Schamper 213

Page 1

d ia re e

Ze hebben er nog maar één gehouden in februari en ze zijn er weeral.12-urenbuikloop dus.Mooi verstopt op pagina 2.

burps

Video's in de resto's, de sociale sektor op promotioneel-commerc iele toer.Straks een toto over de overlevingskansen van gebruikers p'

RECEPTIE G.S.K.

boni

s o it q u i m a i y p e n s e

Twee weken geleden (wo. 30 okt.) had het GSK zijn eerr.te vergadering. Schamper daarheen, want er was ons een receptie beloofd met speeches van hoogwaardigheidsbekleders en veel drank. De "receptie" ging door in de traphal van het studentenhuis, wat heel praktisch bleek want de hoogwaardigheidsbekleders moesten gewoon een trapje hoger klimmen om gezien te worden. Rector De Meyer mocht beginnen en wij namen eerbiedig een vers notaboekje. Helaas, hij kwam, zag en ging terug naar Brussel, allemaal in vijf minuten, wat ook een prestatie is. Tijd ge-, noeg om ons te zeggen dat hij een mooie speech voorbereid had die hij ons bespaarde en dat de studenten naar buiten toeVeensgezind moesten zijn en dat hij ons allemaal sympathiek vond en dat hij weg was.

sentativiteit van het GSK in. Jammer dus voor de niet aanwezige konventen die vinden dat ze in de GSK s^uktuur niet voldoende aan bod komen. Wel duidelijk aanwezig was het homekonvent (ongeveer de helft van de aanwezigen).

Niet zoveel dus, maar wel belangrijk want zijn aanwezigheid alleen al hield een expliciete erkenning van de repre-

Er volgde nog een speech van studentenbeheerder Ra f Suys, die in zijn onnavolgbare stijl de verwezenlijkingen van

Na de rector kwam Pat Viane, door ceremoniemeester Suys aangekondigd ais "iemand" die hier al heel lang is", Raf is ook graag grappig soms. Niettemin, Pat zei wel een paar zinnige dingen; in chronologische volgorde: de studentenverenigingen moeten een rechtsstatuut krijgen, Schamper hee^t meer geld nodig (braar , Pat, braaaaf) :en de verenigingen hebben meer en grotere lokalen nodig. A^laus van mij (met een Campari soda in de ene en een Campari orange in de andere hand bleek dat niet erg verstandig).

de studentenbeweging opsomde. Volgens hem moest het GSK voor meer inspraak en medebeheer van de studenten zorgen.

JdC

tes uit het RUG-depot, foto's en uit de K.B. Brussel -kan men de schiedenis van het ganse complex

Na W.0.I evolueerde Van de Velde, vooral onder invloed van Mackintosh, naar wat genoemd werd de " Nieuwe Zakelijkheid ". Eenvoud en helderheid van en door een krachtige structuur waren er de hoofdkenmerken van. In 1925 werd Van de Velde direkteur van het " Institut Supérieur des Arts Décoratifs ", gevestigd in de Brusselse Terkameren-abdij, en prof aan de R.U.G.. Talrijke personaliteiten, onder andere Camiel Huysmans, gaven hem opdrachten voor het bouwen en inrichten van hun huizen. Pas in 1933 ( Van de Velde is dan 70 jaar ) kwamen ook van de Belgische staat voorstellen; de pakketboot Prince Baudouin, inrichten van nieuwe treinstellen en, inderdaad, het bouwen van de Gentse universiteitsbibliotheek. Ook hier wilde Van de Velde nieuwe ideeën en materialen uittesten; een torenmagazijn, reeds toegepast in Amerika, was in Europa nieuw en ook het gebruik wan

brieven bouwgevolgen;

vanaf de aanbesteding via het slopen van de arbeiderswijk Batavia tot het leggen van de marmeren vloeren. Let vooral op de ronduit magnifieke werktafels door Van de Velde ontworpen voor leeszaal en tijdschriftenzaal.

In het tweede deel van de tentoonstelling, in de leeszaal van het HIK0, wordt aandacht besteed aan het overige, hoofdzakelijk Belgische werk van de architect. Prachtige dingen gewoon: zijn eigen " Nouvelle Maison " in Teryuren, de Belgische paviljoenen voor de/wereldtentoonstellingen in Parijs ( 1936 ) en New York ( 1939 ), het bureau voor Koning Leopold III .... Ook de onderwijsopvattingen van Van de Velde komen hier aan bod.

De architect die de plannen teKende was de Belg Henry Van de Velde. Samen met Gaudi en Mackintosh was Van de Velde ( 1863 1957 ) één van de grootste post-impressionistische architecten. In de jaren 1895 1910 verrichtte hij baanbrekend werk door de moderne ijzerconstructies resoluut aan te wenden en ze op te sieren met een typische kronkelende decoratie. Hij kreeg, hoofdzakelijk in Duitsland en Frankrijk, tientallen prestigeprojecten aangeboden. Zo onder meer het theatergebouw in Keulen, gebouwd in 1914. Zijn voornaamste leerlingen uit die periode waren Horta en Hankar.

Het enige dat ontbreekt is het buitenlandse werk van Van de Velde, maar dat is wellicht een bewuste optie. De ( relatief goedkope ) cataloog is zeer goed verzorgd en voor de periode na 1925 volledig, zeker met betrekking tot de toren. Over de vele jaren voor die datum vinden we echter niets. Rekening houdend met het feit dat Van de Velde toen reeds 62 jaar was en zichzelf al een behoorlijke internationale reputatie had opgebouwd, is dit jammer.

gewapend beton was als bouwmateriaal, en vooral op die schaal, in onze gewesten weinig beproefd. Hoewel de werken startten in april 1935 moest men toch tot 1942 wachten op hun voltooiing. Over de aanloop tot, en de bouw van het boekentorencomplex en, meer nog, over de persoon van Henry Van de Velde handelt deze tentoonstelling. En, het mag gerust gezegd worden, het is een pareltje geworden. Aan de hand van bijzonder boeiende archiefstukken - voorontwerpen, plans en maquet-

Na acht zware schooluren ging ik niet,zoals de meeste van mijn vriendjes,zinloos op een balletje trappen om mijn teveel aan energie kwijt te geraken.Nee! Thuisgekomen dook ik onmiddellijk onder in de wereld van Marcuse,Hegel,Pietje Puk en Superman.

Geen af^Laus van mij , want mijn directe omgeving bleek een niet geheel onvriendelijke maar daarom niet minder besliste sociale controle uit te oefenen, wat meer te maken had met mogelijk verder vochtverlies dan met de teneur van voornoemde toespraak. Des brumes tenêbres d ’un passé lointain kwam Koen Bos toen ook nog iets zeggen, namelijk dat het plan dat zijn naam draagt niet alleen van hem maar vooral van de sociale raad was (welk een ontaarde vader) en dat alle verenigingen moesten deelnemen aan het GSK. Tenslotte citeerde hij Mao, tot grote verbijstering, ja, ik zou zelfs zeggen,.onsetting van sommige aanwezigen die blijkbaar de grote culturele revolutie nog niet verteerd hadden.

t o r e n in h e t v e ld De universiteitsbibliotheek is het nieuwe academiejaar stormachtig ingegaan. Het schilderen van gangen en leeszalen zorgde voor heel wat heen en weer geloop en de tentoonstelling over 100 jaar oud-ledenbond van 't Zal Wel Gaan bracht nog wat extra volk over de vloer. Nu loopt er opnieuw een tentoonstelling, en dat nog tot 24 november. Het bijzondere hieraan is dat de bibliotheek zélf er het voorwerp van is. Het is immers 50 jaar geleden dat de werken aan het bibliotheekcomplex begonnen. 50 jaar al domineren 2.000.000 boeken Gent, 50 jaar al is de boekentoren voor menig ( dronken ? ) student het nachtelijk oriëntatiepunt bij uitstek; " Een Toren voor Boeken, 1955-1985. 11

In mijn jonge jaren - toen ik nog een neuspeuterende peuter was die schattige korte broekjes droeg die zo mooi mijn bilspleet accentueerden als ik me voorover boog - was ik een echte boekenwurm. Ik weet het:als je me nu •over straat ziet stappen, één grote spierenbundel,macho ondanks mezelf,dan is het moeilijk te geloven ,maar toendertijd was geen intellectuele inspannig mij te veel om mijn meer dan buitengewoon genie tot ontplooiing te brengen.

Over de hulde die 12 hedendaagse beeldende kunstenaars op de binnenkoer van de bibliotheek, onder de titel " Hemel en Aarde ", aan Van de Velde brengen, is heel wat minder goeds te vertellen. Dit is zonder meer vervelend, geforceerd.

Die hulde is trouwens overbodig. De tentoonstelling op zichzelf is immers al een meer dan passend huldebetoon aan een groot kunstenaar. Hij heeft die graffiti niet verdiend.

ktaiu.

Ach,die Pietje Puk!in een nostalgische bui vertelt mijn moeder wel eens hoe vroeger mijn vrolijke kinderlach als een gouden waterval doorheen ons huis klaterde,bij het lezen van de avonturen van deze aympatieke besnorde postbode die zo leuk met zijn oren kon flapperen.Dat waren tijden »meneer, zegt ze er meestal bij en als ze denkt dat we even niet kijken, pinkt ze geniepig een traantje weg. Sn Superman,die rondvliegende kantoorklerk met zijn Buddie Holly-brilletje,hoe verzot was ik niet op hemüfoe graag zou ik niet in ZIJN vel gezeten hebben. Zo’n man met een dubbele identiteit,dat was nogal wat anders dan Betterfood-koekjes! Sn zoals de Vitte de Gulden Sporenslag speelde,zo speelde ik Superman.In een Zorro-pakje weliswaar,maar dat kon de pret niet deryen.En terwijl ik de wereld van de ondergang aan het -’edden was, werd het opeens nood'akelijk dat ik dwars door de nuur heen liep.Niets was me te veel voor onze geliefde aardbol en aan driehonderd per uur suisde ik naar de muur,botste ertegen en zakte halfbevusteloos tegen de grond. Mijn onderarm bleek in de loop van de aktie een U-vorm te hebben aangenomen.Ik dacht dat mijn superkrachten in werking waren getreden (ik zag mezelf al als de held met de nnar alle kanten plooibare ledematen),maar mijn trots erbij geroepen moeder (Mama,kom eens kijken wat ik kan!)bleek er ande rs over te denken.Ze werd sneuwwit,duwde mij paniekerig in de auto en voerde mij naar het dichtstbijzijnde hospitaal.Daar vertelde een vriendelijke tandeloze non met een snor me dat nijn arm niet een U-vorm had aangenomen omdat dat beleefder was dan een je-vorm,maar wel V e r v o lg op p .

2


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.