WEED OF WONDER

Na jaren hard werken met een klein en toegewijd redactieteam presenteert het Hash Marihuana & Hemp Museum met trots Weed of Wonder. Dit boek neemt je aan hand van de collectie van museumdirecteur Ben Dronkers mee naar het verleden, het heden en de toekomst van cannabis. Onmisbaar in de groene boekenkast van de liefhebber, maar ook uitermate geschikt om je tante mee te vertellen over de vele toepassingen van het ‘weed of wonder’. Het boek laat de lezer ontdekken waarom cannabis een plaats heeft in de geschiedenis van iedereen.

Wat in 2017 begon als een idee voor een bescheiden opgezette museumgids, groeide uit tot een 288 pagina’s tellend standaardwerk over de plant. Honderden afbeeldingen in combinatie met verdiepende teksten belichten de hoogte- en dieptepunten uit de wereldwijde cannabisgeschiedenis. Van eeuwenoud medicinaal gebruik tot de demonisering, van de ecologische potentie van duurzame hennep tot het verhaal achter de Nederlandse coffeeshops: ontdek het allemaal. Weed of Wonder is een boek voor geschiedenisliefhebbers, ter introductie op de plant, maar ook voor doorgewinterde cannabis fans.

Zweten

Juist dat laatste was een flinke uitdaging voor auteur Jules Marshall (GB, 1962): “Het museum gaf me de opdracht om in dertien hoofdstukken een verhaal over de plant te schrijven dat zowel boeiend is voor de Italiaanse blowende toerist, als de serieuze fan van hennepgeschiedenis. Dat heeft me menig uurtje zweten gekost op mijn zolder.” Marshall is een oude bekende uit de cannabiswereld, die in zijn teksten een toegankelijke tone of voice combineert met een degelijke inhoud. Hij studeerde Human Sciences en Journalistiek aan Oxford University, en rookte zijn eerste joint bij het afscheidsconcert van Led Zeppelin. Jules verhuisde in 1989 naar Amsterdam, vanwaar hij onder meer schreef voor The Guardian, i-D en Wired. In de jaren 2000 was hij redacteur van cannabisblad Soft Secrets en later medeoprichter van de psychedelic Society of the Netherlands. Momenteel werkt hij ook aan High Cuisine, een receptenboek met cannabis cocktails.

Molens en wiet

Al decennia maakt hij verhalen met fotograaf en filmmaker Floris Leeuwenberg (NL, 1967). Floris publiceerde zijn werk onder meer in The New York Times, Marie Claire, National Geographic, Rolling Stone, Elle en Wired. Floris was betrokken als artistiek adviseur en in het boek staan tientallen foto’s uit zijn persoonlijke archief, want hij volgt alles rondom de plant al decennia. Voor Floris begon het allemaal met een inmiddels iconische foto. In 1990 legde hij zijn toenmalige geliefde vast met een flinke joint aan de lippen en een mand vol wiet in de handen. Op de achtergrond staan de molens van Kinderdijk. De foto ging de

wereld over en verscheen op de covers van diverse tijdschriften en kranten. Het was een oer-Hollands beeld (molens en klederdracht) met een oer-Hollands product (binnen geteelde wiet), gemaakt in een tijd waarin het Nederlandse softdrugsklimaat een stuk

aangenamer was dan tegenwoordig. Het is een foto die een boeiend verhaal vertelt over de meer recente Nederlandse cannabisgeschiedenis, en daarom zeker ook een plek verdient in het boek.

Cannabis in 2050

Tijdens de vier jaar dat het museum met hen werkte aan het boek is een hoop veranderd op cannabisgebied en het was een uitdaging die nieuwe ontwikkelingen bij te houden. In het laatste hoofdstuk schept Jules een toekomstbeeld van cannabis in 2050 op basis van wat er nu allemaal gebeurt. We zagen de legaliseringsgolf in Amerika, hoe Amsterdam zijn voortrekkersrol als baken van tolerantie definitief verloor. De CBD-markt is ontploft, en industriële hennep brak door, mede dankzij het pionierswerk van het Nederlandse bedrijf HempFlax. Cannabis schudde zijn stoner/hippie imago geleidelijk van zich af en het wordt steeds meer een lifestyle product. Maar er was ook de keerzijde: het grote geld neemt het over. Oldschool cannabisactivisten zien lijdzaam toe hoe het belang van het geld het belang van de plant volledig overschaduwt. De vercommercialisering van de industrie. Om up-to-date te blijven was een bijna onmogelijke taak voor Jules, maar hij leverde een bewonderenswaardige prestatie. Dat deed hij mede door een sterk historisch verhaal neer te zetten, waarmee we beter kunnen begrijpen hoe de huidige positie van de plant internationaal is ontstaan. Dat vond Cannabis onderzoeker Robert Clarke ook: “This thoroughly researched and well-written tome presents a myriad of fascinating facts that will prove useful to all who enjoy it and wish to further the Cannabis cause.”

Deze iconische foto ging in 1990 de wereld over (Copyright Floris Leeuwenberg) Weed of Wonder. Explore the World of Cannabis Through the Collection of Ben Dronkers and the Hash Marihuana & Hemp Museum Door Jules Marshall (auteur), Floris Leeuwenberg (Creative director en fotografie), en Gerbrand Korevaar (Hoofdredacteur). Redactie: Robert C. Clarke, Scarlet Palmer, Ken Tarant. Ontwerp: Marcus Alkemade. Verkoopprijs € 49,50, verkrijgbaar in twee uitvoeringen (paars of groen) via www.weedofwonder.nl

Er beweegt iets in België

Er beweegt iets in België. Niet in de politiek, daar blijft cannabis van links tot rechts een taboe, en ook niet in de mainstream media. Maar in het echte leven laten steeds meer mensen hun stem horen, met podcasts, filmpjes en openlijke steunbetuigingen op de sociale media.

Misschien geven sommigen gehoor aan de oproep van VOC-boegbeeld Derrick Bergman ‘aan Belgische smoorders’ op de site van CNNBS (18 mei 2021). ‘België is een achterlijk land’ titelt Bergman, en hij heeft natuurlijk gelijk, toch als het over cannabis gaat. Over andere maatschappelijke thema’s ga ik mij hier niet uitspreken, maar op mijn tijdlijn van Facebook zie ik wel dat steeds meer mensen de uitspraak ook in het algemeen voor waar aannemen. ‘Het is tijd voor actie, godvermiljaardenondeju!’: met die strijdkreet sluit Bergman af. In België dient zich voorlopig niemand aan met dezelfde daadkracht als hij, of de in dit artikel terecht geëerde Joep Oomen. In de jaren ‘90 hadden we Denise Aerts en haar BCCB (Belgische Cannabis Consumentenbond). Dichter bij goed georganiseerd verzet zijn we nooit gekomen, er was toen zelfs sprake van een politieke partij. Maar de repressie was ongenadig, en Denise en haar getrouwen keerden de legaliseringsbeweging gedesillusioneerd de rug toe.

Positieve signalen

In de jaren van het feitelijke gedoogbeleid (2003-2014) voelde weinigen zich geroepen om de strijd voort te zetten. We werden grotendeels met rust gelaten, zelfs op de festivals en in de concertzalen. Alleen Trekt Uw plant (leve Joep!) probeerde de grenzen van de wetgeving af te tasten, als social club, en werd daar telkens weer voor vervolgd, tot drie keer toe. Het enige resultaat was dat de initiatiefnemers geheel ontmoedigd en financieel geruïneerd achterbleven. Opdracht volbracht, wat het gerecht (en de politiek) betrof. Zo hoeven we er weer even niet meer over te praten. En val ons alstublieft niet lastig met dat gezeur over mediwiet. We hebben toch al die neusspray goedgekeurd?

Je zou om minder de moed verliezen, laat staan dat je je nek nog zou uitsteken. En toch zie ik de laatste maanden veel positieve signalen dat er toch weer van alles leeft. Een zielsgenoot van amper twintig nodigde me uit om in zijn radioshow twee uur over mijn boek te komen praten. Een regisseur werkt aan een zesdelige documentaire rond mediwiet en vroeg me om het script te helpen schrijven. Daan Staes is de man achter

de nieuwe podcast Cannabiskenners, die gewoon op Spotify staat. professioneel gemaakt, uitstekend geresearcht en met zeer interessante gesprekspartners (om mezelf niet te vernoemen). Ik werd zelfs gevraagd voor een interview met het magazine van De

Sleutel, de organisatie die al sinds de jaren ‘70 hulp biedt aan mensen met drugproblemen. Ook daar is duidelijk een mentaliteitsverandering aan de gang.

Smart on Drugs

De meeste Facebookpagina’s over cannabis zijn jammer genoeg maar een kort leven beschoren of worden amper bijgehouden. Smart On Drugs, een ‘burgerbeweging die ijvert voor de hervorming van het Belgisch drugbeleid en pleit voor een vernieuwde, deskundige en menselijke aanpak’, is nog het meest actief op de sociale media en biedt ook accurate links en informatie. De pagina heeft 1.400 volgers, niet echt de grote massa, maar we weten intussen dat veel mensen zelfs een duimpje op Facebook al riskant vinden, en denken dat het kan leiden tot vervolging. Het zal nog wel even duren voor die ingepeperde angst plaatsmaakt voor openheid en begrip maar het debat zal in elk geval niet meer stilvallen. En op mijn eigen cannabisberichten komen steeds meer likes, van mensen die zich dan toch een heel klein beetje durven outen.

Nieuwe CBD-shops

Intussen blijven her en der in het land nieuwe CBD-shops opduiken. De Herborist in Antwerpen, die vorig jaar nog de deuren moest sluiten omdat bepaalde absurde regels werden overtreden, is intussen gewoon weer open. Een bekende zakenman verklaarde zich tot een ‘bondgenoot’ nadat hij mijn boek had gelezen. Hij vraagt zich af hoe we de politici eindelijk tot inkeer en inzicht kunnen brengen, en is bereid om zijn hoge contacten in de politieke en de zakenwereld daarover aan te spreken. Fake news

Ja, er beweegt iets in België. Niet dat de legalisering van cannabis nabij is. Wat dat betreft heeft mijn eertijdse optimisme al lang de baan moeten ruimen voor realisme. Ik geef de strijd niet op maar doe het stilaan voor de volgende generatie. Opdat zij eindelijk verlost zou worden van de waanzin die het cannabisdebat nu al zo lang domineert, van het fake news en de propaganda, van de misplaatste vooroordelen en misverstanden. Als ik mag afgaan op de vele contacten en gesprekken die ik de laatste tijd gehad heb, zijn er in elk geval steeds meer mensen die het onderwerp minstens even serieus nemen als ik.

Door: Redactie HighLife

Hoe staat het met de plannen voor legale cannabis in Luxemburg?

Hoe staat het met de plannen voor legale cannabis in Luxemburg? De regering verbaasde vriend en vijand vorig jaar toen het aangaf cannabis te willen legaliseren. Daarna werd het een tijdje stil. Maar dat betekent niet dat er niks gebeurt.

In mei werden de plannen in de Kamer van Afgevaardigden besproken. Zowel de meerderheidspartijen in de regering als de Linkse partij (Déi Lénk) en de piratenpartij waren het er allemaal over eens dat de strategie van criminalisering van de afgelopen decennia mislukt is en dat het tijd is voor een nieuwe aanpak. De Christelijk Sociale Volkspartij (CSV) bekijkt het project met grote scepsis en betwijfelt of legalisatie zal leiden tot betere controles op de markt en de kwaliteit. Ook is men bang dat jongeren meer cannabis zullen gebruiken. Carole Hartmann van de Democratische partij (Dp) stelde dat ervaringen in het buitenland niet aangeven dat de consumptie van jongeren na legalisatie toeneemt. Ze vertelde dat in landen waar cannabis is gelegaliseerd de consumptie niet is gestegen, maar zich na een korte piek op een lager niveau heeft gestabiliseerd Medicinale cannabis

Minister van Volksgezondheid paulette Lenert kondigde aan dat de regering in juni een officiële update zal uitbrengen over de voortgang van de legalisatie. Hoewel er nog vragen zijn, is er geen reden om het project als geheel in twijfel te trekken, aldus Lenert. Zij verwelkomt ook binnenlandse projecten voor de kweek van medicinale cannabis. Luxemburg importeert momenteel al zijn medicinale cannabis uit Canada, maar er worden voorbereidingen getroffen om een label “Good Manufacture practice” in te voeren. Lenert wees er ook op dat in Canada de legale cannabismarkt officieel de illegale markt heeft ingehaald in het derde kwartaal van 2020. Uiteindelijk hebben de Dp, de Luxemburgse Socialistische Arbeiderspartij (LSAp), de Groene partij (Déi Gréng), de piratenpartij en de Linkse partij een motie aangenomen waarin ze de regering aanmoedigen om verder te gaan met de legalisering van cannabis.

“de laatste grens”

De beroemde fotograaf Sebastião Salgado reisde zes jaar lang door het Amazonegebied en fotografeerde de ongeëvenaarde schoonheid van deze buitengewone regio: het bos, de rivieren, de bergen en de mensen die er wonen. Het is een onvervangbare schat van de mensheid.

In het voorwoord schrijft Salgado: “Voor mij is het de laatste grens, een mysterieus eigen universum, waar de immense kracht van de natuur als nergens anders op aarde kan worden gevoeld. Hier is een woud dat zich uitstrekt tot in het oneindige dat een tiende van alle levende plant- en diersoorten bevat, ‘s werelds grootste natuurlijke laboratorium.”

Salgado bezocht een tiental inheemse stammen die bestaan in kleine gemeenschappen, verspreidt over het grootste tropische regenwoud ter wereld. Hij documenteerde het dagelijkse leven van de Yanomami, de Ashaninka, de Yawanawa, de Suruwaha, de Zo’e, de Kuikuro, de Waura, de Kamayura, de Korubo, de Marubo, de Awa en de Macuxi. Hun warme familiebanden, hun jacht en visserij, de manier waarop ze maaltijden bereiden en delen, hun geweldige talent om hun gezichten en lichamen te schilderen, de betekenis van hun sjamanen en hun dansen en rituelen. Salgado heeft dit boek opgedragen aan de inheemse volkeren van het Amazonegebied: “Mijn wens, met heel mijn hart, met al mijn energie, met alle passie die ik bezit, is dat dit boek over 50 jaar niet zal lijken op een verslag van een verloren wereld. Amazonia moet voortleven.” Amazonia van Taschen is ook verkrijgbaar in een Collector’s Edition, inclusief een boekenstandaard ontworpen door Renzo piano en vier Art Editions, elk inclusief de Renzo piano boekenstandaard en een gesigneerde prent.

Amazonia Sebastião Salgado Taschen www.taschen.com