Grabbelton

FILMS

door: Rob Tuinstra

Sightseers

Regisseur: Ben Wheatley Met: Alice Low, Steve Oram, Eileen Davies

Dat Engelsen een briljant gevoel voor humor hebben, bewijzen ze met Sightseers, een van de beste zwarte komedies die ik de laatste jaren gezien heb. Tina is al een eindje in de dertig en lijdt een saai leven met haar chagrijnige moeder en een hondje. Wanneer haar nieuwe vriend Chris haar uitnodigt voor een trip met zijn caravan grijpt ze die kans met beide handen aan. Chris laat haar enthousiast allerlei favoriete plekjes van hem zien, zoals het potlodenmuseum of een trammuseum. Je zou denken dat Chris eigenlijk net zo’n saai type is als Tina, maar dat verandert snel naarmate de film vordert. Ik ga hier niet verklappen hoe de boel ontzettend ontaardt, maar bereid je voor op gruwelijke schokmomenten afgewisseld met inktzwarte Britse humor. Lang geleden dat ik zo heb gelachen in de bioscoop.

Small Apartments

Regisseur: Jonas Åkerlund Met: Matt Lucas, Juno Temple, Dolph Lundgren

Matt Lucas is geweldig op dreef als de bizarre Franklin Franklin, een wereldvreemde man die zijn dagen doorbrengt met het blazen op zijn Alpenhoorn en het openen van post van zijn broer, die in een gesticht zit en hem elke dag een envelop met een cassettebandje en afgeknipte teennagels stuurt. Het is geen wonder dat zijn buurman Mr. Allspice (James Caan!) Franklin liever ziet vertrekken. Zijn andere buurman, de gesjeesde student Tommy Balls (Johnny ‘Jackass’ Knoxville), heeft minder last van Franklins weirde gedrag. De zaak loopt echter uit de hand wanneer de huisbaas van het appartementencomplex sterft. Ondertussen krijgt Franklin te maken met de gezondheidsgoeroe Dr. Saga Mennox, in wie iedere filmliefhebber meteen de Zweedse spierbundel Dolph Lundgren herkent. Kortom, Regisseur Åkerlund, die ooit debuteerde met de prachtige drugsfilm Spun, is prima op dreef in deze maffe zwarte komedie, die helaas op enkele momenten wel wat haperingen kent.

The Perks of Being a Wallflower

Regisseur: Stephen Chboski Met: Logan Lerman, Emma Watson en Ezra Miller

Charlie is een wat eenzame puber die niet echt populair is op school. Op jonge leeftijd heeft hij een traumatische gebeurtenis beleeft, waardoor hij maar moeizaam kan communiceren en steeds verder in een isolement dreigt weg te zakken. Wanneer hij naar een andere school gaat veranderen er nogal wat zaken in zijn leven, want hij wordt als verse brugpieper zomaar opgenomen in het alto-vriendengroepje rond Patrick en Sam. Ze delen hun muzieksmaak voor alternatieve bands (The Smiths, Ramones) en Charlie leeft helemaal op. Er volgen feesten met drugs en verliefdheid, die Charlie met ups en downs doorstaat. Maar wanneer zijn nieuwe vrienden aan het eind van het jaar afstuderen en naar de universiteit gaan, staat Charlie er weer alleen voor. Kan hij dat aan? Regisseur Chboski maakte een fijne film over de vele onzekerheden die een getraumatiseerde puber teisteren. Autobiografisch, ook dat nog.

Nude Nuns with Big Guns

Regisseur: Andrew Hull Met: Asun Ortega, David Castro, Aycil Yeltan

Als er een ding is wat we over deze film kunnen zeggen, dan is het wel dat de titel meer dan waargemaakt wordt. Je zult niet vaak zoveel topless nonnen in een film zien. Liefhebbers van het boobygenre zullen de film dan ook hoog op hun lijst zetten. Helaas valt er verder weinig te genieten van deze poging tot spaghetti-exploitation, die vooral lijdt aan gebrekkig acteren en een gebrekkige regie. Het verhaal op zich is echter ijzersterk. De Rooms-Katholieke Kerk in Mexico fungeert als een Colombiaanse drugskartel, waarbij naakte nonnen gedwongen worden de drugs te versnijden en te verpakken. Uiteraard gaat dat gepaard met het nodige geweld, tot verkrachtingen aan toe. Uiteindelijk staat er dan een non op die met Big Guns bloedig wraak neemt. Het idee was goed, de uitvoering een stuk minder.