Geloven met Zeeuwse nuchterheid
Meer worden als Jezus? Zet die grote roze bril op! SPECIAL!
Verwachtingen managen
#hoe dan?
Communiceren met je kind‘Hoe was het op school?’ ‘GOED’
Advocaat Valerie
‘In sommige zaken bijt ik mij vast, dan denk ik: dit is echt niet eerlijk’
Welkom bij ons gloednieuwe magazine ! Een magazine speciaal voor jou, jonge Zeeuwse christenvrouw . In deze special, nemen we je mee naar de niet altijd zo rozekleurige wereld . Wat kun je verwachten? Verhalen van vrouwen die in dezelfde levensfase als jij zitten met alle struggles van dien. Opvoeden , een goed gesprek voeren met je kind , verwachtingen managen , het komt allemaal voorbij. Maar ook i nspirerende portretten van vrouwen, voor wie het allemaal zo mooi begon , maar uiteindelijk anders liep
Zonder roze bril kijk je ongefilterd naar de wereld en zie je misschien de mooie dingen van het leven niet. Zet af en toe die roze bril eens op en zie door de struggles van het leven heen hoeveel moois God je geeft.
Veel leesplezier !
Bianca: ‘Het is mijn verlangen om andere moeders te ondersteunen na het verlies van hun kindje’
Advocaat Valerie
Valerie de Nooijer (27) is advocaat bij Qudos Advocaten in Middelburg en maakt zich hard tegen onrecht op het gebied van Personen- en Familierecht, Jeugdrecht en het Strafrecht. “In sommige zaken bijt ik mij vast. Dan denk ik: dit is echt niet eerlijk.”
Heerlijk is het, als je de wereld kunt zien door een roze bril. Dan ziet alles er geweldig uit, en kijk je uit naar wat je te wachten staat.
Maar kun je alles door zo’n bril bekijken? Staan je echt alleen maar leuke dingen te wachten? We weten wel beter, maar met een positieve blik je toekomst tegemoet zien, maakt de moeilijke dingen wel beter te dragen. Nou, lekker makkelijk gezegd, maar wat als jouw toekomst er niet zo geweldig uitziet?
tekst Liesbeth Timmer
‘Social media bestonden amper’
Gezien mijn geboortejaar hoor ik bij het begin van de zogenaamde generatie X (Nix), ook wel de Lost Generation genoemd. Rare benaming, ik ervaar mijn generatie helemaal niet als verloren. Ik ben uit de tijd dat je als kind gewoon naar school ging, als puber – natuurlijk wel onder enig protest – je middelbare schooldiploma haalde en vervolgens een opleiding koos die je domweg afmaakte. Daarna ging je aan het werk, je kreeg een vriendje, spaarde voor een huisje en kocht dat dan. Je ging naar de bank voor een hypotheek en lukte dat niet, dan huurde je toch gewoon wat? Velen trouwden, alhoewel ongetrouwd samenwonen toen wel in opmars kwam. Maar de meesten waren van huis uit religieus opgevoed, dus trouwen was nog wel de norm. Er waren genoeg banen, genoeg huizen, de wereld lag aan je voeten.
Oké, dat is wat erg zwart-wit gesteld. Ook toen waren er mensen voor wie het heel anders liep. Voor wie een goed inkomen niet weggelegd was en een koophuis slechts wishful thinking. Maar die mensen vormden toch nog een minderheid. De meeste mensen hadden het goed voor elkaar. Onze ouders hadden een oorlog meegemaakt, ze bouwden het land weer op en wij plukten daar de vruchten van. De bomen groeiden tot in de hemel (althans, dat leek toen zo).
De sfeer veranderde
In de tijd dat mijn kinderen geboren werden – de huidige millennials – zag het er nog steeds zo uit, dacht ik. Ik ben geen Zeeuwse, maar woonde toen ook al op het mooie Walcheren. Omgeven door mensen die het, net als ik, goed hadden. Internet was in opkomst, maar we kregen nog niet zoveel mee van de wereld als nu. Social media bestonden amper en een mobiele telefoon was alleen nog voor zakelijk gebruik.
In de loop van de jaren zagen we wel veranderingen. Wereldwijd was er een hoop ellende (altijd al) en dat drong steeds meer onze wereld binnen. Via krant en tv al langer, nu ook via internet. In ons eigen land was het ook niet allemaal rozengeur en maneschijn, relletjes in de steden waren in de jaren ’80 ook al heel gewoon. Maar, de sfeer veranderde. (Jeugd) werkloosheid nam toe, wonen werd, zeker in de steden, een probleem en alles en iedereen leek te verharden. De groep mensen voor wie het allemaal niet zo vanzelfsprekend was, werd steeds groter.
Die ‘trend’ zet zich helaas alleen maar voort. Sinds de bankencrisis van 2007/2008 dreigen steeds meer mensen buiten de boot te vallen. Hoe is dat voor jullie, millennials? Misschien woon en werk je in Zeeland nog steeds best aardig, maar hoe is dat buiten de provincie? Hoe rooskleurig ziet het er voor jou uit?
Via mijn eigen ‘millennials’ krijg ik wel het een en ander mee. Mijn beide dochters wonen niet meer in Zeeland, maar allebei in een grote stad. Sinds een aantal jaar is er gelukkig werk genoeg te vinden, maar woonruimte? Zelfs voor wie veel geld te makken heeft, is het bijna onmogelijk om iets te vinden. Heb je een modaal inkomen, en ben je ook nog alleen, dan kun je het wel vergeten. Alles is duur, je kunt verhoudingsgewijs weinig lenen, maar er zijn vooral domweg te weinig woningen.
Suki Westmaas (36), is getrouwd met Dirk-Jan (36). Ze hebben samen twee kinderen: Ties (5) en Abel (3). Woont in ‘s-Heer Hendrikskinderen.
Suki houdt niet van teveel poespas. In het hele huis ervaar je dezelfde stijl en rust in kleurcombinaties. Nadat het huis prefab is neergezet, hebben ze veel zelf gedaan. Zelfs de keuken is eigen ontwerp!
tekst Janneke Meerman, fotografie Judith Walhout
Filters zijn megahandig. Ze maken het verschil tussen ondrinkbare korrelige koffiebocht en een perfect ochtendbakkie en veranderen mijn net-niet-uitgeslapen-ochtendhoofd in een redelijk toonbaar geheel.
Filters houden de rijke buitenlandse prinsen die hun geld kwijt willen uit m’n mailbox en de vloekwoorden uit m’n series. Filters scheiden wat je wilt van wat je niet wilt en vice versa. Zoals ik zei: filters zijn megahandig. Maar heb je dit filter al eens geprobeerd? (Geen spam, beloofd ;-))
tekst Renske Hoste
Dit is niet zomaar een filter (koffie-, danwel Instagram-, spam- danwel vloek-). Dit is namelijk een filter dat niet te zien is, maar wel gezien kan worden. Het gebruik ervan wordt in de Bijbel gedemonstreerd door een zeer bijzonder Persoon, maar daarover later meer.
Het gebruik van dit filter is simpel en komt hierop neer: laat alle informatie die binnenkomt eerst langs de Vader gaan en laat dit invloed hebben op wat eruit komt.
Laten we duidelijk zijn: ik bedoel dit filter niet als een soort swipe met een kaart langs een stripje. Pling! Goedgekeurd. Pling! Afgekeurd. Je bent namelijk geen robot. Het leven is geen
lange lijst van nulletjes en eentjes, van codes en simpele sommen. Het is geen kwestie van gebeurtenis + filter = reactie. Het leven wat we leiden is een chaotische troep van gebeurtenissen, emoties en prikkels. Het is een reis vol pieken en dalen en periodes van droogte. Het toevoegen van zo’n eis zou een last zijn op je schouders. En wat zegt Jezus?
Precies:
Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. – Mattheüs 11:27-30 (HSV)
Onze vrije tijd delen we allemaal anders in. Waar de één een avondje bankhangen, een film kijken of een boek lezen de ultieme ontspanning vindt, is de ander graag wat actiever bezig. En ook daarin zijn weer uitersten. We spreken Kirsten en haar moeder Carina die graag creatief bezig zijn en via hun Instagrampagina hun zelfgemaakte creaties verkopen. En dan hebben we Astrid. Zij doet niets liever dan mooie tochten maken op haar longboard!
tekst Jeanine Kwant, fotografie Klazien Dijkhuizen
‘Wanneer moeders samenkomen, ontstaat vanzelf een band van herkenning en verbinding’ Mamacafé Koek & Kroost verbindt en inspireert moeders
Iedere derde dinsdag van de maand komen moeders samen in Mamacafé Koek & Kroost in Kapelle. Ondanks de verschillen delen ze hetzelfde verlangen: verbinding, herkenning en een luisterend oor. “We kraken elkaar niet af, maar bouwen elkaar op.”
Het is dinsdagochtend, de zon schijnt en de klok slaat bijna 10:00 uur. Langzaam maar zeker druppelen de moeders met hun kinderen binnen in het Deelcafé De Buurvrouw. Bij binnenkomst valt de ontspannen sfeer meteen op: kinderen spelen vrolijk op de grond, er staat verse taart op tafel en moeders kletsen gezellig met elkaar. Deze ochtend staat een workshop gepland met een projectverpleegkundige en een orthomoleculair therapeut, die spreken over basisgezondheid voor, tijdens en na de zwangerschap. Daarnaast krijgen moeders de gelegenheid om hun
vragen te stellen. En die zijn er. Veel moeders die hier komen, missen een netwerk om zich heen, hebben vragen over het moederschap of willen simpelweg gehoord worden. Dit is precies de reden waarom de initiatiefnemers van het Mamacafé: Rosanne Kamerik, Heleen Pieper, Leonieke van der Klocht, Willemijn Wisse en Martina van Tatenhove, twee jaar geleden het Mamacafé hebben opgericht. “We waardeerden het enorm dat we met elkaar konden praten over het moederschap. Dat gunden we ook aan andere moeders”, vertelt Heleen met een glimlach. Rosanne vult aan: “we willen graag delen van Gods liefde aan andere moeders.”
De vijf vrouwen leerden elkaar kennen via hun kerkelijke gemeente ‘De Levensbron’ in Goes en startten gezamenlijk een bijbelstudiegroep, gebruikmakend van materiaal van het platform Power to the Mama’s, dat zich vooral richt op moederschap. Wat begon als een tweewekelijkse samenkomst, groeide al snel uit tot een hechte vriendschap.
op te schijnen’ als je dat wil, dat doet het slechte een roze bril, maar het helpt je, er positiever licht ‘Bekijk het door niet verdwijnen,