10-lecie ZSP w Owidzu by Ryszard Kaiser

ROZDZIAŁ I

SŁOWO WSTĘPNE Verba volanta exempla trahunt. Słowa ulatują, przykłady pociągają. W roku szkolnym 2012/2013 mija 10 lat działalności Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu. Nasza szkoła powstała w 2002 roku poprzez połączenie dwóch zespołów szkół: Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Starogardzie Gdańskim oraz Zespołu Szkół Rolniczych w Owidzu. Dziesięcioletnia działalność placówki spowodowała, że szkoła wyznaczyła swoje miejsce na mapie placówek oświatowych Powiatu Starogardzkiego, wytyczyła stabilną drogę rozwoju oraz zbudowała swoją tożsamość, jakże ważną dla każdej szkoły. Na dzisiejszy wizerunek Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu złożyły się działania wielu wspaniałych ludzi, którzy poprzez swoją sumienną pracę, byli przykładem dla innych, albowiem słowa ulatują, przykłady pociągają… Wyrazem tych wszystkich działań są sukcesy naszych uczniów w wielu konkursach, olimpiadach i uroczystościach środowiskowych oraz nadanie imienia generała Józefa Hallera Technikum w naszej szkole. To dzięki naszej wspólnej pracy uczniowie nieustannie podnoszą wyniki na egzaminach zewnętrznych. Zdobywają nowe wiadomości, umiejętności i doświadczenia, które kształtują ich postawę i inspirują do działania. Na przestrzeni dziesięciu lat szkołę opuściło wielu wspaniałych absolwentów, którzy z powodzeniem realizują swoje plany i zamierzenia w dorosłym życiu. Jubileusz jest okazją do podziękowań, refleksji i wspomnień, które porządkuje czas. Chciałabym pogratulować wszystkim, którzy mieli swój udział w tworzeniu szkoły i w sposób aktywny włączyli się w prace na rzecz rozwoju Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu. Moim współpracownikom, koleżankom i kolegom za wkład pracy w proces nauczania i kształcenia, za pomoc okazywaną uczniom i ich rodzicom w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych, za wszystkie wspaniałe pomysły, za wsparcie i uśmiech na co dzień - serdecznie dziękuję…

Marzena Waśkowska

Rozdział II

Historia 1.Historyczny rys Owidza Owidz to wieś położona na prawym brzegu Wierzycy, rzeki będącej dopływem Wisły i liczącej 160 kilometrów długości. Oddalony jest zaledwie o kilka kilometrów od centrum Starogardu Gdańskiego. Obie miejscowości łączy asfaltowa szosa, której odcinek przebiega przez środek malowniczego lasu. Przez Owidz przebiega droga, którą można dojechać do Jabłowa i Skórcza, a tuż obok druga, biegnąca ze Starogardu do Pelplina. W zakolu Wierzycy, w pobliżu mostu drogowego wznosi się ponad otoczenie płaski pagórek zwany od dawna szwedzką górką lub szwedzkim szańcem. To właśnie tutaj ponad 1000 lat temu powstała umocniona osada - czyli gród - w pełni wykorzystująca walory obronne tego miejsca. Obecnie funkcjonuje tu oddana w 2012 do użytku atrakcja turystyczna pod nazwą Grodzisko Owidz. Majestatyczne wzniesienie góruje nad wodami Wierzycy, której dolina liczy około 700 metrów szerokości. Rzeka meandrując, płynie od strony Starogardu i opływa wzgórze niemal z trzech stron, czyniąc zeń doskonałe miejsce obronne. Pozostałości starorzecza wskazują, że dawniej rzeka w jeszcze większym niż dzisiaj stopniu opasała płaski pagór. Kiedyś zapewne więcej tu było również lasów. Dzisiaj pozostał tylko niewielki kompleks oddzielający wieś od stolicy Kociewia oraz całkiem spory, rozciągający się po drugiej stronie Wierzycy, czyniąc widok ze wzgórza niezwykle malowniczym. Geograficznie wieś położona jest na Pojezierzu Starogardzkim, administracyjnie należy do gminy wiejskiej Starogard Gdański oraz powiatu starogardzkiego. W sensie etnicznym należy do Kociewia. Nazwa miejscowości Owidz może pochodzić od imienia Owid albo od słowa owies. W formie Owitz pojawiła się w dokumencie krzyżackim z 30 maja 1348 roku, przyznającym pobliskiemu Starogardowi przywilej lokacyjny, a na przełomie XVIII i XIX wieku wieś występuje jako Owiedz. Owidz w okresie swojej świetności spełniał funkcję centralną dla najbliższej okolicy. Starogard jako miasto, którego krzyżackie założenia zachowały się do dzisiaj, jeszcze wtedy nie istniał. Ale istniał tam, podobnie jak w Owidzu, bród przez Wierzycę. Szlak handlowy zwany Via Mercatorum - biegł z południa na północ, nie omijając obu miejscowości. Tkwił więc gród owidzki na straży ważnych szlaków handlowych, na silnie umocnionym pagórku, z trzech stron otoczonym rzeką. Koronę osady stanowił wał drewniano-ziemny, wzmocniony przy zachodniej krawędzi wieżą mieszkalnoobronną, zbudowaną z drewna na kamiennym fundamencie. W stronę zachodu skierowana też była brama wjazdowa. Wewnątrz wałów znajdowały się zabudowania w formie półziemianek oraz domów naziemnych. Badania wykazały, że nie przylegały one bezpośrednio do wewnętrznej strony wałów. Wyróżniający się z otoczenia pagór zapewne od dawna budził zainteresowanie. Na przełomie XIX i XX wieku w pobliżu odkryto kości oraz około 1500 czaszek 2

ludzkich, które powiązane zostały z okresem wojen szwedzko-polskich z XVII wieku. Do miejsca przylgnęło wtedy, a może już wcześniej, miano szwedzkiej górki lub szwedzkiego szańca. Warto dodać, że w okresie międzywojennym, do swojej śmierci w 1934 roku, właścicielem majątku Owidz był dr Kazimierz Hącia. Był on w 1919 roku pierwszym, po odzyskaniu niepodległości, ministrem przemysłu i handlu w rządzie Ignacego Jana Paderewskiego. Pochowany został w pobliskim Jabłowie. Ozdobą Owidza jest niewątpliwie jar rzeki Wierzycy oraz zabytkowy park dworski, pobliski las i piękna panorama z grodziska. We wsi znajduje się także jeden z zabytków hydrotechnicznych – nadal funkcjonująca, ponad stuletnia elektrownia wodna. 2.Patron Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu

Generał Józef Haller 1873-1960 3

Generał Józef Haller, który jest patronem Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych, pochodził z patriotycznej rodziny szlacheckiej osiadłej w południowej Polsce od XV wieku. Daleki przodek generała był właścicielem pierwszej w szesnastowiecznej Polsce oficyny wydawniczej. Jego ojciec walczył w powstaniu styczniowym, a dziadek w powstaniu listopadowym. Józef Haller urodził się 13 sierpnia 1873 roku w Jurczycach pod Krakowem. Pierwsze lata swego życia spędził w rodzinnym majątku ziemskim, a od 1882 roku uczęszczał do gimnazjum we Lwowie. Po jego ukończeniu wstąpił do realnej szkoły wojskowej, a następnie do Akademii Technicznej we Wiedniu na Wydział Artylerii. Po jej ukończeniu przez piętnaście lat służył w armii austriackiej, gdzie dał się poznać jako osoba, która nie zapomniała o swoich polskich korzeniach. W 1903 roku ożenił się z Aleksandrą Salą. W 1906 roku urodził im się syn Eryk. Ze służby odszedł w 1910 roku, po czym poświęcił się pracy społecznej. Działał w ruchu skautowym i harcerskim, w towarzystwach rolniczych, spółdzielczych i gimnastycznych oraz w powstających właśnie polskich organizacjach paramilitarnych. Sytuację zmieniła I wojna światowa. W jej trakcie był jednym z dowódców Legionów Polskich. Wierzył, że zaangażowanie w walkę pomoże sprawie polskiej niepodległości. W 1918 roku, na znak protestu przeciwko szkodliwym dla Polaków postanowieniom traktatu brzeskiego, wraz z podległymi mu oddziałami przebił się przez linię frontu austriacko-rosyjskiego i połączył z polskimi formacjami w Rosji. Następnie udał się przez Murmańsk do Francji, gdzie objął dowództwo nad tworzącą się Armią Polską. Na czele Błękitnej Armii powrócił do kraju w 1919 roku. Jego oddziały wzięły udział w walkach polsko-ukraińskich na terenie byłej Galicji. Powierzono mu dowództwo Frontu Pomorskiego, utworzonego w celu pokojowego i planowego zajęcia Pomorza, przyznanego Polsce na mocy ustaleń traktatu wersalskiego. 18 stycznia 1920 roku zajął Toruń, a 10 lutego dokonał symbolicznych zaślubin Polski z Bałtykiem. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Między innymi bronił przedpola stolicy w trakcie Bitwy Warszawskiej, a także dowodził Frontem Północno - Wschodnim. Był członkiem Rady Obrony Państwa. W okresie międzywojennym zajmował się działalnością polityczną, społeczną, harcerską i humanitarną. W czasie II wojny światowej był członkiem polskiego rządu emigracyjnego, w którym dzierżył między innymi tekę ministra oświaty. Po 1945 roku pozostał na emigracji w USA i Wielkiej Brytanii. Zmarł 4 czerwca 1960 roku w Londynie. Został pochowany na cmentarzu w Gunnersbury, ale jego prochy wróciły do kraju w 1993 roku. Zostały złożone w kościele garnizonowym pw. św. Agnieszki w Krakowie. Józef Haller to osoba ściśle związana z Pomorzem Gdańskim. Od trzeciej dekady XX wieku, mieszkał w Gorzuchowie pod Chełmnem, a więc w ówczesnym województwie pomorskim. Posiadał także dom we Władysławowie, w którym obecnie mieści się izba pamięci poświęcona generałowi i Błękitnej Armii. Dowodząc polskimi oddziałami wojskowymi, które w 1920 roku obejmowały w posiadanie Wybrzeże, generał Haller odwiedził Starogard. Pierwszą polską miejscowością, do jakiej wkroczyły oddziały pod jego dowództwem, była wieś 4

Klonówka. Stamtąd udał się do stolicy Kociewia 4 lutego 1920 roku był radośnie witany przez polską ludność, która uważała go za wyzwoliciela spod pruskiego jarzma. Kolejny raz Józef Haller odwiedził Starogard w 1931 roku. O tym, jak bardzo był tu popularny, świadczy fakt, że gdy generał przybył do Starogardu, to miejscowa ludność nie pozwoliła mu przejechać bryczką drogi od dworca kolejowego do ratusza. Pełni zapału starogardzianie wyprzęgli konie, wzięli powóz na ramiona i dopiero w taki sposób nasz patron dotarł na miejski rynek. W 1935 roku Józef Haller przybył do naszego miasta ponownie. Okazją ku temu były zawody strzeleckie i festyn, który odbywał się w Domu Bractwa Kurkowego, czyli tzw. Strzelnicy. Kilkakrotnie odwiedzał również Kazimierza Hącię, wspomnianego ministra i właściciela majątku ziemskiego w Owidzu. Generał Haller jest wspaniałym wzorem do naśladowania dla młodzieży naszej szkoły. Był związany z miejscowością, w której położona jest placówka, ale przede wszystkim posiadał liczne osiągnięcia i przymioty osobiste, które sprawiły, że został zaliczony w poczet wielkich Polaków. To właśnie one zadecydowały o wyborze tej postaci na patrona przez społeczność szkolną w Owidzu. Ponadto był tytanem pracy. Angażował się nie tylko w kwestie czysto zawodowe, ale także polityczne, społeczne i gospodarcze. Z powodzeniem łączył służbę w wojsku i działalność na rzecz kraju z życiem rodzinnym. Miał szeroki zakres zainteresowań: harcerstwo, tajne przygotowania do walki o niepodległość w ramach towarzystw gimnastycznych i paramilitarnych, rolnictwo, ruch spółdzielczy. Udzielał się jako polityk, działacz kombatancki, miał doskonały kontakt z młodzieżą. Pełnił odpowiedzialne funkcje państwowe. Był przewodniczącym Związku Harcerstwa Polskiego oraz prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża. To właśnie działalność społeczna jest dowodem osobistej wrażliwości naszego patrona. Z powodu troski o dawnych towarzyszy walki odbył w 1933 roku podróż do Stanów Zjednoczonych z misją udzielenia pomocy weteranom i inwalidom Błękitnej Armii. Józef Haller całym swoim życiem udowodnił niezwykłe oddanie narodowej idei. Był wzorem patriotyzmu i pracowitości. Położył wielkie zasługi na polu walki o niepodległość państwa polskiego. Jednocześnie nie zaniedbywał innych dziedzin życia. Rozwijał się zawodowo i wzorowo opiekował rodziną. Udało mu się szczęśliwie połączyć tak różne aspekty życia, dlatego stanowi doskonały przykład wielkiego Polaka, Ojca i Patrioty.

ROZDZIAŁ III

Działalność i funkcjonowanie szkoły na przestrzeni lat 2002-2012 1.Początki 1 września 2002 roku w powiecie starogardzkim rozpoczęła pracę nowa placówka szkolnictwa ponadgimnazjalnego oraz równolegle ponadpodstawowego. Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu powstał z połączenia dwóch szkół – Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących, który mieścił się w Starogardzie Gdańskim przy ulicy Chojnickiej, oraz Zespołu Szkół Rolniczych w Owidzu. Dyrektorem szkoły została pani Marzena Waśkowska, a wicedyrektorami: pan Ireneusz Osowicki oraz pan Jacek Hofman. Do nauki oraz ćwiczeń praktycznych wykorzystywano od pierwszego dnia nowego roku szkolnego zarówno bazę lokalową szkoły w Owidzu, jak również pracownie w budynku dawnego ZSTiO oraz zgromadzone przez obie placówki materiały dydaktyczne. Poniżej przedstawiony zostanie przegląd ważniejszych wydarzeń, które miały miejsce na terenie szkoły lub odbyły się z udziałem uczniów ZSP w Owidzu. 2.Pierwszy rok szkolny (2002 – 2003) Duże znaczenie dla kształtowania się wizerunku nowej szkoły miał rok szkolny 2002/2003, czyli pierwszy od momentu połączenia obu placówek. Wiele wydarzeń, które miały miejsce właśnie wtedy (autorstwa zarówno nauczycieli, jak i uczniów szkoły) weszło do długoletniej tradycji i realizowanych jest aż do dzisiaj. Przykładem tego niech będzie konkurs stołów bożonarodzeniowych, Olimpiada Wiedzy o Żywieniu (p. Aleksandra Hoduń, p. Marzanna Serocka), Dzień Ziemi oraz udział młodzieży w akcji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W pierwszym roku szkolnym redagowana była gazetka szkolna „Widz-Owidz”, zorganizowano Dzień Języków Obcych, a w ramach Dnia Wiosny także Dzień Europejski. Uczniowie wzięli udział w lekcjach muzealnych przygotowanych przez Galerię „A” w Starogardzie Gd.. Ponadto aktywnie uczestniczono w akcjach: I ty zostaniesz św. Mikołajem, Góra grosza i Od juniora do seniora. Uczniowie szkoły świadczyli obsługę kelnerską podczas miejskich obchodów Dni kultury francuskiej, a także kuratoryjnej uroczystości nadania stopnia awansu zawodowego nauczyciela dyplomowanego, która miała miejsce w PWSPSiG w Starogardzie Gd. Na tę uroczystość przygotowano także część artystyczną. Młodzież wzięła udział w rajdzie turystycznym na Westerplatte oraz konkursie Gorączka złota, organizowanym przez Polski Czerwony Krzyż. W szkole przeprowadzone zostało młodzieżowe referendum Unia Europejska. Młodzi głosują. Wiele działań miało charakter charytatywny. W zakresie sukcesów sportowych uczniowie osiągnęli dobre wyniki w piłce ręcznej (chłopcy i dziewczęta; nauczyciele: p. Aldona Sawicka, p. Danuta Własienko, 6

p. Rafał Pacek) i tenisie stołowym (Artur Lidziński; nauczyciel p. Justyna Szweda), a także w zawodach drużyn medyczno-sanitarnych – drugie miejsce. Za udział w Olimpiadzie Wiedzy i Umiejętności Rolniczych na szczeblu regionalnym wyróżnienia otrzymali uczniowie Katarzyna Czech oraz Wiesław Bonk . Znacznie wzbogaciła się baza sportowa. Powstała siłownia (p. Wojciech Szufrajda), boisko do piłki plażowej (p. Zenon Grabowski, p. Krzysztof Włochal i nauczyciele wychowania fizycznego) oraz pomieszczenie do gimnastyki korekcyjnej (p. Aldona Sawicka, p. Justyna Szweda). 3. Pierwsze lata (2003-2007) W kolejnych latach kontynuowano szereg przedsięwzięć, ale pojawiały się także nowe i również one stopniowo wchodziły na stałe do kalendarza imprez szkolnych. W roku szkolnym 2003/2004 miało miejsce doniosłe wydarzenie poświęcenie sztandaru szkoły. W odstępie dwóch miesięcy odbyły się dwa interesujące spotkania – pierwsze z marynarzami ORP „Czernicki”, którzy wrócili z misji pokojowej w czasie wojny w Iraku, drugie z pracownikami Muzeum Archeologicznego w Gdańsku, dotyczące grodziska w Owidzu. Trwała, nawiązana rok wcześniej, współpraca z Galerią „A”- młodzież uczestniczyła w wystawie malarstwa. Zorganizowano liczne imprezy, szkolne konkursy, przeglądy i wystawy takie jak: Dzień Ziemi, Dzień Sportu, konkurs językowy Mistrz Szkoły, szkolny konkurs piosenki czy wystawa tematyczna Zwyczaje noworoczne na Kociewiu i Zwyczaje wielkanocne na Kociewiu (p. Elwira Potocka, p. Aleksandra Knasiak) albo obchody 500. rocznicy urodzin Mikołaja Reja poprzez zorganizowanie wystawy, konkursu na temat twórczości oraz przygotowanie inscenizacji na podstawie Żywota człowieka poczciwego. Organizowano liczne wycieczki, na przykład wycieczka młodzieży do Francji, wycieczka do Trójmiasta na spektakl Romeo i Julia i na wystawę malarstwa europejskiego Transalpinum w Muzeum Narodowym (p. Danuta Stubińska). Młodzież reprezentowała szkołę na różnego rodzaju imprezach pozaszkolnych, na przykład Pomorskim Konkursie Poetyckim im. Ks. J. S. Pasierba (uczennica Natalia Wons otrzymała wyróżnienie w kategorii poezja śpiewana), współrealizowano Dzień Kociewski w ramach III Kongresu Kociewskiego czy przygotowano i zaprezentowano część artystyczną z okazji 100-lecia ZNP na szczeblu powiatowym i wojewódzkim (p. Danuta Stubińska, p. Elżbieta Piskorska, p. Bogdan Demski). W listopadzie 2005 obchodzono 60-lecie funkcjonowania obu połączonych placówek dydaktycznych – szkoły w Owidzu oraz identyczny jubileusz tzw. Chemika. W kolejnych latach sukcesy kontynuowały piłkarki ręczne, tenisiści i tenisistki stołowe - mistrzostwa powiatu w tenisie stołowym: drużynowo chłopcy I miejsce, indywidualnie: Roman Szmyt - I miejsce, Krzysztof Wałdoch - II miejsce. Odbywały się także kolejne rajdy piesze; uczniowie brali udział w Biegu Kociewskim, Szpęgawskim i Cysterskim.

W roku 2003/2004 uczniowie szkoły odnieśli sukcesy, biorąc udział w Olimpiadzie Chemicznej na poziomie wojewódzkim. Rok później uczestniczono w Olimpiadzie Ekonomicznej oraz konkursie Instytutu Pamięci Narodowej Europa Małych Ojczyzn oraz konkursach na kartkę bożonarodzeniową i szopkę noworoczną. Miał także miejsce liczny udział młodzieży w Dniu Przedsiębiorczości - szkoła uzyskała 8 miejsce /30 pod względem aktywności w województwie pomorskim (p. Bożena Gollus). Uczennica Anna Baran została wyróżniona w VI Konkursie Publicystycznym im. Edmunda Falkowskiego za pracę dotyczącą problematyki regionalnej Kociewia. W listopadzie 2004 r. Tomasz Ellert uplasował się na 19 miejscu (na 142 uczestników) w Wojewódzkim Turnieju Wiedzy Ekologicznej (nauczyciele: p. Małgorzata Tandecka, p. Zdzisław Radecki). W tym samym roku uczennice Joanna Jaworska, Monika Majkowska, Monika Roszkowska i Dominika Kleina zostały laureatkami literackiego konkursu pn. Jak rozumiesz pojęcie Europa Ojczyzn? zorganizowanego przez posłankę do Parlamentu Europejskiego, p. Annę Fotygę. W nagrodę dziewczęta pojechały na trzydniową wycieczkę do Brukseli. W maju 2006 roku ZSP w Owidzu zajął pierwsze miejsce w Mistrzostwach Drużyn Medyczno – Sanitarnych Powiatu Starogardzkiego. Rok później uczniowie szkoły uzyskali taki sam wynik ( p. Ireneusz Osowicki). Aktywni byli także wolontariusze. W grudniu 2003 roku 17 uczniów pomagało w organizacji spotkania wigilijnego dla 300 potrzebujących w hali Agro-Kociewie. W roku szkolnym 2004/2005 odbyła się zbiórka zabawek dla tczewskiego Domu Dziecka, a także akcja Góra grosza. Zorganizowana została z udziałem młodzieży szkoły obsługa kelnerska dla 1000 osób podczas spotkania wigilijnego zorganizowanego dla ludzi ubogich, a także obsługa gastronomiczno-kelnerska przygotowana dla Centrum Wolontariatu z okazji Dni Wolontariatu i obsługa gastronomiczno-kelnerska podczas konkursu wokalistów (p. Aleksandra. Hoduń, p. Marzanna Serocka). Młodzież szkoły obsługiwała także gości podczas obchodów Dni Starogardu. Kontynuowane były też akcje pomocowe, w tym opieka nad Grobem Masowym nr 8 w Miejscu Pamięci Narodowej w Lesie Szpęgawskim. W starogardzkiej Galerii „A” młodzież brała udział w lekcjach galeryjnych towarzyszących wystawie malarstwa. Aktywnie toczyło się życie kulturalne i integracyjne na trenie internatu, będącego integralną częścią ZSP w Owidzu. Świadczy o tym wyjazd do Chojnic na regionalne rozgrywki sportowe w tenisa stołowego, szachy i warcaby, gdzie wychowankowie zajęli I i II miejsca, udział w konkursie prac plastycznych i rękodzielniczych województwa pomorskiego (Monika Cześnikowska - I miejsce, Magdalena Żabińska - II miejsce), oraz klubu dyskusyjnego Newsweek. W kolejnym roku szkolnym - 2006/2007 - w ZSP w Owidzu utworzono dwie klasy czteroletniego technikum: technikum informatyczne i technikum żywienia i gospodarstwa domowego. Szkoła przystąpiła do projektu Z archeologią za pan brat dzięki współpracy ze Stowarzyszeniem Fibula ze środków pozyskanych przez nie w ramach konkursu Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności - Równać Szanse 8

2006. Biorący udział w projekcie uczniowie mogli dowiedzieć się, jak cennym zabytkiem dysponuje wieś Owidz, zapoznać z rekonstrukcją grodziska, które w przyszłości miałoby się stać atrakcją turystyczną. W czerwcu 2007 roku stowarzyszenie zorganizowało imprezę plenerową na terenie grodziska. Do pomocy również włączyli się nauczyciele i uczniowie szkoły. Ponadto odbywały się cykliczne oraz nowe imprezy i konkursy edukacyjnokulturalne, takie jak Żywa lekcja historii, wieczór poezji niemieckiej, konkurs stołów świątecznych czy akcja Sprzątanie Świata. Młodzież zdobyła I miejsce w Powiatowych Mistrzostwach Pierwszej Pomocy. Szkoła zgłoszona została również do ogólnopolskiego programu Dnia Przedsiębiorczości. Korzystano ze współpracy w zakresie oferty edukacyjnej Galerii „A”, Instytutu Pamięci Narodowej oraz repertuaru Teatru Narodowego z Wrocławia, Teatru Muzycznego i Opery Bałtyckiej. Uczniowie klas drugich i trzecich aktywnie uczestniczyli w kampanii Ty też masz wpływ na zmiany klimatu, zorganizowanej przez Komisarza Unii Europejskiej ds. Środowiska. W zakresie wolontariatu i działalności lokalnej współpracowano ze Starogardzkim Centrum Kultury podczas festiwalu Verizane. Po raz kolejny przygotowano obsługę gastronomiczno-kelnerską dla Centrum Wolontariatu z okazji Dni Wolontariatu. Uczniowie – wolontariusze pomagali przy przygotowaniu imprezy dla osób niepełnosprawnych WÓZTOK. Współpracowali ze schroniskiem dla bezdomnych zwierząt w Starogardzie Gd. w ramach Koła Przyjaciół Zwierząt Animals (p. Jacek Hofman) oraz tradycyjnie już brali udział w wigilii na rzecz ubogich i samotnych Hej kolęda, kolęda. W pierwszych latach funkcjonowania szkoły zmieniał się jej wizerunek zewnętrzny, bardzo wzbogacona też została baza dydaktyczna. Oprócz wspomnianych wyżej: siłowni, boiska do piłki plażowej oraz pomieszczenia do gimnastyki korekcyjnej, powstały także pracownie informatyczne oraz multimedialna wyposażeone ze środków Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu. Oddano do użytku salę gimnastyczną po generalnym remoncie. 4. W szkolnej ławce i…w pałacu prezydenckim (2007-2010) Od roku 2007/2008 szkoła odstąpiła od naboru do klas liceum profilowanego. Oprócz trzech klas liceum ogólnokształcącego młodzież rozpoczęła naukę w 2 klasach technikum informatycznego, klasie technikum żywienia i gospodarstwa domowego oraz nowym, zarazem jedynym w powiecie, technikum hotelarstwa (w tym ostatnim wprowadzono modułowy program nauczania). Pociągnęło to za sobą duże inwestycje w zakresie organizacji kolejnych specjalistycznych pracowni do nauczania zawodu. Dzięki darowiźnie MEN wyposażono centrum multimedialne przy bibliotece szkolnej. Również w ramach programu MEN założono w szkole monitoring. Doposażona została kuchnia i pracownia gastronomiczna. Ze środków programu edukacyjnego zakupiono sprzęt sportowy o dużej wartości. Dodatkowo wymieniono okna w salach lekcyjnych w internacie, a także zagospodarowano tereny zielone wokół szkoły. Wielkim zaszczytem i osiągnięciem był udział uczniów i opiekunki, p. Bożeny Gollus, w gali podsumowującej Dzień Przedsiębiorczości. Uroczystość miała miejsce 9

w pałacu prezydenckim w Warszawie. Tu, po raz drugi wyróżniono szkołę jako najaktywniejszą z województwa pomorskiego przy realizacji programu (uczestniczyło 378 uczniów). Równie dużym osiągnięciem był udział uczennicy Moniki Kraski w konkursie wiedzy na temat bankowości na szczeblu centralnym. Szkoła zaczęła cyklicznie przystępować i zajmować czołowe miejsca w powiatowym konkursie Szkoła XXI wieku z programem skierowanym na profilaktykę raka piersi i szyjki macicy (p. Marzena Sinicka). Z nowo wprowadzonych imprez warto wymienić szkolny konkurs ortograficzny O Złote Pióro Dyrektora. Pierwszym laureatem został uczeń Jarosław Kleina. Zorganizowano szkolny bieg na orientację oraz szereg imprez, które dawno już zagościły w kalendarzu szkoły. W mistrzostwach powiatu w piłce ręczne zarówno chłopcy jak i dziewczęta ZSP zajęli III miejsca (p. Aldona Sawicka, p. Eryk Lielbriedis) W zakresie działalności lokalnej, oprócz stałych – wymienianych wcześniej imprez czy uroczystości, trzeba wspomnieć o obsłudze wernisaży w Galerii „A”, o festynie charytatywnym zorganizowanym w parafii pw. św. Wojciecha w Starogardzie Gd. czy miejskiej imprezie z okazji Dnia Dziecka. Aktywni byli mieszkańcy internatu. Zorganizowane zostały wojewódzkie rozgrywki w pentaque, w których gospodarze zajęli pierwsze miejsce. W rozgrywkach regionalnych internatów i burs w szachy, warcaby i tenisa stołowego Maciej Osowicki zajął pierwsze i drugie miejsce, odpowiednio w szachach i warcabach. W wyniku współpracy z Urzędem Miasta w Starogardzie Gdańskim internat szkoły gościł uczestników Rewii Kawaleryjskiej, a współpraca ze Szkołą Podstawową Nr 1 w Starogardzie Gdańskim zaowocowała zakwaterowaniem 75 uczestników igrzysk młodzieżowych Samorząd szkolny poprzez organizację dyskotek zbierał pieniądze na przygotowanie imprezy dla dzieci z Domu Dziecka w Tczewie. Przeprowadzono po raz kolejny akcję Góra grosza. W kolejnym roku szkolnym kontynuowano tradycyjnie wiele imprez i form aktywności uczniowskich, w tym szkolne konkursy związane z Bożym Narodzeniem. Jak zwykle pojawiły się nowe. Trzeba tu wymienić Dzień języków obcych czy Tydzień dla oszczędzania. Szkołę odwiedził podróżnik z Gdańska, p. Michał Kochańczyk. Organizowano wyjścia do Galerii „A” i do kina Sokół w Starogardzie Gd. Młodzież uczestniczyła w przedstawieniach Teatru Narodowego z Krakowa i Wrocławia. Przygotowane zostało przedstawienie teatralne Mickiewicz humorysta, które zaprezentowano społeczności szkolnej oraz środowisku (p. Teresa Prusinowska, p. Monika Lewicka-Bierła). W powiatowych zawodach sportowych siatkarze zajęli III miejsce; w lekkiej atletyce: I miejsce w biegu na 1500 m zajął Patryk Kamiński, a II - Wojciech Myszk, w pchnięciu kulą III miejsce - Marta Osowicka. W listopadzie 2008 r. przedstawiciele szkoły wzięli udział w Gali Impuls zorganizowanej przez Narodowy Bank Polski w Galerii Porczyńskich w Warszawie, gdzie nastąpiło podsumowanie działalności Szkolnych Klubów Przedsiębiorczości 10

w roku szkolnym 2007/2008. Wręczona też została p. Bożenie Gollus nagroda i dyplom dla Najlepszego nauczyciela przedsiębiorczości województwa pomorskiego. Uczniowie mieli możliwość po raz kolejny odwiedzić pałac prezydencki z okazji podsumowania Dnia Przedsiębiorczości. Szkoła otrzymała wyróżnienie za najaktywniejszy udział w województwie pomorskim, a Natalia Osowska wyróżnienie za fotoreportaż z tego wydarzenia. Wśród kolejnych sukcesów wymienić można IV miejsce Laury Garbulskiej w finale wojewódzkiego konkursu ABC Praw Konsumenta czy I miejsce dla ZSP w Owidzu w powiatowym konkursie Szkoła XXI wieku. Uczennice Paula Piernicka i Martyna Lipska natomiast brały udział w etapie okręgowym Olimpiady Wiedzy o Żywieniu w Grudziądzu. Uczniowie szkoły uczestniczyli też w projektach edukacyjnych w ramach EFS/ECDEL oraz Przedsiębiorczy Kociewiacy. Nie zabrakło tradycyjnie aktywności wolontariuszy. 49 uczniów wzięło udział w kolejnej już edycji akcji Hej kolęda, kolęda, prężnie działało koło opieki nad zwierzętami Animals. Wraz z rozpoczęciem roku szkolnego 2009/2010 otwarte zostały dwa nowe kierunki techniczne – były to technikum ochrony środowiska i technikum geodezyjne. Ponownie nastąpiło wzbogacenie bazy szkoły o kolejne, niezbędne pomoce dydaktyczne. Ale nie tylko w ten sposób zmieniała się szkoła. Wymienione zostały okna w głównym budynku oraz internacie. Do użytku oddane zostały dwa ćwiczebne pokoje hotelowe. Nastąpił remont generalny sali 14, będącej reprezentacyjnym miejscem szkoły z wyposażeniem konferencyjnym. Gruntownie wyremontowano stołówkę szkolną, a także wyposażono salę konsumencką w stołówce i doposażono salę gimnastyczną. Tradycyjnie już odbywały się imprezy wewnątrzszkolne jak: Dzień Języków Obcych, warsztaty kreatywności Oczyma wyobraźni (pedagog, p. Marzena Sinicka), akcja Sprzątanie świata, zakorzenione już na stałe w kalendarzu szkolnym wigilie klasowe i jasełka, wystawa stołów bożonarodzeniowych i konkurs kartek świątecznych. Przez cały rok szkolny realizowany był projekt turystyczny Wędrowanie szlakiem żółtym. Zorganizowane zostały konkursy komputerowe Colin Mcrae 2.0 i Counter –Strike oraz kurs barmański. Siatkarze w mistrzostwach powiatu szkół ponadgimnazjalnych wywalczyli III miejsce. Rozwijano współpracę z Galerią „A” w Starogardzie Gd. – lekcje galeryjne w związku z kolejną wystawą malarstwa. Ponownie młodzież mogła oglądać aktorów Teatru Narodowego z Krakowa w przedstawieniu teatralnym Mity i reaktywacja, brała też udział w innym przedstawieniu teatralnym - W cyberprzestrzeni. W kolejnej edycji powiatowego konkursu Szkoła XXI wieku, uczniowie ZSP w Owidzu zajęli pierwsze miejsce, w wojewódzkim konkursie Zaproś gości do swojej miejscowości - uzyskali wyróżnienie (p. Sławomira Wierzbowska). 60 uczniów wzięło udział w akcji Hej kolęda, kolęda. Zorganizowana została impreza rekreacyjno-sportowa dla Domu Dziecka w Tczewie, mieszkańcom Domu Pomocy Społecznej w Pelplinie zaprezentowano wystawę stołów świątecznych plus obsługę konsumenta. Internat, jako jedyna tego typu placówka w powiecie, tradycyjnie gościł w swoich murach uczestników kilku dużych imprez odbywających się w regionie.

5. Kierunek – technikum (2010 – 2012…) W roku szkolnym 2010/2011 naukę w klasach pierwszych rozpoczęli już tylko przyszli technicy, wśród nich uczniowie nowego kierunku - technikum obsługi turystycznej. Zmieniał się też wizerunek samej szkoły za sprawą kolejnych remontów i udoskonaleń. Trwała komputeryzacja biblioteki, wzbogacono zasoby pomocy dydaktycznych, wyremontowano siłownię oraz część elewacji internatu. Dzięki harmonijnej współpracy z Muzeum Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim, w szkole przeprowadzono lekcje multimedialne nt. Średniowieczne grodzisko w Owidzu - historia i perspektywy oraz stworzono ekspozycję na temat przeszłości i przyszłości grodziska w Owidzu, wzbogaconą cennymi zabytkami archeologicznymi. Dalej odbywały się cykliczne imprezy szkolne, ale warto wspomnieć o innych wydarzeniach, takich jak: Marsz Pamięci z Owidza do Szpęgawska, kolejna Żywa lekcja historii, tym razem dotycząca Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej i kampanii wrześniowej 1939r., Tradycyjnie odwiedzane były Galeria „A” i kino Sokół w Starogardzie Gd. Uczniowie szkoły zaangażowani byli w obsługę spotkania dyrektorów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych, zorganizowanego przez Wydział Edukacji Starostwa Powiatowego w Starogardzie Gd. Wzięto udział w akcjach Dzień rzucania palenia i Dzień walki z rakiem piersi, przygotowano szkolenie dla młodzieży Dobre praktyki projektów młodzieżowych oraz spotkanie z przedstawicielami Stowarzyszenia Wspierającego Osoby ze Środowisk Dysfunkcyjnych Można Inaczej w celu zapoznania uczniów z zasadami pracy wolontariatu. W zakresie osiągnięć uczniów zwrócić należy uwagę na I miejsce chłopców w biegach przełajowych w powiecie i IV w województwie oraz wicemistrzostwo województwa w biegach drużynowych (Patryk Kamiński, Rafał Rynkiewicz, Mateusz Stormowski, Mateusz Berka, Martyna Kolaska – p. Janusz Nowak). W Powiatowym Turnieju Przedsiębiorczości Martyna Szulc, Martyna Stosik i Sandra Sznaza zajęły pierwsze miejsce (p. Bożena Gollus). W Olimpiadzie Wiedzy o Żywieniu Józef Wejer został finalistą etapu regionalnego, a w Olimpiadzie Umiejętności Rolniczych – żywienie człowieka – ten sam uczeń zajął miejsce VII (p. Marzanna Serocka, p. Aleksandra Hoduń). W Powiatowym Konkursie Ekologicznym Marcin Chyliński i Krystyna Głodna zdobyli drugie miejsce na podium, w IV Wojewódzkim Konkursie dla Szkół Ponadgimnazjalnych Mistrz wiedzy hotelarskiej - Kacper Rajkowski wywalczył indywidualnie V miejsce (p. Zofia Ropiak, p. Robert Dalecki). W Konkursie Wiedzy o Powiecie Starogardzkim reprezentacja naszej szkoły w składzie: Katarzyna Łytkowska, Błażej Lisakowski i Jarosław Kleina, zajęła I miejsce (p. Arkadiusz Kobierzyński). Sukcesem zakończył się także udział w ogólnopolskim konkursie Tik-Tak - podczas Wielkiej Gali Światowego Dnia Społeczeństwa Informatycznego w Warszawie nagrodzonych zostało aż 7 laureatów z Owidza (p. Tomasz Piechowski). W finale powiatowego konkursu Szkoła XXI wieku uczniowie ZSP w Owidzu ponownie zajęli pierwsze miejsce. Działalność na rzecz środowiska lokalnego przejawiała się pracą wolontariuszy podczas akcji Hej kolęda, kolęda. Tradycyjnie aktywnością wykazywali się członkowie 12

koła Animals - wycieczka do schroniska, zbiórki na rzecz zwierząt, konkurs na karmniki dla ptaków. Uczniowie tradycyjnie uczestniczyli w finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Tradycyjnie też internat gościł uczestników imprez XXIII Międzynarodowego Turnieju Piłki Siatkowej organizowanego przez PG Nr 1 w Starogardzie Gd. oraz Rewii Kawaleryjskiej. W rok szkolny 2011/2012 szkoła weszła odmieniona w dosłownym tego słowa znaczeniu - przeprowadzono inwestycję termomodernizacji budynku głównego i sali gimnastycznej oraz budynku internatu. Nasadzono wiele roślin ozdobnych, dzięki czemu wypiękniało jej otoczenie. Naukę w klasach pierwszych podjęli uczniowie na jednym z sześciu dotychczas utworzonych kierunków technicznych. Był to rok szkolny, w którym placówkę opuścili ostatni absolwenci liceum ogólnokształcącego. Był to też rok, w którym szkoła rozpoczęła realizację zadań związanych z międzynarodowym programem Comenius (koordynatorka, p. Anna Dymerska). Zaowocowało to wyjazdami młodzieży i nauczycieli do Turcji, Estonii i na Litwę. Uczniowie szkoły prezentowali tam efekty realizacji projektu ukierunkowanego na poprawę nawyków żywieniowych wśród młodych ludzi. Efekty te były także propagowane wśród pozostałych uczniów i nauczycieli oraz rodziców za pośrednictwem plakatów, strony internetowej i mediów lokalnych. Kolejnym ważnym wydarzeniem był wybór patrona Technikum w ZSP w Owidzu. Spośród kilku kandydatów społeczność szkolna zdecydowała się wybrać postać Józefa Hallera. Aktywność uczniów skupiała się wokół wielu wydarzeń i inicjatyw, wśród których wiele realizowanych już było od lat. Swoją pracę w sposób bardzo aktywny wznowił szkolny radiowęzeł, miedzy innymi informując na bieżąco o wydarzeniach z życia szkoły i sukcesach koleżanek i kolegów. Uczczono ofiary wprowadzenia stanu wojennego w Polsce podczas obchodów 30. rocznicy tego wydarzenia (p. Władysław Prabucki, p. Arkadiusz Kobierzyński, p. Leszek Farjaszewski). Uczniowie szkoły z powodzeniem wzięli udział w Konkursie Wiedzy o Unii Europejskiej Przystanek Bruksela. W mistrzostwach powiatu w tenisie stołowym dziewczęta zajęły II miejsce (p. Justyna Szweda). W koszykówce natomiast dziewczęta wywalczyły w powiecie III miejsce (p. Aldona Sawicka). Mieszkańcy internatu uczestniczyli w kolejnych rozgrywkach sportowych burs i internatów województwa pomorskiego w Chojnicach II miejsce w finałowych rozgrywkach szachowych. W kociewskim konkursie plastycznym na najciekawszą szopkę bożonarodzeniową, organizowanym przez OPP w Starogardzie, wyróżnienie otrzymali Kamila Gdaniec i Mateusz Szmidt. Wzbogacona została znacznie baza pomocy dydaktycznych. Doposażono stołówke szkolną oraz salę gimnastyczną. Na bieżąco wzbogacane były zasoby biblioteki szkolnej w książki oraz czasopisma. Uczniowie mogli korzystać z wielu wycieczek dydaktycznych, na przykład na targi tematyczne czy do zakładów realizujących działania zgodne z profilami poszczególnych typów techników. Nawiązana została bliska współpraca z nowo otwartym obiektem Grodzisko Owidz – między innymi uczniowie szkoły w czasie wolnym pomagali w sprzątaniu terenu i jako pierwsi zwiedzający mogli się zapoznać z jego walorami. Obyło się także wiele 13

wydarzeń związanych z profilaktyką prozdrowotną, profilaktyką uzależnień, przeciwdziałaniem przemocy i agresji, a także edukacją ekologiczną, czytelniczą i medialną, regionalną i patriotyczną oraz wychowaniem do życia w rodzinie. Uczniowie szkoły pod opieką nauczycieli aktywnie kontynuowali działania charytatywne, takie jak udział w wigilii dla ubogich, finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy czy pomoc dla bezdomnych zwierząt Powyższe, skrótowe omówienie najważniejszych wydarzeń z dziesięcioletniej historii Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu nie wyczerpuje bynajmniej tematu. Te dziesięć lat to przecież nie tylko konkursy, pokazy, wycieczki, różnego rodzaju akcje. To także codzienna praca kierownictwa, nauczycieli, pracowników administracji i obsługi. To także codzienna nauka kolejnych roczników uczniów, którzy z biegiem czasu zasilali grono absolwentów. To spotkania rady pedagogicznej, studniówki, egzaminy dojrzałości, a później egzaminy maturalne oraz egzaminy potwierdzające kwalifikacje zawodowe. Ta codzienna praca to w sumie 100 miesięcy nauki i nauczania, które na trwałe zintegrowały dwie różniące się społeczności szkolne, tworząc taki Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu, jakim widzimy go dzisiaj.

Rozdział IV

Wspomnienia osób związanych z ZSP w Owidzu Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu ma już 10 lat. Nie zapomnę, jak w 2002 roku przenosili do Owidza III LO znajdujące się przy tak zwanym Chemiku. Pamiętam, jak nagle zaczęły się dojazdy do szkoły PKS-em. Wbrew pozorom była to frajda. Prawie cała szkoła spotykała się na siedzeniach autobusu, bez względu na porę roku i pogodę za oknem. Ścisk, gwar i wesoła atmosfera. Kiedy rozpoczęłam naukę w III LO w Starogardzie Gdańskim, z początku żałowałam, że nie dostałam się do czerwonego (I LO) czy białego (II LO). Z czasem jednak zobaczyłam, że lepiej trafić nie mogłam. W Owidzu było inaczej, przyjazna atmosfera, z nauczycielami można było porozmawiać o wszystkim, były olimpiady i konkursy. Przede wszystkim przestrzeń, duże korytarze, sala gimnastyczna, bieżnia... Poza tym niezwykli byli nauczyciele i atmosfera, którą tworzyli. Okazało się, że to nie miejsce się liczy, a ludzie, którzy w tym miejscu przebywają. Bardzo dobrze, że pedagodzy nie ograniczali się do przekazywania wiedzy, ale przede wszystkim interesowali się uczniami. To niezwykłe, że potrafili nas zrozumieć, nasze problemy i czasami pomóc nam je rozwiązać. Rodzice zawsze mi mówili, że uczę się dla siebie. Rodzina i otoczenie zwykle mają ogromny wpływ na wybór szkoły. Dziś uważam, że to przesada. Nie skończyłam renomowanego I LO, ale przeciętne; dostałam się na studia i skończyłam je z wyróżnieniem. Nie ma to znaczenia. Jak ktoś chce się uczyć, to nauczy się bez względu na prestiż szkoły. W zdobywaniu wiedzy olbrzymią rolę odgrywają nauczyciele. W Owidzu potrafili mnie zmotywować do nauki, to była bardzo pozytywna motywacja :) i jestem im za to wdzięczna :). Po maturze próbowałam się dostać na analitykę medyczną i biologię - nie udało się. Przez kolejny rok pracowałam w sklepie, na promocjach w supermarkecie i zdobywam doświadczenie. Wreszcie zapisałam się na studia dzienne w Starogardzie. Skończyłam studia licencjackie na PWSPSiG - kierunek informatyka ekonomiczna. Studiowałam dziennie przez 3 lata, później - mając już wyższe wykształcenie - dostałam pracę w Gdańsku i wyjechałam, tam kończyłam studia, zaocznie broniąc tytuł magistra na Uniwersytecie Gdańskim - Wydział Ekonomii, kierunek biznes elektroniczny. Dziś ja, absolwentka Owidza, pracuję w Gdyni w jednym z największych banków w Polsce jako specjalista ds. sprzedaży. Podróżuję po świecie, mam swoją niezależność i marzenia... Życzę wszystkim sukcesów i właściwych wyborów w życiu, także tym, którzy zastanawiają się nad wyborem szkoły średniej. Jestem żywym dowodem na to, że wybór renomowanej i drogiej szkoły nie jest aż tak istotny. Ważna jest atmosfera w szkole i osiąganie swoich celów. Wszystkiego dobrego i powodzenia. Agnieszka Bulanda

Dostałem się do technikum chemicznego w ówczesnym Zespole Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Starogardzie Gdańskim, pomimo że wcześniej nie miałem wysokich oce z chemii. Początek nowej szkoły to przede wszystkim zawieranie nowych znajomości. Pierwsza klasa pięcioletniego technikum, same nowe twarze. Do dziś pamiętam doskonale koleżanki i kolegów. Cała klasa była zgrana, mieliśmy lepsze i gorsze dni. Nawiązywały się bliższe znajomości, rozstania ale nikt nikomu nic nie wypominał. Jeździliśmy na biwaki, wycieczki, spotykaliśmy się po zajęciach. Technikum to najlepsze lata mojego szkolnego życia. Nie byłem wybitnym uczniem, ale moi obecni koledzy (a dawni nauczyciele) twierdzą, że się starałem i udawało mi się. W czasie szkoły średniej pierwszy raz w życiu byłem w prawdziwym teatrze! Pamiętam jak prof. Urszula Chęć, moja polonistka, powiedziała, że będzie zbierać grupę, by pojechać do teatru na Hamleta. Starałem się na lekcji języka polskiego zabłysnąć przed nauczycielką, a ona w efekcie dała mi możliwość dołączenia do grupy. W teatrze było super. Nigdy nie myślałem, że mi się spodoba, bo jechałem z myślą, że trzeba zobaczyć jak to jest, a okazało się, że po pierwszych minutach sztuki nie mogłem się oderwać od scenicznej rzeczywistości. Był to zupełnie inny świat i jestem niesamowicie wdzięczy, że szkoła dała mi możliwość poznania i obcowania w tym świecie. W kolejnych latach okazało się, że nawet taki przeciętniak jak ja może się dobrze przygotować do zajęć, jeśli się przyłoży. Ze średniaka stałem się „lepszym średniakiem” do tego stopnia, że na przedmiocie obliczenia chemiczne część obliczeń robiłem w głowie i dostawałem jedynki z kartkówek, bo profesor myślała, że ściągnąłem… musiałem pisać wszystko, by mi uwierzyła, nic w pamięci, ale dzięki temu teraz nie mam żadnego problemu z zadaniami z niewiadomą, przeliczaniem stężeń czy porównywaniem procentów. Szkoła uczyła nas nie tylko, jak rozwiązywać zadania, ale dawała możliwość, by większość tej wiedzy nauczyć się wykorzystywać w życiu. Nie zapomnę profesora Władysława Prabuckiego, który do tego stopnia rozbudził we mnie pęd do historii, że chciałem zdawać historię na maturze. Wspominając, nie mogę też pominąć naszych wychowczyń: prof. Danuty Baski oraz prof. Juliety Skrzypczak. Dużo również zawdzięczam nauce matematyki. Prof. Beata Kamińska nauczyła nas, że znać wzory to jedno, ale rozwiązanie zadania wymaga prawdziwego myślenia, a nie automatyki. Pokazała nam, że od tego, jak pracujemy, zależy nasza przyszłość, że wytrwała praca przyniesie oczekiwane konsekwencje. Prof. Tomasz Piechowski z kolei pokazał nam, że „naściel” to nie ten, który tylko czeka, by wstawiać jedynki, ale to przede wszystkim człowiek i że to właśnie jemu zależy, byśmy zaczęli kreatywnie i otwarcie myśleć. Dowiódł, że fizyka to nie treść podręcznika, tylko wszystko dookoła nas. Prof. Małgorzata Tandecka nauczyła nas, jak się uczyć, by zrozumieć, a nie zakuwać, bo w końcu byliśmy w technikum i trzeba rozumieć, czego się uczy.

Pamiętam także prof. Marzenę Waśkowską, ówczesnego pedagoga szkolnego, a potem dyrektora. Profesora Romana Kotowskiego, nauczyciela wychowania fizycznego – na te zajęcia autentycznie chcieliśmy chodzić i teraz mi ich brakuje. Na myśl przychodzi mi wielu nauczycieli i przepraszam, że nie wymieniam wszystkich. Większość wiedzy wyniesionej ze szkoły nie przydała mi się zaraz po jej ukończeniu, ale z biegiem miesięcy i lat zacząłem zauważać, że wszystko się rzeczywiście przydaje i można to wykorzystać w taki albo inny sposób. Ważnym wydarzeniem był moment połączenia szkół. Zespół Szkół Rolniczych połączył się z Zespołem Szkół Technicznych i Ogólnokształcących, dając Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu. Jako uczniowie baliśmy się tego połączenia, bo wiązało się to z nowym środowiskiem, nauczycielami, kolegami, a my byliśmy w piątej, ostatniej klasie, przed nami matura, Jednak okazało się, że nie taki diabeł straszny. Nauczyciele z w Owidzu okazali się nie gorsi od tych, których już znaliśmy. WOS prowadził prof. Rafał Pacek - nikt tak nie rozwijał tematu jak on. Zmieniła nam się polonistka - z prof. Agnieszką Sierocką tak dobrze nam się pracowało, że momentami prosiła nas, byśmy już przestali drążyć jakiś temat. Większość naszych nauczycieli z ZSTiO przeszło z nami do nowej szkoły. Było wiele zmian, ale nie były to zmiany na gorsze. Trudem był jedynie dojazd do szkoły, bo przez poprzednie cztery lata nie trzeba było dojeżdżać autobusem, ale i to dało się znieść. Niezapomnianym wydarzeniem była studniówka i przygotowania do niej. To my, klasy maturalne, stroiliśmy salę do zabawy. Z kartonów zbudowaliśmy zamek obejmujący całą scenę, pomalowaliśmy go tak, by wyglądał jak prawdziwy zamek z kamienia. Zrobiliśmy ogromnego smoka i masę innych klimatycznych dekoracji. Sama zabawa była doskonała i pozostanie na zawsze w pamięci. Tego wszystkiego oraz dużo więcej, o czy nie wspomniałem, mogłem doświadczyć tylko dzięki szkole średniej. Nie oddałbym tamtych lat za żadne skarby świata. Nauczyciele z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nauczyli nas wiele, ale przede wszystkim tego, że ani wiedzą, ani umiejętnościami nie ustępujemy nikomu z innych szkół, a w wielu aspektach ich przewyższamy i teraz, jako nauczyciel w szkole, którą kończyłem dziewięć lat temu, staram się uczyć według tej samej dewizy. Adam Ukleja

„Szkoła powinna dążyć do tego, by młody człowiek opuszczał ją jako harmonijna osobowość, a nie jako specjalista.” Albert Einstein

Czuję się zaszczycona, że mogę zostawić swój ślad podczas obchodów 10-lecia naszej szkoły. Ma to dla mnie szczególne znaczenie, gdyż nigdy wcześniej nie miałam sposobności, by przekazać swoją ogromną wdzięczność i szacunek tym, którzy towarzyszyli mi w drodze ku dorosłości. Gdyby ktoś zapytał mnie o najpiękniejszy dotychczas okres w moim życiu, bez wahania odpowiedziałabym: LICEUM ! Nie tyle sam budynek czy przedmioty, ale bardzo pozytywni ludzie, których miałam przyjemność poznać. Wnieśli w moje życie całe mnóstwo radości i dobrych wspomnień. Wspomnienia te wracają po latach z niesłabnącym sentymentem, dostrzegam też, że pamięta się tak urozmaicone sytuacje, że nie wiadomo, od czego zacząć. Może rozpocznę od tego, co uczniowie lubią najbardziej – przerwa. Co się z tym wiąże, tłumy biegnące do sklepiku szkolnego, przepychanki, kombinacje, by być pierwszym, by zdążyć przed dzwonkiem na kolejną lekcję zaopatrzyć się w baton lub sok. Niektórzy specjalnie wychodzili z lekcji pięć minut wcześniej, pod pretekstem skorzystania z toalety. Czasami też kupowało się na tzw. krechę, czyli zeszyt. Tak, to były czasy! Mój uśmiech wzbudza też po latach ustawianie się w kilometrowej kolejce do szatni i podawanie swojego numerka komuś, kto stał bliżej, by jak najszybciej dostać się „na wolność”. Nie można przy tej okazji nie wspomnieć o wspaniałych paniach szatniarkach, które były dla mnie kimś pomiędzy dobrymi ciociami a wzorowymi pracownicami. Można było zawsze liczyć na ich wsparcie oraz zrozumienie. Podczas tych trzech lat przeżyłam mnóstwo różnych chwil. Każda z nich inaczej na mnie oddziałuje, ale żadnej nie żałuję. Najmilej wspominam niepowtarzalną atmosferę, która panowała w szkole, te wszystkie beztroskie momenty, które wniosły mnóstwo bogactwa w moje życie. Wszystko dlatego, że większość czasu poświęcałam działalności artystycznej, biorąc udział w różnych konkursach, zawodach, apelach czy reprezentując szkołę na występach chóru. To wszystko pozwoliło mi się sprawdzić i sprecyzować kierunek moich dalszych zainteresowań. Nie byłoby jednak szkoły bez uczniów i nauczycieli. Każdy z moich „belfrów” zajmuje szczególne miejsce w mojej pamięci i kojarzy mi się z innym wydarzeniem i cechą charakteru. Nigdy nie zapomnę wspaniałej „szefowej” – naszej wychowawczyni – pani Danuty Stubińskiej, która trzymała dyscyplinę na lekcjach j.polskiego, WOK-u, godziny wychowawczej, a także podczas przerw. Do dziś zawdzięczam jej umiejętność precyzyjnego formułowania myśli oraz pokorę, której się dzięki niej nauczyłam. Pani Monice Sosnowskiej i jej wspaniałemu podejściu i wyrozumiałości zawdzięczam to, że choć na początku nie mogłam przekonać się do języka francuskiego, to z czasem te lekcje stały się dla mnie taką przyjemnością, że nie miałam ochoty wstać i wyjść z sali, gdy dzwonił dzwonek. Zapałałam ogromną miłością do podróżowania i poznawania języków obcych.

Może to niektórych zaskoczy, lecz najmilej wspominam lekcje religii. Atmosfera mistycyzmu bardzo mi się udzielała, zwłaszcza wiosną. Były to zajęcia tak różne od innych, na których starano się nam wpoić czysto empiryczną wiedzę. Zajęcia z panem Leszkiem Farjaszewskim relaksowały, skłaniały do zadumy – zwłaszcza przygrywki na gitarze i śpiew. Do dziś bardzo cenię sobie lekcje biologii u pani Małgorzaty Tandeckiej, która nauczyła mnie nie tylko o workach powietrznych u ptaków, lecz przede wszystkim tego, jak myśleć, a nie wkuwać na pamięć. Pedagogiem, który w pełni zasługuje na to miano, był także pełen pasji i zaangażowania pan Zenon Grabowski. Skutecznie wtłaczał nam do głów na lekcjach przysposobienia obronnego wiedzę od budowy ciągnika po działanie broni. Lekcje pierwszej pomocy również zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Pan Rafał Pacek natomiast nauczył mnie dyscypliny. Na jego lekcje wiedzy o społeczeństwie trzeba było być bezwzględnie przygotowanym. To było niesamowicie ciekawe doświadczenie. Do dziś mam nawyk przeglądania prasy i wyłapywania najciekawszych informacji - z tego względu, że na lekcje WOS-u trzeba było przygotowywać tzw . prasówki. Kolejne moje wspomnienie dotyczą zajęć w „chemiku”, gdzie nauczyciele mówili do nas z podestu, a my czuliśmy się jak w sądzie. To było niezwykłe miejsce, gdzie na środowych lekcjach unosił się zapach probówek i sprzętów doświadczalnych. Drugim niezapomnianym budynkiem był tzw. internat, gdzie doskwierał nam brak dzwonka, brak ogrzewania i mnóstwo radochy z powodu zajęć w kurtkach i pilnowania czasu do końca lekcji. To tylko nikła część moich wspomnień, mogłabym pisać i pisać… Najbardziej w pamięć wbiły mi się przeżycia z klasy maturalnej. Te przemyślenia, ten stres… wspaniała studniówka, która zintegrowała i zbliżyła nawet tych, którzy tego nie podejrzewali. Tak, nasza szkoła miała niezwykły klimat. Kojarzy mi się z marzeniami, planami, energią, zapałem, radością. Dużo mogłabym pisać o ZSP w Owidzu, ale słowa nie są w stanie oddać moich przeżyć, wzruszeń i tęsknoty za tym czasem. Dla mnie liceum to nie miejsce. To wydarzenia i osoby, które los złączył ze mną w tym samym miejscu i czasie. To cierpliwi i ambitni nauczyciele, którzy pomogli mi w rozwoju, przygotowali do życia. Dzięki nim w dużej mierze jestem teraz tym, kim jestem. Jako absolwentka ‘International School of Costume and Fashion Design’pracuję w zawodzie kostiumografa . Dodatkowo biorę udział w wielu castingach filmowych i reklamowych, a także planuję wyjazd do szkoły filmowej w Madrycie. Gdybym trafiła do innego liceum.., na innych ludzi.., być może byłabym teraz w zupełnie innym momencie swojego życia. Wiem jednak, że wszystko jest tak, jak powinno być. Bardzo dziękuję wszystkim razem i każdemu z osobna, kto przyczynił się do mojego rozwoju! Hanna Zygmunt

Na początku tego krótkiego listu chciałbym podkreślić, że jestem równie zaskoczony, co wzruszony, ze poproszono mnie o napisanie paru zdań na temat moich wspomnień związanych z nasza szkołą, a mianowicie Zespołem Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu. Fakt, że chodziłem do klasy humanistycznej, nie czyni ze mnie poety (zresztą nigdy nie należałem do osób mających „lekkie-pióro”), jednak myślę, że do tego, co chcę przekazać, nie trzeba być literatem. Myślę, że zarówno dla nas – uczniów, jak i nauczycieli cała reforma była wielką niewiadomą. Wszyscy nie tyle obawiali się, co zastanawiali, jak będzie wyglądała nauka materiału, na który wcześniej były przeznaczone cztery lata. Z perspektywy czasu spokojnie mogę powiedzieć, że obawy te były bezpodstawne. Nie jest to zwykła, „wymuszona chwilą” kurtuazja, lecz słowa, które mają mocne uzasadnienie. Świadczy o tym fakt, że miałem możliwość studiowania na niemieckiej uczelni oraz to, że udało mi sie połączyć moją motoryzacyjną pasję z dzieciństwa z karierą zawodową. W tym momencie szczególne słowa uznania kieruję do mojej nauczycielki języka niemieckiego, Pani Eweliny Hejenkowskiej, która była w stanie na tyle mnie przygotować językowo, że nie miałem obaw przed kontynuacją nauki za granicą. Pobyt w innym kraju, a właściwie to, jak sobie w nim radzę, uświadomił mi, że opuszczając mury tego budynku, byłem dobrze przygotowany do wejścia w dorosłość. Moje doświadczenia na płaszczyźnie zawodowej dopiero sie zaczynają, jednak to, co do tej przeżyłem, daje mi ogromną satysfakcję i pozwala stawiać sobie nowe cele - zarówno naukowe, jak i zawodowe. Myślę, że właśnie do tego przygotowała mnie nasza szkoła. To w niej musiałem podejmować swoje pierwsze, trudne decyzje, które, jak sie teraz okazuje, były bardzo trafne. Pisząc ten list chciałbym podkreślić, ze nie jestem „głosem uczniowskiej braci”, lecz piszę jako Mateusz Radecki – jeden z pierwszych absolwentów naszej nowej szkoły, który jest wdzięczny gronu pedagogicznemu za to, do czego doszedł do tej pory i również za to, co przede mną. Piszę tak, ponieważ mam jasno określone plany na przyszłość i wiem, że przy odrobinie ciężkiej pracy i wysiłku, którego nauczyłem się tutaj, osiągnę to, co zamierzyłem. Mam nadzieję, że przy okazji kolejnego jubileuszu – piętnasto– czy też dwudziestolecia szkoły będę mógł osobiście podziękować nauczycielom za to, jak wielką pracę wykonali, za to, że wkładali swoje serce, poświęcali swój czas i przede wszystkim za to, że ukierunkowali mnie jako młodego człowieka. Mateusz Radecki

ROZDZIAŁ V

Album wspomnień Dzień Ziemi

Marsz na orientacjÄ&#x2122;

Szkoła na co dzień

UroczystoĹ&#x203A;ci

Wycieczki

ROZDZIAŁ VI

Uczymy pomagać innym Uczymy, jak tworzyć klimat zaufania, współpracy i współodpowiedzialności za siebie i innych Uczniowie szkoły ponadgimnazjalnej to jednostki w dużej mierze już ukształtowane. Relacje rodzinne, stosunek do świata czy osobiste wartości to efekt przede wszystkim pracy rodziców oraz nauczycieli, środowiska lokalnego czy rówieśników, z którymi młody człowiek spotkał się w latach wcześniejszych. Naszym zadaniem jest więc wykorzystanie potencjału, z jakim młodzi ludzie przychodzą do szkoły oraz wskazanie dalszych możliwości rozwoju. Zależy nam na kształtowaniu dojrzałych osobowości, posiadających zdolność rozumienia siebie i innych, z jasną i jednoczącą filozofią świata, a jednocześnie elastycznych światopoglądowo, przestrzegających norm i zasad społecznych oraz pełnych szacunku i wrażliwości na drugiego człowieka. Bo „w wychowaniu chodzi właśnie o to, ażeby człowiek stawał się coraz bardziej człowiekiem, o to, ażeby bardziej był, a nie tylko więcej miał, aby więc poprzez wszystko, co ma, co posiada, umiał bardziej i pełniej być człowiekiem, to znaczy, ażeby również umiał bardziej być nie tylko z drugim, ale i dla drugich” (Jan Paweł II). Dotychczasowe doświadczenia pokazują, że uczniowie naszej szkoły bardzo chętnie angażują się w działania na rzecz potrzebujących. W szkole funkcjonuje klub wolontariusza, który ściśle współpracuje ze Stowarzyszeniem Wspomagającym Osoby ze Środowisk Dysfunkcyjnych Można Inaczej w Starogardzie Gdańskim. Młodzież angażuje się w cykliczne akcje, takie jak np. Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy, Wigilia dla ubogich i samotnych Hej kolęda, kolęda, Dzień Dziecka w Domu Dziecka w Tczewie oraz w akcje okolicznościowe, jak zbiórka nakrętek, żywności czy odzieży.

Współcześnie coraz częściej można spotkać się z poglądem, że młodzież skupiona jest na sobie, na tym co „tu i teraz”, na własnej przyjemności i dobrobycie. Nie wybiega daleko w przyszłość. Bezpośredni kontakt z młodymi ludźmi i dotychczasowe doświadczenia pokazują coś zupełnie przeciwnego. Jednym z zadań, jakie stawiamy sobie jako szkoła, jest propagowanie zdrowych przyzwyczajeń i zachęcanie do dbałości o dobrą jakość życia w przyszłości. Zadanie to realizujemy podejmując wiele, wynikających m.in. ze szkolonego programu profilaktyki, inicjatyw. Nierzadko inicjatorami i autorami tych działań są właśnie sami uczniowie naszej szkoły. Za przykład mogą posłużyć choćby takie inicjatywy, jak projekt Q-zdrówq, współfinansowany ze środków Unii Europejskiej, realizowany z ramienia Komendy Hufca ZHP w Starogardzie Gdańskim. Celem tej inicjatywy było wyłonienie liderów zdrowia spośród uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Uczniowie naszej szkoły wykazali się wyjątkowym zaangażowaniem w realizację projektu, a umiejętności zdobyte w czasie jego trwania wykorzystują do dnia dzisiejszego. Działania na zasadzie „peer education” cieszą się dużym zainteresowaniem naszych uczniów, czego dowodem niech będzie choćby projekt „Pozytyw-nie. Od świadomości do odpowiedzialności”, realizowany w ramach Powiatowego Konkursu Szkoła XXI wieku. Kilka młodych osób poświęciło swój czas na zdobycie wiedzy i umiejętności z zakresu profilaktyki HIV i AIDS, którą później postanowiło przekazać swoim koleżankom i kolegom. Inicjatywy tego typu są szczególnie godne uwagi. Dowodzą bowiem, że młodzież naszej szkoły nie tylko wykazuje się dojrzałością, kreatywnością i bezinteresownością, ale także pokazuje, że w „egoistycznonarcystycznej rzeczywistości” XXI wieku możemy znaleźć jednostki przepełnione altruizmem, odpowiedzialne za siebie i innych. W naszej szkole staramy się rozwijać samorządność uczniowską, dając młodzieży szansę na świadome i dojrzałe uczestnictwo w życiu szkoły czy społeczności lokalnej. Uczymy uczniów odpowiedzialności za siebie i innych. Z roku na rok wzrasta zainteresowanie młodzieży działalnością Szkolnej Rady Młodzieżowej, która daje prawo uczniom do 28

aktywności, tak w szkole, jak i poza nią. Młodzi znają swoje prawa i coraz chętniej z nich korzystają, odpowiadając w ten sposób na potrzeby swoich koleżanek i kolegów i dbając o ich zaspokojenie (więcej na stronie www.zspowidz.pl w zakładce Szkolna Rada Młodzieżowa). Czego wiec potrzeba młodemu człowiekowi do osiągnięcia sukcesu? Bez wątpienia ukierunkowania, podpowiedzi oraz otuchy i wiary w swoje możliwości. Nie da się ukryć, że to przede wszystkim rodzic jest podstawą i podporą w życiu człowieka, który stoi u progu dorosłości. Jako szkoła staramy się pamiętać o tym, że to także pole do działania dla nas samych, bowiem naszym zadaniem jest wspieranie rodzica w trudach wychowania. Tak więc każdego dnia motywujemy, doceniamy, wspieramy i cieszymy się z osiągnięć naszych uczniów, mając świadomość, że to oni już niedługo staną się w pełni odpowiedzialni za otaczający nas świat. Marzena Sinicka

Rozdział VII

Uczymy współzawodnictwa W dzisiejszym skomercjalizowanym świecie, w którym telewizja i komputer zabierają większość wolnego czasu młodzieży, trudno jest młodych ludzi zachęcić do aktywnego trybu życia. Dlatego głównym zadaniem nauczycieli wychowania fizycznego w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu stało się takie organizowanie zajęć wychowania fizycznego, aby były one atrakcyjne dla uczniów. Wydaje się, że te starania zakończyły się sukcesem. Oprócz gier zespołowych, lekkiej atletyki i innych planowych działów wychowania fizycznego, coraz częściej pojawiają się zajęcia na siłowni, zajęcia fitness, czy zimowe wyjścia na sanki. Przez cały rok trwa rywalizacja międzyklasowa w różnych grach zespołowych. Raz w roku dobywa się Dzień Sportu, podczas którego oprócz rywalizacji między sobą, młodzież ma szansę zmierzyć się w meczu siatkówki lub piłki nożnej z nauczycielami i wielką szansę, żeby chociaż raz w roku, z wielką satysfakcją, rywalizację tę rozstrzygnąć na swoją korzyść. Atrakcyjność zajęć wychowania fizycznego podnosi coraz lepsza baza sportowa. Wyremontowana sala gimnastyczna, z kompletnym zapleczem sanitarnym (szatnie, prysznice), dobrze wyposażona siłownia, corocznie odnawiany i uzupełniany o sprzęt kompleks boisk, czy też zupełnie świeży nabytek, czyli salka do fitness, powodują, że młodzież coraz rzadziej przynosi zwolnienia lekarskie, zaczyna dbać o figurę i zdrowie fizyczne. Wuefiści z Owidza sami stają się wzorem do naśladowania, uprawiając różne dyscypliny sportowe. Niewątpliwe sukcesy w zachęcaniu całej społeczności szkolnej do uprawiania sportu to nie wszystko, czym mogą poszczycić się nauczyciele wychowania fizycznego z ZSP w Owidzu. Profesjonalne oko fachowców potrafi wyłowić z grupy uczniów niewątpliwe talenty, które odnoszą sukcesy w zawodach międzyszkolnych, zarówno w powiecie, jak i na arenie wojewódzkiej. Głośno w województwie o grupie biegaczy prowadzonej przez wieloletniego trenera lekkiej atletyki, p. Janusza Nowaka. Co roku ten pasjonat sportu potrafi przygotować grupę młodych ludzi, którzy mimo iż wcześniej nie uprawiali wyczynowo biegów, odnoszą sukcesy w rywalizacji 30

z rówieśnikami z województwa pomorskiego. Prześledźmy chociażby ostatnie dwa lata: I miejsce i Puchar RWLZS w Otwartych Wojewódzkich Biegach Przełajowych w Smętowie w kategorii szkół ponadgimnazjalnych, IV miejsce w finale wojewódzkim w kategorii chłopców w Sztafetowych Biegach Przełajowych w Garczynie w 2010 r., II miejsce chłopców w klasyfikacji drużynowej finału wojewódzkiego w Indywidualnych Biegach Przełajowych w Człuchowie w 2011 r., I miejsce chłopców w klasyfikacji drużynowej, finał wojewódzki w Sztumie w 2012 r. Do sukcesów drużynowych dochodzą te indywidualne. Podopieczni p. Janusza Nowaka byli finalistami mistrzostw Makroregionu Pomorskiego i Mistrzostw Polski w Biegach Przełajowych i w lekkiej atletyce. Zajmowali czołowe miejsca na podium w ogólnopolskich biegach ulicznych w kategorii młodzieżowej w Gdyni, Gdańsku, Bydgoszczy, Sztumie i w starogardzkich Biegach: Szpęgawskim i Kociewskim. W tych dwóch ostatnich, jeśli chodzi o masowość, młodzież z Owidza zajmuje miejsce w czołówce. Głównie sukcesy biegaczy uplasowały Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych na drugim miejscu w powiecie starogardzkim oraz 16 w województwie pomorskim na 119 sklasyfikowanych szkół w 2012 r. Patryk Kamiński, Rafał Rynkiewicz, Maciej Myszk, Martyna Kolaska, Mateusz Stormowski - warto te nazwiska zapamiętać, ich kariery sportowe powinny się rozwijać i być może jeszcze o ich sukcesach nie raz usłyszymy.

ROZDZIAŁ VIII

Uczymy przedsiębiorczości W czasie spotkań w gimnazjach z rodzicami uczniów klas III, podczas których informujemy o ofercie edukacyjnej naszej szkoły, oraz rozmów przy rekrutacji do klas pierwszych, zwróciłam uwagę na to, że decyzje absolwentów gimnazjów o wyborze kierunku dalszego kształcenia nie zawsze są zgodne z ich planami zawodowymi. Stało się to przesłanką do działań w zakresie edukacji prozawodowej, gdzie oprócz tematyki związanej z realizacją programu nauczania podstaw przedsiębiorczości, organizowania spotkań z przedstawicielami różnych zawodów i wycieczek do różnych zakładów pracy oraz poświęceniu tym zagadnieniom godzin wychowawczych, od 2003 roku (I edycja) tradycją szkoły stał się udział naszych uczniów w ogólnopolskim programie DZIEŃ PRZEDSIĘBIORCZOŚCI. W ten sposób przez siedem kolejnych lat zaangażowałam się w zadania szkolnego koordynatora Dnia Przedsiębiorczości. Mimo ogromu pracy udział w ww. programie daje mi dużo satysfakcji, uczniom wiele zadowolenia z możliwości skonfrontowania swoich wyobrażeń o danym zawodzie z rzeczywistym jej obrazem i weryfikowania swoich planów zawodowych. Przedstawiciele firm, w których uczniowie odbywają „jednodniowe praktyki”, nie szczędzą pochwał pod adresem naszych uczniów, co nas - nauczycieli - napawa dumą. Organizatorem ww. programu jest Fundacja Młodzieżowej Przedsiębiorczości, a patronat pełni Prezydent Rzeczypospolitej. Zwieńczeniem sukcesu było zaproszenie do udziału w Gali Przedsiębiorczości, która odbywa się co roku w Pałacu Prezydenckim w Warszawie. Podczas tej uroczystości odebraliśmy dyplom i statuetkę dla najaktywniejszej szkoły województwa pomorskiego, biorącej udział w Dniu Przedsiębiorczości. Poza tym byliśmy zaproszeni na uroczysty bankiet i zwiedzanie z przewodnikiem pomieszczeń pałacu, w tym również kaplicy , w której pamiątkowa tablica przypomina o pobycie w tym miejscu naszego papieża, bł. Jana Pawła II . Równie duże wrażenie wywarło na mnie wyczytanie naszej szkoły (jako jedynej z województwa pomorskiego) w gronie najaktywniejszych szkół z całej Polski. Wiele 32

osób, w tym również wręczający statuetkę - dopytywali, w pobliżu jakiego miasta leży Owidz. Trzykrotnie uczestniczyliśmy w Gali Przedsiębiorczości jako najaktywniejsza szkoła województwa pomorskiego Ten zaszczytny tytuł zdobyliśmy po raz pierwszy w roku 2006, gdy 415 uczniów naszej szkoły realizowało program w 73 różnych zakładach pracy. Dodatkowo w 2008 roku uczennica naszej szkoły - Natalia Osowska, znalazła się w gronie trzech laureatów wyróżnionych w konkursie na Najlepszy Fotoreportaż z Dnia Przedsiębiorczości i podczas gali odbierała w Pałacu Prezydenckim nagrodę . Nasz sukces zmotywował do udziału w programie wiele szkół naszego powiatu, którym życzymy podobnych sukcesów i przeżyć. Nie byłoby to możliwe, gdyby nie współpraca grona pedagogicznego naszej szkoły, pomoc i życzliwość rodziców naszych uczniów oraz pomoc i otwarcie na potrzeby naszej szkoły dyrekcji i pracowników zakładów pracy, w których nasi uczniowie realizowali program Dzień Przedsiębiorczości. Trudno wszystkie wymienić, ale nie będzie przesadą kolejny raz wszystkim serdecznie podziękować i wymienić tych, którzy przyjęli największą liczbę naszych uczniów: Oddział BGŻ Starogard Gdański Oddział Banku Spółdzielczego Starogard Gdański Powiatowa Staż Pożarna Starogard Gdański Komenda Powiatowa Policji Starogard Gdański Szkoła Podstawowa nr4 z Oddziałami Integracyjnymi Starogard Gdański Urząd Gminy Starogard Gdański Urząd Miasta Starogard Gdański Urząd Gminy Zblewo REFLEX Zakład Usług Szklarskich Kokoszkowy Kwiaciarnia Wicik Tomasz Starogard Gdański Dom Opieki Społecznej Szpęgawsk Ognisko Pracy Pozaszkolnej Starogard Gdański SCK Starogard Gdański 33

GLASPOL Starogard Gdański FAMOS Starogard Gdański Hotel REN Starogard Gdański SPA & RESORT VELAVES Władysławowo W 2005 roku program Dzień Przedsiębiorczości uzyskał I miejsce w konkursie na najlepszą inicjatywę obywatelską PRO PUBLICO BONO w kategorii inicjatyw obywatelskich. Szkoły biorące udział w Dniu Przedsiębiorczości uzyskały tytuł SZKOŁA Z PASJĄ, na co - po uczestnictwie w programie od pierwszej edycji i uzyskanych wyróżnieniach - nasza szkoła w pełni zasługuje. Bożena Gollus

ROZDZIAŁ IX

Uczymy się integrować W procesie wychowywania młodego pokolenia bardzo ważne jest zagadnienie integracji. Poprzez poznawanie innych kultur, języków, obyczajów czy też religii wzbogacamy siebie samych. Dzięki działaniom integracyjnym podjętym już w okresie szkolnym, łatwiej będzie nam współżyć w ramach wielkiej rodziny europejskich narodów. Nasza szkoła posiada duży wkład we wspomniane wyżej procesy integracyjne. Dzieje się tak między innymi za sprawą programu Comenius, w który bardzo aktywnie zaangażowała się nasza szkolna społeczność. Myślę, że wielu czytelników słyszało już o tym programie, dlatego od razu przejdę do konkretnych informacji na jego temat i do naszych działań z nim związanych. TYTUŁ PROJEKTU: Healthy food and eating habits in teenagers' education-Zdrowa żywność i nawyki żywieniowe w edukacji młodzieży (oryginalny tytuł projektu jest anglojęzyczny, ponieważ język angielski jest językiem wspólnym dla wszystkim partnerów uczestniczących w projekcie) TYP PROJEKTU: Wielostronny partnerski projekt dla szkół COMENIUS( tzn. że uczestniczy w nim aż 5 szkół z różnych krajów, tj. Estonii, Litwy, Rumunii, Turcji i Polski) CZAS TRWANIA PROJEKTU: 08.2011- 06.2013 MINIMALNA LICZBA MOBILNOŚCI : 24 ( 1 mobilność = 1 osoba, nauczyciel lub uczeń, który wyjedzie za granicę w trakcie realizacji projektu, 24 mobilności oznaczają, że w trakcie dwóch lat trwania projektu z ZSP w Owidzu 24 osoby (minimalnie) muszą uczestniczyć w wymianach zagranicznych ze szkołami partnerskimi, dzięki funduszom otrzymanym z Agencji Narodowej) WIZYTY ROBOCZE ODBYTE W KRAJACH PARTNERSKICH I LICZBA UCZESTNICZĄCYCH W NICH OSÓB: 35

Turcja (24-30.10.2011) - 6 osób Litwa (01-09.03.2011) - 8 osób Estonia (27.05-04.06.2012) - 12 osób LICZBA UCZNIÓW AKTYWNIE DZIAŁAJĄCYCH W PROJEKCIE: 40 (i więcej - do wielu zadań włączają się całe klasy wraz z wychowawcami) LICZBA NAUCZYCIELI AKTYWNIE DZIAŁAJĄCYCH W PROJEKCJI: 13 (i więcej - oprócz stałego grona nauczycieli uczestniczących we wszystkich spotkaniach KLUBU COMENIUS i w mobilnościach, wielu angażuje się do kolejno wykonywanych zadań wg potrzeb, umiejętności i możliwości) DOTYCHCZASOWE OSIĄGNIĘCIA I WYTWORZONE PRODUKTY: - filmy i prezentacje dotyczące polskich tradycji i obyczajów, z uwzględnieniem kolejnych pór roku oraz nawyków żywieniowych, - ankieta dotycząca nawyków żywieniowych uczniów, w wersji ujednoliconej dla wszystkich krajów partnerskich, która została już raz przeprowadzona w każdej ze szkół w celu zbadania aktualnych zwyczajów młodzieży i opracowania strategii służących ich ulepszeniu, - logo projektu, - filmy prezentujące wyczyny kulinarne uczniów naszej szkoły, z uwzględnieniem menu na jeden jesienny, zimowy, wiosenny i letni dzień, - broszura na temat zdrowego stylu życia, - słownik kulinarny tłumaczony na 5 języków projektu, - kalendarz na rok 2011/12 tłumaczony na 5 języków projektu, - artykuły dla lokalnych gazet, stron internetowych oraz audycje w Radiu Głos, zawierające relacje i wrażenia przedstawione zarówno przez uczniów, jak i nauczycieli, po każdej z wizyt w krajach partnerskich projektu, - prezentacja dotycząca systemu szkolnictwa w Polsce, - kronika zawierająca zdjęcia, komentarze i wpisy uczestników projektu, - zakładka „COMENIUS” na stronie internetowej szkoły www.zspowidz.pl, na którą oczywiście gorąco zapraszam wszystkich, którzy chcieliby poznać więcej szczegółów dotyczących udziału naszej placówki w tym projekcie, tj. zobaczyć zdjęcia z przebiegu wizyt roboczych w kolejnych krajach partnerskich czy też wytworzone produkty - wyposażenie pracowni projektu w laptopa, tablicę multimedialną, kamerę i drukarkę (sfinansowane ze środków otrzymanych na realizację projektu) oraz liczne gazetki na terenie szkoły,

Skoro już udało mi się zaprezentować w ogromnym skrócie podstawowe informacje na temat projektu w ZSP Owidz, to wypadałoby teraz wspomnieć co nieco o początkach projektu… Pomysł na uczestnictwo w projekcie narodził się kilka lat temu, podczas szkolenia dla nauczycieli języka angielskiego w Anglii, w którym uczestniczyłam wraz z nauczycielami z innych krajów. Wtedy jeszcze niewiele wiedziałam o tego typu działaniach, jednak zdawałam sobie sprawę, że jest to olbrzymia szansa, zarówno dla uczniów jak i nauczycieli, na to, by wyjechać za granicę, sprawdzić swoje kompetencje językowe, nauczyć się tego, czego nie można znaleźć w tradycyjnych podręcznikach, poznać kolegów z innych krajów oraz dowiedzieć się czegoś o ich obyczajowości i zwyczajach, a do tego nie wydać ani złotówki. No i jaka to motywacja do nauki języka!…chyba nawet najbardziej leniwi uczniowie nie potrafiliby przegapić takiej szansy…Ale od czego zacząć i jak to ogarnąć…? Pomysł świetny, ale nie było w pobliżu nikogo, kto by wprowadził nas w tajniki tego programu, powiedział, jak uporać się z biurokracją czy chociaż pomógł poszukać szkoły partnerskie. Jednak dzięki ogromnej przychylności i pozytywnemu nastawieniu na nowe wyzwania ze strony Pani dyrektor, Marzeny Waśkowskiej, oraz kreatywności i pomocy kilkunastu członków Grona Pedagogicznego, udało się stworzyć świetny zespół (tzw. Klub Comenius) i opracować pomysł na projekt. Dlaczego o żywieniu? Skoro technikum żywieniowe, a to tylko jeden z wielu ciekawych profili z oferty edukacyjnej naszej szkoły…Odpowiedź jest prosta - jeść lubi każdy, gotować potrafi wielu, niezależnie od kierunku kształcenia, a trend na zdrowe żywienie i styl życia jest wszechobecny, choć, niestety, nie zawsze przekonujący dla młodych ludzi. Poza tym, ta właśnie tematyka, a także specyfika szkół partnerskich (m.in. fakt, że każda ze szkół jest innego wyznania, a także reprezentuje inny typ czy też etap kształcenia) sprawiła, że temat naszego projektu okazał się interdyscyplinarny i łatwo go było zintegrować z nauczaniem wielu przedmiotów szkolnych, takich jak m.in. zajęcia gastronomiczne, język angielski, biologia, geografia, informatyka czy język polski. Ostatnim etapem przygotowań do pracy nad naszym projektem była rekrutacja odpowiedniej grupy uczniów, na których można liczyć 37

niezależnie od okoliczności, bo to właśnie oni są odpowiedzialni za realizację kolejnych zadań i wprowadzanie innowacji do wstępnych ustaleń z partnerami. Na szczęście dotychczasowe umiejętności językowe nie były kryterium nadrzędnym doboru, bo przecież udział w projekcie miał być szansą m.in. dla tych, którzy niewiele umieją albo nie zdają sobie sprawy z tego, jak dużo już się nauczyli, bo nigdy wcześniej nie mieli możliwości sprawdzenia swoich umiejętności językowych w środowisku anglojęzycznym. No i udało się! Społeczność uczniowska okazała się niezawodna i w krótkim czasie zgłosiła się grupa ochotników żądnych przygód, którzy byli gotowi poświęcić swój drogocenny czas w imię integracji europejskiej naszej szkoły ze szkołami partnerskimi. Aktualnie mija rok, odkąd machina ruszyła. Comenius przestał być jakimś enigmatycznym programem, nad którym pracuje mała grupka niepoprawnych optymistów. Można nawet śmiało rzec, że ogromna ilość uczniów, jak i nauczycieli różnych przedmiotów, którzy byli początkowo sceptycznie nastawieni do idei udziału ZSP w Owidzu w tym partnerstwie, prężnie zaangażowała się w przygotowania do kolejnych wizyt w krajach partnerskich, przygotowując się nie tylko merytorycznie, ale też językowo, pracując zarówno w trakcie lekcji przewidzianych w planie zajęć, jak i podczas spotkań Klubu Comenius. Tego typu aktywność, a także inne nadal prowadzone w naszej szkole działania w ramach projektu, wiążą się przede wszystkim z dokumentowaniem umiejętności kulinarnych uczniów naszej szkoły oraz obchodów świąt i zwyczajów państwowych czy regionalnych, nawiązywaniem i podtrzymywaniem znajomości z młodzieżą z krajów partnerskich, tworzeniem prezentacji i filmów z wykorzystaniem Internetu, prezentowaniem wyników prac oraz wizyt w krajach partnerskich na stronie szkoły: zspowidz.pl w zakładce COMENIUS, pisaniem recenzji i artykułów do lokalnych gazet oraz na strony internetowe, przedstawianiem postępów prac podczas spotkań Rady Pedagogicznej ZSP w Owidzu, a także inicjacją nowych działań i kreatywnością w zakresie metod realizacji kolejnych priorytetów. Należałoby także wspomnieć o udziale w mobilnościach, podczas których 38

zarówno uczniowie, jak i nauczyciele, muszą pokonać swoją wrodzoną nieśmiałość i bariery językowe podczas prezentacji wytworzonych w naszej szkole produktów, a także komunikacji z obcojęzycznymi kolegami na co dzień. Na uwagę zasługuje też fakt, że pomimo początkowych obaw i braku wiary w swoje umiejętności, zarówno uczniowie, jak i nauczyciele uczestniczący w wymianach, dzieląc się swoimi wrażeniami z kolegami i gronem pedagogicznym, wypowiadali się bardzo pozytywnie na temat swoich wizyt w kolejnych krajach partnerskich, kładąc nacisk na wzrost komunikatywności i odwagi używania języka angielskiego, a także motywację do dalszej, bardziej dokładnej nauki tego języka. Ponadto, będąc pod wrażeniem różnic i podobieństw dotyczących języków używanych w krajach partnerskich projektu, zwyczajów i tradycji, nawyków żywieniowych i umiejętności kulinarnych, sposobu prowadzenia zajęć oraz życia codziennego kolegów z krajów realizujących projekt, poczuli się zmobilizowani do tego, by pogłębiać swoją wiedzę nie tylko na temat prawidłowego żywienia i zdrowego trybu życia, ale także zwyczajów i kultury naszego kraju i innych narodów. Co więcej, nadzór nad uczniami realizującymi zadania mobilizuje nauczycieli do poznawania nowych narzędzi multimedialnych, a także do rozwoju kreatywności własnej i rozbudzaniu jej w uczniach, a obszerna kampania informacyjna o przebiegu projektu i o zadaniach, które są realizowane, powoduje wzrost zainteresowania innych nauczycieli i środowiska lokalnego tematyką projektu. Jak widać, korzyści płynące z udziału w projekcie są ogromne pomimo tego, że jesteśmy dopiero na półmetku jego realizacji. Jednak najważniejsze wydarzenie i tym samym wyzwanie dopiero przed nami. A jest nim wizyta przedstawicieli grona pedagogicznego i uczniów ze szkół partnerskich w naszej szkole, planowana na październik tego roku, dokładnie w tym samym czasie, kiedy będziemy świętować 10-lecie istnienia naszej placówki. Czeka nas dużo pracy i przygotowań, aby wypaść jak najlepiej i pokazać wszystkie zalety naszej szkoły, a tym samym naszą słynną na całym świecie polską gościnność. Biorąc jednak pod uwagę dotychczasowe zaangażowanie ze strony uczniów i nauczycieli, jak i tych, z którymi współpracujemy, a także niezastąpioną pomoc ze strony dyrekcji i wszystkich innych pracowników naszej placówki (przede wszystkim księgowości), wiemy już dziś, że będzie to kolejne niezwykłe wydarzenie w historii naszej szkoły, którego z niecierpliwością wyczekujemy… Anna Dymerska

ROZDZIAŁ X

Szanujemy przeszłość Społeczność naszej szkoły w pełni docenia znaczenie i rolę historii. Dzieje świata, Europy, kraju czy też lokalnego środowiska wywierają ogromny wpływ na nasze codzienne życie. Historia jest matką wszystkich nauk, pozwala wyciągać wnioski i nie popełniać ponownie tych samych błędów – po prostu uczy, jak żyć. W związku z tym przykładamy szczególną wagę do szacunku dla przeszłości. Ta właśnie postawa ma bardzo istotne znaczenie, jeśli chodzi o całokształt wychowania młodego człowieka. Szczególną wartość ma wiedza dotycząca rozwoju naszej cywilizacji, kontynentu i Ojczystej Ziemi. Dobra znajomość historii, w różnych jej aspektach, może decydować o powodzeniu rozmaitych życiowych decyzji, tak ważnych w procesie kształtowania własnego losu przez dojrzewającego człowieka. Dbałość o ojczysty język, kulturę oraz szacunek dla historii i tradycji jest jednym z podstawowych elementów kształtujących tożsamość narodową. Pamięć o dokonaniach przodków nierozerwalnie łączy się z poczuciem dumy z przynależności do danej społeczności. Powoduje to wzmacnianie więzi pomiędzy członkami wspólnoty narodowej i decyduje o jej spójności i sile. Aby ten cel osiągnąć, konieczne jest stałe kultywowanie pamięci i szacunku dla dorobku wielu pokoleń Polaków. Nasza przeszłość obfituje w dziesiątki wydarzeń, które świadczą o wielkości Narodu Polskiego. Historia naszego państwa liczy ponad tysiąc lat. Mamy powody do dumy, nie musimy szukać za granicą przykładów bohaterstwa, poświęcenia i pracowitości. Mamy też bogatą kulturę i wkład w osiągnięcia naukowe. Wielu sławnych Polaków podziwia cały świat. Braliśmy aktywny udział w kształtowaniu losów naszego globu. Przez setki lat przodowaliśmy pod względem tolerancji religijnej i narodowościowej, a nasi żołnierze walczyli za wolność dziesiątków narodów podczas wojen światowych i powstań narodowowyzwoleńczych w różnych zakątkach świata. Jedną z form pobudzania patriotyzmu jest przypominanie światu i naszym rodakom, że Polska była kiedyś państwem wielkim i zaliczającym się do mocarstw 40

europejskich. Pamięć o tym jesteśmy wręcz winni naszym przodkom. To im zawdzięczamy, iż teraz posiadamy możliwość nieskrępowanego rozwoju. Zawdzięczamy im posiadanie własnego państwa i silnego liczebnie, w pełni ukształtowanego narodu. Nie udałoby się tego wszystkiego osiągnąć, gdyby nie ogromny wysiłek i ofiarność wielu pokoleń Polaków świadomych swej tożsamości. To dzięki poczuciu polskości i silnemu przywiązaniu do języka, kultury i tradycji udało się ocalić naszą wspólnotę i przetrwać lata niewoli. Przetrwaliśmy rozbiory, powiodła się także nasza walka z wrogimi, totalitarnymi potęgami zagrażającymi naszemu istnieniu, a wręcz dążącymi do biologicznego unicestwienia Polaków. To dzięki temu możemy dzisiaj zabiegać o silną pozycję naszego kraju w ramach zjednoczonej Europy, co w efekcie przekłada się na pomyślność wszystkich obywateli Rzeczypospolitej. Świat zawdzięcza nam bardzo dużo. Polacy muszą być świadomi, jak wielkich rzeczy dokonaliśmy w czasie naszej tysiącletniej historii. Mamy powody do dumy i możemy przedstawić je całemu światu. Nigdy nie należy o tym zapominać. Tutaj właśnie objawia się jedna z wychowawczych funkcji oświatowej instytucji, jaką jest szkoła. Musimy pielęgnować poczucie patriotyzmu w sercach wszystkich Polaków, bez różnicy na wiek, pozycję społeczną, wykształcenie i pochodzenie. Musimy robić wszystko, aby Polacy pamiętali, skąd pochodzą i kim są. Trzeba dbać o podtrzymanie narodowej tożsamości poprzez szereg działań, koniecznych dla podtrzymania poczucia polskości w naszym prawie czterdziestomilionowym społeczeństwie. Dlatego właśnie uczymy szacunku dla naszych narodowych bohaterów. Uczymy szacunku dla symboli narodowych, które przypominają nam o chwalebnej przeszłości. Orzeł Biały, biało-czerwona flaga - to nasze symbole, za które oddały życie miliony. To między innymi dlatego należy przypominać o rocznicach historycznych. W każdym z państw zjednoczonej Europy docenia się, w różnej formie, potrzebę patriotycznego wychowania młodzieży. Dla nas więc ważne jest pielęgnowanie ducha polskości, a najlepszym tego sposobem jest przypomnienie o wielkiej przeszłości, a przez to pobudzanie wiary w lepszą przyszłość. 41

Pracownicy i uczniowie Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu realizują powyższe założenia. Nasza młodzież aktywnie działa na rzecz kultywowania przeszłości. Robi to poprzez organizowanie wszelkich działań związanych z upamiętnianiem bogatej, polskiej historii. Społeczność szkolna bierze czynny udział w obchodach ważnych wydarzeń, w uroczystościach państwowych, kościelnych, samorządowych i innych, które mają na celu podtrzymywanie tradycji i świadomości narodowej. Współczesne środki techniczne także poszerzają możliwości poznawania i kultywowania czasów minionych. Tworzenie historycznych prezentacji multimedialnych z okazji ważnych rocznic narodowych służy całej szkolnej społeczności jako dydaktyczny środek poznawania dziejów. Cieszy się on popularnością oraz uznaniem, także w kręgach pozaszkolnych. Poniżej prezentujemy zdjęcia, które dokumentują udział w ważnych wydarzeniach związanych z przeszłością Państwa i Narodu Polskiego, ze świętami europejskiej wspólnoty i działaniami lokalnymi na Kociewiu - naszej Małej Ojczyźnie.

ROZDZIAŁ XI

Pracownicy Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu DYREKCJA

, Dyrektor Marzena Waśkowska

Wicedyrektor

Jacek Hofman

Ireneusz Osowicki 2002-2011

KADRA PEDAGOGICZNA ZESPOŁU SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH W OWIDZU JĘZYK POLSKI 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Bąber Izabela Grabowski Tomasz Guzińska-Talaśka Alicja Lewicka-Bierła Monika Mąkosza Małgorzata Prusinowska Elżbieta Stolc Ewa

8. StubińskaDanuta 9. Tuszyńska-Chęć Urszula 10. Urmańska Agnieszka 11. Wons Natalia 12. Stanuch-Sierocka Agnieszka 13. Zgoda Elzbieta JĘZYK ANGIELSKI

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Bednarski Miłosz Bielińska Dominika Bosiacka Natalia Dagga Dorota Dymerska Anna Grądman Renata Gulgowski Maciej

8. Klawikowski Radosław 9. Malkus Klaudia 10. Pawłowska Anna 11. Podjaska Alicja 12. Ukleja Adam 13. Ukleja Karolina 14. Wolff Karolina JĘZYK NIEMIECKI

1. 2. 3. 4.

Grzona Karol Hejenkowska Ewelina Kędzierska Joanna Libiszewska Joanna

5. Pestka Magdalena 6. Sierocińska Lidia 7. Znaczko Katarzyna JĘZYK FRANCUSKI

1. Pawłowska Anna 2. Piskorska Elżbieta 3. Prabucka Żaneta

4. Sosnowska Monika 5. Szlagowska Monika JĘZYK ROSYJSKI

1. Kruszewska Grażyna

2. Znaczko Katarzyna HISTORIA

3. 4. 5. 6.

Brunke Adam 7. Pacek Rafał Dalecki Robert 8. Prabucki Władysław Kobierzyński Arkadiusz 9. Wesołowska – Wodzińska Joanna Osowicki Ireneusz WIEDZA O SPOŁECZEŃSTWIE

1. Brunke Adam 2. Dalecki Robert

3. Gabriel Łukasz 4. Kielar Halina 44

5. Kobierzyński Arkadiusz 6. Osowicki Ireneusz

7. Pacek Rafał 8. Prabucki Władysław RELIGIA I ETYKA

1. 2. 3. 4. 5.

Giełdon Jacek Hirsz Ryszard Kalf Ireneusz Landowska Janina Mańk Robert

6. 7. 8. 9.

Piastowski Stanisław Szczepańska-Ciesielska Sylwia Wisiecki Łukasz Zgoda Jerzy

WYCHOWANIE FIZYCZNE 1. 2. 3. 4. 5. 6.

Gabryel Maciej Hofman Jacek Janowicz Ewa Kotowski Roman Lielbriedis Eryk Prabucki Robert

7. Nowak Janusz 8. Rezmer Monika 9. Sawicka Aldona 10. Szufrajda Wojciech 11. Szweda Justyna 12. Własienko Danuta MATEMATYKA

1. Glich Anna 2. Hinc Halina 3. Kamińska Beata

4. Łepek Bogusław 5. Muszarki Łukasz 6. Żurawska Dorota GEOGRAFIA

1. Goździewski Marcin 2. Libiszewski Tomasz

3. Wierzbowska Sławomira BIOLOGIA

1. Janeczek Maria 2. Radecki Zdzisław

3. Tandecka Małgorzata FIZYKA

1. 2. 3. 4.

Kaiser Ryszard Kruczek Łukasz Kryła Łukasz Muszarski Łukasz

5. 6. 7. 8.

Pastwa Ewa Piechowski Tomasz Skrzypczak Julieta Wostal Wiesław

CHEMIA 1. Górecka Magdalena 2. Guz Agnieszka 3. Muszarka Anna

4. Pastwa Ewa 5. Rydzewska Alicja 6. Skrzypczak Julieta

PRZEDMIOTY INFORMATYCZNE 1. 2. 3. 4.

Chęć Maciej Döring Adam Kaiser Ryszard Piechowski Tomasz

5. 6. 7. 8.

Stępień Henryk Szamszon Michał Sobol Łukasz Spychalski Radosław

PRZYSPOSOBIENIE OBRONNE 1. Grabowski Zenon 4. Płotkowska Agnieszka 2. Kielar Halina 5. Narloch Anna 3. Osowicki Ireneusz PODSTAWY PRZEDSIĘBIORCZOŚCI 1. Gollus Bożena 2. Parol Joanna

3. Rutkowski Daniel PRZEDMIOTY ZAWODOWE

1. Baniecki Janusz 2. Basara Mateusz 3. Chmielecki Artur 4. Cieślak Natalia 5. Frączczak Bogdan 6. Iwicki Jerzy 7. Jaremkiewicz Elzbieta 8. Kalkowski Waldemar 9. Kolaska Ewelina 10. Makowska Małgorzata 11. Malinowska Marzena 12. Marchewicz Agnieszka

13. Marchlewicz -Witkiewicz Monika 14. Niemczyk Dawid 15. Ropiak Zofia 16. Rybak-Hoduń Alicja 17. Rydzewska Alicja 18. Serocka Marzanna 19. Stasiak Hanna 20. Szamszon Izabela 21. Tournier Maciej 22. Wojszko Ewa 23. Wruk Dawid 24. Żbikowski Sebastian INTERNAT

1. 2. 3. 4. 5.

Bochniarz Małgorzata Farjaszewska Violetta Firyn Beata Gabryniewska Katarzyna Mazur Wiktor

6. 7. 8. 9.

Neumann Agata Stachowiak Beata Wesołowska - Dembek Iwona Zalewska Lucyna

BIBLIOTEKA 1. Knasiak Aleksandra 2. Potocka Elwira

3. Rocławska-Babińska Iwona PEDAGOG

1. Demski Bogdan

2. Sinicka Marzena PSYCHOLOG 46

1. Barszcz Danuta

2. Majerska Monika

PRACOWNICY ADMINISTRACJI ZESPOŁU SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH W OWIDZU 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7.

Bąkowska Beata Fabrello Janina Radtke Halina Keister Barbara Kołodziejczak Grażyna Olżyńska Bogumiła Pomin Anna

8. Skwiercz Wioleta 9. Słomińska Krystyna 10. Spica Monika 11. Stawikowski Paweł 12. Szweda Magdalena 13. Życzyńska Maria

PRACOWNICY OBSŁUGI ZESPOŁU SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH W OWIDZU 1. Adamowska Karolina 2. Bochniarz Olga 3. Bojar Piotr 4. Bukowska Brygida 5. Czerniga Mariusz 6. Gabryel Marianna 7. Gibas Stefania 8. Klamann Henryk 9. Komor Danuta 10. Kosiór Krzysztof 11. Kowalska Urszula 12. Mucha Antoni 13. Pabich Anna 14. Pabich Henryka 15. Peplińska Katarzyna 16. Pik Ewa

17. Połom Beata 18. Ratajczak Jan 19. Ratajczak Krzysztof 20. Roszczynialska Elżbieta 21. Słomiński Tadeusz 22. Stefaniak Małgorzata 23. Stępień Danuta 24. Sulewski Franciszek 25. Szaduro Adam 26. Szela Kazimierz 27. Szulc Bożena 28. Tomczak Hanna 29. Wesołowska Krystyna 30. Wesołowska Krystyna 31. Wesołowski Jan 32. Wojciechowska Marianna

ZAKOŃCZENIE W drugie dziesięciolecie swojego istnienia Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych w Owidzu wchodzi jako nowoczesna placówka dydaktyczna przystosowana do kształcenia wykwalifikowanych pracowników średniego nadzoru technicznego, którzy dzięki zdanemu egzaminowi maturalnemu swoją edukację mogą kontynuować na wszystkich kierunkach studiów wyższych. Szkoła kontynuuje chlubną tradycję dwóch zasłużonych placówek dydaktycznych powiatu starogardzkiego. Tysiące absolwentów Zespołu Szkół Rolniczych w Owidzu oraz Zespołu Szkół Technicznych i Ogólnokształcących w Starogardzie profesjonalnie wykonuje swoje obowiązki na najróżniejszych stanowiskach pracy zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Są to absolwenci różnych typów szkół i różnych profilów i kierunków. Obecni uczniowie są więc członkami społeczności, która od dziesięciu lat kontynuuje najbardziej chwalebne tradycje kształcenia zawodowego i ogólnokształcącego w stolicy Kociewia i w Owidzu. Świadczą o tym zawarte w niniejszej publikacji wspomnienia absolwentów owidzkiego Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych. Świadczą o tym listy absolwentów oraz wspomnienia pracowników szkoły. Dziesięć lat to niewiele - powiedzą niektórzy, ale dziesięć lat ZSP w Owidzu to umiejętności, tradycja, wrażliwość i wzajemny szacunek zaczerpnięte z historii dwóch wyjątkowych placówek oświatowych, które połączyły się w jedną szkołę w 2002 roku. W tym miejscu autorzy publikacji pragną złożyć podziękowania wszystkim osobom, które włożyły swój wkład w jej powstanie, zarówno pracownikom szkoły, jak i jej absolwentom.