mijn auto11 | mijn metamorfose 15 | mijn cave

Meer foto’s én een gave video zien? Scan de QR-code

Het automerk Daf is al lang verleden tijd. Toch zijn de oer- Hollandse wagens nog niet helemaal uit het straatbeeld verdwenen. Dankzij liefhebbers als Gert Nienhuis blijft het Nederlands erfgoed bewaard. De inwoner van Winterswijk beschikt over een Daf Daffodil 32, een fraai exemplaar uit 1967.

‘Ze kunnen even hard voor- als achteruit’

Tekst: Richard Stegers Foto’s: Jurgen Pillen

De rode Daf 32 Daffodil van Gert Nienhuis Truttentriller met jarretelaandrijving

Compact en elegant. Het zorgt voor een lieflijke uitstraling. De rolita rode Daf van Gert Nienhuis (75) blinkt in het voorjaarszonnetje. De eigenaar heeft zijn favoriete auto die ochtend nog een goede wasbeurt gegeven, immers de fotograaf komt later die dag om het voertuig op de gevoelige plaat vast te leggen. De sierlijke wagen straalt één en al bescheidenheid uit, het simpele dashboard is daar een goed voorbeeld van. Toch was het model zijn tijd destijds ver vooruit. De Daffodil was voorzien van een Variomatic. Het ging in de jaren zestig om een revolutionair systeem, het was in principe de voorloper van de automaat. “Met het pientere pookje kon je voor- of achteruit, een koppeling en versnellingsbak ontbreekt”, weet Nienhuis. De Variomatic werkte met drijfriemen. Daaraan ontleent de wagen ook zijn bijnaam: truttentriller met jarretelaandrijving. Dat komt omdat de auto’s met een draaiende motor en in stilstand een beetje staat te schudden. “De Variomatic zorgt voor een continu variabele regeling. Door de volautomatische aandrijving rijdt de Daf net zo hard voor- als achteruit.” Vandaar dat ze werden gebruikt voor de achteruitrijraces op Zandvoort. Het was een populair televisieprogramma eind jaren zeventig. De beelden werden van commentaar voorzien door André van Duin. “Het was spectaculair om te zien en veel auto’s raakten flink beschadigd. Best jammer, daardoor zijn er nog maar weinig over.” Van de Daffodil 32 staan er in ons land nog maar tachtig op kenteken. Nienhuis restaureerde al eens een Daf Daffodil 31 en een Daf 66 marathon coupé. “Ik ben met het merk opgegroeid. Mijn opa reed in een Daf en als zaterdaghulp werkte ik bij een Daf-dealer hier in Winterswijk. Daar is de liefde ontstaan.” En oude liefde roest niet, zo blijkt. In 2017 kocht de voormalige monteur/chef werkplaats de rode Daffodil 32 uit 1967 met een luchtgekoelde 750 cc tweecilinder boxermotor met 30 pk. “Een mooi exemplaar, helemaal origineel. Hij stond in Voorst en was al gerestaureerd. Ik wilde eigenlijk een opknappertje, zodat ik er zelf mee aan de slag kon. Toch deed ik een bod, veel lager dan de vraagprijs. Tot mijn verbazing werd dat gelijk geaccepteerd.” Sindsdien heeft hij er veel plezier van. “Lekker door het buitengebied toeren en af en toe een evenement meepikken. Het is best fijn rijden. Als het stoplicht op groen gaat, ben je gelijk weg.” De Achterhoeker is van plan om binnenkort weer een restauratieproject op te pakken. Aangezien er geen ruimte meer is voor een auto wil hij een motor opknappen. “Jaren geleden heb ik al eens een BSA gerestaureerd. Wellicht dat het nu een Kreidler of Puch wordt. Dan heb ik weer wat te sleutelen.” m

‘Het vlees komt van een kleine slachterij met respect voor de dieren en oog voor kwaliteit. De schnitzels en broodjes warm vlees zijn daardoor echte topproducten’

In 2020 nam Danny Buist cafetaria De Rotonde in Varsseveld van zijn vader over. “Sindsdien is er niet heel veel veranderd, al doet ieder het op zijn eigen manier. Ik houd van het werk, van het praatje met de klant en hen iets lekkers meegeven. Het is een mooi compliment als iemand een balletje gehakt komt halen en dan zegt dat ze ze zelf niet zo lekker maakt als jij. De lach op iemands gezicht, daar doe ik het voor.”

De Rotonde in Varsseveld

Net iets meer dan een cafetaria

In 1996 kreeg Ruud Handgraaf, de vader van Danny, van zijn zakenpartner de houten keet aangeboden waarin cafetaria De Rotonde destijds gevestigd was. “Hij vroeg: Is dat niet wat voor jou? Ik twijfelde of ik er wel in moest stappen en iedereen verklaarde ons voor gek, maar we hebben het uiteindelijk toch gedaan. We maakten zeker in het begin lange dagen, van twaalf tot twaalf”, vertelt Handgraaf, die nog altijd in de cafetaria werkzaam is.

De inzet en het plezier waarmee Handgraaf de cafetaria runde, zorgden echter wel voor succes.

Het bedrijf ging steeds beter lopen en klanten kwamen graag bij hem terug. “Vaste klanten zijn heel belangrijk. Als je geen vaste klanten hebt, dan kom je er niet. In de zomer verkopen we ook aan toeristen die hier op het terras gaan zitten. Die zorgen voor iets extra’s, maar als het zomertoerisme wegvalt, moet je toch verder kunnen”, aldus

Danny.

Berenhappen Danny Buist groeide op in de keet. “Als jongen van zestien hielp ik mijn vader al met het maken van berenhappen en ijsjes tappen. We stonden soms met zijn vieren achter de balie, al was daar amper plaats voor.” In 2000 besloot Handgraaf dat er nieuwbouw moest komen en kreeg hij vergunning om de keet te vervangen voor een gebouw. De cafetaria zit nu in een modern pand met aan de voorkant een grote glazen pui. En ook voor het interieur werd gekozen voor een strak design en vrolijke kleuren, maar wel met een leuke aankleding. “We willen graag net iets meer zijn dan een cafetaria. Het moet er niet uit zien als een slagerij, maar een bepaalde gezelligheid uitstralen”, legt Danny uit. Eco Er werden nog meer moderniseringen doorgevoerd. “We zijn al twaalf jaar van het plastic af. Alles is eco. In het begin werden we voor gek verklaard, want in alle cafetaria’s was alles van plastic. Inmiddels wil iedereen van het plastic af en nu is het fijn dat we die stap al lang genomen hebben. Dat biedt voordelen.” Danny biedt zijn klanten graag de beste producten. Zo komt het vlees dat bij De Rotonde wordt verkocht van slachterij Heinen uit Zelhem, een kleine slachterij met respect voor de dieren en oog voor kwaliteit. “De schnitzels en broodjes warm vlees zijn daardoor echt topproducten. En ook de 35 centimeter lange XXL frikandel en de XXL hamburgers zijn veelgevraagde snacks. Vooral voor de grote eters.” Nieuwsgierig naar Cafetaria De Rotonde, kom dan zelf proeven! Doetinchemseweg 48A, 7051 DT Varsseveld. Tel. 0315-24 43 41

Iedere maand lichten we een gave cave of verbouwde chill-ruimte uit van onze lezers. Meer gave foto’s zien? Scan de QR-code

De cave van Jesse uit Doetinchem .

Oppervlakte 12m 2 (uit te breiden naar 24m 2)

Trots op “Het is vanaf mijn 16 e een droom geweest. Toen ben ik ook begonnen met spullen verzamelen. In de zomer van 2021 heb ik de overkapping via marktplaats gekocht en samen met mijn vriendin gedemonteerd en in de achtertuin opgebouwd. Omdat alles open was, hebben wij er met hout een cave van gemaakt die zowel open als dicht kan. Velen hadden niet verwacht dat het zo mooi zou worden”.

Verdere info “De cave is normaal 3,5 bij 3,5m. Doordat ik de tussenwanden eruit kan halen, kan ik het met 3,5 meter verlengen. Handig met verjaardagen en feestjes. Het open gedeelte hang ik dan met zeil dicht. De tussenwanden zitten er normaliter wel in, zodat het knusser en gezelliger oogt. Het wordt gebruikt om met een klein gezelschap voetbal, formule 1 en darts te kijken. Ook houden we darttoernooitjes”.

Angela’s wereld

Achterhoekse powervrouw en duizendpoot Angela Schokkin deelt je haar kijk op het leven.

Doutzen Kroes ‘eat your heart out’

Helaas ben ik niet geboren met een huidje zoals Doutzen Kroes en kan heel moeizaam bruin worden. Ik kan niet urenlang in de zon bakken en ben ik meestal te vinden onder de parasol. Kortom, als ik in de dierentuin langs de ijsberen loop, vragen die prachtige beesten in koor aan mij waar ik mijn vacht heb laten wassen. Ik heb dus een hele lichte huid!

Dennis en de kids worden alle drie vrij snel bruin, waardoor het altijd net lijkt alsof ik niet op vakantie ben geweest. Daarom verdiep ik mij al jarenlang in tanning (zelfbruiners). Vooral richting de zomer, waarbij we minder stof gaan dragen, bestel ik mij de nieuwste tanningproducten om er vervolgens mee aan de slag te gaan. Laten we één ding vooropstellen, het gehele tanningproces is alles behalve sexy. En ja, kun je beter door een professional laten doen, maar koppige ik. Wil het gewoon zelf doen! Nadat ik alle voorzorgsmaatregelen heb getroffen, zoals goed scrubben, geen bodylotion, vaseline op je hakken, ellebogen en palmen, sta ik in mijn blote kont met mijn haren strak in de knot in de badkamer. Badkamerlamp op fel daglicht en smeren maar. Armen omhoog, benen opzij, bukken voor onder je billen en voor de plekken waar ik niet bij kom, mag Dennis op komen draven. Alles voor een natuurlijk zomerkleurtje! De nieuwste tanningproducten werken door na het douchen en word je de volgende morgen verrast met meestal (let op: meestal, dus niet gegarandeerd) een mooie zomerse tint. Helaas pakte het de laatste keer bij mij he-le-maal verkeerd uit en werd ik wakker alsof ik in een zak Doritos chips had geslapen. Compleet met chocolade vingers, getectyleerde voetzolen en roestbruine knieën. Ik miste een streep aan de zijkant van mijn arm en achter mijn kuit. Het probleem; daar kom je de volgende ochtend pas achter. Mijn haat-liefde verhouding met tanningproducten blijft bestaan en gelukkig, pakt het ook vaak goed uit en heb ik een prachtige tint tot dat de eerste scheuren in mijn stucwerk verschijnen en begint het hele riedeltje weer opnieuw tot nu….. Ik heb mezelf beloofd dat ik, na deze ervaring, mijn natuurlijke witheid (zoals Emma Stone en Nicole Kidman) meer ga omarmen. Dus Doutzen Kroes ‘eat your heart out’! Ik ga lekker onder de parasol zitten met mijn eigen RAL 9010 en ga trots zijn op mijn vele sproetjes die wél door de zon verschijnen.

xx Angela

Als je zelfbruiner alleen op je hoofd smeert,lijk je net een aangestoken lucifer.

[Q Music]