Pyloon 71

Nummer 71 • November 2013

Blad voor medewerkers van de provincie Utrecht

Op eigen benen De medewerker van de toekomst is een flexibele, zelfredzame professional.

Eentje die op eigen benen kan staan. Binnen de ‘provincie Nieuwe Stijl’, maar ook daarbuiten. Dat bewijzen twee oud-collega’s die onlangs voor zichzelf zijn begonnen. Ze vertellen over deze stap in het diepe. En daarover gesproken, sinds dit schooljaar staan honderden Utrechtse studenten voor het eerst op eigen benen in studentenkamers die voorheen dienden als onze werkkamers. Pyloon nam stiekem een kijkje in de vernieuwde Sterren.

Sterren Douchen in de lift

P4

Toekomst Provincie Nieuwe Stijl

P5

P3 Buiten Partners in beeld

P7

Pyloon • November 2013

Een eigen flexplek

18 meter de lucht in

P4

P5

Commissaris maakt kennis

P6

Column Hans Goedhart Beste collega’s, Op deze plek hebben Richard Andringa en ik al regelmatig stilgestaan bij de Provincie Nieuwe Stijl. Een proces waarin we moeten krimpen in formatie, maar waar we ook met een andere bril op naar onze taken en onze omgeving moeten leren kijken.

De organische krimp is in volle gang en loopt op de meeste plekken goed op schema. Steeds meer collega’s vinden hun plek. Binnen of buiten de organisatie. De drukbezochte mobiliteitsmarkt in september, liet al zien dat velen van jullie bereid zijn om kansen te zien en ze te grijpen.

Maar ook op de andere gebieden

binnen de veranderopgave staan we niet stil. Verderop in deze Pyloon lees je hier meer over. Ook kom je meer te weten over de afsluiting van de zomeropdracht door teamleiders en CMT. Een belangrijke stap voorwaarts om ook in het management, ongeacht de afdeling, de neuzen dezelfde kant op te krijgen.

Kijk bijvoorbeeld naar ‘Buiten beter presteren’, een van de pijlers onder de veranderopgave. Vroeger hadden we vaak nog het idee: dat kunnen we in ons eentje. Dat is niet zo. De buitenwereld is al integraal, daar lopen dingen al logisch samen,

ongeacht de afdelingenstructuur die we hier hebben bedacht.

Mobiliteit heeft te maken met natuur, met economie, met hoe mensen de provincie ervaren.

Als wij intern die verbinding niet maken, dan gaat het niet werken.

De slag maken van sectoraal naar gebiedsgericht werken, dat is wat we moeten doen.

We hebben de afgelopen tijd al heel veel gepresteerd. Zowel de medewerkers als het management. Maar er is ook nog een boel te doen. We staan voor een hele mooie uitdaging om inhoud te geven aan die ‘Provincie Nieuwe Stijl’. En ik kan je vertellen,

dat kunnen we niet alleen. Daar heb ik jullie allemaal voor nodig.

Ik heb er alle vertrouwen in dat dat gaat lukken. Doe mee. Ga met ons mee op reis, richting de Provincie Nieuwe Stijl. Te beginnen met de organisatiebrede bijeenkomst op 18 november en aansluitend een aantal mooie inspiratieverhalen op Atrium en in Pyloon. Verhalen uit de praktijk. Uit jouw dagelijks werk.

Verhalen die ook ons motto laten zien: wij ‘veranderen door te doen’. Ik heb zin in die reis, ik hoop jullie ook.

Hans Goedhart

Kort & Nieuw Bandenspanning en -sensatie!

We weten het allemaal: met de juiste bandenspanning is je auto veiliger en verbruikt hij minder brandstof. Toch zijn we doorgaans niet al te goed op de hoogte van de hoeveelheid lucht in onze banden.

Meer dan de helft van alle auto’s rijdt met onvoldoende

PYLOON

Tussen Kunst en Kitsch?

Pyloon is het blad voor de mede­werkers van de provincie Utrecht

zich wel afgevraagd hebben.

Welnu, dit is de Boekspot van de provincie Utrecht. In deze kast - in een vorig leven een dekenkast uit Paushuize liggen boeken. Van iedereen, voor iedereen. De kast is te herkennen aan het logo van Boekspots (zie afbeelding).

lucht in de banden! Speciaal voor de Dag van de Duurzaamheid gingen twee medewerkers van bandopspanning.nl op 10 oktober alle dienstauto’s en privé-auto’s in de parkeergarage af om - waar nodig voldoende lucht toe te voegen.

”Hee, wat doet die oude kast in de centrale hal,” zullen velen

Boekspots is een initiatief van De Bibliotheek die op deze manier het delen en lezen van boeken wil stimuleren. Dus zie je een boek wat je wilt lezen?

Neem het mee! Heb je op jouw beurt een boek dat je wilt delen met je collega’s? Plaats het boek in de kast. Alle genres zijn welkom: romans, hobby- en kinderboeken maar ook werk gerelateerde boeken. Als je nog vragen hebt, kun je deze stellen aan Hans Gommer. Veel leesen deelplezier!

Realisatie: Communicatie provincie Utrecht Hoofdredactie: Karin Hengeveld, Danielle Coenen Eindredactie: Niels Lange Beeld: Rick Huisinga, Jeannette Schols, Dick Termijn, Aad Voermans Grafische vormgeving: Aangenaam Ontwerp, Utrecht Grafische begeleiding: MultiMediaCentrum provincie Utrecht Druk: Roto Smeets, GrafiServices, Utrecht Reacties Niels.lange@provincie-utrecht.nl

Kerstmarkt in aantocht Zoals ieder jaar, brengt ook 2013 weer een kerstmarkt vol regionale producten naar het Huis voor de provincie.

Op donderdag 19 december kunnen alle medewerkers van de provincie een kijkje komen nemen en hun muntjes inwisselen voor lokaal bier, jam, honing, kaas, kaarsen, noem

maar op! Noteer de 19e alvast in je agenda. Het tijdstip waarop jouw afdeling aan de beurt is, wordt nog bekend gemaakt via Atrium en de mail.

Uiteraard kunnen vaste en tijdelijke medewerkers én stagiairs in dienst van de provincie ook dit jaar weer

hun kerstcadeau van de provincie zelf uitzoeken. Je kunt kiezen uit een selectie boeken, een iTunes Gift Card en ‘Tintelingen’, een cadeaubon waarmee je alle kanten op kunt. Welk geschenk je kiest, is aan jou. Geef in ieder geval voor 1 december je voorkeur op via Atrium. Wanneer je je

keuze hebt gemaakt, kun je je geschenk afhalen bij je bezoek aan de kerstmarkt. Let op: dit geldt niet voor inhuurkrachten.

Zij zijn natuurlijk wel van harte welkom om te komen shoppen op de kerstmarkt.

Pyloon • November 2013

Gerda rijmt haar woorden

Samen voor een ander

P6

Krachtmeting van kennis

P8

P8

Op eigen benen

Tips en trucs voor de mobiele werknemer Voor wie nu echt eens in beweging wil komen, was er op de eerste mobiliteitsmarkt van de provincie Utrecht (10 en 12 september) veel te halen: adviezen over het updaten van je Linkedin-profiel en je CV, loopbaan­ adviezen en nog veel meer. Collega’s die er wel oren naar hebben om op eigen benen te staan, konden tips krijgen van (ex)collega’s die voor zichzelf begonnen of elders gedetacheerd zijn. Een goed idee? En wanneer is het juiste moment dan? Pyloon vroeg het aan twee oud-collega’s die onlangs eigen bedrijf zijn begonnen.

Door: Mireille van Kempen

Gloria van Ewijk:

Tabhita Minten:

Zoals Gloria van Ewijk, die al sinds 2009 haar eigen bedrijf LIFE (Training Coaching & Advies) runt. Ze helpt bedrijven bij het excelleren in hun werk en is gespecialiseerd in het helpen bij het invoeren van het Nieuwe Werken.

Dat is ook waar wij Gloria van kennen: bij de provincie is zij twee jaar projectleider geweest van het Ambassadeursteam Anders Werken. “Daarvoor had ik als ambtenaar bij het Rijk (Binnenlandse Zaken) al ervaring opgedaan bij veranderprojecten. Ik ben zzp’er geworden omdat ik merkte dat ik nog betere resultaten boek als buitenstaander. Je bent geen onderdeel van het systeem en je wordt niet gehinderd door de belangen die er zijn binnen een organisatie. Ook is er een duidelijk verschil tussen overheidsorganisaties - waar je te maken hebt met een politieke arena - en commerciële bedrijven. Die laatsten voelen meer de noodzaak om te veranderen.

Zijn bereid om risico’s te nemen. Ik heb vaak commerciële bedrijven als klant. Toch blijf ik in mijn hart een ambtenaar, ik neem het liefst alleen gecalculeerde risico’s en probeer de maatschappij duurzamer te maken met mijn bedrijf.”

Gloria heeft nog wel een paar goede tips voor mensen die ook een eigen bedrijf willen starten: “Spring niet meteen in het diepe. Begin als het even kan parttime met je bedrijf, zodat je de tijd hebt om een goed fundament te leggen. Stap er pas volledig in als je er aan toe bent en al diverse klanten hebt bediend. Het ondernemerschap vraagt namelijk nieuwe skills en vaardigheden in een competitieve omgeving. Zorg daarom dat je goed wordt begeleid. Zoek een business coach, die je op weg kan helpen. En start met de gratis workshops voor starters van de Kamer van Koophandel en de belastingdienst. Tot slot is het goed om je veel met gelijkgezinden op te houden. Werk aan je eigen netwerkomgeving. Er komen steeds meer plekken waar je als ondernemer een werkplek kunt huren, zoals Pop-up professionals, Seats2meet en Igluu. Het voordeel is dat je hier veel zelfstandigen tegenkomt waarmee je je ervaringen kunt delen, of waarmee je je krachten kunt bundelen.”

Tabhita Minten werd per 1 mei 2012 vanuit de provincie Utrecht gedetacheerd bij de Universiteit Utrecht, als projectleider intranet. Toen de klus na een jaar nog net niet helemaal afgerond was, was het moment daar om te bedenken: ‘Hoe nu verder?’ Teruggaan naar de provincie betekende dat ze opeens weer mee zou doen in de reorganisatie. En dat er opnieuw een constructie moest worden bedacht om bij de universiteit te kunnen blijven.

“Het leek het juiste moment om voor mijzelf te gaan beginnen,” besloot Tabhita.

“Ook omdat ik nu gebruik kon maken van de startersregeling bij de provincie, waarbij beginnend ondernemers een startkapitaal mee kunnen krijgen. Ik wil al heel lang als zelfstandige werken, vanaf 1 juni is het dus zover. Mijn eerste opdracht is bij de Universiteit, waar ik op dit moment word ingehuurd om mijn klus af te maken. Daarna moet ik het helemaal zelf gaan doen. Mijn bedrijf heet PeperMint en biedt consultancy in organisatie-, communicatie- en ICT-vraagstukken. Hoewel het allemaal nog heel spannend is, vind ik het fijn om eigen baas te zijn. Ik kan zakelijker en commerciëler te werk gaan, en dat past bij mij. Mijn ideaal is dat ik straks een diversiteit aan opdrachten heb. Door verschillende dingen naast elkaar te doen, verspreid je je kennis. Daardoor word je alleen maar sterker. En krijg je meer zelfvertrouwen. Als ik er bij de universiteit wel eens over twijfelde of het wel zou gaan lukken, dacht ik meteen daarna ‘tuurlijk, dat hebben we bij de provincie toch ook voor elkaar gekregen?’.”

Ook Tabhita’s tip is om veel te praten met gelijkgestemde mensen. “Het is best eenzaam om in je eentje alles te bedenken. Zelf heb ik ook plannen om via social media mijn netwerk verder uit te bouwen. Als je weet wie waar goed in is, kun je je bij grotere opdrachten ook als team inschrijven. Je bundelt de krachten als het ware. Maar ik loop nu duidelijk op de zaken vooruit, eerst moet ik zelf alles op orde hebben. Te beginnen met een mooie website.”

‘Zorg voor goede begeleiding’

‘Investeer in je netwerk’

Matchpoint Als je de mobiliteitsmarkt hebt gemist, een eigen bedrijf starten een te rigoureuze stap vindt, maar wel behoefte hebt aan ondersteuning of advies: ga dan een keer langs bij Matchpoint. Iedere dinsdag- en donderdagochtend is er van 09.30 tot 10.30 uur inloopspreekuur (op de 14e etage, rechterkant, bij de rode handdoek).

Ook voor herplaatsingskandidaten is het raadzaam een keer langs te gaan, Matchpoint kan voor hen een herplaatsingstraject inzetten. Wil je weten wanneer je in aanmerking komt voor de startersregeling? Neem voor meer informatie contact op je teamleider of kijk op Atrium.

Pyloon • November 2013

Uiteindelijk komen er 700 studenten te wonen in De Sterren

De grootste kamer is zo’n 30m2.

De huur bedraagt tussen de 300 en 500 euro.

Op eigen benen

Jonge bewoners voor onze oude Sterren Welkom in De Sterren, nieuwe stijl. Getransformeerd van provinciaal kantoorpand vol oude herinneringen, naar studentenkamers voor nieuwe herinneringen. Net als in de ‘kantoortijd’ variëren de kamers in grootte, hebben ze allemaal een snelle internetverbinding en worden de toiletten gedeeld. En er zijn nu ook gezamenlijke keukens en douches! De kleinste eenheid bestaat uit 9 studentenkamers, de grootste uit 16.

De verhuur loopt goed, er is veel belangstelling.

De banieren wapperen al sinds de zomervakantie in top, op de plek waar eerst de provincievlag, de Europavlag én de nationale driekleur hingen.

De Sterren uit de jaren ‘70, verbouwd tot studentenhuisvesting van SSH. Klaar om stapels studenten de eerste stappen naar zelfstandigheid te laten zetten. Pyloon is met een groep collega’s op bezoek in het oude Provinciehuis, waarvan het eerste deel een paar maanden geleden is opgeleverd. Inmiddels huizen er al 200 studenten.

Het deel waar wij een kijkje mogen nemen, wordt over een week opgeleverd. Dus we krijgen een goede indruk van hoe het er uit gaat zien. De sfeer van de oude Sterren (veel baksteen en hout) is nog duidelijk te herkennen en toch is alles anders. Iedere studenteneenheid heeft zijn eigen

opgang via een trappenstelsel aan de buitenkant van het gebouw. De trappenhuizen binnen zijn dichtgemaakt. Er zijn keukens op plekken waar je ze niet verwacht. Douches en toiletten vinden we in de voormalige liftschachten.

Tekst: Mireille van Kempen Foto’s: Conny Raijmaekers

deelnemers. Sommigen hebben jaren in het gebouw gewerkt, en ook nog eens op meerdere werkplekken. “Kijk, hier kwam je vroeger de afdeling op.” Nu is het omgebouwd tot een ruime studentenkamer naast een gezamenlijke keuken.

“Hier moet het grootste feestbeest van de eenheid zitten, want je hoort hier alles wat er in de gemeenschappelijke ruimte gebeurt,” zo geeft iemand alvast een tip voor de kamerindeling.

Als we een uitgebreid rondje hebben gemaakt, mogen we weer terug naar ons nieuwe moderne onderkomen. “Het is pure nostalgie. We missen de gezelligheid van De Sterren wel, maar leuk hoor, dat we even mochten rondkijken.”

Postvakjes Er is sprake van hilariteit als er oude elementen worden herkend: “Kijk, hier heb je nog een paar oranje deuren,” roept de één. “Getver, hier zit nog het oude behang op de muur,” zegt de ander. En: “Wat grappig, de postvakjes en de wandkasten zitten er nog steeds.”

Marco Boereboom van Stichting Studentenhuisvesting leidt ons rond, maar kan niet op tegen de gedetailleerde kennis van enkele van de

Zo Gezegd In Zo Gezegd vraagt Pyloon een willekeurige collega te reageren op een citaat. Dit keer vroegen we: Erica van der Leeuw, teamleider team advisering bij de afdeling Management Ondersteuning (MAO).

Erica is werkzaam bij de provincie vanaf 21 december 2012.

op resultaten, dat heb ik altijd al gedaan. Daarbij komt dat ik in mijn team geen extremen tegenkom, het zijn vooral adviseurs en beleidsmakers en die werken doorgaans erg zelfstandig.

‘Het Nieuwe Werken: gelukkig heb ik mijn eigen flexplek.’

Eerste reactie? Mee eens. Ik moet er wel om lachen, mensen zijn toch gewoontedieren. Laatst konden we niet op de 14e etage.

We zaten die dagen vooral op de 18e etage, maar wel weer op dezelfde plekken.

ben. Op de tijden dat ik aan het werk ben, wil ik zichtbaar zijn voor mijn medewerkers. Wel zit ik regelmatig op andere plekken.

Soms ga ik in het ‘open veld’ zitten, maar vaker op een rustiger werkplek. De oranje bank is geliefd bij mij.

Hoe flexibel ben jij zelf? Ik merk dat ik altijd automatisch naar de rechtervleugel van de 14e etage loop. Dat doe ik ook omdat ik veel in vergadering

Je bent gedetacheerd vanuit de gemeente Amersfoort, werken ze daar ook al flexibel?

We hebben er geen flexplekken,

En stel dat er toch iemand zou zijn die zich nooit laat zien? daarentegen is thuiswerken in Amersfoort al langer gemeengoed. Dat deed en doe ik zelf ook geregeld.

Is het niet lastig voor een leidinggevende als je je mensen moeilijker kunt vinden, doordat ze steeds op andere plekken zitten of zelfs thuis zijn? Ik vind het de verantwoordelijkheid van de mensen zelf waar ze werken. Ik stuur vooral

Als diegene het goed geregeld heeft met zijn/haar collega’s en klanten, vind ik het prima als iemand vaker thuiswerkt. Als ik iemand nodig heb, weet ik ze toch wel te vinden. Maar stel, het zou wel de spuigaten uit lopen, dan maak ik het bespreekbaar. Ook als ik van collega’s zou horen dat ze er last van hebben.

Trouwens, bij vergaderingen, die vaak ver vooruit zijn ingepland, zien we elkaar sowieso.

Zijn er dan echt helemaal geen nadelen? Ik kan er bijna geen bedenken. Misschien alleen dat er geen ruimtes zijn waar je heel vertrouwelijke, of emotionele gesprekken kunt voeren. Je zit toch altijd een beetje in de kijker.

Hoor je dat ook van anderen?

Ik weet dat er felle tegenstanders zijn van het flexwerken. Toch, als je vraagt of ze terug zouden willen naar de oude situatie, dan zeggen ook zij ‘nee’. Wel merk je de verschillen tussen medewerkers. De één zoekt altijd de rust op, terwijl een ander meer van hectiek en reuring houdt. Ik vind dat je dat moet accepteren van elkaar.

Pyloon • November 2013

De veranderopgave telt vijf veranderthema’s, die op deze pagina worden uitgelegd.

Ieder veranderthema heeft een aantal uitgangspunten, die we in ons dagelijks werk kunnen toepassen.

Tot het einde van het jaar wordt Atrium gevuld met praktijkverhalen en -video’s van collega’s.

Provincie Nieuwe Stijl

We veranderen door te doen. Maar hoe dan?

De veranderopgave vertaald In 2011 hebben we een verandering ingezet in de provinciale organisatie. Sindsdien bewegen we samen richting een op de toekomst gerichte, sterke provincie met een duidelijke meerwaarde voor onze omgeving.

En ook al gaat het lang niet altijd bewust, alles wat we doen draagt bij aan dit doel. De komende weken vind je op Atrium enkele verhalen van collega’s. Zij vertellen hoe zij omgaan met onderdelen uit de veranderopgave. Als kick-off lees je in deze Pyloon alvast iets meer over deze opgave en de vijf veranderthema’s.

Door: Niels Lange

Sinds 2011 hebben we al een aantal forse stappen gezet. Op basis van inhoudelijke taken en expertise en het onderscheid tussen beleid, uitvoering en bedrijfsvoering, is een nieuwe organisatie-indeling gemaakt. Met minder afdelingen en teams en minder directeuren (van 4 naar 2), afdelingsmanagers (van 21 naar 9) en teamleiders (van 60 naar 42). Directie en afdelingsmanagers vormen het CMT (concern management team) dat de organisatie integraal aanstuurt.

De inhoudelijke opgaven uit het coalitieakkoord (onze “kerntaken”) zijn vertaald in de Strategische Agenda. Daarin staat onze inhoudelijke koers voor de komende jaren. Ook is er een visie op de bedrijfsvoering gemaakt, die duidt hoe we vanuit bedrijfsvoering efficiënt kunnen bijdragen aan onze kerntaken. In april 2012 zijn we verhuisd en sindsdien kunnen we tijds- en plaatsonafhankelijk werken. Door de open en transparante werkomgeving kunnen we elkaar veel makkelijker vinden en integraal samen­ werken. Met de vakbonden en de OR is een modern sociaal beleid overeengekomen waarmee medewerkers flexibeler kunnen zijn en waarmee de mobiliteit wordt geoptimaliseerd.

Tot slot zijn we al een eind op weg naar de doelstelling van 675 FTE en is de gewenste personeelsmobiliteit goed op gang gekomen. “Het is ‘niet niks’ wat er allemaal is gebeurd,” zegt Hans Goedhart daar over. “Het was spannend en soms lastig, maar nu richten we onze pijlen weer op de toekomst, vol vertrouwen en met elkaar.”

1 2 3 4

Buiten Beter Presteren De provincie biedt een duidelijke meerwaarde voor de samen­leving.

Om die toegevoegde waarde zo groot mogelijk te maken, willen we nog beter, effectiever en efficiënter ‘buiten’ presteren. Hier hoort bij dat we werken vanuit de maatschappelijke opgave en niet vanuit een sectorale afdelingsstructuur.

Medewerker van de Toekomst De medewerker van de toekomst is extern gericht, is flexibel inzetbaar, blijft investeren in de eigen ontwikkeling en ‘marktwaarde’, neemt verantwoordelijkheid en is aanspreekbaar op zijn of haar resultaten. Hiërarchie staat steeds minder centraal, we werken in een netwerkorganisatie. We gaan van vakman naar professional.

Rolbewust Leiderschap Leidinggevenden bij de provincie geven vertrouwen aan de medewerkers en bieden hen ruimte om verantwoordelijkheid te nemen. Zij geven richting, ontwikkelen gezamenlijk de concern­visie, zetten de koers van de provincie uit en werken samen met de medewerkers aan de veranderopgave.

Bedrijfsvoering met Toegevoegde Waarde Om buiten het verschil te kunnen maken, moeten we het binnen op orde hebben. Dat betekent: een bedrijfsvoering die het primaire proces kwalitatief en efficiënt ondersteunt in het uitvoeren van de kerntaken.

Inrichting Organisatie

5

De provinciale organisatie wordt zodanig ingericht, dat we flexibel kunnen opereren en dat we die beoogde meerwaarde kunnen bieden. Dat betekent: van afdelings- naar procesgericht werken en van krimp naar flexibiliteit.

‘Directie, CMT en Team­ leiders spreken meer en meer dezelfde taal’ Afgelopen zomer zijn het CMT en de teamleiders op pad gestuurd met een ‘zomeropdracht’. Met de bedoeling opnieuw goed stil te staan bij de opgave waar we voor staan, hebben ze de veranderopgave verder uitgediept.

Vervolgens werden de zomeropdrachten gezamenlijk afgerond tijdens een bijeenkomst eind september. Hoe je met zo’n 50 man en vrouw in een uurtje een piramide van 18 meter hoog uit de grond gestampt krijgt?

Jouw teamleider en afdelingsmanager waren erbij en weten het antwoord.

Het was een ludiek begin van een dag waarop ook harde noten zijn gekraakt.

Met behulp van twee cartoonisten werd gebouwd aan de ‘Muur van Trots’, een muur van tekeningen die toont hoever men al is gekomen en welk gevoel daar bij hoort. Of zoals teamleider bij Wegen Wim Jollie het zegt, wijzend naar een plaatje waar iemand overstapt van een waterbed naar een betonnen vloer: “Ook de teamleiders hadden af en toe het gevoel de vaste grond te missen.”

Er waren zoveel veranderingen, alles moest een andere kant op. Maar nu beginnen we wat meer vastigheid onder de voeten te krijgen. Het wordt daardoor allemaal wat makkelijker, wat relaxter op de werkvloer. Daar ben ik erg trots op.” Jordan Krancher (teamleider GIS) vult aan: “Directie, CMT en Teamleiders beginnen elkaar steeds beter te vinden, spreken steeds meer dezelfde taal. Een stap in de goede richting.”

Later die dag werd in groepen gewerkt aan manieren om de veranderopgave te vertalen naar de uitvoering, zodat iedereen in de organisatie er zelf mee aan de slag kan. De resultaten hiervan worden de komende tijd via Atrium en je eigen teamleider gepresenteerd.

Directeur Richard Andringa wil er wel vast iets over kwijt: “Bij het maken van die vertaling komt een boel kijken, maar ik merk wel dat hier de energie zit, dat dit uiteindelijk de belangrijkste uitdaging is. Hoe zorgen we ervoor dat iedereen die veranderopgave weet te vertalen naar zijn of haar werk? Dat wordt de komende tijd duidelijk.”

Pyloon • November 2013

Willibrord van Beek is de 20e Utrechtse commissaris van de Koning, danwel Koningin.

Op zijn eerste dag werd Van Beek toegezongen door het provinciekoor.

Meezingen met het provinciekoor?

Neem contact op met Rosella Oetomo!

Kennismaking

Commissaris Van Beek ‘gaat voor Utrecht’ Hij is inmiddels alweer twee maanden in functie en heeft er net een kennismakingsronde langs de verschillende afdelingen op zitten. Misschien ben je hem daar al tegengekomen of heb je hem op een andere gelegenheid de hand geschud. Aan Pyloon vertelt commissaris van de Koning Willibrord van Beek graag iets meer over zichzelf en hoe hij denkt over zijn rol bij de provincie.

Door: Niels Lange

‘Kun je straks nog even bij mijn kantoor binnenlopen?’ Met die woorden van minister Plasterk van Binnenlandse Zaken begint het verhaal waarin Willibrord van Beek (Amsterdam, 1949) uitein­delijk werd benoemd als commissaris

van de Koning in de provincie Utrecht. “Plasterk vroeg die dag aan mij: kun jij je vrij maken voor Utrecht? Een regelrechte verrassing,” bekent Van Beek. “We hebben even over Utrecht gesproken, ik heb wat bedenktijd genomen, al

had ik niet lang nodig en na een kennismaking met de vertrouwenscommissie bleek dat ze mij ook graag wilden. Dan realiseer je direct dat je leven er ineens heel anders uit komt te zien.”

Van Beek was voor zijn aantreden niet bijzonder goed bekend met Utrecht. Hij was manager bij Philips, raadslid en wethouder in het Brabantse Maarheeze en lid van Provinciale- en Gedeputeerde Staten in diezelfde provincie. Daarna volgde nog 14 jaar lidmaatschap van de Tweede Kamer en een baan als waarnemend burgemeester in Bernheze. Of het een voordeel is om als relatieve buitenstaander binnen te komen? “Daar moet achteraf maar over geoordeeld worden,” zegt Van Beek. “Ik wil graag intensief kennis maken met Utrecht, dat zit in mijn aard. Ik ben er dan ook al vol overgave ingestapt. Natuurlijk door de organisatie te leren kennen in

een reeks bijeenkomsten, maar ook door kennis te maken met het gebied, de gemeenten, de burgemeesters, de colleges, de bedrijven en de instellingen.

Je kunt niet iedereen tegelijk ontmoeten, maar ik wil graag zoveel mogelijk van deze provincie zien en zichtbaar zijn.

Ik ben een echte workaholic, anders duik je op je 64e niet meer in zo’n avontuur.”

Dat bleek ook wel de afgelopen weken. Naast de vele kennismakingen met externe partners, werden ook de verschillende teams en afdelingen binnen de provincie nader voorgesteld aan Van Beek. Hij ziet het nut van dergelijke ontmoetingen zeker in. “Kijk, ik leer het meest van mensen. Je kunt eindeloos lezen, maar als iemand vertelt waar hij of zij mee bezig is, dan zit dat sneller tussen mijn oren. Overigens bleek uit alle kennismakingen dat ik welkom ben, dus dat is

al erg prettig.”

Naast een hoop vakinhoudelijke vragen, werd hij in zijn kennismakingsronde als nieuwe commissaris ook regelmatig bevraagd over zijn standpunt rondom de fusieplannen. Hierover is Van Beek duidelijk: “Ik ben niet aangesteld met een opdracht.

Noch van de minister, noch van iemand anders. De fusie is ook helemaal geen gelopen koers. Er ligt geen beslissing.

Ik ben juist aangetrokken om Gedeputeerde Staten, Provinciale Staten en iedereen die daar iets mee te maken heeft, bij deze discussie te betrekken en - los van de uitkomst - tot een goede afweging te komen.

Het heeft daarom geen enkele zin om mij bij één van de kampen in te delen. Ik moet zorgen voor een goede procesgang.

Sinds mijn aantreden zijn we weer een nieuwe fase ingegaan, waar ik hoop mijn bijdrage aan te kunnen leveren.”

In deze rubriek kiest een provinciemedewerker drie woorden uit een lange lijst. Met welke van deze woorden heeft hij of zij iets speciaals? In deze aflevering de woordkeuze van Gerda Bakker, projectleider bij UFL. Gerda besloot om het niet bij drie woorden te houden en maakte een fraai gedicht.

Bedrijfsrestaurant, mobiliteit, factor C, mutual gains, peildatum, leiderschap, roken, thuiswerken, innerweb, Ambtenaar 2.0, zomer, innovatie, kunst, zelfredzaamheid (doe-het-lekker-zelf ), gaming, Archimedes, hoogtevrees, agenda, Lync, video-conference, transitie, bereikbaarheid, excelleren, P-3, kantoortuin, privacy, zó 2012, tuin.

Mooi Vergezicht Het heeft in Archimedes zijn sterren gestaan, De provincie wordt gevestigd aan zijn laan, Sterren op de grond Sterren in de lucht En een mini-ster die voor P3 wil gaan

Het nieuwe kantoor Gekocht met kunst en tuin Zelfs de Bank was al in huis Mijn favoriete stoel Altijd bezet ’T werkt net als thuis Waar ik werk zijn huiskamertafels Een koffiecorner, bedrijfsrestaurant Met het krieken van de dag Ligt er een krantje met een knapperig verse croissant Een huis waarin geklust wordt ‘Doe het lekker zelf’

is veel gehoord De Gamma kan er een puntje aan zuigen Zelfredzaamheid is het toverwoord Waar staan we voor Waar zijn we van De provinciale opgave Gebeurt natuurlijk buiten Kijk, ik laat ze even zien Vanuit de panoramalift en verdieping 18

Pyloon • November 2013

Meer lezen over wat wij ‘buiten’ doen? Lees dan Provincie Utrecht Magazine aan de huiskamertafel.

Ook de huiskamerschermen bieden regelmatig mooie verhalen van onze relaties.

Heb je zelf een mooi verhaal of project? Neem contact op met de redactie!

Buiten Beter Presteren

‘We leren van elkaar, vullen elkaar aan’

Door: Niels Lange

We doen het voor ‘buiten’, horen we vaak. Voor onze inwoners en recreanten. Onze gemeenten, bedrijven en instellingen. Maar wat doen we dan precies? En met wie hebben wij te maken? Het leek Pyloon eens leuk om buiten naar binnen te halen en enkele van die externe partners voor te stellen. Op deze pagina vertellen ze hun verhaal. Zeer uiteenlopend, maar alle drie rechtstreeks uit de provinciale praktijk.

Science Park Utrecht

De Erfgoedmonitor

De toekomstvisie

“De kwaliteit van leven verbeteren voor de generaties na ons. Dat willen we bereiken met het Utrecht Science Park,” vertelt Floris de Gelder, directeur van het Utrecht Science Park.

Dit is een initiatief van Universiteit Utrecht, Hogeschool Utrecht, Universitair Medisch Centrum Utrecht, Gemeente Utrecht en provincie Utrecht. Het is een kenniscentrum waar kruisbestuiving plaatsvindt tussen onderwijs, onderzoek en kennisintensieve bedrijven. “Hiermee proberen we hier op de campus in Utrecht een mooi ecosysteem te ontwikkelen waar de verschillende disciplines elkaar versterken. Met baanbrekend onderzoek op het gebied van Life Sciences. Met hoogwaardig onderwijs. En met een inspirerende omgeving die bruist van de energie.”

Begin oktober opende het Danone Innovation Center, Nutricia Research, er haar deuren.

Binnen drie jaar krijgt ook het Prinses Maxima Centrum voor kinderoncologie een plek op de campus. “De komst van Danone naar De Uithof is natuurlijk een doorbraak,” vervolgt Floris de Gelder. “Maar ook de komst van het RIVM naar de campus is belangrijk. Omdat we op hun oude locatie in Bilthoven een satellietlocatie van het Science Park kunnen ontwikkelen, wordt het veel meer een regionale aangelegenheid in plaats van alleen een Utrechtse. In mijn visie is dit erg belangrijk als je dit voor een langere termijn wilt volhouden. We kunnen ons doel alleen bereiken als gemeenten, de provincie, de kennisinstellingen en de bedrijven zich voor een lange periode durven te committeren aan één visie.

Die visie wordt hier in de praktijk gebracht.”

Kenmerkend voor het provinciale landschap zijn de historische buitenplaatsen: monumentale huizen in een tuin of parkachtig landschap. De provincie telt er 285, waarmee we landelijk koploper zijn. Een echte trekpleister voor recreatie en toerisme. Maar de buitenplaatsen raken ook deels verwaarloosd en ze vergen intensief onderhoud. “De afgelopen maanden heeft Monumentenwacht Utrecht in opdracht van de provincie 119 buitenplaatsen geïnspecteerd,” vertelt Gertjan Zijp, adviseur van de Monumentenwacht. “Dankbaar werk, waarbij je op de prachtigste plekken komt. We hebben gekeken naar de staat van onderhoud van de monumentale gebouwen, oranjerieën, koetshuizen, noem maar op. Bij deze inspectie hebben we ook goed naar de onderhoudsvraag van omliggende tuinen en parken gekeken.” Alle gegevens zijn verwerkt in de Erfgoedmonitor, waarmee de provincie een handig instrument in handen heeft om weloverwogen keuzes te maken over het verdelen van restauratiegelden.

Het blijkt dat er een restauratieachterstand is van 30 miljoen euro voor de gebouwen en 21 miljoen euro voor het groen. Omdat de provincie Utrecht het belangrijk vindt dat de monumenten in goede staat blijven, willen we daar ook zelf aan bijdragen. Hiervoor is het Fonds Erfgoedparels ingesteld, waaruit wordt mee­ betaald aan restauraties.

Vergrijzing en klimaatverandering. De toenemende invloed van de kenniseconomie en het behoud van saamhorigheid. Zomaar enkele thema’s waar alle overheden vroeg of laat mee te kampen krijgen. De provincie heeft met Utrecht2040 een goede toekomstvisie in handen.

De gemeente Woudenberg besloot vorig jaar ook een toekomstbestendige visie te willen ontwikkelen, waarin de koers voor de komende 15 à 20 jaar wordt uitgezet. “Bij een gemeente als deze zijn we echter nogal ‘doenerig’,” weet gemeentesecretaris Simone van der Marck.

“Logisch ook, want gemeenten zitten heel dicht op de alledaagse werkelijkheid. Maar voor zo’n toekomstvisie hadden we dringend behoefte aan een strategische blik.”

De erfgoedmonitor wordt de komende tijd verder ‘gevuld’. Gertjan: “Denk bijvoorbeeld aan de forten van de Waterlinie, ook al zo kenmerkend voor Utrecht. In juni 2014 moet de Erfgoed­ monitor compleet zijn.”

Bij het maken van de visie ‘leende’ de provincie drie medewerkers uit aan Woudenberg, om samen met de gemeenteambtenaren een traject te starten waar burgerparticipatie een belangrijke rol in speelt. Simone van der Marck prijst deze samenwerking. “De provincie bracht bij ons een hoop deskundigheid in op het gebied van strategische visies. De mensen die hier tijdelijk rondliepen wekken door hun werkwijze bovendien veel vertrouwen. Het is zeker niet zo dat de provincie binnenkomt met een paar medewerkers om een veelgebruikt kunstje in Woudenberg even dunnetjes over te doen. We leren van elkaar, vullen elkaar aan. Alles op basis van gelijkwaardigheid. Heel plezierig.”

De toekomstvisie Woudenberg2030 is dit voorjaar vastgesteld door de gemeenteraad.

De portretten op deze pagina zijn - in aangepaste vorm - eerder verschenen in Provincie Utrecht Magazine, op de huisaan-huispagina van de provincie en op de beeldschermen in de huiskamers.

Pyloon • November 2013

Prikbord Vrijwilligerswerk ‘Samen voor…’ zorgt voor veel lachende gezichten Een dagje dierentuin met eenzame ouderen. Fietsen met visueel gehandicapten.

De Heidetuin van Driebergen opknappen. Ramen lappen op een Mytylschool. Echt, wie in de week van 7 oktober voor even zijn of haar horizon wilde verbreden, had een hele ruimte keuze. Maar liefst 19 vrijwilligersprojecten telde ‘Samen voor de provincie Utrecht’ dit jaar. Ruim 230 collega’s kozen ervoor om een ochtend, middag of hele dag zich vrijwillig in te zetten voor de natuur, ouderen, jongeren, gehandicapten of dieren.

De reacties waren van alle kanten positief. Een filmpje op Yammer en deze foto’s laten datzelfde beeld zien. Veel handen uit de mouwen en veel lachende gezichten!

Er zijn nog veel meer foto’s gemaakt. Deze vind je via de Yammer-account van Samen Voor!

Anoniem Pretje! zorgt voor intellectuele krachtmeting De Rode Loper is de societyrubriek van Pyloon. Evenementen, bijzondere collega’s of gebeurtenissen: niemand is veilig voor de pen van De Rode Loper. In deze editie test De Rode Loper zijn kennis bij een provinciale pubquiz.

Dat Utrecht een formidabel kenniscentrum is, wisten we al langer. Toch werden al mijn verwachtingen ruimschoots overtroffen, zo bleek tijdens de eerste editie van de Provincie Pub Quiz. De foyer was voor de gelegenheid omgetoverd in een café-achtige setting.

Hier gingen collega’s met elkaar een intellectuele krachtmeting van jewelste aan, dat voelde iedereen.

Een stuk of tien teams had zich aangemeld om een antwoord te geven op de centrale vraag: hoe goed ken jij de provincie Utrecht?

Als eerste viel mij op dat de verder zeer bekwame quizmaster Klaas Meester grote moeite had om de naam van één team, de Bezirkschornsteinfegermeister, te spellen. Het was duidelijk dat Klaas niet goed had opgelet op de middelbare school tijdens zijn lessen Duits. Hij was nog wel zo slim geweest om voor de gelegenheid een charmante assistente in te huren, die weliswaar hier en daar een steekje liet vallen bij het bijhouden van de scores, maar dat ruimschoots compenseerde door haar bevallige verschijning

(lees: zwanger).

De vragen bleken een mix van nice to know en need to know.

Alles wat echt met de provincie Utrecht te maken heeft, ging de meesten goed af. Natuurlijk wisten bijna alle medewerkers de beginregel van het provincielied en was bekend wanneer Paushuize gebouwd werd. Kwestie van algemene ontwikkeling.

Meer moeite was er met de vraag over het favoriete muziekgenre van een onzer GS-leden -voorwaar geen dagelijkse kost.

Door een wonderbaarlijk samenspel tussen de

quizmaster en zijn charmante assistente mocht het team van het Jong Talent Programma weliswaar rekenen op de meeste punten maar raar genoeg niet op de prijs, een heuse Cup met de Grote Oren uitgereikt door Hans Goedhart. In plaats daarvan ging het PMB - dat de minste punten had verzameld - met de eer aan de haal.

Dat beviel zo goed dat het winnende team spontaan beloofde om rond de Kerst nog een quiz te organiseren.

Meerdere collega’s uit andere teams vonden dat zo leuk dat ze hebben aangeboden mee te werken aan dat vervolg.

Voorwaar iets om naar uit te kijken!

Blijft nog het raadsel van de mensen die achter de schermen deze happening hebben mogelijk gemaakt: Pretje! Onder die naam gaat een anonieme groep collega’s schuil die zich heeft voorgenomen met dit soort ludieke acties meer leven in de provinciale brouwerij te brengen.

Hun werkelijke identiteit wordt angstvallig geheim gehouden. Diepgravend onderzoek leverde niets op, zelfs de quizmaster kreeg zijn instructies uitsluitend via de mail.