ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ
2014
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014: ΧΡΕΟΛΥΣΙΑ ΕΓΓΥΗΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΑΝΕΙΩΝ: Ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών αναφέρεται στην υπ΄ αριθ.2/38310/0025/14.05.2014 εκδοθείσα Απόφαση με την οποία χορηγήθηκε αναστολή καταβολής των χρεολυσίων των εγγυημένων από το Ελληνικό Δημόσιο δανείων, και ειδικότερα των δόσεων της περιόδου 31.12.2013 έως και 31.12.2014, επισημαίνει ότι η περίοδος της κρίσης έχει στερήσει από τις ελληνικές επιχειρήσεις την απαιτούμενη ρευστότητα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους και εκτιμώντας ότι θα προσέφερε εξαιρετική βοήθεια στις χειμαζόμενες επιχειρήσεις αιτείται η απόφασή του Υπουργού να συμπεριλάβει στο διάστημα αναστολής και τη δόση της 30ης Ιουνίου 2013. 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014: ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ ΕΝΦΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: Με υπόμνημά του προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη, εξέφρασε ο Σύνδεσμος την αντίθεσή του στην ένταξη στον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), των ακινήτων που χρησιμοποιούνται στη μεταποιητική διαδικασία και επισήμανε το καίριο πλήγμα που αυτή επιφέρει στις παραγωγικές μονάδες της χώρας, οξύνοντας τα σημαντικότατα προβλήματα ρευστότητας και ανταγωνιστικότητας, που αυτές αντιμετωπίζουν. Συγκεκριμένα τονίστηκε ότι, αυτή την κρίσιμη περίοδο, αναγνωρίζεται η αναγκαιότητα συμβολής όλων στην προσπάθεια εξόδου της οικονομίας της χώρας από την κρίση. Η αναγνώριση ωστόσο αυτή, δεν καθιστά αυτονόητη την πλήρη οικονομική εξάντληση των παραγωγικών επιχειρήσεων, που αποτελούν και τη μοναδική ελπίδα υποβοήθησης της ανάκαμψης, της στήριξης της απασχόλησης και του εισοδήματος. Ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι η επιβολή του συγκεκριμένου φόρου στα βιομηχανικά ακίνητα, συνιστά άλλη μια «επιδρομή» στο κεφάλαιο, ελλείψει κερδών των επιχειρήσεων, που, τελικά, δοκιμάζει την αξιοπιστία της Πολιτείας για στήριξη της επιχειρηματικότητας και υπονομεύει τη βιωσιμότητα των μονάδων, οι οποίες, σήμερα, αγωνιωδώς αναζητούν οικονομική ρευστότητα για την εξυπηρέτηση στοιχειωδών υποχρεώσεων. Ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι οι ειλικρινείς προσπάθειες για την ανάκαμψη περνούν από πολιτικές ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του υγιούς τμήματος της ελληνικής οικονομίας, που είναι οι παραγωγικές επιχειρήσεις. Θεωρείται, συνεπώς, άστοχη επιλογή, σε μία χρονική περίοδο, που αυτές αντιμετωπίζουν εξαντλητικά προβλήματα συνέπεια της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, για βραχυπρόθεσμους λόγους, αντί να υποβοηθούνται στις προσπάθειες που καταβάλλουν, αντιθέτως, να επιβαρύνονται με πρόσθετα φορολογικά βάρη. Για την αποκατάσταση του πληγέντος επιχειρηματικού κλίματος, ο Σύνδεσμος ζήτησε την άμεση απαλλαγή των βιομηχανικών ακινήτων από τον ενιαίο φόρο ιδιοκτησίας ακινήτων. 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014: ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ ΧΥΜΑ ΤΣΙΠΟΥΡΟΥ: Με επιστολή του ο Σύνδεσμος προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη και προς τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Μαυραγάνη, επαναφέρει θέμα που είχε θέσει και κατά το παρελθόν και αφορά στο σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις αποσταγματοποιίας, οινοποιίας και ποτοποιίας, από τον υφιστάμενο αθέμιτο και εξοντωτικό ανταγωνισμό, λόγω του ανεξέλεγκτου καθεστώτος διακίνησης χύμα αφορολόγητου τσίπουρου, προϊόν παραγωγής των διήμερων αποσταγματοποιών. Ο Σύνδεσμος υπογραμμίζει πως είναι εντυπωσιακό ότι 26 χρόνια μετά την άδεια ελεύθερης διακίνησης τυποποιημένου και αυστηρά ελεγχόμενου τσίπουρου η αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος αντί να αναπτύσσεται, υπονομεύεται από την ανεξέλεγκτη λειτουργία των διήμερων αποσταγματοποιών. Πέραν του αθέμιτου ανταγωνισμού, η παραγωγή και η διακίνηση χύμα τσίπουρου συνεπάγεται σοβαρές απώλειες σε δημόσια έσοδα από φόρους και εγκυμονεί κινδύνους για τη δημόσια υγεία. Επισημαίνει επίσης ο Σύνδεσμος ότι αν στην εικόνα αυτή συνυπολογιστούν και οι διαφυγόντες φόροι, από το συχνό φαινόμενο της παράνομης εισαγωγής χύμα τσίπουρου από βαλκανικές χώρες, το οποίο διατίθεται στην αγορά σαν τσίπουρο Ελλήνων διήμερων, οι συνολικές απώλειες εσόδων από μη εισπραχθέντες φόρους ανέρχονται σε πολλά εκατομμύρια ευρώ. Και όλα αυτά συμβαίνουν στην λογική μιας δήθεν ενισχυτικής πολιτικής του αγροτικού εισοδήματος, που όμως είναι γνωστό ότι αποσαθρώνει τα θεμέλια της επίσημης, νόμιμης και ελεγχόμενης παραγωγικής κοινότητας των ελληνικών αποσταγματοποιείων. Ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι η αγορά του κάθε προϊόντος ενισχύεται όταν οι κανόνες είναι σαφείς και τηρούνται από όλους όσοι την υπηρετούν. Γι’ αυτό και θεωρεί ότι άμεσα θα πρέπει να επέμβει η Πολιτεία ώστε να διασφαλισθούν υγιείς κανόνες ανταγωνισμού. Ο Σύνδεσμος έχοντας διερευνήσει το όλο θέμα μεταξύ των Ελλήνων φορολογούμενων αποσταγματοποιών, πιστεύει ότι οι παρακάτω προτάσεις που διατυπώνει έχουν την δυνατότητα να
δημιουργήσουν ευταξία στο όλο θέμα: 1. Να αναμορφωθεί το νομικό καθεστώς του Ν.2969/2001 με γνώμονα την ανάγκη περιορισμού της απόσταξης υπό καθεστώς μικρών αποσταγματοποιών, έτσι ώστε να μην ενθαρρύνεται ακουσίως από το νομοθετικό πλαίσιο η φοροδιαφυγή. 2. Να δίδεται η δυνατότητα στον κάθε αμπελουργό και μόνον σ’ αυτόν να παράξει το μέγιστο 150lt προϊόντος αποκλειστικά για δική του χρήση και όχι για εμπορία. 3. Να καταργηθεί η εμπορία τσίπουρου και τσικουδιάς των διήμερων. 4. Να δοθούν κίνητρα για τη δημιουργία νέων αποσταγματοποιείων στα πλαίσια συνεταιρισμών, με μέλη διήμερους αποσταγματοποιούς, τα οποία θα λειτουργούν με τις προδιαγραφές λειτουργίας των επίσημων αποσταγματοποιειών. 5. Να απαγορευτεί η κατανάλωση χύμα τσίπουρου στα καταστήματα μαζικής εστίασης, κάτι το οποίο συμβαδίζει με την ανάγκη προστασίας της δημόσιας υγείας σε μια ευνομούμενη ευρωπαϊκή πολιτεία, όσο και με το πνεύμα της αναγνώρισης του χύμα τσίπουρου ως προϊόντος αποκλειστικά για οικογενειακή και όχι για εμπορική χρήση. 6. Όλα τα αλκοολούχα ποτά, που διακινούνται στα καταστήματα, αλλά και στην επιτόπια κατανάλωση, συνεπώς και το εν λόγω προϊόν, θα πρέπει να διακινούνται εμφιαλωμένα στις επιτρεπόμενες για τα αλκοολούχα ποτά προσυσκευασίες (δηλαδή, σε γυάλινες και όχι σε πλαστικές φιάλες, χύμα, όπως συμβαίνει με το τσίπουρο διημέρων και μάλιστα σε πολλές τουριστικές περιοχές), ώστε να υπάρχει ιχνηλασιμότητα και προστασία της υγείας του καταναλωτή. 7. Να επανεξεταστούν οι μέθοδοι ελέγχου και οι διασταυρώσεις στοιχείων με έμφαση στην τελική κατανάλωση του προϊόντος, ώστε να εξακριβώνεται η προέλευση του τελικού τσίπουρου και η καταβολή των απαιτούμενων φόρων. 8. Να πυκνώσουν οι έλεγχοι και να επιβάλλονται νόμιμες, άμεσες και αυστηρές κυρώσεις στους παραβάτες. Ο Σύνδεσμος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι οι αρμόδιοι κατανοούν απόλυτα το όλο θέμα και συμμεριζόμενοι την άποψη ότι αποτελεί ευθύνη της Πολιτείας η εξασφάλιση όρων υγιούς ανταγωνισμού, για την αποτελεσματική λειτουργία του ιδιωτικού τομέα ώστε να συμβάλει στην επιδιωκόμενη ανάπτυξη, θα θελήσετε να παρέμβετε ώστε να δοθεί οριστική λύση ενός χρονίζοντος σοβαρού προβλήματος. 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014: ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ – ΕΠΙΒΟΛΗ ΥΠΕΡΜΕΤΡΩΝ ΠΡΟΣΤΙΜΩΝ. Με επιστολή του ο Σύνδεσμος προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη επισημαίνει τα σημαντικά προβλήματα που δημιουργούν στις επιχειρήσεις, οι μεγάλες καθυστερήσεις που σημειώνονται στην διενέργεια και ολοκλήρωση των φορολογικών ελέγχων παλαιοτέρων χρήσεων και τα εξοντωτικά πρόστιμα και κυρώσεις που επιβάλλονται βάσει των πορισμάτων τους για τυπικές παραβάσεις και λογιστικές διαφορές. Ειδικότερα, αναφέρει ο Σύνδεσμος, σε μια περίοδο που η αγορά αναζητά λύσεις για το οξύ πρόβλημα της έλλειψης ρευστότητας που αντιμετωπίζει και η οικονομική κρίση απαιτεί εξαντλητική αξιοποίηση όλων των ‘εργαλείων’ που έχει στη διάθεσή της η Πολιτεία για την τόνωσή της, η αδυναμία των φορολογικών αρχών έγκαιρης πραγματοποίησης και ολοκλήρωσης των φορολογικών ελέγχων που διενεργούνται σε παλαιότερες χρήσεις, έχει ως αποτέλεσμα, να επιβάλλονται σήμερα, χρόνια μετά, πρόστιμα και ποινές, που υπονομεύουν ευθέως την επιχειρηματική δραστηριότητα, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο την ίδια τη δυνατότητα επιβίωσης των επιχειρήσεων. Χαρακτηριστικά είναι παραδείγματα επιχειρήσεων που ελέγχθηκαν για τις χρήσεις 2007-2009 και οι οποίες καλούνται να καταβάλλουν υπέρογκα ποσά για πρόστιμα και προσαυξήσεις, τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν αποφευχθεί αν οι φορολογικοί έλεγχοι γίνονταν και ολοκληρώνονταν έγκαιρα. Ο Σύνδεσμος αναγνωρίζει την αναγκαιότητα διασφάλισης της τήρησης της φορολογικής νομοθεσίας και νομιμότητας όπως και τα οφέλη που προκύπτουν από την διενέργεια των φορολογικών ελέγχων, τόσο σε επίπεδο δημοσίων εσόδων, όσο και σ’ αυτό της εμπέδωσης της φορολογικής συνείδησης και της ορθής κατανομής των φορολογικών βαρών. Ωστόσο, οι έλεγχοι, για να είναι αποτελεσματικοί και έγκυροι, οφείλουν να είναι έγκαιροι και να μην συνδυάζονται με υπέρογκα και δυσανάλογα υψηλά πρόστιμα και ποινές, τα οποία ανατρέπουν τους προγραμματισμούς των επιχειρήσεων και μπορεί να προκαλέσουν βλάβη μεγαλύτερη, του οφέλους, το οποίο επιδιώκουν. Μία από τις σοβαρότερες δικαιολογίες της χρονικής υστέρησης των ελέγχων είναι η μη επάρκεια του φοροελεγκτικού δυναμικού. Θεωρούμε ότι η υπηρεσία αυτή μπορεί να αναζητηθεί και να παρέχεται από επαγγελματίες ιδιώτες αποφορτίζοντας με τον τρόπο αυτό τις δημόσιες υπηρεσίες, ομαλοποιώντας την λειτουργία των επιχειρήσεων και αυξάνοντας έγκαιρα τα κρατικά έσοδα. Διαφορετικά, είναι άδικο και απαράδεκτο η απόδοση της φορολογικής δικαιοσύνης να έχει ταυτιστεί πλέον με πρόστιμα και ποινές και του χρόνου εκτέλεσής τους, έτσι ώστε να μην οδηγούμαστε στην επιβολή ποινών και προστίμων, τα οποία, λόγω του χρονικού διαστήματος που έχουν μεσολαβήσει και των προσαυξήσεων, αυξάνονται σε σημείο τέτοιο, που καθίστανται άδικα
και επαχθή. Ο Σύνδεσμος πιστεύει πως επιβάλλεται άμεσα να υπάρξουν βελτιώσεις προς δύο τουλάχιστον κατευθύνσεις και προτείνει: Πρώτον, να συντμηθεί ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ ασκούμενου ελέγχου και ελεγχόμενης περιόδου, αναθέτοντας ελεγκτικές υπηρεσίες και σε επαγγελματίες της αγοράς. Δεύτερον, μειώνοντας κατά 50% το ύψος των επιβαλλόμενων προστίμων, με δεδομένη την δυστοκία ρευστότητας, που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις. 5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014: ΠΡΟΣΚΟΜΙΣΗ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ: Με επιστολή του στον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Μαυραγάνη ο Σύνδεσμος αναφέρθηκε στα προβλήματα, που προκαλεί στις επιχειρήσεις – μέλη του η υποχρέωσή τους, η οποία προκύπτει από την εφαρμογή της απόφασης του Υπουργείου Οικονομικών ΠΟΛ 1274/27-12-2013, για προσκόμιση και αποδεικτικού ενημερότητας συνεργαζόμενων με αυτές τραπεζών, σε συναλλαγές τους όπως η είσπραξη χρημάτων, η συμμετοχή σε διαγωνισμούς, Ειδικότερα, από την 1-1-2014, με την έναρξη ισχύος της ανωτέρω απόφασης και πιο συγκεκριμένα με βάση το άρθρο1 παράγραφος ε ‘…η προσκόμιση αποδεικτικού ενημερότητας καθίσταται υποχρεωτική για την καταβολή των εκχωρημένων χρηματικών απαιτήσεων κατά των φορέων του Δημοσίου. Το αποδεικτικό προσκομίζεται στους διενεργούντες την πληρωμή κατά την πληρωμή ή την εξόφληση αυτού , τόσο από τον εκχωρητή ή ενεχυράσαντα όσο και από τον εκδοχέα ή ενεχυρούχο δανειστή’. Αυτό, επί της ουσίας σημαίνει ότι εταιρίες που έχουν εκχωρήσει συμβάσεις σε τράπεζες, ως εξασφάλιση για έκδοση εγγυητικών επιστολών αλλά και χρηματοδότησης, για κάθε εντολή πληρωμής απαιτείται προσκόμιση αποδεικτικού ενημερότητας τόσο των ιδίων όσο και από τις τράπεζες στις οποίες είναι εκχωρημένες οι συμβάσεις. Συνολικά, κάθε μήνα, απαιτούνται δεκάδες ανά επιχείρηση φορολογικές ενημερότητες τραπεζών εκδοθείσες την ίδια ημέρα, με βάση τα τιμολόγια, που εκδίδουν οι εταιρείες, για την είσπραξη χρημάτων ή την εξόφληση τίτλων πληρωμής από τον Δημόσιο Τομέα, όπως αυτός καθορίζεται στην κείμενη νομοθεσία, από Δημόσιους Υπολόγους και από αυτούς που ενεργούν πληρωμές με εντολή ή εξουσιοδότηση των ανωτέρω. Εν προκειμένω, τα προβλήματα για τις επιχειρήσεις έχουν δύο βασικά χαρακτηριστικά: Πρώτον, η υποχρέωση εξασφάλισης των αποδεικτικών φορολογικής ενημερότητας των τραπεζών, με τις οποίες συνεργάζονται συνιστά υπέρμετρη ταλαιπωρία και σπατάλη χρόνου τόσο των επιχειρήσεων όσο και των τραπεζών αλλά και του Δημοσίου. Δεύτερον, και σπουδαιότερο, η διεκπεραίωση όλου αυτού του χρονοβόρου γραφειοκρατικού κυκλώματος διαδικασιών, που απαιτείται για την έκδοση των φορολογικών ενημεροτήτων από τις τράπεζες, έχει ως αρνητική συνέπεια οι επιχειρήσεις να καθυστερούν σημαντικά να πληρωθούν, διογκώνοντας ακόμη περισσότερο το ήδη επώδυνο πρόβλημα της απουσίας ρευστότητας, που υφίστανται. Ο Σύνδεσμος εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι είναι απολύτως κατανοητό πως οι γραφειοκρατικές αυτές διαδικασίες συνεπάγονται για τις επιχειρήσεις, τις τράπεζες και το Δημόσιο υπερβολικό κόστος σε χρόνο και χρήμα. Ιδιαίτερα για τις επιχειρήσεις η υπονόμευση της ρευστότητάς τους είναι ευθεία. Για τον λόγο αυτόν, θεωρεί ότι είναι αναγκαίο να επανέλθει το προηγούμενο καθεστώς και οι Τράπεζες να εξαιρεθούν από την υποχρέωση προσκόμισης φορολογικής ενημερότητας για την είσπραξη χρημάτων και για κάθε νόμιμη χρήση εκτός της μεταβίβασης ακινήτων.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ
19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014: ΑΙΤΗΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΒΘΚΕ ΣΕ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΟΣΤΟΣ: Ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γκίκα Χαρδούβελη, τον Υπουργό Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας κ. Νικόλαο Δένδια τον Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Ιωάννη Μανιάτη, τον Υφυπουργό Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας κ. Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλο και τον Υφυπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Ασημάκη Παπαγεωργίου απέστειλε επιστολή με στην οποία επισημαίνει ότι αναγνωρίζοντας την πρόθεση, αλλά και την προσπάθεια της κυβέρνησης για την επιβίωση της ελληνικής βιομηχανίας έχει λάβει γνώση για την δημιουργία της διυπουργικής (επιτροπής και των επιμέρους ομάδων εργασίας) η οποία ασχολείται και προσπαθεί για την τόνωση και την ανταγωνιστικότητα του ΣΥΝΟΛΟΥ της Ελληνικής Βιομηχανίας, της βιομηχανίας που επιμένει Ελληνικά και στηρίζει έμπρακτα την Ελληνική Οικονομία καθώς και ότι στα πλαίσια της προσπάθειας αυτής γνωρίζει για την ιδιαίτερη βαρύτητα που έχει δοθεί στο κομμάτι του ενεργειακού κόστους, ένα πρόβλημα που επανειλημμένως ο Σύνδεσμος έχει προβάλλει. Ο Σύνδεσμος αναφέρει ότι εκπροσωπεί την περιοχή της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας, με 300 μέλη-επιχειρήσεις και απασχολώντας 12.000 εργαζομένους, αλλά και σε καθημερινή επαφή και με άλλους Συνδέσμους, γνωρίζει πολύ καλά τα πραγματικά προβλήματα της «ραχοκοκαλιάς της Ελληνικής Βιομηχανίας», δηλαδή της μικρομεσαίας βιομηχανίας και των βιομηχανικών καταναλωτών Μέσης Τάσης. Η Θέση του Συνδέσμου είναι ξεκάθαρη και δεν πιστεύει ότι πρέπει να υπάρχει ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ δυο ταχυτήτων, αφού το ενεργειακό κόστος απασχολεί το σύνολο των μελών μας, δηλαδή βιομηχανικούς καταναλωτές Υψηλής και Μέσης Τάσης. Ο Σύνδεσμος σημειώνει ότι ουδεμία πρόοδος έχει γίνει και ουδεμία ενημέρωση έχει λάβει για τις ενέργειες που έχουν δρομολογηθεί και τις προσπάθειες που έχουν καταβληθεί και εκτιμά ότι σε κάθε περίπτωση, επειδή η συμμετοχή του θα ήταν απαραίτητη αφού εκπροσωπεί τα μέλη του, αλλά και το σύνολο των προβλημάτων των βιομηχανικών καταναλωτών Μέσης τάσης, υποβάλλει αίτημα για τη συμμετοχή του στην ομάδα εργασίας, προκειμένου οι βιομηχανικοί καταναλωτές να εκπροσωπηθούν επάξια προβάλλοντας τα προβλήματά τους αλλά κυρίως προτείνοντας ρεαλιστικές λύσεις στα συγκεκριμένα προβλήματα για την επιβίωση του ΣΥΝΟΛΟΥ της ελληνικής βιομηχανίας (ΜΕΣΗΣ και ΥΨΗΛΗΣ Τάσης) και την τόνωση της ελληνικής οικονομίας και ανταγωνιστικότητας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014: ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ – ΕΦΕΠΑΕ: Στο ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα των διαχειριστικών δομών των ενισχύσεων των προγραμμάτων του νέου ΕΣΠΑ αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος, σε επιστολή που απέστειλε προς τον Υπουργό Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας κ. Νικόλαο Δένδια και στους κ.κ. Γεράσιμο Γιακουμάτο και Νότη Μηταράκη, Υφυπουργούς Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, καθώς επίσης και στον κ. Γεώργιο Γιαννούση, Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων - ΕΣΠΑ. Ειδικότερα, σ’ αυτή αναφέρεται ότι, η κρίση την οποία συνεχίζει να διέρχεται η πραγματική οικονομία της χώρας, όλοι φιλοδοξούμε ότι, θα αντιμετωπιστεί στο εγγύς προσεχές διάστημα ενεργοποιώντας τον κυβερνητικό σχεδιασμό για ανάπτυξη, κινητοποιώντας τις εναπομείνασες δυνάμεις της εξωστρεφούς παραγωγικής αγοράς και αξιοποιώντας αποτελεσματικά τους πόρους της νέας Προγραμματικής Περιόδου 2014-2020. Η ανάπτυξη, που προσδοκά η οικονομία μας έχει ως μοναδική πηγή την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της αποτελεσματικότητας του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, ώστε οι επενδυτικές πρωτοβουλίες να μεγιστοποιούν την απόδοσή τους, επ΄ ωφελεία της απασχόλησης, του εισοδήματος και της ευημερίας. Όπως τονίζεται, η αποτελεσματικότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, κατά το επόμενο χρονικό διάστημα, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό από την επιτυχή και διαφανή διαχείριση των πόρων του Προγράμματος Επιχειρηματικότητα – Ανταγωνιστικότητα – Εξωστρέφεια – Καινοτομία, το οποίο συγκεντρώνει τις βασικές επιλογές για την ανασυγκρότηση του εγχώριου επιχειρηματικού δυναμικού, την τεχνολογική του ενίσχυση και την επάνοδό του σε επιδόσεις ανάκαμψης. Ο Σύνδεσμος σημειώνει στην επιστολή του ότι, όπως είναι γνωστό, κατά τις τρεις προηγούμενες προγραμματικές περιόδους η συνθήκη αυτή διαφυλάχθηκε και υπηρετήθηκε με συνέπεια, μέσω της αξιοποίησης των Ενδιαμέσων Φορέων Διαχείρισης (ΕΦΔ), οι οποίοι συνθέτουν σήμερα τον ΕΦΕΠΑΕ. Ο Σύνδεσμος εκτιμά, ότι αξίζει να υπογραμμιστεί πως οι ΕΦΔ και ο ΕΦΕΠΑΕ έχουν αποτελέσει ένα σοβαρό βήμα αποκατάστασης της εμπιστοσύνης και της καλής συνεργασίας Πολιτείας και εγχώριας επιχειρηματικής κοινότητας, αλλά και το μεγαλύτερο και πλέον επιτυχημένο εγχείρημα outsourcing υπηρεσιών του Δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα. Κατά την 5η Προγραμματική Περίοδο, πιστεύουμε ότι η χώρα έχει να αντιμετωπίσει μία μεγάλη και σύνθετη πρόκληση: να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα και ανάπτυξη, αλλάζοντας το παραγωγικό της πρότυπο, μέσα από μία ευρεία ανασυγκρότηση του επιχειρηματικού της δυναμικού. Ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι, στην προσπάθεια αυτή, θα πρέπει να αξιοποιηθεί η δοκιμασμένη διαχειριστική δομή του ΕΦΕΠΑΕ, αναλαμβάνοντας το απαιτητικό έργο της διαχείρισης, ώστε συστηματικά και απαρέγκλιτα να διαφυλάσσεται η διαφανής διαχειριστική διαδικασία και το αναπτυξιακό αποτέλεσμα. Κλείνοντας, ο Σύνδεσμος εκφράζει στην επιστολή του, τη βεβαιότητα της κοινής παραδοχής πως τα περιθώρια για πειραματισμούς στην διαχείριση πολύτιμων πόρων είναι ανύπαρκτα καθώς και εκείνα για επανάληψη αποτυχημένων δοκιμών του παρελθόντος. Για τους λόγους αυτούς ο Σύνδεσμος θεωρεί, ότι η διαχείριση των ενισχύσεων των προγραμμάτων του νέου ΕΣΠΑ θα πρέπει να ανατεθεί στον ΕΦΕΠΑΕ, που ούτως ή άλλως είναι ο μοναδικός έμπειρος, αξιόπιστος και αποτελεσματικός φορέας, που δημιούργησαν η Πολιτεία και η εγχώρια επιχειρηματική κοινότητα.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ & ΠΡΟΝΟΙΑΣ
11 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014: ΣΤΡΕΒΛΩΣΕΙΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ: Ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας κ. Ιωάννη. Βρούτση αποστέλλει υπόμνημα επισημαίνοντας ότι οι διογκωμένες στρεβλώσεις του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας και η χρόνια απουσία πολιτικής βούλησης για την ουσιαστική αντιμετώπισή τους έχουν δημιουργήσει πληθώρα αντιφατικών ρυθμίσεων, οι οποίες ταλανίζουν διάφορες ομάδες ασφαλισμένων, επιβαρύνοντάς τους με αδικαιολόγητα κόστη. Ο Σύνδεσμος διατυπώνει την εισαγωγική αυτή παρατήρηση για να σημειώσει ότι ο επιχειρούμενος εκσυγχρονισμός και εξορθολογισμός του συστήματος αποτελεί την σοβαρότερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια, την τρέχουσα περίοδο, γι΄ αυτό και επιθυμεί να συνεισφέρουμε σε αυτήν εκθέτοντας, ένα σοβαρό πρόβλημα, που αντιμετώπιζαν και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν επιχειρηματίες / μέτοχοι, οι οποίοι είναι διπλο-ασφαλισμένοι τόσο στο ΙΚΑ όσο και στον ΟΑΕΕ. Για την καλύτερη παρουσίαση και ανάλυση του προβλήματος ο Σύνδεσμος επικαλείται υφιστάμενο και πραγματικό γεγονός, ώστε να είναι περισσότερο εύληπτη η εικόνα: Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την ισχύουσα, για τον ΟΑΕΕ, νομοθεσία, προκειμένου ασφαλισμένος του Ταμείου να συνταξιοδοτηθεί πλήρως, θα πρέπει α) να έχει συμπληρώσει το απαιτούμενο όριο ηλικίας, β) να έχει καλύψει το απαιτούμενο χρονικό όριο υπαγωγής στην ασφάλιση του Ταμείου, γ) να έχει μεταβιβάσει το ποσοστό των μετοχών του που υπερβαίνουν το 5% και δ) να αποχωρήσει από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ανώνυμης Εταιρείας. Ωστόσο, στην περίπτωση του παραδείγματός μας, το οποίο, ας σημειωθεί αφορά σε χιλιάδες επιχειρηματίες, έχουμε τα εξής: 1. Μέτοχος Ανώνυμης Εταιρείας, με ποσοστό μετοχών άνω του 5% είναι παράλληλα Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος αυτής. 2. Έχει προ πολλού συμπληρώσει τα όρια των ετών ασφάλισης στο πρώην ΤΕΒΕ νυν ΟΑΕΕ και έχει επίσης προ πολλού συμπληρώσει τα απαιτούμενα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότησή του. 3. Παράλληλα επειδή υπαγόταν από παλιά και στην ασφάλιση του ΙΚΑ, και έχει συμπληρώσει τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, είναι ήδη εδώ και τέσσερα χρόνια συνταξιούχος του ΙΚΑ. 4. Ωστόσο, ο ασφαλισμένος δεν επιθυμεί να υποβάλλει αίτηση συνταξιοδότησης, ούτε να μεταβιβάσει τις μετοχές του αλλά ούτε και να αποχωρήσει από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ανώνυμης Εταιρείας. 5. Δεδομένου μάλιστα ότι ο ασφαλισμένος έχει ήδη 12 έτη ασφάλισης περισσότερα από τα απαιτούμενα για τη χορήγηση πλήρους σύνταξης και η ηλικία του υπερβαίνει τα 70 έτη, επιθυμία του είναι να διακόψει την ασφάλισή του από τον κλάδο της σύνταξης του ΟΑΕΕ, όταν μάλιστα καλύπτεται για τον κλάδο Υγείας από το ΙΚΑ από το οποίο έχει ήδη συνταξιοδοτηθεί. Ο Σύνδεσμος επισημαίνει ότι ο ασφαλισμένος του πραγματικού παραδείγματος, εξακολουθεί επιβαρυνόμενος να καταβάλλει ασφαλιστικές εισφορές, παρά το γεγονός ότι έχει ήδη καλύψει τις εκ του νόμου τιθέμενες προϋποθέσεις που αφορούν στη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας αλλά και των χρονικών ορίων υπαγωγής στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ για την πλήρη συνταξιοδότησή του και παράλληλα έχει κάλυψη για την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη ως ήδη συνταξιούχος του ΙΚΑ. Και δεν μπορεί να συνταξιοδοτηθεί διότι επιθυμεί να συνεχίσει τη δραστηριότητα της επιχείρησής του παραμένοντας ως ενεργό μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου αυτής και συγχρόνως Μέτοχος με ποσοστό άνω του 5%, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος αυτής. Με βάση την παράθεση των ανωτέρω αναφερόμενων δεδομένων, ο Σύνδεσμος υποβάλλει παράκληση για την εξέταση του θέματος, με την προοπτική της υιοθέτησης νομοθετικής ρύθμισης, η οποία θα επιτρέπει στους ασφαλισμένους του ΟΑΕΕ που βρίσκονται σε παρόμοια θέση, να αποκτήσουν τη δυνατότητα είτε της συνταξιοδότησής τους, παραμένοντας ωστόσο, ενεργά μέλη των επιχειρήσεών τους, είτε να μην καταβάλλουν περαιτέρω ασφαλιστικές εισφορές επιπλέον επιβαρυνόμενοι, δεδομένου ότι ήδη έχουν υπερκαλύψει τις προϋποθέσεις για τη θεμελίωση του δικαιώματός τους, όταν αποφασίσουν να το ασκήσουν. Ο Σύνδεσμος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι θα εξεταστεί το θέμα δεδομένης της σοβαρότητάς του και ότι θα εξεταστεί αυτό περαιτέρω, διαβεβαιώνοντας ότι θα παράσχει κάθε περαιτέρω διευκρίνιση που θα ζητηθεί. 23 ΜΑΪΟΥ 2014: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΥΠΕΡΩΡΙΩΝ: Με αφορμή τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις που αφορούν στην υπερωριακή απασχόληση προσωπικού των βιομηχανικών επιχειρήσεων, ο Σύνδεσμος αναφέρθηκε με υπόμνημά του προς τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Πρόνοιας, κ. Ιωάννη Βρούτση, σε σημαντικά ζητήματα που προκαλούν σε αρκετές βιομηχανικές επιχειρήσεις. Ειδικότερα, βιομηχανικές επιχειρήσεις συνεχούς λειτουργίας, σε πολλές περιπτώσεις, καλούνται να αντιμετωπίσουν εξαιρετικά επείγοντα και κρίσιμα περιστατικά που σχετίζονται άμεσα είτε με την ασφάλεια των εγκαταστάσεων αλλά και των εργαζομένων τους είτε με την κάλυψη προσωρινών
κενών σε ανθρώπινο δυναμικό με διακεκριμένες γνώσεις και ιδιάζουσα εμπειρία σε συγκεκριμένα τμήματα παραγωγής. Οι επιχειρήσεις αυτές, διαθέτουν πολύπλοκες μηχανολογικές εγκαταστάσεις και ταυτόχρονα περιορισμένο σε αριθμό προσωπικό υψηλής εξειδίκευσης και πολυετούς εμπειρίας τόσο στην παραγωγή όσο και στη συντήρηση του μηχανολογικού εξοπλισμού. Μέρος του προσωπικού, των ιδιαιτέρων προσόντων και γνώσεων, απαιτείται να παραμένει και πέραν του κανονικού ωραρίου εργασίας είτε για την αντικατάσταση των κωλυομένων συναδέλφων του, είτε για την αντιμετώπιση έκτακτων προβλημάτων. Αυτό, όπως επισημαίνεται, έχει ως συνέπεια να καλύπτεται ή να κινείται σε οριακό επίπεδο κάλυψης το επιτρεπόμενο ανώτατο όριο υπερωριακής απασχόλησης που ορίζεται από το Υπουργείο για κάθε εξάμηνο. Επιπρόσθετα, οι επιχειρήσεις και προκειμένου για τον ορθό προγραμματισμό και την εύρυθμη λειτουργία τους, προβαίνουν σε όλες τις νόμιμες ενέργειες προς το Υπουργείο έτσι ώστε να εξασφαλίσουν, όπως ορίζει η νομοθεσία, την απαιτούμενη άδεια για την πραγματοποίηση των επιπλέον ωρών νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης προκειμένου να καλύψουν τις ιδιαίτερες ανάγκες τους. Ωστόσο, σύμφωνα με τα δεδομένα που οι επιχειρήσεις έθεσαν υπόψη μας, η καθημερινότητα έχει αποδείξει ότι: 1. Τα όρια των εγκεκριμένων νόμιμων υπερωριών εξαντλούνται πολύ γρήγορα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται πίεση στις επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση των θεμάτων που εγείρονται κατά τη λειτουργία τους και 2. Η έγκριση για την πραγματοποίηση των επί πλέον ωρών νόμιμων υπερωριών χορηγείται σε πολλές περιπτώσεις με μεγάλη καθυστέρηση, με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να είναι εκτεθειμένες σε περιπτώσεις διενέργειας ελέγχων και να λειτουργούν ως προς το συγκεκριμένο θέμα χωρίς νόμιμη κάλυψη. Με βάση τα ανωτέρω αναφερόμενα, ο Σύνδεσμος πρότεινε προς εξέταση δύο προτάσεις: Πρώτον: Την αποδοχή ενός διευρυμένου, πλην όμως απαραίτητου, ορίου νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης, για προσωπικό με κρίσιμα προσόντα και εξειδικευμένες γνώσεις, που οι επιχειρήσεις θα κατονομάζουν, πέραν των ανωτάτων ορίων υπερωριακής απασχόλησης που ισχύουν. Δεύτερον: Την όσο το δυνατόν γρηγορότερη έκδοση των Υπουργικών Αποφάσεων για την έγκριση των επιπλέον ωρών της νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης, έτσι ώστε οι επιχειρήσεις να λειτουργούν σε καθεστώς νομιμότητας και ασφάλειας. Δεδομένης της σπουδαιότητας του όλου θέματος, ο Σύνδεσμος εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι το Υπουργείο θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την επίλυσή του, λαμβάνοντας υπόψη σοβαρά τις ανωτέρω αναφερόμενες προτάσεις μας.
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014: ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΧΕΙΡΙΣΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΕΡΓΟΥ: Ο Σύνδεσμος με υπόμνημά του προς τους κ.κ. Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων και Αθανάσιο Σκορδά, Υφυπουργό Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, αναφέρθηκε στο πρόσφατο σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο έχει δοθεί στην διαβούλευση και αφορά στον «Καθορισμό προϋποθέσεων αντικατάστασης της επαγγελματικής εμπειρίας με παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης και έγκρισης φορέων επαγγελματικής κατάρτισης για το σκοπό αυτό, στο πλαίσιο της αδειοδότησης φυσικών προσώπων για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας σε μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις, καθώς και για την εκτέλεση τεχνικού έργου και παροχή τεχνικής υπηρεσίας», και να υπογραμμίσουμε εξ αρχής ότι αποτελεί σοβαρότατη προσπάθεια αλλοίωσης του πνεύματος και του γράμματος του νόμου 3982/2011, ο οποίος έχει ως βασικό στόχο την απλοποίηση των όρων αδειοδότησης επιχειρήσεων, βιομηχανικών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων και απώτερη επιδίωξη τον εκσυγχρονισμό των συνθηκών λειτουργίας της οικονομίας και την βελτίωση των δυνατοτήτων της να καταστεί σταδιακά ανταγωνιστική. Συγκεκριμένα όπως επισημαίνει ο Σύνδεσμος: Ο νόμος 3982/2011 ψηφίστηκε με βάση την αιτιολογική του έκθεση αλλά και την εισήγηση του αρμόδιου Υπουργού Ανάπτυξης προς τη Βουλή των Ελλήνων προκειμένου να υπάρξει συμμόρφωση α) με το Ν. 3845/2010 «Μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης» και ειδικότερα την παρ. 3 του Παραρτήματος IV, που μεταξύ άλλων προέβλεπε ότι «η Κυβέρνηση θα υιοθετήσει νομοθεσία για την απλοποίηση και την επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδότησης επιχειρήσεων, βιομηχανικών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων, και β) με το Ν. 3844/2010 (εφαρμογή οδηγίας 123/2006 για τις υπηρεσίες) και ειδικότερα το άρθρο 6 αυτού το οποίο επίσης αναφέρεται στην υποχρέωση για απλούστευση των διαδικασιών αδειοδότησης δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων (πρβλ. και τις επιταγές του Νόμου 3919/2011 περί επαγγελματικής ελευθερίας, κατάργησης αδικαιολόγητων περιορισμών στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων που αποτυπώνει την καθολική βούληση τόσο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και της ελληνικής πολιτείας για την άρση και εξαφάνιση κάθε αδικαιολόγητου περιορισμού και προσκόμματος που καθιστά δυσχερή την πρόσβαση σε διάφορα επαγγέλματα). Ο νόμος 3982/2011 ήταν ούτως ή άλλως αναγκαίος, διότι όπως πολύ εύγλωττα αναφέρεται στην εισήγηση του αρμόδιου Υπουργού Ανάπτυξης προς τη Βουλή των Ελλήνων υπήρχαν - μεταξύ άλλων εμποδίων –«δυσκολίες στην πρόσβαση στο επάγγελμα μέσω α) της καθιέρωσης μεγάλου αριθμού αδειών, για την ίδια κατά βάση επαγγελματική δραστηριότητα, β) υπερβολικών απαιτήσεων προϋπηρεσίας σε ορισμένες περιπτώσεις». Ο νόμος έκανε μια τομή : καθιέρωσε σύγχρονες προϋποθέσεις και απαιτήσεις όσον αφορά τα απαιτούμενα επαγγελματικά προσόντα και τον τρόπο πιστοποίησής τους. Προέβλεψε, δηλαδή, τη δυνατότητα υποκατάστασης της προϋπηρεσίας με την παρακολούθηση εξειδικευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης και γι’ αυτό προέβλεψε τη δυνατότητα δημιουργίας εξειδικευμένων φορέων επαγγελματικής κατάρτισης, η οποία μέχρι σήμερα δεν υπάρχει. Συγκεκριμένα σύμφωνα με το προϋφιστάμενο του Νόμου 3982/2011 καθεστώς, αναφορικά με τις προϋποθέσεις λήψης της απαιτούμενης αδείας για το χειρισμό μηχανημάτων έργων, η εξειδικευμένη αλλά και πολυετής, σε αρκετές περιπτώσεις, προϋπηρεσία αποτελούσε τη μοναδική οδό απόκτησης της σχετικής αδείας. Με γνώμονα την απλούστευση των διαδικασιών λήψης της σχετικής αδείας αλλά και προς εναρμόνιση του ελληνικού δικαιϊκού συστήματος με την αναγκαιότητα απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, θεσπίστηκε ο Νόμος 3982/2011, βάσει του οποίου προβλέφθηκε η δυνατότητα λήψης της άδειας χειριστή μηχανημάτων έργων, μέσω της παρακολούθησης ειδικών προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Επομένως καθορίστηκαν δύο εναλλακτικοί τρόποι απόκτησης της εν λόγω αδείας: α) με τη συμπλήρωση της κατά περίπτωση απαιτούμενης προϋπηρεσίας και β) με την παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Ειδικότερα, και με σκοπό να γίνουμε εξαντλητικά ενημερωτικοί σημειώνουμε ότι στο άρθρο 4 Ν. 3982/2011 παρ. 1.1 ορίζεται ότι « Για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας, η οποία αναφέρεται στο άρθρο 3, απαιτείται, με επιφύλαξη των προβλέψεων της παρ. 10 του άρθρου 5, η λήψη αντίστοιχης άδειας, η οποία εκδίδεται, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 1 έως 9 του άρθρου 5, εφόσον ο ενδιαφερόμενος διαθέτει τις απαραίτητες γνώσεις, που αποδεικνύονται από αντίστοιχους τίτλους σπουδών, επαγγελματική εμπειρία και, εφόσον προβλέπεται, εξεταστεί επιτυχώς». Στην παράγραφο 1.2 αποσαφηνίζεται απόλυτα ότι «Η επαγγελματική εμπειρία δύναται να
αντικαθίσταται με την παρακολούθηση ειδικών προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης, τα οποία παρέχονται από ειδικά εγκεκριμένους για το σκοπό αυτόν φορείς». Τέλος, ο νομοθέτης προσδιορίζοντας επακριβώς τα επόμενα απαραίτητα βήματα για την πλήρη εφαρμογή του νόμου, προβλέπει ότι: «2. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται μετά από πρόταση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων, καθορίζονται οι προϋποθέσεις: α) έγκρισης των φορέων επαγγελματικής κατάρτισης, το περιεχόμενο και η διάρκεια της κατάρτισης για κάθε ειδικότητα, ομάδα και βαθμίδα, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια και β) αντικατάστασης της επαγγελματικής εμπειρίας με παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής (θεωρητικής και πρακτικής) κατάρτισης από εγκεκριμένους, για το σκοπό αυτόν, φορείς. Πέραν κάθε αμφιβολίας, η γραμματική διατύπωση του νόμου, η βούληση του ιστορικού νομοθέτη αλλά κυρίως το πνεύμα και ο σκοπός του νόμου ήταν με την καθιέρωση εξειδικευμένων προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης, τη δυνατότητα δημιουργίας εξειδικευμένων φορέων επαγγελματικής κατάρτισης και την καθιέρωση εξετάσεων από αδειοδοτημένους φορείς να αντικατασταθεί – υποκατασταθεί η προϋπηρεσία από την παρακολούθηση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης. Με βάση όλα τα ανωτέρω, μπορεί κανείς με ευκολία να αντιληφθεί ότι το περιεχόμενο του εν λόγω σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος υπονομεύει ευθέως την εκπεφρασμένη βούληση του νομοθέτη, αφού επιχειρεί εμμέσως και εντέχνως να ακυρώσει συθέμελα όλο το οικοδόμημα του νόμου εισάγοντας με μια μικρή προσθήκη - έναν κανόνα που στον νόμο είναι ανύπαρκτος: ορίζει ότι η επαγγελματική κατάρτιση μπορεί να αντικαταστήσει την προϋπηρεσία μόνο σε ποσοστό 25% !!!! Όπως τονίζει ο Σύνδεσμος στο Υπόμνημά του, με τον νέο, απρόβλεπτο και αδικαιολόγητο αυτόν κανόνα επανερχόμαστε στο καθεστώς που ίσχυε. Ειδικότερα: 1. Είναι σαφές ότι ξαναμπαίνει από το παράθυρο αυτούσιο αν όχι ενισχυμένο το ίδιο πρόβλημα που ο νομοθέτης του νόμου 3982/2011 προσπάθησε να αντιμετωπίσει. Με την εμμονή σε αναιτιολόγητες και μη αναλογικές απαιτήσεις (βλ. γνωμοδότηση 34/2014 της Επιτροπής Ανταγωνισμού), τις οποίες ο ίδιος ο νομοθέτης έθεσε εκποδών, δημιουργούνται κόντρα στο πνεύμα των καιρών, στις ανάγκες της Χώρας (και τις δεδομένες της υποχρεώσεις) «κλειστά επαγγέλματα», προς βλάβη του συνόλου των εργαζομένων, των ανέργων (που δεν εκπροσωπούνται συντεχνιακά) και φυσικά των επιχειρήσεων. 2. Το ζήτημα της απλοποίησης του τρόπου αδειοδότησης φυσικών προσώπων για την άσκηση επαγγελματικής δραστηριότητας σε μηχανολογικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις είναι ένα από τα μείζονα, που αντιμετωπίζει ένας πολύ μεγάλος αριθμός παραγωγικών επιχειρήσεων της χώρας, δεδομένου ότι επηρεάζει άμεσα τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας τους. Όσο δεν θα επιλύεται στην ουσία του, το ζήτημα αυτό θα υπονομεύει τις επιχειρήσεις και την ανταγωνιστικότητά τους. 3. Ο ήδη απασχολούμενος και φυσικά ο άνεργος - ειδικά στις σημερινές εργασιακές συνθήκες - θα συνεχίσουν να αδυνατούν να αποκτήσουν αυτή την προϋπηρεσία και συνεπώς θα στερούνται ο μεν απασχολούμενος της δυνατότητος να αποκτήσει μια άδεια η οποία θα διευρύνει τις δυνατότητές του να προσφέρει υπηρεσίες χρήσιμες και αναγκαίες σε μια επιχείρηση, [η οποία στην σύγχρονη εποχή έχει ανάγκη από εργασιακή κινητικότητα, η οποία ήταν ρητός σκοπός – βήμα εκσυγχρονισμού του νόμου] ο δε άνεργος να αποκτήσει ένα προσόν - άδεια που θα αύξανε σημαντικά τις πιθανότητές του να βρει εργασία. 4. Οι φορείς κατάρτισης που προέβλεψε ο νόμος ουσιαστικά δεν πρόκειται να λειτουργήσουν διότι στην πράξη δεν θα έχουν αντικείμενο, αφού η κατάρτιση που θα προσφέρουν θεωρείται εκ προοιμίου (παρόλο που θα ακολουθούν εξετάσεις από αδειοδοτημένους φορείς !) ανεπαρκής δεδομένου ότι μπορεί να αντικαταστήσει την προϋπηρεσία μόνο σε ποσοστό 25%. 5. Επίσης, η ανωτέρω ρύθμιση καταστρατηγεί εμφανώς α) το Σύνταγμα (άρθρο 43 §1) διότι δεν κινείται μέσα στα όρια του νόμου 3982/2011 αλλά κατ’ ουσίαν αντιστρατεύεται το γράμμα και το σκοπό του, β) τους νόμους Ν. 3845/2010 και Ν. 3844/2010 με τους οποίους επιχείρησε να συμμορφωθεί ο νόμος 3982/2011, διότι βέβαια δεν επιτυγχάνεται η απλοποίηση και η επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδότησης των επαγγελμάτων όταν καθιερώνονται φορείς κατάρτισης αλλά στερούνται αντικειμένου καθώς παραμένουν σωρευτικά οι απαιτήσεις προϋπηρεσίας που έχουν χαρακτηριστεί από τον ιστορικό νομοθέτη (και είναι στην πράξη ειδικά υπό τις σημερινές συνθήκες) «τουλάχιστον υπερβολικές» και σε κάθε περίπτωση δόθηκε η δυνατότητα να αντικατασταθούν από την κατάρτιση. 6. Τέλος, αξιολογώντας τον τρόπο, με τον οποίο επιχειρείται η κατάργηση, στην ουσία του, ενός προοδευτικού νομοθετήματος, δημιουργείται εύλογα έρεισμα ώστε να υποστηριχθεί αυτό που συχνά τα τελευταία χρόνια προσάπτεται στην εκτελεστική εξουσία: προσαρμόζεται ρηματικά στις επιταγές
του μνημονίου και στις μεταρρυθμιστικές απαιτήσεις της Χώρας μόνο και μόνο για να τις ακυρώσει με διαφόρους τρόπους λίγο αργότερα. Κλείνοντας ο Σύνδεσμος αναφέρει ότι δεν υφίστανται λόγοι που να προκρίνουν την παρεμπόδιση ενός σημαντικού μεταρρυθμιστικού βήματος, πλην ενδεχομένως, εξυπηρέτησης συντεχνιακών συμφερόντων. Αντίθετα, συντρέχουν όλοι εκείνοι οι λόγοι, που ωθούν σε πολιτικές εκσυγχρονισμού του επιχειρηματικού περιβάλλοντος και ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του προϊόντος και της οικονομίας. Τέλος εκφράστηκε η βεβαιότητα, ότι κατανοώντας την σπουδαιότητα του συγκεκριμένου ζητήματος αλλά και τις προεκτάσεις, που σηματοδοτεί, θα γίνει η απαραίτητη παρέμβαση για την απόσυρση του όρου ότι η επαγγελματική κατάρτιση μπορεί να αντικαταστήσει την προϋπηρεσία μόνον σε ποσοστό 25%.
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2014: ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΑΝΑΛΗΨΕΩΝ ΑΠΟ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΤΟΧΟΥΣ. Ο Σύνδεσμος έθεσε υπ’ όψιν του κου Γεωργίου Μπαλάσκα, Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Φορολογίας Εισοδήματος του Υπουργείου Οικονομικών, ερώτημα σχετικό με την φορολογική μεταχείριση των προ της 1/1/2014 αναλήψεων χρημάτων από λογαριασμούς επιχειρήσεων που έγιναν από εταίρους και μετόχους αυτών. Ειδικότερα, σύμφωνα με τον Ν. 4172/2013, άρθρο 13, παρ. 3, οι αναλήψεις χρημάτων από εταιρικούς λογαριασμούς που πραγματοποιούνται από 1/1/2014 από εταίρους, μετόχους και εργαζομένους τους και οι οποίες δεν αποτελούν δάνεια προς αυτούς, λογίζονται και θεωρούνται εισόδημα και φορολογούνται ως τέτοιο. Όπως τονίζεται, η παραπάνω διάταξη που καλύπτει προφανώς τις αναλήψεις που γίνονται από την συγκεκριμένη ημερομηνία και μετά, δεν διευκρινίζει το τι γίνεται με τις αναλήψεις χρημάτων από εταιρικούς λογαριασμούς, οι οποίες έχουν γίνει πριν απ’ αυτή, με αποτέλεσμα να επικρατεί σύγχυση αναφορικά με την μεταχείριση όλων όσες έγιναν τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια συνέπεια της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας των επιχειρηματικών κερδών να καλύψουν τις ανάγκες των εταίρων, μετόχων και μελών Δ.Σ. των εταιρειών. Ο Σύνδεσμος σημειώνει στο ερώτημά του, ότι σε αντίθεση με όσα ισχύουν μετά την ψήφιση του ως άνω Νόμου, οι αναλήψεις αυτές αποτέλεσαν όλο αυτό το διάστημα μία αρκετά διαδεδομένη πρακτική ανάμεσα σε μέλη Δ.Σ. ανωνύμων εταιριών και καλύπτονταν από την φορολογία χαρτοσήμου, η δε νέα ρύθμιση προσκρούει στη περίπτωση των αναλήψεων που γίνονται από μέλη Δ.Σ. ανωνύμων εταιριών, στις διατάξεις του α.ν. 2190/20, άρθρο 23α, παρ. 1, η οποία απαγορεύει τον δανεισμό των μελών Δ.Σ. από τις εταιρείες στις οποίες συμμετέχουν. Επειδή το θέμα, όπως γίνεται αντιληπτό, αφορά πολλές επιχειρήσεις όλων των νομικών μορφών, ο Σύνδεσμος ζητά να διευκρινιστεί, εάν στην έννοια των παροχών σε είδος του Ν. 4172/2013, άρθρο 13, παρ. 3 εμπίπτουν οι αναλήψεις χρημάτων που έγιναν από εργαζόμενους ή εταίρους ή μετόχους πριν από την 1/1/2014 και τέλος ζητά την άμεση ανταπόκριση στο αίτημά του να αποσαφηνιστεί το καθεστώς που διέπει τις συναλλαγές αυτές.
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ
29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2014: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΛΗΞΙΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΑΠΟ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ: Ο Σύνδεσμος με επιστολή του στον Πρόεδρο & Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΗ Α.Ε., κ. Αρθούρο Ζερβό, αναφέρθηκε στο πλαίσιο των ρυθμίσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών από κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας, που επιβάλλει η ΔΕΗ στους πελάτες – επιχειρήσεις (μεγάλους καταναλωτές), ώστε να μην προχωρήσει στην διακοπή παροχής ρεύματος και συνεπώς στην διακοπή της παραγωγικής τους λειτουργίας. Αναλυτικότερα όπως αναφέρεται στην επιστολή: Θα αποτελούσε κοινοτυπία η υπόμνηση ότι η εγχώρια παραγωγή, και ειδικά οι επιχειρήσεις των κεφαλαιουχικών και των ενδιάμεσων αγαθών, έχουν υποστεί σοβαρές απώλειες καθ’ όλη την διάρκεια της κρίσης, και ένα μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού έχει πλέον εξαφανιστεί. Πολλές από εκείνες που έχουν απομείνει, το έχουν κατορθώσει επειδή προσπαθούν και διατηρούν ακόμη ερείσματα στην αγορά, έστω και κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Η ΔΕΗ, είναι γεγονός ότι έχει υιοθετήσει μία σειρά ρυθμίσεων ώστε να διευκολύνει τους μεγάλους πελάτες της και αυτό είναι θετικό. Ωστόσο, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι σε ορισμένες από αυτές τις ρυθμίσεις δεν λαμβάνεται υπόψη είτε η πραγματική κατάσταση των επιχειρήσεων είτε τα ήθη ή η νομιμότητα των συναλλαγών. Ειδικότερα, μεταξύ των προτεινόμενων κατηγοριών ειδικών ρυθμίσεων, η ΔΕΗ προτείνει ‘…άμεση καταβολή ποσού ύψους ίσου με το 20% του συνόλου των οφειλόμενων από λογαριασμούς ρεύματος και έως τριάντα έξι (36) μηνιαίες δόσεις για το υπόλοιπο, υπό την προϋπόθεση της εμπρόθεσμης εξόφλησης των λογαριασμών τρεχουσών καταναλώσεων. Η επιλογή αυτής της κατηγορίας προϋποθέτει επιπλέον την προσκόμιση ασφαλών εγγυήσεων (όπως ενδεικτικά: εγγυητική επιστολή Τράπεζας, εμπράγματη ασφάλεια, αναδοχή χρέους από τρίτο, επιταγές), οι οποίες θα τύχουν της αποδοχής της ΔΕΗ ΑΕ.’ Εν προκειμένω, η ΔΕΗ ζητάει ως διασφαλίσεις αξιόγραφα τα οποία είτε είναι δύσκολο να αποκτηθούν από τις επιχειρήσεις είτε είναι δύσκολο αλλά και παράνομο να εκδοθούν. Πιο συγκεκριμένα, οι ρυθμίσεις αφορούν σε επιχειρήσεις, οι οποίες στην συντριπτική τους πλειοψηφία έχουν μηδενική ή εξαιρετικά περιορισμένη πρόσβαση στην τραπεζική αγορά, οπότε οι ανωτέρω εξασφαλίσεις είναι ανέφικτες. Επιπλέον, η χρήση μεταχρονολογημένων επιταγών, αν και είναι μία συνήθεια της αγοράς θεωρείται αδιανόητο να υιοθετείται από την Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού. Αντίθετα, είναι απορίας άξιο ο αποκλεισμός του αξιόγραφου της συναλλαγματικής, το οποίο και εγγύηση παρέχει αλλά και δεν απαιτεί ιδιαίτερες σχέσεις τραπεζικού ιδρύματος και επιχείρησης. Κατόπιν των ανωτέρω, ο Σύνδεσμος ζήτησε την παρέμβαση του κ. Ζερβού ώστε να γίνεται δεκτή η προσκόμιση και συναλλαγματικών ως προϋπόθεση ασφαλών εγγυήσεων, προκειμένου να ρυθμιστούν ληξιπρόθεσμες οφειλές στην ΔΕΗ επιχειρήσεων. 14 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΟΦΕΙΛΩΝ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΕΗ Με υπόμνημά του προς τον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΗ κ. Αρθούρο Ζερβό, αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος στην αναγκαιότητα της διεύρυνσης των ρυθμίσεων των οφειλών των επιχειρήσεων προς τη ΔΕΗ. Ειδικότερα, όπως σημειώνει ο Σύνδεσμος στην επιστολή του, η εγχώρια παραγωγή, και ειδικά οι επιχειρήσεις των κεφαλαιουχικών και των ενδιάμεσων αγαθών, έχουν υποστεί σοβαρές απώλειες καθ΄ όλη την διάρκεια της κρίσης, και ένα μεγάλο μέρος του παραγωγικού δυναμικού έχει πλέον εξαφανιστεί. Πολλές από εκείνες που έχουν απομείνει, το έχουν κατορθώσει επειδή προσπαθούν και διατηρούν ακόμη ερείσματα στην αγορά, έστω και κάτω από πολύ αντίξοες συνθήκες. Η πίεση από τα οικονομικά βάρη, που ασκείται, στην επιχειρηματική κοινότητα, έχει πλέον αρχίσει να ανησυχεί, έστω και τώρα, και την Κυβέρνηση, γι΄ αυτό και παρατηρούμε όλες αυτές τις ρυθμίσεις, τελευταία, σε οικονομικές οφειλές τους. Ο απώτερος στόχος είναι διττός: Η διευκόλυνση των επιχειρήσεων ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, αποφεύγοντας την κατάρρευση και ταυτόχρονα η διατήρηση των δημοσίων εσόδων σε επαρκές επίπεδο, ώστε να εξυπηρετούνται οι συμβατικές επιχειρήσεις της χώρας, χωρίς να καταστραφεί περαιτέρω ο εγχώριος παραγωγικός μηχανισμός. Η ΔΕΗ, επιλέγοντας τις πολιτικές της για να ανταποκριθεί στην υποβοήθηση των επιχειρήσεων να εξυπηρετήσουν υποχρεώσεις τους, προέκρινε μία σειρά ειδικών ρυθμίσεων, οι οποίες, ωστόσο, φαίνεται πως είναι ανεπαρκής ώστε να επιτελέσουν την αποστολή τους. Ειδικότερα, όπως προκύπτει από στοιχεία σοβαρού αριθμού μεταποιητικών επιχειρήσεων – μελών του Συνδέσμου, οι προϋποθέσεις, που θέτουν οι ρυθμίσεις, υπό τις παρούσες οικονομικές συνθήκες είναι ανέφικτες, γι΄ αυτό και είναι σκόπιμο να καταστούν περισσότερο ελκυστικές, χωρίς να είναι σε βάρος της ΔΕΗ, αλλά επ΄ ωφελεία όλων. Με βάση
αυτές τις διαπιστώσεις, και με την βεβαιότητα ότι βασική επιδίωξη της ΔΕΗ είναι η εξασφάλιση των οφειλομένων προς αυτή και όχι η οικονομική εξόντωση των οφειλετών, ο Σύνδεσμος προτείνει την εξέταση των παρακάτω αλλαγών, με την πεποίθηση, ότι η συνεισφορά του είναι θετική και προς τις επιχειρήσεις αλλά και προς την ΔΕΗ. Ειδικότερα, προτείνει: 1. Την μείωση του άμεσα καταβληθεισόμενου ποσού σε ύψος ίσου με το 10% του συνόλου των οφειλομένων από λογαριασμούς ρεύματος. 2. Το υπόλοιπο να καταβάλλεται σε σαράντα οκτώ (48) μηνιαίες δόσεις, υπό την προϋπόθεση της εμπρόθεσμης εξόφλησης των λογαριασμών τρεχουσών καταναλώσεων, 3. Την απαλοιφή της υποχρέωσης προσκόμισης ασφαλών εγγυήσεων, δεδομένου ότι ουσιαστικά υπονομεύει την επιδίωξη της ρύθμισης. Όπως τονίζεται στην επιστολή του Συνδέσμου, σε προηγούμενες χρονικές περιόδους ανάλογες προτάσεις θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ακόμη και ανεδαφικές. Σήμερα, όμως, με την οικονομική κρίση να πλήττει την μεταποιητική δραστηριότητα τόσο σοβαρά και την οικονομία να προσπαθεί να ορθοποδήσει, οι προτάσεις του είναι βέβαιο ότι μπορούν να αποβούν σε όφελος όχι μόνον των επιχειρήσεων αλλά και της ρευστότητας της ΔΕΗ. Κλείνοντας, ο Σύνδεσμος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι οι προτάσεις του θα εξετασθούν και θα ληφθούν θετικά υπόψη.