Παυλίνα Παμπούδη: Με το ΑΛΦΑ και το ΒΗΤΑ Διασκευή - εικονογράφηση: Αγγελική, Αθηνά, Αντώνης Κ., Αντώνης Σ., Βαγγέλης, Γιάννης, Γιώργος Β., Γιώργος Κ., Γιώργος Τσ., Δέσποινα, Έλενα, Ευθύμης, Εύη, Θάνος, Κωνσταντίνος, Μαίρη, Μαργαρίτα, Μαρικούλα, Μεταξία, Νικολέττα, Σπύρος, Στέλιος Κ., Στέλιος Π., Τόλης,
44ο Νηπιαγωγείο Περιστερίου Σχολικό έτος 2010-2011 Εκδόσεις ΡΙΖΑΚΙ
Κυκλοφορεί με DVD
Το αλφαβητάρι του νηπιαγωγείου μας
Στο νηπιαγωγείο μαθαίνουμε την Αλφαβήτα με παιγνιώδη τρόπο. Αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι το «δικό» μας αλφαβητάρι και το DVD* που το συνοδεύει.
Πως φτιάχτηκε Μοίρασα στα παιδιά από ένα γράμμα της Αλφαβήτας και από ένα ποίημα με πολλές λέξεις από το γράμμα αυτό. Μάθαμε τα ποιήματα και τα ηχογράφησα. Στη συνέχεια επιλέξαμε από το διαδίκτυο τις εικόνες που ταίριαζαν και έφτιαξα το κάθε video.
Πως το αξιοποιούμε Αναγνωρίζουν το γράμμα. Βρίσκουν λέξεις που αρχίζουν από το γράμμα αυτό. Αν δεν τα καταφέρνουν τους θυμίζω το ποίημα για το γράμμα. Βρίσκουν το γράμμα αυτό στο κείμενο (και το κυκλώνουν). Λένε το ποίημα. Ακούνε και βλέπουν το ποίημα από το DVD ενώ παράλληλα μιμούνται πως διαβάζουν το ποίημα δείχνοντας τις λέξεις. Προσθέτουν στοιχεία και χρωματίζουν τη ζωγραφιά.
* Επίσης μπορείτε να τα δείτε στο blog του νηπιαγωγείου μας http://blogs.sch.gr/44nipperist/
Άσπρη αρκούδα στο άσπρο χιόνι το αρκουδάκι της μαλώνει. Τι θα γίνεις, τι θα γίνεις; Αχ, αγράμματο θα μείνεις… Με αρρωσταίνεις, δεν θα αντέξω, δεν με ακούς και θα αγριέψω Αν δε μάθεις άλφα – βήτα, γάμα, ε και θήτα όπως όλα τα παιδάκια θα σε κάνω παϊδάκια.
Βρε, βρε βαθιά στον βάλτο είν’ τα βούρλα πάνω κάτω. Βάτραχος βρεγμένος βγαίνει από βάρκα βουλιαγμένη. Βρεκεκέξ βήχει και βρίζει και τα βράχια φοβερίζει.
Γκρίζος γάιδαρος γκαρίζει, γύρω γύρω τριγυρίζει, με γυαλιά και με γιλέκο και γαρίφαλο στο πέτο.
Δικαστές και δικηγόροι, το δεινόσαυρο δικάζουν, να τον δέσουν, να τον δείρουν να τον διώξουνε διατάζουν. Διότι δάγκωσε στον δρόμο δυνατά τον ταχυδρόμο.
Ένα ελάφι μια φορά σ’ ένα έλατο μπροστά έβλεπε τον κυνηγό να φεύγει μ’ ελικόπτερο.
Η Ζωίτσα ζει μόνη, στην κουζίνα της ζυμώνει. Έρχονται δυο ζουζουνάκια, στα ζαχαροκουλουράκια. Τα ζουζούνια ζουζουνίζουν τη Ζωίτσα τη ζαλίζουν.
Ηλιοθεραπεία κάνουν η Ηρώ και ο Ηρακλής. Ήρθε ήλιος, ήρθε ήλιος μες τη μέση της αυλής. Ήρθε και ο ηλεκτρολόγος, δίχως να υπάρχει λόγος!
Ο Θοδωρής και ο Θανάσης, δυο θαρραλέοι ποντικοί κάναν τη θερμοφόρα βάρκα και το θερμόμετρο κουπί!
Ιππότες και ινδιάνοι, πήγαν στο ποτάμι να βρουν ένα ιστιοφόρο για ένα κάποιο λόγο.
Κόκορας κακός, κουτσός και κροκόδειλος κουφός κλέψανε ένα κουκί και του κλείσαν φυλακή.
Οι λαγοί καλούν σε γλέντι το λιοντάρι το λεβέντη. Έχουν όλα τα καλά, φαγητά, γλυκά πολλά. Έρχεται λοιπόν με χάρη, το λιχούδικο λιοντάρι, τρώει λαχανικά με λάδι, λίγο μήλο, λίγο αχλάδι και για τελευταίο πιάτο λαγουδάκι λεμονάτο.
Μαύρες μύγες και μυγάκια, μέλισσες και μερμηγκάκια, μπήκαν μέρα με λιακάδα σε ένα μπολ με μαρμελάδα
Μες τη νύχτα ένας νάνος, Ελληνοαμερικάνος, νανουρίζει όλο νάζι, μια νυφίτσα που νυστάζει. «Νάνι, νάνι, νάνι το νινί να κάνει»
Τα ξαδέρφια του ξιφία, παίζανε ξιφομαχία με τη μύτη τους για ξίφος και με ξιπασμένο ύφος.
Ορτύκι όμορφο, χοντρό, πήγε μια μέρα στο χορό, στο ορνιθοτροφείο, μαζί με κάποιο θείο.
Τα παπάκια, τα μικρά, πλατσουρίζουν στα νερά. Μα δυο παπάκια πονηρά στήσανε παλιοκαβγά.
Ο ρινόκερος και η ρέγκα ράβουν ροζ ρέγκα, ράβουν στη ραπτομηχανή, και τραγουδάνε: «ντο, ρε, μι».
Το στριμμένο το σκουλήκι μέσα στην παπουτσοθήκη πλένει ένα σαλιγκάρι με σαπούνι και σφουγγάρι.
Τρελοί ταύροι στο τιμόνι, κι ένας τίγρης στο τιμόνι, τρακάρανε το τρένο σε έναν τράγο τρομαγμένο.
Το υποβρύχιο, η ΧΙΟΣ, ταξιδεύει υποβρυχίως κι έχει μέσα ένα μόνο, υπναρά υπαστυνόμο.
Φίλες, φώκιες, φαλακρές φάβα τρώγαν και φακές, φρέσκα φύκια, φασολάκια και φουρνίζαν φραντζολάκια. Κι από πάνω το φεγγάρι, φώτιζε σα φως φανάρι.
Χιόνι ρίχνει και χαλάζι, και η χελώνα κάνει χάζι, δεν τη νοιάζει που χιονίζει, χαίρεται και χαχανίζει. Στο καβούκι της χωμένη, κάνει τη χαριτωμένη «Χα χα λέει το χειμώνα, τι χαρά να είσαι χελώνα».
Ψείρα πάει με ένα ψύλλο, βόλτα πάνω σε ένα σκύλο, βόλτα από την ουρά ως τη μύτη σε ένα σκύλο ψηλομύτη. Κι ο ψύλλος ψιθυρίζει: «Ψιτ, θαρρώ πως ψιχαλίζει». Ψάξε να βρεις να μη βραχούμε (κάτω από) το αυτί για να κρυφτούμε.
Την Αλφαβήτα μάθαμε όλοι μαζί παρέα, και η ώρα μας περνούσε, πολύ πολύ ωραία.