9 minute read
DE PORDERS
JE MOET JEZELF NIET WILLEN BEPERKEN
Zelf willen ze het geen supergroep noemen, maar De Porders hebben er alles van weg. De band bestaat niet alleen uit kopstukken uit de Amsterdamse alternatieve scene, maar maakt ook nog eens een heel pakkende mix van ska en Johnny Jordaan.
Ska en rocksteady, gemengd met de levensliederen van zanger Johnny Jordaan (1924 - 1989). Deze geboren Jordanees leidde een bewogen leven, maar in zijn muziek kon hij zich uiten. Zo zong hij smartlappen als Bij Ons In De Jordaan, Geef Mij Maar Amsterdam, Een Pikketanussie en De Afgekeurde Woning. Hij scoorde vele hits en was niet alleen populair in zijn legendarische Amsterdamse buurtje, maar in heel Nederland. En nu zetten De Porders hem weer in het zonnetje.
Lumineus idee
Hoe komen ze daar toch bij? Jaro (DJ, MC en een van de eigenaren van café Checkpoint Charlie, vlakbij de Jordaan): “Onze zanger Paul van Musscher is de volle achter- achterneef van Johnny Jordaan. Zelfde achternaam, en ik weet niet of dat als een schok komt bij sommige mensen, maar die is dus niet ‘Jordaan’. Paul begon het spoor van z’n illustere familielid te volgen en kwam op het lumineuze idee om zijn liedjes op oude ska en rocksteady te zetten. Past als een polshorloge. Zelfde tijdvak ook; jaren 50/60.”
Overlap
Paul zingt, Jaro is spreekstalmeester, en af en toe gooit ook Pieter Both (Beef) zijn stem erin. “De andere muzikanten zijn allen bandleden van het roemruchte Jah6 geweest, op gitarist Marcel Cornelissen na.” Jah6 maakte vanaf 2009 reggae met nummers van o.a. Andre Hazes, Tante Leen en Corry Konings. “En er is overlap naar Paul’s andere band, Amsterdelics, en sommigen hebben ook in Gotcha gespeeld. The usual suspects. Je zou het een supergroep kunnen noemen, maar wij noemen het liever De Porders.”
Vroeg op
“Een porder was iemand die vroeger beroepsmatig ’s morgens mensen wakker maakte. Wekkers waren duur en onbetrouwbaar, en je moest toen vooral allejezus vroeg op om weinig te verdienen. Tegenwoordig kun je ook later op de dag weinig verdienen. Mijn opa was porder. Struikelde nog eens op de overloop in het donker over wat-ie dacht dat een tapijt was. Het bleek uit een gesprek de volgende dag om een lijk te gaan; de die nacht overleden pater familias van twee hoog. Zo kreeg die man nog een schop na…”
Porder wekt porder
Het vergeten beroep bestond uit het wakker maken van arbeiders die op tijd op hun werk moesten zijn. Vaak werden ze door de familie betaald, maar soms ook door de werkgever. Ze tikten met een stok op de deur of het raam, of gebruikten een blaaspijp met steentjes of erwten erin. Die porders moesten uiteraard wel zelf op tijd opstaan, en namen daar soms een andere porder voor in dienst. Na de Tweede Wereldoorlog was het gedaan met deze beroepsgroep, want er kwamen massaal betrouwbare en goedkope wekkers beschikbaar.
Nooit verloren gaan
De Porders spelen uitsluitend nummers van Johnny Jordaan. “Johnny gaf de voorzetjes, wij koppen ze in met die rocksteady vibe. Maar we putten inspiratie uit het leven zelf, zoals bij het levenslied gebruikelijk is. Geschiedenis, ook. Zanger Pieter Both, ex-Beef, had bijvoorbeeld een oma die garnalen pelde voor Tante Leen. Het is ons met de brijpotlepel ingegoten, zogezegd. En het Amsterdamse chanson is natuurlijk van een schoonheid die opvolging verdient. Opdat die liedjes nooit verloren gaan. Uit de tijd dat wiegjes nog stijfselkistjes waren, je weet toch.”
En dan: de ska en rocksteady. “Alles drijft op hoe Jamaica klonk in de jaren 50 en 60. Voordat reggae zoals we dat nu kennen een ding was. The Paragons, The Techniques, The Gladiators, en natuurlijk Alton Ellis en The Ethiopians. Rocksteady heeft officieel maar zo’n twee jaar bestaan, tussen ’66 en ’68, maar heeft behoorlijk wat invloed gehad. Het was de modernisering van ska, zoals dat in de jaren ‘50 en begin ’60 gespeeld werd. Rude boy music, straat. En de bas werd syncopisch, in plaats van ‘rollend’ zoals bij ska. Je zou kunnen zeggen dat we ergens tussen Kingston en Amsterdam liggen.”
Mag lui klinken
“Patrick en Paul zijn ooit begonnen om de liedjes van Johnny Jordaan om te zetten en toen Marcel erbij kwam maakten ze met z’n drieën de arrangementen. Ron, Bas en Rudi maken de sound compleet. We zetten de liedjes van Johnny om in de eerdergenoemde ska/rocksteady beats. De akkoorden blijven vrijwel hetzelfde, al is er een hoop ruimte. Het moet kloppen. Mag een beetje lui klinken. Alsof het een hete zomer is en iedereen heeft een kater.”
Guerilla optredens
De Porders zijn nog redelijk onbekend, maar dat kan veranderen. “Dit is een festivalband bij uitstek, iedereen snapt dit, geloof me. En de liedjes zelf zijn natuurlijk heel erg bekend, niet alleen in Amsterdam. We staan op de Zwarte Cross, en dat gaat helemaal goed komen. Daarbij hebben we laatst wat guerrilla optredentjes gedaan in de Jordaan, onder andere voor de Westertoren, en op het Johnny Jordaanplein, tussen de beelden van Tante Leen en Johnny. De reacties waren geweldig.”
EP
Ook bij De Porders vormde covid-19 een probleem. “Het idee was om op Koningsdag 2020 een gig te doen met de liedjes, toen kwam covid tussendoor. Maar we zijn met De Porders achter de schermen altijd bezig gebleven om nieuwe Johnny Jordaan nummers om te zetten. Er staan nu genoeg liedjes klaar om een dubbel album op te nemen, maar we beginnen met een niet zo langspeelplaat oftewel EP. We hebben er zin in!”
Hennep
Waar ze nog meer zin in hebben? “Ik houd van haze, en hasj. Het zorgt ervoor dat m’n AD/HD onder controle blijft. Patrick houdt erg van Thaise wiet en Paul heeft een extra speciale band met cannabis. Behalve dat hij cannabis en hasj rookt - ook olie btw - denkt hij dat de oplossingen voor het behoud van de planeet bij hennep liggen. Olie, plastic, vezels, bouwmaterialen en ga zo maar door. Alles
waar we nu onze planeet aan het leeghalen mee zijn kan worden vervangen door hennep. Hennep groeit als een bezetene, veel sneller dan bomen. Het is werkelijk van de zotte dat het zo lastig blijft om dat materiaal te gebruiken. Als het al gebruikt kan worden mag er bijvoorbeeld geen spoortje THC inzitten.” Opnames
De Porders zijn nu bezig met een EP opnemen en hebben nog wat optredens
staan. “Op 23 september presenteren wij de niet zo langspeelplaat oftewel EP in P3 Purmerend Pop- & Cultuurpodium, en we staan op de Zwarte Cross. De opnames zullen in juni / juli worden afgerond en er komen speciale dub versies.”
Soft drugs kanon
“We zijn zo stoned als Johnny Jordaan toen hij de Parelvissers zong, trust me. Paul is een notoir soft drugs kanon, in de studio en erbuiten. En de liefde voor de plant heeft hij niet alleen. Daarbij zingen we in Aan De Voet Van Mooie Wester in plaats van ‘heb er dikwijls staan te dromen’ gewoon ‘heb er dikwijls staan te blowen’. Dan komt het dromen vanzelf.”
Je gaat om
Er wordt aardig gerookt bij De Porders, ook als er optredens zijn. “Tuurlijk, ervoor en erna. Je moet jezelf niet willen beperken, snap je?” Toch zijn er soms ook echt wel beperkingen… Jaro bijvoorbeeld blowt al z’n hele leven, je zou zeggen; die is wel wat gewend. Maar iedereen heeft blijkbaar een grens. “Ik ben eens finaal omver geblowd door IJsblok van de Osdorp Posse. Naar huis op de fiets en dan vooral zo De Porders bestaat uit:
Paul van Musscher - zang Jaro Renout - stalmeester, achtergrond zang Patrick Kuschel - bas, achtergrond zang Bas van de Biggelaar - toetsen Marcel Cornelissen - gitaar, achtergrond zang Ron Rotteveel - drums, achtergrond zang Rudi de Graaff - percussie, achtergrond zang en Pieter Both - extra zang
Wiet kweken in de ruimte?
Chris Hadfield is een voormalige astronaut uit Canada die heeft gevlogen op de NASA Space Shuttle en de Russische Sojoez. Hij bracht ook tijd door op het Russische ruimtestation Mir en het internationale ruimtestation ISS. Onlangs trad hij toe tot de raad van adviseurs van het biotechbedrijf BioHarvest. Dat bedrijf opperde een wild idee: wiet kweken in de ruimte!
De foto van astronaut Chris Hadfield met een zak wiet was gefotoshopt; in werkelijkheid had hij een zak met paaseitjes voor de andere astronauten in zijn hand.
Chris Hadfield stond eerder al eens in het middelpunt van de belangstelling. Tijdens zijn verblijf in het ISS ruimtestation plaatste de groep Pictures In Space een foto van hem met een zak wiet in de ruimte op Facebook. ‘Astronaut Chris Hadfield testing marijuana in space’, stond erbij. Het bleek fake te zijn: in werkelijkheid had hij een zak met paaseitjes voor de ander astronauten in zijn hand. Hadfield kon er de lol wel van inzien. De voormalige astronaut gaat chill door het leven. Tijdens zijn verblijf in de ruimte kreeg hij door een aantal stunts miljoenen volgers. Hij speelde een cover van Space Oditty die meer dan 25 miljoen keer werd bekeken. David Bowie zelf kon de stunt van het eerste liedje uit de ruimte wel waarderen: ‘Dit is waarschijnlijk de meest aangrijpende versie van het nummer ooit gemaakt.’ Later maakte Hadfield nog een album getiteld Space Sessions. Onlangs bracht hij zelfs een eerste boek uit. Zijn misdaadroman over de koude oorlog in de ruimte, De Apollomoorden, verscheen ook in Nederland, en kreeg van zowel critici als het publiek goede waarderingen.
Cannabis in Space
Nu hij zich inzet voor BioHarvest vinden we Hadfield weer vaker in het nieuws. Een interview dat hij gaf aan Futurism trok de aandacht, omdat Hadfield en BioHarvest CEO Ilan Sobel vertelden hoe ‘de ruimte misschien wel de perfecte omgeving is om buitenaardse cannabinoïden van medische kwaliteit te produceren.’ Ilian Sobel: ‘We zien het potentieel voor het kweken van waardevolle kleine cannabinoïden in aanzienlijk grotere hoeveelheden in vergelijking met de groei op aarde. Deze unieke samenstellingen van cannabis met een volledig spectrum kunnen van grote waarde zijn bij het bieden van meer geoptimaliseerde behandelingsoplossingen voor veel palliatieve ziekten waar de huidige gesynthetiseerde verbindingen van de farma-industrie geen adequate oplossingen bieden.’ Voormalig astronaut Hadfield was iets meer down to earth en bleef met beide benen op de grond. Hij vertelde dat cannabinoïden slechts een onderdeel zijn van het kweekprogramma van BioHarvest, en wat hem echt naar het bedrijf dreef ‘de schaalbaarheid van het biotech-platform’ was, en hoe het veel van de landbouwproblemen kan oplossen waarmee we worden geconfronteerd bij het voeden van 10 miljard mensen. Kortom, voordat we echt cannabis in de ruimte gaan kweken, dat kan nog wel even duren.
