Rapportage Binnenvestdag 2012
Droom en Daad 1
2
Samenvatting Op de Binnenvestdag 2011 stelde De Binnenvest haar missie vast tot 2020: ‘Iedereen onder dak’. Uit onderzoek in de praktijk is gebleken dat mensen beter en sneller herstellen als zij in een eigen huis wonen. Vanuit die gedachte werden zeven doelen geformuleerd. 1. Minder bedden, meer daken. 2. Een stadshotel. 3. Behoud van bedden voor cliënten met een hoge ZZP. 4. Bijdragen aan activering van cliënten. 5. Doen waar we goed in zijn. 6. Invoeren van de methodiek van ‘Herstelwerk’. 7. Inspelen op de kanteling van AWBZ naar WMO. Op de Binnenvestdag 2012 werden deze doelstellingen getoetst aan de praktijk. Na een ‘Proeverij’ van de tot op heden behaalde successen in het werk in de ochtend werd er in de middag ongeremd gedroomd over hoe de doelstellingen op weg naar 2020 bereikt zouden kunnen worden. Aansluitend werd gekeken hoe die dromen om te zetten zijn naar daden. De medewerkers van De Binnenvest zetten met veel inzet en creativiteit de schouders onder deze opdracht. De dag leverde vijf creatieve voorstellen op. 1. Zorg en wonen op maat. 2. De campingcommune. 3. Centraal hotel voor iedereen 4. Cliënten helpen De Binnenvest groeien. 5. Werken vanuit de wijk. Voorstellen die, wat het management betreft, niet vrijblijvend zijn, maar in de komende tijd daadwerkelijk onderzocht zullen worden op hun haalbaarheid. Volgens Wim van ’t Veer, directeur van Stichting de Binnenvest, was het een heel stimulerende en buitengewoon waardevolle manier om
3
over het beleid na te denken. “Maar wat gaan we doen met alle goede ideeën, presentaties van de Proeverijen en de praktische uitwerkingen uit de Droom en Daad sessies van de Binnenvestdag 2012? We zullen deze in de eerstvolgende managementbijeenkomst afzetten tegen alle andere vernieuwende projecten die al lopen (zie de Proeverij); we wegen ze af tegen wat de Gemeente, het Zorgkantoor en onze ketenpartners van ons vragen en we kijken naar onze mogelijkheden wat betreft menskracht en middelen (o.m. financiën). Op basis van deze afwegingen gaan we met een deel van deze voorstellen aan de slag. Daar zullen we de betrokken werkgroepen en andere geïnteresseerde medewerkers en /of professionals bij betrekken. Zodat er nieuw beleid wordt ontwikkeld vanuit de praktijk van het werk, vanuit de ervaring van de professional die de zorg uit moet voeren.”
4
Door in een V-formatie te vliegen krijgt een vlucht ganzen 71 procent extra vliegbereik Samenwerking levert 70% meer op Ondersteund door een filmpje dat laat zien dat ganzen door hun samenwerking tijdens hun trektocht naar het zuiden samen ten minste 70% verder komen dan alleen, benadrukte directeur Wim van ’t Veer dat je elkaar dus nodig hebt om het doel, de droom die we allemaal hebben, te bereiken. “Op deze Binnenvestdag gaan we samen dromen en samen dromen omzetten naar daden. Zet de kracht die je individueel hebt, collectief in voor het verbeteren van de zorg voor de cliënten van De Binnenvest, dus voor het beleid van de Binnenvest zelf! Samen levert 70% meer op! Onze teamleiders en MT-leden gaan hierin voorop.” De dag startte vanuit de doelstellingen richting 2020 die tijdens de Binnenvestdag 2011 geformuleerd zijn: 1. Minder bedden, meer daken. 2. Een stadshotel. 3. Behoud van bedden voor cliënten met een hoge ZZP. 4. Bijdragen aan activering van cliënten. 5. Doen waar we goed in zijn. 6. Invoeren van de methodiek van ‘Herstelwerk’. 7. Inspelen op de kanteling van AWBZ naar WMO. Tijdens de Binnenvestdag werd gezamenlijk gekeken naar de manieren waarop met deze doelstellingen aan de slag kan worden gegaan. Wim van ’t Veer hield de meer dan 100 deelnemers aan deze dag voor dat er inmiddels al erg veel gebeurd is.
5
Een inventarisatie Er is nieuw beleid door de verandering van de AWBZ naar de WMO en er zijn vele nieuwe beleidsimpulsen, projecten en werkgroepen ontstaan zoals: buurtgericht werken, integraal werken in teams gericht op de buurt en sociale wijkteams. Daarnaast zijn er: • de omvorming van de Crisisopvang; • het Nieuwe Werken en digitale zorg; • de inzet van vrijwilligers, zoals - inzet van ervaringsdeskundigen in het werk; - het leveren van zorg buiten kantooruren: 24/7; • Housing First. De gemeente zet zich in voor Bijzondere Woonvormen en zoekt mee naar een vervangende locatie voor het Sociaal Pension. Tevens zijn er positieve ontwikkelingen in de ketensamenwerking, het wijkgericht werken is daar een voorbeeld van. In maart 2012 bracht een werkgroep, bestaande uit medewerkers van De Binnenvest, een bezoek aan Amerika en kwam boordevol ideeën terug. Tijdens de Binnenvestdag gaven zij een presentatie van hun ervaringen. (Presentatie over studiereis naar Amerika) De huidige werkwijze met de cliënten sluit aan bij de methodiek van ‘Herstelwerk’. “Want ook onze cliënten hebben dromen. We proberen samen met de cliënten die dromen zo veel mogelijk uit te laten komen”, aldus Wim van ’t Veer. Managementstructuur De organisatie van De Binnenvest zal worden aangepast aan al deze nieuwe ontwikkelingen, zowel wat de structuur als de cultuur betreft. Aan de structuur wordt momenteel gewerkt door Dick Bosselaar. De cultuur wordt bekeken door een zogeheten verandercoach, ter beschikking gesteld in het kader van het project In voor Zorg. Wim van ’t Veer concludeerde tijdens de Binnenvestdag dat de ingeslagen weg nog niet voor iedereen duidelijk zal zijn. “Maar het MT loopt voorop, dat hoort ook bij onze rol, als het te snel gaat trek dan aan de bel! We hebben jullie nodig om te bepalen hoe we de doelstellingen voor 2020 kunnen bereiken.”
6
Change Readiness Inventory (CRI) scan Voor de cultuurverandering is Jan van der Braak in het kader van het project In voor Zorg bij De Binnenvest komen werken als verandercoach voor het MT. Van der Braak heeft, met gebruikmaking van de zogeheten CRI scan (Inzicht voor een helder uitzicht), in een cirkelgrafiek in beeld gebracht hoe het op dit moment zit met de kennis en beleving van de gestelde doelstellingen. Een soort nulmeting die het MT handvatten en inzicht geeft in de aanpak voor de directe toekomst. Om de scan te maken heeft Van der Braak aan 100 mensen uit de organisatie een vragenlijst voorgelegd. Uit de tabel blijkt dat 63 mensen gereageerd hebben. Een, volgens hem, respectabel aantal. De kleuren in de grafiek hebben de volgende betekenis: Rood: geeft aan dat de (cultuur)veranderingen niet of nauwelijks bekend zijn en/of ervaren worden bij de ondervraagden en dat actie noodzakelijk is. Oranje: geeft aan dan dat (cultuur))veranderingen onvoldoende bekend zijn en/of ervaren worden bij de ondervraagden en dat actie noodzakelijk is. Groen: geeft aan dat de (cultuur)verandering momenteel voldoende aandacht heeft en dat actie zich moet richten op behoud daarvan. Algemene conclusie van deze nulmeting Wat betreft de veranderaspecten 1, 2 en 3 in de grafiek zal er nog meer een klimaat voor acceptatie van de (cultuur)verandering geschapen moeten worden. De groene kleur geeft aan dat de aandacht voor deze aspecten op dit moment vooral bij het MT en de teamleiders zit. Wat betreft de veranderaspecten 4, 5 en 6 in de grafiek zal er naar gestreefd moet worden om de hele organisatie bij de (cultuur)veranderingen te betrekken en de benodigde instrumenten/mogelijkheden te verschaffen. Wat betreft de veranderaspecten 7 en 8 in de grafiek zullen de (cultuur)veranderingen vastgehouden en ge誰mplementeerd moeten worden en geborgd in de nieuwe cultuur.
7
Uiteindelijk is het de bedoeling dat op alle aspecten en door elke groep groen gescoord wordt. Een volgende CRI scan zal de veranderingen en resultaten van de aanpak laten zien.
8
De Proeverij Om de deelnemers aan de Binnenvestdag mee te laten proeven van de successen die er in de organisatie inmiddels behaald zijn, is een Proeverij van zes inspirerende projecten gegeven. Medewerkers die de Proeverij samenstelden en presenteerden kregen daarbij ondersteuning en van te voren een korte training van Pico Communicatie. Medewerkers vinden dat ze veel geleerd hebben over alternatieve mogelijkheden om projecten te presenteren. Ze hebben aangegeven hun nieuwe vaardigheden in de toekomst ook zeker toe te zullen passen. De deelnemers werden verdeeld in zes groepen die in een carrouselvorm de verschillen proeflokalen bezochten. Een Proeverij duurde steeds 10 minuten. In die 10 minuten vertelden de medewerkers over hun project/ werkwijze en de succesfactoren. De deelnemers aan de Proeverij konden vragen stellen en hun mening over de Proeverij in één kreet aangeven op een kaart. Die meningen werden later verzameld en zullen gebruikt worden in het voortgangstraject. De Proeverijen 1. Nieuwe Energie in transitie (Han Wertz) Een verduisterde ruimte. Slechts verlicht door sfeervolle projecties van draaiende kleurige stippen. Vanaf het plafond hingen stroken papier naar beneden met tijdsaanduidingen als ‘vroeger’ en ‘nu’ en ‘2020’. De bezoekers werden zittend of liggend op matrassen aan de hand van geluidsfragmenten – uitspraken en verhalen van cliënten – meegenomen op een reis door de tijd. Van vroeger, via het heden en 2015 naar de toekomst van 2020. De deelnemers beleefden deze transitie als zeer indrukwekkend.
9
2. Doen waar we goed in zijn en Herstelwerk (Manon el Masoud en Sharon Messemaker) Bij binnenkomst werden de bezoekers uitgenodigd om voor een spiegel te gaan staan. “Kijk eens naar jezelf,” werd er gevraagd, “en sta eens stil bij de vraag: wat maakt dat de cliënt zich door mij als werker gesteund voelt?” In iedere groep vertelden de mensen enthousiast over de manier waarop zij werken met cliënten. Aan de hand van deze reacties werd een koppeling gemaakt naar het onderzoek van Sharon Messemaker naar invloeden op het herstelproces. Het was mooi om te zien dat de reacties overeen kwamen met wat cliënten in het onderzoek vertelden. Ter inspiratie en om de verhalen van de cliënten kracht bij te zetten, werd een citaat uit het onderzoek uitgewerkt tot een lied en gezongen door zanger Dennis Kivit. Tot slot maakte Manon el Masoud de koppeling naar Herstelwerk en nodigde de werkers uit om samen met cliënten op zoek te gaan naar waar zij steun uit putten. 3. Charlotte (Ellen van Zwienen en Evelien Kremer) Het succesverhaal van Charlotte. Medewerkster Evelien Kremer vertelde aan de hand van een PowerPoint presentatie hoe Charlotte is verhuisd van haar oude caravan naar het Sociaal Pension. Ze hield de bezoekers voor, voor welk dilemma je kan komen te staan. Steeds weer de afweging van enerzijds het welzijn van de cliënt en anderzijds de wensen van de cliënt. De presentatie leidt de bezoeker langs alle stapjes die genomen zijn. Het geeft een beeld van de emoties die erbij komen kijken en van het inlevingsvermogen dat gevraagd wordt van de begeleiders. Het geeft dus niet alleen een helder beeld van hoe het proces verlopen is, maar het laat ook enigszins zien hoe Charlotte zelf er inzit. Een inspirerend voorbeeld, daar waren de bezoekers het over eens.
10
3.a Op de thee in een Bijzondere Woonvorm (Sanne Janson en Annemieke Notenboom) Barry uit Leiden en Fouad uit Alphen zijn beide cliënt bij het team Bijzondere Woonvormen. Ze wonen inmiddels allebei via De Binnenvest in een bijzondere woonvorm en hebben in deze Proeverij iets verteld over hun leven, onder het genot van een kopje Marokkaanse thee en een koekje. Zoals het in de dagelijkse begeleiding ook gaat, waren de groepjes bij hén op visite en spraken ze over de zaken die voor hén belangrijk zijn. Barry had zijn hond Kaija bij zich. Zijn hond is belangrijk voor hem en geeft hem elke dag weer een reden om naar buiten te gaan, de natuur in. Fouad heeft ook huisdieren en is altijd aan het werk in zijn tuin. De mannen zijn trots op hun plek en op wat ze hebben bereikt. Ze vonden het een leuke ervaring om er iets over te vertellen aan de medewerkers van De Binnenvest. 4. Constructie van corporatiewoningen (Ida Milatz en Mart Meeuwsen) De deelnemers aan de Binnenvestdag werden ontvangen in een nogal vervuilde huiskamer, een spiegel met een lijntje op de tafel, foto’s aan de muur die een beeld gaven van vergaande vervuiling van corporatiewoningen waar de medewerkers in Alphen mee geconfronteerd werden. De presentatie van Ida Milatz ging over de werkwijze in Alphen met de constructie van corporatiewoningen. Deze constructie houdt in dat mensen die een woning nodig hebben en aan bepaalde voorwaarden voldoen een woning krijgen via De Binnenvest. Bij toekenning krijgen zij minimaal twee jaar verplichte begeleiding van De Binnenvest. Zij gaf daarbij wat voorbeelden vanuit de praktijk. Wat kan je doen als iemand zijn huis dreigt te verliezen bijvoorbeeld door een hennep kwekerij of door een vervuilde woning . Dus preventief. Iemand heeft een woning maar dreigt deze te verliezen en hoe kan je dit voorkomen. Deze benadering was op een aantal
11
punten een eye-opener voor anderen. De mensen stonden open voor het verhaal, de ideeën en dachten zelf ook na over welke mogelijkheden de constructie van corporatiewoningen nog meer biedt. Het werd duidelijk dat de situatie in Alphen anders is dan in Leiden. Ida Milatz stelde dat zij eerder ‘preventief aan de bak gaan’. “Soms op aangeven van een ketenpartner waardoor de situatie al bekend is. De intake van de cliënt komt dan later. Daarnaast werkt het team in Alphen ook op OT (Outreachend Team) basis. De overtuiging bij de mensen in Alphen is dat ze met deze manier van werken veel meer voor sommige cliënten kunnen doen. Ze lopen niet achter de feiten aan. “Het is lastiger om iemand te begeleiden die al uitgezet is, dan iemand die nog een woning heeft. Dat neemt niet weg dat het niet altijd makkelijk is om alle betrokken partijen zover te krijgen dat iemand ook daadwerkelijk in zijn woning mag blijven”, hield Ida Milatz haar toehoorders voor. De deelnemers aan de Binnenvestdag vonden het onderwerp van deze Proeverij nieuw en uitdagend . 5. Werken in de regio (Marina Zandvliet-de Boer en Janine Thesing) Het team uit Katwijk gaf in drie rondes een korte uitleg over hoe hun werk in de Duin- en Bollenstreek er uitziet. De eerste ronde ging over het outreachend (OT) werken. Door WMO-geld (Wet maatschappelijk ondersteuning) vanuit de gemeente Katwijk kan het team op OT basis werken en naast de ‘reguliere’ Binnenvest cliënt ook een andere doelgroep bedienen, namelijk mensen die wel problemen op het gebied van huisvesting hebben maar niet per definitie een psychiatrische en/of verslavingsproblematiek hebben. In de eerste ronde confronteerden ze de deelnemers aan de Binnenvestdag met drie foto’s van situaties waarin zij cliënten zouden kunnen aantreffen; een tent, een papierbak en een keet op
12
een speelveldje. De deelnemers werden uitgedaagd te raden in welke situatie er geen cliënt werd aangetroffen. In de tweede ronde gaf het team door middel van het oplossen van een rebus aan hoe belangrijk het netwerken in hun werk is. En op welke manier zij hier in geïnvesteerd hebben en nog steeds investeren. Als voorbeeld werd de deelname aan de zorgnetwerk overleggen in de verschillende gebieden gegeven, waardoor een uitgebreid netwerk is ontstaan van uiteenlopende organisaties. In de derde en laatste ronde is de vraag hoeveel (grotere) dorpen regio Katwijk/Bollenstreek beslaat. Het antwoord is 11 dorpen. Omdat het gebied vrij groot is, is het team nu bezig om de regio onder te verdelen in verschillende deelgebieden, zodat de medewerkers beter zicht krijgen op de wachtlijst en op een efficiëntere manier te werk kunnen gaan. 6. Sport en bewegen (Marten Walen en Dilshad Amin) In deze Proeverij stond centraal dat sport en bewegen belangrijk is. De activeringscoach Marten Walen die deze Proeverij leidde is door De Binnenvest voor 16 uur per week aangesteld. Hij legde uit dat hij als coach een brede inzetbaarheid heeft. Hij begeleidt zowel groepen als individuele cliënten naar sporten en bewegen. Bij een aanvraag gaat de coach samen met de cliënt en de Maatschappelijk werker (MW’er) om de tafel om te kijken welke mogelijkheden en vaardigheden van de cliënt gebruikt kunnen worden om in conditie te komen. Programmaonderdelen zijn: fitness, cardio- en krachttraining binnen in een sportschool en wandelen, hardlopen, fietsen en zwemmen op locatie. Ook zijn er kortdurende workshops en toernooien waaraan deelgenomen wordt. Als voorbeeld noemde Marten Walen zelfverdediging voor vrouwen, een boksworkshop en de Dutch Street Cup, een jaarlijks straatvoetbaltoernooi waarvan de winnaars zich plaatsen voor deelname aan de wereldcup in het buitenland. Van deze laatste activiteit vertoonde hij tijdens de Proeverij een film.
13
Presentatie studiereis naar Amerika In maart 2012 maakte een groep medewerkers van De Binnenvest en een straatadvocaat van Stichting Zon een studiereis naar Amerika. De reis die de titel had: De Binnenvest Housing First Learning experience, voerde de groep van Amsterdam naar New York, Philadelphia, Poughkeepsie en New Orleans. De reis was vooral bedoeld voor een verdere oriëntatie op het Housing First model. De Binnenvest hoopt, in de ontwikkeling van Housing First in Leiden, een belangrijke positie te kunnen innemen. Uit de afzonderlijke reflecties van de deelnemers aan deze reis blijkt, dat het Housing First model iedereen in positieve zin aanspreekt. Het sluit goed aan hij de heersende houding van medewerkers van de Binnenvest ‘We believe in Love, Respect and Creating new Possibilities’ (Pathways to Housing, New York). De conclusie van de deelnemers aan de reis, die vol met ideeën terugkwamen, was in één zin samengevat: ‘We doen het zo slecht nog niet, maar er is zowel bij De Binnenvest als in Leiden en omstreken nog veel goed werk te doen’. De medewerkers van De Binnenvest hebben een exemplaar van het uitgebreide verslag van deze interessante reis ontvangen.
14
Droom en Daad De Droom en Daadsessies werden begeleid door medewerkers van De Binnenvest die hier van te voren voor gevraagd waren. Zij kregen vooraf een korte training van Pico Communicatie om hun rol als werkgroepbegeleider goed uit te kunnen voeren. Dit is door de medewerkers ervaren als een stuk meerwaarde. Ze leerden nieuwe vaardigheden die ze ook in de toekomst kunnen gebruiken in hun werk. Uitgangspunt was deelnemers aan de Binnenvestdag te laten dromen over wat ze belangrijk vinden om te realiseren voor de cliënten van De Binnenvest, helemaal los van de dagelijkse realiteit. Geen belemmeringen; alles is mogelijk. De deelnemers werden verdeeld over vijf droomsessiegroepen die onder leiding stonden van een werkgroepbegeleider (collega). De werkgroepbegeleider deelde zijn groep vervolgens in in drie groepjes van vijf à zes mensen. Deze groepjes hebben afzonderlijk van elkaar nagedacht en gedroomd over de vraag die centraal stond: Wat willen wij in de toekomst onze cliënt bieden? Vervolgens werden die groepsdromen plenair in hun droomsessiegroep gepresenteerd. Op basis van de overlappeningen uit de verschillende groepsdromen kwam een droom naar voren die in aanmerking zou kunnen komen voor realisatie. Door de medewerkers werd aangegeven wat zij daarvoor nodig hadden. Van deze resultaatdroom werd een schilderij gemaakt. Dat resulteerde in vier kleurige schilderijen die de dromen in beeld brachten en een collage van notities.
15
Droom en daad 1
Zorg en wonen op maat Het thema wonen is uitgewerkt in een gezamenlijke resultaatdroom. Kernwaarden van de droom: • Een woonvorm voor elke cliëntengroep. Dus zorg en wonen op maat. Een plek waar bijvoorbeeld ook ouderen terecht kunnen of cliënten met een huisdier, en ook voor cliënten die nu moeilijk of zelfs helemaal niet in een woonvorm terecht kunnen. • De woonvorm moet meer ‘zelfvoorzienend’ worden. • Meer inspraak voor de cliënten in hoe de woonvorm er uitziet. • Meer overleg van cliënten met elkaar. • Gezamenlijk tot besluiten komen. Natuurlijk is het van belang dat dit een uitvoerbaar plan wordt. Voorwaarden: • Geld van de gemeente. • Meer uren voor de AGW’ers (ambulante groepswerker).
16
• Een heel goede samenwerking met de verschillende ketenpartners. Van het MT is nodig: • Ruimte voor creativiteit en de mogelijkheid om out of the box te denken. • Ruimte om cliënten te laten spreken. • Dat er creatief wordt omgegaan met regel- en wetgeving. Drie collega’s hebben naar aanleiding van deze droom een mooi schilderij gemaakt, waarin je een huis kunt zien waar al deze verschillende mensen wonen, oud of jong, met of zonder huisdier. Droom en daad 2
De campingcommune De rode draad in de dromen van deze groep was aangepaste huisvesting, werk, zelfvoorzienend en werken zonder wachtlijst. Zo ontstond er een gezamenlijke droom in de vorm van een campingachtige commune. Kernwaarden van de droom: • Geen bureaucratische rompslomp. Mensen die aankloppen meteen helpen, geen wachtlijsten of voorwaarden zoals indicaties en dergelijke. • Grote diversiteit in onderdakmogelijkheden: caravans, tenten, huisjes, levensloopbestendige woningen, samenwonen met meerdere mensen (the sky is the limit). En vindt de cliënt niet wat hij nodig heeft dan is er voldoende materiaal aanwezig om het zelf in elkaar te zetten/timmeren. Kan hij dit niet zelf dan zijn er altijd mensen beschikbaar die hem daarbij kunnen helpen. • Zelfvoorzienend. Cliënten verbouwen zelf groeten en fruit, verkopen dit in een eigen winkel, verwerken het in een eigen restaurant. Cliënten worden hierbij, indien nodig, ondersteund door vrijwilligers of professionals • Er is ruimte voor huisdieren en vee die cliënten zelf mogen houden of die ter plekke in een asiel ondergebracht kunnen worden. Cliënten dragen zelf de zorg voor de dieren en krijgen ondersteuning waar nodig. • Met cliënten worden gesprekken gevoerd waarbij gekeken wordt naar hun wensen en krachten.
17
Het MT krijgt een voorwaardenscheppende opdracht mee zodat dit gerealiseerd kan worden: • Paar hectare grond. • Vrijstelling van regels en registraties en dergelijke. Droom en Daad 3
Centraal hotel voor iedereen Tijdens deze droomsessie ontstond een gezamenlijke droom over een centraal hotel voor iedereen. Kernwaarden van deze droom: • Centraal hotel voor iedereen, ook verslaafde ouderen, soort sociaal pension met veel voorzieningen. • Wachtlijsten op nul. • Direct inzet van WMW (woon maatschappelijk werker) of AGW (ambulante groepswerker). • Zelfvoorzienende voorziening. • Wisselwerking met de buurt, de leef-woon-werkgemeenschap.
18
• Besliskracht lager in de organisatie (bij de uitvoerende medewerkers). • Kennis van GGZ (geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg) in huis hebben om betere gesprekspartner met de GGZ te zijn (scholing). • Betere samenwerking met de GGZ. • Inzet van afgekickte cliënten van de Binnenvest in de begeleiding van verslaafden die willen afkicken. • Alle cliënten binnen zes maanden in een woning gekoppeld aan dagbesteding. Het MT zal voorwaardenscheppend moet zorgen dat: • Flexibel wordt omgegaan met indicatie uren. • Er meer woningen beschikbaar komen. • Er ingesprongen kan worden bij de mensen thuis, zodat huisuitzettingen worden voorkomen, ook bij particuliere verhuur. • Er dagbesteding zal kunnen en mogen plaatsvinden bij lokale ondernemers. • Ruimte voor scholing van medewerkers op GGZ-gebied.
19
Droom en Daad 4
Cliënten helpen De Binnenvest te groeien In deze groep kwam steeds naar voren meer gebruik te maken van de ervaring en vaardigheden van de cliënt. Daaruit is uiteindelijk één droom gedestilleerd. Kernwaarden van de droom • Maak gebruik van de ervaringsdeskundigheid van cliënten. • Geef verantwoordelijkheid aan cliënten. • Zorg voor ruimte, gelegenheid en tijd voor cliënt om zich te ontwikkelen. • Cliënten zelf laten schoonmaken in de voorziening, zodat ze vaardigheden opdoen voor als ze later zelfstandig wonen. Het MT zal voorwaardenscheppend moeten zorgen dat deze kernwaarden gerealiseerd kunnen worden.
20
Droom en Daad 5
Werken vanuit de wijk De sessiedroom had als uitgangspunt dat de cliënt centraal staat en dat alles geregeld wordt vanuit een wijkcentrum. Kernwaarden van de droom: • De cliënt staat centraal en daar omheen wordt de zorg geboden. • Een plek voor de cliënt en zijn huisdier. • Alles gebeurt vanuit de wijk waar een centraal Moedercentrum is. Vanuit dat centrum wordt de hulp verleend. • Gebruik van internet voor iedereen waardoor hulp op afstand geboden kan worden. • In de wijk zit alles wat men nodig heeft: een restaurant, wasserette, kapper, hulpverlening, enzovoorts. • Activering van cliënten door hen ‘aan elkaar’ diensten te laten verlenen. Een soort LET systeem Boodschap aan het MT Vanuit deze droom kan er veel gerealiseerd worden. Werken vanuit de wijk moet mogelijk zijn en hoeft misschien niet eens zo heel veel te kosten. Internet is belangrijk en mogelijk. Het is in te zetten voor individuele en ambulante zorg. Dit wordt al veel gedaan en kan verder uitgebouwd worden.
21
Terugblik en vooruit Wat gaan we doen met alle goede ideeën, presentaties van de Proeverij en de praktische uitwerkingen uit de Droom en Daadsessies van de Binnenvestdag op 27 september 2012? We gaan ze op 7 november bespreken in een managementbijeenkomst, dan zetten we deze af tegen alle andere vernieuwende projecten die lopen (zie de Proeverij). We wegen deze af tegen wat de Gemeente, het Zorgkantoor en onze ketenpartners van ons vragen. En we kijken naar onze mogelijkheden wat betreft menskracht en middelen (o.m. financiën). Op basis van deze afwegingen gaan we met een deel van deze suggesties aan de slag. Daar zullen we de betrokken werkgroep en andere geïnteresseerde medewerkers bij betrekken. Op die manier kan er vanuit de praktijk van het werk, vanuit de ervaring van de professional die de zorg moet leveren, gewerkt worden aan het realiseren van de 7 doelen. Die deskundigheid, dat vakmensschap vinden we belangrijk, dat moet sturend zijn in het werk , het management moet daaraan faciliterend zijn. Zoals we in de methodiek Herstelwerk de cliënt voorop zetten, wil De Binnenvest binnen de eigen organisatie de medewerkers centraal zetten. Dus deze cultuurverandering bij het beleid van ‘Iedereen onder Dak’, de koers richting 2020 zoals we die hebben afgesproken, moet verder uitgewerkt en in een proces gezet worden. Ook de structuur en ondersteuning vanuit het CB (Centraal Bureau) moet daaraan worden aangepast en de communicatie en de ICT-ondersteuning zullen daaraan ondergeschikt gemaakt worden. Daar gaan we dit seizoen 2012 / 2013 mee aan de slag. Op de Binnenvestdag in september 2013 zullen de resultaten in beeld worden gebracht. Tevens zal het nieuw te formuleren strategisch beleid voor de periode 2013 – 2015 in deze zin worden geformuleerd. Met als doel betere zorg voor onze kwetsbare cliënten. Daar gaat het om! Wim van ’t Veer
22