Celine Bosman de PIT

Mijn naam is Celine Bosman ik doe Communicatie en PR bij de PIT, en ik ben samen met twee van onze PIT Crewleden, Midas Meester en Koen van der Eng naar deze bijeenkomst gekomen om jullie te vertellen wat de PIT is. Waar we vandaan komen, waar we nu staan, waar we naartoe willen, wat er goed gaat en waar we tegenaan zijn gelopen.

VAN ROZENTHEATER NAAR DE PIT In het Rozentheater –een theater aan de Rozengracht in Amsterdam dat zich specifiek richtte op een jong publiek- werd al jaren gewerkt met jonge Ambassadeurs. Met de komst van directeur Maritska Witte en later ook met mij, kregen de ambassadeurs een steeds meer inhoudelijkere taken. Deze zogenaamde ‘Rozenredactie’, bestond uit jongeren die meeschreven aan het halfjaarlijks Rozenmagazine, ze programmeerden voorstellingen, maakten een radioprogramma en vulden een online blog. Ook begonnen we de laatste jaren in het Rozentheater met MIAUW! , vrolijkdampendeculturele festival-avonden voor 15 jaar en ouder waar een redactie van jongeren de (bijna) volledige vrije hand kreeg in de line up.

Toen de gemeente Amsterdam aankondigde dat er een aantal theaters moest verdwijnen in de stad, besloot het Rozentheater een doorstart te maken gebaseerd op twee pijlers: Educatie en de jongerenredactie. Deze twee pijlers vervullen èn een actuele behoefte in de stad (instellingen helpen aan jong publiek) èn het zijn gebieden waar we bij het Rozentheater veel expertise hebben kunnen opbouwen.

We trokken dus de deur van het Rozentheater achter ons dicht en konden –na toekenning van subsidie van de Gemeente Amsterdam –hoe luxe- echt de focus leggen op een overkoepelende functie op het gebied van educatie en het ontwikkelen en begeleiden van een heus jongerenplatform.

MISSIE De PIT heeft als missie om jong Amsterdam op de hoogte te brengen, te interesseren en uit eigen beweging deel te laten nemen aan het culturele leven. Anders gezegd: De PIT zorgt voor de brug tussen georganiseerd naar vrijwillig cultuurbezoek. Jongeren van de PIT Crew vertellen aan leeftijdsgenoten en de online achterban wat de moeite waard is en vergroten zo het jonge publiek. Ze fungeren als reporters in de stad en organiseren culturele events waarvan ze vinden dat ze missen in de stad voor deze leeftijdsgroep. Doordat zij zelf een keuze uit het culturele aanbod maken en daar hun mening over geven is hun stem onafhankelijk, authentiek en geloofwaardig en dat is van belang om een solide achterban te creëren.

Inmiddels bestaat de PIT bijna 2 jaar. De PIT heeft een Crew die de kern van het jongerenplatform vormt en bestaat uit gemiddeld 50 actieve leden tussen de 15 en 21 jaar.

REDACTIES Binnen de Crew zijn een aantal deelredacties: VIDEO deze crew doet veel verslag op festivals, openingen e.d. en sinds kort maken zij ook filmpjes waarin Pit crewleden voorbijgangers op straat proberen te verleiden voor een culturele date BLOGGERS schrijven voornamelijk recensies en interviewen jonge makers, kunstenaars en artiesten EVENTS PITevents (zo’n 8 per jaar) hebben vaak een hoog doe-het-zelf gehalte: Bij de PIT Boel mag je mee jammen met een band, bij een Guerrilla Expo krijg je gratis toegang met een zelfgemaakt kunstwerk onder de arm en bij de Poetry Palooza stonden bijna alle dichters voor het eerst op een podium met een zelfgeschreven gedicht Tenslotte is er een marketingoverleg en af en toe organiseren we een leuke ideeënvergadering waar iedereen ideeën kan spuien. De deelredacties komen wekelijks of tweewekelijks bijeen en een keer in de maand is de hele Crew bij elkaar voor een etentje op het PIT kantoor. **** Koen en Midas vertellen hoe ze de pit hebben leren kennen en wat ze er doen ****

HUIDIGE STAND VAN ZAKEN Het gaat goed met de PIT, we hebben bijna dagelijks nieuwe content op onze site, onze achterban groeit, er staan steeds weer nieuwe Crewleden klaar om mee te doen en meer en meer instellingen benaderen ons met de vraag of er iemand van de PIT Crew langs kan komen, of we een filmpje willen maken, of we willen meedenken over het bereiken van een jong publiek. Onze events trekken genoeg mensen al gaat het niet vanzelf. Ook voor ons is jong publiek vinden hard werken. Dit geldt ook voor de diversiteit binnen de crew , dit vinden we belangrijk maar we moeten hier veel inspanningen voor doen.

We horen dat er in andere steden ook behoefte is aan een PIT, dus we zijn aan het onderzoeken op welke manier we interlokale, plaatselijke PITten, plaatselijk aangestuurd- kunnen opzetten. Dit lijkt ons een fantastische uitdaging.

DON'ts De don’ts gaan toevallig allemaal over verwachtingen, over het temmen ervan eigenlijk.

Overschat het bereik niet We hebben de olievlekwerking/ het ambassadeurschap overschat: Wij dachten met: zoveel actieve Crewleden bereik je in notime een heel groot deel van alle jongeren in de stad. Maar jongeren van 15,16, 17 zijn vaak bescheiden of onzeker over wat ze zelf geschreven of gemaakt hebben. Peer to peer is belangrijk, maar wil je meer bereiken dan kun je niet zonder een nauwe samenwerking met scholen een fiks marketingbudget.

DE jongere bestaat niet Verwacht niet dat jongeren zelf precies weten hoe ze aangesproken willen worden, al kunnen ze je wel heel goed vertellen hoe liever niet. Ik heb erg veel online polls gedaan voor ondertitels, sponsormerken e.d. en daar zijn de meningen vaak zo ontzettend verdeeld. DE mening van DE jongere bestaat niet.

Voor een indicatie is het goed om te weten wat ieders mening is maar het geeft vaak geen duidelijk beeld.

Doe het er niet maar een beetje bij Denk niet dat je een succesvol jongerenteam kun onderhouden als je een andere hoofdtaak hebt zoals publiekseducatie of een zaal vullen. Het kost veel tijd, geld, energie en een lange adem. Als je het als onderdeel van een grotere baan doet: Weet waar je aan begint en waarom je het wilt. Hou het klein, zoek een paar jongeren en stel samen met hen een plan op.

DO's Grenzen versus Verantwoordelijkheid Geef jongeren vrijheid en verantwoordelijkheid maar ook grenzen tegelijkertijd. Dit is een continu proces, dat je per project en soms zelfs per persoon moet vaststellen. Grof gezegd heeft de Crew geen budgettaire verantwoordelijkheid, maar wel zoveel mogelijk artistieke vrijheid. Anders gezegd: de organisatie faciliteert, de Crew vult in.

Leer de jongeren echt kennen Verdiep je in hun leven en in hun interesses, word vrienden met ze op Facebook, organiseer af en toe een uitje met ze, weet wat je van wie op welk moment iets kan vragen, het zijn vaak heel drukke kids.

Leer hun kwaliteiten kennen en spreek ze daar op aan.

Spreek ze aan op meerdere genres Zoek naar mogelijkheden om jongeren aan te spreken op meerdere interesses/ kunstvormen tegelijkertijd, culturele omnivoren zijn niet geĂŻnteresseerd in maar een genre. Ze zijn nog zoekende en zelf aan het ontdekken wat ze het interessantst vinden, wie ze zijn. Een definitieve keuze hebben ze nog helemaal niet bepaald.

Geef veel terug

Biedt jongeren die vrijwillig voor je werken meerdere zaken aan waar ze iets aan hebben: zelfontplooiing, nieuwe ervaringen opdoen, het sociale netwerk uitbreiden (bij de maandelijkse PIT Crew etentjes), mening vormen/geven, werkelijke inspraak, een vrijwilligersvergoeding , perskaartjes of verdieping in de vorm van cursussen en workshops: allemaal zaken die onze crewleden terug krijgen voor hun inspanningen.

Gebruik omwegen om cultuurmijders te bereiken Als je kijkt naar de 4 jongerendoelgroepen zoals geformuleerd door CJP, dan zie je dat we drie van de vier kunnen bedienen: In de Crew zitten vooral de ondernemende cultuurfans, op het podium bij onze events vind je jonge Creatieve Entertainers en de ge誰nteresseerde toeschouwers volgen ons op Facebook en via het online magazine. De honkvaste cultuurmijder blijft uiteraard lastig te bereiken, we doen pogingen om dat via de sociale kant te doen, via de culturele blind dates. De liefde dus.