USO MEDICINAIS DAS PLANTAS: A CARQUEIXA Nome galego: Carqueixa Nome científico: Genista tridentata. Hábitat: No norte de Marrocos. Propiedades medicinais: Como xarope para purificar ó sangue. As súas flores empréganse tamén para convater os catarros e as bronquites. Alivia as dores de gota e ciática: extirpar os bultos e abscesos rebeldes:cura, carbunclos, scirros.
http://www.rios-galegos.com/boieira22.jpg
María Bouza Fernandez
5ºB
Nº1
◦ Uso medicinal das plantas ◦ Fiuncho ◦ Nome galego: Fiuncho ◦ Nome científico: Foniculun vulgare miller ◦ Hábitat: O borde dos camiños os, campos sen cultivar e zonas cerca da costa. ◦ Propiedades medicinais: ◦ Ten propiedades diuréticas ◦ Dixestivas: Favorece a dixestión abre o apetito e contribue a eliminar as flatulencias. Infusión de 5 gr. de froitos secos por vaso de auga. Beber 2 tazas o día. ◦ Úsase para lavar os ollos. ◦ Axuda as secreción da leite. ◦ Anticolesterolémico: Ten o poder de reducir o colesterol previndo risco de enfermidades coronarias como o infarto e as hemorraxias cerebrais. Tomar unha infusión das sumidades florais secas media hora antes das comidas. ◦ Antioxidante: Infusión de 5 gr. do froitos secos por taza de auga .Beber 2 tazas ao día. ◦ Anemia: Infusión dunha culleriña da planta seca por cunca de auga .Tomar un par de cuncas ao día.
http://www.classe.es/salud/img/hinojo.jpg
Denis Buján, nº 2
Uso medicinal das plantas Herba de San Xoán Nome galego: Herba de San Xoán. Nome científico: Hypericum perforatum. Hábitat: Á beira do río Miño.
Propiedade medicinais: • Antidepresivo: A presenza de hipericina outórgalle á planta propiedades antidepresivas nos casos de depresión leve. Non ten ningún efecto beneficioso nos casos de depresión aguda. Deberán tomar 10 gotas de tintura 3 veces ao día. • Analxésico: É un bo remedio para combater as dores corporais, a artrite, a ciática, lumbalxia etc. Toma unha infusión dunha culleriña de sumidades floríferas nunha cunca de auga un par de veces ao día. Tamén se emprega para o tratamento da fibromalxia. • Regulador da menstruación: Diminúe as menstruacións demasiado abundantes e favorece as que son pobres. Tómase un infusión dunha culleriña de flores por cunca de auga. Tamén se emprega para diminuír os síntomas depresivos que acompañan á síndrome premenstrual. • Sedativo: Calma os nervios e evita os seus efectos secundarios como poden ser ás palpitacións, os espasmos e dores indeterminadas. Fanse baños de asento e de pés co líquido resultante de ter durante 10 horas a planta inmersa en auga fría. Fíltrase e vértese quente non baño
. https://www.google.es/search?biw=1366&bih=593&tbm=isch&sa=1&q=herva+de+san+xoan+imagenes&oq=herva+de+san+xoan+imagenes&gs_l= img.3...75252.81510.0.81793.0.0.0.0.0.0.0.0..0.0....0...1c.1.42.img..0.0.0.7qMyn9dcOGs#facrc=_&imgdii=_&imgrc=OfUlFytqdUBDyM%253A%3 BQ1x4tIfLPSKAAM%3Bhttp%253A%252F%252F3.bp.blogspot.com%252FPHa50853gm4%252FT_S0b0TWSkI%252FAAAAAAAAAkU%252FcmgUBP3d4Mg%252Fs640%252FHierba%252Bde%252Bsan%252BJuan.jp g%3Bhttp%253A%252F%252Forninatural.blogspot.com%252Fsearch %252Flabel%252FHierba%252520de%252520San%252
520Juan%3B500%3B375
Camila
Uso medicinal das plantas
Nome galego: Fencho Macho Nome científico: Dryopteris filix max Hábitat: Críanse no noso país nos bosques húmidos e sombríos, á beira dos arroios pequenos e en xeral ao pé de case todas as montañas do noso país. Usos medicinais: • Tenicida (tenia ou solitaria): Redúcese a po un pedaciño de rizoma de 10 gr. de peso, vértese o po en ½ vaso de auga e bébese en xaxúas. Despois de 2 horas tomará un purgante que non sexa oleoso. • Antiparasitaria. Contraindicacións Trátase dunha planta tóxica. Durante o tratamento non deberá tomar leite en absoluto e deberá administrarse un purgante que non sexa aceitoso. Actúa como paralizante muscular.
https://www.google.es/search?q=fencho+macho&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=HRtaU8v2AerI4ATrpoBA&ved=0CAYQ_AUoAQ&biw=1362 &bih=586#facrc=_&imgdii=_&imgrc=pS2P5gZWGic3uM%253A%3BX2Tj4osc_XvL4M%3Bhttp%253A%252F%252F4.bp.blogspot.com%252F4Duz18g4SF4%252FT9-KxS3uxI%252FAAAAAAAAAy8%252F6xdORCjz3eQ%252Fs1600%252Ffentomacho.JPG%3Bhttp%253A%252F%252Fmyselfmanualidadescarmen.blogspot.com%252F2012%252F06%252Fcontinuacion-aparece-una-descripcion-y.html%3B507%3B464
Antía
ROSA CANINA Nome galego: Rosa Canina Nome científico: Rosa Dumetorum Hábitat:Encóntrase en bosques e setos ao lados dos camiños.
Propiedades medicinais: DIXESTIVA:Móllanse os seus pétalos en auga quente.Debese tomar despois das comidas. ANTIFLAMATORIA:Vértese auga fervendo sobre dez gramos de follas secas e aplícase unha compresa sobre os ollos. COLIRIO OCULAR:(ungüento de rosas)déixase repousar ao sol varios pétalos en aceite de oliva e viño.Posteriormente aplícase nos ollos. LAXANTE SUAVE:Cócense 70gr de follas por litro de auga ou uns 60gr de raíz.En ambos casos é conveniente deixar que se evapore 1/3 de auga. PROBLEMAS DE NERVIOS: Empréganse para problemas de nervios, principalmente para manifestar problemas de estómago.Infusión dunha cucharadiña de flores secas por vaso de auga.Tomar dous vasos de auga ao día. ASTRIXENTE:Os escaramullos déixanse ferver 25gr por litro de auga ata reducir a mistura a 1/3. ESTIMULANTE SEXUAL:Considérase unha planta con propiedades afrodisíacas,como o uso do aceite esencial que se emplea para realizar masaxes relaxantes antes do acto sexual.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/10/Rosa_canina_flower_Luc_Viatour.JPG/319pxRosa_canina_flower_Luc_Viatour.JPG
Mateo, nº5
USO MEDICINAL DAS PLANTAS: HERBA LUISA NOME : Herba Luisa. NOME CIENTÍFICO: Lippia triphylla. HÁBITAT: Sudamérica dase en lugares cálidos e precisa moito sol. USO MEDICINAL: Excitación: produce excitación e acelera unha ou máis funcións. Antiespasmóica: cura os espasmos. Febrífuga: alivia ou fai que desapareza a febre. Analxésico: alivia a dor. Estomacal: é boa para a dixestión Hipnótico: é boa para o corazón Carminativo: evita as ventosidades Esta planta recóllese dúas veces ao ano, en primavera e en outono. Unha historia antiga
“Na noite de San Xoán era costume que as mulleres que están en idade de casar recollan as doce da noite unha flor desta planta.”
http://fichas.infojardin.com/foto-arbusto/aloysia-lippia-citriodora.jpg
Yadira Doval, Nº 6
Uso medicinais das plantas: Mencía Nome galego: Mencía Nome científico:Vitis vinífera Hábitat:Valdeorras Propiedades medicinais: Ten o máis alto porcentaxe de resveratrol, utilizado en terapias de antienvexecemiento antioxidante. Comprobó que a vide vermella estabiliza as paredes vasculares, disminuíndo a permeabilidade do edema asociado. Tratamento de problemas asociados á insuficiencia venosa, como hemorroides, varices, flebite pernas cansas.
Baixada de Google
Pablo Álvarez,nº7
Uso medicinal das plantas: A Xesta Nome galego :Xesta Nome científico:Cytisus scoparius. Habitat: A súa hábitat é casi toda a península Ibérica , tamén no resto de Europa Atlántica. Propiedades medicinais: Empezouse a utilizarse de medicina pola propiedade diurétia das flores, para tratar a hidropesía, edemas e ademais as obstrucións do bazo é do fígado. A súa aplicación principal é para a obtención do alcaloide esparteína , que ten unha acción sobre o corazón. A esparteína é un antiarrítmico e cardiotónico. É un estimulante de fibras do útero (acción óxitocica). Na hipotensión arterial ten efectos normalizadores ao actuar como hipertensor.
Tradicionalmente utilizábase a flor como diurético e para o tratamento dos trastornos circulatorios. As ramas son obtidas para extraer a esparteína para as necesidades das industrias farmacéutica. Este alcaloide posúe diferentes propiedades farmatolóxicas.
http://3.bp.blogspot.com/_5h3qwWbE9NE/S_ZWwIdee4I/AAAAAAAAAFk/hLcAN2Nozms/s320/XestaCytisusxPraecox%27AllGold%27.jpg
Noemí, nº 8
Uso medicinal das plantas O carballo NOME GALEGO: carballo NOME CIENTIFICO: quercus robu HABITAT:En Galicia prefire os terreos frescos sen grandes secadas e por debaixo dos 100 m.de altitude. Hai por toda Galicia, sobre todo en Coruña, Lugo e Pontevedra. En Ourense tamén na súa parte occidental. Cada dia a súa distribución faise mais difícil polos incendios e as talas. PROPIEDADES MEDICINAIS: O po da codia de carballo utilízase para o uso externo, é moi astrixente, irritante e prexudica o tubo dixestivo. A auga de carballo (codia infundida en auga fervendo ) cura os vómitos e esputos de sangue, as regras, as diarreas e o bocio exoftálmico. Un cocemento de raíz en po de carballo é bo para o cansazo, relaxamento e atrofia muscular. As landras moi doce son tan agradables ao padal como as castañas. Torradas e pulverizadas, recoméndanse contra as diarreas infantís e outros usos. Partes utilizadas: Codia das ramas novas (primavera),follas (xuño), landra (outono ) e galadas.
http://www.rios-galegos.com/querc.jpg
Sara Mei,nº 9
Uso medicinal das plantas EUCALIPTO
Nome Galego: Eucalipto Nome Científico: Eucalyptus globulus labill. Hábitat: O eucalipto é natural de Australia e de Tasmania. Fora da súa distribución natural, plantouse en España, Portugal,California, A India, Marrocos, Colombia, Venezuela, Ecuador, Perú e Bolivia. Propiedades medicinais: Desconxestionante e expectorante en infeccións respiratorias do tracto superior ou inflamacións. Para afeccións musculares e esqueléticas. Utilízase en inhalacións para mellorar a respiración en casos de gripes ou sinusite. Utilízase dende fai moitos anos para friccionar o peito en ungüentos sobre o tórax e as costas o aceite que se obtén a partir das follas frescas.
http://2.bp.blogspot.com/_zr87Y-VIQWk/TQEwxUCnoJI/AAAAAAAAAAk/iUDYPwnUJ8M/s1600/eucaliptos10-11-2010.jpg
Marcos, nº 10
USO MEDICINAL DAS PLANTAS: O TOXO Nome galego: Toxo. Nome científico: Ulex europaeu. Hábitat: Lugares húmidos, como montes e bosques. Propiedades medicinais: O toxo está poboado de espiñas moi afiadas e de gran tamaño As flores labiadas son moi apreciadas polas súas excelentes propiedades medicinais(ao igual cas sementes desta planta). -A flor serve para curar trastornos ou enfermidades do fígado. -As sementes do toxo son aproveitadas para combater o asma, o dor de cabeza, a tosferina e son aptas para elevar o tono cardíaco.
É necesario ter aprobación médica porque o toxo tamén pode ser tóxico.
http://www.rios-galegos.com/toxo2.jpg
Sara Formoso, nº 11
Uso medicinal das plantas Nome galego: Salgueiro Nome científico: Salix atrocinérea, Salix Salvifolia ou Salix viminails. Hábitat: O hábitat do salgueiro son ás beiras dos ríos de toda Galicia. Propiedades medicinais: • Febre, dor de cabeza, dor reumática, artrite, artrose, gota, problemas gastrointestinais, gripes, arrefriados. • Contén salicina, flavanóides e taninos que actúan como anti-inflamatório, anti-reumático, antipirético, analxésico e astrinxente. Contraindicacións Pode provocar hemorraxias cando é consumido en exceso. Non se pode usar cando se está tomando tratamento con medicamentos anticoagulantes, antiácidos, corticoides e antiinflamatorios non esteroides, en caso de trastornosgastrointestinais, sensibilidade ao ácido salicílico, embarazadas, lactantes, nenos menores de 12 anos de idade.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/1/18/River_Great_Ouse_at_Little_Paxton.jpg
Laura
Uso medicinal das plantas O allo Nome galego:Allo. Nome científico:Allium sativum. Hábitat: Coñécese hai tempos remotos utilizado pola maioría das culturas dende antigos exipcios romanos e gregos, India... encóntrase por todo o mundo. Propiedades medicinais: É eficaz como antibiótico, combatendo numerosos fungos, bacterias e virus. É moi bo non control de enfermidades cardíacas,xa que reduce ou bloqueo das arterias. Reduce a presión arterial e o colesterol. Incrementa o nivel de insulina no corpo, polo que combate a diabete. Controla os danos causados pola arterioesclerose e a reuma. Tamén relaciónase coa prevención de certos tipos de cancro e na reversión do estrés e a depresión. Favorece a circulación. Favorece a eliminación de liquidos corporais utilizarse para combater a sarna. Favorece a dixestión. Para calmar a tos(coller medio quilo machucar nun litro de viño blanco 3 culleradas durante 10 días)
http://www.estampas.com/cocina-y-sabor/120301/perfumar-con-ajo
Leticia Gómez
O CASTIÑEIRO Nome galego: Castiñeiro Nome científico: Castanea sativa Mil Hábitat: Asia Menor Usos medicinais: Úsase para a curación da Diarrea. A tos. As feridas.
http://www.pueblos-espana.org/fotos_originales/2/7/1/00770271.jpg
Nuria, nº 15
Usos medicinais das plantas A estruga Nome galego: Urtiga, estruga Nome científico: Urtiga dioica L Hábitat: Bosques Propiedades medicinais:depurativas do sangue e diurética Urticaria . Tome esta bebida a diario antes do almorzo, isto le axudaralle a mellorar o seu sistema inmunolóxico. Lumbago :As fregas ou azoutes con estruga adoitan ser efectivos para tratar esta afección. De igual forma utilízanse para tratar dores musculares. Varices: Unha forma eficaz para combater eficazmente este padecemento é tomar un mangado de estruga e aplicar sobre a zona afectada por períodos de 15 minutos varias veces ao día. Eventualmente a inflamación e as molestias cesarán. Diabete: A infusión coa raíz da estruga é efectiva para diminuír os niveis de glicosa no sangue , para isto é necesario ferver 25 gramos de raíces en medio litro de auga, déixase a lume lento durante algúns minutos e retírase para ser coado. Tomar esta bebida 2 veces ao día. Alerxias e brotes na pel. No caso de ter un brote na pel preparar unha infusión da planta en medio litro de auga . Este substancia deberase aplicar sobre a zona do corpo afectada pola erupción, así conseguirá desinflamar a desaparecer en menor tempo. Un mangado de estruga e aplicar sobre a zona afectada por períodos de 15 e, e veces ao dia. A infusión coa raíz da estruga é efectiva para diminuír os niveis de glicosa no sangue para isto é necesario ferver 25 gramos de raíces en medio litro de auga, deixándose a lume lento durante algúns minutos.
http://ahorradores.net/wp-content/uploads/images/imagenesarticulos/ortigas.jpg
Jairo
Uso medicinais das plantas Nome galego: CERDEIRA. Nome científico: Prunus avium L. Hábitat: Norte de África e Asia Menor. Propiedades medicinais: Os seus usos medicinais diurético estimulan a eliminación da ouriña, resulta adecuado naqueles casos que haxa estimulación a riles para aumentar a micción, en enfermidades como: obesidade, retención de líquidos edemas (acumulación de líquidos no corpo con inchazón dos tecidos), inflamación de riles (nefrite), insuficiencia renal, etc. Existen fundamentalmente dos tipos de tratamento: Decocción dos pedúnculos florais ou do froito seco: ferver durante 10 o12 minutos a 40 gr de pedúnculos despois de deixalo macerar 6 ou7 horas. Infusión de pedúnculos: Realizar unha infusión dunha culler de pedúnculos por cunca de auga,durante 5 minutos . Arrefriar e tomar tres cuncas ao día despois das principais comidas. Antirreumático: pola súa capacidade de diurese utilízase para axudar o tratamento de enfermidades reumáticas:gota,artrite reuma, etc.(O mesmo tratamento visto anteriormente). Aparato circulatorio fluidifica o sangue e mellora a circulación, resulta moi adecuado para o tratamento de enfermidades relacionadas cunha circulación eficiente: varices,hemorroides,presión ocular, etc. Emenagoga: As decoccións das sumidades florais resultan moi adecuadas para favorecer a menstruación aliviando as dores propias da síndrome premenstrual.(ferver unha cullerada de sumidades por vaso de auga 10 minutos. Deixar arrefriar e tomar un par de vasos ao día. Cardiotónico: ten propiedades cardiotónica facendo que o músculo cardíaco se traia con maior forza polo que se utilizou en casos de debilidade cardíaca leve.
http://www.phytoma.com/uploads/135548391150cb0b0762b21.jpg
David, nº17
O ESPIÑO Nome galego: Espiño. Nome científico: Crategus Monogyna. Hábitat: Bosques galegos e lindeiros dos prados. PROPIEDADES MEDICINAIS: ● Cardiotónicas: Úsase como para retardar e regular o latido do corazón. ●
Ansiolíticas: Vailles moi ben as persoas que padecen dos nervios.
http://www.rios-galegos.com/espino32b.jpg
Autor: Diego Mallo Pasarín
Uso medicinal das plantas A faia Nome galego:·Faia Nome cientifico:·Falgus silvatica. Hábitat: ·Bosques de clima temperados Propiedades medicinais: As faias ten usos medicinais: Febre: Hai que beber dúas cuncas ó día. Arrefriado:Pode utilizarse ó tratamento anterior para mellorar os síntomas do arrefriado. Diurético:As follas da faia posúen propiedades diuréticas. Feridas:Ó liquido resultante da decocción resulta adecuada para cicatrizar as feridas non profundas. Anxinas:Os gargarismos efectuados co líquido da faia axuda a rebaixar as inflamacións.
Farinxite:Ó tratamento das anxinas axudar ao tratamento da farinxite.
Ulceras bucais:No caso de úlceras da boca . As enxaugaduras pola decocción da codia da faia son moi útiles para favorecer a cicatrización Gripe:O uso da decocción da cortiza axuda a mellorar os síntomas da gripe.
http://plantas-medicinales.tv/wp-content/uploads/2010/02/3.jpg
Cristian, nº 19
USO MEDICINAL DAS PLANTAS A MACEIRA NOME GALEGO: Maceira. NOME CIENTÍFICO:Matricaria Chamomilla. HÁBITAT: En terras cultivadas, terreos areentos e baldíos. PROPIEDADES MEDICINAIS: PROPIEDADES DIXESTIVAS: é boa para o aparato dixestivo,favorece ás persoas con dixestións difíciles,remedia os gases do flato,é moi axeitada para a dor de estómago ou a dor de ventre. EVITA O VÓMITO:é boa para as náuseas ou para os nervios de estómago. BAIXA O COLESTEROL: axuda a eliminar as graxas,ao que leva a unha disminución do colesterol nas arterias, previndo a arterioesclerose. PARA A MULLER:constitúe bos remedios para o aparato sexual feminino,posúe propiedades emenagogas, é útil para combater os espasmos que se producen no síndrome premenstrual ou durante a menstruación. PARA OS NERVIOS:é interesante tomar infusións de flores secas para o nerviosismo e o insomnio. Ao ter propiedades sedantes suaves,alivia os efectos físicos da natureza producidos pola depresión,como as palpitacións, acidez, dor de cabeza...Estas propiedades sedantes axudan a diminuír os síntomas desagradables estomacais da intoxicación alimentaria.Pode axudar a relaxar o intestino en enfermidades como a colites ulcerosa ou o Crohn.
http://www.foto-imagenes.com/sp/arboldelaplle/manzano_losmanzanos/
http://www.botanical-online.com/medicinalsmatricariacastella.htm
Nicolás Martínez Fernández,nº 20
Uso medicinal das plantas A nogueira Nome galego: Nogueira. Nome científico: Junglans regía. Hábitat: Europa central e occidental. Propiedades medicinais: Contra a diarrea. Hai que tomar un par de vasos ao día. O hipotiroidismo. Hai que tomar dúas tazas diarias. A suor. A mesma preparación A solitarias Aliñar un prato de patacas fervidas de 60g. de aceite de nogal. A tuberculose. Tres tomas ao día
http://1.bp.blogspot.com/_3774tIut0IE/SwbbPCkAfqI/AAAAAAAAADc/IxwiOaMUFW8/s1600/arbol+de+nuezpecan.jpg
Pablo Méndez, nº 21
USO MEDICINAIS DAS PLANTAS
Nome galego: Pereira Nome científico: Pyrus communis L. Hábitat: Vive en Europa, o Norte de África e en Asia.
Propiedades medicinais: Diurético: estimula a eliminación dos ourinos,axuda aos riles a aumentar a micción en enfermidades como a: obesidade, hipertensión arterial ...
Analxésica : a codia en decoccións resulta adecuada para mitigar as dores producidas por golpes, torceduras, escordaduras,contusións etc ..
http://www.viverosfuenteobejuna.com/guia/imagenes/11.jpg
Antón Méndez Nº 22
O TOMILLO Nome galego:Tomillo Nome científico:Thymus Vulgaris Hábitat: Nos bordes dos camiños secos e matoxos
Propiedades medicinais: Dixestivas:a esencia da planta abre o apetito sendo moi interesante en casos de anorexia ou falta de apetito.Para isto engadir unha ramiña de flores a calquera preparado posto ao lume. Anemia:planta moi rica en ferro que pode reducir a deficiencia do mesmo no organismo cando acompáñase dunha dieta rica en ferro. Débese tomar unha infusión dunha culleriña de planta seca durante 3 días. Antibiótico natural: é un dos mellores desinfectantes debido a súa enorme riqueza en timol. É un potente antiséptico respiratorio que elimina os xermes e reduce os síntomas das infeccións que isto produce, entre eles a febre e o malestar.
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d4/Thymus_vulgaris0.jpg
Hugo Méndez López, nº 23
Uso medicinal das plantas Romeiro Nome galego: romeiro barra Nome científico: Rosmarinus Officinalis L. Hábitat: Crece espontaneamente nos matorrais medinterráneos na compañía doutras plantas como o “tomillo”, o Espliegus e as xaras. Propiedades medicinais: O romeiro ten efectos estimulantes e tónicos;favorece a recuperación nas enfermidades respiratorias e do aparato dixestivo. Axuda a superar as afecciones do fígado. Tomando en fusión despois das comidas favorece a dixestión e evita a aparición dos síntomas propios dunha mala dixestión coma inchazo, flatuencia, acidez do estómago, ect. -Emenagogo: Rebaixa as dores da menstruación e facilita o baleiro. -Antiícterio: O romeiro polas súas propiedades colagogas, facilita a expulsión das bile da vesícula biliar. Ademais se lle recoñecen propiedades diuréticas e antihepáticas. Por elo, pódese utilizar como remedio para tratar a ictericia ou coloración amarelenta da pel e do branco dos ollos.
-Hepático: Como remedio para a insuficiencia hepática, pódese realizar unha decocción dunha cullerada de follas secas por traza de auga. Beberá unha cunca antes de almorzar. -Anemia: Contén moito ferro que pode axudar a superar a falta deste no noso organismo en casos de anemia. -Antioxidanete: É unha das plantas con máis antioxidantes. Protexe contra o envellecemento e axuda a rebaixar o coresterol. - Intoxicación alimentaria: inhibe a formación de bacterias perigosas. - Enfermidades de transmisión sexual: As súas propiedades bactericidas poden axudar a complementar o tratamento con antibióticos en enfermidades de transmisión sexual como a gonorrea.
http://fichas.infojardin.com/foto-arbusto/rosmarinus-officinalis-flor.jpg
Lucía, nº 24