50ste jaargang, nr. 4 Vierde kwartaal: oktober - december 2013 Uitgave voor Nederland
Salvatoriaanse Hulpactie Stichting Guacamaya: een lesprogramma voor behoud van culturele en natuurlijke rijkdom in Guatemala Als jonge student in de economie bezocht Dhr. Michael de Groot in 1989 Madagaskar en stelde vast hoe het mooie en prachtige eiland stilaan veranderde in een maanlandschap omdat de mensen er op grote schaal aan zwerflandbouw deden: het kappen van bossen om velden te maken. Daardoor ontstond bij hem het idee om zijn economische studies af te sluiten met een schrijven van een scriptie over het “duurzaam gebruiken van het tropische bos.” Enkele jaren nadien vertrok hij naar Guatemala waar hij zijn ideeën in de praktijk kon omzetten en richtte er de Stichting Guacamaya op, die zich inzet voor het behoud van de natuurlijke en culturele rijkdom. Eén van de grote activiteiten van het educatieve centrum, El Corazal, is het verbeteren van het onderwijsniveau van Mayakinderen en het bevorderen van duurzaam landgebruik. Uit het lange verhaal dat hij ons stuurde, maakten wij de volgende samenvatting. Ontbossing in Guatemala Gedurende zes jaar leefde Michael de Groot in een klein Mayadorpje in Guatemala. Ook daar werd veel bos gekapt voor weinig r e n d a b e l e landbouw en veeteelt. Wat de mensen echter niet beseften was dat met het verdwijnen van het bos ook bouwmaterialen zoals hout, palmbladeren, vruchten, noten, paddenstoelen, geneeskrachtige planten en andere waardevolle producten verdwenen. Brandhout dat vroeger gratis in de bossen kon gesprokkeld worden, werd ondertussen een duur betaalbaar product.
‘Juanito en Maria planten een eigen bos’ bestaat uit acht verhaaltjes over de kinderen Juanito en Maria die een eigen bos gaan planten en welke invloed dit heeft op de ontwikkeling van hun toekomst. Na de afloop van het programma krijgen de kinderen boompjes en een bamboeplant om net als Juanito en Maria hun bos te planten. In het educatieve centrum, El Corazal, gaf Michael zelf aan een tiental groepjes dit programma en stelde vast dat het verhaal de kinderen enorm aansprak. Toen de onderwijzers over dit programma hoorden, kwamen ze na enkele weken spontaan bij het centrum langs om meer te horen over dit lesprogramma van herbebossing.
Lesprogramma over herbebossing Omdat Michael vaststelde dat volwassenen niet erg open stonden voor veranderingen in hun leefwijze, ontwierp hij in 2012 een lesprogramma over herbebossing. Eigenaardig genoeg was dit lesprogramma niet gericht tot de volwassenen, maar eerder tot de kinderen. Het lesprogramma
Onlangs in juli 2013 is dit lesprogramma gedrukt in de vorm van een werkboekje, bestaande uit de acht verhaaltjes met telkens enkele vragen, een oefening en een tekenopdracht. De onderwijzers