Iedereen een crisis

Mijn broer belde mij op en sprak zijn verbazing uit, dat ik een boek ging schrijven over onzekere tijden, crises en complexe situaties. Zijn beeld was, dat ik toch redelijk succesvol was geweest als volleybalcoach met elf prijzen, als manager gedurende twintig jaar in diverse omgevingen en nu bij AZ. Hij had een lijst gelezen in het voetbalblad Voetbal International met de resultaten van AZ in de afgelopen seizoenen, dat ik daar gewerkt heb. Negen keer Europees voetbal in elf jaar, de recente bekerwinst, de landstitel en de supercup. En zelfs in Europa waren er aansprekende resultaten met een halve finale plaats en twee keer het bereiken van een kwartfinale. En dat allemaal met een club in de subtop van Nederland. Jij bent toch geen ervaringsdeskundige als het gaat om crises, was zijn stelling.

We bespraken eerst de definitie van een crisis. Op internet had ik een paar verrassende omschrijvingen gevonden: ‘een periode waarin iets heel erg slecht is’, ‘een omslagpunt met een neerwaartse beweging’, ‘een probleem of conflict wordt een drama’, ‘periode van ernstige ontwrichting’, ‘plotselinge ineenstorting’, ‘ernstige ziekteaanval’, ‘een zware noodsituatie’, ‘ernstige verstoring van de stand van zaken’, ‘hachelijke toestand’.

Dit maakt toch iedereen wel eens mee, was mijn weerwoord.

Ik kon hem makkelijk een groot aantal zaken in mijn leven opnoemen, die hier aan voldeden. Mijn lijst was nog langer dan ik vooraf had ingeschat: het faillissement van het adviesbureau waar ik werkte, een zeer teleurstellend resultaat als coach van Jong Oranje, persoonlijk leed in de familie

(ziekte en overlijden), een onzekere periode als coach van het Nederlands volleybalteam, mindere sportieve periodes bij AZ met alle mediadruk en onrust onder supporters, de curator bij AZ, de onzekere toekomst van AZ, zorgen in de privésfeer die iedereen krijgt. Mijn broer onderbrak mij toen ik bezig was met de opsomming. De boodschap was duidelijk voor hem. Hoe succesvol iemand soms ook lijkt, iedereen krijgt meerdere keren in zijn leven te maken met onzekere periodes. Dit boek is dus voor iedereen en gaat eigenlijk gewoon over het leven.

En wat zou het inspirerend zijn, als er ook een gezonde dosis relativering in het boek zou komen. Elk boek heeft een boodschap en zet mensen aan tot denken. Een stevige relativering creëert wellicht ook weer nieuwe inzichten. Op mijn netvlies stond direct mijn naamgenoot, de striptekenaar Toon van Driel. Over zijn meest bekende strip FC Knudde door Toon, zijn al heel veel opmerkingen in mijn richting gemaakt. Dat zou het boek compleet maken. Ik heb hem gevraagd, en hij heeft de verwachtingen overtroffen.