WIL & RUUD OOMEN

“Belastingcontrole? So what!”

Samenwerken als coffeeshop, of niet?!

De coffeeshophouder heeft een sterkere positie dan hij zich mogelijk realiseert. Ik heb tijdens procedures tegen de gemeente of de belastingdienst, en ook bij strafrechtelijke onderzoeken, gemerkt dat coffeeshops veelal weinig behoefte hebben om samen te werken. Ook tijdens besprekingen met bestuurders en secretarissen van coffeeshopbonden heb ik gemerkt dat coffeeshophouders weinig animo hebben om zich te organiseren. Er zijn relatief gezien weinig coffeeshophouders lid van een coffeeshopbond, terwijl dat toch veel voordeel kan opleveren. Ik noem als voorbeeld de BCD te Amsterdam en de PCN te Eindhoven.

Ik heb veel werk verricht voor die bonden of voor leden van die bonden en ik heb regelmatig een presentatie gehouden tijdens bijvoorbeeld een nieuwjaarbijeenkomst of een ledenvergadering van die bond. Ik wil niet te negatief zijn omdat er natuurlijk wel wordt samengewerkt, maar dat kan m.i. veel beter. Ik begrijp ook van de bonden dat er relatief gezien weinig coffeeshops lid zijn van zo’n bond, terwijl dat veel voordelen kan opleveren. zoeken tegen de coffeeshop worden gebruikt. Die informatie is moeilijk te controleren. Die informatie bestaat veelal uit onderzoeksrapporten zoals het bekende BOOM-rapport (Bureau Ontnemingswetgeving Openbaar Ministerie) en doelgroepbeschrijving gedoogde coffeeshops, opgesteld door en ten behoeve van de belastingdienst. Om als voorbeeld te noemen wordt in het laatste onderzoekrapport aangegeven dat het brutowinstpercentage (BW%) van een

coffeeshop minimaal 100% bedraagt en dat er ook percentages van 150% bekend zijn. In het BOOM-rapport wordt aangegeven dat als norm voor de prijs van hennep van een bedrag van € 2.270 per kilo wordt uitgegaan. Dit bedrag is voortgekomen uit onderzoek van de politie bij invallen bij kwekers/telers. De belastingdienst geeft zelfs aan tijdens procedures bij rechtbanken en gerechtshoven dat uit het BOOM-rapport blijkt dat het BW% van een coffeeshop minimaal 100% bedraagt en tevens dat dit blijkt uit jurisprudentie (uitspraken van rechterlijke instanties).

Branche-informatie

De gemeente, maar vooral de belastingdienst, schermt met zogenaamde informatie over branchegegevens die tijdens onder-

Hoe hier mee om te gaan?

Samenwerking is het sleutelwoord. Wie kan er nog meer betrouwbare informatie geven over een BW% bij coffeeshops? De coffeeshops zelf, maar dan moeten ze wel georganiseerd zijn. Een BW% is meestal een spelbreker voor de coffeeshophouder tijdens een onderzoek van de Belastingdienst. Op basis van een BW% kan al bijna een administratie worden verworpen en geoordeeld worden dat de aangegeven winst onjuist en onvolledig is. Er zijn twee gebreken nodig voor omkering van de bewijslast. Als er dan nog wat foutjes in de administratie zitten, dan is omkering en verzwaring van de bewijslast bijna een feit. Omkering en verzwaring van bewijslast betekent volgens deskundigen een uitzichtloze situatie voor de belastingplichtige. Ik ben het daar niet helemaal mee eens, maar het maakt de procedure wel erg ingewikkeld en het heeft een groot nadeel omdat de belastingdienst bij omkering van de bewijslast de winst/omzet/inkopen mag schatten en vervolgens moet de belasting-

Volstrekte onzin

Een BW% van minimaal 100% is geen betrouwbaar bedrijfsgegeven. Een ondernemer en zijn leverancier bepalen dat in beginsel zelf; de belastingdienst zit niet op de ondernemersstoel. Het BOOM-rapport concludeert dat niet, maar wie controleert dat als de belastingdienst dat aangeeft? Rechters meestal niet, althans dat heb ik niet gemerkt. In het BOOM-rapport staat slechts die prijzen die telers hebben genoemd tijdens een inval, maar die hadden belang bij het noemen van een lage prijs. BW% staan niet in het BOOM-rapport, Daarnaast is het geen feit dat alle coffeeshophouders alleen bij telers inkopen. Er wordt ook vaak ingekocht bij leveranciers (tussenhandel) die op hun beurt bij de telers inkopen. Dit betekent een kostprijsverhogende factor. Het standpunt over een minimaal BW% van 100% voor coffeeshophouders is volstrekte onzin, maar het wordt vaak gebruikt als een feit tijdens procedures.

Conclusie

Indien de coffeeshophouders BW% kunnen inbrengen die afkomstig zijn van de bonden die deze gegevens hebben ontvangen van de coffeeshophouders dan is dit een sterk punt in de procedure tegen de Belastingdienst als er aanslagen zijn opgelegd op grond van winstcorrecties n.a.v. een BW% van 100%. Dit is maar één voorbeeld van hoe coffeeshophouders elkaar kunnen helpen door middel van een bond die voor hun belangen opkomt. Denk hierbij ook aan de problematiek rondom banken en coffeeshops.

Weten is één, bewijzen is twee. Een belastingambtenaar en ook een rechter is niet eenvoudig te overtuigen.

Oomen fiscaal onderzoek en advies.

Mr. Wil Oomen

Oomen Administratiekantoor

Ing. Ruud Oomen LLB

www.oomenfiscaalonderzoek.nl www.oomenadministratiekantoor.nl

Door: redactie Highlife

Canadese cannabisbranche in zwaar weer

CanStats, de Canadese variant van het CPB, blijft persberichten uitgeven waarin wordt benadrukt hoe succesvol de legale cannabis in Canada inmiddels is. Het zou inmiddels al om ruim 8 miljard Canadese dollar omzet gaan. En dat is 215% meer dan in oktober 2018, toen cannabis werd gelegaliseerd. Tegelijkertijd wordt beweerd dat de zwarte markt, oftewel de illegale verkoop van cannabis, met ruim 20% is gedaald.

Dat lijken indrukwekkende cijfers. Maar de werkelijkheid is anders. Vele Licensed Producers zitten in grote problemen. Mismanagement en verloren oogsten of gewoon te slechte kwaliteit hebben vele nieuwe bedrijven in de problemen gebracht. Tel daarbij dat de Canadese overheid op provinciaal niveau eerder tegen dan mee werkt. Zo zijn in de belangrijkste Canadese provincies nog steeds veel te weinig winkels waar je legale wiet kan kopen. Bovendien worden door lokale overheden flinke bedragen gevraagd voor vergunningen en zit er een fikse btw op de legale wiet. Gevolg: de zwarte markt kan moeiteloos concurreren. Edibles en THC-drankjes

Eerder werd door verschillende bedrijven hoog opgegeven over de komst van legale edibles en cannabis drankjes. Maar ook daar kampt de industrie met allerlei problemen. De houdbaarheid van THC in blikjes soda zou lastig zijn en het gebrek aan verkooppunten blijft de industrie parten spelen. De overheid heeft inmiddels meerdere malen beterschap belooft, maar de uitrol van nieuwe wietwinkels blijft tergend langzaam verlopen. Al voor de corona-crisis zagen grote bedrijven als Canopy Growth Corporation en Aurora Cannabis zich gedwongen om honderden werknemers te ontslaan. CGC heeft zich inmiddels teruggetrokken uit verschillende landen in Afrika en Zuid-Amerika, waar eerder met veel bombarie overnames werden gemeld. Op dit moment is het voor de prille Canadese wietindustrie vooral stilzitten en uithuilen en bedenken waar er geld bespaard kan worden. Meerdere ontslagen en faillissementen zijn niet uitgesloten.

HANS VERHAGEN

(1939 – 2020) TREFWOORD: EMOTIE

De onlangs overleden dichter, journalist, schilder en televisiemaker Hans Verhagen (Vlissingen 3 maart 1939 - Amsterdam 10 april 2020) had een bijzondere plek in het Nederlandse culturele leven, en dan vooral in de jaren 60/70.

Hans Verhagen was van vele markten thuis: invloedrijk dichter van de nieuwe zakelijkheid, manager van de psychedelische rockband Dragon Fly, televisie- en documentairemaker, tijdschriftenredacteur, winnaar van de P.C. Hooftprijs en kunstschilder, en daarnaast ook nog eens heroïne- en speedjunk en alcoholist. De joints zijn wel het langst gebleven, tot op hoge leeftijd.

Slechte invloed

Zijn zoon Norman en ik werden vrienden in de brugklas, tot schrik van mijn ouders. Hij zou mij vast en zeker verpesten, en dat heeft-ie vervolgens ook gedaan. Zijn slechte invloed ging via de platenkast van zijn vader, met Deep Purple (Made In Japan), de Rolling Stones en nog zo wat harde rock die ik niet echt van huis uit had meegekregen. Voorgoed verloren ja, het zaadje van de rock ’n roll werd hier gezaaid, of beter: de prille hersentjes ingebeukt. Hans Verhagen lag niet overal in Vlissingen even goed, hij zou met zijn vriendin met blote voeten over de boulevard hebben gelopen, en zijn kind zou geboren zijn op het biljart van een café – om maar wat schandalige dingen te noemen, naast dat lange haar van hem. Roddels en achterklap ja, maar het laat ook zien dat hij met dingen bezig was die er nog niet waren, en spraakmakend. Hans was daar nooit, in het appartement in Vlissingen, want hij was gescheiden van zijn eerste vrouw Conny Tavernier die van Amsterdam naar Vlissingen was terugverhuisd. Het rook er vreemd, maar geheimzinnig en lekker; niet iedereen wist toen al van het bestaan van wierook – of was het wiet.

Sterren Cirkels Bellen

Norman en ik gingen al snel andere klassen in en andere kanten op, later werd hij een hardrock drummer terwijl ik meer in

punk en new wave zat. Op de middelbare school werd Hans Verhagen bij de les Nederlands nooit genoemd, maar toen ik wat dichtbundels van hem in handen kreeg sloegen zijn woorden in als een bom. kale, zakelijke en ongefilterde regels, en toch vol van liefde, leven, humor, en de magie tussen alles door. Zijn officiële poëziedebuut Rozen & Motoren maar ook de opvolger Sterren Cirkels Bellen luidden een nieuwe periode in de Nederlandse dichtkunst in. Al snel sloop er meer romantiek tussen de regels door, waarna andere zaken voorrang kregen tot zijn wederopstanding als poëet in 2004.

Superstoned

Voor televisie was hij betrokken bij vernieuwende programma’s als Hoepla en Het Gat Van Nederland. Bij de eerste uitzendingen van Hoepla kwam Phil Bloom naakt in beeld, onder meer lezend in het christelijke dagblad Trouw. De golf van verontwaardiging die vervolgens Nederland overspoelde kon haast niet groter zijn. Legendarisch waren ook de vijf uitzendingen van de talkshow Verhagen-Cadabra. Zo gaf hij uit pure interesse ruim baan aan de weduwe van Rost van Tonningen, een kopstuk van de Nederlandse nazi partij NSB. Evengoed stond ook Herman Brood in de schijnwerpers, in een uitzending die nogal overheerst werd door drugs. Een decorstuk lazerde middenin de show naar beneden, maar de host en zijn gast waren allebei al te ver heen om daar al te veel aandacht aan te besteden. Ik dacht altijd dat ze superstoned waren, maar het zal eerder aan een combinatie van joints, heroïne en alcohol gelegen hebben. Van televisie schakelde hij over naar documentaires, waarbij wederom zijn unieke benadering van het onderwerp en zijn vrije hand van interviewen alom bewondering oogstten. Daarmee, maar ook met zijn andere werk, heeft Hans Verhagen een niet te onderschatten invloed gehad op de media in naoorlogs Nederland.