Het is 9 november 1990…. Het middelgrote stadje Winsburg ligt aan de oostkant van de BRD. Het verdeelde Duitsland heeft gezwicht onder de koude oorlog. De bewoners van Winsburg waren er gelukkig mee dat de muur ten oosten van hen gebouwd was, waardoor met hulp van de westerse landen de wederopbouw voorspoedig is verlopen.
De landgenoten (vaak ook familie) aan de andere kant in Güst waren onbereikbaar voor de Winsburgers. Inmiddels is de muur “gevallen” en bestaat de inner Deutsche Grenze niet meer. Bewoners van het in de voormalige DDR gelegen Güst kunnen weer vrij hun vrienden en familie bezoeken, en werken in Westelijk Duitsland. Dit is niet altijd rozegeur en maneschijn, in een vrije wereld heerst ook vrije marktwerking en werkeloosheid.
Tegen de buitenwijken van Winsburg ligt het industriegebied “Osttal”, waar industrieel erfgoed wedijvert met modernisering in industrie en distributie. Osstal was tevens een knooppunt voor in- en export van goederen via het spoor, via het grensstation van Güst, waar ook personentreinen de grens passeerden op weg naar onder andere Berlijn
Het Osttal, het stroomdal van het riviertje de Winz en eens een liederlijk natuurgebied, is grotendeels opgeslokt door de vooruitgang. Hier en daar vinden de bewoners van Winsburg nog een stukje natuur om te recreĂŤren, onder andere aan en op een wijde bocht van de Winz.
De westerse militairen deden in NAVO verband hun best met de afschrikkende werking van hun NAVO materieel de Russen van het idee te houden de muur over te steken. De militaire basis, tevens voorzien van faciliteiten voor aanvoer van materieel per spoor is niet meer weg te denken uit Winsburg. De basis is nog actief, maar de gestationeerde troepen zijn onzeker over hun toekomst.
De bierbrouwerij doet goede zaken en verscheept zijn producten per spoor. Distributie van stukgoed maakt langzaam plaats voor containervervoer. De aan de rand van het Westtal gelegen mijn produceert nog volop steenkool.
Op het terrein van machinefabriek Kolb&Co worden moderne diesel en electro locomotieven onderhouden, maar ook oudere diesel en electrolocs zijn nog in bedrijf. Er is zelfs nog een aantal stoomlocs in werkvaardig, zij het in dienst van het Winsburger Bahn museum.
Via station Winsburg-Osttal pendelen de arbeiders van en naar hun werk. Intercitys verwaardigen zich niet hier te stoppen, die razen door naar het in het centrum gelegen Hauptbahnhof Winsburg.
In het hoger gelegen dorpje ligt station Oberg端st, waar de bewoners van de omliggende dorpen een goede aansluiting vinden met diverse vormen van openbaar vervoer. Oberg端st is zo goed als opgeslokt door de buitenwijken van Winsburg, waar goed boerende Westduitsers hun huizen hebben laten bouwen.