Robi the Dog: Knip- en plakwerk

Plezierig knip- en plakwerk

De Zwitserse kunstenaar Robi The Dog maakt thuis collageposters met spuitbus en stencils om die later op de muren te plakken. Zijn weirde, doldwaze ‘paste-ups’ duiken vooral op in Zürich en Berlijn, zijn tweede thuisbasis.

Tekst: Peter van Sparrentak // Foto’s: Gabriela Domeisen

er misschien vijfentwintig in een nacht. Als ik op pad ben met vrienden, zijn dat eerder vijf posters, en euh, tien bier.”

Met zijn supermaffe collagestijl in schreeuwerige kleuren weet hij altijd op te vallen. En voor wie de afkomst van de poster nog niet duidelijk is, ondertekent hij met zijn straatnaam. Een komisch pseudoniem, afgeleid van de Robidog, zoals in Zwitserland de groene straatprullenbakken voor of een paar maanden. Dat is min of meer mijn tweede thuis.”

Stencils

Hij maakt al lange tijd kunst op straat. “Eerst met old skool graffiti. Zeven jaar geleden

Met zijn supermaffe collagestijl in schreeuwerige kleuren weet hij altijd op te vallen.

Lukraak

Wat opvalt is dat de posters zo verschillend zijn. Het kan blijkbaar alle kanten opgaan. Toch is zijn absurde collagestijl altijd herkenbaar. Robi: “Ik knip foto’s uit kranten en plak ze bij elkaar tot nieuwe beelden. Dan scan ik ze in mijn computer en begin ze aan te passen. Ik verschuif de armen of maak het hoofd groter. Net zo lang tot ik tevreden ben.”

hondenpoep heten. “In Zürich kent iedereen mijn werk, maar niemand weet wie ik ben,” vertelt Robi. Hij woont in een kleine plaats, niet zo ver van de stad. “Zürich is vergeleken met bijvoorbeeld Amsterdam vrij rustig, maar het is de grootste stad van het land en als het op cultuur aankomt, moet je daar zijn. Van tijd tot tijd ga ik naar Berlijn, voor een paar weken ben ik overgestapt op posters. Daarvoor op posters. Daarvoor gebruik ik vellen wit papier, die ik thuis met papier, die ik thuis met spuitbus en stencils spuit. Vervolgens snijd spuit. Vervolgens snijd ik ze uit. Die plak ik buiten op de muur buiten op de muur met plaksel. Gewoonlijk ga ik eens per ijk ga ik eens per week op straatposters plakken. Ik ers plakken. Ik heb hiernaast nog een baan om van n baan om van te leven. Hoeveel ik er dan op de er dan op de muren plak? Als ik alleen ga doe ik een ga doe ik

Teddybeer Teddybeer

“Soms ben ik maar wat aan “Soms ben ik maar het spelen met oude foto’s,” het spelen met oud vervolgt hij. “Van daaruit vervolgt hij. “Van groeit dan een idee. Het groeit dan een i gaat vaak lukraak, toevallig.” gaat vaak lukraak, Andere keren heeft hij een Andere keren hee idee, dat hij wil uitbeelden. idee, dat hij wil u Een teddybeer draagt de Een teddybeer d tekst I Hate This Game tekst I Hate Th op een halsdoekje. Robi: op een halsdoe “De dochters van mijn “De dochters zus hebben een grapzus hebben e pige, treurige kijkende pige, treurige teddybeer, die ze conteddybeer, d stant stompen. Dus stant stom ik dacht, ik moet de ik dacht, ik beer ook een stem beer ook e geven.” Een vlieggeven.” E tuigje met daarin tuigje me een kikker en de een kikk tekst Jumping tekst Is For Stupid. Is Fo Robi: “Kikkers Robi: springen de hele springe dag. Deze denkt, dag. De bekijk het maar en bekijk het neemt het vliegtuig.” neemt het Een jongetje zit in een Een jongetje z vliegtuigje met de tekst I vliegtuigje met d Wanne Be A Pilot. Robi: “Hij Wanne Be A Pilot. heeft al een ijsje, een mooie heeft al een ijsje, e

hoed en een speelgoedvliegtuig, maar is nog niet blij. De volgende stap voor hem is: piloot worden. Ouders geven hun kinderen te veel dingen, snoep en speelgoed. Daardoor gaat zo’n kind denken: ik kan alles krijgen. Door ze zo op te voeden, maak je ze net zoals veel volwassenen al zijn.” De reacties die hij krijgt, zijn nogal verschillend. Robi: “Iedereen ziet er soms iets anders in. Dat vind ik grappig.”

Antieke plaatjes

Maar het zijn toch vooral tekstloze collages in schreeuwerige kleuren, die de voorbijgangers verrassen. Hij gebruikt actuele en antieke foto’s en plaatjes door elkaar. Een vreemde mix, die je niet vaak tegenkomt. Robi: “Ik vind die oude plaatjes sterker dan nieuwe. Nu zijn foto’s heel erg voorbereid. Vroeger waren die meer at random, kiekjes. Die foto’s haal ik uit boeken die ik op de rommelmarkt koop. Ik kijk ook op internet, maar dan word je

al snel afgeleid. Dan zie je weer dit en dan weer dat.” Verder mixt hij alles door elkaar. Jong, oud, man, vrouw, dier, mens en blank, zwart. Robi: “Mijn idee is dat we allemaal samen op deze wereld zijn, op hetzelfde feestje.”

De posters zijn in het echt alleen op straat te zien. Hij geeft geen exposities.

Twee meter hoog

De posters variëren in grootte van tien bij vijftien centimeter tot wel twee meter hoog en anderhalve meter lang. Zo vult hij soms een groot stuk muur, net als bij een wandschildering. De kleine zijn vooral praktisch; ze zijn makkelijk mee te nemen en snel illegaal ergens op te plakken. Het maken van de posters met stencils en de handgesneden spuitmallen is best veel werk, vertelt hij. “Het hangt er van af hoeveel lagen stencils je gebruikt. Mijn voorkeur gaat uit naar gedetailleerde beelden. Soms maak ik iets met zes verschillende kleuren. Dan moet ik voor elke kleur een stencil uitsnijden.” Een enkele keer schildert hij met kwasten en verfstiften direct op de muur, zoals hij met de schildering van een zebra heeft gedaan.

Voorraadje

“Ik heb altijd een postervoorraadje thuis liggen,” vertelt hij. “Soms zijn er weken dat ik alleen posters maak. Als ik de stad in ga, neem ik meestal veel verschillende posters

mee. Van elke poster maak ik er een stuk of vijf. Als er ergens één is weggehaald, kan ik hem weer opnieuw plakken. En ik heb natuurlijk altijd nog de stencils. Ik kan er extra bij maken. Als ik naar Berlijn ga, waar veel street art is, plak ik ze ook overdag. Ik rol de posters dan op en neem ze mee in een rugzakje. Meestal ga ik daar op de fiets op zoek naar goede plekken om ze op te hangen.”

Toeristen

De posters zijn in het echt alleen op straat te zien. Hij geeft geen exposities. Robi: “Ik ben niet geïnteresseerd in het kunstcircuit. Ik heb er vooral plezier in om de posters ergens te plakken en ze later in de stad te zien hangen. En daarna reacties te krijgen, via bijvoorbeeld Facebook van iemand uit Spanje of van Engelse toeristen die mijn posters in Berlijn hebben gezien.” Of er momenteel veel werk van hem in Zürich op de muren hangt? “Soms wel, maar er wordt snel schoongemaakt. Ik moet dus vaak op pad gaan om werk van mij in de binnenstad te laten zien.” k

t www.facebook.com/robithedog.streetart