COLUMN Vers Beton

Vers Beton is een Rotterdams online tijdschrift voor journalistiek en opinie. Een medium dat eerst denkt en dan doet, en dat over alle facetten van Rotterdam. Lees verder op Versbeton.nl.

HARDE STAD, ZACHTE STAD

Lot Piscaer (1975) is tekstschrijver en culinair journalist. Misschien komt het door het seizoen, misschien door mijn leeftijd, maar soms overspoelt me een golf van ontroering voor Rotterdam. Het overvalt me en gebeurt op de gekste plekken. Er is geen spectaculaire zonsondergang of groots uitzicht voor nodig. Ik bedoel: de laatste keer was na een bezoek aan een pakketpunt op de Pleinweg, of all places. Ik bracht een pakje weg, de jongen achter de balie scande het en deed het in een zak. Een transactie van niks, maar door zijn fijne vibes - hij had er echt zin in - zag ik de rest van de dag alleen maar lieve, mooie mensen. Zoals in dat liedje Beautiful People, van Melanie. Mensen op weg naar huis of werk. Met een tas boodschappen, of bellend met een vriendin. Schitterend.

Ik zag brandweerlieden voor hun kazerne genieten van de zon. Volwassen mannen in de weer met een vlieger. De burgemeester die op een terrasje in de binnenstad ontspannen een ijsje eet. Rotterdam is een zachte stad. Wordt het je te klef? Geen zorgen. Die liefdevolle hippiestemming slaat net zo makkelijk weer om. Diezelfde burgemeester, op hetzelfde terras, omringd door vijf beveiligers: harde stad. Kinderen die met honger naar school gaan: harde stad, arme stad. Boijmans nóg langer dicht, een Museumpark zonder skaters, geen stadsmuseum, geen Pleinbios, geen Parade: stomme saaie er-kan-hier-ook-helemaal-niks-stad.

Het is verleidelijk om te gaan zitten somberen. Net op tijd denk ik dan aan de mensen die op hun manier de stad mooier maken. De man die boterhammen smeert voor schoolkinderen die honger hebben. Iemand die vrijwillig troep uit de singels schept. De koffiebar die uitgestelde koffies schenkt, gratis voor mensen die het even niet kunnen betalen. Spiderman op zijn elektrische stepje: een held voor het humeur van de stad. En ook, zonder dat hij het weet, die vrolijke gozer van het pakketpunt. Het zijn de zachte krachten die de stad maken. ■