Prime time N99 by PrimeTime

N05 (99), ორშაბათი 31 იანვარი 2011 წ.

`პრაიმტაიმი~ ყოველკვირეული გაზეთი ფასი 1 ლარი

www.ptpress.ge

საიდუმლო სიყვარულის ოთხწლიანი ისტორია EXCLUSIVE

გვ. 4–5

სანდრო ონოფრიშვილი:

პირველად ვამბობ, სჯობია პირდაპირ გითხრათ – გვიყვა რს ერთმანეთი...

ნინო არაზაშვილი მესამედ თხოვდება ექსკლუზიურად პირადი

ნინო, მე შენ მიყვარხარ! გვ. 18–19

ise r p

EXCLUSIVE

ალეკო ფარულავა:

უარი „ოსკარს“ და რუსულ პროვოკაციას

EXCLUSIVE გვ. 14–15

დათო ბახტაძე თბილისში რჩება

გარდაცვლილი პაციენტის საქმის

გვ. 17

სკანდალური EXCLUSIVE

დეტალები

EXCLUSIVE

ბიომეტრიულმა პირადობის მოწმობებმა შესაძლოა, არჩევნები ჩაშალოს

გვ. 2

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ბიომეტრიულმა პირადობის მოწმობებმა

EXCLUSIVE

შესაძლოა, არჩევნები ჩაშალოს

ხათუნა მგალობლიშვილი რასაც ოპოზიცია საარჩევნო პრ ოცედურის შეცვლასთან დაკავშირ ებით ითხოვს, არც ერთ ქვეყანაში არ ხდება. აფრიკის ქვეყნებშიც კი. მათი სურვილია, რომ არჩევნებზე მთავარი სიახლე ბიომეტრიული მონაცემების შედარება იყოს. უფ რო მარტივად რომ ავხსნათ, არჩე ვნების პროცესი, მათი მოთხოვნით, ასე უნდა წარიმართოს: არჩევნების დღეს, როცა ამომრჩეველი საარ ჩევნო უბანზე მივა, მას დახვდება კამერა, რომელიც მოახდენს კონკ რეტული ამომრჩევლის სახის იდ ენტიფიცირებას მონაცემთა ბაზაში არსებულ სახესთან. ტექნიკური გა უმართაობის წარმოქმნის შემთხვ ევაში, შესაძლოა, პროგრამამ ვერ მოახდინოს მონაცემების იდენტი ფიცირება, რაც საარჩევნო უბანზე ქაოსსა და საარჩევნო პროცესის პარალიზებას გამოიწვევს. არის მეორე ვარიანტიც: სახის მაგივრად შემოწმდეს თითის ანაბეჭდები. ერ თი შეხედვით, ეს თითქოს მარტივი პროცედურაა. ყოველ შემთხვევაში, ასე ოპოზიცია ამბობს. თუმცა არის სხვა რეალობა. ასეთი ტიპის შედა რებები მსოფლიოს არც ერთ ქვეყ ანაში არ ხდება უშუალოდ არჩევნ ების დღეს. უცხოელი ექსპერტების განცხადებით, ამ ყველაფერმა შე საძლოა, ტექნიკური გაუმართაობა, პროგრამის გაჭედვა და შესაბამი სად, არჩევნების ჩაშლის საშიშროე ბის საკითხიც კი დააყენოს. „რვიანის“ ფორმატში კონსულ ტაციები სწორედ ამ საკითხზე მი მდინარეობს. ოლე ჰოლტვიდი უც ხოელი ექსპერტია. ის „აიფიესის“ საარჩევნო მენეჯმენტის უფროსი მრჩეველი გახლავთ. „აიფიესის“ წარმომადგენელმა დაადასტურა, რომ უცხოელი ექ სპერტი, ოლე ჰოლტვიდი სწორედ მათი მოწვევით იმყოფებოდა სა ქართველოში: – დიახ, უცხოელი ექსპერტი ჩვენი მომწვევით იყო ჩამოსული და გამართა შეხვედრა. შეხვედრაზე საკითხის განხილ ვის დროს სწორედ ჰოლტვიდმა ჩამოთვალა ის საფრთხეები, რაც შე 2

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

იძლება გამოიწვიოს ბიომეტრიული მონაცემების შედარებამ. ოპოზიც იაში ექსპერტის განმარტებებმა აზ რთა სხვადასხვაობა გამოიწვია. არჩევნების დღეს ამომრჩეველი მოწმდება შემდეგი რეკვიზიტებით: სახელი, გვარი, დაბადების თარი ღი, მისამართი და პირადი ნომერი. თუმცა უკვე წლებია, ოპოზიცია ირწმუნება, რომ ეს მონაცემები სა კმარისი არ არის იმისთვის, რომ ნო რმალური არჩევნები ჩატარდეს. ამ იტომ ისინი ითხოვენ: ბიომეტრიულ პარამეტრებს, ანუ იყოს როგორც სახის ციფრული სურათი, ასევე თი თების ანაბეჭდები. გარდა იმისა, რომ ამ მონაცე მების შეგროვება სერიოზულ თა ნხებთანაა დაკავშირებული, უკვე გამოცდილი ქვეყნების პრაქტიკაზე დაყრდნობით ის ზოგიერთ შემთ ხვევაში შეუძლებელიცაა. ვახტანგ ხმალაძის განცხადებით, მთლიანი პროცესი 100-200 მილიონიც კი შე იძლება დაჯდეს. რაც შეეხება დრ ოს, რეალურად ეს პროცესი 2016 წლამდე უნდა დასრულდეს. ოპოზ იცია ამასაც აპროტესტებს, რადგან 2016 წლამდე რამდენიმე არჩევნებ ია ჩასატარებელი. შესაბამისად, მა თი სურვილია, ეს სიახლე რაც შეიძ ლება მალე გატარდეს, მაგალითად, 5 ან 6 თვეში. იმისთვის, რომ მსგავსი მონაცე მები შეგროვდეს, ანუ შეიქმნას თი თის ანაბეჭდების ბაზა, მოგროვდეს ამომრჩეველთა ფოტოსურათების ბიომეტრიული მონაცემები, საჭი როა ფინანსები და კვალიფიციური თანამშრომლები. ასეთები კი ჯერჯ ერობით არ არსებობენ. ანუ საჭი როა ადამიანების მომზადება, ვინც უნდა ჩაატაროს ეს ბიომეტრიული აღწერის პროცესი. ეს კიდევ უფრო სერიოზულ თანხებთან და დროს თანაა დაკავშირებული. და ყველაზე მთავარი – ოპოზიცია სიახლის წინა სწარ გამოცდას ითხოვს. რესპუბ ლიკური პარტიის წევრის, ექსპერტ ვახტანგ ხმალაძის განცხადებით, უნდა მოხდეს პროცესის საპილოტო პროექტის გაკეთება, მიუხედავად იმისა, რომ მისი დატესტვა რამდენ იმე ათეული ათასი ლარი დაჯდება.

ვახტანგ ხმალაძე: – ეს დაჯდება დაახლოებით რა მდენიმე ათეული ათასი, ალბათ, 20 ან 30 ათასი ლარი. პილოტური პრ ოექტი გვიჩვენებს, როგორი შედეგი იქნება მოსალოდნელი. აქვე გეტყ ვით, რომ არც ერთი არ ვართ ისეთი უპასუხისმგებლო, თუ ვნახეთ, რომ პილოტის დროს წარმოიქმნება სერი ოზული პრობლემები და მივხვდებ ით, რომ ეს საფრთხის წინაშე დააყ ენებს არჩევნებს, მაშინ ასეთი რამის გაკეთებას არავინ არ მოვითხოვთ. სწორედ უცხოელ ექსპერტთან კონსულტაციების შემდეგ საკუთა რი მოსაზრება შეიცვალა მრეწველე ბის ლიდერმა, ზურაბ ტყემალაძემ. თუმცა საბოლოო გადაწყვეტილე ბამდე ტყემალაძე კიდევ სხვა ექსპ ერტებთან და პროგრამისტებთან გეგმავს კონსულტაციებს. ზურაბ ტყემალაძე: – მსოფლიოს არც ერთ ქვეყან აში მონაცემების ბიომეტრიული შე დარება არ ხდება არჩევნების დღეს. სიმართლე გითხრათ, ცოტა ოპტი მისტურად ვიყავი განწყობილი და

ამ ექსპერტის მოსმენის შემდეგ, პი რადად მე, დავფიქრდი. რეალურად აღმოჩნდა, რომ ძალიან რთულია, აღჭურვილობის შეძენა და ჩამოტანა, დამონტაჟება, საჭიროა ტრენინგე ბის ჩატარება, ამას სჭირდება ძალიან დიდი დრო. კიდევ უფრო მეტი დრო სჭირდება თითის ანაბეჭდების მონა ცემთა ბაზის შედგენას. სამმილიონნ ახევრიან ბაზაზეა საუბარი. და რაც მთავარია, ჩნდება საშიშროება, რომ არჩევნების დღეს სერიოზული პრ ობლემები მოჰყვება ვერიფიკაციას. ჯერჯერობით ოპტიმისტურად ვერ ვარ განწყობილი. მართალი გითხ რათ, თუ პერსპექტივა ვერ დავინახე, ისე ვერ დავუჭერ მხარს. ლევან ვეფხვაძე, ქრისტიანდემოკრატები:

– არავინ არ უარყოფს, რომ შე იძლება, ბიომეტრიულმა მონაცე მებმა ვერ ამოიცნოს კონკრეტული პიროვნებები. ან არ მოხდეს თითის ანაბეჭდების ამოცნობა. ამის გამო ცდომილება, ბუნებრივია, შეიძლება იყოს. თუმცა მთავარი კითხვა არის ერთი: როცა ადამიანი უბანზე მო დის, რას ვადარებთ მის მონაცემე ბს? თუ ვადარებთ მთლიან ბაზას, მაშინ, ბუნებრივია, შეიძლება პრობ ლემებიც შეიქმნას და მეტიც, შეიძ ლება ქსელმა გაჭედოს და აურიოს. მაგრამ, თუკი ჩვენ ამას ვადარებთ თითო უბანზე 1500-კაციან მონაცე მებს, სადაც რეალურად მოდის 800, მაშინ იმის ალბათობა, რომ პროგრა მამ გაჭედოს, შედარებით ნაკლებია. ვახტანგ ხმალაძე: – ჩამოსულმა ექსპერტმა გვით ხრა: არ ვიცი ქვეყანა, სადაც ასეთი

შემოწმება უშუალოდ არჩევნების დღეს გამოიყენებაო. მართალია, კენჭისყრის დღეს არსად არ გამოიყ ენება ასეთი შემოწმება, ცოცხალი ადამიანის შედარება მონაცემთა ბაზაში არსებულ მონაცემებთან არსად არ ხდება, მაგრამ ვფიქრობ, ეს შესაძლებელია. მან თქვა, რომ ამ სიახლეს შეიძლება მოჰყვეს არასას ურველი მოვლენები. ჩვენ უნდა შე ვეცადოთ, თავიდან ავირიდოთ ის ინი. მაგალითად მოიყვანა სომალის შემთხვევა. როცა იქ კეთდებოდა ბიომეტრიული აღრიცხვა, გამო იყენებოდა მხოლოდ საჩვენებელი თითი. იმის გამო, რომ სომალის მო სახლეობის უდიდესი ნაწილი დაკა ვებულია მიწაზე მუშაობით, თითის ანაბეჭდების აღება შეუძლებელი იყო. ვერ ხდებოდა მონაცემების აღ ება, შესაბამისად, კომპიუტერი ვერ ატარებდა ბაზაში. ოფიციალურმა წარმომადგენელმა, ვინც ამ პროც ესს ხელმძღვანელობდა, დაიწყო საკუთარი საჩვენებელი თითის ან აბეჭდის გამოყენება. ანუ ის სხვის მაგივრად საკუთარ ანაბეჭდებს ტოვებდა. ბოლოს, როცა არჩევნებ ის დღეს მონაცემთა ბაზაში ყველა მონაცემი შევიდა, აღმოჩნდა, რომ სხვადასხვა ადამიანის მონაცემები დაემთხვა ერთმანეთს, ამან კი სერი ოზული არეულობა გამოიწვია. იმას, რომ ბიომეტრიული პირადობის მოწმობების საარჩევნო პროცესში ჩართვას შეიძლება გა რთულებები მოჰყვეს, არც რესპუბ ლიკელების ლიდერი დავით უსუფ აშვილი გამორიცხავს: – თავისთავად, არჩევნების დღეს ამა თუ იმ ახალი მოდელით კენჭის ყრას რისკები ახლავს, ეს ისედაც ცნობილია. ყოველგვარი ბიომეტ რიის გარეშე ტარდებოდა არჩევნ ები, მაგრამ მაშინაც იყო არეულო ბები და აყალმაყალი. არც ერთი მოდელი, მათ შორის, არც ეს ახალი მოდელი, არ იქნება დაზღვეული ამ ტიპის არეულობისგან. ჩვენ კონს ულტაციების დროს ვისაუბრეთ იმ აზე, თუ რა უნდა გაკეთდეს იმისთვ ის, რომ ახალმა მოდელმა იმუშაოს. მიმაჩნია, რომ ამ კუთხით მუშაობა უნდა გაგრძელდეს.

ამ თემაზე კონსულტაციები თებერვალში განახლდება. სწორ ედ ამ დროს მოხდება საკუთარი მოსაზრებების კიდევ ერთხელ გა ცვლა და, სავარაუდოდ, გაზაფხ ულზე გადაწყდება, ჩატარდება თუ არა ახალი მეთოდით მომავალი არჩევნები.

ვახო კანდელაკის სიყვარულის ისტორია ფოტო: ირაკლი დავარაშვილი

ეთიიც ს ი ორ ავს „მყ , როგ და, ნ რი ქმა ხვას უ ვდეს“ ს ჰყა მ რო

EXCLUSIVE თამარ გონგაძე ვახო კანდელაკი რომ „ლაილ აის“ სახე იყო, იმ პერიოდში სუ სტი სქესის წარმომადგენლებში დიდი პოპულარობით სარგებ ლობდა. იტალიური გარეგნობის სიმპათიურ მსახიობზე გოგონები ნადირობდნენ. თუმცა მის ცოლს ასეთი სასურველი ტიპის ხელში ჩასაგდებად სულაც არ დასჭირვე ბია „ჩალიჩი“. მათი ურთიერთობა უცნაურად დაიწყო. თაკო ასათია ნი „მზის“ კორესპონდენტია, ვახო „რეალტივის“. მოზარდ მაყურე ბელთა თეატრის მსახიობ ვახოს სატელევიზიო სფეროში დიდი გამოცდილება აქვს. 14 წლიდან მუშაობს. „ძილის წინ“, „აუდიენ ცია“, „პერსპექტივა“. „პირველი არხი“, „მზე“, „ერთსულოვნება“... მოსწონს პოპულარობა. უკვე ხასიათში აქვს გამჯდარი მეგო ბრების გართობა. „არ მეზარება. ვცდილობ ადამიანებზე პატარა ზეგავლენა მოვახდინო.“ თაკომ ტელე-რადიო ჟურნალისტიკის ფაკულტეტი დაამთავრა. „მზეში“ სამუშაოდ მესამედ მივიდა. Love Story ერთმანეთს თეატრა ლურიდან იცნობდ ნენ. ვახოს თავისთ

თაკო ასათიანი და ვახო კანდელაკი

„მიხარია, კრიზისული სამი წელი რომ გადავლახე“

ვის მოსწონდა თაკო. სამეგობროში აქებდა და მასზე ლაპარაკობდა. მიუხედავად იმისა, რომ ვახო პო პულარული და განსხვავებული გა რეგნობის იყო, თაკო ვერ ცნობდა. არც ვახოს „უჩალიჩია“ ბევრი. არც ფოიერვერკები და თაიგულები ყო ფილა. თაკო იტალიიდან ახალი ჩა მოსული იყო. „მგზავრების“ კლიპის პრეზენტაციის წინა დღეს ვახომ სი ზმარი ნახა. ვახო: ერთი პერიოდი ასეთი ჩვ ევა მქონდა: რომ ვწვებოდი, თავთან უნდა დამედო ახალი სიგარე ტის კოლოფი და ტელეფო ნი შევსებული დეპ ოზ იტ ით. იმ საღამოსაც შევამოწმე დე პოზიტი, მაქვს ბლო მა დ-მე თქი და და ვი ძინე. იმ დროს შეყვარებულს დაშორებული ვიყავი. ჩვენი ოთხწლიანი ურთიერთობა დაშორებით დასრ ულდა. ღამით სიზმარს ვხედავ: დე და და მამა ერთმანეთში საუბრობენ. „ძალი ან კა რგი გოგოა და შენ რას ფიქრობო. ვიციო,“- დედა პასუხო ბს. შემოდის ბებია და ისიც ეთანხმ ება მათ. „ფანტასტიკური გოგოაო“. რომ გამოვიღვიძე, ვიფიქრე, ნიშა ნია და ჩემს დაშორებულ შეყვ არებულს უნდა შევურიგდემეთქი. ავკრიფე ამ გოგოს ნომერი და მესმის - თქვე ნი ნომრის დავალიანებაა ლარი და... გამიკვირდა. წისა საღამოს რომ შე ვამოწმე ანგარიშზე მქონდა თანხა. ვიფი ქრე, სამსახურიდან დავ ურ ეკ ავ-მეთ ქი. მაგრამ იმდენი საქმე დამეყარა, რომ დარეკვა ვერ მოვახერხე. საღამოს კი პრეზენტაციაზე თაკო შემხ ვდა და... მე ნიშნების მჯერა. თაკო: პრეზენტაციაზე ერთმანეთი მოვიკითხეთ. ვა ხომ მითხრა: შეყვარებულს დავშორდიო, მეც დავშორდიმეთქი, „მივუსამძიმრე“. თუ რმე ერთ პერიოდში დავშორ ებივართ შეყვარებულებს. და რა მკითხა - ჩემი შეყვარებული იქ ნებიო? კაი, ვიყოთ შეყვარებულ ები-მეთქი და დავიწყეთ ხუმრობა. მეგობრებს ერთმანეთი როგორც შეყვარებული ისე წავუდგინეთ. იმ საღამოს შევთანხმდით, კინოდან რომ გამოვიდოდი, უნდა დამერეკა. რომ დავურეკე, არ მცალიაო, „ძე რსკად“ მითხრა. რა აუვარდა-მეთქი, ცოტა გავბრაზდი. წავედი მეგობა რთან და იქ არ მოვიდა?! ამ დროს არც ადგილსამყოფელი მითქვამს

და არც იმ საერთო მეგობრის სახე ლი. ვახო: იმ დროს „მზეში“ ვმუშაო ბდით ორივე. ვურეკავდი და ერთი და იმავე თანამშრომლის კორპორ ატიულ ნომერს ვეკითხებოდი. ამ დენად ჩემი ზარი მოულოდნელი არ იყო მისთვის. ერთხელ კინოში დავპ ატიჟე და „გადავაგდე“. თაკო: მთელი ჩვენი ნაცნობობის პერიოდში, როცა ცუდად ან კარგად ვიყავი, როცა მეგობრის თანადგომა მჭირდებოდა, მაშინ გამოჩნდებო და და მირეკავდა. დღემდე დიდ სიხ არ ულ ს მ ან იჭ ებ ს მისი ზარი, ხალისი შე მოაქვს ჩემს ცხოვრებაში. ტელეფონზე „ვახო“ რომ იწერება, დღ ესაც დადები თი ემოციით ვივსები. მო კლედ, კლიპის პრეზენტაცი ის მეორე დღეს დამირეკა, სა დმე ვისადილოთო. რომ მეგონა მე გობრებთან ერთად დამხვდებოდა, მარტო დამხვდა, ძალიან მოწესრიგ ებული და დავარცხნილი. ორ თვენ ახევარში ვიქორწინეთ. ვახო: გაცნობიდან მეათე დღეს თაკოს ოჯახში ავედი და მამამისს თავი წარვუდგინე. - როგორც პერსპექტიული სა სიძო? თაკო: სასიძოობის პერიოდში არ იყო პერსპექტიული, ჩავარდნა ჰქ ონდა. ვახო: რაღაც პრობლემები მქონ და, მაგრამ მოგვარდა. 2008 წლის 19 თებერვალს თაკო ჩემი ფიქტიური შეყვარებული გახდა და 14 ივნისს ჯვარი დავიწერეთ. თაკო: აპრილის ბოლოს გვქონდა ნიშნობა და მაისში ბორჯომში წავე დით. სპონტანური ქორწილი ქორწილიც დაუგეგმავი ჰქონ დათ. ჯერ ღია ცის ქვეშ უნდოდათ გადახდა, მერე სადღაც „სვადებნი ში“ წასვლა. ბოლოს კი ხუთშაბათს გადაწყვიტეს, რომ შაბათს ქორწილი ჰქონოდათ. თეონა თავართქილაძემ სადა კაბა უცებ შეუკერა. სპონტა ნურ ქორწილში თავი 250 კაცმა მო იყარა. ტრადიცია მოიგონეს. ქორწილ ის დღეს იცვამენ ქორწილის ტანს აცმელს, სხდებიან სუფრასთან და აღნიშნავენ ქორწინების დღეს. უკ ვე ორჯერ მოუხდათ ტრადიციის აღნიშვნა. წელს თაკო თავის კაბას ვერ ჩაიცვამს. შვილს ელოდება და ფორმები ვერ მისცემს სიფრიფანა კაბაში ჩატევის საშუალებას. ვაჟს ერეკლე უნდა დაარქვან.

თუ გსურთ განათავსოთ თქვენი რეკლამა გაზეთ `პრაიმტაიმში~ საუკეთესო ადგილას, საუკეთესო ფასად, დაგვიკავშირდით!

ტელ: 877 748 719, იმეილი: reklama.primetime@gmail.com სარეკლამო სამსახურის უფროსი – მარიტა დამენია

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

პროდიუსერისა და ტელეწამყვანის ოთხ დეა თავბერიძე ნინო არაზაშვილი ოთხწლიანი რომანის შემდეგ საყვარელი კა ცის გვერდითაა. ნინოს ოჯახში სა სურველ სიძედ მიღებული სანდ რო ონოფრიშვილი ამ ოთხწლიან საიდუმლოს ფარდას ხდის და „პრ აიმტაიმს“ გულახდილ ინტერვიუს აძლევს. „პრაიმტაიმთან“ სითამა მე ბევრს ღალატობს. მას კი არც მისი პირველი სიყვარულის ისტო რია დაუმალავს. სანდროს ყოფილ ცოლთან, სიყვარულის მიუხედავ ად, მხოლოდ წელიწადნახევრიანი ურთიერთობა აკავშირებს. პირვ ელ ცოლს 6 წლის წინათ დაშორდა. დეპრესიაში არ ჩავარდნილა. ნინო მის ცხოვრებაში მალევე გამო ჩნდა... სიძე სანდრო ონოფრიშვილი 31 წლ ისაა. ქართულ შოუბიზნესში მას „მაფიის ღამისა“ და „კოდის“ პრ ოდიუსერად იცნობენ. თუმცა, პროდიუსერობამდე სხვა პროფ ესიებიც იყო. თან იმდენად ბევრი, რომ სათვალავიც კი ერევა. ამას ასე ხსნის: აქტიური ტიპი ვარ და უმუშევრად არ ასოდეს დავრჩენილვ არო. სკოლა-ლიცეუმი ჟურნალისტიკის გა ნხრით დაამთავრა, თუმცა ჟურნალ ისტი არასოდეს ყოფილა. ოჯახის წევრები გეოგრა ფები იყვნენ და თავადაც მათი პროფესია აი რჩია. ლიცე უმის დამთ ა ვრ ებ ი ს შემ დე გ გ ეო გ რ ა

ფიულზე ჩააბარა, შემდეგ იყო რამდ ენიმე არასამთავრობო ორგანიზაცი აში, ადმინისტრატორად – ჯავახი შვილის უნივერსიტეტში, პროდიუ სერად – სარეკლამო კომპანია „სა რკეში“, მერე „თიბისი ტივიში“. დღეს სარეკლამო კომპანიის traveler.ge-ის მფლობელია. არის კარგი მოთხილ ამურე და მთამსვლელთა ფედერაცი ის გამგეობის წევრიც... თბილისურ „ტუსოვკებზე“ ვერ ნახავთ. თუმცა, რამდენიმე თვის წინ სტრიპტიზკლ უბში შეიარა. ჩვენმა პაპარაციმ, ნინო არაზაშვილთან ერთად, სწორედ ამ სტრიპტიზკლუბში დააფიქსირა. სანდრო ონოფრიშვილი: – „ტუსოვკებზე“ არ დავდივარ, არ მიყვარს ქართულ ბომონდში ყოფნა. სტრიპტიზკლუბში მართლა ვიყავი, ლალი მოროშკინას დაბადების დღ ეზე მთელი გუნდი შეიკრიბა, მათ შორის მეც. არც სტრიპტიზბარში ვყოფილვარ ადრე, ჰოდა, ვერც იმას ვხვდები, რატომ დადიან იქ. საღამო ძალიან მომეწონა. ლალის ფანტასტი კური დაბადების დღე ჰქონდა, მაგრ ად გააკეთა, ძალიან ვიხალისეთ... – იქ ნინოც იყო, მაშინ ჭორად და დიოდა თქვენი სიყვარულის ამბავი, ახლა კი გავიგეთ, ცოლი მო უყვანიაო... – მე და ნინოს რამდენიმე წელია, გვიყვარს ერთმანეთი და ვართ ძალიან ტკბილად. გადავწყვიტ ეთ, ერთად ვიცხოვროთ. ოღონდ ნუ ჩამეძიები, ქორწილი როდის იქნებაო, არ ვაქცევ ამას დიდ ყურადღებას. არც ჩემთვის არის პირველი ქორწ ინება და არც ნინოსთვის, ამიტომ აღმაფრენა ამასთან მიმართებაში არ გვაქვს. მთავარია, რომ ვართ ძალიან მედგრად და ძალიან შეყვარებულები უკვე რამდენიმე წელია. – როგორც „პრაიმტაიმმა“ შეიტ ყო, უკვე სამი წელია, რაც ერთმან ეთი გიყვართ... – მეოთხეა უკვე დაწყებული, კარგა ხანია. – ერთმანეთი სად და რო გორ გაიცანით? – „რუსთავი 2“-ს ჰქონდა პროექტი, ჩემს მეგობარს ნოე სულაბერიძეს უნდო და „პროდიუსინგში“ დავ ხმ არ ებ ოდ ი. „დილა მშვიდო ბისა საქა რთვ ელ ო“ საქ არ თ ველოს

კუთხეებში დადიოდა და თავის თავს აცნობდა. რახან მე მთამსვლელი ვარ და მთელი საქართველო მოვლილი მაქვს, ამ ჯგუფის ერთ-ერთი ხელმ ძღვანელი გავხდი. ყველაფერი დავგ ეგმეთ და პროექტი განვახორციელ ეთ. ორ კვირაში მთელი საქართველო მოვიარეთ. ასე გავიცანი და დავუახ ლოვდი ნინოს. – მერე კი ერთმანეთი შეგიყვარ დათ, მაგრამ სიყვარულს ყოველთ ვის საიდუმლოდ ტოვებდით. რა ტომ? რამის გეშინოდათ? – არ მაინტერესებს არავის ოჯახ ური მდგომარეობა, ვერ ვხვდები, სხ ვა ჩემით რატომ უნდა დაინტერესდ ეს? ჩემი სიტუაცია ჩემი სიტუაციაა... რაც გითხარი, ამასაც პირველად ვა მბობ. მივხვდი, რომ უკვე უნდა ითქვ ას, ზეგვე რომ არ გაგვყარონ, სჯობია პირდაპირ გითხრათ – გვიყვარს ერ თმანეთი... მაგრამ იქნება თუ არა ქო რწილი საერთოდ, არ ვიცი. რეალურ ად, რად გვინდა ქორწილი? მთავარია, რომ ერთად ვართ. მალე ახალი სახლი გვექნება, ბავშვებთან ერთად გადავა ლთ და აუცილებლად დაგპატიჟებთ... – შვილები თქვენც გყავთ? – არა, მე არ მყავს, მაგრამ აუცი ლებლად გვეყოლება. – ნინოს რამდენი ბავშვი ჰყ ავს და როგორი ურთიერთობა გაქვთ მათთან? – ორი ბავშვი ჰყავს, გიორგი და ნატალია, იგივე ნატაშკა. 12 და 11 წლისები, უსაყვარლესები არიან. ვმ ეგობრობთ და ვართ ერთ ამბავში. მათთან ერთად ყველგან დავდივარ და ვერთობი. „მაკდონალდსსა“ და კი ნოში ხშირად ვართ. კარგად ვეწყობ ით ერთმანეთს. ძალიან თავისუფლად და ძალიან ჯიგრულად ვართ. ძაღლს ერთად ვასეირნებთ. აქ ლაბრადორი გვყავს, საგურამოში კი ნატაშკას და ჟინებით მოყვანილი უსაყვარესი „სუპერდვარნიაშკა“ მსოფლიოში.

– ნინო როგორი დიას ახლისია? – ძალიან მაგარი დიასახ ლისია, უგემრიელეს რაღა ცებს აკეთებს, განსაკუთრე ბულად პილმენს... ფანტასტი კურად ვეწყობით ერთმანეთს, ჩხუბი, როგორც ასეთი, არ გვქო ნია. გაბრაზება ყოფილა, მაგრამ იშვიათად. სერიოზული უთანხმ ოება არაფერზე მოგვსვლია. ამ იტომაც ვართ ერთად. სიყვარულ თან ერთად, ოჯახში მთავარი ის არის, რომ ადამიანები უგებდნენ ერთმანეთს. – სიდედრისთვის მიღებუ ლი სიძეც იქნები? – ძალიან ვუყვარვარ, ვიცი, და ისიც ვიცი, რომ ამას არ მატყუე ბენ. – ვის უყვარხარ, სიდედრს? – სიდედრს – არა, ნელის, რო მელიც ჩემი მაგარი მეგობარია. ძალიან უსაყვარლესი და კეთილი გულის ადამიანია. როცა ერთად ვიკრიბებით, ძალიან კარგად ვგ რძნობთ თავს. – საქორწინო მოგზაურო ბა არ გექნებათ? – ქორწილი – ასეთი თემა არ არსებობს, რადგან მე ჩემი თავი არ წარმომიდგენია კოსტიუმში, ნინო კიდევ – თეთრ კაბაში. ხელის მოწერას კი ყოველთ ვის მოვასწრებთ. საქორწინო მოგზაურობას არ დავარქმევ, მაგრამ ძალიან მინდა, მოვი ცალოთ და სადღაც წავიდეთ. ოღონდ სად წავალთ, ეს სა იდუმლოდ მინდა დარჩეს. ნინო არაზაშვილი ქო რწინებაზე არ საუბრობს, მიუხედავად ჩვენი არაე რთი მცდელობისა და სა ნდროს შუამდგომლობისა, პირად ინტერვიუზე ვერ დავითანხმეთ. ცნობილ ტელეწამყვანს არ სურს ახალ სიყვარულზე ღიად საუბარი. ნინო ქართულ ტელესივრცეში ერთ-ერ თი ცნობილი სახეა, უკვე რამდენიმე წელია, მას „რუსთავი 2“-ზე დილის გადაცემა მიჰყავს. მის პირადზე ბევრი არც არაფერია ცნობილი, გა რდა იმ ისა, რომ სა ნდრო ონოფრიშვილ ამ დე მას ორი ქო რწ ინებიდან ორი შვილი ჰყავს. წყვილს არც ახ ლა სურდა ურთიერ თობის გამჟღავნება, მაგრამ ბოლო პერი ოდში ისინი იმდენად ხშირად ხვდებოდნენ „პტრაიმტაიმის“ ობ იექტივში, რომ დამა ლვას, ალბათ, უკვე აზრიც აღარ ჰქონდა.

ნინო არაზაშვილი და სანდრო ონოფრიშვილი 4

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ხწლიანი საიდუმლო რომანი გახსნილია

EXCLUSIVE

ნინო არაზაშვილი მესამედ თხოვდება

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

რა თქვა პრეზიდენტმა

ლევან ჯიშკარიანი რა თქვა 25 იანვრის „ტელე ხიდისას“ მიხეილ სააკაშვილმა? დავიწყოთ ყველაზე საინტერე სოთი, რასაც პირობითად „2013 წლის პრობლემა“ ჰქვია! კურო რტებზე საუბრისას პრეზიდენ ტმა შენიშნა, რომ „ძალიან ეჩქა რება“. ეჩქარება იმიტომ, რომ ამ პრობლემის (2013 წელი) არსებო ბას აღიარებს და ისიც შესანიშნ ავად ესმის, რომ შეუძლებელია მას ქვეყნის მოსისხლე მტრები არ ხედავდნენ. ესე იგი, „თარიღის“ მოახლო ებასთან ერთად, ზეწოლა მოიმ ატებს. სწორედ 25 იანვარს მოსკ ოვში ჩატარდა „ნაფტალინიდან“ ამოღებული იგორ გიორგაძის პრესკონფერენცია, რაც უბრა ლო დამთხვევა არ უნდა იყოს. რაც შეეხება კონკრეტულ გეგმებს, ტყუილად ცდილობენ კოლეგები, ეს გეგმა სააკაშვი ლს დღესვე გააჟღერებინონ. რა თქმა უნდა, ელემენტარული პო ლიტიკური ტექნოლოგიიდან გა მომდინარე, ის ჯერ არც „ჰო“-ს იტყვის და არც „არას“, რადგან ნებისმიერი პასუხი პრობლემე ბის შემქმნელია. მით უმეტეს, „ჩასაფრებული ოპოზიციისა“ და მუდამ მერყევი ბიუროკრატიის პირობებში, რომელიც ყოველთ ვის მზად არის, გადახტეს გემი დან – სხვა გემში, ან პირდაპირ წყალში. სააკაშვილმა ბევრი ილაპარ აკა რუსეთთან ურთიერთობაზე. მაგრამ მხოლოდ შეფასებითი წინადადებებით. მთავარი რაც თქვა, ის იყო, რომ ამ ქვეყანას თან მოლაპარაკება (თუ, რასაკვ ირველია, რუსეთის ფედერაციის შემადგენლობაში შესვლას არ ვაპირებთ) არის აბსოლუტურად შეუძლებელი! ისევე, როგორც შეუძლებელია, მოელაპარაკო ნი ანგს. ამიტომ საქართველოს ხე ლისუფლება ქვეყნის განვითარ ებით, კურორტების მშენებლო ბით, ქარხნებისა და ელექტროს ადგურების აგებით დაკავდება და არა მოსკოვთან სრულიად უა ზრო ჭიდაობით დიპლომატიურ თუ სხვა ასპარეზზე. კონკრეტული გეგმა დაიდო ჩრდილო კავკასიასთან დაკავშ ირებით: „დიახ, ვიმუშავებ ჩეჩნ ებთანაც და სხვა ჩრდილოკავკ ასიელებთან“. ოღონდ იმიტომ კი არა, რომ რუსეთი შიგნიდან ავაფეთქოთ, არამედ იმ მიზნით, რათა პუტინმა ისინი ჩვენს წინა აღმდეგ არ მომართოს. ცო ტამ თუ იც ის, რომ აგ ვი სტოს აგრესიის დროს ლიახვის ხეობის ბევრი მაცხოვრებელი ჩეჩნურმა ბატალიონმა გადაარ ჩინა და გამოუშვა სამშვიდობოს. სწორედ ამიტომ მოკლეს შემდეგ რუსულმა სპეცსამსახურებმა ამ ბატალიონის მეთაური რუსლან იამადაევი დუბაიში. რაც შეეხება შიდა პოლიტი კას, პრიორიტეტია განვითარება და მოდერნიზაცია. გაგრძელდ ება ინგლისური ენის გავრცე ლება ქვეყანაში, სახელმწიფო დაეხმარება მას, ვისაც შრომა არ რცხვენია: ჩვენი პრობლემების დიდი ნაწილი სინამდვილეში ხომ იმითაა გამოწვეული, რომ ქა რთველებს, როგორც აღმოჩნდა, მიწაზე მუშაობა ძალიან არ უყვა რთ – „ბირჟაობა“ და „ტაქსაობა“ ურჩევნიათ. მოსალოდნელია, რომ სახე ლმწიფო დაეხმარება გადასა ხადის გადამხდელ ბიზნესს და აღარ დახუჭავს თვალს კონტ რაბანდაზე. მთავარი აქცენტი კი განათლებასა და პედაგოგებისთ ვის ხელფასების მატებაზე გაკე თდება. 6

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ყველაზე მთავარი მესიჯი, რაც პრეზიდენტის გამოსვლი დან გამოიკვეთა, ის არის, რომ ხელისუფლებას რადიკალური ზომების არ ეშინია. აშკარაა, რომ მიხეილ სააკაშ ვილი კარგად მოემზადა ამ ეთერ ისთის და მას დიდ მნიშვნელობ ასაც ანიჭებდა. ამას ადასტურებს კონცერტებთან დაკავშირებით კითხვაზე პასუხები („დავიყაროთ მაშინ ფერფლი, ჩავაბნელოთ ქვ ეყანა და კი არ ვიმღეროთ, ვიძა ხოთ, რომ აღარაფერი გვეშველე ბა“), ასევე, ცნობილი ებრაული გამოთქმა: „გაისად შევხვდებით იერუსალიმში“ – აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის „დაბრუნებისა“ და დევნილების შესახებ კითხვა ზე პასუხისას. როგორც არ უნდა გაღიზიან დეს ოპოზიცია, ორივე არგუმე ნტი და პასუხი ძალიან ძნელად მოსაგერიებელი იქნება. გარდა ამისა, პრეზიდენტმა კიდევ რამდენიმე მნიშვნელოვ ანი მესიჯი გაუგზავნა საზოგა დოებას: ქვეყნის დეცენტრალი ზაცია გაგრძელდება და თბილ ისი არა მხოლოდ „თავკომბალა“ აღარ იქნება, არამედ რეგიონები (ქუთაისი, ბათუმი, მესტია, ფო თი, სიღნაღი) მნიშვნელოვან ეკონომიკურ და პოლიტიკურ მნიშვნელობას შეიძენს. მაგალი თად, ცნობილი ირლანდიური ავ იაკომპანია „რეინეარი“ მომავალ წელს სწორედ ქუთაისის ახალი აეროპორტიდან იფრენს ევრო პაში და არა თბილისიდან. მედიამფლობელების ვინა ობა სულ მალე გახდება ცნობ ილი. თუმცა პრეზიდენტმა ისიც თქვა, რომ მასმედიის „კიწმარ იზაციას“ არ დაუშვებს, ანუ არ შეურიგდება ვითარებას, როდე საც ტელევიზია გამოიყენებოდა ბერკეტად ხელისუფლებისთვის ულტიმატუმების წაყენებისა და ბიზნესების „ახევისთვის“. ძველი „რუსთავი 2“, რომელიც ხელი სუფლებას კონკრეტული ჯგუფ ის ფინანსური ინტერესებიდან გამომდინარე „აჩმორებდა“ და „ადარდუბალებდა“, საქართვე ლოში აღარ აღდგება. რაც შეეხება ინფლაციას, ამ კითხვაზე პრეზიდენტის პასუხი განსაკუთრებით ზემოხსენებულ „ინტელექტუალურ სნობებს“ არ მოეწონებოდათ. აქაოდა „ჩინე ლებმა რომ ჭამა დაიწყეს, საქა რთველოში პროდუქტის გაძვირ ება რა შუაშიაო“. არადა „შუაში კი არა, თავშია!“ მიხეილ სააკაშ ვილმა უბრალო, ხალხისთვის გა საგებ ენაზე თქვა ის, რასაც სხვა სიტყვებითა და ტერმინებით ამ ბობს ყველა ეკონომისტი მსოფ ლიოში: ჩინეთის ეკონომიკური ზრდა და მოხმარების გაათმაგე ბა ბოლო 15 წლის განმავლობა ში, მართლაც გახდა უმთავრესი მიზეზი მსოფლიოში ნავთობზე ფასების ფანტასტიკური მატე ბისა და, შესაბამისად, ენერგო მატარებლებზე მიბმული ყველა სხვა პროდუქტის გაძვირებისა. პრეზიდენტმა სააკაშვილმა მთავარი პრიორიტეტიც დაას ახელა: პედაგოგი, მისი პრესტი ჟისა და კეთილდღეობის ზრდა. უახლოეს მომავალში მასწავლე ბელთა ხელფასები მნიშვნელოვ ნად გაიზრდება. თუმცა აქვე უნ და ითქვას, რომ ეს მიუღწეველი ამოცანა იქნება, თუ საბოლოოდ არ ვიტყვით უარს „უფასო საშუ ალო განათლების“ საბჭოურ მე მკვიდრეობაზე. ჩვენს მდგომა რეობაში მყოფ ქვეყანას უფასო მხოლოდ დაწყებითი განათლება შეიძლება ჰქონდეს. არ არის გამორიცხული, 2013

წლამდე მიხეილ სააკაშვილმა ეს რეფორმაც მოასწროს. რა საკვირველია, დემაგოგიურ ის ტერიკებს გამოიწვევს, მაგრამ სხვა გზა არ არსებობს: ჩვენ არა ვართ გერმანია, ამ სფეროში სო ციალიზმი დავამყაროთ. მთლიანობაში, ამ ტელეხი დით პრეზიდენტმა დაადასტუ რა, რომ 2013 წელს სააკაშვილის პრეზიდენტობა კი მთავრდება, მაგრამ ეს მისი პოლიტიკოსობის დასრულებას არ ნიშნავს.

დამალული სკანდალი ევროსაბჭოში რას მალავენ დიკ მარტი და ანდრეას გროსი ქეთი ხატიაშვილი დიპლომატიური ომი, რომელს აც და სა სრ ული არ უჩ ანს და პო ლიტიკური თამაშები, რომელსაც გამარჯვებული არ ჰყავს. რუსეთი და საქართველო კიდევ დიდხანს იდგებიან ბეწვის ხიდზე. როგორც ჩანს, საქართველო ამ ომს მოიგებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მო თმინება ეყოფა და პროვოკაციას არ აჰყვება. მოსკოვი კი ნერვებზე თა მაშით ცდილობს გამარჯვებულის ტიტულის მორგებას. როგორც ჩანს, პოლიტიკა ისეთი აღარ არის, ჩერჩილის დროს რომ იყო, როცა ღირებულებები და ღი რსება ფულსა და ინტრიგებს ვერ წონიდა. შეგახსენებთ, რომ ევროსა

ბჭო სწორედ ჩერჩილის ინიციატი ვით შეიქმნა ფაშიზმის წინააღმდეგ. რუსეთს ჰგონია, რომ ფაშიზმს მხოლოდ ჰიტლერის სახე ჰქონდა და პუტინის ფორმას ვერ მიიღებს. არადა, ახლა სიტყვა „ფაშიზმს“ სწ ორედ რუსეთის მისამართით იყენ ებენ, თანაც თავად რუსეთში. ეგრე თწოდებული სკინჰედების აგრესიამ რამდენად სახიფათო ხასიათი მი იღო არარუსი ეროვნების ადამიანე ბისადმი, ყველას გვახსოვს. ეს რუსეთს ხელს არ უშლის, სტ რასბურგში ამაყად ილაპარაკოს დემოკრატიაზე, დასავლურ ფასე ულობებზე და ყველას შეახსენოს, რამდენი ჯაფა დაადგათ მათ ფაში ზმის წინააღმდეგ ბრძოლაში. მაგა

ლითად, გენადი ზიუგანოვმა ევრო საბჭოს ეს კიდევ ერთხელ შეახსენა. თავიანთი გამარჯვებების სიაში სხ ვა ბევრი მოვლენა და ქვეყანა ჰყავთ შეყვანილი, მაგრამ საქართველო მათ შორის ჯერ არ არის. რუსეთს უკვე დიდი ხანია, სურს 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომი დააარქივოს. სურს, დაასრუ ლოს პოლიტიკური დებატები ამ თემაზე და ომს ჰუმანიტარული ჟღ ერადობა მისცეს. ანუ, თუ აქამდე ამბობდნენ: „ოკუპანტი რუსეთი“, „აფხაზეთი და ცხინვალი – ოკუპირ ებული ტერიტორიები“, „რუსეთმა მათი აღიარება უკან უნდა წაიღოს“ და ასე შემდეგ, ახლა რუსეთს სურს, აქცენტი გადაიტანოს დიალოგზე,

ლტოლვილების მდგომარეობაზე, ადამიანის უფლებების დაცვაზე ამ რეგიონებში და ასე შემდეგ. რუსეთსაქართველოს შორის პოლიტიკური ფრონტის ხაზიც სწორედ აქ გადის. მონიტორინგის კომიტეტის სხ დომას, რომელიც სტრასბურგში გაიმართა, სწორედ ეს საკითხი უნ და გადაეწყვიტა. მოგვიანებით დიკ მარტიმ (მონიტორინგის კომიტეტის თავმჯდომარე) 2008 წლის ომთან დაკავშირებით შენიშნა: ჩვენ სპეც მომხსენებელი არ გვეყოლება, მო მხსენებლები დაინიშნებიან ცალკე რუსეთში და ცალკე საქართველო შიო. ეს მხოლოდ ერთ რამეს ნიშნავს – დიპლომატიური ომი ჯერ ისევ გრძელდება. ვერც

ერთმა მხარემ გამარჯვება ვერ მო იპოვა. მოსკოვი საკუთარ მოგებად იმას მიიჩნევს, რომ ომის თემაზე სპეცმომხსენებელი არ ეყოლება. ასეთი განცხადებები გააკეთეს ევ როსაბჭოში რუსმა დეპუტატებმა. საქართველოს დელეგაციის განმ არტებით კი, რუსეთს თავად სურდა სპეცმომხსენებლის დანიშვნა იმის თვის, რომ ევროსაბჭოს, წინა რეზო ლუციებთან შედარებით, რბილი და აბსტრაქტული ხასიათის რეზოლუ ცია მიეღო. ასე რომ, რუსეთ-საქართველოს შორის დიპლომატიური ომი გრძე ლდება და ის, როგორც ყველაფრი დან ჩანს, მარტივი არ იქნება არც ფორმით და არც შინაარსით.

დიკ მარტი

ანდრეას გროსი კუკავა-დავითაშვილი

ევროსაბჭოში რუსეთის დელე გაცია ერთხმად მოითხოვს – დრ ოა, ქართველებმა აფხაზებთან და ოსებთან მოლაპარაკება და იწყონ. ეს უკვე ახალი რეალობაა, ისინი დამოუკიდებელი ქვეყნები არიან და დროა, თბილისი ამას შეეგუოსო. სტრასბურგში ამას აცხადებს როგორც გენადი ზი უგანოვი (ოპოზიცია), ისე კონს ტანტინ კოსაჩოვი (სახელისუფლ ებო პარტია). დიალოგის დაწყება და საკი თხის პოლიტიკურიდან ჰუმანი ტარულ ჭრილში გადაყვანა უკვე ნიშნავს აფხაზეთისა და ცხინვა ლის აღიარებას. და სწორედ მა შინ, როცა რუსეთ-საქართველოს შორის ფრონტის ხაზი ამ საკითხ ზე იყო გახსნილი, ევროსაბჭოში კუკავა-დავითაშვილი გამოჩნდნ ენ. მათ დახურული შეხვედრები გამართეს, მათ შორის, ასამბლ ეის პრეზიდენტთანაც. დეპუტა ტებმა მოგვიანებით პირად საუბ რებში აღნიშნეს, რომ კუკავა-და ვითაშვილი (ანუ საქართველოს ოპოზიცია) მზად არიან დიალოგ ისთვის. ანუ კუკავამ და დავითა შვილმა სტრასბურგში თქვეს ის, რაც რუსეთის მთავარი მესიჯი

იყო – ეს ხელისუფლება არ არის მზად დიალოგისთვის, ჩვენ მზად ვართო. პრინციპში, აქ ახალი და სკან დალური არაფერია. კუკავა-და ვითაშვილი ხომ ზურაბ ნოღაიდ ელთან ერთად იყვნენ ალიანსში. ნოღაიდელს კი რუსეთის სახელი სუფლებო პარტია „ედინნაია რო სიასთან“ აქვს ხელშეკრულება გა ფორმებული. მართალია, ალიანსი დაიშალა, მაგრამ კუკავა-დავითა შვილი რუსებმა მაინც გამოიყენ ეს. გამოიყენეს იმისთვის, რომ ევროსაბჭოში ეთქვათ: ხომ ხედა ვთ, პრობლემებს საქართველოს ხელისუფლება ქმნის, თორემ ოპ ოზიცია მზად არის თანამშრო მლობისთვისო. ასე რომ, ეს იყო სტრასბურგში მათი გამოჩენის მთავარი მოტივიც და ამოცანაც. საინტერესო მხოლოდ ისაა, რომ ზურაბ ნოღაიდელი არ გამოჩნდა. როგორც ჩანს, კუკავასა და დავითაშვილს კარგად ესმით, რომ კარგ საქმეს არ აკეთებენ, ამიტომაც, ცხარედ უარყოფენ რუსეთთან რაიმე სახის კავშირს. თუმცა, ეს უკვე ფაქტია. კუკავა და დავითაშვილი რომ მალავენ თავიანთ საქმიანობას, ეს გასაკვირი არ არის. რუსეთმა

ევროპარლამენტის დეპუტატე ბიც კი აიძულა, ევროსაბჭოს სა კუთარი შეხვედრების შესახებ დაუმალონ. მაგალითად, დიკ მა რტი (მონიტორინგის კომიტეტის თავმჯდომარე) აფხაზებსა და ოს ებს შეხვდა და მერე იძულებული გახდა, ეს შეხვედრა დაემალა. ასეთივე მდგომარეობაში ჩავა რდა ანდრეას გროსიც, რომელიც ერთ-ერთი მომხსენებელია რუსე თის საკითხზე. დუმაში მას აფხა ზეთისა და ცხინვალის რეგიონებ ის სპიკერები დააყენეს თავზე. რა უნდა ექნა გროსს, ის იძულებული იყო, მათი იქ ყოფნა აეტანა, – მი თხრეს რუსმა ჟურნალისტებმა. თუმცა, ამ შეხვედრის შესახებ გროსმაც დუმილი არჩია. საქართველოში მიიჩნევენ, რომ დიპლომატობა მათ დუმი ლის პრივილეგიას სულაც არ აძ ლევს. ექსპერტ სოსო ცინცაძის განმარტებით: – საქართველოს საგარეო სა ქმეთა სამინისტროს ევროსაბჭ ოს საპარლამენტო ასამბლეის მონიტორინგის კომიტეტის თა ვმჯდომარის დიკ მარტის მარი ონეტული ხელისუფლებების წა რმომადგენლებთან შეხვედრის ფაქტიც ოფიციალურად უნდა

გაეპროტესტებინა, ისევე, როგო რც ეს ისრაელმა გააკეთა, როდე საც 1979 წელს გაერო-ში აშშ-ის წარმომადგენელი ენდრიუ იანგი პალესტინის განთავისუფლების ორგანიზაციის წარმომადგენლ ებს შეხვდა. საერთაშორისო სკ ანდალს მაშინ ამ პერსპექტიული დიპლომატის, რომელსაც აშშ-ის პრეზიდენტობასაც უწინასწამე ტყველებდნენ, თანამდებობიდან განთავისუფლება მოჰყვა. ბოლო დროს ევროსაბჭოში ყვ ელა აღიარებს მოსკოვის გავლ ენების გაძლიერებას. ის, ალბათ, ერთადერთი ქვეყანაა, რომლ

ის შესახებაც მოხსენება ბოლოს 2005 წელს გაკეთდა... ახლა სკანდალურმა გროსმა უნდა გააკეთოს მოხსენება. მოსკ ოვში ის უკვე რამდენჯერმე იყო. ბოლო ვიზიტის დროს ხადარკოვ სკიც მოინახულა და დასავლურ მედიასაც არ დაუმალა საკუთარი დადებითი შთაბეჭდილებები: ხა დარკოვსკიმ ჩემზე დიდი შთაბ ეჭდილება მოახდინაო. რუსეთში გროსის დადებითი ტონი არ მო ეწონათ. ასე რომ, საინტერესოა, მოხვდება თუ არა ხადარკოვსკი გროსის მოხსენებაში და თუ მო ხვდება, როგორ ტონში. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ზურაბ ნოღაიდელს შემოწირულობების მითვისებაში ადანაშაულებენ ზურაბ ნოღა იდელი მის მიერვე გამოგონილ სამყ აროში ცხოვრობს. ამ ვირტუალურ სა მყაროში მან საკუ თარი პარტიაც შე ქმნა და გეგმებიც დააწყო, როგორ და ამარცხებს მტერს, მერე მტრებს და ასე რიხინ-რიხინით ავა მწვერვალზე... რეალურად კი მან იმ პარტიის პრ ეზენტაცია მოაწყო, რომელსაც ოფიც იალურად იუსტიც იის სამინისტროში ვერც კი დაარეგის ტრირებს. თუმცა ეს ნოღაიდელის ყველ

აზე პატარა პრობ ლემაა. მას ყოფილი თან აპ არ ტი ელ ებ ი სერიოზულ ფინა ნსურ ბრალდებებს უყენებენ და შემო წირულობების მი თვისებაში ადანაშ აულებენ. ამ ყველ აფრის დამტკიცების შემთხვევაში ყოფი ლი ლიდერი შესა ძლოა, გისოსებსმი ღმაც კი აღმოჩნდეს.

სერგო ჯავახაძე, „მოძრაობა სამა რთლიანი სამართ ველოსთვის“ ახალი გამგეობის თავმჯდ ომარე: – ჩვენ გვაქვს ძა ლიან მწირი დოკუ მენტაცია, თუმცა ამ დოკუმენტაციის მი ხედვითაც საკმაოდ სერიოზული დარღ ვევები იკვეთება. სა რეზერვო კომისიას დაევალა ფინანსური ანგარიშის დასკვნის დადება. სწორედ ამის შემდეგ გვინდა შევი ტანოთ სარჩელი პრ ოკურატურაში. ჩვენ ვცდილობთ ნოღაიდ ელისგან ის დავალი ანება ამოვიღოთ, რო

მელიც მას გააჩნია ჩვენი პარტიის წევრ ების მიმართ. ერთა დერთი, სადაც მან დავალიანება გადა იხადა, ეს ქობულე თია. მოგეხსენებათ, იქ მისი ნათესავები ცხოვრობენ და მხ ოლოდ ამ მიზეზით მოხდა დავალიანების გადახდა. თავის დრ ოზე, როცა ზურაბ ნოღაიდელს ვეუბნე ბოდით, რომ დავა ლიანების დაფარვის დრო იყო, ის იუ რი დიულ საკითხებს იშველიებდა და გვ იმტკიცებდა, სადაც არ უნდა გვიჩივლონ, მაინც ვერაფერს მი აღწევენ, რადგან ხე ლშეკრულებები არ არის დადებულიო... თუმცა ფინანს ური დარღვევები არ არის ერთადერთი მიზეზი, რის გამოც ყოფილ ლიდერს თა ნაგუნდელები უპირ ისპირდებიან. ისინი ნოღაიდელის ახალი პარტიის სახელსა და ლოგოსაც აპროტე სტებენ. სერგო ჯავახაძე: – გვინდა ჩვენი და ნოღაიდელის პარტ იის სახელწოდებები ერთმანეთისგან გა ნსხვავდებოდეს. ამ ადამიანმა ჩვენზე შე საძლოა, ძალიან ცუ დი გავლენა მოახდი ნოს. მოგეხსენებათ, ხალხს მის მიმართ დიდი უკმაყოფილება აქვს, ასევე ყველას თვის ცნობილია მი სი რეიტინგი. ამაზე მხოლოდ მინუსებში შეგვიძლია საუბარი. შესაბამისად, მისი გა მინუსებული რეიტ ინგი ჩვენზე ცუდად იმოქმედებს...

განხეთქილება ჟურნალისტთა ეთიკის ქარტიაში

ხათუნა მგალობლიშვილი ჟურნალისტთა ეთიკის ქარტიაში დაპირისპირებაა. ძველი წევრების ნაწილი სა ბჭოს 3 ახალ წევრს უნდო ბლობას უცხადებს, წარს ულს უხსენებს და ქრთამის აღებაში ადანაშაულებს. ქა რტიის ერთ-ერთმა წევრმა, რამაზ სამხარაძემ სწორედ ახალი წევრების გამო უფ ლებამოსილებაც კი შეიჩერა და ქარტიასთან მანამდე არ აპირებს თანამშრომლობის აღდგენას, სანამ იქ „გაურ კვეველი რეპუტაციის მქონე ჟურნალისტები“ იქნებიან... „გაურკვეველი რეპუტა ციის“ ჟურნალისტების სავა რაუდო სია კი ასე გამოიყურ ება: ია მამალაძე, გელა მთივ ლიშვილი და ზვიად ქორიძე. ქარტიის წესდების მიხე დვით, წელიწადში ერთხელ საბჭოში სამი ახალი წევრი უნდა შევიდეს. ეს შეიძლება იყოს ნებისმიერი ჟურნალ ისტი, რომელიც ქარტიის

რატომ ტოვებენ ჟურნალისტები გაერთიანებას?

პატარკაციშვილის შტაბიდან

ჯაჭვლიანების მშენებარე აგარაკი 8

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

მირიან ბოქოლიშვილი მსახიობ სოსო ჯაჭვლიანის ირგვლივ აგორებულ სკანდა ლში ახალი დეტალები იკვეთე ბა. ბადრი პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბის პრესსამს ახურის უფროსი ელისო კილა ძე ჯაჭვლიანს დიდი ოდენობით თანხის მითვისებაში ადანაშ აულებს, თუმცა ამ დრომდე არ სახელდებოდა, სად დახარჯა ჯაჭვლიანმა პატარკაციშვი ლის შტაბიდან წაღებული ათი ათასობით ევრო. იმ პერიოდში მსახიობი ჯაჭვლიანი პატარკ აციშვილის საარჩევნო კამპან იას ქვემო ქართლის რეგიონში კურირებდა, გარდა ამისა, მასვე ჰქონდა დავალებული სახალხო პატრულის ჩამოყალიბება, რო მლისთვისაც ოლიგარქმა საკმ აოდ სოლიდური თანხა გამოყო. როგორც ელისო კილაძე ამბო ბს, ეს თანხები უგზო-უკვლოდ გაქრა. თუმცა, როგორც ირკვ ევა, მთლად უგზო-უკვლოდაც არაა გამქრალი. კერძოდ, „პრაი მტაიმისთვის“ ცნობილი გახდა, რომ 2008 წლის საპრეზიდენტო არჩევნებამდე ცოტა ხნით ადრე ჯაჭვლიანებმა წყნეთში ფეშენე ბელური აგარაკის მშენებლობა წამოიწყეს. როგორც ცნობილ

რა ფულით იშენე

ია, წყნეთში მსგავსი ტიპის მშენ ებლობა საკმაოდ ძვირადღირე ბული სიამოვნებაა. მშენებარე აგარაკი, ოფიციალურად სოსო ჯაჭვლიანის ძმის, ბადრის სახე ლზეა რეგისტირებული, თუმცა წყნეთის „ა“ ზონაში ყველამ იც ის, რომ ფეშენებელური ვილის მეპატრონე რეალურად მსახიო ბი სოსო ჯაჭვლიანია. ერთ-ერ თი ვერსიით, პატარკაციშვილის საარჩევნო შტაბიდან წაღებული თანხით მსახიობმა წყნეთში მი წის ნაკვეთი შეიძინა და მშენ ებლობაც გააჩაღა. თუმცა მალე მას ადგილობრივები აუბუნტდნ ენ, რომლებიც უკანონო მშენებ ლობასა და ხე-ტყის გაჩეხვაში ადანაშაულებდნენ. საქმე სასა მართლომდეც კი მივიდა. ჩვენი ინფორმაციით, მიწის ნაკვეთის ყოფილი მეპატრონე გარკვეული ხნით დაკავებულიც კი იყო. ამ ჟამად მშენებლობა შეჩერებუ ლია, თუმცა, როგორც დარაჯმა, ანზორ დევაძემ გვითხრა, გაზა ფხულისთვის გეგმავენ განახლ ებას. ანზორ დევაძე, აგარაკის და

რაჯი: – გაზაფხულიდან განაახლებენ სამუშაოებს, ახლა ამინდებიც არ არის და ამიტომაა შეჩერებული. – ამბობენ, რომ მეზობლებმა უჩივლეს და მშენებლობა იმიტ ომ შეაჩერესო... – არა, დაწყნარდა უკვე ყველ აფერი. ჰქონდათ დავა მიწაზე, თითქოს უკანონოდ ჰქონდა აღებ ული, მაგრამ ახლა გაჩერდნენ. ჩვენ მეზობლებსაც გავესაუბ რეთ, რომლებმაც მშენებლობის შეჩერების მიზეზი დაგვიზუსტეს. ვანო ლაბარტავა, მეზობელი: – ამ მშენებარეს მეპატრონე არტისტია, ჯაჭვლიანი. ვიცი, რომ მაგათია, მე მგონი, ძმები იშენებ ენ. – დიდი ხანია, შენდება? – 3-4 წელი იქნება. სასამართ ლოზეც იყო საქმე გადაცემული ამ მშენებლობის გამო. მას შემდეგ შეაჩერეს მშენებლობა. – რატომ? – უკანონოდ გაიყიდა ნაკვეთი და მშენებლობაც უკანონოდ მი მდინარეობდაო. მეზობლები ჩი ოდნენ, ხალხიც კი იყო გამოსული,

ხელმომწერია. კენჭისყრის შედეგად სამი ახალი წევრი შეირჩა და დაპირისპირებაც კოლეგებს შორის სწორედ აქ დაიწყო. კვორუმის არარსებობის მიუხედავად, ქარტიის რი გით მეორე კრებაზე საბჭოს ახალი წევრები მაინც დამტ კიცდა. შეხვედრაზე არ მივი და ჟურნალისტების საჭირო რაოდენობა, რომ რაიმე სა ხის გადაწყვეტილებისთვის ეყარათ კენჭი. შესაბამისად, ორგანიზატორები იძულებ ულნი გახდნენ, იქ შეკრებილ ებისთვის წესები განემარტ ათ: არასაკმარისი რაოდენ ობის გამო, აღმოჩნდა, რომ ჟურნალისტები, უბრალოდ, ერთმანეთის მოსაზრებებ ის მოსასმენად მივიდნენ. თუმცა ამანაც ვერ ჩაიარა მშვიდ ვითარებაში. ერთმან ეთის მიმართ წაყენებული ურთიერთბრალდებები სა კმაოდ მძიმე იყო. უფრო მე ტიც, კრებაზე დაწყებულმა დაპირისპირებამ შესაძლოა, სასამართლოშიც კი გადაინ აცვლოს. რამაზ სამხარაძე რადიო „ჰერეთის“ ხელმძღვანელი და მთავარი „ბრალმდებელ იცაა“. სამხარაძემ უკვე მიმა რთა ქარტიას ოფიციალური განცხადებით უფლებამოსი

ლების შეჩერების მოთხოვ ნით: – მე დადებითად ვარ განწ ყობილი საერთოდ ქარტიის მიმართ. ახლა კი შევიჩერე უფლებამოსილება იმ მიზე ზით, რომ ასეთი ადამიანე ბის გვერდზე ვერ დავდგები. ჩემთვის მიუღებელია ორმა გი სტანდარტები ჟურნალ ისტიკაში. საბჭოში არიან ჟურნალისტები, რომლებიც თავად ღალატობენ და არ ღვევენ მთავარ პრინციპებს. ჩემთვის, როგორც პროფეს იონალისთვის, მიუღებელია მსგავსი მორალის ადამიანე ბთან ერთად საქმის კეთება. მე ვფიქრობ, რომ ქარტიამ არ უნდა ითანამშრომლოს სა ეჭვო რეპუტაციის მქონე ჟუ რნალისტებთან და მათ სხვას არ უნდა უკითხონ მორალი, როცა თავად იტენიან ფულს მარჯვენა და მარცხენა ჯი ბეში ერთდროულად... ასეთი ქარტია, რა თქმა უნდა, კარგ მდგომარეობამდე ნამდვი ლად ვერ მივა. – თქვენ ძალიან სერიოზ ულ ბრალდებას უყენებთ იქ მყოფ ჟურნალისტებს. შეგი ძლიათ, დააკონკრეტოთ, ვინ „იტენის ფულებს“ და რა კო ნკრეტული ფაქტები გაქვთ? – ამას საზოგადოება თა ვად დაინახავს. ჩემგან უხერ ხული იქნება ამაზე საუბარი, რადგან მე ვიცავ ეთიკას. საზოგადოებას თავად მოუწ ევს შეფასების გაკეთება და სწორედ ამის შემდეგ გაიგებ ენ, ვინ რომელ ჯიბეში იდებს ფულს... – თქვენ როდის განაახ ლებთ ურთიერთობას ქარტ იასთან? – როცა ასეთი ადამიანე ბი აღარ იქნებიან საბჭოში. როცა ჟურნალისტს საეჭვო წარსული აქვს, თავად ღალა ტობს პრინციპებს და ამასთა ნავე, ეს ჟურნალისტი აქეთ გვიკითხავს მორალს, ეს ჩე მთვის მიუღებელია. ქარტიის ხელმომწერი, კი ბატონო, მა გრამ საბჭოში ნამდვილად არ უნდა იყოს ასეთი ადამიანი. – მაგრამ თქვენ აქამდეც

ხომ იყავით იქ და... – აქამდე საბჭოში იყვნენ ნორმალური წარსულის მქ ონდე ადამიანები, ახლა კი საბჭომ აირჩია ის სამი ადამ იანი, რომელიც ჩემთვის სრ ულიად მიუღებელია. ქარტიაში მიიჩნევენ, რომ რამაზ სამხარაძემ უკვე და არღვია წესდება, რადგან ის წინასწარ საუბრობს ბრალ დებებზე, რომელიც შესაძლ ოა, არც კი დამტკიცდეს. ნინო ზურიაშვილი, ქა რტიის წარმომადგენელი: – დიახ, რამაზ სამხარაძემ შეიჩერა უფლებამოსილება. ეს მისი კერძო გადაწყვეტი ლებაა და მე მას ჭკუას ვერ დავარიგებ, ის ზრდასრული ადამიანია. პირადად მე მი მაჩნია, რომ ეს ბრალდებები არის მისი კერძო წინასწარ მეტყველება, რომელიც არ ახდება. რამაზ სამხარაძეს არ და უკონკრეტებია, რომელ ჟუ რნალისტს დებდა ბრალს ქრთამის აღებაში, თუმცა შეხვედრის ყველა მონაწილი სთვის ცნობილია, რომ მისი თავდასხმის ობიექტი, რეგი ონული ჟურნალისტი გელა მთივლიშვილი გახლდათ. სა მხარაძის ბრალდებებს მთივ ლიშვილის პასუხი მოჰყვა. გელა მთივლიშვილი: – ეს ადამიანი არ ცნობს სამართლიანი კონკურენ ციის პრინციპებს. მას ვერ აუტანია რომ „კახეთის საინ ფორმაციო ცენტრი“ უფრო აქტიურია, ვიდრე მისი რა დიო... ია ანთაძე: ქარტია ცოცხ ალი ორგანიზმია, რომელიც მუშაობს დემოკრატიულ პრინციპებზე დაყრდნობით. შესაბამისად, როცა ქარტიის ახალი წევრების კანდიდატ ურები დასახელდა, კე ნჭი ეყარა და ერთ-ერ თმა მა თგანმა დააგროვა სხვებზე მეტი ხმა, იქ ყველაფერი უკ ვე გადაწყვეტილი იყო. თუ ვინმეს რაიმე პრობლემა ან პრეტენზია ჰქონდა, ეს აუ ცილებლად კენჭისყრამდე უნდა განეცხადებინა. მე ეს

პირადად ვუთხარი რამაზ სა მხარაძესაც. ჩვენ მის მოსა ზრებას ან დავუჭერდით მხ არს, ან არ დავუჭერდით. ყო ველ შემთხვევაში, ასე უფრო სწორი იქნებოდა. ის კი, რაც და როგორც მოხდა, დამანგ რეველი იყო თვითონ ქარტ იისთვის. თანაც სამხარაძემ საერთოდ არ დაასახელა კო ნკრეტული გვარი, ამით მან სამივე კანდიდატს მიაყენა ზიანი. ამ შეხვედრას ესწრ ებოდა სხვა ორგანიზაცია, რომლის წარმომადგენელმ აც საერთოდ ვერ გაიგო, რა ხდებოდა. თავიდან ეგონა, რომ სამხარაძეს პრობლე მა ქარტიასთან ჰქონდა, მე რე დაახლოებით მიხვდა, რომ კანდიდატებზე იყო სა უბარი... ცალკე საკითხია, როგორ უნდა მოვახერხოთ ისეთი ადამიანების ჩამოშო რება ქარტიისგან, რომელთა მიმართაც კითხვებია, მაგრ ამ ფაქტია, როცა კანდიდატი აირჩევა და ის კენჭისყრით დამტკიცდება, მერე მის მი მართ ბრალდებები აღარ უნ და გამოითქვას.

გელა მთივლიშვილი, საბჭოს ერთ–ერთი ახალი წევრი

სოსო მანჯავიძე: „ოპოზიციური პარტიები ვერ გადაიქცნენ ხელისუფლების ალტერნატივად“ სახალხო კრებისგან გა მოყოფილმა ძალამ ყველა პოლიტიკურ პარტიას უნ დობლობა გამოუცხადა. სოსო მანჯავიძის „წინა აღმდეგობის მოძრაობა“ ოპოზიციისგან განსხვავ ებით კონკრეტული ნაბი ჯების გადადგმასა და კო ნკრეტული პოლიტიკური მოთხოვნების დაყენებას აპირებს. თუმცა როდის, ეს ჯერ თავადაც არ იციან. მანამდე კი ისინი თავის გადაზღვევაზე მუშაობენ. სწორედ ამიტომ საკუთა რი მოძრაობის ასკაციანი სია საერთაშორისო ორგა ნიზაციებს გადაუგზავნეს. ეს, ალბათ, ერთგვარი პო ლიტიკური ხრიკია, რო ცა ცდილობ, ნებისმიერი შესაძლო ქმედება პოლი ტიკურ ანგარიშსწორებად წინასწარვე გამოაცხადო... სოსო მანჯავიძე: – ჩვენ თავიდანვე ვთ ქვით, რომ მოძრაობას და ვიწყებდით მხოლოდ მაშინ, როცა ჩვენს მოძრაობაში გა წევრიანებული ადამიანების თავდაცვის მექანიზმებს შე ვქმნიდით. სწორედ ამიტომ ჩვენი პირველი 100-კაციანი სია გადაიგზავნა შესაბამის საერთაშორისო სტრუქტურ ებში დაზღვევის მიზნით. მათ წინააღმდეგ განხორციელებ ული ნებისმიერი ქმედება განიხილება, როგორც პოლიტიკური დევნა. ჩვენ ასევე გვეყოლ ება ყველა სფეროში მოქმედი საზოგადო ებრივი ომბუდსმენი. ისინი მონიტო რინგს განახო რცი ელ ებ ენ ადა მი ან ის უფლ ებ ა დარღვე ვ ებ ზ ე . ჩვენი და,

ალბათ, თითოეული ქართვე ლის მიზანია არსებული რე ჟიმის შეცვლა. ჩვენ სწორედ ამის მისაღწევად ვიბრძვით. – თუმცა თქვენი ყოფი ლი პარტნიორები, ანუ სა ხალხო კრების წარმომად გენლები აცხადებენ, რომ ეს მიზანი პოლიტიკური ძალების დახმარების გა რეშე ვერ მიიღწევა... – ჩვენ არ გვაქვს ასეთი შეხედულება. იმიტომ რომ ოპოზიციური პარტიები საქართველოში ვერ გადა იქცნენ ხელისუფლების რე ალურ ალტერნატივად. რა დგან ისინი ცალ-ცალკე არ იან, თანაც უიდეოლოგიოდ, ერთმანეთშიც კი ვერ მო ლაპარაკებულან და ყველა ცალ-ცალკე მიისწრაფის ხელისუფლების სათავისკ ენ. ისინი რეალურად არ იბ რძვიან რეჟიმის შესაცვლე ლად. ასეთ ოპოზიციასთან ჩვენ არ ვითანამშრომლებთ. მათი გზა ჩვენთვის ისეთივე აბსურდულია, როგორიც რუსთაველზე გასეირნებაგამოსეირნება. – ანუ თქვენ არ გეგმავთ აქციებს? – აქცია, რომელიც შე დეგით არ მთავრდება, არის კონტრაქცია, კონტრპრო დუქცია. უშედეგო აქცია იმ მიზნის საწინააღმდეგოდ მუშაობს, რომლისთვ ისაც იბრძვის კო ნკრეტული ძალა. აქცია თუ იქნება, უნდა იყოს ისეთი, რომელსაც ექნება სწორი პოლიტიკუ რი მოთხოვნა და რომელიც აუცილებლად დამთავრდება შედეგით. ჩვ ენ ამისკენ მი ვისწრაფით. ეს გვინდა...

დაკარგული თანხის ისტორია

ებს სოსო ჯაჭვლიანი წყნეთის აგარაკს? ვანო ლაბარტავა, მეზობელი

ტყე იჩეხებოდა. მერე მოვიდნენ ორივე ძმები და ამტკიცებდნენ, კანონიერად შევიძინეთო. მერე განაახლეს მშენებლობა, ახლა ის ევ შეაჩერეს. – ანუ აგარაკის ადგილას უკ ანონოდ გაჩეხეს ხე-ტყე? – თითქოს გაჩეხვას არ ჰქონია ადგილი, ხელოვნურად შექმნეს ისეთი პირობები, რომ მიწა გამო ათავისუფლეს. – ამბობენ, რომ ის, ვინც მიწა გაყიდა, თავის დროზე დაკავე ბულიც იყო... – კი, ჭორის დონეზე ვიცით, რომ ამ ადგილის პირველი მეპა ტრონე, ვინც ამათ მიჰყიდა მიწა, ამჟამადაც დაკავებულია. პატარკაციშვილის პრესსამს ახურის უფროსი, ელისო კილაძე ვარაუდობს, რომ სოსო ჯაჭვლი ანმა წყნეთში უკანონო მშენებ ლობა სწორედ პატარკაციშვილის ფულით წამოიწყო, ის ამ საქმეს თან დაკავშირებით უახლოეს ხა ნში დამატებითი ინფორმაციის გამოქვეყნებასაც გეგმავს. ელისო კილაძე, ჟურნალის ტი:

– აგარაკთან დაკავშირებ ით ინფორმაცია, რა თქმა უნდა, მაქვს. არ გამოვრიცხავ, რომ ამ აგარაკის მშენებლობა და მიწის შეძენა ჩვენი შტაბიდან წაღებუ ლი ფულით მოხდა. ორ თანხაზ ეა საუბარი: სახალხო პატრულ

ის შესაქმნელად მას აღებული აქვს 65 ათასი ევრო. როგორც ქვემო ქართლის კოორდინატო რმა კი მიიღო 60 ათასი ლარი და ავტომობილი. როგორც ჩანს, ამ ფულით ნამდვილად აგარაკები შეიძინა, რადგან ეს თანხა ყველ აზე ნაკლებად რასაც მოხმარდა, ეს პატარკაციშვილის საარჩე ვნო კამპანიაა. მე ახლა ვაზუ სტებ, რეალურად რამდენი ხმა მიიღო ბადრიმ ქვემო ქართლში. ეს მონაცემები კიდევ ერთხელ გაამყარებს ჩემს ვარაუდს, რომ ჯაჭვლიანმა ეს თანხა ჯიბეში ჩაიდო. თავად სოსო ჯაჭვლიანი პირად საქმეებზე პრაღაში იმყოფება, მა სთან დაკავშირება შეუძლებელი აღოჩნდა. ჩვენ მისი მეუღლე, ქა ლბატონი ირმა ჩავწერეთ. ირმა ფირცხალაიშვილი: – ეს ნაკვეთი არის ჩემი მაზლის, მშენებლობასაც ის აწარმოებს. – მაგრამ ადგილობრივები და მეზობლები ამბობენ, რომ ეს არის სოსოს საკუთრება, უბ რალოდ, მის ძმაზეა გაფორმებ ული...

– იცით, საქმე რაშია? სოსო იქ რამდენჯერმე გამოჩნდა, წყნე თში ავიდა, მოსახლეობამ იც ნო და ჩათვალა, რომ სოსოსი იყო. სულ ეს არის. იცით, რა არის? როცა ჭორი გავრცე ლდება, მერე ძნელია მისი გაჩერება, ეს თქვენ კარგად იცით. მე რა გიმტკიცოთ? რაც ვთქვი, სულ ეს არის. – ანუ უარყოფთ, რომ წყ ნეთის აგარაკი თქვენია? – უარვყოფ, არ უარვყოფ... გეუბნებით, ეს არის ჩემი მა ზლის, რომელიც გახლავთ ბი ზნესმენი, ცხოვრობს ჩეხეთში, მან იყიდა ნაკვეთი წყნეთში და იშენებს აგარაკს. მას აქვს ამის საშუალება. სხვა კიდევ როგორ უნდა დაგიმტკიცოთ? – ანუ სოსო, უბრალოდ, ძმის აგარაკზე ადიოდა? – კი, რამდენჯერმე იყო ას ული, ჩემს მაზლთან ერ თად. უბრალოდ, და ათვალიერეს იქ აურობა.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ბავშვობაში, როცა კლასელ ები ორ გუნდად ვ იყ ოფ ოდ ი თ და დაჭერობა ნას ვთამაშობდით, „ქურდების“ გუნდში ყოფნის მსურველი უფ რო მეტი იყო, ვიდრე „მილიცი ელებისაში“. ამას ძალიან ბევრი ლოგიკური მიზეზი ჰქონდა, ერ თი მხრივ კრიმინალური გარემო, რომელშიც ყველაზე წარმატებ ულები სწორედ ქურდები იყვნენ, ხოლო მეორე მხრივ, უძლური და კორუმპირებული მილიცია... მერეც, სტუდენტობის დროს, მილიციელებისგან უფრო ბევრი პრობლემა მახსოვს, ვიდრე კრიმ ინალებისგან. ერთხელ მუქი მწვა ნე 099-ით, ოპერებმა გამიჩერეს, ჩამისვეს, გამჩხრიკეს, ტელეფონი წამართვეს და ახალდაძრული მა ნქანიდან წიხლით გადმომაგდეს. მოკლედ, რამდენად დიდი სიმპ ათიაც არ უნდა მქონოდა ამერ იკული ფილმების პოლიციელი გმირების მიმართ, საქართველო ში პოლიციელობა აზრად არ მო მივიდოდა... მთელი ეს ამბავი პოლიციის ახ ალმა, საბავშვო კლიპმა და მის გა რშემო ატეხილმა კუდაბზიკურმა აურზაურმა გამახსენა... „რა მარა ზმია?“, „პოლიციურ ქვეყანას ვა შენებთ?“, „კომუნისტები მეტს კი არაფერს შვრებოდნენ?“... მსგავს რეპლიკებს ძალიან ახლობელი და

საყვარელი ხალხისგანაც ხშირად ვისმენ ხოლმე. თუმცა ქვეყანაში, სადაც არცთუ დიდი ხნის წინათ პოლიციაში დარეკვას ბოზობა ერქვა (ალბათ, დღესაც არაერთი ხმარობს ამ ტერმინს), ხოლო ქრ თამის მიცემას – პატივისცემა, გასაკვირი არც ასეთი შეფასებე ბი უნდა იყოს. ისე საინტერესო კი არის, როგორი იქნებოდა ამ ადამ იანების რეაქცია კლიპი ვთქვათ მეხანძრეებზე რომ ყოფილიყო ან ექიმებზე? – „სახანძრო ქვეყანას ვაშენებთ?!“ – თუ რას იტყოდნენ? მოკლედ, ახლა თავად კლიპზე. სეგმენტი იმაში რომ კლიპი ძირითადად უფროსე ბს არ მოსწონთ, გასაკვ ირი არაფერია. მათთვის არც არავის უშრომია, კლიპი ბავშვებისთ ვის გადაიღეს. ბა ვშვებამდე კი ეს ვიდეო ზუსტად იმ მესიჯს მი იტ ანს, რაც კრ იტი კო სე ბზ ე ბევრად კო მპე ტე ნტ ურ ტიპებს სურთ რომ მიიტანონ. ბავშვობის მერე ძა ლიან ბევრიც არაფერი გადამიფასებია, რაც 10

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

მაშინ მომწონდა ახლაც თითქმის ყველაფერი იგივე მომწონს. „ლე გოზე“ ვგიჟდებოდი და დღემდე ასე ვარ. ამიტომ კიდევ ვახერხებ ხოლმე, რომ რაღაცებს ბავშვის თვალით შევხედო – „ლეგო“ ტყ უილად არ მიხსენებია, კლიპს ამ

კონსტრუქტორის ასოციაცია მო აქვს. მოკლედ, კლიპის ყველაზე კა რგი შემფასებელი სასკოლო და სკოლამდელი ასაკის ბავშვები

მუსიკა მუსიკაზეც იგივე შეიძლე ბა ითქვას, რაც ზოგადად კლიპზე. ჩემთვის თუ მი უღებელია იმას არ ნიშნ ავს, რომ არ ვა რგა. ასე შოკოლად ბარნის რეკლ

საქმეა. როცა კლიპში მონაწილე ები გაიზრდებიან მათ მეხანძრეც უნდა ეიმედებოდეთ, მაშველიც და საკუთარ თანამემამულე მომღერლების კონცერტე ბზეც ბევრი მორიდების გა რეშე უნდა დადიოდნენ. პროპაგანდა ზოგადად არ მიყვარს ეს სიტყვა და კარგად არ აფერთან ასოცირდება. მაგრამ იმ პირობებში, როცა ქუჩებსა თუ ოჯ ახებში ჯერ კიდევ 90-იანების მაგვარი პროპაგანდა მიდის და ბავშვები პირდაპ ირი თუ არაპირდაპი რი გზებით მაინც იმ საფრ თხის ქვეშ იმყოფებიან, რომ ხვალ პოლიციაში დარეკვას

არიან. გათვლაც მათზეა გაკეთებული და რა ვუ ყოთ ახ ლა თუ რო მე ლიმე ოპოზიციონერ, ან უბრალოდ, სნობ მოქალაქეს არ მო სწონს. ელიტ არული უბნების ჭორიკნულ „დი რკებში“ ალბათ, ქურქიანი დეიდები და ჯიპიანი ბი ძები, სიცილით სკდებიან, როცა კლიპს იხსენებენ. „რა გოიმობაა.“

ისევ ბოზობა დაუძახონ... მსგავს პიარსვლებზე თანამედროვე და ჰუ მანური წამალი მე არ მახსენდება. „კაი რა, პატრულში დავრეკო, ეგენი უარესები არიან...“ – რო ცა ბავშვს რაიმე მსგავსი ესმის, ეს ბუნებრივად ანტიპოლიციური პროპაგანდის როლს ასრულებს და მერე, როცა სკოლაში დაჭერო ბანას ითამაშებენ, ბავშვი ლოგი კურად ქურდების გუნდში ყოფნას მოინდომებს. მერე გაიზრდება და ვაი და პოლიციაში მუშაობა მოუხ და, ზუსტად ისეთი პოლიციელი გამოვა, როგორების გამოც ჩემს თაობაში პოლიციის მიმართ ნდ ობა ნულის ტოლი იყო. ზოგადად წმინდა პოსტ-საბჭ ოთა აფსურდია ეს პოლიციელ ის შიში და ძალიან მიხარია, რომ წლიდან წლამდე უფრო ნაკლებ ბავშვს აჭმევენ მუქარით, „შეჭამე, თორემ პოლიციელი მოვა!“

ამის მოსმენისას ყოველგვარი ტკ ბილეულის მირთმევის სურვილი მიქრება, მაგრამ დღეს თუ ყველა ბავშვმა იცის, რომ ბარნი მართლა გემრიელი რამეა, პირველ რიგში იმ საზიზღარი სიმღერის გამო... „მე ვარ ბარნიიიი, პატარების, მეეეგოობარი...“ ეს სიმღერაც საკმაოდ მარტივი და პრიმიტიულია. სიმარტივე კი ბავშვებთან ურთიერთობის ყველ აზე ხელსაყრელი ფორმაა. მღერის ორი პოპულარული ბა ვშვი, ვის მოგვწონს და ვის არა, სხვა

„დოხლოე ოპოზიცია“... რა თქვეს რუსებმა ქართულ ოპოზიციაზე

ხათუნა მგალობლიშვილი აქედან დიდი შემართებით წავი დნენ. ეს უპრეცედენტო შემთხვევ ააო, ირწმუნებოდა კობა დავითა შვილი. ყველას ამაყად გამოემშვ იდობნენ, ევროსაბჭოდან მოწვევა მივიღეთ და ოფიციალური ვიზი ტის ფარგლებში მთელი კვირა შეხვედრები უნდა გავმართოთო. ალბათ, ბევრ, საქართველოში და რჩენილ ოპოზიციონერს გულწ რფელად შეშურდა დავითაშვილიკუკავას „წარმატება“. მით უფრო, როცა გავრცელდა ინფორმაცია, კუკავა-დავითაშვილმა თავიანთი ვიზიტი ევროსაბჭოში პრესკონფ ერენციის ჩატარებით დაიწყესო, თუმცა ამბიციამ, როგორც ჩანს, ძველ მეგობრებს წინ გაუსწრო... ევროსაბჭოში პრესკონფერენ ცია მართლაც ჩაატარეს. ოღონდ

იქ „ხალხის პარტიისა“ და თავი სუფალი „საქართველოს ლიდერე ბის“ ნაცვლად, რატომღაც ზურაბ ნოღაიდელის გვარი დაანონსდა. ზურაბ ნოღაიდელის სანახავად მისულ ჟურნალისტებს კი ადგი

ლზე მისივე ყოფილი პარტნიორ ები დახვდნენ. იქვე გავრცელდა ვერსია, რომ ეს ჟურნალისტების მისატყუებლად გავრცელებული დეზინფორმაცია იყო. თუმცა არც ნოღაიდელმა უშველა ქართველ რადიკალებს. მედიის მხრიდან სა კმაოდ მცირე ყურადღება დაიმსა ხურეს. პრესკონფერენციაზე თა ვად კუკავა-დავითაშვილი უფრო მეტნი იყვნენ, ვიდრე ჟურნალის ტები. სულ რამდენიმე უცხოელი ჟურნალისტი მივიდა, დანარჩენი ქართველები იყვნენ. მართალია, ისინიც ძალიან ცოტანი, მაგრამ სწორედ მათი კითხვების წყალობ ით გადაურჩა პრესკონფერენცია ჩაშლას. ძლივს შემდგარი ბრიფ ინგი კობა დავითაშვილმა გახსნა. მან თავი გამოიშტერა, რა ნოღა იდელი, პირველად მესმის ამის შე სახებ, აქ ჩვენი ბრიფინგი იყო ჩა ნიშნულიო... მისი სიტყვები დაახლოებით იგივე სიმართლის შემცველი იყო,

როგორც ყველაფერი დანარჩენი. კობა დავითაშვილმა წასვლამდე პირადად ჩვენთან საუბრისას გა ნაცხადა, რომ ევროკავშირის ოთ ხი ყველაზე დიდი საპარლამენტო ფრაქციიდან ჰქონდათ მოწვევა. რეალურად კი მოწვევა მათ ერთა დერთი ფრაქციიდან მიიღეს. ისიც ძალიან დიდხნიანი ხვეწნისა და მოლაპარაკებების შედეგად. „ევ როპელი დემოკრატების“ უდიდესი ნაწილი რუსეთის წარმომადგენე ლია. პარტიის პირველი მოადგილე კონსტანტინე კოსაჩოვია. მოწვევ აც სწორედ მისი შუამდგომლობით გაიგზავნა. ამას კოსაჩოვი ადას ტურებს, თუმცა ამბობს, რომ მე შუამდგომლობა გავაკეთე და არც კი ვიცი, ვინ ითხოვდაო. მის აზრს აგრძელებს კობა დავითაშვილიც: – ჩვენი სურვილი იყო, მოწვევა მიგვეღო. ამას ძალიან დიდი ხნის მანძილზე ვცდილობდით და კო ნტაქტებს ვამყარებდით, ბოლოს კი გამოგვივიდა...

პუტინს ძველ ცოდვებს უქვეყნებენ

მამაკაცების ჟურნალი „Esquire“ პუტინს „ცოდვებს“ უქვეყნებს. ეს პირველი შემთხვევა არ არ ის, როცა ამერიკული ჟურნ ალი რუსეთის მმართველით დაინტერესდა, თუმცა პირვ ელი შემთხვევაა, როცა მისი კანონდარღვევების სია გა მოაქვეყნა. დანაშაულების უმრა ვლესობა პუტინის პრეზ იდენტობისა და პრემიერო ბისდროინდელია, თუმცა

სტა ტი აშ ი გახსენებულ ია გაცილებით ა დრ ინ დე ლ ი , თანაც სერიოზ ული კანონდ არღვევები. მი უხედავად მათი გამოქვეყნებისა, რუსეთის პრემიე რს არ ემუქრება არც დაპატიმრება და, მით უმეტეს, არც დაკითხვა. მან საკუთარ თა ვსა და მომავალზე წინასწარვე იზრუ ნა. ჯერ კიდევ 2001 წელს პუტინმა მიიღო კანო ნი, რომლის თანახმადაც, სახელმწიფოს პირველ პირს არასოდეს „მოეკითხება“ თა ნამდებობაზე ყოფნის დროს ჩადენილი ცოდვებისთვის. სიის დასაწყისში მოქცეუ ლია პუტინის მიერ საგზაო წესების დარღვევა. ის სულ სამჯერ არის დაჯარიმებუ ლი. ორჯერ პრეზიდენტო ბის დრ ოს და ერ თხ ელ პრ

ემი ერ ობ ის ას. როგორც აღმო ჩნდა, პრემიერს არც ადრე ჰყვარებია ღვედის გამოყენება. სამი დარღვე ვიდან ორი სწორედ ღვედ ის არგაკეთების გამო აქვს მიღებული. ხოლო მესამე შემთხვევა მოტოციკლეტს უკავშირდება. პრემიერი ტრასაზე ჩაფხუტის გარეშე მიქროდა და რუსულმა პო ლიციამაც სწორედ ამ დრ ოს გამოიჭირა... ეს დარღვევები არაფ ერია წინა წლების დანაშა ულებთან შედარებით. 1997 წელს პუტინის ავტომობი ლმა 5 წლის ბიჭს დაარტყა. ამ დროს ის რუსეთის პრეზ იდენტის მთავარი მაკონტ როლებელი სამმართველოს ხელმძღვანელი იყო. ყველაზე საინტერე სო ისტორია კი პუტინის საბჭოთადროინდელი გე რმანული მივლინებაა. ის დამღლელი და ოფიციალუ რი შეხვედრების შემდეგ განტვირთვისთვის ეროტ იკულ შოუებზე დადიოდა. კომუნისტების მორალური კოდექსი კი თავიანთ მოქა ლაქეებს მსგავს რაღაცებს კატეგორიულად უკრძალ ავდა...

დავითაშვილმა არ დააკონკრ ეტა, ვისგან მიიღო მოწვევა. ბუ ნებრივია, ეს შეგნებულად დამა ლული ინფორმაცია იყო. როგორც ჩანს, დავითაშვილი მოერიდა, თა ვისი პირით ეღიარებინა, მოწვევა რუსებისგან მივიღეთო... სწორედ ამიტომ გააპროტე სტეს რუსების ხსენება და გა ნაცხადეს, მოწვევა პირადად დევიდ ვილშერისგან მივიღე თო. მოწვევას ხელს ნამდვილად აწერდა ვილშერი, რომელიც იმ დროს ხელმძღვანელობდა ფრაქციას, სადაც გადამწყვეტი უმრავლესობა, სწორედ რუსეთის წარმომადგენლები არიან. ეს სწო რედ ის ვილშერია, რომელიც მო სკოვში ვიზიტის დროს ჩუმ ად ეახლა არაღიარებული აფხ აზეთისა და სამხრეთ ოსეთის ე.წ. საელჩოებს და ამის გამო ევროპის საბჭოს დიდი რისხვა დაიმსახურა. რუსული ისტორია იქვე, ევრო საბჭოში გაგრძელდა. ქართული ოპოზიციის ორი ლიდერის პრეს კონფერენციას პირადად მარკოვი „უფროსობდა“. ის პირველ რიგში იჯდა და დაწყებამდე ქართულ ჟურნალისტებს გაფრთხილება მისცა, კითხვები რუსულად დასვ ითო. მარკოვმა მიზეზი მოურიდ ებლად ახსნა: – არ მინდა, რაიმე სიტყვა გამო მეპაროს, მაინტერესებს, რაზე იქ ნება საუბარი... პრესკონფერენციაზე ქართვე ლი ჟურნალისტების მიერ კითხ ვები რუსულად არ დასმულა. ამის გამო კი მარკოვი ყოველ წუთას

შენიშვნას იძლეოდა. მის დამშვი დებას პირადად კობა დავითაშვ ილი შეეცადა, მე კითხვას რუსუ ლად ვუპასუხებ და შესაბამისად, თქვენც გაიგებთ კითხვის შინა არსსო... თუმცა, როგორც ცნობ ილია, ევროსაბჭოს შიდაწესების მიხედვით პრესკონფერენციის ჩატარება მხოლოდ ორ ენაზეა ნე ბადართული – ინგლისურად და ფრანგულად... დაანონსებულ „ნოღაიდელის პრესკონფერენციაზე“ ერთადე რთი რუსი ჟურნალისტი მივიდა. მან ასევე ერთი კითხვა დასვა, აქვთ თუ არა საერთოდ რაიმე გა ვლენა კუკავას ან დავითაშვილს ქართულ პოლიტიკაზე. პასუხი ქართული და ამბიციური იყო. მო გვიანებით, რუსმა ჟურნალისტმა პირად საუბრებში კუკავა-დავითა შვილი ოთხი სიტყვით შეაფასა: – „ეტო ვაშა დოხლოე ოპოზიც ია“...

სერგეი მარკოვი

ნათელაშვილს ავსტრიაში მკურნალობა 117 ათასი ევრო დაუჯდა

ვისგან ფინანსდებიან ლე იბორისტები? ამ კითხვაზე ღიად საუბარს, ისევე, რო გორც სხვა პოლიტიკოსები, შალვა ნათელაშვილიც გა ურბის, თუმცა მას დეკლარ აციაში არ დაუმალავს იმ 117 ათასი ევროს წარმომავლობა, რომელიც ვენაში „ავსტრია ბანკში“ მისი მეუღლის, ბელა ალანიას პირად ანგარიშზე ჩაირიცხა. შალვა ირწმუნება, რომ ეს ფუ ლი მან ემ იგ რა ნტებისგან მიიღო და მოხმ არდა მკურნალობის კურსს ავსტრიაში. ემიგრანტების ვინაობას არ აკონკრეტებს, თუმცა, ალბათ, შიშობს, ვინმ ემ რუსული ფულის აღება არ დასწამოს. ამიტომაც ხაზგას მით აქვს მითითებული, რომ ფული ევროპაში მცხოვრებმა

ემიგრანტებმა შემოწირულო ბის სახით ჩაურიცხეს. რაღა დაგიმალოთ და ნამეტანი გუ ლუხვი ემიგრატები გვყოლია ევროპაში და ნამეტანი ძვირ იც დამჯდარა ნათელაშვილ ის მკურნალობა ავსტრიაში. არადა, ხელისუფლების წა რმომადგენლებს კრიტიკის ქარცეცხლში ატარებს, რო გორ ბედავთ, რომ საკუთარი ცოლები საზღვარგარეთ და გყავთ მშობიარობისთვისო. როგორც ჩანს, შალიკოც ავ სტრიელ მედიკოსებს ანდობს საკუთარ ჯანმრთელობას და ამაში საკმაოდ სოლიდურ თა ნხებსაც იხდის. ყოველ შემთ ხვევაში თავად ასე წერს დე კლარაციაში. მოხმარდა თუ არა ბელა ალანიას ანგარიშზე დარიცხული 117 ათასი ევრო

ვინ ჩაურიცხა თანხა „ავსტრია ბანკში“ პირველ ლეიბორისტს? ნათელაშვილის მკურნალო ბას, ძნელი სათქმელია. არ არ ის გამორიცხული, ემიგრანტ ების ქველმოქმედება შალვას პირადი, ან პარტიული ინტე რესებისთვის გამოეყენებინა. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

E X E E V I E S V I U C S L X U C E L X E C E V I X E S E V U SI L U C L X C E X E CLUSIVE E V I E IV US S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E CLUSI E V I E S V I U S L U C EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E CLUS E V I E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I XCLU E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I XCLUSI E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC EE C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V LU XC C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S EXCLზUა V I U S L U C L X E C E V I X E S E V ზ I ა U კ E ო ა S L ვ ლ ა V ე ი I ლ U C ზ ი ბ შ S L ე X ვ კ ი ი ლ ნ ი IVE EXC თIოVრE E S U E EXCLU S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C CL EX V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U E EXCL S L U C L X C E IV X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E EX VE I E S V I U S L VE EXCL U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E E V I E S V I U S L VE EXC U C L X C E EX VE I E S V I U S L U C L X C E E V I S VE EX U L C X E E V I S U L C VE EX IVE რეჯინი ი ჯ ი ჯ ა დ ე ძ ი ნ ე გ ვ ლიკა ე 12

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ვაჟა მანია

L U C L X C E X E CLUSIV E V I E S U SIV L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E US CL L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U S L X U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L U C L X C E X E E V I XCLUSIV E S V I U US CL EX L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C CL EX X E E V I XCLUS E S V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V U C L X C E X E E V I XCLUSI E S V I U US CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I XCLUS E S V I U S L C E LU X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S CL EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C E L X E C E V I X E S E V I U E S L V C LU X C E X E E V I E S EXCLUSI V I U S U CL E L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C L X C E X E E V I E S EXCLUS V I U S L LU XC E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X E XC E E V I E S EXCLU V I U S L U C L C EX VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S EXCL V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L C EX X E E V I E S EXCLU V I U S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S EXCLU V I U S L U C L X C E VE I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X C E X E E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X E C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U E EXCL S L U C ე L ძ X ა ლ IV XდC S E უტა სხირტ XCLUSIVE E U E L V I C S X U E L E VE I E S V I U E EXC S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X XC EE E V I E S V I U E EXCLU S L U C L X C E V I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X IV XC EE S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E VE I E S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E L X E IV EE S V I U S L VE EXC U C L X C E I X E S E V I U E S L V I U C S L X U C E X E E V I E S V I U S L VE EXCL U C L X XC EE E V I E S V I U S L U C L X E E V I S VE EXC U L C X E E V I S U L IVE EXC

EXCLUSIVE

ირაკლი აფაქიძე © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

დათო გელაძე – `ჩე ლე~ ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

დათო ბახტაძის ამერიკული თამარ გონგაძე

17-წლიანი ამერიკული ახდენილი ოცნების შემდეგ ბა ხტაძეების ოჯახი, 11 აგვისტოს, მონატრებამ სამშობლო ში დააბრუნა. „ყველა ქართველს, რაც არ უნდა კარგად იყოს იქ, გულში აქვს საქართველოში დაბრუნების სუ რვილი. რომ წამოვედი, იქაური მეგობრები ნიშნის მო გებით მეუბნებოდნენ, დაბრუნდები შენ ორ-სამ თვეშიო. ორი-სამი თვე გავიდა და მეც მივუგე - არსადაც არ ჩა მოვალ-მეთქი“ - ამბობს დათო ბახტაძე. ლოს-ანჯელესში კერძო სახლი გაყიდეს, დატოვეს ცხენი სახე ლად „სომბრერო“ და საქართვე ლოს მოაშურეს. „როცა ამერიკაში სახლი გაქვს, მაინც იქითკენ ხარ. ამიტომ გავყიდე. უმცროს შვილს, პეტრეს ვეკითხები: იქაურობა გე ნატრება-მეთქი? მხოლოდ აუზიო, მითხრა.“ მიუხედავად იმისა, რომ პეტრე ამერიკაში დაიბადა და გაიზარდა, სწორედ მას ჰქონია აქ დაბრუნებ ის საოცრად დიდი სურვილი. რო გორც ამბობს, განსაკუთრებით თბილისი და იმერეთი მოეწონა. ირინა შოთაძე (დათოს მეუღ ლე): პეტიკო თითქოს აქ დაიბადა, ისე გიჟდება აქაურობაზე. ამერ იკაში ვიწრო სამეგობრო წრე გყ ვყავს, რომ ჩამოვედით სანახავად მოდიოდნენ ბავშვობის მეგობრ ები და ახლობლები, პეტიკო მე კითხებოდა, ესენიც ნათესავები არიანო? ვერ წარმოედგინა, რომ ნათესავის გარდა ვინმეს ასე თბ ილად შეეძლო მოკითხვა. სრული შოკი ჰქონდა. პეტრე: აქ უფრო კარგი ადამ იანები ცხოვრობენ. დათო: ურთიერთობები მოსწ ონს. ოჯახური პორტრეტი ირინა შოთაძე ფოტოხელო ვანია. ლოს-ანჯელესში არტ ფო ტოგრაფიით იყო გატაცებული და ფოტოგრაფიას ასწავლიდა კიდეც. უფროსი ვაჟი, გიორგი 18 წლ ის აა, პე ტრე - 11-ის. მა მა შვ ილ ებზე ამბობს, ყველაფერზე მაკრ იტიკებენ. ასეთი არაფერი მინა ხავსო. გიორგი სარეჟისორო ფაკუ ლტეტზე სწავლობს. მოსკოვში ერთ ამერიკულ პროექტზე იმ უშავა. გიორგი ფილმის - „ბნელი საათის“ - რეჟისორის ასისტენტი იყო. „მე მეცნიერის როლში ვარ. გაკვირვებული დავრჩი ჩემი შვ ილის მუშაობით. შორიდან ვუყუ რებდი გიჟივით რომ დარბოდა.“ გიორგი აქაც აპირებს მოკლემ ეტრაჟიანი დრამის გადაღებას. - მამას დააკავებ ფილმში? - არ ვიცი, უფრო არაპროფესი ონალებს ვათამაშებ. დათო: რატომ არ მიღებ ფილმ ში?:) - გიორგი, შენს ასაკში ამერ იკაზე ოცნებობენ, შენ ამ დროს

ჩამოგიყვანეს იქიდან. გული ხომ არ გწყდება? - აქ ყოფნა ბავშვობაში უფრო მინდოდა. ახლა მართლა ამერიკაში მინდა. მაგრამ აქ ყოფნაც მიხარია. პეტრე: ამას ჰოლივუდში უნდო და. - პეტრე, ამერიკაში ვარსკვლა ვები ახლოს გინახავს? - მე და დათო მალიბუში მივდ იოდით და ჯეკ ნიკოლსონი დავინა ხეთ. საჭესთან იჯდა. ერთხელ ოზი ოსბორნი ვნახე. თავისი „პიჟამო“ და ბეჭდები მაჩუქა. პეტრეს მსახიობობა უნდა. მამამ მომანდომაო. განსაკუთრებით მო სწონს მამის როლი ფილმ „Wanted“ში. ბავშვობა და სტუდენტობა დათო ბაღიდანვე აქტიური ყო ფილა. სულ სცენაზე იყო, მღეროდა და ცეკვავდა. მისთვის ბავშვობა ხონთან ასოცირდება. ზაფხულის გატარება ბაბუასთან და მის გაუთ ხოვარ დებთან ერჩივნა. „თუ რამე თბილი და სახუმარო იყო, ხონთან ასოცირდება. იქ იმდენი კოლორი ტული სახეა, რაც მე მათგან ამიღია და მერე სცენაზე შემისრულებია... ზღვაზე წასვლას ბაბუასთან ჩასვ ლა მერჩივნა. სასწაულად მიზიდა ვდა ის ადგილი.“ ოქროს უბნელი ბიჭი ბირჟაზე არ მდგარა. მეგობრებსაც მოუწოდ ებდა საქმე ეკეთებინათ და ქუჩაში არ ყოფილიყვნენ. „ჩემი მეგობრები ბირჟაზე რომ იდგნენ, მე თეატრალურის სტუდ ენტი გავხდი. ვცდილობდი, ბევრი მათგანი ჩემსკენ წამომეყვანა და ქუჩიდან მომეშორებინა. წამო, ეს გავაკეთოთ, იქ წავიდეთ, ბილიარდი ვითამაშოთ-მეთქი. ვერ მოვახერხე. დღეს ბევრი მათგანი ცოცხალი არ არის...“ თეატრალურში მაშინვე ვერ მო ხვდა. „მე და მალხაზ ქვრივიშვილი გა მსვლელი ქულის მიუხედავად არ ჩაგვრიცხეს. მერე მივდექით-მოვდ ექით და თავისუფალ მსმენელებად დაგვსვეს. ლექციებზე გერებივით და მეზობლის ბავშვებივით ცალკე ვისხედით. მერე დაგვამატეს. გია გაჩეჩილაძე, უცნობი, ჩვენი ჯგ უფელია. ძალიან მაგარი იყო სტ უდენტობა. იმ დროს სახლი არც მახსოვს, სულ თეატრალურში ვიყა ვი. მერე გიზო ჟორდანიას და გიგა ლორთქიფანიძის ჯგუფები გაგვაე

რთიანეს და რუსთაველის თეატრის მცირე სცენაზე მოვხვდით. „სამა ნიშვილის დედინაცვალში“ სერა პიონს ვთამაშობდი. მერე იყო „ანა ფრანკის დღიური“, „ამაღამ, მგონი, იქნება ქარი“. რობერტ სტურუამ „საბრალდებო დასკვნა“ აღადგინა და ზაზა ნაკაშიძის როლი ვითამაშე. ახლა რომ ჩამოვედი, ქეთი ჩხეიძემ და ნანა შონიამ იდეა წარმოშვეს, დავაბრუნოთ ძველი სპექტაკლებ იო. მაგრამ მე უკვე სცენისკენ ვე ღარ ვარ. ამერიკაში რომეოს გარდა სცენაზე თითქმის ყველაფერი ვი თამაშე. ლოს-ანჯელესში თეატრი არ არსებობს. ალბათ, ამის ბრალიც არის ის, რომ დღეს თეატრში ჩემს თავს ვერ ვხედავ.“

„შენ ლოს- ანჯელესში უნდა წახვიდე!“ დათო ცოლთან და ერთი წლის ვაჟთან ერთად მოსკოვში რომ ჩავი და 1993 წელი იყო. როგორც ამბო ბს, უსაქმობით სული ეხუთებოდა. „გადაწყვეტილება მალე მივიღე. მოსკოვიდან ნიუ-იორკში რომ ჩავე დი, ჯიბეში 200 დოლარი მედო. თბ ილისიდან რომ მივდიოდი, მახსოვს, რობიკომ მითხრა, ყველგან იმუშ ავე, ოღონდ მექანიკოსად არ იმუშ აოო. ეს ჩარჩენილი მქონდა მეხსიე რებაში და მართლაც, რესტორნის და მექანიკოსობის გარდა, ყველგან ვიმუშავე. მორალურად არ გამჭირ ვებია, ფიზიკურად მიჭირდა. დეკე მბერში ჩასული უნივერსიტეტში გამოცდაზე თებერვალში გავედი. ერთ-ერთ ტურზე მონოლოგები სტივენ პოლიაკოვის „დუმილის დარღვევა“ და შექსპირის „ორი ჯენტლმენი ვერო ნიდან“ წავიკითხე. 25 უნივერსიტეტიდან 15-მა მიმიღო, მა გრამ მე აიოვას უნი ვე რს იტ ეტ ი ავირჩიე. სასწავ ლებელმა სწავ ლის გადასახადი მთლიანად დამი ფარა, საცხოვრე ბლის თანხა და პლუს სტიპენდია გადამიხადა. მესამე კურსზე, უკვე რო გორც ლექტორს, შემეძლო სტუდ ენტებისთვის იქით მესწავლებინა. სწავლა სექტემბერში იწყებოდა და მანამდე თავი უნდა გამეტანა. ნიუიორკში ძაღლივით ვმუშაობდი. ახ ლა ეს მწარედ და ტკბილად მახსენ დება. ვფიქრობ, ვა, ეს როგორ შევძ ელი-მეთქი? ახლა რომ მითხრა, კი დევ გაიარე ის გზაო, ვერ გავივლი. ის ექვსი თვე სასწაული იყო. უკან დასაბრუნებელი გზა მოჭრილი მქ ონდა. ერთი წამითაც არ მომიხედია უკან. ეტყობა ამიტომაც მივაღწიე ყველაფერს. 20 დღე შოკოლადის ქარხანაში ვიმუშავე. დანადგარ თან დამაყენეს. შოკოლადი ძალი ან მიყვარს და დავიწყე ჭამა. ოთხი რომ გაივლიდა დაზგაზე, მეხუთეს პირში ვიგდებდი. ვფიქრობდი, რა

ლი ბ ო „ჯ საღე ე ა გადედანზ ის“ მო არ არ ა დივ

ოჯახთან ერთად: მეუღლე – ირინა შოთაძე, შვილები – პეტრე და გიორგი 14

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ტომ არავინ მაკო ნტროლებს და მი კრძალავს-მეთქი. ზუსტად სამ დღ ეში შოკოლადის დანახვაზე მაძა გძაგებდა. ვეღარ ვუყურებდი. მერე მივხვდი, რომ ჩემი ერთ ადგილას გა ჩერება არ შეიძლე ბოდა, თორემ შე იძლებოდა გავგიჟ ებულიყავი. ხან რა ფიზიკურ შრომაში ვიყავი და ხან - რა ში. ენა არ ვი ცო დი. რაც ქუჩაში ვისწავლე, ეგ იყო. სწავლა რომ დაიწ ყო, ცალკე კურს ები დამინიშნეს. არაფერი მესმოდა. მერე სწორი გამოთქმისთვის პირში აქეთ-იქით კენჭები ჩამალაგებინეს და ასე ვლაპარაკობდი ექვსი თვე. მერე სიზმარი ვნახე, დედა ტელე ფონზე ინგლისურად მელაპარაკე ბოდა. შენ მაინც რატომ მელაპარა კები ინგლისურად-მეთქი? შენთვის საჭიროა შვილოო, მითხრა. ამის მე რე გაიხსნა და ენაც ავითვისე. უცებ დავიწყე რაღაცების გაგება. - იქ რა ისწავლეთ ისეთი, რაც აქ თეატრალურში არ გისწავლი ათ? - ერთი რამ, გამოიყენე ყველა ტექნიკა, რაც გისწავლია და არ სებობს და მათგან ჩამოაყალიბე საკუთარი. თამაშისას უფრო თა ვდაჯერებული ხარ, როდესაც შენი ტექნიკა გაქვს ჩამოყალიბე ბული. მესამე წელს დათო სტუდენტებს უკვე მსახიობის ოსტა ტობას ასწავლიდა. პარ ალ ელ ურ ად კი რეჟისურას და დრა მა ტუ რგ ია ს სწავლობდა. „ძა ლიან მაგარი ლე ქტორები მყავდა. ნიუ-იორკში წამოსვ ლას ვაპირებდი. იმ დრ ოს სცენაზე მნახა ფილმის - „კრამერი კრამერის წინააღმდეგ“ კასტინგის რეჟისორმა შარლი რი ჩმა. შემიჩნდა, შენ ლოს-ანჯელესში უნდა წახვიდეო. უნივერსიტეტში ლექტორადაც მტოვებდნენ. მოკლ ედ, ლოს-ანჯელესში წავედი. ოთხი თვე საადვოკატო ფირმაში ვმუშაო ბდი.

რეკლამებით დაწყებული კარიერა პირველად, სტუდენტური ფი ლმების შემდეგ, სახასიათო გარე გნობის არაამერიკელი მსახიობი სარეკლამო აგენტებმა შეამჩნიეს და „ბუდვაიზერის“ რეკლამაში გა დაიღეს. აქედან დაიწყო კიდეც და თოს წარმატება. - და მას მოჰყვა ამერიკული

ოცნების ახდენაც? - ეს ამერიკული ოცნება მე არ მქონია. ასე არ ვუყურებდი. ვარს კვლავების მიმართ აღფრთოვანება და ეიფორია არ მქონია. ეს დამეხმ არა კიდეც როლების მიღებაში. თა მაშის დროს ისედაც აღარ გახსოვს შენი კოლეგა ვარსკვლავია თუ ვინ არის. პირველ ფილმში გერმანელმა რეჟისორმა გადაიღო. ფილმი ეკ რანებზე ვერ მოხვდა. სამაგიეროდ რეკლამებიდან წამოვიდა მსუყე ჰო ნორარები. „რეკლამაში ძალიან ბევრი ფუ ლია. ზოგჯერ კინოს ჰონორარს უსწრებს. მთავარია დატრიალდეს რეკლამა. რამდენი არხიც არის ამ ერიკაში და დღეში რამდენჯერაც გავა, იმის მიხედვით შემოდის რე კლამის ჰონორარი. 11 წლის წინ გადაღებული „ბუდვაიზერის“ რე კლამიდან დღემდე მომდის გარკ ვეული თანხა. ამას კინოკავშირი აკ ონტროლებს. სასწაულად ფასდება შრომა.“ „Crash“ ფილმი „Crash“ ძალიან მომწონს, ორიგინალური ფილმია. ჰონორარი არავის აგვიღია. 6-მილიონიანი ბი უჯეტი ჰქონდა, რაც ამერიკისთვის არაფერი არ არის. მახსოვს, სანდ რა ბულოკს სცენარი რომ გაუგზა ვნეს, მოიწერა, არ მაინტერესებს პარტნიორი ქალი იქნება, კაცი თუ საშუალო სქესის ადამიანი, ეგრევე ვთანხმდები ფილმზეო. რეჟისორი პოლ ჰაგისი იყო. თუ ფილმი ექშე ნური არ არის, სამ თვეში იღებენ. კონტრავერსიული ფილმი იყო და სამი „ოსკარიც“ აიღო - საუკეთესო სცენარის, ფილმის და რეჟისური სთვის. არ წავედი დაჯილდოების ცერემონიალზე. - რატომ? - რომ წავსულიყავი მერე რა? რომ ეკითხათ, ლუი ვიტონის ჩანთა მიჭირავს თუ რა? არ მიყვარს პომპ ეზურობა. - მათ მართლა ისე უხარიათ კოლეგების ნომინაციებში გამა რჯვება, როგორი გაბადრული სა ხეებიც აქვთ დაჯილდოების ცე რემონიალებზე? - ბევრი გაშავებულიც მინახავს. არა, ბევრ შემთხვევაში უხარიათ. პოზიტიურები არიან. კონფლიქტი „ბედის ირონია 2“-ში მეგობარმა თემურ მეკმამბეტოვმა მრავალშვ ილიანი არტურის როლში ათამაშა. „ფანტასტიკური ადამიანია. მის პროფესიონალიზმზე არ ვლაპარ აკობ. ახლა „იოლკი“ ჩამოიტანა და კინოთეატრებში უნდა გაეშვათ, მა გრამ ვერ გაუშვეს. - რუსულ ფილმში ომის შემდ ეგ ითამაშებდით? - ომის დროს დამტკიცებული ვიყავი რუსულ ათსერიიან პროე ქტზე. საკმაოდ დიდი ჰონორარი დამინიშნეს. არც მიფიქრია, რომ უარს ვიტყოდი. 20 დღეში უნდა ჩავსულიყავი გადაღებებზე. უც

წარმატებები და ცხოვრება უარი „ოსკარს“, რუსულ პროვოკაციას და უხარისხო ფილმებს

მხოლოდ A პროექტებში „ბევრ ფილმზე მაქვს უარი ნათქ ვამი. არაფრის მთქმელი როლები იყო, ჩემი თავი ვერ დამინახავს და მხოლოდ ფულის მომენტი ყოფილა. არ მინდოდა. ფულისთვის რეკლ ამაში ვითამაშებდი. ერთ ფილმზე უარი ვთქვი, რომელზეც ბუმი იყო თავის დროზე. მოკლედ, შემიძლია უარი ვთქვა. თუ ჰოლივუდმა „პრ ასტიტუტკად“ გაქცია, თავს ვეღარ და იხ სნი. „ჰა, ჰა, ეს ის ტი პია ყვ ელაფერს რომ თამაშობს“ - ეს თუ თქვეს მორჩა. სცენარით ვხვდები, ფილმი წარმატებული იქნება თუ არა. ინტუიცია მაქვს. მე B პროექტ ში არ ვმონაწილეობ. მხოლოდ A-ში და მომწონს. არ მინდა და მორჩა.“ ჰონორარები მსუყეა, მაგრამ შენ იმ თანხისას მუშაობ, იმსახურებ. - როგორები არიან ამერიკ ელი მსახიობები გადასაღებ მოედანზე? - ძალიან მაგრები. როდესაც იქ გასადაღებ მოედანზე მიდის მსახიობი, მხოლოდ მუშაობს. იქ დრო ძალიან დიდი ფული ღი რს. ყოველი წამი გათვ ლილია. რომ შედიხარ, ბურთი და მოედანი მზ ად არის. ერთი გად ას აღ ებ ი

დღე შეიძლება სამი მილიონი ღი რდეს. ამას რომ უყურებ, გსიამოვნ ებს. მხოლოდ მსახიობები არ არიან ასე. ჯოლი მოედანზე დივა არ არის - დათო, „Wanted“-ში ანჯელი ნა ჯოლისთან ერთად თამაშობ. როგორი მსახიობია? - ჯოლი ჩვეულებრივი ადამია ნია. როგორც მსახიობი პროფეს იონალია. გადასაღებ მოედანზე მას ვარსკვლავის დაავადება არ აქვს. მან თქვა და ასე უნდა იყოს, ეს არ სჭირს. გისმენს და ყველაფერზე მოგყვება. ამიტომ გადაღების პრ ოცესი ძალიან საინტერესოა. ამიტ ომაც არის მაგარი. ჯოლი მოედან ზე დივა არ არის. მამაჩემის გული ვერასოდეს მო ვიგე. არასოდეს შეუფასებია ჩემი ფილმი. მამა, როგორია-მეთქი რომ ვეკითხები, უმნიშვნელო მიმიკით იშორებს კითხვას. „Wanted“-ზე ვკ ითხე, როგორია-მეთქი და პირველ ად ამ ოი ღო ხმა: ცი კლოპს ჰგ ავხარ

„მინდა მსახიობებს დავეხმარო“ - აქ რას აკეთებთ? - ჯერ აქაურობას ვაკვირდები. მე ვიცი აქ მსახიობს 50 ლარს უხ დიან. მსახიობი თავის თავს არ ეკ უთვნის, ყველაფერს შრომაში დე ბს. მათგან არ უნდა ისმოდეს - ჩვენ ჯიბეგაფხეკილები ვართო. მე თუ მომეცა ნება, მინდა მსახიობებს და ვეხმარო. სახელმწიფოს მხრიდან დახმარებაა საჭირო. აქ ბევრი რა ღაც არ ემთხვევა იმ სტანდარტს, რა სტანდარტშიც უნდა იმუშაოს ვარსკვლავმა. ვსწავლობ აქ რა რე სურსია. იდეალური ვარიანტია ამ ერიკიდან ჩამოვიდეს გადამღები ჯგუფი კონტრაქტით. მას მიემაგ როს საოპერატოროს სტუდენტები, ხმის რეჟისორები, გამნათებლები. პრაქტიკას გაივლიან. აქ ადგი ლობრივი სტაფი უნდა შეიქმნას. აბა, ბუნება სასწაული გვაქვს. - ამერიკაში დაბრუნებას აპირებთ? - ორ პროექტზე მიდის მოლაპარაკება. ვნახოთ.

“ „

როცა სახლ ამერ ი გაქ იკაში იქით ვს, მა ამიტ კენ ხა ინც ომ გა რ. ვყიდ ე

EXCLUSIVE

ებ პროდიუსერი მირეკავს - აქ თუ ინტერვიუებს მისცემ, ჰონორარს გაგიორმაგებთო. ეტყობა, მერე და მიკონკრეტებდნენ რა ინტერვიუ ები უნდა მიმეცა მოსკოვში. უცებ გადამიტრიალდა, „იშჩი პტასტიტუ ტაკ უ სებია-მეთქი“ და დავუხეთქე ტელეფონი.“

და ვიღაც სირისტიანი გახმოვანებ სო. მას შემდეგ აღარ ვეკითხები. - ბრედ პიტს იცნობ? მოდიოდა გადასაღებ მოედანზე? - სულ გადასაღებ მოედანზე იყო. პიტი ძალიან უბრალო და კაი ტიპია. მასთან მილაპარაკია საქა რთველოზე. ასეთი ქვეყანაა, ფანტ ასტიკური ხალხია-მეთქი. ომის დროს, ირაკლი ალასანია საქართველოს წარმომადგენელი რომ იყო, გაეროში ჯოლის (კეთილი ნების ელჩს) მივწერეთ, საქართვე ლოში ჩამოსულიყო. ცალკე მე მი ვწერე. ბევრ მსახიობს მივწერეთ ჩამოდით და დაგვეხმარეთ, იქნებ ეს მარაზმი მორჩეს, ამხელა ქვეყ ანა პატარა ქვეყანას თავს ესხმისმეთქი. ჯოლიმ გვიპასუხა, კონკრე ტულად მითხარით, რატომ გინდათ რომ ჩამოვიდეო? მხარი დაგვიჭირ ეთ-მეთქი. მან მხარე არ დაიჭირა. ეს ხომ პოლიტიკა არ იყო, ჩაგვრა იყო. მის გარდა სხვა მსახიობებსაც მივწერეთ, მაგრამ ერთი მათგანიც არ წამოვიდა ამაზე. სულ წერილე ბის წერაში ვიყავი. ვრეკავდი, აქ აურობა იბომბებოდა. ყველაფერი რომ დასრულდა, მერე ვიღაცები მეუბნებოდნენ, შენი იმეილი გვიან ვნახეო და კარგად იყავი-მეთქი, ხე ლჩაქნეული ვპასუხობდი. - ვისთან მეგობრობთ? - სტენეს საუელთან და ჯეიმს მაქავოისთან. პეტრე: მორგან ფრიმანთან არა? - მორგან ფრიმანი ბაბუაა. ფა ნტასტიკური ადამიანია. - მეგობრები სად ხვდებით ხო ლმე ერთმანეთს? - ვჯირითობთ ხოლმე. ამერიკაში ჩემი ცხენი დავტოვე და აქ ვიყიდე კვიცი, რომელსაც იმის ხათრით „სომბრერო“ დავარქვი.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ოპოზიციამ თელაველი ერთმანეთი გაშიფრა პრო კუ რა

ხათუნა მგალობლიშვილი 2009 წელი. ოპოზიცია: ჩვენ აღ არ უნდა დავუშვათ იგივე შეცდომ ები მომავალ წელს, უნდა დავდგეთ ერთად, რომ გავძლიერდეთ. მომა ვალი წელი ჩვენთვის გადამწყვეტი უნდა გახდეს... (გუბაზ სანიკიძე) 2010 წელი. ოპოზიცია: ჩვენი მთავარი პრობლემა არის დაქსაქ სულობა. 2011 წელი იქნება გადა მწყვეტი იმისთვის, რომ ჩამოყალი ბდეს არსებული ხელისუფლების ალტერნატივა... (კახა კუკავა) ოპოზიციის ლიდერების გამო სვლები სავსეა მსგავსი „შეძახი ლებით“. ყველა მათგანი ძალიან ჰგავს ერთმანეთს. ისინი წლიდან წლამდე „ინახავენ“ საკუთარ პი რობებს და ვერასდროს ახერხებენ მათ შესრულებას. თუმცა ურთიერ თბრალდებებში წელს ახალი „მი მართულება“ გაჩნდა. ოპოზიციის ერთი ნაწილი მეორეს მერაბიშვილ ის ოპოზიციონერობას აბრალებს. უკუბრალდებად კი, როგორც წესი, სააკაშვილის ოპოზიციონერობა სახელდება. თავისუფლად შეიძლება ითქვ ას, რომ მთელი წელი ოპოზიციამ იმის გარკვევას „მიახარჯა“, რომე ლი ოპოზიციონერი „იყიდა“ მერა ბიშვილმა და რომლის „შესყიდვის“ პროცესშია. ყველაზე კომიკური კი ამ პროცესში ის არის, რომ ოპოზ იციურ ორბიტაზე არ დარჩა არც ერთი „გასაყიდი“ პარტია. თავად ოპოლიდერებმა გაყიდეს ერთმან ეთი... მათი ლოგიკა ასეთია: ვინც ჩემს გვერდით არ დგას, ის მოსყიდ ულია. რაც მთავარია, ასე ფიქრობს ყველა ოპოლიდერი ყველა ოპოლ იდერზე. მაგალითად, ნინო ბურჯანაძე ყველას მოღალატედ მიიჩნევს, ვი ნც სახალხო კრებას არ შეუერთდა. მისი ლოგიკით, სახალხო კრება ერ თადერთი ნათელი წერტილია, რო მლის მიმართ ზედმეტი კითხვებიც კი არ უნდა გაჩნდეს და რომელსაც სრულიად საზოგადოება ბრმად უნდა გაეკიდოს უკან. „ფორუმი“ და ეკა ბესელია პირველი მოღალატე ები აღმოჩნდნენ ბურჯანაძისთვის. ორმა პოლიტიკურმა ძალამ კრება სწორედ ბურჯანაძე-გაჩეჩილაძის დაპირისპირების გამო დატოვა. ნინომ ორივე ძალა მაშინვე მე რაბიშვილის მიერ მოსყიდულ მოღალატეებად მონათლა: – მათმა საქციელმა გაოცება გამოიწვია ჩემში. მიზეზი, რაც „ფორუმმა“ და ეკა ბესელი ამ დაასახელა კრ ების დატოვე ბისას, ჩემშიც და საზოგა დოებაშიც ძ ალ ია ნ ბევრ კი თხვას აჩ ენს. მიმა ჩნია, რომ ვინც ასეთ გ ან ცხ ა დ ებ ა ს აკე თ ებს, ნე

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ბსით თუ უნებლიეთ, ყველა, ვანო მერაბიშვილის წისქვილზე ასხამს წყალს... ყველა ის ძალა, ვინც შე ეცდება კრებისგან პოლიტიკური ძალების დისტანცირებას, ხელი სუფლების წისქვილზე დაასხამს წყალს... ასეთი ნაბიჯით ბურჯანაძემ ყვ ელა ოპოზიციონერის დაკომპლე ქსება სცადა. გამოდის, სახალხო კრების გაკრიტიკება ავტომატუ რად ნიშნავს მერაბიშვილის ოპ ოზიციონერობას. თუმცა არ გა მოუვიდა. მეტიც, მასაც ზუსტად იგივე ბრალდება წაუყენეს. ნინოს მოსყიდულობაზე ეჭვი პირველად ეკა ბესელიას გაუჩნდა. ეკას ლოგი კა ასეთი იყო: მაშინ, როცა ოპოზ იციას უჭირს და ერთმანეთს არის დატაკებული, დაძაბულობის კიდევ უფრო მეტად გამძაფრება სხვანა ირად შეიძლება გაიშიფროს. ეკა ბესელია: – ნინო ბურჯანაძემ ცეცხლი ოპ ოზიციის ლიდერების მისამართით გახსნა. მე ამ ნაბიჯს ვერანაირად ვერ ვხსნი. როდესაც ოპოზიცია ის ედაც სუსტია, ასეთ დროს ოპოზიც იის შიგნით დაპირისპირების გაჩა ღება გაუმართლებელი პოლიტიკუ რი ნაბიჯია. ბუნებრივია, კითხვები მიჩნდება ამ ყველაფრის გამო. ეკა ბესელია ერთადერთი არ არ ის, ვისაც ბურჯანაძის ოპოზიციო ნერობის მიმართ ეჭვები აქვს. მსგა ვს კითხვებს სვამს კახა კუკავაც და იგივეს, ოღონდ დარწმუნებით ტო ნში, ავრცელებს კიწმარიშვილიც: – ნინო ბურჯანაძე და ბადრი ბიწაძე ასეთი ინტერვიუების დაბე ჭდვით სააკაშვილის დაკვეთას ას რულებენ... ბესელიასა და კიწმარიშვილის შემდეგ ყველაზე მწვავედ ნინო ბუ რჯანაძე კახა კუკავამ გააკრიტი კა. მან პირდაპირ დაადო ხელი ყო ფილ თავმჯდომარეს: – საუბარი ნინო ბურჯანაძის ოპოზიციონერობაზე ცოტა სასა ცილოა, მით უმეტეს ამ კამპანიის შემდეგ. ეს იყო ხელისუფლების მიერ დაგეგმილი და ფსევდოოპოზ იციური ჯგუფის მიერ შესრულებ ული, რომელიც ხელისუფლებამ, უბრალოდ, გამოიყენა. ამან გამოიწვია ოპოზიციის მიმართ სერიოზ ული აგრესია. ეს არ შე დი ოდა ოპოზიც იის არც ერთი ლიდერის ინ ტერესებში. ეს შედის მხოლ ოდ და მხ

ოლოდ მერაბიშვილისა და სააკაშ ვილის ინტერესებში. სხვათა შორის, პოლიტიკოსე ბის გარდა, ერთ-ერთი ექსპერტიც დარწმუნებით ავრცელებდა ხე ლისუფლების მიერ მოსყიდული ოპოზიციონერების სიას. მისთვის ყველა ის პოლიტიკური პარტია, რომელიც არჩევნების გზით წავი და, ანუ უარი თქვა რევოლუციაზე, სისხლის ღვრასა და სამოქალაქო ომზე, მოღალატე და მერაბიშვილ ის ჯიბის ოპოზიციაა: – ძალიან სამწუხარო ამბავია, მაგრამ მერაბიშვილი ახერხებს და ყიდულობს ოპოზიციას, ყიდულო ბს და ყი დუ ლო ბს... ჩვ ენ არც ისე მიამიტები ვართ, რომ ასეთ ოპოზ იციურ პარტიებს დავუჯეროთ... ზურაბ ნოღაიდელმა კი ყველან აირი რეკორდი მოხსნა. ის მერაბი შვილს არა მარტო თავის კოლეგე ბში, არამედ უკვე ჟურნალისტებშ იც ხედავს... მის ბრიფინგზე მისულ ჟურნალისტებს პირდაპირ უტევს: აბა, მერაბიშვილმა ვის რა კითხვე ბი ჩამოგიწერათო... ზურაბ ნოღა იდელი ნებისმიერ კითხვას, რომე ლიც მის ყოფილ პარტიას ეხება, უაზროსა და დაკვეთილს უწოდებს: – უაზრო კითხვებს მისვამთ... მე არ მერჩის არანაირი ოპოზიცია, მე მერჩის ხელისუფლება. პირადად ვანო მერაბიშვილი და მისი მოად გილეები არიან ჩართულები და ის ინი მართავენ იმ ადამიანებს, ვინც ახლა წინა პლანზეა... ყველაზე დიდი პარადოქსი კი ის არის, რომ ზურაბ ნოღაიდელის წინააღმდეგ ლამის მთელი ოპოზ იცია ერთად დაირაზმა და ის ხელი სუფლებისგან „შემოგდებულად“ შერაცხა ჯერ კიდევ არჩევნების პერიოდში. მაშინ ნოღაიდელს თა ვისმა პარტნიორებმაც კი დაადეს ხელი: ვინც მის გვერდით დადგა, ყველა დაშალა, მისი მიზანიც სწ ორედ ეს იყოო... ამ ყველაფრის შემდეგ კი ნუკრი ქანთარიამ თავად ოპოზიციას ჩა ურთო წამმზომი. წამმზომის ჩართ ვამდე კი იდეაც მიაწოდა. უფრო სწორად ოპოზიცია ერთმანეთის მიტინგებზე დაპატიჟა, თუ რომე ლიმე პარტია მიტინგს მოაწყობს, ჩვენც მივიდეთ და ამით ოპოზიც იას გავაძლიერებთო. უც ნაური ლოგიკაა, თუმცა საქმის გარჩევის მომხრე ქანთარია ყველას თა ვისთან იბარებს, ერთი დიდი პოლიტიკური გა რჩევა უნდა მოხდეს და მერე გაირკვევა, ვინ ვისი და რა არისო...

მირიან ბოქოლიშვილი

სკანდალში გახვეულ თე ლაველ ექიმებს უახლოეს დღეებში შესაძლოა, ბრალი წაუყენონ. „პრაიმტაიმის“ ინ ფორმაციით, სამედიცინო და რღვევის შესახებ მასალები, ექსპერტიზის დასკვნასთან ერთად, მთავარ პროკურატ ურას გადაეცა. საქმე ეხება ერთ წლის წინათ თელავის რაიონულ საავადმყოფოში ჩატარებულ ოპერაციას, რო მელმაც ახალგაზრდა მამა კაცის, პაატა ტერუნაშვილის სიცოცხლე იმსხვერპლა. გორში მცხოვრებ ტერუნაშვ ილს თელავში მცირე ბიზნესი ჰქონდა. მან თელავის სტომ ატოლოგიურ კლინიკაში კბ ილი ამოიღო, რომელიც მოგვ იანებით გაურთულდა. ამიტ ომ ორიოდე დღეში რაიონულ საავადმყოფოს მიაკითხა. პაციენტს დაესვა დიაგნოზი: ყბისქვეშა მიდამოს ფლეგმო ნა. იქვე დაიგეგმა გადაუდ ებელი ოპერაცია. ოპერაციის დაწყებიდან სამ წუთში პაცი ენტი გარდაიცვალა. ტერუნაშვილების ოჯახს აქვს საფუძვლიანი ეჭვი, რომ სიკვ დილი ექიმების არაპროფესი ონალიზმმა და დაუდევრობამ გამოიწვია. საკითხი შეისწა ვლა სამედიცინო რეგულირე ბის სააგენტომაც, რის შემდ ეგაც თელავის რაიონული სა ავადმყოფოს ექიმებს – პაატა მოურავიძეს, იოსებ ყარაულ აშვილსა და ივანე კირვალიძ ეს სამედიცინო საქმიანობის უფლება ჩამოერთვათ, სამს ახურიდან გაათავისუფლეს გორის სასამართლო-სამედი ცინო ექსპერტი ხათუნა ბა ბლიძეც.

გარდაცვლილი ოჯახის ინფორმაციით, ექიმები ოპერაციაზე მთვრალები შევიდნენ

ი ექიმების სკანდალში ტურა ჩაერთო გარდაცვლილის მეუღლე ამ ბობს, რომ ბაბლიძე თელაველ ექიმებს შეეკრა და პირველადი ექსპერტიზის დასკვნა გააყალ ბა. ამაზე მინიშნებებს აკეთებს სამედიცინო რეგულირების სა აგენტოც, რომლის დასკვნაშიც სიტყვასიტყვით წერია: – სასამართლო-სამედიცინო ექსპერტიზის მასალებში არ მო იპოვება ყველაზე მთავარი: მა სში საერთოდ არ არის ნახსენები და აღწერილი ის დაავადება, რის გამოც გაკეთდა ოპერაცია. არ არის შესწავლილი ოპერაციული ჩარევის მიდამო. არ არის აღწე რილი ძირითადი დაავადების ხა სიათი, ქსოვილების მდგომარე ობა. არ გაკეთებულა ქსოვილებ ის ჰისტოლოგიური გამოკვლევა. არ შესწავლილა ჩირქი. არ შეფა სებულა ქირურგიული ჩარევის მოცულობა და შესრულების ხა რისხი. სწორედ ამის გამო, გარდაც ვლილის მეუღლემ გვამის ექსჰ უმაცია და განმეორებითი ექსპ ერტიზის ჩატარება მოითხოვა. კომისიურმა ექსპერტიზამ და სკვნა სულ რამდენიმე დღის წინ პროკურატურას გადაუგ ზავნა. ეს ინფორმაცია „პრაი მტაიმს“ მთავარ პროკურატ ურაშიც დაუდასტურეს. – დიახ, დასკვნა უკვე გა დმოგზავნილია. ამჟამად ტერუნაშვილის საქმეზე მიმდინარეობს გამოძიება. დამატებითი დეტალების შესახებ ინფორმაცია მო გვიანებით, გამოძიების და სრულების შემდეგ გახდება ცნობილი, – განმარტეს პრ ოკურატურაში. გამოძიებას ჩვენება მი სცა გარდაცვლილის მეუღ ლემ, ლალი ტერუნაშვილმა. მისი ინფორმაციით, ოპერაც იის დროს ექიმები ნასვამ მდგო მარეობაში იმყოფებოდნენ. ლალი ტერუნაშვილი, გარდ აცვლილის მეუღლე: – მე ამ საქმეს აუცილებლად

დაწერა და ეს ჯა ნდაცვის სამინი სტრომაც დაად ასტურა. სხვათა შორის, მადლობა მინდა გადავუხა დო სამედიცინო რეგულირების სა აგენტოს, რომე ლმაც ეს ფაქტი ზუსტად შეაფასა. მიმაჩნია, რომ ეს ექიმები ოპერაც იის დროს ნასვამ მ დგ ომ არ ეო ბა შ ი იყვნენ, აღარაფერს ვამბობ იმაზე, რომ ოპერაცია გაკეთდა არა საოპერაციო ში, არამედ შესახვევ ოთახში. ჩემი მეუღ ლე საავადმყოფოში 13:30 საათზეა მი სული. 16:20 საათ ზე აქვთ ოპერაცია დაწყებული. მანამდე პაატა თურმე დერე ფანში დადიოდა. ჩემმა შვილმა დამირეკა და მი თხრა, მამამ ერთ-ერთ ოთახში დაინახა, ექ იმებმა ღვინის ბოთლი რომ გახსნესო. ისეთი გაზიანი იყო, რომ ყვ ელაფერი გაიწუწაო. ამის დამტკიცება მე დღეს უკვე გამიჭირდ ება, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ოპერაცია მთვრ ალებმა გააკეთეს. ამ საკითხს, ალ ბათ, პროკურატურა გაარკვევს, მანამდე კი სამედიცინო რე გულირების სააგ ენტო ექიმთა მიერ დაშვებულ შეცდომ ებზე ღიად საუბრო ბს. გია თვალავაძის უწყების მიერ გამო ქვეყნებულ დასკვნ აში ვკითხულობთ: 1. ოპერაციის

ბ ოლ ომ დ ე მივყვები. კატეგორიულად მოვითხოვ, რომ სისხლის სამა რთლის წესით პასუხი აგოს ყვ ელა იმ ექიმმა, რომელსაც ჩემი მეუღლის სიკვდილში წვლილი მიუძღვის. ასევე, უნდა დაისაჯ ოს ექსპერტი ხათუნა ბაბლიძე, რომელმაც აბსურდული დასკვნა

წინ პაატა ტერუნაშვილს არ ჩა ტარებია არავითარი ლაბორა ტორიული და ინსტრუმენტული გამოკვლევები, რომელთა შესრ ულებაც სავალდებულო იყო; 2. ანესთეზიოლოგის მიერ გაკეთებულ წინასაოპერაც იო ჩანაწერში ავადმყოფის ალერგიულობის შესახებ ინ ფორმაცია არ არის. ის კი სავალდებულოდ უნდა ყო ფილიყო აღწერილი; 3. ქირურგ პ. მოურავიძისა და ანესთეზიოლოგის მიერ სა თანადოდ ვერ იქნა შეფასებული ავადმყოფის მდგომარეობის სი მძიმე; 4. ოპერაცია უნდა შესრულ ებულიყო საოპერაციოში და არა შესახვევ ოთახში. არსებულ მასალებზე დაყრ დნობით, ოფიციალურად დადა

პაატა ტერუნაშვილი

ის

ლალი ტერუნაშვილი, გარდაცვლილის მეუღლე

სტურებულია, რომ 44 წლის პა ატა ტერუნაშვილის სიკვდილის უშუალო მიზეზია გულ-სისხ ლძარღვთა მწვავე უკმარისობა, რომელსაც შედეგად მოჰყვა გუ ლის გაჩერება. რას შეიძლებოდა გამოეწვია ეს გართულება? იყო თუ არა ამის მიზეზი ყბის მიდა მოში არსებული სისხლძარღვ ების დაზიანება? ჯანდაცვის სამინისტროს დასკვნაში ასევე წერია, რომ „ქირურგიული ჩა რევის მიდამო მდიდარია მეტად სერიოზული სისხლძარღვებით, რომელთა დაზიანებასაც შეეძ ლო მოეცა სასიკვდილო სისხ ლდენა“. ჩვენ ვცადეთ ამ სკანდალში გახვეულ ექიმებთან დაკავშირ ებაც, თუმცა, როგორც ჩანს, ის ინი გამოძიების დასრულებამდე მომხდარზე საუბარს თავს არ იდებენ. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ეკა ჩიკვაიძე ასეთი დაბადების დღე ჯერ არავის ჰქ ონია. სატელევიზიო წრეებში ამ საღამო ზე დიდხანს ილაპარაკებენ და არასდროს დაავიწყდებათ. რამდენიმე დღის წინ კლ უბ „სითიში“ დიდი დღესასწაული მოეწყო. ორიგინალური იდეებითა და სიურპრიზ ებით სავსე საღამო ნინო შუბლაძის დაბა დების დღეს მიეძღვნა. ყველაფერი იქიდან დაიწყო, რომ ნინომ გრანდიოზული დაბა დების დღის აღნიშვნა გადაწყვიტა, დანა რჩენზე კი მისმა მეგობრებმა და კოლეგე მა იზრუნეს.

ნინო, მე შენ მიყ

ნინო შუბლაძის დაუვიწყარი დაბადების დღე ორიგინალური დაბადების დღის მო წყობის იდეა, ნინოს ბავშვობის მეგო ბრებს, თამუნა კობერიძეს და თამუნა კვერნაძეს მოუვიდათ, რომლებიც ასევე „რუსთავი 2“-ში პროდიუსერებად მუშა ობენ. გადაწყვიტეს, 35 წლის იუბილარი მეგობრისთვის ნამდვილი დღესასწაული მოეწყოთ. სიურპრიზი ნინოს კლუბის შე სასვლელშივე დახვდა – დიდი ბანერი, სადაც თეთრ ფონზე წითელი ასოებით – „ნინოს დაბადების დღე“ ეწერა და ბა ფთიანი საჩუქრის ყუთები ეხატა. ბევრი თეთრი ადგილი ნინოსთვის სურვილებ ის დასაწერად იყო დატოვებული. სავა ლდებულო იყო, ყველა მისულ სტუმარს ბანერთან სურათი გადაეღო და იუბი ლარისთვის სურვილი მიეწერა. ორიგინ ალურმა იდეამ ნინო თავიდანვე გააოცა, თუმცა ყველაფერი ჯერ წინ იყო. ნინო 27 იანვარს, ნინოობას არის დაბადებუ ლი, თუმცა აღნიშვნა 26 იანვარს დაიწ ყო და დილამდე გაგრძელდა. მისთვის სიურპრიზის მოსაწყობად მზადება მე გობრებმა ორი კვირით ადრე დაიწყეს. ბავშვობის მეგობრებმა, მარინა ბერიძის დახმარებით, ლიზა ბაგრატიონის რეპე რტუარიდან სიმღერა „მეგობრები“ ჩაწე რეს და ნინოს დაბადების დღეზე უმღე რეს. უკან ფონად, ეკრანზე, მათი ერთად გადაღებული ფოტოები ტრიალებდა. შექმნეს პატარა ვიდეო, სადაც ბავშვო ბიდან დაწყებული დღემდე, ნინოს ფო ტოები ერთად იყო აკინძული და კლიპად წარმოდგენილი. სადაც სიმღერა იყო, იქ მეგობრებმა არც ცეკვა დაივიწყეს და მა თი კიდევ ერთი მეგობრის, სუხიშვილებ ის წამყვანი მოცეკვავის ნინო შარაშიძის დახმარებით, ლაზური ცეკვა დადგეს. ამ ცეკვას იმხელა ამბავი მოჰყვა, რომ „მოცეკვავეები“ ბისზე სამჯერ გამოიყ ვანეს. ემოციებისგან ნინო უკვე თავს ვეღარ იკავებდა და სიხარულისგან ტი როდა. საღამო კი კულმინაციას უახლ ოვდებოდა, მთავარი სიურპრიზი იუბი ლარს „კურიერის“ გუნდისგან ელოდა. გიორგი ლაფერაშვილი, გიორგი გა ბუნია, ნათია გოგსაძე, დათო ქაშიაშ ვილი, მაია ლომიძე, ნათია ტრაპაიძე, ნანა ინწკირველი, თამუნა კობერიძე, თამუნა კვერნაძე და სალომე გირკ ელიძე თავიანთი ადგილებიდან ნელნელა წამოიშალნენ და შოუც დაიწყო. მაიკლ ჯექსონის „თრილერი“ „კური ერის“ გუნდმა ერთ კვირაში მოამზა და. ტანზე ყველას სპეციალურად შეკერილი „რუსთავი 2“-ის მაისურ ები ეცვათ და ცეკვავდნენ. ნომრის კულმინაციურ მომენტში კი მაის ურები ტანზე შემოიხიეს. შიგნით თეთრი მაისურები ეცვათ, რომლებზეც წითელი „პულვერიზატორით“ – „გილოცავ“ ეწერ ათ და ასეთი სახით ნინოს „კურიერული“ საჩუქარი გაუკეთეს. სტუმრებმა ისინი, დიდი ოვაციებით, ბისზე კიდევ ორჯერ გამოიყვანეს. ამის შემხედვარე იუბილა რმა სიხარულით ტირილს უმატა. იცოდა, რომ მისთვის რაღაც სიურპრიზს ამზა დებდნენ, მაგრამ ამდენს აღარ ელოდა.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

გიორგი ლაფერაშვილი: „ნი ნოს ბა ვშვობის მეგობრებმა ამ დღეს ძალიან ბევრი სიურპრიზი მოუწყვეს, თუმცა „კურიერის“ სახელით კიდევ რაღაცის გა კეთება გვინდოდა. ორივე თამუნას იდეა იყო, რომ ჩვენ ჯექსონის „თრილერი“ გვ ეცეკვა. ცეკვა საკმაოდ აპრობირებული აღმოჩნდა. ყველანი ჩვენი ადგილებიდან წამოვიშალეთ და ჯექსონივით დავიწყეთ

სიარული. ყველაფერი კი ერთ ადგი ლას შეიკრა. „კურიერის“ შემდეგ ყოვე ლდღე თეა დარჩიასთან მივდიოდით და რეპეტიციებს გავდიოდით. ძალიან მო მთხოვნი იყო, მაგრამ საბოლოო ჯამში ძალიან სინქრონული და ქორეოგრაფი ულად გააზრებული ნომერი გამოვიდა. ყველაზე რთული მომენტი ამის ნინო

ყვარხარ!

„ნინო, მადლობა, რომ ჩემთვის არსებობ, მე შენ მიყვარხარ“

ალეკო ფარულავა: „ნინო შუბლაძეზე გაცნობამდე ბევრჯერ მსმენია. მაგრამ წარმ ოდგენა არ მქონდა, როგორი იყო. მერე, რომ აღვიდგინე, სადღაც ნა ნახი მყავდა. პირველ არხზე ორივეს გვესმოდა ერთმანეთის სახელი. ნინოსაც აინტერესებდა ვინ იყო ეს ფარულავა. მახსოვს, დერეფანში გაგვაცნეს ერთმანეთი. პატარა, მედიდური, ამბიციური და საკუთარ თავში დაჯერებული გოგოს შთაბეჭდილება დამიტოვა, რომელიც და რწმუნებულია, სადაც მივა, გადაატრიალებს ყველაფერს. დროთა გა ნმავლობაში დამტკიცდა, რომ მართლა ასეთია. ნინო შეუმჩნეველი არ რჩება. ნინო რომ შემოდის, გრძნობ. არიან ადამინები, რომლებმაც შეიძლება ისე გაიარონ შენი ცხოვრების გზაზე, ვერ შეამჩნიო. ნინო მაშინვე შევამჩნიე. ორივე ლიდერობას ვცდილობდით. ეს იყო ჩვენი საერთო. კოტე მახარაძემ ხევის ბერი დაარქვა. უკარება იყო, თუმცა „ალიონმა“ დაგვამეგობრა და ნელ-ნელა მასზე წარმოდგენაც შემეცვალა. მებრძოლი და ლიდერი ჩანს, თუმცა ძალიან გულჩვილია. დიდი ცრემლებით ტირის ხოლმე. ჩემი ცხოვრების ყველაზე რთულ პერიოდში გვერდით დამიდგა. ჩემს თავს დიდხანს არ ვუტყდებოდი, რომ სი ყვარული მოსული იყო. ვფიქრობდი, ნინოს სიყვარული მიუწვდომელი მწვერვალი იქნებოდა. რომანტიკული არც ერთი არა ვართ. ეზოში გულე ბი არ ამინთია და თაიგულებით არ მივლია, თუმცა სიგიჟეები ყოფილა. გუდაურში, ბაკურიანში ღა მით გზებზე წადი-წამოდი. ვერავინ იგებდა სად ვიყავით. თურქეთშიც გავპარულვართ. 18 ნოემბერი თენდებოდა, სამი საათი და ოცდაცამეტი წუთი იყო... მანქანაში სიყვარულის ახსნა გავბედე... ასე და იწყო სიყვარულის ოთხი წელი. ჩემს ცხოვრებაში კარგი ფეხით შემოვიდა. მანამდე თუ ჩვეულე ბრივი ჟურნალისტი ვიყავი, ნინოს შემდეგ საპასუხიმგ ებლო საქმიანობაში გა დავერთე. ჩემს თავში ძალა მაპოვნინა. სთვის დამალვა იყო. ხან რას ვიგო ლამაზი ქო ნებდით, როცა რეპეტიციაზე მივდ რწილი გამო იოდით და ხან – რას. თუ დარეკავდა გვი ვი და. მუსიკას ვრთავდით და ა.შ. მაგრამ ისე თი

ყველაფერი მაინც გამოგვივიდა. „რუსთავი 2“-ის მაისურებს რომ ვარჩევდით, ბოლო მომენტში აღ მოჩნდა, რომ ჩემი ზომა აღარ იყო, ამიტომ დამატებით პერანგიც ჩავი ცვი. იმ მომენტში მარტო ცეკვაზე ვფიქრობდი და არ დამიფიქსირებია, რომ ნინო ტიროდა. მერე სურათე ბში ვნახე და გავგიჟდი“. მაია ლომიძე: „სამზადისი მაშინ დაიწყო, როცა ნინო შვებულებაში იყო. მის კაბინეტში ავეჯს გავწევ დით, კომპიუტერს მოვაბრუნებ დით, ჩავრთავდით ჯექსონის ვი დეოს და ილეთებს ვიმეორებდით. ძალიან სასაცილო იყო და მერე მივხვდით, რომ ამ ვიდეოებით ვერ ვისწავლიდით და კვალიფიციურ ადამიანს მივმართეთ. თეამ პირვ ელივე რეპეტიციაზე გვითხრა, გა საგებია, რომ ხუმრობთ, მაგრამ პროფესიული ხუმრობა უნდა იყ ოსო. მართლა არ გვასვენებდა და დაღლილობისგან კუნთები გვეწ ვოდა. თავიდან ვიფიქრე რამე სხვა ცეკვა ხომ არ მოგვეფიქრებინა-მე თქი, უფრო პოპულარული, მაგრამ მერე ნელ-ნელა ჩვენს არჩევანს ახ სნაც მოვუძებნეთ. ეს ძალიან აგრე

მთავარი სიურპრიზი კი ნინო შუბლაძეს `პრაიმტაიმმა~ მოუწყო, ალეკო ფარულავა მეუღლეს სიყვარულს უხსნის...

სიურპრიზი `პრაიმტაიმისგან~

დადგმული არ იყო, როგორიც ეს დაბადების დღე, თუმცა სამახსოვრო. გიო უკვე მუცელში ეჯდა. შვ ილმა თვალებში ნაპეწკლები აუნთო. დედის პასუხისმგე ბლობა მალევე გააცნობიერა. სახლში მიეჩქარებოდა. ხუთი წლის განმავლობაში რადიკალურად შეიცვალა. ახ ალგაზრდა, სიცოცხლით სავსე ნინოსგან დადინჯებულ დედად იქცა. იცით, როგორი ნინო მომწონს? როდესაც თავის შვილებს ეფერ ება, ჩაიხუტებს. მაშინ ყველაზე ბედნიერია, ვხვდები. დაუვიწყარი თვ ალები და სახე უხდება. ამ წლებმა მისადმი პატივისცემის განცდა გამიჩინა. ეს სხვა გრძნობაა. მის გარეშე ჩემი ცხოვრება ვერ წარმომიდგენია. მისი პიროვნებისადმი უზომო პატივისცემა მაქვს. სიყვარულში პატივი სცემის განცდა ყველაზე დიდი ყოფილა. ეს ინსტინქტი აღარ არის. „მე შენ მიყვარხარ“-ს გასცდა. გაცილებით მეტია, ვიდრე ეს ერთი სიტყვა. მას შემიძლია დავეყრდნო და მისი დაყრდნობა ჩემთვის პატივისცემაა. მშიდად ვარ, როცა ნინო ფორმაშია, ყველაფერი წესრიგშია. ერთმანეთს „ბუბუს“ ვეძახით. ტელეფონებს ხშირად ვცვლით და ერთმანეთს ვაძლევთ. ყველგან „ბუბუა“ ჩაწერილი. ეს „ბუ ბუ“ ჩვენი პაროლია და მის მიღმა სიყვარული და ჩვენი ერთად გავლილი წლებია. სამეგობრომ ისეთი დაბადების დღე გაუკეთა, გაოგნებუ ლი დავრჩი. ფოიერვერკი იყო. დავრწმუნდი, როგორ ჰყვა რებიათ კოლეგებს. ბევრი იტირა, მსხვილი ცრემლებით. რასაც გასცემს, ის მიიღო. მისი გახარებული სახის და ემოციის მნახველმა უამრავჯერ ვუთხარი - მიყვ არხარ! ჩემთვის ყოველთვის იმ ნინოდ დარჩება, როგორიც 10 წლის წინ გავიცანი. მის გვ ერდით ყოფნა კომფორტია, ნინო ჩემთვის ყველაფერია. ობიექტური და დინჯი გამხადა. დღეს რომ თმაში ჭაღარა არ მაქვს, მისი დამსახურებაა. ნინო! მე შენ მიყვარხარ! მადლობა, რომ ასეთი ხარ. მადლ ობა, რომ ჩემს ცხოვრებაში ხარ და ჩემთვის არსებობ. მადლობა, რომ ასეთი ვაჟკაცები გვყავს. მადლობა, რომ მე მიძლებ. თუ ასეთი ვარ, შენი დამს ახურებაა. უბრალოდ, მადლობა ყველაფ რისთვის. ძალიან მიყვარხარ!.. შენი მეუღლე

სიული და ცოტა რიტმული ცეკვაა, რაც ასევე ახასიათებს „კურიერს“. დაბადების დღეზე ყველაზე მეტად საზოგადოების რეაქცია მაინტერე სებდა, მაგრამ თეამ მკაცრად გაგვ აფრთხილა, სახეში არავის უყურ ოთო. ხუთოსანი მოსწავლესავით მეც სივრცეში ვიყურებოდი და კი ვილი და საშინელი ტაში მესმოდა, უკვე მივხვდი, რომ კარგი გამოვი და. რომ დავამთავრეთ, ნინო ტი რილით მოვიდა და გვეხუტებოდა. პირველი ის იკითხა, რა დროს გააკ ეთეთ და მოასწარითო“. დათო ქაშიაშვილი: „ეს ჩემი შე საძლებლობების მაქსიმუმი იყო. სა ერთოდ ნული პლასტიკა მაქვს, არ ვიცი ეს როგორ შევძელი. მოძრაო ბების თანმიმდევრობა თვლით და ვიმახსოვრე. მაყურებლის მხრიდან ძალიან დადებითი ემოციები მოდი ოდა და ეს ძალიან მაგარი იყო“. საღამოს წამყვანი და თამადა დათო გომართელი იყო. წინასწარ

მომზადებული ნომრების ავტორე ბს არც სხვები ჩამორჩნენ. გიორგი გერსამიამ და დუტამ იქვე გამოიც ვალეს, ბიუსტები ჩაილაგეს და იც ეკვეს. დიანა ჯოჯუამ და ზალიკო უდუმაშვილმა კი ახალი წლისთვის მომზადებული სიმღერა კიდევ ერ თხელ გაიხსენეს და დიმა ობოლაძ ესთან ერთად, ამჯერად ნინოს მი უძღვნეს. ზაალ უდუმაშვილი: „მე და დი კომ ეს სიმღერა საახალწლო „ვანოს შოუში“ ვიმღერეთ. სახუმარო კური ერული სიმღერა ახლა ნინოსთვის გავიმეორეთ. ისეთი უგზო-უკვლოდ ნიჭიერიც არა ვარ, რომ მეცეკვა, ამ იტომ ეს სხვისი პრეროგატივა იყო, ჩვენ ჩვენი ვარიანტი შევთავაზეთ. ძალიან ლამაზი დაბადების დღე გა მოვიდა“. დიანა ჯოჯუა: „კურიერის“ გუ ნდთან ერთად, როგორც შეგვეძლო ისე მივულოცეთ. გვინდოდა, რომ სიურპრიზი ყოფილიყო და მგონი გამოგვივიდა. მთავარია მოეწონა და გაუხარდა“. თამუნა კობერიძე: „ჩვენ ნინოს ბავშვობის მეგობრები ვართ და რა დგან გადაწყვიტა, რომ დაბადების დღე გადაეხადა, მოვინდომეთ, რომ ეს დღე ორიგინალური ყოფილიყო. ჯგუფელები ვიყავით და სტუდენ ტობის დროს ბევრს ვგიჟობდით და ვხალისობდით. მაშინ ოჯახები და შვილები არ გვყავდა და უფრო მეტი თავისუფალი დრო გვქონდა. ვიცო დით რა გაუხარდებოდა და ასეთი სიურპრიზებით დავხუნძლეთ მისი დაბადების დღე. გვინდოდა, მარტო ჭამა, დალევა და ცეკვა არ ყოფი ლიყო, როგორც ხდება ხოლმე და მოვიფიქრეთ რაღაცები. სიმღერ ის ჩაწერაც ერთად გადავწყვიტეთ. შერჩეულ სიმღერაზე ფონოგრამა

ჩავწერეთ და მარინა ბერიძესთან მივედით. ნინოსთვის სიურპრიზს ვამზადებთ და დაგვეხმარეთო ვთ ხოვეთ. რადგან „კურიერი“ ნინოსთ ვის მეორე ოჯახი და მესამე შვილია, მისი დაბადების დღის კულმინაციაც „კურიერის“ ნომერი უნდა ყოფილი ყო. წარმოუდგენელი რამ ხდებოდა. მთელი საღამოს განმავლობაში ნი ნო ხან ბედნიერებისგან იცინოდა, ხან ტიროდა. დღემდე ვერ გამოვდ ივართ ამ დღის ემოციებიდან “. ნინო შუბლაძე: „არ ვიცი რა ვთქვა. დაუვიწყარი დაბადების დღე მომიწყვეს. ხან მეცინებო და ხან მეტირებოდა. ემოცია რომ მომაწვა, თავი ვეღარ შე ვიკავე. ისეთი სიურპრიზები გა მიკეთეს და ისეთი სიყვარული

გამოხატა ყველამ, რომ ადამია ნი ვარ, ხე ხომ არა ვარ. საუკ ეთესო დაბადების დღე, ალბათ, მხოლოდ ასეთი შეიძლება იყოს. ძალიან მაგარ კონცერტ-შოუზე ვიყავი და ახლაც ემოციებში ვარ. ამ საღამოს ყველა ჩემი ახ ლობელი, მეგობარი და კოლეგა იყო, ვინც ძალიან მიყვარს და მინდოდა, რომ ყოფილიყო. დიდი ხანია ყველა ერთად არ შევკრე ბილვართ, ყველამ დაუვიწყარი საღამო მაჩუქა. „კურიერის“ ნო მერზე საერთოდ შოკში ჩავვარ დი. სამსახურში ისე ფუსფუსებ დნენ ვხვდებოდი, რომ რაღაცას მიმზადებდნენ, მაგრამ ამდენს არ ველოდი. რომ დაიწყო ორიგ ინალობა დილის 5 საათამდე არ დამთავრდა“.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

EXCLUSIVE

„ჰარიჰარალე თენგიზ არჩვაძე 10-წლიანი პაუზის შემდეგ სცენას უბრუნდება დეა თავბერიძე ღმერთმა ის თითქმის ყველა დადებითი თვისებით შე ამკო. ხალხმა კი რაინდად მონათლა. უსპეტაკესი სულის პატრონი, უღალატო და კარგი ადამიანი – ეს მათი შეფა სებაა, ვინც თენგიზ არჩვაძეს პირადად იცნობს. 79 წლის მსახიობმა ილია ჭავჭავაძე განასახიერა. ეპიზოდი თე მურ ჩხეიძის სპექტაკლიდან „ასი წლის შემდეგ“ ვარსკვ ლავის გახსნის დღეს გააცოცხლეს. პირველ თებერვალს კი მარჯანიშვილის თეატრში პრემიერაა. სცენზე 10-წლ იანი პაუზის შემდეგ ლეგენდარული თენგიზ არჩვაძე ით ამაშებს. მე მას პრემიერამდე რამდენიმე დღით ადრე თე ატრში შევხვდი. თენგიზ არჩვაძე: „მითხრეს, მეორე აქტიც იქნებაო. ბოლო მდე არ ვარ საქმის კურსში. თითქმის ათი წელია, სცენაზე არ დავმდგარვარ. შეგრძნება მძიმე იყო. მაგრამ, როცა სა ქმეა საკეთებელი, თავსა და გრძნობებს უნდა მოერიო. მაყურებელმა და ტაშმა ისევ მოიტანა ძველი ემ ოცია... როლები არასოდ ეს დამითვლია. ხანდახან მეკითხებიან, რომელი როლი სჯობიაო. შრომა მაქვს დახარჯული, ბა ტონო. ზოგი უკეთ გა მოდის, ზოგი – არა. რთ ული პროცესია ეს ყვ ელაფერი, ლაპარაკით ამის გარკვევა არ ღირს და არც შეიძლება... იღ ბალიც უნდა გქონდეს, შრომაც შეგეძლოს და ცოტა ნიჭიც უნდა და გყვეს. განათლებაც აუ ცილებელია. ჰარიჰარა ლედ არაფერი მოდის, მსახიობობა მძიმე პრ ოფესიაა“.

შვილი იღებდა. ამ ფილმში თე ნგიზ არჩვაძესთან ერთად შონ კონერი, კლაუდია კარდინალე, პიტერ ფინჩი და ლუი ჯივანო ტი მონაწილეობდნენ. შონ კონერი „შონ კონერისთან არასას იამოვნო მოგონებები მაკავშ ირებს. მითხრა: შოტლანდი ელი ვარ, როდესაც საბჭოთა კავშირში მოვდიოდი, მირჩიეს, კავკასია აუცილებლად მოინ ახულე, ჩვენს ქვეყანას წააგავ სო. მერე მომიბრუნდა, თქვენ რას მეტყვითო. კარგი რჩევა მოუციათ, ჩამობრძანდით სა ქართველოში და ამ სიტყვების ძალას უკეთ შეიცნობთ-მეთქი, ვუთხარი. ვიფიქრე, წავიყვან სვანეთში, თუშეთში, კახეთში. მოვატარებ საქართველოს-მე თქი... მაგრამ ჩანაფიქრი ვერ განვახორციელე. როგორ გა ხმაურდა ეს ამბავი, არ ვიცი. მეორე დღეს ჯგუფის დირექტ ორმა, მარონმა დამიბარა და: თენგიზ, რა უფლებით მოიწვიე საქართველოში შონ კონერი, ხვალ „კაგებეში“ მო გიწევს მიბრძანებაო. რეჟისორი მიხეილ კალატოზიშვილი დი დი ავტორიტეტის პატრონი იყო, მას ავუხსე ნი მდგომა რეობა და ს წო რე დ მან გადა მარჩინა. ს აქ ა რ თვ ე

თენგიზ არჩვაძის ვარსკვლავი მარჯანიშვილის თეატრის წინ ეს რიგით მეექვსე ვარსკვ ლავია. თამარ სხირტლაძე, გივი ბერიკაშვილი, სოფიკო ჭიაურე ლი, ოთარ მეღვინეთუხუცესი და გურანდა გაბუნია – ამ სიას თენგიზ არჩვაძის სახელობის ვარსკვლავიც შეემატა. თენგიზ არჩვაძე: „არ მი ნდოდა ვარსკვლავი, უარს ვა მბობდი. მერე ტელევიზიით გამოვიდა დავით ოქიტაშვილი და თქვა: იანვარში თენგიზ არჩვაძის ვარსკვლავი იხსნებ აო. ფაქტის წინაშე დავდექი. მერე ჩემმა შვილებმა მითხ რეს: გეყოფა, ნუ გაახურე სა ქმეო. კარგი, გააკეთეთ, რაც გინდათ-მეთქი“. მოგონებები ვარსკვლავური ცხოვრებიდან „წითელ კარავს“ რეჟი სორი მიხეილ კალატოზი 20

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ლედ არაფერი მოდის“

ლოში მისი წამოყვანის ნება არ დამრთეს, მაგრამ ქართული სუფრა და ტრადიციები მაინც გავაცანი. შოტლანდიელ შონ კონერის, ორი ოსკარის მფლო ბელ ამერიკელ პიტერ ფინჩსა და იტალიელ ლუი ჯივანოტის მოსკოვში, რესტორან „არაგ ვში“ ხშირად ვეპატიჟებოდი. ხაში დააგემოვნეს და ძალიან მოეწონათ. ჰოდა, ამის შემდეგ კვირაობით დავდიოდით, რა დგან ხაშს მარტო კვირას აკეთ ებდნენ. ერთხელ პიტერ ფინჩი მომიბრუნდა და: მილიონერი მე ვარ და სულ შენ რატომ იხდიო. მე ვუთხარი: შენ კი ხარ მილი ონერი, მაგრამ მე ქართველი ვარ-მეთქი!“ შეხვედრა გალაკტიონ ტაბიძესთან მარჯანიშვილის თეატრთან, შემოსასვლელის წინ გაზეთე ბის ჯიხური იდგა. რაღაც ფი ნანსური დახმარება გვჭირდებ ოდა მე და ჩემს მეგობარს. დიდი მსახიობი იყო გომელაური, უფ როსი თაობის წარმომადგენე ლი. მას ვეძებდით. ჯიხურთან იდგა და გალაკტიონს ესაუბრ ებოდა. ქუთაისიდან იცნობდ ნენ ერთმანეთს გომელაური და

გალაკტიონი. ეს ჩვენი მსახიობია, არჩვაძეო, გააც ნო ჩემი თავი ზა ხარმა. ნახევარი სა ათი საუბრობდნენ. სხვადასხვა სპექ ტაკლები გაიხსენეს. გალაკტიონს სარე ჟისორო კურსები ჰქ ონდა დამთავრებული მოსკოვში. თეატრის სა ქმეში საკმაოდ ჩახედუ ლი იყო და სიყვარულ ითაც ძალიან უყვარდა. თუმცა სპექტაკლზე არასოდეს მინახავს... მერე ისე მოხდა, რომ წყნეთში, ურდოს ას ასვლელთან ჰქონდა აგარაკი, ხის სახლი ედ გა, მე რე ეს სა ხლი დაიწვა. მე მანამდე ვესტ უმრე რამდენჯერმე. გემრიელი შინდი ჰქონდა ეზოში. ერთიორჯერ გავესაუბრეთ ერთმან ეთს... ბოლოს ძალიან ცუდად ეცვა. გაცვეთილი კუბოკრულო ჯემპრით იყო“. მიხაი ზიჩის მოხატული ვეფხისტყაოსანი ომიანობის პერიოდი იყო, გვიჭირდა, ხელმოკ ლედ ვცხოვრობდით, სა ხლიდან მამამ ყველაფერი გაყიდა. ბოლოს ქართვე ლიშვილის 1888 წელს გა მოცემული ვეფხისტყაო სანი დაგვრჩა, მიხაი ზიჩის ილუსტრაციებით. მამა იძულებული გახდა, „ბუ ხანკა“ პურში გაეცვალა. დიდი „ბუხანკები“ იყო მაშინ, ზეთწასმული. მო გვიანებით მამისგან გა ვიგე, ვის მიჰყიდა წიგნი. მივედი და დავიბრუნე. 1500 მანეთი მივეცი. დი დი ფული იყო ეს მაშინ. თეატრში ხელფასს 120 მანეთს ვიღებდი“.

ქალების გულთამპყრობელი „თაყვანისმცემელი ძა ლიან ბევრი მყავდა. ქუ ჩაში მაჩერებდნენ, სიყვ არულს მიხსნიდნენ. რო დესაც „შეხვედრა მთაში“ გადავიღეთ, რუსეთიდან, ვლადივასტოკიდან, ხა ბაროვსკიდან უამრავი წერილი მოვიდა. 18-19 წლის გოგონები მწერ დნენ. ყველას ვერც კი ვკითხულობდი. ჩემს ცო ლს ვაძლევდი, შენ უპას უხე-მეთქი. მეკითხებიან, როგორ არ გაგათამამა ქალების სიყვარულმაო, მაგრამ არ უმოქმედია. სხვა ბუნება მქონდა. ქალაქე ლი კაცი ვიყავი, კაცებში გაზრ დილი...“ მეუღლე – ნელი ფილიაშვილი „მე და ჩემი მეუღლე კურს ელები ვიყავით. მერე ორივ ენი მარჯანიშვილის თეატრში გაგვანაწილეს. მერე შვილები გაგვიჩნდა და ნელიმ თეატრს თავი დაანება. მოგვიანებით პროფესია შეიცვალა. ფილო ლოგიურიც აქვს დამთავრებუ ლი და „საქართველოს ენციკლ ოპედიაში“ მუშაობდა“. 70 ვარდი „70 წლის იუბილეზე 70 ვა რდი მივიღე. სცენაზე მომაწო და ერთმა ქალბატონმა. უცხო იყო, არ ვიცნობდი, მომაწოდა და წავიდა. ლამაზი ვარდები იყო, დამესივნენ მერე და ყველ ამ წაიღო სათითაოდ... ვარდებ ის ჩუქება მეც მიყვარდა. ყვავ ილები ძალიან მიყვარს, ვარდი განსაკუთრებით. ჩემი დარგ

ლაშარის ჯვარი

ული ვარდები მაქვს აგარაკზე. სხვადასხვა ფერის. შავი ვარდი დავრგე და თეთრი გამოვიდა. დეკემბრამდე ხარობდა. ტალა ვერიც მაქვს გაკეთებული“.

ერთ-ერთ ი ბოლ ო სპ ექტ აკ ლი, რომ ელ ში ც თენ გი ზ არჩ ვა ძე მ ითა მ აშა, სწ ო რ ე დ „ასი წლის შემდეგ~ არის. რამ დე ნი მე წლი ს წინ ათ თეა ტრ იდ ან წას ვლ ას ინფ არ ქტ ი მო ჰყვ ა, ინფ არ ქტ ს – გულ ის ოპე რა ცი ა. მერ ე სცე ნ ას გან ერ იდ ა, სცე ნა სთ ან ერთ ად – ქალ აქ სა ც და თბი ლი სთ ან ახლ ოს, არ აგვ ის ხეო ბა ში, ლაშ არ ის ჯვა რშ ი ჰპო ვა სიმ შვ იდ ე. იქ მარ ტო ა. ბუხ არ იც არ ის, მარ ან იც. ღვი ნო ს ორ ნაი რს აყე ნე ბს, შავ სა ც და თეთ რს აც. იქ ყოფ ნა ზღა პ არი აო, ამბ ობ ს. ამ ზღა პა რ ში შეხ ვდ ა ძვე ლი თ ახა ლ წე ლსა ც და მალ ე ისე ვ აპი რე ბს გამ გზ ავ რე ბა ს“.

100-ზე მეტი კინოროლი და არაერთი დასა მახსოვრებელი სახე თეატრის სცენაზე: „დიდოსტატ ის მარჯვენა“, „შეხვედრა მთაში“, „ხევისბერი გოჩა“, „დათა თუთაშხია“, „ხევსურული ბალადა“, „კეთილი ად ამიანები“... ქართული კინოს ლეგენდა და ყველასთვის უსაყვარლესი მსახიობი თენგიზ არჩვაძე მარჯანიშვი ლის თეატრში 50-იანი წლების ბოლოდან მოღვაწეობდა. 60-იანი წლებიდან პოპულარობა კინოშიც მოიპოვა. თუ მცა ნიჭთან ერთად მის ადამიანურ თვისებებსაც უს ვამენ ხაზს. ვარსკვლავის გახსნაზე მარჯანიშვილის თეატრში უამრავი ადამიანი შეიკრიბა. ამგვარ სიტყვე ბსაც მოვკარი ყური: კარგი კაცის საღამო ყოველთვის კარგი გამოვაო.

გიზო ჟორდანია: „მთელი საქართვე ლო ულოცავს ბატონ თენგიზს ამ შესა ნიშნავ დღეს. დღეს ჩემი ზეიმიც არის, ყველას ზეიმია. ის მართლაც ქართული თეატრისა და კინოს რაინდია, არის უნ იჭიერესი ადამიანი, უკეთილშობილესი კაცი და ბრწყინვალე მოქალაქე. თავშეკ ავებული მახსოვს სულ. მდუმარე კაცია თენგიზი, დიდი აზრებით“. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

სპეციალურად „პრაიმტაი თონის პური ქართულად შემწვარ მწვადს ქართული ღვინო მოუხდებაო, უფიქრია ბატონ ალექსანდრეს და ნათესავისთვის უთხოვია, კახეთიდან რქაწითელის ნერგი ჩამომიტანეო. დარგო, გაახ არა კიდეც, მაგრამ ვაზმა ნაყოფი არ მოისხა. ბატონი ალეკო იხტიბარს მაინც არ იტეხს... მარანიც კი მოაწ ყო ქართულ ყაიდაზე... 22 წლის წინათ შვეიცარიაში ჩასულს ყველაზე მეტად, თურმე, თონის პური, ჭყინტი ყველი და შუშა კიტრი ენატ რებოდა. ცხელი თონის პურისა და ყველის სიყვარული ბავშვობი დან გამომყვაო, ამბობს.

იძე დეა თავბერ რმატებულ ბაზე ბევრ წაიზიკოსს ე რ კ შე ს ო მ ველ ფ ვისტო ბერნში სათ ხვდი. მათ შორის ქართთვის მას სა ს ვ უ შე ი ვ ს რ ლ ე ე ტ ვ ინ თ . ქარ ლიშვილსაც ვიტყვე, ფიზიკოსის სტ ში შე ა ალეკო მჭედ ი ც რ რ ა ო ც შვეი როგ ო არა მარტო ხლში ვეწვიე. არე ოჯახს ი, არამედ საქართველტე ვ ყ ო მ თ რ ა მ ბ უ ე ინ ლ . ე ვ ენ ბ თ ო რ ნ ქა ე მცხოვრები სტუმრებიც კარგად იც ვა ქართველ დან ჩასულიერად მისულს მათთან სხქართული ხაჭა რვიუს ჩასაწ ნენ. დიასახლისი ჯერ ებით კი ყველანი ბიც დამხვდიმასპინძლდა, მოგვიანდა ჩემთვის საგა პურით გაგვფრასთან მიგვიპატიჟა ლი კერძი „ცი გაშლილ სუმზადებული შვეიცარიუ ეკო წუხდა, ნგებოდ მო მოგვართვა. ბატონი ალ ღლემ ეს ურიხული“ ატომ აიჩემა ჩემმა მეუ არ რ ვ წ ს, მ ი მ შე ს მე დ ა არ ი“, ქართულ „ციურიხულ რამე სჯობსო? მე ა ნ გა მე მწვადს ი გითხრათ, კი, მართალ რძი, მეგემრ ამა უცხო კე... იელა კიდეც

ალექსანდრე მჭედლიშვილი: „არ ვაპირებდი შვე იც არ ია ში დარჩენას. თბ ილისში დი დი ლაბო რატორია მქონდა. 40 თა ნამ შ რო მე ლ ი მყ ავ და. ვფიქ რობ დი, სამ წე ლს ვი მუშავებ, კვალიფ იკაციას ავიმაღ ლებ და საქართ ველოს დავუბრ უნდები-მეთქი, მაგრამ? აგერ უკვე ოცდამე ორე წელია, რაც აქ ვართ. 88 წე ლს მე ჩამოვედი, 90-ში ცოლ-შვ ილი ჩამოვიყვ ანე. საქართვე ლოში ბოლოს ამ ზაფხულს ვიყავი. თავიდან ძალიან დიდხანს მომიწია ს ამ შო ბლ ოს თა ნ განშორება. მერე

ი ლ ე ვ თ რ ქა ს ი ს ო კ ი ზ ი ფ ა ი გ ლ ა ტ ნოს

ქალბატონ სოფო ფოცხვერა შვილს ბერნში, შვეიცარიაში მც ხოვრებ ქართველთა შეკრებაზე შევხვდი. მოგვიანებით კი მის წი გნსაც გავეცანი. „ნოსტალგიაში“ ძირითადად ციურიხში დაწერილი ლექსებია შესული. 13-წლიანი მო ნატრებაა პოეზიად აკინძული. წიგნი ბაღათერ არაბულის თაოსნობით საქართველოში გამოიცა. თა ვად არაბული ლექსებს ამგვარად აფასებს: უცხოობაში მოხვედ რილი ქართველი ქა ლის ცრემლითა და წუხილით გაჯე რებული აღსარე ბა – ღაღადისი... ქართულ მიწას დანატრებული ქალბატონი კი ცრე მლ ია ნი თვა ლე ბი თ მეუ ბნ ებ ა: მშვიდობას, ერთმანეთ ის ძმობას, მეგობრობ ას, დათმ ობას, მო თმი ნებასა

და მშენებლობას ვუსურვებ ჩემს ერს... სოფო ფოცხვერაშვილი, პო ეტი: „თავდაპირველად სახუმარო შა რჟებს ვწერდი. ამით ვხალისობდი, მეგობრებსაც ვაცინებდი. თავიდან ამას სერიოზულად არ ვუყურებდი, არც ლექსებს ვაგროვებდი. აქ შე ვაგროვე. ცხოვრებამ განაპირობა, რომ ეს ჩემი გრძნობა – მონატრება თუ აქაური მდგომარეობისადმი შე უგუებლობა – ფურცელზე გადამე ტანა, ფიქრი ლექსისთვის გამენდო... ეს მავსებდა... ვიწრო წრეში დავი წყე ლექსების წაკითხვა. სამი წლის წინათ, ჩემი მეუღლის გარდაცვა ლებიდან ერთი წლის თავზე ჩემი ლექსების პრეზენტაცია მოვაწყვე. ეს ქართველების ფართო წრეში გა ვაკეთე. მათ გავანდე ჩემი ფიქრები. რამდენიმე ლექსი ჩემმა ახლობელმა გერმანულად თარგმნა. შეხვედრაზე წავიკითხე კიდეც. იქ მყოფ გერმან ელებს მოეწონათ: მადლობა იმ სი ამოვნებისთვის, თქვენმა ლექსებმა რომ მოგვანიჭაო“. „ნოსტალგია“ „წიგნის გამოცემა არც მიფიქრ

რით რომ არ შეგეწუხები ნა. თავიდან, აქ რომ გადმ ოვედი, არ ვიცოდი ამათი წესები. ეზოს დასუფთ ავება დავიწყე მანქანით, რომელიც ფოთლებს ის რუტავდა. მეზობელი მო ვიდა და მითხრა: არ მინდა პრობლემები შეგექმნათ, შეიძლება დაგაჯარიმონო. თურმე კვირაობით იკრძ ალება ხმაურიანი მანქანის ეზოში გამოყენება“.

„პერესტროიკამ“ მიშველა, თორემ მოღალატედ შემრაცხავდნენ. არადა ინსტიტუტში, რომელშიც ვმუშაო ბდი, საქართველოდან წერილი რამდ ენჯერმე გამოგზავნეს. ძალიან ცუდი წერილები მომდიოდა, მაგრამ მაინც გადავრჩი. ბევრის მსგავსად, „კაგე ბე“ არ გადამკიდებია. ბედმა გამიღი მა, დაინგრა ქვეყანა, კომუნისტური სისტემა მოიშალა და ეს პრობლემაც მოიხსნა...“ პირველი დაბრუნება „უკან 94 წელს დავბრუნდი, ექვს წლიანი განშორების შემდეგ. საქა რთველოს ადრე საბჭოთა კავშირის პატარა შვეიცარიას უწოდებდნენ. ქვეყნის ლანდშაფტი ზუსტად საქა რთველოს ჰგავს. უფრო მეტიც, საქა რთველო ბევრად უკეთესია, რადგან მრავალწახნაგოვანია. ჩვენ ყველაფ ერი გვაქვს. როდესაც პირველად ჩა მოვედი, თბილისი დანგრეული დამხ ვდა, შენობები – გადამწვარი. ყველ აფერი მოშლილი იყო... ამ ზაფხულის შთაბეჭდილება ბევრად განსხვავდე ბა. ვფიქრობ, საქართველო შენდება. ხშირად, როდესაც საქართველოში მცხოვრებ ქართველებს ვესაუბრები, მეუბნებიან, თქვენ წასული ხართ და არაფერი იცით. ქვეყანა კი შენდება, მაგრამ ჩვენ ხელფასს არავინ გვიხ დისო. ქვეყანა, თუ არ აშენდა, ხელფ ასს ვერავინ მოგცემს. შვეიცარიაში კარგი ცხოვრებააო. იცით, რამდენი ხანი მოუნდნენ ესენი ამ ცვლილე ბას? ჩვენ კი ძალიან მოკლე დროში გვინდა ყველაფერი“. აქ ცხოვრების თავისებური სტილი აქვთ „ადრე კორპუსში ვცხოვრობდით. ღამით 10 საათის შემდეგ ვეღარ იბ ანავებდი, მეზობელი წყლის ხმაუ

რუსიკო მჭედლიშვ ილი: „ამ ქვეყნის ცხოვრე ბის სტილის შესახებ, როდესაც ჩვენ თან სტუმრად მყოფმა მამუკა ონაშ ვილმა შეიტყო, ასე თქვა: დაილოცოს ჩემი ხალხი და ჩემი ქვეყანაო... სა ქართველო, ამ მხრივ, სულ სხვაა. აქ ქართულ არხებს ხშირად ვუყურებთ. გადაცემებშიც იგრძნობა ქართული სითბო. სატელევიზიო პროგრამებთ ან დაკავშირებით, ერთ რამეზე მინდა ყურადღება გავამახვილო. ძალიან გამაღიზიანებელია, როდესაც თი თქმის ყველა გადაცემაში ერთი და იგივე ცნობილი ადამიანი და ჩვენთვ ის კარგად ნაცნობი სტუმარი ჰყავთ, რატომ? კი, ძალიან კარგები არიან, მაგრამ ეს უკვე მოსაბეზრებელია. „ინტუიციასა“ და „ვა ბანკში“ მაინც მოიწვიონ უცნობები და ვისაც მართ ლა უჭირს, იმათაც მოაგებინონ. ეს ბევრად კარგი იქნება... ან გაგვაცნონ ის ნიჭიერი ადამიანები, რომელთაც ჩვენ არ ვიცნობთ...“ ალექსანდრე მჭედლი შვილი შვეიცარიის ბირთვული კვლევის ინსტიტუტში წამყვან სპეციალისტად მუშაობს. პარა ლელურად ლექციებსაც კითხ ულობს: „არსებობს თეორეტიკული და ექსპერიმენტული ფიზიკა. ჩვენი მიმართულება სწორედ ექსპერ იმენტულია. ცდების ჩატარების შედეგად ვიღებთ დასკვნებს. თე ორიაში შეიძლება ბევრი რამ მო იფიქრო და საბოლოო ჯამში, ყვ ელაფერი ტყუილი აღმოჩნდეს. ექსპერიმენტში საკმაოდ ძნელია შედეგის მიღება, შეიძლება წლები დასჭირდეს, სამაგიეროდ რასაც აღმოვაჩენთ და რასაც მივიღებთ, უტყუარია“.

ია, მეგობრებმა დამაძალეს, მერე ბატონი არაბული მომეხმარა და საქართველოში დავბეჭდეთ. წიგნი დაიბეჭდა თუ არა, იმ ღამესვე გა მოვემგზავრე. ძალიან მინდა, რომ გაზაფხულზე საქართველოში ჩამო ვიდე და წიგნის პრეზენტაცია გავმ ართო“. ქართული მიწა „ყველა ადამიანს თავისი პრობ ლემა აქვს. მაგრამ აქ მცხოვრებ ქართველებს ერთი ტკივილი გვაკ ავშირებს – ეს ჩვენი მიწაა, ამას სა ქართველო ჰქვია. გარდაცვალების წინ ჩემმა მეუღლემ მთხოვა, ქართ ული მიწა ჩამომეტანა. აუცილებლ ად შემისრულეთ ეს თხოვნაო. შე ვუსრულეთ. მიწა ჩამოვუტანეთ და გულზე დავაყარეთ...“ „ბებერო მუხავ“ (ამონარიდი ლექსიდან) ღვთის ნებით დგახარ! იგერიებ ავსაც და შავსაც, თუმც, ერთ ფოთოლსაც მწარედ გლოვობ, გმინავ და სწუხარ. უძლებდი! უძლებ! კვლავ გაუძ ლებ საუკუნეებს დიდება შენსა მოთმინებას, ბებე რო მუხავ!

„საქართველოში ომმა აქ მყოფი ქართველები გაგვანადგურა. სწორ ედ მაშინ დავწერე „ბებერო მუხავ“. ძალიან მინდა, რომ ეს ლექსი ოდეს მე რომელიმე მსახიობმა წაიკითხოს. ამ ლექსში ყველა ქართველის განც და და სურვილია...“

„ნოსტალგია“ ციურიხიდან საქართველოს მონატრებით დაწერილი ლექსები

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

იმისთვის“ შვეიცარიიდან „პ შვ იკას კა ილთ ოს და რგი აშვ მი ყვე მუსიილი და ს კო ლან კოს უყ ვდი ნცერი ერ ია სა ვარს ვართ ტებ თად ფლმზარ ქარ . ძა ზე ხა ორ ეულ თუ ლია ჭა ია ლი ნ პუ ნი ო, რზ გი ე“ ჟდ ებ ა

შვეიცარიაში საქართველოს ელჩის შვილი პიკასოს მემკვიდრესთან მეგობრობს

EXCLUSIVE

ს ალ ო მე გორგ ილაძის შვ ეიც არ იუ ლი ცხოვრება მა მის ელჩობამ განაპი რობა. თუმცა, ჟენე ვაში ჩასვლისთანავე სპეციალობად საერ თაშორისო ურთიერ თობები აირჩია და Webster University Geneva-ს სტუდენ ტი გახდა. ის ამ უნ ივერსიტეტის ერთა დერთი ქართველი სტუდ ენტია. „ამის გამო უნივ ერსიტეტის ეზოში ქართ ული დროშა ფრიალებს და მეამაყებაო“, – მითხრა. 20 წლის სალომე, მშობლიურ

ზესტაფონური დედალი შვეიცარიულ გაზეთში

ის გარდა, 5 ენას ფლობს: ინგლ ისურს, ფრანგულს, იტალიურს, ესპანურსა და რუსულს. როცა გა ვიკვირვე, ღიმილით მითხრა: ახ ლა პორტუგალიურს ვეუფლები, ოჯახი პორტუგალიაში გადადის საცხოვრებლად და მინდა, ეს ენ აც ავითვისოო. ეტყობა, სწავლა მისი ჰობია. მეორე სპეციალობად ფსიქოლოგია აირჩია, მანამდე კი ბიზნესურთიერთობითაც იყო და კავებული. ხუმრობს: ყველაფერს მივედ-მოვედები, მაგრამ რა ვქ ნა, ყველაფერი მაინტერესებსო. კარგი ნიშნების გამო იუნესკოში გაუშვეს სამუშაოდ. მერე საინვე სტიციო კომპანიაში გადავიდა. ამერიკულ უნივერსიტეტში „საქართველო 2008 წლის ბო ლოს დავტოვე, უკვე სამი წელია, აქ ვარ. ამერიკულ უნივერსიტე ტში ინგლისურად სწავლა არ გა

ზესტაფო ნური დე სწაული დლის ს პი ელებმა გ რველად შვეიცა ა რ ა ბაძე კი იგეს, მურმან მო ი დე დღეს „პ რ მეშვეობი თ შეიტყო აიმტაიმის“ ეიცარია ბს, რომ შ მ ცობამ~ ა ისი დედლის `მა ვ ღაფრთო მა ვანა. ზე აფონელმ სტ ა იანი კვე დედალმა 170-გრ რცხის წ ყალობით ამ იძლება რ შე ეკორდი გინესის წ მ იგნშიც მ ოხსნას და ოხვდეს:)

მჭირვებია. უცხო ენების ცოდნა ძალიან დამეხმარა. 5 წლიდან მატარებდნენ ჯერ ინგლისურზე, მერე რუსულზე, ესპანურზე... ამისთვის მადლობა დედას. ეს ძალიან წამადგა უნივერსიტეტში ბავშვებთან ურთიერთობისას. ბედნიერი ვარ იმით, რომ კარგი მეგობრები შემხვდნენ, საერთა შორისო ქალაქია და თითქმის ყველა ქვეყნიდან არის ხალხი, კარგი ჯგუფი მყავს. მართალია, ბავშვობის მეგობარს ვერავინ შე გიცვლის, მაგრამ ჯგუფელებმა იმდენად თბილი გარემო შემიქმ ნეს, რომ დღემდე მათი მადლობ ელი ვარ. ეს ძალიან ბევრს ნიშნ ავდა ჩემთვის. ასე რომ, განათლ ებასა და გამოცდილებაზე რომ აღარაფერი ვთქვა, შვეიცარიაში კარგი მეგობრები შევიძინე“. მეგობრები და პიკასოს შვილთაშვილი „ჟენევაში ბევრი ცნობილი ოჯახი ცხოვრობს, ამიტომაც ჩემთან მსოფლიოში ცნობილი ადამიანების შვილები და შვ ილიშვილები სწავლობენ. არის პიკასოს შვილთაშვილიც, მისი მემკვიდრე – ფლორიანი. ჩე მთან სწავლობს, აგრეთვე, ელი

ურთიერთობისას ხვდები, რომ წინაპრების ფულსა და ქონებას თუ მშობლების სახელს არც ერ თი მათგანი არ გაუთამამებია. არიან ძალიან შეგნებულები, უშ უალოები, თბილები. სწავლობენ ძალიან კარგად. თავიდან, რო დესაც ჩემთვის უნივერსიტეტი სიახლე იყო და გარემო მეუცხო ვა, ძალიან დამიმეგობრდნენ. ხშ ირად ვიკრიბებით. მაგალითად, პიკასოს შვილთაშვილი კარგი მუსიკოსია და ყველანი ერთად მის კონცერტებზე დავდივართ. ვიკრიბებით ჩემთან სახლშიც, ძალიან უყვართ ქართული სა მზარეულო, ფლორიანი გიჟდება ხაჭაპურზე, რომელსაც დედაჩე მი გვიკეთებს... ქართული სამზარეულოს გა რდა, მე ისინი ქართულ კულტ ურასაც ვაზიარე – წაყვანილები მყავდნენ სუხიშვილების კონც ერტზე, რუსუდან ფეტვიაშვილის გამოფენაზე. მათ გაოცებულ თვ ალებს რომ ვუყურებდი, ბედნიე რი და ამაყი ვიყავი“. ქართულ სითბოს ვერაფერი შეცვლის... „თებერვალში უნივერსიტე ტის დამთავრების შემდეგ პო

ჯგუფელებთან ერთად რუსუდან ფეტვიაშვილის გამოფენაზე სააბ ის შვ ილი. ელ ი სააბი სა კმაოდ ცნობილი დიზაინერია, „ოსკარის“ კაბებს ძირითადად ის კერავს. ჩემი ჯგუფელია შო კოლად „ფერეროს“ მფლობე ლის შვილი – კამილა ფერერო. ევროპაში ცნობილი შამპანურ „ლუქსორის“ მფლობელის შვილ იც ჩემთან სწავლობს... ძალიან კარგები არიან. უკვე სამი წე ლია, რაც ყველანი ვმეგობრო ბთ. მიუხედავად იმისა, რომ ის ინი ძალიან მდიდრები, ფაქტობ რივად, მილიონრები არიან, ეს მათ ხასიათზე არ აისახება,

რტუგალიაში გავემგზავრები. გამოვიყენებ ამ შანსს და ცოდნას გავიღრმავებ. ერთი წელი დამჭ ირდება, ალბათ, მაგისტრის დი პლომი რომ ავიღო. სამომავლოდ კი საქართველოში დაბრუნებას ვაპირებ. თბილისში ვიმუშავებ, იმიტომ რომ მანდ არის ჩემი გუ ლი, მანდ არიან ჩემი მეგობრები და ჩემს ცოდნასაც ჩემს ქვეყან ას მოვახმარ. ახლაც სიგიჟემდე მენატრება თბილისი და ჩემი ბა ვშვობის მეგობრები... ქართულ სითბოს ვერავინ და ვერაფერი შეცვლის...“ ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

„გარიგების“ პრემიერაზე „კინოშნიკების“ თავშეყრა იყო. პირველი, ვინც თვალში მოგვხვ და „შუა ქალაქის“ კალანდაძე - 12 წლის ზუკა ძამუნაშვილი იყო, რომლის დებიუტიც „გარიგებაში“ შედგა. ზუკას გმირსაც ზუკა ჰქვია და მაროს დამხმარე ბი ჭის როლშია. „ამაზე დიდი სიხარული ჯერ არ მქონია. ძალიან მაგარი იყო ამ ფილმში გადაღება. ბევრი სასაცილო სცენა იყო. „შუა ქალაქშიც“ ძალიან მენა ტრება გამოჩენა, სულ ვუ ყურებ, ძალიან მომწონს. ახლა გამოდის ახალი „ყველაფერი ფილმი ადამიანებზე“ და იქ მთავარი როლი მა ქვს. რეჟისორი გიო აბაშიშვილია“ - ახ ალი ამბები გაგვან დო ზუკამ. ცნო ბი სთ ვი ს, ზუკა ქეთი ასათ იანის შვილია. ქეთი ახალი „გარიგების“ ეპიზოდშიც ჩნდება.

კალანდაძე კინომსახიობ ი გახდა ნაირა გელაძე ისე ჰგავს ნანული სარაჯიშვილს, მი სი და მეგონა. კოლელიშვილმა ფილმში მართლაც მაროს დის, ცაროს როლი ათამაშა. „ვეცადეთ, რომ ქალბატონ ნანულის დავმსგვასე ბოდი. ძნელია წარმატებული ფილმის გამეორება. ჩემი აზრით, ფილმი შედგა. ძალიან სევდანარევი ღიმილით ვუყურებდი, მაგრამ არაჩვეულებრი ვი განწყობა მაქვს.“ ნანული სარაჯიშვილი ფილმშიც შო კოლადის მასაჟს იკეთებს და გათა მაშებაშიც მოიგო ეს მომსახურ ება. „აუცილებლად წავალ იმ შოკოლადის მასაჟზე, რო მელიც მოვიგე. ემოციე ბით ძალიან დატვირ თული ვარ. ვნერვი იმიტომ, ულობდი, კანონივით რომ არის, რომ გაგრძე ლება არასდროს გამოდის ხოლმე. მაგრამ ამან გა ამართლა.

ა დ ო რ ა მ ო რ ა ც

ა, „ვაშ

ეს ზაზა გველ ი, ფუ ჟ ა ნ ო ს იანის პერ წურწუმიას ა ლ ე ლ ცუნა, ა ექსპრო ხურია. ზაზ გმირის მსა დ გამოგონილი გმირ მტა წარმოჩენით ის ფილმში ნც კმაყოფილი მაინცდამაი ილმი ისეთი არ არის. „ფშეცდომებს რამეა, რომ ორებ. ამ წ ვერ გამოას მ გმირს ფილმში ჩე სა ეცა იმის არ მი ერ მ ო რ , შუალება ნა ე სც თი პატარა სადაც ჰქონოდა, აღ ი მაყურებელ არის, ნ ვი ა დ იქვამ მაგრამ რა ტიპია. ი ვარ ბ ო ი ხ ა მე მს თხოვ ი ვ და ვერ მო ღეთი მ ა დ გა ასე რი ა მ კ უ მეთქი, ობა ნ ძ გრ ის ბ სო ად ნ ამ დვ ილ ნაც ა თ . ვს ქ მა გადა კინოში ლია -წ 15 ის ბ ე ღ ნდა. ო მქ ა ზ ნი პაუ “ ბა ე გული მწყდ ა. ზ ა ზ ს ბ ე აცხად

ფუცუნა თავისი როლით უკმაყოფილოა 24

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ყანდაურა“ ურა,

დავით როსტომაშ ზე ცოლ-შვილით გამო ვილი პრემიერა ქალიშვილები ჰყავს, მისცხადდა. იმხელა გონა. დათოს ვაჟიც ჰყა ი მეგობრები მე სამი შვილი რომ ჰყავდა.ვს. 22 წლის იყო ნა, ხატია, 18 წლისაა. „არუფროსი გოგო ფილმი იყო, მხიარულ აჩვეულებრივი ი, თუმცა ცოტა სევდიანიც, მაგრამ ძალ ვარ. პოლიციელის ეპიზ იან კმაყოფილი ოდზე ბევრი ვი ცინე.“ მაკა ტაბატაძე (მეუღლ ელ „გარიგებას“ რომ ე): პირვ ვუ ორი კვირა ვტიროდი ყურე, , ისე შემეცოდა მარო. ახლაც ძალიან სევდიანი გამო ვედი, მაგრამ მაინც ძალიან მომეწონა. ქეთი როსტომაშ ვილი: პირველად ვნ ახე მამაჩემი ბოთლებს როგორ ალაგებს და ძა ლიან ვისიამოვნე. გიორგი როსტომა ვილი: არ მეგონა ასე შ კარგი თუ გამოვიდოდთი ა, ძალიან მომეწონა და ბე ვრი ვიცინე. ფილმში დათო ომაშვილის გმირი სად როსტ ელოებს ამბობს. სცენა ღეგრძ ნათია გოგოჭურის პრორისტის, ბით ეს ფრაზები გაჰიტდგნოზე ება. დათო როსტომაშვილი: ვა შა, ურა, ყანდაურა.

როლა ნდი მ ეორე ბიჭის მამა ხდება

რ იერ ოლანდ თად აზე თა ოქრო ბაშ იყო მ ვის მე პირიძ ის უღ ოს ე პ სოფ იახლეა ული. მ ლესთა რემ ათ ც ნ ერ ორს . ოგ ხოვ სახ ული ვ ორელა რე ე რამ ლი ჯ არ. ბიჭ შვილი ერთ დენიმე ერ არ ს ველ : 5 თვი ოდ ს ზე ვ ერ ჩ ვარია შეგვირ ებით. ჩევ ამო ნტი ი ვყა ლიბ გვაქვ ა. დით ს. .

ნ ა ტ ს ი ტრ ე ძ ი ლ ა სარ ი შ ა ნ ი უკრა ს მიდი

0 წლის შემდეგ

ა ა ე ო ი ა ი

„გარიგება“ მამუკა ლორიასთვის ქორწინებასთან ასოცირდება მამუკა ლორია: „გარიგებას“ რომ იღებდნენ, ზაზამ დამირეკა: რას აკეთებო. ცოლი მოვიყვანე-მეთქი. ჰოდა წამოიყვანე კახეთში და „სვადებნიც“ გამოგ ივაო. ასეც მოვიქეცი. თაფლობის თვე თელ ავში გავა ტარეთ. სხვათა შორის მარო რომ კბილის ექ იმთან მიდის და იქ გოგონა ზის , ის გოგონა ჩემი ცოლი, მზიაა.

მაროს ალიძე თი წე რ ა ს ან -ერ ტრისტიგადის ერთ ლიან კა ა ძ რ ბ , ს რ ი ო ზონდესხვათა შორ მაშია. როგ . რ ბ . ო ა ო იშ ს ვრი ზიკურ ფ ი ვარჯ რგ ფი ს, მსახიობ აში გაემგზ ნ ნ ა ი ა ჩ ა რ რ ა ც კ რ მოლაპ ალე უ სულ მ . `რაღაც უკრაინელ ა ბ ბ ავრე ვაწარმოე , მაგრამ კებებს უსერებთან ყვი~. ი პროდ აფერს ვიტ რას იტ “ რ ჯერ ა არიგებაზე - „გ მია, ი ფილ ყვით? ლიან კარგ ება მაინც - ძა აცნობიერ აობ, მუ უშ ე მგ გ ა მ რა როდესაც მ ცესში იმდ ომ ო . რ ა რ პ უნდ შაობის ხარ, ღ ა ლოს ხ ნად ა ტურად ვერ ინც ა ქ მ ე ი რი ობ მი მთავა იქვამ. ს, რომ ფილ ი ის არ . შედგა

აძის და ლელა ფილმში დუტა სხირტლგბისტი გოგონა რა ს ლ რო წურწუმიას შვილის ი პერსონაჟია ერთთამაშობს. სწორედ მისთო და დასამახსოვ ა ი ს ა ხ სა ზე ა ლ ერთი ყვე რებელი. ახში ერთა მარეხი მაისურაძე: ოჯ ერთ-ერთ . ვარ ი ნ ე მ ს ტ რ ო სპ თი დერ ვიდა და იქ ამ ვარჯიშზე რეჟისორი მოსაკუთარ თა . ვარ ი ტ არჩია. რაგბის განსაკუთრე ვზე ძალიან ვიხალისე, ვა ჭ ო ბ შე ინ, შ მა ბით რომ გავაკეთე.

დუტას და ლელას რაგბისტი ქალიშვილი

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

„ყაზტრანსგაზ-თბილისი“

გაფრთხილებთ

• გაუმართავი გაზის ხელსაწყოებისა და არასტანდარტული საკვამლე და სავენტილაციო არხების ხმარებისას შესაძლებელია სათავსში მხუთავი აირის – CO-ს გამოყოფა, რომელიც უფერო, უსუნო, უგემო და ძლიერ მომწამლავია. გარემოში CO-ს 0.5%-ს დაგროვება 20-30 წუთში ახდენს ადამიანზე სასიკვდილო ზემოქმედებას, ხოლო 1% შესუნთქვისას 1-2 წუთში იწვევს სიკვდილს. • უსაფრთხოების პირობების დაუცველობა დიდ საფრთხეს უქმნის არა მხოლოდ გაზის დანადგარების მომხმარებელს, ასევე მისი მეზობლების ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეს.

ამასთან დაკავშირებით კიდევ ერთხელ შეგახსენებთ:

• ნუ მიანდობთ გაზის დანადგარების სამონტაჟო სამუშაოების ჩატარებას პირს, რომელსაც არ გააჩნია შესაბამისი კვალიფიკაცია; • სათავსი, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, უზრუნველყოფილი უნდა იქნას ვენტილაციით; გაზის ხელსაწყოებით სარგებლობის დროს ხშირად გაანიავეთ სათავსი; • გამათბობლის ან წყალგამაცხელებლის ჩართვამდე შეამოწმეთ კვამლსადენში წევა; • შენობაში გაზის სუნის შემჩნევისას შეწყვიტეთ გაზის მოხმარება, გადაკეტეთ გაზის ონკანები, გამოაღეთ კარ-ფანჯრები, გაანიავეთ სათავსი. არ იხმაროთ ღია ცეცხლი, ელექტროხელსაწყოები და არ ჩართოთ ან არ გამორთოთ შუქი. დარეკეთ 04-ზე!

• გაზის მიწოდების შეწყვეტის შემთხვევაში აბონენტი ვალდებულია, შეამოწმოს, გადაკეტილია თუ არა ონკანები: გაზის მრიცხველთან, გაზქურასთან, წყალგამაცხელებელთან და გამათბობელ ხელსაწყოებთან; • ნება მიეცით გაზის მეურნეობის მუშაკს, შპს „ყაზტრანსგაზ-თბილისის“ მიერ გაცემული სამსახურებრივი მოწმობის წარმოდგენის შემდეგ, შემოვიდეს თქვენს ბინაში მრიცხველიდან ანათვლების აღების, გაზგაყვანილობების, გაზის ხელსაწყოების დათვალიერებისა და ტექნიკური მომსახურების ჩასატარებლად.

კატეგორიულად აკრძალულია!

• საცხოვრებელ სახლებში, სკოლებში, ბაგა-ბაღებში, საზოგადოებრივი დანიშნულების შენობებში გაზზე მომუშავე ყველა სახეობის გამათბობელი და წყალგამაცხელებელი მოწყობილობების მონტაჟი და ექსპლუატაცია, რომელთა გამოყენებისას წვისთვის საჭირო ჰაერი აიღება სათავსიდან და წვის პროდუქტების გაწოვა არ ხდება კვამლსადენების მეშვეობით (ვინაიდან წვის პროდუქტები სათავსშივე რჩება); • სავენტილაციო არხების საკვამლე არხებად გამოყენება; • არასტანდარტული და თვითნაკეთი გაზის ხელსაწყოებისა და სანთურების გამოყენება; • გაზის ხელსაწყოებისა და გაზგაყვანილობის თვითნებური მონტაჟი, გადაადგილება, შეერთება, გაზგაყვანილობის შეცვლა, მისი გაჯის, ცემენტის ხსნარის, შპალერის, ხის პანელის, კარადების ქვეშ მოქცევა, სავენტილაციო ცხაურის დაფარვა (დაგმანვა); • დასასვენებლად და დასაძინებლად იმ სათავსების გამოყენება, სადაც დამონტაჟებულია გაზის ხელსაწყოები, გარდა სახელმწიფო სტანდარტით გათვალისწინებული გამათბობელი ღუმელისა; • გაზის ხელსაწყოების ჩამკეტი მოწყობილობების, საკვამლე-სავენტილაციო არხების არარსებობის შემთხვევაში ბუნებრივი გაზის გამოყენება; • ანთებული გაზის ხელსაწყოების უმეთვალყურეოდ დატოვება; • გაზსადენიდან ან გაზის ხელსაწყოებიდან გაზის გაჟონვის დადგენის მიზნით ღია ცეცხლის გამოყენება.

გახსოვდეთ, რომ:

• პასუხისმგებლობა საცხოვრებელ სახლებში გაზის საყოფაცხოვრებო ხელსაწყოების ექსპლუატაციაზე ეკისრებათ მომხმარებლებს.

პატივცემულო მომხმარებლებო!

გთხოვთ, დაიცვათ გაზის უსაფრთხოდ სარგებლობის წესების მოთხოვნები. 26

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

მალე ტელესივრცეში ექვსი ახალი არხი გამოჩნდება

ხათუნა მგალობლიშვილი

„გლობალ მედია ჯგუფი“ ქართულ ბაზარზე სულ ცოტა ხნის წინ შემოვიდა. კომპანია მოსახლეო ბას სხვადასხვა საკაბელო კომპანიებთან ერთად ახალ სატელევიზიო პროდუქტს სთავაზობს. „გლობალ მედია ჯგუფის“ პაკეტი, უკვე არსებულ უცხოურ და ქართულ არხებთან ერთად, ექვსი ახალი არხის დამატებას ითვალისწინებს. ამ პა კეტის არჩევის შემთხვევაში მომხმარებელი და მატებით მიიღებს ორ კინოარხს, სადაც უახლესი ევროპული, აზიური და ამერიკული ფილმები გავა; ორ სპორტულს, რომელიც მოიცავს ყველაზე საინ ტერესო ჩემპიონატებს; ერთ სერიალის არხს, სა დაც მთელი დღის განმავლობაში იტრიალებს თა ნამედროვე სამხრეთამერიკული სერიალები; და ერთ საბავშვო არხსაც. „გლობალ მედია ჯგუფი“ თითოეულ ახალ არხს ეტაპობრივად ჩართავს. 15 იანვრიდან უკვე გადის ეთერში ერთი სპორტული არხი უფასოდ. მარტის დასაწყისიდან კი მთლიანი პაკეტის ღირებულება 8 ლარი იქნება.

მამუკა გამყრელიძე, „გლო ბალ მედია ჯგუფის“ დირექტორი: – ჩვენ ვართ „pay TV“-ს პრინცი პით მომუშავე კომპანია, ანუ გადა იხადე და უყურე. თუმცა ჯერჯერ ობით ჩვენი მომსახურება უფასოა. ამჟამად გადის მხოლოდ ფეხბურ თის არხი. ჩვენ ვაწარმოებთ პროდ უქტს რომელიც საკაბელო ტელე ვიზიების მიერ უნდა გავრცელდეს. უახლოეს პერიოდში ჩავრთავთ კი ნოარხს. ეს იქნება კინოგურმანი. ამ არხზე გავა ამერიკული, ევროპული და აზიური აზრიანი ფილმები. თე ბერვლის შუაში დაემატება მეორე კინოარხი, სადაც ძირითადად ნა ჩვენები იქნება ჰოლივუდის ბლოგ ბასტერები. ასეთი ტიპის ფილმებს ბევრი ფიქრი არ სჭირდება, თუმცა საყურებლად ძალიან კარგია. ამავე პერიოდში ჩაირთვება კიდევ ერთი სპორტული არხი. მასზე ძირითა დად კალათბურთი გავა: „ენ-ბი-ეის“ თამაშები, ევროლიგა და ამავე არ ხზე იქნება ჩოგბურთი. სპორტის ეს სახეობაც ძირითად პრინციპად გვაქვს არჩეული: ნაჩვენები იქნება „A“ ტიპის ყველა ტურნირი. ამის შემდეგ, ალბათ, ავიღებთ გარკვეულ პაუზას და უკვე აპრი ლიდან დაგვემატება კიდევ ორი არხი. ეს იქნება სერიალების არხე ბი, სადაც ძირითადად სამხრეთა მერიკული სერიალები გავა. ვიყი დეთ ისეთი სერიალები, რომლებიც სრულიად ახალია. მათ ბოლო სე რიებს ახლა იღებენ. ასევე, ვაჩვენ ებთ იმ სერიალებსაც, რომლებიც საქართველოს ტელესივრცეში უკ ვე იყო და რომლებმაც საზოგადო ების კეთილგანწყობა დაიმსახურა. ჩვენი დიდი სურვილია, შევიძინოთ ამერიკული სერიალებიც, თუმცა

ეს ძვირი სიამოვნებაა. – ყველაზე ძვირი, ალბათ, სპ ორტია... – დიახ, ჯერჯერობით დიდ თა ნხებს ვხარჯავთ სპორტზე, რო მელიც, სხვათა შორის, ნაკლებად რეიტინგულია, ვიდრე კინო. იქნება ევროპის 6 ყველაზე ძლიერი ჩემპ იონატი: საფრანგეთის, იტალიის, გერმანიის, ესპანეთისა და ინგლ ისის. გვინდა და, ალბათ, მალე შე ვიძენთ არგენტინის ჩემპიონატსაც. არგენტინის ჩემპიონატი ყველაზე მოთხოვნადია. ასევე, ყველაზე მო თხოვნადია მთელ მსოფლიოში პრ ემიერლიგა. მისი ჩვენების ფუფუ ნე ბა არ აქ ვს „ნტვ პლ უს“-საც კი. ჩვენ მისი ჩვენების უფლების მოპო ვება მაინც შევძელით. წარმოიდგ ინეთ, თითო თამაშის ჩვენება, გა რდა იმ თანხისა, რასაც მთლიანობ აში ვიხდით, დამატებით გვიჯდება 1000 ევრო. ეს არის ტექნიკური ხა რჯი. მარტო სპორტის ჩვენება მი ლიონზე მეტი დაჯდა. მთელი დღის განმავლობაში სპორტის ჩვენების ფუფუნება მხოლოდ დიდ ქვეყნე ბს აქვთ, სადაც ასეთ არხებს ბევრი მაყურებელი ჰყავს. – თქვენ რამდენი მომხმარებე ლი გყავთ უკვე? – ჩვენი მაყურებელი ძალიან მცირეა. საქართველოში ძალიან სერიოზულმა და სოლიდურმა კო მპანიებმა ჩაატარეს კვლევები და სწორედ ამ კვლევების შედეგად და თვლილია დაახლოებით 200 ათას ამდე აბონენტი. – რის საფუძველზე ირჩევთ, რომელი ფილმები, ან რომელი ჩემპიონატები შეიძინოთ? – მაყურებლის მოთხოვნის მი ხედვით. წლების განმავლობაში ის

ადამიანები, ვინც დღეს ჩვენთან ერთად არიან, მუშაობდნენ სწორ ედ ამ სფეროში, მათ ძალიან კარგ ად იციან, რაზეა მოთხოვნა და რას უყურებენ ყველაზე მეტად. ჩვენ ფასებიც შეგნებულად შევარჩიეთ, ჩვენი მოსახლეობისთვის რეალ ური. ესპანელები გვყავდნენ სტუმ რად და როცა ჩვენი ფასები გაიგეს, გაოცდნენ. ესპანეთში თითქმის ცა რიელი პაკეტი დაახლოებით 30-35 ევრო ღირს. მისი შესყიდვის შემთ ხვევაში ცალკე არხები უნდა დაუმ ატო. თითო არხი კი დაახლოებით 3 ევრო ღირს. ჯამში, ეს ყველაფერი ესპანელებს 40-45 ევრო უჯდებათ. გასაგებია, რომ ჩვენ ესპანეთს ვერ შევედრებით, მაგრამ ნაწარმის შე სყიდვის თვალსაზრისით ჩვენც და ესპანეთიც ერთნაირი პირობებისა და ფასების წინაშე ვდგავართ. – როგორ მოხვდება თქვენი ახ ალი არხები ტელესივრცეში? – მოლაპარაკებები გვაქვს ძი რითად საკაბელოებთან. ეს არის „აიეტი“, „გლობალ ტვ“, „მეშვიდე არხი“, „სილქ ტვ“, „კავკასუსი“, რო მელიც მალე ჩაირთვება ბაზარზე. იმედი გვაქვს, რომ იმ რაოდენობას, რამდენიც გვაქვს გათვლილი, მო ვაგროვებთ. არის არხები, რომლ ებიც კატეგორიულ უარს ამბობენ ჩვენთან თანამშრომლობაზე. ისინი ამის მიზეზად სიძვირეს ასახელებ ენ. თუმცა თავის აბონენტებს არ ეკითხებიან, უნდათ თუ არა ჩვენი ახრები... ამიტომ ბაზარზე აუცი ლებლად მოხდება გადანაწილება. ის მაყურებლები, რომლებსაც ენ დომებათ ჩვენი არხების ყურება, მაგრამ ამის საშუალება არ მიეც ემათ, გადავლენ სხვა საკაბელო ზე. ჩვენ არავის არ ვაიძულებთ, და

ვერც ვაიძულებთ. გინდა? იყიდე და აჩვენე, არ გინდა და ნუ იყიდი, მაგრამ ნურც აჩვენებ. თუმცა იყო შემთხვევები, როცა ჩვენი არხები გაუშვეს ჩვენი ნებართვის გარეშე. ჩვენ დავუკავშირდით იმ კომპანიე ბს და ვუთხარით, რომ გაეთიშათ. ბოდიში მოგვიხადეს, მაგრამ მაინც არ გათიშეს. ამის შემდეგ იძულებ ულები გავხდით, კიდევ ერთხელ დაგვერეკა... მოვიდეს ეს ადამიანი და დადოს ხელშეკრულება ჩვენ თან, რა უშლის ხელს? მით უმეტეს, მარტამდე სულ უფასოა... ჩვენ მივწერეთ მარეგულირე ბელ კომისიას, იმ პერიოდში, რო დესაც ჩვენ ვუშვებთ ფეხბურთს და შემდგომშიც, როცა გავუშვებთ კალათბურთის თამაშებს, სხვა არ ხებმა უნდა გათიშონ. იმიტომ რომ ამ ტურნირების ყიდვა და ჩვენების უფლება სრულიად საქართველოს ტერიტორიაზე ექსკლუზიურად გვაქვს მხოლოდ ჩვენ. ინტერნეტ შიც კი. შესაბამისად, სხვა არხებს საქართველოს ტერიტორიაზე ამ თამაშების ჩვენება ჩვენი ნებართ ვის გარეშე არ შეუძლიათ. – რა არის პრობლემა, რატომ არ დებენ ხელშეკრულებას, ან რატომ აჩვენებენ ნებართვის გა რეშე? – პრობლემა რეალურად არის დაციფრებაში. უნდა მოხდეს ცი ფრულ ტელევიზიაზე გადასვლა. ყველას უნდა ჰქონდეს თავისი დე კოდერი, რომელიც თავად დაით ვლის აბონენტებს. ეს ისედაც უნდა მოხდეს 2015 წლამდე. ამ პერიოდ ისთვის უკვე უნდა იყოს ციფრულ ზე გადასული. ციფრული ტელევი ზია იძლევა საშუალებას, პაკეტე ბის სახით გაიყიდოს. ტელევიზიებს

ამის საშუალება არ აქვთ. – როგორ უნდა დაიცვათ თქვე ნი უფლებები, თუნდაც იმ ჩემპ იონატების დროს, რა გარანტიაა, რომ ეს ძვირადღირებული ჩემპ იონატები სხვადასხვა არხებზე მაინც არ მოხვდება არალეგალ ურად? – ჩვენ თითქმის ჩამოყალიბებუ ლი გვაქვს ჯგუფი, რომელიც გააკ ონტროლებს სხვა საკაბელო კომპ ანიებს. ყველა საკაბელო გვექნება გადანაწილებული, გვექნება მუდმ ივად ჩართული, რომ შემთხვევით არ „გაიპაროს“ ჩვენი არხები. – თქვენ თქვით, რომ თქვენი მო მსახურება 8 ლარი ეღირება. არის საკაბელოები, რომლებიც იგივე ფასად გაცილებით მეტ არხს აჩვე ნებენ... რატომ უნდა აიღოს მოსა ხლეობამ თქვენი პაკეტი? – გეთანხმებით, ასე მართლაც არის. და ძალიან ბევრი კითხვა მი ჩნდება სწორედ ამის გამო, რადგან რეალურად ამის გაკეთება შეუძლე ბელია. ჩემთვის აბსოლუტურად გა უგებარია, როგორ ახერხებენ 50 და ხშირ შემთხვევაში 60 არხის ჩვენებ ას. ისინი, ალბათ, ჯადოქრები არ იან. ეს ბაზარი საერთოდ დასალა გებელია. მაგალითად, „ნტვ პლუსს“ საერთოდ არ აქვს უფლება, რომ აჩვენოს საქართველოში. ესენი მა ინც აჩვენებენ. რომ შეხვიდეთ „ნტვ პლუსის“ იფიციალურ საიტზე და ჩაწეროთ თბილისი, იქვე ამოვარ დება ინფორმაცია, რომ საქართვე ლოს ტერიტორიაზე „ნტვ პლუსის“ მაუწყებლობა არ ვრცელდება. არ ადა, ყველაზე მეტად სწორედ „ნტვ პლუსის“ არხებს უყურებენ. ჩვენც სწორედ ამ სეგმენტის დაკავება გვ ინდა. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

Big brother იუსტიციის სამინისტრო ახალ პროგრამას იწყებს

ანდრო გიგაური მირიან ბოქოლიშვილი აქამდე ამ პროგრამის შესახებ ინფორმაცია მხოლოდ უცხოეთ იდან, ან ჰოლივუდის ფილმებ იდან გვქონდა, თუმცა მალე ეს ყველაფერი ქართულ რეალობაში დაინერგება. საუბარია „უფრო სი მეგობრის“ ინსტიტუტზე, ანუ სხვადასხვა სფეროში წარმატებ ული ადამიანების ასოციალურ ბავშვებთან დამეგობრებაზე. ინ ოვაციურ პროექტს იუსტიციის სამინისტრო გაეროს ასოციაცი ის მხარდაჭერით იწყებს. ახალი პროგრამის დეტალებზე „პრაი მტაიმი“ იუსტიციის სამინისტ როს ადმინისტრაციის უფროსს, ანდრო გიგაურს ესაუბრა: – „ჩემი უფროსი მეგობრის“ პრ ოგრამას განვიხილავთ არასრუ ლწლოვანთა მართლმსაჯულების ლიბერალიზაციის კონტექსტში. ეს არის უფრო პრევენციული ტიპის პროგრამა. პროექტი არაფერია, თუ არა მეგობრობა ორ ადამიანს შორის, უფროსსა და უმცროსს შო რის. საუბარია არასრულწლოვნებ ზე, რომლებსაც აქვთ გარკვეული სახის პრობლემები, შეიძლება იყოს ასოციალური ბავშვი, შეიძლება ჰქ ონდეს პრობლემები სკოლაში, ან კანონთან. უფროსი მეგობარი იქ ნება ზრდასრული, წარმატებული ადამიანი, რომელიც გამოთქვამს სურვილს, იურთიერთოს და დაეხ მაროს ასეთ არასრულწლოვანს. ამ ორ ადამიანს ინტენსიური კონტ აქტი აქვს ერთმანეთთან, ეს გამო იხატება სატელეფონო ზარებით, შეხვედრებით, კინოში წასვლით, ფეხბურთის თამაშით და ა.შ. საბო ლოო მიზანი არის ის, რომ უმცრ ოსი მეგობრისთვის ეს იყოს კარგი გამოცდილება და უფროსი მეგო ბარი მისთვის გახდეს მისაბაძი. ბა ვშვმა უნდა იცოდეს, რომ შეუძლია, 28

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

გახდეს წარმატებული ადამიანი. მეგობარმა უნდა ურჩიოს, როგორ უნდა აირიდოს კონფლიქტური სი ტუაცია, რა წიგნი წაიკითხოს და ა.შ. ჩვენთვის წარმატებული არ ნიშნავს, რომ მაინცდამაინც ბევრი ფული ჰქონდეს, თუმცა გარკვე ული ფინანსური უზრუნველყოფა საჭირო იქნება. – არასრულწლოვნები რა კრ იტერიუმით იქნებიან შერჩეუ ლნი? – ამ პროგრამის პილოტირება იგეგმება თბილისში. იუსტიციის სამინისტრო პროგრამას ახორცი ელებს გაეროს ბავშვთა ასოცია ციასთან ერთად, რომელიც ძირი თადად მენეჯმენტს განახორციე ლებს. ბუნებრივია, პილოტურ პროგრა მაში იქნება შეზღ უდული რაოდენობა. რაც შეეხება შერჩ ევას, პირველ ჯერზე გვეყოლება 13 ბა ვშვი. განაცხადების გადმომისამართება მოხდება არასამთა ვრობო ორგანიზაცი ებიდან, სახალხო და მცველის ოფისიდან, ასევე პროკურორ ებისგან, ანუ სადაც დაფიქსირდება ბავშ ვთა ასოციალურო ბის ფაქტი. იმისთვ ის, რომ არასრულწ ლოვანი ჩაერთოს ამ პროცესში, საჭიროა ოჯახის თანამონაწი ლეობა და თანხმობა. ეს იქნება ჩვეულე ბრივი მეგობრობის პროგრამა, რომლის მიზანია, არასრულწ ლოვანს გაუჩინოს

სტიმული, რათა მან წარმატებას მიაღწიოს. – შესაძლოა, რომ ეს პროგრამა გავრცელდეს მიუსაფარ ბავშვე ბზეც? – ჩვენ დისკრიმინაციას არ მო ვახდენთ იმის მიხედვით, ჰყავს თუ არა ბავშვს მშობლები, უბრალოდ, ბავშვთა სახლებში არის გარკვე ული პრობლემა: იქ თუ ეხმარები ერთ ბავშვს, უნდა დაეხმარო მე ორესაც, სხვა შემთხვევაში გული დასწყდებათ. ამ საკითხზე სამუშაო ჯგუფში გვქონდა მსჯელობა. რაც უფრო გაიზრდება პროგრამა, უფ რო მეტი საშუალება გვექნება და არ გამოვრიცხავ, რომ ჩვენ მოვი ცვათ ბავშვთა სახლებიც.

– როდის დაიწყება პილოტი რება? – ჩვენთან წინა კვირას იმყო ფებოდა ორი ექსპერტი კოლორა დოს შტატიდან, რომელთაც აქვთ 30-წლიანი გამოცდილება ამ პროგ რამის შექმნაში. მათთან ერთად გა იარა ტრენინგი 13-მა უფროსმა მე გობარმა. ეს იყო ჩამოყალიბებული პროგრამული ტრენინგი. ამ წუთას დგინდება წესები, რომელიც პრ ოგრამის ყველა მონაწილემ უნდა დაიცვას და საბოლოო სრულყო ფის შემდეგ უკვე დავიწყებთ პი ლოტირებას. ასევე, მომზადდება იმ ადამიანთა ჯგუფი, რომელიც მენეჯმენტს გაუწევს ამ პროგრა მას. დაიდება სამოქალაქო ხელშეკ რულება, რომელსაც აწერს ხელს ყველა მხარე, მათ შორის პროგრამის ის თა ნამშრომელი, რომე ლსაც მეგობრობაზე მეთვალყურეობა ექ ნება დავალებული. წესები საკმაოდ მა რტივია: მაგალითად, უფროს მეგობარს არ შეუძლია ბავშვი მშობლის ნებართვის გარეშე წაიყვანოს სადმე, კინოში, ან ფეხბურთის სათამა შოდ. – უფროს მეგო ბარს რაიმე სახის ანაზღაურება თუ ექნება? – არა, საერთოდ, არსებობს ქველმო ქმედების და სოცი ალური პასუხისმგე ბლობის რამდენიმე ფორმა. არიან ადამ იანები, რომლებსაც

მატერიალური შესაძლებლობა უფ რო მაღალი აქვთ. მათ შეუძლიათ, ფინანსურად დაეხმარონ ნებისმიერ პიროვნებას. ასევე, არსებობს ხა ლხი, ვინც ფიქრობს, რომ სხვა სა ხის დახმარება გაუწიოს ადამიანს, გამოყოს დრო, რათა დადებითი სკენ შეცვალოს მეორე ადამიანის ცხოვრება. პროგრამაში გვსურს, რომ მოვიზიდოთ ისეთი ადამიანე ბი, რომლებიც სწორედ საკუთარ დროს გამოყოფენ. იმედს გამოვთ ქვამთ, რომ დაინტერესება იქნება საკმაოდ მაღალი და ჩვენ შეგვეძ ლება პროგრამის გაფართოება. ეს დამოკიდებული იქნება პილოტირე ბის შედეგებზე. სამეგობროდ ხდება ძირითადად საერთო ინტერესების მქონე ადამიანების შერჩევა, ამაზე სპეციალისტები მუშაობენ. უფროს მეგობარს შეუძლია მოგვმართოს განცხადებით, შეავსოს აპლიკაცია და შემდეგ განვიხილავთ. უკვე გვ ყავს საკმაოდ შერეული და საინ ტერესო ჯგუფი, მათ შორის არიან მთამსვლელი, უნივერსიტეტის თა ნამშრომელი, ბანკის თანამშრომე ლი, სახალხო დამცველის ოფისის წარმომადგენელი და ა.შ. ეს იქნება ერთწლიანი მეგობრობა, მხარეებს შეუძლიათ ამ პროგრამის მიღმაც განაგრძონ მეგობრობა. – რომელი ქვეყნის მოდელია გაზიარებული? – მსგავსი პროგრამები მუშაობს როგორც დასავლეთ ევროპაში, ისე აშშ-სა და კა ნა და ში. ჩვ ენ ვე ყრდნობით ძირითადად ამერიკულ გამოცდილებას, თუმცა არ ხდება კალკირება და გათვალისწინებული იქნება ქართული თავისებურებები. ვფიქრობთ, რომ საკმაოდ წარმატ ებული პროგრამა გამოვა. კარგი იქნება, თუ 6 თვის შემდეგ შევხვდ ებით და შევაჯამებთ პირველ შე დეგებს.

რამდენიმე დღის წინ რუსულმა სააგენტოებმა დიდი ზარ-ზეიმით გაავრცელეს ცნობა, რომ რუსე თმა და საფრანგეთმა, როგორც იქნა, გააფორმეს ხელშეკრულება „მისტრალის“ ტიპის ოთხი ავია მზიდის შეძენისა და ერთობლივი მშენებლობის შესახებ. თუმცა, როგორც რუსმა ვიცე-პრემიერმა განაცხადა, ჯერჯერობით წინა სწარი ხელშეკრულებაა მხოლოდ ვიზირებული, ხოლო საბოლოო, ძირითად კონტრაქტს რამდენიმე თვის შემდეგ მოეწერება ხელი. ჰოდა, ჯერ ეს ვიკითხოთ: რას ნიშნავს ვიცე-პრემიერ სეჩინის მიერ ნახსენები „ძირითადი კონტ რაქტი“? ნიშნავს სწორედ იმ კო ნტრაქტს, რომლის ძალითაც ვე რტმფრენმზიდები რუსეთს გადა ეცემა ან საფრანგეთსა და რუსე თში მათი მშენებლობა დაიწყება. აბა, ახლა რას მოეწერა ხელი? მხ ოლოდ და მხოლოდ მორიგ „განზ რახულობათა ოქმს“, რომელსაც არავითარი ძალა არა აქვს. მასში არც რაოდენობაა მითითებული, არც თანხა, არც ვადები და, რაც მთავარია, არც საკონტრაქტო საგნის მონაცემები. ესე იგი, რუ სეთი ყველა ტექნოლოგიური მო წყობილობით იღებს მისტრალს თუ მხოლოდ გემს, იარაღისა და უახლესი სისტემების გა რეშე? არადა, ამ სისტემებ ის გარეშე „მისტრალის“

ყიდვას არანაირი აზრი არა აქვს – გემს თვით რუსეთიც დაამზადე ბდა. ამდენი ჯერ კიდევ შეუძლია. ფრანგული „მისტრალი“ (სი ნამდვილეში ეს სამხედრო გემის კლასია და არა კონკრეტული ხო

მალდის სახელწოდება) – ეს არის უნივერსალური სადესანტო გემი, შესანიშნავი სამხედრო მახასიათ ებლებით: ცურვის სიშორე – 32 ათასი კილომეტრი; სისწრაფე – 35 კილომეტრი საათში; 900-კაციანი დესანტის გადაყვანის შე საძლებლობა; უახლესი სა ნავიგაციო აპარატურა; 16 ვერტმფრენი, რომელთაგან ექვს შეუძლია ერთდროულ ად აფრინდეს გემბანიდან; 6 სადესანტო კატარღა. მათ შო რის ორი – სა ჰა ერო ბა ლიშზე, ესე იგი ძალზე სწ რაფმავალი; და, ბოლოს, 40 ტანკი. რუსეთმა ამ სამხედრო აპარატის შეძენაზე ლაპა რაკი ჯერ კიდევ 2008 წლ ის შემოდგომაზე დაიწყო. ძალიან კარგად იცოდა, რა რეაქციას გამოიწვევდა ეს საქართველოში ან აღმოსა ვლეთ ევროპაში და სწორ ედ ის უნდოდა, რომ ნატო ში განხეთქილება შეეტანა. მართლაც, „მისტრალის“ საკითხი ამერიკასა და სა ფრანგეთს შორის ლამის ყველაზე სერიოზული უთ

„თი ბლუზ ბობ ი“ „გურუში“ კლუ ბ „გურ უშ ი“ ბენ დ „თი ბლუ ზ ბობის“ საღამ ო გაიმა რთ ა. ბენ დი, რომ ე ლიც საქ არ თვ ელოშ ი არ მოღვა წე ობს სულ მალე ქვე ყნ ის ყვ ელა რეგ იო ნს მოივლის და კ ონ ცე რტ ებ ს გ ამ არ თა ვ ს . „თი ბლუ ზ ბობი“ დიდი ხან ია სკა ნ დ ინ ავ იი ს სხვ ად ას ხ ვა ქვე ყნ ე ბში წარ მ ატე ბით მო ღ ვა წე ობ ს . საღამ ოს და წ ყე ბი სთ ან ავ ე კლუ ბი ხალხით გაივს ო, ყვე ლა

თაო ბის წა რ მო მა დგ ე ნელი ერთ ნა ი რად გაერთ ო. იყო ბე ვრი ოვ აცია და ცნო ბილი ჰი ტებ ი. რომა რცხილაძე: ეს არ ის კოკა ცქიტიშვილის მიერ ჩამოყალიბებული ბენდი „თი ბლუს ბობი“, რომელიც ათი წელია მოღვაწეობს სკ ანდინავიის ქვეყნებში, ეს ერთადერთი ბენდია ახლო აღმოსავლეთიდან, რომე ლიც იქ მუშაობს. ამ ბენდს ახალი მუსიკოსები დაემ ატა და ჩვენ ვაპირებთ, რომ მაისამდე მთელი საქა რთველო შემოვიაროთ და კონცერტები ჩავატაროთ, შემდეგ უკვე ევროპაში წა ვალთ.

ანხმოების საბაბად იქცა მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ. ამერიკის ადმინისტრაციამ, სენატორებმა და გავლენიანმა ჟურნალისტებმა ნიკოლა სარკოზი ამისთვის მკ აცრად გააკრიტიკეს. თუმცა „სა რკოს“ ძირითადად ის რამდენიმე მილიარდი ევრო ელანდებოდა, რასაც საფრანგეთი რუსეთისგან მიიღებდა ამ კონტრაქტით. დრო გადიოდა, რუსები კონტ რაქტის გაფორმებას წელავდნენ და ღია ტენდერებსაც კი აცხადე ბდნენ სადესანტო გემების მშენ ებლობაზე, რაც პარიზში აშკარა გაღიზიანებას იწვევდა. ბოლოს ფრანგები მართლა დაეჭვდნენ: ეს რუსები ხომ არ გვატყუებენ და უფრო ლაპარაკი ხომ არ სჭირდე ბათ მისტრალის ყიდვაზე, ვიდრე მართლა ყიდვაო. კა ცმა რომ თქ ვას, რა თა ვში იხლიან რუსები ამ ავიამზიდს? სა ქართველოს წინააღმდეგ? მთელი აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი ავიამზიდად არა აქვთ ქცეული? ანუ, მართლაც, უფრო ლაპარა კი სჭირდებოდათ – დაძაბულობის შე ქმნა, მოკავშირეებს შორის განხეთქი

ლების შეტანა და არა რეალურ ად ყიდვა. მით უმეტეს, რომ ფრ ანგები ტექნოლოგიის მიყიდვაზე უარს ამბობდნენ და ეს საკითხი დღემდე არ არის გადაწყვეტილი ბოლომდე. სეჩინმაც იმიტომ მოაწერა ხე ლი დოკუმენტს (ვადების, ფასისა და ტექნოლოგიების გარეშე), რომ მეტი გაჭიმვა უკვე აღარ გამოდი ოდა – ფრანგები სულ უფრო და უფრო ღიზიანდებოდნენ: რას გვ აპამპულავებთო. ერთი ასეთი „სათამაშოს“ ღი რებულება 700 მილიონი ევროა. თუმცა ფრანგები პირობას უყენ ებენ: თუ ოთხს იყიდით, დავაკლ ებთ და თითოს 600 მილიონად მოგყიდითო. რუსები კი ორი მათგანის რუ სეთში აგებას ითხოვენ: იქ უფრო იოლი იქნება ტექნოლოგიების მოპარვა და ფრანგი ინჟინრების „დავერბოვკება“. ნებისმიერ შე მთხვევაში, საბოლოო კონტრაქტი რომც გაფორმდეს, რუსეთი ამ გე მს მხოლოდ 2014-2015 წლებში მიიღებს.

ნინო ჩხეიძე ახალ კლიპს იღებს ნინო ჩხეიძის შემ ოქ მე დე ბა ში მუდმივად სიახ ლეებია, მან უკ ვე გამოუშვა ახალი ალბომი. სულ მალე ახალ სიმღერაზე მუშაობასაც და ასრულებს და კლიპსაც გადა იღებს. სიმღერას ზაზა ხუბუ კელაშვილი გააკეთებს. - სავარაუდოდ „ფოლკი“ იქნება, ოღონდ თანამედროვ ედ გაკეთებული და არა „და რდიმანდულად“. კლიპს ზუ რა მენთეშაშვილი გადაიღ ებს, რომლის გადაღებებიც თებერვალში დაიწყება. გარდა პროფესიული სიახლეებისა, ნინომ საკუ თარი სახელობის ღვინო გამოუშვა, რომელიც უკვე გაყიდვაშია.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

რეზო შა

გოჩა ტრაგი დედაჩემს, ჩემს ძმას, დღე არ გავი დოდა, რომ არ მოსულიყო. მისგ ან დიდ ყურადღებას ვგრძნობდი, მაგრამ ვერ წარმოვიდგენდი, თუ შევუყვარდებოდი. თან მე მაშინ ჩე მთვის, ჩუმად, თამაზ ტოგონიძე მიყვარდა, „ცისკარაში“ რომ ცისკ არას როლს ასრულებს და ეს ამბა ვი გოჩას გავანდე, როგორც ახლო მეგობარს, შენი მეგობარი მიყვარსმეთქი... არადა, თურმე მას ვუყვ არვარ და ამიტომ მაკითხავს, მე კი ყოველდღე მოუთმენლად ველოდი მის მოსვლას, თამაზზე რომ მესაუბ რა. ერთ დღესაც გაკვრით მითხრა, შენთან ვეღარ მოვალ, ჩემთვის ძა ლიან მძიმეაო. ორ-სამი დღე მართ ლაც არ გამოჩენილა, მერე მოვიდა. მე გაბუტული დავხვდი, ვერ გამე გო, რა იყო მძიმე მისთვის, სადღაც გულის კუნჭულში კი ვფიქრობდი, მაგრამ დაჯერება არ მინდოდა... გოჩა დადგა და დედაჩემთან, ჩემს ძმასთან, მეზობლის ქალთან მოხსნა გუდას პირი, თან ტირის, თან ყვება, რომ ასე ძალიან ვუყვარვარ, რომ მე ვერ ვუგებ, რომ მას უჩემოდ ცხოვ რება არ შეუძლია... ბოლოს ყველა აატირა, მეზობლის ქალი ცრემლად დაიღვარა მისი საცოდაობით... წა ვიდა... სახლში აღარ ვუშებდი... 2-3 დღის შემდეგ გოჩას მეგობარი მოვი და და მითხრა, რომ გოჩამ კინაღამ თავი მოიკლა, რომ ჩემი გულისთვის მტკვარში ხტებოდა... გადავწყვიტე, დავლაპარაკებოდი... მოვიდა და ტი რილით მომიყვა თავის თავგადასავ ალს. მას საკმაოდ მძიმე ცხოვრება ჰქონდა. მამა გადაუსახლეს, შემდეგ გარდაეცვალა, დედამ ახალი ოჯახი შექმნა... ძალიან განიცდიდა... შემე ცოდა, თან ჩემს თავსაც შევატყვე, რომ მიყვარდა... მთხოვდა, ჯერ მხ ოლოდ ხელი მოვაწეროთ და სრულ წლოვანი რომ გახდები, მერე ვიცხ ოვროთ ერთად, მეცოდინება, ჩემი ცო ლი რომ ხარ და მშ ვი დად ვი ქნ ებიო. ამ პირობით დავთანხმდი. ყა ლბი პასპორტი გამიკეთა და დიდის ამბით, ჩუმად მოვაწერეთ ხელი 17 აპრილს, სადღაც ლესელიძის ქუჩა ზე, „მმაჩის“ ბიუროს ბნელ, უღიმღა მო ოთახში...“ გოჩამ საიდუმლო არ შეინახა – იმავე საღამოს ნუნუს დედას ახარა ნუნუს გათხოვების ამბავი, მეორე დღეს გადასაღებ მოედანზე კი – ლია ელიავას, საჯაროდ... ნუნუ და გოჩა ერთხანს ცალ-ცა ლკე ცხოვრობდნენ – სანამ ნუნუ 24 წლ ის იყო, თა ვი რომ მოიკლა, მაგრამ დატოვა რვა, დღემდე ცოცხალი კინოგმირი და სკანდალი. სკანდალი რომელიც დღემდე ახ სოვთ; სკანდალი, რომე ლიც მოჰყვა მის ტრაგ იკულ გარდაცვალებას. ხალასი ნიჭისა და გა რეგნობის წყალობით, სრულიად ახალგაზრდა გახდა კინოვარსკვლავი. მოიპოვა აღიარება, პო პულარობა. დიდ მომა ვალსაც უწინასწარმეტ ყველებდნენ, მაგრამ ერ თი შეხედვით ბედისგან განებივრებული ბიჭის ცხოვრება სავსე იყო ტკ ივილით, გაჭირვებით... ბედნიერება და უბ ედურება ტყუპები არ 30

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

იან, – თქვა ნიცშემ. ეს აისახა გოჩა აბაშიძის ბედისწერაშიც. მსახიობობა ბავშვობიდანვე უნ დოდა და ამიტომაც დადიოდა პიონ ერთა სასახლეში დრამწრეზე, მაგრამ ქართულ კინოში ერთი თვალის ჩაკვ რის წყალობით მოხვდა. ნიკოლოზ სანიშვილი იღებს ფი ლმს „ისინი ჩამოვიდნენ მთიდან“. სინჯებია – ვეფხიას როლის შემსრუ ლებელს ეძებს. ოთახში რიგრიგობით შედიან როლის მაძიებელი ბიჭები. შედის 15 წლის გოჩა აბაშიძეც, მაგრ ამ... რეჟისორი სთხოვს, რომ დატო ვოს კაბინეტი – ვერაფერ საერთოს ვერ ხედავს ლამაზ ბიჭსა და ვეფხიას შორის. უხერხულობის გასაფანტავ ად გოჩა კაბინეტში მყოფ გოგონას უკრავს თვალს – რაც შეუმჩნეველი არ რჩება რეჟისორს და იქვე აძლევს როლს, ოღონდ დათოს როლს. გოჩა აბაშიძის თავბრუდამხვევი კინოკარიერა იწყება – ფილმს „ისინი

ჩამოვიდნენ მთიდან“ მოსდევს „ცი სკარა“, „აბეზარა“, „ჩრდილი გზაზე“, „ჩვენი ეზო“... გოჩა აბაშიძე ყველა ამ ფილმში უკვე გადაღებული იყო, თეატრალური ინსტიტუტის სამსახ იობო ფაკულტეტზე რომ ჩაირიცხა – ინსტიტუტის კარი პრაქტიკულად კინოვარსკვლავმა შეაღო. 19 წლის გახლდათ, ცოლად მომა ვალში ცნობილი კომპოზიტორი ნუ ნუ გაბუნია რომ შეირთო. ნუნუ გა ბუნია მაშინ ჯერ 16 წლისაც არ იყო. 15 წლის ნუნუ გაბუნიას მაინცდ ამაინც არ უნდოდა მეგობრის მა მიდაშვილის დაბადების დღეზე წა სვლა, მაგრამ მაინც წავიდა და შინ აღტაცებული დაბრუნდა – მსახიობი ბიჭი გაიცნო, თან იმ ბიჭმა სახლამდე მიაცილა. მეტიც, მეორე დღეს შინაც მიაკითხა. გოგონას გაუკვირდა ახ ალგაცნობილის ასე გაშინაურება... ნუნუ გაბუნია: „გოჩა მალე და უმეგობრდა ყველა ჩემს მეზობელს,

ატაკიშვილი

აბაშიძის გიკულ ბედზე შეწუხდა... ხომ წარმოგიდგენიათ, რა იქნებოდა ორჯერ დახეთქებული ტორტი?!“ გოჩასა და ნუნუს ბედნიერი თა ნაცხოვრება ხანმოკლე აღმოჩნდა, სულ რაღაც, ორწლიანი. ისინი და შორდნენ. 1961 წელს ეკრანებზე გამოსული „გლახის ნაამბობი“ გოჩა აბაშიძის თვის ბოლო ფილმად იქცა. ბოლოს „თეთრ ქარავანში“ იღებდნენ, მთავ არ როლზე იყო დამტკიცებული, მა გრამ... ის როლი იმედა კახიანმა ით ამაშა შემდეგ, მაგრამ იმიტომ არა, რომ გოჩა აბაშიძემ თავი მოიკლა. ის როლიდან მოხსნეს და, სხვა მრავალ ფაქტორთან ერთად, ამანაც ითამ აშა გარკვეული როლი გოჩა აბაშიძ ის თვითმკვლელობაში. თუმცა, იმ დროიდან გავრცელე ბული სკანდალური ვერსიით, გოჩა

სკოლას დაამთავრებდა. შემდეგ ერ თად დაიწყეს ცხოვრება. შეეძინათ ქალიშვილი – მანანა აბაშიძე. ნუნუ გაბუნია: „ძალიან უნდოდა, რომ ბავშვისთვის ხათუნა დაგვერ ქმია, მე მინდოდა მანანა. კარგახანს ვდაობდით. კარგახანს მე მანანას ვე ძახდი ბავშვს, ის – ხათუნას. ბოლოს დათმო, კარგი, მანანა იყოსო, მაგრამ აკვანს რომ არწევდა, ისევ ეძახდა: „ხა-თუ-ნა, ხა-თუ-ნა“... ძალიან მხიარული ბიჭი იყო, იმ საზოგადოების სული და გული გა ხდებოდა ხოლმე, სადაც კი მოხვდე ბოდა. ეს იყო ფოიერვერკი. შესანი შნავი იუმორი ჰქონდა. ცეკვავდა, კითხულობდა ბარათაშვილს, გალა კტიონს, თვითონაც წერდა ლექსებს, სმენა არ ჰქონდა, მაგრამ, მელოდიას თუ ისწავლიდა, ხმა ჰქონდა ძალიან ლამაზი და ისე იმღერებდა, ისე სუ ფთად, გეგონებოდა, სმენაც აქვს და ხმაცო... ძალიან პოპულარული იყო და ხშირად იწვევდნენ სტუმრად, მე ყოველთვის ვერ მივყვებოდი, ბავშვს ვერ ვტოვებდი და მწყინდა, უჩემოდ რომ მიდიოდა... ახლა ვხვდები, მეტ გაგებასა და თანადგომას საჭირო ებდა. ქუჩაში ხალხი წყებად დაგვ დევდა, გოჩასთვის რომ შეეხედათ, ის კი ჩემით ამაყობდა, ჩემი ცოლი კომპოზიტორიაო, რომელი კომპოზ იტორი მე ვიყავი, მერე დავამთავრე სასწავლებელი, კონსერვატორია, მაშინ, უბრალოდ, პატარ-პატარა ნა წარმოებები მქონდა... ის კი თავიდა ნვე ტრაბახობდა... ძალიან გამხდარი ვიყავი და სულ მეხვეწებოდა, გრძე ლსახელოებიანი კაბა ჩაიცვი, თო რემ ეგონებათ, ქმარი საჭმელს არ აჭმევსო. ძალიან მოსწონდა, თავის თავს ქმარს რომ უწოდებდა... ძალზე ხელგაშლილი ბიჭი იყო, ორი კაპიკი ჰქონდა ხოლმე, მაგრამ ისე გულით ხარჯავდა, გეგონებოდა, მილიონერი იყო... ჩვენი მეგობრის, ვიოლა ჯაფარი ძის დაბადების დღე იყო, ვიყიდეთ ძალიან ლამაზი ტორტი და დიდი ამ ბით გავეშურეთ, მაგრამ სადარბაზ ოში რომ შევედით, გოჩას ტორტის ყუთი ხელიდან გაუვარდა. ტორტი აიზილა. ლამის ავტირდი, ხელცარ იელი როგორ მივიდეთ-მეთქი, თან მეტი ფულიც არ გვქონდა. გოჩამ გა მოსავალი იპოვა. აიღო ეს ყუთი, გა მიყვანა გარეთ და დაიძახა: „ვიოლა, ვიოლა“. ვიოლამ გამოგვხედა და და გვინახა ტორტით ხელში, ჩვენ ხელა ხლა შევედით სადარბაზოში, ვიოლა გამოგვეგება და კიბეებზე გოჩამ განგებ გაუშვა ხელი ყუთს... ვიოლა

ნუნუ გაბუნია აბაშიძემ ლეილა აბაშიძის გულისთ ვის მოიწამლა თავი. ეს სკანდალუ რი ვერსია ნუნუ გაბუნიამ წლების შემდეგ, 1996 წელს, პირველად ჩე მთან ინტერვიუში უარყო ექსკლუ ზიურად. ნუნუ გაბუნიას არ დაუმალავს, რომ გოჩა აბაშიძეს სწორედ ლეილა აბაშიძის გამო დაშორდა, მაგრამ გოჩა აბაშიძეს ლეილა აბაშიძის გუ ლისთვის არ მოუწამლავს თავი. ნუნუ გაბუნია: „გოჩას სიკვ დილში ვერ დავადანაშა ულ ებ და არც და ვა დანაშაულებ ლეილა აბაშიძეს. მას ბრალი არ მიუძღვის. არსე ბობს მრავალი მიზე ზი, რომელიც ამუქ ებდა მის ცხოვრებას და საბოლოოდ ასეთი ნაბიჯი გადაადგმევინა. მამა გარდაეცვალა, დე დას სხვა ოჯახი ჰქონდა, განიცდიდა... გოჩამ თავი სი „პობედა“ გაყიდა, მაგრამ ვინც იყ იდა, იმ კა ცმა ვერ გადაიფ ორმა, უკან მოუ ბრ უნ ა და ფულს სთხ ოვ და, რომ ელ იც ოჯახს უკ ვე დახარჯ ული ჰქონ და. მოვალე ყოვ ელ დღ ე ა წუ ხე ბდ ა , ურეკავდა, სა ხლში აკითხა ვდა, კართან ე ლო დე ბ

ოდა. გოჩა აივნიდან შედიოდა შინ... ჩვენ მაშინ უკვე აღარ ვცხოვრობ დით ერთად, ლეილა აბაშიძესთან რომანის გამო. გოჩა კინოსტუდიაში წასულა, იმ იმედით, რომ ჰონორა რის ავანსს აიღებდა და ვალის ნაწი ლს მაინც გაისტუმრებდა. კინოსტ უდიაში მისულს ელდარ შენგელაიამ უთხრა, რომ როლიდან მოხსნილი იყო და ავანსს ვერ მისცემდნენ. ვა ლის გასტუმრების ეს გზაც მოეჭრა და წელიწად-ნახევარი უხელფასო დაც რჩებოდა, როლები უკვე განა წილებული იყო და მას ვეღარც სხვა ფილმში აიყვანდნენ. გაცეცხლებუ ლი შევარდა დირექტორთან. მათ საუბარს შეესწრო მდივანი ქალი, რომელმაც დირექტორის სიტყვები გაიგონა, შავგულიძე მოკვდა, თან არავინ გადაჰყოლია და შენ ვინ გა დაგყვებაო. ეტყობა, გოჩამ უთხრა, ან თავს არ ვიცოცხლებ, ან რაღაც, იმან კი დაწყნარების ნაცვლად თა ვხედურად მოიშორა თავიდან. რო დესაც გოჩა კაბინეტიდან გამოვა რდა, მისაღებში ლეილა აბაშიძე და დევი აბაშიძე ისხდნენ. დევიმ სთხო ვა ლეილას, გაჰყევი ამ ბიჭს, თავს არაფერი აუტეხოსო. გოჩა ჩაჯდა მანქანაში და გავარდა. მას რომ სი კვდილი ნდომებოდა, მანქანითვე სადმე გადაიჩეხებოდა. მას შეშინება უნდოდა. დალია გოჩამ საწამლავი და მიაკითხა ლეილამაც. ეს რომ და ინახეს, ყველაფერი ლეილას დააბ რალეს. ეს რომ ტყუილი იყო, მე თვ ითონაც გვიან გავიგე. მეც ლეილა მეგონა გოჩას სიკვდილის მიზეზი, მიუხედავად ამისა, საავადმყოფოდ ან რომ მოიყვანეს, მაინც გამოვემშ ვიდობე. სიმართლე რომ მცოდნო და, პანაშვიდებზეც მივიდოდი. მე მხოლოდ დაკრძალვას დავესწარი. საავადმყოფოში 4-5 დღე იწვა, დრ ოულად რომ გაეკეთებინათ ოპერ აცია, შეიძლებოდა გადარჩენილიყო კიდეც. გონება არ დაუკარგავს, ხუ მრობდა, იცინოდა... ექიმისთვის შვ ელაც უთხოვია, იმ ექიმს კი უხეშად უთქვამს, რა გეგონა, ერთ ლიტრა საწამლავს რომ სვამდიო. მომაკვდა ვმა გოჩამ იმ ექიმს სახეში გასცხო. ამბობდა თურმე, რომ მცოდ ნოდა, ასე მეტკინებოდა, არაფერს დავლევდიო, მთ ელი შიგნეული დაფლეთ ილი ჰქონდა... ღალატი ვერ ვაპატიე, გავიგე თუ არა, ბავშვს ხე ლი მოვკიდე და ისე წავედი მისი სახლიდან, ტანსაცმლ ის გარდა, არაფერი წამიღია, შერიგებასაც მთხოვდა შე მდეგ, ვერ ვაპატიე, დღ ეს... ყველაფერი ვა პატიე...“ გოჩა აბ აშიძე 1963 წელს 24 წლის ასაკ ში გარდ ა იც ვა ლ ა და ხალხის მეხ სი ერ ე ბაში დარჩა მარ ად იუ ლ ჭ აბ უკ ა დ , ქან და კე ბა დ იქცა ისე, რო გორც „ცისკ არაში“ არიან გაქვავებულნი ქვადქცეული ქა ლაქის ბინადარნი...

„მიდი, ძმაო, მიდი“ მორიგი კომედია ვარსიმაშვილისგან თამარ გონგაძე ავთო ვა რსი მა შვ ილ ი რიგით მეოთ ხე ფილმს იღებს. როგორც ამბობს, ლირიკულ კომედი ას სიყვარულზე. სცენარიც მას ეკუთვნის. ფილმის სა ხელია „მიდი ძმაო, მიდი“. მოგეხსენებათ, რა სწრაფი ტემპით იღებს ვარსიმაშ ვილი ფილმებს და დგამს სპექტაკლებს. 15 გადასა ღებ დღეში ფილმი მზად იქნება. მარტის ბოლოს კი უკვე კინოთეატრებში გა საშვებად მოამზადებს. ფ ილ მშ ი თ ავ ის უფ ა ლი თეატრის მ სა ხი ობ ებ ი თ ამ აშ ობ ე ნ , მათ შორის: გოგა ბარბაქ აძე, აპოლონ კუბლაშვილი, ჯაბა კილაძე და კა ხა მი ქიაშვილი. მოქმედება ქიმიურ ლაბორატორიაში ვითარდება, უფრო კონკრეტულად „გეპეის“ ქიმიის კათედრაზე. სწორედ იქ დავადექით გადამღებ ჯგუფს. მოქმედება შევარდნაძის პერი ოდში ვითარდება. „იმ უძრაობ ას დავცინი, რა უძრაობაც და ჭაობის ხანაც იმ დროს იყო “ აცხადებს ვარსიმაშვილი. ფილმში სამსახურებრივი რომანი ვითარდება. შეყვარ ებულების როლში აპოლონ კუ ბლაშვილი და ქეთა შათირიშვ ილი არიან. ავთო ვარსიმაშვი ლმა ქეთი გიზო ჟორდანიას სპ ექტაკლ „მარიამ სტიუარტში“ ნახა და ძალიან მოეწონა. მან ახლა დაამთავრა სამსახიობო ფაკულტეტი. - ავთო, ქეთის დასში აიყვ ანთ? - ჩვენთან ყველა დასშია, შტატში არავინ არის. გუნდში ავიყვან თუ არა, ვნახავ. პოლიკას და ქეთის გმირები ერთმანეთს ლაბორატორიაში გაიცნობენ. ლელი ქიმიკოსის ასი სტ ე ნ ტი ს

როლს ასრულებს, პოლიკას გმირი, ნიკო, რეფერენტია. მს ახიობებს ერთმანეთი ახალი გაცნობილი ჰყავთ. ქეთი შათირიშვილი: ავთომ ფილმში გადასა ღებად რომ და მირეკა, ძალიან გამიხარდა. მე რე მივედი და პოლიკა სპექ ტაკლში - „მი ყვარხარ, მიყვ არხარ“ - ვნახე. მოვიხიბლე სპ ექტაკლით, პო ლიკათი. ძალი ან სასიამოვნო ადამიანია. აპოლონ კუბლაშვილი: ქე თი ფანტასტიკური გოგოა. თე ატრში ჯერ ნანახი არ მყავს. ეს ჩემი დანაშაულია.

ფილმში კაიროში გადაღე ბული კადრებიც იქნება. თე ატრის დასი ოქტომბერში კა იროში გასტროლებზე იყო და პირამიდების სცენებიც მაშინ გადაიღეს. მუსიკაზე ზუმბამ იმუშავა. „შევეცდები მაყურებელი ისე გავახალისო, როგორც წი ნა ორ ფილმზე. ყოველთვის ვამბობ, ჩემი ფილმები ქართ ველ მაყურებელზეა ორიენტ ი რე ბუ ლ ი , კანის და ვენეციის ფე სტი ვა ლე ბი სთ ვი ს არ იქმნება“ - ამბობს ავთო. ამ ფილმის შემდეგ ვა რსიმაშვილი ირანელებთან ერთად ფილმის - „ისპაჰანბათუმის“ გადაღებას აპირებს. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

უცნაური ტერაქტი დომოდედოვოში

თან წინასწარ უყვირია: „ყველას მოგკლავთო“. ზოგიერთი ცნობით კი, საკუთარი სახელი და გვარიც დაუძახია. მგონი, ასეთი ტერაქტი მსოფ ლიო ისტორიას არ ახსოვს. რაღა მოსკოვში უნდა მომხდარიყო? რუსეთს რომ არცთუ მთლად ნო რმალური ადამიანები ხელმძღვა ნელობენ, იქიდან ჩანს, რომ დავო სის ფორუმზე ჩასულმა მედვედევ მა სრული სერიოზულობით განა

წლის საარჩევნო ციკლისას. მე დვედევმა უკვე თქვა მთავარი: არ გამორიცხავს, რომ თვითონაც მი იღოს მონაწილეობა საპრეზიდენ ტო არჩევნებში. ესე იგი რუსეთში ორი საპრეზიდენტო კანდიდატი იქნება – პუტინი და მედვედევი. ამ უკანასკნელს ბიზნესი და ინტელი გენცია უჭერს მხარს. პუტინს კი – ძალოვანი სტრუქტურები. მერედა, როგორ შეუძლიათ ამ „ძალოვნებს“ თავისი რჩეულის პოზიციათა გაძლიერება? რა თქმა უნდა, რუსეთში შიშისა და ძრწო ლის ატმოსფეროს დამკვიდრებ ით, როდესაც რუს ხალხს „ძლიერი ხელი“ ისევე მოენატრება, როგო რც მოენატრა ელცინის მმართვ ელობის ბოლოს – 1999 წელს, რო ცა ასპარეზზე პუტინი პირველად გამოჩნდა. გამოძიების პირველი შედე გებიც საოცარ სურათს იძლევა: რუსული სპეცსამსახურების ცნ ობით, ტერორისტის თავია აღმო ჩენილი და ის ჩეჩენი კი არ არის, არამედ უფრო „ხმელთაშუაზღვ ისპირულ“ რასას განეკუთვნება. პუტინმა მაშინვე გამოაცხადა: „ჩეჩნებს ამ ტერაქტთან საერთო არ აფ ერი აქ ვთო“. ანუ, ის, რაც დომოდედოვოში მოხდა, შეიძლება არა ჩეჩნების შურისძიება, არამედ რუსეთისთვის დამახასიათებელი სოციალური შუღლისა და ანარქი სტული სიძულვილის გამოხატუ ლება იყოს. ეს ბევრად უარესია, ვიდრე ჩე ჩნური და ჩრდილოკავკასიური ტერორიზმი, ვინაიდან არც მიზა ნი აქ ვს, არც მი ზე ზი, არც თა ვი და არც ბოლო. მით უმეტეს, იოლი იქნება ამ ფონზე ხალხის დაშინება და მასში „ძლერი ხელის“ მოთხოვ ნის გაღვიძება, რათა 2012 წელს „სწორი“ არჩევანი გააკეთოს. ასეა თუ ისე, ფაქტია, რომ პუ

ცხადა: ტერაქტი იმის წინააღმდეგ იყო მიმართული, რომ მე დავოსში ვერ ჩამოვსულიყავიო. ამაზე დიდი სისულელე, ალ ბათ, მსოფლიოში არც ერთი ტე რაქტის შემდეგ არც ერთ ლიდერს არ უთქვამს! თუმცა, ეს წინადა დება იმაზე მიანიშნებს, რომ დო მოდედოვოს ტერაქტი რაღაცით უკავშირდება პუტინ-მედვედევის მომავალ დაპირისპირებას 2012

ტინის გარემოცვა უფრო „ანარ ქისტულ“ ვერსიას აწვება, ვიდრე ჩეჩნურ კვალს, რაც იმას ადას ტურებს, რომ რუსეთში, უახლოეს მომავალში, დიდი ამბები მზადდე ბა, დიდი დაპირისპირებაც იწყება, ხოლო საქართველოს წინააღმდეგ მორიგი აგრესია (რეიტინგის ას ამაღლებლად) იმავე ძალებს უკვე არარეალურად მიაჩნიათ.

დავით ავალიშვილი მოსკოვის უდიდეს აეროპო რტ დომოდედოვოში ტერაქტამ დე ორი დღით ადრე, რუსეთის სოციოლოგიურმა სამსახურებმა გამოაქვეყნა პუტინ-მედვედევის რეიტინგი, რომელმაც სენსაცია გამოიწვია ექსპერტებს შორს; აღ მოჩნდა, რომ „ტანდემის“ პოპუ ლარობა დღითი დღე ეცემა. ამას თავისი მიზეზი აქვს: პუტინმა და მედვედევმა რუსული ნაციონალ იზმისა და იმპერიალიზმის ჯინი ბოთლიდან გამოუშვეს 2008 წლის აგვისტოში, ხოლო ნაციონალიზმი და იმპერიალიზმი ყოველთვის მა ქსიმალისტურია. ესე იგი, რაკი პუტინ-მედვედევ მა მთელი საქართველოს დაპყრო ბა ვერ შეძლეს ან სხვა მეზობლ ებთან იგივე ჯერ ვერ გაიმეორეს, ამას ნაციონალიზმი დამარცხებად აღიქვამს. შესაბამისად, რეიტინ გიც ეცემა. თუმცა, ეს სხვა თემაა. რაც შეეხება თვით ტერაქტს, ძალიან უცნაური და დღევანდე

ლი რუსეთისთვის უჩვეულო რამ მოხდა: იმ დროს, როდესაც დომო დედოვოს მოსაცდელ დარბაზში 5 კილოგრამი ტროტილი აფეთქდა, გარშემო უამრავი ხალხი ირეო და. თანაც, არა მხოლოდ რუსები, არამედ გერმანელები, ტაჯიკე ბი, ინგლისელები, ქართველები (დაიღუპა კიდეც ერთი – ვახტანგ ლობჟანიძე), უკრაინელები, პო ლონელები, უზბეკები და ტერო

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

რისტს ეს არ შეიძლებოდა, არ სცონდოდა. აფეთქების მომენტში საერთაშორისო რეისის მგზავრი მეტი იყო, ვიდრე რუსეთის შიგნ ით მოგზაური. არადა, როდესაც 7 წლის წინათ ჩეჩენმა ტერორისტმა ქალებმა ერთდროულად ორი თვ ითმფრინავი ააფეთქეს ჰაერში, ეს თვითმფრინავები შიდა რეისებს ასრულებდნენ. გასაგებია, რომ ჩეჩენ ქვრივებს შურისძიება და რუსებისადმი სიძულვილი ამოძ

რავებდათ. ისევე, როგორც „ნორდ ოსტის“ ტერაქტის დროს, როდე საც ასეთივე ქვრივებმა და საველე მეთაურმა მოვსარ ბარაევმა (2002 წელს) მთელი თეატრი აიყვანეს მძ ევლად. მაგრამ რა ამოძრავებდა მას, ვინც დომოდედოვოს საერთაშო რისო რეისების მოსაცდელ დარბ აზში აიფეთქა თავი, როდესაც იქ ერთდროულად რამდენიმე საერ თაშორისო რეისი სრულდებოდა?

საქართველოსთან გაფორმებული კონტრაქტი

8 აგვისტოს, ღამით, რუსუ ლმა მოიერიშეებმა სენაკის სამხედრო ბაზაზე მიიტანეს იერიში. რუსული მოიერი შეების და ბომბდამშენების ერთ-ერთი მთავარი ფუნქ ცია, ქართული სამხედრო ინფრასტრუქტურის განადგ ურება იყო. პირველი დაბომბვისას რამდ ენიმე ადამიანი დაიჭრა. მოპირდ აპირე ყაზარმიდან ჯარისკაცები თანამებრძოლთა მისაშველებლად გაიქცნენ. მეორე ქვეითი ბრიგადის 23-ე ბატალიონის უმცროსი სერჟ ანტი, ედნარ დიასამიძე, დაბომბ ილი ტერიტორიიდან მეგობრების ევაკუაციას აპირებდა, დაბომბვი დან რამდენიმე წუთში, რუსული მოიერიშე კვლავ ბაზის თავზე და ფრინავდა, ჩამოყრილმა ჭურვებმა თანამებრძოლის დასახმარებლად მისული უმცროსი სერჟანტი, ედ ნარ დიასამიძე იმსხვერპლა. ედნარ დიასამიძე 1974 წლის 22 აპრილს, ქობულეთის რაიონის სოფელ სახალვაშოში დაიბადა. დაამთავრა სოფელ სახალვაშოს საშუალო სკოლა და სწავლა ბათუ მის პროფესიული გადამზადების ცენტრში გააგრძელა. სწავლის დასრულების შემდეგ კი, 1992 წლ იდან, ედნარ დიასამიძემ სამხედრო სავალდებულო სამსახური, ახლა დჩამოყალიბებულ სასაზღვრო ჯა რში გაიარა. ხასან დიასამიძე, ედნარის ბი ძა: ,,ბავშვობიდან ენერგიული და სხარტი იყო. ყოველთვის აინტერ ესებდა სამხედრო საქმე, სამხედრო ტექნიკა. ბევრს კითხულობდა სა მხედრო საქმის შესახებ, კონტაქტი ჰქონდა იარაღთანაც, კარგად ის როდა. სამხედრო სავალდებულო სამსახურშიც ძალიან გამოადგა მა ნამდე მიღებული ცოდნა... ედნარს დედა ადრე დაეღუპა და მამასთან

იზრდებოდა. ჩემი ძმა, ედნარის მა მა, დურსუნ დიასამიძე, პოლიციელი იყო, შინაგან საქმეთა სამინისტროში მუშაობდა და სამაჩაბლოს პირველი ომის მონაწილე იყო. ლოგიკურია, რომ ედნარს და მის ძმას, მალხაზს პატარაობიდანვე აინტერესებდათ სამხედრო საქმე, მათზე ყოველთვის იგრძნობოდა მამის გავლენა. სამხ ედრო სავალდებულო სამსახურის დასრულების შემდეგ კი ედნარმა მუშაობა აჭარაში დისლოცირებული სწრაფი რეაგირების რაზმში (ე.წ. ,,ობეერი'') დაიწყო.'' 2004 წლიდან ედნარ დიასამიძე, რეგულარულ ქართულ არმიაში, სა კონტრაქტო სამსახურზე გადავიდა და სენაკში დისლოცირებული მეორე ქვეითი ბრიგადის 23-ე ბატალიონში ჩაირიცხა. ამავე ბატალიონში ჩაირ იცხა ედნარის ძმა, მალხაზ დიასამ იძე. ძმ ები 2006 წე ლს ექ ვსი თვ ის განმავლობაში ერაყის სამშვიდობო მისიაშიც ერთად მონაწილეობდნ ენ. 2008 წელს მის კონტრაქტს ვადა გაუვიდოდა, თუმცა ძმები არმიიდან წამოსვლას არ აპირებდნენ. ჟუჟუნა დიასამიძე, ედნარის მეუღლე: ,,ერთმანეთი 2000 წელს გავიცანით და იმავე წელს შევუღლ დით. ყოველთვის თბილი და მოსიყვ არულე იყო, უყვარდა სიურპრიზების მოწყობა. ორი შვილი გვყავს, ნუკრი და გიორგი. როცა პირველი შვილი შეგვეძინა, გახარებული იყო. ამბო ბდა, ჩემი ვაჟკაციც ჯარისკაცი უნდა გაიზარდოსო. შვილებთან განსაკუთ რებული ურთიერთობა ჰქონდა. ჩემი შვილებიც დღეს ამბობენ, მამიკოს უნდა მივბაძოთ, ჯარისკაცები უნდა გამოვიდეთ და ჩვენც გმირები უნდა ვიყოთო. ომამდე რამდენიმე დღით ადრე, თითქოს ხასიათი შეეცვალა. ბავშვების მიმართ უფრო თბილი და მოსიყვარულე გახდა. როცა სა ხლში ბრუნდებოდა, ცდილობდა მთ ელი დღე შვილებთან ერთად გაეტ

არებინა. ბოლოს, როდესაც სახლიდ ან მიდიოდა, მითხრა, ბავშვებს მიხე დე, არაფერი მოაკლოო. მისი ბოლო სიტყვებიც ეგ იყო... არ ვიცოდი თუ ომი დაიწყებოდა და ყველაფერი ასე დამთავრდებოდა. ჩვეულებრივად გავიდა სახლიდან, როგორც მანამდე მიდიოდა, არაფერი უთქვამს, არ უნ დოდა რომ შეგვშინებოდა.'' 7 აგვისტოს, როდესაც რუსეთმა საქართველოს წინააღმდეგ სამხედ რო ინტერვენცია დაიწყო, ედნარ დიასამიძე უკვე სენაკის სამხედრო ბაზაზე იყო, ხოლო მისი ძმა, მალხაზ დიასამიძე, საკუთარ თანამებრძო ლებთან ერთად, ცხინვალის მიმართ ულებით მიდიოდა. ხასან დიასამიძე ედნარის ბი ძა: ,,სახლიდან პირდაპირ სენაკში წავიდა. იმ ღამეს, როდესაც სენაკის სამხედრო ბაზა რუსულმა ავიაციამ დაბომბა, ედნარი საკუთარ თანა მებრძოლებთან ერთად დაბომბვის ადგილიდან რამდენიმე მეტრში, ყა ზარმაში იყო. პირველი ჭურვის ჩა მოვარდნის შემდეგ ბიჭები ყაზარმ იდან დაჭრილების დასახმარებლად გამოსულან. ედნარი ბავშვობიდანვე უშიშარი იყო, არაფრის ეშინოდა... ბიჭებს დაჭრილი თანამებრძოლების ევაკუაცია დაუწყიათ, თუმცა რამდ ენიმე წუთში თვითმფრინავი უკან მოტრიალდა და ბაზის მიმდებარე ტერიტორია ხელმეორედ დაბომბა. ედნარს ამ დროს დაჭრილი თანამე ბრძოლი გაყავდა უსაფრთხო ადგი ლას, საავიაციო ჭურვი მისგან მა რჯვნივ დაეცა, აფეთქების შედეგად გამოწვეულმა ტალღამ და ჭურვის ნამსხვრევებმა ადგილზევე მოკლა. გვერდში რამდენიმე ჭრილობა ჰქონ და... 8 აგვისტოს ორი ბიჭი მოვიდა ჩვენთან და გვითხრა, ედნარს ფეხი აქვს დაზიანებულიო. მივხვდი, რომ რაღაც ცუდი ხდებოდა ჩვენს თავს. შვილთან ერთად სენაკში წავედი და ვნახე მისი ცხედარი... დაღუპვიდან მეორე დღეს, ჩამოვასვენეთ სახლში. ერთ-ერთი მისი თანამებრძოლი, რო მელიც პირველი დაბომბვის შემდეგ გამოყავდა, აქ მის წლისთავზეც იყო ჩამოსული. მისი ოცეულის ყველა წე ვრს უყვარდა და აფასებდა.'' ჟუჟუნა დიასამიძე, ედნარის მე უღლე: ,,როცა მისი დაღუპვის შესა ხებ გავიგე, თავიდან არ ვიჯერებდი. ვერ წარმოვიდგენდი. მეშინოდა და ვნერვიულობდი, თუმცა ვიცოდი, რომ წინა ხაზზე არ იყო და ეს მამშ ვიდებდა. ომის დაწყების დღიდანვე, რამდენჯერმე ტელეფონით დამეკო ნტაქტა, აღელვებაც კი არ ემჩნეოდა. პირიქით, აქეთ გვამშვიდებდა ნუ გე შინიათ, ყველაფერი მალე დასრულ დება და სახლშიც მალე ჩამოვალო. 9 აგვისტოს ჩამოასვენეს, აქ დავკრძ ალეთ, ჩვენი სოფლის სასაფლაოზე. კონტრაქტის დასრულებამდე რამდ ენიმე თვე ჰქონდა დარჩენილი, თუ მცა ჯარისთვის თავის დანებებას არ აპირებდა, ძალიან უყვარდა თავისი

ედნარ დიასამიძე უმცროსი სერჟანტი

საქმე. ვერც წარმოედგინა ცხოვრე ბა სამხედრო ფორმის გარეშე. მისი დაღუპვიდან უკვე ორი წელი გავიდა. მე დავკარგე ჩემი საუკეთესო მეგო ბარი, ჩემმა შვილებმა კი იდეალური მამა, თუმცა ვამაყობ იმით, რომ ჩემი მეუღლე საქართველოს ერთიანობ ისთვის ბრძოლაში დაიღუპა, დაიღ უპა გმირულად, საკუთარი თანამე ბრძოლის გადარჩენისას.'' უმცროსი სერჟანტი, ედნარ დი ასამიძე, 34 წლის ასაკში დაიღუპა. დიასამიძეების ოჯახში კი ბრძოლა

ერთგვარ ტრადიციად იქცა. სა ქართველოს ტერიტორიული მთ ლიანობისთვის შინაგან საქმეთა სამინისტროს რიგებში იბრძოდა - ედნარის მამა, მისი ძმა - მალხ აზ დიასამიძე, დღემდე საქართ ველოს შეიარაღებული ძალების მეორე ქვეითი ბრიგადის რიგებში ირიცხება, გმირი მამის შვილები ნუკრი და გიორგი კი ამბობენ, რომ ჯარისკაცობას აპირებენ. მათაც უნდათ, წინაპართა მსგავსად, საქა რთველოს ემსახურონ. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ეროსის ორეული ბელა მანჯგალაძეს

თამარ გონგაძე მალხაზ ქვრივიშვილს ეროსი მანჯგალაძეს იერით ამსგავსე ბენ. მეც მათ რიცხვს მივეკუთვნები. ერთ-ერთი ინტერვიუს დროს, ამ თემას რომ შევეხეთ, მე და მახომ სპონტანურად დავგეგმეთ ერ ოსის დასთან, ქალბატონ ბელა მანჯგალაძესთან ვიზიტი. ვიცი, რომ თავის ძმას მამსგავსებს და მეც მინდა მისი ნახვაო. რამდენიმეთ ვიანი მოლაპარაკების შემდეგ ქალბატონ ბელასთან აღმოვჩნდით. საოცარი დამთხვევა იყო. წინა დღეს, 26 იანვარს, ეროსის გარდ აცვალებიდან 29 წელი გასულიყო. დამთხვევამ ჩემზე იმდენად იმ ოქმედა, ეს ფაქტი რამდენჯერმე აღვნიშნე: შემთხვევით არაფერი ხდება. თითქმის ნახევარი წლის წინ დაგეგმილი ინტერვიუ სწორედ მსახიობის გარდაცვალების დღეს უნდა დამთხვეოდა. „მისი ტანსაცმელი როგორ მეტეოდა-მეთქი?“ 82 წლის ბელა მანჯგალაძეს მალხაზ ქვრივიშვილი ახლოს ნანახი არ ჰყავდა. მას მხოლოდ ტელევიზორით იცნობდა. ბელა მანჯგალაძე: პირვ ელად სერიალში („ძილის წინ“) ვნახე. გამომეტყველებით მივა მსგავსე. როგორც კი შევხედე, ჩემი ეროსის სახე წარმომიდგა, თვალებით ჰგავს. ეროსიკო ძალიან მორიდებუ ლი იყო. ლაპარაკისას თითქოს სახეშიც ვერ გიყურებდა. არც სურათების გადაღება უყვარდა. პაკლონზე ყველა მსახიობის უკ

ან იდგა. და მალხაზ, შენსავით არ ჰქონდა თმა. მალხაზი: თეატრში თქვენი ინტერვიუ წამაკითხეს, სადაც წერთ, რომ თითებითაც მიმამს გავსეთ. ბელა: თითებითაც ნამდვი ლად ჰგავხარ. ესე იგი, ჩემს გა რდა სხვაც გამსგავსებთ ჩემს ძმას? - ძალიან ბევრი. ამიტომაც მოვიყვანე ინტერვიუზე. მალხაზი: დედაჩემს ხუმრობ ით ვეუბნები, ქალო, რამე ხომ არ მიგიქარავს-მეთქი?ოთარ ზაუტ აშვილი გიჟდებოდა ისე უყვარდა ეროსი და მის იმიტაციას აკეთ

ებდა. თეატრში მისვლის დღიდ ან ოთარი „ეროსი აკაკიევიჩს“ მეძახდა. ეთერ გუგუშვილიც მა მსგავსებდა. სხვათა შორის, მეც მორცხვი და მორიდებული ვარ. ყველას ვუთმობ. ბელა: გეტყობა სახეზე. მალხაზი: რობერტ სტურუა მეტყოდა-ხოლმე, მსახიობს სი მორცხვე არ გამოგადგებაო. ბელა: მიუხედავად ასეთი სი მორცხვისა, ეროსის ვერავინ ვე რაფერს წამოაძახებდა. ავტორი ტეტი ჰქონდა. მალხაზი: ეროსის ტანსაცმე ლში არაერთხელ მითამაშია რო ლები. „სამგვარ სიყვარულში“ ეროსის ფრაკი და შარვალი მე ცვა. მიკვირდა, ეროსი ჩემზე დი დი და წარმოსადეგი იყო და მისი ტანსაცმელი როგორ მეტევა-მე თქი? მაგრამ ეტყობა სამოსი მე რე პატარავდება. ბელა: ეროსი 186 სანტმეტრის სიმაღლისა იყო. მალხაზი: მე სამი სანტიმეტ რით დაბალი ვარ. ეროსის სა გრიმიოროში მისი ფოტოები ეკიდა. გრიმის გასაკეთებლად რომ შევდიოდი, მის ფოტოებს ვუყურებდი. ერთ-ერთში ისე ვგ

ავდით ერთმანეთს, გაოცებული ვუყურებდი. სომეხი გრიმიორი, სერგო ისაბეკოვი, რომელიც ერ ოსის უკეთებდა გრიმს, მეც მი კეთებდა. გიჟდებოდა ეროსიზე, ძალიან უყვარდა. მისი კარის მე ზობელი იყო. როდესაც ეროსი გარდაიცვალა, ძალიან ინერვი ულა. ბელა: სხვათა შორის, სერგომ გარდაცვლილ ეროსის უკანასკნ ელი გრიმი გაუკეთა...

16 წლის იყო სკოლა რომ და ამთავრა და თეატრალურ ინსტ იტუტში მაშინვე ჩააბარა. ბელა: სპექტაკლის მერე და მირეკავდა, არ დაიძინოო. დედას საწოლთან დათვის ტყავი ეგო, იქ დაჯდებოდა და ყველაფერს უყ ვებოდა. დედა თეატრის მოყვარ ული იყო. მერე ჩაეხუტებოდა და ეფერებოდა. მალხაზი: მეც ვაკელი ვარ და ვიცოდი, ბარნოვზე სად ცხოვ რობდა ეროსი. მსახიობების სა ხლი იყო. რა მ დე ნჯ ე რ დ ამ ინ ა

პორტრეტი „დედა, თამარ ბენდუქიძე იყო. ხიდან ჩამოვარდა და 26 წელი ლოგინად იყო ჩავარდნილი. სა მი შვილი მომვლელმა გაგვზა რდა. უფროსი ძმა, 18 წლის რეზო, 1940 წელს წვევამ დელად წაიყვანეს და ომში დაიკარგა. რე ზო ეროსიზე ორი წლით უფროსი იყო, მე, ნაბოლა რა. ეროსიზე ოთხი წლით უმცროსი ვარ. მამა პოლი ტპატიმარი იყო. მის გარეშე გა ბელა მანჯგალაძე ვიზარდეთ.

დეა თავბერიძე მშობლების საყურადღებოდ ბავშვები დეპრესიაში რომ არ ჩა აგდოთ ნუ მიიყვანთ რუსთაველის თეატრში, გაუფრთხილდით მათ, ან ზუსტად შეურჩიეთ სპექტაკლი. რეჟისორის საყურადღებოდ ემოცია, ყვირილისა და ღრიალის გარეშეც შეიძლება გამოიხატოს და ბევრად ეფექტურადაც. რუსთაველის თეატრის დატო ვების შემდეგ გადავწყვიტე გერმ ანელი თანამედროვე დრამატურ გის როლანდ შიმელპფენიგის „ქა ლი წარსულიდან“ გადავიკითხო. იქნებ პიესის წაკითვისას მაინც გავიგო რისი თქმა სურდა რეჟი სორს, მაყურებლისთვის. „დაგვსტრესა“ რეჟისორი, 24 წლის მაკა ნა ცვლიშვილია, „ქალი წარსულიდ ან“ მისი მესამე სპექტაკლი. წინა ორ სპექტაკლს აქებენ. ამჯერად კი სპექტაკლის დასრულებამ და რბაზში მყოფთა უმეტესობას შვ ება მოჰგვარა - „დაგვსტრესა,“ როგორც იქნა დამთავრდა! - მო მესმა უკან. ხმაურიანი, ზედმეტ ად ემოციური და ქაოსური, - ასე შეაფასეს პრემიერა. უფროსი თაობა ბევრად თავაზიანი იყო. სპექტაკლს ყველასთვის სა ყვარელი მსახიობი ჯემალ ღაღანიძეც ესწრებოდა და შვ ილიშვილის თამაშს ადევნებდა თვალს. ჯემალ ღაღა ნიძე: არაჩვეულებ რივი შეგრძნებაა. დაბნეული ვარ. მაგრამ ვფიქ რობ, რომ სპ ექ ტაკლმა თავისას მიაღწია. ცოტა გაქანება სჭირ 34

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ნ: ეობე სკ ლ ი წ უ მონა ნუკა ხთარხ ნა ინო რა ე, ნ ავი, ზუნო ძ ა ვ ი ი ო ოურ ა, ნ ან-მ ოროყვ, სანდრ გ ი ა ნ ი შვილ -ღაღ მაყა კუჩაძე ე. მი ნიძ

დება, როგორც ყოველთვის. პრემიერაა ძნელად საყურე ბელი. პერსპექტივაში ყველ აფერი კარგად იქნება. სანდ რიკას რაც შეეხება, ჯერ და მწყებია, ყველაფერი წინაა. მაგრამ კოჭებში ვატყ ობ და ბე ვრ ის ეთ რაღაცას ვხედავ, რაც ბაბუამ არ ვიცოდი. ბედნ იერი კაცი ვარ. კახი კა ვსაძე: დ ღე ს პირ ვე ლი

ჩვენებაა, ბევრი რაღაც კიდევ დალაგდება. სა ინტერესო პიესაა, კარგი მხატვარია, კარგი განა თება. თემაც დასაფიქრ ებელია. მერე და მერე დაიხვეწებიან. შე იძლება სხვა ფო რმით მიაწოდონ მ აყ ურ ებ ელ ს სათქმელი. ამას დრო სჭირდება. როდესაც ვთამ აშობ, ორმოცდ ამეათე სპექტა კლში ვპოულობ რაღაცას და ვგ

ბატონო ე კახი, 50- ც ზე ლ კ ა ტ ქ ე სპ მივალ...

იჟდები, ე.ი. 49 ისე ვითამაშე, რომ ეს მოძე ბნ

ილი არ მქონდა. თეატრის ეშხიც იმაშ ია, რომ ოდესმე რაღაცას მოძებნი...

ნიკა წულუკიძე, თეატ რმცოდნე: მაკა ნაცვლიშვილმა შემოქმედებითი კარიერა კარგად დაიწყო. ჩემთვის ის საინტერესო და პერსპექტიული რეჟისორია. პირველ ორ დადგმასთან შედარე ბით, ამ სპექტაკლმა ჩემზე დიდი შთაბეჭდილება ვერ მოახდინა.

მალხაზ ქვრივიშვილი სტუმრად სთან პირველად „პრაიმტაიმში“ ეროსის და – ლეგენდარული ძმის ტრაგიკულ სიყვარულზე

ხავს იმ სახლის ფანჯარაში სიგა რეტით გადმომდგარი სესილია. ღანირში დიდი სახლი გვქო ნდა. ბებია გვყავდა და ბიჭებს იქ ჩასვლა უყვარდათ. მერე ჩემი ძმა, რეზო, ომში რომ დაიკარგა, მამამ სოფლის სახლი გაყიდა. სტუდენტობისას კუჭის წყ ლული გაუჩნდა. ლამის დაიღუპა. ორი პეშვი სტრეპტოციტი ჩააყ არეს მუცელში. იმედი არ ჰქონ დათ, რომ გადარჩებოდა, მაგრამ გადაიტანა. არ მინახავს სახლში როლი ემ ეცადინოს. ბარნოვზე რომ გადა ვიდა საცხოვრებლად, სტუმრებს 11 საათამდე შეეძლოთ მასთან ყოფნა. მერე უნდა წასულიყვნენ. ღამით ეროსი თავის როლზე იწ ყებდა მუშაობას. ისე, სულ ამხა ნაგები ჰყავდა სახლში. ლოგინში თუ იყო მა რტო, თო რემ მა რტო ვინ დატოვებდა? პატარა პუდე ლი ჰყავდა, სახელად ტანგო. მო სკოვში რომელიღაც რუს მსახიო ბს უჩუქებია. ბაღში მსხდარან. ეს კაცი რომ წასულა ძაღლიც თან გაჰყოლია. ვიფიქრე, თუ არ და ბრუნდა ჩემი არ ყოფილაო. ძა ღლი მართლა დაბრუნებულა და ფეხებთან მიუცუცქდა თურმე ეროსის. გასტროლებზე რომ მი

დიოდა მე მიტოვებდა. ტანგო სავარძელში ჩახ ტე ბო და-ხოლ მე. ერთხელ გერმანიაში მიდიოდა და მკაცრად გამაფრთხილა: ამ ძა ღლს რამე რომ მოუვ იდეს, არ დამხვდეთ არც ერთიო. ტანგო რომ მოკვდა, დოდო აბაშიძემ სამძიმრის დეპეშა გამოუგზავნა. კუს ტბაზე დიდი პატი ვით დაასაფლავეს. არაჩვეულებრივი მეგობარი იყო. არასდროს გიღალატებდა. ზედმეტს არ გეტყოდა. ყველას ეხმარებოდა. ჭვიშტარის გამოცხობა იც

ლენა ყიფშიძე სიკვდილის წინ ეროსიზე ფიქრობდა ოდა. ყოველ კვირას კი, დილის ათ საათზე, ჩემთან მოდიოდა ხა ჭაპურზე. რომ მოვიდოდა ჯერ მე შემომხედავდა, ნაჩხუბარი ხომ არ ვიყავი. სადაც მივდივარ ყველგან ნაჩხუბრები არიანო. თქვენ გენაცვალეთ, რომ არ ჩხ უბობთო. ლოჯში დაჯდებოდა და ხაჭაპურს მიირთმევდა. მერე მომაყოლებდა, ნათესავებში რა ხდება, ხომ არავინ გათხოვილა, სირცხვილი არ ვჭამო, მივულო ცოო. ხომ არავის უჭირსო. ნათე სავები მაინც აწუხებდნენ, მაგრ ამ მე მაინც გამომკითხავდა. ცუდს თუ ვინმე რამეს იტყო და, ადექი და გადი გარეთო, ეტ ყოდა. ცუდს არავისზე იტყოდა, არც სხვას ათქმევინებდა. ყველ აფერს გულში ინახავდა და ვერც გაუძლო გულმა.

„ქალი წარსულიდან“ ახალბედა რეჟისორის ფიასკო?

სულ რაღაცას ეძებს ეს გოგო, როგორც ამ ბობენ, ვინც ეძებს, ის პოულობსო... მსახიობები კარგ ები არიან. რეჟი სორული ხერხებ იც არის, მაგრამ სანახაობა შესა

კრავია... სივრცე ბოლომდე არ არ ის გამოყენებული. რაღაც მომენტ ში სანახაობა წყდება და ხელახლა ვითარდება, რაც მაყურებლისთვის დამაბნეველია. ბევრად უკეთესი მოლოდინი მქონდა და უკმარისო ბის გრძნობით მივდივარ. დაშინებული პატარა ყველაზე პატარა მაყურებელი

სიყვარული ეროსის და ლენა ყიფშიძის სი ყვარულის ისტორიის გახსენებას არც ვგეგმავდი. ქალბატონმა ბე ლამ სპონტანურად დაიწყო ამ ის ტორიის გახსენება. „ეროსი 27 წლის იყო ლენაზე რომ იქორწინა. ერთ პერიოდ ში სწავლობდნენ თეა ტრ ალ ურ ში. ძალიან უყვარდ ათ ერთმანეთი. შეყვარებულობის დროს იჩხუბეს. ეროსი ქალაქი დან იყო წასული, ფეხბურთი უნ და წაეყვანა და რომ დაბრუნდა, ხმები და ჭორე ბი დაახვედრეს. ჩემთან მოვიდა ლენა, შეგვარიგ ეო, მთხოვა. ჩემ ძმას ვუთხარი, ერიკო, ეს ქალი შენს გამო ძალიან იტანჯება-მე თქი. მერე შერიგდნენ. და ცოლა დაც შეირთო. 1952 წლის 27 დეკემბერს მო აწერეს ხელი. ქორწილი ჰქონდათ. მაგრამ სამი-ოთხი თვე იცხოვრეს ერთად და დაშორდნენ. თავს და მნაშავედ ვგრძნობდი. ჩემი ბრალ ია შერიგება რომ გთხოვე-მეთქი. არა, მე ლე ნა ისე მი ყვ არ და, სხ ვა რომ ცოლად შემერთო, მაინც სულ დამტანჯავდა იმაზე ფიქრი, რატომ არ შევირთეო. ერთხელ ლენა დედას დაუჯდა საწოლის წინ, მე და ეროსის რაიმე უსიამო ვნება რომ მოგვივიდეს, მე თქვე ნგან არსად არ წავალო. მერე მის გასვენებაში მოვიდა. ჩემთანაც

სამი წლის გახლდათ. მას, ალბათ, მთელი ცხოვრება გაჰყვება იმ დღ ეს მიღებული შთაბეჭდილება. მე კი დიდხანს არ გადამავიწყდება მისი დაშინებული, დამფრთხალი თვ ალები და მსახიობების კივილზე შემხტარი პატარა, რომელიც ჩემს გვერდითა სკამზე ქალბატონს ეჯ და კალთაში და თითებით ჩაბღაუ ჭებოდა... მისი აქ ყოფნის მიზეზს ვერ მივხვდი. ბატონმა კახიმ თქვა - ალბათ, იმიტომ მოიყვანეს, რომ სახლში ვერავის დაუტოვესო. მე კი მთელი სპექტაკლი მღრღნიდა კითხვა - ეს ბავშვი ამ ქალბატონის შვილია? ეს ქალბატონი კი, რომე ლიმე მსახიობის ახლობელი?... - მოგეწონათ სპექტაკლი? - კი, ძალიან. - თქვენი ახლობლები ხომ არ მონაწილეობენ? - გრიშა თადეიშვილი, რეჟისო რის თანაშემწე, ჩემი მეუღლეა. - ბავშვი, ალბათ, თქვენი შვილ ია. - დიახ, ჩვენი შვილია. - არ შეგეცოდათ? - რა ვიცი, თავისი სურვილით წამოვიდა და გაჩერდა ბოლომდე. - გაჩერდა, მაგრამ მის დაშინე ბულ თვალებს შეხედეთ? - არა, ეს ას ეთი შე მო ვი და აქ, უბრალოდ, ხალხის სიმრავლე რომ არის... - მე კი ძალიან დამძაბა ამ ბა ვშვის აქ ყოფნამ. მგონი სხვა გასართობ ადგილებში დიდხანს უნდა ატაროთ, რომ დღევანდელი სტრესი როგორმე მოუხსნათ... მაკა ნაცვლიშვილი, რეჟისო რი: - უფროსი თაობის მსახიობე

სულ კონტაქტობდა. მას შემდეგ ეროსის ცოლი არ შეურთავს. იმ სიყვარულის ერთგ ული დარჩა. საერთოდ უერთგუ ლესი კაცი იყო. ლენა სიცოცხლის ბოლომდე განიცდიდა ეროს ისთან განშორებ ას. ბოლოს უკვე ავ ად რომ იყო, დამირეკა, ვნან ობ და განვიცდი, იქნებ ჩვენ შევრ იგებულიყავითო. ცალ-ცალკე ცხ ოვრებაში ხალხი დაა და ნა შა ულ ა. ხმებს აჰყვაო... არ მინდა ამაზე ლა პარაკით მათ ხს ოვნას ჩირქი მო ვცხო. მერე ჭორები დაიყარა, ზურა ეროსის შვილიაო. მაგრამ ეს არ იყო სიმართლე. ზურა ეროსის დიდ პატივს სცემდა. ხშ ირად იყო ეროსისთან, მოდიოდა, მეგობრობდნენ. კარგი ურთიერ თობა ჰქონდათ. გული მწყდებ ოდა შვილი რომ არ ჰყავდა. შვილი არ უნდა დარჩენოდა? მაგრამ არ მინდა ამ თემაზე ლაპარაკი. ჩემს შვილებზე იყო გადაყოლილი. რე ზო სრულწლოვანი რომ გახდა, ეროსიმ მკითხა, რომელ შვილს მა ძლევ, რეზოს თუ თამრიკოს, რომ ჩემთან ბინაში ჩავწეროო. მაშინ ამან ჩემზე ცუდად იმოქმედა. ჩვენ ბინაც გვაქვს და არაფერი გვინდა, შენ შექმენი ოჯახი და გაიხარე შე ნს სახლში-მეთქი. მოკლედ, რეზო ჩაიწერა. ახლა ჩემი შვილი ეროსის სახლში ცხოვრობს.“

ბთან არ მიმუშავია, ეს პირველი შემთხვევაა. ისინი რობერტ სტურ უასთან ერთად შევარჩიე. ნანუკა ხუსკივაძესთან მუშაობამ ბევრი რამ მომცა. მცირე სცენაზე პირვ ელად დავდგი სპექტაკლი. ძირი თადად არათეატრალურ სივრცეს ვირჩევ... რისი დადგმაც მინდოდა, იმას ჰგავს. აქედან გამომდინარე კმაყოფილი ვარ. მსახიობებითაც კმაყოფილი ვარ... - რას ფიქრობთ, რამდენად კმ აყოფილი დარჩა მაყურებელი? - იცით რა არის, სპექტაკლებს მაყურებლისთვის ვდგამ, მაგრ ამ ისე, როგორც მე მინდა. ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მაყურებელს გაუგებარი რამ დაახვედრო, ეს მიუღებელიც კი არის ჩემთვის. სპ ექტაკლიდან მაყურებელი აუცი ლებლად ისე უნდა წავიდეს, რომ შთაბეჭდილება დარჩეს, ამბავი, სათქმელი რაც იყო სპექტაკლში, გაიგოს. - მაგრამ დღეს პირიქით მო ხდა, ბევრი ბოლომდე ვერ ჩაწვ და რეჟისორის სათქმელს. - ეს იმას ნიშნავს, რომ რეჟისო რი ცუდი იყო. ვერ მოახერხა ის, რომ მაყურებელი მიმხვდარიყო რა ჰქონდა ჩაფიქრებული. - რა გქონდათ ჩაფიქრებული და რა ვერ გაიგო მაყუ რებელმა? - იც ით, არ ვა პი რებ ამ ის თქ მას. ეს სპექტაკლში მაქვს ჩადებული. მე არ ვლაპარაკობ, არამ ედ ვდგამ იმას, რისი თქმაც მინდა... ამიტომ დგამ, რომ არ ილ აპარაკო...

გულით „გუ ლი ანი კა ცი იყო და გუ ლმა შეიწირა კიდეც. 1982 წელი იყო... რობიკო სტურუას მამის დასაფლავებაზე ეროსის თავი შეუძლოდ უგრძვნია და სახლში წასულა. მეგობრებისთვის უთ ქვამს, არ ვარ კარგად, წავალ ლეჩკომბინატში კარდიოგრამას გადავიღებ. მერე სახლში ვიქნ ები და თუ გამოხვალთ, კარგი იქნებაო. წინა დღეს დუშელ მე გობარს მიჰყოლია კარდიოგრამ ის გადასაღებად. უხუმრია, გუ შინ ერთი გადაარჩინეთ და ახლა იქნებ მეც გადამარჩინოთო. ერ ოსის ექიმი ადეიშვილი თბილის ში არ იმყოფებოდა. კარდიოგრ ამა ვინც გადაუღო, უთხრა, არ მომწონს შენი სურათიო. ჩასუ ლან ექიმთან. ის სადღაც მიდი ოდა და ძალიან უგულისყუროდ მოეკიდა: ეს ვალიდოლი ჩაიდე, არაფერი არ გჭირსო. რომ და ეწვინათ არაფერი მოუვიდოდა. სახლში წასულა და დაწოლილა. მეგობრები მისულან მასთან. ასე დაუდევრობით გარდაიცვალა. მერე გაჭრა უნდოდათ. მე ვუთხ არი, როცა საჭირო იყო მაშინ არ მიაქციეთ ყურადღება და ახლა რას უშველით-მეთქი. 57 წლისა იყო.“ მალხაზი: თეატრში ახალი მი სული ვიყავი, დაახლოებით 25 წლის, როდესაც ეროსი გარდაი ცვალა. დაკრძალვის დღეს ამდე ნი ხალხი არსად მახსოვს. ხალხი რეგიონებიდან იყო ჩამოსული. სვანეთიდანაც კი. ტაში რომ და უკრეს, შემაჟრჟოლა. ამბობდნენ, ეროსი ხალხის მსახიობიაო. სულ მაგას მეუბნებოდნენ, ეროსის წყ ალი გადმოგსხმოდეს, ხალხს ასე ჰყვარებოდიო. ეს ამიხდა.

მარინა კახიანი: პიესა არ მქონდა წაკითხული, რაც საკმაოდ იშვიათად ხდება. ამ აყი ვარ იმით, რომ რუსთაველის თეატრში საუკეთესო მსახიობე ბი მუშაობენ. ამ მხრივ, არასოდ ეს მეშინია, ისეთ დონეზე იყვნენ, როგორც ყოველთვის. სამწუხარ ოდ დღევანდელ მაყურებელს მხ იარული სპექტაკლები მოსწონს, სადაც ბევრი ფიქრი არ არის სა ჭირო. მოვუწოდებ მათ, ხანდახან სხვა სტილის სპექტაკლებიც ნა ხონ. გართობა აუცილებელია, მეც ძალიან მიყვარს, მაგრამ ხანდახან რაღაცაზე უნდა დავფიქრდეთ და ჩვენ შინაგან სამყაროში არქეოლ ოგიური გათხრები მოვაწყოთ. ამისთვის საჭიროა რაღაც დამა ფიქრებელიც ვნახოთ. - თქვენ რაზე დაგაფიქრათ ამ სპექტაკლმა და რა მოგც ათ? - ჯერ ვერ ვი ტყ ვი რა მო მცა, დრო მჭირდება, რომ და ვალაგო ყველაფერი და შე მდეგ გაგცემთ პასუხს... შეიძლება გამძარცვა კი დეც... არ ვიცი. ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

რატომ უქრებათ ქალებს სექსუალური ლტოლვა

ლორა დადიანი

გამოსწორდება ყველაფერი, რა დგან წლების შემდეგ ყველაფერი ძალიან რთულდება“.

ქალებს სექსუალური ლტოლვა ბევრი მიზეზით უქრე ბათ და ეს მათ ფსიქიკასა და ჯანმრთელობაზე დამანგ რევლად მოქმედებს. რა იწვევს სექსუალური ლტოლვის გაქრობას, ანუ ალიბიდემიას, და როგორ ხდება მისი გა ნკურნება? ჩვენი მკითხველის თხოვნის გათვალისწინე ბით, ამის თაობაზე უფრო დეტალურად ექიმ სექსოლოგს თამარ ჯოჯიშვილს ვესაუბრეთ, თუმცა ჯერ მკითხველის შეკითხვებს გაგაცნობთ. ლიკა ჭიჭინაძე: „ჩემს ოჯახს ყველა შემონატრის, სხვების და სანახად მე და ჩემს ქმარს ძალი ან კარგი ურთიერთობა გვაქვს, კონფლიქტები არც ისე მოგვდის, მაგრამ ლოგინში ნამდვილად ვერ გვაქვს საქმე დალაგებულად. სა მსახურიდან ყოველთვის გვიან და დაღლილი ბრუნდება. საკმაოდ მაღალი ხელფასი აქვს, მაგრამ მა ინც უკმაყოფილოა. მიაჩნია, რომ მეტს იმსახურებს და მის ნიჭს სათანადოდ ვერ აფასებენ. ამიტომ სულ ნერვები აქვს აშ ლილი. მისი განწყობე ბის შესაბამისად, სექს იც თვეში ან ორ თვეში ერთხელ გვაქვს. ადრე ამაზე ვწუწუნებდი და ვჩხუბობდი, ახლა მეც, რაღაცნაირად, მივე ჩვიე ამ მდგომარეობ ას და რამდენიმეჯერ თვითონ რომ მომადგა ღამით, ვუთხარი, რომ დაღლილი ვიყავი და არ შემეძლო. მოკლედ, ვატყობ, რომ სექსი საერთოდ აღ არ მინდა“. თამარ ჯოჯიშვილი, ექიმი სე ქსოლოგი: „არსებობს ალიბიდემ ია, ანუ სექსუალური ლტოლვის გაქრობა და ასევე, ჰიპოლიბიდე მია, ანუ ლიბიდოს დაქვეითება. თუმცა სექსუალური ლტოლვის არქონა არ ნიშნავს იმას, რომ ქალი აღგზნებასა და ორგაზმის მიღწევას ვერ ახერხებს. აქ სა ქმე უფრო სექსუალურ ურთი ერთობაშია, ანუ ამ დროს ქალს გამქრალი აქვს ან უქვეითდება ასეთი ურთიერთობის სურვილი. შეიძლება ადგილი ჰქონდეს სექს უალურ ავერსიას, ანუ, ზოგადად, სექსის შიშს, ან უბრალოდ სექს უალური ინტერესის გაქრობას. საერთოდ, ლტოლვის გაქრ 36

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ობას ბევრი მიზეზი აქვს – ორ განული, ფსიქოგენური, ასევე ჰორმონალური უკმარისობაც. მიზეზი შეიძლება იყოს ალკოჰო ლიზმი, თირკმლის უკმარისობა, ნარკოტიკები და მძიმე ქრონიკ ული დაავადებები. მისი განკურ ნება ძალიან რთული პროცესია. პირველ რიგში, უნდა დადგინდეს ლტოლვის გაქრობის მიზეზი – ორგანულია ის თუ ფსიქოგენ

ური. უნდა მოხდეს ჰორმონალ ური გამოკვლევა, რადგან სწორ ედ ჰორმონებია პასუხისმგებელი როგორც ქალის, ისე მამაკაცის სექსუალურ გამოვლინებაზე – ლტოლვაზე, ორგაზმზე. როგორც ზემოთ აღვნიშნე, შეიძლება ამ დროს ადამიანს სექსუალური ფუ ნქციები შენარჩუნებული ჰქონ დეს, მაგრამ ეს დარღვევა აუცი ლებლად მიგვიყვანს სხვა უფრო რთულ დარღვევებამდე. თუ ქალს ლტოლვა უქრება, ის კავშირსაც გაურბის. ეს კი იმას ნიშნავს, რომ, რაც უფრო დიდხანს შეიკავებს თავს, მით მეტი პრობლემა გაუჩ ნდება. ამიტომ, როგორც კი ქალი ლტოლვის გაქრობას შეამჩნევს, მაშინვე ექიმს უნდა მიაკითხოს. არ უნდა იჯდეს და წლობით არ უნდა ელოდოს, თავისით როდის

მაგდა ხაჩიძე: „შეიძლება თქ ვათ, რომელ საუკუნეში ცხოვრო ბსო, მაგრამ ჩემი მშობლების გა დამკიდე, ალბათ, მეჩვიდმეტეში ვარ ჩარჩენილი. ჯერ ხომ ბავშვო ბიდან ტვინს მიჭამდნენ იმის ჩი ჩინით, რომ, თუ სული წამძლევდა და ქალწულობას ქორწინებამდე ვერ შევინარჩუნებდი, ბოზი ვიქნ ებოდა. მერე ჩემი შეყვარებულიც დაიწუნეს და გადაწყვიტეს, საქმ რო თვითონ შეერჩიათ. შემირჩ იეს და გამათხოვეს კიდეც, მა რთლა არაა ცუდი ბიჭი, ვხვდები, რომ ვუყვარვარ და მეც პატივს ვცემ, მაგრამ, როგორც კი საქმე სექსამდე მივა, საშინელება მემა რთება. განსაკუთრებით პირველი ღამე მახსენდება საშინლ ად. სცადა, აქტი ძალით გვ ქონოდა. როგორც კი სექსი დავიწყეთ, გული ამერია. გაგიჟდა ჩემი ქმარი, საში ნლად შეურაცხყოფილად იგრძნო თავი. ფიზიკურად მშვენივრად გამოიყურება, მაგრამ ვერაფრით შევეჩვ იე. ახლაც ყოველღამე მა კანკალებს და თავს ძლივს ვიკავებ, რომ ისევ იგივე არ დამემართოს“.

ანუ თუ ქალმა რამდენიმეჯერ ვერ მიაღწია ორგაზმს, ეს პროც ესი მისთვის უკვე უსიამოვნო ხდ ება და ის სქესობრივ აქტს გაურბის. ან თუ ქალს აქ ტის შიში აქვს, მას ეწყება ოფლიანობა, გულისრევა. საერთოდ, აქაც პირველ პლანზე გამოდის აღზრ დის პრობლემა. თუ გოგო ნა ისეთ ოჯახში იზრდება, სადაც მუდმივად დასძახ იან, რომ სექსი საშინელი და უმსგავსო საქციელია, მისი შიშები ბუნებრივიც კია“. თეონა ელიაშვილი: „უკვე 15 წელია, გათხოვ ილი ვარ, ერთ დროს ქმარი სიგიჟემდე მიყვარდა, ჩვ ენს სიყვარულზე ლეგენდ ები დადიოდა, მაგრამ მერე დროთა განმავლობაში ეს ყველ აფერი უკვალოდ გაქრა. ერთმან ეთთან საერთო არაფერი გვაქვს, მარტო შვილები და საზოგადოებ რივი აზრი გვაკავშირებს. მასთან ერთ საწოლ ოთახშიც აღარ მძინ ავს, ღამით ხვრინავს, საშინლად გასუქდა. ლოგინში წინდებით წვ ება და ხასიათიც აღარ აქვს ის ეთი, როგორიც თავიდან ჰქონდა. ვიცი, ზურგს უკან დამცინიან, ჩე მი ქმარი საყვარლებში დაძვრება, მაგრამ მე ეს სინამდვილეში კარგ ად ვიცი და ზოგჯერ ხელსაც ვუ წყობ, რომ ახალი ნაცნობობა გა აბას. ფული ბლომად აქვს და უა რს იშვიათად ეუბნებიან. ჩემთვის მთავარია, ღამით კარზე არ მომი კაკუნოს თმ

თამარ ჯოჯიშვილი, ექ იმი სექსოლოგი: „როგორც ვთქვი, შესაძლოა, დარღვე ვას ფსიქოგენური მიზეზიც ჰქონ დეს. ვთქვათ, ქალი არის დეპრეს იული, ის გააუპატიურეს, ან ჰქონდა ძალადობრივი კავშ ირი, ან ქალს აქვს არასულ ფასოვნების შეგრძნება და რცხვენია სიშიშვლის. საქართველოში ძალიან ბევრი ქალი თხოვდება სი ყვარულის გარეშე. თუ გო გონას არ მოსწონს პარტ ნიორი, მისი გარეგნობა ან ქმედებები, ბუნებრივია, რომ ასეთი მამაკაცის მიმართ არც სექს უალური ლტოლვა ექნება. ზოგჯერ ხდება ისეც, რომ ალიბიდემია სხ ვა დარღვევების ფონზე ვითარდება, ექიმი სექსოლოგი თამარ ჯოჯიშვილი

გ ვ ე რ დ ი

სექსოლოგის

აგაჩეჩილმა, კოპლებიან ნიფხავსა და წინდებში გამოწყობილმა და ჩემთან დაწოლა არ მოითხოვოს“.

თამარ ჯოჯიშვილი ექიმი სე ქსოლოგი: „საერთოდ, ქალები იშვიათად ამყარებენ მამაკაცთან კავშირს მხოლოდ ფიზიკური მო თხოვნილებების დასაკმაყოფილ ებლად. მისთვის პარტნიორი უნ და იყოს მთლიანად მისაღები და სასურველი მამაკაცი, თუ ეს ასე არ არის, ქალი, პირველ რიგში, მხოლოდ იმიტომ თანხმდება სე ქსუალურ კავშირს, რომ ამას მო ვალეობა აიძულებს. ან უბრალოდ თანხმდება, ქმარმა სხვასთან და ამყაროს სექსუალური კავშირი და ის ამ საკითხით აღარ შეაწუხოს. საქართველოში ბევრ ქალს გათხოვებამდე არ აქვს სქესობ რივი კავშირი და შესაბამისად, მან არც ის იცის, აქვს თუ არა ალიბიდემია. შეიძლება, ცოლად გაჰყვეს საყვარელ კაცს, მაგრამ გათხოვების შემდეგ აღმოაჩინ ოს, რომ არ აქვს სექსუალური ლტოლვა. ალიბიდემიის მიზე ზი არც მხოლოდ პირველ სქეს ობრივ აქტზეა დამოკიდებული, ამ პრობლემამ შეიძლება თავი მოგვიანებით იჩინოს. ანუ ყვ ელაფერს აქვს მნიშვნელობა – ბავშვობაში გადატანილ ტრავ მებს, აღზრდას, პირველი აქტის დროს მიღებულ განცდებს. ამ იტომ, პირველ რიგში, პრობლე მის დადგენაა საჭირო, შემდეგ კი პაციენტის განსაკუთრებუ ლი მონდომება, რომ საკუთარ თავს პრობლემის გადაჭრაში დაეხმაროს“.

- მართალია, რომ თქვენი გა დაღებებზე დაყოლიება ძალიან ძნელია? - მართალია. მთელი ძალით ვც დილობ უარი ვთქვა სამუშაოზე. ამ წინააღმდეგობაში უამრავ ენერგი ას ვხარჯავ. ასეთი ვარ და რა ვქნა.

ამის შემდეგ არჩევანის საშუალება მქონდა. - თქვენ ჰოლივუდში ცნობ ილი ხართ არა მარტო გარდას ახვის უნარით, არამედ ბედნიე რი ქორწინებით, რომელიც 30 წელზე მეტია გრძელდება. ეს ხომ საოცრებაა? - არ ვიცი, ვისთვის როგორ, მა გრამ ახალგაზრდობაში ქორწინება გიგანტურ ნაბიჯად მიმაჩნდა - სიკვ დილისკენ. ყველაფერს ვაკეთებდი, რომ ეს არ მომხდარიყო, მაგრამ მე რე სიუზენს შევხვდი... ჩვენ ფილმს ვიღებდით მონტანაში. სიუ, დამატე ბითი ფულის საშოვნელად, მიმტან ად მუშაობდა. თუმცა პროფესორის და არქიტექტორის ქალიშვილი იყო. ვერ გეტყვით, რომ ლამაზი იყო. პი რველი, რაც დავინახე, ორი ჩაშავე ბული თვალი და გატეხილი ცხვირი იყო. ფანტაზია უმალვე ავამუშავე და წარმოვიდგინე, რომ მეგობარმა ვაჟმა გალახა, მოკლედ, საკუთარი თავი სუპერმენად ჩავთვალე და მი სი გადარჩენა გადავწყვიტე. სინამდ ვილეში სიუზანი ავტოკატასტრო ფაში მოხვდა. მოკლედ, მთელი დღე ვწვალობდი, არ ვიცოდი როგორ

დედაჩემს მიაჩნია, რომ ეს ერთგვა რი ავადმყოფობაა. არ სურს დაიჯ ეროს, რომ მისი შვილი უბრალოდ, ზარმაცია. მე კი ერთი რამ ვიცი, თუ დავთანხმდი, სხვა რამეზე ფიქრი აღარ შემიძლია. ეს კი აღარ მომწ ონს. თანაც ძალიან მიკვირს, რა ტომ ჰგონია მაყურებელს, თითქოს მსახიობობით ჩემი ადგილი ვიპოვე ამ სამყაროში. მე ფოტოგრაფი, მხ ატვარი, მუსიკოსი ვარ, საიტებსაც ვქმნი, ქველმოქმედებითაც ვარ და კავებული - კონკრეტულად მშიერ ბავშვებს აუცილებელი საკვებით ვამარაგებ. დროა ამ საშინელ პრობ ლემას ბოლო მოეღოს. თანაც აფრი კაში კი არა, აქვე, ამერიკაში. იცით, რამდენი მშიერი ბავშვია? - როგორი დამოკიდებულება გაქვთ საკულტო ფილმის „დი დი ლებოვსკის“ მიმართ? - ახლა კი ნამდვილად ვხვდები რას განიცდიდნენ „ბითლზები“. წიგნიც გამოვიდა სათაურით - „მე ლებოვსკი - შენ ლებოვსკი“. წიგნს წინასიტყვაობა მე გავუკეთე. იგი ფანების მიერ შექმნილ ფესტივალს „ლებოვსკი-ფესტს“ ეხებოდა. წიგნი ბესტსელერი გახდა. ერთხელ მეც კი ვმონაწილეობდი „ლებოვსკი-ფესტ ში“. ვუკრავდი და ვმღეროდი სცენ აზე, ირგვლივ კი ღრიალი და ყვირ ილი ისმოდა. სწორედ ეს იყო დიდე ბის ნამდვილი მწვერვალი. - როგორ დაიწყო თქვენი სა მსახიობო კარიერა? - ვფიქრობ, ხანდახან მშობლების რჩევას უნდა დაუჯერო. მამაჩემმა (ცნობილი მსახიობი ლოიდ ბრიჯ ესი) თითქმის მაიძულა მსახიობი გამოვსულიყავი. არა რაიმე ანგა რებისთვის, არა, უბრალოდ, თვით ონ გიჟდებოდა ამ პროფესიაზე და საერთოდ, შოუ-ბიზნესი მოსწონდა. როგორც ბავშვების უმრავლესობ ას, მეც არ მსურდა იმის გაკეთება, რაც მამას მოსწონდა. ის კი ყველა ხერხით ცდილობდა პატარაობიდ ანვე რომელიმე ფილმში ან ტელე გადაცემაში შევეჩურთე. შეიძლება ითქვას, რომ მაცდუნებდა: „იცი, ერთი საკმაოდ კარგი როლია ის ეთი ყმაწვილისთვის, როგორიც შენ ხარ“, უკვე მზად ვიყავი უარის სა თქმელად პირი გამეღო: „სკოლიდან გაგიშვებენ, მე უკვე მოველაპარაკე, ხოლო ჰონორარით შეგიძლია სათა მაშოები იყიდო“. როგორ ფიქრობთ,

დავლაპარაკებოდი. საღამოს ვახშამზე დავპატიჟე და უა რი მივიღე. ამ დროს ერთმა ჩემმა მეგობარმა ფოტო გადაგვიღო და სადღაც 15 წლის შემდეგ გამომიგზ ავნა წარწერით: „აქ შენ, ადგილობრივ გოგონას შეხვედრაზე ეპატიჟები“. მან არ იცოდა, რომ სიუ ჩემი ცოლი გახდა. დღ ემდე ჯიბით დამაქვს ეს ფოტო. ეს არის ყველაზე ძვირფასი ნივთი, რაც მაქვს. მოკლედ, უარის შემდეგ, სიუ საღამოზე ვნახე, რომელიც ფილმ ის დამთავრების გამო მოეწყო. ცეკვაზე მივი წვიე, შემდეგ გავისეირ ნეთ. ვუყურებდი და ჩე მთვის ვფიქრობდი, რომ სიუ ჩემი მომავალი ცო ლი იყო. ლოს-ანჯელე სში დაბრუნებისთანავე მივხვდი, რომ შეყვარ ებული ვიყავი. მანქანა არენდით ავიღე, მოვე ლაპარაკე მეგობარს და მონტანასკენ გავე შურეთ. დარწმუნებუ ლი ვიყავი, რომ სიუს მოტაცება მომიწევდა. ის კი, ცოლობაზეც და ჩემთან ლოს-ანჯე ლესში წამოსვლაზეც დამთანხმდა... მე, იდიოტმა კი გადავწ ყვიტე გულახდილად მომეყოლა მისთვის, ქორწინებასთან და კავშირებით ჩემს შიშზე. სიუზანს გა ეცინა, თუმცა შემდ ეგ მი ხვ და, რომ არ ვხუმრობდი. თვითონ მზად იყო, როგორც ქორწინებისთვის, ასევე დედობისთვის. მე კი არა. სიუზი წავიდა... ექვსი თვე აღ არ შევხვედრილვართ. შემდეგ მონტანაში სამუშაო შესთავაზეს, რის გამოც სუზი ჩემს ძვირფას დე დიკოსთან მივიდა, რომელსაც ამ პერიოდში ძალიან დაუმეგობრდა. დედაჩემმა ურჩია გამგზავრება - მხ ოლოდ ეს აიძულებს ჩემ ბიჭს დაფი

ლეგენდარულმა მსახიო ბმა ჯეფ ბრიჯესმა ნახევა რი საუკუნე გაუძლო ჰოლი ვუდს, მიუხედავად იმისა, რომ თითქმის არ იყო როლი, რომელზეც მას კატეგორი ული უა რი არ ეთ ქვ ას. ჩვ ეულებრივ, ვისაც სურვილი აქვს ჯეფი თავის ფილმში იხილოს, აღწევს თავისას. იმ შემთხვევაში, თუ რეჟი სორმა მსახიობი დაითან ხმა, ჯეფი მეუღლეს კოცნის ( 33 წელი ერთად აქვთ გატა რებული) და გადასაღებ მო ედანზე მიდის, რათა მთელი ენერგია, გული და სული რო ლში ჩააქსოვოს.

ქრდეს და გადაწყვეტილება მიიღ ოსო. წარმოიდგინეთ, ამ გეგმამ იმ უშავა. აზრზე მოვედი, დავფიქრდი და ყველა წესის დაცვით, სიუზის ხე ლი ვთხოვე. მუხლებზეც დავუჩოქე. 1977 წელს ჩვენ ვიქორწინეთ. სიუ ყოველთვის მაძლევდა თავისუფლ ებას. პირველი ქალიშვილის იზაბ ელას გაჩენისთანავე, ყოველგვარი შიში გამიქრა. ქორწინების განმავ ლობაში, ჩვენ 50 ფილმში მივიღეთ მონაწილეობა. მე უბრალოდ არ მი თქვამს „ჩვენ“, ის ნამდვილად იმსა ხურებს მისი გვარიც ეწეროს ყველა იმ ფილმის ტიტრებში, რომლებშიც მე ვმონაწილეობ. ახლა უფრო ძლ იერ მიყვარს სიუზი, ვიდრე ადრე. კიდევ ერთი მიზეზი, რატომაც არ მხიბლავს გადაღება, არ მინდა სიუ მარტო დავტოვო, არ მინდა ჩემ სიყვარულს დავცილდე. - თქვენი ბედნიერების რაიმე საიდუმლო ხომ უნ და არსებობდეს, თუნდაც უმნიშვნელო?! - არასოდეს არ განქორწი ნდეთ ! ნუ ცდილობთ ქალბ ატონი თქვენს გემოვნებაზე გადააკეთოთ. ვფიქრობ, სხვა ქალის გამოძერწვა არ არის სა ჭირო. მიეცით ცოლს ის, რაც თქვენ გინდათ მისგან მიიღოთ. თქვენ საუკეთესო მეგობრები ხართ. ერთი მთელის ორი ნა წილი. ისარგებლეთ ამით. ყვ ელაფერი უბრალოდ არის. ჰო, კიდევ დამავიწყდა მეთქვა, ერთი რჩევა – რაც შეიძლება ხშირად გქ ონდეთ სე ქსი...

ჯეფ ბრიჯესი: მეგონა ქორწინება მომკლავდა

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

გიორგი წითური

კოენები „ოსკარისთვის“ იბრძოლებენ

„ოქროს ჟოლო“

საპატიო „ცეზარი“ ტარანტინოს გადაეცა

იქნება თუ არა ახალი „მატრიცა“ ?

მსოფლიოში ყველაზე პოპულარული კინო ცერემონიის „ოსკარის“ წლევანდელი ნომინან ტები უკვე ცნობილია. როგორც მოსალოდნელი იყო, ყველა ფილმმა, რომელიც „ოქროს გლობუს ზე“ მონაწილეობდა, „ოსკარზე“ გადმოინაცვლა. საუკეთესო ფილმის ნომინაციებში 10 ნამუშე ვარია წარდგენილი, მათ შორის ძმები კოენების „რკინის ტაცება“, რომელიც ყველასთვის მოულ ოდნელად „ოქროს გლობუსის“ ნომინაციებში სა ერთოდ არ ფიგურირებდა. მოულოდნელობა ცერემონიის კიდევ ერთ კატეგორიაში შეინ იშნება. საუკეთესო მსახიობის ნომინაციაში მარკ უოლბერგი არ მონაწილეობს, მის ადგილს ესპანელი მსახიობი ჰავიერ ბარდემი იკავებს. რატომ არ გახდა უოლბერგი საუკეთესო როლისთვის ნომინაციის ღირსი უცნობია. სამსახიობო ბრძოლის მთავარი ფა ვორიტები კოლინ ფერტი და ნატალი პორტმანი, ადგილზე არიან, რაც მხოლოდ იმის მანიშნებელია, რომ „ოსკარის“ მთავარი პრეტ ენდენტები ზუსტად ისინი არიან. რაც შეეხება სარეჟისორო ასპარეზს, აქაც ყველაფერი უცვლ ელი დარჩა, თუ არ ჩავთვლით ძმებ კოენებს. ამრიგად, მთავარი ბრძოლა კოენებს და დევიდ ფინჩერს შორის გაიმართება, რომე ლიც სულ რამდენიმე დღის წინ „ოქროს გლობუსის“ მფლობელი გახდა, როგორც საუკეთესო რეჟისორი ფილმისთვის „სოციალ ური ქსელი“. საუკეთესო სიმღერის კატეგორიაში არ მოხვდა, აქამდე მთ ავარ ფავორიტად მიჩნეული „ბურლესკის“ კომპოზიციები, რო მლებიც მიუზიკლის მეშვეობით მაყურებელს ქრისტინა აგ ილერამ და შერიმ შესთავაზეს. წლის საუკეთესო კომპოზ იტორის ტიტულის მოსაპოვებლად ტრენტ რეზნორი და ჰანს ციმერი იბრძოლებენ. აღსანიშნავია, რომ თუ ერთისთვის „ოსკარზე“ ნომი ნაცია უჩვეულო რამ გახლავთ, მე ორისთვის ეს ისეთივე მოვლენაა, როგორც დილით ყავა ან ჩაი. ამის მიუხედავად, ორ ივე კომპოზიტორს გა მარჯვების თითქმის თანაბარი შანსი აქვთ. ისე, თუ „ოქროს გლ ობუსს“ ვენდობით, „ოსკარის“ ლაურეა ტი „სოციალური ქს ელის“ საუნდტრეკის კინოფესტივალ „ცეზარის“ საპა ტიო ჯილდო ამერიკელ კინორეჟისორ კვენტინ ტარანტინოს გადაეცა. რო გორც საფრანგეთის კინემატოგრაფ ისტთა კავშირის პრეზიდენტმა ალან ტერზიანმა განაცხადა, „ტარანტინო დღევანდელი დროის უდიდესი მხატ ვარია“. დაჯილდოების ცერემონია თებერვალში, როგორც ყოველთვის, პარიზის თეატრ „შატლეში“ გაიმარ თება. კინოფესტივალის გრან-პრისთვ ის კატეგორიაში „წლის საუკეთესო ფილმი“ ერთმანეთს დაუპირისპირდ ებიან ალჟირული ნამუშევარი „ადამ იანებსა და ღმერთებზე”, რომან პო ლანსკის „მოჩვენება“ და ჟოან სფარას „გენსბური – ხულიგნის სიყვარული“. ეს უკანასკნელი კიდევ ორ ნომინაცი აში მოხვდა – „წლის დებიუტი“ და „სა უკეთესო მასახიობი“. ფესტივალს არ დააკლდება მატიე ალმერიკი თავისი მორიგი ფილმით „ტურნე“, რომელიც შვიდ ნომინაცი აში გახლავთ ნომინირებული. ასევე, შვიდ ნომინაციაზე აცხადებს პრეტ ენზიას ბერნარდ ტავერნის „პრინცესა მონპესიე“. „წლის საუკეთესო მსახიობი ქა ლის“ ნომინაციაზე წარდგენილნი არ იან ინგლისელი ქრისტინ სკოტ-თომა სი, იზაბელ კარე, შარლოტა გენსბური და კეტრინ დენევი. ჩამოთვლილი მს ახიობების პოპულარობას თუ გავითვ ალისწინებთ, ბრძოლა მართლაც რომ თანასწორი იქნება. „საუკეთესო უცხოური ფილმის“ ნომინაციაში დევიდ ფინჩერის „სო ციალური ქსელი“ და კრისტოფერ ნოლანის „საწყისი“ ლიდერობს. ცოტა მოულოდნელი აღმოჩნდა ფესტივალ ზე კლინტ ისტვუდის ხილვა ფილმით „დაუმორჩილებელი“ და ხუან ხოსე კა მპანელას „საიდუმლო მის თვალებში“. თებერვალში „ცეზარის“ ცერემო ნიას ამერიკელი მსახიობი ჯოდი ფო სტერი გაუძღვება, რომელიც შეთავს ებით ფესტივალის ჟიურის თავმჯდ ომარეც იქნება. თუ აქ წარმოდგენილ ფილმებს ყურადღებით გადავხედავთ, მსახიობს იოლი გასეირნება ნამდვი 38

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

კოენები „ოსკარისთვის“ იბრძოლებენ ავტორი, ტრენტ რეზნორი იქნება. საუკეთესო ფილმის კატეგორიაში წარდგე ნილია „პიქსარის“ ანიმაციური ფილმი „სათამა შოების ისტორია: დიდი გაქცევა“ და ყველაზე დიდი მოულოდნელობა – დებრა გრანიკის სოციალური დრამა „ზამთრის ქვა“. ფილმის შინაარსი ახალგაზრდა გოგონა რისის და მისი ოჯახის ირგვლივ ვითარდება. გოგონას დედა სერიოზულად არის ავად, ხოლო მამა ნარკოტ იკების გასაღებისთვის ციხეში ზის. ფილმი სხვა დასხვა სოციალურ თემას ეხება და მთავარი გმირის მეშვეობით მის გარდაქმნას ცდილობს. „ზამთრის

ლად არ ელის. აღსანიშნავია, რომ პოლანსკის „მოჩვენებამ“ უკვე მოიპოვა აღიარე ბა სხვადასხვა ფესტივალზე, რის გა მოც, გამორიცხული არ არის, ფილმმა წარმატებას „ცეზარზეც“ მიაღწიოს. ფრანგული ფილმებიდან ყველაზე

ქვას“ გამარჯვების ყველაზე ნაკლები შანსი აქვს, რადგანაც ფი ლმის წარმატებად თვით მისი ნომინირება შეიძლება ჩაითვალოს. წლევანდელ „ოსკარზე“ ყველაზე მეტი - 12 ნომინაცია, ტომ ჰუპერის „მეფე საუბრობს“ ერგო, ხოლო მეორე ადგილზე, 10 ნომინაციით, კოენების ვესტერნი „რკინის ტაცება“ გავიდა. ამის მიუხედავად, „ოსკარის“ მთავარ ფავორიტად მაინც ერთი ფილმი რჩება – დევიდ ფინჩერის „სოციალური ქსელი“. თუ „ოსკარის“ ცერემონია სიურპრიზების გარეშე ჩაივლის, 27 თებერვალს გა მარჯვებული „სოციალური ქსელი“ გახდება. თუმცა სადაც წინა წელს „ავატარმა“ ვერ გაიმარჯვა, წელსაც არ არის გამორიცხული ლაურეატი სულ სხვა გახდეს, ბოლოს და ბოლოს ფინჩერის ფი ლმს ხომ 9 კონკურენტი ჰყავს...

საპატიო „ცეზარი“ ტარანტინოს გადაეცა

დიდი შანსი მატიე ალმერიკის „ტუ რნეს“ აქვს, რომელმაც თავიდანვე დაიმსახურა კრიტიკოსების უმაღლე სი შეფასება. რაც შეეხება ბიოპიკს, ცნობილი ფრანგი მომღერლის სერჟ გენსბურის შესახებ – ფილმს კრიტიკ ოსები ნელთბილად შეხვდნენ, თუმცა

იქონიებს თუ არა ეს ზეგავლენას „ცე ზარის“ ჟიურიზე, უცნობია. ყოველ შემთხვევაში, მთავარი როლის შემს რულებელი ერიკ ელმოსნინო, გამა რჯვების ყველაზე რეალური პრეტენ დენტია „წლის საუკეთესო მსახიობი მამაკაცის“ ნომინაციაში.

ცერემონია 25 თებერვალს გაიმ ართება, რაც მხოლოდ იმის მანიშნ ებელია, რომ ეს თვე კინომოყვარულ თათვის საკმაოდ დაძაბული იქნება. თამამად შეგვიძლია განვაცხადოთ – თებერვალში ფესტივალთა ცვენა გველის...

„ოქროს ჟოლო“ „ოქროს ჟოლომ“ თავისი ნომინანტები ოფიციალურად და ასახელა. წლის ყველაზე „ცუდი“ ფილმის ნომინაციაში მთავარ პრ უალტერნატივოდ ეტენდენტებად აღიარეს „სექსი დიდ ქალაქში 2“ და „ბინდი. საგა. დაბნელება“. ალბათ, არც ამ ფილმების სამსახიობო დასი დარჩება ნომინაციის გარეშე – „ოქ როს ჟოლოს“ მოპოვების რეალური კანდიდატები ზუსტად ისინი არიან. ჩანს, ვამპირული საგა ათწლეულის ყველაზე დაწუნებული პროექტია, რადგანაც ფილმის ახალი სერია ისე არ გამოდის, „ჟოლოს“ ფავორიტი არ გახდეს. რაც შეეხება „დიდ ქალაქს“, აქ მთავარი როლი მეორე სერიის ფაქტორმა ითამაშა, რომელშიც სც ენარიდან დაწყებული, სამსახიობო დასით დასრულებული, ყველაფერი რაღაც ფარსს ჰგავდა. მოკლედ, თა მამად შეიძლება ითქვას, რომ მსო ფლიოში ერთ-ერთი ყველაზე პოპუ ლარული სერიალის კინოვერსია სრ ული ფიასკოთი დასრულდა.

ბოლო ოცი წლის მანძილზე ძმ ები ვაჩოვსკების ტრილოგია „მა ტრიცა“ ფანტასტიკურ ჟანრში ყვ ელაზე პუპულარული ფილმი იყო. მისი იდეური და რაც მთავარია ვიზუალური დატვირთვა დღემდე ასულდგმულებს არა ერთ რეჟი სორს თუ სცენარისტს. „მატრიცა“ დაახლოებით იგივე მოვლენა იყო ამჟამინდელ კინემატოგრაფში, რაც თავის დროზე ლუკასის „ვა რსკვლავური ომები“, რომელმაც მრავალი ათწლეულით განსაზღვ რა ფანტასტიკური კინოს მომა ვალი. „მატრიცას“ იმეორებდნენ, „მატრიცისგან“ სწავლო ბდნენ, მოკლედ, ვა ჩოვსკებმა მოახ ერ ხეს ის, რომ 21-ე საუკუნის კინ ემატ ო გრაფში წა რუშ ლე ლი კვალი და ტოვეს. ტ რი ლ ოგიის დასრ ულების შემდეგ დიდი დრო გავი და, ამასობაში ძმები ვაჩოვსკები, და-ძმად გადაიქცნენ, ანუ ლარი ვაჩოვსკი ლარა ვაჩოვსკი გა

„ჟოლოს“ ნომინაციებში ერთი ახალი კა ტეგორიაც დაამატეს – „3D ფორმატის ყვ ელაზე უარესი გამოყენება“, რომელშიც საკუთარ ადგილს იოლად იპოვის როგორც „ტიტანების ბრძოლა“, ასევე ანდრეი კანჩ ალოვსკის „მაკნატუნა და ვირთხების მე ფე“. ექნება თუ არა ახალ ნომინაციას წარმ ატება, მხოლოდ დრო გვიჩვენებს, თუმცა „3D“ ფორმატის განვითარებასთან ერთად, გამორიცხული არ არის, ეს ნომინაცია ყო ველწლიური გახდეს. მსახიობები, რეჟისორები და პროდიუ სერები უმეტესწილად უარს აცხადებენ კუ თვნილი პრიზის მიღებაზე, თუმცა გამონა კლისებიც არსებობს. მაგალითად, სანდრა ბალოკმა არც „ოქროს ჟოლოს“ მიღებაზე თქვა უარი და არც „ოსკარზე“, რომელიც მეორე დღეს გადაეცა. არაპრესტიჟული პრიზი ხშირად აშინებთ ხოლმე არტისტებს, თუმცა თავად „ჟოლოს“ ჟიურისაც არაე რთი შეცდომა დაუშვია თავისი არსებობის მანძილზე. ნომინაციებში ისეთი ფილმები და რეჟისორები მოხვედრილან, წლების შემდეგ ლეგენდებად რომ უღიარებიათ. მაგალითად, სტენლი კუბრიკი რეჟისორის ნომინაციაში, ფილმისთვის „ნათება“. მა რტო ეს ერთი მაგალითი საკმარისია „ოქ როს ჟოლოს“ კომპეტენციაში ეჭვის შესა ტანად. თუმცა არავისთვის სასიამოვნო არ არის, როცა უარესში უარესად გამოგაცხ ადებენ და ამისთვის კიდევ ჯილდოდ „ოქ

ხდა. რამდენიმე ფილმი გადაიღეს, რომლიდანაც ერთ-ერთმა კატა სტროფული ჩავარდნა განიცადა, ხოლო დანარჩენები იოტისოდე ნადაც ვერ მიუახლოვდნენ იმ წა რმატებას, რომელიც „მატრიცას“ ჰქონდა. ახალ ათწლეულში და-ძმ ისგან გამორჩეულს არავინ არაფ ერს ელოდა, თუმცა ინტერნეტში გაჟღერებული ინფორმაციით სა ქმე სულ სხვაგვარად არის. და-ძმა ვაჩოვსკი ახალ ორნაწილიან ფი ლმზე იწყებენ მუშაობას, რომლის მთავარი გმირი ისევ კიანუ რივზი იქნება „ნეოს“ როლში, ანუ „მატრიცა“ კვლავ ბრუნდება, ამ ჯერად „3D“ ფ ორ მ ატში. რო გ ორ ც კ ია ნ უ რ ივ ზ მა განა ც ხა დ ა , რ ეჟ ის ო რებმა უკვე შეა თა ნხ მე ს ყველა დეტა ლი კინოკომპანია „Warner Brothers“თან და ისაუბრეს რე

როს“ სუვენირს გადმოგცემენ. წლევანდელ ნომინაციებში ასევე მოხვდნენ მსახიობები ჯეკ ბლეკი და ჯენიფერ ენისტონი, რომელთა თა

ჟისორ ჯეიმს კემერონთან. როგო რც ამბობენ, „ავატარის“ რეჟისო რმა ძმებს რამდენიმე რჩევა მისცა „3D“-სთან დაკავშირებით. ვაჩო ვსკები ახალ ფორმატში არა უბ რალოდ მუშაობას, არამედ ახალი ტექნოლოგიების დანერგვასაც გეგმავენ. მას შემდეგ, რაც და-ძმ ამ ერთხელ უკვე დაანგრია ყველ ანაირი ბარიერი, გამორიცხული არ არის ორნაწილიანმა ახალმა „მატრიცამ“, კიდევ მომავალი 10 წლით განსაზღვროს ფანტასტი კური კინოს მომავალი. თვითონ რივზისთვის „ნეოს“ კიდევ ერთხელ თამაში პრობლე მას არ უნდა წარმოადგენდეს, რადგანაც მსახიობის საკმაოდ წა რმატებულ კარიერაში, ტომას ან დერსონის ანუ იგივე ნეოს როლი, ალბათ, ყველაზე მომგებიანი იყო. ანალოგი ამ შემთხვევაში ჯონი დეპთან და მის შექმნილ მეკობრე „ჯეკ-ბეღურასთან“ თუ შეიძლება, სადაც მთავარი მსახიობის გარეშე მთელი ფილმი კარგავს დედააზ რს. ამრიგად, რივზის გარეშე ახ ალ „მატრიცაზე“ საუბარი სრული აბსურდია... აღსანიშნავია, რომ და-ძმ ამ კინო კომპანია „WB“-ს ახალი სცენარიც მიჰყიდეს, რომლის მთავარი გმირი რობინ ჰუდია. ახ ალი სცენარი ასევე ფანტასტიკის ჟანრს მიეკუთვნება, თუმცა რას აკეთებს შერვუდელი მძარცველი ფილმში ფანტასტიკურს, უცნო ბია. იმის გათვალისწინებით, თუ ვინ არის სცენარის ავტორი, გა მორიცხული არ არის ახალმა რო ბინ ჰუდმა იფრინოს, ისროლოს და მისი გმირისთვის უცნაური, კიდევ ათასი რამ გააკეთოს. „მატრიცას“ გადაღება დაახ ლოებით 2011 წლის მიწურულს დაიწყება და სავარაუდოდ დიდი ბიუჯეტი ექნება. შესაძლოა კინო კომპანიისთვის ახალი „მატრიცა“ ამ წლების მანძილზე არსებული ფილმებიდან ყველაზე ძვირად ღირებული პროექტი აღმოჩნდეს,

მაშითაც უკმაყოფილო კრიტიკოსებმა ის ინი „ჟოლოს“ მთავარ ფავორიტებად დაას ახელეს. ნომინანტების შერჩევისას „ოქროს ჟოლოს“ ჟიური არა მხოლოდ სამსახიობო შესრულებას, არამედ თვითონ კონკრეტულ ფილმსაც უყურებს. მაგალითად, თუ მა ღალბიუჯეტიანი პროექტის შემოსავალი მოსალოდნელზე ბევრად ნაკლებია, ეს მხ ოლოდ იმის მანიშნებელია, რომ ფილმი და მასში მონაწილე მსახიობთა დასი სათანადო ჯილდოს მფლობელი გახდება. ამრიგად, აქ აც ფულია მთავარი ფაქტორი და არა ის, თუ როგორ არის გადაღებული კონკრეტუ ლი ფილმი. წლევანდელი „ოქროს ჟოლოს“ რეალ ური გამარჯვებულის დასახელება ცოტა რთულია, რადგანაც არსებული ფილმების გათვალისწინებით გამარჯვების შანსი ყველას აქვს. წარმატება უსურვო მს ახიობებს „ოქროს ჟოლოში“, ცოტა რთული საქმეა, მაგრამ არიან მათ შორის ისეთებიც, რომლებსაც თი თქოს პირდაპირი გათვლა აქ ვთ – „ოქროს ჟოლოს“ პრიზიორი თუ არა, ნომინანტები მა ინც გახდნენ. ის ინი ყოველ წელს მიზ ან მი მა რთ უ ლად თამაშობენ წინასწარ ჩავა რდნილ პროე ქტებში და შე მდეგ გაოცებას ვერ მალავენ, თუკი კრიტიკ ოსებმა მათი ნამუშევარი და დებითად არ შე აფასეს. მოკლედ, არც წლევანდე ლი წელია გამო ნაკლისი...

რადგანაც თუ ფილმი შედგება, მისი შემოსავლები შესაძლ ოა ასტრონომიულ ციფრებ საც მიუახლოვდეს. მოკლედ, როგორც ჩანს, კინოკომპანია ახალი „ავატარის“ გადაღებას ცდილობს, ოღონდ უკვე ერთხ ელ გამოცდილი რეჟისორებით და სამსახიობო დასით. უნდა ით ქვას, ახალი „მატრიცის“ ყურება ზე, მით უმეტეს „3D“ ფორმატში, ალბათ, ცოტა თუ იტყვის უარს... ინფორმაციას ოფიციალუ რად ჯერჯერობით არავინ ადასტურებს, მეტიც, უმ რავლესობა მას შეთი თხნილსაც კი ეძახის, მოგეხსენებათ ახალ „მატრიცაზე“ აქამ დეც ხშირად ყო ფილა დაუსაბუთ ებელი საუბარი. თუმცა ამ შემთ ხვევაშიც ძალიან დიდი ალბათო ბაა იმ ისა, რომ მსხვილი კინო კომპანიები უბ რა ლოდ არ ჩქ არობენ თავისი მ ომ გე ბი ან ი პროექტის სა აშკარაოზე გა მოტანას. რაც არ უნ და ვთ ქვათ, ერთი რამ ლოგი კურია, ისეთ პროდუქტს, როგ ორ იც „ მ ატ რი ც აა“ „3D“-ში, დღეს თუ ხვალ ხე ლ იდ ა ნ ა რა ვი ნ გაუ შვ ე ბს...

იქნება თუ არა ახალი „მატრიცა“ ? ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

FAMOUS

GEORGIAN კომ უნ ის ტე ბი რომ არა, ფრ ან გულ მიწას მიბარე ბული ქართველი გენიოსები, განს ასვენებელს საკუ თარ ქვეყანაში ნახავდნენ და ქართულ მიწაზე გაზრდილ ხეებსაც, ალბათ, უფრო მწვანე ფოთლები ექნებოდათ, ვიდრე დღეს აქვთ. ფაღავა თავიდან ყველაფერი ქართულად დაიწყო. ვერა ფაღავა თბილისში 1907 წელს დაიბადა. მისი ბაბუა ქუთაისის საადგილმამულო ბანკის ხელმძღვანე ლი მექი ფაღავა იყო. ბებია მიხაი ზი ჩის ერთ-ერთი მუზა, ვეფხისტყაოსნის ქალი პერსონაჟების ხატვისას. მექი და დარია ფაღავებს, 5 შვილი ჰყავდათ, რომელთაგან უფროსს, იური ფაღავას, პირველი გიმნაზიის დირექტორ ალექ სანდრა ნანეიშვილთან 1907 წელს, მო მავალში საქვეყნოდ ცნობილი მხატვა რი შეეძინა... მხატვრის მშობლებს განათლება უც ხოეთში ჰქონდათ მიღებული, მაშინ ხომ საქართველო იმაზე მეტად იყო ევროპის ნაწილი, ვიდრე ეს თანამედროვეებს შე გვიძლია წარმოვიდგინოთ. იური ფაღა ვას იურიდიული ფაკულტეტი გერმანია ში ჰქონდა დამთავრებული და 1920-21 წლებში დიპლომატიური სამსახურით ირანში იმყოფებოდა. თბილისში დაბრ უნებული ავადმყოფობამ შეაწუხა და სამკურნალოდ, კარგად ნაცნობ გერმ ანიაში ცოლ-შვილთან ერთად წავიდა, საიდანაც იმდროინდელ ქართველებში ყველაზე გავრცელებული და კომუნისტ ური წინაღობების გამო უკან ვეღარასდ როს დაბრუნდა... Pagava 1923 წელს ოჯახი გერმანიიდან სა ფრანგეთში, პარიზის გარეუბანში გადა სახლდა. ნიჭიერი გოგონა თავდაპ ირველად დეკო რაციულ ხელო ვნებათა სკოლაში სწავლობდა, სა დაც მას ლექციებს იმ დროისთვის პო პულარული მხატვარი და სკულპტორი, ან დრე ლიოტე უტ არებდა. შე მდეგ იყო ხ ელ ოვ ნ ებისა და რეკ ლა მ ი ს სა ხ ელ ო ს ნ ო , 1934-39 წ ლე ბშ ი კი რა ნ სო ნი ს აკა დე მ იაში, პრ ოფე სო რ რ ოჟ ე რ ბის იე სთ ან სწა ვლ ობ და. სავ არ აუ დო დ ბისიეს გავლ ენა იყო, როცა მოგ ვი ან ებ ით ვერა ფაღავა ეკლესიის ფა ნჯრების ერთერთ საუკეთესო მხატვრად იქცა. ბისიეს ეკუთვნის მეცის საკათედრო 40

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ტაძრის ფანჯრების მხატვრობა, სწ ორედ ამ უნიკალური ფანჯრების გა მო მეცის კათედრალი დღემდე უამრ ავ ტურისტს იზიდავს... ამ პერიოდში ვერა მომავალში ცნ ობილ ფრანგ მხატვრებს ვიერა და სილვას, ჟან ლე მოს, ალფრედ მანესი ეს და სხვებს დაუმეგობრდა, რომლ ებიც მასთან ერთად როჟერ ბისიეს ხელმძღვანელობით სწავლობდნენ. 1940 წელს, ხატვის პარალელუ რად, ვერამ მედდის განათლება მი იღო და დაჭრილებს უვლიდა. მომდევნო წლებში კი რამდენჯე რმე მოეწყო მისი გამოფენები იმ დრ ოისთვის პოპულარულ ჟან ბუშერის გალერეაში. რეალურად ჟან ბუშერს დიდი წვლილი მიუძღვის ქართველი მხატვრის ტალანტის აღმოჩენასა და პოპულარიზაციაში. ეს გალერეა ხშ ირად მასპინძლობდა ისეთ სახელებს, როგორებიც პაბლო პიკასო, ჟოან მი რო, მაქს ერნსტი და სხვები იყვნენ. ვერა ფაღავას პირველი გამოფე ნა ჟან ბუშერში 1944 წელს გაიმარ თა და მასში ვერასთან ერთად დორა

ელენე ახვლედიანი, ვერა ფაღავა, ლადო გუდიაშვილი

მარი მონაწილეობდა. ხორვატიული წარმოშობის ფოტოგრაფი, პოეტი და მხატვარი ყველაზე პოპულარული სწორედ პაბლო პიკასოსთან 8-წლია ნი სასიყვარული ურთიერთობით გა ხდა... ამის შემდეგ ვერა ფაღავასთვის ეს გალერეა ძალიან ახლობელი გახდა და იქ კიდევ არაერთხელ გამოიფინა. პარალელურად უკვე ეწყობოდა ქართველი მხატვრის გამოფენები ევროპის სხვადასხვა ქალაქებში, მას მასპინძლობდნენ: რომში, ტურინში, ბრიუსელში, ბერლინში, ვენაში, სტ ოკჰოლმში და ა.შ. 1958 წელს ვერა ფაღავამ რომის პაპ, იოანე ოცდამესამისგან სპეცია ლური ოქროს მედალი მიიღო, ხეზე შესრულებული ფრესკა-პანოსთვის „ამაღლება“. 1966 წელს ვენეციის ბიენალეზე სა ფრანგეთს ვერა ფაღავა წარმოადგენდა, მის ნამუშევრებს ცალკე ოთახი ჰქონდა დათმობილი. ქართველი ემიგრანტი 1988 წელს, 80 წლის ასაკში გარდაიცვალა და ლევილის სასაფლაოზე მშობლების გვერდით განი სვენებს...

P.S. მთელი ამ ისტორიის შემდეგ, ძალიან ვბ რაზობ, როცა ინტერნეტში სხვადასხვა გა ლერეების საიტზე ვერა ფაღავას გასწვრივ ეროვნებად რუსია მითითებული. სწორედ რუსეთი იყო ის წინაღობა, რომელმაც მხ ატვარი საკუთარ სამშობლოს სამუდამოდ დააშორა... მსგავსი ბედის ემიგრანტების რაიმე გზით საქართველოში დაბრუნება ყვ ელაზე კეთილშობილური საქციელია, რაც დღევანდელ თაობას ხელეწიფება.

არ ვიცი რამდენად დროულია ეს აზრი, მაგრამ ძალიან კარგი იქნება, თუკი სკოლებში თუნდაც ერთი სემესტრის განმავლო ბაში ბავშვები ქართული ემიგრაციის ისტორიას შეისწავლიან. როცა ვერა ფაღავას, ნიკოლოზ ჩხოტუას, გიორგი პაპაშვილის, ჯორჯ კობის, ალექსანდრე ქართველისა და სხვათა ისტორიებს ვეცნობი, ჩემი წარმომავლობა ბევრად უფრო მეამაყება. საქართ ველოს ისტორია მხოლოდ ომებისა და მებრძოლების გმირობები არ არის. ეს ჩვეულებრივი, ღირსეული და კრეატიული ახალგა ზრდების ისტორიაცაა, რომლებიც საბჭოთა უკუღმართობამ ძა ლიან დიდი ხნით მოაშორა საქართველოს.

13 წელი ანსამბლ „ივერიაში“ და სიბერე ხანდაზმულთა პანსიონატში ომარ ფერაძე თორნიკე ყაჯრიშვილი თემქის ხანდაზმულთა პანსიონატში დიდი წარსულის მქონე ადამიანები ცხოვრობენ. თავის დროზე მათი უმეტესობა წა რმატებული და საზოგადოებისთვის ცნობილი სახეები იყვნენ. ერთ დროს ყველა ბედნიერ სიბერეზე ოცნებობდა და ალბათ, არც ერთი მათგანი არ ფიქრობდა ცხოვრების ასეთ ფინალზე. ცოტა ხნის წინ პანსიონატს 10 ახალი ოთახი დაემატა და 82 ხა ნდაზმულს 40 ახალი ბენეფიციარი შეემატა. 78 წლის ომარ ფე რაძე ორი თვეა, რაც ამ სახლის ბინადარი გახდა და ახალ ოთ ახში ორ ხანდაზმულთან, ალბერტთან და ნოდართან ერთად ცხ ოვრობს. ახლად შეძენილი მეგობრების სალაპარაკო თემა ძი რითადათ განვლილი წლები და ბედნიერი ახალგაზრდობაა... ანსამბლი „ივერია“ და უკვდავი მიუზიკლები ომარ ფერაძე 13 წელი ანსამბლ „ივერიის“ ადმინისტრატორი იყო. სანამ ამ თანამდებობას ჩაიბარებ და, მანამდე 21 წელი სცენაზე გა ატარა, მოცეკვავე გახლდათ. 1978 წელს, ცეკვის დროს, მეწყვილეს ხანჯალი აუცდა და თვალი დაუზ იანა. საავადმყოფოში წაიყვანეს, თუმცა თვალი ვერ შეუნარჩუნეს. „1993 წლამდე სახელმწიფო ფილარმონიაში ადმინისტრატო რის თანამდებობაზე ვიმუშავე, ანსამბლ „ივერიაზე“ ვიყავი მი მაგრებული. ჩემს მოვალეობაში შედიოდა კონცერტების დაგეგმ ვა, მსახიობებთან ურთიერთობა, საქართველოსა და საბჭოთა კავშირის ქვეყნებში გასტრო ლების ორგანიზება და ფინა ნსური მხარე. სანამ „ივერია“ რომელიმე ქვეყანაში გა სტროლებზე წავიდო და, ჯერ მე ჩავდიო დი და ყველაფერს ვაგვარებდი... „არ გონავტები“, „თო ვლის ბებოს ზღ აპარი’’, „ფიროსმ ანი“... ყვ ელა ეს მიუზიკლი ჩემს თვალწინ იქმნებ ოდა. ამ ყველაფ ერს უნიჭიერესი ადამიანები – ჯე მალ ბაღაშვილი და ალექსანდრე ბასილა ია ქმნიდნენ. თითოეულ სპექტაკლზე საკმაოდ დიდხანს გრძელდებოდა მუშაობა...“ უამრავი გასტროლი, დაუვიწყარი მოგონებე ბი და ბედნიერი ხანა... ასე იხსენებს ანსამბლში

მუშაობის პერიოდს ბატონი ომარი. ყველა მიუზიკლი თითქმის ზეპირად იცის. ამბობს, რომ ყველა მათგანი მისი განუყოფელი ნაწილია. „რეგიონებშიც ხშირად ვმართა ვდით კონცერტებს. ხან მიუზიკ ლები ჩაგვქონდა და ხან ნაკრებს ვაკეთებდით. იმდენად დიდი მოთხ ოვნა იყო, რომ დღეში რამდენჯერმე გვიწევდა პროგრამის გამეორება. სადაც არ უნდა ვყოფილიყავით, საქართველოში თუ საზღვრებს გა რეთ, ყველა კონცერტი ანშლაგით მიდიოდა. მარტო „ჩხიკვთა ქორწ ილი“ ფილარმონიის საკონცერტო დარბაზში 198-ჯერ გავმართეთ. სა განგებო რეჟიმში განსაკუთრებით ახალი წლის პერიოდში გადავდიო დით. დღეში ოთხჯერ გვიხდებოდა კონცერტის ჩატარება. ერთხელ ვახტანგ ტატიშვილმა სახლიდან „ლეჟანკა“ მოიტანა და კონცერ ტების შუალედებში იძინებდა. კარგი დრო იყო... ყველას თან კარგი ურთიერთო ბა მქონდა, მათთან ვმ ეგობრობდი. ყველაზე ახლოს მსახიობ დათო აბულაძესთან ვიყა ვი. დათო „ჩხიკვთა ქორწილის“ პირვ ელი სიძე იყო, მანანა თოდაძესთან ერთად თამაშობდა მიუზიკ ლში...“ ფილ არ მო ნი იდ ან 1992 წელს წამოვიდა. ერთ დღეს სამსახურიდან გამოსულს, ვიღაც აედევნ და, თავში რაღაც ჩაარტყა, გაძარცვა და უპატრონოდ მიაგდო. გონებადაკარგული შემთხვევით გამვლელს უპ ოვია. 12 დღე კომაში ყოფი ლა და სიკვდილს სასწაულე ბრივად გადაურჩა.

„თავზე ორი ოპერაცია გამიკე თეს, არ ეგონათ, რომ გადავრჩებო დი. როცა მდგომარეობიდან გამო ვედი, სამსახურში გასვლა ვეღარ შევძელი, თან იმ პერიოდში „ივერია“ იშლებოდა... მართალია, 19 წელი გავიდა, რაც სამსახურიდან წამო ვედი, მაგრამ ყველაფერი გუშინდ ელივით მახსოვს. ახლა, როდესაც ტელევიზიით „ივერიის“ კონცერტე ბს ვუყურებ, ყველაფერი თვალწინ მიდგება და მიცოცხლდება. მეც ამ ანსამბლის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი ვიყავი. ყველა კონცერტის დროს, მეც კულისებში ვიდექი და ისე ვნერვიულობდი, როგორც ბუ თხუზი, ჯემალი და ყველა მონაწი ლე... სასწაული გრძნობა ყოფილა ნოსტალგია. ამას წინათ ერთ-ერთ ტელეარხზე, ალექსანდრე ბასილა იას შემოქმედებით საღამოს ვუყუ რებდი. ერთი საათის მანძილზე ჩემს თვალზე ცრემლი არ შეჩერებულა... ბუთხუზი უნიჭიერესი ადამიანი იყო. ამ კაცმა ხუთი წარმატებული მიუზ იკლი დაწერა, ეს ცოტა ნამდვილად არ არის... სიცოცხლის ბოლომდე, ყველანაირად გვერდში მედგა. ბო ლოს ფილარმონიის საკონცერტო დარბაზის დირექტორი იყო. იცოდა, რომ არ ვმუშაობდი, მირეკავდა და სულ იმას მეუბნებოდა, გამომიარ ეო. ყოველ მისვლაზე 50-100 დო ლარს მიდებდა ჯიბეში. ბოლოს, გერმანიაში წასვლამდე, რამდენიმე დღით ადრე ვნახე...“ რაც პანსიონატშია, მეგობრებმა, ნუგზარ კვაშალმა და თემურ წიკლ აურმა, რამდენჯერმე მიაკითხეს. ბატონი ომარის ინიციატივით, აპრი ლში „ივერია“ ხანდაზმულებისთვის კონცერტს გამართავს. „ერთ დროს მეც ბედნიერი ოჯახი მქონდა...“ მომავალი მეუღლე მე გობრის დაბადების დღ ეზე გაიცნო. მაშინ ლუ იზა 21 წლის იყო, ომარი კი – 26-ის. ერთმანეთი დანახვისთანავე მოეწონ ათ და სიყვარული ქორწ ინებით დააგვირგვინეს. წლისთავზე გოგო შეეძ ინათ, ნატო დაარქვეს. „უბედნიერესი ადამ იანები ვიყავით. პირველ შვილს ჩემი სიდედრის სახელი დავარქვი. მას ძალიან დიდი ამაგი აქვს ჩემს შვილებზე. როცა სა მსახურის გარეშე დავრჩი

და ძალიან გამიჭირდა, ყველაფერმა მის მხრებზე გადაიარა. დავითი რომ შეგვეძინა, იმ პერიოდში გარდამ ეცვალა სიმამრი... გოგომ უნივერ სიტეტი დაამთავრა, რუსული ენის სპეციალისტია, მაგრამ ამჟამად არსად მუშაობს. ორი ბიჭი ჰყავს, 17 და 14 წლისები. ბიჭს უმაღლესი ვე ღარ დავამთავრებინე, გადასახადს ვეღარ ვიხდიდით და მესამე კურსიდან გა მოვიყვანეთ. დასაოჯ ახებელია და ისიც უმ უშევარია... ერთ დროს მეც ბედნიერი ოჯახი მქონდა. მე და ჩემი მეუღლე ბოლომდე ის ეთი შეყვარებულები ვიყავით, როგორც ახ ალდაქორწინებულები. 37 წელი ვიცხოვრეთ ერთად... თქვენი კო ლეგა, ჟურნალისტი იყო, მა გრ ამ რომ და ვოჯახდით, მისთვის მუშაობის უფლება არ მიმიცია, შვილებს ზრ დიდა და ბედნიერად ვცხოვრობდით... უბედურება მაშინ დაგვატყდა, როცა ვფიქრობდით, რომ ყველაფერი კარგად იყო. ჩემი მეუღლე ბოლო პერიოდში ფეხის დაბუჟებას უჩიოდა, ყველაფერზე ვმკურნალობდით, მაგრამ დიაგნო ზი მაინც ვერ დაუსვეს. მერე მუხლ ის უკან რაღაც გამოუვიდა და სარკ ომა დაუდგინეს... როცა ოპერაცია გავუკეთეთ, სარკომასთან ერთად საჯდომი ნერვიც ამოკვეთეს და ტერფში მგრძნობელობა დაკარგა. ასეთი მდგომარეობის მიუხედავად, შვილიშვილს მუშტაიდისა და მთაწ მინდის პარკში მაინც ასეირნებდა. მებრძოლი ქალი იყო... ოპერაციის გაკეთებიდან ხუთი წელი იცოცხლა. ბოლო ექვსი თვე ლოგინად ჩავარდა და მე და ჩემი შვილები ვუვლიდით. ყოველდღიურად ძვირადღირებული მედიკამენტები სჭირდებოდა. საშუ ალება რომ არ გვქონდა, სახლიდან ნივთების გაყიდვა დავიწყეთ, ბო ლოს ბინაც მივაყოლეთ. მაინც ვე რაფერი ვუშველე. 17 000 დოლარად გავყიდეთ ყიფშიძეზე სამოთახიანი ბინა და პლატოზე ვიყიდეთ. 2004 წელს გარდაიცვალა... ცოლი არ მო იყვანოო, ეს იყო მისი ბოლო სიტყ ვები... ჯიქიაზე დავასაფლავეთ, მის საფლავზე ხშირად მივდივარ... დიდი

მეგობარი და ცხოვრების მეგზური დავკარგე. მისი გარდაცვალება და ჩემი ოჯახის დანგრევა ერთი იყო... “

ბოლო ნავსაყუდელი მეუღლის გარდაცვალების შე მდეგ ნუცუბიძის ბინაც გაყიდა. ვალები მოვიშორე და მეუღლეს საფლავი გავუკეთეო, – ამბობს. დანარჩენი თანხა, რამდენიმე ადამიანთან ერთად, ერთ-ერთ სამშენებ ლო კომპანიაში შე იტანა. „ორი წლ ის გა ნმავლობაში თანხა მთლიანად უნდა და ეფარათ და ყოველთ ვიურად 2% გადაეხ ადათ. როგორც თქ ვენ აი ღეთ ის თა ნხა და პროცენტი, ისე მე. ოთხი წელი გავიდა და ჯერ არაფერი შე ცვლილა, თანხა ვერ მივიღეთ. ბინის მშენ ებლობა შეჩერებულია, სანამ არ აშენდება და არ გაიყიდება, მანამ ჩვენ კუთვნილ თანხას ვერ ავიღ ებთ... ეს კი როდის იქნება, ღმერ თმა უწყის“. ბინის ქირას რომ ვეღარ იხდი და, სახლიდან გამოუშვეს. ბოლო წელიწად-ნახევარი, ინვალიდ ძმის შვილთან, სვანეთის უბანში ცხოვ რობდა. შვილები სიძის ნათესავთ ან შესახლდნენ და დღემდე პავლ

`აქ დღეები ერთმანეთს დაემსგავსა~ ოვზე ცხოვრობენ... პანსიონატში მისვლამე დიდხანს ფიქრობდა, ამბობს, რომ ეს მისი ერთადერთი და ბოლო გამოსავალი იყო. „ვერასდროს ვიფიქრებდი, რომ აქ აღმოვჩნდებოდი. მრცხვენია და არ მინდა ამის აფიშირება... როცა შვილებს ვუთხარი, პანსიონატში უნდა წავიდე-მეთქი, აღარ იცოდ ნენ, რა ექნათ, სირცხვილიაო, – მე უბნებოდნენ... ბევრი ვიფიქრე და მივხვდი, რომ ეს იყო ერთადერთი გამოსავალი. ორი ძმა მყავდა, მა გრამ ცოცხალი არც ერთი აღარ არის, ნათესავებსაც როდემდე შევაწუხებდი... აქ არაფერი გვაკ ლია, კარგი კვება და ყურადღება გვაქვს, შვილებიც ხშირად მაკითხ ავენ, მაგრამ... პანსიონატში დღ ეები დაემსგავსნენ ერთმანეთს. ერთნაირად თენდება და ღამდება. მერე კი უსასრულო ფიქრებს ვეძა ლები, მოგონებებით ვცხოვრობ და ეს მასულდგმულებს. ხანდახან ყვ ელაფერი ისე არ ხდება, როგორც ადამიანებს გვინდა. ვერასდროს წარმოვიდგენდი, რომ ხანდაზმუ ლთა პანსიონატი ჩემი ბოლო ნავს აყუდელი იქნებოდა...“ ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ელისო ფირცხალავა – „მინდა წარმატებული ბანკირი ვიყო“ ეკა ჩიკვაიძე თბილისის სხვადასხვა მომსახურების პუნქტებში, მაღაზიებ ში თუ კვების ობიექტებში, იშვიათად გვიწევს ისეთ პერსონალ თან შეხვედრა, ვინც გაგიღიმებს, დაწვრილებით გამოიკითხავს შენს მოთხოვნას და ცოტა ჭირვეულ მომხმარებელსაც კი მშვი დად და სწრაფად დაეხმარება. ყველაზე დიდ ყურადღებას, ასეთ მომსახურებას ახლა უფრო ბანკებში, სახელმწიფო და ზოგიერთ კერძო ორგანიზაციებში თუ აქცევენ. სასიამოვნოა, როცა პრ ოფესიონალს შეხვდები, რომელიც მიხვდება რა გსურს და უმ ოკლეს დროში შენს სურვილს განახორციელებს. ერთ-ერთ ასეთ თანამშრომელს „თიბისი“ ბანკში შევხვდით. 32 წლის ელისო ფი რცხალავა იურიდიული პირების გაყიდვების კონსულტანტად უკვე 4 წელია მუშაობს. დიდი მონდომებით და კარგი განწყობით მან უკვე ბევრი კლიენტის გული მოიგო. რამდენიმე იურიდიული პირი უკვე მხოლოდ მისი მომსახურებით სარგებლობს. ხშირად მადლობის წერილებიც მოსდის. კლიენტების ასეთი კარგი გა ნწყობისთვის, ისინი ტრეინინგებს მუდმივად გადიან.

ელისო ფირცხალავა: „ბა ნკში მუშაობა ძალიან დიდ ყურადღებას და დაკვირვებას მოითხოვს. შრომატევადი, სა პასუხისმგებლო და ამავე დრ ოს სასიამოვნოც არის, რადგან იცი, რომ ამით ადამიანებს ეხ მარები და შენი საქმიანობით სხვის საქმეს უწყობ ხელს. ვცდილობ კლიენტს მონდომ ება არ დავაკლო. მუდმივად გავდივართ ტრეინინგებს, რო გორ მოვემსახუროთ ხალხს. როცა კლიენტი შემოდის ბანკ ში, მას ჯერ მომსახურე პერს ონალი ეგებება და მერე ოპერ ატორი, ეს მთლიანი პროცედ ურა ისე უნ და გა ია როს, რომ კლიენტი კმაყოფილი წავიდეს. მაქსიმალურად ვცდილობ ეს

ყველაფერი შევასრულო. მადლიერი კლიენტები ბევრი მყოლია და თავი ანთი მადლიერების გა მოხატვას ყველა სხვა დასხვანაირად ცდილ ობს. სხვადასხვა კომპ ანიებისგან მადლობის წერილებიც მიმიღია. მუდმივი კლიენტებიც მყ ავს. ალ ბათ, ეს ფს იქოლოგიური მომენტიც არის, როცა თავიდან ვი ნმე მოგეწონება, მერე სულ ცდილობ, რომ იგივე ადამ იანი მოგემსახუროს“. ეკონომისტობა პროფეს იად ოჯახის წევრების რჩ ევით გადაწყვიტა. სოხუმში დაიბადა და სკოლაში სწავ

ლაც იქ დაიწყო, თუმცა დამთავრება უკვე თბილ ისში მოუწია. მერე უნივ ერსიტეტში საერთაშო რისო ეკონომიკურ ურ თიერთობებზე ჩააბარა. „თიბისი“ ბანკი მისთვის მეორე სამსახურია. მა ნამდე ეკონომიკის სამი ნისტროსთან არსებულ კვლევით ინსტიტუტში უმცროს მეცნიერ თანა მშრომლად მუშაობდა. ხე ლოვნების სფეროსთანაც ახლოს არის. დიდი ხნის გა ნმავლობაში ქართულ ცე კვებზე დადიოდა. შინაურ ულ წრეში ფორტეპიანოზეც უკრავს და მღერის. ეს მისი ჰობია, სამომავლო გეგმები

კი ისევ ბანკს და ეკონომიკურ სფეროს უკავშირდება. „დედაც ეკონომისტი მყავ და და მამიდაც. ეკონომიკურს თუ არა იუ რი დი ულ ან სა მედიცინო სფეროს უნდა გავყოლოდი, მაგრამ არ ცერთი არ მინდოდა. ისე მუსიკალური ადამიანი ვარ. ნებისმიერი სახის მუსიკა მიყვარს. შინაურ ულ წრეში ვუკრავ და ვმღერი კიდეც. ჩემი საქმიანობა კვლე ვით ინსტიტუტ ში დავიწყე. იქვე ა სპ ირ ან ტუ რ ა იყო და სა ბა ნკო საქმის კუთხით სწ

ავლაც დავიწყე, მაგრამ ბო ლომდე არ დამიმთავრებია. მერე ეს სამსახური საერთოდ დაიხურა. მეგობრების რჩევ ით და საიტის დახმარებით ბანკში მოვხვდი. ალბათ, ისევ ბანკის კუთხით გა ვაგრძელებ მუშაობ ას. იმდენად შევეჩვიე იურიდიულ პირებთან ურთიერთობას, რომ თუ ამ მხრივ პოზი ციურად წინ წა ვიწევ, ჩემთვის სასიამოვნო და მისასალმებელი იქნება. ჩემი მიზანია წარმ ატებული ბა ნკირი ვიყო“.

ბული. ჩვეულებრივად შემოვიდა კონტაქტში, ვისაუბრეთ, ხმა ძალიან მეცნო, მაგრამ ვერ წარმოვიდგენდი, რომ შეიძლებოდა ის ყოფილიყო. ჩე მს მეგობარს ვანიშნე, ხომ არ იცი ვინ არის-მეთქი, ჩემი მეგობარი გაგიჟდა, ამ დროს მან „კაპიშონი“ მოიხადა და წავედითო გვითხრა, სად-მეთქი ვკ ითხე, მაშინ გავიგე, რომ მასტერკლ ასებს ჩაგვიტარებდა. ხომ წარმოგ იდგენიათ რა დამემართებოდა... - საქართველოში როდის დაბრ უნდი? - ორი წლის წინ, დარჩენას არ ვაპი რებდი, მინდოდა სწავლა ისევ ამერ იკაში გამეგრძელებინა, მაგრამ ვიზა არ გამიგრძელეს და კონსულის უა რის გამო ორი წელი დავრჩი. შემდეგ აჩიკო ნიჟარაძე შემხვდა, რომელმაც ბენდის გაკეთება შემომთავაზა, მეც დავთანხმდი და მგონი გამოგვივ

იდა... თბილისში ერთ-ერთ კლუბში ვუკრავთ, ბათუმშიც დავუკარით, ასევე მოლაპარაკებები მიმდინარ ეობს და ალბათ, ჯაზფესტივალზეც გამოვალთ, ალბომის გამოშვებასაც ვაპირებთ, მაგრამ ამერიკაში აუცი ლებლად დავბრუნდები, იმიტომ, რომ ის მუსიკა, რომელსაც მე ვაკე თებ, იქ ძალიან უყვართ.

გიგი Wonder – სტივ ვანდერის ქართველი პროტეჟე ეთული ჩხეიძე

24 წლის მუსიკოსი გიგი ჭიპაშვილი ორი წელია ამერ იკიდან საქართველოში და ბრუნდა. აჩიკო ნიჟარაძესთან ერთად ბენდი აქვს შექმნილი, აქტიურად წერს სიმღერებს და კონცერტებსაც ატარებს. საქართველოში ამ სახელით და გვარით თითქმის არავინ იცნობს. „გიგი ვანდერი“ მი სი ზედმეტსახელია. გვითხრა, რომ ბავშვობიდან სტივ ვანდ ერის ფანია და მისი გაცნობის ბედნიერებაც ჰქონდა. ექვსი წლიდან უკრავს, როცა გა იზარდა ერთ-ერთ კოლეჯში დისკი გაგზავნა და მოწვევა მოუვიდა. წავიდა, იმღერა და ორი თვის შემდეგ დაურეკეს: „თქვენ მოიპოვეთ სტიპენდია, გელოდებით“. კონცერტი ბე ვრ ცნობილ ადამიანთან ჰქ ონია: სტივ ვანდერთან, ჯონ მეიერთან, ბილი ჯოელთან და სხვებთან. მისთვის ვანდერი განსაკუთრებულია და ბედნ იერია, რომ მისი მოსწავლე იყო. ვანდერმა მასტერ კლ ასების შემდეგ ექვსი მოწა ფე, მათ შორის გიგი, თავის კონცერტზე და მიღებაზე დაპატიჟა. ექვსივე სცენ აზე მი იწ ვია და ექ ვსი სი მღერა მასთან ერთად შე ასრულეს... 42

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

გიგი ჭიპაშვილი: „ვანდერი ბავშვობიდან მიყვარ და, როდესაც ბოსტონში წავედი სა სწავლებლად, თვითონ ვანდერი მი ტარებდა გაკვეთილებს, ეს ჩემთვის რაღაც სხვა იყო, ამის სიტყვებით გა დმოცემა ძალიან რთულია. ერთ ის ტორიას მოგიყვებით და მიხვდებით, რომ ვანდერი გენიალურია. ერთხელ რეპეტიციას გადიოდა და ჩვენ დარბ აზში ვისხედით. სამი ფილარმონია რომ წარმოიდგინოთ იმხელა დარბ აზი იყო. უცებ დაკვრა შეწყვიტა და თქვა, რომ კონცერტი აღარ იქნებაო, ჩვენ შეგვეშინდა, მაგრამ მისმა ძმამ იქიდან გვანიშნა, ნუ მიაქცევთ ყურა დღებასო, ანუ, როდესაც რაღაც არ გამოსდის, ძალიან ბრაზდება. ვანდ ერმა თქვა, რომ ვიღაც „ფაჩუნობსო“, არადა ირგვლივ საოცარი სიჩუმე იყო. წარმოიდგ ინეთ, ვანდერის

რეპეტიციაზე ვინ იფაჩუნებდა... მთელი 15 წუთის ძებნის და თვალ იერების შემდეგ აღმოვაჩინეთ, რომ სადღაც ძალიან ზევით ვიღაც გოგო იჯდა და ყურსასმენებით რაღაცას უსმენდა. გაოცებულები დავრჩით, სტივი უკრავდა თან იმდენად გრძნ ობს მუსიკას, რომ დაუჯერებელია, მხოლოდ მან გაიგო იმ გოგოს ყურს ასმენების ხმა. როდესაც რეპეტიცია დამთავრდა ვკითხე, მართლა გესმ ოდათ-მეთქი? გამიცინა... აი, მაშინ მივხვდი რაც იყო... ერთხელ კონც ერტი გვქონდა და იქაურებმა სტატ ია გამოაქვეყნეს, ერთ-ერთ გაზეთში სადაც ჩემზე ეწერა „ქართველი, თე თრკანიანი გიგი ვანდერი“, თან ტატუ მაქვს გაკეთებული, მხარზე მაწერია „ვანდერი“ და ამაზე გაგიჟდნენ, ამის შემდეგ ყველგან, თუ რაიმე კონცერ ტი იყო, მაცხადებდნენ - „გიგი ვანდერი“ და ეს სახელი დღემ დე შემრჩა. ნახევარ თბილისს წარმოდგენაც არა აქვს, რომ სინამდვილეში ჭიპაშვ ილი ვარ. - ჯონ მეიერთან როგორ მოხვდი? - ძალიან სასა ცილო ისტორიაა. ბოსტონში, პიცე რიაში ვისხედით, მივ ირ თმ ევ დი თ და უცებ გვერდზე ვიღაც ტიპი მოგვ იჯდა, „კაპიშონი“ ჰქონდა წამოფარე

ნავთობიმპორტიორთა კავშირმა ლიდერი კომპანიები დააჯილდოვა

საქართველოს ნავთობიმპო რტიორთა კავშირმა გასულ კვირ ას ტრადიციული დაჯილდოების ცერემონიალი გამართა და სხ ვადასხვა ნომინაციებში გამარჯ ვებული კომპანიები გამოავლინა. ეს ცერემონიალი უკვე მეშვიდე წელია, ტარდება და წლის ერთერთ ღირსშესანიშნავ მოვლენად ითვლება, რადგან სხვადასხვა ნომინაციებში გამარჯვების სუ რვილი ნავთობკომპანიებისთვის დამატებითი სტიმული ხდება, რომ ბაზარზე კიდევ უფრო მეტ წარმატებას მიაღწიონ. დაჯილდოებაზე გამოვლინ და 2010 წლის შედეგებით ნავთ ობპროდუქტების სექტორში სა ხელმწიფო ბიუჯეტში ყველაზე მსხვილი გადამხდელი ორგანი ზაცია, სადაც პირველი ადგილი „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმს“ ერ გო – 150 მი ლი ონი ლა რით, მეორე ადგილზე „რომპეტროლ საქართველო“ გავიდა – 78 346 073 ლარით, ხოლო მესამე ადგი ლი „ლუკოილ ჯორჯიამ“ დაიკავა – 69 501 165 ლარით. დაჯილდოების ცერემონიალში კომპანიებმა სხვა ნომინაციებშიც გაიმარჯვეს. მაგალითად, ნომი ნაციაში „ნავთობკომპანია, რო მელსაც ყველაზე მეტი ადამიანი ჰყავს დასაქმებული“, გამარჯვე ბული გახდა „ვისოლ პეტროლიუმ ჯორჯია“ – დასაქმებული 2 436

თანამშრომლით. ნომინაციაში „ნავთობკომპან ია, რომელმაც ყველაზე დიდი ინ ვესტიცია განახორციელა 2009 წელს საქართველოში“ გამარჯ ვებული გახდა „სოკარ ჯორჯ ია პეტროლეუმი“ – 52 მილიონი ლარის ინვესტიციით. ავტოგასა მართი სადგურების ყველაზე ფა რთო ქსელის მქონე კომპანიად გამოცხადდა „ვისოლ პეტროლიუმ ჯორჯია“ – 90 ავტოგასამართი სადგურით. ნომინაციაში „საუკ ეთესო ინფრასტრუქტურის მქონე ავტოგასამართი სადგურების ქს ელი“ გაიმარჯვა „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმმა“. ნავ თო ბპ რო დ უქტების ბიზნესსექტორის ყველ აზე სტაბილურ კომპანიად „ლუ კოილ ჯორჯია“ დასახელდა. საუკეთესო ინფრასტრუქტუ რის მქონე ნავთობისა და ნავთ ობპროდუქტების საზღვაო ტერმ ინალად „შავი ზღვის ტერმინალი“ (ყულევი) გამოცხადდა, ხოლო საუკეთესო ინფრასტრუქტურის მქონე ნავთობისა და ნავთობპრ ოდუქტების სახმელეთო ტერმ ინალად – „ვისოლ პეტროლიუმ ჯორჯია“. ნავთობკომპანიად, რომელიც ყველაზე დიდი ხნის განმავლო ბაში ოპერირებს საქართველოს ბაზარზე, „ლუკოილ ჯორჯია“ გა მოვლინდა. სახელმწიფო ბიუჯეტში მსხვ

ილ გადამხდელად ზეთებისა და საცხებ-საპოხი მასალების კომპ ანია „GT GROUP“ (2 582 294 ლა რი) აღიარეს. საგზაო ბითუმის მსხვილი იმ პორტიორი და რეალიზატორი კომპანია გახდა „ფასტ პლუსი“, ხოლო თხევადი აირის მსხვილი იმპორტიორი და რეალიზატორი – კომპანია „სანმაქსი“. სასიხარულოა ის ფაქტი, რომ, ქველმოქმედების თვალსაზრის ით, არც ერთი კომპანია არ ჩამო უვარდება ერთმანეთს, ამიტომ „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმი“, „ვისოლ პეტროლიუმ ჯორჯია“, „ლუკოილ ჯორჯია“, „რომპეტ როლ საქართველო“ და „ჯთ გრ უპი“ წლის ქველმოქმედებად და სახელდნენ. 2010 წელს ენერგეტიკული სა კითხების გაშუქებისთვის პრიზ ები მიიღეს ტელეკომპანია „რუ სთავი 2“-მა და გაზეთმა „რეზო ნანსმა“. დასახელდა გამარჯვებული კი დევ ერთ საინტერესო ნომინაცი აში – „ავტოგასამართი სადგურის ყველაზე უხუცესი მენეჯერი“. ამ ნომინაციაში კომპანია „ვისოლის“ თანამშრომელმა კუკური დარს აძემ გაიმარჯვა, რომელიც 83 წლისაა, თუმცა თავს მშვენივრად გრძნობს და ერთ-ერთ გამოცდილ და წარმატებულ მენეჯერად ით ვლება.

როგორც კომპანიების ხელმ ძღვანელები მიიჩნევენ, მსგავსი ტიპის დაჯილდოებების გამართვა ძალიან მნიშვნელოვანია ამ ბიზნ ესსექტორის გამჭვირვალობისთვ ის. დავით ზუბიტაშვილი, „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუმის“ დირე ქტორი: „ეს შეჯამება უკვე ტრად იციული გახდა საქართველოში. ამ დაჯილდოებისთვის ძალიან სერი ოზულად ვემზადებით და სერი ოზულადაც განვიცდით. მეოთხედ მოვიპოვეთ უკვე ეს ჯილდო. იყო საქართველოში ნავთოპროდუ ქტების ბაზარში ნომერ პირველი გადამხდელი კომპანია, ეს ძალზე საამაყოა. ჩვენ ამაყები ვართ იმ ით, რომ მოკრძალებული და მნ იშვნელოვანი წვლილი შეგვაქვს ქვეყნის განვითარების საქმეში“. ვასილ ხორავა, „ვისოლის“ გენერალური დირექტორი: „კა რგია, რომ ასეთი ტრადიცია ჩა მოყალიბდა და ეს ერთჯერადი არ არის. ჩვენი კომპანია ძალიან სწ რაფად იზრდება, საცალო ქსელში ყველაზე დიდი გაყიდვები გვაქვს. ვინც მეტს ყიდის, იმას ყველაზე კარგი ინფრასტრუქტურა აქვს. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ და ვჯილდოვდით ისეთ ნომინაციებ ში, რომელიც კიდევ უფრო შეუწ ყობს ხელს კომპანიის ზრდასა და განვითარებას. ვფიქრობ, წელს

აღმავლობის წელიწადი იქნება და უფრო მეტად გავზრდით იმ ინფრასტრუქტურას, რომელიც კომპანიას გააჩნია“. შავლეგ მიშელაძე, „ლუკო ილის“ გენერალური დირექტ ორის მოადგილე: „ეს ცერემო ნიალი უკვე მეშვიდე წელია, ტა რდება და ყოველი წლის ბოლოს ჯამდება განვლილი მუშაობის შედეგები და საზოგადოებას ვა ძლევთ საშუალებას, თავად გა მოიტანოს დასკვნები. ვფიქრობ, რომ ეს მხოლოდ და მხოლოდ დადებითი მოვლენაა, როცა ქვ ეყნის ერთ-ერთი უმსხვილესი ბიზნესსექტორი ამგვარ ანგარი შს სთავაზობს საზოგადოებას“. ალექსანდრე ალბინი, „რო მპეტროლ საქართველოს“ გე ნერალური დირექტორი: „რო მპეტროლი“ საქართველოს ბა ზარზე თითქმის ექვსი წელია, წარმატებით მოღვაწეობს და ევროსტანდარტის საწვავის უმ სხვილესი მომწოდებელია ქართ ულ ბაზარზე. გასულ წელს საქა რთველოს ბიუჯეტი 78 მილიონი ლარით შევავსეთ და განვაბაჟეთ 145 000 ტონა საწვავი. ამასთა ნავე, სწორედ „რომპეტროლს“ ეკუთვნის უნიკალური ნავთობ ბაზა, რომელსაც ტექნოლოგ იისა და უსაფრთხოების სისტ ემის მიხედვით საქართველოში ანალოგი არ გააჩნია. კომპანია „რომპეტროლი“ საქართველო ში პოზიციონირდება, როგორც ავტოსპორტის უცვლელი სპონ სორი და მხარდამჭერი. გარდა ამისა, „რომპეტროლი“ საუნივ ერსიტეტო სპორტის განვითარ ებასაც უწყობს ხელს. რაც შეეხ ება საქველმოქმედო-სოციალურ პლატფორმას, საქართველოში უკვე ტრადიციად იქცა საბავშ ვო პროექტი „ვხატავთ რომპეტ როლს“, რომელიც თავისი არ სით ბავშვებში შემეცნებისა და მიუსაფარი თანატოლებისადმი ტოლერანტობის განვითარებას უწყობს ხელს“. ვანო მთვრალაშვილი, ნა ვთობიმპორტიორთა კავშირის თავმჯდომარე: „არც ერ თი ბი ზნესსექტორი ასეთი ტიპის და ჯილდოებას არ ატარებს, ჩვენი კავშირი ამის ერთ-ერთი ინიც იატორი იყო. საერთოდ, სახე ლმწიფოს ბიუჯეტში გადახდილი თანხები ერთ-ერთი განმსაზღვე ლია იმისა, რამდენად წარმატებ ულია კომპანია და სასურველია, რომ სხვა ბიზნესსექტორშიც ჩა ტარდეს ასეთი ტიპის დაჯილდ ოებები“.

ახ ა ლი კლ უ ბი “ ი ტ

უ შ ა რ ა პ „

თბილისში

ქართველი „ტუსოვშიკების თვის“ თბილისში ახალი კლუბი გაიხსნა. ყოფილი „ვერე გარდ ენის“ ადგილას ახლა კლუბი „პარაშუტი“ იმუშავებს. კლუბ ური ცხოვრების მოყვარულ ებმა 28 იანვარს ერთად მოიყ არეს თავი და ახალ გარემოში უკვე კარგად ნაცნობი Dj-ების მუსიკის ფონზე გაერთნენ. „პა რაშუტში“ „ბამბა რუმსის“ ყო ფი ლმა Dj-ებ მა ბე რომ და ტა ჰომ დაუკრეს. სპეციალურად ამ საღამოსთვის ლონდონელი Dj-იც ჩამოვიდა. კლუბი „პარაშუტი“ ძირითა დად თანამედროვე კლუბურ მუსიკაზე და ვიზუალზე იქნება ორიენტირებული. კლუბში ორი დიდი მონიტორია განთავსებუ ლი, აქ, მუსიკასთან ერთად, დი

დი მნიშვნელობა ვიზუალურ მხ არესაც მიექცევა. ამ საკითხზე კლუბში აქტიურად იმუშავებენ. ხშირად დაუკრავს Dj-ი ბერო, რომელიც კლუბის პრომოუტე რიცაა. ნოდარ ბეროძე (DJ-ი ბერო): „ეს კლუბი გათვლილია ხალხზე, ვისაც უყვარს კლუბური კულტ ურა და არა ლაუნჯი. ეს იქნება კლუბური მიმართულებით თა ნამედროვე მუსიკაზე ორიენტ ირებული კლუბი. დიდ მნ იშვნელობას ვანიჭებთ ვიზუალს, რომელზეც ჩვენი Dj-ები სისტემატ ურად იმუშავებენ. ვისაც ნამდვილი კლუბური მუსიკა უყვარს, „პარა შუტი“ მათთვის საუკ ეთესო ადგილი იქნება“.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

„სოკარი“ კვლავაც ლიდერია!

ყველაზე მსხვილი გადამხდე ლი, ყველაზე დიდი ინვესტორი, ყველაზე ქველმოქმედი და ყველ აზე სრულყოფილი ინფრასტრ უქტურის მქონე ავტოგასამართი სადგურების მფლობელი კომპ ანია კვლავაც „სოკარია“ .

რთულია, იყო ლიდერი. ამის მიღწევას თავდაუზოგავი შრ ომა, დისციპლინა და პირველ რიგში, ქვეყნის სიყვარული სჭ ირდება. თუმცა მხოლოდ მიღწ ევა საკმარისი არ არის, მთავარი მაინც მიღწეულის შენარჩუნებ აა. კომპანია „სოკარი“ კი ბოლო წლებში ლიდერის პოზიციას ნამდვილად არავის უთმობს და ეს გასულ კვირას ნავთობიმ პორტიორთა კავშირის მიერ გამართულ დაჯილდოებაზე კიდევ ერთხელ დადასტურდა. კომპანია „სოკარ ჯორჯია პე ტროლეუმმა“ ოთხ ძირითადად ნომინაციაში გაიმარჯვა. ის და სახელდა წლის ქველმოქმედად, საუკეთესო ინფრასტრუქტუ

რის მქონე ავტოგასამართი სა დგურების ქსელის მფლობელ კომპანიად, ნავთობკომპანიად, რომელმაც ყველაზე დიდი – 52 მილიონი ლარის ინვესტიცია განახორციელა საქართველოში და ბოლოს ყველაზე მთავარი – „სოკარ ჯორჯია პეტროლეუ მი“ პირველ ადგილზე გავიდა მთავარ ნომინაციაში „სახელმ წიფო ბიუჯეტში ყველაზე მს ხვილი გადამხდელი ორგანიზა ცია. კომპანია „სოკარმა“ 2010 წელს საქართველოს ბიუჯეტი 150 მილიონი ლარით შეავსო. ამ ნომინაციაში მეორე დგილზე კომპანია „რომპეტროლ საქა რთველო“ გავიდა, ხოლო მესამე ადგილზე – „ლუკოილ ჯორჯ

ია“. დამეთანხმებით, რომ 150 მილიონი საკმაოდ დიდი ციფრ ია და „სოკარი“ სხვა კომპანიე ბისთვის მისაბაძი მაგალითია, რადგან კერძო სექტორის მიერ გადახდილ გადასახადებს დიდი წვლილი შეაქვს სახელმწიფოს განვითარებაში. როგორც „სო კარ ენერჯი ჯორჯიას“ გენე რალურმა დირექტორმა, მაირ მამედოვმა ჩვენთან საუბრისას განაცხადა, ეს მხოლოდ დასა წყისია, „სოკარი“ ტემპის დაგდ ებას არ აპირებს და ბიუჯეტში შეტანილ თანხასაც ყველწლიუ რად გაზრდის. მაირ მამედოვი, „სოკარ ენ ერჯი ჯორჯიას“ გენერალუ რი დირექტორი: „ჩვ ენ ამ ნო

მინაციებს დიდი ყურადღებით ვეკიდებით. საერთოდ, როცა ქვეყანაში გადასახედებს დიდ ყურადღებას აქცევენ და ადამ იანებისთვის პრესტიჟის საქმეა გადასახადების გადახდა, ასეთ ქვეყანას მომავალი ნამდვილად აქვს. ჩვენ ამ საქმეში ვდებთ ჩვ ენს ყველა შესაძლებლობას. უკ ვე მეოთხე წელია, ღონისძიება ში ვმონაწილეობთ და მიმაჩნია, რომ არა მხოლოდ ნავთობსექტ ორში ვართ ყველაზე წარმატებ ული, არამედ, ზოგადად, ბიზნე სსექტორში და მე ვიმედოვნებ, რომ არ გავა ორი წელი და ჩვენ მივაღწევთ იმას, რომ მილიარ დი ლარი გვექნება სახელმწიფო ბიუჯეტში შენატანის სახით“. r

დავით ლომინაძეს ნახევარი მილიონი პირად ანგარიშზე დაერიცხა თორნიკე ყაჯრიშვილი 25 იანვარს „საქართ ველოს ლატარიის კომპ ანიამ“ მესამე ჯეკპოტის მფლობელს, დავით ლო მინაძეს, „ლიბერთი ბანკ ის“ ანგარიშზე მოგებული თანხა ჩაურიცხა. შეგახს ენებთ, რომ 15 იანვარს, ლოტოს რიგით 94-ე გა თამაშებაში დავით ლომი ნაძემ პირველი საპრიზო კატეგორიის პრიზი – 500 000 ლა რი მო იგო. რა ში დახარჯავს მოგე ბულ თანხას, ჯერ არ იცის. ამბობს, რომ ლოტოს ერთ წელზე მეტია, თა მაშობს და ჯეკპ ოტის მოგებამდე არაფერი მოუგია. დავით ლომი ნაძე, ჯეკპოტის მფლობელი: „პი რველ რიგში, უდ იდესი მადლ

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

იერება მინდა გამოვხატო უფლის მიმართ. მორწმ უნე კაცი ვარ და ღმერთმა წყალობა მომცა, გადამა რჩინა. პროფესიით ნავთ ობ ქიმიკოს-ტექნოლოგი ვარ, მაგრამ ამ პროფეს იით არ მიმუშავია. ყოვე ლთვის პატარ-პატარა ბი ზნესს ვაწარმოებდი. ჯერ კაფე-ბარი მქონდა, მერე ფალიაშვილზე ინტერნ ეტკაფე გავხსენი, მაგრამ არაფერში არ მიმართლე ბდა. ყველაფერს ცოდნა

უნდა... სასწაული მოხდა და დღეს უბედნიერესი ადამიანი ვარ“. დავით ლომინაძე რამდ ენიმე წელია, უმუშევარია. მოგებული თანხა მას ცხ ოვრების პირობების გაუმ

ჯობესებაში დაეხმარება. ლოტოს თამაშს ახლაც აქ ტიურად განაგრძობს და ამბობს, რომ მოგების შა ნსი ყველა ადამიანს აქვს. გია ბარკალაია, გაყი დვებისა და მარკეტინ გის მენეჯერი: „საქართ ველოს ლატარიის კომპან იას“ ლოტოში უკვე მეორე ჯეკპოტის გამარჯვებუ ლი ჰყავს. პირველი ჯეკპ ოტის გათამაშებიდან ორ კვირაში მეორედ გათამა შდა ჯეკპოტი. ბატონ და ვითს უკვე შეუძლია მო გებული თანხის გამოყე ნება და მინდა კიდევ ერთხელ მივულო ცო. ითამაშონ ჩვენთან ერთად იმისთვის, რომ მოიგონ და გ აი ხა რო ნ , რ ოგ ორ ც ჩვენმა გა მარ ჯვ ე ბულებმა გ აი ხა რ ეს“. შეგახსენ ებთ, რომ „საქართ ველოს ლატარიის კომპ ანიას“ დაარსების დღიდან 17 000 000-ზე მეტი ლარი აქვს გაცემული.

„კამელინი“ – ათასობით გადარჩენილი სიცოცხლე „კამელინი“ წინა საუკუნის ორმოციანი წლებიდან იღებს დასაბამს, ანუ იმ პერიოდიდან, როდესაც კომუნისტური წყობ ილების პირობებში დიდ რისკთან იყო დაკავშირებული, რეალური, კლინიკური შედეგებიდან თუნდ აც უმნიშვნელო გადახვევა. იმ დროს „კამელინზე“ ჩატარებული წინაკლინიკური და კლინიკური ცდები და მის ირგვლივ გაკეთე ბული დასკვნები იმდენად მნიშ ვნელოვანია თავისი შინაარსით, რომ მას დღ ეს აც არ და უკ არ გავს აქტუალურობა და უამრავი უცხოელი მეცნიერის ყურადღ ების ცენტრში მოხვდა. საქართ ველოში არც ერთ პრეპარატს არ ჰქონია პატივი, გაევლო ისეთი დონის სამეცნიერო-კლინიკური კვლევები, როგორიც „კამელი ნმა“ გაიარა. განსაკუთრებულ ყურადღებას იპყრობს ის ფაქტი, რომ თვითონ პრეპარატის სახე ლწოდება „კამელინი“ არა მისმა შემქმნელმა, მეცნიერმა და ექ იმმა, ბენედიქტე მაღლაკელიძემ შეარჩია, არამედ საბჭოთა კავშ ირის ჯანმრთელობის დაცვის სა მინისტრომ. მოსკოვის, ლენინგ რადის, ხარკოვისა და თბილისის სამეცნიერო ცენტრებსა და ონ კოკლინიკებში ჩატარებული წა რმატებული კვლევების შედეგად მიღებული დასკვნების საფუძვ ელზე, ამავე სამინისტრომ საქა რთველოში გამოგზავნა ოფიცია ლური წერილი, რომელიც საქა რთველოს საბჭოთა რესპუბლი კის ჯანმრთელობის სამინისტ როს ავალდებულებდა, უმოკლეს ვადებში გამოეშვათ, საწარმოო მასშტაბით, მილიონ-ნახევარი ამპულა პრეპარატი „კამელინი მ-1“ და მიეწოდებინათ ზემოაღ ნიშნული ქალაქების ონკოცენტ რებისთვის. სამწუხაროდ, გარკ ვეული მიზეზების გამო, რომე ლსაც თან დაერთო ავტორის უე ცარი გარდაცვალება, ეს პროც ესი შეფერხდა და მხოლოდ 2004 წლიდან, როდესაც მსოფლიოს მრავალი მოწინავე სამეცნიერო და კლინიკური ცენტრი ჩაერთო „კამელინის“ კვლევაში, მოხდა პრეპარატის აღორძინება და ფა რმაცევტულ ბაზარზე წარმატებ ით გატანა. უცხოელი სპეცია ლისტები, რომლებიც გაეცვნენ ჩვენ მიერ გადაცემულ იმდროი ნდელ დოკუმენტურ მასალებს, ადასტურებენ „კამელინის“ ან ტიბლასტომურ (ანტისიმსივნურ) თვისებებს. მათში განსაკუთ

რებულად დიდი ინტერესი გამოიწვია წარმოდგენილმა კლინიკურმა შემთხვევებმა, რომლებშიც დამაჯერებლად (ყოველთვის მორფოლოგიური დამოწმებით) არის ნაჩვენები პრეპარატის მკაფიოდ გამო ხატული ქიმიოთერაპიული ეფექტი სხვადასხვა სიმსივ ნეების შემთხვევებში. ყოველივე ამის შემდეგ, უმოკლეს ვადაში, „კამელინმა“ მოიარა მსოფლიოს უდიდესი სამეცნიერო და კლინ იკური ცენტრები. კვებეკის, მო ნრეალის, ილინოისის, მიჩიგანის, ორეგონის, ბერნის, ბრაზილიის, დელის, როსტოვის უნივერსიტე ტებსა და კლინიკებში ნათლად დადასტურდა მისი უნიკალური იმუნომოდულატორული, ანტი სიმსივნური, ანტიბაქტერიული, ანტივირუსული, ანტიანთებითი, ქსოვილის რეგენერაციული, ან ტიპარაზიტული (ლეიშმანიოზი, სალმონელოზი, ქლამიდიოზი, ამებიაზი) და სხვა თვისებები. შე დეგად უმოკლეს დროში ამერიკ ის შეერთებულ შტატებში დაფუ ძნდა ჩვენი შვილობილი კომპანია „Camelyn U.S. Incorporation“, ას ევე, ესპანეთსა და საბერძნეთში დარეგისტრირდა საერთაშორი სო ჰოლდინგური კომპანიები, რომელიც ასევე დაკავდება „კა მელინის“ ბაზაზე შექმნილი ყვ ელა პროდუქციის რეალიზაციით მსოფლიო ბაზარზე. ვესაუბრე ბით კომპანია „კამელინის“ აღ მასრულებელ დირექტორსა და სამეცნიერო პროექტების ხელმ ძღვანელს, ბიოლოგიურ მეცნიე რებათა დოქტორს, ბატონ კობა გურიელიძეს. – ბატონო კობა, იქნებ მკით ხველს გააცნოთ მცირედი იმ ადრინდელი მასალისა, რომე ლმაც ასეთი დიდი დაინტერე სება გამოიწვია უცხოეთში? – ადრეული კვლევები, რო მლის საფუძველზეც მტკიცდება „კამელინის“ შესანიშნავი ანტი სიმსივნური თვისებები, მოიცავს 1945-1975 წლებს. ამ პერიოდის განმავლობაში „კამელინი“ მო იხმარა ათასობით ონკოდაავად ებულმა და მათ შორის უამრავი შემთხვევაა ისეთი, როდესაც უმძიმეს სტადიაზე მყოფი ავად მყოფისთვის „კამელინი“ იყო უკ ანასკნელი იმედი. ეს დოკუმენტ ური მასალები ეყრდნობა იმ ავ ადმყოფების ისტორიებს, რომლ ის გაყალბების თუნდაც მცირე მცდელობა საბჭოთა სისტემის

დროს, უბრალოდ, თვითმკვლელ ობას ნიშნავდა და უმკაცრესად ძირშივე იძირკვებოდა. მოვიყვან რამდენიმე უმძიმესი ავადმყოფის მაშინდელ ისტორი ებს, რომლებიც განკურნების შე მდგომ დემონსტრირებულნი იყ ვნენ ორჯერ (1962-1973 წლებში) საბჭოთა კავშირის ქირურგებისა და ონკოლოგების გაერთიანებ ულ საზოგადოებაში. ავადმყოფობის ისტორია №12851. თანდაყოლილი სარკ ომით დაავადებულ ბავშვს თა ვის ქალას თხემის არეში 4-ჯერ ჩაუტარდა ოპერაცია. თითოეუ ლი ოპერაციის შემდგომ მესა მე, მეოთხე დღიდან ავადმყოფს ეწყებოდა სიმსივნის ზრდა, რის შემდეგაც პროცესი გადავიდა თავის ქალაზე. „კამელინის“ გა მოყენების წყალობით შესაძლებ ელი გახდა სრული განკურნება. 11 წელზე მეტია, ბავშვი თავს კა რგად გრძნობს და რეციდივი არ აღინიშნება. ავადმყოფობის ისტორია №1645. ამბულატ. ავადმყოფი კ.-ი მ.ვ., 42 წლის, მოგვმართა სა კრალურ არეში სიმსივნის მიზე ზით. კლინიკური და მორფოლოგ იური დიაგნოზი: სარკომა. ოპერ ირებულია 6-ჯერ. „კამელინით“ მკურნალობის შემდეგ სიმსივნუ რი კვანძები გაქრა, ოპერაციული ჭრილობა მთლიანად შეხორცდა. სიმსივნე მეტად აღარ ვლინდე ბოდა. გავიდა 10 წელი, ავადმყ ოფი თავს კარგად გრძნობს. ავადმყოფობის ისტორია №1800, 49 წლის, შემოვიდა 1. III.67წ. რესპუბლიკური ცენტრა ლური კლინიკური საავადმყოფოს III ქირურგიულ განყოფილებაში, მალიგნიზირებული რეციდივური ჩიყვით. 1959წ. კვანძოვანი ჩიყვ ის გამო წითელწყაროს რაიონუ ლი საავადმყოფოს ქირურგიულ განყოფილებაში ჩატარდა ოპერ აცია – ექსტირპაცია. ოპერაციის შემდეგ მესამე თვეს ავადმყოფმა შენიშნა თხილისოდენა სიმსივნუ რი კვანძი, რომელიც თანდათან ობით იზრდებოდა მოცულობაში. უკანასკნელ ხანებში ავადმყოფი შეაწუხა უსიამოვნო შეგრძნებამ კისრის წინა ზედაპირზე, გაძნ ელებული გახდა მშრალი საკვ ების მიღება, სიმსივნე თანდათ ანობით იზრდებოდა და მიაღწია ბატის კვერცხის სიდიდეს, რის გამოც მან მიმართა კლინიკას. უმოძრაო სიმსივნე არათანაბარი ზედაპირით, მკვრივი კონსისტე ნციის, ზომით ბატის კვერცხის სიდიდის; სიმსივნე მოძრავია მხ ოლოდ ყლაპვის დროს; პალპაც იით აღინიშნება შთაბეჭდილება

სრულად ფიქსირებული სიმსივ ნისა ფართო ფეხზე. ჩვენებები ოპერაციისთვის: სიმსივნის რე ციდივი კისრის არეში. 1959 წ. ჩატარებულია ჩიყვის ოპერაცია. სიმსივნე ავთვისებიანი გადაგვ არების შთაბეჭდილებას ტოვებს. კლინიკის აზრით, აუცილებელია ოპერაცია, პრეპარატ „კამელი ნის“ ადგილობრივი და საერთო გამოყენებით (ოპერაციის დროს და შემდეგ). 21. III. 67 წ. ჩატარდა ოპერაცია. თანმიმდევრული შრ ეობრივი გაკვეთისას სიმსივნის ექსტირპირება ვერ მოხერხდა, რადგან ის შეზრდილი აღმოჩნ და ტრაქეასთან. ბიოფსიის შე მდეგ გადაწყდა ახალწარმონაქ მნის იმპრეგნაცია „კამელინით“. სიმსივნურ ქსოვილში შეყვანილ იქნა „კამელინის“ ხსნარი. მე-7 დღეს მოიხსნა ნაკერები, ჭრილ ობის მარჯვენა კუთხიდან დი დი რაოდენობით გამოიყოფოდა ნეკროზული სიმსივნური მასა. იმ ადგილზე, სადაც სიმსივნის იმპრეგნაცია მოახდინეს, წარმ ოიქმნა ფოსო (სიმსივნის ამოვ არდნის შედეგად). ჭრილობა ავ სუნიანია, უხვი გამონაყოფებით. ჭრილობის სიღრმიდან პინცეტის საშუალებით ამოღებულია დაახ ლოებით კაკლისოდენა ნეკროზ ული სიმსივნური მასა, ჭრილობა კიდეებიდან ივსება აქტიური გრ ანულაციებით. ჭრილობა თანდ ათანობით იხურება, ცენტრში დარჩა მცირე დეფექტი და ტრ აქეის ფისტულა. პალპაციით სი მსივნის არსებობა არ დგინდება. ავადმყოფი გაეწერა კლინიკიდან კარგ მდგომარეობაში. ერთი თვ ის განმავლობაში ავადმყოფი შინ აგრძელებდა მკურნალობას პრ ეპარატ „კამელინით“. 8.VI.67წ. ავადმყოფი გამოცხადდა კლინ იკაში. თავს კარგად გრძნობს. სიმსივნე არ არის. ფისტულა ჯე რჯერობით არ არის დახურული. 5.X.67წ. ავადმყოფი გამოცხადდა კონსულტაციაზე. სიმსივნე აღარ ისინჯება – ჯანმრთელია, ფისტ ულა დახურულია. 2. ანგიოსარკომა (პროფ. ლ. კ. შარაშიძე); 3. მიქსოიდური ფიბრ ომა რეციდივისა და სწრაფი ზრ დისადმი მიდრეკილებით (პროფ. გელბერტი, ქ. მოსკოვი). სიმსივ ნის დარჩენილ ნაწილში შეყვან ილია „კამელინის“ ხსნარი. იმპრ ეგნაციიდან გარკვეული დროის შემდეგ სიმსივნე მთლიანად იქნა სეკვესტრირებული და პინცეტ ით ადვილად მოცილებული. ავ ადმყოფი დემონსტრირებული იყო 7.II.68წ. საქართველოს ქი რურგიული, ონკოლოგიური და უროლოგიური საზოგადოებების

გაერთიანებულ სხდომაზე. ასეთი ბედნიერად დამთავ რებული ავადმყოფობის ისტო რიები, არა მარტო იმდროინდ ელი, არამედ სულ ახლანდელიც, ათასობითაა და მოვიყვან, უდ იდესი ქართველი მეცნიერისა და ექიმის, აკადემიკოს კ.დ. ერისთა ვის მოსაზრებას პრეპარატ „კა მელინის“ შესახებ, რომელიც მან ჯერ კიდევ პრეპარატის შემქმნ ელის გარდაცვალებამდე რამდ ენიმე თვით ადრე გამოთქვა: „რა თქმა უნდა, კამელინით მკურნალობის ყველა შემთხვ ევაში სრული განკურნების მი ღწევა არ ხდება, მაგრამ ეს შე დეგიც მნიშვნელოვან მიღწევად უნდა ჩაითვალოს და გულგრილი არ უნდა დატოვოს არც ერთი მკ ვლევარი, რომელმაც თავისი მო ღვაწეობა კიბოსთან ბრძოლას დაუკავშირა. ხაზგასმით უნდა აღინიშნოს, რომ სიმსივნეთა ზრ დაზე „კამელინის“ დამრთგუნ ველი მოქმედება ვლინდებოდა თითქმის ყველა ავადმყოფში, რომელიც ამ პრეპარატს იღებდა, მათგან, ყველაზე გართულებულ შემთხვევებშიც კი. არსებული მასალა ეჭვს არ ბადებს სიმს ივნური დაავადების დროს „კა მელინის“ თერაპიულ ეფექტზე, ის ახალ პერსპექტივებს სახავს კიბოს მკურნალობაში და მოგვ იწოდებს ამ მიმართულებით კვ ლევის გაფართოებისა და გაღრ მავებისკენ“. მის ამ რამდენიმე ათეული წლის წინანდელ მოსა ზრებას, უცხოელი მკვლევარები მთლიანად და დიდი ენთუზიაზ მით იზიარებენ და დღესაც აგრძ ელებენ „კამელინის“ ინტენსიურ კვლევას ამ მიმართულებით. – კიდევ ერთხელ გაგვიმარ ტეთ, კიბოს საწინააღმდეგოდ რომელი ფორმის პრეპარატი „კამელინი“ გამოიყენება? – რა თქმა უნდა, საინექციო ფორმა „კამელინი მ-1“ ყველა სტადიის კიბოს დაავადებისთვ ის არის აუცილებელი სხვა პრეპ არატებთან კომბინაციაში, ასევე, მნიშვნელოვანია „კამელინი მ-4“სანთლების (იმ შემთხვევებში, თუ ავადმყოფი უარს ამბობს ნე მსებზე) და „კამელინი მ-2“-კაფს ულების ჩართვა მკურნალობის თითქმის ყველა ეტაპზე. განს აკუთრებულად მინდა აღვნიშნო, რომ „კამელინის“ ბაზაზე დამზ ადებული პრეპარატები: „კამე ლინი მ-1“-ამპულები, „კამელინი მ-2“-კაფსულები, „კამელინი მ-3“მალამო და „კამელინი მ-4“-სანთ ლები არ იწვევს არავითარ გვერ დით მოვლენებს, მათი დიდი დო ზით ხმარების შემთხვევაშიც კი, არ არის ალერგიის გამომწვევი და გამოირჩევა უნივერსალური მო ქმედების მექანიზმით როგორც ბაქტერიული, ვირუსული, სოკო ვანი, ონკოლოგიური, გინეკოლო გიური და სხვა დაავადებებთან მიმართებაში, ასევე შესანიშნავ ია, როგორც იმუნური სისტემის (როგორც ადგილობრივი, ასევე საერთო) გამაძლიერებლები და მათი ფართო გამოყენება კიბოს პროფილაქტიკის მიზნითაც მე ტად მნიშვნელოვანია. გარწმუნე ბთ, თუნდაც მატერიალურად, ეს გაცილებით იაფი დაგიჯდებათ, ვიდრე თვითმკურნალობა, რომ არაფერი ვთქვათ იმ გამანადგ ურებელ, მორალურ ზიანზე, არა მარტო ჩვენთვის, არამედ ჩვენი ახლობლებისთვისაც, რომელსაც იწვევს ოთხი ასოსგან შედგენილი დიაგნოზი – კიბო. მოამზადა მაია ცომაიამ „კამელინთან“ დაკავშირებ ულ საკითხებზე ინფორმაციის მიღება და კონსულტაცია უფ ასოა. დარეკეთ: 98-57-78; 9862-25 (ოფისი); 45-33-68; 22-2668; 75-04-08; 899 33 10 89; 877 73 56 51; 899 23 03 33; 93-20-87; r

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ლევან ცაბაძე: „საფრანგეთში რომ ჩავედი, ყველას ამერიკელი ვეგონე“ „ინგლისური არ იცი და ამერიკელი როგორ ხარო“... კობა ინასარიძე ...ის, რომ დღესდღეობით ქართ ული რაგბი მსოფლიოსთვის ცნობ ილია და საქართველოში ამ თამა შის პოპულარობა დღითი დღე იზ რდება, მეტწილად, ლევან ცაბაძის დამსახურებაა. მან და მისმა თაობ ამ პირველებმა გაჭრეს ფანჯარა საფრანგეთსა და მთელს მსოფლი ოში. მისი დროის საქართველოს ნაკრები იყო პირველი, რომელმაც რუსეთი დაამარცხა, მისი დროის საქართველოს ნაკრებმა მსოფლი ოს თასზე სათამაშოდ პირველად იბრძოლა და მიზანსაც მიაღწია... მაგრამ, თავად „ლეონსიოს“ იქ თა მაშმა არ მოუწია. საქართველოს ყველა დროის ერთ-ერთ საუკეთ ესო მორაგბეზე ახლა, როგორც მწვრთნელზე, საფრანგეთიდან დი დი მოთხოვნაა, მაგრამ „ლეონსიო“ პროფესიულ ინტერესს საკუთარ ოჯახს სწირავს. „ოჯახს აქ უფრო ვჭირდები“ – მყარი არგუმენტია! დღეს კი ეს დამსახურებული კაცი და იმ თაობის ნაკრების კაპიტანი ლევან ცაბაძე ჩვენი სტუმარია...

ბნელი პერსპექტივა

„რაგბის თამაში სულ შემთხვევ ით დავიწყე. ბავშვობაში ვჭიდაობდი, მერე რამდენიმე მოჭიდავე რაგბიში გადავიდა და მომავალში ცნობილი მორაგბე გახდა. მათთან ერთად, მეც დავიწყე ვარჯიში და შემდგო მში ჩემი ეს გართობა სერიოზულში გადაიზარდა. სპორტის ამ სახეობ ით 16 წლის ასაკში დავინტერესდი. 1989-90-იანი წლები იყო. საქართ ველო საბჭოთა კავშირს გამოეყო და გაურკვევლობაში ამოვყავით თავი. არც ერთი საერთაშორისო ფედერაცია არ გვაღიარებდა, აღარ მაინტერესებდა საქართველოს ჩემპ იონობა, მსოფლიოს ჩემპიონობა მი ნდოდა და ამის პერსპექტივა ახლო მომავალში არ ჩანდა. დაახლოებით 3 წლის განმავლობაში საქართველო ვაკუუმში იყო. მთელი ჭაბუკობა გა ურკვევლობაში უნდა გამეტარებინა და ცოტა არ იყოს, ჭიდაობაზე გუ ლი ამიცრუვდა, მაგრამ ვარჯიშის 46

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

მოთხოვნილება მქონდა. რაგბიში უფრო ვერთობოდი, ბევრნი ვიყავით და ფსიქოლოგიურად მარტივი იყო, გასართობადაც კარგი მეჩვენებოდა და ამიტომ გადავერთე რაგბიზე. ხან ასფალტზე, ხან კალათბურთის და რბაზში... სამაგიეროდ, ბურთი იყო და სადაც ბურთია, იქ უკეთ ერთო ბი. ზოგჯერ სანაძლეოზე ვთამაშობ დით, ზოგჯერ გასართობად, ბევრნი ვიყავით და... ასე გავხდი მორაგბე“.

რუსთავიდან პარიზში

„სტატისტიკაში კი წერია 33 თამა ში, მაგრამ ეროვნული გუნდის მაის ური უფრო მეტჯერ მაქვს მორგებ ული. მაშინ სხვა დრო იყო და ყველ აფრის აღრიცხვა არ ხდებოდა. ისე, დღეს ნაკრებს უფრო მეტი მატჩი უწ ევს და კეპების მოგროვება შედარე ბით ადვილია, მაგრამ ამ ყველაფერ ზე სულაც არ ვდარდობ. მთავარია, რაც ვითამაშე, თავი არ დამიზოგავს. ორჯერ გავხდი საქართველოს ჩემპ იონი, ერთხელ „რუსთავთან“ ერთად, სადაც თამაში დავიწყე, მერე თბილ ისის „გუმართან“. ამის შემდეგ ჩემი ფრანგული კარიერა დაიწყო. პირვ ელ ჯერზე, ფრანგულ კლუბებში ერ თიანად 4 კაცი აგვიყვანეს. 1995-96 წლებში, პარიზში ტურნეზე ვიყავით და ერთ-ერთი პატარა გუნდის ხელმ ძღვანელობას ჩემთან კონტრაქტის გაფორმების სურვილი გაუჩნდა. პი რველი წელი ადაპტაციისა კი იყო, მაგრამ მეტისმეტად წარმატებული გამოდგა – იმ სეზონში დივიზიონის საუკეთესო ბურჯად დამასახელეს. აქედან გამომდინარე, გრანდები და ინტერესდნენ – თავი ჯერ „ნარბონ აში“ ამოვყავი, მერე იყო „კასტრი“ და ბოლოს „კლერმონფერანი“.

სტალინი და შევარდნაძე

„საფრანგეთში მთელი 6 თვე ისე ვთამაშობდი, რომ ძალიან ბევრს, ჩე მი თანაგუნდელების უახლოეს ად ამიანებსაც კი, ამერიკელი ვეგონე. ერთ-ერთ საღამოზე, როდესაც ფი ნალური პერიოდი იყო, მატჩისშემდ გომ სუფრაზე, რომელსაც თანაგუ ნდელთა მეუღლეებიც ესწრებოდ

ნენ, მკითხეს: რანაირი ამერიკელი ხარ, ინგლისური არ იციო. მაშინ ვუთხარი, რომ რუსეთის საქართვე ლოდან ვიყავი, სტალინით და შევა რდნაძით მივახვედრე, სადაური ვარ და ასე გაიცნეს საქართველო“.

ვერაო“. საფრანგეთის ჩემპიონატი მსოფლიოში ურთულესია და ოთხ თვეში რეციდივი მოხდა, რის შემდ ეგაც, ქირურგმა დასვა დიაგნოზი, რომ ჩემი თამაში აღარ შეიძლებოდა და ნაადრევად აღმოვჩნდი პენსიონე რი“.

სორელის ანა-ბანა

„ჯერ კიდევ საქართველოში თა მაშისას, ეროვნულ ნაკრებში მიმი წვიეს. ჩემთვის რუსეთის ნაკრების დამარცხება ყოველთვის საამაყო იქნება. მერე და მერე, თამაშის დრ ოს, რუსეთის დამარცხება ჩემთვის იმდენად საინტერესო აღარ იყო, მა გრამ მაშინ, პირველად, მეგონა, რომ მთელ მსოფლიოს დავიპყრობდი, მაგრამ სათამაშო დისციპლინა არ გაგვაჩნდა და სიმართლე გითხრათ, მაშინ ჩვენთვის სწორი რაგბის თა მაში ჩინური იყო. დღესდღეობით სულ სხვა სიტუაციაა – ნაკრებში უმაღლესი დონის რამდენიმე მორა გბე თამაშობს, მათთვის ჩანაფიქრის გადაცემა ბევრად მარტივია. ახლა რომ მახსენდება, მეცინება – როდე საც ნაკრებში კლოდ სორელი მოვი და, რაგბიში დაახლოებით ანა-ბანა გვასწავლა და ეს მაშინ ურთულეს არითმეტიკად გვეჩვენებოდა“.

კონფლიქტი

„ზუსტად ვერ ვიტყვი, მაგრამ ბო ლო პერიოდში კლოდს პრობლემები ექმნებოდა, მისი ცოდნა აღარ გვაკ მაყოფილებდა. თეორიულად რაგბი კარგად იცოდა, მაგრამ პრაქტიკაში ისეთი რაღაცები გადმოჰქონდა, რა საც ვერ შევასრულებდით. თავიდან, როცა ჩვენთვის რაგბი ახალი ხილი იყო, ეს არ ჩანდა, მაგრამ როდესაც დიდ კლუბებში მოვხვდით და რაგბ იზე სწორად ფიქრი დავიწყეთ, კლ ოდის აზრთან წინააღმდეგობა გა ჩნდა. სორელის ტაქტიკა ასეთი გა ხლდათ – ვინც მას არ ეთანხმებოდა, გუნდს შლიდა და ახლის შენებას იწყებდა. სწორედ ამაზე მოგვივიდა კონფლიქტი და ამას შეეწირა ჩემი „მსოფლიოზე“ თამაში. სამწუხაროდ, მე ერთადერთი ვარ ჩემი თაობიდან, ვინც ამ ბედნიერებას ვერ ეღირსა“.

შვილებს აქ უფრო ვჭირდები

ოცნება

„ახლა ერთი ოცნება მაქვს – ვიყო 19 წლის და ყველა კიდური მოტეხი ლი მქონდეს, ერთი წელი მოძრაობა არ შემეძლოს, მაგრამ 19 წლის ვიყო! გარანტიას გაძლევთ, ბევრად შორს წავიდოდი. ახლა უფრო ადვილია კარიერის გაკეთება, ვიდრე 90-იან წლებში. ახლა არ მომიწევდა უღრან ტყეში ხეების ჩეხვა, ახლა ევროპაში ქართველებს უკვე კარგად იცნობენ და ქართულ რაგბის მსოფლიოში თავისი ავტორიტეტი აქვს“.

ნაადრევად პენსიაზე

„ტრავმის ზღვარზე არაერთხელ ჩამიმთავრებია შეხვედრა და ეს კა რიერის დამთავრებად დამიჯდა. სწორედ ტრავმებმა განაპირობა 30 წლის ასაკში რაგბისთვის თავის და ნებება. ყველაფერი რუმინეთის ნა კრებთან შეხვედრით დაიწყო, რასაც მოჰყვა მხრის კუნთის ატროფია. ფორსირებული წესით მოხდა მი სი აღდგენა, მაგრამ მერე ერთ-ერთ თამაშზე დამეშალა მხრის სახსარი. ოპერაციის შემდეგ, ისევ ფორსირ ებულად ვიმკურნალე, რადგან ძა ლიან მინდოდა მსოფლიოზე თამაში და როცა მაქსიმუმ 8 თვეში უნდა დავბრუნებულიყავი, 6 თვის თავზე სრულ მზადყოფნაში ვიყავი. მსოფ ლიოზე არ წამიყვანეს, მაგრამ მერე კლუბში თამაშზეც ვეღარ ვთქვი უა რი, არასწორი ვიქნებოდი. მეტყოდ ნენ: „იქ თუ ითამაშებდი, აქ რატომ

„ახლაც მაქვს საფრანგეთიდან ორი შემოთავაზება. მიყვარს სპორ ტის ეს სახეობა, მაგრამ მე მყავს შვილები, რომლებსაც აქ უფრო ვჭ ირდები. შეიძლება გავხდე წარმატ ებული მწვრთნელი, მაგრამ მირჩევ ნია, ჩემმა შვილებმა მაქსიმალურად ისიამოვნონ ცხოვრებით, ვიდრე ჩემს კარიერას შეეწიროს მათი კეთილდ ღეობა“.

ყველაზე მეტად მსოფლიომ გამახარა

„მთელი ჩემი კარიერის განმავ ლობაში ყველაზე მეტად მსოფლი ოს თასზე გასვლამ გამახარა. ჩემი თაობის მორაგბეებს არც ხელფასი გვაინტერესებდა და არც არაფერი. ენთუზიაზმზე ვთამაშობდით და ვფიქრობდით, რომ, თუ მსოფლი ოზე გავიდოდით, აღიარებასა და დაფასებას მოვიპოვებდით საქა რთველოში. მართალია, მესამე მს ოფლიოს თასი დასჭირდა მაგას, მა გრამ უბედნიერესი მორაგბე და ად ამიანი ვარ, რადგანაც ჩემი ყურით მოვისმინე, რომ წლის საუკეთესო სპორტსმენად, როგორც იქნა, აღ იარეს მორაგბე. მართალია, მსოფ ლიოსა და ოლიმპიური ჩემპიონები არასდროს ვყოფილვართ, მაგრამ ბევრი ისეთი საქმე გვაქვს გაკეთე ბული, რომ ამას ვიმსახურებდით. დიდი მადლობა ყველას, ვინც ამაში მონაწილეობა მიიღო. სწორედ ჩვ ენმა თაობამ დაძრა ის, რამაც აქ ამდე მოგვიყვანა და ყველაზე დიდ წარმატებად სწორედ ეს მიმაჩნია. რაგბის პოპულარიზაცია, დიდწილ ად, ჩვენმა თაობამ განაპირობა და მისი ერთ-ერთი რიგითი მონაწილე მეც ვიყავი“.

PEOPLE’S

TOP 10 გვ.8

გვ.4–5

კვირა

გვ.2

David Code To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First

თბილისური ბოჰემის სათავეებთან გვ.6

მწერალთა აუდიტორია, ანუ ტიანშანი გვ.3 © ყველა უფლება დაცულია, რედაქციის ნებართვის გარეშე მასალების გამოქვეყნება იკრძალება

კიბერ დანაშაული გვ.7

გვ.8

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

კვირა წინა კვირის მთავარი პო ლ იტ იკ ურ ი ამბავი საქა რთველოს პრეზიდენ ტის მოსახლეობასთან გასაუბრება იყო. მეტნ აკლებად ყველას ჰქონ და შანსი პრეზიდენტი სთვის ის ეკითხა, რაც აინტერესებდა... ფორმატი თავისთავ ად საინტერესოა, მი უხედავად იმისა, რომ პრეზიდენტის ხანგ რძლივი გამოსვლების მოსმენაც თითქმის ყოველ კვირასაა შე საძლებელი, ასე პირდ აპირ ეთერში ქვეყნის პირველ პირთან გა სა უბრება მაინც იშვიათი ხილია. ბუნებრივია, ყველაზე დიდ ინტერესს კრიტიკული შეკითხვები იწვევდა, თუ მცა, კრიტიციზმს მიღმა, სერიოზული დაკვირვება და გასაგებად ჩამოყალიბე ბული მიმართვა არ დგას, შეკითხვა იმაზე ზერელედ ჩანს, ვიდრე ვთქვათ: „რო დის დასრულდება პარკის მშენებლობა რიყეზე?“ ყველაზე მეტად პრეზიდ ენტის გამოსვლის ის ფრ აგმენტი მომეწონა, როცა სააკაშვილმა ზუსტად ის თქვა, რასაც კარგი რუსე თის არსებობაში დარწმუ ნებულ ჩემს ახლობლებს, მთელი ზრდასრული ცხოვ რების განმავლობაში ვეუბ ნები ხოლმე. სააკაშვილმა ძალიან მარტივი ფორმულა მოგვცა: წარმოიდგინეთ, რომ გხვდებათ კარგი რუ სი, დიდი მომღერალი, ან ხვანჭკარის მოტრფიალე, ნანი ბრეგვაძის ფანი ან ვინმე ასეთი... ბუნებრივ ია, ურჩევნია შემხვედრთან მხოლოდ კარგზე ისაუბრ ოს. იწყებს იმაზე საუბარს, როგორ უყვარს ჩვენი ქვეყ ანა და ქართველსაც უმყა რდება რწმენა, რომ ყველა რუსი პუტინი არ არის. არა, ყველა პუტინი როგორ იქ ნება, ზოგი მედვედევია და ზოგი მართლა მიხალკოვი, როგორც მიშა ამბობს... სა აკაშვილი სწორედ ამ მომე ნტისთვის საჭირო რჩევას იძლევა: ჰკითხეთ თქვენს სამშობლოზე შეყვარებულ რუსს, რა ტერიტორიას ეძ ახის საქართველოს? ყველა რუსი, რომელიც შეიძლება აგვისტოს ომის დროს სულაც პარიზში იყო და ხვანჭკარას მიირთმევ და, ჩვეულებრივი ოკუპან ტია, თუ საქართველო მისი მთავრობის მიერ აგებული კედლების მიღმა წარმოუ დგენია...

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

პრეზიდენტს სთხოვეთ, თუ შეიძლება

სტუმრები სიტყვა მოღალატე ისევე მოძველდა და გააბსტრაქტ ულდა საბჭოთა ეპოქაში, რო გორც მაგალითად, სიტყვა გმირი. გმირი იყო მატროს ოვი, მოღალატე - გეგა კობა ხიძე... ასე აირია ამბავი.

ლება ხმამაღალი შეფასებაა, მაგრამ როცა შენი მოსა ხლეობის ხმებზე ამბიციის მქონე პოლიტიკოსი, ევრო საბჭოს საპარლამენტო ას ამბლეაზე შენივე ხალხის ჩამხოცველი მთავრობის მი წვევით მიდიხარ... თან რუ

შარშან აგვისტოში წიგნის გამოშვებით და ყოველკვი რეული რუბრიკით „პრაიმტ აიმს“ პირველ რიგში იმის დე მონსტრირება სურდა, რომ გმირები დღესაც ისევე იბად ებიან, როგორც 300 არაგვე ლის დროს და ეს აბსტრაქცია სულაც არ არის... თუმცა ეს ქვეთავი ღალა ტის გამო დავიწყე... ძალიან პირადი და შეიძ

სეთის დელეგაციის პირადი სტუმარი გქვია, არ ვიცი, ნუ ერქმევა თუ გნებავთ ამას ღალატი, მაგრამ მაშინ რაიმე უფრო მძაფრი ტერმინი მო უფიქრეთ. კობა დავითაშვილი და კა ხა კუკავა, ალბათ, ღიად დღ ესაც არ აღიარებენ პრორუს ულობას. პროქართველები ვართ ჩვენო, იტყვიან... მიხა ლკოვიც ასე ამბობს, ვგიჟდე

ბი საქართველოზეო. გასულ კვირას რამდენიმე საინტერესო მოგზაური გა ვიცანი. ქართველი თუ ხარ პოლიტიკაზე საუბარს, ალ ბათ, ჯერ კიდევ კარგა ხანი ვერ აარიდებ თავს. ბუნე ბრივად მივადექით რუსეთს და ვცდილობდით გაგვეხსე ნებინა როდის იყო რუსეთი კარგი. პოლიტიკაში ჩემზე უკეთ გარკვეული ხალხი იყო, ერთი სულაც მოსკოვში დაბადებული და ვერ გავიხს ენეთ მსგავსი ეპოქა. რუსეთი არასდროს და არავისთვის ყოფილა კარგი, მათ შორის თავად რუსებისთვისაც, გა სულ კვირას მორიგი უდ ანაშაულო მსხვერპლი მო ჰყვა იმ უგუნურ ყოფას, რომელშიც იქაური მთ ავრობები საკუთარ ხა ლხს ამყოფებენ.

P.S. არადა არ ვერჩი, პირიქით, ევროკა ვშირის წევრობის ერთი ქვეყნისთვის მინიჭების უფლება რომ მქონდეს, სა ქართველოზე ადრე ევროპაში რუსეთს შევუშვებდი, მე, თუ გნებავთ, ჩემი ქვ ეყნისთვის სულაც ნეიტრალიტეტს ავ ირჩევდი. მაგრამ არ უნდათ ეს კარგი ქვეყანა და ხომ ვერ დააძალებ.

TV Critics

მწერალთა აუდიტორია, ანუ ტიანშანი

ამ ეტაპზე ეკა ხოფე რიას არაფერს ვერჩი, პირიქით, მადლობაც კი ეკუთვნის `აუდიტორიის~ წამყვანს, რომ ქართულ საზოგადოებას კიდევ ერ თხელ აჩვენა, თუ რამსიღ რმე ქაქშია ჩაფლული ე.წ. ქართული მწერლობა. მარტივი დაკვირვე ბაა – გადაცემის პირვ ელ ბლოკში მოლაპარაკე ლიტერატორები საზოგა დოების ყურადღებას ძი რითადად ერთმანეთთან გარკვეული თანამდებობ რივი და ფინანსური და ვების დროს თუ იპყრობენ ხოლმე. ან კიდევ უარესი – პერიოდულად პოლიტი კურ პარტიებს მიეკერებ იან და მათი მიტინგებით ინარჩუნებენ ცნობადობ ას. აბა, გაიხსენეთ როდის წაიკითხეთ მათი ახალი წიგნი, ან როდის იყავით მათ საღამოზე? ოღონდ ახ ლა ის არ თქ ვათ, რომ ცუდი დროა და ლიტერა ტურამ ფასი დაკარგა... დრო არაფერ შუაშია, უბ რალოდ, ამ ადამიანებმა ამოწურეს საკუთარი თა

ვი. მათმა მენტალობამ და ცხოვრების სტილმა მო ჭამა თავისი მოსაჭმელი დრო. ის ეპოქაც აღარ არ ის, ზოგიერთის წიგნებს უწყებებში რომ არიგებ დნენ და შემდეგ თანამშ რომლებს მათ საფასურს ხელფასებიდან უქვითა ვდნენ... მორჩა. ძალიან მაგარი გადა ცემა იყო, `ცისფერ მთებ ში~ პერსონაჟებს ბოღმის ნატამალი არ ჰქონდათ, თუმცა გაუგებრობითა და ტერმინებით მწერალთა კავშირის ხალხი მართლა ჰგვანან ამ ფილმის პერს ონაჟებს. გეგმიური გამო ცემა, ბუღალტერი, მდივ ანი ქალი საანგარიშო ე.წ.

„ჩოთქით“, „მინუტკა“ და „რასტვარიმი“, „კომსი კო მსა, ჩემო შუქრი“... ისინი საყვარლები იყვნენ, მაგარ საბჭოთა შარში გახვეულე ბი, მაგრამ კარგი და სასა ცილო ადამიანები. ესენი საშინელი ბოღმები არიან... აუუუჰ, ჩემი ოცდათექვსმ ეტი ათასი დოლარი, ნაღდი ფული!!! „მე ტანკისტი ვიყა ვი, ომამადე!“ ერთმანეთზე უარესი ორი მხარე, საბჭოთა სკოლ ის ორი თაობა... პირობი თად, შევარდნაძეები და ვთ ქვათ მამალაძეები, ან ვინმე

კიდევ ასეთი. ვინ იყო ახალ გაზრდა კომუნისტი? უფრო სწორად ვინ არ იყო... მოკლედ, გადაცემა ძა ლიან მაგრად მიდის, ეს უკ ვე მართლა ლიტერატურაა, უფრო სწორად, სცენარი ემირ კუსტურიცას ფილმ ისთვის. თუ რამე აქვს ამ ხალხს საერთო ლიტერა ტურასთან, მგონი პირველ რიგში ეს იდიოტური დავი დარაბა. ვინმე ახალგაზრდა მწერალი უნდა ადგეს ახლა და ფანტასტიკური ჟანრის რომანი დაწეროს, უწყებაზე სახელად „მწერალთა კავშ ირი“. გრძელდება... ეკა ხო ფერია შარშია, დიდი რეზო მიშველაძე საყვედურობს, შეგნებულად წარმოაჩენთ მწერალთა კავშირს ასეთი კუ თხ ითო. არ არ ის ეს კო ნფლიქტი მთავარი ჩვენ თანო, თუმცა როგორც კი ხოფერიას თავს ანებებს, შედარებით ახალგაზრდა კომკავშირლებს უტევს. ერთი ამბავი მახარებს, ვხვდები, რომ ბოლოჟამდ

ანანების ამბავია, ბოლო ბანაობაა და მალე დაიშლე ბიან, წავლენ სახლებში და ჩემს შვილებს წარმოდგენაც არ ექნებათ, რომ ოდესღაც არსებობდნენ საქართველო ში მწერლები, რომელთა შე

სახებაც ყველაზე ნაკითხი ადამიანებიც კი მხოლოდ საინფორმაციო ამბებიდან იგებდნენ ხოლმე. აგული ერისთავივით, არიან, მაგრ ამ გამოფენებში აღარ მო ნაწილეობენ. რა უნდა მწ ერალს „კურიერის“ პირველ ბლოკში, როცა არც ნობელი აუღია და არც ახალი წიგნი გამოუცია?! ფონზე ახალგაზრდა მწ ერლები ჩანან, იღიმიან და ეს კიდევ უფრო მახარებს – მომავალი ნათელია... და ამ დროს სცენაზე გა მოდის გენრი!!! ჯვარი აქ აურობას, რას ვერ ხედავს კუსტურიცა?!.. 22 წლის მწ ერალი კაცი ჰალსტუხითა და გაწკიპინებული „შარვ ალ-კოსტიუმით“. ეგია, იგ

ია, ასე კოხტად, კოხტად ყვ ელაფერი. ეთერში სადაცაა დარბაზში მსხდომი ახალგა ზრდების ფხუკუნი შემოვა. ისე, ბეჯითი ბიჭი ჩანს, ალ ბათ, გეგმიურებს გადაჭა რბებით წერს და კვირა არ გავა, მდივანს მიხაკები არ მიართვას... მიშა კობახიძეც მაგრად გახურდებოდა ამ კადრზე. ო’გენრი, გენრი... ჩემი მეგობარი ბაჭი ეძახის ხოლმე ჰააგას გააგას და ჰე რპესს გერპესს : ) ახალგაზრდებმა ზუსტად ის თქვეს რასაც ეკრანთან ვფიქრობდი. გაცილებით უფრო კულტურულ ფორმ ებში, ვიდრე ვფიქრობდი, მაგრამ იგივე. რა ჯანდაბად სჭირდება მწერალს კავშირი და მდივანი?! სამსახურია? კარიერაა? „10 საათზე ტა ბელი ამობრუნებული დამხ

ვდეს და ორი ლექსი მაგიდა ზე მედოს?!“ კავშირის უფ როსი, ქალბატონი მაყვალა რომ ეტყვის ნენეს: „ნესტან, აბა, ახლა ალაგ-ალაგ წამი კითხე, ძირითადი მომენტ

ები.“ ან რეზო მიშველაძე რომ დაინახავს სანდრო კაკულიას კავშირში და შენიშვნას მისცემს: „გე თაყვა, სამუშაო დროს კე დებით ვინ დადის?“ კარგია, რომ ახალგა ზრდებში ჰალსტუხი ბე ვრად ნაკლებია, ვიდრე ჯინსი. კარგია, რომ ახალ გაზრდები მთავრობისგან და ქვეყნისგან არაფერს მოითხოვენ და შესაბამი სად, არც მათ წინაშე აქვთ რაიმე ვალდებულება. კა რგია, რომ ისინი ერთმან ეთს მხოლოდ მაშინ ხვდე ბიან, როცა თავად სურთ. კარგია, რომ ასეთი აშკარა მაგალითი აქვთ, როგორი არ უნდა იყოს მწერალი. კარგია, რომ მათი წიგნები უფრო მეტი იყიდება, თან წიგნის მაღაზიებში და არა ქალაქის გამგეობებში... ცუდია, რომ მწერალთა კავშირის შენობა ისევ იმ მარაზმს უნდა დაეთმოს, რომელმაც აურა არა მა რტო იქ, არამედ მთელ ქვ ეყანაში დააბინძურა, მა გრამ თუკი ეს აქაურობის დასასრულის დასაწყისი გახდება, მაშინ ჯანდაბას.

P.S. მართლა მეცოდება შარში გახვეული ყველა ეს ადამიანი და მაგი ტომ ვაგინებ იმ კომუ ნისტებს. რას ერჩოდნენ, კავშირები და კარიერა რომ არა, ბევრი მათგანი, ალბათ, წერას პირველი სიყვარულის გადავლას თან ერთად დაანებებდა თავს და ვინ იცის დღეს როგორი კარგი ბუღა ლტრები ან ქიმიკოსები იქნებოდნენ.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

Exclusive

David Code / To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First დაგვირეკეო. თურმე დეივიდს ერთი ძველი მობილური აქვს, ქერონი კი მობილურს ამერიკ აშიც არ ხმარობს. სამსახურის შემდეგ დავურეკე და მარჯან იშვილის „მაკდონალდსთან“ შე ვხვდით... სანამ ერთმანეთს რამეს ვე ტყოდით უკვე გაგვიხარდა... - Hey! - Hey! - Wow :) - Yes :) - God bless CouchSurfing! - God bless CouchSurfing! კარგიანს, როგორც წესი, ეგ რევე ცნობ და გიხარია. კარგი ახალი ადამიანის გაცნობისას, რაღაც ადრენალინის მსგავსი გამომეყოფა ხოლმე. დედამიწას მინდა რომ ვაკოცო :)

დეივიდი, ქერონი და მე, დღის ბოლოს ერთ თა მაშს ვთამაშობთ ხოლმე. ვი ხსენებთ, რა იყო ყველაზე კარგი და ყველაზე ცუდი იმ დღ ეს. ანუ Highlight და Lowlight... როცა გუშინ იგ ივეს ვაკეთებდით, საკუთარ Highlight-ად დეივიდთან ეს ინტერვიუსებრი დიალოგი დავასახელე... მადლობა, ერიკ! როცა გასულ წელს ვიხსნებ ხოლმე და ვცდილობ ყველაზე კარგი და ყველაზე ცუდი მო ვლენები დავახარისხო, დადე ბით სიახლეებში ყველაზე ად რე ერთი ვებსაიტი მახსენდება. Couchsurfing.com ერიკ ეკედალ მა მიმასწავლა და დარეგისტ რირების მეორე დღიდანვე ჩემს ცხოვრებაში იმაზე ბევრად მეტი სიახლე გაჩნდა, ვიდრე არა მა რტო ინტერნეტისგან, არამედ სრულიად 2010 წლისგან ველო დი... დეკემბერში სტუმრები არ მყოლია. მერე პარიზში წავედი და აქტიურ ქაუჩსერფერ, მირი ამ ზაკსთან სახლში, როცა ათასი ჯურის ადამიანი ერთად შევიყა რეთ, მივხვდი როგორ მენატრ ებოდა მასპინძლობა. თბილისში დაბრუნებულმა რამდენიმე დღ ეში Couchsurfing-ზე დავწერე, რომ ისევ მეცალა და მზად ვი ყავი ადამიანებისთვის მემასპ ინძლა. ის, რამაც 2010 გამიფერადა, 2011-ში კიდევ უფრო დიდი მა სშტაბებით შემოხტა ჩემს ცხოვ რებაში და პირველივე კვირას 4 მოთხოვნა მივიღე. ჩემი ოჯახის წევრები ახლა პირველად გაიგ ებენ, რომ თებერვლის დასაწყ ისში ჯერ ფინელი ჰიჩჰაიკერის, შემდეგ ამერიკელი ძალიან სა ყვარელი მუსიკოსი ცოლ-ქმრის, მათი წასვლის შემდეგ კი შვედი ფეხით მოგზაურის მასპინძლ ობა მოუწევთ... იყო კიდევ მეოთხე წერილი, ისინი არც ჩემთან დარჩენას ითხოვდნენ და არც განსაკუთ რებულ ყურადღებას. „საქართ ველოში ჩემი მეუღლის საქმიანი ვიზიტით მოვდივართ, ისე, აქ ტიური ქაუჩსერფერები ვართ. ახლა სასტუმროში უნდა ვიცხ ოვროთ, თუმცა შენი გვერდი და დახასიათებები ძალიან მოგვეწ

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ონა და თუ გეცლება გვინდა სა ღამოს ჩაიზე დაგპატიჟოთ“. ასე გავიცანი დეივიდი და ქე რონი... დიდი მადლობა, ერიკ! დეივიდი და ქერონი პირველად, ბუნებრივია მათ გვერდზე შევედი... პირადი დახასიათება: რო ცა ოცდარაღაცა წლის ვიყავი ხოლმე, ძალიან ბევრს ვმოგზა ურობდი, 70-მდე ქვეყანაში ვარ ნამყოფი. ახლა, როცა 45 წლის ვარ, უკვე ჩემს ოჯახთან ერთად მოგზაურობა უფრო მიტაცებს. მინდა ჩემს ცოლს და შვილებ ის (11 და 9 წლის) ის ადგილები ვაჩვენო, რომლებიც შემიყვარ და, ახალი ადგილები კი მათთან ერთად შევიყვარო. დავაკვირდი, რომ ტურისტობა უკვე იმდენად აღარ მიტაცებს, რამდენადაც ადგილობრივებთან ურთიერ თობა. სულ ვცდილობთ სადაც ჩავდივართ იქაური ადამიანები და მათი მეშვეობით იქაური კუ ლტურა გავიცნოთ. მოგზაურო ბისას ახლა ყველაზე მეტად ის მახარებს, როცა ჩემი შვილების და ადგილობრივი ბავშვების თა მაშს ვუყურებ. ოჯახური მოგზ აურობა ჩემი ახალი სიყვარულ ია. მერე ფოტოები ვნახე – საყვ არელი ხალხია. ჩემი ნომერი მივწერე და რომ ჩამოხვალთ დამირეკეთ-მეთქი. მერე თვითონ მომწერა, ვერ გავიგე, აქ როგორ უნდა დავრ ეკო, აი ჩემი ქართული ნომერი და როცა გეცლება შენ თვითონ

ძალიან საინტერესო ამ ბავი ბევრი ვისეირნეთ... დეივიდი დღეს ეკლესიაში მს ახურობს, წარსულში ჟურნალ ისტი იყო, ძალიან საინტერესო და პოპულარული წიგნის ავტო რია; ქერონი კი მასკის პროგრა მისთვის ქართველ ახალგაზრ დებს არჩევს, ვისაც შემდგომში სწავლას სრულიად დაუფინან

სებენ... დღეს დეივიდს გაგაცნ ობთ. წიგნს ასე ჰქვია – To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First – თუ გსურთ ბედნიერი ბა ვშვები, პირველ ადგილას საკუ თარი ქორწინება დააყენეთ. ავ ტო რის ესე – David Code... – წიგნი იმედგაცრუების და გაოცების ფონზე დავწერე. ჩე

მთან ძალიან ბევრი წყვილი მო დიოდა, რომელთა ოჯახებიც დაშლის პირას იყო და ისინი რა ღაც სასწაულს ელოდნენ, თუ მცა, ცალი ფეხი უკვე იურისტის ოფისში ჰქონდათ. ასევე ძალიან ბევრ ისეთ ოჯახთან მიხდებოდა შეხება, რომელთა შვილსაც კრ იზისი ჰქონდა, იგივე ნარკოტიკ ებთან მიმართებაში. მათი დახმ არების დიდი სურვილი მქონდა, თუმცა, როგორც წესი, უკვე გვ იანი იყო ხოლმე. რაიმე გამოსა ვალს ვეძებდი და წიგნიც ერთერთი მცდელობაა, ეს იყო ძებნა ერთგვარი წამლისა, რომელიც ამ პრობლემებს საფუძველშივე მოაგვარებდა... – თუმცა სანამ ხალხი საკუ თარი დარდის გაზიარებას და იწყებდა, თქვენ ჩვეულებრივი ახალგაზრდა მოგზაური იყავ ით. როგორ მოხვდით ჟურნალ ისტიკიდან ეკლესიაში? – ტელევიზიებისთვის ვწ ერ დი, ტო კი ოში CNN-ის პრ ოგრამაზე ვმუშაობდი. შემდეგ ნიუ-იორკში გადავედი და რამდ ენიმე შოუსთვის ვწერდი. ჩემს 20-იანებში ძალიან მხიარული და ტემპიანი ცხოვრებით ვცხო ვრობდი... თუმცა მერე რაღაცები შეიც

ვალა... ჩემი ძმა გეი იყო, თუმცა ამას არ ამხელდა, ეშინოდა, რომ ტრადიციული ოჯახი მას ვერ გაუგებდა. ეს ამბავი ოჯახმა მხ ოლოდ მას შემდეგ გაიგო, რაც მას შიდსი აღმოაჩნდა და საკმ აოდ მალე გარდაიცვალა. მაშინ 31 წლის ვიყავი და ამ ამბავმა საკუთარ ცხოვრებაზე დამაფი ქრა. მე რომ მის ადგილას ვყოფ ილიყავი და 38 წლის ასაკში გა რდავცვლილიყავი, ვიქნებოდი

თუ არა მე კმაყოფილი და ამაყი ჩემი განვლილი გზით. თუმცა ეს ყველაფერი არ იყო... 1997 წელს უკვე მამაჩემი გარდაიცვალა, სიმსივნის აღმო ჩენიდან ძალიან მოკლე დროში. ამ ამბებმა ჩემში ბევრი რა მე გადააფასა და მე ჰოსპისში, მოხალისედ დავიწყე მუშაობა. ვეხმარებოდი ადამიანებს, რო მელთაც შიდსისა და სიმსივნის ყველაზე კრიტიკული ფორმები ჰქონდათ, ფაქტობრივად მათ ამ ცხოვრებიდან ვაცილებდი. ამ სამსახურმა ძალიან შემცვა ლა. აქ ადამიანების დახმარება გახდა პრიორიტეტი და პირადმა სურვილებმა მეორე პლანზე გა დაიწია. მოგვიანებით კი ანგლ იკანურ ეკლესიაში მღვდელი გავხდი... ჩვენ ორი შვილი გვყავდა, ამ დენად მრევლი ადვილად ახდე ნდა ჩვენთან საკუთარი თავის იდენტიფიკაციას, ისინი გახსნი ლები იყვნენ და ჩემი მთავარი მიზანიც მათი მაქსიმალურად დახმარება იყო... წიგნის ისტო რიაც აქ დაიწყო. – რა იყო მთავარი, რისი თქ მაც წიგნით გსურდათ? – ჩემი დაკვირვებით ამერიკ აში მშობლებმა უცნაური ფო რმებით დაიწყეს შვილებზე ზრ უნვა. ბევრი ოჯახი ფოკუსირე ბულია ბავშვზე, რაც საბოლოო ჯამში კარგი შედეგის მომტანი არავისთვისაა, პირველ რიგში

კი თავად ბავშვისთვის. ამდე ნად წიგნით მინდოდა მეთქვა, რომ თუკი ამერიკელ მშობლებს სურდათ ბედნიერი შვილები ჰყ ოლოდათ, მაშინ მათი გაბედნ იერებისთვის ნაკლებად უნდა ეაქტიურათ.

ჯობს უფრო მეტი დრო და უთმონ მეუღლეებს და მათთან ერთად ბედნიერი ოჯახის შენე ბას. რადგან ბავშვს ბედნიერი და მოსიყვარულე მშობლების დანახვაზე მეტად არაფერი ახ არებს ხოლმე. თანამედროვეობაში მშობ ლები ბავშვებს ვერტმფრენე ბივით თავს დასტრიალებენ. ისინი ინტერნეტში უამრავ სპ ეციალურ ლიტერატურას ეძებ

ენ, როგორ დავაზღვიოთ ბავშვი სტრესებისგან და ა.შ. ნაცვლად იმისა, რომ მათთან უფრო ბუ ნებრივად და ინსტინქტურად იურთიერთონ. ჩვენს წინაპრებს არ ჰქონდათ ამდენი წიგნები, რომლებიც ბავშვის აღზრდის

ფილოსოფიას ასწავლიდნენ, თუმცა ისინი ბევრად უფრო ბედნიერი შვილების გაზრდას ახერხებდნენ, ვიდრე დღევან დელი ამერიკელები. – რა თქვეს ამერიკაში, როცა წიგნი გამოვიდა? – იქ ძალიან გაუჭირდათ ამის მიღება. გიჟად ჩამთვალეს. რა კი ჩვენი ხალხი ძალიან ჩაუღრმ ავდა ფსიქოლოგიას, იგივე ფრ ოიდს... მე მომწონს ფროიდი და

მისგან ბევრი რამ მისწავლია, თუმცა ამერიკელებმა ის ზედმ ეტად სერიოზულად და პირდ აპირ მიიღეს. ზრდასრულები ზედმეტად ჭკვიანი სახეებით, მათი ნები სმიერი პრობლემის დასაბამს, საკუთარ ბავშვობაში ეძებენ და როგორც მშობლები, ცდილობ ენ ბავშვების გარშემო იდეალუ რი დისნეილენდი შექმნან. მე კი მათ ვეუბნებოდი, რომ ეს ოცნე ბა და სიგიჟეა და უნდა დავივი წყოთ. – თუმცა საბოლოოდ წიგნი მაინც პოპულარული გახდა... – ამერიკაში იგნორირება მელოდა და ამას წინასწარ ვი ყავი შეგუებული. შემდეგ მო ულოდნელად ლონდონში, Daily Telegraph-ში დაიბეჭდა დიდი სტატია, სადაც ცნობილი ბრიტ ანელი ტელეწამყვანი, კირსტი იანგი, ჩემს იდეებს იზიარებდა. ასე გამიცნო ჯერ ბრიტანულმა მედიამ, ხოლო შემდეგ იქაურმა მკითხველმა. სტატიები დაიბ ეჭ და Daily Mail-ში, Guardian-ში, The Sun-ში... რამდენიმე შოუში მოვხვდი და მთელი ტირაჟი მო მენტალურად გაიყიდა. შემდეგ ეს ამბავი კანადაში გაიგეს, ბევრ შოუში მიმიწვიეს და წიგნი იქაც წარმატებით გა იყიდა. ამის შემდეგ კი იქაც მო მისმინეს, სადაც დავიწყე კიდეც საუბარი. ამერიკაში წიგნსა და ჩემს შესახებ დაიწერა New York

Times-ში, Wall Street Journal-ში, Parents Magazine-ში, სტუმრად ვიყავი Fox News-სა და CBS-ზე. რაღაც დონეზე მაინც შევძელი ამერიკელებისთვის ხმა მიმე წვდინა და ამით ბედნიერი ვარ. თუმცა ახლა ახალ წიგნზე ვმ უშაობ და უფრო ახლოს მსურს ჩემი სათქმელის მიტანა. – ბევრი მოგზაურობისას, ბევრი განსხვავებული ოჯახი შეგხვედრიათ, რომელი იყო ყვ ელაზე ახლოს იდეალურთან? – ჩემი აზრით, საუკეთესო მოდელია ოჯახი, სადაც სამი თაობა ერთად ან ერთმანეთთან ახლოს ცხოვრობს. ამერიკაში გვგონია, რომ ყველაფერი ყვ ელაზე კარგი გვაქვს. მაგრამ ამასობაში ჩვენ დაგვავიწყდა, რამხელა კომფორტი და უსაფ რთხოებაა დიდი ოჯახი. ამერიკ აში ძალიან გაიზარდა დეპრესია და მენტალური პრობლემები, რადგან თავისუფლების ძებნაში ჩვენ მარტოობა ვიპოვეთ. ამიტომ გახდა დეპრესია ას ეთი მასობრივი. ხშირად, როცა პრობლემების ახსნას ბავშვობა ში მიღებულ სტრესებში ეძებენ, ადამიანებს უბრალოდ ავიწყდ ებათ, რომ ჩვენ სოციალური ცხოველები ვართ. ვერც ერთი კონსტრუქციული, საქმიანი დი ალოგი ვერ შეცვლის, პიაცაზე თუნდაც უცხო ხალხთან ურთი ერთობას. ისევე, როგორც ვერც ერთი

მეცნიერის კვლევა ვერ მიეხმა რება მშობელს ბავშვის აღზრ დაში იმაზე მეტად, ვიდრე ბებია ან ბაბუა. ადამიანის ბუნება ამას მო ითხოს და მისი უკმარისობა, სხ ვადასხვა პრობლემების სახით გამოვლინდება ხოლმე. ძალიან დიდი ხანი არ არის, რაც აქ ვარ, მაგრამ უკვე ვხვდ ები, რომ ძალიან ბევრი ისეთი რამ გაქვთ შენარჩუნებული, რაც ჩვენთან დაიკარდა. ამიტომ ჩემი თხოვნა იქნება, მოუფრთხილდ ით საკუთარ დიდ ოჯახებს, მა რტოობა და სხვების დაწერილი წიგნების იმედად ყოფნა, ყველ აზე ცუდია, რისთვისაც შეიძ ლება ადამიანი გაიმეტო. P.S. ქართველმა მშობლემბაც ხშირად იმაზე მეტად იციან ხოლმე ბავშვზე გადაყოლა, ვიდრე ბავშვს სჭირდება. ამ ის უამრავი მაგალითი არსე ბობს, ჩემს თაობაში ყველაზე რთული მომავალი სწორედ ისეთ ბავშვებს შეხვდათ, რო მლებიც უკვე მეათე კლასში სკოლაში მანქანებით დადი ოდნენ... თუ გსურთ ბედნიერი შვ ილები გყავდეთ, ჯერ თავად უნდა იყოთ ბედნიერი ცოლქმარი, ბავშვს ამაზე მეტად არაფერი გაახარებს.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

თბილისური ბოჰემის სათავეებთან მარიტა დამენია მახათას მთიდან ბრმა აშუღებს ჭიანურის ტკბილი ჰანგებით ამოჰყავდათ მზე. ყარგაოზას თეატრი, ძველი ყავახანები და დაქანე ბული აივნები კინტოებით, ყარაჩოღლებით, აშუღებ ითა და ორთაჭალელი მეძავებით ქართული ბოჰემის ნამდვილი სავანე იყო... მეცხრამეტე საუკუნის თბილისში სიცოცხლე დუ ღდა, თუმცა ადამიანებს გასართობი ბევრი არაფერი ჰქონდათ, ამიტომაც ქუჩის პოეტები და აშუღები ნა მდვილი მისწრება იყო დედაქალაქისთვის. თუ პარიზული ბოჰემის სიმბოლო ჟორჟ სანდი იყო, ვაჟად გადაცმული ქალი ჩიბუხით ხელში, თბილისის ბოჰემას ბეჩარა ზაჰირა და ანტონ განჯისკარელი წა რმოადგენდნენ. ზოგიერთმა მათგანმა წერა-კითხვაც არ იცოდა, თუმცა მათი ლექსები და მუსიკა მაინც ხე ლიდან ხელში გადადიოდა. ლექსებს მთელი დედა ქალაქი იტაცებდა. თბილ ისის საზანდარებში მისი ჰანგები დიდი პოპულა რობით სარგებლობდა. ლექსი ბეჩარას გონებაში ერთბაშად მოდიოდა, მთ ელს თბილისს სენივით ედებოდა, ასეთ ლე ქსს იმდენს ქმნიდა და ისეთი სისწრა ფით ავრცელებდა, რომ მერე თვითონ აც ვეღარ იხსენე ბდა, რომელი ლექსი იყო მისი შექმნილი.

ბეჩარა ბეჩარა თბილისელების სა ყვარელი პოეტი, მუხრანის ბაზარში ზამთარში თევზით, ზაფხულში კი მწვანილით ვა ჭრობდა, მისი გენიალურობა მის სიმარტივეში იყო, ხელს მარტივად აწერდა, ჯვარს და სვამდა და ეგ იყო მაგის და სტური. როგორც მოგვიანე ბით იოსებ გრიშაშვილი წერს, ბეჩარამ მას თავისი ავტობი ოგრაფია ასე ჩააწერინა: „მე ვასილ ავეტის ძე ბერიევი, ამაღლებას 74 წლისა ვხდები. ჩემი ულუპაპა გორის მაზრ იდან, სოფელ სვენეთ იდან გადმოსახლებულა ტფილისში. ვინ არ იც ნობს ბერუაშვილებს. მე აქ დავიბადე. 18 წლისა ვიყავი, როდესაც ყავა ხანებში დავიწყე სიარ ული, ძალიან მიყვარდა აშუღებთნ ლაპარაკი და მასლაათი; ამის შემდ ეგ საკუთრივაც გავა ღე ყავახანა. როდესაც აშუღებს ლოცვა ჰქონ დათ, მეც დამლოცეს და ზედმეტ სახელად ბეჩარა დამარქვეს, რაც ნიშნავს ბეჩავს, საწყ ალს. წერა-კითხვა სულ არ ვი ცი და არც მი სწ ავლია. ციფრი რა არის, იმასაც ვერ ვარჩევ. ლე ქსის ამოღების დროს, მარცვლებს კრიალოსანზე ვი თვლი. მიყვარს სიმღერა, ჩი ბუხი და კრიალოსანი“. კრიალოსანზე ამოღებულ

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

ბაზრის ლიტერატურის მგოსანი ანტონ განჯისკა რელი სინამდვილე ში მუშა იყო, თუმცა მისი ლექსები „მოამ ბესა“ და „ივერიაში“ წარმატებით იბეჭდებო და. უსწავლელი, ღარიბი ოჯახის შვილი - ანტონი ღრმაღელეში ცხოვრო ბდა და თავს თუნუქის სახურავების გადახურვ ით ირჩენდა. მისი ირონ იით და ქარაგმებით სავსე ლე ქსები ცენზურას გაჭირვებით გადიოდა. ქარაგმებს სწორედ ცენზორებისგან თავდასაღ

ანტონ განჯისკარელი წევად მიმართავდა. იოსებ გრიშაშვილს მოყვანილი აქვს მოამბის ბიბლიოგრაფის ნა წერი: „განჯისკარელს ბაზრის

იეთიმ-გურჯი ლიტერატურაში კარგი სახე ლი აქვს განთქმული. უნდა ავ ღნიშნოთ, რომ ეს სახელი მან სამართლიანად დაიმსახურა. მარჯვე და ცოცხალი ლექსი, მოქნილი ენა, ბუნებრივი იუმორი, აგერ-აგერ პა ტრიოტული ჰანგები დე მოკრატიულ ტენდენცი ებთან შეზავებული დიდ უპირატესობას აძლე ვს სხვა ამ კატეგორი ის მოლექსეებზედ“. „გამარჯობა, ჩემო ტფილის-ქალაქო!“ იეთიმ-გურჯი პო ეტების ფიროსმანია. „ობოლი ქართველი“ (ასე ითარგმნება მი სი ფსევდონიმი ქა რთულად) ხარფუხში 1875 წელს დაიბადა, სკოლაში არ უვლია და წერას ქაღალდის პა რკებზე სწავლობდა. მამა ადრე გარდაე ცვალა, დედამ ცხოვ რების ტვირთს ვერ გაუძლო. გათხოვდა და შვილი მიატოვა. იეთიმ გურჯი ავლაბარში გადავიდა საცხოვრებლად და თავისი ოთახის კარს საკუთარი ფსევ დონიმი ქართულად, სომხურ

ად და აზერბაიჯანულად დააწერა. მისი ბევრი ლე ქსი დღემდე დიდი პოპუ ლარობით სარგებლობს. ავტორზე კი ბევრი არ აფერი ვიცით. არადა, და რწმუნებული ვარ ეს სტ როფები ბევრ ჩვენგანს ახსოვს ზეპირად. „არ გამეცნე კარგი იყო თავიდან, შუა ზღვაში გადამაგდე ნავიდან“. 1905 წლიდან იეთიმ გურჯი მუშათა მოძრაო ბაში აქტიურად ჩაერთო. ის მიტინგებზე სიტყვით გამოდიოდა და საკუთარ ლექსებს კითხულობდა, მალე დააპატიმრეს კი დეც და ოთ ხი წლ ით გა დაასახლეს. 1912 წელს გათავისუფლდა, თუმცა სამშობლოში დაბრუნებ ის უფლება მაინც არ მისცეს. მოგვიანებით კი, როცა საქა რთველოში დაბრუნდა აღტა ცებულს ეს ლექსი აღმოხდა: „გამარჯობა, ჩემო ტფილ ის-ქალაქო, დაკარგული შენი შვილი მოვედი...“

ჰაზირა ჰაზირას „სულიკო“ და უცნაური დაირა ჰაზირა თავის ლექსებს თვითონ უწერდა მუსიკას და თავადვე ასრულებდა. მისი ნამდვილი სახელი აბრამ აბ

რამოვი იყო, 1845 წელს სო ფელ შულავერში დაიბადა, შემდეგ თბილისში გადმოვ იდა. ჰაზირა აშუღების ამქრის უსტაბაში იყო. მას უამრავი შეგირდი ჰყავდა, სპეციალუ რად არჩევდა უსინათლოებს, ასწავლიდა დაკვრას, სიმღ ერას. ზედმეტსახელებს არ ქმევდა და სხვადასხვა მიმა რთულებით აგზავნიდა, რომ ლუკმაპური ეშოვათ. ჰაზირას ღრმად სწამდა, რომ ბრმებს უფრო კარგად შეეძლოთ მუ სიკის შეგრძნება, ვიდრე თვ ალხილულებს, სწორედ მისი მოწაფეების ჭიანური აღვიძე ბდა თბილისს. ჰაზირა წერდა სპარსულ მუხამბაზებს, გა ნიცდიდა სპარსული პოეზიის გავლენას. ჰაზირას ძალიან უყვარდა აკაკი და აკაკის „სუ ლიკო“ პირველად სწორედ მან გაავრცელა სიმღერად. ის იმდენად პოპულარული იყო, რომ თეატრებში ანტრაქ ტების დროს მისი დასტა უკ რავდა. ხალხი თეატრში არა სპექტაკლების სანახავად, არ ამედ მისი მუსიკის მოსასმენ ად დადიოდა. ჰაზირა თავისი ხელოვნების გამო ციხეშიც მჯდარა. ის მეფის რუსეთს ქართველი ხალხის თავი სუფლების შეზღუდვის გამო აკრიტიკებდა. ჰა ზირა 1922 წელს გარდაი ცვალა. მისმა მოწაფეებმა ჭიანურის ჰანგებით დაკრ ძალეს და მის საფლავზე ნამდვილი ლხინი გამა რთეს და ფიციც დადეს, რომ ჰაზირას ჰანგები მა რადჟამს იცოცხლებდა, ორმოცი დღე ჰაზირას ოთახში მორიგეობით ათ ევდნენ ღამეს, რომ მისი კერა არ გაციებულიყო. ჰაზირამ სიკვდილის წინ დაირა მოითხოვა, დაუკ რა და დაკვრის პროცესში გარდაიცვალა. ჰაზირას დაირა აშუღების ყავახანაში ჩამოკიდეს, როგორც ამბობდ ნენ ღამ-ღამობით ის თავისით სწყდებოდა თოკს და ჰაზირას მელოდიებს უკრავდა.

კიბერ დანაშაული ცვლილებები ქართულ კანონმდებლობაში

ს ა ნდრო ა ს ა თია ნი

info@sandroasatiani.com

იმის გამო რომ კომპიუ ტერში მიმდინარე პროც ესები ჩვენთვის უხილავია, მათი აღქმა რთულია. ადამ იანები, მრავალი საუკუნის განმავლობაში დაგროვილი გამოცდილების საფუძველ ზე, მიჩვეულნი ვართ, რომ რეალური ობიექტი ის არის, რომელსაც თავად ხედავ, რომელსაც შეგიძლია შეეხო. აბა, როგორ შეიძლება აღიქ ვა სერიოზულად მეგობარი, რომელსაც ყოველდღე ხვ დები ინტერნეტში, მაგრამ რეალურად ხელი მისთვის არასოდეს ჩამოგირთმევია. ან წიგნი, რომლის წაკითხვა კი შეგიძლია, მაგრამ ხელში ვერ და იჭ ერ. ან კი სუ ლაც ფული, რომლის გამოყენე ბაც კომპიუტერის ღილაკე ბზე დაჭერით არის შესაძლ ებელი. მაგრამ დრო იცვლება და ის, რაც წარსულში წარმოუ დგენელი იყო, დღეს უკვე რეალობაა. ეს, არა მარტო ადამიანის შეგრძნებებსა და მის მსოფლმხედველობას ეხება, არამედ კანონის წინა შეც კომპიუტერული კიბერ დანაშაული ისეთივე სამა რთალდარღვევაა, როგორც ის, რაც საუკუნეების განმ ავლობაში სამართალდარღ ვევად მიიჩნეოდა.

გასული წლის შემოდგომ აზე საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსში ცვ ლილებები შევიდა, რომლ ებიც კიბერდანაშაულს ეხ ება. საქართველოს სისხლის სამართლის კოდექსის XXXV თავის სათაური მოკლედ და გასაგებად ჟღერს – კომპ იუტერული დანაშაული. ამ თავში სამი მუხლია.

მუხლი 284. კომპიუტერულ ინფორმაციასთან არამართლზომიერი შეღწევა

კომპიუტერში ან კომპიუ ტერულ ქსელში არამართლ ზომიერი შეღწევა, რამაც ინ ფორმაციის განადგურება, მოდიფიცირება ან მოპოვება შეიძლება გამოიწვიოს - ის ჯება ჯარიმით ან გამოსა სწორებელი სამუშაოთი ორ წლამდე, ანდა თავისუფლებ ის აღკვეთით იმავე ვადით. თუკი ამგვარმა ქმედებამ მძიმე შედეგი გამოიწვია, იგი ისჯება ჯარიმით ან თავისუ ფლების აღკვეთით, ორიდან ხუთ წლამდე ვადით. მარტივად რომ ითქვას, თუკი ვინმემ სხვის კომპიუ ტერში ან კომპიუტერულ ქს ელში შეაღწია, შემდეგ რაიმე წაშალა, არსებული მონაცე მები შეცვალა ან ასეთი გზ ით გარკვეული ინფორმაცია მოიპოვა, ის კანონის წინაშე დამნაშავედ იქნება მიჩნეუ ლი.

მუხლი 285. ეგმის (ელექტრონული გამომთვლელი მანქანის) დამაზიანებელი პროგრამის შექმნა, გამოყენება ან გავრცელება

კომპიუტერის დამაზიანებ ელი პროგრამის შექმნა ან არ სებულ პროგრამაში ცვლილე ბების შეტანა, რამაც შეიძლე ბა არსებული ინფორმაციის განადგურება, ბლოკირება, მოდიფიცირება ან კომპიუ ტერის გამართული მუშაობის მოშლა გამოიწვია, ისჯება. ისჯება ჯარიმით ან გამასწ ორებელი სამუშაოთი ვადით სამ წლამდე ან თავისუფლებ ის აღკვეთით იმავე ვადით. თუკი ამგვარმა ქმედებ ამ მძიმე შედეგი გამოიწვია, სასჯელი კიდევ უფრო მკ აცრია – თავისუფლების აღ კვეთა სამიდან ხუთ წლამდე ვადით. ანუ კომპიუტერული ვი რუსის შექმნა ან გავრცელე ბა საქართველოს კანონმდე ბლობით საკმაოდ მკაცრად ისჯება.

მუხლი 286. ეგმის, ეგმის სისტემის ან მათი ქსელის ექსპლუატაციის წესის დარღვევა

კომპიუტერის ან კომპიუ ტერული ქსელის ექსპლუატ აციის წესის დარღვევა, რა მაც კანონით დაცული ინფო რმაციის განადგურება, ბლ ოკირება, მოდიფიცირება ან გადაღება გამოიწვია, ისჯება; ჯარიმით ან საზოგადოებ ისთვის სასარგებლო შრომით, ვადით ას ოთხმოციდან ორ ას საათამდე, ანდა თ ავ ის უფ ლე ბი ს შეზღუდვით ვადით ორ წლამდე. იგივე ქმედება, რამაც მძიმე შედეგი გამოიწვია – ისჯება თავისუფლების აღ კვეთით, ვადით ორ იდან ოთხ წლამდე. ამგვარად, თუკი ვინმეს დაუდევრო ბით ან უყურადღე ბობით, რომელიმე კომპიუტერში არსე ბული ინფორმაცია დაზიანდა ან ამ ინფო რმაციის კოპირება მოხდა, ეს შეიძლება სისხლის სამართლის საქმის აღძვრის სა ბაბი გახდეს.

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

სალობიე

გადავწყვიტე, ამ კვირას ქა ლაქის ფარგლებს კიდევ ერთხ ელ გავცდენოდი და რუბრიკით ძველი დედაქალაქისკენ, კერძ ოდ კი, რესპუბლიკის ყველაზე სახალხო რესტორნისკენ დავი ძარი. მინიმუმ ერთი წელი მაინც იქნება, რაც აქ არ ვყოფილვარ. ცოტა მომენატრასავით, მაინც თინეიჯერობის ბევრი გასვლითი მოგონება მაკავშირებს; ცოტა სიახლეებიც მაინტერესებდა... ყველაზე მეტად კი პრეზიდენ ტის მიერ სახალხოობის სერტ იფიკატის გადაცემის შემდგომი მდგომარეობა მინდოდა მენახა. პირველი, რაც სალობიეზე შეიძლება ითქვას, ისაა, რომ ად გილმდებარეობა ყველაზე კუ ლტურული აქვს. არც ხედს აფ უჭებს და მისასვლელადაც მო სახერხებელია. სვეტიცხოვლის ფონზე ხინკლის ან ლობიოს ჭამა ჩემთვის ცოტა დისკომფორტია.

ძალიან არაამბიციურ და ამავე დროს ძალიან ადვილად მისადგ ომ ადგილას მდებარეობს სალო ბიე. ადრე უფრო ჭკვიანურად არჩევდნენ ხოლმე ლოკაციებს. შემდეგი პლუსი, რაც იქ მისულს გხვდება, კომფორტული პარკინ გია. ვერ ვიხსენებ მეორე რესტ ორანს, ამხელა და ასეთი მარტი ვი პარკინგით. არც ტროტუარზე საბურავის აგდება გჭირდება და არც ახლომახლო ეზოების ძებნა. დიზაინზე არც დამპროექტე ბლებს გაუმახვილებიათ განს აკუთრებულად ყურადღება და არც მიმსვლელი ითხოვს რაიმე ექსკლუზიურად ძვირიანს. მერე შედიხარ, სადმე ჯდები და მენიუს დროც დგება. ჩვენ ძი რითად დარბაზში დავსხედით... აქ მოსულ ადამიანს მენიუსგან რეალურად ამაზე მეტი არაფერი უნდა. ერთ ა4 ფორმატის ფურც ელზე 23 კერძია ჩამოწერილი და ეგ არის. როცა ერთსა და იმავე

მ ენ ი უ შ ი ქაბაბი, მ წ ვ ა დ ი , პ იც ა და ჟუ ლ იე ნ ი ე რთ ა დ წ ერ ი ა , შეგიძლიათ, დარწ მუნებული ბრძანდებოდეთ, რომ გემრიელი არც ერთი არ იქნება. ამის დასტური თბილისის თუ იგივე მცხეთის ბევრად ძვირია ნი რესტორნებია. ბუნებრივია, მენიუს უფრო სიმპათიური ფო რმით მოწოდებაც შეიძლება, თუმცა ამის გამო ბევრი საყვედ ურის თქმა არ იქნება გამართ ლებული საქციელი. ვუკვეთთ ლობიოს, ბადრიჯ ანს, მწნილს, ლუდსა და სუკის მწვადს. ირკვევა, რომ სუკი აღარ აქვთ და ჩალაღაჯს ვჯერდებით. სანამ კერძებს მოიტანენ, დარბ

აზში ხალხს ვათვალიერებ, ერთ სუფრასთან ხუთი ჯარისკაცი ზის, მეორესთან – ვიღაც ტიპი თავისი აზერბაიჯანელი სტ უმრებით, იქით – ცოლ-ქმარი, უფრო იქით – სამი ბებია და ერთი ბაბუ... თითქმის 80 პრ ოცენტით სავსეა, თან არც შაბათ-კვირაა და არც რა მე დღესასწაული. ძალი ან სახალხოა მართლა, ამაზე იაფიც ბევრია და ამაზე გემრიელიც არ არის რთული მოსა ძებნი, მაგრამ ეს მა ინც ძალიან ძლიერი ბრენდი გამოდგა. აქ შემთხვევით ვერ მოხვდები, მიუხედავად იმისა, რომ ადვილად მოსაგნებია, არც ტრასის პირასაა და არც განსაკ უთრებული სარეკლამო ფასადი აქვს. კერძები მალე მოაქვთ, 3-4 წუთი და ლობიო, მჭადებიან-მწ ნილიანად, მაგიდაზეა... ძალიან საინტერესოა, დღეში რამდენი კილოგრამი ლობიო იხ არჯება ამ დაწესებულებაში. სხ ვა ქვეყანაში რომ იყოს მსგავსი დაწესებულება, აუცილებლად ცნობილი იქნებოდა, წელიწადში რამდენ ტონა ლობიოს მოიხმა რდა. აქ სტატისტიკაზე დიდად ვერ კაიფობენ. ასეა თუ ისე, აქ აურობას მაინც სალობიე ჰქვია და აქ ლობიო დაახლოებით იგ

ივეა, რაც „მაკდონალდსისთვის“ „ბიგმაკი“. 1,80 ლარად ამაზე გე მრიელს საქართველოში, ალბათ, ვერაფერს შეჭამთ. მწვადიც ზუსტად მაშინ მო დის, როცა ლობიო უკვე მირთ მეული გვაქვს. 7 ლარი ნორმალ ური ფასია, ამაზე ბევრად ცუდი მწვადიც არაერთხელ მიჭამია გაცილებით მაღალ ფასად. განს აკუთრებით ბეთანიის მიმართ ულებით იციან ხოლმე ფასების გაბერვა და გემოც ბევრი არაფ ერი. 10-ბალიანი სისტემით ამ მწვადს 6.5 ქულას დავუწერდი... ბუნებრივია, პროგრესი არც აქაურობას აწყენდა. კარგი იქნება, თუ ნორმალურ ვენტ ილაციას დააყენებენ, ან და რბაზში მოწევას აკრძალავენ. ვისაც სიგარეტი უნდა, გარეთ დაჯდეს. მომსახურე პერსონ ალი თუკი იმავე დარბაზში არ ისადილებს, სადაც კლიენტები სხედან, ესეც კარგი იქნება. ექსტერიერსაც მოუხდებოდა ხელის შევლება – უფრო ლამა ზი თუ იქნება, ამით არავინ იზ არალებს, ოღონდ გალამაზება გაძვირების წინაპირობა არ უნ და გახდეს. ზღვარი სახალხო რესტორან სა და „ხანიგურ ზაბეგალოვკას“ შორის საქართველოში განსაკ უთრებით ვიწროა – ფრთხილად იყავით.

TOP ALBUMS 01. უცხო ნინძის წინააღმდეგ 02. წინა ღამეს ნიუ–იორკში 03. ნემსი 04. ცისფერი ვალენტინი 05. ცხოვრება ისეთი, როგორიცაა სინამდვილეში 06. მიმიფურთხებია თქვენი საფლავებისათვის 07. პატარა ბევერლი ჰილზიდან 2 08. რკინის ტაცება 09. კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება რაილისთან 10. პარანორმალური მოვლენა 2

ორშაბათი, 31 იანვარი, 2011

01. Jai Paul - BTSTU

01. Wiz Khalifa - Big Screen

02. Planet Funk - Parafin

02. Gorillaz - Empire Ants (Miami Horror Remix)

03. Grace Jones - Williams Blood (Aeroplane Remix)

03. Ellie Goulding - Lights (WIRED Dubstep Remix)

04. Etienne De Crecy - FUNK (The Bloody Beetroots Remix) 05. Tiger Love - Pussy Cocaine 06. Fred Falke - Love Theme 07. Wolfgang Gartner - Wild Card 08. Alan Braxe & Fred Falke - Intro (Bart B More Edit) 09. Tiga - Mind Dimension (The Bloody Beetroots Remix) 10. BeatauCue - Bus

04. M.I.A. - Internet Connection (Flux Pavilion Remix)

01. Jacqui Naylor - The Way You Look Tonight 02. Al Green - Let’s Stay Together 03. Tracy Chapman You’re The One

05. Adele - Set Fire To The Rain

04. Wilie Nelson & Norah Jones - Baby

06. The White Panda - Infinite Dream (Katy Perry // Guru Josh Project)

05. Carla Bruni - Absolute Beginners

07. Cold War Kids - Mine Is Yours (Passion Pit Remix)

06. Stephen Marley - Fed Up

08. Jay Electronica - Jazzmataz (Feat. Tone Treasure)

07. Robert Plant - The Only Sound That Matters

09. Adele Vs. Jay-Z Vs. Biggie - Rolling In The Deep (Voodoo Farm Remix) 10. J Cole Feat. B.O.B - Pass Me By

08. Leonard Cohen - Love Itself 09. Nina Simone - In The Dark 10. Nina Simone - Since I Fell For You