December 2021
JIJ&IK magazine
D I T I S E E N U I T G AV E VA N O N S T W E E D E T H U I S
SAMEN HOUDEN WE HET VUURTJE BRANDEND De verbinding die we hebben gekregen door dit samen mee te maken, die blijft. Sanne, begeleider Fanny Blankers Koenlaan
Roel de Bruijn Bestuurder Ons Tweede Thuis
JIJ&IK We zijn 2021 gestart in een strenge corona-lockdown met een avondklok en we eindigen met veel besmettingen en een land dat om 5 uur dicht is. Niet veel opgeschoten zou je zeggen. Ik had het graag anders gezegd, maar het was gewoon opnieuw een heftig jaar. Jij & Ik, dat is het motto waar we in geloven en waar we ons aan vasthouden bij Ons Tweede Thuis. Maar, hoe houd je dan dat gevoel van Jij & Ik levend als je steeds weer een corona-golf over je heen krijgt? Als ik kijk naar hoe Ons Tweede Thuis keer op keer de strijd aan gaat met corona, dan raakt dat mij diep in het hart. De besmettingen lopen op, dus we halen een keer diep adem... En daar gaan we weer! Testen, hulp vragen, boosteren, mensen beter maken, alles wordt weer uit de kast gehaald om straks gezond 2022 in te kunnen.
Ik wens jullie allemaal en alle mensen om je heen fijne en warme feestdagen. Roel de Bruijn bestuurder Ons Tweede Thuis
MEDE
ZOEK ER
Waar wij als organisatie echt voor staan is een goed leven voor mensen met een beperking en een veilige en goede werkplek voor onze medewerkers. Ik ben vastbesloten dat we daar in 2022 nog een schepje bovenop gooien. Met goede aandacht, goede zorg en goede waardering, maken we Ons Tweede Thuis een fijne plek om te leven én om te werken!
N SO D
Ik zie zo veel veerkracht in iedereen bij Ons Tweede Thuis; echt hartverwarmend. En ouders, verwanten en cliënten zien, ervaren en waarderen die ongelooflijke kracht van Jij & Ik ook.
ERKER W
Inhoud
HOUVAST
VINDINGRIJKHEID
INSPIRATIE
04 Samen houden we het vuurtje brandend 06 2022: het jaar van het werkplezier 08 Corona-organisatie 10 Online evenement voor medewerkers 12 De driehoek: Chiel Egberts 14 Innovatie en onderzoek 16 Samen het normale leven ervaren 18 Column Arne Theunissen 19 Centrale Cliëntenraad 20 Woorden helpen bij verwerken 24 Centrale familieraad 25 Klagen mag! 26 Kort nieuws 28 Fijn dat je er bent! 30 In Memoriam
JIJ&IK
SAMEN HOUDEN WE HET VUURTJE BRANDEND Bart en Kim
Bart kwam op de Hankstraat wonen tijdens de coronacrisis. Niet zo makkelijk voor hem, maar samen met zijn begeleider Kim heeft hij er toch wat van kunnen maken. Bijvoorbeeld met de Compaan. Een tablet waarmee hij zijn ouders kon bereiken. Kim: “Bart’s wereld is niet zo groot. De groep, het dagcentrum, de vrijetijdsbesteding en zijn ouders. Die wereld is wel vol activiteit en gezelligheid en dat viel dus grotendeels weg.” Bart: “niet meer naar een concert van Jan Smit, en dat is toch echt de beste. Ook niet naar papa en mama, pech! Maar met de Compaan. Dan kon ik ze zien en en horen.” Kim: “we hebben in die tijd samen wel een goede band gekregen. Toen we weer wat meer mochten, gingen we dan ook direct op pad. Een rondvaart door de grachten, naar Artis, bowlen, naar het strand. Het was een soort van zomervakantie met elke dag een uitje. De wereld werd weer wat groter. Nu moeten we dus weer gas terugnemen. Maar Bart en ik kunnen het denk ik wel aan, toch Bart?” Bart: ja... en mijn verjaardag vieren. Met de groep gaan we naar een pannenkoekenrestaurant. Die van mij met ham en kaas!”
De foto’s zijn gemaakt voordat de nieuwe maatregelen in november 2021 zijn ingegaan.
Joke en Nettie
Ze waren bij de opening van de Hankstraat en ze zijn er nu nog steeds. Joke en Nettie, zij aan zij. Ze ondersteunen de bewoners van de Hankstraat als gastvrouw en assistent-begeleider. Joke: “ik werk op groepswonen en Nettie bij de appartementen, maar we hebben altijd veel overleg. Even een bakkie doen en horen wat er speelt op de andere groep en natuurlijk ‘hoe gaat het met je’. Na al die jaren ken je elkaar goed en weet je wat je aan elkaar hebt. Nettie is bijvoorbeeld rustig als het even spannend wordt en ik kan me best over dingen opwinden.” Nettie: “dat is ook wel weer mooi want zo komt alles aan de orde. We vormen een soort van evenwicht.” Joke: “corona hakte er stevig in. We werkten in gesloten bubbels om de cliënten te beschermen.” Nettie:”je kwam elkaar wel even tegen op de gang, maar het was echt anders”. Joke: “onze bewoners hadden het in die tijd niet makkelijk en tegelijkertijd, wat zijn we trots op ze. Ook nu met de nieuwe ‘golf’ houden ze zich weer goed aan de regels.” Nettie: “ik ben wel blij dat we relatief snel konden vaccineren. Ik voel die opluchting na alle onzekerheid nog steeds. Dat houd ik vast. Weten dat het weer goed komt en elkaar boven water houden. Daar gaat het volgens mij om”.
Asseliena en Sanne
Asseliena woont op de Fanny Blankers Koenlaan. De voorziening werd stevig geraakt in het begin van de corona-crisis en de bewoners moesten worden opgenomen in het ‘corona-hotel’ van Ons Tweede Thuis. Sanne is begeleider. Asseliena: “het was zo raar. De begeleiders waren bijna onherkenbaar door veiligheidspakken en maskers. Ik was toen erg bang. En nu begint het misschien weer...” Sanne: “jullie zijn nu wel allemaal gevaccineerd, maar helemaal zonder risico is het natuurlijk niet.” Asseliena: “het is fijn om minder bang te zijn en ik geloof ook heus wel dat het goed gaat aflopen. Ik moet er gewoon niet teveel aan denken.” Sanne: “wat ik in die tijd miste was de fysieke nabijheid. Dat ik even een arm om je kon leggen om je te troosten. Toen de ‘deuren’ weer open gingen kon dat wel en gebeurde er iets verrassends.” Asseliena: “ja, voordat corona begon was ik niet zo knuffelig. Ik hield altijd een beetje afstand. Maar dat is nu anders, haha. Een fijne knuffel, daar kan ik nu van genieten!” Sanne: “dat de regels weer worden aangescherpt is natuurlijk een tegenvaller, maar de verbinding die we hebben gekregen door dit samen mee te maken, die blijft.”
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 05
2022
HET JAAR VAN HET WERKPLEZIER Er heerst grote krapte op de arbeidsmarkt. Bij Ons Tweede Thuis merken we dat ook. Roel de Bruijn, bestuurder, wijdde er in augustus al een blog aan op het intranet: “Tsjonge, wat zijn de oplopende vacatures ineens voelbaar. Er zijn flink wat teams die te kampen hebben met personeelstekort. Hier en daar piept en kraakt het zelfs behoorlijk.” Roel kondigde in zijn blog aan, dat er -onder andere via dialoogsessies- onderzocht zou worden hoe we deze uitdaging die de komende jaren blijft, te lijf kunnen gaan. Petra Egbers, manager services en Linda Rodenhuis, HR-adviseur vertellen over de stand van zaken en geven een kijkje in de toekomst.
Ophalen van informatie De afgelopen maanden hebben de eerste dialoogsessies plaatsgevonden. Roel en Petra gingen in gesprek met verschillende groepen medewerkers. Medewerkers jonger dan 30 jaar, bijvoorbeeld en mensen die 15+ jaar bij ons in dienst zijn. Petra: “die gesprekken heb ik zelf als heel mooi en transparant ervaren. En er zijn veel thema’s uit opgehaald, waar we echt iets mee kunnen om het werkplezier te vergroten. Je ziet dat per doelgroep de behoeften en invalshoeken anders zijn. Jonge collega’s geven ons prachtige tips over werving en selectie. Zij zeggen: “gebruik andere kanalen en kortere boodschappen”. Maar ook: “wij werken graag fulltime, en dat is rooster-technisch soms niet te realiseren in een werkweek van 5 dagen”. “Hoe zit het met doorgroeimogelijkheden en werkervaringsplekken?” Linda: “daarop inhakend: Ons Tweede Thuis is weliswaar een platte organisatie, maar er zijn natuurlijk wel enorm veel mogelijkheden om je te ontwikkelen. We hebben ruim 80 locaties waar een schat aan uitdaging ligt. Als je op een andere locatie gaat werken, of met andere cliënten, leer je ook weer heel veel. Met ontwikkeling wordt heel vaak gedacht aan verticale groei, dus hogerop komen, maar horizontale groei, de verbreding opzoeken, is minstens zo interessant.”
06 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Petra: “de ervaren medewerkers geven weer hele andere thema’s aan. We spraken mensen die aangaven best extra te willen werken, bijvoorbeeld omdat de kinderen het huis uit zijn. Maar als zij dan elders invallen, is het administratief niet goed geregeld, waardoor zij lang moeten wachten op uitbetaling. Zij zeggen, ‘maak dit eenvoudiger, wij vinden het leuk om bij te springen en ook fijn om onze kennis te delen’. Ook sturen zij aan op het ‘werken vanuit talenten’.
Is het voor een doorgewinterde assistentbegeleider echt nodig om een meerjarige opleiding te volgen om persoonlijk begeleider te worden? Of volstaat maatwerk in combinatie met werkervaring ook? Allemaal hele goede input, waar we mee aan de slag gaan.”
Goed Leven en Goed Werk gaan hand in hand Petra en Linda zijn betrokken bij de arbeidsmarkt regiegroep, een multidisciplinair team dat zich bezighoudt met het doorvoeren van verbeteringen in de organisatie, inspelend op de arbeidsmarktproblematiek.
E
N
Linda: “bij arbeidsmarktproblematiek denk je waarschijnlijk meteen aan het vinden van nieuw personeel. Dat is zeker een uitdaging, maar als je nagaat dat wij gemiddeld elke dag een nieuwe medewerker aannemen, dan doen we dat eigenlijk heel goed. De echte uitdaging zit in het behoud van collega’s. Elke dag vertrekt er namelijk ook iemand. Dat moeten we voorkomen. Bijvoorbeeld door ervoor te zorgen GO ED L EVE N dat we een top-werkgever zijn E voor onze medewerkers” Petra: “om Goed Leven voor onze cliënten te realiseren, is Goed Werk onmisbaar. Wat mij betreft roepen we 2022 dan ook uit tot het ‘Jaar van het werkplezier’. En dat doen we op verschillende manieren. We beginnen in januari meteen al met een groot online evenement: ‘samen houden wij het vuurtje brandend’. In de week van ‘Blue Monday’ nodigen we collega’s uit voor gezelligheid met elkaar, via een (muziek)bingo of pubquiz. En gedurende het jaar gaan we nog meer leuke, interessante en gezellige events organiseren. Linda: “en wist je bijvoorbeeld dat wij vanuit HR een uitgebreid aanbod hebben op het gebied van werkplezier en lekker in je vel zitten? Je vindt het aanbod op de HR-pagina op intranet.”
Goed Werk door anders werken Zeker is dat de situatie op de arbeidsmarkt van ons vraagt om anders te gaan werken. Petra: “we gaan kijken hoe we ons werk anders kunnen organiseren, zodat dit ten goede komt aan Goed Werk en werkplezier. We stellen vanuit de arbeidsmarkt regiegroep een brede ontwikkelagenda op. Hierin staat alle input die we hebben opgehaald, onder andere uit het medewerkersonderzoek en de dialoogsessies. Daar gaan we in werkgroepen mee aan de slag. Ook mensen vanuit de locaties haken we daarbij aan. En over de voortgang zullen we regelmatig updates geven op intranet”.
Petra | Linda | Roel
Aan de slag met de input*
Afgerond: Het warm welkom-programma, gericht op nieuwe collega’s, draagt bij aan een fijn gevoel over de organisatie, structuur in het inwerkproces en daarmee hopelijk ook aan een langere verbintenis met de organisatie. Opzetten TikTok-kanaal voor wervingscommunicatie.
Opgestarte projecten Platform Flexibele diensten. Eenvoudig koppelen van vraag en aanbod van open diensten, inclusief soepele administratie/salariëring. Aanpassing functiehuis. Uitbreiding van functiehuis met functies gerelateerd aan inhoudelijk leiderschap en methodisch werken. Gericht op het verhogen van de kwaliteit van zorg, met daarin de integratie van inhoudelijke doorgroeimogelijkheden. In de implementatie van het nieuwe ECD, staat gebruiksvriendelijkheid voorop. Ook houden we rekening met de verschillen in computervaardigheden van onze medewerkers. ‘Houd het simpel’ klonk het in de gesprekken. Dat gaan we doen. In de selectie staan ook verbeteren van bereikbaarheid en snelheid van het systeem centraal. Dit gaan we doen met aandacht voor WIFI-bereikbaarheid en vervanging van trage thin-clients (computers).
In de ideeën-fase Meer vanuit talenten werken | Meer inzetten op bijbanen voor studenten | Studiefaciliteiten (opleidingsbeleid) herzien | Breder werven | Inzet vrijwilligers | Werkervaringsplekken.
*
Dit is een voorlopig overzicht. Deze lijst wordt nog verder aangevuld en vervolggesprekken.
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 07
CORONA
ORGANISATIE De corona-crisisorganisatie van Ons Tweede Thuis draait sinds november weer op volle toeren. We doen er alles aan binnen onze eigen invloed om het risico op besmetting zo laag mogelijk te houden. En als er wel besmettingen zijn, dan moet de zorg en begeleiding doorgaan. En dat lukt. Doordat we slim samenwerken met elkaar en gebruikmaken van elkaars talenten en inzet. Charissa, Gertjan en Karin zijn de regiomanagers van Ons Tweede Thuis en delen hun ervaringen hierover. De corona-crisisorganisatie in het kort De crisisorganisatie bestaat uit de stuurgroep en verschillende werkgroepen, gericht op testen, boosterprik en mobiliteit. Deze organisatie ondersteunt de locaties.
Roel de Bruijn staat als bestuurder naast de stuurgroep en gaat regelmatig in gesprek met de diverse klankbordgroepen om zo samen de corona-koers te toetsen. En de locaties hebben nauw contact met de locatieraden en overleggen in geval van een corona-uitbraak. Met elkaar praten en elkaar goed informeren is zo belangrijk.
08 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Charissa de Ruijter regiomanager Amstelveen, Aalsmeer en Amstelland
Wij hebben veel geleerd in eerdere coronagolven en zetten die lessen nu meteen om in daden. Woorden die ik vind passen bij het hier en nu zijn: stoer en kwetsbaar. Zo maak ik een diepe buiging voor de ‘superhands’, collega’s die hulp bieden op locaties in nood. Je moet het toch naar durven om op een corona-besmette locatie te werken. Niet bekend met cliënten en collega’s en je gaat er gewoon voor...wow. Daarnaast vragen we echt veel van iedereen. In mijn rol (samen met de andere managers) vragen we steeds aan mensen om in het hol van de leeuw te werken. Dat doet wat met je kwetsbaarheid. De een moet het durven om te blijven vragen en de ander blijft maar doorgaan en geven. Daar zit toch ook een grens aan. Ik heb geen oplossing, het helpt wel om hierover te praten en deze ervaringen te delen. Van de week sprak ik nog een begeleider, ze had zelf corona gehad en liep letterlijk te hijgen. Even op adem komen, zei ze. En om de 4 uur even pauze houden. Dan redde ze het wel. Ze was er wel voor de cliënten. Ja, dat is toch stoer. Ik sta dan best veraf, maar wil aan alle mensen mijn steun geven en dankjewel zeggen voor hun hartverwarmende inzet.
Gertjan van der Hoeven regiomanager Amsterdam en Zuid-Kennemerland
Karin Klaassen regiomanager Haarlemmermeer
Kwaliteit van zorg is onze verantwoordelijkheid als zorgorganisatie. Wat kun je dan verwachten of vragen van het netwerk van de cliënt in tijden van crisis?
We moeten de zorg voor de cliënten goed doen, en vooral ook samen. Want dan geef je de kwaliteit van leven van een cliënt een boost.
Hulp vragen in tijden van crisis is nog moeilijk. Dat geeft een gevoel van schroom. Wij zijn een zorgorganisatie, dus we begeleiden en zorgen voor mensen die kwetsbaar zijn. Door corona kun je zomaar opeens een gat in je personele rooster hebben op een locatie. Hoe los je dat dan op? We doen dat met de superhands. Dit zijn gekwalificeerde medewerkers. Dat werkt super. Maar op de vraag of een locatie met corona dan ook hulp vraagt aan ouders en vrijwilligers om bij te springen, is het antwoord nee. Daar zit bij ons een natuurlijke schroom en we voelen ons verantwoordelijk, dus we moeten dit zelf oplossen. Terwijl het netwerk van de cliënt: verwanten, ouders en vrijwilligers, best willen en kunnen helpen. Zij zeggen: liever meehelpen en meewerken dan voor een voldongen feit staan dat bijvoorbeeld dagbesteding dicht moet. Dat willen ze niet meer meemaken zoals in 2020 is gebeurd. Maar wat kun je dan vragen en hoe zit het dan met de kwaliteit van zorg waar we dan toch nog steeds verantwoordelijk voor zijn? Op dit punt zit spanning. Het moedige gesprek is de basis om te zoeken naar gerichte oplossingen en dat gesprek wordt steeds vaker met elkaar gevoerd.
Door de corona-maatregelen kunnen cliënten minder, dat is pijnlijk. Minder contact, minder samenzijn, terwijl die behoefte er wel is. Veel van onze cliënten gaan naar dagbesteding of werk en doen in de avond aan sport. Een manier om te ontspannen en mensen te ontmoeten. Dat kan nu niet meer. Een cliënt gaat bijvoorbeeld iedere woensdag paardrijden voor rust, ontspanning. Dat valt weg en dat is verdrietig. Door de maatregelen worden vaste patronen doorbroken, met alle gevolgen van dien. En ander voorbeeld: normaal gesproken komen 15 bewoners op het gezamenlijke koffiemoment in de kantine. Te veel mensen, afstand houden is niet mogelijk, dus het koffiemoment kan tijdelijk niet doorgaan. De behoefte aan contact en samen zijn is er nog steeds. Met als gevolg dat eenzaamheid op de loer ligt. Het valt mij op dat iedereen al zo vroeg met een kerstboom en veel kerstverlichting thuis zit. Mensen zoeken kennelijk naar warmte en geborgenheid. Laten we ons hiervan bewust zijn. En zorgen dat we warmte en gezelligheid met elkaar blijven delen zodat ieder persoon voelt dat hij van betekenis is. Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 09
Tijd voor ontspanning en gezelligheid voor alle medewerkers en vrijwilligers.
19 januari - 28 januari 2022 Met een online programma: muziekbingo, pubquiz, bingo, leuke prijzen te winnen en interessante sprekers. Thuis op de bank met je familie, of samen
CORONA
met je collega’s.
Inschrijven via QR-code
ORGANISATIE Een mooi voorbeeld: de krachten bundelen De GGD-teststraten draaien op volle toeren. In 2020 had Ons Tweede Thuis een eigen teststraat. Dat werkte goed. Dus zijn we hier ook weer mee gestart. Nu net iets anders: Ons Tweede Thuis heeft een eigen PCR-testapparaat. Cliënten en ook medewerkers kunnen getest worden op de eigen locatie en de testmonsters worden snel vervoerd naar het testapparaat.
Binnen een mum van tijd hadden we na een oproepje veel aanbod van vrijwillige chauffeurs om de tests op te halen. Super, wat een veerkracht. Hoe is het met de suikerbieten? Maar dit leverde wel een uitdaging op: wie ging de logistiek van deze ophaaldienst regelen? Robert Verberg, ook bekend als voorzitter van de centrale familieraad, draaide zijn hand er niet voor om: “het lijkt op mijn werk bij de suikerfabriek. Daar draait hem om suikerbieten van de boer zo efficiënt mogelijk te vervoeren naar de fabriek. Nu draait het om testen. De logistieke uitdaging van A naar B verplaatsen is vergelijkbaar. Ik doe veel controles bij boeren in de omgeving van Ons Tweede Thuis. Door dit werk kwam ik er achter dat ik zelf heel makkelijk heel veel ritjes kan doen om de testmonsters op te halen en voor de andere ritten hebben we een flexibele chauffeurspool. Wat een netwerk zijn we met elkaar. Dat is nu elkaars krachten optimaal benutten. En het grappige is dat nu ook veel meer mensen vragen: hoe is het met de suikerbieten?”
10 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
HET ONLIN 19 JANUARI 10.00 - 11.00 uur Jochem Uytehaage spreker
19.45 - 21.00 uur muziekbingo
Mijn opa zei altijd: het leven is mooi maar is nog mooier dan het lijkt Luc | Beauty is everywhere, you only have to look to see it Kelsy | Laat los wat voorbij is. Wees dankbaar voor wat je hebt. Kijk vooruit naar wat gaat komen Astrid | Laat JIJ&IK nog steeds Wij zijn Yolanthe | Durf te dromen, leef voluit in het moment, geniet van de kleine dingen, zorg goed voor elkaar en voor jezelf, blijf
samen houden we het
gezond Tina | Ik wil graag mijn collega’s een heel groot compliment geven. Werken op de locatie voelt soms bijna
V B
uu rtje d n e d n ra
als thuiskomen. Er heerst een hele prettige, betrouwbare
-verbindend-
steunen elkaar. Dat is meer dan ooit belangrijk Cees | Ik
sfeer. Dank jullie wel! Elise | Ik gun iedereen een leuke vuurwerkshow Jan | In goede gezondheid het nieuwe jaar in Kitty | Ik wil iedereen een goed 2022 wensen hopelijk op een betere jaar dat we weer een beetje normaal kunnen leven en leuke dingen kunnen doen. En ondanks alles, fijne feestdagen Bianca | We zijn er voor elkaar. En we wens iedereen iets goeds, iets geks, iets aardigs, iets liefs, goede gezondheid. Maar vooral, heel veel positiviteit! Tamara | Een glimlach, een schouderklopje en mooie en opbeurende woorden. Kortom, houd van jezelf en heb ieder ander lief! Diederik | Dat Je bent wie je bent en dat jij mag zijn wie jij wil zijn Sabriene | Op naar een coronavrij jaar, zonder zorgen over ‘blijven wij en de cliënten gezond’, maar met nog net zoveel passie voor ons werk en gevoel van saamhorigheid Martine
E PROGRAMMA 20 JANUARI
21 JANUARI
26 JANUARI
27 JANUARI
28 JANUARI
16.30 - 17.45 uur pubquiz
16.30 - 17.45 uur muziekbingo
16.30 - 18.00 uur bingo
12.00 - 13.00 uur Erik Scherder
16.30 - 17.45 uur pubquiz
spreker
20.00 - 21.30 uur bingo
19.45 - 21.00 uur pubquiz
16.30 - 17.45 uur muziekbingo
19.30 - 21.00 uur bingo
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 11
DE DRIEHOEK
Chiel Egberts Chiel Egberts is de bedenker van ‘de driehoek’. Een van de fundamenten in de zorg en ondersteuning van Ons Tweede Thuis. In deze heftige ‘coronawinter’ lijken die fundamenten door de ‘social distancing’ soms wat ondergesneeuwd te raken. Terug naar de basis dus, en op naar zijn werkplek in de bossen bij Holten, voor een gesprek met orthopedagoog Chiel Egberts.
Het begin Chiel: “In de jaren 90 hield ik een verhaal voor boze ouders over ‘loslaten’. Het was in de tijd dat de zorgprofessional maatgevend was voor de ontwikkeling van een mens met een beperking. Toen ik de avond voorbereidde kwam ik steeds meer tot de overtuiging dat loslaten geen optie was. Ouders hebben een onverbrekelijke relatie met hun kinderen en de zorgprofessional komt daar als derde bij. Zou het niet veel meer gaan over samenwerken dan loslaten? De driehoeksgedachte was geboren.
Een driehoek Aan de top van de driehoek staat ontegenzeggelijk de cliënt. Het is niet makkelijk om een beperking te hebben. Je bent kwetsbaar en hebt houvast nodig om jezelf te kunnen ontplooien. Die top moet dus gedragen worden door een sterke basis. Een basis van ouders en begeleiders. De laatsten nemen hun positie in met hun professionaliteit, maar kunnen die rol pas echt goed vervullen in samenwerking met de ouders. Natuurlijk is er een volgorde. Alles begint met kind en ouders, de professionals komen pas als derde. En omgekeerd, als er professioneel aan het werk gegaan moet worden is de volgorde: professional, cliënt en ouders.
Ontwikkeling De zorg voor mensen met een beperking heeft zich sinds eind vorige eeuw relatief snel ontwikkeld. Eerst stond de professional op de voorgrond. Door nieuwe inzichten werd daarna de cliënt centraal gesteld, maar dat sloeg al snel door naar ‘u vraagt, wij draaien’ met alle overvraging en andere inschattingsfouten van dien. De ouders, die waren er natuurlijk altijd. Kinderen met een beperking blijven immers kind van hun ouders. Ouderverenigingen benadrukten dan ook constant dat hun rol niet op de achtergrond mocht raken. Naast ouder zijn ze als ervaringsdeskundige een bron van kennis en dus onmisbaar onderdeel van de stevige basis die iemand met een beperking nodig heeft om een goed leven te leiden. Tegenwoordig is er veel meer ruimte voor zowel de rol van de ouders als de autonomie van de professionele begeleider. Beiden hebben vanuit hun eigen optiek en ervaring hetzelfde voor ogen en dat zorgt voor een gezonde spanning in de basis van de driehoek.
12 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Handel vanuit je professionaliteit en maak
JIJ IK
gebruik van de kracht van de ouders die 100% voor hun kind gaan.
DOEN MEE!
WONEN
&
JI J RELATIES
Ze had diabetes en hij was vreselijk precies in de verzorging daarvan, op het bezitterige af. Maar je kon hem midden in de nacht bellen als je om advies verlegen zat.
WERKEN
IK
Wat neem je mee van jezelf VAN BETEKENIS ZIJN
onstweedethuis.nl
Positie, bonus en verbinding
Een begeleider neemt een professionele positie in binnen de driehoek. Zij of hij heeft jaren gestudeerd om beperking en gedrag te herkennen en de benodigde ondersteuning te geven. Maar die ouders, wat willen die van een begeleider? In mijn ogen voornamelijk verbinding. Ze willen niet enkel een neutrale autoriteit maar ook een empathische gesprekspartner. Iemand die ze kunnen vertrouwen en die ze ziet staan. Iemand die oog heeft voor hun vaak ingewikkelde bestaan en de uitdagingen die ze hebben gehad met hun zoon of dochter. Ouders hebben mede daardoor wensen en eisen die soms de begeleidingsstijl doorkruisen en worden dan als lastig ervaren. Maar dat is eigenlijk helemaal niet nodig. Volgens mij heb je als professionele begeleider alles in huis om positie en verbinding te combineren. Door niet te veel te beloven aan ouders, maar datgene wat je belooft echt goed te doen maak je je professionaliteit waar en creëer je vertrouwen. Dat vertrouwen hebben ouders nodig om de zorg voor hun kwetsbare kind met jou te delen. Doe je dat extra goed, dat noem ik de bonus, dan zal je ouders juist meekrijgen. Maak vervolgens dan ook gebruik van de kracht van de ouders die 100% voor hun kind gaan. Bijvoorbeeld die ene vader en zijn dochter met downsyndroom.
Een begeleider in de driehoek is een mens. Zoals iedereen, met ups en downs. Ik heb bijvoorbeeld last van depressies gehad. Dat maakt mij kwetsbaar. Moet ik dat verbergen? Ik denk van niet. Pas door het erkennen van je eigen leed kan je dat van anderen begrijpen en daar herkenbare compassie voor opbrengen. Tegelijkertijd ben je natuurlijk ook degene die zorgt voor professionele reflectie. Vervul die rol vooral goed. Het brengt veel houvast in moeilijke tijden.
Jij, ik en het ‘Het’... dat zijn dingen waarmee je kunt meten en weten. In de wereld om ons heen wordt dat steeds belangrijker. ICT-oplossingen voor bijna alles en verlichting van de werkdruk door domotica en robotica. Je hebt ‘het’ nodig om goede zorg te verlenen. Het gevaar is echter dat al die hulpmiddelen de driehoek gaan domineren. Bijvoorbeeld, de afspraken met de cliënt staan in het ECD dus iedereen is op de hoogte. Maar is dat wel zo. Ik weet het wel, maar jij? Misschien weet en begrijp jij het pas als ik met jou in gesprek ga. Dat er ruimte is voor hoor en wederhoor. De filosoof Buber ziet het zo: ‘een mens is pas mens in relatie tot de ander, al het werkelijke in het leven is ontmoeting’. Jij en ik dus. En ook al ben je als hulpverlener de derde in de rij, laat die ontmoeting de belangrijkste basis zijn voor de driehoek.” Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 13
INNOVATIE
en onderzoek Verbeteren van de kwaliteit van zorg voor onze cliënten, daar doen we het voor. Innovatie en wetenschappelijk onderzoek zijn sinds een jaar gebundeld in het Innovatieplatform. Martine Evers is lid van het platform en richt zich op innovatie: “naast de passie die ik heb voor mijn vak en onze cliënten, vind ik het heel leuk om met innovatie en de implementatie daarvan bezig te zijn, een superleuke aanvulling op mijn werk als kinderfysiotherapeut op De Zevenster. De laatste jaren zien we steeds meer innovatieve oplossingen, gericht op cliënten in alle doelgroepen. Heel interessant om te bekijken hoe we die innovatie kunnen inzetten binnen Ons Tweede Thuis en wat het allemaal oplevert”. Martine werkt onder andere samen met Mirjam Wouda. Zij is orthopedagoog en GZ-psycholoog bij het adviespunt, en vanuit de tak onderzoek bij het platform betrokken.
Onderzoek en innovatie koppelen we steeds meer aan elkaar. We nemen deel aan de academische werkplaats Sociale relaties & gehechtheid’ van Bartiméus-VU. Die onderzoekt onder andere op welke manier innovatieve ICTtoepassingen sociale relaties en gehechtheid kunnen bevorderen. Zo hebben we bijgedragen aan de Hi Sense-app, een app die begeleiders kan helpen om hun vertrouwensband met cliënten te versterken,. En aan een onderzoek met de Slimme Sok, een sok die kan meten of een cliënt stress ervaart. Als we dit weten kunnen we interventies inzetten die helpen om de stress weer te verlagen.” Belangrijk onderzoek, want veilige hechting is heel belangrijk voor cliënten. Mirjam: “pas als zij zich veilig voelen in de relatie met anderen en in hun omgeving, kunnen ze zich optimaal ontwikkelen. We proberen de zorg voor de cliënten door onderzoek en innovatie te verbeteren.” Ben je geïnspireerd geraakt door dit verhaal, heb je een goed idee, of wil je aan de slag met innovatie of onderzoek op jouw locatie? Neem dan contact op, via innovatie@onstweedethuis.nl.
14 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Een belangrijk onderzoek waar Ons Tweede Thuis bij betrokken is, is het onderzoek naar de samenwerking tussen mensen met een beperking,
Mirjam | Sylvia | Martine
hun familie en professionals (‘de driehoek’). Mirjam: “in dit onderzoek maken we deel uit van een groot consortium waarin zowel instellingen in de gehandicaptenzorg,het onderwijs, mantelzorgorganisaties als onderzoeksinstellingen een plek hebben. We onderzoeken hoe we zorgen voor een evenwichtige en gelijkwaardige samenwerking tussen cliënt, familie en begeleiders. Die samenwerking is natuurlijk heel belangrijk. Verwanten willen zelf graag betrokken zijn, en dit wordt ook steeds meer verwacht vanuit de overheid. Die betrokkenheid is ook heel nuttig voor professionals, omdat verwanten veel kennis hebben over de cliënt. Toch is er nog weinig wetenschappelijk onderzoek naar gedaan. De kennis die er is komt vooral uit de praktijk. Ook in de opleidingen is het onderwerp onderbelicht. We hopen de kennis en ervaring die er al is te versterken met dit onderzoek.” Het onderzoek bestaat uit drie onderdelen: in een literatuuronderzoek wordt in kaart gebracht welke kennis er al is. Daarnaast start er een delphi-studie, een kwalitatief onderzoek, waarmee we te weten willen komen wat alle betrokkenen in de samenwerking precies verstaan onder ‘gelijkwaardige samenwerking’. En ten derde worden er experimentele leer-werkplaatsen opgericht, om de opgedane kennis in de praktijk te toetsen. Mirjam: “ik ben zelf heel enthousiast over het onderzoek, omdat het heel dicht bij de praktijk staat. De inzichten die we opdoen, daar hebben we straks echt wat aan. En doordat ook opleidingsinstituten betrokken zijn, zorgen we voor een betere aansluiting van het onderwijs op de praktijk”. Het consortium bestaat uit: ROCvA, Hogeschool Amsterdam, Vrije Universiteit Amsterdam , Marken, Cliëntbelang Amsterdam, Bartiméus, Amsta, Esdégé-Reigersdaal en Ons Tweede Thuis.
Een goed voorbeeld van een idee voor innovatie dat door een medewerker is geïnitieerd, is de Slimme Inco. Sylvia Betten, persoonlijk begeleider bij de Mozaïek in Amstelveen vertelt: “voor een opdracht over zorginnovatie voor de incompanyopleiding die ik toen volgde, kwam ik twee jaar geleden op het idee om aan de slag te gaan met slim incontinentiemateriaal.
Persoonlijk lijkt incontinentie mij – van alle zorgvragen die de bewoners hier hebben - het meest heftig. Ik was daarom op zoek naar een manier om daar verbetering in aan te brengen voor cliënten. Ik besprak mijn plannen met mijn locatiemanager en die gaf mij alle ruimte om met het idee aan de slag te gaan. Regiomanager Theo Onderstal van leverancier Abena kwam bij mij langs om de mogelijkheden voor een pilot te bespreken. Hij was wel een beetje verbaasd toen bleek dat ik leerling was en niet de locatiemanager, maar dat was geen belemmering voor het opzetten van het project. Ik heb de samenwerking gezocht met het Innovatieplatform en daarna hebben we met locaties Westwijk en Maccabiadelaan de pilot gedraaid. De resultaten zijn fantastisch. Door de Slimme Inco verschoon je iemand alleen wanneer het nodig is, in plaats van wanneer het tijd is om te verschonen. Daardoor werken we veel efficiënter. Voor cliënten is het een verademing, omdat je geen verschoning meer mist. Ze blijven de hele dag droog, en kunnen lekker doorslapen als verschonen ‘s nachts niet nodig is. Echt persoonsgerichte zorg dus, en een fijne stap in ‘goed leven’.” Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 15
Ieder mens is uniek en heeft mogelijkhheden behoeften. In de relatie zoek je hiernaar. Dat staat in onze zorgvisie.
KENNIS EN KUNDE BEHANDELING WETENSCHAPPELIJK ONDERZOEK LEREN
KENNIS GROEPEN
INNOVEREN
METHODIEKEN
JIJ&IK &
GOED LEVEN
Ieder mens heeft mogelijkheden
16 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
GOED WERK
Ieder mens heeft
BASISHOUDING
plichten
Ieder mens heeft
Ieder mens heeft
beperkingen
rechten Ieder mens heeft
Ieder mens heeft
behoeften
wortels
Britt | Ingrid | Marcel
Onvoorwaardelijke relatie Samen het normale leven leiden “Ieder mens heeft het recht om volwaardig mens te zijn. Gezien, gekend en gewaardeerd worden. Zelfvertrouwen ontwikkelen om van betekenis te kunnen zijn voor anderen... en voor jezelf.” Het klinkt allemaal zo logisch, maar voor mensen die door hun ernstige beperking niet in staat zijn om aan al die voorwaarden te voldoen is het bijna onmogelijk. Door hun moeilijk verstaanbare gedrag worden ze steeds minder herkenbaar en vallen ze buiten de boot. Basishouding Bij Ons Tweede Thuis zijn we er voor deze mensen. Onze manier van werken is geworteld in de basishouding: ik ga een onvoorwaardelijke relatie aan met mijn cliënt en stem de begeleiding goed af met de mensen om hem heen. Samen zorgen we voor een goed leven. Maar, hoe breng je dat in de praktijk? We vroegen het aan twee ouders en een gedragsdeskundige.
Mijn kwetsbare dochter Ingrid van der Pijl, moeder van Fleur: “Op haar negende is Fleur door de week gaan wonen op woonvoorziening de IJweg. Ik vond dat een bijzonder moeilijke beslissing, maar thuis ging het niet langer. Ze werd steeds agressiever naar haar jongere broertje. Ik moest als moeder de zorg gaan delen. Mijn kwetsbare dochter uit handen geven aan mensen die haar nog niet goed kenden. We hebben geen makkelijke start gehad, ik en de begeleiders. Fleur kan nauwelijks praten, werd steeds introverter en lag veel in bed op haar kamer. Ze had epileptische aanvallen en moest vooral niet overprikkeld worden. Maar wat bleef er van haar leven over? Ze ontwikkelde zich nauwelijks meer.”
Ontprikkelen Marcel Weij, vader van Erik: “Toen Erik op de IJweg kwam wonen was hij een stevige puber en snel overprikkeld. Hij vertoonde thuis al gedrag dat je vooral als negatief ervaart. Kasten leeghalen en de inhoud door de kamer gooien, waaronder de ijskast. Je kon hem eigenlijk geen twee minuten meer alleen laten. Na zijn verhuizing kreeg
hij ook nog last van epileptische aanvallen waardoor hij zichzelf verwondde. Uit de rapportage van de IJweg bleek meer dat hij steeds meer aan het ‘ontprikkelen’ was op zijn kamer. Maar zo’n mannetje gemiddeld 4 uur per dag in zijn kamer zetten met de deur op slot, een helm op en een scheurpak aan, dat kan niet goed zijn. Een jongen die zelf echt niet weet hoe hij de dag moet doorkomen. Moet hij niet juist geprikkeld worden, op een positieve manier. Maar ja... hoe dan?”
Triple C Britt Hirs is gedragsdeskundige bij Ons Tweede Thuis: “gedrag is ingewikkeld en wordt al snel als negatief gezien. Die negativiteit was te vaak het uitgangspunt waar we dan reactief mee aan de slag gingen. Mensen afzonderen, ontprikkelen, rust creëren. Maar het resultaat was meestal onbevredigend. Hoe kan je nou een relatie aangaan met iemand die niet in je directe nabijheid verkeert. We zochten een methode om de basishouding extra inhoud te geven en die vonden we in ‘Triple C’. Die benadrukt de onvoorwaardelijke relatie met je cliënt en geeft je een opdracht: samen het normale leven ervaren. Toen de begeleiders van de IJweg daarvan hoorden raakten ze enthousiast en zijn ze er vol voor gegaan. Met verrassend resultaat.”
Succeservaringen Marcel: “Vanaf dat moment beginnen me dingen op te vallen. Erik wordt steeds meer betrokken bij kleine, maar normale handelingen. Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 17
Dat doet hij samen met zijn begeleider, samen brood smeren, samen met een vork eten. Zijn begeleider zit achter hem en bestuurt als het ware zijn handen. Erik doet mee en merkt dat de begeleider trots is op het resultaat. Er gebeurt iets positiefs in zijn leven en bij begint het zelf op te pikken. Hij krijgt vertrouwen in de begeleider en in zichzelf. Ondertussen wordt er veel gebruik gemaakt van verwijzers; foto’s of voorwerpen die hij kan aanraken om te laten zien wat hij wil. Daardoor krijgt hij steeds meer eigen regie, meer succeservaringen en minder frustratie.”
Kleine wonderen Ingrid: “Er gebeuren kleine wonderen. Fleur wordt steeds actiever door alles wat haar wordt aangeboden. Ze helpt bij tafeldekken, stofzuigen en doet spelletjes. Een puzzel bijvoorbeeld. Ik had niet verwacht dat ze ooit verder zou komen dan de uitgezaagde puzzel met de rode knopjes. Nu legt ze er een van 100 stukjes. Het belangrijkste wat ik zie is dat ze steeds gelukkiger wordt . Ze heeft weer vertrouwen in het leven en dat leven begint steeds normaler te worden en socialer. In het begin was het vanwege het gedrag van de bewoners bijvoorbeeld ondenkbaar dat ze allemaal in de huiskamer zouden zijn. Nu zitten ze met ontbijt, lunch en avondeten samen aan tafel. Gewoon, net als iedereen.”
Samen Britt: “het zijn allemaal ontwikkelingen die we vooraf niet bedacht hadden. Cliënten beginnen dingen te doen waar ze met hun motoriek eigenlijk niet toe in staat werden geacht, zoals aardappels schillen. Ze gaan mee boodschappen doen in de supermarkt waar de prikkels door de ruimte gieren... en het lukt. Medewerkers evalueren hun begeleidingsstijl met elkaar en leren van elkaar waar ze goed in zijn en wat past bij de cliënt. Ik heb groot respect voor ze. Het is namelijk een forse investering. Alles wat je snel even voor de cliënt doet, doe je nu samen met de cliënt en dat kost tijd, veel tijd. Maar de resultaten maken je zo enthousiast dat je het niet meer op een andere manier wil doen. Natuurlijk gaat er vaak van alles mis, maar dat staat niet meer op de voorgrond. Gooit iemand z’n bord op de vloer dan is daar vast een reden voor. Die vind je samen uit en dan ga je samen opruimen en samen overnieuw beginnen. De cliënt ervaart dat vertrouwen als een veilige basis om dingen te proberen. Niet meer stilstaan, maar samen verder komen.”
18 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Column ARNE Ieder mens is uniek Sinds oktober werk ik als manager behandeling bij Ons Tweede Thuis. Nog niet zo lang dus, maar toch heb ik al veel collega’s ontmoet. Dat waren stuk voor stuk fijne ontmoetingen, met mooie mensen die allemaal hun eigen verhaal hadden. Ik kwam mensen tegen met veel ambitie; mensen die het interessant vinden om zaken te onderzoeken en om organisatiebreed mee te denken. Mensen die enthousiast zijn, en soms ondanks lange reistijd, dagelijks met veel plezier naar hun werk rijden. En er zijn ook collega’s die het nu even niet zo goed hebben en ervoor knokken om weer prettig aan het werk te kunnen gaan. Ieder mens is anders en ieder heeft zijn eigen, mooie verhaal. Wat waardevol om te ervaren dat die verschillen er mogen zijn bij Ons Tweede Thuis. De waardering van elk individu zie je ook terug in de zorgvisie van Ons Tweede Thuis. Daarin staat hoe wij onze cliënten ondersteunen bij een Goed Leven. We hebben allemaal rechten, plichten, wortels, beperkingen, mogelijkheden en behoeften. We zijn allemaal uniek, maar toch ook verbonden en gelijkwaardig. En elk mens heeft op bepaalde momenten hulp nodig. De een wat meer dan de ander. Maar we herkennen deze behoefte allemaal en dat maakt ons gelijkwaardig. In dat besef zijn we geworteld. In de afgelopen periode, waarin de coronacrisis weer oplaaide, zag ik dat we bij Ons Tweede Thuis de schouders eronder zetten. Niet afwachten maar regelen. Wat een veerkracht en daadkracht. En wat een saamhorigheid. Wat wij met zijn allen hebben neergezet om in korte tijd de boosterprik te kunnen zetten bij cliënten en collega’s, is daar een fantastisch voorbeeld van. Daar ben ik echt van onder de indruk. Het is een voorrecht om de mensen en de organisatie in deze omstandigheden te leren kennen. Dit is ‘de kracht van samen’ in haar puurste vorm. Ik blijf nieuwsgierig naar mijn nieuwe collega’s, en kijk uit naar de ontmoetingen die nog komen. Hartelijke groeten, Arne Theunissen Manager behandeling Ons Tweede Thuis
CENTRALE CLIENTENRAAD Medezeggenschap, wat was dat eigenlijk ook alweer precies? Een korte zoekopdracht op internet zegt over medezeggenschap: “het recht om mee te beslissen over zaken waarbij je betrokken bent.” Maar wat houdt dat nu eigenlijk in de dagelijkse praktijk? Binnen Ons Tweede Thuis is de medezeggenschap op verschillende manieren vormgegeven. Voor iedereen die zorg of ondersteuning krijgt van Ons Tweede Thuis is er de mogelijkheid om mee te denken, mee te praten en mee te beslissen. Dit gaat op twee manieren via cliënt- en familieraden. Zij laten hun stem horen over de zaken die belangrijk zijn. Bijvoorbeeld over de manier waarop de zorg en/of ondersteuning binnen Ons Tweede Thuis wordt vormgegeven. Dit gebeurt zowel op de locaties als op centraal niveau in de centrale cliëntenraad als in de centrale familieraad. De ondernemingsraad is het onderdeel van medezeggenschap dat de medewerkers van Ons Tweede Thuis vertegenwoordigt. De centrale cliëntenraad praat-, denkt- en beslist mee over zaken die alle cliënten van Ons Tweede Thuis aangaan. Het afgelopen jaar zijn zij betrokken geweest bij het coronabeleid en de overname van locatie De Merenhof. Er zijn ook twee nieuwe leden aangesloten bij de raad: Laura en Rudolf. We zijn op dit moment nog op zoek naar nieuwe leden, dus mocht je interesse hebben, neem contact op via: clientenraad@onstweedethuis.nl. Vanaf 1 december hebben we een nieuwe coach gekregen: Annemarie Mentink, zij neemt ze het stokje over van Marit Alkema. In het nieuwe jaar willen we medezeggenschap nog meer op de kaart gaan zitten binnen Ons Tweede Thuis. Als cliëntenraad willen we meer zichtbaar en toegankelijk worden. Hier hebben we al mooie plannen voor. Wij staan er in 2022 weer klaar voor om jullie stem te laten horen! We wensen jullie heel veel liefde en gezondheid voor het nieuwe jaar!
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 19
WOORDEN HELPEN BIJ VERWERKEN
ook van corona
Maarten en Astrid
Schrijven is mijn redding geweest. Jasmin
Veel mensen met niet-aangeboren hersenletsel (NAH) ervaren verlies. Ze zijn niet meer de persoon die zij voorheen waren. Het hersenletsel is een breuk in hun leven. En toen kwam ook nog eens corona. Opnieuw Bouchra
een breuk, nu vooral sociaal. Hoe ervaren cliënten met NAH de coronatijd? In november werden op locatie Albatros twee workshops ‘corona-verhalen’ gehouden. een virus in de wereld
Acht deelnemers -mensen met NAH en vrijwilligersmaakten daar teksten. Deelnemers Bouchra, Petra en
dat alles in het leven verandert
Jasmin en begeleider/theatermaker Hemmo vertellen.
de wereld staat op stelten
Bouchra was al haar leven ‘anders’ dan anderen. Pas na jaren geleden kreeg ze de diagnose NAH. “Ik woonde toen begeleid op een locatie voor mensen met een licht verstandelijke beperking. Ik wist dat dat niet klopte. De diagnose NAH was op een bepaalde manier een opluchting. Daardoor kwam ik meer in contact met mensen die hetzelfde hebben meegemaakt als ik. Toen kwam corona en zat ik weer alleen. Ik heb in die periode veel geschreven, schrijven is een uitlaatklep voor me.”
door het virus in ons leven
ons leven is veranderd door de regels in ons leven
die ons zijn opgelegd om het virus te verdrijven
mijn leven is veranderd door het virus in mijn leven
dat mij de vrijheid probeert te ontnemen
Samen kijken naar de coronatijd De corona-crisis is voor veel mensen een moeilijke periode. Een creatieve schrijfworkshop ‘corona-verhalen’ kan dan helpen in de verwerking hiervan. Deelnemers van de locatie Albatros in Amsterdam deden aan de workshop mee. Petra Reedijk, begeleider van Mamadou: “ze startten de workshop met de vraag: welk lied past voor jou het best bij de coronaperiode? Waar heb je veel naar geluisterd? Wat betekent dit lied voor jou? Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Die liedjes brengen je in de stemming en ze helpen het gesprek op gang. Daarna komen de woorden makkelijker. En woorden helpen bij verwerken, dat merk je als je er samen over praat.”
Bouchra Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 21
Mamadou
Jasmin
Schrijven als redding
Bijzondere uitlaatklep
Dat is ook de ervaring van Jasmin. Jasmin had een carrière als zangeres toen ze tien jaar geleden een hersenbloeding kreeg. “Mijn wereld kwam tot stilstand. Gek genoeg is mijn stem altijd gebleven, maar de woorden waren een tijd lang verdwenen. Zingen ging nog, maar praten niet meer. Gelukkig ging het wel snel beter met schrijven. Schrijven is mijn redding geweest. En mijn vrienden die mij bleven steunen, natuurlijk.” Jasmin koos niet voor niets het lied: ‘With a little help from my friend’ van Joe Cocker.
De workshop corona-verhalen sluit daarmee naadloos aan bij de NAH-visie van Ons Tweede Thuis. Want Ons Tweede Thuis wil mensen met NAH een leerrijke omgeving bieden met betekenisvolle activiteiten. “Daarbij gaat het om het ontwikkelen van creatieve vaardigheden, sociaal contact, samenwerking en plezier.” aldus Hemmo.
Na het beluisteren van de liedjes gaan de deelnemers aan het werk. Wat de deelnemers schrijven bepalen ze zelf: een songtekst, gedicht, rap, verhaal - alles mag. Hemmo Drexhage, theatermaker en begeleider van deze groep: “de teksten van de workshop kunnen in een later stadium aanknopingspunten zijn voor andere kunstvormen, voor theater bijvoorbeeld, of voor een schilderij of beeldhouwwerk. Bijzondere teksten verdienen een podium. De schrijvers kunnen daar met andere kunstenaars van Ons Tweede Thuis over in gesprek. Ook zo verwerken we samen.”
22 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Ook samen praten over levensvragen ziet Ons Tweede Thuis als een toegevoegde waarde. Schrijven over levensvragen is daarbij een bijzondere uitlaatklep, zo blijkt bij de workshop. “Ik raad iedereen aan te gaan schrijven”, zegt Bouchra.
“Door het schrijven leer je omgaan met jezelf. En met corona.” Bouchra
Bijzondere teksten verdienen een podium. Maarten
Hemmo
Corona is maar een beetje belangrijk Mijn leven is niet veel anders dan het was Vrienden en vriendinnen werken Soms komen ze langs Soms niet
Woorden helpen bij verwerken, dat merk je als je er samen over praat. Petra
Door wat twaalf jaar geleden gebeurde Ben ik sowieso eenzaam – niet heel erg, half Maar schrijven en zingen is goed Schrijven is zo mooi Acht songs bijna klaar Vier keer per maand ga ik dansen Dan ga ik open Als ik schrijf ga ik ook open
Workshop corona-verhalen
Ook geïnteresseerd?
De workshop gegeven door Astrid van den Berg en Melle Dotinga is voor iedereen die woorden heeft, ook al kun je niet zelf schrijven. De workshop wordt gegeven in de eigen woning of bij de eigen dagbesteding, samen met begeleiders en verwanten,en duurt 2,5 uur.
Maarten Hageraarts Meer weten? Stuur een email naar redactie@onstweedethuis.nl
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 23
&
CENTRALE familieRAAD Waar blijft de tijd….. Deze opmerking hoor je vaak met een nostalgische ondertoon naar vroegere tijden. Nog maar een jaar geleden spraken we van de tweede golf, in de hoop dat die corona-ellende met een jaar wel zou zijn overgewaaid. Helaas is de realiteit totaal anders. Opnieuw moeten we alle zeilen bijzetten. Dus terugkijken naar “vroeger” is momenteel weinig hoopvol. Allerlei corona-maatregelen worden aangehaald en veranderen bijna dagelijks. Dit is nauwelijks te volgen, en voor onze cliënten al helemaal niet meer. Toch moeten we met elkaar; zowel voor onze cliënten, hun families als de medewerkers van Ons Tweede Thuis, deze slechte periode weer door zien te komen. De Cefara wordt door de bestuurder van Ons Tweede Thuis continu betrokken bij alle corona-discussies. Zoals bij de gesprekken over hoe de zorg kan doorgaan, ook bij veel corona-besmetting. Elke maatregel die wordt voorgesteld kent helaas vrijwel altijd nadelen voor cliënten. Maar door betrokken te zijn bij grote beslissingen en onze inbreng te geven, zorgen we dat we er het beste van maken. En dan hoop ik toch dat we de komende feestdagen op de een of andere manier kunnen vieren. Want daar kijken we natuurlijk wel weer naar uit. En als wij nu alvast goed gaan nadenken hoe we deze feestdagen op een veilige manier kunnen vieren, dan kan het misschien toch nog een mooie feestmaand worden.
Robert Verberg Voorzitter Centrale Familieraad
24 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Een klacht kan uiteindelijk leiden tot verbetering van kwaliteit van zorg.
Nienke | Hetty
Klachtbemiddelaars KLAGEN MAG! Bij Ons Tweede Thuis vinden wij het belangrijk om te horen waar je wel en niet tevreden over bent als je ondersteuning krijgt. Een klacht hebben is niet leuk. Je voelt je misschien onbegrepen, boos of vervelend. Blijf er niet mee zitten. Bespreek het eerst met diegene die het betreft. Dit kan de persoonlijk begeleider zijn of de locatiemanager. Vind je het lastig om over je klacht te praten, dan kun je ook met één van de klachtbemiddelaars contact opnemen. Nienke van Zanten en Hetty Siemeling zijn de klachtbemiddelaars van Ons Tweede Thuis. Hetty: “wij lossen geen klachten op. Dat doen de mensen zelf. We luisteren en brengen alle partijen in verbinding met elkaar als ze er zelf niet uitkomen. Een verhaal heeft altijd twee kanten. Cliënten en verwanten kunnen bij ons terecht voor een luisterend oor.”
Goed luisteren is essentieel Nienke: “wij adviseren mensen om eerst vooral met elkaar in gesprek te gaan als er iets speelt. Als je klachten in een vroeg stadium aankaart en echt naar elkaar luistert, kun je veel ellende voorkomen. Maar als partijen er samen niet uit komen, kunnen Hetty of ik bemiddelen. Ik merk dat het door hoge werkdruk soms ontbreekt aan voldoende tijd en afstand tot de situatie, om écht te luisteren naar iemand met een klacht. Die tijd hebben wij wel”.
En als de oplossing gevonden is en de relatie hersteld, bespreek ik mijn bevindingen met de locatiemanagers. Ik geef ze mee wat mij is opgevallen en wat ik denk dat we hier als organisatie van kunnen leren en verbeteren”.
Van iedere klacht kun je leren Hetty: “het mooie van ons werk als klachtbemiddelaar is ook dat we een signaalfunctie hebben naar het MT en de bestuurder van Ons Tweede Thuis om uit onderwerpen van klachten trends te ontdekken en delen. Door onze objectieve rol kunnen we ‘blinde vlekken’ zichtbaar maken. Zo kan een klacht uiteindelijk leiden tot verbetering van kwaliteit van zorg. Elk kwartaal delen we de trends met het MT.
Contact Onstweedethuis.nl/klachten klachtenclienten@onstweedethuis.nl
Een veilig luisterend oor voor alle partijen Nienke: “als er een klacht binnenkomt ga ik als klachtbemiddelaar eerst met de afzonderlijke partijen om tafel zitten. Ik luister naar het verhaal en vraag door om ook het onderliggende verhaal en eventuele bottlenecks te vinden. Altijd zonder oordeel. Zowel cliënten als medewerkers vinden bij mij een veilig luisterend oor. Daarna begeleid ik de partijen in het vinden van een oplossing met elkaar.
De klachtbemiddelaar is onafhankelijk en onpartijdig Een klachtbemiddelaar behandelt een klacht (van een cliënt, nabestaande of vertegenwoordiger) over een zorgverlener. Het werk van een klachtbemiddelaar is om te zoeken naar een situatie waarin de aangeklaagde en de klager samen tot overeenstemming komen. Dit doet de klachtbemiddelaar door te bemiddelen vanuit een onafhankelijke en onpartijdige rol, zonder te oordelen over de inhoud van de klacht. Recht doen aan de belangen van zowel de klager als de zorginstelling is daarbij het uitgangspunt.
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 25
In het voorjaar van 2021 is Ons Tweede Thuis eigenaar geworden van het voormalig Spaarne ziekenhuis in Heemstede. Hoe staat het met de plannen voor deze locatie? De ambitie is er wel: de locatie Heemstede is een plek voor innovatie: anders denken en anders doen.
Ons Tweede Thuis wil van locatie Heemstede een toekomstbestendig zorgcentrum maken, waarin verbinding met de wijk centraal staat en waarbij mensen met en zonder beperking kunnen meedoen vanuit hun talenten. De komende periode staan gesprekken gepland over de inrichting en slimme samenwerking van de toekomstige bewoners/ huurders. Een voorbeeld: de fysiotherapeut deelt zijn fitnessruimte met dagcentrum De Liede. Begin 2022 is het bouwontwerp gereed, zo ook een plan voor participatie. Het doel is dat alle plannen eind 2022 rond zijn en dat de bouw start in 2023.
26 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
z
ijn
on s tweed
e
t is-
Al die gesprekken dienen als input hoe het pand er straks uit komt te zien. Ieders dromen voor het pand staan in de gesprekken centraal.
Woon en Logeerhuis De Marius Meijboom in Amsterdam werkt mee aan het project Klein Geluk, in samenwerking met Social Envoy en Stichting EMB Nederland. Ingrid Leijen, Locatiemanager van De Marius Meijboom, “in het dagelijks werk en in gesprekken in de driehoek gaat het vaak voornamelijk over verzorging, begeleiding en regeldingen. Het doel van het Klein Geluk-project is om het óók te hebben over wat geluk is voor een persoon en hoe we dat geluksgevoel kunnen versterken.” Praktisch is het eigenlijk een oefening in anders kijken: niet puur naar wat er moet, maar naar welk onderdeel van de dag (eten, naar bed gaan, in bad gaan) nog een beetje klein geluk kan gebruiken. Ingrid: “en het werkplezier dat je uit zo’n moment van klein geluk bij een cliënt haalt, werkt aanstekelijk. Het is een motor voor goed leven én goed werk. De komende tijd gaan we actief op zoek naar klein geluk en gaan we kijken waar we dit voor onze cliënten kunnen creëren.”
hu
In de zomermaanden zijn er veel gesprekken geweest. Met de direct betrokkenen vanuit Ons Tweede Thuis, die gaan verhuizen naar dit pand. Vanuit Ons Tweede Thuis gaan kinderdienstencentrum De Wollewei, NAH-dagcentrum De Liede en zeer waarschijnlijk Kunst om de Hoek verhuizen naar Heemstede. En er zijn verkennende gesprekken geweest met verschillende externe partijen: vanuit zorg, welzijn, kunst, cultuur, wonen en horeca.
Marius Meijboom
ij
HEEMSTEDE
Klein geluk project
-w
JIJ IK
W
mooie producten te koop
p o h s b e in onze
gemaakt
door verschillende locaties
ottwebshop.nl -verbinding-
Activiteitencentrum Mendel onderhoudt de website kwetsbaar lef zelfbewust en verzorgtkrachtig de hele logistiek achter de webshop Je vindt de shop ook op Facebook en Instagram.
t ni e u w r s Ko
Ons Tweede Thuis
De Merenhof
DE MERENHOF IN ABCOUDE GAAT VAN REINAERDE OVER NAAR ONS TWEEDE THUIS Locatie De Merenhof in Abcoude is een wooncomplex voor mensen met een verstandelijke en/of lichamelijke beperking en/of NAH die begeleiding en zorg nodig hebben. Eind 2021 is Ons Tweede Thuis voornemens de nieuwe zorgorganisatie te worden van De Merenhof. Nu is De Merenhof onderdeel van Reinaerde. De bestuurders van beide organisaties tekenden voor het voorgenomen besluit op vrijdag 5 november. Bij beide organisaties is alles in volle gang om de overgang zo soepel mogelijk te laten verlopen. De eerste stap is dat cliënten en medewerkers van De Merenhof zich welkom voelen bij Ons Tweede Thuis vanaf eind dit jaar. Dus we gaan uitgebreid verder kennismaken met elkaar. En natuurlijk is het belangrijkste dat de zorg en begeleiding doorgaat.
Stoppen
Met roken Ook Ons Tweede Thuis gaat voor een rookvrije generatie. Onze ambitie is: in 2025 zijn alle locaties en buitenterreinen van Ons Tweede Thuis rookvrij. Dit rookbeleid is van toepassing op cliënten, medewerkers, bezoekers en vrijwilligers. Marinus woont in woonlocatie Getsewoud en is gestopt met roken. Hij deelt graag zijn ervaring: “ik rook vanaf mijn 13e jaar. Ben nu 52 en heb dus bijna 40 jaar gerookt. De laatste tijd rookte ik 7 shaggies per dag. Ik wilde stoppen omdat het te duur was en slecht is voor mijn gezondheid. Ik hoest nu ook een stuk minder. Op 4 november ben ik gestopt. Ik ben gestopt met hulp van nicotinepleisters. Soms is het moeilijk en heb ik trek in een sigaret, maar kan me dan toch met wat stimulans van de begeleiding weer herpakken. Ze zijn dan trots op mij en ik ook wel een beetje op mezelf. Al mijn uitgespaarde geld gaat in een aparte envelop in de kluis. Ik beloon mezelf door van mijn uitgespaarde geld wat leuks te kopen of om lekker sushi te bestellen. Ik vind dan dat ik dat echt verdiend heb.”
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 27
De Raad van Toezicht (RvT), het zegt de meeste mensen niets. Het zijn mensen die je niet snel tegenkomt. Ze houden toezicht op de besturing van de organisatie. Met andere woorden: de Raad van Toezicht is de werkgever van de bestuurder, Roel de Bruijn. In de RvT van Ons Tweede Thuis zitten vijf leden. Bernhard Drost is tot en met eind 2021 de voorzitter. Daarna draagt hij het stokje over aan de nieuwe voorzitter, Trudy Prins.
Wat doet de Raad van Toezicht? De RvT controleert de plannen en financiën van Ons Tweede Thuis. De RvT zegt niet hoe de bestuurder zijn werk moet doen, maar kijkt goed naar hoe het binnen Ons Tweede Thuis gaat. Daarover praat ze dan met de bestuurder en de medezeggenschapsorganen zoals de ondernemingsraad, de cliëntenraad en de centrale familieraad. De leden van de Raad van Toezicht hebben nog een baan elders die daarbij goed van pas komt. Ze weten daardoor veel over bijvoorbeeld geld, huisvesting en de zorg. Daar kan Ons Tweede Thuis veel aan hebben. De Raad van Toezicht kun je het beste vergelijken met een kritische vriend van de bestuurder.
Bernhard Drost “Mijn termijn als voorzitter van Ons Tweede Thuis zit er bijna op. Wat een plezier heb ik beleefd aan deze functie! Acht jaar heb ik onderdeel mogen zijn van deze fantastische organisatie. Eerst als lid en daarna als voorzitter van de Raad van Toezicht. Ons Tweede Thuis straalt professionaliteit en betrokkenheid uit. Bij alle vergaderingen die we met elkaar hebben gehad stond de vraag steeds centraal wat het effect zou zijn op een zo goed mogelijk leven van de cliënten en het werk van de medewerkers die de zorg verlenen. Mooi voorbeeld is de groei van de organisatie. En dan denk ik vooral aan de groei van de groep cliënten met niet-aangeboren hersenletsel. Wat een mooie veranderingen allemaal. En ik heb mogen ervaren dat de kracht van de organisatie echt in de mensen zit die er werken. Het is zo belangrijk en fijn dat er mensen voor je zijn, die je zien staan en steunen. Dat doen medewerkers van Ons Tweede Thuis. Zij nemen hun werk serieus en werken met zoveel bezieling en overtuiging. Dat is prachtig. En juist ook in deze corona-tijden geven de medewerkers zoveel houvast aan de mensen die zij ondersteunen.
28 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Bernhard | Trudy
Bij alle vergaderingen die we met elkaar hebben gehad stond de vraag steeds centraal wat het effect zou zijn op een zo goed mogelijk leven van de cliënten en het werk van de medewerkers die de zorg verlenen. Bernhard
Het is mooi om te zien dat in de Raad van Toezicht veel kennis aanwezig is van de zorgsector zelf. Die kennis is enorm waardevol om Ons Tweede Thuis naar de volgende fase in haar bestaan te helpen. Ik wens Trudy veel plezier en bevlogenheid toe. En ik gun haar een constructieve sfeer van samenwerking toe met de ondernemingsraad, cliëntenraad, centrale familieraad, bestuurder en het MT.”
Trudy Prins “Ik heb er echt zin in om te starten in januari 2022. Het is mijn overtuiging dat persoonsgerichte zorg nooit kan samengaan met een hiërarchische structuur. Dit sluit aan bij mijn filosofie van kijken naar werk. Ik ervaar dat zelf dagelijks als bestuurder van ouderorganisatie De Rijnhoven.
Ik weet als geen ander met welke dilemma’s de bestuurder te kampen heeft en verwacht Roel op afstand te kunnen ondersteunen. Het systeem van de zorg staat zo onder druk. Het arbeidspotentieel is te klein voor het probleem dat we gezamenlijk in Nederland hebben. Het systeem bijt zich nu in zijn staart. Hoe vindt Ons Tweede Thuis een modus in zorg en ondersteuning dat kwetsbare mensen die ondersteuning krijgen die zij nodig hebben. En hoe zorg je als organisatie dat die
ondersteuning er voldoende is. Mooie uitdagingen en vragen waar ik graag Ons Tweede Thuis mee verder wil helpen. En ik hoop dat er concrete antwoorden gevonden gaan worden in de komende vier jaar. Mijn start bij Ons Tweede Thuis begint in januari 2022 met een kennismaking met de mensen van Ons Tweede Thuis. Als het veilig kan en mag, wil ik graag locaties bezoeken en met mensen in gesprek gaan over wat hen beweegt. Ik kijk er echt naar uit.
In de laatste 2 jaar was toezichthouden een stuk lastiger vanwege de coronabeperkingen. Als Raad van Toezicht kom je fysiek verder op afstand te staan en dat is een hele complexe situatie. Het is een hele toer dan toch zicht te houden op de organisatie en zijn bestuur. Dat is deze Raad van Toezicht onder voorzitterschap van Bernhard heel goed gelukt. Bernhard heeft mooi werk gedaan in zijn 8 jaar.”
Laatste nieuws: Bestuurder Roel de Bruijn, heeft zijn vertrek aangekondigd in de zomer van 2022. De Raad van Toezicht werkt een zorgvuldig proces voor opvolging uit. Leden van de Raad van Toezicht per 1 januari 2022: Trudy Prins | Heleen Griffioen | Nancy van Thiel | Jac de Bruijn | 1 vacature Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 29
Yappy, zoals hij graag genoemd wilde worden, is 62 jaar oud geworden. Hij woonde zelfstandig in de wijk en werd begeleid door het wijkteam Amstelveen Zuid. Yappy was een leuke, vriendelijke man die in zijn ‘rijke’ fantasie veel heeft mee gemaakt.
Helma heeft 48 jaar bij Ons Tweede Thuis gewoond. In 1973 is zij komen wonen bij ‘Ons Thuis’ in Uithoorn. Daarna woonde zij op de Ouderkerkerlaan, bij Wooncentrum De Ring en zij heeft de laatste jaren met veel plezier gewoond op de Hoofdweg.
IN MEMORIAM Helma Hogerwerf 23 augustus 1954 9 augustus 2021
Helma hield erg van de gezelligheid met haar medebewoners en begeleiding. Samen puzzelen, schaatsen kijken en zodra het even kon woordjes strepen in haar puzzelboekje. Op de dagbesteding schilderde Helma graag en heeft met veel plezier dagelijks babykleertjes gesorteerd.
IN MEMORIAM Arthur Bogaard 19 april 1959 2 juli 2021
Op 4 juli is toch nog plotseling overleden Wilco van Minnen.
Lieve Helma, je was vrolijk, oprecht en zeer attent. De laatste maanden zijn niet makkelijk geweest voor jou en we zijn zeer dankbaar dat we voor jou hebben mogen zorgen. Nu heb je rust.... We zullen je gaan missen. Cliënten en medewerkers Woning E, Groep 5, Hoofdweg
Wijkteam Amstelveen Zuid
IN MEMORIAM Wilco van Minnen 9 juli 1969 4 juli 2021
Wilco woonde 13 jaar op de mozaiek. Hij stond bekend als de grappenmaker van de mozaiek. Zeker de vrouwen waren altijd de klos bij hem. Hij voelde zich ook verantwoordelijk om activiteiten te organiseren zoals de menulijsten maken,koken op de zaterdag dat deed hij met veel plezier. Als laatste groet is hij door 8 vrouwen naar z’n laatste rustplaats gebracht. Dag Willie we missen je. Woonvoorziening de Mozaiek
Samen plezier, samen op reis Samen een eenheid, samen eigenwijs Samen kwaad, samen goed Samen verdriet en samen weer moed Nu verder zonder jou, dat doet pijn Te weten nooit meer samen te zijn.
IN MEMORIAM Jo Schouten 20 augustus 1932 24 november 2021
Jo was een bijzondere vrouw, die hield van aandacht en zij maakte een praatje met iedereen die langs kwam. Zij kon erg genieten van vakantie, van gezellige uitstapjes, maar ook van de dagelijkse kleine dingen. Onze lieve Jo is 89 jaar geworden, we zullen haar erg missen. Bewoners en medewerkers Hortensialaan
30 |
IN MEMORIAM Leni van Vuren 27 december 1946 23 november 2021
Toen je bij ons kwam wonen moesten we je leren kennen en jouw taal en humor leren verstaan, maar toen het ijs was gebroken hebben wij jou in ons hart gesloten. Je humor en het leedvermaak was een plezier om naar te kijken. Ook heb je heel wat borduursels en puzzels gemaakt. Vanaf jouw plekje aan de tafel kon je je daar uren mee vermaken en ondertussen toezicht houden. Lieve Leen, we zijn blij voor jou dat je eindelijk de rust hebt gevonden. Maar we gaan je vreselijk missen. Woon-en dagcentrum Kaj Munkweg
Ons Tweede Thuis MAG A Z IN E JI J & I K
in memoriam Lieve Gonneke of ook wel ‘’collega’’. Zo snel en onverwacht hebben wij afscheid van je moeten nemen. We gaan je op de woning, maar ook op het dagcentrum enorm missen. Rust zacht..
IN MEMORIAM Gonneke Jung 19 november 1966 23 juli 2021
IN MEMORIAM Hannie Dol 17 februari 1934 4 juli 2021
Liefs Woning 9 en de Sfeergroep Woon-en dagcentrum Westwijk
IN MEMORIAM Peter Splinter 24 februari 1949 8 juli 2021
Lieve Hannie, wij hebben afscheid van jou moeten nemen. Als je 87 jaar bent geworden dan zeggen ze ‘het is goed zo’, maar je laat een groot gat achter. Je startte in de jaren ‘80 bij Ons Tweede Thuis bij de Ronde Hoep. Even later ging je bij het Noorderlicht wonen en overdag naar de ouderensoos van de Ronde Hoep. Sinds 1999 had je jouw plek gevonden bij ons, in Westwijk. Jouw gezondheid ging in de jaren steeds een beetje achteruit. Maar op de groep bleef je zeer alert en zag je alles wat er om je heen gebeurde. We herinneren jou vooral als een grote, sterke en lieve vrouw. Niet klagen maar dragen. Met een prachtige glimlach op je gezicht. Je kon genieten van een kletspraatje, nagels lakken, handwerken en vooral gezelligheid om je heen. Hannie, je wordt gemist. Maar jij hebt je rust gevonden en het is goed zo.
Lieve Peter, plotseling hebben wij afscheid van jou moeten nemen! Je woonde en werkte sinds begin 2016 op Westwijk. Jouw gezondheid ging in deze periode langzaam achteruit. Dit weerhield jou er niet van om een lach op ons gezicht te toveren. Wat kon je mopperen en nukkig zijn, maar je was ook een hele lieve man die ontzettend gevat uit de hoek kon komen. We zullen je opmerkingen missen en ook je vlugge handen waarmee jij ons graag billenkoek wilde geven. Je was altijd op zoek naar iemand voor een gezellig babbeltje en dat kon natuurlijk niet zonder koffie, die miraculeus bij jou altijd was ‘verdampt of omgevallen’. Peter bedankt voor je gezelligheid, je lach en je gevatte opmerkingen. Je allerlaatste woord was ‘positief’ en zo zullen wij jou dan ook herinneren. Woon-en dagcentrum Westwijk
Woon-en dagcentrum Westwijk
Onze lieve Joost is ingeslapen Wij zullen deze rustige en tevreden levensgenieter heel erg gaan missen Woon- en dagcentrum Hoofdweg
IN MEMORIAM Joost de Boer 11 mei 1947 19 november 2021
Ons Tweede Thuis M AGAZINE JI J & I K
| 31
JIJ&IK Red a c t ie Janwillem Witsen Elias Nancy Schneider Mariska van Woensel Vo r mgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Beel d mat e riaal Karen van de Graaf Vanessa Dekker Deborah Cuiper Jaap Stahlie Dr u kke r Noordhoek Offset BV Red a c t ie adre s Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.
onst we e de t h uis.nl
