Πυξίδα 101- Μάιος 2011 by pyxida mathios

) www.pyxida.gr

ΦΥΛΛΟ

101

XANIA ΜΑΪΟΣ 2011

(

ΣEΛ. 2 Aπό μήνα σε μήνα (εικόνες και σχόλια επικαιρότητας από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη και τον Αντώνη Περιβολάκη) ΣEΛ. 3 Δεν αλλάζουν – Και (μας) βουλιάζουν Του Παντελή Mπουκάλα Eδώ στο Nότο από τον Ματθαίο Φραντζεσκάκη

ΣEΛ. 4 Οψεις - Απόψεις, από τον Μιχάλη Νικολακάκη ΣEΛ. 5 Συνταξιούχοι Βουλευτές – Ενεργοί Διεκδικητές Γράφει ο Κυριάκος Κώτσογλου ΣEΛ. 6 «Τα Ασήμαντα» από τον Γιώργο Κοκκινάκο ΣEΛ. 7 Μουσειακή Συλλογή για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ΣEΛ. 8 Ανεπαισθήτως Βούλα Καντεράκη Ο «Αχόρταγος»… της μαθητικής δημιουργίας γράφει ο Γιώργος Γώγουλος ΣEΛ. 9 Η Συνωμοσία του θορύβου από τον Γιώργο Μανουσέλη ΣEΛ. 10 Πρόσωπο : Στέλιος Ζερβάκης Θέμα: Θεατρική Ομάδα των καθηγητών του 1ου ΕΠΑΛ; ΣEΛ. 11 Ο Σάββας Κόης στην Camera Obscura ΣEΛ. 12 «Ποδηλάτρεις» ΣEΛ. 13 Συμπόσια Ελληνικής Γαστρονομίας ΣΕΛ. 14 Η δημόσια εκπαίδευση στα χρόνια του Μνημονίου Γράφει η Μαρία Κρέτση ΣEΛ. 15 «Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…» Γράφει ο Μιχάλης Δαρμαράκης ΣEΛ. 16 Με τη φωνή των γονιών Γράφει η Ρούλα Καλαϊτζάκη Ο «Ρεμπέτης» του Δήμου Κερδέλα ΣEΛ. 17 "Πυξίδα της γεύσης" Από την Ευφροσύνη Κάτσουνα ΣEΛ. 18 "επί γραμμής" από τον Βασίλη Παπαστάμο Βιβλιόραμα ΣEΛ. 19 Βιντεοπροτάσεις από τον Αντώνη Σπανουδάκη ΣEΛ. 20 ΗΛΙΑΣ ΒΟΛΙΟΤΗΣ - ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ “Του Κυρίου η φωνή” Ιστορία της Δισκογραφίας Γράφει ο Θανάσης Πλάτινος ΣEΛ. 21 Πυρηνική Ενέργεια; Όχι ευχαριστώ! Γράφει o Βαγγέλης Μαρκάκης «Στην αρχή του τραγουδιού» από τον Γιώργο Τσίμα ΣEΛ. 22 “Η σύριγγα του Πάνα” από τον Πέτρο Λυμπεράκη ΣEΛ. 23 Με την πυξίδα στα ΜΜΕ ΣEΛ. 24 “Στήλη άλατος” από τον Νίκο Χατζηιωάννου «Φασκόμηλο με μέλι» σερβίρει η Θεοδοσία Δασκαλάκη

...

www.pyxida.gr

ΦΥΛΛΟ

Πoυ θα βρείτε Την Πυξίδα: ...κυκλoφoρoύμε τη 3η βδoμάδα κάθε μήνα, σε 3000 αντίτυπα και μπoρείτε να μας βρείτε στα παρακάτω σημεία: Βιβλιoπωλεία: ΕΠΙΛOΓΕΣ, ΕΣΤΙΑ, ΜΥΘOΛOΓΙΑ, ΠΕΤΡΑΚΗ, ΠOΛΥΕΔΡO, ΣΧΗΜΑ, ΤO ΒΙΒΛΙO, ΒΙΒΛΙOΠΩΛΕΙO ΤΗΣ 1866, Χαρτoπωλεία: ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ, ΚΥΒOΣ, ΡOΜΒOΣ, ΧΑΖΗΡΑΚΗΣ, Καταστήματα Δίσκων:

STUDIO 2000 LA. SI. DO.,STUDIO A, Virgin Σινεμά: Palace, ΚΗΠΟΣ Καφέ - Μπάρ:

ΜΥΘOΛOΓΙΑ EΔEM, ΑΝΕΚΔOΤO, ΑΣΩΤOΣ ΥΙOΣ, ΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ, ΔΥO ΛOΥΞ, ΜΙΚΡO ΚΑΦΕ, ΜΑΧΑΛΑΣ, ΚΑΦΕ ΤΕΧΝΗ. VIDEO CLUB: DV PLANET, PLAY, MOVIE FORUM, VIPS (ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ),

VIDEO BEST, VIDEO BLUE ΤOΡ VIDEO, (ΖΥΜΒΡΑΚΑΚΗΔΩΝ) Άλλα σημεία: ΔΗΜOΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙOΘΗΚΗ, ΕΙΣOΔOΣ ΝOΜΑΡΧΙΑΣ, ΕΙΣOΔOΣ ΔΗΜOΥ ΧΑΝΙΩΝ, ΠOΛΥΚΕΝΤΡO ΝΕOΛΑΙΑΣ, ΠΡΑΚΤOΡΕΙO ΤΥΠOΥ(ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ) ΑΝΕΚ LINES Blue Star Ferries (κεντρικό πρακτορείο) ΠOΛΥΤΕΧΝΕΙO (ΚΥΛΙΚΕΙO), ΤΕΙ(ΚΥΛΙΚΕΙO), ΩΔΕΙO,

ΤΡΑΠΕΖEΣ ΧΑΝΙΩΝ, ΠEIPAIΩΣ ΔPAKAKHΣ, SYLVESTER (ΓOΓOΝΗ), BREAK (ΓΟΓΟΝΗ) OLA STORES NEW STAND, ΟΝΕΙΡΟ Στο Hράκλειο: BIBΛIOΠΩΛEIO KIXΛH BIBΛIOΠΩΛEIO ANAΛOΓIO ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΦΩΤΟΔΕΝΤΡΟ ΚΥΛΙΚΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ Στην Aθήνα: BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ EKΔ. ΣABBAΛA (ZΩOΔ. ΠHΓHΣ 18) Στη Θεσσαλονίκη: BIBΛIOΠΩΛEIO BIBΛIOPYΘMOΣ EKΔ. ΣABBAΛA (BAΣ. HPAKΛEIOY 47) BIBΛIOΠΩΛEIA IANOΣ (APIΣTOTEΛOYΣ 7, METAMOPΦΩΣEΩΣ 24 - KAΛAMAPIA, ΦIΛIΠΠOYΠOΛEΩΣ 57 - AMΠEΛOKHΠOI, 25ης MAPTIOY 45

ΠΥΞΙΔΑ ΜΗΝΙΑΙΑ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠOΛΗ ΤOΥΣ ΠOΛΙΤΕΣ ΤOΝ ΠOΛΙΤΙΣΜO ΙΔΙOΚΤΗΣΙΑ: ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔOΣΚOΠΙΚΗ «ΠOΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΡΗΤΗΣ» ΚΩΔΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ 6483 ISSN 1790-6075 ΕΚΔOΤΗΣ – ΥΠΕΥΘΥΝOΣ ΕΚΔOΣΗΣ ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ ΕΠΙΚOΙΝΩΝΙΑ «ΠΥΞΙΔΑ» / ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΜΑΤΘΑΙOΣ ΤΘ 53 ΤΚ 73131 ΧΑΝΙΑ ΚΡΗΤΗΣ ΤΗΛ: 2821074104 / 6974739122 FAX: 2821036364 e-mail: info@pyxida.gr ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Μ. ΑΝΕΥΛΑΒΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΒΟΥΛΕΣ KΩΣTAΣ ΓYΠAPAKHΣ ΜΙΧΑΗΛ ΔΑΡΜΑΡΑΚΗΣ ΣΙΣΣΥ ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΒΟΥΛΑ ΚΑΝΤΕΡΑΚΗ ΔΗΜOΣ ΚΕΡΔΕΛΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΚΚΙΝΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΩΤΣΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΚΗΣ ΠΕΤΡOΣ ΛΥΜΠΕΡΑΚΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΜΑΛΙΚOΥΤΣΑΚΗΣ KΩN/NOΣ MΠAΣIOΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΚΟΝΙΔΗΣ MYPTΩ KONTOMΙTAKH ΓΙΩΡΓΟΣ MANOYΣEΛHΣ NIKOΣ MANOYΣEΛHΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΩΓΟΥΛΟΣ ΒΑΡΒΑΡΑ ΠΕΡΑΚΗ BAΣIΛHΣ ΠAΠAΣTAMOΣ ΝΕKΤΑΡΙOΣ ΠΑΥΛOΥ - ΠΕΤΡOΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΡΙΒOΛΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠΑΝOΥΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓOΣ ΤΣΙΜΑΣ ΣΟΦΙΑ ΤΣΟΥΡΛΑΚΗ ΝΙΚOΣ ΧΑΤΖΗΙΩΑΝΝOΥ ΑΝΤΩΝΗΣ ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ ΣKITΣA - ΣΧΕΔΙΑΣΜOΣ ΕΝΤΥΠOΥ ΝΙΚOΣ ΠΑΡΘΕΝOΠOΥΛOΣ τηλ. 6974430507 ΣΗΜΑ ΕΝΤΥΠOΥ ΕΛΕΝΗ ΜΑΡΙΝΑΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΣΕΛΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΕΛΕΝΗ ΣΤΑΥΡΙΔΗ Η πυξίδα πρoσφέρεται με αντίτιμo τη διάδoση και τη συμμετoχή

Η ΕΚΔΟΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ:

Καλλικράτης αγάπη μου ιανύουμε τον πέμπτο μήνα των νέων Καλλικρατικών δήμων και μια μικρή προσέγγιση της καθημερινότητας τους αρκεί για να δει τα αδιέξοδα που αναπτύσσονται. Δυστυχώς τα οικονομικά προβλήματα έχουν αρχίσει από την αρχή και προδιαγράφουν τα αδιέξοδα των περισσότερων δήμων. Χρέη που μεταφέρονται στις νέες δομές και που τις περισσότερες φορές πηγαίνουν μαζί με αυτούς που τα δημιούργησαν. Λες και είναι τίτλος τιμής το βούλιαγμα των δήμων. Ο Καλλικράτης εκ των πραγμάτων αλλάζει το τοπίο διοίκησης στις τοπικές κοινωνίες. Από την οργάνωση και την δομή των νέων δημοτικών αρχών μέχρι τον τρόπο διαχείρισης καταστάσεων και σχεδιασμών. Ποιος ασχολείται όμως μ΄αυτό και σε ποιο βαθμό; Στοίχημα για τις δημοτικές αρχές των νέων περιφερειακών δήμων είναι το κατά πόσο θα παρακάμψουν τους μικρό-μεγάλο τοπικισμούς αλλά και διάφορες μικρό-μεγάλο διαπλοκές ώστε καταρχήν να αποκτήσουν οι δήμοι τους χαρακτήρα ενιαίων κοινωνικών και ουσιαστικά διοικητικών ενοτήτων. Στοίχημα στην ιδία λογική αποτελεί το κατά πόσο θα ενεργοποιήσουν οι νέοι δήμαρχοι, πολιτικές που θα διασφαλίζουν την εγγύτητα που ζητά ο πολίτης της χανιώτικης επαρχίας από την δημοτική αρχή. Γιατί τελικά μια αυτοδιοίκηση που χάνει αυτή την εγγύτητα δεν είναι αυτοδιοίκηση. Τελευταίο στοίχημα για όλους είναι το κατά ποσό θα προσπεράσουν γρήγορα τις διάφορες συγκρούσεις, πικρίες, αντιπαλότητες που δημιουργήθηκαν προεκλογικά και θα καταστεί δυνατή η ενεργοποίηση όλων όσων μπορούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη της ενδοχώρας. Δυστυχώς τα πρώτα δείγματα γραφής δεν είναι κατά κανόνα ευχάριστα. Το νοσηρό τοπίο συνεχίζει να αναπαράγεται. Το έλλειμμα πολιτικού σχεδιασμού αλλά και διοίκησης υπάρχει διάχυτο. Τώρα που οι κεντρικές δομές της πολιτείας καθημερινά καταρρέουν, δυστυχώς οι αιρετοί δεν φαίνεται να καταλαβαίνουν ότι πρέπει να προκαλέσουν ανατροπές ώστε να γίνουν χρήσιμοι στους δημότες τους. Στήριγμα και ελπίδα.

Μ.Φ.

Νίκος Στασινάκης κατά την παραμονή του στη Βυρηττό ενημερώθηκε ότι στα βιβλιοπωλεία της Δαμασκού και της Βηρυτού κυκλοφορούν μεταφρασμένα στα αραβικά τα βιβλία του Ν. Καζαντζάκη: “Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά”, “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, “Ο Καπετάν Μιχάλης”, “Ο τελευταίος πειρασμός”, “Ο φτωχούλης του Θεού”, “Οι αδερφοφάδες” και “Ασκητική”. Μερικά από αυτά, μάλιστα, έχουν επανεκδοθεί πρόσφατα ή έχουν μεταφραστεί ξανά από τα αγγλικά ή τα γαλλικά και διακινούνται σε μεγάλο αριθμό αντιτύπων. Α.Π.

Βρέθηκε η Ατλαντικά Όταν πριν από 2500 περίπου χρόνια ο Πλάτωνας έγραφε στο έγο του «Τίμαιος» για μια πολιτεία που ανταγωνίζεται σε τελειότητα την πολιτεία της Αθήνας, βρισκόταν πέρα από τις Ηράκλειες Στήλες (δηλαδή το Γιβραλτάρ) και αντίκρυζε τη θάλασσα του απείρου (δηλαδή τον Ατλαντικό Ωκεανό) δεν θα μπορούσε ίσως να φανταστεί ότι ακόμη και σήμερα το όνοαμ Ατλαντίδα θα συμβόλιζε το Ιδανικό, το Άφθαστο, το Ανέλπιστα Τέλειο και τατυτόχρονα κάπου υπαρκτό. Έκτοτε φτιάχτηκαν μύθοι, ιστορίες, έγιναν εικασίες γι΄ αυτήν την πόλη, για αυτόν τον υποτιθέμενο Παράδεισο Πολιτισμού και Τεχνικής, ένα παράδεισο του οποίου τα συντρίμια τα αναζητούν πότε εντός της Μεσογείου και πότε εκτός. Πρόσφατα είχαμε μια σημαντική ανακάλυψη από Ισπανούς και Αμερικανούς Αρχαιολόγους. Σε περιοχή της Ισπανίας που βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα βορειότερα του Γιβραλτάρ ανακαλύφθηκαν ευρήματα που φαίνεται να συμφωνούν με τις περιγραφές που έδινε ο Πλάτωνας για την Ατλαντίδα. Συγκεκριμένα, υπάρχει μια περιγραφή που δείχνει την Ατλαντίδα [περιστοιχισμένη από τείχη σε σχήμα 3 ομόκντρων κύκλων. Αυτό ακριβώς το εύρημα δημοσιεύθηκε από το National Geographic. Συγκεκριμένα υπάρχει μια αεροφωτογραφία που απεικονίζει την περιοχή και 3 ομόκεντρους κύκλους εν είδει τειχών. Σύμφωνα με αυτούς τους ερευνητές, επικεφαλής των οποίων έχει τεθεί ο Dr. Freund καθηγητής αρχαιολογίας σε πανεπιστήμιο της Αμερικής, η Ατλαντίδα εξαφανίστηκε πριν από περίπου 4 χιλιάδες χρόνια από ένα τσουνάμι που προήλθε από τον Ατλαντικο ωκεανό πιθανόν ως αποτέλεσμα κάποιου σεισμού. Έχουν πολύ ψωμί μπροστά τους οι αρχαιολόγοι, και κυρίως δουλειά αλλά και την αντιμετώπιση αντιπάλων που δεν αντιμετωπίζουν αυτή τη θεωρία ως υπερβολική και ατεκμηρίωτη. Α.Π.

Τουρισμός και προστιθέμενη διατροφική αξία ε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρονιά γίνεται κουβέντα για την Κρητική διατροφή με τους υποψιασμένους να συνδέουν την συζήτηση με ένα σχέδιο προώθησης των προϊόντων της Κρητικής γης. Δυστυχώς ακόμη και όσοι το σκέφτονται έτσι δεν φαίνεται να λειτουργούν με ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα παρέμβασης σ΄αυτή την λογική. Κυρίως δεν φαίνεται να αντιλαμβανόμαστε ότι στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε θα πρέπει να σκεφτόμαστε πως θα επιδιώκουμε καθένας από τους επισκέπτες του τόπου μας να γίνεται πρέσβης του τόπου και των διατροφικών συνηθειών. Έτσι ώστε να αξιοποιούμε στο μέγιστο βαθμό την δυνατότητα που έχουμε με τα εκατομμύρια των επισκεπτών που φτάνει γύρω μας και εμείς μένει απλά να τους πλησιάσουμε. Μ.Φ.

Ο Καζαντζάκης στον Αραβικό κόσμο πως γνωρίζουμε όλοι οι εξεγέρεσεις στον Αραβικό κόσμο βρίσκονται στο ζενίθ τους. Μεγάλα τμήματα των λαών της μέσης Ανατολής βρίσκονται στους δρόμους, εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα, και ως θύματα αναφέρουμε και τους νεκρούς και τους τραυματίες. Σε αυτές τις εποχές λοιπόν υπάρχουν κάποιοι που αποφασίζουν να κάνουν γνωστό στον Αραβικό λαό το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Πώς; Μα είναι απλό. Διανεμήθηκε μέσα από τις εφημερίδες. Συγκεκριμένα, το έργο του συμπατριώτη μας «Ασκητική», μεταφρασμένο στα Αραβικά με τον πιο σύνθετο τίτλο «Σουφισμός – Σωτήρες του Θεού» διανεμήθηκε με εκδόσεις εφημερίδων σε: Λίβανο, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιράκ, Αίγυπτο και Κουβέιτ. Σύνολο αντιτύπων: είκοσι χιλιάδες. Η πρωτοβουλία ανήκει σε δημοσιογράφους του Αραβικού κόσμου που λατρεύουν το έργο του μεγάλου Έλληνα συγγραφέα, και η πρωτοβουλία ανακοινώθηκε σε συνάντηση στη Βυρηττό της Διεθνούς Εταιρείας Φίλων Νίκου Καζαντζάκη. Η εταιρία εδρεύει στην Ζυρίχη, έχει τρεις χιλιάδες μέλη σε 92 χώρες του κόσμου. Ο πρόεδρος της εταιρείας

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Γιατί χρειάζονται 2 εκατομμύρια για ένα μνημείο; χοντας κλείσει 70 χρονιά από την ηρωική αντίσταση των Κρητικών στην Γερμανική επέλαση και ζώντας στο εφιαλτικό οικονομικό τοπίο που μας περιβάλει εύλογα καθένας παρατηρητής αναρωτιέται «γιατί χρειάζονται κοντά 2 εκατομμύρια για ένα μνημείο»; Τόνοι μπετόν και τεράστιος όγκος ενός μνημειακού συγκροτήματος που έρχονται να εκφράσουν την ιστορική παρακαταθήκη ενός λαού. Λες και ο ηρωισμός μετριέται με κυβικά. Μ.Φ.

Κινήσεις στον τουρισμό αίνεται ότι κάποιες κινήσεις γίνονται στον τουρισμό το τελευταίο διάστημα. Από την μια τα κρουαζιερόπλοια που σταθερά πλέον προσεγγίζουν την Σούδα, από την άλλη η προσέγγιση του αεροδρομίου μας από νέες αεροπορικές εταιρείες αλλά και μια σειρά άλλες πρωτοβουλίες φαίνεται να δίνουν ένα τόνο αισιοδοξίας σ΄ένα μουντό τοπίο. Μένει να δούμε σταθερό σχεδιασμό σε μια κατεύθυνση ανάπτυξης αυτών των πρωτοβουλιών αλλά και όποιων άλλων μας χρειάζονται για να ενισχυθεί ο τουρισμό στον τόπο. Μ.Φ.

Διαχείριση στα Σκουπίδια ε ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε την συζήτηση που γίνεται τελευταία για το θέμα της διαχείρισης των σκουπιδιών σε επίπεδο χώρας. Απλή, προσεκτική ανάγνωση αρκεί για να κατανοήσει κάποιος ότι γύρω από αυτή την ιστορία παίζονται πολλά χρήματα. Υπό αυτό το πρίσμα έχει και ιδιαίτερη σημασία η παρέμβαση τόσο των πολιτικών όσο και των επιστημόνων. Μ.Φ.

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Δεν αλλάζουν – Και (μας) βουλιάζουν άει ενάμισης χρόνος αφότου ο κ. Γ. Παπανδρέου μας έθεσε ενώπιον του δραματικού διλήμματος «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε». Και ενώ σ’ αυτό το χρονικό διάστημα άλλαξε βίαια η καθημερινότητα αναρίθμητων ανθρώπων, ενώ επίσης δεν ήταν λίγοι, σε κάθε χώρο, όσοι συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούν να διασχίζουν Του Παντελή καινούργιες θάλασσες Mπουκάλα με παλιά σκαριά, εκείνοι που θα έπρεπε να δώσουν το παράδειγμα της αλλαγής, ακριβώς για να δείξουν ότι η ανάγκη της είναι επιτακτική και όχι κούφιο ρητορικό σχήμα, οι κυβερνητικοί ιθύνοντες, δηλαδή, εξακολουθούν να πορεύονται όπως και πριν· όπως πάντοτε. Προφανώς, η συμβουλή ή εντολή του πρωθυπουργού, παρά τον κατεπείγοντα εκφοβιστικό χαρακτήρα της, δεν συγκίνησε τους υπουργούς, δεν συνέτισε τους υφυπουργούς, δεν συνεπήρε τους κομματικούς άρχοντες. Τη μέτρησαν και αυτή σαν μια προσταγή που αφορά τους άλλους, τους τρίτους, τους κωπηλάτες της γαλέρας, και όχι τις εξοχότητές τους που, απο τό ύψος του καπετάνιου ή του αξιωματούχου, δικαιούνται να συνεχίζουν να πολιτεύονται όπως ακριβώς πολιτεύονταν κι αυτοί και οι προκάτοχοί τους όταν οδηγούσαν σε ναυάγιο το εθνικό σκάφος. Επί ενάμιση χρόνο, το κυβερνητικό σχήμα αναζητά τον στοιχειώδη συντονισμό του, που αποδεικνύεται περισσότερο δυσεύρετος και από νοήμονα ζωή στον γαλαξία μας, παρότι και πρωθυπουργό διαθέτει και αντιπρόεδρο και συντονιστές υπουργούς: η αργοπορία με την οποία απάντησαν στο δημοσίευμα του «Σπίγκελ» αποκαλύπτει πολιτική κατατονία. Επί ενάμιση χρόνο αναγ-

γέλλουν με κάθε τηλεοπτική επισημότητα «μεγάλα έργα» (στον Αστακό ή στο Ελληνικό), που θα αναζωπυρώσουν την ανάπτυξη και θα μετριάσουν την ανεργία, μολονότι τίποτα συγκεκριμένο δεν διαθέτουν στα χέρια τους (και στο νου τους). Επί ενάμιση χρόνο εισάγονται στη Βουλή σχέδια νόμου με λειψή επεξεργασία, για να αποσυρθούν ή να υποστούν εμβαλωματικές τροποποιήσεις, με την πρώτη αντίδραση. Επί ενάμιση χρόνο το υπουργικό συμβούλιο υποκαθίσταται από τους «διάσημους φίλους» του πρωθυπουργού, οι οποίοι ωστόσο αποδεικνύονται σταδιακά πολύ λιγότερο ανιδιοτελείς και σοφοί απ’ ό,τι τους παρουσίαζε η προπαγάνδα. Επί ενάμιση χρόνο, η ενδοστρέφεια, οι προσωπικές στρατηγικές, τα ατομικά μπαϊράκια, οι ενδοκομματικές έριδες, οι υπουργικές αντιζηλίες, εμφανίζουν την κυβέρνηση όχι σαν ομάδα, που εμπνέεται από κάτι κοινό, αλλά σαν ένα χώρο αντιμαχόμενων φατριών· τελευταίο επεισόδιο του ενδοπασοκικού εμφυλίου οι «τζιτζιφιόγκοι» τους οποίους κατήγγειλε ο κ. Ρέππας, που καθώς φαίνεται θέλησε να μην υστερήσει σε καλλιέπεια από τον κ. Μεϊμαράκη και τον κ. Καρατζαφέρη. Επί ενάμιση χρόνο, η κυβέρνηση της «αλλαγής στην αλλαγή» και της «αναμόρφωσης» αποδεικνύεται ανήμπορη να αρθεί σ’ εκείνο το ύψος των περιστάσεων που η ίδια προσδιόρισε. Δεν άλλαξε. Και βουλιάζει. Συμπαρασύροντας τη χώρα. Που δεν έχει λόγο να παρηγοριέται ακούγοντας τον πρωθυπουργό να εκμυστηρεύεται το προσωπικό του «καθημερινό μαρτύριο». Γιατί το δικό της μάλλον είναι σοβαρότερο. Πηγή: Καθημερινή / 10-05-2011

Φτάνουμε προς το τέλος και του Μάη του 2011. Γιορτάζουμε 70 χρόνια από την μάχη της Κρήτης. Τιμούμε την αυταπάρνηση ενός λαού την ίδια στιγμή που νιώθουμε να σφίγγει μέρα με την μέρα η θηλιά στο λαιμό μας. Αποσβολωμένοι προσπαθούμε να αφομοιώσουμε τα καλά της μνημειακής σύμβασης ένα χρόνο μετά τον ερχομό της. Δραματικά κινούμαστε στην σφαίρα της «πληροφόρησης» για έννοιες και καταστάσεις που ποτέ δεν είχαμε στη σφαίρα των ενδιαφερόντων μας πολλοί από εμάς.

Γράφει o Mατθαίoς Φραντζεσκάκης

Καταιγισμός οικονομικών όρων που δένονται με ένα μεθοδικό βιασμό κοινωνικής συνενοχής (πιθανά το μόνο εργαλείο της κυβέρνησης που λειτουργεί καλά!). Ένας χρόνος στην δίνη του μνημονίου και όλα πάνε σύμφωνα με την πρόβλεψη. Κατά διαόλου δηλαδή! Σε μια δίνη που βρεθήκαμε χωρίς ουσιαστικά να ερωτηθούμε και μ΄ένα πολιτικό δυναμικό που σε μεγάλο βαθμό φέρει ευθύνη για την πορεία της χώρας εδώ και 20 χρόνια. Πολιτικό δυναμικό που θεωρεί ότι μπορεί την ίδια στιγμή να ξελασπώσει την χώρα με τακτικισμούς και κυρίως μη θέλοντας να καταλάβει ότι αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης του. Βουλευτές, πολιτευτές, συνδικαλιστές κ.α που για πολλά χρόνια διαμορφώνουν το τοπίο δίπλα μας αναλώνονται σε αναλύσεις και παρεμβάσεις λες και ήρθαν από το πουθενά. Λες και δεν είναι αυτοί που έθρεψαν αυτό το κράτος, αυτοί που δόμησαν τις συντεχνίες, αυτοί που στήριξαν και στηρίχθηκαν από διαπλοκές και αδιαφάνειες. Αυτοί που πρώτοι πότισαν μια ολόκληρη κοινωνία με αντιλήψεις κολλητού και ευνοούμενων. Και τώρα; Την ύστατη ώρα νομίζουν ότι μπορούν να μας σώσουν. Δηλαδή να αποδομίσουν το είναι τους. Να ξηλώσουν τους κολλητούς. Να βρουν πως δουλεύει η μηχανή… Να βγάλουν τα μάτια τους με τα χέρια τους… Και τώρα, την ύστατη ώρα, αντί να μας πουν μερικοί εξ αυτών φταίμε και πάμε στην άκρη αγωνίζονται για να μας πείσουν ότι «μαζί τα φάγαμε». Και δυστυχώς όλοι κατά φάγαμε! Τόσο, όσο ήθελαν να μας δώσουν, για να νομίζουμε ότι είμαστε κι εμείς μέρος του προβλήματος. Και δεν είναι απλά τραγική ειρωνεία αλλά μεθοδευμένη πολιτική διαδικασία; Ένα χρόνο πριν, όσοι έλεγαν ότι στην δίνη αυτού του τούνελ εκτός των άλλων διακυβεύεται και η εθνική μας ανεξαρτησία, εισέπρατταν την χλεύη των «ειδικών». Τώρα απλά βλέπουμε να έρχεται. Καλή αντίσταση. Για να έχουν να γιορτάζουν τα παιδιά μας και να αισθάνονται υπερήφανα για τους γονείς τους!!! Υ.γ. «Δεν θα πεθάνουμε κουφάλα νεκροθάφτη». Παλιό αγαπημένο σύνθημα !!!

ΦΥΛΛΟ

Ζώντας με τη βία ο μνημόνιο παράγει βία. Παράγει βία με δύο παράλληλους, ενίοτε συμπληρωματικούς, ενίοτε αλληλοσυγκρουόμενους τρόπους. Από τη μία, η απότομη υποχώρηση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της χώρας με εξόφθαλμα άδικο και ανισομερή τρόπο παράγει βίαιες πολιτικές αντιδράσεις. Οι άγριες περικοπές στους μισθούς συνοδεύονται από μείωση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων. Ο περιορισμός των συντάξεων συνοδεύεται από ενίσχυση των ικανοτήτων επανεπένδυσης του μεγάλου κεφαλαίου με νομοθετικές ρυθμίσεις που περιορίζουν τους δημοκρατικούς θεσμούς (fast track). Και η ισοπέδωση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας μέσα από την έμμεση φορολογία και την πτώση της ζήτησης συνοδεύεται από τόνωση του τραπεζικού τομέα της χώρας. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στη δημόσια συζήτηση γίνεται λόγος για «εθνική ευθύνη», για «συλλογική προσπάθεια» και «πατριωτικό καθήκον», όταν πασιφανώς άλλα κομμάτια του πληθυσμού πλήττονται και άλλα ευνοούνται. Η δημοκρατία όμως στηρίζεται και στον ορθολογισμό. Στην δυνατότητα δηλαδή μίας πολιτικής να παρουσιάζεται, ακόμα και αν είναι άδικη, ως ορθολοεπιμέλεια γική σε επίπεδο δημόσιας ρηκειμένου τορικής. Στην περίπτωσή μας όμως αυτό απουσιάζει και έτσι οι o Mιχάλης αντιδράσεις δεν παίρνουν το χαρακτήρα οργανωμένων κοινωνικών Nικoλακάκης ομάδων, συμφερόντων και φορέων που παλεύουν, διεκδικούν και αγωνίζονται για το ένα ή το άλλο μέτρο, νόμο ή ρύθμιση. Αντίθετα, όσο, εν μέσω μνημονίου, τα συνδικάτα απαξιώνονται, τόσο τα πεζοδρόμια ξηλώνονται και όσο τα κόμματα αντιμετωπίζονται με καχυποψία, τόσο οι μολότοφ είπτανται. Από την άλλη, η απότομη υποχώρηση των βιοτικών συνθηκών για την συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού διαλύει ταυτόχρονα τον κοινωνικό ιστό της χώρας. Οι οικονομολόγοι περιγράφουν αυτήν τη διαδικασία μέσα από την μείωση του κράτους πρόνοιας, των παροχών υγείας και παιδείας, του λεγόμενου κοινωνικού μισθού που παρέχεται μέσα από φτηνές μετακινήσεις και υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και βεβαίως μέσα από τη μείωση των μισθών και την ανεργία. Πίσω όμως από όλα αυτά κρύβεται η απειλή απέναντι στην υπόσταση της κοινωνίας ως ηθικής κοινότητας. Ως κοινότητας υποκειμένων που, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, διατηρούν μέριμνες το ένα για το άλλο. Που η ευημερία του ενός δεν είναι ευθέως συγκρουόμενη με την ευημερία του άλλου. Το όργιο βίας στην Αθήνα που ξεκίνησε με την δολοφονία του 44χρονου και τον βάναυσο ξυλοδαρμό διαδηλωτή στην πανεργατική απεργία τις επόμενες ημέρες είναι ενδεικτικό μίας τέτοιας διαδικασίας. Εξαθλιωμένοι μετανάστες δολοφονούν για ένα κομμάτι ψωμί. Συμμορίες νεοναζί εξαπολύουν πογκρόμ εναντίον κάθε μετανάστη εγκαθιδρύοντας το δικό τους νόμο. Οι δυνάμεις καταστολής επιτίθενται με δολοφονικές προθέσεις εναντίον διαδηλωτών. Οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων ισοπεδώνουν γειτονιές της Αθήνας δι’ ασήμαντον αφορμή. Όλα τους κρούσματα βίας που μέσα στην διαφορετικότητά τους μοιάζουν να φέρουν σημάδια μίας βαθειά αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Στα χρυσά χρόνια του νεοφιλελευθερισμού στη χώρα μας η ασύδοτη ελευθερία των αγο-

101 ΜΑΪΟΣ 2011

ρών υμνούνταν ως βασιλική οδός προς την ανθρώπινη ευημερία και το κράτος πολιορκούνταν ως αιτία κάθε δεινού για την ελληνική κοινωνία. Κάθε νέα «μείωση του κράτους» συνοδευόταν και από μια ενδυνάμωση του μονοπωλίου στη χρήση της βίας και των περιθωρίων άσκησης της, ώστε για να γίνουν διαχειρίσημες οι αντιδράσεις επιμέρους κοινωνικών ομάδων. Το κράτος έτσι όσο αποδεσμευόταν από τις άλλες του λειτουργίες, γιγαντωνόταν ως μηχανισμός καταστολής, ως ο τελικός εκείνος βραχίονας επιβολής μέτρων όπως π.χ. οι ιδιωτικοποιήσεις στις ΔΕΚΟ, η εμπορευματοποίηση της παιδείας, οι αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα και η ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Η κοινωνία όμως συνέχιζε να συνέχεται από την ικανότητα παρουσίασης όλων αυτών των μεταρρυθμίσεων με θετικό πρόσημο για την κοινωνική ευημερία, καθώς και από την πίστη ότι ο νεοφιλελευθερισμός δεν ήταν απλά κοινωνικά αναγκαίος, αλλά και με ένα τρόπο επιθυμητός. Σήμερα το μνημόνιο και οι μεταρρυθμίσεις που το συνοδεύουν έχουν αφαιρέσει και αυτό το τελευταίο επίπλαστο ιδεολόγημα. Και μαζί με την κατάρρευσή του, καταρρέει και η ικανότητα του νεοφιλελεύθερου κράτους να κρατήσει στα χέρια του αυτή την τελευταία του λειτουργία: τη βία. Η εφιαλτική άνοδος της χρυσής αυγής και πλήθους άλλων νεοφασιστικών συμμοριών σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και πάνω από όλα στο κέντρο της Αθήνας αντανακλά μία τέτοια μετατόπιση. Το κράτος μη μπορώντας να συγκρατήσει τις κοινωνικές αντιδράσεις και την κοινωνική ανομία, μεταβιβάζει μέρος της κρατικής λειτουργίας της βίας προς συμμορίες που οι πολιτικές ελίτ νοούν ως χειραγωγήσιμες και κατευθυνόμενες. Φοβάται την γκετοποίηση του κέντρου τις Αθήνας; Η χρυσή αυγή αναλαμβάνει τα ηνία της περιοχής. Φοβάται τις βίαιες αντιδράσεις των νέων; Μπολιάζει τους συνδέσμους οπαδών με πλήθος νεοφασιστών ινστρουχτόρων. Απειλείται η κοινωνική γαλήνη από πειράματα αυτοδιαχείρισης; Στέλνει ναζί-κομάντο να εκκενώσουν τις καταλήψεις της χώρας. Η χρυσή αυγή σήμερα δεν ενδυναμώνεται μόνο από τη γενικευμένη επικράτηση ξενοφοβικών στάσεων και συμπεριφορών και από το υπαρκτό πρόβλημα παραβατικότητας στο κέντρο της Αθήνας. Ενδυναμώνεται και ως δίκτυο προστασίας επιχειρήσεων και καταστηματαρχών, ως ασπίδα για νέους ενάντια στην ενδυνάμωση φαινομένων εφηβικού bullying στα σχολεία και στους χώρους νεολαίας. Ενδυναμώνεται δηλαδή στο βαθμό που το κράτος ως μηχανισμός επιβολής της τάξης καταρρέει υπό το βάρος των σημερινών πολιτικών χειρισμών. Η μεταστροφή αυτή όμως σε βάθος χρόνου και αν τα σχετικά φαινόμενα ενταθούν θα σημάνει και το τέλος του κράτους, όπως το γνωρίζαμε από τη Μεταπολίτευση και μετά. Σηματοδοτεί, αλίμονο, την εγκαθίδρυση συμμοριών στις πόλεις και στις γειτονιές μας, σηματοδοτεί την de facto αναγνώριση του παρακράτους ως μίας συνθήκης με την οποία θα μάθουμε να ζούμε. Σημαίνει ότι σε βάθος χρόνου σεσημασμένοι δολοφόνοι θα αποτελούν δυνάμει κομμάτι της καθημερινότητας μας με τους οποίους θα πρέπει να συνδιαλεγόμαστε και οι οποίοι θα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση αναπαραγωγής της όποιας κοινωνικής συναίνεσης στην Ελλάδα του μνημονίου. Σημαίνει κοινώς ότι η βία ήρθε για να μείνει. Αν όλα τα κινήματα της χώρας δεν διεκδικήσουν το δικαίωμα στη εργασία, το δικαίωμα στη στέγαση στη σίτιση, στο δημόσιο χώρο και στη συμμετοχή, ως συνθήκες που θα ορίζουν την έννοια του πολίτη, φοβάμαι πως σύντομα θα μείνουμε όλοι με μόνο μία συνθήκη να μας συνέχει και να μας ορίζει. Το καθολικό δικαίωμα όλων μας, πλην ολίγων εκλεκτών, στο θάνατο. Στον καθημερινό, στον τυχαίο, στον συμβολικό, συμβολικό των νέων σχέσεων εξουσίας, θάνατο.

Ετοιμάζοντας την Πυξίδα … Είδαμε Λίγο ακόμα από το καταπληκτικό ΝΗΣΙ του Θοδωρή Παπαδουλάκη Ξανα-είδαμε Φωτογραφίες παλιάς κοπής Ακούγαμε Τον αγαπημένο φίλο Κώστα Θωμαϊδη στο δεύτερο πρόγραμμα 94,9 fm καθημερινά 4-5 μμ Διαβάζαμε Τις ανακοινώσεις της τρόικας !!!

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Συνταξιούχοι Βουλευτές – Ενεργοί Διεκδικητές «Το αίτημα αναδρομικής αναπροσαρμογής βουλευτικής σύνταξης ή αποζημίωσης προσβάλλει το κοινό αίσθημα δικαίου, ιδιαίτερα στην παρούσα δημοσιονομική συγκυρία. Το Υπουργείο Οικονομικών δεν προτίθεται να ικανοποιήσει οποιαδήποτε παρόμοια απαίτηση και θα προβεί σε κάθε απαραίτητη ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση». ούτε στο ελάχιστο τους Βουλευτές δεν προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα του συνταξιούχου του ΟΓΑ και των 200 Ευρώ;

ανείστηκα, αυτολεξεί, από τα δημοσιεύματα του Τύπου, την παραπάνω γραπτή δήλωση του Υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου, σχετικά με το πρόσφατο θέμα που προέκυψε με τις βουλευτικές συντάξεις και αποζημιώσεις. Παράλληλα με τον «κλεμμένο» πρόλογο, θα αναγκαστώ να κάνω κάτι ανάλογο και με το ρεπορτάζ για τη Βουλή του δημοσιογράφου Νίκου Βαφειάδη με τίτλο «Και οι … διάδρομοι έχουν προνόμια», δημοσιευμένο, λίγους μήνες πριν, στο «Κ».

Ξετυλίγοντας το κουβάρι από την υπουργική ανακοίνωση, θα ήθελα να παρατηρήσω, κατ’ αρχήν, ότι εγώ, ένας απλός πολίτης, δεν διαπιστώνω σε κανένα σημείο της ότι η αναφερόμενη διεκδίκηση των Βουλευτών είναι μη σύννομη. Αντίθετα, μπορώ να υποθέσω ότι κάποια σοβαρή θεσμική βάση διεκδίκησης θα υπάρχει από τη μεριά των εκπροσώπων του λαού - νυν, πρώην ή τέως - και άντε να δεχθώ ότι υπάρχει μια γκρίζα ζώνη, στην οποία διερευνάται το όλο θέμα, αφού είναι βέβαιο ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο θα είχε απορρίψει εξ’ αρχής μια, πέραν του νόμου, απαίτηση, χωρίς να συντρέχει λόγος εκκρεμοδικίας. Εν τέλει, ο Υπουργός έδειξε να μη συμφωνεί με τη ρήση «το νόμιμο είναι και ηθικό» και, στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων του, θα κάνει κάθε απαραίτητη ενέργεια προκειμένου να μην ικανοποιήσει την παραπάνω απαίτηση, η οποία, κατά τον ίδιο, θίγει το περί δικαίου αίσθημα. Θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, ως Έθνος, για όλα τα αδίκως θεμελιωμένα δικαιώματα, άραγε; Τότε, γιατί δεν…; Όμως, για να επιστρέψω στο συγκεκριμένο θέμα - αίτημα, είναι όντως καταχρηστικό; Πιστεύω ότι τούτο είναι πολύ συζητήσιμο. Για να γίνω πιο σαφής, η άποψή μου είναι ότι κάποιοι σίγουρα δικαιούνται τα αναδρομικά, αν μπορεί να αποτιμηθεί υλικά η συμμετοχή στα κοινά,

εξαιτίας του ότι τίμησαν το αξίωμα που τους έδωσε ο λαός. Αλλά, το ίδιο σίγουρος είμαι ότι υπάρχουν και συνάδελφοί τους που, όχι μόνο δεν θα έπρεπε να δικαιωθούν με αυτόν τον τρόπο, αλλά το δίκαιο θα ήταν να βρίσκονται στη φυλακή και η περιουσία τους να έχει δημευθεί υπέρ του χρέους. Αφού όμως δεν έχουμε τέτοιο «εργαλείο κρίσης» επιστρέφουμε, για μια ακόμα φορά, στην οριζόντια λύση «ή όλοι στον οντά ή όλοι στο κατώι». Όπως συμβαίνει σε κάθε κοινωνική ομάδα από τους Ελεύθερους Επαγγελματίες μέχρι τους Συνταξιούχους, οι κάκιστοι θα κρυφτούν πίσω από την ασπίδα που στήνουν οι άριστοι και έτσι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο για όλους, με τους ενάρετους να τιμωρούνται βάσει αυτής της πρακτικής. Στο ρεπορτάζ του για τη Βουλή, ο Νίκος Βαφειάδης αποκάλυψε ότι, για το 2010,

οι αμοιβές των εν ενεργεία εκλεγμένων θα φτάσουν περίπου τα 42,5 εκ. €, τη στιγμή που οι αμοιβές των συνταξιούχων βουλευτών, των συζύγων και των άγαμων θυγατέρων των θανόντων βουλευτών καθώς και των πρώην πρωθυπουργών, θα φτάσουν τα 40,0 εκ. €. Η κατοχύρωση της βουλευτικής σύνταξης γίνεται με τη συμπλήρωση μιας τετραετίας στο αξίωμα, ενώ οι εκλεγμένοι – για πρώτη φορά - πριν το 1993 συνταξιοδοτούνται στα 55 έτη τους. Οι άνω των 65 ετών βουλευτές λαμβάνουν τόσο την βουλευτική αποζημίωση όσο και τη σύνταξη τους από το αξίωμα, ενώ είναι οι μοναδικοί Έλληνες που μπορούν να λαμβάνουν και 2η σύνταξη από το επάγγελμα που ασκούν ή ασκούσαν ή και 3η εφόσον ήταν συνδικαλιστές, δήμαρχοι ή νομάρχες. Το γεγονός ότι οι πρόσφατες σαρωτικές ασφαλιστικές νομοθετικές πράξεις «οριζοντίου χαρακτήρα» δεν ακούμπησαν

Οι επιδοτήσεις των Γράφει ο Κυριάκος Γ. λογαριασμών οκτώ Κώτσογλου* (8) γραμμών σταθερής και μίας (1) κινητής τηλεφωνίας, των αυτοκινήτων, των ξενοδοχειακών διαμονών, των αεροπορικών μετακινήσεων, των εκτός Βουλής Γραφείων, της γραφικής ύλης, της ατέλειας στα ταχυδρομικά τέλη ή τα λεωφορεία, πλοία, τρένα, των άτοκων δανείων από τη Βουλή, του επιστημονικού συνεργάτη που μισθοδοτείται από την ίδια και των τεσσάρων (4) ανά βουλευτή αποσπασμένων ή μεταταχθέντων δημοσίων υπαλλήλων είναι επίσης, υπό συζήτηση, καταχρηστικές. Κι αυτό γιατί στον, άνω των εκατόν εβδομήντα (170) ετών, «Κοινοβουλευτικό Ναό» της χώρας, συνυπάρχουν, με βίους παράλληλους, η αρνητική και η θετική πλευρά. Είναι σίγουρο, ότι κάποιοι θα χρησιμοποιούν όλα τα παραπάνω για το λόγο που εξελέγησαν, το κοινό καλό δηλαδή, ενώ άλλοι για ιδιοτελείς, πέραν κάθε κριτικής, σκοπούς. Προσωπικά, θα υιοθετήσω την πρώτη άποψη, αφενός γιατί, ως Χανιώτης, και έχω φιλικές σχέσεις με νυν βουλευτές και είχα καθηγητές κάποιους πρώην, αφετέρου δε γιατί έχω διαπιστώσει, εγώ ο ίδιος, καλές πρακτικές από αυτούς. Όμως την ίδια στιγμή, αντιλαμβάνομαι ότι αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός πως, οι, πάνω από 1.350, υπάλληλοι της Βουλής, οι οποίοι έχουν προσληφθεί χωρίς καμία διαδικασία διαγωνισμού, δεν έχουν ούτε καρέκλα να καθίσουν, οπότε οι περισσότεροι από αυτούς, «διευκολύνουν» με την απουσία τους τη λειτουργία του κοινοβουλευτικού μας ιδρύματος. συνέχεια στην 15η σελίδα

ΦΥΛΛΟ

ΑΣΗΜΑΝΤΑ

Η κοινωνία ως θέαμα Επειδή δεν είναι, γι’ αυτό ακριβώς φαίνεται Γκυ Ντεμπόρ

εν με ενδιαφέρει αν ο Ντομινίκ Στρως Καν ήταν Γάλλος, Εβραίος, Αμερικανός ή Έλληνας. Δεν με ενδιαφέρει αν ήταν χριστιανός ή μουσουλμάνος, λευκός ή μαύρος. Δεν με ενδιαφέρει αν ήταν ευπειθής πολίτης, νοΓράφει ο μ ο τ α γ ή ς , Γιώργος αντιστασιακός ή τροΚοκκινάκος μοκράτης. Δεν με ενδιαφέρει αν ήταν εγκρατής, ηδυπαθής, σεξομανής ή πουριτανός. Ακόμα δεν με ενδιαφέρει αν ήταν φίλος της Ελλάδας ή εχθρός. Αν είπε καλά η άσχημα λόγια για την Ελλάδα της κρίσης. Δεν με ενδιαφέρει ακόμα ούτε αν προσπάθησε να δώσει κοινωνική απόχρωση στο Δ.Ν.Τ. Δεν με ενδιαφέρει επίσης ούτε το παρασκήνιο για την κατάληψη της θέσης του Δ.Ν.Τ. από τριτοκοσμικό και όχι Ευρωπαίο όπως λέγεται ότι επιδιώκουν και μεθοδεύουν οι Αμερικανοί. Αλλά δεν με ενδιαφέρει ακόμα να ακούσω μόνο από τη σκοπιά της κατηγόρου καμαριέρας την αλήθεια για ότι έγινε στο ξενοδοχείο, αφού ο κατηγορούμενος περιφέρεται λοιδορούμενος και φιμωμένος. Εδώ δεν πρόκειται για δημοκρατικά οργανωμένη κοινωνία με την δυνατότητα της μειοψηφίας να εκφράζεται, εδώ δεν πρόκειται για λειτουργία της δικαιοσύνης όπως στην Ευρώπη την γνωρίζομε. Εδώ πρόκειται για αναβίωση του Κο-

λοσσαίου και ρίψη των ανθρώπων στα κλουβιά με υα θηρία, του φιλοθεάμονος κοινού διασκεδάζοντος. Είχε γίνει συμφωνία, λέγεται, με τα ΜΜΕ και την αστυνομία για την όσο γίνεται πιο αργή μεταφορά του κατηγορούμενου για να πάρουν ωραία πλάνα. Τα οποία βεβαίως θα τα μοίραζαν σε όλο τον πλανήτη. Και έτσι έγινε. Το σκηνικό είναι όντως εφιαλτικό. Επειδή δεν είναι γι αυτό ακριβώς φαίνεται, λέει ο Γκυ Ντεμπόρ. Αυτό ακριβώς είναι η Αμερικανική κοινωνία του θεάματος. Σε αυτή την κοινωνία δεν θα ήθελα να ζω. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Προ ημερών γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα αποτρόπαιου σκηνικού. Την εκτέλεση του Μπιν Λάντεν, παρακολουθούντος του προέδρου Ομπάμα την σκηνή, την οποία μετέδιδε κάμερα από το κράνος των εφορμησάντων κομάντος στο σπίτι που κρυβόταν. Εκτέλεση χωρίς δίκη χωρίς καμιά νομιμοποιητική διαδικασία έστω κι αν πρόκειται για τον τρομοκράτη Μπιν Λάντεν. Ύστερα μην απορεί κανείς αν 15χρονοι παίρνουν το όπλο και γαζώνουν τους συμμαθητές τους μέσα στα σχολεία. Η μίμηση προτύπου είναι ο ισχυρότερος τρόπος μάθησης λέει ο Badura. Και είναι αλήθεια. Τα παιδιά δεν κάνουν ότι τους λένε οι μεγάλοι, αλλά ότι κάνουν οι μεγάλοι. Επομένως η βία στους νέους είναι η κοινωνική βία που υπάρχει στους θεσμούς, στο κράτος, στην εξουσία.

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Μουσειακή Συλλογή για τον Ελευθέριο Βενιζέλο Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» υπήρξε μία ιδέα του Μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη να δημιουργηθεί στα Χανιά ένα Ίδρυμα πανελλήνιας και διεθνούς εμβέλειας, κέντρο μελέτης του έργου και της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου. Σήμερα 10 χρόνια μετά την ίδρυση του, πρωταρχικός του στόχος είναι η μετατροπή της οικίας Βενιζέλου σε σύγχρονο Μουσείο, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί σύμφωνα με τα ελληνικά και διεθνή πρότυπα. Μετά τις εργασίες αποκατάστασης και βάσει μουσειολογικής μελέτης, το Ίδρυμα επιθυμεί η οικεία Βενιζέλου να είναι ένα σύγχρονο – πρότυπο Μουσείο. Για τις δράσεις που αναπτύσσονται στο χώρο αλλά και την εν γένει λογική λειτουργίας του μιλάμε με την Χαρά Αποστολάκη, αρχειονόμος, βιβλιοθηκονόμος και την Ρία Μαρκουλάκη, μουσειοπαιδαγωγό υπεύθυνη εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Εθνικού Ιδρύματος Ελευθέριος Βενιζέλος. Ματθαίος Φραντζεσκάκης Το Μουσείο ίσως είναι μια έννοια που στη συνείδηση των περισσοτέρων είναι κάπως βαρετή. Για ποιο λόγο θεωρείτε ότι συμβαίνει αυτό; Η μονομερής παρουσίαση ενός ιστορικού χώρου είναι προφανές ότι δεν έλκει παρά ελάχιστους, πόσο μάλλον τους νεαρούς επισκέπτες του. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, τα περισσότερα μουσεία και στη χώρα μας έχουν αρχίσει να συμβουλεύονται ειδικούς επιστήμονες και να ενσωματώνουν στο πρόγραμμά τους ειδικά προγράμματα, μέσω των οποίων η μάθηση μετατρέπεται σε παιχνίδι και η γνώση της ιστορίας παύει να είναι βαρετή. Τι είναι αυτό που πιστεύετε ότι αρέσει περισσότερο σε κάποιον όταν έρχεται στο χώρο σας ; Η διαμόρφωση ενός προσωπικού χώρου σύμφωνα με τις προτιμήσεις του ιδιοκτήτη του αποτελεί μία από τις σημαντικότερες δηλώσεις αυτοπροσδιορισμού του. Τα μουσειακά τεκμήρια που βρίσκονται στην οικία Βενιζέλου οργανώνουν την παρουσίαση και αφηγούνται τη ζωή και το έργο ενός οραματιστή και μεταρρυθμιστή πολιτικού άνδρα, αλλά και ενός ανθρώπου εντός του σπιτιού του. Ο επισκέπτης, λοιπόν, εντυπωσιάζεται από τον ίδιο τον χώρο, ο οποίος έχει την ικανότητα ν’ ανακαλεί το παρελθόν. Έτσι, το «ζωντάνεμα της ιστορίας», πέρα απ’ τις παιδαγωγικές του διαστάσεις, προσλαμβάνει και μια έντονα συγκινησιακή διάσταση, εφ΄όσον ο χώρος υποβάλλει μ’ έναν τρόπο «μαγικό».

νια μια διάθεση, για να δεχτούν μικρούς επισκέπτες. Υπάρχουν πολλά προγράμματα που αφορούν παιδιά και οικογένειες. Ισχύει κάτι τέτοιο και σε σας; Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουμε αναπτύξει δύο είδη δραστηριοτήτων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων για παιδιά. Τα εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται στο χώρο του Μουσείου τα οποία αποτελούν την κύρια δραστηριότητα μας είναι τα εξής: Το πρόγραμμα «Στο σπίτι του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Χαλέπα» για την Δ΄ , Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη Δημοτικού με θέμα τον άνθρωπο, επαναστάτη, πολιτικό, διπλωμάτη Ελ. Βενιζέλο. Το πρόγραμμα «Στη Χαλέπα μια φορά» για την Ε΄ και ΣΤ΄ τάξη Δημοτικού με θέμα τη συνοικία της Χαλέπας, ως κέντρο πολιτικών εξελίξεων των αρχών του 20ου αιώνα. Και το πρόγραμμα «Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένας μικρός που έγινε πολύ μεγάλος» για τα νήπια και για την Α΄, Β, Γ΄ τάξη Δημοτικού με θέμα από τη μία τη παιδική ηλικία του Ελευθερίου Βενιζέλου και από την άλλη τα συναισθήματα, τη προσέγγιση βασικών αρχών για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης. Το δεύτερο είδος προγραμμάτων/δραστηριοτήτων που πραγματοποιούνται , είναι τα προγράμματα στο σχολείο των μαθητών σε σχέση με ιστορικές επετείους και ιστορικούς τόπους που συνδέονται με τη ζωή και τη δράση του Ελευθερίου Βενιζέλου. Ενώ παράλληλα με τα μόνιμα προγράμματα σε τακτά διαστήματα λειτουργούν και προγράμματα για οικογένειες.

Τα ελληνικά μουσεία και γενικότερα οι χώροι τέχνης δείχνουν τα τελευταία χρό-

Φεύγοντας από τη Μουσειακή Συλλογή για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τι είναι αυτό

Aνδρέα Παπανδρέου 40 - Tηλ. 0821041653 - Fax: 0821020059

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

που μένει στο παιδί; Για την ακρίβεια τι είναι αυτό που θα θέλατε να μένει στο παιδί; Στόχος είναι η αίσθηση της «παρουσίας» του απόντος προσώπου να καταγράφεται εντονότερη στις δηλώσεις των επισκεπτών, μικρών και μεγάλων. Στην ουσία, το ζητούμενο είναι, μεταφέροντας αυτούσια την ιστορία του συγκεκριμένου προσώπου και της εποχής του να οδηγηθεί ο επισκέπτης στην ανασύνθεσή της χωρίς να αισθάνεται εγκλωβισμένος στην παραδοσιακή έννοια της απόκτησης γνώσης. Οι δράσεις που διοργανώνει το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος K. Βενιζέλος» προσελκύουν την τοπική κοινωνία ή υπερισχύει το ενδιαφέρον των ξένων επισκεπτών; Θεωρώντας τον Ελευθέριο Βενιζέλο εμβληματική προσωπικότητα στην ελληνική

πολιτική σκηνή του 20ου αιώνα το Ίδρυμα συστάθηκε για να καλύψει το κενό που υπήρχε στην έρευνα και τη μελέτη της ζωής, της εποχής και του έργου του. Οι δράσεις του Ιδρύματος που σχετίζονται με τον σκοπό της σύστασης του , οι επετειακές εκδηλώσεις, τα συνέδρια και οι ημερίδες, η παρουσίαση εκδόσεων του προκαλούν το έντονο ενδιαφέρον και την συμμετοχή επιστημόνων και πολιτών από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η οικία του Ελευθερίου Βενιζέλου που λειτουργεί ως μουσείο συλλέγει, συντηρεί, μελετά, κοινοποιεί και εκθέτει υλικές και άυλες μαρτυρίες με σκοπό την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία συμμετέχοντας με αυτόν τον τρόπο στην ανάπτυξη της κοινωνίας, όχι μόνο της τοπικής. Σε μια «ιντερνετική» εποχή, η Μουσειακή Συλλογή για τον Ελευθέριο Βενιζέλο στοχεύει στο θυμικό και το συναίσθημα ή

Το Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» … Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» υπήρξε μία ιδέα του Μητροπολίτη Ειρηναίου Γαλανάκη να δημιουργηθεί στα Χανιά ένα Ίδρυμα πανελλήνιας και διεθνούς εμβέλειας, κέντρο μελέτης του έργου και της εποχής του Ελευθερίου Βενιζέλου. Στις 26 Μαρτίου του 2000, σε πανηγυρική τελετή στο Δημαρχείο Χανίων, υπογράφηκε το συμβολαιογραφικό έγγραφο σύστασης του Ιδρύματος. Οι ιδρυτικές διαδικασίες ολοκληρώθηκαν στις 21 Σεπτεμβρίου του 2000 με νόμο, με τον οποίο η Βουλή των Ελλήνων, κύρωσε τον οργανισμό του Ιδρύματος, το έθεσε υπό την αιγίδα της και έγινε η ίδια ιδρυτικό μέλος του. Την 1η Δεκεμβρίου του 2005 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια της παρακείμενης οικίας Βλουμ, η οποία τον Αύγουστο του 2007 μετονομάστηκε σε Μέγαρο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του το Ίδρυμα έχει εκπληρώσει σε ικανοποιητικό βαθμό τους σκοπούς του, με τη σύσταση εξειδικευμένης βιβλιοθήκης, τη συγκρότηση αρχείου, τη συγκέντρωση, διάσωση και αξιοποίηση φωτογραφικού, οπτικοακουστικού, κινηματογραφικού και μουσειακού υλικού. Σήμερα 10 χρόνια μετά την ίδρυση του, πρωταρχικός του στόχος είναι η μετατροπή της οικίας Βενιζέλου σε σύγχρονο Μουσείο, προκειμένου να εκσυγχρονιστεί σύμφωνα με τα ελληνικά και διεθνή πρότυπα. Μετά τις εργασίες αποκατάστασης και βάσει μουσειολογικής μελέτης, το Ίδρυμα επιθυμεί η οικεία Βενιζέλου να είναι ένα σύγχρονο – πρότυπο Μουσείο.

θα μπορούσε να ενεργοποιήσει και το όραμα; Στόχος του Μουσείου είναι να παρασυρθεί ο επισκέπτης από την ισχυρή δύναμη που το ιστορικό σπίτι αναδύει και να προσλαμβάνει έντονη και όσο το δυνατόν αναλλοίωτη από ερμηνευτικές διαμεσολαβήσεις, την ατμόσφαιρα που όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν για να τη συλλάβουν. Αυτή η ιδιαίτερη ατμόσφαιρα μεταφέρει τους επισκέπτες πίσω στο χρόνο, σε άλλες εποχές. Οι αισθήσεις και η φαντασία επιτρέπουν μία διανοητική και κυρίως μία συναισθηματική προσέγγιση οικειοποίησης. Περισσότερο από ένα μνημείο που επικαιροποιεί το χαμένο παρελθόν, το σπίτι είναι ένας χώρος όπου ο ίδιος ο Βενιζέλος και η οικογένεια του έζησαν τη δική τους ιδιωτική ζωή και τώρα μοιάζει να τη μοιράζονται με τον επισκέπτη. Δημιουργώντας έναν έντονο σύνδεσμο ανάμεσα στη συλλογική και την προσωπική μνήμη – μέσω των ξεναγήσεων και των μουσειοπαιδαγωγικών δράσεων- οι νέοι, κυρίως, επισκέπτες οραματίζονται τον εαυτό τους στην θέση του μεγάλου πολιτικού ηγέτη. Τελικά ποιος είναι ο σκοπός του Μουσειοπαιδαγωγικου προγραμματος Ίδρυματος

Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος K. Βενιζέλος» Μέσω των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Ιδρύματος, το σπίτι του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Χαλέπα γίνεται χώρος χαράς, έμπνευσης, γνώσης, δημιουργίας που μπορείς να πάρεις μέρος σ’ ένα φανταστικό ταξίδι στο παρελθόν , με αποσκευές, την φαντασία, τα συναισθήματα, το πνεύμα της περιπέτειας. Ένας χώρος όπου μπορείς να πάρεις συνέντευξη από έναν πρωθυπουργό, να ψάξεις κρυμμένα συναισθήματα, να βρεθείς μπροστά σε σημαντικά ιστορικά γεγονότα, να ερευνήσεις από κοντά βήμα προς βήμα μία απόπειρα δολοφονίας, να συμμετέχεις σε μία επανάσταση. Με τελικό αποτέλεσμα, ο Ελευθέριος Βενιζέλος να γίνει προσεγγίσιμος για ένα παιδί, η ιστορία να συναντήσει το παρόν, όλη η ιστορία της Ελλάδας να ζωντανέψει μέσα στο ίδιο το σπίτι του Ελευθερίου Βενιζέλου. Το σπίτι μέσω των προγραμμάτων ανοίγει τις πόρτες του στα παιδιά καθημερινά για ν’ αναπτύξουν τις ικανότητες τους, ν’ αντιληφθούν το χώρο επίσκεψής τους ως χώρο μάθησης, να αγαπήσουν το μνημείο, να γίνει η μάθηση μία ευχάριστη εμπειρία και η επίσκεψη τους μία αξέχαστη εμπειρία. Στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» σχεδιάζουμε εκπαιδευτικά προγράμματα με απώτερο στόχο όλων να διαδοθεί πανελλαδικά το όραμα του μεγάλου ηγέτη, το έργο του πολιτικού, η δράση του επαναστάτη, η πορεία της ζωής του ανθρώπου Ελευθερίου Βενιζέλου μέσα από τη φωνή των παιδιών που είναι η πιο χαρούμενη, η πιο ειλικρινής, η πιο δυνατή από όλες τις φωνές Επόμενος, στόχος για την Μουσειακή Συλλογή για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ; Πρωταρχικά στόχοι του Μουσείου (μετά τις εργασίες αποκατάστασης που ξεκινούν άμεσα), πέρα από την αυτονόητη προσέλευση του κοινού – εξειδικευμένου και μη – είναι η έρευνα και η εκπαίδευση, που υλοποιούνται μέσω ερευνητικών και μουσειοπαιδαγωγικών προγραμμάτων και εφαρμογών και με την παράλληλη χρήση νέων τεχνολογιών για τη στήριξη και προβολή του πολύπλοκου πλέγματος πληροφοριών που θα διακινείται εντός του μουσείου και θα διαπερνά όλες τις λειτουργίες του, οδηγώντας σε πολλαπλά επίπεδα διαδραστικότητας. Τα παραπάνω οδηγούν στη στήριξη της εκθεσιακής παρουσίασης του μουσείου, στη δημιουργία σταθμών πολυμέσων και στη χρήση διαδικτύου, στο σχεδιασμό ιστοσελίδας με πληροφορίες για τη συλλογή και τις δραστηριότητες του, στην πρόσβαση σε βάσεις δεδομένων, σε εκπαιδευτικό υλικό, σε εικονικές εκθέσεις, ακόμη και στο σχεδιασμό ηλεκτρονικών περιοδικών ή εκδόσεων.

Α Ν Ε Π Α Ι Σ Θ Η Τ Ω Σ

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Ο «Αχόρταγος»… της μαθητικής δημιουργίας

Κέρδος Ἔστι δὲ φύλον ἐν ἀνθρώποισι ματαιότατον, ὅστις αἰσχύνων ἐπιχώρια παπταίνει τὰ πόρσω, μεταμώνια θηρεύων ἀκράντοις ἐλπίσιν. ΠΙΝΔΑΡΟΣ Η διεθνής επιτροπή ατομικής ενέργειας είχε προειδοποιήσει τρία χρόνια πρίν το Τόκυο για την ανάγκη ανανέωσης των κανόνων ασφαλείας των πυρηνικών αντιδραστήρων. Ο κίνδυνος αφορούσε το ενδεχόμενο μεγάλων σεισμών. Μα για να εισακουστεί θα έπρεπε να μειωθεί το κέρδος σε σχέση με το κόστος παραγωγής. Η ιδιωτική εταιρεία που διαχειρίζεται τους πυρηνικούς αντιδραστήρες δεν ξεκίνησε εγκαίρως τον ψεκασμό των αντιδραστήρων με θαλασσινό νερό γιατί έτσι ήξερε πως θα προκαλούσε μη αναστρέψιμες βλάβες σε εγκαταστάσεις τεράστιας αξίας και η θετική διαφορά, το κέρδος σε σύγκριση με το κόστος παραγωγής θα μειωνόταν. Το κράτος πρόνοιας κοστίζει, γι’ αυτό όσοι δεν είχαν τους οικονομικούς πόρους ή τη βιολογική δύναμη να απομακρυνθούν από τις κατοικημένες περιοχές σε ακτίνα 19 χλμ από τη Φουκουσίμα, αφέθηκαν να περιμένουν το μοιραίο. Ο φόβος των φυσικών καταστροφών μετά την 11η Μαρτίου στην Ιαπωνία εκτιμούν οι επενδυτές θ’ αυξήσει τη ζήτηση των ασφαλιστικών προϊόντων γι’ αυτό και σπεύδουν ν’ αγοράσουν μετοχές ανάλογων εταιρειών γιατί η αύξηση αυτή της αξίας του αγαθού χωρίς να υποστεί αυτό καμιά βελτίωση οδηγεί στην υπεραξία κέρδος το οποίο θα καρπωθούν. Μα μέσα σ’ όλο αυτό το ίδιον κέρδος με την διαρκώς εξελισσόμενη τεχνολογία δημιουργήθηκε η δυνατότητα πρόσβασης ολοένα και μεγαλύτερου μέρους του παγκόσμιου πληθυσμού στην ίδια πληροφορία. Κέρδος; Ανεκτίμητο για τους πολίτες…. Βούλα Καντεράκη

Δύο ευχάριστες θεατρικές ώρες δημιουργίας και έκφρασης προσέφεραν οι μαθητές της ΕΠΑΣ Χανίων, το Σάββατο βράδυ στις 14 του Μάη σε ένα κοινό από φίλους και γνωστούς, μαθητές και συγγενείς, εκπαιδευτικούς και επισήμους. άνεργος, πεινασμένος και ανικανοποίητος Χανιώτης «Αχόρταγος» του Δημήτρη Ψαθά με την παρέα του, εργάστηκαν για μέρες και μήνες στις πολύωρες πρόβες, γέμισαν γέλιο και χαρά τους θεατές και τελικά νιώσανε την ικανοποίηση στην προσπάθειά τους, με το θερμό χειροκρότημα όλων μας. Ενήλικοι μαθητές οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της Επαγγελματικής Σχολής Χανίων, μαζί με τα μαθήματα, παράλληλα με τις δουλείες τους συνδύασαν τη μάθηση και τη δημιουργική τους έκφραση. Συνεργάστηκαν με τους καθηγητές τους, απομάκρυναν τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα που βιώνουν στην καθημερινότητά τους, φαντάστηκαν και δημιούργησαν. Σχεδόν ένας μήνας και φέτος, από τον Απρίλη στα Χανιά, γεμάτος μαθητική δημιουργία, καλλιτεχνική έκφραση στο θέατρο, στη μουσική, στο χορό, στις καλές τέχνες και γενικότερα στον Πολιτισμό. Μαθητές από πολλά σχολεία της πόλης, Γυμνάσια, γενικά και επαγγελματικά Λύκεια, ανέβηκαν στη σκηνή και σκόρπησαν με τη ζωντάνια και το ταλέντο τους, διάθεση και ομορφιά. Εκπαιδευτικοί, συνεργάτες, σε όλους τους ρόλους. Σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, μακιγιέρ, φωτογράφοι και βασικά υποστηρικτές και εμψυχωτές όλων των προσπαθειών. Το θέατρο, η μουσική, τα εικαστικά και ο χορός σμίξανε αρμονικά και μέσα από τη φαντασία και τη δημιουργικότητα των παιδιών, έγιναν παραστάσεις και έργα που μας ενθουσίασαν, μας μετάδωσαν την ενέργειά τους, κέρδισαν το θερμό χειροκρότημα όλων και τελικά μας γέμισαν αισιοδοξία για το μέλλον.

Όσες και όποιες παραστάσεις και να έβλεπες, συναισθήματα και σκέψεις προβλημάτιζαν και συχνά ενοχλούσαν. Είναι αλήθεια τα ίδια παιδιά αυτά που βλέπαμε, με Γράφει ο Γιώργος εκείνα που καθημερινά χαραΓώγουλος κτηρίζουμε, ως γκρίζα παιδιά του Internet, «βαρεμένα», άτολμα, ανέκφραστα και τόσα ακόμη στολισμένα επίθετα;

Ένα νόμισμα με δύο όψεις; Την ίδια στιγμή αναζητώντας τα κρυμμένα βλέμματα των συναδέλφων στα παρασκήνια, ένιωθες τη μεγάλη τους καρδιά, το απίστευτο φιλότιμο, την υπομονή και αναρωτιόσουν: «γιατί άραγε όλη αυτή η κατηγορία του δημοσιουπαλληλισμού;» Το σχολείο μπορεί να αποτελεί τον καθρέφτη της μικροκοινωνίας μας αλλά δεν παύει να είναι ο βασικότερος χώρος έκφρασης και δημιουργικής επικοινωνίας. Στις μέρες μας, όπου συχνά η καθημερινότητά μας είναι εγκλωβισμένη στα reality της οθόνης μιας τηλεόρασης, στον ψηφιακό κόσμο του ηλεκτρονικού υπολογιστή και του Διαδικτύου, στις σκιές του εαυτού μας και της οικονομικής κρίσης, ο εκπαιδευτικός κόσμος μπορεί να δώσει την ελπίδα και την αισιοδοξία για το μέλλον. Και για να γυρίσουμε στις ατάκες του «αχόρταγου»: Τη «μπλόφα» της καθημερινότητας κάποιοι τη «βλέπουν» και δίνουν τα «ρέστα» τους….

Η Συνωμοσία του θορύβου

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

“Σ’ ένα κόσμο όπου το 1% ελέγχει το 40% της περιουσίας του πλανήτη, όπου 34.000 παιδιά πεθαίνουν κάθε μέρα από φτώχια και αποτρέψιμες αρρώστιες και το 50% του πληθυσμού ζει με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα, είναι εμφανές ότι κάτι δεν πάει σωστά. Και είτε το θέλουμε είτε όχι, η επιβίωση των θεσμών και αυτονόητα της ίδιας της κοινωνίας, βασίζεται στο χρήμα. Για το λόγο αυτό η κατανόηση του θεσμού της νομισματικής πολιτικής είναι απαραίτητη για να καταλάβουμε γιατί οι ζωές μας είναι έτσι. Δυστυχώς, τα οικονομικά συχνά αντιμετωπίζονται με σύγχυση και ανία. Αμέτρητες, ασυνάρτητες οικονομικές εκφράσεις, σε συνδυασμό με επίφοβα μαθηματικά καταφέρνουν γρήγορα να αποτρέψουν τον απλό κόσμο απ’ την κατανόησή τους. Όπως και να ‘χει, όταν κάτι συνδυάζεται με πολύπλοκα οικονομικά δεδομένα, δημιουργεί μια μάσκα ειδικά φτιαγμένη για να κρύψει τις παραλύουσες κοινωνικές δομές. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ αποφασίζει ότι χρειάζεται ρευστό, οπότε καλεί την Federal Reserve και απαιτεί π.χ. 10 δις δολάρια. Η τράπεζα απαντά “φυσικά, θα αγοράσουμε 10 δις κυβερνητικών ομολόγων από εσάς”. Η κυβέρνηση παίρνει ένα κομμάτι χαρτί και ζωγραφίζει μερικά τυπικά σχήματα που ονομάζει χρηματικά ομόλογα. Στη συνέχεια θέτει σε αυτά μια αξία που να φτάνει τα 10 δις και τα στέλνει στην Federal Reserve. Ως αντάλλαγμα οι μάγκες της Fed τυπώνουν μερικά κομμάτια χαρτιού, μόνο που αυτοί τα ονομάζουν τραπεζογραμμάτια, στα οποία έχει επίσης θεωρηθεί αξία 10 δις. Η Fed παίρνει αυτά τα γραμμάτια και τα ανταλλάσσει με ομόλογα. Όταν ολοκληρωθεί η συναλλαγή, η κυβέρνηση τα καταθέτει σε τραπεζικό λογαριασμό. Από τη στιγμή της κατάθεσης αυτά γίνονται επίσημα χρήματα, αυξάνοντας το χρηματικό ανεφοδιασμό των ΗΠΑ κατά 10 δις. Μόλις δημιουργήσαμε 10 δις! Φυσικά αυτό το παράδειγμα είναι γενικό. Στην πραγματικότητα όλα γίνονται ηλεκτρονικά. Μόνο το 3% του Αμερικανικού νομίσματος υπάρχει στη φυσική του μορφή. Το υπόλοιπο 97% υπάρχει μόνο στους υπολογιστές. Τα κυβερνητικά ομόλογα είναι από τη φύση τους

“Σήμερα ορισμένα οικονομικά δεδομένα έχουν εκληφθεί ως αυτονόητα. Μια δεύτερη Διακήρυξη Δικαιωμάτων, όπου μια νέα βάση για την ασφάλεια και την ευημερία θα καθιερωθεί για όλους, είναι αναγκαία. Ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, φυλής ή θρησκείας. Ανάμεσά τους είναι το δικαίωμα σε χρήσιμη και αποδοτική εργασία. Το δικαίωμα των επαρκών απολαβών για τρόφιμα, ένδυση, ψυχαγωγία. Το δικαίωμα κάθε αγρότη να καλλιεργεί και να πουλά τα προϊόντα του σε τιμές που του εξασφαλίζουν μια αξιοπρεπή ζωή. Το δικαίωμα κάθε επιχειρηματία, μεγάλου και μικρού, να εμπορεύεται σε μια ατμόσφαιρα ελεύθερη. Ελεύθερη από αθέμιτο ανταγωνισμό και κυριαρχία από μονοπώλια στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Το δικαίωμα κάθε οικογένειας σε ένα αξιοπρεπές σπίτι. Το δικαίωμα στην επαρκή ιατρική περίθαλψη και η ευκαιρία να χαίρει κανείς καλής υγείας. Το δικαίωμα της προστασίας από τους οικονομικούς φόβους των γηρατειών, της αρρώστιας, των ατυχημάτων και της ανεργίας. Το δικαίωμα σε μια καλή εκπαίδευση. Όλα αυτά τα δικαιώματα σημαίνουν ασφάλεια. Όταν κερδηθεί αυτός ο πόλεμος, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να εφαρμόσουμε αυτά τα δικαιώματα των νέων στόχων της ανθρώπινης ευτυχίας και ευημερίας. Γιατί αν δεν υπάρχει ασφάλεια στην πατρίδα μας, δεν μπορεί να υπάρξει διαρκής ειρήνη στον κόσμο.” Φραγκλίνος Ρούσβελτ 1942

χρεωστικά όργανα. Κι όταν η Fed αγοράζει αυτά τα ομόλογα με λεφτά από αέρα, η κυβέρνηση υπόσχεται την αποπληρωμή των χρημάτων. Με άλλα λόγια, τα χρήματα δημιουργούνται λόγω χρέους. Έτσι διαστρέφεται η αξία του χρήματος και δημιουργείται “κεφάλαιο” απ’ το τίποτα. Γι’ αυτό και διαιωνίζεται το πρόβλημα του πληθωρισμού. Το κλασματικό αποθεματικό σύστημα της νομισματικής αύξησης είναι πρακτικά πληθωριστικό. Αυξάνοντας το χρηματικό ανεφοδιασμό, χωρίς να υπάρχει ανάλογη αύξηση αγαθών και υπηρεσιών στην οικονομία, έχει πάντα σαν αποτέλεσμα την υποτίμηση του νομίσματος. Σ’ αυτό το οικονομικό σύστημα το χρήμα είναι χρέος και το χρέος είναι χρήμα. Η αύξηση του ενός είναι ανάλογη της αύξησης του άλλου. Για να το πούμε διαφορετικά, κάθε δολάριο στο πορτοφόλι σας το χρωστάει κάποιος σε κάποιον. Γιατί μην ξεχνάτε:για να υπάρχουν χρήματα πρέπει να υπάρχουν δάνεια. Γι’ αυτό, αν όλοι στη χώρα μπορούσαν να πληρώσουν τα χρέη τους – μαζί και η κυβέρνηση – δε θα υπήρχε ούτε ένα δολάριο διαθέσιμο. Όσο δυσλειτουργικά κι αντίστροφα κι αν φαίνονται όλα αυτά, υπάρχει κάτι ακόμη που αφαιρέσαμε από την εξίσωση. Και είναι αυτό το στοιχείο της δομής που αποκαλύπτει την

ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ 80 ΒΑΜΒΑΚΟΠΟΥΛΟ / ΤΗΛ. 28210 88658

αληθινά απατηλή φύση του όλου συστήματος. Η εφαρμογή των τόκων. Όταν η κυβέρνηση δανείζεται λεφτά απ’ τη Fed ή όταν κάποιος δανείζεται λεφτά από τράπεζα, πρέπει πάντα να αποπληρώσει με τόκο. Αλλά αν όλα τα χρήματα δανείζονται από την Κεντρική Τράπεζα και διανέμονται από τις εμπορικές τράπεζες μέσω δανείων, μόνο αυτό που χαρακτηρίζεται ως “κεφάλαιο” δημιουργείται κατά το χρηματικό ανεφοδιασμό. Οπότε, που είναι τα χρήματα που θα καλύψουν τους τόκους; Δεν υπάρχουν. Οι διασταυρώσεις όλου αυτού του συστήματος είναι ιλιγγιώδεις, γιατί το συνολικό ποσό που θα οφείλεται στις τράπεζες πάντα θα υπερβαίνει το συνολικό ποσό που έχει δοθεί σε κυκλοφορία. Γι’ αυτό ο πληθωρισμός θα είναι πάντα παρών. Γιατί το επιπλέον χρήμα είναι απαραίτητο για να καλύψει το αιώνιο έλλειμμα του συστήματος, που δημιουργείται απ’ την ανάγκη να καλυφθούν οι τόκοι. Αυτό επίσης, σημαίνει ότι μαθηματικά η φυγοδικία και η πτώχευση είναι άρρηκτα δεμένες με το σύστημα κι ότι πάντα θα υπάρχουν φτωχές τσέπες που θα τραβάνε το ζόρι. Πάντα θα μεταφέρεται η πραγματική περι-

ουσία από τους ανθρώπους προς τις τράπεζες. Έτσι, αν δεν μπορείτε να πληρώσετε την υποθήκη σας θα χάσετε το σπίτι σας. Αυτό είναι εξοργιστικό, αν αναλογιστείτε ότι όχι μόνο είναι αναπόφευκτο δια μέσου του συστήματος του κλασματικού αποθέματος, αλλά και εξαιτίας το γεγονότος ότι τα χρήματα που σας δάνεισε η τράπεζα νομικά δεν υπήρχαν. Κάθε φορά Γράφει ο Γιώργος που δανείζεστε, τα Μανουσέλης λεφτά που σας δίνονται δεν είναι απλά πλαστά, αλλά πρόκειται για μια παράνομη φόρμα θεώρησης, που αυτοδίκαια ακυρώνει το ίδιο το συμβόλαιο γιατί η τράπεζα δεν είχε τα χρήματα εξ αρχής. Δυστυχώς, τέτοιες νομικές αντιλήψεις καταστέλλονται ή αγνοούνται και το παιχνίδι της αιώνιας μεταφοράς πλούτου και του αιώνιου χρέους συνεχίζεται. Πως μπορεί η κοινωνία να ξεχρεωθεί; Δεν μπορεί κι αυτό είναι το θέμα. Είναι ο φόβος να χάσουν την περιουσία τους, σε συνδυασμό με την ατέλειωτη πάλη για να τα βγάλουν πέρα με το χρέος και τον πληθωρισμό που βαραίνει το σύστημα, αναμεμιγμένο με την αναπόφευκτη σπανιότητα του ίδιου του χρηματικού εφοδιασμού που δημιουργείται από τόκους που δεν μπορούν να αποπληρώσουν, που κρατάνε τους σκλάβους στοιχισμένους σε γραμμή. Τρέχοντας σ’ ένα τροχό για ποντίκια, μαζί με εκατομμύρια άλλους, είναι η πραγματική δύναμη μιας αυτοκρατορίας που ωφελεί μόνο την ελίτ στην κορυφή της πυραμίδας. Η φυσική σκλαβιά απαιτεί οι σκλάβοι να τρέφονται και να στεγάζονται. Η οικονομική σκλαβιά απαιτεί οι σκλάβοι να τρέφονται και να στεγάζονται μόνοι τους. Είναι από τις πιο έξυπνες απάτες που δημιούργησε ποτέ ο κοινωνικός χειρισμός. Και στον πυρήνα του, είναι ένας αόρατος πόλεμος ενάντια στην ανθρωπότητα. Το χρέος είναι το όπλο για την κατάκτηση και την κοινωνική σκλαβιά και οι τόκοι είναι οι σφαίρες.” Zeitgeist

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Πρόσωπο : Στέλιος Ζερβάκης Θέμα: Θεατρική Ομάδα των καθηγητών του 1ου ΕΠΑΛ; Πως προέκυψε η Θεατρική Ομάδα των καθηγητών του 1ου ΕΠΑΛ; Υπήρχε ένας αρχικός πυρήνας που είχε κάποιες καλλιτεχνικές ανησυχίες και κάπου έπρεπε να τις εκφράσει. Οι θεατρικές παραστάσεις των μαθητών μας και η ενεργός συμμετοχή αυτού του πυρήνα στην πραγματοποίηση τους υπήρξε η αρχή. Όταν έπεσε η ιδέα να δημιουργηθεί θεατρική ομάδα από τους ίδιους τους καθηγητές, στην αρχή με επιφυλάξεις αλλά αμέσως μετά με ένα απρόβλεπτο ενθουσιασμό, στήθηκε όλη αυτή η ομάδα που οφείλω να πω ότι χρόνο με το χρόνο εμπλουτίζεται και με καινούργιους συναδέλφους που με μεγάλη τους ευχαρίστηση συμμετέχουν. Οφείλω να πω όμως ότι όλη αυτή η προσπάθεια δεν θα είχε το σημερινό αποτέλεσμα αν δεν υπήρχαν δυο καθοριστικούς παράγοντες. 1ον η παρουσία στο σχολείο της συναδέλφου της Άννας Σαράντου η οποία κατάφερε να μας εμπνεύσει, να μας καθοδηγήσει και βέβαια και να σκηνοθετήσει τις παραστάσεις μας. 2ον το γενικότερο κλίμα που έχει διαμορφωθεί στο σχολείο μας και ανάμεσα στα μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων. Οι άριστες σχέσεις συνεργασίας, οι καλές προθέσεις όλων μας και η αντίληψη ότι πρώτα και κύρια μπαίνει το «εμείς» και κατόπιν το «εγώ», έχουν συμβάλλει στο να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες αλλά και οι προϋποθέσεις για να στηθεί όλο αυτό το εγχείρημα που θέλω να με πιστέψετε ότι είναι πολύ δύσκολο και απαιτητικό. Αποτελεί εργαλείο μια τέτοια δραστηριότητα και για την καλύτερη λειτουργία του σχολείου ; Το σχολείο δεν είναι μόνο η πιστή τήρηση του ωρολογίου και του αναλυτικού προγράμματος. Κατά τη γνώμη μου ένα σχολείο θα πρέπει να είναι ανοικτό στην κοινωνία, θα πρέπει να παράγει πολιτισμό και να καλλιεργεί αξίες που δυστυχώς τείνουν να χαθούν. Όταν πραγματοποιούνται τέτοιες προσπάθειες που σκοπό έχουν τη συνεργασία, τη σύσφιξη των σχέσεων, το «άνοιγμα» του σχολείου στο εξωτερικό περιβάλλον, τη δυνατότητα να βοηθηθούν κοινωνικές ομάδες, τότε τι καλύτερο θα μπορούσε να υπάρξει ούτως ώστε να λειτουργήσει ένα σχολείο καλύτερα; Όλα αυτά θεωρώ ότι είναι ένα από τα καλύτερα μαθήματα που μπορούμε να δώσουμε στους μαθητές μας. Και ξέρετε όλα αυτά οι μαθητές τα αντιλαμβάνονται. Τα εισπράττουν και αυτό

φαίνεται και στη εκπαιδευτική διαδικασία. Με αυτή την έννοια και βέβαια αυτή μας η δραστηριότητα αποτελεί εργαλείο από τη στιγμή που έχουμε απτά αποτελέσματα. Γενικά ποια είναι η αντιμετώπιση της εκπαιδευτικής κοινότητας αλλά και της Χανιώτικης κοινωνίας στην προσπάθεια σας; Αν κρίνουμε από τη μαζική στήριξη τους τα προηγούμενα χρόνια αλλά και από τα μηνύματα που παίρνουμε και αφορούν τη φετινή μας παράσταση, νομίζω ότι όταν ξεκινούσαμε στην αρχή, ούτε ο πιο αισιόδοξος από μας θα μπορούσε να φανταστεί πως θα είχαμε τέτοιας μορφής στήριξη. Τους ευχαριστούμε όλους μέσα από την καρδιά μας. Θα θέλαμε όμως αυτή μας η προσπάθεια να βρει και άλλους μιμητές. Εννοώ από τα σχολεία. Θα ήταν μεγάλη μας χαρά να δούμε κι άλλα σχολεία κι άλλους συναδέλφους να δημιουργούν και να εκφράζονται. Ξέρετε οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων κρύβουν μεγάλη δύναμη μέσα τους, απλά πρέπει να βρουν τρόπους να τη διοχετεύσουν δημιουργικά. Να είναι σίγουροι ότι θα κερδίσουν πολλά και σε προσωπικό αλλά και σε επαγγελματικό επίπεδο. Για δεύτερη χρονιά με κλασική κωμωδία. Γιατί άραγε; Είναι πολύ απλό. Στη σημερινή δύσκολη κατάσταση που βιώνουμε έχουμε ανάγκη το γέλιο. Το γέλιο που εκφράζει τα ανθρώπινα συναισθήματα, που σε κάνει να νιώθεις ευχαρίστηση, που σε αποσυμπιέζει από την καθημερινότητα. Οι κλασικές ελληνικές κωμωδίες αυτό το γέλιο το προσφέρουν αβίαστα. Ελπίζουμε κι εμείς με τη σειρά μας να το μεταφέρουμε στις παραστάσεις μας. Να ξέρετε πάντως ότι όλοι εμείς στη διάρκεια της προετοιμασίας, στις πρόβες, γελάσαμε πολύ. Μα πάρα πολύ. Δεύτερη χρονιά διαθέτετε τα έσοδα της παράστασης στον ΟΡΙΖΟΝΤΑ… Είναι η τρίτη χρονιά. Τα έσοδα πράγματι διατίθενται στον ΟΡΙΖΟΝΤΑ. Ένας Σύλλογος εθελοντικής προσφοράς, με πλούσια κοινωνική δράση στα Χανιά, που στηρίζει παιδιά και ενήλικες με νεοπλασματικές παθήσεις. Η διαφάνεια που τον χαρακτηρίζει στις συναλλαγές του είναι ένα κριτήριο. Η δράση του και η αποτελεσματική στήριξη του κυρίως σε παιδιά που στη ζωή τους στάθη-

Πληροφορίες για την παράσταση … «Ο Θάνατος σου η ζωή μου» Κλασική κωμωδία ηθών του εξαιρετικού Αλέκου Σακελλάριου που πραγματεύεται ένα αιώνιο ερώτημα: Αξίζει κανείς να πατήσει επί πτωμάτων προκειμένου να πλουτίσει; Πρωτοπαίχθηκε το 1956 με τον αξέχαστο Βασίλη Λογοθετίδη και ήταν από τις λίγες θεατρικές παραστάσεις της εποχής που δεν γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία. Η συνέχεια όμως επί της σκηνής καν λιγότερο τυχερά από άλλα παιδιά είναι άλλο ένα κριτήριο. Από τη στιγμή που αυτά τα κριτήρια τηρούνται και συνυπάρχουν στο ακέραιο δε βλέπουμε το λόγο να μη συνεργαστούμε. Τα σχεδία σας; Δε σταματάμε. Έχουμε αυτές τις έξι παραστάσεις στο Βενιζέλειο Ωδείο Χανίων από 25 έως 30 Μαΐου, έχουμε και κάποιες άλλες προτάσεις για μετά, αποφασίζουμε όλοι μαζί σαν ομάδα και βλέπουμε. Από το επόμενο σχολικό έτος ξεκινάμε το στήσιμο κάτι άλλου. Δεν το έχουμε βέβαια αποφασίσει ακόμα αλλά να είστε σίγουροι πως δε θα δυσκολευτούμε και πολύ να το αποφασίσουμε.

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Camera Obscura

Ο Σάββας Κόης στην Camera Obscura

Πως ξεκίνησε η εμπλοκή σου με τη φωτογραφία; Η πρώτη επαφή ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 80 με μια δανεική φωτογραφική μηχανή, έκτοτε πάντα είχα μια μηχανή μαζί μου, περισσότερο για να φωτογραφίζω τα διάφορα μέρη που επισκεπτόμουν. Η σοβαρή εμπλοκή μου όμως με την φωτογραφία ξεκίνησε περίπου πριν 6 χρόνια. Επιβάλλεται μια φωτογραφία να αφηγείται πράγματα και καταστάσεις ή όχι; Γενικά στην τέχνη θα έλεγα ότι τίποτε δεν επιβάλλεται, και επειδή η φωτογραφία βασίζεται στην παρατήρηση του κόσμου μας και σε ότι συμβαίνει γύρω μας, ο φωτογράφος ενδεχομένως να επηρεάζεται από πράγματα και καταστάσεις και να δημιουργεί φωτογραφίες είτε με άμεσο, είτε με έμ-

Συνέντευξη Ματθαίος Φραντζεσκάκης

Ο Σάββας Κόης γεννήθηκε στα Χανιά το 1964. Με την φωτογραφία ασχολείται σε ερασιτεχνικό επίπεδο, έχει παρακολουθήσει σεμινάρια και μαθήματα φωτογραφίας από την Φωτογραφική Λέσχη Χανίων (ΛΕΦΚΙ) της οποίας αποτελεί μέλος του Δ.Σ. καθώς επίσης επιμελείται τα μαθήματα ψηφιακής επεξεργασίας στα νέα μέλη. Φωτογραφίες του έχουν διακριθεί/εκτεθεί σε πολλούς διαγωνισμούς/εκθέσεις του εσωτερικού και του εξωτερικού. μεσο αλλά μπορεί και με καθόλου αφηγηματικό τρόπο, δηλαδή με πιο αφηρημένες έννοιες. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις… Ως γνωστόν η φωτογραφία είναι κατά κύριο λόγο αφαιρετική τέχνη, υπάρχουν λοιπόν φωτογραφίες που με λιγοστά στοιχεία μπορούν να προκαλέσουν ερεθίσματα και συναισθήματα στον θεατή που θα χρειάζονταν πολύ περισσότερες από χίλιες λέξεις να τα περιγράψουν. Από την καλλιτεχνική στην δημοσιογραφική φωτογραφία είναι μεγάλος ο δρόμος; Καθόλου μεγάλος, και σίγουρα αμφίδρομος. Η ιστορία της φωτογραφίας έχει αποδείξει ότι το ένα είδος έχει επηρεάσει το άλλο πολύ έντονα, ακόμα και στους μεγαλύτερους φωτογράφους. Υπάρχει κάτι που θέλεις αλλά δεν έχεις καταφέρει να φωτογραφίσεις ; Αν και από πολλούς επικρατεί η άποψη ότι στην καλλιτεχνική φωτογραφία έχουν φωτογραφηθεί τα πάντα, πιστεύω ότι η κάθε στιγμή μπορεί να περιέχει μια φωτογραφία, και αυτό αποτελεί για τον κάθε φωτογράφο μια νέα φωτογραφική ανακάλυψη.

ΦΥΛΛΟ

χρήση ΙΧ φαντάζει σχεδόν μαζοχιστική τάση.

Είναι λάτρεις του ποδηλάτου και κινούνται και στην πόλη. Ή καλύτερα προσπαθούν να κινούνται στην πόλη. Μετακινούνται, προβληματίζονται και προβληματίζουν, παρεμβαίνουν, διασκεδάζουν, παίζουν... Μαζί μας οι «Ποδηλάτρεις»… Μιχάλης Νικολακάκης Ματθαίος Φραντζεσκάκης Πως δημιουργήθηκε η συλλογικότητα «Ποδηλάτρεις»; Από την ευτυχή συγκυρία να βρεθούν στο « ίδιο μέρος και ώρα» άνθρωποι που αγαπούν το ποδήλατο. Ποιες είναι οι δραστηριότητες των «Ποδηλάτρεων»; - ποδηλατοπορείες, - διεκδίκηση για το ποδήλατο με παρεμβάσεις σε δημοτικά συμβούλια και δημοσίευση κειμένων στον τοπικό τύπο, - κατασκευή ποδηλατοδρόμων, - δράσεις όπως τα κοινόχρηστα Μπλε Ποδήλατα, - εθελοντική συνεισφορά σε θέματα παιδείας (φάκελος «ποδηλατώ με ασφάλεια» ,ποδηΛάτρεις 2007) -το Φεγγάρι στη ρόδα (το ετήσιο παιχνίδι μας), -αλλά και άλλα παιχνίδια (βλ Alleycat) και πολλές εκδρομές,. - φεστιβάλ ποδηλατικών ταινιών, έκθεση τέχνης (ακτίνα Χ) για το ποδήλατο Λειτουργούμε με άξονα τις αποφάσεις της εβδομαδιαίας μας ανοιχτής συνέλευσης όπου και γίνονται όλες εκείνες οι ζυμώσεις απόψεων και ιδεών που θα παράξουν όλα τα παραπάνω ( δείτε και www.podilatreis.gr) Τι ποσοστό των συμπολιτών μας εκτιμάτε ότι χρησιμοποιούν σήμερα ποδήλατο για τις καθημερινές του μετακινήσεις και τι προ-

βλήματα αντιμετωπίζουν; Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε με ακρίβεια. Το μόνο που είμαστε σίγουροι είναι ότι τα ποδήλατα έχουν πολλαπλασιαστεί τρομερά στα Χανιά. Το βλέπεις στους δρόμους. Πριν 4-5 χρόνια συνθηματικά πολλές φορές χτυπούσαμε το κουδουνάκι μεταξύ μας οι ποδηλάτες, ακόμα και αν ήμασταν άγνωστοι. Τώρα συναντάς τόσα πολλά σε κάθε δρομολόγιό σου που θα ήσουν γραφικός αν συνέχιζες. Αλλά και τα ποδηλατάδικα της πόλης, είναι από τους ελάχιστους επαγγελματίες που δεν έχουν προβλήματα λόγω κρίσης. Με ποιους τρόπους θα μπορούσε να αυξηθεί η χρήση του ποδηλάτου στα Χανιά; Με ποδηλατόδρομους, γενικό συγκοινωνιακό σχεδιασμό, πεζοδρομήσεις, περισσότερα ΜΜΜ και πιο εκτεταμένο δίκτυο αυτών, αποθάρρυνση της χρήσης ΙΧ, (ειδικά στο κέντρο), κοινόχρηστα ποδήλατα, παιδεία, παιδεία και παιδεία, για να έχουμε σε 20 χρόνια "φυσικούς" ποδηλάτες που θα θεωρούν αδιανόητο να κατεβαίνουν στο κέντρο με το αυτοκίνητο. Αλλά και με έναν επαναπροσδιορισμό των συνηθειών μας ως κάτοικοι αυτής της πόλης. Ναι, μπορείς να μην πάρεις το αυτοκίνητο στη δουλειά αν μένεις κοντά (με ένα χρόνο υποχρεωτική "θητεία" σε μια πόλη σαν την Αθήνα-ίσως και επανεκτιμούσαμε τον όρο απόσταση). Ο χρόνος και το χρήμα που γλιτώνεις με το ποδήλατο είναι τόσο σημαντικά, που η

Το «φεγγάρι στη Ρόδα» Τι είναι και πως προέκυψε η ιδέα για το «φεγγάρι στη Ρόδα»; Το φεγγάρι στη Ρόδα, ως τίτλος σημαίνει Πανσέληνος στην κρητική διάλεκτο. Είναι ένα ποδηλατικό παιχνίδι πόλης και ταινία μικρού μήκους που δεν μπορεί να παρομοιασθεί με κάτι. Πρέπει να το ζήσεις. Η ιδέα προέκυψε μέσα από τα "ποδηλατρικά μυαλά" και βελτιώθηκε μέσα στα χρόνια. Διοργανώνεται από τους Ποδηλάτρεις αλλά και εκτελείται από όλους τους παίκτες, που είναι και αυτοί με την σειρά τους εν δυνάμει Ποδηλάτρεις. Είναι σαν ένα παιχνίδι που ανήκει στην ίδια την πόλη. Πείτε μας μερικές αναμνήσεις από τις προηγούμενες δύο διοργανώσεις «φεγγάρι στη Ρόδα»; Χμμ..ποδηλάτης να πέφτει στην θάλασσα οικειοθελώς, "γάμος" στην Μητρόπολη με αψίδα ποδηλάτων, μποτιλιάρισμα από ποδήλατα, δημόσιο "στριπτίζ"(κατάλληλο), ενήλικες να γκρινιάζουν, να ορύονται ακόμα και να βουρκώνουν για κάποιου είδους αδικίες στο παιχνίδι (αποδεικνύοντας πόσο παθιασμένα σαν παιδια μπορούν να παίξουν). Επίσης αξέχαστος ήταν και ο διάλογος μεταξύ μιας μητέρας και του παιδιού της, όντας αργά το βράδυ 02.30 περίπου και το παιδί να παρακαλάει την μητέρα να πάνε σπίτι ενώ η μητέρα του έλεγε: Όχι, ακόμα, σε λίγο. Τέλος λίγοι μπορούν να ξεχάσουν την σχεδόν συγκινητική ατμόσφαιρα στο π. λιμάνι πέρυσι, με την συσκότιση και τα 500 κόκκινα φωτάκια ποδηλάτου να αναβοσβήνουν κατά μήκος του λιμανιού. Τι σχεδιάζετε για το φετινό «φεγγάρι στη Ρόδα»; Αυτή ερώτηση αφορά άκρως απόρρητα "κρατικά" μυστικά. Πιο εύκολα θα μάθαινες που έμενε ο Μπιν Λαντεν παρά τί σχεδιάζουμε για το Φεγγάρι 4. Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι λέγεται POST OFFICE. Tα υπόλοιπα θα τα μάθετε την Τετάρτη, 18 Μαΐου, στις, 20.32, στην Αγορά...

Πως οραματίζεστε τις συγκοινωνίες στην πόλη των Χανιών; Αστικά λεωφορεία με δίκτυο εξαπλωμένο παντού και που δε θα επιβαρύνει με τις αφετηρίες του το κέντρο της πόλης. Η Αγορά είναι περικυκλωμένη με αφετηρίες λεωφορείων, εμποδίζοντας αρκετά τη ροή των αυτοκινήτων. Κυκλικά mini-bus σε περιοχές χαμηλής κίνησης. Αφετηρίες και τερματισμοί λεωφορείων με πάρκινγκ για την μεταβίβαση οδηγών ΙΧ, αποδοχή επιβίβασης ποδηλάτων στα λεωφορεία, ειδικά σε δρομολόγια σε περιοχές έντονης κλίσης (βλ.Κουνουπιδιανά) . Με στάσεις και φωτεινούς σηματοδότες ενημέρωσης της πορείας του λεωφορείου. Τι εμπόδια βλέπετε να υπάρχουν στην υλοποίηση αυτού του οράματος; Η εύκολη δικαιολογία τύπου: "λεφτά δεν υπάρχουν", ή "ο Καλλικρατικός Δήμος δεν έχει οργανωθεί ακόμα" είναι όπως είπαμε δικαιολογίες. Υπάρχουν πράγματα που μπορούν να γίνουν χωρίς πολλά έξοδα. Ακόμα και η απλή τήρηση του ΚΟΚ που είναι εντελώς ανέξοδη θα μπορούσε να βελτιώσει το κυκλοφοριακό. Χρειάζεται γενικός σχεδιασμός από ειδικούς και όχι αποσπασματικές κινήσεις. Επίσης πρέπει να αρχίσουν να καταλαβαίνουν οι τοπικοί άρχοντες ότι το "πολιτικό κόστος" για την λήψη κάποιων μέτρων είναι ελάχιστο σε σχέση με το μακροπρόθεσμο πολιτικό, μα κυρίως κοινωνικό κέρδος. Οι κάτοικοι των Χανίων έχουν αισθητήρια ποιότητας και ακόμα και αν προσωρινά τους χαλάσεις τη συνήθειά τους, θα το εκτιμήσουν αμέσως μετά.

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Συμπόσια Ελληνικής Γαστρονομίας Τι μπορεί να εκφράζει ένα συμπόσιο γαστρονομίας στις μέρες μας; Σε ποιο βαθμό μπορεί να συμβάλει στην αναζήτηση της όποιας γαστρονομικής ταυτότητας μας; Αλλά και που μπορεί να βρίσκεται η συμβολή του σε μια αναπτυξιακή προοπτική; Τα παραπάνω ήταν η αφορμή για να κάνουμε την συνέντευξη που ακολουθεί με την ερευνήτρια της Ιστορίας της Διατροφής Mαριάνα Καβρουλάκη η οποία διοργανώνει με την ΙΛΑΕΚ το 1ο Συμπόσιο Ελληνικής Γαστρονομίας “Κρητική Κουζίνα: Ιστορία, Εξέλιξη, Ερωτηματικά και Απαντήσεις (;)” στα Καράνου Χανίων, 16-17 Ιουλίου 201. Συνέντευξη Ματθαίος Φραντζεσκάκης

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Τι είναι τα Συμπόσια Ελληνικής Γαστρονομίας; Τα Συμπόσια Ελληνικής Γαστρονομίας είναι συναντήσεις που επαναλαμβάνονται σε διετή βάση και είναι αφιερωμένες σε όλες τις διαστάσεις του ελληνικού φαγητού και ποτού. Σ’ αυτές περιλαμβάνονται όσες έχουν να κάνουν με τη γεωγραφία, την εθνότητα, την ερευνητική μεθοδολογία, την ιστορία, την κοινωνία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, το περιβάλλον, τον πολιτισμό, την πολιτική και τις πολιτικές, την οικονομία, την ταυτότητα, την τέχνη, τη λογοτεχνία, την τεχνολογία, τη φιλοσοφία, την ηθική, το φύλο κ.α. Το πρώτο συμπόσιο έχει σαν γενικό θέμα την Κρητική κουζίνα αλλά και στα υπόλοιπα συμπόσια μια συνεδρία θα είναι απαραιτήτως αφιερωμένη στη διατροφική κουλτούρα της Κρήτης. Ο στόχος σας μέσα από αυτή την δραστηριότητα; Να συγκεντρώσουμε αρχαιολόγους, ιστορικούς, εθνολόγους, ανθρωπολόγους, κοινωνιολόγους, εθνοβοτανολόγους, βοτανολόγους, γεωπόνους, ιστορικούς τέχνης, φιλόλογους, λαογράφους, δημοσιογράφους, σεφ, άλλους επαγγελματίες της εστίασης, κηπουρούς, εραστές της μαγειρικής κ.λ.π. ενθαρρύνοντας τους παράλληλα για πρωτότυπη έρευνα στον τομέα της ελληνικής διατροφής αλλά και για συγκριτικές μελέτες ανάμεσα σε πληθυσμούς δικούς μας και πληθυσμούς των Βαλκανίων και της ανατολικής Μεσογείου. Εξίσου σημαντικός στόχος είναι η έκδοση των πρακτικών των συμποσίων και η διάθεσή τους τόσο σε ειδικούς όσο και σε μη εξειδικευμένο κοινό, ελπίζοντας έτσι ότι θα κάνουμε προσιτή την έρευνα και τη μελέτη του φαγητού σε ένα πιο πλατύ κοινό. Για εμάς έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον

και η εμπλοκή των μικρών τοπικών κοινωνιών στην πραγματοποίησή των συμποσίων. Γι΄αυτό άλλωστε θα τα κρατήσουμε έξω από τις μεγάλες πόλεις. Η διατροφή είναι τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο πολλών συζητήσεων, σε ποιο βαθμό αυτή η συζήτηση πιστεύεται ότι είναι ουσιαστική και όχι απλά εργαλείο δημοσίων σχέσεων; Έχετε δίκιο ότι η διατροφή είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων τα τελευταία χρόνια και πολύ συχνά είναι ένα εργαλείο για καλές δημόσιες σχέσεις. Ωστόσο δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι γίνεται αξιόλογη δουλειά από αρκετούς ερευνητές. Εμείς θέλουμε να διοχετεύσουμε σ’ αυτά τα συμπόσια το ενδιαφέρον που υπάρχει για την διατροφή και τη μαγειρική συγκεντρώνοντας αυτούς ακριβώς τους ανθρώπους. Αν και με μια πρώτη ματιά τα γνωστικά τους αντικείμενα δεν έχουν κάτι κοινό μεταξύ τους, σαν σύνολο συμπληρώνουν το παζλ που λέγεται φαγητό και ιστορία της διατροφής στην Ελλάδα. Επιπλέον, αν μας ενδιέφεραν οι δημόσιες σχέσεις τα συμπόσια της Ελληνικής Γαστρονομίας θα είχαν έδρα μια από τις μεγάλες πόλεις της Κρήτης ή την ίδια την Αθήνα και κυρίως δεν θα είχαν ερευνητικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Είμαστε λοιπόν αφοσιωμένοι στην υλοποίησή τους, χωρίς να κάνουμε ελιγμούς σε υπουργεία και αρμόδιες υπηρεσίες, ωστόσο κάθε άλλο παρά είμαστε αβοήθητοι. Γι’ αυτό ευχαριστούμε από καρδιάς τους κατοίκους των Καράνων που θα επιφορτιστούν ένα μεγάλο μέρος της προετοιμασίας και φιλοξενίας, τους εθελοντές – Έλληνες και ξένους- αλλά και τις εταιρείες και τα περιοδικά που έσπευσαν να μας βοηθήσουν χωρίς δεύτερη κου-

βέντα, όπως η Ανέκ, το taksidi2greece.net, το περιοδικό Στιγμές κ.α. Η Κρητική Διατροφή αποτελεί μήλον έριδος συχνά σε αυτές τις συζητήσεις. Ποια είναι η άποψη σας; Εννοείτε σε σχέση με τη Μεσογειακή Διατροφή; Στην πραγματικότηα δε μπορούμε να μιλάμε για Μεσογειακή Διατροφή αλλά για μεσογειακές κουζίνες και μεσογειακά διατροφικά σχήματα. Εξάλλου ούτε σε κάθε χώρα υπάρχει μια μόνο κουζίνα. Όσον αφορά στην Ελλάδα τι σχέση έχει η διατροφή της Κρήτης μ’ αυτή της βόρειας Ελλάδας, ειδικά παλιότερα που οι άνθρωποι στήριζαν το φαγητό τους κυρίως σε τοπικά προϊόντα; Αλλά και στην ίδια την Κρήτη για κουζίνες πρέπει να μιλάμε που έχουν διαμορφωθεί εξαιτίας πολλών παραγόντων. Η γεωγραφία, οι κατακτήσεις, το εμπόριο, η οικονομία, το βιοτικό επίπεδο, οι πολιτικές και η πολιτική, οι νέες τροφές, η αστικοποίηση, η τεχνολογία, ο τουρισμός, η επαφή με άλλες κουλτούρες κ.α. έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στο Κρητικό φαγητό. Φυσικά στο παρελθόν η διατροφή των Κρητικών ήταν πιο υγιεινή. Αλλά μη ξεχνάτε ότι στην περίφημη Κρητική μακροζωία δεν έπαιζε ρόλο μόνο το φαγητό αλλά και ένας τελείως διαφορετικός τρόπος ζωής. Για φανταστείτε πόσα χιλιόμετρα έκανε ημερησίως ο Κρητικός που ζούσε σε αγροτικές περιοχές. Αυτόν τον τρόπο ζωής έχουμε χάσει σήμερα. Πόσο κοντά είμαστε στο να εντάξουμε την Κρητική Διατροφή σε αναπτυξιακά μοντέλα; Είμαστε πολύ πιο κοντά απ’ ότι ήμασταν 5 χρόνια πριν αλλά αρκετά μακριά από αυτό που είναι ο γαστρονομικός παράδεισος της Τοσκάνης. Το ενθαρρυντικό είναι ότι υπάρχει αλλαγή νοο-

τροπίας αφού επιτέλους καταλάβαμε ότι οι τοπικές κουζίνες αποτελούν μέρος της ταυτότητας του τόπου στον οποίο αναπτύσσονται. Eπίσης αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε ότι για να παίξει η κουζίνα μιας περιοχής πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομική ανάπτυξή της πρέπει να περιβληθεί με ποιότητα συνέπεια και συνέχεια. Βεβαίως χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμη στους τουριστικούς προορισμούς γιατί η έλλειψη ποιότητας είναι ένα πρόβλημα που ταλανίζει τις γαστρονομικές τους υπηρεσίες. Πιστεύω ότι θα υπάρξει μεγάλη διαφορά από τη στιγμή που οι ξενοδόχοι και οι εστιάτορες αντιληφούν ότι μπορούν να γίνουν πρεσβευτές της γαστρονομίας της Κρήτης και στραφούν τόσο στις τοπικές κουζίνες όσο και σε δημιουργικές, αναθεωρημένες απόψεις τους. Η κουζίνα πέρα από τουριστικό προιόν είναι ένα σπουδαίο πολιτιστικό αγαθό το οποίο μπορεί να γίνει σημαντικός πόλος έλξης. Ως τέτοιο νομίζω ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πόσω μάλλον που η Κρητική διατροφή έχει δύο ισχυρά ατού: χρησιμοποιεί πρώτες ύλες που χαρακτηρίζονται από την εντοπιότητα και συνδέεται με ένα υγιεινό τρόπο ζωής. Τα σχέδια σας ποια είναι για το μέλλον ; Να γίνουν τα συμπόσια χώρος διαλόγου και γόνιμης ανταλλαγής ιδεών και να περιβληθούν με παράλληλες εκδηλώσεις και εργαστήρια. Σ’ αυτό εδώ το πρώτο συμπόσιο θα έχουμε τη χαρά να παρουσιάσει τη δουλειά της μια πολύ ταλαντούχα νέα φωτογράφος, η Ευαγγελία Βουτσάκη. Εχω και πολλά άλλα σχέδια για τα συμπόσια αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλήσουμε γι’ αυτά.

Σε προσωπικό επίπεδο συνεχίζω το project της Εδώδιμης Ιστορίας που αφορά την αναπαραγωγή ή ερμηνεία γευμάτων από ιστορικές περιόδους, συνήθως σύμφωνα με τις αρχές της πειραματικής αρχαιολογίας, και των Εδώδιμων Ιστοριών που πραγματεύονται τη χρήση του φαγητού ως αφηγηματικό μέσο. Παράλληλα συνεχίζω την έρευνα για τη διατροφή σε περιόδους κρίσης.

H Mαριάνα Καβρουλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά της Κρήτης αλλά ζει στην Αθήνα. Έχοντας σπουδές στην αρχαιολογία και κοινωνιολογία και αδιάκοπη περιέργεια για την ιστορία του φαγητού, της οικιακής οικονομίας και των συμπεριφορών στο τραπέζι, ασχολείται από το 2000 με αυτούς τους τομείς αλλά και με την πειραματική αναπαραγωγή αρχαίων μαγειρικών μεθόδων και συνταγών. Eίναι εμπνεύστρια και συνδιοργανώτρια με την Ι.Λ.Α.Ε.Κ. των Συμποσίων της Ελληνικής Γαστρονομίας (www.hellenicgastronomy.wo rdpress.com) και δημιουργός της «Εδώδιμης Ιστορίας» (αναπαραγωγή και ερμηνεία γευμάτων από διάφορες ιστορικές περιόδους) και των «Εδώδιμων Ιστοριών» (το φαγητό ως αφηγηματικό μέσο). Βρίσκεται πίσω από το Inside food του Pathfinder, ενώ από το 2007 παρουσιάζει θέματα που αφορούν το φαγητό στην Ελλάδα, στο site “History of Greek Food” ( www.historyofgreekfood.org). Είναι η συγγραφέας της Γλώσσας της Γεύσης, λεξικού της ιστορίας της ελληνικής γαστρονομίας (εκδ. Άσπρη Μέρα) και της Περιπέτειας της διατροφής της Ελλάδας (υπό έκδ. Εστία).

Η δημόσια εκπαίδευση στα χρόνια του Μνημονίου πανεπιστημιακών και τεχνολογικών ιδρυμάτων είναι πολιτική εξορθολογισμού του εκπαιδευτικού συστήματος. Όμως η ίδρυση σχολείων και ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να παρουσιάζεται ως μια αυθαίρετη αντικοινωνική πρακτική. Τα σχολεία, τα πανεπιστημιακά ή τεχνολογικά ιδρύματα δεν είναι καφενέδες, επιχειρήσεις που δεν έχουν πελάτες, και τους βάζουμε λουκέτο, γιατί δεν «βγαίνουν» οικονομικά. Αναζητάμε τα αίτια, τα δομικά, τα πολιτικά, τα οικονομικά και αυτά που σχετίζονται με τη νοοτροπία της κοινωνίας και στη συνέχεια επανασχεδιάζουμε την εκπαιδευτική πολιτική. Δεν είναι δα κι όλα για γκρέμισμα. Οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις ειδικά των σχολείων της επαρχίας έχουν να κάνουν με την ανικανότητα και την αποτελεσματικότητα των εκάστοτε κυβερνητικών πολιτικών να δημιουργήσουν υποδομές και να προσφέρουν κίνητρα επαναπροώθησης ενός μέρους του ελληνικού πληθυσμού των πόλεων στα χωριά και την επαρχία, περιοχές που είχε εγκαταλείψει για λόγους εργασιακής ανασφάλειας ή χαμηλού βιοτικού επιπέδου. Τα πανεπιστημιακά και τεχνολογικά ιδρύματα πάλι δεν δημιουργήθηκαν, για να προάγουν μόνο την παιδεία. Τα ιδρύματα αυτά δημιουργήθηκαν, για να προάγουν την επιστημονική και κοινωνική πρόοδο, να προωθήσουν την οικονομική και τεχνολογική ανάπτυξη της τοπικής κοινωνίας αλλά και γενικότερα της χώρας. Δημιουργήθηκαν για λόγους αναπτυξιακούς και αποκεντρωτικούς Αν

δεν το κατάφεραν, και αναφέρομαι στα 24 τμήματα ΤΕΙ, τα οποία κρίθηκαν «χρεωκοπημένα», ευθύνονται και πάλι οι εκπαιδευτικοί πολιτικοί σχεδιασμοί δεκαετιών, οι οποίοι άφηναν στο περιθώριο της εκπαιδευτικής πραγματικότητας την τεχνική εκπαίδευση. Άλλωστε οι λανθασμένες πολιτικές αναπαράγουν και εδραιώνουν κοινωνικά στερεότυπα στη συνείδηση των πολιτών. Όσο για την «ανομία», το πολιτικό σύστημα κατέχει τα πρωτεία, από τα πολύκροτα-και ατιμώρητα- οικονομικά σκάνδαλα μέχρι την παράνομη και αντισυνταγματική επιβολή του Μνημονίου στον ελληνικό λαό. Ούτε το επιχείρημα ότι υπάρχει έλλειψη κανόνων σ’ ένα σύστημα που φτιάχνει τον αυριανό πολίτη υφίσταται, γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα είναι δημιούργημα της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο σχεδιάζει και θέτει τους κανόνες, με συνδιαμορφωτές τους μεγαλοσυνδικαλιστές του χώρου και τα οικονομικά λόμπι και όχι τους μάχιμους εκπαιδευτικούς. Το υπουργείο θα διαθέσει υπέρογκα κονδύλια σε εταιρεία ψηφιακής τεχνολογίας για την αγορά διαδραστικών πινάκων την περίοδο που πληθαίνουν οι μαθητές και οι οικογένειές τους που επιβιώνουν χάρη στα συσσίτια των δήμων και την αλληλεγγύη των συμπολιτών τους. Ο «εκδημοκρατισμός της γνώσης» προϋποθέτει και μια κοινωνία που να είναι απαλλαγμένη από τη βιοτική μέριμνα. Και δεν είναι το σχολείο δυστυχώς εκείνος ο θεσμός που διαμορφώνει τον αυριανό πολίτη, αλλά η βία της οθόνης, η ηθική του κέρδους, του ατομικισμού και της μισανθρωπίας, ο τυχοδιωκτισμός της πολιτικής. Το Μνημόνιο δεν είναι το αποτέλεσμα των ασύνετων κυβερνητικών πολιτικών αλλά ένα καλό άλλοθι για να πληγούν αγαθά με δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα, όπως η Παιδεία.

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Κρητικό Πανόραμα Νέο και όπως πάντα ιδιαίτερα ενδιαφέρον τεύχος (39)

Αναζητήστε το και διαβάστε μεταξύ άλλων για: Το χρυσελεφάντινο θρόνο του Δία που ήταν στημένος στο Ιδαίον Άντρο 800900 χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού. Κάθε χρόνο τον ετοίμαζαν οι πιστοί για να καθίσει εκεί ο ύψιστος των Θεών, ο Κρητικός Δίας, το θείο βρέφος που διαδέχτηκε τον Νεαρό Θεό της Βλάστησης, την σπουδαία προϊστορική θεότητα της Κρήτης και συνοδό της Μεγάλης Μητέρας Θεάς. Τους κυρίαρχους των Κρητικών αιθέρων, γύπες, τα επιβλητικά αυτά πουλιά που οι σκιές τους σκεπάζουν τα φαράγγια, αποτελούν τους βασιλιάδες των Κρητικών ουρανών. Τον μικρό οικισμό Γαρύπα, στην είσοδο της στενής κοιλάδας που οδηγεί στο θρυλικό Θερισιανό φαράγγι, εκεί που βρίσκονται και τα ιστορικά Μπουτσουνάρια, ο τόπος των επαναστατικών συναθροίσεων του 19ου αιώνα. Το εντυπωσιακό άγριο γαρύφαλλο με κατάλευκα άνθη που φυτρώνει επιβλητικό αρχαιολογικό χώρο της Πολυρρήνιας, δυτικά της Κισσάμου Χανίων. Και φυσικά όπως σε κάθε τεύχος βυθιστείτε στις γεύσεις της Κρητικής Διατροφής…

www.chania-info.gr

πικρατεί απόλυτη ανομία», «Υπάρχει έλλειψη κανόνων σ’ ένα σύστημα που φτιάχνει τον αυριανό πολίτη». Οι παραπάνω ήταν κάποιες από τις συνήθεις «κολακευτικές» δηλώσεις της υπουργού Παιδείας, αναφερόμενη στις παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος κατά την ομιλία της στο συνέδριο που διοργάνωσε η «Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς»(εφημ.ΕΘΝΟΣ 10-5-2011). Αυθαίρετες γενικεύσεις που απαξιώνουν και στοχοποιούν γι’ άλλη μια φορά ένα δημόσιο αγαθό, τη δημόσια εκπαίδευση σε μια περίοδο μάλιστα που θα έπρεπε να εντείνονται οι προσπάθειες για την αναβάθμισή του ως αντιστάθισμα στην πολύπλευρη κρίση που μαστίζει τη χώρα μας αλλά και ως μέσο «ανοικοδόμησής» της. Όμως, όταν στις προθέσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου είναι να θέσει τα θεμέλια για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας παιδείας και την παρείσφρυση των χορηγών και των μάνατζερ μέσα στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, τότε επιλέγει να υποσκάψει την αξία του θεσμού παρουσιάζοντάς τον ως Γράφει η παθογενή, αναξιόπιΜαρία στο και «άνομο». Οι Κρέτση οικονομικές συγκυρίες και η επιβολή του Μνημονίου κάνουν ευκολότερο το παραπάνω εγχείρημα, για την πραγματοποίηση του οποίου εργάστηκαν με μεγάλη «φιλοπονία» και οι προκάτοχοι της υπουργού. Κοστοβόρα για το κράτος(για το κράτος αλήθεια ή για τους γονείς;) η δημόσια παιδεία, γι’ αυτό καλύτερα να την ξεφορτωθεί. Φτάσαμε στο σημείο να θεωρούμε-με την «πλύση εγκεφάλου» στην οποία υποβαλλόμαστε καθημερινά-ότι οι καταργήσεις σχολείων,

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Συνέχεια από την 5η σελίδα Εννοείται ότι σε αυτούς, που σημειωτέον διπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια, δεν συμπεριλαμβάνονται οι προαναφερθέντες 1.500 επιστημονικοί συνεργάτες και μεταταχθέντες ή αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και έτσι πλέον το πράγμα ξεφεύγει πολύ από τη θετική πλευρά, ότι δηλαδή όλοι αυτοί εργάζονται για το καλό του τόπου. Η αλήθεια είναι ότι, γενικότερα, η λειτουργία της Βουλής και των, εν αυτή, λειτουργών της, ξεφεύγει, κατά πολύ, από τις δυνατότητες ενός άρθρου. Η σημαντικότητα του εν λόγω χώρου, προερχόμενη από το γεγονός ότι καλώς ή κακώς εκεί ασκούν το αξίωμά τους οι εκλεγμένοι, του προσδίδει έναν χαρακτήρα πολυπλοκότητας και η υπεραπλούστευση ορισμένων αξιών του, ίσως οδηγήσει σε λάθος εξωραϊσμούς. Παράλληλα, ιδιωτικοί ή δημόσιοι χώροι η «χαρτογράφηση» των οποίων συμπεριλαμβάνει το καλό και το κακό, το υγιές και το νοσηρό, το φανερό και το κρυφό, δεν είναι δυνατόν να κριθούν με γενικότητες. Περιπτώσεις όμως όπως αυτή, με διεκδικήσεις εκ μέρους των π. βουλευτών μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν σημείο συζήτησης, πέρα από τα συμπεράσματα που μπορεί να εξάγει κανείς από όλα τα παραπάνω. Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά ότι, η διεκδίκηση, εκ μέρους των συνταξιούχων βουλευτών, των αυξήσεων που λαμβάνουν οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί, αποτελεί πάγια τακτική αύξησης των αποδοχών τους. Εξάλλου, οι αυξήσεις αυτές, μετά την τελική θέσπισή τους, επεκτείνονται – εκτός από τους δικαστικούςκαι στους εν ενεργεία βουλευτές. Μου διαφεύγει το σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο δεν θα πρέπει να επεκταθεί και στους συνταξιούχους, εντούτοις εάν το αίτημα των τελευταίων είναι σύννομο, πρέπει να ικανοποιηθεί, γιατί αυτό ακριβώς προστάζει η ευνομούμενη πολιτεία την οποία ευαγγελίζεστε. Αν είναι παράνομο, τεκμηριώστε το επαρκώς και εξηγήστε μας γιατί να υπάρχει διαβούλευση, δημοσιότητα και αναμονή απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δεν είναι δυνατόν να κρίνει κανείς πέραν του νόμου, ούτε κι εσείς φυσικά. Γιατί εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, εμείς τρομάζουμε. Τρομάζουμε δε ακόμα περισσότερο με το ότι «θα προβείτε σε κάθε απαραίτητη ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση», φοβούμενοι ότι κάποια επόμενη κατεύθυνση ίσως αφορά εμάς, «το πόπολο».

καιούχους πίσω στην Πολιτεία με σκοπό να υποστηριχθεί η αποπληρωμή του εθνικούς μας χρέους. Ο νόμος θα τηρηθεί, η πολιτεία θα ωφεληθεί και οι συνταξιούχοι βουλευτές θα γίνουν λαϊκοί ήρωες, ταυτιζόμενοι, σ’ αυτό τουλάχιστον, με τις αρχές του Ιωάννη Καποδίστρια περί της «αμοιβής των ασκούντων τα Δημόσια Λειτουργήματα τη στιγμή που συμπολίτες μας ζουν την απόλυτη φτώχεια». Κι αν πραγματικά το θέλετε, επεκτείνετε τις «απαραίτητες ενέργειες» σας και προς την ίδια κατεύθυνση και για τους εν ενεργεία βουλευτές. Τότε κανείς δεν θα σας κατηγορήσει για πρόσκαιρη υποκρισία, προερχόμενη από την «παρούσα δημοσιονομική συγκυρία», τη στιγμή που όπως καλά γνωρίζετε, το 25% του αιτούμενου ποσού έχει ήδη προκαταβληθεί και τον τρέχοντα Μάιο (2011) θα καταβαλλόταν το υπόλοιπο αυτού. Δυστυχώς όμως, ο Νίκος Βαφειάδης περιέργως απολύθηκε μετά τη δημοσίευση του εν λόγω ρεπορτάζ κι εγώ ψιλό-φοβάμαι. «Η υπέρβαση του Νόμου τον τύραννο γεννά». Η αλήθεια αυτή, είναι η σάπια αντίδρασή σας - ως σύστημα φυσικά - σε όποιον γράφει για εκείνα που προκαλούν το δημόσιο αίσθημα, επί μακρόν. Και τώρα, αντιμετωπίζετε την ασθένεια με τη λογική της καταστολής του συμπτώματος κι όχι της εξάλειψης της αιτίας της. Προσπαθήστε να θέσετε τους κανόνες οι οποίοι θα κάνουν τους συναδέλφους σας βουλευτές να σκέφτονται με τον παραπάνω τρόπο, αποδεχόμενοι ότι, οι με τα κοινά ασχολούμενοι θα πεθαίνουν φτωχοί και εκμεταλλευθείτε την παρούσα δημοσιονομική συγκυρία μορφώνοντας εντός της Βουλής τα ήθη έτσι, ώστε να υποστηρίζονται, εξαιτίας συγκεκριμένης Παιδείας, τέτοιες ενέργειες, γιατί είναι κι αυτό τμήμα της εντολής που σας έδωσε ο λαός, μαζί με το αξίωμα. Τέλος, παρακαλώ σκεφτείτε το «διοικείν δια του παραδείγματος» γιατί δεν είναι καθόλου εύκολο κάποιος να μιλάει για το περί δικαίου αίσθημα όταν ο ίδιος επιτρέπει στον εαυτό του να γίνεται συνδαιτυμόνας γεύματος πέντε ατόμων, δαπάνης 750 €, προσφορά στους «τροϊκανούς», οι οποίοι, μάλιστα, από την επόμενη μέρα έτρωγαν μόνοι τους με 40 € σύνολο, διαφορετικά το «τζιτζιφιόγκος» θα γίνει πολύ της μόδας. Σκεφτείτε κι εμάς, που πρέπει να βάζουμε όλα αυτά στο στόμα μας, την ιδία στιγμή που οι φίλοι, μας λένε να γράψουμε κάτι πιο «Ανοιξιάτικο».

Να δοθούν τα χρήματα, αν οφείλονται και στη συνέχεια να επιστραφούν από τους δι-

* Μηχανικός Παραγωγής & Διοίκησης MSc

«Σε ένα φανταστικό Σκακιστικό κόσμο…»

«Σκάκι και πνευματική ιδιοκτησία» πορεί μια παρτίδα σκάκι να αποτελέσει προϊόν εμπορικής εκμετάλλευσης; Εάν ναι, σε ποιον ανήκουν τα πνευματικά δικαιώματα; Απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα δίνει η πρόσφατη απόφαση Γερμανικού Δικαστηρίου αναφορικά με την αγωγή της Βουλγαρικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας εναντίον της εταιρείας σκακιστικού λογισμικού Chessbase. Το Μάϊο του 2010 η Βουλγαρική Ομοσπονδία διοργάνωσε το ματς για τον τίτλο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή Σκακιού, όπου ο Ινδός Ανάντ αναδείχθηκε νέος παγκόσμιος πρωταθλητής. Οι διοργανωτές προσπάθησαν να πουλήσουν τα δικαιώματα προβολής και ζωντανής αναμετάδοσης των παρτίδων σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ανά τον κόσμο έναντι 15.000 ευρώ ανά ενδιαφερόμενο, κερδίΓράφει ο ζοντας παράλληλα χρήματα από τη διαφήμιση επιχειρήσεων στην Μιχάλης επίσημη ιστοσελίδα των αγώνων. Δαρμαράκης Η εταιρεία Chessbase προχώρησε στη ζωντανή αναμετάδοση των αγώνων στο δικό της server χωρίς να πληρώσει το χρηματικό ποσό, χωρίς να προβάλλει τις διαφημιζόμενες εταιρείες, και στερώντας από το επίσημο site μεγάλο αριθμό επισκεψιμότητας. Υπεραμύνθηκε μάλιστα τη θέση της τονίζοντας ότι η μονοπωλιακή εκμετάλλευση της πληροφόρησης είναι ενάντια στην ντιρεκτίβα της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναφορικά με τις βάσεις δεδομένων και την πληροφόρηση. Ως επακόλουθο, η Βουλγαρική Ομοσπονδία Σκακιού μήνυσε την εταιρεία για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και αθέμιτο ανταγωνισμό. Στα μέσα του προηγούμενου μήνα το δικαστήριο απεφάνθη υπέρ της Chessbase απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς των διοργανωτών, θεωρώντας ότι μια παρτίδα σκάκι δεν μπορεί να θεωρηθεί ως βάση δεδομένων και κατά συνέπεια δε τίθεται θέμα ιδιοκτησίας πνευματικών δικαιωμάτων. Επίσης απέρριψε τον ισχυρισμό περί αθέμιτου ανταγωνισμού, ορίζοντας ότι η αναμετάδοση σκακιστικών αγώνων δεν αποτελεί προϊόν με ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά. Το βέβαιο είναι πως το θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων και της εμπορευματοποίησης του αθλήματος αναμένεται να απασχολήσει ξανά στο μέλλον το σκακιστικό κόσμο, καθώς ο πρόεδρος της βουλγαρικής ομοσπονδίας σκακιού Σίλβιο Νταναΐλοβ – ο οποίος προσπαθεί να κάνει το σκάκι πιο δελεαστικό σε μεγάλους χορηγούς- εξελέγη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Σκακιστικής Ένωσης, του ανώτατου οργάνου διεξαγωγής σκακιστικών αγώνων στις χώρες της Ευρώπης.

ΦΥΛΛΟ

Με τη φωνή των γονιών

Πυξίδα του πολιτισμού που διαβάζουμε, ο Δήμος Χανίων, το Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου σε συνεργασία με την πολιτιστική εταιρεία Κρήτης, τη συνδρομή της κινηματογραφικής ομάδας και την υποστήριξη των Χανιώτικων νέων, παρουσίασαν στην πόλη μας στις 26-28 Μαρτίου στο Μεγάλο Αρσενάλι το 13ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Εικόνες του 21ου αιώνα, που φέτος απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα, έχοντας Γράφει η ως σκοπό τη διάΡούλα δοση της σύγχρονης Καλαϊτζάκη* και παλαιότερης ελληνικής αλλά και διεθνούς κινηματογραφικής παραγωγής, φέρνοντας σε επαφή το κοινό με ότι ποιο ενδιαφέρον και ανατρεπτικό. Ένα φεστιβάλ πολύ – πολιτισμικό, μελωδικό, που ταξίδεψε σε μουσικούς λαβυρίνθους χαμένων κόσμων, με μύχιες εξομολογήσεις

για τη μετανάστευση, την ξενότητα, τη ρευστότητα των ταυτοτήτων, λειτουργώντας ως αντίδοτο στην αλλοιωμένη και παραπλανημένη οπτική εικόνα της σκληρής πραγματικότητας των ευκολοχώνευτων πλην βλαβερών για τη νοημοσύνη μας τηλεοπτικών σκουπιδιών. «ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΙΑΝΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ». Ένα ξεχωριστό αφιέρωμα σε άλλες εικόνες με αφορμή τη διοργάνωση των Special Olympics 2011. Οι εικόνες της δικής μας πραγματικότητας δοσμένες με τρόπο ρεαλιστικό απαλλαγμένες από το σύνηθες δακρύβρεχτο μελό της επαιτείας, προτρέποντας αλλά και ευαισθητοποιώντας ξετυλίγουν τη δική μας αλήθεια, αγκαλιάζοντας το άφθαστο όνειρο της κοινωνίας της ισότητας, αγγίζοντας το όραμα «Όλων η προσφορά να είναι αποδεκτή και κανενός να μην περισσεύει», σαν κι αυτή των Αρτοποιών του Εδιμβούργου, που οι εργαζόμενοι μιλώντας

H ποιότητα στην θέρμανση και στον κλιματισμό

ΑΝ. ΓΟΓΟΝΗ 74 ΧΑΝΙΑ - ΤΗΛ. 28210 72043

στη δική τους γλώσσα, ξετύλιγαν ο καθένας τις δικές τους δεξιότητες προσφέροντας τον επιούσιο βιολογικό άρτο … Μέσα από τον ερημίτη αυτιστικό στοχαστή Πάτρικ, κάπου εκεί κι εγώ έβλεπα τον κόσμο του παιδιού μου που όσο κι αν προσπαθώ να τον καταλάβω, πάντα πέφτω στην ομίχλη όπως και οι περισσότερες μάνες από μας, που αναζητώντας το φως στο λαβύρινθο της επικοινωνίας γινόμαστε μάτια, αυτιά και νους μαζί. Η αγωνία της Γιάννας μητέρας του Δημήτρη που όλο μάθαινε ζυμωμένη στα παθήματα της προσπάθειας, γινόταν αυτόματα φωνή πολλών γονιών μαζί σε ένα στόμα που έσταζε τσουχτερές αλήθειες για την αβεβαιότητα που γίνεται ακόμη ποιο χαοτική στην τριτοκοσμική από αντιλήψεις και προνοιακές δομές. Ελλάδα που στοιβάζει σε άθλια κτήρια παιδιά από όλα τα αναπτυξιακά φάσματα σα να ‘τανε σαρδέλες, και μετά πετάει την προσφορά τους στο καλάθι των αχρήστων στύβοντας στον Καιάδα του ρατσισμού την ελπίδα της αρμονικής συνύπαρξης του «όλοι με όλους». Η χαρά της δημιουργικότητας στους «Αγκαλιάσιμους» με σύνδρομο Γουίλιαμς που γοητεύουν και γοητεύονται από τη μουσική, γίνεται ο κοινός νους και γέφυρα επικοινωνίας της κοινωνίας με το διαφορετικό. To θρυλικό νησί του ιερού πόνου της Σπιναλόγκας στα χρόνια που πέρασαν, θα κρατά για πάντα στους ξερούς του βράχους τις μνήμες του μαρτυρικού ταξιδιού προς την Αχαιρουσία λίμνη, εφόσον η μοίρα των Χανσενικών διέγνωσε και την απομόνωση. Στα χρόνια που ήρθαν οι κοινωνίες δεν άλλαξαν εξακολούθησαν και εξακολουθούν πεισματικά να παραμένουν κοινωνίες της διάκρισης, της απόκλισης, και του ρατσισμού…

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Τα καλά όλου του κόσμου / Στιχ.Ο.Λιανδράκη/ Τραγ.Χ.Λαμπράκη, Α.Καλδάρας 1967 Καλή τύχη / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μ.Αγγελόπουλος 1967 Πέτρινη καρδιά / Στιχ. Ε.Παπαγιαννοπούλου / Τραγ. Σ.Κόκκοτας / 1968 Στα πάνω τα Πετράλωνα / Στιχ. Ε.Παπαγιαννοπούλου/ Τραγ. Γράφει Σ.Κόκκοτας 1968 o Δήμoς Έμαθα πως είσαι μάγκας / Στιχ. Kερδέλας* Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Α.Καλδάρας 1960 Ένα ταξί περνά / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στρ.Διονυσίου 1960 Τραγούδα καμηλιέρη / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης , Μαρινέλλα / 1961 Ένα καράβι καρτερεί / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης , Μαρινέλλα 1961 Πέρα στο Γεντί Κουλέ / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος /Τραγ. Στ.Καμπάνης 1961 Ποτέ γυναίκα μη συλλογιστείς / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στρ.Διονυσίου , Α.Καλδάρας 1961 Αφερίμ / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μ.Αγγελόπουλος , Στ.Καμπάνης 1961 Κλαίω σαν τον Γκιώνη / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Κ.Γκρέυ 1961 Ο όμορφος αλήτης / Στιχ.Λ.Τσώλης / Τραγ.Π.Πάνου 1961 Θλιμένα βράδια / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Α.Καλδάρας , Μ.Λώρη , Β.Καραπατάκης 1961 Ταπείνωση / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Γ.Λύδια 1961 Κάψε με , κάψε με / Στιχ. Βίρβος Κ. / Τραγ. Π.Πάνου 1961 Δάκρυα θολωμένα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στ. Διονυσίου 1961 Απόψε που ‘ χω συννεφιά / Στιχ. Ν.Μουρκάκος / Τραγ. Π.Πάνου, Α.Καλδάρας 1961 Τ’ασημένια κροτάφια / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ.Ι.Μάνος 1961 Ότι αγαπάω εγώ πεθαίνει ( Όποια και να’σαι ) / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης , Μαρινέλλα 1962 Ποιος σου ‘ πε δε σ’αγαπώ / Στιχ. Μουρκάκος Νίκος / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης , Μαρινέλλα 1962 Με δέρνουν χίλιοι πόνοι / Στιχ. Μουρκάκος Νίκος / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης 1962 Μάνα και ξενιτιά / Στιχ. Μουρκάκος Νίκος / Τραγ. Στ.Καζαντζίδης / Τραγ. Α.Ρεπάνης , Β.Γκίκα , Ν.Καρανικόλας 1962 Πάλι εδώ θα’ρθεις / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Στρ.Διονυσίου 1962 Ο κόσμος όλος σε κατακρίνει / Στιχ. Βίρβος Κ. / Τραγ. Π.Πάνου 1962 Σου δίνω την ανάσα μου / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Στρ.Διονυσίου , Α.Καλδάρας 1962 Το καινούριο μου κορίτσι / Στιχ. Ν.Δαλέζιος / Τραγ. Α.Ρεπάνης 1962

101 ΜΑΪΟΣ 2011

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΛΔΑΡΑΣ 15η Συνέχεια Τρίκαλα 7-4-1922 Αθήνα 8-4-1990 Συνθέτης , στιχουργός , τραγουδιστής, οργανοπαίκτης Τώρα τίποτε δε μας χωρίζει / Στιχ. Ν.Δαλέζιος / Τραγ. Α.Νικολαΐδης , Β.Γκίκα 1962 Άλλος πόνος δε ζυγώνει / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Π.Γαβαλάς 1962 Άμα θες να κλάψεις , κλάψε / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Π.Γαβαλάς , Ρ.Κούρτη 1962 Εσένα και μια καλύβα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Αν.Κλειδωνιάρη 1962 Τέτοιος είμαι δυστυχώς / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Γ.Γαβαλάς , Ρ.Κούρτη 1963 Τι να πρωτοξεχάσω / Στιχ. Μ.Λαζαρίκος / Τραγ. Π.Πάνου , Α.Καλδάρας 1963 Το καινούριο τ’αγοράκι μου / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μ.Λίντα , Α.Καλδάρας 1963 Περιφρόνα με γλυκιά μου / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ.Μ.Μενιδιότη , Μ.Φινέτη 1963 Κοσμοναύτισσα / Στιχ. Ε.Σούλης / Τραγ. Γ.Μπιθικώτσης , Ζ.Φυτούση 1963 Τι με άλλη τι με σένα / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Π.Γαβαλάς , Ρ.Κούρτη 1963 Μπράβο σου , μπράβο σου / Στιχ. Ε.Παπαγιαννοπουλου / Τραγ. Π.Γαβαλάς , Ρ.Κούρτη 1963 Πρόσεξε καρδιά μου / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μαν.Αγγελόπουλος 1963 Φεύγω από το δρόμο σου / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Γ.Λύδια , Α.Καλδάρας 1963 Την πόρτα σου χτυπάω / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μαν.Αγγελόπουλος 1963 Λαϊκό Τσα τσα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Π.Γαβαλάς , Ρ.Κούρτη 1963 Μείνε εδώ που θα πας / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Π.Πάνου 1963 Εμείς θα θανασμίξουμε / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μ.Μενιδιάτης , Ρ.Κούρτη 1963 Άσε πρώτα να ξεχάσω / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Π.Πάνου 1964 Σ’αγάπησα και πόνεσα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Π.Πάνου , Α.Καλδάρας 1964

Από πού να αρχίσω / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Φ.Δημητρίου , Α.Καλδάρας 1964 Τα δύο σου μάτια με ξακουράζουν / Στιχ. Ντ.Ιωάννου / Τραγ.Μ.Μενιδιάτης , Φ.Δημητρίου 1965 Στην Παναγιά ορκίστηκα / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Φ.Δημητρίου 1964 Φεύγεις καλέ μου / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Φ.Δημητρίου 1964 Σου βάζω την καρδιά μου φυλακή / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Φ.Δημητρίου , Α.Καλδάρας 1965 Που να πάω να βρω / Στιχ. Γ.Σαμολαδάς / Τραγ. Φ.Δημητρίου 1965 Πατρίδα , μάνα και αγάπη / Τραγ. Α.Καλδάρας , Ρ.Μάγκου Παιδί μου γύρνα πίσω / Τραγ. Φ.Δημητρίου Δικαιωμά μου είναι να σ’αγαπώ / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Μ.Μενιδιάτης , Χ.Λαμπράκη 1966 Βαρδάρης / Στιχ. Κ.Βίρβος / Τραγ. Μ.Αγγελόπουλος Πριν να κλάψεις για μένα και συ / Στιχ. Ε.Μαράβας / Τραγ. Ν.Ξανθόπουλος 1966 Μη μου λέτε λόγια / Στιχ. Ε.Μαράβας / Τραγ. Ν.Ξανθόπουλος 1966 Από μικρό παιδί / Στιχ. Ε.Μαράβας / Τραγ. Ν.Ξανθόπουλος , Α.Ζήλια 1966 Είχα έναν πόνο στη καρδιά / Στιχ. Ε.Μαράβας / Τραγ. Ν.Ξανθόπουλος 1966 Μην κάνεις όνειρα τρελά / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ.Ν.Ξανθόπουλος 1967 Πατέρα μου με γέλασες / Στιχ. Καλδάρας Απόστολος / Τραγ. Ν.Ξανθόπουλος 1967 Τόσα χρόνια σαν τυφλός / Στιχ. Ε.Παπαγιαννοπούλου / Τραγ. Μενιδιάτης , Φ.Δημητρίου 1964 Ο σεβντάς που έχω / Τραγ. Καίτη Πετράκη 1961 Πολλες νυφούλες είδαμε / Τραγ. Καίτη Πετράκη 1961 Συνεχίζεται…. chaniad@yahoo.gr ΜΑΗΣ 2011 Η στήλη ακούγεται κάθε Δευτέρα βράδυ 9-11 από το Δίκτυο 91,5 FM με τίτλο « Λαϊκών δημιουργών άσματα »

"Πυξίδα της γεύσης"

ΦΥΛΛΟ

κουζίνα κρύβει τη κουλτούρα ενός τόπου. Θεωρώ ότι όσο περισσότερο ασχολείται ένας λαός με τη κουζίνα του, τόσο πιο ανοιχτόκαρδος και μερακλής είναι. Άλλωστε υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε για να ζουν και εκείνοι που ζούνε για να τρώνε. Σε πια κατηγορία ανήκει ο καθένας είναι δικό του θέμα. Η κουζίνα της Μέσης Ανατολής πάντοτε με μάγευε. Αυτή η πανδαισία λαχανικών, καρυκευμάτων, όσπριων και φυσικά αρνίσιου ή βοδινού κρέατος μαγειρεμένα με ένα τόσο διαφορετικό τρόπο από αυτό που έχουμε υιοθετήσει εμείς. Ένα από τα πρώτα φαγητά που δοκίμασα είναι η συνταγή που έχετε στα χέρια σας! Το λαχματζούν είναι από τα κύρια φαγητά της Αρμενίας και πολλές φορές αναφέρεται σαν η πίτσα της Αρμενίας και της Μέσης Ανατολής. Παρ’ όλα αυτά έχει πολύ πιο λεπτό φύλλο και επικαλύπτεται με κιμά, αρνίσιο ή και διάφορα μπαχαρικά. Ο μαϊντανός έχει βοδινό, Από την Ευφροσύνη πρωταγωνιστικό ρόλο και εδώ όπως και στη σαλάτα Κάτσουνα* ταμπουλέ ακόμη ένα διάσημο πιάτο της Μέσης Ανατολής.

www.adifagia.com * frinikatsouna@gmail.com

Λαχματζούν Υλικά Υλικά Μισό κιλό αλεύρι Λίγο νερό 30 γραμμάρια μαγιά Λίγο αλάτι Υλικά για τη γέμιση: 300 γραμμάρια κιμά μοσχαρίσιο (όχι πολύ στεγνό περασμένο 2 φορές από τη μηχανή του κιμά) 2 κρεμμύδια τριμμένα λίγο μαϊντανό ψιλοκομμένο αλάτι, πιπέρι 1/2 κ.γ. πάπρικα γλυκιά 1/2 κ.γ. μπούκοβο 2 ντομάτες ξεφλουδισμένες και ψιλοκομμένες 1 σκελίδα σκόρδο λιωμένη 1/3 φλιτζάνιού ελαιόλαδο. Προετοιμασία Αδειάζουμε το αλεύρι σε μια λεκάνη, ανοίγουμε μια λακκουβίτσα στο κέντρο, ρίχνουμε το νερό, το αλάτι και τη μαγιά διαλυμένη σε λίγο χλιαρό νερό και ζυμώνουμε για αρκετή ώρα μέχρι να γίνει η ζύμη μαλακή. Τη χωρίζουμε σε 8 ίδιες μπάλες και τις αφήνουμε να ξεκουραστούν και να φουσκώσουν σε ζεστό μέρος, για μισή ώρα περίπου. Εν τω μεταξύ, σε ένα αντικολλητικό τηγάνι σωτάρουμε τον κιμά με το λάδι, προσθέτουμε το κρεμμύδι, το σκόρδο τα μπαχαρικά και τη ντομάτα. Μόλις ψηθεί ο κιμάς τον κατεβάζουμε απο το μάτι και προσθέτουμε τον μαιντανό. Ανοίγουμε μια-μια τις μπάλες της ζύμης με τον πλάστη σχηματίζοντας μεγάλες στρογγυλές πίτες πάχους ενός εκατοστού. Απλώνουμε στις πίτες μια λεπτή στρώση γέμισης και τις τοποθετούμε σε λαδωμένη λαμαρίνα. Ψήνουμε τις πίτες για 8-10 λεπτά στους 270°C στην κάτω θέση του φούρνου. Μόλις ψηθούν, τις σερβίρουμε σε πιάτο γαρνίροντας με λεπτές φέτες ντομάτας, κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές ροδέλες, φυλλαράκια μαϊντανό. Σερβίρετε με γιαούρτι και στιμένο λεμόνι απο πάνω.

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Επί της Γραμμής Πολλές φορές έχουμε ακούσει την πολιτεία να κόπτεται για τις χαμένες μέρες μαθημάτων στα σχολεία. Ποια είναι όμως η στάση της πολιτείας απέναντι στο χρονοδιάγραμμα λειτουργίας των σχολείων; Ας πάρουμε για παράδειγμα τη φετινή σχολική χρονιά. Στην αρχή του έτους το Σεπτέμβριο, όπως κάθε χρόνο – λες και είναι θεσμικόπολλές ώρες μαθημάτων χάθηκαν από τη μη έγκαιρη στελέχωση των σχολείων με εκπαιδευτικούς. Δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερα μιας και το πρόβλημα είναι γνωστό στον καθ ένα. Πρέπει να πιάσει Δεκέμβριος για να έχουμε σταθερό πρόγραμμα στα σχολεία. Λίγο αργότερα, στις αρχές του Νοέμβρη, είχαμε εκλογικές διαδικασίες για την τοπική αυτοδιοίκηση. Το Υπουργείο Παιδείας και το Υπουργείο Εσωτερικών έκλεισαν, ως είθισται, τέσσερις μέρες τα σχολεία. Οι δικαιολογίες δύο : Πρώτον αρκετές σχολικές μονάδες χρησιμοποιούνται ως εκλογικά κέντρα και δεύτερον θα πρέπει να μην αποθαρρυνθούν οι ετεροδημότες που θα μετακινηθούν, να πάνε να ψηφήσουν. Αν η πολιτεία σεβόταν το χροΓράφει o Bασίλης νοπρογραμματισμό των σχολικών μονάδων, θα διέθετε άλλα Παπαστάμος δημόσια κτήρια για εκλογικά κέντρα (Κλειστά γυμναστήρια, Δημαρχεία, μεγάλες αίθουσες άλλων δημοσίων κτηρίων κλπ) και όχι τα σχολικά κτήρια. Επειδή στις αρχές του 20ου αιώνα τα μόνα δημόσια κτήρια που μπορούσαν να φιλοξενήσουν εκλογικά τμήματα (φρουρούμενα από το στρατό) ήταν τα δημόσια σχολεία, δε σημαίνει ότι σήμερα την δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα θα πρέπει να συνεχίσει αυτή η πρακτική. Σε ότι αφορά τους ετεροδημότες, θα μπορούσε αν ήθελε η πολιτεία να βρει άλλους τρόπους ώστε να τους διευκολύνει να εξασκήσουν το δικαίωμα της ψήφου. Τώρα, στο τέλος της σχολική χρονιάς, η πολιτεία έδωσε τη χαριστική βολή στο χρονοπρογραμματισμό των σχολικών μονάδων. Ανακοίνωσε την έναρξη των Πανελληνίων για τις 12 Μαϊου, κάτι που αυτόματα σημαίνει ότι τα μαθήματα στα Γυμνάσια θα τελειώσουν στις 10 Μαϊου. !! Νωρίτερα από κάθε άλλη χρονιά. Επίσημη αιτιολόγηση γι αυτή την απόφαση δεν υπήρξε. Κάποιοι είπαν ότι το έκανε για να έχει ελεύθερο τον Ιούνιο για εκλογές, άλλοι είπαν ότι το έκανε για πιο οικονομικό κόστος των Πανελληνίων και άλλοι, άλλα πιο ακραία σενάρια. Ότι κι αν συμβαίνει δεν μπορεί η πολιτεία να κλείνει το σχολείο δέκα μέρες νωρίτερα χωρίς μάλιστα να τεκμηριώνει για ποιους λόγους το κάνει. Είναι αυτονόητο ότι οι λόγοι αυτοί θα πρέπει να αφορούν αποκλειστικά τους μαθητές και τη μάθησή τους. Μία ακόμα προβληματική διαδικασία, που επηρεάζει το χρονοπρογραμματισμό των σχολείων είναι οι απολυτήριες εξετάσεις. Εξετάσεις που όταν θεσπίστηκαν είχαν ως στόχο την επανάληψη από το μαθητή όσων είχε διδαχθεί και την τελική του αξιολόγηση για το αν θα πρέπει να προβιβασθεί στην επόμενη τάξη και με ποιο βαθμό. Και οι δύο λόγοι δεν ισχύουν πια. Ελάχιστοι μαθητές ασχολούνται σε επιθυμητό επίπεδο με τις εξετάσεις αυτές. Κι αυτό είναι κοινή ομολογία όλων. Η πολιτεία θα μπορούσε να ερευνήσει την παιδαγωγική αξία των εξετάσεων αυτών, κι αν τις βρει έτσι όπως οι περισσότεροι τις χαρακτηρίζουν ας τις αντικαταστήσει με κάτι άλλο. Επαναληπτικά μαθήματα μέχρι τις 15 Ιουνίου, θεματικές εβδομάδες δραστηριοτήτων, πολυήμερες εκπαιδευτικές εκδρομές είναι μόνο τρεις από τις πολλές προτάσεις εκπαιδευτικών που έχω ακούσει.. Η πολιτεία έχει θεσμοθετημένους φορείς και όργανα που έχουν ως αποστολή τους να ερευνούν και να προτείνουν τις λειτουργίες του σχολείου, δεν καταλαβαίνω γιατί τους αφήνει να βρίσκονται σε δημόσιο λήθαργο. Το παιδαγωγικό όφελος των μαθητών από μια άλλη διαδικασία στο τέλος της χρονιάς θα ήταν τεράστιο σε σχέση με την υπάρχουσα διαδικασία, αλλά τεράστιο επίσης θα ήταν το όφελος για τα σχολεία, αν η πολιτεία τα αντιμετώπιζε με τη σοβαρότητα και την προσοχή που τους αρμόζει.

Μουσικοί της Αυγής Τον Δεκέμβριο του 2010 κυκλοφόρησε μια ιδιωτική έκδοση της Μαρίας Βάρδα από τον Κρούστα Μεραμπέλλου, αφιερωμένη στον αλησμόνητο λυράρη Γιάννη Σολιδάκη ή Κιρλίμπα (1896-1979) από την Μαρωνιά Σητείας. Η έκδοση είναι προϊόν έρευνας και επιμέλειας του λαϊκού μουσικού Γιώργη Λαγκαδινού (τηλ. 6946442999). Ο Λαγκαδινός, για όσους τον γνωρίζουν και τον θυμούνται από τις μουσικές συνεργασίες και την παρουσία του στα Χανιά, εξακολουθεί -ακούραστα και χωρίς φανφάρες- να ερευνά, να καταγράφει και να προσπαθεί να φέρει στην επιφάνεια κάθε στοιχείο και κάθε προσωπικότητα που προσέθεσε ομορφιά και καλλιέργησε τον κρητικό λαϊκό πολιτισμό, και που οι τυχόν συνθήκες της εποχής ή κάποιες προσωπικές επιλογές, δεν τους έδωσαν την ευκαιρία αναγνώρισης ή αναφοράς. Μέσω της παραπάνω έκδοσης, ερχόμαστε σε γνωριμία με το έργο και το ταλέντο ενός απλού, ταπεινόφρονος και κατ’ επιλογήν «αφανούς» μουσικού τεχνίτη, που με τον τρόπο παιξίματός του, την ιδιαίτερη τεχνική του στην κατασκευή της λύρας και με τις συνθέσεις του, καθόρισε -για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο- το μουσικό ύφος της περιοχής του, αλλά και της ευρύτερης γεωγραφικής περιοχής της μουσικομάνας Σητείας, καθώς η αξία και το ταλέντο του αναγνωρίστηκαν ξεκάθαρα σε τοπικό τουλάχιστον επίπεδο (όπως -μεταξύ άλλων προσώπων- μαρτυρεί στο βιβλίο ο αείμνηστος στειακός βιολάτορας Διονύσης Γιαννακάκης). Στα πλαίσια αυτά, και επειδή ως αποδεικνύεται και από την παρούσα έκδοση, έχομε πολύ δρόμο ακόμα ώστε να γνωρίσομε, να προσεγγίσομε και να αφομοιώσομε τον λόγο, το αίσθημα και το έργο ανθρώπων που άφησαν ένα καθαρό χνάρι στον λαϊκό μας πολιτισμό, νομίζω ότι το μικρό αυτό βιβλίο με το cd που περιέχει, δίνει κι άλλο φως στο πρόσφατο μουσικό - πολιτιστικό μας παρελθόν και μας μεταφέρει με αμεσότητα σ’ αυτό, δια των μαρτυριών και των

ηχογραφήσεων που περιέχει. Μας δίνεται ταυτόχρονα η ευκαιρία να ξανασκεφτούμε το πολιτιστικό μας παρόν και να το επαναπροσδιορίσομε, αν θέλομε να πιστεύομε ότι αναπαράγομε τις μουσικές και τα ήθη των παλιών μας, πατώντας στέρεα πάνω τους, ακόμη περισσότερο δε γιατί πολύ συχνά «κομπιάζομε» για την καταγωγή μας απ’ αυτούς ή τους αναφέρουμε και επικαλούμαστε για να ενισχύσομε και να στηρίξομε την σημερινή μας παρουσία και τα σύγχρονα «έργα» μας. Με δεδομένο ότι -δίκαια ή άδικα- συχνότατα το κάνομε αυτό, πρέπει παράλληλα να φροντίζομε διαρκώς να σεβόμαστε την πολιτιστική συνέχεια, ήτοι να αποδεικνύομε στην πράξη ότι ακολουθούμε το ύφος, την ερμηνεία και το χρώμα του Κιρλίμπα, του Ναύτη, του Φουσταλιέρη, του Κουνέλη κ.α., πηγαίνοντάς τα λίγο παραπέρα με τη βοήθεια της τεχνολογίας και άλλων σύγχρονων μέσων, όχι όμως βιάζοντάς τα και παρουσιάζοντας «ερμαφρόδιτα» δημιουργήματα, τα οποία, βλέποντας ή ακούγοντάς τα ο Κιρλίμπας, ο Ναύτης κλπ., θα αισθανόταν ότι δεν έχουν καμία σχέση με το ύφος και ήθος τους. Η έκδοση διατίθεται από τον ίδιο τον επιμελητή της σε συμβολική τιμή, η οποία ουδαμώς δεν μπορεί να «σοζυγιαστεί» με τον κόπο του, με την συνολική προσπάθειά του έως την ολοκλήρωση και την κυκλοφορία της, αλλά και με την αξία του περιεχομένου της, καλύπτοντας ένα ακόμη κενό της κρατικής απαξίας και περιφρόνησης για τα τοπικά στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού που συνέβαλλαν στην δημιουργία της εθνικής πολιτιστικής μας ταυτότητας. Νίκος Στυλ. Γιακουμάκης (ngiak@otenet.gr – τηλ. 6977780568) Δικηγόρος - Πρόεδρος του πολιτιστικού συλλόγου «ΤΟ ΡΟΔΟ» * τα ανωτέρω αποτελούν προσωπικές μου σκέψεις και απόψεις και δεν πρέπει απαραίτητα να θεωρηθεί ότι αντιπροσωπεύουν άτομα ή πρόσωπα του περιβάλλοντός μου, πλην αποκλειστικά εμού.

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Η ζωή μετά (Hereafter) Σκην.: Κλιντ Ίστγουντ, με τους: Ματ Ντέιμον, Μπράις Ντάλας Χάουαρντ, Τζέι Μορ, Μάρθα Κέλερ, Ντέρεκ Τζακόμπι, Σεσίλ Ντε Φρανς Στην άλλη άκρη του κόσμου, η Μαρί (Σεσίλ ντε Φρανς), μία Γαλλίδα δημοσιογράφος είχε φτάσει πολύ κοντά στο θάνατο, κάτι που έχει ταράξει όλη της τη ζωή. Και ο Μάρκους (Τζορτζ ΜακΛάρεν και Φράνκι ΜακΛάρεν), ένας μαθητής σχολείου από το Λονδίνο που χάνει τον πιο κοντινό του άνθρωπο, αναζητά απεγνωσμένα απαντήσεις. Ο καθένας τους αναζητά την αλήθεια και οι ζωές τους θα διασταυρωθούν και θα αλλάξουν για πάντα, εξαιτίας αυτού που πίστευαν ότι υπάρχει ή πρέπει να υπάρχει μετά το θάνατο. Μια εξαιρετική ταινία, από ένα σπουδαίο σκηνοθέτη και στοχαστή της σύγχρονης ζωής. Μαύρος Κύκνος (Black Swan ) Σκην. Ντάρεν Αρονόφσκι , με τους: Μίλα Κούνις, Νάταλι Πόρτμαν, Βενσάν Κασέλ, Γουινόνα Ράιντερ, Κρίστοφερ Γκάρτιν, Μπάρμπαρα Χέρσεϊ Η Νίνα είναι μια μπαλαρίνα στην Νέα Υόρκη και ο χορός παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της, όπως γίνεται συνήθως στα επαγγέλματα αυτά. Ζει με την ψυχαναγκαστική πρώην μπαλαρίνα μητέρα της, η οποία της ασκεί ασφυκτική πίεση. Όταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής Τόμας Λίροϊ αποφασίζει να αντικαταστήσει την πρίμα μπαλαρίνα για την παράσταση "Η Λίμνη των Κύκνων", η Νίνα είναι η πρώτη του επιλογή, αλλά θα πρέπει να κερδίσει τον ρόλο από την ανταγωνίστριά της, την νέα χορεύτρια Λίλι. Καθώς αναπτύσσεται μια ιδιόμορφη φιλία ανάμεσα στις δύο αντίπαλες χορεύτριες, η Νίνα έρχεται όλο και περισσότερο σε επαφή με την σκοτεινή της πλευρά... Πολλά χρόνια μετά την ταινία που ξεκίνησε (Λεόν) η Ναταλί Πόρτμαν φτιάχνει ένα ρόλο αναφοράς για το σινεμά από δω και μπρος. Υπόκωφο, ερωτικό φιλμ και όχι μια ταινία για το μπαλέτο ή το χορό. Ένας «Μαύρος Κύκνος» μελαγχολικός, σιωπηλός και υπέροχος. Ο θαυματοποιός ( L' illusioniste ) / animation Σκην. Σιλβέν Σομέ , με τους : Ζακ Τατί, Σιλβέν Σομέ, Εντίθ Ρανκέν, Ζαν Κλοντ Ντοντά, Τομ Ουρί Ίσως στο Παρίσι του μεσοπολέμου η τέχνη του Θαυματοποιού να μάγευε, οι εποχές αλλάζουν και μόνο οι ροκ σταρ κλέβουν

πια την παράσταση. Έτσι ο άνθρωπός μας που εργάζεται ως Θαυματοποιός ξεπέφτει να ασκεί την τέχνη του σε μπαρ, καφετέριες και πάρκα. Η τύχη του όμως αλλάζει όταν σε ένα χωριό της Σκοτίας, συναντά ένα αθώο κορίτσι, την Αλίκη, που πιστεύει πως τα κόλπα του είναι αληθινά. Μαζί της πηγαίνει στο Εδιμβούργο όπου εκείνη κρατά το σπίτι και εκείνος εργάζεται σε ένα μικρό θέατρο. Γοητευμένος από τον ενθουσιασμό της την ανταμείβει με όλο και περισσότερα δώρα. Δεν μπορεί όμως να της χαλάσει το όνειρο και να της αποκαλύψει ότι η μαγεία του δεν υπάρχει … Μοιραία Σχέση (All Good Things ) Σκην. : Άντριου Τζάρεκι, με τους : Ράιαν Γκόσλινγκ, Κίρστεν Ντανστ, Φρανκ Λανγκέλα, Κρίστεν Ουίγκ Ο Άντριου Τζάρεκι, σκηνοθέτης του υποψήφιου για Όσκαρ ντοκιμαντέρ "Συλλαμβάνοντας τους Φρίντμαν", παρουσιάζει ένα ερωτικό θρίλερ που ενώνει τους υποψήφιους για Όσκαρ Ράιαν Γκόσλινγκ ("Half Nelson") και Φρανκ Λανγκέλα ("Frost/Nixon") με την Κίρστεν Ντανστ ("SpiderMan"). Πρόκειται για μια ιστορία που ξεδιπλώνει το μυστήριο ενός άντρα, που τίποτα επάνω του δεν είναι αυτό που φαίνεται. Tη δεκαετία του '80, στη Νέα Υόρκη, ο Ντέιβιντ, γιος ενός εύπορου μεσίτη, παντρεύεται μια φοιτήτρια, την Κέιτι, και μαζί φεύγουν από την πόλη για να εγκατασταθούν στην ειδυλλιακή επαρχία του Βερμόντ. Σύντομα όμως ο πατέρας του Ντέιβιντ τούς αναγκάζει να επιστρέψουν στην πόλη, όπου η κοπέλα αφοσιώνεται στις σπουδές της και στις ασχολίες της, ενώ ο Ντέιβιντ μυστηριωδώς γίνεται ολοένα πιο βίαιος και επιθετικός. Οικογενειακά μυστικά έρχονται σιγά-σιγά στην επιφάνεια και ξαφνικά η Κέιτι εξαφανίζεται χωρίς κανένα ίχνος. Λεπτή κόκκινη γραμμή (The Thin Red Line, ) Σκην.: Terrence Malick, με τους : Sean Penn, Adrien Brody, James Caviezel, Ben Chaplin, Nick Nolte Eικοσιπέντε χρόνια μετά το εκπληκτικό "Mικροί Δολοφόνοι" (Badlands) και είκοσι μετά το Mέρες Eυτυχίας (Days of heaven), η επιστροφή του Tέρενς Mάλικ με την Λεπτή Kόκκινη Γραμμή, μια υπερπαραγωγή για το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ήταν το γεγονός του 49ου Φεστιβάλ του Bερολίνου. H Λεπτή Kόκκινη Γραμμή τελικά κέρδισε τη Xρυσή Άρκτο στο Φεστιβάλ του Bερολίνου και ήταν υποψήφια για 7 Όσκαρ. Eίναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Tζέημς Tζόουνς, που μετα-

φέρθηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1964 από τον ΆνΠρoτείνει o τριου Mάρτον με τον ελληνικό τίτλο Aντώνης "H τελευταία νύχτα του πολέμου" Σπανoυδάκης και περιγράφει από τη σκοπιά των αμερικανών τη μάχη στο Γκουανταλκανάλ με τους Iάπωνες, λίγο πριν το τέλος του πολέμου. Για τον συγγραφέα, ο οποίος υπηρέτησε σε στρατιωτική μονάδα στο Γκουανταλκανάλ, τα συναισθήματα των στρατιωτών ήταν παρόμοια με αυτά που νιώθουν τα μέλη μιας αγαπημένης οικογένειας. O τρόμος του πολέμου τους ένωνε στον αγώνα για την επιβίωση, αφού δεν πάλευαν μόνο για να υπερασπίσουν την πατρίδα τους αλλά και για να σωθούν. H ιστορία αρχίζει στα νησιά Σόλομον το 1942, όταν ο στρατιώτης Γουίτ φεύγει από τη μονάδα του για να ζήσει μαζί με τους ντόπιους ιθαγενείς. H ζωή κυλάει ήσυχα μέχρι την ημέρα που ένα αμερικάνικο πολεμικό πλοίο αράζει στο νησί Γκουανταλκανάλ και ο διοικητής Kουίνταρντ δίνει τη διαταγή να το διεκδικήσουν από τους Iάπωνες. Kαι τότε η λεπτή κόκκινη γραμμή παραβιάζεται. Επανέκδοση σε Bluray μιας σπουδαίας ταινίας για την συμπεριφορά των ανθρώπων στον πόλεμο. Κλασσικό φιλμ και 13 χρόνια μετά την κυκλοφορία του ποιο επίκαιρο από ποτέ. Ο Κόσμος είναι Δικός μου (The Hustler) Σκην.: Ρόμπερτ Ρόσεν, με τους:Πολ Νιούμαν, Τζάκι Γκλίσον, Πάιπερ Λόρι, Τζορτζ Κ. Σκοτ Ο Πολ Νιούμαν ηγείται ενός λαμπερού καστ που περιλαμβάνει τους Τζάκι Γκλίσον, Τζορτζ Κ. Σκοτ, και Πάιπερ Λόρι σε μια ταινία που προτάθηκε για 9 Όσκαρ ανάμεσα στα οποία Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερου Σεναρίου και Καλύτερης Σκηνοθεσίας! Ο Νιούμαν υποδύεται τον Φαστ Έντι Φέλσον, έναν φιλόδοξο παίκτη μπιλιάρδου που έχει την ικανότητα να κατατροπώνει οποιονδήποτε πιάσει στέκα στα χέρια του. Αποφασισμένος να αναγνωριστεί ως ο καλύτερος, ο Έντι προσδοκά να αναμετρηθεί με τον θρυλικό Μινεσότα Φατς (Γκλίσον). Η αγάπη μιας μοναχικής γυναίκας (Λόρι) μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω στη ζωή του Έντι, όμως εκείνος δεν θα ηρεμήσει αν δεν νικήσει τον Μινεσότα Φατς, όποιο τίμημα και αν πρέπει να πληρώσει... Άλλη μια προταση από την «Πυξίδα» για ένα μεγάλο φιλμ του 1961 που κυκλοφορεί σε Bluray για 1η φορα στην Ελλάδα.

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Με΄ρες δο΄ξας

ΗΛΙΑΣ ΒΟΛΙΟΤΗΣ - ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ

“Του Κυρίου η φωνή” Ιστορία της Δισκογραφίας ο ιστορικό εργοστάσιο δίσκων της COLUMBIA στην Ριζούπολη της Αθήνας είναι πλέον μπάζα. Η ελλαδίτικη εξουσία αντί να το κάνει Βαλκανικό Μουσείο Ήχου με μοναδικά εκθέματα, οικοπεδοποίησε τον χώρο, τις αίθουσες φωνοληψίας όπου γράφεται η ελληνική δισκογραφία, πριν από το 1990, πρωτίστως το περίφημο Στούντιο ΙΙΙ, όπου πάτησαν και έγραψαν ο Βαμβακάρης, ο Τσιτσάνης, ο Δελιάς, ο Κάβουρας, ο Θεοδωράκης, ο Χατζιδάκις, ο Λοΐζος και αμέτρητοι άλλοι παγκόσμιας εμβέλειας λαϊκοί τροβαΓράφει ο δούροι. Ας το Θανάσης κλείσουμε, λοιπόν, Πλάτινος στην μνήμη, στην καρδιά μας και στην ιστορία, όπως μας καλεί ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Ηλίας Βολιότης Καπετανάκης στην καινούρια του δουλειά με τίτλο «Η φωνή του κυρίου του. Ιστορία της δισκογραφίας» (εκδόσεις ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ). Μια πρωτότυπη ξενάγηση στον όμορφο κόσμο του γραμμοφώνου και των «παιδιών» του, που γέμισαν για δεκαετίες τα γλέντια, την ζωή μας, με αμέτρητες όμορφες μελωδίες. Η μεγάλη περιπέτεια της παγκόσμιας, και ιδιαίτερα της ελληνικής δισκογραφίας με επίκεντρο το γκρεμισμένο πια εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη. Ο ζωγράφος Γιώργος Καφενταράκης φιλοτέχνησε όμορφους πίνακες ειδικά για το εξώφυλλο και το οπισθόφυλλο του βιβλίου. Μέχρι τώρα όλοι ξέρουν ότι ο Θωμάς Έντισον ανακάλυψε το γραμμόφωνο, το 1877, πλην όμως αποδεικνύεται σήμερα ότι πρώτος ηχογραφεί ανθρώπινη φωνή ο Εντουάρ Σκοτ ντε Μαρτενβίλ, 17 χρόνια νωρίτερα. Οι πρώτοι θιασώτες του γραμμοφώνου, που συμβάλλουν στην πρωτογενή εξέλιξη είναι οι στενογράφοι του Κογκρέσου και των δικαστηρίων των Η.Π.Α. «Γράφουν» τα πρακτικά σε κυλίνδρους καλυμμένους με κερί και τα απομαγνητοφωνούν με ειδικά ακουστικά. Ο πρώτος στον κόσμο επαγγελματίας ηχολήπτης είναι ο Φρεντ Γκάισμπεργκ (1894). Οι πρώτοι ελληνικοί δίσκοι (γραμμένοι μόνο από την μια όψη) ηχογραφούνται το 1896 στην Νέα Υόρκη από τον τενόρο Μιχάλη Αραχτίτζη. Το 1917 γίνεται η πρώτη ηχογράφηση μπουζουκιού στο Γκέρλιτς της τότε Πρωσίας από Έλληνες στρατιωτικούς αιχμαλώτους του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παίζει ο Κώστας Καλαμάρας από την Σύρο και τραγουδά ο ανιψιός του μεγάλου λογοτέχνη Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Απόστολος Παπαδιαμάντης. Την ευθύνη των εγγραφών έχει ο ελληνιστής καθηγητής Α. Χάιζενμπεργκ, πατέρας του διάσημου φυσικού. Στις 19 Μαΐου 1896 δημοσιεύεται στην χώρα η πρώτη διαφήμιση γραμμοφώνων, εφημερίδα «Ακρόπολις». Στις 20 Δεκεμβρίου 1930 κυκλοφορούν στην αγορά οι πρώτοι δίσκοι γραμμοφώνου φτιαγμένοι από ελληνικά χέρια στο νεόδμητο εργοστάσιο της COLUMBIA στην Ριζούπολη. O τενόρος Μιχάλης Θωμάκος τραγουδά «Μαρούσκα» και «Λωτός», δυο «ελληνοποιημέ-

Οι μπουλντο΄ζες επι΄ το ε΄ργο

νες» διεθνείς επιτυχίες της εποχής. Ο πρώτος Έλληνας ηχολήπτης είναι ο Ευάγγελος Αρεταίος (1906-1974). Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 45 στροφών κυκλοφορεί στις 27 Ιανουαρίου 1958, «Η γερακίνα» και «Νησιώτικα συρτά» με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Ο τελευταίος το 1980. Ο πρώτος ελληνικός δίσκος 33 στροφών είναι: «Τραγουδήστε μαζί μας», δημοφιλή άσματα με γνωστούς τραγουδιστές (Μπιθικώτσης, Διονυσίου, Γκρέυ, κ.λπ.). Η ελληνική δισκογραφική είναι: Στις 78 στροφές 24.003 κομμάτια, στις 45 στροφές περίπου 28.000 και στις 33 στροφές περίπου 11.800 δίσκοι με 141.000 άσματα. Συνολικά ανέρχεται σε περίπου 195.000 ηχογραφήματα. 30 Απριλίου 1991 κλείνει οριστικά το ιστορικό εργοστάσιο δίσκων της COLUMBIA στην Ριζούπολη. Το Σαββάτο 13 και την Δευτέρα 15 Μαΐου 2006 το γκρεμίζουν λαθραία. Μικρή μόνο γεύση από τα θέματα που πραγματεύεται, όπως πάντα σε γλαφυρή γλώσσα και με πολλές φωτογραφίες στο βιβλίο «Του κυρίου του η φωνή. Ιστορία της δισκογραφίας» ο Ηλίας Βολιότης-Καπετανάκης, που έτυχε να φωτογραφήσει το εργοστάσιο της COLUMBIA σε τρεις κρίσιμες φάσεις: Όταν σταματά η παραγωγή δίσκων, όταν κλείνει οριστικά και λίγο πριν το γκρέμισμα. Εργαζόμενοι εκεί του εμπιστεύτηκαν φωτογραφίες από όλες τις φάσεις παραγωγής. Η ιστορία της «ελληνικής» COLUMBIA διανθισμένη με 53 έγχρωμες και 41 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, σήμερα πια μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα. Επίσης 70 ακόμα φωτογραφίες από την παγκόσμια δισκογραφία και αμέτρητες ετικέτες δίσκων, φυλλάδια και άλλο σπάνιο υλικό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν και τα κεφάλαια για τις ηχογραφήσεις, που γίνονταν στο χώρο της COLUMBIA και το επίμαχο και ακανθώδες θέμα των πνευματικών δικαιωμάτων. Αν οι ετικέτες δίσκων αναγράφουν τα πραγματικά ονόματα των δημιουργών, κάτι που ταλανίζει σε όλη της την πορεία την ελληνική δισκογραφία. Όλα αυτά αποκαλύπτονται με συγκεκριμένα παραδείγματα και πρωτότυπο, πρωτοδημοσιευμένο υλικό, καρπός της πάνω από 25 χρόνια έρευνας του συγγραφέα στην ελληνική μουσική.

Αξίζουν πολλά οι πίνακες στο επίμετρο του βιβλίου. Αφορούν την ελληνική δισκογραφία του γραμμοφώνου και δημοσιεύονται για πρώτη φορά. Πώς κατανέμονται τα 24.003 άσματα, που ηχογραφούν σε όλο τον κόσμο από Έλληνες καλλιτέχνες; Πίνακες κατά θεματογραφία, κατά είδος, κατά δισκογραφική εταιρεία, ανά συνθέτη, ανά στιχουργό και ανά τραγουδιστή. Άλλη πονεμένη ιστορία αυτή η τελευταία: Ακούμε συχνά στα ραδιόφωνα και στις τηλεοπτικές εκπομπές ο τάδε συνθέτης έγραψε 5.000 τραγούδια, ο δείνα τραγουδιστής είπε πάνω 3.000. Τώρα πια ξέρουμε πόση είναι ακριβώς η παραγωγή των καλλιτεχνών πριν από το 1960. Για παράδειγμα, ο Μ. Βαμβακάρης την περίοδο 1932-1960 γραμμοφωνεί 257 τραγούδια, ο Β. Τσιτσάνης 526 (την περίοδο 1936-1960), ο Αττίκ 164 άσματα την περίοδο 1925-1941, ο Γιώργος Μουζάκης 179 (1946-1959), κ.ο.κ. Το ρεκόρ ηχογραφήσεων στους τραγουδιστές έχουν ο Στελλάκης Περπινιάδης με 526 άσματα (την περίοδο 1926-1957) και ο Αντώνης Διαμαντίδης-Νταλγκάς με 455 τραγούδια (1925-1940), κ.λπ. Πρόσκληση, λοιπόν, για όμορφο ταξίδι. Όπως σημειώνει ο Ηλίας Βολιότης-Καπετα-

νάκης: «Στους σκονισμένους δίσκους του γραμμοφώνου, κατόπιν του βινυλίου, περισσεύουν του κόσμου η πληθωρική θλίψη, η γκαστρωμένη οργή και η σποραδική χαρά. Τις ανοιχτές ή με τόσο κόπο επουλωμένες πληγές, λες, ξύνει η βελόνα, για να γεμίζει η ατμόσφαιρα εγερτήριο πόνο, ιαματική χαρά. Να γίνονται αφετηρία πνευματικών και κοινωνικών αγώνων, αισθητικής απόλαυσης. Ό,τι λείπει σήμερα! Για αυτό, με την συνενοχή μας, είμαστε άθλια της εξουσίας πειραματόζωα στο μεφιστοφελικό παγκόσμιο εργαστήριο της επιστροφής στον πίθηκο. Σ’ άνυδρο εικονικό καιρό σαλπάρουμε μερακλήδες για τ’ ανεύρετο τραγούδι, που εμπνέει νέες εστίες αντίστασης στον καλπάζοντα λουστραρισμένο όλεθρο. Κάπου παραμονεύει τους τολμηρούς μάγκες, που σερφάρουν στης ζωής τ’ αφρισμένα κύματα. Έτσι του χρόνου η κλεψύδρα ακούγεται λιγότερο υπόκωφα και τραγικά στα έγκατα του είναι. Σαν δοξαριά βιολιού, κλαρίνου φύσημα, γλυκειά μπουζουκοπενιά».

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Πυρηνική Ενέργεια; Όχι ευχαριστώ! ριν μερικές μέρες 11500 χιλιάδες τόνοι ραδιενεργών υδάτων απορρίφθηκαν στην θάλασσα του Ειρηνικού εν μέσω «υποκριτικών» δακρύων του εκπροσώπου της υπεύθυνης εταιρείας, χωρίς να υπολογίσουμε τα όσα ήδη έχουν απορριφθεί κατατον στρέφοντας Γράφει υ π ο θ α λ ά σ σ ι ο o Βαγγέλης πλούτο όχι μόνο της Μαρκάκης Ιαπωνίας αλλά και των ακτών των νησιών του Ειρηνικού και της απέναντι Αμερικής. Ο Ακιρα Κουροσάβα με την προτελευταία του ταινία «Τα όνειρα», που γύρισε το 1990, το είχε προβλέψει καταγράφοντας ένα όνειρο όπου περιέγραφε την έκρηξη ενός ηφαιστείου και την καταστροφή των πυρηνικών εργοστασίων της Ιαπωνίας με αποτέλεσμα την καταστροφή της χώρας. Σαν «κάθαρση» δηλαδή τραγικής μορφής απέναντι στην ύβρη των πολιτικών της Ιαπωνίας που αποφάσισαν στο όνομα της ανάπτυξης να βασίσουν την παραγωγή της ενέργειας της χώρας τους στην πυρηνική ενέργεια, παρόλο το σκληρό πάθημα που είχαν βιώσει στο τέλος του πολέμου στο Ναγκασάκι και την Χιροσίμα. Δεν χρειάζονται βέβαια οι προφητείες, αλλά η απλή λογική και λίγη γνώση περί κεσίου, ουρανίου, πλουτωνίου, ραδίου και διάρκειας ζωής τους για να αντιληφθούμε τον τεράστιο κίνδυνο που «εμπεριέχει» η καταστροφή ενός πυρηνικού εργοστασίου, όταν όλα αυτά έχουν διαχυθεί στην ατμόσφαιρα ή έχουν παραμείνει στην γη ή χυθεί στην θάλασσα ή τα ποτάμια της περιοχής τους. Βέβαια τα συμφέροντα των αντίστοιχων εταιρειών εγκατάστασης πυρηνικών αντιδραστήρων είναι πολύ μεγάλα όπως και τα αντίστοιχα ποσά «επιχορήγησης» κομμάτων και ατόμων που είναι στην εξουσία, για αυτό και η περίφημη προπαγάνδα τους ότι η πυρηνική ενέργεια είναι ανώδυνη, καθαρή και φτηνή χωρίς να υπολογίζουν το κόστος της τακτικής συντήρησης τους που είναι τεράστιο αλλά και τις συνέπειες τυχόν καταστροφής τους που είναι θανατηφόρες στο πολλαπλάσιο.

Εμείς ευτυχώς δεν διαθέτουμε εργοστάσια πυρηνικής ενέργειας και είμαστε τυχεροί γι΄αυτό. Τι γίνεται όμως στην περιοχή μας, μια περιοχή ήδη επιβαρυμένη ειδικά στα ποτάμια και στις θάλασσες από την ανεξέλεγκτη απόρριψη περίπου 800.000 τόνων ετησίως κόκκινης λάσπης από την Αλουμίνιο Ελλάδος στον Κορινθιακό κόλπο, με προοπτική αύξησης τους όταν δοθούν οι υπόλοιπες άδειες στην κ. Μυτιληναίο ο οποίος κερδίζει καταστρέφοντας το μέλλον των ελληνικών θαλασσών. Δεν είμαι προσωπικά εναντίον των επενδυτών, επιχειρηματιών δηλαδή που έχουν την δυνατότητα να χρηματοδοτήσουν και αντίστοιχα να επενδύσουν τα χρήματα αυτά σε μεγάλες παραγωγές διαφορών ειδών. Γνωρίζουμε ότι τέτοιοι επιχειρηματίες χρειάζονται σε μια χώρα για πολλούς και διάφορους λόγους, αυτό που ισχυρίζομαι είναι ότι και αυτοί πρέπει να ελέγχονται στα απόβλητα που παράγουν ειδικά όταν αυτά είναι επικίνδυνα για την υγεία όλων μας. Αλήθεια, ποιος θα φάει ντόπιο ψάρι στην Κόρινθο όταν ξέρει τι γίνεται απέναντι; Επίσης ποιος μιλάει για τα αντίστοιχα απόβλητα στον Β. Ευβοϊκό από την ΛΑΡΚΟ, για να μην προσθέσουμε τους χιλιάδες τόνους τοξικών υλικών που απορρίπτονται από τις αντίστοιχες ανεξέλεγκτες εταιρείες στα ποτάμια ΑΣΩΠΟ – ΠΗΝΕΙΟ και από αυτά πολλά εκρέουν στην θάλασσα. Που έχει καταντήσει δηλαδή το Ανατολικό Αιγαίο, αν υπολογίσουμε τους χιλιάδες τόνους αποβλήτων από τα εργοστάσια Τουρκίας, Συρίας, Λιβάνου, Ισραήλ και κυρίως της Αιγύπτου στα νερά μας. Μήπως μια τεραστία χαβούζα; Είναι άραγε ασφαλή και ελεγμένα τα ψάρια που τρώμε από τα νερά μας; Ποιος νοιάζεται και ποιος φροντίζει γι΄αυτό; Μήπως δεν είναι μόνο τα φυτοφάρμακα υπεύθυνα για το πολύ μεγάλο ποσοστό καρκινογεννησεων στη χώρα μας; Άραγε ποιος θα ασχοληθεί με όλα αυτά; Ποιος θα νοιαστεί επιτέλους σοβαρά για το μέλλον των θαλασσών αλλά και της υγείας μας; Ας ξαναδιαβάσουμε την «Πλουτώνια Ωδή» του Άλλεν Γκίνσμπεργκ για να δούμε τι μας περιμένει.

ΣTHN APXH TOY TPAΓOYΔIOY

Μανώλη Ρασούλη – Νίκου Ξυδάκη Τα ΔΗΘΕΝ Νίκος Παπάζογλου έσα σε ένα μικρό διάστημα λίγων εβδομάδων το ελληνικό τραγούδι αποχαιρέτησε δύο από τους σημαντικότερους δημιουργούς των τελευταίων 35 χρόνων. Στις 5 Μαρτίου έφυγε ο Μανώλης Ρασούλης και στις 17 Απριλίου ο Νίκος Παπάζογλου. Και οι δύο με έντονες αναφορές στη Θεσσαλονίκη και οι δύο ανανέωσαν με το λόγο και τη στάση τους το σύγχρονο ελληνικό λαϊκό τραγούδι συμβάλλοντας ουσιαστικά στην αναγέννησή του σε μια περίοδο που από τη μία κυριαρχούσε το λεγόμενο πολιτικό τραγούδι και από την άλλη φτηνά και εύπεπτα, ολόιδια μεταξύ τους – μουσικά και στιχουργικάλαϊκά άσματα. Οι δυο τους συναντώνται στην «Εκδίκηση της Γυφτιάς», δίσκο – σταθμό που το 1978 έμελλε να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της ελληνικής δισκογραφίας1 . Ο Μ. Ρασούλης γράφει τους στίχους, ο Ν. Ξυδάκης τη μουσική και ο Ν. Παπάζογλου ερμηνεύει τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου. Ένα χρόνο αργότερα οι ίδιοι συντελεστές επαναλαμβάνουν το πετυχημένο πείραμα και ηχογραφούν τα «Δήθεν». Ίσως να μην έκρυβε εκπλήξεις ο συγκεκριμένος δίσκος και στην πραγματικότητα να επαναλαμβάνει το κλίμα της «γυφτιάς», αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός ότι και τα «Δήθεν» περιείχαν εξαιρετικά και διαχρονικά τραγούδια. Ζωντάνια, έντονος παλμός, ανατρεπτικός στίχος, ευχάριστη διάθεση και ισορροπημένες ερμηνείες είναι τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν το δίσκο. Επιπλέον, μετά την κυκλοφορία και των «Δήθεν», γίνεται βέβαιο ότι το στοίχημα των δημιουργών του έχει κερδηθεί. Το λαϊκό τραγούδι απενοχοποιείται και αποδεικνύει ότι μπορεί να εκφράσει τα μηνύματα και την άποψη της σύγχρονής εποχής και τους προβληματισμούς της νεολαίας. Παράλληλα, οι στίχοι του Ρασούλη εκφράζουν μια έντονη φιλοσοφική –και εντέλει πολιτική- διάθεση που ξέφευγε από τη στείρα θεματολογία και ρητορική του πολιτικού τραγουδιού της εποχής. Και βέβαια πρόκειται για στίχους με ζωηρές καθημερινές εικόνες – κάτι που λείπει από το τραγούδι σήμερα με την κυριαρχία ενός ασαφούς και απλά συναισθηματικού λόγου. Ήδη από το πρώτο τραγούδι του δίσκου γίνονται φανερά τα παραπάνω. «Το κοτλέ παντελονάκι που φοράς…εγώ είμαι εργατόπαιδο και συ της Νομικής / πες μου που παρανόμησα, όταν για λίγο νόμισα πως θα ανταποκριθείς». Με σκωπτική διάθεση και το επόμενο «Από τη γυναίκα ούτε ένα καλό δεν είδα/ μα, πίστεψέ με, είναι η μόνη μου ελπίδα». Ακολουθούν τα «Μήλα και τα κρίνα», φεμινιστική διάθεση με χιούμορ και αμεσότητα – «από τα χρόνια τα παλιά και την Παλιά Διαθήκη/ οι άνδρες βρέθηκαν ψηλά και μεις στην αποθήκη». Το δύσκολο πρωινό ξύ-

πνημα της Δευτέρας γίνεται και αυτό τραΓράφει γούδι, όμως το πιο δυo Γιώργoς νατό κομμάτι του Tσίμας δίσκου είναι το επόμενο, το «Φίλε αδελφή Ψυχή», τραγούδι με πολλές διαστάσεις και ερμηνείες, από τα πιο ευαίσθητα και μοναχικά του ελληνικού τραγουδιού, σε μία ταπεινή και μετρημένη ερμηνεία του Νίκου Παπάζογλου. Επίσης στα «Δήθεν» πρωτοακούσαμε το «κλασικό» πλέον «Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια». Eκτός από τον Ν. Παπάζογλου που ερμηνεύει 7 τραγούδια, στο δίσκο συμμετέχουν ο Δημήτρης Κοντογιάννης (4) και η Σοφία Διαμαντή (2). Για να θυμηθούμε όλα τα τραγούδια των «Δήθεν»: 1.ΤΟ ΚΟΤΛΕ ΠΑΝΤΕΛΟΝΑΚΙ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ 2.ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ 3.ΚΥΚΛΟΘΥΜΙΚΟΣ ΚΑΙΡΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ 4.ΤΑ ΜΗΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΡΙΝΑ - ΣΟΦΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ 5.ΔΕΥΤΕΡΑ ΞΗΜΕΡΩΜΑΤΑ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ 6.ΦΙΛΕ ΑΔΕΛΦΗ ΨΥΧΗ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ 7.ΣΟΥΞΕΔΙΑΡΙΚΟ - ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ / ΣΟΦΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ 8.ΚΑΝΕ ΠΩΣ Μ' ΑΓΑΠΑΣ - ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ / ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΣΟΦΙΑ 9.ΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΖΟΡΙΚΟΣ - ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ 10.ΜΟΙΡΑ ΔΕΝ Μ'ΑΡΩΤΗΣΕΣ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ 11.ΤΡΕ ΖΟΛΙ ΚΙ ΩΡΑΙΑ - ΣΟΦΙΑ ΔΙΑΜΑΝΤΗ 12.ΟΙ ΜΑΓΚΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ - ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΣ / ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΣΟΦΙΑ 13.ΣΑΝ ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ - ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ Τα «Δήθεν» κυκλοφόρησαν το 1979 από την εταιρεία «Lyra». Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο Αγροτικόν. Το εξώφυλλο είναι του Αλέξη Κυριτσόπουλου και η παραγωγή των Ρασούλη – Ξυδάκη. Από τη δεκαετία του 1980 οι συντελεστές του δίσκου ακολουθούν ο καθένας το δικό του δρόμο έχοντας ήδη καθιερωθεί στο ελληνικό τραγούδι μέσα από την «΄Εκδίκηση της Γυφτιάς» και «Τα δήθεν».

1. στην «Εκδίκηση της Γυφτιάς» αναφερθήκαμε τον Ιανουάριο του 2005: Γ. Τσίμας, Πυξίδα της Πόλης, τχ 31 www.pyxida.gr/index.php?option=com_con tent&view=article&id=1096:o&catid=28:q&Itemid=198

ΦΥΛΛΟ

Η κυρία Carson Στις 27 Σεπτέμβρη 1962 έσκασε μια βόμβα. Παρόλο που δεν είχε γόμωση με εκρηκτικά αλλά σκέτο μελάνι, η έκρηξή της συγκλόνισε τον πλανήτη. Η συγγραφέας, Rachel Carson ήταν μια ήσυχη δημόσιος υπάλληλος της αμερικανικής υπηρεσίας περιβάλλοντος με ανήσυχο όμως πνεύμα. Αμέσως μετά τον πόλεμο (1945) και παρά το κλίμα γενικής ευφορίας για τη διαφαινόμενη πρόοδο του έθνους η Carson άρχισε Γράφει o Πέτρoς να αμφισβητεί τα αποτελέσματα ενός Λυμπεράκης μαγικού χημικού της εποχής - του DDT. Παρά τα πολλά υπηρεσιακά και δημόσια έγγραφά της κανείς δεν της έδινε σημασία. Εξάλλου το DDT είχε το παρατσούκλι insect bomb, το οποίο παραλλήλιζε την επιτυχία του με αυτήν της ατομικής βόμβας. Ο εφευρέτης του έλαβε βραβείο Νόμπελ το 1948. Η Carson, έχοντας το 1962 εξασφαλίσει την οικονομική της ανεξαρτησία από προηγούμενα βιβλία τα οποία είχε καταφέρει να εκδώσει, έριξε στην Αμερική και τον κόσμο τη δική της βόμβα: Silent Spring σημαδεύοντας τη γέννηση αυτού που σήμερα ονομάζομε οικολογικό κίνημα. Με λίγα λόγια η Carson είπε ότι τα εντομοκτόνα είναι «βιοκτόνα». Οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον θα είναι μεγάλες, απρόβλεπτες και ορατές μόνο σε βάθος χρόνου. Ίσως το αντιληφθούμε όταν μια άνοιξη μας παραξενέψει η ησυχία που θα οφείλεται στο ότι όλα τα πουλιά έχουν πια πεθάνει. Εξ ου και ο τίτλος του βιβλίου που έγινε ορόσημο: Σιωπηλή Άνοιξη. Οι διαμαρτυρίες της Carson και των συναφών «παλαβών οικολόγων» αποπέμφθηκαν ως περίπου γελοίες. Οι σημερινοί μονοπωλιακοί γίγαντες των αγροχημικών έκα-

ναν τότε χρυσές δουλειές. Το DDT ψέκασε το μισό πλανήτη. Η εξαγγελθείσα όμως παραδεισένια κατάσταση της χημικής γεωργίας όχι μόνο δεν ήρθε ποτέ αλλά άρχισαν να ξεμυτίζουν τα πρώτα προβλήματα. Το DDT που ανιχνεύθηκε στο μητρικό γάλα και οι μελέτες που κατέδειξαν την τοξικότητά του (καρκινογόνο) χάλασαν τελειωτικά τη μόστρα του θριάμβου. Το DDT απαγορεύθηκε στην Αμερική το 1972. Στον υπόλοιπο κόσμο άργησε βέβαια λίγο (μην πάνε χαμένα και οι επενδύσεις μας): Οι συζητήσεις ξεκίνησαν το 1995 στη συνθήκη της Στοκχόλμης ενώ μόλις το 2004 υπογράφηκε η συμφωνία που απαγόρευε 9 επικίνδυνα χημικά και περιόριζε τη χρήση άλλων τριών μεταξύ των οποίων και το DDT. Με λίγα λόγια ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται στον τρίτο κόσμο. Ε, καλά τώρα αυτοί έτσι κι αλλιώς δεν μετράνε σαν κανονικοί άνθρωποι οπότε δεν πειράζει να ψοφήσουν και μερικοί. Ακόμη 9 χημικά ευρείας χρήσεως απαγορεύθηκαν ή περιορίστηκαν στην τέταρτη συνάντηση για την εν λόγω συνθήκη το 2009. (δες http://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_Convention). Στην Ελλάδα, παρόλο που απαγορεύτηκε από το 1977, ακόμη ανιχνεύεται (http://www.tvxs.gr/news/unlisted/tοddt-εξακολουθεί-να-δηλητηριάζει-την-ελλάδα-35-χρόνιαμετά-την-απαγόρευσή-του) μαζί με υπολείμματα άλλων αγροχημικών που χρησιμοποιήθηκαν σε αντικατάστασή του, και μάλιστα σε ποσότητες πάνω από τα όρια ασφαλείας που έχουν τεθεί.

101 ΜΑΪΟΣ 2011

άζεται να θυμάται κανείς από την Οικολογία: τίποτα δεν είναι τζάμπα. Αν και η αλήθεια είναι πιο απλή: οι πολυεθνικές του χώρου γνωρίζουν αλλά μπρος στα κέρδη απλώς λένε χοντρά ψέματα. Ανησυχητικά σημάδια έχουν φανεί από τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας σχετικά με την παγκόσμια τάση εξαφάνισης ειδών αμφιβίων. Ναι, τα βατραχάκια εξαφανίζονται σε όλο τον κόσμο. Έχοντας ως απαραίτητο συμπλήρωμα της αναπνοής τους τη δερματική αναπνοή, είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στη ρύπανση. Αλλά τι διάολο; Όλος ο κόσμος είναι ρυπασμένος; Πιο πρόσφατα χτύπησε ακόμη ένα καμπανάκι. Εξαφανίζονται οι μέλισσες! Όχι δηλαδή κανένα σπάνιο είδος αλλά ένα πολύ κοινό και εκτρεφόμενο από τον άνθρωπο είδος καταγράφει μαζικές μειώσεις στους πληθυσμούς του παγκοσμίως. Το χειροπιαστό οικονομικό αποτέλεσμα είναι τεράστια ζημιά στους αγρότες που περιμένουν από τις μέλισσες να γονιμοποιήσουν τις σοδειές τους. Στις ΗΠΑ είναι πολύ επικερδής επιχείρηση πια το νοίκιασμα μελισσών. Οι ιδιοκτήτες χρεώνουν πολύ ακριβότερα τις υπηρεσίες τους σε καλλιέργειες ΓΤΟ όπου τους ψοφούν πολλές μέλισσες.

Στην Αμερική, έχει επιβεβαιωθεί ερευνητικά, ότι η απαγόρευση της χρήσης του έσωσε από την εξαφάνιση το είδος σύμβολο των Αμερικανών, το λευκοκέφαλο αετό.

Τα τελευταία 4-5 χρόνια ήρθε ένα αναπάντεχο καμπανάκι. Πεθαίνουν μαζικά οι νυχτερίδες. Και ποιος δίνει δεκάρα για αυτά τα βρωμόζωα θα πει κανείς. Ο κανείς αυτός όμως δεν ξέρει ότι κάθε νυχτερίδα τρώει κάθε βράδυ 2-3 φορές το βάρος της σε έντομα. Αυτό μεταφράζεται σε μερικές δεκάδες ίσως εκατοντάδες έντομα, κάθε μία νυχτερίδα, κάθε βράδυ. Η εξίσωση είναι απλή: άμα ψοφήσουν τα «βρωμόζωα» θα πήξομε στα κουνούπια.

Ε καλά ντε, τι φωνάζεις; Θα πει κάποιος. Το απαγόρεψαν πια. Μακάρι αγαπητέ μου αναγνώστη να είχε η ιστορία μας happy end. Η χημική βιομηχανία γονιός κι αγγόνι της βιομηχανίας πετρελαίου είναι ακόμη υπερκυρίαρχη. Μέτρα μόνος σου πόση είναι η παραγωγή από βιολογική γεωργία και πόση από συμβατική. Επιπλέον ψάχνει νέους θαυματουργούς δρόμους (τους γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) και τις γονιδιακές πατέντες) έχοντας πλήρη άγνοια ή απέχθεια για το μοναδικό μάθημα που χρει-

Μέχρι σήμερα θεωρούσαμε τα τρία αυτά καμπανάκια ανεξάρτητα. Μια πρόσφατη μελέτη όμως του πανεπιστημίου YALE (http://e360.yale.edu/content/ print.msp?id=2228) επιβεβαίωσε τις προβλέψεις των υποψιασμένων και ανοίγει τα μάτια των εθελότυφλων: Όλα τα γεγονότα συνδέονται με τη μακρόχρονη έκθεση σε μικρές ποσότητες εντομοκτόνων. Η ρύπανση είναι παγκόσμια, και θανατηφόρα. Η Carson τραγικά επίκαιρη και δικαιωμένη.

Η Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης και η Πυξίδα Της Πόλης παρουσιάζουν :

Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ Στέλιος Γιακουμάκης «…Στο φιλότιμο του Κισαμίτη, που τρέχει πάντα κοντά στον ξένο, στον αδελφό, στη χαρά και στη λύπη. Η μουσική παράδοση της επαρχίας μας είναι τρανή και περήφανη. Οι Κισαμίτες λάτρεψαν και λατρεύουν τους παλιούς μουσικούς της επαρχίας, τους Πρωτομάστορες όπως τους ονόμασαν, μορφές γλυκές και άγιες, λεβέντες που παρελαύνουν στον κατάλογο που μας άφησε ο Ναύτης. Κραταιά δοξάρια βιολιστών ήχησαν στην Κίσαμο πρώτα, από τον Κιόρο ως τον Κουνέλη το Μαύρο και το Ναύτη, και γλυκύτατα λαγούτα από τους Κουτσουρέληδες, το Μανώλη τον Καρτσώνη και άλλους. Όλοι αυτοί, με την τέχνη και το μεράκι τους, κράτησαν δροσερή τη ζωή μας, γύρεψαν να γιατρέψουν τις πληγές του κόσμου, μας χάρισαν σκάλες για να αποδράσομε από τη βαρβαρότητα της προσωρινότητάς μας. Αλήθεια, τι διάβολο θέλει να πει αυτή η τελευταία φράση; Τι απομένει τώρα; Απομένει να σεβαστούμε την παράδοσή μας, απομένει να δουλέψομε για να φωτιστούν και άλλα στοιχεία, σκοτεινά ή άγνωστα. Η ζωή συνεχίζεται…» Κεντρική διάθεση βιβλιοπωλείο “Το Βιβλίο”, Πλ. Κολοκοτρώνη 29, τηλ. 28210 28507 Πληροφορίες : Πυξίδα της Πόλης

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

Το YouTube γίνεται… σινεμά έρα από τα εκατομμύρια δωρεάν ερασιτεχνικά βίντεο που οι χρήστες "ανεβάζουν" στο YouTube, η εταιρεία έχει συνάψει σχετικές συμφωνίες συνεργασίας και με μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο, όπως Warner Bros, Sony Pictures, Universal Pictures κ.ά. δίνοντας τη δυνατότητα στους χρήστες της σελίδας να μπορούν πλέον να παρακολουθούν νοικιασμένες πάνω από 3.000 γνωστές κινηματογραφικές ταινίες του Χόλιγουντ και όχι μόνο. Το YouTube χρεώνει τους χρήστες από 99

Στα σινεμά της πόλης

87,6 88 88,3 88,8 88,9 89,6 90,1 90,5 91 91,5 91,8 92,1 92,5 92,9 93,2 93,5 93,8 94,4 94,9 95 95,2 95,5 96,2 97 97,4 97,7 98,2 98,5 98,8 98,9 99 99,2 99,6 100,2 101 101,5 102,4 102,7 103 103,5 104 104,5 105 105,4 106 106,5 107 107,3 107,4 107,9

ΡΑΔΙΟ ΑΜΟΡΕ LOVE RADIO ΓΑΥΔΟΣ FM ΚΡΗΤΕΣ SUPER FM 2821052010 ERA SPOR SPOR FM 2821056800 VENUS 2821074704 ΔΙΚΤΥΟ ΣΤΑ FM 2821043979 SKAI NEWS 2821053000 ΕYΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΡΑΔΙO ΡΙΖΙΤΕΣ 2822022545 ΕΡΑ1 2106009604 /6 ΛΑΜΨΗ FM ΡΑΔΙO ΕΝΤΑΣΗ ΚΡΗΤΙΚOΡΑΜΑ 2821040025 ORIGINAL 2821099111 ΕΡΑ2 2106066822 ΝOΤOΣ FM 2821040025 ΡΑΔΙO ΜΑΡΤYΡΙΑ 2821040240 ΧΑΝΙΑ 96,2 RADIO ΒΕST 2821070690 ΑΝΤΕΝΝΑ ΔYΤ.ΚΡΗΤΗΣ 2821055505 ΡΥΘΜΟΣ 2821028466 STAR FM 2821050701 MAGIC FM 2821053994 SEVENTH SKY 2821020130 ΓΝΩΜΗ ΧΑΝΙΑ FM 28210 34106 LOVE RADIO ΡΑΔΙO ΚΡΗΤΗ 2810261962 RADIO 996 www.996radio.com MAX FM-Sky 2821055008/9 MRB 2821020400 ΚΡΗΤΗ FM 2821032734 ΡΑΔΙO ΗΡΑΚΛΕΙO STUDIO ΑΛΦΑ 2821080243 PLUS 103 2821053989 EΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔOΣ 2107226868 ΕΡΑ ΧΑΝΙΩΝ 2821020560/20570 SUGAR FM ΕΡΩΤΙΚΟΣ 2821036700 PETPO FM 2821033460 ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ MUSIC BOX 2821081210 & 40690 RADIO MELODY 2821093271 ΩΔΥΣΣΕΑΣ FM 7ο ΕΝΙΑΙO ΛYΚΕΙO

ΕΛΛΗΝΙΣ, τηλ. 2821051850 ΑΤΤΙΚΟΝ, τηλ. 2821040208 ΚΗΠΟΣ, τηλ. 2821056450 PALACE, τηλ. 2821057757

σεντς έως 3,99 δολάρια για κάθε ταινία, με τις περισσότερες να κοστίζουν 2,99 δολάρια, σύμφωνα με το Γαλλικό πρακτορείο και το Ρόιτερ. Εκτός από τις διάσημες ταινίες του Χόλιγουντ, ο χρήστης θα μπορεί να νοικιάσει και ταινίες του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου, αλλά και άλλων χωρών. O χρήστης έχει περιθώριο 30 μέρες να αρχίσει να βλέπει μια ταινία, που έχει νοικιάσει, και περιθώριο 24 ωρών να τη δει, από τη στιγμή που θα αρχίσει να την προβάλλει. Πολλές ταινίες θα αρχίσουν να διατίθενται

Skype: Ο αντάρτης του Διαδικτύου Η εξαγορά της Skype από τη Microsoft εξασφάλισε στην εταιρία που ίδρυσε ο Μπιλ Γκέιτς καινοτόμο σύστημα δωρεάν επικοινωνίας μεταξύ χρηστών του Ιντερνετ. Η υπηρεσία Skype έχει καταστεί τόσο δημοφιλής, που το όνομά της έχει γίνει ρήμα στην καθομιλούμενη πολλών χωρών του κόσμου. Το Skype παρακάμπτει τα συμβατικά τηλεφωνικά δίκτυα, μεταφέροντας το ηχητικό και οπτικό μήνυμα μέσω του Διαδικτύου,. όπως γίνεται με τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Η κλήση μεταξύ υπολογιστών είναι δωρεάν, ενώ το Skype χρεώνει μικρά ποσά μόνο για τις κλήσεις από υπολογιστή σε τηλέφωνο στο συμβατικό δίκτυο. Παρότι το Skype δεν ήταν η μόνη υπηρεσία κλήσεων μέσω του Ιντερνετ, όταν εγκαινιάσθηκε το 2003, η μέθοδος που ακολούθησε η εταιρία υπήρξε μοναδική

και «αντάρτικη». Το λογισμικό του Skype βασίσθηκε σε τεχνολογία, που είχε ήδη διαταράξει τη μουσική βιομηχανία και επιτρέπει την ανταλλαγή δεδομένων μεταξύ συνδεδεμένων υπολογιστών. Οι δημιουργοί του Skype, ο Σουηδός Νίκλας Ζένστρομ και ο Δανός Γιάνους Φρις, διαχειρίζονταν το κάποτε δημοφιλές σύστημα ανταλλαγής Kazaa, προτού το πουλήσουν σε αυστραλιανή εταιρία, υπό την πίεση αγωγών από δισκογραφικές εταιρίες. Η μεγάλη επιτυχία του σουηδο-δανικού διδύμου έγκειται στην ικανότητά τους να αξιοποιήσουν την τεχνολογία ανταλλαγής δεδομένων (Ρ2Ρ), στην τηλεφωνία. Αυτό σημαίνει ότι το λογισμικό και η κεντρική αποθήκευση δεδομένων γίνεται στους υπολογιστές των χρηστών, απαλλάσσοντας την εταιρία από τις δαπάνες αυτές. Η επιτυχία του Skype ήταν τέτοια, που η

στο YouTube αμέσως μόλις κυκλοφορήσει το σχετικό DVD στην αγορά. Αρχικά, η νέα υπηρεσία στη διεύθυνση youtube.com/movies- θα είναι διαθέσιμη μόνο στις ΗΠΑ και αποτελεί άμεσο ανταγωνιστή των τηλεοπτικών καναλιών, αλλά και των εξειδικευμένων online υπηρεσιών ενοικίασης βιντεοταινιών, όπως η Hulu και η Netflix. Το YouTube είναι ο τρίτος δημοφιλέστερος διαδικτυακός τόπος στον κόσμο και ελπίζει, με τις νέες πρωτοβουλίες του, να κερδίσει περισσότερους χρήστες-θεατές. Πηγή : http://www.naftemporiki.gr Επιμέλεια : Μ. Ανευλαβής εταιρία εξαγοράσθηκε το 2005 από την eBay έναντι 2,6 δισ. δολαρίων. Το Skype δεν ευδοκίμησε, όμως, υπό τη διοίκηση της eBay, με τους διευθύνοντες συμβούλους να διαδέχονται ο ένας τον άλλο. Το 2009, η εταιρία πουλήθηκε σε ποσοστό 75% σε όμιλο επενδυτών, στον οποίο μετείχαν οι δύο αρχικοί του δημιουργοί, έναντι 2 δισ. δολαρίων. Η τιμή εξαγοράς της Skype από τη Microsoft, που φθάνει τα 8,5 δισ. δολάρια, αιτιολογείται από ειδικούς ως προσπάθεια του κολοσσού του λογισμικού να υποστηρίξει τα δικά του προϊόντα, αλλά και να εκμεταλλευθεί το γιγάντιο κατάλογο χρηστών του Skype, το οποίο έχουν χρησιμοποιήσει περισσότεροι από 170 εκατομμύρια άνθρωποι. Πηγή : www.kathimerini.gr με στοιχεία από AP Επιμέλεια : Μ. Ανευλαβής

24 Διάψευση Κύριε, τολμώ να πω πως έχω πάψει να πιστεύω. Σαν λυσσασμένος σκύλος περιφέρομαι στο κέντρο της πόλης και ταΐζω τη λύπη μου με τ’ αποφάγια των καθημερινών ειδήσεων. Οι λαθρομετανάστες, οι άμαχοι, τα μικρά παιδιά. Τόσος και τόσος κόσμος. Κύριε, δεν είναι αλήθεια τελικά πως νίκησες το θάνατο.

Τελικά Το παράθυρο είναι μια βολική συνήθεια για όσους δεν τολμούν να βγουν παραέξω. Κάθομαι μπροστά του με τις ώρες δήθεν για να καταγράψω τις ανομίες της πόλης που απλώνεται μπροστά μου,

ΦΥΛΛΟ

101 ΜΑΪΟΣ 2011

τις μικρές προστυχιές σας τις υποχωρήσεις σας και τους συμβιβασμούς σας. Καμιά φορά με βρίσκει η νύχτα Και τότε φαντάζομαι στην άκρη της πόλης να λιώνουν τα πυροτεχνήματα μιας εγκάρδιας επανάστασης που θα σας σαρώσει όλους, καθάρματα. Το ξημέρωμα όμως με βρίσκει πάντα μόνο. Το παράθυρο είναι ένας τρόπος να γερνάω προσπαθώντας απεγνωσμένα να γράψω ό,τι δεν έχω ζήσει.

Ένα τσιγάρο δρόμος Τώρα που σταμάτησαν οι εκρήξεις μπορώ ν’ ανάψω ένα τσιγάρο. Κατά βάθος είμαι νεκρός, το ξέρω, ωστόσο δεν μπορώ να μην ανησυχώ για τα παιδιά μου. Η πόλη μου γέμισε πτώματα και κάθε βράδυ ακούω τη θάλασσα

Γράφει o Nίκoς Xατζηιωάννoυ

Η θάλλασα γεμισε πτώματα και κάθε βράδυ ακούω την πόλη μου Η θάλασσα Η πόλη Τα πτώματα Κοντεύω να παρανοήσω εδώ στο μικρό μου κελί στο καταφύγιο Ανυπόφορη μπόχα ο θάνατος μυρίζει φριχτά Φωνάζω τις κόρες μου Κι είναι σαν να χτυπώ στου θεού την πόρτα Κανείς δεν απαντάει Από τη φρίκη ως την τρέλα Ένα τσιγάρο δρόμος. Έχω γράψει ,λέει ο εκδότης, γύρω στα εκατό κείμενα σε τούτη την εφημερίδα .Αναρωτιέμαι αν κάτι πρόσφερα σε όλους εκείνους που με διάβασαν .Ανατριχιαστικά νέα δεν είπα . Πρωτοποριακές προτάσεις δεν έκανα .Να έβαλα τουλάχιστον σκέψεις ; Να έθεσα προβληματισμό; Να πρόβαλα το θετικό της ζωής ;Μαύρισα ψυχές με τον εύκολο εντυπωσιακό τρόπο της τηλεοπτικής φιλοσοφίας ; Πρότεινα κάτι ; Ανέδειξα κάτι ή απλώς υπήρξα ;Κρατώ στα χέρια μου μιαν απλή ζωή , ένα άγρυπνο μάτι και ένα ακούραστο αυτί . Μ’αυτά γράφω το φασκόμηλο και μπορεί να πικραίνω αναγνώστες της πυξίδας ,όμως οφείλετε να μου αναγνωρίσετε πως το μέλι μου έγινε ευκαιρία να δείτε και τη Γράφει γλυκιά όψη της ζωής. Έτσι κι αλλιώς πικρή η Θεoδoσία Δασκαλάκη και γλυκιά μαζί είναι και η ζωή .Θα μου πείτε όλο και πικρότερη γίνεται και θα σας απαντήσω πως θα βάλλω περισσότερο μέλι από δω και μπρος .Αρκετή πίκρα μας ποτίζει η διαβρωτικά αδιάφορη τηλεόραση .Τόση κουβέντα για το τίποτα και όλοι εμείς όσο περισσότερες ώρες παρακολουθούμε τόσο περισσότερο δεν καταλαβαίνουμε τι μας γίνεται; ΄Ασε που για να καταλάβουμε πρέπει να είμαστε ή να γίνουμε οικονομολόγοι. Μιαν απορία έχω .΄Ολοι αυτοί οι δημοσιογράφοι που μας τα πρήζουνε γνωρίζουν τι εστί αναδιάρθρωση και τι επιμήκυνση ;Κι αν το γνωρίζουν γιατί δε μας το εξηγούν μπας και χαμπαριάσουμε τι παίζεται; Τείνω να συμφωνήσω με τον Παπαδιαμάντη που αποκαλούσε τους δημοσιογράφους «ψιττακούς ηθικολόγους των εφημερίδων» που έχουν την ηθική στην «ακωκήν της γραφίδος» τους όχι όμως στα ενδόμυχα της ψυχής τους. Πότε ακούσαμε μια διαφορετική φωνή ;Τόση σιωπή μέσα σε τόση βαβούρα σε μια εποχή που έχουμε τόσο ανάγκη έναν λόγο διαφορετικό ; Εγκληματική ανευθυνότητα και απώλεια της κοινωνικής ευθύνης του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας το ονομάζω .Θυμάμαι ,όταν ξεκίνησα τη δημοσιογραφία , με ρώτησε ένας καθηγητής μου γιατί επέλεξα αυτό το επάγγελμα και με τη νεανική μου αφέλεια του είχα απαντήσει : γιατί διαμορφώνει συνειδήσεις . Ακόμα θυμάμαι το μειδίαμα που δέχτηκε η απάντησή μου κι αναρωτιέμαι : είμαι ακόμα τόσο αφελής ή με το νεανικό αλάνθαστο ένστικτο εξακολουθώ να πορεύομαι ;Θαρρώ πως η εφημερίδα τούτη είναι πολύ περισσότερο υπεύθυνη από τα κανάλια πανελλήνιας εμβέλειας και πως όλοι εμείς που εθελοντικά τη γράφουμε προσφέρουμε πολύ περισσότερα από εκείνους που επαγγελματικά χύνουν τον ιδρώτα της «ευέλικτης σπονδυλικής τους στήλης» στο γυαλί της τηλεόρασης .Τουλάχιστον εμείς δεν είμαστε επικίνδυνοι…