december 2019
JIJ&IK magazine
D I T I S E E N UITG AVE VA N O NS TWEEDE THUIS
G EL IJKWA A RDIG HE ID Gastredactie Brian en Bram, ervaringsdeskundigen
JIJ&IK Gelijkwaardigheid Bianca en ik blikken terug op 2019 en praten samen over gelijkwaardigheid: het thema van deze JIJ & IK. Bianca: “Gelijkwaardigheid is voor mij dat je op de juiste manier gewaardeerd wordt. En dat de ander zich niet beter voelt.
Gelijkwaardigheid zit in aandacht geven. De ander geeft je aandacht waardoor je iets wel kan.” Roel: “Mee eens, die aandacht zit voor mij dan in echt geïnteresseerd zijn in de ander. Je voelt het als de interesse oprecht is of juist net niet.” Bianca: “De nieuwe Wet zorg en dwang is ook een mooie stap in gelijkwaardigheid. Hiermee mag je iemand niet meer naar een time-out ruimte brengen.” Roel: “Inderdaad, maar hoe moeten we het dan oplossen? Want in de regel wordt iemand niet vanzelf rustig.” Bianca: “Ik denk dat dat per persoon verschillend is. Iemand uit de situatie halen en gaan wandelen bijvoorbeeld. Het belangrijkste dat je niet bang bent, want dat voel je.” Roel: “De nieuwe wet zorgt voor meer gelijkwaardigheid maar vergt wel meer menskracht en energie van de begeleiders.” Roel: “Bij jouw nieuwe rol als voorzitter van de Centrale Cliëntenraad is gelijkwaardigheid ook belangrijk. Ik zag het al bij de eerste vergadering. Als ik met een onderwerp klaar ben, dan blijf jij doorvragen en maak je het mij lastig en dat is ook jouw rol als voorzitter.” Bianca: “Ja, ik wil serieus genomen worden voor mezelf en de anderen die ik namens de raad vertegenwoordig. Daar maak ik mij hard voor.”
Roel de Bruijn en Bianca van Zanten
& inhoud
& in beeld
& vaste rubriek
& kort
06
Bram: Gelijkwaardigheid gaat niet
02
Voorwoord
16 Kampioenen WK taekwondo
vanzelf
04
Meedoen bij de AKU
Hisense app klaar voor gebruik
07
Brian: Gelijkwaardig en vrije keuze
11
Regiomanager Gert-Jan de Haas
Ouderenmagazine
08
Verder na niet-aangeboren hersenletsel:
23
Regiomanager Annemarie Zuidweg
een nieuw leven
28
Wat houdt mij bezig!
Amstelrade en Ons Tweede Thuis
EMB in het vizier:
29
Centrale Familieraad
Vacatures: werken bij Ons
Centrale CliĂŤntenraad
Tweede Thuis
10
het leven leuker maken voor Sweder 12
Jeffrey staat op nummer 1
14
Gelijkwaardigheid cliĂŤnt en begeleider
18
Etiketten plakken, zijn we gelijk?
20
Doen waar je goed in bent: geen rangen en standen bij Meer-Heem
22
LGBTQ+: kunnen zijn wie je bent
24
Brian: gelijkwaardigheid en zelfrespect
26
Twee wethouders aan het woord
30
Voor het eerst een gastredactie
Op de cover staan Brian en Bram
31 32
In memoriam Colofon
17 Voortgang samengaan Nieuw
Femke op haar racerunner Foto gemaakt door: Sabine Henzing
&
& meedoen Iedereen is goed op zijn eigen manier MEEDOEN BIJ DE AKU
Femke straalt op de kleine racerunner. Op die racerunner kan zij sneller en verder lopen en dat is een fantastische ervaring voor haar. Haar vader Arjan duwde haar eerst in een racebuggy maar nu kan zij zelf echt meedoen. Meedoen met de training bij de Loopgroep bij Atletiek Vereniging Uithoorn. Meedoen met echte evenementen, zoals met de Zilveren Turfloop van begin november. Natuurlijk met de nodige pauzes want er is onderweg heel wat te zien. En onder applaus van omstanders. Een hele beleving voor haar. Mario en Bram doen al jaren mee met de Zilveren Turfloop en allerlei andere evenementen. Oude rotten in het vak. Bram herinnert zich dat Ons Tweede Thuis zo’n twintig jaar geleden voor het eerst mee deed met een bedrijfsteam. Bram en Mario trainen mee met de reguliere groep van AKU: “Niemand is hier beter dan de ander. Iedereen is goed op zijn eigen manier. Er is waardering en respect voor elkaar. Het was in het begin best spannend om bij een reguliere club te gaan lopen maar we werden hier goed opgenomen."
"We staan hier midden in de maatschappij.” Voor Fiona is de Loopgroep van Ons Tweede Thuis bij de AKU juist erg prettig. Zij vindt weinig aansluiting bij reguliere clubs maar traint sinds een paar maanden hier volop mee, samen met haar vader Wiebe. Fiona: “Het is gaaf om hier iedere week te lopen.” Wiebe: “Mensen kunnen hier zichzelf zijn. Door de Loopgroep kunnen zij echt meedoen met evenementen, samen met alle andere deelnemers.” Ook Rover is blij dat hij in zijn eigen tempo kan rennen. In het begin 200 meter en nu een hele baan. Daar is hij terecht trots op. Trainer René van AKU werkt graag met de loopgroep: “Het geeft mij veel energie. Ze staan er toch maar weer elke week. Ik zie de lol, zie dat zij beter worden. Die oranje vlek bij evenementen is erg mooi: de mensen van Ons Tweede Thuis in de oranje t-shirts.” Tine, begeleider en hier samen met haar dochter als vrijwilliger: “Dat oranje shirt dat iedereen bij de evenementen aan heeft, dat staat toch heel mooi symbool voor de gelijkwaardigheid!”
Ons Tweede Thuis
december 2019
|05
Het gaat niet vanzelf
GELIJKWAARDIGHEID Ik denk dat iedereen verschillend is. Dat maakt gelijkwaardigheid tot iets waar je niet zo makkelijk je vinger op kan leggen. Ongelijkwaardigheid is veel makkelijker. Je hoort er iedere dag over en doet er waarschijnlijk zelf ook aan mee. Je deelt mensen in: homo’s, Marokkanen, de lieve Downies, de donkere man achter je in de rij voor de kassa. Ik maak me er zelf ook schuldig aan. Waarom eigenlijk?
Lastig Bij mensen met een beperking is gelijkwaardigheid lastig. Kijk hoe je reageert op iemand met een spraakgebrek in een rolstoel. Denk je als eerste dat hij of zij verstandelijk normaal begaafd is? Ik denk van niet. Ondertussen ben je vast van mening dat iedereen gelijke kansen moet hebben.
Maar wat voor kansen geef je aan iemand met een ernstige meervoudige beperking? Dezelfde als aan iemand met een lichte verstandelijke beperking en autisme? Het zijn allemaal mensen, wel totaal verschillende mensen.
Waarderen van verschillen Gelijkwaardigheid begint volgens mij bij het leren kennen van een ander. Soms moet je daar een beetje je best voor doen. Daarna kan je de verschillen gaan waarderen. Die maken die ander interessant, spannend en daardoor leuk voor jou om mee in gesprek te zijn, om iets van te leren of
Angst
om iets mee te geven van jezelf. Ik denk dat het meestal
Een deel komt denk ik voort uit angst. Angst voor iets wat
wederzijds is. Voor hem of haar ben jij immers ook anders.
volgens jou niet gewoon is. Iemand met autisme bijvoorbeeld zoals ik. Je hebt gehoord dat ik dat heb, maar je kent me niet.
Aan de slag
Je denkt bijvoorbeeld aan de film Rain Man. Je verwacht dat ik
We zijn natuurlijk gewoon mensen. We denken vaak in
de kwaliteiten van de hoofdpersoon Raymond heb. Dat ik mij
clichés. We hebben meningen en vooroordelen. Ik ook, maar
gedraag op die manier. Maar… dat is niet waar. Ik ben Bram. Ik
dan denk ik even later; misschien is het wel niet waar wat
herhaal niet de hele tijd dezelfde zinnetjes en ben geen genie
ik denk. Ik zou het wel eens helemaal fout kunnen hebben.
met getallen. Ik ben kunstenaar. Oh ja… en hardloper.
Aan de slag dus met die gelijkwaardigheid.
Bram Tweede Thuis 06| Ons december 2019
& in beeld
Dat anders zijn maakt me niet ongelijkwaardig aan anderen.
Gelijkwaardigheid
VRIJE KEUZE Gelijkwaardigheid, best lastig. Het heeft voor mij te maken met vrijheid. Ik heb begeleiding, maar ben eigenlijk heel vrij. Ik zou zo ergens anders kunnen gaan wonen maar weet dat ik sturing en grenzen nodig heb. Ik geef Barbara, mijn begeleider, eigenlijk toestemming om die grenzen aan te geven. Barbara en ik praten heel open. We zijn wel gelijkwaardig vind ik. Alleen zij weet alles van mijn privéleven en ik niet
Je moet mensen wel met dezelfde intentie en met respect behandelen.
van dat van haar. Toch voelt het gelijkwaardig omdat ik steeds vrij ben om te doen wat ik wil. Ik accepteer dat ik die
Zo’n etiket kan ook een geruststelling zijn. Ik wist eindelijk
grenzen nodig heb en soms die autoritaire begeleider.
waarom ik me jarenlang zo gevoeld had.
Als ik het er niet mee eens ben, laat ik mijn stem horen.
Ik kies voor begeleiding
Laatst waren we gezellig aan het praten en ging zij opeens
Ik ben ervaringsdeskundige. Dat leek Barbara heel goed voor
begeleider spelen. Dat zei ik ook. Het blijft lastig. Het is
me en ze heeft gelijk. Op mijn werk ben ik degene die steeds
soms toch nog confronterend dat ik begeleiding nodig heb.
gek doet en grappen maakt. Bij de ervaringsdeskundigen wordt een heel andere kant verwacht: inzicht, je ervaringen verwoor-
Anders én uniek
den zodat iemand anders er iets aan heeft. In het begin was ik
Ik merk in de buitenwereld dat ik anders ben. Ik zie men-
heel onzeker, inmiddels ben ik erin gegroeid. Barbara moet me
sen naar me kijken. Dat anders zijn maakt me niet ongelijk-
nog wel steeds motiveren om te gaan… Ik heb haar echt nodig,
waardig aan anderen. Het is niet erg, hoor, het maakt je ook
dat besef ik en daar kies ik steeds voor. Vanuit gelijkwaardig-
uniek. Maar het is een lekker gevoel dat de mensen thuis me
heid want ik ben helemaal vrij om zelf te kiezen.
begrijpen. Etiketten als autisme of verstandelijke beperking kunnen handig zijn. Het helpt om te begrijpen wat er is.
Brian
Ons Tweede Thuis
december 2019
|07
Verder na niet-aangeboren hersenletsel
EEN NIEUW LEVEN Zeilbrug is een plek voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel (nah) en lichamelijke beperking (lg). Er zijn begeleidingsprogramma’s voor mensen die willen werken aan een doel. Dat klinkt abstract maar dat is het niet. Mensen zijn door het hersenletsel heel veel kwijtgeraakt. Bij Zeilbrug proberen zij te werken aan een leven dat op een of andere manier weer acceptabel wordt. In één klap Mieke van Arem is locatiemanager van Zeilbrug: “Het
Mensen begrijpen je niet meer. Dat betekent in veel
is moeilijk om je voor te stellen wat mensen met een
gevallen dat partners, kinderen, vrienden en collega’s
ernstige vorm van nah hebben doorgemaakt. Je normale
uit je leven verdwijnen. De mantelzorgers die blijven,
leven is vaak in één klap verdwenen. Bij nah heb je een
worden overbelast doordat ze veel te veel taken moeten
groot deel van je vaardigheden verloren en vaak is je
overnemen. Geen goed uitgangspunt om een nieuw
karakter veranderd.
leven op te bouwen. Zeker omdat je zelf weet hoe en wie je voor het letsel was.
Tweede Thuis 08| Ons december 2019
& in beeld Mensen met niet-aangeboren hersenletsel hebben vaak een lange weg te gaan naar een voor hen acceptabel leven.
Eigen regie
Veilige basis
En toch is er een nieuw leven. Iets waar je met enorm veel
Gelijkwaardigheid zit ‘m ook in de manier waarop we werken.
geduld en doorzettingsvermogen vorm aan kan geven. Bij
We zijn coachende begeleiders. Neem bijvoorbeeld iemand die
Zeilbrug zoeken we samen met onze cliënten naar doelen
graag een kopje koffie wil. Je kan het voor hem halen, maar je
en activiteiten die je daar bij helpen. Neem bijvoorbeeld je
kan hem ook uitdagen het zelf te doen. Dat betekent een forse
geheugen. Het is niet weg maar je kan er niet meer bij. Je moet
inspanning om zelfstandig bij het koffie-apparaat te komen
nieuwe paadjes vinden en dat vereist een hoop training. Het
dat vijf meter verderop staat. Maar eenmaal geslaagd is het
is daarbij belangrijk dat onze
vijf meter eigen regie die je
cliënten in die zoektocht
overal kan gebruiken. Het
gelijkwaardigheid
ervaren
zijn kleine doelen waar soms
doordat ze zelf de regie
veel tijd overheen gaat, soms
hebben over hun doelen.
jaren. Hier willen we daar een veilige basis voor zijn. Een
Eigenwaarde
plek waar mensen je willen
Thuis kunnen blijven leven is
begrijpen en ondersteunen.
vaak een van de hoofddoelen.
Waar zij samen met jou
Daarvoor moet je je motoriek
doelen
verbeteren, structuur in je dag
dagelijkse
leren aanbrengen en weer
handelingen en activiteiten
leren om zaken te plannen
om verder te komen.
uiteenrafelen
in
overzichtelijke
en te organiseren. We doen activiteiten waar mensen dat
Nieuw leven
soort vaardigheden oefenen.
Mensen met nah hebben
Koken
bijvoorbeeld
vaak een lange weg te gaan
simpel, maar ga maar eens
naar een voor hen acceptabel
uitschrijven wat je allemaal
leven. Het is geduldwerk. Wil
moet kunnen om een simpele
je ze daarbij ondersteunen
lijkt
maaltijd op tafel te krijgen. Van het boodschappenlijstje tot
dan moet je zelf ook geduld hebben. Dat zit ‘m in allemaal
aan het hanteren van keukengerei. Creatieve activiteiten
kleine dingen zoals iemand rustig uit z’n jas helpen. En
zoals het beeldhouwen met speksteen en schilderen zijn
duidelijk zeggen wat je gaat doen en het dan ook doen. Niet
uitstekend om je fijne motoriek te oefenen. Ondertussen
over iemand praten maar met… Elkaar serieus nemen en
zie ik mensen in de ateliers steeds mooiere dingen maken
ook kunnen lachen om menselijk onvermogen. Met z’n allen
en daar eigenwaarde aan ontlenen. Een belangrijk doel.
werken aan dat nieuwe leven. In welke vorm dan ook.”
Ons Tweede Thuis
december 2019
|09
Het leuker leven voor Sweder door Samen zien
EMB IN HET VIZIER Sweder is 20 en woont bij de Marius Meijboom. Hij heeft een ernstige meervoudige beperking (emb). Zijn vader Peter en zijn begeleider Tessa deden mee aan het project ‘EMB in het vizier’ van Kennisplein Gehandicaptensector. Ze zijn aan de slag gegaan met de app: Samen zien.
voren dat Sweder meer uitdagende activiteiten nodig heeft. In de fotoboeken hebben we goede voorbeelden gevonden van activiteiten die hij leuk vond.
Samen Zien-app Beeld zegt meer dan 1000 woorden. Daarom zijn we foto’s gaan delen via een iPad. Op een gegeven moment konden we een app bouwen met de foto’s uit de
Wat vertelt Sweder ons?
fotoboeken en met nieuwe foto’s. Deze foto’s zijn voor
Peter: “Wij willen dat Sweder het leuk heeft in zijn leven.
het hele netwerk inspiratie voor nieuwe activiteiten. Je
Hoe kunnen wij zijn kwaliteit van leven verhogen? Tessa:
ziet op de foto’s immers wat Sweder leuk vindt om te
“Sweder geeft kleine signalen over wat hij wel en niet wil.
doen. We delen ook beeld en film wanneer we vragen
Het is ingewikkeld om die signalen te ‘lezen’. Wat wil hij
hebben en ouders en collega’s mee willen laten kijken.
ons vertellen? Zien we die signalen op dezelfde manier als
Hun reacties houden ons scherp: zien we samen wel
ouders en als begeleiders? Als we Sweder beter snappen
hetzelfde? Op deze manier zijn we dagelijks actief met
kunnen we doelgerichter werken. Dat was onze inspiratie
Sweder’s doelen bezig.
om mee te doen met EMB in het vizier.“
En nu verder… Foto’s van vroeger als rode draad
Ons eerste doel is dat het netwerk van alle bewoners
Peter: “In een goed-levengesprek zijn we met fotoboeken
van de Marius Meijboom met de app gaat werken. We
teruggegaan naar vroeger. Dat was fijn om te doen.
willen onze kennis ook delen, zodat andere locaties en
Sweder was vroeger actief en binnen ons gezin was hij er
stichtingen er mee kunnen werken. Voor informatie
altijd bij: mee winkelen, wandelen, naar Artis, de Efteling,
kunnen ze bij ons op de Marius Meijboom terecht of via
op vakantie… De laatste jaren is hij passiever.” Tessa: “We
de website: samenzien.info. De app is aan het einde van
werken met de LACCS*-methode. Daaruit kwam naar
dit jaar af.
Tweede Thuis 10| Ons december 2019
& kort nieuws
GERT-JAN DE HAAS, REGIOMANAGER Hoe gelijkwaardig was jullie samenwerking? Tessa: “Peter bracht twee expertises mee voor dit project. Uiteraard zijn rol als ouder en daarnaast zijn ervaring met
EMB in het vizier bij Marius Meijboom is een project om echt trots op te zijn. Natuurlijk vanwege het geweldige resultaat, maar ook vanwege de manier waarop het tot stand kwam.
veranderprocessen. Dat was erg waardevol.” Peter: “We hebben echt samen aan het product gewerkt. De begeleiders
Peter en Tessa trekken vanuit Marius Meijboom samen op
hebben veel kennis en ik ben vooral van het uitproberen. Ook
in een groot landelijk programma als EMB in het vizier. In
gingen we samen met de andere werkgroepleden naar de
de manier waarop zij dat doen, zie ik de gelijkwaardigheid
bijeenkomsten van EMB in het vizier. Het hele proces was erg
zoals we die nastreven. Zij zochten samen foto’s uit om te
inspirerend.”
bepalen wat die ‘uitdagende activiteiten’ voor Sweder zijn. Dan ga je in dialoog en ben je gelijkwaardig bezig.
EMB in het vizier in het kort In het project EMB in het vizier delen we kennis uit de praktijk met andere organisaties. Deze kennis bundelen we en maken we beschikbaar voor alle zorgprofessionals in de gehandicaptenzorg. Meer info en inspiratie: https://www.
Ik zie om me heen dat het samen optrekken van verwanten en medewerkers heel helpend is om ook op andere momenten op een prettige en gelijkwaardige manier met elkaar om te gaan.
kennispleingehandicaptensector.nl/onderzoek/gewoonbijzonder/emb-in-het-vizier
Een
mooi
voorbeeld
is
de
Loopgroep
waaraan
medewerkers, cliënten en verwanten samen meedoen. Ook *LACCS staat voor: lichaam, alertheid, contact, communicatie en stimulatie. Een goed leven betekent dat het goed gaat op deze vijf LACCS-gebieden. De methode geeft handvatten om aan te sluiten bij het niveau van de cliënt.
de gezamenlijke sessies in het project Vrijheidsvergroting hadden dit effect. Dat samen optrekken zouden we eigenlijk meer moeten doen. Maar ja, tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren……. Laten we maar eens bij Marius Meijboom starten met samen gebruik maken van de Samen zienapp. Dat is een mooie eerste stap.
Ons Tweede Thuis Onsoktober2019 Tweede Thuis
december 2019
|11 |11
Als moeder ben ik zijn ervaringsdeskundige en ik kon steeds weer opnieuw overleggen over de manier waarop hij zich het beste thuis zou kunnen voelen.
Tweede Thuis 12| Ons december 2019
& in beeld Jeffrey staat op nummer 1
OUDERS EN VOORZIENING “Jeffrey is een jongen met een ernstige meervoudige beperking. Ik ben Cathy, zijn moeder, Bert is zijn vader en Danny is zijn broer. Jeffrey heeft heel veel zorg en ondersteuning nodig. Dat doen we samen met de voorziening waar hij woont en dagbesteding heeft. Ik wil graag met jullie delen hoe belangrijk het is dat we dat gezamenlijk doen.
Een onbereikbare jongen
Verrassingen
Wat heeft Jeffrey nou eigenlijk, dat hebben we ons al die
Wat een ongelofelijke opluchting toen ik merkte dat het
jaren afgevraagd. Hij bleef ver achter met zijn ontwikkeling,
lukte. Heel langzaam durfde Jeffrey zijn kamer uit te komen
kon niet praten en heeft autisme. Je zou denken, een
en begon hij zijn nieuwe omgeving te ontdekken. Hij vroeg
onbereikbare jongen. Dat is helemaal niet waar. Want wat
aandacht van zijn groepsgenoten en liet zichzelf echt zien.
hebben we ondanks alle problemen een pret met hem
Ik raak weer ontroerd als ik er aan denk. Samen met zijn
gehad, en nog steeds. En tegelijkertijd… wat heeft hij het in
begeleiders volgden we het proces nauwgezet. Er volgden
zijn jongvolwassen leven zwaar gehad, omdat hij zich niet
nog meer verrassingen. Jeffrey bleek meer te begrijpen
kon uiten. Na een lange zoektocht is hij op een voorziening
van zijn omgeving dan we hadden durven hopen. Hij vond
gekomen waar hij goed past. De gloednieuwe Kaj Munkweg.
veiligheid buiten zijn kamer en bleek in staat keuzes te maken. Bijvoorbeeld over wanneer hij wilde eten, schommelen, even
Een warm bad
buurten op een andere groep. Kortom, hij ontwikkelde zich
De overgang naar een nieuwe situatie is voor Jeffrey erg
weer en dat gaat door, elke dag.
moeilijk. Daarom heb ik zorgverlof opgenomen om die overgang als moeder goed te begeleiden. De voorziening
Samen
voelde daarbij als een warm bad. Alles stond in het teken
De wetenschap rond zijn beperking staat niet stil. Sinds
van Jeffrey. Als moeder ben ik zijn ervaringsdeskundige
vorige week heeft Jeffrey eindelijk ‘iets’. Een syndroom met
en ik kon steeds weer opnieuw overleggen over de manier
een naam: Menke-Hennekam. Net als bijvoorbeeld bij het
waarop hij zich het beste thuis zou kunnen voelen. Ik was
Rett Syndroom komt daar nu steeds meer onderzoek naar.
welkom op elk uur van de dag, we deden het echt samen. Ik
Wat zijn het voor mensen, hoe communiceren ze? Hoe kan
merkte gaandeweg dat alle medewerkers bewust hadden
je ze het beste ondersteunen in hun dagelijks leven en hun
gekozen voor het werken met cliënten met een ernstige
ontwikkeling? Samen gaan we daar mee aan de slag. We zijn
meervoudige beperking. Geen makkelijke doelgroep, waar
één team in goede verbinding met elkaar. Samen zetten we
je vaak sterk op je gevoel af moet gaan en je de lichaamstaal
Jeffrey op nummer 1.”
van de cliënt moet leren begrijpen.
Ons Tweede Thuis
december 2019
|13
In mijn werk sta ik niet boven maar naast de mensen die mijn aandacht, ondersteuning en zorg krijgen.
Yvonne en David, ervaringsdeskundigen, Joke, begeleider
GELIJKWAARDIGHEID cliënt en begeleider Hoe zit het eigenlijk met de gelijkwaardigheid in de relatie cliënt - begeleider? Twee ervaringsdeskundigen en een begeleider gingen in gesprek. David: “We zijn allemaal mensen en dus gelijk. Er komt wel van alles bij wat het ingewikkeld maakt. Joke heeft een diploma, ik heb autisme…” Joke: “Dat is misschien zo, maar ik bén niet mijn diploma. Ik heb wel kwaliteiten, net zoals jullie.” Yvonne: “Precies! Ik heb dan toevallig een lichte verstandelijke beperking, ik heb wel vanaf mijn 13e voor mijn moeder moeten zorgen die ook een beperking heeft. Het was pittig maar het is me gelukt. Ik ben niet beter of minder dan jij. Behandel mij net zoals je zelf behandeld wil worden. Dat vind ik echt belangrijk.” David: “Tja… uiteindelijk moet je met z’n allen door één deur kunnen. Daar begint volgens mij die gelijkwaardigheid tussen cliënten en begeleiders.”
Tweede Thuis 14| Ons december 2019
& in beeld Hoe gaat het in de praktijk? Joke: “Ik vind dat niet zo moeilijk. In mijn werk sta ik
Ik heb drie kinderen en dat waren heus niet altijd lieverdjes.
niet boven maar naast de mensen die mijn aandacht,
Ik was zo nu en dan echt boos op ze, maar door hen heb ik
ondersteuning en zorg krijgen. Daardoor is het veel meer
geleerd dat onze liefde hoe dan ook onvoorwaardelijk is. Dat
iets wat je samen doet.”
neem ik mee naar mijn werk. Ook als dat werk moeilijk is.”
David: “Toch is dat ook ingewikkeld.
Je kan wel heel dicht bij iemand zijn, maar je begeleider is niet je vriend.
Kan gelijkwaardigheid tussen begeleider en cliënt wederzijds zijn? David: “Ik denk dat het van beide kanten een inspanning vergt om elkaar goed te leren kennen. Als cliënt moet je leren
Je deelt niet alles.
begrijpen dat niet elke begeleider hetzelfde is. Allemaal
Geen sociale media en privé-nummers bijvoorbeeld.”
hebben ze sterke en zwakke kanten. Als begeleider moet je
Yvonne: “Ja en dan ben je al snel weer de cliënt. Wat vind
leren dat die van invloed zijn op je werk. Daarom zou het,
ik dat een rotwoord! Toen mijn vader overleed, kwam
denk ik, goed zijn als we niet zo vasthouden aan de positie
de begrafenisondernemer op de voorziening. Ik werd
van de persoonlijk begeleider. Stel, ik heb een vrouwelijke
aan haar voorgesteld als de cliënt. Haar reactie was best
pb’er. Als man wil ik mannendingen liever met een man
verrassend. ‘Wat nou cliënt’, zei ze, ‘volgens mij ben
bespreken terwijl ik voor de rest prima bij haar terecht kan.
jij iemand die een dierbare verloren heeft, iemand die
Moet kunnen toch? Alle begeleiders moeten natuurlijk wel
verdriet heeft.’”
weten wat voor persoonlijkheid ik ben. Want die geeft kleur aan mijn begeleiding.”
Wat kan er beter?
Yvonne: “Dat is het. Ik las laatst in mijn rapportage: Yvonne is
Joke: “Ik heb veel nagedacht over de relatie tussen cliënt
allergisch voor betutteling. Haha, helemaal raak!”
en begeleider. Vroeger zei je veel meer wat de cliënt
Joke: “Aha, jullie lezen al mee in het ECD.
moest doen om een goed leven te hebben. Overigens met
Dat is pas gelijkwaardig.”
alle beste bedoelingen. Tegenwoordig ben je veel meer
David: “Hmm… het zorgt ook voor pijnlijke momenten. Ik
in overleg. Een goede relatie is daarbij het belangrijkst.
las dat mijn relatie met mijn toenmalige vriend als instabiel
Samen krijg je veel meer voor elkaar. Er moet wederzijds
werd beschreven. Maar er stond zoveel niet over die relatie
vertrouwen zijn dat je het beste met elkaar voor hebt.”
geschreven dat mensen er echt geen goed beeld van konden
Yvonne: “Inderdaad en dan moet je ook kunnen accepteren
krijgen. Het gaat wel om mijn leven, dat ik leef.”
dat het soms niet goed gaat. Dat het niet klikt tussen jou
Joke: “Ai, je wordt meteen met je neus op het feit gedrukt dat
en je persoonlijk begeleider. Ik had ooit iemand die nooit
het mensenwerk is. Tegelijkertijd is dat ook de reden dat ik
op tijd kwam. Ze leek niet te zien dat ik altijd op haar zat
dit beroep heb. Bij mensenwerk kunnen er dingen mis gaan,
te wachten.”
maar mijn oprechte interesse in de ander, die is leidend en
David: “En dat ze de rapportage niet gelezen hadden
moet zichtbaar aanwezig zijn ”
waardoor ik mijn verhaal niet kwijt kon. Dat soort dingen
Yvonne: “Zo is het ook voor mij als… ‘bewoner’. Laatst werd
creëert afstand.”
er een begeleider ernstig ziek. Een prachtig mens.
Yvonne: “Je wil juist dat je begeleider je ziet staan.
Ik mis haar echt!”
Dat is gelijkwaardigheid.” Joke: “Soms moet je er wel je best voor doen. Ons Tweede Thuis
december 2019
|15
KLAAR VOOR GEBRUIK!
HiSense app MVB+LVB Feestelijk nieuws: de HiSense app MVB+LVB is officieel gelanceerd! Deze app helpt begeleiders en familie om zich beter in te kunnen leven
TAEKWONDO
in mensen met een matige tot lichte verstandelijke beperking. Je kunt
Kampioenen
dagen vier meerkeuzevragen. Je krijgt feedback op je antwoorden.
Deelnemers van het Nederlandse taekwondo-team ‘Special Needs’ uit Amstelveen zijn in de prijzen gevallen tijdens de wereldkampioenschappen in Nieuw-Zeeland. Ze wisten maar liefst 27 medailles in de wacht te slepen! Taekwondocoach en organisator David Chung kwam in 2016 binnenlopen in dagcentrum Middelpolder: “Ik wilde iets betekenen voor mensen die het net niet alleen redden in de samenleving en in de sport. Ik organiseerde een aantal proeflessen en die waren een groot succes. Vanaf dat moment heb ik
nu met de HiSense app aan de slag. In de app beantwoord je dertig Zo leer je veel over hoe je aan kunt sluiten bij je cliënt of familie. Je krijgt ook links naar websites voor meer informatie. Je vindt de app op https://www.vbinbeeld.nl/. Het onderzoek Sociale relaties & ICT ontwikkelde de app en onderzocht de werking. Het onderzoek liet zien dat de app goed werkt. Het is een heel handige manier om iets te leren.
Magazine OUDEREN Een goede oude dag voor mensen met een beperking. Wat komt daarbij kijken? Hoe wil je zelf dat je oude dag eruit ziet?
taekwondotraining gegeven aan cliënten op verschillende voorzieningen van Ons Tweede
Eigenlijk is dat de belangrijkste vraag als je zorgt voor ouderen
Thuis. Mensen merken dat ze lekkerder in hun
met een beperking. Ouderen zijn een heel mooie doelgroep. Zij
vel zitten, zowel letterlijk als figuurlijk. En nu
hebben een heel leven achter zich. In deze levensfase verandert
zijn we dus bij dit internationale evenement
de behoefte aan zorg en begeleiding. In het ouderenmagazine
in Nieuw-Zeeland geweest. Ik ben eigenlijk
van Ons Tweede Thuis verzamelde de kennisgroep Ouderen
overweldigd door het resultaat. We hebben
informatie, handvatten en deskundigheid. Lees de interviews
Nederland echt op de kaart gezet en zijn
met deskundigen, de persoonlijke verhalen van de ouderen en
teruggekomen met hele trotse kampioenen!”
hun familie. In de toolkit vind je een overzicht voor de begeleiding
Wil je de kampioenschappen meebeleven?
van vitale, kwetsbare of zeer kwetsbare ouderen. Medewerkers
Ga dan naar onstweedethuis.nl/taekwondo-
vinden op intranet op de pagina ouderen meer informatie met
wereldkampioenen voor de documentaire
verwijzingen naar methodieken en ondersteunende middelen.
van Eline Boshuizen.
Zo kunnen zij echt persoonsgericht werken. Klik hier voor het ouderenmagazine.
Tweede Thuis 16| Ons december 2019
& kort nieuws VOORTGANG
Nieuw Amstelrade Alle voorbereidingen zijn in volle gang voor de voorgenomen overname van Nieuw Amstelrade door Ons Tweede Thuis per 1 april 2019.
Xxxxx We streven naar een geruisloze overgang van cliënten (mensen met niet-aangeboren hersenletsel en/of lichamelijke beperking), medewerkers en vrijwilligers. We vacatures verwachten dat de fase van het instemmingsrecht van de medezeggenschapsorganen van beide organisaties eind december is afgerond. Dan volgt de stap van het formele akkoord van de Nederlandse Zorgautoriteit en Autoriteit
Xxxxxxxde beide Raden van Toezicht de overname natuurlijk. Consument en Markt. Verder bespreken
Medewerkers van Nieuw Amstelrade en Ons Tweede Thuis bereiden in werkgroepen de integratie voor. Ook waren er vier informatiebijeenkomsten voor cliënten van Nieuw Amstelrade. Bestuurders Ivo van der Klei van Amstelring (waar Nieuw Amstelrade onderdeel van is) en Roel de Bruijn van Ons Tweede Thuis gaven daar een toelichting op de overname. Zij konden direct vragen beantwoorden. Een veel gestelde vraag is: blijft de naam Nieuw Amstelrade bestaan? Dat weten we nog niet en dat gaan we zorgvuldig onderzoeken. Heb je zelf een vraag? Mail dan naar Titia Wagenaar: t.wagenaar@onstweedethuis.nl.
Vacatures
JIJ&IK je voelt het
WERKEN BIJ Een baan bij Ons Tweede Thuis? Dat is mooi werk! Dat is werken met unieke mensen. Werken met je hart, verstand en gevoel. Met humor, betrokkenheid en deskundigheid. Samen ondersteunen we mensen met een verstandelijke beperking, niet-aangeboren hersenletsel, lichamelijke beperking of autisme én hun familie. Ga jij de uitdaging aan? Kijk op werkenbijonstweedethuis.nl Of wil je vrijwilliger worden? Kijk dan op onstweedethuis.nl/vrijwilligers.
Ons Tweede Thuis
december 2019
|17
Zijn wij gelijk?
ETIKETTEN PLAKKEN We vinden ETIKETTEN altijd wel iets van iemand. Iemand is ‘iets’ en krijgt dat etiket. Een creatief warhoofd, een MARLEEN efficiënte organisator, een optimist, zwartkijker, luiwammes of harde werker, een uniek persoon of een STICKERVEL? grijze muis. OPMAAK GRAFISCH
Marleen: "Spannend! Zo grappig hoe mensen naar mij kijken. Chaotisch, klopt. Netjes, ahum... Humor, daar hou ik van. Topwijf, wow, dat raakt
me.
Niet
alleen
mijn eigen gedachten en gevoelens maken wie ik
Marleen
ben, maar ook hoe anderen naar mij kijken."
VOLGENS COLLEGA’S
OVER N KE R E W
MI DD PU EL NT
LAST E UT MIN
N
JE T E
S
ACT IJK VROL
DE S BAA
Tweede Thuis 18| Ons oktober 2019
TO WI P JF
RU E L K RIJK CHA
HUMOR
OTIS
CR
CH
EA
TIE
F
RICE
REGEL TANTE
.......
.......
....... .......
.......
..
& Doen
...
Aan de slag
SCHRIJVEN MAAR! Maar is het waar? Ben je niet veel meer dan het etiket dat er op je geplakt wordt? Of zegt het juist heel veel over je? Heb je met een etiket nog wel de kans om te laten zien wie je bent? Welke etiketten plak jij op jezelf? Of vraag het aan anderen en praat er samen over.
.............................. ......
.. ...........
......
.......
.......
.......
.......
.......
.......
..
...
..............
................
........
................ ..............
................
........
................
..............................
UNIE
K
........................ Ons Tweede Thuis
december 2019
..
...........
...........
.. ................
.......
......
...........
........................
........ ................
|19 |19
Geen rangen en standen bij Meer-Heem
DOEN WAAR JE GOE Eigenlijk zijn we als medewerkers allemaal een soort radertje in een groot geheel. Al die radertjes bij elkaar ondersteunen cliënten bij een goed leven. Iedere medewerker heeft een eigen rol met eigen taken, net zoals alle radertjes in bijvoorbeeld een uurwerk een eigen plek en functie hebben. Hoe lopen die radertjes op een locatie? We nemen een kijkje bij Meer-Heem. Een mooie locatie voor achttien mensen met een verstandelijke en lichamelijke beperking in Hoofddorp. Ook hier is een heel team met alle functies: huishoudelijk medewerkers, kok, assistent-begeleiders, adl’ers (adl staat voor algemene dagelijkse levensverrichtingen), persoonlijk begeleiders, locatiemanager, chauffeurs, gedragsdeskundige. Het hele team ondersteunt de bewoners en alle teamleden doen dat op hun eigen vlak.
Prettig om betrokken te worden Kok Dirk kookt alle maaltijden. Hij werkt al 40 jaar als kok en is betrokken bij Samen Fit van Ons Tweede Thuis (voor voeding, ontspanning en beweging). Een ervaren kok dus. Nu meer bewoners te maken krijgen met slikproblemen, heeft hij zich daarin verdiept. Met als resultaat lekkere én geschikte maaltijden voor die bewoners. “Collega’s die bewoners helpen met eten, stelden dat op prijs. Dat is leuk om te horen. Ik ben nooit bij teamvergaderingen maar laatst wel een keer toen het over voeding ging. Ik vind het prettig om betrokken te worden.”
We doen het met elkaar Persoonlijk begeleider Tineke en adl’er Marline ervaren veel onderlinge gelijkwaardigheid. Marline: “Ik heb wel eens ergens gewerkt waar sommigen zich echt beter voelden in een bepaalde functie. Nou, we drinken allemaal dezelfde koffie en gaan allemaal naar de wc. Ik trok me er niets van aan. Ik ben adl’er en ik ervaar hier bij Meer-Heem nooit dat ik daarom minder mee zou tellen dan een pb’er.” Tineke vervolgt: “Het zit toch in je zelf hoe je omgaat met iemand die zich meer voelt. Gelijkwaardigheid zit in je eigen persoon. Iedereen heeft hier zijn eigen taken. Als je van dichtbij kijkt proberen we allemaal ons tuintje af te scheiden. Kijk eens van bovenaf, dan zijn we één wereld.” “Ja, je bent met z’n allen en je doet het met z’n allen”, vult Marline aan.
Tweede Thuis 20| Ons december 2019
& in beeld
D IN BENT Echt wel! Mich is adl’er en gaat de opleiding tot assistentbegeleider volgen. Als adl’er doet zij al allerlei taken van een assistent-begeleider onder het motto van Meer-Heem ‘doen waar je goed in bent’. Mich: “Ik wil graag dat papiertje voor mijn toekomst. Ik voel me als adl’er gelijkwaardig aan een pb’er. Ook aan Arnaud, de locatiemanager, vraag je? Nou nee, niet aan de locatiemanager. Die is toch de baas. Of ik alles kan zeggen tegen Arnaud? Echt wel!” Mich is blij met de ruimte om als adl’er ook taken van een assistentbegeleider te kunnen doen. “Die mogelijkheid is echt fijn. Dat neem je toch mee naar de toekomst.”
Blij dat anderen het regelwerk doen Safira heeft als adl’er een nul-urencontract bij MeerHeem en doet slaapdiensten bij het nabijgelegen J.P. Sweelincksingel. “Ik werkte hier vast maar wilde meer vrijheid. Het bevalt me prima, zo kan ik mijn eigen ritme volgen. Meer-Heem voelt nog heel vertrouwd. Ik ben niet bij de teamvergaderingen en dat vind ik heerlijk. Pb’ers moeten meer regelen. Ik ben blij dat ik dat niet hoef te doen en dat zij er zijn.”
Iedereen kan wat inbrengen Locatiemanager Arnaud vertelt: “Alle medewerkers die direct met de bewoners werken, zijn bij de teamvergadering. Dus adl’ers, begeleiders, assistentbegeleiders, gedragsdeskundige en locatiemanager. In de teamvergadering gaat het over alles wat direct de bewoners betreft. Het is wat zoeken hoe je de anderen
goed kunt betrekken bij alle verdere processen op de locatie. We kunnen bijvoorbeeld zorgen voor een contactpersoon voor de mensen met andere functies. We hebben in de teamvergadering een vaste notulist. Iemand die daar goed in is en daar ben ik heel blij mee. Voorzitten doen we om beurten, alleen degenen die het willen doen. Als mensen dat niet willen, moet je hen er ook niet mee belasten. Iedereen kan wat inbrengen in de vergadering. We hebben geen rangen en standen, sowieso niet in Meer-Heem. Iedereen geeft ook de basiszorg aan de bewoners. We hebben drie chauffeurs en die zeggen letterlijk ‘bemoei je maar niet met ons, wij regelen het zelf’. En dat gaat prima. Eén keer per jaar krijg ik een overzicht en ik kan het met een gerust hart aan hen overlaten.”
Ons Tweede Thuis
december 2019
|21
Kunnen zijn wie je bent en dat gewoon kunnen zeggen
Je mag zijn wie je bent. Dat vinden wij belangrijk bij Ons Tweede Thuis. Maar is het voldoende als wij dat zeggen? Voelt iedereen zich echt vrij genoeg om zichzelf te zijn? En hoe weet je eigenlijk wie je bent?
Ontdekkingstocht Als je geen beperking hebt, kan die ontdekkingstocht al moeilijk zijn, laat staan als je wel een beperking hebt. Je begrijpt je gevoelens misschien niet of denkt dat er iets mis is. Je durft er niet over te praten. Je weet niet dat er meer mensen zijn met dezelfde gevoelens. Je hebt geen idee waar
Je bent meer dan je naam, uiterlijk of beperking. Wat je voelt, speelt ook een rol. Je voelt je bijvoorbeeld aangetrokken tot
je informatie kunt vinden.
iemand van hetzelfde geslacht. Of je hebt het gevoel dat je
Openheid
in het verkeerde lichaam zit. Dat is vaak een zoektocht voor
Het is duidelijk dat cliënten hier meer ondersteuning bij
jezelf. Als je dan eenmaal weet hoe het zit, sta je voor de
nodig hebben. Maar hoe bied je die?
keuze om het anderen te vertellen. Dat is spannend. Hoe gaan
Het begint bij openheid.
mensen reageren?
Als cliënten weten welke seksuele geaardheden er bestaan, kunnen ze dit eerder bij zichzelf herkennen. Als we er op een respectvolle manier over praten, is het gemakkelijker om vragen te stellen. Dat helpt bij de ontdekkingstocht en als iemand uit de kast wil komen, is dat een stuk minder eng.
Seksuele diversiteit Ervaringsdeskundigen van ’s Heerenloo maken een serie filmpjes over ‘Mooie Mensen’. Die filmpjes gaan over seksuele diversiteit en zijn te vinden op Youtube. Evi, Yvonne, Nick en Ian hebben ernaar gekeken. Evi: “Het is leuk om samen te kijken en het helpt om het gesprek te starten. Ik vind dat er meer aandacht mag zijn voor seksualiteit en de diversiteit hierin. In een goede voorlichting valt veel te winnen.
Tweede Thuis 22| Ons december 2019
& in beeld & in beeld
Zo gaat het nog vaak over hetero’s en een beetje homoseksualiteit. Benoem alle seksuele voorkeuren.”
Vriend, vriendin of relatie? Nick: “Het is voor mensen met een beperking veel lastiger om te ontdekken wat hun gevoelens zijn en wat ze daarmee willen. Vaak halen ze hun informatie van internet. Als ze in de praktijk willen experimenteren,
ANNEMARIE ZUIDWEG, REGIOMANAGER Een van onze kernwaarden is bewustzijn. Stevig, eerlijk en met een open blik, zeggen we erbij. Precies dat gun ik elk mens en speciaal de mensen die bij Ons Tweede Thuis zijn of komen voor ondersteuning. Met juist die open blik als het gaat om zoiets persoonlijks en intiems als je seksualiteit: dat is spannend.
blijken er weinig mogelijkheden te zijn. Binnen het reguliere aanbod kunnen ze erg kwetsbaar zijn. Er zou een
Die open blik vind ik persoonlijk soms makkelijker gezegd dan
breder aanbod moeten komen.” Evi: “Er is ook winst te
gedaan. Echt open staan voor wat de ander te vertellen heeft? Dat
behalen in onze woordkeuze als begeleiding. Vaak vraag
vraagt dat ik me zelf bewust ben van wat ik er zelf van vind. Van wat
je of iemand een vriend heeft of een vriendin, terwijl je
er bij mij gebeurt als ik over dit onderwerp nadenk.
ook kunt vragen of iemand een relatie heeft.”
Kan ik me echt verplaatsen in de ander?
Uit de kast Ian herkent dat. Hij heeft vaak te maken met nieuwe
De mensen in het artikel zijn zo zelfbewust en vaardig dat ze
begeleiders en krijgt dan steevast de vraag of hij een
woorden gevonden hebben bij hun gevoel én een plek innemen om
vriendin heeft. Ian is biseksueel. Hij heeft het besproken
die te delen. In hun eigen omgeving, in de filmpjes en in het artikel.
met zijn pb’er en die heeft het zijn ouders verteld. Ian
Ze inspireren ons om verder te kijken. Onze blik te openen voor
wilde dat graag en zijn ouders reageerden goed. Ian is dus
de seksualiteit van alle mensen die wij ondersteunen. Ook als dat
uit de kast gekomen.
bijvoorbeeld iemand is met een meervoudige beperking, die het niet
Zo heet het als je hebt verteld dat je niet heteroseksueel
kan vertellen, maar wel laat zien.
bent, maar bijvoorbeeld biseksueel of homoseksueel. Gelukkig heeft Ian geen vervelende reacties gekregen.
Hoe dan ook is het onderwerp best lastig te bespreken. Ik zie collega’s
Toch heeft hij het gevoel dat hij er niet met iedereen
die er verlegen mee zijn en dat speelt ook regelmatig bij familie. Dat
over kan praten. En het blijft spannend als er een nieuwe
is logisch! Ik kom ook collega’s tegen die hun kennis en ervaring
begeleider is want je weet niet wat die ervan vindt.
delen, bijvoorbeeld in de werkgroep Seksualiteit. Zoek ze op, als je
Yvonne vindt het maar raar, dat ‘uit de kast komen’. Je
hierover door wilt praten. Ze staan vast klaar voor collega’s, cliënten
moet gewoon kunnen zijn wie je bent en dat moet je
én familie om op dit gebied erp bij te dragen aan goed leven.
gewoon kunnen zeggen. Ons Tweede Thuis Onsoktober Tweede2019 Thuis
december 2019
|23 |23
Tweede Thuis 24| Ons oktober 2019
Gelijkwaardigheid heeft in mijn ogen heel erg te maken met zelfrespect. Als jij goed in je vel zit en tevreden bent en zeker bent van jezelf, dan kan je een ander ook makkelijk toe laten en als gelijkwaardig zien.
Je hebt ook groepen bijvoorbeeld van een bepaald welk dan ook geloof die gelijkwaardig zijn via hun blindelings vertrouwen in een soort van man met grote baard. Maar als die man dan wegvalt, zijn ze vaak niks meer, lege huls. Maar sommigen hebben ook veel aan hun  geloof - ik wil niemand tegen de schenen schoppen, zo ben ik niet.
Het
oude
communisme
heeft
ook
veel
weg
van
gelijkwaardigheid. Allemaal hetzelfde ongeacht wat, iedereen dezelfde behandeling. Hele mooie gedachtegang, maar werkt uiteindelijk niet. Ach, ik kan nog uren doorgaan zo maar daar is het de ruimte niet voor. Anders had ik de hele JIJ&IK ff vol gejast met mijn hersenspinsels en Bram ook denk ik...!
Hou van een ander zoals je van jezelf houdt. Hetzelfde met respect. Doe een ander niet iets dat je zelf ook niet wil dat ze bij jou doen. Voor de rest is het uitproberen voor de mensheid. Misschien leren we het ooit, misschien wel nooit. Ik ga er in ieder geval voor!
Heb lief! En heb jezelf lief. Vrede.
Brian Ons Tweede Thuis
december 2019
|25
Wat kan er wel? Ik ben een mensenmens en een ras-optimist. Ik kijk ook altijd wat wel kan in plaats van wat niet kan. Gelijkwaardigheid raakt voor mij ook aan rechtvaardigheid en vertrouwen. Ik kan ontzettend boos worden van buitensluiten of pesten. Zo kon ik als achtjarig meisje niet verkroppen dat een klasgenootje niet mee kon doen, omdat ze iets aan haar arm had. Ik ging voor haar staan en gaf aan dat dan de spelregels moesten worden aangepast, zodat zij wel kon meedoen. En dat uitgangspunt hanteer ik nog dagelijks: iedereen kan meedoen.
Leer je buren kennen Een fijne woonplek voor iedereen is een goede start om mee te kunnen doen in de wijk. Daarom zetten wij als gemeente in op diversiteit van type woningen binnen de wijken, met zowel koop als (sociale) huurwoningen. Met daarbij ook ruimte voor een sociale ontmoetingsplek. Dit kan een wijkgebouw zijn of
Rechtvaardigheid en vertrouwen
een speelplek met bankjes. Zo’n ontmoetingsplek stimuleert dat je elkaar leert kennen. Dit is belangrijk, want als je elkaar
WETHOUDER MIEKE BOOIJ
kent, ontstaat er ook begrip. Stel, iemand maakt vanuit Ons
Mieke is sinds begin 2019 wethouder van Zorg en Welzijn in de gemeente Haarlemmermeer. Vanaf 1985 woont ze in Hoofddorp. De liefde bracht haar naar deze regio. Zij is geboren en getogen in een klein dorpje in de Betuwe en komt uit een gezin van drie zussen.
wonen. Dat is al best spannend. Hij of zij voelt zich dan meer
“Voor mij is ieder mens gelijk, met gelijke rechten, ongeacht afkomst, religie of geaardheid. Zo ben ik ook opgevoed. Je sluit niemand buiten en je hebt gelijke kansen. Mijn moeder was hierin ons grote voorbeeld. We hebben allemaal de kans gehad om te studeren. Dat was vrij ongewoon in ons dorp. Vrijwilligerswerk doen was de normaalste zaak van de wereld in het gezin.
Tweede Thuis 26| Ons december 2019
Tweede Thuis de stap van begeleid wonen naar zelfstandig welkom in een wijk als de buren begrip hebben voor de situatie. Zorg dus dat je snel je buren leert kennen, door je bijvoorbeeld voor te stellen en gedag te zeggen.
Samen het werk doen Gelijkwaardigheid is voor mij ook heel belangrijk binnen mijn team van medewerkers. Samen bepalen we mijn agenda en kijken we waar ik wel of niet naartoe ga. Ik moet vaak keuzes maken. En als ik ergens heen ga, dan bepalen we ook samen welke voorbereiding nodig is. Zonder drie fantastische collega’s kan ik niet doen wat ik doe. Samen vormen wij een gelijkwaardig team. We weten van elkaar wat er speelt, ook buiten het werk om. En geven elkaar opbouwende kritiek. Om ons werk samen nog beter te kunnen doen.”
& in beeld Gelijke kansen voor ieder mens
WETHOUDER MARIJN VAN BALLEHOOIJEN Goede stappen Ook in mijn verdere leven is gelijkwaardigheid een thema gebleven. Ik ben getrouwd met een man en we hebben inmiddels een kind. Dat is zeker niet vanzelfsprekend voor homo's. Het is gelukt en ik ben gelukkig. Maar als ik naar het homocafé ga en ik in gesprek ben met de oudere generatie dan merk ik dat zij veel meer hobbels hebben moeten nemen. In het verleden was er niet de tolerantie om te spreken over homoseksualiteit. Gelukkig zetten we in onze samenleving goede stappen.
Interesse tonen in elkaar Het leven gaat met vallen en opstaan en we hebben elkaar nodig om weer te kunnen opstaan. De menselijke kant dus. Ik gun ieder mens dat we nieuwgieriger naar elkaar zijn, interesse in elkaar tonen en meer betrokken zijn. Elkaar helpen doet echt iets met je eigenwaarde en zelfvertrouwen. Ieder mens wil ertoe doen.
Vliegende brigade De gemeente zet zich in voor gelijkwaardigheid. We hebben
Marijn is wethouder van onder andere de portefeuilles Zorg, Welzijn, Emancipatie en Discriminatie van de gemeente Amstelveen. Gelijkwaardigheid is voor hem: gelijke kansen voor ieder mens, ongeacht komaf. “Voor mij gaat gelijkwaardigheid hand in hand met tolerantie. Mijn zusje en ik zijn opgegroeid in Amsterdam Zuidoost in de Bijlmer. We zaten op een gemengde school met veel kinderen van ouders met een laag inkomen. Meestal speelden de vriendjes bij mij thuis omdat zij het gezellig vonden. Simpelweg omdat bij hen thuis vaak spanningen waren.
allerlei voorzieningen voor gezinnen met lagere inkomens zodat die kinderen gelijke kansen krijgen. Denk aan huiswerkbegeleiding of het verstrekken van een computer. Geld is dan even geen issue. Ook zetten we als gemeente hard in op integratie in de wijk. Het project Bijspringen en Versterken is een prachtig voorbeeld. Hierin draait het om jouw talent en niet om wat je mankeert. Talent stimuleren geeft zelfvertrouwen, zorgt dat je meetelt. Dit project benadrukt de menselijke kant van de samenleving. Als je valt of terugvalt om welke reden dan ook, dan bieden de mensen in de wijk het vangnet zodat je weer opstaat en je talenten benut. Sinds kort is dit project uitgebreid met een vliegende brigade van ervaringsdeskundigen. Juist mensen die hetzelfde hebben meegemaakt, zijn van onschatbare waarde. De ervaringsdeskundigen zijn het levende bewijs dat vallen en weer opstaan lukt. Dat is inspirerend.”
De portretten zijn gemaakt door Saskia en Sam van atelier Kunst om de hoek in Haarlem
Ons Tweede Thuis
december 2019
|27
W
! G I Z BE
at t mij oud h
Ja, dat is voor mij persoonlijk begeleiderschap. Het toewijzen van een persoonlijk begeleider (pb’er) waar ik het eigenlijk niet mee eens ben, geeft mij spanningen. De begeleiders horen mij aan, ze vinden het rot voor me, maar ze kunnen er dan niet veel mee. Ik vind het belangrijk dat ik zeggenschap heb over de keuze van een pb’er. Een pb’er voor mij kiezen als het niet goed voelt; daar ben ik het er niet mee eens.
Het vertrouwensgevoel moet er zijn. Het moet goed voelen, dat ik bij een pb’er terecht kan. Toch beslissen zij als team wie het gaat worden. Als dit voor mij niet de juiste keuze is, ga ik in blokkade naar begeleiding toe. Dat maakt verdrietig en ik voel me niet begrepen. Dat is wat mij nu bezig houdt.
Priscilla Nawoord Inmiddels is er een vergadering geweest. De begeleiding heeft er nog over gepraat omdat ze zagen dat het niet goed met mij ging. Ze hebben besloten dat ik toch een andere pb’er krijg. Daar ben ik blij mee en ik heb ze daar ook voor bedankt.
Centrale Familieraad
AAN HET WOORD Content met een gelijkspel Binnen Ons Tweede Thuis hebben we het afgelopen jaar veel gesprekken gehad met medewerkers. Doel was de zorg voor onze cliënten goed te borgen. Maar ook alle families zo goed mogelijk te blijven betrekken bij diezelfde zorg. In september hadden we een goed bezochte themadag met actuele onderwerpen die ons als families bezig houden. Het is goed om te zien dat veel medewerkers deze familieinbreng kunnen waarderen en daar ook vaak naar vragen. Dus we doen regelmatig mee in sollicitatiecommissies, we praten mee met het maken van jaarplannen en doen mee met allerlei activiteiten op de voorzieningen. De vraag die soms komt bovendrijven is of wij gelijkwaardig zijn aan de professionals. Ik denk eigenlijk dat die vraag op zichzelf niet zo belangrijk is, omdat wij als familie een andere rol spelen. Om die reden moet familie gelijkwaardigheid anders benaderen, namelijk als de ervaringsdeskundige familie, oftewel de ontbrekende schakel in het netwerk van de cliënt. Want het netwerk rondom de cliënt is pas in staat om de beste zorg te leveren als alle schakels een gelijkwaardige inbreng hebben. Dus wij moeten dat aspect van ervaringsdeskundigheid goed bewaken, uitleggen, vormgeven en uitdragen. Laat de professional de professionele rol maar inkleuren, zolang wij dan die familierol daarnaast kunnen zetten. Ik gebruik de term daarnaast, want als wij duidelijk ‘naast’ de professional staan, dan heeft onze cliënt daar het meeste voordeel van. En als de professional en de familie ‘naast’ elkaar staan dan zijn ze ook gelijkwaardig. Dus bij dit gelijkspel zijn alle deelnemers winnaar en daar doen we het voor!
Robert Verberg Voorzitter Cefara
Centrale Cliëntenraad
AAN HET WOORD Gelijkheid: nee! Gelijkwaardigheid: ja! Gelijkheid en gelijkwaardigheid. Wat lijken deze woorden op elkaar. Maar wat hebben ze een verschillende betekenis. Niemand is gelijk en dat hoeft ook helemaal niet. Liever niet zelfs. Iedereen heeft recht op acceptatie en respect. Op gezien en gehoord worden. Gelijkwaardigheid: ja! Krachtige combinatie De combinatie van ongelijkheid met gelijkwaardigheid is verrassend en krachtig. Ongelijkheid klinkt wat negatief. Vervang je dit door diversiteit, dan wordt het juist positief. In de omschrijving van onze kernwaarde ‘krachtig’ is het zo omschreven: “We beseffen dat er veel kracht in ieder van ons zit. Allemaal hebben we veel te bieden, ieder op zijn of haar eigen wijze.” In deze zin komt het woord gelijkwaardigheid helemaal niet voor, maar het zit er wel prachtig in opgesloten. Gelijkwaardigheid gaat over bejegening. Over elkaar accepteren en respecteren. Gericht zijn op de waarde van de ander, die benoemen en gebruiken. Gelijkwaardigheid is tastbaar. Soms in hele kleine dingen. Wat hoor jij liever: jullie zijn allemaal gelijkwaardig òf jullie zijn allemaal van waarde? Horen of merken dat een ander je waardevol vindt is van grote betekenis voor ons allen. Dit draagt bij aan een goed leven en aan werkplezier. In de afgelopen maanden was de CCR druk bezig met de adviesvraag voor overname van de locaties van Nieuw Amstelrade. Tijdens dit proces werd de gelijkwaardigheid van de OR, de Cefara en de CCR mooi zichtbaar en tastbaar. Namens de Centrale Cliëntenraad wens ik iedereen een waardevol en goed 2020!
cefara@onstweedethuis.nl Hetty Siemeling, coach Centrale Cliëntenraad
Voor het eerst
GASTREDACTIE Ieder Magazine JIJ & IK begint bij de afdeling Communicatie. Het thema van dit magazine is gelijkwaardigheid. Dat bracht ons op het idee van een gastredactie. We gingen eerst naar de ervaringsdeskundigen. Met hen bespraken we het begrip gelijkwaardigheid. Het resultaat waren vellen vol met ideeën en twee gastredacteuren: Brian en Bram. Natuurlijk was het nog zoeken naar een goede werkwijze met een gastredactie. Welke rol speelt een gastredactie in het hele proces van het magazine? Wat verwachten we van elkaar? En dan hebben we ook altijd nog te maken met deadlines…
In woord en beeld Brian en Bram moesten als gastredacteuren natuurlijk goed in beeld komen: op de foto dus. Het werd een kunstzinnige foto op de voorkant van het magazine. Een foto die naar ons idee gelijkwaardigheid uitstraalt, het thema van dit magazine. Als gastredacteuren wilden we hen ook echt aan het woord laten komen. Dat gebeurde via interviews over gelijkwaardigheid: wat is voor hen gelijkwaardigheid? Dat leidde tot mooie gesprekken waarin zij als heel verschillende personen naar voren komen met elk hun eigen gedachten. Bram en Brian hadden nog wat ideeën: Brian is een schrijver en deelt op pagina 25 zijn gedachten. Bram is kunstenaar en had direct ideeën over een beeld voor het artikel over seksuele diversiteit. Dat delen we graag op sociale media.
Dank! Wat buiten kijf staat: de inbreng van Bram en Brian was zeer de moeite waard. Laten we ook de eerste bijeenkomst met alle ervaringsdeskundigen niet vergeten. Daar begon de verkenning van het thema gelijkwaardigheid die je op allerlei manieren in dit magazine terugvindt. Dank aan alle ervaringsdeskundigen en speciaal aan Bram en Brian!
Tweede Thuis 30| Ons december 2019
& in memoriam Wij hebben afscheid moeten nemen van Anita te Veluwe. Anita is 60 jaar oud geworden. Ze woonde en werkte heel wat jaren bij Amstel-Meer. Sinds 2007 woonde zij bij ons bij
IN MEMORIAM Anita te Veluwe
Hortensialaan. Met haar meeste medebewoners heeft ze meer dan 20 jaar samengewoond en de meesten
24 juli 1959 10 september 2019
voelden dan ook als familie. Anita was altijd bezig met allerlei activiteiten en maakte graag contact. Als gevolg van de ziekte van Alzheimer heeft ze veel moeten inleveren. Bijzonder was dat ze contact bleef maken met haar omgeving door vooral te lachen en te reageren op oogcontact. Dat laatste kon ze blijven doen tot een dag voor ze overleed. We zullen haar mooie lach en blijheid missen. Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Hortensialaan
Helaas is onze collega Mia Kuiper-Ubach overleden. Mia werkte op verschillende groepen op dagcentrum Schoolweg. Mia was een hartelijke vriendelijke collega die op elke groep probleemloos kon werken.
IN MEMORIAM Mia Kuiper
Met een grapje en een ongelooflijke flexibiliteit was Mia zeer geliefd bij
18 mei 1958 14 september 2019
zowel clienten als collega’s. We zullen Mia “ooh dat doe ik wel effe” Kuiper-Ubach heel erg missen. Cliënten en medewerkers woon- en dagcentrum Schoolweg
Ons Tweede Thuis
december 2019
|31
JIJ&IK Redactie Janwillem Witsen Elias Marianne Mak Mariska van Woensel HiljĂ n Hoek Gastredactie Brian Reichman Bram van Schagen Vormgeving Vanessa Dekker Deborah Cuiper Beeldmateriaal met medewerking van Karen van de Graaf Vanessa Dekker Deborah Cuiper Drukker Noordhoek Offset BV Redactieadres Ons Tweede Thuis Vuurdoornstraat 11 1431 RM Aalsmeer, 0297 353800 redactie@onstweedethuis.nl www.onstweedethuis.nl Overname van artikelen is met bronvermelding en toestemming van de redactie toegestaan.