HILTON ATHENS by VAGMA MEDIA DEVELOPMENT

Exclusive Yacht Chartering & Brokerage Confidentiality is the Virtue of the Loyal www.elysee.com.gr

info@elysee.com.gr

Tel.: +30 210 411 60 71 Fax: +30 210 411 60 61 GREECE – UK – CYPRUS Athens HQ: Sotiros 20 & Ir. Polytechniou 43, 18535 Piraeus, GR & Marina ZEA: administration building, Marina ZEA, 18534 Piraeus, GR

Ionian Hotel Enterprises SA Hilton Athens 46, Vas. Sofias Ave., 115 28 Athens, tel.: 210 728 1000, fax: 210 728 1111 Consulting Editor - Communications Manager Tina Toribaba tina.toribaba@hilton.com

Publisher - DIRECTOR Vangelis Chaniotakis vangelis@vagmamd.com Creative director Antonis Meimaroglou www.antmeimaroglou.gr

editor-in-chief Mia Kollia mkollia1@gmail.com

CONTRIBUTORS Elena Kaklamanou, Kallia Kastani, Vangelis Korros, Giorgos Mitropoulos, Alexandros Oikonomou, Demetrios Papadopoulos, Katerina Papageorgiou, Katerina Papapostolou, Eleni Perpinia, Giorgos Rizopoulos, Kelly Stavropoulou, Ainola Terzopoulou, Michaela Theofilou

ADVERtISing department Margarita Pinioti 210 282 7823 6937 101342 margarita@vagmamd.com

Copy editor Niki Stathia translation Ellie Spanos PHOTOGRAPHERS Dimitris Karteris, Vangelis Korros, Vangelis Kyris, Katerina Kotti, Athina Papageorgiou, Dimitris Skoulos, Takis Spyropoulos, Kostas Stavropoulos FASHION Editors Markos Andriotis, Dimitris Grammaticoyiannis, Eleni Nomidi PRINTING PressiousArvanitidis

VAGMA Media Development 2, Pirakanthon Str., 136 77 Varimbombi, Athens tel.: 210 282 7823, fax: 210 816 9871, www.vagmamd.com

This magazine is distributed free of charge. Nothing appearing in the Hilton Athens Magazine may be reprinted, reproduced or transmitted, either in whole or in part by any electronic or mechanical means, without prior written permission from the publisher. Ionian Hotel Enterprises SA and VAGMA Media Development does not necessarily share the opinions expressed in the Hilton Athens Magazine.

8 hilton athens

Όταν ταξιδεύω για τη δουλειά μου, παίρνω μαζί μου μόνο τα απολύτως απαραίτητα. Ως φωτογράφος, δεν ξέρω ποτέ πού θα με οδηγήσει η αναζήτησή μου για το τέλειο στιγμιότυπο. Η Χρυσή Κάρτα American Express® μου δίνει την ευελιξία που χρειάζομαι για τη δουλειά μου, αλλά και την άνεση να απολαύσω τα επαγγελματικά μου ταξίδια. Τα πάντα γίνονται εύκολα και νιώθω ήρεμη, αφού ξέρω ότι οποιαδήποτε στιγμή χρειαστώ κάτι, θα υπάρχει κάποιος να με εξυπηρετήσει. Η ζωή μου είναι μια σειρά μοναδικών στιγμών. Η Kάρτα μου είναι ο μόνιμος σύντροφός μου. Αποκτήστε και εσείς τη Χρυσή Κάρτα American Express® στο 210 326 0000 ή στο www.alpha.gr/cards

Αποκλειστικός Εκδότης των Καρτών Αmerican Express®

contents

Ο χώρος που φιλοξενεί σήμερα το ξενοδοχείο δεν ήταν πάντα έτσι: στις αρχές του 20ού αιώνα, υπήρχε εκεί μία έκταση περίπου 20 στρεμμάτων που ανήκε στο κράτος και το οποίο την είχε οριοθετήσει, ώστε να εγκατασταθεί εκεί η Εφορία Υλικού Πολέμου / The site of the hotel has changed over the years. In the early 20th century, it was a 20,000 m2 plot of land belonging to the state, and it had been decided that the War Ephorate would be built there.

Mysteries of the Great Gods �� 16

Legendary Shops of Athens �� 54

Rufus Wainwright �� 22

A Restless Greek Spirit! �� 62

An Aesthetics Meal! �� 26

De-tales of ATHENS �� 66

The Winner Is... �� 32

Belle de Jour �� 68

Things we Love in Athens �� 40

Made Once Only �� 78

Greg Louganis on Board �� 46

A Wonderful Mother �� 84

10 hilton athens

ATHENS Voukourestiou Street 6 ATHENS 105 64 Tel : +30 210 321 11 03 SHOP IN SHOP Kolokotroni Street 6 KIFISIA 145 62 Tel : +30 210 801 64 58 www.eresparis.com

contents

O ορειβάτης Σερ Έντμουντ Χίλαρι και η σύζυγός του Λουίζα Μαίρη Ρόουζ στο λόμπι του Hilton Aθηνών μπροστά από το πορτρέτο του ιδρυτή της διάσημης αλυσίδας ξενοδοχείων, κ. Κόνραντ Χίλτον. Αθήνα 1968. / Mountaineer Sir Edmund Hillary and his wife Louisa Mary Rose in the lobby of the Hilton Athens, standing in front of the portrait of founder Conrad Hilton. Athens 1968

Fashion Drinks �� 88 Journey Through History �� 92 In Progress Athens ��100 Events & Celebrities ��104 12 hilton athens

ON THE COVER: Jacket από δέρμα και γούνα, πλεκτή φούστα από μαλλί και μετάξι και δαντελένιο τοπ, όλα Louis Vuitton (Louis Vuitton Boutique). Σκουλαρίκια και δαχτυλίδι με διαμάντια Piget (Kassis) Leather and fur jacket, wool and silk knit skirt and lace blouse, all Louis Vuitton (Louis Vuitton Boutique). Diamond earrings and ring, Piget (Kassis)

The L.U.C Collection Each part is a masterpiece The mysteriously shaped date lever springs into action, commanding the date wheel to perform an instant 11.6129-degree jump corresponding to one day. Once its task is accomplished, it takes a 24-hour break. Like every component in the L.U.C Calibre 96.13-L, each date lever is hand-decorated and finished by the artisans at Chopard Manufacture. The L.U.C Lunar One watch bears the prestigious “Poinçon de Genève” quality hallmark and houses a movement that is chronometer-certified by the Swiss Official Chronometer Testing Institute (COSC).

L.U.C LUNAR ONE

CHOPARD BOUTIQUES ATHENS: 2 Stadiou Str. MYKONOS: Tria Pigadia telephone 2103250555 Also available at www.kassis.net

ATHENS: Hotel Intercontinental SANTORINI: boutique opening spring 2015 boutique.athens@chopardgreece.gr Boutiques in Athens

editorial

ζωή και ο κόσμος είναι οι άνθρωποι. Εκείνοι δημιουργούν την κοινωνία, συνεισφέρουν στην πρόοδό της, καινοτομούν και εκπλήσσουν. Καμιά φορά, εκπλήσσουν και αρνητικά, αλλά εμείς στεκόμαστε σε όλους όσοι ξεχωρίζουν και είναι άξιοι λόγου και θαυμασμού. Η ελπίδα και η ουσία διασώζονται μόνο από εκείνους που προσπαθούν, επιμένουν, έχουν οράματα και στόχους και τα καταφέρνουν. Και δεν είναι λίγοι. Το φθινοπωρινό μας τεύχος είναι ανθρωποκεντρικό και ρίχνει βλέμματα σε μεγάλες προσωπικότητες που επέλεξαν το Hilton Αθηνών για τη διαμονή ή τη διασκέδασή τους και των οποίων ο βίος και η ιστορία δεν ήταν χωρίς εμπόδια. Οι δυσκολίες, όμως, όχι μόνο δεν λύγισαν αυτούς τους ανθρώπους αλλά τους θωράκισαν ακόμη περισσότερο, για να επιτύχουν παρακαταθήκες σημαντικές για τις γενιές του σήμερα και του μέλλοντος. Ένα Όσκαρ ύστερα από πολλά χρόνια αφοσίωσης στη μουσική έχρισε τον Αλεξάντρ Ντεσπλά ως έναν από τους πιο επιτυχημένους film composers του αιώνα. Η βραδιά στο Ηρώδειο υπήρξε τόσο μαγική, όσο και οι μελωδίες του. Ο Ρούφους Γουέινραϊτ, μία ξεχωριστή προσωπικότητα, υπό την αιγίδα του Athens Democracy Forum παρουσίασε την παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας «Prima Donna», εμπνευσμένη φυσικά από τη μοναδική Μαρία Κάλλας. Η γλυκιά και αυθόρμητη Νία Βαρντάλος εξομολογείται από καρδιάς την περιπέτεια της υιοθεσίας, παρουσιάζοντας το βιβλίο της «Και ξαφνικά Μαμά», ενώ η Ρεβέκκα Καμχή, μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του χώρου των εικαστικών της Ελλάδας και ο Yatzer (Κώστας Βογιατζής), δημιουργός μίας εκ των πιο επιτυχημένων ιστοσελίδων στον χώρο του design, συναντιούνται στο Hilton Αθηνών, σε μία ζωντανή συζήτηση… υψηλής αισθητικής! Ο Αντώνης Φωνιαδάκης, χορευτής και χορογράφος που μεσουρανεί στο εξωτερικό, παρουσίασε την “Priority”, μία προσωπική δουλειά που χρειάστηκε κόπο και χρόνο για να ολοκληρωθεί. Και… last but not least, o μεγάλος αθλητής Γκρεγκ Λουγκάνις, καλεσμένος της ΜΚΟ Κέντρο Ζωής, έδωσε μία μοναδική ομιλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, με θέμα την οροθετικότητα και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα. Ανθρώπινα και αληθινά. Πλάι σε όλα τούτα, συναντάμε τρεις ανθρώπους που διατηρούν στην Αθήνα χώρους που έχουν καταφέρει να μεταφέρουν από γενιά σε γενιά την ποιότητα, την καινοτομία και την ουσία. Ναι, η Αθήνα κρύβει θησαυρούς που αξίζει να επισκεφθεί κάποιος και να γνωρίσει από κοντά την ιστορία, αλλά και την εξέλιξη – είτε αυτό αφορά στην ένδυση είτε σε έναν αγαπημένο καφέ. Θησαυρούς κρύβει ασφαλώς και το Μουσείο της Ακρόπολης, που μέχρι τις 10 Ιανουαρίου του 2016 φιλοξενεί την έκθεση «Σαμοθράκη: Τα μυστήρια των Μεγάλων Θεών». Θεϊκοί πρωταγωνιστές, μύθοι και τελετουργίες, έρχονται στο φως και μας ταξιδεύουν μαγικά στην Ελλάδα αιώνων π.Χ., όταν όλα γεννιόντουσαν με πρωτότυπο τρόπο, σίγουρα και με ασύλληπτη μαεστρία και τελειότητα.

14 hilton athens

People are life and the world. They form societies, contribute to its progress, and continually innovate and surprise. The surprises can sometimes be bad, but we concentrate on the distinctive ones that are worthy of discussion and admiration. Hope and substance are sustained by people who make an effort, are insistent, have visions and goals, and succeed. And there are many of them. Our autumn issue is anthropocentric and introduces interesting personalities who chose the Hilton Athens for accommodation, or fun and whose life and history has been challenging, to say the least. Nonetheless, they were not felled by these difficulties, but were driven to achieve significant feats for current and future generations. Alexandre Desplat, one of the most important film composers of the century, won an Oscar after dedicating many years of his life to music. The night at the Odeon of Herodes Atticus was as magical as his compositions. Rufus Wainright’s “Prima Donna” inspired by the one-and-only Maria Callas, premiered under the auspices of the Athens Democracy Forum. Sweet and impetuous, Nia Vardalos shares her experience with adoption and presents her book “Instant Mom”, while Rebecca Camhi, a leading contemporary art personality of Greece and Yatzer (Costas Vogiatzis), the creator of one of the most successful design websites, met at the Hilton Athens and engaged in a lively discussion on… aesthetics! Andonis Foniadakis, dancer and choreographer, presented “Priority”, a very personal performance that took a great deal of time and effort to complete. And, last but not least, accomplished athlete Greg Louganis was invited to Greece by the Centre for Life, and delivered a unique lecture at the Athens Concert Hall on AIDS and the right to be different. Very human and honest. In addition, we meet three people who maintain spaces in Athens that continue to pass quality, innovation and substance from generation to generation. There can be no doubt that the hidden gems of Athens are well worth visiting to learn about history and evolution – whether related to clothing or a favourite coffee. Treasures are also waiting to be discovered at the Acropolis, which is hosting the “Samothrace: Mysteries of the Great Gods” exhibition until 10 January 2016. Divine protagonists, legends and rituals come to light and magically transport us to centuries before Christ, when originality flourished, inexorably, with inconceivable mastery and unimaginable perfection.

by Bart van de Winkel

General Manager of the Hilton Athens

Athens: Voukourestiou 21, tel.2103628003 Mykonos: Tria Pigadia, tel.2289022922 info@fmathens.com Also available at Boutiques in Athens www.kassis.net

16 hilton athens

Mysteries of the Great Gods μυστήρια των Μεγάλων Θεών και τελετές μύησης

Όποιος νομίζει ότι η περιοδική έκθεση στο Μουσείο της Ακρόπολης για τους Μεγάλους Θεούς της Σαμοθράκης αποτελεί μια απλή παράταξη αρχαίων ευρημάτων με ιστορική αξία, πλανάται πλάνην οικτράν! Από τον Γιώργο Ριζόπουλο Those believing that the temporary exhibition of the Great Gods of Samothrace is simply an array of ancient findings with historical value couldn’t be more wrong! By Giorgos Rizopoulos

athens hilton 17

Χρυσό έλασμα σε μορφή λιονταριού, αρχικά ραμμένο σε ύφασμα. 4ος αι. π.Χ. / Gold sheet in the shape of a lion, initially sewn onto textile. 4th cent. BC

Άγαλμα Νίκης, ένα από τα τέσσερα γωνιακά ακρωτήρια της στέγης του Ιερού. 125-100 π.Χ. / Nike statue, one of the four corner acroteria from the roof of the Hieron. 125-100 BC

Κάνθαρος από την Τρωάδα, που βρέθηκε κάτω από το δάπεδο του κτηρίου του τελετουργικού χορού. Πρώτο μισό του 7ου αι. π.Χ. / Drinking vessel from the Troad, discovered below floor level in the Hall of Choral Dancers. First half of the 7th cent. BC Υδρορρόη με λεοντοκεφαλή από τη Στοά, μεγάλο ημιυπαίθριο στεγασμένο χώρο για την εξυπηρέτηση των μυστών. 300-250 π.Χ. / Waterspout in the form of a lion’s head from the Stoa, a large portico to shelter the initiates. 300-250 BC

18 hilton athens

ε μια μικρή αλλά «επαρκή» για να σε αναστατώσει αίθουσα του ισογείου, οι αρχαιολόγοι έχουν στήσει την έκθεση, με μια νοητική διάταξη που ακολουθεί την αυθεντική των ιερών κτηρίων της Σαμοθράκης. Πίσω από τις γλωσσικά εξαιρετικές, αλλά για πολλούς νοηματικά ανιαρές, λέξεις όπως «βουκράνιο», «σίμη», «ανθεμωτός υποτραχήλιος κίονας» και «σκοπαδικός ρυθμός», δεν κρύβονται τα κτήρια ενός συνηθισμένου ιερού τόπου αλλά ένα σύμπλεγμα από χώρους τελετουργιών, μυστικισμού, μυήσεων, όρκων, εξομολογήσεων, θυσιών, σπονδών και χθόνιων θεοτήτων. Πριν ακόμη και από την εξάπλωση της πίστης στους γνωστούς Ολύμπιους θεούς, εντοπίζεται, βάσει των ιστορικών μαρτυριών, η λατρεία μιας ομάδας θεοτήτων αρχαίας μυστηριακής πίστης, θρακοπελασγικής προέλευσης, οι οποίοι είναι δαίμονες και ακόλουθοι της Ρέας, της μητέρας του Δία, και κατά τους μύθους ήταν παρόντες στη γέννηση του Πατέρα των Θεών. Οι ισχυροί αυτοί δαίμονες που ταυτίζονται με τους Κάβειρους θεωρούνταν κακοποιά πνεύματα και κανείς δεν μπορούσε να τους επικαλεστεί ατιμώρητα! Με το πέρασμα των αιώνων, αναπτύχθηκε και διαδόθηκε σε όλον τον γνωστό κόσμο της αρχαιότητας η πεποίθηση ότι το πέρασμα από την τελετουργία της μύησης στο ιερό των δαιμόνων αυτών προφυλάσσει από τους κινδύνους της θάλασσας και προσφέρει ευσεβέστερο και δικαιότερο βίο! Λέγεται ότι στα μυστήρια είχαν μυηθεί ο Οδυσσέας, ο Αγαμέμνονας και ο Ιάσονας, προκειμένου να εξασφαλίσουν την έκβαση των εκστρατειών τους στην Τροία και την Κολχίδα, αντίστοιχα. Γνωρίζοντας το τέλος τους, τολμώ να πω ότι η μύησή τους τούς προφύλαξε επαρκώς, ώστε να επιστρέψουν στις πατρίδες τους, όχι όμως και από τις τραγωδίες που τους περίμεναν εκεί. Για ευσεβή και δίκαιο βίο, ούτε λόγος! Από την Αρχαία Σαμοθράκη στον Harry Potter Από τις τελετές μύησης των μελών κάθε αδελφότητας στις φοιτητικές εστίες των Πανεπιστημίων του Χάρβαρντ και της Οξφόρδης, έως τις τελετές που απαιτούνται για να ενταχθείς στο Τάγμα του Φοίνικα ή στους Θανατοφάγους του Voldemort στα μυθιστορήματα του Harry Potter, η αλαζονεία των ανθρώπων που επιθυμούν να είναι οι εκλεκτοί που θα μυηθούν, συναγωνίζεται την περιέργεια των υπολοίπων να πληροφορηθούμε τον τρόπο διεξαγωγής των τελετών αυτών. Οι πληροφορίες, όμως, συνεχίζουν να είναι δυσπρόσιτες καθώς η αυστηρή επιταγή προς τους μυημένους να τηρήσουν απόλυτη μυστικότητα δεν άφησε περιθώριο για αποκάλυψη των λεπτομερειών της διαδικασίας. Η τελετουργία περιελάμβανε τρία στάδια: τη Μύηση, την Τελετή και την Εποπτεία, ενώ απαραίτητη προϋπόθεση και προπαρασκευαστικό στάδιο της μύησης ήταν η Εξομολόγηση, δηλαδή η ψυχική κάθαρση του ανθρώπου που ζητούσε να μυηθεί! Τα ιερά δρώμενα τελούνταν τις νυχτερινές ώρες, υπό το φως πυρσών, ενώ ιστορείται ότι πριν από την έναρξη των τελετών έσβηναν όλες οι φωτιές του νησιού και οι ιερείς παραλάμβαναν εκ νέου φλόγα προερχόμενη από το Ιερό των Καβείρων της Δήλου! Το πέρασμα κάθε μυουμένου στο επόμενο στάδιο το αποφάσιζαν ιερείς, με ενδεχόμενη επιρροή από το κοινό που παρακολουθούσε και το οποίο αποτελούνταν από μύστες προηγούμενων τελετών, έχοντας ιδιαίτερα αυστηρές ηθικές απαιτήσεις. Κατά το στάδιο της μύησης εκτιμάται ότι οι μυούμενοι βίωναν τη διαδικασία με δεμένα μάτια και κλειστό στόμα, ενώ γύρω τους οι παλιοί μύστες χόρευαν εκ-

In a small room, which nonetheless manages to be unsettling, archaeologists have arranged the exhibition in a way that allows visitors the opportunity to participate in a journey to the sanctuary of Samothrace. The linguistically excellent yet conceptually boring words such as “bucranium”, “column with anthemion” and “the style of Scopas” do not conceal the buildings of a typical holy place, but rather a collection of ceremonial sites, mysticism, initiations, oaths, confessions, sacrifices, libations and chthonic deities. Even before faith spread to the illustrious Olympian gods, archaeological evidence uncovered the worship of a group of ancient mystic deities from the sea of Thrace, who were demon followers of Rhea, mother of Zeus. According to legend, they were present at the birth of the Father of Gods. These powerful demons known as Cabeiri, were regarded as malevolent spirits that could under no circumstances be deemed unpunished! Over the centuries, the conviction spread though the ancient world that the passage through the rite of initiation at the sanctuary of these demons protected from the dangers of the sea and offered a more devout and equitable existence! It is believed that Odysseus, Agamemnon and Jason participated in the rites to ensure the successful outcome of their campaigns in Troy and Colchis respectively. Knowing how their lives came to an end, I dare to say that the rites protected them until they returned home, but not from the tragedies awaiting them there. And there was no question of a devout and equitable existence! From Ancient Samothrace to Harry Potter From the initiation rites of the fraternities at the universities of Harvard and Oxford, to the Order of the Phoenix or Voldemort’s Death Eaters in the Harry Potter novels, the arrogance of those wishing to be initiated is rivalled only by the curiosity surrounding how these ceremonies are conducted. Information is scarce, however, because absolute secrecy is observed by all those involved, which does not allow for the disclosure of details related to the process. The ritual consisted of three stages: the Initiation, the Ceremony and the Custodianship, where Confession was a prerequisite for the initiation stage, i.e. the mental purification of the man requesting to be initiated! The sacred events were held at night with only torches for light, and it is said that all fires on the island were doused before the beginning of the ceremonies and the Priests obtained new fire from the Sanctuary of the Cabeiri of Delos! The passage of the initiated to the next stage was decided by the Priests, with the potential intervention of the audience, which was comprised of mystics from earlier ceremonies with strict ethical stipulations. During the initiation stage, it is believed that the initiated were blindfolded and gagged, while mystics danced ecstatically, reciting mysterious texts. The nocturnal rites were accompanied by libations, and the discovery of drinking vessels reveals that participants in the process may have been intoxicated. The very few candidates to succeed in moving onto the custodianship stage were then guided to the sanctuary and the new member (no longer blindfolded) became responsible for the custo-

athens hilton 19

στατικά και απήγγελλαν μυστηριακά κείμενα. Τις νυχτερινές ιεροπραξίες συνόδευαν σπονδές, ενώ η ανακάλυψη πλήθους αγγείων πόσης μαρτυρά ότι η διαδικασία τελούνταν, ενδεχομένως, και στα όρια της μέθης. Οι ελάχιστοι μυούμενοι που πετύχαιναν να φτάσουν τον βαθμό της εποπτείας οδηγούνταν στο άβατο του Ιερού και εκεί το νέο μέλος, χωρίς δεμένα μάτια, είχε πλέον την εποπτεία κάποιας ιερής αναπαράστασης, με πιθανό αντικείμενο την έκφραση κοσμογονικών ιδεών στις όποιες πρώτευε η μυστηριώδης τους γενεαλογία. Στους νέους μύστες προσφέρονταν φαρδιά πορφυρή ζώνη και σιδερένιο δαχτυλίδι που τους προφύλασσε από τους κινδύνους, ενώ παράλληλα τους έδενε με όρκους σιωπής! Ένδειξη ότι τα μυστήρια, εκτός από λατρευτική και θρησκευτική έννοια, είχαν και χαρακτήρα κοινωνικής αρετής, αποτελεί η πληροφορία ότι υπήρχε ειδικός ιερέας, ο οποίος είχε το αξίωμα να εξαγνίζει ακόμη και κακουργηματικές πράξεις όπως ο φόνος! Ο Ηρόδοτος αφήνει υπονοούμενα ότι ο ίδιος ήταν ένας εξ αυτών, ενώ πολλοί αποδίδουν μέρος των θεωριών του Πυθαγόρα στη σχέση του με την ειδική αυτή ομάδα μυστών! Χαρακτηριστικό της δύναμης που αποδιδόταν στους Μεγάλους Θεούς και στα μυστήριά τους είναι η σπουδαιότητα της προσωπικότητας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο πατέρας του Αλέξανδρου, Φίλιππος Β’, κατά τη μύησή του γνώρισε την Ολυμπιάδα, η οποία ήταν ιέρεια των τελετών. Η ένωσή τους θεωρήθηκε τόσο φορτισμένη από τη δύναμη του χώρου που απέδωσε στον καρπό τους, Αλέξανδρο, υπεράνθρωπες ικανότητες! «Κύριε, εύραμεν μία γυναίκα!» Έμεινε χαρακτηριστική η συγκινητική φράση του εργάτη που εντόπισε πρώτος μία γυναικεία φιγούρα στις ανασκαφές. Δύσκολα δεν μειδιάς μόλις διαπιστώσεις ότι πρόκειται για τη Νίκη της Σαμοθράκης, για την επί δεκαετίες σημαντικότερη «πρέσβειρα» του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Η Νίκη της Σαμοθράκης δέσποζε σε περίοπτη θέση δίπλα στα τελετουργικά κτήρια του Ιερού της Σαμοθράκης, δώρο αγνώστων, με σκοπό την υπενθύμιση στους επισκέπτες της νίκης που συμβόλιζε. Ανακαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι, το 1886, όπου και κατέλαβε εμβληματική θέση στην είσοδο του μουσείου. Όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται στο εντυπωσιακό ντοκουμέντο που προβάλλεται στο πλαίσιο της έκθεσης, είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι οι γενιές των καλλιτεχνών που επισκέπτονταν το Λούβρο μετά την εγκατάστασή της, από όποιο είδος τέχνης και αν προέρχονταν (Ροντέν, Μονέ, Πικάσο, Λοτρέκ, Χέμινγουεϊ), αντίκριζαν για αρκετές δεκαετίες ως πρώτο και σημαντικότερο έκθεμα τη Νίκη της Σαμοθράκης και εντυπωσιάζονταν από την απαράμιλλη τέχνη του άγνωστου δημιουργού της. Η «κάθαρση» δεν είναι μόνον υπόθεση των αρχαίων! Παρασκευή βράδυ, μετά την περιπλάνηση στα μυστήρια της Αρχαίας Σαμοθράκης και την ξενάγηση της εξαιρετικά ενημερωμένης αρχαιολόγου Λίνας Κοκκίνου, που ανέλαβε να φωτίσει τα απόκρυφα των Ιερών της Σαμοθράκης στο γκρουπ των 8.00 μ.μ., βρέθηκα στη βεράντα του Μουσείου απολαμβάνοντας τη θέα του φωτισμένου Παρθενώνα. Παρά τον ορθολογισμό που με διακατέχει, η έντονη εμπειρία της έκθεσης και η μοναδική θέση μου απέναντι από τον ιερό βράχο, σε συνδυασμό με την επήρεια του απαραίτητου εκείνη τη στιγμή λευκού οίνου, μου πρόσφεραν τη δυνατότητα να διαρρήξω το τείχος της λογικής και, μυσταγωγικά, να περάσουν από τον νου μου αισθήσεις λυτρωτικές ανθρώπων που κατέχουν στην ψυχή μου ξεχωριστή θέση. Ακόμη κι εγώ το βρίσκω υπερβολικό αυτή τη στιγμή… αλλά συνέβη. Μουσείο Ακρόπολης: Οι Μεγάλοι Θεοί της Σαμοθράκης και η Αθηνά της Ακρόπολης, έως 10 Ιανουαρίου 2016. Αγγλικά: κάθε Παρασκευή, στις 6 μ.μ. Ελληνικά: κάθε Παρασκευή, στις 8 μ.μ. Διάρκεια: 60 λεπτά. http://www.theacropolismuseum.gr/el/content/oi-megaloi-theoi-tissamothrakis-kai-i-athina-tis-akropolis

20 hilton athens

dianship of a sacred representation, such as the expression of cosmogonic ideas, in which their mysterious genealogy played vital role. The newly initiated members were given a wide purple belt and iron ring that would protect them from danger while binding them to vows of silence! The fact that there was a special priest who was charged with purifying even the most atrocious crimes (e.g. murder!) proves that the process was socially virtuous as well as worshipful and religious. Herodotus implies that he was a mystic, while many believe that the theories of Pythagoras are related to this specific group of mystics! The powers attributed to the Great Gods and their sacraments had a tremendous affect on the character of Alexander the Great. According to historians, Alexander’s father Philip II met Olympia, who was a priestess in the ceremony, during his initiation. Their union was considered so charged by the power of the space, that the fruit of their union, Alexander, was granted superhuman abilities! “Sir, we have found a woman!” This legendary phrase was uttered by the worker who discovered the torso of a woman during the archaeological excavation. They must have found it difficult to contain their glee upon determining that they had uncovered Nike of Samothrace, who for decades had been the most important “ambassador” of Ancient Greek civilisation. The statue of Nike of Samothrace had been placed in a prominent position next to the ritual buildings of the sanctuary of Samothrace, and although it is not known who gifted the statue, she served as a reminder of the victory she symbolised. The statue was discovered in the late 19th century and was moved to the Louvre in Paris in 1886 where it was installed in the entrance hall of the museum. As noted in the impressive gallery talk “The Great Gods of Samothrace and Athena of the Acropolis”, generations of artists visiting the Louvre after the installation of the statue (Rodin, Monet, Picasso, Lautrec, Hemingway), regarded the Nike of Samothrace as the most important exhibit at the museum for decades and marvelled at the unparalleled art of her unnamed creator. “Catharsis” isn’t only for the Ancient Greeks! On Friday night, after a journey through the mysteries of Ancient Samothrace and the tour offered by well-informed and charming archaeologist Lina Kokkinou, who undertook to illuminate the mysteries of the sanctuary of Samothrace for the 8.00 pm group, I found myself on the veranda of the Museum enjoying the view of the brightly lit Parthenon. Despite the fact that I am generally rational, the intense experience of the exhibition and standing opposite the sacred hill while feeling the effects of a small yet obligatory glass of white wine offered me the opportunity to break through the barriers of logic, and ritualistically, I contemplated redemptive feelings for the people I hold dear to my heart. At this moment I find it excessive… yet it happened. Acropolis Museum: The Great Gods of Samothrace and Athena of the Acropolis, until 10 January 2016. English: every Friday at 6.00 pm. Greek: every Friday at 8.00 pm. Duration: 60 minutes. http://www.theacropolismuseum.gr/en/content/great-godssamothrace-and-athena-acropolis

Rufus Wainwright Cigarettes and chocolate milk

Από τα σκοτεινά μονοπάτια της ύπαρξης, στο φωτεινό σύμπαν της δημιουργικότητας. Ο Rufus Wainwright επισκέφτηκε την Αθήνα για την παγκόσμια πρεμιέρα της όπερας «Prima Donna», την οποία συνέθεσε. Στο Hilton Aθηνών όπου διέμεινε, είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε μαζί του για την τέχνη, την πολιτική και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Από τον Δημήτρη Παπαδόπουλο / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος From the dark paths of existence to the bright universe of creativity. Rufus Wainwright visited Athens for the world premiere of the visualized version of his acclaimed opera “Prima Donna”. He stayed at the Hilton Athens and discussed art, politics and human rights with us. By Dimitris Papadopoulos / Photographs: Takis Spyropoulos

ροέρχεστε από μία οικογένεια ταλαντούχων ανθρώπων. Η μουσική ήταν μονόδρομος; Ναι. Η μητέρα μου με έβαζε να τραγουδάω από την κούνια. Προφανώς και εγώ το ήθελα πολύ. Όταν γεννήθηκα, ο μπαμπάς μου ήταν στο στούντιο και στην πρώτη μου επίσκεψη εκεί, με έβαλαν να κοιμηθώ στη θήκη μιας κιθάρας!

You were born into a very talented family.Was a career in music a foregone conclusion? Yes. My mother had me singing in my cradle. I obviously enjoyed it. My father was in the studio when I was born, and when my mother took me to visit him, they put me in the guitar case for my nap!

Από εκείνη τη στιγμή ξεκίνησε ένα μεγάλο ταξίδι… Μεταφορικά και κυριολεκτικά! Ταξιδεύω πολύ και επί σειρά ετών. Στα 23 μου, ήδη ταξίδευα οδικώς για την Ουάσινγκτον – ήταν η πρώτη μου περιοδεία. Ήταν άνοιξη και οι κερασιές ανθισμένες... Σκεφτόμουν ότι τότε ήταν η αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού, το οποίο ζω και ελπίζω να καταλήξει σ’ ένα όμορφο ελληνικό νησί.

And you embarked on a long journey… Literally and metaphorically! I travel a great deal and have done so for many years. By the time I was 23 years old I had already been on a road trip to Washington – it was my first tour. It was spring and the cherry trees were in full bloom… I thought it would be the beginning of a long journey and I’m still living it, with the hope that it will end on a beautiful Greek island.

Αγαπάτε την Ελλάδα και την επισκέπτεστε συχνά. Πράγματι. Η Ελλάδα είναι αγαπημένος προορισμός. Πρώτη φορά ήρθα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, για να επισκεφθώ τη φίλη μου Cherry Vanilla, η οποία δούλευε για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου. Γνώρισα τη Μύκονο, την Αίγινα και την Αθήνα. Από τότε που γεννήθηκε η κόρη μου, Viva, το 2012, επισκέπτομαι συχνά την Ύδρα, καθώς η μητέρα της, Lorca Cohen (σ.σ. κόρη του Leonard Cohen), έχει σπίτι στο νησί. Είναι μια γλυκιά συνήθεια η Ελλάδα, οι τόποι και οι άνθρωποι.

You love Greece and visit often. I really do. Greece is one of my favourite destinations. I came here for the first time in the early ’90s to visit my friend Cherry Vanilla, who was working for Vangelis Papathanasiou. I became acquainted with Mykonos, Aegina and Athens. Since my daughter Viva was born, in 2012, I’ve been frequently visiting Hydra, as her mother Lorca Cohen (Leonard Cohen’s daughter) has a home on the island. Greece, with its wonderful locales and people, has become a sweet habit.

Παρατηρείτε σήμερα αλλαγές στην Ελλάδα, από την πρώτη φορά που την επισκεφτήκατε; Έχεις πάντα την αίσθηση ότι προσγειώνεσαι σε ένα παράλληλο σύμπαν, με την καλή και την προβληματική έννοια. Αυτή είναι η μαγεία της!

Has Greece changed since the first time you visited? You always feel as though you’ve landed in a parallel universe, with all the good and bad that entails. That is its charm!

Φανταζόσασταν την πορεία που τελικά διαγράψατε; Από τους γονείς μου γαλουχήθηκα σ’ έναν μποέμ τρόπο ζωής, η τέχνη και η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της φιλοσοφίας τους. Εκπαιδεύτηκα γι’ αυτή τη ζωή, είχα τα εχέγγυα να σκάψω στις πιο σκοτεινές εσοχές της ανθρώπινης ύπαρξης και να ανακαλύψω τις πιο φωτεινές κορυφές.

Has your journey been all you imagined it would be? Art and music were integral to my parent’s philosophy, and they raised me in a bohemian lifestyle. I was trained by this life and Ι am equipped to delve into the darkest recesses of human existence and discover the brightest peaks.

22 hilton athens

athens hilton 23

Μοιάζει να αναζητάτε τις φωτεινές κορυφές πια... Πέρασα μία μεγάλη, σκοτεινή περίοδο, αρκετά συναρπαστική και αρκετά καταστροφική. Τώρα πια, με τους απαιτητικούς ρυθμούς που επιβάλλουν η δημιουργία και η παραγωγή μιας όπερας, οφείλεις να είσαι δυνατός και συγκεντρωμένος. Η όπερα είναι η πεμπτουσία, παρά τη δύσκολη οικονομική συγκυρία, θύμα της οποίας είναι, βεβαίως, η ακριβή όπερα. Αποτελεί μια δουλειά συνόλου: από την ορχήστρα και τη χορωδία, μέχρι τους σκηνογράφους και τις φωνές. Η ηχογράφηση της «Prima Donna» πραγματοποιήθηκε μέσω crowdfunding. Αποτελεί, μάλιστα, τη μοναδική όπερα, η χρηματοδότηση της οποίας στηρίχτηκε σε ένα τόσο δημοκρατικό κανάλι. Ας μιλήσουμε για την «Prima Donna». Κυκλοφόρησε στα μέσα Σεπτεμβρίου από την Deutsche Grammophon. Για την πρεμιέρα της κυκλοφορίας, παρουσιάστηκε η «Prima Donna» και στο Ηρώδειο, στο πλαίσιο του Athens Democracy Forum. Παρακολουθώντας, πριν από χρόνια, ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή της Μαρίας Κάλλας, της τόσο εύθραυστης και τόσο γοητευτικής γυναίκας, την ακούω να λέει: «… and that is what it takes to be a Prima Donna, the first woman». Κάπως έτσι ξεκίνησε η δημιουργία της. Πρόκειται για μια μέρα στη ζωή μιας ηλικιωμένης πριμαντόνας, η οποία ετοιμάζει τη μεγάλη της επιστροφή. Η πρεμιέρα της στο Ηρώδειο με την ταινία του Francesco Vezzoli, στην οποία πρωταγωνιστεί η χορογράφος Cindy Sherman, φορώντας μάλιστα αρκετά από τα κοστούμια της Μαρίας Κάλλας, ήταν μια μαγική συγκυρία. Από τις συναυλίες μ’ ένα πιάνο και τη φωνή σας, στις συμφωνικές ορχήστρες. Ποιο από τα δύο κανάλια δημιουργίας επιλέγετε; Το πρώτο είναι η καρδιά της δημιουργικότητας και της έκφρασής μου. Μία συναυλία με ένα πιάνο οργανώνεται πολύ πιο εύκολα. Το καλοκαίρι παίξαμε με τον Woodkid, ενώ θα ήθελα να συνεργαστώ με τη Florence. Η όπερα είναι η πρώτη αγάπη μου, μία τόσο περίπλοκη και συναρπαστική διαδικασία. Ο αγαπημένος μου συνθέτης είναι ο Βέρντι, για το πάθος, την οικονομία, την ευαισθησία, τον συγχρονισμό. Ο Σούμπερτ, ο Στίβεν Φόστερ, η Νίνα Σιμόν, όλοι τους αποτελούν αναφορές και πηγή έμπνευσης. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ορχήστρα στην απόδοση της δημιουργίας σας; Είναι μαγικό το πόσο διαφορετικά παίζει κάθε ορχήστρα τις δημιουργίες μου. Μια καλή ορχήστρα μπορεί να απογειώσει το αποτέλεσμα. Μπορεί να είναι 70 άνθρωποι, όμως, στην ουσία πρόκειται για μία ψυχή. Από την ορχήστρα του BBC, την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα, την ορχήστρα της Ουάσινγκτον, του Καναδά. Κάθε φορά, μία νέα ανάγνωση. Αισθάνεστε ελεύθερος στις Ηνωμένες Πολιτείες; Με απασχολεί το θέμα του ρατσισμού, της φτώχειας, της ανισότητας. Γεννήθηκα στις Ηνωμένες Πολιτείες, μεγάλωσα στον Καναδά και ζω πια στη Νέα Υόρκη τα τελευταία 20 χρόνια. Δεν ξέρω αν είναι δημοκρατία αυτό που ζούσαμε τα τελευταία χρόνια, ή απλώς ένα πολίτευμα που επηρεάστηκε από αυτήν. Είμαι ακόμη επιφυλακτικός σε ό,τι αφορά στη δικαιοσύνη, στον γάμο των ομοφυλόφιλων, στη δημόσια υγεία, ή στο πόσο προστατεύουμε το περιβάλλον. Όμως, αν η δημοκρατία έφερε τον Ομπάμα στην εξουσία, τότε, ναι, πιστεύω στη δημοκρατία.

24 hilton athens

You seem to be seeking the brightest peaks... I went through a long, dark period that was equally exciting and destructive. However, you need to be strong and focused in order to cope with the current demanding pace imposed by the creation and production of an opera. Opera is the quintessential art form, despite the difficult economic times to which it has fallen victim. It is a collaborative effort of the orchestra and choir, the set designers and the voices. “Prima Donna” was recorded thanks to crowdfunding. It is, in fact, the only opera to be funded in such a democratic manner. Tell us about “Prima Donna”. The soundtrack was released in mid-September by Deutsche Grammophon. “Prima Donna” premiered at the Odeon of Herodes Atticus under the auspices of the Athens Democracy Forum. Years ago I saw a documentary on the life of Maria Callas, who was such a fragile and charming woman. She said, “and that is what it takes to be a Prima Donna, the first woman.” That documentary was the inspiration behind the opera. It is about a day in the life of an aging prima donna preparing for her great comeback. The premiere at the Odeon of Herodes Atticus, starring choreographer Cindy Sherman clad in many of Maria Callas’ costumes, was a truly extraordinary event. You have performed in concerts with a single piano and with symphony orchestras. Which of the two outlets do you prefer? The former is the heart of creativity and its expression. A single-piano concert is very easy to organise. This past summer we played with Woodkid, and I also wanted to collaborate with Florence. Opera is my first love because it is such a complex and fascinating process. Verdi is my favourite composer. I adore his passion, economy, sensitivity and synchronisation. I am inspired by Shubert, Stephen Foster and Nina Simone. Does the orchestra play a significant role in the performance of your works? Every orchestra has a different interpretation of my compositions, which is magical. A good orchestra can elevate the result to a new level. Although an orchestra is comprised of 70 people, they form, in essence, a single soul. Whether my work is played by the BBC Orchestra, the National Symphony Orchestra, the Washington Orchestra or the Orchestra of Canada, the interpretation is different each time. Do you feel free in the United States? I’m troubled by racism, poverty and inequality. I was born in the United States, grew up in Canada and have resided in New York for the past 20 years. I’m not sure if we have experienced democracy in recent years or simply a regime influenced by the concept, but I am still guarded when it comes to justice, same-sex marriage, the public health system and how we protect the environment. But if democracy brought Obama into power, then yes, I believe in democracy.

AN AESTHETICs… MEAL! ΓΕΥΜΑ ΠΕΡΙ… ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ!

Η γκαλερίστα Ρεβέκκα Καμχή και ο δημιουργός του yatzer.com, Κώστας Βογιατζής, κλείνουν τραπέζι για φαγητό στο Βυζαντινό του Hilton Αθηνών και συζητούν για την αισθητική, την τέχνη και την Αθήνα που αγαπούν. Από τη Μικαέλα Θεοφίλου / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος

Gallerist Rebecca Camhi and the creator of yatzer.com, Costas Vogiatzis, booked a table at the Byzantino Restaurant in the Hilton Athens and discussed aesthetics, art and their beloved Athens. By Michaela Theofilou / Photographs: Takis Spyropoulos Fashion styling: Eleni Nomidou, Hair & Make Up: Ioannis Angelo (Angels Touch)

26 hilton athens

Ρεββέκα Καμχή: Φόρεμα Wildwood Free Shop (Attica). Πέδιλα από προσωπική συλλογή. Κώστας Βογιατζής: Σακάκι, πουκάμισο, παντελόνι, ζώνη και παπούτσια Ermenegildo Zegna. Παπιγιόν από προσωπική συλλογή Rebecca Camhi: Dress Wildwood Free Shop (Attica). Sandals from her personal collection. Costas Vogiatzis: Jacket, shirt, pants, belt and shoes Ermenegildo Zegna. Bow tie from his personal collection

athens hilton 27

Ρεβέκκα Καμχή είναι ο άνθρωπος που άλλαξε, στα μέσα της δεκαετίας του ’90, τον τρόπο που οι Αθηναίοι αντιλαμβάνονταν τους όρους «γκαλερί» και «σύγχρονη τέχνη», όταν άνοιξε τον δικό της χώρο τέχνης. Τότε, και για πρώτη φορά, όσοι αγαπούσαν την τέχνη στην πρωτεύουσα μπορούσαν να δουν ταυτόχρονα όσα έβλεπαν οι Νεοϋορκέζοι και οι Λονδρέζοι. Με την ίδια αγάπη για την τέχνη η Ρεβέκκα Καμχή συνεχίζει να πρωτοπορεί, με την προσωπική της σφραγίδα όχι μόνο στα εικαστικά αλλά και στον αυθόρμητα φιλοσοφημένο τρόπο ζωής της (www.rebeccacamhi.com). Ο Κώστας Βογιατζής, ο γνωστός σε όλους ως Yatzer, είναι ένας «υποκινητής ονείρων», κάνοντας πρώτα απ’ όλα το δικό του όνειρο, πραγματικότητα: να ανακαλύπτει την ομορφιά στα ταξίδια, στο design, στην αρχιτεκτονική, στην τέχνη, στη μόδα, μέσα από το πολυταξιδεμένο, πολυβραβευμένο και αισθητικά άρτιο site του, yatzer. com. Αυτές οι δύο μοναδικές προσωπικότητες έδωσαν ραντεβού στο Βυζαντινό του Hilton Αθηνών και συζήτησαν για τα κοινά τους «πάθη». Τι είναι αυτό που εκτιμάτε περισσότερο ο ένας στον άλλον; Ρ.Κ.: Καταρχήν το χιούμορ και την εξυπνάδα, που τα υπερκαλύπτουν όλα. Είναι μεγάλα ατού και χωρίς αυτά δεν μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή – ενώ αν τα έχεις αυτά, μπορείς να εξελίσσεσαι. Και ο Yatzer έχει πολύ καλή επαφή με τον εαυτό του. Λίγοι άνθρωποι, που είναι επιτυχημένοι και κάνουν τόσο ωραία πράγματα, είναι τόσο προσγειωμένοι. Και μ’ αρέσει πολύ η ποικιλία των πραγμάτων με τα οποία ασχολείται, κυνηγώντας την ομορφιά παντού. Οτιδήποτε δείχνει και προβάλλει ο Κώστας είναι ό,τι αγαπάω. Όλοι αυτοί οι κόσμοι με τους οποίους ασχολείται –τα ταξίδια, η αισθητική, το design, η αρχιτεκτονική–, για όλα αυτά θα ήθελα να έχω άλλες δέκα ζωές να ασχολούμαι με το καθένα ξεχωριστά. Κ.Β.: Και τη Ρεβέκκα όμως δεν είναι μόνον η τέχνη που την εμπνέει, γιατί πρόσφατα άνοιξε ένα μαγαζί στο ισόγειο της γκαλερί της, όπου εκεί μπορεί κανείς να αγοράσει αντικείμενα που δεν έχουν σχέση με την τέχνη αλλά αγγίζουν τις δικές μου επιλογές και εντάσσονται και στον δικό μου κόσμο. Επίσης τρελαίνομαι για τη Ρεβέκκα, γιατί έχει τσαγανό και είναι αυθεντική. Μιλάει έξω από τα δόντια και δεν κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της. Θαυμάζω το ότι είναι τρομερά πειθαρχημένη και τη στάση ζωής της σε σχέση με την οικολογία και την ανακύκλωση. Θεωρώ ότι είναι μία υπέροχη μητέρα –μακάρι να ήταν πολλές μητέρες σαν τη Ρεβέκκα– και φυσικά μην ξεχνάμε ότι είναι από τις πρώτες γκαλερίστες που σύστησε στο κοινό της Ελλάδας καλλιτέχνες παγκόσμιας εμβέλειας. Είστε δύο άνθρωποι που το αντικείμενο της δουλειάς σας είναι η αισθητική. Πώς θα την ορίζατε; Κ.Β.: Για μένα αισθητική είναι όλο αυτό που κουβαλάμε στις «βαλίτσες» μας τόσα χρόνια. Ο καθένας έχει διαφορετικές «βαλίτσες» για τις εμπειρίες του και αναλόγως ξεχωρίζει από τις δικές του μνήμες και τις προσλαμβάνουσες τι του αρέσει αισθητικά. Έτσι αυτά διαμορφώνουν και έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Ωστόσο, για μένα η αισθητική είναι πολύ υποκειμενική. Ρ.Κ.: Για μένα τελικά η αισθητική είναι αποτέλεσμα και απόρροια γνώσεων που λειτουργούν σαν ένα παζλ. Για να έχεις όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη εικόνα περί αισθητικής, θα πρέπει να έχεις αρκετά κομμάτια από αυτό το πάζλ. Αισθητική μπορεί να έχει ο οποιοσδήποτε; Ρ.Κ.: Από αυτά που βλέπουμε γύρω μας, όχι. (γέλια)

28 hilton athens

Rebecca Camhi single-handedly changed the way Athenians understood the terms “gallery” and “contemporary art” when she founded her art space in the ’90s. It was the first time that art enthusiasts in the capital were able to see the works of art being displayed concurrently in New York, London or other cities. With her love for art intact, Rebecca Camhi continues to put her personal stamp on both visual arts and her spontaneously philosophical lifestyle (www.rebeccacamhi.com). Costas Vogiatzis, also known as Yatzer, is a “dream maker” who made his own dream a reality: to discover beauty in travel, design, architecture, art and fashion through his much-visited, much-acclaimed and aesthetically versatile website, yatzer.com. These two unique personalities made a date at the Byzantino Restaurant and discussed their common “passions”. What do you respect most about each other? R.C.: First and foremost, humor and intelligence. It is impossible to move forward in life without these incredible assets, and only with them it is possible to evolve. And Yatzer is very comfortable in his skin. Few people who are successful and have the ability to create so much beauty are also so down to earth. I also appreciate the diverse nature of the concepts he focuses on as he searches high and low for beauty. If Costas spotlights and displays something, I am sure to fall in love with it. I wish I could live 10 more lifetimes so as to have enough time to experience each of Yatzer’s “worlds” – travel, aesthetics, design, architecture. C.V.: Rebecca is so much more than the art that inspires her, and recently opened a small shop on the ground floor of her gallery where visitors can find items unrelated to art that nonetheless complement my own choices and have a place in my world. I adore Rebecca because she is bold and authentic. She doesn’t mince her words and never takes cover. I admire the fact that she is tremendously disciplined, as well as her attitude towards ecology and recycling. She is also a marvelous mother –if only more mothers were like Rebecca– and we should never forget that she was one of the first gallerists to introduce the greek public to world-class artists. A sense of aesthetics is essential to what you do. How would you define that? C.V. We all have an aesthetic sensibility. We carry it like a suitcase. We have different suitcases over the years, as we have different experiences. What we find beautiful is subjective, and it changes. R.C. An aesthetic sensibility is informed by what we find beautiful and compelling. This is something that we develop, taking in everything around us, and choosing what moves us visually and viscerally. Does everyone have a sense of aesthetics? R.C. From everything we see around us, I’d have to say no. (laughs) C.V. Rebecca, what about a woman whom you don’t think has a strong aesthetic sense, but who believes she has surrounded herself with beautiful things. R.C. There is a certain level of subjectivity, but there’s also a reason why we have experts to enlighten us. For instance, here we are enjoying a wonder meal at the Byzantino Restaurant. If you brought me the most expensive

Κ.Β.: Ρεβέκκα μου, λες όχι με βάση τον τρόπο που έχεις αποφασίσει εσύ να προβάλλεις τον κόσμο και σύμφωνα με τη δική σου ματιά, ο κόσμος δεν έχει αισθητική. Όμως, αν πας σε μία κυρία η οποία, σύμφωνα με σένα, δεν έχει αισθητική, μπορεί να σου πει ότι αυτό που έχω εγώ γύρω μου το θεωρώ αισθητική. Ρ.Κ.: Γι’ αυτό όμως υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που είναι ειδικοί να μας διαφωτίσουν. Για παράδειγμα, αν ρωτήσεις εμένα για κρασιά –μιας που είμαστε εδώ και τρώμε ένα υπέροχο γεύμα στο Βυζαντινό– και μου φέρεις το πιο ακριβό και το πιο φτηνό κρασί του κόσμου, εγώ θα σου πω πιθανόν ότι το πιο φτηνό κρασί του κόσμου είναι τέλειο, γιατί είμαι άσχετη. Αυτή η γνώμη δεν είναι έγκυρη. Άρα λοιπόν η αισθητική μας ορίζεται από τη γνώση ή την έλλειψη γνώσης που έχουμε για τα πράγματα. Ωστόσο, για το θέμα της αισθητικής έχουν γραφτεί βιβλία και βιβλία, και είναι αρκετά περίπλοκο για να το αναλύσουμε σε μία συνέντευξη. Πάντως η γνώμη μου είναι ότι δεν μπορεί ο καθένας να λέει ό,τι θέλει για όποιο θέμα θέλει. Μιλήστε μας για την ανανέωση του www.yatzer.com; Κ.Β.: Ουσιαστικά ήθελα να φτιάξω ένα site που να αρέσει πρωτίστως σε όσους θέλουμε να φιλοξενήσουμε. Η προτεραιότητά μου πάντα ήταν οι άνθρωποι που φιλοξενούνται και ο τρόπος με τον οποίο τους συστήνουμε προς τα έξω. Δεν αποκτά ο αναγνώστης την ίδια εμπειρία, αν διαβάσει μία ιστορία στο yatzer.com και μία σε κάποιο άλλο site ή περιοδικό. Στο καινούργιο στήσιμο του site η αλλαγή μας είναι επικεντρωμένη στη μεγάλη εικόνα, στην έμπνευση, στο ταξίδι και στον τρόπο που κινείται μέσα στο yatzer.com. Θεωρώ ότι από τότε που ξεκίνησε το yatzer.com είναι ένα start-up με οκτώ χρόνια εμπειρίας και ότι το ίδιο το site είναι ένα ταξίδι. Κάθε άρθρο είναι και ένα ταξίδι. Τη μία φορά μπορεί να βάλω ένα σπίτι στο Μεξικό, την άλλη ένα ξενοδοχείο στο Άμστερνταμ, ή μία έκθεση στο Παρίσι. Το νέο μου project είναι τα city guides. Ταξιδεύω πολύ και επειδή σε κάθε ταξίδι μου έχω φίλους στα μέρη που πηγαίνω, έχω τις λίστες μου με τις «σωστές» διευθύνσεις έτοιμες και αυτά θέλω να τα μοιραστώ. Φυσικά το πρώτο city guide θα αφορά στην Αθήνα.

and the cheapest wines in the world, I might say that the cheapest one is perfect, because I don’t know anything about wine. So my opinion is poorly informed. The same might be said of an aesthetic sensibility, but it’s complicated. I suppose it’s more the sort of thing people discuss in entire books rather than two or three sentences. Tell us a little about your site, www.yatzer.com, and the recent update. C.V.: In essence, I wanted to create a site that the people we host would be the first to like. The people we host and the way we feature them have always been my first priority. Readers don’t have the same experience when reading a story on yatzer.com versus another site or magazine. The changes in the new site focus on the big picture, on inspiration, on travel and the way they progress through yatzer.com. I see yatzer as a start-up with 8 years of experience and perceive the site itself a journey. Each article is a journey. One time I may feature a house in Mexico, and then a hotel in Amsterdam or an exhibition in Paris. My new project is city guides. I often travel and because I have friends in the places I visit, I have compiled lists with extraordinary destinations that I want to share. The first city guide will naturally look at Athens. Ms Camhi, what do you have planned for your gallery in the next few months? R.C.: I’m very interested in gardens and plants, and my partner Stavia Grimani and I have decided to organize an exhibition called “Gardens in Progress”. It is a group exhibition featuring works by Greek and foreign artists, whose theme will be trees or flowers or plants (Nan Goldin, Nobuyoshi Araki, Miltos Manetas and others). The garden is a living ecosystem and as such, the works will be removed and added throughout the duration of the exhibition, which began on 20 October and will continue until December.

Και εσείς, κυρία Καμχή, τι ετοιμάζετε στην γκαλερί σας τους επόμενους μήνες; Ρ.Κ.: Επειδή με ενδιαφέρουν πολύ οι κήποι και τα φυτά, τα παίρνουμε σαν σημείο εκκίνησης με τη συνεργάτιδά μου Στάβια Γριμάνη, για να στήσουμε μια έκθεση που θα λέγεται «Κήποι σε εξέλιξη». Είναι μία ομαδική έκθεση με έργα Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, και η θεματολογία θα είναι δένδρα, ή λουλούδια, ή φυτά (Nan Goldin, Nobuyoshi Araki, Μίλτος Μανέτας κ.ά.) . Ο κήπος είναι ένα ζωντανό οικοσύστημα και με αυτήν την έννοια, έργα θα αφαιρούνται και θα προστίθενται καθ’ όλη τη διάρκεια της έκθεσης, που ξεκίνησε στις 20 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει μέχρι τον Δεκέμβριο.

Which museums and galleries in Athens do you take friends visiting from abroad to? R.C.: The Museum of Cycladic Art, where Yatzer curates the shop of the Museum, as well as the Breeder Gallery, Vamiali’s Gallery, the Jewish Museum… C.V.: … and the Rebecca Camhi Gallery in Metaxourgio, of course. And because we know our friends will visit the Acropolis Museum, both Rebecca and I would take them to the important, authentic and impressive Archaeological Museum. It is the epitome of Museums.

Σε ποια μουσεία και γκαλερί θα πηγαίνατε έναν φίλο σας από το εξωτερικό; Ρ.Κ.: Στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, όπου κάνει και την επιμέλεια στο πωλητήριο του μουσείου ο Yatzer, στην Γκαλερί The Breeder, στην Γκαλερί Vamiali's, στο Εβραϊκό Μουσείο… Κ.Β.: … και φυσικά και στην Γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή, στο Μεταξουργείο. Επειδή όμως, ξέρουμε ότι ο φίλος μας θα πάει έτσι κι αλλιώς στο Μουσείο της Ακρόπολης, η Ρεβέκκα κι εγώ θα τον πηγαίναμε να επισκεφτεί το σημαντικότατο, αυθεντικό και εντυπωσιακό Αρχαιολογικό Μουσείο. Γιατί είναι η επιτομή αυτού που ονομάζουμε μουσείο.

What do you like best about the Hilton Athens? C.V.: I like swimming in the hotel pool and relaxing at the spa. R.C.: I enjoy having a drink at the Galaxy Restaurant & Bar with a view of Athens, but I also like looking at the Hilton building each time I pass by.

Τι σας αρέσει περισσότερο στο ξενοδοχείο Hilton Αθηνών; Κ.Β.: Εμένα μου αρέσει να κάνω μπάνιο στην πισίνα του ξενοδοχείου και να χαλαρώνω στο spa. Ρ.Κ.: Εμένα μ’ αρέσει να πίνω το ποτό μου στο Galaxy Restaurant & Bar, με θέα όλη την Αθήνα, όμως μου αρέσει πολύ και το ίδιο το κτήριο του Hilton Αθηνών, κάθε φορά που περνάω απέξω. Το Βυζαντινό λειτουργεί καθημερινά για πρωινό, μεσημεριανό και δείπνο. Διαθέτει παραδοσιακή ελληνική κουζίνα, buffet και à la carte. Τις Κυριακές, απολαύστε ένα πλούσιο οικογενειακό γεύμα, με παιδική γωνιά και animateur.

30 hilton athens

The Byzantino Restaurant is open daily for breakfast, lunch and dinner, serving traditional Greek cuisine, buffet and à la carte. On Sundays, enjoy a delicious family meal, with a children’s corner and animateur.

32 hilton athens

The winner is...

Alexandre Desplat

Λίγο προτού φύγει από το Hilton Αθηνών για την τελευταία του πρόβα στο Ηρώδειο, ο Αλεξάντρ Ντεσπλά ξέκλεψε χρόνο για αρκετές και σαφείς απαντήσεις, δίνοντάς μου την ευκαιρία και, φυσικά, τη μεγάλη χαρά να τον γνωρίσω από κοντά. Και να σας τον συστήσω. Από τη Μία Κόλλια / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος Shortly before leaving the Hilton Athens for his final rehearsal at the Odeon of Herodes Atticus, Alexandre Desplat made the time to speak with me, and it was my honour and great pleasure to meet him. And to introduce him to you. By Mia Kollia / Photographs: Takis Spyropoulos

athens hilton 33

ΑΛΕΞΑΝΤΡ ΝΤΕΣΠΛΑ στη συναυλία αναφέρθηκε στην ελληνική καταγωγή του πολλάκις, μας έδειξε την Ελληνίδα μητέρα του, κυρία Λαδοπούλου, που ήταν στην πρώτη σειρά μαζί με τις ενθουσιώδεις κόρες του, και είπε καθαρά «Ζήτω η Ελλάδα» αλλά και “Vive la France et l’Europe”. Ομολογεί πως η Ακρόπολη είναι το απόλυτο θέαμα και ότι για όποιον είναι ευαισθητοποιημένος με την Ελλάδα είναι συγκινητικό να δώσει παράσταση στο Ηρώδειο. Ένα Όσκαρ, μετά από οχτώ υποψηφιότητες, για το “Τhe Grand Budapest Hotel”, το 2015, μοιάζει λίγο μπροστά στα εκατομμύρια νότες που έχει γράψει για αμέτρητες ταινίες αγαπημένων σκηνοθετών από την Ευρώπη και την Αμερική: “The Danish Girl”, «Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον», «Επιχείρηση: Argo», «Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου», «Το παιχνίδι της μίμησης», «Γκοτζίλα», «Ο λόγος του βασιλιά» και πολλά άλλα. Ο ταλαντούχος και γοητευτικός Αλεξάντρ Ντεσπλά μιλά δημοσίως με θαυμασμό για τη γυναίκα του, επιλέγει από άποψη να ζει στο Παρίσι και όχι στην Αμερική, λατρεύει τον κινηματογράφο και τον θεωρεί παιδαγωγική υπόθεση: «Είναι ανταλλαγή πολιτισμών. Ο Έλληνας μπορεί να μάθει την κουλτούρα του Ιάπωνα και ο Ιάπωνας του Ιρανού, τα συναισθήματά του, τον τρόπο ζωής, την πολιτική, τις κοινωνικές συνθήκες – αυτή είναι η μαγεία του σινεμά».

Alexandre Desplat spoke of his Greek roots several times during the concert, introduced us to his Greek mother, Mrs Ladopoulou, who was sitting in the front row with his enthusiastic daughters and proclaimed: “Long live Greece” and “Vive la France et l’Europe”. He confesses that he sees the Acropolis as the ultimate spectacle, and the opportunity to perform at the Odeon of Herodes Atticus is an emotional experience for anyone with a proclivity for Greece. Although nominated eight times, he has only won one Oscar for “The Grand Budapest Hotel”, a number that pales in comparison to the millions of music notes he has written for countless films directed by renowned European and American directors, including “The Danish Girl”, “The Curious Case of Benjamin Button”, “Argo”, “Harry Potter and the Deathly Hallows”, “The Imitation Game”, “Godzilla”, “The King’s Speech”, to name a few. The talented and charming composer publicly expresses his admiration for his wife, chooses to live in Paris rather than America, and adores the cinema, which he considers educational. “It is an exchange of cultures. A Greek can learn about the Japanese, and a Japanese can learn about an Iranian, their feelings, lifestyle, politics, social conditions – that is the magic of the cinema.”

Η γενική κουλτούρα είναι σημαντική για τη δουλειά σας; Θέλω να πω ότι δεν αρκεί το ταλέντο, όπως στην περίπτωση ενός ζωγράφου ή ενός χορευτή. Είναι απαραίτητη η γνώση του παρελθόντος, της ιστορίας της μουσικής και του κινηματογράφου. Αν θέλεις να είσαι ένας καλλιτέχνης, οποιουδήποτε χώρου, είτε ζωγράφος, είτε γλύπτης, είτε χορευτής, πρέπει να μπορείς να ακούς πολλές φωνές: εκείνη που σου επιτρέπει να αναπτύξεις την τεχνική σου, να εξελιχθείς και να καταλήξεις σε ένα δυνατό ύφος, συγκεκριμένο και απολύτως προσωπικό, αλλά και τη φωνή της γνώσης. Οι γνώσεις που μπορείς να αποκτήσεις είναι τεράστιες, ευρείες και ατελείωτες. Είναι τόσα που έχει εφεύρει η ανθρωπότητα και έχει να σου προσφέρει… Οι καλλιτέχνες με τους οποίους σχετίζομαι, συνθέτες, συγγραφείς ή ζωγράφοι, έχουν έντονη περιέργεια για διάφορους τομείς, από τη φιλοσοφία και τις τέχνες έως τη μουσική, ειδικά όταν είναι εκτός χώρου της ειδικότητάς τους. Νομίζω ότι η κουλτούρα είναι το «κλειδί» για όλους τους ανθρώπους.

Is culture important in your work? What I mean is that talent isn’t enough on its own, as it is for a painter or dancer. Knowledge of past events and the history of music and the cinema are also important. If you want to be an artist of any kind, be it a painter, sculptor or dancer, you must be able to hear many voices: the one that allows you to develop your technique, to evolve and to finish on a loud note, a clear-cut and entirely personal one, as well as the voice of knowledge. There is a huge spectrum of knowledge to be acquired, broad and infinite. Humanity has invented so many things and has so much to offer… The artists I work with, that is composers, writers and painters, are deeply curious about many disciplines, from philosophy and the arts to music, particularly when they don’t specialise in it. I believe that culture is important for everyone.

Θεωρείτε τύχη το ότι γεννηθήκατε στη συγκεκριμένη οικογένεια; Οι γονείς μου δεν ήταν μουσικοί, την αγαπούσαν όμως και από πολύ νωρίς κανόνισαν να κάνουμε όλα τα παιδιά μαθήματα μουσικής. Αυτό, ναι, είναι τύχη. Επίσης, υποστήριζαν πολύ το εκπαιδευτικό σύστημα της Γαλλίας, μίας δημοκρατίας που έχει σημαντικά πράγματα να σου προσφέρει και πρέπει να τα απορροφήσεις. Το πιο ενδιαφέρον, όμως, με εκείνους είναι το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν Γάλλος και η μητέρα μου Ελληνίδα. Αυτή η συνάντηση πολιτισμών αποτελεί πάντα ένα πλεονέκτημα – σκεφθείτε πως προστίθεται και ο αμερικανικός πολιτισμός, αφού σπούδασαν εκεί. Από μικρά, λοιπόν, ήμασταν διαφορετικά παιδιά, ακριβώς εξαιτίας της καταγωγής και των επιρροών. Αυτή η «διαφορετικότητα» λοιπόν λειτούργησε υπέρ σας; Η Γαλλία είναι μία ανοιχτή χώρα, ούτως ή άλλως. Μεγάλωσα πάντως σε ένα σπίτι, όπου ο «ξένος» ήταν πάντα ένας «φίλος» εξ ορισμού. Ίσως αυτό να οφείλεται και στην ελληνική

34 hilton athens

Do you feel lucky to have been born into your family? My parents weren’t musicians, but they loved music and arranged for me and my siblings to take lessons from a young age. Yes, that was luck. They were also very supportive of the French educational system, which has much to offer that must be, in turn, assimilated. The most interesting fact about my parents is that my father is French and my mother Greek. This meeting of cultures is always an advantage – and American culture was also in the mix, as they both studied there. So we were different early on, because of the origins and influences of our parents. Did this “differentiation” work in your favour? France is a very open country. Nonetheless, I was raised in a house where “strangers” were always “friends”. Perhaps this was due to Greek hospitality, which is extraordinary – Greece always welcomes visitors with warm and open arms.

36 hilton athens

φιλοξενία, που είναι ιδιαιτέρως χαρακτηριστική – πάντα η Ελλάδα υποδεχόταν τον κόσμο με ζεστή και ανοιχτή αγκαλιά. Το λέτε αυτό ειδικά σε μία στιγμή πολύ δύσκολη για εμάς, λόγω του μεταναστευτικού προβλήματος. Αυτό είναι ένα τεράστιο θέμα για όλη την Ευρώπη. Ο κόσμος καταστρέφεται, τα πράγματα έχουν αλλάξει απ’ άκρη σ’ άκρη της Γης και πρέπει όλοι να σκεφτούν σοβαρά πώς θα το αντιμετωπίσουν. Πόσο επηρεάζεστε από τα όσα συμβαίνουν στην κοινωνία; Κατ’ αρχάς, δεν επηρεάζομαι άμεσα. Έχω τη μεγάλη τύχη, για τα σημερινά δεδομένα, να μην επηρεάζεται η δουλειά μου από τα όσα συμβαίνουν, είμαι εξαιρετικά προστατευμένος. Αυτό, φυσικά, δεν σημαίνει πως δεν διαβάζω εφημερίδες, δεν παρακολουθώ τα πάντα και δεν ανησυχώ. Εύχομαι να μην αργήσουν να βρεθούν λύσεις. Ας επιστρέψουμε στη μουσική. Έχετε πει πως, ιστορικά, ο ευρωπαϊκός κινηματογράφος «χρησιμοποιεί» πολύ λιγότερο τη μουσική από τον αμερικανικό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ας πάρουμε για παράδειγμα το γαλλικό σινεμά και τη γαλλική κουλτούρα: πρόκειται για μια λογοτεχνική κουλτούρα και άρα ο κινηματογράφος στηρίζεται περισσότερο στις λέξεις παρά στην εικόνα. Η μουσική είναι συνοδεία της εικόνας και όχι των λέξεων. Δεν λέω ότι αφορά σε όλα τα έργα αυτό, αλλά στα περισσότερα. Από την άλλη, ας μην ξεχνάμε πως ο ρόλος της μουσικής στο αμερικανικό σινεμά ήταν πολύ ενεργός ανέκαθεν – τα μιούζικαλ άλλωστε αποτελούν μεγάλο κομμάτι του. Η nouvelle vague (τέλη 1950) άλλαξε ουσιαστικά τα πράγματα: μέχρι τότε, ο ήχος απλώς ακολουθούσε την πρόταση της εικόνας. Θυμάστε τη μουσική στον βωβό κινηματογράφο που έπαιζε πάνω στα βήματα, μετά, στις μεγάλες χολιγουντιανές παραγωγές, η ηρωίδα είχε πάντα το στάνταρντ μουσικό της κομμάτι, με επιρροές από όπερα και Βάγκνερ και πάει λέγοντας. Η nouvelle vague προτείνει η μουσική να είναι η ψυχή της ταινίας και να μην ακολουθεί τις ιστορίες κάθετα αλλά οριζόντια. Αυτή ήταν μεγάλη καινοτομία και αυτό είναι που ενδιαφέρει εμένα. Και αυτό που σας επιτρέπει το όνειρο. Αλήθεια, πού ξεκινάει το δικό σας όνειρο και πού τελειώνει του σκηνοθέτη; Εκεί ακριβώς έγκειται όλη η δυσκολία. Απαιτείται ισορροπία, διπλωματία, μία διαρκής ανταλλαγή, για να μπορέσεις να διατηρήσεις την ακεραιότητά σου. Σε κάθε περίπτωση, ο σκηνοθέτης παραμένει ο καπετάνιος του πλοίου. Εγώ δουλεύω για τον σκηνοθέτη, όχι για μένα. Κατάλαβα πολύ νωρίς ότι αποτελώ απλώς ένα στοιχείο του κάθε έργου. Παρ’ όλα αυτά, είναι σημαντικό να αφήσεις κάτι ατόφιο και είναι θεμελιώδες να υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης με τον σκηνοθέτη. Ακόμη και αν είναι φίλος σου, δεν μπορείς να συμπεριφερθείς απότομα και υπερφίαλα. Πρέπει να ακούσεις την επιθυμία του και να καταφέρεις, μέσα στο όριο που σου δίνεται, να είσαι παρών και αυθεντικός. Είναι πολύ δύσκολο να το εξηγήσεις και να το διδάξεις, ακόμη και σε κάποιον νέο που θέλει να κάνει τη δουλειά μας. Αφορά άλλωστε το 50% της ουσίας της. Δεν φοβάστε, κάποιες φορές, μήπως υπερβείτε την ιστορία; Προσπαθώ σκληρά να μην το κάνω, να βρίσκομαι πάντα απέναντι στην εικόνα και η μουσική, πραγματικά, να την υποστηρίζει, όχι να «εισβάλλει» και να ξεχωρίζει από απόσταση. Πρέπει να κυλά όσο απαλά και αρμονικά κυλούν οι εικόνες. Ο Τζορτζ Κλούνεϊ έχει πει πως είστε «ένας καλλιτέχνης μέσα σε έναν κόσμο τεχνικών». Εννοεί προφανώς κάτι που αφορά στο συναίσθημα – πιο ευρωπαϊκή υπόθεση. Βάζετε συναίσθημα ακόμη και σε ταινίες που, σε πρώτη ματιά, δεν το χρειάζονται; Αυτή είναι συνήθως η πρώτη ερώτηση που θέτω στον εαυτό μου, είτε η ταινία είναι γαλλική, σουηδική ή αμερικανική: «Σε τι θα χρησιμεύσει η μουσική μου;». Μιλάω όμως πρώτα με τον «καπετάνιο», όπως είπαμε και πριν. Συχνά, ο σκηνοθέτης σού δείχνει ένα παράθυρο που ποτέ δεν σκέφτηκες

It is nice to hear you say that, especially during this difficult time when refugees are pouring into the country. It is a huge issue for Europe as a whole. The world is falling apart, there have been changes from one corner of the world to the other and we must all carefully consider how to handle them. How affected are you by societal change? I’m not directly affected by it. I’m extremely fortunate, particularly by present day standards, that my job hasn’t been affected by these changes. I am very sheltered. However, this doesn’t mean that I don’t read newspapers, follow current events or worry. I hope that solutions will soon be found. Let’s get back to music.You have said that, European cinema, historically, “uses” much less music than its American counterpart. Why is that? Take French cinema and French culture, for example: it is a literary culture and, hence, its cinema is based more on words than pictures. Music accompanies pictures, not words. I’m not saying this is true for all films, but it is for most. On the other hand, we should keep in mind that music has always played a very active role in American cinema – musicals are very important. Nouvelle vague (late 1950s) changed everything: up to that point sound simply accompanied the picture. In silent films, the beat of the music went hand in hand with the movements of the actors. Later, in big Hollywood productions, the heroine always had a song, which was often influenced by opera, Wagner, and so on. In nouvelle vague, however, music became the soul of the film and followed the story horizontally rather than vertically. That was a great innovation and I found it very interesting. And it allows you to dream. Where does your dream begin and where does the director’s end? And that is the crux of the problem. It demands balance, diplomacy, and an ongoing exchange to be able to succeed while maintaining your integrity. In every case, the director is the captain of the ship. I work for the director, not for me. I realised early on that I am simply an element of each film. However, it is important to create something with substance and this is dependent on a relationship with the director that is based on trust. Even if he is your friend, you cannot behave rudely and arrogantly. You need to listen to his wishes and manage to be present and authentic within the limits you are given. It is difficult to explain and teach, even to a young person that wants to do our job. It is about 50% of its substance. Are you ever afraid that the music will overpower the story? I work very hard so it won’t, and always face the picture to ensure that the music supports it and doesn’t “invade” it, and try to make the music distinctive. The music should flow as gently and harmoniously as the images. George Clooney has said that you are “an artist in a world of technicians”. He must have been referring to emotion, which is a European trait. Do you infuse emotion in films that don’t seem to need it at first glance? The first question I usually ask myself, whether the film is French, Swedish or American, is: “What can my music do?” But I always discuss it with the “captain”. The director often shows me a window that I never thought could open. Roman Polanski, for instance, often comes up with ideas that I would never imagine on my own. The opposite is also true and is what I call a “real exchange”. It has happened with Roman, George, Stephen (Frears), but I never speak the same artistic language or have the same artistic concerns with each director. So the questions remain: “Why am I here?” and “What can I offer this film?” These questions are unre-

athens hilton 37

ότι μπορείς να ανοίξεις. Ο Ρομάν Πολάνσκι, για παράδειγμα, έχει πολλές φορές ιδέες που δεν έχω φανταστεί. Συμβαίνει όμως και το αντίθετο, και αυτό είναι που αποκαλώ «αληθινή ανταλλαγή». Μου έχει συμβεί με τον Ρομάν, τον Τζορτζ, τον Στίβεν (Φρίαρς), αλλά δεν έχω αντίστοιχες καλλιτεχνικές ανησυχίες και γλώσσα με κάθε σκηνοθέτη. Τα ερωτήματα παραμένουν λοιπόν, «γιατί είμαι εκεί;» και «τι μπορώ να προσφέρω εγώ στην ταινία;» – και αυτό δεν αφορά στην εθνικότητά της. Το θέμα είναι πώς θα λειτουργήσει η μουσική με δύναμη και «ρευστότητα». Δουλεύετε πολύ, αλλά ποτέ σε περισσότερες από μία ταινία τη φορά… Είναι ατελείωτη η φαντασία και η έμπνευση; Δεν δουλεύω ποτέ ταινίες παράλληλα, γιατί δεν μπορώ να συγκεντρωθώ έτσι. Δουλεύω τη μία μετά την άλλη και γρήγορα μάλιστα. Είμαι τυχερός γιατί υπάρχει μία μεγάλη διαφορά στη δουλειά μου σε σχέση με αυτή άλλων καλλιτεχνών: δουλεύω για μία ταινία, για μία ιστορία και έχω μπροστά μου μία δεδομένη εικόνα. Συνεπώς, δεν χρειάζεται η αστείρευτη έμπνευση του ζωγράφου ή του συγγραφέα. Είναι πολλή δουλειά, αλλά σχετικά εύκολη, με την έννοια ότι δεν είναι αφηρημένη αλλά συγκεκριμένη και σε καθοδηγεί. Επίσης, δεν σου επιτρέπεται να «κολλήσεις», γιατί έχεις πάντα συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια. Να σας πω πάντως, ότι είτε έχω χρονικό περιθώριο ενός χρόνου, είτε έξι μηνών, είτε τριών εβδομάδων, δεν αλλάζει τίποτα απολύτως για μένα. Από τη στιγμή που η ταινία έχει ρυθμό και δομή, η ποιότητα της δουλειάς μου δεν αλλάζει, όσο λίγο χρόνο και αν έχω. Πότε ξεκινάτε να γράφετε τη μουσική και πόσο αλλάζει στην πορεία; Ξεκινώ μετά το πρώτο cut και αλλάζει αρκετά στην πορεία – καμμιά φορά αλλάζει και η ταινία, και η μουσική. Για να καταλάβετε, η ηχογράφηση του “The Danish Girl” ολοκληρώθηκε στις 28 Αυγούστου, ενώ το έργο παρουσιαζόταν στη Βενετία στις 5 Σεπτεμβρίου. Φαντάζεστε λοιπόν τι γινόταν μέχρι την τελευταία στιγμή…

lated to the nationality of the film. The issue is how to make the music powerful yet “flowing”. You work a great deal, but never on more than one film at a time… Are imagination and inspiration infinite? It’s true that I never work on several films at the same time and that’s because I cannot concentrate. I work on one after another and at a quick pace. I’m lucky because there is one big difference between my work and the work of other artists: I work on one film, one story, and I have the pictures in front of me. So I don’t need the inexhaustible inspiration of a painter or writer. It is a lot of work, but relatively simple work, in the sense that it isn’t abstract – it’s concrete and has guidelines. And you can’t “get stuck” because there are always deadlines. It makes no difference to me if I have one year, six months or three weeks to compose the music. If the film has rhythm and structure, the quality of my work is never affected, no matter how little time I may have. When do you start composing and how does the composition evolve? I start after the first cut and it evolves quite significantly – sometimes both the film and music evolve. For example, the recording for “The Danish Girl” finished on 28 August and the film was presented in Venice on 5 September. Imagine what was happening up to the very last second… Do you like surprises? I can’t say I’ve ever really thought about them. I think not, unless they are… very good surprises! Alexandre Desplat performed at the Odeon of Herodes Atticus with the Athens State Orchestra on 9 September. The concert was produced by MINOS EMI. The soundtrack of “The Grand Budapest

Σας αρέσουν οι εκπλήξεις; Να κάτι για το οποίο δεν έχω αναρωτηθεί ποτέ. Νομίζω πως όχι ιδιαιτέρως, εκτός και αν είναι… πολύ καλές εκπλήξεις! Η συναυλία του Alexandre Desplat με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών πραγματοποιήθηκε στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 9 Σεπτεμβρίου. H MINOS EMI έκανε την παραγωγή της συναυλίας. Το CD του “The Grand Budapest Hotel” κυκλοφορεί από τη MINOS EMI/Universal.

38 hilton athens

Hotel” was released by MINOS EMI/Universal.

Things we love in ATHENS starting with

Μια βόλτα στους δρόμους, στην ιστορία, στις συνήθειες, στη μόδα, στην επιχειρηματικότητα της ελληνικής πρωτεύουσας, που μπορεί, όταν θέλει, να απεκδύεται τις αδυναμίες της και να μας αποκαλύπτεται όπως πραγματικά είναι: φαντασμαγορική. Από την Κάλλια Καστάνη A stroll through the streets, the history, habits, fashion and entrepreneurship of the Greek capital WHICH cast off its weaknesses and reveal its true CHARM. By Kallia Kastani

40 hilton athens

Φάληρο / Faliro

athens hilton 41

ο «φ» είναι το εικοστό πρώτο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Το κεφαλαίο Φ συμβολίζει τη μαγνητική ροή στη Φυσική, ενώ το πεζό είναι, μεταξύ άλλων, το μαθηματικό σύμβολο της «χρυσής τομής» (όπου φ=1,618). Είναι ο περίφημος «χρυσός αριθμός» που μελέτησε ο Πυθαγόρας, ο Ευκλείδης και οι μυστικιστές, το μυστικό αρμονίας στα πέταλα των ηλιοτροπίων, στη Μόνα Λίζα του Da Vinci και στην Πέμπτη Συμφωνία του Beethoven. Το σύμβολο «φ» επιλέχτηκε προς τιμήν από τον γλύπτη του Παρθενώνα, που λέγεται πως χρησιμοποίησε τη χρυσή τομή σε όλα τα σχέδια των έργων του. Λεγόταν Φειδίας.

The “phi” (φ), which is Romanised as “f”, is the twenty-first letter of the Greek alphabet. The capital phi (Φ) represents the magnetic and electric flux in Physics, while the lowercase phi (φ) is the mathematical symbol for the golden ratio (φ=1.618). It is the “divine proportion” studied by Pythagoras, Euclid and mystics, the secret to the harmonious distribution of flower petals, Da Vinci’s Mona Lisa and Beethoven’s Fifth Symphony. The “φ” was chosen in honour of the sculptor of the Parthenon, who is believed to have employed the golden ratio in all the work he produced. His name was Phidias.

ΦΑΛΗΡΟ (ΠΑΛΑΙΟ) Με την τεράστια εσπλανάδα, τις σύγχρονες μαρίνες, τον κεντρικό-απόκεντρο χαρακτήρα του (σ.σ. απέχει μόλις 6-8 χιλιόμετρα από το κέντρο), το ιστορικό αυτό αθηναϊκό προάστιο, στα νοτιοδυτικά, είναι μια ζωηρή «πόλη μέσ’ στην πόλη». Ιδρύθηκε από τον ήρωα και Αργοναύτη Φάληρο, το δε λιμάνι του (που αναφέρεται και στον Ηρόδοτο και στον Παυσανία) υπήρξε το πρώτο λιμάνι της Αθήνας – αρχαιότερο και από εκείνο του Πειραιά. Στη νεότερη ιστορία του, τον 19ο και τις αρχές του 20ού αιώνα, το Παλαιό Φάληρο υπήρξε μια ακμάζουσα λουτρόπολη με εξοχικές επαύλεις και πολυτελή ξενοδοχεία, θέρετρο των τότε αριστοκρατών αλλά και του απλού λαού που συνέρρεε μαζικά έως εκεί, με το τραμ. Σήμερα, η ανέγερση της νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης και της νέας Εθνικής Λυρικής Σκηνής –και μάλιστα δια χειρός Renzo Piano– στο Πάρκο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, του παλιού, φαληρικού Δέλτα, αναδεικνύει την περιοχή σε διεθνές τοπόσημο. Και η «αθηναϊκή Ριβιέρα» λάμπει ξανά…

FALIRO (PALEO) With a huge esplanade, modern marinas, desirable location (at just 6-8 kilometres from downtown, it is both close to and far removed from the centre), this historic south-western suburb of Athens is a lively “city within a city”. It was founded by hero and Argonaut Faliro, and its port (mentioned in the writings of Herodotus and Pausanias) was the first harbour of Athens – even more ancient than the port of Piraeus. In the 19th and early 20th century, Paleo Faliro was a thriving spa town with holiday villas and luxury hotels, the holiday resort for both aristocrats and “commoners”, who flocked to Faliro en masse by tram. Today, the new National Library and the National Opera, both designed by renowned Italian architect Renzo Piano, in the park of the Stavros Niarchos Foundation Cultural Centre at the old Faliron Delta, have helped establish the region as an international landmark. The “Athenian Riviera” shines brightly once again…

ΦΙΛΙΟΝ «Καθισμένο» στη γωνία της Σκουφά με τη Λυκαβηττού –κάπως σαν προγεφύρωμα ανάμεσα στα «επαναστατικά» Εξάρχεια και το «αριστοκρατικό» Κολωνάκι–, το café «Φίλιον» (σ.σ. οι Αθηναίοι άνω των 40 το θυμούνται ως “Dolce”) ανήκει πλέον στη μικρή λίστα με τα ιστορικά, φιλολογικά, ευρωπαϊκά καφενεία. Βαδίζοντας στα χνάρια του παρισινού “Les Deux Magots”, φιλοξένησε από τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του όλα τα ανατρεπτικά πνεύματα της αθηναϊκής διανόησης και των νέων λογοτεχνών της γενιάς του ’70 – τους επίλεκτους της «αθηναϊκής Rive Gauche», που διαμόρφωσαν τον σοφιστικέ, ανήσυχο αέρα του. Μέχρι σήμερα, παραμένει ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη του ιστορικού κέντρου – πουθενά αλλού δεν ανακατεύονται με τέτοια ράθυμη ευθυμία συγγραφείς, εκδότες, ηθοποιοί, σκηνοθέτες, πολιτικοί, επιχειρηματίες, περαστικοί και αργόσχολοι. Σημειώστε πως τον χειμώνα, ο σύλλογος «Φίλοι στο Φίλιον» διοργανώνει τακτικά στον χώρο του café φιλολογικές βραδιές, λογοτεχνικές συναντήσεις, μουσικά events κ.ά.

CAFÉ FILION “Perched” on the corner of Skoufa Street and Lycabettus Hill – like a bridge between the “revolutionary” Exarchia and “aristocratic” Kolonaki, “Café Filion” (Athenians over the age of 40 remember it as “Dolce”) has earned its spot on the now short list of historical, literary European cafés. Following in the footsteps of the “Les Deux Magots” in Paris, it welcomed all the subversive spirits of Athenian intellectuals as well as the young writers of the ’70s – the elite “Athenian Rive Gauche”, who contributed to the café’s sophisticated and restless air. Today it remains one of the most interesting places in the historic centre – nowhere else do writers, publishers, actors, directors, politicians, businessmen, passers-by and loungers mix with such idle abandon. In winter, the Friends of Filion association regularly organises literary evenings, scholarly meetings, musical events etc. at the café.

ΦΙΛΟΠΑΠΠΟΥ (ΛΟΦΟΣ) Οι περισσότεροι τουριστικοί οδηγοί τον περιγράφουν ως την «ωραιότερη ταράτσα της Αθήνας». Έχουν δίκιο. Αυστηρά μιλώντας, ο λόφος του Φιλοπάππου είναι ο λόφος, απέναντι και νοτιοδυτικά από την Ακρόπολη, όπου δεσπόζει το τεράστιο λευκό μνημείο του Γαΐου Ιουλίου Αντιόχου Φιλοπάππου – του Σύρου πρίγκιπα που διετέλεσε Ύπατος της Αθήνας, κατά τη ρωμαϊκή της περίοδο. Στην πραγματικότητα, όταν οι Αθηναίοι λένε «πάμε μια βόλτα στου Φιλοπάππου», ανα-

42 hilton athens

FILOPAPPOU HILL Most guidebooks describe it as the “most beautiful terrace in Athens”. They are absolutely right. Strictly speaking, Filopappou is the hill opposite the southwest corner of the Acropolis, dominated by the monument dedicated to Gaius Julius Antiochus Filopappos – the Syrian prince who was Consul of Athens during the Roman period. However, the reality is that when Athenians say they are “going for a walk in Filopappou”, they are referring to three hills connected by a network of trails: the Hill of the Nymphs or Observatory, Filopappou (or Hill of the Muses) and Pnyx. Climbing Filopappou

2500 Γεύσεις και Αρώματα Ανατολής στο Κέντρο της Αθήνας από το 1940 2500 Oriental Spices' Flavors and Fragrances in downtown Athens since 1940

Mix King

Pepper Mix

Cinnamon Flowers

Fish and Seafood Mix

Calendula

Estragon

Lemon Pepper

Saffron

Pork Meat Mix

Ευριπίδου 31 Αθήνα (Κέντρο) τηλ: 210.3217225 31 Evripidou st. Athens (Center) Tel: +30.210.3217225 www.bahar.gr

Find us at Facebook

Φιλοπάππου / Filopappou hill

φέρονται σε τρεις διαφορετικούς λόφους που επικοινωνούν μεταξύ τους με ένα πυκνό δίκτυο μονοπατιών: τον λόφο των Νυμφών, ή του Αστεροσκοπείου, τον Φιλοπάππου (αλλιώς, λόφο των Μουσών) και τον λόφο της Πνύκας. Το ανέβασμα στου Φιλοπάππου, με αφετηρία το γραφικό εκκλησάκι του Αϊ-Δημήτρη του Λουμπαρδιάρη, μέσα από δρομάκια πνιγμένα στη βλάστηση, θα σας αποζημιώσει διπλά: πέρα από το ίδιο το μνημείο (ένα επιβλητικό μαυσωλείο, ύψους περίπου 10 μέτρων, με εντυπωσιακά αγάλματα στην πρόσοψη), θα έχετε ανεμπόδιστη θέα στο αθηναϊκό «θαύμα»: από τον Παρθενώνα και τις καμάρες του Ηρωδείου έως το βάθος, τη Σαλαμίνα, την Πάρνηθα και τον Υμηττό. Υπερθέαμα. ΦΛΟΙΣΒΟΣ (ΜΑΡΙΝΑ) Όταν ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανάπλαση του Φλοίσβου, στο Παλαιό Φάληρο, στόχος ήταν να δημιουργηθεί μία ανώτερης κλίμακας μαρίνα που θα λειτουργούσε σύμφωνα με τις υψηλότερες διεθνείς προδιαγραφές και θα μπορούσε να προσφέρει high class υπηρεσίες σε σκάφη αναψυχής και μεγάλες θαλαμηγούς απ' όλο τον κόσμο. Τα εγκαίνια, το 2007, αποκάλυψαν –συν τοις άλλοις– ένα εκπληκτικό, παραθαλάσσιο πάρκο. Οι επισκέπτες της Μαρίνας Φλοίσβου έχουν πρόσβαση σε ένα γραφικό, πεζοδρομημένο shopping center, με cafés, εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα ρούχων, κοσμημάτων, εταιρίες yachting, ειδών για σκάφη, καθώς και παιδότοπο, θερινό σινεμά, μίνι λούνα παρκ, χώρους – κι όλα αυτά, με φόντο την πιο γραφική προβλήτα της αθηναϊκής παραλίας. Σε απόσταση μόλις 6 χιλιομέτρων από το κέντρο, η Μαρίνα Φλοίσβου προσφέρει επιπλέον στους πελάτες της εύκολη πρόσβαση στην πόλη για επισκέψεις στο Αρχαιολογικό Μουσείο, περιηγήσεις στην Ακρόπολη ή σε ιστορικά μέρη, μνημεία και μουσεία. FOLLI FOLLIE Το ελληνικό κόσμημα αποτελεί διεθνώς μία αναγνωρισμένη αξία, καθώς η εγχώρια τέχνη της κοσμηματοποιίας ανθεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Μία σύγχρονη εκδοχή, που έχει κατακτήσει όλο τον κόσμο, αποτελεί το brand

44 hilton athens

from the quaint church of Agios Dimitrios of Loubardiaris through tree-lined streets is doubly rewarding. In addition to the monument (an imposing mausoleum 10 metres in height, with impressive statues on its façade), the hill boasts unobstructed views of the Athenian “revelation”: from the Parthenon and the arches of the Odeon of Herodes Atticus to the island of Salamina, Mount Parnitha and Mount Hymettus in the distance. Simply spectacular. FLISVOS MARINA When work began on the renovations of Flisvos in Paleo Faliro, the aim was to construct an upscale marina that would operate in accordance with the highest international standards, which could offer high-class services to luxury yachts and mega yachts from all over the world. The 2007 re-opening included a magnificent seaside park. Visitors to Flisvos Marina have access to a charming pedestrian locale that boasts cafés, restaurants, clothes and jewellery shops, yachting companies, boat supplies, as well as a children’s playground, open air cinema, mini amusement park, and large open spaces – set against the most picturesque pier of the Athenian coastline. Located just 6 kilometres from the centre of Athens, Flisvos Marina offers easy access to the city for visits to the Archaeological Museum and exploring the Acropolis or historical sites, monuments or museums. FOLLI FOLLIE Greek jewellery is recognised internationally, as the domestic jewellery making craft has flourished from ancient times to the present day. Folli Follie is a modern brand that has conquered the world. Dimitris Koutsolioutsos opened his first Folli Follie shop in Kolonaki in 1982. He and his wife Ketty introduced simple silver jewellery with abstract lines to the Greek market, firmly establishing silver as a luxury metal. Folli Follie jewellery, watches and accessories soon became synonymous with glamorous yet affordable lux-

Φλοίσβος / Flisvos marina

Folli Follie. Ο Δημήτρης Κουτσολιούτσος άνοιξε το πρώτο του κατάστημα Folli Follie στο Κολωνάκι το 1982. Μαζί με τη σύζυγό του, Καίτη, ήταν οι πρώτοι που λάνσαραν στην ελληνική αγορά ασημένια κοσμήματα σε λιτή, αφαιρετική γραμμή, επιβάλλοντας το ασήμι ως luxury μέταλλο. Tα Folli Follie –κοσμήματα, ρολόγια, αξεσουάρ– έγιναν σύντομα συνώνυμο μιας glam αλλά προσιτής πολυτέλειας, στην οποία μπορούσε να ενδώσει κάθε γυναίκα. Tριάντα τρία χρόνια αργότερα, ο Όμιλος FF Group, του οποίου ηγείται η οικογένεια Κουτσολιούτσου, είναι μια μικρή ελληνική αυτοκρατορία που δραστηριοποιείται σε περισσότερες από 30 χώρες και 980 σημεία πώλησης παγκοσμίως. Πέρυσι, μόλις, το περιοδικό Bloomberg αναφέρθηκε στον Μr Folli Follie ως τον «κρυμμένο Έλληνα δισεκατομμυριούχο», έναν επιχειρηματία με ανεπανάληπτο success story, που κατάφερε «να ανοίγει ένα κατάστημα την εβδομάδα στην Κίνα». Στόχος της οικογένειας είναι τα Folli Follie να εξελιχθούν σ’ ένα παγκόσμιο, ισχυρό brand στον χώρο των πολυτελών ειδών – κι όλα αυτά, εν μέσω κρίσης… ΦΡΥΣΙΡΑ (ΜΟΥΣΕΙΟ) «Αμυνόμενος στο γενικότερο καλλιτεχνικό κλίμα, αγκάλιασα, με τις αισθητικές μου επιλογές, τη σύγχρονη ζωγραφική με μια ανθρωποκεντρική προσέγγιση. Έδειξα ιδιαίτερη αγάπη για τις καινούργιες φόρμες στον χώρο της ζωγραφικής, χωρίς να είμαι αδιάφορος για κάθε μορφή τέχνης που μου φαινόταν πηγαία και ειλικρινής. (…). Σε μία διαδρομή τριάντα χρόνων, δημιούργησα μία συλλογή έργων ζωγραφικής με ιδεολογία, συνοχή και συγκεκριμένο στόχο...». Με αυτό το κείμενο, που φιγουράρει στην αρχική σελίδα www.frissirasmuseum.com, o ιδρυτής του, Βλάσης Φρυσίρας, συνοψίζει την ιστορία του πρώτου μουσείου-κιβωτού για τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ζωγραφική στον ελλαδικό χώρο, που εγκαινιάστηκε το 2000. Το μουσείο φιλοξενείται σε δύο νεοκλασικά κτήρια στην οδό Μονής Αστερίου 3 και 7, στην Πλάκα – το ένα στεγάζει τις περιοδικές εκθέσεις και το άλλο τη μόνιμη έκθεση της συλλογής, που αποτελείται από 3.000 έργα εικαστικής τέχνης. Αξίζει να κάνετε μια βόλτα έως εκεί.

ury, and the brand was embraced by all women. Thirty years later, the FF Group, still led by the Koutsolioutsos family, has evolved into a small fashion empire, which is active in over 30 countries and has 980 points of sale worldwide. Just last year Bloomberg magazine ran an article on Mr Folli Follie, the “hidden Greek gems billionaire”, a businessman with an unparalleled success story, who managed “to open one store a week in China”. The family aims to ensure that Folli Follie continues to evolve into a global, powerful luxury brand – despite the current financial crisis… Frissiras Museum “Assuming a position of defence towards the prevailing artistic atmosphere, I made my personal aesthetic choices and embraced contemporary painting with an anthropocentric slant. I showed particular affection for the new forms in the field of painting, without being indifferent to any other art form which seemed to me to be genuine and sincere. (…). Over a course of thirty years, I have put together a collection of paintings with an ideology, coherence and a specific aim…” With this text, featured on the homepage of Frissiras Museum (www.frissirasmuseum.com), founder Vlassis Frissiras summarises the story of the first museum-ark in Greece to focus on modern European painting. The museum opened in 2000, at two neoclassical buildings at 3 and 7 Monis Asteriou Street in Plaka, one of which houses the temporary exhibitions and the other the permanent collection, comprising 3,000 works of visual art. The Frissaras Museum is well worth a visit.

athens hilton 45

GREG LOUGANIS

ON BOARD ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Η πισίνα του Hilton Αθηνών δεν θα μπορούσε παρά να είναι το σημείο αναφοράς του μεγάλου αθλητή και ολυμπιονίκη Greg Louganis, κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα. Από τη Μία Κόλλια / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος / Styling: Dimitris Grammaticoyiannis

The pool of the Hilton Athens could not but draw the attention of the great athlete and Olympic champion Greg Louganis during his visit to Athens. By Mia Kollia / Photographs: Takis Spyropoulos / Styling: Dimitris Grammaticoyiannis

μεγάλος αυτός αθλητής, ο θρύλος που μας καθήλωνε στις οθόνες μας με τις κορυφαίες καταδύσεις όλων των εποχών, έχει ζήσει δόξα και πίκρα. Το περίφημο ατύχημά του, η παραδοχή της ιδιαιτερότητάς του αλλά και της οροθετικότητας, τα χρόνια πριν, που ως μικρό παιδί είχε υποστεί bullying, και η πάλη μετά τον αθλητισμό, θα μπορούσαν να τον έχουν λυγίσει. Όμως ο Greg έκανε ένα πρώτο βήμα με την αυτοβιογραφία του “Βreaking the Surface” το 1996, για να ακολουθήσουν υπέροχα «άλματα» μέχρι σήμερα: το ντοκιμαντέρ “Back on Board”, ο ακτιβισμός σε κάθε επίπεδο και φυσικά το mentoring στην αμερικανική ολυμπιακή ομάδα καταδύσεων. Ναι, είναι τόσο ευγενικός, γλυκός και ανοιχτόκαρδος όσο φαίνεται! Ένας άνθρωπος που έχει ζήσει ένα τόσο μοναχικό και εσωστρεφές άθλημα, σήμερα πια, ασχολείται με αντικείμενα που απαιτούν ιδιαίτερη εξωστρέφεια. Αλλάξατε εσείς, ή πρόκειται για έναν συνδυασμό που τώρα λειτουργεί; Νομίζω πως σίγουρα πρόκειται για κάποιον συνδυασμό, αφού στην πραγματικότητα είμαι ένας πολύ ντροπαλός άνθρωπος και όμως, απευθύνομαι πια δημόσια, σε μεγάλα κοινά. Από ενάμισι έτους χόρευα και έκανα ακροβατικά, ενώ τριών ετών ανέβηκα στη σκηνή: αυτά τα δύο δεν υποδηλώνουν ντροπαλότητα. Και όμως, για μένα ήταν τρόπος έκφρασης, γιατί οι λέξεις ποτέ δεν με αντιπροσώπευαν. Μικρότερος λοιπόν εκφραζόμουν μόνο με όσα μπορούσα να κάνω με το σώμα και με κινήσεις. Άρα μιλάμε για την ευκολία, το χάρισμα, μία παραπάνω δυνατότητα που σας έδωσε την ευκαιρία να ξεχωρίσετε, παρότι είστε ένας εσωστρεφής άνθρωπος. Δεν νομίζω ότι είναι τόσο το ταλέντο και σίγουρα δεν πρόκειται για τύχη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, καλλιεργούσα τα τυπικά προσόντα: τη φόρμα, τη στάση, την κίνηση – όλα όσα, με έναν τρόπο, μετέφερα στις καταδύσεις. Στο κολέγιο, επανήλθα στο θέατρο – δεν μπορούσα να δημιουργήσω αλλιώς. Και ο αθλητισμός υπήρξε ένας αντίστοιχος χώρος για μένα, με προπόνηση και μόνο προπόνηση.

46 hilton athens

This great athlete, a living legend that had us glued to our television screens for all the top diving competitions, has experienced both glory and bitterness. His well-publicised accident, acceptance of his individuality and contracting AIDS, his early years, when he was bullied as a child and his personal struggles after retiring from diving could have broken him. However, he went on to write his autobiography “Breaking the Surface” in 1996 and has continued to move from strength to strength: the “Back on Board” documentary, staying active on every level, and mentoring the US Olympic Diving Team. And yes, he is just as polite, sweet and openhearted as he appears! Despite having focused for so long on such a solitary and introverted sport, you are currently involved in projects that demand extroversion. Have you changed or is it just a combination that works for you now? I think it must be a combination of some sort because there’s no denying that I’m a very shy person, and yet I’ve found a way to publically address large audiences. At the age of one and a half I was dancing and doing acrobatics, and I appeared on stage for the first time at three – neither of which are indicative of shyness. Nonetheless… it was a way to express myself because I could never find the right words. So when I was younger I would express myself through body language. So it’s a gift, a talent that allows you to stand out from the crowd, even though you’re inherently reserved. I’m not sure that it’s a talent per se, and it’s definitely not luck. For as long as I can remember, I’ve been working on my personal qualities: form, posture, movement – attributes I then employed in diving. I returned to the theatre in college, as I couldn’t find another creative outlet. And sport was a different kind of creativity, involving training and more training. Did so much discipline ever become tiring? No, it was part of me. It was a way to gain a deeper understanding of myself.

Σακάκι, ποσέτ, πουκάμισο, παντελόνι ERMENEGILDO ZEGNA (Ermenegildo Zegna Boutigue), δαχτυλίδια MENU (MENU), γυαλιά EYE RESPECT (THE OPTICIANS) Jacket, pocket square, shirt, trousers ERMENEGILDO ZEGNA (Ermenegildo Zegna Boutigue), rings MENU (MENU), glasses EYE RESPECT (THE OPTICIANS)

athens hilton 47

Η τέλεια εκτέλεση / The perfect dive

Δεν σας κούραζε ποτέ αυτή η πειθαρχία; Όχι, ήταν κομμάτι μου. Ήταν και ένα μονοπάτι για να κατανοήσω τον εαυτό μου ακόμη περισσότερο. Κάτι που έγινε ασυναίσθητα… Θέλω να πω ότι μοιάζει σαν να μη συνειδητοποιούσατε την «υπερέκθεση». Απλώς, συνέβαινε. Φανταστείτε ότι επιστρέφοντας από το Μόντρεαλ στο Σικάγο, στους πρώτους μου Ολυμπιακούς Αγώνες, σε ηλικία 16 ετών, ρώτησα τη μητέρα μου γιατί με κοιτάζει όλος ο κόσμος. Άκουσα με κατάπληξη την απάντησή της: «Διότι προφανώς παρακολουθούσαν τους αγώνες». Εγώ δεν πίστευα πως καθόταν κάποιος να τους δει! Ήταν και αυτό ένα κομμάτι της ενηλικίωσης του αθλητή. Δεν είναι «πολλά» όλα αυτά για ένα παιδί; Είναι υγιής, τελικά, ο πρωταθλητισμός σε τόσο νεαρές ηλικίες; Όταν ήμουν πέντε ετών, είχα πρόβα για ένα ρεσιτάλ όπου θα χορεύαμε και ταυτόχρονα, την ίδια ημέρα, έκανε το πάρτι γενεθλίων του ένας συμμαθητής μου. Φυσικά ήθελα να πάω στο πάρτι. Όταν το είπα στη μητέρα μου, μου απάντησε πως θα έπρεπε να αποφασίσω, αν θα ήθελα να ασχοληθώ σοβαρά με τα ακροβατικά και τον χορό, διότι ήταν αρκετά ακριβά για να τα πληρώνει, αν εγώ θα προτιμούσα να πηγαίνω σε πάρτι. Και αποφάσισα λοιπόν. Όλα είναι θέμα απόφασης και η μητέρα μου μου έδωσε την ευκαιρία να την πάρω μόνος μου. Μπορεί να μην είναι εύκολος δρόμος για ένα παιδί, αλλά μπορεί να είναι αυτό που επιθυμεί. Εντάξει, χρειάζεται και συμπαράσταση κάποιες φορές, όπως για παράδειγμα ύστερα από τους πρώτους Ολυμπιακούς που έλαβα μέρος, μια μεγάλη αθλήτρια ήρθε και μου μίλησε για τα post Olympic blues, κάτι εξαιρετικά βοηθητικό για μένα τότε. Τόσο καταλυτικοί είναι ειδικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες στη ζωή ενός αθλητή; Εννοείται – ακόμη και αν βγεις τελευταίος. Είναι τόσο τεράστια υπόθεση, που η λήξη της επιφέρει θλίψη. Ούτως ή άλλως, με ενδιαφέρει πολύ το «ύστερα» των αθλητών, διότι αρκετοί τελειώνουν σε πολύ νεαρή ηλικία. «Και μετά, τι;». Ανοί-

48 hilton athens

Ο Greg με τον πολυαγαπημένο του σκύλο, Jack Russell Terrier, ονόματι Nipper / Greg Louganis with his black and white Jack Russell Terrier, Nipper

So it came about unconsciously… I mean it doesn’t seem as though you were “over exposed”. It just happened. When I was travelling from Montreal to Chicago after my first Olympic Games at the age of 16, I asked my mother why people were looking at me. Her answer surprised me. “Because they must have watched the Olympics.” I didn’t think anyone would watch them! It helped me mature as an athlete. Isn’t it all a bit too much for a child? Is such intensive training healthy at such young ages? When I was five, I had rehearsal for a dance recital and a birthday party for one of my classmates on the same day. Naturally, I wanted to go to the party. When I told my mother, she said that I needed to decide if acrobatics and dance were priorities, as they were too expensive if I preferred to go to a party. So decide I did. Everything comes down to making decisions and my mother gave me the opportunity to make up my own mind. It might not be an easy path for children, but it may be one they want to follow. It does, however, require support. For example, when I was at my first Olympics an older athlete came and talked to me about post Olympic blues, which proved very helpful at the time. Are the Olympic Games a catalyst in the life of an athlete? Of course – even if you come in last. They are such a huge event that athletes grieve when they are over. I am very interested in the “after phase” for athletes, especially when so many retire at a relatively young age. “And then what?” Their whole life lies ahead but they don’t know who they are without their sport. They are incapable of navigating the world on their own. It may be somewhat easier for women, because they become mothers – and that is such a great achievement that it fills the gap. It’s a shame when these athletes can’t progress, as they have so much to offer. The main aims of my autobiography, “Breaking the Surface: The Greg Louganis Story”, and documentary “Back on Board” are

Where Will you be playing golf in athens?

Terma K. Karamanli, 16675 Glyfada, Athens Tel: 2108946820, Fax: 2108943721 Caddiemaster Tel: 2108946875 www.golfglyfada.gr email: glyfgolf@hol.gr

50 hilton athens

Οι αθλητές Billy Day, Greg Louganis και Jane Ward με τον Dr. Sammy Lee και τα ολυμπιακά του μετάλλια, 2 χρυσά και ένα χάλκινο / The athletes Billy Day, Greg Louganis, Jane Ward with Dr. Sammy Lee and his Olympic Medals, 2 Gold and 1 Bronze

γει μία ολόκληρη ζωή μπροστά τους, χωρίς να γνωρίζουν καν ποιοι είναι οι ίδιοι χωρίς το σπορ τους. Δεν μπορούν να γίνουν πλοηγοί του εαυτού τους. Ίσως για τις γυναίκες να είναι πιο εύκολο, γιατί γίνονται μητέρες – και αυτός είναι ένας μεγάλος στόχος που καλύπτει το κενό. Είναι κρίμα όμως να μη βγουν μπροστά, γιατί έχουν πραγματικά πολλά να προσφέρουν. Η αυτοβιογραφία μου “Breaking the Surface: the Greg Louganis story” και το ντοκιμαντέρ μου “Back on Board” έχουν ως κύριο στόχο να αλλάξουν τις ζωές άλλων και να τους βοηθήσουν. Οι καταδύσεις ήταν υπέροχες και μου έδωσαν φωνή. Έπρεπε όμως να τη χρησιμοποιήσω αυτή τη φωνή – στην περίπτωσή μου αφορά σε ανθρώπινα δικαιώματα που σχετίζονται με την ομοφυλοφιλία και το ΑIDS, αλλά μπορεί να αφορά σε τόσα, μα τόσα θέματα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Δεν δείχνετε πάντως καθόλου ανταγωνιστικός άνθρωπος, και όμως, ένας αθλητής δεν πρέπει να είναι; Όχι! Δεν ένιωσα ποτέ κάτι άλλο από performer. Ευτυχώς, ο προπονητής μου στις καταδύσεις, o Ron O’ Brien, συνειδητοποίησε αμέσως ότι με μένα το θέμα δεν ήταν ο ανταγωνισμός ή η νίκη, αλλά η εκτέλεση και η επίδοση. Η προπόνηση ήταν για μένα ένα παιχνίδι, όπου φυσικά και προσπαθούσαμε να «σπάσουμε» κάθε υφιστάμενο, μέχρι τότε, ρεκόρ, αλλά πάντα για την ίδια την παράσταση. Γι’ αυτό και η οποιαδήποτε αποτυχία ήταν απλώς άλλη μία πληροφορία, ένα θετικό στοιχείο για τη συνέχεια, που θα μου επέτρεπε να βελτιώσω τις ενδεχόμενες αδυναμίες μου. Γύρω από όλα αυτά δουλεύω πια ως μέντορας: με ενδιαφέρει πολύ να βοηθήσω τις αδυναμίες των αθλητών που αποσύρονται και την ομαλή τους μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη. Η αξία των αθλητών χωρίς το άθλημά τους είναι δύσκολο να κατακτηθεί. Όπως και το να γίνεις προπονητής και να διαχειρίζεσαι σωστά τους αθλητές, ή το να επιλέξεις έναν νέο δρόμο, ή απλώς το πώς θα διοχετεύσεις την ενέργειά σου. Πιστεύετε αλήθεια πως γίνεται να αλλάξει η άποψη των ανθρώπων σχετικά με την ομοφυλοφιλία ή τους οροθετικούς; Όπως ξέρουμε, όλα ξεκινούν από

O τραυματισμός του Greg Louganis, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ, το 1988 / US diver Greg Louganis making dive during which he hit his head on the board while competing at the 1988 Seoul Olympics

to impact the lives of others and help them. Diving was wonderful and it gave me a voice. But I had to use that voice. In my case, I chose to raise awareness about human rights issues related to homosexuality and AIDS, but there are many other issues worth fighting for. You don’t seem to be very competitive, but isn’t that exactly what an athlete should be? No! I always felt like a performer. Fortunately, my diving coach, Ron O’Brien, realised straight away that I wasn’t about competitiveness or winning, but rather execution and performance. For me, training was a game where we tried to break every existing record, always focusing on the performance itself. Hence, a failure was part of the learning curve, a positive element that would allow me to continue to improve my potential weaknesses. These are the values I try to pass on as a mentor. I’m keen on helping athletes overcome the weaknesses associated with retirement and to help them transition smoothly from one situation to another. The value of an athlete without a sport is difficult to determine, as is becoming a coach and managing athletes properly, whether it is chosen as a new career path or simply as an energy outlet. Do you really believe it is possible to sway public opinion of homosexuality and AIDS? Everything begins at home, and there are still many… “backwards” homes. I was once giving a speech in Chicago where I described my relationship and history with my father. I looked after him for the last six weeks of his life. My father had issues with my sexuality, often saying, “It’s just a phase… It will pass” and other similar catchphrases! We always laughed. When the speech was over, an elderly gentleman from the audience approached me and said that my story had such a great effect on him that he was beginning to feel differently about his son, with whom he was estranged. Being comfortable in our skin, and avoiding labels, feeling ashamed or exaggerating are all very important. It’s also paramount that heterosexuals play a part in the process. I believe

athens hilton 51

Kareem Abdul-Jabbar, Greg Louganis, 1986

το σπίτι, και ακόμη υπάρχουν πολλά… «οπισθοδρομικά» σπίτια. Έδινα μία ομιλία στο Σικάγο και περιέγραφα τη σχέση μου με τον πατέρα μου και την ιστορία μας. Έλεγα, λοιπόν, πως τον περιποιήθηκα αποκλειστικά τις τελευταίες έξι εβδομάδες της ζωής του. Ο πατέρας μου είχε θέμα με τη σεξουαλικότητά μου – μου έλεγε πάντα «Μια φάση περνάς…», «Θα σου περάσει σε λίγο…» και τέτοια! Γελούσαμε πάντα πολύ με αυτό. Στο τέλος, λοιπόν, ήρθε ένα ηλικιωμένος άνθρωπος από το ακροατήριο και μου είπε πως εκτίμησε τόσο που είπα την ιστορία, που άρχισε να νιώθει διαφορετικά με το παιδί του, το οποίο δεν μπορούσε να αποδεχτεί. Ξέρετε, παίζει μεγάλο ρόλο να νιώθουμε άνετα και εμείς οι ίδιοι, να μη βάζουμε ταμπέλες, να μην ντρεπόμαστε ή να μην υπερβάλλουμε. Επίσης, είναι σημαντικό να βοηθούν και άνθρωποι ετεροφυλόφιλοι σε όλη αυτή την ιστορία. Νομίζω πως ο κάθε άνθρωπος τραβάει το δικό του μονοπάτι και δεν είναι υποχρεωμένος να κάνει outing –κάτι που πρέπει να σεβαστούμε. Εν ολίγοις, είναι σημαντικό να μη σκέφτεσαι με περιορισμούς. Για παράδειγμα, στους περυσινούς Gay Games αγώνες, ο διευθυντής με ρώτησε γιατί δεν είχαμε νέους. Και του είπα απλώς «Αλλάξτε το όνομα! Κάντε το “Human games” για παράδειγμα». Αυτό που βλέπω στα μικρά παιδιά είναι ότι αντιμετωπίζουν τη σεξουαλικότητα ως κάτι πολύ γενικό και ακαθόριστο. Δεν τους αρέσουν λοιπόν οι ταμπέλες, δεν τις θέλουν και γυρνούν την πλάτη σε οτιδήποτε στιγματίζει. Άρα, δεν στιγματίζεις πια αγώνες ως gay – άλλωστε συμπεριλαμβάνουν τους πάντες και αυτό θα πρέπει να έχουμε στον νου μας. Να είμαστε μόνο και πάντα ανοιχτοί σε όλα. Ο Greg Louganis ήρθε στην Ελλάδα μετά από πρόσκληση της ΜΚΟ Κέντρο Ζωής (www.kentrozois.gr), για να δώσει μία μοναδική ομιλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στις 16 Σεπτεμβρίου, με θέμα την οροθετικότητα και το δικαίωμα στη διαφορετικότητα.

52 hilton athens

1984, Ολυμπιακοί Aγωνες, Λος Άντζελες . Δύο χρυσά μετάλλια στα 3 και στα 10 μέτρα για τον υπεραθλητή / Greg Louganis wearing two gold medals won in Men’s 3M Springboard and 10M Platform at the 1984 Los Angeles Olympics

that every person embarks on his or her personal journey and isn’t obliged to “come out”. We need to respect that. In short, we need to be able to think without limitations. For example, the director of last year’s Gay Games asked why there were no young competitors. I simply responded, “Change the name! Call it Human Games, for example”. I’ve noticed that youngsters accept sexuality as a general and vague concept. They don’t like labels and turn their backs on stigmas. So the Games shouldn’t be stigmatised with the word “Gay”, particularly when taking into account that everyone is welcome to participate. We should only and always be open to everything. Greg Louganis was invited to Greece by the Centre for Life (www.kentrozois.gr), and delivered a riveting lecture at the Athens Concert Hall on 16 September, where he discussed AIDS and the right to be different.

Kessaris Από το 1965 που ο οίκος Kessaris ξεκίνησε το ταξίδι του στον κόσμο του κοσμήματος, μέχρι σήμερα, τον έχουμε συνδέσει με την υψηλή ποιότητα, το μοναδικό design, την απαράμιλλη πολυτέλεια. Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια το όνομα Kessaris έχει επισφραγίσει κάποιες από τις σημαντικότερες και πιο ευχάριστες στιγμές της ζωής μας μέσα από κάποιο σπάνιο, πολυτελές κόσμημα. Οι συλλογές του με παλαιάς κοπής διαμάντια, λαμπερά ρουμπίνια, εντυπωσιακά ζαφείρια, ήταν πάντα και συνεχίζουν να είναι οι πολυπόθητοι μικροί θησαυροί που θέλουμε να κατακτήσουμε ή και να προσφέρουμε… Ξεχωριστό κομμάτι των συλλογών του οίκου αποτελούν τα αντικείμενα από φυσικό κεχριμπάρι ηλικίας 500 περίπου ετών. Κομπολόγια, μπεγλέρια, κολιέ και βραχιόλια, φτιαγμένα από παλαιωμένο κεχριμπάρι, προσφέρουν μια μοναδική πρόταση δώρου που μυρίζει παράδοση και αποπνέει το ελληνικό στυλ με τον πιο κομψό και ιδιαίτερο τρόπο.

Kessaris From 1965, when it embarked on its journey to the world of jewellery, to the present day, the Kessaris name has been synonymous with high quality, unique design and unparalleled luxury. Throughout the years, Kessaris has enhanced the most important and enjoyable moments of our lives with exceptional, luxurious jewellery. Collections featuring classic cut diamonds, bright rubies and stunning sapphires have always been and will forever be the coveted small treasures we aspire to annex for ourselves or present to others... One-of-a-kind pieces made from natural amber fossilized approximately 500 years ago are a unique component of Kessaris collections. Amber worry beads, begleria, necklaces and bracelets make exceptional gifts with a whiff of tradition and exuding Greek style in an elegant and unprecedented manner.

KESSARIS & BVLGARI: The ultimate way to approach luxury BVLGARI Η εταιρεία BVLGARI με το νέο μοντέλο της Diagono Magnesium έβαλε τη τέχνη της υψηλής ωρολογοποιΐας σε μια νέα πορεία. To Diagono Magnesium είναι εντυπωσιακά ελαφρύ μια που είναι κατασκευασμένο από δύο υλικά που χρησιμοποιούνται κυρίως στη βιομηχανία του διαστήματος: το μαγνήσιο και το πολυμερές peek, υλικά που αντέχουν και στις πιο ακραίες καταστάσεις. Η στεφάνη στην οποία βρίσκεται χαραγμένο δύο φορές το λογότυπο BVLGARI είναι από κεραμικό. H τεχνολογία NFC, ενός μικροτσίπ που είναι ενσωματωμένο στο μηχανισμό του Diagono, σας επιτρέπει μέσα από την εφαρμογή Bulgari Vault App, να έχετε άμεση πρόσβαση σε προσωπικές σας πληροφορίες από το καρπό του χεριού σας. Ο στόχος της Bulgari με τη δημιουργία του Diagono Magnesium είναι να διευκολύνει τον ιδιοκτήτη ενός τέτοιου ρολογιού στις καθημερινές του δραστηριότητες, είτε πρόκειται για πιστωτική κάρτα ή για το pin σας. Το μοντέλο διατίθεται σε τέσσερα χρώματα: Ανθρακί, καφέ, ασημί και μπλε.

BVLGARI The new Diagono Magnesium watch by BVLGARI sets a new course in the art of high-end watchmaking. The Diagono Magnesium is remarkably lightweight as it is made from two materials used primarily in the space industry: magnesium and polymer peek, both of which are resistant in the most extreme situations. The ceramic bezel is twice engraved with the BVLGARI logo. NFC technology, a microchip embedded in the mechanism of the Diagono, and the Bulgari Vault App allow you instant access to your personal information from your wrist. With the Diagono Magnesium, Bulgari aims to facilitate your everyday activities, from using your credit card to remembering you PIN number. The watch is available in four colours: anthracite, brown, silver and blue.

ORA KESSARIS: 8 Voukourestiou St. Athens, tel.: +30 210 3711020, KESSARIS Athens, 7 Panepistimiou St. tel.: +30 210 3711010, KESSARIS Kifissia, 240 Kifisias Av., tel.: +30 210 8089500, KESSARIS Golden Hall: 37Α Kifisias Av. Maroussi, tel.: +30 210 6839602, KESSARIS Mykonos, 58 Mat. Andronikou St., tel.: +30 22890 22880, KESSARIS HILTON: 46 Vas. Sofias Av., Athens, tel.: +30 210 7241111, KESSARIS COSTA NAVARINO: Navarino Dunes Messinia, tel.: +30 27230 91119 www.kessaris.gr

Legendary shops of Athens

Χώροι-μύθοι της Αθήνας Βρίσκονται όλοι στο κέντρο της πόλης, είναι πλέον ιστορικά «στολίδια» και συνεχίζουν την παράδοση από γενιά σε γενιά. τρια θρυλικά καταστήματα στην Αθήνα αποδεικνύουν πως όταν υπάρχει αγάπη για το προϊόν, καμμία οικονομική κρίση δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος

Located in the city centre, these shops have become historical “treasures” and pass on traditions from generation to generation. three legendary shops of Athens prove that no financial crisis can stand in the way of true devotion to a product. By Katerina Papapostolou / Photographs: Takis Spyropoulos

54 hilton athens

athens hilton 55

«Αλεξανδράκης» - Ευτύχιος Αλεξανδράκης “Alexandrakis” - Eftihios Alexandrakis Είναι 96 ετών, φορά πουά παπιγιόν και χρυσά μανικετόκουμπα και ακούει κλασική μουσική σε απευθείας μετάδοση από ραδιοφωνικό σταθμό της Ελβετίας. Αν έπρεπε να δοθεί ένας τίτλος στον ιδιοκτήτη του ιστορικότερου καταστήματος ρούχων της πόλης, τότε αυτός θα ήταν σίγουρα “Ο δανδής της Αθήνας”. Ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης, αφού σπούδασε οικονομικά, ανέλαβε τα ηνία της επιχείρησης “Αλεξανδράκης”, η οποία ιδρύθηκε από τον πατέρα του το 1860. Ανοιχτό για πάνω από έναν αιώνα, το κατάστημα συνεχίζει την πορεία του, με τον ίδιο να διατηρεί την πλήρη εποπτεία και την κόρη του Κατερίνα να έχει αναλάβει το κομμάτι της επιλογής ενδυμάτων από όλο τον κόσμο. Το τετραώροφο οίκημα, μοναδικής αρχιτεκτονικής και αρίστης κομψότητας, που δεσπόζει επιβλητικά επί της οδού Ερμού, φιλοξενεί ρούχα που γοητεύουν ακόμα και τους πιο απαιτητικούς. Μεταξωτά πουκάμισα, ολόμαλλα παλτό, κασμιρένια πουλόβερ και μάλλινα εσώρουχα είναι μόνο μερικά από τα όσα πρωταγωνιστούν στις προτιμήσεις των πελατών για την εξαιρετική πρώτη ύλη και το άψογο φινίρισμα. Ο Ευτύχιος Αλεξανδράκης επιμένει να μην κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα και να ντύνει τους Αθηναίους σαν αριστοκράτες εποχής. Δεν πτοείται από την οικονομική κρίση και σε όσους τον ρωτούν για αυτούς τους δύσκολους καιρούς, απαντάει πως πραγματική δυσκολία βίωσαν μόνο στα χρόνια της Κατοχής, όταν η ανασφάλεια για τη ζωή ήταν καθημερινή. «Αλεξανδράκης», Ερμού 27, Αθήνα, τηλ.: 210 323 3262.

He is 96 years old, wears a polka dot bow tie and gold cufflinks, and listens to classical music broadcast live by a radio station in Switzerland. An appropriate moniker for the owner of the most historic clothes shop in the capital is “the dandy of Athens”. Eftihios Alexandrakis studied economics and took over “Alexandrakis”, which was founded in 1860 by his father. Operating for over a century, the shop is still managed by Eftihios, while his daughter Katerina is responsible for purchasing items of clothing from all over the world. The exquisitely elegant fourstorey building, with its unique architecture, towers imposingly over Ermou Street and boasts clothing that delights even the most demanding clientele. Silk shirts, wool coats, cashmere sweaters and woolen undergarments are but a few of the items preferred by customers for their excellent quality and impeccable finish. Eftihios Alexandrakis refuses to make concessions when it comes to quality, and dresses Athenians as aristocratically as ever. Undaunted by the financial crisis, his response to those who ask him about these difficult times is that true hardship was only endured during the years of the depression, when people feared for their lives on a daily basis. “Alexandrakis”, 27 Ermou Street, Athens, tel.: 210 323 3262.

56 hilton athens

athens hilton 57

58 hilton athens

Καφεκοπτείο “Μokka” - Νίκος Ψωμάς “Mokka” Specialty Coffee - Nikos Psomas Στην οδό Αθηνάς, στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, ένα καφεκοπτείο με παράδοση πλημμυρίζει τον δρόμο με μεθυστικά αρώματα φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ. Σε ένα νεοκλασικό κτήριο 1.000 τ.μ., η “Μokka”, η μοναδική στην Ελλάδα πλήρως αυτοματοποιημένη γραμμή παραγωγής καφέ, συνδυάζει ψηστήρι, καφεκοπτείο και καφετέρια – όλα στον ίδιο χώρο. Ο τέταρτης γενιάς, πλέον, ιδιοκτήτης της, Νίκος Ψωμάς, είναι πάντα εκεί για να επιλέξει, να καβουρδίσει και να δοκιμάσει χαρμάνια από τις καλύτερες ποικιλίες του κόσμου. Καφεκόπτης, καφεψήστης, “καλλιτέχνης” του καφέ, όπως ο ίδιος αποκαλεί το επάγγελμά του, συνεχίζει επάξια την παράδοση του παππού του, Δημήτρη Αποστολίδη, ο οποίος καθιέρωσε στην Ελλάδα τον “Bravo”, τον περίφημο ελληνικό καφέ. Παρθένες ποικιλίες espresso από την Αιθιοπία αλλά και τη Βραζιλία, μονοποικιλιακά από την Κόστα Ρίκα και σπάνια, δημοπρατημένα χαρμάνια από κάθε γωνιά της Γης, κόβονται και συσκευάζονται στην καρδιά της Αθήνας, για να πωληθούν σε χονδρική ή απευθείας στο καφεκοπτείο. Η “Μokka” είναι το σημείο συνάντησης εκείνων που αγαπούν τον καλό καφέ, που σταματούν τα πρωινά για να τον αγοράσουν φρεσκοκομμένο, αλλά και όσων θέλουν να απολαύσουν έναν espresso όπως ακριβώς τον πρωτοσέρβιρε ο πατέρας του Νίκου στο ιστορικό “Brazilian” της Βουκουρεστίου. Καφεκοπτείο “Μokka”, Αθηνάς 44, Αθήνα, τηλ.: 210 321 6892. “Mokka” is located on Athinas Street in the historical centre of Athens, and continues a long tradition of roasting and grinding, filling the street with the heady fragrance of freshly-ground coffee. In a neoclassical building covering 1,000 square metres, “Mokka” operates the only fully automated coffee production line in Greece, with a roaster, grinder and café – all in the same space. Nikos Psomas, the fourth generation owner, is always on hand to choose, roast and sample blends of the best coffee varieties in the world. Grinder, roaster and a coffee “artist”, he continues the tradition of his grandfather, Dimitris Apostolidis, who helped establish “Bravo” the famous Greek blend. New espresso varieties from Ethiopia and Brazil, single varieties from Costa Rica and rare auctioned varieties from every corner of the earth are ground and packaged in the heart of Athens, to be sold wholesale as well as on site. “Mokka” is the meeting point for lovers of good coffee, those who stop in each morning to pick up a freshly ground cup and others that want to enjoy an espresso, just as it was first served by Nikos’ father at the historic “Brazilian” cafe on Voukourestiou Street. “Mokka” Specialty Coffee, 44 Athinas Street, Athens, tel.: 210 321 6892.

athens hilton 59

“Remember” - Δημήτρης Τσουανάτος “Remember” - Dimitris Tsouanatos Scorpions, Ramones, Sex Pistols, Blondie, Queen – είναι μόνο μερικά από τα διασημότερα ονόματα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής που έχουν διαβεί το κατώφλι του θρυλικού “Remember”, στην Πλάκα. Το 1978, δυο ανήσυχα πνεύματα, τα αδέλφια Δημήτρης Τσουανάτος και Γιώργος Βανάκος, αποφασίζουν να ταράξουν τα νερά της εγχώριας βιομηχανίας της μόδας, ανοίγοντας ένα κατάστημα με ρούχα για τους λάτρεις των μουσικών ρευμάτων της επονομαζόμενης υποκουλτούρας της punk, funk και pop σκηνής. Δερμάτινα jackets με τρουκς, κολάν με ψυχεδελικά μοτίβα, σκισμένα Τ-shirts και ρούχα από πλαστικούς σωλήνες, μέταλλο και φελλό –δημιουργίες του Δημήτρη Τσουανάτου– αναστατώνουν τους συντηρητικούς και κεντρίζουν τους “προχωρημένους”. Οι επιδείξεις μόδας του κάνουν τον γύρο του κόσμου και γίνονται θέμα συζήτησης στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βέλγιο και στην Αίγυπτο. Όλοι επιθυμούν τα ρούχα του, οι προτάσεις είναι απανωτές, αλλά εκείνος επιμένει πως αυτά τα «γλυπτά» δεν πωλούνται και πως δεν φεύγει από την Πλάκα – δεν εγκαταλείπει με τίποτα το «κέντρο της Γης». Σήμερα, συνεχίζει να δημιουργεί ρούχα που διαφοροποιούνται από εκείνα της μαζικής παραγωγής. Ζωγραφίζει, με οικολογικά χρώματα, ακανόνιστα πρόσωπα πάνω σε Τ-shirts και υπογράφει φράσεις όπως «Χωράμε όλοι σε τούτη τη Γη». Το “Remember” θυμίζει πράγματι μουσειακό χώρο, αφού vintage κομμάτια συνυπάρχουν αρμονικά με ζωγραφισμένες στο χέρι μπλούζες, ποιητικές συλλογές και γλυπτά του ίδιου του ιδιοκτήτη – εξάλλου, το όνειρό του είναι κάποια μέρα να εκθέτουν εκεί τα έργα τους ανερχόμενοι καλλιτέχνες. “Remember”, Αδριανού 79, Πλάκα, τηλ.: 210 321 6409.

Scorpions, Ramones, Sex Pistols, Blondie, Queen – are just a few of the famous bands to have crossed the threshold of the legendary “Remember” in Plaka. In 1978, two restless spirits, siblings Dimitris Tsouanatos and Giorgos Vanakos, decided to rock the domestic fashion industry to its core by opening a “sub-culture” clothes shop for punk, funk and pop music enthusiasts. Leather jackets with studs, leggings with psychedelic patterns, ripped T-shirts and clothes made from plastic pipes, metal and cork (the creations of Dimitris Tsouanatos) shocked the conservatives and inspired the “forward thinkers”. His fashion shows are held all over the world and become the talk of London, Paris, Belgium and Egypt. Everyone wants his clothes and he receives offers one after another, but he insists that these “sculptures” are not for sale and refuses to leave Plaka – he would never desert the “centre of the world”. Today, he continues to design clothes that are a far cry from mass production. He paints irregular faces on T-shirts with organic colours and adds phrases like, “We all fit on this planet”. “Remember” is reminiscent of a museum exhibition hall, as vintage pieces coexist harmoniously with hand-painted shirts, poetry collections and sculptures all created by the owner – after all, his dream is to one day exhibit the work of emerging artists. “Remember”, 79 Adrianou St., Plaka, tel.: 210 321 6409.

60 hilton athens

athens hilton 61

A restless Greek spirit! Αντώνης Φωνιαδάκης: Η αεικίνητη πλευρά της Ελλάδας!

Αινιγματικός, μα ταυτόχρονα απολύτως αφοσιωμένος, με χορογραφικές προτάσεις που συγκινούν το φιλοθεάμον κοινό, ο Αντώνης Φωνιαδάκης είναι σίγουρα από τους καλλιτέχνες που μια χώρα αγαπά να υπερηφανεύεται πως είναι δικό της παιδί. Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγεωργίου / Styling: Ελένη Νομίδη

Enigmatic, yet entirely focused, the choreography of Andonis Foniadakis, a favourite son of Greece, never fails to move audiences. By Katerina Papapostolou / Photographs: Athina Papageorgiou / Styling: Eleni Nomidi

Σακάκι, Τ-shirt και παντελόνι από προσωπική συλλογή. Δετά παπούτσια Ermenegildo Zegna Jacket, Τ-shirt and pants from the artist’s personal wardrobe. Shoes Ermenegildo Zegna

62 hilton athens

athens hilton 63

υπερκινητικός χορευτής από την Ιεράπετρα της Κρήτης, που με τα εκστατικά του έργα αφήνει το χορογραφικό του στίγμα σε όπερες και σε βασιλικά μπαλέτα όλου του κόσμου, παρουσίασε, για πρώτη φορά, προσωπική του δουλειά στο Φεστιβάλ Αθηνών, με ένα σόλο το οποίο χορογράφησε και ερμήνευσε ο ίδιος, υπό τον τίτλο «Priority». Ένα έργο–ματιά στο παρελθόν, στις θολές μνήμες του τότε και στο πώς αυτές παρεμβάλλονται στο τώρα, συνθέτοντας μία νέα ιστορία. Η συνάντησή μας στο Hilton Αθηνών υπήρξε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Αλήθεια, ο τίτλος του έργου, “Priority” (Προτεραιότητα), υποδηλώνει τη θέση που κατέχει ο χορός στη ζωή σας; Για μένα ο χορός έχει γίνει, αναπόφευκτα, προτεραιότητα. Ο τρόπος ζωής μου, εκ των πραγμάτων, περιστρέφεται γύρω από αυτόν. Είναι η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνάω και η τελευταία πριν κοιμηθώ. Στην προκειμένη, όμως, η σημασία της λέξης είναι διττή. Αναφέρεται στις προτεραιότητες που όλοι οι άνθρωποι βάζουμε στη ζωή μας, αλλά και στο μυθικό bar των εφηβικών μου χρόνων, το Priority, που μου έδωσε χώρο να υπάρχω, να ζω και να χορεύω χωρίς ταμπού. Φαίνεται πως αυτός ο χώρος έπαιξε καταλυτικό ρόλο στη σχέση σας με την κίνηση. Άρα, ο χορός δεν ήταν για σας φυσική τάση αλλά, μάλλον, μια βαθύτερη ανάγκη για έκφραση. Δεν καταλάβαινα τι ήταν. Ο χορός, τελικά, δεν ήρθε στη ζωή μου συνειδητά, αλλά ως συνέπεια πολλών και διαφορετικών καταστάσεων. Υπήρχε στην καθημερινότητά μου από μικρή ηλικία, μέσα από ερασιτεχνικές ομάδες σύγχρονων και παραδοσιακών κρητικών χορών, μα πάνω από όλα υπήρχε μέσα από το “Priority”. Αυτός ο χώρος ήταν σαν μία μήτρα που μέσα της έβραζαν όλα και που με ώθησε, ουσιαστικά, στο να εκδηλώσω την ανάγκη μου για σωματική έκφραση. Ύστερα από πολλά χρόνια, χορογραφείτε ξανά τον εαυτό σας. Τι σας οδήγησε σε αυτό; Όταν χορογραφώ ένα σόλο, συνήθως, προκύπτει από την επιθυμία να φέρω στην επιφάνεια πολύ προσωπικά ζητήματα. Η ιδέα του “Priority” έτρεχε στο μυαλό μου εδώ και δύο χρόνια, αλλά λόγω βεβαρημένου προγράμματος, το ανέβαλα συνεχώς. Έπειτα, λοιπόν, από παρότρυνση του προέδρου του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Γιώργου Λούκου, και μια που το Φεστιβάλ είναι ένας θεσμός που δίνει βήμα στους καλλιτέχνες να ασχοληθούν με ξεχωριστές, μη συμβατικές παραγωγές, θεώρησα πως ήταν φυσικό επακόλουθο να χορογραφήσω ένα σόλο με χροιά ενδοσκόπησης. Θα μπορούσατε, ίσως, να εκφραστείτε μέσα από κάποιο άλλο είδος τέχνης; Θα ήθελα πολύ να σκηνοθετήσω ένα θεατρικό ή κινηματογραφικό έργο. Δεν έχω καταπιαστεί βέβαια με τον λόγο και δεν ξέρω αν αυτό το μέσο θα με φοβίσει, ή θα με συγκινήσει – αν και πιστεύω πως θα συμβεί το δεύτερο. Θεωρώ πως η έκφραση μέσα από τον λόγο, ένα είδος άγνωστο μέχρι στιγμής σε μένα, θα με προκαλέσει έντονα. Για αυτόν τον λόγο, δοθείσης ευκαιρίας και με το κατάλληλο έργο, θα επιθυμούσα πολύ να το κάνω. Οι χορογραφίες σας χαρακτηρίζονται από έναν παλμό που σείει τα πάντα στο πέρασμά του. Δείχνει και σαν να υπογραμμίζει μια πολύ συγκεκριμένη πλευρά του εαυτού σας. Πιστεύω πως αυτός ο παλμός είναι συνέπεια της καταγωγής μου. Η Κρήτη είναι ένα νησί όπου όλα, από την ηλιοφάνεια και το μπρίο των αν-

64 hilton athens

The hyperactive dancer from Ierapetra, Crete, whose ecstatic work has made its choreographic mark on operas and royal ballets companies all over the world, makes his first appearance at the Athens Festival, with his solo work “Priority”. The piece looks to the blurred memories of the past and how they relate to the present, creating a new story. We met Andonis Foniadakis at the Hilton Athens. Does the title of the work, “Priority”, signify the role dance plays in your life? Dance has become an inevitable priority. My lifestyle revolves around it. It is the first thing I think about when I wake up in the morning and my last thought before going to sleep. However, in my case the significance of the word “dance” is twofold. It refers to the priorities all people exercise in their lives, as well as the mythical dance bar of my adolescence, the Priority that offered me a place to exist, to live and to dance without taboos. It seems that dance played a catalytic role in your relationship with movement. Hence, dance was not a natural inclination per se, but rather a deeper need for expression. I did not fully comprehend what it was. In the end, dance did not enter my life consciously, but as a result of many different circumstances. It has been part of my daily life since childhood, through amateur contemporary and traditional Cretan dance troupes, but it was also an overriding “Priority”. This dance was like a matrix that prompted me to act and to essentially articulate my need for physical expression. It has been many years since you choreographed a dance for yourself.What led to this decision? When I choreograph a solo, it is usually from a desire to bring very personal issues to the surface. The idea for Priority has been in my mind for two years, but I was forced to keep putting it off due to my heavy schedule. When Yorgos Loukos, chairman of the Athens & Epidaurus Festival, approached me, and because the Festival is an institution that allows artists to engage in unique, unconventional productions, I decided that the time had come to choreograph a solo based on complex introspection. Could you express yourself through a different kind of art? I would love to have the opportunity to direct a theatrical play or film. I haven’t fully come to terms with the reason I want to do this and I’m not sure if these mediums will inspire fear or emotion – but I think it will be the latter. I believe that expression through speech, a heretofore unfamiliar expression for me, will prove an intense inspiration. Thus, if given the opportunity and appropriate project, I would jump at the chance. Your choreography is distinguished by a pulsating force that disturbs everything in its path. It is as if it is bringing to light a very specific side of your character. I believe that this pulsating force arises from my roots. Crete is an island where everything, from the bright sun and the brio of its people to its traditional Cretan dances, is characterised by a different kind of intensity that is almost primitive. Are you also driven by this dynamic when you aren’t working? I have the energy that a dancer needs, but I don’t believe that the pulsating force

θρώπων μέχρι τους παραδοσιακούς κρητικούς χορούς, χαρακτηρίζονται από μία ένταση αλλιώτικη, σχεδόν πρωτόγονη. Σας χαρακτηρίζει και εκτός δουλειάς αυτή η δυναμική; Έχω τη δέουσα ενέργεια που χρειάζεται ένας χορευτής, αλλά δεν θεωρώ πως αυτός ο ιδιάζων παλμός που πηγάζει από τα έργα μου με αντιπροσωπεύει και στην καθημερινότητά μου. Όλα όσα βγαίνουν μέσα από τις χορογραφίες έχουν, σίγουρα, προέλθει από την καταγωγή και τα βιώματά μου. Το θέμα, όμως, είναι ότι πλέον επιλέγω να ασχοληθώ με το παλλόμενο σώμα και αυτή την εγρήγορση του κορμιού, που δείχνει να βάζει τη σκέψη σε δεύτερη μοίρα. Ταξιδεύετε και ζείτε σε όλον τον κόσμο. Ποια πόλη σάς προσφέρει έντονη ενέργεια για δημιουργία; Η Νέα Υόρκη. Είναι η πόλη των ευκαιριών, το σημείο συνάντησης πολλών διαφορετικών λαών που φθάνουν εκεί με μία βαλίτσα όνειρα. Αν έχεις ένα προϊόν, ένα έργο με αξία, θα υπάρξουν σίγουρα οι άνθρωποι που θα επιδιώξουν να το δουν, να το αγκαλιάσουν, να επενδύσουν σε αυτό και να το προωθήσουν με τον καλύτερο τρόπο. Έχεις συνεχώς την αίσθηση πως κάτι καλό πρόκειται να συμβεί. Ίσως να νιώθω αυτή την ιδιαίτερη επίδραση της Νέας Υόρκης επάνω μου, ακριβώς επειδή μου δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι τα πάντα μπορεί να πραγματοποιηθούν. Μήπως, τελικά, υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν; Πιθανότατα να υπάρχει, αλλά είναι κάτι άγνωστο για τα ελληνικά δεδομένα. Το θέμα είναι ότι, ανεξαρτήτως πιθανοτήτων, εκεί πρέπει να εστιάσουμε, εκεί είναι το μέλλον. Δεν ξέρω αν μπορεί πρακτικά να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά μακάρι να υπάρχουν άνθρωποι, εκτός κρατικού μηχανισμού, που να έχουν το κουράγιο και την αντοχή να βοηθήσουν και να υποστηρίξουν τις τέχνες. Κακά τα ψέματα, οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες είναι ζωτικής σημασίας για την ύπαρξη και την ανάπτυξη των τεχνών. Ας μην ξεχνάμε ότι οι καλές παραγωγές αποτελούν διέξοδο, απόδραση από τα όσα συμβαίνουν και τονωτική ένεση σε μία τέτοια, δύσκολη εποχή.

present in my work also represents me in my everyday life. The elements expressed in my choreography definitely come from my background and experiences, but the difference is that I now choose to work on the pulsing body and this readiness of the body seems to put conscious thought on the back burner. You travel and live abroad. Which city stimulates you with the intense energy to create? New York. It is the city of opportunity, the meeting point for many different people that arrive there with a suitcase full of dreams. If you have a product, a worthy project, there will certainly be people who want to see it, to embrace it, invest in it and promote it in the best possible way. You have the constant feeling that something good is about to happen. Perhaps I feel this particular effect of New York because it creates the illusion that anything is possible. Do you think it is possible? Perhaps, but it is an entirely new concept for Greece. The fact is that we must focus on it because it is the future, regardless of how possible it actually is. I don’t know if it can really come to pass, but I hope there are people not involved in State institutions, who will have the courage and stamina to help and support the arts. Truth be told, private initiatives are vital to the existence and development of the arts. Let’s not forget that good productions offer a way out, an escape from everyday life and a restorative force in these difficult times.

athens hilton 65

66 hilton athens

De¯tales of

ATHENS

Cosmic Store. The World's Coolest Globes Ένα μαγαζί στο κέντρο της Αθήνας κατασκευάζει εδώ και 64 χρόνια τις μοναδικές ελληνικές υδρόγειους σφαίρες! Από τη Μικαέλα Θεοφίλου / Φωτογραφίες: Τάκης Σπυρόπουλος A little shop in the centre of Athens has been producing the only “made in Greece” globes for the past 64 years! By Michaela Theofilou / Photographs: Takis Spyropoulos

ναρωτηθήκατε ποτέ μήπως υπάρχει ένα μέρος που να χωράει όλη τη Γη; Η αλήθεια είναι ότι κατά κάποιο τρόπο υπάρχει, στην περιοχή του Ψυρρή, στο κέντρο της Αθήνας – και για να είμαστε πιο ακριβείς, στην οδό Σαρρή 12. Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο παρά να μπείτε στο κατάστημα Cosmic και εκεί σας περιμένει… ολόκληρος ο κόσμος! Είναι ένας κόσμος γεμάτος από υδρόγειους σφαίρες… Μικρές, μεγάλες, καινούργιες, vintage, κίτρινες και μπλε, να στριφογυρίζουν σε ένα μακρύ ταξίδι που διαρκεί χρόνια και συνεχίζεται πάντα με οδηγό την οικογένεια Κοϊμτζή, που κατασκευάζει τις υδρόγειους σφαίρες εδώ και 64 χρόνια. Όλα ξεκίνησαν το 1951, από τον παππού Μιχάλη Κοϊμτζή, ο οποίος μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κατάφερε να αποκτήσει ουσιαστικά το εγχώριο μονοπώλιο της παραγωγής σφαιρών. Moνοπώλιο μάλιστα σήμερα υπάρχει και στο... όνομα καθώς Μιχάλης Κοϊμτζής ονομάζεται και ο σημερινός διευθυντής της βιοτεχνίας. Είναι ο εγγονός του, που συνεχίζει την «παγκόσμια» παράδοση έχοντας περισσότερους από 1.500 πελάτες σε όλη την Ελλάδα. Το πρώτο μαγαζί τους ήταν στην Πλάκα, όπου η διαδικασία κατασκευής μίας υδρόγειου σφαίρας γινόταν όλη στο χέρι, γι’ αυτό και τότε εργάζονταν πολλά άτομα για την οικογενειακή επιχείρηση. Σήμερα, οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους που κάποτε εργάζονταν κοντά στον Μιχάλη Κοϊμτζή τον πρεσβύτερο έχουν συνταξιοδοτηθεί, καθώς από το 1988 το χειροποίητο κομμάτι αντικαταστάθηκε από το βιομηχανικό. «Εχουμε κρατήσει ωστόσο, όσο είναι δυνατόν, ζωντανό το εργαστηριακό κομμάτι. Όμως και το ψηφιακό κομμάτι γίνεται εδώ, όπως επίσης και οι συναρμολογήσεις και οι διορθώσεις», ξεκαθαρίζει ο διευθυντής της βιοτεχνίας που βρίσκεται στου Ψυρρή από το 1973. Οι μοναδικές ελληνικές υδρόγειες σφαίρες και οι χάρτες της εταιρείας Κοϊμτζή ενημερώνονται άμεσα, ακολουθώντας πάντοτε τα τελευταία στοιχεία και τις αλλαγές που συντελούνται σε όλα τα κράτη του πλανήτη. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που τα είδη του Cosmic προτιμώνται απ’ όλα τα δημόσια και ιδιωτικά σχολεία, όχι μόνον της Ελλάδας αλλά και της Κύπρου και των Βαλκανίων. Για τον Μιχάλη Κοϊμτζή, η υδρόγειος σφαίρα «είναι ένα εκπαιδευτικό είδος, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται, είναι όμως και κάτι που συνδέει το παρελθόν με το μέλλον». Κάθε περιστροφή μίας υδρόγειου σφαίρας είναι και ένα ταξίδι που λαμβάνει χώρα πριν ακόμη και από εκείνα που ονειρευόμαστε να κάνουμε...

Have you ever wondered if there was a place that could accommodate the entire earth? In a way there is, and it is in Psirri in downtown Athens, at 12 Sarri Street, to be exact. All you have to do is go into Cosmic and… the whole world awaits! It is a world teeming with globes… Small, large, new, vintage, yellow and blue, spinning away on a long journey, guided by the Koimtzis family, who have been making the globes for 64 years. It all began in 1951 with Michalis Koimtzis, who managed to create a domestic monopoly in globe production in a relatively short period of time. Today, there is also a monopoly on the... name as Michalis Koimtzis, the current manager of the company, was named after his grandfather. He is continuing the “worldwide” tradition of servicing over 1,500 customers in Greece. The first shop was in Plaka, where each globe was made entirely by hand, and many people were employed by the family business. Most of the employees who worked alongside Michalis Koimtzis Sr. have now retired, as the globes went into mass production in 1988. “We have done our best to keep the workshop alive. But the digital component, assembly and corrections are all done here,” says the manager of the manufacturing facility, which has been located in Psirri since 1973. The only Greek-made globes and maps produced by the Koimtzis family are continually updated with the latest data and changes in all countries of the world. And that is the main reason why Cosmic's products are preferred by all public and private schools in Greece, Cyprus and the entire Balkan region. For Michalis Koimtzis, the globe “is an educational tool and should be treated as such – but it also links the past to the future.” Each spin of the globe is a journey that takes place prior to those we dream of taking. Cosmic, 12 Sarri St., Psirri, Tel: 210 321 6596, www.koimtziscosmic.gr

Cosmic, Σαρρή 12, Ψυρρή, τηλ.: 210 321 6596, www.koimtziscosmic.gr

athens hilton 67

Belle de Jour PHOTOGRAPHER: VANGELIS KYRIS FASHION EDITOR: MARKOS ANDRIOTIS MAKE UP: VANESSA KOUTSOPODIOTOU HAIR: MICHALIS TERZAKIS MODEL: KSENIA (Ace models) FASHION ASSISTANT: SAVVAS ASLANIDIS PHOTOGRAPHER ASSISTANT: ANATOLI GEORGIEV

68 hilton athens

Κεντημένο φόρεμα Diane von Furstenberg (Attica). Χρυσά, σκαλιστά σκουλαρίκια 18Κ και κολιέ με πολύτιμους λίθους (Lalaounis). Γόβες με κρύσταλλα Kurt Geiger (Attica) Embroidered dress Diane von Furstenberg (Attica). 18K gold earrings and necklace with precious stones (Lalaounis). Pumps with crystal accents Kurt Geiger (Attica)

athens hilton 69

Μπουστιέ και φόρεμα Tom Ford (Linea Piu). Βραχιόλι με πέρλες Dior (Dior Boutique). Τσάντα Callista. Γούνινο παλτό Mi-Ro Bustier and dress Tom Ford (Linea Piu). Pearl bracelet Dior (Dior Boutique). Bag Callista. Fur coat Mi-Ro

70 hilton athens

Πουκάμισο και φόρεμα με δαντέλα Givenchy (Luisa). Γόβες Kurt Geiger (Attica). Cuffs από ροζ χρυσό και χρυσό 18Κ (Kessaris). Γούνινο παλτό Mi-Ro. Μεταλλική τσάντα Dior (Dior Boutique) Lace shirt and dress Givenchy (Luisa). Pumps Kurt Geiger (Attica). Cuffs 18Κ gold and pink gold (Kessaris). Fur coat Mi-Ro. Metal bag Dior (Dior Boutique)

athens hilton 71

72 hilton athens

Γιλέκο από γούνα Givenchy και φούστα Altuzarra (όλα Luisa). Χρυσό χειροποίητο κολιέ 18Κ με διαμάντια και χρυσό σκαλιστό cuff 18Κ (όλα Kessaris). Πλατφόρμες Tom Ford (Linea Piu). Γούνινο παλτό Mi-Ro Fur vest Givenchy and skirt Altuzarra (all Luisa). 18K gold necklace with diamonds (worn on wrist) and 18K gold cuff (Kessaris). Platform shoes Tom Ford (Linea Piu). Fur coat Mi-Ro

athens hilton 73

Shirtdress, Helmut Lang (Attica). Αμάνικο σακάκι, παντελόνι, σκουλαρίκια, cuffs και clutch, όλα Dior (Dior Boutique) Shirtdress Helmut Lang (Attica). Sleeveless jacket, pants, earrings, cuffs and clutch, all Dior (Dior Boutique)

74 hilton athens

Body από δαντέλα και σουτιέν Eres. Δερμάτινη τσάντα με μεταλλικές λεπτομέρειες Tom Ford (Linea Piu). Κολιέ και βραχιόλι από χρυσό 18Κ Nisa collection (Zolotas) Lace body and bra Eres. Leather bag with metal accents Tom Ford (Linea Piu). 18K gold necklace and bracelet Nisa collection (Zolotas)

athens hilton 75

Πουκάμισο Wildwood και σακάκι Diane von Furstenberg (όλα Attica). Ζιβάγκο Naf Naf (Hondos Center). Σουέντ μπότες Tom Ford (Linea Piu). Χρυσά σκουλαρίκια 18Κ με μαργαριτάρια, σμαράγδια και ρουμπίνια (Ζolotas) Shirt Wildwood and jacket Diane von Furstenberg (all Attica). Turtleneck Naf Naf (Hondos Center). Suede boots Tom Ford (Linea Piu). 18Κ gold earrings with pearls, emeralds and rubies (Ζolotas)

76 hilton athens

Μάλλινη φούστα με δερμάτινες λεπτομέρειες Tom Ford και μεταξωτό πουκάμισο Christopher Kane (όλα Linea Piu). Χρυσό κολιέ, χρυσό δαχτυλίδι 18Κ και σκουλαρίκια με ημιπολύτιμους λίθους (Lalaounis). Γούνινο παλτό Mi-Ro Wool skirt with leather accents Tom Ford and silk shirt Christopher Kane (all Linea Piu). Gold necklace, 18K gold ring and earrings with semi-precious stones (Lalaounis). Fur coat Mi-Ro

athens hilton 77

Δερμάτινος κροκό φάκελος Alexander Wang (Attica) και περιδέραιο Heritage από σφυρήλατο κίτρινο χρυσό και ασήμι (Zolotas) Crocodile leather bag Alexander Wang (Attica) and Heritage hammered yellow gold and silver necklace (Zolotas)

78 hilton athens

ade Once Onl

Επιμέλεια: Μαργαρίτα Πινιώτη Φωτογραφίες: Δημήτρης Καρτέρης

Λουστρίνι τσάντα Alma (Louis Vuitton Boutique) και κολιέ με πολύτιμες πέτρες (Kessaris) Alma patent leather bag (Louis Vuitton Boutique) and necklace with precious stones (Kessaris)

athens hilton 79

Δερμάτινη κροκό τσάντα Furla (Attica) και περιδέραιο με πολύτιμους λίθους (Chopard Boutique) Crocodile leather bag Furla (Attica) and necklace with precious stones (Chopard Boutique)

80 hilton athens

Τσάντα Michael Κors (Attica) και κολιέ με πολύτιμες πέτρες (Kessaris) Michael Κors bag (Attica) and necklace with precious stones (Kessaris)

athens hilton 81

Δερμάτινη τσάντα (Louis Vuitton Boutique) και χρυσό περιδέραιο (Ilias Lalaounis) Leather bag (Louis Vuitton Boutique) and gold necklace (Ilias Lalaounis)

82 hilton athens

Δερμάτινος φάκελος Lancel (Attica) και χρυσό περιδέραιο με αμέθυστο (Ilias Lalaounis) Leather envelope bag Lancel (Attica) and gold necklace with amethysts (Ilias Lalaounis)

athens hilton 83

A wonderful mother Nia Vardalos: Μία υπέροχη μητέρα

Η Ελληνοαμερικανίδα ηθοποιός αφηγείται τον άνισο αγώνα της με τη Μητέρα Φύση για την απόκτηση ενός παιδιού, μέσα από ένα βιβλίο «καρδιάς», καταγράφοντας όλα όσα έζησε για να γίνει τελικά μαμά μέσω ανάδοχης υιοθεσίας. Ημέρες αγάπης στο Hilton Αθηνών! Από την Κατερίνα Παπαποστόλου / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγεωργίου The Greek-Canadian actress discusses her unequal struggle with Mother Nature to have a child in a poignant book that details her road-toparenthood through adoption. Love at the Hilton Athens! By Katerina Papapostopou / Photographs: Athina Papageorgiou

φτά χρόνια μετά την υιοθεσία της κόρης σας, αποφασίζετε να διηγηθείτε μέσα από ένα βαθιά «ανθρώπινο» βιβλίο το χρονικό αυτής της ιστορίας. Τι σας ώθησε στη συγγραφή του; Όταν γράφω σενάρια ταινιών, δανείζομαι πάντα κάποια αληθινά γεγονότα από την προσωπική μου ζωή και τα παρουσιάζω τροποποιημένα, προσθέτοντας στοιχεία μυθοπλασίας. Αυτή τη φορά, λοιπόν, αναρωτήθηκα πώς θα ήταν αν περιέγραφα μέσα από ένα βιβλίο μόνο την αλήθεια. Ήθελα να γράψω ένα ευχάριστο διήγημα, στο οποίο να εξιστορώ με χιούμορ όλα όσα συνέβησαν πριν και μετά την υιοθεσία της κόρης μου, μα όταν ξεκίνησα τη συγγραφή του, συνειδητοποίησα ότι εάν στεκόμουν μόνο στην αστεία πλευρά των πραγμάτων, δεν θα έγραφα ένα ειλικρινές διήγημα και κάτι τέτοιο θα ήταν ανέντιμο. Έτσι αποφάσισα να «βουτήξω» βαθιά στα γεγονότα και να καταγράψω την αλήθεια και μόνον αυτήν. Νιώθω ότι είναι ό,τι πιο ειλικρινές έχω κάνει στη ζωή μου και, αν και με φοβίζει το γεγονός ότι τώρα πια όλα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αισθάνομαι πραγματικά ελεύθερη – αποτελεί ένα είδος κάθαρσης για εμένα. Πιστεύετε ότι η υιοθεσία παραμένει ένα θέμα ταμπού; Ναι, το πιστεύω! Πολλοί παρατηρούν ότι η κόρη μου, η Ιλάρια, μου μοιάζει και αυτό είναι κάτι που τους προξενεί μεγάλη απορία, εφόσον είμαι η θετή της μητέρα. Αλλά τι σημαίνει θετή μητέρα; Προς τι ο επιθετικός προσδιορισμός; Ε, λοιπόν, δεν με αφορούν καθόλου όλα αυτά. Από τη στιγμή που αλλάζεις μία πάνα, είσαι μαμά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να γίνει η κόρη μου ένας ευγενικός και ευτυχισμένος άνθρωπος. Να μη νιώσει ποτέ πως έχει απορριφθεί από τους φυσικούς της γονείς, αλλά να κατανοήσει και να αποδεχθεί πως την αγαπούσαν αλλά δεν ήταν σε θέση να αναλάβουν την ανατροφή της. Και αυτό δεν είναι κακό. Δεν είναι κακό να παραδέχεται κάποιος ότι δεν είναι ικανός για τα πάντα και να δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον άλλον, που πραγματικά το επιθυμεί και μπορεί, να αναλάβει την ευθύνη μίας κατάστασης.

84 hilton athens

It has been seven years since the adoption of your daughter. What drove you to write such a profoundly “human” account of adoption and parenthood? I always draw from true events in my personal life when writing film scripts, and modify them, adding some fictional elements. This time, however, I thought about what it would be like if I wrote a book based purely on the facts. I wanted to write an amusing story that would be a humorous account of everything that happened before and after the adoption of my daughter, but when I started writing I realised that if I only focused on the humour I wouldn’t be writing an honest story and it wouldn’t be an honourable effort. So I decided to “dive” deep into the events and record the truth and nothing but the truth. It is the most honest thing I’ve ever done in my life, and although it’s a little frightening to have bared my soul, I feel completely free – it was a kind of catharsis. Do you believe that adoption is still a taboo? Yes, I do! Many people have commented that my daughter Ilaria looks like me, and they are amazed because I’m her adopted mother. But what is an adopted mother? Why is the adjective necessary? Well, I don’t care about any of that. You’re a mother from the very first time you change a diaper. The only thing I care about is that my daughter becomes a kind and happy person. She should never feel that her birth parents rejected her, but understand and accept that they loved her but weren’t able to raise her. And that isn’t a bad thing. It isn’t wrong to admit that you can’t handle everything and to give the opportunity to someone else, someone who really wants to and is able to take responsibility for a situation. Why are people so resistant to the idea of adoption? Does it ultimately come down to ego and that they cannot accept the fact that they didn’t bring the child into the world themselves? We take it for granted that we are predestined and capable, from a biological standpoint, to have children.

athens hilton 85

Αλήθεια, γιατί οι άνθρωποι αντιστέκονται τόσο στην ιδέα της υιοθεσίας; Μήπως, τελικά, είναι θέμα εγωισμού και δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός ότι δεν έχουν φέρει οι ίδιοι αυτό το παιδί στη ζωή; Υποτίθεται πως είμαστε προορισμένοι και ικανοί, από βιολογικής πλευράς, να τεκνοποιούμε. Αλλά τι συμβαίνει όταν δεν θέλουμε να γίνουμε γονείς; Όταν οι επιλογές μας δεν συνάδουν με μία τέτοια απόφαση; Δεν πιστεύω πως όλοι είναι σε θέση να δημιουργήσουν οικογένεια και να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί, επειδή απλώς και μόνο τα πρότυπα της κοινωνίας το επιβάλλουν. Δεν πιστεύω πως όλοι θα πρέπει να παντρεύονται, ούτε καν καλά καλά να βρίσκονται σε μια σχέση. Πιστεύω πως θα πρέπει να έχουμε το δικαίωμα της επιλογής και να κάνουμε μόνο όσα πραγματικά επιθυμούμε και μας ευχαριστούν. Όταν μπαίνεις στη διαδικασία μίας υιοθεσίας, θεωρητικά, πηγαίνεις κόντρα στη φύση, στις βιολογικές διαδικασίες. Αλλά, πιστέψτε με, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο από απεριόριστη αγάπη για την ανατροφή ενός παιδιού. Ο τίτλος του βιβλίου σας «Και ξαφνικά Μαμά» τονίζει πως η μητρότητα μπορεί να επιτευχθεί ακόμα και ξαφνικά. Αρκεί, όντως, μία και μόνο στιγμή για να αγαπήσεις απέραντα και άνευ όρων ένα παιδί που αντικρίζεις για πρώτη φορά στη ζωή σου; Το πιστεύω βαθιά. Όλοι μας έχουμε ξαδέρφια και ανίψια τα οποία αγαπάμε πολύ και στην περίπτωση που συνέβαινε κάτι αναπάντεχο στους πραγματικούς τους γονείς θα μπορούσαμε κάλλιστα να αναλάβουμε την ευθύνη και την ανατροφή τους. Αλλά η υιοθεσία είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό. Είναι σαν θαύμα. Όταν αντίκρισα την κόρη μου για πρώτη φορά, ήταν μαγικό. Φοβόμουν κι εγώ, όπως όλοι, και αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να την αγαπήσω σαν να την είχα φέρει εγώ η ίδια στη ζωή. Όταν όμως μας την έφεραν για πρώτη φορά στο σπίτι οι κοινωνικοί λειτουργοί για να τη γνωρίσουμε, ξαφνικά όλα πάγωσαν. Δεν μπορούσα να δω και να ακούσω τίποτε άλλο τριγύρω, παρά μόνον αυτήν και τότε είπα μέσα μου «Εσύ είσαι. Επιτέλους, σε βρήκα!». Ποιο μάθημα ζωής σάς έχει διδάξει η κόρη σας; Να είμαι δυνατή, γενναία και να αντιμετωπίζω με σθένος τις προκλήσεις της ζωής, όπως κάνει και η ίδια. Αυτό το παιδί επέδειξε τεράστια γενναιότητα, όταν, σε ηλικία μόλις τριών ετών, δέχτηκε να κάνει το επόμενο βήμα στη ζωή του, μετακομίζοντας στο σπίτι μας. Εντυπωσιάστηκα από την οργή και την επιθετική της συμπεριφορά όταν συνειδητοποίησε ότι δεν μας γνωρίζει. Παλέψαμε για να κρατήσουμε αφάγωτα τα δάχτυλα των χεριών μας και να σώσουμε τα κεφάλια μας από οτιδήποτε εκσφενδόνιζε εναντίον μας, από μαξιλάρια μέχρι μπανάνες, αλλά όλα αυτά ήταν ένα τεστ προς εμάς, για να διαπιστώσει αν θα την απορρίψουμε, ή θα την αποδεχτούμε όπως ακριβώς είναι. Η Ιλάρια ήταν τελικά αυτή που μας επέλεξε για γονείς. Είναι ένα παθιασμένο πλάσμα που δεν δίστασε να συνεχίσει με πολύ κουράγιο τη ζωή της. Η μητρότητα αποτελεί σημείο καμπής στη ζωή μιας γυναίκας. Μετά την υιοθεσία της κόρης σας, τι επαναπροσδιορίσατε στην καθημερινότητά σας; Τη σχέση μου με τη δουλειά. Οι ατζέντηδές μου παραπονιούνται, φυσικά, συνεχώς γι’ αυτό, αλλά πλέον προτεραιότητα στη ζωή μου είναι η Ιλάρια. Μόλις τελειώσαμε τα γυρίσματα του σίκουελ της ταινίας «My Big Fat Greek Wedding», τα οποία έγιναν στο Τορόντο, τέσσερις ώρες μακριά με το αεροπλάνο από το Λος Άντζελες, όπου διαμένουμε. Με το που επέστρεψα στο σπίτι μας, αφού αρχικά μου παραπονέθηκε για το χρονικό διάστημα που έλειπα, της πρότεινα να επισκεφθούμε την Ελλάδα και ξαφνικά τα ξέχασε όλα, πέταξε από τη χαρά της. Σκέφτηκα τότε πως αυτός είναι πραγματικά ένας υπέροχος τρόπος για να της δώσω να καταλάβει πως τα πάντα στη ζωή κατακτιούνται με κόπο, αλλά μόνο τότε αξίζουν πραγματικά! Το βιβλίο «Και ξαφνικά Μαμά» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και το αντίτιμό του διατίθεται σε ενώσεις που αγωνίζονται υπέρ της υιοθεσίας.

86 hilton athens

But what happens when we don’t want to be parents? When our choices don’t align with such a decision? I don’t believe that everybody is in a position to build a happy family and bring a child into the world, simply because society demands it. I don’t believe that everyone should get married or even be in a committed relationship. I believe we should have the right to choose and to do only what we want and what gives us pleasure. When entering into adoption, you are theoretically going against nature and the biological process. But, believe me, nothing more than unconditional love is required to bring up a child. Your book is entitled “Instant Mom”, proving that motherhood can happen very suddenly and without warning. Is a single moment really long enough to feel infinite and unconditional love for a child you have just met? I truly feel it is. We all have cousins, nieces and nephews we love deeply and we wouldn’t hesitate to take them into our homes and raise them if anything were to happen to their parents. But adoption is completely different. It’s like a miracle. When I saw my daughter for the first time, it was magical. I was afraid, as we all are, and wondered if I could love her as much as a child I had given birth to myself. But when the social workers brought her to our home for the first time so we could meet her, time stood still. I couldn’t see or hear anything else except her, and I thought to myself, “It’s you. I finally found you!” What life lessons have you learned from your daughter? To be strong, brave and to face the challenges of life with courage, just as she does. This child exhibited great bravery at just three years of age when she agreed to take the next step in her life and move into our home. I was impressed by her anger and aggressive behaviour when she realised she did not know us. We struggled to keep our fingers bite free and ducked to avoid the things she threw at us, from pillows to bananas – but it was all a test so she could determine if we were going to reject her or accept her as she was. It was Ilaria who chose us to be her parents. She is a passionate creature who didn’t hesitate to move on with her life courageously. Motherhood is a turning point in the life of a woman.What changed in your daily routine after the adoption of your daughter? My work life. My agents complained continually about it, naturally, but Ilaria is my priority in life now. We just finished shooting the sequel to “My Big Fat Greek Wedding” in Toronto – a 4-hour flight from our home in Los Angeles. As soon as I got back, and after she complained about how long I had been gone, I suggested we visit Greece and she suddenly forgot all her complaints and started jumping for joy. I thought that would be the perfect way to show her that everything in life can be conquered with some effort, and that very same effort is what makes them so rewarding! “Instant Mom” was published in Greece by Kleidarithmos Publications, and all proceeds will be donated to adoption charities.

Η αναγέννηση του κλασικού με street διάθεση

CHANEL

The rebirth of classic style with a street twist

«Η συλλογή θέλω να είναι πολύ… γαλλική», είπε ο σχεδιαστής του οίκου Chanel, Karl Lagerfeld, για τη φετινή χειμερινή κολεξιόν, κάτι που αποτυπώνεται έντονα σε κάθε της κομμάτι. Ρούχα ιδιαιτέρως θηλυκά μα ταυτόχρονα ανδρόγυνα ορίζουν τη σύγχρονη μπουρζουαζία. Κομψές φούστες μέχρι το γόνατο συνδυάζονται με αγορίστικα jackets, και tweed φορέματα επενδύονται, κατά τόπους, με τρισδιάστατα κεντήματα. Μεταλλικά ψηφιδωτά κοσμούν τις iconic τσάντες του οίκου, ενώ κομμάτια της γκαρνταρόμπας μας, όπως μια απλή μπλούζα, μεταμορφώνονται σε ανατρεπτικές τσάντες ώμου. Οσο για τα αξεσουάρ, η κλασική πέρλα κοσμεί βραχιόλια-μανσέτες και καρφίτσες, καθώς η φημισμένη sling-back γόβα, με τη χαρακτηριστική μαύρη μύτη, επανέρχεται δυναμικά.

“I want the collection to be very… French,” says Karl Lagerfeld, designer for Chanel, about this year’s winter collection, and this desire is evident in every piece. The clothes are very feminine, yet somehow masculine - the definition of modern bourgeois. Elegant knee-length skirts are paired with boyish jackets, while tweed dresses are lined in with three-dimensional embroidery. Metal studs make their appearance on the iconic bags of the fashion house, and the simple blouses we all have in our wardrobes have been defiantly transformed into shoulder bags. In the accessory line, simple pearls adorn bracelets-cuffs and pins, and the classic Chanel sling-back pump with the blacktipped toe makes its dynamic reappearance.

LINEA PIU BOUTIQUE ATHENS

LINEA PIU BOUTIQUE MYKONOS

6 Sekeri st., 10674, Tel.: +30 210 3606125.

24, N. Kalogera, Chora, Tel.: +30 22890 78922

www.lineapiu.gr info@lineapiu.gr

Fashion drinks

88 hilton athens

ΜΟΔΑ ΜΕ ΑΠΟΨΗ Η Βίκυ Καγιά, ιδιοκτήτρια της σχολής Fashion Workshop by Vicky Kaya, η Ορσαλία Παρθένη, σχεδιάστρια μόδας, και η Γενεβιέβη Μάντζαρη, φωτογράφος μόδας, συναντήθηκαν μετά τη δουλειά τους στο Galaxy Restaurant & Bar του Hilton Αθηνών, για να απολαύσουν ένα τζιν τόνικ, να χαλαρώσουν και να μιλήσουν για τη μόδα και άλλα πολλά… Από την Κέλλυ Σταυροπούλου / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγεωργίου / Make up artist: Ioannis Angelo

Vicky Kaya, founder of Fashion Workshop by Vicky Kaya, the leading fashion school in Greece, Orsalia Parthenis, fashion designer, and GeneviEve Majari, fashion photographer, met after work at the Galaxy Restaurant & Bar of the Hilton Athens for a gin and tonic, to relax, talk about fashion and much, much more... By Kelly Stavropoulou / Photographs: Athina Papageorgiou / Make up artist: Ioannis Angelo

athens hilton 89

ίστε τρεις φίλες που σας συνδέει η ενασχόληση με τη μόδα. Όταν βρίσκεστε, ποιο είναι το πρώτο πράγμα για το οποίο μιλάτε; B.K.: Για τα παιδιά μας! Αμέσως μετά, έρχεται η μόδα…

You are three friends and each of you has a career in fashion.What is the first thing you discuss when you meet? V.K.: Our children! And then fashion...

Πώς ξεκινάνε οι συζητήσεις σας για τη μόδα και πού καταλήγουν συνήθως; Β.Κ.: Πρώτα ρωτάμε την Ορσαλία τι έχει δημιουργήσει για την τελευταία της συλλογή και μετά αγοράζουμε επιτόπου δυο-τρία ρουχαλάκια! Επίσης, πάντα συζητάμε για τα δρώμενα και την επικαιρότητα της μόδας..

Where do your fashion discussions start, and how do they end? V.K.: First we ask Orsalia about her creations for her new collection and order two-three pieces on the spot! And we always talk about fashion events and news.

Πώς κρίνει η μία τη δουλειά της άλλης; Γ.Μ.: Μου αρέσουν τα ρούχα της Ορσαλίας γιατί μπορείς να τα βάλεις από το πρωί μέχρι το βράδυ και μπορούν να φορεθούν από κάθε προσωπικότητα με ξεχωριστό τρόπο. Η Βίκυ, πάλι, είναι ένα κορίτσι που δουλεύει από τα 14. Είναι ασταμάτητη! Όταν πριν από τέσσερα χρόνια ήρθε και μου είπε ότι θέλει να ανοίξει σχολή μόδας, μόλις είχαν αρχίσει τα δύσκολα της κρίσης στην Ελλάδα. Κι όμως, το έκανε! Και όχι απλά το έκανε, αλλά και με μεγάλη επιτυχία. Φέτος, η περίφημη σχολή μόδας Mod’Αrt μάς κατέταξε ανάμεσα στα 10 καλύτερα σχολεία μόδας στην Ευρώπη. Ο.Π.: Θεωρώ ότι αν υπάρχει μια Ελληνίδα που έχει κάνει πραγματικά διεθνή καριέρα ως top model, αυτή είναι η Βίκυ. Θυμάμαι την πρώτη φορά που την είδα να ποζάρει. Ήταν για μία φωτογράφιση ελληνικού περιοδικού και μου είχε κάνει εντύπωση πόσο άνετη ήταν με τον φακό, πώς μεταμορφωνόταν ανάλογα με το ρούχο που φορούσε… Όσο για τη Γενεβιέβη… κι αν έχει φωτογραφίσει look book μου! Β.Κ.: Τα ρούχα της Ορσαλίας μού αρέσουν γιατί εκφράζουν τη σύγχρονη γυναίκα. Αυτό που χρειάζεται κάθε γυναίκα είναι να φοράει ένα καλοραμμένο ρούχο, που δεν έχει πληρώσει μία περιουσία για να το αγοράσει, και να είναι αέρινη και κομψή μέχρι το βράδυ. Τη Γενεβιέβη, πάλι, την έχω γνωρίσει από πολύ μικρή… Υπήρξε μοντέλο, στυλίστρια και εξελίχθηκε σε φωτογράφο μόδας. Έχει μια συνολική εικόνα για τη μόδα και αυτός είναι ένας λόγος που τη θαυμάζω και την εμπιστεύομαι. Εξάλλου είναι και η διευθύντρια στη σχολή μου!

What do you think of each other’s work? G.M.: I like Orsalia’s clothes because you can wear them all day, from morning to evening, and they can be worn differently by each woman. Vicky has been working since she was 14. She is unstoppable! When she told me four years ago that she wanted to open a fashion school, it was still the early days of the financial crisis in Greece. Nonetheless, she did it! And that’s not all, she made it hugely successful. This year, Mod’Art International Paris included us in its list of the Top 10 best fashion schools of Europe. O.P.: If I were asked to name one Greek woman who has truly had an international career as a top model, that woman would be Vicky. I remember the first time I saw her pose. It was at a photo-shoot for a Greek magazine and I was impressed by how much at ease she was in front of the camera, how she transformed according to the outfit she wore... And as for Geneviève... she has shot my look book! V.K.: I like Orsalia’s clothes because they express the modern woman. Every woman should wear a well-cut garment, that didn’t cost a fortune, and feel airy and elegant until the evening. I have known Geneviève since I was very young... She was a model, then stylist and finally became a fashion photographer. She knows all there is to know about fashion and I admire and trust her. After all, she is the Director of my school!

Πώς είναι να αναπτύσσεις δραστηριότητα στον χώρο της μόδας στην Ελλάδα του 2015; Β.Κ.: Κατ’ αρχάς, να ξεκαθαρίσουμε πως άλλο θέμα η πώληση, άλλο η εκπαίδευση. Προσεγγίζουμε τη μόδα με διαφορετικό τρόπο. Εμείς δεν έχουμε έξοδα παραγωγής, ούτε απευθυνόμαστε στο αγοραστικό κοινό της Ελλάδας. Ο.Π.: Θεωρώ πολύ σημαντικό να υπάρχει μία καλή σχολή μόδας σε μία χώρα, ακόμη και σε μία δύσκολη οικονομικά περίοδο. Και ο λόγος είναι ότι η μόδα είναι εξαγώγιμο προϊόν. Πιστεύω ότι αποκτώντας καλές βάσεις, οι νέοι Έλληνες σχεδιαστές μπορούν να κάνουν θαύματα, όσον αφορά στην οικονομία και τη δημιουργία, εξάγοντας μόδα σε άλλες χώρες. Γιατί επιλέγετε το Galaxy Restaurant & Bar του Hilton Αθηνών για το afteroffice ποτό σας; Γιατί έχει υπέροχη θέα που δίνει έμπνευση, φανταστικά ποτά και αν πεινάει κάποιος μετά το γραφείο, εδώ θα βρει σίγουρα κάτι νόστιμο να φάει.

What is working in the fashion world in 2015 in Greece like? V.K.: First of all, I would like to clarify that sales and education are two entirely different matters. Fashion is approached differently. We neither have production costs nor do we have to face consumers in Greece. O.P.: I think that a good fashion school is very important for a country, even in challenging financial times, because fashion is an exportable product. If they acquire a solid foundation, young Greek designers can perform financial and creative miracles, by exporting fashion to other countries. Why do you choose the Galaxy Restaurant & Bar of the Hilton Athens for your after-office drinks? Because it has a stunning and inspiring view, amazing drinks, and if you’re hungry after work, you will definitely find something tasty to eat. Vicky Kaya, Orsalia Parthenis and Geneviève Majari are dressed in Parthenis. They chose their drinks from the Gin ’n’ Tonic menu of Galaxy Restaurant & Bar, Hilton Athens.

H Βίκυ Καγιά, η Ορσαλία Παρθένη και η Γενεβιέβη Μάντζαρη φοράνε ρούχα Parthenis. Τα ποτά που απόλαυσαν είναι από τις επιλογές Gin ’n’ Tonic που προσφέρει ο κατάλογος του Galaxy Restaurant & Bar του Hilton Αθηνών.

90 hilton athens

Ψηφιδωτή πολυτέλεια Mosaic luxury

Once again, Chanel impresses with its Flap, Boy and Reissue classic bags, in colours and finishes that tantalisingly personify French finesse. The luxurious leather finish in seductive shades of green, navy blue, burgundy and black and white “blends” artistically with metal studs from the legendary French embroidery house Lesage, and mosaic technique takes on a new dimension.

CHANEL

Για μία ακόμη χρονιά ο οίκος Chanel έρχεται να εντυπωσιάσει με τις κλασικές τσάντες Flap, Boy και Reissue, σε χρώματα και τεχνικές που απογειώνουν τη γαλλική φινέτσα. Το πολυτελές δέρμα στους σαγηνευτικούς τόνους του πράσινου, του navy blue, του burgundi και του ασπρόμαυρου «μπλέκεται» αριστοτεχνικά με τα μεταλλικά ψηφιδωτά του θρυλικού γαλλικού οίκου κεντημάτων Lesage - και η τέχνη του μωσαϊκού αποκτά νέα διάσταση.

LINEA PIU BOUTIQUE ATHENS

LINEA PIU BOUTIQUE MYKONOS

6 Sekeri st., 10674, Tel.: +30 210 3606125.

24, N. Kalogera, Chora, Tel.: +30 22890 78922

www.lineapiu.gr info@lineapiu.gr

Journey through history

92 hilton athens

Ταξίδι στην ιστορία Ναύπακτος, Γαλαξίδι, Δελφοί. Σαν να ακολουθείς ένα ντόμινο που το ενώνει η άσφαλτος και καταλήγει στον «ομφαλό της γης», το μαντείο των Δελφών. Παράλληλα, διασχίζοντας τις παραπάνω πόλεις της Στερεάς Ελλάδας, διαπιστώνει κάποιος ότι υπάρχει τουλάχιστον ένα στοιχείο που τις ενώνει: η ιστορία. Από τον Θανάση Διαμαντόπουλο / Φωτογραφίες: bαγγελης κορροσ

Nafpaktos, Galaxidi, Delphi – like a row of dominoes leading to the “navel of the earth”, the Oracle of Delphi. Visitors travelling through these towns in central Greece realize they have one element in common: history. By Thanasis Diamantopoulos / Photographs: vangelis korros

Το λιμάνι της Ναυπάκτου / Νafpaktos port

athens hilton 93

ήμερα, η συγκρότηση πολυεθνικών δυνάμεων σε μια στρατιωτική μάχη είναι ένα γεγονός σχεδόν κοινότοπο. Ωστόσο, 444 χρόνια πριν, στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, η συμμαχία τόσο πολλών και διαφορετικών λαών απέναντι στον στόλο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν κάτι το πρωτοφανές. Τόσο, που θα θεωρούσαμε τη ναυμαχία «ως άλλο προάγγελο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ήταν ένα εξαιρετικό δείγμα σύμπραξης λαών...», μας είπε ο παθιασμένος μελετητής της τοπικής ιστορίας, Νίκος Κούμπιος. Στο κάστρο της Ναυπάκτου, ένα από τα πιο καλοδιατηρημένα παραδείγματα φρουριακής αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα, βρίσκεται το café «Κάστρο», από το οποίο μπορεί κάποιος να έχει πανοραμική θέα της πόλης και του Κορινθιακού κόλπου. Το κάστρο καταλήγει στο εμβληματικό λιμάνι της πόλης. Εκεί, στον δυτικό βραχίονα, λειτουργεί το εστιατόριο της Μαρίας Λόη, που αποτελεί από μόνο του λόγο επίσκεψης στην πόλη. Από την άλλη μεριά, πιο πέρα από το café «Άρωμα», το «Dock» και το cocktail & wine bar «Centro», βρίσκεται το σπίτι του αναγνωρισμένου σουρεαλιστή ζωγράφου Γιάννη Αρτινόπουλου (μαθητή του René Magritte) και λίγα μέτρα πιο πέρα, το Φετιχέ τζαμί φιλοξενεί εκθέσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Στο λιμάνι, το βράδυ κυριαρχούν οι μουσικές από bar του λιμανιού όπως το «a.m.» (με προσεγμένη μουσική και cocktails) ή, πιο πρόσφατα, το «Dr.j.spon», cocktail bar και εστιατόριο που μιμείται την αρχιτεκτονική των bar του Λονδίνου. Στην περιοχή του λιμανιού βρίσκεται και το εξαιρετικά ενημερωμένο βιβλιοπωλείο «Adagio», το οποίο φιλοξενεί καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς εκδηλώσεις με ομιλίες αναγνωρισμένων συγγραφέων, ενώ παράλληλα λειτουργεί ως café και bar. Λίγο πιο πέρα, βρίσκεται το καινούργιο ξενοδοχείο “Apollon Library Suites”, με δώδεκα θεματικά δωμάτια εμπνευσμένα από τη ναυμαχία της Ναυπάκτου, τον Θερβάντες, ή την Οδύσσεια. Βγαίνοντας από την πόλη, στο αριστερό μας χέρι συναντάμε την Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στη Σκάλα Ναυπάκτου, που φιλοξενεί, ανάμεσα στα άλλα, ένα από τα πιο σημαντικά συνεδριακά κέντρα της περιοχής.

94 hilton athens

These days, the coalition of multinational forces in a military battle is practically a common occurrence. However, 444 years ago at the Battle of Nafpaktos, the alliance of so many and different people against the fleet of the Ottoman Empire was unprecedented. So much so that the sea battle could be considered “the precursor to the European Union. It was an excellent example of partnership between different people…” says Nikos Koubios, a passionate scholar of local history. The castle of Nafpaktos, one of the best-preserved examples of castle architecture in Greece, is home to the “Kastro café”, which boasts panoramic views of the town and the Corinthian Gulf. The path from the castle leads down to the iconic port. The restaurant of chef Maria Loi, which is located on the western side of the harbour, is reason enough to visit Nafpaktos. On the opposite side, past café “Aroma”, “Dock” and “Centro Cocktail & Wine Bar”, is the home of surrealist painter Yiannis Artinopoulos (student of René Magritte), and the Fethiye mosque, which hosts exhibitions and cultural events, can be found a few metres down the street. Evenings at the port are dominated by the music emanating from the bars, such as “a.m.” (good music and tasty cocktails) and “Dr. J.Spon” cocktail bar-restaurant (reminiscent of London bars). There is also a bookshop with a wide range of genres called “Adagio”, which hosts lectures by recognised writers throughout the year and also features a café and bar. “Apollon Library Suites” can be found just past the bookshop, with 12 themed rooms inspired by the Battle of Lepanto, Cervantes and the Odyssey. Exiting the city, we encounter the Monastery of the Metamorphosis of Sotiris on our left at Skala Nafpaktos, the site of one of the most important congress centres in the region. Nafpaktos and Galaxidi have both been classified as traditional settlements. Galaxidi radiates the nobility of a town whose men worked at sea and travelled all over the world. The architecture of the manor houses

Ακτή Ψανή / Psani beach Το λιμάνι της Ναυπάκτου / Νafpaktos port

athens hilton 95

Γαλαξίδι / Galaxidi

96 hilton athens

athens hilton 97

Γαλαξίδι / Galaxidi Δελφοί / Delphi

98 hilton athens

Το άλλο χαρακτηριστικό που συνδέει τη Ναύπακτο με το Γαλαξίδι είναι ότι και οι δύο πόλεις θεωρούνται παραδοσιακοί οικισμοί. Το Γαλαξίδι εκπέμπει την αρχοντιά μίας πόλης της οποίας οι ναύτες ταξίδεψαν σε ολόκληρο τον κόσμο. Η αρχιτεκτονική των αρχοντικών σπιτιών της παραθαλάσσιας πόλης την κάνουν ιδανικό προορισμό όλες τις εποχές του χρόνου. Χαρακτηριστικό είναι το σπίτι της οικογένειας Σιδηρόπουλου στον Χηρόλακα (το ένα από τα δύο φυσικά λιμάνια της πόλης, το άλλο είναι η Αγορά, και χωρίζονται από τον Κάβο), στο οποίο γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία «Πρόβα Νυφικού» και τη σειρά «Μεγάλος Θυμός». Άλλο αρχοντικό της πόλης είναι η κάβα Νικοτάκη-Λατσούδη, στην οποία εκτός από κρασί μπορείτε να βρείτε και τοπικά παραδοσιακά γλυκά, όπως το ρεβανί με ρύζι, που έπαιρναν οι ναυτικοί στα ταξίδια τους γιατί συντηρείται για καιρό χωρίς ψύξη. Ντόπια γλυκά μπορεί, επίσης, να βρει κάποιος στο ζαχαροπλαστείο «Κονάκι», ενώ σε ένα άλλο παραδοσιακό αρχοντικό στεγάζεται το ξενοδοχείο «Γανυμήδης», το οποίο πρώτο καθιέρωσε το υψηλής ποιότητας πρωινό που σερβίρουν σήμερα όλα τα ξενοδοχεία του Γαλαξιδίου. Η ναυτική παράδοση είναι παρούσα παντού, τόσο που δεν ξενίζει ότι ο μόνος ναός που είναι ορατός από κάθε σημείο της πόλης είναι αυτός του Αγίου Νικολάου, προστάτη των ναυτικών, που έχει κτιστεί το 1900. Στο εσωτερικό του, εντυπωσιάζει το ξυλόγλυπτο τέμπλο. Γύρω από το λιμάνι υπάρχουν αρκετές ταβέρνες-ουζερί, οι περισσότερες στην οδό Ακτή Οιάνθης – εκεί βρίσκεται και η ταβέρνα «Το μπάρκο της Μαρίτσας», την οποία επισκέπτονται και ταξιδιώτες από την Αράχωβα. Για ψάρι, δημοφιλής είναι η ταβέρνα «Τάσος» εδώ και σαράντα χρόνια και οι «Αναμνήσεις απ' τα λιμάνια». Αν η ιστορία στις δύο προηγούμενες τοποθεσίες πρωταγωνιστεί, στους Δελφούς μεσουρανεί. Στο δοκίμιο του ποιητή Γεώργιου Σεφέρη για τους Δελφούς αναφέρεται: «(…) Και συλλογίζεται κανείς πως αν το τοπίο των Δελφών πάλλει από μια τέτοια εσωτερική μαρμαρυγή, είναι γιατί δεν υπάρχει γωνιά στη γη μας που να ζυμώθηκε τόσο πολύ από τις χθόνιες δυνάμεις και το απόλυτο φως...». Και όπως έλεγε και ένας Άγγλος κριτικός Τέχνης, «...το τοπίο αυτό μοιάζει να γεννήθηκε στον ουρανό...». Οι Δελφοί, τόπος έμπνευσης για τα πιο φωτισμένα μυαλά του πλανήτη, αναβίωσαν στον σύγχρονο ελληνικό πνευματικό κόσμο μέσα από τις αναπαραστάσεις αρχαίου δράματος που έκανε στο θέατρο των Δελφών ο Άγγελος Σικελιανός με τη γυναίκα του Εύα Πάλμερ. Η οικία του διάσημου Έλληνα ποιητή στους Δελφούς επαναλειτουργεί από τον Σεπτέμβριο του 2014, ύστερα από σύμβαση του δήμου και του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών (υπό την αιγίδα του Κέντρου λειτουργεί και το θέατρο Φρύνιχος). Η αρχαία ιστορία της περιοχής έχει επηρεάσει και το μενού του εστιατορίου «Ηνίοχος», που βρίσκεται στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Τον χειμώνα, μπορεί να βρει κανείς σε τοπικές ταβέρνες γίδα βραστή σε σούπες, για παράδειγμα σε τραχανόσουπα εμπλουτισμένη με μανιτάρια Παρνασσού και σαφράν, αλλά και λατούρι (τοπικό όσπριο που μοιάζει με φάβα). Δελφοί λοιπόν. Εκεί, η ελληνική μυθολογία μπορεί να γίνει πραγματικότητα.

of the seaside town attracts visitors in all four seasons of the year. The Sidiropoulos family home at Hyrolaka (one of the two natural ports in the town – it is separated from the other harbour, Agora, by Kavo), was used as a location in the film “Bridal Rehearsal” and the television series “The Great Anger”. Another mansion in town operates as the NikotakiLatsoudi wine cellar, where visitors can also find traditional local desserts such as “revani” with rice, which local sailors took on their voyages because it kept for long periods of time without refrigeration. Local sweets can also be found at “Konaki” pastry shop, and another traditional mansion has been converted into the “Ganimede Hotel”, the first hotel in the area to offer the quality breakfast now served at all hotels in Galaxidi. The maritime tradition is visible throughout the town, and hence it seems natural that the only church visible from every corner of Galaxidi is dedicated to the patron saint of sailors, Agios Nikolaos (built in 1900). The carved wooden icon stand inside the church is very impressive. There are several taverns-ouzeries at the port, and most can be found on Akti Oianthis, including “Barko Tis Maritsas” tavern, which is often visited by travellers from Arachova. “Tassos” tavern, with a tradition dating back 40 years, and “Anamniseis ap’ ta Limania” (Memories from the Ports) serve delicious fish dishes. The fascinating history of Nafpaktos and Galaxidi reaches its apex in Delphi. Poet Georgios Seferis wrote in his essay on Delphi, “(...) One would think that if the landscape of Delphi vibrates with such inner radiance, it is because there is no corner of our land that has been kneaded so much by chthonic powers and absolute light…” An English art critic once said, “… This landscape seems to have been born in the heavens…” Delphi, a place that inspired the most enlightened minds of the world, was revived in modern Greek intellectual circles by Aggelos Sikelianos and his wife Eva Palmer through ancient drama productions at the Delphi theatre. The home of the renowned Greek poet in Delphi was reopened in September 2014, after an agreement was reached between the Municipality and the European Cultural Centre of Delphi (the Phrynichus Theatre also operates under the auspices of the Cultural Centre). The ancient history of the region influenced the menu of “Iniohos Restaurant”, which is located in the main street of the town. In winter, boiled goat is served with soups, such as “trahanosoupa” with Parnassos mushrooms and saffron and “latouri” (a local legume similar to fava beans). Delphi – where Greek mythology can become reality.

athens hilton 99

INprogressathens

BY GIORGOS RIZOPOULOS

Domino - Vasistas (16 Οκτωβρίου - 30 Νοεμβρίου) Μία βουβή χορογραφία, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες της Αργυρώς Χιώτη, για το παρόν που μας διαφεύγει και για το αόριστο μέλλον. Πραγματεύεται το θέμα της επιδημικής κατάρρευσης, μιας αλυσιδωτής αντίδρασης που οδηγεί σε γενικευμένη κατάσταση «επείγοντος», εστιάζοντας στους επιζώντες. Η δραματουργία βασίζεται στο έργο του Ευγένιου Ιονέσκο, «Παιχνίδια σφαγής». Στη σκηνή εναλλάσσονται στιγμιότυπα, θραυσματικά ταμπλό ενός κόσμου όπου το τέλος πλησιάζει, όπου άνθρωποι έρχονται αντιμέτωποι με το κενό, με τρόπο επείγοντα, παράλογο και νοσταλγικό. Θέατρο Ροές, Ιάκχου 16, Γκάζι, www.resrationetwork.gr Digital Revolution (19 Οκτωβρίου 2015 - 9 Ιανουαρίου 2016) Απευθείας από το Barbican του Λονδίνου προσγειώνεται στη Στέγη μία συναρπαστική έκθεση τέχνης, design, κινηματογράφου, μουσικής και βιντεοπαιχνιδιών, χωρίς περιορισμό ηλικιακού ενδιαφέροντος και με μεγάλες δόσεις interaction. Η έκθεση εξερευνά και εξυμνεί τους μετασχηματισμούς στις τέχνες από τη δεκαετία του ’70 έως τις μέρες μας, μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας. Μεταξύ των εκθεμάτων, με αγωνία αναμένουμε το έργο της Ubrellium, που γεμίζει τον χώρο με μία σειρά από διαδραστικά γλυπτά laser, τοποθετημένα μέσα σε ένα απόκοσμο ηχητικό περιβάλλον. Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, Λεωφόρος Συγγρού 107-109, www.sgt.gr

Digital Revolution

Mamma Mia Μία μητέρα, τρεις πιθανοί μπαμπάδες, μία κόρη αποφασισμένη να μάθει ποιος από τους τρεις είναι ο πραγματικός της πατέρας και ο θεαματικός γάμος της σε ένα ελληνικό νησί! Τα διαχρονικά αγαπημένα τραγούδια των ABBA (Mamma Mia, Dancing Queen, Take A Chance On Me, The Winner Takes It All κ.λπ.) αποτελούν τον καμβά της ιστορίας και «αφηγούνται» μία ιστορία αγάπης, έρωτα, χαράς, γέλιου και φιλίας, που έχει ξεσηκώσει περισσότερους από 54 εκατομμύρια θεατές σε όλο τον κόσμο, Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, 21 Οκτωβρίου - 1 Νοεμβρίου, www.tch.gr. Θέατρο Badminton, Άλσος Στρατού, 5 - 15 Νοεμβρίου, www.abcd.gr, www.viva.gr Η Λίμνη των Κύκνων (22 Οκτωβρίου - 9 Νοεμβρίου) Το φημισμένο Russian Ballet Theater παρουσιάζει τη «Λίμνη των Κύκνων», ένα αριστούργημα μεγάλων ερμηνευτικών απαιτήσεων του Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι. Η τραγική μοίρα της πριγκίπισσας Οντέτ, ο έρωτάς της με τον πρίγκιπα Ζίγκφριντ και οι ραδιουργίες του βαρόνου Ρόθμπαρτ, γίνονται ένα φαντασμαγορικό παραμύθι που αιχμαλωτίζει και σαγηνεύει τις αισθήσεις. Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, Λεωφ. Ηρ. Πολυτεχνείου 34, Πειραιάς, www.viva.gr, www.artinfo.gr

100 hilton athens

Domino - Vasistas (16 October - 30 November) A silent choreography directed by Argyro Hioti, which depicts the elusive present and uncertain future. It addresses the issue of epidemic collapse, a chain reaction that leads to a general state of “emergency” and focuses on the survivors. The dramatization is based on “Killing Games” by Eugène Ionescu: alternating fleeting moments in time and fragmented tableau of a world where the end is nigh, where people must face the void – urgently, illogically and nostalgically. Roes Theatre, 16 Iakchou St., Gazi, www.resrationetwork.gr Digital Revolution (19 October 2015 - 9 January 2016) A fascinating interactive art, design, film, music and video game exhibition for all ages arrives at the Onassis Cultural Centre from the Barbican in London. The exhibition explores and celebrates the transformations in art from the ’70s to the present day through digital technology. Eagerly awaited exhibitions include an installation by Ubrellium that fills the space with a series of interactive laser sculptures accompanied by otherworldly sound effects. Onassis Cultural Centre, 107-109, Syngrou Ave., www.sgt.gr

Domino - Vasistas

Mamma Mia One mother, three possible fathers, one daughter determined to find out which of the three is her real father and a wedding on a Greek island! The timeless and beloved ABBA music tells the story (Mamma Mia, Dancing Queen, Take A Chance On Me, The Winner Takes It All etc.), creating a tale of love, joy, laughter and friendship that has brought over 54 million people to their feet. Thessaloniki Concert Hall, 21 October - 1 November, www.tch.gr. Badminton Theatre, Goudi, 5 - 15 November, www.abcd.gr, www.viva.gr Swan Lake (22 October - 9 November) The renowned Russian Ballet Theatre presents “Swan Lake”, the masterpiece by Pyotr Ilyich Tchaikovsky. The tragic fate of Princess Odette, her love with Prince Siegfried and the scheming Baron von Rothbart tell a spectacular tale that captivates and seduces the senses. Municipal Theatre of Piraeus, 34 Ir. Polytechniou St., Piraeus, www.viva.gr, www.artinfo.gr

Swan Lake Mamma Mia

athens hilton 101

INprogressathens Ο Μαγικός Αυλός - Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ (23-25, 30-31 Οκτωβρίου, 1, 4, 8 Νοεμβρίου) Η αδελφοσύνη, η ελευθερία, η αγάπη, η νίκη του καλού, η αναζήτηση της αρετής, το μεγαλείο της σιωπής και η επικράτηση της αλήθειας, είναι οι αξίες που περιγράφει η μεγαλειώδης όπερα που παρουσιάζει η Εθνική Λυρική Σκηνή, 225 χρόνια μετά την πρώτη της παράσταση στα περίχωρα της Βιέννης. Η υπόθεση αφορά στην προσπάθεια του ήρωα να ελευθερώσει την όμορφη Παμίνα από τον Ζαράστρο. Σταδιακά, οι στερεότυπες απόψεις για το καλό και το κακό ανατρέπονται, ενώ το κείμενο περιέχει πληθώρα σχετικών συμβολισμών. Θέατρο Ολύμπια, Ακαδημίας 59, www.nationalopera.gr Το στέγαστρο του Κέντρου Πολιτισμού (30 Οκτωβρίου) Μη χάσετε τη διάλεξη (30/10) και την έκθεση φωτογραφίας (30/10 - 15/11) για το στέγαστρο του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ενός από τα μεγαλύτερα ενεργειακά στέγαστρα της Ευρώπης. Σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Renzo Piano, πρόκειται για ένα κατασκευαστικό και μηχανικό επίτευγμα που θα αποτελέσει συναρπαστική προσθήκη στον ορίζοντα της πόλης των Αθηνών. Για τη μετάβασή σας, μπορείτε να χρησιμοποιείτε δωρεάν το shuttle bus που συνδέει τον Σταθμό Μετρό Συγγρού - Φιξ με το Κέντρο Επισκεπτών. Είσοδος Ελεύθερη. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος - Κέντρο Επισκεπτών, www.snfcc.org

STAVROS NIARCHOS FOUNDATION CULTURAL CENTER

The Magic Flute - Wolfgang Amadeus Mozart (23-25, 30-31 October, 1, 4, 8 November) The brotherhood, the freedom, the love, the triumph of good over evil, the pursuit of virtue, the grandeur of silence and the perseverance of truth are the values of the opera presented by the National Opera 225 years after its was first performed in Vienna. The hero attempts to free the beautiful Pamina from Sarastro. Stereotypical views of good and evil are gradually overturned, while the text contains a plethora of related symbolism. Olympia Theatre, 59 Akadimias St., www.nationalopera.gr The canopy of the Stavros Niarchos Foundation Cultural Center (30 October) Do not miss the lecture (30/10) and the photography exhibition (30/10 15/11) on the details of the Stavros Niarchos Foundation Cultural Center canopy, one of the largest energy canopies in Europe. Designed by the famous architect Renzo Piano, the SNFCC canopy is a construction and engineering marvel that it will be a thrilling addition to the city’s skyline. For your convenience, you can use the free shuttle bus service which connects the Visitors Center with Syggrou - Fix metro station. Free admission. Visitors Center of the Stavros Niarchos Foundation Cultural Center, www.snfcc.org

Picasso

Πικάσο - Κοκτό (4 Νοεμβρίου 2015 - 2 Φεβρουαρίου 2016) Θα παρουσιαστούν περισσότερα από 190 αντιπροσωπευτικά έργα των πρωτοπόρων καλλιτεχνών Πάμπλο Πικάσο και Ζαν Κοκτό, αναδεικνύοντας τη μεγάλη τους προσφορά στην εδραίωση του μοντερνισμού. Την έκθεση θα συνοδεύει κατάλογος με κείμενα του Dr. Markus Müller, Διευθυντή του Μουσείου Kunstmuseum Pablo Picasso Münster, της Πρυτάνεως του Πανεπιστημίου της Ευρώπης, Ελένης Αρβελέρ, του Ιωάννη Κονταξόπουλου, των Γιάννη Τσαρούχη και Αλέκου Φασιανού, του ποιητή Θανάση Νιάρχου και του Διευθυντή Εικαστικού Προγράμματος, Τάκη Μαυρωτά. Ίδρυμα Εικαστικών & Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη, Βασιλίσσης Σοφίας 9, www.thf.gr

Picasso - Cocteau (4 November 2015 - 2 February 2016) Over 190 representative works by innovative artists Pablo Picasso and Jean Cocteau will be presented in the exhibition, spotlighting their great contribution to the consolidation of modernism. The exhibition will feature a catalogue of texts by Dr. Markus Müller, Director of the Kunstmuseum Pablo Picasso Münster, Helene Ahrweiler, Dean of the University of Europe, Ioannis Kontazopoulos, Yiannis Tsarouchis and Alekos Fasianos, poet Thanasis Niarchos, and Takis Mavrotas, curator of the Foundation. B & M Theocharakis Foundation for the Fine Arts & Music, 9 Vasilissis Sophias Ave., www.thf.gr

Σκοτεινές γλώσσες - Άντριου Μπόβελ (από 14 Νοεμβρίου) Μία γυναίκα εξαφανίζεται σε μία ερημική τοποθεσία κοντά σ’ έναν αυτοκινητόδρομο. Γίνεται, τελικά, να εμπιστευτείς έναν άγνωστο; Και πόσο γνωστοί μας είναι οι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε τις ζωές μας; Πόσο γνωρίζουμε τον εαυτό μας και πόσο εύθραυστες αποδεικνύονται οι βεβαιότητές μας σε έναν κόσμο που νομίζουμε ότι μπορούμε να ελέγξουμε; Ένα ψυχολογικό θρίλερ με πολλές ανατροπές, πρωτότυπη θεατρική φόρμα, ποιητική ατμόσφαιρα και ενδιαφέρουσες δεύτερες αναγνώσεις. Θέατρο Πόρτα, Μεσογείων 59, www.porta-theatre.gr

Speaking in Tongues - Andrew Bovell (from 14 November) A woman disappears from a secluded location near a motorway. Is it really possible to trust a stranger? And how well do we know the people we share our lives with? How well do we know ourselves, and how fragile do our certainties prove to be in a world we think we can control? A psychological thriller with many twists, presented with originality in a poetic atmosphere and interesting supporting characters. Porta Theatre, 59 Mesogeion Ave., www.porta-theatre.gr

102 hilton athens

EVENTS&CELEBRITIES At hilton athens

GALAXY BAR: FULL MOON PARTY

Το Hilton Αθηνών υποδέχτηκε το φθινόπωρο με το πιο λαμπερό Full Moon Party της πόλης στο Galaxy Bar. Η βραδιά ξεκίνησε με το mellow & nu disco DJ set του NSI και απογειώθηκε με το essential DJ set του Αλέξανδρου Χριστόπουλου. Οι παρευρισκόμενοι θαύμασαν τη μαγευτική πανσέληνο από την εντυπωσιακή βεράντα και διασκέδασαν μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, απολαμβάνοντας signature Full Moon cocktails elit by Stolichnaya. Χορηγός: Davidoff.

01. Ειρήνη Αρανίτου, Bart van de Winkel, Γενικός Διευθυντής του Hilton Ελλάδας και Κύπρου, Ιωάννα Στεφανάκη 02. Αρετή Ντάρμα, Πάνος Τσιρώνης 03. Χριστίνα Τσελίκα, Κατερίνα Καμινιώτη 04. Ηρώ Λεγάκη, Έλενα Γαλίφα /01. Irini Aranitou, Bart van de Winkel, General Manager, Hilton Greece and Cyprus, Ioanna Stefanaki 02. Areti Darma, Panos Tsironis 03. Christina Tselika, Katerina Kaminioti 04. Iro Legaki, Elena Galifa

104 hilton athens

The Hilton Athens welcomed autumn with the brightest Full Moon Party in the city at the Galaxy Bar. The evening began with the mellow & nu disco DJ set by NSI and reached new heights with the essential DJ set by Alexandros Christopoulos. Guests marvelled at the enchanting full moon from the impressive terrace and partied until the early hours of the morning, enjoying signature Full Moon cocktails elit by Stolichnaya. Sponsor: Davidoff

05. Μελίνα Αλεξοπούλου, Μαρία Χαραλαμπίδη, Δήμητρα Πασσά 06. Δημήτρης Αργυρίου, Ελένη Πολίτη 07. Μάγια Γάκη, Στηβ Δρακάς 08. Ο DJ Αλέξανδρος Χριστόπουλος με τα κορίτσια της elit by Stolichnaya / 05. Melina Alexopoulou, Maria Charalabidi, Dimitra Passa 06. Dimitris Argyriou, Eleni Politi 07. Magia Gaki, Steve Drakas 08. DJ Alexandros Christopoulos and the elit by Stolichnaya girls

athens hilton 105

INFO

adDresses

Airports

Museums

Attica 9 Panepistimiou Str., Tel.: +30 211 1802 600

Airport “Eleftherios Venizelos” Athens International Airport, (0030) 210 353 0000-1

NEW Acropolis Museum

Bahar 31 & 33, Evripidou Str., Athens, Tel.: +30 210 321 7225

15 Dionysiou Areopagitou, (0030) 210 900 0901

Port Authorities Piraeus, (0030) 210 451 1311-9, Rafina, (0030) 229 402 2481, Lavrio, (0030) 229 202 5249

Archeological sites The Acropolis Dionysiou Areopagitou, Plaka, (0030) 210 321 0219 The “Sacred Rock” is built in the 3rd Millennium BC on a hill 70 metres above the town of Athens and it is the most important site of the city. In the same area, there is the Parthenon temple, the temple of Apteros Niki (Wingless Victory) and the Erectheion. The Odeon of Herodes Atticus - Herodeon Dionysiou Areopagitou, Plaka, (0030) 210 323 2771 The theatre was built by Herodes Atticus in 101 AD and held 6, 000 people.

National Archaeological Museum 44 Patission Str., Athens, (0030) 210 821 7724 Benaki Museum 1 Koumbari Str. & Vas. Sofias Ave., Kolonaki, (0030) 210 367 1000 City of Athens Museum 7, Paparigopoulou Str., Klafthmonos Sq., (0030) 210 324 6164 Goulandris Museum of Cycladic Art Neof. Douka Str. & Irodotou Str., Kolonaki, (0030) 210 722 8321 Ilias Lalaounis Jewellery Museum 12, Karyatidon Str. & Kallisperi Str., Makrygianni, (0030) 210 922 1044 Museum of Greek Folk Art 17, Kidathinaion Str., Plaka,

Ancient Agora of Athens Adrianou Plaka, (0030) 210 321 0185 The Ancient Agora (Market) was the centre of the ancient Athenian every-day life.

(0030) 210 322 9031

The Kallimarmaro Stadium Vas. Konstantinou Ave. Built in 329 BC and rebuilt in 140 AD by Herodes Atticus. In 1895, it was reconstructed in marble, in order to host the revival of the Olympic Games in 1896.

13, Stadiou Str., (0030) 210 323 7617

Sanctuary of Poseidon Cape Sounion, (0030) 229 203 9363 65 km. southeast of Athens, it is built to Poseidon. Built in the 5th century BC, the temple offers a magnificent sunset and breathtaking view to the Aegean Sea.

12, Panepistimiou Str., (0030) 210 364 3774

Roman Agora Pelopida Str. & Aiolou Str., (0030) 210 321 0185 It was erected by Julius Caesar and completed by Hadrian between 10 and 11 BC. Temple of Olympian Zeus Vas. Olgas & Amalias Ave., (0030) 210 922 6330 It took 700 years from 530 BC to build the Temple of Olympian Zeus, the largest temple in Greece.

106 hilton athens

National Gallery 50, Vas. Konstantinou Ave., (0030) 210 723 5857 National Historical Museum National War Museum 2, Rizari & Vass. Sofias Ave., (0030) 210 725 2974 Numismatic Museum

Exhibition & Concert Halls Onassis Cultural Centre 107 - 109, Syngrou Ave., (0030) 210 900 5800 B. & M. Theocharakis Foundation for the Arts & Music 9, Vas. Sofias Ave. & Merlin Str., (0030) 210 361 1206 MEGARON, Athens Concert Hall Vas. Sofias Ave. & Kokkali, (0030) 210 728 2333 Hellenic Cosmos 254, Pireos Str., Tavros, (0030) 212 254 0000

Blanckpain - Kassis Boutiques 18 Voukourestiou Str., Athens, Tel.:+30 210 3641 000 Chanel - Linea Piu Boutique Athens 8 Sekeri Str., Athens, Tel.:+30 210 3608 125 Chopard - Kassis Boutiques 2 Stadiou Str., Athens, Tel.:+30 210 3250 555 Dior Boutique 18 Voukourestiou Str., Athens, Tel.:+30 210 3613 014 Eres Athens: 6 Voukourestiou str., T: 210 3211 103 Eres Shop in Shop: 6 Kolokotroni str., Kifisia, Tel: 210 8016 458 Ermenegildo Zegna 24 Voukourestiou Str., Athens, Tel.:+30 210 3643 930 Eye Respect (The Opticians) 18 Valaoritoυ Str., Syntagma. Tel. 210 9560 369 Franck Muller - Kassis Boutiques 21 Voukourestiou Str, Athens, Tel.:+30 210 3628 003 Free Shop: Voukourestiou 50, Kolonaki, Tel. +30 210 364 1500 Hondos Center 4, Omonia Sq., Athens, (0030) 210 252 82800 / 6, Merlin Str., (0030) 210 338 6000 / 2, Ag. Konstantinou Str., Glyfada, (0030) 210 891 0900 / 39, Ermou Str., Athens, (0030) 210 902 4435 Elena Koulaouzidou: 28 Miltiadou str. Paleo Faliro, T: 210 9516 791 ilias LALAOUNIS 6 Panepistimiou Ave.& Voukourestiou Str., Athens , Tel: 210 362 4354 Kessaris Athens 7 Panepistimiou Str., Athens, Tel.:+30 210 2711 020 Kombologadiko 9, Amerikis Str., Kolonaki, Tel.:+30 212 7000 500 Louis Vuitton 19 Voukourestiou Str., Athens, Tel.: +30 210 3613 938 Luisa 15 Skoufa Str., Kolonaki, Tel.:+30 210 3635 600 Menu 6 Kapsali Str., Kolonaki. Tel. 210 7256 649 Ora Kessaris 8 Voukourestiou Str., Athens, Tel.:+30 210 2711 020 Poniros Jewelry MYKONOS DOWN TOWN, Agia Anna, T: +30 22890 78545. MYKONOS GRAND Hotel & Resort ATHENS SHOWROOM-WORKSHOP, 36, Ermou Str., 3rd floor, T: +30210 3233066 SANTORINI FIRA, Goldstreet, T: +30 22860 25165 SANTORINI OIA, T: +3022860 72260 Zolotas 10 Panepistimiou Str., Athens, Tel: 210 360 1272