Jij&ik magazine juni 2017 Ons Tweede Thuis by redactieOTT

JIJ&IK

juli 2017

magazine

D I T I S E E N U ITG AVE VA N O NS TWEEDE THUIS

‘‘Ik voel me vrij om te gaan en te staan waar ik wil. ’’

SAMENZEGGENSCHAP Michael Attas Woonvoorziening de Mozaiek, Ons Tweede Thuis

JIJ&IK Samenzeggenschap Officieel is het geen Nederlands woord. Toch hebben we met z’n allen besloten dat samenzeggenschap een van de speerpunten is van Ons Tweede Thuis. Het klinkt goed en vat perfect samen hoe we dingen met elkaar bespreken en doen. Naar elkaar luisteren, samen creëren, associëren en naar grotere hoogte stijgen. Dat geeft mij energie. En dat voelde ik ook bij Laurens met wie ik op de foto sta. Laurens werkt bij Spoorzicht, bij de Jumbo in Nieuw-Vennep, is bezig met zijn scooterrijbewijs, doet aan voetbal, speelt toneel en is een lopende ideeëngenerator. Laurens ziet altijd mogelijkheden en kansen.

Zijn energie is voelbaar en ik ga daar in mee. Tijdens de fotoshoot geeft hij aan dat hij nog wat met me wil delen: een rap die hij samen met zijn vriend Festes voor zijn moeder heeft gemaakt. Zijn moeder runt de stichting Dutch Down Support Foundation. Een rap met een boodschap: respect. De teksten hebben ze zelf geschreven en de song hebben ze zelf opgenomen. Ik ben onder de indruk. En de campagne Nederland Onbeperkt van de VGN schiet door mijn hoofd. Hoe mooi is het als Laurens dit daar kan delen. Samen worden we enthousiaster over dit idee. Wat Laurens iedere dag doet, gun ik iedereen. Deel je verhaal. Samen kom je weer tot nieuwe ideeën en inzichten. Of het nu klein is of groot. Ja, samenzeggenschap is mooi. Roel de Bruijn

Laurens en Roel

Info: nederlandonbeperkt.nl & dutchdownsupportfoundation.nl

& inhoud

& in beeld

& vaste rubriek

& kort

06 08 10 12 15 16 18 22 24

02 05 16 17 20 26 28 28 29 31 32

26 Bijspringen en Versterken 27 Overname Heliomare 27 Kijk op Facebook

Michael, samenzeggenschap Ervaringsdeskundigen JIJ&IK in de wijk Werk aan de winkel Zelftest locatieraad Wetenschappelijk onderzoek Samen nadenken over eten Samenzeggenschap Zorgbemiddeling De ACADEMIE

Op de cover staat: Michael Attas, Mozaiek

Van de bestuurder Meedoen: Rody het kattenhotel Column medewerker Column Annemarie Klagen mag Column Gert-Jan Cefara aan het woord Product in beeld CliĂŤntenraad aan het woord In memoriam JIJ & IK

& meedoen

Rody Dondertman HET KATTENHOTEL Actief bezig zijn, contact met mensen en nuttig zijn, dat zijn de motieven van Rody om vrijwilligerswerk te doen bij kattenhotel Tante Betje in Aalsmeer. Eigenaar Wim dacht toen hij Rody voor het eerst zag ‘die kan veel beter met honden werken’. Nu is hij erg blij met hem. En Rody… die heeft het prima naar z’n zin tussen al die katten. “Ik wilde actiever worden. Ik heb zelf een kat, Dino, en een hond, Rambo, een Jack Russel terriër. Daar loop ik veel mee buiten. Dat is leuk en hierdoor heb ik ook contact met andere mensen en voel ik me nuttig. Ik krijg begeleiding (vanuit begeleid zelfstandig wonen Aalsmeer, red.) omdat ik anders niet zo goed voor mezelf zorg, en formulieren en zo, dat is veel te ingewikkeld. Ik deed niet zoveel en nu ben ik hier bezig. Dat was een idee van mijn jobcoach van BW Re-integratie. Misschien kan ik het nog wel eens uitbreiden. Werken bij een hondenuitlaatservice lijkt me trouwens ook wel wat.” Wim: “We hebben plek voor zo’n 80 katten. Daar willen we goed voor zorgen.

Katten moeten relaxed zijn, dat voelt Rody goed aan. Als je Rody ziet, verwacht je dat misschien niet met zijn stoere uiterlijk maar het gaat super. Ik heb echt wat aan hem en ik hoop dat hij hier een goede tijd heeft.” Rody: “Het is vrijwilligerswerk en niets moet. Daar kan ik niet zo goed tegen, tegen moeten. Maar hier is het gewoon erg leuk. Ik word er zelf ook ontspannen van. Dat is wel belangrijk, dat vrijwilligerswerk leuk is om te doen. Ik maak de kattenbakken schoon, verwissel kussentjes als ze wat vies worden, stofzuig en zorg voor de katten. Als ze zenuwachtig zijn, ga ik erbij zitten en laat ik ze snuffelen. Je moet ze niet gelijk aaien. Als ze willen, knuffel ik wat met ze. Dat doe ik het liefste, lekker met de katten bezig zijn.” Ons Tweede Thuis

juli 2017

|05

Tweede Thuis 06| Ons december 2016

Michael Attas

ALLES ZIT IN MIJN HOOFD

& in beeld “Misschien vind je het raar dat ik dit zeg. Zeker als je me ziet, in een rolstoel, spastisch. Ik kan mijn handen en mijn benen niet gebruiken. En als je me wilt verstaan, moet je de tijd nemen. Maar weet je, het zit allemaal in mijn hoofd. Mijn ideeën, plannen, dromen. En muziek, heel veel muziek. Ik heb nog zoveel te doen, maar dat kan ik door mijn beperking nooit alleen voor elkaar krijgen. Ik ben afhankelijk van anderen. We moeten er altijd samen uitkomen.”

Ik ben dus niet zielig Michael Attas is geboren op Aruba. Door zuurstoftekort

Ondertussen weet ik dat er duizend argumenten zijn voor

bij zijn geboorte zal hij zijn hele leven spastisch zijn. Op

die regel, maar mijn regel is het niet.

vijfjarige leeftijd is hij met moeder, zus en broer naar Nederland verhuisd en hij woont nu bij locatie de Mozaïek in

Positief mens

Amstelveen. Hij is 34. Michael: “Ik heb alleen maar controle

Je zou kunnen denken dat ik ongelukkig ben of zo, maar

over mijn hoofd, maar daar kan ik dan ook heel veel mee.

dat is niet waar. Ik ben een positief mens. Ik heb veel

Met twee knoppen naast mijn hoofd en één bij mijn kin

vrienden. Niet alleen op Facebook, maar ook gewoon in

kan ik mijn rolstoel besturen, de lift opendoen, de computer bedienen, telefoneren en sms’en. Ik ben dus niet zielig, verre van. Ik ben wel erg afhankelijk als het

het echt. We delen dezelfde

Ik ben dus niet zielig, verre van, maar wel erg afhankelijk als het gaat om heel veel dingen.

interesses. Video en muziek, Def P en Typhoon, en één van mijn vrienden is rapper Jeremy Deekman, haha ik mag niet

gaat om heel veel andere dingen. Uit bed komen, wassen,

klagen. Ik ben gelukkig ook een doorzetter. Als ik iets echt

aankleden, eten. Voor iedereen vanzelfsprekend, maar

wil, dan ga ik ervoor. Bijvoorbeeld m’n eigen video’s, die

voor mij moet dat allemaal gedaan worden. Toch wil ik ook

staan op mijn Youtube-kanaal. En het fijnste is om naar

mijn eigen leven leiden en dat botst regelmatig.

buiten te gaan. Dat is het mooiste moment van de dag. Ik voel me vrij om te gaan en te staan waar ik wil. Het klinkt

Mijn leven

misschien wat tegenstrijdig na wat ik net verteld heb, maar

Laat ik het maar meteen zeggen, ik word echt goed

dat kan door overleg met de mensen van Mozaïek. We

verzorgd. Petje af voor de mensen die dat doen. Maar of

hebben samen besloten dat het goed voor me is om een

je dat wil? Nee natuurlijk niet! En ondanks dat het moeilijk

beetje m’n eigen gang te gaan en daar ondersteunen ze

anders kan, wil ik ook niet samen met allemaal mensen

me in.

met een beperking wonen. Op een locatie zijn er regels die gemaakt zijn voor heel veel mensen tegelijk. Het probleem

Droom

is: ik ben niet heel veel mensen tegelijk. Ik ben Michael. Een

Hee, wacht, je kan niet weggaan voordat ik je heb verteld

voorbeeld: als ik vrienden wil laten logeren omdat het wat

waar ik nu mee bezig ben. Ik wil een reis maken, naar mijn

later geworden is, dan moet ik dat een week van tevoren

vader in Aruba. Dat kost natuurlijk bakken met geld en

opgeven. Zo zit mijn leven niet in elkaar. Meestal weet ik

daarvoor ben ik een crowdfundingproject begonnen. Het is

het pas op de dag zelf. En blowen, ik word rustig van een

een droom in mijn hoofd, samen met jullie gaat het zeker

stickie. Wiet zorgt ervoor dat mijn lichaam niet zo heftig

lukken.” Kijk op m’n website: http://mikeys.jouwweb.nl.

beweegt. Alleen...roken op je eigen kamer mag niet. Ik zeg je, het is toch míjn kamer? Ons Tweede Thuis

juli 2017

|07

Sollicitatie Jorgen vraagt Melanie: Hoe ging je aanmelding? Melanie: “Annemarie van de training Flink! zei dat het misschien wel iets voor mij was. Ik was wel zenuwachtig voor het gesprek.” Zie je Flink! terug bij je sollicitatiegesprek? Melanie: “Ja, in zekere zin wel. Flink! is weerbaarheid, voor jezelf opkomen, sterker in je schoenen staan. In het sollicitatiegesprek kon ik vertellen wat ik wilde. Ik voelde me op mijn gemak en durf me door Flink! meer te uiten.” Zie je verschil tussen Flink! en de cursus ervaringsdeskundige? Melanie: “Er is overlap. Je deelt bij allebei ervaringen en vertelt iets over je zelf.” Melanie interviewt Jorgen: Waarom heb jij gesolliciteerd als

Ervaringsdeskundigen

GEBRUIK ONZE ERVARINGEN Wie kan er beter meepraten over wat belangrijk is voor mensen met een beperking dan de mensen zelf? Daarom zijn er bij Ons Tweede Thuis mensen met een beperking als ervaringsdeskundigen actief. Ze delen hun ervaringen met anderen. De ervaringsdeskundigen hebben officieel gesolliciteerd voor deze functie en zijn vervolgens meteen met een opleiding gestart. Hieronder interviewen Mark Meekel, Heleen Bekker, Jorgen Bunte en Melanie Vorselman elkaar over de sollicitatie, de opleiding en de toekomst van ervaringsdeskundigen. Gelijk een mooie oefenopdracht voor de opleiding. Petra Daalman is als projectbegeleider van de ervaringsdeskundigen bij het interview aanwezig.

Tweede Thuis 08| Ons juli 2017

ervaringsdeskundige? Jorgen: “Ik wil iets nieuws leren.” Je hebt een nieuwe uitdaging nodig. Krijg je wat je ervan verwachtte? Jorgen: “Ik laat het op me af komen. Eerst jullie allemaal leren kennen. Ik ben gewend om te improviseren. Dat doen we bij ImproBattle (theatersport voor jongeren, red.). Nu leer ik ook goed voorbereiden. Daar vraag ik wel hulp bij van jullie. Ik vind dat begeleiders cliënten meer als gelijken moeten zien. We kunnen daar als ervaringsdeskundigen bij helpen.” Hoe heb je je voorbereid op de sollicitatie? Jorgen: “Ik heb mijn ervaringen als ambassadeur van ImproBattle op mijn CV gezet.”

& in beeld “Mensen met een beperking kunnen veel, daar wordt vaak niet naar gekeken”

Welke ervaringen? Waar ben je tegenaan gelopen? Jorgen: “Ik had het gevoel dat ik de enige ben met een verstandelijke beperking. Dat is helemaal niet zo. Bij ImproBattle heb ik geleerd dat iedereen wel ergens bij hoort.”

Toekomst van ervaringsdeskundigen

Heleen interviewt Mark: Wat is belangrijk voor ervarings-

Mark vraagt Heleen:

deskundigen bij Ons Tweede Thuis?

Hoe zie jij je toekomst als ervaringsdeskundige?

Mark: “Dat zij hun ervaringen erbij betrekken.

Heleen: “Ik zou wel een vaste baan met inkomen wil-

Dat dingen verbeteren met hulp van mensen

len als ervaringsdeskundige. Ik wil graag mijn ervarin-

uit de praktijk.”

gen meegeven aan mensen en mensen helpen met voeding en overgewicht. Een blog schrijven, adviezen

Wat wil je doorgeven aan anderen?

geven. Mensen met een beperking kunnen ook veel.

Mark: “Dat weet ik nog niet. Het is nog in een heel

Daar wordt vaak niet naar gekeken.”

pril stadium. Ik moet het eerst nog gaan ervaren als ervaringsdeskundige. Hoe is dat met jullie?” Jorgen:

Melanie, hoe zie jij je toekomst?

“Heb er veel plezier in. Je doet het voor Ons Tweede

Melanie: “Ik hoop iets voor anderen te betekenen.

Thuis maar ook voor jezelf.

Bijvoorbeeld door naar scholen te gaan en te

Ik leer zelf dat ik niet altijd kan improviseren

vertellen wat het inhoudt een beperking te hebben.

maar dat ik soms moet voorbereiden.”

Ik heb een hoop meegemaakt en kan veel toevoegen. Ik vind het fijn om mensen te helpen.”

Opleiding Samen Sterk Vertel eens iets over de opleiding.

Petra heeft ook een vraag:

Mark: “Je leert breder denken dan alleen voor jezelf.

“Wat kun jij als ervaringsdeskundige meegeven

Ik word me bewust dat sommige dingen voor mij

aan een student op een zorgopleiding die

heel gewoon zijn, maar voor anderen niet. Je leert

begeleider wil worden? Wat moet een begeleider

kijken wat werkt voor heel Ons Tweede Thuis. Jorgen:

nooit doen?”

“Ervaringsdeskundigheid is advies geven en er is

Heleen: “Iemand op de vingers tikken.

gelukkig veel humor. ”Melanie: “We leren ook feedback

Je moet iemand niet als klein kind behandelen.

geven.”Jorgen: “Wat ik ook nog belangrijk vind: als

Ik ben een volwassen vrouw. Laat mij in mijn

iemand een crisis heeft, wordt er dan wel gekeken of die

waarde.”Jorgen: “Ik zou zeggen ‘maak fouten

persoon goede persoonlijk begeleiders heeft gehad?”

en leer ervan’. Tegen mijn persoonlijk begeleider heb

Petra: “Zouden begeleiders dat prettig vinden om te

ik wel eens gezegd ‘laat los, durf eens nee

horen?” Jorgen: “Ik vind het ook niet altijd leuk wat

te zeggen maar geef altijd een reden’.”

begeleiders van mij vinden…” Ons Tweede Thuis

juli 2017

|09

JIJ&IK IN DE WIJK Meer in de wijk werken, is het motto van Ons Tweede Thuis. Wat betekent dat voor mensen met een beperking en voor medewerkers? We vragen het de mensen zelf. Sjoerd Turenhout woont in Aalsmeer en krijgt begeleiding van Willem Oosterlee van de wijkteams Uithoorn en Aalsmeer/Kudelstaart. “Ik vind het prettig tips te krijgen. Willem begeleidt mij in de overstap van de kinderwereld naar de volwassenwereld. Dat is een hele stap. Als je volwassen wordt, wordt er meer van je verwacht. Het is ook een hele stap om hulp te vragen. Ik ben nogal koppig…”

Is het voor jou handig dat Willem de wijk goed kent, waar je woont? “Ja, hij vertelde bijvoorbeeld over de activiteiten van het Jongeren Rode Kruis hier in de buurt. Het is misschien leuk om daar andere mensen te ontmoeten. Ik heb MCCD, een vorm van autisme en zie mezelf niet als iemand die heel anders is dan de rest. Het is wel makkelijker om te praten met mensen die hetzelfde hebben.”

Wat zijn je wensen? “Ik wil zelfstandiger worden en zelfstandig gaan wonen. Met Willem heb ik gekeken bij begeleid zelfstandig wonen in Aalsmeer. Ik wil me wel inschrijven. Daar moet ik voor bellen.” Willem: “Als je het lastig vindt, kunnen we het samen doen, he.” Sjoerd: “Ja, maar ik ga het eerst zelf doen.”

Tweede Thuis 10| Ons juli 2017

& in beeld “Willem: Wat ook leuk is, is dat mensen die wij begeleiden ons kunnen helpen in de wijk.”

Willem, wat is voor jou de waarde van het wijkteam? “Het heeft duidelijk meerwaarde. In het team zijn verschillende disciplines. Je kunt dus heel snel advies aan iemand vragen. Ik heb veel minder reistijd, ook heel prettig. En ik ben meer betrokken bij de wijk en wat daar allemaal gebeurt. Ik weet veel meer en kan dat gebruiken voor de mensen die ik begeleid. Wat ook leuk is, is dat mensen die wij begeleiden ons kunnen helpen in de wijk. Sjoerd voetbalt, dat maakt het voor ons heel laagdrempelig om een keer contact op te nemen met de voetbalvereniging.” Sjoerd beaamt dat direct: “Dat doe ik graag. Willem betekent van alles voor mij dus ik doe graag iets terug.” JIJ&IK in de wijk dus eigenlijk.

Zelfstandig in de wijk wonen? Dat kan met ondersteuning van de wijkteams van Ons Tweede Thuis. Dicht bij de mensen, dus in de eigen omgeving. In de wijkteams zit veel verschillende deskundigheid. De medewerkers kennen de wijk met heel het aanbod aan activiteiten. Zij werken nauw samen met andere organisaties die ook actief zijn in de wijk. Mensen met een beperking kunnen met ondersteuning van de wijkteams van Ons Tweede Thuis zo lang mogelijk zelfstandig wonen in de wijk en zo veel mogelijk meedoen in de wijk. Er zijn teams in Haarlemmermeer Noord, Midden en Zuid, Uithoorn, Aalsmeer en Kudelstaart, Amstelveen Noord en Zuid.

Ons Tweede Thuis

juli 2017

|11

Werk aan de winkel

SAMENZEGGENSCHAP VANUIT DE LOCATIER Hoe is samenzeggenschap geregeld vanuit de medezeggenschap voor cliënten? Mensen die bij Ons Tweede Thuis werken, dagbesteding hebben of wonen hebben recht op zeggenschap en inspraak. Hoe werkt dat bij ons? Wat gaat goed en wat kan beter?

Als je het mij vraagt Hiljàn Hoek is sinds oktober 2016 coach van de Centrale Cliëntenraad.

“Vanuit mijn rol als coach is het mijn droom dat iedere locatie een eigen raad heeft die onafhankelijk is en zo zelfstandig mogelijk functioneert. Op die manier kun je leden in hun kracht zetten.”

Tweede Thuis 12| Ons juli 2017

Veel nieuwe bewoners zijn alert op hun rechten, maar de oudere garde is het niet gewend om mee te mogen denken en beslissen.

AAD BELICHT Hiljàn: Als lid van de locatieraad vertegenwoordig je een grotere groep. Jouw rol en inbreng wordt steeds serieuzer. De locatieraad is in ontwikkeling en is duidelijk meer dan een leuk moment voor de leden. Locatieraden hebben inspraak, ze praten mee en moeten niet gezien worden als hekkensluiter. Ik zou iedere locatieraad een onafhankelijke coach gunnen. Dat is op dit moment nog niet zo.”

Je hebt een stem dus gebruik die Clementien Nagtegaal is lid van de Zijdelraad in Zijdelveld en vertegenwoordigt ook cliënten in de Centrale Cliëntenraad. “Het is belangrijk om je stem uit te brengen, zodat andere mensen niet voor jou beslissen. Zo hebben Lotte, Mariska, Hiljàn en ik de bewoners op de locatie Aan het Spoor verteld waarom een locatieraad belangrijk is. Ik ben benieuwd of de raad er gaat komen. Je hebt een stem en hebt dus inspraak. Doe je hier niks mee dan moet je ook niet mopperen dat er een beslissing is genomen.”

Coach van de locatieraad Mariska Wahlen is coach van de locatieraad van BZW/WV Aalsmeer. En ze werkt als begeleider op Zijdelveld. “Ik ben er echt voor de leden van de raad en heb verder geen rol in de persoonlijke begeleiding. Stel je hebt net als begeleider een pittig gesprek gehad met je cliënt over het eetpatroon en in de avond heb je vergadering van de locatieraad. Dat is toch minder prettig voor beide personen. Als coach ben je bekend met de cliëntenrechten en kun je de leden van de raad hierop attenderen. Veel nieuwe bewoners zijn alert op hun rechten, maar de oudere garde is het niet gewend om mee te mogen denken en beslissen. Het is belangrijk dat iedereen weet wat ieders rechten zijn. Ik denk dat veel mensen dat nog niet goed weten.”

& in beeld

WIST JE DAT... We streven ernaar dat iedere woonlocatie zijn eigen locatieraad heeft. Op dit moment zijn er 36 cliëntenraden en 17 familieraden op de woonlocaties. De Wet medezeggenschap cliënten zorginstellingen (Wmcz) gaat veranderen. Er is een voorstel gemaakt voor een nieuwe wettekst. Daarmee veranderen de regels voor medezeggenschap. En de rechten van cliëntenraden. De wetsaanpassing gaat onder andere over het recht op inspraak, het recht op een onafhankelijke, professionele coach en het recht op scholing. Er is veel te doen over deze nieuwe wet.

Niet iedereen in Nederland is het ermee eens dat cliëntenraden meer rechten krijgen. Het is daarom best spannend hoe de wet er uiteindelijk uit komt te zien. Op 1 juli is het voorstel besproken in de Tweede Kamer. En dan moeten we nog even geduld hebben. De wet kan op z’n vroegst op 1 januari 2019 worden ingevoerd. Meer informatie vind je op www. raadopmaat.org en www.vgn.nl

Vanaf tien cliënten op een locatie is het de wens dat er locatieraad is . Veel informatie over zeggenschap van cliënten vind je op www.raadopmaat. org. Raad op Maat is in 1995 ontstaan uit de behoefte om cliënten heel gericht met raad en daad bij te staan. Vandaar de naam. Er bestaan verschillende hulpmiddelen

om het vergaderen gemakkelijker te maken. Er zijn bijvoorbeeld kaartjes die je neer kunt

leggen als je iets moeilijk vindt of als je een vraag hebt. Er is een flapover waar je de agendapunten op kunt laten zien. En wat dacht je van een voorzittershamer?

Lees verder op de volgende pagina Ons Tweede Thuis

juli 2017

|13

Vervolg pagina 13

De ideale locatieraad Clementien is tevreden over de werkwijze van de Zijdelraad. De

Praat je

raad bestaat uit vijf leden, deze leden zitten zes jaar in de raad en daarna zijn er verkiezingen. “We vergaderen eens in de twee

weleens met andere bewoners over de vergadering van de locatieraad?

maanden. Onze coach Rina is er bij en onze locatiemanager Bert schuift aan het einde van de vergadering aan. Ieder lid van de raad heeft een vaste taak. Ik doe de terugkoppeling van de ingezonden punten aan de rest van de bewoners na de vergadering. Ja, de Zijdelraad werkt goed. Wat hebben we bereikt? De sensoren van de buitenverlichting zijn anders afgesteld, we hebben een nieuwe schuur, een andere plek voor de televisie in het restaurant en in de keuken gaan de medewerkers zelf koken. Maar we hebben altijd wensen. Zo zijn we nog geen onderdeel van de sollicitatiecommissie en onlangs

1. A

is er een groot locatiebord geplaatst bij de woning. Daar zijn we het niet mee eens en dat gaan we bespreken met Bert.”

Wat als een cliënt zelf niet kan praten of jonger is dan 18 jaar? De familie heeft recht op zeggenschap als de cliënt zichzelf niet kan vertegenwoordigen. En als de cliënt niet kan praten dan

B C

Nee, dat gaat ze niets aan. Dan moeten ze er zelf maar in gaan zitten. Dat zou ik wel willen maar iedereen vindt het saai en loopt weg als ik erover begin. Natuurlijk! Anders weet ik niet wat hun mening is.

zoek je samen naar mogelijkheden hoe dan te communiceren. In samenzeggenschap dus. Op verschillende locaties binnen Ons Tweede Thuis zijn familiecommies actief. Ook hebben we een Centrale Familieraad (Cefara) waarin leden van de familiecommissies deelnemen. De Cefara bespreekt alle ontwikkelingen binnen Ons Tweede Thuis. De raad is zo een klankbord voor het

Hoe onderzoek je wat er onder de bewoners leeft?

bestuur van Ons Tweede Thuis.

We worden allemaal ouder en dan? Een dilemma is de ouder wordende cliënt en de ouder wordende familie. Hoe regel je de zaken als je zelf wegvalt als ouder? Hoe zit het met bewindvoering en mentorschap? En hoe maak je met elkaar goede afspraken over samenzeggenschap? De Cefara organiseerde op 19 mei een eerste themabijeenkomst voor alle familieraden. Er gaan er nog meer volgen. Het gesprek met elkaar blijven hebben is zeer belangrijk. En ook het verhogen van de familiebetrokkenheid is een punt van verbetering. Robert Verberg (voorzitter van de Cefara): “We merken dat de leden van de raden vergrijzen, de stem van de familie blijft nodig. Hoe zorgen we er samen voor dat meer ouders en andere familieleden het belang inzien van de familieraden. Dat houdt ons bezig.“

14| juli 2017

Ons Tweede Thuis

2. A B C

Ik maak vaak een praatje met veel verschillende bewoners. Onderzoeken? Dat doe ik niet. Als er iets is, komen ze zelf wel. Wij gebruiken formulieren die ze in kunnen vullen.

& in beeld

ZELFTEST

LOCATIERAAD

3. A B C

Nee, want de locatiemanager heeft de hele dag al gewerkt. Ja, want anders moeten we lang wachten op antwoord Ja, want dan hebben we lekkere koeken in plaats van biscuitjes.

Vind jij

Heb je weleens advies gegeven?

het belangrijk dat de locatiemanager bij de vergadering aanwezig is?

5. A B

4. A Gezellig. Anders zit ik in mijn eentje op de bank. B Stom. Ik wil liever zelf alles bepalen. C Belangrijk. Samen kunnen we meer bereiken.

Nee. Mag dat dan? Ja. De locatieraad heeft de locatiemanager geadviseerd. Ja. Ik heb de coach geadviseerd deodorant te gebruiken.

ZELFTEST LOCATIERAAD Deze test is natuurlijk een beetje grappig bedoeld.

Maar

medezeggenschap

ook heel serieus.Je kunt de vragen in je locatieraad bespreken en de antwoorden vergelijken. Dat is leuk en leerzaam. Als je wilt, kun je je antwoorden ook opsturen naar HiljĂ n Hoek. Vuurdoornstraat 11, 1431 RM, Aalsmeer. h.hoek@onstweedethuis.nl

Wat vind jij van medezeggenschap?

Meer informatie of contact Op www.onstweedethuis.nl/ medezeggenschap vind je meer info over medezeggenschap van cliĂŤnten en ouders

Karine Hornain

Wetenschappelijk onde

DE DIALOOG CENTRAAL

WAT HELPT MIJ?

Een goed uitgangspunt. Als gedragsdeskundige is het onderscheiden van verschillende belangen soms best lastig. Vooral omdat je vanuit verschillende bronnen informatie krijgt en die informatie altijd min of meer gekleurd is. Dat geldt voor de informatie van begeleiding, cliënt en die van ouders.

Wat helpt mensen met een verstandelijke beperking die intensieve ondersteuning nodig hebben, nou echt? Het SCORE-onderzoek gaat dat bekijken. De onderzoekers volgen vier jaar lang een grote groep cliënten en/of hun familie. Hoe ervaren zij hun leven en de ondersteuning die zij krijgen?

Mijn rol als gedragsdeskundige is om mee te denken en adviezen te geven. Vaak komt dit neer op het aanpassen van de stappen die worden gezet. Kijken naar de haalbaarheid van die stappen en vooral bezig zijn om iedere stap afzonderlijk tot een succes te maken.

Als gedragsdeskundige wil je graag de omgeving daarin meenemen. Het belang van de cliënt staat voorop. Neem nou Niels. De buurt en de drukte thuis waren heel lastig voor

Wat helpt hen?

hem. Hij komt uit een warm en hecht gezin. Ze willen heel graag

Op vrijdag 21 april ondertekende Roel de Bruijn de

samen zijn, dat ging in het begin echt niet. Wat zijn de stappen

samenwerking voor het SCORE-onderzoek.

waardoor Niels weer verder groeit in zijn zelfstandigheid en geniet

SCORE staat voor systematische cliënt-ondersteuning

van het samenzijn met zijn ouders en ‘brussen’? Niels geeft zelf heel

resultaat-evaluatie. Wetenschappelijk onderzoek neemt

verschillende signalen. Hij wil graag iedereen te vriend houden en

altijd veel tijd in beslag dus we moeten even geduld hebben

tegelijkertijd is het voor hem lastig inschatten wat hij wel en niet

voor er resultaten zijn. Die resultaten geven handvatten

wil. Het leidt tot een veelheid aan wederzijdse verwachtingen en

om onze zorg te verbeteren.

valkuilen. De belangrijkste voorwaarde voor het vinden van de juiste blijven. Verwachtingen uitspreken naar elkaar en goed luisteren naar

Wat werkt het beste voor mensen die intensieve zorg nodig hebben?

de inzichten van elkaar. Samenzeggenschap dus. Niels vaart er wel

SCORE-onderzoeker Desirée van Winden: “Medewerkers

bij.

weten vaak heel goed wat hun cliënten het meeste helpt.

ondersteuning blijkt zoals altijd de dialoog. Met elkaar in gesprek

Vertellen waarom dat zo is, is vaak lastig. En dus moeilijk

Karine Hornain 18| juli 2017

Ons Tweede Thuis

door te geven. Met ons onderzoek kunnen we het gaan beschrijven. Dan kunnen alle mensen die intensieve ondersteuning nodig hebben, ervan profiteren.”

rzoek en Ons Tweede Thuis

Samenwerking Aan het SCORE-onderzoek doen mee: Ons Tweede Thuis, De Hartekamp Groep, Cordaan, Ipse de Bruggen en de afdeling Orthopedagogiek van de Universiteit Leiden. Daarnaast zijn er afspraken met het ROC Mondriaan en het ROC Nova College om de resultaten

Tot waar zullen we gaan?

op te nemen in hun onderwijsprogramma.

Sociale relaties en ICT Vorig jaar is het onderzoek naar sociale relaties en ICT gestart. Onder andere met een serious game JIJ&IK voor mensen met een lichte verstandelijke beperking. Hoe kan de serious game hen helpen om zich meer in te leven in een ander? Dat onderzoekt Suze van Wijngaarden de komende jaren. Dit onderzoek valt onder het Nationaal Programma Gewoon Bijzonder waar Ons Tweede Thuis met drie onderzoeken aan mee doet. Ervaringsdeskundigen

Peter,

Martijn

SAMENZEGGENSCHAP

Mark

ondersteunen Suze met haar onderzoek. Ze denken mee, testen de game en “bemoeien zich gewoon overal tegenaan”, zoals Peter zegt. Martijn: “Ik vind het interessant om mee te doen. Het is belangrijk dat mensen meer begrip en respect hebben voor mensen met een beperking. En het is leuk om mee te werken. Ze moeten meer aan ervaringsdeskundigen vragen. Die snappen waar het over gaat.” Martijn, Peter en de andere ervaringsdeskundige Mark hebben het thema voor de serious game bedacht: reizen. Want, zoals Peter zegt: “Je komt pas mensen tegen als je de deur uit gaat.”

Meer informatie Meer informatie over al het wetenschappelijk onderzoek binnen Ons Tweede Thuis kun je opvragen bij Mirjam Wouda: m.wouda@onstweedethuis.nl. Of kijk op www.wathelptmij.nl of www.socialerelatiesenict.nl

In 1962 riep Kennedy iets over een maanlanding vóór 1970. Dat lukte maar net, in 1969! Soms bedenk je iets en heb je nog niet helemaal scherp hoe je het precies waar gaat maken. Je begint er gewoon aan, met een groep mensen die dezelfde droom heeft.Zo is het ook wel een beetje met de samenzeggenschap die we bij Ons Tweede Thuis nastreven. We willen samenzeggenschap vergroten in de driehoek van de cliënt, familie en professionals. Nog beter naar elkaar luisteren, elkaar echt verstaan en vervolgens alle belangen verenigen, die van de cliënt voorop. Dan zijn transparant naar elkaar zijn en inzicht hebben in elkaars situatie en drijfveren belangrijke randvoorwaarden. Dit vertalen wij ook door naar de locatie of de organisatie en gaan hierin steeds een stap verder. Zo zijn cliënten en ouders nu vaak ook in beeld bij sollicitatieprocedures en beïnvloeden ze dus de samenstelling van het team. Net als in de driehoek verdiepen we ons in elkaars drijfveren: wat voor teamlid is er nodig? Wat zoeken ouders in onze nieuwe begeleider? We kijken dan ook naar kaders, zoals de functiebeschrijving. Deze manier van samenzeggenschap bedrijven levert geweldig veel inspiratie op en verdiept het inzicht dat de betrokkenen bij een locatie in elkaars situatie hebben. Veel van elkaar weten dus, en met inzicht in elkaars belangen samen de juiste afweging maken. Dat is de kunst. Het lukt soms al prima. Hoe ver kunnen we gaan? Of we dat ooit gaan doen met bijvoorbeeld het maken van de kamerindeling van een locatie? En hoe verdiepen we ons in elkaar met respect voor privacy en belangen die diep verbonden zijn met wat je lief is? Hoe we die ultieme samenzeggenschap ooit-ooit precies gaan waarmaken weet ik nog niet. We zijn op pad met een groep mensen die dezelfde droom heeft. En ik weet wel dat deze leerreis ons al heel wat oplevert!

Annemarie Zuidweg

Ons Tweede Thuis

juli 2017

|17

SAMEN NADENKEN Ik eet wat jij niet eet Locatie Aan het Spoor “Ik eet, ik eet wat jij niet eet en het is… Broccoli! Hè getverdemme ik wil pasta met spekjes. Nee kip, alles goed als er maar kip bij zit.” Eten is niet alleen belangrijk, maar ook erg persoonlijk. In locatie Aan het Spoor praten ze samen over het menu. Koken zonder zakjes of pakjes Aan het Spoor in Uithoorn is een locatie met appartementen en een gemeenschappelijke ruimte met een keuken. Een deel van de bewoners eet daar dagelijks, anderen komen er elke week wel een keer, een enkeling eet nooit mee. Sinds april zijn de bewoners meer betrokken bij het samenstellen van het menu. Er is overleg met de begeleiding over het weekmenu met als uitgangspunt: koken zonder zakjes en pakjes.

Eigen verantwoordelijkheid Joel: “Het is natuurlijk niet altijd even makkelijk om iedereen op één lijn te krijgen. Misschien moet je dat ook niet meteen verwachten. Gezond eten is het uitgangspunt. Daar zijn we het geloof ik wel over eens. Alleen sommige mensen moeten het wat vaker horen. Van de begeleiding of gewoon van elkaar.” Oeds: “Ja, maar als er geen mayo op tafel staat, dan ga ik het boven halen hoor. Dan mag het beneden weer niet op tafel staan dus dan neem ik mijn eten mee naar boven.“ Tjipke: ”Linda en ik eten meestal in ons eigen appartement. Of we gezond eten is dus onze eigen verantwoordelijkheid. Voor mij is dat wel duidelijk. Als je elke dag patat eet, is dat even misschien wel fijn, maar daarna begin je je al gauw knap ongezond te voelen. Het heeft ook met tijd te maken. Vroeger was ik zo druk met werk en lukte het gewoon niet om zelf iets te koken. Nu maak ik er tijd voor. Het moet ook echt want ik heb de neiging te weinig te eten en dan val ik veel te veel af.” Stella: ”Oooh… ik ben jaloers. Wat zou ik graag eten zonder erbij na te denken. Dan kom ik meteen aan. Voor mij geldt dat ik echt moet opletten wat ik eet en dus vrij precies moet zijn bij het maken van de menu’s.”

Meevaller Cliënten, begeleiders, zoveel mensen, zoveel meningen. Allemaal zijn ze het erover eens dat je verantwoordelijk bent voor je eigen gezondheid en dat daar verse groenten bij horen. Joel: “Uiteindelijk komen we er wel uit, samen. Eerste meevaller is dat medebewoner Thalmon bij een biologische tuinderij werkt en vaak wat mee naar de voorziening neemt. Direct uit de aarde op je bord!”

Tweede Thuis 18| Ons juli 2017

& in beeld

OVER ETEN Vier maanden vers Project Samen Fit op locatie Turfsteker Wat is er in te brengen tegen gezonde keuzes zoals verse groenten, minder zout en minder zoet. Eigenlijk niet zo veel. Wanneer wordt het een eigen en een bewuste keuze? Opgelegd door iemand anders zijn goede bedoelingen vaak tot mislukken gedoemd. Op locatie Turfsteker zijn begeleiders en cliënten de uitdaging aangegaan.

de ouderraad bij. We hielden ze op de hoogte van het

Noodzakelijke verandering

vaak bezig het gezellig en prettig voor je cliënten te maken.

project en de resultaten. Niet onbelangrijk was dat we op de locatieg te maken hadden met een aantal cliënten met overgewicht. De worsteling daarmee wordt een stuk makkelijker als je gezond eet.

Gezond alternatief Toch is het geen makkelijk proces. Als begeleider ben je

Begeleiders Astrid Witteman en Ellen van der Hoeven zijn

Daar horen lekkere hapjes bij, ovenschotels met wat extra

op de Turfsteker aan de slag gegaan met het project ‘Samen

kaas, chips bij de borrel etc. We hebben gezien dat je dat

Fit’, onderdeel van het vitaliteitsbeleid van Ons Tweede Thuis.

niet moet willen uitbannen maar dat je er een gezond

“Gezond eten is niet zo moeilijk” zeggen Astrid en Ellen.

alternatief tegenover kan stellen. Zo staan er bij de borrel

“Cliënten en collega’s overtuigen dat verandering

nu ook schalen met rauwkost en lekkere magere yoghurt

noodzakelijk is wel. De enige oplossing is om het

dip. En, we hebben het gezonde eten op de voorziening

samen te doen. We zijn dan ook met iedereen

beperkt tot de weekdagen. In het weekend is het allemaal

gaan praten. Wat is dat nou: gezond eten.

wat ‘losser’.

Hoe maak je dat voor jezelf ‘behapbaar’.

Lekkerder met verse ingrediënten

Vier maanden Het project loopt sinds eind 2016 en de bedoeling is dat

Lekkere recepten en bijbehorende foto’s doen wonderen. We

uiteindelijk heel Ons Tweede Thuis hiermee aan de slag

zijn dan ook veel met cliënten achter de computer gekropen

gaat. We zien het als een aanzet tot bewustwording

om te kijken wat de ‘schijf van vijf’ allemaal te bieden had.

waarbij het belangrijk is dat het aansluit bij het leven

Eén van de randvoorwaarden daarbij was dat het niet uit een zakje of pakje kwam. Dat laatste bleek een

van de individuele cliënt en dat er geen groepsdwang ontstaat. Eigenlijk ervaren we dat die

redelijk makkelijk te nemen horde toen mensen

bewustwording bijna als vanzelf op gang

merkten dat koken met verse ingrediënten in

komt door iedereen er persoonlijk bij te

de meeste gevallen zorgt voor lekkerder eten.

betrekken”

Overgewicht We waren er ons bewust van dat je al snel bezig bent om mensen ergens naar toe te duwen. De nadruk lag dan ook op de ‘samenzeggenschap’. Daar betrokken we ook Ons Tweede Thuis

juli 2017

|19

& kort nieuws

Column

KLAGEN MAG!

Samenzeggenschap in de driehoek Hennie Slobbe woont bijna veertien jaar in Getsewoud. Zij woont hier naar haar zin en heeft absoluut geen plannen om te verhuizen. Haar zus Wil Slobbe: “Ik vind het heel fijn dat Hennie bij jullie terecht kan. Het is prettig dat Hennie een vangnet heeft en een mooi eigen appartement.” Hennie vertelt wat haar zus voor haar betekent. “Wil betekent heel veel voor mij.” Waarom? “Omdat ze heel veel voor me doet.

Een tante van een cliënt belde mij: “Mijn neefje moet zijn appartement uit!” Tja, dat klinkt inderdaad heftig. En logisch dat deze tante het daar niet mee eens is.

Ik overleg altijd wel of ze tijd heeft. Ik bel mijn zus elke avond om tien uur. Dan vraag ik of ze iets voor me kan doen. Bijvoorbeeld: kun je met me mee naar het ziekenhuis? Dan kijkt ze in haar agenda.

Een mooi voorbeeld waarin duidelijk wordt dat cliënten, maar ook

En anders vraag ik de leiding of die met me mee

hun familie, het recht hebben om voor hun belangen op te komen.

kunnen.” Wil vertelt hoe zij dit ervaart. “Voor mij is

Klagen mag!Gelukkig woont de neef van deze tante nog altijd in

dat gewoon… het groeit denk ik zo.”

zijn appartement. Er zijn met behulp van de vertrouwenspersoon gesprekken gevoerd met de locatie. En ja, als je een appartement bewoont bij Ons Tweede Thuis, dan moet je daar zeker met regelmaat aanwezig zijn. Maar nee, je wordt echt niet je zomaar je huis uit gezet.

Een goed gesprek helpt bijna altijd om de problemen op te lossen. Een gesprek dat je zelf kan en mag voeren. Een gesprek waarbij je ook hulp mag vragen. Bijvoorbeeld van iemand die je vertrouwt of van een cliëntondersteuner. En soms... ja soms moet je gewoon klagen. Ook de vertrouwenspersoon kan je helpen je klacht op te lossen. Het mooie van een klacht is dat het vaak een gratis advies is aan de locatie. En overal waar gewerkt wordt aan goede zorg, zijn adviezen meer dan welkom! Meer informatie: www.onstweedethuis.nl/klachten klachtenclienten@ onstweedethuis.nl

Albert Jan Treur pastoraal medewerker en vertrouwenspersoon klachten cliënten Tweede Thuis 20| Ons juni 2016

Column

HENNIE

& in beeld

& WIL

Als de leiding advies geeft, wil Hennie er niet altijd naar

Hennie en Wil maken van de nood een deugd door samen

luisteren. “Dan zeg ik gewoon ‘dat doe ik niet!’”. “Nouuu,”

een bakkie koffie te drinken of een lekker broodje te

zegt zus Wil, “dat is ook niet altijd waar hoor.” Hennie

eten tijdens bijvoorbeeld een ziekenhuisbezoek. Hennie

reageert weer: “Mijn zus spreek ik elke avond. Ik vind het

vertelt: “Ik ben zelf ook alleen al op de brommer naar het

dan fijn om hier met haar over te praten.

ziekenhuis gereden. Ik kende de weg nog van toen ik bij

Zij geeft mij het vertrouwen waardoor ik de juiste beslissing kan nemen en het soms dan toch wel ga doen. Wil kan heel goed met mij overleggen. Zo kan ik goede keuzes maken.” Wil vertelt: “Dat kan soms wel drie kwartier duren….” Hennie krijgt graag bevestiging van alle begeleiding, met een extra stempel van haar persoonlijk begeleider en als het even kan een driedubbele stempel van

Paswerk werkte. Mijn zus heeft het me uitgelegd.” Wil heeft voorafgaand met Hennie de route per auto verkend. “Samen in overleg met mijn zus en de begeleiding heb ik toen afgesproken dat ik voor deze afspraak alleen naar het ziekenhuis kon gaan. Ook leuke activiteiten doen mijn zus en ik samen: Uitjes en de vakantie naar Elst.” Geschreven door de driehoek: Hennie Slobbe (cliënt), Wil Slobbe (zus), Tamara Zemel (persoonlijk begeleider).

haar zus Wil.

Ons Tweede Thuis

juli 2017

|21

& in beeld Als je naar elkaar luistert kom je veel eerder tot een oplossing. Esther

Wat kunnen de zorgbemiddelaars voor je betekenen?

ZORGBEMIDDELING

Van links naar rechts bovenaan: Gea, Saskia, Joke en Ineke. Onderaan: Yvonne, Linda en Marleen

& in beeld Alles goed op een rij zetten

Wie vragen heeft over het aanbod van Ons Tweede Thuis kan terecht bij de zorgbemiddelaars. Zij denken mee: met mensen met een beperking en hun familie, en met medewerkers van Ons Tweede Thuis of van andere organisaties. Wat heeft iemand nodig en wat kan Ons Tweede Thuis voor iemand betekenen? Het gaat om maatwerk, zo blijkt uit de verhalen van twee zorgbemiddelaars, Marleen Hollander en Joke van der Kooij.“Een luisterend oor is belangrijk”, aldus Marleen. “Tegenwoordig komen de meeste mensen via de gemeente, (huis)arts, Centrum voor Jeugd en Gezin, maatschappelijk werkers of MEE. Ouders komen met een vraag voor hun kind of iemand woont zelfstandig en heeft hulp nodig. Dan gaan we in gesprek. Met elkaar kijken we wat Ons Tweede Thuis kan betekenen. Dat geldt natuurlijk ook als een collega van Ons Tweede Thuis informatie nodig heeft.

We werken steeds meer samen met mensen van buiten Ons Tweede Thuis zoals sociale wijkteams, huisartsen, consulenten van de gemeenten of andere zorgaanbieders.”

“Wij verzamelen zoveel mogelijk informatie over iemand die een hulpvraag heeft. Welke hulp heeft iemand nodig en wat kan diegene zelf, welke ontwikkelmogelijkheden zijn er? En uiteraard zijn we goed op de hoogte van weten regelgeving. Een jongen zat op het speciaal onderwijs en kon eigenlijk niet meer thuis wonen. Er was een woonplek vrij maar de aanvraag voor de indicatie werd afgewezen. De reden: deze jongen kon zich nog ontwikkelen. We hebben toen samen met de school op een rij gezet: wat kan hij wel en wat niet, wat is zijn toekomstperspectief. Met die informatie kreeg hij wel een indicatie en kon hij bij ons gaan wonen.“

Denken in mogelijkheden Zorgbemiddelaars proberen altijd in mogelijkheden te denken. De vraag naar logeren bijvoorbeeld is groot maar het aanbod is klein. Marleen: “Dat is soms heel frustrerend. Soms kun je iemand gewoon niet helpen. Dan kijken we ook naar de mogelijkheden buiten Ons Tweede Thuis. We proberen mensen zo goed mogelijk te helpen. En we delen dit soort knelpunten binnen en buiten Ons Tweede Thuis. Zo houden we elkaar scherp om de zorg te blijven verbeteren.” Joke: “Als het lukt om voor iemand in een moeilijke situatie een plek te vinden, geeft dat veel voldoening en weten we weer waarom we dit werk doen.”

Zorgbemiddelaars van Ons Tweede Thuis zijn: kinderen van 0 tot 18 jaar Marleen Hollander en Yvonne Riepe

Maatwerk Joke vult haar aan: “Creativiteit is ook belangrijk. Pas kreeg ik een ingewikkelde vraag voor dagbesteding. Samen met een dagcentrum hebben we een specifieke werkplek voor die persoon gecreëerd. Het gaat steeds om het goede leven, om dat samen vorm te geven. Maatwerk dus.” Voor de zorg en ondersteuning heb je een indicatie of beschikking nodig. Die wordt gegeven door de gemeenten (Wet Maatschappelijk Ondersteuning en Jeugdwet) en door het Zorgkantoor (Wet langdurige zorg, via CIZ, Centrum Indicatiestelling Zorg). De zorgbemiddelaars vragen de indicatie of beschikking niet aan maar kunnen mensen wel op weg helpen. Zij kennen de juiste routes.

volwassenen Linda van Wijngaarden (regio Haarlemmermeer) en Joke van der Kooij (regio Aalsmeer/Uithoorn, Amstelveen en Amsterdam) volwassenen niet-aangeboren hersenletsel Ineke het Lam en Saskia Beukenhorst secretaresse Gea Regelink 0297 353872 | zorgbemiddeling@onstweedethuis.nl

Ons Tweede Thuis

juli 2017

|25

& kort nieuws BI

RING P S

Eigenlijk is het is het te simpel voor woorden en ook niet origineel maar toch was het heel bijzonder: een beleidsdag met medewerkers, cliënten en management samen. Afgelopen week hadden we een beleidsdag over het onderwerp kwaliteitszorg. In principe een doodsaai onderwerp maar als je het vormgeeft met cliënten en medewerkers dan wordt het verbonden aan de dagelijkse praktijk en gaat het leven. Alle managers hadden een of twee medewerkers meegenomen en we hadden de vuurdoop van onze ervaringsdeskundigen. Dat zijn cliënten die zijn opgeleid om hun eigen perspectief in te brengen in opleidingen, onderzoek, projecten, gesprekken met financiers presentaties en nog veel meer.

En ineens viel alles waar we de afgelopen jaren naartoe hebben gewerkt op zijn plaats. Het nieuwe strategisch beleid, de zelforganisatie, de vernieuwing van de kwaliteitszorg en het dicht bij de cliënt organiseren van de besluitvorming. Al die onderwerpen werden in samenhang met elkaar ‘levend gemaakt’. Zo kwam een van de cliënten met de vraag waarom cliënten niet worden opgeleid op het gebied van BHV en (brand)veiligheid. De centrale cliëntenraad neemt nu het voortouw in het uitwerken van dit onderwerp tot een advies aan de bestuurder. Dit is maar een topje van de ijsberg van wat de beleidsdag heeft opgeleverd maar een ding stond als een paal boven water: we willen niet meer terug! Sterker nog: aan het einde klonk unaniem de roep om de volgende keer ook ouders uit te nodigen. En zo krijgt samenzeggenschap steeds duidelijker vorm binnen Ons Tweede Thuis.

Gert-Jan de Haas Tweede Thuis 26| Ons juli 2017

SAMENZEGGENSCHAP

& STE RK

Samenwerken in de wijk BIJSPRINGEN & VERSTERKEN Je plek vinden in de wijk en echt meedoen gaat niet altijd vanzelf. Daar kun je wel eens hulp bij gebruiken. Dan kan via Bijspringen en Versterken. Een project in Amstelveen Bankras en Kostverloren waar Ons Tweede Thuis aan mee doet.

Bijspringen en Versterken wil iedereen bij de wijk betrekken. Ook kwetsbare mensen die nu niet mee kunnen komen. En die net zo goed hun eigen kracht hebben en iets voor de wijk kunnen betekenen. Met hulp en ondersteuning van buurtgenoten en zo nodig van professionals. Een paar bewoners hebben de cursus Wellness Recovery Actionplan gevolgd. Zij hebben een gereedschapskist gevuld met ‘tools’ om aan het eigen welbevinden te werken. Een van de deelnemers: “Samen met anderen aan je herstel werken, geeft een positief gevoel.” In Bijspringen en Versterken slaan RIBW K/AM, GGZ inGeest, Participe/Vita-Amstelland en Ons Tweede Thuis en de gemeente Amstelveen de handen ineen om dit te bereiken. Meer informatie: Irma Vroegop, 06 53 65 64 40.

JIJ&IK Heliomare Dagcentra OVERNAME

Op 20 juni vond de officiële ondertekening plaats van de overname van dagebestedingscentra Aalsmeer, Amsterdam, Haarlem en een deel van ambulante zorg van Heliomare naar Ons Tweede Thuis. Deze centra zijn gespecialiseerd in niet-aangeboren hersenletsel (NAH). Bestuurders Roel de Bruijn (Ons Tweede Thuis) en Patricia Esveld (Heliomare) hebben het contract ondertekend op de locatie in Aalsmeer. Hiermee is de overname per 1 juli 2017 een feit. Ontwikkeling

Op alle locaties is het formele tekenmoment gevierd in het bijzijn van cliënten. Jan van Dussel overhandigt Roel een persoonlijk cadeau. Jan: “naar aanleiding van de overgang naar Ons Tweede Thuis heb ik wat moois gemaakt.” Daarna neemt Theo Kooijman het woord die namens Rinus Zuidervaart een gedicht voordraagt. Het gedicht is treffend en prikkelend:

& kort nieuws

“Reken op kinderziektes. Verandering en ontwikkeling is altijd goed. Geef Ons Tweede Thuis het voordeel van de twijfel.”

Roel: “Ik neem deze voordeel van de twijfel graag aan. We voelen ons nog een beetje gast. Het is onze gezamenlijke uitdaging om deze plek aangenaam te houden en dat iedereen hier met plezier komt. Ik merk dat de sfeer hier fantastisch is. Dat willen we vasthouden. Daar wil ik graag aan bijdragen.“

Nieuwe namen

Bij deze verandering hoort ook een nieuwe naam voor iedere locatie. Een naam voor een plek waar mensen met NAH terecht kan voor ondersteuning, dagactiviteiten en voor structuur. Een naam die door cliënten en medewerkers zelf bedacht is: & & & &

Mendel in Aalsmeer Zeilbrug in Amsterdam De Liede in Haarlem Kunst om de hoek blijft dezelfde naam houden.

Meer informatie: www.onstweedethuis.nl/niet-aangeboren-hersenletsel

Social media

KIJK OP FACEBOOK! Binnen en buiten Ons Tweede Thuis maken we veel mee. Deze verhalen delen wij graag: Een persoonlijke ervaring, een evenement op locaties of een nieuwsbericht. Wij doen dit via onze facebookpagina: @stichting.OTT. Word ook lid van onze pagina. Ruim 2000 mensen volgens ons op facebook.

Ons Tweede Thuis

juli 2017

|27

Cefara

AAN HET WOORD Niet te veel zeggen, maar gewoon doen Samenzeggenschap. Ik moet bekennen dat ik bij deze term niet veel inspiratie krijg. Niet dat ik het niet belangrijk vind. Integendeel. De term op zichzelf vind ik niet uitnodigend om daarover met anderen in gesprek te gaan. En bovendien doen wij bij Ons Tweede Thuis al heel veel SAMEN. Zo hebben wij voor alle familiecommissies een themadag in mei georganiseerd waarbij wij in vier workshops onderwerpen uitgebreid hebben besproken die voor onze cliënten zeer belangrijk zijn. Belangrijk omdat die van invloed zijn op de kwaliteit van de zorg en het welzijn van onze cliënten: cliënt tevredenheid Ben ik Tevreden, ECD voor cliënten en verwanten, Innovatie en technologie en mentorschap/ bewindvoering. Bovendien was er ruimte om veel ervaringen te delen. De samenwerking en gezamenlijke discussies tussen familieleden, cliënten, OR-leden, andere OTT-medewerkers en ook de externe deskundigen leverden veel nieuwe informatie en nieuwe inzichten op. En meer wederzijds begrip voor de zorg voor onze cliënten.

Wat mij zeer verheugt is dat zo’n themadag met zoveel verschillende groepen (OR, cliëntenraad, familiecommissies en OTT-medewerkers) zoveel goeds oplevert. Door dit samen te organiseren ontstaat een veel breder draagvlak om de zorg voor onze cliënten ook SAMEN te blijven regelen. En laat dit nu ook de definitie van Samenzeggenschap zijn. Vandaar dat ik dus “graag” die term vergeet, maar gewoon SAMEN met alle betrokkenen blijf werken aan de zorg voor onze cliënten. Met andere woorden: Niet teveel zeggen, maar gewoon doen!

Robert Verberg Voorzitter Centrale Familieraad cefara@onstweedethuis.nl Tweede Thuis 28| Ons juli 2017

Product

INBEELD Bomen en bloemen planten. Dat is het leukste dat we voor andere mensen kunnen doen. We doen verschillend soort werk. Maaien, snoeien. Lekker buiten.

Ik word bruin in de baas zijn tijd. We maken mensen blij dat ze groen zien in de natuur. Dat is mijn taak. Arnold van Soest, Tuingroep

Centrale Cliëntenraad

AAN HET WOORD Samenzeggenschap. Wat een bijzonder woord. In de Centrale Cliëntenraad houden we ons bezig met medezeggenschap. Je mag meepraten en meedenken. En je kunt adviseren. Met de belangen van andere cliënten in je achterhoofd. Binnen je eigen driehoek gaat het nog een stapje verder. Dan is er sprake van samenzeggenschap. Je praat samen. Als gelijkwaardige gesprekspartners. In een ideale wereld is er waar mogelijk sprake van samenzeggenschap. Als het om jouw leven gaat, is het prettig als je als gelijkwaardige partners met elkaar in gesprek kunt zijn. Bijvoorbeeld met je ouders of je begeleiding. Dan wordt er niet voor je bepaald maar kom je in gesprek tot een keuze. En als je dat gesprek daar niet voor nodig hebt, is dat ook prima. Maar wat nou als je niet kunt praten? Kan er dan wel sprake zijn van samenzeggenschap? Op 21 april 2017 zijn Frans Tijsseling en Hans Schokman naar een bijeenkomst geweest over het SCORE-onderzoek. Hans vertelt daarover. “Aan dit onderzoek werken Ipse de Brugge, de Hartekamp Groep, Ons Tweede Thuis, Cordaan, ROC Mondriaan, ROC Nova College en Universiteit Leiden mee. Het is voor cliënten die veel zorg nodig hebben. Zij kunnen niet zelf vertellen waar ze blij van worden. Daarom gaan familieleden en begeleiders extra goed kijken hoe de cliënt zich gedraagt. Dan kunnen ze leren wat voor die cliënt prettig is en wat niet. Dat is belangrijk want ook die cliënten willen een goede kwaliteit van leven.” En zo kom je ook toch tot een vorm van samenzeggenschap. Niet door met elkaar te praten maar wel door goed naar elkaar te kijken en luisteren. Je hoeft niet op dezelfde manier te communiceren voor samenzeggenschap. En dat is ook bijzonder. Bijzonder mooi! Ons Tweede Thuis

juli 2017

|29

Jij als student staat centraal en je bent overal bij betrokken!

Een nieuwe naam! DE ACADEMIE VAN ONS TWEEDE THUIS Ons OpleidingsCentrum krijgt een nieuwe naam! Vanaf nu is er: DE ACADEMIE Een belangrijk nieuw onderdeel van de ACADEMIE van Ons Tweede Thuis is de samenwerking met de academie voor Zelfstandigheid. Dit is een organisatie die trainingen biedt om de zelfstandigheid te vergroten voor mensen met een beperking. Je kunt je vanaf de zomer aanmelden voor een training die je helpt om zelfstandiger te worden op het gebied van vrije tijd, zorgen voor jezelf, omgaan met anderen, verkeer en werk.

Wat kun je verwachten van de ACADEMIE van Ons Tweede Thuis:

Na een intakegesprek met de trainer ga je als student aan de slag in een groep van maximaal acht personen.

De trainer ondersteunt jou bij je leervraag en kijkt met jou hoe jij het liefste leert en in welk tempo.

• Afgelopen maand heeft de ACADEMIE trainers aangenomen waarbij er twee ervaringsdeskundigen in de sollicitatiecommissie zaten. • Ook komt er maandelijks een groepje cliënten bij elkaar die met elkaar apps beoordelt

Je werkt samen met de trainer en ook met de andere studenten.

die ingezet kunnen worden bij de

Om elkaar op weg te helpen en elkaar te motiveren als het even

ondersteuning van een zelfstandig leven.

tegen zit. Omdat jij dingen weet die een ander juist graag wilt

• En uiteraard gaan we door met onze

leren en andersom. Alles wat je geleerd hebt zal je thuis en op je

maandelijke workshops, met onderwerpen zoals

werk verder gaan oefenen en toepassen.

lekkere borrelhapjes maken, hoofd opruimen en

De persoonlijk begeleider, je ouders of verzorgers zullen je

ondersteunende gebaren. Cliënten die graag

daarbij ondersteunen, altijd weer in samenzeggenschap.

hun talenten willen delen met anderen geven

Jij als student staat centraal en je bent overal bij betrokken!

deze workshops.

Wil je meer weten over de workshops, trainingen, de trainers of de apps die onderzocht zijn? Kijk snel op: academie.onstweedethuis.nl ! Tweede Thuis 30| Ons juli 2017

& in memoriam

IN MEMORIAM Willemine van Casand 23 juni 1938 27 april 2017

Willemine, Je had je plek gevonden in je tweede thuis nadat je 75 jaar bij je familie had gewoond. Eerst bij je ouders en daarna bij je zussen. Je was een markante dame die duidelijk liet weten wat je wel of niet aanstond. Dat was voor de mensen om je heen niet altijd makkelijk. Je genoot van uitjes en verjaardagen en was gek op dieren en dan vooral apen. Je bleef betrokken ondanks dat je ziek werd en steeds vaker op bed lag. Je keek nog uit naar de vakantie met de Schoolweg. 27 april ben je moegestreden ingeslapen. We missen je aan tafel op je vaste plek, met je gehaakte pannenlappen om je heen, je legpuzzel, woordzoeker en kleurplaten. Dag Willemine!

Lieve Hannah, Het is alweer bijna twee jaar geleden dat je vertrokken bent naar Amerika. Helaas heb je niet lang mogen genieten van je geboorteland. Dankjewel, dat de begeleiding van kdc

IN MEMORIAM Hannah Scheetz 4 maart 1999 3 april 2017

de Wollewei van jouw sprankelende aanwezigheid heeft mogen genieten. Jouw lievelingsliedje was ‘happy birthday’ welke jij in het bijzijn van jouw familie ondanks jouw ziektebed nog regelmatig samen hebt gezongen. Bye Bye lieve Hannah! Hannah is op achttienjarige leeftijd overleden aan de gevolgen van kanker. Cliënten en medewerkers KDC De Wollewei

Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Schoolweg

IN MEMORIAM Perlien de Vries 7 december 1946 8 april 2017

Perlien woonde sinds 2007 op de Maccabiadelaan, toentertijd het Sinai centrum, wat in 2011 is overgenomen door OTT. Perlien was een lieve vrouw die de individuele gestructureerde programma’s zo goed uit haar hoofd kende dat ze de begeleiding dikwijls vertelde wat ze moesten doen. Perlien hield er niet van als de meubels recht stonden, ze liep dwars door begeleiding heen als de tafel niet goed stond. Ze was een kei in feng-shue inrichten. De laatste jaren werd ze steeds wat meer verward en vergat soms de structuur.

IN MEMORIAM Jennie van Marsbergen 12 juni 1936 29 april 2017

Jennie was doof en kon niet praten. Ze leefde in een stille wereld. Ze zag alleen maar. Communiceren verliep dmv gebaren, picto’s en foto’s. Ondanks dat ze niet kon spreken ontging haar weinig. Jennie was de “troetelbeer” van de Hoofdweg. Ze hield van knuffelen en handkusjes geven. En van schilderen en kleuren. Ze genoot van gezelligheid en puzzelen, gooien met een theedoek en gekke bekken trekken. Ze hield ook van mooie kleding en gelakte nagels. Op 23-4 kreeg ze een hersenbloeding en een week later overleed ze. We zullen haar ontzettend missen. Namens het gehele team van Hoofdweg, woning E en groep 5 van het dagcentrum.

Erica werkte in Restaurant De Spil. Zij is

Cliënten en medewerkers woning 9 Maccabiadelaan

28 jaar geworden. Op de Spil herinneren wij Erica als een spontane en opgewekte vrouw. Zij hield enorm van bakken en kon de meest heerlijke appeltaarten bakken. En ze genoot hier zelf ook van. Erica hield

IN MEMORIAM Erica Vliegenthart 29 juli 1988 11 maart 2017

van lekker eten. We missen je Erica en vooral ook je humor. Cliënten en medewerkers De Spil Ons Tweede Thuis

juli 2017

|31

JIJ&IK Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Mariska van Woensel Vormgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Beeldmateriaal met medewerking van Karen van de Graaf Peter Roolvink Kees Duijn Marjolein Klijn Vanessa Dekker Deborah Cuiper Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.

Sebastiaan & Laura, Veldzicht

juli 2017