HILTON ATHENS

Page 1




HILTON ATHENS MAGAZINE


IONIAN HOTEL ENTERPRISES SA HILTON ATHENS 46 Vas. Sofias Str., 115 28 Athens tel.: 210 728 1000, fax: 210 728 1111 COMMUNICATIONS EXECUTIVE

Tina Toribaba tina.toribaba@hilton.com

PUBLISHER

HELLAS PRESS SA 22 Eurota Str., 145 62, Kifissia,Athens tel.: 210 6284 000, fax: 210 8088 838, hellaspress.eu GENERAL MANAGER

George Athanassiadis FINANCIAL MANAGER

Konstantinos Kalovrinas CORPORATE PUBLICATIONS MANAGER

Nikos Bouras bouras@hellaspress.net

PUBLICATION CONSULTANT

Annita Kostakopoulos-Sgouras CREATIVE ART DIRECTOR

Yiota Sarakatsianos EDITOR IN CHIEF

Thimios Voulgaris DESIGNERS

Ioanna Diamantopoulos, Vassia Therios IMAGING PROCESSING

Dimitris Koumentakakos CONTRIBUTORS

Lila Karapostolis, George Mitropoulos, Tatiana Spinari Pollalis, Lina Sotiriou, Yannis Chatzigeorgiou, Vassiliki Skouras COPY EDITOR

Thanassis Mitzelos TRANSLATIONS

Helen Skopis PHOTOGRAPHS

findphotobox.eu, Louisa Nilolaidou,Action Images, Yannis Bournias, Natalia Dokumentzidis, Nikos Kokkalias, Nikos Daniilidis,A. Mamillos, IML Image Group, Panagiotis Mbeltzinitis

ADVERTISING DIRECTOR

Silia Babetas tel.: 210 6284 192, babetas@hellaspress.net ADVERTISING MANAGER

Paris Sambanis tel.: 210 6284 130, sambanis@hellaspress.net

This magazine is distributed free of charge Nothing appearing in the Hilton Athens Magazine may be reprinted, reproduced or transmitted, either in whole or in part by any electronic or mechanical means, without prior written permission from the publisher. Ionian Hotel Enterprises SA does not necessarily share the opinions expressed in the Hilton Athens Magazine.


INDEX

Silvio Monti . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Συνέντευξη με έναν διάσημο καλλιτέχνη.

Silvio Monti

⁄‰Ú· . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 80 Tο κόσμημα του Aργοσαρωνικού, μια ανάσα από την Aθήνα.

Hydra

Interview with a famous artist.

∂ÏÏËÓÈÎfi˜ KfiÛÌÔ˜. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20 Ένα ταξίδι στην Iστορία, στο παρόν, αλλά και το μέλλον.

Hellenic Cosmos A place where History meets the Future.

Room with a view . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30

A great day journey to an amazing island.

Hilton Venice . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86 Tο πολυτελές νέο Hilton της Bενετίας.

Hilton Venice The new luxurious Hilton Venice.

Summer nights at Hilton Galaxy Bar

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90

Η εμπειρία μιας νύχτας στο Executive floor του Hilton Athens.

Room with a view

Luxurious Moments . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94

Living in a hotel room can be «deeper» than just staying over night.

Eat, Drink & Relax . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 102 ¶Ï¿Î·

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36

Milos Restaurant.

H «συνοικία των θεών».

Plaka

Galaxy Roof . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 104

The «neighbourhood of Gods».

Oasis Pool Bar & Grill . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 108 MÂÙÚfi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48 Όμορφος, υπόγειος κόσμος, γεμάτος κίνηση και αισθητική.

H Παναγιώτα Bλαντή στο Oasis Pool Bar & Grill. Panagiota Vladi at Oasis Pool Bar & Grill.

Metro Beautiful «underworld», with movement, history and aesthetics.

Galaxy Bar Volume 2 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112 Tο νέο cd του Galaxy Bar.

AϤͷӉÚÔ˜ TÔÌ¿˙˘. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58 O παγκοσμίου φήμης Έλληνας αρχιτέκτονας μας μιλά για Aρχιτεκτονική.

InProgress:Athens . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114

Alexandros Tobazis The world famous architect talks about his passion.

Events . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 120 Bραβεία Gourmet, Make a wise, Athens Cup, Gumball στο Hilton Athens.

Hilton's Faces . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 66 Πιτ Σάμπρας, Kωνσταντίνος Mακρυκώστας.

Hilton's Faces . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 72

Aξεπέραστη μουσική ιδιοφυΐα, 30 χρόνια μετά το θάνατό της.

Maria Callas The music genious 30 years after her death. 10

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 122

Χρήσιμες πληροφορίες.

Pete Sambras, Konstantinos Makrikostas.

M·Ú›· K¿ÏÏ·˜

Info


EDITORIAL

M

ε την ευκαιρία της ανανεωμένης έκδοσης του Hilton Athens Magazine θα ήθελα να σας καλωσορίσω στο ξενοδοχείο μας. Ένα ξενοδοχείο, το οποίο, μετά την τελευταία του μεγάλη ανακαίνιση, στο πλαίσιο της διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, δεν έχει σταματήσει να μεταμορφώνεται, να εξελίσσεται,να βελτιώνεται.Γιατί θεωρούμε το Hilton Athens ένα πραγματικά ζωντανό οργανισμό. Προσπαθούμε να λαμβάνουμε τα σύγχρονα μηνύματα,τις τάσεις,τις ανάγκες των ανθρώπων της όμορφης πόλης που μας περιτριγυρίζει,αλλά και των αγαπητών,πιστών μας πελατών και να τα μετατρέπουμε σε ιδέες φρέσκες,με αισθητική,κατεύθυνση και κουλτούρα που να διαμορφώνουν πολιτισμό.Σύγχρονο,ζωντανό πολιτισμό. Απτή απόδειξη των πιο πάνω είναι το περιοδικό που κρατάτε στα χέρια σας. Τόσο η μοναδική του αισθητική, η οποία συμβαδίζει με τη φιλοσοφία του Hilton Athens, όσο και τα περιεχόμενά του, το κάνουν –πιστεύουμε– να ξεχωρίζει από πολλά αντίστοιχα. Προσέξτε τον τρόπο που εκφράζεται και μεταδίδει την άποψή του περί αρχιτεκτονικής και αισθητικής ο κορυφαίος Έλληνας αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης (ο άνθρωπος που σχεδίασε το ξενοδοχείο μας).Διαβάστε το πορτρέτο και τη συνέντευξη του διάσημου Ιταλού εικαστικού Silvio Monti, αλλά και την αντίστοιχη του οραματιστή προέδρου του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού,Δημήτρη Ευφραίμογλου. Απολαύστε το ανανεωμένο Galaxy Roof, αλλά και το μοναδικό στην πόλη Oasis Pool Bar & Grill. Σελίδες ζωντανές, καλαίσθητες, με ουσία, ποιότητα και παντελή έλλειψη απόπειρας φτηνού εντυπωσιασμού. Όπως ακριβώς και το Hilton Athens. 12

By Bart Van de Winkel General Manager of the Hilton Athens With this renewed publication of the Hilton Athens Magazine, I would like to take the opportunity to welcome you to our hotel. A hotel that was renovated before the Athens Olympic Games in 2004 and has not stopped changing, evolving and improving. That is because we believe that the Hilton Athens is truly a living organism. We try to adopt modern messages,trends,the needs of the people that live in the city that surrounds us,but also from our much loved, regular guests. We try to turn these messages into fresh ideas with aesthetics, direction and culture that form civilization, a modern, vibrant civilization. Tangible proof of the above is the magazine that you are holding in your hands. Not only its unique elegance that’s in step with the Hilton Athens philosophy, but also its content make it, we believe, stand out amongst others in its category. Note the way that the top Greek architect Alexandros Tobazis (the man that designed our hotel) expresses his opinion about architecture and aesthetics. This issue also includes an interview with the famous Italian artist Silvio Monti and Dimitris Efraimoglou the President of the Foundation of the Hellenic World talks to us about his vision for the future of the foundation. Enjoy the revitalized Galaxy Roof and the exclusive Oasis Pool Bar. A magazine with pages that are alive, in good taste, with essence and quality and with no cheap attempt to impress. Exactly like the Hilton Athens.


SILVIO MONTI ∂¡∞™ ¶√§À¢πA™Δ∞Δ√™ ∫∞§§πΔ∂á∏™ ENA™ A¶O TOY™ ¢IA™HMOTEPOY™ ™Y°XPONOY™ ITA§OY™ EIKA™TIKOY™, O SILVIO MONTI, KO™MH™E ¶PO™ºATA TO ATHENS HILTON ME ¢HMIOYP°IE™ TOY KAI MA™ MI§H™E °IA TEXNH. Δ∏™ ¢ƒ.Δ∞Δπ∞¡∞™ ™¶π¡∞ƒ∏-¶√§§∞§∏

ONE OF THE MOST FAMOUS CONTEMPORARY ITALIAN ARTISTS SILVIO MONTI, HAS RECENTLY DECORATED THE ATHENS HILTON WITH HIS CREATIONS. HE TALKED TO US ABOUT ART. BY PROF.TATIANA SPINARI-POLLALIS

O

φημισμένος Ιταλός εικαστικός καλλιτέχνης Silvio Monti βρέθηκε στην Αθήνα στις 9 Μαρτίου με την ευκαιρία των εγκαινίων της προσωπικής του έκθεσης, που διοργανώθηκε στο Hilton Athens. Συναντηθήκαμε στο Galaxy Bar και μιλήσαμε με θέα την Ακρόπολη για τα ταξίδια της ζωής και της σκέψης, την τέχνη και πώς όλα τα παραπάνω συνδέονται μεταξύ τους. Γεννηθήκατε στο Borgomanero, μία μικρή πόλη της Βόρειας Ιταλίας. Κι ήμουν το πρώτο μέλος ολόκληρης της οικογένειας που ασχολήθηκε με την τέχνη. Όλοι οι υπόλοιποι σχεδόν ασχολιόντουσαν με εστιατόρια και ξενοδοχεία στην Ιταλία και το εξωτερικό. Ο θείος μου ήταν διευθυντής του Waldorf Astoria της Νέας Υόρκης κι όταν έφτασα πλέον 18 ετών η οικογένειά μου με έστειλε στο Λονδίνο να τελειοποιήσω τα αγγλικά μου προκειμένου να παρακολουθήσω, επιστρέφοντας, μία σχολή διοίκησης ξενοδοχείων. Την περίοδο όμως που ήμουν στο Λονδίνο, βρέθηκα κάποια στιγμή μπροστά σε έναν πίνακα του Turner. Θυμάμαι πολύ καλά τη σκηνή. Ήμουν μόνος σε μια ολόκληρη έκθεση και στεκόμουν εμπρός του για ώρες ολόκληρες.Δεν θυμάμαι να είχα νιώσει κάτι τόσο βαθύ ποτέ πριν στη ζωή μου. Επρόκειτο για μία στιγμή επιφοίτησης, λέτε; Πράγματι, έφυγα από την έκθεση και πήγα αμέσως στο πλησιέστερο κατάστημα να αγοράσω μπογιές και υλικά ζωγραφικής. Φτηνοπράγματα – δεν είχα πολλά λεφτά τότε. Μα ένιωθα μέσα μου έντονη την επιθυμία να γίνω καλλιτέχνης. Γνώρισα μία Γερμανίδα εκείνη την περίοδο, θυμάμαι. Με ρώτησε με τι ασχολούμαι. «Ζωγράφος» της απάντησα – κι ας μην είχα ακόμη καλά-καλά αρχίσει καν να ζωγραφίζω. Εκείνη εργαζόταν ως μοντέλο, μου είπε, και τον τελευταίο καιρό ποζάριζε για κάποιον Πολωνό ζωγράφο. Προσφέρθηκε να με συστήσει σε αυτόν, στον Marian Bohusz-Szyszko. Έγινα μαθητής του, ενώ παρακολουθώντας επισκεπτόμουν τακτικά το ατελιέ του Oskar Kokoschka, ο οποίος ήταν εκείνη την περίοδο πολύ δημοφιλής και έβγαζε καλά λεφτά φιλοτεχνώντας πορτρέτα για οικογένειες της καλής κοινωνίας.

14

The Italian ar tist Silvio Monti was in Athens on 9 March 2007 for the opening of the exhibition of his work at the Hilton.We met at the Hilton Athens Galaxy Bar where, with the breathtaking view of the Acropolis and Athens in front of us, we talked about his travels both in his life and in his thought, art and how the two are connected. Mr. Monti, you were born in Borgomanero, a small city in northern Italy. I was the first one in my family to become an ar tist.Almost everybody else was in the hotel and restaurant business, both in Italy and abroad. My uncle was the director of the Waldorf Astoria in New York City. When I was eighteen years old, I was sent to London to learn English with the objective of returning to Italy to attend a hotel management school.While in London, one day I came across a painting by Turner. I remember being alone in the exhibition and standing in front of the painting for hours. It was the first time that I felt something go deeply inside me. Was it a moment of epiphany? Yes, I left the exhibition and went immediately to buy painting materials. I bought inexpensive stuff. I did not have much money then. But I was determined to become an artist.At that time I met a German girl. She asked me what I was doing and I told her that I was a painter.That was even before I really had started painting. She said that she was a model, posing for a Polish painter, and she volunteered to introduce me to the painter, Marian Bohusz-Szyszko. In London, in addition to being a pupil of Marian Bohusz-Szyszko, I attended the atelier of Oskar Kokoschka. Kokoschka was very popular in London then. He was getting many commissions for high society portraits. In addition to the artists you mentioned, what tendencies, art movements, and other artists were important for you during those formative years? I was very excited by the work of Rouault, Matisse, and for a short time by the work of Dubuffet.


Πέρα από τους καλλιτέχνες, τους οποίους ήδη μνημονεύσατε, ποιες άλλες τάσεις ή καλλιτεχνικά κινήματα ή καλλιτέχνες θεωρείτε πως υπήρξαν σημαντικοί για τη διαμόρφωση του προσωπικού σας ύφους τα πρώτα εκείνα χρόνια; Με είχε συναρπάσει η δουλειά του Rouault και του Matisse. Κάποια έργα του Dubuffet επίσης, μα όχι για πολύ. Μπορώ να αντιληφθώ το ενδιαφέρον σας για την εξπρεσιονιστική χρήση του χρώματος και τον ελεύθερο, βαθιά προσωπικό τρόπο που είχαν ο Rouault ή ο Matisse για να εκφράζουν όσα ένιωθαν, αλλά ταυτόχρονα ο θαυμασμός σας για τα έργα του Dubuffet αρκεί νομίζω για να διαγνώσει κανείς το ενδιαφέρον σας για τον πριμιτιβισμό, ένα από τα στοιχεία που μοιάζει σήμερα να αποτελεί βασικό στοιχείο και των δικών σας έργων. Εκείνη την περίοδο τα έργα μου ήταν πέρα από κάθε αμφιβολία εξπρεσιονιστικά και –έχετε δίκιο– το ενδιαφέρον μου για τον πριμιτιβισμό ήταν όντως υπαρκτό. Επρόκειτο, επίσης, για μία περίοδο που αντιμετώπισα μία σοβαρή ψυχολογική κρίση. Η οικογένειά μου ζητούσε να επιστρέψω στην Ιταλία και να ασχοληθώ με τα ξενοδοχεία. Εμένα το μόνο που με ενδιέφερε ήταν να ζωγραφίζω. Ένιωθα να κόβομαι στα δύο, διχασμένος ανάμεσα στην πίεση των άλλων και τη δική μου επιθυμία. Καταπιεζόμουν. Είχα μόλις παντρευτεί την πρώτη μου σύζυγο, μία Γαλλίδα που ζούσε στο Λονδίνο και με την οποία αργότερα χωρίσαμε. Φύγαμε από το Λονδίνο μαζί και πήγαμε στη Βηρυττό – εκείνη την περίοδο ο Λίβανος ήταν ένα υπέροχο μέρος για να ζει κανείς. Μείναμε εκεί ως το 1967 και μετά πήραμε το 16

I can understand your interest in the expressionistic use of color and the free, more personal manner in which Rouault and Matisse give vent to their feelings, but at the same time in your admiration of Dubuffet’s work I detect the beginning of your interest in primitivism, which is very much present in your work now. At that time my work was for sure expressionistic, and my interest in primitivism was definitely present. In addition, at that time I was having a major breakdown. My family wanted me to be in the hotel business. I wanted to be an artist. I was torn in half between the pressure and my desire. I was feeling depressed. I had just married my first wife, a French woman living in London.We divorced later. Together we left London and we went to Beirut.At that time, Lebanon was an amazing place to live.We stayed in Beirut until 1967 and then lived briefly in Brussels, Paris, Germany, and then went to Rome where I stayed four years. How did all that traveling around Europe affect your work – in terms of stimulus and ideas coming both from the different cultural context of the different locations as well as of your exposure to the art scene there? In 1972, I saw a retrospective exhibition of Francis Bacon in Paris, at the Grand Palais. I was working on semi-abstract erotic paintings and I was ver y much influenced by Bacon. Bacon was constructing the image and then he was destroying it, leaving the essential. During that time, through my erotic paintings I wanted to present a polemic against the

δρόμο της επιστροφής στην Ευρώπη. Μείναμε για μικρά χρονικά διαστήματα στις Βρυξέλλες, το Παρίσι, τη Γερμανία και τελικά επιστρέψαμε στην Ιταλία, για τέσσερα χρόνια. Θεωρείτε πως όλα αυτά τα ταξίδια σας ανά την Ευρώπη επηρέασαν το έργο σας – τόσο με την έννοια της κίνησης καθαυτής όσο και με την έννοια των διαφορετικών πολιτιστικών ρευμάτων με τα οποία ερχόσασταν κάθε φορά σε επαφή και τη γνωριμία με την εικαστική σκηνή κάθε τόπου; Το 1972, θυμάμαι, είχα επισκεφθεί μία αναδρομική έκθεση του Francis Bacon στο Παρίσι, στο Grand Palais. Εκείνη την περίοδο ασχολιόμουν με κάποιες ημι-αφηρημένες ερωτικές εικόνες και ήμουν πολύ επηρεασμένος από αυτόν, από τον τρόπο που αρχικά συνέθετε και στη συνέχεια αποδομούσε την εικόνα, κρατώντας μόνο τη βασική της ιδέα. Μέσα από τους ερωτικούς πίνακές μου, εκείνη την εποχή, επιθυμούσα να πολεμήσω την κυρίαρχη αντίληψη που επικρατούσε στη διαφήμιση και τα media και ήθελε τις γυναίκες να αποτελούν απλά ερωτικά αντικείμενα. Το ζήτημα της εξουσίας που τα media και η διαφήμιση έχουν στην εποχή μας μοιάζει να αποτελεί κεντρικό σημείο της προβληματικής και του έργου σας ως σήμερα. Τη δεκαετία του '70 ήμουν πολύ περισσότερο μαχητικός και κατηγορηματικός. Σήμερα ο τρόπος με τον οποίο εκφράζομαι είναι περισσότερο σύνθετος και παιγνιώδης. Τότε πίστευα πως εξουσιάζω την τέχνη μου. Τώρα πως η τέχνη είναι εκείνη που με εξουσιάζει. Υπάρχει η άποψη πως κάθε μορφή τέχνης είναι εξ ορισμού «εκφραστική», με την έννοια πως, αν μη τι άλλο, εκφράζει την προσωπικότητα του δημιουργού της… Η δική μου βασική έγνοια ήταν να βρω τη δική μου νοηματική γλώσσα. Έναν τρόπο να εκφράζω τον εαυτό μου μέσα από διαφορετικούς δρόμους. Γι' αυτό και πειραματίστηκα με διάφορα υλικά. Εγκατέλειψα τον εξπρεσιονισμό, αναζητώντας να βρω εκείνο που ήταν βαθιά κρυμμένο μέσα μου. Εκείνη περίπου την περίοδο είδα για πρώτη φορά στη Ρώμη, έργα του Mimmo Rotella, ενός Ιταλού πειραματικού ζωγράφου. Η αναφορά σας στο έργο του εισάγει στη συζήτησή μας το ζήτημα της χρήσης τυπωμένων υλικών στα έργα σας. Ο Rotella ήταν ήδη, από τα μέσα της δεκαετίας του '50 γνωστός για τα κολάζ του, για τα «manifesti lacerate» που φιλοτεχνούσε με κομμάτια από αφίσες που έσκιζε από τους τοίχους, εν είδει διαμαρτυρίας απέναντι σε μία κοινωνία που είχε χάσει κάθε διάθεση για ουσιαστικές, επαναστατικές αλλαγές. Με ποιον τρόπο και με ποιον στόχο ενσωματώσατε τις εφημερίδες στο δικό σας έργο; Ανέπτυξα μία συγκεκριμένη τεχνική. Τοποθετούσα ακρυλικό χρώμα πάνω σε έναν καμβά και στη συνέχεια πίεζα επάνω του ένα φύλλο εφημερίδας. Το τραβούσα πριν στεγνώσει, αφήνοντας το αποτύπωμά του, κάτι σαν αρνητικό του τυπωμένου φύλλου πάνω στον καμβά. Στη συνέχεια, ζωγράφιζα πάνω από το αποτύπωμα σε γεωμετρικές φόρμες και σχέδια, ορισμένες φορές περνώντας παχιές στρώσεις χρώμα προκειμένου να δημιουργήσω την αίσθηση του ανάγλυφου και να προσθέσω στο έργο μία διάσταση βάθους.Δούλευα με κάποιους μεγάλους καμβάδες, πιστεύοντας πως τα έργα μου «αναπνέουν» καλύτερα. Γιατί εφημερίδες; Αγαπώ τις εφημερίδες. Μου αρέσει να τις κρατώ στα χέρια μου, να τις ανοίγω, να τις μυρίζω. Τις συλλέγω, δεν τις πετώ. Χρησιμοποιώντας τις στα έργα μου, ένιωθα πως παρατείνω τη ζωή τους. Φοβάμαι πως σε σαράντα χρόνια από σήμερα, με τον τρόπο που οι νέες τεχνολογίες κυριαρχούν πλέον στη ζωή μας, δεν θα υπάρχουν πλέον εφημερίδες. Πως θα φοράμε γυαλιά με ενσωματωμένα μικρά μόνιτορ, πάνω στα οποία θα προβάλλονται οι ειδήσεις και τα νέα. Θα είναι λυπηρό. Αγαπώ το χαρτί, ξέρετε. Το προτιμώ από τον καμβά. Παρατηρώ πράγματι πως στα πρόσφατα έργα σας, όπως αυτά τα οποία εκθέσατε στο Hilton Athens, δεν χρησιμοποιείτε καμβά, αλλά χαρτόνια πάνω στα οποία επικολλάτε –και από τις δύο τους πλευρές– αποκόμματα εφημερίδων και περιοδικών. Ο τρόπος μάλιστα που παρουσιάζετε τα έργα σας, κρεμασμένα από το ταβάνι, κάθε χαρτόνι εγκλωβισμένο ανάμεσα σε δύο φύλλα Plexiglas, χωρίς κορνίζα, αναδεικνύει ακόμη εντονότερα τη δομή του χαρτιού. Υπήρξε μία περίοδος που η δουλειά σας μοιάζει να άλλαξε για μία ακόμη φορά κατεύθυνση, έχω κατά νου τα έργα σας, τα οποία αντλούν έμπνευση από τα ποιήματα της Sylvia Plath.

fact that women in our society, through advertising and media, had become erotic objects. The theme of the power of media and adver tising in our contemporary society is an essential part of your work now as well. In the 1970s I was much more polemical and direct in my accusations. Now they are much more playful and implied.Then I was feeling that I was dominating my art. Now I feel that my art dominates me. Now we are touching the argument that all art by definition, by its nature is «expressive», in the sense that art expresses the personality of the artist… My preoccupation was to find my own «gesturality». I was looking to express myself in a different way. I was interested in incorporating different materials. I had departed from expressionism; I wanted to find what was inside me.At that time I saw in Rome the work of Mimmo Rotella, the Italian painter and experimental artist. Your reference to Rotella brings us to the use of printed materials in your works. Rotella from the mid 1950s was known for his collages, his manifesti lacerati made up from fragments of posters torn from the walls as a kind of protest against a society that has lost its taste for change and shocking transformations. How did you incorporate newspapers in your work and towards what end? I developed a technique. I was putting acrylic paint all over a canvas, and then pressing a newspaper on it. Before it dried I would pull it, so it would leave an imprint on canvas, a negative of the newspaper. Then I would paint on top of it. I was painting geometrical forms. Sometimes I was adding thick amounts of color to create a relief effect on the canvas and add the dimension of depth. I was working on very large canvases. I was feeling that in that way my work gets more oxygen, it breathes better. Why newspapers? I love newspapers. I love to hold them in my hands, to open them, to smell them. I collect them. I do not like to throw them away. Using them in my painting, I feel that I prolong their life. In forty years, with the new technologies that dominate our life, I am afraid that 17


Πάντα ένιωθα –κατά κάποιον τρόπο θα μπορούσε κανείς να πει πως είχα κόμπλεξ γι' αυτό– πως δεν μπορούσα να γράψω, να εκφραστώ διά του γραπτού λόγου. Ξεκινώντας να διαβάζω ποίηση, συνάντησα κάποια στιγμή το έργο της Sylvia Plath. Το λάτρεψα. Άρχισα να αντιγράφω τα ποιήματά της στον καμβά με αληθινή εμμονή. Έπαιρνα μεγάλα κομμάτια χαρτί, χρησιμοποιούσα χοντρές βούρτσες και παχιά, βιομηχανική μπογιά. Το χρώμα διαπερνούσε το χαρτί. Kαθώς γυρνούσα το έργο ανάποδα, δεν μπορούσε πλέον κανείς να διαβάσει τις λέξεις που ήταν γραμμένες σε αυτό. Χρησιμοποιούσα ένα χρώμα σε κάθε καμβά κι ένα υπόλευκο, κίτρινο σχεδόν χαρτί. Οι λέξεις και οι φράσεις είναι εκεί, μα καμουφλαρισμένες χάρη στην επεξεργασία που έχουν υποστεί. Στην πραγματικότητα μπορεί κάποιος να τις διαβάσει, αρκεί να χρησιμοποιήσει την κατοπτρική μέθοδο του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Προσωπικά, αφότου ολοκλήρωσα τη φάση της αντιγραφής των ποιημάτων της Plath, ξεκίνησα να χρησιμοποιώ τα δικά μου απλοϊκά ποιήματα ως βάση για τα έργα μου. Συνολικά το πείραμα με την ενσωμάτωση ποιημάτων στις εικαστικές μου δημιουργίες κράτησε περίπου ένα χρόνο. Αρχίσατε να ασχολείστε με τη γλυπτική σχετικά πρόσφατα, επαναφέροντας έναν διάλογο ανάμεσα στη διδιάστατη και την τρισδιάστατη δημιουργία. Πώς ξεκίνησε αυτός ο διάλογος αλήθεια; Πάνε περίπου δεκαπέντε χρόνια από τότε. Υπήρχαν άνθρωποι που πάντοτε έλεγαν πως ζωγραφίζω με τις σκληρές γραμμές και τις έντονες χειρονομίες ενός γλύπτη. Παρ’ όλ’ αυτά, στην πραγματικότητα, ποτέ δεν ένιωσα μία ιδιαίτερη έλξη προς τη γλυπτική. Πριν από δεκαπέντε χρόνια όμως άρχισα να ενδιαφέρομαι έντονα για την τερακότα.Aυτό κάνω ως σήμερα. Μου αρέσει γενικώς να πειραματίζομαι με διάφορες υφές, να χρησιμοποιώ έντονα χρώματα, κάποιες φορές δημιουργώντας εφέ ρωγμών ή μεταλλικών επιφανειών. Ξεκίνησα προσαρμόζοντας εφημερίδες στην επιφάνεια των γλυπτών, αποτυπώνοντας με τον τρόπο που προηγουμένως σας εξήγησα σε αρνητικό όσα ήταν γραμμένα σε αυτές. Με αυτόν τον τρόπο κατέληξα στο concept του «media man». Η αναφορά σας στο concept του «media man» αποκαλύπτει τη χροιά κοινωνικού σχολίου που ενυπάρχει στο έργο σας. Όχι ευθέως πολιτική τέχνη, μα τέχνη με αναφορές στην κατάσταση του ανθρώπου, στα υπαρξιακά δεδομένα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο. Ο «media man» είναι μία προβολή του σύγχρονου ανθρώπου. Ο «media man» αποτελείται από τρία μέρη: ένα κεντρικό και δύο παράπλευρα. Παρουσιάζεται με έναν τρόπο αιγυπτιακό σχεδόν μνημειακό. Είναι στατικός. Φοράει μάσκα. Έχουμε άλλωστε μάθει στη ζωή μας να προσαρμοζόμαστε σε διάφορους ρόλους και να φοράμε διάφορες μάσκες προκειμένου να επιβιώσουμε. Ο «media man» παίζει ανάμεσα σε τρία πρόσωπα. Τα διαφορετικά προφίλ των τριών προσωπίδων αλλάζουν θέση ανάλογα με την περίσταση. Πρόκειται για ένα παιχνίδι επιβίωσης. Η τέχνη είναι μαγική. Ναι, τα πάντα βγαίνουν από μέσα μας. Εννοείται, βέβαια, πως δουλεύω πολύ πάνω σε κάθε ιδέα. Μα όταν μιλώ για την παιδική τέχνη του πριμιτιβισμού, εκείνο που βρίσκω περισσότερο από καθετί άλλο γοητευτικό είναι πως τόσο εσύ όσο και το έργο σου μεταφέρονται στο χρόνο. Εκείνο που στην πραγματικότητα έχω στο μυαλό είναι οι ζωγραφιές στα προϊστορικά σπήλαια.Δεν είχαν σκοπό να καλλωπίσουν το σπήλαιο, αλλά επικοινωνούσαν μέσα από σημάδια στο βράχο πληροφορίες για το ψάρεμα ή το κυνήγι. Η τέχνη είναι επικοινωνία. Εξ ορισμού. Οφείλεις να είσαι ανοιχτός. Υπάρχει, ξέρετε, μία αυτόματη έκλυση ποιητικής ενέργειας κάθε φορά που εκφράζεις τον εαυτό σου με τον πιο ειλικρινή και απλό τρόπο. Στον καλλιτέχνη σήμερα ασκείται μεγάλη πίεση να επαναλαμβάνει τον εαυτό του, προκειμένου το έργο του να είναι αναγνωρίσιμο. Η επανάληψη όμως σκοτώνει τη δημιουργικότητα.Δυστυχώς η αγορά της τέχνης επιμένει να επιζητά την τυποποίηση του καλλιτεχνικού έργου. Προσωπικά προτιμώ την αλλαγή και την εξέλιξη. Στόχος μου είναι να προχωρήσω όσο γίνεται μακρύτερα. Ακούγεται περίπου σαν νεύρωση… 18

newspapers will not exist anymore. I am afraid that in a few decades we will be wearing glasses with small monitors through which we will be getting our news.That will be very sad. I love paper. I prefer paper to canvas. I notice in your recent work, the work exhibited at the Hilton right now, that you are not using canvas, but carton on which you glue clippings from newspapers and magazines on both sides.And the way you present it is unframed, sandwiched with Plexiglas and hanging from the ceiling, so the structure of the paper is prominently presented. During that time, your work took another important direction. I am thinking about the works inspired by Sylvia Plath’s poetry. I was always feeling –you can almost say that I was having a complex– that I could not write. I started reading poetry and I came across the poems of Sylvia Plath. I loved it. So I started obsessively copying them on my canvases. I was getting large pieces of paper and using thick brushes and greasy industrial paint.The color was going through the paper, then I was turning the work on the other side and I was showing that side so you could not read the words.The paper was off-white, almost yellowish, and I was using one color of paint in each canvas. The words, the verses were there, but you were making them cryptic. Now in order for someone to read the text, I had to use Leonardo’s technique with the mirror.After the experimentation with copying Plath’s poetry, I started writing my own nonsense poetr y on the works.The experiment with incorporation of poetr y in my works lasted about a year. You started working on sculpture relatively recently. Right now the dialogue between the three-dimensional and two-dimensional works is a strong one.When did it start, and how? It was approximately fifteen years ago. People always were saying that I draw with the strong lines and gestures of a sculptor. But I never felt that I liked sculpture. Fifteen years ago I became very interested in the use of terracotta.That is what I am doing today. I like experimenting with the different glazes, using strong colors, sometimes creating even the effect of metal surface and of cracks. I started attaching newspapers on the surface of the sculptures and getting imprints of the negatives of the newspapers, similar to what was happening in my paintings earlier on.That is how I created the concept of the «media man». The reference to the concept of the «media man» brings us to the aspect of your works as social commentary. Not political art, but art referring to the human condition, the existential condition of our contemporary life. The «media man» is the presentation of the contemporary man.The «media man» has three parts, one central one and two on the sides. He is presented as having an almost Egyptian monumentality. He is static. He has a mask on.We have learned in our life that in order for someone to survive he has to adapt to different roles, to wear different masks. The media man plays between the three faces.The different profiles or masks change place depending on the situation. It is a game of survival. Art is a magic thing. Yes, everything comes out by itself. Of course, I work a lot. But when I talk about children’s art or primitivism, what I like is the idea that you and your work are carried along.What I have in mind are the paintings in the prehistoric caves.They were not painting to beautify the caves, but they were leaving their marks to communicate information, for example about fishing or hunting. All art is communication, by definition. You have to open yourself.When you are expressing yourself in the truer and simpler way, it is automatically a poetic act.Today, the pressure is for an artist to repeat himself in order for his art to be recognizable. But that repetition kills creativity. Unfortunately, the art market is asking for standardization in an artist’s work. I like change and development. My quest is to go further. It is almost neurotic.


«Θόλος»: το νέο ημισφαιρικό «θέατρο» Eικονικής Πραγματικότητας του Iδρύματος Mείζονος Eλληνισμού. «The Dome»: the new hemispherical Virtual Reality «theater» at the Foundation of the Hellenic World.


∂§§∏¡π∫√™ ∫√™ª√™ HELLENIC COSMOS

√ ¢∏ªHΔƒ∏™ ∂Àºƒ∞Iª√°§√À, ¢π∂À£Y¡ø¡ ™Yªμ√À§√™ Δ√À ∂§§∏¡π∫√Y ∫O™ª√À ∫∞π π¢ƒÀª∞Δ√™ ª∂π∑√¡√™ ∂§§∏¡π™ª√À, ª∞™ ªπ§∞ °π∞ Δ√ Oƒ∞ªA Δ√À. Δ∏™ §π§∞™ ∫∞ƒ∞¶√™Δ√§∏ DIMITRIS EFRAIMOGLOU,THE DIRECTOR OF THE HELLENIC COSMOS AND THE FOUNDATION OF THE HELLENIC WORLD TALKS TO US ABOUT HIS VISION. BY LILA KARAPOSTOLIS

™ Δημήτρης Eυφραίμογλου,διευθύνων σύμβουλος του Eλληνικού Kόσμου και του Iδρύματος Mείζονος Eλληνισμού, ένας σύγχρονος εθνικός ευεργέτης. Dimitris Efraimoglou, the Director of the Hellenic Cosmos and the Foundation of the Hellenic World: a modern national benefactor.

το μυαλό μου, στον δρόμο για τον Eλληνικό Kόσμο, είχα φιλόλογους, αρχαιολόγους, ερευνητές και βαριεστημένους μαθητές, κάτι σαν να ηχούσε στα αφτιά μου το «Another brick on the wall» των Pink Floyd. Νόμιζα πως χαλαροί φοιτητές θα λιάζονταν στην πόρτα του κτιρίου, μασώντας ευθαρσώς τσίχλες, ενώ κάποιοι λίγοι σοφιστικέ γονείς θα έκαναν την είσοδό τους στη θόλο, τραβολογώντας τα νεαρά βλαστάρια τους με το ipod στο χέρι. Αυτό, όμως, που αντίκρισα από την πρώτη μου κιόλας ματιά σήμαινε πολλά για την αντίληψή μας σχετικά με την Iστορία, τον σεβασμό και το χαμένο πάθος του Nεοέλληνα. Με εντύπωση διαπιστώνω πως όλα μέσα στον Ελληνικό Κόσμο έχουν έναν διαφορετικό ρυθμό… τα παιδιά δεν μασάνε τσίχλες, δεν παίζουν με τα κινητά τους και δεν έχουν playstation. Πώς το εξηγείτε; Όταν ξεκίναγε ο Ελληνικός Κόσμος είχαμε τον φόβο πως τα νέα παιδιά από τα σχολεία θα μας γεμίσουν με τσίχλες, όπως συνηθίζουν να κάνουν σε κάθε χώρο που επισκέπτονται. Εννιά χρόνια τώρα δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, παρά μόνο μία φορά που είχαν γράψει κάτι στις τουαλέτες με μαρκαδόρο. Ασήμαντο, μόνο ένα περιστατικό ανάμεσα σε τόσα χρόνια λειτουργίας και 40.000-50.000 επισκέψεων νεαρών παιδιών τον χρόνο. Μιλάμε για 400.000 παιδιά περίπου και ένα εντυπωσιακό φαινόμενο άξιο συζήτησης. Θεωρώ πως όταν προσφέρεις σεβασμό, ενδιαφέρον, πάθος και προσπαθείς να το μεταδώσεις στη γλώσσα των νέων, εισπράττεις την απάντησή σου. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει σε κάθε πολιτιστικό χώρο, γεμίζοντας με χαρούμενες από ενθουσιασμό φωνές παιδιών, αντί με ενοχλητικά «σσς». Πραγματικά η ξενάγηση λίγο σε ζαλίζει… Οι παιδαγωγοί δυσκολεύτηκαν στην εκμάθησή της; Είναι πάντα η πρώτη φορά όσων μας επισκέπτονται. Το γεγονός ότι όλα είναι τρισδιάστατα, αμφιθεατρικά, με κίνηση δεν είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει. Μετά από λίγο όμως πα-

While going to the Hellenic Cosmos, I had literature scholars, archaeologists, researchers and bored students in mind, and another brick in the wall by Pink Floyd buzzing in my ears. I thought that relaxed students, chewing gum, would be taking in the sun by the door of the building, while some sophistical parents would enter the dome dragging their young offspring holding an ipod in their hand. However, what I did encounter, from the first moment, meant a lot for our perception in regard to history, respect and the lost passion of the neo-Greek. I am surprised to discover that everything inside the Hellenic Cosmos has a different rhythm… the children do not chew gum, they don’t play with their mobile phones and they don’t have playstations. How would you explain this? When the Hellenic Cosmos first opened, we were afraid that school children would fill the place with gum, as they do every year they visit. For nine years now we have never had a problem, but once, when they wrote something in the toilets with a marker. Just one incident during all the years we have been operating and with 40,000-50,000 young children visiting ever y year.We are talking about approximately 400,000 children, something wor th noting and discussing. I think that when you offer respect, care and passion in a way they can understand, you receive your answer. Each cultural area could fill with the voices of excited young children instead of the annoying «sh». The tour does really make you a little dizzy... Did the educators have difficulty with their training? It is always the first time for those who visit us.That fact that everything is 3-dimensionsal, amphitheatric, in motion is not something that we are accustomed to.After a while, you get used to it. Even journalists feel a little dizzy at the beginning of the tour, but the experience amazes them. It took a long time to train the educators. If you go too fast you create dizziness, whereas, a slow tour may be boring. Once, an Olympic Airlines pilot 23


«Oι επισκέπτες έρχονται σε επαφή και γνωρίζουν τον ελληνικό αρχαίο πολιτισμό με τη χρήση της υψηλής τεχνολογίας». «Visitors come in contact and become familiar with the ancient Greek civilization, through the use of high technology». ρασύρεσαι από την ξενάγηση. Και οι δημοσιογράφοι στην αρχή αισθάνονταν μια ελαφριά ζάλη, όμως η εμπειρία τους ενθουσίασε. Στους παιδαγωγούς μας πήρε πολύ καιρό μέχρι να το μάθουν και να το εξασκούν σωστά. Αν πας γρήγορα, θα δημιουργήσεις έντονη ζάλη, ενώ μια αργή περιήγηση μπορεί να γίνει βαρετή. Κάποια φορά μας είχε ζητήσει ένας πιλότος της Ολυμπιακής Aεροπορίας να δοκιμάσει την περιήγηση με το joystick που του θύμιζε αεροπλάνο, όμως πολύ γρήγορα του γεννήθηκε η πρώτη απορία. Αν, δηλαδή, κάθε φορά που σταματάει να αγγίζει το χειριστήριο, σταματάει και η κίνηση ή συνεχίζεται σε πιο αργούς ρυθμούς. Μπερδευόταν αρκετά με τη λειτουργία… όμως εδώ πρόκειται για ένα χειριστήριο που κατευθύνει την κίνηση μιας περιήγησης. Πώς ξεκίνησε ο Ελληνικός Κόσμος και το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού; Το όραμα του ιδρύματος ξεκίνησε το 1992 από ένα ταξίδι που είχε κάνει ο Λάζαρος Ευφραίμογλου στη Μικρά Ασία. Εκεί επισκέφθηκε τα ερείπια αρχαίων ελληνικών πόλεων, που δεν τις ανέφερε ο χάρτης – δεν υπήρχαν πουθενά, σαν φαντάσματα. Επειδή η καταγωγή του ήταν από τη Σπάρτη της Μικράς Ασίας αισθάνθηκε άσχημα να μη γνωρίζει την ιστορία των προγόνων του. Έτσι γεννήθηκε η σκέψη πως οι νέες γενιές θα έχαναν κάθε επαφή με την πραγματική ιστορία και απλά θα διατηρούσαν πεθαμένες πληροφορίες στο μυαλό τους. Μάλιστα εκείνο τον καιρό, που περιεργαζόμασταν την ιδέα στην Ελλάδα, γίνονταν οι φασαρίες με την παγκοσμιοποίηση. Στο μυαλό των ανθρώπων όλη η Ευρώπη θα γινόταν ένα κράτος, ενώ θα χανόταν η ταυτότητα του έθνους μας. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, τι μπορούσαμε να κάνουμε για να τα διασώσουμε, έτσι λοιπόν η πρώτη ιδέα ήταν να δημιουργηθεί μία βάση δεδομένων για την Iστορία του ελληνισμού. Γρήγορα το αναιρέσαμε, μιας και αυτό δεν θα ήταν λειτουργικό, εάν δεν ήταν στη διάθεση του ευρύ κοινού. Σίγουρα κανέναν δεν εξυπηρετεί να θάψουμε τη βάση κάτω από τόνους χώμα για να την ανακαλύψουν οι μελλοντικές γενιές. Έτσι αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί. Γεννήθηκε η ιδέα, λοιπόν, ενός πολιτιστικού κέντρου, του Ελληνικού Κόσμου. Το ίδρυμα είχε ήδη ξεκινήσει το 1993 σαν νομική μορφή, ενώ λειτούργησε το 1994. Ο Ελληνικός Κόσμος έγινε πραγματικότητα στις 21 Μαρτίου 1998 και από τότε χαίρει της μεγάλης επισκεψιμότητας του κοινού. Έχετε στοιχεία επισκεψιμότητας για το ίδρυμα και τον Ελληνικό Κόσμο; Στο ίδρυμα βέβαια δεν μετράμε την επισκεψιμότητα στους πραγματικούς χώρους, αλλά στο Internet, μιας και από εκεί μπορεί κανείς να αντλήσει ό,τι πληροφορία χρειάζεται. Η παρουσία του κοινού στον Ελληνικό Κόσμο παρουσιάζει τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα από όλους τους χώρους της Ελλάδας βάσει στοιχείων του υπουργείου Παιδείας. Τα στοιχεία αυτά δεν είναι καινούρια, αλλά παρουσιάζουν σταθερά ανοδική πορεία πολλά χρόνια τώρα, πριν από τη «θόλο». Σχολεία έρχονται και ξανάρχονται, γεγονός που μας ευχαριστεί, αν και τις περισσότερες φορές είναι ιδιωτικά. Μακάρι να υπήρχε η δυνατότητα για όλα τα εκπαιδευτικά ιδρύματα να το ζήσουν μια δεύτερη φορά. Θεωρείτε, λοιπόν, πως ο Ελληνικός Κόσμος ζει μια πρωτοφανή επιτυχία; Ξέρετε, δεν είναι εύκολο να κατασκευαστούν όλα αυτά, τα κόστη είναι τεράστια και ο κόπος μεγάλος. Σε καμία περίπτωση δεν περιμένουμε να βγάλει ο Ελληνικός Κόσμος τα έξοδά του. Φανταστείτε το Λούβρο, το μεγαλύτερο Μουσείο του κόσμου με τη μεγαλύτερη επισκεψιμότητα και σε μία πόλη που τιμάει τον πολιτισμό με την παρουσία της. Όταν ξεκινούσαμε τη λειτουργία μας, τα έσοδα ήταν στο 50% σε σχέση με τα έξοδά μας. Τώρα ανεβήκαμε στο 65%, υπερβαίνοντας τις προσδοκίες μας, που ήταν στο 50%. Πώς θέλετε να δείτε το μέλλον στο ίδρυμα και στον Ελληνικό Κόσμο; Γεμάτο κόσμο, ανθρώπους, γέλια. Γι' αυτό το λόγο έχουμε ξεκινήσει και τα καινούρια έργα πίσω από τη «θόλο», που περιλαμβάνουν μια σειρά κτιρίων.Δίπλα μας θα βρίσκεται το θέατρο, μια κατασκευή ευέλικτη για να αλλάζει, βάσει των παραστάσεων, από αρχαίο θέατρο σε σύγχρονο. Ακριβώς από πίσω του κατασκευάζεται το Μουσείο των Παιδιών. Ένα μουσείο δικό τους, με εκθέσεις για θέματα που αφορούν ηλικίες Δημοτικού-Γυμνασίου-Λυκείου. Στόχος μας: η μόρφωση να γίνει διασκέδαση, ευχαρίστηση, προσωπική επιτυχία και ικανοποίηση για τα παιδιά. Σε συνάρτηση με το Mουσείο Mαθηματικών κάθε παιδί θα αισθανθεί τις δυνάμεις του, με απόλυτα κατανοητό τρόπο και για τα πιο μικρά παιδιά, όπου 24

asked if he could try the tour with the joystick that was similar to that of an airplane. He got ver y confused with the way it operated.When he took his hand off the joystick movement would stop or slow down considerably.This is about controlling the motion of a tour. How did the Hellenic Cosmos and the Foundation of the Hellenic World begin? The vision was conceived by Lazaros Efraimoglou who in 1992 traveled to Asia Minor where he visited the ruins of ancient Greek cities that were not on the map.They were nowhere, like ghosts. Because he was from Spar ta in Asia Minor he felt bad for not knowing the history of his ancestors. He realized that the new generations would lose touch with real history.At the time we were examining the idea in Greece, there were some protests against globalization. In the minds of the people Europe would become one country and the identity of our nation would be lost.We therefore, started to think about what we can to do preserve it.The first thing we thought of is to create a database with the history of Hellenism.We dismissed the idea quickly, because it would not be of any use if it were not at the disposal of the general public.There was no point in burying data under tons of soil so that future generations can find it.Then we decided to create something that would be useful. Birth was given to the idea for a cultural center of the Hellenic Cosmos.The legal form of the foundation opened in 1993 and started operating in 1994.The Hellenic Cosmos became a reality on March 21st 1998 and since then has enjoyed a great number of visits from the public. Do you have figures regarding how many people have visited the foundation and the Hellenic Cosmos? At the foundation we don’t count the number of visitors we have on our premises.We get the required information from our website.Visitation at the Hellenic Cosmos is more frequent than in any other place in Greece, according to figures from the Ministry of Education.These figures are not new to us. Before the dome, schools come visit us over and over again, something that pleases us even if most of the schools are private.We wish that all educational institutions had the opportunity to experience it for a second time. Do you consider that the Hellenic Cosmos is experiencing unprecedented success? You know it’s not easy to build all of this.The cost is huge and the effort is great. Under no circumstances do we expect the Hellenic Cosmos to bread even. Imagine the Louvre, the biggest museum in the world with the most visitors, in a city that honors its civilization with its presence.When we first opened, our revenue was covering 50% of our expenses. Now we are at 65%, surpassing our expectations, which were at 50%. What would you like the future to be for the foundation and the Hellenic Cosmos? Full of people and laughter, and that is why we have begun our new projects behind the dome that include a series of buildings. Beside us, we will have the theater, a construction that will be flexible to change so that it can adapt to either ancient or modern theater performances. Right behind it, a museum for children is being built.A museum just for them – with exhibitions on subjects that are of interest to children who are in elementary school, high school and lyceum. Our aim is for education to become fun, entertainment and personal achievement and satisfaction for the children. In relation to the museum of mathematics, even the youngest child will feel its mental faculties in a comprehensible way. For example, we have a presentation of the Pythagorian Theorem for elementary school children. Behind this, there will be a research center that will be moved from our offices in Athens so that it can develop and become one with the Hellenic Cosmos.We want all researchers and studies to be near the foundation. Near this, the Museum of interactive means is being built where seminars on new technologies will be held.This will most of all be a center for education and participation in technological programs. When does your time schedule allow for the completion of these projects? I think that in the summer of 2009 we will have completed the four buildings in the back. The theater should be ready next year. The building that will finish last is the Museum of Hellenism. It is a huge project that needs special attention. Its outdoor spaces will be a


Eντυπωσιακή νυχτερινή άποψη του «Θόλου» του Iδρύματος Mείζονος Eλληνισμού. H Iστορία συναντά το Mέλλον. An impressive night view of «the Dome» at the Foundation of the Hellenic Morld.A place where History meets the Future. 26


για παράδειγμα παρουσιάζουμε το Πυθαγόρειο Θεώρημα σε παιδιά Δημοτικού. Πίσω ακριβώς θα βρίσκεται το ερευνητικό κέντρο, που θα μεταφερθεί από τα γραφεία μας στην Αθήνα για να αναπτυχθεί και να γίνει ένα σώμα με τον Ελληνικό Κόσμο. Θέλουμε να βρίσκονται κοντά όλοι οι ερευνητές και οι μελέτες του ιδρύματος.Δίπλα κατασκευάζεται το Μουσείο Διαδραστικών Mέσων, ένα κτίριο για σεμινάρια σε νέες τεχνολογίες, πιο πολύ σαν κέντρο για εκμάθηση και παρακολούθηση τεχνολογικών προγραμμάτων. Τι χρονοδιάγραμμα έχετε για την αποπεράτωση και παράδοσή τους στο κοινό; Θεωρώ πως το καλοκαίρι του 2009 θα είμαστε έτοιμοι για τα πίσω 4 κτίρια, ενώ του χρόνου το θέατρο θα είναι έτοιμο. Το τελευταίο κτίριο που θα καθυστερήσει, είναι το Μουσείο του Ελληνισμού. Είναι ένα πολύ μεγάλο project και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Οι εξωτερικοί χώροι θα είναι ένας μεγάλος ευχάριστος περίπατος, ακόμα και αν κάποιος δεν θέλει να επισκεφτεί τον Ελληνικό Κόσμο, όπως π.χ. ένα ζευγαράκι που θέλει να κάνει ένα ρομαντικό περίπατο. Μάλιστα, θα έχουμε και μία μεγάλη λίμνη, περίπου 6 στρεμμάτων νερό, με ένα κομμάτι υπόγειας λίμνης σε σπήλαιο, όπου θα φαίνεται και η πορεία της μυθολογίας με τους Κάτω Θεούς. Ο χώρος περιπάτου και αναψυχής σε συνάρτηση ήταν και το αρχικό ζητούμενό μας με τους αρχιτέκτονες. Έχετε προωθήσει τον Ελληνικό Κόσμο στο εξωτερικό; Δεν έχουμε προλάβει ακόμα, όμως ναι, μας ενδιαφέρει πάρα πολύ. Κάποια στιγμή ήρθε ένα τουριστικό γραφείο που ενδιαφερόταν να φέρει μαθητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Πράγματι τα παιδιά αυτά μας επισκέφθηκαν και εντυπωσιάστηκαν και επιστρέφοντας διαδώσανε τις εντυπώσεις τους και σε άλλα σχολεία. Έτσι, αποκτήσαμε ένα κοινό περίπου 3.000 μαθητών από την Αμερική χωρίς να έχουμε κάνει τίποτα. Είμαστε στο δίλημμα ότι θα θέλαμε να προωθήσουμε αυτήν την εικόνα, όταν θα είμαστε έτοιμοι και για τους τουρίστες με ξενόγλωσσα προγράμματα. Όλες μας οι εκθέσεις, οι ξεναγήσεις θα ακολουθούν το ειδικό μεταφραστικό πρόγραμμα σε αγγλικά-γαλλικά-ισπανικά από το καλοκαίρι, οπότε και θα είμαστε σε θέση να κάνουμε περισσότερα. Εάν ο 20ός και ο 21ος αιώνας ήταν σελίδες σε βιβλίο Iστορίας ή εικόνες στη «θόλο», πώς θα την παρουσιάζατε; Για τον 21ο αιώνα η εικόνα μου είναι το διαδίκτυο και όσα θα επιφέρει η επανάσταση που θα δημιουργήσει. Στον 20ό αιώνα, μία από τις αγωνίες μας ήταν η ελευθερία του λόγου και η διακίνηση ιδεών, που γέννησαν και το πανεπιστημιακό άσυλο. Σήμερα, στον 21ο αιώνα, το πανεπιστημιακό άσυλο δεν θέλω να πω πως δεν έχει νόημα, γιατί θα φανεί περίεργο, αλλά δεν χρειάζεται, διότι έχει μεταφερθεί στο χώρο του διαδικτύου χωρίς κανέναν περιορισμό. Το διαδίκτυο του 21ου αιώνα δεν φιμώνεται. Ακούμε πως η Τουρκία θέλει να κλείσει το UTube, γιατί παρουσιάζουν τον Ατατούρκ με ασεβή τρόπο. Όποιος θέλει να μπει στο UTube είναι πολύ εύκολο. Αυτή η διακίνηση και τα ανοιχτά σύνορα θα δώσουν στην ανθρωπότητα τα άλματα που χρειάζονται για να προχωρήσει. Ιστορικά, θα έλεγα, το μεγαλύτερο λάθος που έκανε πολιτισμός ήταν το χτίσιμο του Σινικού Tείχους από τους Kινέζους και αποδείχθηκε περίτρανα, όταν οι Kινέζοι θεώρησαν πως φτάσανε σε τέτοιο επίπεδο που «δεν χρειάζονταν κανέναν να νοθεύει το γένος τους», γι' αυτό έκλεισαν από κάθε μεριά τη χώρα τους στα ξένα στοιχεία. Φυσικά αυτό που έκαναν ήταν να κλείσουν τα σύνορα στην πρόοδο, πληρώνοντας πολύ ακριβά το τίμημα της υπεροψίας. Μέχρι τον 20ό αιώνα είχαμε σύνορα, περνώντας στον 21ο αιώνα η αντίληψη των συνόρων ως έννοια έχει καταβαραθρωθεί. Πριν από λίγες ημέρες είχα μια συζήτηση πως όλα όσα είπε ο Όργουελ στο «1984» έχουν γίνει πραγματικότητα και έχουμε ακόμα να δούμε. Ο Όργουελ έγραφε πως θα υπάρχει γραφείο που θα καταργεί λέξεις.Διάβαζα στην εφημερίδα πως υπάρχουν λέξεις για τα sms που θα ενταχθούν στα λεξικά, καταργώντας παράλληλα άλλες. Όλα αυτά γίνονται χάρη των νέων μορφών επικοινωνίας. Ένας χειρουργός μου είπε πως αν προσπαθούσαμε να ζωγραφίσουμε τον ανθρώπινο εγκέφαλο σαν μια πόλη, θα είχαμε κάρα, αυτοκίνητα, ιπτάμενα αυτοκίνητα να συνυπάρχουν όλα μαζί, συνδυάζοντας πολλές καταστάσεις συγχρόνως. Το μυαλό μπορεί να κινείται σε μοναδικούς ρυθμούς, δημιουργώντας νέες καταστάσεις. Το Internet είναι σε πολύ πρώιμο στάδιο, ενώ επηρεάζει ακόμα και την πολυπολιτισμικότητά μας ως ακόμα ένα χαρακτηριστικό του 21ου αιώνα. 28

long pleasant walk, available to all, even if they do not want to visit the Hellenic Cosmos. We will also have a 6,000 square kilometer lake, with a part of it underground in a cave that will show the course of mythology with the Underground Gods.The walking and entertainment area was one of our first requests from the architects. Have you promoted the Hellenic Cosmos abroad? We haven’t found the time yet, but we are very interested in doing this. At some point, a tourist office that wanted to bring students from the United States approached us.These students did visit us and they were impressed.When they returned to the United States they shared their experience with other schools. As a result, about 3,000 students from America have visited us without us having done anything.We would like to promote this image, when we are ready, to tourists with foreign language programs.All our exhibitions and tours will follow the special translated program in English-French-Spanish as of the summer, when we will be in a position to do more. If the 20th and 21st century were pages in a history book or images on «the Dome», how would you present them? For the 21st century my image would be the internet and the revolution it will create. In the 20th century, one of our agonies was the freedom of speech and the exchange of ideas that gave birth to the university asylum.Today, in the 21st century, I don’t want to say that we don’t need the university asylum because it would sound strange, but I think it isn’t needed because it has moved to the internet without limitations.The internet of the 21st century cannot be silenced.Turkey wants to close the UTube because of disrespect to Ataturk, but anyone can enter the UTube ver y easily. Nowadays, there are no boundaries in the exchange of ideas, we take it for granted as we do the air we breathe. This exchange with open borders will provide humanity with the upsurge it needs in order to move forward. Historically speaking, I think the biggest mistake ever made was the building of the cynical wall by the Chinese.They believed that their culture reached such a high level that they «did not need anyone to change their race» and that is why they closed the borders of their country to foreign elements. Naturally, what they did is close their borders to progress, paying a high price for their arrogance. Up until the 20th century we had borders. Going into the 21st century and within a few years –in the 90’s – the concept of border s collapsed. We went in with border s and came out internationalized.The internet brought a revolution with a rapid tempo and the exchange of ideas. A few days ago, I had a conversation about how everything that Orwell said in 1984 has come true and how we still have a lot to see. Orwell had written that an office will abolish words. I read in a newspaper article that words used for sms messages will be incorporated into dictionaries, in this way doing away with other words.All of this is because of the new forms of communication. A surgeon once told me that if we tried to draw the human brain like a city, we would have buggies, cars, flying automobiles reflecting different situations simultaneously. Our brain can function with unique rhythm creating new situations.The internet is still at an ear ly stage, but it influences even our multiculturalism as yet another characteristic of the 21st century.


¢øªAΔπ√

ME £E∞ ROOM WITH A VIEW

H ¶APAMON∏ ™TO ¢øMATIO ENO™ •ENO¢OXEIOY M¶OPEI NA KPYBEI ™HMANTIKOTEPE™ I™TOPIE™ A¶O MIA A¶§H ¢IANYKT∂PEY™H. Δ√À £Àªπ√À μ√À§°∞ƒ∏ LIVING IN A HOTEL ROOM CAN BE «DEEPER» THAN JUST STAYING OVER NIGHT. BY THIMIOS VOULGARIS

°

ιατί κάποιος γυρνά ξανά και ξανά σε έναν τόπο; Ποιος ο λόγος που επιμένουμε να κοιτάζουμε πίσω με αναμονή, με νοσταλγία – με λαχτάρα μερικές φορές; Εικόνες, στιγμές, μυρωδιές, πρόσωπα. Ο τόπος και τα καρέ του χρόνου που τον συνοδεύουν. Έτσι και εγώ γύρισα στο Hilton. Στον 11ο όροφο. Τον λένε Executive Floor πια. Εγώ τον είχα συνδυάσει με την πρώτη μας συνάντηση. Ήταν λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Aγώνες. Το ξενοδοχείο βρισκόταν σε «οργασμό» για το επικείμενο κλείσιμο, για τη ριζική ανακαίνισή του, εμείς να ζούμε σε δικούς μας, αργούς ρυθμούς. Περιέργεια. Αναζήτηση. Μοίρασμα. Οι ημέρες, που περάσαμε στην πιο κλασικής αισθητικής σουίτα, ξανάρθαν στη μνήμη μου, ενώ κοιτούσα έξω από τη μεγάλη μπαλκονόπορτα. Πόσο πιο κοντά μοιάζει ο Λυκαβηττός από τόσο ψηλά. Το βράδυ ακόμα καλύτερα. Μετακινώ τον μεγάλο καναπέ του καθιστικού με «πρόσωπο» στους υποβλητικούς φωτισμούς της Ακρόπολης και περιμένοντας να τελειώσει το in room μασάζ και την περιποίηση –δεν θυμάμαι να υπήρχαν αυτά παλιότερα– παραγγέλνω κάτι ελαφρύ από το μενού. Και ένα μπουκάλι κρασί – έχουν καλή κάβα, αυτό είναι κάτι που δεν άλλαξε. Έχουν μέχρι και ειδικά πιάτα για όσους «προσέχουν τη σιλουέτα τους». Το well being σε όλο του το μεγαλείο, αν σκεφτείς πως με ενημέρωσαν πως μέχρι και όργανα γυμναστικής μπορούσαν να μου φέρουν, αν το επιθυμούσα. Ομολο-

Why does one return to the same place over and over again? What is the reason we insist on looking back with expectation and nostalgia? Images, moments, scents, faces.The place and moment in time that accompany them.That is why I returned to the Hilton, to the 11th floor that is now called the Executive Floor. I had associated it with our first meeting, which was a little before the Olympic Games.The hotel was very busy because it was going to close so that it could be renovated, but we continued to take it slow. Curiosity. Pursuit. Division.The days we spent in the most classic suite came back to me as I was looking out the balcony door. How much closer Lycabettus seems to be from so high.At night even better. I move the couch in the sitting room with «face» under the evocative lights of the Acropolis, waiting for the in room massage to finish –I don’t remember things like this existing in the past– I order something light from the menu.And a bottle of wine – they have a good cellar, which is something that hasn’t changed.They even have dishes for those who are «looking after their figure».Well-being in all its greatness, if you take into consideration that they told me that they can even bring exercise equipment to my room if I wanted to. I must admit I was impressed, but I did not…succumb. I look around. Luxury that is not insulting.As much as my eyes can handle.A huge television, hidden 31



γώ πως εντυπωσιάστηκα, αλλά δεν... υπέκυψα. Κοιτάζω λίγο γύρω. Πολυτέλεια, που δεν με προσβάλλει όμως. Όσο ακριβώς αντέχει το μάτι μου.Tεράστια τηλεόραση, ηχεία κρυμμένα, στερεοφωνικό high tech. Αυτό δεν θα το προσπεράσω όπως την plasma. Ένα καλό cd –David Bowie– βαριέμαι τα γλυκερά τραγουδάκια. Άλλωστε με λίγο χαμηλωμένα τα φώτα οι φωτεινές ταινίες από την πόλη, κάτω χαμηλά, ταιριάζουν σε ένα Ziggy Stardust. Ο καναπές δίπλα μου βουλιάζει ελαφρά. Μυρίζω κάτι σαν πορτοκάλι. Ψάχνω λίγο ασυνείδητα τη μυρωδιά στη μνήμη μου. Το ίδιο με πριν τέσσερα χρόνια. Μερικά πράγματα όσο περνά ο χρόνος τελικά γίνονται ακόμη καλύτερα. 34

speakers, a high-tech stereo.That I will not ignore like the plasma.A good CD –David Bowie– sweet music bores me. Besides, the dim lights and the images from the city down below go well with Ziggy Stardust.The couch next to me sank softly. I smell something like orange. I unconsciously search for the scent in my memory.The same as four years ago. Some things get even better as time goes by.


PLAKA

¶§A∫∞: ™Δ∏ ™∫πA Δ∏™ ∞∫ƒ√¶√§∏™

¶∂ƒ¶∞Δ∞ª∂ ™Δ∏ «™À¡√π∫π∞ Δø¡ £∂ø¡», Δ∏ °¡ø™Δ√Δ∂ƒ∏ ∫∞𠶧∂√¡ Δ√Àƒπ™Δπ∫∏ °∂πΔ√¡π∞ Δ∏™ ∞£∏¡∞™ ∫∞π ª∞™ º∞¡∂ƒø¡√¡Δ∞π Δ∞ √ª√ƒº√Δ∂ƒ∞ ªÀ™Δπ∫∞ Δ∏™. Δ∏™ §π¡∞™ ™øΔ∏ƒπ√À WE ARE WALKING THROUGH THE NEIGHBORHOOD OF THE GODS,THE MOST TOURISTIC AREA IN ATHENS WHERE SECRETS ARE REVEALED. BY LINA SOTIRIOU

§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

A

ς ξεκινήσουμε με τις απαραίτητες οδηγίες για τους μη κλασικούς επισκέπτες. Η πιο συνηθισμένη διαδρομή είναι από το τέλος της οδού Φιλελλήνων (Σύνταγμα), να στρίψετε δεξιά και να περπατήσετε μέχρι να συναντήσετε την Κυδαθηναίων και, τόσο εύκολα, θα βρίσκεστε στην καρδιά της Πλάκας. Αν περνώντας τη μικρή πλατεία με τα αραδιασμένα τραπέζια των ταβερνών και των πολυσύχναστων καφέ –αυτά μπορείτε να τα αφήσετε για αργότερα– ακολουθήσετε την Κυδαθηναίων ευθεία πάνω κι ανεβείτε τα σκαλιά, θα ανακαλύψετε τα Αναφιώτικα. «Κεντητά» ακριβώς κάτω από το λόφο της Ακρόπολης, αυτά τα όμορφα παλιά σπιτάκια, που θυμίζουν νησί, είναι σίγουρα από τα πιο γραφικά σημεία της Πλάκας και από τα πιο ήσυχα. Η λαβυρινθοειδής συνοικία κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής χτίστηκε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα από μετανάστες από την Ανάφη και είναι μια καλή αρχή για περίπατο στον χρόνο, σε μια άλλη Αθήνα με χαλαρούς ρυθμούς. Μια αληθινή «γειτονιά» με άρωμα παλιού, σε πλήρη αντίθεση με τον πυκνό αστικό ιστό, που ξεδιπλώνεται κάτω από τα πόδια της. Αφήνοντάς την πίσω θα περιπλανηθείτε στα στενά δρομάκια με τα τουριστικά μαγαζιά, τα ταβερνάκια και τα καταστήματα για να ανακαλύψετε τα λουτρά των Αέρηδων στο νούμερο 8 της Κυρρήστου (ανοιχτά στο κοινό 9.00-14.30, εκτός Τρίτης), ένα χαμάμ της εποχής της τουρκοκρατίας, που πλέον ανήκει στο υπουργείο Πολιτισμού. Τα παλιά πλακάκια, οι μαρμάρινες βρύσες, τα ζεστά, γήινα χρώματα, οι καμάρες σε εισάγουν στο άλλοτε τελετουργικό του λουτρού και σε ταξιδεύουν σε χρόνους που… δεν υπήρχαν spa. Ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο φτάνεις στον χώρο του Πύργου των Αέρηδων (ή ρολόι του Ανδρόνικου). Είναι χτισμένος τον 1ο αι. π.Χ. από πεντελικό μάρμαρο, δίπλα στη Ρωμαϊκή Αγορά, ενώ οι άνεμοι εικονίζονται ανάγλυφα στο πάνω μέρος κάθε πλευράς. Μέσα στο κτίσμα υπήρχε εγκατάσταση για υδραυλικό ρολόι. Από την πάνω πλευρά του θα συναντήσετε το ανακαινισμένο νεοκλασικό του παλιού Πανεπιστημίου Αθηνών (Κλεψύδρας και Θεωρίας) και από την κάτω, στη

Let’s begin with the necessary instructions needed by visitors. The most popular route is from the end of Filellinon Street (in Syntagma Square) where you turn right and walk until you meet Kydathineon Street. This is where the heart of Plaka is. You will pass the small square that has tavern tables and crowded cafes - you can leave these for later – and follow Kydathineon Street straight up the stairs where you will discover the Anafiotika «Kentita» (embroidery) below the Acropolis hill. The beautiful old houses remind you of an island and are surely in one of the most picturesque and quiet areas of Plaka. The neighborhood of labyrinthine, cycladic architecture was built in the second half of the 19th century by immigrants from Anafi. This is a good place to star t your walk into time, in another low-tempo Athens. A real «neighborhood» with an aroma from the past that is in complete contrast with the crowded urban web that unfolds below its feet. Leaving it behind, you can walk through the narrow streets that are full of tourist shops, tavernas and stores and then discover the Bath House of the «Aerides» (Winds) at 8 Kyrristou Street (it is open from 9 a.m. till 2.30 p.m., except for Tuesdays), a Turkish bath (dating back to the Ottoman Empire) that now belongs to the Ministry of Culture. The old tile, the marble faucets, the warm earthy colors, the archs take you into a former ritualistic bath house, at times when…there were no spas. Following the same road, you will reach the Tower of the «Aeridon» (Winds) (or the clock of Andronicus) who gave his name to the bath house despite differences of the time. It was built in the 1st century B.C. with marble from Penteli, right beside the Roman Market, with engraved images of the winds on the upper part of each side. Inside the building, there is a hydraulic clock. Above it you can see the renovated neoclassic building of the old Athens University (Klepsidras and Theorias) and below, at the intersection of Adrianou and Areos, in the Monastiraki area, there is another ancient village, the Andrianos Library. 37


§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À


§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

Nέο Mουσείο Ακρόπολης / New Acropolis Museum

Άποψη από τη Ρωμαϊκή Αγορά / A view of the Roman Market

Τάβλι, το «εθνικό» μας παιχνίδι / «Tavli» (backgammon) the national Greek game

Εστιατόριο Daphne’s / Daphne’s Restaurant

Τρώγοντας γαλακτομπούρεκο στην «Αμάλθεια» / Eating the Greek sweet «galaktoboureko» (custard filled pastry) at «Amalthea»

Νυχτερινή ματιά στην Ακρόπολη / A glance at the Acropolis at night

Σουβενίρ κυκλαδικής τέχνης / A Cycladic art souvenir

Χαρακτηριστική είσοδος παραδοσιακού σπιτιού / The entrance of a traditional home

Κομπολόγια σε μαγαζάκι της Κυδαθηναίων / Worry beads in a shop in Kydathineon

Εστιατόριο «Mono» / The restaurant «Mono»

Ρομαντικό δείπνο σε πλακιώτικο εστιατόριο / A romantic dinner in a restaurant in Plaka

Ανηφορίζοντας προς την Ακρόπολη / Going up-hill towards the Acropolis

συμβολή της Αδριανού με την Άρεως, στην περιοχή του Μοναστηρακίου πια, έναν ακόμη αρχαιολογικό χώρο, τη Βιβλιοθήκη του Αδριανού. Εκθέματα Σε ένα όμορφα διατηρημένο παλιό σπίτι ακριβώς απέναντι από τους Αέρηδες βρίσκεται το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων (Διογένους 1-3, τηλ.: 210 325 0198) κάτω από τη 40

Exhibitions In a beautiful old house across the Aer ides is the Museum of Greek Popular Instruments (Diogenous 1-3, 210 325 0198), where you will have the opportunity to see wind and stringed instruments that have been collected by Phivos Anogianakis. The Center of Folk Musicology also operates in this building where there are music lessons and interesting related lectures. It is truly wor th visiting the Frysira Museum (Monis

στέγη του οποίου θα έχετε την ευκαιρία να δείτε τα πνευστά, τα κρουστά και τα έγχορδα που συγκεντρώθηκαν από τον Φοίβο Ανωγειανάκη. Εδώ λειτουργεί και το Κέντρο Εθνομουσικολογίας, γίνονται μαθήματα Mουσικής και ενδιαφέρουσες σχετικές διαλέξεις. Αξίζει πραγματικά την επίσκεψη και το Μουσείο Φρυσίρα (Μονής Αστερίου 3 και 7), το οποίο είναι χωρισμένο στα δύο. Δύο νεοκλασικά, το ένα ακριβώς δίπλα στο άλλο, στεγάζουν τα έργα Eλλήνων (Μόραλης, Τσόκλης, Κεσσανλής,Λάππας, Σακαγιάν κ.ά.) και Eυρωπαίων καλ-

Asteriou 3 and 7), which is divided in two. Two neoclassical buildings, one next to the other, host the works of Greek artists (Moralis,Tsoklis, Kessanlis, Lappas, Sakayian, and more) and of European ar tists (Frank Auerbach, Peter Blake, David Hockney, and more) that have been collected – from 1978 – by Vlasis Frysiras. While looking at the different illustrations of the human body you will star t thinking about the connection of Greek art of the 20th century with various shapes of European creation. And if you 41


§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À


§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

Σοκάκι στα «Αναφιώτικα» / The narrow streets of «Anafiotika»

Ελληνική εκδοχή του πρωινού:ελληνικός καφές και τοστ / The Greek breakfast:Greek coffee and toast

Το γαλακτοπωλείο Αμάλθεια / The Amalthia dairy shop

Το υποβλητικό αποστακτήριο «Βρεττός» / The evocative «Vrettos» distillery

Λουτρό των Αέρηδων / The «Aeridon» Bath

Για καφέ, αλλά και ούζο στο «Γλυκύ» / For coffee but also for ouzo at «Gliki»

Καφενείο «Η καλή ζωή» / The coffee shop «The good life»

Μια στάση στους Αέρηδες / A stop at «Aerides»

Αντίγραφα αρχαίων κοσμημάτων / Replicas of ancient jewelry

Χαρακτηριστικό πλακιώτικο νεοκλασικό / A typical neoclassic building in Plaka

Eat at Milton's γαστρονομία και αισθητική / Eat at Milton’s gastronomy and aesthetics

Μουσείο Φρυσίρα / The Frysira Museum

λιτεχνών (Frank Auerbach, Peter Blake, David Hockney, κ.ά.) που συνέλεξε –από το 1978– ο Βλάσης Φρυσίρας. Βλέποντας τις διαφορετικές απεικονίσεις του ανθρώπινου σώματος θα σας βάλει σε σκέψεις περί των συνδέσεων της ελληνικής ζωγραφικής του 20ού αιώνα με τα ποικίλα σχήματα της ευρωπαϊκής δημιουργίας. Κι αν αποφασίσετε να φτάσετε μέχρι την άλλη πλευρά της Ακρόπολης για μια βόλτα στην πεζοδρομημένη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, επιβάλλεται μια στάση στο Μουσείο Λαλαούνη (Καρυατίδων 12 και Καλλισπέρη), για 44

decide to reach the other side of the Acropolis for a stroll on the Dionysiou Aeropagitou pedestrian walk, you must stop at the Lalaounis Museum (Karyatidon 12 and Kallisperi), for a small tour not only in the long history of Greek jewelry, but also for an introduction into the respective course of other civilizations and jewelry that has been inspired by technology or even biology. Fur t her more , t he New Archaeological Museum will open its doors (Dionysiou Areopagitou and Mitseon)

μια μικρή ξενάγηση όχι μόνο στη μεγάλη ιστορία του ελληνικού κοσμήματος, αλλά και μια εισαγωγή στην ανάλογη πορεία άλλων πολιτισμών, αλλά και κοσμημάτων που αντλούν την έμπνευσή τους από την τεχνολογία ή ακόμη και τη βιολογία. Εξάλλου σε πολύ κοντινή απόσταση ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες του τo Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο (Διονυσίου Αρεοπαγίτου και Μητσαίων) και αυτό οφείλετε να το επισκεφθείτε, έστω και πριν ανοίξει: από τις πλέον πολυαναμενόμενες αφίξεις της πόλης.

which you should visit even before it opens because of the great number of arrivals that are expected in the city. Food, coffee and drinks This charming journey may tire you a bit, but don’t worry. Obviously, the most touristic area in the old city has many choices, traditional and modern. If you chose to bet on 45


Φαγητό, καφές και ποτό Η γοητευτική περιπλάνηση μπορεί να σας κουράσει λίγο. Μην ανησυχείτε. Προφανώς η πιο τουριστική περιοχή του ιστορικού κέντρου έχει πολλές προτάσεις, τόσο πιο παραδοσιακές όσο και πιο σύγχρονες. Αν επιλέξετε να ποντάρετε στη γοητεία και τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του παλιού, μπορείτε να ξεκινήσετε από την «Αμάλθεια» (Τριπόδων 16), ένα περιποιημένο γαλακτοπωλείο με γλυκύτατο ντεκόρ για να αναδεικνύονται οι κρέπες, οι γαλατόπιτες και βέβαια, το πληθωρικό της γαλακτομπούρεκο. Επίσης, για καφεδάκι –ελληνικό, στη χόβολη– μπορείτε να κάνετε μια στάση στον ατμοσφαιρικό χώρο της «Μελίνας» (Λυσσίου 22), με τα κυροφώτιστα τραπέζια με φόντο εικόνες-φωτογραφίες από τη ζωή και τις ταινίες της Μελίνας Μερκούρη. Μια ισχυρή δόση παράδοσης και χαλάρωσης αντιπροτείνει και ο «Γλυκύς» (Αγγέλου Γέροντα 2), «κρυμμένος» πίσω από την πλατεία της Κυδαθηναίων. Στην αυλή του, κάτω από τα δέντρα, σερβίρει ούζο και ποικιλίες (κλασική ελληνική συνήθεια), αλλά και καφέ και γλυκάκι. Περνώντας τώρα στον τομέα του φαγητού, θα σας προϊδεάσουμε λέγοντας ότι ο τουριστικός χαρακτήρας της περιοχής σημαίνει μια μεγάλη σειρά από ταβέρνες που προτείνουν –τι άλλο– ελληνικές σπεσιαλιτέ: από παστίτσιο μέχρι φασολάκια, δεν έχουν όμως όλες το ίδιο επίπεδο. Η πιο προσεγμένη –και πιο εστιατορική– πρόταση είναι το «Daphne’s». (Λυσικράτους 4), με ελληνική και διεθνή κουζίνα. Η σάλα είναι αρκετά θελκτική, το καλοκαίρι όμως που η θερμοκρασία ανεβαίνει και το κλίμα είναι πιο εξωστρεφές, οι περισσότεροι προτιμούν τα εξωτερικά τραπεζάκια. Το μικρό φετίχ της Κυδαθηναίων πάντως είναι σίγουρα ο «Βρεττός» (Κυδαθηναίων 41). Εκτός από το γεγονός ότι είναι ένα από τα παλιότερα αποστακτήρια της πόλης (μην παραλείψετε το κονιάκ του), είναι και ένας εξαιρετικά υποβλητικός χώρος. Στα ράφια μια τεράστια συλλογή από ποτά «εποχής» –λικέρ, αποστάγματα– τα φωτισμένα μπουκαλάκια και το ποικίλων αποχρώσεων περιεχόμενό τους, μαζί με τα τεράστια βαρέλια, λειτουργούν ως σκηνικό. Παίρνεις θέση στην μπάρα και νιώθεις ότι είσαι… αλλού. Η Πλάκα πάντως έχει και πιο μοντέρνο πρόσωπο. Μια άλλη, σύγχρονη εκδοχή της παράδοσης σερβίρει το «Mono» ακριβώς πίσω από τη Μητρόπολη (Π. Μπενιζέλου 4Γ), με την ελληνική κουζίνα να μοιράζεται στο όμορφο λευκό και κόκκινο εσωτερικό ή στην πιο καλοκαιρινή πίσω αυλή του, ενώ στην περιοχή ξεχωρίζει η αισθητική προσέγγιση του «Eat At Milton’s» (Αδριανού 91), σε λευκές, γκρι και πράσινες αποχρώσεις, με μοντέρνες διακοσμητικές πινελιές, ένα ευέλικτο café-restaurant, όπου μπορείς να δοκιμάσεις από μουσακά μέχρι καρέ αρνιού με σος μαυροδάφνης και από τσίπουρο μέχρι Kir Royal. Και λίγο shopping Η Πλάκα είναι γεμάτη μαγαζάκια, τα οποία έχουν λίγο από όλα: δερμάτινα σανδάλια, ρούχα, κοσμήματα και διακοσμητικά, σουβενίρ αρχαιότητας (αντίγραφα γνωστών έργων, αμφορείς, αγαλματίδια, κ.λπ.), πίνακες, κομπολόγια, αυθεντικά «θαλασσινά» σφουγγάρια κι άλλα πολλά. Και είναι ό,τι πρέπει για χάζι. Πολλά τα μπανάλ και κιτς αντικείμενα ανάμεσά τους, θα βρείτε όμως και μικρούς θησαυρούς, αρκεί να σας αρέσει η πρόκληση της αναζήτησης. Μέσα σε όλα αυτά πάντως αξίζει να ανακαλύψετε το μίνι delicatessen «Μεσογαία» (Νίκης και Κυδαθηναίων) για τα τοπικά τυριά και τα αλλαντικά του, τις σάλτσες, τις παραδοσιακές μαρμελάδες, το λάδι, το θυμαρίσιο μέλι, το τσάι του βουνού και άλλους νόστιμους θησαυρούς από διάφορες γωνιές της Ελλάδας. Μη χάσετε τα φυσικά αρωματικά σαπουνάκια και τον εξαιρετικό χαλβά σε μια όμορφη παλιομοδίτικη συσκευασία. Αν, όμως, είστε αποφασισμένοι να κατηφορίσετε προς το κέντρο φορτωμένοι δώρα, σας προτείνουμε τα art shops των μουσείων. Στο Φρυσίρα θα βρείτε μικρά γλυπτά και κοσμήματα Ελλήνων καλλιτεχνών, ενώ και το Mουσείο Λαλαούνη έχει πρωτότυπες προτάσεις. Κι αν βρεθείτε στην άλλη πλευρά (κοντά στο Σταθμό Ακρόπολη) είναι καλή ευκαιρία να γνωρίσετε τη δουλειά του γλύπτη-designer Ανδρόνικου Σαγιάννου (Μακρυγιάννη 3), καθώς και άλλων εξαιρετικών δημιουργών – το μόνο που αρκεί, είναι να δείτε το δαχτυλίδι-κουμπί από πληκτρολόγιο στη βιτρίνα. Ένα είναι σίγουρο: θα το ερωτευτείτε αμέσως. 46

charm and the unique character of age you can begin with «Amalthea» (Tripodon 16), a sweetly decorated dairy shop that serves crepes, milk pies, and of course the speciality «galaktoboureko» (custard filled pastry). Also for coffee – Greek, made in hot ash – you can stop at the atmospheric «Melinas» (Lyssiou 22) that has candlelit tables and in the background pictures from the life and movies of Melina Merkouri. For a strong dose of tradition and relaxation you can also go to «Glykis» (Angelou Geronta 2) which is «hidden» behind Kydathineon Square. In its yard, under the trees, they serve ouzo and the classic Greek dish «poikilies» (appetizers), but also coffee and dessert. Crossing over to the category of food, because of the area’s touristic character there are a great number of tavernas that ser ve – what else – Greek specialities, from «pastitsio» (pasta with minced meat and besamel) to «fasolakia» (green beans). But they are not all of the same quality. The best place (if you are interested in something closer to a restaurant) is «Daphne’s» (Lysikratous 4) with Greek and international cuisine. The sitting room is quite attractive, but in the summer with high temperatures most prefer to sit outside. The small fetich on Kydathineon Street is definitely «Vrettos» (located at number 41). Besides the fact that it is the oldest distillery in the city (do not forget its brandy) it is decorated in a very original waye. On the shelves on the walls, there is a huge collection of bottles that contain «old» drinks - such as liquer – that are lit and the different colors of the drinks together with the large barrels make for the scenery. You sit at the bar and you feel as if you are … somewhere else. Plaka does have a modern side to it also. There is «Mono» (right behind the Metropolitan Church) that ser ves a modern version of traditional Greek food. The inside of the kitchen is a beautiful red and white and it also has a yard for when the weather permits. In the same area, the aesthetic approach at «Eat At Milton’s» (Andrianou 91) definitely sticks out with white, gray and green colors used for its decoration. This café-restaurant serves a variety of dishes that range from mousaka (egg plant with minced meat and besamel) to lamb with a sauce made with the sweet red wind Mavrodaphne and for drinks from tsipouro to Kir Royal. And for a little bit of shopping Plaka is full of stores that carry a little bit of everything: leather sandals, clothes, jewelry and decorations, replicas of ancient souvenirs, paintings, worry beads, authentic «sea» sponges and much, much more. It’s perfect for window shopping. You can find items that are true treasures if you are willing to seek so that you can find. A visit to the mini delicatessen «Mesogaia» (Nikis and Kydathineon) is a must so that you can discover their products which are local cheeses, luncheon meat, sauces, traditional homemade marmalade, olive oil, honey, mountain tea and other products from all corners of Greece. Do not miss the natural soaps and the excellent halvah in its old fashion packaging. If you are determined to go gift shopping, we suggest that you visit the ar t shops at museums. At the Fr ysira Museum you can find small sculptures and Greek ar tists’ jewelry and at the Lalaounis Museum you can find original gift ideas. If you go to the other side (near the Acropolis station) it is an oppor tunity to acquaint yourself with the work of sculptor-designer Andronikou Sayiannou (Makrygianni 3) and other talented creators –just as long as you see the ring - a button from a keyboard in the window– you will fall in love with it.


METRO

Το «Ωρολόγιον του Μετρό» (2000-1), μια κατασκευή του καλλιτέχνη Θόδωρου, δείχνει την ώρα σε όσους κατεβαίνουν τις κυλιόμενες κλίμακες προς τις αποβάθρες στο σταθμό Σύνταγμα. The «Orologion tou Μetro» (the clock of the Metro) (2000-1) has been created by artist Thodoros and shows the time to all passengers using the escalators heading towards the platforms at Syntagma station.

ª∂Δƒ√: √ª√ƒº√™ À¶√°∂π√™ ∫√™ª√™

∂À∞°°∂§π™ª√™, ª∂°∞ƒ√ ª√À™π∫∏™, ™À¡Δ∞°ª∞, ª√¡∞™Δ∏ƒA∫π. 4 ™ΔA™∂π™ Δ√À ª∂ΔƒO, 4 ªπ∫ƒ√∫O™ª√π ª∂ ∑øH, ∫π¡∏™∏ ∫∞π ∞π™£∏Δπ∫H. Δ√À °πøƒ°√À ª∏Δƒ√¶√À§√À EVANGELISMOS HOSPITAL,THE ATHENS CONCERT HALL, SYNTAGMA SQUARE, MONASTIRAKI. 4 METRO STATIONS, 4 MICROWORLDS WITH LIFE, MOTION AND AESTHETICS. BY GIORGOS MITROPOULOS

¢ §√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

εν έχει συμπληρώσει μια δεκαετία στη ζωή των Αθηναίων και το μετρό έχει γίνει ήδη από τους πρώτους μήνες λειτουργίας του το αγαπημένο μέσο μεταφοράς των κατοίκων της πρωτεύουσας. Αυτό οφείλεται στην ταχύτητά του, στη συχνότητα διέλευσής του, στην καθαρότητά του, αλλά πάνω από όλα στο ότι εξυπηρετεί ένα μεγάλο αριθμό ατόμων που θέλουν να κινηθούν από την περιφέρεια του λεκανοπεδίου και τα προάστια προς το κέντρο της πόλης. Εμείς επιλέξαμε τη διαδρομή που εξυπηρετεί η γραμμή 3 του μητροπολιτικού σιδηρόδρομου για να σας ξεναγήσουμε λίγο στους σταθμούς, αλλά και στις περιοχές που περικλείουν τέσσερις από τις δημοφιλέστερες στάσεις του υπόγειου αυτού μέσου μεταφοράς. Αφετηρία μας φυσικά το ξενοδοχείο Χίλτον. Ο σταθμός μετρό που εξυπηρετεί το ξενοδοχείο είναι ο σταθμός Eυαγγελισμός. ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜOΣ Όνομα: Μια ανάσα από το κέντρο της Αθήνας, αλλά και από την αφετηρία μας, το Χίλτον, ο σταθμός Ευαγγελισμός πήρε το όνομά του από το μεγάλο νοσοκομείο που βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω από αυτόν. Ο Ευαγγελισμός είναι το μεγαλύτερο νοσοκομείο στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο άρχισε να λειτουργεί το 1884. Έξοδοι: Η πρώτη έξοδος από το μετρό βγάζει στο μικρό πάρκο του Ευαγγελισμού, λίγα μέτρα από την είσοδο του νοσοκομείου. Η δεύτερη έξοδος οδηγεί στο πάρκο Ριζάρη.

In less than a decade the metro has became the favorite means of transpor t for the residents of Athens. This is because it’s fast, it has frequent routes, it’s clean but most of all because it provides a ser vice to a large number of people who commute to the city center. We will go on a tour of line 3 because it includes four stations that are ver y popular. Our journey, of course, will begin from the Hilton Hotel. The metro station closest to the Hilton is Evangelismos. EVANGELISMOS Name: Just a breath away from the center of Athens, but also from the Hilton Hotel. The station was named after the big hospital that is a few meters away. Evangelismos is the biggest hospital in the center of Athens and has been operating since 1884. Exits: The first metro exit leads to a small park a few meters from the Evangelismos hospital entrance. The second exit leads to park Rizari. Works of Art – Ancient Antiquities: Located in the main area of the station, there is art project entitled «Mott Street» (1983) that has been created by the Greek artist Chryssa who is currently working in New York. It’s an impressive work of art made with iron and neon. Next to the new art work there is also old: during excavations for the construction of the metro, a part of Pisistratos water reservoir (dating back to the 6th century B.C.) 49


Στο σταθμό Μοναστηράκι βγήκε για πρώτη φορά στο φως η εγκιβωτισμένη κοίτη του Ηριδανού ποταμού, που έχει τις πηγές του στον Λυκαβηττό και χύνεται στον Ιλισό. Οι επισκέπτες μπορούν να δουν και να ακούσουν τη ροή του ποταμού.

§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

At the Monastiraki station the River Bed of Iridanos, that begins from Lycabettus and ends at the Ilissos, has come to light. Visitors can see and hear the flow of the river.

Τμήμα του Πεισιστράτειου υδραγωγείου (6ος αιώνας π.Χ.) όπως παρουσιάζεται σε προθήκη του σταθμού Ευαγγελισμός. Στο βάθος ξεχωρίζει το έργο «Mott Street» της Χρύσας. A section of the Pisistratos water reservoir (dating back to the 6th century B.C.) which is displayed in a show- case at the Evangelismos station. In the background, you can see the art project «Mott Street» by Chryssa.


Ο μεγάλος Έλληνας μαέστρος του 20ού αιώνα Δημήτρης Μητρόπουλος σε μεγάλη φωτογραφία στο σταθμό Μέγαρο Μουσικής. The great Greek maestro of the 20th century, Dimitris Mitropoulos, in a big picture at the Megaro Mousikis station.

ΜEΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚHΣ Έξοδοι: Η πρώτη έξοδος είναι προς το Πάρκο Ελευθερίας. Είναι η έξοδος που χρησιμοποιείται από αυτούς που θέλουν να κατευθυνθούν προς τις εγκαταστάσεις του Μεγάρου. Η δεύτερη έξοδος είναι προς τα Ιλίσια. Μέσω αυτής της εξόδου υπάρχει πρόσβαση σε μεγάλα νοσοκομεία, όπως το Αιγινήτειο, το Αρεταίειο, το Ιπποκράτειο και το Αλεξάνδρα. Έργα Τέχνης – Αρχαία: Δύο μεγάλες μορφές του εικοστού αιώνα που σχετίζονται με την κλασική μουσική και την όπερα κυριαρχούν σ’ αυτό το σταθμό. Είναι η Μαρία Κάλλας, η αξέχαστη ντίβα της όπερας και ο Δημήτρης Μητρόπουλος, ο μεγάλος συνθέτης και μαέστρος των σημαντικότερων μουσικών συνόλων της Ευρώπης και της Αμερικής. Τα δύο μεγάλα φωτογραφικά πορτρέτα τους κυριαρχούν πάνω από τις εισόδους για τις πλατφόρμες.Λίγο πριν τους επιβάτες υποδέχονται δύο γνωστές συνθέσεις με πουλιά πάνω σε σύρμα του Πάνου Φειδάκη. Αξιοθέατα: Εκτός από το Μέγαρο Μουσικής, που έχει εκδηλώσεις μέχρι τα τέλη Ιουλίου, μέσα στο Πάρκο Ελευθερίας υπάρχει το Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων, το Mουσείο Ελευθέριου Βενιζέλου και το Μουσείο Αντιδικτατορικής και Δημοκρατικής Aντίστασης.Δίπλα στο Μέγαρο κυριαρχεί το κτίριο της Αμερικανικής Πρεσβείας σε σχέδια του Βάλτερ Γκρόπιους. Tip: Κάντε μια βόλτα στο Πάρκο Ελευθερίας, ξαπλώστε πίσω από το άγαλμα του Ελευθέριου Βενιζέλου, στην κορυφή του λόφου και απολαύστε τη θέα της πολύβουης Αθήνας. ΣYΝΤΑΓΜΑ Όνομα: Ήταν στις 3 Σεπτεμβρίου του 1843 όταν η πλατεία μπροστά στο μετρό φιλοξένησε μια μεγάλη πολιτική διαδήλωση που ζητούσε από το βασιλιά Όθωνα την παραχώρηση Συντάγματος, κάτι που τελικά έγινε δεκτό. Έκτοτε η πλατεία μετονομάστηκε από πλατεία Ανακτόρων σε πλατεία Συντάγματος. Η πλατεία αυτή μαζί με την αντίστοιχη της Ομονοίας έχουν «αναμορφωθεί» στο πέρασμα των χρόνων, όσο κανένα άλλο κτίριο, μνημείο ή δρόμος στο κέντρο της Αθήνας. Σημείο αναφοράς σήμερα είναι το κεντρικό, αλλά και τα ακριανά συντριβάνια της. Έξοδοι: Η κεντρική έξοδος του μεγαλύτερου σταθμού του ελληνικού μητροπολιτικού σιδηροδρόμου βγάζει ακριβώς μπροστά στην πλατεία Συντάγματος, στα «πόδια» του ελληνικού Κοινοβουλίου και του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη. Η δεύτερη έξοδος είναι προς την οδό Πανεπιστημίου και το ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρεταννία», ενώ η τρίτη προς τη λεωφόρο Αμαλίας, λίγα μέτρα από την είσοδο του Εθνικού Κήπου και το Ζάππειο. 52

which is displayed in a show case, together with chrismatories and urns from a cemetery that was located near the station. Sightseeing: This station is located near most of the museums in the city center. The National Art Gallery, which is located near Rizari park, is open for visitors throughout the summer with its permanent collections. On the other side, there is the War Museum and the newly renovated Byzantine and Christian Museum. A little further down, there is the Museum of Cycladic Art, a tourist destination that attracts many visitor throughout the year. Tip: Walking through Rizari park heading towards Rigilis Street and the Athens Music School – even though it is not yet open to visitors – you find yourself at the ancient Aristotle Lyceum. The school of this great philosopher attracted many students in the ancient Greek world. This is the area where a teacher taught his students philosophy while taking a walk (called «Peripatos»). MEGARO MOUSIKIS (THE ATHENS CONCERT HALL) Name: This station was named after the Megaro Mousikis because it is located near its entrance. The Megaro Mousikis entered the lives of Athenians at the beginning of the 1990’s. Two years ago the expansion of the concer t and conference rooms, the music library and the parking facilities were completed. Exits: The first exit is towards Freedom Park (Eleftherias), and is used by those who wish to visit the Megaro Mousikis. The second exit brings you to area of Ilisia. This exit provides access to big hospitals like Aeginition,Areteio, Ippokratio and Alexandra. Works of Art – Ancient Antiquities: Two great personalities from classical music and the opera of the 20th century dominate this station. It’s Maria Callas, the unforgettable opera diva and Dimitris Mitropoulos, the great composer and maestro of the most significant European and American music ensembles. Their por traits are above the entrance heading towards the platforms. Before reaching the portraits, however, two arrangements of birds by Panos Fidaki greet the passengers. Sightseeing: Besides the Megaro Mousikis where events take place until the end of July, in Freedom park one can find the City of Athen’s Ar t Center, the Eleftherios Venizelos Museum and the Museum of Anti-dictotarial and Democratic Resistance. Located next to the Megaro Mousikis is the building of the US Embassy that has been designed by Walter Gropious. Tip: Take a walk through Freedom Park, lie below the statue of Eleftherios Venizelos at the top of the hill and enjoy the view of a buzzing Athens. SYNTAGMA SQUARE Name: It was on September 3, 1843 that a demonstration took place, in the square in front of the metro station, asking King Otto for a constitution, something that was finally granted. Since then the square was renamed from Anaktoron (Palace) Square to Syntagma (Constitution) Square. This square along with Omonia square have been «changed» more than any other building, monument or street in the center of Athens. Exits: The main exit of the biggest metro station takes you to Syntagma square, at the «feet» of the Greek Parliament and the Unknown Soldier monument. The second exit heads toward Panepistimiou Street and the Grande Bretagne Hotel, and the third exit takes you to Amalias Avenue a few meters from the National Garden and Zappeio park. Works of Art – Ancient Antiquities: The sculpture by Giorgos Zogolopoulos is a piece of art that certainly stands out. It has been created especially for the well that was opened at the first excavation for the construction of the station. This piece of ar t consists of colourful umbrellas and ladders whose movements reflect on the walls of the well. Also impressive is the «Orologion tou metro» (the clock of the metro) (2000-1) sculpture by Thodorou that informs passengers of the time while they are using the escalators. Something that will not be forgotten is the unique stratigraphy of Ancient Athens from the 5th centur y B.C. to the 1st centur y B.C., a reconstruction of the excavation that

§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

Έργα Τέχνης – Αρχαία: Στον κεντρικό χώρο του σταθμού κυριαρχεί το έργο «Mott Street» (1983) της Χρύσας, της μεγάλης Ελληνίδας καλλιτέχνιδας που κάνει καριέρα στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό έργο από σίδερο και νέον. Δίπλα στο καινούργιο όμως υπάρχει και το παλιό: κατά τις ανασκαφές για τη δημιουργία του σταθμού, ανακαλύφθηκε μέρος του πεισιστράτειου υδραγωγείου (6ος αιώνας π.Χ.), το οποίο και παρουσιάζεται σε προθήκη, παράλληλα με μυροδοχεία, τεφροδόχους και λουτροφόρους από νεκροταφείο που βρισκόταν στις παρυφές του σταθμού. Αξιοθέατα: Τα περισσότερα μουσεία του κέντρου εξυπηρετούνται από το συγκεκριμένο σταθμό. Στην έξοδο από το πάρκο Ριζάρη βρίσκεται η Εθνική Πινακοθήκη, οι μόνιμες συλλογές της οποίας είναι ανοικτές για τους επισκέπτες τους καλοκαιρινούς μήνες. Από την άλλη πλευρά κυριαρχούν το Πολεμικό Μουσείο και το πρόσφατα ανακαινισμένο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.Λίγο πιο κάτω κατοικοεδρεύει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, αναμφισβήτητος τουριστικός πόλος πλήθους επισκεπτών σε όλη τη διάρκεια του έτους. Tip: Μέσα από το Πάρκο Ριζάρη κατευθυνθείτε προς την οδό Ρηγίλλης και το Ωδείο Αθηνών όπου –παρόλο που ο χώρος δεν είναι προς το παρόν επισκέψιμος– μπορείτε να βρεθείτε στο περίφημο στην αρχαιότητα Λύκειο του Αριστοτέλη, του μεγάλου Σταγειρίτη φιλοσόφου, πόλο έλξης στα αρχαϊκά χρόνια σπουδαστών από ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Στην περιοχή αυτή γινόταν και ο διάσημος «Περίπατος», δηλαδή φιλοσοφικό μάθημα, ενώ δάσκαλος και μαθητές περπατούσαν.


ΜΟΝΑΣΤΗΡAΚΙ Όνομα: Ο σταθμός αλλά και η πλατεία πήραν το όνομά τους από την εκκλησία της Παναγίας της Παντάνασσας, γνωστής και ως του «μεγάλου Μοναστηρίου», που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την είσοδο των γραμμών. Η πλατεία ήταν κατά την οθωμανική περίοδο το κέντρο της Αθήνας και ο χώρος που πραγματοποιούνταν το Κάτω Παζάρι, δηλαδή η καθημερινή αγορά της πόλης. Στο Μοναστηράκι χτυπάει η καρδιά της αρχαίας Αθήνας, γι’ αυτό και ήταν πάρα πολύ δύσκολη και χρονοβόρα η κατασκευή του σταθμού. Έξοδοι: Το μετρό συναντά εδώ τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, που ενώνει την Κηφισιά και το κέντρο της πρωτεύουσας με το λιμάνι του Πειραιά. Η κεντρική έξοδος βγάζει τον επιβάτη στην ιδιαίτερα τουριστική πλατεία, ενώ δύο ακόμη έξοδοι οδηγούν στην οδό Θέμιδος στου Ψυρρή και στην εμπορική οδό Αθηνάς, όπου βρίσκονται οι κεντρικές αγορές της πόλης και το δημαρχιακό μέγαρο. Έργα Τέχνης – Αρχαία:Πριν λίγο καιρό άνοιξε για το κοινό ο χώρος όπου βρίσκεται η κοίτη του αρχαίου Ηριδανού ποταμού και πλέον οι επιβάτες έχουν τη δυνατότητα να τη θαυμάσουν από κοντά μαζί με άλλες αρχαιότητες που αναδείχθηκαν ακριβώς στη θέση που βρέθηκαν.Μία γυάλινη πεζογέφυρα μήκους 24 μέτρων διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο όπου δεσπόζει η θολοσκεπαστή κοίτη του Ηριδανού,τα νερά του οποίου ακούγονται ακόμα να ρέουν. Αξιοθέατα: Το Τζαμί του Τζισταράκη, ακριβώς στην έξοδο του σταθμού, φιλοξενεί σήμερα το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης. Στην καθιερωμένη βόλτα προς την Ακρόπολη θα συναντήσετε τη Ρωμαϊκή Αγορά, το πρώτο πανεπιστήμιο της Αθήνας και τα πανέμορφα Αναφιώτικα. Σε αυτή τη διαδρομή είναι και το Μουσείο Κανελοπούλου. Αξίζει επίσης να σταθείτε στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Mουσικών Οργάνων, στο Λουτρό των Αέρηδων και στο Ρολόι του Κυρρήστου, γνωστού και ως Πύργου των Ανέμων. Από την άλλη πλευρά του σταθμού είναι η Αρχαία Αγορά της Αθήνας και το Μουσείο της που στεγάζεται στην αναστηλωμένη Στοά του Αττάλου. Tip: Πλάι στις αρχαιότητες βρίσκεται μία από τις νυκτερινά «ζωντανές» συνοικίες της Αθήνας. Στου Ψυρρή, τα εστιατόρια, οι ταβέρνες, τα μπαρ, τα καφέ και τα κλαμπς είναι σαφώς περισσότερα από τις ιδιωτικές κατοικίες και σίγουρα είναι έτοιμα να καλύψουν και τις πιο εναλλακτικές απαιτήσεις. Αν σας ενδιαφέρει πάλι να χαθείτε στα σοκάκια της Πλάκας, η οδός Ανδριανού είναι ό,τι καλύτερο για σας. 54

includes findings found by the ancient mattock. It is 36 meters long and covers a whole wall in Syntagma station, revealing habits and customs from different periods and also the river bed of Iridanos. In specially made displays there are columns, tomb pillars, urns and large jars that were found and the mosaic from a private home in the roman period. Sightseeing: From the exit heading towards Panepistimiou Street you can go the Benaki Museum that has an impor tant collection of ancient ar tifacts and a huge Byzantine collection. There are also collections which include church treasures and cosmic art. The Ministry of Foreign Affairs is located on the same street as well as the French Embassy which is exactly across the street from the Greek Parliament. From Syntagma square you can start your outing to picturesque Plaka. Tip: Head towards Ermou Street, which is the most commercial street of Athens. Besides finding designers' clothes, the street hosts a lot of happenings and surprises. End your outing with a walk to Kapnikarea. MONASTIRAKI Name: The station and the square got their name from the church of the Holy Mary «Pantanassa», also known as the «big Monaster y» that is located near the entrance. During the Ottoman period, the square was the center of Athens and the area where the central market operated. The hear t of ancient Athens beats in Monastiraki and that is why the construction of the station was difficult and time-consuming. Exits: The station meets the electric train that connects Kifissia and the port of Piraeus. The main exit takes the passenger to the tourist square. The other two exits lead to Themidos Street in Psyri and the commercial street Athinas where one can find central markets and the municipal building. Works of Art – Ancient Antiquities: A short while ago, the ancient River Bed of Iridanos opened to the public. A glass bridge that is 24 meters long crosses the archaeological area where the River Bed of Iridanos is covered with a dome, and you can still hear the water running. Visitors can also admire the archaeological area of the station from the square through a specially designed glass structure. Sightseeing: The Tzistaraki mosque, right outside the station’s exit, is currently hosting the Museum of Greek Folk Ar t. This is where the tour begins in the picturesque narrow streets of Plaka, where the ancient world shopped and enter tained itself.The walk towards the Acropolis will bring you to the Roman Market, the first university in Athens and the beautiful «Anafiotika». On this journey you can also find the Kanellopoulou Museum with items from all the periods of Greek civilization. It is also worth visiting the Museum of Popular Instruments, the Bath House of «Aerides» (Winds) and the Clock of Kyristou also known as the Tower of the Winds. On the other side of the station there is the ancient Athenian market and its Museum where the Attalos Arcade is housed. Tip: Next to the ancient ar tifacts you can find one of the most «lively» Athenian neighbourhoods for night-time entertainment. In Psyri there are restaurants, tavernas, bars, cafes and clubs that outnumber private homes and are ready to satisfy your demands. If you would prefer exploring the narrow streets of Plaka, Andrianou Street is a good place to start.

Το μεγάλο έργο του γλύπτη Γιώργου Ζογγολόπουλου, που δημιουργήθηκε ειδικά για το πηγάδι που είχε ανοίξει ο μετροπόντικας, κάνοντας την πρώτη τομή για το σταθμό της πλατείας Συντάγματος. The sculpture by Giorgos Zogolopoulos was created especially for the well that was opened at the first excavation for the construction of the Syntagma square station.This piece of art consists of colorful umbrellas and ladders whose movements reflect on the walls of the well.

§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

Έργα Τέχνης – Αρχαία: Στα σύγχρονα έργα ξεχωρίζει το έργο του γλύπτη Γιώργου Ζογγολόπουλου, που δημιουργήθηκε ειδικά για το πηγάδι που είχε ανοίξει ο μετροπόντικας κάνοντας την πρώτη τομή για το σταθμό της πλατείας. Το έργο αποτελείται από πολύχρωμες ομπρέλες και σκάλες, που η κίνησή τους αντανακλά στα τοιχώματα του πηγαδιού. Εντυπωσιακό είναι όμως και το «Ωρολόγιον του μετρό» (2000-1), ένα γλυπτό του Θόδωρου, που δείχνει την ώρα σε όσους κατεβαίνουν τις κυλιόμενες κλίμακες. Αυτό όμως που σίγουρα μένει στη μνήμη είναι η μοναδική στρωματογραφία της Αρχαίας Αθήνας από τον 5ο π.Χ. έως τον 1ο μ.Χ. αιώνα, πιστή αναπαράσταση ανασκαφής που περιλαμβάνει τα ευρήματα που συνάντησε η αρχαιολογική σκαπάνη. Εκτείνεται σε μήκος 36 μέτρων και καλύπτει έναν ολόκληρο τοίχο του σταθμού του Συντάγματος, αποκαλύπτοντας συνήθειες και έθιμα διαφορετικών εποχών, αλλά και την κοίτη του Ηριδανού. Σε ειδικές προθήκες εκτίθενται κιονίσκοι, επιτύμβιες στήλες, αμφορείς και πίθοι από τις ανασκαφικές εργασίες, ενώ σημαντικό είναι και το μεγάλο ψηφιδωτό από ιδιωτική οικία της ρωμαϊκής εποχής. Αξιοθέατα: Από την έξοδο προς την οδό Πανεπιστημίου μπορείτε να κατευθυνθείτε προς το Μουσείο Μπενάκη, που διαθέτει μια ιδιαίτερα αξιόλογη συλλογή αρχαιοτήτων και μια τεράστια βυζαντινή συλλογή, στις οποίες προστίθενται και νεότεροι θησαυροί εκκλησιαστικής και κοσμικής τέχνης. Στον ίδιο δρόμο βρίσκεται το υπουργείο Εξωτερικών, αλλά και η γαλλική πρεσβεία, ακριβώς απέναντι από το ελληνικό Kοινοβούλιο. Από την πλατεία Συντάγματος μπορείτε να ξεκινήσετε τη βόλτα σας προς τη γραφική Πλάκα. Tip: Βγείτε στην πλατεία και κατευθυνθείτε ευθεία κάτω προς την οδό Ερμού. Ο εμπορικότερος πεζόδρομος της Αθήνας, εκτός από τις διάσημες μάρκες, φιλοξενεί θεάματα δρόμου και άλλες εκπλήξεις. Ολοκληρώστε τη βόλτα σας στην Καπνικαρέα.


§√Àπ∑∞ ¡π∫√§∞´¢√À

Οι ανασκαφές στο Μοναστηράκι αποτυπώνουν το πέρασμα διαδοχικών πολιτισμών, ηθών και εθίμων από την περιοχή. Μια γυάλινη πεζογέφυρα 24 μέτρων διασχίζει τον αρχαιολογικό χώρο και δίνει την ευκαιρία να εκτεθούν ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης. Excavations at Monastiraki have imprinted the passing of successive civilizations, manners and customs from the area.A glass pedestrian bridge that is 24 meters long crosses the archaeological area and offers the opportunity for the display of archaeological findings. 56


«Στην Eλλάδα κύριος παράγοντας διαμόρφωσης του χαρακτήρα των κατοίκων των πόλεων είναι ο περιβάλλων χώρος. Όχι τα κτίρια». «The major factor that moulds the character of residents in the cities of Greece is the surrounding area. Not the buildings».

ALEXANDROS

TOBAZIS ∞§∂•∞¡¢ƒ√™ Δ√ª¶∞∑∏™

√ ¶∞°∫√™ªI√À º∏ª∏™, ∂§§∏¡∞™ ∞ƒÃπΔ∂∫Δ√¡∞™ ª∞™ ªπ§∞ °π∞ ∞π™£∏Δπ∫∏, ∫Δπƒπ∞, ºÀ™∏ ∫∞π Δ∞§∂¡Δ√. ª∂ ¢À√ §√°π∞ Δ∏¡ ∞ƒÃπΔ∂∫Δ√¡π∫∏. Δ√À £Àªπ√À μ√Y§°Aƒ∏ THE FAMOUS GREEK ARCHITECT TALKS TO US ABOUT AESTHETICS, BUILDINGS, NATURE AND TALENT. IN A FEW WORDS,ABOUT ARCHITECTURE. BY THIMIOS VOULGARIS

¡π∫√™ ∫√∫∫∞§π∞™

T

ι σας οδήγησε στο να γίνετε αρχιτέκτονας; Ήταν παρόρμηση ή απλά ρεαλισμός συνδεδεμένος με τις ανάγκες της εποχής; Με συμβούλευσε αρχικά ο δάσκαλος ζωγραφικής, με τον οποίο έκανα μαθήματα ενώ ήμουν στο σχολείο. Μου είπε: «Nα πας να γίνεις αρχιτέκτονας».Δεν ξέρω τι τον οδήγησε να μου το πει, η ποιότητα της ζωγραφικής μου ίσως, όμως εγώ το αποφάσισα χωρίς να το σκεφτώ καν. Δεν το μετάνιωσα ποτέ, και ας μην ήξερα τη στιγμή της απόφασης τι ήταν καν η αρχιτεκτονική. Ίσως και σήμερα βέβαια να μην ξέρω ακόμη. Τι σας γοητεύει στην αρχιτεκτονική; Το ότι είναι κάτι τόσο σύνθετο. Είναι η σύνθεση Τέχνης και Τεχνικής. Είναι η ίδια η ζωή. Έχει σχέση με τον άνθρωπο, την κοινωνία, την ιστορία, με το περιβάλλον, με το τοπίο, το κλίμα, την κατασκευή, με πάρα πολλά πράγματα. Είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία που μένει. Η αισθητική της πλευρά, η Τέχνη και η πρακτική της πλευρά, η λειτουργικότητα – πώς συνδυάζονται ιδανικά; Με το να ενδιαφέρεσαι και για τα δύο. Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που έχουν μια μεγαλύτερη ευαισθησία ή ικανότητα στο ένα ή το άλλο, πιστεύω όμως πως εν τέλει πρέπει να υπάρχουν και τα δύο. Έχει πει ένας γνωστός Μεξικάνος αρχιτέκτονας, ο Λουίς Μπαραγκάν, πως εκεί που υπάρχουν περισσότερες από μία τεχνικές λύσεις, εκείνη, η οποία θα δώσει ένα μέτρο ικανοποίησης, ευχαρίστησης, ομορφιάς, εκείνη από όλες τις τεχνικές λύσεις, είναι η αρχιτεκτονική. Τι είναι σημαντικότερο για εσάς, το ταλέντο ή η εκπαίδευση; Κοιτάξτε, η εκπαίδευση, κατ’ αρχάς, είναι η βάση για οτιδήποτε. Είτε για τεχνικές, είτε για καλλιτεχνικές γνώσεις αποτελεί το ξεκίνημα. Είναι αυτό που σου ανοίγει το βιβλίο, όμως το

What made you become an architect? Was it a matter of impulse or realism? First of all, my drawing teacher in school advised me to become an architect. I really don’t know what made him say such a thing – maybe the quality of my drawings. I decided to do it without thinking about it a second time. I never regretted my decision, even though the moment I made the decision I didn’t even know what architecture was. Of course, I may not even know today. What fascinates you about architecture? Its complexity. It’s a combination of Art and Technique. It’s just like life itself. It has to do with people, society, history, the environment, landscapes, the climate, construction and much more. It’s a long living artistic creation. How can somebody combine architecture’s aesthetic side, the art and its practical side? Simply by being interested in both. Many of my colleagues are more sensitive or capable in one or the other, but in the end I believe both are needed.A famous Mexican architect, Luis Barragan, once said that wherever there are more than one practically acceptable solutions, the one that offers satisfaction, pleasure and beauty is Architecture. Is talent or education more significant in your opinion? First of all, education is the foundation for everything. It’s the first step for any kind of art or technical knowledge. Opening a book is just not enough though. You have to read it as well – and that is mostly a matter of personal will and choice.As a conclusion, I would say that both of them are equally significant, but if I had to choose one as an architect, I would say that talent is stronger. 59


60

You are considered to be a pioneer in bio-climatic architectural design worldwide. Can you tell us more about the term itself? I don’t think of myself as a pioneer. I just think bio-climatic architectural design is a very serious matter and I work it ver y much. First of all, bio-climatic –which more widely speaking is ecologic design– means that you design taking into consideration the climate. You design using the climate as your ally not your enemy. In addition, it means that you have to be really sensitive about the environment, the land you are planning to build on, the materials you use and the recycling of these materials. All of these have a lot to do with energy issues. Not to waste energy, to design buildings that consume 20% of the energy that you would have used, and a great part of this energy to come from renewable sources of energy.This means that you construct a building that is more logical, simpler, with less mechanical facilities and with great sensitivity towards the environment and the planet.You don’t copy traditional architecture, but you learn from it. Because traditional architecture was full of logic and bio-climatic elements. The way you are describing bio-climatic design, it sounds ideal for our country. It has nothing to do with ideal. As far as I’m concerned, there is no way it can’t be done. I am no the only one that believes this, there has been global sensitization on the fact that we cannot keep on destroying our planet. It has nothing to do with ideal, it’s just natural, logical.And it is no more ideal for Greece or the Mediterranean, than the Sahara, the tropics or the whole world in general, as long as it is adapted to the needs of each region. Would you say that buildings are living entities? Absolutely. I have already said that more than once.Whenever we build a house, we think of it as a mere object.That’s not the case though.A building perspires, gets cold, should be able to subtract or add «clothes» and it has to be able to breath.There are only two things that a building does not have – a voice so that it may shout at its creator and tell him how stupid he is and legs so that he can run and hide in order to protect itself. It is as alive as you and I. Therefore, buildings that we live in affect our character, our personality? There is no doubt about that. Besides the fact, that buildings are alive, meaning that they change continuously because of the circumstances they find themselves in, they change constantly like life itself. Winston Churchill has said «It’s man who gives shape to buildings, but in the long run, it’s the buildings that shape man». What can one say about the character of Athenians? I don’t think that there are major differences compared to other cities.Wonderful people live in big cities as well as little rural towns, and the opposite. In Greece, I believe that residents of cities have been influenced by their outdoor surroundings and to a lesser degree by buildings. Because in the end, everyone loves and takes care of what belongs to him and there is a lack of love and care in whatever they do not own.This is a sign of culture. What is your opinion about Athens and its rural areas in general? Can they be saved? Major constructions are not the answer They are significant and of course necessary. Nor are individual creations the answer, even if they express a higher level of architectural quality. It is what we have already mentioned, it’s the citizen caring about his environment. Why have you done this to our city? Why are there so many apartment buildings and so much cement? Because, I would say that there was a lack of historical memory and an inability to look forward.We thought that by tearing down any building that was old because we could use the land in a better way, that we were taking care of that time period’s needs. How can one upgrade people’s aesthetic? By making it a goal.The big problem is that investing in education does not win votes for the next elections. It’s a long-term investment. Of course culture is different than education. Studying a science or being an expert in a certain field does not automatically mean that there is also a more profound academic and cultural background.

« Ένα κτίριο ιδρώνει, κρυώνει, πρέπει να μπορεί να αφαιρέσει ή να προσθέσει “ρούχα”. Eίναι απλά ζωντανό!». ¡π∫√™ ¢∞¡π∏§π¢∏™

διάβασμα του βιβλίου από εκεί και πέρα είναι δική σου υπόθεση. Για όλη σου τη ζωή. Θεωρώ και τα δύο λοιπόν εξίσου σημαντικά, όμως στο τέλος, μιας και πρόκειται για αρχιτεκτονική, ίσως υπερισχύει κάπως το ταλέντο. Είναι γνωστό πως είσαστε πρωτοπόρος του βιοκλιματικού αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Θα θέλατε να μας αναλύσετε τον όρο; Πρώτα από όλα δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρωτοπόρο. Απλά είναι κάτι που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό και με το οποίο ασχολούμαι αρκετά. Κατ’ αρχάς βιοκλιματικός σχεδιασμός, ο οποίος ακόμη γενικότερα είναι θέμα οικολογικού σχεδιασμού, σημαίνει το να σχεδιάζεις με γνώμονα το κλίμα. Να σχεδιάζεις με σύμμαχο το κλίμα, όχι εχθρό. Επιπλέον, σημαίνει να είσαι πολύ ευαισθητοποιημένος ως προς το περιβάλλον, ως προς το μέρος στο οποίο κτίζεις και ως προς τα υλικά που μεταχειρίζεσαι, την επανάχρηση αυτών των υλικών. Όλα αυτά έχουν πολλή σχέση και με τα ενεργειακά θέματα. Το να μη σπαταλά κανείς ενέργεια, σχεδιάζοντας κτίρια, τα οποία σχεδιασμένα διαφορετικά να ξοδεύουν το 20% της ενέργειας που ξοδεύουν με τον αρχικό τρόπο και μεγάλο μέρος αυτής μάλιστα να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Σημαίνει πως κτίζεις ένα κτίριο, το οποίο είναι πιο λογικό, πιο απλό, με λιγότερες μηχανολογικές εγκαταστάσεις και με πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία στο περιβάλλον και στον πλανήτη. Σημαίνει να μην αντιγράφεις από το παραδοσιακό, αλλά να μαθαίνεις από αυτό.Διότι η παραδοσιακή αρχιτεκτονική ήταν, εν πολλοίς, λογική και βιοκλιματική. Έτσι, όπως το περιγράφετε, ακούγεται ιδανικό για τη χώρα μας. Κοιτάξτε, δεν έχει να κάνει με ιδανικό. Για εμένα δεν νοείται να μη γίνεται. Και δεν είμαι μόνος σε αυτό, υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση. Ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να καταστρέφουμε τον πλανήτη.Δεν είναι, λοιπόν, θέμα ιδανικού, είναι απλά φυσικό, λογικό. Και δεν είναι περισσότερο ιδανικό για την Ελλάδα ή τη Μεσόγειο από όσο για τη Σαχάρα, τους Tροπικούς ή ολόκληρο τον κόσμο γενικότερα, προσαρμοζόμενο στις ανάγκες του κάθε τόπου. Είναι τα κτίρια ζωντανοί οργανισμοί; Απόλυτα. Το έχω πει πολλές φορές – κτίζουμε το κτίριο και νομίζουμε πως είναι ένα αντικείμενο.Δεν είναι όμως. Ένα κτίριο ιδρώνει, κρυώνει, πρέπει να μπορεί να αφαιρέσει, να προσθέσει «ρούχα», πρέπει να μπορεί να αναπνεύσει. Δύο πράγματα έχω πει πως δεν έχει ένα κτίριο: φωνή, για να φωνάξει στον δημιουργό του τι ηλίθιος που ήταν και πόδια, για να πάει να τρέξει να προστατευτεί. Κατά τα άλλα είναι το ίδιο ζωντανά όσο εγώ και εσείς. Άρα, τα κτίρια στα οποία ζούμε επηρεάζουν το χαρακτήρα, την προσωπικότητά μας; Αναμφίβολα. Πέρα από το ότι είναι ζωντανά με την έννοια του ότι δεν είναι σε μια σταθερή κατάσταση, μιας και οι συνθήκες μέσα στις οποίες υπάρχει, αλλάζουν διαρκώς, είναι η ίδια η ζωή. Ο Τσόρτσιλ έχει πει πως «είναι ο άνθρωπος που πλάθει τα κτίρια, όμως με τον καιρό είναι τα κτίρια αυτά που πλάθουν τον άνθρωπο». Τι χαρακτήρα, λοιπόν, έχουν διαμορφώσει οι Αθηναίοι; Δεν νομίζω πολύ διαφορετικό από ό,τι σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου. Υπάρχουν καταπληκτικοί άνθρωποι σε μεγάλες πόλεις και σε μικρούς οικισμούς – και ακριβώς το αντίθετο. Στην Ελλάδα πιστεύω πως κύριος υπεύθυνος στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των κατοίκων των πόλεων είναι ο εξωτερικός, ο περιβάλλων χώρος και όχι τόσο τα κτίρια. Γιατί τελικά ο καθένας αγαπά και φροντίζει αυτό που του ανήκει και υπάρχει έλλειμμα αγάπης και φροντίδας σε ό,τι δεν του ανήκει. Αυτό είναι δείγμα πολιτισμού. Ποια είναι η γνώμη σας για την Αθήνα και τα αστικά μας κέντρα γενικότερα; Υπάρχει κάποια «σωτηρία»; Σωτηρία δεν είναι μόνο τα μεγάλα έργα, τα οποία είναι σημαντικά και φυσικά χρειάζονται, ούτε μόνο τα μεμονωμένα έργα και ας έχουν υψηλότερο επίπεδο αρχιτεκτονικής, είναι αυτό που λέγαμε πριν – το νοιάξιμο του πολίτη για το περιβάλλον του. Γιατί φερθήκαμε έτσι στην πόλη μας; Γιατί τόσες πολυκατοικίες, γιατί τόση αλόγιστη χρήση μπετόν; Γιατί θα έλεγα πως υπήρχε έλλειμμα ιστορικής μνήμης και έλλειψη δυνατότητας να δούμε

«A building perspires and gets cold. It has to be able to subtract and add “clothes”. Simply, it’s alive».


A. M∞ªπ§§√™

«Eίναι μεγάλη ικανοποίηση να αισθάνεσαι πως έχεις βοηθήσει, έστω και πολύ λίγο, στην πρόοδο της δουλειάς, της επιστήμης σου». «You feel great satisfaction if you have helped, even in the least, your profession, your science to move forward». 63


64

Is there anything positive or optimistic in Athens? Athens does not lack character.There are certain parts that I really love. I am not talking about the suburbs, which lack urban structure. I am talking about areas where both the commercial and residential use of land is permitted. Humane areas.The beauty of a city is that everyone can find what they want and need.There is no ideal neighborhood.You can find beautiful places even in the middle of neighborhoods without personality. What is your opinion of the glass buildings – «greenhouses» - on Kifissias Avenue? I highly respect glass as a material as long as it is used properly. Constructing a building covered with mirrored glass is a huge waste of energy, a real disaster. During the 50’s and 60’s, after the war, there were the «anonymous» gray-colored apartment-buildings, a gray monotony.The only positive thing is that their owners or their architects did not have the ambition to promote themselves through them, as is the case today.You should not forget that buildings generally express the cultural and political level of each era and each society.Think about Eastern Europe architecture, about Ceausescu’s «Palace». Look at the apartment buildings just outside Paris, outside any large European city.They all express a certain social, political and cultural content. We see buildings that reveal the talent of their architect. From the moment that all architects have the same educational background, what are the factors that make the difference? Wor king conditions play a ser ious role. When, for example, an employer has understanding, perception and a high level of culture the final result is the average between him, the architect and whoever else is involved with the construction.As in all other professions, all architects are not the same. You have recently published a book named «Letter to a young architect» (Libro Editions) and organized an exhibition with your work under the general title «Nema» (Thread). Do you believe that experience, life work and maybe talent are values that one has to try to pass on – by teaching to the younger generations? Without referring to myself, I believe that it is ones obligation to try and help. Everyone from his position. How does somebody feel when he is considered to be an authority in a certain field? It is very satisfying to feel that you have contributed to progress, even if your contribution is no bigger than a little stone.The crucial point, as far as I am concerned, is not to become selfish, arrogant or authoritarian. Ar tistic creation can easily lead you in that direction. It is a very personal and comparative thing –what have I done, what have you done. It’s ver y impor tant to maintain your human values and not become stuck-up. Unfortunately lots of people fail to do this.

¡π∫√™ ¢∞¡π∏§π¢∏™

μπροστά. Νομίζαμε πως γκρεμίζοντας οτιδήποτε παλαιότερο, επειδή μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τη γη περισσότερο, πως βοηθούσαμε το κοινωνικό σύνολο, επειδή εξυπηρετούσαμε συγκεκριμένες ανάγκες εκείνο τον καιρό. Πώς μπορεί να παιδευτεί ένας λαός στην αισθητική; Με το να το βάλει στόχο. Το μεγάλο πρόβλημα είναι πως η επένδυση στην Παιδεία ουσιαστικά δεν φέρνει ψήφους στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Είναι μακροχρόνια επένδυση. Βέβαια, είναι άλλο πράγμα ο πολιτισμός και άλλο η Παιδεία. Οι σπουδές, η εξειδίκευση σε κάποιο τομέα δεν σημαίνει αυτομάτως πως κάποιος διαθέτει βαθύτερη παιδεία και πολιτισμικό υπόβαθρο. Τι το θετικό, ποιες νότες αισιοδοξίας υπάρχουν στην Αθήνα; Δεν είναι μια ανώνυμη πόλη η Αθήνα. Υπάρχουν περιοχές της Αθήνας με μικρότερη κλίμακα που αγαπώ. Σαφώς αυτές δεν είναι τα προάστια, τα οποία δεν έχουν κάποιο χαρακτήρα δομής, αστικού ιστού. Όποιες περιοχές δεν έχουν μονοσήμαντη χρήση, αλλά μικτή. Όπου το εμπόριο ανακατεύεται με την κατοικία και τον ανοιχτό χώρο. Αυτές είναι οι πιο ανθρώπινες περιοχές. Η ομορφιά της πόλης βρίσκεται στο ότι ο καθένας μπορεί να βρει αυτό που του ταιριάζει.Δεν υπάρχει ιδανική περιοχή. Βρίσκει κανείς θύλακες ομορφιάς ακόμη και σε «ανώνυμες» περιοχές. Ποια είναι η γνώμη σας για τα γυάλινα κτίρια-θερμοκήπια κατά μήκος της Λεωφόρου Κηφισίας; Κοιτάξτε, νομίζω πως το γυαλί είναι ένα καταπληκτικό υλικό, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. Και το να κάνεις ένα κτίριο με καθρέφτη-γυαλί είναι απόλυτα καταστροφικό ενεργειακά. Αλλά για να γενικεύσω την απάντηση, μιας και η Κηφισίας δεν είναι μόνο τέτοια κτίρια, θέλω να πω πως κατά τις δεκαετίες '50 και '60, μετά τον πόλεμο, υπήρχε η «ανώνυμη» γκρίζα πολυκατοικία. Μια γκρίζα μονοτονία. Το θετικό, όμως, είναι πως δεν υπήρχε αυτή η διάθεση αυτοπροβολής που υπάρχει σήμερα, που πολλές φορές το ένα κτίριο απλά ανταγωνίζεται το άλλο μορφολογικά, γιατί πρέπει ο ιδιοκτήτης του, ο επιχειρηματίας ή ο αρχιτέκτονας, εξίσου και ίσως και περισσότερο να αυτοπροβληθούν. Τα κτίρια εκφράζουν το πολιτισμικό και το πολιτικό επίπεδο της κάθε εποχής. Πάρτε τα κτίρια του υπαρκτού σοσιαλισμού, το «παλάτι» του Τσαουσέσκου.Δείτε τα συγκροτήματα κατοικιών έξω από το Παρίσι, έξω από όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Όλα εκφράζουν ένα κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό περιεχόμενο. Βλέπουμε μεμονωμένα κτίρια που φανερώνουν αρχιτέκτονα με ταλέντο. Από τη στιγμή, που υποθετικά όλοι οι αρχιτέκτονες διαθέτουν ουσιαστικά την ίδια εκπαίδευση, ποιοι παράγοντες υπεισέρχονται από εκεί και πέρα που κάνουν τη διαφορά; Ρόλο παίζουν και οι συνθήκες μέσα στις οποίες μπορεί να δουλέψει κανείς. Όταν, για παράδειγμα, ο εργοδότης έχει κατανόηση, αντίληψη, πολιτισμικό επίπεδο, το κοινό αποτέλεσμα είναι ο μέσος όρος του εργοδότη, του αρχιτέκτονα και όλων όσοι συμμετέχουν στον σχεδιασμό και την κατασκευή. Το ένα καλυτερεύει ή μειώνει την αξία των άλλων δύο. Και, όπως και στα άλλα επαγγέλματα, όλοι οι αρχιτέκτονες απλά δεν είναι ίδιοι. Με αφορμή το βιβλίο σας, «Γράμμα σε ένα νέο Αρχιτέκτονα» (εκδ. Libro) και την έκθεση με τον τίτλο « Νήμα», που πραγματοποιήσατε πρόσφατα, ήθελα να σας ρωτήσω αν πιστεύετε πως η εμπειρία, το έργο ζωής, το ταλέντο ίσως, οφείλει κάποιος να τα μεταδώσει, να τα αφήσει παρακαταθήκη, να διδάξει; Χωρίς να το προσωποποιήσω, πιστεύω πως έχει χρέος κανείς να προσπαθήσει να βοηθήσει. Ο καθένας από το μετερίζι του. Πώς είναι να θεωρείται κάποιος αυθεντία; Να αποτελεί σημείο αναφοράς; Είναι μεγάλη ικανοποίηση να αισθάνεσαι πως έχεις βοηθήσει έστω και πολύ λίγο, ότι έχεις βάλει έστω το μικρό σου πετραδάκι, γιατί περί αυτού πρόκειται, δεν είναι κάτι άλλο.Aυτό που για εμένα είναι το πιο κρίσιμο, είναι το να μη γίνεσαι εγωιστής, αλαζόνας, να μη γίνεσαι αυταρχικός. Γιατί και η καλλιτεχνική δημιουργία πολύ εύκολα οδηγεί σε αυτούς τους δρόμους, καθώς είναι σε μεγάλο βαθμό προσωπική, είναι θέμα σύγκρισης –τι έχεις κάνει εσύ, τι έχω κάνει εγώ– έχει λοιπόν τεράστια σημασία να κρατήσεις την ανθρωπιά σου και να μην καβαλάς ένα καλάμι. Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που το έχουν κάνει.


Η απονομή του επάθλου του τουρνουά Athens Championship Cup 2007 από τον διοργανωτή Κωνσταντίνο Μακρυκώστα στο νικητή του τουρνουά Πιτ Σάμπρας.

actionimages.gr

The awarding of the Athens Championship Cup 2007 prize by the organizer Konstantinos Makrykostas to the winner of the tournament Pete Sampras.


SAMPRAS PETE

√ ∫√ƒÀº∞I√™, °π∞ ¶√§§√Y™, Δ∂¡I™Δ∞™ O§ø¡ Δø¡ ∂¶√Ãø¡ μƒE£∏∫∂ ™Δ√ HILTON ATHENS ª∂ ∞º√ƒªH Δ√ ¢π∂£¡E™ Δ√Àƒ¡√ÀA ΔE¡π™ «ATHENS CUP» (17-20/5). Δ√À £Àªπ√À μ√À§°∞ƒ∏ ONE OF THE TOP TENNIS PLAYERS OF ALL TIMES WITH 14 GRAND SLAM TITLES WAS AT THE ATHENS HILTON. HE CAME TO GREECE TO PARTICIPATE IN THE INTERNATIONAL TENNIS TOURNAMENT «ATHENS CUP» (17-20/5). BY THIMIOS VOULGARIS

actionimages.gr

ώς αισθάνεστε που επισκέπτεστε για πρώτη φορά τη γη, στην οποία γεννήθηκαν οι γονείς σας – και μάλιστα μαζί με εκείνους; Νιώθω ενθουσιασμένος που βρίσκομαι στην Ελλάδα. Στο σπίτι τηρούσαμε αρκετά από τα ελληνικά έθιμα, τρώγαμε ελληνικά φαγητά.Tώρα, πια μπορώ να μάθω για τις ρίζες μου. Οι επιτυχίες σας στα Outback Series δείχνουν πως βρίσκεστε σε πολύ καλή αγωνιστική φόρμα. Θα μπορούσατε να είστε ανταγωνιστικός σε υψηλότερο επίπεδο; Mη γελιέστε, είμαστε ακόμη σε θέση να παίξουμε ανταγωνιστικό τένις. Πιστεύω πως σαν πατέρας και σύζυγος δύσκολα ανταποκρινόμουν στις απαιτήσεις ενός ATP Tour και τις συνεχείς μετακινήσεις. Oι αγώνες των Outback Champions Series αποτελούν μία χρυσή ευκαιρία να συνεχίσω να παίζω υψηλού επιπέδου, ανταγωνιστικό τένις. Yπάρχουν σήμερα τενίστες με το δικό σας ταλέντο; Παίκτες που θα μπορούσαν να συναγωνιστούν εσάς και τους υπόλοιπους παίκτες της δικής σας περιόδου; Πιστεύω πως παίκτες όπως ο Ρότζερ Φέντερερ ή ο Ναδάλ είναι πολύ ταλαντούχοι. Μολονότι δε καθένας έχει το δικό του προσωπικό στυλ παιχνιδιού, πιστεύω πως αυτοί οι δύο, μα και άλλοι ακόμα από τους σύγχρονους παίκτες, έχουν πάρει στοιχεία από τους προηγούμενους και τα έχουν κάνει δικά τους, εξελίσσοντάς τα περαιτέρω. Έχετε την άποψη πως διοργανώσεις όπως το Athens Champions Cup δύνανται να συμβάλουν στην ανάπτυξη του τένις στην Ελλάδα. Οποιαδήποτε ενέργεια προβολής του αθλήματος, προφανώς αυξάνει τη δημοτικότητα και την αναγνωρισιμότητά του. Πιστεύω πως η Αθήνα έχει τις δυνατότητες στο μέλλον να φιλοξενήσει σπουδαία τουρνουά – ελπίζω μάλιστα να μου δοθεί κάποια στιγμή η ευκαιρία να ξαναβρεθώ κι εγώ εδώ.

How do you feel coming for the first time in your parents' country, accompanied by them? I am very excited to be here in Greece. I grew up with a lot of the customs and food and I'm really happy to be learning more about my roots. Does your Outback Series make you feel that you are still in prime-shape, maybe competitive enough for something more than a veterans' tournament? Well, don't let it fool you. Although all of us have retired from the ATP Tour we are all still quite young and in great shape.The average age is about 35 years old so we can still compete and play great tennis. However, now that I'm a father and husband it would be tough to keep up with the travel demands of the Tour. I think the Outback Champions Series is the perfect way to still play great competitive tennis without being on the road 90% of the year. Do you think that there are tennis-players today with talent and competitive advantages similar to yours and the players of your era? Yes, I think players like Rodger and Nadal are very talented players. All players have their own personal style but I think those players and others have taken what previous generations have done and have made them their own and in some cases made them even better. Do you believe that initiatives like Athens Champions Cup will help the development of tennis in Greece? Yes, any exposure of the game helps to increase people's awareness. I think Athens would be a great place for future tennis events and I hope to return. 69


MACRICOSTAS

KONSTANTINOS O E§§∏¡√∞ª∂ƒπ∫∞¡√™ ∂¶πÃ∂πƒ∏ª∞ΔIA™, ¶√À √ƒ∞ª∞ΔI™Δ∏∫∂ ∫∞π √ƒ°A¡ø™∂ Δ√ ATHENS CHAMPIONS CUP, ªA™ ªπ§A °π∞ Δ∏¡ E§§A¢∞ ∫∞π Δ√ ΔE¡π™. Δ√À £Àªπ√À μ√À§°∞ƒ∏ THE GREEKAMERICAN BUSINESSMAN WHO VISIONED ATHENS CHAMPIONS CUP TALKS ABOUT GREECE AND TENNIS. BY THIMIOS VOULGARIS

actionimages.gr

O

Κωνσταντίνος (Ντίνος για τους οικείους) Μακρυκώστας έφυγε τον Ιανουάριο του 1954 για τις ΗΠΑ για να σπουδάσει μηχανολόγος στο Πανεπιστήμιο Hartford. Το 1969 ίδρυσε τη Photronics (εισηγμένη στο Nasdaq) εταιρία που σήμερα είναι κορυφαία στο χώρο της με 9 εργοστάσια κατασκευής ειδικών εξαρτημάτων για microchips. Ο ετήσιος τζίρος της αγγίζει το μισό δισεκατομμύριο δολάρια. Είναι αυτός που οραματίστηκε και οργάνωσε το Athens Champions Cup. Πώς οδηγηθήκατε στην οργάνωση του Athens Champions Cup; Η ιδέα γεννήθηκε όταν ήρθα να παρακολουθήσω τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Όταν στη διάρκειά τους πήγα σε αγώνες τένις, παρατήρησα το πόσο όμορφα και σωστά λειτουργούσε το στάδιο στο οποίο διεξάγονταν. Μετά από ένα χρόνο περίπου, στις ΗΠΑ πια, ήμουν με τη σύζυγό μου σε ένα τουρνουά τένις, όταν, παρακολουθώντας έναν αγώνα, της είπα: «Kρίμα δεν είναι να μένουν ανεκμετάλλευτες τόσο ωραίες εγκαταστάσεις στην Αθήνα; Γιατί να μη διοργανώσουμε ένα τουρνουά»; Έτσι, τυχαία συνέβη. Ποιο είναι το όραμά σας για το Athens Champions Cup; Φιλοδοξώ να μπορέσουμε κάποια στιγμή να το μετατρέψουμε σε ATP και αυτό να γίνει θεσμός. Να αποτελέσει το εφαλτήριο για τη δημιουργία νέων παικτών, νέων που θα ασχοληθούν και θα διαπρέψουν όπως ο Μάρκος Παγδατής για παράδειγμα. Μάλιστα, πέρα από τη δική μου συνεισφορά, όποια τυχόν χρήματα βγαίνουν από αυτή την υπόθεση θα πηγαίνουν σε ένα ίδρυμα που θα εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. H διοργάνωση αυτή θα βοηθήσει στην άνοδο του αθλήματος στην Ελλάδα; Πρώτα από όλα έχουμε μοιράσει εκατοντάδες εισιτήρια σε σχολεία, έτσι ώστε τα παιδιά να έρθουν σε επαφή με το άθλημα και με είδωλα σαν τον Σάμπρας. Στην Ελλάδα λατρεύουν το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Ελπίζω μια ημέρα να γίνει το ίδιο και με το τένις. Έχετε μελλοντικά σχέδια για την Ελλάδα; Επαγγελματικά, προσωπικά ή και αθλητικής φύσης; Στην Ελλάδα το μεγάλο μου όνειρο είναι αυτή η διοργάνωση. Το στέριωμά της, η ανάπτυξη και η άνθησή της στο μέλλον. Αυτό θα με έκανε πολύ χαρούμενο και υπερήφανο.

Konstantinos (Dinos to his friends) Macricostas left for the U.S.A. in 1954 so that he could study engineering at the University of Hartford. In 1969 he founded Photronics (listed on Nasdaq) a company that is at the top of its field with nine factories that manufacture microchip parts worldwide. His annual turnover is near half a billion dollars. He is the one who envisioned and organized the Athens Champions Cup. What drove you to organize the Athens Champions Cup? The idea was born when I came to see the Olympic Games. I was impressed with the very well organized event and left with great memories.When I went to see tennis during the Olympics, I noticed how beautiful and functional the stadium was.After approximately one year, when I was with my wife at a tennis tournament in the US, I said to her that: «Isn’t a shame that the beautiful facilities in Athens are not being utilized? Why don’t we organize a tournament?».That is how it happened, by chance, with a thought that combined business with the love for one’s country. What is your vision for the Athens Champions Cup? I hope at some point to make it into ATP.Then I hope for it to become an institution. I aim for it to provide for the creation of new players, young people that will get involved and become as successful as Mar kos Baghdatis, for example. Of cour se, besides my contribution, whatever money is made from this project will be given to a Foundation that will work towards this direction. Do you believe that this event will help tennis become more popular in Greece? First of all we have given out hundreds of tickets to schools, so that the children can come in contact with the sport and with idols such as Sampras. In Greece they love football and basketball. I hope that someday they will love tennis just the same. Do any of your future plans include Greece? Professional, personal or of an athletic nature? For the time being, my big dream for Greece is this tournament. Its establishment, development and growth in the near future.This would make me very happy and proud. 71


Με τον σύζυγό της, Τζανμπατίστα Μενεγκίνι. Η αυστηρή πειθαρχία που της επέβαλε, συνέβαλλε στη δημιουργία του «μύθου» Κάλλας (Αθήνα, 1957).

«Giudici, ad Anna Giudici!» (Δικαστές, για την Άννα,Δικαστές!) η αντίδραση της βασίλισσας στις κατηγορίες του Ερρίκου, (δεύτερη πράξη), από την «Άννα Mπολένα», του Nτονιτσέτι.

With her husband Giovani Batista Meneghini. His imposed discipline on her, contributed to the creation of the Callas «myth» (Athens, 1957).

«Giudici, ad Anna Giudici!» (Judges, for Anna, Judges!) the queens response to accusations by Eric, (second act), from «Anna Bolena», Donitseti.


MARIA CALLAS MAƒπ∞ ∫∞§§∞™: A•∂¶∂ƒ∞™Δ∏

ª√À™π∫∏ π¢π√ºÀ´∞

™Δ∏ °¡ø™ΔOΔ∂ƒ∏ ∂§§∏¡I¢∞ ∫∞§§πΔEáπ¢∞ ¶∞°∫√™ªIø™ ∂π¡∞π ∞ºπ∂ƒøªE¡√ Δ√ 2007, ª∂ ∞º√ƒªH Δ∏ ™Àª¶§Hƒø™∏ 30 Ã√¡ø¡ ∞¶√ Δ√ £A¡∞ΔO Δ∏™. Δ√À °πøƒ°√À ª∏Δƒ√¶√À§√À THE YEAR 2007 IS DEDICATED TO THE MOST INTERNATIONALLY ACCLAIMED GREEK ARTIST,TO MARK THE THIRTY YEARS THAT HAVE PASSED SINCE HER DEATH. BY GIORGOS MITROPOULOS

δη έχουν περάσει 30 χρόνια από τον θάνατο της σημαντικότερης και πιο γνωστής Ελληνίδας καλλιτέχνιδας στο εξωτερικό και το φετινό έτος είναι αφιερωμένο, διά στόματος του Έλληνα πρωθυπουργού, σ’ αυτήν την ανεπανάληπτη μορφή της όπερας, στο «ιερό τέρας» που κέρδισε την αγάπη του κόσμου και αναλώθηκε με πάθος στην τέχνη και τους καταστροφικούς της έρωτες, δημιουργώντας με τη ζωή της το χαρακτηριστικότερο σύγχρονο παράδειγμα αρχαιοελληνικής τραγικότητας. Η Μαρία Κάλλας είναι το απόλυτο λυρικό ορόσημο, η πριμαντόνα που παραμένει «βασίλισσα» στις καρδιές των μουσικόφιλων, γεγονός που επιβεβαιώνουν οι εκατομμύρια δίσκοι της που πωλούνται ετησίως. Εκδηλώσεις, εκθέσεις, αφιερώματα από τη Βουλή των Ελλήνων, το Φεστιβάλ Αθηνών και τα ξένα ινστιτούτα έρχονται φέτος να φωτίσουν πτυχές αυτής της επιβλητικής προσωπικότητας με τις εντυπωσιακές μουσικές επιδόσεις, που σφράγισε την ιστορία του λυρικού θεάτρου και καθήλωσε εκατομμύρια κόσμο με τις ερμηνείες της, κάνοντας τον Φράνκο Τζεφιρέλι να μιλήσει για προ Κάλλας (b. C.) και για μετά Κάλλας (a.C.) εποχή. Η μεγαλύτερη λυρική τραγουδίστρια του 20ού αιώνα γεννιέται Μαρία Άννα Σοφία Καικιλία Καλογεροπούλου στη Νέα Υόρκη, στο Φλάουερ Χόσπιταλ του Μανχάταν στις 2 Δεκεμβρίου 1923. Το 1937, οι γονείς της χωρίζουν και η μητέρα Ευαγγελία επιστρέφει στην Ελλάδα με τις κόρες της. Το όνειρό της για τη Μαρία είναι να γίνει λυρική τραγουδίστρια και συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις της για να το πετύχει. Η κόρη της δεν την απογοητεύει – παρά τις προβληματικές σχέσεις τους: η Κάλλας ήταν απόλυτη μουσικός από την αρχή ως το τέλος της καριέρας της. Αφοσιωμένη στην τέχνη της δεν επέτρεπε στον εαυτό της το παραμικρό που θα μπορούσε να την αποσπάσει από το στόχο της. Όπως ομολογεί και η ίδια: «Aκόμα και από παιδί δεν μου άρεσαν οι μέσες λύσεις: Η μητέρα μου ήθελε να γίνω τραγουδίστρια κι εγώ την ακολουθούσα πανευτυχής. Αλλά μόνο με τον όρο να μπορέσω να γίνω μια μέρα μεγάλη τραγουδίστρια. Ή όλα ή τίποτα». Η τελειομανία, αλλά και η φιλοδοξία της για διάκριση την οδηγούν από μικρή να περνάει ατελείωτες ώρες στις αίθουσες διδασκαλίας των ωδείων, παρακολουθώντας όλα τα μαθήματα των συμμαθητών της, από το πρωί μέχρι το βράδυ. Η Ισπανίδα δασκάλα της στο 74

Thirty years have already passed since the death of the most famous of all Greek artists. The Greek Prime Minister Kostas Karamanlis has announced that the year 2007 is dedicated to a unique opera figure, who through her passion for art and love epitomized the essence of an ancient Greek tragedy. Maria Callas is the absolute lyrical pinnacle, a prima donna who remains a queen in the hearts of music lovers, a fact that is confirmed by the millions of records that are sold annually. Events, exhibitions and dedications that have been scheduled to take place by the Greek Parliament, the Athens Festival and foreign institutes shed light on the various aspects of this emotional personality who impressed audiences with her musical performances that sealed the history of the lyrical theater and made the film and opera director Franco Zeffirelli talk of a Before Callas (B.C.) and After Callas (A.C.) era. The greatest lyrical singer of the 21st century was born at Flower Hospital in Manhattan, New York on December 2, 1923 and was named Maria Anna Sofia Cecilia Kalogeropoulou. When her parents separated in 1937, her mother Evangelia returned to Greece with her and her sister. Evangelia’s dream for Maria was for her to become a lyrical singer and this is what she focused on. Her daughter Maria did not disappoint her. Despite their problematic relationship, Maria was an absolute musician from the beginning until the end of her career. She was very devoted to her art and never lost sight of her goal. Maria once said that: «Even as a child I did not like mediocrity. My mother wanted me to become a singer and I happily followed under one condition – that one day I would become a great singer. It had to be all or nothing». Maria’s perfectionism and ambition for distinction drove her, from a very young age, to spend endless hours in the classroom. Her Spanish teacher at the Athens Conservatoire, Elvira de Hidalgo, realized from the beginning the hidden potential that her precious, unrefined voice had. Under her guidance, Maria began with difficult major roles.At the age of 18 she performed her very first «Tosca» at the Athens «Olympia» and two years later, in 1944, she sang «Fidelio» at the Odeon of Herodus Atticus where she mesmerized her audience, proving that her musical genius had started to shine through.

Το μεγάλο κεφάλαιο Κάλλας-Ωνάσης, όσον αφορά το φωτογραφικό ρεπερτόριο, πιθανώς αρχίζει από αυτό το έντονο χειροφίλημα. ( Λονδίνο, Ιούνιος 1959). The big chapter in the Callas-Onassis romance, as far as photographic archives are concerned, may have started from the intense kissing of the hand. (London, June 1959).


Ωδείο Αθηνών, η Ελβίρα ντε Ιντάλγκο, κατάλαβε εξαρχής τις δυνατότητες που έκρυβε η μαθήτριά της και πόσο πολύτιμο, αλλά ταυτόχρονα ακατέργαστο και επικίνδυνο ήταν το μεγαλύτερο όπλο της: η φωνή. Υπό την καθοδήγησή της η Μαρία στρέφεται από μικρή ηλικία στους μεγάλους και δύσκολους ρόλους. Σε ηλικία μόλις 18 ετών ερμηνεύει την πρώτη της «Τόσκα» στα «Ολύμπια» της Αθήνας, ενώ δύο χρόνια αργότερα, το 1944 τραγουδάει «Φιντέλιο» στο Ηρώδειο, προκαλώντας ρίγη ενθουσιασμού στο κοινό, αποδεικνύοντας ότι η μουσική της ευφυΐα αρχίζει να βρίσκει το δρόμο της. Οι εχθροί, όμως, παραμονεύουν και το συμβόλαιο με τη Λυρική Σκηνή δεν ανανεώνεται. Την κρίνουν ανεπαρκή και λίγη. Η πριμαντόνα αναχωρεί για τη Νέα Υόρκη, όπου θα μείνει «ανενεργή» για τρία χρόνια, πριν βρεθεί το καλοκαίρι του 1947 στην Αρένα της Βερόνα στην «Τζοκόντα» του Πονκιέλι. Εκεί γνωρίζει τον μέντορα και κατοπινό της σύζυγο, Τζοβάνι Μπατίστα Μενεγκίνι, με τον οποίο παντρεύεται το 1949, παρόλο που έχει τα διπλά της χρόνια. Ο γάμος θα διαρκέσει 10 χρόνια –χωρίζουν το 1959– και συμπίπτει με τη χρυσή δεκαετία της μεγάλης ντίβας. Το 1948 η Μαρία συναντιέται στη Φλωρεντία με το ρόλο της ζωής της: η «Νόρμα» του Μπελίνι ερμηνεύεται 84 φορές, όσο κανένας άλλος ρόλος στην καριέρα της και τελειοποιείται παρέα με την ντίβα που ωριμάζει σταδιακά. Η «Casta Diva» της Κάλλας παραμένει ακόμη αξεπέραστη. Ακολουθούν οι μεγάλες επιτυχίες στη Φλωρεντία και η πρώτη εμφάνισή της στη Σκάλα του Μιλάνου το 1952. Όλα τα έργα του μεγάλου ρεπερτορίου υποκλίνονται στη γοητεία της, όλοι οι μεγάλοι μαέστροι συνεργάζονται μαζί της (Τοσκανίνι, Μπέρνσταϊν, Κάραγιαν, Πρετρ, Μητρόπουλος). Η γνωριμία και η συνεργασία με τον Λουκίνο Βισκόντι το 1954-57 ισχυροποιεί την υποκριτική της δεινότητα, τελειοποιεί τη σκηνική της τέχνη. Αυτό επιβεβαιώνουν τόσο ο Φράνκο Τζεφιρέλι στις πολυάριθμες συνεργασίες τους, όσο και ο Πιερ Πάολο Παζολίνι στη Μήδειά του, μένοντας έκθαμβοι με την πειθαρχία της. Το 1958, στην όπερα της Ρώμης ξεσπά το μεγάλο σκάνδαλο: Mετά την πρώτη πράξη της Νόρμα, η Μαρία Κάλλας διακόπτει την παράσταση, παρουσία του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας, αισθανόμενη ότι δεν μπορεί να συνεχίσει. Το γεγονός γίνεται η αφορμή για την οριστική της ρήξη με τη Σκάλα. Τα επόμενα χρόνια, μέχρι τις 5 Ιουλίου του 1965, οπότε και δίνει την τελευταία της ουσιαστικά παράσταση, την «Τόσκα» στο Covent Garden, τα φωνητικά προβλήματα εντείνονται. Η ανεπανάληπτη φωνή βρίσκεται πλέον σε κρίση και τίποτε δεν μπορεί να συμβάλει στην ανάκαμψή της. Η Κάλλας δεν τσιγκουνεύτηκε ποτέ το όργανό της, αντίθετα το προσέφερε με σοβαρές επιπτώσεις σε ρόλους που απείχαν από το δικό της belcanto ή συνδυάζοντας ρεπερτόρια που απαγορεύεται διά ροπάλου να συνυπάρχουν. Σε κάθε πρόβα, αλλά και κάθε βράδυ πάνω στη σκηνή έδινε το maximum των δυνατοτήτων της για να ικανοποιήσει το κοινό και τον εαυτό της. Η αυτοκαταστροφική τόλμη ήταν, όμως, αυτή που ανέδειξε το ταλέντο της και παράλληλα το εξάντλησε πολύ σύντομα. Πέρα όμως από τη φωνή, κομβικό ρόλο στην πορεία της διαδραμάτισε η εικόνα της. Το παχύ, μυωπικό, αδέξιο κορίτσι, που είχε πάντα πρόβλημα με την εικόνα του, ήξερε ότι μόνο αν ήταν προικισμένο με σιδερένια θέληση θα πετύχαινε να μεταμορφωθεί σε κύκνο, όπως το απαιτούσαν όχι μόνο οι λυρικοί ρόλοι, αλλά κι ο ρόλος που προόριζε για την ίδια στη ζωή. Το ασχημόπαπο θα χρειαστεί αρκετά χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας, αλλά και προσωπικών βιωμάτων όχι μόνο για να μεταμορφώσει το σώμα της, αλλά και για να αποκτήσει κομψότητα στο ντύσιμο, στους τρόπους, στις κινήσεις της. Γι’ αυτό και η μεταμόρφωση σε μεγάλη ντίβα, άγγιξε τα όρια του θρύλου με απίστευτες ιστορίες που κυκλοφορούσαν για τη δραστική αλλαγή της. Σημείο-τομή είναι το 1954: μέσα σε λίγες εβδομάδες έχασε περισσότερα από τριάντα κιλά και «γεννήθηκε» η Κάλλας που ξέρουμε σήμερα, μια γυναίκα με συνταρακτική ομορφιά που θα απασχολήσει την όπερα όσο καμία άλλη τόσο για τις ερμηνείες της, όσο και για τη ζωή της, επαναοριοθετώντας ριζικά την πορεία του είδους στον 20ό αιώνα και ανανεώνοντας κατά χιλιάδες τον κόσμο που παρακολουθούσε το οπερατικό ρεπερτόριο. Κάτω όμως από την εικόνα της ομορφιάς και της επιτυχίας, υπάρχει η άλλη όψη του νομίσματος: μια γυναίκα απαισιόδοξη, εσωστρεφής, μόνη, πάντα θλιμμένη, άρρωστα εξαρτημένη από το χειροκρότημα του κοινού και την επιτυχία, μια γυναίκα που είχε θυσιάσει τα πάντα στο βωμό της δόξας και δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς την τέχνη της. Όλα αυτά κα76

Her enemies, though, were lurking. Her contract with the Opera House was not renewed because they thought her to be inadequate and the prima donna departed for New York where she remained inactive for three years. In the summer of 1947 she performed in Poncieli’s «Giaconda» at the Arena di Verona. This is where she met her mentor Giovani Batista Meneghini who she later married in 1949 even though he was twice her age.Their marriage lasted 10 years and when they split up in 1959 the golden decade for the diva began. In Florence, in 1948, Maria played the role of her life in Bellini’s «Norma» which she performed 84 times, more than any other role in her career. It was a sign of the rapidly maturing diva.The «Casta Diva» by Callas still remains incomparable. Great performances followed in Florence as well as her first performance at the Scala in Milan in 1952. Her charm enhanced all the roles she performed. All the great maestros, such as Toscanini, Ber nstein, Kar ayan, Pretr and Mitropoulos wor ked with her. Mar ia’s collaboration with Luciano Visconti between 1954 and 1957 strengthened her hypocritical talent and perfected her skills on stage. This was confir med by the numerous collaborations that followed with Franco Zeffirelli and Pier Paolo Pasolini in «Medea». They were very impressed with her discipline. In 1958, at the Rome Opera House a major scandal broke. During the first act of «Norma», Maria Callas stopped her performance in the presence of the Italian President. She never performed at the Scala again. By July 5, 1965, where she gave her last performance of «Tosca» at the Covent Garden, her problems with her voice became serious.The unique voice was in a crisis and nothing could help it recover. Callas never held back when using her voice. On the contrary, she offered her voice to performances that were far off her belcanto and she combined her reper tor y in a way that led to severe damage to her voice. During rehearsals and performances on stage, she overstepped her capabilities in order to satisfy her audience and herself. No opera singer can overstretch the intensity or range of his/her voice.This self-destructive boldness, however, is what distinguished her talent and at the same time exhausted it so quickly. Besides her voice, her image was also significant for her career.The plump, near-sighted, clumsy girl who had a problem with her appearance knew that she had to transform into a swan, not only for her operatic roles, but also for the role of her own life.The ugly duckling would need many years of professional and personal experiences to not only change her figure but also to acquire an elegant style.That is why her metamorphosis into a diva made her a legend. In 1954, Callas lost more than thirty kilos in just a few weeks. She became the dramatic beauty that we know today, a woman that the opera loved for her performances and her life. Her voice, her entire persona worked as a magnet for a significant number of new disciples of the opera house. However, beneath the beauty and success, there was a pessimistic, introverted, lonely and sad woman who craved success and sacrificed everything for fame. She could not live without her art.This is what determined and, to an extent, tarnished both her life and her death. She was unhappy with her loveless marriage to Meneghini and before long she fell into the arms of Aristotle Onassis.They met in 1957 during a cruise on the yacht «Christina». In 1959, they fell in love and in this new phase of her life the press covered her love affair with Onassis more than her periodic performances. She became the talk of the international jet set and what she had hoped for was that «Aris» would eventually marry her.The end of their relationship was painful, as Onassis instead married Jacqueline Kennedy in 1968. Maria lost everything. Her voice and the love of her life abandoned her. Not even her art could save her from her breakdown.After a long period of self-inflicted isolation, the great diva left this world on September 16, 1977. She died alone in her apartment in Paris from a heart attack. After her death, musician/composer Manos Hatzidakis said: «With the death of Maria Callas, the last musical hero was lost. Because only heroes create myths, and Callas was one. Her death was as moving as her presence».

Με τη δασκάλα της, Ελβίρα ντε Ιντάλγκο (Ηρώδειο 1957). With her teacher, Elvira de Hidalgo (Herod Atticus Theater, 1957).

Μπρέσια, 14 Νοεμβρίου 1959. Στο δικαστήριο της πόλης της Λομβαρδίας η Μαρία Κάλλας διαπραγματεύτηκε το συναινετικό διαζύγιο από τον σύζυγό της και το διαχωρισμό της περιουσίας τους. / Brescia, November 14, 1959. In Lombardy’s courthouse, Maria Callas negotiates her divorce from her husband and the division of her property.

Με τον Λουκίνο Βισκόντι, τον πιο σημαντικό σκηνοθέτη της (Μιλάνο, 1960). / With Lucino Visconti, her most significant director (Milano, 1960).

Η Κάλλας, διάσημη πια, στην Αθήνα για το περίφημο ρεσιτάλ στο Ηρώδειο (1957). Μαζί της ο βετεράνος Οδυσσέας Λάππας, η Μιρέιγ Φλερύ, η Ανθή Ζαχαράτου και η Άννα Ρεμούνδου.

The famous Callas in Athens for the recital at the Herod Atticus Theater (1957), together with the veteran Odysseas Lappas, Mary Fleury,Anthi Zacharatou and Anna Remoundou. Η ιστορική συμφιλίωση (Νέα Υόρκη, 16 Ιουνίου 1968). Ανάμεσα στις δύο ντίβες –Mαρία Kάλλας, Pενάτα Tεμπάλντι– ο Ρούντολφ Μπινγκ.

The historic reconciliation, (New York, June 16, 1968) Rudolph Bing, between two divas, Maria Callas, Renata Tebaldi.

Τραβιάτα, 28 Μαΐου 1955, στην πρώτη πράξη. / La Traviata, May 28, 1955, in the first act.

Με τη Μαργκότ Φοντέυν (Ηρώδειο, 1966). / With Margot Fonteyn (Herodus Atticus Theater, 1966).


θόρισαν ανεξίτηλα τη ζωή και το τέλος της.Δυστυχισμένη και χωρίς ερωτική ανταπόκριση από το γάμο της με τον Μενεγκίνι, η ντίβα δεν θα αργήσει να πέσει στην αγκαλιά του Αριστοτέλη Ωνάση. Η γνωριμία τους γίνεται το 1957, ενώ κατά τη διάρκεια μιας κρουαζιέρας με τη θαλαμηγό «Χριστίνα» το 1959 το πάθος ανάμεσά τους φουντώνει. Η ίδια γίνεται σημείο αναφοράς του διεθνούς τζετ σετ και στο μόνο που ελπίζει είναι ότι ο «Άρης» κάποια στιγμή θα την παντρευτεί. Το τέλος της σχέσης τους είναι οδυνηρό, καθώς ο Ωνάσης παντρεύεται το 1968 τη Ζακλίν Κένεντι. Η Μαρία τα χάνει όλα: η φωνή της έχει ήδη ραγίσει, ενώ την εγκαταλείπει και ο μεγάλος της έρωτας. Η κατάρρευση είναι προ των πυλών, καθώς ούτε η ίδια η τέχνη της δεν μπορεί πλέον να τη σώσει. Μετά από μακρά περίοδο αυτοαπομόνωσης, η μεγάλη ντίβα θα αφήσει τα εγκόσμια, στις 16 Σεπτεμβρίου του 1977, από καρδιακή προσβολή, μόνη στο παριζιάνικο διαμέρισμά της. Λίγο πριν έχουν φύγει όλοι οι άνθρωποι της καρδιάς της (Βισκόντι, Παζολίνι, Ωνάσης). «Με το θάνατο της Μαρίας Κάλλας χάθηκε κι ένας τελευταίος ήρωας της μουσικής. Γιατί μόνο οι ήρωες σχηματίζουν μύθους και η Κάλλας ήταν από αυτούς. Ο χαμός της υπήρξε το ίδιο συγκλονιστικός, όπως το ίδιο συγκλονιστική υπήρξε και η παρουσία της», δήλωσε ο Μάνος Χατζιδάκις. Η σημασία της ανάσας, το εύθραυστο της αέρινης παρουσίας της, ο πλούτος των συναισθημάτων που κρύβει η ερμηνεία της, η έκσταση πάνω στη σκηνή, το κράτημα και το μεγαλείο της συγκλονιστικής φωνής είναι μόνο ελάχιστα από τα στοιχεία που ο καθένας συλλαμβάνει ακόμη και σήμερα, όταν ακούει τις ηχογραφήσεις της ή βλέπει τις παραστάσεις της. Η Μαργαρίτα Βάλμαν, σκηνοθέτιδά της στις πρώτες της επιτυχίες, είχε πει: «Σαν μετεωρίτης, που φώτισε ξαφνικά τον ουράνιο θόλο και χάθηκε ξαφνικά στο άπειρο, έτσι κι εκείνη ανάλωσε την ύπαρξή της, μακριά από όλους και από ό,τι αγάπησε».

Her breathing techniques, her fragile, ethereal presence, the emotional wealth hidden in her performances and the grandeur of her sensational voice are just a few of the elements that one appreciates from her recordings and performances.According to the Director of the Metropolitan Opera House of New York, Rudolph Bing: «If you hear Maria Callas once, it is difficult to accept other performers because no one experienced the opera as she did.This is because she was conscious of every role she sang and performed in life». Thirty years after her death and for many years to come, everyone is still talking about the Callas phenomenon – about the perfection of her art, her unique sound and her musical genius. Margarita Walman, who directed Callas’ first successful performances said: «She was like a meteor that lit the dull sky and then got lost in infinity.That is how she spent her existence, at a distance from everyone and everything that she loved».

Στοιχεία και φωτογραφίες για τη ζωή της Μαρίας Κάλλας έχουν αντληθεί από τα βιβλία: Μαρία Κάλλας. Οι μεταμορφώσεις μιας τέχνης/ Βασίλης Νικολαΐδης/ Εκδόσεις Μπάστας-Πλέσσας, Αθήνα 1995. Μαρία Κάλλας/ Λουτσιάνο Αλμπέρτι/ Εκδόσεις Καστανιώτη – Mondadori, Για την εφημερίδα Ημερησία, Αθήνα 2007. Information and pictures from the life of Maria Callas have been taken from the books: Maria Callas,The metamorphoses of an art / Vassilis Nikolaidis / BastasPlessas Publishing House,Athens 1995. Maria Callas / Luciano Albert / Kastaniotis Publishing House – Mondadori, for the newspaper Imeresia,Athens 2007.

Λονδίνο, 1964. Τόσκα, Δεύτερη πράξη. / London, 1964.Tosca, Second act.

Με τον τενόρο Τζουζέπε ντι Στέφανο, τον σημαντικότερο ίσως παρτενέρ της στη σκηνή, αλλά κυρίως στους δίσκους (Ιαπωνία, 1974). / With the tenor Giussepe di Stefano, probably one of the most significant partners she had on stage and especially for recordings (Japan, 1974).

78


IML IMAGE GROUP

Η πόλη της Ύδρας είναι αμφιθεατρικά χτισμένη προς το λιμάνι της, με πολλά αρχοντικά σπίτια ενετικής επιρροής να δεσπόζουν σε αυτό. The town of Hydra has been built amphitheatrically looking towards the port and is dominated with a number of mansions of Venetian influence.


HYDRA

Το άγαλμα του Υδραίου Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας. The statue of Naval Admiral Andreas Miaoulis at the entrance of the port of Hydra.

À¢ƒ∞: Δ√ ∫√™ª∏ª∞ Δ√À ∞ƒ°√™∞ƒø¡π∫√À

T

ι να πρωτοεπισκεφθεί κανείς, από τα διάσημα σε όλο τον κόσμο ελληνικά νησιά, όταν έχει λίγο χρόνο στη διάθεσή του; Η Ύδρα σίγουρα είναι ένα από αυτά, σε πολύ κοντινή απόσταση από την Αθήνα, μόλις μιάμισι ώρα από τον Πειραιά. Γνωστή σε όλο τον κόσμο από τις ταινίες που έχουν γυριστεί από τη δεκαετία του '60, με φόντο το γραφικό τοπίο της, η Ύδρα έχει την ιδιαιτερότητα ότι δεν κυκλοφορούν καθόλου τροχοφόρα, μόνο γαϊδουράκια. Το νησί είναι μοναδικής ομορφιάς, αμφιθεατρικά χτισμένο, με πολλά αρχοντικά ενετικής επιρροής. Η πόλη της Ύδρας έχει χαρακτηρισθεί διατηρητέα και οι κάτοικοι είναι και εκείνοι εναρμονισμένοι με το πνεύμα της διάσωσης αυτού του πανέμορφου τοπίου. Αυτή η ρομαντική ατμόσφαιρα είναι διάχυτη σε όλα τα πλακόστρωτα γραφικά δρομάκια, που θα περπατήσετε και θα νιώσετε πολύ ήρεμα και μακριά από το άγχος και τη φασαρία της πόλης. Στο λιμάνι της Ύδρας καταπλέουν σκάφη κάθε μεγέθους, που δένουν σε πολλές παράλληλες σειρές, λόγω του μικρού μεγέθους του λιμανιού. Μερικά από τα αρχοντικά που είναι πολύ κοντά στο λιμάνι, είναι το Αρχοντικό του Τσαμαδού, όπου στεγάστηκε η Σχολή Εμποροπλοιάρχων μετά την Επανάσταση. Επίσης, το Αρχοντικό του Κριεζή,όπου σήμερα στεγάζεται το Γηροκομείο. Στην περιοχή Περίπτερο, κάτω από το λόφο των Μύλων, μπορείτε να επισκεφτείτε το όμορφο Αρχοντικό του Γεωργίου και του Παύλου Κουντουριώτη, που είναι χτισμένο ανάμεσα στα πεύκα και λειτουργεί σήμερα ως Μουσείο της νεότερης ιστορίας της Ύδρας. Η Ύδρα, εκτός από πόλος έλξης των διασήμων, έχει δικαίως καθιερωθεί ως το «νησί των καλλιτεχνών», αφού μεγάλοι ζωγράφοι, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και συγγραφείς, όπως οι Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Παναγιώτης Τέτσης, Κωνσταντίνος Βυζάντιος, επίσης ο Πικιώνης, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Εγγονόπουλος, ο Πετσάλης και ο Χένρυ Μίλλερ και πολλοί 82

What famous Greek island should one visit when they have a limited amount of time at their disposal? Hydra is definitely one of them. It is very close to Athens and only one and a half hours from Piraeus. Hydra is famous around the world because of the movies that have been produced there in the 60’s. Something wor th noting is that there are no vehicles on Hydra – donkeys are used for transport. This island of unique beauty has been built amphitheatrically with many mansions showing off their Venitian influence.The residents of Hydra have preserved the beauty of their town. When large investments in tourism were to change the character of the town, the residents reacted because they didn’t want anything to change the islands exceptional beauty.A romantic atmosphere surrounds all the picturesque narrow streets that help you feel peaceful and far away from the anxiety and noise of the city. In the small port of Hydra you will find sailing boats of all sizes taking refuge. Some of the houses are located very close to the port, like the Tsamados mansion, where the school for merchant marine officers was housed after the revolution.There is also the Kriezi mansion, which is an old people’s home. In the area called Periptero, under the Mylon hill, you can visit the beautiful Georgiou mansion and the Pavlo Kountourioti mansion that is built amongst pine trees and is a museum with the modern histor y of Hydra. Hydra, besides attracting well-known personalities, has been established as «the island of the artists» since renowned painters, ar tists, architects and writers such as Nikos Hatzikiriakos-Ghikas, Panagiotis Tetsis, Konstantinos Vizantios, also Pikionis, Seferis, Elytis, Egonopoulos, Petsalis, Henry Miller and many more, visited, fell in love with and were inspired by the island. Even today, many art exhibitions, dance performances and other cultural events take place. During Maritime

IML IMAGE GROUP

∂¡∞ ∞¶O Δ∞ ¶π√ ∫√™ª√¶√§IΔπ∫∞ ¡∏™π∞ Δ∏™ ∂§§∞¢∞™, ∏ √ª√ƒº∏ À¢ƒ∞, ∂¡ΔÀ¶ø™πA∑∂π ª∂ Δπ™ ºÀ™π∫E™ √ª√ƒºπ∂™, ∞§§A ∫∞π Δ∏ ¡ÀÃΔ∂ƒπ¡H Δ∏™ ∑ø∏. Δ∏™ μ∞™π§π∫∏™ ™∫√Àƒ∞ HYDRA, ONE OF THE MOST COSMOPOLITAN GREEK ISLANDS, IMPRESSES WITH ITS NATURAL BEAUTY BUT ALSO ITS NIGHT LIFE. BY VASSILIKI SKOURAS


Γαϊδουράκια: τα «ταξί» της Ύδρας / Donkeys: the taxis of Hydra.

Το Ιστορικό Μουσείο του νησιού / The Historical Museum of Hydra.

Εικόνα του λιμανιού μέσα από μια πέτρινη αψίδα / The image of the port through a stone archway.

84

Week, which is towards the end of June, an event called «Miaoulia» takes place that is held in honor of Admiral Miaouli. The event «Miaoulia» includes traditional folk dancing, torch races, boat races and sports. On the third day, the event ends with a fireworks show and the re-enactment of a Turkish flagship being set on fire. Because the «Miaoulia» attracts a big crowd, if someone wishes to attend, provisions must be made for far in advance. Every July, the International Marionette Festival takes place under the auspices of the Municipality and the Ministry of Culture and in cooperation with Sweden. It is a non-profit event where the audience does not pay an entrance fee and the artists do not get wages. The event, which was warmly suppor ted by Melina Merkouri, is now an institution. Visitors have the opportunity to attend many traditional and religious festivities that carry an authentic folk character, such as, the celebration of the island’s eight patron saints (June 24) and the Assumption of the Blessed Virgin Mary (August 15). Hydra has an area of 52 square kilometers with a population of 2,500.The island’s climate is dr y and cool in the summer and mild in the winter. Hydra is an ideal vacation destination all year round. For swimming in the summer, there are many beaches that are close to the town of Hydra or you can walk or use a sea taxi to beaches that are further away. Close to the town there is Spilia beach and Hydronetta – rocky beaches with deep, cold, crystal clear water. If you enjoy walking, after Hydronetta is Kamini beach, a small, natural, picturesque harbor full of fishing boats. Next to the Big Kamini you can find the Small Kamini, a beautiful beach with pebbles perfect for children and sea sports. On the Kaminia beaches there are traditional tavernas (restaurants) that can also be reached by sea. Heading south, after walking for half an hour you reach Vliho, a beautiful beach with

¶ø™ ¡∞ ¶AΔ∂: EUROSEAS, Δ∏§.: 210 41 32 105, HELLENIC SEAWAYS, Δ∏§.: 210 41 99 983, NOVA FERRIES, Δ∏§.: 210 41 26 181

USEFUL TELEPHONES: PORT OF PIRAEUS 210 45 93 104 PORT OF HYDRA 22980 52 210. TRAVEL ARRANGEMENTS: EUROSEAS 210 41 32 105 HELLENIC SEAWAYS 210 41 99 983 NOVA FERRIES 210 41 26 181.

IML IMAGE GROUP

άλλοι ήρθαν στο νησί, το γνώρισαν, το αγάπησαν και εμπνεύστηκαν από αυτό. Και σήμερα πραγματοποιούνται πολλές εκθέσεις ζωγραφικής, παραστάσεις χορού και άλλα πολιτιστικά γεγονότα. Στο πλαίσιο της Ναυτικής Εβδομάδας, κάθε Ιούνιο –προς το τέλος– διοργανώνονται τα «Μιαούλια», προς τιμή του Ναυάρχου Μιαούλη. Τα «Μιαούλια» περιλαμβάνουν δημοτικούς χορούς, λαμπαδηδρομίες, λεμβοδρομίες και αθλητικούς αγώνες. Τα «Μιαούλια» συγκεντρώνουν πλήθος κόσμου και αν θέλει κανείς να παραβρεθεί πρέπει να προνοήσει εγκαίρως. Κάθε Ιούλιο διοργανώνεται το Διεθνές Φεστιβάλ Μαριονέτας υπό την αιγίδα του Δήμου και του υπουργείου Πολιτισμού. Πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Σουηδία και έχει μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Είναι το μόνο φεστιβάλ όπου οι θεατές δεν πληρώνουν εισιτήριο και ούτε οι καλλιτέχνες αμείβονται. Ο επισκέπτης έχει, επίσης, την ευκαιρία να συμμετάσχει σε αρκετές παραδοσιακές γιορτές και πανηγύρια, που διατηρούν το αυθεντικό, λαϊκό χαρακτήρα τους, όπως των οκτώ αγίων προστατών του νησιού (24 Ιουνίου) και του Δεκαπενταύγουστου. Η Ύδρα έχει έκταση 52 τ.χλμ. και περίπου 2.500 μόνιμους κατοίκους. Το κλίμα του νησιού είναι εύκρατο, ξηρό, ήπιο, με δροσερά καλοκαίρια και μαλακούς χειμώνες. Προσφέρεται για αποδράσεις όλο τον χρόνο. Το καλοκαίρι έχετε τη δυνατότητα να κολυμπήσετε σε πολλές παραλίες, τόσο κοντά στην πόλη της Ύδρας, όπως στη Σπηλιά ή στην Υδρονέτα –βραχώδεις παραλίες με βαθιά, κρύα και πεντακάθαρα νερά– όσο και σε πιο μακρινές, που θα πάτε είτε περπατώντας είτε με θαλάσσια ταξί. Η Ύδρα προσφέρεται για περπάτημα, οπότε μπορείτε να συνεχίσετε μετά την Υδρονέτα και να φτάσετε, ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο, στο Καμίνι, ένα μικρό, φυσικό, γραφικό λιμανάκι γεμάτο από ψαρόβαρκες.Δίπλα στο Μεγάλο Καμίνι υπάρχει το Μικρό Καμίνι, μια όμορφη μικρή παραλία με βότσαλα, κατάλληλη για μικρά παιδιά και θαλάσσια σπορ. Στα Καμίνια υπάρχουν παραδοσιακά, γραφικά ταβερνάκια και μπορείτε να

Ã∏™πª∞ Δ∏§Eºø¡∞: §πª∂¡∞ƒÃ∂I√ ¶∂πƒ∞πA, Δ∏§.: 210 45 93 104, §πª∂¡∞ƒÃ∂I√ Y¢ƒ∞™, Δ∏§.: 22980 52 210.

φτάσετε και με θαλάσσια μέσα. Συνεχίζοντας νοτιότερα, μετά από μισή ώρα περπάτημα περίπου φτάνετε στον Βλυχό, μία όμορφη παραλία με βότσαλα και λευκά σπιτάκια, με πολλές ταβέρνες, όπου μπορείτε να γευτείτε παραδοσιακές νοστιμιές. Αριστερά από το λιμάνι, θα βρείτε το Μαντράκι, έναν κλειστό κολπίσκο, οργανωμένη παραλία με θαλάσσια σπορ. Μπορείτε να πάτε περπατώντας ή με θαλάσσια ταξί. Βέβαια, υπάρχουν και άλλες πιο μακρινές παραλίες,όπως του Αγίου Νικολάου. Στο νησί υπάρχουν επίσης πολλά μοναστήρια και μονοπάτια για περπάτημα. Εκείνο όμως που θα σας μείνει αξέχαστο, είναι μία αξεπέραστη αίσθηση χαλάρωσης τη μέρα, ξέφρενου γλεντιού το βράδυ, σε ένα κοσμοπολίτικο και σοφιστικέ νησί, πόλο έλξης διάσημων και μη.

pebbles and white houses and many tavernas where you can eat traditional food. For sea spor ts lovers, on the left side of the por t, there is a small harbor that is called Madraki that you can walk to or use a sea taxi. Of course, there are other beaches that are fur ther away like the Saint Nichoalou beach. There are also many monasteries and footpaths for walking on the island.What will remain unforgettable, however, is the peacefulness of the day and the fun that takes place at night on this cosmopolitan, sophisticated island that is a magnet for all, famous or not. 85


HILTON VENICE

™Δ∏¡ π™Δ√ƒπ∫H μ∂¡∂ΔI∞ ∞¡√π•∂ ¶ƒ√™º∞Δ∞ Δπ™ ¶√ƒΔ∂™ Δ√À Δ√ ¶√§ÀΔ∂§∂™Δ∂ƒ√ •∂¡√¢√Ã∂π√ Δ∏™ ¶√§∏™: ∂¡∞ ∞∫√ª∞ «∫√™ª∏ª∞» ™Δ∏ ™À§§√°∏ Δø¡ HILTON. VENICE’S FIRST NEO-GOTHIC STRUCTURE OPENS WITH THE CITY’S LARGEST SPA, FIRST ROOFTOP POOL,AND UNPRECEDENTED VIEWS.

Ù

ην 1η Ιουνίου του 2007 άνοιξε με θριαμβευτικό τρόπο τις πύλες του το πιο σημαντικό ξενοδοχείο που χτίστηκε εδώ και δεκαετίες στη Βενετία, το μεγαλύτερο και ταυτόχρονα πλουσιότερο ξενοδοχείο απ’ όσα η πόλη γνώρισε στη διάρκεια των αιώνων. Χτισμένο στο δυτικό άκρο της Giudecca,το κτίριο που φιλοξενεί το Hilton Molino Stucky της Βενετίας είναι ένας αλευρόμυλος του 19ου αιώνα, που μεταμορφώθηκε σε ένα από τα πιο πολυτελή ξενοδοχεία της πόλης. Οι τυχεροί, που διάβηκαν το κατώφλι του την αξέχαστη εκείνη ημέρα, είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν την πρώτη πισίνα που χτίστηκε ποτέ σε 13ο όροφο βενετσιάνικου κτιρίου, το μεγαλύτερο spa στην ιστορία της πόλης, το νέο εστιατόριο του φημισμένου σεφ του Cipriani, Luise Franco αλλά και μία υπεράνω πάσης περιγραφής θέα της πόλης των Δόγηδων. Ο χτισμένος στο τέλος του 19ου αιώνα αλευρόμυλος υπήρξε η πρώτη νέο-γοτθικού αρχιτεκτονικού ύφους κατασκευή στην ιστορία της πόλης. Σήμερα, περισσότερο από έναν αιώνα αργότερα, το 13ώροφο κτίριο παραμένει το δεύτερο υψηλότερο σε ολόκληρη τη Βενετία, τα περισσότερα οικοδομήματα της οποίας δεν ξεπερνούν σε ύψος τους τέσσερις ορόφους.Χρειάστηκαν συνολικά τέσσερα χρόνια προκειμένου να ολοκληρωθεί η συνολικού κόστους 200 εκατομμυρίων ευρώ ανακαίνιση αυτού του μνημείου της πόλης,που μετά από πενήντα χρόνια απραξίας πριν λίγες ημέρες υποδέχθηκε τους πρώτους επισκέπτες του μετά από πέντε δεκαετίες.Ρουστίκ δοκοί,ταβάνια,των οποίων το σχήμα παραπέμπει σε παλιά σιλό,πυργίσκοι με αιχμηρή κοψιά,προσόψεις από κόκκινο τούβλο ανακαινισμένες με φροντίδα,κήποι με οργιαστική βλάστηση και ψηλά, στενόμακρα παράθυρα, μέσα από τα οποία περνούν οι ακτίνες του ήλιου για να φωτίσουν κάποιες από τις πτυχές της ιστορίας του Molino.Το τοποθετημένο στο δάπεδο της σοφίτας του πύργου αυθεντικό μωσαϊκό της Flora, της ρωμαϊκής θεάς του θερισμού, τον πύργο των ρολογιών, στεφανώνουν οι πανοπλίες της οικογένειας των Stucky.Στο λόμπι του ολοκαίνουργιου ξενοδοχείου,η καμπάνα που κάποτε σήμαινε το τέλος της εργάσιμης ημέρας μαγνητίζει τα βλέμματα, ενώ ένα άγαλμα του Giovanni Stucky μοιάζει να εποπτεύει άγρυπνο τους κήπους, μη χάνοντας από το βλέμμα του την είσοδο του spa. Η θολωτή οροφή του διαδρόμου του lobby μοιάζει να παραπέμπει στην προηγούμενη μετασκευή του αλευρόμυλου σε ένα μοναστήρι του έκτου μετά Χριστόν αιώνα. Στην οροφή του νέου ξενοδοχείου έχει δημιουργηθεί η πρώτη και μοναδική πισίνα της Βενετίας, ένα ιδανικό σημείο για να απολαύσεις τη θέα, που τις ημέρες της δόξας αποτελούσε αποκλειστικό προνόμιο εκείνων που ανέβαιναν να συντηρήσουν το ρολόι του πύργου. Ψηλότερο από κάθε άλλο κτίριο της πόλης, πλην του καθεδρικού ναού του Σαν Μάρκο, το ξενοδοχείο μοιάζει να ξεπηδά από τη συστάδα των νησιών της Giudecca όσο χρειάζεται για να εξασφαλίσει μία πλήρη άποψη της πόλης.Η χτισμένη στο υψηλότερο σημείο του πισίνα και το παρακείμενο Skyline Bar μοιάζουν με λαμπρό εξώστη που περιμένει να 86

On June 1, 2007 Venice welcomed its most important new hotel in decades – the most expensive and perhaps architecturally richest hotel the city has ever seen.The 380-room Hilton Molino Stucky Venice is a 19th-century flour mill and granary, restored into a luxury hotel on the western end of Giudecca.Highlights of this momentous opening includeVenice’s first rooftop pool, its largest spa, a new restaurant from Cipriani chef Luise Franco, and unprecedented views of the city. The towering Molino Stucky,a flour mill built at the turn of the last century,was Venice’s first Neo-Gothic structure. Today, the 13-building property remains Venice’s second tallest structure, claiming nine stories where few buildings surpass four. Thanks to a four-year, 200 million-Euro restoration,this waterfront landmark is now accessible to the public for the first time in 50 years. «This is by far the largest and most important restoration in the last fifty years in Venice – probably ever», according to Dr. Francesco Amendolagine,Venice’s chief expert in restorative architecture. Rustic beams, silo-shaped ceilings, pointed turrets, carefully restored red brick facades,lush gardens,and tall,narrow windows steep the hotel in the Molino’s history.The mill’s original mosaic of Flora,the Goddess of Harvest, looks out proudly from the top of the penthouse tower,while a clock tower is crowned with the Stucky family coat of arms.The original bell announcing the end of daily work shifts hangs in the lobby. A statue of Giovanni Stucky himself graces the gardens directly facing the spa.Pre-mill details include a vaulted ceiling in the lobby corridor that hails from the mill’s previous incarnation as a sixth-century convent. A rooftop swimming pool –Venice’s first and only– provides an aerial view of Venice never seen before, except by the handful of employees who maintained the mill’s clocktower in its heyday.Taller than every building in the city but the Piazza San Marco, the hotel looks out from Giudecca, a gondola-shaped group of islands just far enough removed from the mainland to provide one sweeping view of Venice.The rooftop pool and Skyline Bar provide a fresh evening venue for hotel guests and locals alike. E’space 1898, the hotel’s 7,000-square-foot spa, marks Venice’s largest facility yet.The spa’s holistic perspective include a range of treatments designed for guests to administer themselves, as well as a rich infusion of Italian influence, with several treatments inspired by Rome’s Golden Age, including a full Turkish bath. Housed in Giovanni Stucky’s former executive offices, the spa is named after the year the first brick of the building was laid; the restoration crew found the date scrawled on the wall in the handwriting of the building’s original workers. The hotel’s five bars and restaurants are helmed by Executive Chef Franco Luise.Hailing from executive chef posts at Chip’s Club del Palazzetto (Venice’s Cipriani Hotel) and Cipriani


°πA ¶∂ƒπ™™OΔ∂ƒ∂™ ¶§∏ƒ√º√ƒπE™ ª¶√ƒ∂IΔ∂ ¡∞ ∂¶π∫√π¡ø¡H™∂Δ∂ ª∂: HILTON SALES WORLDWIDE TEL.: +49 69 66 55 6105, VENICE PRE-OPENING OFFICE TEL.AND FAX: +39 041 5221267, E-MAIL: info.venice@hilton.com, www.molinostuckyhilton.com. FOR ADDITIONAL INFORMATION, CALL: HILTON SALES WORLDWIDE TE.L: +49 69 66 55 6105 OR VENICE PREOPENING OFFICE TEL.AND FAX: +39 041 5221267; E-MAIL: info.venice@hilton.com; OR VISIT www.molinostuckyhilton.com.

υποδεχθεί τους ενοίκους του ξενοδοχείου,μα και τους ίδιους τους κατοίκους της πόλης. Με συνολική επιφάνεια που φτάνει τα 7.000 τετραγωνικά πόδια,το δημιουργημένο για πρώτη φορά spa του ξενοδοχείου «E’space 1898»,είναι το μεγαλύτερο σε ολόκληρη τη Βενετία. Ο executive chef Franco Luise έχει την ευθύνη της συνολικής εποπτείας των πέντε μπαρ και εστιατορίων του νέου ξενοδοχείου. Με προϋπηρεσία σε θέσεις executive chef στο Chip’s Club του Palazzetto (Venice’s Cipriani Hotel) και του Cipriani (Lisbon’s Lapa Palace), ο chef Luise θεωρείται άνθρωπος γεμάτος πάθος για την παράδοση μα και έντονο ενδιαφέρον για τις σύγχρονες γαστρονομικές εξελίξεις.Το 80% των συστατικών που χρησιμοποιεί για την παρασκευή των φαγητών που σερβίρει προέρχεται από τοπικές αγορές της Βενετίας και ακολουθούν τον φυσικό κύκλο των εποχών. Η χαλαρή ατμόσφαιρα του εστιατορίου Il Molino μοιάζει να σε εισάγει αβίαστα στην ιστορία του κτιρίου,ενώ το επιμελημένο με ιδιαίτερη φροντίδα μεσογειακό του μενού μοιάζει ευθέως να παραπέμπει στον πλούτο της βενετσιάνικης τοπικής παραγωγής.Στο χτισμένο σε μία κομψή ατμοσφαιρική εσοχή της εισόδου,Aromi,μοιάζει να ξαναζωντανεύουν οι κλασικοί κανόνες της βενετσιάνικης γαστρονομίας που δίνουν έμφαση στις θαλασσινές γεύσεις,ενώ η βεράντα,που υψώνεται πάνω από το Giudeeca Canal, εξασφαλίζει μία προνομιακή θέα στα λαμπερά του νερά. Αμφότερα τα εστιατόρια δικαιούνται να υπερηφανεύονται για την πλήρη wine list τους και την πλούσια γκάμα των ελαιόλαδων και ξιδιών που χρησιμοποιούν.Η Προεδρική Σουίτα του ξενοδοχείου μοιάζει δημιουργημένη με σκοπό να δώσει νέο περιεχόμενο στη λέξη πολυτελής διαμονή. Στρατηγικά τοποθετημένη στο υψηλότερο σημείο του υψηλότερου κτιρίου της πόλης διαθέτει το δικό της ιδιωτικό καμπαναριό,από το οποίο η θέα κόβει στ’ αλήθεια την ανάσα.Το Hilton Molino Stucky Venice διαθέτει συνολικά 380 δωμάτια, εκ των οποίων 100 executive rooms και 50 σουίτες. Στο executive lounge προσφέρονται υπηρεσίες ιδιωτικού check-in και check-out, καθώς επίσης και πρωινό και αναψυκτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.Το ξενοδοχείο διαθέτει τη δική του προβλήτα,εξασφαλίζοντας στους επισκέπτες του άνετη και γρήγορη πρόσβαση σε όλα τα αξιοθέατα της Βενετίας. 88

(Lisbon’s Lapa Palace),Chef Luise brings a passion for tradition and a flair for subtle culinary updates.Eighty percent of Chef Luise’s ingredients are sourced from local Venetian markets and follow the natural progression of the seasons.The dishes are primarily rooted inVenetian heritage, with Mediterranean influences drawn from his European tour of duty. Il Molino, a relaxed restaurant with an ambience heavily steeped in the mill’s history, draw on Venice’s rich regional produce, serving a lovingly curated menu of the Mediterranean’s greatest dishes.Aromi, an intimate, elegant venue tucked into the entrance building of the mill, offers a stylish update on Venice’s culinary canon, with an emphasis on local seafood specialties. A terrace overlooks the dazzling waters of Giudeeca Canal. Both restaurants offer comprehensive wine lists and a full menu of olive oils and vinegars. The hotel’s premier unit, its Presidential Suite, serves as some of the most lavish accommodations in Italy. Set at the very highest point of Venice’s tallest hotel, the suite is endowed with a private steeple that offers the most breathtaking view in Venice.Two bedrooms,living room,dining room,private gym and bathroom are also be included,as well as private Presidential Suite butler service. Giudecca,just a five-minute water taxi ride from the mainland,brims with a romantic history all its own.In the 16th Century,Giudecca served as an exile for banished noblemen (including Michelangelo) and convent-bound women.Today, Giudecca is one of the few pockets of Venice that feels as it did 50 years ago, just far enough removed from the mainland to have preserved its undiscovered magic amid the resounding tourist success of the last half-century. A rapidly developing arts scene and gathering celebrity presence have helped make Giudecca one of Venice’s most fashionable emerging destinations. The 380-room Hilton Molino Stucky Venice offers 100 executive rooms and 50 suites.An executive lounge offers private check-in and check-out,as well as complimentary breakfast, beverages and refreshments throughout the day.The hotel has its own landing jetty ensuring a quick, easy transport for guests to Venice’s main attractions.


SUMMER

NIGHTS

AT HILTON'S GALAXY BAR ƒ∞¡Δ∂μ√Y ™Δ√ GALAXY BAR Δ√À HILTON

Â

δώ και λίγες εβδομάδες και για όλο το καλοκαίρι το ιδανικό ραντεβού μετά το γραφείο είναι στις 8:00 το βράδυ στο Galaxy Bar. Ο DJ του πιο γνωστού bar της πόλης μας υποδέχεται από νωρίς με μοναδικές μουσικές επιλογές. Θα απολαύσουμε καλοκαιρινά cocktails, χαλαρώνοντας και ατενίζοντας την πιο όμορφη θέα της πόλης, την ώρα που δύει ο ήλιος. Κάθε μήνα, guest DJs απ’ όλη την Ευρώπη θα δημιουργούν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τις πιο λαμπερές καλοκαιρινές νύχτες, που απολαμβάνει κανείς μόνο στα μεγαλύτερα clubs της Ευρώπης. Τα events, όμως, δεν σταματούν εδώ. Οι Τρίτες θα έχουν άρωμα tango και τίτλο «Tango Aires». H live vocalist Nadine, σε συνδυασμό με τις μαγικές μουσικές της Kλάουντια Μάτολα και της Mrs Angelica, οι σαγηνευτικές χορογραφίες από τους Tangueros of Academia del Tango και τα φώτα της πόλης επιφυλάσσουν μια συναρπαστική ατμόσφαιρα. Θα απολαύσετε τις βραδιές tango μέχρι και το Σεπτέμβριο στο Galaxy Βar (19/06, 03/07, 17/07, 31/07, 28/08, 04/09, 18/09). Το Galaxy Bar βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου Hilton, με μαγευτική θέα στην Αθήνα και την Ακρόπολη. Ένα πραγματικό σημείο αναφοράς για τη νυχτερινή ζωή της πόλης. Θρυλικά είναι τα κορυφαία cocktails του –από τα κλασικά kir royal και mojito μέχρι τα πρωτότυπα espresso martini και «Athens by night»– μια ποικιλία exclusive ποτών από όλο τον κόσμο, καθώς και τα Galaxy Bites, που αποτελούν ευφάνταστες γευστικές προτάσεις σαν συνοδευτικά ποτού: τραγανά spring rolls με πάπια BBQ και σος δαμάσκηνου, πικάντικες πατάτες με sour cream και σάλτσα γλυκού τσίλι, καπνιστός σολομός imperial με γρανίτα sake και κρέμα μπλίνις, κ.ά. Για πληροφορίες και κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε στο 210 728 1402.

Throughout the summer, the ideal place to visit after the office is the Galaxy Bar.As from 8.00 pm you can enjoy the music of the resident DJ together with unique summer cocktails. Relax and admire the most beautiful view of the city as the sun is setting. Every month, guest DJ’s from Europe will create the appropriate atmosphere for the most brilliant summer nights that one can experience only in major European clubs. Events though, do not stop here. «Tango Aires» on Tuesdays will have a tango aroma.The vocalist Nadine will perform live to the magical music of Claudia Matola and Mrs.Angelica. The Tangueros of Academia del Tango. Their enchanting dancing and the lights of the city will create an exciting atmosphere.You can experience tango nights until September at the Galaxy Bar. (19/06, 03/07, 17/07, 31/07, 28/08, 04/09, 18/09). The Galaxy Bar is located on the top floor of the Hilton Hotel, with a mezmerizing view of Athens and the Acropolis. Its cocktails are mythical –from the classic kir royal to mojito to original espresso martinis and «Athens by night»– a variety of exclusive drinks from all over the world –and Galaxy Bites that are tasty suggestions to accompany your drinks with: spring rolls with BBQ duck and prune sauce, spicy salads with sour cream and sweet chili sauce, smoked salmon imperial with a special sauce– and much, much more. For information and reservations you can call: 210 728 1402.

91


Απολαύστε τη μαγευτική θέα της Αθήνας και της Ακρόπολης από το Galaxy Bar, που βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του Hilton. Enjoy the mezmerizing view of Athens and the Acropolis in the Galaxy Bar, which is located on the top floor of the Hilton. 92


ΑΝΑΜEΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΓΕYΣΗ Φόρεμα Carlos Miele (Carouzos), κοσμήματα Kessaris, παπούτσια Dolce & Gabbana (Dolce & Gabbana boutique)

FACING THE TASTE Dress Carlos Miele (Carouzos), jewellery Kessaris, shoes Dolce & Gabbana (Dolce & Gabbana boutique)


Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ GALAXY ROOF Φόρεμα John Galliano (Linea Piu), κοσμήματα (Kessaris), Gladiator sandals designed by Coco Chanel (Linea Piu).

THE MAGIC OF GALAXY ROOF Dress John Galliano (Linea Piu), jewellery (Kessaris), Gladiator sandals designed by Coco Chanel (Linea Piu).

LUXURIOUS

MOMENTS

Photo: °È¿ÓÓ˘ ªÔ˘ÚÓÈ¿˜ (EFFEX+) Styling: ∂ÏÂÓ· ΔÚÈηÏÈÒÙË (EFFEX+) Make up-Ì·ÏÏÈ¿: °È¿ÓÓ˘ ™›ÛÎÔ˜ (EFFEX+) μÔËı. ʈÙÔÁÚ¿ÊÔ˘: ÃÚ‹ÛÙÔ˜ Δ˙‹Ì·˜ (EFFEX+) ªÔÓÙ¤ÏÔ: ∫ÏÂÔ¿ÙÚ· º¿ÚÚË (Ace)

Photo: Giannis Bournias (EFFEX+) Styling: Elena Trikalioti (EFFEX+) Make up-hair: Giannis Siskos(EFFEX+) Dep. photographer: Christos Tzimas (EFFEX+) Model: Kleopatra Farri (Ace)

ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ: Linea Piu: Σέκερη 6, τηλ.: 210 360 6125, Kessaris: Πανεπιστημίου 7 & Βουκουρεστίου, τηλ.: 210 331 0600, Carouzos: Κανάρη 12, τηλ.: 210 362 7123, Sotris: Βουκουρεστίου & Τσακάλωφ, τηλ.: 210 361 0662, Καλογήρου: Κεντρική διάθεση, τηλ.: 210 335 6426,Λάσκαρης: Αναγνωστοπούλου 27, τηλ.: 210 361 3263, Dolce & Gabbana boutique: Σταδίου 4, Citylink, τηλ.: 210 3356443 ADDRESSES: Linea Piu: 6 Sekeri Str., tel.: 210 360 6125, Kessaris: 7 Panepistimiou & Voukourestiou Str., tel.: 210 331 0600, Carouzos: 12 Kanari Str., tel.: 210 362 7123, Sotris:Voukourestiou & Tsakalof Str., tel.: 210 361 0662, Kalogirou: Central Distribution, tel.: 210 335 6426, Laskaris: 27 Anagnostopoulou Str., tel.: 210 361 3263, Dolce & Gabbana boutique: 4 Stadiou Str., Citylink, tel.: 210 3356443 96


ΜΥΣΤΙΚΙΣΤΙΚOΣ ΑΙΣΘΗΣΙΑΣΜOΣ Φόρεμα Laskaris Haute Coitture, κοσμήματα (Kessaris), παπούτσια Dolce & Gabbana (Dolce & Gabbana boutique)

MYSTICAL SENSUALITY Dress Laskaris Haute Coitture, jewellery (Kessaris), shoes Dolce & Gabbana (Dolce & Gabbana boutique)

ΑΠOΔΡΑΣΗ ΑΠO ΤΟ GALAXY ROOM Φόρεμα Christian Dior (Linea Piu), κοσμήματα (Kessaris), παπούτσια Christian Dior (Linea Piu)

ESCAPE FROM GALAXY ROOM Dress Christian Dior (Linea Piu), jewellery (Kessaris), shoes Christian Dior (Linea Piu)


ΕΙΣΒΟΛH ΣΤΟ ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΑΣ

HELLENIC COINAGE THE ALPHA BANK COLLECTION

Φόρεμα Rich Owens (Sotris), κοσμήματα (Kessaris), παπούτσια 6267 (Sotris)

ENTERING OUR GALAXY Dress Rich Owens (Sotris), jewellery (Kessaris), shoes 6267 (Sotris)

∏ ™À§§√°∏ Δ∏™ ALPHA BANK

∏ ALPHA BANK, ™∂ ™À¡∂ƒ°∞™π∞ ª∂ Δ√ ª√À™∂π√ ª¶∂¡∞∫∏, ¢π√ƒ°∞¡ø¡∂π ∂∫£∂™∏ ∞ƒÃ∞πø¡ ¡√ªπ™ª∞Δø¡ ∞¶√ Δ∏ ™À§§√°∏ Δ∏™, ∏ √¶√π∞ £∞ ¢π∞ƒ∫∂™∂π ∞¶√ 7 π√À¡π√À ∂ø™ 26 ∞À°√Y™Δ√À 2007. ALPHA BANK IS ORGANIZING IN COLLABORATION WITH THE BENAKI MUSEUM,AN EXHIBITION OF ANCIENT COINS FROM THE BANK’S COLLECTION,WHICH IS OPEN FROM 7 JUNE TO 26 AUGUST 2007.

PUBLI HELLAS PRESS

Û

ε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη η Alpha Bank διοργανώνει έκθεση αρχαίων νομισμάτων από τη Συλλογή της. Μία συλλογή που χαρακτηρίζεται ως μία από τις πλουσιότερες και σημαντικότερες διεθνώς, εκτίθεται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank, που ξεκίνησε το 1975 και σήμερα περιλαμβάνει περισσότερα από 10.000 αρχαία νομίσματα. Τα χρονικά της όρια εκτείνονται από τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. και την εφεύρεση του νομίσματος, έως τον 3ον αιώνα μ.Χ. και το τέλος της νομισματικής παραγωγής των πόλεων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Στην έκθεση, με τίτλο «Νόμισμα Ελληνικόν. Η Συλλογή της Alpha Bank», παρουσιάζονται 500 αρχαία νομίσματα από ολόκληρο τον ελληνικό κόσμο. Μία συλλογή που χαρακτηρίζεται ως μία από τις πλουσιότερες και σημαντικότερες διεθνώς, εκτίθεται για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό. Πρόκειται για τη Νομισματική Συλλογή της Alpha Bank, που ξεκίνησε το 1975 και σήμερα περιλαμβάνει περισσότερα από 10.000 αρχαία νομίσματα. Τα χρονικά της όρια εκτείνονται από τα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. και την εφεύρεση του νομίσματος, έως τον 3ον αιώνα μ.Χ. και το τέλος της νομισματικής παραγωγής των πόλεων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το νόμισμα εφευρέθηκε στη δυτική Μικρά Ασία, στα τέλη του 7ου με αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. Τα πρώτα νομίσματα ήταν από ήλεκτρο, φυσικό κράμα χρυσού και αργύρου, ενώ σύντομα ο βασιλιάς Κροίσος διαχώρισε τα δύο μέταλλα-συστατικά του ηλέκτρου και έθεσε σε κυκλοφορία νομίσματα χρυσά και αργυρά (διμεταλλισμός). Στον κυρίως ελλαδικό χώρο, η πρώτη πόλη-κράτος που έκοψε νόμισμα ήταν η Αίγινα, που εξέδωσε τις περίφημες «χελώνες», ονομασία που επικράτησε για τα νομίσματα αυτά από τον εικονογραφικό τύπο της εμπρόσθιας όψεως. Η έκθεση αναφέρεται στην ιστορία του βασικού συναλλακτικού μέσου, από την εποχή της εφευρέσεώς του και καθ’ όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας, στην εξάπλωσή του σε ολόκληρο τον αρχαίο ελληνικό κόσμο. Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτίριο, Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας – Αθήνα Τηλ.: 210 367 1000, fax: 210 367 1063

In collaboration with the Benaki Museum,Alpha Bank is organizing an exhibition of ancient coins from the Bank’s Collection.The Alpha Bank Numismatic Collection, one of the richest and most important coin collections worldwide, is exhibited to the public for the first time. Begun in 1975, the collection presently includes over 10,000 ancient coins, spanning the period from the late seventh century BC, when coinage was invented, to the third century AD and the end of coin production in the cities of the Roman Empire. The exhibition entitled «Hellenic Coinage.The Alpha Bank Collection» presents 500 ancient coins from all over the Hellenic world. Coinage was invented in western Asia Minor in the late seventh-early sixth century BC.The first coins were made of electrum, a natural alloy of gold and silver. In a shor t time, however, King Croesus separated the component metals of electrum and placed coins of gold and of silver in circulation, thus introducing the system of bimetallism. In Greece itself, the first city-state to mint coinage was Aegina, which issued the famous «turtles», thus named after the iconographic type on the obverse of these coins. The exhibition negotiates the history of a basic transactional medium from the time of its invention and throughout Antiquity, the dissemination of coinage to the entire Hellenic world and various aspects of coins. Benaki Museum, Central Building, 1 Koumbari str. and Vas. Sofias ave. - Athens,tel.: 210 367 1000, Fax: 210 367 1063


MILOS THE RESTAURANT

O

ταν ο Κώστας Σπηλιάδης εγκατέλειπε την Πάτρα για να σπουδάσει στις ΗΠΑ μάλλον δεν είχε φανταστεί πως θα εξελισσόταν, 40 σχεδόν χρόνια μετά, σε γαστρονομικό πρεσβευτή της Ελλάδας. Ο χώρος, που δημιούργησε στο ξενοδοχείο Χίλτον, είναι μοντέρνα λιτός και χρωματικά ουδέτερος, αλλά σε καμία περίπτωση «κρύος», με την εντυπωσιακή ανοιχτή κουζίνα περιτριγυρισμένη από πάγκους φορτωμένους με φρέσκα καλούδια, να μαγνητίζει το βλέμμα. Ολόφρεσκα και λαχταριστά! Ψάρια ημέρας από τα νησιά, το Αιτωλικό και την Πύλο, σταμναγκάθι από την Κρήτη, μέλι και ρακή από τα Κύθηρα, μυζήθρες και γραβιέρες, αβγοτάραχο μπάφας από το Αιτωλικό, γαριδάκι συμιακό, καβούρια από το Maryland. Τους τελευταίους μήνες σερβίρει και εξαιρετικό κρέας. Όχι τεράστια ποικιλία.Λίγα και καλά. Ένα entrecote, ένα cote de boeuf, ένα φιλέτο και ένα strip loin, όλα σουηδικά της εξαιρετικής ράτσας Hereford, από παραγωγό στη Σουηδία που «έκλεισε» αποκλειστικά ο Κώστας Σπηλιάδης. Κρέατα σιτεμένα για 4-8 εβδομάδες, τρυφερά, πληθωρικά στη γεύση.Tο Milos κέρδισε από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του το στοίχημα της φρεσκάδας, της ποικιλίας και της επαναφοράς στο προσκήνιο της ελληνικής παραδοσιακής κουζίνας. Εξαιρετική είναι η ιδέα του μεσημεριάτικου μενού των 20,07 ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει ένα ορεκτικό, ένα κυρίως και ένα επιδόρπιο. Τα πιάτα που ξεχωρίζουν είναι τα υπέροχα τηγανισμένα κολοκυθάκια, τα φρέσκα ψάρια, τα όστρακα, οι πλούσιες σαλάτες, το ωραία τηγανισμένο ψιλό γαριδάκι, το ταρτάρ τόνου και φυσικά η πεντανόστιμη αστακομακαρονάδα. Milos, Βασ. Σοφίας 46 (Ξεν. Hilton), τηλ.: 210 724 4400

102

When Kostas Spiliadis left Patras to study in the U.S.A., he probably never imagined that almost 40 years later he would be a gastronomical representative of Greece.After Montreal and New York, about four years ago, he came to Athens. The restaurant at the Hilton Athens is modern, simple with neutral colors, but in no way «cold».The kitchen in ver y impressive as it is surrounded with counters full of fresh goodies that attract attention like a gorgeous starlet. Its qualifications: fresh, rare and desirable. Fish of the day from the islands, the Aetolian and Pylo, «stamnagathi» from Crete, honey and «raki» from Kythira, various cheeses, fishroe «bafas» from the Aetolian, shrimp from Symi, crab from Maryland… and the list goes on and on! Recently, quality meat has been included in the menu. Not a great variety, just a few very exclusive meat dishes.An entrecote, a cote de boeuf, a fillet and a strip loin, all from Sweden from the great Hereford breed. Kostas Spiliadis discovered the cattle breeder in Sweden and «closed» an exclusive deal for his restaurant.This meat is tenderized from 4 to 8 weeks and is very rich in flavor. In a few words, Milos has, from the first moment, won the bet with quality, variety and the return of traditional Greek food.They have an excellent offer for lunch, at only 20.07 euros, which includes an appetizer, the main dish and dessert. The dishes that I consider exceptional are the fried zuccini, the fresh fish,the salads, the fried shrimp, the tartar tuna and of course the very delicious pasta with lobster. Milos,46 Vassilissis Sophias Avenue (Hilton Athens Hotel), tel.: 210 7244 400

¶∞¡∞°πøΔ∏™ ª¶∂§Δ∑π¡πΔ∏™

Δ√ ¢π∞™∏ªOΔ∂ƒ√ ∂§§∏¡π∫O ∂™Δπ∞ΔOƒπ√ ™Δ√¡ ∫√™ª√ ª∂Δ∞º∂ƒ∂π Δ∏ ºƒ∂™∫∞¢∞ Δø¡ °∂À™∂ø¡ Δ√À ∞π°∞π√À ™Δ√ ∫∂¡Δƒ√ Δ∏™ ∞£∏¡∞™, ™Δ√ •∂¡√¢√Ã∂π√ HILTON. THE MOST FAMOUS GREEK RESTAURANT IN THE WORLD HAS BROUGHT THE FRESH TASTE OF THE AEGEAN TO THE CENTER OF ATHENS AT THE HILTON HOTEL.


GALAXY ROOF CAPTURE THE FINE POETRY OF DINING

ª∂ ¡∂√ Àº√™ ™Δ∏ ¢π∞∫√™ª∏™∏ ∫∞π ¡∂∂™ °∂À™Δπ∫∂™ ¶ƒ√Δ∞™∂π™, ∞§§∞ Δ∏¡ π¢π∞ ª∞°π∫∏ £∂∞, Δ√ GALAXY ROOF ∞¶√Δ∂§∂π ∂°°À∏™∏ °π∞ ∞•∂Ã∞™Δ∂™ ¡ÀÃΔ∂™. Δ√À °πA¡¡∏ Ã∞Δ∑∏°∂øƒ°I√À THE GALAXY ROOF RESTAURANT HAS BEEN RENOVATED AND RE-DECORATED AND IT OFFERS TASTY DISHES AS WELL AS THE SAME MAGICAL VIEW FOR UNFORGETTABLE NIGHTS. BY YANNIS CHATZIGEORGIOU

Photo: ¡·Ù·Ï›· ¢ÔÎÔ˘ÌÂÓÙ˙›‰Ë (EFFEX+) μÔËı. ʈÙÔÁÚ¿ÊÔ˘: ∂ÈÚ‹ÓË ™Ù·˘Ú·ÎÔÔ‡ÏÔ˘ (EFFEX+)


T

ίποτα δεν είναι πιο μαγικό στην Αθήνα από την εικόνα της Ακρόπολης όταν φωτίζεται το βράδυ και οι προβολείς ρίχνουν το φως τους πλάι στους κίονες. Η λεπτομέρεια δεν είναι υπερβολική: Είναι αυτό που μπορεί να δει κάποιος ανεβαίνοντας στον δέκατο τρίτο όροφο του Hilton και μπαίνοντας στο- ανακαινισμένο- Galaxy Roof. Για τους επισκέπτες θα είναι απλά η πιο όμορφη στιγμή από την παρουσία τους στην Ελλάδα. Για τους Έλληνες όμως οι παραστάσεις που θα ξεδιπλωθούν μπροστά στα μάτια τους αμέσως μόλις καθίσουν σε ένα από τα τραπέζια του εστιατορίου θα επιβεβαιώσουν απλά ότι ζουν στην ωραιότερη χώρα του κόσμου. Η Ελένη Τώρου, o Ιωσήφ Μαρινάκης, η Κερασία Kούη, ο Κωνσταντίνος Καζάκος, η Ιωάννα Mαρτζούκου και ο Κωνσταντίνος Μάνος φτάνουν στο Galaxy Roof λίγο μετά τις δουλειές τους στο κέντρο,σίγουροι ότι αυτό που θα ζήσουν θα τους ανταμείψει για για την κούραση της ημέρας. Η Ελένη βρίσκει πως τα χρώματα του χρυσού και του μπλε είναι ό,τι καλύτερο γι' αυτό το χώρο, ο Κωνσταντίνος συμφωνεί, μιας και του θυμίζουν κάτι από τις θεατρικές παραστάσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί,ενώ η Ιωάννα είναι ιδιαίτερη ενθουσιασμένη,αφού το άρωμα λεβάντας που μυρίζει στον αέρα είναι το αγαπημένο της. Η επιλογή του δείπνου είναι δύσκολη εξαιτίας της ποικιλίας του μενού. Τελικά καθένας από τους έξι διαλέγει κάτι διαφορετικό, με την προσδοκία του μοιράσματος: χαλούμι με ντομάτα, yakitori με γαρίδα king, βοδινό φιλέτο kobe με μανιτάρια shitake (που θα το ψήσουν οι ίδιοι στην ειδική καυτή πέτρα που θα έρθει μπροστά τους),ψητό φαγκρί με φάβα,σαλάτα καλοκαιρινών μυρωδικών (και για τους έξι). Στο τέλος το μεγάλο μοναστηριακό τραπέζι γεμίζει από τις καλύτερες γεύσεις για επιδόρπιο που θα βρείτε στην Αθήνα: μους μασκαρπόνε γεμιστό με raspberries,ζεστό κέικ σοκολάτας valhrona με παγωτό καρύδα και τάρτα βερίκοκου με κρέμα τζίντζερ. Το τέλος μιας τόσο όμορφη βραδιάς δεν μπορεί παρά να είναι γλυκό! Galaxy Roof info Φέτος το καλοκαίρι, ανακαλύψτε τη μαγική ατμόσφαιρα του Galaxy Roof , του νέου εστιατορίου, που βρίσκεται στον τελευταίο όροφο του Hilton Αθηνών. Το άλλοτε minimal περιβάλλον αντικαταστάθηκε από ένα ονειρικό σκηνικό, σχεδόν «θεατρικό»: τα χρώματα του χρυσού και του μπλε,οι αντανακλάσεις του φωτός,τα πρωτότυπα δέντρα-γλυπτά,τα άνθη της λεβάντας,τα φώτα της πόλης και η θέα στην Ακρόπολη συνθέτουν μια μοναδική ατμόσφαιρα, που θα σας μείνει αξέχαστη! Το Galaxy Roof βρίσκεται στο 13ο όροφο του ξενοδοχείου,στο πιο ψηλό σημείο του Hilton Αθηνών. Δειπνήστε κυριολεκτικά κάτω από τ’ αστέρια και χαλαρώστε μ’ ένα εκλεκτό κρασί ατενίζοντας τη φωτισμένη Αθήνα.To Galaxy Roof αποτελεί την απόλυτη πρόταση για ρομαντικό δείπνο τις καλοκαιρινές νύχτες στην πόλη. Για πληροφορίες και κρατήσεις τηλεφωνήστε στο 210 728 1403. 106

In Athens nothing can compare to the magical view of the Acropolis at night where spotlights fall on the columns of the ancient monument. Without exaggeration, this view can be seen on the 13th floor of the Hilton in the –newly renovated– Galaxy Roof. For visitors this will simply be the most beautiful moment of their trip to Greece. For Greeks the view they will have before them, when they sit at one of the restaurant’s tables, will confirm that they live in the most beautiful country in the world. Helen Τorou,Joseph Marinakis,Kerasia Koui,Konstantinos Kazakos,Joanna Martzoukou and Konstantinos Manos arrive at the Galaxy Roof after work,certain that their experience will compensate them for their tiring day. Helen finds that the gold and blue colors suit the room and Konstantine agrees because they remind him of theater plays that he performs in, while Joanna is enthused by the smell of lavender in the air because it is her favorite. Choosing dinner is difficult because there is much to chose from on the menu. Finally, everyone decides to have something different so that they can taste and experience a number of dishes: haloumi with tomato,yakitori with king shrimp,kobe veal fillet with shitake mushrooms (that the guests cook themselves on a hot stone), baked fish with pea puree and a summer salad. At the end of the meal, the large monastic table fills with the best tasting desserts that can be found in Athens:mascarpone mousse filled with raspberries,hot chocolate cake valhrona with coconut ice cream and an apricot tart with ginger cream. The end of such a beautiful night can be nothing but sweet! Galaxy Roof info This summer season discover the new Galaxy Roof restaurant,on the top floor of the Hilton Athens! Enjoy a unique dining experience while you relax in a «magical» setting:the colours of gold and blue,the light reflections,the sculpture trees,the lavender blossoms,the city lights and the breathtaking view of the Acropolis create a magical atmosphere that you shall never forget! Here you will feel like you are on top of the world,as you sip a glass of wine and watch the sun disappear behind the Acropolis.As you leave the restaurant, be sure to look up at the stars,they are indeed brighter here…Galaxy roof is the ideal choice for a romantic dinner under the sky of Attica. For your reservations, please call 210 728 1403


√ASIS POOL BAR & GRILL

VACATIONS IN THE CENTRE OF ATHENS Δ√ OASIS POOL BAR & GRILL Δ√À HILTON ATHENS ∞¶√Δ∂§∂π Δ∏¡ Δ∂§∂π∞ ∞¶√¢ƒ∞™∏ ∫∞Δ∞ Δ∏ ¢π∞ƒ∫∂π∞ Δ√À º∂Δπ¡√À ∫∞§√∫∞πƒπ√À. Δ√À °πA¡¡∏ Ã∞Δ∑∏°∂øƒ°I√À THIS SUMMER SEASON, OASIS POOL BAR & GRILL AT THE HILTON ATHENS WILL BE THE PERFECT ESCAPE DURING THE HOT SUMMER DAYS. BY YANNIS CHATZIGEORGIOU

H Photo: ¡·Ù·Ï›· ¢ÔÎÔ˘ÌÂÓÙ˙›‰Ë (EFFEX+) Make up-Ì·ÏÏÈ¿: Popi Brentmar (EFFEX+) μÔËı. ʈÙÔÁÚ¿ÊÔ˘: ∂ÈÚ‹ÓË ™Ù·˘Ú·ÎÔÔ‡ÏÔ˘ (EFFEX+)

Παναγιώτα Βλαντή δεν έχει πολύ ελεύθερο χρόνο τον τελευταίο καιρό, αφού τα γυρίσματα για σίριαλ και οι συνεχείς πρόβες για κινηματογράφο και θέατρο (ιδιαίτερα μετά την τεράστια εισπρακτική επιτυχία της ταινίας «Πέντε λεπτά ακόμα», στην οποία πρωταγωνιστούσε πέρσι, αλλά και του βραβείου των Shooting Stars που απέσπασε στο Βερολίνο) της επιτρέπουν την ελάχιστη –εντελώς δική της– ώρα, να την αξιοποιεί με όσα πραγματικά αγαπά. Η διαδρομή από την Εκάλη (όπου μένει τον τελευταίο χρόνο) μέχρι το Hilton, είναι ό,τι πιο ξεκούραστο για την ίδια, αφού γνωρίζει ότι παρά την κίνηση, που θα συναντήσει στην Κηφισίας, από την πρώτη κιόλας βουτιά στην πισίνα θα έχει ήδη αρχίσει να γεμίζει τις μπαταρίες της. Η σκέψη της να αποκτήσει κάρτα μέλους στην πισίνα παραδέχεται πως ήταν από τα καλύτερα πράγματα που έκανε τελευταία για τον εαυτό της. Ιδανικό τελείωμα της μέρας, μιας και εκτός από το αυτονόητο –της κολύμβησης– απολαμβάνει το εξαιρετικό σέρβις, το γαλήνιο –για το κέντρο της πόλης περιβάλλον– και το καλό φαγητό του Oasis Pool Bar and Grill. Όταν τη ρωτάω αν η καλή διατροφή, που «πρεσβεύει» και το πλούσιο μενού του Oasis Pool Bar and Grill, είναι το μεγάλο της μυστικό για να διατηρείται τόσο λεπτή και με ένα σώμα που θα ζήλευαν οι περισσότερες από τις συναδέλφους της, γελάει. «Δεν κάνω κάποιο ιδιαίτερο πρόγραμμα για τη διατροφή μου, έχω κι εγώ καμπύλες μη νομίζεις, δεν είμαι τόσο λεπτή όσο υποψιάζεσαι. Τρώω πολύ ψάρι, σαλάτες, πάστα και ελάχιστο κοτόπουλο. Η μεγάλη μου αμαρτία, στην οποία όσο κι αν προσπαθήσω δεν μπορώ εύκολα να αντισταθώ, είναι οι σοκολάτες. Πώς να χάσω τα 2-3 κιλά που θέλω, όταν έχω τέτοιους μεγάλους πειρασμούς κοντά μου;». Καταλαβαίνω πως θέλει να απολαύσει τον ήλιο, μου λέει να προσέχω για λίγο τα πράγματα που έχει αφήσει πάνω στην ξαπλώστρα της, βγάζει τα με-

Panagiota Vladis does not have a lot of free time lately, since the filming for the series and the continuous rehearsals for the cinema and the theater (especially since she stared in the ver y successful movie «Five minutes more» – and the shooting star award she received in Berlin) allow her very little time for herself to do the things she truly loves. The journey from Ekali (where she has been living for the last year) to the Hilton will be tireless since she knows that no matter how much traffic she will encounter on Kifissias Avenue, as soon as she takes her first dive into the pool she will already have star ted recharging her batteries. She admits that her thought to become a pool member is one of the best things she has done for herself lately. The ideal ending of a day: besides the car and swimming, she enjoys the excellent service offered, the peaceful environment although in the city center and the good food at the Oasis Pool Bar and Grill. When I asked her if a good diet, «represented» by Oasis Pool Bar and Grill menu is the big secret for her slim figure that most of her colleagues would envy, she said: «I don’t follow any specific diet, I also have my curves, I am not as slim as you think. I eat a lot of fish, salad, pasta and very little chicken. My big weakness – which I try to control, but it’s not that easy – is chocolate. How can I lose 2-3 kilos when temptation is so near?». I realize that she wants to enjoy the sun, she asks me to keep an eye on her things that are on the deck-chair, she takes off her big back glasses, she takes a sip of her Tequila Sunrise made from fresh fruit at the bar and she dives into the pool for her last 25 meter run. Oasis Pool Bar & Grill info This summer season, Oasis Pool Bar & Grill at the Hilton Athens will be the perfect escape 109


γάλα μαύρα της γυαλιά, πίνει μία γουλιά από το Τεκίλα Σανράιζ της φτιαγμένο με φρέσκα φρούτα που της έχουν ετοιμάσει στο bar και βουτάει, σχεδόν αμέσως, για το τελευταίο της εικοσιπεντάρι. Oasis Pool Bar & Grill INFO Η πισίνα του Hilton Athens λειτουργεί από το Μάιο έως τον Οκτώβριο και είναι η μεγαλύτερη πισίνα ξενοδοχείου της Αθήνας, με μήκος 25 μ., πλάτος 15 μ. και μέγιστο βάθος 4 μ. και προσφέρει υπηρεσίες υψηλού επιπέδου, συμπεριλαμβανομένης σκεπαστής παιδικής πισίνας. Δίπλα στην πισίνα βρίσκεται το Oasis Pool Bar & Grill, που προσφέρει δροσερά καλοκαιρινά κοκτέιλ, φρέσκους χυμούς φρούτων και λαχανικών, πιάτα ελληνικής και μεσογειακής κουζίνας, καθώς και υγιεινές επιλογές για όσους προσέχουν τη διατροφή τους. Μπορείτε να επιλέξετε από μια μεγάλη ποικιλία ορεκτικών, σάντουιτς, ζυμαρικών και εκλεκτών σπεσιαλιτέ ημέρας, ενώ δεν θα πρέπει να παραλείψετε να δοκιμάσετε τα δροσερά και γευστικά smoothies. Όσοι δεν διαμένουν στο ξενοδοχείο, μπορούν να κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων της πισίνας με το αντίτιμο των €15 το άτομο τις καθημερινές και €45 το άτομο το Σάββατο ή την Κυριακή, ενώ παρέχονται επίσης μηνιαία, εξαμηνιαία και οικογενειακά πακέτα συνδρομών. Στις τιμές συμπεριλαμβάνεται η χρήση της κύριας και της παιδικής πισίνας, η χρήση ενός ερμαρίου, πετσέτας μπάνιου, καθώς και ξαπλώστρας. Κάθε νέο μέλος λαμβάνει μια δωρεάν περιποίηση για μετά τον ήλιο με προϊόντα Darphin. Επιπλέον, τα μέλη της πισίνας δικαιούνται έκπτωση 15% σε θεραπείες ομορφιάς και μασάζ του Spor t Academy κατά το 2007. Η πισίνα του Hilton λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 το πρωί έως τις 20:00 το απόγευμα. Το Oasis Bar & Grill λειτουργεί καθημερινά από τις 10:00 το πρωί έως τις 18:00 το απόγευμα.

110

during the hot summer days. Relax in a lounge atmosphere and enjoy exclusive cocktails along with celebrities: artists, fashionistas, politicians, everyone will be there! And if it is necessary for you to have a look at your e-mails, Hilton Athens is offering you wireless Internet by the pool! The Hilton Athens pool is open from May until October and it is the city’s largest swimming pool, at 25 meters by 15 meters with a maximum depth of 4 meters, offering outstanding pool facilities including a large covered children’s pool. Located at the poolside, the Oasis Pool Bar & Grill offers a variety of refreshing summer cocktails, fresh fruit and vegetable juices, Greek - Mediterranean dishes as well as healthy options for all guests that are fitness conscious.You can enjoy a variety of appetizers, sandwiches, pasta and specialties of the day.The Hilton Oasis Pool Bar & Grill offers also cool smoothies as well as a wide choice of Oasis Coolers. Non-hotel guests may enjoy the pool facilities for €15 per person during weekdays and €45 per person on weekends, while special Monthly, 6-months and Family membership packages are also provided. Pool rates are applicable for the use of the main and children’s pool and include sun bed, towels and locker. Ever y new pool member will receive a complimentary after sun care treatment with Darphin products.All pool members will receive 15% on all massage and beauty treatments of the Spor t Academy during 2007 summer season.The Hilton Pool operates daily from 10:00 a.m. to 20:00 p.m.The Oasis Pool Bar & Grill operates daily from 10:00 a.m. to 18:00 p.m.


GALAXY BAR VOLUME 2

∂¡∞ ¢π¶§√ CD, ™À¡∂ƒ°∞™π∞ Δ√À GALAXY BAR Δ√À HILTON ATHENS ∫∞π Δ∏™ EMI, ª∂ ª√À™π∫∂™ ∂¶π§√°∂™ ¶√À «Δ∞•π¢∂À√À¡» Δπ™ ∞π™£∏™∂π™. A DOUBLE CD, IN COOPERATION WITH THE GALAXY BAR OF THE ATHENS HILTON AND EMI, WITH MUSIC THAT «TRAVELS» THE SENSES.

Ù

o Galaxy Bar του ξενοδοχείου Hilton Athens, σε συνεργασία με τη Minos Emi και την Planetworks παρουσιάζει το δεύτερο μέρος της συλλογής Galaxy Bar, το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν από μερικά χρόνια, με μεγάλη επιτυχία. Το διπλό CD Galaxy Bar Volume 2 περιλαμβάνει 28 τραγούδια που καλύπτουν μια ευρεία γκάμα μουσικών επιλογών, με το πρώτο CD να κυριαρχείται από chill out/lounge τραγούδια και το δεύτερο να χαρακτηρίζεται από up tempo και dance επιλογές. Air, Nouvelle Vague,Tango Project, Marsheaux, Gabin,Andrea T. Mendoza, ο Έλληνας ανερχόμενος Zac F και πολλοί άλλοι θα μας κάνουν να ζήσουμε καλοκαιρινές νύχτες με soundtrack μουσικές του Galaxy Bar – το bar με την καλύτερη θέα στην πόλη. The Hilton Hotel’s Galaxy Bar in cooperation with Minos EMI and Planetwor ks present the volume 2 of their compilation Galaxy Bar. The successful volume 1 was released a few years ago.The double CD Galaxy Bar Volume 2 contains 28 songs that cover a large range of musical preferences, with the first CD focusing on chill out/lounge music and the second on up-tempo dance music. Air, Nouvelle Vague,Tango Project, Marsheaux, Gabin,Andrea T. Mendoza, the Greek Zac F and many more will be the soundtrack of our summer nights with the compilation Galaxy Bar – the bar with the greatest view in the city. 112

CD1 1. 4 Things 2 Remember - Zac F 5:13 (Zac F) 2. Once Upon A Time - Air 5:01 (Jean-Benoit Dunckel, Nicolas Godin) 3. Porque - Pochill 3:38 (M.Soncini, S.Carlson) 4. Ever Fallen In Love - Nouvelle Vague 3:19 (P.Shelly) 5.What Silence Said - Susheela Raman 4:40 (Susheela Raman, Sam Mills) 6. Gosto Del Mar - Electro Blues Feat. Luna Whibble 4:26 (R.Mazzamauro, M.D'Ambrogio, L.A.Whibbe) 7.Agua De Rosas - Lila Downs 4:21 (Lila Downs, Paul Cohen) 8.Ya Know How We Do - Saskia Laroo 5:39 (Laroo, Gaasterland, Lauwerends) 9. Les Courants d'Air featuring Terry Callier - Grand Tourism 4:57 (Terry Callier) 10.To Αυγουστιάτικο Φεγγάρι (Zac F A Night At The Port Mix Radio Edit) - 18 Καλοκαίρια Μετά 3:30 (18 Καλοκαίρια Μετά) 11. It's All True (Escort Remix) - Tracey Thorn 4:09 (Tracey Thorn, Ewan Pearson, Darshan Jesrani, Klas-Henrik Lindblad) 12.Wait No More - Marsheaux 4:18 (Μελίτση Μαριάνθη, Σαρηγιαννίδου Σοφία) 13. Perfect Color Tanto Project 8:34 (Tanto Project Erez Keynam, Gil Foxbrumer, Gal Brami) 14.The Game Disiac 4:45 (Yael Dekelbaum, Gil Marom,Alon Ohana) 15. Sahib Balkan - Buscemi 4:26 (Dirk Swartenbroekx)

CD2 1.Azul Anil (Album Version) - Gabin 6:27 (Filippo Clary, Max Bottini,A. Carril) 2. I'm In Love With Your... - Essensuals 4:51 (Easy Coutiel,Alex Leon) 3.All I Need - Ill Beat Hustlers 5:39 (Tom Snow, Barry Mann, Cynthia Weil, Mike Post,Alex Marsh, Graham Hennessey) 4. Lo Sientes - Zac F Feat. Lady O 6:28 (Zac F, Olga Kassimi) 5. I Love You...Nor Do I (Physical Lopve Mix) - Sweet Juice 3:30 (S.Gainsbourg, J.Birkin) 6. Is It Love - Iio 3:08 (M.Moser, N.Ali) 7. Feel Together (Vocal Radio) -Ben Macklin Feat.Tiger Lily 3:28 (Tiger Lily) 8. Friday Night (Gambafreaks vs FEDO) (Radio Edit) - Freaks Jam 2:53 (Gambarelli, F.Panzanini) Energy Production Srl. 2006 Energy Production Srl 9. Mama Say Mama Sa (Hi-Tack Remix) - The Caramel Club 3:05 (Hamilton Bohannon, Hamilton Bohannon) 10. Bakerman (Sebastian Wolter Radio Version) - Shaun Baker 8:00 (John Guldberg, Stahl, Stander) 11. We're Gonna Feel It - Chris Lawyer & DJ Thomy 5:17 (Kovacs Tamas, Katona Krisztian) 12. Tango - Andrea T. Mendoza/S.Tibet/Flip Rolland 6:43 (F.Rollando,A.Tegon, S.Panizzo) 13. Elektro (Outwork Edit) - Outwork 3:13 (L.Gobbo, P.Bertini,A.Viola, Zebat)

113


INPROGRESSATHENS

BY GIORGOS MITROPOULOS

ARIANE MNOUCHKINE [22-30 Ιουνίου] Η «μεγάλη κυρία» του πολιτικού θεάτρου της Ευρώπης, μετά τις περσινές αλησμόνητες οδύσσειες των προσφύγων,επιστρέφει φέτος στο Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο του Φαλήρου για να μας διηγηθεί μικρές ανθρώπινες ιστορίες, που συνθέτουν το παζλ της ανθρώπινης ύπαρξης, αναδεικνύοντας καθημερινά θέματα, όπως είναι η γέννηση, ο έρωτας, ο θάνατος,μέσα από τη γλώσσα του Θεάτρου του Ήλιου.Τίτλος της παράστασης «Οι εφήμεροι».

ARIANE MNOUCHKINE [ June 22-30] After last year’s unforgettable odysseys regarding refugees, the great lady of the European political theater, returns to the Faliro Olympic Complex to narrate short stories that solve the puzzle of human existence. She will highlight everyday issues such as birth, love and death using the language of the Theater of the Sun.The performance is entitled «The ephemerals».

ELVIS COSTELLO-ALLEN TOUSSAINT [10 Ιουλίου] 30 χρόνια δισκογραφίας έχουν περάσει από το «My aim is true». Τώρα, ο 53χρονος, πλέον, Elvis Costello μαζί με έναν παλιόφιλό του,τον σπουδαίο μουσικό και πιανίστα, Allen Toussaint, θα ερμηνεύσουν τραγούδια από τον δίσκο «The river in reverse», που έχει αφετηρία του την καταστροφή της Νέας Ορλεάνης,καθώς και «πειραγμένα» κομμάτια από τις προσωπικές τους διαδρομές. Μια μαγική βραδιά στο Ηρώδειο.

ELVIS COSTELLO – ALLEN TOUSSAINT [ July 10] Thirty years have passed since the release of his first album «My aim is true». Now,at the age of 53,Elvis Costello along with his buddy Allen Toussaint,who is an excellent pianist,will perform songs from the album «The river in reverse» – which has been inspired by the New Orleans catastrophe.The two artists will also perform songs from their solo careers. It will be a magical evening at the Herod Atticus Theater.

SYLVIE GUILLEM – AKRAM KHAN [29-30 Ιουνίου] Όσοι τους είδαν πέρσι στο Ηρώδειο έμειναν έκθαμβοι τόσο για την τεχνική τους,όσο και για τα παιχνίδια με το φως και τη σκιά. Ο Βρετανός χορογράφος και χορευτής και η Γαλλίδα

SYLVIE GUILLEM – AKRAM KHAN [ June 29-30] The audience was amazed at how they played with light and shade at their performance last year at the Herod Atticus Theater.

O JEAN COCTEAU ∫∞π ∏ ∂§§∞¢∞ [μέχρι 29 Ιουλίου] Ποιητής, πεζογράφος, θεατρικός συγγραφέας και κινηματογραφιστής, ο Jean Cocteau είχε ως βασική πηγή έμπνευσης σε πολλά έργα του την ελληνική μυθολογία. Αυτή ακριβώς τη

JEAN COCTEAU AND GREECE [until July 29] Poet,novelist,theatrical writer,and film-maker. Jean Cocteau’s main source of inspiration for many of his works was Greek mythology.The relationship that this French pioneer artist had

πριμαντόνα επιστρέφουν στον «τόπο του εγκλήματος» με μια παράσταση που έχει τίτλο «Sacred Monsters» και αναδεικνύει το ταλέντο, αλλά και τη δυνατή χημεία που έχει μεταξύ του το ντουέτο.

The British choreographer-dancer and the French prima donna,a duet with undeniable talent and chemistry,return to «the scene of the crime» with a performance that is called «Sacred Monsters».

σχέση του Γάλλου πρωτοπόρου καλλιτέχνη με την Ελλάδα φωτίζει η μεγάλη έκθεση που φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη της Πειραιώς και συγκεντρώνει σχέδια και χαρακτικά, πίνακες ζωγραφικής,κεραμικά και κοσμήματα,που παραχωρήθηκαν από γαλλικά ιδρύματα και ιδιωτικές συλλογές.

with Greece is the focus of an exhibition at the Benaki Museum on Pireos Street. The exhibition includes designs and engravings, paintings, ceramics and jewelry that have been given by French institutions and private collections.

∫√À∞ƒΔEΔ√ [2-8 Ιουλίου] Μια από τις σημαντικότερες παραστάσεις του χειμώνα που μας πέρασε στο Παρίσι έρχεται στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Η μοναδική Ιζαμπέλ Iπέρ συναντά τον πρωτοποριακό σκηνοθέτη Μπομπ Ουίλσον, στο εξαιρετικό «Κουαρτέτο» του Χάινερ Μίλερ (1929-1995), που βασίζεται στις «Επικίνδυνες Σχέσεις» του Λακλό. Ένα απαράμιλλο θεατρικό παιχνίδι ρόλων και σχέσεων εξουσίας και υποταγής ανάμεσα στον Βαλμόν και τη Μερτέιγ.

QUARTET [ July 2-8] One of this winter’s most important performances that took us to Paris is coming to the Greek National Opera.The –one and only– Isabel Iper meets the avant-garde director Bob Wilson in the excellent Quartet written by Heiner Miller (1929-1995),that is based on Laclo’s «Dangerous Liaisons».An incomparable theatrical performance that shows the games played in the dominating and submissive relationship between Valmont and Merteuil.

114

NORAH JONES [25 Ιουλίου] Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει… Η κόρη του δεξιοτέχνη του σιτάρ Ραβί Σανκάρ,Νόρα Τζόουνς, έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Ηρώδειο για να ερμηνεύσει τραγούδια όχι μόνο από το φετινό της άλμπουμ «Not too late», αλλά και από τα δύο προηγούμενα – με τις περισσότερες από 30.000.000 πωλήσεις σε όλο τον κόσμο, «Come away

NORAH JONES [ July 25] The apple falls under the apple tree...That’s true. Norah Jones, who is the daughter of the talented sitar player Ravi Shankar, will come to Greece for the first time. She will not only perform songs from her recent album «Not too late» but also from her two previous albums «Come away with me» and «Feels like home» that have sold more than 30,000,000 copies worldwide.The 27 years old golden jazz and country voice has in five 115


with me» και «Feel likes home». Η 27χρονη «χρυσή φωνή» της jazz, αλλά και της country μουσικής έχει καταφέρει το αδιανόητο μέσα σε πέντε χρόνια,μόνο χάρη στη μοναδική φωνή της και σ’ ένα πιάνο. GEORGE MICHAEL [26 Ιουλίου] Τον περιμέναμε αρκετά χρόνια να έρθει,κυρίως τότε που η μισή Ελλάδα ψήφιζε Duran Duran και η άλλη μισή Wham. Τελικά τα κατάφερε δύο δεκαετίες μετά, στην ωριμότερη στιγμή της καριέρας του. Η χειμερινή του sold out περιοδεία με τίτλο «25 live» περιλάμβανε 11 χώρες όπου πούλησε περισσότερα από 650.000 εισιτήρια.H καλοκαιρινή τουρνέ στην Ευρώπη ξεκίνησε τον Μάιο από τη Δανία και είναι πλέον αλήθεια ότι ο George Michael θα ανέβει στη σκηνή του Ολυμπιακού Σταδίου το βράδυ της 26ης Ιουλίου. ∏§∂∫Δƒ∞ [10-11 Αυγούστου] Λίγα χρόνια μετά την εντυπωσιακή «Μήδειά» του ο Πέτερ Στάιν, ένας από τους επιφανέστερους Ευρωπαίους σκηνοθέτες, ανεβάζει στην Επίδαυρο την «Ηλέκτρα», ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σοφοκλή σε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Είναι η πρώτη φορά που ο γνωστός δημιουργός συνεργάζεται με ελληνικό θίασο σε μια παραγωγή που τα σκηνικά επιμελείται ο Διονύσης Φωτόπουλος, ενώ η εξαιρετική διανομή αναμένεται να συγκεντρώσει πολύ κόσμο στο αργολικό θέατρο. ∂£¡π∫√ £E∞Δƒ√ ª∂°∞§∏™ μƒ∂Δ∞¡π∞™ [25-26 Αυγούστου] Το μεγάλο ραντεβού του Αυγούστου για τους θεατρόφιλους είναι στην Επίδαυρο για τις «Ευτυχισμένες μέρες» του Σάμουελ Μπέκετ. Η παράσταση του Εθνικού Θεάτρου της Γηραιάς Αλβιώνος, που έκανε πρεμιέρα τον Ιανουάριο που μας πέρασε, πήρε εντυπωσιακές κριτικές χάρη στη συγκλονιστική ερμηνεία της Φιόνα Σο στο ρόλο της θαμμένης σε ένα βουνό από άμμο Γουίνι, αλλά και στη σκηνοθετική μαεστρία της Ντέμπορα Γουόρνερ. TERRAVIBE FESTIVAL [29 Αυγούστου] Τρία μεγάλα ροκ συγκροτήματα δίνουν το δικό τους ραντεβού στη Μαλακάσα για να γιορτάσουν το τέλος του καλοκαιριού. Οι Smashing Pumpkins παρουσιάζουν τον τελευταίο τους δίσκο 116

years achieved the unconceivable, thanks to her unique, fantastic voice and a piano. GEORGE MICHAEL [ July 26] Music lovers in Greece have been waiting for him for a very long time.Since back then,when half of Greece voted for Duran Duran and the other half for Wham. He finally made it after two decades at the most mature moment of his career.His sold-out winter tour entitled «25 live» included 11 countries where he sold over 650,000 tickets. His summer tour in Europe began in May in Denmark. And finally –it’s true– George Michael will perform on stage at the Olympic Stadium on the night of July 26th. ELECTRA [August 10-11] After his impressive Medea, one of the most renowned European directors, Peter Stein, is staging Sofocles’ Electra at the ancient Epidavros Theater in collaboration with the National Theater.This is the first time that this eminent producer will work with a Greek theatrical group. Dionysis Fotopoulos will attend to the scenery, while the cast is expected to gather a large crowd at the theater located in the Argolis area. THE GREAT BRITAIN NATIONAL THEATER [August 25-26] The big date in August for theater lovers is Samuel Beckett’s «Happy Days» at the ancient Epidavros Theater. Great Britain’s National Theater performance that premiered in January, received great reviews thanks to Fiona Shaw’s sensational performance of a woman who was buried beneath sand on a mountain. Also, to the brilliant job done by the director Deborah Warner. TERRAVIBE FESTIVAL [August 29] Three super rock bands will be celebrating the end of the summer with a performance at Malakasa.The Smashing Pumpkins will present their new album «Zeitgeist»,the Manic Street Preachers from Wales come with songs full of social and political lyrics, while last but not least on the list are NME award winners for best band in 2007 Kasabian that have released two albums up to date.


«Zeitgeist»,οι Ουαλοί Manic Street Preachers έρχονται με τραγούδια με έντονο κοινωνικοπολιτικό στίχο, ενώ τον κατάλογο των μεγάλων ονομάτων κλείνει το NME Award ως η καλύτερη μπάντα του 2007,οι φρεσκότατοι Kasabian με μόλις δύο δίσκους στο ενεργητικό τους. MARIINSKY BALLET [6-8 Σεπτεμβρίου] Διάσημα αστέρια του κλασικού μπαλέτου έρχονται με τα περίφημα ρωσικά μπαλέτα Mariinsky για να παρουσιάσουν πτυχές του ταλέντου τους για τρεις βραδιές στο θέατρο του Λυκαβηττού. Το πρόγραμμα του gala δεν θα περιλαμβάνει μόνο κλασικές χορογραφίες, αλλά και ρομαντικά και νεοκλασικά έργα, με συνοδεία corps de ballet, σε ένα χορευτικό πανόραμα που δεν θα αφήσει κανέναν ασυγκίνητο. DESTROY ATHENS [10 Σεπτεμβρίου-18 Νοεμβρίου] Η 1η Μπιενάλε της Αθήνας είναι πλέον πραγματικότητα. Στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων περισσότεροι από 70 καλλιτέχνες από την Ελλάδα και το εξωτερικό συμμετέχουν σε ένα μεγάλο μπουκέτο εκθέσεων και εκδηλώσεων με βασικό θέμα «Destroy Athens» και απώτερο στόχο εικαστικές δράσεις ενάντια σε στερεότυπα και συμπεριφορές που συνθέτουν την έννοια της Αθήνας. ∏ π™Δ√ƒπ∞ Δ√À… ∏ π™Δ√ƒπ∞ Δ∏™ [μέχρι 29 Σεπτεμβρίου] Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει μια μεγάλη έκθεση έργων video art με τίτλο «Her(his)tory» σε επιμέλεια της θεωρητικού τέχνης Μαρίνας Φωκίδη. Εκτίθενται έργα ελλήνων και ξένων δημιουργών από μεγάλα μουσεία του εξωτερικού που αποτυπώνουν την εξέλιξη του πολιτισμού,το ρόλο της σύγχρονης γυναίκας και του άνδρα,αλλά και τη θέση που έχει ο καλλιτέχνης στη σημερινή κοινωνία. °π∞¡¡√À§∏™ Ã∞§∂¶∞™ [μέχρι 30 Σεπτεμβρίου] Με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση, που φιλοξενεί το 90% περίπου των έργων του, τιμά για πρώτη φορά η Εθνική Πινακοθήκη τον σημαντικότερο ίσως Έλληνα γλύπτη των τελευταίων δύο αιώνων,τον Τήνιο ποιητή του μαρμάρου,Γιαννούλη Χαλεπά (Πύργος Τήνου 1851-Αθήνα 1938).Στην έκθεση,που φιλοξενείται στην Εθνική Γλυπτοθήκη στο Γουδί,παρουσιάζονται για πρώτη φορά 95 –από τα 117 σωζόμενα– γλυπτά, καθώς και 120 σχέδια. 118

MARIINSKY BALLET [September 6-8] The stars of the Russian ballet Mariinsky will unfold their talent for three nights at the Lycabettus Theater.The gala’s program does not only include classical ballet choreographies but also romantic and neoclassical numbers accompanied by corps de ballet. This dance spectacle will not leave anyone emotionless. DESTROY ATHENS [September 10-November 18] The 1st Biennale in Athens is a reality. At the Municipality of Athens’ Technopolis, more than 70 Greek and foreign artists will participate in a bouquet of exhibitions and events entitled «Destroy Athens» with the ultimate goal being, artistic action against the stereotypes and attitudes that compose the concept of Athens. HIS STORY… HER STORY [until September 29] The Museum of Cycladic Art presents a video arts exhibition entitled «Her(his)story» under the supervision of art theorist Marina Fokidi.Works of art from museums abroad that have been created by Greek and foreign artists have been displayed showing the evolution of civilization, the role of the modern woman and man, but also where artists stand in today’s society. YIANNOULIS HALEPAS [until September 30] A retrospective exhibition at the National Art Gallery hosts 90% of his work.The «poet of marble»,Yannoulis Halepas,was born on the island of Tinos (Pyrgos,Tinos 1851 – Athens 1938) and is one of the most significant Greek sculptors of the last two centuries. The exhibition, at the National Sculptor Gallery in Goudi, for the first time, has a display of 95 –out of his 117- existing sculptures along with 120 designs.


ΒΡΑΒΕIΑ GOURMET Με την παρουσία 600 καλεσμένων, μεταξύ των οποίων υπουργοί, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και επιχειρηματίες, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Τερψιχόρη του ξενοδοχείου Hilton στις 19 Μαρτίου 2007 η εκδήλωση για την απονομή των βραβείων Gourmet της «Ελευθεροτυπίας». Τους 28 βραβευθέντες τίμησαν με την παρουσία τους ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης και η υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Φάνη Πάλλη-Πετραλιά.

Ο Ηλίας Μαμαλάκης, κεντρικός παρουσιαστής των βραβείων Gourmet / Ilias Mamalakis, the main presenter of the Gourmet Awards.

GOURMET AWARDS In the presence of 600 guests, amongst them being ministers, politicians, journalists and businessmen, the «Eleftherotypia» daily newspaper’s Gourmet Awards were presented on May 19, 2007 in the Terpsihori Hall of the Hilton Athens Hotel.The 28 award recipients were honored with the presence of the Minister of Finance Giorgos Alogoskoufis and the Minister of Tourism Development Fani Palli-Petralia. Ευάγγελος Βενιζέλος, Φάνη Πάλλη-Πετραλιά και Χρήστος Παπουτσής στα βραβεία Gourmet στο Hilton Αθηνών.

ATHENS CHAMPIONS CUP Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαΐου, στην πισίνα του Hilton, δεξίωση προς τιμή των 8 πρωταθλητών του τένις, που έλαβαν μέρος στο διεθνές τουρνουά τένις «Athens Champions Cup 2007», που διοργανώθηκε από τις 17 - 20 Μαΐου στο Ολυμπιακό Κέντρο Αντισφαίρισης στο Ο.Α.Κ.Α. ATHENS CHAMPIONS CUP A successful reception was held at the pool of the Athens Hilton on May 16, 2007 in honor of the 8 tennis champions that par ticipated in the international tournament «Athens Champions Cup 2007» that took place between May 1720 at the Olympic Tennis Center at O.A.K.A.

Στιγμιότυπο από τη συνέντευξη Τύπου στο Hilton Αθηνών με τους θρύλους του παγκόσμιου τένις. / Moments from the Press Conference held at the Hilton Athens for the International Tennis Champions.

Evangelos Venizelos, Fani Palli-Petralia and Christos Papoutsis at the Gourmet Awards at the Hilton Athens.

Από αριστερά: ο κ. Σταύρος Δουβής, ο κ. Γιώργος Ορφανός, ο κ. Pete Sampras, ο κ. Chris Clouser και ο κ. Ντίνος Μακρυκώστας / From left to right: Μr. Stavros Douvis, Mr. Giorgos Orfanos, Mr. Pete Sampras, Mr. Chris Clouser and Mr. Dinos Makrykostas.

Ο Chris Clouser, ο Bart Van de Winkel, ο P. Sampras και ο Ντίνος Μακρυκώστας. / Chris Clouser welcomes Peter Sampras, Bart Van de Winkel and Dinos Makrykostas.

Τάμτα και Γρηγόρης Πετράκος / Tamta & Grigoris Petrakos.

GUMBALL 3000 Το βράδυ της 1ης Μαΐου το Galaxy Bar του Hilton γέμισε αστέρια. Οι celebrities που συμμετείχαν στο Gumball 3000, τον αγώνα πολυτελών αυτοκινήτων από το Λονδίνο στην Ασία (με επιστροφή!) σε 7 ημέρες, διασκέδασαν στο εντυπωσιακότερο bar της πόλης. GUMBALL 3000 On the night of May 1st the Hilton Galaxy Bar was filled with stars.The celebrities who took par t in Gumball 3000, a race of luxur y cars from London to Asia (and back!) in 7 days, had fun in the city’s most impressive bar.

O Victor de Vries, η Αλεξάνδρα Σεραφειμίδου, η Γκαμπριέλα Πετζετάκη και ο Bart Van de Winkel / Victor de Vries, Alexandra Serafimidou, Gabriela Petzetaki and Bart Van de Winkel.

Ο Γενικός Διευθυντής του Hilton Αθηνών, Bart Van de Winkel, βραβεύει το καλύτερο εστιατόριο ιαπωνικής κουζίνας / The General Manager of the Athens Hilton, Bart Van de Winkel, presenting an award to the restaurant with the best Japanese cuisine.

Ο διάσημος ράπερ X-ZIBIT / The famous rapper X-ZIBIT.

MAKE A WISH Την Παρασκευή 23 και το Σάββατο 24 Μαρτίου 2007 το «ΚΑΝΕ-ΜΙΑ-ΕΥΧΗ ΕΛΛΑΔΟΣ», μια φιλανθρωπική αποστολή μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που εκπληρώνει ευχές παιδιών με σοβαρές ασθένειες, πραγματοποίησε πασχαλινό Bazaar στο ξενοδοχείο Hilton. MAKE A WISH On Friday, May 23 and Saturday, May 24, 2007 the «MAKE A WISH GREECE» charity mission, that fulfills the wishes of children that are suffering from serious illnesses, held an Easter Bazaar at the Hilton Athens Hotel.


°È· service ÛÙ· ‚fiÚÂÈ· ÚÔ¿ÛÙÈ·...

INFO

AIRPORTS Airport Eleftherios Venizelos Athens International Airport, tel.: 210 3530000-1 PORT AUTHORITIES Piraeus, tel.: 210 4511311-9, Rafina, tel.: 22940 22481 Lavrio, tel.: 22920 25249

Motion n' Style AE

SANCTUARY OF POSEIDON

GOULANDRIS MUSEUM OF NATURAL HISTORY

Cape Sounion, tel.: 22920 39363 65 km southeast of Athens, it is one of the few temples built to Poseidon. Built in the fifth century B.C. the temple offers a magnificent sunset and breathtaking view to the Aegean Sea.

Othonos 13, Kifissia, tel.: 210 8015870 Greek Costume Museum Dimokritou 7, Kolonaki, tel.: 210 3629513 ILIAS LALAOUNIS JEWELLERY MUSEUM

Karyatidon and Kallisperi 12, Makrygianni, tel.: 210 9221044 ROMAN AGORA

ARCHEOLOGICAL SITES THE ACROPOLIS

Dionisiou Aeropagitou Plaka, tel.: 210 3210219. The «Sacred Rock» is built in the 3rd millennium B.C. on a hill 70 metres above the town of Athens and is the most impor tant site of the city. In the same area there is the Parthenon temple, the temple of Apteros Niki (Wingless Victory) and the Erechteion.

Pelopida & Aiolou Str., tel.: 210 3210185 It was erected by Julius Caesar and completed by Hadrian between 10 and 11 B.C.

Kidathinaion 17, Plaka, tel.: 210 3229031 MUSEUM OF GREEK MUSICAL INSTRUMENTS

TEMPLE OF OLYMPIAN ZEUS

Vassilissis Olgas and Amalias Ave, tel.: 210 9226330 It took 700 years from 530 B.C. to built the Temple of Olympian Zeus, the biggest temple in Greece and an impressive example of the Corinthian order.

Diogenous 1-3 Plaka, tel.: 210 3250198 MUSEUM OF TRADITIONAL GREEK CERAMICS

Areos 1, Monastiraki, tel.: 210 3242066 NATIONAL GALLERY

THE ODEION OF HERODES ATTICUS-HERODEION

Dionisiou Aeropagitou, Plaka, tel.: 210 3232771 The theatre was built by Herodes Atticus in 101 A.D. and held 6,000 people.Today the Festival of Athens takes place there during the summer months.

MUSEUM OF GREEK FOLK ART

MUSEUMS

Vassileos Konstantinou 50, tel.: 210 7235857

ACROPOLIS MUSEUM

Dionisiou Aeropagitou, Plaka, tel.: 210 3214172

NATIONAL HISTORICAL MUSEUM

Stadiou 13, Kolokotronis Sq., tel.: 210 3237617 BENAKI MUSEUM

ANCIENT AGORA OF ATHENS ADRIANOU

Plaka, tel.: 210 3210185 The Ancient Agora (market) was the center of the ancient Athenian every-day life. On the western site of the Agora lies the temple of Apollo and the Mitroon (where the city archives were kept).

Koumbari 1 & Vassilissis Sofias, Kolonaki, tel.: 210 3671000

Kallirrois and Amv. Frantzi, Syngrou, tel.: 210 9242111 CITY OF ATHENS MUSEUM

Paparigopoulou 7, Klafthmonos Sq, tel.: 210 3246164

Vassilissis Sofias & Rizari 2, tel.: 210 7252974 NAUTICAL MUSEUM

Zea Marinas, tel.: 210 4521598

THE KALLIMARMARO STADIUM

122

NATIONAL WAR MUSEUM

CENTRE OF FOLK ART & TRADITION ANGELIKIS

Hatzimichali 6, Plaka, tel.: 210 3243972 Vassilissis Olgas Ave. Built in 329 B.C. and rebuilt in 140 A.D. by Herodes Atticus. In 1895 it was revealed and reconstructed in marble in order to host the revival of the Olympic Games in 1896.

NATIONAL MUSEUM OF CONTEMPORARY ART

GOULANDRIS MUSEUM OF CYCLADIC ART

Neofytou Douka & Irodotou, Kolonaki, tel.: 210 7228321

NUMISMATIC MUSEUM

Motion n' Style AE EÍÔ˘ÛÈÔ‰ÔÙË̤ÓÔ˜ ÂÈÛ΢·ÛÙ‹˜ BMW-MINI Ù˘ BMW Hellas ¶ÚfiÙ˘Ô Î¤ÓÙÚÔ ·ÓÙ·ÏÏ·ÁÒÓ-ÌÂÙ·¯ÂÈÚÈṲ̂ӈÓ

Panepistimiou 12, tel.: 210 3643774

KËÊÈÛÈ¿: 16Ô ¯ÏÌ. E.O. AıËÓÒÓ - §·Ì›·˜ & E˘ÚÒÙ·, ÙËÏ.: 210 62 00 182-3, fax: 210 62 00 184



Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.