bongkling

Geguritan

Kaketus saking manuskrip duén Ida I Déwa Gdé Catra, Karangasem

/219/

Kawulané atengaha, keni masikep gagitik, antuk kayu ngales kawot, Gusti Agung manyahurin, beneh kenehang kahi, nah tundén manggawé bungbung, padha mapetang lawas, né gedé-gedé pilihin, Tambakgangsul, kema cahi mangénterang.

/220/

Kayuné kreng kenyang-kenyang, to tundén nganggon gagitik, jani di petengé hento, tundén cahi mananemin, Gusti Tambak mangiring, mangarahang sami sampun, pepek sampun makejang, I Gusti Agung ka puri, mahyas sampun,

puput nganggo malih medhal.

/221/

Majarin Gedé Serangan, I Déwa Sloka haturin, haturang bapa mangantos, Ida haturin mamarggi, tundén manjajawahin, pagisiyang marep kawuh, sig gelaré né lawas, cahi lawut manyarengin, hamwit bangun, I Gusti Gedé Serangan.

/222/

I Déwa Gedé Saloka, sampun ida kahaturin, raris mamarggi narobos, tekaning panjaké sami, makandha-kandha titib, bedhilé nongos di pungkur, kahapit baan tamyang, lén parési mamucukin, tumbak tulup, manongos di tengah-tengah.

/223/

Miwah Gusti Gdé Serangan, manegakin jaran putih, di malun sikepé nongos, ada samas né mangiring, sagrehan uli kangin, I Singhambara manyunduk, negakin jaran belang, I Singhandapur nyarengin, padha patuh, hireng nganggo maka dadwa.

/224/

Tegakané masih padha, mapajeng ban sutra kuning, mungkurin I Singhambarong, kapéngé teked ka koping, mata gedé mandelik, gidat nyalang boké rutrut, negakin jaran barak, I Singhakrura nyarengin, padha pangus, pantes padha anjayéng prang.

/225/

Sampun mangliwat punika, I Déwa Sloka mamarggi, panganggo sarwwa nyab kawot, padha malandéyan grantim, soroh néné mangabih, watek prang mula papadhu, I Déwa Gdé Sloka, matunggul selem matulis, tuhu pangus, solahé negakin jaran.

/226/

Sampun manglintang punika, I Gusti Agung mamarggi, ngredeg anglinggihin gayot, mahirib kala mamurtti, jong agung amarapit, lengaré nambaga sutsut, twara kayun madastar, rambuté inggel malilit, kadyu mretyu, jalan nyané nyaplok bulan. (masambung...)