![](https://assets.isu.pub/document-structure/211124095931-44ff8a8982a4bc6de1c480c821bb67a2/v1/6517861d9778c226dc1bab17c01f54e7.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
6 minute read
CANADA LEGALISEERT OP 1 JULI
from High Life NL 18-01
by SoftSecrets
Canada legaliseert op
1 juli cannabis
2018 is niet alleen het jaar waarin Californië het cannabisverbod afschaft. Op 1 juli wordt Canada het eerste G20 land dat cannabis, zowel voor medicinaal als voor recreatief gebruik, legaliseert. Een geweldige mijlpaal, die wereldwijd impact zal hebben. Maar er zitten wel wat addertjes onder het gras.
Tekst & fotografie: Derrick Bergman / G0NZ0 Media
Vanaf 1 juli kun je van Alaska naar de Mexicaanse grens rijden; onderweg is cannabis overal legaal. De aanstaande legalisering in Canada zal veel meer invloed hebben dan die in de Amerikaanse staten, legde oud minister-president Dries van Agt in 2016 uit op Cannabis Bevrijdingsdag in Amsterdam. Van Agt: “Het laatste nieuws, vrienden, is verrekte goed. Canada heeft besloten om cannabis te legaliseren. Waarom is dat zo belangrijk? Belangrijker dan drie, of vele malen drie Amerikaanse staten bij elkaar? Canada heeft een enorme politieke en morele invloed in West-Europa, dus dat kan hier niet beantwoord blijven.”
Cannabis in Canada 1923-2018
1923: Cannabis toegevoegd aan de
Opium and Narcotics Control Act 1969: Onderzoekscommissie naar nietmedisch gebruik van drugs, Le
Dain Commission, ingesteld 1972: Advies Le Dain Commission: decriminaliseer gebruik van cannabis en teelt voor persoonlijk gebruik 1977: Minister-president Pierre Trudeau zegt tegen een groep studenten: “Als je een joint rookt in je eigen huis, voor je eigen plezier, zou je niet lastig gevallen moeten worden.” 1994: Marc Emery opent zijn eerste winkel, Hemp BC, in Vancouver. 2001: Start mediwiet: mensen met HIV en andere ziekten mogen hun eigen cannabis kweken of verkrijgen via producenten met een vergunning van het ministerie van volksgezondheid. 2013: Commerciële telers mogen mediwiet op de markt brengen. Aantal patiënten stijgt naar 37.800. 2015: Justin Trudeau wordt ministerpresident na een campagne waarin hij legalisering van cannabis heeft beloofd. 2017: De regering Trudeau presenteert de
Cannabis Act, Bill C-45. De wet wordt met 200 stemmen voor en 82 tegen aangenomen door het parlement. 2018: Per 1 juli wordt Canada het eerste G20 land dat cannabis legaliseert.
(Bron: The Canadian Cannabis Guide 2017, www.businessofcannabis.ca)
Hoe?
Hoe gaat de legalisering er concreet uit zien? Op 21 november 2017 presenteerde minister van volksgezondheid Ginette Petitpas Taylor het document ‘Proposed Approach to the Regulation of Cannabis’. De regels rond medicinale cannabis veranderen nauwelijks. Voor recreatieve cannabis wordt de keten van productie tot verkoop in drie stappen verdeeld: teelt, verwerking en verkoop. Er zijn vier soorten teeltvergunningen: standard, micro, nursery en hemp. Voor de verpakking gelden strenge en gedetailleerde regels, branding is zeer beperkt toegestaan en mag niet aantrekkelijk zijn voor kinderen. Mensen met een strafblad voor geweldloze cannabisdelicten komen in principe in aanmerking voor een vergunning: alle aanvragen worden op individuele basis beoordeeld.
Niet definitief
Let wel: de regels zijn nog niet definitief. Na de presentatie riep Health Canada, het ministerie van volksgezondheid, iedereen op om binnen zestig dagen commentaar te geven op de voorstellen; een actie waar onze regering een voorbeeld aan kan nemen. De kritiek van Canadese cannabisactivisten spitst zich op drie zaken toe: de arrestaties die nog steeds doorgaan, de zware sancties op overtreding van de nieuwe regels (waaronder veertien jaar celstraf voor verkoop aan minderjarigen) en het risico dat vooral de grote Licensed Producers of LP’s gaan profiteren van de legalisering. Canada telt nu ruim tachtig van zulke vergunde cannabisproducenten. De grootste en bekendste zijn Tilray, Canopy Growth en Aurora, die alle drie actief zijn in Europa of dat binnenkort worden.
Prince of Pot
Marc en Jodie Emery behoren tot de felste criticasters van de voorgestelde regels. Marc Emery (59), ‘The Prince of Pot’, is Canada’s bekendste cannabisactivist. In 1994 opent
hij in Vancouver in British Columbia, al sinds de jaren zestig het epicentrum van de Canadese cannabiscultuur, een winkel, Hemp BC. Datzelfde jaar bezoekt hij de High Times Cup in Amsterdam waar hij Ben Dronkers ontmoet, die hem inspireert om cannabiszaden te gaan verkopen en met de opbrengst activisme te financieren. Emery richt Cannabis Canada Magazine op, later omgedoopt tot Cannabis Culture. Tot zijn arrestatie op 29 juli 2005 verkoopt hij miljoenen zaden, ook aan Amerikaanse klanten, per post. Dat doet hem de das om. Canada levert hem uit aan de VS, waar hij tot
vijf jaar cel werd veroordeeld, waarvan hij er vier uit zit. Jodie vliegt 81 keer naar Lousiana om haar man te bezoeken. Op 9 juli 2014 wordt The Prince of Pot vervroegd vrijgelaten.
Jodie Emery: So very sad and deeply unfair.
Project Gator
Vooruitlopend op de legalisering openen de Emery’s in december 2016 zes Cannabis Culture dispensaries in Montreal, de hoofdstad van de Franstalige provincie Quebec. Ze verkopen cannabis aan iedereen van negentien jaar en ouder. Burgerlijke ongehoorzaamheid, volgens de Emery’s. De politie valt de volgende dag binnen. In 2017 blijven er nieuwe Cannabis Culture winkels openen, onder meer in Hamilton en Ottawa. De politie reageert met “Project Gator” en doet in maart 2017 een reeks invallen. Marc en Jodie worden opgepakt en op 18 december 2017 veroordeeld tot boetes van ruim 130.000 euro per persoon. Bovendien mogen ze twee jaar lang op geen enkele wijze deelnemen aan enige, legale of niet legale, verkoop van cannabis. De aanklachten tegen zeventien medeverdachten worden ingetrokken.
Zuur
Wat de druiven extra zuur maakt: terwijl de Emery’s buiten spel zijn gezet, begeven Canadese politici en voormalige politiecommissarissen de legale cannabismarkt. Treffend voorbeeld is de samenwerking tussen ex politiecommissaris Raf Souccar en Julian Fantino, expolitiecommissaris van Toronto en exminister, die legalisering van cannabis ooit vergeleek met legalisering van moord. Onder de naam Aleafia hebben ze samen een dispensary voor medicinale cannabis geopend in Ontario. Op 19 december, een dag na hun veroordeling, tweette Jodie Emery: “Extremely distressing to be forced out of business and into handcuffs and jail by government gunmen, just so those very same governments can copy our model, set up shop and force people to buy from them – with government gunmen as the threat and coercion. So very sad & deeply unfair...”
Jodie Emery
![](https://assets.isu.pub/document-structure/211124095931-44ff8a8982a4bc6de1c480c821bb67a2/v1/94fd3c321eac0eb40282126b04db5017.jpeg?width=720&quality=85%2C50)
Grote regionale verschillen
De landelijke regering maakt het raamwerk voor legale cannabis, de tien provincies en drie territories bepalen zelf hoe zij de regels implementeren. Een overzicht van de regels in de vijf provincies met de meeste inwoners:
Ontario (13,4 miljoen inwoners)
Leeftijdsgrens 19 jaar. Verkoop via 150 winkels, gerund door de ‘Liquor Control Board of Ontario’ en met een ‘behind-the-counter set up’, vergelijkbaar met hoe tabak wordt verkocht. Online verkoop start 1 juli, maar de eerste tachtig winkels gaan pas op 1 juli 2019 open, de overige zeventig in 2020. Verbod op consumptie in publieke ruimte.
Quebec (8,1 miljoen inwoners)
Leeftijdsgrens 18 jaar. Geen thuisteelt. Aanvankelijk verkoop in vijftien winkels, gerund door de overheidsinstelling ‘Société Québécoise du Cannabis’. Maximale bezitshoeveelheid 150 gram. Zero tolerance voor rijden onder invloed van cannabis op straffe van ontzegging van het rijbewijs voor negentig dagen.
British Columbia (4,6 miljoen inwoners)
Leeftijdsgrens 19 jaar. Zowel commerciële verkoop als verkoop door de lokale overheid. Distributie van groothandelshoeveelheden door de ‘Liquor Distribution Branch’, een overheidsinstelling die nu hetzelfde doet met alcohol. De provincie is opmerkelijk traag met het uitwerken van hun plannen; veel is nog onduidelijk.
Alberta (4 miljoen inwoners)
Leeftijdsgrens 18 jaar. Lokale overheid verantwoordelijk voor verkoop via internet en distributie van groothandelshoeveelheden, verkoop via commerciële winkels onder toezicht van de ‘Gaming and Liquor Commission’. Geen gezamenlijke verkoop met alcohol, medicijnen of tabak. Mogelijk komen er ook cannabiscafés en -lounges.
Manitoba (1,2 miljoen inwoners)
Leeftijdsgrens 19 jaar. Commerciële verkoop, onder toezicht van de ‘Liquor, Gaming and Cannabis Authority’. Er komen twee soorten winkels, met en zonder leeftijdsgrens. In de laatste mogen geen cannabisproducten uitgestald worden, maar wel verkocht aan klanten van 19 jaar en ouder. Online verkoop door vergunde winkels is toegestaan. Thuisteelt alleen voor geregistreerde medicinale gebruikers. Gemeenten mogen tot 2022 een referendum houden over de vraag of zij cannabisverkoop in hun gemeente willen.