Luchtige pakketjes

“Verpakkingsbedrijf wil af van loze ruimte bij internetpakjes.” “Het grote luchtprobleem: de helft van jouw pakje is eigenlijk lucht.” Twee koppen van de NOS uit respectievelijk 2016 en 2018. En onlangs besteedde het programma Nieuwsuur, dat achtergrondreportages bij het nieuws uitzendt, ook aandacht aan het feit dat het aantal verstuurde pakketjes blijft groeien en daarmee ook de vervoerde lucht.

“Het uitpakken leek wel een surprise”, aldus een geïnterviewde op straat. Op de achtergrond zien we een berg oud papier, nog net niet ter hoogte van de Mont Blanc. Iedereen herkent het wel: je bestelt iets kleins bij een webwinkel, maar je krijgt een enorme kartonnen doos thuis waar met gemak het tienvoudige in had gekund. De inhoud van zo’n kartonnen doos die een koerier met een busje langsbrengt, bestaat gemiddeld voor 50% uit lucht. Een verspilling van grondstoffen, die bovendien zorgt voor troep op straat. Want die grote dozen belanden vaak niet ín, maar náást de papiercontainer. Het kan anders.

ALTERNATIEVEN

Koeriers laden dagelijks zo’n 1,2 miljoen kartonnen dozen in hun busjes, maar minstens de helft van de ruimte wordt ingenomen door lucht, omdat vooral webwinkels gebruik maken van standaard dozen. Als retailer kun je immers niet oneindig veel dozen van verschillend formaat op voorraad hebben en wordt vaak een selectie gemaakt van bijvoorbeeld tien formaten. Alternatieven zijn er al lang en die worden steeds vaker ingezet, omdat de prijs van karton alleen dit jaar al met 30% omhoog is gegaan. Nieuwsuur laat zien dat een webwinkel in mode een slimme machine heeft gekocht die dozen op maat maakt. Een medewerker legt uit: “De machine meet de hoogte en diepte van het artikel en snijdt de doos exact op die maten af. Vervolgens vouwt de machine de doos en plakt er een deksel op. Dan is het pakket klaar voor verzending.”

WINST

“De winst is hiermee gigantisch. Er zit nog maar 25% lucht in elke doos”, aldus de verslaggever. “Dat zorgt ervoor dat er veel meer ruimte voor andere pakketjes in de busjes overblijft en we dus minder kubieke meters lucht vervoeren. Achter de 400 miljoen pakketten die we per jaar versturen, zit een radarwerk van webwinkels, magazijnen, sorteercentra en koeriers die ze thuis afleveren. Maar is het pakje eenmaal uitgepakt, lijkt het netjes in de container gooien van de verpakking net teveel moeite.” Hoe komt dat? Grote dozen moeten in relatief kleine afvalcontainers. En daarmee betalen we eigenlijk twee keer: eerst voor de grote verpakking die verstuurd wordt, daarna voor extra gemeentelijke reiniging.

EXTRA KOSTEN

Een kartonnen doos is op zich erg goed te recyclen, maar niet als het materiaal vies of nat is geworden. Daarom moeten we verstandiger omgaan met karton als grondstof. In Amsterdam denkt men nu na over een ander systeem: de busjes die al die dozen de stad in brengen, kunnen die ook weer prima meenemen en terugbrengen naar fabrikanten. Dat kan al op korte termijn. Op langere termijn kunnen we herbruikbare verpakkingen ontwikkelen. Twee jaar geleden kregen we een verbod op gratis plastic tasjes en sindsdien vraagt niemand er meer om. Dat zou ook met karton kunnen. Want moeten we als Nederlander ineens meer betalen voor een kartonnen verpakking, dan is men daartoe lang niet altijd bereid, zo blijkt uit de antwoorden van enkele ondervraagden. PostNL brengt op dit moment de afmeting van de doos al in rekening naast het gewicht van de doos.