Ten huize van Lismonde

Ten huize van Jules Lismonde

in de voetsporen van

Catherine de Braekeleer, voorzitster van de vzw Huize Lismonde.

In Linkebeek staat de prachtige villa Les Roches. Verscholen in het groen herbergt deze kunstenaarswoning niet alleen het oeuvre van Jules Lismonde (1908-2001), maar is ze ook één van de culturele trekpleisters van de rand. Wij spraken met Catherine de Braekeleer, voorzitster van de vzw Huize Lismonde over de kunstenaar en het huis.

Wie was de bewoner van dit huis? Jules Lismonde, die steeds enkel met Lismonde ondertekende omdat zijn voornaam hem niet beviel, was een Belgisch schilder en tekenaar. Hij werd geboren in Anderlecht in 1908 en overleed op 92jarige leeftijd in 2001 in Linkebeek waar hij met zijn vrouw bijna een halve eeuw woonde.

Wat is typisch voor zijn werk? Lismonde wordt nog steeds beschouwd als een van de meest vooraanstaande vertegenwoordigers van de nonfiguratieve kunst in België. Naast grafiek, tekeningen en schilderijen ontwierp hij een groot aantal kunstvoorwerpen zoals wandtapijten en glasramen. Het grote publiek heeft zijn werk in het metrostation Pétillon waarschijnlijk al eens gezien. Hij startte aanvankelijk als olieverfschilder, maar geraakte al snel vooral geïnteresseerd in zwartwit tekenen. Zijn werk evolueerde in de loop der tijd van een expressieve figuratie naar een steeds verfijndere vorm van abstractie waarbij de materie centraal stond. Lismonde sprak zelf van "de muzikaliteit van grijzen". Waarvoor kan je vandaag in Huize Lismonde terecht? Lismonde was zeer gehecht aan zijn gemeente en zijn wens was om zijn oeuvre in Linkebeek te houden via een vzw. Tegelijk willen we met onze vereniging het huis waarin hij zich in 1956 met zijn vrouw Titi vestigde, levend houden. Aangetrokken door de natuur en verliefd op het Pajottenland, dat hij regelmatig bezocht, leefde Lismonde hier in diepe verbondenheid met de natuur.

De lichte kamers boven, waar de kunstenaar zijn atelier was, worden vandaag gebruikt voor tijdelijke tentoonstellingen: rond een bepaald aspect van zijn werk, dan weer een tentoonstelling van een andere kunstenaar, een vriend van Lismonde of een maker wiens werk in dezelfde trant is. Lismonde was een vurig melomaan, zo was hij ook een fervent muziekliefhebber en ook nu nog weerklinkt er muziek in zijn muziekkamer door de concerten die er regelmatig worden georganiseerd. Deze concerten zijn gewijd zowel aan klassieke muziek als aan wereldmuziek en jazz. Tot slot vindt ook jong talent de weg naar zijn tekentafel tijdens de tekenlessen die er wekelijks voor kinderen worden georganiseerd.

“Lismonde was een vurig melomaan.”