7 minute read
CANNABIS PORTRETTEN GEBASEERD OP JAREN 50 ADVERTENTIES
from High Life NL 20-02
by SoftSecrets
MARIA CAVALI
In het laatste nummer van 2018 publiceerden we eerder werk van Maria Cavali. Ze had een opmerkelijke en prachtige serie foto’s gemaakt onder de titel We Are Mary Jane. De foto’s waren te zien in het Hash Marihuana & Hemp Museum in Amsterdam en Barcelona. Nu is ze terug met een serie foto’s gebaseerd op jaren 50 advertenties. Opnieuw is cannabis de focus.
Laten we eerst even terug gaan naar je eerdere serie We Are Mary Jane. kun je me vertellen hoe het verder is gegaan met die prachtige foto’s?
“Dank je. Na de expositie in Amsterdam is het verhuisd naar het museum in Barcelona. De tentoonstelling daar werd geopend tijdens Spannabis en kreeg veel exposure. De foto’s zijn daar zeer goed ontvangen en ik ga nog steeds door met het project als ‘vrij werk’. Het kost tijd, maar het gaat langzaam vooruit. Iedereen is dol op de foto’s en ik ben van plan om alle coffeeshops in Amsterdam te fotograferen en daarna een tafelboek te publiceren. Ik denk dat dit niet alleen een kunstproject is, maar dat het ook een historische culturele waarde heeft. Het maakt niet uit hoeveel landen cannabis legaliseren, Amsterdam zal altijd de stad zijn met de meeste cannabisgeschiedenis en cultuur eromheen, voor mij tenminste. Veel coffeeshops zijn nu aan het renoveren, sommige worden gesloten en nieuwe worden geopend. Dus probeer ik dat allemaal vast te leggen voor het voorbij is. Ik heb ansichtkaarten gemaakt van het project die te koop zijn in het museum, enkele souvenirwinkels en online. Dat helpt me om verder te gaan met
Amsterdam is de stad met de meeste cannabisgeschiedenis en cultuur eromheen. het project en nieuw werk te maken. Ik ben ook op zoek naar een investeerder om het boek te voltooien. Dus als iemand dit leest en denkt, dit project wil ik ondersteunen, laat van je horen. Ik zou daar dankbaar voor zijn.”
Je hebt nu een nieuwe serie gemaakt. Waar kwam de inspiratie voor deze nieuwe reeks vandaan?
“Eigenlijk was ik aan het brainstormen over mogelijk redactioneel werk met mijn team en toen kwam dit idee over. Ik raakte gewoon erg geïnspireerd om vrouwen in cannabis te vertalen naar posters van de seksistische jaren 50. Waarom? Simpelweg omdat Amsterdam niet mijn geboortestad is en dus na een reis over de hele wereld en wat tijd in Amsterdam doorgebracht te hebben, was ik eigenlijk onder de indruk en verbaasde ik me er over Ik heb veel hoe weinig vrouwen vooraanstaande posities interesse in de functies in de cannabisin dustrie hebben. Dus ik oude rituelen denk dat dit project gewoon een voortzetting rond cannabis van het vorige project is, alleen in een andere vorm en op een andere manier. Het is kleurrijker, explicieter, levendiger, bijna reclame voor vrouwen in cannabis en het moedigt je aan om een parallel te vinden tussen vrouwen in die jaren 50 advertenties en vrouwen in de hedendaagse cannabisscene.”
Heb je nog andere ideeën voor nieuwe projecten die te maken hebben met cannabis?
“Ja, ik heb genoeg ideeën, maar te weinig tijd om die allemaal uit te voeren. Mijn volgende project zou zijn om meer oude cannabis cultuur en rituelen in te brengen. Ik ben nu bezig om me daar in te verdiepen. Het roken van cannabis was ooit een ritueel in China. Of denk aan India. Bijna alle oude culturen benoemen cannabis tot een heilige plant met heilige rituelen. Soms denk ik, we gebruiken cannabis maar misbruiken het ook op een bepaalde manier. Als vrouw ben ik verdrietig om vrouwen in cannabis te zien geobjectiveerd. Dat verkoopt blijkbaar, maar het draagt niet bij aan het imago van de cannabiscultuur en het draagt niet bij aan de pracht van de plant, het maakt het eerder goedkope rommel. Ik denk dat er zoveel meer is aan het lichaam van de vrouw en aan de cannabiscultuur en al mijn werk is heel erg gerelateerd aan empowerment van vrouwen. Wij mogen onze seksualiteit koesteren maar zie het liever als iets goddelijks in plaats van iets goedkoops en vulgairs. Het doet me pijn als visueel, creatief persoon die toevallig vrouwelijk is, om beelden te zien van vrouwen die aan bongs zuigen als een trendy beeld dat cannabis vertegenwoordigt. Ik denk dat er zoveel meer is om een vrouw te zijn en er zoveel meer is om de plant te gebruiken. Daarom zou ik in mijn volgende serie graag oude rituelen van het roken van cannabis, cirkels, symbolen, betekenissen, en noem maar op willen verkennen. Ik ga niet high deze keer, maar diep. I am not going high, but going deep this time. Als er een expert is in deze of als er gepassioneerde mensen zijn die me willen vergezellen voor dit onderzoek en project, neem dan contact met me op.”
Ik heb de hele serie portretten gezien van je nieuwe project. We gaan ze de rest van het jaar publiceren in Highlife. Ben jij het zelf in elk portret?
“I’m every woman, ha ha. We zijn aIlemaal één op een bepaalde manier.”
komt er ook een expositie van deze serie?
“Ja, in hartje Amsterdam, in coffeeshop Siberië op de Brouwersgracht 11. Daarna zal de expositie verhuizen naar andere coffeeshops.”
Vind je dat de cannabisindustrie vrouwvriendelijker wordt?
“Absoluut. Ik ontmoet heel veel verschillende vrouwen in de branche, Ieder doet haar eigen ding. Cosmetica, kleding, sieraden, een coffeeshop of bedrijf leiden, en nog veel meer. ik vind het geweldig en ik kan niet gelukkiger zijn met al deze nieuwe ontmoetingen in de branche de laatste tijd. (lachend) They are my kind if people for sure.“
Is het mogelijk om je werk te kopen?
“Jazeker, mensen kunnen me via social media benaderen. Bijvoorbeeld via Instagram: https://www.instagram.com/ women_in_cannabis_project/. “
zou je tot slot nog een laatste opmerking hebben voor de lezers van Highlife?
“Ja. Mijn grootste doel is om vrouwen op elke manier te ondersteunen die ik kan. Ik ben nu benaderd om cannabis events in Amsterdam te helpen organiseren. Dat is via tokeativity, een wereldwijde beweging voor vrouwen in de cannabis industrie. Dus als vrouwen zich aangesproken voelen, meld je aan.”
www.mariacavali.com cavalimaria@gmail.com www.instagram.com/mariacavali/
Expo Maria Cavali Coffeeshop Siberië Brouwersgracht 11 1015 GA Amsterdam
Nederlandse voorzitter iNcb hint op aanpassing stokoude drugsverdragen
Tijdens de presentatie van het jaarlijkse INCB rapport was de nieuwe Nederlandse voorzitter van het VN-agentschap opvallend openhartig over het eventueel aanpassen van de stokoude drugsverdragen. Dat biedt hoop voor de toekomst.
Het drugsagentschap van de VN, de International Narcotics Control Board (INCB), staat bekend als een oerconservatief bastion dat al decennia lang de ogen sluit voor nieuwe ontwikkelingen op drugsgebied. Jaar na jaar draaien ze het bekende riedeltje op dat drugs slecht voor je zijn en dat drugs met alle nodige middelen bestreden moeten worden. In de War on Drugs was en is de INCB altijd een betrouwbare partner.
Alternatieven?
Toch gloort er enige hoop nu de nieuwe voorzitter van het orgaan, de Nederlander Cornelis P. de Joncheere, voorzichtig de deur opende naar mogelijke aanpassingen: “We moeten onderkennen dat de drugsverdragen al 60 jaar geleden zijn gemaakt. Ik denk dat volgend jaar een goede tijd is om eens goed na te gaan of deze verdragen nog wel adequaat zijn. Misschien hebben we nieuwe alternatieve instrumenten en benaderingen nodig.”
Volgend jaar is het 60 jaar geleden dat het belangrijke 1961 Single Convention on Narcotic Drugs is afgesloten. Dit is een van de verdragen waarmee ook in Nederland altijd geschermd wordt om legalisering van cannabis af te schieten. Al zouden we het willen, dan kan het niet eens, is vaak de teneur. Waarom landen als Uruguay en Canada (en binnenkort Luxemburg) het dan wel kunnen, wordt dan nooit echt onderbouwd. Saillant detail, de voorganger van Joncheere als voorzitter van deze commissie, de Thai Viroy Sumyai, leidt nu een bedrijf dat is gespecialeerd in medicinale cannabis.
INCB rapport 2019
Voor er sprake is van enige veranderingen blijft het INCB haar conservatieve kijk op drugs trouw en wordt weer vertrouwd hel en verdoemenis uitgesproken in het jaarlijkse rapport. Legalisering van recreatieve cannabis gaat in tegen de internationale verdragen en mag dus niet: ‘Bovendien zijn de gevolgen van recreatieve cannabis voor de gezondheid van vooral jongeren een serieuze zorg.” Het rapport schrijft dat door de legalisering van cannabis in Canada en verschillende staten in de VS het gebruik toeneemt. Dit is overigens onjuist. De INCB merkt op dat de discussie over legalisering in Europa almaar verder gaat, maar constateert tevreden dat het gebruik vooral is toegestaan als medicinaal middel. Men is wel bezorgd over ‘mogelijke legalisatie van de teelt, distributie en consumptie van recreatieve cannabis in bijvoorbeeld Luxemburg en Nederland. Dat gaat tegen de verdragen en doelstellingen in die ooit zijn afgesproken.’ Ook over het komende referendum in Nieuw-Zeeland waar wordt beslist of cannabis legaal wordt is het INCB niet te spreken: “Wij raden de regering in NieuwZeeland aan om zich te blijven houden aan de drugsverdragen.”
