8 minute read
ADVANCED SEEDS
from HighLife 2103
by SoftSecrets
Zkittle Z
Advanced Seeds
ort nieuws
OpMERKELIJKE BLOG VAN POLITIEAGENT OVER LEGALISERING MEDIWIET
Koen Simmers is politieagent en hoofdbestuurder van de NPB, de Nederlandse Politiebond. In een opmerkelijke blog in april meldde hij dat legalisering van medicinale cannabis een goed idee is.
Simmers: ‘De politiek belooft al jaren iets te doen aan de veel te hoge werkdruk bij de Nationale politie, maar tot zeker 2025 zal het korps met onderbezetting blijven kampen. Volgens mij is de tijd dan ook rijp om snel bepaalde klussen af te stoten. Bij voorkeur werkzaamheden waarvan nut en noodzaak ter discussie staan. Een tip voor het komende kabinet: haal het telen van wiet voor medicinaal gebruik uit het Wetboek van Strafrecht.’ Simmers heeft regelmatig contact met cannabisactivist Bart Hissink, die na een ernstig auto-ongeluk vooral baat had bij medicinale cannabis. Simmers: ‘Laten we niet te moeilijk doen over een paar plantjes voor eigen (medicinaal) gebruik. Of ze die nu roken of er olie van maken – dat zal me een zorg zijn: het is bewezen dat veel patiënten er baat bij hebben. Ik roep de politiek dan ook op zo snel mogelijk het zelf telen van wiet voor medicinaal gebruik uit het Wetboek van Strafrecht te halen. Dat geeft de politie meer ruimte om zijn aandacht te richten op echte drugscriminaliteit. Sommige gemeenten hebben op dit gebied al praktisch-humanitaire maatregelen genomen, maar ik zou graag zien dat we dit ook landelijk goed regelen.’
pOLITIE ONTMANTELT MINDER
HENNEPKWEKERIJEN
Waar Koen Simmers van de NPB naar een oplossing zoekt, blijft Max Daniel de hardliner. Hoewel het aantal opgerolde wietkwekerijen al jaren daalt, blijft hij een fel voorstander van de Nederlandse War on Cannabis.
In 2020 ontruimde de politie 2894 wietkwekerijen. Dat waren er 704 minder dan in 2019. Kijken we nog verder terug, dan zien we dat in 2016 ruim 5500 kwekerijen werden opgerold. De politie is dus steeds minder succesvol in hun jacht op onschuldige plantjes. Desondanks propageert Max Daniel de harde aanpak. Terwijl ieder weldenkend mens zou zeggen, focus je eens op echte criminaliteit. Wat opvalt in de laatste cijfers van de politie is dat er meer buitenkweek-locaties zijn gevonden: 436 in 2020 tegenover 350 in 2019. Een gevolg van de klimaatverandering?
Mythe Narcostaat
Daniel vindt het “niet aannemelijk” dat er minder gekweekt wordt. Hij denkt dat een van de redenen vooral de werkdruk is, waardoor de basisteams minder tijd hebben voor de opsporing van illegale wietkwekerijen. Je kunt natuurlijk ook zeggen dat sommige politieteams eindelijk door hebben dat het dweilen met de kraan open is, en dat ze beter hun tijd kunnen besteden aan inbraken en geweldsdelicten. Maar Daniel blijft de mythe volhouden dat cannabis ons land veranderd in een soort wetteloze narcostaat. Volgens Daniel zorgt de teelt van cannabis, die gedoogd wordt verkocht door coffeeshops, voor ”een wereld van ondermijnende criminaliteit. Bovendien brengen kwekerijen grote risico’s met zich mee voor de omgeving, zoals brandgevaar en waterschade.” Daniel is de kras in je vinyl elpee. Want wat meldde hij in 2019, bij de toelichting van de cijfers over dat jaar: “Hennepteelt is niet onschuldig. Achter de teelt gaat een wereld schuil van georganiseerde, ondermijnende criminaliteit. Kwekerijen brengen bovendien grote risico’s met zich mee voor de omgeving, zoals brandgevaar. Vooral sociaal kwetsbaren worden verleid om via de teelt van hennep snel geld te verdienen. Maar wie deze wereld eenmaal betreedt, stapt er niet zomaar weer uit. De winsten die henneptelers behalen, worden bovendien niet zelden gebruikt om te investeren in de handel in andere, meer lucratieve drugs als cocaïne.” Een keer raden wat Daniel volgend jaar in 2022 meldt. Ja, draai die oude plaat maar weer af.
FErrY
Een Brabander in Amsterdam
Door: Rob Tuinstra
Wat een vermakelijke film is Ferry geworden. We zien hoe onze held uit de serie Undercover eigenlijk op de camping is beland. Het plezier spat van het scherm af en de tegenstellingen tussen Amsterdam en Brabant worden op heerlijke wijze uitgesponnen.
Zo opent de film met ‘Aan de Amsterdamse grachten’ van Johnny Jordaan en eindigt het verhaal met ‘Sinds een dag of twee’ van Doe Maar. In de dialogen wordt ook regelmatig met dit thema gespeeld. Zo zegt Claudia, de zus van Ferry over hem: ‘Zie hem eens dik doen met zijn Amsterdamse accentje’. De scheldpartijen tussen broer en zus zijn trouwens helemaal om van te smullen: ‘Verrekte braakbal. Lelijke brulaap. Vieze, vuile, gore pisvlek. Hysterische blafkut.’ Wat zullen de tekstschrijvers en acteurs een lol hebben gehad.
Kleine Ferry
De film opent met een scene waarin we kennis maken met kleine Ferry en zijn oudere zus Claudia, waarin aandacht is voor hun ouders en waarom Ferry is geworden zoals hij is. Meteen daarna schakelen we door naar Ferry als trouwe rechterhand en meedogenloze killer van gangsterbaas Brink. Deze heeft een moeizame relatie met zijn zoon. Ook Ferry heeft geen hoge pet op van Matthijs. Ferry: ‘Ik heb gehoord dat de Maroc weer op is.” Matthijs: ‘Ja, dat verkoopt heel goed.’ Ferry: ‘Ik heb je toch gevraagd dat bij te vullen.’ Matthijs: ‘Heb ik gedaan en het is weer op.’
Noodlot
Dan slaat het noodlot toe. Tijdens een overval wordt geschoten en iemand geraakt. ‘Brabo’s, het waren Brabo’s!’ Ferry krijgt de opdracht om in Brabant op onderzoek uit te gaan. Hij komt er immers vandaan en heeft daar nog contacten. Zijn afkomst komt meteen van pas, want hij heeft via het accent van de overvallers gehoord dat ze uit Tilburg moeten komen. Ferry wordt tijdens zijn zoektocht naar de daders herenigd met zijn zus die hij na een ruzie al jarenlang niet heeft gezien. Die ruzie was tijdens haar huwelijk met John, die in de tv serie nadrukkelijk aanwezig is. En Ferry vindt er natuurlijk zijn grote liefde Daniëlle. Dat geeft de film zeker iets extra’s; dat we even zien hoe die relaties eigenlijk begonnen zijn.
Het bankje
film te maken op basis van een succesvolle tv serie. Breaking Bad was een magnifieke serie, de film El Camino stelde teleur. Deadwood was een geniale western-serie, Deadwood: The Movie haalde dat niveau bij lange niet. Alle lof dus voor de Vlaamse filmregisseuse Cecilia Verheyden en schrijvers Nico Moolenaar en Bart Uytdenhouwen. De cast is verder prima in vorm en de verschillende locaties zijn prachtig gevonden. Nog wel een tip hier over het bankje waar Ferry in Amsterdam zo graag een drankje en een broodje neemt en een beetje peinzend voor zich uit staart. In de film wordt verwezen naar de Zeedijk. Deze roemruchte straat op de Amsterdamse Wallen kent elke Nederlander natuurlijk wel, maar daar is het bankje niet te vinden. De juiste locatie is wel vlakbij, maar dan op de Oudezijds Voorburgwal ter hoogte van nummer 2. Het bankje zelf bestaat niet, dat werd er alleen voor de film neergezet, maar er is wel een caféterras waar je een drankje en hapje kunt nuttigen, om zo je eigen Ferry-moment even mee te pakken.
THE SERPENT
De jacht op een gevoelloze seriemoordenaar
Door: Rob Tuinstra
True crime series scoren goed. Het grote publiek is gefascineerd dus is het aanbod groot. Dat de gerenommeerde Britse staatsomroep BBC in samenwerking met Mammoth Screen als producer de achtdelige serie The Serpent liet maken, schept vertrouwen. Hoewel het geen echte topproductie is geworden, fascineert het verhaal wel.
Charles Sobhraj was een gevoelloze en sadistische seriemoordenaar die in verschillende landen in Azië veel slachtoffers maakte. Hij kon dat doen omdat politiekorpsen niet goed samenwerkten. Dankzij de Nederlandse diplomaat Herman Knippenberg is Sobhrai uiteindelijk opgepakt. Knippenberg was een
jonge assistent op de Nederlandse ambassade in Bangkok toen een Nederlands koppel daar vermist raakte. Door zijn naspeuringen kwam hij er achter dat zij niet de enige vermisten waren. Zijn baas was niet erg enthousiast over zijn recherchewerk, net als de lokale politie. Toch zette Knippenberg door. Met hulp van paul Siemons, een medewerker van de Belgische ambassade, beet hij zich vast in de zaak. En dat is maar goed ook.
Charles Sobhraj
Charles Sobhraj werd geboren in Saigon (1944) en groeide op in Frankrijk, waar hij de criminaliteit inrolde en vast zat. Hij vluchtte naar Indië, waar het van kwaad tot erger ging. Wat begon met autodiefstal groeide uiteindelijk naar nietsontziende moorden op hippie-reizigers om hun reischeques of een paar honderd dollar te stelen. Sobhrai vergiftigde zijn slachtoffers en vermoordde ze uiteindelijk door ze op een strand te verdrinken of door ze op een afgelegen plaats te verbranden. Samen met zijn moordpartner Ajay Chowdhury was hij verantwoordelijk voor tenminste 16 moorden, sommigen menen dat hij minstens 34 slachtoffers op zijn naam heeft.
Onverstaanbaar
De speurtocht van Herman Knippenberg naar Charles Sobhrai is een fascinerend verhaal. Toch is The Serpent geen topper. Sobhraj’s rol wordt uitmuntend gespeeld door Tahar Rahim, maar Billy Howle als Knippenberg is een misser. Dat hij zelden Nederlands spreekt is maar goed ook, want het is onverstaanbaar. Een ander minpunt is het fake-roken van sigaretten. Natuurlijk, iedereen rookte in die tijd, maar deze serie maakt het wel erg bont. Elke twee minuten wordt een sigaret aangestoken, in totaal zelfs 220 stuks. Ja, daar zijn websites voor, die tellen dat. Storender is dat Knippenberg telkens fake-rookt en dat leidt af. Ondanks deze minpunten blijft de serie fascinerend. Want je wil toch weten hoe
het eindigt. Tijdens het kijken check je dan allerlei details over hoe het met alle betrokkenen in het echte leven is gegaan.