YPOMNHMATA_2010_SBTKE

ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΑ 2010

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

11 ΜΑΪΟΥ 2010: Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ ΠΡΟΣΕΛΚΥΣΗΣ ΝΕΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ Ο Σύνδεσμος απέστειλε επιστολή για το πολύ σημαντικό θέμα της μείωσης της γραφειοκρατίας ως μέσου για τη προσέλκυση νέων επενδύσεων, προς τους κ. Θεόδωρο Πάγκαλο, Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, κ. Ιωάννη Ραγκούση, Υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, Υπουργό Οικονομικών, κ. Λούκα Κατσέλη, Υπουργό Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας,, κ. Τίνα Μπιρμπίλη, Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Δημήτριο Ρέππα, Υπουργό Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων, και κ. Παύλο Γερουλάνο Υπουργό Πολιτισμού & Τουρισμού. Στην επιστολή επισημαίνεται ότι μετά την οριστικοποίηση της ενίσχυσης της ελληνικής οικονομίας από τον Μηχανισμό Στήριξης, το μείζον θέμα είναι η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων, στα πεδία όπου σωρεύεται αδικαιολόγητο κόστος, μειώνει την αποτελεσματικότητα της επιχειρηματικότητας και αποθαρρύνει την προσέλκυση επενδυτικών εγχώριων και ξένων κεφαλαίων. Ένας σοβαρός αποτρεπτικός παράγοντας, που όλοι γνωρίζουν, ότι επεμβαίνει εξαιρετικά αρνητικά στην αναπτυξιακή διαδικασία είναι η γραφειοκρατία, η οποία έχει υπολογιστεί ότι κοστίζει στην οικονομία μας, κάθε χρόνο, το μυθώδες ποσόν των 19 δις €. Έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι η αρνητική συμβολή της στην υλοποίηση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων είναι εξαιρετικά μεγάλη. Ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι η κατάσταση αυτή θα πρέπει να ανατραπεί, όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά γίνεται, και να αρχίσει η αντιμετώπισή της με παρεμβάσεις σε πεδία υψηλού ενδιαφέροντος για την ανάπτυξη της οικονομίας. Χαρακτηριστικά, αναφέρονται οι επενδύσεις αιολικών πάρκων, μεγάλων ξενοδοχειακών συγκροτημάτων και περιοχών ικανών να αποτελέσουν επιχειρηματικά πάρκα. Το σύνηθες στις περιπτώσεις αυτές, μέχρι σήμερα, είναι, ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να ξεκινάει έναν «μαραθώνιο» για την απόκτηση των αναγκαίων αδειοδοτήσεων, σπαταλώντας τόσο πολύτιμο χρόνο (πολλές φορές και 15 χρόνια), που αρκετές φορές χάνουν το ενδιαφέρον τους και αναστέλλουν τα σχέδιά τους. Είναι, κατά το Σύνδεσμο, ιδιαίτερα κρίσιμο, σήμερα, να ασκηθεί μία εντελώς διαφορετική πολιτική, η οποία και περισσότερο υπεύθυνη θα είναι και περισσότερο αποτελεσματική μπορεί να αναδειχθεί. Ειδικότερα, προτείνονται: 1. Η δημιουργία υπό την αιγίδα και την παρακολούθηση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, διυπουργικής Υπηρεσίας, αποτελούμενης από στελέχη των Υπουργείων Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας, Κλιματικής Αλλαγής, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Οικονομικών, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Πολιτισμού και Τουρισμού, της οποίας έργο θα είναι: 1.1. Η χωροθέτηση περιοχών υψηλού επενδυτικού ενδιαφέροντος και ο καθορισμός χρήσεων γης.

1.2. Η φροντίδα έκδοσης και συλλογής όλων των αναγκαίων αδειών, από όλες τις εμπλεκόμενες υπηρεσίες του ελληνικού Δημοσίου.

2. Η διυπουργική αυτή Υπηρεσία θα έχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα ενεργειών, θα παρακολουθείται σε όλα της τα βήματα και θα έχει συγκεκριμένο χρόνο ολοκλήρωσης του φακέλου για κάθε περιοχή και αντικείμενο.

3. Με την ολοκλήρωση του φακέλου, η ελληνική Κυβέρνηση θα έχει έτοιμο ένα «καθαρό» επενδυτικό πλαίσιο, το οποίο θα μπορεί να ανακοινώσει ως πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς κάθε ενδιαφερόμενο επενδυτικό όμιλο, εγχώριο ή διεθνή. Οι ωφέλειες από την εφαρμογή της πρότασης του Συνδέσμου θα είναι ιδιαίτερα σημαντικές στα εξής πεδία: Πρώτο, επιταχύνεται η εξυπηρέτηση των απαιτήσεων για τις αναγκαίες αδειοδοτήσεις, δεδομένου ότι το έργο αυτό αναλαμβάνει ο ίδιος ο μηχανισμός, που αναπαράγει την

γραφειοκρατία, και γνωρίζει καλώς όλες τις διαδικασίες, που πρέπει να ακολουθήσει ένας επενδυτής, για να συλλέξει τις σχετικές άδειες. Δεύτερο, η χώρα αποκτά το πλεονέκτημα να ασχοληθεί επιθετικά με την προσέλκυση αξιόλογων ξένων επενδύσεων, που μπορούν να αλλάξουν το αρνητικό αναπτυξιακό ισοζύγιο, με γρήγορο τρόπο. Τρίτο, η εμπλοκή, στο κρίσιμο αυτό πεδίο στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης, θα αναδείξει χρόνιες γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, που ουδέποτε μας απασχόλησαν σοβαρά, -αλλά έπαιξαν ουσιαστικό αντιαναπτυξιακό ρόλο-, θα καταδείξει την αναγκαιότητα αλλαγών και απλοποιήσεων και θα δώσει ουσιαστική ώθηση στην προσπάθεια πάταξης της γραφειοκρατίας. Τέταρτο, το βήμα αυτό μπορεί να αποτελέσει μία καλή πρακτική απεμπλοκής του επενδυτικού περιβάλλοντος και σε περιφερειακό επίπεδο, αξιοποιούμενο ως καλή πρακτική. Πέμπτο, η προσέλκυση επενδύσεων θα βελτιώσει το επιχειρηματικό κλίμα, θα ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της χώρας και θα αποτελέσει μηχανισμό ενίσχυσης του εισοδήματος και αύξησης της απασχόλησης. Έκτο, θα αποτελέσει απόδειξη για αποφασιστική και άμεση εμπλοκή της Κυβέρνησης στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας, στην αντιμετώπιση της διαφθοράς και στην έμπρακτη προστασία του επενδυτικού κύκλου. Ο Σύνδεσμος επεσήμανε ότι οι ανάλογες πρακτικές που έχουν ακολουθήσει άλλες χώρες με εξαιρετική επιτυχία και εκτιμά ότι η πρόταση του θα ληφθεί υπόψη για την ενεργοποίηση των παραμέτρων της που θεωρούνται χρήσιμες για την κοινωνία και την οικονομία της χώρας.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

23 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΩΝ ΤΟΥ ΦΠΑ Στα σοβαρά προβλήματα τα οποία δημιουργεί στις εξαγωγικές επιχειρήσεις η πρόσφατη απόφαση ‘παγώματος’ των επιστροφών του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος με επιστολή, την οποία απέστειλε προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Όπως αναφέρεται στην επιστολή, από το Υπουργείο Οικονομικών αποφασίστηκε η προσωρινή αναστολή των πάσης φύσεως πληρωμών που αφορούν στην επιστροφή του Φ.Π.Α. σε δικαιούχους επιχειρήσεις ή/και η καθυστέρηση της επιστροφής κατόπιν διεξοδικών ελέγχων. Η ενέργεια, αυτή, έρχεται να προστεθεί στις καθυστερήσεις, που ούτως ή άλλως διαπιστώνονται τα τελευταία χρόνια στις επιστροφές του Φ.Π.Α., σε μια περίοδο που οι εξαγωγικές επιχειρήσεις πιέζονται έντονα, και να τις φέρει σε ακόμη δυσκολότερη θέση, δεδομένου ότι η προσπάθεια, που καταβάλλουν, πλέον, για να διατηρήσουν αγορές, διατηρώντας την ανταγωνιστικότητά τους είναι εξαιρετικά επίπονη. Τα ποσά προς επιστροφή, δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από ρευστότητα, την οποία δεσμεύουν πρόσκαιρα και στην οποία υπολογίζουν, για να διατηρήσουν ενήμερα τα ταμειακά τους προγράμματα, ώστε να συνεχίσουν να εκτελούν παραγγελίες πελατών τους του εξωτερικού. Την περίοδο, μάλιστα, αυτή που λαμβάνεται η συγκεκριμένη απόφαση, είναι γνωστό ότι η πιστωτική πολιτική που εφαρμόζεται είναι εξαιρετικά περιοριστική, με αποτέλεσμα, οι μη επιστρεφόμενοι πόροι να είναι ιδιαίτερα δύσκολο, πλέον, να αντικατασταθούν από άλλες πηγές. Δηλαδή, οι εξαγωγικές επιχειρήσεις οδηγούνται σε οικονομικά αδιέξοδα, που, κατά την τρέχουσα δύσκολη περίοδο, αποκτούν επικίνδυνα χαρακτηριστικά. Επιπλέον, η συγκεκριμένη απόφαση είναι εξαιρετικά αντιφατική σε σχέση με τις κυβερνητικές προσπάθειες που εκδηλώνονται και έχουν ως στόχο την ενίσχυση της ρευστότητας. Δηλαδή, η αποκατάσταση της ρευστότητας της αγοράς που επιχειρείται με πολιτικές του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, αμβλύνεται με αποφάσεις του Υπουργείου Οικονομικών. Ο Σύνδεσμος είναι δε σε θέση να γνωρίζει ότι μεγάλος αριθμός εξαγωγικών επιχειρήσεων, που στηρίζουν την επιβίωσή τους στη διατήρηση της έστω ισχνής ρευστότητας που διαθέτουν, δέχονται ήδη ισχυρές πιέσεις από τις καθυστερήσεις στην είσπραξη των ποσών του φόρου που δικαιούνται. Για τον λόγο αυτό, ζητείται στην επιστολή η άμεση επανεξέταση της απόφασης ‘παγώματος’ των επιστροφών του Φ.Π.Α., με στόχο την έγκαιρη εντός μηνός επιστροφή του φόρου.

1 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010:ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Στο σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζουν επιχειρήσεις – μέλη του Συνδέσμου, εγκατεστημένες στους Νομούς Καρδίτσας και Τρικάλων, οι οποίες εντάχθηκαν στην ρύθμιση της υπ’ αρ.

2/14709/0025/14-4-2009 Υπουργικής Απόφασης, η οποία προέβλεπε τη ρύθμιση των οφειλών τους από δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ή/ και τη χρηματοδότησή τους με νέα κεφάλαια κίνησης, και αδυνατούν, λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας και την επιχειρηματική δραστηριότητα, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ένταξή τους σ’ αυτή, αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος με επιστολή, την οποία απέστειλε στον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, την Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη και τον Υφυπουργό Οικονομικών, κ. Φίλιππο Σαχινίδη. Στην επιστολή αναφορές ότι πολλές υπήρξαν οι επιχειρήσεις, οι οποίες έσπευσαν να επωφεληθούν των ευεργετημάτων της Απόφασης και να υπαχθούν στις ρυθμίσεις της, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση εξόφλησης του νέου δανείου σε εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, η πρώτη των οποίων καταβάλλεται την 31/12/2010. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται, λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων στην ενεργοποίηση της Απόφασης, εξαιτίας της μη έγκαιρης ανταπόκρισης των τραπεζών, και στη τελική υπαγωγή στη ρύθμιση, οι επιχειρήσεις αυτές απώλεσαν το πλεονέκτημα της 18μηνης περιόδου χάριτος που παρείχε η απόφαση, στοιχείο, που σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα επιβαρυντικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην επιχειρηματική δραστηριότητα, ουσιαστικά, καθιστούν πια αδύνατη την εξυπηρέτηση, εκ μέρους τους, του νέου δανείου και την καταβολή των προβλεπόμενων δόσεων. Επιπλέον, τα αιτήματά τους για ένταξη στο ευνοϊκό καθεστώς της Απόφασης, έγιναν, όταν ακόμη η οικονομία της χώρας κινούνταν σε ρυθμούς σχετικής ομαλότητας και βασίζονταν στην προοπτική της σταδιακής αποκατάστασης των ιδιαίτερα χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης τόσο σε επίπεδο χώρας όσο και σε επίπεδο Νομών. Ήταν, δε, τότε, ακόμη, κοινή, η αντίληψη, ανάμεσα στις επιχειρήσεις, αλλά και την ίδια τη Πολιτεία, ότι η οικονομική κρίση που μόλις είχε ξεκινήσει, θα είχε βραχύχρονη διάρκεια και πως το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα επαναλειτουργούσε σύντομα προς όφελος της αγοράς, προσφέροντας όλα εκείνα τα απαραίτητα κεφάλαια για την επανεκκίνησή της. Σήμερα, όπως τονίζεται στην επιστολή, είναι πρόδηλο πως οι εκτιμήσεις αυτές έχουν ανατραπεί και υπό το φως των νέων δεδομένων, που τα συνθέτουν η παρατεταμένη και σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης στην αγορά, η κατακόρυφη μείωση του τζίρου και η αδυναμία πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα, οι μικρομεσαίες παραγωγικές μονάδες που εντάχθηκαν στις ευεργετικές ρυθμίσεις της Απόφασης, οι οποίες, ούτως ή άλλως, αντιμετώπιζαν σοβαρό πρόβλημα εκπλήρωσης των υποχρεώσεών τους, βρίσκονται πια αντιμέτωπες με την αδυναμία να είναι συνεπείς ακόμη και στην εξυπηρέτηση των εξαμηνιαίων τοκοχρεωλυτικών υποχρεώσεων που έχουν αναλάβει εξ’ αυτής. Πιο συγκεκριμένα, • το ιδιαίτερα μεγάλο ποσό των δόσεων που καλούνται να πληρώσουν, προερχόμενο κατά βάση από τις χρεολυτικές δόσεις, που στις περισσότερες περιπτώσεις δανείων, ανέρχονται σε ποσοστό μέχρι και 80% των τοκοχρεωλυτικών δόσεων, • οι αυξημένες απαιτήσεις των προμηθευτών, κυρίως του εξωτερικού, για εξασφαλίσεις, με τη μορφή προπληρωμής, για την παράδοση των α’ υλών και υλικών συσκευασίας, • αλλά και η αδυναμία λήψης Κεφαλαίου Κίνησης από τις Τράπεζες, έχουν εξαντλήσει πλέον κάθε περιθώριο αντίδρασης εκ μέρους των ενταγμένων επιχειρήσεων και εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για κατάπτωση, σε πολλές περιπτώσεις, στο προσεχές χρονικό διάστημα, της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, με όλες τις δυσμενείς συνέπειες που, μια ανάλογη εξέλιξη, θα έχει, για τις ίδιες τις επιχειρήσεις, το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά και τις Τράπεζες, οι οποίες θα ζημιωθούν με το υπόλοιπο ποσοστό επί των απαιτήσεων τους.

Ο Σύνδεσμος θεωρεί κοινά αποδεκτό ότι, για να αποφευχθούν οι εξαιρετικά επώδυνες, για όλους, επιπτώσεις, μιας τέτοιας εξέλιξης, σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, είναι αναγκαία η παρέμβαση της Πολιτείας με μια νέα ρύθμιση άμεσης εφαρμογής, η οποία, υιοθετούμενη και εφαρμοζόμενη, είναι σε θέση, πιστεύουμε, να συμβάλλει στην άμεση και ουσιαστική διευκόλυνση και ανακούφιση όλων των εμπλεκομένων. Για την εξεύρεση λύσης, προτείνονται τα εξής: 1. Κεφαλαιοποίηση των μέχρι 31/12/2010 λογισθέντων τόκων, την 30/6/2012 (18μηνη περίοδος χάριτος) και «πάγωμα» μέχρι την 30/6/2017, των δανείων, των ενταγμένων στην Απόφαση, επιχειρήσεων.

2. Καταβολή στη πενταετία από 30/6/2012 μέχρι 30/6/2017, από τις επιχειρήσεις, μόνο των ανά εξάμηνο λογισθέντων τόκων.

3. Ρύθμιση, μετά τη παρέλευση της πενταετίας, με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, του ποσού του δανείου, για είκοσι χρόνια, σε ίσες εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, με υποχρέωση μετατροπής του σε ελεύθερο, με άρση της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, μετά τη παρέλευση τω πρώτων 10 ετών. Προϋπόθεση για την ένταξη στη νέα, αυτή, ρύθμιση, προτείνεται να είναι: 1. Η πληρωμή, ανελλιπώς, των λογισθέντων τόκων, κάθε εξάμηνο.

2. Η διατήρηση, μέσα στη πενταετία, της μέσης απασχόλησης, εκφρασμένης σε Ε.Μ.Ε., κατά τη τελευταία, προς της υποβολής της αίτησης υπαγωγής, τριετία.

3. Η κανονική πληρωμή, μετά την πενταετία, των τοκοχρεωλυτικών δόσεων, του νέου εικοσαετούς δανείου. Πιστεύεται ότι το συγκεκριμένο μέτρο βρίσκεται στην ορθή κατεύθυνση εφαρμογής, δεδομένου ότι: • Πρώτον, βοηθά τις επιχειρήσεις, που εντάχθηκαν στη ρύθμιση, στην άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος κάλυψης των εξαμηνιαίων τοκοχρεωλυτικών τους υποχρεώσεων και στη καλύτερη διαχείριση των προβλημάτων ρευστότητας, τα οποία αντιμετωπίζουν, • Δεύτερον, έχει διττό στόχο, αφενός την εξυγίανση της χρηματοπιστωτικής κατάστασης των επιχειρήσεων και αφετέρου, την διατήρηση της απασχόλησης, • Τρίτον, συμβάλλει στη προοπτική ανάκαμψης και ενίσχυσης της οικονομίας δύο Νομών της χώρας, οι οποίοι παρουσιάζουν αναπτυξιακή υστέρηση σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και χρήζουν, ιδιαίτερα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της οικονομικής κρίσης, της βοήθειας της Πολιτείας προκειμένου να επανακάμψουν, • Τέταρτο, στηρίζει το δοκιμαζόμενο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, καθώς διασφαλίζει την κανονική είσπραξη των τόκων και την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου τους και, • Τέλος, αποτρέπει υπό το βάρος των σημερινών δημοσιονομικών εξελίξεων, την εκταμίευση από το Δημόσιο, στα Τραπεζικά Ιδρύματα, των τεράστιων ποσών που θα απαιτηθούν για καταπτώσεις εγγυήσεων. Πρόκειται, δηλαδή, για μια ρύθμιση, η οποία μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του βασικού προβλήματος της τοπικής οικονομίας, που είναι η στήριξη της επιχειρηματικότητας και ειδικότερα, της εγχώριας παραγωγής, σε δύο περιοχές της χώρας που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Ολοκληρώνοντας, ο Σύνδεσμος αναφέρει στην επιστολή ότι η κατάσταση στους δύο Νομούς της Δυτικής Θεσσαλίας είναι τέτοια, που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους κατάρρευσης ακόμη και επιχειρήσεων, οι οποίες μόλις πριν από ένα χρόνο, έμοιαζαν, με την ένταξη στη ρύθμιση, να έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους. Επιπλέον, με την ευκαιρία της επικοινωνίας του αυτής, ο Σύνδεσμος επανέρχεται σε παλαιότερο αίτημά του για συμμετοχή στο αρμόδιο Γνωμοδοτικό Όργανο, το οποίο εξετάζει και αξιολογεί τις αιτήσεις των επιχειρήσεων της εν λόγω Απόφασης, καθώς η παρουσία του, όπως τονίζεται, θα εξασφαλίσει την ουσιαστική γνώση του χώρου των Βιομηχανικών Επιχειρήσεων των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων, των ιδιαιτεροτήτων και των αναγκών τους και επιπρόσθετα, θα προσδώσει στις αξιολογήσεις και στις τελικές εγκρίσεις, το απαραίτητο κύρος και βαρύτητα.

7 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010: ΑΣΦΥΞΙΑ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΤΟΥ ΦΠΑ Την πλήρη αντίθεσή του στη απόφαση νέας παράτασης της αναστολής επιστροφής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) εξέφρασε ο Σύνδεσμος με επιστολή, που απέστειλε στο κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, Υπουργό Οικονομικών και στη κ. Λούκα Κατσέλη, Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, υπογραμμίζοντας τα σοβαρά προβλήματα, τα οποία έχει δημιουργήσει στις εξαγωγικές επιχειρήσεις-μέλη μας, η κατάσταση αυτή. Ειδικότερα, όπως αναφέρει, το Υπουργείο αποφάσισε νέα παράταση έως 30 Σεπτεμβρίου 2010, για την επιστροφή Φ.Π.Α. στις επιχειρήσεις, που δικαιούνται επιστροφής, ακόμη και όταν έχει ολοκληρωθεί πλήρως ο απαιτούμενος φορολογικός έλεγχος. Όπως είναι γνωστό, η οικονομική ρευστότητα των επιχειρήσεων, είναι εξαιρετικά περιορισμένη, για περισσότερο από έναν χρόνο, λόγω της συσταλτικής πιστωτικής πολιτικής, που εφαρμόζουν τα τραπεζικά ιδρύματα, γεγονός που ανατρέπει διαρκώς τα οικονομικά προγράμματα των παραγωγικών μονάδων. Εξ αιτίας αυτού του λόγου, η χρηματοδοτική αδυναμία των επιχειρήσεων έχει εκδηλωθεί άμεσα με την αδυναμία τους, αφενός να στηρίξουν την παραγωγή τους και αφετέρου να εξυπηρετήσουν ικανοποιητικά τις υποχρεώσεις τους σε προμηθευτές και πελάτες. Η αναστολή της επιστροφής του ΦΠΑ σε δικαιούχους επιχειρήσεις, δηλαδή η παρατεταμένη παρακράτηση πόρων, που αποτελούν σοβαρή πτυχή της ρευστότητάς τους, επιτείνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα της ανεπαρκούς χρηματοδότησής τους, και οδηγεί σε περαιτέρω δραματική συρρίκνωση της δραστηριότητας εξαγωγικών κλάδων, από τους οποίους η οικονομία προσδοκά ουσιαστική συμβολή στην ανάσχεση της ύφεσης. Έχει γίνει αντιληπτό, ότι η βάση του μέτρου αυτού βρίσκεται στην προσπάθεια του κράτους να εξοικονομήσει πόρους. Όμως, στον βαθμό που το μέτρο πλήττει την υγιή πλευρά της οικονομίας, δηλαδή τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, από τις οποίες το κράτος προσβλέπει πολλαπλές ωφέλειες (φόρους, απασχόληση, εισόδημα, μείωση του ελλείμματος του ισοζυγίου κλπ), επί της ουσίας επιδιώκει κάποια αμφιλεγόμενης αξίας βραχυπρόθεσμη ταμειακή ανακούφιση, υπονομεύοντας τον μηχανισμό αποτελεσματικής βοήθειας στο Κυβερνητικό οικονομικό πρόγραμμα. Μοιάζει, μάλιστα, να αποτελεί σχήμα οξύμωρο, από την μία πλευρά να αναζητούνται και να εφαρμόζονται «χρηματοδοτικά εργαλεία» (ΤΕΜΠΜΕ, ρυθμίσεις δανείων κπλ) για να ανακουφιστεί η ελλειμματική ρευστότητα της αγοράς και από την άλλη να επιβάλλονται μέτρα περιστολής της ρευστότητας Ο Σύνδεσμος τονίζει ότι στην ιδιαίτερα κρίσιμη συγκυρία, που βιώνει η εθνική οικονομία, χρειάζεται να περιορίζουμε σπατάλες εκεί όπου μπορούμε και να δημιουργούμε καλές συνθήκες για να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά ο μηχανισμός δημιουργίας πλούτου. Για τον λόγο αυτό, ζητά την άμεση επανεξέταση της νέας απόφασης περί αναστολής της επιστροφής του Φ.Π.Α. ή εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό, να εφαρμοστεί άμεσα η εναλλακτική λύση της δυνατότητας συμψηφισμού του ποσού επιστροφής του ΦΠΑ,. με τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των δικαιούχων επιστροφής ΦΠΑ

14 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: Η ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΕΚΚΡΕΜΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ Τις προτάσεις του για τη βελτίωση της ρύθμισης για τη διευθέτηση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων απέστειλε ο Σύνδεσμος προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη. Στην παρέμβασή του, ο Σύνδεσμος πρότεινε για τη μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της προωθούμενης ρύθμισης, κατά τον υπολογισμό των ποσών να λαμβάνονται υπόψη και να προσμετρώνται υπέρ του φορολογούμενου, οι τυχόν δηλωθείσες, από τον ίδιο, λογιστικές διαφορές, και να μην υπάρχει ανώτατο ύψος κύκλου εργασιών για την υπαγωγή σ’ αυτή. Ο Σύνδεσμος εξέφρασε την άποψη ότι η ρύθμιση, για να έχει τη ευρεία απήχηση και το αποτέλεσμα που όλοι επιθυμούν, επιβάλλεται, εκτός από αντικειμενική, να είναι και δίκαιη. Στο πλαίσιο, αυτό, της εμπέδωσης της φορολογικής δικαιοσύνης, προτάθηκε η ρύθμιση να λαμβάνει υπόψη, για το προσδιορισμό των ποσών, τις τυχόν λογιστικές διαφορές που έχουν δηλωθεί από το φορολογούμενο. Κι αυτό διότι, δεν πρέπει, όπως τονίστηκε, επιχειρήσεις, οι οποίες, στο πλαίσιο των φορολογικών τους υποχρεώσεων, φρόντισαν να τακτοποιήσουν, με δική τους πρωτοβουλία, τυχόν παραλείψεις ή και λάθη και να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι του Δημοσίου, να τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης, μ’ όσους δεν έπραξαν το ίδιο. Επιπρόσθετα, προκειμένου στη ρύθμιση να υπαχθούν, κατά το δυνατό, περισσότερες επιχειρήσεις, που είναι και το ζητούμενο, προτάθηκε από το Σύνδεσμο να μην υπάρξει ανώτατο όριο κύκλου εργασιών.

21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΔΕΥΤΕΡΗ ΔΕΣΜΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ ΕΚΚΡΕΜΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ. Δεύτερη δέσμη προτάσεων για τη βελτίωση της ρύθμισης για τη διευθέτηση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων απέστειλε ο Σύνδεσμος προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου και τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη, μέσω των οποίων πρότεινε, για να γίνει η ρύθμιση ελκυστικότερη για τις επιχειρήσεις, να παρασχεθεί η δυνατότητα συμψηφισμού του ποσού του φόρου που θα προκύψει από τη περαίωση με το τυχόν ποσό Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) προς επιστροφή. Ειδικότερα, όπως ανέφερε στην επιστολή του, κατά την εξέταση του θέματος, προκύπτει το παράδοξο, μία επιχείρηση που δικαιούται επιστροφής του πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α., διότι για παράδειγμα, είναι εξαγωγική, και έχει προς είσπραξη σημαντικά ποσά φόρου, υπαγόμενη στη ρύθμιση, να πρέπει να καταβάλλει άμεσα δυσεύρετα χρηματικά ποσά για το φόρο της περαίωσης, χωρίς να γνωρίζει το χρόνο, κατά τον οποίο, η ίδια, θα μπορέσει να εισπράξει τις απαιτήσεις που διατηρεί έναντι του Δημοσίου. Η συγκεκριμένη αντιμετώπιση των επιχειρήσεων, που εμφανίζουν πιστωτικό υπόλοιπο Φ.Π.Α. προς επιστροφή: 1. Μειώνει την ελκυστικότητα της ρύθμισης για ένα μεγάλο κομμάτι της επιχειρηματικής κοινότητας και μάλιστα, το εξαγωγικό 2. Αυτοαναιρεί σε μεγάλο βαθμό τις επιδιώξεις της εν λόγω ρύθμισης και εν τέλει, 3. Αποδυναμώνει σημαντικά την αποτελεσματική της απόδοση. Και βεβαίως, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι όλα αυτά συμβαίνουν, τη στιγμή που τα ποσά Φ.Π.Α. προς επιστροφή, δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο από ρευστότητα, η οποία έχει δεσμευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, και η προσπάθεια που γίνεται με τη περαίωση λαμβάνει χώρα σε μια περίοδο, που οι πόροι που θα απαιτηθούν γι’ αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολο να συγκεντρωθούν.

30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΦΠΑ Στα σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, τα οποία δημιουργούν, στις δικαιούχους επιχειρήσεις, οι μεγάλες καθυστερήσεις στις επιστροφές Φ.Π.Α. αναφέρεται η επιστολή που εστάλη από το Σύνδεσμο στον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου. Ειδικότερα, στην επιστολή του επισημαίνεται ότι το περασμένο Ιούλιο, μετά το μακρύ χρονικό διάστημα, στο οποίο είχαν ανασταλεί προσωρινά οι επιστροφές του Φ.Π.Α., αποφασίστηκε η επαναλειτουργία της διαδικασίας επιστροφών, με την επιστροφή πιστωτικού υπολοίπου Φ.Π.Α. ύψους μέχρι 30.000,00€, άμεσα και χωρίς έλεγχο, και ποσά άνω του ορίου αυτού, κατόπιν προσωρινού ή τακτικού, κατά περίπτωση, ελέγχου. Η ενέργεια, αυτή, αν και δεν απεκατέστησε πλήρως το καθεστώς επιστροφών του φόρου, το οποίο προβλέπει την άμεση επιστροφή του 90% του πιστωτικού υπολοίπου και του 10% κατόπιν ελέγχου, ανεξαρτήτως ποσού, είχε χαιρετιστεί από τις παραγωγικές τάξεις, καθώς αναγνώριζε τη σπουδαιότητα αποκατάστασης του προβλήματος και έδινε λύση για μια μεγάλη μερίδα επιχειρήσεων. Στη πράξη, όμως, η Απόφαση δεν εφαρμόζεται και ελάχιστες είναι μέχρι σήμερα οι επιχειρήσεις, στις οποίες έχουν γίνει επιστροφές Φ.Π.Α Αντίθετα, η συντριπτική πλειονότητα των δικαιούχων εξακολουθεί να αναμένει την ικανοποίηση των αιτημάτων τους, βλέποντας το πρόβλημα, το οποίο τους έχει επιβληθεί, να διογκώνεται καθημερινά κάτω από τη αφόρητη πίεση που ασκούν οι ταμειακές υποχρεώσεις. Και πρέπει να τονιστεί ότι συνέπεια της κατάστασης αυτής, ιδιαίτερα οξυμμένο είναι, αυτή τη περίοδο, το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση, δεδομένου ότι η προσπάθεια, που καταβάλλουν, πλέον, για να διατηρήσουν αγορές, απαιτεί ολοένα και πιο δυσεύρετους πόρους. Ο Σύνδεσμος σημειώνει ότι είναι γνωστό σ’ όλους ότι τα ποσά προς επιστροφή αποτελούν ρευστότητα, την οποία οι επιχειρήσεις δεσμεύουν πρόσκαιρα και στην οποία υπολογίζουν, για να διατηρήσουν ενήμερα τα ταμειακά τους προγράμματα. Για το λόγο, αυτό, τονίζεται στην επιστολή ότι επιβάλλεται να υπάρξει εξαντλητική προσπάθεια εκ μέρους του Υπουργείου και των Υπηρεσιών του, ώστε ανεξάρτητα από το ύψος τους, τα ποσά αυτά να επιστρέφονται στις δικαιούχους επιχειρήσεις μέσα στα προβλεπόμενα χρονικά όρια.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ Στο πολύ σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων, οι οποίες εντάχθηκαν στην ρύθμιση της υπ’ αρ. 2/14709/0025/14-4-2009 Υπουργικής Απόφασης, η οποία προέβλεπε τη ρύθμιση των οφειλών τους από δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου από την αναντιστοιχία που διαπιστώνεται ανάμεσα στην Απόφαση και τις διευκρινιστικές οδηγίες που παρέχονται προς τις Τράπεζες αναφορικά με τις εκτιμήσεις που θα πρέπει να καλύπτουν τις εμπράγματες εξασφαλίσεις. Συγκεκριμένα, η Απόφαση προέβλεπε ότι, οι εμπράγματες εξασφαλίσεις συνοδεύονται από εκτίμηση είτε ανεξάρτητου εκτιμητή ή εκτιμητή τράπεζας. Πολλές επιχειρήσεις υπέβαλαν αιτήσεις με εκτιμήσεις ανεξάρτητων εκτιμητών, οι οποίες και εγκρίθηκαν. Παρά ταύτα, η 25η Διεύθυνση, με οδηγίες της προς τις τράπεζες, πολύ μεταγενέστερα των πράξεων ρύθμισης, απαιτεί από αυτές να έχουν αποκλειστικά οι ίδιες προβεί στις εκτιμήσεις, μη αποδεχόμενη, στην ουσία, το περιεχόμενο των εκτιμήσεων των ήδη ρυθμισμένων συμβάσεων. Διαπιστώνεται δηλαδή το εξής παράδοξο: Οι Υπηρεσίες του Υπουργείου που εξέτασαν, αξιολόγησαν και γνωμοδότησαν θετικά για την ένταξη στη ρύθμιση αιτήσεων βασιζόμενες σε εκτίμηση ανεξάρτητου εκτιμητή, να έρχονται στη συνέχεια και να ανατρέπουν οι ίδιες, τις αποφάσεις τους και το σκεπτικό με το οποίο γνωμοδότησαν, με αποτέλεσμα μεγάλος αριθμός ρυθμίσεων να βρίσκονται σήμερα κυριολεκτικά «στον αέρα». Είναι προφανές ότι, ο όρος αυτός, και η ετεροχρονισμένη αυτή απαίτηση, που αντίκειται στην αρχική Απόφαση, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα μεταξύ επιχειρήσεων και τραπεζών, δεδομένου ότι θέτει εν αμφιβόλω το καθεστώς και το περιεχόμενο των ρυθμίσεων. Ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι και ο Υφυπουργός συμφωνεί ότι εφόσον κριθεί ότι οι εκτιμήσεις πρέπει να προέρχονται αποκλειστικά από εκτιμητή Τράπεζας, αυτό θα πρέπει να ισχύσει σε μελλοντικές ρυθμίσεις και όχι να έρχεται να καλύψει αναδρομικά, όπως εν προκειμένω, εγκεκριμένες και εν ισχύ ρυθμίσεις. Κι αυτό, διότι, σε διαφορετική περίπτωση, οδηγεί σε πλήρη ανατροπή των ίδιων των επιδιώξεων και των σκοπών της Απόφασης και ανατρέπει το καθεστώς που διέπει στη ρύθμιση. Για το λόγο αυτό και επειδή η αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η Απόφαση προϋποθέτει την αμέριστη συνεργασία και την ουσιαστική στήριξη όλων των εμπλεκομένων, Υπηρεσίας και τραπεζικών ιδρυμάτων, παρακαλεί για την παρέμβαση του Υφυπουργού προκειμένου να διευκρινιστεί από τις αρμόδιες Υπηρεσίες σας προς τις τράπεζες ότι οι αποφάσεις υπαγωγής ισχύουν όπως εκδόθηκαν.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΦΠΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΥΛΩΝ ΓΙΑ ΕΠΑΝΕΞΑΓΩΓΗ. Την επέκταση του δικαιώματος απαλλαγής από το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας (Φ.Π.Α.) που παρέχεται για την εισαγωγή και αγορά αγαθών που προορίζονται για εξαγωγή αυτούσιος, και στην εισαγωγή πρώτων υλών από τρίτες χώρες που προορίζονται και χρησιμοποιούνται σε προϊόντα τα οποία στη συνέχεια εξάγονται, ζήτησε ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη. Στην επιστολή αναφέρεται ότι όπως είναι γνωστό, με την υπ’ αρ. 1103551/8478/ΠΟΛ 1262/93 Απόφαση Υπουργού Οικονομικών δίνεται το δικαίωμα Απαλλαγής από το Φ.Π.Α. της αγοράς και της εισαγωγής αγαθών που προορίζονται για εξαγωγή ή ενδοκοινοτική παράδοση, καθώς και των υπηρεσιών που συνδέονται άμεσα με τις πράξεις αυτές. Πιο συγκεκριμένα, οι επιχειρήσεις θεωρούν στις Δ.Ο.Υ το Ειδικό Διπλότυπο Απαλλαγής Φ.Π.Α βάσει της διαδικασίας που ορίζεται στην υπόψη Απόφαση και μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για εισαγωγές και αγορές αγαθών που προορίζονται για εξαγωγή αυτούσια. Ο νόμος ορίζει ότι τα αγαθά που εισάγονται θα πρέπει εντός 6 μηνών και το αργότερο, με ειδική άδεια, εντός 8 μηνών, από την εισαγωγή να εξαχθούν. Το πρόβλημα, για τις μεταποιητικές εξαγωγικές βιομηχανίες, είναι ότι, σε αντίθεση με τις εμπορικές εξαγωγικές επιχειρήσεις, που εξάγουν τα εμπορεύματα αυτούσια, αυτές δεν μπορούν, λόγω των παραπάνω όρων και προϋποθέσεων, να χρησιμοποιήσουν το Ειδικό Διπλότυπο Απαλλαγής Φ.Π.Α., για την εισαγωγή πρώτων υλών, από τρίτες χώρες, που χρησιμοποιούν για να παράγουν προϊόντα, τα οποία, στη συνέχεια, θα τα εξάγουν, με αποτελέσματα να υποχρεώνονται να καταβάλλουν τον αναλογούντα Φ.Π.Α στα τελωνεία και στη συνέχεια να ζητούν από τις Δ.Ο.Υ την επιστροφή του, με όλες τις καθυστερήσεις που η διαδικασία αυτή συνεπάγεται. Είναι πρόδηλο ότι η αποστέρηση, απ’ αυτές, του δικαιώματος χρήσης του Ειδικού Διπλοτύπου και της απαλλαγής στην εισαγωγή των πρώτων υλών, που αποδεδειγμένα χρησιμοποιούν για την παραγωγή των προϊόντων, τα οποία εξάγουν, προκαλεί σοβαρά προβλήματα στις εξαγωγικές βιομηχανίες, οι οποίες με βεβαρημένη ήδη την ρευστότητά τους, λόγω της περιορισμένης πιστωτικής πολιτικής, εξαναγκάζονται με τη πληρωμή του φόρου στα τελωνεία, σε έναν πρόσθετο περιορισμό οικονομικών πόρων. Συνεχίζοντας, ο Σύνδεσμος σημειώνει ότι είναι γνωστές οι καθυστερήσεις, που διαπιστώνονται τα τελευταία χρόνια στις επιστροφές του Φ.Π.Α., σε μια περίοδο που οι εξαγωγικές επιχειρήσεις πιέζονται έντονα, και η προσπάθεια, που καταβάλλουν, για να διατηρήσουν αγορές, διατηρώντας την ανταγωνιστικότητά τους είναι εξαιρετικά επίπονη. Σε μια περίοδο, που από τις εξαγωγικές μεταποιητικές επιχειρήσεις, εναγωνίως, αναζητείται ρευστότητα, επιβάλλεται να αναζητηθούν τρόποι ένταξής τους για τις πρώτες ύλες τις οποίες εισάγουν, στις διαδικασίες απαλλαγής από το Φ.Π.Α. που προβλέπει η υπ’ αρ.

1103551/8478/ΠΟΛ 1262/93 Απόφαση Υπουργού Οικονομικών. Προς τη κατεύθυνση, αυτή, προτείνεται να παρέχεται η δυνατότητα απαλλαγής στην εισαγωγή πρώτων υλών μέχρι του ύψους τους ορίου απαλλαγής που δίνεται κάθε χρόνο με βάση το ύψος των εξαγωγών της προηγούμενης χρονικής περιόδου, με την υποχρέωση υποβολής στο τελωνείο, ενδεχομένως των τεχνικών προδιαγραφών των προϊόντων που θα παραχθούν, για να αποδεικνύεται αργότερα, κατόπιν ελέγχου, η εξαγωγή, σύμφωνα με τα οριζόμενα από την απόφαση. Επειδή είμαστε βέβαιοι για τις ειλικρινείς προθέσεις στήριξης των εξαγωγών, σε μια δύσκολη καμπή για την ελληνική οικονομία, παρακαλούμε για την εξέταση του αιτήματός μας και τη θετική αντιμετώπισή του.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010 & 27 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΩΝ ΡΥΘΜΙΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ Στο πολύ σοβαρό ζήτημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων, οι οποίες εντάχθηκαν στην ρύθμιση της υπ’ αρ. 2/14709/0025/14-4-2009 Υπουργικής Απόφασης, η οποία προέβλεπε τη ρύθμιση των οφειλών τους από δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου ή/ και τη χρηματοδότησή τους με νέα κεφάλαια κίνησης, και αδυνατούν, λόγω της οικονομικής κρίσης που πλήττει τη χώρα μας και την επιχειρηματική δραστηριότητα, να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις που απορρέουν από την ένταξή τους σ’ αυτή, αναφέρεται η επιστολή που εστάλη από το Σύνδεσμο στον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη. Στην επιστολή σημειώνεται ότι πολλές υπήρξαν οι επιχειρήσεις, οι οποίες έσπευσαν να επωφεληθούν των ευεργετημάτων της Απόφασης και να υπαχθούν στις ρυθμίσεις της, αναλαμβάνοντας την υποχρέωση εξόφλησης του νέου δανείου σε εξαμηνιαίες τοκοχρεωλυτικές δόσεις, η πρώτη των οποίων καταβάλλεται την 31/12/2010. Ωστόσο, λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων στην ενεργοποίηση της Απόφασης, εξαιτίας της μη έγκαιρης ανταπόκρισης των τραπεζών και των χρόνου που κάλυψαν οι συζητήσεις μέχρι τη τελική υπαγωγή στη ρύθμιση, οι επιχειρήσεις αυτές απώλεσαν το πλεονέκτημα της περιόδου χάριτος που παρείχε η απόφαση, στοιχείο, που σε συνδυασμό με τις ιδιαίτερα επιβαρυντικές επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στην επιχειρηματική δραστηριότητα των δύο αυτών Νομών, ουσιαστικά, καθιστούν αδύνατη την εξυπηρέτηση, εκ μέρους τους, του νέου δανείου και την καταβολή των προβλεπόμενων δόσεων. Αποτελεί πλέον τόπο κοινής αντίληψης ότι υπό το φως των επιχειρηματικών και οικονομικών δεδομένων της συνεχιζόμενης και διαρκώς εντεινόμενης σοβαρής επιδείνωσης της κατάστασης στην αγορά, της κατακόρυφης μείωση του τζίρου και της αδυναμίας πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα, οι μικρομεσαίες, αυτές, παραγωγικές μονάδες, έχουν εξαντλήσει κάθε περιθώριο αντίδρασης, με ορατό και άμεσο πλέον το κίνδυνο κατάπτωσης, σε αρκετές περιπτώσεις, της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου. Για να αποφευχθούν οι εξαιρετικά επώδυνες, για όλους, επιπτώσεις, μιας τέτοιας εξέλιξης, τόσο για τις ίδιες τις επιχειρήσεις που εντάχθηκαν στη ρύθμιση, όσο και για το Ελληνικό Δημόσιο, αλλά και τις Τράπεζες, είναι αναγκαία και επιβεβλημένη η άμεση παρέμβαση της Πολιτείας για παράταση του χρόνου καταβολής των εξαμηνιαίων τοκοχρεωλυτικών δόσεων αποπληρωμής του δανείου . Όπως ορίζεται στην επιστολή ότι το συγκεκριμένο μέτρο βρίσκεται στην ορθή κατεύθυνση εφαρμογής, δεδομένου ότι: • Πρώτο, βοηθά τις επιχειρήσεις, που εντάχθηκαν στη ρύθμιση, στην άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος κάλυψης των εξαμηνιαίων τοκοχρεωλυτικών τους υποχρεώσεων και στη καλύτερη διαχείριση των προβλημάτων ρευστότητας, τα οποία αντιμετωπίζουν, • Δεύτερο, έχει διττό στόχο, αφενός την εξυγίανση της χρηματοπιστωτικής κατάστασης των επιχειρήσεων και αφετέρου, την διατήρηση της απασχόλησης, • Τρίτο, συμβάλλει στη προοπτική ανάκαμψης και ενίσχυσης της οικονομίας δύο Νομών της χώρας, οι οποίοι παρουσιάζουν αναπτυξιακή υστέρηση σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα και χρήζουν, ιδιαίτερα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της οικονομικής κρίσης, της βοήθειας της Πολιτείας προκειμένου να επανακάμψουν, • Τέταρτο, στηρίζει το δοκιμαζόμενο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, καθώς διασφαλίζει την κανονική είσπραξη των δόσεων και την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου τους και, • Τέλος, αποτρέπει υπό το βάρος των σημερινών δημοσιονομικών εξελίξεων, την εκταμίευση από το Δημόσιο, στα Τραπεζικά Ιδρύματα, των τεράστιων ποσών που θα απαιτηθούν για καταπτώσεις εγγυήσεων. Πρόκειται, δηλαδή, για ένα μέτρο, το οποίο μπορεί να συμβάλλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του βασικού προβλήματος της τοπικής οικονομίας, που είναι η στήριξη της

επιχειρηματικότητας και ειδικότερα, της εγχώριας παραγωγής, σε δύο περιοχές της χώρας που πραγματικά το έχουν ανάγκη.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΦΕΙΛΕΣ ΔΑΝΕΙΩΝ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΙΑ Την επέκταση της εφαρμογής της υπ’ αρ. 2/20087/0025/30-6-2010 Απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών, με την οποία παρέχεται η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου προς τα πιστωτικά ιδρύματα για τη ρύθμιση των μέχρι 31/12/2009 ληξιπρόθεσμων και μη οφειλών από δάνεια επιχειρήσεων που είναι εγκατεστημένες στο Νομό Δράμας, στις οφειλές από δάνεια, επιχειρήσεων των Νομών Καρδίτσας και Τρικάλων και Καρδίτσας, ζήτησε ο Σύνδεσμος με επιστολή που απέστειλε στον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωσταντίνου, στην Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη και στον Υφυπουργό Οικονομικών κ. Φίλιππο Σαχινίδη. Ειδικότερα, στην επιστολή του Συνδέσμου, στην οποία ζητείται επίσης η τροποποίηση των όρων των δανείων που δόθηκαν στους δυο αυτούς Νομούς με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου βάσει της υπ’ αρ. 2/14709/0025/14-4-2009 Απόφασης, αναφέρεται ότι όπως είναι γνωστό, -άλλωστε προκύπτει και από τα διαθέσιμα στατιστικά στοιχεία- οι μικρομεσαίες οικονομικές μονάδες που δραστηριοποιούνται στις δύο αυτές περιοχές, έχουν εδώ και καιρό εξαντλήσει κάθε περιθώριο αντίδρασης υπό το βάρος της αφόρητης αναπτυξιακής υστέρησης της Δυτικής Θεσσαλίας, που την τελευταία διετία έχει ενταθεί λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της πιστωτικής ασφυξίας. Αυτός, άλλωστε, υπήρξε και ο λόγος, που η Πολιτεία, πέρυσι, παρείχε με την υπ’ αρ.

2/14709/0025/14-4-2009 Υπουργική Απόφαση, την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για τη ρύθμιση των μέχρι 31/12/2008 δανείων, χάρις στην οποία αρκετές υπήρξαν οι επιχειρήσεις εκείνες, οι οποίες μπόρεσαν να αμβλύνουν τα σοβαρά προβλήματα ρευστότητας, τα οποία αντιμετώπιζαν. Παρά την τονωτική, αυτή, παρέμβαση, πολλές παραμένουν και σήμερα, οι παραγωγικές μονάδες στους δυο Νομούς, οι οποίες, είτε γιατί δεν μπόρεσαν να ενταχθούν στη ρύθμιση, είτε γιατί τα προβλήματα και η αδυναμία εξυπηρέτησης των δανείων τους δεν είχε την ένταση που έχει σήμερα, έχουν ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, τη στήριξη της Πολιτείας, όμοια με τη ρύθμιση που έγινε για το Νομό Δράμας, η οποία θα συμβάλλει στην άμεση και ουσιαστική διευκόλυνσή τους. Οι επιχειρήσεις, αυτές, θέτουν, πλέον, ανοικτά, θέμα βιωσιμότητας και θεωρούν βέβαιο, ότι, αν δεν βοηθηθούν με τρόπο, άμεσο και ουσιαστικό, θα οδηγηθούν σύντομα υπό το βάρος των υποχρεώσεών τους έναντι των πιστωτικών ιδρυμάτων, στο περιθώριο της αγοράς, στη διακοπή των εργασιών τους και την αύξηση της ανεργίας, επιτείνοντας το αναπτυξιακό αδιέξοδο των δύο Νομών και της ευρύτερης περιοχής. Στην επιστολή, τέλος, επισημαίνεται από το Σύνδεσμο ότι επειδή η κατάσταση στη Δυτική Θεσσαλία είναι τέτοια, που εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους κατάρρευσης ακόμη και επιχειρήσεων, οι οποίες μόλις πριν από ένα χρόνο, έμοιαζαν, να έχουν τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, επιβάλλεται η παρέμβαση για τη προώθηση, σε πλήρη και άμεση εφαρμογή, της επέκτασης και στους Νομούς Καρδίτσας και Τρικάλων, του μέτρου που υιοθετήθηκε με την υπ’ αρ. 2/20087/0025/30-6-2010 Απόφαση του Υφυπουργού Οικονομικών, για το Νομό Δράμας.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ – ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ. Στις σημαντικές, οικονομικές αρνητικές επιπτώσεις, που υφίστανται οι επιχειρήσεις – μέλη του Συνδέσμου εξαιτίας της παρατεταμένης κρίσης του κλάδου των οδικών εμπορευματικών μεταφορών αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, την Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη, τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας κ. Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, και τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Χρήστο Παπουτσή. Ο Σύνδεσμος ζήτησε την εφαρμογή κάθε νόμιμου μέσου για την αντιμετώπιση αυτού του ανομολόγητου παραλογισμού επισημαίνοντας ότι από τα μέσα του καλοκαιριού του 2010, οι εγχώριες παραγωγικές επιχειρήσεις υφίστανται τα δεινά της σύγκρουσης μεταξύ της Κυβέρνησης και του κλάδου των ΔΧ μεταφορικών οχημάτων, εξ αιτίας της ορθής της απόφασης για «άνοιγμα» του κλάδου. Όπως σημειώνεται στην επιστολή του, το κόστος για τις επιχειρήσεις –εν μέσω μάλιστα κρίσης – είναι ανυπολόγιστο και πολλές είναι πλέον οι παραγωγικές μονάδες, που αδυνατούν να ανταποκριθούν σε συμβάσεις του εξωτερικού και, χάνουν αγορές, που, με δυσκολία, κέρδισαν, ή που λόγω έλλειψης πρώτων υλών βρίσκονται σε αδυναμία να συνεχίσουν να λειτουργούν, ενώ εξίσου μεγάλο είναι το κόστος για εκείνες που πραγματοποιούν το μεγαλύτερο ποσοστό του τζίρου τους την περίοδο του καλοκαιριού και έχουν χάσει πάνω από το 60% των ετήσιων εσόδων τους. Επιπρόσθετα αναφέρεται ότι οι αντοχές των επιχειρήσεων, ούτε ανεξάντλητες είναι ούτε ενισχύονται από κάποιο φιλικό πιστωτικό σύστημα που αναπληρώνει τις πρόσκαιρα μεγάλες απώλειες και πως όλοι πλέον, κατανοούν ότι όσες απώλειες καταγράφονται, αθροίζονται στις ζημίες που χαρακτηρίζονται άκρως επιβαρυντικές για την επιβίωση των παραγωγικών μονάδων. Για το Σύνδεσμο, τονίζεται, η καταστρατήγηση της νομιμότητας με το στήσιμο μπλόκων ελέγχων πιστοποιητικών κίνησης, η πρόκληση φθορών και ζημιών σε οχήματα που κινούνται και ο εκφοβισμός εκείνων που είτε δεν ανήκουν στον κλάδο των ΔΧ φορτηγών είτε διαφωνούν με τις κινητοποιήσεις του κλάδου τους, δημιουργεί σοβαρό προβληματισμό και δικαιολογημένες, πλέον, ανησυχίες. Στη συνέχεια της επιστολής, σημειώνεται ότι ο ρόλος της Πολιτείας, στις περιπτώσεις αυτές είναι η εφαρμογή του νόμου και η προστασία των δραστηριοτήτων, που πλήττονται χωρίς να φέρουν ευθύνη. Και σημειώνεται ότι οι πρόσφατες κυβερνητικές αποφάσεις περί επίταξης των οχημάτων, δηλαδή εφαρμογής του νόμου, έμειναν στα χαρτιά αφήνοντας στην τύχη τους οικονομία και επιχειρηματικότητα. Το κόστος αυτής της οικονομικής αναστάτωσης, όπως επισημαίνεται, είναι αδύνατον να το αντέξει το πλήθος των επιχειρήσεων, και ειδικά των μικρομεσαίων, που, σταδιακά, οδηγούνται σε πλήρες αδιέξοδο. Η παρέμβαση του Συνδέσμου ολοκληρώθηκε με το αίτημά του για άμεση λήψη μέτρων, που θα τις ανακουφίσουν, έστω και πρόσκαιρα, ώστε να καταφέρουν να ανασυγκροτήσουν τις παραγωγικές και οικονομικές τους δυνάμεις, ενώ παράλληλα ζητείται να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για την αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας των οδικών εμπορευματικών μεταφορών. Ειδικότερα, προς τούτου προτάθηκαν, η αναστολή της καταβολής του ΦΠΑ του Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 2010, δεδομένου ότι αφενός πρόκειται για μη εισπραχθέντα ποσά και αφετέρου οι οικονομικές δυνατότητες των επιχειρήσεων είναι ανύπαρκτες, και τα ποσά αυτά να καταβληθούν σε τρεις μηνιαίες δόσεις, η αναστολή της καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών των μηνών Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 2010, για τους ίδιους ακριβώς με τους παραπάνω λόγους και τα ποσά να καταβληθούν σε τρεις μηνιαίες δόσεις και τέλος, οι ακάλυπτες επιταγές μηνών Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου 2010, που προέκυψαν λόγω αυτής της κατάστασης, να μην καταχωρηθούν στο σύστημα του Τειρεσία, αλλά να επιτραπεί η έκδοση νέων.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ.

24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΧΑΡΤΟΣΗΜΟΥ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΩΝ ΣΕ ΒΙΠΕ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Στο ζήτημα της απαλλαγής, από το τέλος χαρτοσήμου, των δανειακών συμβάσεων που συνάπτουν οι επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε Βιομηχανικές Περιοχές (ΒΙ.ΠΕ.) που προϋπήρχαν του Ν. 2545/1997, αναφέρεται η επιστολή που εστάλη από το Σύνδεσμο στους κ.κ. Γεώργιο Παπακωνσταντίνου, Υπουργό Οικονομικών, Μιχάλη Χρυσοχοίδη, Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας και Φίλιππο Σαχινίδη, Υφυπουργό Οικονομικών. Όπως σημειώνεται στην επιστολή, το πρόβλημα ανακύπτει από τη μη εφαρμογή των ευεργετικών διατάξεων των νόμων 4458/1965 και 742/1977 που διέπουν τα τέλη, εισφορές και επιβαρύνσεις επί συμβάσεων δανεισμού στις συγκεκριμένες ΒΙ.ΠΕ., στο τέλος χαρτοσήμου που επιβαρύνει τις συμβάσεις δανεισμού, τις οποίες συνάπτουν, με το αιτιολογικό ότι αποτελεί φόρο κι όχι ανταποδοτικό ή διοικητικό τέλος. Ειδικότερα, με βάση τους παραπάνω νόμους, οι οποίοι εξακολουθούν να ισχύουν σύμφωνα με το άρθρο 22 του νόμου 2545/1997, για όσες ΒΙ.ΠΕ. είχαν ήδη οριοθετηθεί από την Ε.Τ.Β.Α. κατά το χρόνο ψήφισής του, στις οποίες συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων και οι δύο ΒΙ.ΠΕ. Βόλου, για τις επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εγκατεστημένες εκεί, προβλέπεται ειδικό καθεστώς μείωσης στο εν πέμπτο, των τελών, εισφορών, δικαιωμάτων και λοιπών επιβαρύνσεων επί των συμβάσεων δανεισμού που αυτές συνάπτουν. Ωστόσο, όπως έχει ενημερωθεί ο Σύνδεσμος από επιχειρήσεις, οι οποίες λειτουργούν σ’ αυτές, η υπόψη ρύθμιση, αν και τυπικά παραμένει σε ισχύ, στη ουσία, δεν εφαρμόζεται, γιατί η μοναδική, πια, επιβάρυνση, των δανειακών συμβάσεων, που είναι το τέλος χαρτοσήμου 2% (πλέον εισφορά ΟΓΑ 20%), δεν αναγνωρίζεται ως τέλος υπαγόμενο σ’ αυτή, αλλά ως φόρος, κι αυτό, λόγω του ορισμού που δίνεται στο άρθρο 1 του Κώδικα Τελών Χαρτοσήμου. Αποτέλεσμα είναι, για λόγους, τυπικούς, κι όχι ουσιαστικούς, μεγάλος αριθμός μεταποιητικών μονάδων, να αποκλείεται από μια ρύθμιση, η οποία θα μπορούσε, εφαρμοζόμενη σύμφωνα με το πνεύμα του νομοθέτη, να αμβλύνει τα σημαντικά προβλήματα ρευστότητας, τα οποία έχει δημιουργήσει η παρατεταμένη κρίση που πλήττει την ελληνική οικονομία και την εγχώρια παραγωγή. Ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι, εν προκειμένω, η μη υπαγωγή στο καθεστώς μείωσης, του τέλους χαρτοσήμου των δανειακών συμβάσεων που συνάπτουν οι επιχειρήσεις, δημιουργεί, αναίτια και χωρίς να εξυπηρετούνται ανάλογης σπουδαιότητας σκοπιμότητες, επιβαρύνσεις, οι οποίες παρεμποδίζουν τη μεγάλη προσπάθεια που γίνεται από τις επιχειρήσεις, επιβίωσης κάτω από δύσκολους όρους και συνθήκες διαρκώς αυξανόμενου ανταγωνισμού. Για τον λόγο αυτό, ζητά τη παρέμβαση προκειμένου να περιληφθεί στις ανωτέρω ρυθμίσεις του Άρθρου 4 του Ν. 4458/1965, όπως ισχύει με τις διατάξεις του άρθρου 22 του Ν.

2545/1997, το τέλος χαρτοσήμου που βαρύνει τις δανειακές συμβάσεις των επιχειρήσεων, οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε ΒΙ.ΠΕ. που είχαν οριοθετηθεί κατά τη ψήφιση του τελευταίου.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ Σ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ

11 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ Τις προτάσεις του προκειμένου να ληφθούν υπ’ όψη κατά την κατάρτιση του νέου Νομοσχεδίου υπέβαλε ο Σύνδεσμος στο Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης κ. Γεώργιο Πετράκο. Ειδικότερα και σύμφωνα με τα άρθρα του Ν. 3299/2004, οι προτάσεις του Συνδέσμου είναι οι εξής: Άρθρο 2 Ν. 3299/2004 (Διαίρεση της Επικράτειας - Περιοχές εφαρμογής των Ενισχύσεων) Η διαίρεση της χώρας σε ζώνες ενισχύσεων, εκτιμάται ότι θα πρέπει να στηρίζεται σε κριτήρια που θα ενισχύουν την άμβλυνση των υφιστάμενων περιφερειακών ανισοτήτων, αξιοποιώντας μετρήσιμα δημοσιονομικά στοιχεία. Ιδιαίτερα κατά την τρέχουσα κρίσιμη οικονομική περίοδο, όπου οι ανισότητες διευρύνονται επικίνδυνα, χρειάζεται να δοθεί μεγάλη προσοχή στην συγκεκριμένη παράμετρο. Άρθρο 3 Ν. 3299/2004 (Υπαγόμενα επενδυτικά σχέδια) Α. Ως προς τα υπαγόμενα επενδυτικά σχέδια προτείνεται η ένταξη στις ενισχύσεις του Νόμου, των παρακάτω: • Δημιουργία Clusters για την προώθηση Τοπικού Διατροφικού Καλαθιού με τη συμμετοχή Ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, επιχειρήσεων παραγωγής τροφίμων και ποτών και τοπικών παραγωγών και επιχειρήσεων συσκευασίας, marketing και διανομής.

• Δημιουργία Clusters επιχειρήσεων για την εξασφάλιση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος για τη συμμετοχή στις Προμήθειες του Δημοσίου (π.χ. Cluster επιχειρήσεων του κλάδου της Αμυντικής Βιομηχανίας για τη συμμετοχή στις Προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων).

• Δημιουργία Clusters επιχειρήσεων και ερευνητικών κέντρων (πανεπιστημιακών ή ιδιωτικών) με σκοπό την ανάπτυξη νέων προϊόντων, την εφαρμογή νέων μεθόδων παραγωγής, την προώθηση καινοτομικών ιδεών. Β. Ως προς τις ενισχυόμενες δαπάνες προτείνεται η ενίσχυση των κατωτέρω: • Δαπάνες για αποσυναρμολόγηση, μεταφορά και επανασυναρμολόγηση του υφιστάμενου εξοπλισμού, προκειμένου για επιχειρήσεις που μετεγκαθίστανται, σε ΒΙ.ΠΕ. Ε.Τ.Β.Α. και λοιπές Β.Ε.ΠΕ. Άρθρο 6 Ν. 3299/2004 (Κριτήρια υπαγωγής στο καθεστώς των ενισχύσεων) Ως προς τα κριτήρια υπαγωγής στο καθεστώς ενισχύσεων προτείνεται να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα, α) Η προστιθέμενη αξία που η επένδυση εισφέρει στο παραγόμενο προϊόν. β). Η αξιοποίηση εγχώριων παραγόμενων α΄ υλών ή ημιτελών προϊόντων, ώστε να επιτυγχάνεται μεγαλύτερη εγχώρια καθετοποίηση. γ) η συνεργασία με Clusters που δημιουργούνται για την προώθηση Τοπικού Διατροφικού Καλαθιού με τη συμμετοχή Ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, επιχειρήσεων παραγωγής τροφίμων και ποτών και τοπικών παραγωγών και επιχειρήσεων συσκευασίας, marketing και διανομής. Άρθρο 7 Ν. 3299/2004 (Αρμοδιότητες και διαδικασίες εφαρμογής των ενισχύσεων) 1. Να αυξηθεί το ύψος των αιτήσεων υπαγωγής επενδύσεων που υποβάλλονται στις Διευθύνσεις Σχεδιασμού και Ανάπτυξης των Περιφερειών από 2.000.000,00€ που είναι σήμερα σε 5.000.000,00€.

2. Ο Ετήσιος προγραμματισμός του ύψους των εγκρινόμενων επιχορηγήσεων ανά Υπηρεσία (Κεντρική, Περιφέρειες, κ.α.) να γίνεται έγκαιρα και να δημοσιοποιείται ευρέως απ’ όλες τις εμπλεκόμενες Υπηρεσίες πριν από την έναρξη της περιόδου υποβολής των αιτήσεων ώστε να είναι γνωστό στους υποψήφιους επενδυτές το προς διάθεση ποσό ενίσχυσης. Προτείνεται η Υπουργική Απόφαση καθορισμού του να εκδίδεται μέχρι την 31/10 του προηγούμενου έτους.

3. Να προβλεφθεί ρητά η συμμετοχή στις Περιφερειακές Γνωμοδοτικές Επιτροπές, εκπροσώπου του Περιφερειακού Βιομηχανικού Συνδέσμου.

4. Η παρακολούθηση του έργου και του ελέγχου υλοποίησης των επενδύσεων που εγκρίνονται, σε περιφερειακό επίπεδο να ανατεθεί σε Ενδιάμεσους Φορείς

Διαχείρισης (Ε.Φ.Δ.) οι οποίοι είναι νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, διαθέτουν την απαραίτητη τεχνογνωσία, την διαχειριστική εμπειρία και την επάρκεια για την γρήγορη και ασφαλή διεκπεραίωση του έργου αυτού. Άρθρο 8 Ν. 3299/2004 (Καταβολή των Ενισχύσεων) Ως προς το στάδιο της ολοκλήρωσης της διαδικασίας υλοποίησης των ενισχυμένων επενδύσεων, δηλαδή το στάδιο ελέγχων και εκταμιεύσεων των προβλεπόμενων επιχορηγήσεων, όπου σήμερα διαπιστώνονται μεγάλες καθυστερήσεις, ως συνέπεια των χρονοβόρων διαδικασιών, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να επισωρεύονται μεγάλα προβλήματα στις επιχειρήσεις, προτείνονται: 1. Καθιέρωση της δυνατότητας είσπραξης μέχρι και 50% της επιχορήγησης, ως προκαταβολή, με την κατάθεση, εκ μέρους του επενδυτή, ισόποσης εγγυητικής επιστολής, (αντί προσαυξημένης κατά 10% που ισχύει σήμερα).

2. Υποχρέωση πραγματοποίησης του ελέγχου μέσα σε χρονικό διάστημα τριάντα (30) ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία η Έκθεση Προόδου και τα επισυναπτόμενα σε αυτήν είναι ικανά για τον έλεγχο του έργου.

3. Έκδοση Έκθεσης Οργάνου Ελέγχου μέσα σε δεκαπέντε (15) ημερολογιακές ημέρες από την πραγματοποίηση του ελέγχου και τη συγκέντρωση όλων των αναγκαίων πρόσθετων στοιχείων.

4. Έκδοση Απόφασης πιστοποίησης ή μη της ολοκλήρωσης της επένδυσης και έναρξης της παραγωγικής της λειτουργίας μέσα σε είκοσι (20) ημερολογιακές από την έκδοση της έκθεσης του οργάνου ελέγχου και δημοσίευση περίληψης της Απόφασης στο Φ.Ε.Κ. μέσα σε τριάντα (30) ημερολογιακές μέρες από την έκδοσή της.

5. Με τη καθιέρωση των παραπάνω προθεσμιών περιορίζεται κατά δύο (2) μήνες περίπου ο χρόνος από την υποβολή του αιτήματος ελέγχου μέχρι και την δημοσίευση της Απόφασης Ολοκλήρωσης στο Φ.Ε.Κ., που σήμερα είναι πέντε (5) μήνες.

6. Καθιέρωση προθεσμίας καταβολής της επιχορήγησης α) μέσα σε εξήντα (60) ημερολογιακές μέρες από την έκδοση της Έκθεσης Οργάνου Ελέγχου στη περίπτωση ενδιάμεσης δόσης και β) μέσα σε ενενήντα (90) ημερολογιακές μέρες, στη περίπτωση της τελικής, υπό την προϋπόθεση ότι επαρκούν οι διαθέσιμες πιστώσεις.

7. Η ταχύτητα αυτή διασφαλίζεται απόλυτα με την εκτέλεση του έργου ελέγχου και παρακολούθησης των επενδύσεων από Ενδιάμεσους Φορείς Διαχείρισης, όπως αναφέρεται παραπάνω.

5 ΜΑΪΟΥ 2010: Η ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟΝ ΕΦΕΠΑΕ. Ο Σύνδεσμος αναφέρεται με επιστολή του προς την Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη για πρόσφατη ενημέρωση την οποία είχε η Διοίκησή του, ότι είναι στις προθέσεις της οι ενισχύσεις για τις μικρομεσαίες μεταποιητικές επιχειρήσεις, να προωθηθούν μέσω των τραπεζών, και να επισημαίνει ότι αν τελικά ισχύει αυτή η ενημέρωση τότε, επί της ουσίας, η δομή του ΕΦΕΠΑΕ οδηγείται σε πλήρη μαρασμό. Στην επιστολή υπενθυμίζεται ότι κατά τη διάρκεια συνάντησης που η Υπουργός είχε με τη Διοίκηση του Συνδέσμου στις αρχές της χρονιάς, στον Βόλο, είχε δοθεί η ευκαιρία στο Σύνδεσμο να αναφερθεί στον ΕΦΕΠΑΕ, υπογραμμίζοντας ότι α) ο οργανισμός είναι προϊόν σύμπραξης των Ενδιάμεσων Φορέων Διαχείρισης, που δημιουργήθηκαν από 80 οργανώσεις της αγοράς (Επιμελητήρια, Σύνδεσμοι Βιομηχανιών, Αναπτυξιακές Εταιρίες κλπ) και διαχειρίστηκαν με εξαιρετική επιτυχία και κυρίως αξιοπιστία και με διαφάνεια, από το 1997 έως και σήμερα, αναπτυξιακά Προγράμματα του Β΄ και του Γ΄ ΚΠΣ. β) στα πλαίσια, μάλιστα, του ΕΠΑΝ, οι δημιουργοί του ΕΦΕΠΑΕ διαχειρίστηκαν με μεγάλη επιτυχία 18.000 συγχρηματοδοτούμενα έργα μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προϋπολογισμού 2,74 δις €. γ) Το μοντέλο αυτό διαχείρισης υπήρξε καινοτομία δικής σας Κυβέρνησης, έτυχε της αμέριστης εμπιστοσύνης της αγοράς, παρήγαγε αξιοζήλευτα αποτελέσματα και με την σημερινή του συγκρότηση έχει ενεργητική συμβολή στην εκπόνηση Οδηγών Προγραμμάτων, που πρόκειται να προκηρυχθούν και πλήρη ετοιμότητα να επαναλάβει τα εξαίρετα διαχειριστικά αποτελέσματα των προηγούμενων ΚΠΣ δ) κατά τη συνάντηση μεταξύ του Συνδέσμου και της Υπουργού του περασμένου Ιανουαρίου ο Σύνδεσμος είχε μείνει με την εντύπωση ότι η άμεση ενεργοποίηση του ΕΦΕΠΑΕ σε έργα του Υπουργείου ήταν μέσα στις άμεσες προθέσεις της Υπουργού, γεγονός που ανακούφισε σημαντικά την επιχειρηματική κοινότητα. Η πιθανή παραχώρηση της διαχείρισης του προγράμματος για την ενίσχυση των μεταποιητικών επιχειρήσεων στις Τράπεζες αποδυναμώνει σοβαρά την επιχειρησιακή ικανότητα του ΕΦΕΠΑΕ, στερεί από τις επιχειρήσεις τις υπηρεσίες ενός αξιόπιστου μηχανισμού και υποβαθμίζει τις πολιτικές ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας σε ένα ακόμη τραπεζικό προϊόν. Ο Σύνδεσμος εκφράζει τη βεβαιότητα ότι το θέμα θα εξετασθεί στις πραγματικές του διαστάσεις, και ότι η Υπουργός θα θελήσει να αξιοποιήσει άμεσα τον ΕΦΕΠΑΕ σε όλα τα προγράμματα ενισχύσεων του Υπουργείου και διατυπώθηκε το αίτημα της δυνατότητας νέας συνάντησης προκειμένου να εκτεθούν εκ νέου τα πλεονεκτήματα αυτής της επιλογής.

11 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010: ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΙΣΟΛΟΓΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ Στην οικονομική επιβάρυνση που υφίστανται οι ανώνυμες εταιρείες και οι εταιρείες περιορισμένης ευθύνης από την υποχρέωση δημοσίευσης των ισολογισμών τους, εκτός από το Φύλλο Εφημερίδας της Κυβέρνησης, σε δύο ημερήσιες πολιτικές εφημερίδες και μία οικονομική αναφέρεται η επιστολή που εστάλη από το Σύνδεσμο στην Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη, στην οποία προτείνεται, να οριστεί ως υποχρέωση η ανάρτηση των ισολογισμών των επιχειρήσεων στην ιστοσελίδα τους και προαιρετικά στον τύπο. Στην επιστολή σημειώνεται ότι, βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας, εκτός της δημοσίευσης στο Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, οι επιχειρήσεις της παραπάνω νομικής μορφής, είναι υποχρεωμένες να δημοσιεύουν τις οικονομικές τους καταστάσεις σε μία πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στην Αθήνα και σε μία οικονομολογική που πληροί τις προϋποθέσεις κυκλοφορίας που ορίζει ο Νόμος. Μάλιστα, οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες εκτός Αττικής, έχουν τη πρόσθετη υποχρέωση δημοσίευσης των ισολογισμών τους και σε μία πολιτική εφημερίδα που εκδίδεται στην έδρα του Νομού της έδρας τους. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και η πιο μικρή ανώνυμη εταιρεία ή εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, η οποία μπορεί να είναι οικογενειακή και να έχει την έδρα της στο πιο απομακρυσμένο σημείο της χώρας, υποχρεούται να προβεί σε τέσσερις τουλάχιστον πράξεις δημοσιότητας του ισολογισμού της, επωμιζόμενη ένα αδικαιολόγητο, επί της ουσίας, κόστος, χωρίς ουσιαστική ανταποδοτική αξία. Μάλιστα, οι δημοσιεύσεις αυτές, χρεώνονται ως διαφημιστική προβολή και επιβαρύνονται με το σχετικό κόστος του Αγγελιόσημου. Από το Σύνδεσμο επισημαίνεται ότι η δημοσίευση του εμπορικού Ισολογισμού επιδιώκει την ενημέρωση των μετόχων και των συναλλασσόμενων με τις επιχειρήσεις. Στο παρελθόν, η δημοσίευση των Ισολογισμών στον Τύπο ήταν αυτονόητη. Σήμερα, όμως, με την ευρεία διείσδυση του διαδικτύου η υποχρέωση αυτή εξυπηρετείται πολύ καλύτερα και, μάλιστα, χωρίς κόστος. Παρά ταύτα, επειδή ακόμη και στις μέρες μας η δημοσίευση των οικονομικών καταστάσεων σε εφημερίδες μπορεί να διασφαλίσει ένα μέρος της απαραίτητης δημοσιότητας προτείνεται: α. η υποχρεωτική δημοσίευση των ισολογισμών στις εταιρικές ιστοσελίδες β. η προαιρετική δημοσίευση σε μία οικονομική εφημερίδα των ισολογισμών, εφόσον οι επιχειρήσεις επιλέγουν αυτόν τον τρόπο για διασφάλιση μεγαλύτερης δημοσιότητας των οικονομικών τους αποτελεσμάτων.

27 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ. Επιστολή με τις παρατηρήσεις του επί του σχεδίου νόμου για το νέο Αναπτυξιακό Νόμο απέστειλε ο Σύνδεσμος στην Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη και στον Γενικό Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης κ. Γιώργο Πετράκο. Στην επιστολή σημειώνονται τα σημεία, τα οποία ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι είναι σημαντικά, για την διαμόρφωση ενός σύγχρονου αναπτυξιακού πλαισίου, ικανού να προσελκύσει αξιόλογες επενδυτικές πρωτοβουλίες, επ΄ ωφελεία της εθνικής οικονομίας και ειδικότερα: Πρώτο: Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του συστήματος ήταν η ταχύτητα στην υλοποίηση του κυκλώματος αξιολόγηση – ένταξη – έλεγχος – αποπληρωμή υλοποιηθέντος έργου. Τα αποτελέσματα του ανύπαρκτου προγραμματισμού είναι η γνωστή συσσώρευση πλήθους επενδυτικών προτάσεων, οι οποίες ακόμη βρίσκονται είτε στο στάδιο της αξιολόγησης είτε στην φάση της αποπληρωμής, παρά το γεγονός ότι περισσότερες από αυτές έχουν ήδη υλοποιηθεί, από διετίας, έχουν δεσμεύσει σοβαρούς πόρους για να υποκαταστήσουν την δημόσια δαπάνη και εξ αυτού του λόγου, αρκετές από αυτές αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ρευστότητας. Στο σχέδιο του νέου νόμου διαμορφώνονται σαφείς συνθήκες για την αποκατάσταση της αξιοπιστίας ως προς τον χρόνο έγκαιρης εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της Πολιτείας προς τους επενδυτές. Ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι η απαρέγκλιτη εφαρμογή ενός σταθερού προγραμματισμού θα συμβάλλει θετικά στις όποιες επενδυτικές πρωτοβουλίες σχεδιαστούν με τον νέο Νόμο. Δεύτερο: Η παρέμβαση που προβλέπεται με την δημιουργία καθεστώτος σώρευσης πόρων για την ενίσχυση μειονεκτούντων Νομών βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση, αφού επιδιώκει την άμβλυνση υφιστάμενων περιφερειακών ανισοτήτων και αποτελεί τομή για την επιστροφή του αναπτυξιακού νόμου και σε πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης. Ωστόσο, επειδή βασικό κριτήριο κατάταξης των Νομών αφενός στις ποσοστώσεις ενίσχυσης και αφετέρου στην ταξινόμησή τους μεταξύ των μειονεκτούντων είναι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, και επειδή το σημερινό καθεστώς παραπέμπει στους Περιφερειακούς Χάρτες Ενισχύσεων, που δεν έχουν αφομοιώσει στοιχεία της κρίσης, είναι σκόπιμο το μέγεθος του κατά κεφαλήν ΑΕΠ να παρακολουθείται συστηματικά και κάθε χρόνο ο αναπτυξιακός νόμος να μεταβάλλει τις ποσοστώσεις ενίσχυσης με βάση τα νέα δεδομένα. Τρίτο: Από τα βασικά μειονεκτήματα του προηγούμενου νόμου ήταν η απουσία διαφάνειας στην διαδικασία αξιολόγησης και η αδυναμία επιλογής των επενδύσεων, που συμβάδιζαν με τους γενικότερους στόχους της οικονομίας. Το προτεινόμενο σύστημα κριτηρίων είναι σε θέση να ανατρέψει την εικόνα αυτή υπό μία βασική προϋπόθεση: Ότι ο κάθε επενδυτής θα έχει την δυνατότητα να αξιολογεί ο ίδιος την επένδυσή του και άρα εξ αρχής να γνωρίζει ότι η επένδυσή του συγκεντρώνει την αναγκαία βαθμολογία που την καθιστά επιλέξιμη. Ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι για να γίνει κατανοητό το νέο αυτό σύστημα χρειάζεται συστηματική ενημέρωση των επενδυτών, με ημερίδες σε ολόκληρη την χώρα, ώστε να αποκτήσει την αξιοπιστία και την αποδοχή, που χρειάζεται, από την επιχειρηματική κοινότητα. Τέταρτο: Η κατεύθυνση του νέου αναπτυξιακού νόμου δίνει σοβαρό προβάδισμα στα φορολογικά κίνητρα, και είναι σωστή, δεδομένου ότι επιβραβεύει την κερδοφορία και την υγιή επιχειρηματική δραστηριότητα και περιορίζει την γραφειοκρατία. Ωστόσο, η ενίσχυση της φορολογικής απαλλαγής που προβλέπεται ακολουθεί ποσοστιαίους περιορισμούς (1/3 κατά το πρώτο έτος μετά την ολοκλήρωση της επένδυσης κλπ), που και ανεξήγητοι είναι αλλά και αμβλύνουν το ισχυρό μήνυμα που επιχειρείται για ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της φοροαπαλλαγής. Άποψη του Συνδέσμου είναι ότι, για την αποκατάσταση ενός περισσότερο ευέλικτου πλαισίου φορολογικών κινήτρων, η ένταση της φορολογικής απαλλαγής είναι σκόπιμο να είναι στην ευχέρεια του επενδυτή, μέχρι την ολοκλήρωση μίας περιόδου δεκατριών ετών από την έναρξη λειτουργίας της επένδυσης, και να εξαρτάται μόνον από την κερδοφορία της και μόνον. Ο χρόνος των δεκατριών ετών είναι αναγκαίος για τις επενδύσεις της «πράσινης ανάπτυξης». Επιπλέον, η προσπάθεια μετακίνησης προς τις φοροαπαλλαγές θα πρέπει να γίνει περισσότερο θαρραλέα, για να είναι δελεαστική. Πρόταση του Συνδέσμου είναι στα πλαίσια αυτής της λογικής το ποσοστό της φοροαπαλλαγής που θα

δίδεται σε κάθε επενδυτή να είναι 50% μεγαλύτερο από την αναλογούσα επιδότηση. Η τομή αυτή, πέραν της γενναιότητάς της, έχει να κάνει και με την περίοδο εφαρμογής της φοροαπαλλαγής. Δηλαδή, ενώ, με βάση το προγραμματισμό των άμεσων επιχορηγήσεων, η επιχείρηση θα ανακτά την δημόσια δαπάνη σε χρόνο το πολύ πέντε ετών, στην περίπτωση της φοροαπαλλαγής μεσολαβεί η αποπληθωριστική περίοδο. Πέμπτο: Μία συνηθισμένη σύγχυση που προκύπτει και είναι ενδεχόμενο να προκύψει και στον υπό ψήφιση Νόμο, είναι η έννοια της ενίσχυσης και ειδικότερα στις περιπτώσεις που διαμορφώνονται περιοριστικοί όροι. Πιο συγκεκριμένα, στις προϋποθέσεις, τους περιορισμούς και τους όρους για την χορήγηση των ενισχύσεων (π.χ. επιλέξιμο ύψος επένδυσης για μεγάλες, μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις) δεν διευκρινίζεται, όπως θα έπρεπε, ότι οι περιορισμοί αφορούν σε επιχορηγήσεις και όχι και σε φοροαπαλλαγές. Ο Σύνδεσμος έχει την άποψη ότι για να μην προκαλούνται συγχύσεις αυτό θα πρέπει να αποσαφηνιστεί πλήρως, ότι δηλαδή οι περιορισμοί ισχύουν μόνον σε περίπτωση επιχορηγήσεων. Έκτο: Στον υπό ψήφιση Νόμο προβλέπεται η σύσταση «Συμβουλίου Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της Εφαρμογής του Επενδυτικού Νόμου», το οποίο εκτιμάται ως σημαντικό εγχείρημα τόσο για την αντιμετώπιση προβλημάτων από την εφαρμογή του Νόμου όσο και για την παρακολούθηση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του, στην οικονομία και την περιφερειακή ανάπτυξη. Ο Σύνδεσμος θεωρεί, ότι το αίτημά του για συμμετοχή εκπροσώπου του είναι απολύτως συμβατό με την αποστολή του οργάνου αυτού, δεδομένου ότι αυτός εκπροσωπεί μία μεγάλη και δυναμική περιφερειακή επιχειρηματική κοινότητα, εκπροσωπεί περίπου 450 μεταποιητικές μονάδες της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος, διαθέτει σοβαρή επιστημονική δομή, ασχολείται διαρκώς με θέματα περιφερειακής ανάπτυξης, εκπονώντας μελέτες και έρευνες, και μαζί με τον ΣΕΒ και τον ΣΒΒΕ αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους συλλογικούς φορείς της χώρας μας. Εκτιμάται ότι η συμμετοχή του ΣΒΘ&ΚΕ θα έχει σοβαρή και συνεπή συμβολή στο έργο του Συμβουλίου.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ.

29 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΒΟΙΩΤΙΑΣ Στα εξαιρετικά σημαντικά προβλήματα, που δημιουργούνται στις νέες μεταποιητικές μονάδες, οι οποίες είναι εγκατεστημένες στο Νομό Βοιωτίας από τις πολύ μεγάλες καθυστερήσεις που σημειώνονται στην αδειοδότησή τους αναφέρεται η επιστολή που απέστειλε ο Σύνδεσμος προς την Υπουργό Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη και την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τίνα Μπιρμπίλη. Όπως επισημαίνεται, οι καθυστερήσεις που διαπιστώνονται τα τελευταία χρόνια στην έκδοση αδειών εκ μέρους της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Βοιωτίας, είναι τέτοιες και ο αριθμός των νέων αδειών, τόσο μικρός, που θα μπορούσε να ειπωθεί ότι στο Νομό Βοιωτίας έχουν, ουσιαστικά, σταματήσει να εκδίδονται νέες άδειες λειτουργίας. Η κατάσταση αυτή έχει ως αποτέλεσμα, όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα, νέες σημαντικές, για τη περιοχή και για τη χώρα, επενδυτικές προσπάθειες, να μην μπορούν να λειτουργήσουν, οι ίδιες οι επιχειρήσεις να επιβαρύνονται, εξ’ αυτού του λόγου, με μεγάλα πρόσθετα έξοδα, να είναι αδύνατη η χρηματοδότησή τους από τα πιστωτικά ιδρύματα, να χρεώνονται με ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα από την Δ.Ε.Η. και τέλος, να μην μπορούν να αξιολογηθούν και να εισπράξουν τη δημόσια επιχορήγηση από την υπαγωγή τους στον Αναπτυξιακό Νόμο. Είναι προφανές, ότι το «πάγωμα» στην έκδοση αδειών λειτουργίας, που συμβαίνει, τα τελευταία χρόνια, στον Νομό Βοιωτίας, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στο καθεστώς εύρυθμης λειτουργίας των παραγωγικών μονάδων, οι οποίες, επέλεξαν την συγκεκριμένη περιοχή ως τόπο υλοποίησης των επενδυτικών τους σχεδίων. Σήμερα, βρίσκονται στο κρίσιμο σημείο, να αντιμετωπίζουν σοβαρούς κινδύνους για το ίδιο το μέλλον τους. Σε μια περίοδο, που η Πολιτεία αναζητά τρόπους ενίσχυσης των επενδυτικών πρωτοβουλιών για την αποκατάσταση των ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας, είναι τουλάχιστον, παράδοξο, να δημιουργούνται γραφειοκρατικά προσχώματα και εμπόδια σε δρομολογημένες επενδυτικές πρωτοβουλίες. Για τον λόγο αυτό, από τον Σύνδεσμο ζητείται η παρέμβαση, ώστε να καταστεί δυνατή η με τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπιση του θέματος, που έχει προκύψει και να αποκατασταθούν οι όροι εύρυθμης λειτουργίας των εγχώριων μεταποιητικών επιχειρήσεων στο Νομό Βοιωτίας.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ & ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΓΕΝΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ

4 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ Ο Σύνδεσμος ανταποκρινόμενος σε πρόσκληση της Γενικής Γραμματείας Βιομηχανίας του Υπουργείου Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας αναφορικά με την κατάθεση των προτάσεών του που αφορούν στην απλούστευση της νομοθεσίας για την αδειοδότηση των τεχνικών επαγγελμάτων απέστειλε τις απόψεις του προς το Γενικό Γραμματέα Βιομηχανίας κ. Αλέξανδρο Φούρλα. Ειδικότερα Η ενσωμάτωση της προηγμένης τεχνολογίας στην παραγωγική διαδικασία και οι ανακατατάξεις που επισυμβαίνουν στο επιχειρηματικό περιβάλλον και διαμορφώνουν τις ανάγκες λειτουργίας των σύγχρονων μεταποιητικών επιχειρήσεων καθιστούν απαραίτητο τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης των τεχνικών επαγγελμάτων. Η υιοθέτηση των τεχνολογικών αλλαγών στο όλο πλέγμα της παραγωγικής διαδικασίας έχει δημιουργήσει ανάγκες κάλυψης της απόστασης των υφιστάμενων δεξιοτήτων των εργαζομένων από την τεχνολογία καθώς και της αναβάθμισης των ποιοτικών χαρακτηριστικών των εργαζομένων που καλούνται να καλύψουν παραγωγικούς τομείς των επιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, οι ανάγκες λειτουργίας των σύγχρονων μεταποιητικών επιχειρήσεων επιβάλουν τη νομοθετική κατοχύρωση ειδικοτήτων που εμπλέκονται σε όλα τα επίπεδα της παραγωγικής διαδικασίας με πρωτεύοντα στόχο και γνώμονα την εξασφάλιση συνθηκών ασφάλειας στους χώρους εργασίας. Έχει καταδειχθεί ότι αφενός μεν ορισμένες ειδικότητες εργαζομένων δεν είναι εύχερες και διαθέσιμες για την κάλυψη των αναγκών των επιχειρήσεων ενώ ταυτόχρονα διατηρούνται σε ισχύ ειδικότητες τεχνολογικά απαξιωμένες. Η παράθεση παραδειγμάτων και ενδεικτικών αναφορών που προκύπτουν από την καθημερινή λειτουργία και πρακτική των επιχειρήσεων εκτιμάται ότι θα συμβάλλει στη διαμόρφωση άποψης για την κατεύθυνση των απαιτούμενων αλλαγών και ειδικότερα.

1. Ηλεκτρολόγοι. Λόγω εγγενούς επικινδυνότητας απαιτείται η απόδοση ειδικότητας κατόπιν εξετάσεων. Επιπλέον προτείνεται η ένταξη στην ανωτέρω ειδικότητα και των καθηκόντων της επίβλεψης της λειτουργίας των εγκαταστάσεων παραγωγής ατμού καθώς και των ελαιοθέρμων δεδομένου ότι ο έλεγχος της λειτουργίας των ανωτέρω συστημάτων διενεργείται από ηλεκτρομηχανολογικούς και ηλεκτρονικούς αυτοματισμούς.

2. Θερμαστές – Πρακτικοί Μηχανικοί. Και οι δύο αυτές ειδικότητες οι οποίες είναι κατά βάση εμπειρικές εξυπηρετούσαν την τεχνολογική υποδομή των επιχειρήσεων της δεκαετίας του ΄50 και σήμερα έχουν απαξιωθεί από την ενσωμάτωση της τεχνολογικής εξέλιξης στις επιχειρήσεις. Τα καθήκοντα των ειδικοτήτων αυτών θα μπορούσαν να καλυφθούν από την ύπαρξη άλλων κατηγοριών ειδικοτήτων με υψηλότερες προδιαγραφές όπως αυτής των Μηχανολόγων Μηχανικών πτυχιούχων ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ωστόσο, η διατήρησή τους παραμένει ως υποχρέωση και είναι απαιτητή από το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει θέματα λειτουργίας των επιχειρήσεων.

3. Χειριστές μηχανημάτων. Στις σύγχρονες αυτοματοποιημένες γραμμές παραγωγής, οι οποίες απαρτίζονται από μια αλληλουχία μηχανημάτων, οι χειριστές τους, τουλάχιστον 12 ετούς εκπαίδευσης, μέσω του πίνακα ελέγχου εκτελούν τυποποιημένες και εντελώς περιορισμένες εντολές χειρισμού για τις οποίες δεν απαιτούνται εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις. Ωστόσο, η συντήρηση των συγκεκριμένων μηχανημάτων ή του συνόλου της γραμμής παραγωγής απαιτεί την εμπλοκή διαφόρων ειδικοτήτων όπως μηχανικών, ηλεκτρολόγων ή και ηλεκτρονικών για τις οποίες απαιτείται η ύπαρξη εξειδικευμένων γνώσεων που πιστοποιούνται κατόπιν εξετάσεων. Η μέχρι σήμερα αδειοδότηση των επαγγελμάτων η οποία παρέχεται με κριτήρια που συσχετίζονται με την μηχανική ή ηλεκτρική ισχύ των μηχανημάτων είναι αναποτελεσματική και ανεδαφική, δεδομένου ότι τα υφιστάμενα μεγέθη έχουν πλέον ξεπεραστεί και η επέμβαση των εξειδικευμένων τεχνιτών στα μηχανήματα δεν θα πρέπει να συνδέεται με την ισχύ των μηχανημάτων αυτών αλλά κυρίως με το εύρος των γνώσεών τους για τον εντοπισμό των βλαβών και την ασφαλή αποκατάσταση της ζημιάς τους ή τη διενέργεια της προληπτικής συντήρησης.

4. Χειριστές αυτοκινούμενων ανυψωτικών μηχανημάτων. Για την εκτέλεση των εργασιών ειδικοτήτων που αφορούν στο χειρισμό αυτοκινούμενων ανυψωτικών μηχανημάτων, όπως περονοφόρα, ανυψωτικά κ.λ.π ή ηλεκτροκίνητων γερανογεφυρών ή ακόμη και στη χρήση εργαλειομηχανών επιβάλλεται η αδειοδότηση όχι μόνο ως προς τις τεχνικές γνώσεις και δεξιότητές τους που αφορούν στα μηχανικά μέρη αλλά κυρίως στον τρόπο ελέγχου συμπεριφοράς των μηχανημάτων και στην κατάσταση των μηχανικών μερών ανύψωσης. Η απόκτηση της επαγγελματικής άδειας θα πρέπει να προϋποθέτει την ύπαρξη πρακτικής εξάσκησης υπό την προϋπόθεση ότι θα ληφθεί υπόψη η τεχνολογική εξέλιξη που έχει επέλθει στα αντικείμενα διαχείρισης. Δηλαδή το ζητούμενο δεν είναι ο εξαντλητικός βαθμός πρακτικής άσκησης όπως ισχύει σήμερα, αλλά η ουσιαστική συμβολή των χειριστών, συνεργαζόμενοι με την τρέχουσα τεχνολογία. Ενδεχομένως δε και η συντήρηση θα μπορούσε να ανατίθεται σε ηλεκτρολόγους.

5. Ειδικότητες Σιδηροβιομηχανίας. Για την εκτέλεση των εργασιών των ειδικοτήτων ηλεκτροσυγκολλητών, οξυγονοκοπτών κα., εκτιμάται ότι απαιτείται η πιστοποιημένη γνώση χειρισμού του εξοπλισμού υπό το πρίσμα της ασφαλούς λειτουργίας τους.

6. Άλλες σύγχρονες ειδικότητες. Μια σειρά ειδικοτήτων που καλύπτει λειτουργικές ανάγκες των επιχειρήσεων της μεταποίησης όπως εργοδηγοί ή αρχιτεχνίτες παραγωγής, μηχανολογικής και ηλεκτρολογικής καθώς και ηλεκτρονικής συντήρησης, υπεύθυνος φορτώσεων, εργάτες φορτώσεων, εργοδηγοί ή υπεύθυνοι διαχείρισης αποβλήτων θα πρέπει να αδειοδοτούνται ως προς την πληρότητα των γνώσεών τους για την αποτελεσματική διαχείριση του επαγγελματικού τους αντικειμένου και για την ασφαλή εκτέλεση της εργασίας τους. Εκτός αυτού, σύγχρονη τάση είναι να δημιουργούνται ειδικότητες που να μπορούν να καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα τεχνικών εφαρμογών-πολυειδικότητες-, οι οποίες να λειτουργούν συμπληρωματικά ώστε να αποφεύγεται ο κατακερματισμός και η συντεχνιακή διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού. Εξ΄ άλλου η νομοθετική διάκριση μεταξύ των λειτουργιών της παραγωγής και της συντήρησης, στα πλαίσια της ολικής παραγωγικής συντήρησης δεν επιδέχονται πλέον περαιτέρω διαχωρισμούς και προϋποθέτουν πολύπλευρες συμπληρωματικές γνώσεις για την επίτευξή τους. Στο έγγραφό του ο Σύνδεσμος επισημαίνει μεταξύ των άλλων ότι οι ισχύουσες απαιτούμενες προϋποθέσεις για τη χορήγηση ή την επέκταση των επαγγελματικών αδειών είναι πράγματι αναχρονιστικές και σε πολλές περιπτώσεις είναι αποτέλεσμα χρονοβόρων και όχι κατ΄ ανάγκη ουσιαστικών διαδικασιών. Η εκπαίδευση των εργαζομένων στις νέες εξειδικευμένες ειδικότητες εργασίας, δηλαδή στην ουσία, η προσαρμογή του γνωστικού τους αντικειμένου σε συνδυασμό με τη δυνατότητα επαναπροσδιορισμού των όρων απασχόλησης (όπως αρμοδιότητες, καθήκοντα, απαιτούμενος χρόνος απασχόλησης σε συγκεκριμένες παραγωγικές δραστηριότητες κ.α.) εκτιμάται ότι θα συντελέσουν στην απαιτούμενη κάλυψη της αναπτυξιακής επίδοσης των επιχειρήσεων. Και για το λόγο αυτό προτείνεται: 1. Η συστηματική καταγραφή των απαραίτητων ειδικοτήτων στις σύγχρονες μεταποιητικές επιχειρήσεις.

2. Η αποτύπωση των απαιτούμενων προσόντων και προϋποθέσεων για την απόκτηση των επαγγελματικών αδειών υπό το πρίσμα της ενσωμάτωσης της νέας τεχνολογίας στην εκπαίδευση και στην απόκτηση γνώσεων.

3. Η υιοθέτηση τυποποιημένων διαδικασιών απόκτησης και πιστοποίησης γνώσεων και προσόντων για τη χορήγηση των επαγγελματικών αδειών με κανόνες σαφείς, εύληπτους και διακριτούς.

4. Η δημιουργία πολυειδικοτήτων με γνώμονα:  Τη διασφάλιση και τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών αλλά και των προϊόντων.  Τη διασφάλιση της υγείας και της ασφάλειας τόσο των παρόχων όσο και των αποδεκτών των υπηρεσιών.  Τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΟ ΝΟΜΟ Με επιστολή του, η οποία εστάλη στον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, ο Σύνδεσμος αναφέρθηκε στο σχέδιο για τον νέο Αναπτυξιακό Νόμο εστιάζοντας στα σημεία, τα οποία θεωρεί ότι είναι σημαντικά, για την διαμόρφωση ενός σύγχρονου αναπτυξιακού πλαισίου, ικανού να προσελκύσει αξιόλογες επενδυτικές πρωτοβουλίες, επ΄ ωφελεία της εθνικής οικονομίας. Ειδικότερα: Πρώτο: Η πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών, που σήμερα καθορίζεται από την περικοπή των δαπανών και την αύξηση των εσόδων είναι προφανές ότι σταδιακά θα έχει οριακές αποδόσεις δεδομένου ότι, λόγω της κρίσης, περιορίζεται δραματικά η φορολογητέα ύλη. Ο νέος αναπτυξιακός νόμος, πιστεύουμε ότι, συνοδευόμενος και από τις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές, οφείλει να φιλοδοξεί πρωταγωνιστικό ρόλο στην προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας και διαφοροποίησης του παραγωγικού προτύπου της χώρας. Για να έχει ανάλογη αποτελεσματικότητα, θεωρούμε ότι θα πρέπει να διακρίνεται από σαφήνεια, διαφάνεια, ταχύτητα, αποτελεσματικότητα και κυρίως να είναι συμβατός προς τις νέες οικονομικές συνθήκες, που βιώνουν οι επιχειρήσεις. Εν προκειμένω, το σχέδιο, ουσιαστικά, εισάγει σε διαβούλευση έναν Νόμο-Πλαίσιο, η λειτουργία του οποία εξαρτάται άμεσα από μία σειρά Υπουργικών Αποφάσεων (29) και Προεδρικών Διαταγμάτων (3), με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η υπόδειξη βελτιώσεων σε επιμέρους κρίσιμες πτυχές του, όπως οι διαδικασίες αξιολόγησης, ελέγχου κλπ. Πιστεύουμε, ότι επειδή οι πτυχές αυτές καθορίζουν τα βασικά ποιοτικά χαρακτηριστικά του καθεστώτος, είναι σκόπιμο να περιληφθούν στο κυρίως σώμα του Νόμου. Δεύτερο: Συναφής με την παραπάνω άποψή μας είναι η διαπίστωση ότι στον νέο αναπτυξιακό Νόμο, δίδεται σοβαρή έμφαση στις φορολογικές ενισχύσεις και όχι στις άμεσες οικονομικές επιχορηγήσεις. Σε μία γενική προσέγγιση, η μετακίνηση προς τα φορολογικά κίνητρα και κατανοητή είναι και ενισχυτική της υγιούς επιχειρηματικότητας. Στην τρέχουσα, όμως, περίοδο, όπου η κερδοφορία των επιχειρήσεων είναι από περιορισμένη έως και αρνητική, οι αποδόσεις των φορολογικών κινήτρων είναι βέβαιοι ότι δεν θα έχουν τις αναμενόμενες τιμές. Για τούτο προτείνουμε αφενός οι άμεσα οικονομικές ενισχύσεις να προβλέπονται αυτούσιες για δε τις φορολογικές απαλλαγές αντί για 6 και 8 χρόνια, τα οριστεί η δεκαετία ως ο χρόνος μέσα στον οποίο μπορεί να εκτελεστεί μία επένδυση. Για δε τις «πράσινες» επενδύσεις ο χρόνος αυτός να επεκταθεί, τουλάχιστον στα δεκαπέντε (15) χρόνια. Τρίτο: Ένα από τα βασικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η αναπτυξιακή διαδικασία στην χώρα μας είναι η ασφυκτική γραφειοκρατία. Στον εκάστοτε αναπτυξιακό Νόμο, τουλάχιστον το τμήμα των φορολογικών κινήτρων είχε μείνει μακριά από υπερβολικές γραφειοκρατικές διαδικασίες, γι΄ αυτό και πέρα από απλό ήταν και ελκυστικό ως σύστημα. Η εισαγωγή, στον νέο Νόμο, συστήματος διαχείρισης των φοροαπαλλαγών όμοιο με εκείνο των άμεσων ενισχύσεων δημιουργεί σοβαρούς προβληματισμούς –παρά το γεγονός ότι η σκοπιμότητα του συστήματος είναι κατανοητή – για την αποτελεσματικότητα του κινήτρου, πλέον. Πιστεύουμε, ότι είναι σκόπιμο να διερευνηθούν και να εφαρμοστούν άλλοι τρόποι, περισσότερο απλοί, που θα μπορούν να υπολογίσουν την μη εισροή πόρων στον κρατικό προϋπολογισμό εξ αιτίας φοροαπαλλαγών, και όχι ένα δυσβάστακτα γραφειοκρατικό σύστημα, που προβλέπει το σχέδιο Νόμου. Τέταρτο: Θεωρούμε ότι ο αναπτυξιακός Νόμος, πέραν της οικονομικής ανάπτυξης, πρέπει να έχει και ως βασική επιδίωξη την μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων και την επίτευξη της περιφερειακής συνοχής. Εκτιμούμε ότι η ρητή δέσμευση και πρόβλεψη για εγκατάσταση συστήματος σώρευσης πόρων για την ενίσχυση μειονεκτούντων Νομών, θα οδηγούσε το νέο καθεστώς προς την σωστή κατεύθυνση, αφού θα οριοθετούσε την επιστροφή του αναπτυξιακού νόμου και σε πολιτικές περιφερειακής ανάπτυξης. Η σχετική αναφορά στο εδάφιο γ, της παραγράφου 5, του άρθρου 13, δεν είναι τόσο δεσμευτική, όσο θα απαιτούσε μία ξεκάθαρη πολιτική για την επίτευξη περιφερειακής σύγκλισης. Θεωρούμε ότι είναι σκόπιμο να τεθεί με σαφήνεια η πολιτική αυτή στον παρόντα Νόμο, δεδομένου ότι οι τάσεις απόκλισης των δεικτών ανάπτυξης στους φτωχότερους Νομούς της χώρας έχουν καταστεί εξαιρετικά έντονες.

Πέμπτο: Το γεγονός ότι τίθεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Νόμου η νεανική επιχειρηματικότητα κρίνεται ως μία ιδιαίτερα θετική πτυχή του. Θεωρούμε ότι ο εκσυγχρονισμός των συνθηκών και των όρων άσκησης της επιχειρηματικής λειτουργίας και η επικέντρωση της επενδυτικής προσπάθειας σε δραστηριότητες επιχειρηματικής ευκαιρίας και όχι ανάγκης και καινοτομικών χαρακτηριστικών θα δώσει νέα δεδομένα στην παραγωγική ταυτότητα της εγχώριας κοινότητας. Έκτο: Από τα βασικά μειονεκτήματα του προηγούμενου νόμου ήταν η απουσία διαφάνειας στην διαδικασία αξιολόγησης και η αδυναμία επιλογής των επενδύσεων, που συμβάδιζαν με τους γενικότερους στόχους της οικονομίας. Το προτεινόμενο σύστημα κριτηρίων είναι σε θέση να ανατρέψει την εικόνα αυτή υπό μία βασική προϋπόθεση: Ότι ο κάθε επενδυτής θα έχει την δυνατότητα να αξιολογεί ο ίδιος την επένδυσή του και άρα εξ αρχής να γνωρίζει ότι η επένδυσή του συγκεντρώνει την αναγκαία βαθμολογία που την καθιστά επιλέξιμη. Πιστεύουμε, όμως, ότι για να γίνει κατανοητό το νέο αυτό σύστημα χρειάζεται συστηματική ενημέρωση των επενδυτών, με ημερίδες σε ολόκληρη την χώρα, ώστε να αποκτήσει την αξιοπιστία και την αποδοχή, που χρειάζεται, από την επιχειρηματική κοινότητα. Έβδομο: Ένα σημαντικό «εργαλείο» διαρκούς παρακολούθησης και επαναπροσδιορισμού των στόχων και των επιδιώξεων του Αναπτυξιακού Νόμου θα μπορούσε να είναι το «Συμβούλιο Παρακολούθησης και Αξιολόγησης της Εφαρμογής του Επενδυτικού Νόμου». Στην προκειμένη περίπτωση ο ρόλος του Συμβουλίου αυτού λείπει, ενώ θα μπορούσε να αποτελεί ένας σοβαρός «βραχίονας» των φορέων της επιχειρηματικότητας στην υπηρεσία του Υπουργού, τόσο για την καλύτερη εφαρμογή του Νόμου όσο και για την παρακολούθηση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων του, στην οικονομία και την περιφερειακή ανάπτυξη. Στο κλείσιμο της επιστολής, επισημαίνεται ότι η όλη προσπάθεια αναδιάρθρωσης του αναπτυξιακού καθεστώτος είναι σοβαρή και το σχέδιο Νόμου κινείται προς την σωστή κατεύθυνση και πως υπό τις παρούσες συνθήκες της οικονομίας και της αυτονόητης ανατροπής των συνθηκών που της στερούν την αναγκαία ανταγωνιστικότητα, είναι σκόπιμο να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια αποκατάστασης σταθερών, διαφανών και αποτελεσματικών κανόνων ανάπτυξης.

23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ Στο πλαίσιο της θέσης σε Δημόσια Διαβούλευση του σχεδίου νόμου «Απλοποίηση Αδειοδότησης Τεχνικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων, Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων, Επιχειρηματικών Πάρκων και Λοιπές Διατάξεις», ο Σύνδεσμος απέστειλε με επιστολή του προς τον Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας κ. Μιχάλη Χρυσοχοϊδη, τις προτάσεις του, οι οποίες κατ΄ άρθρο αφορούν στα εξής: Στο άρθρο 12 παράγραφος 1. Ορίζεται ότι στις επιχειρήσεις που απασχολούν κατόχους αδείας του παρόντος μέρους, πριν την ανάθεση σε αυτούς τεχνικής εργασίας, οφείλουν να τους εκπαιδεύουν κατάλληλα στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του μηχανολογικού ή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού της εγκατάστασης στην οποία εργάζονται. Πρόταση: Οι αδειούχοι πριν την ανάληψη της τεχνικής εργασίας να εκπαιδεύονται κατάλληλα στα μέτρα ασφάλειας και στις ιδιαίτερες απαιτήσεις του μηχανολογικού ή ηλεκτρολογικού εξοπλισμού της εγκατάστασης στην οποία θα εργαστούν. Η απόδειξη της εκπαίδευσης θα γίνεται με την υπογραφή σε ειδικό βιβλίο της τεχνικής εργασίας. Στο άρθρο 12 παράγραφος 3. Ορίζεται ότι οι προβλεπόμενοι στην παράγραφο 1 του άρθρου 6 του Ν. 4483/1965 έλεγχοι από τους Υπαλλήλους του Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας ή τη ΔΕΗ, διενεργούνται από τις υπηρεσίες των οικείων Δήμων. Πρόταση: Οι έλεγχοι να διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες της Περιφέρειας, οι οποίες θα έχουν εξάλλου και την ευθύνη της έκδοσης των αδειών προκειμένου να διασφαλίζονται ενιαίοι κανόνες λειτουργίας στο χώρο της Περιφέρειας καθώς και από διαπιστευμένους ιδιώτες με τις διαδικασίες που καθορίζονται. Στο άρθρο 19. Επιχειρείται ο προσδιορισμός των γενικών κανόνων χωροθέτησης των δραστηριοτήτων και προσδιορίζονται οι περιορισμοί εγκατάστασής τους πλησίον οικισμών, αφού ληφθούν υπόψη διάφορα συγκεκριμένα κριτήρια. Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα και ο προβληματισμός για τον τρόπο αντιμετώπισης των υφιστάμενων επιχειρησιακών εγκαταστάσεων σε περιπτώσεις επέκτασης ήδη εγκατεστημένων δραστηριοτήτων για τις οποίες και προτείνεται να εξαιρεθούν από τους περιορισμούς που προτείνονται στο εν λόγω άρθρο. Στο άρθρο 22. Στο συγκεκριμένο άρθρο γίνεται αναφορά στην απαιτούμενη άδεια οικοδομής για την ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων που αφορούν στις δραστηριότητες της Κατηγορίας Ι (άρθρο 15 του παρόντος). Ωστόσο, τίθεται το ερώτημα και ο προβληματισμός για τον τρόπο αντιμετώπισης των υπολοίπων κατηγοριών ΙΙ, ΙΙΙ, ΙV δραστηριοτήτων. Στα άρθρα 38 & 39 Γίνονται παραπομπές στις κατηγορίες έργων και δραστηριοτήτων που έχουν καθοριστεί με τους Ν. 1650/1986 και 3010/2002. Εκτιμάται ότι η κατηγοριοποίηση των επιχειρήσεων για όλες τις αδειοδοτήσεις που απαιτούνται για την νόμιμη λειτουργία τους θα πρέπει να είναι ενιαία και να εναρμονίζεται σύμφωνα με την κατηγοριοποίηση που προβλέπει το άρθρο 15 του παρόντος.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ

29 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ Με αφορμή το σχέδιο νόμου που αφορά στην παροχή εγγυήσεων κατά της εργασιακής ανασφάλειας, ο Σύνδεσμος κατέθεσε, με επιστολή που απέστειλε προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Ανδρέα Λοβέρδο, τις παρατηρήσεις του, κατ΄ άρθρο. Άρθρο 1 Ειδικές μορφές απασχόλησης. Η 3μηνη συνεχής, αυτοπρόσωπη, αποκλειστική ή κατά κύριο λόγο σχέση συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και ελεύθερων επαγγελματιών τίθεται ως τεκμήριο υπέρ της εξαρτημένης εργασίας. Εκτιμάται ότι η υιοθέτηση του συγκεκριμένου κριτηρίου ως αποδεικτικού στοιχείου ύπαρξης εξαρτημένης εργασίας στερεί από τους συνεργαζόμενους (επιχειρήσεις και ελεύθερους επαγγελματίες και εξωτερικούς συνεργάτες) τη δυνατότητα της αποτύπωσης της ελεύθερης βούλησής τους για τον τρόπο με τον οποίο θα εξελίξουν τη συνεργασία τους και ταυτόχρονα θέτουν σε αμφισβήτηση περιεχόμενα συμφωνιών, έκφραση γνήσιων βουλήσεων, ασφαλιστικών δεδομένων και υφιστάμενων δικαιωμάτων ασφάλισης. Το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο όπως αποτυπώνεται στο άρθρο 1 του Ν. 2639/1998 καλύπτει με σαφήνεια τις ειδικές μορφές απασχόλησης. Αναφορικά δε με τα χρονικά διαστήματα για τη γνωστοποίηση θεμάτων που αφορούν στις σχέσεις συνεργασίας μεταξύ επιχειρήσεων και εξωτερικών συνεργατών ή μεταξύ των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους, που απευθύνονται στις Δημόσιες Αρχές (ΣΕΠΕΙΚΑ – ΟΑΕΔ) προς ενημέρωση, προτείνεται να ισχύσει το 10ήμερο με προσδιορισμό του σε εργάσιμες και όχι ημερολογιακές ημέρες. Άρθρο 2 Μερική Απασχόληση. Με τις προτεινόμενες αλλαγές του άρθρου 2 του Ν.

2639/1998, που αφορά στη μερική απασχόληση, υιοθετούνται αποσπάσματα από την Ευρωπαϊκή Οδηγία 1997/81 που περιλαμβάνει τη συμφωνία πλαίσιο των διεπαγγελματικών οργανώσεων των Ευρωπαίων Κοινωνικών Εταίρων για τη μερική απασχόληση. Ωστόσο, εκτιμάται ότι δεν αποδίδεται με πληρότητα το πνεύμα της συμφωνίας αυτής, δεδομένου ότι με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις επέρχεται επί της ουσίας ταύτιση δύο διαφορετικών ειδών απασχόλησης, όπως είναι η μερική απασχόληση και η εκ περιτροπής εργασία. Ως αποτέλεσμα της υιοθέτησης των προτεινόμενων ρυθμίσεων θα είναι η στέρηση της δυνατότητας των επιχειρήσεων επιλογής ευέλικτων μέτρων προσαρμογής στις επιχειρηματικές τους ανάγκες. Για το λόγο αυτό προτείνεται η πλήρης υιοθέτηση του κειμένου της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1997/81 ΕΚ προκειμένου για την εναρμόνιση της εσωτερικής νομοθεσίας. Στο ίδιο επίσης άρθρο προβλέπονται αυξήσεις που αφορούν στις αποδοχές των μερικώς απασχολουμένων οι οποίες θα επιφέρουν αυξήσεις στο λειτουργικό κόστος των επιχειρήσεων και πιθανόν θα καταστήσουν τις μορφές αυτές ως μη συμφέρουσα επιλογή και μάλιστα σε περιόδους κρίσης, που ο θεσμός της μερικής απασχόλησης θα μπορούσε να αποτελέσει μέτρο αποφυγής απολύσεων. Για το λόγο αυτό προτείνεται α) η διατήρηση σε ισχύ του ποσοστού 7,5% το οποίο προβλέπεται εξ΄ άλλου από τις διατάξεις του άρθρου 7 του Ν. 2874/2000, με την επισήμανση ότι η αύξηση θα έχει ως βάση υπολογισμού τις νόμιμες αποδοχές του συγκρίσιμου εργαζόμενου και θα είναι ανάλογη με τις ώρες εργασίας σε καθεστώς μερικής απασχόλησης. β) η μη περαιτέρω επιβάρυνση της μερικής απασχόλησης με ποσοστό 10% για την παροχή εργασίας πέραν της συμφωνημένης. Άρθρο 3 Ρυθμίσεις θεμάτων προσωρινής απασχόλησης. Οι όποιοι πρόσθετοι περιορισμοί επιχειρούνται να εισαχθούν στο υφιστάμενο νομοθετικό καθεστώς, αναμένεται να λειτουργήσουν σε βάρος του θεσμού, για τις επιχειρήσεις που θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις νομικά κατοχυρωμένες δυνατότητες απασχόλησης προσωπικού. Περιορισμοί όπως η αναγκαιότητα απόδειξης πρόσκαιρης, έκτακτης ή εποχιακής ανάγκης για τις επιχειρήσεις, η πλήρης εξομοίωση των προσωρινά απασχολουμένων με τις μόνιμους εργαζόμενους των επιχειρήσεων, η ελάττωση της χρονικής διάρκειας παραχώρησης από 18 σε 12 μήνες, η απαγόρευση απασχόλησης προσωρινού προσωπικού όταν η επιχείρηση έχει

προβεί σε απολύσεις εργαζομένων για οικονομοτεχνικούς λόγους, επί της ουσίας μετατρέπουν σε μειονεκτήματα τα πλεονεκτήματα του θεσμού. Τα όποια προβλήματα έχουν εντοπιστεί στην πράξη και αφορούν στους εργαζόμενους μέσω των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης, προκύπτουν κατά κύριο λόγο από Εταιρίες που δεν λειτουργούν στα πλαίσια της νομιμότητας και ως εκ τούτου, τα ζητήματα αυτά δεν θα επιλυθούν με την υιοθέτηση αυστηρότερων μέτρων και κανόνων, αλλά με την ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχου εφαρμογής της υφιστάμενης νομοθεσίας. Η Οδηγία 2008/104 περιέχει ρυθμίσεις οι οποίες με επάρκεια καλύπτουν τους όρους και τις προϋποθέσεις παροχής εργασίας μέσω των Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης. Κατά συνέπεια, εκτιμάται, ότι η πλήρης και πιστή ενσωμάτωσή της, διαμορφώνει ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό πλαίσιο, που ανταποκρίνεται και καλύπτει τις ανάγκες ευελιξίας των επιχειρήσεων και ταυτόχρονα εγγυάται και κατοχυρώνει την προστασία των προσωρινά απασχολουμένων. Άρθρο 4 Διαθεσιμότητα εργαζομένων. Το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο του άρθρου 10 του Ν.

3198/55, παρέχει τη δυνατότητα και την ευχέρεια στις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν οικονομική δυσχέρεια λόγω του περιορισμού των εργασιών τους, αντί να προβαίνουν σε απολύσεις του προσωπικού τους να το θέτουν σε κατάσταση διαθεσιμότητας για χρονικό διάστημα 3 μηνών σε ετήσια βάση καταβάλλοντας σε αυτό το ½ του μέσου όρου των τακτικών αποδοχών των δύο τελευταίων μηνών, υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης. Παράλληλα ο ΟΑΕΔ, καταβάλλει στους εργαζόμενους και καλύπτει ένα πρόσθετο ποσό υπολογιζόμενο σε ποσοστό 10% επί των αποδοχών τους. Δεδομένου ότι η διαθεσιμότητα λειτουργεί στις περισσότερες περιπτώσεις ως προληπτικό μέσο προς αποφυγή απολύσεων, εκτιμάται ότι η προτεινόμενη παρέλευση τουλάχιστον 3 μηνών για την εκ νέου θέση σε διαθεσιμότητα, πιθανότατα να συντελέσει στην περαιτέρω επιβάρυνση της δυσχερούς οικονομικής θέσης της επιχείρησης και ενισχύει το αίσθημα ανασφάλειας των εργαζομένων. Για τούτο προτείνεται η δυνατότητα της επιμήκυνσης από 3 σε 6 μήνες του χρονικού διαστήματος θέσης των εργαζομένων σε διαθεσιμότητα με τις επιχειρήσεις να καλύπτουν το ½ του μέσου όρου των τακτικών αποδοχών των δύο τελευταίων μηνών, υπό καθεστώς πλήρους απασχόλησης και ο ΟΑΕΔ να προσαυξήσει το ποσοστό της κάλυψης του εισοδήματος των εργαζομένων από 10% σε 30%, αντλώντας το επιπλέον ποσόν από τους πόρους του ΛΑΕΚ. Και οι επιχειρήσεις που θέτουν τους εργαζομένους τους σε κατάσταση διαθεσιμότητας θα πρέπει να γνωστοποιούν αυτή στην οικεία υπηρεσία του ΣΕΠΕ, στο αρμόδιο ΙΚΑ και στον ΟΑΕΔ.. Άρθρο 5 Τηλεργασία. Οι κοινωνικοί εταίροι έχουν διατυπώσει τη συμφωνία τους στο άρθρο 4 του κειμένου της από 12.4.2006 συνομολογηθείσας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και στο παράρτημα αυτής και έχουν ζητήσει τη νομοθετική κύρωση της συμφωνίας. Άρθρο 6 Κατάτμηση άδειας Η νομοθετική ρύθμιση που αφορά στην κατάτμηση της άδειας καλύπτει σύγχρονες απαιτήσεις και ανάγκες των εργαζομένων και συμβάλει στον καλύτερο προγραμματισμό της λειτουργίας των επιχειρήσεων. Άρθρο 7 Διευθέτηση χρόνου εργασίας. Η παροχή ευελιξίας στην οργάνωση της εργασίας και στη λειτουργία των επιχειρήσεων, είναι έννοιες συνυφασμένες με την ίδια την λειτουργία των επιχειρήσεων. Διασφαλίζουν ισορροπημένες συνθήκες λειτουργίας, δεδομένου ότι επιτρέπουν την συνεχή προσαρμογή στις νέες συνθήκες, συντελούν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και δημιουργούν αίσθημα ασφάλειας και συνέχειας στους εργαζομένους. Ο περιορισμός της ευελιξίας στην οργάνωση εργασίας και στη λειτουργία των επιχειρήσεων, συντελεί στην αύξηση του κόστους εργασίας με την επιβολή του περιορισμού της υπερεργασίας, της γενικής αύξησης της αμοιβής των υπερωριών και της μείωσης των εβδομαδιαίων ωρών απασχόλησης. Έτσι δημιουργούνται αρνητικές επιρροές στο επενδυτικό περιβάλλον, σύγχυση στη λειτουργία των επιχειρήσεων, αύξηση του κόστους παραγωγής, μείωση της

ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, αισθήματα ανασφάλειας και έντασης στους εργασιακούς χώρους. Η υιοθέτηση νομοθετικών ρυθμίσεων, όπως αυτές που εισήγαγε ο Νόμος 3385/2005, που επιχειρούν την εφαρμογή της διευθέτησης του χρόνου εργασίας, μπορούν να καταγραφούν μεν ως θετικές προσπάθειες αντιμετώπισης του θέματος, ωστόσο στην πράξη δεν εφαρμόστηκαν διότι κρίθηκαν ανεπαρκείς και ελλιπείς από τους κοινωνικούς εταίρους. Η επιχειρούμενη εμπλοκή του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας για την επίλυση ζητημάτων διαφωνιών εκτιμάται ότι δεν θα συμβάλλει στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα και ως εκ τούτου προτείνεται η εναρμόνιση του εσωτερικού δικαίου με τις επιταγές της Κοινοτικής Οδηγίας 2003/88/ΕΚ. Άρθρο 8 Εργασία κατά την 6η ημέρα της εβδομάδας, κατά παράβαση του πενθημέρου. Τόσο οι συλλογικές ρυθμίσεις, όσο και η ισχύουσα νομοθεσία ορίζουν ότι σύμφωνα με το σύστημα της πενθήμερης απασχόλησης, απαγορεύεται η απασχόληση κατά την 6 η ημέρα (Σάββατο) και η συγκεκριμένη ημέρα θεωρείται ως ημέρα ανάπαυσης του προσωπικού. Η πιθανή απασχόληση του προσωπικού ως παράνομη αμείβεται με βάση τις αρχές περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, άρθρο 904 Α.Κ. (απλό ωρομίσθιο για κάθε ώρα απασχόλησης). Σε περίπτωση υιοθέτησης της ρύθμισης, στην ουσία νομιμοποιείται η απασχόληση κατά την 6η ημέρα καταργείται το πενθήμερο και αυξάνεται υπέρμετρα το κόστος της απασχόλησης. (από την 100% προσαύξηση και την ήδη προβλεπόμενη επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων για την παραβίαση της πενθήμερης εβδομαδιαίας απασχόλησης). Άρθρο 9 Αρμοδιότητες ΣΕΠΕ – Κυρώσεις. Το φαινόμενο της μη παρουσίας του εργοδότη ή των εκπροσώπων του κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών ή της μη προσκόμισης στοιχείων για τον έλεγχο, δεν είναι φαινόμενα τόσο συχνά που να δικαιολογούν την επιβολή πρόσθετων διοικητικών κυρώσεων. Άρθρο 10 Υποβολή συμπληρωματικών πινάκων προσωπικού. Με αφορμή την κατάργηση της δυνατότητας της 48ωρης προθεσμίας ανακοίνωσης – γνωστοποίησης των αλλαγών και στις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, προτείνεται για όλες τις επιχειρήσεις η επαναφορά σε ισχύ της ρύθμισης του άρθρου 3 του Ν. 3385/2005, σύμφωνα με την οποία «….σε περίπτωση αλλαγής ή τροποποίησης του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας, ο εργοδότης υποχρεούται να καταθέσει με οποιονδήποτε τρόπο συμπληρωματικούς πίνακες προσωπικού μόνο ως προς τις μεταβολές αυτές το αργότερο ως και 2 ημέρες (48 ώρες) από την ημέρα αλλαγής του ωραρίου ή της οργάνωσης του χρόνου εργασίας», δεδομένου ότι η ρύθμιση του άρθρου 68 του Ν. 3518/2006 που ισχύει σήμερα και υποχρεώνει τις επιχειρήσεις στην αυθημερόν ενημέρωση επί πιθανών τροποποιήσεων, έχει δημιουργήσει πρακτικά, διαδικαστικά και γραφειοκρατικά προβλήματα στις επιχειρήσεις. Άρθρο 11 Διοικητικές Κυρώσεις. Η μη αναστολή της εκτέλεσης της πράξης επιβολής προστίμου κα η βεβαίωση του επιβληθέντος προστίμου στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. αναμένεται να δημιουργήσει πρόσθετα προβλήματα στις επιχειρήσεις οι οποίες δεν θα μπορούν να λάβουν φορολογική ενημερότητα. Επίσης προκύπτουν ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης των επιχειρήσεων και της επιστροφής του προστίμου στις περιπτώσεις δικαίωσης των επιχειρήσεων από τα Διοικητικά Πρωτοδικεία. Εκτός αυτού, στην παράγραφο 1 και αναφορικά με την επιβολή προστίμου στον εργοδότη που παραβαίνει τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, προτείνεται η δυνατότητα αυτή να ασκείται μόνο από τον αρμόδιο Προϊστάμενο της Διεύθυνσης Κοινωνικής Επιθεώρησης Εργασίας ή του Κέντρου Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου και όχι από οποιοδήποτε άλλο όργανο ελέγχου του ΣΕΠΕ. Άρθρο 12 Ειδικό Δελτίο Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Προτείνεται η έγκαιρη δημοσίευση και ανάρτηση των κειμένων των συλλογικών ρυθμίσεων (συλλογικών συμβάσεων εργασίας και διαιτητικών αποφάσεων) καθώς των πινάκων αμοιβών που θα αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα των συλλογικών ρυθμίσεων, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Άρθρο 13. Ειδικό Βιβλίο Υπερωριών. Κρίνεται ως θετική η δυνατότητα ηλεκτρονικής τήρησης του ειδικού βιβλίου υπερωριών. Άρθρο 14. Απασχόληση Υπηκόων Τρίτων Χωρών. Δίνεται η δυνατότητα στα όργανα του ΣΕΠΕ που διαπιστώνουν παραβάσεις ως προς τη νόμιμη απασχόληση των υπηκόων τρίτων

χωρών να επιβάλλουν πρόστιμο με αιτιολογημένη πράξη των Προϊσταμένων τους. Με τον τρόπο αυτό διευρύνεται η δυνατότητα ελέγχου και επιβολής κυρώσεων σε όσους παρανομούν. Άρθρο 15. Βεβαίωση χρόνου ασφάλισης πριν τη συνταξιοδότηση. Θετική χαρακτηρίζεται η ρύθμιση για την έκδοση της προσυνταξιοδοτικής βεβαίωσης, ωστόσο θα πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο τα αιτήματα αυτά θα ικανοποιούνται στο τρίμηνο που προβλέπει η ρύθμιση και κατά πόσο η υφιστάμενες δομές των Ταμείων έχουν τη δυνατότητα υποστήριξής τους. Η μηχανοργάνωση των Ταμείων και η καταχώριση του ιστορικού των εργαζομένων κρίνεται απαραίτητη. Άρθρο 16. Καθορισμός της επ΄ αόριστον αναπηρίας σε ειδικές παθήσεις. Θετική χαρακτηρίζεται η ρύθμιση για την αναγνώριση των συγκεκριμένων παθήσεων ως επ΄ αόριστον αναπηριών που αφενός μεν συμβάλλουν στην αποφυγή της ταλαιπωρίας των πασχόντων αφετέρου δε περιορίζουν και το διοικητικό κόστος σύγκλησης και συνεδρίασης των Υγειονομικών Επιτροπών για παρόμοια θέματα. Ολοκληρώνοντας, ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι η ανάπτυξη των ευέλικτων μορφών απασχόλησης συνιστούν τη νέα πραγματικότητα στην αγορά εργασίας, δεδομένου ότι αυτές αντανακλούν και αντικατοπτρίζουν αφενός μεν τις παραγωγικές ανάγκες των επιχειρήσεων αφετέρου δε τις πρακτικές και προσωπικές ανάγκες των εργαζομένων και των οικογενειών τους. Το νομοθετικό πλαίσιο ανάπτυξης και εξέλιξης των εργασιακών σχέσεων για να καταστεί πλήρες και επαρκές απαιτεί εναρμόνιση με τις αντίστοιχες Ευρωπαϊκές Οδηγίες. Πιθανές εντοπισμένες παθογένειες και ενδεχόμενες καταχρήσεις δεν θεραπεύονται με την υιοθέτηση αυστηρότερων νομοθετικών επιταγών και περιοριστικών διατάξεων. Η επιχειρηματική κοινότητα αξιολογεί ότι κάθε απόπειρα υιοθέτησης περισσότερων περιοριστικών και γραφειοκρατικών μέτρων και διαδικασιών, στην ουσία συντελεί στην κατάργηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης. Απαραίτητες προϋποθέσεις για την ορθή εφαρμογή της νομοθεσίας και παροχής εγγυήσεων κατά της εργασιακής ανασφάλειας συναποτελούν η απλοποίηση και η κωδικοποίηση του υφιστάμενου νομοθετικού καθεστώτος που διέπει τις εργασιακές σχέσεις καθώς και η αποτελεσματική λειτουργία των μηχανισμών ελέγχου για τον εντοπισμό και τον περιορισμό των όποιων καταστρατηγήσεων.

28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΕΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ. Με έγγραφό του ο Σύνδεσμος προς τον Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Α. Λοβέρδο επισημαίνει ένα ιδιαίτερα σοβαρό ζήτημα που αφορά σε προβλήματα που δημιουργήθηκαν στις επιχειρήσεις από την έναρξη ισχύος της υπ΄ αριθμ. Φ11321/12352/1071/19.6.2009 Υπουργικής Απόφασης, η οποία αναφέρεται στην τροποποίηση των διατάξεων 15α και 16 του Κανονισμού Ασφάλισης για την εφαρμογή της Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης, η οποία εξειδικεύθηκε με την υπ΄ αριθμ. 19/26.2.2010 εγκύκλιο του ΙΚΑ – ΕΤΑΜ. Σύμφωνα με τις ανωτέρω αναφερόμενες ρυθμίσεις, για περιόδους απασχόλησης από 1.1.2010 και εντεύθεν, όλοι οι εργοδότες Κοινών Επιχειρήσεων πρέπει να υποβάλλουν τις Τριμηνιαίες Κανονικές (01) ή Συμπληρωματικές (04) Αναλυτικές Περιοδικές Δηλώσεις μέσω Διαδικτύου, σε προθεσμίες υποβολής οι οποίες συνδέονται ως προς την καταληκτική ημερομηνία τους ανάλογα με το τελευταίο ψηφίο του Αριθμού Μητρώου του Εργοδότη. Στις ίδιες ρυθμίσεις αναφέρεται ρητά ότι μετά την πάροδο των τασσόμενων προθεσμιών, η υποβολή των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων θα γίνεται στα αρμόδια Υποκαταστήματα ΙΚΑ-ΕΤΑΜ της έδρας των εργοδοτών, οι υποβολές αυτές θα θεωρούνται εκπρόθεσμες και θα επιβάλλονται κυρώσεις με τη σύνταξη Πράξεων Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης Εισφορών. Στο σημείο αυτό θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι από το 2002, έτος έναρξης της διαδικασίας υποβολής των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων, οι προθεσμίες υποβολής τους υπήρξαν σταθερές. Κατά συνέπεια, η αλλαγή που επήλθε, είναι σαφές ότι επέφερε ανατροπές και προβλήματα στην οργάνωση και τη λειτουργία των λογιστηρίων των επιχειρήσεων που σχετίζονται με την ενσωμάτωση των νέων προθεσμιών και διαδικασιών διαχείρισης των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων. Αν και ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων κατέβαλε κάθε δυνατή προσπάθεια για την εμπρόθεσμη υλοποίηση των υποχρεώσεών τους, υπήρξαν και επιχειρήσεις οι οποίες κατέβαλαν μεν εμπρόθεσμα τις ασφαλιστικές εισφορές που τους αναλογούσαν, ωστόσο συνάντησαν δυσκολίες προσαρμογής των λογιστηρίων αλλά κυρίως προγραμματισμού των λογισμικών τους, συνεργαζόμενες, οι περισσότερες, ακόμα και μεγάλες εταιρίες εφαρμογής λογισμικών, για την προσαρμογή των δεδομένων στις ημερομηνίες που αντιστοιχούσαν σε αυτές. Με δεδομένο ότι η εκπλήρωση της ως άνω υποχρέωσης των επιχειρήσεων συναντά σοβαρές τεχνικές και οργανωτικές δυσκολίες προσαρμογής και δεν οφείλεται σε δική τους αμέλεια ή ολιγωρία, ο Σύνδεσμος προτείνει: Πρώτον: Την αποδοχή ως εμπροθέσμων των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων που θα υποβληθούν με κάθε μέσο (διαδίκτυο ή δισκέτα ή cd) μέχρι και την 31 Μαΐου 2010 μόνο για την υποβολή των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων, και όχι για την πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα της ολοκληρωμένης προσαρμογής των λογιστηρίων των επιχειρήσεων καθώς και των λογισμικών τους, έτσι ώστε να καταστεί αποτελεσματική η λειτουργία του θεσμού των Αναλυτικών Περιοδικών Δηλώσεων. Δεύτερον: Την αποφυγή καταλογισμού προστίμων, τα οποία θα προκαλέσουν υπέρμετρες πρόσθετες και χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο, επιβαρύνσεις στις ήδη υψηλές καταβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές, σε μια περίοδο έντονων οικονομικών πιέσεων που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις. Ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι η ηγεσία του Υπουργείου αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα του θέματος και ότι θα εξετάσει θετικά τις προτάσεις της και θα προβεί στη νομοθετική αντιμετώπιση του θέματος.

14 ΙΟΥΝΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ Με αφορμή το σχέδιο νόμου που αφορά στις επερχόμενες αλλαγές στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, ο Σύνδεσμος κατέθεσε τις απόψεις του σχετικά με το θέμα, με Υπόμνημα, το οποίο απέστειλε στους κ.κ. Ανδρέα Λοβέρδο, Υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης, και Γεώργιο Κουτρουμάνη, Υφυπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης. Στην επιστολή του Συνδέσμου αναφέρονται: Α. Εξασφάλιση Ορθολογικής Λειτουργίας Ασφαλιστικών Ταμείων. Η έλλειψη σαφούς εικόνας περί των οικονομικών των Ταμείων, η αδυναμία απεικόνισης της περιουσίας των Ασφαλιστικών Οργανισμών, η ανυπαρξία ισολογισμών των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης κατέστησαν αδύνατη την αποτύπωση και την οργάνωση των οικονομικών δεδομένων του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο τρόπος αυτός λειτουργίας των ταμείων επιπλέον συντήρησε την ανεπάρκεια συγκέντρωσης ασφαλών οικονομικών στοιχείων για την εκπόνηση αναλογιστικών μελετών και βέβαια διατήρησε το καθεστώς απουσίας ελέγχου και παρακολούθησης της πορείας και της εξέλιξής τους. Προϊόν της ανεπάρκειας του τρόπου λειτουργίας τους, των οργανωτικών αδυναμιών και του χαμηλού επιπέδου αποτελεσματικότητάς τους, υπήρξε η καταγραφή ελλειμμάτων στους προϋπολογισμούς των ταμείων και η προσφυγή στον υψηλότοκο δανεισμό με αποτέλεσμα την περαιτέρω διατάραξη της οικονομικής τους ισορροπίας. Κρίνεται απαραίτητη η υιοθέτηση ριζικών αλλαγών στον τρόπο διοίκησης και λειτουργίας των ταμείων και η εφαρμογή αρχών ορθής και αποτελεσματικής Διοίκησης που αφορούν στην εκπόνηση και δημοσιότητα των οικονομικών καταστάσεων και των αναλογιστικών μελετών των Ασφαλιστικών Οργανισμών, με τρόπο ανάλογο με αυτόν που ακολουθούν οι επιχειρήσεις, στον προσδιορισμό των πηγών άντλησης των εσόδων τους αλλά και στην αποτύπωση του προορισμού των κοινωνικών τους πόρων. Η θεσμοθέτηση της συμμετοχής της Τράπεζας της Ελλάδος στη διαχείριση και αξιοποίηση της περιουσίας των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, αναμένεται να λειτουργήσει θετικά στην όλη προσπάθεια. Β. Συγχώνευση Ομοειδών Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης. Υιοθέτηση Ενιαίων Κανόνων Λειτουργίας, Διαδικασιών και Συστήματος Εισφορών – Παροχών. Ανεπαρκής κρίθηκε στην πράξη η εφαρμογή της προσπάθειας ενοποίησης των Ασφαλιστικών Ταμείων που επιχειρήθηκε με την υιοθέτηση των ρυθμίσεων του Ν.

3655/2008 με την οποία δημιουργήθηκαν 13 Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, δεδομένου ότι το δαιδαλώδες και πολύπλοκο σύστημα των συγχωνευθέντων ταμείων και οργανισμών μεταφέρθηκε στους νέους ενοποιημένους φορείς. Η συγχώνευση και η δημιουργία 3 βασικών Ασφαλιστικών Οργανισμών (υπαλλήλων, ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών) στους κόλπους των οποίων θα ενταχθούν ομοειδείς κατηγορίες ασφαλισμένων, αναμένεται να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις και τη δυνατότητα προγραμματισμού, υιοθέτησης και εφαρμογής ενιαίου προγράμματος κοινωνικής ασφάλισης, συντονισμού των πολιτικών κοινωνικής ασφάλισης και εναρμόνιση των όρων παροχής ασφαλιστικών καλύψεων. Η οποιαδήποτε εξαίρεση από τον κανόνα αυτόν και η διατήρηση επαγγελματικών ταμείων αναμένεται να αποβεί σε βάρος του Συστήματος, της αποτελεσματικότητας της προσπάθειας και θα συμβάλλει στη περαιτέρω ανάπτυξη των κοινωνικών και ασφαλιστικών διαφοροποιήσεων και ανισοτήτων. Εξάλλου, στα πλαίσια της πραγματικής ενοποίησης των Ταμείων και του προσδιορισμού ενός ενιαίου και διαφανούς τρόπου λειτουργίας τους, είναι απαραίτητη η δημιουργία Ολοκληρωμένου Πληροφορικού Συστήματος καθορισμού, είσπραξης και διαχείρισης των πόρων καθώς και η δυνατότητα σύνδεσης και τροφοδότησής του με δεδομένα ενδιαφέροντος του συνόλου των διοικητικών αρχών όπως είναι το ΣΕΠΕ, ο ΟΑΕΔ, η Δ.Ο.Υ κ.ά. Γ. Καταπολέμηση Εισφοροδιαφυγής.

Οι εγγυήσεις εισροής πόρων στο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης εξασφαλίζεται σε ένα μεγάλο ποσοστό με την υιοθέτηση και εφαρμογή σταθερών, πλήρων, διαφανών και σαφών νομοθετικών πλαισίων κανόνων. Η χωρίς εκτροπές και καταστρατηγήσεις εφαρμογή των κανόνων ασφάλισης σε συνδυασμό με τη χρήση σύγχρονων και λειτουργικών εργαλείων ελέγχου του συστήματος μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης διευρυμένων φαινομένων εισφοροδιαφυγής και εισφοροκλοπής. Συμπληρωματικά, για την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας, εκτιμάται ότι θα μπορούσαν να συμβάλλουν:  Η δημιουργία ενιαίου και πάγιου πλαισίου ρύθμισης οφειλών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία και το Δημόσιο.  Η αποφυγή υιοθέτησης έκτακτων ρυθμίσεων εκκρεμών οφειλών.  Η δυνατότητα συμψηφισμού οφειλών του Δημοσίου προς τις επιχειρήσεις με δικές τους οφειλές προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τις Δημόσιες Αρχές.  Ο εξορθολογισμός των επιβαλλόμενων προστίμων και των προσαυξήσεων τους  Ο διαχωρισμός του τρόπου αντιμετώπισης των υπότροπων σε οφειλές.  Η εξασφάλιση επαρκούς χρονικού περιθωρίου γνωστοποίησης έναρξης εφαρμογής πιθανών αλλαγών στο νομοθετικό πλαίσιο.  Η επαρκής και συνεχής ενημέρωση των επιχειρήσεων για τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους.  Η συστηματική προβολή και δημοσιότητα της χρησιμότητας ένταξης των εργαζομένων στο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και της αναγκαιότητας αποφυγής της εισφοροδιαφυγής. Δ. Αποτελεσματική Σύνδεση Συστήματος Ασφαλιστικών Εισφορών – Παροχών. Με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο και τον τρόπο ανάπτυξης και εφαρμογής του έχει καταγραφεί σε σημαντικό βαθμό η ύπαρξη ανισορροπίας στη σχέση εισφορών – παροχών. Και όπως έχει διαπιστωθεί η αύξηση των παροχών έχει επέλθει με ταχύτερους ρυθμούς, σε σχέση με τους ρυθμούς των εσόδων. Η εκλογίκευση της σχέσης εισφορών – παροχών θα λειτουργούσε θετικά προκειμένου να διασφαλιστεί η σταθερότητα της κοινωνικής ασφάλισης και παράλληλα η διατήρηση της οικονομικής ισορροπίας του συστήματος Ε. Εξασφάλιση Σταθερότητας Ασφαλιστικού Καθεστώτος. Αποφυγή Επιβολής Νέων Ασφαλιστικών Επιβαρύνσεων. Οι ήδη αυξημένες δαπάνες των επιχειρήσεων για την κάλυψη του έμμεσου μισθολογικού κόστους το οποίο στην ουσία χρηματοδοτεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό την κοινωνική προστασία, ενσωματώνεται στο κόστος παραγωγής και όπως ασφαλώς έχει διαπιστωθεί το ύψος των ποσοστών των ασφαλιστικών εισφορών είναι αρκετά υψηλό. Η οποιαδήποτε σκέψη για περαιτέρω αύξηση των ποσοστών των ασφαλιστικών εισφορών εκτιμάται ότι θα δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις τόσο στις επιχειρήσεις όσο και στους εργαζομένους. ΣΤ. Κωδικοποίηση Ασφαλιστικής Νομοθεσίας. Η εμπειρία του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος, έχει αποδείξει στην πράξη ότι το πλήθος των νομοθετημάτων, των διευκρινιστικών εγκυκλίων καθώς και της ασφαλιστικής νομολογίας, που ισχύουν ανά ασφαλιστικό οργανισμό και απαρτίζουν το θεσμικό πλαίσιο της κοινωνικοασφαλιστικής προστασίας καθιστούν το έργο της πληροφόρησης και της ενημέρωσης των ενδιαφερομένων δυσχερές και επίπονο. Η εκτεταμένη ποικιλία και ο όγκος των ρυθμίσεων καθιστά επιτακτική την ανάγκη της κωδικοποίησης του νομοθετικού ασφαλιστικού πλαισίου, προκειμένου να υπάρξει σαφής και πλήρης εικόνα των κανόνων δικαίου που διέπουν το ασφαλιστικό σύστημα. Λοιπές Προτάσεις Στα πλαίσια της επιχειρούμενης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, μια σειρά θεμάτων που λειτουργούν σε βάρος των ελληνικών επιχειρήσεων και τις επιβαρύνουν ιδιαίτερα, είναι:  Η Επιβολή Εισφορών επί των Διανεμόμενων Κερδών. Η επιβολή εισφορών επί του ποσού των κερδών που έκτακτα διανέμουν οι Εταιρίες προς τους εργαζομένους τους,









λειτουργεί ως αντικίνητρο στη βελτίωση της παραγωγικότητας και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς επίσης και ως περιοριστικός λόγος αναβάθμισης της δυνατότητας έμπρακτης αναγνώρισης της εργασίας στην ανάπτυξη της οικονομίας. Εκτιμάται ότι είναι απαραίτητη η επανεξέταση του ισχύοντος ασφαλιστικού νομοθετικού καθεστώτος για την επιβολή ασφαλιστικών εκ μέρους του Ι.Κ.Α. εισφορών και η επαναφορά σε ισχύ του νομοθετικού καθεστώτος του Ν. 1892/90, σύμφωνα με το οποίο για τη συγκεκριμένη παροχή δεν υπήρχε η επιβάρυνση των ασφαλιστικών εισφορών. Ημέρες Ασθενείας Εργαζομένων και Ασφαλιστικές Εισφορές. Σύμφωνα με το ισχύον ασφαλιστικό νομοθετικό καθεστώς, προβλέπεται η επιβολή ασφαλιστικών εισφορών επί του συνόλου των αποδοχών των εργαζομένων ακόμα και στις περιπτώσεις εκείνες που το σύνολο των αποδοχών αφορά και σε ημέρες ασθενείας των εργαζομένων. Προτείνεται η επανεξέταση του συγκεκριμένου νομοθετικού καθεστώτος και η επαναφορά σε ισχύ παλαιότερης ρύθμισης η οποία προέβλεπε τον καταλογισμό ασφαλιστικών εισφορών επί των πραγματικά καταβαλλόμενων αποδοχών, έτσι όπως αυτές διαμορφώνονται μετά και την έκπτωση του επιδόματος ασθενείας. Εισφορά Επαγγελματικού Κινδύνου. Σύμφωνα με την διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας, δηλαδή του Α.Ν. 1846/51, Ν.Δ. 104/60, για όλες τις βιομηχανίες που περιλαμβάνονται στο υπ΄ αριθμ. 473/61 Β.Δ. υπάρχει η υποχρέωση καταβολής εισφοράς 1% για επαγγελματικό κίνδυνο. Η συγκεκριμένη εισφορά βαρύνει αποκλειστικά τον εργοδότη και έχει σκοπό την υποχρέωση των επιχειρήσεων να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών. Ωστόσο, το ισχύον νομοθετικό καθεστώς, το οποίο θεσπίσθηκε με τις διατάξεις του Ν. 1568/85 καθώς και από την ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο μιας σειράς κοινοτικών οδηγιών, έχουν δημιουργήσει ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο που οι επιχειρήσεις καλούνται να εφαρμόσουν και το οποίο αφορά στη υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους εργασίας. Κατά συνέπεια, η διατήρηση της συγκεκριμένης εργοδοτικής εισφοράς θεωρείται πλέον ότι δεν εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες των επιχειρήσεων και των εργαζομένων τους και φυσικά τον λόγο για τον οποίο θεσπίστηκε. Προτείνεται η επανεξέταση του θέματος και η κατάργηση της συγκεκριμένης εισφοράς διότι επιβαρύνει χωρίς λόγο ή πρόσθετο όφελος των εργαζομένων, το εργατικό κόστος. Εισφορά Στράτευσης. Σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 2054/52 έχει συσταθεί και λειτουργεί στον Ο.Α.Ε.Δ., ο Ειδικός Λογαριασμός Επιδότησης των Εφέδρων ή των Στρατευομένων εργαζομένων. Οι πόροι του συγκεκριμένου λογαριασμού προέρχονται από εργοδοτική εισφορά, συνεισπρατόμενη από το Ι.Κ.Α., η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 1% επί των αποδοχών των εργαζομένων. Ωστόσο, το ύψος της εισφοράς θα έπρεπε να τεκμηριώνεται στατιστικά και η ύπαρξή της να δικαιολογείται από διάφορους παράγοντες όπως για παράδειγμα ο αριθμός των δικαιούχων απορρόφησης των σχετικών κονδυλίων. Προτείνεται η επανεξέταση του όλου θέματος, η ενημέρωση των κοινωνικών εταίρων για την διάθεση των κονδυλίων καθώς και η κατάργηση της εργοδοτικής εισφοράς. Λογαριασμός Αφερεγγυότητας Εργοδότη. Με το άρθρο 16 του Ν. 1836/89, έχει συσταθεί και λειτουργεί στον Ο.Α.Ε.Δ., ο αυτοτελής Λογαριασμός Προστασίας των εργαζομένων από την αφερεγγυότητα του εργοδότη. Οι πόροι του συγκεκριμένου λογαριασμού προέρχονται αποκλειστικά από επιβάρυνση της εργοδοτικής εισφοράς σε ποσοστό 0,15%, επί των αποδοχών των εργαζομένων. Σκοπός της σύστασης του συγκεκριμένου λογαριασμού, όπως αναφέρεται στην τροποποίηση που επέφεραν οι διατάξεις του υπ΄ αριθμ. 151/99 Π. Δ/τος, είναι η άμεση ικανοποίηση των ανεξόφλητων απαιτήσεων των εργαζομένων σε περιπτώσεις αφερεγγυότητας των εργοδοτών, που περιέρχονται σε κατάσταση παύσης ή αναστολής των πληρωμών του και κήρυξής του σε πτώχευση με δικαστική απόφαση ή η επιχείρηση υποβάλλεται σε ειδική εκκαθάριση με τη διαδικασία που θέτουν οι νομοθετικές διατάξεις των νόμων 1386/93, 1892/90 και 2000/91, καθώς και για κάθε εργοδότη του οποίου η επιχείρηση ετέθη σε εκκαθάριση με σκοπό την

ικανοποίηση των δανειστών του, με αποτέλεσμα τη λύση των συμβάσεων εργασίας με τους εργαζομένους του. Ωστόσο, το ύψος της συνολικής εισφοράς θα έπρεπε να τεκμηριώνεται στατιστικά και η ύπαρξή της να δικαιολογείται από διάφορους παράγοντες, όπως για παράδειγμα ο αριθμός των πτωχεύσεων, διότι ενδεχόμενα η πάγια καταβολή της να μην είναι πλέον απαραίτητη. Έτσι προτείνεται η εξέταση της δυνατότητας υιοθέτησης μιας ευέλικτης αντιμετώπισης του θέματος, προκειμένου αυτή η συγκεκριμένη εισφορά είτε να μειωθεί είτε να ανασταλεί η υποχρέωση της καταβολής της.  Κάλυψη Κόστους Ασφαλιστικών Εισφορών σε Περιόδους Κρίσης από τα Αδιάθετα ποσά του ΛΑΕΚ Οι ήδη αυξημένες εργοδοτικές δαπάνες, που αφορούν στις ασφαλιστικές εισφορές, λειτουργούν εξαντλητικά, επιδεινώνουν την οικονομική θέση των επιχειρήσεων και ασφαλώς επιβαρύνουν το κόστος λειτουργίας τους. Το υψηλό έμμεσο μισθολογικό κόστος εργασίας, επιβαρύνει το συνολικό κόστος εργασίας, και υπό συνθήκες εξαιρετικά περιορισμένης ρευστότητας, διαμορφώνει υψηλές ανελαστικές δαπάνες, στις οποίες οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν πραγματικές δυσκολίες να ανταποκριθούν. Για το χρονικό διάστημα των επόμενων δύο ετών προτείνεται η κάλυψη του κόστους των ασφαλιστικών εισφορών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία από τον Ο.Α.Ε.Δ το οποίο θα προέλθει από τα αδιάθετα του Λ.Α.Ε.Κ. για τις επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες αποδεδειγμένα βρίσκονται σε αδυναμία ικανοποίησης των υποχρεώσεών τους.  Συναλλαγές μέσω διατραπεζικού συστήματος. Εκτιμάται ότι η από 1.7.2011 ταυτόχρονη υποχρέωση πληρωμής των αποδοχών, των ασφαλιστικών εισφορών και του φόρου μισθωτών υπηρεσιών εκ μέρους των επιχειρήσεων, θα προκαλέσει ισχυρή πίεση στην ταμειακή τους ρευστότητα. Και για το λόγο αυτό προτείνεται η ύπαρξη ενός εύλογου χρονικού διαστήματος τουλάχιστον 10 ημερολογιακών ημέρων κατά τη διάρκεια του οποίου οι επιχειρήσεις σταδιακά θα ικανοποιούν τις υποχρεώσεις τους και θα εκταμιεύουν τα αντίστοιχα ποσά. Εκτιμάται ότι για την εξασφάλιση αυτής καθαυτής της ύπαρξης του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, απαίτηση των καιρών αλλά και προϋπόθεση αποτελούν η μεταρρύθμιση, η λήψη μέτρων εξυγίανσης και ο εκσυγχρονισμός του υφιστάμενου ασφαλιστικού καθεστώτος καθώς και ο επαναπροσδιορισμός της κοινωνικής και ασφαλιστικής προοπτικής του. Οι αλλαγές στο τεχνολογικό και παραγωγικό μοντέλο, ο διεθνής ανταγωνισμός, η αδήλωτη εργασία και ταυτόχρονα η αδιαφάνεια, οι ανισότητες, οι αδικίες αλλά και οι καταστρατηγήσεις του υφιστάμενου κοινωνικού και ασφαλιστικού πλαισίου απετέλεσαν τροχοπέδη ανάπτυξης και οδήγησαν εντέλει το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης στα πρόθυρα της κατάρρευσής του. Απαραίτητοι, αναγκαίοι και ικανοί όροι για τη δημιουργία ενός σύγχρονου και αποτελεσματικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελούν: Πρώτον: Η υιοθέτηση ενός σύγχρονου ασφαλιστικού πλαισίου δικαίου που θα ενσωματώνει βιώσιμη προοπτική και ταυτόχρονα θα διασφαλίζει συνθήκες αποκατάστασης της κοινωνικής δικαιοσύνης και διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Δεύτερον: Η παρακολούθηση της εφαρμογής του πλαισίου και της αποτελεσματικής λειτουργίας του χωρίς παρεκκλίσεις, στρεβλώσεις και καταστρατηγήσεις. Εξάλλου, η σαφήνεια των κανόνων, οι διακριτές σχέσεις, τα απλά και κατανοητά σχήματα και συστήματα κοινωνικής ασφάλισης συνθέτουν και συγκροτούν ισχυρούς και βιώσιμους θεσμούς που διασφαλίζουν την κοινωνική συνοχή με αποτελεσματικό τρόπο.

24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΥΠΑΓΩΓΗΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ Επιστολή για τις προϋποθέσεις υπαγωγής των Μικρομεσαίων Μεταποιητικών Επιχειρήσεων στα επιχορηγούμενα προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ.. απέστειλε ο Σύνδεσμος στην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη και τον Διοικητή του Οργανισμού κ. Ηλία Κικίλια. Στην επιστολή αναφέρεται ότι σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στις πρόσφατες Υπουργικές Αποφάσεις που αφορούν στην επιχορήγηση των ασφαλιστικών εισφορών επιχειρήσεων για την πρόσληψη ανέργων αλλά και στις εκδοθείσες εγκυκλίους του ΟΑΕΔ εφαρμογής αυτών, τα συγκεκριμένα προγράμματα απευθύνονται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις και γενικά εργοδότες του ιδιωτικού τομέα, με προτεραιότητα μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν ως 50 άτομα κατά την ημερομηνία εκδήλωσης ενδιαφέροντος για ένταξη στο πρόγραμμα και ιδιαίτερα εκείνες που δραστηριοποιούνται σε καινοτόμους κλάδους όπως η πράσινη οικονομία. Η χρήση του όρου «με προτεραιότητα μικρές επιχειρήσεις που απασχολούν ως 50 άτομα» καθώς και η έκφραση «και ιδιαίτερα εκείνες που δραστηριοποιούνται σε καινοτόμους κλάδους όπως η πράσινη οικονομία», προσδιορίζουν και καθορίζουν το πεδίο εφαρμογής των ρυθμίσεων αυτών. Ακριβώς αυτή η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής των ρυθμίσεων, δημιουργεί ζητήματα έμμεσου αποκλεισμού τόσο για τις επιχειρήσεις μεσαίου μεγέθους όσο και για τις επιχειρήσεις εκείνες που δεν δραστηριοποιούνται σε καινοτόμους κλάδους όπως η πράσινη οικονομία, οι οποίες ωστόσο προσβλέπουν στη δυνατότητα συμμετοχής τους στα προγράμματα αυτά. Η έμμεση διάκριση και η εξαίρεση που επιχειρείται με την υιοθέτηση των ως άνω διατυπώσεων, αν μάλιστα επεκταθεί και στα υπόλοιπα προγράμματα τα οποία αναμένεται να προκηρύξει το Υπουργείο, δημιουργούν όπως αντιλαμβάνεστε, μια σειρά ζητημάτων όπως:  Συνιστούν τροχοπέδη στην ανάδειξη του πράγματι σημαντικού κινήτρου της επιχορήγησης, ως υποβοηθητικού παράγοντα διατήρησης της απασχόλησης.  Στερούν από τις επιχειρήσεις τη δυνατότητα αξιοποίησης των πόρων επιχορήγησής τους, ως κινήτρου, για τον περιορισμό της ανεργίας σε μια περίοδο σαφούς οικονομικής καθίζησης.  Δημιουργούν άνιση και διακριτική μεταχείριση σε βάρος των επιχειρήσεων που προσβλέπουν στην εξασφάλιση της συμμετοχής τους σε προγράμματα επιχορήγησης σε μια περίοδο ασφυκτικότατων οικονομικών πιέσεων.  Συντελούν στη δημιουργία περαιτέρω ανασφάλειας για το υφιστάμενο προσωπικό των επιχειρήσεων και παράλληλα επιτείνουν την αβεβαιότητα των ανέργων, οι οποίοι προσδοκούν στην έναρξη εφαρμογής προγραμμάτων ευελπιστώντας στην ανεύρεση εργασίας. Ο Σύνδεσμος σημειώνει στην επιστολή του ότι κατά το παρελθόν τα Προγράμματα Επιχορήγησης των επιχειρήσεων που εκπονήθηκαν και αξιοποιήθηκαν, εκ μέρους τους, συνέβαλαν σημαντικά στην προώθηση του στόχου για τον περιορισμό της ανεργίας και την τόνωση της απασχόλησης. Στις μέρες μας, ένας μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων παρά τις εντονότατες οικονομικές πιέσεις και την οικονομική καθίζηση που έχει υποστεί, προσπαθεί να διατηρήσει στους κόλπους του το υπεράριθμο, για τη χρονική αυτή περίοδο, προσωπικό του, αναγνωρίζοντας ότι είναι κοινωνικά επιβεβλημένο να περιοριστεί σε όσο το δυνατόν μικρότερο βαθμό η προσφυγή στο έσχατο μέτρο των απολύσεων. Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι σημαντικό και για τις μεσαίου μεγέθους μεταποιητικές επιχειρήσεις η απόκτηση της δυνατότητας πρόσβασης σε προγράμματα επιχορήγησης, από τα οποία έμμεσα αποκλείονται, σε μια προσπάθειά τους άμβλυνσης της δυσχερούς θέσης στην οποία βρίσκονται. Για το λόγο αυτό, από το Σύνδεσμο ζητείται η εξέταση του ζητήματος και η άμεση νομοθετική παρέμβαση προκειμένου για την άρση του έμμεσου αποκλεισμού τους και τη διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής των προγραμμάτων επιχορήγησης, με την υιοθέτηση της

σαφούς διατύπωσης ότι στα προγράμματα επιχορήγησης εντάσσονται και οι μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεις που απασχολούν ως 250 άτομα προσωπικό και οι οποίες δραστηριοποιούνται σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους της μεταποίησης.

23 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΙΣΦΟΡΩΝ Επιστολή προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη απέστειλε ο Σύνδεσμος για την αναγκαιότητα σοβαρής εξέτασης του ύψους των ασφαλιστικών εισφορών, τις οποίες καταβάλουν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι, υπογραμμίζοντας την εκτίμησή του, ότι όσο το μη μισθολογικό κόστος θα παραμένει στα υψηλά αυτά επίπεδα, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων θα επιβαρύνεται σημαντικά, η εισφοροδιαφυγή θα επιτείνεται περαιτέρω αλλά και το ασφαλιστικό σύστημα θα αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει. Ειδικότερα, στην επιστολή αναφέρονται: Πρόσφατα, το Υπουργείο σας ολοκλήρωσε μία σειρά σοβαρών παρεμβάσεων για την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος και την αποτροπή της κατάρρευσής του. Είναι γεγονός ότι η έκταση και το βάθος των παρεμβάσεων αυτών έχουν εισάγει σημαντικές μεταρρυθμίσεις, που συμβάλλουν στον εκσυγχρονισμό του συστήματος και εξορθολογίζουν κρίσιμες παραμέτρους του, που για χρόνια αποτελούσαν μόνιμη απειλή κατάρρευσης. Εκτιμούμε, μάλιστα, ότι με την ολοκλήρωση των πολιτικών για τον εκσυγχρονισμό των εργασιακών σχέσεων, οι αλλαγές που θα επέλθουν θα βελτιώσουν, σε μεγάλο βαθμό, τους όρους οργάνωσης της εργασίας. Ωστόσο, εξακολουθεί να δημιουργεί σοβαρά προβλήματα το σημαντικά υψηλό κόστος των ασφαλιστικών εισφορών - είναι από τις υψηλότερες των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ– τόσο στην ανταγωνιστικότητα των συνεπών επιχειρήσεων, όσο και στις εισροές του συστήματος, λόγω της εκτεταμένης εισφοροδιαφυγής. Είναι γεγονός, ότι η αύξηση των εισφορών απετέλεσε, κατά περιόδους, την κεντρική και ορισμένες φορές την μοναδική πολιτική για την αντιμετώπιση των οικονομικών και δομικών προβλημάτων του ασφαλιστικού συστήματος. Είναι δε χαρακτηριστική η περίπτωση του ΙΚΑ, όπου το ήδη υψηλό κόστος των εισφορών διευρύνθηκε περαιτέρω, λόγω της θεσμοθετημένης υποχρέωσης για την συνείσπραξη εισφορών και άλλων φορέων (ΟΑΕΔ, ΟΕΚ, ΟΕΕ κλπ) και κατέληξε να διαμορφώνει, σήμερα, μία εξαιρετικά μεγάλη επιβάρυνση για εργαζόμενους και εργοδότες. Στην πραγματικότητα αυτή, πρέπει να αθροιστούν και να προσμετρηθούν τα παραγωγικά και οικονομικά χαρακτηριστικά της εγχώριας επιχειρηματικότητας, όπου: • Το 99,5% των επιχειρήσεων, που παρακολουθούνται από την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων, δηλαδή 202.418 μικρές επιχειρήσεις, απασχολούν κατά μέσο όρο λιγότερα από πέντε (5) εργαζόμενους.

• Σύμφωνα με στοιχεία του ΙΚΑ, μία (1) στις δέκα (10) επιχειρήσεις, που απασχολούν προσωπικό είναι αναπόγραφες, δηλαδή το ασφαλιστικό σύστημα δεν τις γνωρίζει ως εργοδότες.

• Σημαντικό μέρος της παραγωγής προέρχεται από μικρές και πολύ μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, που εφαρμόζουν χαμηλή και μέση τεχνολογία, είναι εντάσεως εργασίας και βασίζονται σε ανειδίκευτη εργασία. Συνυπολογίζοντας το κόστος των ασφαλιστικών εισφορών και τα χαρακτηριστικά της μεγάλης πλειοψηφίας των παραγωγικών μονάδων της χώρας, πιστεύουμε, πως αβίαστα οδηγούμαστε στα εξής συμπεράσματα: 1. Σε πολλές περιπτώσεις, η μη εκπλήρωση των κοινωνικο-ασφαλιστικών υποχρεώσεων είναι αποτέλεσμα πραγματικής οικονομικής αδυναμίας του εργοδότη, ειδικά σε περιόδους, όπως η τρέχουσα. Με άλλα λόγια, το παραγωγικό μέγεθος και ο κλάδος δεν αφήνουν περιθώρια επιβάρυνσης του προϊόντος με το υψηλό κόστος της ασφάλισης, και η κατάσταση αυτή οδηγεί στην εισφοροδιαφυγή. Δηλαδή, το αίσθημα της αυτοσυντήρησης γίνεται ισχυρότερο από την νομιμότητα.

2. Το πλήθος των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων σε σχέση με το υφιστάμενο σύστημα ελέγχου δεν λειτουργεί αποτρεπτικά στην αύξηση της εισφοροδιαφυγής. Αντίθετα, τα στοιχεία δείχνουν ότι σε ένα υποκατάστημα του ΙΚΑ, που υπάγονται 10.000 επιχειρήσεις, οι εντός του υποκαταστήματος ετήσιοι έλεγχοι δεν υπερβαίνουν τους 1.000 οι δε ουσιαστικοί είναι μόλις 300. Δηλαδή, αδυναμία του συστήματος να

ανταποκριθεί στις στοιχειώδεις ελεγκτικές υποχρεώσεις, που οδηγεί όχι μόνον σε υστέρηση καταλογισμού και είσπραξης αλλά αναπόφευκτα και σε παραγραφή οφειλόμενων εισφορών. Σημειώνεται ότι τους δέκα πρώτους μήνες του 2009 η εισφοροδιαφυγή ανήλθε στα 4,6 δις €.

3. Τα αδιέξοδα που δημιουργούνται από την υστέρηση πόρων στο σύστημα εξ αιτίας τόσο του υψηλού κόστους ασφαλιστικών εισφορών όσο και των αδυναμιών που προκύπτουν από την δομή και την οργάνωση της οικονομίας, έχουν οδηγήσει στην εφαρμογή, κατά καιρούς, ενός συστήματος ρυθμίσεων οφειλών, το οποίο αφενός λειτουργεί αρνητικά στην αποκατάσταση μίας σαφούς κοινωνικοασφαλιστικής συνείδησης και αφετέρου, όπως έχει κριθεί εκ του αποτελέσματος, ουδόλως έχει βοηθήσει μακροπρόθεσμα στην είσπραξη των οφειλόμενων εισφορών.

4. Στις επιχειρήσεις, που εξακολουθούν να εξυπηρετούν τις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις τα προβλήματα από το υψηλό κόστος είναι σημαντικά. Κατ΄ αρχήν, πολλές από αυτές αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό της «εισφοροδιαφυγής», δηλαδή το μειωμένο κόστος του προϊόντος του ανταγωνισμού εξ αιτίας της μη απόδοσης, εκ μέρους του, ασφαλιστικών εισφορών. Το σημαντικότερο, ωστόσο, πρόβλημα το αντιμετωπίζουν οι εξαγωγικές επιχειρήσεις, των οποίων τα προϊόντα είναι βεβαρυμμένα με εξαιρετικά υψηλό μη μισθολογικό κόστος, συγκριτικά με τα προϊόντα άλλων ανταγωνιστών τους. Πιστεύουμε, ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα ήταν σημαντικές για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις σύγχρονές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Όμως, η «αχίλλειος πτέρνα» του θα συνεχίζει να βρίσκεται στις εισροές, οι οποίες, όσο θα στηρίζονται σε υψηλού κόστους εισφορές, άλλο τόσο θα αυξάνουν την εισφοροδιαφυγή και ταυτόχρονα θα φαλκιδεύουν την ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων. Θεωρούμε, ότι την τρέχουσα περίοδο, όλες οι δυνάμεις οφείλουν να ενισχύσουν την προσπάθεια της χώρας για γρήγορη έξοδο από την ύφεση, και πιστεύουμε ότι μοναδική διέξοδος, προς αυτή την κατεύθυνση είναι η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας. Θεωρώντας ότι η μείωση του μη μισθολογικού κόστους πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα στην προσπάθεια τόνωσης της ανταγωνιστικότητας της εγχώριας παραγωγής και μείωσης της εισφοροδιαφυγής, προτείνουμε τα εξής: Α. Άμεση κατάργηση των εισφορών επαγγελματικού κινδύνου και στράτευσης. Οι συγκεκριμένες επιβαρύνσεις είχαν εισαχθεί τις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60, όταν το κράτος μπορούσε να επιβάλλει ανάλογα κόστη στις επιχειρήσεις και να εξισορροπεί τον ανταγωνισμό των εισαγόμενων προϊόντων με την επιβολή αντίστοιχων δασμών. Η διατήρηση αυτών των επιβαρύνσεων, σήμερα, είναι απαράδεκτη. Β. Εφαρμογή συστήματος επιβράβευσης των επιχειρήσεων που ανταποκρίνονται με συνέπεια στις ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις. Ειδικότερα, προτείνουμε, για τις επιχειρήσεις που είναι συνεπείς την τελευταία τριετία, να δίνεται έκπτωση 10% στις ασφαλιστικές τους εισφορές, της επόμενης 3ετίας. Γ. Σοβαρή προετοιμασία και προγραμματισμός ώστε από το 2013 έως το 2015 οι τιμές των ασφαλιστικών εισφορών να μειώνονται σταδιακά, οπότε από το 2016 να βρίσκονται στο ύψος του μέσου όρου των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ. Δ. Αναδιάρθρωση των Τμημάτων Ελέγχου Εσόδων των Υποκαταστημάτων των φορέων ασφάλισης και πραγματοποίηση εντατικών ελέγχων, για τον εντοπισμό, καταγραφή, αποτίμηση και είσπραξη των οφειλών. Ε. Νομοθετική ρύθμιση – κάλυψη για νέες μη τυπικές ή άλλως ευέλικτες και προσωρινές μορφές απασχόλησης. ΣΤ. Ρητή απαγόρευση και δημόσια δέσμευση περί μη επανάληψης πρακτικών ρύθμισης, οι οποίες καταστρατηγούν τους κανόνες του ανταγωνισμού, δεν βοηθάνε στην αποκατάσταση κοινωνικοασφαλιστικής συνείδησης και τελικά δεν ενισχύουν τις εισροές οικονομικών πόρων στο σύστημα. Ολοκληρώνοντας, ο Σύνδεσμος επισημαίνει ότι οι προτάσεις του εξυπηρετούν την κοινή προσπάθεια εκσυγχρονισμού των όρων ανταγωνιστικής λειτουργίας της οικονομίας και επιδιώκουν την δημιουργία ενός ελκυστικότερου περιβάλλοντος για την ενίσχυση της

εγχώριας επιχειρηματικότητας, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων και τον περιορισμό της εισφοροδιαφυγής.

3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ Με αφορμή τη θέση σε Δημόσια Διαβούλευση του σχεδίου νόμου για τη διαδικασία επίλυσης των συλλογικών διαφορών και το σχέδιο νόμου «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Προγράμματος Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας», το άρθρο 14, του οποίου, αναφέρεται στις ειδικές επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας,, ο Σύνδεσμος απέστειλε στην Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη, επιστολή με τις παρατηρήσεις αλλά και τις προτάσεις του. Επίλυση Συλλογικών Διαφορών Από το Σύνδεσμο επισημάνθηκε ότι η εφαρμογή του Νόμου 1876/1990, για μια σχεδόν 20ετία επέδειξε μια σχετικά ομαλή και ικανοποιητική εξέλιξη στην επίλυση των συλλογικών διαφορών, με εξαίρεση α) Τη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής της πλευράς των εργαζομένων στη διαδικασία της Διαιτησίας, ρύθμιση, η οποία επί της ουσίας, διατήρησε την ανισότητα στην αντιμετώπιση των κοινωνικών εταίρων και β) Την έκδοση Διαιτητικών Αποφάσεων που δεν ελάμβαναν υπόψη συνθήκες και όρους λειτουργίας κλάδων οικονομικής δραστηριότητας κατά την έκδοση των υποχρεωτικών και για τα δύο μέρη αποφάσεών τους. Επί των άρθρων του σχεδίου νόμου, υποβλήθηκαν οι εξής παρατηρήσεις: Άρθρο 2 παράγραφος 4 και άρθρο 3 παράγραφος 4 Είναι θετικό ότι το σχέδιο νόμου και ειδικότερα στο άρθρο 2 παράγραφος 4 υιοθετείται ως προϋπόθεση για την υποβολή της πρότασης του Μεσολαβητή η εξέταση της οικονομικής κατάστασης και η εξέλιξη της ανταγωνιστικότητας της παραγωγικής δραστηριότητας στην οποία αναφέρεται η συλλογική διαφορά η οποία ως προϋπόθεση επεκτείνεται και στο στάδιο της έκδοσης της διαιτητικής απόφασης με το άρθρο 3 παράγραφος 4. Άρθρο 3 παράγραφοι 1 & 2 Με το σχέδιο νόμου, στο άρθρο 3 παράγραφοι 1 & 2 επιχειρείται μια προσπάθεια εξισορρόπησης του δικαιώματος εργοδοτών και εργαζομένων, με την εισαγωγή της δυνατότητας προσφυγής στη διαιτητική διαδικασία και των δύο μερών. Ωστόσο, ο Σύνδεσμος διαφωνεί με την πρόβλεψη του άρθρου 3 η οποία αφορά στη δυνατότητα επανεξέτασης της ρύθμισης της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία μετά την παρέλευση 8 ετών, δεδομένου ότι αυτή θέτει εκ προοιμίου υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα της ίσης μεταχείρισης των κοινωνικών εταίρων. Άρθρο 3 παράγραφος 7 Στο άρθρο 3 παράγραφος 7 αναφέρεται ότι στις περιπτώσεις προσφυγής στη Διαιτησία αναστέλλεται η άσκηση του δικαιώματος της απεργίας για διάστημα δέκα ημερών από την ημέρα προσφυγής. Επί του θέματος, επισημάνθηκε από το Σύνδεσμο ότι σε όλα τα στάδια της συλλογικής διαπραγμάτευσης από την έναρξη των διμερών συνομιλιών μέχρι και την επίλυση της συλλογικής διαφοράς είτε μέσω της Μεσολάβησης είτε μέσω της προσφυγής στη Διαιτησία είναι αυτονόητη η ύπαρξη εργασιακής ειρήνης. Εξάλλου το καθεστώς των συλλογικών διαπραγματεύσεων δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τεχνική που θα οδηγήσει τους κοινωνικούς εταίρους στη συνομολόγηση συμβάσεων, αλλά ως μέσο διαλόγου, σύγκλισης και οικοδόμησης κοινωνικής συναίνεσης και οι όποιες πιέσεις ασκούνται, συνιστούν τροχοπέδη στον εκσυγχρονισμό και στην αναβάθμιση των κοινωνικών συνομιλιών. Άρθρο 4 παράγραφοι 7,8,9,10 Τέλος, στο άρθρο 4 παράγραφος 7, 8, 9, και 10 του σχεδίου νόμου και αναφορικά με το δικαίωμα υποβολής υποψηφιοτήτων για την επιλογή των μελών των σωμάτων Μεσολαβητών και Διαιτητών, εκτιμάται ότι θα πρέπει να υπάρχει μια ανοικτή διαδικασία η οποία θα δίνει τη δυνατότητα προσθήκης νέων επιστημονικών συνεργατών στον Οργανισμό, οι οποίοι εφόσον πληρούν τις προδιαγραφές που θέτει η νομοθεσία, θα έχουν τη δυνατότητα να θέτουν υποψηφιότητα συμμετοχής προκειμένου να διασφαλίζεται η αξιοπιστία του συστήματος, η αντικειμενικότητα στην κρίση και στην αξιολόγηση για την έκδοση αποφάσεων.

14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ Με αφορμή το σχέδιο νόμου «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Προγράμματος Στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας»., το οποίο εισήχθη προς συζήτηση στη Βουλή, ο Σύνδεσμος προτείνει σε επιστολή του προς την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης κ. Λούκα Κατσέλη και σε εφαρμογή του άρθρου 14 αυτού τα εξής: Στις επιχειρήσεις, ανεξαρτήτως αριθμού απασχολούμενου προσωπικού, σε περίπτωση μη ύπαρξης επιχειρησιακού σωματείου, οι εργαζόμενοι να εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις για την συνομολόγηση της Ειδικής Επιχειρησιακής Συλλογική Σύμβασης Εργασίας, από το Εργατικό Κέντρο της περιοχής. Αυτό όπως αναφέρεται στην επιστολή, πρακτικά σημαίνει την παροχή δυνατότητας στους Κοινωνικούς Εταίρους να συνδιαλέγονται σε πρώτο επίπεδο, γνωρίζοντας τα προβλήματα και τις δυνατότητες της οικονομίας της περιοχής και τις συνθήκες που επικρατούν ανά περίπτωση. Επιπλέον, από το Σύνδεσμο προτείνεται η διάρκεια της Ειδικής Επιχειρησιακής Σύμβασης Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας να είναι αρχικά διετούς διάρκειας, με δυνατότητα επιμήκυνσης, με το σκεπτικό ότι η διετής διάρκεια εξασφαλίζει τη δυνατότητα καλύτερου προγραμματισμού των υποχρεώσεων και των δικαιωμάτων και των δύο πλευρών.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

14 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΕ Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του Σχεδίου Νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», ο Σύνδεσμος υπέβαλε στην Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τίνα Μπιρμπίλη, παρατηρήσεις και προτάσεις επί του άρθρου 5 «Ορθολογικοποίηση της τιμολόγησης ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α», με σκοπό αυτές να ληφθούν υπόψη στο τελικό σχέδιο νόμου. Άρθρο 5: Ορθολογικοποίηση της τιμολόγησης ενέργειας που παράγεται από σταθμούς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. Όπως είναι γνωστό, η Ελλάδα παρουσιάζει σημαντικό δυναμικό οργανικών αποβλήτων (λύματα χοιροστασίων, πτηνοτροφείων, βουστασίων, υπολείμματα καλλιεργειών, οργανικά απόβλητα από τη γαλακτοκομική παραγωγή, τα σφαγεία, τις βιομηχανίες τροφίμων και τις αγροτοβιομηχανίες, λάσπη υδάτινων αποβλήτων, οργανικό μέρος των δημοτικών στερεών αποβλήτων, οργανικά απόβλητα από τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις εστίασης κλπ.) που σε πολλές περιπτώσεις δημιουργούν έντονα περιβαλλοντικά προβλήματα από την ανεξέλεγκτη διάθεση τους. Μία μονάδα παραγωγής βιοαερίου με την μέθοδο της αναερόβιας χώνευσης των αποβλήτων αυτών, αποτελεί την βέλτιστη από περιβαλλοντική και ενεργειακή άποψη λύση, καθώς αξιοποιεί το ενεργειακό δυναμικό του βιοαερίου για την παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας αποδίδοντας παράλληλα ένα πολύτιμο οργανικό λίπασμα (χωνευμένη πρώτη ύλη βιομάζας/κομπόστ) πλούσιο σε άζωτο, φώσφορο και κάλιο. Το βιοαέριο μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί σαν καύσιμο μεταφορών, αντικαθιστώντας τα συμβατικά καύσιμα σε ποσοστό που μπορεί να φτάσει το 15-20%, ενώ ως αναβαθμισμένο βιοαέριο μπορεί να διοχετευτεί στο δίκτυο του φυσικού αερίου και να χρησιμοποιηθεί και για παραγωγή υδρογόνου (fuel cell). Αν και η πολύχρονη εμπειρία παραγωγής και εκμετάλλευσης βιοαερίου στις χώρες της ΒΔΚεντρικής Ευρώπης έχει δείξει ότι η αξιοποίηση της ενέργειας των αποβλήτων των γεωργοκτηνοτροφικών μονάδων, καθώς και ειδικών βιομηχανικών οργανικών αποβλήτων και των οργανικών δημοτικών στερεών απορριμμάτων, μπορεί να γίνει με τον οικονομικά αποδοτικότερο τρόπο (οικονομία κλίμακας) σε μία κεντρική μονάδα βιοαερίου, σε θέσεις όπου έχει διαπιστωθεί υψηλό δυναμικό οργανικών αποβλήτων, στην Ελλάδα δεν υπάρχει σήμερα σε λειτουργία αντίστοιχη μονάδα. Η υλοποίηση μονάδων αναερόβιας χώνευσης γεωργοκτηνοτροφικών αποβλήτων είναι ακόμη δύσκολη. Μεταξύ άλλων τα επόμενα εμπόδια επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την οικονομική βιωσιμότητα ενός έργου βιοαερίου στην χώρα μας:  Υψηλά κόστη επένδυσης και συντήρησης / λειτουργικό κόστος. Τα έργα βιοαερίου απαιτούν ακόμη και σήμερα υψηλά κόστη επένδυσης / συντήρησης και την εφαρμογή «ακριβών» τεχνολογιών που δύσκολα μπορούν να εφαρμοστούν στον γεωργικό τομέα σε μικρού μεγέθους εκμεταλλεύσεις.  Κόστος μεταφοράς των πρώτων υλών / αποβλήτων από τους χώρους παραγωγής στην μονάδα βιοαερίου, κόστος επένδυσης σε αντίστοιχα μεταφορικά μέσα.  Υψηλή τιμή αγοράς βιομάζας (εκτός αποβλήτων/λυμάτων) με ικανοποιητική απόδοση σε βιοαέριο.  Απουσία «Τέλους Απόθεσης» αποβλήτων/λυμάτων χαμηλής απόδοσης σε βιοαέριο  Κόστος γραμμών μεταφοράς παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.  Περιορισμένη πρόσοδος (πρακτικά υπάρχουν έσοδα κυρίως από την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας με βάση το νέο τιμολόγιο για τις ΑΠΕ).  Απουσία προσόδου από «Πράσινα Πιστοποιητικά».  Η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» ενσωματώνεται δειλά στην Ελληνική Περιβαλλοντική Νομοθεσία τα τελευταία χρόνια και δεν εφαρμόζεται επαρκώς.  Τα εξωτερικά κόστη δεν εκτιμώνται και δεν αποτιμώνται σε χρήματα (π.χ. ρύπανση υπόγειων υδάτων, ευτροφισμός, αντικατάσταση ορυκτών καυσίμων).

Δυνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μονάδων και υιοθέτηση κατάλληλων μέτρων (π.χ. απόσμηση, κατάλληλη χωροθέτηση, αισθητική κλπ) με όποιο πρόσθετο επενδυτικό κόστος αυτά συνεπάγονται. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις μίας μονάδας βιοαερίου σχετίζονται με την συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά στις περισσότερες των περιπτώσεων ο κατάλληλος σχεδιασμός, κατασκευή και λειτουργία της μονάδας εξασφαλίζει «περιβαλλοντική συμβατότητα».  Διαθεσιμότητα πρώτης ύλης: Τα γεωργοκτηνοτροφικά απόβλητα αποτελούν ιδιαίτερο ζήτημα λόγω του υψηλού δυναμικού τους, αλλά και της χωρικής τους διασποράς σε ολόκληρη την χώρα. Σε χώρες, όπως η Ελλάδα, η εποχιακή παραγωγή αποβλήτων (π.χ. απόβλητα ελαιοτριβείων, τυροκομείων κλπ.) αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την επιτυχή υλοποίηση ενός έργου βιοαερίου. Στις περιπτώσεις, αυτές, θα πρέπει να εξασφαλίζονται μακροχρόνια συμβόλαια μεταξύ των διαχειριστών της μονάδας βιοαερίου και των παραγωγών της πρώτης ύλης και η χρήση διαφορετικών αποβλήτων (π.χ. αγροτοβιομηχανικά απόβλητα με ζωικά απόβλητα) είναι επιβεβλημένη.  Θα πρέπει, επίσης, να ληφθεί υπόψη και η πρόσθετη επιβάρυνση με ποσοστό 3% επί της, προ Φ.Π.Α. τιμής πώλησης της ηλεκτρικής ενέργειας, ως ειδικό τέλος. Προτάσεις Με γνώμονα την προσέλκυση επενδύσεων στον σημαντικό τομέα του βιοαερίου και, κατ’ επέκταση, την αειφόρο οικονομική, γεωργική και αγροτική ανάπτυξη και στην περιβαλλοντική προστασία, με την ενεργειακή εκμετάλλευση των αγροτοκτηνοτροφικών και γενικά, οργανικών αποβλήτων και την συνεπακόλουθη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, καθώς, επίσης, και την εξάλειψη των εμποδίων που σχετίζονται με τους τελικούς χρήστες (π.χ. ανάπτυξη αγοράς θερμότητας, χρήση του βιοαερίου ως καύσιμο στις μεταφορές, έγχυση στο δίκτυο του φυσικού αερίου, κλπ), προτείνονται τα παρακάτω: 1. Για βιομάζα που αξιοποιείται από σταθμούς συμπαραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας ηλεκτρικής ισχύος μέχρι 5 MW, ορίζεται βασική τιμή ενέργειας 200 €/MWh. Στην περίπτωση, αυτή, σαν ισχύς του σταθμού, θεωρείται το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού της εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος του με τον λόγο των ωρών λειτουργίας του στην μέγιστη ισχύ το συγκεκριμένο έτος προς τον συνολικό αριθμό ωρών του έτους αυτού (όπως ορίζεται και στην τελευταία τροποποίηση του Γερμανικού Νόμου EEG για τις ΑΠΕ), π.χ. έστω σταθμός εγκατεστημένης ηλεκτρικής ισχύος 6 MW με 7300 ώρες λειτουργίας τον χρόνο στην μέγιστη ισχύ. Η ισχύς του σταθμού που λαμβάνεται υπόψη είναι: 6x(7300/ 8760)=5 MW. 2. Υψηλότερη εγγυημένη τιμή ενέργειας ανάλογα με την μορφή βιομάζας. Έτσι, για βιομάζα που αξιοποιείται από σταθμούς συμπαραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας ηλεκτρικής ισχύος μέχρι 5 MW (με την ίδια παραδοχή για την ισχύ όπως στην παράγραφο 1) στην βασική τιμή προστίθεται τιμή (πριμ) 70 €/MWh όταν η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από: 1) ενεργειακά φυτά, όπως αυτά ορίζονται σε επισυναπτόμενο πίνακα καθώς και από υπολείμματα τους (π.χ. ενσίρωμα καλαμποκιού, άχυρο κλπ) ή/και 2) από αραιά υγρά απόβλητα / λύματα χαμηλής απόδοσης σε βιοαέριο, (π.χ. κοπριά και ζωικά λύματα, απόβλητα της βιομηχανίας γάλακτος / τυρόγαλα, απόβλητα της παραγωγής ελαιολάδου / κατσίγαρος κλπ), σε συνδυασμό με φυτικά μόνο υποπροϊόντα όπως αυτά ορίζονται σε επισυναπτόμενο πίνακα (π.χ. ακατάλληλα λαχανικά, ακατάλληλες πατάτες, υπολείμματα μη ενεργειακών καλλιεργειών, φλούδες πατάτας, γλυκερίνη από εργοστάσια παραγωγής βιοντίζελ, υγρά απόβλητα και πούλπα πατάτας από παραγωγή αμύλου, μελάσα από παραγωγή ζάχαρης από τεύτλα, απορριπτόμενα άνθη κλπ). Στην περίπτωση αυτή τα αραιά υγρά απόβλητα / λύματα χαμηλής απόδοσης σε βιοαέριο συμμετέχουν στην συνολική εισερχόμενη για επεξεργασία ποσότητα υλικών στον σταθμό σε ποσοστό έως 30% κατά βάρος. Επίσης, υπολογίζεται επιπλέον τιμή (πριμ) 40 €/MWh, με την προϋπόθεση συμμετοχής των αραιών υγρών αποβλήτων/λυμάτων χαμηλής απόδοσης σε βιοαέριο (π.χ. κοπριά και ζωικά λύματα, απόβλητα της βιομηχανίας γάλακτος/τυρόγαλα, απόβλητα της παραγωγής ελαιολάδου/κατσίγαρος κλπ) στην συνολική εισερχόμενη για επεξεργασία ποσότητα υλικών στον σταθμό σε ποσοστό 30% κατά βάρος κατ’ ελάχιστο. 

3. Επιπλέον, στην βασική τιμή προστίθεται τιμή (πριμ) 30 €/MWh, με την προϋπόθεση χρήσης του μεγαλύτερου μέρους της παραγόμενης θερμικής ενέργειας για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του σταθμού (θέρμανση ή ψύξη των κτιριακών εγκαταστάσεων ή δεξαμενών, θερμική επεξεργασία των υπολειμμάτων της αναερόβιας χώνευσης για την παραγωγή βιολογικού λιπάσματος κλπ), ή την τηλεθέρμανση παρακειμένων οικισμών με συγκεκριμένες προδιαγραφές μήκους σωληνώσεων και ενεργειακών απωλειών.

4. Πρόσθετη τιμή (πριμ) τεχνολογίας 20 €/MWh για την παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια σε σταθμούς με εγκαταστάσεις καθαρισμού και αναβάθμισης του παραγόμενου βιοαερίου σε ποιότητα φυσικού αερίου (βιομεθάνιο) με συγκεκριμένες προδιαγραφές/περιορισμούς έκλυσης μεθανίου στην ατμόσφαιρα και συγκεκριμένη μέγιστη ηλεκτρική κατανάλωση ανά κυβικό μέτρο επεξεργαζόμενου βιοαερίου.

5. Νομοθετική ρύθμιση για την εξασφάλιση όρων για την πώληση/ τροφοδοσία/προμήθεια αναβαθμισμένου βιοαερίου (βιομεθάνιου) και καθορισμός Εθνικού Προτύπου χαρακτηριστικών/ποιότητας αναβαθμισμένου βιοαερίου (βιομεθάνιου) για διοχέτευση του στο Εθνικό δίκτυο φυσικού αερίου (ΔΕΠΑ) ή για την χρήση του σαν καύσιμο κίνησης.

6. Λαμβάνοντας υπόψη την δύσκολη οικονομική συγκυρία για την χώρα μας και έχοντας κατά νου την επιτακτική αναγκαιότητα των «πράσινων» επενδύσεων για την ανάπτυξη των ΑΠΕ, προτείνεται οι επενδύσεις για μονάδες συμπαραγωγής από βιοαέριο (ή/και αναβάθμισης βιοαερίου) να μην επιδοτούνται, έτσι ώστε και να εξοικονομηθούν πολύτιμα κεφάλαια και να εξασφαλισθεί η είσοδος στον σημαντικό αυτόν τομέα υγιών και πραγματικά «πράσινων» επενδυτών. Εναλλακτικά, προτείνεται να ισχύσουν συγκεκριμένες φοροαπαλλαγές για τις εταιρείες που υλοποιούν επενδύσεις σε μονάδες παραγωγής ενέργειας από βιομάζα (βιοαέριο) και που έχουν συσταθεί αποκλειστικά για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε.

16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΣΤΙΣ ΡΗΤΡΕΣ ΓΙΑ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ Τις έντονες ανησυχίες των επιχειρήσεων – μελών του, οι οποίες προμηθεύονται φυσικό αέριο, δεν κάλυψαν, λόγω μειωμένης παραγωγής, την ελάχιστη ετήσια ποσότητα που προβλέπεται από τη σύμβαση, την οποία έχουν υπογράψει με την ΕΠΑ Θεσσαλίας και αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να τις επιβληθεί σχετική ρήτρα, μετέφερε ο Σύνδεσμος με επιστολή του στον Πρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΔΕΠΑ Α.Ε. κ. Χάρη Σαχίνη, την κ. Τίνα Μπιρμπίλη, Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και τον κ. Αναστάσιο Παππή, Πρόεδρο Δ.Σ. Ε.Π.Α. Θεσσαλίας Α.Ε. Όπως αναφέρεται στην επιστολή, στις συμβάσεις που υπογράφουν οι επιχειρήσεις με τις ΕΠΑ, μαζί με την ετήσια δηλωμένη ποσότητα προσδιορίζεται και η ελάχιστη ετήσια ποσότητα, που αποτελεί δέσμευση παραλαβής και πληρωμής απ’ αυτές. Ο όρος αυτός υπό φυσιολογικές συνθήκες προφανώς δεν αποτελεί πρόβλημα. Ωστόσο, λόγω των εξαιρετικά δυσμενών εξελίξεων που συντελούνται στην οικονομία της χώρας μας και με τη παγκόσμια κρίση να πλήττει τον τελευταίο καιρό, όλο και περισσότερο, την εγχώρια παραγωγή και τις επιδόσεις της, οι καταναλώσεις φυσικού αερίου από τις επιχειρήσεις έχουν μειωθεί, σε επίπεδα χαμηλότερα της ελάχιστης αυτής ποσότητας, με αποτέλεσμα πολλές επιχειρήσεις είτε έχουν ήδη κληθεί, είτε κινδυνεύουν να κληθούν, στο άμεσα προσεχές χρονικό διάστημα, από την ΕΠΑ Θεσσαλίας, να καταβάλλουν τις προβλεπόμενες σχετικές ποινικές ρήτρες, οι οποίες είναι ιδιαίτερα υψηλές. Ο Σύνδεσμο θεωρεί μια τέτοια εξέλιξη μακριά από κάθε αναπτυξιακή προσέγγιση και εντελώς αστήρικτη με βάση τα σημερινά δεδομένα των επιχειρήσεων, μετά τις επιπτώσεις που συνεχίζει να έχει η οικονομική κρίση στη λειτουργία τους. Για να καταγράψει τα προβλήματα, αυτά, και τα νέα δεδομένα που δημιουργούνται στην εγχώρια παραγωγή, ο Σύνδεσμος πραγματοποίησε μέσα στο 2009 έρευνα, μεταξύ των βιομηχανιών - μελών του, και τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά αποθαρρυντικά για την επαρχιακή βιομηχανία. Από τα σημαντικότερα ευρήματα της έρευνας αυτής, υπήρξε η μείωση της ζήτησης στο εσωτερικό, που σε πολλές περιπτώσεις ξεπερνάει το 60% . Κεντρικό δε συμπέρασμα είναι ότι οι επιχειρήσεις αυτή τη περίοδο βιώνουν τον χειρότερο εφιάλτη της οικονομικής και παραγωγικής περιθωριοποίησης, στοιχείο που αποτυπώνεται και στις μεγάλες μειώσεις στην κατανάλωση του φυσικού αερίου, με το οποίο είναι συνδεδεμένες. Όπως γίνεται προφανές, η πιθανή εφαρμογή της ρήτρας στις εξαντλημένες οικονομικά επιχειρήσεις θα αποτελέσει έναν ακόμη σοβαρό επιβαρυντικό παράγοντα στις ήδη δοκιμαζόμενες αντοχές τους. Επιπλέον, δεν είναι δυνατόν, οι ιδιωτικές παραγωγικές επιχειρήσεις να δοκιμάζονται από εξελίξεις που οι ίδιες δεν έχουν προκαλέσει και το σύστημα παροχής αερίου - ΔΕΠΑ και ΕΠΑ- δημοσίου συμφέροντος να μένει αμέτοχο στην προσπάθεια στήριξης της εγχώριας παραγωγής, καλυπτόμενο πίσω από ρήτρες, που έχουν αξία ισχύος σε περιόδους οικονομικής ομαλότητας. Όπως τονίζεται στην επιστολή, σήμερα, διακυβεύεται όχι απλά η ανταγωνιστικότητα του εγχώριου προϊόντος – που αποτελεί σοβαρή πτυχή της οικονομίας – αλλά η επιβίωση του παραγωγικού ιστού της χώρας, που πέραν των οικονομικών, επισωρεύει και κοινωνικές αρνητικές επιπτώσεις. Και υπό αυτές τις πραγματικά πρωτοφανείς συνθήκες, η αδιαφορία και η οχύρωση πίσω από όρους και ρήτρες – λογικές για άλλες περιόδους- την μόνη αποστολή που εξυπηρετεί είναι η επιβάρυνση της επιχειρηματικής λειτουργίας και η επιτάχυνση του αδιεξόδου. Ο Σύνδεσμος ολοκληρώνει τη παρέμβασή του ζητώντας την από κοινού με τις ΕΠΑ, εξεύρεσης λύσης που θα επιτρέψει, τουλάχιστον ενόσω διαρκεί η οικονομική κρίση, την μη εφαρμογή των όρων, που επιβάλλουν ρήτρες σε περίπτωση που οι βιομηχανικές μονάδες δεν αγοράζουν την Ελάχιστη Ετήσια Ποσότητα.

31 ΜΑΪΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΔΟ Με έγγραφό του προς την Υπουργό Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τίνα Μπιρμπίλη, ο Σύνδεσμος αναφέρεται στο σημαντικό ζήτημα που αντιμετωπίζουν, από τον Απρίλιο του 2009, βιομηχανικές επιχειρήσεις – μέλη του Συνδέσμου μας, οι οποίες είναι εγκατεστημένες στο ύψος του 63ου χιλιομέτρου της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας, προερχόμενο από, τη ανεξέλεγκτη και χωρίς μέτρα προστασίας για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον, λειτουργία, στο σημείο αυτό, εργοταξίου, της Εταιρείας Τεχνικών Έργων, για τη παραγωγή ασφαλτομίγματος προς κάλυψη των αναγκών των εργασιών τοποθέτησης νέου οδοστρώματος της εθνικής οδού. Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην επιστολή, παρά το γεγονός ότι, από τον Απρίλιο του 2009, έχουν προβεί σε καταγγελία του συμβάντος στο Αστυνομικό Τμήμα Σχηματαρίου και από τον αμέσως επόμενο μήνα, σε ασφαλιστικά μέτρα, κατά της παραπάνω Εταιρείας, το εν λόγω εργοτάξιο συνεχίζει, επί ένα χρόνο, τη λειτουργία του, πλήττοντας τις επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες νόμιμα στη περιοχή, εξαιτίας των μεγάλων ποσοτήτων σκόνης που διασκορπίζονται και το κυριότερο, επιβαρύνοντας καθημερινά την υγεία όλων όσοι απασχολούνται σ’ αυτές, λόγω της όζουσας ουσίας, που παράγεται κατά την ανάμιξη των υλικών και της πίσσας, και διαχέεται στην ατμόσφαιρα, η οποία, εκτός των άμεσων επιπτώσεων που έχει, όπως το κάψιμο των ματιών και ο ερεθισμός των ματιών, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι καρκινογόνος. Σύμφωνα με τις καταγγελίες των επιχειρήσεων που, στη προκειμένη περίπτωση, είναι πρόδηλο ότι πλήττονται άμεσα, καθώς η σκόνη που επικάθεται, καταστρέφει, μέρα με τη μέρα, τις κτιριακές, αλλά και μηχανολογικές τους υποδομές, το συγκεκριμένο εργοτάξιο λειτουργεί κατά παράβαση, όχι μόνο της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, αλλά και των ισχυουσών πολεοδομικών διατάξεων, καθώς διαπιστώνεται και παραβίαση της νομοθεσίας που διέπει το ύψος των κτιριακών εγκαταστάσεων, που στη συγκεκριμένη περιοχή έχει ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα, λόγω της γειτνίασης με το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας. Επισημαίνουν δε, ότι από την ανεξέλεγκτη λειτουργία του, εγκυμονούνται σοβαροί κίνδυνοι, ακόμη και για τα διερχόμενα αυτοκίνητα, εξαιτίας των μεγάλων ποσοτήτων σκόνης που τελικά παραμένει πάνω στο οδόστρωμα. Ο Σύνδεσμος πιστεύει ότι αποτελεί παράδοξο, τη στιγμή που η βελτίωση των όρων περιβαλλοντικής προστασίας, πολύ ορθά, αποτελεί στις μέρες που διανύουμε, τη σημαντικότερη παράμετρο για τη διαμόρφωση συνθηκών καλής λειτουργίας της μεταποιητικής δραστηριότητας, η δε συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί κατ’ εξοχήν τόπο συγκέντρωσης μεταποιητικών μονάδων που συμμερίζονται και ακολουθούν τον κανόνα αυτό, την ίδια ακριβώς στιγμή, η Πολιτεία να μένει απαθής μπροστά σε ανάλογες πρακτικές καταστρατήγησης και παραβίασης των κείμενων διατάξεων και νομοθεσίας. Και επειδή εκτιμά ότι και η Υπουργός θα συμφωνήσει, ότι, συνεχιζόμενη η παρούσα κατάσταση, πέραν των άμεσων επιπτώσεων που έχει για τις επιχειρήσεις και τους εργαζομένους τους, συνιστά ανασταλτικό παράγοντα στην εμπέδωση της περιβαλλοντικής διάστασης στη λειτουργία των επιχειρήσεων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η Υπουργός θα θελήσει να εξετάσει άμεσα το θέμα προς το σκοπό της διασφάλισης της νόμιμης λειτουργίας του συγκεκριμένου εργοταξίου.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ

20 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2010: ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ ΕΓΧΩΡΙΑΣ ΑΜΥΝΤΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Με επιστολή του ο Σύνδεσμος προς τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη υπογραμμίζει τις εξαιρετικά θετικές εντυπώσεις του Συνδέσμου από την συνάντηση με την ευκαιρία της επίσκεψής του στο Βόλο, και τις ιδιαίτερα θετικές προοπτικές, που δημιούργησαν οι θέσεις που εξέφρασε στο σοβαρό θέμα της συμμετοχής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας στις προμήθειες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και σε συνέχεια αυτού του εξαιρετικού κλίματος, που δημιουργήθηκε, και κατόπιν δική του παραίνεσης, υποβάλλει την πρότασή του, για το καθεστώς προμηθειών υλικών, που θα μπορούσε να ισχύσει, κατά το μεσοδιάστημα, από την αναμόρφωση του τρέχοντος καθεστώτος μέχρι την πλήρη εφαρμογή του νέου. Ειδικότερα, ο Σύνδεσμος προτείνει, να ισχύσει και για τις Ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες, η ίδια διαδικασία ενσφράγιστων προσφορών που εφαρμόζεται, για παράδειγμα, από τους ακόλουθους των πρεσβειών εξωτερικού, με short list, με τις ακόλουθες προϋποθέσεις: 1. Να υφίσταται τεκμηριωμένη πρόταση για συγκεκριμένο υλικό από συλλογικό φορέα (για παράδειγμα από τον Σύνδεσμό μας) προς τον κλάδο των Ενόπλων Δυνάμεων με κοινοποίηση του Υ.ΕΘ.Α.

2. Η Ελληνική κατασκευαστική (και όχι εμπορική) εταιρεία που θα το αναλάβει να περιλαμβάνεται στο Μητρώο κατασκευαστών του Υπουργείου ώστε, σύμφωνα με το Π.Δ.3/2008, να έχει αξιολογηθεί λεπτομερώς ότι πληροί όλες τις σχετικές προϋποθέσεις.

3. Το εισαγόμενο μέρος του έργου να είναι μικρότερο του 40% (Εγχώρια Προστιθέμενη Αξία –Ε.Π.Α., τουλάχιστον 60%).

4. Το κόστος θα είναι μικρότερο της αγοράς από το εξωτερικό.

5. Η ανάγκη του υλικού είναι ανελαστική (ανταλλακτικά υπό παραγγελία κ.α.). Εντοπίζει ότι στο πλαίσιο των παραπάνω, ο κλάδος των Ενόπλων Δυνάμεων θα υποχρεούται να ζητήσει ενσφράγιστη προσφορά από το-α ενδιαφερόμενο-α μέλος-η του Μητρώου, γνωρίζοντας την πρόσφατη τιμή αγοράς του υλικού, και τον πρώτο χρόνο θα υποχρεούται να εκτρέψει ποσοστό 80% της ετήσιας ανάγκης σ’ αυτό-ά, σε βάρος του Χρηματικού Εντάλματος Πληρωμής (Χ.Ε.Π.) εξωτερικού (το υπόλοιπο ποσοστό 20%, για λόγους ασφαλείας, μπορεί να συνεχίσει να προμηθεύεται από την συνήθη πηγή). Επισημαίνει ότι προϋπόθεση, για την εφαρμογή των παραπάνω, είναι, να είναι δυνατή η πρόσβαση στο υλικό (βιβλιογραφία, κ.α.) εκπροσώπων των εμπλεκόμενων συλλογικών φορέων, ύστερα από αίτησή τους, όπως ίσχυε στο παρελθόν. Τέλος υπογραμμίζει ότι, δεν είναι η ευνοϊκή ή διακριτική αντιμετώπιση της εγχώριας παραγωγής, αλλά η δίκαιη μεταχείριση των ελληνικών κατασκευαστικών επιχειρήσεων, με την παροχή σ’ αυτές ίσων ευκαιριών συμμετοχής στα έργα και στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και εκφράζει την εκτίμηση ότι με δεδομένη την απόφαση του Υπουργού για την αναθεώρηση του υφιστάμενου νόμου, μπορεί να υπάρξει παρέμβαση για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών στο χρονικό διάστημα, που θα μεσολαβήσει, εξασφαλίζοντας στις ελληνικές επιχειρήσεις τους αναγκαίους όρους για την ενίσχυση της εμπλοκής τους στις αμυντικές προμήθειες.

7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΣΤΙΣ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελο Βενιζέλο και τον Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη επανέρχεται στο μείζον θέμα της επιδίωξης ουσιαστικής εμπλοκής της Ελληνικής Βιομηχανίας, στις προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων και προτείνει προς τη κατεύθυνση αυτή πρωτοβουλίες, οι οποίες προωθούμενες, είναι σε θέση να συμβάλλουν στην αποκατάσταση της δυνατότητας πρόσβασης των ελληνικών παραγωγικών - κατασκευαστικών μονάδων στον χώρο αυτό. Ειδικότερα: 1. Διενέργεια Πρόχειρων Διαγωνισμών για Προμήθεια-Επισκευή Υλικών Όπως είναι γνωστό, κατά το παρελθόν και πιο συγκεκριμένα, στις δεκαετίες του 1980 και του 1990, χάρις στη προσπάθεια που είχε καταβληθεί για ενίσχυση της εγχώριας συμμετοχής στις αμυντικές προμήθειες, πολλά από τα υλικά, τα οποία παραδοσιακά αγοράζονταν από το εξωτερικό και μάλιστα, σε ιδιαίτερα υψηλές τιμές, μπόρεσαν και είχαν εκτραπεί στην Ελληνική Βιομηχανία. Παρά τα ιδιαίτερα θετικά, για την εγχώρια παραγωγή και, συνολικά, για την οικονομία της χώρας, αποτελέσματα, η επιτυχημένη, αυτή, προσπάθεια, ατυχώς, σταμάτησε στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, με αποτέλεσμα τα υλικά αυτά, να επανέλθουν στο προηγούμενο καθεστώς προμήθειάς τους απ’ ευθείας από το εξωτερικό, μέσω Ακολούθων Πρεσβειών ή μέσα από διαδικασίες Follow on Support, κ.α. Προς αποκατάσταση της δυσμενούς, για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, εικόνας, που έχει δημιουργηθεί, προτείνουμε τη δυνατότητα παραγγελίας σε Ελληνικές Βιομηχανίες με Πρόχειρους ενσφράγιστους διαγωνισμούς, με δύο προϋποθέσεις: • Πρώτον, οι προσφερόμενες τιμές να είναι χαμηλότερες της τελευταίας προμήθειας που έγινε από το εξωτερικό και • Δεύτερον, οι προσφέρουσες να είναι ενταγμένες στο Μητρώο Κατασκευαστών του Υ.ΕΘ.Α. Με τον τρόπο αυτό, επιτυγχάνεται εξοικονόμηση για υλικά που, διαφορετικά, οδεύουν εκ των πραγμάτων, στο εξωτερικό και παράλληλα, διασφαλίζεται η απασχόληση και σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας. Ο λόγος, δε, για τον οποίο, προτείνεται, πιο πάνω, οι διενεργούμενοι διαγωνισμοί, να είναι «Πρόχειροι», είναι, διότι, οι συνήθεις διαγωνισμοί, είναι ιδιαίτερα χρονοβόροι σε σχέση με την άμεση παραγγελία μέσω Γραφείων Ακολούθων, με αποτέλεσμα, και από τα τρία Όπλα να προκρίνεται η τελευταία και μέσω αυτής, να διεκπεραιώνονται, με τον τρόπο αυτό, ετησίως παραγγελίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Τέτοια υλικά, τα οποία, μπορούν, με τον τρόπο, αυτό, να κατευθυνθούν στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία είναι, ενδεικτικά, υλικά πυροσβεστικών αεροσκαφών, τα οποία στο παρελθόν παράγονταν στη χώρα μας σε ποσοστό μέχρι 50% των ετησίων αναγκών ύψους 15.000.000,00€, φρένα αεροσκαφών Μ-200 και F-16 από υλικό Carbon/Carbon (ετήσια ανάλωση 2.500.000,00€), επισκευή υλικών TOR-M1, τα οποία παραμένουν σε αχρηστία στις αποθήκες, επισκευή Air Power Units (APU’s) αεροσκαφών C130, αξιοποίηση σκαφών τύπου ZUBR κι άλλα. Ο Σύνδεσμος επισημαίνει ότι στη προσπάθεια αυτή, ιδιαίτερα υποβοηθητικά θα είναι η δυνατότητα πρόσβασης στο υλικό αυτό, όπως γίνονταν μέχρι πρόσφατα, η οποία απαγορεύτηκε στο πλαίσιο της απαγόρευσης πρόσβασης αντιπροσώπων σε Επιτελείς των Ενόπλων Δυνάμεων.

2. Ανάπτυξη από την Εγχώρια Βιομηχανία Νέων Προϊόντων - Προτύπων Κοινή είναι η διαπίστωση ότι τα τελευταία χρόνια, η ενημέρωση της Εγχώριας Αμυντικής Βιομηχανίας για τα προγράμματα προμηθειών, περιορίζεται στην απλή γνωστοποίηση, σ’ αυτή, της προμήθειας συγκεκριμένων υλικών, με αποτέλεσμα ακόμη και στις περιπτώσεις που προτάθηκε η συμπαραγωγή ή η δυνατότητα αυτόνομης κατασκευής σε μεγάλο ποσοστό, κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα να μην επιτευχθεί.

Ως παράδειγμα, ο Σύνδεσμος αναφέρει την προκήρυξη διαγωνισμού για προμήθεια συγκεκριμένου Τύπου οπλικού συστήματος (ΚΙΤ Βομβών για προσβολή στόχου από μεσαίες αποστάσεις) ύψους 150 εκατ. Ευρώ, η οποία τελικά δεν πραγματοποιήθηκε, παρότι ο συγκεκριμένος τύπος ΚΙΤ είχε αναπτυχθεί από Εταιρεία μέλος του Συνδέσμου μας από 30ετίας. Προς αποκατάσταση των παραπάνω, προτείνεται, αντί ανάλογων άστοχων αγορών, η ανάπτυξή τους, τουλάχιστον ως προτύπων, να ανατίθεται και να αναλαμβάνεται από την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, με περιορισμένη και ελεγχόμενη χρηματοδότηση και με συμμετοχή στο εγχείρημα, της Ακαδημαϊκής Κοινότητας, υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, της μεσοπρόθεσμης επιλογής των Επιτελείων, με ικανοποιητική προδιαγραφή τους. Τέλος ο Σύνδεσμος εκτιμώντας τις ειλικρινείς προθέσεις στήριξης της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας και με το σκεπτικό της παροχής, σ’ αυτή, ίσων ευκαιριών συμμετοχής στα έργα και στις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων, θεωρεί βέβαιο ότι θα ληφθούν υπόψη οι προτάσεις του προς όφελος της εθνικής οικονομίας.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ & ΔΙΚΤΥΩΝ

25 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΙΣ ΟΔΙΚΕΣ ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΣΕΙΣ ΣΤΑ ΤΕΜΠΉ Στην προβληματική κατάσταση που έχει δημιουργήσει, στις οδικές μεταφορές η αδυναμία διέλευσης οχημάτων μέσω Τεμπών, μετά τα τελευταία άτυχα γεγονότα, αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος σε επιστολή του προς τον Υπουργό Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων κ. Δημήτριο Ρέππα. Στην επιστολή του, ο Σύνδεσμος επεσήμανε τις δυσχέρειες, που δημιουργεί στις επιχειρήσεις – μέλη μας, αλλά και στην οικονομία ολόκληρης της περιφέρειας της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Ελλάδος η συνέχιση αυτής της κατάστασης. Ο Σύνδεσμος όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, αναγνωρίζει και αντιλαμβάνεται ότι οι κατολισθήσεις, που συνέβησαν ήταν ένα απρόβλεπτο γεγονός, και ότι ήταν δύσκολη η άμεση εκτίμηση του χρόνου της επαναλειτουργίας του δρόμου. Εξ αιτίας αυτής της κατάστασης, λογικό ήταν, επίσης, ότι επιλέχθηκε η κυκλοφορία των οχημάτων να πραγματοποιείται μέσω παρακαμπτήριων οδών, οι οποίες, όμως, όπως είναι γνωστό, ούτε μπορούν να υποστηρίξουν μεγάλο μεταφορικό έργο, ούτε στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας πληρούν και, επιπλέον, αυξάνουν εξαιρετικά το κόστος της μεταφοράς προϊόντων. Όμως, όπως υπογραμμίζεται, μετά την παρέλευση δύο μηνών, η κατάσταση παραμένει όμοια με την αρχική, και καμία έγκυρη ενημέρωση δεν έχει προκύψει για τον χρόνο επαναλειτουργίας του δρόμου. Μοναδικές πηγές ενημέρωσης είναι οι ανακοινώσεις Επιτροπών, ή δημοσιεύματα, χωρίς καμία ουσιαστική αξία. Κατόπιν αυτών, ο Σύνδεσμος ζητά στην επιστολή του να ενημερωθεί για τον χρόνο επαναλειτουργίας του δρόμου στο ύψος των Τεμπών, καθώς επίσης και για τα πιθανά μέτρα που εξετάζει να λάβει του Υπουργείο, μέχρι τον χρόνο παράδοσης του δρόμου των Τεμπών σε επαναλειτουργία, με στόχο την ανακούφιση των επιχειρήσεων, από το μεγάλο μεταφορικό κόστος, που σήμερα τις επιβαρύνει.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΤΡΟΦΙΜΩΝ

21 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΙΣ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΕΚΚΟΚΚΙΣΜΕΝΟΥ ΒΑΜΒΑΚΟΣ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ Στο πρόβλημα, το οποίο αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις εκκόκκισης βάμβακος, εξ αιτίας της κατάργησης, από 18 Μαρτίου 2010, της δυνατότητας χρησιμοποίησης βρωμιούχου μεθυλίου για την απεντόμωση του βάμβακος που προορίζεται για την Αίγυπτο, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη αγορά της ελληνικής σοδειάς, αναφέρθηκε ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς την Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κατερίνα Μπατζελή. Στην επιστολή του Συνδέσμου σημειώνεται ότι το Βρωμιούχο Μεθύλιο, για περιβαλλοντικούς λόγους καταργείται σταδιακά σ’ ολόκληρο τον κόσμο και πως στη χώρα μας, αν και η χρήση του είναι απαγορευμένη, έχει επιτραπεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, να χρησιμοποιείται μέχρι την 18η Μαρτίου 2010 και μόνο για την απεντόμωση εκκοκκισμένου βάμβακος που προορίζεται για την Αίγυπτο, η οποία απαιτεί, το βαμβάκι, το οποίο εισάγει, να έχει απεντομωθεί αποκλειστικά και μόνο με τη συγκεκριμένη μέθοδο. Ενώ θα αναμενόταν η χώρα μας να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες που θα διασφάλιζαν την συνέχιση της παρουσίας του ελληνικού βάμβακος σε μια αγορά, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη, σε μέγεθος, μετά τη Τουρκία, και προμηθεύεται το 30-40% της ελληνικής σοδειάς κάθε χρόνο, αυτό δεν έχει γίνει, με αποτέλεσμα, η ελληνική παραγωγή να κινδυνεύει να δεχτεί καίριο πλήγμα σε ένα από τους πλέον εξαγωγικούς κλάδους της εγχώριας μεταποίησης, εν μέσω μάλιστα σοβαρής οικονομικής κρίσης. Ο Σύνδεσμος υπογραμμίζει ότι αν δεν υπάρξει άμεση αντίδραση εκ μέρους της χώρας μας, η μεγάλη αγορά της Αιγύπτου, είναι βέβαιο ότι θα περάσει σε άλλες χώρες, όπως τις Η.Π.Α., την Συρία, κ.α., οι οποίες συνεχίζουν να απεντομώνουν το βαμβάκι τους με βρωμιούχο μεθύλιο σε εξαίρεση χρήσης του από το πρωτόκολλο του Μόντρεαλ. Για τους λόγους αυτούς και για την αποσόβηση ενός ορατού κινδύνου, ο Σύνδεσμος ζητά με την επιστολή του, την άμεση ανάληψη των απαραίτητων εκείνων πρωτοβουλιών για την εξασφάλιση παράτασης ενός έτους, τουλάχιστον, στην χρήση του βρωμιούχου μεθυλίου για την απεντόμωση εκκοκκισμένου βάμβακος που προορίζεται για εξαγωγή στην Αίγυπτο.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ & ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ

13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΟΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ Με έγγραφο του ο Σύνδεσμος απευθύνει επιστολή προς τον Υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο στο οποίο καταγράφει τις απόψεις του αναφορικά με τη δυνατότητα που διαμορφώνουν οι Μεσογειακοί Αγώνες του 2013, που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στο δίπολο Βόλου – Λάρισας, για την ανάδειξη επιχειρηματικών ευκαιριών και την αξιοποίησή τους ώστε να διερευνηθούν και να αναπτυχθούν σοβαρές οικονομικές συνεργασίες, μεταξύ των εγχώριων επιχειρήσεων με τις αντίστοιχες των χωρών που συμμετέχουν στους εν λόγω Αγώνες. Εξηγεί το σκοπό της απευθείας επικοινωνίας του Συνδέσμου μαζί του, ο οποίος είναι ακριβώς η παρουσίαση του σκεπτικού του σχετικά με την καλλίτερη δυνατή αξιοποίηση της Διοργάνωσης σε επιχειρηματικό επίπεδο, γεγονός το οποίο θα προβάλει και θα ενισχύσει τη δημόσια εικόνα των Αγώνων και ειδικότερα αναφέρει ότι ο Σύνδεσμος, ως περιφερειακός συλλογικός φορέας των επιχειρηματικών μονάδων της περιοχής, προσβλέπει στο εγχείρημα αυτό των Αγώνων, θεωρώντας ότι μπορεί να αποτελέσει ένα εξαιρετικό «εργαλείο» ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και των οικονομικών συναλλαγών, δημιουργώντας έτσι μια σημαντική δυναμική επ’ ωφελεία των επιχειρήσεων τόσο κατά την συγκεκριμένη χρονική διάρκεια διεξαγωγής τους, αλλά κυρίως κατά το διάστημα προ της έναρξής τους, αλλά και μετά το πέρας αυτών. Εξηγεί ότι ήδη, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό Δίκτυο, “Enterprise Europe Network”, του οποίου ο Σύνδεσμος είναι επίσημος εταίρος, έχουν εντοπιστεί αντίστοιχοι επιχειρηματικοί οργανισμοί στις 22 μεσογειακές χώρες και έχει διερευνηθεί το ενδιαφέρον τους για μία σοβαρή και υπεύθυνη προετοιμασία αυτής της πρωτοβουλίας, ώστε να έχει τα μέγιστα δυνατά θετικά αποτελέσματα. Αναφέρει ότι είναι σημαντικό να γνωστοποιηθεί άλλωστε ότι τα οφέλη που θα προκύψουν από την συνεργασία των επιχειρήσεων δεν περιορίζονται στις επιχειρήσεις του δίπολου Βόλου - Λάρισας, αλλά καλύπτουν ολόκληρη την Θεσσαλία και περαιτέρω ολόκληρη την Κεντρική Ελλάδα. Στον σχεδιασμό του Συνδέσμου για να επιτευχθεί ο στόχος της «Μεσογειακής Επιχειρηματικότητας» είναι οι ακόλουθες δράσεις : • Η ανάπτυξη ενός δυναμικού ηλεκτρονικού marketplace, στο οποίο οι επιχειρήσεις της Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος θα αναζητούν συνεργασίες με τις αντίστοιχες των υπολοίπων 22 χωρών, • η διοργάνωση επιχειρηματικών αποστολών, • η διοργάνωση επιχειρηματικών events, • η διοργάνωση, την περίοδο των αγώνων, επιχειρηματικών ημερίδων, • και τέλος, η διοργάνωση ενός συνεδρίου. Στην προσπάθειά αυτή ο Σύνδεσμος θεωρεί απαραίτητο στοιχείο την επίσημη χρησιμοποίηση του σήματος των Μεσογειακών Αγώνων 2013, ώστε η επικοινωνία του να περιβληθεί με την απαραίτητα εγκυρότητα. Επίσης ο Σύνδεσμος επεσήμανε ότι επικοινωνεί με τις επιχειρήσεις, αλλά και την κοινωνία μέσω πολλών διαφορετικών εργαλείων, όπως η ιστοσελίδα του, το διμηνιαίο ενημερωτικό του έντυπο «ΔΕΛΤΙΟ», τις μηνιαίες εγκυκλίους του κλπ, στα οποία προτίθεται να φιλοξενήσει το επίσημο σήμα των Αγώνων, προκειμένου να συμβάλλει στην αποτελεσματικότερη διάχυση της ιδέας και στην καλλίτερη διοργάνωσή τους. Και εκτιμά ότι πέραν της συνδρομής του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού θα αναζητηθεί η συνεργασία Διευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και των Υπουργείων Ανάπτυξης, Αγροτικής Ανάπτυξης και Εξωτερικών. Ο Σύνδεσμος εκτιμώντας πως ο Υπουργός κατανοεί την σπουδαιότητα της πρωτοβουλίας του παρακαλεί πολύ για την έγκαιρη απάντησή του Υπουργείου.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗΣ & ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ

15 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΠΙΛΟΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΝΕΟΛΑΙΑ – ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ - ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς την Υπουργό Παιδείας Διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων κ. Άννα Διαμαντοπούλου υποβάλλει την πρότασή του για την κατάρτιση ενός προγράμματος πιλότου για τη συμφιλίωση της νεολαίας με τις έννοιες της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Ο Σύνδεσμος στο έγγραφό του αναφέρει ότι μια από τις βασικές διαπιστώσεις του, η οποία τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται εντονότερα, έχει να κάνει με το γεγονός ότι μεγάλα τμήματα του πληθυσμού φαίνεται να διακρίνονται από σοβαρές ελλείψεις σε βασικές παραμέτρους που αφορούν στην λειτουργία της σύγχρονης οικονομίας, υπό όρους διεθνοποίησης. Καταγράφει την εκτίμησή του ότι οι ελλείψεις αυτές είναι σοβαρότερες στην νέα γενιά, και θεωρεί, ότι υπάρχουν πολλά πράγματα, που θα μπορούσαν να γίνουν, ώστε να συμφιλιωθεί η νεολαία μας με τις βασικές έννοιας της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας. Γνωστοποιεί ότι ο Σύνδεσμος, ήδη έχει μία δεκαετία που συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, σε θέματα επιχειρηματικότητας και καινοτομίας με ιδιαίτερη επιτυχία καθώς και ότι είναι μέσα στις πολιτικές του να αναλάβει πρωτοβουλίες για την συμφιλίωση της νέας γενιάς με ανάλογα θέματα. Πιο συγκεκριμένα, ο Σύνδεσμος θεωρεί ότι θα μπορούσε, σε πιλοτικό επίπεδο, να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα επικοινωνίας και ενημέρωσης των νέων παιδιών (γ΄ Γυμνασίου – α΄, β΄ Λυκείου), το οποίο θα περιλαμβάνει προβολή, με εκλαϊκευμένο τρόπο, των συνιστωσών της ανταγωνιστικότητας και της επιχειρηματικότητας καθώς και επισκέψεις σε βιομηχανικές επιχειρήσεις, με συγκεκριμένο πρόγραμμα υποδοχής. Ως περιοχή «πιλότο», για το 2011, προτείνεται ο Νομός Μαγνησίας, όπου σε συνεργασία με την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, θα επιλεγούν 4-6 Γυμνάσια και Λύκεια, θα συμφωνηθεί το περιεχόμενο του προγράμματος και θα οριστεί ο χρόνος υλοποίησης των δράσεών του. Μετά την ολοκλήρωσή του, θα υποβληθούν, ως παραδοτέα, εκθέσεις αξιολόγησης των συμμετεχόντων (μαθητές – καθηγητές – Σύνδεσμος Βιομηχανιών), ώστε να αξιοποιηθεί το υλικό αυτό για επέκταση του προγράμματος, σε ολόκληρη την Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα, που είναι και η περιοχή ευθύνης του Συνδέσμου και πιθανές προοπτικές εφαρμογής του προγράμματος και σε άλλες περιοχές της χώρας. Δεδομένης της ευαισθησίας της Υπουργού σε πρωτοβουλίες που υποβοηθούν στον εκσυγχρονισμό των όρων ανάπτυξης των κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων, ο Σύνδεσμος υποβάλλει την παράκληση για την εξέταση της πρότασής του και σε περίπτωση αποδοχής της να ενημερωθεί η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού Μαγνησίας για την απόφαση έτσι ώστε να επιτραπεί στα στελέχη της να συνεργαστούν με τον Σύνδεσμο, για την προώθηση του συγκεκριμένου θέματος.

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

8 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑ – ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ – ΗΠΕΙΡΟΣ 2007-2013 Τις προτάσεις του στο πλαίσιο της αναθεώρησης του Ε.Π. «Θεσσαλία-Στερεά ΕλλάδαΉπειρος 2007-2013» υπέβαλε ο Σύνδεσμος στη Γενική Γραμματέα Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδος κ. Αικατερίνη Διαμαντοπούλου. Ο Σύνδεσμος αναφέρει ότι με δεδομένη την πορεία της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και την περιορισμένη έκταση της αναδιάρθρωσης του παραγωγικού της κορμού, έχει γίνει περισσότερο από σαφές, ότι καμία προοπτική δεν μπορεί να έχει η ανάπτυξη της περιφέρειας και εν προκειμένω, της Στερεάς Ελλάδος, αν δεν καταβληθούν συντονισμένες και εντατικές προσπάθειες για την αξιοποίηση των επιχειρηματικών και κοινωνικών δυνάμεων που αυτή διαθέτει. Εκτιμά δε ότι οι προτάσεις του, που ακολουθούν, μπορούν να αποτελέσουν τις πτυχές μίας σύγχρονης πολιτικής περιφερειακής ανάπτυξης, που θα στηρίζει όλους τους τομείς της οικονομίας και θα δίνει ουσιαστική έμφαση σε τομείς και δραστηριότητες, που μπορούν να ενισχύσουν τον ποιοτικό αναπροσανατολισμό και την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της Στερεάς Ελλάδος. Ειδικότερα, οι δράσεις που θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ είναι: «Πράσινη» Επιχείρηση • Ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στη λειτουργία των επιχειρήσεων μέσα από την ενίσχυση δράσεων που επαυξάνουν την περιβαλλοντική ευαισθησία και δραστηριοποίηση (Επενδύσεις στη Διαχείριση / ανακύκλωση / διάθεση αποβλήτων (ενδεικτικά, χρήση αποβλήτων ως καυσίμου, ανακύκλωση διαλυτών, οργανικών ουσιών και μετάλλων, αναγέννηση ελαίων), στην Παρακολούθηση εκπομπών ρύπων, ανάπτυξη πράσινων προϊόντων και διαδικασιών, στην Εξοικονόμηση ενέργειας και ύδατος (ενδεικτικά μικρά Α.Π.Ε. για ιδία κατανάλωση) και στην Ενσωμάτων Προτύπων ISO 14001, EMAS, ECOLABEL) Εισαγωγή Συστημάτων Ποιότητας • Ενίσχυση επιχειρήσεων προκειμένου να πιστοποιηθούν ή να ενισχύσουν τις υποδομές τους στο πλαίσιο ήδη εγκατεστημένων Σ.Δ.Π. με βάση τις απαιτήσεις των προτύπων ISO 9001:2008 ή/και ISO 22000:2005 ή/και ΕΛΟΤ 1801/OHSAS 18001:2007 ή/και ISO 14001:2004/ΕΜΑS, ή/και ISO 27000 ή/και SΑ 8000 ή/και άλλων συστημάτων διαχείρισης που βασίζονται σε πρότυπα ευρείας αναγνώρισης. Επίσης, για να πιστοποιήσουν προϊόντα ή και υπηρεσίες με βάση πρότυπα/τεχνικές προδιαγραφές και σήμανση (CE). Μεταποίηση • Επιχειρηματικά Σχέδια ΜΜΕ.

• Ενίσχυση της Μετεγκατάστασης Επιχειρήσεων σε ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ, Τεχνοπόλεις ή άλλες μορφές ΒΕΠΕ. Μετεγκατάσταση υφισταμένων επιχειρήσεων στην περιφέρεια.

• Ίδρυση στην Περιφέρεια νέων επιχειρήσεων από μη επιχειρηματίες που διαμένουν στους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης • Μετεγκατάσταση υφιστάμενων επιχειρήσεων από τους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης στην Περιφέρεια Ενέργεια • Προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. (Αιολικά συστήματα, για ηλεκτροπαραγωγή, εγκατεστημένης ισχύος έως και 20 MWe, Μικρά Υδροηλεκτρικά Έργα, για ηλεκτροπαραγωγή, εγκατεστημένης ισχύος έως και 2 MWe, Αξιοποίηση γεωθερμικής ενέργειας (κατά τα οριζόμενα στο N.3175/03), για ηλεκτροπαραγωγή ή παραγωγή θερμότητας/ψύξης, εγκατεστημένης ισχύος έως και 5 MW, επενδυτικά σχέδια αξιοποίησης βιομάζας-βιοαερίου, για ηλεκτροπαραγωγή ή παραγωγή θερμότητας/ψύξης, εγκατεστημένης ισχύος μέχρι και 2 MW, Διασυνδεδεμένα

φωτοβολταϊκά συστήματα, για ηλεκτροπαραγωγή, εγκαταστημένης ισχύος έως και 150 kWe, Κεντρικά ηλιακά συστήματα παραγωγής θερμικής ή/και ψυκτικής ενέργειας, για ιδία χρήση).

• Οικονομικά Κίνητρα για την Ενίσχυση Μεμονωμένων Ενεργειακών Επενδύσεων.

• Εφαρμογή Επιδεικτικών Έργων Καινοτόμων Τεχνολογιών.

• Προσδιορισμός Αξιοπιστίας και Απόδοσης Ενεργειακού Εξοπλισμού και Ενεργειακών Προϊόντων.

• Ανάπτυξη και Προώθηση Νέων Υλικών , Νέων Τεχνολογιών και Νέων Χρήσεων των Ορυκτών Πρώτων Υλών. «Πράσινος» Τουρισμός • Ποιοτικός Εκσυγχρονισμός Ξενοδοχείων.

• Επιχειρηματικά Σχέδια ΜΜΕ του Τουριστικού Τομέα.

• Ενίσχυση της Επιχειρηματικότητας Εναλλακτικών Μορφών Τουρισμού Παροχή Υπηρεσιών • Ενίσχυση Ανταγωνιστικότητας Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων Παροχής Υπηρεσιών. Κατάρτιση στη Μεταποίηση • Κατάρτιση – Μεταφορά Τεχνογνωσίας σε θέματα που σχετίζονται με την Εκκίνηση Επιχειρηματικής Δραστηριότητας • Κατάρτιση – Μεταφορά Τεχνογνωσίας σε ΜΜΕ & ΠΜΕ Κατάρτιση στο Τουρισμό • Προγράμματα Συμπληρωματικής Κατάρτισης & Εξειδίκευσης για Αποφοίτους Τουριστικής Εκπαίδευσης.

• Προγράμματα Κατάρτισης στα Πλαίσια Δικτύων Τουριστικού Ενδιαφέροντος.

• Προγράμματα Συμπληρωματικής Εκπαίδευσης – Κατάρτισης για Εργαζομένους, Ανέργους και Επιχειρηματίες στον Τουρισμό.

• Ενδοεπιχειρησιακή Κατάρτιση Εργαζομένων σε Επιχειρήσεις του Τουριστικού Τομέα. Ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι οι προτάσεις του έχουν μακρόχρονη προοπτική, δεδομένου ότι οι πράσινες εφαρμογές και εξασφαλίζουν εφόσον υιοθετηθούν, νέες θέσεις εργασίας και με την έννοια αυτή, θεωρεί ότι πληρούν τις προϋποθέσεις ενίσχυσης από το ΕΣΠΑ 2007-2013 και για το λόγο αυτό προτείνει να ληφθούν υπόψη κατά την αναθεώρηση του ΕΠ «Θεσσαλία – Στερεά Ελλάδα – Ήπειρος 2007 – 2013.

ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

15 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2010: ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ JESSICA Στην παρατηρούμενη καθυστέρηση σε σχέση με την ενεργοποίηση του Προγράμματος Jessica, στην Θεσσαλία, αναφέρεται ο Σύνδεσμος με επιστολή του προς τη Γενική Γραμματέα Περιφέρειας Θεσσαλίας κ. Καλλιόπη Γερακούδη αναφέρεται και σημειώνει ότι η αποτελεσματικότητα του «εργαλείου» αυτού, ιδιαίτερα στην τρέχουσα περίοδο οικονομικής κρίσης θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή της αναστροφής του αρνητικού κλίματος και τονίζει την αναγκαιότητα ανάληψης εκ μέρους της Γ.Γ. των σχετικών πρωτοβουλιών. Ειδικότερα, επισημαίνει ότι ο Σύνδεσμος μας υποδέχτηκε με ιδιαίτερα θετικό τρόπο, την αρχική πρωτοβουλία της Περιφέρειας να διαβουλευτεί με τους φορείς της περιοχής σχετικά με επενδύσεις που θα μπορούσαν να ενταχθούν στο Jessica και εκτιμά ότι όσο περισσότερο υπήρχε σύμπτωση των προτάσεων τόσο ευχερέστερη θα ήταν η προώθηση ενός μεγάλου περιφερειακού project. Όπως προέκυψε από τις συζητήσεις, η πρόταση για την ανάπτυξη του θεσσαλικού σιδηροδρόμου (πιλοτική φάση Λάρισα - Βόλος, β΄ φάση Δυτική Θεσσαλία) στα πλαίσια του Jessica είχε την μεγαλύτερη αποδοχή, και εύλογα. Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες του Συνδέσμου τόσο η ΕΡΓΟΣΕ ΑΕ όσο και η ΤΡΕΝΟΣΕ ΑΕ έχουν επιδείξει σοβαρό ενδιαφέρον για την προοπτική αυτή. Ο Σύνδεσμος εκτιμά ότι ήδη η εικόνα είναι θετική, το έργο μπορεί να έχει εξαιρετικές άμεσες και έμμεσες ωφέλειες για την οικονομία της Θεσσαλίας, και οι εφαρμογές του παραπέμπουν σε ενοποίηση κατακερματισμένων αγορών και θεωρεί ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η αρχική πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματέα και άμεσα να ενεργοποιήσει το Πρόγραμμα, ώστε να προκύψουν έγκαιρα τα επιθυμητά αποτελέσματα.

ΝΟΜΑΡΧΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ

18 ΜΑΪΟΥ 2010: ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΛΙΜΕΝΑ ΒΟΛΟΥ Τις προτάσεις του για την αναβάθμιση του Λιμένα του Βόλου στο πλαίσιο του σχεδιασμού για τη μελλοντική αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που διαθέτει προς όφελος της ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής, κατέθεσε ο Σύνδεσμος στους Νομάρχη Μαγνησίας κ. Απόστολο Παπατόλια, Αντινομάρχη Μαγνησίας, κ. Ηλία Ξηρακιά, Δήμαρχο Βόλου, κ. Αλέκο Βούλγαρη και Πρόεδρο του Ο.Λ.Β, κ. Πέτρο Σούρλα. Στο Υπόμνημα του Συνδέσμου αναφέρονται: 1. Εισαγωγή Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδος, συμμετέχοντας στον διάλογο για την ανάπτυξη του Λιμένα του Βόλου, θεωρεί εξ αρχής, ότι το αποτέλεσμα που θα προκύψει από αυτόν θα καταλήξει στην διατήρηση του υπάρχοντος τμήματός του στην πόλη και θα συνεχίζει να φορτίζει με τις δραστηριότητές του τον αστικό ιστό. Ασφαλώς, ο εκσυγχρονισμός της υφιστάμενης υποδομής θα περιορίσει την φόρτιση αυτή. Όμως, είναι καιρός, σταδιακά, να «ανοίξει» και ο διάλογος για την μεταφορά του εμπορικού Λιμένα, σε άλλη τοποθεσία, ώστε, σε ένα λογικό βάθος χρόνου, ο Νομός Μαγνησίας να αποκτήσει μία σοβαρή και σύγχρονη λιμενική υποδομή, που θα επιτρέψει την απρόσκοπτη ανάπτυξή του. Σε μία εποχή, που η διατήρηση της ανταγωνιστικής θέσης των ελληνικών επιχειρήσεων, προϋποθέτει ως αναγκαία συνθήκη, την εξασφάλιση άμεσης και ταχείας πρόσβασης στην πλησιέστερη θαλάσσια πύλη προς και από τις αγορές του εξωτερικού, κοινή είναι η διαπίστωση ότι ο βαθμός επάρκειας των λιμενικών εγκαταστάσεων του Λιμένα Βόλου, τα τελευταία χρόνια, έχει συρρικνωθεί, ως αποτέλεσμα της ελλιπούς συντήρησης του εξοπλισμού και της ανεπαρκούς στελέχωσης σε τεχνικό προσωπικό. Καθημερινά, οι επιχειρήσεις, οι οποίες κάνουν χρήση των εγκαταστάσεων και των υπηρεσιών του Λιμένα Βόλου έρχονται αντιμέτωπες με την αδυναμία εκτέλεσης των εργασιών εισαγωγών και εξαγωγών τους στους προγραμματισμένους χρόνους, προερχόμενη από την έλλειψη ή και την ανεπάρκεια όλων εκείνων των απαραίτητων υποδομών ελλιμενισμού και εξυπηρέτησης των πλοίων. Κατά συνέπεια, ο σχεδιασμός για την λιμενική και χωροταξική οργάνωση του Λιμένα και την επιλογή του αναγκαίου εξοπλισμού, επιβάλλεται να έχει ως άμεση επιδίωξη την αποκατάσταση των προβλημάτων αυτών και τη διασφάλιση της εξυπηρέτησης των ήδη αυξημένων επιχειρηματικών αναγκών, αλλά και των μελλοντικών, προκειμένου να αναδειχθεί ο Λιμένας Βόλου σε σοβαρό κύριο ή εναλλακτικό διαμετακομιστικό κέντρο της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος. Υπογραμμίζεται με έμφαση, ότι η αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού του Λιμένα Βόλου γίνεται ακόμη περισσότερο επίκαιρη και επιτακτική, με δεδομένο, ότι, αυτόν τον καιρό, έχουμε σοβαρή επενδυτική δραστηριότητα σε άλλες λιμενικές εγκαταστάσεις, όπως αυτή του Αστακού, που θα επιδιώξουν να αναδειχθούν σε σοβαρές πύλες του θαλάσσιου εμπορίου. Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Θεσσαλίας & Κεντρικής Ελλάδος, εκτιμώντας ότι η ένταση της ανάπτυξης του θαλάσσιου εμπορίου θα πρέπει να δημιουργήσει ευκαιρίες στον καταμερισμό του όγκου του και για τον Λιμένα του Βόλου, καταθέτει τις προτάσεις του, θεωρώντας ότι μπορούν να αποτελέσουν τις βάσεις ενός σοβαρού αναπτυξιακού master plan.

2. Βασικές Στρατηγικές Κατευθύνσεις Εκτιμούμε, ότι στον διάλογο, που πρόκειται να διεξαχθεί, θα πρέπει να συνεξεταστεί και η δυνατότητα να συμπεριληφθούν στο Master Plan και τα ακόλουθα: 2.1. Αναβάθμιση των οικονομιών κλίμακας του Λιμένα με στόχο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς του και τη μετατροπή του σε ελκυστικό προορισμό των ναυτιλιακών εταιρειών.

2.2. Μετατροπή του Λιμένα σε παράγοντα στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της αειφορίας των οικονομικών δραστηριοτήτων της περιφέρειας της Θεσσαλίας και της Κεντρικής Ελλάδος.

2.3. Προτείνεται να δοθεί έμφαση στον συμπληρωματικό χαρακτήρα των κύριων οικονομικών δραστηριοτήτων της περιοχής, που είναι η μεταποίηση και ο τουρισμός

και στην ισόρροπη συνεισφορά του Λιμένα στην υποστήριξη και των δύο δραστηριοτήτων.

3. Αντικειμενικοί Στόχοι Αντικειμενικοί στόχοι για την αναβάθμιση των οικονομικών κλίμακας του Λιμένα και την επίτευξη των ανωτέρω επιδιώξεων είναι: 3.1. Η Αναβάθμιση της ικανότητας υποδοχής πλοίων μεγάλης χωρητικότητας.

3.2. Η Αναβάθμιση της ταχύτητας εκφόρτωσης.

4. Προτάσεις Για την επίτευξη των παραπάνω, προτείνονται οι ακόλουθες δράσεις: 4.1. Λειτουργία τουλάχιστον δύο γερανογεφυρών για την ασφαλή και ταχεία εκφόρτωση τουλάχιστον δύο πλοίων συγχρόνως, καθώς διαπιστώνεται ότι ο υφιστάμενος Προβλήτας 2 δεν επαρκεί, τόσο από άποψη αποθηκευτικού χώρου όσο και κυρίως, από άποψη μηχανολογικού εξοπλισμού.

4.2. Λειτουργία τουλάχιστον τεσσάρων αυτοκινούμενων μηχανημάτων διαχείρισης εμπορευματοκιβωτίων, με τα οποία θα εξυπηρετούνται οι ανάγκες φορτοεκφόρτωσης και στοιβασίας των εμπορευματοκιβωτίων.

4.3. Εκβάθυνση του διαύλου πρόσβασης και ελιγμών του Λιμένα και του Προβλήτα 2, από 33 ft σε τουλάχιστον 45 ft, ούτως ώστε να είναι δυνατή η προσέγγιση πλοίων εμπορευματοκιβωτίων μεγαλύτερης χωρητικότητας, στοιχείο, το οποίο οδηγεί σε μείωση των ναύλων μέσω της επίτευξης οικονομιών κλίμακας.

4.4. Άμεσος εκσυγχρονισμός του υφισταμένου σιλό για την επιτάχυνση του χρόνου φορτοεκφόρτωσης σιτηρών, προκειμένου να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα του λιμένα. Σημειώνεται ότι στον εκσυγχρονισμό συμπεριλαμβάνεται και σύστημα διαχείρισης της σκόνης που παράγεται κατά την φορτοεκφόρτωση, ώστε να βελτιωθούν οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας του λιμένα.

4.5. Επέκταση της σιδηροδρομικής σύνδεσης με τον Προβλήτα 2 καθόσον σήμερα αυτός στερείται σιδηροδρομικής σύνδεσης.

4.6. Βελτίωση των υποδομών εκφόρτωσης ειδικών φορτίων μόνιμης ροής που σχετίζονται με τη δραστηριότητα βιομηχανικών μονάδων της περιοχής, που θα επιφέρει τόσο τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς τους, όσο και την ενίσχυση της προοπτικής της βιωσιμότητάς τους. Ως τέτοια φορτία αναφέρονται: • Η Μονοαιθυλενογλυκόλη (MEG) της Βιομηχανίας ARTENIUS HELLAS (πρώην VPI), για την οποία προτείνεται η εγκατάσταση δεξαμενών άμεσης εκφόρτωσης σύμφωνα με τη συνημμένη τεχνική περιγραφή του Παραρτήματος Ι.

• Το Scrap της Χαλυβουργίας Ελλάδος (πρώην Χαλυβουργία Θεσσαλίας), για το οποίο προτείνεται η βελτίωση της υποδομής εκφόρτωσης, ώστε να αντιμετωπισθούν οι σχετικές αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις σύμφωνα με το συνημμένο Παράρτημα 2.

4.7. Ίδρυση Συνοριακού Σταθμού Κτηνιατρικού Ελέγχου στον Λιμένα του Βόλου, του οποίου η λειτουργία κρίνεται θέμα προτεραιότητας, σύμφωνα με τους αυξανόμενους ρυθμούς ανάπτυξης του λιμένα και τις οικονομικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής που αυτός εξυπηρετεί, σύμφωνα με το συνημμένο Παράρτημα 3. Η λειτουργία του θα ανακουφίσει τον επιχειρηματικό κόσμο από τη ταλαιπωρία που υφίσταται σήμερα και θα διευκολύνει τη ταχύτερη και με μειωμένο κόστος διεκπεραίωση των εμπορικών του συναλλαγών. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Εγκατάσταση Δεξαμενών αποθήκευσης Μονο-αιθυλενογλυκόλης στον Εμπορικό Λιμένα Βόλου 1. Εισαγωγή Η εταιρία ARTENIUS HELLAS ABEE είναι μία Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Παραγωγής Ρητίνης α ) ΡΕΤ, (Polyethylene-Terephthalate), με έδρα την ΑΘΗΝΑ και

Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις παραγωγής και διακίνησης ρητίνης και προπλασμάτων ΡΕΤ,, στη Β Βιομηχανική Περιοχή του Βόλου (Βελεστίνο).

H ρητίνη ΡΕΤ είναι η πρώτη ύλη για την παραγωγή προπλασμάτων και στη συνέχεια πλαστικών φιαλών νερού, αναψυκτικού καθώς και σκευών συσκευασίας τροφίμων εν γένει. Η εταιρεία ιδρύθηκε το 1996, με την επωνυμία Volos PET Industry (VPI) ,ως μέλος του Ομίλου Εταιρειών FRIGOGLASS ΑΒΕΕ,(51 %), με συμμετοχή του Ομίλου ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ (ΕΛ.ΠΕ.) κατά 35 % και του Ιταλικού Ομίλου RADICCI (14%) . Από το 2006 ανήκει κατά 65% στον πολυεθνικό Ισπανικό Όμιλο La Seda de Barcelona (LSB),με έδρα τη Βαρκελώνη , ενώ διατηρείται η συμμετοχή των ΕΛ.ΠΕ κατά 35%. Ο Όμιλος LSB διαθέτει 6 μονάδες παραγωγής ΡΕΤ στην Πορτογαλία. Ισπανία. Ιταλία, Ελλάδα και Τουρκία. Η ARTENIUS HELLAS ABEE, απασχολεί 97 εργαζομένους και είναι η μοναδική στο είδος της στα Βαλκάνια, με υψηλό βαθμό αυτοματοποίησης και χρήσης υψηλής τεχνολογίας. Οι βασικές πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ρητίνης ΡΕΤ είναι: • Μονοαιθυλενογλυκόλη (MEG) ,(χύδην υγρό), το οποίο παραλαμβάνεται σε πλοία από το Λιμένα του Βόλου. Eτήσια ποσότητα 25,000 τόννοι. Παραλαμβάνεται συνήθως με ρυθμό 2000 τόνους ανά μήνα.

• Tερεφθαλικό οξύ (Purified Terefthalic Acid-PTA) ,(χύδην στερεό σε σκόνη), το οποίο παραλαμβάνεται σε εμπορευματοκιβώτια των 20 ποδών (20 ft container) Eτήσια ποσότητα PTA, 60.000 τόνοι, ήτοι περίπου 2600 εμπορευματοκιβώτια ετησίως. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η ΑRTENIUS HELLAS, αποτελεί έναν από τους πλέον σημαντικούς πελάτες του Λιμένα Βόλου. Σημειώνεται ότι ακρογωνιαίος λίθος της Εταιρικής φιλοσοφίας της ARTENIUS HELLAS είναι η συνεχής προ-δραστική βελτίωση των διαδικασιών και των υποδομών της, ώστε να βρίσκεται στην αιχμή των εξελίξεων στον κλάδο του ΡΕΤ και να διασφαλίζει τη βιώσιμη λειτουργία της και την αειφόρο ανάπτυξή της. Στα πλαίσια αυτής της φιλοσοφίας, η Εταιρία στοχεύει στη βελτίωση των υποδομών της Εφοδιαστικής της Αλυσίδας, με αντικειμενικό σκοπό τη βελτίωση της αξιοπιστίας και της ασφάλειας των σχετικών διαδικασιών αλλά και την ισχυροποίηση της διαπραγματευτικής της θέσης έναντι των προμηθευτών των πρώτων υλών, πράγμα που αποτελεί όρο επιβίωσης ,με δεδομένο τον ισχυρό ανταγωνισμό, τόσο στα πλαίσια αναδιάρθρωσης του Ομίλου (LSB), όσο και στην ευρύτερη Ευρωπαϊκή αγορά. του ΡΕΤ. Απότοκο των ανωτέρω είναι η επιδίωξη της Εταιρίας για εγκατάσταση Συστήματος Δεξαμενών αποθήκευσης στο χώρο του Λιμένα Βόλου.

2. Τρέχουσα κατάσταση - Σκοπιμότητα εγκατάστασης. Υπό τις παρούσες συνθήκες, η παραλαβή και εκφόρτωση της Μονο-αιθυλενογλυκόλης (εφεξής MEG) γίνεται όπως προαναφέραμε με τυπική συχνότητα μία φορά το μήνα σε τυπικά φορτία των 2000 τόνων. Η εκφόρτωση γίνεται απ’ ευθείας από το πλοίο σε βυτιοφόρα, μέσω της αντλίας του πλοίου και συστήματος συλλέκτη διανομής και εύκαμπτων σωληνώσεων και στη συνέχεια μεταφέρεται οδικώς στο Εργοστάσιο της Εταιρείας στο Βελεστίνο.

O αντίστοιχος τυπικός καθαρός χρόνος εκφόρτωσης με τις ανωτέρω συνθήκες, είναι περίπου 24 ώρες. Λόγω του ιδιαίτερα υψηλού κόστους αναμονής του πλοίου στο Λιμάνι, η εκφόρτωση πρέπει να γίνεται χωρίς διακοπή. Αυτή η τρέχουσα πρακτική της εκφόρτωσης αντιβαίνει στους διεθνείς κανόνες εκφόρτωσης υγρών χύδην φορτίων, με αποτέλεσμα σημαντικοί παγκοσμίου κλάσεως προμηθευτές MEG να αρνούνται την εκφόρτωση στο Λιμάνι του Βόλου για λόγους ασφαλείας. Αυτό περιορίζει τις εναλλακτικές λύσεις για προμήθεια MEG, με αποτέλεσμα την αποδυνάμωση της διαπραγματευτικής θέσης της Εταιρείας και την αύξηση του κόστους Α υλών. Επί πλέον, η πρακτική της απευθείας εκφόρτωσης από το πλοίο στα βυτιοφόρα, με τη χρήση του συλλέκτη διανομής και των ευκάμπτων σωληνώσεων, συνιστά ένα σύστημα που από τεχνικής απόψεως βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε ανθρώπινους χειρισμούς όπως η διαρκής

σύνδεση και αποσύνδεση των σωληνώσεων που ακολουθεί το ρυθμό εναλλαγής των βυτιοφόρων, ο χειρισμός των βαλβίδων του συλλέκτη για επιλογή του βυτίου φόρτωσης, ο έλεγχος της πίεσης εκφόρτωσης κλπ. Αυτή η «εντάσεως εργασίας» διαδικασία εκφόρτωσης, σε συνδυασμό με την πίεση του χρόνου, δημιουργεί συνθήκες πιθανότητας τόσο για εργασιακά όσο και για περιβαλλοντικά ατυχήματα, παρά τα μέτρα ασφαλείας που αυτονόητα εφαρμόζονται. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η πραγματική ικανότητα του συστήματος εκφόρτωσης είναι σημαντικά υποδεέστερη αυτής που αντιστοιχεί στις αντλίες των πλοίων, με αποτέλεσμα τη διαμαρτυρία των ναυτιλιακών εταιρειών για καθυστερήσεις και την επακόλουθη αυξητική πίεση στο κόστος μεταφοράς της MEG, η οποία αντανακλάται στην τελική τιμή του προϊόντος, Η αντιμετώπιση των ανωτέρω αδυναμιών απαιτεί την εγκατάσταση συστήματος δεξαμενών MEG, μέγιστης χωρητικότητας 2000 τόνων στο Λιμάνι του Βόλου με το κατωτέρω σκεπτικό: Η εκφόρτωση θα γίνεται από το πλοίο, απ’ ευθείας στις δεξαμενές αυτές, χωρίς τη μεσολάβηση του συλλέκτη και των ευκάμπτων σωληνώσεων ,με τη χρήση της αντλίας του πλοίου, σε χρόνο συμβατό με τη ικανότητα εκφόρτωσης της αντλίας του πλοίου. Στη συνέχεια η MEG θα εκφορτώνεται στα βυτιοφόρα με ένα επιθυμητό ρυθμό χωρίς τη πίεση του χρόνου που σχετίζεται με την αναμονή του πλοίου. Δηλαδή, κατ’ ουσία, οι δεξαμενές θα αποτελέσουν μια ενδιάμεση αποθήκευση (buffer), η οποία θα αποσυνδέει την διαδικασία εκφόρτωσης του πλοίου, από τη διαδικασία μεταφοράς της γλυκόλης, στις εγκαταστάσεις της Εταιρείας. Τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας εγκατάστασης είναι τα κατωτέρω: • Οι αντίστοιχοι χειρισμοί δεν θα γίνονται υπό την πίεση του χρόνου αναμονής του πλοίου.

• Θα αρθούν όλοι οι βάσιμοι ενδοιασμοί των παγκοσμίου κλάσεως προμηθευτών για τις συνθήκες ασφάλειας της εκφόρτωσης, με αποτέλεσμα την αύξηση των εναλλακτικών λύσεων και την ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης της Εταιρείας.

• Θα μειωθεί σημαντικά το μέρος του κόστος προμήθειας που αντιστοιχεί στο κόστος μεταφοράς λόγω της σημαντικής μείωσης του χρόνου αναμονής του πλοίου.

• Θα βελτιωθούν ουσιαστικά οι συνθήκες ασφάλειας της εκφόρτωσης.

3. Σύντομη Τεχνική Περιγραφή –Ασφάλεια αποθήκευσης Το σύστημα των δεξαμενών αποθήκευσης θα αποτελείται από δεξαμενές των 500 τόννων εκάστη, διαμέτρου 8μ και ύψους 12 μ από ανοξείδωτο χάλυβα (ΑISI 304) πάχους 5 χιλ. Η εγκατάσταση θα υπακούει στους σχετικούς κανονισμούς, βάσει των οποίων θα υπάρχουν οι σχετικές προβλέψεις ασφαλείας εκφόρτωσης και αποθήκευσης, ως ακολούθως: • Τάφρος από οπλισμένο σκυρόδεμα, ικανή να παραλάβει το 75% της συνολικής χωρητικότητας των δεξαμενών • Σύστημα ενεργητικής πυροπροστασίας συμβατό με τις απαιτήσεις του φύλλου δεδομένων ασφαλείας του υλικού (βλ κατωτέρω ως και επισυναπτόμενο MSDS).

• Αντικεραυνική προστασία-Γειώσεις.

• Φωτισμός • Άντληση ομβρίων υδάτων από την τάφρο • Ατμόσφαιρα αζώτου. Σημειώνεται ότι για λόγους προστασίας του περιεχομένου των δεξαμενών από υγρασία, προϋπόθεση καθοριστικής σημασίας για την ποιότητα του φορτίου, οι δεξαμενές θα ευρίσκονται σε ατμόσφαιρα αζώτου (Nitrogen padding). Το άζωτο θα παράγεται τοπικά από γεννήτρια αζώτου, η οποία θα αποτελεί μέρος της εγκατάστασης. Το γεγονός αυτό συνιστά επίσης μία πρόσθετη προστασία. Τα ανωτέρω περιγράφονται ενδεικτικά στο συνημμένο σχέδιο.

4. Δεδομένα ασφαλείας της Μονοαιθυλενογλυκόλης. (MEG) Συνημμένα παρατίθεται το φύλλο δεδομένων ασφαλείας του προϊόντος (Material Safety Data Sheet-MSDS) σύμφωνα με τον κανονισμό REACH. Σε συντομία αναφέρουμε ότι:

• •

Tο προϊόν χαρακτηρίζεται ως επικίνδυνο μόνο με την έννοια της κατάποσης (R-22). Δεν υπόκειται σε ειδικούς κανονισμούς μεταφοράς κατά ADR/RID-ADNR-IMDGIATA. • Είναι άμεσα βιο-διασπώμενο με χαμηλό δυναμικό βιο-συσσώρευσης • Έχει σχετική πυκνότητα 1.11 • Σημείο ζέσεως 197 °C • Σημείο αυτανάφλεξης 110 °C • Όρια έκρηξης από 1,8% έως 12,8% κο. Από τα παραπάνω συνάγεται, ότι με δεδομένα τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του υλικού, καθώς και το σύνολο των μέτρων ασφαλείας που προβλέπονται, δεν εγκυμονούν ουσιαστικούς κινδύνους από τη λειτουργία της εν λόγω εγκατάστασης. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 2 Διαχείριση Scrap Χαλυβουργίας Ελλάδος Η διαχείριση του scrap πρέπει: α) Να γίνεται σε σημείο που να προκαλεί τη μικρότερη δυνατή όχληση σε παρακείμενες οικιστικές η άλλες δραστηριότητες και β) Να συνοδεύεται από τη λήψη όλων των ενδεδειγμένων μέτρων προστασίας των εμπλεκομένων (stakeholders) έναντι σκόνης και θορύβου η άλλων τυχόν συγγενών κινδύνων. Επιπλέον, τα μέτρα προστασίας πρέπει να είναι σύμφωνα με τις έγκυρες διεθνείς πρακτικές που εφαρμόζονται σε αντίστοιχες περιπτώσεις, σε όλα τα σύγχρονα λιμάνια των προηγμένων χωρών. Θα μπορούσε, βεβαίως, να εξεταστεί και το ενδεχόμενο της ενοικίασης χώρου στην εταιρία, εξοπλισμένου με τις απαραίτητες υποδομές, ώστε η ίδια, με δικό της προσωπικό, να εξυπηρετεί τις ανάγκες της. Προφανώς, στην περίπτωση αυτή, τα κόστος θα αφορά μόνον στο ενοίκιο και σε καμία άλλη επιβάρυνση όπως π.χ. κόστος εργασίας κλπ. Τέλος, η αποτελεσματικότητα των μέτρων προστασίας θα πρέπει να πιστοποιείται μέσω μετρήσεων των σχετικών παραμέτρων από συστήματα μέτρησης, τα οποία θα υφίστανται βαθμονόμηση/διακρίβωση από διαπιστευμένα εργαστήρια, ενώ τα αποτελέσματα των μετρήσεων, αυτών, θα πρέπει να είναι διαθέσιμα στους έχοντες έννομα συμφέροντα εμπλεκομένους και φυσικά να βρίσκονται εντός των αποδεκτών ορίων, όπως αυτά ορίζονται από τη σχετική Ελληνική, Ευρωπαϊκή και Διεθνή Νομοθεσία. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 3 Ίδρυση Συνοριακού Σταθμού Κτηνιατρικού Ελέγχου στον Λιμένα Προτείνεται η ίδρυση Συνοριακού Σταθμού Κτηνιατρικού Ελέγχου στον λιμένα του Βόλου, του οποίου η λειτουργία κρίνεται θέμα προτεραιότητας, σύμφωνα με τους αυξανόμενους ρυθμούς ανάπτυξης του λιμένα και τις οικονομικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής που αυτός εξυπηρετεί. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Π.Δ. 120/2000 (Φ.Ε.Κ. 109/ Α’) απαγορεύεται η εισαγωγή προϊόντων ζωικής προέλευσης στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από Τρίτες Χώρες, αν δεν έχουν υποβληθεί σε κτηνιατρικό έλεγχο στους Συνοριακούς Σταθμούς Κτηνιατρικού Ελέγχου. Για να τύχουν έγκρισης, οι Συνοριακοί, αυτοί, Σταθμοί, οφείλουν να πληρούν τις προϋποθέσεις, οι οποίες ορίζονται στο Παράρτημα Θ’ του παραπάνω διατάγματος. Στη χώρα μας, σήμερα, τέτοιοι εγκεκριμένοι Σταθμοί, οι οποίοι διαθέτουν λιμενική υποδομή, υπάρχουν μόνο στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη. Ενώ στο παρελθόν, η διακίνηση του όγκου των προϊόντων γίνονταν απρόσκοπτα και χωρίς εμπόδια από τα δύο αυτά λιμάνια, τα τελευταία χρόνια, λόγω των προβλημάτων που συσσώρευσαν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων τους και των δυσλειτουργιών που προκλήθηκαν στη τροφοδότηση της ελληνικής αγοράς, έχει αλλάξει ο προορισμός των εισαγωγών προϊόντων και έχουν αυξηθεί σημαντικά οι εισαγωγές, οι οποίες γίνονται μέσω του λιμένα του Βόλου. Η έλλειψη, ωστόσο, Συνοριακού Σταθμού Κτηνιατρικού Ελέγχου, στο λιμένα του Βόλου, δημιουργεί σοβαρά προβλήματα, λόγω της απώλειας χρόνου και των επιβαρύνσεων με πρόσθετα έξοδα, τα οποία συνεπάγονται για τις επιχειρήσεις που διακινούν τα προϊόντα τους μέσω αυτού.

Η κατάσταση αυτή, με δεδομένη μάλιστα την αναγκαιότητα βελτίωσης των συνθηκών αναβάθμισης του γενικότερου οικονομικού επιπέδου της ευρύτερης περιοχής της Κεντρικής Ελλάδας, είναι βέβαιο ότι δεν συμβαδίζει με την επιδίωξη περαιτέρω ανάπτυξης των εμπορικών συναλλαγών των επιχειρήσεων της περιοχής με τις αγορές του εξωτερικού και δεν συνάδει με την προσπάθεια ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας του λιμένα Βόλου και ανάδειξής του, ως σοβαρού κύριου ή εναλλακτικού διαμετακομιστικού κέντρου της Θεσσαλίας και της Στερεάς Ελλάδος. Η ίδρυση Συνοριακού Σταθμού Κτηνιατρικού Ελέγχου στο λιμένα του Βόλου, θα ανακουφίσει τον επιχειρηματικό κόσμο από τη ταλαιπωρία που υφίσταται σήμερα και θα διευκολύνει τη ταχύτερη και με μειωμένο κόστος διεκπεραίωση των εμπορικών του συναλλαγών.