Magazine Zorggroep Tangenborgh - december 2018 by Romeo Delta

Tangenborgh

PERSONEELSEN VRIJWILLIGERSMAGAZINE nummer 9 december 2018

In dit nummer:

Het winkeltje wordt erg gewaardeerd

Sneltrein!

Tangenborgh lanceert Demens

WWW.WINDESHEIM.NL/VPK

Voorbereid op de zorg van morgen Wil jij een vakbekwame, bewuste en betrokken verpleegkundige worden die voor bereid is op de zorg van morgen? Kies dan voor de opleiding Verpleegkunde van Windesheim. De opleiding wordt aangeboden in een voltijd en deeltijdvariant in zowel Zwolle als Almere. Kijk voor meer informatie op www.windesheim.nl/vpk

Bron van duurzaam wassen

Bedrijfsvoering geautomatiseerd Meer inzicht, minder kosten Financieel gezonde zorg verlenen. Dat is een belangrijk doel van je organisatie. En daar komt nogal wat bij kijken. Met de zorg software van AFAS automatiseer je al deze HRM- en bedrijfsvoeringsprocessen in één softwarepakket. Administratie is immers geen verdienmodel voor de zorg. Zo bereik je meer en betere zorg met minder middelen.

Met onze totaaloplossing voor zorg & welzijn ben je verzekerd van optimale HR- en bedrijfsvoeringsprocessen. Doordat je de hele financiële-, personeelsen salarisadministratie gedigitaliseerd en geautomatiseerd hebt, breng je direct weer snelheid in de organisatie waardoor je de kwaliteit en medewerkerstevredenheid verhoogt.

www.springendal.nl

Colofon Uitgever/Advertenties: Romeo Delta, Lichtenvoorde www.romeodelta.nl Coördinatie en redactie: Afdeling Communicatie Tangenborgh Inge Hermans Marcel Jonkman Simona Mensonides Arianne Scheper Heleen Teiken Marjolein Willems Oplage: 2.500 Verspreiding: per post Vormgeving: Chris Nijhof Acquisitie: Daniël Schmitz

Aan deze uitgave kunnen geen rechten worden ontleend.

Voorwoord Van de redactie We naderen het einde van het jaar. Vaak een moment van terug- en vooruitkijken. In de rubriek ‘Vraag maar raak’ worden hierover vragen gesteld aan de Raad van Bestuur: wat bracht het afgelopen jaar en wat verwachten jullie van 2019? Het gaat in deze rubriek deze keer ook over 'weerstandsvermogen' en 'trots zijn op Tangenborgh'. Twee nieuwe medewerkers stellen zich voor. Je maakt kennis met Anja Wormmeester, verpleegkundig specialist (op dit moment de enige bij Tangenborgh!) en Marjits Euwema die als geestelijk verzorger bij Tangenborgh aan de slag is gegaan. De OR heeft een mooie tekst ingezonden waar veel mensen geen soep van kunnen maken en er wordt weer een bijzondere hobby onder de loep genomen. Heb je zelf ook een speciale hobby of ken je een collega die zich in zijn vrije tijd met onalledaagse dingen bezighoudt, dan horen wij het graag. Je kunt een mail sturen naar pr@tangenborgh.nl

Ook als je andere ideeёn hebt voor het personeelsblad of in de redactie wilt, kun je ons mailen. Van harte welkom. In deze editie besteden we ook vol trots aandacht aan Demens, kenniscentrum voor dementiezorg. Afgelopen november zijn we hiermee officieel van start gegaan. Vanuit Demens bieden we alle relevante onderdelen op het gebied van dementiezorg onder één paraplu. Als koploper op het gebied van dementiezorg organiseren we scholingen en trainingen, doen we onderzoek en brengen we advies uit. Bijvoorbeeld over hoe nu en in de toekomst mensen met dementie de kans hebben om langer thuis te blijven wonen. Heb je al voornemens voor het nieuwe jaar? Gezonder leven staat vaak hoog bij mensen op hun lijstje met goede voornemens. De hardloopgroep van Tangenborgh kan je hierbij misschien net dat zetje geven, dus meld je aan! We hopen dat je tijdens het lezen even bij kunt komen van al het werk van het afgelopen jaar en dat je op kunt laden voor een nieuw jaar in de ouderenzorg. De redactie

Een fijne kerst en een gelukkig nieuwjaar

5 9

“Een luisterend oor, dat is belangrijk”

De zorg is als soep koken

Dementiescholing 3

Inhoud

Geestelijk verzorger

Vraag maar raak

Vrijwilliger aan het woord...

Hennie Hilbink

door Marcel Jonkman

‘Het winkeltje wordt erg gewaardeerd’ In het winkeltje van St. Franciscus is Hennie Hilbink uit Coevorden twee ochtenden per week werkzaam als vrijwilliger. “Ik doe dit vrijwilligerswerk al 13 ½ jaar. Ik was daarvoor werkzaam in St. Franciscus als medewerker huishouding en wasverzorging. Zo heette dat toen, nu is dat laatste de linnenkamer.” Op haar 60e is ze gestopt met dit werk en heeft zich daarna meteen gemeld als vrijwilliger voor het winkeltje, toen nog in het ‘oude’ St. Franciscus. “Het was fijn om direct na mijn dienstverband door te gaan als vrijwilliger, omdat je de mensen en de locatie kent. De herkenning is dan erg prettig.” Hennie doet uitsluitend vrijwilligerswerk in het winkeltje, op de vrijdag- en zaterdagochtend. “Dit is voor mij voldoende naast mijn andere dagelijkse bezigheden. Ik val nog wel eens in als een andere vrijwilliger niet kan, maar dat gebeurt sporadisch.” Het valt Hennie op dat het winkeltje erg gewaardeerd wordt door de bewoners van St. Franciscus. “Maar ook de aanleuners komen regelmatig langs, vooral als er boodschappen zijn vergeten in de stad.” Toch zijn er ook veranderingen geweest door de jaren. “Vroeger werden boodschappen ook door ons naar de appartementen gebracht, dat is niet meer. Je ziet nu dat verzorging boodschappen komt halen voor bewoners, als ze dat echt niet meer kunnen.” Op het gebied van techniek is er ook van alles veranderd. Waar het vroeger allemaal met de hand ging, worden boodschappen nu gescand en gaat het afrekenen via een computer. “Het is er allemaal wel makkelijker door geworden, maar het moet ook niet té geavanceerd worden. Het moet wel begrijpelijk blijven.”

Foto: Marcel Jonkman

Over het werk in het winkeltje zegt Hennie: “Het bevalt me nog altijd prima en ik hoop het ook nog lange tijd te kunnen doen. Voor zover de gezondheid het toelaat, uiteraard.”

Veilig Incident Melden Ik vim, jij vimt, wij leren.

Tenslotte bekijkt de VIM-aandachtsvelder ook het totaal van alle meldingen.

VIM staat voor Veilig Incident Melden. Dit jaar zijn we overgegaan van MIC naar VIM. Van zoeken naar de schuldige zijn we overgegaan naar zoeken naar de afwijking om hiervan te kunnen leren. Als je weet waardoor incidenten hebben plaatsgevonden, weet je ook welke verbetermaatregel nodig is om incidenten in de toekomst te voorkomen.

door Anita Dit overzicht helpt namelijk mee om van der Til duidelijk te maken waardoor incidenten hebben plaatsgevonden. In de VIM-commissie bespreken de VIM-aandachtsvelders deze oorzaakanalyses en benoemen verbetermaatregelen. Als de juiste verbetermaatregel is ingezet, zal het aantal soortgelijke incidenten verminderen of hopelijk helemaal niet meer voorkomen.

Hoe werkt dit in de praktijk? Als zich een incident voordoet, start je uiteraard met eerste hulp: je plakt een pleister, je schakelt externe hulp in (bijvoorbeeld de huisarts), je informeert de mantelzorger, et cetera. Over deze eerste hulp rapporteer je in het ECD. Daarnaast is het nodig om ook een VIM-melding te doen.

Jouw melding is dus het startsein van een kwaliteitsverbetering van de zorg op jouw locatie. Door het aantal meldingen te verhogen, kunnen we het aantal incidenten verlagen. Weet je nog niet hoe je een melding doet? In de ‘VIM folder medewerkers’ wordt dit stap voor stap uitgelegd. Of stel je vraag aan de VIM-aandachtsvelder van jouw team.

De VIM-aandachtsvelder van jouw team gaat met je melding aan de slag. Eerst kijkt hij/zij of precies helder is wat er is gebeurd. Vervolgens adviseert de VIM-aandachtsvelder vervolgacties die in het belang zijn van het slachtoffer: de bewoner of klant. Denk bijvoorbeeld aan het bespreken van het incident in het MDO.

Wat heb jij te melden?

“Een luisterend oor, dat is belangrijk” Mevrouw Janny Mandemaker:

(publicatie van ActiZ)

Jantje Dirkje Lukina Mandemaker-Boon heet ze voluit. Ze is 91 jaar en vernoemd naar drie tantes. “Wij mogen u ' met een Janny noemen hѐ?”, vraagt activiteitenbegeleidster Mariska. Mevrouw Mandemaker lacht: “Maar wel i-grec. Dat staat sjieker.” Ze woont al ruim drie jaar in De Bleerinck in Emmen, een woonzorglocatie van Tangenborgh. Ze is wat vergeetachtig en daarom werd thuis wonen steeds lastiger. Hier heeft ze het goed naar haar zin: “Ik doe overal aan mee. Nee, ik ga echt niet achter het raam zitten wachten of er iemand komt. Ik doe mee aan het bloemschikken en ben lid van de gymnastiekvereniging die we hier hebben. Op dinsdagochtend ga ik naar Allegro, dat is licht klassieke muziek. Dat geeft rust. Ook ben ik lid van de zangvereniging.” Mariska noemt de Beethovenvereniging. “Vaak bedankt u dan de artiesten. Ik vind het zo knap hoe u dat doet, zo uit het hoofd.” Onder de mensen zijn en aandacht geven aan anderen, dat zijn zaken die mevrouw Mandemaker haar hele leven al belangrijk vindt. “Vroeger was ik leidster bij de padvinderij, akela bij de welpjes. Als we dan ergens liepen met die kinderen, wilden ze allemaal graag naast de akela lopen. Ik probeerde mijn aandacht dan eerlijk te verdelen. Want alle kinderen hebben liefde nodig.” Ook in haar dagelijks leven nu speelt ‘een luisterend oor’ een belangrijke rol. Als ze iemand ergens alleen ziet zitten, schuift ze soms aan voor een praatje. En zelf vindt ze het ook prettig als bijvoorbeeld de medewerkers even de tijd voor haar nemen. “Ze zijn hier erg vriendelijk. En ik kan nog heel veel zelf, gelukkig. Natuurlijk heeft de ene verzorgende meer capaciteiten dan de ander, maar over het geheel genomen is het hier prima. En het eten is goed. Ik houd zo van lekker eten. Chinees, maar ook gebakken aardappeltjes met tomaten vind ik heerlijk.” Mevrouw Mandemaker kan mooi vertellen over vroeger. Hoe ze voor haar huwelijk deftige dames adviezen gaf in een kledingzaak. En over haar kantoorwerk voor de voedselcommissaris. “Na mijn trouwen stopte ik met werken. Mijn man was zeeman op de kustvaart. Eigenlijk hadden we een telefonisch huwelijk”, lacht ze. Voordat de kinderen kwamen ging ze wel eens mee, weet ze nog. “Ik heb Schotland gezien en al die Scandinavische landen. Maar ik was altijd verschrikkelijk zeeziek. Later zocht mijn man een baan aan de wal. Dat verdiende minder, maar je was meer samen.” Nog steeds is ze best avontuurlijk ingesteld. Mariska: “Weet u nog hoe u deze zomer meeging met de cabrio-rit van de Lions Club, uw haren wapperend in de wind?” Dat weet mevrouw Mandemaker nog: “Ik voelde me net majesteit!”, glundert ze. Het verhaal van mevrouw Mandemaker verschijnt in een verhalenbundel van ActiZ. In deze bundel komen verhalen van bewoners van verpleeghuizen.

Uw maaltijd thuis bezorgd Bel Maaltijdservice Oosterlengte:

0597-412613 www.maaltijdserviceoosterlengte.nl

MAALTIJDSERVICE

Oosterlengte

Maaltijdservice Oosterlengte... lekker ĂŠn gezond

www.brisk-ict.nl

alles werkt samen shop.

De zorg is als soep koken Ingestuurd door de Ondernemingsraad

Al jarenlang kook ik soep. Lekkere groentesoep. Niks mis mee. Een paar jaren geleden kwam er een kennis die

zei: “Schrijf het eens op, hoe je die soep maakt”. Ik vond het een goed idee en ik noemde het “Protocol voor soep”. Als ik soep ging koken, deed ik dat precies volgens mijn protocol. Helaas mochten mijn kinderen niet meer helpen. Maar we vormden een gespreksgroep, we evalueerden, controleerden, en hielden teamoverleg. En als er tijd over was, maakte ik gauw nog wat soep.

Toen kwam er iemand die zei: “Als je nou eens precies opschrijft wat je erin doet, dan kun je de ingrediёnten afvinken op een lijst”. Zo gezegd, zo gedaan. Ik noemde de lijst “Huffels”, en vergat niets toe te voegen. Het kostte wel meer tijd, maar dat nam ik maar voor lief. Als ik eens van huis moest, vroeg ik één van de kinderen in de soep te roeren. Dat ging prima. Toen zei mijn dochter: “Mam, je moet opschrijven wanneer je precies roert, hoe lang, en hoe vaak”. “Dat is goed”, zei ik, en ik noemde het de “Soeprapportage”. Voortaan schreef ik eerst een overdracht voordat ik de deur uitging. Mijn buurman, die bij de vrijwillige brandweer is, kwam langs. Hij vroeg of ik wel dacht aan de veiligheid. “Houd je wel aan de voorschriften, voor je het weet heb je de vlam in de pan”. Daar had ik wel van gehoord, dus ging ik op cursus brandveiligheid, en, om het meteen maar goed te doen, leerde ik ook EHBO en reanimatie. We hadden die week geen tijd voor de soep.

Toen kwam mijn tante eens langs. Ze was op vakantie geweest en had iets nieuws geleerd: JCI. “Dat betekent: Je Controleert Intensief”, zei ze. “Er zijn lijsten over hoe groot de pan moet zijn, hoe lang de pollepel, de potjes voor de ingrediёnten, en richtlijnen voor de inrichting van de keuken”. “Ook mag je niet je keukenschort meer aan, maar moet je in je eigen kleding soep maken, dat is huiselijker”. “En hier heb ik lijsten voor de rapportage, het links- of rechtsom roeren, het vetpercentage, de calorieёn, en natuurlijk de protocollen, de BIG-registratie, de observatielijsten, en de veiligheid-certificaten.” “En al deze lijsten worden periodiek gecontroleerd en ge-update”. “En we hebben een accreditatieplan, dat wil zeggen dat we bij elkaar in de pan gaan kijken”. “We houden evaluaties en intervisies. Kortom, aan álles wordt gedacht!” U begrijpt, dit is allemaal erg handig, en er is veel voor te zeggen.

Na de scholing, waarvoor wij een certificaat kregen, hoorde ik dat niet iedereen zomaar mee mocht helpen met mijn soep. Men moest bevoegd en bekwaam zijn. Ik noemde de nieuwe regels de BIG registratie: Bijzondere Instructies Groentesoep. Voortaan werd eerst bekeken of men een certificaat had voor er geroerd mocht worden.

Maar ik denk wel tijdens het invullen van al die lijsten: “Wie bekommert zich nog om de soep?”

Vrede te koop? Een kaart van Unicef, een boek van Novib. Goed glas Wereldwinkel-wijn, licht van mensenrechten-kaars. Er is hoop aan de horizon voor een gelukkig samen zijn: toon eerbied en respect. Wil je meer, neem dan minder. Vrede is hard werken.

Geef oude dromen nieuwe kleuren, vertel ze herhaalde malen. Maak recht wat krom is en zwijg niet in alle talen.

Cobi de Jonge (dichter uit de gemeente Emmen en vrijwilliger bij Tangenborgh)

Duurzaamheid

door Marcel Jonkman

Je komt het steeds vaker tegen: groen, eco, milieu en met name duurzaamheid. Dit wordt steeds belangrijker. Zorggroep Tangenborgh wil zich inzetten om te komen tot een duurzame organisatie en zo een bijdrage leveren aan maatschappij en milieu. Hiervoor wil Tangenborgh komen tot het keurmerk Milieuthermometer Zorg. De Milieuthermometer geeft Tangenborgh de zekerheid dat milieuzaken goed geborgd zijn. Ook op technisch gebied wordt gekozen voor duurzame oplossingen. Er zijn inmiddels twee grote warmtepompinstallaties geplaatst voor de warmwatervoorziening in St. Franciscus en De Bleerinck. In diverse appartementen zijn warmteterugwininstallaties aanwezig. Er ligt een plan voor het aanbrengen van zonnepanelen op onze eigen panden. Alle lampen die defect zijn worden zoveel mogelijk vervangen door LED-lampen. Er is dit jaar een volledig elektrische auto in gebruik genomen door de technische dienst. Hiermee heeft Tangenborgh al ingezet op duurzaamheid, maar het kan nog beter. Duurzaamheid zal in 2019 dan ook zeker meer aandacht krijgen.

Sneltrein! door Iris Hidding

Modules Inmiddels hebben we de meeste modules gehad, zoals rekenen, medisch rekenen en Nederlands. Ook zijn we gestart met de verpleegtechnische vaardigheden. Eindelijk aan de slag! Ik heb al mijn examens gehaald, maar jee wat een stress voor elk examen. Met klamme handen kom ik het examencentrum binnen en mijn hartslag loopt naar de 200 als ik wacht op de uitslag!

Verpleegtechnische vaardigheden De eerste module waarbij we echt de handjes uit de mouwen mogen steken! Dit is leuk, nee geweldig! We beginnen met basishandelingen, maar al gauw zijn we aan het injecteren en mogen we bezig met de wondverzorging en het delen van medicatie.

De werkvloer

Thuissituatie

Tijdens het werken voel ik me steeds meer meetellen. Dit geeft aan de ene kant veel druk en verantwoording, maar aan de andere kant ook vertrouwen. Ik doe dit, ik kan dit en ik ga ervoor. De bewoners en collegaâ&#x20AC;&#x2122;s op mijn afdeling leven met mij mee en er wordt ook regelmatig gevraagd hoe het gaat met mijn opleiding en of ik mag blijven. Gelukkig is voor ons aan deze onzekerheid eerst een einde gekomen: wij mogen tot ons examen op dezelfde werkplek blijven! Dit is fijn voor het leerproces; ik ken de collegaâ&#x20AC;&#x2122;s, bewoners en weet wat er voorkomt op de afdeling. Op deze manier weet ik meer van de achtergronden van de bewoners en kan ik hier rekening mee houden bij het verlenen van zorg.

Ik ga er niet om liegen. De opleiding vraagt enorm veel van je thuissituatie, in mijn geval 2 kinderen onder de 4. Het is hectisch, maar een fijne afleiding om aan het werk te zijn. Ik merk wel dat alle ballen hoog houden steeds lastiger wordt. Gelukkig heb ik een goed vangnet waardoor ik deze opleiding kan voortzetten. Uiteindelijk doe ik dit niet alleen voor mijzelf, maar ook zeker voor mijn gezin! Tot gauw! Iris Hidding-Boers is leerling-verzorgende IG

Dementiescholing

door Fieke van der West

U Woont Nu Hier

Als koploper in dementiezorg is scholing en ontwikkeling op het gebied van dementie van cruciaal belang! Daarom is in april 2018 gestart met de scholing U Woont Nu Hier (afgekort UWNH) van Gerke de Boer. Dit is een scholing voor alle medewerkers (ook ondersteunende diensten) intramuraal. Annet van der Velde en Bernadien Gebben. Hier werd in kleine groepen besproken wat de inhoud van de modules voor jou betekent, maar ook in hoeverre je er in je dagelijkse (werk)praktijk vorm aan kunt geven. Voor de een is het veel herkenbaarder dan voor de ander. Er kwamen mooie gesprekken tot stand.

Inmiddels is een grote groep medewerkers al bezig met het e-learningprogramma dat bestaat uit 7 modules. Tussen de modules is er ruimte voor intervisie in het team. Deze intervisie, of casuїstiekbespreking, is een heel waardevol onderdeel van de scholing. Hier wordt namelijk op teamniveau nader ingegaan op de stof uit de e-learning. Wat kun je toepassen in de zorg voor je ‘eigen’ bewoners? En hoe zorg je er als team voor dat de stof uit de e-learning wordt geїntegreerd in onze dagelijkse werkpraktijk? De behandelaars van de locatie kunnen ook op dit teamniveau worden betrokken.

Medewerkers krijgen een certificaat bij afronding van alle 7 modules en het intervisieprogramma dat op de locatie wordt georganiseerd door de teamleider. Daarnaast zijn er V&VN accreditatiepunten te verdienen. Zorg ervoor dat je registratienummer bekend is bij P&O.

Er wordt op verschillende manieren invulling gegeven aan de intervisie. De teamleider van de locatie maakt hierin de keuzes. Zo wordt binnen De Bleerinck en De Weegbree een link gelegd met Persoonsgerichte zorg (wat Tangenborgh vanuit Waardigheid & Trots vormgeeft). Een deel van de ondersteunende diensten heeft ook al intervisie gehad, onder leiding van

Alle vragen rondom inloggegevens kunnen worden gesteld bij helpdesk@uwoontnuhier.nl Overige vragen mogen worden gesteld via academie@tangenborgh.nl

Hardlopers gezocht Al heel wat jaren doet Zorggroep Tangenborgh mee aan de Zorgmarathon in Arnhem. De Zorgmarathon is een groots evenement voor teams van medewerkers en bestuurders uit de sector Zorg, Welzijn & Sport, waarbij vitaliteit en plezier voorop staan. Dit alles onder het motto ‘samen de zorg in beweging brengen’. Op Sportcentrum Papendal in Arnhem gaan teams van maximaal 10 lopers de uitdaging aan om samen 42 kilometer en 195 meter te lopen. Ieder loopt een ronde van 4,2195 km in twee rondjes van 2,1 km.

team mee te doen (het gemengde team is voor fanatieke hardlopers met snelle tijden ;-)). Doe vooral mee! Lopen houdt je niet alleen lichamelijk fit, maar ook geestelijk gezond. Bovendien stimuleert het de collegialiteit en is het gewoon heel erg leuk om mee te doen! Én je

Helaas is het ieder jaar weer moeilijk om genoeg deelnemers te vinden. Op vrijdag 21 september jl. hebben wij met 7 deelnemers meegedaan; gelukkig waren er 3 heel sportieve collega’s die een dubbele afstand hebben gelopen. De 12e editie van de Zorgmarathon wordt op 20 september 2019 georganiseerd. Noteer deze datum alvast in de agenda’s! Wij hopen dat het ons voor 2019 lukt om met meerdere teams mee te doen. Ons streven is om met 1 damesteam, 1 herenteam en 1 gemengd

loopt ook nog eens voor een goed doel. De Zorgmarathon levert in 2019 een financiёle bijdrage aan het Fonds Gehandicaptensport. Dus collega’s hardlopers: meld je nu alvast aan bij Saskia Timmermans (stimmermans@tangenborgh.nl) of Lucie Mol (lmol@tangenborgh.nl).

Dit staat niet in mijn functiebeschrijving! Je kan een werkgever niet veel kwaaier krijgen dan door een opdracht te weigeren ‘omdat de taak niet in je functieomschrijving zou staan’. Hoe zit dat arbeidsrechtelijk? het ligt dat de werknemer de opdracht moet aanvaarden. Maar dat de werkgever flexibiliteit mag verlangen en een werknemer in voorkomende gevallen mag opdragen een extra, andere taak op zich te nemen, lijdt geen twijfel.

Een arbeidsovereenkomst is een overeenkomst, een afspraak tussen werkgever en werknemer. In die arbeidsovereenkomst wordt afgesproken welke functie de werknemer gaat vervullen en ook welke functiebeschrijving daarbij hoort. Dat verklaart misschien ook wel de frustratie van de werkgever: de werknemer heeft gewoon gelijk! Hij hoeft niet iets anders te doen dan is afgesproken.

Kortom: stel je constructief en flexibel op en wapper niet meteen met je functiebeschrijving, ook al sta je in je recht.

De vraag is wel of het zo verstandig is dat de werknemer zich zo rigide opstelt. Die opstelling botst met de eisen van goed werknemerschap. Een werknemer moet zich ook constructief opstellen en flexibel zijn. Daar komt bij dat het ook interessant kan zijn en goed voor de onderlinge samenwerking als je buiten de functieomschrijving taken verricht. Of het waar is weet ik niet, maar men zegt dat op Schiphol in de winter administratief medewerkers met veel plezier de landingsbanen schoonvegen (ik stel mij onmiddellijk de boekhouder voor die gelukzalig achter het stuur van een enorme sneeuwblaaswagen zit).

Eef van der Wiel is de huisadvocaat van Tangenborgh. Zij is gespecialiseerd in arbeidsrecht en werkt bij Trip Advocaten & Notarissen. In iedere editie van ons personeelsblad schrijft ze een column over arbeidsrechtelijke wetenswaardigheden.

Maar, voorkomende werkzaamheden zijn niet onbeperkt. Hoe verder de taak verwijderd is van de functiebeschrijving, hoe minder voor de hand

Bijzondere hobby van Hans de Vries, medewerker zorg in de Wanne door Heleen Teiken

Hans en zijn vrouw Petra houden van Keltische folkmuziek. Ze zijn ermee in aanraking gekomen doordat er in 2001 een Nederlandse band uit het noorden, genaamd Rapalje, optrad in het kerkje in Borger (nu Cultuurpodium VANSLAG). Het was hun eerste optreden. Petra en Hans waren vanaf dat moment fan. Hierna zijn de optredens van deze groep groter geworden; ze treden op bij verschillende festivals. “Zomerfolk is het muziekfestival dat de band elk jaar organiseert in Groningen”, vertelt Hans. ”De muzikanten dragen er middeleeuwse kilts. Ook de bezoekers van de festivals zijn gekleed in stijl.” Datzelfde geldt ook voor Hans en Petra. Het verkleed zijn zorgt voor een totaalbeleving. Alhoewel er ook veel fantasiekarakters zijn, houden Hans en Petra zich aan een eenvoudige stijl van kleden. “Er zijn op een festival verschillende dingen te zien en te beleven”, zegt Hans. “Zo zijn er uitgebreide kramen waar je dingen kunt kopen. De muzikanten bespelen verschillende instrumenten waaronder doedelzak. Petra en ik gaan naar verschillende festivals in Nederland. We zijn ook al eens in Telgte in Duitsland geweest. We proberen minimaal één keer per jaar een festival te bezoeken.” Op de website van Rapalje (www.rapalje.com/nl) kun je meer informatie vinden over deze muziekgroep en de data van de optredens.

Tangenborgh lanceert Demens, kenniscentrum voor dementiezorg Tangenborgh heeft op 2 november een symposium gehouden over dementie als aftrap voor Demens, het kenniscentrum voor dementiezorg. Met het onthullen van de vlag met logo door wethouder Wanders van de gemeente Emmen was de lancering een feit. Robbert Huijsman, hoogleraar Management & Organisatie Ouderenzorg (Erasmus Universiteit Rotterdam) en Projectleider Dementiezorg voor elkaar (Vilans) ging in op waarom het delen van kennis over dementie zo belangrijk is en hoe je dat kunt doen. Frank van der Linden vertelde hoe we vanuit het kenniscentrum kennis gaan delen en hoe dit past bij de ambitie.

Foto's: Bianca Verhoef Fotografie

“Ook organisaties als gemeenten, woningcorporaties, onderwijsinstellingen en collega-zorgaanbieders kunnen een beroep doen op onze expertise. Saskia Timmermans: “Wij weten welke zorg er ingezet kan worden en hoe mensen met dementie langer thuis kunnen blijven wonen bijvoorbeeld met behulp van technologie. Wij kunnen adviseren over ‘hoe herken ik dementie?’ of ‘hoe kan ik hier het beste mee omgaan?” Op de website tangenborgh.nl/demens vind je meer informatie.

Nieuw bij Tangenborgh Geestelijk verzorger Marjits Euwema door Inge Hermans Stel je zelf eens voor: “Ik ben Marjits Euwema. Een lastige naam, maar geloof mij, het went. Ik woon samen met mijn vrouw Esther Smeets in de stad Groningen. Ik ben sinds 1 oktober geestelijk verzorger bij Tangenborgh. Hiervoor werkte ik in de zorg als verzorgende IG. En daarvoor was ik zeven jaar predikant in een kerkelijke gemeente van de Protestantse Kerk Nederland. Wat me in de zorg altijd heeft aangetrokken, is dat het onmisbaar is. Ik doe graag werk dat echt nodig voelt. Tegenwoordig hoor je soms de term ‘bullshitjobs’ of ‘onzinbanen’. Bedoeld wordt: hoe onmisbaar is je werk? Lopen dingen in het honderd als het niet gebeurt? Of kunnen we eigenlijk wel zonder? Bij de zorg is dat geen vraag. Het is nodig. Er op de goede manier zijn als mensen zorg nodig hebben. Passende zorg bieden. Dat vind ik de uitdaging. In de geestelijke verzorging speelt hetzelfde. Soms stelt het leven iemand voor moeilijke momenten. Je zoekt dan samen met iemand naar woorden, soms met helpende rituelen. Die troosten of maken het draaglijk.” Hoe ben je bij Tangenborgh terecht gekomen? “Ik wilde naast mijn werk als verzorgende graag als geestelijk verzorger aan de slag. Ik had het afgelopen jaar een werkervaringsplek in de geestelijke verzorging.

De geestelijk verzorger die me begeleidde wees me op de site van ZorgpleinNoord. Daar stonden volgens haar de meeste vacatures op. En daar vond ik inderdaad deze vacature van Tangenborgh. Emmen is vanuit Groningen niet naast de deur, maar ik heb eerder in Emmen gewerkt en vond die afstand toen niet zo’n punt. En zo zie ik het nog steeds. Het heeft wel wat om tijdens het ochtendgloren te rijden. Om onderweg de wereld wakker te zien worden. En op de weg terug kan de werkdag van me afglijden.” Wat doe je als geestelijk verzorger? “Ik begeleid mensen bij levens- en zingevingsvragen. Dat kunnen existentiёle, spirituele en ethische vragen zijn. Als iemand door iets wat gebeurt onthutst raakt en misschien zelfs vertwijfeld, dan kun je als geestelijk verzorger soms hulp bieden. Door goed te luisteren en met aandacht bij de ander te zijn. Met behulp van woorden, verhalen, liederen, gebeden uit de eigen geloofstraditie/levensvisie ontstaat er dan soms weer ruimte en beweging. Tangenborgh hecht aan de inzet van geestelijke verzorging bij de behandeling en begeleiding van bewoners. Zo kunnen de bewoners hun eigen godsdienst hier blijven beleven. Bijvoorbeeld in een kerkdienst op zondagmorgen, in religieuze zang of in een rooms-katholieke communieviering.

Activiteiten die we als geestelijke verzorging aan kunnen bieden door de hulp van veel vrijwilligers en een goede samenwerking met de activiteitenbegeleiding. Als het levenseinde nadert, kunnen bewoners of hun familie vragen om een ziekenzalving, priesterlijke bediening of andere vorm van stervensbegeleiding. Maar ik ben er ook voor medewerkers. Tangenborgh is een organisatie in verandering. En veranderen doet soms pijn. Daarom laat ik mijn kantoordeur vaak open staan. Zo van: “Kom binnen. Wees welkom. Ik ben er ook voor jou!””

Smeerolie tussen twee werkvelden Anja Wormmeester (52 jaar) is sinds ruim een jaar in dienst als verpleegkundig specialist (vs) op locatie De Bleerinck binnen Bargerholt, Eshof en Amerplein.

Wie doet wat?

De verpleegkundig specialist door Marjolein Willems

Wie is Anja Wormmeester? Oorspronkelijk is Anja opgeleid als stuurman/ machinist, voor de beroepsvaart. Negen jaar geleden heeft ze het roer omgegooid (dit keer figuurlijk!) en de overstap gemaakt naar de zorg. In 2009 heeft Anja haar diploma HBOVerpleegkunde behaald. Binnen de organisatie waar zij toen werkte kon ze vervolgens vrij snel de overstap maken naar een leidinggevende functie. Dit heeft zij vervolgens vijf jaar met plezier gedaan. Al vrij snel ontstond de behoefte om haar tanden in iets nieuws te zetten: “In 2017 heb ik m’n diploma Master of Advanced Nursing Practice (opleiding tot verpleegkundig specialist) aan de Hanzehogeschool behaald. Hierin heb ik de uitdaging gevonden om op zorginhoudelijk en medisch vlak meer te kunnen doen.” Wat doet een verpleegkundig specialist? Een verpleegkundig specialist werkt op het snijvlak van twee werkvelden: het werkveld

van een arts en het werkveld van een verpleegkundige. “Hij/zij kan situaties “door beide brillen” bekijken. De functie is daardoor als het ware de smeerolie tussen de twee werkvelden, die beide gebieden mooi kan verbinden.” Een vs is geen arts, maar mag wel zelfstandig en onder eigen verantwoordelijkheid bepaalde handelingen indiceren en uitvoeren. Daarnaast mag hij/zij zelfstandig medicatie voorschrijven en doorverwijzen (binnen de grenzen van haar deskundigheid). Tegenwoordig neemt een vs ook wel eens taken over van de specialist Ouderengeneeskunde. Samenwerken in de zorg voor de bewoners is hierbij zeer belangrijk: de belangrijkste medische casussen worden of direct of aan het einde van de dag met de specialist ouderengeneeskunde besproken. “Ook de coachende rol die ik als verpleegkundig specialist heb voor de verpleegkundigen vind ik een mooi onderdeel van dit werk.” Van collega’s hoort ze dat ze benaderbaar en laagdrempelig is.

Anja is de eerste (en momenteel enige) vs binnen Tangenborgh, maar hoopt er ooit een collega-verpleegkundig specialist bij te krijgen. “In het begin hebben de teams moeten wennen en wisten collega’s niet altijd precies waarvoor ze mij en waarvoor ze een arts moesten raadplegen.” Nu we ruim een jaar verder zijn, heeft Anja gemerkt dat de inhoud van de functie steeds duidelijker is geworden. Tot slot geeft Anja aan dat ze hoopt dat de functie binnen Tangenborgh nog meer zal worden uitgediept en ontwikkeld. “De kracht van de verpleegkundig specialist ligt in de brugfunctie tussen het medisch en verpleegkundig domein en in het coachen van de verpleegkundigen/verzorgenden. Ofwel: als de verzorgende het niet meer weet vraagt ze de verpleegkundige. Komt zij er niet uit dan komt de verpleegkundig specialist in beeld en komt zij er niet uit dan komt de specialist ouderengeneeskunde in beeld.

Aandacht op de juiste plaats

Goede continentiezorg draait om aandacht. Bij Absorin begrijpen we dat als geen ander. Elke cliënt en elke zorgsituatie is immers anders. En de verschillen zitten vaak in de details: de juiste maatvoering, een nét iets andere pasvorm of handige extra’s voor nog meer gebruiksgemak. Daarom vindt u bij Absorin alles wat u nodig heeft. Van een persoonlijk advies tot de juiste oplossing voor de cliënt. Meer weten? Kijk op www.absorin.nl of bel (0186) 634 400.

Absorin. Aandacht op de juiste plaats. professionele continentiezorg

Trots zijn wij op ons partnerschap met Tangenborgh! Ook in het nieuwe jaar zetten we onze succesvolle samenwerking graag voort. Avics wenst u sfeervolle kerstdagen en een voorspoedig 2019!

Uw merkonafhankelijke dienstverlener in de zorg Avics verkoopt geen technische toepassingen, maar unieke oplossingen voor klanten, die bijdragen aan: leefplezier van cliënten, werkplezier van zorgverleners en een gezonde bedrijfsvoering.

Vraag maar raak In deze rubriek stellen willekeurige medewerkers vragen aan de Raad van Bestuur. Per keer zal de RvB twee of drie vragen beantwoorden. Heb jij ook een vraag, mail deze dan naar pr@tangenborgh.nl 1. Er is de afgelopen jaren best wel een hoop ellende over jullie heen gekomen. Nare boodschappen moesten overgebracht worden waar niet iedereen het mee eens was. Wat hield jullie op de been? Hoe kon je toch positief in je werk blijven? Mooie vraag! En natuurlijk mag je van ons aannemen dat ook wij de nare boodschap liever anders hadden gezien. Het doet mij dan ook persoonlijk pijn dat we het gesprek hierover niet intern hebben kunnen voeren en ik blijf dan ook nadenken over de vraag ‘wat had ik anders kunnen doen?’ en ‘hoe voorkomen we dit in de toekomst?’ Tot mijn professie behoort het om om te kunnen gaan met deze boodschappen. Wat mij steeds geholpen heeft is om regelmatig te verifiёren of het doel (continuїteit van de organisatie) nog in overeenstemming bleef met de pijnlijke effecten van de maatregelen. Niet in de laatste plaats heeft het geholpen om daar ook niet alleen met mijn collega Frank, het beleidsteam en de Raad van Toezicht over af te stemmen, maar ook met mensen van binnen en buiten de organisatie. Wat ik heel fijn heb gevonden is dat er af en toe zo maar even iemand uit de zorg binnenkwam om de zorgen te delen en in discussie te gaan, waarna we steevast uit elkaar gingen met de conclusie dat de appel zuur was,

maar gegeten moest worden. Én dat we gelukkig nog steeds trots konden zijn op onze organisatie en dat volledige acceptatie tijd nodig heeft. 2. Wat is, denken jullie, de beste manier om elk personeelslid mee te nemen in deze veranderingen? Door met elkaar te blijven praten, begrip te hebben voor elkaar en te accepteren dat niet iedereen hetzelfde tempo heeft om mee te komen in de veranderingen. Maar ook door te aanvaarden dat de enige zekerheid in ons leven de verandering is. Als RvB moeten wij een zo duidelijk mogelijke richting schetsen waarbij de route er naar toe geen uitgestippeld pad is, maar vooral een zoektocht. De stip op de horizon zetten wij met onze visie “Tangenborgh 2025” die we na de jaarwisseling zullen presenteren aan de medewerkers. Daarbij willen we opmerken dat communicatie altijd tweerichtingsverkeer is: als je iets wilt weten, hoop ik van harte dat je de vraag stelt! 3. We zitten nu aan het eind van het jaar: hoe kijken jullie terug op het afgelopen jaar en verwachten jullie, liefst positieve, veranderingen voor volgend jaar? Naast de vele mooie dingen om trots op te

zijn moeten we ook dit jaar onder ogen zien dat er een aantal “dingen” gebeurd zijn die we liever niet hadden meegemaakt. Maar tot mijn genoegen zie ik ook dat ons “weerstandsvermogen” om hier mee om te gaan is gegroeid en dat “we zijn trots op” ook weer een plek heeft gekregen. Dat is heel fijn en belangrijk want in ons contact met onze bewoner, klant of huurder nemen we altijd ons zelf mee: en dat voelt, ziet of hoort een klant. Ook krijgen we weer grip op onze uitgaven en hebben we een aantal lastige dossiers kunnen afsluiten, hetgeen een mooie start is voor een volgende periode. In 2019 gaan wij als organisatie en ook onze bewoners en klanten “iets” merken van de extra middelen vanuit het kwaliteitsbudget. Deze middelen geven ons de ruimte om weer te investeren in waar het bij een zorgorganisatie om gaat: de hulpbehoevende mens die ons zijn zorg toevertrouwt.

Jan de Goede

Waardigheid en Trots op locatie Sinds enkele maanden wordt in De Bleerinck en De Weegbree gewerkt aan een kwaliteitsverbeterplan met ondersteuning van coaches, die vanuit het landelijke programma Waardigheid en Trots bij ons actief zijn.

De eerste resultaten zijn veelbelovend! Dat enthousiasme heeft er toe geleid dat we nu ook van alle andere locaties een ‘kwaliteitsfoto’ hebben laten maken, waarbij de vraag is gesteld hoe we ons verhouden tot het kwaliteitskader Verpleeghuiszorg. Die foto’s worden nu per locatie besproken met een lokaal verbeterteam, waar verschillende disciplines in zijn vertegenwoordigd. Op basis van de kwaliteitsfoto zal elk team een verbeterplan opstellen en daar het komende jaar mee aan de slag gaan. Ook zullen op basis

door Frank van der Linden

daarvan afspraken worden gemaakt over de gewenste ondersteuning. Uiteraard zullen we de voortgang goed volgen, met elkaar delen en bespreken, zodat we niet alleen een nog hogere kwaliteit realiseren, maar ook van elkaar kunnen blijven leren. Een mooie werkwijze, die we de komende jaren willen blijven hanteren, omdat het belangrijk én leuk is om structureel te werken aan kwaliteitsverbetering.

Video & foto

Web & app

Event marketing

Kan ik u helpen? Specialisten in communicatie

Narrowcasting

Content marketing

Social media

Internet Marketing

Romeo Delta is uw partner in crossmediale communicatie voor concreet resultaat. We adviseren, ontwerpen, realiseren en ontzorgen. We werken landelijk voor de zorg-, werken opleidingensector en evenementen.