Op blote voeten het bos in

Heerlijk is het om op zacht mos te lopen. Bijzonder om zand, kiezels en houtsnippers onder je voetzolen te voelen. Blootvoets lopen is bovendien gezond. Dus schoenen uit en op naar het blotevoetenpad!

Meestal doe je je schoenen aan als je het bos ingaat. Maar wie een blotevoetenpad gaat lopen, doet zijn schoenen juist uit. Bij het BloteVoetenPark in Brunssum, tussen de Limburgse heuvels, staan Wil Bekker en zijn medewerkers klaar om bezoekers te ontvangen. De schoenen gaan in een kastje. Het bos ruikt heerlijk! Wat onwennig volgen de eerste stappen op het zachte, zwarte zand. Dit is echt back to basic. DE AARDE KUSSEN “Loop alsof je de aarde kust met je voeten. Dan laat elke stap een bloem bloeien.” Een bordje aan het begin van het pad nodigt de wandelaar uit om bewust te lopen. De ene keer glibber je door een modderpoeltje, dan weer balanceer je op boomstammetjes. Je vraagt je steeds af: hoe zet ik mijn voeten neer? “Je loopt heel anders dan met schoenen”, vertelt Bekker. “Je gebruikt de kussentjes onder je voetzolen meer en je wikkelt je voet anders af. Zeker

mensen met rugklachten kunnen er baat bij hebben.” Wie geregeld op blote voeten loopt, krijgt sterkere voet- en onderbeenspieren. De huid wordt dikker en het verbetert de bloedsomloop. Zelf heeft Bekker geen last meer van wintertenen sinds hij dagelijks een paar kilometer op blote voeten wandelt.

MIDDEN IN DE NATUUR Om de voeten snel te laten wennen, begint het pad heftig. Geel zand voelt lekker zacht aan, grote keien zijn prima te hebben, kleine al wat minder en kleikorrels voelen echt niet prettig aan. Gelukkig is overal een ontsnappingsroute. Wie niet door het koude water van het meer wil, kan eromheen wandelen. Wie kiezels te scherp vindt, kan erlangs lopen. Terwijl je voeten een geheel nieuwe zintuiglijke ervaring ondergaan, snuift je neus de heerlijke bosgeur op. Een eindje verderop vliegt een eend op. Hier zit je echt midden in de natuur. Dat voel je, dat zie je en dat hoor je. In het voorjaar geniet je van een fantastisch kikkerconcert. In de zomer vormt de vijver een grote, gele zee van bloeiende lisdodden. En in het najaar kleuren de bladeren van de Amerikaanse eik prachtig roodbruin. Bekker: “De natuur verandert constant. De Kelten, door wie ik mij in het park volop heb laten inspireren, vierden niet voor niets elke zes weken een seizoensverandering.”

MASSAGE VAN JE VOETEN Leistenen, houtsnippers, eikeldopjes, de aangenaam zachte schors van een omgewaaide berk … je voeten maken heel wat sensaties mee op een blotevoetenpad. Maar liefst dertigduizend zenuwuiteinden zitten er onder je voeten. De afwisseling in ondergrond zorgt voor een prikkeling die voelt als een natuurlijke massage. Terwijl je wandelt, glijdt de stress van je af. Bij het meer aangekomen, gaan de broekspijpen omhoog. Na het koude water voelt het zand weer heerlijk warm aan. Deze afwisseling van koud en warm zorgt voor een goede doorbloeding.

RIJKER BIJ ELKE STAP Na een tijdje lopen over het pad zijn je voeten aardig gewend. Je gaat het contact met de natuur steeds meer waarderen. Je voelt je verbonden met de aarde, iets wat in onze nuchtere westerse wereld niet meer vanzelfsprekend is. Een glibberig poeltje vol leem, een zacht tapijt van mos met dennennaalden, verend zand … wie over een blotevoetenpad loopt, ervaart een enorm gevoel van vrijheid. Heerlijk is het om geen schoenen aan te hebben. “Schoenen zijn de gevangenis van je voeten”, vertelt Bekker. “Als we schoenen echt nodig zouden hebben, waren we er wel mee geboren.” Op blote voeten wandelen, midden in de natuur, geeft ook geestelijke vrijheid. Het schept ruimte in je hoofd. Van alles langs het pad helpt de wandelaar daarbij. Zo is er een lemniscaatpad dat het leven symboliseert: “Wie reist op de weg van vertrouwen, wordt rijker bij elke stap.” Er is een kronkelig labyrint waarin – net als vaak in het echte leven – de weg niet recht naar het doel loopt. Een triade van bomen helpt je om lichaam, geest en ziel in balans te brengen. Er is bovendien een onthaastingscirkel met daarbij de wijze woorden: “Waarom zou je rennend door het leven gaan als het ook wandelend kan?”

BAREFOOTERS Een modderpoel verspert – niet toevallig – het pad. Wie het aandurft, komt er met zwarte sokjes weer uit. Een enkele keer blijft er een

BLOTEVOETENPADEN IN NEDERLAND • BloteVoetenPark Brunssum – www.blotevoetenpark.nl • Blotevoetenpad Opende – www.blotevoetenhof.nl • Blotevoetenpad Hof van Twello – www.hofvantwello.nl/blotevoetenpad • Blotevoetenpad Elsendorp – www.blotevoetenpad.info

takje tussen je tenen steken. Terug naar de basis, zo voelt het wanneer je blootvoets door het bos wandelt. Hoe verder het pad vordert, hoe meer je de Amerikaanse barefooters gaat begrijpen. Zij hebben het op blote voeten lopen tot levensfilosofie verheven. Naar een restaurant op blote voeten? Moet kunnen. Auto rijden zonder schoenen aan? Gewoon doen, het is niet verboden en je hebt nog meer controle over de pedalen ook. Hardlopen op blote voeten? Waarom niet? Marathonloper Abebe Bikila werd in 1960 op blote voeten olympisch kampioen. Hardloopster Zola Budd liep ruim twintig jaar later diverse wereldrecords zonder schoenen aan haar voeten. Voor wie dat iets te ver gaat, zijn er de zogenaamde fivefingershoes: schoenen met vijf ‘tenen’.

ZIEN MET JE VOETEN Net voor de plek waar het blotevoetenpad eindigt, is een touw gespannen. De opdracht: zien met je voeten. Met je ogen dicht ervaar je de verschillende ondergronden heel anders, intenser. Het is een manier om andere zintuigen te stimuleren, waaronder de tastzin. Wie schoenen draagt, mist een heleboel van die zintuiglijke ervaringen. De wandeling eindigt op de plek waar die begon. Er zijn waterkraantjes en er liggen ouderwetse, houten afwaskwasten om je voeten mee schoon te borstelen. Het is bijna jammer dat de schoenen weer aan moeten. De beloning voor het wandelen van deze 4 kilometer: twee dagen lang heerlijk tintelende, warme voeten. Wel thuis nog even het zand onder je nagels vandaan halen!