ლა, მენიუ სტუმრ ობ ამდე შეგვ ითა ნხმეს. შვილიშვილის ულ უფა კი გათ ვა ლისწინებ ული არ იყო, ამიტო მა ც ის მშიერ ი დარ ჩა. ჩემი მეგობ არ ი მსგა ვს ამბ ებ ს უკვე შეჩ ვეულია. მე შემრცხვა, ბაბ უა მ კი, ვით ომც აქ არა ფერიო და ჩვეულებ რ ივა დ გაა გრ ძელა სადილი. ჩე მდა უნებ ურ ად, შვილიშვილს მონატ რებული ქარ თველი ბა ბუა და მისი დახვედრ ა გამა ხსენდა.
მეგობარმა მითხრა, სენიგა ლიიდან ისე ვერ გაგიშვებ „ქა რთული პიცა“ რომ არ გაჭამოო. ჩემდა გასაკვირად, იტალიურ რესტორანში პიცა თონის პურზე მოიტანეს. მეპატრონეს ვუხმ ეთ და წარმომავლობა ვკითხეთ. ჩემი მეგობარი ამტკიცებდა, ქართველი იქნებაო. ფიზიკუ
ეს ბარი ჩემს სახლთან ძალი ან ახლოსაა, ერთხელაც დავინტ ერესდი და შევიჭყიტე. თურმე აქ ამ ქალაქში მცხოვრები მოხუცე ბი იყრიან თავს და ერთობიან. აქ მათთვის სხვადასხვა სახის გასართობია. თამაშობენ ბილი არდს, კეგლს, ჭადრაკს, კარტს, სხედან, საუბრობენ, ყავას სვამ ენ. ასე არიან დღის ბოლომდე. იტალიაში ძალიან გვიან ბერდ ებიან. აქ 92 წლის ბრენო მანქ ანას მართავს, 81 წლის სილვიოს დაქორწინებას ულოცავენ. 90 წლის ანდრიანო უთენია დგება და ზღვის სანაპიროზე დარბის. მოგვიანებით კი მოხუცების ბა რს სტუმრობს და 87 წლის ჯი ჯეტოს მიერ მოთხრობილ ანეკ დოტზე ხალისობს. სადარბაზო და სარდაფი აქ სადარბაზოები განს აკუთრებული სისუფთავით გამოირჩევა. კორპუსში, რო მელშიც ვცხოვრობ, მარმარ ილოს კიბეებია. კორპუსის სარდაფი კი არ იკეტება. ის უზარმაზარია და შიგნით უა მრავი ველოსიპედი, ქოლგა, საბავშვო ეტლი და სხვადასხ ვა საოჯახო ნივთია. ველოსი პედს ღამით ქუჩაშიც ტოვე ბენ, ჩანთითაც კი.
ჯიჯეტო ბარაკონი და ბრენო როსი მოხუცებულთა ბარში
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
27
ერთი დღე ხანდაზმ თამარ გორთამაშვილი
ეს ის ადგილია, სადაც ადამიანები საკუთარი ნებით არ მი დიან. ცხოვრების ბოლო წლების გატარება თავშესაფარში, ალბათ ყველაზე ცუდი აზრია, თუ ოდესმე ვინმეს მოსვლია ახალგაზრდობაში. აქ ყველას ერთი მთავარი რამ აკლია – ოჯახი და ის სითბო, რომელსაც ისინი იმსახურებენ. უმრა ვლესობას ოჯახის წევრები ჰყავს, მაგრამ სიბერეს მათთან ვერ ატარებს, სხვადასხვა მიზეზის გამო... არიან მარტოხელა მოხუცებიც, არც შვილები ჰყავთ და არც სხვა ვინმე, მომკ ითხავი. ერთი დიდი ოჯახია, მათ სავანეებს ერთმანეთისგან უფერული კედლები ჰყოფს. მეგობრობენ, კამათობენ, ძირი თადად კი წარსულით ცხოვრობენ, მოგონებებით. ცხოვრება დედამიწასავით არისო, მითხრა ერთმა მოხუცმა, რელიეფი აქვს ასეთი, აღმართს აუცილებლად დაღმართი მოსდევს, ვაკე კი დიდხანს არ გრძელდებაო. კარგი ახსნაა, კითხვაც აღარ სჭირდება, უნდა დაეთანხმო, მით უმეტეს თუ ამას ერთ დროს წარმატებული ადამიანი გეუბნება.
თავიდანვე ვიცოდი ჩემი უბედურების შესახებ მივეჩვიე ასეთ ცხოვრებას. გული მწყდება, მაგრამ... იმდენად აღარ განვიცდი... ბედს შევეგუე, სხვა გზა არ არის.
პავლე ბულალაური ფშაველი კაცია, ხისტი ბუნების და სიტყვა ძუნწი, როცა საქმე მის განვლილ ცხოვრებას ეხება. არ უყვარს ლაპარაკი ძველზე, ახალი კი მხ ოლოდ თავშესაფარია. ტკივილს ლექსად გამოთქვამს, რა გასა კვირია, გენეტიკა გვაქვს ფშავ ელებს ასეთი. გაუხარდა, როცა გაიგო, რომ მეც მისი მიწიდან ვი ყავი, ალბათ ამიტომაც გამეხსნა. თავიდანვე ვიცოდი ჩემი უბედ ურების შესახებ, წინათგრძნობა მქონდა ასეთიო, მითხრა. არაფ ერს ნანობს, არ სჩვევია მთის ხა ლხს სინანული. გამიმხილა, რომ მხოლოდ მაშინ სევდიანდება, რო ცა მეუღლე და შვილი ახსენდება, ერთ დროს ავტოკატასტროფაში დაღუპული. ამ ტრაგედიამ მისი ცხოვრება საბოლოოდ შეცვალა. მიხვდა, რომ ვერაფრის გამოსწ ორებას ვერ შეძლებდა და თავშ ესაფარში თავისივე ფეხით მოვი და. უკვე 9 წელია აქ არის. უფალო, თუ გამაჩინე, მაშინ დამარჩინე... ეს სიტვები ძია პავლეს ყველაზე მეტად უყვარს: „დარდ იანი ვიყავი თავიდანვე, როგორც ჩანს ვიცოდი ჩემი უბედურების შესახებ. ახალგაზრდობაში სიზმ არი ვნახე და ახლა რომ ვუყურებ აქაურობას, მახსენდება, რომ ეს ის ადგილია, რომელიც მესიზმრა. თბილისში, მალაკნებზე ვცხო ვრობდი ოჯახთან ერთად, მერე ეს ტრაგედია მოხდა ბორჯომის გზაზე და ცოლი და 12 წლის ბი ჭი დამეღუპა. აღარსად მქონდა წასასვლელი, სახლის პატრონმა, სადაც ვცხოვრობდით, გამომი შვა. აქ მოვედი მთავრობის და ხმარებით და მას მერე ესაა ჩემი თავშესაფარი. დედმამიშვილებიც აღარ მყ ავს, ძმა დამეღუპა. ერთადერთი ნუგეში ჩემთვის ცოლი და შვილი იყო, ახლა აღარც ისინი არიან და ვარ ასე... – რუსი ცოლი მყავდა, ელცი
28
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ნა, ძალიან კარგი ქა ლი იყო, ძალიან ვუყვ არდი. – გიფიქრიათ ახალგაზრ დობაში, რომ სიბერეს თავშ ესაფარში გაატარებდით? – თითქოს ვგრძნობდი, რომ რაღაც მელოდა, აკი ვთქვი სი ზმარში ვნახე. – საკუთარ თავთან მარტო რომ რჩებით რას ფიქრობთ? – საფიქრალი ძალიან ბევრია, მინდა ქვეყანაზე მშვიდობა და სი კეთე იყოს. ქართული გარმონი მი ნდა. ადრე ბორჯომის კულტურის სახლში ვუკრავდი. თუ შევაგროვებ ფულს, უნდა ვიყიდო ქართული გა რმონი და გავიხსენო მუსიკა. – როგორი იყო თქვენი ცხოვ რება აქ მოსვლამდე? – მე იმდენი სითბო არ მინახავს, რამდენიც ეკუთვნის ადამიანს. – ალბათ ძნელია, როდესაც სხ ვასთან მოდის მნახველი და თქვე ნთან არა. – მივეჩვიე ასეთ ცხოვრებას. გული მწყდება, მაგრამ... იმდენად აღარ განვიცდი... ბედს შევეგუე, სხვა გზა არ არის. შეძლებისდაგვ არად უნდა შეეგუოს ადამიანი ბე დს. სხვას არ უნდა დაემდურო. ვი ნც აწყობილია ცხოვრებას, მისთვის კარგია, ზამთარიც და ზაფხულიც, ჩემთვის კი არა... – რა გაკლიათ ყველაზე მეტად? – რაც დავკარგე. – ახლა ცხოვრებას თავიდან რომ იწყებდეთ, იგივე გზას აირჩ ევდით? – რა ტანჯვაც გავიარე არ ღი რდა ამად, მაგრამ რადგან მოხდა ასე, რას ვიზამ, ვარსებობ ... სულ სხვანაირად წარმომედგინა ჩემი მო მავალი. – რა პროფესიის ბრძანდებით? – პროფესიით რკინიგზელი ვარ. ნავთობპროდუქტების სახელმწი ფო კომიტეტშიც ვმუშაობდი. – ბევრი ოცნება დაგრჩათ აუ ხდენელი? – ბევრი, თავიდანვე უიღბლო ვი ყავი, ბორჯომელი გოგო მიყვარდა,
ს ხვ ა მ მოიტაცა, სანამ მე მივწდებოდი. დღემდე მიყვარს, მოგონებებშია დარჩენილი. რაც მო იტაცეს მას შემდეგ აღარ მინახავს. დალი ერქვა. სკოლიდან მიყვარდა ეს ადამიანი. მეუღლე ცოტა გვიან შევირთე. ისიც ბორჯომში გავიცა ნი. – მეუღლის მხრიდან ნათესავე ბი არ დაგრჩათ? – მეუღლეს ნათესავები რუსე თში ჰყავდა, ბორის ელცინის ნა თესავი იყო, მაგრამ მე ამას ყურა დღებას არ ვაქცევდი. არასოდეს გვისარგებლია ამით. პირველი შვ ილი მალევე დაგვეღუპა, მეორე კი, როგორც გითხარით, მეუღლესთან ერთად დავკარგე. – ლექსებს წერთ?
– ახლა, იშვიათად... – გიტირიათ? –კი მომსვლია ცრემლი თვალზე. როდესაც ვუფიქრდები ბევრ რამეს მაშინ... უფალო, თუ გამაჩინე,მაშინ დამარჩინე კიდეც, ასე მივმართავ ხოლმე ღმერთს. ბედნიერებაც არ ის ცხოვრებაში, მაგრამ უბედურება უფრო მეტია. 67 წლის ვარ და ბე ვრი უბედურება გადავიტანე. 67 წლისაა, ობლობაში გაიზარ და, დედობა ნათესავმა ქალმა გა უწია და პატარა პავლეს ხელსაქმე ასწავლა. ძია პავლე დღესაც ქსოვს, მთის ორნამენტებით. ამბობს, ბუ ნებას ვქსოვო, გამოფენის გაკეთე ბა უნდა. მანამდე პირველი ლედი სთვის უჩუქებია მისი მოქსოვილი მოსასხამი. ავთო ცქვიტინიძეს კი ქორწილში წინდები აჩუქა. ფოტო მაჩვენა ავთოსთან ერთად. ცქვიტი ნიძეს ქორწილი მათ თავშესაფარში გადაუხდია. ნინო დვალიშვილი (პანსიონა ტის დირექტორი): პირველად, როდესაც მოვედი აქ, მინდოდა, რომ ყველა მოხუცებუ ლი მენახა და მათთან მესაუბრა, მე ადამიანს თვალებში უნდა შევხედო და მივხვდე, მას რა ცხოვრება აქვს, რა უჭირს, ისე ვერ მივხვდები. ძია პავლეს ძალიან სევდიანი თვალები აქვს. თან მითხრა, რომ მთიელია, თმები აქვს, როგორც გოდერძი ჩოხელს, ამიტომაც შევარქვი მას გოდერძი ჩოხელი. ჩუმი ადამიანია,
არ შეგაწუხებს. უნდა შეხვიდე კონტაქტში. ოთახში შევედი მა სთან და ვნახე, რომ რაღაცას ქსოვდა, ძალიან გამიკვირდა და ჩავთვალე, რომ რაღაც ჰქონდა გახეული და მას კემსავდა. რო ცა ვკითხე, რას აკეთებ-თქო, მი თხრა, ვქსოვო. თან ქსოვდა და ასე მომიყვა თავისი ცხოვრება. როგორ დაეღუპა ცოლ-შვილი, რომ არ ავ ინ არ ჰყ ავს. ეს არ ის შრომითი თერაპია. ამ ადამია ნმა ამით იპოვა გამოსავალი. ლექსებით, ქსოვით. ახლობლის მიწის ნაკვეთსაც უვლის. მინდა, შევუძინოთ ძაფები, შემდეგ კი გამოფენას გავუკეთებთ. უკვე ვთხოვე სახელმწიფო ზრუნვის სააგენტოს და შეგვპირდა, რომ აუცილებლად დაგვეხმარება და ძია პავლეს ნამუშევრების გამო ფენა-გაყიდვას მოვაწყობთ.
ნინო დვალიშვილი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ულთა პანსიონატში როდესაც პავლე ბულალა ური თავშესაფრიდან მაცილე ბდა, კართან მისი კედლის მე ზობელი, 86 წლის საყვარელი მოხუცი, „მისტერ ბაბუა“ შოთა ბიძინაშვილი შეგვხვდა. იცოდა, რომ პანსიონატში „პრაიმტაი მის“ გადამღები ჯგუფი იყო მი სული და საგანგებოდ მოემზადა დასახვედრად. თავისი ნამუ შევრები დაგვათვალიერებინა. პენოპლასტზე მუშაობს. სხვა დასხვა სიუჟეტებს დგამს და ქანდაკებად აქცევს. თემატიკა რელიგიურია. ეკლესიების მო დელებს აკეთებს და შემდეგ პა ნსიონატში მიუჩენს ხოლმე ად გილს. ვაჟა-ფშაველაც გამოაქ ანდაკა და ყვავყორნებდასეული არწივის სცენაც, უყვარს ვაჟას შემოქმედება. მის საგამოფენო სტენდზე საპატიო ადგილი აქ ვს ნახატს, სადაც აფხაზეთის პეიზაჟი იშლება. მითხრა, რაც მეხსიერებას შემორჩა, ის გადა ვიტანე ტილოზეო. ადამიანთა სულებიც დახატა, მათ შორის კი საკუთარი სამყარო მოაქცია, ტაძრით, ანგელოზით, მთის წყ აროთი... ძია პავლესგან განს ხვავებით, მას ოჯახი ჰყავს, შვ ილიც, შვილიშვილებიც, თუმცა, 2 წლის წინ, გადაწყვეტილება, რომ სიბერე თავშესაფარში გა ეტარებინა, თავად მიიღო. შოთა ბიძინაშვილი: „მივიღე გადაწყვეტილება, რომ აქ მოვს ულიყავი. მე ოჯახში ის ფუნქ ციები დამეკარგა, რაც მქონდა. ახალგაზრდებს თავისი შეხე დულება აქვთ, მე უკვე „აფსა ითშიაო“ რომ იტყვიან, ისე ვარ. აღარ ვარ ის, რაც ვიყავი. რო გორც აკაკი ამბობდა: „ის აღარა ვარ, რაც ვიყავ, ძნელი ყოფილა ჭაღარაო“. დავბერდი... – რატომ გადაწყვიტეთ აქ მოსვლა? – აქ უფრო მეტი პირობები მაქვს შექმნილი. მე სახლში რო დესაც ვარ, ძალიან ვნერვიულ ობ. ნერვიულობა ძალიან მოქმ ედებს ჩემზე. – რაზე ნერვიულობდით? – წესრიგი მიყვარს. ის რაც გასაკეთებელია, მაშინვე უნდა გაკეთდეს. ისე კი, ალბათ ყოვე ლდღე უშვებს ადამიანი შეცდ ომას და მეც დამიშვია ბევრჯერ. ამას ხომ ვერ გრძნობ? სხვისას ხედავ მარტო და საკუთარ და ნაშაულს ვერა. ჩვენ ყველანი ამ წუთისოფლის შვილები ვართ. სადღაც ალბათ სერიოზული შე ცდომა დავუშვი.
„მისტერ ბაბუა“ „ის აღარა ვარ, რაც ვიყავ, ძნელი ყოფილა ჭაღარა“
ოდა, ხელში წამალი ეჭირა, ამის გარეშე ვერ ვძლებო. თბილისში, სვანეთის უბანში ცხოვრობდა, თავის აშენებულ სახლში, ახლა იქ შვილის ოჯახი ცხოვრობს. ქალი შვილიც ჰყავდა, თუმცა გარდაე ცვალა. მითხრა, სანამ ცოცხალი იყო, ხშირად მაკითხავდაო, ახლა კი იშვიათად მოდიანო. არ წუწუნებს და არასდროს საყვედურობს უფალს. პირიქით, ცდილობს თავის ნამუშევრებში კიდევ უფრო მეტი სითბო ჩადოს და ამით მადლიერება გამოხა ტოს. სიონის ეკლესიაში მონა თლულა, 18 წლის ასაკში. სწორ ედ სიონის ტაძრის მაკეტი აქვს
გაკეთებული, სიუჟეტი თავად ასე აგვიხსნა: „მორწმუნე მართლმადიდებ ელი, სანამ ეკლესიაში შევა, სამჯ ერ შემოუვლის ტაძარს. შემდეგ ტაძარში შესვლის დროს მუხლ ზე დაიჩოქებს. აი, ხედავთ, ქალი მუხლებზეა დაჩოქილი. მღვდელი გარეთაა გამოსული, მის წინ ბა ვშვია ჩაცუცქული და შეწყალებ ას სთხოვს. გულახდილად მიყვარს საუბ არი. ჩვენ წუთისოფლის შვილები ვართ, მაგრამ განვსხვავდებით ერთმანეთისგან. აქ ძალიან ბევრი მოხუცია, ზოგი განათლებული, ზოგი გაუნათლებელი, ყველან
აირი რჯულის. ხანდახ ან ვკამათობთ ხოლმე, მაგრამ, მერე მივდივარ და პირველი მე ვური გდები. მე ეს შემიძლ ია. მადლობა უფალს, რომ რაც შემიძლია იმას ვამჟღავნებ. ყვ ელა მცნობს და იციან, რა სულისკვეთების ვარ. ძალიან მიყვარს შრომა, ყველას ვინც აქ ცხოვრობს, ჩემგან სახსოვრად აქვს რა
ახალგაზრდობაში მეყალი ბედ მუშაობდა, მეტალურგიუ ლში. ერთხელ სამუშაო ჩექმ აში გამდნარი თუჯი ჩაესხა და დაიწვა. მას შემდეგ მარჯვენა ფეხზე ჰერპესი აქვს, ძალიან აწუხებს, ჩვენ რომ გვესაუბრებ
ღაც. ყველას ოთახშია ჩემი ნამუ შევარი.~ შოთა ბიძინაშვილმა თავის სა ვანეშიც შეგვიყვანა, პატარა სა ხელოსნოს ჰგავდა იქაურობა. ყვ ელგან მისი გაკეთებული ნივთები იყო გამოფენილი. ძველი გაზეთის ფურცელი ჩარჩოში ჩაუსვამს, იქ
მასზე, ხელმარჯვე ოსტატზე წერია. კედელზე, ახალგაზრ დობის ფოტოებთან ერთად, „მისტერ ბაბუის“ კონკურსის ფოტოც აქვს, ამაყობს, რომ გაიმარჯვა და ამ სტატუსს ატ არებს. მალე ამ კედელზე „პრაი მტაიმიც“ გაჩნდება, წარწერით:
baton SoTas, pativiscemiT `praimtaimisgan~ © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
29
ექსკლუზიურად „პრაიმტაიმის რეპორტაჟი ფილმი „შუა ქალაქში“ მოედნიდან გადასაღები ეთული ჩხეიძე
`ღამის შოუ სტუდია~ რომ ფილმის „შუა ქალა ქში“ კინოვერსიას იღებს, ამის შესახებ პირველად ჩვენთან დაიწერა. ფილმი კომედიური ჟანრისაა, გადაღებები უკვე დაწყებულია და სავაჭრო ცენტრ „ქარვასლაში“ მიმდინარეობს. მსახიობები საღამოს 8 საათიდან იკრიბებიან და გადაღება დილის რვა საათამდე გრძე ლდება. „პრაიმტაიმმა“ ერთი ღამე, გადასაღებ მოედანზე, მათთან ერთად გაატარა. ფილმზე ორი რეჟისორი ერთობლივად მუშაობს, გოჩა კორხელაური და დათო ჭაბაშვილი. არიან პროდიუსერები, დამხმარეები, ვიზაჟისტები, სტუმარი ჩინეთიდან, ტერორისტები, ამ სერიალის ყველა მსახიობი, ღლონტების 01 მარკის ავტომანქ ანა და რაც მთავარია, გოჭი, რომელსაც ფილმში ერთ-ერთი მთავ არი როლი აქვს. სცენარის მიხედვით ღლონტებს სავაჭრო ცენტ რში გოჭი დაეკარგებათ, რომელსაც მთელ შენობაში ეძებენ. ანანო საქართველოში ჩინელ მეგობართან ერთად დაბრუნდა, შემთხვევ ით აღმოაჩენს შენობაში ჯერ გოჭს და შემდეგ ვახოს, რომელიც მის დაჭერას ცდილობს. მთავარ ტერორისტსაც იჭერენ, რომელს აც სათამაშოების მაღაზიაში დათვის გვერდზე დააბამენ და მარიკა დარაჯობს, დათო კი მეორე ტერორისტის დაჭერას ცდილობს. ეს არის ერთი სცენა კინოფილმიდან „შუა ქალაქში“. გადაღებები გრ ძელდება.
ირაკლი ვახტანგიშვილი: ფილმის იდეა დიდი ხანია არსე ბობს, მაგრამ რაღაც მიზეზების გამო, ორი წელია ვდებთ. სცენ არი მთლიანად „ღამის შოუ სტ უდიის“ სცენარისტებს გვეკუთ ვნის. გადაღებები საღამოს რვა საათიდან იწყება და დილამდე გრძელდება, ყველანი სრული დატვირთვით ვმუშაობთ და გვ ინდა, რომ ფილმი თებერვალში გამოვიდეს. წარმატება, ალბათ, მაყურებელზეა დამოკიდებუ ლი, მაგრამ იქიდან გამომდინ არე, რომ სერიალი რეიტინგუ ლია, იმის მოლოდინიც გვაქვს, რომ ფილმი წარმატებული გა მოვა. სცენარი ძალიან სახალი სოა, ბევრი სასაცილო ეპიზოდი და ახალი პერსონაჟია. ჩვენი სტუდია ფილმზე პირველად მუშაობს და იმედი გვაქვს, რომ წარმატებული გამოვა. ყველა მსახიობი მონაწილეობს ვინც შუა ქალაქში თამაშობდა და
თამაშობს, მათ შორის, ისინიც ვინც ბოლო პერიოდში არ ჩა ნდნენ. ამ სცენარის ფილმი რომ მენახა, აუცილებლად მომეწო ნებოდა. ფილმი ყველა თაობის მაყურებელზეა გათვლილი.
გოჩა კორხელაური: პირვ ელი შემთხვევაა, როდესაც კი ნოზე ვმუშაობ, ძალიან საინტე რესოა, რისკიც არის, იმიტომ, რომ დიდი განსხვავებაა კინოსა და სერიალს შორის. ინტერესის გამო დავთანხმდი, რისკის გა მოც. უკვე დიდი ხანია სერიალი გადის და კარგი იქნებოდა თუ ერთი სრულმეტრაჟიანი ფი ლმიც გამოვიდოდა `შუა ქალა ქის~ მსახიობების მონაწილე ობით. იმის ალბათობაც არის, რომ ფილმი იმდენად წარმატ ებული არ გამოვა, როგორიც სერიალია, მაგრამ ზუსტად იმ შეცდომებს გავითვალისწინე ბთ, რაც სხვებმა დაუშვეს და
გამოგვივა. სერიალიდან ძალი ან შორს გადახვევა არ გვინდა, იმიტომ, რომ ჩემი აზრით, ეს იქნება ერთ-ერთი შეცდომა. ფილმში იქნება „ერთი დღე“, როგორ იკრიბებიან ერთმანეთ ისგან დამოუკიდებლად ყველა მსახიობი ქარვასლაში, იქნება სიყვარულის და ტერორიზმის „ბრძოლა“, სადაც სიყვარული გაიმარჯვებს.
ანრი ჯოხაძის კონცერტი–ექსპ
ba
arr
ეკა ჩიკვაიძე ყველაფერი სპონტანურად მო მზადდა. ერთ მშვენიერ დღეს ანრი ჯოხაძეს და მის მეგობრებს იდეა გაუჩნდათ, მოდი ძველ ახალ წელს კონცერტი გავაკეთოთო. თავიან 30
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
თი იდეა თავიდანვე არარეალურად მოეჩვენათ და მეტი აღარც უფიქრი ათ. სამაგიეროდ, ამაზე ფიქრი ანრის მეგობარს, ბესო მახარაშვილს არ შეუწყვეტია. კონცერტების ორგანი ზების გამოცდილება აქამდეც ჰქონ და და გადაწყვიტა ეს ყველაფერი ამ მოკლე დროში მაინც გაეკეთებინა. ორგანიზებას მე გავაკეთებ, წამყვა ნები მაკა შალიკაშვილი და გიორგი გასვიანი (რადიო „აფხაზეთის ხმის“ წამყვანი) იქნებიან, ანრი იმღერებს და ყველაფერი გამოვაო.. მოკლედ, ძველი ახალი წლის ღამეს აქეთ-იქით გაფანტული მომღერლებიდან რამდ ენიმემ რესტორან „მონოპოლში“ ან რი ჯოხაძის კონცერტზე ამოყო თა ვი. თავიდან ყველაზე მეტად ხალხის სიმცირეზე დარდობდნენ, თუმცა ცოტა ხანში ყველაფერი გამოსწორ და და ანრიმაც კონცერტი დიდი შე მართებით დაიწყო. სპეციალურად ამ დღისთვის აზერბაიჯანელი მომღ
ერალი საბინა ბაბაევა ჩამოვიდა და ანრისთან ერთად დუეტი შეასრულა. ბესო მახარაშვილი: „ჩემთან ვი ყავით სახლში, ანრი, მაკა და გიორ გი. ვსვამდით ყავას და ტელევიზორს ვუყურებდით. უცბად მომაფიქრდა, რომ ოთხივეს შეგვეძლო კონცერტი გაგვეკეთებინა. ორი საღამოს წაიყ ვანდა, ერთი იმღერებდა და მე ორ განიზებას გავუკეთებდი. ეს ყველაფ ერი იმდენად არასერიოზულად იყო ნათქვამი, რომ არც ერთი არ ელოდა, თავს თუ მოვაბამდით. ამათ ახალ წლამდე ორი დღით ადრე დავურეკე და მზადება დავიწყე. გაგიჟდნენ, ან რის რეკლამას რომ ვაწერინებდი რა დიოსთვის, მაშინაც არ სჯეროდა ბო ლომდე. არც სპონსორები გვყავდა. ყველაფერი საკუთარი ხარჯებით გაკეთდა. ბილეთები არ იყიდებოდა და ძალიან ვნერვიულობდი, მაგრამ ბოლოს მაგიდების ჩამატება დაგვ ჭირდა“.
აზერბაიჯანელი მომღერალ ი კაბის გარეშე დარჩა
საახალწლო საღამოსთვის მაკა შალიკა შვილს თეთრი კაბა დიზაინერმა თინათინ მაღალაშვილმა შეუკერა. როგორც დაგე გმილი იყო, საბინა ბაბაევას ჩაცმულობაზეც მას უნდა ეზრუნა, მაგრამ შერჩეული ლუ რჯი კაბა, არ მოერგო, გადაკეთებისთვის კი დრო აღარ რჩებოდა. კონცერტზე მომღერ ალმა მაინც ლურჯი კაბა ჩაიცვა, თუმცა სა კუთარი გარდერობიდან. თინათინ მაღალაშვილი: „ანრიმ როცა საბინა ჩემს სალონში მოიყვანა, რამდენიმე კაბა მოვარგ ეთ. ლურჯი მოკლე კაბა ყველაზე მეტად მოერგო, მაგრამ გადაკეთება სჭირდებოდა, ძალიან ცოტა დრო გვქონდა და ვერ მოვასწარით. ისეთი ზღაპრუ ლი ტანი აქვს, მოდელს შეშურდება. ლურჯი ფერიც ისე მოუხდა, გადავწყვიტეთ ამ კუთხით ვიმუშაოთ. მის წასვლამდე კაბას აუცილებლად დავასრულებ და გავატან“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სთვის“ მხატვრული კახა ჯოხაძე: ძალიან საინ ტერესო სცენარია და გადაღე ბაც ძალიან საინტერესოდ მი დის. ჯგუფიც, რა თქმა უნდა, ძალიან კარგია. ცოტა ვიღლებ ით, მაგრამ ღირს. ყველანაირად უნდა ვეცადოთ, რომ ფილმი გემოვნებიანი, სახალისო, საინ ტერესო და კარგი საყურებელი იყოს. უნდა მივყვეთ აღებულ გეზს. სერიალი წარმატებულია და დარწმუნებული ვარ ფილმ იც ასეთივე იქნება.
მარიამ ჯოლოგუა: ფილმის იდეის შესახებ დიდი ხანია ვი ცოდით და ძალიან გვინდოდა, რომ გადაღებები დაწყებულ იყო, მაგრამ ერთხელ გადაიდო, ორჯერ, სამჯერ და როგორც იქნა დავიწყეთ, ძალიან მიხა რია. დარწმუნებული ვარ ფი ლმი მოთხოვნადი იქნება. წინა სწარ მაინც ძნელია ამის თქმა, რა თქმა უნდა, უდიდესი სურვ ილი მაქვს, რომ ძალიან კარგი და გადასარევი გამოვიდეს და ჩვენ ყველაფერს გავაკეთე
ბთ ამისთვის, მაგრამ სანამ არ ვნახავთ, მაინც ძნელია რაიმ ეს მტკიცება. სცენარი ძალიან კარგია, სახალისო და ლამაზი, რა ვიცი, დაველოდოთ გამოსვ ლას...
დათო ჭაბაშვილი: ოპტიმი სტურად ვარ განწყობილი, ვფ იქრობ, რომ წარმატებული იქ ნება, გმირები წარმატებულები არიან, პროექტიც წარმატებ ულია, მაგრამ ამას ალბათ, ფი ლმის გამოსვლის შემდეგ გავი გებთ. გადაღებები დეკემბრის ბოლოს დავიწყეთ და იანვრის ბოლოს დავამთავრებთ. სრ ულმეტრაჟიან ფილმს პირველ ად ვიღებ, მიუხედავად ამისა, მაინც ველოდები, რომ ფილმი წარმატებული იქნება. იმიტომ, რომ მარტო არ ვმუშაობ და მთ ელი ჯგუფი ერთად, ერთ საქმ ეს ვაკეთებთ.
პრომტი ნასვამი წამყვანები ახალი წლის ღამე სასმელის გარეშე როგორ იქნებოდა, ხოდა, ანრისაც წამყვანები დაუთვრა, ამიტომ წამყვანობის შეთავსებაც თვითონ მოუწია. თან მღეროდა, თან ხალხს ეს აუბრებოდა. ანრი: „მაკა შალიკაშვილი დამითვრა და მერე მე დავიწყე ცოტა-ცოტა წამყვანობა. აბა, რა მექნა?“ თეთრ კაბაში გამოწყობილმა მაკა შალიკაშვილმა ახალ წელს სურვილიც ჩაუთქვა, პირად საკითხზე... მაკა: „სურვილი ჩავიფიქრე, მაგრამ არ ვიტყვი. თუ ამ ისრულდება, პირველს თქვენ გეტყვით. ერთ-ერთი გამო რჩეული ახალი წელია ჩემთვის. თითქმის ყოველ წელს სხ ვადასხვა საღამო მიმყავს ხოლმე, მაგრამ აქ რაღაც სხვა იყო. მარტო წამყვანი არ ვარ, ეს ყველაფერი ჩემთან უფრო ახლოს არის. ანრიმ, ისევე როგორც ყველაფერი, წამყვანო ბაც არაჩვეულებრივად შეითავსა“.
ანრი მეგობრებმა „გადააგდეს“ როგორც დაგეგმილი იყო, კონცერტზე დუეტ „ჯორჯიას“, ნოდიკო ტატიშვილს და ნინო ჩხეიძესაც უნდა ემღერათ, თუმცა ის ინი ბოლომდე არსად გამოჩენილან. სამა გიეროდ, ანრი სცენიდან არ ჩამოსულა და ხალხის გამხიარულებას ბოლომდე თავდ აუზოგავად ცდილობდა. აღმოჩნდა, რომ დუეტ „ჯორჯიას“ ბევრ კონცერტზე უწ ევდა გამოსვლა, უეცარი კონცერტი გამო უჩნდა ნინო ჩხეიძესაც. ნოდიკო კი ახალი წლის შესახვედრად მონასტერში წასულა... ანრი ჯოხაძე: „ჩემი კონცერტით ძალი ან კმაყოფილი ვარ. სრული ანშლაგი იყო.
მაია დობორჯგინიძე: 2 წე ლია რაც ფილმის გადაღება გვინდა, შარშან საახალწლოდ ვაპირებდით, მერე ზაფხულში - ზღვაზე, მაგრამ რაღაც მი ზეზების გამო ვერ მოხერხდა. დღეს ძალიან მიხარია, რომ და ვიწყეთ. რამდენიმე თვის წინათ გავიგეთ ზუსტი პასუხი, რომ უნდა გადაგვეღო ფილმი. რა მდენადაც სერიალი რეიტინგუ ლია, ვფიქრობ, რომ ფილმიც წარმატებული იქნება, ყველანი ძალიან ვცდილობთ. სცენარი ძალიან მოგვეწონა, თუ სცენ არის მიხედვით ვიმსჯელებთ, ძალიან სასაცილო, საინტერე სო და ლამაზი ფილმი უნდა გა მოვიდეს. სერიალისგან დიდად განსხვავებული არ იქნება, იმ იტომ, რომ იგივე მსახიობები ვართ, უბრალოდ, სიტუაცია იქნება სხვა და ძალიან საინტე რესო.
მთავარი ის იყო, რომ ლამაზად ჩაევლო ამ საღამოს. სტუმრების რაოდენობაზე მეც ძალიან ვნერვიულობდი, მაგრამ ყველაფ ერი კარგად წარიმართა“. ანრის კონცერტს მისი ოჯახის წევრები - დედა და დაც ესწრებოდნენ. რამდენიმე სიმღერა ანრიმ დუეტში თავის დასთანაც იმღერა. მაგდა ჯოხაძე: „წესით ორი დუეტი უნ და გვემღერა. მესამე სიმღერაზე არაფერი ვიცოდი და ასე ექსპრომტად მამღერა. თბ ილი საღამო გამოვიდა და კიდევ ერთხელ აღფრთოვანებული ვარ ჩემი ძმით. სახლში სულ ვმღერით ხოლმე ერთად, ღონისძიე ბებზე კი შიგადაშიგ. როცა მას მოესურვე ბა, რომ მისი პარტნიორი ვიყო“. საღამოს კულმინაცია ანრის და საბინა ბაბაევას დუეტი იყო. სიმღერა „მომენა ტრე“ ახლახანს ჩაწერეს. აზერბაიჯანელმა მომღერალმა ქართულად პირველად იმ ღერა. ანრი ხუმრობდა, აქამდე ქართულ ად მარტო უწმაწური სიტყვები იცოდაო. ახალ სიმღერაზე მალე კლიპსაც გადაიღ ებენ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გოგა ბარბაქაძე: ფილმ ის იდეის შესახებ დიდი ხანია ვიცოდი, ყველანი თარიღს ველოდებოდით, როდის და იწყებოდა გადაღება და აი, ის დროც დადგა... ძალიან დატვ ირთული გრაფიკია, მაგრამ ვუძლებთ, როდესაც სცენარი წავიკითხე, ძალიან ბევრი ვი ცინე და ვიხალისე. მგონია, წარმატებული გამოვა, იმიტ ომ, რომ იგივე მსახიობები ვართ, ვინც სერიალშია და იგ ივე სცენარისტები არიან. რა თვალი უნდა გვეცეს ისეთი, რომ არ გამოგვივიდეს. P.S. ფილმი თავისი სა საცილო, ეპიზოდებით და თავგადასავლებით ანანოს ჩინელი სტუმრით, ტერორი სტებით და გოჭით თებერვ ალში გამოვა.
ინგა გრიგოლია შამპანურით გაანებივრეს ხალხით სავსე და რბაზში კონცერტში მო ნაწილე მომღერლების გარდა ცნობად სახეებს ნაკლებად ნახავდით, თუ მცა გია ჯაჯანიძეს და ინგა გრიგოლიას მაინც მივაგენით. ინგას „გვერდზე მაგიდებიდან“ შამპანურებს უგზავნიდნენ. ინგა გრიგოლია: „სრულიად სხვანაირად მქ ონდა ძველი ახალი წლის შეხვედრა დაგეგმილი და სულ სხვანაირად შევხვდი. ძალიან მიყვარს ანრი და გადავწყვიტე, ნახევარი საათით შემო ვირბენდი, მაგრამ ამ დრომდე შემოვრჩი. მომე წონა, რადგან როცა ტრადიციულ „ტუსოვკებ ზე“ მიდიხარ, სულ ერთი და იგივე სახეებს ხვ დები. აქ ძირითადი ნაწილი უცხო იყო ჩემთვის. ხანდახან ასეც ძალიან კარგია. ცოტა შევთვერი კიდეც. მერე რა მოხდა, ახალ წელს ესეც შეიძ ლება. საქართველოში შამპანურის გამოგზავ ნა ტრადიციულია, როცა ნაცნობი შეგხვდება. კარგია ეს ყველაფერი და მიყვარს ახალი წელი საქართველოში“. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
31
ანტიქართული თამაშები შორეულ სუდანში
გამოყენება საქართველოს ინტერე სების საწინააღმდეგოდ. მართლაც, თუკი სუდანის ხელისუფლებამ სა მხრეთ რეგიონების დამოუკიდებ ლობა აღიარა, რატომ არ შეიძლება, მან აღიაროს აფხაზეთისა და სამხ რეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა? რატომ არ შეიძლება, იგივე გადა წყვეტილება მიიღოს, აგრეთვე, ახ ლად შექმნილი სახელმწიფოს – „სა მხრეთ სუდანის“ მთავრობამ? ამ ლოგიკით, ნაურუს, ნიკარა გუასა და ვენესუელას რიგს ახალი წევრი აფრიკის კონტინენტზე შე ემატებოდა. თითქოს რუსეთსაც
დავით ავალიშვილი აფრიკის ყველაზე დიდი სახელმ წიფო – სუდანი ორ ნაწილად იყოფა. გასულ კვირას ამ ქვეყანაში დაიწყო რეფერენდუმი, რომელშიც სამხ რეთ სუდანელები მონაწილეობენ. ქვეყნის სამხრეთში მცხოვრები 4 მილიონი სუდანელი ქრისტიანია, უმრავლესობას კი (ჩრდილოეთში) მაჰმადიანები შეადგენენ. მათ შორის კონფლიქტი ჯერ კიდევ გასული საუკუნის მიწურუ ლს გამწვავდა, როდესაც სუდანის ხელისუფლებამ ქრისტიანულ სა მხრეთში ისლამური „შარიათის სა სამართლოს“ დამკვიდრება სცადა. ბუნებრივია, ქრისტიანები ამას არ შეურიგდნენ და ომიც დაიწყო. 1983 წლიდან დღემდე უამრავი ადამიანი დაიღუპა და, ბოლოს, მხარეები იმ დასკვნამდე მივიდნენ, რომ ერთად ცხოვრება, უბრალოდ, აღარ შეუძ ლიათ. რეფერენდუმი რამდენიმე დღ ის წინ დაიწყო, მაგრამ საბოლოო შედეგი მხოლოდ თებერვალში გა მოცხადდება. სუდანელთა უმრავლ ესობა წერა-კითხვის უცოდინარია, ამიტომ საერთაშორისო ორგანიზა ციებმა ორიგინალურ ხერხს მიაგ ნეს: ბიულეტენებზე ერთ მხარეს გა მოსახულია გაშლილი ხელის გული, 32
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
მეორე მხარეს კი – ხელის ჩამორთ მევა. ვინც პირველს შემოხაზავს, ამით სამხრეთ სუდანის დამოუკიდ ებლობას დაუჭერს მხარს. მეორე სიმბოლო კი ქვეყნის ერთიანობის შენარჩუნებას ნიშნავს. თუმცა, არავის მსოფლიოში ეჭ ვი არ ეპ არ ება, რომ ერ თი ანი სუ დანის დღეები დათვლილია და ის ორ სუვერენულ ქვეყნად გაიყოფა. სუდანი ნავთობით მდიდარი სახე ლმწიფოა; გარდა ამისა, აფრიკის კონტინენტზე საზღვრების ნები სმიერი ცვლილება საშიშია, ამიტ ომ დიდი სახელმწიფოები სუდანის პროცესს განსაკუთრებულ ყურა დღებას აქცევენ. ქვეყანაში 17 ათ ასი დამკვირვებელი ჩავიდა, ხოლო ჯორჯ კლუნის მაგვარი „ცნობადი სახეები“ დასავლური საზოგადოებ ის ყურადღებას უზრუნველყოფენ. თუმცა დასავლეთს ეშინია, რომ სუდანის გაყოფის შემდეგ ატყდება ტომთაშორისი ომები (მათ შორის ნავთობსაბადოთა გასაყოფად), ანუ ნაცვლად ერთიანი სუდანისა, რო მელიც, ასე თუ ისე, ჰგავდა სახე ლმწიფოს და მეტ-ნაკლებ სტაბილ ურობას ინარჩუნებდა, აფრიკაში კიდევ ორი „სომალი“ წარმოიშობა – თავისი მეკობრეებითა და გაუთ ავებელი ხოცვა-ჟლეტით.
აწყობდა, მაგრამ აქ მოულოდნელი რამ მოხდა: რუსეთის საგარეო სა ქმეთა სამინისტრომ, ფაქტობრი ვად, ჩაშალა აფხაზური დელეგაცი ის ვიზიტი სუდანში და ყოველნაი რად შეუშალა ხელი, რათა სეპარა ტისტებს სუდანის მთავრობა დაერ წმუნებინა, ეღიარებინა აფხაზეთის დამოუკიდებლობა. ასევე, ჩაიშალა მათი ვიზიტი სამხრეთ სუდანში. ერთი შეხედვით, თითქოს, უც ნაურია, მაგრამ მიზეზი იოლად მი სახვედრი იქნება, თუ ყურადღებით დავაკვირდებით სულ უფრო მზარდ დაპირისპირებასა და დაძაბულობას სოხუმსა და მოსკოვს შორის. აფხა ზებმა პუტინს აშკარად აწყენინეს, როდესაც უარი უთხრეს სახელმწი ფო აგარაკების გადაცემაზე 1 რუ ბლად და არც რუსებისთვის ბინების დაბრუნებას დათანხმდნენ. ამით „საბინაო კონფლიქტი“ აფ ხაზეთში კიდევ უფრო გამწვავდა. გარდა ამისა, მოსკოვში სულაც არ ეპიტნავებათ აფხაზეთის დამოუკ იდებლობის აღია რება მსოფლიოში, რადგან სოხუმის ხელისუფლება ამ ით მანევრის მეტ სივრცეს იღებს და ნაკლებად დამოკი დებული ხდება მო სკოვზე. მთავარი პრობლემა აქ სწ ორედ აფხაზეთია, თორემ ე.წ. „სამხ რეთ ოსეთი“ რუსე თს ბევრად ნაკლებ პრობლემას უქმნის (ყოველ შემთხვევ აში, საერთაშორისო ასპარეზზე), ხოლო კოკოითი კრემლის ჰასან ალ–ბაშირი, სუდანის პრეზიდენტი ყველა ბრძანებას ულაპარაკოდ ას რულებს. რეფერენდუმის დღეებშიც კი ჯერჯერობით, ამერიკის შუამ ში სუ მა და, ეს თა მა უნ რა თქ ავლობით, ქრისტიანებმა და მუსლ მოხდა სისხლიანი შეტაკება სამხ დანის ოფიციალურად გაყოფის იმანებმა მიაღწიეს რაღაც შეთანხ რეთ-ჩრდილოეთის საზღვარზე მა შემდეგაც გაგრძელდება. თუმცა მებას ნავთობსაბადოთა თანაბრად ჰმადიანი არაბი ბედუინებისა და საეჭვოა, ამ პრეცედენტმა საქა გაყოფის შესახებ. მაგრამ იმის გა ქრისტიანების მონაწილეობით. მა რთველოს პრობლემები შეუქმნას. თვალისწინებით, რომ საბადოები გრამ ამ სახელმწიფოს ერთიანობის დასავლეთი არავითარ პარალელს ქვეყნის ტერიტორიაზე თანაბრად შენარჩუნება კიდევ უფრო შეუძლე არ ავლებს საქართველოს ოკუპირ არ არის განაწილებული, აგრეთვე, ბელი ჩანდა. ამიტომაც, საერთაშო ებულ ტერიტორიებსა და სუდანს იმის გამო, რომ მუსლიმანები დაახ რისო კონსენსუსი მიღწეულია. შორის. რუსებს კი, როგორც ჩანს, ჩვენთვის ყველაზე მეტად სა ლოებით რვაჯერ მეტნი არიან, ვი ამგვარი პარალელი დღეს უკვე აღ დრე ქრისტიანები, ომის განახლება ინტერესოა, რომ მოსკოვში ბევრს არ აწყობთ. უნდოდა სუდანის პრეცედენტის გამორიცხული მაინც არ არის.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი
წუთი-წუთზე ბრ ძანებას ელოდა, კოპიტნარში რომ წასულიყო დაჭრ ილების წამოსაყვანად, როცა მტერმა მარნეულის დაბომბვა დაიწყო და... თავად გახდა საავადმყ ოფოში გადასაყვანი... ნოდარ დევნოზაშვილი 1967 წელს მრავალშვილიან ოჯახში დაიბადა, ბოლნისის რაიონში, სოფელ რატევანში. ოჯახში 4 შვილი იზრდებოდა. რვა კლასი რატევანის სკ ოლაში დაამთავრა, სწავლის გაგრძელება აღარ უფიქრია, მართვის მოწმობა აიღო. მალე ჯარშიც გაიწვიეს და 2 წელი მონღოლეთში მსახურობდა. 25 წლის იყო თავის მომავალი მეუღლე რომ გაიცნო. ლალი ღარიბაშვილი, მე უღლე: ,,ნოდარი ჩემი მამი დაშვილის ოჯახში გავიცანი, მისი ძმაკაცი იყო. ჩემზე ხუთი წლით უფროსი იყო, პირველი დანახვისთანავე მოვწონებივ არ... მერე ყოველდღე მაკითხ ავდა დმანისში, ,,06'' მარკის ჟიგული ჰყავდა, თავისი შრ ომით შეძენილი... გაცნობიდ ან 6 თვის შემდეგ დავქორწი ნდით...'' პირველად გოგონა შეეძინ ათ, შემდეგ ორი ვაჟი. ,,მნიშვნელობას არ ანიჭ ებდა პირველი ბიჭი შეგვ ეძინებოდა თუ გოგო... გოგოზე ამბობდა, აქვე ჩვენ სოფელში უნდა გავათხოვ ოო, ბიჭებიც გვ ერდში უნდა ვიყო ლიოო... ძალ ია ნ
თბილი და კარგი ურთიერთობა ჰქონდა ბავშვებთან, არ მახს ოვს მათთვის დაეყვიროს. ძა ლიან უნდოდა მესამე შვილის ყოლა. ძალიან გაიხარა, რომ შეგვეძინა, ამბობდა ჭიდაობ აზე უნდა შევიყვანოო, მოჭიდა ვე უნდა გავხადოო... მამამისი გაიღვიძებდა თუ არა, პატარა ბიჭიც წამოხტებოდა, რომ მა ნქანაში ჩახტომოდა... ბავშვობიდან უნდოდა ჯა რში მუშაობა. ოცნება ჰქონდა, ჯარის ფორმით ევლო, მაგრამ მე ძალიან ვუშლიდი ჯარში შე სვლას. 3 შვილი მყავდა და არ მინდოდა ჯარში ყოფილიყო... ახლობელს სთხოვა დახმარება, შემოვალ ჯარში, რაღაც დაძა ბულობაა და რა იცი, რაში გა მოვადგე ქვეყანასო... 2007 წლ ის დეკემბრიდან წავიდა ჯარში სამუშაოდ... ბოლნისის სამხედ რო ნაწილის მძღოლი იყო. ბო ლოს, სიტუაცია რომ დაიძაბა, სახლში თითქმის ვეღარ მოდი ოდა, სულ ბაზაზე იყო... 6 აგვისტოს ჩემი დაბადე ბის დღეა. დედაჩემმა დაგვ პატიჟა, ჩემთან მოდით, მე გადაგიხდიო... ნოდარი სამს ახურიდან მოვიდა, მომილო ცა, მერე დედაჩემთან წავე
ნოდარ დევნოზაშვილი დით... ღამის 3 საათ ზე გამოიძახეს. რომ გადიოდა თქვა, ვიცოდი, რომ ეს მ ოხ დე ბო და ო . ჩავეკითხე, რამეთქი, არაფ ერიო, მითხრა და გავიდა... 7 აგვისტოს ვურ ეკ ავ დი, გ ამ ორ თუ ლ ი ჰქონდა, თანა მ შრ ომ ლე ბთ ა ნ დავიწყე რეკვა, ყველას გამორთ ული ჰქონდა... მერე ჩვენს მე ზ ობ ელ თა ნ , თავის თანა მ შრ ომ ლი ს შვილთან და
რეკა, გადადი ჩემს ცოლს უთ ხარი, საჭმელი მომიმზადოს, ჩამოვალ და წავიღებო... მოვუ მზადე, მართლაც ერთ საათ ში მოვიდა, საღამოს 5-6 საათი იქნებოდა, რომ ვკითხე, ხომ მშვიდობაა-მეთქი, არაფერი მიპასუხა, ფული დამიტოვა და წავიდა... 8 აგვისტოს დილით დავურეკე, მარნეულში ვარ, კოპიტნარში უნდა წავიდე და არ დამირეკო, თვითონ დაგირე კავო. მას მერე ვეღარ დავუკა ვშირდი... '' ლალიმ მერე ტელევიზიიდან გაიგო, რომ მარნეულის ბაზა დაიბომბა, მაგრამ გულს არ გა იკარა, იმედს ჩაებღაუჭა, რომ ამ დროს მისი მეუღლე კოპი ტნარში იქნებოდა წასული უკ ვე... არადა ჯერაც მარნეულში იყო, მისი მანქანა თვითმფრი
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნავებთან მდგარა. ბრძანებას ელოდა, რომ კოპიტნარში წასულიყო. მანქანაში იჯდა. ერთ-ერთ ჯარისკაცს უთქვ ამს, გადმოდი, ვაზიანი და უბომბავთ, ჩვენც არ დაგვ ბომბონო. არ გადმოსულა... ლალი: ,,ბომბი იყო მანქ ანაზე დაცემული... ეტყობა კარი ჰქონდა ღია, აფეთქე ბას გარეთ გადმოუგდია, მა ნქანა მთლიანად დაიწვა... საღამოს შვიდი საათი იქ ნებოდა ეს რომ გავიგე... მთ ელმა სოფელმა იცოდა ეს ამ ბავი, მაგრამ მიმალავდნენ, არაფერს მეუბნებოდნენ, თვ ითონ მივხვდი... 9 აგვისტოს დილას გადმოვასვენეთ... 40 წლის იყო რომ გარდაი ცვალა, ძალიან გვიჭირს უიმ ისოდ ყოფნა...''
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
33
ანორგაზმია ლორა დადიანი
სექსოლოგის
არასაკმარისი სექსუალური განათლების გამო, საქართვე ლოში მამაკაცების 50%-ს მი აჩნია, რომ სქესობრივი აქტი სწორედ მაშინ სრულდება, რო ცა თავად მიაღწევენ ორგაზმს, ამის შემდეგ რას გრძნობს ქა ლი, მათთვის მეორეხარისხო ვანია. ამიტომაც ქალების დიდ ნაწილს აწუხებს ანორგაზმია, რომლის მიზეზიც ხშირ შემთ ხვევაში პარტნიორებს შორის არსებული დისჰარმონიაა, ანუ მათ მოფერების ენა არ ესმით. ამ თემაზე ჩვენი მკითხველ ის შეკითხვებს ექიმი-სექსოლ ოგი თემურ აბაშიძე პასუხობს. ანა ჯიბლაძე: „უკვე სამი წელია გათხოვილი ვარ, ერთი შეხედვით საკმაოდ ბედნიერი ოჯახი მაქვს, ჩემს ქმარს ბევრი შენატრის, მაგრამ რეალურად არავინ იცის, როგო რი სერიოზული პრობლემები გვ აქვს, ამ ხნის მანძილზე სექსით სიამოვნება არასდროს მიმიღია, ამის გამო უკვე ხასიათი გამი ფუჭდა და სულ ვჩხუბობთ, სულ გაკვირვებულია, რითი ხარ უკ მაყოფილოო“. თემურ აბაშიძე - სექსოლ ოგი: „ოჯახების 60%-ზე მეტი სე ქსუალური შეუთავსებლობის გამო ინგრევა, თუმცა ამ მიზე
ზისთვის თვალის გასწორება ბე ვრს არ შეუძლია, ამ თემაზე არც ხმამაღლა საუბრობენ, არადა დროულად გარკვეული პრობ ლემის მოგვარება ბევრ წყვილს ააცილებდა თავიდან უსიამოვნ ებებს ბევრი ქალი ისე ცხოვრობს,
34
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
გ ვ ე რ დ ი
საშუალებით ვერ აღწევს. მეორ ადი ანორგაზმიის დროს ქალს ორგაზმი ერთხელ მაინც აქვს განცდილი. ხდება ისეც, რომ ქა ლები ორგაზმს სქესობრივი აქ ტით ვერა, მაგრამ მოფერებით ან მასტურბაციით აღწევენ. არ სებობს ნიმფომანური ანორგა ზმიაც, რომლის დროსაც ქალი საოცარ სექსუალურ ლტოლვას განიცდის პარტნიორის მიმართ, თუმცა ორგაზმის მიღწევა მაინც არ შეუძლია, მიუხედავად იმისა, რომ ძალიან აღგზნებულია. როცა ქალს ორგაზმის განც და არ შეუძლია, ის თავს ძალიან ცუდად გრძნობს, ამ მდგომარე ობამ ის შეიძლება ნერვოზამდე და დეპრესიამდეც მიიყვანოს. ანორგაზმიის გამო, ქალს შეიძ ლება დაეწყოს საშვილოსნოდან სისხლდენა, დაერღვეს ციკლი, შეეცვალოს ჰორმონალური ფონი და განუვითარდეს საკვ ერცხეების პოლიკისტოზი ან საშვილოსნოს მიომა. ამიტომ აქ მხოლოდ სიამოვნების მიღე ბა-არ მიღებაზე არ არის საუბ არი და სპეციალისტის ჩარევა აუცილებელია. წყვილმა ერთად უნდა მიმართოს სექსოლოგს და მისი რჩევების გათვალისწინე
რომ ორგაზმს არ განიცდის, ქა ლისთვის სიამოვნების მისაღე ბად მხოლოდ სქესობრივი აქტი საკმარისი არ არის. ძალიან მნ იშვნელოვანია სქესობრივი ურ თიერთობის ფსიქოლოგიური მხ არე. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, თუ როგორ იქცევა
მამაკაცი სქესობრივი აქტის და წყებამდე და მისი დასრულების შემდეგ. ეფერებიან თუ არა ის ინი ერთმანეთს ხანგრძლივად. იცნობს თუ არა მამაკაცი პარტ ნიორის ეროგენულ ზონებს და ასე შემდეგ... თუმცა ამის გარდა ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, რამდენად ენდობა ქალი პარტნი ორს, ხომ არ განიცდის ის დაორ სულების, ვენერიული დაავადებ ის გადადების შიშს. მნიშვნელ ობა იმასაც აქვს, როგორ არის ქალი აღზრდილი. ბევრი მშობ ელი შვილებს ტაბუდადებული თემებით ისეთ მდგომარეობაში აყენებს, რომ მათთვის სექსი და სექსის სურვილი დანაშაულის ტოლფასია“. ლალი დუნდუა: „მე და ჩემს მეუღლეს უკვე ორი შვილი გვყავს, აქამდე ყვ ელაფერი იდეალურად იყო. ერ თმანეთსაც გადასარევად ვეწყ ობოდით, ხასიათებითაც და სა წოლშიც. მეორე ბავშვის გაჩენის შემდეგ კი რა მჭირს, თვითონაც არ ვიცი. ქმარი ძველებურად მი ყვარს, მაგრამ მასთნ სექსი არ ავითარ სიამოვნებას არ მანიჭე ბს“. თემურ აბაშიძე - სექსოლ ოგი: „ორგაზმის მიღწევის უნარი ქალმა შეიძლება მეუღლესთან კონფლიქტის ან სამსახურში გა ნცდილი უსიამოვნებების გამოც დაკარგოს. ბევრი ქალი ორგაზმს მხოლოდ პირველი მშობიარობის შემდეგ განიცდის, ბევრი კი ამ უნარს სწორედ მშობიარობის შე მდეგ კარგავს. ამას ფიზიოლოგ იური მიზეზები აქვს. შესაძლოა ქალბატონს რთული მშობიარო ბა ჰქონდა და მან მენჯის ან შო რისის კუნთების ტრავმა მიიღო, ან კიდევ საშოს ნერვული დაბო ლოებები დაუზიანდა. ამიტომ აქ სასწრაფოდ ექიმის ჩარევაა სა ჭირო. ისე ორსული ქალები ყველ აზე ადვილად აღწევენ ორგაზმს, რადგან ამ დროს საშოში სამჯერ მეტი სისხლის ცირკულაცია ხდ
ება, ვიდრე ჩვეულებრივ მდგო მარეობაში. ამიტომ კაცებმა უნ და გაითვალისწინონ, რომ მათი ორსული პარტნიორები გაცილე ბით მგრძნობიარენი არიან. საერთოდ ანორგაზმიაც პი რველადი და მეორადი არსებო ბს. პირველადი ანორგმაზმიის დროს ქალი ორგაზმს ვერანაირი
ბით მოაგვაროს სექსუალური ცხოვრება, ასევე გასარკვევია არსებული დარღვევები ფიზი ოლოგიურია თუ ფსიქოლოგიუ რი. ფიზიოთერაპიასთან ერთად გამორიცხული არ არის პაციენ ტებს მედიკამენტოზური ჩარე ვაც დაჭირდეთ“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ია ფარულავას დღემდე უცნობი მისტიკური როლი „ამერიკაში რომ არ წავსულიყავი, რუსეთში დიდი ვარსკვლავი გავხდებოდი“
ეკა ჩიკვაიძე „ფილ იპ ტრაუმ“– ასე ჰქვია ფი ლმს, რომელიც ჯერ კიდევ საბჭოთა პერიოდში რუსმა რეჟისორმა, იგორ მასლენ იკოვმა, მარკ ტვენის მოთხ რობის „საიდუმლო უცნო ბის“ მიხედვით, ჩეხეთში გა დაიღო. ფილმს გამოსვლი სთანავე ცუდი ბედი ეწია. ჯერ ეკლესიამ არ მიიღო, მერე ცენზურის ქვეშ აღმო ჩნდა და დიდი ხნის განმავ ლობაში თაროზე იყო შემო დებული. მოგვიანებით, რე ჟისორმა, ამ ფილმის მისტ იკური დეტალების შესახებ დაიწყო საუბარი. როგორც თავის მემუარებში წერს, ფილმის გამოსვლას მისტ იკურმა ძალებმა შეუშალეს ხელი, მომავალში, მონაწი ლე მსახიობების ბედიც უც ნაურად წარიმართა. ბევრ ისთვის არ არის ცნობილი, რომ ამ ფი ლმ ში, ერთ-ერთ მთავარ როლს, ია ფარუ ლავა თამაშობდა. გაურკვ ეველი ბედის მარგარიტას როლი იამ მაშინ საკმაოდ კარგად მოირგო. ახალგა ზრდა მსახიობისთვის ეს დიდი ტრამპლინი იყო. ია ფარულავა: „დაახლო ებ ით 1988 წე ლს, გე მზე სა ტელევიზიო ფილმების ფე სტივალი იმართებოდა. ბა თუმში გავხსენით და გემით რამდენიმე ქალაქი მოვიარ ეთ. ფესტივალზე მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან რეჟი სორები იყვნენ მოწვეულები. მათ შორის იყო იგორ მასლ ენიკოვიც. იქ შემამჩნია და ალბათ, როლისთვის მოვეწო
ნე. ფოტოგრაფს ჩემი გადაღე ბა შეუკვეთა და მთელი 7 დღე, რაც გემზე ვიყავით, უამრავი ფოტო გადამიღეს. ერთხელაც, ეს რეჟისორი თბილისში დამი კავშირდა და სინჯებზე ჩასვ ლა მთხოვა. საკმაოდ რთული სინჯები იყო, თუმცა გავიარე და ერთ-ერთ მთავარ როლზ ეც დამამტკიცეს. მთელი წელი ლენინგრადში ვცხოვრობდი. პრემიერაზეც ვიყავი ჩასული, მაგრამ გამოსვლისთანავე და ბლოკეს. უცნაურად დაითარსა ეს ფილმი, მაგრამ ჩემთვის მა ინც დიდი ტრამპლინი იყო. ამ ერიკაში რომ არ წავსულიყავი, რუსეთში დიდი ვარსკვლავი გა ვხდებოდი. რეჟისორმა მოგვია ნებით დაიწყო იმაზე ლაპარაკი, რომ ყველას ბედი, ვინც ფილმ ში მონაწილეობდა, უცნაურად წარიმართა. არ ვიცი, ჩემზეც ეტყობა რაღაცნაირად იმოქმე და. ეს ფილმი ისე გადავიღეთ, რომ ძირითადი სცენები არ მა ხსოვს. თითქოს ტრანსში ვიყა ვი. მართალია, ეს 23 წლის წინ იყო, მაგრამ მაინც. ახლა რომ ვნახე ფილმი, მიკვირდა, ეს კა დრებიც გადაგვიღია-მეთქი. ალბათ, რაღაც პარალელების გავლება შეიძლება. არსებობს ასეთი ფენომენი, რომ ნათა მაშები როლები მერე თითქოს უკან დასდევენ მსახიობს. ჩემს წიგნშიც მაქვს ნახსენები, რომ ზოგიერთი როლი თითქოს და ებედება ადამიანს. ხანდახან ხდება ხოლმე, რომ როლები, რომლებიც მითამაშია, ცხოვ რებაში რაღაც სახებად და აჩ რდილად დამდევენ“. მისტიკურ ფილმში მოქმედ ება შუა საუკუნეების ევრო პაში, ინკვიზიციის პერიოდში ხდება. ავსტრიაში, ქალაქ „ეს
ელდორფში“ (რეჟისორის გა მოგონილი ქალაქი), მთავარი გმირი, ფილიპ ტრაუმი ორ პა ტარა მოგზაურ და მაგიურ ბიჭს შეხვდება. მოგვიანებით ტრაუ მი მიხვდება, რომ ის სატანაა. ბიჭები მას მარგარეტის ცხოვ რების გაუმჯობესებას სთხო ვენ, რომელზეც ინკვიზიტორი და მისი მდივანი თავდავიწყე ბით არიან შეყვარებულნი. იას გმირი ქალაქში ახალი ჩამო სულია, თუმცა ხვდება, რომ იქ მისი ადგილი არ არის. მას, სა კმაოდ ბევრი პრობლემის გადა ტანა უხდება. 1989 წელს გადაღებული ფილმი, მოგვიანებით, ორ სე რიად გადააკეთეს, სახელი შეუცვალეს `უმცროსი სატანის ქრონიკა~ და ეთერში გაუშვეს. ფილმში მთავარ (სატანის) რო ლს, დღესდღეობით საკმაოდ ცნობილი DJ გაბრილა, იგივე გაბრიელ ვორობლიოვი თამა შობს. ია: „ფილმის გადაღებები 9 აპრილის მოვლენებს დაემთხ ვა. მახსოვს, ახალი მომხდარი იყო ეს ამბები, საქართველოში მინდოდა ჩამოსვლა. მე კი ჩეხე თში ვი ყა ვი და ერთ-ერ თი სც ენის გადასაღებად მივდიოდი. სცენარის მიხედვით სასამართ ლოში უნდა მეჩხუბა. იმდენად გამწარებული ვიყავი, რომ რო ლი ძალიან კარგად ვითამაშე. 9 აპრილის ამბები რეჟისორმაც ძალიან განიცადა. ჩემთან მო ვიდა და რუსი ხალხის სახელი თაც ბოდიში მომიხადა. ჩვენ გვაპატიე, რაც მოხდა, არ უნდა მომხდარიყოო. ძალიან კარგი კაცია. მისი ნახვა 1997 წელსაც ვცადე, როცა მოსკოვის კინო ფესტივალზე რობერტ დე ნი როსთან ერთად ვიყავი ჩასული, მაგრამ ვერ დავუკავშირდი“.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
35
თორნიკე ყაჯრიშვილი წლების წინათ, ალბათ, ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ ქართული სი მღერის მოსმენა კოსმოსშიც შესა ძლებელი იქნებოდა. 1974 წელს, ორი ქართველი მომღერლის, ილია ზაქაიძისა და როსტომ საგინაშვილ ის მიერ შესრულებული სიმღერა „ჩაკრულო“ კოსმოსში გაიგზავნა. ხუთწუთიანი ქრონომეტრაჟის „ჩა კრულო“ მთელ საბჭოთა კავშირში ერთადერთი სიმღერა აღმოჩნდა, რომელიც ნასა-მ შეარჩია და მსოფ ლიოს 25 საუკეთესო სიმღერასთან ერთად კოსმოსში გაგზავნა. იუნე სკოს არამატერიალური მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლების ნუსხაში შესულ სიმღერაზე ამბობენ, ხალხ ურია და ლოტბარმა, ვანო მჭედ ლიშვილმა აღმოაჩინაო. „ჩაკრულო“ როსტომ საგინაშვილი: „1974 წე ლს გასტროლებზე ვიყავით შეერთე ბულ შტატებში. 58 ქალაქში გავმართეთ კონცერტი, მაგრამ ჩვენთვის დღემდე უცნობია, რომელ კონცერტზე ნამღ ერი „ჩაკრულო“ ჩაიწერეს და გაუშვეს კოსმოსში. 1975 წელს გასტროლები დან დაბრუნებულებს დაგვხვდა ამაბ ავი, რომ ნასა-მ ქართველების ნამღერი „ჩაკრულო“ კოსმოსში გაუშვა. ვისი ნა მღერი იყო, არავინ იცოდა. 1977 წელს შეერთებულ შტატებში გასტროლებზე კიდევ მოგვიწია ჩასვლა. თავისთავად ცხადი იყო, რომ ყველას ძალიან გვაინტ ერესებდა, ვისი ნამღერი იყო კოსმოსში გაშვებული. იქ მცხოვრებ ემიგრანტებს ვთხოვეთ, იქნებ ის ჩანაწერი კასეტაზე გადაგვიწეროთ და ამით მაინც გავი გოთ, ვინ მღერიან-თქო. სამწუხაროდ, მაშინ ვერ მოხერხდა ამ ჩანაწერის მო სმენა. რამდენიმე წლის შემდეგ, ან ზორ ერქომაიშვილს ამერიკიდან ჩანაწერი ჩამოუვიდა. დამირეკა და მითხრა, ზაქაიძესთან უნდა ავ იდეთო. ილია უკვე ლოგინად იყო ჩავარდნილი. მასთან რომ ავედით, ანზორმა მაგნიტოფონი ჩართო და ჩვენი ნამღერი „ჩაკრულო“ დაიწ ყო. ანზორმა მკითხა, ვინ მღერია ნო. მეგონა, მეხუმრებოდა და მეც ხუმრობით ვუპასუხე, მე რა ვიცი, ვინ მღერიან-მეთქი. გაბრაზებულმა ილიამ სა წოლიდან თავი წამოყო და მი თხ რა: შენ ხომ არ დაყრუვდი, ჩვ ენს ნამღერს ვეღარ ცნობო. როდესაც ოფიციალურად და დასტურდა ეს ყვ ელაფერი, საოცარი გრძნობა დამეუფლა. მანამდე ასეთი რამ არასდროს განმიცდია. წარმოიდგინეთ, რამხ ელა სიხარულია, როცა იცი, რომ დედამიწაზე 200მდე ერ ია და აქ ედ ან 25 საუკეთესო მუსიკალურ ნაწარმოებს შეარჩევენ კოსმოსში გასაგზავნად და ერთ-ერ თი შე ნი ქვ ეყნის სიმღერა და შენი ნამღერია. დღემდე ვფ იქ რობ, რომ ეს ღვ თის ნება იყო. არ მეგულება ერთი ქართველი მაინც, ეს ფაქტი არ ეამაყებო დეს. მას შე მდეგ, რომ გითხრათ, შევიცვ ალე-მე თქი, არა, ისე ვ
36
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ისეთი როსტომი ვარ, როგორიც მა ნამდე ვიყავი. უბრალოდ, ძალიან ბე დნიერი ვარ. მიხარია, როდესაც ჩემი სახელისა და გვარის გაგებისას მაში ნვე იმას ამბობენ, კოსმოში თქვენი ნამღერია გაგზავნილიო? ცხოვრება ამად ღირდა... 17-18 წელია, სცენაზე აღარ მი მღერია, გამოგიტყდებით და დიდი ნოსტალგია სცოდნია. ჩემდა სამწ უხაროდ, ასაკი და ფიზიკური მო ნაცემები ხელს აღარ მიწყობს და ამის გამო არც ერთ ანსამბლში აღ არ ვარ. 80-იან წლებში წამოვედი ანსამბლიდან და მას შემდეგ, უკვე მეგობრებთან ერთად, მხოლოდ სუ ფრასთან ვმღერი“. სულ რამდენჯერ აქვს ნამღერი კახური „ჩაკრულო“, ამის გახსენება უჭირს. თითოეულ გასტროლზე, რომელიც დაახლოებით 2 თვე გრ ძელდებოდა, ანსამბლი 80 კონც ერტს მართავდა. ასეთი გასტროლი კი უამრავი იყო. დღეს „ჩაკრულოს“ ბევრი მღერის, ყველას თავისი შე სრულების მანერა აქვს და ამიტომ არავის გავაკრიტიკებო. „ვერ ვხდებოდი, ასე რატომ მაძალებდნენ სიმღერაზე სი არულს...“ როსტომ საგინაშვილი 1940 წლ ის 21 დეკემბერს, გურჯაანის რა იონში სოფელ კოლაგში დაიბადა. 7 წლ ის იყო, ბი ძამ ფა ნდ ური რომ აჩუქა. როცა საგინაშვილების ოჯ ახში სუფრა იშლებოდა, პატარა რო სტომს საპატიო მისია ეკისრებოდა, მოწვეული სტუმრებისთვის ფანდ ურზე უნდა ემღერა. „სკოლის დამთავრების შემდეგ თბილისში, მოსე თოიძის სახელო ბის სახელოსნოში ჩავაბარე. პარა ლელურად სპორტს მივდევდი და ჭიდაობაზე დავი წყე სიარული. ჩე
მი მეგობრები პლეხანოვზე მდებარე კულტურის სახლში დადიოდნენ სი მღერაზე. ერთ დღეს, როდესაც სა ქეიფოდ უნდა წავსულიყავით, მათ მივაკითხე. იმ დროს გუნდის ხელმ ძღვანელი დურმიშხან გოდერძიშვი ლი შესვენებაზე იყო გასული. ჩემმა ბიჭებმა მითხრეს: მოდი, ჩვენებურ ად ვიმღეროთო. შემოვძახეთ სიმღ ერა. დურმიშხანმა უცხო ხმა რომ გაიგო, მაშინვე ოთახში შემოვიდა. ჩვენ, რა თქმა უნდა, გავჩერდით, დიდხანს გვიყურა და გვითხრა, გა აგრძელეთო. სიმღერა რომ დავასრ ულეთ, მომიტრიალდა და, იარე ჩვ ენთან ბიძიაო. ჭიდაობაზე დავდივ არ და ვერ მოვახერხებ-მეთქი, დავი წუწუნე. ორი კვირის შემდეგ ტექნ იკუმის დირექტორმა დამიბარა და მითხრა, დღეს 7 საათზე კულტურის სახლში რეპეტიციას აუცილებლად უნდა დაესწრო, თორემ სასწავლე ბლიდან გაგრიცხავთო. მაშინ ვერ ვხვდებოდი, ასე რატომ მაძალებდ ნენ სიმღერაზე სიარულს... შემდეგ იყო შრომითი რეზერვების, კულტ ურის სახლთან არსებული თვითმო ქმედი ანსამბლი, სადაც გარკვეული პერიოდი ვმღეროდი. ტექნიკუმის დამთავრების შემდეგ სოფელში წა ვედი. გურჯაანის სამშენებლო ტრ ესტში დავიწყე მუშაობა. მაგრამ ხმა არ მასვენებდა, სულ მინდოდა, მე მღერა. ბოლოს გურჯაანის კულტ ურის სახლს მივაკითხე, ანსამბლში მამღერეთ-მეთქი. ანსამბლის ხელმ ძღვანელმა სცენაზე დამაყენა და ერთ-ერთ წევრთან ერთად „კახეთო, ჩემო კახეთო“ მამღერა. თუკი ვინმე იყო კულტურის სახლ ში, იმ წუთას ყვ ე ლ ა
დარბაზში შემოვიდა. იმ დღიდან გურჯაანის ანსამბლის წევრი გავხ დი. ჩვენი ანსამბლი რაიონულ და რეგიონულ კონკურსებშიც ხშირად მონაწილეობდა. თბილისში გამართ ულ ერთ-ერთ კონკურსზე კონსულ ტანტებად ჯანო ბაგრატიონი და ან ზორ კავსაძე იყვნენ მოწვეულები. იქ მომისმინა პირველად ბატონმა ანზორ კავსაძემ. კონცერტის ბო ლოს მოვიდა და მითხრა: არ გინდა, ჩემთან წამოხვიდე, შემოდგომაზე საფრანგეთში გასტროლებზე მი ვდივართო. იმ წუთას გავყვითლ ებულვარ და გავმწვანებულვარ. წარმოიდგინეთ, რა მომივიდოდა, როცა კოლაგსა და თბილისს არ ვი ყავი გაცდენილი და საფრანგეთში წასვლის საშუალება მეძლეოდა. ძა ლიან გამიხარდა. სოფელში დაბრ უნებული ისევ თბილისში ჩამოვედი საცხოვრებლად და მეტრომშენში დურგლად დავიწყე მუშაობა. მალე ვე მივაკითხე რკინიგზელთა სახლში ანზორ კავსაძეს, რომელმაც თავის პირველ ტენორთან, მიშიკუნა გო შაძესთან ერთად მამღერა და რომ დავასრულეთ, მითხრა, 80 მანეთი გექნება ხელფასიო. ასე დავრჩი ან სამბლში. შემდეგ დაიწყო გასტრო ლები მოსკოვში...“ ცხოვრების მეგზურად კოლაგე ლი მეზობელი, ნათელა ამოირჩია და 1959 წლიდან დღემდე ბედნიე რად ცხოვრობს. ორმა ქალიშვილმა 8 შვილიშვილი აჩუქა. „მუსიკალური ნიჭი თითქმის ყველას აქვს, მაგრამ მომავალში სიმღერით რომელი და ინტერესდება, ამის თქმა არ შემი ძლიაო“, – ამბობს. როსტომ საგინაშვ ილი, ან სამ ბლ
„ერისიონის“ მემატიანეც არის. მას თითქმის ყველა მაშინდელი გასტრო ლი და კონცერტი ფოტოებზე აქვს აღბეჭდილი. მისი ერთ-ერთი გატაცე ბა ფოტოგადაღება ყოფილა. რუსე თში გასტროლებზე ყოფნის პერიოდ ში ნაყიდი „ზენიტით“ ანსამბლის დი დი და მნიშვნელოვანი არქივი შექმნა. ილია ზაქაიძის ტრაგიკ ული ცხოვრება „ერიოსიონს“ მაშინ „საქართვე ლოს ხალხური სიმღერისა და ცე კვის სახელმწიფო ანსამბლი“ ერქვა. როსტომ საგინაშვილისა და ილია ზაქაიძის დუეტი, ანსამბლის მაში ნდელი ხელმღვანელის, ანზორ კა ვსაძის იდეით შედგა. საქართველოს სახალხო არტისტი ილია ზაქაიძე 2008 წელს გარდაიცვალა. „ილია ზაქაიძე ჩემი პარტნიორი და დიდი მეგობარი გახლდათ. საკუ თარ თავზე ლაპარაკი არ მიყვარს, მაგრამ ამბობენ, რომ ჩვენი დუეტი შეუდარებელი იყო. ილიას ძალიან ძლიერი პირველი ხმა ჰქონდა... ნი ჭიერი და კარგი ადამიანი ბედმა და ჩაგრა. ერთ-ერთი კონცერტის და სრულების შემდეგ დარეკეს, ილიას ბიჭი ავტოკატასტროფაში დაიღუპ აო. შემდეგ გოგოც გარდაეცვალა... ერთად ბევრი ისტორია გადაგვ ხდენია. გასახსენებელიც ბევრია... ერთ-ერთ გასტროლზე ჩიკაგოში „ჩაკრულო“ ვიმღერეთ და დარბ აზი ტაშით დაინგრა. რამდენჯერმე მოგვიწია მადლობის ნიშნად თა ვის დახრა. იმდენჯერ დავუკარით თავი, რომ უცებ წელი გამიშეშდა და ვეღარ გავიშალე. ილია ჩუმად მეუბნებოდა, გაიშალე წელში, სც ენიდან გავიდეთო, მაგრამ მე ვერ ვი შლებოდი. ბო ლოს მოხრილი გავტრიალდი და კულ ის ებ ამ დე ძლივს მივაღწიე. ამას ილია ხშირ ად იხსენებდა“.
„ჩაკრულო“ – კოსმოსში გაგზავნილი ქართული ლეგენდა © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ნიკ დრეიკი უაინონა რაიდერი დიდი ხანია ჰოლი ვუდის ვარსკვლავია. მას, როგორც ნიჭი ერ მსახიობს, არაერთი წარმატება და ჩავარდნა ჰქონია. კარიერის მანძილზე ხშირი ყოფილა სკანდალები და უბრა ლოდ, უიღბლო რომანები, ჯონი დეპთან, მეთ დეიმონთან. მოკლედ, ყველაფერი ის, რაც ჰოლივუდში ხდება ხოლმე. - უაინონა ცოტა ხნის წინ, ერთერთ ინტერვიუში განაცხადეთ, რომ „ცხოვრება დიდ სათაგურს ჰგავს, რომლის შიგნით არსებობს კანონი - თითოეული ვალდებულია ბედნიერებისკენ მიისწრაფოდეს, თუმცა არავის აფიქრებს ის, რომ უმეტესწილად, ყველაფერი სრული კოშმარით სრულდება...“ დასკვნა საკმაოდ არასახარბიელოა... თქვენ ნამდვილად ასე ფიქრობთ, თუ იმ დროს ცუდ ხასიათზე იყავით? - იცით, ბავშვობიდან ვცდილო ბდი ჩემთვის მნიშვნელოვან საკითხ ებში გავრკვეულიყავი და ზოგიერთ რამეზე დღესაც არა მაქვს პასუხი. ამჟამად წიგნებს ვწერ - იქ დავაგრ ოვე ჩემი დაკვირვებები ცხოვრება ზე, მის არსზე, ბედნიერებაზე... არ მინდა „შავ პესიმისტად“ მოგეჩვენ ოთ, მაგრამ განმარტება „ბედნიე რება“, ჩემთვის არაფერს ნიშნავს. სინამდვილეში ეს სულის მოკლევად იანი მდგომარეობაა, სხვა არაფერი. ყველასთვის სულერთია, რომ შენ მხ ოლოდ სიმშვიდე გინდა და ოცნებობ, რომ ყურადღება მხოლოდ შენთვის მნიშვნელოვან რამეზე გაამახვილო. მოკლედ, დადგენილ ნორმებს თუ არ მისდევ, ადრე თუ გვიან თეთრ ყვავ ად გადაიქცევი. მე ზუსტად თეთრ ყვავთა რიგს მივეკუთვნები და ძალი ან კარგად ვიცი ამისთვის რაც მომე ლის. თუმცა, არასდროს ვცდილო ბდი განსხვავებული ვყოფილიყავი: უბრალოდ, ასეთი დავიბადე (იცინის). - ყოველ შემთხვევაში ცნობ ილ ადამიანებს, რაც არ უნდა უც ნაურნი იყვნენ, „თეთრ ყვავს“ არ ეძახიან. მათზე ამბობენ, „ექსცენ ტრიკული“, „ორიგინალური“ „ექ სტრავაგანტური“. ასე არ არის? - სრული სიმართლეა. მე უკვე დიდი ხანია ორიგინალურ-ექსტრა ვაგანტურებში ჩამრიცხეს(იღიმის). ხანდახან საინტერესოა წაიკითხო, როგორია „უცხოპლანეტელის გა მომეტყველება“, „შვლის თვალები“, „ფილოსოფიური თავის მობრუნება“, „ეროტიკული ოხვრა“ და სხვა ათასი სისულელე, რაც თურმე მაქვს. ბო ლოს ჩემი მისამართით ნასროლმა ორმა „შედევრმა“ განმაცვიფრა. ერთი დაახლოებით ასე ჟღერს – „რა იდერს განსაკუთრებული შემოხე დვა აქვს – განწირულ-გაავებული. ასე უყურებს ნაზი მსხვერპლი თავის მწვალებელს“. მეორე ჩემს სიარულ ზეა: „რაიდერმა ცნობილ ჟურნალის ტთან შეხვედრაზე დააგვიანა, ბოდი ში მოიხადა და სასტუმროს დერეფა ნში ისე გაუჩინარდა ძირს ფეხი არ დაუდგამსო“. ვერ გეტყვით, საით გა ვფრინდი, თუ გავუჩინარდი (იცინის). აი, ასეთი ექსტრავაგანტური ვარ. ამ ჟამად ყველა აღფრთოვანებულია ამ ით, მაგრამ ბავშვობაში ამისთვის ისე მცემეს, რომ აზრზე ძლივს მოვედი. - მე, ამ საზიზღარი ცემის შესა ხებ წამიკითხავს. ხომ ვერ მოგვიყ ვებოდით, რა მოხდა მაშინ? - სიმართლე გითხრათ, ახლა მა შინდელ ამბავს საკმაოდ ფილოსო ფიურად ვუყურებ. მოგეხსენებათ ბა ვშვების გულქვაობას საზღვარი არა აქვს. ათი წლის ვიყავი, მა გრამ დღემდე მახსოვს. ოჯახი მაშინ კალიფორნიაში გადავი და და მშ ობ ლებმა კარგ ს კო ლა შ ი მიმიყვანეს. კლასში მხ ო ლო დ
უაინონა რაიდერი: „ასაკოვანი მამაკაცები არასდროს მომწონდა“
გოგონები სწავლობდნენ და ამის მი უხედავად, მაინც ცუდად მიმიღეს. „მინი“ მოდიდან გამოვიდა, 1981 წელი იყო, გოგონები გრძელ ბოლოკაბებზე გადავიდნენ, თმებს იზრდიდნენ. ყვ ელაზე მოდურად ჩაცმულები მაღა ლქუსლიანი ფეხსაცმლით იწონებდნ ენ თავს. ისე მოხდა, რომ ჩემმა გარე გნობამ ისინი სასტიკად გააღიზიანა - ბიჭურად შეკრეჭილი მოკლე, ღია ფერის თმა, მოტკეცილი შარვალი, თხელი ფეხები, სამხედრო ქურთუკი და დაბალქუსლიანი ფეხსაცმელი... მაშინ მეჩვენებოდა, რომ ასეთი ჩა ცმულობა ძალიან მიხდებოდა და წა რმოდგენაც არ მქონდა, ზურგს უკან როგორ დამცინოდნენ. ორი დღე ვი თმენდი მათ დაცინვას, მაგრამ მესამე დღეს თანაკლასელებმა ვეღარ მოით მინეს და გადაწყვიტეს სიტყვებიდან საქმეზე გადასულიყვნენ. ჯერ სამნი მცემდნენ, შემდეგ მეოთხეც ჩაერია. მოულოდნელად დამესხნენ თავს გა სახდელში, კარადასთან მიმიმწყვდიეს და ცემა დამიწყეს: თავში, მუცელში, ფეხებზე... ტკივილებისგან საერთოდ არაფერი მესმოდა, დარტყმები კი გრ ძელდებოდა. მასწავლებლის გამოჩე ნაზე, თანაკლასელები გაიქცნენ, მე კი, იარების მოსაშუშებლად, სახლში წამიყვანეს... - სამაგიეროს გადახდის სურვ ილი გქონდათ? - თავდაპირველად კი, შემდეგ გამიქრა. როცა აზრზე მოვედი, მი ვხვდი, სკოლაში აღარ დავბრუნდებ ოდი. მშობლებმა მხარი დამიჭირეს და შინ სწავლაზე გადამიყვანეს. თა ვდაპირველად ტირილი არ შემეძლო, უბრალოდ, ჩაცუცქული ვიჯექი და ვფიქრობდი, რომ ცხოვრება დამთ ავრდა. შემდეგ ძალღონე მომემატა და პირველი, რასაც ხელი მოვკიდე, თმები იყო. რანაირად არ ვიღებავდი, წითლად, ყვითლად, ლურჯად, საქმე იქამდეც მივიდა, რომ თმები ბღუჯაბღუჯა მცვიოდა. შემდეგ მთლიანად გადავიპარსე, „იროკეზს“ ვატარებდი. დედა ამას გაგებით შეხვდა. შემდეგ კი თვითგამოხატვის ახალი ხერხი - თეატრალური სტუდია შემომთავ აზა. სწორედ ამან გადამარჩინა. - ცოტა ხანში კი, თქვენ მოიპოვ ეთ სახელი – „ჰოლივუდის ყველაზე მგრძნობიარე გოგონა“. - ტიტულების მოგონებაში მა გრები არიან. თავდაპირველად, მა რთლაც გამორჩეულ მოზარდებს ვთამაშობდი. 1986 წელს, დევიდ ზელცერთან „ლუკას“-ში გადამი ღეს. შემდეგ ტიმ ბერტონმა მიმიწვ ია ფილმში „ბითლჯუსი“. 1989 წელს შემომთავაზეს როლი ფილმში „სა სიკვდილო ლტოლვა“. სცენარის წა კითხვის შემდეგ, გავშეშდი... თითქოს წარსული დამიბრუნდა. სიუჟეტის მიხედვით, ორი თანაკლასელი თავი ანთ თანაკლასელს მოკლავენ. ბედის ირონიით, ფილმის ჩვენების შემდეგ, ჩემთან გოგონა მოვიდა ავტოგრ აფისთვის, აღფრთოვანებული სულ კომპლიმენტებს მეუბნებოდა, ის კი აღარ ახსოვდა, სკოლაში რომ არ და მინდო. ვერ მიცნო და თანაც გვარი რაიდერი არაფერს ეუბნებოდა (რაიდერი მსახიობის ფსევდო ნიმია, ნამდვილი გვარი ხორო ვიცია). ავტოგრაფი მივეცი და ეშმაკებთან გავაგზავნე. (იცინის) - ერ თხ ელ თქ ვით, რომ ჰოლივუდი და პირადი ცხოვ რება შეუთავსებელია. ამჟამა დაც ასე მიგაჩნიათ? - დარწმუნებული ვარ. ზოგს შეუძ ლია ამ სტრესთ ან შეგუება, რა საც პოპულარო ბა ჰქვია - მე არა. საშ ინ ელ ებ აა, როცა ყოველდ ღე ვკითხულობ ან ტელევიზიით ვუყურებ, მაგა ლითად, როგორი რომანი მქონდა
გარი ოლდმანთან ან რიჩარდ გირთ ან. დაწვრილებით როგორ აღწერენ ჩვენ ბუტიაობას ან შერიგებას, ჩე მს ალკოჰოლურ ან ნარკოტიკულ ლტოლვას, როგორც უიღბლო სი ყვარულის შედეგს... ძალაუნებურ ად დავფიქრდები ხოლმე, იქნებ მა რთალია, რაკი ამის შესახებ ყველამ იცის? მე კი უბრალოდ, პიროვნული გაორება მაქვს და არაფერი მახსოვს. -ამბობენ, თქვენი განსაკუთრე ბული თვისებაა, ყოფილ შეყვარებ ულებთან თბილ დამოკიდებულე ბას ინარჩუნებთ. მართალია, რომ ჯონი დეპი და მეთ დეიმონი თქვენი საუკეთესო მეგო ბრები არიან. - სიმართლეა. მაგრამ ეს უფრო მათი დამსახ ურებაა. ორივე არაჩვე ულებრივი, გულწრფ ელი, ჭკვიანი, ადამია ნია. გადაღებებზე ჯონი რომ გავიცანი, ჯერ თექვსმეტი წლისაც არ ვიყავი. ყოველთვის მე ხმარებოდა. ყველაფერში მხარს მიჭერდა. როდესაც „ნათლიმამა 3“- ში სათამა შოდ მიმიწვიეს, საცხოვ რებლად რომში გადავედი. სასტუმროში დავბინავდი, სცენარის კითხვა დავიწყე და მივხვდი, რომ არაფერი შემი ძლია, ძალა წამერთვა... სხეული მტკიოდა. მუდმივად რეკავდა ტელეფონი, ჩემთან მოდიოდნენ, ყველა ითხოვდა, რომ მუშაობ ას შევდგომოდი. მე კი აბსო ლუტურად უემოციო ვიწექი... ჯონი მაშინვე ჩამოვიდა. მი ატოვა გადაღებები და თავზე დამადგა. ჩემს მაგივრად მას მოუწია პროდიუსერებთან შეხვედრა, ახსნა-განმარტე ბები, ჩემი მოვლა. ჯონმა ყველაფერი გააკეთა, რომ ფეხზე დავეყენებინე. სკან დალი ჩაფარცხეს და რო ლზე სხვა მიიწვიეს. ყოვე ლთვის შემიძლია ჯონის და მეთ დეიმონის იმედი მქონდეს. დარწმუნებუ ლი ვარ, დღ ეს აც, რომ გამიჭირდეს, ორივე გა მოქანდება ჩემს დასახმ არებლად. ჩვენ ძალიან თბილი ურთიერთობა გვაქვს. - რიჩარდ გირთ ან? ხმები დადიოდა, რომ თქვენ გადაღე ბებისას დიდი რომა ნი გქონდათ. - ჩემზე უფროსი მამაკაცები არასოდ ეს მიზიდავდნენ, თუმცა, რა ვიცი, იქნებ კიდევაც მიმიზიდონ. გირით კი ყოველთვის აღფრთოვანე ბული ვიყავი. ნამდვილი პროფესიო ნალი, საოცრად ნიჭიერი, თავდაჭერ ილი, კეთილი ადამიანია. - არენ არანოფსკის ფილმში „შავი გედი“, პატარა როლი გაქვთ. ასაკოვან პრიმა-ბალერინა ბეტის თამაშობთ, რომელიც ახალგაზრ და, ნიჭიერმა მოცეკვავეებმა გვ ერდზე გაწიეს. რითი მიგიზიდათ ამ სახემ? -ცხოვრება ცხოვრებაა. მოხუ ცები გზას ახალგაზრდებს უთმობენ, ამაში თავისი ფილოსოფიაა. როდე საც არანოფსკიმ ეს როლი შემომთ ავაზა, არც გამკვირვებია. პატარა გოგონას სახე წარსულში დარჩა... მთავარ როლზე რომ დავემტკიცები ნე გამიკვირდებოდა. ისეთი გრაციო ზული, როგორიც ნატალი პორტმა ნია, ვერასდროს ვიქნებოდი, თანაც ბალეტზე არასდროს მივლია. - გჯერათ, რომ ცხოვრება 40-ის შემდეგ იწყება? - ეს საკუთარი გამოცდილებით უნდა შევამოწმო. ამის შესახებ ერთი წლის შემდეგ მკითხეთ, როცა ორმო ცის გავხდები და მაშინ გაგიზიარებთ ჩემს შთაბეჭდილებებს.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
37
გიორგი წითური
„ჩვეულებრივი“ კოენები
ახალი ბონდიანა
ჰენკ მუდის მორიგი სტუმრობა
„მებრძოლი“
„ჩვეულებრივი“ კოენები
ძმები კოენების ახალი ფილმი ყო ველთვის გამორჩეული მოვლენაა, რადგან, არც ისე დიდია იმ რეჟისო რთა სია, ვინც დღევანდელ ჰოლივუ დში დამოუკიდებელ კინოს ქმნის. კო ენები ამ სიაში ერთ-ერთ გამორჩეულ ადგილს იკავებენ, მათი ფილმები ხომ ყოველთვის მოულოდნელობითა და ენით აღუწერელი სარკაზმით გამო ირჩევა. თამამად შეიძლება ითქვას, რომ მე-20 საუკუნის ბოლო ათწლეუ ლი, ორი საკულტო ფილმის ეგიდით წარიმართა. პირველი – ტარანტინოს „მაკულატურა“ იყო, ხოლო მეორე – კოენების „დიდი ლებოვსკი“. „ლებოვსკის“ შემთხვევაში, არა მხ ოლოდ ფილმი, არამედ მისი მთავარი გმირიც „Dude“, ჯეფ ბრიჯესის შესრ ულებით, საკულტო ფიგურად იქცა. თუ 90 - იანები შვარცნეგერის „ტე რმინატორის“ უპირობო ლიდერობით დაიწყო, მისი დასასრული, რკინის კაცისგან აბსოლუტურად რადიკა ლურმა გმირმა, კოენების „Dude“-მ დაიკავა. გასული ათწლეულის მანძილზე, კოენებმა არაერთი ფილმი გადაიღეს,
„ოსკარიც“ მოიპოვეს და თავის საკუ ლტო იმიჯს სხვა მრავალი პრიზიც შემატეს. 2009 წლის ნამუშევარში „სერიოზული კაცი“, კაცობრიობის მთავარ შეკითხვას – არის თუ არა ღმერთი? თავისებურად უპასუხეს და მომავლისკენ, პესიმიზმით გაიხედეს. ალბათ, ყველას გახსოვთ საოცარი ფინალი, როცა სკოლისკენ დიდი ქა რბორბალა შეუჩერებლად მოიწევს. ასევე არ შეიძლება არ ვახსენოთ ფი ლმის დასაწყისი, რომლის პირველი თხუთმეტი წუთი, წლების შემდეგ, როგორც კინოკლასიკა ისე იქნება აღქმული. ამრიგად, „სერიოზული კაცის“ შემდეგ, კოენებისგან „სერიოზულ“ ფილმს ნაკლებად თუ ვინმე ელოდა, არსებული პრაქტიკიდან გამომდ ინარე, ოსკაროსანი „ბებრების ად გილი აქ არ არის“ შემდეგ, ძმებმა მაყურებელს ირონიული ფარსი „წა კითხვის შემდეგ დაწვით“ შესთავ აზეს. ჩანს, ახლაც იგივე მექანიზმმა იმუშავა და კოენებმა „სერიოზული კაცის“ სერიოზულობით დაღლ ილებმა, „არასერიოზული“ ფილმი,
ამ წლების ერთ-ერთი ყველაზე პოპულარული სე რიალის, „Californication“-ის მორიგი სერიები, როგორც იქნა და გამოჩნდა. ერთწლიანი შესვენების შემდეგ, „Showtime“-ის პოპულარული სერიალის მეოთხე სე ზონი, მწერალი ჰენკ მუდის შესახებ, ისევ ტელე ეკ რანებისკენ გვიხმობს. დევიდ დუხოვნის შექმნილი გმირი, ისევ ათასგვარ შარში ეხვევა, გაუთავებლად სვამს, მაგრამ მაინც ინარჩუნებს საკულტო მწერ ლის იმიჯს და წელიწადში ერთხელ ახალ ბესტსე ლერსაც უშვებს. დევიდ დუხოვნის გმირი, სერიალის არსებობის მანძილ ზე, სულ პრობლემატურ სიტუაციებში ხვდება, თუმცა გა მოსავლის პოვნას მაინც ახერხებს. მესამე სეზონის ბოლოს,
თავქარიანობის გამო, ციხეშიც იჯდა, თუმცა არც ეს აღ მოჩნდა დიდი პრობლემა – სცენარისტების გამჭრიახობას რა გამოლევს. ამრიგად, შეგვიძლია დავასკვნათ, მეოთხე სეზონის სერიები, ბევრად უფრო გასართობი და ეროტიკ ულად დატვირთული იქნება, ვიდრე დანარჩენი, ყოველ შე მთხვევაში, პირველი სერიიდან ასე ჩანს. „Californication“-ის თითქმის ყველა სერიის მთავარი თემა სექსია, ანუ ჰენკ მუდის პირადი სექსუალური წარმ ატებები. შეიძლება ითქვას, რომ დევიდ დუხოვნიმ, თავი სი გმირის მეშვეობით, ახალი ტელეკაზანოვაც კი შექმნა, რომელიც თავისი ქარიზმატული ხასიათის მიუხედავად, უპირობო ესთეტიზმსაც ინარჩუნებს. დუხოვნიმ მოახერ 38
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
სახელწოდებით „რკინის ტაცება“ გადაიღეს. ახალი ნამუშევარი ასევე გარდ ამავალი პერიოდია კოენების კარი ერაში, ანუ ფილმი, რომლის შემდ ეგაც ძმები კვლავ ახალ შედევრს შემოგვთავაზებენ. თუმცა ახალ ნამუშევარზე, როგორც მხოლოდ გარდამავალ ეტაპზე საუბარი, ცო ტა უხერხულია. ბოლოს და ბოლოს ძმები კოენების სტატუსი იმხელაა, რომ შეუძლებელია „რკინის ტაცე ბა“ გვერდზე გადადო. კარგად მოგეხსენებათ, რომ ვე სტერნის თემას წერტილი ჯიმ ჯა რმუშმა ჯერ კიდევ 1995 წელს და უსვა, სადაც ჯონი დეპის შექმნილი გმირით „ვილიამ ბლეიკით“, თითქ მის მთელი ამერიკა შემოიარა. ასე რომ, კოენების თვითმიზანი ვესტ ერნის ჟანრში ახალი სიტყვის თქ მა არ ყოფილა, რადგან ჯარმუშის შემდეგ, ეს უბრალოდ შეუძლებე ლი რამ იყო. როგორც ჩანს, ძმებმა, თავისი ახალი ფილმისთვის, უბრა ლოდ, შესაბამისი ფონი შექმნეს და სულაც არ უცდიათ, კონკრეტულ ჟანრში ახალი სიტყვა ეთქვათ. ფილმი კოენების სპეციფიკური იუმორითაა გაჟღენთილი – მარტო ინდიელი ბავშვების სცენა რად ღი
რს, თუმცა „რკინის ტაცებას“ ზედმ იწევნით კოენისეულ ფილმად მაინც ვერ ჩავთვლით. ჯერ მარტო ფილმ ის ბოლო, ისეთი ჰოლივუდური სტ
ხა და ათწლეულის სერიალების მთავარი გმირი, მისივე შექმნილი ფოქს მალდერის სტერეოტიპი დაანგრია და მაყურებლის წინაშე აბსოლუტურად განსხვავებული ამპლუით წარსდგა – სად უცხოპლანეტელების ძიებ აში დაღლილი ფოქს მალდერი და სად ლოთი მწერალი ჰენკ მუდი. პირდაპირ შეიძლება ვთქვათ, რომ ამ ორ გმირს მხოლოდ ერთი რამ აერთიანებთ, ორივეს დუ ხოვნი ასრულებს. ჰენკ მუდი თავისი თაობის ერთგვარი სარკეა და აქედან გამომდინარე, უალტერნატივო გმირი. გმ ირი იმ თაობისა, რომელსაც ამჟამადაც გართობა და ახალი შეგრძნებები აინტერესებს. თუმცა თუ 90-იანებში მოდაში უცხოპლანეტელებიც იყვნ ენ, ამჟამად, მხოლოდ ჰენკ მუდის სექსუალური ისტორიებია. უცხოპლანეტელებიდან სექსზე გადასვლა კი, მართლაც გმირობის ტოლფ ასია, გმირობის, რომლისთვისაც დუხოვნის „ოქროს გლობუსიც“ მიანიჭეს – 2008 წლის დაჯილდოებაზე, ნომინაციაში „მამაკაცის საუკეთესო როლი“. სატელევიზიო მიუზიკ ლში და კომედიაში, გამარჯვებულად დე ვიდ დუხოვნი სცნეს. აღსანიშნავია, რომ ახალ სეზონში სპეც იალური სტუმრის სტატუსით კარლა გუ ჯინოა მოწვეული, რომელიც არაერთხელ გამხდარა მაღალბიუჯეტიანი ფილმების ვა რსკვლავი. ჩანს, რომ ამ სერიალის სტატუსი იმდე ნად დიდია, რომ მეორეხარისხოვან როლზე ისეთი არტისტი თანხმდება, როგორიც კარლა გუჯინოა. ქართველ მაყურებელს ის პირველ რიგში რობერტ როდრიგესის „ცოდვების ქალაქი“– დან ახსოვს, სა დაც მსახიობს პარტნიორობას მიკი რურკი უწევს. „Californication“-ის მეოთხე სეზონის პირველი სერია 9 დეკემბერს გამოვიდა, ხოლო ჩვენთან, ინტერნეტის საშუალებით, უმალვე გამოჩნდა. სო ციალურ ქსელს თუ დავუჯერებთ, ახალ სერიებზე მოთხოვნა მართლაც დიდია, ყოველ შემთხვევაში, „ფეისბუკი“ პირველი სერიის ლინკებით აივსო. ამ ერიკის არ იყოს, ქართველ მომხმარებელსაც მონა ტრებია კალიფორნიელი კაზანოვას თავგადასავ ლები. ამრიგად, წლის დასაწყისი მართლაც კარგი გა მოდგა, იმის გარდა, რომ სადაცაა „დანაშაულის იმპერია“ და „ექიმი ჰაუსი“ დაიწყება, ასევე დაგვ იბრუნდა კალიფორნიის მთავარი მწერალი, ჰენკ მუდი, რომელსაც აგერ უკვე ერთი წელია ველით.
ანდარტია, მ თა ვა რ ი გ მი რი ს მ ოჭ რი ლ ხელს თუ არ ჩავთ ვ ლი თ , რომ მეტი შ ეუ ძლ ე ბელია. სე რჯიო ლე ონე კარგ ად იყოს, მ აგ რა მ კოე ნე ბი ს ახალი ნა მუშევარი, „მის სპაგ ეტი“, ვესტერნებს უფრო წააგავს, ვიდრე ჯარმუშისეულ „ფსიქოდელ იას“. რაც შეეხება სამსახიობო ანსამბ
ლს, აქ მთავარი ასევე „ოსკაროსანი“ ჯეფ ბრიჯესია, რომელმაც ისე შე სანიშნავად შეასრულა ავი, თუმცა მაინც დადებითი გმირი, რომ სტან ისლავსკისაც გაუკვირდებოდა. ეს ხუმრობით, თუმცა ჯეფ ბრიჯესეუ ლი კოვბოი, მართლაც ძალიან მიმზ იდველი და ერთგვარი სინთეზია იმ ისა, რას ნიშნავს სიტყვა – ველური დასავლეთი. „რკინის ტაცება“ კოენების ერთ-ერთი მორიგი ფილმია, რომე ლიც უნდა ნახო, თუმცა მასზე დი დი იმედების დამყარება და მორიგ შედევრად აღიარება, დანაშუალის ტოლფასია. ფილმის ნახვიდან 10 წუ თის შემდეგ ხვდები, რომ კოენებმა ამ ფილმით უბრალოდ, ძალა მოიკრი ბეს, რომ შემდეგ წელს, კიდევ ერთი შედევრით დაბრუნებულიყვნენ. ერ თი უეჭველია, „შედევრები“ კოენებს ნამდვილად გამოსდით...
ჰენკ მუდის მორიგი სტუმრობა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კინოსტუდია „MGM“-ში ფინა ნსური კრიზისი დაძლეულია, ამას ადასტურებს ახალი ინფორმაცია ბონდიანას მორიგი სერიის გადა ღებების შესახებ. ერთ-ერთი ყვ ელაზე წარმატებული ჯაშუშის, „აგენტი 007“-ის ახალი თავგად ასავლების გადაღებები უკვე და იწყო. ბრიტანელი აგენტის რო ლში კვლავაც დენიელ კრეიგია, რომლის შესრულებული ბონდი „კაზინო როიალში“ არაერთი კრ იტიკის მიზეზი გახდა. ამის მიუხ ედავად, ბონდიანას ისტორიაში ყველაზე რეკორდული შემოსავა ლი – 594 მილიონი დოლარი, ზუ სტადაც რომ „კაზინო როიალმა“ შემოიტანა. იან ფლემინგის მოფიქრებ ული, მსოფლიოში ყველაზე ცნ ობილი ჯაშუში, თითქმის საუკ უნის მანძილზე იყო წინასწარ მოგებაზე გათვლილი პროექტი. ფილმები ბონდის შესახებ ყოვე ლთვის წარმატებულია, მიუხედ ავად იმისა, ვინ ასახიერებს მას, შონ კონერი თუ ჯორჯ ლეზენბი, როჯერ მური თუ ტიმოტი დალტ ონი, პირს ბროსნანი თუ დენიელ კრეიგი. მოკლედ, მაყურებელს „აგენტი 007“-ის ჯაშუშური ხრ იკები ყოველთვის იზიდავდა, რაც დღესაც უცვლელი რჩება. აღსანიშნავია, რომ დენიელ კრეიგის გამოჩენამ პირობითად ის სტერეოტიპი დაარღვია, რო მელიც აქამდე ბონდის გარშემო არსებობდა. მაგალითად, თუ წა
ახალი ბონდიანა
რსულში ბრიტანელი აგენტი ყვ ელა ხიფათიდან ისე გამოაღწევდა ხოლმე, რომ კოსტიუმზე მტვრის ნასახიც არ ჰქონდა, კრეიგის შე ქმნილი ბონდი უფრო ჩვეულებრ ივ მეომარს დაემსგავსა, რომლის შეჩერება, არც ისეთი რთული ყო ფილა, როგორც თავიდან ჩანდა. კრეიგის ბონდი უფრო ადამიანუ რია, რაც მაყურებლისთვის ცოტა რთული აღსაქმელი აღმოჩნდა,
ანაც სამივეს არაერთხელ აქვთ ნამუშევარი „აგენტ 007“-ზე, რო გორც „კაზინო როიალში“, ასევე „მოწყალების კვანტუმში“. ფილმ ის კომპოზიტორი ჯერჯერობით უცნობია. ასევე არ ხმაურდება მომღერლის სახელი, ვინც ახალი ბონდის მთავარ ჰიტს შეასრულე ბს. მოგეხსენებათ, წლების მანძ ილზე ბონდის ყველა ახალ სერი ას თავისი სიმღერა ჰქონდა. ბონდიანას მოყვარულებს შეუძლიათ შვებით ამოისუნთ ქონ, რადგან სამწლიანი პაუზის შემდეგ, სტუდია „MGM“ კვლავ ფორმაშია. ფინანსური კრიზისის გამო „აგენტი 007“-ის ბედი აქამ დე კითხვის ნიშნის ქვეშ იყო. ვის აღელვებდა ბრიტანელი ჯაშუში, როდესაც მთელი სტუდია შეიძ ლებოდა დაშლილიყო. ამჟამად, როგორც სტუდიის მეთაურები აცხადებენ, კრიზისი დაძლეულია, ანუ მოკლედ რომ ვთქვათ, ფული ნაშოვნია, რის გა მოც ახალი ბონდის ხილვა ისეთ ივე წარმოუდგენელი აღარ არის, როგორც სულ რაღაც ერთი წლის წინ იყო. 2012 წლის ნოემბერში კი, იან ფლემინგის არაერთი ნა წარმოების მთავარი გმირი ჯეიმს ბონდი, კვლავ ეკრანს დაუბრუ ნდება და ისევ შეეცდება ბრიტ ანეთის, ხოლო შემდეგ მთელი მსოფლიოს, კიდევ ერთხელ გადარჩ ენას...
თუმცა, როგორც ფილმ ის შემოსავლებმა აჩ ვენა, არა ურთულესი. კონკრეტული სერიების მთავარ გმირად შოტლ ანდიელი შონ კონერი რჩ ება, რომლის „აგენტი 007“ დღ ემდე მეოცე საუკუნის მთავარი ჯაშუშია. ახალი ფილმის რეჟისორი სემ მენდესია, რომელსაც მაყურებე ლი ყველაზე კარგად ოსკაროსანი „ამერიკული სილამაზიდან“ იც ნობს. ცნობილი რეჟისორისთვის ეს პირველი ცდაა მაღალბიუჯე ტიან ექშენზე მუშაობისა. ფილმ ის სცენარზე ნილ პერვისმა, რო ბერტ უეიდმა და ჯონ ლოგანმა იმუშავეს. სცენარისტებისთვის ახალი ბონდიანას შექმნა სიახლე ნამდვილად არ ყოფილა, რადგ
„მებრძოლი“ 16 იანვარს რიგით 68-ე „ოქროს გლობუსი“ გაიმართება, რომელიც „ოსკარის“ ერთგვარ რეპეტიციას ჰგავს. გლობუსის ნომი ნანტები თუ პრიზიორები, უმეტესწილად, პირდაპირი გზით ხვდებიან „ოსკარის“ ნომინაციაზე, რათა სანუკვარი ჯილდოს მოლოდინში წითელი ხალიჩა გაიარონ და პირდაპირ დაჯილდოებაზე მოხვდნენ. არც წლევან დელი წელია გამონაკლისი, იმისდა მიუხედავად, რომ ჯერ „ოსკარის“ ნო მინანტები ოფიციალურად არ გამოცხადებულან. თუმცა პრეტენდენტ ების გამოცნობა უკვე შესაძლებელია: – დევიდ ფინჩერი – „სოციალური ქსელი“, არენ არანოფსკი – „შავი გედი“, ქრისთოფერ ნოლანი –„საწყისი“, ტომ ჰუპერი – „მეფე საუბრობს“ და დევიდ ო’რასელი – „მებრძოლი“.
დასახელებული ფილმების „ოქროს გლ ობუსზე“ წარდგენა მოულოდნელობა არავ ისთვის ყოფილა, თუ არ ჩავთვლით ო'რა სელის „მებრძოლს“, რომლის პრემიერაც 2010 წლის 10 დეკემბერს შედგა და ნომინაციაში მა ნამდე მოხვდა, სანამ მაყურებელი მის ნორმალ ურად ნახვას შეძლებდა. „მებრძოლი“ რეალურ ამბავზე დაყრდნობით არის გადაღებული, რაც ფილმის შინაარსიდანაც ჩანს, საქმე ეხება პროფესიონალ მოკრ ივის მიკი ვორდის და მისი ნახევარ ძმის, ასევე ყოფი ლი მოკრივის, დიკი ეკლუ ნის კარიერულ აღმასვლას, მათ რთულ ურთიერთობასა და საბოლოო ერთგულებას. ფილმი იმ ტრადიცული სპ ორტული ფილმების რიგში დგას, როგორიც მარტინ სკორსეზეს „გააფთრ ებული ხარი“, სტალონეს „როკი“ და მაიკლ მანის „ალი“-ა. ფილმში დეტალურად არის ასახული ის რთული გზა, რომელიც დამწ ყებმა სპორტსმენმა უნდა გაიაროს, რათა წარმატებას მიაღწიოს. მთავარ როლს ფილმში მარკ უოლბ ერგი თამაშობს, რომლისთვისაც მოკრ ივე მიკი ვორდის როლი, კარიერაში, ერთერთი საუკეთესოა. მის ძმას კი ქრისტიან ბეილი განასახიერებს. მისთვისაც კონკ რეტული როლი ყველაზე წარმატებულ ია, რადგან კრიტიკოსების მიერ ათას ჯერ დაწუნებული მსახიობი, როგორც იქნა თავის კარიერაში პირველ ნორმ ალურ ნომინაციას ეღირსა. საქმე, რა თქმა უნდა, „ოქროს გლობუსს“ ეხება. „მებრძოლი“ 16 იანვარს დაჯილდ ოებაზე თითქმის ყველა სტანდარტ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ულ ნომინაციაში იბრძოლებს და კრიტიკოსების განცხადებით, დიდი შანსია, რომელიმეს ხელიც გამოკრას. ფილმის მსოფლიო პრემიერა 21 თე ბერვალს არის დაგეგმილი, თუმცა, როგორც ხდება ხოლმე, მისი ხილვა ინტერნეტში უკვე შე საძლებელია. რაც შეეხება ფილმის რეჟისო რს, დე ვიდ ო'რა სელს, მისთვის კონკრეტული ნა მუშევარი ახალი და ყველაზე წა რმატებული ნაბი ჯია სარეჟისორო კარიერაში. თუ ო'რასელის ნომი ნირება გამარჯვე ბით არ დასრულ და, თვითონ ნომი ნირების ფაქტიც, პატარა ამბავი ნამდვილად არ არის. ყოველ შემთხვევაში, ახ ალი პროექტის მოსაპოვებლად, პრესტიჟული ნომინაცია რომ ყველაზე კა რგი საშუალებაა, ეს ახალ ამბავს არავისთვის წარმ ოადგენს. რაც შეეხება 16 იანვ არს, ანუ ოქ როს გლ ობ უსების დარიგებას, ერთი უეჭველია, პრიზებ ისთვის ბრძოლა ნა მდვილად მძაფრი იქნება, მით უმეტ ეს, როცა ნომინი რებულთა შორის გამოკვეთილი ლი დერი არ არსებო ბს.
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
39
ყველაზე გლამურული, ყველაზე იდუმალი და ამ ოუცნობი მსახიობი მთელს კინემატოგრაფიაში, გრ ეტა გარბოა. მისი ცხოვ რება გასაიდუმლოებული იყო. არავინ იცის, როგორ ახერხებდა გარბო თავისი პიკანტური ცხოვრების ასე მიჩქმალვას. წერენ, რომ მას არ უყვარდა საზოგადო ების თავშეყრის ადგილები, ხმაური, არაფრის მომცემი ჭორაობა, არც ბევრი მეგო ბარი ჰყოლია. სახლში ყო ფნის მოყვარულს, ხშირად ვერც თავის ფანჯრებში და აივანზე ხედავდნენ. ალბათ, სწორედ ამიტომაც იყო მს ახიობის ცხოვრება იდუმ ალი.
გრეტა გარბო მარტოობისთვის განწირული იდუმალი მსახიობი
„ფანტომი“ - გარბოს გატაცება
როგორც გრეტა გარბოს თა ნამედროვენი ირწმუნებიან, მო მხიბვლელი მსახიობისთვის არც ერთი მამაკაცი არ იყო საკმარ ისად კარგი. ხშირად დადიოდა სკანდალური ხმები მის ურთი ერთობაზე იმ დროისთვის გა ვლენიან მამაკაცებთან. ისიც ყველასთვის ცნობილია, რომ გრეტა გარბოს უამრავი თაყვ ანისმცემელი ჰყავდა. ხშირად უხდებოდა მასზე შეყვარებ ული მსახიობი მამაკაცებისგ ან დაჟინებულ წინადადებებზე უარის თქმა. მასზე იყო შეყვ არებული თვით მაგნატი არის ტოტელე ონასისი. სამაგიეროდ, ლეგენდად იქცა გრეტა გარბ ოს ურთიერთობა თავის „როლს როის ფანტომთან“. შვიდმეტრ იანი და ორადგილიანი მანქანა, რომელიც უფრო გემს წააგავდა, სიმაღლით ერთი მეტრი და 60 სანტიმეტრი იყო. მსახიობი ამ მანქანით ხშირად დადიოდა, გა ნსაკუთრებით ზაფხულობით და გადაღებებისას. მსახიობი და მანქანა რაღა ცით დაემსგავსნენ კიდეც ერთმ ანეთს. „მსოფლიოს არანაირ ფუ ლზე!“ - ასე უპასუხა ერთ მდიდ არ ბერძენს, რომელმაც გარბოს „ფანტომის“ ყიდვა მოინდომა. ეს პასუხი მოგვიანებით „როლს როისის“ სლოგანად იქცა.
დიეტა გარბოსთვის
რემარკი და გარბო
თურმე გრეტა განსაკ უთრებულად მეგობრობდა მწერალ ერიხ მარია რემა რკთან. მათ რომანზეც ჭო რაობდნენ. მავანნი ამბო ბდნენ, რომ მათ ერთი რამ ჰქონდათ საერთო, საკუთა რი სქესისადმი ლტოლვა. თუმცა მწერალს ორი ცოლი ჰყავდა. გრეტასაც უამრ ავი მამაკაცი ეტრფოდა, მათ შორის გავლენიანებიც. ამ ბობდნენ, რომ გარბო იმ რე ჟისორების მუზა ხდებოდა, ვინც ფილმში იღებდა. ამ მო საზრებიდან გამომდინარე, მსახიობი ბევრი რეჟისორის მუზა იყო. მაგრამ საინტერე სოა, ცხოვრებაში ვის მუზად მიიჩნეოდა.
რომელიც მილიონერმა მაქს გუ მპელიმ აჩუქა, თუმცა ეს ქორწ ინებაც არ შემდგარა.
თითქმის ასი წლის წინათ, ცნობილმა ამერიკელმა დიეტ ოლოგმა, გეილორდ ჰაუზერმა, კინომშვენება გრეტა გარბოს თვის, ერთკვირიანი გამწმენდი დიეტა შექმნა, რომელიც დღესაც ერთ-ერთ საუკეთესოდ არის მი ჩნეული. გრეტა გარბო ჰაუზერის დიეტას ერთი კვირის განმავლო ბაში, წელიწადში ორჯერ იცავდა: აღდგომის დღესასწაულის წინ და შემოდგომის ბოლოს. დიეტის თანახმად გარბო ამ დროს ძირი თადად, სულ მწვანილებისა და ხილის წვენებს იღებდა. მსახიობი მუდამ ფორმაში იყო. ცვილის ფი გურასავით გამოყვანილი და მო ხდენილი.
ისი არისტოტელე ონას
ასაკში
1953 წელს გარბომ ნიუ - იო რკში სახლი იყიდა და მთელი დარჩენილი ცხოვრება იმ სახლ ში გაატარა. გარეთ იშვიათად გამოდიოდა. 1990 წე ლს, 84 წლ ის გრ ეტა გარბო, ჰოსპიტალში ფილტვების ანთებით გარდაიცვალა. ძალიან ცოტას თუ უნახავს გარბო ასაკ ში შესული და დაუძლურებული. ის ყველას დიდრონი ლურჯი თვალებითა და მკაცრი იერით დაამახსოვრდა.
„მინდა მარტოობის უფლება მომცეთ“
გრეტას დიდი ლურჯი თვალ ები და სქელი, დატალღული თმა ჰქონდა. ამბობდნენ, მაკიაჟის ტა რება არ უყვარდაო. თუმცა მისი უმაკიაჟო სახე არც ერთ ფოტოზე არ ფიქსირდება. მუქ პომადას და ტუშს ხმარობდა. წარბები წვრი ლად ჰქონდა ამოღებული. მთელი ცხოვრება განმარტო ებაზე ოცნებობდა. „მინდა მარტ ოობის უფლება მომცეთ“ - ამ ფრ აზას გრეტა გარბოსგან ყველაზე ხშირად გაიგებდით. კარიერის დასაწყისში გრეტა თავს არიდებდა ინტერვიუებს, არასოდეს დაურიგებია ავტოგრ აფები და მთელი ცხოვრება ფო ტოკორესპონდენტებს გაურბო და.
დიდი სათვალით
მიუხედავად იმისა, რომ გრეტა გარბო ძალიან ღარიბ ოჯახში გა იზარდა, არ უყვარდა ფუფუნება, არც ძალიან მდიდრული ტანსაც მელი. „ოსკარის“ ცერემონიალზე ერთი ჩვეულებრივი ავტომობი ლით ჩნდებოდა, მაშინ, როდესაც მისი ნაკლებად ცნობილი კოლე გები ლიმუზინებიდან მედიდუ რად გადმოდიოდნენ. ქუჩაში ქუდით, დიდი სათვალ ით და ისეთი სამოსით დადიოდა, 40
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
რბოსთან ერთად ჯონ გილბერტი გა რომ ვერ ეცნოთ. არ იკეთებდა მანიკიურს, სტომატოლოგთან მი სვლისა ეშინოდა. საკუთარი თავი მაინცდამაინც არ მოსწონდა.
ჩაშლილი ქორწინებები
მისი რომანი მუნჯი კინოს ცნ ობილ ვარსკვლავ ჯონ გილბერ
ტისთან მაინც გახმაურდა. ჯონი გრეტაზე უზომოდ იყო შეყვარ ებული. აღმერთებდა. საქმე ქო რწილამდე მივიდა. დანიშნული იყო თარიღი, თუმცა ჯვრისწერის დღეს გარბო ეკლესიაში არ გამო ჩენილა. მანამდე გრეტა გარბო კარგა ხანს ნიშნობის ბეჭედს ატარებდა,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კახა ბენდუქიძე „იმედზე“ „რეალითი შოუს“ წაიყვანს ეთული ჩხეიძე ტელეკომპანია „იმედი“ ახ ალ „რეალითი შოუს“ იწყებს, რომელსაც კახა ბენდუქიძე წა იყვანს. შოუ „რუსთავი 2“- ზე გასულ „კანდიდატს“ ჰგავს, თუმცა, როგორც გადაცემის პროდიუსერმა ირაკლი კაკაბა ძემ გვითხრა, მას განსხვავებ ული ფორმატი ექნება. სახელი ჯერჯერობით არა აქვთ მო ფიქრებული, მაგრამ ზუსტად იციან, რომ „კანდიდატი“ არ ერქმევა. „რეალითი შოუ“ ეთ ერში, ალბათ, თებერვლიდან გავა. ირაკლი კაკაბაძე: ამ პროე ქტის გაკეთების იდეა „ღამის შოუ სტუდიას“ ეკუთვნის, შე მდეგ „იმედთან“ შევათანხმეთ, ვუთხარით, რომ მსგავსი პრ ოექტი ადრეც გაგვიკეთებია და გვინდოდა ახლაც დაგვეწ ყო. სიმართლე გითხრათ, „კა ნდიდატს“ არ ვაკეთებთ, ეს სა ხელი პირობითად ჰქვია, ანუ ეს ის ფორმატი არ არის, როგო რითაც „კანდიდატი“ გადიოდა. შეიძლება იმით ჰგავდეს, რომ ჯგუფებისთვის დავალებები იქნება. „კანდიდატი“ კვირაში ერთხელ გადიოდა, ეს, ალბათ, მთელი კვირის განმავლობაში გავა. იქ წამყვანი ბანკის მმ ართველი, ლადო გურგენიძე იყო. გამარჯვებული ბანკში იწყებდა მუშაობას. ჩვენთან უნივერსიტეტი იქნება, ანუ წა მყვანი არის უნივერსიტეტის რექტორი, კახა ბენდუქიძე და დავალებებიც ცოტა განსხვავ ებულია. პრიზი კარგი სამუ შაო ადგილი იქნება. კონკრე
ტულად ვერ გეტყვით, იმიტომ, რომ ჯერ არ არის გადაწყვეტი ლი. ფულადი პრიზი არ იქნება, იმიტომ, რომ ეს შოუ ისეთია, სადაც კარიერა უნდა გაიკეთ ოს ადამიანმა. ფორმატიც შე ცვლილი იქნება. თუმცა ჯერ არ მივსულვართ იქამდე, რაც ყველაზე მნიშვნელოვანია, გარჩევა კაბინეტში, ალბათ, იგივე დარჩება(როგორც „კა ნდიდატში“). იქიდან მოყოლე ბული, რაც ეს იდეა გაგვიჩნდა, ყოველთვის ვფიქრობდით, რომ კახა ბენდუქიძე იქნებო და კარგი წამყვანი, და, ალბათ, ყველა დამეთანხმება, იმიტომ, რომ ჩემი აზრით, შოუს კარგ ად აკეთებს. ძალიან საინ ტერესო წამყვანი იქნება, თავისი გადაწყვეტილე ბებით, თავისი უეცარი გაბრაზებით, აგრეთვე იუმორით, რომელიც ძალიან დიდი დოზით აქვს. ხელმძღვანელო ბას ვუთხარით, რომ კა ხა ბენდუქიძე გვინდოდა წამყვანად, შემდეგ გი ორგი არველაძემ იზრუნა, რამდენადაც ვიცი, მან და ითანხმა ბატონი კახა. სახე ლს რაც შეეხება, რამდენიმე ვერსია გვაქვს, მაგრამ ჯერ ვერ გადავწყვიტეთ. ქა სთინგი ორშაბათი დან დაიწყება, ზუსტად არ არის გადაწყ ვეტილი მო ნ აწ ილ ეთ ა რ აო დე ნ ობა, სავა რ აუ დო დ , თორ მე ტი
ან თოთხმეტი იქნება. თუ თორმეტი მონაწილე იქნება, მაშინ თერთმეტ კვირას გა გრძელდება შოუ, ხოლო თუ თოთხმეტი, მაშინ ცამეტ კვ ირას. განაცხადი შეუძლია ნებისმიერმა ადამიანმა შე მოიტანოს, თვრამეტი წლ იდან ზევით. საწყის ეტაპზე ამ ადამიანებს „ღამის შოუ“ სტუდია აირჩევს. მომდევნო ეტაპზე ჩვენ ჩავერთვებით: მე, დათო გოგიჩაიშვილი და ვანო ჭელიძე და შემდეგ ბა ტონი კახაც. ეთერში, სავა რაუდოდ, თებერვალში გავა ლთ.
ვადაგასული თევზი „შოკ ფასად“ „პოპულს“ რებრენდინგმაც ვერ უშველა!
თორნიკე ყაჯრიშვილი
„პოპულმა“ 2011 წელი, ისევ ვადაგასული პრ ოდუქტების გაყიდვით დაიწყო. გასულ წელს „პრაიმტაიმმა“, ამ მაღაზიათა ქსელში არაე რთი საკვებად გამოუსადეგარი პროდუქტი აღმოაჩინა, მაგრამ, როგორც ჩანს, ეს მა თთვის პრობლემას სულაც არ წარმოადგ ენს. „პოპულის“ გენერალური დირექტორი პრესასთან საუბარში აცხადებდა, მომხმა რებლის მოთხოვნები გავითვალისწინეთ და მრავალჯერადი კვლევის საფუძველზე ახალი ფერთა გამა და ლოგო შევიმუშა ვეთო... მაგრამ... ბევრი ეცადეს, რა აღარ გააკეთეს, მაგრამ ვადაგასულ პროდუქტე ბს ისევ ვერაფერი მოუხერხეს. რამდენიმე დღის წინ, კონკრეტულად კი 11 იანვარს, ყაზბეგის N12-ში მდებარე „პოპულში“ თე ვზი „მოივა“ შევიძინეთ, რომელსაც ვა და ზუსტად ორი კვირის წინათ ჰქონდა გასული (შეფუთულია 15.12.10 ვარგისია 29.12.10). როგორც ჩანს, მათი მარკეტინგული ლოგიკა, მხოლოდ ფასადებითა და ლოგოს შეცვლით შე მოიფარგლება, რადგან რაც ადრე ხდებოდა, ახ ლაც იგივე ხდება „სახეცვლილ“ „პოპულში“. მისი მესვეურნი კი მომხმარებლის მოზიდვას ყველ ანაირი გზით ცდილობენ. ჯერ „პოპ არტ ბარა თი“ მოიგონეს, ქულები დააგროვეთ და საჩუქრ ებს მოგცემთო, ახლა, „პოპ ფასი“, „შოკ ფასიო“... სხვა მხრივ, სიტუაცია არ შეცვლილა, „პოპულს“ რებრენდინგმაც ვერ უშველა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
41
გვინეთ პელ თ ტომ კრუზი როუს ს კოცნა მოეწონა
ბექჰემები მეოთხე შვილს ელოდებიან დე ვიდ და ვი ქტორია ბექჰემ ები მეოთხე შვი ლს ელოდებიან, ისინი ოფიცია ლურად ადას ტურებენ ამ ინფორმაციას და ამბობენ, რომ შვ ილი ზა ფხულისთვის შე ეძინებათ. წყვი ლს სამი შვილი ჰყავს, 11 წლის ბრუკლინი, 8 წლის რომეო და 5 წლის კრუზი. როგორც ბექჰე მები ამბობენ, მათი შვილები მოუთმენლად ელოდებიან პა ტარას დაბადებას. სქესს ჯერ
არ ამხელენ, მაგრამ ვიქტორია ამბობს, რომ მას ძალიან უნდა ბექჰემების „გუნდს“ერთი გოგო დაუმატოს. შეგახსენებთ, რომ დევიდი და ვიქტორია უკვე 12 წელია მეუღლეები არიან, ისინი 1999 წელს დაქორწინდნენ.
ba
მსახიობმა გვინეთ პელთ როუმ რაიჩელ რეის შოუში აღიარა, რომ საუკეთესო კოცნა ტომ კრუზთან ჰქონდა. „მან საოცარი კოცნა იცის“- თქვა მსახ იობმა. ეს კოცნა ფილმ „ოსტინ პაუერს 3“- შია, როგორც პელთროუ ამბობს, ის პატარა როლი, რომელსაც ამ ფილმში თამა შობს, ნამდვილად ღირდა იმისთვის, რომ ტომისთვის ეკ ოცნა.
ar r ჯულიან ასანჟი შესაძლოა, სიკვდილით დასაჯონ „ვიკილიქსის“ დამფუძნებლის აშშ-სთვის გადაცემის შემთხვ ევაში, ჯულიან ასანჟი შესაძლ ოა, სიკვდილით დასაჯონ. ამის შესახებ ასანჟის დაცვის მხარემ განაცხადა. „ჩვენი აზრით, არსებობს რე ალური საფრთხე, რომ ჩვენი დაცვის ქვეშ მყოფის შვედეთის თვის გადაცემის შემდეგ, აშშ-ში მისი ექსტრადირება მოითხო ვონ“, - განაცხადეს ბრიტანეთის ერთ-ერთ საადვოკატო ოფისში. იურისტების აზრით, ამერ იკაში „ვიკილიქსის“ დამფუძ ნებელს გუანტანამოს ციხეში ჩასვამენ. იქ ასანჟის ადამიანის უფლებების ევროპულ სტანდა რტებთან შეუსაბამო პირობებში მოუხდება ყოფნა. ადვოკატები სიკვდილით დასჯის ალბათობას იმ შემთხვევაში არ გამორიცხავ ენ, თუ ასანჟს აშშ-ს შესაბამისი გარანტიის გარეშე გადასცემენ. ამჟამად ასანჟი დიდ ბრიტან ეთში იმყოფება. სტოკჰოლმი მის ექსტრადირებას ითხოვს, რადგ ან ასანჟი სექსუალურ ძალადო ბაშია ეჭვმიტანილი. თავად ას ანჟი ბრალდებებს უარყოფს და აცხადებს, რომ სინამდვილეში ამ ბრალდებებს პოლიტიკური საფუძველი აქვთ.
მაიკლ ჯექსონის პირად ექიმს განზ რახ მკვლელობისთვის გაასამართლებენ მაიკლ ჯექსონის პირად ექ იმს, კონრად მიურეის, განზრახ მკვლელობისთვის გაასამარ თლებენ. უცხოური სააგენტოების ცნობით, მოსამართლე მაიკლ პასტორმა კალიფორნიის სამე დიცინო საბჭოსგან მიურეისთ ვის აშშ-ს ტერიტორიაზე ლიცე ნზიის შეჩერებაც მოითხოვა. ბრალდების მტკიცებით, ექ იმმა მომღერალს გამაყუჩებლ ებისა და დამამშვიდებლების სასიკვდილო დოზა მისცა, რის შემდეგაც ჯექსონს შესაბამისი დახმარება არ აღმოუჩინა. ერთ-ერთ მტკიცებად პრ ოკურორს მომღერლის დაცვის წევრის მონათხრობი მოჰყავს,
რომლის თანახმადაც, მიურეიმ მხოლოდ ჯექსონის საძინებელ ოთახში სამედიცინო პრეპარ ატების შეგროვების შემდეგ მი სცა სასწრაფო დახმარებისთვ ის დარეკვის საშუალება. თუ ბრალდება დადასტურ დება, მიურეის გისოსებს მიღმა ოთხი წლის გატარება მოუწევს. თავად ექიმი ბრალდებას უარყოფს და ამტკიცებს, რომ მისი მოქმედებები არ შეიძ ლება ყოფილიყო ჯექსონის სიკვდილის მიზეზი. მანამდე სასამართლომ დაადგინა, რომ მომღერლის გარდაცვალების მიზეზი პროპოფოლისა და სხვა სამედიცინო პრეპარატების ზე დმეტი დოზით გამოყენება იყო.
განახლებული „შვიდიანი“ თაკო შარმიაშვილი შეცვლილი თამაშის წესები და ბილეთის დიზაინი... „საქართველოს ლატარიის კომპანიამ“ გასულ კვირას მომხმარებელს განახლებული მომგებიანი ბილეთი – „შვიდიანი“ წარუდგინა. თუ აქამდე თითო ბილეთში მო გების ერთი შანსი იყო ნაგულისხმები, ახლა უკვე მო გების 7 შანსი გეძლევათ. ბილეთის ღირებულება ერთი ლარია, ხოლო მაქსიმალური მოგება 1000 ლარს შეად გენს.
გიორგი ბარკალაია, „საქართ ველოს ლატარიის კომპანიის“ გა ყიდვებისა და მარკეტინგის დირე ქტორი: – აღსანიშნავია, რომ ბილეთი „შვ იდიანი“ 2010 წლის ყველაზე პოპუ ლარული თამაშია და სწორედ ამიტ ომ კომპანიამ მოსახლეობისთვის ეს ბილეთი კვლავ დაბეჭდა ახლა უკვე მოგების 7 შანსით. „შვიდიანი“ რიგით მე-12 თამაშია და მისი შეძენა შეგი ძლიათ 12 იანვრიდან მთელი ქვეყნის მასშტაბით. „შვიდიანის“ თამაშის წესები საკმ აოდ მარტივია. დაცული საფარის ქვ ეშ უნდა იპოვოთ რიცხვი „7“ და მო იგებთ მის ქვეშ მითითებულ თანხას. 42
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
აღსანიშნავია, რომ სწორედ მომგ ებიანი ბილეთი იყო ის პირველი პრ ოდუქტი, რომლითაც „საქართველოს ლატარიის კომპანია“ მოსახლეობის წინაშე 2009 წლის ოქტომბერში წა რსდგა. შეგახსენებთ, რომ მოგების გადასახადის გარდა, კომპანიას დიდი წვლილი შეაქვს საქართველოში კუ ლტურასა და სპორტთან დაკავშირ ებული საქმიანობის ხელშეწყობაში. ეს ყველაფერი ხორციელდება ლატა რიისთვის სპეციალურად განსაზღვ რული 21,5 პროცენტით დაბეგვრით მიღებული თანხის სახელმწიფო ბი უჯეტში გადახდის შედეგად.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
სანი ქართველ ცოლს ეძებს დეა თავბერიძე სანი - ეს ზედმეტსახელი უც ხოელებმა ვიქტორ სანიკიძეს შე არქვეს. 25 წლის კალათბურთე ლი, როგორც შევიტყვე ექვს ენას ფლობს. ეს სხვადასხვა ქვეყანაში თამაშმა განაპირობა. ამერიკა, სა ფრანგეთი, ესპანეთი, ესტონეთი და ბოლოს იტალია. უკვე მეორე წელია, რაც ბოლონიის ერთ-ერთ გუნდში „ვირტუსში“ თამაშობს. ბოლო თამაში სამი დღის წინ ჰქ ოდათ, რომს 9 ქულით მოუგეს. ვიქტორ სანიკიძეს ბოლონიაში შევხვდი. ვიქტორ სანიკიძე: ყველაზე კარგად თავს აქ ვგ რძნობ. იტალიელები თბილები არიან. კონტრაქტი ერთ წელში
და არც გულშემატკივარი...გა რემოს შეცვლა რთულია. ამიტომ სხვა გუნდიდან ცოტა უკეთესი პირობაც რომ შემომთავაზონ, თავს შევიკავებ. - გამიკვირდა ამ ფეხბურ 7 წელი ა რაც თითქმ თის ქვეყანაში რომ კა ნ ა ეთ. ამ ის ასეა ყვე კრებში ვთ ლათბურთელს ასე ა დენი წ ლ მ ა ა შ . ობ ერ ამბობ სცნობენ. ენ, რო ლის შრომამ თად გავიზ . მ ნიჭი ერთ-ე - ხოო, იტ ალ ერები შედეგი გამ არდ რთი ოი ვა წა კალათ ბურთი რმატებული რთ, ჩვენი თ ღო. იაში თუ ფეხბ რაც გ აობა ა საქ ს ისტო ურთს თამაშობ ა რები ვ დავედით, დ რიაში. ა დ ართველოს ერ ოვნული გმირი ა ი ა ვ ვ რ ა ი თ. ა მტკი ზიო სხვები ხარ. მა გრ ამ ბო ც ამბო მას არა მარ ცეთ, რომ ძ ნში რომ სა ლ ლონია კალათბ ქართვ ბენ, ევროპა ტო ქართველ იე ში ელ ე გაიზა ქალაქად რდა დ ოს ნაკრები ყველა ხედ ბი, ურთის ა ჩამო ა , ვს, რ ო ითვლება, რადგან გორც ყალიბ გუნდი აქ ორი ძლიერი გუ და. ნდი ჰყავდათ. ორ ივე გუნდი ევროპაში უძლიერესი იყო. მე „ვი რტუსში“ ვთამაშობ. წარმ ოიდგინე ფეხბურთის გუნდიც ჰყავს ამ ქალაქს, მაგრამ ბო ლონიელებისთვის კალათბ ურთს უფრო დიდი მნიშვნ ელობა აქვს. აქ თუ კალა თბურთს თამაშობ, ფა სობ. ამან განაპირობა ალბათ ამგვარი შეხვედრაც. სა შობაოდ ფა ნებმა რესტ ორანში და გვპ ატ იჟ ეს მთელი გუ ნდი. - რო გორც გა ვიგე ამ ქ ვე ყა ნ აში დაპა ტიჟ ებ ის გ არ ეშ ე ს ტუ მ რად ვერ მიხვალ. აქ იტალიელ ყ ვე ლა ზ ე ახლო მე გ ობ არ ს რომ დაუპ ა ტი ჟე ბლ ა დ ეწვიო, ძალიან გაიკვირვებს. არ გამომაგდებს, მა გრამ უცნაურად ჩათვლის. სამაგი ეროდ, როდესაც თბილისში ჩამო დიან, ტკბებიან ქა რთული სტუმარმ ას პი ნძ ლო ბი თ , დიდი შთაბეჭდი ლებებით ბრუნ დებიან თავიანთ ქვეყანაში. შარშან ესტონელები მყ ავდნენ სტუმრად, დღესაც მირეკა ვენ, ერთი სული აქვთ როდის ეს ტუმრებიან ისევ საქართველოს. ქა რთული ყველაფერი მოსწონთ: სამზარ ეულო, ღვინო, ტრ ადიციები, კულტ ურა... ამიტომაც ჯეო ფრემენი, ამერიკელი დიდი სურვილი ვიქტორ კალათბურთელი: აქვთ უკან დაბრუნ სანიკიძე სანი კარგი კალათბურთელიც ების... იტალიაში ამგვარი მასპინ არის და კარგი მეგობარიც. ძლობა არ იციან, მაგრამ იმიტომ ყველას გვიყვარს. კი არა, რომ ესენი ცუდები არიან, ვიქტორ სანიკიძე
მიმთავრდება. არის საუბარი გა ხანგრძლივებაზეც. აქედან გამო მდინარე გულნატკენი არც გუნდ ის ხელმძღვანელობა უნდა იყოს
ვიქტორ სანიკიძე უბრალოდ ეს კულტურა ამათში არ არის.
სადილი
საჭმლის მომზადება ჩემი ყვ ელაზე დიდი პრობლემაა. ამიტ ომ ძირითადად რესტორანში ვვ ახშმობ. პირველად ცხოვრებაში აქ გავაკეთე პასტა ჩემთვის, მა კარონი. თავიდან ეცინებოდათ, რადგან თვითონ ბავშვობიდანვე ამზადებენ. აქ მრავალნაირი მა კარონია, ათასნაირი სოუზებით, ძალიან გემრიელია. შევეჩვიე და ძალიან მომწონს, გემრიელიც არ ის და სასარგებლოც. ყოველ დღე ვჭამ. მაკარონის ჭამაც და მომზ ადებაც იტალიაში ვისწავლე. ქა რთული საჭმელებიდან ძალიან მენატრება ხინკალი, მწვადი , ხა ჭაპური, ქაბაბიც... საქართველო ში, როდესაც დასვენების პერი ოდი მაქვს, დილიდან საღამომდე მეგობრებთან ერთად ვარ. პირვ ელივე დღესვე იწყება ქართული ქეიფი...
იტალიური რიტმი და საქართველო
ამათი ცხოვრების რიტმი ბე ვრად სხვანაირია. უფრო ჩქარია. სულ მოძრაობაში არიან, სულ სადღაც გარბიან, მიდიან-მოდი ან. კაფეში შეირბენენ, ქართვე ლებისგან განსხვავებით ყავას გადაჰკრავენ და გაიქცევიან. ჩვ ენთან კი თუ ჩაუჯდები, დიდხ ანს გაგრძელდება. ამათ ბევრად სწრაფი ტემპი აქვთ ცხოვრების. ალბათ კარგიც არის, ბევრ რამეს ასწრებენ. საქართველოში ხალხი ძირითადად პოლიტიკითა და სხ ვისი ცხოვრებით არის დაკავე ბული. ქართულ არხებზეც იგივე ხდება. აქ რომ გააჩერო ვინმე და ჰკითხო, ვინ არის შენი ქვეყნის საგარეო საქმეთა მინისტრიო, ვერ გიპასუხებს. ჩვენ ყველა მი ნისტრის სახელი ვიცით. ალბათ ჯობია, ყველამ თავის პირად ცხ ოვრებაზე იფიქროს. ბევრი რამ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
გვაქვს უცნაური. საქართველოში ვინმე ლამაზი გოგო გამოჩნდება თუ არა ეგრევე ეროვნულ გმირად გახდიან. მერე კი ყველას აინტერ ესებს - ვისთან დაძვრება, რას აკ ეთებს, რით სუნთქავს... აქ შეიძ ლება ახლა `მის იტალიამ~ გამო იაროს და არც არავინ შეხედოს...
შეყვარებული
შეყვარებული მყავდა, მაგრამ ორი წლის წინ დავცილდი. ქართ ველი იყო. ახლა არავინ არ მიყვ არს. იტალიელებსაც კარგი გოგო ები ჰყავთ, მაგრამ, რა თქმა უნდა, უკეთესი იქნება თუ ცოლად ქა რთველს მოვიყვან. აქ ფიზიკურად ბევრი მომწონებია, მაგრამ მერე აზროვნება, იუმორი... არა. არ ყო ფილა ისეთი შემთხვევა, რომ ყვ ელაფერში მომწონებოდა... - გამოდის, რომ რთულად არ ჩევ ქალებს, ყველაფერს მნიშვნ ელობას ანიჭებ, ფიზიკურობას, იუმორსაც, ნასწავლიც უნდა იყ ოს... - გამოდის, რომ ყველაფერს ვა ქცევ ყურადღებას, მაგრამ შეიძ ლება იუმორი მომეწონოს, ამაზე გავგიჟდე და დანარჩენს არ მივა ქციო ყურადღება. - ასეთი შემთხვევა გქონია? - ჯერჯერობით არა, მაგრამ იმედია გამოჩნდება. იუმორი თუ არა აქვს ადამიანს, მასთან ურ თიერთობაზე ზედმეტია საუბარი. იტალიელ გოგოებს იუმორი აქვთ. ესტონეთშიც ხომ ვთამაშობდი, იქ საერთოდ არ ესმით. ჰოდა ბევრ ჯერ ყოფილა ურთიერთობის კი არა, საუბრის გაგრძელების სურვ ილიც გამქრობია. ასე რომ, იუმო რი ჩემთვის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია. - შენი ქართველი შეყვარებ ული შენს მოთხოვნებს აკმაყო ფილებდა? - ალბათ მეტ-ნაკლებად, თო რემ დღესაც ერთად ვიქნებოდით. ეტყობა ასე სჯობდა. მე არ ვნან ობ. ალბათ არც ის... ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
43
თბილისის მერიის ხელშეწ ყობით შპს „ყაზტრანსგაზ-თბ ილისი“ საცხოვრებელ ბინებში დამონტაჟებულ გაზზე მომუშა ვე დანადგარებს ამოწმებს. 29 დეკემბრიდან თბილისის თითოეულ მოქალაქეს თავისი გაზის დანადგარის, აგრეთვე მათი მონტაჟისა და ექსპლუატ აციის პირობების შემოწმების სურვილის შემთხვევაში, შეუძ ლია დარეკოს მერიის ცხელ ხა ზზე 72 22 22. შემოსული ზარები გადამისამართდება შპს „ყაზტ რანსგაზ-თბილისის“ რაიონულ სადისტრიბუციო ცენტრზე, მო ქალაქის საცხოვრებელი ადგი ლის მიხედვით. კვალიფიციური სპეციალი სტები სიტუაციას ადგილზე შეისწავლიან, დაადგენენ გა ზზე მომუშავე დანადგარების ვარგისიანობას, აგრეთვე მათი მონტაჟისა და ექსპლუატაციის საქართველოს მოქმედი კანო ნმდებლობით დადგენილ მო თხოვნებთან შესაბამისობას და მოქალაქეებს დანადგარების უსაფრთხო ექსპლუატაციისთ ვის შესაბამის რეკომენდაციებს მისცემენ. ბუნებრივი გაზის გამოყენე ბის დროს მომხდარი ავარიები სა და უბედური შემთხვევების ანალიზი გვიჩვენებს, რომ ის ინი, ძირითადად, მომხმარებე ლთა მხრიდან გაზის უსაფრთხო გამოყენების წესების დარღვე ვებითაა გამოწვეული. მსგავსი შემთხვევების თავიდან აცილ
თბილისის მერიისა და შპს „ყაზტრანსგაზთბილისის“ ერთობლივი აქცია
ების მიზნით, გთხოვთ, განუ ხრელად დაიცვათ ბუნებრივი გაზის მოხმარების წესები:
1.
ბინაში ყოფნის ან გაზის ხელსაწყოების გამოყენების დრ ოს თუ გაზის სუნს შეიგრძნობთ, დაუყოვნებლივ შეწყვიტეთ გა ზის ხელსაწყოებით სარგებლო ბა. გადაკეტეთ გაზის გამშვები მილისა და ხელსაწყოების ყველა ონკანი, არ აანთოთ ასანთი, არ მოსწიოთ სიგარეტი, არ ჩართ ოთ და არ გამორთოთ ელექტრო ხელსაწყოები, განათება, გაანია ვეთ სათავსო (გააღეთ კარი, ფა ნჯრები) და გამოიძახეთ გაზის საავარიო სამსახური ტელეფო ნით – 04;
2.
არ ჩახერგოთ გაზსადენ ები და გაზის ხელსაწყოები სხვა დასხვა საგნებითა და ნივთებით;
3.
გაზის ხელსაწყოებით სა რგებლობის დროს პერიოდულ ად გაანიავეთ სათავსო;
4.
ბუნებრივ გაზზე მომუ შავე წყალგამაცხელებლებით სარგებლობის დაწყებამდე შე ამოწმეთ კვამლსადენისა და სა ვენ ტი ლა ცი ო არხებში წე ვის ხარისხი.
44
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ანთებული ასანთი მიიტანეთ წყ ალგამაცხელებლის ხუფთან და სავენტილაციო არხის ცხაურთ ან, თუ ალი არ შეიტაცება ხუფის ქვეშ ან ცხაურის შიგნით და ვე რტიკალურ მდგომარეობაში და რჩება – არ ისარგებლოთ გამათბ ობლით, წყალგამაცხელებლით;
5.
გაზის მოწოდების მოულ ოდნელი შეწყვეტის შემთხვევ
აში, დაუყოვნებლივ გადაკეტეთ, გაზის მილზე და ხელსაწყოებზე, ყველა ონკანი;
6.
დროულად წარუდგინეთ გაზის მეურნეობას საკვამლე სა ვენტილაციო არხების ვარგისია ნობის აქტები (აგურის არხების შემთხვევაში – კვარტალში ერთხ ელ, აზბოცემენტის არხების შე მთხვევაში – წელიწადში ერთხელ);
7.
შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილ ისის“ მიერ გაცემული სამსახ ურებრივი მოწმობის წარმოდგე ნის შემდეგ, ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს შემოვიდეს თქვენს ბინაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვა ნილობების, გაზის ხელსაწყოებ ის დათვალიერებისა და ტექნიკ ური მომსახურების ჩასატარე ბლად;
8.
იქონიეთ გაზის ხელსაწ ყოები ტექნიკურად გამართულ, სუფთა მდგომარეობაში, უზრუ ნველყავით მათი მოვლა;
9.
ნუ დაამონტაჟებინებთ გაზის ხელსაწყოებს შემთხვ ევით პირებს. შეგახსენებთ, რომ შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილ ისში“-ში მოქმედებს ცხელი ხა ზი, რომელსაც, გაზიფიკაციის საკითხებზე, შეგიძლიათ მიმა რთოთ ტელეფონით 20 04 04 და მიიღოთ ამომწურავი პასუ ხები და კვალიფიციური მომს ახურება;
10.
პასუხისმგებლობა სა ცხოვრებელ სახლებში გაზის სა ყოფაცხოვრებო ხელსაწყოების უსაფრთხო ექსპლუატაციაზე მობინადრეებს ეკისრებათ.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
კობა ინასარიძე შარშანწინ ოთარ მარცვალაძემ მახაჩკალის „ანჟისთან“ ერთად რუსეთის პრემიერლიგის საგზური მოიპოვა, მაგრამ ელიტურ დივი ზიონში თამაში არ მოუწია. შარშან კი ის ნიჟნი ნოვგოროდის „ვოლგ აში“ გადავიდა. თანაც როგორ – მა რცვალაძე გახდა პირველი ლიგის საუკეთესო ფეხბურთელი, საუკ ეთესო ლეგიონერი, საუკეთესო ბომბარდირი...„ვოლგა“ კი ახალი სეზონისთვის მზადებას რამდენ იმე დღის წინ თურქეთში შეუდგა და ჩვენც რუსეთში საუკეთესო ლეგიონერს იქ დავუკავშირდით... – ელოდი ასეთი წარმატებული სეზონი რომ გექნებოდა? – წინა სეზონი ჩემს საფეხბურთო კარიერაში მართლაც საუკეთესო იყო. თუმცა გასულ წარმატებაზე ახლა უკვე აღარც ვფიქრობ და ამით გონებას არ ვიტვირთავ. რა მიზანიც მქონდა გასულ წელს, ის ავისრულე, გუნდთან ერთად რუსეთის პრემიე რლიგაში გადავედი. ახლა უკვე ახალ დონეზე მომიწევს თამაში და დამტ კიცება, რომ შარშანდელი ჩემი წარმ
ატება შემთხვევითი არ ყოფილა. – ნიჟნი ნოვგოროდამდე და მა ხაჩკალამდე კი შენს კარიერაში კიევის „დინამო“ იყო. რატომ ვერ აეწყო იქ შენი საქმეები? – ტრავმებმა შემიშალა ხელი, მა გრამ ახლა მადლობა ღმერთს, ყველ აფერი უკვე წარსულია. – მაგრამ ამის მიუხედავად, შა რშანწინდელი სეზონის დასრულ ების შემდეგ „ანჟი“ დატოვეთ... – იმ პერიოდში გუნდში ბევრი ქართველი მოთამაშე იყო და მწვრ თნელიც ქართველი გვყავდა - ომარ თეთრაძე. ცუდ და ჭორიკანა ხალხს კი რა დალევს, თეთრაძის პროტექ ციაზე ალაპარაკდნენ. თუმცა ვერ ვიტყვი, რომ კლუბიდან წასვლა მთ ხოვეს. გადაწყვეტილება თვითონ მი ვიღე და ამას არ ვნანობ. – „ვოლგაში“ რატომ გადახვედ ით? – ვიგრძენი, რომ „ვოლგას“ ნა მდვილად ვჭირდებოდი. საბოლოო ჯამში, ამ გუნდში ჯერ იჯარით აღ მოვჩნდი, მოგვიანებით კი კონტრა ქტიც გამიფორმეს. ვთვლი, რომ არ შევმცდარვარ – „ვოლგაში“ გადასვ ლა ჩემს კარიერაში მნიშვნელოვანი
`ვოლგას~ ქართველები
ოთარ მარცვალაძე:
ქართველების გარეშე „ვოლგა“ წარმოუდგენელია ნაბიჯი გამოდგა. „ვოლგაში“ ძალიან კარგად მიმიღეს. ისეთი ატმოსფერ ოა შექმნილი, რომ თავს როგორც საკუთარ სახლში ისე ვგრძნობ. – რუსეთში მოთამაშე ქართველ ფეხბურთელებთან ურთიერთობა გაქვთ? – თითქმის ყველას ვეკონტაქტე ბი. თუმცა, უფრო ხშირად მალხაზ ასათიანს, დათო კვირკველიას და ლაშა სალუქვაძეს ვურეკავ. – საქართველოს ნაკრებზე რას იტყვი, კარგა ხანია აღარ გითამა შია... – საქართველოს ნაკრებს რომ თვალშისაცემი პროგრესი აქვს, მგ ონი საკამათო არ უნდა იყოს. ჩემს თამაშს რაც შეეხება, ვიცი რომ ყვ ელაფერი ჩემზეა დამოკიდებული. წინ რუსეთის პრემიერლიგა და და მღლელი სეზონი მელის და თავის გამოჩენის შესაძლებლობა მაქვს. კარგად თუ ვითამაშებ დარწმუნებუ ლი ვარ, ნაკრებში თამაშის შანსიც მექნება. – საუკეთესო ქართველ ფეხბ ურთელად ვის თვლი? – საუკეთესოდ ყოველთვის შო თა არველაძეს ვთვლიდი. ის ქართ ველი ფორვარდებისთვის მისაბაძი მაგალითია. ჩემი აზრით, დღესდღ ეობით, საქართველოში მისი მასშ ტაბის ახალგაზრდა ფეხბურთელები
არ არიან. ამიტომ, ჩემთვის არველა ძე ახლაც საუკეთესოა! – რუსეთის პირველი დივიზიონ ის მთავარ ვარსკვლავად ვინ მიგა ჩნიათ? – ჩემი თანაგუნდელი გოჩა ხოჯა ვა. – არის გოლი, რომელიც არას ოდეს დაგავიწყდება? – ერთხელ, როდესაც „ანჟიში“ ვთამაშობდი, „სიბირს“ ბოლო წამე ბზე გავუტანე. მახსოვს, 93-ე წუთზე, როდესაც ანგარიში 1:1 იყო, „ჩერნ ომორეცი“ დავამწუხრე. პრინციპში, ყველა გოლი მახსოვს, ისინიც კი, რომლებიც საქართველოში თამაში სას გავიტანე.
– თავისუფალ დროს რას აკეთ ებ? – კარგია, რომ „ვოლგაში“ ოთხი ქართველი ვართ და გართობის პრ ობლემა არ გვაქვს. სულ ერთად ვა რთ, არის რამდენიმე რესტორანი, სადაც საუცხოო კერძებს ამზადებენ. ამის გარდა ბარშიც ხშირად დავდივ ართ, ბოულინგისაც ვთამაშობთ... – ქართველ თანაგუნდელებზე უნდა გკითხო... თქვენგან ლიდერი ვინ არის? – კონკრეტულად რომელიმე მო თამაშეს ვერ გამოვარჩევ. გულწ რფელად გეტყვით, არც ვიცი, ასეთი ლიდერი ვინაა. ქართველების გარე შე „ვოლგა“ წარმოუდგენელია.
უპრეცედენტო პროექტი -„სოკარის“ ავტოგასამართ სადგურებზე „მაკდონალდსის“ რესტორნები გაიხსნება კომპანია „სოკარი“ განვითარებ ას განაგრძობს და ამჯერად მომხ მარებელს უპრეცედენტო სიახლეს სთავაზობს. გასულ პარასკევს „სო კარ ენერჯი ჯორჯიას“ გენერალუ რმა დირექტორმა მაირ მამედოვმა და საქართველოში „მაკდონალდსის“ ქსელის მფლობელმა თემურ ჭყონ იამ ურთიერთშეთანხმების მემო რანდუმი გააფორმეს. ამიერიდან საქართველოში სრულიად ახალი სე რვისი დაინერგება „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმის“ ხუთ ახალ ავტოგა სამართ სადგურზე „მაკდონალდს ის“ რესტორნებიც გაიხსნება. ასეთი მომსახურება მხოლოდ ქართული სამომხმარებლო ბაზრისთვის არ წარმოადგენს სიახლეს. ოცდამეერ თე საუკუნეში, სადაც დრო ნამდვი ლად ფული ღირს ადამიანებისთვის ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ერთ ადგილას ბევრნაირი მომსახურებ ის მიღება შეეძლოს: გამართოს ავ ტომობილი ტექნიკურად, შეავსოს ხარისხიანი საწვავით და მიირთვას უგემრიელესი საკვები, თან რაც მთ ავარია დატკბეს არაჩვეულებრივი კომფორტით და კეთილგანწყობილი პერსონალის მომსახურებით. კომპ ანია „სოკარი“ თავის მომხმარებელს ყველა ამ მოთხვნის დაკმაყოფილებ ას ჰპირდება.უფრო კონკრეტულად ამ თემაზე „სოკარ ენერჯი ჯორჯ იას“ გენერალურ დირექტორს მა ირ მამედოვს ვესაუბრეთ : „ეს ჩვენთვის ძალიან მნიშვნელ ოვანია. ახლა უკვე ვიწყებთ მუშა ობას, რომ ჩვენი ერთობლივი ქსელი რეგიონებში გაფართოვდეს. ყოვე ლი პროექტი განსაკუთრებული და
ექსკლუზიური იქნება. ბათუმში აიგება მა რთლაც საოცარი არ ქიტექტურის მქონე შენობა, ხიმშიაშვილ ის ქუჩაზე. საერთოდ, ვფიქრობ საქართვე ლოსთვის ეს სერვის ის ახალი სახე იქნება. რადგან აქტიურად მი მდინარეობს წითელი ხიდი-სარფის ავტო მაგისტრალის მშენებ ლობა, ჩვენი ქსელი კი დევ უფრო გაფართოვ დება. ჩვენ ამ გზაზე უკვე მოვიგეთ ერთი ტენდერი. ამიტომ ამ პროექტს კიდევ განვავითარებთ, რადგან მას მომავალი ნამდვილად აქვს“. თემურ ჭყონია, საქართველოში
„მაკდონალდსის“ ქსელის მფლო ბელი; „ეს არის 14 მილიონის ინვესტიც ია ხუთი წლის განმავლობაში „მაკდ ონალდსი“ იზრუნებს რესტორნების
ინტერიერსა და ექ სტერიერზე, შენობის მფლობელი იქნება „სოკარი“ და ჩვენ მას არენდით შეღავათიან პირობებში ავიღებთ. ეს ეკონომიურად მო მგებიანი წინადადებაა და ამიტომაც დავთან ხმდით“. ასე რომ, სულ ცოტა ხანში „სოკარის“ მომხ მარებლებს საშუალება ექნებათ ხარისხიანი საწვავით შევსებასთან ერთად „მაკდონალდსის“ მომსახურ ებითაც ისარგებლონ. დავით ზუბიტაშვილი, „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმის“ დირექტ ორი:
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
r
„ეს ძალიან სერიოზული პროექტ ია, სადაც „მაკდონალდსი“ ჩნდება, იქ ქვეყანაც და ქალაქიც სახეს იცვლის. მით უმეტეს „მაკდონალდსის“ და ის ეთი სტაბილური კომპანიის, როგო რიც „სოკარია“ კავშირი, მომხმარე ბლისთვის ბევრს უნდა ნიშნავდეს. პროექტის განხორციელებას ვიწყ ებთ ბათუმიდან, რადგან ამ ქალაქი დან ბევრი რამე იწყება, ჩვენც ფეხს ვუწყობთ ქვეყნის განვითარების პო ლიტიკას. შესანიშნავი ადგილი გა მოგვიყო აჭარის ავტონომიური რე სპუბლიკის ხელმძღვანელობამ. ეს არის ხიმშიაშვილის ქუჩის მიმდებ არე, ახალი ბულვარის ტერიტორია. დასახლებული ადგილია, დამსვენე ბლებით სავსე და მე ვფიქრობ, რომ ერთ-ერთი ულამაზესი მომსახურ ების კომპლექტი შეემატება ბათუ მს. მშენებლობას ვიწყებთ იანვრის ბოლოს და წელსვე დავასრულებთ. მეორე პროექტი გვაქვს მარნეულში - ცენტრში, ძალიან კარგ ადგილას. პროექტი მთავრდება და მარნეუ ლის ავტოგასამართი სადგურის ტერიტორიაზე ვიწყებთ მშენებლო ბას, გახსნაც წელს გვაქვს დაგეგმ ილი. შემდეგ არის თელავის და თბ ილისის პროექტები, ასე რომ, ოთხი ადგილი უკვე გადაწყვეტილია, თუ სად იქნება მეხუთე ავტოგასამართი სადგური, ეს ჯერ განიხილება. მა გრამ ნამდვილად ვიცი, რომ ხუთივე ობიექტი იქნება ყველაზე თანამედრ ოვე, განსხვავებული არქიტექტურის შენობები. ამ კომპლექსებში რვაას კაცამდე დასაქმდება და ეს ცოტა არ არის. ასე რომ, ვფიქრობ ძალიან კა რგი პროექტი წამოვიწყეთ“. ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
45
მსოფლიოს ყოფილმა პი რველმა ჩოგანმა, 30 წლის შვეიცარიელმა მარტინა ჰი ნგისმა 24 წლის ფრანგ ტი ბო ჰუტინზე იქორწინა. ცე რემონია პარიზში 10 დეკე მბერს ჩატარდა. სტუმრად მხოლოდ ოჯახის წევრები და უახლოესი მეგობრები იყვნენ მიწვეულნი. „ბევრისთვის ეს ქორწ ინება სიურპრიზი იქნება, მაგრამ ჩვენ დიდი ხანია და გეგმილი გვქონდა ყველაფ ერი“, - განაცხადა მარტინამ. უფრო დიდი საქორწინო ცერემონია გაზაფხულზე გაიმართება. დღეს ახალდა ქორწინებულები მალდივის კუნძულებზე გაემგზავრე ბიან თაფლობის თვის გასა ტარებლად. მარტინამ და ტიბომ ამა წლის აპრილში, სან ტროპ ეში გამართულ საცხ ენოსნო ტურნირის დროს გაიცნეს ერთმანეთი. არ ისტ ოკ რა ტუ ლი წარმოშობის ჰუ ტინი ცხენოსან ია და კონკურის ტურნირებში გა მოდის. სწორედ საერთო ინტერე სებმა დააახლოვა ეს ორი სპორტსმენი. 46
კახა კანდელაკი: „ეს არც ისე პოპულარული ბენდია, თუმცა ძალიან ხარისხიან მუსიკას უკრავენ. შარშანაც შემთხვევით მოვხვდი მათ კონცერტზე და ძალიან მო მეწონა. ზოგადად კარგია, რომ ასეთი საღამოები გახშ ირდა ჩვენს ქალაქში, მით უმ ეტეს ამ პერიოდში. ზაფხული ჯერ არ მოდის, ახალი წელიც ახალი გასულია და ყველაზე მკვდარი სეზონია. ძალიან კარგი სიტუაციაა უკვე ამ მხრივ. მუსიკალურად იმპო ტენტი უნდა იყო, რომ ასეთი საღამო იმართებოდეს და არ წახვიდე, სახლში დაჯდე და ტელევიზორს უყურო. მე და ჩემს მეგობრებს მთელი ცხოვრება სხვადახვა ქალა ქებში კონცერტებზე სიარ ულში გვაქვს გატარებული. რადგან უკვე აქ ჩამოდიან, ჩვენთვის თვითმფრინავის ბილეთების ხარჯები უკვე ეკონომიაა. ისეთი დიდი სა ხელები გვყავდა ჩამოყვან ილი, რომ შედარებით ნაკლ ები დონის სახელები აქეთ იხვეწებიან ჩამოსვლას. ქვ ეყანაშიც უკვე სტაბილური სიტუაცია და ყველანაირი პირობაა შექმნილი. ძალიან კარგი ახალი თაობა მოდის ჩვენთან, რომელსაც გემოვნ ება საკმაოდ ჩამოყალიბებუ ლი აქვს“. თამარ კაპანაძე (ორგა ნიზატორი): „როცა ამერიკას ვსტუმრობთ ხოლმე, ხშირად დავდივართ მათ კონცერტე ბზე და ძალიან მოგვწონს. შარშან დახურულ საღამო ზე ჯგუფის 3 წევრი იყო ჩა მოსული და მათი რეკლამაც არ გაკეთებულა. ბენდის ყვ ელა წევრი სხვადასხვა ვა
თამარ კაპანაძე
ია ფარულავა
რსკვლავებთან თუ ცნობილ მომღერლებთან ერთად უკ რავს. მერე გაერთიანება გა დაწყვიტეს და ბენდად ჩამო ყალიბდნენ. ორივე სოლისტს თავიანთი ალბომებიც აქვთ გამოშვებული, ერთს – ერთი
და მეორეს – ორი ალბომი“. ია ფარულავა, „The Slammin’ Band“-ის კონცერტზე, მეგობრებთან ერთად იყო მოსული. ბილეთი არ მიყი დია, დამპატიჟესო. ია ფარულავა: „The Slam-
ჰინგისს ცხენზე შესვამენ
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ფერი ფერსა, მადლი ღმერთს აო - ჰოლანდიის ნაკრებისა და ლონდონის „ტოტენჰემის“ ნახე ვარმცველზე, ვან დერ ვაარტსა და მის ლამაზ ცოლზე - ცნობილ მოდელზე, მსახიობსა და წამყ ვანზე, სილვია ფრანსუაზა ვან დერ ვაარტზეა ნათქვამი. თავად ჰოლანდიელი როგორი ბიჭი და მობურთალია, ფეხბურთის გუ ლშემატკივრებს მეტ-ნაკლებად
min’ Band“ ეს ჯგუფი ვიცო დი, მა გრ ამ აქ ამ დე არ მო მისმენია. ძალიან მომეწონა, რადგან სულ სხვა ემოცია და ენერგია წამოვიდა. დღევან დელი საღამო ნამდვილად კარგი გამოვიდა და ძალიან
კარგად მოგვეხსენება. აი, მისი მეუღლის ბურთთან მოპყრობისა კი, ვეჭვობთ, აქამდე საქართვე ლოში ბევრს არ უნდა გვცოდნ ოდა რა. რაღა ბევრი გავაგრძელოთ, ამ ცოტა ხნის წინ, ქალბატონი სილვია, ჟურნალისტთა, ფოტო გრაფთა და ვიდეოოპერატორთა გარემოცვაში, მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლითა და ნარნარი კაბით
ვისიამოვნე. ძველით ახალ წელს, მეგობრებთან ერთად, ახლად გახსნილ სასტუმრო „ჰოლიდეიში“ შევხვდი. საჩუ ქარიც მივიღე, მაგრამ ვერ გეტყვით ვინ მაჩუქა და რა საჩუქარია.“
კეკლუცობდა, როდესაც ხელში ბურთი მიაჩეჩეს - ფეხბურთელის ცოლი ხარ და ეს ნივთი შენთვის უცხო არ უნდა იყოს, გვაჩვენე, რა შეგიძლიაო. ჰოდა, სილვიამაც არც აცხელა, არც აცია, ბურთი ისე აკენწლა და აათამაშა, მისი შემხედვარე კაცი იმასაც კი იფიქ რებ, ეს დალოცვილი ქმარზე უკ ეთესი თუ არა, არანაკლები ფეხბ ურთელიაო.
ფერი ფერსა...
ეკა ჩიკვაიძე ძველით ახალი წლ ის ღამეს თბილისს The Slammin’Band ეწ ვია. კო მპ ანია Тwo Story-ის ორგანი ზებით, 14 იანვარს საქართ ველოში ჩამოსულმა ამერ იკელმა მუსიკოსებმა „ივენთ ჰოლში“ ძველი ჰიტების ფო ნზე თბილისელებს ძველით ახალი წელი მიულოცეს. ზანგი მუსიკოსებისგან შემდგარი ბენდი უკვე რა მდენიმე წელია არსებობს. დრამი, გიტარა, კლავიში, ჩასაბერი ინსტრუმენტი და ორი საკმაოდ მომხიბვლელი სოლისტი ქალი. ბენდი თი თქმის ყველა მიმდინარეო ბას და სხვადასხვა ცნობილი შემსრულებლების ცნობილ სიმღერებს უკრავს. ძველით ახალი წლის ღამეს, მუსიკო სებმა ცნობილი ჰიტები გა აცოცხლეს. The Slammin’Band თბ ილისს უკვე მეორედ ეწვია, თუმცა ამჯერად სრული შე მადგენლობით. იგივე ორ განიზატორების წყალობით ჯგუფის სამმა წევრმა შარშან კლუბ „კუბიკში“ დახურულ ივენთზე დაუკრა. საქართვე ლოს სტუმართმოყვარეობით იმდენად აღფრთოვანდნენ, რომ წლევანდელ შემოთავა ზებას სიამოვნებით დათანხ მდნენ და მთლიანი შემადგ ენლობით ჩამოვიდნენ. გემოვნებიანი მუსიკის და ძველი ჰიტების მოსასმენად „ივენთ ჰოლი“ სტუმრებით გაივსო. მაგიდა 150 ლა რი ღირდა. საღამოს „ისთერ ფრომოუშენის“ ორგანიზა ტორებიც დაესწრნენ. კახა კანდელაკი მათ კონცერტზე უკვე მეორედ მოხვდა.
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
PEOPLE’S
TOP 10 გვ.8
Shakespeare and Company
კვირა
გვ.2
97
გვ.4–5
ფარაჯანოვის დაბრუნება
გვ.3
ქეიფი VS გეიფი
გვ.6
პარიზის ქუჩის საკვები
გვ.7–8 © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
47
კვირა 13 დიდი ჩახლართული ამ ბავია ეს იულიანური და გრეგორიანული კალენდ რების ისტორია. მეთექვ სმეტე საუკუნეში ეს ამბა ვი სულ რაღაც 11 წუთის გამო დაიწყო. რაღაც ეტ აპზე ვიღაცებს არ დაეზ არათ და მიხვდნენ, რომ წელიწადი 365.25 დღეზე 11 წუთით ნაკლებ ხანს გრძელდება. ეგრე როგორ შეიძლებაო და ისე ქნეს, რომ ყოველ 4 საუკუნეზე, კალენდარს სამი დღე ჩა მოაჭრეს. შესაბამისად, მს ოფლიოც გრეგორიანულ კალენდარზე გადავიდა, მათ შორის საქართვე ლოც, თუმცა რელიგიური დღესასწაულების აღნიშვ ნა ისევ იმ ძველი კალენდ რით ხდება... სასაცილო ის არის, რომ ძველი კალენდ რის 25 დეკემბერს დღეს, ყველა ერთხმად 7 იანვარს ეძახის... მაგრამ, როგორც 25 დეკემბერს ისე ზეიმ ობს. ძველით ახალი წელიც იგივე თემაა, ბევრად არაქ მედითი, ვიდრე 7 იანვარი, მაგრამ ზუსტად იგივე თე მა. არაქმედითი იმიტომ არის, რომ თუკი 7 იანვარს მართლმადიდებლურ შო ბას ეძახიან და 14 იანვარს უბრალოდ, ძველით ახალი წელი ჰქვია. ჩემთვის რელიგია ყო ველთვის უფრო მეტი იყო ვიდრე 11 წუთი და ვარს კვლავთა განლაგება, ამ იტომ ვერასდროს ვიგებდი რატომ მღეროდნენ „ოც დახუთსა დეკემბერსას“ 6 იანვრის ღამეს. მაგრამ ჩვენში მსგავს თემებზე თუ კითხვა დასვი, სულ გადაგრიათ ამ სოროსმაო გეტყვიან. რა სოროსი, ვის სოროში? ორმაგი სტანდა რტები ძალიან გაცვეთილი და საკურიერო ტერმინია, უბრალოდ, ახლა უკეთესი არაფერი გამახსენდა... ტელევიზორიდან მახს ოვს სხვადასხვა ქრისტი ანული ჯგუფები რამდენ იმე წლის წინ აღდგომის ერთსა და იმავე დღეს აღნიშვნაზე რომ შეთანხ მდნენ. იმედია, ადრე თუ გვიან შობასაც მთელი ქრ ისტიანული სამყარო ერთ დღეს ვიზეიმებთ. „არ არ ის ეს შენი სალაზღანდარო თემა“- შიგნიდან მეძახიან შიშები, რომლებსაც ჩემი საყვარელი მასწავლებლის ხმა აქვთ. მოკლედ, მთელი ეს ამ ბავი, გასულმა კვირამ და ძველით ახალმა წელმა გა მახსენა... რა არის ძველით ახალი წელი? ის არის ფინიშის ხაზი საახალწლო ლოთ-ფესტ ივალში და თვითდაიმედ ების სიმბოლო: ცამეტშიც და მერე მორჩა, თოთხმე ტში პახმელია და თხუთ მეტიდან ვარჯიშს ვიწყებ,
48
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
97
ნუ, ან დიეტას – ქალების შემთხვევაში. ძველით ახალი წელი არ ის ჩვეულებრივი ახალი წლ ის სატელევიზიო გადაცემე ბის გამეორება ტელევიზო რში და ვინც 31-ში ვერ უყ ურა, მათთვის დაკარგულის ანაზღაურება. პირადად, მაზოხისტური სიამოვნებით ვუყურე მაია ასათიანს და ვუსმინე თემურ წიკლაურს, თუმცა მაინც ვერ მივხვდი, რატომ იჯდა პროფილის წა მყვანი იატაკზე ჩაის თონი ჯის პოზაში და რატომ ეც ვათ ქართველ მომღერალ ქალებს შავები. 13 იანვარი, უხარისხო ფოიერვერკებისა და ალაგალაგ აფეთქებული „ბომბ აჩკების“ ხმა არის – მასტ ურბაცია სექსის შემდეგ; ძვ ელით ახალი წელი თითქმის ისეთივე საღამოების დღეა, როგორებზეც ჩვეულებრივ ახალ წელს მოსაწვევი ორ ჯერ და სამჯერ ძვირი ღი რს, მაგრამ მაინც ორჯერ და სამჯერ მეტი იყიდება; ცოტა სევდიანი დღეც არის – ახლა შემდეგი ახალი წელი როდის მოვა – ვფიქრობდი
ბავშვობაში და წინასწარ ცუდ ხასიათზე მაყენებდა ნაძვის ხის აღების პერსპე ქტივა; თუ ძველით ახალი წელი შაბათ-კვირას არ ემ თხვევა, ნახევარი საქართ ველო სამსახურში პახმელ იაზე მიდის და ა.შ. ცუდი არ არის, მაინც ყვ
ელას გვიყვარს, თუმცა 21-ე საუკუნის ტემპისთვის ორი ახალი წელი, ალბათ, უკვე ძალიან ბევრია. სხვა გასულ კვირას ერთი ამ ბის გაგება განსაკუთრებით გამეხარდა. ბათუმში სავე
ლოსიპედო ტრასის კე თებას იწყებენ და 2011-ს ტურისტული სეზონისთ ვის აჭარის მთავარი ქა ლაქი ველომეგობრული გახდება. ქალაქისთვის სპეცია ლური დიზაინით დამზ ადდება ველოსიპედები, რომლებსაც, როგორც ამ სტერდამში ისე იქირავებ ხოლმე და გალამაზებულ ქალაქს ყველაზე ჯანმრთ ელი ტრანსპორტიდან და ათვალიერებ. რეალურად, ბათუმს ამ მხრივ საქართველოში მართლა ყველაზე კარგი ლანდშაფტი აქვს. მიუხ ედავად იმისა, რომ თანა მედროვე ველოსიპედებს აღმართზე სიარული აღარ უჭირთ, სწორ გზებზე სი არული მაინც ბევრად სა სიამოვნოა. ევროპაში ველოსიპე დით ყველაზე ადვილად შევალთ, მით უმეტეს ბა თუმიდან მშობლიური კონტინენტი ყველაზე ახ ლოა. თუმცა სანამ ზღვა გა დაგვიცურავს, პოლიტი კა საზეიმო დღეებშიც კი ერთ-ერთი ყველაზე აქ ტუალური თემაა. პირველი, რაც წინა კვ ირას ამ სფეროდან შემო მეფეთა და სასიამოვნოდ გამაკვირვა, ნინო ბურჯ ანაძის გამოთქმული პრ ოტესტი იყო: ისეთ ქვეყ ანას ვაშენებთ, სადაც ქა ლებს ურტყამენ? სადაც ჩვენს დედებს, დებს და ქა ლიშვილებს წიხლქვეშ თე ლავენ ქართველი კაცები? – რაღაც ასეთები იძახა. რა გამიხარდა? ის, რომ ქართული საზოგადოება მსგავს პოპულისტურ მა რაზმზე აღარ „ბოლდება“ ხოლმე. ვიღაც გარეწარი თუ იყო, გააგდეს და მო რჩა, სხვებს აწი უფრო შეეშინდებათ გარეწრობა, თუ არადა, იმათაც გააგ დებენ. სასაცილო ამბავი მო უვიდა ნოღაიდელსაც, პა რტიის უფროსობიდან თუ რაღაც ეგეთიდან გადააყ ენეს. ამ კაცს, რომ ქვეყნი სთვის კარგი არაფერი უნ დოდა, აქამდეც ვიცოდით, თურმე ვერც საკუთარი თავისთვის ემეტება, მა ინცდამაინც მხიარული და ბედნიერი ცხოვრება. რას იშარებოდა? რა უნდოდა? ამხელა ფული მოუგროვე ბია, წადი რა ბოლო-ბოლო ველოსიპედზე დაჯექი და იმოგზაურე – რუსეთზე და პოლიტიკაზე უკეთესი წასასვლელი ვერ იპოვა ტიპმა. მიშა ამერიკაშია და ათ ასწლეულის გამოწვევის ამბებს აგვარებს. რამდენ იმე ხნის წინ, უფროსმა მე გობარმა ძალიან სასაცი ლო რამ მითხრა. ამ გზებს რომ აგებენ, მართლა თა ვიანთი ფული კი არ არის, ათასწლეულის პროექტია და ამერიკელები აფინან სებენო... კარგი კაცო-მე თქი, გულზე შემომეყარა, მე მეგონა, რომ ჩვენი იყო ეს გზები, აფსუს...
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ჯენის ჯოპლინი, ჯიმი ჰენდრიქსი, ჯიმ მორისონი ან თუნდაც ირაკლი ჩარკ ვიანი, ალბათ, უფრო დიდ ხანს იცხოვრებდნენ, ვერაგ ჩინოსნებს, წინა საუკუნის დასაწყისში, ნარკოტიკებ ის კრიმინალიზაცია რომ არ მოეხდინათ. აკრძალული ხილის პრინციპი ამუშავდა და ბუნებრივია, ამან ხელი სხვებზე მეტად იმ ადამია ნებს დაატყო, ვინც თავი სუფლებას აკრძალვებსა და ბარიერებს მიღმა ეძებდა... თუმცა დღეს სხვა რამეზე, სხვა ვინმეზე ვწერ. ჟან მიშელ ბასკია, 1960 წლის 22 დეკემბერს, ნიუიორკში დაიბადა. მამა ჰაიტ ელი ჰყავდა, დედა პუერტორიკოელი. შესაბამისად, ჟანმიშელი ერთნაირად ფლობ და ინგლისურ, ფრანგულ და ესპანურ ენებს. უცნაური ბავშვი იყო, წერა-კითხვა 4 წლისამ ისწავლა და ხატვის ნიჭიც მასწავლებლებმა ძა ლიან ადრეულ ასაკში შეამ ჩნიეს. 7 წლის იყო მშობლები რომ გაშორდნენ. ის და მისი ორი უმცროსი ძმა მამასთან იზრდებოდნენ. 5 წელი ბრ უკლინში იცხოვრეს, მერე პუერტო-რიკოში გადავი დნენ და ისევ უკან ნიუ-იო რკში. მოკლედ, მრავალფე როვნება და არეულობები მისთვის თავიდანვე ძალიან ნაცნობი ამბები იყო. 15 წლ ის ბასკია სახლიდან გაიქცა და ერთი კვირა პარკში სკამ ებზე ეძინა, სანამ დააკავეს და მამას დაუბრუნეს. თუ მცა, მომავალ წელსვე, მამამ ჟან-მიშელი უკვე თავისით გაუშვა სახლიდან, როცა მე ათეკლასელმა ბიჭმა სკოლა თვითნებურად მიატოვა. სადღაც აქ ტიტრები მთ ავრდება და ფილმი იწყება... ცხოვრობს ბრუკლინში, მეგობრებთან ერთად და თა ვს მოხატული მაისურებისა და საფოსტო ბარათების გა ყიდვით ირჩენს. პარალელუ რად კი ტანსაცმლის საწყობ ში მუშაობს. 1976 წლიდან ბასკია და მისი მეგობარი, ელ დიასი SAMO-ს ფსევდონიმით, მა ნჰეტენზე გრაფიტის კეთე ბას იწყებენ. მერე ნელ-ნელა ჩნდება როკ ბრენდი გრეი, თავისი კონცერტებით, მეტნაკლები პოპულარობით, მერე რამდენიმე გადაღება,
მადონასთან... პოპულარობისა და გა მოფენების გეოგრაფიის ზრდასთან ერთად, უფრო თავლშისაცემი ხდებოდა მი სი ნარკოდამოკიდებულება. 1987 წლის 22 თებერვალს, ენდი უორჰოლის გარდაც ვალების შემდეგ, იგი კიდევ უფრო დიდ იზოლაციაში მოექცა და რეალურად, დე პრესიიდან აღარც გამოსუ ლა. ჰავაიზე წასვლა და გა დაგდებაც სცადა, თუმცა, ამ მცდელობიდან ძალიან მოკლე დროში, ის საკუთარ სტუდიაში „გაიპარა“... ძალიან რთული თემაა, ზუსტ პასუხს ვერავინ მო იფიქრებს, რომც მოიფიქ როს, მაინც ვერავის დააჯ ერებს, რომ ის ზუსტია. ყვ ელას თავისი აზრი აქვს. რა ჯობდა ბასკიას ჯანმრთელი ბეისბოლისტის ცხოვრებით ეცხოვრა და დღეს დამსახ ურებული ვეტერანის პე ნსიაზე ყოფილიყო, თუ ის, როგორც იცხოვრა? ალბათ, დედამისისთვის პირველი, პლანეტისთვის და კაცობრ იობისთვის - მეორე. რთული თემაა-მეთქი ხომ ვამბობ. აზრზე არა ვარ. ასეთი ადამიანები რაღა ცით მოწყვეტილ ვარსკვლა ვებს ჰგვანან, ღამე რომ გუ ლაღმა წევხარ და მთვარეს უყურებ, უცებ იმავე ცაზე პატარა წერტილი რამდენ იმე წამით ჩაიქროლებს და მაშინვე მთელი დანარჩენი ცა გავიწყდება... თავისი სტ აბილურად ლამაზი მთვარი თა და ვარსკვლავებით. თუმცა ადამიანები მაინც უმადურები და უგუნურები ვართ ხოლმე. ხშირად, საკუ თარი ნაკლოვანებები რომ მეორე პლანზე გადავაჩო ჩოთ, ასე ვამბობთ ხოლმე: „მოაშორე აქედან, რა ჯანდ აბად გვინდა მაგ ნარკომან ის ძეგლი თბილისში...“
ტელევიზია... ხმაური იწყებო და. 1980 წელს ბასკია უამრავ შოუში მონაწილეობს, სადაც დიზაინერებს შორის ჟან-მი შელი განსაკუთრებულ ყურა დღებას იმსახურებს და არტ მსოფლიო მის არსებობას შე
იტყობს. 1982 წელს ბასკიას ცხოვ რებაში სამი სუპერვარსკვლავი ჩნდება, ჯერ ის ენდი უორჰ ოლს გაიცნობს, რომელთანაც რამდენიმე წელი ითანამშრომ ლებს. შემდეგ დეივიდ ბოუვ
ის ხვდება, რომელიც, მოგვია ნებით, ბასკიაზე გადაღებულ ფილმში, სწორედ უორჰოლის როლს ითამაშებს... 1982-ის ბოლოს კი ჟან-მიშელი ხანმ ოკლე რომანს აბამს იმ დროი სთვის ახლადამობრწყინებულ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
P.S. რაღაცით ძალიან ვამსგავსებ ჟან-მიშელ ბასკ იასა და ირაკლი ჩარკვიანს, ერთი მხრივ, ძალიან „ტეხა ვს“, რომ აქ ერთმანეთს არ იცნობდნენ, თუმცა, თუკი მერეც რამე არსებობს, ორი გვირგვინიანი გენიოსი ერ თმანეთს აუცილებლად და კიდევ უფრო ახლოს გაიც ნობდა, ვიდრე ეს თავად პლ ანეტაზეა შესაძლებელი.
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
49
Shakespeare and Co
თავისთავად ნოტრდა მი საოცარი ნაგებობაა, თუკი წინასწარ არ ხარ შეგუებული იმ აზრს, რომ პირის დაღება მოგიწევს, ვერც მიხვდები ისე მიიღ ებ ძალიან სასაცილო გა მომეტყველებას და სადღ აც ზემოთ კვაზიმოდოს ძებნას დაიწყებ. ზურგს რომ შეაქცევ და გზას გა აგრძელებ, მერეც, ძალი ან დიდი ხანი, ან ფილმის საუნდტრეკი გესმის ან ესმერალდას მოჩვენების დანახვის იმედით, თვალ ებს ფოტოაპარატიან ტუ რისტებს შორის აცეცებ. ბევრი, ალბათ, ხედავს კიდეც, უბრალოდ, მე ან ასთან ერთად ვიყავი და სხვა, თუნდაც მოჩვენებ ითი და ზღაპრული არ სებებისკენ თვალები არ გამირბოდა. მაგრამ მაინც ძალიან დაშტერებული მი ვაბიჯებდი, ამ მდგომარე ობას ყველაზე ხალხურ და გასაგებ ენაზე, ხომ სწორ ედ ასე ჰქვია. 5 წუთი ასე ვიარე, არც ის მახსოვს, როდის გადა ვკვეთე ხიდი და არც ის, რა მომენტში მიღებდა ინგე სნიპი ფოტოებს პა რიზის ღვისმშობლის ტა ძრის ფონზე. გზას ნოტრ დამიდან, Shakespeare and Company-მდე, სტატიის წერისას, Google Earth-ის დახმარებით ხელახლა გა ვდივარ და არაფერი მე ცნობა. მით უმეტეს, რომ წიგნის სახლში შესვლისას საერთოდ დამავიწყდა, პა რიზიც, ნოტრდამიც და ისიც, რომელ და რა ტე ქნოლოგიების ეპოქაში მი ხდებოდა ცხოვრება. ჟანმიშელ ბასკიას გამოფენის შემდეგ, ეს ადგილი ჩემი ყველაზე დიდი პარიზული შოკი იყო...
37 Rue Bacherie მაღაზია ყოველთვის აქ არ ყოფილა. Shakespeare and Company ამერიკელ მა ექსპერტმა, სილვი ბიჩმა 1919 წელს დააარსა და მა შინ ის Rue Dupuytren-ზე მდებარეობდა. თუმცა გა ფართოების მიზნით, 2 წლ ის შემდეგ, მაღაზიამ მისა მართი შეიცვალა და Rue de l’Odaon-ზე გადავიდა.
წიგნები შეგეძლოთ შეგე ძინათ, ან უბრალოდ, გეთხ ოვათ. 20-იან წლებში ბიჩის დაარსებული სივრცე ისეთი მწერლების შეკრების ად გილად იქცა, როგორებიც ერნესტ ჰემინგუეი, სკოტ ფიჯერალდი, ჯეიმს ჯოისი და სხვები იყვნენ. პარიზში, მაღაზია ანგლო-ამერიკული ლიტერატურული კულტურ ისა და მოდერნიზმის ცენტ რად იქცა.
აქ შესაძლებელი იყო ამ ერიკასა და ბრიტანეთში აკ რძალული ინგლისურენოვ ანი ლიტერატურის შეძენაც. ერთ-ერთი ასეთი წიგნი, ჯე იმს ჯოისის „ულისე“ სულაც ბიჩის ინიციატივითა და კო მპანიის სახელით გამოიცა. ამ მისამართზე მაღაზია, მეორე მსოფლიო ომის დრ ოს, 1941 წელს დაიხურა. როგორც ამბობენ, ბიჩმა უა რი უთხრა გერმანელ ოფიც ერს, ჯოისის ერთ-ერთი წი გნის ბოლო ასლის დათმობ აზე და მაღაზიის დახურვის მიზეზიც ეს გამხდარა. ძველ მისამართზე Shakespeare and Company აღარასდროს დაბრუნებულა... თუკი ევროპა რამემ შეინ არჩუნა, ეს პირველ რიგში, ალბათ, წიგნებია. ეს ამბა ვი, თანამედროვე ქართვე ლისთვის შეიძლება ძალიან რთული წარმოსადგენი იყ ოს... თუმცა ომის დამთ ავრებიდან ძალიან მცირე ხანში, პარიზში წიგნის მა ღაზიები დაახლოებით იმ ტემპით იხსნებოდა, როგო რითაც ჩვენთან პირველივე არეულობის შემდეგ დაიხ ურა. 1951 წელს ამერიკ ელმა ჯორჯ უიტმანმა, პა რიზის ყველაზე ბოჰემურ, მარცხენა სანაპიროზე და ახლოებით Shakespeare and Company-ს მსგავსი წიგნის მაღაზია გახსნა. Le Mistral 50-იან წლებში ბიტნიკების თავშეყრის ადგილად იქცა, კერუაკი, გინსბერგი, ბერო უზი, კორსო და სხვა დარტ ყმული მწერლები ხშირად იკრიბებოდნენ ამ ადგილას. ერთხელ, ახალგაზრდების მოსასმენად, მაღაზიას სი ლვია ბიჩი ესტუმრა, რომე ლმაც მოგვიანებით უიტმ ანს საკუთარი ბიბლიოთეკა და სახელი – Shakespeare
and Company უანდერძა. უიტმანი უფლებას აძლე ვდა ახალგაზრდა მწერლებს ფართობით ესარგებლათ, ბევრი აქ იძინებდა, სანა ცვლოდ კი მაღაზიის დასუ ფთავებაში, ან სხვა საყო ფაცხოვრებო პრობლემების მოგვარებაში ეხმარებოდნენ აქაურობის მფლობელებს. დღეს, მაღაზიას ჯორჯ უი ტმანის ქალიშვილი, სილვია ბიჩ უიტმანი ხელმძღვანე ლობს და აქ არაფერი იცვლ ება. დღემდე წიგნის მაღა ზიის კედლებში 40.000-მდე ადამიანს გაუთენებია ღა მე...
სილვ ია ჯეიმ ბიჩი და ს ჯო ისი
50
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
ompany
ფარაჯანოვის დაბრუნება
ილვ და ს ნები ჯ რ ა ჯო იტმ ს მა იჩ უ ნ ია ბ ლინტო ნ ე კ ბილ ინძლობ სპ
P.S. თინეიჯერობაში ჩემი მწერალი მეგობრები მე უბნებოდნენ, პირადი მო ხმარებისთვის პურის და წიგნის მოპარვა ცოდვა არ არისო. იყო მაშინ ამ სიტყვებში რაღაც ლო გიკა და ბოლომდე აბსუ რდულად დღესაც არ მი ვიჩნევ... მგონი ეს ერთადერთი მაღაზია იყო პარიზში სა დაც კამერები არ ეყენა. მათ მოვალეობას აქ ერ თი ფრაზა ასრულებდა, რომელიც მაღაზიის შე სასვლელთან იყო მიკრ ული და რომლის ავტო რიც ვერ დავიმახსოვრე: „წიგნის ქურდზე უღირ სი, მხოლოდ სიფილისის ბაქტერიაა...“ ალბათ, ამ სიტყვების ავტორს თა ვად საკმაოდ ბევრი წი გნი უნდა ჰქონოდა მოპა რული, ისე კარგად იცნო
ბდა წიგნის მოპარვის სურვილით ანთებული ადამიანების ფსიქოლ ოგიას. სწორად ნათქვამი სიტყვა ყველა კანონზე, კამერაზე და ბორკილ ზე ქმედითია... წიგნი კი სწორად თქმას ყველა კომპიუ ტერსა თუ ტელევიზო რზე უკეთ ასწავლის. პარიზიც ერთი მოცი ცქნული Shakespeare and Company-ს გამო უფროა პარიზი, ვიდრე ვეებერთელა Mac-ის, Fnac-ის თუ HP-ს მაღა ზიების გამო. მათ ნაცვ ლად, ადრე თუ გვიან, ახალი ბრენდები და ახალი პროცესორები მოვლენ. აქ კი... 40.000 ადამიანს ღამე აქვს გა ტარებული. Paris 2011
მე ვერც წარმომედგინა, რომ თბილისში სერგო ფა რაჯანოვის ქუჩა არ იარს ებებდა. Facebook-ზე რომ პაკო საბელაშვილს ჯგუფი არ გაეხსნა და ეს საკითხი არ წამოეწია, დღემდე დარწ მუნებული ვიქნებოდი, რომ თბილისმა ერთ ქუჩას მაინც შემოუნახა იმ კაცის სახელი, რომლის შემოქმედებაც ჯერ სწორედ ამ ქალაქს ეკუთვნ ოდა და შემდეგ დანარჩენ პლანეტას. წინა კვირას სერგო ფა რაჯანოვის დაბადების დღე იყო და საინიციატივო ჯგ უფის, კულტურის სამინისტ როსა და „პრაიმტაიმის“ ორ განიზებით, ლეგენდარული თბილისელის მეგობრები, მის უბრალო თაყვანისმც ემლებთან ერთად, ფარაჯა ნოვის ძეგლთან შეიკრიბნ ენ. დღევანდელ რეალობაში მედიის როლზე ბევრი წერა არც ღირს... თუ პრობლემის მოგვარება გსურს, ჯერ ეს პრობლემა მედიის მეშვეო ბით საზოგადოებამდე უნდა მიიტანო. ბევრი ჟურნალის ტისა და კიდევ უფრო მეტი გულშემატკივრის მოსვლამ გააჩინა იმედი, რომ კულტ ურულ-ისტორიული სამა რთლიანობა მალე აღდგება. თუკი ქვეყნიდან უსამართლ ოდ გატანილი ფარაჯანოვის სამუზეუმო ექსპონატებისა და თავად არტისტის ცხედ რის დაბრუნება დღეს უტოპ იად მოჩანს, მისი სახელობის ქუჩის, სკვერის ან მოედნის გახსნას, მხოლოდ ერთი კე თილი ნებაც ეყოფა. უცნაური ხალხი ვართ, ქართველები. ერთი მხრივ, თავს მრავალეროვნული თბ ილისით ვიწონებთ, თუმცა, პარალელურად, მთელმა „შეგნებულმა“ საქართვე ლომ 90-იანების დასაწყისში ისე დათმო ქალაქის ერთ–
ერთი კულტურული სიმბოლო, რომ სინანული 2010 წლამდე არ გასჩენია. ამის მერე საერ თოდ არ მიკვირს, ვიღაცას რომ ბუდა ბარის გახსნა აღაშ ფოთებს ხოლმე... პარიზიდან სერგოს დაბა დების დღის წინა დღეს დავბ რუნდი, იქაურ მეგობრებთან თბილისზე საუბრისას ფარა ჯანოვიც ბევრჯერ გავიხსენე. მაშინ ვერც იმას წარმოვიდგე ნდი, რომ თბილისში ჩამოსვ ლის მეორე დღესვე რეჟისო რის ძეგლთან ღვინის დალევა და ბევრ ზედაპირულ კითხ ვაზე პასუხის გაცემა მომიწე ვდა... „რა საჭიროა კაცო, ეს ფარაჯანოვის ქუჩა?“ – თუკი გასული საუკუნის თბილისელი შემოქმედებიდ ან ვინმეზე შეიძლება ითქვას, რომ საერთაშორისო აღიარება მოიპოვა, ერთ-ერთი პირველი, ალბათ, სწორედ ფარაჯანო ვია. – თბილისში ჩამოსულ ფა
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რაჯანოვის მოყვარულ ტუ რისტს, თუ მის მუზეუმსა და ქუჩას ვერ დაახვედრებ, მისი თბილისელობა მოგო ნილი მითი შეიძლება ეგონ ოს და მერე ვინ იცის ვეფხი სტყაოსანიც აშოტ ვიღაცი ანის დაწერილი ეგონოს. – ტურიზმს ხომ ვაწვებ ით? იცით პერლაშეს სასა ფლაოზე, ოსკარ უაილდის საფლავთან რამდენი ფო ტოაპარატიანი ადამიანი მი დის ყოველდღე? ძალიან ბევრი მიზეზის ჩამოთვლა შეიძლება, თუ მცა, რაც უფრო ღრმად წავალთ ტურისტულ, მარკ ეტინგულ და ეკონომიკურ გათვლებში, მით მეტად და ვშორდებით ფარაჯანოვს და მასთან ერთად ყველაზე ადამიანურ, მაშასადამე ჭე შმარიტ მიზეზს – ყველა მოქალაქეს აქვს უფლება, სიკვდილის შემდეგაც სა კუთარ ქალაქში დარჩეს. ყველა ქალაქის ვალია, იმ ადამიანების უკვდავყო ფა, რომლებიც საკუთარი შემოქმედებით თავად ამ ქალაქის მარადიულ ცხოვ რებას უზრუნველყოფდნენ. დამისახელეთ ფარაჯა ნოვზე მეტად თბილისელი 5 შემოქმედი და მერე, თუ გნებავთ, ნუღარ დავაბრ უნებთ სერგოს საკუთარ ქალაქში.
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
51
ახალი წელი საქართ ველოში ნაძვის ხეზე, ფე იერვერკებზე, თოვლის ბაბუაზე თუ გოზინაყზე მეტად, ყოველთვის ქე იფთან ასოცირდებოდა. კითხვა – „ახალ წელს რას აპირებ?“, პირველ რიგში იმის დადგენას ემსახუ რებოდა, თუ სად აპირებ და ქეიფს კითხვის ადრე სატი... ქართველი ქალე ბიც კი წინა საახალწლო დღეებში ხშირად იმიტომ დიეტობდნენ, რომ ახალ წელს თავისუფლად მი ერთვათ ნაირნაირი კერძ ები. მარტო აქ არის შესა ძლებელი ადამიანმა ერ თი თვის სამყოფი ფული ერთ საახალწლო სუფრ აში დახარჯოს და, იანვ რის ხელფასამდე, გოჭისა და საცივის მოგონებებით იკვებოს. მოკლედ, ახალმა წე ლმა კიდევ ერთხელ წა მოწია ქეიფის თემა, რო მელიც რამდენიმე წლის წინ ემზარ ჯგერენაიას წერილის შემდეგ, დიდი დავი-დარაბისა და დისკ უსიის საგანი გახდა. მე ორე მხრივ კი ქართული სუფრა, მისი კოლორი ტული ნაწილის გამო, მა რთლა ქვეყნის ერთ-ერთი სავიზიტო ბარათია და ყოველთვის აქტუალურ თემას წამოადგენდა. ყო ველ შემთხვევაში, ყოფილ პოსტ-საბჭოთა ქვეყნებში მაინც ყველამ კარგად იცის სიტყვა თამადის მნ იშვნელობა. უკვე ნაახალწლევს, ქართულ სუფრას ორი სხ ვადასხვა მხრიდან შევხ ედეთ. ქეიფი თამადა საქართველოში იმდენს ნიშნავს, რომ კაცი თუ ამ საქმეში ვარგა, მისი ყველა სხვა დამსახურება მეორე პლანზე გადადის ხოლმე. ბატონი ლადო კა ხაძე ძალიან წარმატებული ექიმობის გარდა, არცთუ შორეულ წარსულში ქალა ქის საკრებულოს ხელმძღ ვანელი იყო, თუმცა მის ხს ენებაზე ყველას ჯერ დახვ ეწილი თამადა ახსენდება, მათ შორის მათაც, ვინც მის სუფრაზე არასდროს ყოფილა და შემდეგ თეთრ ხალათში გამოწყობილი მკ ურნალი. „მე გასული საუკუნის მეორე ნახევარში დავიბა დე, ომის შემდგომ პერი ოდში, როცა მიუხედავად მრავალი გაჭირვებისა, ქართული სუფრა, თავი სი საუკეთესო ფორმით იყო წარმოდგენილი. მაშინ ადამიანები რესტორნებს ნაკლებად ეტანებოდნენ, ქეიფი ოჯახებში შეკრების ერთ-ერთი ყველაზე დახვ ეწილი ფორმა იყო. ძალიან ბევრი გენიალური ადამია
52
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
ნის შესახებ პირველად სწ ორედ ოჯახში, სუფრასთან შეკრებილი ადამიანებისგან გავიგე, ჯერ კიდევ ადრეულ ბავშვობაში. პირველად სუ ფრასთან გავიგე ივანე გომა რთელის შესახებ, მოარული ფრაზაც კი იყო, „გაუმარ ჯოს გომართელსა, მიმკურ ნალებს, მომარჩენსა“. ექიმ ების წრიდან გამოსულ ადამ იანს სიტყვითაც კი შეეძლო ადამიანის განკურნება, მა ლამოსავით სიტყვა ჰქონდა. მოგვიანებით, როცა თავად გავხდი ექიმი, მე ეს ამბავი მახსოვდა და ყოველთვის დიდ პასუხისმგებლობას მა კისრებდა. მაშინ ეს ყველაფერი ძა ლიან შორს იყო ღრეობისგ ან. სუფრას თავისი წესები ჰქონდა, არ შეიძლებოდა ხმამაღლა დაყვირება ან ვი ნმეს გაქილიკება, სიტყვა გა ხედნილი უნდა ყოფილიყო.
ლი სცოდავს. საშინელებაა კაკუნი და ჭიქაზე დანის მი რტყმა. თუმცა, ყოველივე ამის მიუხედავად, ქართულ სუ ფრას უნიკალური და მოსა ფრთხილებელი უფრო მეტი აქვს, ვიდრე დასაძრახი. მა ხსოვს, როცა იაპონიაში ყო ფნისას, ჩვენი ბებია-ბაბუებ ის სადღეგრძელოს ვსვამდი, გადათარგმნის შემდეგ მა სპინძლებმა გაკვირვება ვერ დამალეს: ჩვენ ჩვენი დიდი ბებია-ბაბუების სახელებსა და ისტორიებსაც სათუთად ვუფრთხილდებით, თუმცა მათი ასეთი ფორმით მოგო ნება ჩვენთვის უცხო და ამ ასთან ძალიან სასიამოვნო მოსასმენიაო. ბუნებრივია, დრომ ბევრი რამ შეცვალა და დააჩქარა, შესაბამისად შეიცვალა ქა რთული სუფრაც, ყველგან პირველადი სახით ვერ შე
ბუნებრივია, იყო დისკუსია და განხილვა, ოღონდ ამ ყვ ელაფერს მსჯელობის ფორმა ჰქონდა და არა ღრიანცელის. ბუნებრივია, მინახავს სხვა სუფრებიც, სადაც ქორწილ ებში აუცილებელი პირობა იყო მაყრის დათრობა. რაც ძალიან მიუღებლად მიმაჩნდა და ვერავინ გაიხსენებს, ადამ იანისთვის ოდესმე ღვინო და მეძალებინოს. მერე და მერე სუფრაზე გაჩნდა სიტყვა „მომისმინე“, რომელიც ჩვენ წრეში შეურ აცხმყოფელიც კია თავად თა მადისთვის. ეს ნიშნავს, რომ სადღეგრძელოს შემთხზვე
ნარჩუნდა. ბევრგან ქეიფის მიზანი მხოლოდ თრობაა, ისეც ხდება რომ ღვინისგან სუფრაზე ეძინებათ. თუმცა, ეს კონკრეტული ადამიანე ბის არასათანადო მზაობას უფრო უსვამს ხაზს, ვიდრე ქეიფის უვარგისობას. ის ქე იფები, რომლებმაც სუფრა და სადღეგრძელოები შემა ყვარა, ღვინით წარიმართ ებოდა ხოლმე, დღეს იმავე დაჩქარებული დროის გამო ერთსა და იმავე სუფრაზე ყველა სხვადასხვა სასმელს მიირთმევს, შესაბამისად სხ ვადასხვა მიმართულებით თვრება და სუფრა აშლილ
ქეიფი V
ლადო კახაძე
როიალს ემსგავსება. სხვა დასხვა დონეებიდან ურთი ერთობას კი, ბუნებრივია, ვეღარ ექნება ის ხიბლი და კოლორიტი, რის გამოც ქა რთული ქეიფი ქვეყნის ერთერთი სიმბოლოა“. მეგონა „ჩემი ოჯახის კლ ინიკის“ ნაცვლად ლიტერა ტურულ სალონში ვიყავი. ყველაფერში ვეთანხმებოდი ბატონ ლადოს, მიუხედავად იმისა, რომ ჩემს თაობაში სა დღეგრძელოებს უკვე ძალი ან იშვიათად სვამენ, ხოლო თუ რამეს ამბობენ, ჯობია არ მოუსმინო... ძალიან იშვი ათი გამონაკლისების გარდა
ახალგაზრდები ზუსტად იმ ავე ინტონაციითა და სიტყ ვებით ილოცებიან, რომლებ საც მათი მამები და ბაბუები იყენებდნენ. გაყინული და არაპროგრესირებადი კი ყვ ელაფერი ყალბია. შეიძლება ბატონი ემზარ ჯგერენაია სწორედ ასეთ ყალბ და გა უჯიშებულ სუფრაზე მოხვ და, სანამ იმ სკანდალური წერილის დაწერას გადაწყ ვეტდა... ქვემოთ წერილის იმ ნაწილს გთავაზობთ, რომე ლიც სუფრას ეხებოდა. გეიფი „ქართული სუფრა მიკრ
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
S გეიფი
ემზარ ჯგერენაია
ოსაზოგადოება, სოციალ ურობის ერთგვარი მოდელი და გახსენების ადგილია. ქა რთველს სუფრასთან ახსე ნდება, რომ სადღაც არსებო ბს რაღაც კანონი, რომელიც მან უნდა შეასრულოს (მაგა ლითად, მძღოლი სუფრას თან იხსენებს იმას, რომ სა ჭესთან დალევა არ შეიძლე ბა, მაგრამ სუფრის ეთნოსი ნთქავს სამართალშეგნების ამგვარ სუსტ გაელვებას). როგორც წმინდა ხმა და და წერილის ოპოზიცია, სუფრა უზრუნველყოფს მარადიულ მეხსიერებას. ამ მეხსიერების მატარებლებად გვევლინები
ან მამაკაცები, სუფრა ძირი თადად მათთვის იქმნება. ქა ლის დანიშნულება სუფრაზე მინიმალურია, მას ევალება სუფრისათვის საჭირო მო სამზადებელი სამუშაოების ჩატარება, იგი სუფრის ერ თგვარი ორნამენტია. ქალი სუფრისთვის აქტუალურია მანამ, სანამ მიმდინარეობს სუფრის სრული აღჭურვა. მთლიანი „პურმარილიზაც იის“ შემდეგ ქალი კარგავს თავის „მომხიბვლელობას“ და თუმცა ქალის „საქმენი საგმირონი“ სადღეგრძელ ოებში პოვებს „ღირსეულ“ ადგილს, მას უკვე ამოწურ
ული აქვს ფუნქცია და ამის შემდეგ იწყება უმთავრესი ქართული საქმე, ქეიფი ანუ გე იფი (ინ გლ. Gay-დან). ამ დენად, ქართული სუფრა ქართული მამაკაცური სუბკ ულტურის ძირითადი ატრი ბუტია. მამაკაცთშორისი სი ყვარული, სიტყვები, რომლ ებითაც მამაკაცები სუფრის მსვლელობისას მიმართავენ ერთმანეთს („ჩავეხუტოთ ერთმანეთს“, „მოვესიყვარ ულოთ“, „ძალიან მომენატრა შენთან ჩაჯდომა“, „მიყვარ ხარ“ და ა. შ.), ღრმა ეროტ იზმისა და ურთიერთნდომის შემცველია. რასაკვირველია, ეს ეროტიზმი და ურთიერ თლტოლვა არ არის გაცნობ იერებული, როგორც წმინდა სექსუალური ლტოლვა, არ ამედ როგორც „ძმაკაცობა“ და „გულის გადაშლა“. ამ ლატენტურ ურთიერთლტო ლვას ქ(გ)ეიფის მეორე დღე,
სექსუალობის წინაშე (ქალი შვილობის ინსტიტუტი, რაც მამაკაცური გამოგონებაა, ამ შიშის ერთ-ერთი დადა სტურებაა). თუ მოვახდენთ მარქსისტული დიალექტი კის „მიღწევის“ პერიფრაზს, შეიძლება ითქვას, რომ ქა რთული სუფრა ფორმით ჰომოსექსუალისტური და შინაარსით ტრაგი-ჰეტერო სექსუალისტურია, ხოლო ქა რთველი მამაკაცი, არშემდ გარი ქალი ანუ ქალის ცუდი შემთხვევაა. რამდენიმე სიტყვა უნდა ითქვას თვით სუფრის სი ვრცულ-გეომეტრიულ კო ნფიგურაციაზე. უმეტესად ეს სივრცული მოწყობა გა ნაპირობებს თამადის აუცი ლებლობას, იგი ბუნებრივად ამოიზრდება სუფრის გეომ ეტრიულ-სივრცული სტრუ ქტურიდან. „ფეხზე დგომის“ ან მაგიდების გაფანტულობის
ურთიერთლტოლვის გაცნ ობიერებით გამოწვეული ერ თგვარი „დარცხვენილობა“ ააშკარავებს. ქ(გ)ეიფზე მი ღწეული „მამაკაცური გუ ლწრფელობა“ „პახმელიაზე“ გამოსვლით გამოისყიდება. ზემოთქმული დევს მხ ოლოდ სუფრის ზედაპირზე, სიღრმეში კი ქართული სუ ფრა უფრო ტრაგიკულ ვი თარებას მალავს. ის მალავს ჰეტეროსექსუალური აქტის არშემდგარობას, ღრმა ლტ ოლვას ქალისაკენ და, იმ ავდროულად, ქართველი მამაკაცების, მე ვიტყოდი, პანიკურ შიშს ქალის, მისი
პირობებში თამადობა შეუძ ლებელი ხდება. ძნელი აღმო საჩენი არ არის ის, თუ როგორ „იტანჯებიან“ ქართველები ე. წ. პრეზენტაციებზე გამა რთულ „ალაფურშეტებზე“. ტრადიციული სუფრის ჩვეუ ლება მოითხოვს „ჩაჯდომას“, „ჩაღრმავებულ (კლინიკურ) ნადიმს“ და ურთიერთგაზია რების უფრო მაღალ დონეს, რის შესაძლებლობასაც არ იძლევა პრეზენტაციების ატ მოსფერო და იქ არსებული ფსევდოსაქმიანი გარემო. ტრადიციული წარმოდგე ნების თანახმად, შეუძლებე ლია სუფრას საქმე ახლდეს,
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება
რადგან სუფრა თვითონ არის ყველაზე დიდი სა ქმე. აქედან მომდინარეო ბს ქართველების ირონია და ხშირად აგრესია პრეზ ენტაციებზე გამართული ალაფურშეტებისა და სა ქმიანი სადილებისადმი“. წერილის ავტორს მაშინ იმდენი მაძაგებელი გამო უჩნდა, ერეკლე დეისაძეს ცხოვრებაში რომ არ და ესიზმრება. ეს ხომ საშინე ლი თვისება გვაქვს ქართ ველებს, რადიკალიზმი და დაპირისპირება, მხოლოდ უკან გვხევს ხოლმე. ქეიფ ის სიწმინდის დამცველე ბმა მაშინ გადამეტებული აგრესიით ის გამოიწვიეს, რომ ბევრს ბატონი ემზა რის პოზიციისადმი გაუჩ ნდა თანაგრძნობის მო მენტი და ჩათვალა, რომ ქე იფი, გე იფი თუ არა, მაგარი ბანძი რამე კი არ ის. „პრაიმტაიმი“ ბატონ ემზარს დაუკავშირდა და როგორც წერილზე, ასევე მის გარშემო წარმოქმნილ აურზაურზე ჰკითხა. – ამ სტატიის შემდეგ, როგორც თქვენ ამბობთ, ძალიან ბევრი უსამარ თლო კრიტიკა და ლანძ ღვა მოისმინეთ. როგორ ფიქრობთ, რატომ მიიღო საზოგადოებამ თქვენი სტატია ასე? – პრობლემა კრიტიკა კი არ არ ის. ჩვ ენ თან არ ხდება იდეების კრიტიკა და პირდაპირ გადადიან პიროვნების ლანძღვაზე. საწყენია, რომ პოზიცია და ადამიანი ერთმანეთის გან არ იმიჯნება. ეს ძალი ან დიდი პრობლემაა ჩვენი საზოგადოების, რადგან ეს პრობლემა ყველაფ ერში ნათლად ვლინდება. ვისაც არ დაეზარა, თითო მუშტი ყველამ გამოიყ ენა. დარწმუნებული ვარ, რომ იმათ კარგი სუფრა ექნებოდათ და სულაც არ გაახსენდებოდათ ეს ჩემი წერილი, თუ თქვენ არ შე ახსენეთ. – თქვენ თავისებურად გაქვთ ახსნილი თქვენს სტატიაში ქართული ქე იფი, რომელსაც ,,გეიფი’’ უწოდეთ. რამ განაპირო ბა ეს? – რაც შეეხება სტატიაში გამოთქმულ აზრს, ეს იყო გარკვეული ირონია, ხუმრ ობა და ასე შემდეგ. ეროტ იზმი ყველა კულტურის ათვის დამახასიათებელია და ქართველები არანაირ გამონაკლისს ამ შემთხვევ აში არ წარმოვადგენთ. მე უბრალოდ მინდოდა კრიტ იკულად შეგვეხედა საკუ თარი ტრადიციებისთვის, რომ მეტი სიმყარე შეგვეძ ინა ჩვენი არსებობისთვის. ბოროტი განზრახვა არ მქ ონდა ნამდვილად და არც ახლა მაქვს. მეც ამ ქვეყნის შვილი ვარ. ასეთივე კრიტიკული დამოკიდებულება მაქვს ქართული ქელეხების მი მართ და ასევე ქორწილ ების მიმართ. ჩვენი კუ ლტურის ერთ-ერთი მხია რული ჩვეულება ავიღე“.
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
53
პარიზის ქუჩის საკვები ინც ვერ გვარჩევს ერთმანეთისგანო... ამით ერთი მხრივ პარიზის იაპონური რესტორნების საშუალო დონე დააგ დეს, ხოლო მეორე მხრივ, თანამემამულეებიც დაინდეს. კარგი სუშის პოვნა კარგი შაურმის პოვნაზე რთული გა მოდგა – რთულია ადგილობრივების გარეშე. საბოლოოდ ელისეს მინდვრების სიახლოვეში ნამდვილი იაპონური ვიპოვნე, იხდი 20 ევროს შესვლისას და მერე რამდენიც გინდა ჭამე... „Go Sushi“ ჰქვია იმ ადგილს. რესტორანში მეგობართან ერთად წავედი, მისი სიმაღლე 2 მეტრი და 5 სანტიმეტრია, წონას ნუ იკითხავთ... მის მიერ შესანს ლული სუშების თვითღირებულება ალბათ, 50 ევროსაც აჭარბებდა... ფრანგულად მხოლოდ ერთ დღეს ვისადილე. 2 ადამ იანისთვის ნორმალურ ფრანგულ რესტორანში ზომიერი სადილი დაახლოებით 50 ევრო ჯდება. ღვინოს თუ არ და ლევთ, სადღაც 15 ევროთი იაფი, მაგრამ აბა, როგორ არ დალევთ?! რომ არ დამავიწყდეს აქვე გეტყვით, რომ ქალაქში და ახლოებით 5-6 ქართული რესტორანია, რომელთაგან სა ქართველოს ადგილობრივი მეგობრები ყველაზე მეტად ფიროსმანს აქებენ. მახსოვს, პარიზში წინა სტუმრობი სას, ქართული დიასპორის წარმომადგენლებმა პირველი ორი დღე მშობლიურ კერძებზე მამყოფეს – რაც თვითონ ყველაზე მეტად უყვართ და ენატრებათ, ჩვენთვისაც ის დაამზადეს – არადა კაჭრეთიდან 3 დღის ჩასული ვიყავი :)
თუკი პარიზისა და თბილისის ქუჩებს რაიმე საერთო აქვთ, პირველ რიგში, აუარებელი სა შაურმეებია. იქაური შაურმის ფასი მინიმუმ ორჯერ აღემატება თბილისურისას. შაურმა, კა რტოფილთან და კოლასთან ერთად, საშუალოდ 6-7ევრო ღირს. შაურმას ძირითადად თურქები ამზადებენ, რამდენ იმე ადგილას არაბების საშაურმესაც გადავაწყდი, თუ მცა ჩვენი მეზობლები მაინც ყველას სჭარბობენ. ძალიან უხარიათ, როცა თურქულად ესალმები და მადლობასაც მათ მშობლიურ ენაზე უხდი. მე საკმაოდ მოკრძალებული ტურისტული ბიუჯეტითა და პარიზისთვის არასაკმარი სი დროით ვიყავი ჩასული. შესაბამისად, შაურმა ფულსაც ისეთივე წარმატებით მიზოგავდა, როგორც დროს. ალბათ, ხორცის წარმომავლობას თურქებს ჩემს გა რდაც ბევრი ეკითხება, მათაც დახლზე გაზეთიდან ამ ოჭრილი ძროხის ფოტო უდევთ ხოლმე. თუმცა რამდ ენჯერმე ძროხის ფოტოს ჩვენების მიუხედავად, მაინც ცხვრის ხორცი შემხვდა – თვითონ არ უღიარებიათ, მაგრამ მე ხომ მივხვდი, რომ ცხვარი იყო. თურქებთან კამათს კი აზრი არც იქ აქვს. შაურმების შემდეგ დროისა და ფულის დაზოგვის თვის საუკეთესო გამოსავალი იაპონური რესტორნე ბია. მით უმეტეს იმ უბანში, სადაც მე ვცხოვრობდი, ყოველი მეხუთე ვიტრინიდან სუში იყურებოდა. ფასი და ახლოებით ისეთივეა, რაც თბილისში. თუმცა თუ აქ 20 ლარად ყველაზე გემრიელი სუში შეგიძლია მიირთვა, იქ 8-9 ევროს ძალიან ხშირად ნაგავში გაყრევინებენ. სანამ
მირიამს შევხვდებოდი და პრობლემის არსს ამიხსნიდა, 25 ევრო ცხოვრებაში ყველაზე გულისამრევ სუშიში გა დავყარე. ლემონ გრასის და საკეს სუში, იმათთან შედა რებით იაპონური კულინარიის შედევრებად მოგეჩვენ ებოდათ. თურმე საქმე რაშია: ჩინელები რამდენი არიან, ხომ იცით? საფრანგეთში დაახლოებით რამდენი ჩავიდო P.S. ფრანგულ ცომეულობაზე დაწერა მგონი ზედმეტ და, ხომ ხვდებით... ჰოდა ადგნენ ეს ჩინელები და რაღა ერთმანეთის კონკურენტები ვიყოთ, მოდით, ნაწილმა ია, რომ მოენდომებინათ, ეს ხალხი, ეიფელსაც ფქვილი იაპონურები გავხსნათ, ტურისტების 80 პროცენტი მა სგან გააკეთებდა – ამ მხრივ, მართლა ჯადოქრები არიან.
TOP SONGS 01. Plastikman - Ask Yourself 01. მებრძოლი (2010) 02. 127 საათი 03. ცხოველების სამეფო 04. მეგატვინი 05. დაჯერება 06. სასიკვდილო რბოლა 2 07. აირაღი 08. არ გამიშვა 09. რკინის რაცება 10. მძარცველები (2010) 54
ორშაბათი, 17 იანვარი, 2011
02. Mignight Juggernauts Vital Signs 03. Black Strobe - Me & Madonna (The Twelves Remix) 04. Chromeo - Hot Mess (Oliver Remix) 05. Mr. Oizo And Gaspard Auge Rubber (Flying Lotus Remix) 06.The Shoes - Stay The Same 07. Disco Of Doom - Warpig 08. Disco Of Doom - In Effect 09. The Chemical Brothers - Do It Again (Disco Of Doom Remix) 10. Disco Of Doom - Invader
01. Adele - Rolling In The Deep (Jamie XX Remix) 02. Kanye West & Jay-Z H.A.M 03. Yelle - Safari Disco Club 04. Britney Spears - Hold It Against Me 05. Two Door Cinema Club - What You Know 06. Wiz Khalifa - Stoned 07. Radiohead - Everything In Its Right Place (Gigamesh / DiscoTech Remix) 08. Adele - Rolling In The Deep 09. Hot Chip - I Feel Better 10. Girl Talk - Let It Out
01. Adele - My Same 02. Harry Manx - Nothing Fails Like Success 03. The Cult - Secred Life 04. Tom Petty Candy 05. Unforscene - Alright 06. Phil Carmen - Not Guilty 07. Seal – Secret 08. John Mayer Perfectly Lonely 09. Nina Simone - In The Dark
10. Nina Simone - Since I Fell For You
© ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება